Bibliotheca graeca; sive, Notitia scriptorum veterum graecorum quorumcumque monumenta integra aut fragmenta edita exstant, tum plerorumque e MSS. ac deperditis ab auctore tertium recognita et plurimis locis aucta editio quarta variorum curis emendatior atque auctior;

ae INS CAPUAE eei Id

urea
TENUES
EPIO EE
Unis
Ἐ ἘΣ

ΣΤ
MUT
ΣΟΥ eram n].

DM

δ:
Lot:
I

Ἐπ τ στα

DENSÜSIEUD
Tidewatedrmcdr
T

MM i
ID RINT UE

HOD
MIUNTTWMMT 28-422. 1
SERIEM

i Se EE |
ieieio $2541 o aig L2, MTS eara ret.
SE T RE ACIER

MIT

aim aae do
; : CERE Ttt
DUE }

2436 Pre τ τον τύ

HE oir

Tere alae aeTr

ἐπε το τσ Σ ἀττ στο ΤΣ Eee Ae dA A

Li
ΤΣ ΣΤΟΝ

ΠΉΒΡΗ
TEM

ha:

ed ei ederet octo jod6427 0423 a1

IE
MCANZUEI
eI

Nr mANII

ποτ μΣ T4 2 ον
MI

Yr Leda scae (2
CERTAIN
ΟἿ τον

ΤΣ ΤΣ ea
E rer mur
SEE ET cepi imt
: - eiTe ruego Ne M. Ie
inu : Ü E EERTESIC
budii d p Pe που ἐν adden ird eie Ri rac i

Toe th

TIT iiem

LT
Nei peius aient NSLT
Se ei rie ral abad τα Lc gtdia S er LM
I HET ISO epe
IE reram iB er eA otro IAE ΤΗΣ

FOL
n eret Eepepiseta

iE ILIA,

A
MILI.
ous

eres.
Sis ritéri "leq d mpeg
νον ὁ οὔνο tra,

ΠῚ

js"

ΣΑΝΝΙ ALBER TI FABRLCI

THEOL. D. ET PROF. PVBL. HAMBVRG

BIBLIOTHECA GRAECA

SIVE NOTITIA

SCRIPTORVM VETERVM GRAECORVM

QVORVMCVMQVE
MONVMENTA INTEGRA AVT FRAGMENTA EDITA EXSTANT
TVM PLERORVMQVE E MS$$. AC DEPERDITIS
ABOAWVIGTIORE-RECOGNITA
Eu dam IO. "AES DII
VARIORVM CVRIS EMENDATIOR ATOVE AVCTIOR

CVRANTE

GOTTLIEB CHRISTOPHORO HARLES

CONS. AVL. ET P. P. O. IN VNIVERS. LITTER. ERLANG

A C'CEXVYVN'E

CHRISTOPHORI AVGVSTI HEVMANNI
SVPPI-X MENTA INEDITA
ΝΠ ν΄ το ῳ GC NE τως, δῷ"
FOLFMEN QFINTFM μ" οὐ
------Ξ M e 5
HAMBVRGI MA
A»evpb CAROLVM ERNESTVM ΒΟῊΝ 40 [Ὁ

A. 00. M DG CLXSEX XXVI

KA Uc τ-πττοςς- -Ξξξξ ——

LIPSIAE, EX OFFICINA BREJITKOP.FIA ET HAERTELI fA.

Ee ἊΣ xyxoodde

ix ad

ped

δὲὶ id ὙΠ &

gi 18 ^i

$a URNA. yet ada τὰ Adm ix
"ue : T A Ἢ ; Lu?

s

ΝΥΝ GV 5.1.5 S 4 M.'O0

AC

POTENTISSIMO
EM GI' ει DOMIWN'

p G.M lI*N-O

FERDINA N D O III

REGI VTRIVSQVE SICILIAE ET HIEROSOLYM

5

ETC. ETC. ETC

DOMINO LONGE INDVLGENTISSIMO

HOC VOLVMEN BIBLIOTHECAE GRAECAE

ED BR V.MT-R 5.5 E

THEOPHILVS CHRISTOPHORVS

PF WCBSOB T

HARLES

TN as: TVO κπεαῖο,

REX AVGVSTISSIME
vt hoc volumen infcriberem, TV A Mque adorarem purpuram, et
generis TVI TVARVMque virtutum fplendor, qui longe lateque
fpargit radios fuos, et infignis, qua optimas litteras meque beafti,
munificentia ac liberalitas excitarunt me atque impulerunt Vix
enim ex llluftriflmo nE wmARnco, quem honoris cauffa nomino,
"lisque audieras, me valde optare, vt notitiam quamdam codicum
graecorum, qui in regia amplaque TV A bibliotheca cuftodiuntur,
ad locupletandam ornandamque nouam bibliothecae graecae Fabri-
cianae editionem nancifcar, quum actutum adnueres precibus votis-
que meis, et iuberes, plenum illorum codicum manu exaratorum
catalogum conficere mihique mittere. Quem quum diligentia cura-

a 5 que

que BAFFII V. C. fcite compofitum et regia veluti vefte indutum
acciperem, atque indicem MSS:orum, a multitudine et varietate
non minus quam ab vtilitate atque praeftantia infignium contem-
plarer: dici non poteft, qua laetitia animi et qua admiratione tum
mirae indulgentiae TV AE tum egregii adparatus litterarii perfu-
fus, munus illud fplendidum atque acceptiffimum tractarim. Atque
vt alii thefaurum illum melius cognofcerent, TV AMque munifi-
centiam et TVV M litterarum iuuandarum ardorem mecum religio-

fe venerarentur, integrum illum codicem calci huius voluminis

commode, reor, adiunxi. Ego vero mihi ipfe viderer ingratus et
durus, nifi TIBI

REX POTENTISSIME
qui me hominem TIBI plane ignotum nec ciuem TVVM tanto

honore

honore et tam eximio munere ornaffes, gratias agerem deuotiffimas
mentemque piam animique fubmiffionem palam declararem. TVIS
quidem virtutibus rite celebrandis quamquam me imparem fentio,
fore tamen, vt T V pro ea, quae in animo TV O refidet, lenitate
atque indulgentia, meae tum imbecillitati dicendi ad T E iuftis de-
bitisque laudibus venerandum, tum audaciae, hoc volumine nomi-
ni TV O Avavsrissrwo infcripto, facile ignofcas, blanda fpe du-
cor et fere auguror. Saltem id vt facias, et, quum vires defint, vt
meam voluntatem, religiofi gratique mei animi TIBI teftificandi,
atque hoc volumen, xowrNi1 T V O nzaro facrum, indulgentiffime
accipias, oro TE rogoque fubmiffe. Equidem, qui nulla oratione
magnitudinem et. virtutum TVARVM et munificentiae adfequi,

nedum aequare poffem, balbutire malui, quam quae TV AE de-

beam

beam beneficentiae ae liberalitati, omnino reticere. Deus vere
TE cum pomo TVA AvavsrrssiMA incolumem feruet quam
diutiffine, ec TE T V Aque regna florentiffima ab omni vi et iniu-

ria hoftium tuta atque fecura praeftet, Sum

LU

NOMINIS TVI AVGVSTISSIMI AC POTENTISSIMI

Scr.
Erlangae, die XXII. Septembr.
€cl2]2C CL XXXXVI.

CLIE NS DEVOTSVS

THEOPHILVS CHRISTOPHOR. HARLES

ΕΝ LEGATIO,

e :
n! reCTOR BENEVOLE! quintum bibliothecae graecae Fabricianae vo-
E lumen, quod continet reliquam eamque maximam voluminis tertii par«
tem, et priora capita vol. IV. edit. vet. In hoc autem volumine locupletan-
' do adiuuerunt me ven. OBERTHüR ct cell. ACKERMANN atque BECKIvs, Pri-
mo autem debes vberiorem de FL4vIO IOSEPHO narrationem. — Alter fuetam
fatisque celebratam eruditionem atque diligentiam in elaborando capite de Ga-
leno praeftiti. Quod vero vir optimus mibique amiciffimus temporis angufüis
alisque laboribus impeditus curatiorem plenioremque, quam Fabricius confe-
Cerat, catalogum fcriptorum, a Galeno citatorum, nondum potuit abfoluere
atque digerere: eum alio dabit tempore. — Cel, denique BEck1vs non modo cum
ccl küwoEL:0 omnem operam adhibuit, vt plagulae a vitiis typographicis,
quantum fieri potuit, purgarentur; fed etiam pro ea, quae in illo eft, infinita
litterarum copia hinc inde baud pauca, eaque egregia varii gencris inferuit fup-
plementa, Reliquis capitibus meas qualescunque addidi obferuationes. In iftis
autem quod ordinem Fabricianum aliquoties deferui, id temporis aetatisque,
qua fcriptores vixerunt, rationibus motus feci: atque, id fi commode fieri fcm-
per potuiffet, facpius alium inflituiffem ordinem. In fequenti tamen volumi-
. ne, quoniam Fabricius in altera tomi quarti parte vet. edit. de Grammaticis at-
que Lexicographis graecis agere coepit, ego, fi deus vitam viresque conceffe-
rit, neque ingratum videbitur le&oribus, majore vfurus libertate notitiam alio.
rum antiquiorum veterum Grammaticorum et aucorum, qui vocantur, pro-
fanorum (latim fubne&dam; capita autem dc fcriptoribus ecciefiaflicis pertra-
&anda poflea refumam.
Fol. V. b Praeter

x PR A&E-RONGDIQe τῇ

Praeter ea in hoc volumine pag. 9 fqq. indicem recentiorum de prouer-
biis fcriptorum valde contraxi: contra pag. 165 fqq. e codice Veneto addidi ple-
niorem LAMPRIAE de fcriptis patris fui, Plutarchi, catalogum, quem debui hu-
manitati atque liberalitati sTE&BENKEESII, praematura morte nuper d.25. Iun.
abrepti, cuius tamen editionis STRABONIS tomus I. hoc anno prelo exiit. —

In cap. de PTOLEMAEO libr. de adparentiis fixarum e cod. Sauiliano gr. edi-

tum fupplementorum volumini referuabo. — In capite dé ATHENAEO cata--

logum fcriptorum, ab illo laudatorum, Fabricianum valde mancum in praefenti
omittere coactus, alio tempore, amici cuiusdam opera adiutus b. c. d. dabo ple-
niorem. — In capite de PLoTINO maximam partem vitae Plotini, a Porphy-
rio fcriptae, et in fequenti capite de PonPuvnio integram HorsTEN:: diff, de
vita fcriptisque illius exclufi; fragmenta autem Anatolii et Democriti cum ver-
fione ct notis Io. Rentdorfii, a Fabricio capiti de Iamblicho fubiecta, in fupple-

mentorum volumen coniicere, fatius fore iudicaui. Loco tamen illorum fub-

flituere malui catalogum codicum graecorum bibliothecae regiae Neapolitanae , de quo
in praefatione ad fuperius volumen egi, ct alium codicum graecorum, qui in
bibliotheca Neapolitana Z/uguflinenfium S. loannis ad Carbonariam. cuftodiuntur,
quem debeo fingulari humanitati cl cAzETANI DE ANCORA. Pofterioris qui-

dem bibliothecae codd. mentionem, fed neque plenam neque adcuratam, fece-

rat MONTFAVCON in Diario italico, Parif. 1702. 4. cap. XXI. pag. 3098 fqq. Nec
vero pleniorem codd. graecorum, in vtraque illa bibliotheca adferuatorum, com-
memorationem, quia in fuperioribus voluminibus edendis, duo illos catalogos
nondum nac&us, illorum mentionem nullam iniicere potueram, harum delicia-
rum cupidis ingratam fore, nec a confilio inflitutoque noftro alienam arbitror:
in longius autem tempus differre, rebus vitae humanae incertis, haud tutum
videbatur.

In praefenti tamen poflliminio quafi adhuc reducam pauca, (plura enim
colle&a alio.tempore bono cum deo fuppéditabo,) fcripta, quae demum poft

plagulas, typographo iam traditas, lucem viderunt, aut in meam venerunt .

notitiam.

Ad

-

P RIAOEGSASCTOIÓO ΧΙ

Ad pag. 66. FRANZ BEYER, Otd. Piof der Gefchichte und Beredfamkeit
zu Herborn , über Epitfet und fein Handbuch der ftoifchen Moral, in biographi-
fcher und literarifcher Rückíicht. Marburg. 1795. 8. Inter alia compofuit V. D.
indicem librorum de vita Epi&eti atque editionum ac verfionum enchiridii ;

praecipue editionem Haloandrinam a. 1529. 8. (de qua iam egi in Introd. in hift.
L. Gr. IL 1, pag. 6o.) vberius defcripfit.

Ad pag. 208. Editionis HY TTENIANAE Opp. Plutarchi volumen foptimum et
o&auum hoc anno (1796.) lucem viderunt. Ea continent Plutarchi Operum mora-
lium et philofophicorum partem primam et in praef. vol. VH. agit cel. Hv TTEN
de tribus editionibus libelli de educatione Colonienfibus, quarum duae fine anni
mentione, altera in forma quarta, altera in 8. ex officina Eucharii Ceruicorni cum
programmate Melanchthonis prodierunt; tertia 1530. 8. apud lo. Soter. qui codem
anno fimul GvAR1NrI, Veronenfis, interpretationem illius libelli latinam vulgauit:
(iis poteft catalogus editionum, quem dedi p. 216. huius vol. locupletari.) "Tum
disputat de editione Wyttenbachiana εἴ de codice msto Noribergenfi, qui varia
"Plutarchi opufcula, latine verfa, continet, et fubiunxit indicem editionum,
quibus vfus eft in curandis opufculis Plutarchi philofophicis. In praef. vol. VI.
commemorat libellorum nonnullorum Steph. editionem: Apophthegmata Grae-
ca Regum et Ducum, philofophorum item; aliorumque quorundam: ex Plu-
tàrcho et Diogene Laertio. Cum lat. interpretatione. Loci aliquot in Gr. con-
textu emendati fuerunt etc. A. MDLXVIIT. Excud. Henr. Stephanus. 12, PHr-
LELPHI verfione Apophth. Reg et Imp. in codice Norib. vfus eft Hv TTENIVS.

Editio WwYTPTENÉATEBNE iam fuperiore anno prelum relinquere cocpit,
et eft infcripta: IlAsra4gxs 78 Χαιρωνεως τὰ Ἤσικα- Plutarchi. Chaeronenfis
Boralia, i. e. Opera, exceptis vitis , rdiqua. — Graeca. emendauit,, notationtm enenda-
tionum et latinam Xylandri interpretationem. ca[tigatam fubiunxit, ' animaduerf]. expli-
candis ribus ac verbis, item indices copiofos adiecit. Dan. Wyttenbach, hiftor. eloguent.
litter. gr. et lat. in ill. Zlthenato Amflelod. Prof. Oxoniae e typogr. Clarendon. 1795.
mai. 8. tomi I. partt. 1 et 1L. et tomi II. partt. I et 1I. 1796. (Sunt quoque exempla
in mai. 4. tom. 1 et 11. excufa)) Eft noua recenfio, ita, vt edit. Aldina fit fundus.

b 2 ν" v. cphem.

- PRAEFATIO

v. ephem. litter. Gottingenf. a. 1796, m. Febr. plag. 22. p. 206 fqq. 'In prolegomenis
W'yttenb. dedit quoque hiftoriam criticam codd. msst. atque editionum, . Illa
editio Lipfiae typis renouabitur, et primus tomus iam fub prelo fudat.

Ad pag.255. Ex Schweighauferiana editione vt plurimum ducta eft TEv-
CRERIANA: lpiani Alexandrini. romanaruim hifloriarum quae fuperfunt. — Graece
edidit, notis variorum fele&is et fuir illuflrauit ac. temporum rationem. et indicem rerum
adiecit Ludou. Henr. Ttucherus. Lemgou. 1796. 8. Huc vsque funt excufae, quan-
tum fcio, voluminis 1. partes duae, quae textum gr. voluminis primi Schweig-
hàufcriani complectuntur.

Ad pag.28oe. 115, quae in Introd. in hift. L. Gr. II. 2. in addendis pag. 350,
Ícripfi de verfione Frobenii, mathematici Hamburgenfis, latina Z/magefli, initio
fuperioris faeculi facta, et meliore, quan: Trapezuntii, et quam poffidet cl. BÜüSCH,
adde ipfius nüscnr1 teftimonium in illius Encyclopaedie der mathemati/chen Iiffen-
féhaften ,, edit. ΗΠ. Hamburgi, 1795. 8.

Per hanc occafionem ad pag. 749. vol. IV. adnotabo, editionis PFE1FFE-
RIANAE P/iloni? ludaei volumen quintum Erlangae 1792. iam exiiffe prelo, Id
autem continet libros II. de fomniis et librum de Abrahamo.

Sed haec fufficiant. ἊΝ vero, L. B. vale, meisque conatibus faueas, et
exroribus, fiue a me, fiue a typotheta commiffis, humaniffime ignofcas quaefo.
Scr. Exlangae d. xxvi. Sept. cIoloccuxxxxvi.

U. 4.

ÓÀ MÀ MÀ aM e

[L 4. FABRICII PRAEFATIO *) 40 FVOLVMEN QVARTVM
FETERIS EDITIONIS)

ΟΕ ΣΎ ΟΝ

Me Le&or optime, promiffi mei, fi qua fuit, gratiam exfpe&atione
iam triennii confumtam: cum Aufonio tamen in fecundis habeo, non
fefelliffe. Ecce igitur partem Tibi alteram libri quarti Bibliothecae Graecae,
quantam perficere temporis rationes mihi permiferunt. Hae ἢ tuliflent, con-
flitueram fane nonnulla adiungere, quae in librum quintum vel fextum iam ἃ
me reiici oportuit, vel feparatim a me edi in lucem erit fortaffe fatus. Ni-
mirum 'Theologumena Arithmeticae lamblichi, (vt mihi perfuafi) audoris,
latina verfione mea et notis ilufiratà annedere volebam, quae feorfim nunc

vulgaturum me fpero. Quinto autem vel fexto libro haec inferentur capita,

quae ab hoc quarto diuulfa effe fateor:

i. De magno Suidae Lexico, et de alis lexicis Hiftoricis aliusque generis, tum de-
MTI
perditis, tum ineditir, vt Photii, Zonarae, ttc.

2. De Lexicis Etymologicir, WMagno, alüsque. — De Io. Philoponi e£ aliorum fyllogis
ad calcem thefauri H. Stephani et aliorum Lexicorum Graecolatinorum fubiici foli-
ti. De Gloffarüs Graecis et Graecolatinis editis atque ineditis. [06 lexico. .Nu-

b 5 cerüni,

*) Haec fcripta eft, (vti ex praemiffa dedica- Vil. cal. April. coToccxr. Primam autem lucem

sione , diei annique lignis notata, comucerelicet, adípexit id vol. 1711, iterum 1722,

xiv FABRICII PRAEFATIO AD VOLVMEN QVARTVM
eerimi, epifcopi, P'arini Phauorini Camertis, et praecipuis recentioribus Lexitis -
atque Gloffariis tum Graecis tam Graecobarbaris e£ hodiernae Graeciae. idiomata

illufirantibur.

3. De Grammaticis Graecis, ab Zldo editis, Zyollonio Duftolo, Herodiano aliisque,
tum de Hephaeflione. 126 Herodiano item. Hiflorico, qui a Graminatico diuerfus
e ic λ
fuife probatur.
4. De Dionjfü, Thracis, arte Grammatica MS. et commentariis in illam Graecorum

ineditir. ^ Catalogus Grammaticorum ineditorum. ^ Ex. deperditis. Grammaticis

quorum infinitus numerus, centuriae aliquot ordine litterarum recenfitae.

5. De fcriptoribus Graecis vsque ad. Conflantinum 7. Chriftianis, et. indices" feri-

ptorum, in vniuerfis illis quotquot. editi exflant, citatorum.

In indicibus fcriptorum, quos in hoc etiam volumine non paucos habes, quae-
dam interdum admifi, vbi proprie fcriptum nullum auctoris citatur, fed quae
ad notitiam litterariam mihi tamen "facere ;videbantur, licet alioqui fatear, re-
- ۟us ca ad indices rerum fpectafie, fed quales exhibere.a meo inftituto alienum
fuit. lllam igitur qualemcunque, fiue libertatem fiue culpam vt feras, vel
condones mibi, ab aequitate tua peto. — Equidem omnem opto operam im-
pendere, vt quam primum, quae refiant, operis partes typis exfcriptae fubfe-
quantur, et confido intrg breuius tempus duos reliquos libros me daturum,
quam altera haec libri quarti pars editionem morata εἴ. Tu interim, faue

laboribus nofiis, optime Lector, et Vale.

τ 9 ς ----

INDEX

ἐπ ΓΑ Ἐν Ἢ

D DBORUES QUVOAOR ΤΟΙ

CAPVT VIII (olim VI)

De rx Avi 10sePur vifa, frriptis editis ac perditis, codd. msst. vulgatorumque
editionibus aique verfiomibur. — Teflimonium de Chriffo, r0sEPHVS PSEVDO-
GORONXIDES eiusque interpretes et editiones. Alii lofephi, qui graece fivipferunt.
Scriptores deperditi de rebus [udacorum. — Index fcriptorum, a Iofepho citatorum.
Studio FRANC. OBERTHUR *). pag. *

: ,

?

CAPVT IX (olim VIT) Σ

Dc ge1icTETO, plilofopha, eius vita, Enchiridii interpretibur, ARR1ANO, SIM-
PLICIO, s. NILO, qui graecam paraphrofin chriflianam condidit ; de codd. misst.
et editionibus. ἰδία Epi&ieti, quac in Zrriauo et in enchiridio non leguntur. pag. 64

CAPVT X (olim VIII)

De r1 Av10 ARRIANO εἰρη fariptis editis ac deperditis , eorumque, quat exftant
editionibus ac MSSiir. * pag. 89

CAPVT XI (olim IX)
De zkeNo?10, P10GEN1ANO £f dliir prouerbiorum. fcriptoribus graerir, cum indict
au&iorun , &billis citatorum. — Catalogus firiptorum deperditorum e£ multorum se-
centiorum in colligendis prouerbiis , graecis poti[/mum , verjatorum. pag. 199

d τοῦ ὦ t fat CAPVT

. *) Hic femel notabo, a me, exceptis hoc ca- cupletata, — Quare illis nomen. meum breuitatis
-pite-et cap. XIX. de Ga/eno, cetera, quae in ftudio in hoc indice mon adferipfüi, Harl.
hoc reperiuntur volumine, fupplementis effe lo-

xvi LIWUDEX CAPRITNMM
CAPVT XII (olim X)

D »nioNE cugR vsosTOMO ceiusque oratiomum ac di/fertationum argumentis, codd,
atque editt. .De n1oNis cAssi1 ἀλογία romona eiusque. epitomotore x 1 m 1-
LiNO, de codd. et editt. e£ de vita Alexandri Seueri, quam, velut ex graeco En-
colpii verfam, zonfinxit et anglice edidit Tho. Elyotur. — Alii px owzs. pag. 124

CAPVT XIII (olim XI)

De τιν TARCHI, CHAERONENSIS, vifaet fcriptis editis ac deperditis cum variis
obferuatt. LA MPRIAE libellus de Plu£archi feviptis, gv. et lot. idem plenior. ex
tod. l/eneto gr. Alii ex. vrARCBHIL — Codd. et editt. — Index fcriptorum, a
Piutarcho. cita£orum. pag. 153

CAPVT XIV (olim. ΧΙ
De A? ?P1ANT, ALEXANDRINI, /ibris editi atque deperditis , eorumque, quae ex-
flant, codd. interpretibur atque editionibus. * pag. 244
CAPVT XV (olim XIIT)

Di rntEGONTE TRALLIANO éitsque ftriptis editis ac deperditir, libro item de
Nilo, quem εἰ tribuit Menagiur. — De &RTEMIDORO, ASTRAMPSYCHO,
NICEPHORO, ACHMET E cf alis Onirocriticig, — Indices fcriptorum, a. Phle-
gonte d ZAriemidoro laudatorum. | AR T EMIDORI Varii. 3 p«g.-255

CAPVT XVI (olim XIV)

Dc ct AvVDIO PTOLEMAEO eiurque geographia, magna Syntaxi, libro de iudi-
candi facultate animique principatu, et alis feriptir editis , J'profititis ac deperdi-
lir, coruinque, quae exflant ,. codd. mssíis. editioniburque. ΑἹ ? T OLEMAET.
Dt globis codffibus veterum et finilbur inflrumentis affronomicis. pag. 27e

CAPVT XVII (olim XV)
De ?AVSANIAE tf POLYAENT: fcriptis editis ac deperditis, eorumque todd, et in-
dix ftriptorum , a Paufania laudatorum. pag. 307
CAPVT XVIII (olim XVI)

v vciAu1 vila et fcriptorum catalogur, ordine litterarum digeffus, cum variis obferuatt.
de Lucioni codd, e£ editt. aliisque hoc noinine, — Andex ftriptorum, a Luciano memo-
yatorum. P238. 325

CAPVT

INDIES .AC2A.P ITT-V^M XVII
CAPVT XIX (olim XVII)

&ALENI vila et libri tam. gemini, quam fufpeB&li et fpurii, editi et iuediti aut deper-
diti, todd. editiones et interpretes. (Siudio 1, C. G. ACKERMANNL) pag. 377

CAPVT XX (olim XXHI in vol. IV)

De wx. AVRELIO ANTONINO, MAXIMO TYRIO £f ALCINOO, £Orum librir,
lhorumque codd. msstis atque editt. et verffonibur, — Fudicer feriptorum «t illuffrium
virorum, quorum M. ZAutoniuus et Max. Tyrius meminerunt, pag. 500

CAPVT XXI (olim XVIII)

De sgx TO EM?tR1CO, (f (lur feriptir, codd. atque editionibur, et. ftviptis deperdi-
tir; addito indice fcriptorum , ab «o citatorum. pag. 527

CAPVT XXII (olim XXIV in vol. IV.)
De rHiLOsTRATIS ἐξ CALLISTRATIS UVafiüir, ifnugue de APOLLONIO,
TYANENSI, horumgue ftriptis. — du&ores a Philoffrato laudati. pog. 347

CAPVT XXIH (olim XIX)

De »n10GENE L AEn T10 eiusque Pammetro et opere de vitis philofophorum illinsque
interpretibus , codicibur atque editionibus. — Index fcriptorum, a Diogene Latrtio

citatorutm. pag. 564

CAPVT 'XXIV (olim XX)
De orriANi fmiptir, ftholiaffe, paraphrafí kv r Ec N11, inferpretibur, codd. et
cditionibur, T pag. 59o
CAPV'T XXV (olim altera pars capitis X X)

Je ATHENAEO pluribusque hot momine.-— Zthenati: Dipnofophifliga; eorum epitome.
ATHEN. inlerpreter, codd. misti, editt, pag. 692

CAPVT XXVI (olim XXI)

De λειτανι vníur, an duorum ftriptis editir, manu exaratir, deperditis εἰ epi/fo-
lis ruflicis , cum indice fcriptorum, in hifloria et varia e£ animalium citatorum. pag. 609

Fol. P. c CAPVT

X VIII I.N/D.E X; 3COA ΒΕ ΤΡ
CAPVT XXVII (olim XX. a quo inceperat vol. IV. vet. edit.)

De NicowMAcnHo GERASENO £f pluribur NicomAcuis; de au&icre Theologu-
menom Zithmitiae; de nYornANTO atque aliis fcriptoribus graecis. editir,
inedifir ac deperditis, qui difziplinam mumerorum tradiderunt. — Index. feriptorum,

a Nicomacho et in, Theologumenis. arithmeticae citatorum. Hd pag. 629

CAPVT XXVIII (oim XXV) .

De ALEXANDRO APHRODISIENSI, eiurque fesiptis editir, ineditis ac deperdi-
tis, atque index fcriptorum, in vniuerfis editis ipfius monumenits laudatorum. pag. 65c

CAPVT XXIX (olim XXVI)

De rx oTiNO, DbEXIPPO tf AMMONI1IS variir. Stripta Plotini ex vita illius, a
Porphyrio feripta, gr. et lat. excerpta, praemi/fo confpe&iu chronologico. — Indi-
tes. fcriptorum, ab illis laudatorum. pag. 626

CAPVT XXX (olim XXVIT)

De ron nvn10 cic frriptis editis, ineditis ac deperditir.- Index. au&orum $n ommi-
bus editis Porphyrii Jcriptir memoratorum. pag. 725

CAPVT XXXI (olim. XXVIII)

De 1 wBr1cuo viurque friptis editis, ineditis ac deperditir cum indice fcriptorum,
in Jamblichi libris editis. laudatorum, pag. 758

Catalogus codicum MSS. graec, in biblioth. REG1A NEAPOLITANA. pag. 774

lius codirum gr. MSS. in biblioth. s. 10ANNIS DE CARBONARIA, PP, Adugu-
finianorum , Neapolitana. pag. 796

MÀ AA € "€

IO.

—

yc amm

YT L——————— Ὁ ὅ0
πετσαττωςα,.-πτο.ὕ....τ--- τς. ER RD E e

—P—

S ———————————ÓBBRE
2 -ας.---------’--ς.-..----“ -
ἘΠῚ εἰ RITEIIUTE U CJ CETCHEETLTHTTUTUTR TUTTI OLD ΓΓΙΤΙΤ ΓΤ ΠΥΤΠ ΤΊ IUUD : 0m

δὰ -- ----α΄ -- ————

ea

LO. ALB EABRICII

BIBLIOTHECAE GRAECAE

L-I B.E REL.

CAPVT VIII (olim VI)
DE FLAVIO IOSEPHO.

[Studio Francifci Oberthür , Canonici capitularis, "Theol. et I. V. Do&oris, et 'T'heologiae iu
Vniuerfitate Wirceburgenfi Prof. Publ. Ord. ?)]

Mei in. Iofephum Flauium vberioris pofl Fabricium , Hud/onum et Hauercamvium commentarii hoc
ecce interim in Fabricuana bibliotheca congruum huic inflituto, compendium duobus fummis ca.
pitibus, [ingulis in tres jetiones d:ftinftis , comprehenjum , atque hoc ordine modoque reprae-

feutatum: 1. of. Flauii ^) vita, B) fcripta , C) fcriptorum virtutes et vitia.

II. Notitia litte-

varia Flautanorum operum. ΑἹ Elenchus Codd. MSS. «) graecorum, 8) latinorum, y) codi-
cum , qui num graeci, au latini fint, mihi non conflat. 3) lofephina opera in hebraicam, et
arabicam linguam translata. B) Hijfloria chronologica editionum graecarum, latinarum, et
ver/ionum vernacularum. C) Index lucubraiiouum in Flauiana opera, adhuc editarum, quae

quidem mihi innotuere.

I.

ἃ.

lluftriffimo apud ludaeos quippe facerdotali primi ordinis paterno *), et regio Affamo-
naeorum materno genere oriundus /ofephut , Hierofolymis natus eft, vrbe gentis totius
primaria, anno regni Cari Caligulae primo. — Patri, omnium ore ob virtutes celebra.

to, Mathiae *) nomen fuit, Eminuit in puero, cum Mathia, fratre germano, iisdem, quae
apud Iudaeos ad folidum profundumque legis mofaicae ftudium vnice pertinebant, litteris

4) Ven. Oberthür, qui a multis annis omnia,
quac ad hiftoriam lofephi eiusque librorum rite
pleneque concinnandam facerent, diligenter con-
quifiuit, ideoque multas perluftrauit bibl;othecas,
multaque congef&t fubfidia, me roganie, ex am-
plílmi, ques conícripit, fuae Iofephi editioni
aliquando fubiuncturus, commentariis ca, quae
fequuntur , €t quae refponderent confilio et infti-
tuto noftro. follerter delegit. — Quibus ego et
plufcula, a Fabricio noftro olim adnotata. ne ea
in noftra defiderarentur editione, et pauca alia,

Vol. P.

inflituto,

quae haud incommoda videbantur, hinc inde adie-
ci, iis tamen omiflis, quae ego in Introdu&t, in
hiftoriam L. Gr. tom. II. part. I. pag. 41 fqq. edit.
2dae fcripfi. Harl.

b) Genus fuum ipfe recenfet Iofephus in vita,
e publicis tabulis, (δημοσίαις δέλτοις.) pag. 998.
Conf. de his Perizon. in triade diff I. ^ Tales
fuere δημόσιαι κύρβεις, € quibus genus fuum refert
Synef. epift. 57. Fabric.

c) De Matthiae nomine vid. Valef. ad Eufeb.
pag. 47.

A

x — LiblPV c.VIIH. IOS, FLAVII VITA

inflituto ,. praeter docilitatem ingenii altior indoles, maiorque iudicii et memoriae vis;* nobi-
lium virorum laudes et admirationem ipfi concilians. ΜῈ inter tres ludaeorum , tunc de re»
ligione philofophantium , fzctas optimam potf-t fequi, fexdecim annorim adolefcens, cuiuss
vis doctrinas et praecepta nofcere fedulo fluduit; imo ad Banum ^) quemdam eremitam fe
contulit, cuius ea fuit in cultu, virtuteque fimplicitas, vt ex arborum foliis veftes fibi para-
ret, nec nifi alimentis fponte prouenientibus , crebrisque noctu et iaterdiu lauacris frigidis iu
vitae fanctimoniam vteretur, futurus certo alius nouae fectae auctor , nifi plane fingulari et
paradoxa viuendi ratione potius, quam dogmatibus a vulgo diftingui maluiffet.

"Tribus annis in Bani contubernio exactis domum redux lofephus, Pharifaeorum parti-
bus fe addixit. Quod, ne lofepho inuidiae fit, cum Pharifaei peífimi plerumque fcurrae
audiant, meminiffe iuuat, a Iofepho flatui *), eorum virtutis ftudium, praecepta, moresque
Stoicorum apud Graecos doctrinae vt plurimum conuenire, ΕἸ hoc nil aliud fuiffe videatur,
nifi doctum quoddam figmentum Iudaei, fuos inter Graecosque analogiam omni fludio quae-
rentis, quo facilius ii, quorum gratia fcripfit, magnam quandam pharifaifmi ideam mente
conciperent: nihilo tamen minus lofephum morum probitas, atque in gerendis rebus dexte-
ritas virtusque, omnibus fummopere commendabit. | Excufare quoque ea de cautfa eum licet,
quod admodum iuuenis latentem.in angue herbam, Pharifaeorum hypocrifin, — quod ta-

en non omnium, fed tantum multorum fuit vitium, — praeftantia dogmatum, et boni amo-
re abreptus, forfan detegere nequiuerit vti hypocrifis id babet peculiare, vti nonnifi a per-
fpicaci iamque perito et experto humanarum rerum obferuatore, atque ab hoc ne primo qui.
dem obtutu detegi poffit. Indignari certo, (i aequus effe iudex velit, nemo poterit, iuue--
ni, magnum geflanti animum, ,, magnaque fectanti, nec minus prudenti , cuius praeterea aetas.
in tam difficilia tempora inciderat, quod tempori feruire, et fectam illam profiteri malue..
rit, quae populari fauore ita fraebatur, vt fere folis eius adfeclis ad publicos honores acceífus
pateret; atque, fi vmquam Sadducaeorum quis magiflratum gereret, inuitus licet, et necef-
fitate coactus eius opinionibus adfentiri debuerit, ne ea, quae diceret, populo minus pro-
barentar..

Annos nouendecim natus Iofephus primum reipublicae gradum capeffi. ^ Cum Pro-
curator Iudaeae, Felix, facerdotes quosdam, viros honeflos, et bonos ob rem minimi, et nul.
lius fere momenti, vinctos Romam mififfet, cauffam fuam apud Neronem dicluros, Iofe.
phus, eis perquam familiariter antea vfus, atque eorum religiofam in carcere a cibis gentium
abflinentiam miratus, Romam proficifcitur, eorum libertatem et falutem vt auéloritate fua
et precibus efficiat, anno regni Neronis fere vndecimo, mari adriatico fe committit, vbi
parum abfuit, quin lofephi in ciues et amicos pietas fuae ipfius vitae fieret periculofa, — Pop-
paeae tamen, quae Caefaris coniux erat, fauorem atque amicitiam nactus, non obtinuit folum
id, quod voluit, fed et magnis meaeribus ornatus, iuuenis 26 annorum, imn patriam reuertit,

Hic nouandarum rerum ftudia glifcere, primaque motuum contra Romanos initia ad-
vertens, omni, qua valuit, eloquentiae vi feditiofos in officio continere, fed incalTumn, flu
dct, et eadem cum hoflibus romanis fentire, et patriae proditionem moliri , fuis vifus, oc-

cupato:

dy Apud Fabricium dicitur Zanunas 4) Iofephus in vita, pag. 999..

IOS. FLAVII VITA Li.lV..VIHL o og

eupato iam caflello, Antonia, in interiora templi femet fubducere cogitur, lam bellum fla-
grat, et Ccítius Syriae Praefectus profligatur. i

Quum etíam in Galilaea, adhuc tranquilla, fenfim et clandefline, quietem perturbari
intelligerent Hierofolymitarum primores, lofephum cum dvobus facerdotibus eo miíerunt,
vt feditiofos comprimeret, Omnibus bene geftis, cas prudentiae, virtutis imperatoriae,
aequitatis et iuflitiae, imo et abflinentiae laudes tulit, vt publice a Senatu Hierofolymitano
vniuerfae Galilaearum terrae praetor conflitueretur: (de bello Iudaico 11, 25. p. 822.)

Mitem, vacuumque ab ira et immoderatis affectibus, et aeque fapientem et prudentem

fuiffe eum, vel vnum hoc illuftri documento eft, quod, Pharifacus licet, obflitit, ne duo
* τ 7
"Trachonitae, quos gentiles fui míi hac conditione apud fe tolerare voluerant, inuiti cir-
» quos g aM ,

xumciderentur, dum oportere dicebat hominem quemque minime coactum, fed fua fponte
Deum colere ^), neque faciendum quid, vnde eos, qui falutis quaerendae cauffa ad Gali.
| AE DUI d τ ξ
laeos confugerint, fui confilii poeniteat; quodque (ine vlla ciuium caede toties commotum
Galilaeae populum iterum compofuit, atque femet a praefenti, in quo non raro verfabatur,
vitae periculo, femper faluum vindicauit. Ipfam inimicorum fuorum inuidiam, callidatm-
que ad ipfum perdendum fraudem variam, flraragematis effugit feliciter.

Ceflio ingenti elade in Galilaea profligato, Nero Vefpafianum, rei militaris peritiffi-
mum, in Palaeflinam mittit. Iofepho duce et auctore Iudaei fumma pertinacia Romanis re-
fiflunt, maxime in defendenda lotapata. Capta tandem vrbe quum Romani ob vires paene
omnes in ea expugnanda confumtas exafperati in. omnes cuiuscumque aetatis et conditionis
incolas defaeuirent, Lofephus defiliit in. puteum, vbi quadraginta viros ingentemque in dics
non paucos rerum neceffariarum copiam offendit. Detectum proditumque a muliere Vefpa-
fianus tanti ducis videndi defiderio motus, mittit tribunos tandemque Nicanorem, lofepho
olim familiarem, qui datis dextris, ingentibusque promiffis vt fe dederet, tandem perfua.
derent, quod tamen non fine nouo vitae periculo, fibi a fuis tunc contubernalibus para-
to, atque capto ex arena confilio, et praefenti Numinis ope, tandem feliciter fuperato,
peragi potuit £). t

Viuum captiuorum more vinculis teneri atque diligenter cuftodiri iubet Vefpafianus,
cuius, vti et Titi, gratiam et beneuolentiam fibi tum indole egregia et moribus praeclaris,
tum vel maxime vaticinio, quo vtrumque romanum adepturum imperium praedixit, breui
conciliauit ^); hisque permotus virginem, Caefareae captam eiusque loci indigenam, in ma-
trimonium duxit. Vefpafianus, biennio poft Imperator demum factus, vaticinii memor, fe.

A a2 curi

f? pag. 1007. ἐκ ἄασα βιασϑῆνα!, φάσκων, dày
ἕχκςον ἄνθρωπον κπατοὸ τὴν ἑαυτῶ προράρεσιν τὸν ϑεὸν
εὐσεβᾶν, ἀλλὼ μὴ κατὼ βίας,

E) Ιοίερῃ. Π1. de B. Iud. cap. 14. (in graeco,
24 fq.)

h) fof. MI. de B. T. 14. et V. 12. pag. 854. 9or.
961. Sueton. Vefpaf. cap. s. Xiphil. p. 203. Suid.
ἴπ Ἰώσηπος. De hoc vaticinio lofephi le&u digna
et erudita exítat Got/ridi Olearii diff. edita Lip-

fiae 1699, qua hoctotum callidae prudentiae tribuit.
Fabric. — Quidam in Bibl.raif. tom, 26. p. 114.
negat, hoc vere factum effe, totamque hanc hi-
ftoriam habet pro fabula. eum. — M. Theodor.
"Ambrof. Strolibach. in diff. de Iofepho, Vefpafia-
no imperium -praedicente , vere num diuinauerit,
Lipfiae 1748. 4. vere quidem accidiffe putat, vt a
Iofepho fumma imperii praediceretur Vefpafiano,
illum vero callide coniicientem , admodum verfu-
te vatem fe profeffum effe, Zarí.

à Lib. IV. c. V HI. IOS. FLAVII. SCRIPTA

curi vincula Iofephi, quafi iniuria vincti, frangi iubet; folutum muneribus auget et honori-
bus; lofephus vero, in grati animi fignum, arque ad conciliandam fibi magis totius Flauiae
gentis beneuolentiam Flauii cognomen. adfumit; idemque perpetuus Tito Hierofolyma op-
pugnanti, a latere comes. Res autem fuae gentis defperatas cernens ipfe e Romanorum caf(lris
ad patria moenia progreífus ciues fuos per Deum obteflatur, fe victori vt dedant; qui hac
ratione eum, quem fub Iotapatae ruinis fepultum opinati communi toties gentis luctu fuerant
profequuti, adhuc viuere et cum Romanis efle certiores facti, caput eius, tanquam prodi-
toris, petunt telis lapidibusque.

Expugnatis tandem Hierofolymis, monitus a Tito Iofephus, ex patriae ruinis quid-
quid vellet, vt fibi fumeret, libros facros, libertatem captiuorum nobilium, fratris, quin-
quaginta amicorum, et centum circiter ac nonaginta feminarum ac liberorum rogauit.
Cuius votis. ita adnuit Imperatorum humaniffimus, vt etiam. iam cruci adfixos folui et lofe-
pho ac medicorum curae tradi iuberet. Recipit bona amiifa, additis nouis in Iudaea, Ro-
mae vero ius ciuitatis, et hofpitii in aedibus Flauiae gentis, quae beneficia beneficiis addere
non deflitit, irrita femper popularium fuorum in eum inuidia et ira, i;

Matrimonium ter iniit. Praeter caefareenfem illam, quae mox ab eo difceffit, cum
vinculis folutus Vefpafianum comitaretur Alexandriam; alteram hic ducit vxorem, repu-
diatque iam tertium puerperam, ob mores parum probatos. "T'rtia, Iudaea genere, Creten-
fis patria, gente nobilis, moribus egregia, filios duos, lu(tum et Agrippam, marito gignit.
Sors liberorum incerta; vti et ipfius lofepbi fata poflrema. [Forte tamen, ait Fabricius,
haud diu fuperfuit patrono fuo Epaphrodito, cuius cafum, (interfectus autem efl a. Chr.
XCV. a Domitiano,) in ipfius etiam Iofephi perniciem ab inimicis verfum, fufpicatur H. Dod-
stllur diff. VI. ad Irenaeum pag. 468.]

B.

Quae exflant Iofephi opera, graeco fermone confcripta funt omnia *) atque hoc quidem:
temporis ordinez L. 7/11. de Bello Iudaico. Belli huius, ipfe eius teflis, et magnam par.
tem actor, hiftoriam in gratiam popularium fuorum patria primum lingua, fyrochaldaica,
perferipfit. Hanc in Gorionide adhuc fuperflitem effe, nonnulli minus recte funt opinati.
Sed quum videret, idem bellum a multis, eius parum gnaris, vel partium fludio ductis, de-
fcribi, ipfe, Romae plus otii et maiorem graecae linguae facultatem nactus, cius hiftoriam,
patrio primum a fe fermone fcriptam, graece reddidit; ac in feptem libros, hosque in ca-
pia ipfe diuifit *. In codicibus antiquis ct apud patres^) hi libri etiam jsdaukn ἵστορια

περι
1) De fcriptis Tofephi vid. Eu/ebius hift. eccl.

να! διὰ τῆς ἐμῆς ἐπιμελείας ἀκριβῶς εἰς. Nec mi-

III. cap. 9 et io... Heum.

k) lofephus prooemio : Πρέϑέκμην ἐγὼ τοῖς xoT&
τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν Ἑλλάδι γλώσσῃ; μεταβαλὼν,
i “ὦ , - 5»

ἃ τοῖς ἄνω βαρβάροις τῇ πατρίῳ συντάξας, ἀνέπεμψα
» 5» D Α ETE € »
πρότερον, ἀ(ζηνήσασϑαι. Quinam: fint illi οὗ ἄνω

τ ; EST. Eo:
BXefepo,. docet idem. paucis interiectis, Πορϑως
μὲν καὶ Βαβυλωνίας. ᾿Αράβων Tr τὰς ποῤῥωτάτω καὶ

4... 6 » , € , € - 2 4, -
τὸ ὑπὲρ Ἑυῴφρατην. ὁμόφυλον ἡ μεν y, ᾿Αϑιαβήνες τε γνῶ-

rum, [udaeos a Iudaco homine barbaros adpella-
ri, quum Chriftiani etiam hoc nomine adpellent
interdum Chriftianos, diuerfa lingua vtentes. Vi-
de Co:elerium ad homiliam 1V. Clementin. tom. I.
patrum apoftol. pog. “63. Quaenam vero fit lin-
gua lofephi patria, non acque perfpicuo teflimo-
nio eius conftat. lraque alii fyro - chaldaice Iofe-
phum prius libres de B. 1. fcripfile adfirmant.

[Iofeph.

IOS. FLAVII SCRIPTA Lib. IV.c.V11I. $

περὶ τῆς ἀλωσεως infcribuntur, atque apud Suidam ὑπομνήματα τής αἰχμαλωσιος YOcan-
tur. Neque Íumtibus, ncque laboribus in componenda commendandaque hac hifloria pe-
percit, vt veritate et Ícriptione omnibus aliis de hoc bello commentariis antecelleret. . In
hoc fane omnes confentiunt, quod fine his de B. I. libris illorum temporum , illius terrae
ac populi, illorum factorum notitia careremus, quae tamen in f. bibliorum fludio multum
iuuat. Vbi enim biblica iudaicae gentis hifloria definit, ibi fuae hifloriae initium Iofephus
fumit fic, vt res, aetate fua antiquiores, fummatim breuiterque percurrat, cas vero, quae fuis
temporibus gerebantur, vberius fufiusque maxima diligentia reférat. ^ Cauendum iterum.
ne hic Iofephum cum Hegefippo, vt ibi cum Gorionide, confundas.

"rchatologiae- Tud., fiue Antiquitatum Iud. Libri XX. ") A. 56. vitae Iofephi, et 13.
regni Domitiani confcripti, vniuerfam gentis iud. hifloriam, a primis originibus ad noviffi-
ma vsque tempora, complectuntur. Eiusmodi opus confcribere tám tum in animo habuit
lofephus, quum iudaici belli hifloriam. meditaretur; rei magnitudine deterritus, bellique re-
centiorem hifloriam pluribus gratiorem. fore ratus, tunc abflinuit; refumíit vero opus,
quum fuos de B. I. hbros Graecis Romanisque probari, multosque effe reliquarum rerum, ad
hanc gentem pertinentium, non parum curiofos, intelligeret. — Maxime vero ad fcriben-
dum illum pcrmouit tum magnus in gentem fuam amor, fuam apud Graecos ac Romanos
minus fpectatam gentem in propria, tum antiquitate, tum: inflitutis fuis fibi parra gloria re-
praefentaodi , peropportunam. fic occafionem nactus, tum amici Epaphroditi ") avctoriras.

A3

[Iofeph. libr. V. de B. I. cap. 9. $. 2. fcribit, fe
iudaica lingua loqui potuiffe: it.libr. VI. cap 2.
δι τ Heum. —] vid. Sam. Baszagii exercit. ad
Baronium pag.388. vbi Iofephum hebraice calluif-
fe negat, quod mihi de Iudaeo, legis ftudiofiffi-
. mo, et qui ex hebraicis libris antiquitates hebrai-
cas condidit, nvllo modo credibile videtur, licet
puro hebraismo víum in fcribenda hiftoria nolim
contendere. Argumentis plerisque, quibus be-
braismi imperitum nonnulli P der faciunt ob:
violentiores aliquas hebraicorum nominum inter-
pretationes, (quas e Iofepho collegit 7o. MMartia-
naeus tog. II. Hieronymi pag. 170 — 175.) refpon-
dit 7/. offius libro de LXX. interpretibus. Conf.
Paulli Pezronii antiquitatem temporum reftitutani
pag- 49. et Humfredum Hody de bibliis original.
pag. 223 fqq. Fabric. —. /P"oif. Bibl. hebr: pag.
547. not. p. lofephum hebraice calluiffe, negant
quoque Zndr. Và/ius comm. ad Iof. X. 1. p. 1662.
et ad cap. XVIIL 16, p. 1858. ac //orfiius de He-
braism. N. T. part 1. pag. 37. et Pfeiferus crit.
S. pag. 321. .Heum. — Contra ÉErneffi in Obff. in
Flauii A. L. p. $9. ex eo, quod Iofephus prooem.
$. 2: dicit, íe antiquitat. hebr. interpretari 2x τῶν
ἐβραϊκῶν γραμμάτων. εχ hebraicis libris, graecam
autem linguam vocat Ζένην διάλεκτον, colligit, il-

Hebraice

lum hebraice fciuiffe, nec e LXX. haufiffe fua.
Harl..

ly Eufebius 11. 9. hift. ecclef. ἱξορίαν τῷ κατ΄
αὐτὸν, "ladxiwz πολέμε vocat, atque ita Iofephus
ipfe, non vno in loco et Stephan. in Φασαηλίς.
Ihdorus Peluf. IV. ep. 75. Ἰωσήπε (ἀνδρὸς "adis
μὲν, φιλαλήϑας δὲ.) περὶ τῆς ὡλώσεως ἴσορίαν. In
codice Bodleiano: περὲ ἁλώσεως Ἰκδαίας καὶ τῆς με-
γάλης: πόλεως. Fabric.

my luflinus Martyr cohortat. ad Graecos Ρ. 19.
ὃ γῆν Ἰώσηππος τὸ Gp iov καὶ τὲ παλαεὸν τῆς ἱσορίας
καὶ duc. τῆς ἐπιγραφῆς τῶν βιβλίων σημῆναι βελόμενος,
ἀρχόμενος τῆς ἱσορίας ὅτω γέγραφε. Φλιαβίκ Ἰωσήπε
ἐχδαϊκῆς ᾿Αρχαιτολογίας, Fabric. — Vid. Fabric.
de: fcriptor. de veritate relig. chrifüanae cap. 2.
pag-14rfq. Heum.

1») Videtur intelligi Epaphroditus, libertus
Neronis, quem memorat Zrriznus libro primo
Epictetearum diff. cap. τ et 26. Interfectum a Do-
mitiano, (a. Chr. v5.) tradit Dio lib. 67. p: 766.
Conf. /o. Pear/onii opera poftuma pag. 172. Alius
Epaphroditus Chaeronenfis grammaticus librorum
helluo, quorum vltra 30, »co collegerat, clarus
circa eadem tempora ct fub Nerua Imp. hydrope
exítindus, de quo Suidas. fabric.

6 Lib. IV. c. V HHI. IOS. FLAVII SCRIPTA

"Hebraice primum fcriptos a Yofepho hofce libros fuiffe, verofimile non ef ^). In capitum
ditindtionibus nimium differunt codices ms. graeci, latinique, et: Num Iofephus ipfe indi-
éis, fingulis libris praemiffi, auctor fit? adhuc dubitatur. — Harduini ") audaciflima, qua lofe-
phum inter fcriptores memorat, quorum opera impoltoribus monachis 13 poft Chriftum
natum faeculi auctoribus tribuit, fententia, vix referri, nedum refutari meretur.

Liber de vita fua. Adpendix eft et fupplementum librorum antiquitatis, atque cun -
hisce vno plerumque filo editus, fcriptus procul dubio etiam poft Archaeologiam *), ac pro-
inde poft libros de Β. I. fiquidem vtrobique de Agtippa, fed ibi de eo, adhuc viuo, hic de eo,
iam mortuo, loquitur.

De antiquitate Iudozorum, fiue conira. /4piontis libri IT.

Fuerunt, qui hiftoricam Iofephi auctoritatem infringere niterentur, dicentes eum vel
in hiflozia confcribenda non aliter, ac pueros in fcholis fuum modo ingenium exercuiffe, il-
lamque dein in publicum propofuiffe: vel in archaeologiae libris multa de gentis fuae an-
diquitate mentiri et fabulari, ex hac inprimis ratione, quod nulla Iudaeorum mentio fiat
apud celebres Graecorum hifloricos. — Fuerunt etiam graeculi nonnulli, qui, fcriptis publicis
de Iudaeorum hifloria, inflitutis et ritibus facris fine iufla rerum cognitione fcribentes, multa
falfa retulerunt, atque vt odium , quo gens iam tum premebatur, augerent, varia illis crimi-
na adfinxerunt, et vniuerfae genti iam omni ab hinc aeuo quandam infamiae notam inhae-
fiffe funt calumniati. Hos inter eminuerunt Apion grammaticus, et Apollonius ὁ Μολων,
quorum ille ΠῚ, fuo rerum aegyptiacarum libro facras templi hierofolym. ceremonias aliosque
Iudaeorum ritus criminatus efl; alter vero, quis qualisque fuerit fcriptor, atque qua ratione
Iofephum fibi aduerfarium excitarit, non conflat. [lofephus facrorum codicum fidem bo-
nam mala faepe fide f:quutus videtur, inquit /Mafisir ad Iof. VIII. 30. pag. 1617. et T'olandus
in Liuio Adeilidaemone $. 16. pag. 43. lofephum vocat perfonatum Iudaeum. Heum.]

Contra hos male fentientes fcribentesque Iofephus fibi temperare non potuit, quin ipfe,
iuftiffimus fimul maiorum fuorum gloriae vindex, fuum. veritatis fludium defenderet. Duos
igitur libros de anfiguitate gentir iudaicae ob argumenti cum archaeologia adfinitatem eidem
Epaphrodito inferipfit. — Diftincti funt omnino ab archacologia, cuius tamquam vindiciae ha-
bendi, atque poft iftam fcripti. Infcriptio, Contra Zpionem recentior videtur, quum plures
aduerfarios hoc opere refutare Tofephus conftituerit. In primo enim docet, quare hiftorio-
graphi quidam mentionem non fecerint Iudaeorum ; difputat de graecorum hifloricorum fide,
de auctoritate librorum ff. queis tamquam annalibus contineatur omnis gentis iud. hifloria;
deinde ex profanis et maxime graecis auctoribus vndique loca adfert, quae vel confirment res

Tudaeo-

0) Hebraice sntiquitatum libros primum fcri-
püffe, legas in Bibliotheca Sixti Senenfis lib. IV.
pag. 273. fed hoe rete refellit TAomas Tttigius
in eruditis ad Iofephum prolegomenis; confutata
etiam alterius viri docti opinione, qui Antiquita-
tes hebraice primum, ftante adhuc templo, fcri-
ptas colligebat e loco libri VII. cap. t1. p.249. quo

- Iofephus adfirmat fortitionem familiarum facerdo-
talium obtinere ἄχρι τῆς σήμερον ῥκέρας, Fabric.

p) Fignolius Maruillius tom.I, mifcell. hiftor.
et litterar. pag. 78.

4) Clariffime hoc teftatur Zofepfius XX. 9. p.703
et p. 1032. conf. Tliomae Ittigii prolegomena ad
Iofephum b. 5. /'alef. ad- Eufebii III. 10. hiftor.
eccle£. et 7Zi/lemont hiftor. imperatorum tom. I.
p. 978. Le Moyne ad varia facra p. 339. Fabric.

j .JOS. FLAVII SCRIPTA ἘΣΣΙ (4

Fudacorum geflas, vel diiTentiant inter fe, aut a diuinorum librorum narratione; errantes cor-
rigit, et refellit tanta quidem eruditione, vt magna Hieronymum "), haec legentem, admira-
tio fubierit, quum a viro hebraeo et ab infantia in S. S. litteris inflituto ,, cunctam Graecorum
bibliothecam tam ftudiofe eaolutam aaimaduerteret.

Eousque in vindicanda gentis ind. et maiorum fuorum gloria progreditur Iofephus, vt
Graecos locis magis, quam moribus et inflitutis a Iudaeis disiunctos, adfirmare, et genu:nos,
dubiosque pariter nullo dilcrimine et'examine graecorum auctorum libros in rem fuam profcr-
re non dubitet, Seueram tamen crifin exercet in eos fcriptores graecos, vt Apionem, Ma-

nethonem , ac Molonem, qui rebus iudaicis minus faucbant.

In codd. antiquis hi libri infcribuntur vel zeg; τῆς τῶν Ἰβδωιων ἀρχοιίοτήτος, vel
βιβλια προς τὸς Ἑλληνάσ, veldenique contra Manethonem 7), aliosque, qui in iilis re-

futantur.

Ce'erum magnam adhuc dolemus effe graeci textus lacunam in lib. IT. a medio $. 5. vs-
que ad primos $. 9. verfus. — Forían dies aliquando fupplebir.

Liber de Maccabaeir fiue de rationir imperio *). Eufebius, Hieronymus, Photius, et recen-
tiores paene omnes Iofepho hoc opus vindicant; ab aliis quam plurimis ci abiudicari, Caueus

7) Epift. $4. ad Magnum oratorem.

5) In editionibus quibusdam, vt latina Parif.
1514. fol. min. per Albert. Goullet, Prof. "Theol.
emendata, liber prior infcribitur de antiquitate
contra Manethonem Aegyptium , liber pofterior,
de antiquitate conira Apionem et fautores. Lat-
beus pag. 275. bibl. nouae MSS. teftatur, in cod.
MSto CCCXLIX. reg. exítare /ofephum contra
AManetlonem et alios Stoicos ,, (Cheeremonem,
puta,) latine. Sane magna pars libri prioris occu-
patur in confutandis iis, quae Manetho de Iudaeis
tradiderat. vide pag. 1639 fq. 1042. et 1052 fq. et
fub initium libri fecundi, ait, f» refpondiffe prio-
re libro Manethoni, Chaeremoni, et aliis quibus-
dam. Auctor autem ipfe in titulo libri nullum no-
men adueríarii pofucrat; fed tantum infcripferat
περὶ τῆς τῶν Ἰκϑαΐων ἀρχοιότητος» Vt ab Origene,
Eufebio et aliis veteribus citatur. —- De piano
Pliftonice, Pofidonii fil. Oafitano, qui ob ius ci-
vitatis acceptum malebat audire Alexandrinus, coz
fuli poterunt [ £udocia in Violario pag. 63.] Co-
telerius ad patres apoftolicos tom. 1. pag. 592.
Fo[fius de hiftoricis graecis, Meur[ius in biblioth.
graeca, Baelius tom. 1. Di&ion. et. 7ilemontius
hift. imperator. tom. I. pag. 775 fqq. Fabric.

t) In laudem feptem Maccabaeorum , qui vna
cum patre Eleazaro et matre íub perícquutione
Antiochi Epiphenis martyrium pro lege alacriter
fubierunt. In Erasmi verfione ct in Menolcgiis I.

ait.

Auguft. mater illa vocatur Salomone, Genebraráo
Salome, Gorionidi Anna. Conf. Froutonem Du-
caecum. ad Chryfoft. tom. I. pag. 9s. Eosdem mar-
tyres celebrant auctor libri fecundi Maccebaeorum
fiue Epitomator Iafonis Cyrenaei cap. 6 et 7. et ex
antiquis Ecclefiae doctoribus Greg. Nazianzenus,
Io. Chryfoftomus, Auguftinus, Gaudentius Brixien-
fis, Leo Magnus, Maximus Taurinenfis, Eufebius
Emifenus, et Poctee Vi&orinus, Prudentius etc,
Vide Baronium ad Martyrolog. Calendis Augufti,
et Bibliothecam Concionatoriam Combefifii. Cae-
terum fimilem narrationem de feptem filiis et matre;
martyrium libenter pafis, vt idololatriam effuge-
rent, referunt Iudaei in libro Chorban Beth Ham-
mikdafch, qui, latine verfus, prodiit Helmfadii
1664. 4. Yofepho autem noftro ille liber diferte
tribuitur ab £u/ebio IH. ro. hift. ecclef. zexévrzaq
δὲ καὶ ἄλλα ἐκ ἀχενὲς σπέδασμια TU ἀνδρὶ περὲ αὐτος-
κράτορος. Aoyig pA 9 τινες Maxxaufwixiy ἐπέγραφον..
Hieron. Alius quoque liber eius, qui infcribitur
περὲ αὐτοκράτορος λογισμ (de potemtim ratioitis,
vertit Honorius Àuguftod. lib L de luminaribus
ecclefiae. cap..15.) valae elegas habetur , 1a quo
εἰ Maccabacorum: digc/la funt mariyria. Idem
lb. 11. adueríus. Pelegianos: 7/mde et lofephus
Maccabaeorum fcriptor hifloriae, frangi et regi
dicit perturbationes animi, non eradicari. Pho-
tirs e Philoftorgii lib. I. hift. eccie. poft enumern-

tos tres Maccebacorum libros; τὸ μέντοιγε τέταρ--
TO

8 Lib. IV. c. V 1I. IOS. FLAVII SCRIPTA

ait. Quidquid eft, communi et antiquiorum et recentiorum f.ffragio landatur, atque tam-
quam quartus Lber Maccab. quibusdam graecis bibliorum codicibus vei MSS. vel cditis ad-
iunclus quondam fuit,

Haffaeur in vn'uerfitate Regiomontana, in Boruffia profefforis, in Iib. IT. Maccab. com-
mentatus et /Hi-haelir in comment. fuper Pauli ad Hebr. epift. cap. XI. $. 35. atque in praefat,
german. fuae verfionis lib. I. Maccab. lofephi opus hoc dignis exornant laudibus, et iuffa
crifi diiudicant.

Paratnefir ad Graecos, fiue fermo de caufa Vniuerff praecipue aduerfur. Platonem: areei
τὸ παντός. Spurium hoc opus efl, nec licet in poflerioribus Iofzphi editionibus recufum, et
ab antiquioribus non tantum fcriptoribus nonnullis, fed a Whiftone etiam, nouiffimo Iofephi-
norum operum editore, Anglo, lofepho fit vindicatum, a me in recentiffima huius fcriptoris
recenfione adoptatum, et repetitum ; tamque funt cuiuis lectori obuiae yo9ese notae, vt fu.
perfluum fit, eas hic referre. Qui autem factum fit, vt lofepho hoc opus adfcriberetur?
paucis habe: loan. Philoponus, faec. a Chriflo naro VII. fcriptor, locum quendam e tractatu
περι τῆς T8 7ravros αἰτίας, hebraei lofephi, vt illi vifum eft, opere, citat: quem inte-
grum fe poffeditfe, ac legiíle ix fuae bibliorh. cod. XLV!IL. PAoiur teflatur, vbi refert, in
quibusdam exemplaribus fic infcriptum: περι τῆς TB παᾶντος αἰτίας, in aliis περι τῆς τῷ
παντὸς δσιαάς, atque in duos libellos (λον δια) fuitfe diftnctum, quibus auctor, de quo ta-
men, quis fuerit, omnino dub:at, Platonem fecum pugnare docuerit, Alcinoum quoque
de anima, materia, et refurrectione vt abíurda faifaque diilerentem, reprehenderit, et Iu.
daeorum nationem, quam graecorum antiquiorem fuifle, tradiderit ^). Poft Photii de vero
operis auctore dubitariones, alii Irenaeo,, alii luftino M. alii Caio, presbytero rom; ") alii
Hippolyto Portuenfi "), alii adhuc Iofepho tribuerunt. Zonaras, Arnoldus Peraxylus Arle-

nius,

τον ὑπὸ Ἰωσήπκ γεγράῷϑαι καὶ αὐτὸς συνομολογῶν 3x,
ἑσορίαν μᾶλλον ἢ ἐγκώμιον ἄνα! φησὶ τὸ περὶ τὸ Ἐλεά-
ζαρον καὶ τὰς Émr& ποῦδϑας τὰς Νίακκαβαΐας διηγάμε-
γον. Laudat hunc libum etiam JVaziauzenuus
orat. XXXIL fed Io(ephi nomen reticet. Ita et
Syucellus pag. 293 et 279. ὡς iv τετώρτῃ βίβλῳ τῶν
μικκκο βαϊκῶν. Idem pag. 24. laudat Iofephum ἐν
τοῖς ΜΜακκαβαϊκοῖς: confer graecum fcholion in
margine pag. 273. 47ugo Grotius vero ad Lucae
XVI. 19. pracfentis libri au&orem vocat Iofephum,
fed ab eo, de quo in pracfenti agimus, diucrfum.
lIojephum virum fane difertum, quisquis ille fuit,
hifioriarum enim. /criptorem hunc ejfe non puto.
MSti codices huius libri plurimum inter fe diffe-
runt, vt patet, fi conferantur latina Era: pa-
raphra(is, in qua liber dedica:ur nefcio cui Po/j-
bio Megaloypolitano, et nomina matris martyrum-
que referuntur, multaque aliter fe habent, quam
in Graecis editis, tum MS'us codex bibliothecae
Paulinae, ex quo nouam editionem huius libri
moliebatur Bofius, vt ipfe adfirmat in diff. de νεω-

τεριχαῖίς ἰπιϑυμίαες pag. 9. et ex quo varias lectio-
nes a 7o. Frid. Fellero excerptae leguntur ad. cal-
cem edit. Iofephi Lipfienfis. Tum cod. mstus bibl.
Caefareac , de quo Lambecius lib. V. commentar.
p. 104. et Jitigius in prolcgg. ad Iofephum b. 5. b.
Fabric. adde Act. erud, Lipf. 1721. pag. 480.
Heum. Σ

4) Vid. Fabric. de fcriptor. de verit. relig.
chrift. cap. 2. $. 13. pag. 62. eum.

v) Circa a, Cht. 12e. claro, quem e Iofepho,
Iuftino, Irenaeo illud fcriptum collegiffe, fufpi-
catur /odwellus diff. 6. in lrenaeum pag. 464.
Fabric. 1

t£") Sub cuius nomine fragmentum illud, (quod
graece, a Max Margunio acceptum, edidit Dau.
Hoeíchelius notis ad Photium,) graece et lat. cum
verfione fua recudi curauit Stephan. [e Moyne
tom. 1. varr. facrorum pag. 53. et ad calcem Iofe-
phi fui repofuerunt Lipfienfes. conf. Zitzgii pro-
legom. fub extremum. Zabric.

IOS. FLAVII SCRIPTA Li.IV.c. P110. w

nius, quique praeterea alii Iofepho hoc opus tribuunt, Photii dubitationes conformitate
eludere fibi videntur, quae hic cum famofo illo Iofephi de Chriffo teflimonio, quaeque cum
Pharifacorum περ; as opinione intercedat. JJ" áiffonio vero facilius fuit illud Iofepho vin.
dicare, quod, ipfum, flatuit, Roma Hierofolyma migraffe, et Chriflianorum ibi epifco-
pum factum, genusque fcribendi atticum ex frequenti librorum Noui T'eft. cum Helleniftico,
quod hic deprehenditur, comumutaffe.

Praeter libros de bello iud. patria lingua compofitos quibusdam caremus operibus, quo-
rum vel ipfe Iofephus le&oribus fpem iniecit et defiderium, vel, quos exflare fidem nobis alii
graues auctores facere volunt.

Sic in archaeologiae libris *) Tofephus pollicetur, fe hoc opere abfoluto philofophicam
legum iudaicarum theoriam et quandam inflitutorum rerumque omnium ez;cAcy,xv fin-
gulari libro expofitutum. — Quatuor etiam libros de Deo, deque eius fubflantia ex opinione
Iudaeorum confcribere, bellique iud. hiftoriam xero περιδρομήν denuo recenfere, 'et nouif-
fima, quae Iudaeis acciderunt, fata perfequi fibi propofuerat. Nemo tamen veterum hoc
Iofephum fuiffe, aut fe baec eius fcripta legiffe, teftatur, nifi forfan fidem habere lubeat
Pfeudogorionidi, qui memorat librum /apientiae lofephi, in quo nullam bellorum fecerit
mentionem, fed folum fapientiam virorum praeclarorum -expofuerit, et de templo tra-
Clauerit.

'Opus de legibus confcribere peculiare fibi certo quidem propofuerat Iofephus, fi ad ver-
ba ipfa lib. antiq. IL. cap.'8. et XX. cap. 11. $. 2. curatius adtendatur; neutiquam vero pro-
pofitum fuum fuiffe exfequutum,, indicat locus lib. II. cont. Apion. $$. 40. 41. vbi aliquam
eius mentionem facere non potuiffet fuperfedere.

AirioAc*yity , qua haud aegre fe «carere Cunaeur TIT. r. de republ. Hebr. et Boeclerus
exercit. ad lib. I. cap. τ. Iofephi, ex rationibus a priori petitis temere dicunt, magni cum
Fabricio, fi ad nos perueniffet, faciendam effe crediderim, quum haud dubie inter quasdam
vanas frigidasque ingenii iudaici argutationes complura egregia et vtilia nos docuiifet Iofe-
phus, quae fortaffe nemo hodie Iudaeorum Chriflianorumue nos docere poffit.

Ex Hieronymi ad XI. commentariorum in Iefaiam librum praefatione collegere non-
nulli, fcriptum fuiffe a Iofepho librum de LXX. hebdomadibus Danielis. Sed quum, nec
"o fuerit, quem ibi nominat, Iofephus ille, nec vbi de hoc differat argumento fignificet,
allax et incerta efl ifla conclufio.

Cyrillus Alex. e Clementis Alex. Stromatibus refert, Sanchuniathonem a Tofepho e lin-
gua phoenicia graece verfum. Quod autem in Clementis libris editis incaffum quaeris; fufpi-
catur Fabricius, de Philone Clementem fcripfiffe initio primi Stromatum libri, quod nus-
quam extat, in editis certe defideratur, atque Cyrillum facili memoriae lapfu pro Philone
lofephum nominaffe. :

9 C. In

x) lofzphus prooem. pag. 4. et lib. XX. cap. 9. pag. 703.
Vol. P. P

τό Lib.IV.c. VII. SCRIPTORVM ΙΟΞΕΡΗ͂Ι VIRTVTES ET VITIA

C.

Tn laudes Iofephi.Flauii, tamquam fcriptoris, in paucis clari, qui et delectet, et doceat;
paene omnes confentiunt veteres, recentioresque, quibuscunque de eo loquendi occafio fuit.
Recenfere hic ifta encomia pro inflituti ratione fuperfedeo, vt de virtutibus hifloricis Iofephi
mei, de flilo, fontibus, et, qua iis vfus fit, fide, de auctoritate, et vtilitate ad criticum im-
primis atque exegeticum, in V. et N. T. textu vel reftituendo , vel illuftrando, vfum paulo
copiofius. differendi, locum ampliorem nancifcar.

Graecitatem et hiftloricum fcribendi genus in lofepho fummopere laudat Joammer Zug;
Ernefli, cuius in hac re iudicio nemo erit, qui non adfentiatur, in Exercit. Flau. I. Lipf.
756. 4. pura, et attica adeo graecitate illum vti ait, ita, vt (i quid in eius fcriptis occurrat
minus purum, atque ex Hebraismo ductum , quod J//erurdorfius in epift. ad Reiskium, Geda-
ni 1759. data, faepius contingere dicit, fufpectum effe debeat, videndumque fit, an per li-
bros fcriptos, editosue emendari poffit; fiquidem multa exempla, in omnibus fere antiq. li-
bris facile obuia, doceant, librarios Iofephi graeca non raro ad verfionem feptuagintauiralem
refinxiffe, vbi exquifitius quid, ac non faepe obuium, occurreret, aut vbi hebraismus τῶν ὁ
bene graece a Iofepho expreffus effet: ^ Ceterum , addit Erneftius, Iofephum quam maxime
imitari Thucydidem, Polybium. deinde, nec minus Platonem, Xenophontem , Demofthe--
nem, Ariflophanem, Euripidemque non raro referre, — Interim verofimile non eft, Iofephi
flilum vbiuis a vitiis immunem effe, fiue proprias vocum fignificationes, fiue earum flructu-
ram fpectes cum graecus fermo ipfi patrius non effet nec ctiam omnes fcriptores patriam cete--
roquin linguam femper ab omni naeuo puram fcribant..

Quaecumque tamen vitia admiferit contra graecae linguae puritatem , leuia fint, neceffe
eft, quod Photius idoneus hac in re iudex ea non animaduertat, fed fcribendi genus, quo in
libris de D. L vtitur, copiofe laudat; — Adfeclatam hinc inde nonnihil graecitatis et fermonis
elegantiam ipfe Erneflius in Iofepho carpere vidctur, atque Apionis in eum. cenfuram, iuflo
quidem acerbiorem, ex hoe capite excufare.. Alii alia vituperant, fed vel minutiora, vel mi-
nus aeque etiufle, fi grauiora. Recte omnino:Sebaftianus Caftellio operibus Iofephinis, fiue
res in illis relatas, fiue flilum; dictionemque graecam fpeclaueris, eandem, ae fcriptoribus
graccis profanis auctoritatem clafficam tribuit, ad quos fcholis extrudendos Moyfis inflitu.
tionem graecolatinam ex lofepho decerptam ediderat, et magno, tum graecarum noftrarum
Ícholarum: commodo ,. tum. de claffica Iofephi graecitate, et diclione,. documento Joammer
Georgius Trendelenburg graecae et O. O. linguarum in Gedan. gymnafio profeffor, 1789.
Lipfiae edidit Chreftomathiam Flauianam, fiue locos illuftres praecipue ex lib. de B. I. col-

lectos,. ex quibus vel folis conflat, fuum lofepho inter optimos hiftoricos graecos locum
deberi. ; ;

Ουοάῆῇ de fide et auctoritate hiftorica Iofephi quaeritur, facile fummam ei libros de B. T.
Ícribenu, quilibet tribuet, qui meminerit, fui illum temporis res; quibus ipfe teflis et actor
interfüit, ante popularium fuorum atque Romanorum oculos feripfiffe; et: quae feripferat:
virorum iudicio fubieciffe, quorum teflimonio magnum (ane fuis fcriptis auctoritatis pon--
düs.acceffit. Difficilius eft,. iuflum archaeologiae lofephinae pretium flatuere. Quod νὴ"
recte-fiat;, explorandum prius, quibus, ct qua fide fontibus vfus fit? Num hebraicum bi.-
bliorum: codicem ,. an. verfionem Íeptuagintauiralem, in componenda vniuerfa gentis fuae:

bi(loria.

SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA 746. ΠΡ. ΤΠ m

hiftoria ànte oculos habuerit? Qua ex ratione ab vtroque, et hebraico, et graeco textu
diffentiat etc.

Fontem primarium in exponendi: gentis iud. antiquitatibus Tofepho facrum Hebraeorum
codicem, quem per ἵερω γρωμμώτα, ἱερδς βιβλες, vel βιβλια ἱερὰ denotat, fuiffe, vel ipfo
tacente pronum eft cuiuis illius operis lectori videre. — Quot qualesque autem huius facri co-
dicis libros admittat, vel quem, vt more noflri temporis loquar, facrorum librorum apud
Iudaeos Palaeflinenfes canonem flatuat? an, et quanam ratione ab hebraico differenrem fa.
«rorum librorum canonem ludaei Helleniflae habuerint? hic disquirere compendii ratio non
patitur. In lib. 1. contra Apion. δ. 8. aliquando commentaturo proprius haec difcutiendi lo-
cus dabitur. Eiríhorniur interim Introd. in V. T. part. I. edit, 1I. pag. gg —119. Repertor.
litterat. biblicae et orient. part. V. pag. 252. et Chriff. Frid. Schmidiur binis defuper orationi-
bue acad. Wittenbergae 1777. habitis, plura hac de re fciendi cupidis, confulti fatisfacient.

Vtrum ipfo hebraico bibliorum codice, an graeca, quam Alexandrinorum vocamus, ver-
fionelofephus vfus fit? in duas partes difcefferunt eruditi huius rei curiofi; alij hac folum, alii
nonnifi illo vfum εἴς contendentes; quam quidem litem non licct hic loci omnino intaclam
praeterire, quod propius ad praefens inflitutum atque argumentum pertineat.

Prima quidem opinio paene vulgaris olim fuit, vt perpaucis de eius veritate dubitare in
mentem venerit. ld ipfum, quod graece fcripferat, iam primo intuitu multos in hanc opi-
nionem duxit; atque quod de Philone Alexandrino confílitit, in Iofephum etiam conuenire
vifum eft. Maxime autem hanc opinionem multorum animis infinuauit lofephi cum verfio-
ne:graeca in tam multis rebus confenfus. Fuerunt adeo, qui lofephum hebraicae linguae im-
peritum, et plane ὠνωλῴαίθητον, ob violentiores quasdam ,- quas ex Iofepho Io. Marcia-
naeus collegit, hebraicorum nominum interpretationes, audacius iudicarunt. Altera Erne-
ftio inprimis placuit, vt multis eam argumentis in fpeciali de fontibus archacologiae commen-
tario. vindicaret. Huc autem recídunt: 1) lofephum non potuiífe graecam verfionem fe-
qui quod haud dubie pluribus in locis cum hebraicis exemplis confentit contra graeca;
2) quod locis multis diffentit a graeca verfione fententiis et quidem ita, vt aut melius confen-
tiant cum hebraica veritate, aut certe fint eiusmodi, vt adpareat, eas ex hebraicorum, non
graecorum in veríione Alexandrina verborum interpretatione natas effe; 3) quod non eo ia
honore verfio graeca fuit apud Iudaeos, in Palaeflina natos, educatosque et pharifaicae, ἢ. e.
feueriori difciplinae deditos, qualem Iofephum fuiffe, nemo ignorat, qui ifla yel leuiter curat,
vt credibile fit, Iofephum eam praepofuiife hebraicis exemplis, quae a puero intelligere ftu-
duerat, et quorum copia theologo, nobili genere nato, et in re tanta agenti, dceffe non
poterat: vel tantum ea omnino vti voluiffe, nifi forte eo modo, quo graeci libri doctus in-
terpres confulit fabinde eius verfionem latinam qualemcunque; 4) quod Iofephi cum Alexan-

drina confenfum adtinet , auctor ipfe in fcriptis et editis *) e(t admodum interpolatus. — Fuit
B a enim

y) Addam, quae Fabricius hac de re fcripferat: — ternis fcriptoribus cenueniant, vt pluribus exem-
»l1n libris ipfis (Archaeologiae) Iofephi pafüm plis nuper admodum oftendit Petrus Brinch Danus
tempora fupputantur, et numeri annorum tradun- in chronologiae Iofephi examine, edito Hafniae
tur; fed ita fcre, vt nec inter fe fatis, nec cum — a. 1791. 4. et Fridericus Spanhemius in chronolo-
Graeca LXX. interpretum verfione, nec cum ex- gia facra part. II. cap. 3. tom, 1, Opp. pag. 15: fq.

Non

τ. Lib. IV. c. V IIl... SCRIPTORVM IOSEPH! VIRTVTES ET VITIA

enim maxime olim. lectus. a Chriftianis graecis doctoribus, iisque in magno pretio habitus
atque etiam. exempla Iofephi graeca. omnia, quae mst. exflant, a Chriflianis librariis effe,
nemo dubitabit, cum antiquitfimorum aetas non fuperet illud tempus, quo tota Graecia, tum
Europaea, tum Afiatica; Chrifliana facla efl... Sed illi ipfi graeci Chriftiani vfurpabant verfio-
nem graecam librorum.S. S. quam, quia hebraica exempla nec babebant, nec intelligebant,
Sreezryeuscy et fallere nefciam putabant... In quo haud pauci, fed ex iis omnes, qui hebraica
ignorabant, eo progrefli funt, vt Iudaeos codicem: hebraicum: corrupiffe flultiffime adfirma-

rent.

Inde intelligitur, non modo non. ineredibile,. fed' etiam. probabile effe, Chriftianos

D. D. in margine, et vero etiam Monachos, dum libros Iof. defcriberent, quae difcreparent
a verfione graeca, ad eam. correxiffe, vt Iofephum. in: concordiam. cum ea redigerent.
Omnium autem maxime videntur hoc egiffe interpolatores,. vt lofephi chronologiam, prae-
fertim in interuallo: eo, quod ab origine rerum ad' diluuium Noachicum effluxit, et a Semo
vsque ad Abrahami natales, cum graeca verfione in:concordiam: redigerent. Litem nova
hypothefi componere adgreffus eft O/aur Gerhardus Tych/en ,. philof. et litt. O. O. olim
apud Buzouienfes, nunc apud Roftochienfes profeffor, in tentamine de variis codicum he-
braeor. mst. generibus, qui putat, Iofephum et hebraicum calluiffe et nihilominus facile in
nominum. interpretatione errare potuiffe, quod vfus fit codice: non genuino, faeris hebraicis
characteribus fcripto, fed tali 5. quem hebraco - graecum adpellamus, in quo nimirum hebrai-

ca verba graecis litteris fuerant expreffa.

At, quominus coniecturae huic, meique Flauii

apologiae, ceteroquin facili et minime adfectatae, adfentiar, facit, quod aegre perfuadere mi-
hi poffim, hominem ludaeum, tam litteris excultum,. atque adeo facerdotem, non vfum fuiffe:
genuino hebraico codice. ^Genuinos certo fuiife credere nos oportet, quos Titi, imp. mau--
nificentia ex templi hierofolym: parietinis nactus fuerat... Michaelis et Hezelius credunt, lo-
fephum faepe alia in fuis legiffe codicibus hebraicis, ac nos in noflris, iam fignificationes
verbis. hebraicis fubiecile, lexicis noflris ignotas,. vfu tamen reliquarum linguarum Q. O..
confirmatas 5; hinc accidiffe;. vt bonus Flavius doctis iflis viris, qui hebraica fua omnia in lexi--

Non-dubiunc eft; in multis deprauatos:codices effe-
in culpa, vt If. Voffio, Boniourio aliisque obfer-
vatum , in: nonnullis: forte Iofephi. quoque. negli-
gentiam. Capitum diftin&tio in: graecis alia, alia:
eft in latinis: et in latinis quoque ipfis editionibus
varia ac diuerfa, nulla a Iofepho, , incertum: itidem,
num ipfe fit indicis, ante fingulos libros: praemiffi,
auctor, an alius aliquis iunior: Ceterum: MSto-
rum Iofephi codicum. in antiquitatum libris: tanta
eft diftrepantia, vt Emericus Bigotius- non» dubz--
tauerit, lofephum binas. illius: operis: editiones
adornaffe.. Ita enim ille in litteris *5,. datis Rho-
tomago 21. Febr. τόδ, Libros decem priores: An-
tiquitatum:contali cum: MSto codice praeflantiffi-
nio: bibliothecae: regiae, cuius: meminit: Tis exer-
citationzbus: aduerfus. Baronium: Cafaubonus..
Poflériorum; decem.librorum. nullum. potui: repe-
vire. MStum codicem. bonae notae ;. vuiuer[i enim, .

cis:

quos infpexi, ita differunt ab impre[fis, vt cot--
ferri plane non po[Jint..— [amprid:m credidi , at--
que etiam nunc mihi perfuadeo, Iofephum. dupli-
ci vice. antiquitates: Juas. vulga[fe. . Prima edi--
tio continebat. contextum: primum decem libro-
runi,. qualis exftat in impre[fs, gofteriorum au-
tem, qualis occurrit in codicibus MSS. quos con--
Jului. In: fecunda: editione. priores decem libri
ita. legebantur, vt occurrunt. in. MSto regios:
pofteviores vero, quales funt in editis, | Nec leui-
ter hoc, quod coniicio de duabus editionibus; .
confirmatur a. lofepho ipfo, adfirmante, quod:
fcripta fua.**) Graecis. emendanda. permiferit.*

*) Latina feci ex: Gallicis, quae leguntur ad
calcem epiftolarum Reinefii ad Bofium p. 3281».

**) Lib. I. contra Apionem pag. 1037:

»

SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA Lib.IP.c.V HT. as

cis commentariisque haberent, de lectionis autem: varietate nihil fufpicarentur, valde indo-
ctus vifus effet, aliquando etiam: plane mentiri, hiftoriamque fine auctore confingere;. vel
potuille etiam Iofephum, vtut textu hebraico tamquam primario fonte vteretur, interpretes
Alex. fubinde confulere.. Noflris diebus Spittlerus et Scharfenbergius,,. a lofcpho' interpre-
tes Alex. non tantum siumenti loco habitos, fed tamquam primarium et vnicum fontem
confultos fuiffe, contra Erneflium et Michaelem, in prolufionibus academicis contenderunt ;
quibus et Eichhornius eatenus accedit. vt Flauium aeque ac alios ineuntis aerae chriftianae
Ícriptores ,. qui V. T. libris vfi funt, verfionem Alexandr. fequutum , atque hanc ex illo in-
terpolatam effe,. vt rem certam, variis fuae in V. T. introductionis locis adfirmare malit; licet
maxime fenfiffe videatur. difficultates, quae dirimendae aliquando grauis huius ad Iofephi
opera rite ae(limanda quaef(lionis ,. vix vllam: fpem noflrae aetati relinquant... Mibi quidem*
adhuc, donec forfan: poft plures anc in rem aliquando inflituendas disqui(itiones,. poft itera-
tam lofephinorum operum lectionem et cum hebraico fonte aeque ac cum Alexandriria ver-
fione collationem, aliter fenfzro: — — videtur lofephus hebraico inprimis archetypo vfus
efe, verum ita,. vt non adeo religiofe eius. vefligiis infifleret; fed libere res,. in eo re-
latas, graece interpretaretur graecis hominibus; quod libros facros a fe quidem dicat ἕρμη--
yeuec Day. pro liac tamen voce etiam. vocabulo uera gae vtatur,. et ex omni operis eius
habitu: adpareat;. paraplira(ir potius. fiue: metaphrafin: facrorum librorum: eum: fcribere
voluiffe, atque de adornanda litterali hebraici textus verfione minime cogitaffe. — Videtur
quoque mihi ad confirmandam. et ampliandam rerum gentis fuae hifloriam alios fcriptores
graecos,. libros fuae gentis, quos apocryphos: vocant, et inprimis etiam feptuaginta grae-
cos S. S.. librorum: interpretes. in facilioris et rerum. et verborum interpretationis fubfidium:

. vocaffe.. .

uodcunque exemplum, fiue hebraicum fiue graecum fequutus fit'Iofephus, in multis
ab vtroque diffentire dehet ,. quod vtrumque iam illo tempore non omnibus vitiis caruerit, et
tam libri S. S. vtroque fermone confcripti ,, quam ipfa Iofephi opera multas adhuc mutationes:
fucceffu temporis fubierint; — Praeterea facile Iofepho; quod tot aliis rerum feriptoribus, con--
tingere potuit. vt humani aliquid in perficiendo tàm immenfo opere pateretur... Neque vero-
fimile eft,. illi, quotiefcunque-ad fcribendum mentem adplicaret, ante oculos femper fuiffe:
S. S. librorum exemplar: Sacerdos quum effet, plurimam rerum in illis relatarum. partem
memoria. adcurate tenuiffe, ingenioque fuo confifus: multa. quoque memoriter litteris man-
daffe,. et in:vniuerfum: iam adquieuiffe ,, dummodo rerum fummam eleganti. graecitate ex-
preffam et rite digeflam; redderet;: demum, quum Graecis maxime res gentis Íuae exponere
fecum conflituiífet, in minutioribus etiam rebus adcuratius exprimendis, minus curae: pofüifTe;,
nec tamen negligentiae crime et fufpicionem timuiffe-videtur .

Ceterum; lofephi: narrationem: cum | facris: bibliis, fiue hebraicis, fiue graecis compa--
rantes primo flatim obtutu τοῖν. tamque grauibus rerum momentis: difcedere eum deprehendi-
mus,. vt dubium fit, num vere; et qua fide libros facros fuae gentis tanquam fontem prima--
rium fequutus fuerit, vel quo fenfu ex iis.fe haufiffe- ipfe dicat ὅ᾽

΄ 555: ὦ

Quae omnia, vt recte diiudicari poffint, iuuat primo verum et genuinum Iofephi, ar-
chaeologiam fcribentis, confilium noífe, et fingula diuerfitatum ,. hanc inter et facra biblia,
B 3 genera

i3

14 ΤΡ. 17)... 111. SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA

genera fpeciatim perpendere; qua demum via reliquos, vnde Iofephus haufiffe videtur, fon-
tes aperire licebit.

Iofephus archaeólogiae opus neutiquam in gratiam popularium fuorum , aut in vfum
τ fudaeorum: helleniflarum compofuit, adeoque ab adornanda S. S. librorum verfione graeca
quam longiffime abfuit. — Sed quum fuos de B. 1. libros Graecis Romanisque probatos
Jaudatosque effe intellexiffet; et quum multi cognofcendarum an'iquiorum etiam rerum iu-
daicarum. curiofi eum ad has quoque ipfis eadem ratione exponendas hortarentur, lubens
omnino hunc laborem fufcepit Iudaeus, ingenii fui laude excitatus, atque maiorum fuoruna
gloria elàtus. &d perfcribendas quidem res gentls fuae antiquiores, in archaeologiae prooe-
mnio, ratione maxime ;audanda fe permotuin effe dicit, magnitudine Ícilicet rerum vtiliem

in obícuro latentium, cum Graecis Romanisque, litterarum barbararum ignaris, authentici.

rerum hebraicarum fontes effent reclufi, operae fe pretium facturum putauit, fi earum no-
titiam defiderantibus Graecis, magni pontificis Eleazari exemplum imitatus, communicaret,
atque rerum bonarum et honeflarum vtititatem non inuideret, Hoc tamen etiam hic prae-
terea videtur fequutus effe confilium, vt, vniuerfas maiorum fuorum res expofiturus, Graecis
atque Romanis, illisfaltera, qui vltra vulgus faperent, magis commendaret gentem fuam,
eo maiori contemtu odioque habitam, quo durioribus illo tempore miferiis fuerat agitata.
Iudaeis autem hoc maxime foit inuidiofum, quod eos maleuoli barbaros, fuperflitiofos, per-

vicaces, feditiofos, infidos, flupidos, artium denique et fcientiarum rudes calumniarentur. :

Haec enim vitia nationi fuae per iniuriam infligi, vcl e mendaciorum fludio, vel ex rerum
iudaicarum ignorantia, lofephus in lib. contra Ap. euincere fludet. — Correcta vero Graeco-
rum et Romanorum ignorantia fperauit, ipfam rerum iud. veritatem emerfuram, illosque
ad fidem eis habendam proniores fore, fi a Iudaeo rerum atque litterarum peritiífimo rite ex-
pofitas intelligerent, — Optime igitur de natione fua Íe merirurum putauit, fi eam Graecis
Romanisque magis commendauerit oftendeado fummam illi effe antiquitatem, et praeclaram
animi ingeniique indolem, optimos mores, et religiofa in ciuiratibus inflituta vigere, nec non
multa fane fingularia a maioribus fais diuino numine adiutis fuiffe praeclare geffa. "ocume
que ctiam confilio magnum hocce-opus adgreflus fuerit lofephus, Graecis certo atque Ro-
manis vniuerfam gentis fuae hiftoriam e libris hebraicis liauflam graece expofiturus , eorum
etiam genio et iudicio, quantum falua fua religione potuit, fe totum fere adcommodauit.
Illis enim fuum fcribendi inftitutum probari voluit adeo, vt ipfe hebraeus et iugenii fui magni-
tudine, et eraditorum quorumdam opera adiutus, in graecae editionis elegantia, et in prag-
maatica rerüm narrandarum ratione egregie, graecae romanaeque hifloriae fcriptores opti-
mos aemularetur. Hinc, ne ipfe in fuperflitionis fufpicionem veniret, aufus eft primus, libro-
rum 8. S. minus religiofam, quam hifloricam habere rationem , eosque omnino hifloriae po-
tius, quam religionis iud. fontes fpeclari voluit, vt ex ipfius operis infcriptione, totoque habitu
elucet. Et quum non fuae fidei confortibus, fed iis hiftoriam iud. traderet, qui hebraeorum
librorum auctoritatem omnem facile negare poterant, legentes, quam multa in his comme-
morentur mira, quae primo intuitu profanae et minus religiofae menti fuperflitiofis fabulis
fimillima viderentur; praeteriri tamen a fe fi qua ipfi religio, fi quod veri fludium nequi
rent, prima fane Iofephi cura in eo verfari debuit, vt Graecis Romanisque perínaderet, li-
bros fuos hebraieos, et facros, quos vocant, authenticos, omnique fide dignos rerum gentis
fuae fontes effe; nihilo tamen minus omnes cauillationes et a fe et a libris hisce gentis fuae

facris

SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA Lib. IV.c.V IIl... ag

^ facris praeuerteret ;: quod prudenter omnino hac ratiorie effecit, vt in ipfo flatim operis li-
mine declararet, idque in ipfo fcriptionis curfu faepius repeteret, omnia, in libris S: S. tradi-
ta, a fe ita relatum iri, vt ipfe nec addat quid, nec detrabat illis; et fi quid mire geílum
memorandum fuerit, vel ad alios cum libris S. S. confentientes fontes prouocaret,. vel, Lucia-

-neum confilium fequutus, rem non omnino adfeueraret; fed füum cuiuis iudicium integrum
relinqueret, his adeo verbis plerumque adpofitis: » Iudicet quisque hae de re, vt ipfi lubitum
vel vifum fuerit. 4 :

Diuerfitatum autem , quibus Iofcphus a libris 9.. 5, difcedit, tria potiffimum genera con-
flitui poffe videntur. Sunt enim alia loca, in quibus fummam exhibet hifloriae, fed addita-
mentis quibusdam exornatam et amplificatam ; alia, wbi plane diuezfam habet narrationem
alia, in quibus omittit res, in hebraicis-traditas, aut integras addit hiflorias, aut ita enuntiar,
vt de rebus ipíis dubitare videatur.

Primi generis diuerfitates ciusmodi funt, vt fcriptoris fidem nullatenus eleuare queant,
qui non facros libros ad verbum conuertere, fcd iuflam hifloriam liberali flilo conícribere
voluit, Xenophontem, Thucydidem, aliosque hifloricos imitatus, qui, annalium et com-
mentariorum tenuitatem deferentes, res vberius explicant, rationes addunt, fententiis, iudi:
ciis et orationibus narrationem diflinguendo delectare volunt, et prodeffe. Quaedam etiam
non propria font Iofepho; fed' e communi faeculi fui interpretatiorte ducta, quae a Tadaeis
tam graecis, quam palaeftinis mirum ia modum exornata funt, vt contra horum ineptias
valde fobrius fit lofephus nofter. | Multa ex interpretatione coniecturali addita, vero fimile
efl; quo traditionum apud Rabbinos et Targumiflas quae occurrunt, magna pars pertinet,
quas vix dubium efl, ex interpretationibus ortas effe, et, dum a Talmudicis,: aliisque in
commentarios fcriptos referrentur coniecturarum loco primo fuiffe habitas;

Alterum genus eft diuerfitatum, vbi rem ipfam a S. S. fcriptoribus traditam ita immu-
tat, vt alia efficiatur hiftoria, plane diffentiens a libris S.S. quo illas etiam diuerfitates refero,
vbi Iofephus a libris S. S. di(Tentit, nimio analogiam Iudaeos inter et Graecos quaerendi flu-
dio deceptus; Non tamen omnes huiusmodi diuerfitates e. confilio fludioque Iofephi,. fed
multa etiam e codicum, quos legit, vitiis ortae videntur. - s

"Tertium eft, quod integras hiflorias aut plane omittat, aut nouas addat, quarum ne
velligium quidem exflatin S. S. libris, nec vlla vllibi auctoritas, Ratio huius eft: Omifit,

ae fibi et nationi fuae inuidiofa apud Graecos Romanosque fore putabat; addidit autéiri,
quibus fc fperabat illi gratiam et exiílimationem conciliaturum. — Probe tamen hic diflinguen-
da, quae contra, quaeque: praeter S. S. librorum auctoritatem adfert,

Interim, licet de ipfis; vnde haec additamenta hauferit Iofephus, fontibus nobis non-con-
flet; omnia confinxifle dici nequit. Citat enim in fauorem gentis fuae multos fcriptores, Aegy--
ptios praecipue, Syros atque Damafcenos, qui vel obiter fubinde mentionem fecerant; vt ex
horum teflimonio S. S. librorum fuorum fidem et auctoritatem commendaret. Quin etiam ad
"Tyriorum publica tabulatia: prouocat, | ea folemnitate et fiducia verborum; quae lib. VIII.
cap. 2. δ. 7. 8. legi mereantur. Praeterea librorum S. S. nomen apud Iofephum non iisdem,
quibus apud nos, finibus circumfcriptum eft. Nimis enim alias impudens, ac prope infa-
nus fuerit , qui omnia fua ex illis: eum haufiffe iactauerit ,- inter quae tam multa funt, quo-
rum vix vefüigium in noflris hebraicis Θεοσνευστοις. libris impreffum reperitur. Intellexerit

ergo

16 Lib. IV. c. ΚΠ. SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA

«ergo S.S. librorum nomine non modo hos noflros, fed etiam alios, quorum ad nos nihil
peruenerit, "Libros facros apud ludaeos non modo eas adpellatos credibile eft, qui in cano-
ne eifent zv ϑεοπνευστων Esdrino, fed in gazophylaciis et Ícriniis doctorum feruantur , pa-
tentque adeo doctis modo bominibus. Eiusmodi libros nihil vetabat adhibere Iofephum,
et inde decerpere, quae a doctiffimo quoque gentis fuae probarentur, et nemini effent fufpe-
cla, et, quod parüm a viris prophetiae vel facerdotalis dignitatis priuilegio ornatis fcripta,
partim quod multa complecterentur, in Θεσσενευστοις 1am libris contenta, ex libris facris ea
haufla dicere. | For(itan inter libros S. S. quos e templi parietinis auferendi poteftatem Titi
Vefpaf. indulgentia fibi datam effe memorat, etiam eiusmodi .de rebus iudaicis commentarii
fuerint, quorum auctores fuper rebus, a fe notatis, etiam hinc inde philofophari aufos fuiffe,
probabile eft; facerdotibus enim eos veluti fuae gentis acta cu(lodire incumbebat, quod nus-
quam alibi, quam in templo, fecurius fieri potuit; ita vt potuerint a loci, vbi adferuati, fan-
élitate, fandti cognominari,

Ceterum et hoc mihi perfuafum eft, Iofephum, maxime in exponendis rebus, poft exfi-
lium babylonicum geftis, fequutum quoque efle, fuaeque archaeologiae primum vt veras infe-
ruiffe meras in fcholis et in ore vulgi frequentes traditiones, quae, vtut a vero alienae, fabu-
lisque fimillimae nobis videantur, e rebus tamen veris originem traxerint, atque fuo tempore
pre veris fint habitae, neceífe eft, quod fine vla dubitatione veris immifceat hiftoriis, cum
nonnumquam res adeo, ex ipfo codice facro deriuatas, admodum dubitanter referat.

"Multa denique ex ingenio fuo addidiffe Iofephum, non dubito, praecipue, vbi rerum
cauífas, atque rationes profert, queis de znagna graecorum ac iudaicorum morum analo-
gia, et de fumma rerum hebraicarum veritate [ectoribus, faniori philofophia .et ampliori eru-
ditione excultis, perfuaderi poffe putauit. Si qua horum additamentorum noftri aeui lectori
minus probantur , imo abfurda videntur, fi aequus cffe voluerit, non-tam fidem, quam iu-
dicium eius, imo non tam viri, quam £emporis, quo vixit, ingenium, accufabit; tantumque
aberit, vt de religionis iudaicae fincera apud Iofephum profeflione, quod nonnulli fecerunt,
dubitet; vt potius, vti totius patriae, ita religionis etiam gentilitiae fludiofiffimum, libera-
lioris.tamen hic prae vulgo iudicii fuiffe dicat.

[Iuuat addere, quae collegit Fabririur, te(timonia et iudicia.aliorum , «et quae ipfe fen-
fit: , Fidem Iofephi, ait, plerique veteres et recentes celebrant, quibus velut proprio nortine

.adpellatur Φιλαλήϑης. — Theodorur. Meliteniota in prooemio aflronomiae: Καὶ μέντοι καὶ
Ἰώσηπος φιλαλήϑης ἀνὴρ ἐν τῇ πρώτῃ ἱστοριῶν ὠρχαιολογία, συγγράφεται!. Suidas: ᾿Ιώση-

πος lgdoioc Φιλαλήϑης λέγων περὶ T8 προδρόμδ etc. — Ifidorur Pelufiota 1Ψ.. pill, 75. Ἰωσή-.

πε ἀνδρὸς Ἰεδαίξ μὲν. Φιλαλήϑες δέ. Sosomenus hifloriae libro et capite primo Ἰώσηπος
— ἀξιόχρεως ἄν dm μάρτυς τῆς περὶ Θεὸ ἀληθείας. lornandes de rebus Geticis cap. 4.
lofephur quoque annolium relator veriffimus , dum vbique veritatis conf-ruat regulam, et. origi-
nes caufarum a práncipio reuoluit. Yofepho Scaligero diligentiffanur et Φιλωληϑέξατος omnium
firiptorum praef. ad opus de emendatione temporum. — Sane Iofephus ipfe optime intellexit,
nihil in hiflorico magis efe neceffarium, quam ftudium veritatis, Τῷ sd isogiav ἀναγρο-
ῴοντι τὸ μὲν ἀληθεύειν xvoryweicy , pag. 1024. vitae fuae. — T'eflatus etiam eft, fe ea, quae
de gentis fuae antiquitatibus tradit, non aliunde, quam ex facris libris Moyfis ac Propheta-
rum et ex hebraicis litteris diligenter tranflulife./K MÉAA&r alg περιέξειν ἅπασαν τὴν me

ἡμῖν

SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA Lib.IP.c.VIIL τὸ
ἡμῖν ἀεχαιολογίαν καὶ τὴν διώταξιν τῇ πολιτεύματος ἐκ τῶν ἑβοαϊκῶν μεϑερμηνευομένην
γρωμμάτων pag. t. prooem. et pag. 3. Ta μὲν ὃν ἀκριβῆ τῶν ἐν ταῖς ἀναγραφοῖς zr Qoia
à λόγος κατὰ τὴν ἰδίων τάξιν σημανέ!, τᾶτο "yoQ διὰ ταύτης ποιήσων τῆς πραγματείας
ἐπηγγειλόμην, δὲν προσθεὶς gd. αὖ παραλιπὼν, pag. 4. Ταῦτα δ᾽ ἐν τοῦς ἱεραῖς βίβλοις
εὗρον ἀναγεγοωμμένα.. ἔχεε δὲ ὅτως. et lib. X, cap. 11. pag. 340. clarillime ait, fe tantum
metaphraflem agere librorum facrorum, neque addere illis quidpiam de fuo, nec detrahere:
καὶ γοὶρ εὐθὺς ἐν ἀρχὴ τῆς ἱτορίας πρὸς τὲς ἐπιζητήσοντος vi τῶν πραγμάτων ἥ μεμψομέ-
ves ἡσφαλισάμην μόνοντε μεταφραζειν τοὺς ἑβραίων βίβλες, πον εἰς τὴν Ἑλληνίδα γλῶσ-
σαν, καὶ ταῦτα δηλώσειν μήτε προστιθείς Ti τοῖς πρώγμοασιν αὐτὸς ἴδιον, μήτ᾽ ἀφαιρέν
ὑπεσχημένος. Αἴ fiquis lofephi antiquitates cum facris litteris non indiligenter conferat, ma-
gna paflim et hinc inde vix ferenda libertate vcl negligentia vfum deprehendet; nam non mo-
do omittit complura et adiungit vel fecus interpretatur, -deteritque narrando, (miracula prae-
«cipue, quo fidem.apud Ethnicos inuenirent: .conf. Io. Gregorii diff. anglice editam de LXX.
interpretibus pag.33 fq.) fed et aliter.non pauca.commemorat, vt aduerfa fzonte cum Moy-
fe ac Prophetis in narratione rerem quarumdam concurrat. Hoc non lacobo Saliano tan.
tum in annalibus V. T. qui lofepho iniquiorem (fateor) aliquando fe praebet, et Antonio
Pofífeuinio in apparatu facro, fed innumeris praeterea aliis viris doctis obferuatum , e quibus
Jacobus V [Jzrius in Epiftola ad Lud. Cappellum pag. 42. D ip/o quoque Jofepho, inquit,
non efl praetereundum , quod ex fotris Hebraeorum litteris Origines fuas tronrlaturum {8 eft
pollicitur, neque fubtrahendo quicquam neque addendo, id eum pari fide nom. praeflitiffe. | Eo-
dem confilio, quo Perfis nuper Hieronymus Xaueriur, Jefuita, interpolatam a fe euangelicam
dedit hifforiam, etiam Gratis ille rerum, in. FJ. Tflamento ;geflarum, tranrmifit meucriam :
nonulla, quce erant in canone, fupprimenr, alia (vt quum Salomoni verbi gratia pro XL.
regni annir 5) LX X X. tribuit, «t in numero. talentorum argenti, ad templi vfum a Dauide re-
li&o, 1 Chron. XX X11, 14. centum milia pro mille müllibus fubflituit,) immutans, atque ex
ftriptis apocryphis non pauca adicienr, vti in εἴτι de “ον tyrienni , .de eodem iuuene. cum
Aithiopibus bellum gerente, de Tharbi, vegis ZTethiopum, filia, connubium eiur expetente et. aliis
eiusdem. farinae narrationibus licet perfpicere.. Plura exempla hifloriarum facrarum, a Iofe-
pho non optima fide relatarum, collegit Zntoniur Z7andalzn libro aduerfus hiftoriam Arifteae
cap. X et XI. et pag. 500. tum in libro de origine ac progrefu idololatriae cap. VII. Petrur
Baylius tomo primo dictionarii, vbi de Abimelecho agit: // y a long. temps que. je fuis in-
digné contre Tofephe et. contre ceux qui l'épargnent fur ce fujet. — Un homme qui. faiftit pro-
ft[fion ouverte du Iudaifie dont la foi étoit fondée fur la divinité de I Ecriture, ofz raconter
les chofer autrement. qu'il ae les lit danr. la Genefr, 4l chonge, tl ojoute, il fuprime der éir-
conflancer, en un mot i| fe met en oppofition avec Moifz de telle forte, qu'il fait que l'un de
deux foit un faux Hifforien. — Crla cfl. i fuffrable, et W en fout il pas conclure ou. qu'il ne
s'eff. guerer foucié de ftandalifer fa nation, ou qu'il à eru que Ie fentimmnt particulier qu'il
avoit fur la fallibilité **) et par confequent. fur .[a mon infpiration de. Μοὶ étoit commun

parmi

z) Similia librariis forte re&ius imputantur, dixerim, Iofephum, Pharifaeurm, non putaffe, con-
quam lofepho. tradicere fe facris fcriptoribus, cum maxime eos
43) Hoc nullo pa&o verifimile eft de Iofepho, interpolauit fecundum traditiones gentis fuae, vel
et perípicuis eius teftimoniis reuincitur, Potius etiam pugnantia fcripfit. — Quo: funt inter Chri-
Fol. Γ΄. [e ftianos,

18 Lib. IV.c. PII... SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA

parmi les Iuifi? — Ie croy, que tour. ler anciens Hifloriens ont pris la sméme litenee à P égard
der vieux memoires qu'ils confultoient. — 10r y ont confu der. f'upplémenr, et y trouvans pas
les faits developpez et. embellis à leur. fantafie; ils ler out. éeudus et. habiles comme il leur à
plu, et aujourdhui nous prenons. cela pour hiffoire. — Cotelerius in. Chryfoft. ad' Danielém
pag. 225. Jdem lofephsr in. fine libri decimi refert. koc vifum (Dan. V 111.) fed confufe ac, vti
folet , parum accurate. — Sunt et alia, quae in Iofepho reprehendunt viri docti: nam in his
etiam, quae ex ethnicis fcriptoribus produxit teflimoniis, fidem eius. defiderant, vt Zfnto-
niu; F'andalen lib. de Ariflea pag. 211. praeterea multorum parachronifmorum reum et in
narratione rerum fuae aetatis vel affectu vel errore abreptum arguunt. — Vide Pvtri Poffini
diff. de genere Herodis pag. 34 fq. Harduinum Chronolog. V. 'T. pag. 259. Papebrochii ap«
paratum ad propylaeum, actis fancdorum Maii praemiílum, p.18. obo Ludolfo commentar.
ad hifloriam Aethiop. pag. 230. Iofephus dicitur Znfiquitatum ludaicarum fabulator faepius
quam hifloricur. — Etiam Richardus Simcniur tomo IIT. epift. felectarum epiflola octaua notat;
Iofephum non dubitaffe ludaeorum fubinde Z/gadoth, fiue fabulofas narrationes, v. g. de
Moyfis victoria, ab Aethiopibus reportata, hifloriae fuae adfpergere. Adde eumdem Simo-
mium tom. lI, epifl. 1, pag. 6 fq: Alii hallucinationes in Iofepho cafligant geographicas, vt
Bochartus tom. I. Opp. pag. 1197 fq. Errores quosdam morales et theologicos notat Ittigius

in laudatis prolegomenis cap. 5 fq. Hifloricos alios errores Petrus Brinch in hifloriae Iofe--

phi examine ,. Hafniae 1701. 4

Vtcunque autem ifla fe habeant; nihilominus in rebus, quae circa ipfius tempora atque-
iam inde gefta funt, vbi hifloria biblica definit, et vniuerfe de rebus gentis fuae, ne de alus:
in praefenti dicam, plurima adnotauit, fcitu digniflima: et quis cordatus propter aetatem,

eruditionem ,. iudiciumque non libenter ei plus,, quam multorum Rabbinorum teflimoniis
tribueret ?
ili non funt, wt velut inteflabilis,! propterea de ponte fit deiiciendus..— Nullam occaffonam,

(verba Ca/fauboni funt Exerc..XII. nr. 2.) practermittit: Boronius, fiue. iuffam, fiue iuiuffam, de--

£rakendi lofepho ,. hiflorico-nobiliffimo ,. quicquid. ingrati. lofephomafliggr imagimentur. — --το

Si omues Iofephi errover, hallucinotioner, aut. ablepfíae, (de. iis mon loquor, in quibus difcedit

a Biblir, iu quo excufari mon. potef?) in vnam fummam.contrahantur , vix centefima ea pars-

fuerit rulparum, ab. uno Eufebio admifJarum, fie in Chronico, fiue ín aliis fcriptis. Cur igitur
fanta. cura εἰ tanta cum iniquitate lofepho infuliabimur? cuius libros nifi prouidentia Dei fin-
gularir ad. noflra. ferialfet- tempora, in quantis rerum. Indaicarum teaebris ho die verfaremur ?
Quot fabular, guet mindatia iubar hifloriae lofephi difcutit? Ewangelicam quoque et apo-

flolicam hifloriam Iofephus confirmat in multis; etiamfi vel maxime ponamus, dubitandum.

elfe de γνησιότητε locorum de Chrifto, feruatore. ^, lib. XVIII. antiq. cap. 4. pag. 621. de
bapge

Errores autem,. vt, non admifit. nullos, (homo enim fuit;) attamen tot tantique:

fiianos, qui libros facros tra&ando fecundüm füas-
opiniones praeconceptas idem fecerunt, faciunt-
que, nec tamen de facrorum (criptorum Gsomev-
sí4; dubitant; Neque Petrum: Comeftorem 2. au-
&orem-hiftoriàe fcholafticae, nec Xauerium euan-
geliorum-interpolátorem- crediderim de fide diui-
norum fcriptorum dubitaffe , aut ex (uis hifce fcri-

Y

ptis de illa fententia poffe conuinci, qui tamen

neutiquam funt Iofepho in referenda hiftoria fa--

«ra accuratiores.
bb) Hoc Iofephi loco mon: vtuntur. luftinus,
"Tertullianus, Chryfoflomus; aliique complures,
quando contra ludaeos disputant. Non produxit
Origenes, alia Iofephi laudans, in libris jut cg
um.

-—

SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA ΣΧ . 177... P II. τὸ

fum, Ne Photius quidem, tanto iunior, meminit,
in cuius bibl. antiquitates Iofephi bis recenfentur,
cod, LXXVI et CCXXXVIII. | Ante Eufebium ta-
men lib. I. cap. rr. hift. ecclef, et lib. ITI. demon-

ftrat: cap. s. citeuerit illum Macarius quidam, cu-

biculi imperatorii praefectus, fiquidem genuinus
fit huius ad Diocletianum fermo, qui refertur in
ÁGis Sanctorum Maii tom. V. pag. 149. Locum
Macarii, a 4. E. Tenxelio primum in dialogis
menílruis, germanice editis a. 1697. pag. 556. ob-
feruatum, hic adícribere integrum non dubitaui:
Ἰωώσηπος 9 ἐξ “Ἱεροσολύμων ἱερεὺς γενόμενος καὶ iso-
qur μετ᾽ ἀληϑείας τὼ κατὰ lzdmázs μαρτυρῶ τὸν Xgu-
πὸν τὸν ἀληϑινὸν Θεὸν γεγονύτοι ἐνανθρωπήσαντο τε καὶ
φΞαυρωϑέντο 49] τῇ τρίτῃ ἡμέρα ἐγερϑέντα,, ὃ τὰ συγ-
Vp nume ἐν τῇ δημοσίᾳ ἀπόπειται βιβλιοϑήκῃ», Ἀέ-
ye δέψτως, Γέται δὲ κατὰ τῶτον τὸν καιρὺν "lysis
eoos ἀνὴρ ἄγε ἄνδρα αὐτὰν λέγεν χρή" ἣν γὰρ παρα-
δόξων ἔργων ποιητὴς, διδάσκαλος ἀνθρώπων τῶν ἡδονῇ
ἐληϑὴ δεχομένων. Καὶ πολλὲς μὲν Ἰ«δαίων, πολ-
λὲς δὲ τξ UEXOGpaxE, ἐπήγετο. Ὁ Xpisós Eros qv.
Καὶ αὐτὸν ἐνδείξεις τῶν πρώτων ἀνδρῶν παρ᾽ ἡμῖν “αὐρῷ
ἐπιτετιμηκότος Πιλώτα ἐκ ἐπαύσαντο οἱ τὸ πρῶτον
ἀγαπήσαντες. "EQéva γὰρ αὐτοῖς τρίτην ἔχων ἡμέραν
πάλιν ζῶν, τῶν ϑείων προφητῶν ταῦτα καὶ ἀλλα μυ-
ρία ϑαυμάσιω περὶ αὐτῷ εἰρηκότων, καὶ ἐκέτι νῦν τὸ
χρισιανὸν ἀπὸ τῶδε ὠνομασμένον ἐκ ἐπέλιπε φῦλον,
Ταῦτα ἂν τῷ τῶν. Ἕββραέων γρα μεμιοτέος πάλαι τοῖς
δαυτξ βίβλοις ἐγχαρώξαντος περὶ τῷ δεσπότεα καὶ Σω-
τῆρος ἡμῶν, ποῖα ἄρα ἐπολαγία τοῖς ἀπίσοις ὑπ
λαφϑήσεται; Sed merito exiftimandum, haec
acta martyrii Macaríani, fi non longe poft Diocle-
tianum plane conficta, faltem interpolata atque lo-
cum Iofephi infertum a recentiore snanu.eífe. Poft
Eufebium laudatur Iofephi teftimonium ab 7/idoro
Pelu(. IV. epift. 225.. Sozomeno lib. I. hift. cap. 1.
Sophronio, interprete catalogi Hieronymiani,
Georgio Hamartolo, Cedreno, Zonara et Glyca,
quem fub "Theodori Metochitae nomine Meurfius
edidit, in Chronicis: Suida in Ἰώσηπος et JVice-
phoro lib. l. hift. eccle(. cap. 39. e quibus variae
le&iones notauit Jo,44ndreas Bofius in. exercita-
tione ad Periocham Iofephi de [εἴτι Chrifto cap. 2.
(lenae 1673. 4.) Latine praeter Iofephi interpre-
tem, Caffiodori aequalem, et Zzge/ippura lib. IT. de
excidio Hieroíol. cap. 12. atque in anacephalacofi
pag. $5. citat Hieronymus catalogo fcriptorum
€cclef. cap. 15. et 7ol;. Sarisberien[is lib. II. Poli-
tratici cap. 9. ac Chronographi et Hiftorici recen-
tiores bene multi, /aymo lib. I. cap. 13. hift. ec-
cef. Anonymus Bambergenfis MS. in academia Ie-
menfi et Bofio infpe&us, Cunradus Vrfpergenfis,

Freculfus, Albertus Stadeníis etc. His teftimoniís
accedit confenfus, non modo editorum codicuns,
fcd etiam manu exaratorum graecorut latinorum-
que, quos euoluerunt Bofius, Bigotius et ZLanibz-
cius, quem vide in epiftola ad Auguftum, Lunebur-
geufium ducem, de VIL MSS. codicibus fofephi,
qui exftant in bibl. Caefarea (edit. Vindobonae
a. 1666. 4.) et libro VIII. commert. de eadem
bibl. pag. 3 fqq. Sed et in Hebraica Iofephi ver-
fione fuiffe iftud teftimonium in peruetufto codice
MS. Vaticanae bibl. fed abrafum a Iudaeis, teftatur
Baronius ad a. Chrifti XXXIV. nr. 226. quod li-
cet aliena fide narratum Ca/auboro videtur p. 677.
Exerc. tamen confirmatur ab /Zuefio demonftrat.
Euangel. propof. 3. $. 13. et Theophilo, comite de
Windifchgraetz, qui codicem illum, Romae fibi de-
monftratum , Wageníeilio adfirmauit, vt legas in
Chrifloph. Arnoldi colle&ione epiftolarum de te-
ftimonio Iofephi pag. 249 fq. (Norimb. 166r. rz.)
Cui addendum, quod ex inedito Gyraldi Cambren-
fis libro de inítitutione principis adfert praeftan-
tiffomus Caueus: Aobertus (Canutus, qui circa
A. C. nTo. caruit) Prior f. Fridisiwidae apud
Oxoniam Hebraice .doEus in duobus exemplari-
bus Iofephi hebraice feriptis inuenit teftimonium
de Chrifto in aliis nuper erafum, quod e£ Iudaeis
Oxonige degentibus ofteujum fuit. Omitto, quae
contra Tanag. Fabrum (lib. I. epift. 45.) pro fide
huius loci disputant Z. //aíefius pag. 16 et 20. ad
Eufeb. Zuctius propofit. 3. $. 11 faq. Zntonius Pa-
gi ad A. C. XXXIL. ur. 15. Gui/. Bonjour dialogo
tertio triduanae de canone facrorum librorum con-
certationis (Rom. 1704. 4.) Caueus part. II. hift.
-literariáe ad A. C. LXVII. Francifcus de Koye,
et Conr. Daniel Frick, Vlmenfis, fingulari diff. Lipf.
1698. 4, JVatalis lex. tom. VI. hift. ecclef. V. T,
diff. ro. Effrangius in prolegom. ad anglicam Io-
fephi verfionem, et Cherthinus de S. Zofzphto,
Carmelita, tom. ἴΠ|, bibliothecae crit. f. diff, r.
part. IL. οἰ Caro/us Daubufius libris duobus, de
hoc teftimonio editis, Lond. 1706, 8. Nec Lambe-
cii probo fententiam, qui verba huius teftimonii
ita explicat, vt in ignominiam Chrifti fcripta fint
a Iofepho: nec illis adfentior, qui plane intrufum
effe aiunt a Chriftianis, quum mihi non videatur
Iofephus potuiffe mentionem Chrifti Chriftiano-
rumque in hiftoria illius aetatis prorfus praeter-
mittere, fed interpolatum fufpicor cum viris do-
Giffimis Steplano Lemoynue notis ad varia facra
p. 931. JZP'agen[tilio IV. perae libr. iuuenil. p. t&9, ἡ
et /ttigio prolegom. ad Iofephum. Parauit de hoc
argumento peculiarem exercitationem quoque Fri.
E dericug

20. ΣῚΡ. 177. οὕ. V IIT.. SCRIPTORVM. IOSEPHI. VIRTVTES. ET. VITIA

Iohanne, baptifla ^) lib. XVIIE. cap. 7. p. 626. De Tacobo lib. XX. cap. 8. et quae de dirutis

ropter lacobi necem ininflam Hierofolymis, de lohanne baptifla propheta et de Chrifto, cum
facerdotibus adolente in templo, ex iisdem lofephi libris laudant Origenes I. contra Celfum
pag. 35. lib: II: pag: 69. et in Mátthaei XIII. pag. 223. zufebins M. 23: hift. Hieronymus cata-
logo fcript. ecclel. cap. 2 et 13. Suidas Ἰώσηπος. εἴ Ines, hodie vero: in Iofephi libris non ^)
reperiuntur. ^- Fabric. ].

De Iofephinorum operum in facrorum: vtriusque foederis bibliorum. ftudio y. disquifitio
fupereft,. quid inter τοῦ. tamque varias virorum clariffimorum de hoc argumento difputatio- -
nes fentiendum fit? et primo: quidem,. —. duplex efl enim. quaeflionis flatus:: — An et
quatenus illa inferuiant V. 'T'eft. vel graeco. vel. hebraico textui: emendando;, atque critice re-.
ftituendo?: Dein, quantum illis adiuuetur et philologica et exegetica S. S, bibliorum interpreta-
tio?' flatuatur;: vel potiusex omni liactenus expofito de virtutibus vitiisque Iofephinorum ope-
rum commentario concludatur. Interpretationem quidem S. S. bibliorum mire iuuati a lofe--
pho, aequus rerum arbiter ex fequentibus momentis facile iudicabit; quod, fui temporis hiflo-
riam quum fcribat; biblicam hiftoriam continuat; multa, in N. T. hifloricis libris contenta, ma-

gis. dilucidat,, quorum paene fenfum ignoraret pofleritas,. nifi Iofepho hoc poffet vti inter- -

prete:: quodque: omnem remotiorem a. fuo aeuo biblicam hifloriam repetit , multis addita-
mentis auctam, . quae; fide bona ex fontibus, nequaquam: contemnendis, haufla, non. parum
lucis adferunt fimpliciori S. S. fcriptorum narrationi.

a

Sententiam. fuam: Emendando tex--

tui V. T. graeco vel hebraico feruire inprimis Iofephum poffe, e hypothefibus, necdum extra:
omne dubium: pofitis, fuperftruxere. J7/hi/fon, in. differtatione II. anglicae- fuae operum Io--
fephinorum. ver(ioni: praefixae,. et Zf/exander: Geddes, in: adornandae: a fe augiicanae S. S. .

Bibliorum:

déricus Spanhemius; ΗΑ]. δέν. quia imperfecta ab au-

&ore relicta eft; lucem non vidit; fed in tomo fe-
cundo eius operum defideratur. Fabric. Ab ho-

mine quodam chriftiano;. haud mala mente; locum.
effe interpolátum; cenfet quoque; et quac- margini:

ab illo fuerint adfcripta verba, quae autem. a Io-
fepho profeóra, acute oftendit: /'i//oi/on. in Anec-

dotis graecis tom. IL pag. 69 — 71. adde eumdem.

in epiftolis. Vinarienf: pag. 88 fq. item | Áuittelii
acroa(in; germanice.fcriptam , in. qua: noua illius

loci emendatio tentatur; ex. qua plurima exeerpta..

et latine. reddita leguntur. iu. /"o/borthi.noua bi-
bliotheca- philolog, vol. I: fafc. I: "Gottingae 1782.
8. pag. 118 — 136. vbi. pag. 135. infertae- (unt. con-
iecturae .ex quadam. /ac, Seresii, Nykoepingen-
fis, in Suecia praepofiti ,. qui pluribus:defendit Io-
fephiani de Chriflo teftimonii authendamr;. fcri-
ptiuncula,. cura. /urray in: fermonem. germani-
cum.Gottingae 1758. 8. translata. In:eodem: Vollb.
fafciculó pag: 178 fqq. eft coniectura. critica: ad. Io-

fephi de-Chrifto teftimonium ex Petauii cod MSto.

Ibid. pagz:80 fq. $ 2. in vita Iofephi eimendatar.
Ea; quae in Introd; in.hift, L. Gr. tom. 1I. part. 1.

pag. 56 fq. de loco illo fcripfi , nolo. hic. repetere.

Harl. Add: Godofv. Le/s commentatt; duae , qui--

bus teftimonium Iofephi de. Chrifto: examinatur. .

Gótt: 1789 Íq.

cc)- Chirufoflomus in Iohannis cap. 1: homil. 12. .

p?8: 82. Koj γὰρ καὶ o Ιὠσηπος τῇ τότε (Ἰωάννα)

- ' 4 ^ ΕἸ LZ 4, ;
τελευτῇ τὸν πολέμιον λογίζεται 5. δὲ αὐτὸν τὲ δείκνυσι:

" U T ' L 5 Η
μηδὲ πόλιν ἄνα! "τὴν ποτὲ μμητροπολιν σαν, καὶ μα-
' , ' 5 "ὦ ,
XpXs GUydQa περὶ αὐτὰ. λόγες ἐγκωμίων.

Herodis :

exercitum. deletum , non" Hierofolymam- ob. 1oan- -

nis caedem euerfam fcribit illo loco Iofephus.

dd) Huetius propof. 3. δ. το. contendit, illa d:

Iudaeis fuiffe erafa; at B/onde/us lib. I. de Sibyl-

lis cap. 7. eadem a Chriftianis in libros Iofephi

inferta.. Neutrum crediderim. Sed videmus paf-
fim, ab iis, qui fcriptores laudant, fententias illo-
rum malo exemplo mutari et interpolari.

Orofius VII. 6. ex Iofepho refert expulfos Roma a :
Claudio, imp. vniuerfos Chriftianos; quod in edi- -

tis fruflra quaeres..— [Orofii tamcn locum labora-
re mendo, in diff. de. Chrefto Suetenii 6. VIII.

oftendi. eun]! Sed et If. Voffius libro: de LXX. .

interpretibus hinc inde quaedam profert e Syncel-
lo vel e codicibus Iofephi MSS. quae in editis haud
exftant. .

Etiam :

SCRIPTORVM IOSEPHI VIRTVTES ET VITIA. Lib V. ὦ V IIL αι

Bibliorum verfionis profpedu. Hle quidem quod crederet, Tofephuni. vfum effe illo Biblio.
rum hebr. exemplo. quod fub Xerxe, et Artaxerxe a.Nehemia compofitum in Herodis tem-
plo adferuatam fuit, longe diuerfum a vulgari noflro textu hebraico ex fua quidem opinione,
interpolato, atque ex Pentateucho Samaritano, verfione Alex. et Iofephinis operibus, refli-
tuendo: l(le, quod adfumeret,. Iofephum Archaeologiae opus: maximam partem hebraice
primum feripfiffe, librorumque canonicorum. hebraicis vfum codicibus; fed, quum dein
graece idem retexeret, verfionem Alex. adhibuiffe, nec tamen archetypo: hebraico eam
praetuliffe ; neque ex eo, quod, a textu hebraico noflro interdum ditfentiens, cum verfione
leptuagintauirali confentiat, aliud quid colligi licere,. nifi hoc: vnum ,. textum: no(lrum
hebr. iam non eumdem effe, qui in Iofephi codice fuit; illumque iam corruptum fufpicari
licere, vbicumque lofephum ab eo in fauorem verfionis Alex. diffentientem deprehendamus,
Ego quidem Scharfenbergii de hac quaeflione fententiae, in prolufione de Iofephi et verfio-
nis Alex. confenfu patefaclae, fubfcribere nullus dubito. ^, Quo diutius, ait ille, ac dili-
gentius libros Flauianos legi, et cum hebraicis contuli, eo magis mihi intellexifle videor,
maiorem illorum vfum: effe in interpretatione, quam re critica V. T. Quem qui nullis pro-
pemodum finibus circumfcribunt,, aut nom vident, aut videre nolunt, Iofephum ,. quum
non verfionem librorum S..S. fed hiftoriam rerum iud: componere vellet; in narrando ita
fe illorum: auctoritati adflrinxiffe,. vt πόσα hiftoricorumi zrzgseecess ; quae furimani rei non
adüngunt, mutaret fine! diffenfu vero; non pauca quoque haufilie ex libris aliis, quam
quos vulgo vocant canonicos, multisque locis, vbi ab hebraeo diffidet, fatis probabiles huius
rei caufas adferri pofle... Etiamfi porro-non nego; Iofephum et hebraice doctum fuiife ,. —
modo fcientiam: litterarunr hebr. non ex opinione noftrae" aetátis aeflimes: — et libros hebr.
confuluiffe : tamen etiam hoc vfu. edoctus (οἷο... in indagandis leclionibus difcrepantibus ab:
liebraeo maximopere cauendüm effe, ne non tam Iofephi ,. quam interpretum Alex. quos ille:
fequutus e(t, diffenfum a fcriptura. vulgari cod. hebr; animaduertas,. atque adeo illius aucto-
ritate in hac emendanda abutaris. ^ Quamquam haud negauerim ,. in emendanda, et re-:
ftituendà veriore S. S. librorum lectione, e multis. Iofephi: locis: quantamcunque: etiam
' diffentientibus a facri codicis lectionibus: egregie" interdum: adiuuari criticas. quas vocant,
coniectüras ;* his: tamen propter" folam Iofephi auctoritatem: nimium indülgere ,- fanioris cri-
tices: praecepta aequum. quemlibet: iudicem: vetant. Et ficubi etiam aniniaduerteris, lofe--
phum fidelius fequutum effe interpretes Alex: fiue fcripturam hebr. , in verbis autem, rebusue:
nonnihil tantum: difcrepare Iofephinam lectionem 9. quam vel pro graeca verfione Alex. vel
pro textu-hebr. iuftum variantis lectionis valorem habere putaueris;: caueas:tamen: neceffe eft,
ne iuflo maiorem Flauio fidem tribuas, Verae fcriptorum Iof. indolis nunquam immemor,
tibi perfuafum fernper habebis, Archaeologiae iud. opus'totum quantuni abeffe ab ea aucto:
ritate,. quain tali cauffa valet verfiones ;: neque- ex: auctoris huius qualicunque a bibliis
fiue graecis, . fiue hebraicis, diffenfu rite colligi poffe. variantem vllam lectionem , nifi eidem
ex aliis quoque codicibus; aliisque iuflis rationibus probabilitatis quaedam fpecies acceíferit.
Ante omnia vero femper tibi circumfpiciendüm erit, an haec ipfa Iofephi lectio,.ex qua να΄
riantem pro'graeco;. vel hebraico S. S. librorunr textu arguere non dubitaueris, genuina
etiam fit profecta ab auctoris manu, non interpolata;.aut'a librariis deprauata? Quod nifi
confliterit, non minus: in S. codice e Flauii fcriptis emendando peccares, quam qui e ver-
fione. Alex. eius opera interpolaffe ac depravaffe dicuntur.. lofephi namque libros adhuc

C5 ἢ egregia:

42 Lib.IV. c. Ill. NOTITIA LITTERARIA FLAVIANORVM QPERVM
eegregía.cura critica egere, conftat inter peritos omnes. — Librarios graecos ob ignorantiam
bonae graecitatis fubinde Iofephi bene Graeca corrupiffe, repofitis vel facilioribus verbis vel
ánterpolationibus verfionis Alex. Erneflius .exiftimauit.

Quae autem huius reflituendi ratio recta mihi videatur, quaeque optima praeter codd.
piss, verfionesque in hoc negotio fubfidia credam, tut quidem exponam, quum in omnem
contextum commentari, atque'huic continuo commentario praefari poffe, opportunum mihi
aliquando otium Deus dederit.

IL Quam hic in compendio Fabricianae Bibliothecae lectoribus reddo, litterariam eo-.
dicum et editionum, queis lofephina opera continentur, notitiam, potiffimum Ἔχ catalogis
haufi bibliothecarum, .quotquot nancifci potui, diligenter a me perluflratis excerptisque.
Plurimam horum partem academiae Gocttingenfis locupletilfima bibliotheca mihi fubmi-
niflrauit, cuius cuftos, humaniffimus et amicilimus Aeuffsr, id beneficii addidit, wt ex-
cerpta perluftraret, iterumque cum illis catalogis conferret, atque fic maiorem meo labori
fidem conciliaret. Per litteras etiam amici, quos in Italia atque in diuerfis Germaniae ciui
fatibus habeo, non paruam rerum, buc pertinentium, copiam contribuerunt, Lttigii prole-

omenis, Fabricii de Iofepho relatione, ad Hauercampium transmiffa; longe, quam jn bi-
bliotheca, locupletiore, atque bibliotheca hiflorica, nouis pofl Struuium et Buderum curis
a Meufelio digefta, me vfum etiam fuifle, vix.eft, cur moneam. — Codicum mss. duplicem
ex hisce documentis mihi elenchum confeci, graecorum fcilicet et latinorum. — Hos dico,
qui antiquiffimam operum Iof. verfionem latinam, vel a Caffiodoro, vel Epiphanio, vel
Ambrofio, vcl, quod plurünis placet, et vulgo dicitur, a Rufino '*) adornatam, continent.

Quiscun-

Ponticus Pirusius in vita Emman. Chryfolorae
ante illius declarationes in Chryfolorae erotemata
a Guarino contra&a fumultuarias, Ferrariae 1509,
8. .qui opinatur, illam translationem ab Hierony-

&£) » Rufino, ait Fábricius, etiam adfcribit co-
dex antiquiffimus Mediolanenfis in biblioth. Am-
brofiana, de quo Ergcius Puteanus IV. 41. epift.
fo. Mabillonius tom. I. itinerar. ital. p. 12. -GuJ.

Burnetus epift. 2. itin. ital. pag. 229. edit. Ger-
manicae, 1. H. Hottingerus biblioth. quadripart.
pag. 33. et G. Hieron. [lel/chius in.epift. ad Bo-
fium poft Reinefianas pag. 470.* ^ His addatur
Bjürnfiáhl in Briefen auf feinen auslándifchen Rei-
fen etc, vol. IL pag. 253. qui tradit, in papyro
&egyptiaca effe fcriptum codicem, et incipere a
cap. X; libri V. et definere in cap. XII libri X. Sed
de illa verfione et controuerfia variorumque de Io-
fcphi antiquiffimo codice Mediolanenfi, editioni-
bus etc. plenius differit, atque illam. verfionem
Rufino abiudicat /u/fus Fontauinus in hiftor. lite-
raria Aquileienf, (Romae 1742. 4.) cap. XVI.
pag. 392—403. Pauca liceat hic excerpere, aut
potius memorare. In bibl. Ambrofiana ipfum Ru-
fini autographum vel faltem apographum, longe an-
tiquiflimum, in cortice Aegyptio defcriptum ferua-
ri, iam dudum increbuit rumor. Primus, quem
zeperit ille cius meminiffe initio faeculi XVI. eft

mo circa a, D. 320. ipfius Hieronymi manu effe de-
fcriptam. Petrus Paullus Bojcha libro I. de ori-
gine et ftatu bibliothecae Ambrofianae pag. ro. co-
dicem illum Mediolanenfem, non Hieronymi, fed
Rufini manu annis abhinc nille et trecentis (et vl-

4ta) fcriptum narrat: vterque tamen egregie erra-

vit. Zo, Mabillon, .qui codicem contrectauit,
in Mufco italico tom. 1, pag. 12; fcriptum teftatur
ante annos mille et centum, haud multum poft
Rufini aetatem: cui etiam librum adfignat, et ait,
contineri aliquot libros Flauii Tofephi de antiqui-
tatibus iudaicis, Rufino interprete. Sunt autem

fragmenta librorum VI. VIE. VIIL. IX et X. ab

imperito compa&ore male dispofita. Codicem
vero ab editis non diftrepare, nec praeter ea vs-
quam Rufini nomen comparere, tradit Fontani-
nus et oftendit ex Caflfiodori verbis cap. XVII. de
inflitut. diuinarum litt. codicem Ambrofianum ipfa
aetate Cafliodori, luftiniano imperante, latine

exaratum,

RR o P

ELENCHVS CODD, MSS. IOSEPHT — Zib.IP.c V IIT. aw

Quiscunque fuerit vetus interpres, — quod hic difcutere a fcopo et inflituto alienum foret —
innumeris quidem fcatet vitiis baec translatio, fiue ille corruptos habuerit codices, fiue bo-
.mos malo fenfu corruperit, graeca vel plane non intelligens, vel animo parum adtento mi-
nus adcurate exprimens latine, non parui tamen in-critico Iofephi ftudio momenti effe illam
poífe, ac propterea mss, quoque illius codices non omnino praetereundos iudicaui, Ne
tamen in hoccemét in Iofephum commentarii compendio eorum elenchum referam, im-
pedit huius bibliothecae ratio, breuitatem potius mandans, quam copiam et abundantiam
patiens ;. vnde etiam catalogorim , quos confului, aliumque codicum iss. ibi repertorum,
de quibus num graeci, num latini fint? non fatis compertum habeo , elenchum a me ador-
natum, huc non refero, praefertim. quum. omnium, de Iofepho curioforum virorum, tam
minutam rerum, ad ipfum pertinentium, noti&am habere, paucorum, mec adeo multümm
interit. "Tanto autem liberalior in recenfendis Iofephinerum operum, quocunque idiomate
editionibus, ero, quod quibuscunque bibliophilis rem gratam me facturum fciam. De codi-
cunr mss. graecorum, quorum elenchum daturus fum, valore, doleo, quod necdum liceat,
iudicium addere; plures enim, quam graecum: vnum, Schleufingenfem, ocvlis poffe per-
luflrare, non mihi contigit, et variantes ex optimae notae codicibus collectae lectiones,
non fatis concinne. in Hudfoni et Hauercampii. editionibus funt repraefentatae..

A.
Elenchus codicum. graecorum.

&) Codices graeci, qui libror Zintiqu. continent:

In bibliotheca Caef. Vindob, funt: a) cod. IL. olim inter codices MSS. hifloricos grae-
cos XLVIIL. Sambucianus,. membranaceus, peruetuftus, optimae notae, in fol. continet
lib.X..priores. b) cod. III. Viennenfis Caef. olim inter cod. MSS. hifloricos XV. chartaceus,
antiquus, bonae notae, in fol. continet libros XX. ob magnam lectionum diuerfitatem iam
collatus, et adhuc confideratu digniffimus. vid. Petri Lamberii commentarii de bibl. Caef.
Vind. edit. altera. lib. Vill.

In bibl. nation, Parifenfi , 4) cod. MCCCCXVIIT. riembr. faec. fere ΧΙ. exaratus , con-
tinet libros X. priores. δ) cod. MCCQGXVIII. b. membran. faec. XIV. continet libros XIIT.
cum XIV. initio. c) cod. MCCCCXIX: membr. faec. XI. continet libros X. priores; d) cod.
MCCCCXX. chartaceus, faec. fere XVI. continet libros X. pofteriores; €) cod. MCCCCXXI.
chartac, faec.'vt videtur, XIV. continetlibros X. 6) cod. MDCII. chartac. faec. vt' videtur,
XV. continet libros IX. necdum collatus, vid. Catalogus MSS. bibliothece reg. Parif, 1759.
tom.ll. g) cod. MMDCCCLXXV. in 4. continet libros X. vid. Montefalconium in biblio--
theca biblioth. noua, Parifiis 1759. h) idem-hoc eodem opere MSS. cod. regios alibsque Pari--
fienfes et Francogallicas: recenfens. memorat inter libros hift. graecos. ex: bibl. Card. Radulphi
N. T. codicem, qui continet libros X. initio et fine mutilos.. i) cod. XXV. qui continet

libros XIII. cum initio libri XIV. k) cod. LIII. in capfa- XXI. qui continet libros X, 1).cod. XV.-
inter

-exatatüm; ab'amicis Caffiodori prodiüffe. Tum mum; et Fgefippunt, docet, effe Iofephum de B.
late disputat et inquirit, num Hieronymus et Am- — iudaico ab Ambrofio latine contractum, Rufino
brofius Iofephum in fermonem conuerterint lati« — autem verfionem Iefephi cíle abiudicandam, HarL

a4 Lib. IV. c. V III. :ELENCHVS :CODD. Μ55. IOSEPHI

inter cod. graecos, .ex oriente adlatos, ab abbate Seruin, iin charta damafcena fiue bombycina
faec. XIII. fcriptum. 1.) cod. CCLXVL S. Germanenf. a pratis.e bibliotheca Coisliniana, qui
continet libros IX. «tandem n) codd. MMLIT, MMLIII. MMLIV. MMLV.MMLVI. MMLVII.
ex quibus procul dubio hauflae funt variae lectionesillae, quas Salierius l'arifiis ad Hauercamp.
transmiferat, ille vero ad adpendicem tomi II. fuae operum lofeph. editionis reiecerat; vbi
a pag. 424 — 419. leguntur.

In bibl. Epifcopi Montifpeffulani, eodem Montefalconio tefle, p. 1198. liber XI et omnes XX,
inueniuntur, vti etiam lofephus de bello iud. et de capta Hierofolyma; opus initio mutilum.

In bibl. Lugd. Batota cod. chartaceus, notae, vt Hauercamp. iudicat, valde bonae et
antiquae, continet libros IX. pofleriores , iterum poft Volfium ab Hauercampio collatus. vid.
catalog. eiusdem bibliothecae.

In bibliotheca ILaurentiana, quce Florentiae eff, a) cod. (fimilis omnino, vt Bandinius te-
flatur, editioni Am(lelod. contact libros XVI. 8) cod. initio faec. XIV. fcriptus continet
libros XX. et Iofephi de vita fua.lbellum. |.c) cod. libros continet XX. vid. catalogus, a Ban-
dinio editus, tom. II. pag. 645. 629. 642.

.. Jn bibl. S. Marci Venetiis a) cod. papyraceus nr, XVII. .continet libros XX. — b) cod.
nr, XXVIIL. continet libros XX. et Iofephi vitam. c) cod. iuffu Cardin. Beffarionis Romae
1469. fcriptus, continet.omnia lofephi opera.

In bibl. Ambrof. Midiolancnfi cod. membr. continet lib. X. pofferiores, vitam Tofephi et
duos libros contra Apionem, — Montefalconio videtur pars effe fecunda codicis regiae biblio-
thecae. Parif. priores X. libros complectentis; fuitque idem, quem Hauercamp. pag. 2. praef.
ex Lud. Ant. Muratorii Jitteris, ad fe.datis, dicit effe fignatum F. nr. 128. folio min. ἡ

In bibl. Paulina Lipfae.codex ille eft, ex quo BEofius Iofephum reflituere meditabatur,

quique plerumque Lip(ienfis nominatur.
In bibl. e£. Palatina fuit cod. nr. XIV. complexus lib. XI— XVIII.

In bibliothecae V/at..catalogo nnllum tYofephi codicem MS. reperire potui. Interim Ni-
colaus Fabricius Peirefcius per Lucam Holflenium variorum locorum collationem cum tribus
codicibus MSS, Vaticanis .obtinuerat Samueli ΡΟΝ et Hauercampius, tum Hudfonus Va-
ticanas dederunt lectiones. | Roganti igitur per litteras amicos, vt, quid lofephinorum codi-
cum in Vaticana bibl. inueniretur, figuificarent, id folum Roma refcriprum, omnes iam
fuifle olim in poflremorum editorum, Hudíoni et Hauercampii vfum collatos excerptos-
que, nec effe, quod illorum amplius forem curiofus.

Bibliothecae Schleufimgenfir, alias etiam, wt verofimillimum efl, Hennebergicus dictus, cod.
chart. aetatis annorum, fere 400, non tanti, quanti alias ereditur, valoris, a Bofio primum,
dein a me quoque infpectus atque in fubfidium adhibitus fuit.

In bibliotheca Eftorialenfi eft cum aliis Hurtadi Mendozae codicibus, etiam ille Tofephi,
e quo praecipue editio princeps Bafileae adornata eíl, YT fignatus, cuius notitiam cl. apud
Goettingenfes profe[Jori, "Tych/enio, debeo. — [1n Plüeri itinerario per Hifpan. p. 178. citantur
FI. Iofephi iudaicarum antiquitatum libri XX. cum eiusdem vita.]

8) Codices

€

ELENCHVS CODD. MSS, IOSEPHI Zib.1P.:c.VIIL ss

49) Codices qui librae de B. I. continent.

In bibl. Caef. Vindob. cod. 1V. olim inter hifloricos graecos XXIV. chartaceus, anti-
quus, bonae notae, a Busbeckio Conflantinopoli comparatus, continet hiftoriam b.lli iud. a
cap. 17. lib. I. $. 6— 8. cap. r. libri VI.

In bibl. nation. Parif. funt codices plures, et e quibusdam iam collatis varietates lectio-
num Hauercampius acceperat; quas inuenire eft in adpendice p. 1— 50. vol. 1T. edit. Hauer-
camp. fed numeris codicum non.adpofitis :Quare, quinam e fequentibus iam collati fint,
. non poífum conflituere, | Addit Hauercampius, inter eos, quorum collationes habuit, vnum
fuille faec. vndecimi, cuius mentionem ín nullo adhuc catalogo inueni. Sunt autem a) cod.
MCCCCXXIII. membran. faec.:vt videtur, XIII. b) cod. MCCCCXXV, membran. faec. fe-
re X. vetuflate infignis, dignilimus, qui cum editis conferatur Conflantinopoli in bibliothe-
eam regiam illatus. c) cod. MCCCCXXVI. bombycinus, faec. XIII. d) cod. MCCCCXXVII.
membran. faec. forfan 'XIIT. -defiderantur liber VI. integer, 'quinti finis, "εξ initium feptimi.
€) cod. MCCCCXXVIII. chartaceus, faec. vt videtur, XV. 'regii cuiusdam codicis faec. XIV.
fcripti collationem habuit Hauercampius fed codicis numerum non adpofuit. f) cod.
MCCCCXXIX. membr. faec. vt videtur, XII. Conflantinopoli adlatus, continet librum de
B. 1, fecundum ferme integrum, tertium integrum, quarti paginas 4. 5) cod. MCCCCXXVIII. A,
membran. faec. vt videtur, XII. continet libros 1 — IV. incluf. ^ In fecundo pauca ab initio
et fub finem defiderantur. In tertio index et paucae tautum ;paginae fuperfunt. :Quartus in-
teger eft, fi quasdam paginas laceratas :exceperis.

Montefalconiur vefert , effe in bibl. regia Parif. a) ex bibl. Coisliniana S. Germanenfi a
pratis cod. CCXXVIII. partim membran. partim bombycinum, cuius variae partes, diuerfae
aetatis efe videntur: b) inter codices, ex Oriente a Seruinio adlatos, cod. LXX. egregium, et
faec. X. vel XI. fcriptum: c) codd. MMCCLVIIT. MMCCLIX. MMCCLX. MMCCLXI. in
fo]. min, praeter hiftoriam ludaeorum etiam de excidio Hierofolym, hiftoriam continentes. Ὁ

In adpend. tom. 1I. Hauercampianae editionis exílant.a pag. 176 — 180. varietates in ca-
pitula librorum de B. 1. hauílae e codicibus regiis, quorum primus MMCCLVIII. faec. XI.
alter MMCCLIX. faec. XIV. ettertius MMCCLXI. faec. XIV. exaratus effe dicitur.

In bibl. Lugduno Bataua cod. in 4. in charta ferica fcriptus, initio et fine paulo "mutilus
ex bibl. quondam Voffiana, exflat.

Inter libros εἰ codd. MSS. Ifaati offi etiam "memoratur codex quidam 'de B. I. fub
nr. LXIV.

In bibl. Laurentiana Florentiae eft codex cum notis marginalibus, qui conferri meretur,
vt video ex datis ad me litteris viri eruditiffimi et amicilfimi, Francifci Fontani, Riccardianae
ibidem bibl. pracfecti. ;

In bibl. Frederiti Roffgardi, tefte catalogo librorum eius, fub hafta venditorum, Hafniae
1126. fuit cod. chartaceus, optimae notae, 400 circiter annorum in vfum Hauercampii, et
Hudíoni, qui eum abbreuiato nomine Roft, citare folet, «collatus.

Codex Epiftopi Montis Peffulani, alias Colbertimus, :et apud Montefalconium nr.
MMCXLV. fignatus, iamque nuper a me nominatus, libros quoque de P. I. continet.

Vol. V. D In

26 .Lib.IP.c. PII. ELENCHVS CODD. MSS. IOSEPHT

In bibl. S. Marci l'enctiir duo funt codd. pergameni, bellum iud. continentas, quod ez
in codice, archaeologiam complexo, ac nuper nominato, inüenitur, [//i/loifon. in Anecd-
graec. tom. lI. pag. 248. fupplet cod. Venet. DCXLIV. qui Iofephi de B. I. libr. VIT. con,
tinet.]

In bibl. Paulina Lipf. codex fingularis libros de excidio vrbis Hierofolymae continet.
In bibl, quondam eleorali Palatina fuit cod. vetus, nec malae notae, in 4.

Georgius Hieronym. Welfchius fcribit 1667. .; Iofephi tres codices praecipuae dignatio«
nis in Italia quondam videre memini, quorum vnus in Vaticana, ex fcholiis, nifi infigniter
fallor, Palatinis: alter Florentiae in Medicea ad S. Laurentii, vterque graecus, tertius Me«
diolani in bibl. Ambr. latinus, ^ vid, Th. Reinefii et I. And. Bofii epift.

In catalogo bibl. Coislinianae , olim Seguerianae, a: Montefalconio edito, cod. CXXXI.
olim CXLIX. bombycinus, faec. XIV. paflim, partim recentiore manu exaratus, copiofe de-
fcribitur. Vt ex variantibus lectt. in adpendice Hauercampianae edit. pofitis, conflat, fuit qui-
dem collatum infigne exemplar huius bibliothecae; fed cum vlterius non defcribatur, adhuc:
operae pretium eflet, nouo editori ad Montefalconium, fpecimen aliquod lectionum profe«

rentem, vel, fi liceret, ad totum codicem, a Montefalconio adprime laudatum, et ex hoc:

fpecimine iam fatis commendatum , denuo recurrere.

Ex Bjornfláhlii epiflolit conflat, codicem chartaceum Gratiae, 400 ab hinc annis fcri--
ptum in monafferio, Meteoron dicto, in puluere latentem, continere praeter lofephum de B. T.

Hefiodi et Soplioclis fragmenta. | Quae BjornflaAliur de eo refert, non faciunt lectorem eius:
videndi valde curiofum. — In vniuerfum, nifi Villoifonio fors melior contigerit, paucos bo--

nae frugis codices ex Graecia exfpectare licet, quum Romam quippe, et in alias Europae oras.
dudum inde fit tranfportatum,. qnidquid ibi bonorum codicum haberi potuit.

Paffim etiam memoratur atque nouiffime apud Kuittelium, de teftimonio Tofephi disqui.-
rentem, cod. Zf/exandri Petauii ;; idem forte, quem ex bibl. Voffiana in Lugduno Batauam:
veniffe, et Samucli Petito a Claudio Sarrauio conciliatum fuiife in eiusdem Sarrauii. epiflolis:
legimus..

y) Codicer qui libros contra. Apionem. continent.

Singularem horum librorum codicem relatum inueni vnum in catal, codd. graec. biblios

thecae Laurentianae, a Bandinio Florentiae edito. Hauercampio Ioannes Grammius variantes
lectiones librorum contra Ap. propria manu e fuis MSS. excerptas, transmifit, quae fub nomi-
ne cociris Hafuienfir citantur; cuius excerpta a D. Wandalino iam Hudfonus habuerat, fed
pauciffima: In Hauerca:mpiana adpendice etiam collatio inuenitur cum codice MMDLXXIIL-
regio Parif. inflituta.

δ) Codices. qui- librum. de: Matcabaeis. continent.

In bill; Cacfarea I7indob, a) cod. CCXL. nr. XIV. continet hunc libellum vsque ad finem:
prooemii $. 3: b) cod. XIV. nr. IV. membran, peruetuflüs, et optimae. notae, fol. in fine
mutilus, a Busbeckio. Conflantinopoli. fuit comparatus..

In:

IOSEPHI EDITIONES LATINAE Lib. IV. «. V III. 27

Tn bibl. Parif. qnondam regia a) cod. I. bombycinus, olim Colbertinus, faec. XIII. praeter
X plurium librorum S. S. feptuagintauiralem interpretationem , etiam hunc libellum continet.
b) cod. X. membr. olim Mediceus, faec. X. continet "Tobiam, et Maccabaeorum libros IV..
quorum poflremus idem prorfus eft cum hoc lofephi libello. c) cod. DXLVIIT. membr. ex
Oriente adlatus, faec. XIT. d) cod. MLIII. membr. €) cod. MCLXXVI. membr. olim Mazari-
naeus, f) cod. MCLXXVIL faec. XII. g) cod. MCCCCLXXV. nr. VII, membr. olim Colbert.
faec. XI. h) cod. MDXVI. nr. VIII, faec. XII. i) cod. MDXXVII. nr. IX. membr. faec. XII.
k) cod. MDXXVIIT. nr. XI. membran. olim Mediceus, faec. XII. 1) cod. MDXLVIII.
fir. IX, membran. faec, XIII. m) cod. MMMX. nr. XI. bombycin. olim Ioa. Pini, faec. XIV.
hunc libellum referunt. Ex Hauercampiana adpendice quatuor codd. Parif. fuiffe collatos in-
telligo, minus autem, quinam ex mox recenfitis fuerint?

In biblioth. Synodi ecclefia Rofficas cod. IX. membran. faec. XI. nr. IX. hunc libellum
eontinet.

In bibl. vegia Taurinenfir, Athenaei codd. CIV et CXXXVIIT. membran. faec. XI et XII.
exarati praeter alia hunc libellum referunt; vti etiam ἐπὶ δίδ]. S. Marci V/encta codd. III. IV.
. gr. IV et XVI. pergamenus alter, alter chartaceus, faec. XI.

In bibl. Ambrof. Mzdiol. codd. duo, alter pergam. alter bombycinus.

In bibl. Laurent. Flor. codex vnus in catalogi tom. I. pag. 455. nr. XXIII. et cod. vitas
Martyrum continens, vt litteris me edocuit cl. vir Francifcus Fontani,

In bibl. Coislininsia cod. IV. olim CCCLXXXI. bombycinus, Iofephi de Maccabaeis tra-

&latum vt quartum librum Maccabaeorum referens; iam collatus, vt videtur, adpendicem
Hauercampianam legent.

Vti elenchum codicum latinorum, ita etiam alium elenchum codicum, breuitatis cauf-
fa, et quod minus interíit eorum notitiam habere, bic praetereo, qui vnius alteriusue Iofe.
phini operis epitomas vel fragmenta continent.

B.
Hifloria chronologica editionum latinarum , graecarum , ef verfonum vernatularum,
operum dofzphi Flauti.
Aetas I.
Rufiniana annorum fere 1oo.

Editiones latinat.
Aetas prima circa medium faec. XV. incipit, pergitque ad medium faec. XVI. vbi pri-
fnum a. 1544. textus graecus operum lofeph. comparüit. Rufinianam eam dico, quod non-
nifi ex latina Rufini, vt vulgo audit, verfione Iofephina opera innotuerunt.

Siue loci, annique nota editioner. 4) antiquiffima primaque fuiife videtur ea, quae fol.
maximo et fractis paginarum columnis, inter annos 1462 — 1470. impreffa, hune titulum
prae fe ferr: Flauii Jofzphi hifforiar. antiquitatis iudaicae liber primus incipit: qui continet tem«
gus annorum £rium milli&n ducentorum quinquaginta fex. — Conflitutio muadi «t —Á

D 2 aput I.

28: Lib. IP.t. P HL. | IOSEPHI. EDITIONES LATINAE:

Caput 7. εἴς. — Vidiin acad. Ienenfis bibliotheca. Ὁ) Cornelius Beughemius, in Incunabilis

typographiae pag. 178. et Philippus Labbeus,. in Noua bibliotheca librorum, aliam editionem,

anni locique, quo fit impreffa,. nota carentem; quae libros VII. de B. I. per Platinam caftiga-

tos complectatur, laudant. Fabricius in bibl. graeca fcripferat olim, hos libros, per Platinam ca-

fligatos, Romae 1470. fuiffe editos, [vid. Acta erud. Francon. p. 8714. tom. II. eum.] fimul ad

calcem hoc Neandri in praefat. ad Bernardi et Tauleri theologiam ,. de hac Iofephi et "T'urne-

biana Philonis editione, elogium adiiciens:- ,, Iofephi et Philonis; Iudaeorum, graeca luculen-

tiffiima et. eloquentiffima. fcripta adeo pulcris typis et characteribus in Gallia et Germania ex-

cufa, vt, fi Angelis tales. litterae: pingendae: effent; non fint picturi et effecturi puleriores. *

Forfan diuerfae non funtab hac editione illae, quas- in folio,. impreffionis anno et loco non

memorato. 1475. comparuiffe Meufelius in bibl. hift. fufpicatur. [De hac Romana editione

1475. fol. typis.Arnoldi Pannartz emendante Barthol; P/atyna (fic enim, non Platina, in pri--
mis editt. et in epitaphio fcribitur,) vid. Πα, Fon£anin. in hiftor. litt. Aquileienfi pag. 402. et'
“μαι γα. catal. editt. roman. faec. XV. pag. 188, Harl.]

Editiones; impreffonis annum prae fe. ferenter. 1400. l7enetiis in fol. per Raynaldum de:
Nouiomago , .Yofephi hifloria impreffa memoratur in catalogo bibl. S. Petri de Selincurtes fed:
in anni nota mendum effe, iam aduertit ZZonzefalconiur in bibl. bibliothecarum 7). — 1470. .
"uguflae Pind; prodierunt. in fol. mai... Zfn/ig. iud. libri XX. per Ioannem Schüfsler. con--
iunguntur VIl.libride.B. iud. Editio elegans, rariflima, nec Gesnero,. nec Fabricio, nec:
Maittairo .nota:: occurrit in catalogo bibl. Smithii, confulis Angli, Venetiis 1755. impref-:
fo ,.in fpecimine hiflorico literario: originis. et incrementi bibliothecae elect. Monacbienfis :
Rom. 1785. in catal. bibl. Schwarzianae: Altorfinae ,. exflat in. monaflerio Buxheimenfi, apud i
PP. Benedictinos Herbipoli, et ad S. Michaelis Bambergae. — 1480. /7eronae per M. Petrum :
Maufer; gallicum prodierunt, in fol. /Machaciae: (Mathatise) filii hebraei ,. genere facerdo- -
tis ex Hierofolymis de B. I. libri V. et libri 11. de Antiq. Ind. contra Apion. Correcdtor editio. -
nis Ludouicus Cendrata.5*y in.dedicatione ad. Antonium Donatum, Patritium Venetum, fcripta, .
ait, fe longa: vigilia . eJaboraffe fuper exemplária Iofephi-adportata, e Bonomia, et aliunde, .
Rariflima funt huius editionis exemplaria, inprimis membranacea.. —. 1481. 11), Hoc anno»
editos effe apud Raynaldum de Nouimagio libros VI. de B.I. et.de Antiq. iud. contra. Apion. .
indicat nota quaedam ad editionem fequentem in: adpendice catalogi bibliothecae codd. MSS. .
monafterii S. Michaelis Venetiarum prope Mürianum. — 1486. J7enetiis per Zoomnem P'er--
cel'enfoni , fol. min. nitidis characteribus impref(li (unt Antiq. iud. et de B. I. libri ^). Si notae:
paulo an'e memoratae fides, efl ifla. editionis a Raynaldo de Nouiom. 1481. repetitio, — -
1499. ZMibertinus: V'ercellenfis L7 enetiis impretlit in fol. nitidis formis et characteribus, . Antiq. .
ied. de B. iud, et contra Apionem libros ^).. Viderunt editionem hanc Ittigius et Conr. Ges- -

, nerus..

ff) Cel. Pauzer in-Ann; typogr- νοὶ. ΤΠ p. 16^... Supplem: pag. 135. Laire indic. IT. p. 47- Bolong..
refert hanc editionem ad .an. 1481. eamque ita ex-- Creu. IV. pag. 29. Catal, Baducl III. pag. 6. Hari, .
citat: Flauiilofephi libri antiqq. iudaicarum. in; — gg) Vid. Juff. Fontanin. pag. 4c2.. Harl.
fine: /mpref]Jum lenetiis per Raynaldum- de noui- hh) Eadem eft editio; quae paullo ante in. nota ;
magio.. Anno domini. M.CCCC. (omiffis-decadi-.—//) eft memorata. Harl
bus,) decimo: die may» Sequitur epiftola Hieron. ii) Vid. Pauzeri A. T. vol. HI. p. 237. Harl, .
Squarzafici ad. imprefforem. Idem. laudat. Denis kk) Vid. Panzer ]..c. pag. 451...Harl. .

IOSEPHI EDITIONES LATINAE LiblP.cPVl1lk. 20)

merus. — 1562. J^emetiür apud Bernard. Vercellenf. fumtibus Andr. Afulani nova prodiit

Ilofephin. operutn editio, cum fuperiori in omnibus fere confentiens. Quae enim catalogi
codd. MSS. bibl. S: Michaelis Venet; prope Murianum editor Mittarellius de illa, haec Itti-
gius, et Fabricius de ifla praedicant; — 1310. libros Antiq. de B. iud. et contra Apion. dili-
gentius emendatos-J7eneztiir in fol. formis excudit Gregoriur de Gregoriir,.. Editio nec Fabri-
eio, nec Maittairio cognita. Reinefius epift. 22. ad Adolphum Vorftium' eius meminit. —
jn, Parifír in fol. min. libri antiquit. de B. I. et contra Apion. per Rufinum traduci prodie-
runt impreffi per Nicol. de Pratis; expenfis Ponceti probi, vulgo le Preux; Vidi editionem
hanc. in Herbipolit, S; I. collegio.- —- 1515? 1514: /Mediolani apud Alexandr. Minutianum in
fol. prodiit Iofephinorum operum: editio: hoc titulo: Persocha X X. libr. antiq. iud. ab ipfo
Flauio compofíta:1511..10. Ian; et Perioclia altera librorum. VII. de B. iud. 15:5:.. Forfan has
easdem editiones intellexit cl. Meufelius in bibl.-hift. dum vol. I. part: 11. pag. 213: de Medio-

lanenfi horum-annorum per Alex. Minutianum editione loquitur. — 1513 — 1514: prodie--

runt lofephina opzra, titulo amplitfimo Pari/iis in vico diui lacobi fub interfignio S. Claudii,
ftudio Roberti Goulíet , typis Ioannis Barbier; impenfis- Francifci Regnault ct Ioa. Petit. li-
brariorum.. Editio haec exílat in bibl: Vindob. Caef. Fuldenfi, et Langheimenfis πη δῇ. in
Franconia,. vnde mihi in vfum meum fuit perhumaniter fponte transmiffa.. — [Hifto-
ria; fub nomine Hegefippi, ab Zmbrofí? ,. Camaldulenfi ,. latine reddita... Parif. 1516. fol. vid.
Pinelli catal. tom. H. pag. 45. Harl]: — 1519..repetita fuit prior editio fol. min. vid. Frey-
tagii adparatus litt. tom. 1, pag. 611 — 623. et Meufelii bibl. hift. exflat in bibl. acad. Ien. cum

variantibus aliquot, exiguis, vt leuiter percurrenti vifum efl, le&tionibus, rB&nu ΒΌΠΙ notatis.-

—- 1520. P'emnetiir lofephi libros dé antiq. ad de B. I: in folio prodiiífe, Ottius: dicit; Lipenium

teflem citans — 1523: Bafííeae in fol. opera quaedam Iofephina prodiiffe; idem Ottius refert;
verofimilius Frobenianam anni 1524. intelligens "), fphalmatis reus; —' 1523.. Coloniae -edi--

tnm [ofephum Bofius dicit,. fimile vt Ottius; fi recte fufpicor, fphalma committens, eam--

que intelligens; quae 1524. ibidem in aedibus Eucbarii Ceruüicorni; impendio Gorfridi Hit-
torpii, cum praefatione /acebi Lobii prodiit. vidi eam in collegio S. 1. quod Herbipoli fuit.

conf. Georgii Pray- index: rariorum ' lib. biblioth: vniuerfitatis regiae Budenfis: part. I. pag.-

549. etc... —- 1524. Bafileae apud Frobenium poft'aliquot' menfes. infecuta- eft editio ; Colo-

nienfi multo correclior et'praeflantior;-cura- ipfius typographi eruditiffimi.. — 1527. Tofephi*
opera.in oclonis prodierunt Lugduni apud Sebafl. Gryphium: — Aliam eiusdem loci et ty--
pographi editionem anni 1538. referunt bibliographi; 'l'antum abeft, vt poffim eorum au-*

, &oritate duplicem credere, vt potius- fphalma fufpicer: ""). — 1534.. Eucbarius Ceruicor-
nus Colon. lofephum, iam ante decennium a fe: editum; labore-et induftria maiori récogni-

tüm, repetiit, additis etiam monumentis. quae fub Berofi,. Manethonis et' Metaflhenis no--

mine, I. Annius Viterbienfis: otbe- litrerario venditarat.. — 1534.-iterum: cum Colonia: de
Iofepho certauit Za/ilea ""), vbi ex officina Froben. denuo prodiit; Sigirmz Gelenii fludio re-
D: 33 cogiitus,

ily Vid. Zufium Fontáninum in hiftoria litterarz — interprete Kufizo, Presbytero. De infigni Macca-
Aquileienfi: pag. 401; vbi quaedam excitantur edi-- baceorum martyrio liber vnus, caítigatus ab Eras-
tiones. Harl. . fo, : numquam antehac praedictis additus. "Parif.
1528. fol. vid. (Huntmel.) bibl. libr. rar. -Norib.

mm) Iofephi Opera: — Antiqq. iudaic. libri! 1791.8. pag. 127- Harl. :
XX; de B. I. libri VI. contra. Apion.: — libri IL, nti) Vid. Zuft. Fontanin. l. c. p. 401 fq... Harf.

go Lib. IV.c. IIT. AETATIS I. IOSEPHI VERSIONES IOS. VERNACVLAE

cognitus, qui verfionem lat. librorum de antiq. iud. ob codicum graec. penuriam tantum
cum nonnullis codd. MSS. latinis contulit; hiftoriae autem B. iud. verfionem ex duobus grae
cis codd. emendauit, quorum vnum Georg. Armiaiacus, Ruthenorum epifcopus, alterum
loan. Crotus obtulerant. Editionem hanc bibl. Fuld. poffidet. — 1537. Iofephina opera per
Erasmum. Roterod. latine edita funt. Ba/if. apud Froben. editio perrara. — 1539. Lugduni
apud Sebafl. Gry phium eadem prodierunt III. volumin. formae octaua. — 1540. Antiq. iud.
libri XX. ad vetera exemplaria recogniti, ex editione Geleniana prodierunt fol. Dlafíleae apud
Frobenium, qui monet, librorum de B. iud. et contra Apion. exemplaria graeca ex Gallia,
Germania et Polonia corrogata fuiffe, et cum latinis collata, atque in libris contra Apion,
circa finem primi et initium fecundi libri plus, quam centenos verfus hactenus omiffos, fuiffe
additos, — 1540. Editionis, per Erasmum Roder. afíleae in folio curatae, mentio fit p. rog.
in Memorabilibus bibl. Ienenfis, a Chriftophoro Mylio concinnatis, lenae 1746. editis. —
1517. Libellum de Maccabaeis, infcriptum de imperatrice ratione, Coloniae in 4. editum a
MViydalo Yacobo, Gandenfi, ord. praedicatorum, non interprete quidem illo, fed Erasmo, li-

cet verfio lacobo tribuatur, in nouiffuma bibliotheca fcriptorum Dominicanorum tom. IL

pag. 336. memorat Fabricius.

Áetatis LL
Verfiones vernaculae, ex Rufiniana adornatae.

Francogallieae. 1480. Iofephus de la bataille judaique translaté de latin en francois par
Antoine J/edard à Patris, fol. memoratur apud Fabricium, atque in Gil/ei praefat. ad ver-
fionem fuam francogallicam recentiffimam; vti et alia anni — 1492. jn fol. fine interpre.
tis nomine. Editionis huius meminit Cornelius a Beughem in typographiae incunabulis, et
Philippus Labbeus in noua bibl. pag. 310. nr. 96. pag. 340. nr. 100. — 1516. huius anni edi.
tionem Parifíes/em in fol. Fabricius citat, penes quem de eius veritate fides fit. — 1524.
vulgata eft editio, hodie rara, Parifiis in fol. hoc titulo: De l'Antiquité jud, translaté fur
la verfion latine de Rufin en vulgaire Frangois par Guillaume Michel.

Italicae, Antiquitlima, puto, ifla eft omnium italicarum verfionum, quae 1493. Flo-
rentiae facta et, per Bartholom. **) P. (presbyterum fcilicet Florentinum) qui etiam 1500,
Auguflini Papienfis fcrutinium tripartitum, et 1492. Poggii hiftoriam Florentinam impreffe-
rat. Titulus eft: Hiftoria della guerra, ch' ebbero i giudei con i Romani ^^). — 1524. J/enetiis
in folio prima, vt alii volunt, italica prodiit translatio librorum de B. 1. cuius meminit Cotta

in praefat. ad theotifeum fuum lofephum. — Eiusdem anni Florentinam eorundem libro-
rum, forfan eiusdem etiam interpretis, editionem Fabricius indicat 54). — 1535. Z"enetiir in 8.
forma

oo) Qui ex Platynae editione fuam expreffit,
ideoque Rufini nomen re&e omifit, adnotante
lufto Fontanino, l.c. pag. 402 ἴᾳ. Hari.

yp) Mittarellius eius notitiam dat in adpendice
catal. codd. MSS. bibl. S. Michaelis Venet. prope
^ Murianum. [add. Paifton. Bibl. degli autori - vol-
gariz. tom. II. pag. 96. vbi multo plures lofeph.
operum verfiones, quarum omuium commemora-

tionem repetere nolo, italicae recenfentur: item
"Audifredi fpecimen editionum italicarum | faeculi

XV. Romae 1794. 4. pag. 336 fq. Παρ
44) Neque Florentinae, neque Venetae illius an-
ni mentionem facit Paiton. — Contra meminit edit.
Florentinae an. 1512. in fol. per Phil. Iuntam.
Hanc ciusdem anni edit. Florentin. memorat Ban-
dini in luntizar. typogr. Annal. part, II. pag. 41,
illa

m

-

vh

SS

E" IOSEPHI EDITIONES GRAECAE Eib.IPV. FIR 3

forma etiam antiquitates iud. prodierunt. Refert hane editionem Cotta [ac Paitonius] et
Ottius pro ea catalogum Bodleianae bibl. citat. llle etiam verfionis auctorem nominat Pe-
irum Laurum Mutinenfim. | Ego quidem in anni nota mendum irrepfiffe fufpicor. — 1541.
eadem editio repetita efl. [Petri Lauri verfio prodiit demum Venet. 1544. 1549. 1564. 8. vid.
Paiton.]

Verfioner hifganirae. Primam, eamque rariffimam , fed in hac periodo vnicam habe:
mus, quae 1556. in fol. prodiit, fic infcripta: Los fiete libros, que el autentico hiftoriador
Flauio lofepho efcriuio della guerra, que tuvieron les judeos con. los Romanos, y la
defiruycion de Ierufalem, fecha por Vefpafiano,

Theotifrae verfones. 1531. Argentinae, Íol. interprete D. Cafpare Hedione, typis Mi-
chaelis Meyer, et Balthafaris Beck, theotifca primum vefle indutus lofephus comparuit 77).
Praemifífa efl explicatio vocabulorum linguae hebraicae, chaldaicae, graecae et latinae,

. quae in fcriptis lofephi partim occurrunt. Subiunguntur, quae Guilelm. Budaeus in libris

de affe et eius partibus ad loca quaedam in Iofephi contra Apionem libris occurrunt. — Hen
ricur Bohn L. L. O. O. Ienae quondam Prof. in lib. fuper 1 Samucl. VJ, 19. ad Haffencam-
pium 1770 dato, dicit, Hedionem in verfione fua fequutum effe Mediolanenfem 1514. edi-
tionem. Queritur ipfe Hedio, graecos fibi codd. defuiffe, vt non fine magno labore mul-
tisque vigiliis loca quaedam reftituere eorumque fenfum adfequi potuerit, qua in re etiam
Melchiorem Amerbachium et Wolfgangum Mufculum auxilio fibi fuifle non ciffimulat; nec
dubitat, quin improbo fuo labore effecerit, vt ex fua Germanica verfione exemplaria latina,
fi prelo iterum fubiicerentur, plurimis in locis emendari poffint. — 1535. nouis typis eadem:
editio repetita eft, et rurfus poft nouennium. — 1544. fol.. ibid.

d Aetas If.
Ab a. 1544. quo primum graeca originaria Jo/zphi prodierunt, vsqué ad annum 1760."

Editiones graecae et graecolatinae.

1524. Originarium textum gtaecum adhuc deperditum effe, fufpicabatur Jacobus Sobiur,
εἴ 1534. Sigismundus: Geleniur de penuria graeci textus, librorum Archaeol. queritur, quo-
rum verfionem latinam recenfuit ex nonnullis MSS. latinis, quum ifr emendandis de B. I.
libris duos faltem codd. graecos conferre potuerit. — Taudem 1544. graecus Iofephus adparuit,
Íqualore licet adhuc obrutus, cura et fludio Zfrnoldi Peraxyli "leni, typis Hieronytni
Frobenii et Nicolai Epifcopi, Baülleae, titulo graeco, et lano. Graecum folum textum

Ὁ haec editio princeps, paginis 967. litteris maiufculis e codice Mendozae continet, Dicata

eft Diego Hurtado Mendozae, Caroli V. apud Venetos tüm legato, egregio bonarum litte-
rarum promotori, et multorum veterum auclorum e Graeciae latebris in vfum: Europae;
vindici. Magnam codd., quos habuit, graecorum copiam Hifpaniae regi: moriens legauit,

quos

illa verfo eff repetita typis hered. Iuntae Flor. vbi prima hacc eaque rariffinia editio vberius re-
1526. fol. vid, Paiton.l: c. et Bandinil mem.lL cenfetur. adde Beytráge zur critifchen Hiftorie der
pag. 209. Hari. teutf:hen- Sprache part. X. p. 224. et Schumnielii
rr) Conf. Mafch. in Beytrigen zur Gefchichte — Ucberfetzer Bibliothek pag. 65íqq. qui quidem
merkwürdiger Bücher, partic. VIIL pag. $92 fqq. — primam illam ignorarunt editionem. Harl.

432 jiLibIV.c. P IIl. |. YOSEPHI EDITIONES .GRAECAE

quos inter etiam Iofephini.codices, huius editionis fontes, 'Efcurialenfi bibliothecae illati fuere.
Quo autem dabore fit Arlenius in edendo graeco lofepho perfunctus, ipfe in praefatione
nos docet, fcilicet pofteriorum Archacologiae librorum codices deprauatos admodum fuiffe,
et deformatos vel incuria, vel imperitia librarii, vt ad veram reflituendam lectionem nul-
jum laborem fufficere expertus fuiffet nifi epitomen, .Befcio quo auctore adornatam, quam
Roma fecum deportauerat, adhibuiffet, ex cuius collatione multa fuae .dignitati reddidiffet,
nonnulla, quae praetermiífa ferant, reflituiffet beneficio inprimis ac opera Sigism. Gelenii
adiutus. n hiftoria B. I. et ceteris Iofephi fcriptis minus .negotii fe habuiffe, quum et fua
exemplaria fatis adcurate fcripta effent, et alia infuper Toan..Crotus, et Petrus Gillius fup-
peditarent. — Inter ,huius editionis exempla, Vinarienfia inprimis memoranda, quod vni
notas adpofuerit ofzphur Scaliger, quas /illoifoniur in epiflolis Vinatienfibus ^) profert
fimul coniunctas cum praecipuis obferuationibus et emendaüonibus Sasuelir Schurzfleifthii,
altérius exemplaris margini adfcriptis. Monendi hic funt réi litterariae lofephinae curiofi,
ne quodam Chri(lophori Arnoldi, in praef. ad teftimonium Tofephinum , 'fphalmate inducan-
tur, vt credant, exílare antiquiorem bac graeci Iofephi recenfionem et editionem Aldinam.
Mentionem enim facit primae editionis graecae Aldinae, cuius exemplar in Anglia apud
Seldenum fe vidiffe dixit, ad quod.Cafaubonus fua manu multa e codd. regiis adnotaffet.
Sed fphalma commififfe virum bonum, obferuante jam Ittigio, inde adparet, quod Cafau-

boni ipfa verba flatim fubiicit, in quibus editio illa graeca cum Parifienfibus codd. coliata, '

Bafileenfis dicitur. Igitur loco Zf/düina fubflituendum : Z4frnoldina. — Eiusdem anni Lug-
dunenfems quamdam graecam Iofephi editionem in quodam catalogo notari, Ottius refert,
fphalima t&men fubefle ipfe ratus. — 1591. Opera Jofzphi graece et latine prodierunt in fol.

Aureliae Allobrog. typis de la Rouiere, antiquitates iud. Iofephi vita.et libri contra Apio-

nem fecundum gGelerianam; libri autem de B. I. fecundum Rufinianam verfionem , liber de
Maccab. ex Erasmi interpretatione, (Contextus graecus ;recufus eft.ex editione Arnoldina,
qui vt emendatior prodiret, MSS. quidam codd. bibliothecae palat. funt allati. 'In dedica-
tione ad Frid. V. comitem palatinum, typographus dicit, in excudenda fva editione iam lon-
gius operas proceffiffe, cum i(flae membranae ex electorali bibl. ad fc transmitterentur:
adeoque pollicitus quidem eft, fe virorum quorumdam doctorum notas et varias lectiones

eius, qui MSS. ifla palatina excuílit, .fludio collectas propediem peculiari volumine luce -

publica donaturum : fed vt euentus docuit, promiífis tantum diues fuit. — 1634. ipfa haec
Roueriana editio fine vlla mutatione apud Ioan. Crispinum, .Geneuae in. fol. repetita fuit,
multo tamen priori deterior, non folum quod ad litteras et chartam fpeclat; fed etiam,
quod mendis adeo fcateat, vt inquinatiffimam omniüm, quotquot fuerunt, eam vocare non
dubitaret 'anaquillur Faber ad Luciani Timonem, tom. l pag.1053. Exflat eius exemplar
in biblioth. «Lugduno Bataua, nonnullis notis a viro docto adfcriptis. Eadem vfus eft Vigno-
les, cuius exemplar Halae apud poffefforem, cl. Eberhard, vidi, qui et MSS. fchedulas
Vignolii, ibi repertas, mecum communicauit. Quae in margine libri fcripfit Vignolius,
chronologiam refpiciunt; nec magni effe momenti videntur, — Nonnulla etiam exempla-

ria
55) Tiguri 1783. 4. pag. So fqq. — Ex eodem gia etc. tomi I. fafc. V. Lipfiae 1727. 8. p. 319 fqq.

tamen exemplari emendationes Staligeri msstas — Harl.
antea euulgauis Zo. Chriffoph. Coler in Antholo-

IOSEPHI EDITIONES GRAECAE Lib. IV. (V IH. 33

ria, quale eft illud Ienenfis bibl. acad. annum 1635. prae fe ferunt. Neutiquam autem aliam
hanc a priori editionem effe, fufpicantur, qui vtriusque anni exemplaria contulerunt ad in-
vicem. — 169t. fub Coloniae fcil. nomine, Lipfae Mauritius Georgius Weidmannus fuis
typis edidit lofephum , diu defideratum, graecolatinum, fol. alphabet. 14. Editioni praefuit
Thomas Ittigiur, qui eruditif[ima praemittebat de Iofephi operibus, horumque MSS. codd. et
editionibus, prolegomena. Fabricius, lttigii difcipulus, et in edendo lofepho tum colla-
borator huius editionis hiftoriam fic narrat: , Repraefentat ita editionem Geneuenfem, vt
paginae eius feruatae fint, fed errores multi caftigati, praecipuae in libris de B. 1. Dein
praeter laudata Ittigii prolegomena copiofa acceífit, me curante; tunc admodum iuuene, ad.
pendix, in qua leclori exhibentur Zfri//eae liber de LXX. interp. cum verfione Mathiac Gar-
bitii, et variis lectionibus, meisque ad lofephi XII, antiq. libr. cap. 2. quo fummam libri:
Arifleae refert, breuibus notis, Librorum de B. I. et de Maccab. variae lectiontsje cod. MS.
»* graeco non contemnendae notae, qui feruatur Lipfiae in bibl. Paulina, a 7. F. Fe//rro col.
"lectaez Libelli de Maccab. verfio latina auctore F. Combefifio cum eiusdem animaduerfio-
nibus, ac denique fragmentum ex libris περι πᾶντος fub Iofephi nomine ab Hoefchelio in
notis ad Photium vulgatum, cum verfione latina Stephani le Moyne. *.-

Liber de Maccabaeis vel cum 8. S. bibliis, vel feorfim fuit hac aetate editus, — 1526.
in editione S. S. bibl. ZIrgentinenfi, typis Wolfianis a Lonicero procurata, vbi tertio Maccab.
libro adiectus eft primum, quod irreligiofe factum effe, Morinus arguit, exerc. bibl. libro I,
exercit. 9. cap. 1. vbi plures bibliorum graec. editiones recenfet, in quibus Iofephi de Maccab.
liber apocryphus infertus legitur, nempe duas Zafileenfzr, quarum vna 1540. ex Heruagii
officina, altera 1550. typis Nicolai Brylingeri prodiit, et Francofurtenfem 1597. typis Weclie-
lianis editam; quibus addi poteft editio apocryphorum graecolatina Za/fírae 1583. et forte
plures aliae. Conf. Montefalconius in bibl. Coisliniana pag. 40. 62. — 1672. a Fr. Combe-
fifo; in nouiffimo bibl. P. P. auctario graece et latine Parifiis, fol. nouiter latinitate, et no-
tis donatus. Is dum ita fe contra Erasmum gerit, quafi nemo hunc lofzphi libellum ante
fe ita interpretatus fucrit, vt latina graccis refpondeant, ignoraíle videtur, quod in non-
nullis latinis Iofephi editionibus, nempe in Bafil. 1567. in Colon. 1593. et aliis, non. Erasmi
paraphrafis, fed alia nefcio cuius interpretis verfio legatur, quae tefle Ittigio ad graccum
textum propius accedit. — 1690. Oxonii, MS. codicis ope auctior et emendatior cum ver-
fione et notis Joan. Lloydii, quod Fabricius ex Antonii Wood. an«iquit. Oxonienf, tom. II.

- pag. 140. b. fe didiciffe teftatur, ipfe tamen libellum non vidit. — 7t/igius porro vult conferri
Witte in diario biographico. Ceterum et alicubi me legiffe, in meis ad lofephum aduer-

. fariis notaui, libellum de Maccab. MS. codicis ope longe quam antehac emendatiorem et
auctiorem cum latina interpretatione ac notis can. Luidii, Oxonii editum effe a lofua Bar-
nefio, 1590. in octonis; quod tamen in anni nota aperte falfum eft, quippe Barnefius tum
nondum natus erat, et ex ratione deprauati Lloydii nominis, eadem editio eíle videtur, ac
ila, cuius Fabricius meminit ").

V erfio-

10) In catal. tamen bibl. Askew pag. 83. exftat — Hamberg. vero 7. N. tom. II. pag. 165. fic cita-
Flauius Iofephius (fic) de Maccabaeis; íeu de ra- tur: Aci εἰς, δῖα! lo/rpht de Maccabseis;
tionis imperio, gr. et lat. Oxon. 159c. 8. In fcu de rationis imperio liber. MSü codicis ope,

Fol. Γ΄. E longe,

34 Lib. 17. c. PII... YOSÉPHI. VERSIONES LATINAE

Verfoner latinae 1546. Edito iam graeco lofzphi textu. Lugduni repetiit Sebaft. Gry-
phius tribus volum. 8. fuam operum Iofephin. editionem latinam, ex vulgata antiqua verfione,
1539. factam, nec tamen ad textum graecum collatam, aut correctam. — 1548. Jof. opera
latine prodierunt Bafileae fol. vbi Sigirmundur Gelenius antiq. iud. e graeco idiomate denuo
latine reddidit. Reliqua Iofephi opera fecundum verfionem latinam veterem exhibita funt ;
ex Erasmi tamen paraphrafi lib. de Maccabaeis, et hactenus in editionibus latinis necdum
vifus "^), lib. de vita fua, ab eodem Gelenio latine verfus, prima vice hic reliquis operibus.
adiectus eff, cuius licet Iofephus antiquitatibus iud. fubiunxerat, veterem tamen interpreta-
tionem nusquam fe reperire potuiffe, teflatur Bigotius. Gelenium quidem multo functum
labore et laude non minori dignum, atque verfionis latinitatem placere, multisque loeis
alias obfcuris adfufam lucem, fatentur iudices aequi omnes. — Dicunt tamen, non omni
errore hanc Gelenii verfionem carere, locis quippe non paucis fine emendatione, qua indi-
guere, relictis, aliqua etiam a vera Iofephi mente frequentius hic, quam in veteri transla-
tione Rufiniana, aberrare. — 1554. repetita fuit haec editio primum afíleae apud Froben.
fol. — Sequutae funt duae Lugdunenfer apud Gryphium, 1555. in duodenis, et 1557. in fol,
— 1559. Bafileenfis per Hicronym. Froben. et Nicol. Epifcop. fol. perquam nitida et cor-
recla, quamque 1567. recudit Bafileae Frobenius fol. Loco tamen paraphrafeos libri de
Maccab, ab Erasmo confectae, hucusque tum in aliis, tum ipfius editionibus repetitae,
aliam hie verfionem exhibet, — 1569. Parifír in fol. editum lofephum dicit Fabricius,
vernaculam forfan francogallicam verfionem intelligens. — 1580. Francofurti ad Moenum
impenfis Sigismundi Feyerabend fol. cum figuris ligno incifis edita funt opera Iofephi omnia,
hoc porro locupletiffimo, ac totam editionis oeconomiam repraefentante titulo: de Antiqui-
tatibus Iud. lib. XX. quibus in fine loco adpendicis vita Iofephi, per ipfum confcripta, eft ad-
iecta: de B. Iud. lib. 1I. pro corruptiffimis antea iam ex graeco itidem non folum emendati,
fed etiam fuppleti ac integritati priflinae reflituti: de imperio rationis, fiue de Maccabaeis
lib. I. denuo recognitus antehac a linguae graecae petitiflimo, ac hiftoriarum fludiofiffimo
viro in latinum fermonem translata, et ad exemplum graeci cod. adcurate diflindia, nunc
vero fumma cum diligentia chronologia ad caput vniuscuiusque folii cum ex lib. vet. tum ex
recentiorum Ícriptorum commentariis, tumque fcholiis neceffariis per doctum quemdam
virum, in communem rei litterariae vtilitatem recens concinnata: cum indice locupletiffimo
etc. vidi exemplar Bambergae in monte S. Michaelis. — 1582. rurfus Hafileae ex officina
Frobeniana, fol. vulgatus eft lofephus, ad graecorum exemplarium fidem recognitus et
emendatus, chronologia itidem, et aliis fcholiis marginalibus illuflratus. vidi exemplar in
monafterio Schwarzacenfi prope Moenum. — 1588. Sigism. Feyerabend Francofurti, lo-
fephi opera, in octonis, noflro quondam Erarmo Neufettero, cognomento S/urmero, equiti
franco, et meae ecclefiae Haufenfis praepofito, dicata, fuis typis repetiit. vidi in Herbipo-

litano

longe, quam antehac, et emendatior et auCtior, typographi, aut librarii. Ex Iofepho Mofis in-

cum -lat. interpretat. ac motis 70, Luidi. Oxon.
1. Barnef. x$90. 8. Ex hoc Hamb, libro forfan
notauerat ven. Oberthür: at Luidi nomen vitio-
fum effe videtur; Barne[ii autem nomen non eft
cari ilius philologi, multo poft nati; fed nomen

ftitutio reipubl. edente Seba/f. Caflalione; gr. et
lat. Bafil. (1546.) 8. vid. Pinelli Catal. 11. p. 45.
Harl. ᾿

uu) At tamen antca in edit. Parif. 1528. vid. ad
editt. fuperioris aetatis, ZZar/.

-—

IOSEPHI VERSIONES FRANCOGALLICAE Lib.IV.c. VIII. 355

litano S. 1. collegio. — 1593. Coloniae apud [o. Gymnicum fub Monocerote, in duodenis
Iofephus prodiit. — 1595. Zfrgentorati duobus volum. in 12. prodierunt Iof. opera omnia
ex codd. Graec. collatione latine expreffa, cum notis, annorum ferie, et indice locupleriffi-
mo. — Eiusdem anni editionem Geneuenfzim, a Jacobo Stoerio factam, memorat Ittigius, —
1597. 1599. Prantofurti apud Feyerabend, in forma 8. editus perhibetur Iofephus. Pro
polleriore quidem editione Ottius ad Draudium prouocat, alias adhuc diuerforum annorum,
fed dubiae fidei editiones citantem. — 1611. Genzuae IM. volum. 8. et— 1617. Francofurti
apud Feyerabend vltima, quantum fcio, vice, latino folo fermone, vulgatus eft Iofephus.
Singularia lofephi opera, hac aetate edita, funt /a/izo fermone fequentia: 1548. — — Bofíleae
Gelenius cum reliquo lofepho vitam eius, a fe translatam, edidit: et Godefrid. Tillemannus
Carthufiae Parif. monachus, eamdem vitam, pariter a fe translatam, cum praefatione Dominici
Wannerii , Parifir, 8. typis Michaelis Fezaudat, imprimi curauit, vid. Lambecii ad prin-
cip. Auguft. epiftola [et ( rummelii) bibl. libror. rariorum etc. pag. 127.] — 1550. B. I. hi-
ftoria, per Dauidzm Kyberum translata, Zfrgentorati in octonis prodiit, Editio perrara. —
1551. E lofepho fepplementum hiftoriae bibl. ab Esdra ad Maccabaeos latine vertit, et fuis
bibliis inferuit Seba. Ca/fellio, Bafil. fol. — 1552. Compendiofiffimam belli Iud. defcriptio-

m, ex lofepho collectam, Colon. edidiffe Georgium Jicelium , Itigius docet in proleg. —
1562. ]F'ittenbergae prodiit hi(toriarum Iofephi compendium, complectens acta LXX. Interp.
geíla Maccab., facta Herodum, excidium Hierofolym. et decem Iud. captiuitates, Seba/f.
JMünflero interprete. — Breuis hifloria populi Iud. a reditu ex Babylon. excidio vsque ad
vltimum excidium Hierofolymae ete. auctore Paulo Ebero, Kittingenfi. conf. catal. bibl. Au-
guílanae. — 1564. Coloniae prodierunt Nicolai Aftlepii Barbati periochae et argumenta an-
tiquitatum, et librorum de B. iud. tetra(lichis comprehenfa, 8. cum δαγίδοί. Steni hi(toria
ducum, iudicum, regumque populi Ifraclitici.

Nec praetereunda hic eft cenfura Zudari, ia fao de affe libro lata: Libros contra Apion.
refutatorios latine ita verfos legimus, vt praeflabilius fuiffet, numquam fuiffe editos. Adeo
corrupti fuerunt librariorum vitio, et interpretis ignorantia,

V'erfioner froncogallirae. — "Veflibus Fabricio et Cotta Parif 1553. comparuit Hiftoire
des Iuifs etc. par Nic. de Her£eray , Sieur des Effarts, qui et celebris libri, Amadis de Gaule
infcripti, interpres eft. — 1557. eodem auctore in francogallicam traducli linguam libri de
B. L comparuerunt in fol. Parif, vtlttigius; Lugduni, vt Fabricius; fimul vtrobique, vt
Cotta, dicunt. Ex Graeco hanc interpretationem effe factam, libri titulus prae fe fert. —
1562. Lugduni Francogallicam lofephi verfionem prodiiffe dicunt. —Jran [9 Frere in. praefa-
tione ad editionem Parifienfem anni 1569. ait, francogallicae Lugdunenfis verfionis anni
1562. reuifionem demandatam fuiffe cuidam viro, eumque proceffiffe iam vsque ad quintum
antiq. et ad tertium B. I. librum ea diligentia, vt labori fuo immortuus fit: fuos in humeros
laborem morte viri huius intercegti reiectum: verfionem latinam effe Gelenii: multos naeuos
et locos obfícuros fe correxiffe: corrupto adeo originali graeco fe vfum, vt nolens volens,
faepius diuinare fe videret: adiutum tamen opera Gilberti Genebrardi, Toannis Maldonati, et
Nieolai Cleri. δες autem Parifienfis editio fic infcribitur: L'hifloire de Flave lofeph, latin
᾿ francois, chacune verfion correfpondante l'une a l'autre, verfet a verfet.— Nouvellement
revue ct corrigée fur l'exemplaire grec par M. lean [e Frere, dc la Val. fol. 1. sefiguhes

E 2 aude

36 LibIPV.c. VIII. YOSEPHI VERSIONES FRANCOGALLICAE

Claude Fremy, en la Rue S. Taques a l'enfeigne S. Martin etc; Additum eft hifloriae de ex-
cidio iud. compendium, quod íludio Dauid. Ky/eri — (non, vt quidam fcribunt, AXei,
aut Killeri —) ex hcbraico Tofepho latine concinnatum Froncifc. Belleforeff in gallicam lin-
guam tranflulit. Ceterum obferuandum , minus recte editorem vocari a Fabricio Frerium de
la Τα, et a Cotta Iean le Frere de Lavar, — 1573. Lugiuni. et Porifür apud Claudium
Micraeum, IL. voll. in octaua forma, alia priorem excepit editio, fi tamen alia, et non
potius, vt Ottio videtur, noua prioris recenfio dicenda fit. Auctorem habet Francoir Hour"
goin, Niuernoir, ἄρον de Daignon. | Fadem Burgundi verfio et Lugduni apud loav. 'Tem-
poralem, et poílea apud heredes lacobi lunti edita dicitur ab Itigio. Interim jam Burgundi
verfionem ad textum quidem graecum emendatum vna cum verfione latina edidit 1. Frere de
la /al eodem anno, Parifiis, vel, vt alii volunt, 1570. lttigius citat la bibliotheque d' Antoi-
ne du Verdier, pag. 368. — 1597. Antonius Fayus, theol. Doctor, et reformatorum in ee-
clefia Vltraiectina Britannia V. D. minifler, qui Liuium gallici fermonis habitu donauit, Io-
fephum quoque Graecum, vt Hieronymus eum vocat, Liuium, eodem honore dignatus eft,
Verfio de nouo facta fuit ex Graeco, impreffa per Iehan le Preux. fol. vidi lenae, et Her-
bip. in bibl, Scotorum Benedictin. *

* Plerasque hafce verfiones, etfi a popularibus fuis factas, Galli parum aeflimarunt; alias
ob ΠΕ barbariem , alias vt minus curate factas, nonnullas quafi fufpectas de haerefi. — Feli-
cius res ceílit Gilberto Genebrardo, hebraicae primum linguae apud Parifienfes profeffori,
Aquenfium poflea in prou:ncia archiepifcopo, ob varias lucubrationes in litteraria ciuitate
claro. Quum ante iplum intra 50 annorum fpatium 5 aut 6 Iofephi verlones francogzllicae
prodiiffent, poflea vel rco anni elapfi funt, antequam quis de noua verfione cogitaret, {π|-
cem vidit eius verfio primum 1578. Pari/iir apud Michaelem Sonnium, fol. — 1:88. Parif.
apud Claudium Rogerium, 8. — 1604. apud Lucam Bruncau, 8. το 1609. 1627. 1639.
1646. fol. Neque tamen praeter flili barbariem naeuis fuis caruit verfio Genebrardi, quos

| paffim a doctis notari videas. — Demum omnibus francogallicis Iofephi interpretibus pal-
mam praeripuit Zrmauld d' Zfndilly fiue dictionis puritatem fpscles, et elegantiam, fiue in-
terpretis facultatem et fidem, fiue typorum munditiem et figurarum aeri incifarum tum ve-
nuftatem , tum moltitudinem. 1567. "") primum arifíir apud Petrum Petirum, II. tom. fol.
antiquitates Iud. 1669. etiam hifloria B, I. vita lofephi, libri contra Apion. atque de Maccab.
tradiatus, vna cum Philonis ad Caium Caliculam legatione prodierunt hoc interprete. In
vertendo libello de Maccab. non Erasmi paraphrafin, vt Gencbrardus, fed graecum textum,
Itigio fi credimus, eft fequutus. Sunt, qui verfionem hanc ratione flili prioribus melio-
rem, fed archetypi fenfum faepe deformatum eff iudicent, quum ipfe etiam interpres in
antiquitatum verfione fateatur fe a graeco textu nonnihil diffentire; praefertim in locis, vbi
graeci textus corruptio corrigendi neceffitatem fibi impofuerit. — 1668. 1676 et 1677. Pari-
fir, V. tom. 8. repetita eft Andillyana haec verfio, 1681. Aniflelodami, fol. cum figuris
aeri incifis, vt Ittigio videbantur, elegan 'iffimis, fed bibl. hifloricae a Meufelio editae auclo-
ris iudicio, valde deturpatis. — 1693. 1694. Bruxellis, V. voll. S. — 1700. Amflelod. fol.
; cum

Uv) Ἀπ 1667?

REMNMNNMMNMMNMMMMEMMMMMMMEMEEEEEEEEEEEE EEE

--

IOSEPH! VERSIONES HISPANICAE.ET ANGLICAE Lib.IV.c.V III. ἢ

cum chartis et multis figuris, vt in catalogo nefcio quo notatum vidi ^"). [adde editt. fe-
quentis aetatis.]

Verfiones italitae **). 1544. Petrue Laurus, Mutinenfis, antiquitates iud. italice Vene-
tiis 8. edidit. vid. italicam primae aetatis verfionem quartam, 1535. editam. — 1548. vel
potius fecundum Fabricium [et Paiton.] 1549. et faepius repetita efl haec verfio F7enetiir, 8.
apud Balrhafarem Corflantini. — [552 et] 1555. Z/enetis etiam 8. prodierunt libri de D. T.
[fed vid. Paiton. qui etiam 1564. 1574. aliasque, quas breuitatis cauffa memorare nolo, editt.
"εἴ verfiones recenfet.] — 1581. Zeuctiir, 1l. voll. 4. prodiit di Flavio Giofeppe dell" antichita
de Giudei 1. XX. tradotti per France/zo Baldelli, et — 1582. ibidem in 4. libri VII. de B. 1. et
II..contra Ap. eodem interprete. — 1583. //enetiis in 4. repetita eff haec verfio tefle biblioth.
hift. Meufelii, Fabricius vero annum nominat.1589. [Paiton. citat duas editt. a. 1585 et 1589.]
Ab [talis haec verfio tanti fuit aeflimata, vt eam Collanae, quam adpellant, optimorum pa-
triae fuae hilloricorum "feriei infererent. — 1:604. //enetiis in. 4. libri antiquit, et de B. T.
| prodierunt. De interprete non conflat. Forfan eft verfio Baldelliana, aut editoris, Alexan-
dri Vergufi, qui illam "Tadeo Tirabofco infcripfit. — [Omnia opera ex variorum verfione,
Venetiis, appreffo Zlffandro l/ecchi, 1608. 4. — ibid. apad Io. Albert. à Santa Fofcha. 1618
et 1619. 11. tom. — interprete Zndrea Berna, Venet. 1620. — repetita verfio Petri Lauri,
ibid. 1638. 4. 1661. 4. — B. I. et Antiqq. ex Bernae verfione 1670. 4. ibid.] — 1655. Vene-
"tiis, IV. voll. in 12. verfus Iofephus prodiit, auctore Giovane Francefco Loredano. — 1671.
Venetiis in 4. Petri Lauri verfionem repetitam exflare, catalogus bibl. S. Angeli ad nidum,
Neapoli 1750. editus n. II. lit. M. 59. [Opp. ex verfione Franc. Baldelli, 1581— 1583. —
Petri Lauri verfio rec. eft Venet. 1711. 4.]

V er finer hifpanitae. — 1554. /fntwerpiae, fol. — Fabricio tefle etiam, 4. ex latino,
incerto interprete, typis Martini Nucis prodierunt Antiq. iud. lib. de vita, et de Maccabaeis.
Rari bri huius exemplar poffidzt bibliotheca ciuica tigurina. — 1557. 10. Mortinus Corde-
suf de Valenzia, 451 inulta vet. et recentiorum fcriptorum monumenta in fermonem ca-
ftellae proprium tran(luierat, Iofephi quoque lib. VII. de B, lud. fecundum veterem ei minus

robatam catholicorum regum chronographi interpretationem Lifpanice edidit /Zuítrerpiae, 8.
— 1608. 1616. Znlwerpiae primum, dein Madriti Corderiana verfio in 8. repetita fnit
1687. "mflciodami, 8. libri antiq. et contra Apion. a Zofzpho Simah Zfrias traduci prodie-
runt, tefle Fabricio. :

Virfionzr anglicat. — Primus Anglis Iofephi antiquitates vernaculas dediffe dicitur TAo-
mar Lodge, in arte poetica et medica doctor, 162«. peíilentia exflinétus, Quo anpo pro-
dierint, incertum. Sunt, qui 1602 et 1609. funt etiam, qui 1620. flatuant. 1n bibl. Meu.
Íclii refertur, primam hnius verfionis editionem Oxonii in s. prodiife dici, quem annum
τ etiam Ottius pofl Lipenium flatuit, Sufpicor, diuerfis hisce annis illam fuiffe repetita. —
1676. Fabricio et Meufclio reflibus, noua prodiit Oxonii verfio anlgicana, ad galiicam, quod
ipfe interpres fatctur, Andillyi verfionem adornata cum locis fcripturae parallelis, tabula geo-

E 5 graphica
| w!/) In catalog. Pine/liano , tom. V. pag. 147. — qui plura de iis disputat, et quae ego fcripfi in In-
Hari. trod. in hift. L. Gr. tom. II. part. I. pag. 51 fq.

xx) Conf. Paiton. bipl, etc. tom. II. p. 96 fqq. — Har.

48 Lib. 777.ε.7111. YOS. VERSIONES THEODISCAE, BELGICAE ET BOHEMIC.

graphica Palaeftinae, aliisque imaginibus aeri incifis ad illuflrandam Iofephi hiftoriam facien-
tibus. — 1683. Londiui, nifi ei'ati. tefles in anni nota errarunt, haec editio repetita fuit.

V'erfoues theodifrae, 1545. Conflantiae non. quidem graeci noflri lofephi, Gorionidis
tamen de B. I. VI. libros, capp. 97. diftinctos, germanice vertit, et characteribus hebr. de-
fcriptos edidit Michael! /4dam, Iudaeus, ad Chriflum conuerfus, ciuis Tigurinus, qui 1546.
etiam "Tiguri illos edidit, tefte Gesnero, in appendice fuae bibl, Exflat haec verfio in bibl,
Bodleiana. — 1552. Jo/zphi de B. T. libri VIL. in theodifcum fermonem verfi prodierunt in
fo!. Francofurti apud Chrifloph. Eginolphum, et — 1560. Erfurti in oclenis. — 1561. r-
gentinenfibus ty pis in fol. prodiit Cafp. Hedionir verfio, ad graecum textum recognita, emen-
data, et aucta. — 1569. Francofurti edita funt Iof. opera theodifce per 177. 10. Spreng , et
Zathay. ÍM'inzer, impenfis Georgii Rabi. vid, catalogus rariflimus bibl, Auguft. p. 142. —
1571. Conrad. Lautenbach, plerumque Lauterbach dictus, Flauii opera omnia, ex graeco a fe
germauice reddita, primum, tefle Fabricio, Zrancofurti, fol. dein — 1575. Zfrgentinae per
"Theodor. Rihel, fol. vulgauit, Inuenis ibi fummaria librorum et capitum, concordantias,
vt vocant, biblicas, tabulas chronologicas, indices, atque aeneis tabulis incifas figuras, [ἃ-
dice Ottio Lauterbachius praeclare ceteroquin de Iofepho meritus, magis latinam Gelenii vere
fionem, quam originarium textum graecum fequutus. — 1581. Dibliopolae quidam Fyanco-
furtenfes per IM. Ioan. Spreng , ct Zachar. Münzer ex textu graeco lofephi opcra in germani-
cam linguam transferri curarunt, quorum verfionem Ioan. Feyerabend prelo iterum commi.
fit, in fol. quum primae editionis exemplaria nulla amplius fupereffe intelligeret. — Eodem
etiam anno, et, tefle Fabricio, 1587. nec non 1590. cum Egefippo repetita eft. Zrgentorati
Lauterbachiana verfio, fol. — 159r. ''heodifcam Iofephi editionem prodiiffe, Ottius, fine
vlteriori tamen eius iudicio, teflatur. — 1594 et 1595. Lauterbachiana verfio denuo Zfrgem-
torati in fol. recufa eft; vti etiam. — 1601. Zfrgentorati per 'Theodof. Rihel. — τόοο. vel
potius, teflibus fttigio et Fabricio, aliis (imilitudine Romanorum numerorum deceptis, 161r.
1617 et 1619. tefte Draudio in vniuerfali librorum catalogo. — 1630. tefte Ottio, — 1676
et 1697. Francofurti prius in 4. dein infol, — denique 1602. Erfurti, teíle Fabricio, in 8,
prodiit: Haus Rogels Zerflórung Ierufalems aus Iofepho gereimet.

Verfones belgicae. — 1593. tefle Fabricio, Lugduni Batau. fol. vernaculo Belgarum fer.
mone prodiit, faepius dein eadem femper forma repetitus, fcilicet 1607. ibidem, tefle eo-
dem: 1652. Dordraci. | Sed ex theodiíca potius verfione, non ex originario lofephi fermone
cum illa recenfio fuerit adornata, JLambertur Bofur nouam dedit ex graeco textu verfionem
belgicam , quae primum 1665. Dordraci, dein 1678. tefle Ittigio et bibl. hift. Meuf. in 4.
Amftelodami comparuit. Adnexus efl Hegefippus ex theodifco in belgicam verfus dialectum
a Sim. de vies. — Praefixa funt fingulis libris et capitt. fummaria. ^ Accedunt 250 icones
aeneae elegantiffimae, tabula chronologica, indicesque chronologici et biblici non impreffi.
Figuras tamen , notat Ottius, non fibi videri genium antiquitatis prae fe ferre; fed ad recen-
tiorem ideam efficlas. Fabricius quidem annum editionis huius (latuit faec, XVII octuage-
fimum feptimum, fed fphalma fubeffe, facile eft coniicere.

Verfiones bohemicae, — Bohemi in fuam vernaculam lofephum a Paulo Zfquilizate Har-
deceno translatum Pragae in fol. ediderunt anno, vt Fabricius habet, 1555. cui autem biblio-
theca Meufelii 1594. fubflituit, quo Pragae Bohemica quaedam verfio in fol. prodierit.

Aetas III.

Mm

IOS, EDITIONES GRAECAE, ET GRAECOLATINAE Lib.IP.cV1lH. 530

- Aetas III.
Ab anno 1100 — 1788.

Editiones graecae, et graecolatinat.

Pluribus abhinc annis multa excellentia ingenia operum lofephin. editionem parturie-
runt; fed nefcio, quo fato factum fit, vt foetum, animo conceptum et faepe iam partui ma-
turum, in lucem edere non potuerint. Omnibus enim, qui vtiliflimo huic labori manum ad-
moterunt, vel morte, antequam abfoluerent, praeuentis, vel ob alias caufas a coepto reuo-
catis, litteratus orbis diuturna exfpectatione fufpenfus et noui lofephi defiderio paene adili-
clus, fpem tandem et vota fua per integrum faeculum delufa fenfit.

Anno 1588. Bonauent, Cornelius. Bertramut in lucubrationibus fuis Frankenthalenfibus
cap. III. pag. 53. profitebatur, fe iam pridem in omnes lofephi libros notas meditatum , et
aliquando editurum εἴς. — Verum fexennio pofl Lzufauni, quo a Bernatum republica euo-
catus fuerat, mortuus, fpem factam fefellit. — Hanc iacturam Jofzphur Iu/l. Scaliger abunde
reparaturus videbatur. Vix enim thefaurum temporum in lucem publicam emiferat, quum
plerique eruditorum, Cafaubono, in epift. 496. edit. Graeu. tefte, ron dubitarent, quin lo-
fcphum ab omnibus mendis expurgaturus , doctisque fuis animaduerfionibus illuflraturus effet.
Promiferat enim Carolo Labbeo per litteras, nonis Febr. 1607. fcriptas, fe de lofepho, dum.
modo amicorum ope MSS. codd. lectiones nancifci poffit, bene meriturum j et morti iam
vicinus, ad exfequendum hoc propofitum, aetati fuae triennii fpatium fuperaddi exoptauerat
vid. Potini epift. 67. edit. Parif. Verum mors iflam Iofzphi recenfionem rei litterariae inui-
dit. Exflat vero in bibliotheca Vinarienfi editio Iofephi Bafil. prima, cui adpofitae funt no-
tae manu Scaligeri, tefte 77; illoifonio in epift. Vinar. p. 8o. Poft Scaligeri mortem parum
aberat,.quin non poenitendam lofephi recenfionem Z/aacus Ca/aubonus dediffet, qui iam
Caroli Labbei opera adiutus regios Parif. codd. ad vulgatam lofephi editionem conferre infíli-
tuerat, vt Scaligeri conatus adiuuaret. Verum, quum neque aetas prouectior tantae molis
operi ferendo par, neque loci, vbi extrema vitae tempora ducebat, conditio huie negotio
fatis commoda videretur, nihil certa fide de Iofepho promittere eft aufus, Vid. epi(t. 717.
In apothecae Cafaubonianae excuffione, curante Richardo Par&ero, habentur eius in Iofephum
ex codicis, quo vfus eft, oris excerpta. Vid. catal. bibl. Bodlei. Petrus Cuzazur in Litteris ad
Franconem Duykium, fiue in praefat. ad libr. MI. de Republ. Hebr. commentarios ia vniuer-
fa Iofephi opera polliceri minime dubitauit, cuius exfpeclatio maximos etiam viros, domefii-
cos, extraneosque, tefle Adolpho Vorflio, in orat. funebri Cunaco dicia, fufpenfos tenuit.
Verum ante quam fidem liberaffet, viuis exceffit, omnibus adeo fuis, Hauercampio tefte, in
Iofephum adnotationibus comburi iuffis. Idem Samueli Perito accidit; qui, 1643. morte in-
terceptus poílumas tantum, imperfeclasque nec ad vmbilicum perduclas in lofzphum ]ucu-
brationes reliquit, poflmodum in bibl. Bodleianam ex Gallia transuectas "/) ; parum tamen,
vt poft multos alios, qui infpexere, "Thomas Smithus in vita Eduardi Bernardi iudicat,
ad illuflrandum lofephum fubfidii adlaturas. — Interim, vt erat litteratiffimus, cum fama

paffim fpargeret, eum in noua fcriptoris huius interpretatione, et edendis, quae interpreta-
tionem

yy) Vid. praefat. ad Sorberiana, et epiftolam iSorberii ad Earlaeum, iu colle&t. Brantii nr, 55. et
Bayle epift. pag. 120. Harl.

4o Lib.1V «V III. 105. EDITIONES GRAECAE, ET GRAECOLATINAE
N

tionem illuflrarent, notis occupatum, non mediocriter eo nomine gaudebant, quotquot
Iofepho bene cupiebant, multasque multi fymbolas contribuebant **). Poft Petitum, in Io-
fepho explicando occupatur Zigofiur. 1n litteris Argentorati ad Chrifloph. Forflnerum
1661. datis, de eo fcribit Boeclerus: , fuuit plurium menfium confuetudine perfpicere inge-
nium Emerici Bigotii, mores, doctrinam exquifititlimae praeftantiae. — Adiniranda funt cer-
te, quae in lofephum, Suidam, Hefychium, fcriptores raros et plerisque inacceffos con-
fecta habet. vid. Epift. diuerfi argumenti, maximam "partem a variis ad Lucam Loffium
exaratas, quas edidit A. H. Lockmannus, Hamb. 1728. 8. pag. 463. — Fuerunt tamen Pigo-
tii in Tof. notae nil nifi variantes lecliones ex collatis II. regiae Parif. bibl. codd. hauflae, quae
dein in plurium venerunt manus. Habuerunt eas Cocceius, Bernardus, Hudfonus, Hauer-
campius. Lic eas reperit diligenter adrcriptas ad ;narginem edit. Bafil. quam ab Abraha-
mo Allardino acceperat. Confentiunt non femper cum iis leclionum varictatibus, quas e

codd. Parif. decerptas ad Hauercamp. Sallicrus miferat. 1n Hudloni inde a lib. V. antiq. iud. -

notis mentio quoque fit coniedturarum fub nomine: Tar. Big. a minus felici ingenio pro-
fectarum. lllud: Tar. Big. quid fit, inihi non liquet. Coniecturae tamen in (cbedis Bi:go-
tianis repertae, fiue fint Bigotio propriae, flue alterius cuiuscunque viri eruditi, a Bigotio
tatum ad Bernardum miflae, fignificari videntur, Bernardus illarum auctorem dicit infeli-
cillimum coniectatorem , atque Hadfonus non aliter, ac Quendom, | vel iiquemi nominat,
Per litteras hac de re amicillimum Reuflium, Goetring. bibl. pracfectum, rogaui, fed nus-
quam certi quid reperiri refpondit, multis libris, vnde eruendae veritatis quaedam fpes ad-
fulgebat , fruftra perlectis. Ν ες vlteriori disquifitione tempus effe perdendum putaui, loan.
Boeclerus, Argentor. acad. quondam decus, et ΠΕΡῚ praeceptor , lofepho perquam fami-
liariter vfus, inflantibus Gotofredi Spanhemii, Forflueri, aliorumque amicorum, illum
fcriptorem vt ederet, illuflrarerque hortantium precibus nil aliud conceffit, nifi vt, quippe
multis aliis ücgotiis diflractus priora archaeologiae capita peculiari differtatione illuflraret,
quae inter varias eius differtaones plus vna vice recufas ex(lat Argentorati 1658 et 1701. in
octaua forma. | Chviflianus Noldius, Danus, hiftoriam idumaeam, fiue de vita et geftis
Herodum, diatriben Franeckerae 1660. 12. edidit notas in quaedam Iofephi loca, vindicias-
que pro eo continentem; quam Hauercamp. in adpend. vol. II. fuae lof-phinae recenfio-
nis repraefentauit. — In diatribes huius praefatione Noldius primum eorum, qui de lofepho
emendando cogitarunt, mentionem facit, atque hos inter Voífii quoque, cui conflat fuiffe
MSS. loíephi codd, graecos, et quidem vnum, qui libros IX. archaeol. pofleriores, et alte-
rum, 4] Jibros de B. lud. contin-ret. Bafil. editionis, quo vtebatur, exemplari varietates,
conferendo codices inuentas, adnotauit Voflius, quod catalogus MSS. Angliae et Hiberniae
inter libros et codd. MSS. Ifaaci Voffii memorat. Hauercampius etiam praefationis pag. 3.

praedicat, Voffianum thefauruim in bibliotheca Lugdun, Bataua adferuatum fibi in adornanda
noua

zz) In eam enim rem Peirefcius ipfi ab Holfte- — 1564. conf. Riucti epift. ad Voffium, inter Voffia-.

nio trium MSS. Vatican. perluftrationem impetra- nas, 262.) Fabric. — [Boincburgius in epift. o5.
vit. (vid. Gaff^ndum in vita Peirefcii pag. 195.) — ad Dietericum facit mentionem facerdotis alicuius
Claudius Sarrauius Petauianum illi codicem con- — ruralis, in Thuringia, qui temere fe adcinxerit ad
ciliauit: (Sarrau. epift. 20 fq. edit. primae) et edendum Iofephum. Zeum]

Hugo Grolius omnes pollicitus eft fuppetias (epift.

— EEUU

- ἴοϑ. EDITIONES CRAECAE, ET GRAECOLATINAE Χά ΠΡ ΠΙ, ζε

noua lofephi editione, víui fuiffe, | Refert quoque I. Henricus Vrfinus in epiftolis Reincfr
et Bofii pag. 468. Chronologiam S. ad Iofephi mentem, Hagtte Comitum 1661. a Voffio
editam. Fecit idein ibidem Noldius litteratos fperare, pofi Scaligefi, Voflii, et Petiti mortem
I, Cocceium et Chriflianum Schotanum in hunc laborem fucceffuros; imo fibimet etiam ipfi
ad arduum hoc opus adgrediendum animos non defuiffe fgnificat. ^t Noldium et fpes de
Cocceio atque Schotano fefellit, mifi. huius bibliothecam hifloriae S. V. 'T. five commenta-
rium vberiorem ad Seuerum Sulpicium, ob nonnulla Iofephi loca illuflrata referre huc veli-
mus; et ipfe quoque orbi Jitterato ereptus eft ante quam efficere poffet, quod propofuerat.
' Cocceius ad oram exemplaris Bafileenfis edition. collationes MSStorum adfperfit, Bigotianas
. fcilicet ad libros X: priores Antiq. Voílianas vero ad reliquos, vti et ad lib. de B. 1. multas
Lo. praeterea coniecluras, fed meo quidem iudicio inuita plerumque Minerua factas. | Has Coc-
. ceianas reliquias Hauercampius poflea publicauit, qui plura defuper pagg. Vl et VII. praefa.
tionis fuae loquitur. —Zoan. “πάν. Boffur lofephinis operibus e codice bibl. Paulinae Lipf.
edendis diu ab erudito orbe defideratis animum 1662. adplicuit, ab amico veteri per Deum
et omnes Mufas rogatus. [ἢ epift. ad Reinefium pag. 351. totum fuum in adornando Iofepho
confilium defcribit. — Auguflus Brunfuic. et Luneb. dux ab Imp. Bofio impetrauerat codd. Io.
feph. Vindobon. - Víus quoque fuerat membranis perantiquis et emendatiflimis gymnafii Por-
tenfis, et cod. Schleufingenfi, cod. graeco de Β. 1, bibl. Rhedigerianae, quae Vratislauiae
eft, variis lecit. ab Emerico Bigotio ex regio Parif. cod. et duobus Florentinis, et 2 Norim-
bergenfibus excerptis: Vt omnibus numeris abfolutum | daret lofephum, iuuenes etiam
euyeg-y8s eo fine peregrinari iuffit, vt conferrent codd. et colligerent, quidquid fuo feruire
confilio poffet. Quum eodem, quo Bofium de lofepho laborare fama per orbem fpárferat,
tempore, etiam Oxonienfes nouam illius fcriptoris edirionem pararent, per Legatum regium
rogarunt eum, fuos in lofephum labores vt Anglis excudendos relinqueret. — Recufauit
vero Bofius, correctionis quoque a fe fufcipiendam curam cauffatus. — Alii vero, vt ex I. Ge-
zelii epiftola, quae in Philocalia epift. a loa. Henr. a Seelen, Lubecae 1728 edita, pag. 366.
exflat, intelligo, nondum abfolui(le Bofium fuos labores, funt opinati; Hauercamp. vero
praefat. pag. 2. Bofii editionem, eo inprimis dicit retardatam fuiffe, quod integrum nouem
. pofler. archaeolog. libcorum, maxime corruptorum codicem nancifei non potuerit, atque
᾿ς codicis Lugduno Bataui excerpta plurimum defiderarit, Vtcunque fuerit: medios inter in lo.
fephum labores, morte opprimitur, nonnifi duas hiflorico-criticas, in periocham de I. Ch.
exercitationes, lenae 1673 et 1674. editas, et poftmodum I. Bapt. Ottii fpicilegio, fiue ex-
cerptis ex [οἴ δα N. T. illuflrationem cura Sigeb. Hauércamp. Lugd. Batau. 1741. adnexas,
poft fc relinquens. — Gotcfrid. Olearius Iofephum quoque fibi illuflrandum fumferat; cius
. tamen lucubrationum vna fupereft fratris, vaticinium lof. de euehenda ad fummum impe-
. rium gente Flauia vaticinium expendentis, illo pracfide publicato differtatio. Plus fuperetfe
poffe ab amicis monitus, eius heredem nobilem virum Koernerum Lipficnfem per littetas
adii, vt mecum commounicaret, quidquid ex fchedis Olearii meum lof: phum ad'tineret, ro-
gans. Sed intellexi, Olearii iam morti proximi iuffu a famulo quendam fchedarum fafci-
. culum igni fuiffe datum, atque heredibus poft Olearii mortem, cuius in lofepbum multas
lucubrationes defiderabanr, poflulabantque, famulum $rgentibus, ipfum quidem fateri pri-
mo nihil voluiffe, tandem illa tamen, quae retuli, confeffum efe; vnde fufpicari licuit,
fchedas quoque Iofephinas flamma periiffe. Interim cl. apud Noricos Prof. laegerus, [nuper

Vol. F. F d. 31,

45. Lib.IV.c. V III. 105.. EDITIONES. GRAECAE, ET GRAECOLATINAE

d. 31. Maii 1795. mort1us] pro fna maxima humanitate 7. exfcripta mihi vltro ad vfum trans- «ὦ

mifit, quae in fui nuuc, ltigianae edition, exemplaris margine olim Olearius adnofauerat, .

nou ifla quidem polf: foris propria ,. fed omnia ex aliis libris collecta. lacobum Gronourum
in vniuería ΤΟΙ ρὲ (r pta commentarios: fuiffe mcditatum,. coaiicere licct ex iis, quae
Hauvercampus pag. 9: pracfat. de eo: refert; verum in.vfus publicos nihi] typis edidit, nifi
decreta. Romana. et Aftarica pro. Iudaeis ad cultum diuinum per Afiae minoris vrbes fecure
obeundum,. a lofeoho, in lib. XIV. archaeol. collecta, fed male-inreruecía et expunéta,
quae- reflituit,. edilirque. Lugd. Batau. 1712. ex Vollii codd, in bibl. Lugd. Bat. transíatis.
Interim non hic ad fummae criticae limam Gronouius omma a^foluit; infigniter nililom:nus
hoc fuo labore de lofepho et bonis litteris meritus; faciunt quippe haec decreta ad magnam
hifloriae 10d. fub Maccab: imperio et fequentium. temporvin. partem. rite. cognofcendam.
Stephanus Ie Moyne, (ine Monachus, Bofio femel iterumque per lirteras fignificauit, fc Bo-
charti hortatu parare,. iamque adfectam habere nouam fofephi editionem, quibus et rogauit
eum, vr fuas in. lof. lucubrationes. fecum commounicaret... Praeclara de Monachii lofepho
fpes eruditos omnes tenebat... , Spes et exfpectaiioncs noflrae . inquit Wagenteilius in p'aef.
ad tela ignea Satanae, in Steplianum le.Moyne conuerlae funt, quem nihil. profundioris
doctrinae latet, quique iis adminiculis, quibus ad lofephum emaculandum illofliandumque
opus eft, abundat, proindeque hui: operi pridem feliciter manum admouir.* — "Totus in lo-
fephum edendum dum Monachius effet, rumor de illo in Auglia edendo eius aures perculit,
coepto deflitit, et, quidquid paratum in lofephum habuit, in libros. detulit; Variorum fa-
crorum titulo editos... Reuerfo pofimodum ad antiquum propofitum; mors fuperuenit, opus
imperfectum linquere iubens, Vid. porro Hauercainpiana pracfar. pag. 8. Thomus 5mithus- in
Bernardi vita vna cum epiftolis Roberti Huttingtoni, epifco;s Rapotenf.. Lond; 1704. edita
memorat, etiam loan. Fellum, epifcopum Oxon fecum -coniticu:iT:, nouam eamque ceteris

emendatiorem Tofephi editionem typis Sheldonianis adoraare. |. Ab hac tamen: prouincia fefe

abdicauit, nefcio, vtrum fubfidiis ad. id opus complendum de!liturus, an ex f.ma, de Audr..
Bofii erudititTimis in hunc fcriprorem lucubrationibus vbicunque fparía, an labore, vel qua--

curique alia cauffa deterritus; "Tandem 1691. Oxonii e thcatro Sheid. Antiquitr. Iud. libri IV.

priores, et pars magna quinti, graece et latine, cum exemplaribus. MSS. collati et illuflrati
notis ampliffimis Eduardi Bernardi, item hit. de B. V. l bec i. et pars fecundi, graece. et lati--

ne, ad MSS. itidem recogniti et emendati, in fol. prodierunt.

Sed et haec editio niiida, caftigata, eruditilinis flipata rbtis, mutilz
dio curfu intercepta. Vnde vero con'igerit, — ait "Fhomas Smithus: quod opus
iftud defideratiffimum. et tanto: molimine elaboratum, quafi in médio: abruptum, pro de-
plorato relinqueretur, hic paucis indicabo... Multi, verftoncm U piphanti tanquam imperfe-
Ctam , indoctauv, et graeco textui in quam plurimis parom relpoundentem,. redarguenres,.
nouam , vel faltem Gelenii interpretationem recogziram et emevdaram. vbi ifle vir doctiffi-
mus prae fefl'natione aut ofcitantia fenfum auctoris nom rite fuilfer adf-quetus; importune,
et paene ingeflis conuiciis defideraro nts et de variantium ]-conwn, in molem vix tolecan-
dam excrefcentiun:, copia. acriter quefli fnnt; — Maze vero d'fplicuit commentariorum
magnit do, in quihus iatcgrae diifirrasiones,. ad calcem operis m lior! iure reieieudae; aut
iuflo volumine feorfim edendae, exira omnem, vt hi: putabant. cenfores, aeceflitatem. idfe--
runtur. Hinc inter Curatores, et Bernardum primo ortae fimultates, deinde mutua dilpli-

centia, ,

, et in me--

^

OS. EDITIONES GRAECAE, ET GRAECOLATINAE .Lib.IP.c.U III, 4

centia, et apertae lites, '"vtrisque pro diuerfa, quam fequuti font, fententia, argumentis
vltro:citroque agitatis , tenaciflime inhaerentibus. Ηος vílit animum Bernardi, acgerrime
ferentis, aliam methodum, contra quam ipfe flatuiffet, fibi iuberi ineundam. -Ceffant ope-
rae typographicae, nec amplius iam, democraticis, Íchismaticisque rem publicam littera-
riam pariter ac ciuilem et ecclefiaflicam turbantibus, praefertim pofl Felleri ; praecipui huius
editionis fundi, animam in coelis receptam, de edendo integro lofepho, fumtibus vniuer-
fitatis Oxon. erat cogitatum. Pofl fex, feptemue annos Bernardus importunis trium biblio.
polarum Oxon. precibus victus, opus illud denuo in inanus fum(it, iam contracliori forma
ad modulum noui fpecimiuis publicandum. Quum vero, flagrante bello, tanto oneri fe-
rendo vix eíTent, paucis fchedis impreffis, iam fuae temeritatis conuicti, et ipfi quoque de-
fiterunt. Quantum vero in omni litterarum genere excelluerit Bernardus, qualem poly-
hi(lora, εἰ criticum , quanta fubtilitate ingenii, quam folerti pollentem iudicio, quam in-

'tricatiflimis temporum fupputationibus adcuratum, quam in fcriptoribus omnium generum

latinis, :graecis, chaldaicis, fyriacis, .arabicis, armeniacis, copticis legendis familiarem,

.quam antiquitatum facrarum profanarumque probe callentem, in fcholiis, adnotationibus, et

dilfertationibus in IV. libros archaeol. et partem quinti, fe praefliterit, fuperuacanei erit la-

boris, hic pluribus-ollendere, quum id iam omnes, diflractis exemplaribus, norint, et
vbiuis fit teflatitfimum.^ Ἔρο quidem, vt, quid fentiam tot inter virorum litteratiffimorum

diuerfa de Bernardina lofephi recenfione iudicia, modefle aperiam, diligentiam, «et im-

menfam Bernardi doctrinam reuereor, effudiffe tamen in lofephum quaecunque fciuit, fine

fano delectu, dignaque fubtilitate, non diffiteor, nec talia fuiile libri fata miror. Ceterum

Bernardina editio, annum MDCC, qui vt verus a Fabricio et in bibl. hift. a Meufelio edita,

flatuitur, prae fe ferens, nouo tantum frontifpicio venum fuit a bibliopolis expofita; nam-

que iam 169r. Ittigio, quo fua in lof. prolegomena fcripferat, prima iam Bernardinae edi-

"tionis folia fuerunt vifa.

y Tandem aliquando omnium defideriis fecit fatis, omnemque omnium, de Iofepho me-
zentium «et contendentium, fupcrauit aufus fortunamque Bernardi gentilis, Joonner Hudfo-
Qu, qui praeter alia in rem litterariam merita, etiam lofcphi opera ad perfectiflimam mul.

- torum annorum fudore limam :reuocata 1720. dedit Oxonii e theatro Sheldoniano. Grati
animi teflificandi cauffa hanc editionem lacobo Bruges, .duci de Chandos, anarchioni et co-
miti de Carnaruon et baroni Chandos de Sudeley dedicauit, Poft diuturnum languorem,
hydrope exflinctus difceffit ad fuperos d. 27. Nouem. 1719. aetat. circiter 57. dum fuprema
manus operi imponitur, et in excudendo indice typi verfantur, praefandi quoque prouincia
aliis derelicta, quam pro fua in defunctum pietate fufcepit Z/ntoniur Holl:ur, | Hudfonio
"ad manus erant omnes vet. lofephi interpretum, et textus graeci editiones. 'Codd. MSS.
itidem fere omnes vcl ipfe oculis luftrauerat, vel lectiones ex iis, ab aliis collectas, potlidebat,
Criticorum etiam pofl litteras inflauratas praeflantiflimorum fcrinia diligenter excuilerat, et
fi quid lucis inde ad lofephum fuum illufirandum baurri poffe videbatur, id omne in notas
fuas tranflulerat. Textum graecum diligentiffime recognouit, et ad codd. correxit, errores
typographicos, qui in priores editiones irrepferant, fludiofe fuflulit; nonnullos tamen aut
iple reliquit, aut fortafle etiam admifit, qui nihilominus omnes, quanta fieri po'uit, cura,
'ad finem operis emendati exhibentur. Et, cuin vetus Iofephi interpres imperitiffimos a Io-
fepho Scaligero adpellatus effet, aeque Sigisim. Gelenius omni ex parte erudiüs fat «feciifet,

F3 nouam

E

ἊΨ
ue

44 Τι. 177... V ΠῚ. IOS. EDITIONES GRAECAE, ET GRAECOLATINAE

nouam addidit latinam verfionem adcuratam, elegantemque Geleniana longe meliorem, quae
auctorem prodit vtriusque linguse, graecae et latinae, adprime gnarum, fic vt latinus Hud-
foni lofephus cum fcriptis huius generis praeffantiffimis merito conferri poffit. — In fingulis
tamen locis emendationes patitur, quas, fi meos in hunc fcriptorem commentarios profe.
qui potero, cenfor modeftus, aliquando fuggeflurus fum. In notis, animaduerfionibus, et
variis lectionibus concinnandis methodo vfus efl, Bernardinae omnino contraria. Quaecun-
que habuit fubfidia, in víum fuum adhibuit; fed frugalem, fobriumque, — "'emperamento
vbique iuflo nihil in feriem notarum admifit, nifi quod directe aperteque in rem lofephi fa-
ceret. Reliquae huius editionis praerogatiuae funt: Quod defiderata eo vsque in aliis edi-
tionibus Romanorum pro ludaeis decreta, a Gronouio collecta, publicataque, fuo quae-
que loco addita referat: Quod quatuor indices, licet non omni numero abfolutos, quos in-
ter primus et maximi momenti eft Vocum Graecarum index alphabet. multas complectens
Flauianas phrafes in lexicon Flauianum redigendas, contineat: Quod hic retenta librorum
antiqua et vulgata diuifione, aliae capitum et paragraphorum diuifiones, fint adhibitae, ita
tamen, vt ad marginem veterem, atque vulgatam diuifionem in commodum eorum exhi-
beat, qui Ittigianae editioni adhuc erant adíueti. Communi orbis litterati plaufu fuit ex-
cepta Hudfoniana fofephi recenfio; fed in eorum tantum, qui eam redeinturi fua ipforum
nomina fuerant profeffi, manus perlata, nec facile ab aliis ob exemplarium inopiam et
maius pretium comparanda. Inde Sigebertus Hauercampiur nouam editionem Zm/!elodami
parauit, quae etiam 1726. ibidem typis Wettfleinianis, et fumtibus bibliopolarum trigae, ni-
mirum: Amftelodamenfium Wettfteiniorum, Lugdunenfis Samuelis Luchtmans , et Vltraie-
tini lacobi Bredelet, duobus voll. in fol. prodiit, tanto magis ab eruditis iam ab inde, vbi
primum nunciabatur, defiderata, quo maior tum fuerat Belgii in recenfendis et illuftrandis
veteribus fcriptoribus auctoritas. Collegit editor quaecunque ab aliis in Iofephum cogitata
et elaborata reperire potuit, contulitque denuo ipfe duos, qui in bibliotlieca Lugduno Bataua
adferuantur codices, et Bafileenfem editionem, Voffii et Cocceii notas ad marginem referen-
tem. Codicis Hafnienfis et Roflgardienfis collationem acceperat a loan. Grammio, linguae
graecae in acad. Hafnienfi profeífore. De hac Hauercampiana editione, paene vt Hudfo-
niana rara, ego quidem cum omnibus qui penitius norunt, ita fentio, editoris in lofephum
lucubrationes parum ftudii, et iudicii critici, nihi] iufla meditatione elaborati prae fe ferre:
Vnam eius curam fuiffe, vt farragine notarum et libellorum, inconcinne ex multorum alio-
rum fcriptis collecta, duo aequalia impleret volumina, quod ipfe in praefat. fateri non du-
bitat: quin et id refugilfe Jaboris, vt capitum et paragraphorum numeros, quos alii ad ve-
terem εἰ in antiquis editionibus receptum ordinem οἱ citauerant, ad Hvdfonianam, quam ipfe
tamen retinuit, diuifionem femper refingeret: vitiis typographicis prae Hudfoniana macula-
tam et hinc inde integris omiífis commatibus hiulcam editionem, in vniuerfum, opus dediffe
tumultuarium, quod noflris temporibus nil aliud, quam mercantile, quaeflus cauffa fufce-
ptum bibliopolae molimen ,. fuiff..«. :
Ego, quum iam ab eo tempore, quo primum docendae theologiae munus in acade-

m'a patria adirem, de parandis omnibus, quibus inflrucii poifent faci'ius et liberalius haec
facra (ludia tractare, tirones aeque ac mag'flri theologi, etiam de recudendo lofepho Flauio,
mon tam facile obuio, et parabili, cogitare coepi, Philonem quoque forfan iterum editurus,
nifi cl. apud Erlaugeníes prof. Pfeifferus occupaflet laborem. — Hoc etiam ütulo: lofephi
opera

-

IOS. EDITIONES -GRAECAE, ET GRAECOLATINAE Lu.IPV.c7111* 45

opera onmia graece et latine excufa ad editionem Lugduno Batauam Sigeberti Hauercampii,
cum Oxonienfi loannis Hudfoni collatam, primum volumen 1782. tertium idque poflre-
mum, 1788. Lipfae apud Schwickertum abfolui. Quas autem in. hoc opere fufcepto ratio-
nes fequi decreuerim, in dedicatoria ad Em. cardin. Ioaanettum epiflola expofui, Praemiffo

uidem, cuius hac in bibliotheca compendium exhibeo, prodromo aliquo, in hunc fcripto-
rem libello, perpetuum in omnia eius opera commentarium fcribere mecum propofueram.
Quo minus aute adhuc a propofito, promitlisque fletiffem ,, non vna obflitit caufla. Dum
enim ἱπίγα pomoeria facratiffimae fcientiae, in parandis fubfidus Occupor, genius me meus
intro in 'eius intimius facrariom vocat, atque vt potius de ipfa theologia vniuerfa cogitem,
natiua fua luce, qua noflri temporis hominibus placeat et quam plurimum profit, repracfen-
tanda, iubet. Sequor vocantem lubens, quod operae hic maius fit pretium, et iucundius
fit propria eniti, quam alienos partus iuuare, fouere, velornare. Interim ne coeptum opus
omnino deftituam mihi, qui vrrique folus par non fim, adícifco laboris, Iofepho impenden-
di, focium «lariffimum, et grace eruditiflimuin virum /H. 44. Korlium , tum ab omni adhuc
publico munere vacuum, vt potuerit fibi adhuc folum et mufis canere, In hunc laborem
quum aliquamdiu fimul! incumbimus, multasque in rem noflram colligimus, ecce ifle in

r 5-3 , ; Pu E : ; -
academiam vocatur, hiftoriam vt doceat humanitatis, ac philofophiae, fimulque literarias

ephemerides edat. Me vero alia in forum et mediam rempublicam negotia frequentius a do-
incflicis fludiis, iisque iam copiofis et variis auocant, quam vt lofepho ctiam vacare licuerit
hactenus. Opto vero fummopere, tantum adhuc mihi Deus indulgeat vitae et otii, vt, quae
Iofephi Manibus, fcriptis ac meritis decrcui, iufla poffim exfoluere, quin proinde debeam a
coeptis iam operibus defillere, queis religionis et humanitatis fludium magis adhuc, quam
locupletiffimis et eruditiimis in Iofephum commentariis iuuari fcio,

Eodem, quo ego ad edendum lofephum animum, calamumque, et prelum adplieui,
tempore, Zyider. Jacobus Schoder , miniflerii facri apud Sueuos candidatus, paulo pofl fatis
functus , graecam Iof. editionem meditatum fe eífe, easdemque quas ego in hoc opere, ra-

. tiones fequi, verfionem tamen latinam omittere, quippe ob indicem graecitatis Iofephinae

adiiciendum, minus neceffariam fibi vifam, voluiffe, fed admotis vix operi manibus, quum
iam me rem adgreffum effe cognouiffet, íe ab incepto deflitifle, litteris me poflea edo-
cuit. — 1781. iam Lipíiae in oclenis graece prodierat lud. Antiq. libr. I. cura 1. Got/frid.
Scharfenbergii , in vfum praelectionum fuarum. Poffideo ;am illum cum multis notis mss,
fingularum vocum plerumque fignificatum fpectantibus, I. Caroli Zeune, qui graec. litt. pro-
Íeffor, 1789. Wittembergae obiit. — 1786. Henr. Phil. Cour. Henrte, ad lapidem diui Mi-
chaelis abbas et theol. apud Helmfladienfes profeffor ,' Tofephi de vita fua librum graece edi-
dit Brunouici in 8. mihi peramice dedicatum. — Ex Hauercampiana editione textum repeti
curauit, ita tamen, vt operarum vitia leuiora, ibi deprehenfa, nihil monens in ipfo flatim
textu corrigeret; craffiora notaret; lectiones quasdam fine cauffa, fine legitima auctoritate,
ex mera coniectura ab Hudfono potiffimum receptas, loco moueret, et veriores ex antiquis
fcripturis vcl editionibus acuta fimul, et modefta crifi reflitueret. — Addidit etiam variantes
lectiones, animaduerfionesque et proprias palfim coniecturas criticas, — /7:emmae apud
"Trat'nerum colleclio fcriptorum Graecorum , quorum theodifcae exflant verfiones, fubícri-
ptionis l-ge, per profefforem Z[íer, ciuitati litteratorum oblata eíl, quas inter etiam Iofe-

phus ex editione mea repetendus adiuncta turicenfi Ottii verfione theodilca annuntíatur, Sed
. P4 nec,

a6 "Lib. 7707. ὙΠῚ. ἸΟΞΕΡΗΙ VERSIONES VERNACVLAE

nec, cui prudentiori antiqua illa, et vere barbara verfio probari, nec, qua ratione tali fub.
fidio ftudium litterarum iuvari poflit, video. — 31730. Z4/tonae in 8. graece et latine cum
notis L Scaligeri, et perpetuo P. Zornii, Hamburgenlis, commentario Ícor(im prodierunt,
quae apud lofephum contra Apion. 1. $. 22. 11. $. 4. adhuc exftant, Hecaraei Abdcritae
Íragmenta; atque — 1768. Lip/iae in 8. Decreta Rom. pro Iudaeis facta, e lofepho collecta,
et commentario illuflrata, fimul cum Athenienfium pro Hyrcano, Hebraeorum pontifice, de-
creto, commentario illuftrrata a 1. Tobia Kreb/ío. Poft Gronouium, primum horum decre-
torum editorem , multum adhuc fudandum fuit Krebfio in illis fuo loco apte collocandis, et
ad temporis ordinem dif;onendis, quum ea in Hauercampiana etiam editione peruerfo faepe
atque praepoflero ordine videret exhibita. Num vero haecce decreta ab ipfo lofepho non
tam confule et permixte, nulla temporis habita ratione, fint reddita eo confilio, vt, quam

bene voluerint Romani ludaeorum genti, oflenderet? non fatis confideratfe mihi Krebüius

videtur, cui ceteroquin id laudis debérur, quod multis locis deprauatis, maleque adfectis,
fuam integritatem, fanitatemque reddiderit, atque cum indolem graecae linguae, tum res,
ad chronologiam, hifloriam, rirusque romanos, fpeclantes, magis dilucide, .ac copiofe
expofuerir , quam Gronouius, cuius tamen prima hac in .re merita in longa fua ad I. Aug.
Erneílium pracfatione, ne memorare quilem dignatus efl. — Eodem anno liber Ruth .ex
verione LXX. interpr. fecundum exemplar Vatican. recognitus a £L. Bof. prodiit ia 8. in
vfum fcholarum Ienae apud Cunonis haered. Accellit periocha, in qua lofephus de Ruthae
hiftoria expouit. Nil nifi textus e Bofio et Hauercamp. nec fatis correcle hic exprimitur, —
1189. Lip/ixt in 8. prodiit chreftomathia Flauiana, fiue loci illuflres ex Flauio lof. delecti et
animaduerlionibus illuftrati a Zo. Georg. Trendeleuburg , de qua in ephemerid. litt. Herbip.
1790. copiole fuit relatum.

V'erfiones vernaculac.

Frantogallicae, Verfio Andillyana repetita fuit 1703. Amflelod. in 8. vol. V. 1708. ibi-
dem in fol. 1738. Bruxellis in 8. vol. V. [Parif. 1744. VI. tom. 12. vid. Iourn. des Sav. 1545.
part. I. pag. 379 fqq.] Denique 1756 et 1757. Pariiis prodiit Nouvelle traduction de l' hi-

ftorien lofeph faite fur le grec, avec des notes critiques et hifloriques, pour en corriger le -

texte, dans les endroits ou il paroit alteré, l'expliquer dans ceux, ou il efl obfcur, fixer les
temps et les circonflances de quelques evenements, qui ne font pas afez developpés, eclair-
€ir les fentiments de l'auteur, et en donner une [ας idée, par le R. P. Gillet, Chanoine re-
δα]. de St. Auguflin etc. bibliothecaire de L? Abbaye de St. Genevieve. vol. IV. in 4. . Vfus
fum tribus primis voll. ex bibl. Goetting. quartum, quod Meufelius 1757. prodiiffe rcfert, nec-
dum videre licuit. Morte praeuentus opus fuum 1pfe prelo fubiicere non potuit.- Goettin-
geufes anni 1758. ephemerides litt, Gilletum accufant, eum ne textum quidem lofephi intel-
lexiife, multo minus explicaffe, adeoque impoflorem fuiffe, et fpem emtorum operis, ope-
ra typographica fe commendantis, et fumtuofi, turpiter delufiffe. ^ Ego quidem, eum
maius quam interpretis, officium fufcepiffe, textum interdum muraffe, etiam vbi fummi cri-
tici nihil in auctore corruptum fuerant fufeicati, ideoque nec coniecturas maxime audaces,
quin ad duceret , dubitaffe, nec tamen ab vllo, qui nouos in lofephum commentarios mnedita-
tus, omnino praetereundum cíle deprehendi.

ltalicae,

Jiechd dac

IOSEPHI VERSIONES VERNACVLAE 112. 177. ε. ΚΠ. ar

Italicae. Y719 et 780. P'eronae prodiit IV. volum. [π᾿ 4. italica Ἔχ graeco textu verfio,
notis illulrata, ab Abb. Frauce/to: /ngiolini,. Piacentino, facta. — Goetting. anni 1782. ephe-
merides cenfent,. Germaniam facile carere poíle hac translatione: et dicunt, tenuem fuiffe
auctoris notitiam Iofephi,. quum vfus fit Geneuen(i aun 1611. editione, feuerae eum critices
laborem fugiífe, in nonnullis tamen, at paucillimis locis, coniecturas haud' infelices pro-
ferre, notas addidifIe I. vol: vberrimas, fed plerumque fuperuacaneas, geographiar tamen
quae fpectaut, et calendarii collationem popularibus eius: nonnifi. vernaculas- verfiones ad-
hibentibus, pofle fatisfacere;.

AInglitanae.. Y700. Ox;nii, in fol. prodiit noua verfio anglicana, auctore Rogerio:

P Effrange, 1702. Londini in fol. repetita. Eam cum graeco a I. H«dfono collatam fuiile,
dicit Fabricius. conf. biblioth:ca geographica (geographifcher Bücherfaal) Hageri tom. I.
pag. 488 ete. — 1708. Londini, I. voll. in 8. prodiit Iohn Crulls jewifch hiftory from the
creation of the World to his prefent time. Comfendium hic exhibetur Tofephi fecundum
verfionem Rogerii l'Eftrange... Duae práemittuatur differtationes,. in quarum priori vitam,
et religionem Flau, Iofephi, perfequitur et de- Chriflo teflimonium expendit auctor. In
ofleriort chronologiam lof. qua in libris fuis vfus ef1,. cum illa codicis hebraci et τῶν ὁ cone
ferc... Vid: Acta erudit. Lipf. 1709. Iournal des Savans 1710. — Londini 1725. iu fcl. prodie-
runt: the Worcks of lofephus, translated by / Effrauge. with: maps and plates. vid. Wm.
Chrecch'$ fale ca'alogue of Boocks for 1784: — Ibidem 1733. repe'iram effe verfionem quaa
dam anglicanam in fol. docct Mesfelii bibi. hiflorica,. — 1757: Londini in fol. nouiiTimam

"verfionem Aag!. dedic ilem. I ον, ᾿ς ambrigae olim mathematices profcífor, ob multa,

quae ex amplillimae dockrinae penu, in. fcriptis fuis, paradosa rheologis dixit, celeberri-
mus, "Ti'ülus copiofus eff, ipfa omais editio, anglicano more ri'idilfima,. et fplendidif-
fima, mihi ex Goett. bibliotheca. commo^jata. Magnus praefixus eorum, qui emturi fua
nomina erant profeífi numerus,. ducentos et quinquaginta excedens, argumento eft, quo
plaufu fit excepta... Pfaffius ver(ioni theodifcae, a Cotta factae, pracfatus,. Whiflonem,. cuius

"ibi differtariones recenfet, criicum fanaticum adpellat. — Occafionem enim. opportunam

nactus, Whiflon, fua de V. T. chronologia. de textu hebr. deprauato et interpolato, de
rebus aliis quamplurit.is parádoxa, in auimaduerfionibus atque diTertationibus venditare eft
adnixus.. Nihilo tamen minus ea Whiflono laus debetur, inter omnes fere omnium gen-
tium loféphi- interpreres, nullum tanta ingenii, et iudicii acie, tantoque ftudio: in: vertendis
huius fcriptoris oper:bus verfaiumeffe. Conf. Baumgartenii Nachrichten von einer Hallifchen
Biblioth, νο]. ΜΊ. pag. 2r. et bibliotheque Britannique vol. V. — 1741. eadem J//hi/fonir ver-
fio, Dublini, V. voll. in 8. vulgata dicitur in Meufelii bibl: hiftorica. 1751. Edinburgi in
12. exprcifae angl:canae Tofephi verfionis tomi HI..IV. V. VE. venum exponuntur in Wm.
Creech's /ale catalogue of Boocks for 1784. pag. 143: n. MMMMCCNXLIX. — Ex epherne-
ridibus Gotban's, quae de rebus nouis litrerariis exterorum: retulerunt, plag.IV. pag. 32. di-
dici, Clarkium Londini anglicanam: omnium: lofephi operum. verfionem parate, cuius
fplendori nihil defit, nec imagines aeri incifae, nec chartae geographicae coloribus variega-
tae ,. nec rotae hiiloricae et exegeticae, nec quidquid aliud lector defideraueritz" iamque opus

-adfectum effe, et per 6. fcidas, quarum. quacliber tres plagulas, et picturae linearis aliquid

haberet, fucceiliue proditurum,. Sed ne fpecimen quidem adhuc vidi, totumque conamen
optato

as Lib.IV.c.V III. . YOSEPHI. VERSIONES. VERNACVLAE

optato fucceffu deflitutum effe videtur; cum in iisdem ephemeridibus Gothanis, 22. Tan.
179. legatur, Londini apud librarium Cooke, anglicam omnium lofephi operum veríio-
nem, lifloriaeque iud. vsque ad noflra tempora continuationem, a JKajuardo adnunciatam,
fingulisque hebdomadibus tres plagulas in fol. maior, cum iconibus prodituras effe, atque
totum opus poft 6o hebdomadas abfolutum iri.

Belgitat. X104. noua belgica verfio Am[telodami prodiit ex francogallica Andillyi a
Wlie!mo Segel transfumta, in fol. tefte catalogo bibl. Lugd. Batauae. — 172:. eadem ibi-
dem repetita eft vna cum Hegefippo, et Philonis ad Cai. Calig. legatione. [ποίας funt aeri
240. imagines nitidae, Vid. bibl. Bremenf. vol. VII. pag. 762. Fabricius etram tefles adpel.
lat, qua nefcio ratione? Boecksal van Europe, an. 1703. νο]. ΠῚ. pag. 389. Uyttreklels an.
1104. tom. l. pag. 389. — 1722 Ar.flelodami in fol. recufam 177. δεῖ εἰ verfionem memo-
rat catalogus biblioth. Rofeanae 1786. Francofurti ad Moen. vulgatus. nr. DCCLXXXIX. —
1736. hanc verfionem repetitam fuiffe, meis in fchedis notaui; fed vnde? mente excidit. —
1784. Hagae Comit. in 8. cum figuris aeneis prodierunt Alle de Werken van Flavius Iof. met
Aanmerkungen door 7. F. /artinet , I. Deel.

Suecicat. X713. vt Fabricius, 1750. vt in bibl. hift. Meufelius vult, foemina illuftriffima
e gente comitum Gyllenflierna, vefligiis Andillyanae verfionis infiflens, fuae patriae lofe-
phum vernaculo fermone expreifum dedit, et Holmiae in 4. vulgauit. Conf. Baumgart. Nach-
richten von einer Hallifchen Bibl. fafc. XIX. pag. 79.

Rufficae.. Y779. Petropoli in 4. prodiit cura ac fludio /ichaelis Samujlow verfionis ruffi-
cae ex Hudfoni interpretatione latina tom. I. continens VIÍ. priores libros antiquit.

Theodifcae. Y7t1. Francofurti in 4. Lauterbachii interpretatio vltima vice et multo dete-
rioribus, quam antea, typis repetita eft. — 1735. "l'iguri 7. Bapriffa Ott , archidiaconus
'Turicenfis , primam nouae verfionis partem in 8. dedit, Hegefippo, notis, figuris, et num-
mis auctam ornaramque. —Lauterbachianam fequitur, filo tamen, fi velis, elegantiori, et
textu ad graecum nonnumquam magis emendato. in longa praefatione litterariam lofephi-
norum operum hiftoriam fiflit, — 1736. O'tiur verfionem fuam VI. voll. in 8. et vno vol. in
fol. omnem abfoluit. — Eodem etiam anno 47, Prid. Cotta, "Theol. et L. L. O. O. Goettin-
gae prof. de Ottii confilto et opere certior factus, fuam verfionem Tubingae in fol. edidit.
Quum, vt Helueti conatus anteuerteret, plus iufto properaret, perfunclorie rem fuam egit.
Vfus eft Hauercampiano textu, ita tamen, vt et Hedionem, et Laut.rbachium, latinasque
plures, praecipue Hudfonianam, coníuleret. Cererum haec, licet adhuc nouiffima omnium
Iofephi operum verfio theodifca, fuae aetatis ingenium redolet, multo ab eo, quod noflri
efl acui, diuerfum. — Notae, et figurae aeneae, fuperíluae funt. — Praefatus efl Pfaffius, Tu-
bingenfis acad. cancellarius. — 1782. Lip/iae edidit theodifcam vitae Iof. verfionem, textum
Ittigianum fequutus 7. Frid. Erkard, Menacenfis gymnafii quondam director, cum animaduer-
fionibus criticis, et philologicis, fic vr, licet pallim negligentior fuerit interpres, de(iderium no-
bis faciat, nouam omnium lofephin. operum verfionem theodifcam ab aeque intelligente inter-
prete tandem accipiendi. Nam quae eodem anno in catalogo nundinarum Lipfienfium, quae
a fefto D. Michaelis haberi folent, indicebatur noua theodifca omnium lofephinorum ope-
rum verfio, Tiguri in 8. proditura, nondum adparuit, mihique per litteras Orellium et

Gesnerum,

CC —

—

l——

ELENCHVS LVCVBRATIONVM IN-IOSEPHI OPERA Σιίϑ ΤΡῚ ας LIII. 4$

Gesnerum, promiffi operis conductores, fcifcitanti, datae fuerunt refponforiae huius fere fen-
tentiae: verfionis Ottianae exemplis diuenditis, recudere eam fe voluiile, omiflis tamen no-
tis, νὰ quae nullius plerumque momenti effent. Nouam verfionem curatam, et ad textum
graecum inflitutam ab auctore hiftoriae Chiliasmi; fed ab eo, mox aliis laboribus diflracto,
iam def(litutam efle, fuique fe confilii cuentum ipfos nefcire, timere etiam, ne damno ipfa
futura fit, aucto pretio, noua editio, quam alias, fi tanti, quanti priflinam verfionem Ot-
tianam, vendere vellent, non tanta poflent cum elegantia adornare.

e
Elenchus variarum in. Iofephum lucubrationum mihi hucusque notarum;

Libelli anonymorum. — A differtation upon the account fuppos' d to have been given of
Iefus Chrift by Iofephus being an attempt to fhew that this celebrated paflage, fome flight
corruptions only excepted, may reafonably be efteem'd genuine. Oxford 1749. 8. auctor di.
citur Naz&anael Forer, Platonicorum quorundam dialogorum editor. — Vindiciae Flauia.
nae: or a viudication of the teflimony given by Iofephus concerning our faviour lefus Chrift.
London 1777.8. — Evidence that the relation of Iofephus concerning Herod's having new
built the temple at Ierufalem is either falfe, or misinterpreted. Oxford 1786. 8. εἰ —
continuation of the evidence that etc. Vid. Critical Review for Iun. 1780. pag. 429 — 433.
Doederleinii auserlefene theolog. Bibl. vol. IV. fafc. IV. Lipfiae 1788. pag.3122— 316. No.
men authoris a littera S. incipit.

"Alanid:t. In vol. II. pag. 484. annalium litt. Helmflad. 1783. editorum , hoc epift. 7.!F.
IWincklieri, theologi, Hamb. 1700. Oxoniae exaratae, fragmentum, Bernardinam Iofephi
editionem fpectans, lego: ,, Cum nuper D. Grabius me conueniret, fermo incidit de editione
Yofephi, quae Oxonii intercepta fuit. Priorem partem de Antiquitatibus iud. D. Alanidet
fufcepit, et penfum fuum abfoluit. Alterum D. Bernard fufceperat etc. * — /Idrichium intel-
ligi fufpicor fuccinctarum atque eruditarum in Iofephum notarum, quas in Bernardina editione
legere eft, auctorem , virum, vt Hauercamp. in praefat. pag. 7. vocat, omnibus humanio-
ribus fludiis egregie excultum , mufices gnarum, et mufarum amicum; parcum ceteroquin
fcriptorem, factis magis, quam Ícriptis clarum.

Aelchior. Amerbachium Hedioni in vertendo Iofepho coadiutorem cum 77. olfg. Muftulo

"fuiffe, in fuperioribus iam retuli. :

4A üoldi cura 30 epiftolae philologieae et hiftoricae plurium eorumque celebriorum in

litteris virorum, de Fl. Iefephi teftimonio agentes, 1661. form. min. Norimbergae editae,
ab Hauercampio in fuum adparatum vol. IL. fui Iofephi transfumtae funt. Ξ

Baronius in annalib. eccl. ad an. Chr. 34. de lofepho paulo iniquius loquitur, vt Cafau-
bonus in exercitationibus Antibaronianis, XVI. ad eundem annum, nobiliffimum fcriptorem
acerrime contra illum vindicet, atque inter alia haec quoque addat: , Potuitne Baronius
obliuifci, omnes homines errare, omnes venia opus habere? Quis autem Inagis ipfo , cuius
annales tot futiles fabulas, tot omnis generis errores continent? ctc. *

Francfi. Maria Βίαετα fcripfit: "Trattenimento iflorico, e cronologico in tre libri divi.
fo, oppofto al trattenimento iflorico e cronologico del P. Cefare Calino S. 1. in Neapoli 1728.
Vol. V. j G Il. voll.

δ Lib.IF.:. ΠῚ. ELENCHVS LVCVBRATIONVM IN IOSEPHI OPERA

1I. voll: in 4. Calinus Iofephum atro paffim carbone norat, iimpofloribus adeo, ac falfariis
eum adnumerans, eiusque de gente ibdaica hiltoriàm c diametro S. S. litteris repugnare con-
tendens. Biacca autem in eo ell totus, vt illain diuiniori codici congruere perfuadeat lecto-
ri. conf. Supplementa ad noua acta erudit. vol. IV. pag. 1 fq.

1. Boeclerur, apud Argentorat. p. profelfor priora ledeuxaute αρχαιολογιος capita peculia-
ri differtatione 1642. illuflrauit, quae inter varias cius diflertationes plus vna vice recufas ex-
flat Argentorati 1658 et 1701. in 8.

Boineburgius epiflolarum pag. 163. agit de requifitis editoris atque illuftratoris operum
Iofephinorum.

"Andrcac Bofíi exflant duae exercitationes hiflorico- criticae in periocham del. C. Ienae
1673 et 1614. in 4. editae; et epi(lolae cum Reinefianis coniunctae.

Pitri Brinchii, collegii medici apud Danos infpectoris, exftat examen chronologise et
hifloriae Iofephi, Hafniae 170r. in 4. editum et ab Hauercamp. in Íuo adparatu reprae--
fentatum.

Ludouici Cappelli exfat τρισαγιον, fiue triplex templi delineatio, vna ex fcriptura iuxta
Vilalpaldi defcriptionem , cum templi Salomonis fabrica et partibus aeri incifis, tribus tabu-
lis comprehenía, altera ex Iofephi mente et defcriptione, tertia ex Iudaeorum Talmud. de-
Ícriptione, in Briani Waltoni Adparatu bibl. praemiffo Bibl. Polyglott. tom. 1. et feparatim
1673. in fol. editum, et inter Criticos S. vol. VIII. pag. 2974. edit. Francof.

I. Bened, Carpxouiur Helmftadii 1738. in 4. edidit A;ce99rews Ιωσηπικής ἀποσπα-
CMATIO fiue Flauian. ftricturas, atque paulo poft earundem vindicias et devreeas Qeor-
710 s. Υ

lfaaci Cafauboni mentionem paulo ante feci, de Baronio loquutus.
Caffiodorus faa de Iofepho merita in lib. de inflitutione diuin. cap. 17. ipfe exponit.

Sebaflianum Caftcllionzm Mofis inflitutionem graecolatinam ex lofepho decerptam edi-
diffe, et hifloriae biblicae inde ab Fsdra ad Maccabacos vsque e Iofepho fupplementum fuis
bibliis inferviffe, in fuperioribus indicaui.

Chriffoph. Cellariur contra Hardouini obiectiones, qui in Herodum hiftoria fidem To.
fephi follicitare non dubitauit, erudite vindicauit hunc fcriptorem, et narrationes cius, a
γοϑειως fufpicione liberatas, cum antiquis nummis conciliauit, in fingulari differt. Halae
Sax. 1696. primum edita, iterum 1700. denique inter cius exercitationes acad. Lipfiae

1712. in &. iunctim vulgatas, vndecima, atque ad calcem Hudfoniani et Hauercampiani Iofe-
phi recufa.

Carolus Daubuz pro teftimonio Tofephi de I. C. libros duos fcripfit, cum praefat. 7. Er.
Grabii, et 5o. fimilis argumenti epiftolis philologicis et hifloricis plurium eorumque ccele-
briorum in litteris virorum, minori olim forma, Norimbergae 1661. cura Chriffoph. Zrnoldi
editos, et ab Hauercampio in vol. II. Iof. Opp. repraefentatos. ,

I:ffur Chriff- Ditmarur, hift, et polit. Francof. ad Viadr. profeffor, r715. in 4. edidit dif.
fert. in Iof. teftim. de Chrifto.

Ἃ
Humfroi

ELENCHVS LVCVBRATIONVM IN IOSEPHI OPERA LiLIP.cVIIL se

Humfroi Ditton Iofephi teflimonium in libro, qui, ex anglicana in francogallicam lin-
guam conuerfus, Amflelod. 1728. ty pis defcriptus fuit hoc titulo: La religion chretienne de-
montrée par la refurreclion de notre S. L. Ch. examinauit, fuoque auctori vindicauit.

I, Frid. Eckordur, gymnafii Yfenacenfis prof. fcripfit vindicias Flau. Iof. a P. Baelio in
negatae librorum S. S; Seozrveve viue fufpicionem vocati, proluf. fcholaft. Ifen. 1781. Prolu-
fionem in $. 5. cap. 16. lib. II. Ant. Ifenaci 1786. Flau. Iofephus errore pharifaico imbutus,
quem Chriftus reprehendit apud Matth. IV. Ifen. 1782. Flau. lofephus, de Ioanne bapt. te.

-flatus, Antiq. Iud. XVIII. cap. 7. Ifen. 1785. Prolufionem fcholaft. qua a Iofepho depellit
crimipationem fictae legis mof. qua maledictio Deorum, falfo creditorum, prohibeatur 1787.
Vitam lofephi effe theodifce redditam ab Eckardo , in fuperioribus indicaui.

Eichhornii agoge in S. S. V. T. biblia, repertorium et promtuarium biblicum vti et,

quam proxime exfpectamus, in libros apocryphos V. T. introductio, multa fuppeditant in Io.
Íephum commentantibus fubfidia.

I. Auguft. Ernefli, non perpetuo quidem commentario, fed variis exercitationibus aca.
demicis Iofephi fcripta illuflrauit. — Inflituti fui rationem in praefat. ad exercit, primam, p. 6.
Lis verbis exponit. ,. Erit nobis res ita defcripta, vt primum de capitibus quibusdam vniuer-
fis, iisque grauioribus disputemus , vt de fontibus antiquitatum Flauian. de interpolationibus,
de dogmatibus, et iis, quibus orthodoxia antiqua iud. et chrifliana firmatur, fimilibusque:
deinde corrupta, et vitiofa et obfcuriora vel corrigamus, vel illuftremus. — Sed quoniam po-
| flerior haec pars critica non fatis apta eft exercitationibus talibus: vel quia perpauci hanc par-
tem eruditionis adtingunt, cuius necelfitatem et praeflantiam quia non capiunt, vel refor-
midant, eam temere, vel imperite contemnunt: vel quia eft aridior natura et tenuior, fatigat.
que lectores ctiam non alienos ab arte noflra; placuit eam coniungere cum quaeflionibus vni-
verfis hoc modo, vt fingulis exercitationibus aliquam cafligationis ctiticae partem fubiicia-
mus, atque ita paullatim. doctorum hominum de correctionibus noflris iudicia cognofca-
mus.^ Quantum Ício, plures non edidit, quam exercitationum Flau. primam de fontibus
| archaeol, cum corollariis duobus de ftilo lof. atque de odio Iudaeorum vet. aduerfus litteras
graecas, quae coniunctim ex(lant in eius opufculis philolog. criticis, iterum editis Lugd. Ba.
tau, 1776. in 8. vbi in praefat. ait: , Nec confultum duximus, addere, quae tantum initia
quaedam habent in(lituti alicuius noftri, vt, quae de Iofepho coepimus fcribere, vel ad argu-
mentum archaeologiae, vel ad orationem pertinentia, quae fi nobis contigerit abfoluere, pro-
prium volumen explebunt.* Lego etiam in Saxii onomaflico, nouillima, de odio Iudaeo-
rum aduerfus litt. graecas, disputatione, Erneflium fimul refpondiffe /o. Salom. Scxileri fpi-
cilegio - critico theologico de auctoritate archaeologiae ad Flauianam exercitationem Lipfien-
fem primam, Halae Magdeb. 1757. edito. [Hoc anno 1795.a 1. Ch. Theoph. Ernefii editae
funt ex fchedis patrui, Jo. Zfug. Ern:fli, Obferuatt. philologico- criticae in Ariflophanis Nu-
bes et F/au. Jofephi antiq. iud. — Acceíferunt Godofredi Olearii notae ad Suidam. Lipfiae,
snai. 8. ΟΠ]. Flauianae a pag. 57 — 186. funt maximam partem criticae. Saepe quoque de
vi et poteflate vocabulorum et formularum, de fenfu locorum difficiliorum atque obícuriorum
et de interpolationibus disputatur. Editor in praefatione pag. V. nefcio, inquit, an vllo in
alio fcriptorum genere luculentiora fagaciffimi iudicii, acuminis critici eruditionisque gram-

' maticae documenta (Erne(li) exhibuerit.]

I

G a3 Tana-

ξ2 Lib.1P.c. ΣΠ1. ELENCHVS. LVCVBRATIONVM IN IOSEPHI OPERA

Tanaquillur Faber in notis ad Luciani Timonem tom. I. pag. 1053. poflqu m locum Io:
fephi emendalfet, ,, atque vtinam , inquit, praeflantioribus ingeniis luberet aliquando, εἰπε
fcriptoris emendationem fufcipere, fymbola certe daremus: 400. :mplius locos ex ingenio
emendatos, conferre poffemus. Plura facere etfet fane perfacile ; fed doctioribus, et qui Lu-
tetiae vitam agunt, et codd. regiae bibl. frui poflent. — Nobis non licet οἵδ tam beatis. 4

Joan. Alb. Fabricius erudite et copiofe de lofepho iam in biblioth. graeca diíferuerat ;
auctiorem tamen de eo commentarium ad Hauercampium, quem fuo adparatui infereret,
transmifit. [Adde Fabricii vitam a Reimaro fcriptam pag. 183. 185 et 256.]

F. Vincent. Faffinius, Ord. Praedicator. in Pifanó Athenaeo S. S. litter. prof. in differt.
1780..apud Caiet. Cambiagi, de Alexandro M. ingreílo Hierofolyma, antequam fe ad Ham-
monis oraculum transferret, in 8. edita, defendit narrationem Fl. lof. et de eius regis impe-
rii diuifione ad cap. 1. lib. I. Maccab. agit.

Francdifz. Fontani Riccardianae, quae Florentiae eft, bibliothecae praefectus, latinam
fuper Iofephi de Chriflo teftimonium differtationem fcripfit ab ipfo auctore ad me, num ty-
pis editam, an manufcriptam? nunc non recordor, humaniffime transmiffam.

"Indrtas Frankenberger. in. Inflitutionibus Antiquitatis et hiftoriarum primum Witten-
bergae 1586. editis, de lofephi vita, fcriptis, eorum ad N. et V. T. vfu, de flilo etc. agit;
quae Hauercamp. excerpfit.

Frid. Gotth. Freytag fingulari programmate. codicem latinum bibl. fcholae portenfis
defcribit, 1727. Naumb. 4. Codicem hunc, licet peruetuflas ac emendatiffimas membra-
nas effe dicat Bofius in exercit. παωρωσκευωστικῃ. Pag. 9. non magni tamen faciendum effe,
defuper confultus litteris me edocuit lll. Geislerus, eiusdem fcholae fere per decennium,
nunc Gothanae bibl. ephorus.

Conradus Dauicl Frick , Lipf. 1692. in 4. edidit excreitationem hiftoricam in Flau. Iof,
teflimonium de Chrifto.

larobus Gronouius, rj». Lugduni Batau. Decreta Romana et Afiatica pro Iudaeis ad
cultum diuin. per Afiae min. vrbes fecure obeundum etc. de quo Gronouii in Iofephum me-
rito iam fupra fum loquutus.

Ex Hermolai Barbari, et Scipionis Catoromachi libris defcriptae lectiones Flauianae
exflant in bibl. Lugduno Bataua; quas tamen cum Flauio noflro quid commune habere, ne-
gat Hauercamp. praefat. pag. 3.

I. Iat. He[s facrorum apud Tigurinos antiftes, bibliothecae, quam hifloriae facrae
dedicauit, et T'iguri 179r. edere coepit. locum aliquem fpecialem lofepho ita dedicauit,
vt, fiquid ad eum illuflrandum faceret, hoc illue velit referre. Necdum tamen lofephini ali.
quid ibi comparuit; interim necdum etiam vltra alterum volumen progretlum opus efl.

lo. Frid. Hirtius, theol. prof. prim. apud Wittemberg. 1781. in 4. edidit meditationem

de tertio templo Hierofolymitano, per teftimonium Flauii lof. haud probato, quae, vti et al»

tera differtatio de Vaticinio Haggaei-1. 9. ad fplendorem infignem templo Hierofolymit. ab

Herode M. tempore Chrifli additum non reflringendo, exflant in eius opufculis nouillimis
argumenti hillorici, exegetici, atque theologici, quae 1783. in 4. prodierunt,

Carolus

rom

editores.

ELENCHVS LVCVBRATIONVM IN"IosEPHI OPERA Δύ. ΠΡ. ΡΠ. $5

Carolus Gottlob Hofmann Wittenb. 1741. programma edidit, quo ad quaeflionem, cur
Iofephus caedem infantum Bethlehemit. tacuerit? refpondet, eum de induftria filentio prae-
terire omnia, quae Meffiam adtinent, ne Iudaei, f: Romanorum impcrio liberatum iri, fpe-
rare viderentur, quim ipfum fateri, fe multa Herodis facinora reticere. — Haec ignota manus
differtationi Mich. Reifii, quam poffideo, et infra recenfebo, adfcripfit.

I. Cafp. Huldrici differtatio philol. hiflorica de vite aurea, qua Herodes templum Hie-
rofolym. adornauit, ad illuflrationem locorum ex Fl. Iofepho Antiq. iud. XV. 2. et de B. I.

-V. 5, 4. exflat in Satura differtationum, orationum, epiltolarum et obíeruationum theologi-

co -hiflorico- philologicarum. part. Il. Tiguri 1742.
X. latob. Ienfenius , lenae 1688. in 4. edidit Ασκήμα hiftoricum de Herodianis.
Jortiniaga typis excudi, atque in iis a Jortino lofephi de B. I. libros ex hebraico non
recte vbique translatos, iam vero ex illo emendandos cenferi, legitur in Mufeo theodiíco
(teutíches Mufeum) 1777. menfe Nouemb. pag. 414. ldem forfan Iortinus intelligitur, dura
incerti etiam cuiusdam inter Anglos viri eruditi lofephum, h.e. Iofcphi de Chrifto teftimo-
nium, exhibent mifcellaneae obferuationes vol. II. tom. III. pag. 376 --- 380.

Itügiana in lofephum prolegomena in rem fuam iam adhibuerunt pofleriores eius

Memoratur in catalogo biblioth. Lugd. Eatau. pag. 2o. Iofephi editio anni 1544. hic illic
confcripta a Francifco lunio. 5
Franiftur Int, Knittel, ecclef. Brunofuicenf. fuperint. gener. fcripfit: Neue Kriüken
über das weltberühmte Zeugnifs des alten Iuden Flav. Iof. von I. Ch. Brunouici et Hilde-
ΕἼΣ 1779. -
Tobias Krebffur edidit Lipf. in 8. 1755. Obferuationes in nouum Teft. e Flauio Iofepho,

"et ibid. 1768. Decreta Romanorum pro ludais e Iof. collecta, et commentario illuflrata.

Petr. Lambecius, bibl, caef. praefectus, in epi(l. ad princip. Brunofuic. Auguftum, Vin-

dob. 1666. edita, codices lofephinos ibi adferuatos defcribit. —Pertinent huc commentarii
eius de biblioth. caef. Vind. a Kollario recufi; inprimis etiam qui de Iofephi teflimonio in-
quirunt.; 2;
Be Wilhelmo Langio, iudice prouinciali in Iutia, Ioa. Mothius in epift. ad I. A. Bofium
3. Iul. 1666. data, fic loquitur: , Eo ferme nihil doctius nouit Dania. * Is multa meditata ha-
betán lofephum. ^ Adcurate enim codices optimos quosque MSS. etiam Florentinos, et Pa-
rifienfem confuluit.

Latini Latini; ad quaedam Iof. loca obíeruationes leguntur in eius bibl. facro - profana,
pag. !68 Íq. Fe

Gothofrid. Lefius, facrorum in aula Hannouerana praefes, 1781. 1782. adhuc Theo-
logiae apud Goctt. .profeffor, edidit in 4. prolufiones duas fuper Iofephi teftimonio de Chri-
flo. ldem, ni fallor, disquifitionem de lofephi auctoritate et vfu in explicandis libris S. S.
V. T. Goettingae 1786. editam, fcripfit.

1. Lightfotius, vir, in literis 5. S. et fcriptoribus Talmudicis longe verfatiffimus, in Iofe-
pho non quidem edendo, fed iluíizando, multum defudarat. - Is quam diligens et adfiduus

G 3 1n

gà Lib.IV. ΤΙΣ ELENCHVS LVOVBRATIONVM IN IOSEPHI OPERA

; [ ; : ias : : :
in legendo lofepho, et in explicandis ex eo S. geographiae ἘΔ ΡΠ
flrant ea, quae cum repüblica litter. communicauit, Ícriptaque alia et chorographica prae-

fcrtim collectanea, quae horis fuis T'almudicis in Euangelia praemilit. — Lightfotiana ingenti

pietio redemerat Bernardus.

1. Georg. Mete! bibliothecam hiftoricam a Struuio infiructam, et a Budero auctam
nova ratione digerendo, amplificando, et emendando, vberrimam fimul de Iofepho noti-
tiam nobis dedit.

Ioa. Das. ]Michatli opera quam plurima .excutienda funt nouo Iofephi editori et in-
tcrpreti.

Chriflianur Noldiur, Danus, fcripfit hiftoriam idumaeam, fiue de vita et geflis Hero-
dum diatriben; Franequerae Frif. 1660. 12. vbi notas vindiciasque in quaedam lof. loca pro-
fert. Repetiit Hauercampius.

Goicfrido Oleario praefide, frater eius, Georgiur Philipp. Oleariur, τὰ differtatione hiflo.
rico - critica expeadit Iofephi de Vefpafianis, ad fummum imperii fafligium euehendis, vatici-
nium, Lipf. 699.

I. Adam. Ofíander , linguae graecae in acad. Tubing. prof. 1744. fcripfit de Zachariae
filio, in Flav. lofepho inueniendo.

Ios. Bapt. Ottii fpicilegium , fiue excerpta ex Fl. Iof. ad N. T. illuflrationem. Lugduni
Patau. edi curauit Sigeb. Hauercampius, primum quidem in adpendice ad fuum Iof. dein lon-
ge vberius in peculiari libro, 1741. 8. :

I. Nicol. Paulizky, Francof. 1781. edidit in 4. Drei kleine chronologifche Unterfuchun-
gen nebft der Grófse des alten Ierufalems nach lofephi 60 und go "Thürmen.

Ioa. Rainoldus in prael. (iue cenfura de libris apocryphis plufcula in Iofephum notauit.

» "n - . - . δ -
particulas editis, dein 1760. vno volumine Traiecti ad Rhen. in Diflertationibus S. S. anti-

uariis, recufis, cum aliis Iofephum accufat interpolatae veritatis biblic
q P atis bibiicae réum.

Ioa. Ebtrhardur Rauiur in Exercitat. acad. pro nube gloriofa fuper arca foederis, per
*,

Hadrianus Relandus L. L. O. O. et antiquitatum ecclef. prof. apud VlItraiectenfes in claf-
fico fuo de Palaeflina opere, poft Bochartum de locis Iof. geographicis iam egregie meri-
tus , etiam inferta fuae Iofephin. operum editioni charta pura, vbique notas fuas et animad.
verfienes feminauerat, in numerum molemque maiorem excretnras, fi per fata licuilfet,
Sunt tamen illae tales, vt Hauercampius adfirmare aufit, iis plurimam auctori maximo ἜΣ
cem adfundi, atque ingenium fcribentis doctrinamque mirifice commendari.

M. Michael Reis diífertationem hifforico- theolog. fcripfit, qua Iofephi filentium euan

el. liitoriae non noxium effe quinque capp. oftendit. Altorf. 1730. "

Ioa. Henr. Κεῖ Archidiaconus Quelpherbyt. libellum edidit, Ueber des lofephus Er
wünung von Chrifto. Brunofuic. 1775. 8.

Iof. Scaliger. in praef. ad opus de emend. temp. vti et in notis ad Eufeb. Chronicon
multa abflergit a lofepho crimina, ab impcritis ili impacta. Nec in elencho trihaerefeos
lofephi obliuifeitur, cuius etiam nouam recenfionem | meditabatur. vid. Patini epifl. 67
pag. 186. edit, Parif. 4

Henrici |

aida imf cg
ro dicia

Um B.

"

^

ELENCHVS LVCVBRATIONVM IN IOSEPHI OPERA .Lib.IPV.c.V IIT. $5

Henrici Scharbeau obferuationes Basnagianas in Flau.lofephum, quibus varia illufiris
fcriptoris loca illuflrantur, vindicantur, emendantur, vid. in biblioth. Lubec. vol. X. pag.
202 fq. vol. XII. pag. 560 — 597. s

loan. Gottfrid. Scharfenberg edidit prolufionem de Iofephi et verfionis Alexandr. con-

" fenfu, Lipf 1780. vbi obferuationes etiam promifit ad V. T. libros ex Iofepho illuftrandos,

quod tamen propofitum mors praeuertit praematura.

Chrifl. Frid. Schmidii exílat enarratio fententiae Flau. Τοῦ, de libris V. IT. fectio 1. pu-
blico nomine propofita in vigiliis pafchalibus Viteb. 1777. Sectio altera, continuato pagin.
numero, eodem anno emiffa.

Chrift. Schottanur in biblioth. hifloriae S. V. T. fiue commentario vberiori zd Scue-
rum Sulpit. nonnulla Iofephi loca illuftrat.

Conr. Sauuel Schurxfleifchiur obferuationes et emendationes margini fui exemplaris Io-
fephini adfcripfit. Hoc in biblioth. Vinar. adferuatur; illas Villoifonius in epiít. Vinar. re-
praefentanit.

I. Salom. Semlerum fpicilegium crit. theologicum de auctoritate Archaeolog. ad Flauia-
nam exercitationem Lipfienf. Halae Magd. 1757. edidiffe, de Erneflio loquens iam indicaui.

. Jacobus Sereniur, Nykoepingenfis in Suecia praepofit. et pafl. Holmiae 1752. edidit:
Chriftendomens Styrka of Hedningarnas, Sárdeles Flau. Iofephi omdommen om Chrifto.
Hunc libellum, in quo collecta funt teftimonia gentilium, et Flau. lof. de lefu, Celeb.
Murrayus, Gocttingenfis prof. e fuecico in germanicum tranflulit, vel transferendum curauit.
Goett. 1758. 8.

Ezechiel Spauhemius egregias varii generis notas fuo Iofephino exemplari adfcripfit,
quae ad fcriptoris huius intellectum plurimum faciunt. Chartas quoque folutas plures in-
ferui, fua manu defcriptas, quae praeter alia muita indicem quoque geographicum pulcher-
rimum , atque alios continebant indices, Chronologica item, aeras, apud lofephum in hi-
floria S. et externa obíeruatas, rectores Syriae et ludacae, Iudaeae praefides et procurato-
res, obferuationes de Iofepho ipfo, loca et verba in Iofepho fufpecta et notanda, verba de-

nique lofephi, apud Hefychium obferuata. Exemplar hoc, chartasque iflas Hauercampius
nactus, fed paulo ferius, in appentice rcpraefentauit.

Lud. Timoth. Spittler prolufionem acad. fcripfit de vfu verfionis Alex. apud Iof. Goet-
tingae 1779.

Frid. Hamnibol Stempe! fcripfit Tenae 1706. diífertationem ad locum Fiav. Iof. antiquit.
iud. I. cap. 3. de columnis antediluuianis. ^. :

Chrift. Georg. Steuber , Wiore'i 1754. praef. Hermanno Furflenau. edidit disquifitionem
de fcripus Flau. lof. et fide, q"am mercntur.

Theod. Ambr. Strohbech 1745. Lipf. edidit differtationem de Iofepho, Vefpafiano impe-
rium praedicente, vere nui diuinaueri: ?

Chr fl. Gui'elm. "Thalemonn Γ ripfit Lipf 179r. tractatum. de nube fuper arca foederis,
commen:o iudaico, cui adiecta ell disquifiio de Philonis et Iofephi auctoritate in hifloria

. rituum SS,
Jo.

c»
* !

DE IOSEPHO PSEVDO.GORIONIDE Vot. ITI. p. 249

g6. Lib.IV. c. V III.

Io. Bapt. Caf. Δ᾽ Anffe de lilloifon edidit Venetiis Anecdota graeca 1787. in quorum.
tom. II. pag. 69. quaedam dicit in Iofephi teftimon. de Iefu Ch. et epillolas Vinarienfes 'T'u-
rici 1783. vbi pag. 8o — 92. notas lof. Scaligeri, exemplari bibl. Vinar. adfcriptas, profert,

fimul coniunctas cum praecipuis obferuationibus et emendationibus, a Schurzfleifchio alteri. -

eiusdem bibl. exemplari adícriptis, profert.

Vollborthius, haud ita pridem prof. et paftor Gott. cum aliquando fefta pentecoflalia
ciuibus acad. indiceret, in Matth. IT, 16. commenratus, infanticidii Bethlehem. hiftoriam ve-
ram efe vindicauit, non obflante lofephi filentio. 1788. 4.

I. H faac. V'offium nouam chronologiam S.'ad Iofephi mentem, Hagae Comit, 1661. edi-
dile, refert 1. Henr. Vrfinus in epifl. Reinefii et Bofii pag. 468.
- Chriftoph. W'agenfril commentario 'Talmudico de vxore, adulterii fufpecta, obferuatio-

nes quasdam circa lofephum inferuit.

I. Πα οὶ fpecimen examinis variarum lectionum Hudfonianarum, Hauercampius in

'adpendice protulit.

IWhiflonetm varias in Iofephum differtationes anglicanae fuae verfioni adieciffe, nouo
huius fcriptoris interpreti neutiquam praetereundas, iterum monendum daxi.

Frant. IW'ockenius Sedini 1720. in 4. edidit fpecimen de vfu, qui ex Iofepho eiusque
di&iore ad illuflrandas S. S. L:tteras, et fingillatim N. T. hauriri infignis poteft. -

Wirceburgi pridie Calendas Iun. 1795.

L D: Ilofepho

Francifcus Oberthür.

Pfeudo- Gorionide*).

Reliquum eft, vt nonnihil etiam dicam de Zo/zpho Hebraico, qui in Iuchafin vocatur

Yofephus ben Matthatiae, facerdos ben Gorion, vt vnum fit familiae nomen, alterum patris,
At Flauius Iofephus , Matthiae filius, Il. 25. de bello Iudaico pag. 822. diferte diflinguit fe a
lofcpho, filio Γωρίωνος *), eta tertio Iofepho, filio Simonis *). Equidem Iudaeis liber hebrai-

à) Subieci ea, quae Fabricius Y) de Iofe-
pho Pfeudo - Gorionide, IT) de illius editionibus,
YID) de aliis Iofephis, qui graece fcripferunt, at-
que IV) de fcriptoribus quibusdam veteribus de-

erditis de rebus Iudaeorum congefferat, additis
quibusdam fupplementis. — Denique adieci indi-
cem fcriptorum a lo[epho citatorum, ex editione
Hauercampiana. — De Iofepho Gorionide eius-
que editionibus plura dabunt Io. Chrifloph [l'ol-
fius in bibliotheca hebraica tom. I. pag. 508 — 525.
ct tóm. III. pag. 387 /qq. ac M. Zermaum Frider.
Koechtr in noua bibliotheca hebraica fecundum
ordinem bibl. hebr. — Wolfii, parte I. Ienae
1783. 4. pag. 53 fq. vbi quoqne KAorr/er. multus
elt de Fiauio [ofepho , praefertim de cius editio-

cus,

nibus ac verfionibus aliisque, quae ad hiftoriam
illius litterariam pertinent, rebus et controuerfiis
poft Fabricii labores largum collegit fpicilegium:
quod fuperioribus, a cel. Oberthürie adnotatis,
addere iuuat. art.

b) Gorionis mortem commemorat lofephus -

libro V. de bello Iudaico cap. 1. pag. $85.
c) lo. Mollerus in Homonymofcopia, Ham-
burgi 1697. &. p. 232 fqq. » hune fcriptorem effe,

eit, Gallum, ex agro, (quem reliquis Galliae tra-

Gibus faepius memorat,) "Turonenfi, faec. VI. po-
fteriorem; Zofepii. Scaliger. (in elencho "Trihae-
rcfii, cap. 4 et 5.) ex mentione Francorum et Go-
thorum. nominumque, Galliae vrbibus, poft fae-
culum iftud, demum impofitorum, cum Ca/aubo-

"o

Vol. IIT. p. 240 9 250 — DE IOSEPHO PSEVDO.GORIONIDE — Lib. IP. c. V IIT. 51
cus, qni fob ifto nomine flilo facili et eleganti fcriptus exftat, pro vero Flauii Iofephi ac ge-
nuino foetu habetur, et primus eius meminit Abraham Leuita ben Dior, (qui fcripfit anno
Chrifli 1160.) notante Joanne Morino. Magnis eum elogiis mactarunt A. Datrid Gazz. p. 95.
edit. Vorflii, R. Zfbraham Conat, curator primae editionis CPolitanae, pofleriorisque pro-
bator, R. Tum ben lechaia: laudat et David Kimchi, qui A. C. 1380. vixit, ad Haggaei
2 Zach. τε. et in libro radieum in 355, quibus. adfentitur Munfierus in praefat. [P] Ex ipfis
vero ludaeis grauiter in eum inuehitur R. Abatbanel 7) in Majene Hajefchua pag. 65. plurima
que aliena a. veritate fcripfiffe contendit prae metu et adulandi Romanis fludio. Ceterum
eruditis hodie Chriftianis plerisque dubiurn non efl, Iefephum huncce Hebraicum ex Graeco
vel potius latina Iofephi graeci verfione effe expreffum vel excerptum potius, nec lofephum
ipfum auctorem, fed longe recentiorem aliquem effe, qui pro lubitu digeffit, addidit, (v. g.
fabulas de Alexandro M. e Pfeudo. Callifthene) interpolauit, omifit, vt ipfi videbatur, Vid.
Io. Morini exercitat. bibl. pag. 235 fq. et part. II. de facris ordinatt. pag. 147. Drufum lib. I,
de tribus fectis Hebraeorum cap. 8. Jo. Rainoldum tom. 1. praelect. de Apocryphis p. 1242 fq.
Staligerum elencho trihaerefii cap. 4 fq. Bartolottium tom. III. bibl. Rabbinicae, Romae 1683.
nr. DCCXXXH. pag. 799. *) et Jacobum Barnage in hift. ludaeorum, gallice edita, lib. VIT.
cap. 6. tom. V. pag. 1540 fq. Io. Pitur Mirandulanus in epifl. pag. 261. Opp. Quod petir de
lofmpho, ftiar iuffum £ofephum apud Hebraeos non reperiri, fid Iofephi epitoma, i.e. breuia-
rium quoddam , in quo et multa funt commentitia, et quae de decem tribubus ibi leguntur, quae
poft Babiylonicam captiuitatem pofl liminio mou redierunt: ea effe notha et adulterina, ἐχ Ho.
braris mihi plures confef]; funt. Munfterus quoque et Breithauptius, qui Gorionidem latine
verterunt et pro genuino audent venditare, tamen eum valde interpolatum a recentioribus
Iudaeis haud diffitentur. — Vide Breithauptii praefat. et notas p. 222. 309. εἰς, Fabri. Mul.
to plures VV. DD. in vtramque partem disputantes, excitant ///o/fiur B. H. 1. c. et /Mollerus
l. eit. idemque Moller. oflendit, feriptorem iftum non modo effe ψευδώνυμον, neque adeo
Iofephi nomen habuiffe proprium, neque Gorionis fuiffe filium vel Gorionidarum faltem,
gentis iudaicae antiquiorum, aliquem; fed etiam impoflorem, nugatorem omnium mendacif.
fimum, fabularum architectum, qui dolo malo nomen adoptaffet antiquioris lofephi Gorio.

. nidis. JZ/olf. in B. H. I. pag. 512. ait, fcriptum efTe fuppofititium et medii aeui, nec habere
diffentientes idonea opinionis fuae praefidia, illorumque argumenta late examinat refutatque.

Add. Struuii diff. de doctis impoftoribus, $. 4. 5. Gaguerii animaduerff. ad Breithauptii edit,
Gorio.-

«0 (exerc. XVI. contra Baronimm ad a. Ch. 34. muni pag. 366. aetatem illius archite&i hiftoriae

nr. 221. pag. 677.) atque /"offio (lib. II. de hiftor.
gràec. cap. 8. pag. 196. 197.) collegit. ^ Confen-
tiunt alii, quibus adfentitur cenfor in Actis eru-
dit. Lipf. a. 1690. menf. Iunio pag. 301 fq. vbi de
mala Iofephi Gorionidis fide quaedam funt adla-
ta. — Petrus Allixius in dil. de natali Chrifti
pag. 142. ait, eum vixiffe poft a. Chr. $00. et an-
te a. 873. — Cum Morino, poft an. millefimum
illius hiftoriam innotuiffe, contendente facit /ac.
Basnage in hift. iudaica, tom. IX. pag. 150 fqq.
— Saxius in Onom. im part. VII. f. indice com-

Fol. V.

iudaicae hebraice fcriptae, cum Oudizo (cuius vi-
de comment. de S. S. eccle. tom. II. p. 10:3 Íqq.)
adligat a.. Chr. circ. 1110. eumque in Francia vixif-
fe ac fcripfiffe ex Oudino refert. Hal.

d) Vide Aa eruditor. tom: II. fupplementi
pag. 300. Non adfentior Iofepho de Voifin, qui
pag. 322. ad Raym. Martini pugionem, Ganzium
et Abarbanelem de Graeco lofepho loqui exifli-
mant.

£) Locum excerptum leges in. AGL. crud. Lipf.
l.c. pag. 302, Harl,

H

$38 Li.1F v. ΚΠ]. | EDITIONES IOSEPHI GORIONIDIS Vol. WII. p. 250 Ὁ 25t
Gorionidae, in Clerici bibl, electa, tom. XXV. part. I. pag.43. Breithauptius quidem im
praefat. ad Kafchii comment, latine verfum in libros illos Gothae 1714. 4. cauífam fuam
tueri adgreffus eft; fed Το, B. H. I. pag. 514 fq. argumenta eius noua diluit fregitque, fon-

tesque, ex quibus compilator ifle fua haufit, diligenter aperuit. Har/.

II. Editiones | Iofephi

Hibraicat. | Conftantinopolitanae duaé, vna decurtata a R. Abraham Chonath , medico
CPol. prodiit A. M. 5250. (Chrifli 1490. /) et altera integra A. M. 5270. (Chrifli 1510.) recufa
Venetiis A. M. 5504. (Chrifti 1544.) Cracouiae A. M. 5355. (Chrifli 1595.)

Francofurtenfis A. M. 5449. (Chrifli 1699.) 12. Venetae vefligiis infiflens 7).

Hebraico - latinae, Seb. Munfleri prima editione CPol. decurtata ") vfi; cum eius latina
verfione, Íeparatim excufa, et notis, Dafil 1541. fol. Haec editio nec admodum emen-
data nec integra efl; incipit enim-a folio editionis Venetae feptimo et definit pagina pofte-
riore folii XCJI. qunm editio Veneta conílet folis CLV. Integriorem hebraico -latinum
Gorionidem ex Veneta, ct, quae eam Ícquitur, Francofurtenfi [IP] editione typis nitidis
eum perfpicua verfione latina dedit Jo. Fridericur Breithauptiur, Confiliarius Saxonicus,
Gothae 1707. 4. libris fex Gorionidis diuilis in capita minora, et additis per fingulas pagi-
nas breuibus notis, quibus non modo CPolitanam et Munfterianam editionem fed et lofe-
phum graecum et Hegefippum latinum contulit, pollicitus notas alias prolixiores "). Aliam

Gorionidir.

editionem latinam Gorionidis eum eruditis prolegomenis, notisque debemus Joanni Gagnitr,

Oxon. 1796. 4.) Idem Munfferus Wormatiae a. 1529. 8. ap. Petrum Schaeferum edidit
cum verfione fua compendium Gorionidis ") a Iudaeo Hifpano, Abraamo ben Dior, a. Chr.
116r. concinnatum, ad cuius differentiam liber totus Gorionidis vocatur liber Gorienidae
longus, obferuante Scaligero. Idem compendium Sebaffianus Lepuftulus vulgauit Bafileae
1559. 8. latine e Munfleri verfione, cum acceíLionibus variis.

rabice fub Gorionidis nomine exftat in Polyglottis Londinenfibus et Parifienf. inter-
polata librorum Maccabaicorum verfio. Vide Zntouii P'andale librum de Ariftea pag. 136.
et Barthol. Herbelotum in biblioth. orientali pag. $63. a.

Gallica

f) Déroffi in disquifitione de hebraicae typo-
graphiae origine et primitiis, cap. V. $. 16. pag.
55 Íqq. vbi de hac editione differit, eam, fufpi-
catur, non Con/lantimopoli, quod infcriptio fua-
deat, fed alio prorfüs in loco formulis fuiffe de-
Ícriptam typographicis. conf. Prideaux praef. ad
connexionem hift. V. et N. T. — Cracouienfem
edit. non prodiiffe a. 1595. fed a; C. 1589. apud
lfaac Proflitz, monet Wolf. B. H. III. Ῥ- 387 (4.
adde Moiler. 1, c. pag. 233 fq. Harl.

58) Vide AG. Erudit. Lipf. 1690. pag. 301 fq.
vbi vero perperam dicitur R. Tas, tum iam ante
duo fere faecula mortuus, Francofurtanae editio-
mis curam gcffiffe, notante //"o/f. B. H. 1, p. 516.

Inchoata autem illa eft 1686. et a. fequenti ad vm:-
bilicum perducta. — Nouiffimam, Amftelodam,
1724. i2. apud Salomon Probs, memorat Wolf.
HI. pag. 3588. arl.

h) Sed dubitat "οἱ, B. Ἡ. 1. pag. 517. adde
eumdem tom. III. pag. 388. ZZarl.

1) Vid. Reimmanni catal. bibl. theol. pag. $67
et $77. atque Cleric. biblioth. felet. gall. tom. 25.
part. l. pag. 171 fqq. Hari.

K) Vid. fupplem, a&, erud. Lipf. tom. IV. pag.
i2Ííqq. arl. i

|) In hoc compendio alia quaedam etiam ad-
dita effe, quae in Gorionide non exftant, obíer-
vat 10. Morinus pag. 313. exerc. bibl.

MÀ ....

.VeLWEp. 2532 —— IOSEPHI VARII QVI GRAECE SCRIPS. Li5.IP.c. V IHE. ἐς

Gallica verfio Epitomes Dauidis Kiberi, per Fraucifeum Belleforcf/'uii concinnata in
antiquis gallicis Iofephi editionibus legitur. Kibeti verfio latina lucem vidit Argentor.
1550..8. ")

Germanica verfo, Michaelis Zdami Iudaei ad Chriftum conuerfi prodiit Tiguri 1546. 4.
litteris hebraicis,

Alia interpretatio litteris itidem hebraicis excufa Pragae, 4. fine anni mentione: tum
Amflel. 1661. cum commentario.

Georgii Iolfii, Pafloris Grimmenfis, verfio charactere etiam germanico expreffa Vr-
fellis 1577. 4. [Magdeburgi r$61. 4. vid. Wolf. III. pag. 388.] Francof. 1613. tantummodo
compendium Gorionidis exhibet, quod a Munflero et Lepufculo editum retuli,

[Dialedo iudaeo-germanica prodiit Francof. ad M. 1692. 8. et 1708. 8. cum expofi.
tione locorum quorumdam breui. vid. J7/o/f. 1. pag. 519. et Ill. pag. 588. — Compendium
hebraeo-german. per feminam iudaicam ow filiam. Mofis R. Mendel. Cracou. 1670, 4.
vid. ΠΟΙ 1, pag. 520. αν

De verfione hebraica Iofephi, quam in bibl. Vaticana MStam haberi teflatus efl Baro-
nius, dixi fupra nota b. [quam adieci Oberthürianae narrationi] Quod vero in Siphte Ie.
Íchinim pag. 66. legas Flauii Iofephi antiquitates bellumque iudaicum hebraice conuerfa ex-
flare, fed tantum Msta: hoc in Actis Erud. anni 1690. pag. 302. non alio argumento niti
creditur, quam quod R. Azarias in Meor Enaiim Iofephi teflimoniis plus fimplici vice eft
vfus, qui tamen vt Jatinae linguae non imperitus fuit, latinam Iofephi verfionem euoluere

potuit. [U]
IL .24/ii Iofephi, qui Graece feripferunt.

Yofephus, Alexandrinae ecclefiae archidiaconus, cuius oratio breuis panegyrica ad
Synodum CPol. in qua vicarium Michaelis patriarchae geflit habita a. Chr. 869. exftat tom,
VIII. Concil. pag. 114. 2

lofephus, Arimathaeus, fub cuius nomine confictae iam pridem epiflolae, de quibus
"Tho. Ittigius in exerc. de patribus apoftolicis pag. 24 fq.

Iofephus Bryennius circa a. 1400. clarus. De cuius fcriptis aduerfus latinos, aliisque
multa Allatius, de libris ecclefiaflicis graecorum pag. 136. 143. 237 fq. 311. 339 fqq. et in aliis
fuis operibus. Vide vtramque partem, fiue potius adpendicem vtramque hifl. litterariae
eruditilini Cauei. [vid. Fabric. B. Gr. vol. X. pag. 525. et alibi: Saxii Onom. II. pag. 394.]

Iofephi, Cretenfis, florilegium fiue hortum fententiarum MS. poffidet bibliotheca pu-
blica Auguftae Vindelicorum. — Vide Reiferi catalogum pag. 40.
Iofephus, CPolitanus patriarcha, latinis cedere coactus et in Florentino Concilio a. 1439.

mortuus, Vide J/'arthoni adpendicem ad Cauei hifl. litterariam a. 1416. vbi fcripta cius re-
cenfentur,

H 2 xt [Jofephus

1) Sub titulo: Zforim bei iudaici ex lofe- plhou. E^ vero tantummodo poftrema pars quam
Pho Hebrato, quem ludae lodie vocant Jofe- —Müuafterus in edit. Bafil, 1541. omiferat. Hari.

6c Lib.IV.c ΚΠ]. ἸΟΒΕΡΗ͂Ι VARII QVI GRAECE SCRIPS. Ψ ΝΠ». 355 Pass

[Jofephur, f. Iofaphatur Cucuzeler. — Allatius de libr. ecclef. gr. p. 99 fq. — Iofzphus
JDJiaconus. Fabr, vol. X. B. Gr. pag. 134-]

Iofephus Genefius ad Confltantinum: Porphyrogennetum medio faeculi decimi graece
fcripfit vitas Imperatorum Byzantinorum, Leonis Armenii, Mich. Balbi, "Theophili, Mi-
chaelis fiii, Michaelis Theophili filii et Bafilii Macedonis. Codex graecus MS. feraatur
Lipfiae in bibl. Paulina, cuius editionem moliti praeclari viri Io. Andreas Bofius et Chriflia-
nus Wagnerus, ambo Lipfienfes, eruditiffimi ambo et vita longiore digniffimi. — Vide Ca-
veum parte fecunda hift. litterariae. — [Editus eft liber cum verfione et notis Steph. Bergleri.
: Venet. 1733. fol. vid. quae fcripfi in Introd. in hifl. L. Gr. II. part. I. pag. 476 fq. Fabr. B. Gr.
' VI. pag. 620. εἴς. Harí.]

Iofephi, hymnographi, qui faeculo IX. floruit, et fub Ignatio, patriarcha CPolitano,
Ícevophylax fuit, Mariale, e graecis MSS. collectum, latine redditum et notis illuflratum ab
Hippolyto Marraccio, lucem vidit Romae 1662. 8.

Iofephus, hypomneflici auctor, lofepho, Tiberienfi, de quo infra, iunior, circa a.

Chr. 420. claruit, vt parte fecunda hifloriae litterariae varijs argumentis colligit Caueur, qui

' de hoc fcriptore agit diligentiffime, et parte I. ad a. Chr. 668. refert, Theodorum Cantua-
rienfem [16] iam tum illo libro bibliothecam fuam inflruxiffe. Opus ipfum hactenus ine-

ditum et in quinque libros diuifum, varias res facras tractat et dubia circa facras litteras re-

foluit. Plurima e Flauio lofepho repetit, vsque adeo, vt lofephi nomen inde fcriptori

haefiffe idem Caueus fufpicetur. ^ Ex codice MS. Cantabrigienfi apographum huius libri

habuit "Tho. Galeus, qui ex illo quaedam affert in notis ad lamblichum de Myfleriis Aegy-

priorum pag.2is. Citatur etiam a Patricio lunio in notis ad epifl. Clementis Romani, ab

If. Voffio conrra Rich. Simonem, a Cangio, Seldeno, Cotelerio, denique a Godfrido |

Oleario in acutis ad Matthaeum obferuationibus, [Sed vid. Fabrir. B. Gr. cap. 4x. libri V.
tom, X. p. 109. tum ?n calce vol. II. codicis pfeudo-epigraphi V. T. vbi Hypomneflicon etc.
cum verfione ac notis edidit, Har/.]

.. lofephus, Methonenfis epifcopus, latinis fauens, claruit circa a. Chr. 1440. et apolo-
giam fcripfit pro fynodo Florentina aduerfus Marcum Ephefinum. Exflat ad calcem íyno-
di Florentinae Rom. 1557. 4. et tom. XIII- Concil. pag. 677. graece et lat.

lofephi Metropolitae Gani epifiola, qua Ioannem Calecam, patriarcham, accufat apud
Annam, imperatricem a. Chr. 1546. habetur MSta in bibl. Vindobonenfi.

Iofephi Rhacendytae epitome rhetorices MSta exflat in eadem bibl. Vindobonenfi,

Iofephus Studita, "Theodori frater, "Theffalonicenfis archiepifc. et, quod imaginum
cauffa exfilzum fubiiffet, Confz/Jor dictus, circa a. Chr. 809. — Fius oratio in exaltationem
crucis apud Gretferum tom. ll. de cruce pag. 1200. Epiftola ad Simeonem monachum apud
Jaron. ad a. Chr. 808. nr. 22. [adde infra, vol. X. pag. 134.]

[Joféphus, "Theffil. archiepifcopus, κανόνων ποιητής. vid. Fabric. B. Gr. V. cap. 32.

vol. 1X. pag. 91. 92. 93. 129. vol. X. pag. 134. etc. Har. ]
Jofephus, "liberienfis, ex ludaeo Chriflianus, laudatus Epiphanio haerefi XXX. nr.
4 Íq. qui ab eo hofpitio exceptum fe tcílatur. Hunc 1f. Voffius exiftimauit effe auctorem
Hypomne-

Vol. ΠῚ. p.253 P254 SCRIPT. DE REBVS IVDAEORVM Lib. IF. c. V III. δι

Hypomneflici; de quo antea dixi, fed refragante, vt iam notatum a me eft, dodiiffimo
Caueo.

Denique in Iohannis Nicaeni epiftola de feflo. die natali apud Combefifium in hiftoria
Monothelitarum pag. 302. memoratur Iulius, romanus epifcopus, reperiffe σύγγρωμμά τι
ἸἸωσήπε T8 χρονογρώῷε συγγρωφιϑὲν παρ᾿ «or8, in quo fcriptum fuerit, quod menfe
feptimo in folennitate tabernaculorum ac die expiationis apparuerit dei angelus facerdosque
mutus manferit, vsque dum Elizabet, eius vxor, in fenectute concepit.

d IV. Scriptores quidam veteres deperditi de rebur Iudacorum.

"Alexander , Polyhiffor, ἐν τῇ περὶ Ἰοδαίων συντάξει. Eufeb. IX. 17. praeparat. Euan-

gelicae. Eadem eft ἡ ᾿Αλεξανόρε τῷ Πολυΐξορος γραφὴ pag. 426. vbi miror eruditum in-

|" ferpretem, qui vertit: /7/gue haec omnia ex Zilexandri, Polyhiflorir, Annalibur. Μιὰς et
Pag. 454. [fupra in vol. I. pag. 829.]

"ntonius Iulianus, Minucius Felix cap. 33. nr. 5. Stripta eorum velege , vel fi Roma-
nis magir gaudes, vt iranfeamur veteres, Βα lofephi vel Zintonini luliani de Iudaeis
yequire.

Zfpion Pliflonitet, de quo fupra hoc.capite not. ad notit. Iofeph. libr. de antiquit.
gent. iud.

"Apolloniur Molo. Ynfra in Πεῖο.

"riflaeus ἐν τῷ περὶ ᾿Ιϑδαίων. Eufcb. YX. 25. praeparat. Idem cuius βιβλίον περὶ τῆς
ἑρμηνείας τῷ τῶν [εδαίων vous laudat cap. 38. et quod etiamnum habemus, vt dixi lib. IIT.
[cap. 13. vol. II. pag. 660 fq.]

Zirtabanus ἐν τοῖς Ιεδαϊκοῖς. Kuftb. IX. 18. praeparat. et 23 et 27.

Ἔ [Cuftor , chorographus, adtigit res iudaicas. lofeph. tom. HI. edit. Hauerc. 455. 475.
Harl.]
Cieodemwr Ma'chus, | Vide Iofephum pag. 24.

Eupolemus dy τιν; περὶ τῆς Ἡλίξ προφητείας. Idem IX. 30.

Exerhiel ὁ τῶν ᾿Ιεδαϊκμῶν τρωγῳθιῶν ποιητὴς» de quo vide, ἢ ἰασδέν quae dixi lib. IT.
cap. 19. [vol.ll. pag. 505 fq.] '

Hecataeus καὶ βιβλίον ἔγοωψψε περὶ ἡμῶν inquit Iofephus Iudaeus I. contra Apion.
pag. 1o5o. [vid. Pridraux hift. V. T. pag. 685. 686. 687. -Heum. — Zernii Eclogae Hecat.

' Abderitae. Alton. 1730. 8. αν].

Infur, '"Tiberienfis, Pifti Nobilis filius, Flauii Iofephi aequalis, feripfit περὶ Ἰεδαίων
βασιλέων τῶν ἐν τοῖς sépuoiw a Moyfe vsque ad Agrippam, regem vltimum. Laert. II. 41.
"Vide Phot. od. XXXIII, qui chronicon adpellat. Etiam feparatim, vt videtur, fcripfit Ze
bello Iudaico. Steph. in Τιβεριάς. Yofephus pag. 1oco. vbi ait, hunc luflum fere caufam
euerfae reip. indaicae cum fr.tre luo fuiffe, neque eius hifloriam mereri fidem. — Conf. 77of- -

fiim M. 8. de Hifl. Graec. (Fabric. B. Gr. νοὶ]. IX. pag. 385.]
H 3 Aio,

»

63 Lib.IV.c. VIII. SCRIPTORES A IOSEPHO CITATI

Vol. TIT. p. 254 255

Melo, ὃ τὴν συσκευὴν τὴν κατοὶ Ιδδαίων γράψας μήλων. — Apud Eufrb. 1X. το. prae-
parat. fed legendum Μόλων, vt intelligatur Apollonius Molo, de quo lofephus. ldque
miror Vigero, erudito Eufebii interpreti, non fuboluiffe,

Philo, poeta, £v τῷ πρώτῳ περὶ τὸ Ἱεροσόλυμα. Euftb. YX. 20. de praeparat. Liber

decimus quartus eiusdem operis citatur cap. 24. Ex eodem opere proferuntur nonnulla

cap. 37.

Theodotus , Phoenicius poeta, ἐν τῷ περὶ Iedesov. -Eufzb. YX. 22. Praeparat.

hoc lib. 11. cap. 19. (vol. lI. pag. 324.]

Dixi de

De' Arif'obulo, Cleartho, Demetrio Democrito, | Herennio Philone, Nicarcho, Am-

monii f. et Teucro, Cyziceno, alibi. [iP]

[Adde Trogum, quem luflinus in compendium contraxit.

Huc quoque pertinent,

qui de Herode fcripferunt, vt Pro/emaeus Mendefius. vid. infra cap. de Ptolemaeo, $. XV.

in catalogo variorum Ptolemaeorum. Jeum.]

V. Index Scriptorum a Iofspho citatorum,

ad paginas editionis

Hauercatnip. ")

Zeufilaus, pag.18.a. Argiuus 439. b. *)

Jgatharchides 457. b. — — Cnidius 585. a.
451. b.

—e— ἐν τοὺς διαδόχων πράξεσι 585. a.

A Alexander , Polyhiflor, 44. a.

Znaxagorar 482. Ὁ. Clazomenius 493. b.

ZIndrtas 412. b.

ZIntiozhur de Siculis 439. b.

«dpion, grammaticus, 468. b. 469. b. 470. b.

495. b. etc,

Apionis Αἰγυπτιακοὶ feu rerum aegy-

ptiacarum tertius, 469. b.

"pollodorss 475.b.

Apollonius Molon vel Molo, 475. b. 480. b.
492. b. 495. b.

— Molonis fil. 475. b. 480. b.

"4: golicon feu Argolicorum fcriptores, 439. b.

ddriphanes vid. Zriffophaues.

“για 593. a. 472. b.

JAriffophanes, rectius forfan Zfriphanes, (hi-
floricus)) 458. b. [Male, inquit Fabri-

—

$54 Fabricius comfeceret hunc ad pagimas editt.
Geneuenf. et Lipfienf. Ego vero fíubftitui eum,
quem Hauercampius vol. IL. fuae editionis fub-

cius, Zfrifophanes apud Eufzbium YX,
42. praeparat.]

«friffoitler 454.b. — eius Rhetorica, 454. b.fq.

Afinius 697. a.

Berofus 28. a. 331. b. 349. b. 450. b.

— Chaldaeus, 18. a. 449. b. fq. rerum
chaldaicarum auctor, 18. a. 513. a, —
in tertio hiflor. chaldaicae libro, $36. a.
—- in tertio Chaldaicorum libro, 45r. b.

Cadmus, Milefius, 439. b.

Callias 439. b.

Caflor, chorographus, res iudaicas adtigit,
455. δ. 475. b.

Chaercinon, eiusque hiftoria aegy ptiaca, 465. b.

Chorrilus , poeta, 453. b. fq.

Clearchur, Ariflotelis difcipulus, libro pri-
mo de fomno 453. b. fq.

Cleodeniur, vid. Malchus.

Conon, hiftoricus, 458. b. [Male Comos
apud. Eufeb. pag. 458. praeparat. ait
Fabric.]

Deuetriur,

iunxit, paginis fuae editionis adtommodatum,
Harl.

0) à tomum denotat primum, 5 fccundum.

SCRIPTORES A IOSEPHO CITATI Lib.]P.c.VIII. 63

Deneiriur, Phalereus, regiis bibliothecis
praefectus, 585. a. 595. a. fq. 458. b.
412. b.

Diagoras Meliur, 493. b.

Diotler in fecundo rerum Perficarum , 558. a.

Diur, hiftoricus, eiusque hi(loria .Phoeni-
cum, 435.a. 448. b.

JDraconir Leges 440. b.

Epophroditur 59. b. 468.b. 495.b.

Epherur, hifloricus, 18. a. 439. b. 444. b.

Euemerus 458. b.

XEupolemus. 458. b.

Hecafaeur 18. ὃ. 456. b. fq. 472. b.

— Abderita, 588. a. 455. b. -

— eius liber de Iudaeis, 455. b. fq. 458. b.

JHellanictus 18.2. 4359. b.

Hermippus in primo de Pythagora libro,

| 453. b.

Hermogenes. 453. b.

Herodir commentarii 756. a.

Herodofur 436. a. 449.2. 439. b. 444. b.
453.b. 480. b. in fecundo hift. libro,
512. à,

Hefiodus 18. a. 439. b.

Hefiiaeus 18. a. 19. a.

Hieronymi, Aegyptii, antiquitates Phoeniciae
z6.-a. 18. a.

— liber χερὶ διαδόχων. feu de fucceffori-
bus Alexandri 458. b.

Homerus 311. a. 439. b. 469.b. 481. b. 492.b.

dufjur, ludaeus; hiloria belli iudaici 5. b.
31. b. fq. et alibi.

T. Liuiuw: 680. a.

Lyfmachus 466. b. 470. b. 480. b. 490. b.

JMMam.tho 18.2. 446.b. 44T.b.Íq. 459.b.
464. b. 465. b. 468. b. 469. b.
Αἰγυπτιακοὶ. 444. b.

Megaflhenes ἴθ quarto rerum — índicarum,
538.a. 491. 8.

JWenandri "T yriorum Annales, feu ἤζεπαπ-
der, Ephelius, [ὁ μεταφράσας ἀπὸ
τῶν Φοινίκων διωλέκτε το Τυρίων ἀφ-
χϑα εἰς τὴν Ἑλληνεκὴν φωνήν» p- 267.

—

edit. Lipfienf.] 454. ἃ. 458. ἃ. 506. à
448. b. [vbi vid. Spanlieim, et vbi, aut
in edit. Lipf. pag. 1042. leguntur haee:
ψέγραφε δὲ Bros τοὺς ἐφ᾽ ἑκάςε βασι-
λέως προΐξεις παροὶ τοῖς Ἕλλησιν καὶ
Βαρββόροις γενομένας ἐκ τῶν παρ᾽ ἐκεῖ-
vois. ἐπγχωρίων γραμμοίτων σπδ σας
τὴν ἱτορίων aen.)

Mencdemur, philofophus, $94. a.

AMeffala 421. a.

JWnafeas , Damafcenus, τό. ἃ. 458. b.

Jolon 469. b. vid. Zfpollonius.

JMochus | 18. a.

Nicolaus, Damafcenus, 16. 8, 18. 8, $97. à
658. 1. 668.a. 683. ἃ. 689. a. 693.2.
$13. a; 816. a.' 857. a.

— — in quarto hifloriarum libro, 29. a.
375. a. 375. b. :

Pheretydes , Syrus, 439. b.

Püiliflur: 439. b.

Philo, fenior, 458. b.

Philoflephauus à 'Tawrixoc, 668. 2-

Philofirati Indorum et Phoenicum hiftoriae,
feu Philoflratus in Indicis et Phoeniciis,
538. a. — in Hifloriis, 451. b.

Polybius 475. Ὁ. — Megalopolites feu Me-
gapolitanus 598. a. 621. a.

Polycrater. 459. b.

Pofidonius 475. b.

Protagoras 493. b.

Pythagoras 439. b. 455. b. 482. b.

Scriptores incerti, 667. a.

Sibylla 19. a.

Socrates. 493. b.

Stoici 482. E

Strabo, Cappadox, 66a. a. 666. ἃ. 668. «.
686.a. 689.a. 693- ἃ. 694.a. 697.2.
741. ἃ. 475. b.

Thales 439. b. E

Theodefies , poeta trapicus, 595. 8.

Theodotar- 458. b.

Theophilus 458. b.

Theophroffus περὶ νόμων» 453: b»

Ttopom-

ός Lib. IV. «e. V I1I. 1X. EPICTETI VITA

Theopompus 595. a. 459. b. non eft auctor — Timagener. 475. b.

TeizroNi rix Τριπολιτικόν. Tripolitici auctor, 459. b.
Thurgdider 439. Ὁ. 444. b. Zopyrios 458. b.
Timatws 439. b. 459. b.

CATPVT IX
DE EPICTETO, PHILOSOPHO.

f. Epifteti aetas et vita, 11. Num aliquid fcripferit, et de Enchiridio , quod ex eius di&tis fcriptis
con[iguauit Zrrianus. 1II— VL. Enchiridii codices MSS. et editiones. VIL. Zfrabica editio
«ula. VWIIL Zeríiones. IX. Editiones promif/Jae. X. Di&a Epifieti, quae in. Zirriani IF.
libris e in. Enchiridio uon leguntur.

[Cum Supplementis G. C. Harles.]

ΓΕ A- EM ΟΝ E. N D Δ:

Es vita et philofophandi ratio, praeter Fabricium, eft etiam ab aliis, iisque bene mul.
tis, expofita.

Vt Suidam voc. Ἐπίκτητος. tom. II. pag. 817. (vbi Küfleri notas conferes,) et Eudo-
ciam pag. 172. aliosque paffim poftea citatos praetermittam, hic memorandi veniunt

Paullus "Antonius, (poftea theologus Halenfis,) in diff. praef. M. 10. Dawide Schuwert-
stro, idea philofophiae Epiéteticae, Epicteti Enchiridio delineata. Lipfiae 168r. 4.

Epi&leti vita ex variis depromta, et Zfngeli Politiani defenfio pro Epicleto: praemiífa
Epicleti enchiridio, Delphis, 1723. 8.

Giles Boileau Vie d' Epictete et fa Philofophie. II. Edit. revue et augmentée, à Paris.
1651. 12. et praefixa Ze/legardii Caracteres d'Epictete. 1799. 12: vid. infra in catal. ediiio-
aum ac verfionum.

The Life and Philofophy of Epidetus, with the Emblem of humane Life by Cebes,
rendred into Englifh by /on Dauier. London by 'T. R. 1670. 13. — german. verfa et prae-
fixa verfioni Epicteti germanicae, Lipfiae et Goerlitz. 1747. 8.

Dichael Roffal disquifitio de Epicteto, philofopho floico, qua probatur, eum non
fviffe Chriflianum. ^ Acceffit eiusdem oratio de praeflantia graecae linguae, Groeningae
1108. 8. conf. Acta erudit. Suppl. tom. IV. pag. 300 fq. :

Dan. Müller progr. de Epicteti Chriflianismo, Chemnicii 1724. 4.

Vitam et placita curate copiofeque perfequitur M. Chriffoph. Zug. Heunann. in dif.
de philofophia Epicteti , refpondente loaxxE ADAMo sCulgx&Cklo. (ἢ. e. 1703.) lenae, 4.

Tillcttont. hift. des Emper. I. pag. 270. '

Jac. Brucker. in. hifloria crit. philofophiae vol. IT. pag. 568—574. et in adpendice (iue
vol. VI. pag. 391. vt Stanleium aliosque hifloriae philofophiae conditores praetermittam,

ZG.

Vol. II. p. 257

EPICTETI AETAS ET VITA

Πρ ΙΧ. 65

I. G. Chaufrpi? Diclion. hift. et crit. h. v. tom. II. — 7. F. JMieg über Epidets Cha-
racler und Denkungs- Art, in Pfálzifchen Mufeum tom. I. fafc. 4.

Hos adeat, qui plura de Epicteto eiusque philofophia fcire cupiat. adde infra in catal.

editionum et verfionum, in fine. Hari.]

I EPICTETVS, Hierapolitanus, Phryx, Epaphroditi ^), qui libertus et cubicu-

larius Neronis, imperatoris, fuit, feruus *).

8) Suidas: ᾿Ἐπίκτητος Ἱεραπόλεως τῆς Φρυγίχε
QuXoreQos, ὄχλος δὲ Ἐπαφροδίτα τῶν σωματοῷφυλά-
way τῷ βασιλέως Νήρωνος. Neronis libertus voca-
tur ille Epaphroditus apud Tacitum lib. XV.
«ap. 55. Annal. et apud Arrianum in Epicteteis lib.I.
cap.r. Mentio eiusdem lib. I. cap. 19 et 26. Ne-
que alius videtur, cui Flauius Iofephus libros fuos
inícripfit, vt fentit etiam 7Y/lemontius in hiftoria
imperatorum tom. Il. pag. 471. [vid. Car. Dau-
buz part. ILL. lib. I. pro teftimonio l'l. Iofephi de
Ll. Chr. Zud/ou. et Spanhem. ad Iofephi vitam,
"tom. II. pag. 39. edit. Hauercamp. qui tamen ad
Yof. contra Apionem I. init. pag. 457. non intelli-
- git Epaphroditum illum, fed alium, Traiani, (vt
inquit Grotius ad Lucam cap. L v. 3.) libertum ac
procuratorem. ZarL] At enim, quod Zbraha-
sno Berkelio praefat. in Epi&etum et Guil. Salde-
πὸ in Otiis theolog. pag. 4j. in mentem venit,
"eumdem Epaphroditum celebrari a Paulo Apofto-
"lo, procul eft a veritate repulfum. Quomodo
enim minifter imperatoris ethnici, isque, vt va-
riis argumentis conftat, ambitiofus, adulator, cru-
delis, timidus, effet vel effe poffet Apoftolus Phi-
lippenfium, .Pauli frater, συνεργὸς), συςρατιώτης,
λαταργὸς τῆς χρείας αὐτῷ et dilectus σύνδελος, qui
fe a Paulo ad FPhilippenfes euangelii caufa mitti
pateretur Philipp. Il. 25. et Coloff. 1.7. Non
magis exploratum eft, quod fenteritiae illi fuper-
fruitur, Epictetum ex Pauli ore frequenter pe-
pendiffe, animumque eius δορί δὶ ef matutino
Chrifliange religionis rore quodammodo fuiffe
adjperjum. Nihil fane Epicteti fertur, quod non
a Stoico philofopho proficifci potuerit, nonnulla,
quae haud potuere proficifci a Chriftiano: vt de
"Chriftianismo eius vel ad Chriftianismum propen-
fione vaniffima fit fufpicio, licet S. Auguftinus,
Epiéteti virtute captus optauerit, eum inter aeter-
nae vitae confortes effe adfcitum. | [Gui/. Cauens
in Chrift. primit. L pag. 64. Ca/p. Barth. Aduerf.
ἘΠῚ. το. (quem Ao//ai l. c. pag. 5 fqq. copiofe re-
futauit)) 10, Goit/. Heineccius iu disp. de philo-
F^ol. Κ΄.

Hic, fracto (heri fui iuffu) crure *), claudus,

quum

fophis Semichriftianis, Halae 1714. 4. δ. XV. pag.
32 4. arbitrantur, Epictetum e Chriftianorum
potius confuetudine, quam in Zenonis porticu
profeciffe, aut, vt Heineccius, quamquam Epi-
é&tetum nominare Chriftianum non eudet, noftrum
tamen Fabricium refutaturus ex locis, quae addu-
cit, colligit, ilum, incredibili Chriftianorum ae-
mulatione incenfum, decreta atque inflituta illo-
rum curiofius inueftigaffe. — At enim Epictetus,
quamuis multa praeclare docuiffet, et faepe dis-
cefliffet a placitis Stoae, vitamque cgiffet fobriam
fuisque praeceptis aptam: immifcuit tamen haud
pauca, quae a puriore Chriftianotum doctrina εἴν

"fent aliena, aut infirmo niterentür talo. conf, prae-

ter Roffali et Heumanni disquiff. laudatas, Ludo.
Chriftiani Crellii 11. diff. in quibus τὼ τῷ Ἐπιχτής-
vs ὑπέρσοφα καὶ ἄσοφα, et in priore quidem disp.
Lipfiae 711. habita, in iis, quae ad deum perti-
nent; in pofteriore autem, 1716. ventilata, circa
hominis officia erga fe, quod ad enimum pertinet
excolendum, dilucide. commonftrat. Brucker. in
hift. etc. I. p. 574. et in diff. de Stoicis, fubdolis
Chrifianorum imitatoribus, in. Tempe heluet.
tom. III. fect. o. pag. 260. cenfet quidem Epicte-
tum neque Chriftianum fuiffe, neque Semichriftia-
num;-quae vero clegantius fonarent, ea eífe ex
fubdola Chriftianorum imitatione profecta: quod
equidem vix crediderim. /mrL] Nefcio etiam,
vnde hauferit Lud. Morerius, quod £papfhrodi-
ium, Epi&eti dominum, adfirmat fuille praefe-
€tum praetorianorum militum, (Capitaine des Gar-
des des Neron.) Nihil eiusmodi tradit Suidas,
qui ait fuiffe τῶν σωμιατοφυλώηων Neronis, ex cu-
biculariis aliquem, non ἔπαρχον; eumdem nem.
pe Epaphroditum, qui Neroni a libellis fuit, eum-
que in adipifcenda morte adiuuit, et ideo a Do-
mitiano eft interfeCtus, tefte Suetonio Neron. cap.
49. et Domit. cap.14. P/jnio Panegyr. cap. 53. Xi-
ghilino pag. 766.

b) Notum diflichon, quod Epicteto ipfi aucto-
ri tribuit Ge//ius lib. 11, cap. 18, A£Aes Ἔπέιτητος

I γεν μὴν

.66 Lib. IV. c. IX.

EPICTETI AETAS ET VITA

Vol. MI. p. 257 P 258

quum fortiter illud tuliffet 4). ΠΡῚ philofophiae a domino fuo datus *), omnem vitam in pas.
pertate duxit, ita, vt eius cafa fiue domuncula Romae nullis vmquam clauflris eguerit, va-
cua rebus omnibus, leclum praeter et culcitam, quibus indormiret f). Philofophus Stoi-
corum vel maximus 9) ac propter integritatem vitae, alienam a fuco et arrogantia ^), fapien-

tiamque fingularem paucis comparandus.

Magnam aetatis partem folus fine feruo exegit;

fero tandem muliercula nutrice *) adfcita, puero, quem ab amico quodam fuo propter ino-
P ((q

ψενοκην καὶ σὼμ᾽ ἀνάπηρος, καὶ πενίην ρος, καὶ Qi
λος ἀθανάτοις. Ηος Epiteti effe negant Salmefius
ad Simplic. et interpres Gellii, Antonius Thyfius:
citra caufam quidem, meo iudicio; nam particu-
lam pofteriorem capitis Gelliani ab aliquo fciolo
adtextam haud effe, locuples auctor eft Macro-
bius, qui illam vna cum praecedentibus ex Gellio
defcripfit, et verfus duos itidem Epicleti auctoris
nomine exhibuit lib. I. Saturnal. cap. 11. lidem
verficuli adferuntur etiam a Ioanne Chryfoftomo.
Ceterum in Anthologia Maximi Planudis lib. III.
pag. 427. [et in cod. Bernenfi, tefte Sinnero in
catalog. codd. pag. :73.] idem diftichon perperam
refertur ad Leonidem, poetam, Epicteto antiquio-
rem, vt eidem Salmafio obíeruatum. Ex variis
ilius metaphrafibus latinis vnam adfcribam hanc
Jacobi Tollii cap. 25. fortuitorum pag. 220.

Natus Eyi&elus claudo cum corpore feruus,,
Iro pauperior diis in. amore fui,

[Gotzl. Il/ernsdorf. ita vertit in nota msta:

Sefuus Eyillelus fueram, quoque corpore claudus.
Irus pauperie, iunBus amore diis.

Heumann. vero in disp. pag. 7.
Seruus eram ,. claudus quoque corpore, pauperie
alter
Irus, at hatc inter diues amore deám.]

Verba poftrema eleganter illuftrat et cum Pf. XL.
vlt. confert in fua Epicteti editione Mericus Ca-
faubonus.

c) Celfus apud Origenem lib. VIT. pag. 368. et
Cac/arius dialogo 4. licet a teneris claudicaffe
Epictetum tradat et Simplicius ad Enchirid. p. 102.
et ex defluxione pedum debilitatum refert Suidas.
Nonnus vero hift, 13. ad Nazianzeni inuectiuas in
Iul:anum adfirmat, Epicteti crus, a tyranno quo-
dam vinculis atque catenis conftrictum, claudicafle.
Porro claudicantis σκέλας Epictetei mentio non vno
inloco, vt apud Simplicium pag. 128. Nazianze-
mum) [epigr. in Muratori? anecd. graecis, Patau.
1709. 4. pag. 180. ibique Muratorii not.] epift. 64.

piam

ad Philagriums et orat. in Iulianum pag. 37. edit.
Montacutii.

d) Celfus apud Origenem lib. VII. pag. 386.
Ἐπίκτητος TE δεσπότα φρεβλέντος αὐτῷ τὸ σκέλον,
ὑπορμιαδιῶν ἀνεκπλήκτως ἔλεγε, κατάσσας. Καὶ
xarüfayros, ἀκ ἔλεγον, ὅτι κατάξει; Epiffetus, cum
herus torqueret crus, [ubridens imperterrite,
perfringes inquit. Cumque ille fregi/et, nonne
praedicebam , inquit , quod perfringes.

£) Idem Origenes lib. ILI. pag. 144.

f) Simplicius pag. 102.

£) Elogium petitim ex Ge//io lib. Y. cap. 4-
Quamquam Epiétetum Cynicum vocat Erasmus in
Apophthegmatis pag. 950. fortaffe, quod familia-
ris ei fuerit Demonax Cynicus, vt teflatur Lucia-
fius tom. I. pag. 858. qui huius refponfum Epicte-
to coelibi, illum: ad vxorem ducendam hortanti,
redditum refert in Demonacte tom. I. pag. 870-
vel quod Cynici et Stoici in pluribus congruerent,
quorum haerefes tunica tantum diftare dixit /uue-
nalis XIII. 122. vel quod Epictetus quaedam dice-
ret interdum apertius et κυνικώτερον, vt eft apud
Gellium lib. XVII. cap. 19. et quod Diogenem ac
Demetrium, Cynicos, valde probaret, quorum di-
δῖα plus fimplici vice laudauit. [conf. Pope- Blount
cenfur,. pag. 123 — 125.]

ἢ) loannes Francifcus Buddeus dialogo de mo-
ribus philofophorum, lenaec am. 1695. 12. edito,
in quo nullis facile parcit, pag. 103, fatetur, fi
quis vnquanr philofophus fuit, cuius accurate cum
doctrina et verbis vita moresque confpirarunt,
Epictertum hanc promereri laudem, ceite prope
ab ifta gloria, quae fumma vtique eft et excellens,
eum abfuiffe plane iudicat atque contendit. Vide
et Mottani //ayeri diff. de libertate tom, II. Opp.
pag- 348. vbi inter alia teftatur, Carolum Borro-
maeum nullius magis libri le&ione captum , quauz
differtationum Epicteti.

i) Simplicius yag. 172. Καὶ ὁ ϑαυμαςὸς kres
Ἐπίκτητος μόνος τὸν πολὺν χρόνον δικτελέσας» ὀψέ
ποτε γυνρίέπκος προσελάβετο ποεθίκ τροφὸν, ὅπερ ἐκτίϑε-

σϑα

Μοὶ. IIY. p. 258 259 EPICTETI AETÀS ET VITA Lib. 777. c. TX. 61

pam exponendum, ipfe fufceptum educauit. Sub Domitiano circa a. Chr, 98. pulfis Ro-
maet Italia per SCtum *) philofophis, deceffit Nicopolin ^), ibique fub "Traiano, (cuius men-
tío lib. IV. cap. 5.) durante bello aduerfus [I] Getas fiue Dacos (lib. II. cap. 22.) et pace
. deinde compofita, quam Imperatori gratulatur lib. III. cap. 13 et 22. illas differtationes habuit,

.quas in litteras deinde, ipfo defuncto, retulit Arrianus "), teflatus, tantam fuiffe dictis eius
vim, tantam efficaciam , vt auditores fuos, quocunque vellet, permoueret "): quamobrem
homines, qui illis non adficiuntur, Simplicio vifi funt vix ac ne vix quidem apud inferos
corrigi poffe et emendari 5). — Origenis certe iudicio, ipfum Platonem antecelluit Epicte.
tus 7), cuius fimplex et ponderofum dicendi genus non tantum doctos ducit mouetque,
fed et indoclos. — Galenum quoque reliquis philofophandi rationibus vniuerfis Epicteteam
praetuliffe, difertius conflaret nobis, fiquidem aetatem tuliffet eius liber *) pro Epicteto ad
Fasorinum. Summa familiaritate fuiffe Hadriano, imperatori, a Spartiano *) traditur: quod
fi verum eft, nec de exiguo tempore, quo Hadrianus in Graeciam excurrit, intelligen-
dum, Romam iterum Nicopoli reuerfum effe oportuerit, non, vt videbatur viris incompas

rabilis doctrinae *), Nicopoli ad mortem vsque perfeueraffe.

$3aj μέλλον ὑπό τίνος τῶν αὐτῷ Φίλων διὸ πενίαν,
αὐτὸ; λαβὼν ἀνεϑρέψατο.

. ΑἹ Vide, quae notant viri do&i ad Suetonium
in Domitiano cap. 10.

ἢ Gellius lib. XV. cap. τι. et intellige Nicopo-
lin apud A&ium, conditam ab Augufto, imp. ho-
die Preueza fiue Friuijo.

m) Salmajíius ad Simplic. Et profeffo omnes
Epitteti fermones et. differtationes, quas fcripto
mandauit Arrianus, quaeque hodie exjiant, Ni-
copoli habitae Junt. Quod pluribus teftimoniis
ex ipfis illis -L Dies cmi po[ft probari, fi
quis in dubium hoc vocaret. [δὲ Je habitare cla-
γε dicit lib. II. cap. 6. Conf. lib. I. cap. 19 et
ἃς, et lib. IV. cap. τ. vbi refert vocem Nicopoli-
tarum. Romae fe tum non fuiffe, docet lib. I. cap.
10. [Cleric. hit, eccl. faec. IL. pag. 540. $. 1.
Heumn-j

s) Arrianus , praef. Epictetear. diff. ὠλλ᾽ ἐκᾶ-
y» icucey ob ἐντυγχώνόντες, ὅτι αὐτὸς, ὁπότε ἔλεγεν
λόγας τάτες, ἀνάγχη ἥν TETO πάσχαιν τὸν ἀκροώμενον
αὐτῶν, ὅπερ ix&vos αὐτὸν παϑᾶν ἠβέλετε.

0) Simplicius praefat. ad comment. in Enchirid.
Ko ὄτις ὑπὸ τέτων μὴ πάσχῃ τῶν λόγων, ὑπὸ μόνων
"ἂν τῶν ἐν Ze δικαςηρίων ὑπευϑυνϑόη. Dixi hac de
re in oratione de Eloquentia Epi&ieti, quam ha-
bui in gymnafio Hamburgenfi, quum Profeffionem
Publicam Eloquentiae et Philofophiae Moralis Deo
propitio aufpicarer 3. Cal Iul. A. C. 1699. [Excu-
fa legitur vol. VII. memoriarum Hamburg. p. 175.]

p) Origenes lib. VI. contra Celíum fub ini.

4) Galenus libro de ícriptis (uis tom. JV. Opp.

Oratorie etiam mmagis, quam

I2 vere
edit. Bafileenfis pag. 376. v. 43. memorat περὶ τῆς
doles διδασκαλίας πρὸς Φαβωρῖνον, ὑπὲρ Ἐπιχτήτα
πρὸς Φαβωρῖνον ἕν. Ab hoc Fauorino auditum Epi-
€tetum, docet nos Ge//íius, Fauorini auditor, lib.
XVII. cap. 19.

r) Spariianus in Adriano cap. τό,

5) Saíma/io ad Simpl. et E. Dodwelío de aeta-
te peripli Ponti Eux. pag. 116. [Heumannus in
disp. de Epicteto pag. 7 íq. negat, Epictetum ad
Marci Antonini tempora produxiífe vitam; negat
contra Gatackerum , adnott. ad M. Antonin. lib.
VIII. $. 51. pag. 306. illum iam fub Nerone magua
exiftimatione floruiffe: e contrario contendit, Epi-
€etum adhuc fub Hadriano philofophari perrexif-
fe, non imminuta nominis gloria: Salmafio ta-
men fubfcribit, illum Nicopoli Romam rediiffe
non videri: hinc dubitat, num Spartiano fides fit
habenda in vita Hadriani, hunc in fumma fami-
liaritate habuiffe Epictetum philofophum: praeci-
pue quum Caíaubonus animaduertat, effe codi-
cem, qui Épyceíumt legat. Spartiani narratio eo
tnagis Heumanno videtur dubia, quia Spartianus
tradat eodem loco, Fauorinum in deliciis fuiffe
Hadriano, et hunc tamen, fecundum Dionem Caf-
fium, conatum effe, Fauorinum atque alios tol-
lere. Hinc colloquium iftud, fiue, vt dicitur,
altercatio Hadriani Jdugufli et Epifteti philofo-
phi iure adnumeratur libellis commentitiis vide
fupra in vol. I. pag. 867. not. 6b. et Heumannum
in actis philofoph. vol. I. pag. 734 (qq. qui arbi-
tratur et acute docet, id opuiculum, ingenio Epi-
Gcti ineptum , a nullo antiquo commemorari au-

Gore,

6& ΠΟΙ ΙΧ, ἘΡΙΟΥΕΤῚ AETAS ET VITA Vol. TIL. p.259 260

vere fcriptum effe a "Themiftio ^ exiflimo, quod Epiceeto, (nifi. poft obitum fortaffis,)

plurimum tribuerint duo Antonini: neque adfentio Suidae *), adfirmanti, [f] Epictetum,

vivendo adtigiffe Marci Antonini imperium. — Nam vt faeculi ferme fpatium, inter Neronis

et Marci Antonini aetatem intercedens, praeteream, Marcus Iunium Ruflicum, Epicteti.

difcipulum , audiuit, ex cuius domo Epicteti commentarios vtendos fibi conceffos refcrt im
parte beneficii ".. — De vita Epicleti et morte quae commentatus fuerat Arrianus "), hodie
non exílant. Quanta ex(literit philofophi illius admiratio, coniecturam facies vel ex eo,
quod Lucianus *) aduerfus indoctum, 1nultos coementem libros, narrat, non defuiife, qui

&ore, et a monacho chriftiano, qui, Spartiano
auctore, fricbat, ab Hadriano philofophos fem-
per fuiffe quacftionibus agitatos, et Hadrianum
familiariter vfum Epicteto, effe confitum, Hinc
reiicit Thomafii füfpicionem , a Fabricio l. c. lau-
datam. Heumanni iudicium confirmat Drucker.
l. m. I. pag. 571 fq. Altercationem, quae incipit,
Quid erit nobis, fi cin&um /foluas εἰς. inferuit
Wolfius tom, II. Epicteti etc. pag. 231 fq. edit. €o-
lon. 1595. Altercationem , quae incipit, primum
efl, quid [ii mundus, ex Lindenbrogii editione
recudi fecerat I. A. Fabricius infra in vol, XIII.
pag 557 'qq. Z/tercatio "Jdriani ugufli .et
£pittici (fic;) eft in libro, infcripto: Bero/rs. Ba-
bylonicus de his, quae praece[[erunt. inundatio-
nem mundi. iem Mur[ilus de origine Turrhe-
morum, Cato in fragmentis. — — Corn. Ta-
&iti de origine ei [itu Germanorum opujc. C. C.
(Conr. Celtis) de fitu et moribus Germauorum.
1511. 4. Harl]

t) Themiflius Oratione V. ad Iouianum imp.
pag. 63. edit. Harduini ; Erw χαὶ οἱ πατέρες τὴς σῆς
βασιλείας τὰς προγόνες ταύτης τῆς τύχης, (Petau.
τέχνης») προᾶγον, τὸν Αρεον ἐκᾶνον ὃ Zefwsos, ὁ
Τιβέριος τὸν Θρασύλον, Τραϊανὸς ὁ μέγας Δίωνα τὸν
χρυσὲν τὴν γλῶτταν, τὸν Ἐπίκτητον TG δύο ᾿Αντωνί-
»». Sub Antonino Pio Epictetum etiam refert
Syucellus pag. 351.

4 Suidae fidem denegat Sa/miafius [not, ad
Simplic. pag. 2. 3. 4.] Kufterus et Gatackerus ad
Antonin, I. $. 7. et VIL. $. 31. 'Themiftio etiam /on-
fiis de fcriptoribus hift. philo£. pag. 243. ec Hen-
vicus Dodieellus pag. 88. et pag. 114. diff. de aeta-
te peripli Ponti Euxini in tom. I. Geographorum
minorum Io. Hudfonii: [atque ZZeumaan. in disp.
mem. pag. 9fq.] Scio, in diuerfa abire Menagium
in limine notarum ad Lacrtium, et Io. Harduinum
notis ad Themiftium ; fed quum neuter fatisfaciat
obicctionibus, per viros doctos motis, fas erit, ab
illorum fententia difcedere, praecipue quum Tlíc-

demortui

miftium fallere potuerit memoria, Suidas fortaffe
deceptus fit vel ex 'Themiflii loco, vel quod
animaduertiffet, in M. Antonini libris fubinde ad
dicta Epi&eti prouocari, vt lib. IV. cap. 41. lib.
ΧΙ. cap.34 et 36 et 37. 'Amibiguus fuper Suidae
fide haefit etiam Lipfius lib. 1. manuductionis ad
Philofophiam Stoicam diff. to. [adde Brucker.
hift. etc. I. pag. 572 fqq. Boileau Vie d'Epi&tete
pag. 28 fqq. et Chawfzpié Diction. νὸς. Epictete,
not. E. Hari] Ceterum perfpisue hallucinatus
eft, vir doctus Mcricus Cafaubonus , qui in fua M.
Antonini editione cxiftimauit, "Theofebium,.. de
quo agit Suidas in Ἐπίκτητος, non alium effe quam
M. Antoninum, imperatorem. Vt enim alia argur
menta, quae huic opponi opinioni poffunt, in
praefenti omittam, rem plane conficiunt excerpta
Photii ex vita Ifidori, fcripta a Daimafcio, pag. 551.
552. edit. Hoefchelii, ex qua Suidas integr. locum
depromfit, et ex qua conftat, fuiffe quendam phi-
lofophum 'TPheofebii. nomine Iüdori aequalem,
Marco autem Antonino longe iuniorem, et Plato-
nis praecipue fludiofum, quamquam Epictetea etiam
dogmata imbutum et prae fe ferentem.

v) JM.ntoninus hb. Ll. cap. 7. Παρὰ 'Pasiuz,
τὸ ἐντυχᾶν τοῖς. Ἐπικτητείοις ὑπομνήμασιν» ὧν οἴκοϑεν
μετέδωκεν. ^ Epicteti, vt iam defun&ü, meminit

praeter Zntoninum lib. VH. cap. το. etiam Ge//ius

lib. II. cap. 18. lib. XVII. cap. r9. quamuis vene-
randum jenem vocet lib. I. cap. 2. quod facit etiam
Lucianus, itidem de mortuo Epicteto agens iu lo-
co mox afferendo. :

19 Incertum, an fingulari opere, vt putat Hen-
ricus Dodwellus: an in differtationum Epicetea-
rum libris deperditis, de quibus dicetur paulo
poft. En Simplicii verba praefat. commentar, in
Enchirid. περὶ «ev 7X Bíx τὸ Ἐπιχτήτα χαὶ τῆς «Ur
τελευτῆς ᾿Αὐῥιανὸς γέγραφεν, ὃ τὰς Ἔπικτητα διωτρι-
βὰς ἐν πολυςίχοις διατάξας βιβλώοις. :

x) Lucianus tom !| pag. 3:6. xaj καϑ' ἡμᾶς
κὐτὰρ ἐγένετο τις καὶ ἔτι ἕξιν, οἶμαι» ὃς τὸν Ἐπικτή-

τ χα

dM

Vol. VII. p.260 P 561 EPICTETI ENCHIRIDION ΠΟ ΠΡ ΙΧ — 69

demortui Epicteti lucernam fictilem pretio tec mille drachmarum, fiwe trecentis fcutatis
fibi comparavit, perridicule fperans, quod ad illam lucubranti fibi, fapientia Epicteti per
fomnum [εἴς oblatura effet, futuro mox fimili admirandi illius fenis. [ΠΡ]

IL. Si Suidam indie: multa ab Fpicteto fcripta funt. Perinde, ni fallor, atque 4
Pythagora et Socrate. Nam et ex illorum dilfertationibus multa litteris confi ignauere difci-
puli: licet. ab ipfis Magiflris nulla fere fcripta fuiffe relicta editaque in vulgus, praeítan-
tiffimi quique auctores confentiant. Nihil quidem celebrius eft Euchiridio fiue manuali 9)
Epicteti, quo aphorismi praecipui doétrinae. Stoicae moralis, | velut πρόχερω βοηθήμω-
vc, 3) animo et meroria infcribenda continentur. — Sed et hoe Simplicius "*) teflatur ex
Epicteti dogmatibus colledum fuiffe ab Arriauo, pracfixa illi epiftola dedicatoria ad Meffa-
linum ^), quae, iam diu eft, quod intercidit. lei [Vnde non Epi&hcti Enchiridion, ftd
Euchiridium. Arriani ÉpiBeteium, vocandum cenfet. AMenagiur, ad Iaerti; X. I35. Heum. —

conf. Chaufzpi£ l. c. nota 1]

[Inter Athanafii opera reperitur ilius epiftola ad Epictetum Corinthi, a noftro igitur

diuerfum. Har/.]
I 3 In

τὰ λύχνόν τῷ Στοϊκα κεροιμκεῖν. ὄντα τρισχιλίων cru dy φιλοσοφίᾳ "2j κινητικώταται, τῶν ψυχῶν ἐπιλεξά-
δραχμῶν, ἐπρίᾳτρ: Ἤλπιζε γὰρ, ipea κακᾶνος ὁ μενος ἐπ τῶν Ἐπικτήτα λόγων, ὡς αὐτὸς iv cn πρὸς
τῶν νυκτῶν ὑπ᾿ Éxeyw τῷ λύχνῳ ἀναγινώσκοι, αὐτίκα Μασγαληνὸν ἜἘπιτολῇ ἔγραψεν ó ᾿Αῤῥιωνος, ᾧ 0] τὸ
pi καὶ τὴν ἜἘπικτήτα σοφίαν ὄναρ ἐπισήσεσϑαι, «αὶ σύνταγρια, προσεζώνησεν. ὡς ἑαυτῷ μὲν φιλτάτῳ, pr
ὕμμοιος ἔσεσϑαι τῷ ϑαυμαςᾧ ἐκ κείνῳ γέροντι. λιςὰ δὲ τὸν Ἔπίκτητον τεϑαυμιαπότι. Addit Simpli-
y) Simplicius praefat. Ἐγχαρίδιον δὲ αὐτὸ ἐπι- cius, quod ledio vtriusque operis verum effe te-
γέγραπται» διὰ τὸ πρόχαρον ἀεὶ αὐτὸ δᾶν καὶ ἕτοιμον ftatur, pleraque enchiridii capita iisdem verbis
ἄναι τοῖς βκλομένοις εὖ e. Ko; γὰρ τὸ σφατιωτικὸν occurrere fparfim in differtationibus eiusdem Ar-
ἐγχειρίβιον m ied, πρόχαρον ἀεὶ. τοῖς χρωμιένοις riani Epi&eteis : Τὰὼ δὲ αὐτὼ σχεδὸν χαὶ im) αὐτῶν
$Q&Xov &vo4. (Ita Erasmus libellum, chriftiana τῶν ὀνομιώτων σποράδην ἐν τοῖς ᾿Αῤῥιαιν περὶ τῶν Ἔπι-
praecepta complexum, inícripfit enchiridion mili- κτήτε διατριβῶν γροιῷομεένοις εὑρίσκεται.
iic das) MELLE Roo ide ng bb) Salmafio videtur hic cffe Valerius Meffali-
ἢ n ΡῈ: ἬΝ ΤᾺ eph τῇ Ao? di ἘΣ nus, qui Cof. fuit cum M. Valerio.Largo A. V. C,
E d xin z 5 3 cca d pc M 900. Antonini Pii X. Porro Epicteti enchiridion

ϑαλασσίας κώπης -κράτημο. Etiam pro fudario, fiue
[5]
orario , quod manibus tenetur, vocabulum Zyxe- hoc trificho commendatur lib. L Apu

οίδιον, occurrít in vita S, Stephani Iunioris tom, 1. P8&- 179.

D "51 ΄ -
"Analect. Graec. pag. 510. 520. et apud alios, quo- Μῆτιν Ἐπυιτήτοιο τεῦ ivi κάτϑεο ϑυφιῶ
um loca notauit Cangius in gloffario. [Hoefche- ᾿Οφρα κεν ἀσαζίκοιο qu) souyixs naveüvas
lius ex cod. Auguft. defcripft, et diftincta capi- Wox3v dj odAibSay UxQolquo dn) quéti:

fib. 43. infcriptaque Epi&eti Euchiridion fecun-
dum, 'Theofebi: nomine, Antomini, antequam, Ad idem refpicit Procopius epift. 45. Μέμνησο τοῖς
de eo auctore conflaret, libros ἐς ἑαυτὸν edere "v, ὡς ἜἘπικτήτῷ dni, ὡς ὑποχριτὴς ἃ ϑροίμιατος ἃ
voluit, vid. infra l:b. IV. ον 33. 2. pag. 24. vol. ἂν 34AW 9 ποιητῆς. ^ Vide Enchiridion cap. 23.
IV. vet edit. 7/a-L] d LFubrics-— Hic.in B. Gr. libr V. cap. 29; nr. 1,
z) Vice Gatackerum ad.M. Antonini lib. ΠῚ. — pag. 621. Simplicii commentarium. magnifice lau-
«ap !3. dat : Zrriaüi autem differtationes male vocat cont-
aa) Simplicius praefot. To δὲ βιβλίον τῆτο τὸ inentarium im Epicteti enchiridion /Vor/of. Poly-
Ἐπικτήτα ἐγχοιλέδιου, üysjewgauivw qu]orETÓ αὐτὸς dift. tom. ἘΠ lib. lj cap. 3. $.3. et cap. 4. 6$. 4.
συνέταξεν ὃ Αὐῥιωνος, và καεριώταωτο; καὶ XYRQAOATTEC Jeünm. . Adde ad cap. feq. de Arriano $, 11, Harl.

A

19 Lib. IV. c. IX. EPICTETI CODICES MSSTI Vol. ITI. p. 262

In Stobaei Florilegio frequenter laudatur Epicteti Enchiridion, iicet ex illo producta
loca quaedam vel plane non legantur in libello, qualis hodie exflat et qualis a Simplicio
exponitur, vel aliter fcripta habeantur, Vnde Salmafio aliquando in mentem venit fufpi-
cari, dua$ editiones enchiridii diuerfas ab Arriano factas effe, quarum in aliam Simplicits,
in aliam Stobaeus inciderit. —Vtcunque ;flà fe habent, editiones et interpretationes libelli
eximii funt propemodum innumerabiles. Fabri. — Cel. Heyne in proleg. ad fuam edit. IT.
Epicketi pag. XNVII fqq. non vult ftare a partibus Salmafii, et duplicem , vnde mira illa
lectionum diuerfiras manarit, fontem inue(ligando detegit, — Primum orta eft illa varietas
ex eo, quod, quum hoc enchiridion pro libre effet memoriali, quod circumferrent homi
nes, quodque fumma doctrinae floicae contineret capita, multi inulta in margine adleue-
runt, quae tox a librariis, qui exemplar defcribebant, in ipfa philofophi verba funt re-
cepta vnde, alis refectis, aliis rurfus additis, mira difcrepantia orta, facile intelligi
potefl. Itaque in Ioanne Stobaeo nonnulla laudantur aliter, ac in vulgata lectione haben-
tur, et Epicleto tribuuntur alia, quae nec in Arriano, nec in Epicteto reperiuntur: quae fub
fententiarum Epictetearum nomine bene ex eo poft alios collegit Blancardus, tum Meibo-
mius, repetiitque Vptonus. Alter diuerfae lectionis fons ortus e(t ex fedulitate hominum
ehriflianorum, qui ad puriorem doclrinam refingere voluerunt hoc enchiridion. Ex eo
genere eft S. Nili enchiridion ^) et is, quem Paraphraflen adpellant, hoc eft: ipfum En-
chiridion, ed chriflianae doctrinae formulam adcommodatum. Infuper in bibl. Medicea,
Parifienfi aliisque exflant exemplaria, aliis modis a chriflianis hominibus concinnata, Hinc
non neceíle elt, vt cum Salmafio duplicem editionem ab Arriano factam fingamus, Har. .

HI—VI. Codices MSSti εἰ Editiones Enchiridii Epitieti.

[In codd. msstis, vt iam adao'auit cl. Heyne, folet fere hoc enchiridion adfcriptum
effe ad calcem Arriani aliorumque fcriptorum, aut latet in fyllogis variorum opufculorum,
vno volumine comprehenforum, aut feruatum eft in Simplicii expofitione, cuius codices
exílant bene multi. Quare omnium codicum enumeratio ἢ. ]. inflitui nequit. Mitto etiam,
quae Montfaucon in biblioth. MSS. memorauit, quoniam ei non femper certa fides eft ha-
benda, et liber ipfe facile poteft reperiri.

In biblioth. Laurent. Florentiae, tefle Bandinio in catal. MSS. graec. in cod. XXXVII.
plut. 31. nr. 8. (tom. !l. pag. 115 Íq.) Ex enchiridio excerpta capita XXXV. nec omnia in-
tegra: — in cod. IV. plut. 55. nr.25. Enchiridii paraphrafis graeca, auctore chrifliano
quodam homine, faeculi, vt videtur, quinti, afceta. | Concordare eam, fcribit Bandin. II.
pag. 233. cum edita a Nicolao Blancardo poft Epictetum pag. 327 — 367. — Ibidem enar-
ratio in Enchiridium, a Chrifliano fcripta, necdum, vt videtur, edita. — Eiusmodi
enarratio paullo vberior, in cod. XIII. plut. 74. nr. 6. (vol. {Π. pag. 103.) — Epicteti en-
chir. et Simplicii in illud commentarius, cum iconibus duorum philofophorum in cod. XXII.
plut. gt. (vol. ΠΠ. pag. 34 fq. vbi multus eft Bandin. de Simplicio.) — Sententiae felectae
ex Democrito, Epicteto et aliis, in cod. IV. plut. 58. nr. 7. (vol. II. pag. 442.) — Citatur

1n

ect) Quod alii ad Barlaamum veluti auctorem — tom. I. p. 759. et Fabric. B. Gr. V. 43, 22. vol. X.
weferze maluerunt. vid. Zeunanni aca philofoph. — pag. 432«

EPICTETI CODICES MSSTI Lib. IV. c. IX. ri

in florileg. fentent. (vol.I. pag. 254.) et iu viol compof. (vol. 1. pag. 549) — fr-
riani diflertatt. Epicteti libri IV. qui hodie fuperfunt, im cod. V. plut. 6o. nr. t. (vol. IT,
P38-. 589.)

— Tn Z7enefa bibl. D. Marci in codd. (ΟΙ,1. CCLII. CCLIIL. ter infunt Arriani diff. Epi-
cleti libri IV. et in cod. CCLIII. etiam Simplicii commentarius in Epicleti enchir. (vid. catal.
MSS. gr. pag. 126.) ;

In Ambrofiana ZMediolani Epicteti enchir. tefle Montfaucon. in diario italico pag. 16. et
«rriani diff, Epicteti.

In Tawwinenf, catal. codd. graec. pag. 473. cod. CCCXLIX. Arriani expofitio Enchi-
ridii Epicleti: verba textus fcripta funt in margine, femicirculis inclufa. — Inter codd.
latinor (p. 167. catal) Epicteti enchir. ab Angelo Politiano in linguam latinam translatum.

In bibl. Parifenfi tefle catal. vol. II. in cod. CCCLXII. nr. 12. et cod. MLIII. nr. τσ,
Enchir. nonnullis in locis interpolatum. — cod. DCCCLVIIL nr. 16. enchir. a Nilo monacho
interpolatum. — cod. MLIII. nr. τιν Epicteti enchiridii expofitio. — cod. MCCXX. nr. 21:
Enchir. compluribus in locis a Chriftiano quodam interpolatum. — cod. MCCCII. nr. 17.
paraphrafis Epicteti et nr. 18. expofitio enchiridii, adcommodata ad doctrinae chriflianae dog-
mata, — cod, MMLXXITI. Epicleti enchirid. et Simplicii commentarius. — codd. MMCXXII.
MMCXXIII. MMCXXIV. ter Epict. enchiridion. — In bibl. Coi;/imiana , auctore Montfau-
con, in catal p. 413 fq. in cod. CCXCVI. teflimonia ex Epicleto aliisque. p. 574— 579. iu
cod. CCCLXXI. ia S. Maximi operibus frequenter citantur Epicteti loca.

In bibl. caefarea Z/indobonen/i apud Lambec, tom. VII. cod. LXX et LXXI. pag. 251 fq.
et 254 Íq. apud Neífelium autem part. IV. catal. pag. 26. cod. XXXVII. iterum pag. 129.
cod. CXXIV. Epicteti encliirid. et Simplicii commentarius.

In bibl. Leidenfi, iu catal. pag. 398. inter codd. Voffianos, nr. $4. Enchiridion, quod
plane incipit, vt Epicletus. — At, num genuinus fit textus, an interpolatus, aut paraphrafis,
id non memoratur. — pag. 494. inter codd. Perizonianos nr. 5. Epicteti enchiridion ex
bibl. Iofephi Scaligeri et Daniel. Heinfii, in 8.

In biblioth. Aeapolitana regia cod. CXIX. chart. faec. XV. Epicteti Enchiridion cumi
comment. Simplicii.

In bibl. Bononiae, Simplic. in Epictetum.

Patauii in Mufeo Nic. Triuifani, Arrian. in Epictetum. — ldem in bibl. /erosenfr.

Oxonii inter MSS. collegii noui. nr. 1211. 1212. bis Simplicii commentar. et nr. 1212:
Epicteti enchiridion, (catal. pag. 36.) — ln bibl. Bodleiana inter codd. Baroccianos, cod. L.
Apophthegmata Democriti, Epi&feti, Ifocratis etc. — inter codd. Laudi, cod. DCLXX XVIII.
nr. 21 Epicteti enchiridion. — Inter codd. Edu. Berardi cod. MMMMMMMCCCCXIV,
Epicetus cum Simplicio. —— ínter codd. oam, JMMori, epifcopi Noruic. cod.
MMMMMMMMMDCCCXEXLV.

In bibl. Hermenfi, (tefle Sinnero in catal. codd.-bibl. Bern. pag. 371 fqq.) 1) Ep. enchir.
gr. olim Bongarfii, faec, XVI. immixta funt varia a chrifliano quodam auctore, et pro

cap. 73. vulgato aliud fubflituiur. Sequuntur variae fententiae, et paraphraíis primi ca-
pius.

Ὁ LibIV.L.IX. ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES

pis. 2) Enchir. gr. faec. XVI. praemittuntur vita Epicleti, a recentiore quodam auctore;
et tria in. Epictetum epigrammata,

In bibl. quondam Heidelbergenfi nr. oo. (Sylburg. catal) Epictetus cum Simplicio, —
nr. 276. Simplic. in Epictetum.

In bibl. Zuzu/fana Vindelicorum inter codd. medicos, pag. 64. catal. Reiferi, Epicteti
Enchir. cum fcholiis: et inter codd. hiftoricos etc. pag. 80. in fubfellio fexto, Epicteti en-
chiridion. ὃ

Drerdae in. bibl. electorali cod. cum fcholiis gr. defcriptus effe videtur e cod. Mediceo
XXXVII. fupra memorato, fi contuleris ea, quae Bandinius IL. pag. 116. de illo notauit,
cum iis, quae cel. Heynius, qui cod. Dresdenfi vfus efl et fcholia ex eo euulgauit, in praef.
ad editionem I. de Dresdenfi exemplari obferuauit,

Ex codice Gerdefiano et. Hafnienfi, (vno ex illorum numero, qui a Chriftianis inter-
polati funt atque immutati) excerpta habuit Meibomius, vid, Relandi pracfationem.

Editionmse:.

Epifletur cum. Cebete faepius eff iunclim editus. Quare permultas editiones iam in
vol.IL. pag. 105. recenfui. Catalogum editionum contexuit Ae/andur in fronte editionis
fuae, At eruditam de editionibus fecundum claffes narrationem compofuit Zzyne V. C. in
praefat. ad fuas editiones, — Epicteti vero enchiridion, anteaquam graece prodiiffet, la-
tine ab Zngelo Politiauo verfum lucem vidit.

Enchiridion € Gratto interpretatum ab. Zngelo Politiano, cum eiusdem verfione lat.
Herodiani, fine omni typographica adnotatione. Praemiffa eft Politiani epiftola altera ad
Laurentium Medicem; altera ad Bartholom. Schalam (f. Scalam) fcripta Fefulis, Kalend.
fextil. 1479. in qua Epicletum contra Scalae obiectiones defendit, quibus illum obfcura,
fupra hominis vires, et falfa praecepiffe pronunciauerat. vid, Adpendicem libror. faec. XV.
ad Mittarelli biblioth. codd. MSS. mona(lerii S. Michaelis Venetiarum prope Murianum,

pag: 146.
Cenforinur de die natalis tabula Cebetir e graeco in lat. conuerfa per Ludou. Odaxium,
Patauinum; Lucani dialogus — ἃ Carolo Aretino e graeco in latinum traductus ; -Epiteti

Enchiridion αὖ ng. Politiano € graeco. interpretatum, Bofiliur de liberal. (tudiis per L. Are-
tin. et de inuidia per Perottum conuerfus. Plutarchi lib. de differentia inter odium et inui-
diam. In calce, Bononiae per me Henedi&ium he&lorir bononienfit adhibita — folertia et. di-
ligentia. Anno falutis MCCCCLXXXXVII. (1497.) fol. vid. /fudiffredi fpecimen editt. ita-
licarum faec. XV. Romae 1794. 4. pag. 112 fq. et. Fof/ii catalog. codd. faec. XV. impreffo-

rum. — in bibl. Magliabechiana. toin. I. pag. 512 fq. et 637. — feorfim excufa eft Politiani

verfio Epicteti, Argentorati 15319 et 1520. 4. apud Relandum. — Bfileae 1553. 4. — Ar-
gentor. 1642. 16. — Roterod. 165r. 4. ^ In Politiani operibus Venetiis in aedibus Aldi Ro.
mani, M.IID. (1498.) fol. nr. 4 et s. (de qua fplendida raraque editione ac de Politiano,
vid. Phil. Moffon in hifleire critique de la Republ. des Lettres, tom. III. p. 233 fqq. tom. IV,

pag. 252 fqq. Frid. Otto Mencken. in hifloria vitae — Ang:li Politiani, Lipliae 1736. 4,"

Ereyjfag. in adparatu litterar. tom. I. pag. 666—675. atque Deni; in Mem. bibl. Garellian.

pag. 182Íq.) |

ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES — Li.IP.cIX. 13

pag. 182 fq.) — Parif. ab Afcenfio 1519. fol, — Bafil. 1553. fol. — a Gryphio Lugduni
1537. 8. tom. Il. pag. 195. item. poft Arrianum, Amflel. 1683. 8. pag. 369 fqq. et cum Ca.
touis Diftichis. Argentor. 1520. 8. et 1519. 4.

Graecarum editionum praecipuae claffes funt duae Venetae, Holoandri Noribergenfis,
et Thom. Naogeorgii, Hier. Wolfii, Heinfii ac Salmafii, atque Heynii recenfiones.

Epi&ieti Enchiridium cum. Simplicii expofitione, graece per Ioan, Antonium et fratres
de Sabio. Venetiis, 1528. 4.

Vid. Maittaire A. 'T. V. pag. 704. Cum hac conuenit Salmafiana recenfio, Ἐχίγε:
ma tamen capita valde mutila funt mancaque. Exemplar cum cod. msto optimae notae, a
viro docto collatum, exílat in bibl. loannea Hamburgenfi. — Ar Wolf. in fva Epicteti etc.
editione tom. Il. pag. 23. conqueritur, graecum Simplicii contextum effe perquam depraua-
tum. n bibl. Bodlei. funt duo exempla cum V. L. et nor. MSSt.

Berkelius in Ads erudit. Lipf ἃ. 1711. pag. 378. commemorat editionem Κρ δος et
Cebrtir, quam fe vidiffe fcribit Coronae in Tranfiluania impreffam in octuplici forma, cu.
rante Zoamme Hontero, Coronienfi, viro doctiffimo, tempore reformationis Lutheri. Quo
autem anno illa lucem adípexerit, non fignificauit: neque ego illam vidi vmquam.

Ἐγχειρίδιον Ἐπικτήτε. ldem latine per Angelum Politianum. — Eis ᾿Ἐπίκτητον Aewvidg.
A&Nos Ἐπίκτητος γενόμην εἴς. Norenbergae apud lo. Petreium. Anno M.D. XXIX. (1529.) 8.

Summa eíl huius editionis, multis incognitae, a paucis vifae, raritas. Exemplum,
quod in manibus habeo, ex bibliotheca Moerlii, (qui notitiam illius dedit in: Litterarifches
Wochenbiatt. tom. 1. pag. 33 fqq.) venit in amplif[imam cel. Panzeri, qui id mecum bene-
vole communicauit. Gregorius autem Zaloander, quum apud Ngricos ageret, curauit
ilam editionem, atque, quum Venetam, modo memoratam, ignoraret, in epiftola ad
D. lulium Pflugk nuncupatoria fcribit, fe in gratiam fludioforum de bibliotheca fua libel.
lum, qui breues quasdam ex numerofis Epicteti Stoici voluminibus, ab Arriano in vnum
congeflas, fenrentiolas continet, primum in lucem proferre. Poftquam de hoc enchiridio,
quod copiofis Platonis acutisque Ariftotelis difputationibus anteferendum cenfet, et de phi-
lofophia Epicteti pauca differuit, addit, fe, Pflugkio praemonftratore atque interce(fore, vfum,
copiam huius libelli nactum effe, et in calce adieciffe Politiani ver&onem, in qua tamen
conqueritur multa effe admiíla, quae veniam vix mererentur. In vltima pagina duo loca
valde.corrupta notat. Ex quonam vero codice Haloander excudi fecerit fuam editionem,
haud indicauit. «Georg. Laur. Hausfriz in Memoria Gregorii Haloandri, ICri, Norim-
bergae 1736. 8. in praef. fatetur, fe numquam vidiffe Epicteti enchiridion ab Haloandro
editum. Sed exflar quoque Noribergae exemplar in bibl. Ebneriana; vid. irri Millena.
rium librorum etc. IV. pag. 48. nr.6og. Differt interdum, quantum comparatis aliquot
capitibus inrcllexi, a Venera fuperiore; fic cap. 3. Haloander, quem reliqu: funt fequuti,
edidit ὧν χύτραν séeyrs . ὅτι χύτραν φέργεις. vbi Venera a. 1528. dedit ὧν X. σείεςς . ὅτι
X. σείεις. At Naogeorg. εἰ Woifium hanc aut fequentem edit. ante oculos habuiffe, aut
maxima partem reddidiffe, ex pluribus locis coniicios e. g. cap. IV. Heyne ex edit. Venet,
15315. Naog. et Wolf. reuocauit lectionem, iam ab Haloandro refcriptam, τες ezegééov-
τας. τὰς ἐγκρεμένθς. cap. lI. Hal. ante Wolfium vulgauit ἐμπεσῶν, quod Heyne cum

WohPF ὁ K Salmafio

24 Li.IV.:1X. ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES

Salmafio mutauit in σεριπεσέιν. cap. I. 2. ante Wolfium edidit Haloander gd, (a Salma-
fio repofitum,) ante βδέπω. fed ibidem Haloand. dedit ὅσων ce&ysc9oj, vbi Wolf. ὅσον po.
" fuit. cap. XXXI. τ. ante Wolf. male iam fcripfit Haloand. τὴν προαΐξιν loco melioris lectio-
nis ταξιν. ibid. δ. 3. ante ed. Argent. τεθαυμακέναι fcriptum. eft, et, vti in Argent. 77
ante βλάβῃ excidit. ibid. δ. 4. edit; Hal. ante Argent. verum voc. ἔνϑεν loco ὅϑεν habet.
Ita plura proferre poflin, fi opus fit, exempla: neque ea adtuliffem, fi editoribus haec
recenfio fuiffet cognita: quum tamen ad hiftoriam textus atque editionum multum faciat.
Fit enim admodum probabile, illam praeter Venetas fuiffe multarum editionum infequen-
tium bafin: quod facilius fieri potuit, quoniam illa Bafileae ad verbum recufa eft huius
fententiae:

: Ἐπικτήτε Ἐγχοιρίδιον. Idem Latine, Jfugio Politiono interprete. Bafileae apud
Andr. Cratandrum an. M.D. XXXI. (153r) 8. hoc tamen leui difcrimine, vt epiftola Ha-
loandri male omitteretur, ct, quae Hal. de duobus locis vitiofis pofl verfionem latinam
ionuerat, ea Cratander poft textum graecum poneret; verum, me fraus cognofceretur,
initium: notae partim refecaret, partim paullifper mutaret, Ipfe vero Cratander nullam
praemifit praefationem. — Haec editio, quam etiam ccl. Panzerus mecum communicauit,
quamquam parum cognita eft, tamen fuperiore notior effe potuit infequentibus inter-
pretibus.

᾿Αῤῥιανε — “νγϊαπὶ Epi&etur, fiue Epi&feti Euchiridium 44rriani commentariis, erae-
ce. Venetiis, in aedibus Bartholomaei Zanetti, Caflerzageníis, aere vero et diligentia Io.
Franc. Trincauelli. 1535. 8.

Vid. Reland. Maittaire A. T. II. pag. 822. Hamberger zuverláffige Nachrichten etc, IT.
pag. 177. Fior Tyinlaucl/ns curauit hanc editionem ex cod. msto, depromto e bibliotheca
Gregorii a Selua, Vaurenfis epifcopi, et regis Galliarum apud Venetos oratoris. Illam
editionem, ait cel. Heyne, (qui Haloandrina caruit editione;) Wolfius fequutus efl, adeo-
que ea pro fundo vulgatae lectionis eft habenda.

Epitieti Enchiridium, graece, mille in locis caffigatum: per Conr. Neobarium, regi a
graeca typographia. Parif. 1540. 4. — ldem latine, Peolitiazo interprete, ibid. eod. anno.

Vid. Maittaire A. T. III. pag. 514. fi verum in fronte fcripfit Neobarius ; haec editio
principibus. eft adnumeranda. *

Simplicii commentarius in enchiridion Epicteti. Latine, “σεῖο Camimio interprete.
Venetiis apud Hieronym. Scotum. 1546. fol. — repet. Venetiis, 1569. fol.

Epifleti — graece; cui acceffit magna pars ex Graecanicis Ioannis Stobaei colledla-
neis, per ZZieronym. V'erlenium. in fole aureo, Louanii, ex officina Barthol. Grauii. 1550. 8.

JMaitt. A. T. in indice pag. 565.

Epifiet. graece. Louan. 1550. 8.

EpiBeti — ex Iac. Tufani cafligatione. Parif. 1552. 4. graece.

Moralis philofyphiae medulla, feu. Epi&eti enchiridion cum explanatione Thomae Nao-
gtorgii. Argentor. apud Wendelin. Rihelium, gr. et lat. 1554. 8.

Heyne.

ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES — Lib.IP.t1X. 35

; Heyne V. C. obferuat, Naogeorgium habuiífe codicem adcuratius fcriptum, adeoque
hanc editionem iuter principes effe referendam. — Forfan vero ducta eft ex Haloandrina aut
Cratandrina.

"Irriani Nitomedienfir de Epicteti philofophi, praeceptoris fui differtationibus libri IV.
— nunc primum in lucem editi. | Zarobo Srázggio, medico phyfico Tubingenfi interprete.
Acceffit Epifieti enchiridion, v4ngtlo Politiano interprete. Gr. et lat. Bafileae per Io. Opori-
num, menfe Martio 1554. 4.

, Vid. Goztzii Mem. bibl. Dresd. II. pag. 84 fq. — Haec Schegkii editio, ex edit. Vene.
ta ita duda, vt interdum viri docti induflria fieret cafligatior, repetita efl. Salmanticae 1555.
$..— Genüeuae apud heredes Euflathii Vignon, 1595. (al. 1594.) 8. quae multis vitiis typo-
graphicis commaculata effe dicitur. — Lugduni 1600. 8. et ibid. 1660. g.

Epi&l. Enchiridion eiusd. Altercatio cum Adriano et Cebet. tabula lat. Brixiae 1562. 12,

Hieron. οί ες Epitfeti enchiridion, Zfrriani differtationes et Simplicii commentar. in
Epictetum latine vertit et abíoluit 1560. et anno fequente Bafileae Oporinus cum graeco Epi-
€teti et Cebetis textu excudit: Epitieti Enchiridion et Cebetis tabulam gr. et lat. — Simplicii et
Zrriani in Epictetum commentaria, latine, tres tom. in 8. — Quidam tomi pracferunt
a. 1563. de quibus mox copiofior ero.

Wolfius vulgatam enchiridii lectionem primum conflituit, quinque codicibus, fiue re-
cius, editionibus, n. Venetis 1528 et 1531. Bafileenf. tum Cratandrina, tum a. 1554. atque. Ar-
gent. 1554. vfus. In primis autem fequutus effe mibi videtur Cratandrinam edit. adeoque
Haloandrinam recenfionem ; tum Venetam a. 1555. reliquas ab eo non nifi paucis in locis ad.
hibitas fuiffe, animaduertit cl. Heyne. — Ex recognitione Wolfiana plures fluxerunt edi-
tiones, qüae modo folum Epicteti enchiridion exhibent, modo Arrianum gr. et lar. et Sim-
plicium lat. habent additos. vid. fupra in vol.lI. pag. 707 et 708 fq. Sed quoniam differt
editio T. Wolfiana ab Colonienfi 1594. nec discrimen ab aliis clare notatum reperi; paucis de
illis differam. Prima igitur Wolf. editio infcripta eft:

Epifleti enchiridion, h. e. pugio, fiue ars humanae vitae correctrix, vna cum Cebrtir
Thebani tabula, qua vitae humanae prudenter inflituendae ratio continetur: graece ef latine.
Quibus nunc demum accefferunt e Graeco translata, Simplicii in eumdem Epicteti libellum
doctillima fzholia. — 4drriani commentariorum: de Epicteti disputationibus libri ΠῚ. — Item alia.
eiusdem argumenti, in fludioforum gratiam et fcholarum vfum. — Hieronymo IPolfio inter-
pr't', vna cum annotationibus eiusdem. — Cum indice etc. Bafileae, per Io. Oporinum, fine
anni nota. in 8. tres tomi.: Praefatio fcripta eft /ugu//ae Vindelicor. 7. Cal. lun. M. D. LX.
(1560:)

In primo tomo reperiuntur 1) Epicteti enchiridion. Capitum diftinctio non eft eadem,
quae in fuperioribus editionibus. Singulis capitibus fubiedla eft verfio latina, et huic fubflratae
funt adnotatiomes cum criticae tum grammaticae: praeter ea comparantur et exam'nanrur ver-
fiones Politiani atque Naogeorgi, nec non verba et fententiae e fchola Stoicorum explican-
tur. In margine ad textum graecum adpofitae fuut variae lectiones, faltem praecipuae, ex
fuperioribus, praefertim Argentina Naogeorgii, adeoque Cratandrina, editionibus, 2) Cr-
betis tabula cum. Woifii verfione, — In fine libelli adiectae funt breues, eaeque maximam par-

K 2 tem

436 LikIV.rIX. ENCHIRIDIH EPICTETI EDITIONES

tem criticae, Wolfii adnotationes. 53) Platonica fabula de fortitione animarum, ex libro de
republica decimo, graece. 4) Verfio loch. Camerariilatina. 5) Quaedam Hefiodi aliaque,
cum Cebete comparanda. 6) Prodiri de Hercule biuio narratio ex Xenoph. M. S. graece,
cum verfione Budaei ac Beffarionis lat. et poetica Ioach. Camerarii imitatione, etc, — In
II. tomo exflat 1) Epi&zti enchiridion — cum Simplicii fcholiis, lat. e verfione Wolfii.
Praefatio exarata eft Nonis Martii 1561. Commentarius in particulas, quarum fingulis fubii.
ciuntur Wolfii adnotationes, magnam partem criticae in verba Simplicii graeca, eft diffectus.
— — 2) Epicteti fententiae aliquot ex Stobaei colleclaneis, ex libris Arriani deperditis reliquae.
— 3) Adnotatio locorum aliquot, Oporinianae edit. a. 1554. quae emendationem poftulare
videntur. — 4) Altercatio Hadriani Aug. et Epiclcti. — 5) Quorumdam philofophorum
problemata. — 6) Plutarchi libellus, quo deridet Stoicos etc. et ciusdem lib. Gryllus, etc.
lat. ex interpretatione Hier. Wolfii. additur locus fimilis ex "Theodori Gazae praefat. in hifto-
siam animalium. — 7) H. Wolfii elegia paraenetica. In calce: Bofileae, ex offtina Io.
Üporini. a. M.D. LXIL (1563.) menfz Martio, — "Tomus tertiur continet Zrriani commen-
tar. lib. IV. lat. ex interpretatione et cum adnotationibus Wolfii, Praefatio fcripta eft Augu-
flae Vindelic. Idibus Aug. a. M. D. LX. (1560.) Quamquam textus graecus abeft, adnotatio-
nes tamen, fingulis capitibus fubiectae, maxime perünent ad orationem graecam emendan-
dam. — Editio Colon.

Epi&heti —.—Encheiridion, —— Cebetir tabula, — Simplicii — fzholia — Zfyriani
comment. — omuia Hieron. JV/oífío interprete, cum eiusdem annotationibus. Coloniae, in
offic. Birckmannica, fumtibus Arnoldi Mylii. 1595. 8. (in quibusdam exemplis aut tomis
a. 1596. efl praefixus: et vtriusque anni exempla funt in bibl. Bodleiana; de exempl. 1596. vid.
Jo. Fabric. hift. bibl. fuae, part. VI. pag. 283.) omnia quidem fuppeditat: at hoc difcrimine.
Nitore typorum et chartae haec editio cedit Bafileenfi. Defunt cumprimis longae, nec fper-
nendae Wolfii pracfationes, et varietas leclionis, textui Epicteti graeco in margine Bafil,
edit. adícripta. "Tum graeci textus, cui ab altera columna oppofita eft verfio latina, oratio
eft perpetua, contra adnotatt. in fine fingulorum tomorum locum occuparunt. Denique in
tomo III. verfioni latinae oppofitus efl contextus Arriani graecus: quod omnino bene factum
eft. — In catal. bibl. Fabricianae part. I. fect. II. pag. 245. fuit exemplar cum collat. Gudii,
et emendatt. Salmaf. msstis.

Eyi£itti enchir. gr. Parif. apud Andr. Wechel. 1564. 4. Hanc mire raram editionem et
capitum diflinctione, et hinc inde lectione a fuperioribus differre, notat Szo//e in notitia fuae
bibl. vol.I. pag. 328 fq.

Epi£leti enchir. et Ceb. tabula gr. et lat. ex offie. Chriftoph. Plantin. Antwerp. 1578. 8.
— 1585.8. — Lugd. Batau. 1585. 24. — Aiuflel. 1627. 24. — Lugd. Batau. eodem anno:
24. -- cum aliis, Cothen, Anhaltinor, 1620, 8. — it. cum T/AcopAr. Charact, Lugduni 1599.
$. — Epict. gr. et lat. Lugd. 1606. 8.

*

EpiBleti Euchiridon —. Claudiopoli, 1585. 8. quam admodum raram edit. niemorant
Pray in indice rarior. libr. bibl. Budenfis. Dudae part. I. 1780. p38- 363. et ex eo Zummel. in
Bib). libror. rarior. fuppl. III. pag. 71.

"Thefaurus

ENCHIRIDI EPICTETI EDITIONES — Lib.IP.c1X. q

—- Thefaurus philofophiae moralis, Epit; enchiridion, —Cebetir tabula, — TAeophrafi
charact. ethici | Pyt&agoreorum fragmenta. gr. et lat. Coloniae Allobrogum, 1612. 12. (1613.
16. in Pinelli catal.)

Epi£fet. Enchir. gr. et lat. per Jo. Stobaeum, Í. a. etl. in catal, bibl. Thottian. tom. IV.
pag. 82. nr. 106.

Enchiridion Epi&eti cum comment. Simplicii, graece. Venetiis, 1628. 4. tefle Relan-
do. — gr. etlat. Lugd. Batau. 1627. 8. vid. Bibl. Bodlei. catal. I. pag. 397.

Epicizti, philofophi eximii et viri prorfus boni, fententiae CXVI. e Ioannis Stobaei,
Antonii et Maximi collectaneis excerptae, hactenus feorfum numquam editae; quibus adiun-
€la e(t vita T. Pomponii Attici, Hafniae, fumt. Ioach. Moltkenii. 1629. 12. latine.

Henr, Ernff in epiftola nuncupatoria ait, fe ethicas hasce et politicas Epicteti fententias,
quas ante aliquot annos e Io. Stobaei, Antonii et Maximi collectaneis, a Conrado Gesnero
editis, excerpfiffe et partim fuis, vbi opus vifum fuerit, partint vero Gesneri et Wolfii verbis
expreffitfe,

Epi&leti etc. gr. et lat. Roftoch. 1631. 12, — Hamburgi 1634. 12.

Eodem anno, 1634. prodiit , Lugd. Bat. ex officina Io. Maire, cum notis 70. Dam.
Suecani, forma minore. Haec editio, ait Fabric. frequentitfime repetita efl ^*) in Belgio et
Germania, habens additam tabulam Cebetis et narrationem Eris Pamphylii ex^decimo Pla-
tonis de Rep. et Hipparchi, Pythagorei, fragmentum ex S£obaei ferm. 106. — Notas ex Wol-
fio fere vniuerfas transfcriptas monet Mericus Cafaubonus ad Epictetum pag. 71. easdemque
cafligat pag. 15 et 45. ad Antoninum. — Z/aacus P" offius in epift. ad Salmafium 23. Ian. 1634.
Prodiit aliquando Epi&ietur apud Lamgrium cum notulis eius, in quem syorientis Scaligeri ani-
sua transmigral]e iaiatur. — Certe ne. Scaliger tale quid vnquam fomniauerit , ac hic ibi ftripfit.
Nihil praeflitit ,, quod non e triuio poffint Magiflelli. — nur tantum efl locus, cuius vulgatam
follicitat lionem. | Cap. XVII. Καὶ y, ὅτως ésiv αὐτῷ καλῶς, ἵνα zr ἐκείνω ἢ TO σὲ τῶ-
ροχιϑῆνα!. Non ita ei bene eft, vt tuarum perrarbationum ille habeat poteflatem. — 7//e /e-
git ἔξω vtl éx, cum vulgata le&lio Crotone fanior fit. *

Simplicii commentarius in. enchiridion EpiBieti , ex librie veteribur emendatus... Cum ver-
fione Hieronymi H^olfüi et Cl. Salmaffi animaduerfiomibus et notir, quibur philofophia Stoica
p«ffim explicatur et illuffratur. — Quae accefferunt, fequens pagina indicabit. Lugduni Batau,
typis Io. Maire. 1640. 4.

Accefferunt Dan. Heinfii praefat. et in altero tomo Cebetis tabula, gr. lat. arabice: Au-
rea carm. Pythagorae, cum paraphraíi arabica, quam receufuit et in latinum conuertit Io.
Elichmannn:; pracfar. Salmafii in Cebetis tab. arabicam et Pythag. carmina aurea, arabice
verfa, Illi editioni principio Dan. Heinftus praefuerat, qui nouam editionum conftituit claf-

Íam, Bafin vero fecerat exemplar Venetum a. 1528. emendatum tamen, et ad fidem MS.
K 5 Nanfiani

-

dd) Leidae 1641. forma min. Parif. 1653. Am- catus wotmen patriae. — Nam etiam Petrus Moll
ftelod. 1670. 12. etc. ἐ΄ στο αὐ 50. in nota msta, vi- Snecanus, I, V. D, edidit Longi Paftoralia, Har,
detur Daniel effe nomen gecnüule auctoris, et Sue-

48 — Lib.IV.c. IX. ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES

Nanfiani fuppletum: quo factum eft, vt huius editionis textus ab eo, qui antea in vulgatis
erat, valde diffentiret. Poftea ad Salmafium, qui abloluerct, negotium venit. Vnde illa
editio a viris eruditis modo Salmaflana adpellatur, modo, idque rect us, Heinfiana. Salma:
fius gloriatur, fe Epictetum cum fcriptis codd. comparafle, et viginti aliquot locos, non-
dum intelleclos ceteris interpretibus, explicuiffe, multosque alios, parum hactenus explica-
tos, elucidauille: at id minime praeftitum fuiffe ab illo, adfeuerant Mer. Cafaubonus et

Berkelius in praefationibus ad fuas edit. Àt enim non Salmafius, fed Heinfius Epicletum ^

ac Simplicium gr. et lat. ,typis fecerat defcribi: Salmafius tantum praefationem et partem
commentariorum in Simplicium coafcripferat. — Salmafius igitur forfan intellexit adnotatio-
nes fuas atque emendationes, quas diu poflhaec Relandus fuae primus inferuit editioni, Sal
mafius autem fub exitum praefationis Heinfium grauiter incufar furti litterarii. — Inter alia,
, vfus e(t, inquit, Nanfiano codice, ab ipfo Nanfio cum fcripto exemplari collato. Quae-
cumque ad oram (ui libri notauerat Nau/jus, ea in textum recipienda curauit cl. Heinfiur,
vbique deleta Nanfii manu, efíua repofita. Correctiones et coniecturas omnes Nanfii fuas
fecit bonas malasque, quas textui donauit. Aliquando, fed rarius, vere fuas infervit;. fed
omnes falfiffimas et ineptiffimas, vt fuis locis fignificabimus, * etc. — Contra Berkelius in
praefat. valde carpit edit. Heinfio- Salmatianam, et adnotat, fe, praeter innumera typo-
thetarum vitia, multa etiam, in ipfo textu praetermiffa, et alio transpofita, inueniffe. — Ipfe
tamen Salmafius in Simplicio emendando adiutus eft lectionibus codicis msti, exemplo Vof-
fiano adfcriptis, nec raro ex coniecturis fuis dedit locum. — In Epicteto, opinor, nactus co-
dicis, Nanfiano melioris, lectiones varias, fe, gloriatus, pleraque ab Heinfio omiffa addi-
diffe, male ab eodem correcta reftituiffe, nec pauca hiulca in Veneta illa editione fuppleuif-
fe, In amplo commentario, quae tamen efl tantum pars, omnia critice perfequitur, Wol-
fium faepe laudat, nec raro culpat, et potiffimmm dogmata Stoicorum aliorumque veterum
philefophorum latius docteque explicat. Reliquam vero partem pofl reditum ex Galliis edi-
turus erat εἴ prolegomena vberiora, infrar manuduclionis ad philofophiam ftoicam praemif-
furus. Sed fidem non praeflitit Salmafius, aut illa, nifi periit, adhue latet in fcriniis. —
Copiofe de hac edit. differit Sto//e in notitia libror. bibl. fuae; vol. L. pag. 337—342. — Re-
cufa eft illa editio, cum Arriani commentariis, Londizi 1670. apud Reland. P. Pinell. alios-
que (at 1679. tefle Heynio, pag. XXXIII.) 8. — ,Salmafius autem, vt notauit Fabricius,
à Stephano loanne Stephanio acceperat Simplicium, Meurfii manu ad MSturn codicem dili-
genter emendatum, vt ex eius epiftola ad Voffhium docet Colomefius pag. 193. Galliae
Orientalis. — Hoefthelius quoque meliorem dare Simplicium fuit molitus, tefle Zndrea Schof-
o lib..1I. obf. humanar. cap. 9. vt omittam Gesnerum, qui in bibl. qqum memoraffet editio-
nem Venetam anni 1528. (perperam in Gesnero et eius epitomatoribus excufum efl a. 1558.)
addit: Sed multa in illa editione corrupta funt et non pauca defiderantur , quae ego Bononiae ef
Venetiis ad. Politiani et alterius cuiusdam doGli exemplaria cafiigaui e£ expleui ir mico codice, qui
fortajfis aliquando committetr. praelo, *

Epi&i;ti Philofophi Enchir. et Cebetir "Theb. tabula. (latine) ^ Quibus acc. Senecae liber
vnus de tranquillitate animi, ac fententiae aliquot felectiff. philofophorum. | Colon. apud
Wilh. Frieffem. 1642. forma minima. :

EpiB. Enchir. gr. et lat. Lugd. Bat. 1646. 24. — cum Cebetir tabula, latine, Genuae,
typis Benedicti Guafchi. 1653. 24. — Euchir. gr. et lat. cum verfione latina accuratius et fide-

lius

ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES — Lib.IP.c.1X. T6

liur examinata et cum notis, grammaticis. Parif. apud Sebaft. et Gabrielem Cramoify. 1653.
12. Wolfii tamen verfionem. locis haud paucis ex ignorantia tam rerum, quam verbo:uin
turpiffime deprauatam effe, docet Mer. Cafaub. in notis ad fuam editionem pag. 77 fq. —
Epitietur, gr. Lugd. Batau, 1657. 32. — — Epit. cum Cebete, Koterodami 1654. Ya. gr.
et lat.

Epif?. Enchiridion et Cebetis tabula cum Zrriani commentariis Epicteteis. Gr. et lat. ex
interpretat. lat. et cum notis Hier. JPolfüi. Porphyrius de abflinentia ab οἵα animalium:
vita Pythagorae: fententiae etc. Editio noua, prioribu. correctior. Cantabrigiae. 1655. 8.
Ex edit, Wolfii haec ducta eft.

Epi&heti Enchiridion, vna cum Cebetir tabula. — Graece εἰ lat. cum motis IMerici Cafau-
boni ; If. Ε΄ Enrdem Enchiridii paraphrafis graeca, ex qua nen pauci in. Enchiridio loci re-
flituti; mumquam ante hac edita. — Item paraphrafeos verfio, cum notis ciusdem. Londini,
typis 'Tho. Roycroft, impenfis Io. Schirley. 1659. 8.

In verborum contextu Wolfum fequutus eft Mer. Cafaubonus, qui in praef. tamen
Ícribit, fe textum graecum Amflelodamenfis recentioris (fed, cuius anni, non addidit;)
editionis, quam in plerisque cum Salmafiana congruere deprehendiffet; fed et verfionem
latinam fideliter exhibuiffe. —In eadem vero praefatione iactitat, fe Enchiridium hoc dare
abfolu.ulimum , et ita ab omnibus naevis et maculis purum, vt vix vllus, aut nullus omni-
no certe,-in illo locus fit reliquus, in quo! vel mediocriter doctus impediri poffit. . Multa
quidem praeflitit, aut contulit in Epictetum. In notis eruditis de locis dubiis aut vexatis
interdum difpotat, paraphrafle gr. et Wolfü Salmafiique editionibus potiffimum collatis,
maxime-vero verfionem Politiani ac Wolfii examinat, et rerum verborumque fenfum ex-
plicat. — In paraphrafi, ait Fabricius, miror, a Chrifliano homine, -&Íceta quinti, vt
videtur, a Chrifto nato faeculi, omiffum caput 44. quo Epictetus fuadet, iusiurandum re-
cufandum, fi ficri poteft, omnino; fin minus, faltem quantum fieri potefl. ἴῃ biblioth.
Fabricii noflri fuit exemplar cum illius et Dobleri obff. mstis.

Epifieti Enchir, et Seneca de tranquillitate animse. Coloniae 1660. 18. In calce figna
tus eft ille annus: fed tantummodo eft repetita editio Colon, eiusdem bibliopolae a. 1642.
omiffis tamen fub finem fententiis fel. philofophor. et fubflituto catalogo librorum, quos e

prelo fuo exire iufferat librarius. — Euchir. gr. et lat. cum notis, Hanouerae,. 1662. 12. —
gr. et lat. Cellis. 1666. 18. — εχ verfione Angeli Politiani. Rintelii 1666. 18, — gr. et lat.
recognitum et notis illuflratum. Oxonii 1670. 8. — Epi&iztur et Crber, gr. et lat. Leidae

eod. anno. r2. — Amflelod. ap. Boom, eod. anno. 24.

Epifleti Enchiridium. — Vna cum Cebetis Thebani tabula, gr. et lat. ex recenfione Abra.
hami Bo kii, eum eiusdem. animaduerftonibus et notis. Quibur accedunt. votae. Iolfii, Ca-
fauboni, Cafelii εἰ aliorsum , cum graeca paraphroft. Lugd. Batau. et Amílel. ex offic. Da-
niel. — à Gaa:sbeek 1670. 8.

E Snecani notis eas delegit, quas ille non compilauerat ex Wolfianis et Cafelianis.

In textu conílituendo ita fequutus eft. Wolfium, vt quaedam ex Heinfiana lectione emen-
daret. Praeter paraphrafin Enchiridii cum Cafauboni verfione et notis, et Cebetis tabulam
F cum

8ο ΠΡ Χ. ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES

cum Wolfii verfione et notis variorum adiecit commentitiam alfereotionem '*), fiue interro:
gationes Hadriani, imperatoris, et refpontiones KpiGizi, lat. difputationem Pipini cum Al.
bino, lat. Nicorii interrogationes et refpon(iones, gr. et lat. Carphilidis item et refponfa
virorum fapientum Alexandro reddita, graece et lat.

Recufa eft Delphir, Batau. a. 1683. 8. illa edit. Berkeliana, aucta Jac. Gronowii notis
fiue cafliga'ionibus ad graecam Enchiridii paraphrafin, ex cod. msto mediceo. — Wolfiana
leclio ex Heiníiana efl quoque emendata in exemplis Oxonienfibus :

Epi&eti enchir.. Cebetir tabula, Theophraffi chatact. ethici, Prodici Hercules, cum ver-
fione lat. et Ciceronis de exfilio dialogus a C. Zldrich. Oxonii 1680. 8. — 1702. 1707. 8. —
et 1740. de qua fuo loco plura diximus.

Epi&ieti enchir. gr. et lat. interprete Hier. Wolfio. — Nicol. Blancardur graeca recen-
fuit: varias codicum lectiones et paucas animaduerfiones adiecit. Accedunt notae Hier.
JVolfiüi et Merici Cafauboni. Item paraphrafis graeca, quam idem Cafaubonus primus vul.
gauit, vertit et notis illuflrauit, ^Subiiciuntur Epi&iet; Enchiridion ab Ang. Politiano e
graeco verfum, Epi&z/i apophthegmata et fragmenta, — Cum frriani Opp. per JVir.
Blancardum. Amflel. 1683. 8. (apud Reland. Am[tel. 1686. 8) — Textus eft is, quem
Wolfius et Berkel. concinnarunt. Adiuncta funt dicia et fententiae Epicteti, collecta ex
Stobaco, Gellio, et M. Antonio.

Eyi&. enchir. cum Cebetis tabula, gr. et lat. Guelferbyti, 1686. 12.

Epi&ieti [Manuale —- cura Hadriani Relandi. 'Traiecti Batau. 171. 4. eum Meibomii
(qui in oratione graeca Salmafianam f. potius Heinfianam fequitur recenfionem,) verfione et
adnotationibus, Salmafii emendationibus, ad marginem edit. 1595. notatis, atque varia lectione
ex codd. Hafnienfi ac Gerdefiano. Pag. 9o fqq. adhaerent Epicteti fententiae ex Io. Stobaeo,
gr. et lat. Enimuero non omnes fententiae funt ex Stobaeo: nam illae a nr. 93 — 123.
feruatae funt ab Antonio Meli. et Maximo. — pag. 153. eft Acceffio notarum Salmafiana.
rum, (vt Relandus in. praefatione oftendit) ad emendationes Meibomianas in diifertatio-
nes Arriani. Adde fupra in vol. 11. pag. 711. 7o. Fabrir. hiftor. bibl. Fabricianae, part. V.
pag. 535 fqq. Acla erudit. Lipf. a. 1711. menf. Aug. pag. 373— 3718. lourn. des Sav. a. {711.
menf. Aug. pag. 123 fqq. — Reland, in fine catal. editt. ait, eodem anno, n. 1711. nouam
Enchiridii Epictetei editionem in 8. prodiiffe Genuae, cura Znton. Mauricii, humaniorum
litterar. et ciu. hifl. ibidem Profefforis: quae num prelo reuera exierit, equidem ignoro.

Eypi&. Enchir. graece, latinisque. verfibus adumbratum, per Eduardum Ivie. Oxon. e
theatro Sheldon. 1715. 8. mai. vid. Catal. bibl. Bunau. I. pag. τόο. — edit. II. 1723. 8. lat.
eum /'idae libris IIl. de arte poetica. vid. Republyk der Geleerden, menf. Nou. et Dec,
&.1724. nr. $. — — Flores ex Epi&h4o collecti 4 C. JV. Lundio, Hafniae 1719. 4.

Epic r

e£) De gallica huius fcripti verfione, a 7o. mica, msta, εἰ in bibl. Bodleiama: adde Heu-
Corrafio, Parif. 1558. 8. edita, vide /"erdierii — mauni a&a phil. 1, pag. 734 (qq. :
bibl. gallicam pag. 682 fq. Veríio Anglo-Saxo-

|

|
^]

!
|
E

ENCHIRIDII EPICTETI EDITIONES LibIP. .. IX. gi

Epi. — vna cum Cebrtir tabula, gr. et lat. cum notis Hieron, Wolfii, If. Cafaus
boni, lo. Cafelii et aliorum. — Quibus accedit graeca enchiridii paraphrafis, lacunis omni.
bus, cod. Medicei ope, a lac. Gronouio repleti. — Recenfuit, a pluribus mendis repurgae
vit, ac notis quibusdam et animaduerfionibus illuftrauit 7o. Cafpar Sthroederus. Delphis ap.
Adr. Bemann. 1723. 8. — ΕΠ repetiiio Berkelianae editionis. — cum verf. lat. et german,
notisque 1. H. Reitz. Idften. 1721. 12.

EpiBieti Manuale, Cebetir "Theb. tabula, et Prodici Hercules, Theophrafli characteres
ethici. Graeca recognouit, verfionem latinam reformauit, notas Wolfii, Cafauboni, Ca.
felii, Duporti, aliorumque reeenfuit et cafligauit, fuisque obferuationibus auxit εἴ illu.
flrauit /ofiphur Simfon, . ἃ. M. Oxonii e theatro Sheldoniano, impenfis Iac. Fletcher. etc.
1740 S8.

Conf. noua acta erudit. Lipf. a. 1744.-menfe Sep. pag. 487 — 490. — edit. III. Lonz
dini 1744. — tum auclior, ita, vt pleraque ex notis Heynianis transferrentur, Londini
1158 et 1762. 3.

Epi&heti, quae fuperfunt, differtationer αὖ Αἄγγίαπο colleBlae, mec mon. Enchiridion e£
fragm. graece et lat. in duos tomos diflributa cum integris lac. Schegkii et H. Wolfii fe-
lectisque aliorum doctorum adnotationibus. Recenfuit, notis et indice illuflrauit 10. Vpto-
su, Praef. Rollenf. Londini. II. voll. 1739 — 1741. 4.

Enchiridion cum fragmentis, variis lecion. et fuis aliorumque notis volumini II;
inferuit. Expreffus eff textus e lectione Meibomiana: fed ab Vptono emendatus. Praeter
ea enim ille contulit edit, Venet. a. 1535. Wolfianam ac Schegkianam; et ex iis aliisque
led. varietatem comparauit, atque, quod ab aliis fere neglectum erat, ex ipfo Arriano
plura enotauit. Ab Harrifio acceperat exemplar Venetae edit. cuius orae adícriptáe erant
lectiones codicis boni, qui olim in Carpi, patris purpurati, bibliotheca fuit, et alius, tum
aliud exemplar, cui comes Schaftsbury notas adícripferat criticas, Copiofum et peruti-
lem adiecit indicem. — Plura leges de hac editione in Bibl. brit. tom. XX. part. II. p. 1 fqq.
Zuverlütligen Nachrichten part. LXI. pag. t Íqq. et /indheim Bemühungen der Weltweiien
vom lahr 1700 — 1750. vol. III. pag. 160 fqq.

Ex edit. Vpton. deriuata eft edit. Epi£'zti cum Cebete ete. gr. et lat. Glasguae, 1744. 8.
1741 εἰ 1748. 12. — EpiB'et. graece. ibid. 1751. 32. — gr. et lat. ibid. 1775. 12. (al. 8.)

Ex Meibomiano vel Vptoniano exemplari transfcripta eft editio Lucenfr. 1749. 8. —
gr. et lat. Amflel. ap. Wetflein. 1750. 12.

Epi£leti enchiridion gr. et lat. cum fcholiis graecis nunc primum e bibl. regia Dresdenfi
vulgatis, et nouis animaduerfionibus. Dresdae et Lipfiae, impenfis Mich. Groll. 1756- 8
In priore editione in dedicatione; in altera autem eaque emendatiore et auffiore Varlauiae
et Dresdae apud Groellium. 1776. 8. in fronte libri nomen fuum eft profeffus Chr. Go11/.
Heyne, V. C. [titulo tantum mutato, 1782. 8.]

.Hanc praeflantem et, fiue artem criticam, fiue interpretationem rerum ac verborum
fpectes, optimam editionem, vir cel adcommodauit quidem ad exemplar Vp'onianum; at
in locis haud paucis emendatum. — Nam diligenter contendit edd. Venetam vtramque, Wol.

Vol. V. L fü

$2 ΖΔ ΙΧ. ἘΝΟΗΙΆΙΌΙ EPICTETI EDITIONES

fi primam, Naogeorgii et Dan. Heinfii, etc, vna cum adparatu variae lectionis in editt,
Mcibom. et Vptoniana; tum codicem Dresdenf. elector. ex quo fcholia graeca primus val-
gauit. Praeter ea paraphraflen chriflianum , ac, quod ab reliquis omiflum erat, 8. Nili,
quod vocant, enchiridion, nec non Simplicium atque Arrianum follertius, quam alii fe-
cerant, excuífit. In pracf ac prolegom. de enchiridio eiusque in codd., praecipue in edi.
tionibus fatis acute intelligenterque dilferuit. Caruit tamen edd, Haloandr. et Cratandrina.
In prolegg. pag. XXIX. fpem facit alius editionis, in qua ad eum fere morem, quem in
Virgilio fequutus efl, varia lectio fecernatur ab iis notis, quae philofophi verba interpre-.
tantur; aliaque addere promittit. SI

Epi&f. Enchir. et. Cebetis tabula, gr. et lat. Guelferbyt. 1756. 12. ete.

Ἐπικτητὸ — Epifhei enchiridion im vfum fludiofae $uueniutis ex recenfome e£ cum
nolis Nu. Sci:belii. Nonmbergae 1771. 8.

In conflituendo textu fequutus eft editionem priorem Heynianam; at in notis, haud
fpernendis, interdum difceffiffe videtur. In praefatione nudum dedit plurimarum editionum,
in his Holoandrin. et W.echel., catalogum.

Ἐσικτήτϑ Ἐγχειρίδιον , curante I. B. Lefebure de V'ille- Brune. Parif. 1282. form. min.
(éum verfione gallica. ib. 1783. 8. in Diclion. bibliograph. tom. 1, Parif. 179. p. 412.)

Editor multa iactitauit de fua opera. ,En, ait in praefatione, tuis fe votis offert
eaftigatifTima totius philofophiae moralis epitome. — Mendis erroribusque, quibus fcatebat.
áuro contra carum opus, mca diligentifima quidem cura repurgatum deprehendes. —
Certum tibi fit, me, quidquid variatum in fcriptis vel ab ipfomet Arriano, vel a librariis,
excutfiffe, compofuiffe, vt hinc, quantum fieri poffet, verum textum extunderem.^ At.
que multa praeflare debuerat, fi iis, quae habuit, fubfidiis rite vfus fuiffet. — Adhibuit
enim, vt is quidem ait, quatuor codd, bibl. Parif. nondum collatos, de quibus autem baud
adeurate egit, tum varias lecliones, orae exempli Haloandr. adícriptas, et varias lectio-
nes, quas ante XI. annos Berger, Germanus natione, e duobus italicis. edd. enotauerat:
porro tres Nili enchiridii codd. et duo codd. interpretationis, a Politiano confectae. Sed
codd. graeci firmant plerumque lectiones, ex aliis codd. iam notas. Heynianam ignorauit
editionem, et parum curauit rernm ac fententiarum interpretarionem ; faepius , interdum
praeter neceffiratem , mutauit interpunctionem ; leciones, ab Heynio iam reieclas, retinuit
frequenter; et in fectionibus fiue paragraphis ab ordine fueto difceffit, vide. grauem «en-
füram atque iactantiae adcufaronem in ephem. litterar. Lipfienf. an. 1785. plag 40. pag,
633 fqq. vb! etiam multa contra Lefebure emendationes receprasque lectiones difpurantur.

Οὐδὲ: Gemalde τι. Fpi&etr Handbuch, griechifch für Anfinger. Herausgegeben von
Jo. Heinr. lacobi. Hamburg. 1784. 8. cum praef. Semleri.

De Arriano et editione, quam paraturus erat Fabricius, hic ipfe haec fcripfit:

» Jfaatur Cafaubonus epift. 9. ad Thuanum fcripta Geneuae 6. Cal. Nou. 1593. Ef. in
manibur etiam Zirviani Epifietur, liber, vt ποι, aureolur, quem 'acobus Schegkiur magni-apud
«or nominis homo fit lotinum fecit, quafi iuraffet. omma non vertere. fec peruertere; — Epi-
ftola 13. ad ich. Thomfonum data ibid. Calend. Maii 1594. Ego nunc Zfrriani differíationer

(o gublie

Vol. TII. p. 266 ENCHIRIDH EPICTETI VERSIONES Ζιφ ΠῚ ΣΧ. 8)

publice expono, cuius aurei. libri neque Schegkiur neque Wolfius vinbram viderunt. O philo.
fophum! o dignum: excellemti tuo ingenio campum, quare, fi me audir, rape mihi hanc polmom
dum adhuc in medie eff pofita εἴς. Vide eumdem epit, 21. 23. etc. Andreas Schottus lib. V.
Obf. Humanar. cap. 22. infignem traiectionem indicans et hiatum lib. III. cap. 26. Arriani
explens, teftatur, fe adiutum regis chriflianiffimi membranis, quas in/p*xit. diligenter in fua
interpretatione veligiofur vir Nicolour, Nicolai Gullonii, Regii Profe[Joris F. e cum Alberto
Miraeo I/. C. communicauit. | Pofui et ipfe nonnihil temporis in elegantillimo hoc opere ca.
fligando et illuftrando, Salmafii quoque emendationes quasdam et alius viri docti collatio.
nes nactus. ltaque fpero, me longe meliores Arriani pariter libros redditurum et Epicteti
enchiridion locis quibusdam illuflraturum effe, fiue in noua quod malim, Arriani editio»
ne, fiue in lectionibus ad Arrianum Epicleteis. ^ Fabri. — Hic quoque, vt poflea vide:
bimus, ad Schlichzum notas quasdam mstas mifit. Hor.

De Nilo haec notarat Fabricius. ,Non praetereundum etiam, quod Epicteti Enchi.
tidion a S. Nilo, monacho, contractum et ad fenfus chriflianos interpolatum ; fed ab illo,
quod Mericus Cafaubonus edidit, multis locis diuerfum. . Graece et la:ine editum eft inter
varia Ni opufcula a lofepho Maria Suarefío, Romae 1673. fol. — latine a Theoph. Spicelio
poft tracdatum de plo litterati hominis feceffu; gallice, a Michaele Mourgver, vt paullo

pofl dicam.^ | Conf. Heynii praef. pag. XVII fq. et Leon. Zfllatium de Nilis, in Fabricii B,
Gr. vol. V. pag. 41 1η4ᾳ. Har.

VII. Zrabisa editio Epicteti nulla.

Falluntur Joanne: Halleruordus in bibliotheca curiofa pag. 56. et Martinur Lipeniur in
bibl. philofophica pag. 442. adfirmantes, Enchiridion Epicteti arabice editum effe ex biblio-
theca lo. Elichinanni. Nam Cebetis tabulam et aurea Pythagorae carmina, non Enchiridion
Epicteti ex bibliotheca Elichmanniana arabice edidit Salmafur, Lugd. Eatau. 1640. 8.

VIII 7 erfiones Enchiridii gallicae, hifpanicae, anglicas, italicae,
belgicae, germanicae ff).

Gallice per Zfntonium du Moulin. Lugd. 1544. 16. [et in fine litterarum Phalar. et Ifo-
eratis a Gruget verfarum, Anverf. 1558. 8.]

1) Interprete monacho Zoante de S. Francifco: les Propos d'Epictete recueillis par Ar»
ran etc. 55) Parif. 1630. 8. — (— Interprete ndr. Rinaudeau, Poitiers, (Augufloriti Li-
monum) 1567. cum notis, quas laudat Cafaubon. in praefat. /Zar/.]

2) Interprete Guilelmo du l'air, parte quarta opufculorum, poft alias editiones vulga-
3 Rothomagi a. 1636. 8. [et in edit. os Rothomagi, 1612. 8. pag. 777 Íqq.] Laudat
" 2

hanc

ff) De latinis verfionibus iam in recenfu editt, — tianus Enchiridion, Facius Arriani libros de rebus
egimus, In Heidenr. autem Pande&is branden- — Alexandri latine vertit. Harl.
burgicis error committitur, Zrriai diff. Epi&te- 55) Citatur haec editio a. Ca/aubono in notis
teas latine translatas effe a Barthol. Facio et Ange- — ad Epictet. p. 35. adde Bay/e Diction. voc, (Jean)
lo Poliüano. [5 vero iude ortus eft, quod Poli- — Gong, uot. C. Heum.

84 ΥΠδ. 17). ΙΧ. ENCHIRIDI EPICTETI VERSIONES Διο}. ΤΠ. p. 566 267

hanc verfionem Mericus Cafaubonur in notis pag. 68. 70. 8t fq.] At in praefat. idem fcribit,
editam effe Lutet. Parif. 166.]

[Parif. a. 1655. apud Guil. de Luyne; quam haud probat Mer. Cafaubon. in praef. Harl.)
[frriani dispp. per 7o. de St. Franjoir, dit | P. Goulu. Parif. 1630.]

3) Interprete Zfegidio ^") Hoilrauio, qui vitam Epicteti eleganter fcriptam praefixit, Ce-
betisque tabulam fubiunxit. Rothomagi 1667. quae tertia eft editio, — Vide librum Zae/ii, cui
titulus: reponfe aux queflions d'un Provincial. tom. I. pag. 129 fq.

4) Cum obferuationibus moralibus et chriftianis, auctore Coquelino , academiae Parif.
cancellario. Parif. 1688. 12.

5) Ex verfione Abbatis Zellegardei, vna cum Altercatione Adriani et Epicteti, Cebetis-
que tabula, gallice reddita, fub titulo: les Cara&erer. d? Epi&lete. "Triuultii 1700. 12. [1101
apud Reland. — Amflelod. 1709. 12. — Hagae Comit. 1734. 12.]

6) Enchiridion gallice vertit et per fingula capita doctrinam moralem floicam et chri-
fiianam inter fe contulit, additis obferuationibus, Michael Mourguer, foc. lefu, fub titulo:
Parallele de ía *) Morale. Chretienne avec celle des ancienr Philofophes. Parif. 1702, 12. Para-
phraín chriftiani fcriptoris, cuius illa folum loca retulit, quibus ab Epicteti verbis [P] au-
lor recedit, putat, elfe factam in vfum Anachoretarum , (qui vocati funt Hefychaflae) ^^),
ante annos ad minimum mille et ducentos. Fabri. [Le Manuel d' Epi&ete, et les Com-
mentaires de Simplicius, traduits en Frangois, avec des Remarques, par Monf. Dacier.
Parif. i715. voll. II. r2, cum vita Epicteti. In praefat. defendit Platonem atque Epictetum
a crimine fuüperbiae atque arrogantiae, contra Pafcalis libr. Entretien de Mr. Pofcal et de
Jr. de Saty, fur la Leure d' Epifiete et de Montagne, in: Continuation des Memoires de
Litterature de Mr. de Salengre, tom. V. pag. 239 fqq. conf. Iourn. des Sav. a. 1716. Iun. pag.
649 Íqq. et Iul. p. 12 fqq. ac Jindheim in: Bemühungen der Weltweifen etc. vol. III. pag.
147 Íqq. — Correcte venufleque recufa eft, cum pracf. Lud. Dutens, Parif. apud Didot fe-
nior. 1775. 18. — Dresdae 1780. 8. — tum, infcripta: Manuel d'Epidlete, traduit du
Grec, avec les Commentaires de Simplicius. Le nouveau Manuel et le tableau de Cébes,
Nouv. edit. Parif. apud Baflien. 1789. cum fig.

Manuel. d* Epiffete traduit par. M. N. Parif. 1782. 12, Praemiffa eft diff. de philofo.
phia Zenonis et Epicteti. — Verfio eft valde libera, ita, vt quaedam, quae tamen effent ne.
ceffaria, omitterentur, Zarl.]

Hifpanice, Francifeur de Queuedo. [Bruxellis 1661. 8. Barcell. 1635. 8.] tom. II. Opp.
Pag. 518 fq. enchiridion elegantiffima metaphra(i poetica expretlit. Fabric.

[Doctrina del Eftoico Filofofo Epi£:to, que fe llama comunmente Enchiridion, tra-
ducido de Griego, por el Maeflro .Francifzo Sanchez , Cathedratico de Rhetorica, i Gilego

en
hh) Guilelmo Boileauio, patri celebris /Vico- kb) De Hefychaftis illis Cangius in gloffario
lai Boil. tribuitur in vita huius, a Maizaeo fcripta, — graeco. Fibric. — Atque Hefychaflae diferta fit

Amftel. 1712. 12. vid. A&a erud.a. i715, p.55. a;/. mentio in hac paraphrafi cap. 6o, Heurn.
. 1i) Vide fi placet Memorias Triuultinas de ar-
tibus ct fcientiis a. 1704. L. pag. 92 fq.

-

Vol. IILAp. 267 ENCHIRIDII EPICTETI VERSIONES — L4.17 «1X. 8$

en la Vniverfidad de Salamanca, Impreffo en Pamplona per Carlos la Duyen. 1612. r2.
cum adnotationibus. vid. Specimen bibliothecae Hifpano-Maianfianae — ex Mufeo Daui-
dis Clementis, pag. 99 fq. Epicteti, ait Maianfius, fententiam optime Sandlius expreflit,
etiamfi aliquando verba ponderauit potius, quam numerauit. — llla editio, tefle Maianfio
l. c. repetita eft cum aliis opufculis, fic infcriptis: Las coplas de Don lorge Maurique — —
ἴα Dotrina del Effoico Filofofo Epi&ieto, traducido de Griego por εἰ Jaeffro Franc. San-
thes —. Madrid.1632. 12. — lbid. pag. 138. Queuedi iudicium in epiftola ad Io. de Her-
rera, praefixa illius Epicteto, adfertur de alia verfione: vwerferumt Enchiridion — im no.
forum idioma DoB. Fr. SanBliur, Brorewfis, et paullo pof! Doctor Gundifaluus Correas ali-
quo rigore magir aptato prototypo, ideoque minus grato. — Corrtat autem, Prof. Salmant.
verfio eft in libro, ibi citato: Ortografa Kaffellana, nueva, — — i εἰ Manual de Epitiz-
10, i la Tabla de Keber —. — Traduzidos de Griego en Kaffellano por el Macfiro Gonzalo
Korreas — Konforme al orixinal. Greko. Latino, Korrcto, i traduzido por el mesmo. —
en Salamanka. a. 1630. 8.

In linguam Portugallicam f. Lufitan. translatum eft Epiffeti Enchiridion per Franc.
4dnton, de Souza. Coimbrae 1594. 12. — Olifipi f. Liffabon. 1595. r2. Harl]

Inglice, [Londin. 1670. 8. per Dauies. — "The Morals of Epict. made Engl. in a poe-
tic paraphr. by E/fir J/alker. Lond. 1764. 8.] Enchiridion cum Simplicii commentario, per
G. Stanhope, praemiffa vita Epicteti ex Gallico “Περι! Boileau. Lond. 17co. 8. edit. II. 1704.
8. [ab Elif. Carter. edit. II. 1759. IL voll. 4.]

Germanite cum Cebete, Agapeto etc. Cothenis 1620. 8. Fabrir. — In: Vollfiandige
Sammlung aller Ueberfetzungen der Griechen und Rómer etc. Francof, et Lipfiae 1785. 8-
pag. 113 4. nominantur verfiones fqq. germanicae: ab anonymo, in der Griechifchen
Sprachübung. (n. quam citauit Fabr. Cothen. 1620. 8.) — a Gerdefo, cum Cebete, Hol-
miae, 1649. 12. — a Brigitta ΤΟΙ, Hafniae. 1661. 13. — ab anonymo: des Epictetus
politifche Sirtenlehre in vier Sprachen, 1694. — ἃ /P'eiffo in: Drey klügflen Leute: —
ab anonymo, ex verfione Politiani latina, Epicteti Hand- Büchlein, Deífau. 1716. 8. —
ab Rathian, Moribergae 17:5. 8. — a Proropio, verfibus germen. Berolin. 1718. 8. — 8
IL. E. von Faramond , (h. e. de Schiitz.) cum adnotatt. ethicis. Lipfiae 1719. 8. (vid. Stoll de
libris in bibl. fua, vol. 11. p. 26ο fq.) — a Rühlen, gr. lat. et german. Idflein. 1721. 12. —
ex verfione Bellegardii gallica, ab 44. B. C. Lipf. et Goerlit. 1747. 8. (conf. einige Schriften
der Altdorf. deurfchen. Gefellfchaft. Altd. 1760. 8. p. 128 fq.) — a 1. G. Srhultefio, Arrians
Epictet. Tiguri 1766. 8. qui etiam addidit Epicleti fententias. a Stobaeo aliisque feruatas 5
— «Ὁ anonymo, Francof. 1781. 8. (vna cum vita Epicteti, a Daciero gallice quondam fcri-
pta» in hoc libello germanice verfa. Ipfa verfio non fida eft, et notae additae funt lingua
quoque anglica, gallica et lat. confcriptae) — a G. C. K. Lin, cum animaduerfionibus,
Noribérgae 1783. 8. — llli- addantur verfiones, confedlae a /Mofzio, cum adnotatt. Halae
Sax. 1799. 8. — Epiktets Handbuch, neu überfetzt, und bearbeitet, nebft zwey Abhand.
lungen über Üeberfetzumgen aus. dem Griechifchen, und über das Stoifche Lehrgebaude vou
M. /. Geo: g Pllpp Tele. Francof. ai Moen. 1790. 8. Quaedam norantur εἴ emendan-
tur in ephemi litter. "T'ubing. 1791. plag. 79. pag. 626 fqq. — Ab Exneffina Chriffina Reiske
in libro: Zur Moral etc. inÍcripto, Liptiae 1782. 8. pag. 149 fqq.

L 5 Italice,

86 — Lib.IP (IX. EPICTETI EDITIONES PROMISSAE Vol. TIT. p. 267

Italice, auctore Paitonio in bibliotheca degli autori — volgarizzati, tom. II. p. 9 fqq.
faepe verfum eft Enchiridion a JuJ. Balino, cum duobus Ariflotelis et Plutarchi opulículis,
Venet, per Io. Andr. Valuaílor. 1544. (al. 1545.) 8. et 1565. 8. (tefle Fontanino, della eloguen-
za ifaliana, edit. Venet. 1737. 4. pag. 642. et Osmont l. pag. 260.) — Romae 1689. 8. —
Simplicii commentar. in Epicletum, per /Mat;haeum Francefzhi l/enetum. | Venet. 1582. 8.
apud Angel. Bonfad. (fuit quoque in bibl. Thottiaua, vol. IV. p. 254.) — ibid. apud Franc.
Ziletti, 1583. 8. (vid. Fonfanin.l.c.) et 1587. 8. — Epict. Enchir. cum adnotatt. per Steph,

dMalíatum. Romae 1655. 12. — et, vt viletur, recuf. Venetiis 1704. 16. — San&ii Conti
Sap:entia degli Stoici col Manuale d' Epicteto. Romae 1647. 1653. 8. — in linguas italicam,
hifpanicam , gallicam et teutonicam translatum, Einfiedel in Heluet. 1694. 12. — Adlae-

ret libro inferipto: Paralello della Morale Chriftiana, con quella deg!' antichi Filofofi del
P. Mich. Mourguer. Venet. x09. — Ex lingua gallica, italice verfum a Vic. Pellet.
Venet, 1714. 12. cum Cebete, (vid. tom. I. voc. Ceber, pag. 207 fq.) — Manuale d' Epitteto,
in Saíuini diícor(i accademici, tom. ΠῚ. pag. 131. Venet. 1735. 4. — cum variis obferuatt.
per //aler. Zanum, tefte Argellato, — 4/ /Manuale d' Epitteto, tradotto e commentato da
Orazio Maria Pagani, Vicent. 1286. med. 8. Enimuero nec verfio eft neque commenta-
rius; fed meditationes ethicae in Epicteti enchiridion. Har/.
Danite. per Brigittam "Tott. Hafniae 1661. 12.

Belgice, [ab ZInton, Gillis, Antwerp. ex offic. Plantin. 1564. 8. Hari] Lugd, Batau.
1617. forma minore, cum Cebetis tabula. [cum Arriani dispp. et Cebetis tab, per 7. H. G/aze-
anaker.. Amítel. 1658. 8. — cum Cebete et Ifocratis or. ad Demonic. Amftel, 1632. 12.]

“

IX. Editiones promiffac.

Dauid Hoefthelius ad Iungermannum 7. Cal. Sept. 1608. Zfnimur erat, care. Epif/etea,
Enchiridio cum tribur MSS. codicibus, Simplicio cum duobus collatis, emendata hinc inde ab
ipfomet IV7olfio, interpretatione notisque auGlioribur. — Sed idem cogitare Heinfium ex 1). Bon-

garfii litteris intellexi, vt iam totur haercam, — Ex[peBGo tomen ve/ponfum, fi dignabitur dare,
alluffris Scaligeri.

Idem Ioanni Meurfio 5. Cal. Nou. 1614. Salutem plurimam ad/cribo etiatm Clariffimo Do- :

mino Heinfio, cui ex litteris Fed. Morelli, profe[Joris regii, haec ad me, πὶ moleftum, fignift-
ta, et quidesi ipfa εἶπ verba: Audio etiam, penes Dan. Heinfium, claritlimum doctiffimum-
que virum, effe MS. Epicletum, qui Iofephi Scaligeri 78 uxogirs fuerat, emendatiorem
amplioremque. Ego humanitate illius viri, cum fingulari eruditione iuncta, plane perípecta,
non dubito, quin tibi publico bono peculium iflud conferat vel vltro. — Haec. ille, qui etiam
ad Zrrianum nonnullos emendationes fponte mifit. Claudius Salmafius praef. ad Simplicium :
» Ipfüm Epicteti Enchiridion, quod femper nobis in deliciis fuit, cum fcriptis codd. compa.
rauimus, et viginti aliquot locos, in tantulo opere nondum intellectos, ceteris interpretibus ex-

plicauimus, multosque, alios parum hactenus explicatos, elucidauimus.- Fabrir, — Ge. quo- |

que Aaphelius editurus erat Epictetum: latine quidem verum ab eo Enchiridion ab C. A.
Schmidio acceperat cl. Heyne. vid. eius prolegg. pag. XXXV, not.

Bern. Peziur in biblioth. afcetica ansiqua noua, tom. V. pag. 409 — 452. Rarisbonae
1724. 8. edidit /Mittueri Enchiridion Cartufanum; ad inflar Enchiridii Epicletici iunt 50 aphos
rimi,

Vol. ΠΙ. p. 267 P268 EPICTETI SENTENTIAE etc. Lib. IP. c. LX. $17

fifi, ad conferuandam animi pacem vtiles cum paraplirafi priores vero 35 praécepta conti-
ment, ex Fpicteti enchir. ad verbum defcripta, paucis mutatis infertisque: accedit p. 453 Íqq
Mittneri paraphrafis in formulam profeflionis Cartufianae. vid. Acta erudit. Lipf. a. 1736.
m. lun. pag. 264.

[Nouae editionis Fpidleti fpem nuperrime fecit Zofi. Sclveighióufzr, Argentinenfis, V. C.]

Per hanc occafionem alia fcripta, quae ad Epicteteum pertinent enchiridion, memorabo :

Dan. Heinfur oration. XXIV. pag. 293 fqq. de Epicteto.
᾿ς Philofophorum fententíae de fato, et de eo, quod in noflra eft poteftate, collectae
partim, partim de Graeco verfae per Hugonem Grotitm. Amflelod. 1648. rz. p. 295 Íqq. —
Zach. Hemmingeri paraphrafis iambica in Epict. Enchir. Bafil. r711. 12.

v Cph. Henr. Ritmeieri fpecimen philofophiae Epi£fzti , fiuc Enchiridii cius priora capita,
rabbinice verfa, et animaduerfionibus illuflrata. Helmftad. 1709. 4. i:

Leuini Io. Schlithtii Obferuationes fclectae in Epicteti enchiridion et Cebetis tabulam. —
I. A: Fabricio — facratae. Hal. Magd. 1712. 12. Erat fpecimen futurae, at in herbis arefcen-
tis, editionis cum Schlichtii et aliorum excerptis, atque Zenophili, (fub quo nomine nefcio
quis? latere- voluit) notis. vid. Neuen Bücherfaal, tom. Ill. pag. 638. et Winudheim Bemü-
hungen etc. l. c. pag. 158 fqq. Act. erudit. Suppl. tom. V. pag. 418.

Goitlizb Stolle in: Hiftorie der heidnifchen Moral. lenae 1714. 4. pag. 510 — 525. de
Epicteto egit, eiusque doctriiam de moribus redegit in compendium.

Les Morales de Plutarche, Seneque et Epi&ieie. Parif. 1667. 12. tefle Heumanno. —
Idem liber effe videtur, qui raris libris adnumeratur in Dictionaire bibliograph. Parif. tom. T.
a. 1790. p.364. Les Morales d' Epiclete, de Socrate etc. (par 4. Dermarets de Saint - Sorlin.)

Parif. 1655. 8.

M. Io. Erdmanni Walteri, Vfenhem. Franci, diff. fuper vita regenda fecundum Epicte-
tum praecipua quaedam. Lipfiae 1747. 4.

Fuit quoque Epif/ztur, Centumcellenfis epifcopus, Arrianus, et Athanafii hoflis. vid.
Iufi Fontanini hiftor, litterar. Aquileienf.. Romac 1742. 4. pag. 112 Íq. adde fupra ad δ. M.
notatum. Harl. — S. Epifieti, presbyteri, vita ex(lat in. Roriegdi vitis Sanctorum, libr. I.
— Alius Epi&£sturs apud Symmachum lib. V, epifl. 41. et lib. IX. epift. 31. Heumann, — lib. X.
epifl. 47. archiater Theodofii M. Harl.

X. De Epicteti dictis, quae it Jrriani quatuor. libris et in. Enchiridio
non leguntur.

Gellius lib. Y. cap. 2. ex libro primo Epicteti differtationum, digeflarum ab Arriano. pro-
fert locum, qui iisdem verbis legitur in Arriani lib. ll. cap. 19. vnde recentiores Gellii edirio-
nes pro primo fecundum reponunt, iubente id Zipfio lib. 1I. cap. 5. elector. Sed et idem
- Gelliur lib. XVII. cap. 19. libros Arriani de Epictet: diflertationibus memorat et ex [δ] τς
quaedam profert, quae in Arriani opere, quale fupercít, fruftra quaefieris. Εἰ lib. XIX.
cap. 1. laudat librum Epicteti, phslofophi, quintum διαλέξεων. quas, ab Arriano digeflas, con-

gruere fcriptis Zenonis et Chryfippi non dubitat. Neque ῥῆσις bene longa, quam ibicem
ἡ proicrt

$8 Lib. IP. c. 1X. EPICTETI SENTENTIAE etc: Vol. III. p. 268

profert Gellius, in Arriani quatuor libris, qui exftant, legitur, Itaque quintus Arriani liber
intercidiffe videtur Gatackero ad Antonini lib. VIII. cap. 49. Salmafio, aliisque, recte fane,
quum Photius cod. LVIIT. teftetur, ab Arriano Ícriptos libros octo Epicteti διατριβῶν, et
eiusdem ὁμιλιῶν libros duodecim. In Stobaeo, qui fubinde Arrianum laudat, faepius Epi-
£tetum, multa leguntur Epicleti dicta, quae in Arriani libris editis fruflra quaeras. Forte
etiam aliis collectionibus dictorum Epicteti vfus eft, certe Pufum ex dictis Epicteti de amici-
tia citat ferm. 19. 20 et rc6. Mufoniumne Rufum? quem Stoicorum placita fectatum fcribit
Tacitus lib. MI. hift. cap. t. Epictetea ὑπομνήματα, Iunio Kuflico auctore collecta, legiífe fe
teflatur Marcus Antoninus, vt fupra ex eius lib. I. cap. 7. monui. Celeberrimum tamen et
pluribus lectum fuit opus Arriani, quod laudat etiam Z/rnobiur in extremo libri Π1, Cum de
animarum agitur falute ac de. refpeBu moffri, aliquid et fine ratione faciendum efl, vt Epi&ie-
fum dixiffz adprobat ZArriamur. — In. bibl. imperatoris mstae exftant fententiae. Democriti,
Epicteti et aliorum veterum philofophorum γνῶμαι κατ᾽ ἐκλογὴν ἐκ τῶν Δημοκρίτε καὶ
᾿Επικτήτϑ καὶ ἑτέρων σοφῶν. Vide Neffelium part. IIl. pag. 41. Summam philofophiae
Epicteteae duobus verbis, ἀνέχϑ καὶ ὠπέχϑβ fufline et abflime circumfcribit Gellius lib. XVI.
Cap. 19. Porro Epicurum, philofophum, Laertius lib. X. cap. 6. teftarur, ab Epicteto dictum
κιναιδολόγον et pluribus conuitiis laceratum, quorum quum aliquam multa in Arriani libris
occurrant, illud tamen xyeudoA cya non exflat, Epicleti Epiffolas graecas cum expofitione
Simplicii in bibl. Medizea occurrere, adfirmauit Gesnerus "). Idem poft ipfum tradunt Epito-
matorés , et lacobus Gaddius parum accuratus fcriptor tom. 1. de fcriptoribus non ecclefia(li.
cis pag. 168. Nemo tamen fuit hactenus, qui epiílolas illas in lucem proferret, neque me.
morantur in catalogo bibl. Mediceae vel qualem vulgauit H. Ernflius ex titulis pluteorum vt-
cunque compofitum, vel qualem maiore aliquantum ftudio concinnauit adhuc ineditum Wil-
helmus Langius, Danus. [ἢ notis Menagii ad Laertium lib. X. fect. 7. legas Epictetum ἐν 77
"reos τὲς ἐν Μυτιλήνῃ Φιλοσόφες ἐπιφολῇ citari a Sexto Empirico in libris contra Mathemia-
ticos. Sed Epicleti nomen ibi male excufum eft pro Epicuro. [δ] Joy

Il) Sed falfam effe Gesneri relationem de epifto- — riri, nuntiat ei Io. Fabricius ia epiftola, quae
lis Florentiae latitantibus , fcribit ipfe Fabric. B. legitur in vita Fabricii noflri, a Reimaro fcripta,
Gr. V.29. pag. 664. et neutiquam illas ibi repe» — pag. 252. Harí.

CAPVT

Ψ 1.117. p. 260 P 270
φο------«-----τ-...--

FLAV. ARRIANI AETAS

LiIV.tX. 80

CA PO UP ox
DE FLAVIO ARRIANO.

- L. Arriani aetas e£ vita, atque alii nouem hoc nomine.

II. Eius fcriptorum editorum et pevditoruma

catalogus , illorunque quae exftant editiones , cum variis obferuationibus, per nmuneros feptete

decim.

[Cum auctario G. C. Haríes.]

E:

a) ᾿Αῤδιανὸς ἔς δαιλητῶν Ἐπικτητα Phot. cod.
LVIHI. Fabric. — De Zrriauo praeter ea con-
fuli poffunt G. 7. /"o[/us de hiftor. graec. lib. II.
cap. 11. pag. 174 fqq. et de fcientiis mathemat.
cap. 48. $. 13. paz. 292 fqq. Jonfius de fcriptor.
hift. philof lib. 111. cap. 7. δ. 6. pag. 3s. Pope-
Biount cenfurae authorum etc. pag. 165 fqq. {4
JVain Tillemont Hift des Emper. tom. 1. pag.
273 4. Biographia claffica, ex Germanica /Mur-
[innae verfione, tom. IL. pag. 91 (qq. Giles Boi-
leau in vita Epicteti, gallice fcripta, Parif. 1657.
12. edit. II. (conf. ad caput antecedens notata.)
Henr. Dodwell diff. V et VI. tom. I. Geograph.
minor. graec. p. 106 fqq. 7. α΄. de Chanfepie in
nouo Di&ion. hift. et crit. tom. L. h. v. p. 497 fqq.
Hail. :

b) Flauii praenomen ei tribuitur in Dionis lo-
€o infra adducendo.

C) Alü ab hoc, et ante noftrum fuere 1) Zr-
Tianus, cuius librum de meteoris memorat loan-
nes Philoponus in Ari(totelis Meteorologica: 'Az-
ξιανὸς δὲ ἐν τῷ περὶ μετεώρων, ὡς Ἐρατοσϑένης ὁ Κυ-
notas ἰσχυρίζεται » ἄκοσι καὶ πέντε μυριώδας «αδίων
Fes τὴν περέμιετρον τῷ μιεγίσε τῆς γῆς κύκλα. ldem
fuit au&or libelli, quo probauit, Cometas nihil
neque bcni neque mali portendere, tefle /ga-
tharchide, Cnidio, apud Photium cod. CL. p. 549.
edit. Hoefchelii. «Vt adeo falíus fit Poffeuinus,

ui eum Arriano noftro Nicomedienfi adfcribit in
bibl. fele&a parte lI. pag. 356. 2) Z/rrianus Ἔπο-
ποιὸς, cuius metaphra(in graecam Georgicon Vir-
gilii, libros XXIV. Alexandreidos et poeniata in
regem Attalum Pergamenum laudat Suidas. [vid.
fupra, vol. III. peg. 55.] Huius et noftri fcripta
confundit 70. M»ur[ius in "bibl graeca. Liber
primus Ἡρακλείας Arriani citatur ab 77f/tenaeo lib.
1Π. pag. 82. fed legendum Αἰ μία, vt conflat e

Fol. F,

ideto non incommode iungetur difcipulus *) eius celeberrimus, FLAVIVS*) AR.
RIANVS?^, Nicomedienfis ^) [δ] Bithynus, qui propter eruditionem Athenienfi et

Romaaa

Suida Ῥιανὸς, et Etymologico M. in ᾿Ασέλληνα.
Ita apud eundem Jt/enaeum lib. XI. pag. 499.
Rhiani laudantur epigrammata, etíi et ibi codices
quidam habeant Zrrigni, vti etiam apud Sueto-
nium in "Tiberio cap. 70. et Eufiathium ad Dio-
nyfium 414 et 525. 5) Coelius ZLrvianus , medi-
C45, qui ab aliis dicitur Coelius Aurelianus, Ga-
leno antiquior, de quo dictum a me eft in bibl.
lat. 4) Zrrianus Maturius, Altinatium praeftaue
tiffimus, de quo P/niws lib. Il. epift. 2. et ad
quem aliquot eius exftant epiftolae. Hunc eum-
dem cum noftro perperam ftatuunt. Gui". Stuckius
ad periplum Ponti Euxini et G. 7. δ᾽ οὔτις lib. II.
hift. graec. cap. i1. confutati a 7i//emiontio tom. II,
hift. imperator. pag. 474. et D/odiwillo in diff. de
aucore Peripli Pon:i Euxini. Poft noftrum florue-
runt 5) Zirriauus , gre nmaticus, quem confabu-
lantem inducit Z/henaeus lib IIL dipnofophift,
pog. u3. 6) Zrriasus, [Ctus, fub Alex. Seue-
ro clarus, cuius in Pande&tis mentio. 7) Zrría-
sus Sruerus, pracfectus aerario, fub Antonino
Pio, auctor librorum de edictis. 5) Zrrianus,
Cof. fub Gordiano imp. A. V. C $95. idem forte,
qui graece fcripfit de imperatoribus Maximino iu-
niore, Gordianis, Maximo Albino, in quorum
vitis eius meminit Iulius Capitolinus, nifi pro Zr-
riauo legendum Zfrabianus, vt apud / uium
XXVII. 6. [vbi vid. Drackcnb. tom. IV. pag. i9.]
pro C. et L, Arriano, Zjrenijum legunt libri me-
liores. 9; Zlrrianus, confularis Liguriac fub Ho-
norio imp. meinoratus in codice 'Theodof

d) Éxufebius in Chron. Olympiade CCXXXL
Arrianus philofophus Nicomrdin[is agnoJcitur.
Suidas [et Eudocia pag. 71.] ᾿Αῤῥιανὸς Νιχομηδεὺς
Φιλόσοίος ἐπικτήταος, dn patriae itaque honorem
Bithynica fcripfiffe, notat P/rotius cod. XCIII et
LVILI. -
(0M

$0 Lib. IV. «. X.

FLAV. ARRIANI AETAS

Vol.ITT. p. 270 P271

Romana ciuitate *) donatus, dignitatibusque auclus efl. Hadriano Caefari, admiratori Epicketi,
carus ab eo a. Chr. 134. pracfeclus prouinciae armatae, Cappadociae 7) ct Xenophontis prifci
ron minus induflria rerum gerendarum, quam fludio fapientiae 5), fcriptis et nomine ipfo ἢ)
aemulus, bellauit contra Alanos et Maffagetas, euectus etiam ad honores vrbis fenatorios :[]P]
ipfumque confulatum *), et in patria facerdotio Cereris et Proferpinae ^) functus. — Adügit
tempora Pii et Marci Antoninorum /), relidis poft fe variis fcriptis, quae fecundum ordi-
nem temporis, quo elaborata videntur, maxime ex fententia Chronologi noflra aetate cla-

€) Lucianus in Pfeudomante tom. I. pag. 747.
[tom. II. p. 209. edit. Reitz. vbi vid. M. du Soul]
- Καὶ ᾿Αῤῥιανὸς γὰρ 6 TE Ἐπικτήτα μαϑητὴς ἀνὴρ Pu-
μεδέων ἐν τοῖς πρώτοις » Καὶ παιδείᾳ παρ᾽ ὅλον τὸν βίον
συγγενόμενος, En Romanum Arrianum, non pa-
tria, fed iure ciuitatis! perinde vt libro de vena-
tione cap. 1. Athenienfem fe innuit, (itidem non
a loco natiuitatis, fed ciuitate,) adfirmans Xeno-
phonti, Athenienfi, fe effe ὁμώνυμον καὶ πόλεως τῆς
αὐτῆς. Quod vero propter eruditionem hoc illi
ius vna cum dignitatibus contigerit, Dodwellus
obferuat ex his Arriani verbis lib. I. expedit. Ale-
xandri pag. 26. edit. Gronou. quae fecus intellexe-
re Arriani interpretes, Gronouius ac Vulcanius:
ἐμοὶ πατρίς τε καὶ γένος καὶ ἀρχαὶ. οὗ δὲ οἱ λόγοι εἰσί
75 καὶ ἀπὸ viz ἔτι ἐγένοντο,

f) Dio in rebus Hadriani imp. lib. LXIX. pag.
594. [vol. II. pag. 1163. edit. Reimari, cuius no-
tas confules, praecipue de voc. Z/banorum, vti
legendum docet, et de Parasmanue,] Confe&o ad
hunc modum bello Iudaico, (a Barcocheba concito)

' bellum. Alaunorum, (hi funt Maffagetae,) Pha-
vasmanes mouit, IMediumque vexata Armenia
atque Cappadocia vaflauit. Ρο Alani, par-
tim addu&i J'ologaeli muneribus, partim Q^-
Bi» ᾿Αὐῤῥιωνὸν τὸν τῆς Καππαδοκίας ἄρχοντα Φοβηϑέν-
τες, Limore Flauii Zrriani, qui Cappadociae
graeerat , quieuerunt.

g) Stoicis igitur eum adnumerauit Fabric. fu-
pra in vol. III. pag. 542. Hari.

h) Νέος Ξενοφῶν dicitur Arrianus nofter Photio,
Suidae, [et Eudociae,] et Arrianus ipfe fe homo-
nymum Xenophonti et Xenophontem vocare non
dubitat cap. r et 17. libri de venatione, qui in
MSS. Xenophonti infcribitur, et propterca diu ne-
gle&us iacuit, quod in eum, qui inciderent, pu-
tarent, fe non librum tunc adhuc ineditum Xeno-
phontis iunioris , fed pridem editum priíci Xeno-
phontis de venatione librum videre. Stilo etiam

riffimi

μιμητὴς ἀληϑῶς evoQüvres fuit Arrianus, vt sgno-
fcit Photius cod. LVIII. quod de euibusdam fcri-
ptis eius, non de omnibus intelligendum, In ar-
gumentis praeterea librorum Xenophontem imita-
tus eft: nàm vt ille fcripfit ὠπορονημιονεύματα, So-
cratis; ita hic libros de differtationibus Epicteti:
vt ille libros feptem περὲ ὠνα βάσεως Kps , ita hic
libros totidem περὲ ἀναβάσεως ᾿Αλεξάνδρα: vt ille
"EAAswx&, ita hic Bi9vwse, Παρϑικο, Ἰνδικοὶ,
᾿Αλανικά εἰς, vt ille Tactica librumque de venatio-
ne, ita et Arrianus, gloriatus, fe a teneris cum So-
cratico illo Xenophonte ftudiofe incubuiffe, £uq4
ταὐτῷ (ita fcribendum, non ταῦτα) ἀπὸ viz ἐσπαδα-
κότα κυνηγέσια, «αὶ «-ρατηγίαν» καὶ σοφίαν. Pariter
enim vt ille, ita et hic, flrenue fun&us eft officio
ducis bellici. Conf. Dodivelli diff. de aetate peri-
pli Euxini $. 6. pag. 112 fq. [Eodem modo aemu-
lum Xenophontis fuiffe Oneficritum, docet jo.
genes Laert. NI. 84. Heum.]

i) Photius cod. LVIII. Aux δὲ τὸ τῆς παιδείαν
ἐπίσημον ἄλλας τε πολιτικὸς ἀρχὸς mis tud, καὶ as
τὸ τῶν ὑπάτων ἀνέβη τέλος" Suidas: καὶ ἀξιωμάτων
μεταλαβὼν καὶ μέχρις αὐτῷ TE ὑπατεῦσα!, καϑα Qz-
σιν Ἑλικόνιος, διὼ τὴν τῆς παιδείας δεξιότητα. — Heli-
conium hunc, Byzantium, fophiftam chriftianum,
Suidas alibi [et ex eo. Eudocía pag. 165.] teftan-
tur, Chronicon [Χρονικὴν ἐπιτοκεὴν,} contexuiffe li-
bris decem ab Adamo vsque ad tempora magni
'Theodofii. — drriani, confulis, mentio apud Ga-
lenutü ΧΙ. 12. de víu partium tom. I. edit. Bafil
pag. 492.

k) Photius cod. XCIII. ex Arriani ipfius Bithy-
nicis: ἐν αὐτῇ τὰ (Νιποκηδείῳ) γεννηϑῆναι καὶ τραφὴ-
ve καὶ ποεδενϑῆναι , καὶ ἱερέα τῆς Δήμητρος καὶ τῆν
παιδὸς αὐτῆς, ous καὶ τὴν πολιν ἀνακᾶσϑαί ῴησι, χρὴ»
(METTI.

1) Idem Photius cod. LVIII. κατὰ δὲ τὸς χρόνων
᾿Αδριανὰ καὶ ᾿Αντωνένα τῷ πές καὶ Μώρκα τῷ ᾿Αντωνένῳ

ἐγνωρίζετο, ldem treditugp Suidae in ᾿Αῤῥιανός,

El2í.

Vot ΤΙ. p. 571 272 FLAV. ARRIANI SCRIPTA Lib. IF. c. X. 9t

riffimi Henrici Dodtwelli ") recenfebo , ita vt illis, quae interciderunt, praefixum videas afle-
rifcum: interim dolebis mecum, practer tot Arriani monumenta periiffe etiam huius philo«
Íophi vitam, quam a Dione Caffio compofitam fuiffe Suidas ") auctor eft.

IL. τ, AIATPIBXYN 'EHIKTH' TOY βιβλία ὀκτῶ. | Differtationum | Epifeti
libri * oo, memorati Photio cod. LVIII. Hi funt, ni fallor, Jibri de Epiteti differtatio-
wibus, quos ab Arriano compofitos adfirmat Ge//iur lib. I. cap. 2. [vbi vid. not. in edit. Con-
radi, tom, I. pag. 46 fq.] lib. XVIL cap. 19. Epicteti librum vocat Auguflinus IX. 4. de ci.
vitate Dei, Ἐσικτήτε Acyss ipfe Arrianus, et paulo poft ὑπομνήματα in praefatione ad
Lucium Gellium. — Perfuadeo enim mihi, ex his octo libris διατριβῶν fupereffe hodie pri-
mores quatuor, de quorum editionibus atque interpretibus dixi capite fuperiore. Fabrir, —
Falluntur autem, qui putant, IV. libros fuperftites effe commentarium in Epicteti Enchiri.
dion. — Male perinde Huetiwr eos vocat Zfrriani in. Epifletum luctibrationer. Quaeft, Aln.
lib. IL cap. 2. $. 16. pag. 112. Ibid. cap. 10. pag. 169. Arrianum vocat explicatorem Epi&eti,
Heumann. —. La Mothe Ie ayer in Yogemens fur les Anciens principaux Hifloriens etc.
Parif. 1684. pag. 77 fq. putat, difficile efle iudicatu, num Arrianus illas difputationes ante
hifloriam de expeditione Alexandri, an poft illam confcripferit. ^ Enimuero probabilius
videtur, eum, dum adhuc ab ore pependiffet Epicleti, aut non ita multo poft, quam fe.
"rius, aut in fenectute, fcripto confignaffe difputationes: praecipue quum ipfe aegre ferret,
illas, fe inuito, fuiffe euulgatas. - adde Chaufzpié pag. 498. not. B. — Reirkium in Obferuatt.
mifcell. vol. IX. tom. ΠῚ. pag. 380. qui corrigit locum lib. IL. cap. 24. — | Zanobi Perellli
comment. ad locum diff. Epictet. II. 9. de profelytis Iudaeorum, qui poft lauacrum facrum
acceptum in focietatem funt recepti, (τὸ παάϑος τὸ 78 βεβαμμένε καὶ ἠφημένε.) in Saggi
di Differtazioni accadem. pubblicamente lette nella nobile Accademia Etrvfca dell antichiff.
"Città di Cortona. vol. VII. Florent. 1783. 4. Nr. lll. — Nouveau Manuel d'Epiclete, extrait
des Commentaires d' Arrien et nouvellement traduit du Grec en Francois. IL. voll. Parif. 1785.
— Ex deperditis libris locum Arriani inuenit Zeeren in. Stobaei eclogis phy(icis. Harl.

2. * OMIAIXZN 'EHIKTH'TOT βιβλία δώδεκω , Familiarium 5) Epitfeti fr.
monum libri duodecim. — Hi, vt exiftimo, a Gellio lib. XIX. cap. 1, [vbi tamen vid. interpret.
pag. 457. edit. cit.] vocantur διαλέξεων libri, vbi ex quinto nonnulla graece producit. Ex
homilta. Arriani protreptica quaedam proferuntur apud Stobaeum fermone 95. pag. 521. qui
alibi paffim multa ex Arriani Epicteteis profert, [] quorum pleraque in quatuor, quos ha.
bemus, differtationum Epicteti libris non exílant. Sed de his iam in Epicleto lecto.
rei) momui. 45

ΠΣ HEPT TOY" BOY TOY" EHIKTHTOT KAY THX AYTOY"
.TEAETTHZ. Je vita et morte EpiBieti. Memorat Simplicius praefar. ad Enchiri-
dion: περὶ μὲν τῷ (is τῇ Ἐπικτήτε καὶ τῆς αὐτὸ τελευτῆς ᾿Αῤῥιανος γέγραφεν ὁ as

M a Ἐπσικτήτε

m) In laudata diff. de aetate peripli maris Euxi- 0) Ita malim reddere, quam cum 7i//emontio

fi, tom. 1, Geographorum graccorum minorum tom. II. Hiftoriae imperatorum pag. 473. haran-
1o. Hudfoni. : gues fiue orationes. [Chaufepié ctiam p. 498, vere

4) Suidas in Δίων, tit Difcours ou Harangues.]

$2 Lib. IV. c. X. FLAV. ARRIANI Vol. TIL. p. 2720275
Ἐπικτήτο διωτριβας ἐν πολυτίχεις deopia βιβλίοις. — Ydem inntit Lucianus in pfeudo-
mante, tom. I. pag. 747- Quamquam profeflus iam fupra fum, non penitus effe explora-
tum, vtrum de magiftri fui vita et morte fingularem librum Arrianus compofucrit, vt opi-
nati funt Ionfius, Tillemontius, Dotlwellues an id argumentum adtexuerit libris diilerta-
tionum, familiariumue Epicleti fermonum, quod vtrumque opus communi dxzg;9ov no-
mine complecti Simplicius videtur.

4. ELFXEIPIAION 'EHIKTHTOT JHanualis libellus: philofophiae Epi&leteaé
cuin ἢ praefatione ad Meffalinum, quae intercidit, Vide fupra in Epicteto.

| 8. * HAPOIKA' ἐν βιβλίοις iC. De Romanorum bellis et rebur a Traiono felicitey
geftis aduerfus Parthos libri ΧΙ]. | Vide Photium cod. LVII. Suidam in γνῶσις. - Stt
phanum Byz. in Γαζακα , vbi quintum, et in "Argey, vbi feptimum decimum huius av
librum laudat. [Fabr. B. Gr. vol. IX. lib. V. cap. 38. pag. 594 fq.]

6. * TIAAIBOPOT ΒΙΌΣ. Zita Tillibori, latronis Afiae celeberrimi.
nit Lucianus in Pfeudomante tom. 1. pag. 741. [tom. lI. pag. 208 fq. edit. Reitzii.]

ἹΣΤΟΡΙΩ͂Ν 'ANABA'EEQEZ'AAEZANAPOT βιβλία ζ. De expedi-
tione loxombrs libri 7711. Attice 5) Íctipti ad imitationem Xenophontis, cuius exflant to-
tidem libri σερὶ ἀναβάσεως Kves. Suidas in Πίνδαρος laudat Arrianum ἐν πρώτῃ ἀναβά-
ce ᾿λλεξαάνδρε. Arrianur ipfe lib. VIT. pag. 216. edit. Gronou. ταῦτα ἐγὼ evéygot Nat
Ori καὶ ὑπὲρ KuAove ἐχρὴν erem ἐν τῇ περὶ ᾿Αλεξανδρε ξυγγραφῇ. Photio cod. XCI.
vbi hoc Arriani opus recenfet, inferibuntur. TO κατ᾽ ᾿Αλέξανδρον, 2 ἐν λόγοις ἑπτα. Eufta-
thiur ad Dionyf. vf. 976. Καὶ εὕρηται τοιαὐτή γραφὴ παρα τε τῷ Ιελιανῷ [t] καὶ παρὸ
᾿Αῤῥιανῷ δὲ ἐν τοῖς σερὶ ᾿Αλεξαν des. Πολλὸ vae τὰν ἀντιγράφων ἔχεσιν ὅτω. dem
ad vf. 1097. ὡς παφεμφαίνει ᾿Αῤῥιωνὸς ἐν τοῖς. περὶ ᾿Αλεξανόρε. Palladiur de Bragmanibus
Pag. εἰ. ᾿Αῤῥιανδ μῶντοι T8 μαϑητδ T8 Φιλοσόῷξ Au δέλε γεγεννημένδ à; εὐφυΐαν δὲ
Φύσεως eis φιλοσοφίαν, ἐν τοῖς καιροῖς Νέρων ος τᾷ βασιλέως T8 κολάσαντος τὲς οἰοιδὶ-
nass "AzosoNas Πέτρον καὶ Παῦλον, τὸτϑ τοὶ κατ᾽ ᾿Αλέξανδρον τὸν Μακεδόνα ἱπορήσαν-
τος. ὃ ἐκεκτήμην. ποιημάτιον ἀπέτελω τῇ ὐνδρείο τῆς σῆς καλοκαγαθίας». ὑποτάξας
μὲ τῷ ὑπομνημῶτικῷ V .T. A. Eodem Photio iudice cod, XCIJ, nemini eorum, qui hiftorias
optime contexuerunt, pofiponendus eft, quale quid, vel amplius ctiam ipfe de fe adfirmat
Arrianus, dum DRE de rebus ML E pag.13. non minus fe numerari poftulat τῶν
πρώτων ἐν τῇ Φωνῇ ἑλλαδι. quam Alexandrum Magnum τῶν £V τοῖς ὅπλοις. Veritatis ftu-
diofum prae ceteris commendat Z/enza; Gazaeur in Theophraflo pag. 23. et φιλαλήϑες

cogno-

Memi-

p) Zrrianus ipfe in Indicis pag. 334. edit. Gro-
nou. πανταρταῦτα 2.4 VEXTOÀ eunt ἤδη ἐν τῇ ᾿Αττικῇ
Φωγγραφῇ. Ceterum in veneta edittone graeca et
aliquot MSS. codicibus, quos Iacobus Gronouius
euoluit, liber fextus et feptimus vnum librum
conftituunt, et-Indica, de quibus paulo poft ago,
occupant locum libri feptimi. Sed hoc a Facio ac
deinceps ab aliis re&e eft immutatum, licet Indi-
«a male habentibus;pro libro octauo, quum fit

fingulare opus. Etiam in MSto codice vno Medi-
ceo, quem reliquis praeftrantem. omnique aura
omnibus numis pretiofiorem celebrat idem Grono-
vius, liber feptimus a fexto probe eft diuifuss
vtrumque vero excipit liber fingularis fub titulo
ἸΑῤῥιανξ Ἰνδική, Fabric, μὰ Excerptis Peirefcianis
citantur 'AZéivx "AX... c. vid, infra, lib. V.
cap. 5, 9. pag. 492. vol. VI. Zar,

»

Vàl ΤΙ. p.273 CODD. MSSTI LibliF.uX. ^ os

cognomentum ci tribui in libris, notat Coeíisr Rhodiginus lib. 1. Antiquar. iectionum cap. 22.
Fabri. — Arrianum limatijfimi iudicii feriptorezm vocat Freinshemius ad Curtii 11], 12. 1
acerrimi virum iudicii ad Curtii VI. 6. 4. eumann. — Ex multis, qui res ab Alexandro M
geflas diuerfa ratione ac fortuna expofuerunt, potiffimum fequutus eft et Arifobulum et
vero Ptolemaeum Lagum, ᾧ μάλιξα ἐγὼ ἕπομαι. ait libro VI. cap. 2. atque, fi hiftoriae
fidem fpecies, vtplurimum praeflat Curtio, qui tamen nitore et facundia illum fuperat :
meque tamen Arrianus omnino caret et dictionis et rerum vitiis. Sed de fcribendi narrandi-
que genere, quo vfus eft Arrianus, copiofius egerunt La Mothe fr Layer jugemens etc. pag.
60. 8: fqq. Degoreus IV/hear in Relectionibus hyemalibus fedt. XII. p. 58 fqq. et Zo. Cif'ian.
ΑΝ δια in acceílionibus ad illas, pag. ros fq. Chaufzpi£ l. c. not. C. et Saint Croix in Exa-
men critique des anciens Hifloriens d' Alexandre. Le.Grand. Parif. 1773. 4. pag. 22 — 38.
p. 191.197. fupra in vol. II, p.35. [et ex verf. anglica libri Santacrocii per. Kic/. Clajtott,
Bath. 1793. 4. p. 50 fqq. add. Frid. Schmieder. Not. Crit. in Arrian. fpecimen I. p. 8 Íqq.]

Codices mitos Perüfinum et quatuor Mediceos adhibuit Jac. Gronou. — 1n bibl. autem
Laurent, medicea fünt, (vt per hanc occafionem omnes Arriani libros, differtationibus
Epicleteis exceptis, in libris manu exaratis mihique notis feruatos.enumerem,) auctore Baz-
diuio in catal. codd. graec. fequentes codd, msti: Arriani ἀναβάσεως ᾿Αλεξ. ΠΡ VIT. et
hiftoria indica, tom. I. pag. 443. in cod. XXXII. plut. IX. nr. 2et 3. — De expeditione Alex.
libri VI. (libri autem VI et VIL. nulla prorfus fit diflinciio neque in hoc neque in tribus aliis
codd.) et feparatiim ᾿Αῤῥιανᾷ ἀνάβασις ᾿Αλεζανδρε ἑβϑόμη. ᾿Ινδική. tom. M. pag. 653 fq. in
:cod. T. plut. 7o. — lidem libri, ibid. pag. 669. cod. IX. plut. 7c. et pag. 688. bis, cod.
XXVIII atque cod. XXX. — De expedit. libri VII. nam liber VI. a feptimo hic, (vt in
cod. XXXII. plut. 9.) recte disiungitur: abeft vero hiftoria indica, quod opus eft fingulare:
in cod. XXIV. pag. 634. — Excerpta ex Arriano de expedit. tom. III. pag. 525 fq. in cod.
-VIIL plut. 86. — In tom. II. pag. 231. cod. IV. plut. 55. nr. 2o. Arriani ars £a&fira fiue de
acie inflruenda; in hoc cod. liber in duas diuifus eft partes, quarum prior agit de exerci-
'fationibus equeflribus veterum Graecorum; poflerior de exercitiis veterum Romanorum:
gr. autem 21. iz//ru&io atii aduerfus AMlonos.

In bibl. J7enzta D. Marci, cod. CCCLXIX. (catal. pag. 176.) de Alex. M. expeditione et
rerum indicarum liber.

In bibl. JZediofauenf, inftruclio acici aduerfus Alanos, et de acie inflruenda liber. vide
nr. τι et 12.

Neapoli in biblioth. Auguflinenfium S. Toannis ad Carbonariam, νω βάσεων ieepiQy
βιβλία ζ΄. cod. bombyc. faec. XV. Tta in catal. msto codicum; Mentfaucon vero in diario
"italico pag. 3:0. duo illius hifloriae codices recentes memorat.

} Lugduni Batau, pars de expeditione Alex. cod. chart. (catal. pag. 335. nr. 35.) — inter
codd. Voffianos cynegeticus *), nonnullis locis addita eft verfio latina: item periplus Maeo-
M 3 tidis

4) In catal. MSSt. Angliae et Hiberniae, Oxon. ^ Cynegeticus. De hoc auctore diximus in differta.
1697. tom. Il. inter codd. Voflianos pag. 62. ita tione de dubiis aliquot fcriptoribus, *
citatur yArriani, Xenophontis iunioris dici,

^

93 — Li.lP.c. X. τιν. ARRIANI CODD. MSSTI

tidis paludis; ibi quidem Arriano adfcribitur. (catal. pag. 599. nr. 71.) — inter codd. Peri.
zonianos, Arriani hifloria. (catal. pag. 493. nr. 6.) ξ

Parifír in bibl, regia funt tefle catalog. nouem codices, qui continent libr. de expedi-
tione Alexandri, et, vno excepto, hilloriam indicam, et in tribus codd. eft ars T'aclica.

In bibl. Bod/eiana, Oxonii, inter codd. Barroc, (catal. pag. ro. nr. 82.) Arrian. de ex-
peditione Alex. M, partic, Namque non procedit vltra pag. 57. edit. Vulcani. et nr. xaT. (ca-
tal. pag. 18.) de expedit. libr. I et 1]. fed lib. III. vltra dimidium mutilatus; libri IV. fragmen-
ta: inter Bodlei. codd. nr. 2283. (catal. pag. 118.) de expedit. libri VILI.

In biblioth. E/zorialenfi, tefte Ant, Auguftino. in bibliotheca etc. Tarracon. 1587. 4.
nr. 141. hifloria Alex.

In bibl. Bersen/i cod. chart. faec. XVI. olim Bongarfii, Arrian. de arte militari, fiue
'Tactica, eiusdemque expeditio aduerfus Alanos, cum aliis auctoribus tacticis graecis, de quie
bus multus eft Siumer , in catal. codd. gr. bibl. Bernenf. pag. 598— 6r.

In bib]. quondam Zridelbergenfi, auctore Sylburgio, in catal. codd. gr. nr. 256. hiftoria
Alex. — nr. 398. Arriani periplus, cum periplo ponti Euxini et Xenoph. cynegetico.

In bibl. 4ugu//ana Viadcl. Arriani de expedit. Alexandri M. VIII. libri. In fine legitur
adícriptum. |, Hunc codicem B. V. (h. e. Bonauentura Vulcanius,) cum fuo contulit, et
quam plurimis locis emendauit, Bafil. 1576. * tefte Reifero, in catal. pag. 67.

In bibl. Gief/znf funt notae msstae Steinheilii et Maii ad Arrian. de expedit. Alex. Indica
et artem tacticam.

In bibl, Gue/ferbyt. Adolphi Vor(tii notae msstae ad Arriani hift. Alex.

In bibl. J7indobonenfi Caefarea fecundum Neffelium part. V. catal. pag. ra fq. cod. IV.
peruetuftus et optimae notae, in fol. Hiftoriarum libri VII. de expeditione Alex. et Ἰνδικὰ
fiue hiftoria rerum indicarum. — At multo curatius follertiusque disputat de hoc codice Kolla-
rius in fupplem. I. ad Lambecii commentar. cod. XCIl. pag. 582 fqq. et docet, ex hoc codice
reliquos fere manaffe; et in omnibus codicibus antiquis, (quibuscum bini alii Caefarei con.
Ípirant.) Gronou. libr. VII. pag. 290. fuae edit. animaduertiffe interuallum fcripturae vacuum
"i amplum relictum, nulla vero eius originis notitia adíeripta. In hoc quidem codice id
interuallum non eft: at fol. 125. pag. altera, plene perfecteque finita, vetufla quidem manu,
- fed a librarii diuerfa, adfcripta funt haec: ἐνταῦθα Aetzres Φύλλον o&.. Hir. defideratur folium
vnum. Eiusdem alterius paginae verba vltima funt: ἄνω αὐτῷ πρὸς Qug& cvri... quae
figna in cau(fa fuiffe videntur Kollario, cur reliqui codices, ex illo Caefareo defcripti, lacu.
nam, quam odoratus eft Gronouius, maiorem indicare coeperint. In eodem codice eft Ar-
riani hiftoria renum Indicarum, feparatim pofita et infcripta Ἰνδική" de qua copiofus efl Kol.
larius, et contendit, ab Arriano hoc opufculum "Iyd;«s, fuifTe infcriptum; non, "Iydi«a. —
Ibid. apud Kollarium pag. 590 fqq. cod. XCIII. (apud Neffel. cod. LXXXIX. p. 145. et cod. IIT,
pag. 158.) Arriani de expeditione Alex. M. (vbi libri non recte funt diftincti, et Íeptimus cum
fexto coniunctus continuoque ordine fcriptus,) et Indica, quae in hoc cod. falfo pro ὠναβά-
ass libro feptimo habita eft. — cod. XCIV. de expeditione Alex. et Indica. — In Lambe-
gii comment, tom, V. in cod. CCXCIL. nr. 29. pag. 533: Íunt ex Arriani periplo ponti Euxini

; excerpta

FLAV. ARRIANI EDITIONES Lib. IP. c. X. 95

excerpta nonnulla: at titulus atque principium deeft in edit. Bafil. 1533. Froben. et in Stuckii
edit. Geneu, 1577. Kollarius, (qui remittit Jectorem ad Analecta tom. I. pag. 1093 fqq. vbi
ille Holftenii dedit epiflolam etc.) notat, fragmentum iflud, ab Hudíono quoque in Geogr.
vet. fcriptor. min. etc, vol. I. peripli Arrianei pag. 12. neglectum, totidem fententiis, ac mul.
to correctius legi in Anonymi periplo ponti Euxini, ab Hudíono pofl Marcianum Heracleo-

tam edito pag. 69.

Editione:

Latine prius, quam graece, editi funt libri de expeditione Alex. M. Antiquiffima, quae
innotuit, eft editio; interprete Carolo J/aígulio, Brixienfi, absque vlla nota, in fol. faec,
XVI. inferiptio eft vltimae paginae adpofita; , Arriani hiflorici ac philofophi clariffimi li
bri octo de rebus geftis Alexandri Macedonis, e graeco in latinum fermonem a Charolo Jal.
gulis nouiffime traducli: ad Bartholomaeum Liuianum Buclani ducem feliciffimi exercitus
Venetorum Gubernatorem generalem. ^ vid. catal. bibl. Δ με], tom. II. pag. 31. nr. 2473. ibi-
que not. cl. Morelli.

Petrus quidem. Paullur V'ergeriur, luftinopolitanus, qui a. 1404. doctoris lauream
confequutus eíl, in Hungaria autem tempore concilii Bafileenfis circ. a. 1428. obiit, latine
vertit"), idque, vt ait Fabricius, de induflria inculto fermone, vt a Sigismundo impera-
tore intelligi poffet, teflante Barthol. Fario, Genuenfi, qui eam, vt barbaram, Germanis
incultioribus relinquere fe praedicat. ^ Fabricius, quem Clement aliique omnino fequuti
funt, dubitat, an lucem viderit illa Z7ergerii translatio, (non minus, quam altera Nicolai
Sagundini, 'Thaddaeo Vgoleto, Parmenfi, memorata,) quia nec bibliothecarum editores
commemorant, neque illam fe vsquam reperire potuiffe teftentur , qui Arrianum poflea
edidere, Vulcanius, Blancardus, Gronouius. Enimuero Zfpo/fl. Zenur in Voff, diífertaz. I.
pag. 53 fqq. multus de illa verfione, docet, eam ab Aenea Siluio de Piccolomini fuiffe regi
Alphonfo commendatam, exftare illam, nondum typis excufam, iu cod. Vaticano, nec eíle
incomtam atque inelegantem ; cuius iudicii veritatem comprobat praefatione ad Sigismuns
dum, imperatorem, quam formulis typographicis defcribendam curauit, — Ipfe Facius
Arriani hiftoriam in fermonem tranflulit latinum, et in dedicatione ad Alphonfum regem
Arragoniae dej Vergerii interpretatione minus benigne fenfit. Infcriptio autem haec eft:

ZIrrianus de γεδη geflis ZAlexandri, latine, Bartholomato Facio interprete. — Impret[us
eft opera et impenfa Hieronym. de Soncino. Pifauri 1508. fol.

: Vid. Maiitaire A. 'T. H. pag. 188. qui trium V. D. epiftolas, illi editioni infertas, et ad
diligentiam atque dexteritatem Facii laudandam fcriptas, in nota maximam partein excerptas
"* exhibuit Ex Golphi, Pergulani, litteris intelligimus, Facii verfionem effe a Ludouico
Odaxio emendatam; Curulus narrat in epiftola ad Arnaldum Fenoledam, equitem Hifpa-

num, fe vna faepius adfuiffe, quum Facius Nicolaum Sagondinum et Theodorum Theffa-
lonicenfem,

7) Vid. Po[fium de hiftor. latin. lib. III. pag. et inf. aet. tom. VI. pag. 289 fq. Fabric. infra de
$52 fq. coll. Zeni diff. Voffiane tom. 1. p. 51 fqq. Photio, in vol, IX. pag. 403.
et Io. Dominic. Maufium ad Fabricii B. L. med. i:

o6 — Lib.IP.c.X. FLAV. ARRTANI EDITIONES

lonicenfem , viros gr. et latine doctos, conueniret, et ab illis multarum rerum explana:
tionem exquireret; fed illum, quum quartam vix partem prefliflet, reliquis tribus nondum
fatis elimatis, morte praeuentum , opus, multis lituris abolitum et vulneribus paene confof.
fum reliquiffe; fe igitur librum paene exflinctum reflituiífe, et, vt potuit, emendatum ex-
fcripfiffe. ta Facii interpretatio librorum VII. de expeditione et libri rerum indicarum, a
Iac. Curlo €. Currulo fuppleta et expolita primum Pifauris 1508. tum graecis fubiecta, Bafi-
leae apud Robertum Winter 1539. 8. atque iterum feparatim, apud Scbafl. Gryphium,
Lugduni 1552. 12. ac Bernae 1554. 8. prodiit. lljam quidem, quamquam pluribus mendis
featére, et hiatibus atque interpolationibus fcriptorem deformare, oflendit Vulcanius, (qui
multa melius reddidit atque adcuratius)) in fua ad Arrianum praefatione: tamen elegantem
certe eife, et Facium loca nonnulla Arriani rectius, quam Vulcanium, expreffiffe, notauit
Iac. Gronouius.

Graece. primum .prodiit

Arriani. Hifloriae de afzenfa dlexandri. graece. Venetiis in aedibus Barthol. Zanetti,
Caflerzagenfis, aere vero ac diligenria Io. Franc, Trincauelii. 1535. menfe Sept. 8.

Hanc editionem a J/i&ore Triacauellio curatam effe, liquet ex epiftola Io. Bapt. Egna.
tii zd Andr. Francifcum, Venet. Cancellar. 1535. data. vid. /Mai;f. A. 'T. tom. 1l. pag. 825.

Arriani de expeditione Alexandri libri oo, nuper et reperti, et quam diligentiffime
in lucem editi, Hifloriam quoque eamdem, olim quidem a Barthol. Facio latinitate do-
natam, nunc vero innumeris, quibus Ícatebat, mendis repurgatam, hic adiungi curauimus,
vt et conferri a linguae graecae fludiofis poflit, et quid in vtraque a nobis praeflitum fit,
facilius adpareat. Bafileae. II. vol. Nicolai Gerbelii praefatio ad Iac. Sturmium, in qua lau-
datur Io. Oporinus, 1659. 8. ;

Maitt. A. T. tom. V. pag. 84. et Cement. bibl. curieufe etc. II. pag. 138. /V/edekind von
rar. Büchern pag. 218.

Ex libro primo de expeditione Alex. gr. et lat. per B. Facium. Tiguri 1556. vid. Catal;
bibl. Bodleian. tom. I. voc. Zfrrian. pag. 76.

Prior liber lat. Facio interprete. Bernae in Heluetia, apud Matth. Apiarium, Dis T
Oporíni. 1554. 8. vid. Catal. bibl. T'hottianae IV, pag. 265.

"Arriani (qui alter Xenophon vocotur fuit,) de expeditiong Alexandri M. hifloriarum

libri 1I. Ex Bonauent. Vulcani Brug. ποῖα interpretatione. — Ab eodem quam plurimi.

loci ope veteris exemplaris reflituti. | Cum indice copiofiffimo. Alexandri vita, ex /u-
tartlho, Eiusdem libri 1I. de fortuna vel virtute Alexandri. a. 1575. (Geneuae) excud. Henr.
Stephanus. fol.

Vulcanius graecam editionem Gerbelianam cum vetuflo codice MSto, quem ab Henr.
Stephano, huic Conítantinopoli mitfum , acceperat, contulit, nouam inflituit recenfionem
Arrianique libros edidit emendatiores, et nouam, de qua paullo ante fermo fuit, adiunxit
verfionem. — Confer practer /Maitt. MI. pag. 765. — Clemen£. Biblioth. curicufe etc. tom, II.

pag. 131 fq.

Orationes

P

Vot. ΠΤ. p. 273 274 FLAV. ARRIANI EDITIONES Li.IV,.cX. Ὁὴ

Orationes ex ZIrviano tolleBae, gr. lat; 1570. in catal. bibl. Bodleianae 1. e. Enimuero
mon feparatim editae funt, fed cum aliis Concionibur feu orationibus, ex graecis latinisque
hifforicis excerptir, — ab Henr. Steph. 1510. fol. — Meurfiur in edit.! Aeliani et Leonis
"Taclicorum etc. Lugd. Bat. 1613. 4. ex Arriano proeliorum aliquet defcriptiones gr. et lat;
recepit.

Zdrriani , Nicom. de expeditione Alex, M. libri VII. et. Aifforia indica, gr. et lat. interz
prete Bon. Vulcanio, Ac. Blancardur e veteribus libris recenfuit, verfionem latinam emen-
dauit, octo libros animaduerfionum adiecit. Amfltel. 1668. ἃ.

Conf. Bur bibliogr. inftruct. Hifloire etc. tom. L nr. 4770. pag. 507 fq. Idem in catal.
bibl. Vallerianae tom. Ill. pag. 124. ita citat editionem, vt T'ac'icam quoque aliaque ineffe,
- II. voll. fcribat. , Blancardus, ait Fabricius, Vulcanii editionem graeco latinam recudi cura.
.vit, qui et ipfe duobus MSS, codicibus Richeliano et Gandauenfi vfus efl, et notas addidit
haud plane contemnendas, neque dignas, [δ] vt tam inhumane acciperentur a Jacobo Gro.
ποιὸ *) in fupplementis lacunarum in. Zdenea Ta&lico, Dione Caffio et. Arriano, Lugd. Bat.
1675. 12. pag. 160 fq. tamquam aliena et praecipue Vulcanio, Freinshemioque furrepta, ac
mullius preti. Nempe vir clarífimus, qui in his fupplementis trium vel quatuor locorum
Arriani, ex Mediceo MS. vidit rectiorem lectionem, ideo folvs fapit, reliqui volitant velut
" wmbrae. Blancardi editioni etiam fubiectus index fcriptorum, ab Arriano laudatorum, qui
- funt Androflhenes Callifirati Cretenfis, Ariftobulus, Ariftus, Afclepiades, Calliflhenes, Ci.
mon, Ctefias, Erateflhenes, Euripides, Herodotus, Hecataeus, Homerus, Megaflhenes
Nearchus, Oneficritus, Ptolemaeus Lagi et Xenophon. Ex his Ariftobulus, Afclepiades,
Calliffhenes, Hecataeus Eretrienfis, Megaflhenes et Ptolemaeus Lagi ante Arrianum Ícripfe.
rant de rebus Alexandri Magni. Nearchus et Oneficritus nauigatiories iuffu Alexandri fufce.
ptas fcriptis tradiderunt, memorati Straboni, Plinio, Curtio, Plutarcho. Ex his Nearchi
paraplum ab Indis in Perficum vsque finum, late perfequitur in Indicis, (de quibus mox,)
Arrianus, breuius ex luba Plinius lib. VI. cap. 23. hifl. nat. — Poft Blancardum denique
idem Jacobus Gronouiur hos Arriani libros atque Indica ex MS. Perufino et quatuor codici-
bus mediceis emendatos in capita diuifit et cum verfione Vulcanii, MSto Auguflano poftca
vfi, ex ipfius autographo recenfita et interpolata, fuisque animaduerfionibus edidit,

[Infcriptio criticae huius editionis haec efl:

. 'Adwive — Zirriani Niromed. expeditionis Alexandri libri fepfem et hifforia indita, ex
Bonau. Vulcanii interpretatione latina, poft variam aliorum induflriam, ita lacunis vel
cognitis, vel ignotis etiamnum .et obfcuris fuppletis, ita auctoris in graecae linguae natiuo
vfu, praeflantia et facultate reftituta ex plurium MSStorum et praefertim vnius optimi col.
latione, vt nunc demum prodire hic auctor videri debeat, opera Jacobi Gironouii, Lugduni
JBatau. Excudit Petrus Vander Aa. 1704. fol.]

Ac

5) Exflat et eiusdem Gronouii Epiftola de Pal- tionum ad Melam. Lond. 1646. 4. Nonnulla Ar.
lacopa amne, (de quo Arrianus lib. VIL) ad Io. riani loca illuftrat etiam praeter Curtii interpre-
Georg. Graeuium, Lugd. Bat. 1686. 8. aduerfus tes, (Freinthemium preecipue,) Pa/merius ix
líaaei Voffi cxpofitionem in adpendice obferua- exercitationibus ad fcriptores Graecos,

Fot.V. N-

og Lib. IV.c. X. FLAV. ARRIANI EDITIONES VoL III. p.274

Ac Praefationem quidem et notas viri docliffimi fcatere inuectiuis in Blancardum,
Freinshemium et alios viros doctos quoscumque, et magnum aliorum contemtum ac minu-
tiarum viciffim venditationem ac depraedicationem vbique referre, non mirabitur, qui alia
illius fcripta fimilis farinae omnia viderit. Ad calcem operis recufa eft ipfius exercitatio de
Pallacopa, fiue foffa ex Euphrate, aduerfus If. Votfium.

[Eruditas obferuatt. in Arriani libros criticas, in quibus haud raro Gronouivs refellitur,
fcripfit Petrus Horreur in. Obferuatt, criticis in fcriptores quosdam graec. hifloricos etc.
Leoward. 1736. 8. pag. 533 — 561.

Zirriani. Nicomed. expeditionis. Alexandri libri VII. et hiftoria indica. gr. et lat, cum
annotationibus et indice graeco locupletiffimo Georgii Raphelii. ^ Accedunt Eclogae Photii
ad Arrianum pertinentes, cum lectionibus variantibus Dau. Hoefchelii: fummaria librorum
diflincta et emendata: index rerum aceuratiffimus, nec non tabula geographica expeditionis
Alexandri. Amftelaedami 1757. 8.

Raphelius iam a. 1709. parauerat hanc admodum probabilem editionem, quam demum
diu poft illius obitum eius gener, Conrad. Arnold. Schmid, in lucem protulit." Raphelius
autem textum Gronouianum reddidit adcurate cafligatum, capitibus in minores fecliones
diuifis. In notis potiores Iac, Gronouii animaduerfiones criticas repetiit, et difficiliora loca
hifloricis atque grammaticis bene illuflrauit obferuationibus. — Idem verfionem cafligauit,
et in infima ora perpetuo indicauit loca Curtii comparanda. — In Mifcell. obferuatt. vol. IV.
tom. 11. pag. 270 — 272. a. 1734. iam fcripferat, fe ante hos plusquam XX annos Arriani
libros de expeditione Alex. praelo paraífe, confilium exponit, et coniecturam de loco in
hift. indica cap. 13. nr. 6. corrupto profert. Idem Aapheiur edidit praeclaras Zfunofationer
gphilologicar in nouum. teffamentum ex Polybio et Arriano colle&ar. Hamburgi 1715. 8. poflea
in Belgio recuf.

Nouiffima editio, ex editionibus 'Trincauell. Stephaniana, Gronouiana, Rapheliana
quodammodo. concinnata, eft Borhekiana:

Flauii Arriani Nicom. Opera, graece, ad optimas editiones collata; fludio Zug. Chri.
Jfliani Borhek, in regia Duisburg. acad. hiflor. et eloquentiae P. P. O. vol. I. Expeditio Zle-
xandri MJ. Lemgou. 1792. 8. fingulis capitibus argumentum eft pracfixum. — Alter tomus
comprehendet Indica, Periplum, 'l'actica, indices et notitiam litterar. de Alexandro iisque,
qui de Alexandro M. fcripferunt.

Germanice expeditionem Alexandri vertit laudatus Borhet, Francof. ad Moen. 1792. 8.
ΤΙ. tom. (vid. Ien. Allgem. Litteraturz. a. 1791. 20. Allgem. deutfche Bibl. vol. 103. part. T.
pag. 257.) et antea cum indica hifloria, et notis Gebhard Chriffoph. Ludouic. Timaeus, Lipf.
atque Erford. 1765. 8. vid. Berol. bibl. vniuerf. vol. Il. part. I. In bibl. 'T'hottiana IV. p. 35r.
citatur verfio hift, de expedit. Hamburg. 710. 12. nifi illa fit verfio hift. indicae Rapheliana.

"luglice, Rooke, cum notis criticis, geographicis et hifloricis, additis Clerici disqui-
fitione de Curtio, et Perizonii vindiciis Curtii , 1729. 11. voll. 8. vid. Chau/zpié lib, mem.
not, C. fin. pag. 499. Har/.]

Gellize

Belt. p. 275 271 FLAV. ARRIANI INDICA Lib. IV. c. X. 99

Gallice hi Arriani libri prodierunt interprete Claudio J/itardo *), Parif. 58x. 4. tum Nic,
Perroto Ablancourtio ibid. 1646. 8. praeter quam editionem in pandectis Braudenburgicis me.
morantur aliae tres anni 1652. 1661. 1665. [09] [Parif. 1664. 8. in cat. bibl. Bernenfis tom. I. p. 250.
etin Bur bib]. inflruct. I. nr. 4773. p. 508. vbi forma in 12. dicitur. In cat. bibl. Bruhlianae,
tom. J. p. 141. citatur I. edit. Parif. 1646. 4. cum indica hift. et edit. a. 1654. 4. cum Plutarchi
vita Alex. et apophthegm. ab eodem veríis. Exemplar, Parif. 1664.12. eft in bibl. Erlangeni.]

Jltalicam verfionem eorumdem librorum vidi in 8. Fabri. — Effe illam 70. Bapt.
Rawiwfi , Venet. 1558. ipfe fignificarat in vol. IX. B. Gr. pag. 403. — In linguam italicam
translati funt libri de expeditione Alexandri, (uuovamente di Greco tradotto in Italiano,) a
Petro Lauro, Modeneuft. Venet. 1544. 8. vid. Fontanini della eloquenza italiana pag. 612.
qui addit, queffo & P /nello XI. della Collana , et Paiioni bibl. degli autori — volgarizzati,
l. p. 130. Fyeytag in Analectis pag. 54. citat illam, Aic, Franc. Haym nella notizia de' libri
rati p. 10. inter libros rariores refert. —Paitoni vero, mom fo, inquit, 4/ fondamento. Idem
tamen Paitonius ex Argellato memorat: 74rriamo etc. e quefílo ἃ l'undecimo Anello della
collona iflorica del Giolito. Verona per Dionifío Romanzini, 1730. 4. — Exílat in catal. bibl.
Bunau. I. pag. 161. in Clement. Bibl. cur. II. pag. 139. ex Novelle della Republ. della Lettere
a. 1729. indicatur a, 1729. Εἰ apud Clement et in Novelle etc. a. 1726. p. 366. atque a. 1730.
p3$- 172. agitur de Lori verfione ct editione admodum rara. Zar.

[Verfie Petri Lauri (Pier Lauro Modanefe, La Guerre di Aleffandro Magno, di Ar-
riano da Nicomedia) repetita eft Romae per Gio. Defiderj 1793. 4. :

Notarum criticarum in Arriani Nicom. de Alexandri M. expeditione libros VII. Speci-
men primum et fecundum. auct. Frieder. Schmieder. Hal. Sax. 1795. 8. Beck.]

In hiftoria ecclefiaflica Socratis lib. 1I. cap. 23. in latina verfione Henrici Valefii videas
memorari fingularem librum (uevc/2/9Acv,) quem Arrianus de Alexandri vita compofuit,
- Sed in graeco eft ὁ ᾿Ανδρίωας nomen corruptum; et antecedentia arguunt, ibi potius agi de
Alexandro impoftore, cuius vitam fcripfit Lucianus. ;

— 38. Ἡ INAIKH, vt Photiur cod. XClI. et Euffathiur ad lliad. δ΄. pag. 474. fiue vt
Stephanus Byz. in Μαάσσακα vocat IN AIKA De rebus Indicis liber vius. Hic, cum
libris feptem de rebus Alexandri folitus edi, a clariff. viro ad Soloeciftam Luciani pag. 104.
et ab aliis quibusdam citatus eft pro libro octauo hifloriae Alexandri, ita, vt Guilhelmus
Stuckius ") putauerit, Indica Arriani intercidiffe, — At licet et ifle liber res Alexandri perfe-
quatur: tamen peculiariter ab auctore fcriptus et publicatus efl, flilo etiam peculiari, lonica
Ícilicet dialecto, quum.feptem libri priores atticam eloquentiam referant. [quum tamen
aetate eius nec Atticismus, nec Ionismus, qualem adfectabant fcriptores, in vfu foret, ait
Salmof. de ling. hellen. pag. 83] — Quae, vtpote fatis teflata et ex lectione vtriusque opcris
et Arriano ") ipfo auctore, Photioque ac Stephano Eyz. cerra, copiofius demonflrare fuper-
fedeo. Vide Z/ancerdi notas pag. 507 fq. [Kollarii fupplem. ad Lambec. comm. fupra in
ella catal.
f) Vocatur quoque ab aliis J/attier, /l'attier, v Arrianus lib. VI. pag. 270. edit. Gronouii,
de l'iuard. vid. Chaufepié l. c. not. C. in margi- — de Indica expeditione agens, ταῦτα, inquit, iix
ne, pag. 46$. Harl. ἀναγράψω αὐτῷ Νεάρχῳ ἑπόμενος ὡς xuj τήνδε ἄνα,
ὑπὲρ ᾿Αλεξάνδοχ Ἕλληνιτὴν ξυγγραφήν. Ταῦτα μὲν
2) In periplum ponti Euxini pag. 2. [conf. Zac. δὴ ἐν ὑπέρῳ ito τυχὸν εἰσότε ϑυμιός Tt μὲ καὶ ὁ δα
Gronog. not, ad Arrian. pag. 312 [4.} quy ἄγῃ ταύτη.

$60 Lib. IP. c. X. FLAV. ARRIANI PERIPLVS Vot. HI. ψ 275 P276

&atal. codd. msstor. laudatum.] Nearchi Cretenfir "). Paraplur ex. Arriani Indicis petitus. grae-
ες et latine cum — breuibus notis editus eft in tom. 1, Geographorum minorum Io. Hudfo.
ni, praefixa H. Dodwelli differtatione, qua illum, fufpectum fibi et fub pofiremorum Pto-
Jemaeorum tempora conficium, non ab ipfo Alexandri M. aequali Nearcho compofitum
teflatur, argumentis nefcio, an coniecturis potius, ad hanc fententiam adductus. Memi-
nit Nearchi praeter alios Philoftratus in vita Apollonii III. 15. Fabri. — Conf. fupra in
vol. III. pag. 46. voc. Nearchur. — Germanice vertit indicam Arriani hiftoriam Aaplel. Ham-
burg. 1710. 8. fed eius gener, C. 4. Schmid dedit verfionem locupletiorem, addito Dod-

velliano examine: Zfrrian; indifzhe Merkwürdigkeiten und. Hannonis Seereifen. Nebfl Herrn:

Heinr. Dodwells Prüfung der Seereife des Nearch, und Herrn von Bougainville Abhand.
lung von der Seereife des Hanno und den Carthagin. Handelsplátzen, die er an der Küfle
von Africa angelegt hat. Mit Landcharten, auch einem Regifler. Brunfuic. et Guelferb,
1764. mai. 8. — italice: La navigazione di Nearco — la quale feriffe Arriano, fcrittor
£reco, tradotta dalla fua floria di lingua greca nella Tofeana, in Viaggi di Giambati//a
Ramufo, voll. pag. 269. edit. Iuntinae 1588. fol. tefte Paitonio, loco citato: faepius au-
tem illa itinera fuerunt edita. v. Bandini Iuntarum typographiae annales, part. I. pag. 22.
Fabric. in vol. IX. pag. 402. et auctor catal. Bodleiani I. pag. 76. memorant edit. Venet. 1558.
— edit. Venet. 1563. citatur in catal. bibl. Barber. 1. pag. 78. Harl.

9. EIIIZTOAH' ΠΡΟΣ 'AAPIANON ἐν 7 xoj IIEPIIIAOTE ET'ZEI-
NOT IIONTOT epiffola ad Hadrianum imp. (quem a Traiano, qui eum adoptanerat,
"Traianum Adrianum Auguflum vocat;) in qua periplur ponti Euxini a 'Trapezunte vsque ad
Diofcuriada atque inde ad Bofporum Cimmerium indeque ad Thracium et ipfam Byzantium
vrbem. Hic periplus fcriptus ab Arriano, Cappadociae iam praefecto, in vfum imperato-
ris, circa annum eius vicefimum paulo ante bellum cum Alanis, vt oftendit Dodwellur
pag.1o9. In eodem periplo teflatur Arrianus, fe de [IP] rebus pluribus fententiam fuam
accuratius expofuiffe ἐν τοῖς “Ῥωμαϊκοῖς γράμμασιν. * litteris latine feriptir, quae in archi-
vis reconditae perierunt. Memorat iflum Arriani periplum Stephamur Byz. in ᾿Αλμήνη,
"A piAeg, Gcave. — Refpicit et in ᾿Αϑῆναι. Neque cum 7f. /"offio pag. 38. ad anonymi peri-
plum ponti Euxini et Macotidis paludis, crediderim, epitomen tantum hodie fupereffe.
Idque recte negat Dodwellus pag. 160. — Graece primus edidit Sigirmundur Geltnius cum
periplo maris Erythraei, periplo Hannonis, Plutarcho de fluminibus et montibus, ac Stra.
bonis epitome, Bafileae apud Frobenium 1533. 4. [textus multis in locis mancus eft, et mu-
tilus, plurimisque mendis deformatus, notante Stuckio in praefat. Harl] — Latime vertit poft
"Adrianum Turnebum [in Operibus, Argentorati 1600. fol. tom. II. nr. 13.] et tum hunc ponti
Euxini tum Erythraei maris, (de quo mox;) periplum graece et latine edidit commentario-
que et tabulis geographicis Abrahami Ortelii additis illuflrauit Jo. Gui/helmtur Stuckiur, "Tigu.
rinus, Lugd. 1577. fol. [Commentarius et doctus et amplus, et praecipue ad illuftrandam
geographiam et hifloriam antiquam facit; praemiífa efl vita Arriani. Inferiptio autem huius
editionis, cuius exemplar feruatur in bibl. Erlangenfi publica, haec eft:

Zfrrioni
w) Vide Gronou. ad Arrian. 332. et Berkelium — conf. Goffelin in Geographie des Grecs analyfée,
ad Steph. in A/zz. [Quod, notante P/inio H. N. — Parif. 1790. 4. pag. 25 Íq. de JVearcho potiflimum
VI. cap. 26. tom. 1, pag. 326. nr. 2. opinatur, Ar- differentem. Har]
rianum in Indica hift. commenta iactitaffe. Sed

:pu—————— —————

- Wol. III. p. 276 FLAV. ARRIANI PERIPLVS Lib. 1P c. X. Ὁ}

irriani hifforici et philofophi Ponti Euxini et maris Erythraei. Periplur, ad Adrianum
Cacfarem. — Nunc primum e graeco fermone in latinum verfus, plurimisque mendis repur-
gatus. Acceílerunt et fcholia, quae luculentam regionum, gentium, infularum , oppido-
rum, fluminum, mercium, ceterarumque rerum memorabilium vtriusque peripli defcri-
prionem continent, ex accurata veterum ac recentiorum authorum collatione. —— Addita εἶ
praeter loca, quae folecs Lufitanorum penetrauit nauigatio, omnium cum oppidorum, quae
Danubius irrigat; tum fluuiorum, qui in eum deuoluuntur, diligens et iucunda obferuatio.
Praeterea ipfius Ponti chorographica tabula. Jo. Guil. Sturkio, Tigwrimo, authore etc. Ge-
meuae apud Euflathium Vignon. 1577. fol. Alia exempla eiusdem editionis dicuntur edita
Lugduni apud Bartholom. l/incentium. 1571. vid. Clement Bibl. curieufe etc. tom. IL. p. 137.
Wedekind von raren Büchern pag. 217.

Periplus maris erythraei, locis pluribus a Stuckio, cui cod, mstus vel emendatius ali-
quod exemplar deeffet, in graecis ex ingenio hinc inde emendatis, habet peculiarem. quoque
- titulum, qui cum generali infcriptione, excepta Ponti Euxini mentione, plane confpirat,

fuamque fatis longam praefationem, feu epiftolam ad Hieronymum Manuelem, reipublicae
Bernenfis quaeflorem. Paullo ante AAamufur id opufculum italice verterat, et notis illu-
flrarat, in Viaggi, apud Iuntam 1559. item 1588. vol. Il. pag. 193. et efl prima pars peripli
Arriani, tefle Paitonio loco mem. Stuckius primum induxerat in animum, vt verfionem il-
lam in latinum fermonem conuerteret, fcholiisque paullo vberioribus explicaret. Poflea
graecum textum addidit. Adnotationes autem geographiae atque hifloriae antiquae admo-
dum vtiles effe poffunt. llle tamen optat, vt hic periplus, qui ad multa loca in veterum
geographorum atque medicorum libris illuflranda adprime conducat, adcuratius, quam
factum fit, a dolis examinetur. Har/.]

Ab eo tempore graece cum Stuckii verfione inter alia Arriani fcripta vtrumque periplum
edidit atque itidem tabulam ponti chorographieam addidit Nico/aus B/ancardus, Amfteloda-
mi 1683. 8. [de qua edit. vide ad nr. 12.] Denique 7o. Hud/onus, additis breuibus notis et
Stackii translatione feruata, praemiífisque eruditis Zenrici Dodwelli differtationibus chrono-
logicis, ambos periplos graece ac latine recudendos dedit in geographiae veteris fcriptoribus
graecis minoribus tomo l. Oxoniae 1698. 8. [π quo volumine [de quo vide fupra, cap. de
Dionyfio et al. geographis,] exflat etiam perip/ur eiusdem Euxini mari: et Macotidis paludis
graece primum editus ex bibl. Claudii Salmafii, latine verfus et notis illuftratus ab 7/. offa,
Amft. 1639. 4. et recufus in Geographicis antiquis Zazobi Gronouii, Lugd. Batau. 1697, 4.
Hunc Arriano iuniorem demonflrat, antiquiorem Conftantino imper. coniicit in diff. de il-
lius aetate ab Hudfono praefixa, H. Dodwellur. — Certe ex Scymno Chio, Arriano et Mar-
tiano Heracleota pleraque fua collegit, et nominetenus meminit Xenophontis τῷ πρεδιβυτέρα
ita dicti refpectu iunioris Xenophontis Arriani. Mii praeterea ad eumdem praeflantillimum
Hudfonum tertio geographorum minorum volumini iaferendam aliam Jfnonyrmi defzriptio-
nem graecam ineditam ponti Euxini, collectam ex iisdem fcriptoribus; fed nonnulla vel ia
illis non obuia vel obfcurius aut inemendatius tradita explicantem, quam euulgare olim pro-
miferat Hol/fzniur in fyntagmate geographorum graecorum, de quo Lambeciur lib. 1, com-
mentar. de bibl. Vindobonenfi pag. 113. 114. Vide et quae de manu exaratis ex periplo Ar-

rianj excerptis tradit idem Lambecius lib. I. pag. 107. lib. V. pag. 153. [et quae fupra de Me
N35 à . foni

Yo Ζ δ. 177. ε. m. FLAV. ARRIANI PERIPLVS Vol. TII. p. 2769 277.278

foni edit. min. geogr. graec. in capite lI. huius libri et vol. IV. funt adnotata. Italice quoque
in collectione etc. Ramufii II. fol. pag. 137. Venet. vid. catal. bibl. "'igurinae, tom. 1. P. 7e.
— Venet. 1559. fol, in catal. bibl. Barberin. I. pag. 79. Zar/.]

το. ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΤΗ͂Σ ἘΡΥΘΡΑ͂Σ ΘΑΛΑΆΣΣΗΣ, Prriplur marit Ery-

£hraei [IP] fuper'ori maris Euxini periplo adiungi in editionibus folitus atque Arriano noflro
vulgo tributus; fed et cum variis nauigationum defcriptionibus italice editus atque illuftratus
a Jb. Baptifía Ramufto, Venet, [1563. in catal. bibl. l'igurinae, tom. ]. pag. 7o. et in catal.
b;bl, Barber. I. pag. 79-] 1588 fol.*) In fe ipfo libellus nullas habet notas certas, quibus Ar-
riano noftro adícribatur, nullius etiam veteris fcriptoris teftimonio, hanc fententiam confir-
mante. Cum tamen in codice, quo Gelenus eft vfus, Arriani nomen prae fe ferat, neque
certa fint argumenta, quibus ei abiudicetur, neque illius ingenio, curiofitate atque eruditio-
ne fit indignus, inter Arriani noflri fcripta ei locum dare non dubitaui. Quamquam non
probo libertatem Stuckii, qui praeter MSS3. codicum et editionis Gelenianae fidem .huic quo-
que periplo praefixit infcriptionem: ad Zfdrianum Traianum. imperatorem. Caefarem Zdugu-
flum. Quod vero argumenta, quae obiiciuntur, chronologica, non fint tam cuidentia, vt
propterea alius auctor fit nobis quaerendus, vel ex eo capias licet coniecturam, quod eadem
illa, ex quibus δαίνμα ει in exercitationibus Plinianis p. r186. edit. Parifienfis probare voluit,

eum Arriano longe antiquiorem efle, adfentientibus J^o[fo lib. IT. de hift. graecis cap. 7. et.

Jo. Harduino ad Plinii lib. VI. cap. 23. eadem illa argumenta vrgentur a doctiífimo Dod.
wello in differtatione de aetate et auctore peripli maris Erythraei pag. 87 fq. vt illum Arriano
fuiffe iuniorem, atque fub Marco ac Vero fcripfiffe oflendat ac confirmet. Neque vero ne«
cefle efl, Aurexecroexs, quos donis et legationibus dicitur amicos fibi fernaffe Charibael,
Homeritarum ac Sabaitarum in Arabia regulus, de binis in imperio fociis potius, quam de
duobus fibi fuccedentibus intelligere imperatoribus; "Traiano v. g. et Hadriano, vel Hadria-
no et Antonino Pio, fiquidem et huius aetatem adtigit nofter Arrianus. Ad diuerfitatem,
quam Abraham Ortelius obiicit, inter hunc periplum et defcriptionem eiusdem orae, in Ar-
riani Indicis occurrentem, poffit refponderi, Arrianum prius in Indicis fuis oram illam de-
fcripfiffe ex Nearchi, vt ipfe teftatur, libro, deinde ex recentiore obferuatione, quam a
Nearchi illa differre nibil profecto mirum. — Sed de hac re flatuet quisque, vt volet: mihi ad
alia Arriani fcripta eft progrediendum. [St. Croix in Examen critique des Hiftor. d' Alex.
pag. 197. abnegat Arriano.]

π. SOAAANIKH, ἢ TA. ΚΑΤ᾽ AAANOTZ, De bello oduerfur Zlomor (Has
"driano Imperante geflo) liber. Hoc bellum ipfe patrauit Arrianus, Alanosque, vt teflatur
Dio lib. LXIX. pag. 794. [tom. II. p. 1165. edit. Reimari, cuius not. confules,] compefcuit.
:Memofat ᾿Αλανικὴν eius Photis cod. LVIII. et eius fragmentum effe videtur ἔκταξις κατὸὼ
᾿Αλανῶν, infiru&iio atii adueyfus "anos, quam graece ex MS. Mediolanenfi, cuius ab
Emerico Bigotio apographum acceperat, cum verfione latina [IP] et notis fuis edidit et (Ta.
dlicae Arriani fubiecit Joannes Scheferus, Vpfaliae 1664. 8. pag. 69 fqq. Scheferi editionem
tecudi curauit Vicolasr Bloncardus , Amflelod. 1683. 8. i;

12. AOTOZ

x) Theod. Hafaeus in bibl. Bremenfi, claff[ ad locum peripli maris Erythraei de vocab. Zijfe-
VL fafc, 1, pag. !&9 fqq. fcripüt Obferuationem — sediommenuthefias. Harl, :

Vol. ΤΠ p.278 FLAV. ARRIANI TACTICA Lib, IF. c. X. 103.

122 AOTOX TAKTIKOZ ") Ἢ TEXNH TAKTIKH, 2v arie inffruenda
liber, vicefimo Hadriani, imp. anno fcriptus, vt auctor ipfe fub extremum teflztur, et ad-

' eurate inter alia agens de exercitiis equeflribus veterum Romanorum. | Hunc ex eodem codi-

ce Mediolanenfi, paucis, vt videtur, verbis, ab initio mutilum edidit, vertit et rotis illuflza-
vit idem Scheferus vna cum Mauritii, imp. libris XII. artis militaris, (de quibus fuo loco di-
cetur.) Vpfaliae apud Henr. Curion. 1664. 8. INicolaur deinde Blancardus "Tacticam ex Sche-
feri editione vna cum aliis Arriani opufculis prelo iterum fubiecit et. iconismis quibusdam
auxit, Amflelodami eo, quem dixi, anno 1683. 8. profeífus, (nefcio quam vere, vix enim
vllum huius rei in recenfione libri veftigium,) fe vfum codice MS. Claudii Salmafii, qui pri-
dem Arriani Tactica legiffe fe teflatus e(t, in tractatu de militia Romana. Fabric. [Infcriptio
editionis huiws haud frequentis hacc eft:

᾿Αῤῥιοώνα — irriani arr taflita, acier contra /Alanor, Periplur ponti Euxini, Peri-
plus maris erythraei, liber de venatione, EpiGleti enchiridion, eiurdem apophthegmata et. fvag-
menta, quae in Ioonnis Stobaei florilegio et in Zgellii no&ibus atticir f'uperfunt, cum interpre-
tibus latinis [πὶ Io. Scheffero, I. Εἰ. Stuckio ac 1., Holffenio,] et notir. — Ex vecenfione et mufto
Nicol. Blancardi. Amflel. apud Tansfon. Waesberg. 1685. 8.

Praeter memorata opufcula in hoc volumine reperiuntur quoque Enchiridii Epicictei
paraphrafis graeca ex edit. Mer. Cafauboni, et Politiani verfio enchiridii latina. — Praemifit
Blancard. editionum , quas in fingulis confuluit, catalogum. Auctor dictionarii bibliograph.
hiflorici et critici etc. Parif. tom. I. a. 1790. pag. 64. memorat edit. a. 1750. Amftelod. in 8.
fcd exempla prifcae edit. Blancardianae nouum tantum titulum in fronte libri acceperunt. —
In cod. medic. tefle Bandinio tom. II. catal. codd. gr. pag. 231. libellus tacticus in duas diui-
ditur partes. vid. fupra in indice codicum msst. — "Tacticam gallo-francice interpretatus eft
Car. Gaifthardur in Mémoir. militaires, tom. II. pag. 107—156. — Montfaucon in bibl.
Coislin. pag. 505. laudat codicem antiquum, qui continet opufculum breue de Tadicis: in
quibusdam, ait, confonans cum Aeliani et Arriani Tackicis : fed diuerfo prorfus ordine, ac
non pauca proferens, quae a neutro illorum adlata funt. — quae de varietate nominum hic
babentur, plerumque in Arriani et Aeliani opufculis non exflant; multague in Zfrríano tor-
rupía, ex hir refarciri poffunt. idem ibidem et pag. sto. in fpecimine duo ex eo loca Arriani
producit. αν.

15. ΤΑῚ META 'AAE'ZANAPON ἐν λόγοις |. Hifforiarum de rebus. poft
"lexandrum. geflis libri decem... Memorantur a Photio cod. LVIII. et prolixius recenfentur
cod. XCII. [infra in vol. IX. pag. 404.]

14. * TA ΚΑΤΑ TIMOAEONTA ΤΟΝ KOPINOGION. Jr rius ἃ Ti-
moleonte Corinthio in Sicilia aducrfur Dionyfium σεῖς. Meminit Photius cod. XCIII. ex
ipfius Airiani Bithynicis. [vid. Fa£r. B. Gr. vol. IX. pag. 404. XCIII.]

35. "ΤΑ ΚΑΤΑ AIONA ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΟΝ. Dx rebus ρε 1: Dionir Syra-

-enfii aduerfus eundem Dionyfiun; fecundum , Dionyfii f. tyrannum. — Photius, vbi de Arriani

Bithynicis

y) Arriani nomen inter eos, quorum: fcriptis vfus eft Leo, imperator, praefigitur huius tacüicis
in cod. MS, de quo Lambecius lib. Vil. pag. 213.

«oà Lib.1/.c X. — FLAV. ARRIANI DE VENATIONE Vol. III. p. 978 δ 279

Bithynicis pag. 130. Μέμνηται δὲ ἐν ταύτῃ τῇ συγγρωφῇ (ὃ ᾿Αβδιανὸς) xo] ἑτέρων πραγμα-

τοιῶν, ὧν ἡ piv. ὅσω Τιμολέοντι τῷ Κορινθίῳ κατῶ Σικελίαν ἐπραχιϑη-. διωλαμίβανει. ἡ
^ - , dq » , , ' ς ^

δὲ τὸ Δίων; τῷ Xvgaxscie, 000. ἀὠξιαφήγητα ἔργα ἐπετελέσθη, ἡνίκω τος Συρακόσας

» D δ 1A bd e " €- 5 ' -"
κα] πῶσαν Σικελίαν ὠπὸ TB δευτέρα Διονυσίβ, ὃς ἥν ποᾶς τῷ προτέρα "AEVOÉQB, κοὶ τῶν
, n! [3 Ὁ , - ΄ ᾽ ΄
βαρβάρων, 8s ὑπὲρ v8 βείβαίως τυραννέϊν Διονύσιος ἐπηγάγετο.

16. * BIGOTNIKA' ἐν βιβλίοις ὀκτώ. | Origines εἰ Hifforia Bithyniae, patriae fuae,
ἃ temporibus vsque mythicis ad exceffum Nicomedis, poflremi regis, qui reguum fuum Ro-
manis teftramento legauit, libris VIII. ^ Vide PAotium cod. XCIII. Meminit huius operis
Stephanur Byz. in ᾿Αμαζόνιον, "Agexos, Βιϑυνόπολις : Etymologicum Magnum in ᾿ΑΦέ-
σιος, Euflathiur ad lliad. ^. pag.373. E. pag. 429. H. pag. 569. O. pag.1c20. lo. Tze-
£zer [] Chiliad. III. hift. 155. verf. 987. In catalogo MSS. Scipionis Tertii apud Labbeum
bibl. nou. MSS. pag. 385. tamquam adhuc in Italiae bibliothecis exflantia memorantur Arriani
Parthica, Alanica, hiftoriae de rebus poft Alexandrum et Bithynica. [vide infra de Photio,

vol. IX. pag. 394 fq.]

v. KTNHIETIKOTZ, Je venatione liber ad imitationem Xenophontis fcriptus et
fupplens ea, quae in prifci Xenophontis 5) libro de venatione defiderantur. Primus e. re-
centioribus hunc librum, ineditum adhuc, lectitauit et quaedam illius illuflrauit. Henricur
Stephanus lib. IV. fchediasmatum cap. 1fq. et lib. V. cap. 16— 18. ") Deinde editionem
eius molitum Rigaltium, teftatur Mauffacus ad Plutarchum de fluminibus, cuius verba adfcri-
bam: Jrriani Κυνηγετικὸν, mefcio, cur haGlenus mon vulgatum fuerit. — Hoc tantum fcio,
illud opus ab ornatiffimo et omni virtutum genere cumulatif//mo Claudio Salmafio defcriptum
fuiffe ex cod. MS. bibl. Palatinae, et huc vsque fuiffe neglelum, quod. Xenophontis nomen
vetus illa membrana proferret, quodgue, qui in eam inciderant, mon animaduertil]Jent , 277.
rianwm etiam Xenophonta vocari. — Eruditifimus Rigaltiur, amicur nofter, dum curaret
feriptores de ye. accipitraria et. de cura canum. excudi, im animo quidem habuit κυνηγετικὸν
illud. Arriani fimul edere, quod α Salmaffo habebat: fed, credo, typographi eius fpem fzfel-
lerunt: mam quia graecum erat, fiue verfione latina, quae hodierna eff fupinitar, molueruut
hoc opus typis mandare. — — Ab illo tempore primus graece vulgauit et eleganti verfione la-
tina /Z/rriani Cynegeticum donauit Lucar Holffeniur, Romae et Parifiis apud Cramoifium
a. 1644. 4. Holflenii editionem poftea inter alia. Arriani opufcula repetiit Nic. Blanzardur et
"Henrici Stephani obferuationes ex eius fcliediasmatum libris adiecit; fed et loca quaedam ipfe
emendauit ex graeco codice MS. quem Roma Ocdtlauius Falconerius ad eum transmiferat;
tum loca quaedam verfionis Holflenianae in ora libri fubinde reddidit meliora. Amft, 1683. 8.

[Ex Holftenii et Blancardi editionibus ac Stephani fchediasmate nouam: quoddammode
infituit recenfionem Zeune in edit. quorumdam opufculorum Xenophonteorum:

Xenophontis |

2) Ita de fe Xenophon iunior, fiue Arrianus: — nmienfi, hunc librum adferit /Veuitis in acceffion; ad
ταῦτα λέξω ὁ μώνυκκος τὸ ὧν κυτῷ καὶ πόλεως τῆς αὐ — Whear rele&. hiemal. pag. τού. Harl.
τῆς (donatus ciuitate Athenienfi) καὶ «Qi ravra !
ἀπὸ wix ἐσπεδακὼς, κυνηγέσια καὶ σρατηγίαν καὶ σο- a8) Exftat in. tomo quinto facis artium Tani
Φίαν, Fabrice. — drriano cuidam iuniori, Athe- — Gruteri.

:

οὶ. III. p.279 0280 SCRIPTORES PROVERBIORVM Lib. Π c. X. XI.

τος

Xenophontis opufcula politica, equeflria et venatica, cum Zfrriani libello de venatiose
cecenfuit et explicauit Zo. Car. Zeune, Prof. gr. litt. Viteb. Lipfiae 1778. 8.

Arriani cynegeticum, ang/ice verfum a JZ'illiam Blame, Londini 1788. 8. cum Xeno.
phonte. vid. fupra, vol. III. pag. 19. Har] — Idem libellus ga//ice 55) verfus eft, nefcio,
quo auctore, ct Parifiis a. 1690. 12. editus cum Oppiani cynegeticis, Synefiique epiflola ct
Bafilii homilia eiusdem argumenti. (Pj Fabric.

[In cod. Coisliniano CCCLXXXVII. faec. X. eft tabula eorum, qui artes inuenerunt,
aut in illis clarnerunt: in illa, (tefle ZMontfaucon in catal. codd. bibl. Coisl. pag. 598.) dicun-
tur Zriffotelem commentariis illuflraffe plures, quorum vtiliores fint Porphyrius Phoenix,
Alexander Aphrodif,, Ammonius, Zrrianus, Atocius etc. Zarl.]

ΟΡ ἘΠΕ

DIOGENIANO ET ALIIS PROVERBIORVM
SCRIPTORIBVS.

K. Catalogus fcriptorum deperditorum de prouerbiis. 11. Prouerbia edita fub nomine Plutarchi.
IIL Zenobü. ΙΝ. Diogeniami. VW. Appendix J'aticana. — VI. Prouerbia ab do edita.
VIL Prouerbia in Hefychio. VIII. Suida. IX. Prouerbia Mich. Apoftoli. X. Georgii Cy-
prii e£ Hermodori Rhegii. ΧΙ. Index fcriptorum. in. prouerbiorum Graecorum Jcriptoribus
citatorum.

DE ZENOBIO,

[Cum fupplementis G. C. Earies.]

I.

P prouerbiis graecis *), fiue conpgerendis fiue exponendis multi olim operam pofuerunt

fuam, quorum fcripta interciderunt. Ex his incertum efl, quis defignetur a Marcello
Ancyrano apud Éufebium in libris aduerfus eum fcriptis lib. [. cap. 3. vbi refert, virum
quemdam e Graecis fapientem duobus libris explicaffe prouerbia ἐμμετρώ., at ἄμετρα libris
quatuor. διὸ καὶ τις τῶν παρ αὐτοῖς σοφὼν συνωγαγῶν τας ἀπὸ πολλῶν καὶ διαφόρως
λεχϑείσας παροιμίας εἰς ers γεγραφέναι βιβλία, δύο μὲν τῶν ἐμμέτρων, τῶν δὲ ἐμέ-
τρων τέσσαρα. . Forte intelligitur Ariftophanes, grammaticus, cuius & jue T Qoi παροιμία
videntur laudari in fcholiis graecis ad aues Zriffophanir, comici, vf. 1202.

Ὁ εἰς τὰς παρὸ Πλώτων; παροιμίας "yes laudatur in. Anonymi libello de in-
credibilibus cap. IX.
Acfihylum

bb) Vide ephemerides eruditorum Parifienfes.
8, 1692. pag. 357 fq.

à) Quae faepe teflantur initia et vero infantiam
linguae atque fapientiae , viam monftrant, quam
antiquiffimi populi praecepta morum aut pruden-
tiae tradiderunt, aut facta memorabilia prodide-
runt, adeoque multum faciunt ad hiftoriam inge-

ol. V.

nii humani. Atque prouerbiorum vfus frequen-
tior effe folet apud gentes hominesque, quorum
fermo nondum excultus eft, aut qui ingenio abun-
dant, aut fubtiliore philofophandi ratione εἰ fa-
pientiae arcanis nondum imbuti funt. Scriptores
prouerbiorum veteres recenfet Erasmus Adag.
pag 6. Harl.

Oo

106 Lib. 177... XI. SCRIPTORES DEPERDITI DE PROVERBIIS Vet ΠΤ. p.280 P281

Aefchylum. ἐν τοῖς περὶ σιαροιμιῶν citat Zenobius V. gs. — Intelligit forte Δαίδβ νιν
Alexandrinum, vt Meurfio etiam vifum in libro de tragoediis Aefchyli poetae.

LAefopi prouerbia, in cod. Laurent. vid. Bandim. catal. codd. 1I. pag. 466.

“Ἵποπηπιὶ collectio prouerbiorum , ordine alphabetico: in cod. Vindobon. CXXXIIT.
nr.28. Hanc prouerbiorum collecdiionem a Zenobii, Diogeniani, Suidae et Mich. Apo-
flolii prouerbiis aliquantum differre, ideoque eorum collationem fore haud inutilem, ad-
euerat Lambetius in commentar. de bibl. Caefar. tom, VII. pag. 535 fq. Aliae anonymorum
collectiones in codd. Laurent. medic. tefle Bandin. in catal. codd. gr. tom. II. pag. 466. »
tom. III. pag. 203. nr. 14. et 204. nr. 18. IIl. pag. 430. nr. 17. etc. Har/.]

"Aitiphanir, comici, drama, σωροιμία!. Athenaeus lib. II. pag. 60.
"Apollonides , Nicaenus, περὶ παροιμιῶν. | Stephanus Byzantius in Τέρινο.

"riflides ἐν τρίτῳ περὶ παροιμιῶν. Athenaeus XIV. pag. 641. — Vide et Apoflolium
IX. 16. [i9]

Ariflotelir inter fcripta Laertius V. 26. memorat lIxeeguíxs, de quibus dixi mp
lib. III. cap. 5. vbi et de Crephifodoro, qui Ariflorelem reprehendit, quod exiguum feciflet
operae pretium in congerendis prouerbiis, cum Antiphanes, comicus, integrum drama
ilis impleuerit. Ita enim intelligendus locus Z/henaei lib. II. pag. 60.

"Httalur περὶ παροιμιῶν. Hefych. in Κορίννεσι. — Incertum efl, quem Attalum intelligat,
plures enim fuere, vt dixi lib. III. cap. 10. (vol. ll. pag. 544.] Stoicum tamen intelligi
fufpicor.

Chryf ppus , floicus et ipfe philofophus, [de quo vid. in vol. III. pag. 546 fqq. notata]
στερὶ παροιμιῶν libros duos fcripfit ad Zenodotum, tefle Laertio VII. 200. — Priorem laudat
idem VII. r. Ciiat hoc Chryfippi opus et Zenobius II. 18. III. 40. V. 32. Schol. comici ad
Equites vf. 98o. Pindarique Od. 2. Iflhm. — Refpicit P/utarchur in limine vitae Arati. ;

Cleauder. (Κλέων δρος) ἐν δευτέρῳ παροιμιῶν» Íchol. "Theocriti Idyll. 5, 2. Apoflolius
XV. 8.

Clearchus περὶ παροιμιῶν faepius laudatur ab Athenaeo. — Vide et Zenobium V. 44. 47- |
48. [et Zonfíum de fcript. hift. philof. I. 18, 2. pag. 114. edit. Dornii.]

Damo fiue Demo dis παροιμιῶν. Plutarch. "Thefeo, Zenobius V. 52. Stephanus Bys.
fragmento de Dodone, Harpocrat. [in Μυσῶν Ae] ^po/felius, fchol. comici ad
Plutum, [vbi fcribitur Aj et Hemflerhuf. in nota pag. 352. multus eft, praefertim de
fcriptura nominis.] et Pindari ad Nem. 7. 155. 7/po/?oliur (qui XIII. 36. primum librum citat;)
alique apud Jeurfium pag.1352. bibl. graecae, quem, fi placet, vide.

Didymus, Alexandrinus, tredecim de prouerbiis libros fcripferat fub titulo “πρὸς τὲς
περὶ παροιμιῶν συντεταὐχότας.. tefte Helladio apud Photium cod. CCLXXIX. p. 8ός. — Cita,
tur iterum pag. 872. — Vide et Zenobium II. 31. IV. 20. et Zxetzam Chil. VIII. verfu το. Ex
hoc Didymo et Tarrhaco collecta effe, quae hodie habemus Zenobii prouerbia, titulus ipfe
profitetur, 3

Mylo, à Μύλων ὁ παροιμιογράφος. Zicnobio 11, 45. Conf. Menagium ad Laertii III. 4o.

"Seleutur,

Vo!. IIT. p. 28t E 237 PROVERBIA PLVTARCHI " Lib. IV. c. XI.

107

Seleucus, Alexandrinus, περὶ τῶν παρ ᾿Αλεξανδρεῦσι παροιμιῶν. Suid. in Σέλευκος.
Luillut Tarrhaeur ). Tzetzes Chil. VIIL vf. το. laudat Didymum et Togéciov ἐν

παροιμίαις. Librum primum περὶ παροιμιῶν citat "fpoflelius praefat. Ex hoc Tarrhaeo
et Didymo collecta funt, quae ex(lant prouerbia Zenobii, vt infra dicam.

^ * . E] ' ^
Theaetetus ἐν τῷ περὶ παροιμίας. Suid. in εδὲν πρὸς τὸν Διόνυσον.

Theophraftur περὶ παροιμιῶν. c. Laertius V. 45. Harporration in ἐρχὴ ἄνδρα δείκνυ-
ai, Zpoffoliur IV. 5. VI. 36. Stobaeus. [IP]

riflarchum quoque et Cleanthem adagia fcripfiffe, notauit vir doctus “ἀπάτας Srhottur ;
fed ex Suida in "Ove πόκαι non magis probari poteft, Ariftarchum fingulari opere prouerbia
explicaffe, quam Jicaearchum € Zenobii ll. r5. 1Π| 65. IV. 26. et VI. 16. vel Philonem e
᾿ Laertii MI. 40... Neque adco veteris fcriptoris locus mihi occurrit, ex quo Cleanthem de
prouerbiis feripfiffe conflaret *). E latinis puli, Platonici, liber fecundus prouerbiorum
citatur a Charí/o lib. II. Gramm, pag. 214.

Quae exflant fcripta eiusdem argumenti graeca vel integra, vel ex parte, ea hoc capite"
deinceps breuiter perfequar.

I. PLVTARCHI inter monumenta Lamprias memorat παροιμιῶν βιβλία β΄.
libros duos prouerbiorum, qui interciderunt. ^ Graeca tamen prouerbiorum íub Plutarchi
nomine collectanea graece legit Erafmus, citatque in praefat. ad Adagia fua, in fzffina lente
et alibi Laudat etiam (ex Erasmo fortaffis) Gyraíau: dialogo M. de poetis pag. 1:9. P/u-
larchus in Paroemiarum libello, fí modo is Plutarchi «ff. lla graeca Plutarchi collectanea
fibi quoque videre contigiffe, teflatur Sz&of£ur ad Zenobii Centur. r. prou. 67. ex quo loco ad-
paret. diuerfa illa fuiffe ab adpendice prouerbiorum Vaticana, eiusdem Schotti beneficio edita,
quam ab Erasmo: tributam Plutarcho indigne fert idem Schottus praef. et pag. 311. Sed et
F'ulcaniur epiflola ad Theod. Canterum centuria lll. earum, quas Gabbema vulgauit p. 714.
Collectanea quaedam graecorum prouerbiorum, titulo Plutarchi edira, habere fe cfl teflatus.
Denique a. 1701. Lugduni Bat. Jacobus Gronouiu: e.codice ^) Florentino graece fub Plutarchi

O 2 nomine

b) In cod. Matrit. LXXXI. nr. 6o. eft, tefte aliae prouerbiorum arabicorum, turcicorum et

In

Iriarto in catal. codd. gr. pag. 296. alphabetum
ex multiformibus litteris partim minus vfitatis,
partim antiquis et obfoletis, partim denique arca-
nis conflatum , praefixa inícriptione: Ταῦτα Ax-
wis ὁ Txjjxaes παρατίϑεται, 1. €; Haec Lucius
Tarrhaeus confecit. Idem fuit Apollonii Rhodii
fcholiafles , auctore grammatico vet. ad Zriffoph.
Nub. vf. 397. Harl.

* £) In cod. Coislia. funt, tete Montfaucon. in ca-
tal. pag. 494. λέξεις τῶν παροιμιῶν. it. pag. 602. in
cod. CCCXCIV. fol. 27. et.p. 503. cod. CCCXLVII.
focl 23. m bibl. Lugdun. (fecundum catal. p. 468.
cod. MCCCCLVHI. vltra 506. prouerbia graeco-
barbara cum paraphrafi Warucri: ibid. multae

Mperficorum colle&iones msstae recenfentur.
bibl. //indo5. apud Lambec. vol VIL pag. 536.
nr. 28. colle&io prouerbiorum a Zenobii aliorum-
que prouerbiis aliquantum diuerforum ib. vol. V.
pag. 14. cod. CCV. nr. 3. fylloge ethica prouerbio-
rum etc, de aliis vid. ad $. feq. Harl.

d) Cod. XIII. plut. 8o. nr. 13. in quo etiam
nr. 14 et 18. aliae funt prouerbiorum collectiones,
tefte Bandin. catal. codd. III. pag. 203 fq. — In
cod. Matrit. auctore /riarto, catal. pag. 581. eft
colle&io 171. prouerbiorum, a Confant. Lajfcari
e variis auctoribus delectorum et litterarum dige-
florum ordine, Zar.

PROVERBIA ZENOBII

Lib. IV. c. XI. vol, IIT. p. 282 P233

108
nosse edidit prouerbia CXXXI. addita latina fua verfione, ia praef. ad tomum decimum
thefauri antiq. graecarum. — Ad calcem legas: IlAerwexs παροιμίαι, eis Αλεξανδρῶς
ἐχρῶντο. Plutarchi prowerbia, quibus vfi funt. Alexandrini, Gronouius fufpicatur , effe
potius prouerbia ab Alexandrino aliquo collecta. ^ Certe leguntur in his pleraque minime
propria Alexandrinis. — Erasmus fub Plutarchi nomine quaedam adfert, quae in his Gro-
nouianis neutiquain leguntur; at obuia funt in adpendice Vaticana. — Codice Florentino ante
Gronouium víus e(t viz acutilfimus Alexander Morus, et ex eo quaedam produxit in notis
ad quaedam loca noui foederis ad Hebr. II. τ.

III. ZENOBIVS, quem fcholiaftes *) Comici et plerisque in locis Erasmus Zeuodo-
fum ^) adpellat 5), fophifta fuit, Suida tefle; [16] in Ζηνόβθιος, Adrianique, imp. ^) tem-
poribus verfatus eft Romae, ct libris tribus fcripfit epitomen adagiorum Lucilli Tarrhaei ἢ),
et Didymi, Alexandrini. Ζηνόβιος σοφιτὴς. παιδεύσας ἐν Ῥώμῃ ἐπὶ Αδριωνδ Καίσαρος
ἔγραψεν ἐπιτομὴν παροιμιῶν Nido καὶ Ταβῥαίς ἐν βιβλίοις τρισί, Anonymus in fcho-
lis ad Ariftotelis Rhetorica lib. ll. pag. 42. ὡς ὁ Κρατερὸς φησιν, 5 Δδρις ἐν τῷ βιβλίῳ
τῶν παροιμιῶν Ζηνοίβίβ ὠπὸ τῷ Ταῤῥαίε., ita enim legendus ille locus, et refpicitur Ζεηο-
bii II. 28. vbi Craterus et Duris laudantur. [MSSt. exflant in biblioth. Parif. publica cod.
MMDCCCCXLIV. nr. 2. et tres alii in indice citantur. — in bibl. Vindobon. caefarea tefle
Ne[fvlio in catal. part. IV. cod. CCLXXXIV. nr. τ. et cod. CCLXXXVIII. pag. 142 et 143. in
Lambecii comment. de bibl. caefar. tom. 1V. pag. 506. Harl] Hanc epitomen, ordine litte-
rarum decurrentem, fed libris tribus neutiquam diftinctam graece [primum editam fuiífe
Florentiae impenfis ac cura Philippi de Tunta, Florentini 1497. 4. teftantur Bandini in Anna-
libus typogr. Iuntarum part. Il. pag. 1. (vbi quidem vitiofe excufum eft MCCCCLXXXVII.
Íed iam correctum in meo exemplo.) et alii, a cel. Panzero A. 'T. I. pag. 427. citati: tum
poft Aldum] vulgauit Z/incentiur Obfopaeur, per Brubach. Haganoae 1535. 8. Ζηνοίβίξ ἐπι-
τομὴ τῶν Ταῤῥαίβ καὶ Διδύμβ παροιμιῶν. Latine vertit Gilbertus Cognatus, Erasmi per
fex annos amanuenfis, fub titulo: Sylloge Paroemiarum, quas Erarmur in fuas Chiliades

non

£) Schol. Zriffophanis ad nubes, V. 133. Ζηνό-
Peros δὲ ὁ τὰς Ταῤῥαέκ καὶ MdUgs παροιμοίας ἐπιτε-
py , Βοιωτοῖς, Φησὶν εἰς, Conf, Zenobii Centur. 3.
prou. 87. Sic et Zenodotum , grammaticum Ephe-

fium, quem notat Ammouius in Οὐδὲν» A. Schot--

to obferuante. Fabric. Zenodoti Philetaeri opufc.
de differentia vocum animalium , quod ex cod.
Ecur. edidit Zriart. de codd. gr. Matrit. p. 307íqq.
Harl.

f) Etymologici M. auctor in Οὐδεὶς videtur vo-
care Zenobium. De variis Zenodotis dixi lib. II.
cap. 2. $. 16. [vol. I. pag. 364.] quibus adde, quod
ad Zenodotum, (fiue aduerfus Zenobium;) anti-
quiorem Jonge Zenobio noftro, libros duos de pro-
verbiis fcripfit Chryfippus. Laert. VIL 200.

g) Id cur faciat, rationem reddit Adag. pag. 6.
Idem Erasmus in praefat. ad fua adagia, nihil, ait,
exítat de prouerbiis practer iciunam congeriem

Zenobii, ieiuniorem Diogeniani, et hac rurfum
ieiuniorem Plutarchi, fi modo non fallit infcriptio ;
tum Apoftoli Byzantini copiofiorem, aut, vt
verius dicam, numerofiorem aliquanto; fed omni.
bus his et indoctiorem et mendofiorem. — Nam
quod Hefychius Alexandrinus praefatione fua pol-
licetur, fe copiofius explicaturum adagia, quae
Diogenianus nuda modo recenfuiffet; res ipfa cla-
mitat, non effe eiusdem auctoris prologum ac li-
brum, quum ille copiam polliceatur, in hoc re-
perias omnia τὰ παττάλα yvwvürtem. Haec Eras-
mus. Jeum.

1) Mirurm hoc poffit videri, cum Zenobius II.
1. et III. 68. laudet Lucianum, qui fcripfit M. An-
tonino iam defuncto. Alia temporis nota II. 35.

i) Citatur in fragmento Steph. Byzant. in catal.
Coislin. Montfaucon. pag. 286, Hari.

Vol. TIT. p.283 P 234 PROVERBIA DIOGENIANI Lib. IV.c. XT. 109

ton retulit, exceptis pauci, quarum varia eft et leGlio et interpretatio. Bafil. 1559. [al. 1560.]
et inter Cognati opera iunctim excufa, [Bafil 1562.] fol. Denique Z/ndrear Schottur, Ant.
werpianus, focietatis lefu presbyter, Zenobii prouerbia cum noua verfione et notis eruditis
edidit atque in centurias dillribuit, (funt autem prouerbia DLIL) Antwerpiae 1612. 4. cum
Diogeniano aliisque, de quibus mox. [conf. Gozts. memor. Bibl. Dresd, 1l. pag. 131 fq. et
introdüct. meam in ΕΠ, L. Gr. tom. IJ. part. 1, pag. 224 fq.] — Alius fuit Zenobiuz, cui Augu-
flinus libros de ordine inícripfit, a quo ad hoc argumentum fufcipiendum carmine inuitatus
fuerat, vt refert lib. 1. cap. 7. [Alius Zenobius, fophifla antiochenus, Libanii praeceptor,
de quo Arí;£e peculiarem fcripfit comment. Lipfiae 1759. 4. Har/.]

IV. DIOGENIANVS non vidctur fingulare opus de prouerbiis fcripfiffe, igitur
nolim adfentiri praeftantiffimo Schotto, qui apud eumdem Suidam in Δίου. pro περὶ zrora-
μῶν legit περὶ παροιμιῶν. Sane ex Hefychii Alex. praefat. ad gloffarium patet, Diogenia-
num, prouerbia explicaíle, nonnulla etiam fine explicatione pofuiffe: (hoc enim fibi volunt
Hefychii verba, ἐβελόμην dé αὐτὸν μήτε τὸς πλθδε T&v παροιμιῶν ψιλῶς καὶ ἄνευ τῶν
ὑποθέσεων τεϑεικένα!.) in magno fuo lexico, quo Suidas etiam gnauiter efl vfus, et de
quo alibi dixi ^. Idem fecifle in lexico fuo Eudemum coniicio ex Apoflolii V. 96. Ex
hoc Diogeniani dictionario, nefcio quis, (perinde vt Schottus e Suida,) fingulari libello
paroemias collegit. Sane quem Schottus primus ex codice MS. Petri Pantini et altero Pa-
latino cum verfione fua et notis edidit, Zenobioque, de quo iam dixi, fubiunxit, infcribi-
tur fic: Παροιμίαι δημώδεις ") ἐκ τῆς Διογενιωνᾷ [1] συναγωγῆς. — Eadem plane infcriptio
'eodicis caefarei apud Lambecium lib. VII. commentar. pag. 253. [f. 542. edit. Kollarii] De-
currit ordine alphabetico et complectitur prouerbia DCCLXXV. in centurias a Schotto di-
'gefta. | Vfum fe Diogeniano MS. teflatur Erasmus, vti poflea Zenobio quoque (XXVI.
65. epifl.) fed admodum mutilo atque inemendate. Diogenianum hunc Heracleotam pon-
ticum fuiffe Suidas [et ex eo Eudocia in violar. pag. 133.] refert et Hadriani, imp. temporibus
wixiffe. Mox ipfe dubitat, vtrum Heracleam Ponti an Cariae patriam habuerit? | Medi-
eum enim celebrem itidem fuiffe ex Heraclea Albace Cariae Diogenianum. Liceat etiam
'addubitare de aetate. Tunior enim Zenobio videtur, et 11. 98. V. 32. citat Lucianum. — Fuit
et Diogenianur, Pergamenus, quem confabulantem fecum inducit P/ufarchus VIIT. τ. fym-
pof. Nefcio, idemne fit Diogenienu:, philofophus, ex quo locum de oraculorum vanitate
adfert Eu/rbius VV. 3. praeparat. Zheodoritur X. therapeut. pag. 138. Diogenianum praeterea
fiue Diogenem, Cyzicenum, grammaticum, memorat Suidas, quem, íi placet, vide.
Diogenioni epitome τῶν Οὐσεςίνε Ἑλληνικῶν citatur in fcholio graeco ad Nazianzen. apud
Montfauconum pag. 214. Diarii Italici.

V. ADPENDIX VATICANA fiue collectio prouerbiorum CCCLIII. fimiliter or-
dine litterarum decurrens, quam beneficio Scipionis Cobellucii acceptam Schottus cum ver-
fione et notis primus edidit, Chriflianum fuiffe auctorem, qui illa collegit, probe obfer-
O 5 vat

&) Vide vol. VII. lib. V. cap. 7. pag. 57. Ruhn- ἢ Alio fenfu ὀγρμώδης regenda apud Apoftolium
ken. praefat. ad. Hefych, tom. II. p. X. /i/loifon. Vl. 7. VIII. $. etc,
Proleg. in Homer. pag. 29. Hari.

-

Lib.IP/.c. XI. PROVERBIORVM SCRIPTORES GRAECI

— Vol. IIT. ».224 Ὁ 285

vat Schottus, e centur. III. adagio 87. vt adeo errauerit Erasmus, fi eadem fylloge prouer-
biorem fuit, quam ille fubinde laudat, fub nomine Plutarchi. :

VI. EDITIO PROVERBIORVM ALDINA fiue collectio paroemiarum al.
pphabetica Schotto, vt opinor, haud vifa, quam Zdus Manutius fabulis Aefopi, Phurnuto,
et aliis quibusdam Venet. 1505. fol. graece fubiunxit fub titulo: συναγωγὴ τῶν Ταβῤῥαίε καὶ
σῶν quod Σέιδῳ καὶ ἄλλοις διαφόροις παρδιμιῶν συντεϑεισῶν word φοιχιεῖον γν compledti-
tur Zenobium et prouerbia e Suida excerpta, tum ex Apoflolio quaedam.

VIL HESYCHIVS in prooemio lexici, conqueflus inter alia, Diogenianum paroe-
mias non paucas fine explicatione in diclionario fuo pofuiffe, promittit, fe induflria fua,
vt alios, ita hunc quoque defectum fuppleturum. — Hodie tamen in gloffario eius perpauca
huius argumenti leguntur, quae fparfim fuis in Diogenianum et Vaticanum adpendicem
notis idem Schottus intexuit. Itaque eruditi exiflimant, Hefychii' epitomen tantum, non
integrum opus, ad nos perueniffe: qua de re cum de illius gloffario acturus fum, dicam. [IP]

VIII. SVIDAS longe plura prouerbia lexico fuo '") inferuit eademque explicauit, ita,
vt ex illo MCCCC, collegerit Schottus, quae cum verfione fua et notis Zenobio, Dioge-
niano et Vaticanae adpendici fubiecit, addito Iofephi Scaligeri flromateo prouerbiorum grae-
corum, verfibus Hexametricis CCCCXIX. et Iambicis DCCCCXXVI. quem et ipfum ver-
fione metrica, (ita, vt verfus verfui refpondeat,) ac fubinde notis illuflrauit, fubiuncko toti
operi indice graeco alteroque latino adagiorum. Antwerp. 1612. 4. Lucem viderat Scaligeri
σρωματεὺς παροιμιῶν ἐμμέτρων: Parif. 1593. 4. et cum latina verf. ibid. 1594. apud Morel-
lum $. donatus a. 1584. Claudio Puteano, et recufus poflea inter Scaligeri poemata, a Petro
Striuerio collecta et edita Lugd. Bat. 1615. 12.

IX. MICHAEL APOSTOLIVS, Byzantinus, medio faeculo decimo quinto cla-
rus, de quo infra libro quinto dicendi locus erit, copiofiffimam fecit paroemiarum cuva-
γωγήν. Ab eo enim collecta et explicata habemus proucrbia bis mille et viginti feprem,
inlcripta Cafpari Vxamae fiue Osmi, in hifpania epifcopo, Romae tum verfanti, vbi et ipfe
Ícripfit, patria a Turcis occupata exfulans Apoflolius. Horum epitomen, (explicatione
fere refciía;) edidit graece Heruagius Bafileae a. 1538. 8. — Eadem poflea plus vice fimplici
recufa. eft cum claui Homer'cà Georgii Perkinfi, in 8. — Integram ac pleniorem editionem
promifit Robertus Conftantinus, dedit Petrus Pantimur, cum cuius verfione et notis hoc
opus vndique non mediocri ftudio ab Apoflolio collectum vidit lucem Lugd. Βα’. 1619. 4.
ex qua editione tres vel quatuor praeter rem fingit auctor pandectarum Brandenburgica-
rum ^). Qneaedam Apoftolii emendat illuflratque Reinefius lib. I. var. lect. cap. 24. — Cete-

rum

m) Forte et aliud opus fingulare de prouerbiis
(cripferat atque ordine litterarum digefferat. Sane
hoc fufpicari aliquis poflit ex his verbis in Ἔρως.
τέϑοται δὲ ἐν τῷ, περὶ παροικίας ἐν τῷ ἐ sou ag.

5) At tamen in bibl. Wernsdorfi: Dantifcani edi-
tio Lugd. 1634. 4. fuiffe dicitur; (in catalogo ta-

men librorum Wernsdorf. patris et ilii m. Sept.
h. a. (1755.) vendendorum pag. 50. edit. ἃ, 1655,
non illa, venum exponitur.) ego habeo edit. cum
duplici titulo, cuius interior prae fe fert a. 1619.
exterior autem isque plenior a.1653. (non, an,
1654. vti pcr errorem typographicum in mea In-

treductiouc

ΜΟΙ. ΠῚ. p. 23582386. SCRIPTORES IN PROVERBIIS GRAECIS CIT. Lib,IV.c. X1. iu

rum fallitur Pantinus, quum in notis pag. 377. Apoflolii Toy,» nihil aliud putat continuiffe,
quam hanc ipfam συνωγωγὴν πωροιμιῶν. — Nam in bibliothecis quibusdam adhuc fupere(t
illa Ie»; , in qua (fimiliter, vt in edito opere prouerbia,) congeflae funt gnomae, apoph-
thegmata et varia praecepta veterum fapientum. [vid. Baudim. catal. codd. gr. medic. vol. L
pag. 549. et J'illoifon anecd. gr. tom. 11, pag. 4.]

X. GREGORIVS, CYPRIVS, quoque, patriarcha CPolitanus, non omittendus,
Apoflolio antiquior, cuius paroemiae, (fed graece tantum,) Apoftolio Pantini fubiectae
funt pag. 273—281. .Non adeo multa funt haec a Gregorio annotata prouerbia, et apud
iam memoratos fcriptores fere obuia, breuis quoque .eít, quam fubinde addidit, expofi.
tio. [P] De aliis huius Gregorii fcriptis confulendus Leo Zf/latius de Georgiis p. 422 Íq. Gui-
lielmus Caueus in hiftoria litteraria ad annum Chrifli (quo floruit Gregorius) MCCLXXXIV,

[Infra in vol. VI. pag. 579 fqq. lib. V. 5. Sexius in Onom. II. pag. 322 fq.]
Denique -Hermodori Regii, fcriptoris recentis, Adagia laudat et apud fe fuiffe teflatur

Cangius in gloffario graeco.

XI. Index Scriptorum, in Prouerbiis Graecir memoratorum, a Schotto
praeter miffus.

44. Apoflolium, 1). Diogenianum, PI. Plutarchum, Dat. appendicem. Vaticanam, Z. Zeno-

bium, maior numerus centuriam , minor pyouerbiu

Acefias, medicus, A. II. 23.

᾿Αὐμήτξ μέλος A. IV. 33.

Aelianus A. XII. 14. XIX. 61. XX. 58. paffim
nomine Acliani praeterito Apoftolius
ex eius hifloria animalium capita inte-
gra depromfit. Loca fubinde adnota-
vit Pantinus in notis,

Aefchines, Sardianus, in lambis A. XI. 24.

Aefchines, orator, A. XVIII, 48. ἐν τῷ κα-
τὸ Τιμάρχε Δ. XVI 63. Tragicus
'Theocrines a Demoíthene dictus XIX.

49.
Aefchines, Selli f. A. XVII. 34.
Aefchylus Z. V. 70. 79.. A. VI. 56. X. 38. XL
4. XX. 65.
Αἴαντ, Δοκρῷ L. VI. 14.
'Ez Tc ἐπὶ Θήβωις L.. V. 43.

frodu&ione in hift. L. Gr. tom. IT. part. T. p. 452,
excufum eft, vbi de illa Prouerbiorum fylloge,
editt. de Mich. Apoftolio plura notaui;) edit. ἀπ᾿
1653. fignata eft quoque in catal, "T hott, 1V. p. 96.

denotat.

Ὁ zxe Αἰσχύλῳ Φιλοκτήτης A. VIIT. 30.
Aefíchylus ἐν τοῖς regi παροιμιῶν L. V. 85-
[Aefopus, Delphis interfectus. Vat. III. 99.

D. 1. 64. A.ll. εἰς. Mentio Acfopi
A. VIII. 85. ex Ariflophanis auibus et
XII. 41. vbi refponfum, Crocfo datum.
Citatur Aefopus A. IX. 16.

(Agatho tibicen Z. 1. 2. A. I. 9.

Agatho, (comicus) A. VI. 58.

(Agyrrbius poetarum mercedem accidens.
ὅὃτος φρατηγὸς ὧν ἐν Λήμνῳ καὶ τὸν
μισϑὸν τῶν ποιητῶν συνέτεμε καὶ πρῶ-
τος ἐκκλησιοςικὸν δέδωκεν A. T. 22.

Alcaeus Ζ. 11. 18.. V.30. 6r. VI, 43. A. XV.
83. ἐν κωμῳδιοτραγωδίο; A. 1. 5t.

Alcini apologus, Α. 1. 84. D. 11. 86.

Alcmaeon A. XVIII. 56.

Alcman,

et in bibl. Lcidenfi, tefte catal. pag. 245. ibidem-
que aliud exemplar, ab Ifaaco Voffio hic illic no-
fatum. Sola autem tituli frons zautata fuiflc vi-
detur. Zar.

112 Lib. IV. c. XI.

Alcman, Lyricus, A. IT. 54. XIV. 87.

Alexander, (forte Alexis) ἐν αἰπόλοις Z.
VI. τ.

Alexis Z. II. 17. A. XVII. 44.

Ammonius À. XIX. 82.

Amphis Δ, XIV. 14.

Anacharfis A. XVIII. 55.

Anacreon Z. V. 20. 8. ἐν τρίτῃ A. XVIIT. τά.

Anaxandrides, ἐν πρωτῇ περὶ συληθέντων ἐν
Δελφοῖς ἀνωϑημώτων Vat. 1. ς. []

Anaxarchus A. XVI. 92.

Anaximenes A. IV. 30.

ΠῚ. 4.

Androcides, Pythagoreus, A. XVII. 33,
editum Andocydes.

5

, "-
ἐν ὦ Ἑλληνικὼν

Male

Andron, (comicus,) ἐν τρίποδι A. XVII. 25.

Andron, Halicarnaffenfis, A. XVIII. 18,

Epiflola, ab Antagora Bocotiis praelecta, A
V. 82.

Antigonus, Caryflius, Z. V. 82.

Antimachus μελῶν ποιητὴς. Ψψεκοὶς dictus
D. VIIL 7r. Δ, XXL 4. quatuor eius
hexametri de Nemefi Adraftrea A.
1. 40.

Antiphanes Z. VI. 34. A. IV. 14. XIL 2. XIX.
44. Ephefius A. VIII. 57.
Apollodorus A. XI. 46. XVIII. 25.

πεοὶ Θεῶν L. V. 22.

Apollonius A. XIX. 76.

Apollonius, Macedo, A. XVIII. 45.

Apoftoli "Iovioe A. XX. 13.

Arabes A. I. 82.

Archidami epiftola ad Philippum A. VIT. 64.

Archilochus Z. IV. 48. A. IV. 52. et in praef.
et ΧΙ. 44. ἐπωδῃ Z. V. 68.

Archytas D. II. 98.

Archippi comoedia $yg σκιοὺ Z.. VI. 28.

Ariflarchus, (grammaticus) A. XVI. 6o.
XVIII. 22.

Ariftides A. VIII. 16. XIII. 12.

Ariflii Κύκλωψ, drama fatyricum, A. IV. 7.

Ariftoclea, Pythagorae foror , Ee Py-
thia A. XVII. 86.

ἐν τοῖς

SCRIPTORES IN PROVERBIIS

Vol. TIT. p. 2361? 287. 288

Ariftophanes Z. I. 54. 1I. 57. 9s. VI. 40. D.
Il. 3. HL 74. VH. 4. Vat. IV. 44. A. II,
23. 531. 11l. 73. 82. IV. x. VI. 47. XII.
35. XIV. 40.50. XV.59. 74.93. XUL ge
ἐν ᾿Αμφιαράῳ ἃ. XX. 39.
Βαβυλωνίοις ZL. YI. 22. A. XVII. 25.
Βατρόώχοις Z. ML 8.
Γεωργοῖς ΖΜ:
᾿ἰππεῦσιν Vat, IV. 49.
Κωκώλῳ L. Vl. 47.
Δυσιτοώτῃ L. 55.
Νεφέλαες A. 1. 5t. IV. 68.
"Ognes A. I. 61. VIII ὃς. XVIT 55.
Πλότῳ A. VII. 22.
Πολυείδῳ A. IX. 9.
Σφηξὶ A. VII. 48.
Ταγηνιπαΐς A. XV. 60.
env δὲ παροιμίαν ᾿Αριξοφάνης ἐ Ey Terga.
μέτροις ek eges Z. 1. $2.
Ariftophanes, grammaticus, Z. III. 65.
Ariftoteles Z. IV. 49. 83. V. 95. VI. 17. Vat.
III. 4. A. V. 13. VH. 44. 74. IX. 16.
XIII. sg. XVIII gg.
ἐν ὦ περὶ δικαιοσύνης A. IX. 33.
᾿Αϑηναίων πολιτεοω Z. Vl. 29.
Λακεδαιμονίων πολιτείᾳ Z, 11. 24.
᾿Ορχομενίων Vat. IV. 5.
Σαμίων πολιτείω Ζ. 1V. 12. A. XVII. 25.
Τενεδίων A. XVIII. 28.
Περὶ Ζώων Z. IV. 52. A. II. 51. HI. 39. IX. |
41. X. 64. XV. 56. 95.
ἐν τοῖς προβλήμασι A. XII. 68. [09]
ἐν ἑβδόμῳ παραδόξων A. XIV. 326. Ari-
flotelis ἐντελέχαοω A, XVII. g.
Ariftoteles, Bartus, A. XVII. 43.
Arifloxenus Z. II. 85. Vat. I. 29.
Ariflus, Salaminius, Z. VI. 5o.
Afclepiades Vat. 1.71: ἐν τραγωδεμένοις A.
VI. 46. XI. g8. Epigramma A. XIX. 77.
Aftydamas, tragicus, Morfumi fil. Z. V. 100.
A. XVII. 29.
Attizimur A, V. 4. Athenienfium νόμος fiue
confuctudo À. XV. 98. i
Bacchyli-

Vol. IIT. p. 233 P 289
πε τ Ὁ τον

Bacchylides Z. ΠΙ, 25. A. IIT. 82. zreuzciv Ζ.
M. 36.

(Bayn malos e difciplina fua emittens difci.
pulos A. XIX. 35)

Bellerophonteae litterae A. VI. 46.

Bias, Prienenfis, A. V. 58. VI. 36.

Boeotica Sphingis aenigmata A. V. go.

Brachmanum fabula de Epope A. VIII 85.

Cadmus Z. IV. 45.
᾿ Caliias.
ἐν ᾿Ατελετῇ (forte ᾿Αταλαντῃ) Z. IV. 67.

Callimachus Z. V. 66. A. 1. 55. et in praef. et

XX. 14.
Ἰώμβοις Ζ. 1. 31.

Callipides Τραγῳδιῶν ὑποκριτὴς A. XV. 30.

Callifthenes δευτέρῳ μεταμορῷφώσεως A. .
19. ἐν devzéges τῶν Περσικῶν A. XVII. 26.

Calliiratus, rhetor, Athen. Z. IV. 34.

Alius Calliflratus Parnytes Vat. III. 35.

Κώμων ἐν δευτέρα τῶν εὑρημάτων A. XX. 20.
Clementi Alex. dicitur Σκαμων.

Cantharus ἐν Μηδεία A. IV. 22.

Carica Mufa A. X. 8s.

Cato ἃ. X. 100.

' Caucafus de Lemniis A. XI. 69.

Cephiíon, de qualibet re per totum diem ver-
ba facere fe pofle gloriatus A. XVIII. go.

Chalcidamantis dictum (uomine tacito) A.
IV. 36.

Chamaeleon περὶ σατύρων (de dramatibus
fatyricis) A. IV. τ. ἐν τῷ περὶ Θέσπι-
δὸς A. XV. x53.

(Chares, "Thebanus, tibicen A. XX. 65.

Charondas A. VIII. 14.

Chelidon, theologus, et τερατοσκόπος A.
XVII. 2.

Chilo, Lacedaemonius, A. VI. 56. 78. XIX,

48- XX. 74.
Chreflodemus ἐν Θηβαϊκοῖς ἃ. XVIII. 42.
Chromius augur, qui Myfis fiue Bulgaris
imperauit A, XIII. 43.
Chryfippus Z. II. 18. ΠῚ. 4o. Vat. III. 36. ἐν
τῷ περὶ χρησμῶν A. XIII. 6g.
Vol. P.

GRAECIS CITATI

Lib. IPs. XI. I13

Cicero A. XVI. 69. dc officiis Panaetium re.
prehendens A. in pracf,
Cleander ἐν δευτέρῳ παροιμιῶν À. XV. 8.
Cleanthes ἃ, XI. 1. [19]
Clearchus Z. V. 44. 47. VI. 29. A, VI. 36.
“περὶ [βίων Z. 1V. 33. VI. 1g.
Πέμπτῳ περὶ [βίων Ζ. Ml. 41.
ἐξηγέμενος τὴν παροιμίαν L. V. 48.
(Clitarchus XX. 22.)
Clitodemus A. VIII. 42.
Παροὶ τῷ Κωμικῷ (Ariftophane) A. XVIII.
14. Alterius Comici: verfus A. XX. 9o.
Comicorum quinque iudices Z. Ill. 64. Cho-
rus comicis et tragicis eximiis datus
I. 92. XX. 79. Ξ
Comoedia Vat. III. 66. 8o. IV. 48. A. I. 92.
XX. 36.
Κωμῳδ)κὴ χάρις À. T. 23.
Corax, Syracufius rhetor, Z. IV. 82. ΑἹ
X. 64.
Corcyraei Mineruam vocant Gorgonem A.
VI. 44.
Crates, Athenienfis, ἐν τῷ περὶ τῶν ᾿Αϑή-
νῃσι ϑυσιῶν A. XXI. 24.
Crates, comicus,
Σαμίοις ὦ. 1V. 41.
Crates, grammaticus, Vat. II. 12, Cynicus
À. XI. sg. et forte XX, 6 et το,
Craterus Z. II. 28.
Cratinus, comicus, Z. I. 26, III. gr. V. 7. gr.
Vat. 1. 91. A, VIII. 8o. IX. 58. XII. 70.
XV. 69.
᾿Αρχιλόχοις A. VII. 20.
Δραπέτισιν LZ. V. 67. VL. 24. Α. X. 71.
Κλεοβελίνωες L. V. 14.
Νόμοις Δ. II. 48.
Χερωσ, L. M. 66. V. 9.
Crato A. XI. 2.
Cretenfes Dianam vocant Δίκτυνναν A. VI.

44.
Ctefias A. XX. 6,
Demades A. XIX. 46.
Demagoras A. II. sr.
P Demetrius,

Y14 Lib. JP. c M.

Demetrius, Halicarnaff. Z. VI. 23.

Demetrius, Scepfius, A. I. 40.

Demo Z. V. 52. Vat. IV. 20. A. VII. 44. XVII.
28. XX. 22. ἐν πρώτῃ παροιμιῶν XII.
36.

Democratis γνῶμαι A. IT. 92. VIII 29. X. 16.

Democritus A. V. $9. VII. 14. XII. 635. 64,
89. XIX. 10. XX, s. 4. 9. Phyficus A.
XX. 77.

Demoflhenes, rhetor, Z. VI.28. A.II. 82.

XX. 4. ἐν τῷ περὶ Κτησιφῶντος À. XV.
28. X!X. 49. Demofthenes fiue Dinar-
chus ἐν τῷ κατοὶ Oecxeiva ibid. 49.

Diagoras, Atheus, A. VII. r.

Dicaearchus, Mtffenius, Z. lf. xg. III. 65.
IV. 26. VI. 16. Vat. II. 6. ἐν τοῖς περὶ
ἑλλάδος L. V. 33.

Didymus Z. Il. 31. IV. 20.
XIX. 41.

Dinarchus fiue Demoflhenes ἐν τῷ καωτοὶ
Θευκρίνδ A. XIX, 49.

A. XVIII. 4o.

Dio, Alexandrinus, philof. Z. V. 54. A.
XIX. 24.

Dio ἐν δευτέρα τῆς δευτέρας συντάξεως A.
XV. 3.

Dio ἐν Ῥωμαϊκοῖς A. IX. 42.

Dionis γοὺ A. VI. 5t. Z. V. 54.

Δενόλοχος Vat. IV. 27. A. XX. s. [19]

Diogenes, Cynicus, D. IV. 98. A. IX. 59.

Diogenianus A. II. 39. IX. 39. XVI. 28.
(XVII. 28.)

Dionyfius, Chalcidenfis, Z. V. 74. ἐν κτίσεσι
A. XVIHL. 25.

Dionyfii, Syracufani, tyranni, tragoedize,

a Philoxeno contemtae, Vat. IV. 37.

T XIX. 26.

Dionyfius (Thrax) Z. V. γι.

Diotimus ἐν Ἡρακλέδς ἄϑλοις A. ΙΧ, 33. vbi
tres ex illo poemate Hexametri,
Diphilus A. X. 96. XIII. 68. ἐν ἡμέραισιν 2.

IV. rg.
Diphthera Iouis A. IV. 47. IX. 53. D. III. 2.
Diüocriius (nii leg. Δημοκρίτϑ) A. VI. 19.

SCRIPTORES IN PROVERBIIS

Vol. III. p. 289 290

Dithyrambici poetae, A. VII. 16.

Dores trutinaàm vocant GL AV A, VI. 4.

Dorotheus ἐν τῇ πρώτῃ Σικελικῶν A. XX. 13.

Draco, medicus, A. Vl. 32.

Duris Z. lf. 26.28. V. 64. ἐν τῷ τετάρτῳ
περὶ ἡ ᾿Αγαθοκλέα A. 1X. 33. é τῷ “περὶ

οἰγώνων A. XVil. 30. ἐν δευτέρω ᾿Διβυ-

κῶν A. Xl. 75.

Enyo Προφῆτις Delphica A. XIV. 40.

Empedocles: A. XlV. 84. Empedoclis inimi-

^€itia A, VIIL 21.

Epeus Z.HI.gr. ἐπερὸς D. IV. 61. A. VII. go.

Ephefiae litterae A. 1X. 59. D. IV. 78. Vat. I.
95. Δ. XIL. 72,

Ephorus A. JV. 3o. VIII. 95. IX. 53. ἐν dev-
τέρω ll 47. ἐν τετάρτῳ VL. 74. ἐν
πέμπτῳ Vll.37. ἱξορές ἐν Tg XV.98.

Epicharmus Z. HI. 64. 1V, 4o. V. $4. D. 1I.
4T. Δ.1. 49. 44. 53. Te«ciy 7. WV. 7.

Epi-rates A. X. 71.

Epicurus ἔν τιν, τῶν πρὸς Ιδομενέα ἐπιπολῶν
A. XVI. 95.

Epictetus 1V. 63.

Epigenis, Sicyonii, tragoedia de Baccho A.
XV. 13.

Epigramma in Hefiodum Vat. IV. 5.

Epigramma A, XVII. 37. XIX. 92. verfibus
iambicis Z. IIT. 23. A. XIX. 77.

Epimenidis pellis et alia de ipfo A. VIT. 84.
XIX. 57. D. VIII. 28. Vat. 1Π- 97. vbi

annos CLVIL. vixiffe tradicur e "T'heo-

pompo.
Εὐανδρος Z. Ν 378: D. VII. 2g.
Εὐβεϊκοὸ συγγοώψαντες L. VI. so.
Eubulus, comicus, A. X. 29. XX. gr.
Διονύσῳ Z. IV..66.
Κυῤβευταῖς Vat. II. 69.
Euclide opus non eft araneae A. X. 58. -
Eudemus A. V..96- ΙΧ, 27. XII, g. XX. 39.
Eudoxus Z. V. 56. Vat. I. τὰς
ὑποβολιμαίῳ Z.. iL. 1.
Euphorion A. XI, 2r,
Eupolis Z. II. 57.

χρύσο- Ι

Vo. HL. n 200 201; 202
—— HÀ ]MÀ$— —Á 4 n —

yeuaoyever T. 11. 19. 1V. 2.
Euripides Z. V. 70. 72. 93
δ ΛΕ δ ἡ VI. 383.X. 6. 12.
94. XIII. 56. XLy. 1. 7. XVI. 29. XIX.
14. 15. [0] 82, XX. 26.538. 92. a Pro-
meri canibus direptus D. VII. 52. Vat,
Ill. 43. A. XVI. 70.
σκανδοπόλης dictus D, VIII 2o. Vat, Ill.
- 86. A. XVII. 48.
Eius (fiue Ariflii, Philoxeniuej) Cyclops
7. 1L 16. D. II 32. A. IV. 7.
Erechtheus Vat. Il. 67. ἐν Τραγῳδιω Ἔρε-
χιϑαιδῶν A. XIX. 98.
Medea Z. lil. 4.
Phoeniffae Z. II. 6g,
Go A. XI. 41.
"Telephus Z IIT. 4.
Euthycles ἐν 'ArxAxvrg A. V. 76.
Glauco A. X. 9g.
Harmodius σκολιῶν ποιητής D. 11. 68. A.
IV. 53.
Harpocratio A. 11. 3t.
Hegefander ἐν τοῖς περὶ ὑπομνημάτων A.
II. 51.
Hellanicus Z. V. 6r.
Heraclides Z. II. 84. refponfio Dionyfio (ty-
ranno) data A. VI. 12.
Comicus Z. VI. 34.
Heraclides, ponticus, A. XII. 35.
Heraclitus Z. II. 19.

|. Hermaphroditus, (nifi nomen corruptum.)

A. XIX. 8o.
Hermippus
φρατιώταις L. II. 23.
Hermodorus, Platonis auditor, Z. V. 6.
Hermogenes quintodecimo actatis anno rhe-
toricam fcribere adgreffus A. VIII. 36.
Herodes ἰαμίοποιὸς Ζ. VI. το.
Herodis, Attici, dictum ad fratrem Regillae
A. XVII 26.
Herodianus, (grammaticus,) A. XII. 5o.
Herodotus Z. Vl. 44. Vat. 1I. 7. 11.67. A.
| VI. 22. (111. 28.) XV. 59. XVI. 25.

GRAECIS CITATI

-98. Vat. I. 29. IT.

Lib. IV. c. XI. I!$

XX. 25. (XXI, 21.)
VI. 35.

Hefiodus Ζ, 1Π|. 86. D. 1.32, 97. Vat. III.
4. IV. 3. A. IV. 46. Vl: ag. IX. 6. Xil.
88. XV. d: XX.13.80. 82. Homero
praelatus a Panide, rege, A. XV. gg.

Hierocles ἐν δευτέροι φιλοσοφεμένων παροὺ
τῶν φιλοσόφων À. VIII. 20. ἐν πρώτῃ
φιλοσοφεμένων XI. 99.

Hieronymus, Rhodius, ἐν τῷ περὶ Τραγώ-
δοποιῶν A. Xl. 41.

Hipparchion, citharoedus, Z. 11. 35.

H: ppeus (ἱππεύς.)

ἐν τῷ περὶ χρόνων £L. VIT. 42.

Hippocomus A. XVI. 41.

Hippocratis , regis, epiftola ad Mindarum,
ἔῤῥει, τὸ καλά. D. 1V. 89. A. IX. 2.
Homerus Z. I. 93. 11. 87. 111.64. 94. V. 7. 68.

Vat. 11. 12. Δ. praef. et I. 51. 82. 97...
6. 12. III. 82. VIII. 34. 91. 1X. 67. XI.
31. ΧΙ]. 21. XIV. 9s. XVI. 29. XVII,

12. XX. zi. 63.

Hyperides A. XVI. 2. ἐν τῷ περὶ ταρίχε
πρώτῳ ἃ. V. 8. ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Αντοκλέες
A. 1X. 6. forte Αὐτοκλέκς. [δ] Ἐν
τῷ κατὰ Εὐϑυνογένες δευτέρῳ XVIII.
τ. forte ᾿Αϑηνογένες.

Hypfeus Α. X. 1g.

Ιάλεμος Θρῆνος A. VI. 54.

lambiichus A. IX. 72.

Ibycus Z. II. 4s. D.IL 7r. V. 12. A.1. 14.
III. 55.

Ἰόβας (Iuba) Vat, 1. 14.

lon, tragicus, Z. V. . 68.

ἜΤΕΙ 47. ἐν τῷ πρὸς Καλυδῶνα V. 20.
ἐν τῇ ὑπὲρ Εὐμοϑς εἰς ἐλευθερίων
ἀφαιρέσει Δ. ΝΠ. 20.

Ifocrates Δ. XIX. 41. lege Socrates, qui Θρα-
xix&y libros fcripferat, tefle Plutarcho
cap. 18. parallel.

Ifter A. XVHIL 23. ἐν τῇ ἢ δωδεκοίτῃ τῆς συτο-
γωγῆς Δ. XIV. 40. ἐν τοῖς Δττικοῖς
Χν.. 1. ἐν πρώτῃ Αττικῶν ΧΡ 1. 77.

Ea Laccdae-

NE Ho TW
ἕν τῇ πρωτῃ L.

116 Lib. IV. c. X1.
Lacedaemonii Dianam vocant Oy A. VI. 44.
Lacedaemoniorum chori A. III. δ. hymni
VI. 56.
Leucippus A. XV. 54.
Leonides, Byzantius, A. XIX. 6r.
Λευκώματα fiue albi Athenis, infcribendis
ciuium nominibus et negotiis Vat. I. 80.
Libanius A. XVII. 3.
Lucianus D. IT. 89. V. 23. A. III. 22. 93. X.
38. (Philopfeude) Ζ. II. 1.
μυίας ἐγκωμίῳ L. MI. 6g.
Lucius, "arrhaeus, ἐν πρώτα παροιμιῶν A.
racf. ;
Lycophron A. XVII. 34. XVIIT, 40.
Lycurgus A. IX. 69.
Lycurgus ἐν τῷ κατοὶ Λυκόφρονος A. VIII. 20.
Lycus, Rheginus, A. XI. 76.
Lydiorum dialectus A. V. 54. .
Lyfias D. IV. 77. A.V. 85. VIII. 2r. ἐν τὼ
περὶ ἀμβλώσεως A. 1. 89. κατα Av-
δρωτίωνος IV. 3o. Πυϑίς ξενίας id.
Lyfimachus y δευτέρῳ vósav A. XVII. 25.
(Μαξιμος D. 46.
Maximus, "Tyrius, A. XIIT, 10.
Μεγαρικὴ Κωμῳδία D. III. 8g. A. VI. 2.
Menander Ζ. 1f. 12. 17. ΠῚ. 87. IV. 63. VI.
15. Vat. 1. 64. 1I. γι. A. II. 4. 59. IV.
16. VII. 6o, XIII. 77. XIX. 83. XX. 43.
XXI. 16.
ἀνατιϑεμένῃ A. II. 42. 54 Μεσσηνία AV. 21.
ανδοογύνῳ A. XT. 75. 2
αῤῥηφόρῳ Ζ. VI. 5.
ἐγχειριδίῳ Z. VI. 75. VI. 28.
ἐπικλήρῳ x. L. TV. 32.
ἐφεσίω Δ. VI. 9.
Ἐύνδόχοις Z.V.95.
Ἱερεῖο, Z.. V. 39.
Κανηφόρῳ A. T. 92.
Λευκαδίῳ D VES
Λοκροῖς ὦ. VI. 27.
Meceniz A. IV. 21 et 22.
"OA Sie ZI em
Πλοκίῳ ὦ. Vl. 8.

SCRIPTORES IN PROVERBIIS

συνεῷηβοις 1. V. 60.
Χαλκηδονίῳ A. XII. 7.
Menecrates, "Tyrius, Z. IV. 38.
Methon, a(lrologus Athenienfis, Vat. I. 92.
Metrodorus A. XIII. 6o. [P]
Mnafeas Z. I1. 67. V. 74. Patarenfis Vat. II.
94. ἐν τῷ περίπλῳ ἃ. XVII. 2.
Mofchion A. X. rr.
(Mofchus φαῦλος κιϑαρωδὸς A. XIII. 27.
Morfimus A. XI. 56.
Mylo ὁ παροιμιογροίφος Z.. 11. 45.
Mylus κωμῳδ)ῶν ποιητὴς Z. V. 14. A. XIIL38.
Myrtilas vates Z. lI. 84.
aliis Myrtias vcl Myrtides PI. 9.
Neoclides A. XIII. 58. (alius 61.)
Nicander A. IX. 35.
Olympiodorus A. XIX. 82.
Oraculum Trophonium A. XIX. $9.
Oracula 2. 11. 24. Ill. 42. V. t9. 74. 75. 8o.
VI.3. D. Η gr. VIII. 4. 1r, Vat. 1H. 76.
A. 1. 40. 79. 11. 26. IV..54. 42. "V. 1
Vl. 56. -1X. 16.22. 27. X.8. XII. 74.
11. XH. 56. 45. 46. XV. 65.66. XVI.
95. XVII. 17. 77. XVIII. 7. 20. 93.
Orpheus a Libcthriis interfeclus Z. L 79.
amatus a quercu A. XI. το. XVIII. 62.
Palaephatus A. Il, 86. et nomine praeterito
IV. χες VI. 3x: 32733. 44922 VOS.
XI.33. 51. XII. 15. 61. XIII. 8. το. 46.
13. XIV. 49.96. XVI.1o. XVIII. 52.
62. XIX. 64. 85. XXL ὃς.
Panaetius de officiis. A. praefat.
(Pafes Magus D. VIII. 4o. Vat. IV. 17. A.
XIX. 21.
Periander, bonus medicus, malus poeta A.
IIT. 16. alius Periander fapiens, de quo
A. XX. 47.
Phallicum poema A. XX. ra.

. Phalaris D.1T. 5o. VII. ὅς. Vat. IV. 25. A.T.

60. XX. 132. Epitlola ad Athenienfes ib.
Phanodemus A. VIIL 42. XV. 84.
Pherccrates Z. V.3. Var. Ilf. 85. A. III. 26.

μυρμηκανθρώποις L. lV. 23.
Phere:

Vol.IIl. p. 202 293 *
MM BALL mo rlrr Rc ...--.

M

oc — — ——

— a — ca Q— J—

|

Vol. III. p. 293? 204

Pherecydes A. XX. 87.
Philarchus Z. VI. 13,
Philemon Vat. II. 93: A.L 56.75. X. 77.
XIII. 718.79. XVI. 5o. XVII. 29. XIX. 19.
ἝἭρωσιν L. VI. 25.
Philepfius μεταξὺ τῶν δημηγοριῶν μύϑες λέ-
yay A. XX. 24 à
Philiftus A. I. sr.
Philochorus Z. V. 75. Δ. Π. κι. XVIII 34.
XIX. 51. ἐν τοίτῃ πεοὶ μαντικῆς A. VII.
48. XVII. 32. ἐν τετραπόλε; XVIII. 77.
Philoxeni, Cytherei, refponfum Dionyfio da-
tum, D. VIII. 54. Vat. IV.37. A. XIX.
26. Dithyramborum fcriptor A. VII.
7o. Eius drama Cyclops Z. V. 45. for-
te et II. τό. D. II. 32.
Phocylides V. 55;
(Phryx Phrygii cantus repertor A. XIII. 27.
Pindarus Z.1L. 1:8. V. s9. VI. 43. D. VII. 12.
A. IIT. 35. XIV. gg.
ἐν τοῖς περὶ HeaxAégs L. VI. 49.
ἐν Νεμεονίκαις L. V. 20.
Pittaci Apophthegmata A. IIT. 92. XVI. 12. 15.
XVIII. 6x. XX. 4]. 48.
Plato, philofophus, Z. 1. 59. 1II.9.34. V.
69.98. Vl.28.38. D.1L9. VI.3z.
Vat. II. 70. III. 72. A. II. 52. 54. III. 19.
- VII. 48. VIII. 2o. [δ] ΙΧ. 78. X. 5o.
XIL3r (XIIL54) ΧΙΨ. 84. XVII a.
XVIIL 4o. XIX. 69. 85. XX. gr.
(Alcibiade) D. I. 37.
ἐν τῷ περὶ ἀνδρείας (Lachete) A. I. 92.
Hippia Z. IV. 16.
Legibus A.IV.r. fexto A. X. 6o.
Phaedone A. IV. 73.
Phaedro Z.l. 49.
Politia Z. V. 55. XIX. 5s.
τείαις A. XVIL 83.
- Sympofio Z. II. 19.
"Theaeteto Z. V. 55.
"Academia Platonis A. II. 31.
. Plato, comicus, Z. II, 27. VI. 7. Vat. II. 35,
KevQiois ὦ, 11. 31.

ἐν τοὺς πολι-

GRAECIS CITATI

Lib. IV. c. XI. 117
Μενελάῳ Ζ. VI. 17.
ILcavdgo A. IV. 25.
Qaxoy, A. VI. 33.

Plutarchus A.V. 3o. VI. 29. XVIII. 59.
vyiero, ὠποφϑέγμωτα MX. 8.

Oi Ποιηταὶ A. V. 22. 99. Ὁ zomrris (Ho-
merus) A. XX. 13.

Τὸ ποιητικὸν A. XIV. 57.

Polemo A. XVIII. 25. in epift. ad Diophilum

A VIS

Polyidus, medicus, VI. 32.

Polyzelus ἐν Maca» γονοῶς Z.. VI. 5o.

Praxilla D. V. 12. Sicyonia μελοποιὸς 2s V.
21. A. IX. 8r.

Procopius A. XH. 85.

Prodicus, Chius, A. XVI. 62.

Proxenus A. XI. 76.

Pyrrhichus, Cydonius Cretenfis, carminis
Pyrrhichii inuentor, A. XVII. 6.

Pythagoricorum aenigmata A. XVI. 98.

Pythagoras A. VIL. 72. 1X. 99. X.6r. XX.
86.87. -

Pythermon auctor σκολιβ carminis Vat. IlT. r4.

Rhadamanthi iusiurandum A. XVII. 7. Z. V. t.

ῬῬαψωδοί. Z. V. 99.

Rufinus citharoedus Z. II. 55. Sappho 2. III.
4. Vat. ΠΙ. 67.

Sappho poetria et altera Lesbia Phaonis amo-
ribus ardens, A. XX. 14.

Sardanapali epitaphium — Vat. TIT. gr.

Satyrica in Bacchum dramata A. XV. 13.

Scamon. Vide fupra Camon.

Scolium carmen in pugnam ad Lipfydrium
A. VIII. gr.

Simonides Z. V. 85. A. XV. 68. περὶ Δίτυλε
A. XV. 97. ἐν πεντάϑλοις M. 51,

Sitias. Vide infra Tifias.

Socrates, — Vide Ifocrates.

Socrates δευτέρῳ κτητικὼν Z. V. 8t. leg. So-
ficrates ἐν β΄. Kegrixov., agitur enim de
Rhadamantho, Cretenfium legislatore.

Socratis, philofophi, iusiurandum A. XVII. 7.

apophthegma XIX. 4. XX. 6r.
P3 Solon

ug Lib.IV.c. XL
Solon A. VIIY. 14.
Solonis elegiae Z. II, 4. D. II. og. [T]. A.

IV. 55. ἐν τοῖς ἄξοσι νόμος Vat. l. 24.
dictum ad Croefüm D. VIII. 51. eius nofre
te ipfum Vat. |. 37. ἀρχὴ ἄνδρα
δείκνυσ, A. lV. sr. aliud ;dictum
XVII. 64. 82... XVIII. 27. . XX. 47.

; EeccyO9eam A.XVII. 32.

Sophocles Z. 11.14. 65. ΠῚ. 63. VI. το. D.
IV. 75. 82. Vat. II. 49. !II. 56. IV. 44.
A. T. gg. 1I.28. III. 28. VI. 37. 65. VII.
48:83. 1X. 45.- X. 23. 97. .XML 15. 31.
46. XIV. το.
Αἴαντι μαςιγοφόρῳ Ζ ἀν.» 4.
᾿Αντιγόνῃ Var. I. 93.
᾿Αχιλλέ Λοκρῷ 7. V. 8,
᾿Αχιλλέως ἐραξοῖς L. V. οϑ.
Ἠλέκτρα Δ. ΧΙΙ. 42.
Κωμικοῖς (forte lcg. Καμικοῖς) A. XV. 96.
Σατύρφοις L. Vl. go.
Τοωΐλῳ ^. ΧΙ 42.
Sophron Z.ll. 17.
Sofibius Z. 1. 54.
Soficrates ἐν τῇ o. Κρητικῶν A. VII. 57. Con-
fer fupra ia Socrates.
Ewseurcs ἐν (β΄. κηνηγετικῶν Δ. XI. 83.
Sotades A. VIL. 55.
Staphilus Naucratites Z. V. 76.
Stalimus, poeta, A. X, 5o.
Stefichorus D. VIL. 14. Vat. HIT. 28. eius fe-
pulerum. A. XV. 67.
Stefimbrotus A. XIX. 65.
Io. Stobaeus A. XVI. 28.
Strats Z.Il. 93. V.35. Σκωπτὼν τὸν Εὐρι-
πίδην ἃ. XIV. 89.
Sibyllae Erythraeae oraculum Ζ. IV. 78.
Syncfius A. XX. 44.
Lucius Tarrbaeus ἐν πρώτῳ παροιμιῶν A.
praefat.
Taurus (philo) A. II. 98.
(T'elcclidis dictum A. XVIIT, x.)
'T'ellen tibicen Z. 1. 45. reliquit gre yvio χα-
ey ἔχοντος ἃ. V. 24.

SCRIPTORES IN PROVERBIIS , CITATI

Vol, HI. p. 294? 295. 296

Tenediorum lex de fecuri percutiendis adul-
teris D. VIII. 58.

"Terpander Z. V.9. A..XII. 7o. XIII. 27.

"'Terption Z. IV. 19. Δ. IX. 63.

Ἵ haletis πο τὲ 1 ipfum Vat. 1.37. δεινὸν. τὸ
cuvidéiy τὸ μέλλον | A. Vl. 92. ἐγγύην
φεύγειν VII. 50. dece ÉAcTTEAEYOS
TOY φίλον κακῶς Hn λέγε, ΧΠΠ. αι.

Theaetetus ἐν τῷ περὶ παροιμίας δ. XV. 13,
"Theaetcti épigra unma À. XIX. 77.

Οἱ τὼ Θηβαϊκὰ S A. XVIII. 42.

'Iheano. ἃ. XVIII. 39.

"Theocritus A. 1X. 57. X. 15. XVIIT, 71. XX.g.

Theophraflus Δ, XIII. 48.

ἐν τῶ περὶ νόμων L. IV. 36. isegei ἐν τοῖς
πρώτοις καιροῖς IV. 31. ἐν τῷ περὶ
παροιμιῶν ΙΝ. 5t. VI. 36.
Theopompus (biiloricus) ἐν ἡ. A. 1i. 4. ἐν
γ΄. Φιλιππικῶν À. Vl. 74. ἐν ry . VAL. 37.

TRO OERG Z. Vk. 33. Vat. Ill. gz. XVII.
25. καπηλίσιν L. IV. 44.

'Thefpides A. L 55. !

"Fheffalus, machinarum repertor A. X. 17.

"Thraces Dianam vocant Béyde«v Α. VI. 44.

"Thucydides Z. 1V. 94. Vat. ll. 4. [8] A. lI. 29.
ΧΙ. 8ο. XVII. 24. ἐν ὀγδόῃ A. VIII. 20.

"Tiberii, imp. dictum A. XiX. 18,

Timaeus Ζ. 1.31. IV. 79. V. 85.

Tirefias 7.. VI. τς.

Tifias Z. VI. 82. male Sitias dicitur A. X. 64.

Topfius, hy Z. V. 54. (an Terpfion?)

e Τραγωδὸς Δ . II. 58. III. 86. X. 57. tragi-
cis et iq eximiis chorus datus A.
XX. 49:

Μῦϑος Τραγικώδης de Alceflide A. II. 72.

Xenarchus Sophrouis F. Z. V. 83. A. XVII. τς.

(Xenocratis cafeus. A; XVIII. gg.

Xenophon A. X. 77. (XIV. 46.)
Kugezreudesue A. XUI. 44.

, L
EV i eii

Zaleucus, Loerenfium legislator ἐπα νης Jd

Z. IV. το. D. IV..94. A. VII. 14. IX. $0.
Zenonis (Citiei) continenta Δ, IX. 55.
Zeno, Myndius, Z.1l. 3o.

[Fabricius

Vo'.TT. p. 2960297.29$ SCRIPTOR. RECENT. DE PROVERBIIS Lib.17.c. XI. mg

[Fabricius fubiecerat notitiam fatis amplam, [criptorum recentiorum, qui prouerbia
collegerunt atque interpretati funt. — Quoniam vero admodum pauci prouerbia graeca con-
gelferunt et expofaerunt, reliquis in alio, a noflro in(lituto alieno, verfatis genere et fer.
mone, quorum notitia, neceflario amplificanda, plus, quam commodum ac par eilet, tem-
poris et chartae abfumeret: paucorum tantummodo eorumque memorabilium laudeque
dignorum, qui graeca prouerbia explicuerunt, nomina hic repetere malui. — Catalogus
fcriptorum de adagiis exhibetur in Nouis litterariis maris Balthici, a. 1702. pag. 51 fq. —
10. Henr. Bartels disp. de prouerbiorum fontibus. Wittebergae .725. Harl.]

Hadr. Barlondus confecit epitomen chiliadum Erasmi, Colon. 1524. 8. , Idem verfus
prouerbiales e Virgilio collegit, quod factum et ab Hieronymo Clocio, Val. Rotmaro etc. [1]

10. Zntoniur Berluciur edidit adagia felecla graeca et latina fub titulis magna cura difpo-
fitis, Geneu, 1652. 8. Vide /Morhof/um I. polyhill. pag. 253. j
Jo. Alexander. Brafficamur prouerbia pofl Erasmum fcripfit fiue fymmicta prouerbiorum

edita Parif. 1530. apud Wechelum, et poflea Erasmi chiliadibus, in locos cominunes digeflis,
adiuncta. Vide quae ad Brafficanum Erasmus lib. XXVI. epift. 63.

lfaatus Cafaubottus librum de proueibiis promittit in commentario ad Athenaeum p. 10.
et in epiflolis fuis non vno in loco.

Gübirius Cognatur. — Vide fupra $. 3. in Zenobio.

Tho. Draxe in bibliotheca fua fcholaflica, Lond. 1616. 8. latina, graeca, gallica ada-
giaet verfus gnomicos ac prouerbiales fub titulis apte difpofuit. [IP]

Io. Drufiur edidit prouerbiorum hebraicorum e Salomone praefertim ac Siracide col
lectas claffés duas, cum notis. Franeq. 1590. 4. Recufus eft liber hic perutilis, ad calcem
adparatus facri Waltoniani, feparatim praelis iterum commiffi Tiguri in folio. — Habetur
praeterea in tomo poflremo criticorum facrorum, qui in Anglia primum editi deinde in Belgio
et Germania iterum prodierunt. Eidem Drufio debemus apophthegmata Hebraeorum atque
Arabum latine reddita cum fcholiis. Franeq. 1591. 4.

Defiderius Erarinir, fumma cum laude in hoc genere fcribendi verfatus, in prima “)
editione auni 1550. Parif. apud lo. Philippum Germanum adagia fere octingenta exhibet, qui-

' bus in editione anni 1506. accedumt prouerbia plus minus viginti. In editiose Aldina anni

15c8. fol. iam congeruntur chiliades tres, totidemque centuriae. — Exflat et editio [Bafil. 1515.
3520. 1539. Hagenoae 1519.] Argentoratenfis a. 15317. [et aliae multae.] ^ Luculentiflima et
emendatiffima editio eft poflrema Frobeniana,"complexa numerum adagiorum 4151. Haec
'recufa deinde funt inter Erasmi opera tomo fecundo, Bafileae a. 15340. fol. Et cum Henrici
Stephani annotationibus ad quaedam loca 1558. 1571. fol. Denique mutato auctoris ordine et
digefla in locos communes, additis prouerbiis aliorum, Adriani Iunii, Io. Alex. Brafficani, Io.
3 h i Vipii,
. 0) Conf. 4. Chevillierium de origine typogra- — Kirchen- und Gel. Gefchichte. Nordlingae 1773.
phiae Parif. pag. 254. Fabric. E. C. 4m Ende 8. pag. 399íqq. vbi quoque de controuerfia agi-
Verfuch einer Nachricht von den erften Ausgaben — tur, quae inter Erasmum et Polydorum Virgilium,

"der Sprüchwórter Erasmi: in 7. G. Schelhornii non fine animorum contentione agitata eft. Zar.
Samunlung für die Gefchichte; vornehmlich zur -

120 Lib. IV. c. XI. SCRIPTORES RECENTIORES ΜΟΙ ΤΗΣ. 208P 259.300. 301

Vlpii, Gilb. Cognati, Coelii Rhodigini, Polydori Virgilii ^), Petri Gothofredi, Caroli Bo-
villi, Adriani Turnebi etc. (Bafileae ex officina Epifcopiana, 1574. fol.] Hanouiae 1599. 1617
εἴ τ645. fol. In hac editione duo potilimum reprehendi poffunt. Primum quod parum
emendata eft, deinde, quod, ordine Erasmi turbato, faepius verba prima adagii non poffunt
intelligi, quae ad proxime praecedens refpicicbant, quod hac in editione procul eft reiectum.
v. g. pag. 7. in prouerbio extra calcem. — 1dem libro Χ XI. praeceff.rat in Erasmo Ammianus,
qui hoc ipfo loco intelligitur. Sed in praefentibus editionibus praecedit locus Horatii, Epi.
tomen chiliadum, (a quo opere Erasmum fubinde Chiliaf/am vocat praeftantiffimus Schot-
tus) concinnatam ab Hadriano Barlando, iam Íupra memoraui. Vide etiam, fi placet, quae
paulo poft in Manutio, et Erasmum ipfum in prouerbio Zerculei labores. 1n. noua editione
luculenta operum Erasmi, Lugd. Batau. 1706. quam loanni Clerico, viro doctiffimo, debent
fludiofi, adagia Erasmi recufa funt tomo fecundo, fubieclis in calce paginarum [1] Henrici
Stephani et Pauli Leopardi quibusdam, et nonnullis ipfius Clerici animaduerfionibus.

Claudius Efpencaeus edidit fimilium et adagiorum e Io. Chryfoflomo centurias IV. Pa-
rif. 1569. 8.
lo. Fungeri noua prouerbiorum farrago ex optimis auctoribus, Lugd. Bat. 1585. 8.

Guil. Gentius Nouiomagus adagia quinquaginta e iure ciuili collegit, quae cum chilia-
dibus Erasmi prodierunt Parif. 1571. fol. et Antwerpiae [IP] cum Gifelinianis. Nonnulla pro-
verbia, veteribus ICtis vfurpata, refert etiam Scipio Gentilis lib. I. parergon cap. 20.

Petrus Gothofredur. — Vide fupra in Erasmo.

lanus Gruterus in florilegio Ethico politico, Francof. 1610 — 1611. 8. duabus partibus,
quarum prior in duas feparatas particulas eft diflecta, exhibet praeter P. Syri ac L. Senecae
fententias et graecos diuerforum auctorum uovosiy;as, cum doclis animadu. prouerbia quam
plurima alphabetico ordine digefla, Anglica, Belgica ex Henr. Laur. Spigelio, Gallica e So.
lone Vogaeo, Gabr. Meurerio , To. Aegidio Nucerino: Germanica e Seb. Franckio, Hiípani-
ca e Caefare Oudino. Ttalica denique e Io. Florido, Oriando Pefcetti etc.

Adrianur Iuniur nonem centurias adagiorum edidit et illuflrauit, quae lucem viderunt
Bafil. 1588. 8. e Frobeniana officina, deinde Erasmi chiliadibus in locos communes digeflis
adiunctae funt, vt fupra in Erasmo dixi. [δ]

Io. Langfton in poefeos graecae medulla Lond. 1679. 8. alphabeti ordine collegit ver-

fus graecos prouerbiales et gnomicos, |
Adagia quaecunque ad illam diern exierunt, Par/i Manutii ftudio, (vt habet titulus,)
a mendis vindicata, fublatis falfis interpretationibus, et nonnullis, quae parum ad rem facie-
bant. Florent. 1575. fol. Venet. 1578 et 1609. 4. Hunc laborem, conciiii Tridentini auctori-
tate Manutio iniunctum, Gregorius XIII. pontifex, ita probauit, vt reliquas adagiorum editio.
nes prohiberet ac condemnaret. Quamquam dubitant eruditi, an Manutius, vir longe doctif-
fimus, fub cuius nomine editum cíl, reuera manum operi admouerit, Quinimo hoc diferte
negari

p) Qui ante Erasmum prouerbiorum libellum — 4. vid. Freytag. adpar. litter, IL, pag. 1241 f«
edidit. Venetis per M. Chriftoph. de Penfis 1498. — Zar. P Tt

Vol. TIT. p. 301 302. 303. 304 DE PROVERBIIS Lib, IV. c. XI. 128

negari video ab elegantillimo Mureto, quem vide fis lib. XII. var. lectt. eap. 16. Barthol,
Keckermannus in praecognitis logicis pag. 157. 7//ud, inquit, eff memorabile, quod in Erar.
smi adagiir teutatum fuit non ita pridem. — Namque hoc incomparabile opur cum Erasmo inuide-
rent Itali, alibi vecuderumt , fub alieno nomine. — Similiter Erasmi apophthegmata quoque de.
leto ipfius nomine edita funt hoc titulo Venet. 1590. et Colon. 1666. 12. Zpophthegmatum ex
optimis vtriusque linguae fcriptoribus libri III. Pauli Mauutii fludio et induflria, do&iffr-
morum theologorum confilio atque ope ab omnibus mendis vindicati, quae pium et. veritatis τας
tholicae le&orem poterant offendere, — Et haeo quoque editio facta cft pontifice maximo appro-
bante, vt in praefat. teflatur idem Manutius. [IP]

Melchior Neipiur Bredanus adagia aliquot congeffit poft Erasmum Iuniumque. | Prodie-.
runt cum Erasmi chiliadibus, Parif. 1571. fol. et cum Gifelianis Antwerpiae apud Plantinum;

"loyfiur Nouarinur adagia e prifcis ecclefiae doctoribus collecta digeffit et illuflrauit
duobus in folio voluminibus. Lugduni 1637. et Veronae 1651. [0]

Caelius Rhodiginur eodem, quo Erasmus, tempore paroemiarum libros edere molitus
eft, fed ab illo praeuentum fe videns antiquas lectiones concinnauit ediditque et in his non-
nullas etiam adagiones noua perfudit luce. — Vide Cozlii epiftolam ad Erasmum poft Gudia.
nas pag. 117. 118. et Baelii dictionarium in Erasmo nota (CC).

Ioftphur Scaliger collectionem graecorum prouerbiorum ἐμμέτρων compofuit, de qua
: fupra $.8. et prouerbia quaedam arabica latine tranflulit, ab Erpenio arabice cum fuis et
Scal. notis edita, Lugd. Bat. 1614. 4. et 1623. in 8.

"Andreas Sthottur praeter. editionem luculentam prouerbiorum graecorum, de qua fu-
pra $.3 fq. vulgauit adagia facra noui teflamenti a fe illuflrata, Antwerp. 1629. 4. [δ]

[Ge. T^. Serz vernaculo fermone Prouetbia gr. et lat, expofuit: Handbuch der griech.
und lat. Sprüchwürter, L. 792. 8.]

Henricus Stephanus praeter notas in Erasmi chiliades, de quibus fupra in Erasmo, edi.
dit prouerbia epigrammatica fide epigrammata prouerbialia. ;

, Eberhardur Tapyius adagia latina DCC. contulit cum totidem graecis et germanicis,
Argentorati ap. Rihelium 1539. in 8.

Polydorus Virgilius eodem , quo Erasmus, tempore adagia congeffit ediditque a. 1500.
[Prodierunt etiam Argentor. 1509. 4. Bafil. 1521. fol. Bafil. 1541. 8. Heum.. vide fupra ad Eras-
mum. arl] Sed fab(iflunt intra numerum ducentefimum, et tribus vulgata funt menfi-
bus poft primam Erasmi editionem. ^ Vide Erasmi epift. XVIL 3. et XXVI. 65.

Joannes l'Ipius, Frifius, prouerbiorum farraginem congeffit poft. Erasmum, cuius
chiliadibus iuncta prodiit. Parif, 1574. fol.

Joannes J"orfliur adagia noui teflamenti illuflranit, Coloniae Brandenburgicae 1669. 4.
edita, et faepius alibi, etiam cura Thomae Crenii in Belgio recufa, etc. j

Bonauentura [7 ulcaniur graecos prouerbiorum fcriptores iunctim edere inflituit. Vide
epiítolas editas a Gabbema pag. 714. [I]

Foy. - Q. CAPVT

Lit. IP. c. ΧΗ. DIO CHRYSOSTOMVS

CAP VT XII (olim X) '

DE DIONE CHRYSOSTOMO ET ALTERO IVNIORE, DIONE
CASSIO.

ἘΣ Vol. TII. p. 305 P $06

1, Dionis Chryfoflomi aetas et vita. YI. Orationes et differtationes quae exflant LXXX. earumque
argumenta. 1. Editiones. IW. Scripta deperdita. V. Aetas et vita Dionis Caf. ΝΊ. Cauf-
fa et ratio fcribendae romanae hifloriae. VIL Quantum e libris LXXX. ad nos peruenerit.
.VIII. Epitome librorum XLV. gofteriorum compofita a Ioanne Xiphilino. IX.Zonaras
Dionem in aunalibus fuis fequutus. X. Excerpta e Dione a Theodofio quodam. ΧΙ. lia
fragmenta Dionis quae exflaut. XII. Scripta alia. XIII. Codd. et editiones et interpretes
Dionis. XIV. Xiphilini. — XV. Obiter de vita 4lexandri Seueri, quae anglice prodiit,
confia a Thoma Elyoto, tamquam ex graeco Knucolpii conuer/a. XVI. Alii. Diones.

[Cum fupplementis G. C. Harles.]

I.

IO ^), Paficratis f. ciuis romanus, ex equeflri familia, a patria Prufa Bithyniae vrbe ».
Prufaius, a patrono fuo, Cocceio Nerua, Cocceianus *), ob eloquentiam Chryfoffo-

mu; ^) adpellatus, gracili corpore *), parua flatura, magno ingenio animoque pracditus
€ fophifta philofophus 7) tandem euafit, Apollonii 4) Tyanei et Euphratis Tyrii familiaris,
. temporibus Neronis ^) et Vefpafiani, quumque prius leuia quaedam argumenta *) declama-
torio ac luxuriofo flilo tradaffet, et non in Homerum ^) folum, fed in philofophos [ΠΡ]
etiam ) Socratem, Zenonem, Mufonium et alios flrinxiffet ftilum, poflea fophiftis, quos
paflim reprehendit, inuifus ") neque colligens difcipulos, (quamquam Fauorinum et Pole-

monem,

4) Photius cod. CCIX. [Pater eius, Paficra-
tes, fuit, quoad vixit, princeps ciuitatis.] De
euo, qui romanam ciuitatem 'ab imp. fuerat
edeptus, vide Dionem orat, XLI. p. 5oo. Fabric.
— Henr. [/alefius in Emendatt. libr. II. cap. I. vi-
tam Dionis Chryfoftomi vberius enarrando fecit
mihi otium. Idem per reliqua illius libri capita,
nec non libr. I. cap. 30 et 31. permulta Dionis
Chryfoft. loca correxit aut interpretatus cft, aut
emendauit verfionem. adde Acta erudit. Lipf. an.
1741. m. Febr. pag. 69 fq. Harl.

b) [ad Olympum fita, de qua Valef. l. c. II. 2.
pag- 47 fqq. Zar/.]

€) Idem enim hic mihi videtur cum Dione Coc-
«ciano,, quem laudat P/inius X. 85. epift. etfi Til-
lemontius et alii viri docti diftinguunr.. [Ad illam
Plinii epiftolam prouocat quoque /"alef. pag. 48.
et pag. 46. vbi Burm. probat hanc Fabricii et Va-
lcfii fententiam. adde 7"a/ef. ad excerpta Peirefcia-
ma pag. $o.]

d) Eunapius prooemio. Καὶ Δίων ὁ ix Bi9v-
vius, ὃν izexwAsy χρυσόσομιον. lta ct Synefius,
Photius etc.

6) Photius cod. CCIX. Suid. in Δίων, Dio ipfe
diff. VIL. pag. 1c0. XIX. pag. 260.
f) Synefius in. Dione pag. 36.

8) Philoftrat. I. de fophift. pag. 492. et Phrilo-
firatus alter V. το. de vita Apollonii.

h) Dio ipfe XXL p. 270. XXXI. p. 344- 355.

i) Huiusmodi funt laudes comae, pfittaci et
culicis: Memnon, Tempe, Troicus etc.

K) Orat. XI. de Ilio non capto, et XII. pag. 212.
213.

1) Synuefius in Dione pag. 37 et 58. vbi memo- ἢ
rat eius orationem perditam contra Mufonium,
et alteram contra philofophos, cuius iterum men-
tio pag. 4o. vbi Synefius tef'atur in nuila Dio-
nis oratione f£nrogeiay ἐπαφροδιτωτέραν obferuatam
fuiffe,

$1) Dio orat. XII pag. 197. ἀλλ᾽ ἐκ οἶδα, mus .
ἐδές με ἀναλαριβάνει τῶν coQusUv ἐδὲ ἥδονται ὁρῶν-
755 — Ὅμως δὲ προλέγω ὑμῖν» ὕτι ἐσπαδθάκατε ἀν-

-

dgàs

Vol. IIT. p 35683o* DIONIS CHRYSOSTOMI ORATT. ET DISS. Li.1P.c XI. i25

monem Dionis difcipslos fuiffe, docet Philof/ratur I. de fophíft. p. 494 et 496. IT. p. 538.)
ciuile ac philofophicum dicendi genus magis probauit, atque inprimis ad mores fecundura
praecepta floicae fectae formandos fuadendosque perfpicuo, facili et amoeno fermone totum
fe compofuit, licet in verba Stoicorum ^) iuraffe minus videatur, quam naturam ipfam et
rectam rationem in confilium adhibui(fe. Cum ex ephebis exceffiffet, Aegyptum ?) et va-
rias regiones eruditionis cauffa adiit. Reuertens, ob libertatem loquendi et quod adfentari
minus noffet 7), tum propter amicitiam viri honefti, a Domitiano interemti 4), de vita fere
periclitates circa a. Chr, XCIV. oraculo confulto *) exfulauit, nullos fecum libros ") habens
quam Platonis Phaedonem et Demoflhenis orat. de falfa legatione, — Ad vltimos vsque im-
perii rom, fines proceffiffe patet, quod profectionis fuae ad Getas, Myfos *) et 'Thracas ")
meminit. Interfecto Domitiano milites tumultuantes compefcuit graui fermone. — Ab eo
tempore reuocatus a Nerua, apud ipfum ac deinceps apud Traianum inprimis gratiofus fuit,
ita, vt eodem cum imperatore aureo curru vectum referant Philoflratus, Photius ") ac Sui-
das. Quamdiu vixerit, non conftat; fenium attigifle fe ipfe teftatur non vno in loco “).
Magiflratum quoque geílit in patria, et liberos habuit minime degeneres, vt conílat ex
oratione XL et XLI. pag. 486 εἴ 5oo. []

Philoflratus, eloquentiam Dionis laudaturus, ait, illum fuiffe quoddam veluti zug See
κέρας τῇ Aoys. καὶ "co καὶ ἡ πειϑὼ τῇ ἀνδρὸς οἷα καταϑέλξαι καὶ τὲς μὴ τὼ Ἑλλή-
νων ὠνριβδντας. ldem alibi οδίογυκί, Hippodromum 5) et, cuius fcripta adhuc fuperfunt,
Aelianum 7) Dionis dictionem fuiffe imitatos. We

II. Exflant eius λόγοι fiue διατριβαὶ) octoginta, eaedem, quas Photiur cod. CCIX.
' (licet alio quo hodie ordine) legit. —Inueniuntur fane in his quaedam μελέται ῥητορικαὶς
fed pleraeque funt differtationes fiue tractationes breues argumeriti moralis, politici ac philo-
fophici, tum philologici quoque, fiue mixti, non orationes fiue declamationes. Eas fingulat
erdine hic a me recenfitas habes, addito numero duplici, e quibus maior ordinem editionum,
minor Photii refpicit.

L II. ΠῚ. IV. (1.2. 3. 4) Περὶ βασιλείας fiue. λόγοι βασιλικοί. Differtationer. qua-
ἐμοῦ. de regno fiue de virtutibus regiis ad Traianum imp. quem adloquitur diíf. 5. pag. 36. ὦ
γεννοῖιε αὐτοκρώτωρ €t videntur fcriptae non diu poft reditum ab exfilio, vnde adhuc ἀλήτην,
Dio fe adpellat diff. 1. pag. 3. et pag. το. ὡς ze ἔτυχον ἐν τῇ φυγῇ εἴς. Oratio quarta clau.
ditur elegantibus ac difertis characterismis genii amari, voluptatibus dediti atque ambitiofi.

er V. (5)

dois ὠκῖσαι τοσῖτον πλῆϑος ὄντες.» ἅτε καλξ τὸ ἄδο:, y) id. pag. 221.

ἅτε ἰσχυρξ, τῇ Tt ἡλικίᾳ παρηκμακότος ἤδη, μαϑη- s) Philofiratus Y. de fophift. pag- 492.

τὴν δὲ ἐδένκ Fxovres. adde XIX. pag. 260. Cetc- t) Orat. XII. pag. 198. XXXVI. pag. 437. Con-

rum XXIL pag. 276. negat, fe rhetoricam repre- fer Γετικὰ eiusdem, laudata Philoftrato.

hendere aut bonos rhetoras, fed tantum malos et $4) Orat. XIV. pag. 233.

fimulatores, v) Photius cod. CCIX. et Suid. in Δίων narrant,
5“) Synefius ibid. eum quoque leonina indutum incefliffe.
0) Dio orat. XI pag. τότ. 17) Dio orat. XII. pag. 197. 199. XL. pag. 491.
p) Orat. III. de regno pag..3$. x) Philoffr. de fophift. pag. 615.

4) Orat. ΧΗΙ. de exfilio pag. 219. gy) id. pag. 61g.

124 Lib. 177. c. XII. DIONIS CHRYSOSTOMI Vol. IIT. p. 307 30$

V. (5) Διβυκὸς Μῦϑος. Fabula Libyca , qualem Alexandro Magno 5) narratam a Dio-
gene Cynico dixerat oratione IV. pag. 71. vbi male interpres: fabulam illam in pofTerioribur
syetitabo. Nam in Graeco eft: confolantes ac benigne tra&ianter, illis fabulam deinde recitant,
De Libycis. μύϑοις dixi nonnulla lib. II. cap. IX. $. 6. [vol.I. pag. 627.] -

VI. (6.) Διοψένης ἢ περὶ Τυραννίδος. Diogenes fiue de tyrannide. Continet Diogenis,
Cynici varia dicla et facta, quibus hominum plerorumque, tyrannorum praefertim, (p. 93 fq.)
vitam naturae contrariam et difficilem follicitamque reprehendit.

VII. (13.) Εὐβοϊκὸς ἢ Kuviryce , vel de canum venatu. — Orditur a venatoris pauperis et
agricolae ad caua Euboeae, (quo adpulfum fe fcribit vel fingit Dio;) narratione de vita fua
tenui ac fimplici, nuptiisque filii, fed non minus felici et [] honefla atque hofpitali vita.in
deferta ac montana regione, quam opulentifimorum in vrbibus et fatraparum ac regum,
Deinde pag. 120 fq. fubiungit de opificiis, qualia colenda fint in vrbe. ad vitam facile et hone-
[fie ducendam. ^ Adueríus publicas et venales Graecorum libidines inuehitur pag. 126 fq.
ineptum non minus quam deteflandum illud σωφροσύνης φάρμακον effe teflatus.

VIIL (7) Διογένης ἢ περὶ ἀρετῆς» de viriute Íermones, dicli in Iflhmiis a Diogene
Cynico Corinthi.

IX. (8) Διογένης. ἢ ᾿Ισϑμικός. Eiusdem argumenti. :

X. (9.) Διογένης ἢ πεοὶ οἰκετῶν. de feruir; Diogenis fermones cum homine follicito,
quod feruus ei aufugiffet, et oraculum confulturo. Suadet autem , vt difcat prius fe ipfum
noffe, antequam oraculum adeat, neque enim alioqui illo recte vfurum effe, Ἐγὼ μὲν γοὶρ
eijot σε μηδὲν δεήσασϑαι μαντείας, νὃν ἔχοντ: .

ΧΙ. (το) Teoixóc, ὑπὲρ τϑ Ἴλιον μῇ ὁλῶναι» de Ilio non capto, declamatio peringenio-
Ía, dicta veluti ad llienfes, ad eximendum inueteratum errorem, ex Homeri hauflum fabulis,
quem ex ipfo Homero falíi conatur conuincere, et pag. 161 fq. prouocat ad Aegyptii cuiusdam
facerdotis Onuphitenfis teflimonium, haec et multa alia Graecorum deridentis, totamque
rem e commentariis Aegyptiorum et antiquis g/Aeus aliter longe enarrantis. Ante exfilium
haec declamatio a Dione fcripta videtur Cafaubono. Laudatur a Symefío pag. 41. Euffathio
ad lliad. δ΄, pag. 350. Suo Melchifedecho fubiunxit Henricus Hulftur, Lugd. Bat. 1706. 8. De
G. Henrici fini oratione contraria, et de Godofr. Kirbachi diflertatione, quam Dioni op-
pofuit, dixi lib. II. cap. 7. δ. το. [vol. 1. pag. 563.]

ΧΙ. (11) Ὀλυμπικὸς, oratio infignis, dicta in Olympiis περὶ τὴς πρώτης 78 Θεδ &-
volas , de prima dei cognitione. — Poft longius exordium, quo fe prae fophiílis εἰρωνικῶς de-
primit et cum vlula fefliue confert, ad quam conuolant auiculae, incipit pag. 199 fq. dicere
de Dco ct eius fenfu, a natura homini infito omniumque gentium confenfu, poetarum, legis-
latorum, *") philofophorum [I] et artificum, quo imagines deorum effinxere, rem a pri-

mis

z) Eamdem hanc effe cum illa, cuius orat. IV. — feruat , hanc Libycam fabulam orationibus de
de regno mentio eft, male videtur negare Cafau- regno adne&i et cum illis cohaerere. E"
bonus: nàm vtrinque de voluptate fub fpecie mu- 4d) Philefophumspag. 207. vocat «ροφήτην καὶ
lieris fe offerente agitur. taque et Photius ob. ἐξηγητὴν τῆς ἀϑανάτα φύσεως ; et pag. 228. quo ma-

git

Vol. III. p. 300 P 31o ORATIONES ET DISSERTATIONES . Lib.IV.c. XII. 135

mis repetens mortalibus, quos docet ab initio flatim fuiffe πανταχόθεν ἐμπιμπλαμένες
vis ϑεέίας φύσεως. pag. 201. et fpectaculo atque vfu huius vniuerfi velut myfleriis rerum
diuinarum initiatos. . Pag. 204. Epicureos perítringit, deum in intermundia ablegantes.
Pag. 209 fq. elegans'eft apoflrophe ad Phidiam, qui perelegantem fane Iouis imaginem,
deo tamen eiusque maieflate longe indignam, compofuerat. Non minus ingeniofa fequitur
ac diferta Phidiae apologia. [Inter elegantiflimas Dionis orationes numerat enr. //alrfiur,
l.c. pag. 45.]

XIII (12.) Περὶ φυγῆς. fermo, Athenis dictus. Difputat, exfilium non effe malum, et
plerosque homines neglecta virtute addifcere ea, quae nullius fint vfus in vita.

XIV et XV. (64 4.) Περὶ δελείας καὶ ἐλευθερίας diflertationes duae, quibus docet,
libertatem confiflere in recte agendo; et fortes, bonos ac fapientes liberos effe ac nobiles,
malos contra et ignauos effe ignobiles ac feruos. Porro neminem natum hominem, qui
non in maioribus fuis multos reperiret ferüos, multos nobiles, fi hoc illi inquirere daretur.
Vide pag. 238. 3

XVI. (66.) Περὶ λύπης, de animi aegritudine fugienda, yet. fortiter ferendis rebus
aduerfis.

XVII. (67.) Περὶ πλεονεξίας, aduerfus auaritiam, feu immodicam plura adpetendi cupi-
. ditatem, diífertatio, cui elegans praemittit exordium de eo, quod res quoque notiffimas
etiam atque etiam inculcare debeant philofophi, quia a fcientibus quoque bona praecepta rato
obferuantur.

XVIII. (68.) Περὶ Acys ὠσκήσεως. de dicendi exercitatione ad quemdam e proceri-
bus romanis, qui fenex a Dione rationem eloquentiae comparandae petierat ^), . Suadet
autem illi, e comici poetis legere Menandrum, e tragicis Euripidem, Homerum ante
emnes: ex hiíloricis 'hucydidem, "Theopompum, Herodotum; ex oratoribus Hyperi-
dem potius et Aefchinem atque Lycurgum, quam Lyfiam ac Demoflhenem. E recentio-
ribus Antipatrum, "Theodorum, Plutionem, Cononemque. Neque praetereunda, quae
fubiungit, vt reddat rationem, quare non tantum antiquos illos, extra aleam pofitos, fed
quoque recentiores commendet pag.257. αἱ yce τότων δυνάμεις καὶ ταύτῃ ὧν eiev ἡμῖν
ὠφέλιμοι, 5 Ex ἂν ἐντυγχάνοιμεν αὐτοῖς δεδελωμένο; τὴν γνώμην. ὥσπερ τοῖς παλαιοῖς"
ὑπὸ γὰρ T8 ὕνασϑαι Ti τῶν εἰρημένων αἰτιοίσασϑαι» μάλιξα ϑαῤῥξμεν πρὸς τὸ τοῖς αὐὖ-
τοῖς ἐπιχειρέιν. ἢ καὶ ἥδιόν τις παρωβάλλες αὐτὸν, ᾧ πεϑεται συγκρινόμενος B. κατα-
δεέξερος. ἐνίοτε δὲ καὶ βελτίων. φαίνεσθαι. — Horum enim virtutes vel ea mobir ratione con-
ducent, qued mon legemus eas ita firuiiter, [ΠῚ quemadmodum veteres. — Ex eo fiquidem,

uod di&lorum aliqua audemus. reprehendere, maxime fiduciam. [umitmus ad conandum familia.
Certe et libentius fe quis illi accommodat, quo cum comparatur mon. (2 credit inferiorem , fed
uonnupquam ef fuperiorem vifum iri. Praecipue autem Socraticos confulere iubet Dio, et

Q.5 ex

gis pii futuri fint homines, eo minus adhibituros bb) Vtiliffimam hanc adpellat orationem enr.
effe thuris et facrificiorum. ὅσῳ ydg ἄν εὐσεβέεεροε — 'alef. pag. 54. et de Menandri comoediis earume
»2j ὁσιώτεροι γένησϑε, τοσάτῳ ἐλάττων ἔτα! παρ᾽ ὑμὴν que antiquo γῆι pauca disputat. Harl.

ὃ λιβανωτὸς καὶ τὰ ϑυμιώματοι xj τὰν σεφανγώματα, -

καὶ ϑύσετε ἔλιαττας ϑυσίας etc.

126 Lib. IV c. XII. DIONIS. CHRYSOSTOMI : Vot TIT. p. 310 ὃ 317

ex his, quem folum putat fufficere viro, remp. gerenti, Xenophontem, eiusque orationes,
liiftoriae infertas, imitari.

XIX. (69.) Περὶ τῆς αὐτῇ φιληκοίας, quod libentius alios aufcultet rhetoras, quam
aaícultari fe ab aliis patiatur.

XX. (10.) περὶ ἀναχωρήσεως, feceffu non indigere fapientem , alios non iuvari,

XXI. (71.) περὶ καάλλδς, de pulchritudine virili, male in muliebrem mutata molli-
tiem, difertatio, fiue dialogus, vt perfonis adpofitis monftrauit Cafaubonus.

XXII. (72.) Πεοὶ πολέμβ καὶ εἰρήνης. De bello et pace, vti de aliis, plerisque diffe:
fere et philofophos et rhetores; fed philofophos rectius,

XXIIL (73) Ὅτι εὐδαίμων ὁ σοῷός. Dialogus, quo probatur, hominem fapientem,
qui bono genio obfequitur, eumdem quoque effe felicem; de malis autem valere illud Ho-
meri, quod ex omnibus animalibus nullum fit homine miferius.

XXIV. (74) περὶ μευδαιμονίας» quod plerique de aliis rebus folliciti verae felicitatis
fludium negligant. |

XXV. (75) Περὶ τῇ δαίμονος, dialogue, (extrema parte, vt videtur, mutilus) de
genio, vtrum extra hominem fit et homo alius, vti qui fuerunt genii rerump. Lacedaemo-
niis, v. g. Lycurgus, Athenarum Pififlratus, Romanorum Numa, Carthaginienfium Hanno
et Hannibal, Macedonum Alexander, Perfarum Darius et Cambyfes.

XXVI. (76) Περὶ τῷ βελεύεσϑα!. De confultztione, quod ad eam peritia rerum
fit opus.

XXVII. (771) Διωτριβὴ περὶ τῶν ἐν συμποσίῳ. vti in conuiuio et publica panegyris
ita in vita vix audiri eos, qui recta fuadent.

XXVIII. (78.)) Μελαγκόμας πρῶτος (τῇ xe [2.)

XXIX. (79) Μελαγκόμας δεύτερος fiue ἐπιτάφιος. (τὴ τάξει w.) ambo hi fermo«-
nes, florente aetate a Dione compofiti, (vide pag. 292.) celebrant defunctum nobilem athle-
tam, Tito imp. carum, Metlancomam , Yatroclis aduerfarium non minus pulcritudine , quam
robore ac virtute difficilique cefluum certamine praeflantem: [de quo v. TAemiffium p. 139.
edit. Harduini.]

XXX. (89.) Χαρίδημος. — Confolatio fuper obitu Charidemi, iuuenis egregii, anno:
aetatis 22. ex(tincli, ad Timarchum patrem, et fratrem minorem [T] natu, patri cognomi-
mem. Inducitur autem Charidemus ipfe, paullo ante mortem oratione duplici fuos exci.
tans, cuius prioris argumentum petitum a miferia praefentis vitae veluti carceris, in quem
a diis intrufl et catenae ex voluptate et aegritudine compofitae alligati fimus poenae loco,
wtpote e titanico fanguine omnes procreati, (pag. 300.) adeoque illis inimici, atque vnde
per mortem demum liberemur. Hanc orationem mox refellit altera, quam, ait, fe acce-
pile ab agricola quodam ἐν ὠγροίκῳ τινὶ ῥυϑμῶ καὶ μέλει. — 1n hac confertur vita cum
conuiuio, in quo deorum nos excipit bonitas, conuiuarum floliditas multos miferos facit,
bonos per mortem deus ad fe vocat, potandos nectare.

ὃ XXXI.

Vol. TII. p. 31|8.312 ORATIONES ET DISSERTATIONES .Lib.IP.c XIL 123

XXXL (14.) Ῥοδιακὸς ad Rhodios oratio difertiffima, Photio vehementer et ex me-
rito laudata, pluribus argumentis diffuadens fordidum et ingratum illorum ^) (et Atlienien-
fium pag. 346.) morem, quo flatuam fi cui recens decernerent, non poncbant nouam, fed
weteris alicuius deleta infcriptione, iuífu praetoris nomen nouum infculpebant pag. 312.
Confer, fi placet, Edmundum Figrelium de flatuis cap. 28. p. 238 fq. Ex hac oratione conflat,
Rhodios illo tempore formam reip. popularem habuiffe pag. 328. fub flratego feu praetore
Pag- 312. 332. 337. 340. 351. 553. et tributariam tenuiffe Cariam, partemque Lyeiae ct aliae
praeterea ciuitates pag. 341. Romanis libertatem Rhodiorum reip. relinquentibus pag. 344 fq.
E legibus Rhodiorum pag. 348. commemoratur haec, quod carnifici numquam liceret in-
gredi ciuitatem. —Differtationem fuam de eo, quod malam confuetudinem non poffit de-
fendere diuturnitas temporis, citat pag. 354. Fabric. — Henr. V/alef. l. c. pag. $7. omnium,
ait, Dionis orationum, vt longiffima, ita etiam excellentiffima eft Atodiaca. — Mirabilis
in ea tum fubtilitas, tum vis et copia argumentorum, vt Demoftheneim in hac patte aequaffe
merito videatur Dio. Zar.

XXXII, (15.) Πρὸς "AAc£avdeéie, ad populum Alexandrinum, ,cuius indolem, veri im-
patientem et ad nugas, voluptates et fcommata pronam, pluribus verbis perflringit, atque
inprimis carpit, quod fpectaculis, faltationibus et lafciuis cantibus veluti ebrii et in fladio
indecore fe gererent et immodicis indulgerent clamoribus plaufibusque. ^ Vrbem ipfam
pag.372. laudat his verbis: ἡ γοὶρ πόλις ὑμῶν τῷ μεγέθει καὶ τῷ τόπῳ πλέον ὅσον διω-
Φέρε; τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον. Ἥτε γα Αἴγυπτος ὑμῶν, τηλικᾶτον ἔθνος, σῶμα τῆς πόλεως
ici, μᾶλλον δὲ προσθήκη. Sub Tito fcripfiffe hanc orationem, colligas ex p. 380. vbi op-
ponit τὸν νῦν zexovras roudese καὶ λόγῳ προσέχοντα Neroni, qui muficus fcitus et auri-
gator optimus videri volebat, atque perfecliffimus faltator. De eodem Nerone pag. 585.
vti de altero p.391 fq. In hae oratione pag. 392 fq. Dio celebrat Theophilum [1] quem-
dam, virum fapientem , qui Alexandrinorum flultitiam pertinaci vltus fuerat filentio.

XXXIII. (16.) Ταρσικὸς πρῶτος ad Tarfenfes, a quibus inuitatum fe ad dicendum ait,
didurum ea, quae ipfi fortaffis male fint laturi: neque enim adulaturum illis, aut celebra-
turum externa eorum bona, quae fine virtute ciuium et modeftia nullius fint momenti.
Praecipue exagitat molles marium flrepitus, quos in loquendo et canendo frequentaffe illos
et indecore adfeclaffe refert,

XXXIV. (17.) Ταρσικὸς δεύτερος. ad ^") Taríenfes eosdem, praetori fuo infeflos, et
Mallotis, Solenfibus, Adanenfibus atque Aegaeenfibus exofos, neque inter fe concordes.
Pagina 423. ἐγὼ δὲ τὸν σύμβελον εἰς. — Ego vero bonum, inquit, fenatorem. quique digmur
fit praeejfe ciuitati, eportere aio omnia funplici animo excipere, quae diffcilia ac molefla oc-
zurrünt, maxime autem conuitia et plebis iram, et fimilem effe promontoriir, portum effcien-
iibur, quae omnem pelagi excipiunt vim, interiora autem immota et tranquilla comferuant :

ia

£t) De Corinthiis vide infra orat. XXXVII, concione verba facere, verum etiam publicis fe

dd) Obferuanda illorum temporum eft confue- — immifcere interdum negotiis, et quod e re ciuium
tudo, per quam licuit philofophis, vel fophiftis, —iudicarent fuadere. Sunt eius argumenti aliquot
«um in aliquam Graecorum vrbem veniffent, non — e Dionceis orationes. lí. Cafaub. pag. 65. ad Dion.
folum de iis, quae ad mores pertinerent, pro —Chryfoft.

DIONIS CHRYSOSTOMI

Lib. IV. c. XIT. Vol. III. p. 312 P313

128
ifa e£ illum. expofitum effe plebi, etiamfi aliquando irafci voluerit, étiamf: maledicere, étiamfi
quidlibet facere : nihil autem adfici ab iir tumultibus, meque fi quis laudibus extollat propterea
adtolli, neque, fi contumelia adfici videatur , de animi deici magnitudine, — Pagina 425. non
vult, vt 'Tarfenfes exemplo lonum fanciant plebifcito, ne vllam ob rem magiflratus adcu-
fare liceat; at viciflim inconfultum efle docet, eos, qui remp. gerunt, temere aut ob de-
lita leuia exacerbare et ad iram aduerfus ciuitatem impellere. Fabrir. | Fi alefius 1. c. p.63.
hanc inter orationes Dionis fubtiliffimam habet, et maximo artificio fcriptam. ldem ibi-
dem per totum caput XIII. orationem cum illuflrat emendatue, tum maxime contra Ca-
faubonum de argumento orationis difputat. Zar/. 54d

XXXV. (18) Ἐν Κελαίναις τῆς Φρυγίας, oratio dicta Celaenis, oppido Phrygiae; im
qua quum praefatus effet nonnulla de habitu philofophi et coma, quod non faciant virum
fapientem, laudat Celaenas pag. 433. praelata tamen illis Indorum felicitate, quos fabulatur
e fontibus mellis, olei, lactis et vini potatos viuere quadringentos annos, praecipue vero
Brachmanum, haurientium e fonte limpidiffimo veritatis. : 1

XXXVI. (19.) Βορυσϑενητικὸς λόγος, ὃν οἰνέγνω ἐν τὴ πατρίδι. — Sermo.elegans, re-
eitatus in patria apud Prufaeos, de iis, quae in exfilio ante oppidum Boryflhenitarum, (cuius
res paucis perftringit,) deambulans loquutus eft cum Callifirato, rei bellicae, philofophiae et
arüis dicendi perito, atque, vt omnes Boryfthenitae, Homeri amantiffimo, et cum altero [ΠΡ]
quodam eiusdem oppidi eiue Rhofone. Differit autem de diuina gubernatione fiue auriga-
tione, ct de ciuitate diuina, deum hominesque confociante, per occafionem horum verfuum
Phocy lidis :

— L πόλις ἐν σκοπέλῳ κατὰ κόσμον

- ,
Οἰκεῦσα σμικρὴ κρείσσων Ns ἀφραινάσης,

XXXVII. (2o.) Κορινϑιακὸς» fermo ad Corinthios, qui ante vndecim annos fermoni-
bus Dionis capti flatuam ei pofuerant, et poftea nefcio ob quam criminationem iterum deie-
cerant, fiue (ficut a Rhodiis **) et Athenienfibus non raro factum.) alii confecrauerant.

XXXVIIL. (24.) Πρὸς Νικομηδές περὶ ὁμονοίας τῆς πρὸς Nuxaes. — Ad Nicomedien-
fes, (a quibus ciuitate donatus fuerat) oratio, qua fuadet, vt vel propter communes deos
(pag. 415. 481.) concordiam cum Nicaeenfibus colant, neque diutius cum illis de 5) primatu
(pag. 475.) Bithyniae, vti Athenae olim et Sparta de Graeciae primatu decertent; fed po-
tius benefaciendo oftendant, fe primam ciuitatum eífe, neque per diffidia dent anfam opti-
matibus iniuriarum impune exercendarum , aut Romanis graecanica delicta ridendi. Suffi.

cere

e£) Supra orat. XXXI. Rhodiaca.

ff) Nicaea primatus dignitatem obtinuiffe vi-
detur fub Domitiano, vt viri eruditi colligunt e
mumo, in cuius altera parte legitur Nixeaés spü-
cw τῆς ἐπαρχίας. Vide "Triftan. tom. 1. pag. 334.
Neque tamen Nicomediae, vtpote metropoli,
hunc primatum negabant Nicacenfes; fed tantum
eiusdem volebant et ipfi effe participes, vt vtrius-
que ciuitatis ille effet communis. Sed Nicaeni

apud fenatum romanum , contra agentibus Nico»
medienfibus, cauífa deinde decidiffe videntur:
nam vt Ioannes Valens obferuat, in nullis poftea
numis hunc titulum fibi arrogauit Nicaea, quem
paffim Nicomedia Μίητροπολες sj πρώτη Πόντα xaj
Bi3vwes gerit etiam in Donutiani numo apud Pa-
tin. pag. 165. et in pluribus aliis iuniorum impe-
ratorum apud Zo. Harduinum in numis vrbium
illuftratis pag. 346 fq.

Vol. TIT. p. 313 P 314 ORATIONES ET DISSERTATIONES Lib 177. c. ΧΙ 120
eere autem debere Nicomediae, quod íola metropolis adpelletur , primatum vero cum
Nicaea habeat communem. pag. 479.

XXXIX. (22) Περὶ ὁμονοίως ἐν Νικαία. πεπαυμένης τῆς ςάσεως. | Ad Nicaeenfes,
(a quibus et ipfe adfectum fe houore praedicat;) oratio, a Dione dicta, cum valetudine minus
integra vteretur, τρία breuior, qua eos pofl ceffantem iam feditionem grauiter monet
de concordia firmiter feruanda inter fe. — Claudit fermonem voto ad deos, ciuitatis condi-
tores et amicitiae ac concordiae praefides: Εὔχομαι δὴ τῷ τε Διονύσῳ τὼ προποίτορι τῆς
πόλεως. καὶ Ἡρακλῶ τῷ κτίσαντι τήνδε τὴν πόλιν. καὶ Δ πολιῶν καὶ Αϑηνῷ καὶ
᾿Αφροδίτῃ καὶ GiN καὶ Ὁ μονοία καὶ Νεμέσε; καὶ τοῖς ἄλλοις Θεοῖς ἀπὸ τῆςδε τῆς ἡμέ-
gus τῇδε τῇ πόλε, πόϑον ἑαυτῆς ἐμβαλεῖν καὶ ἔρωτα [I] καὶ μίαν γνώμην. καὶ Teo
βέλεσϑαι καὶ φρονῶν. scimw δὲ καὶ ἐρίδω καὶ φιλονεικίαν ἐκβαλθν. ὡς ἂν ἐν τοὺς εὐδομ-
μονεςάταις καὶ ἀρίξαις ἢ πόλεσι τὸ λοιπόν.
XL. (23.) Ἐν τῇ πατρίδ, περὶ τῆς πρὸς ᾿Απαμᾶς ὁμονοίας. — Ad ciues fuos Prufaeens
"fes, (dicta poft plurium annorum exfilium,) vt cum Apameenfibus vicinis hoc defideranti-
bus, et quorum portu Prufaei vtebanrur, pacem et amicitiam alant. — Neruae, fiue Traiani
benignitatem praedicat pag. 490. &AN ὅμως Φιλανθρωπότατος ὧν αὐτοκράτωρ καὶ συνετώ-
χατος ἑποντων ἔμοιγε παρέσχεν ὧν ἔγω ἐδεόμην. καὶ ἄλλοις ὧν ἐκᾶνοι ἐδέοντο. Domi-
tiani tyrannis perílringtur pag. 489. xo γοὲρ ἦν γελοῖον μετοὶ Φυλὴν &rws ARX xy καὶ προ-
ματα τοσαῦτα καὶ Τύραννον ἐχϑρὸν δεῦρο ἀφικομένω etc. ἱ
XLL (24.) Πρὸς ᾿Δπαμέϊς περὶ ὁμονοίας. Ad Senatum populumque Apameenfem;
(qui milfis legatis reditum Dioni ab exfilio gratulati fuerant eumque ad fe inuitarant) —Ora-
"tio breuis, fuadens amicitiam cum fuis Prufaeenfibus, [conf. de Apames "ale. l. c. pag. 69.
et Burm. not. pag. 10.]

XLIL (25) Διώλεξις ἐν τῇ πατρίδι. — Sermo breuis in patria, Prufa, dictus, quo ait;
fe mirari, quod orationes fuas multi tam libenter audiant, et fere edifcant, quum ipfe
nihil in his agnofcat praeclari.

XLII. (26.) Πολιτικὸς iv τῇ πατρίδι. — Apologia fiue exordium potius apologiae ad.

verfus inimicos, qui ipfum perinde, vt Socratem olim et Epaminondam, calumniis in
patria petierant.

XLIV. (27. Φιλοφρονητικὸς πρὸς τὴν πατρίδω εἰσηγεμένην αὐτῷ τιμάς. — Oratio;
qua teflatur, nihil fib: iucundius eífe, quam a patria amari, quae honoribus, vt patrem 8)
ἄνδρα ἀγαθὸν καὶ ὅσον ἔζη χρόνον δικαίως προεξτῶτα τῆςδε τῆς πόλεως pag. 509. εἰ mae

. trem et fratres cognatos ac maiores, ita Dionem quoque auxerat. Diferte autem pag. 510,

teflatur, (ibi etiam exfuli ab aliis ciuitatibus oblata ampla munera et dignitates, (confer XLI.
pag. 498.) fed prae patria nihil fuiffe gratum nec acceptum, in qua vnice gaudet filium et
parruelem et alios cognatos adolefcentes ad laudem fuccrefcere, et ad hanc virtute atque
ftudio confequendam alios quoque ciues adhortatár. Epiftola ad Neruam, imp. in extremo

huius

EZ) Confer, quae de patre fuo refert XLVI. iam remp. in patria ille gerebat. Sororis mortens
pag. 51$.5:9. et de auo pag. 543 Filii et vxoris commemorat XLVII. pag. 528
mentio pag. 522. filii iterum pag. 542 et 543. vbi

Vol. V. KR

DIONIS CHRYSOSTOMI

Lib. IV. c. X11. Nol. TIT. p. 314 P305

130

huius orat. memorata, qua remitti fe in patriam rogauit, cum imperatoris refponfione

non exllat.

XLV. (28. ᾿Απολογισμὸς,) ὅπως ἔσχηκε πρὸς τὴν πατρίδα. — Quod [If] poft mor-
tem Domitiani ^") ab exfilio reuocatus amicitia Neruae imp., quantum per morbum licuit,
et deinceps "Traiani vfus fit in patriae commodum et amplitudinem, idque vnice fe quae-
rere, licet maleuolis aliud videatur. —Pag. 515. docet, fenatum PrufaeenBum illo tempore
conftitiffe ex delectis viris centum. — [Quid fit διοίκησις in hac oratione, et διοικητὴς, docent
Valef. et in nota Burmaun. 1. c. pag. 73.]

XLVI. (29.) Πρὸ 78 QuAeceQéw ἐν τῇ πατρίδι, antequam in patria philofopharetur :
ita enim haec oratio recle infcribitur apud Photium, dicta a Dione, antequam exfularet, ad
leniendos ciuium fuorum animos, quorum aliqui τὸ ob caritatem annonae tumultu lapidi-
bus eum petere atque interficere et cremare aedes eius voluerunt. Fabri. — In editione
quoque Reiskiana infcripta eft oratio περὶ 78 Φιλοσοφέιν € ἐν τῇ πατρίδι, fed in indice oratio-
num redditur, antequam philofophiae incumberet , im patria. — Reiske autem in notis, tom, IT.
pag. 212. poft Cafaubonum docet, orationem hanc a Dione, adhuc iuuene, fcriptam effe,

Harl.

XLVIIL. (30.) Δημηγορία ἐν τῇ πατοίδι. Oratio, qua fein patria purgat aduerfus cri-
minantes, quod porticum et amplam domum aedificaret ornandae ciuitati, non magis enim
hoc eíle tyrannicum , quam quod indueretur purpura, comam aleret barbamqne. 'Sic nec
Stagiram voluiffe vti beneficio Ariflotelis, qui e tenui vico felicem et nobilem ciuitatem face-

re volebat; et viros quosque XO NES Homerum, Pythagoram, Zenonem, Chry-
fippum, Cice patria excedere maluife, quam patriae iniurias, vt Socrates, experiri.

XLVIIT. (31) Πολιτικὸς ἐν ἐκκλησία. Oratio ciuilis, dicta a Dione ad ciues Prufaeenfes,
permittente Varino ἡ 2; (procuratore Bithyniae, vt videtur,) congregatos, fuadensque con-
cordiam. Hic eft λόγος Ἐκκλησιαςφικὸς, quem memorat Syncfius. :

XLIX. (32.) Παραίτησις ἀρχῆς ἐν 287, recufatio magiflratus in fenatu patrio. Quo-
niam non fibi, nec forte Prufaeenfibus expediat, diutius fe apud illos verfari, licet non diffi-
teatur, philofopho dignum effe officium imperare hominibus, et philofophos optime femper
remp. traclalfe, quod multis exemplis docet.

L. (35) Περὶ τῶν 2 ἔργων ἐν βελῇ.- de adminif/rationibus in fenatu. — Oratio, laudes fena-
tus patri complexa, quas ita procul effe contendit ab adulatione, vt, fi falfae fing: dicentis
vitaperationem referre non diffiteatur. — Simul etiam filii fui, tamquam in magiflratu vefligia

maiorum

hh) Domitianum fibi infeftum habuiffe et rcd-
didiffe infeftiorem, teftatur Jio pag. 512. his Ver-
bis: πρὸς δὲ τέτοις ἅπασιν ἐχϑρὸν ἀνεχόμενος αὐτὸν
θᾶνα, xd? τὸν δᾶνα τῶν ἦσων τινὶ Ἀκὶ δεσπότην Ovo-
μαφόμενον καὶ Θεὸν παρὰ πᾶσιν Ἕλλησι καὶ βαρβα-
gus, τὸ δὲ ἀληϑὲς ὦ ὄντα δαίμονα πονηρὸν, καὶ ταῦτα
x ϑωπεύων αὐτὸν Χδὲ τὴν ἔκχϑραν παραετάμκενος, ἀλλὰ
ἐρεϑίζων « Arrius κοράπερ ὕντα κακὸν», μὰ Δί ὁ μέλ-

λων νῦν ἐρᾶν ἢ γρώφαν, ἀλλὰ εἰρηκιὼρ ἢδὴ xa] "γε-
γραφώ;.

ii) xpriso» vOCat pag. 530. et pag. 535. ἡγεμόνα,
Fabric. ,Warenus Rufus, ait Reiske in nota
pag. 230. tom. IL. praefectus Bithyniae fuit ab an.
Chr. 99. ad 102. vid. Ti/lemont Hiftoire des Em-
pereurs tom. II. pag. 177 et 5or. Ergo circa haec
tempora dicta fuit haec oratio, * Zar/.

Vol. IIT. p. 215 P 316. 531v ORATIONES ET DISSERTATIONES Li5.IV.:; XII 131

maiorum legentis, meminit, eumque proprio [I] iudicio, non patris audloritate, remp. ge-
cere teflatur. Ηἰς eft λόγος Dionis βελευτικὸς, Synefio laudatus.

LI. (34.) Πρὸς Διόδωρον, in Diodorum, quem ita optime laudare fe exiflimat, fi ci.
ves fuos, a quibus in magiftratus dignitatem euectus ille erat, praedicet.

LII (35.) Περὶ Αἰσχύλε καὶ Σοφοκλέες καὶ Εὐριπίδε. ἢ περὶ τῶν Φιλοκτήτῃ τόξωνΣ
Cenfura et comparatio tragoediae triplicis, eiusdem argumenti, quas Aelchylus, Sophocles et
Euripides compofuerant fuper Philoctetae arcu, quem ipfi eripuit Vlyffes.

LIIL (56.) Περὶ Ὁ μήρε. Laus Homeri, poetae, quam H. Stephanus etiam graece prae-
fixit luculento operi fuo, quo Homerum et alios poetas principes heroici carminis exhibuit,

LIV. (37) Περὶ Σωκρώτϑς. Socratis, philofophi, breue encomium.

LV. (38.) Περὶ Opes καὶ Σωκρώτες. Dialogus de Socrate, quod Homeri fuerie
difcipulus atque imitator.

LVI. (39.) ᾿Αγαμέμνων, ἢ περὶ βασιλείας. — Dialogus de regno, quod optime admi-
niflretur, fi reges fapientum, vt Agamemnon Nefloris, vtantur confilio,

LVII. (40-) Néswe, fiue de Neftoris magnificis dictis, quibus ad Agamemnonem et
Achillem vfus ab Homero inducitur Iliad. x. verf. 260 fq.

LVIIL (4r) ᾿Αχιλλεὺς. de Achille, Chironis confilium temere adfpernante, qui in
bello prudentia potius, quam robore et celeritate vtendum effe fuafit, E

LIX. (42.) Φιλοκτήτης. Paraphrafis verfuum quorumdam ex Philoctete Aefchyli vel
Euripidis, quibus Vlyifes Lemnum delatus ad Philoctetem accedit, Herculis arcum ei ereptu.
rus, finc quo Troia capi non poterat.

LX. (43.) Νέσσος 5$ Δηϊαάνειρα. Dialogus de Neffo Centauro et Deianira, quomodo
illa fabula ab Archilocho et Sophocle tradita recte intelligi debeat.

LXI (44) Χρυσηίς. Dialogus de Chryfcidis defcriptione apud Homerum, ex qua en-
comium eius nectit Dio. F
LXIL (45.) Περὶ βασιλείας καὶ Τυραννίδος. "Tyranni et boni regis inter fe collatio;
fcripta ad quemdam bonum principem, fiue magiflrarum, quem ita adloquitur pag. 588. ὁ δὲ
ἀγαθὸς ἄρχων. ὥσπερ σὺ, τἀναντίω ἐπιτηδεύε:. [}]

LXIII—LXV. (46— 48.) Περὶ τύχης λόγοι γ. Tres differtationes de fortuna , qua-
rum prima disputat, fortunam omnia po;le in vita humana, /zeunda et ferfia, peruerfe ac
. praeter rem ab hominibus fortunam accufari.

LXVI—LXVIIL (49— 51.) Περὶ δόξης λόγοι γ. Differtationes totidem de gloria,
quarum prima docet, vanum et plenum foiiicitudinis effe fludium gloriae, qua vulgo place-
.re cupimus; altera dialogi more fcripta velut inanem vimnbram merito a fapientibus negligi
iubet. "Tertia potius agit zregi dc£ns , quatenus opinionem fonat illud vocabulum, quae in.
ter homines vt mirifice varia, fic fallax omnis et incerta eft, nifi prudentia verum bonum
amplecti fuaferir.

LXIX. (52.) Περὶ ἀρετῆς. Virtutem plerosque omnes laudare et admirari, paucos coz

Íere, nili metu legum £foriatie adactos et impul/os.
K 2 EXX.

132 Lib. IV. c, XII. DIONIS CHRYSOSTOMI Vol-TIT. p. 317 318

LXX. (53.) Περὶ φιλοσοφίας. Philofophiam non confiflere in fplendidis fermonibus,
fed in vita et actione ferioque fapientiae ftudio,

LXXI. (54) Περὶ φΦιλοσόῷφε. Philofophum effe, qui antecellat reliquos homines cogni-
tione et vfu rerum, non quarumcunque , fed praeclararum et vtilium ad vitam felicem atque
honeflam.

LXXIT. (55.) Περὶ τὸ σχήμωτος. — Habitum philofophi multos, rem ipfam paucos ha-
bere, licet ob σχῆμω iftud vulgus ad illos velut ceterae aues ad noctuam aduolitent.

LXXHI. (56.) Περὶ πίξεως. Quod multis exitio fuerit, res magnas ipfis creditas infi-
gnemque fidem in illis pofitam fuiffe.

LXXIV. (51.) Περὶ ozisims, de incredulitate. Dialogus, oftendens, quam periculo-
fum fit, aliis habere temere fidem, et amicos adícifcere: neque quicquam effe tam facrofan-
clum in vita, quod non perfida hominum malitia violet.

LXXV. (58.) Περὶ vóu&. Legum encomium, quod in editione graecolatina Parif. ex-
hibetur, non vt reliqua cum verfione Naogeorgi, fed cum Fed. Morelli interpretatione, cum
qua feparatim prodierat ibid. 1598. 8.

LXXVI. (59.) Περὶ ἔϑες, de confuetudine, quam confert cum lege fcripta, imo ei
praefert.

LXXVII fq. (60. 61.) Περὶ Q9óva λόγοι β΄. — Dialogo priore docet, figulum figulo et
alios artifices mutuo inuidere; non, genuinos philofophos: pofteriore, philofophi hominis
humanitatem et ftudium plures iuuandi a liuore alienum vberius perfequitur. [IP]

LXXIX. (62.) Περὶ zA8T8 (τῶν ἐν Κιλικίο "*)). Diuitias neque gentem neque vrbem,
neque hominem felicem reddere poffe,

LXXX. (63) Περὶ £AeuSeoius. —Plerosque de libertate gloriari, qui, volwptatis, auari.
tiae aut ambitionis compedibus vincti, feruitutem feruiant.

II 2Dionir Chryfoflomi codd. MSSti et editioner.

[Codices MSSti, quorum equidem notitiam habui, hi ferefuünt. [π bibl. 7Mediceo- Ffo-
rent, tefle Bandinio in catal, codd. gr. tom. I. pag. 555. plut. IV. cod. XXII. nr, 4. decem ora-
tiones. — tom. lI. pag. 126, plut. XXXII. cod. IV. cum Homero Dionis orat. 53. de Ho-
mero, — eadem ibid. pag. 664. nr. 4. plut. LX, cod. XIV. —- ibid. pag. 352. plut. LVII.
cod. XII. nr.2r. Dionis quinque epi//olaz, quae non occurrunt in collectione Cuiaciana, et
quas Bandinius opinatur effe Dionis Chryfoflomi, cuius epiftolae ad Rufum, Eufebium et
Sabinianum reperiuntur in codice MMMII, bibliothecae Parif. catal. tom. II. pag. 59r. — in
eodem cod. Medic. nr. 3o. ibid. pag. 353. fermo "Troicus, quod Ilium non fit captum. —
ibid. pag. 538 fqq. plut. LIX. cod. XXII. Μελέται fiue orationes LXXX, praemiffa Dionis vita
et comm. de illo eiusque operibus ac de illius orationis idt f. filo, tum fingulis ferme breui

praemiífo
ἀκ) Verba tituli, τῶν. ἐν Κιλικές hic defunt in Ve-.— x/e* περὶ ἐλευϑερίας, et hoc cum Photio quoque

neta. Contra titulum orationis vltimae, 80 fcil. congruit: Aeíske in nota p. 432. tom. II. Zar.
aufpicantur ibi; hoc modo conceptum; τῶν ἐν Κιλες

CODD. MSSTI ET EDITIONES Lib.IV.:. XI. 133

praemiffo argumento, in margine adpofito, et fcholiis antiquis hinc inde, rarius vero, ad-
fcriptis. — Eaedem, omiílis tamen graecis prolegomenis, fed praemiífis inter indicem et
initium orationum problematibus rhetoricis εἰς τοὺς φάσεις feu quaefliones rhetogicas, tom.
III. pag. 221. plut. LXXXI. cod. II. — tom. II. pag. 568. plut. LIX. cod, XXXVII. fex ora-
tiones, nempe XI. XIII. XVIIf. XIX. XXI. XXII. — ibid. pag. 646. plut. LIX. cod. XXX,
excerpta ex orat. I et II. de regno.

In bibl. //eueta D. Marci. (catal. pag. 265 fq.) cod. CCCCXXI. orationes LXXX. et cod.
CCCCXXIL oration, XXVII. et poft alia fcripta, iterum oratt. IX, — 1n Macarii Chryfo-
cephali 'Pody;z , in cod. Veneto funt pag. 19. — 30 excerpta ex pluribus Dionis Chryfoft.
orationibus, teíle /7illoifonio in anecdotis graec. tom. IL. pag. 9. — Jorentiae inter codd.
mona(lerii, (JJonífautom in diario ital. pag. 367.) oratt. LXXX. manu Theodori Dociani,
fili Simeonis, a. 1528. exaratae.

: In bibl. regia JVeapolitana in cod. chartac. faec. XV. differtatt. feptem ; ct in cod. chartac.
faec. XVI. tres priores oratt.

In bibl. regia JMatritenfi , (tefle Iriarto pag. 132.) cod. XXXI. fol. 272. ex orat. (LIII.
de Homero. — (pag. 394.) cod. C. fol. 126 et 136. Il. oratt. de regno. — Marinerii verfio
orationis de Homero latina msta, (pag. 307.)

In bibl. publica Parif. (tefte catal) in codd. MDCLIIT. MMCMXXIV. MMCMXXX.
MMCMLVIII. MMCMLIX. MMCMLX et MMMIX. modo plures, modo pauciores 1Π-
funt oratt. et in cod. MMMIL. epiffolae fupra e cod. Florent. laudatae.

In bibl. Z/Zonaco- Bauarica cod. CXXIX. quatuor oratt. de regno, et cod. CCXLVIII.
feptem. oratt. priores. (catal. pag. 54 et 83.)

In bibl. quondam Zeide/bergenf , tefte Sylburgio. CXVII. CCC. etc, qui, num adhuc
exílent in bibl. Vaticana, equidem ignoro.

In bibl. caefare J/indobonen/i, Lambetio tefte in comment. de illa, tom. VIL p. 26 fqq.
cod. V. nr. 9— 12. in catal. Nzffelii part. IV. cod. CIX. p. 64 fq. — orationes XIX. et ex-
cerpta ex reliquis Dionis Chryfofl. fcriptis. Sed fecundum IVef/zlii catal. part. IV. cod. XII.
: pag. το, adhuc oratt. fed declamationes rhetoricae, et in ced. CCXXIII. ibid. pag. 121. duae

erationes. - ,

Editiones, ad has vt progrediamur, ante textum graecum promulgatum, latinae an-
tiquiores funt paucae. Princeps, fine l. et a. fed fi fides habenda efl Jaiztoirio A. T. 1V.
part. l pag. 283. et Lairio in fpécimine typogr. roman. XV. faec. pag. 132 fq. ex epiftola
Cardin. Scnenfis feripta Kal. Ian. 1469. coniicientibus, Romana orat. de regno ex verfione
Frandfti de Piccollonineir, 1469. 4. typis Vlrici Han. fed dubitant de vrbis et anni veritate
Bure in Bibliogr. inflract. B. L. tom. I. nr. 2354. pag. 100 fq. et udiffredur in catal. edd.
roman. faec. XV. pag. 3t fq. qui duas alias eiusdem verfionis refert ; aliam f. 1. et a. aliisque
notis in 8. vel vt alii dicunt in 4. quod opus fuiffe opinatur typographi alicuius vel Veneti,
vel Florentini, a/iam , quae mera eft prioris repetitio, Bononiae 1493. 4. per Platonem de
Benedidtis, typographum. — quam vltimam recenfet quoque Zudifredus in fpecim. edd.

italic. (aec. XV. pag. 84 fq. et citat cam JMait/aire l. c, pag. 441. et aliam edit, verfionis pun
: R3 em

134 Lib. IV. c. XII. DIONIS CHRYSOSTOMI

dem lat, Z"enetiit per Platonem de Benedictis, typographum 1483. 4. — de Ilio non capto,
e graeco in latin. vertit Franciftur Philelphur, Cremonae 1492. 4. — et cum fragmentis
Petronii Arbitri, Venetiis 1399. 4. vid. Foffii catal. bibl. Maglebech. tom. I. pag. 617 fq. de
vtraque editione, Pine//i catal. tom. II. pag. 176 fq. et de priore Zudiffred. Ipec. edd. italic;
pag. 222.

Dionis opera, graece per Dionyfium Parauifinum. Mediolani. 1476. 4.

Rariffimam hanc edit. reperit Comes Anton. Simoneta in bibl. Comitis de Pembrok
Londini, vt refert Saxiur in hiltor, typogr. litterar. Mediol. praef. p. 4. in primis p. DLXVI.
et ex eo Bre Bibl. inflruct. B. L. tom. I. pag. 99. item Ormont. in Diction. typographique,
tom, I. pag. 335.

Dionis — orat. de Homero, gr. cum Homero, edit. Florent. 1488. fol. vid. Bur
l. c. pag. 204.

Auevos — περὶ οἰσιτίας. Dionis — mon temere credendum. — Per Toach. Camerariutm
latine verfum, cum /utarchi libello or; διδακτὸν ἡ ἀρετή. Norimbergae ap. lo. F'etreium,
1531. 8. rec. cum apophthegmat. et dictis VII. fapientum gr. et lat. cum not. Leonh. Lycii,
Lipf. 1562. 8. vid. Freytag. adpar. litter. tom. III. pag. 588 fqq. — libelii II. contra tyran-
nidem et de gloria, gr. et lat. Lipfiae im offic. Val. Papae, (cum praef. Barth. Amantii,)
1545. 8. vid. bibl. Roloffian. I. nr. 253. pag. 46. :

Orationes LXXX. graece. — Appofita efl in extremo libro varietas lectionum, cum ora-
tionum indice. Venetiis apud Fed. Turrif2num. fub figno Aldi. 8. praemiifa praefat. ad Rodul-
phum Pium Carpenfem, Cardinalem. | Veisfz in praef. ad fuam edit. p. XVI. vbi laudat illam
edit. Fambzrger in zuverl, Nachr. Il. p. 181. (»bi de Dione noftro agit;) et Pinelli (vid. catal.
II. p. 176.) etc. in fuis exemplaribus nullam anni fignificationem repererunt. Contra Fz-
bricius nofler, auctor catal. Bunauiani 1. pag. 162. ReviizÁg in caralogo p. 56. editionem
hanc a. 1551. adfignant. — /Maittaire in A. IT. lil. p. 603. habuit quidem exemplum, anni nota
deflitutums fed opinatur, fuo forfan exemplo ad calcem deeffe aliquot plagellas. Denique
in Serie dell' edizioni Aldine citantur Doni — oratt. gr. apud Aldi filios, 1551. 8. et
pag.158. Dio Chryfoftomus. orationes XXX. (leg. LXXX.) cum praefat. Feder, "Turrifani,
Venet. apud Fed. Turrifanum. gr. foiiis conflat 451. fime anui indicio. in 8. — Nifi auctor il-
lius feriei errauerit, forfan ex Aldina offic. eodem anno bis exiit Dio Chryfofl, — —"Turri-
fani edit. eum Bonau. Vulcanii cafligationibus fuifle in bibl. Petri Francii, notat Fabric.

Dionis, Prufaeen/i, non temere eredendum: item P'utarchi opufculum, quod do-
cenda fit virtus. graece. excud. Ch. Wechel. 1549. 4. (in Thott. catal. IV. pag 82.) —
Orationes V. de lege, de confuetudine, de fortuna III. gr. Parif. apud Wechel. 1533. 4.
In Pinelli catal. Il. pag. 176. A Maittario autem citantur earumdem vrationum editiones,
graece apud Chri(t, Wechel. ibid. 1553. 4. et apud Andr. Wechel. ibid. 1556. 4. — latin. im-

terprete Renat. Guillon, ib. 1554. 4. — oratt. feptem, fcil. de regno quatuor, Agamemnon,
Diogenes ct de confultatione. gr. apud Andr, Wechdl. Parif. 1554. 4. ") — oratt. quatuor,
fcil.

1) Titulus quidem promittit o&ogintà oratio- — memoratas. vid. /Vaiftaire ΠῚ. pag. 644. l'orfam
scs; fed liber ipfe tantum coatincet quatuor oratt.— Wechcl. editurus erat omnes orationes.

EDITIONES Lib. IF. c. XII. 135

Ícil. de feruitute et libertate, vna de libertate, vna de feruis. gr. apud Andr. Wechel. Parif.
1555. 4. — orat. de llii captiuitate. Parif. apud Andr. Wechel. 1555. 4.

Dionis orationes LXXX. lat. interprete Tom Naegrorgo Ba(l. 1555. ἔο] τεῆς Fabri-
cio et catal. Thott. tom. IV. p. 15. — et Venet. per Henr. Zenarum. 1585. (catal. Bodleian.

1, pag. 278. et catal. bibl. Barber. I. pag. 269.)

Dionis orationculae quaedam , gr. latin. ΤᾺ. Naogeorgo interprete. Parif. per Henr,
Stephan. in huius Epifloliis, dialogis breuibus, oratiunculis, poematis, ex variis vtriusque
linguae fcriptoribus. 1577. 8. (Fabric. B. Gr. XIII. pag. 622.)

Dionis oratt. IV. de reguo, lat. per.Zindr. Mylium. Roftoch. 1578. 4. — et cum fa-
bula Libyca, graece, cum notis breuibus a Zo. Ca/zíic. ibid. 1584. 8. ap. St. Myliandr.

Dionis de regno ct tyrannide oratio: gr. a Feder. Morello — cafligata, ope vetufli
cod. — et eiusdem notis illuflrata. Ex typographia Steph. Prevofleau. Parif. 1589. 8. ZZaiz-
icire MI. pag. Sor, — de lege oratio, latine; ex interpretatione, emendet. et coniecturis
Fed. Morel/i. Lutetiae ap. Fed. Morell. 1598. 8. — οἵ graece cum Fed. JMorel/í notis et con-
iecturis. ibid, 1599. 8.

Dionis de Ilio non capto, gr. ac lat. interprete Laur. Rhodomanno et cum eius notis
ad Ο. Calabri Paralipom. Hom. KHanou. 1604. 8. pag. 134.

Dionis, diu neglecli, curam fufcepit Fed. Morellus, qui, cod. regio, fcholiis flipato,
nec non bibl. Iefuitarum ac 1. Foxii, graecaque edit. Veneta, cum 11. codd. ab H. Steph. et
Lindenbruchio collata vfus textum recenfíuit Philoflrati vitam Dionis, (quam latine vertit
lan. Cornarius, Baüil.1560.) aliaque addidit, nouamque parauit editionem, infcriptam :

Dionis orationes LXXX. cum vetuflis codd. msstis regiae bibl. fedulo collatae, eorum-
que ope ab innumeris mendis liberatae, reflitutae, auctae. — Photii excerptis Syne//ique cen-
Íura illuftratae. Ex interpretatione Thomae Naogeorgii, accurate recognita, recentata, et
emendata Fed. Morelli opera. — Cum 7f. Cafauboni diatriba et eiusdem Morelli ícholiis,
animadueríl. et conicctaneis. — Acc. rerum et verborum index locupl. Lutetiae, ex typogra-
phia Claudii Morelli. typis regiis, 1604. fol. — Rec. eft haec edit. aut nouo duntaxat titulo
per fraudem librarii inflrucla, ibid. 1623. fol. — Alii laudarunt hanc editionem ; at Reiske,
faffus quidem, haud paucos a Morellio fanatos fuiffe locos, iudicat, eum Dioni perfanan-

do eiusque interpretationi emaculandae non magis parem fuiffe, quam Libanio edendo

atque interpretando: lfaaci tamen Cafauboni diatriben, parente fuo digniffimam et optimae
notae animaduerfionibus refertam, praedicat.

Poflea confilium novae editionis ceperunt Guil. Pier, collegii Emanucl's, quod Can-
tabrigiae eíl, focius, ac 7o. Chriffophor. J/olfius. — At neuter rem perfecit. Priorem qui-
dem voluiffe graeca diligenter recenfere, verfionem Naogeorgi emendare fcholiaque graeca
et notas adicere, nec imparem fore huic inflituto, ex fpecimine intellexiffe fibi vifus cft
Fabricius. Pofleriorem vero ab expoliendo Dione haud alienum fuiffe, cognofcimus 'ex
eius epiflolis ad de la Croze pag.20 et 21. m. Ian. 1711. fcriptis, (tom. IL. thef. epifiolici.)
Habuerat enim adnotationes nefcio cuius, ex cod. Seldeniano in Bodleiana bibl. obu:o de-

Ícriptas, quas deinde in tomo I. Anecdotorum graccorum, Hamburgi 1722. 8. p.271 fqq. publica-
vit,

136 Lib. IV. c. X11. DIONIS CHRYSOSTOMI

vit, et valde probauit. vid. quoque eius praefat. ad Anecdota et in de la Croze thef. epift. II.
Ῥὰβ 111 εἴ 114- Contra Reiske in pracf. eas, iudicauit, maximam partem eile malas, et
auclori fuo relinquendas, longeque infra Cafaoboni et Valefii doclrinam atque acumen fub-
fidere. Spanhemium quoque reliquiffe notas in Dion. Chryfofl, ex litteris Wolfii 1. c. pag.
186 et 187. dicimus. — Reiske in tomo III. voluminis IX. obff. mifcell. Amflel, p. 375 — 379.
animadaerfiones criticas ad orationem XXXIII. fcripferat; at poflea ipfe in praef. pag. XXI.
tamquam incujtum abortum et deformem foetum repudiauit. — Perfecliora autem et magis
maturata, vt ipfe ait, dedit in primo volumine animaduerfionum ad graecos auctores,
(Lipfiae 1757. 8.) in quibus omnes Dionis orationes critice pertractauit. Denique a. 1767.
de nouo tractandum et recenfendum idem fumfit Dionem, et textum vniuerfum ita recogno«
vit, vt animaduerfiones, quas decennio ante edidiffec,. retractaret, locupletaret, omniaque
ad edendum oratorem parata et maturata haberet. At demum poft mortem viri doctiffimi
cura egregiae vxoris lucem vidit editio, infcripta:

Dionis Chryfoftomi orationes ex recenfione Jo. Iacobi Reiske, cum eiusdem animaduer-
fionibus, vol. I. 1I. Lipfiae, impenfis viduae Reiskii. 1784. mai. 8. Alteri tomo fubiuncta
funt Cafauboni diatriba et Morelli fcholia atque coniectanea.

Egregia efl editio, et, quae Valefius atque Cafaubonus iam adtulerant ad textum Dio.
nis fanandum, bene funt adhibita: nec tamen pauca Reiske futuro cuidam editori reliquit
et emendanda, et vero loca difficiliora, quae multa funt, praecipue ex mythologia atque
antiquitate , ad quas Dion frequenter adlufit, diligentius explicanda, nec non ad poetarum
fragmenta, quae occurrunt, fub examen vocanda corrigendaue. conf. cenforem in ephem.
Lipfienf. litt. a. 1784. plag. 70. atque a. 1785. nr. 1, vbi quaedam is loca excutit. Quae Wef-
feling. atque Valckenar. in notis ad Herodotum, horumque poflerior ad Euripidem paffim,
ac "Toupius in emendationibus in Suidam atque Hefychium ailique recentiores critici contu-
lerunt ad plura Dionis loca fananda meliusque intelligenda, iis Reiskius tum, quum paraffet
editionem , vti nondum potuit, Praeter ca Gi;b. Koem ad Gregor. Corinthi merropolitam,
Lamb. Bor in Animaduerff. in fcriptores graecos, Franecker. Y715. 8. pag. 19— 21. ἤει.
in Obff. var. Traiecti ad Rhen. 1740. 8. pag. 46 225—227. et 10. Bernh. Koehler, tum in

Obf. philol. in loca fclecta facri codicis, Lugd. Batau. 1765. 8. tum in proluf. academ. δά.

orationes Dionis Tarficas, Gottingae 1770. 4. Frid. Jacobs in Animaduu. in Euripid. tragoe-

dias, Gothae 1790. m. 8. pag. 25 Íq. et 39. plura oratoris noílri loca tentarunt aut expo-
fuerunt. es

Dionis orat. de Homero, gr. cum notis 70, Davies, praemiífa eft opp. Homeri, a Iof.
Barnefio edit. tom. I. pag. 124. Cantabr. 1711. 4.

Dionis orat. de lege, gallice verfa a Fed. JMMorcílo, Parif. 1598. 8. — 1608. 8. (Mait-
taire A. T. ind. pag. 342 fq.)

Dionis oratt. I. VII et XT. gallice verfae ab anonymo in vitis oratorum graecorum,
vol. IL 1751. notante Reiskio in praefat. pag. XX.

Dionis Chryf. Diogenes fiue de virtute, in Zo. Patu/at Encyclopaedia philolog. vol. III.
pag. 37a Íqq.

Yfocratis,

SCRIPTA DEPERDITA Lib. IV. c. XII,

Vol. HI. p. 313 P 319 131

Ifocratis, Demetrii Cydone et Mich. Glycae aliquot epiftolae, nec non Dionir Chry.
Jüff. oratio περὶ λόγε ἀσκήσεως. Partim ex cod. Helmflad. partim ex codd. Mosquenf. edi-
dit et animaduer(. adiecit C. F. 7Ma£thaei, Mosquae 1776. 8. — XIII. oratt. germanice vertit
Erneffina Chriflina. Reiske in lib. infcripto: Hellar, tom. I. Mitau. 1778. p. 1—100. Har!.]

IV. Scripta deperdita Dionis funt.

Κόμης ἐγκώμιον, cui Synefius laudem caluitii oppofuit.

Diff;rtationer fiue λόγοι πολλοὶ καὶ ποικίλοι. quos negat Photius ad fe perueniffe, In
his fuere quaedam ex compluribus illis, quas in patria habuiffe [I] fe teflatur Dio orat.
XLIIL pag.504. Tum illa ze τῶν φιλοσόφων et altera πρὸς Μεσώγιον, quas memorat
Syue/ius in Dione pag. 4o et 37. llla item, in qua laudauit Effenos, id. pag. 39. ^ Oratio ad
Prufaeenfes, cuius meminit Dio ipfe XL. pag. 487. (nifi intelligitur XLIII vel fq) | Differta-

. tio, quod malae confuetudini non fuffragatur temporis, quo recepta efl, diuturnitas XXXT.
Pag 354.

Περὶ τῶν ᾿Αλεξανδρα ἀρετῶν. De Alexandri virtutibur, libri VIII. Suid.

Ὑπὲρ Ὁμήρε πρὸς Πλώτωνα. — Pro Homero aduerfus Platonem , libri IV. Suid.

᾿Ἐγκώμιον Ἡρακλέος καὶ Πλάτωνος. — Herculis et Platonis Encomium, idem ""),

Ei φϑαρτὸς ὁ κόσμος; an mundus interire poft? idem.

Teri" quae Dioni Caffio 'adfcribit Suidas; fed noflro rectius Philoftratus, et, qui de
illis tamquam exftantibus, loquitur Antonius Bonfinius in hiftoria Hungarica.

Oratio, in patria habita pro homine infelici, quem aduerfus cognatorum tutorumque in-
iurias apud Prufaeenfes Dio defenfitauit XLIII. pag. 506.

Oratio, cui titulus Μέμνων, εἰ altera, qua Zempe defcripfit, atque item tertia χώνω-
πος ἔπαινος laus culicis. Synef.

Epiftola ad imperatorem, Neruam, cum imperatoris refponfione. XLIV, pag. 512. adde
XL. pag. 487.

Auum Dionis libenter voluife Prufaeenfi ciuitati libertatem ab imperatore impetrare et
- ea de cauífa iam ποιήσασθαι λόγον, teflatur XLIII. pag. 5o9. Confer, quae de eodem auo

fuo pag. 519.

mmi) An pars fuit συντάξεως ὃ Suidas quidem in
Οὐδὲ Ἣ ρακλῆς πρὸς δύο Dion, inquit, Jibr. IT.
Syntaxeos I]. ait, Herculem Idaeum Daétylum,
qui Olympia inftituerat, cum duobus pugilibus
"certantem , vi&um fui(fe: add. Apoftol. Prouerb.
Cent. XV. Atqui feimar. in fpicilegio fragment.
Dionis Catfii (tom. II. Hift. Dionis pag. 1521.) vbi
Allud Suidae refert, in nota, dubium, inquit, an-
non Dio Chru/oflomus. Caffius enim Dio in de-
cades quidem íuos libros diftribuit, fed non in

Voi. V.

V. Dioni

συντάξας. — praeter ea prouerbium iftud, vel
potius fabula illa, magis Chryfoftomum fapit. A
fÍcholia(te Nicandri citatur ἐν τῷ πρώτῳ τῆς τρίτης
συντάξεως. vid. Reimár. de vita Caffii Dion. ὅ. 2.
pag. 1533. vbi Reimarum in eamdem incidiffe fu-
Ípicionem, prouerbium petitum effe ex orat. de-
perdita memorata, poftea demum animaduerti.
Atque Dionis Chryfoft. λόγοι π΄. in συντώξας, vt
Dionis Caffii libri in Decades, diftributi fuiffe vi-
dentur Aeimaro l. c. $. 16. pag. 1538. Har.

S

138. Lib. IV.c. XII. .. AETAS ET VITA DIONIS CASSII Vol. IIT. p. 310 8.320

V. Dioni huic Chryfoflomo opportune fubiungetur, licet aliquanto iunior alius huius ἢ

nominis, et illius, de quo iam dixi, fortaffis nepos, DIO CASSIVS "").. Hic cognomi-
ne, vt eft apud Suidam, Photiumque, itidem Cocceiur, fiue rectius Cocceianus 55). e Ni-
caea Σ᾽) Bithynus fuit, genere nobili, Prifci, mechanici, conterraneus *9), quamquamIoanni
Xiphilino '") Dionem Chryfoflomum cum noflro, vt videtur, confundenti, [P] a Prufa,
altero Bithyniae oppido, vocatur Prufaeus, fiue Prufaenfis. [Natus efl, (Reimaro $. 7. vbi de
prima Dionis aetate vsque ad Pertinacem agit, calculos fubducente,) A. V. C. 9gog. an, Chr.
155.] Patrem habuit Apronianum 5*5), qui fub "Traiano et Hadriano, imperatoribus, veluti le-
gatus imperatoris, praefuit prouinciae Ciliciae “) et Dalmatiae "*) quoque. Cum hoc in Ci-
licia verfatus eft "), poflea in Italiam venit et cautfas in foro egit ^), variosque honores

geffit, a Commodi vsque temporibus a. fere V. C. 933. a. Chr. 180. fenator vrbis Romae 55), .

hinc a. C. 195. V. C. 946. fub Pertinace, apud quem cumprimis gratia valuit, etiam defigna-
fus Strategus fiue praetor "^); ad confulatum primum euectus fub Septimio Seuero *9);

sn) Diouis Ca[fi vitam fcriptaque plures iam
perfequuti funt... Nam praeter //offjum de hiftor.
gr. lib. IL. 2. cap. 15. aliosque ab Hambergero
Z. N. tom. 11. pag. 527 fq. et Saxio Onom. I. pag.
557. citatos conferri poffunt Zegor. //ear in
Relection. hiemal. fe&. XX. pag. 81 fq. et Neu in
Acceílion. ad illas relectiones p. 123 fq. Omnium
tamen diligentiam fuperauit erm. Sam. Reima-
fus in commentario de vita et fcriptis Dionis,
tom. 11. edit. pag. 1533— 1544. ex quo Fabricii
narratio valde fuppleri poteft. — Ego quoque in
Introd. in hiftor. L. Gr. tom. II. part. L. p. 255—
262. de Dione, fcriptis eius et editionibus notatu
snemorabilia adtuli. Ear/.

o0) Huius meminit et Io. Tzetzes in allegorica
fabularum Homericarum expofitione: ταύτην τὴν
ῥά βδὸν Πλέταρχος λύτεον ὀνομκάζα, Λιτίες δὲ Koxxera-
vos Κάσσιος Δίων λέγα. Fortaffe Cocceianus dici-
fur ab auo fuo materno, (ita enim mihi períua-
deo,) Dione Chryfoftomo, de quo iam dixi. Ca-
fticii Cocceiani mentio in veteri infcriptione apud
Fabrettum p.255. [Plura vid. apud Reimar. 1. c.
$.36t4.]

gp) Dio ipfe lib. 75. pag. 857. et Suidas ac Pho-
tius cod. LXXI.

44) Dio lib. 74. pag. 845. D.

vr) Io. Xiphilinus in Epitome lib. 53. pag. το,
λέγω δὲ 7ETO ἐκέτι ds ὁ Δίων 6 Πρασαεὺς ὁ ἐπὶ τξ
Σενήρε καὶ ᾿Αλεξανδρα τῶν Αὐτοκρατόρων γενόμενος,
εἰλλ᾽ ὡς Ἰωάννης 0 Ξιφιλῖνος, [de quo loco et confu-
fiose vtriusque Dionis ac Dinonis vberius dispu-
tat Reimarus in comment, de vita etc, Dionis j. 1
et 5, pag. 1533 €t 1534-]

poftea

55) Nefcio, quo auctore fcribit J/offius de hi-
ftor. gr. IL 15. Caffium Apronianum gefliffe confu-
latum fexto imp. Hadriani anno V. C. $75 [$76.
vid. Reimar.] Nam in faftis Caffius Apronianus
conful legitur duodecimo anno Commodi V. C. 944.
Fabric. Hunc Kelandus.in Faftis ad eum annum
facit Dionis parentem. At perperam. Namque
incertum eft, num ille nomen gentilicium Caffii
habuerit, et num pater noftri peruenerit ad con-
fularis dignitatis faftigium. Plura vid. apud Rei-
mar. $. 5. pag. 1535. Zar.

it) Dio lib. 69. pag. 7$8. A. 820. B. Fallitur
enim Zi/emontius, qui tom. IIE, hift. imperato-
rum pag. 235. edit. Parif. Dionis noftri patrem fub

Commodo demum circa A.C. 185. Ciliciae prae--

fuiffe fcribit. Sane pag. $20. Dio refert quidem,
fe in Cilicia audiuiffe oraculum; Sexto redditum,
cuius euentum obíeruauit fub Commodo. Sed
oraculum ipfum longe prius Sexto redditum fue-
rat. Fabric.
tii rationes; fed Fabricii quoque fententiam, pa-
trem noftri prouinciae Ciliciae fub Hadriano prae-
fuiffe, commode refutat, et fic concludit; » Ergo
factus eft Dio fenator, antequam Romam veniffet,
h. e, extremo fere anno Marci A. V. 933. a. Chr,
180. vel viuente adhuc Marco, vel certe ftatim
poft obitum eius.* Zarl.

uu) Lib. 49. pag. 413.

vv) Lib. 72. pag 820.

4010) Lib. 73. pag. 835.

xx) Lib. 72. pag. $18 et 827.

yy) Lib. 75. pag. 835.

zx) Lib. 76. pag. 869.
lem fa&um effe Dionem, negat Aeimar. $. 11.] -

Reimar. $. 6. non folum Tillemon-

[Sed fub Seuero confu |

Vel. TIT. p. 320 P 351 DIONIS CASSIT HISTORIA ROMANA Lii. IV. c. XII. 139
poflea fub Auito praefuit Afiae ^*^): Pergamo ac Smyrnae fub Macrino δ): [a. C. 975. vel
916. poft illam praefecturam abfentem confulatu ornatum fuiffe Dionem, fufpicatur Rei-
mar. $. 15.] Africae, Dalmatiae, ac fuperiori Pannoniae **) fub Alexandro Seuero, Mam-
maeae fil. Denique Romae eiusdem Alexandri octauo anno V. C. 982. fecundum conful,

anno Chrifli 225. [229.]

VI. Ad hifloriam fcribendam impulfum fe refert fomnio, in eoque inítituto confirma:
tum fe per aliud itemque aliud fomnium, ita vt eius fide fomnii immortalitatem quoque pro-
mittere operi fuo non dubitet. Βιβλίον τι περὶ τῶν ὀνεεροζτων καὶ τῶν:σημείων., Y ὧν ὁ Σε-
ῆρος τὴν αὐτοκράτορω ἀρχὴν ἤλπισε, γρώψας ἐδημοσίευσω w. T. A. — Quum librum 414),
- snquit, de fomniir et prodigiis fzripfffem , quor&m σαν 7α Septimius Seuerus principatzzn fpera-

. bat**), eumque editum in lucem mififfem ad. Seuerum , illeque legifJet, et multir atque praeclaris
- «verbis ad 1e vefiripfiffet 57), litteris fub vefperam acceptis, obdormiui. [ΠΡ]. Tum dormienti

mihi imperatum ef? diuinitus, vt hifforiam conficerem, quamobrem ea, de quibur nunc ago, (de
webus Commodi imp.) fcripfi. — Quae quum ipfi Seuero et. ceteris. placevent maxime, fatui illico
«etera omnia, quae fpeGfarent ad populum Rom. perfcribere: ac propterea. non amplius. illa

feorfm relinquenda, fid huic hifloriae vifa funt infzrenda, vt a principio cunBa, quoucque
fortuna fineret , vno opere perfcripta relinquerem. — . Nam quum ego grauate hanc confe&lHionem
"hifforiae reciperem , omninoque labori cedens eam vecu[arem,. iffhaec dea (fortuna) me confirma.
vit in fomniis et recrcauit ,. [pemque bonam de tempore fecuturo. feit , veluti quod. fuperflitem
hifforiam meam reli&iurum minimeque aboliturum e[Jzví. Quam ego deam vitae meae fortitur
fum, vt videtur, infpe&iricem , eique me propterea confzeroui. Huic adde, quae alio loco
marrat referens extrema Antonini Caracallae: Ἐμοὶ δὲ καὶ πρὶν x. v. A. Mihi vero 558), -ante-
quam imperium adipifzeretur (LAntonimu Caracalla,) pracfrgnifitatum eff , quodammodo a patre
εἴτις (Seuero) futurum, vt haec con[criberem. — Nam co iam mortuo vifur fum videre omnem
exercitum pop. romani armatum in magna planitie, atque ipfum Seuerum illic fedentem im colle
afque in excelfo tribunali concionari apud milites, meque ante con[pefium flare eius, vt audirem,
quac diceret. Quem quum ille vidift , Huc, inquit, propius accede Dion, vt omnia, quae
dicuntur, fiuntque, diligenter intelligere et perftribere pos. Hiftoriam fuam fere compo-
fuit Capuae ^^^), quam vrbem feceífum fibi elegit, eoque, quum vacaret, diuertit, a nego-
tiis vrbis remotus futurus. Materiam hifloriae fcribendae collegit '*) per annos decem, iu
componenda vero hiftoria alios duodecim annos infumfit, fcribens ea **), quae vel vidit ipfe,
vel audiuit, vel legit: nonnumquam etiam fuam interponens fententiam, licet ab aliorum

daa) Lib. 79. pag. ots. [id ex h. 1, exfulpi
poffe, negat Reimar. ᾧ. 12.]
- bbb) Photius cod. LXXI.
οἰ €t) Lib. 49. pag. 415. et lib. 8o. pag. 917. Pho-
tius cod. LXXI.

ddd) Pro Dione perperam Dionyfium hoc anro
habent quidam fafti. Adde Tillemont. pag. 217.

£&£) Lib. 73. pag. 828 fq. [conf. Reimar. $. 9.
pag. 1536.]

777) Ka puto reddenda verba: se^A& (e χαὴ

Sa relatione

xu) ἀντεπέσαλεγ non, vt interpres et ad mulia
refcripfiffet commode. | Facile autem credo, eius-
modi fomnium obtigiffe Dioni, nec minus credo,
fomnium illud fuiffe naturale, quum Dio laetus
et imperatoris litteras et fcriptum fuum recogitans
obdormiiffet. -

8556) Lib. 78. pag. 884.

hhh) Lib. 16. pag. 860.

iii) Lib. 73. pag. 829.

kkk) Lib. 53. pag. 510,

140 Lib. IV. c. XII. XIPHILINVS DIONIS CASSII Vo TIT. p. 321 322

relatione diuerfam. ^ Poft confulatum fuum fecundum "^, in cuius tempori: nairatione
etiam hiftoriae fuae colophonem impofuit, ab imperatore, Alexandro Seuero, Mammaeae fil.
dimiffus eft, quia pedibus laborabat, veniamque impetrauit, vt reliquum vitae in patria exi-
geret, in qua, (incertum, quoto anno pofl) diem videtur obiilfe fupremum feptuagenario
aut propior, aut maior, vtpote qui per quadraginta circiter annos fenatoriam dignitatem

geflit. [Ρ]

VII. Scripfit libros LXXX. Ῥωμαϊκῶν """) ἱςοριῶν, Romanae hifforiae ab Aeneae """)
in Italiam aduentu, vsque ad annum V. C. 982. Chrifii 228. (229.] quo ipfe fecundum, Ale.
xander Seuerus imp. tertium conful fuit... A Commodi praecipue temporibus **^) teftatur
fe fingula accuratius perfcripfiffe, quod iis ipf- iuierfuerit ac fingula rectius perípecla hae
buerit. Interciderunt autem libri primores XXXIV. [praeter fragmenta, ab Vrfino et Valefio
(vid. δ. XL) collecta] cum priore parte libi XXXV. [quod tamen porius ad librum XXXVI.
pertinet, notante Reimaro.] Defiderantur itidem libri triginta pofiremi ab LXI. vsque ad
LXXX. exceptis, de quibus flatim dicam, fragmentis et epitome. | Et iam. Xaphilini aeta-
te ?"") defiderabatur maior pars eorum, quae de Antonino Pio et Marco Vero nofler fcripfe-
rat, Exflat hodie, pars poflerior libri XXXV. quae incipit ab expeditione Luculli contra
Mithridatem, Ponti, ac Tiridatem, Armeniae regem fufceptam, anno V. C. 684. tum libri
proximi integri vnus ac viginti, a XXXVlI. ad LIV. Proxinii quatuor admodum manci et
ante Xiphilini actatem iam contracti, a LV. 444) ad LX. qui definit in morte Caefaris Clau-

dii anno V. C. 806.

IIT) Lib. 8c. pag. 918. vbi Dio narrat, fomnio
fibi illam dimiffionem deum fignificaffe ex Iliad. λ΄,
vff. 165. 164.

5mm) Suidas in Δίων, ἔγραψε Ῥωμαϊκὴν iso-
gíav ἐν βιβλίοις π΄, δικερξνται δὲ κατὰ δεκάδας, Idem
in ὡς ἐπόταν. Δῶν ὃ συγγραφεὺς ἐν Ῥωμαϊκῶν iQ.
Jornandi cap.2. de rebus Geticis, o celeber-
rimus [criptor annalium. | Quamquam Iornandes
videtur Dionem Chryfoftomum, qui Getica fcri-
pfit cum Dione Caflio confudiffe. [conf. Reimar.
$. 16] |

nnm) Photius cod. UXXI.

000) Dio lib. LXXII. pag. 826.

ppp) Xiphilinus pag. 361. "Ic£ov ὅτε τὰ περὶ TE
Αντωνένε τῷ εὐσεβὲς ἐν τοῖς ἀντιγρίροις TX Δίωνος ἐχ
“ὐρίσκεται » παϑόντων τε ὡς εἰκὸς τῶν βιβλίων, ὥςε
ὠγνοῶσϑαι τὴν κατ᾽ αὐτὸν ἱσορίαν "σχεδὸν σύμπασαν.
Idem pag. 362. £ σώζεται δὲ ἐδὲ τῷ μετὰ ᾿Αντωνῖνον
ἄρξαντος Νυϊώρκα Byox vd πρῶτα τῶν ἱσορκκιένων, ὅσα
περὶ τὸν Λέκιον, τὸν TZ Kopuode vídv, ὃν ὁ Μάρκος
γαμβρὸν ἐποιήσατο, ἔπραξεν αὐτὸς, καὶ ὅσα ἕτος εἰς
τὸν κατὰ Οὐηλογαέσε πόλεμον. ὑπὸ τῷ mtyeox
πεμφϑεὶς ἔδρασε. [Xiphilini tàmen exemplar, fi
etiam is habuerit mudlum, noftris hodiernis fuit
plenius. Libros praetcr ca priores, faltem in

VIIT. Ex-

nonnullis codd. Xiphilini, Zonarae atque adeo
ferioribus temporibus fuperfuiffe, patet ex frag-
mentis in colleétaneis Conftantini Porphyrogen.
et a Zonara feruatis ab interitu: quod Reimarus,
contra Falconem disputans, pluribus oftendit do-
Ceque expl.nat: idem monet, Aelianum vidiffe
integram Dionis hiftoriam, vid. Reim. pag. 1519.
not. contra Felconem. Zadr/] Addam his Sam.
Petiti locum lib. II. obferu. cap. 3. pag. 185. 5 R.
Dauid Gans, referens narrationem de matre, quae
circa. Antonini Pii tempora quinionem enixa eft
liberorum, landat au&orei twevwp; is autem cft,
meo quidem iudicio, Dio Caffius, quem etiam in
rebus "Titi citat teftem. Sed credat Iudaeus Apel-
la, non ego: nam vides, pleraque ifta paene ad
verbum e Iulio Capitolino effe defcripta. Adde,
quod diu eft, cum Dionis Ceffii libri, in quibus
Antonini Pii res geflae rcfercbantur, defideran-
tur. Neque enim Xiphilinus, Conftantinus Por-
phyrogeneta aut Zonaras eos habuerunt. «

444) Sub cuius libri initium eft ingens lacuna

annorum ípatio ab A. V. C. 747. ad 757. quae non
animaduerfa Salianum decepit, notante Norifio:
nec tamen X. omnino annorum effe lacunam, dos
cet Reiizar. $. iz. fin... Harl.

-

Vol. TII. p. 322 P 523. 324 EPITOMATOR Lib. 1. c. XII. 141

VIII. Exflat etiam librorum a XXXV. vsque ad LXXX. epitome, ipfis fere Dionis ver-
bis compofita a IOANNE XIPHILINO, Trapezuntio, fub imperatore, Michaele Duca,
qui imperio ceffit a. Chr. 1070. Hic Xiphilinir, non ''") patriarcha CPolitanus a. Chr.
1075. a. [IP] Augufli vita functus 5, fed Ioannis Xiphilini, patriarchae, fratris filius ^), at-
que, fi Mottanim Vayerum audimus, monachus CPolitanus fuit "*), vt iam pridem ante
Caueum Guil. Blanco, latino Xiphilini interpreti, fuit obferuatum, nec librorum Dionis
diflincliones feruauit, fed fingulis imperatoribus "") Τμήματα tribuit fingula. — Omifit
etiam plerumque, quod dolendum, notationem temporum per confules, Dioni in libris,
quos habemus integros, diligenter obferuatam, nec dubitat, Dionem interdum reprehen-
dere, cui iam obiicit, quod aduletur imperatores "*"), iam eum accufat, quod, contra
Polybii exemplum frequens nimis fit in prodigiis commemorandis ***), iam fuper legione
fulminatrice arguit mendacii 999). Ex aliis itidem fcriptoribus aliquando vel fupplere, vel

emendare conatur Dionem, vt ex Plutarchi parallelis **7), Eufcbio ac *) Quadrato.

IX. Praeter Xiphilinum Zonarar quoque in annalibus fuis epitomen quamdam Dionis
exhibere videtur; nam in imperatorum romanorum geftis hunc vnice fequitur, et nonnulla
etiam Xiphilino omiffa nos docet, vt iamga, Votlio *) ac Tillemontio) obferuatum. Non
mediocriter vero ad Dionis exiflimationemMibcir, quod hifloria romana a temporibus, qui-
bus ille definit, ad Conflantinum vsque longe eft incertior perplexiorque ^. — Nam Hero-
diani hifforia elegantiffma quidem , fed parum exatía eff, praecipue in temporum notatione.
Lampridiur et reliqui, qui hiftoriam /uguffam fub initium. faeculi a. Chriffo quarti compo-
Juere, vix digni funt nomine lifforicorum, — Aurcliur Vilor et Eutropius nihil fere egerunt
aliud, quam vt hor circa eiusdem. faeculi extrema in compendium mitterent. — Zofimus deni-
que, qui circa finem quinti ftripfit, propter aetatem, qua vixit, indignior eft fide, magis-
que [IP] propter errorer, quibus vel malir fe commentariür, vel bonis male vfum demonf'rat.
Dio contra diligenter tempora adnotauit et res ipfas cum iudicio digeffit, fed et adcuratus
eft in defcribendis comitiis *), conflitutione magiftratuum aliisque, ad ius publicum roma-

5.2 nuin

*

frr) Ita (Tillemontius, ne dicam de H. Stepha-
no, G. Voffio et aliis, quos reprehendit eo no-
mine Coufinus, gallicus Xiphilini interpres et
Guil. Caueus hiftor. litterar. fcriptor. ecclef. ad
8. C. 1066. [vide, quos bene multos citat Saxius

yyy) In M. Antonino pag. 366 fq.

zzz) In Caeíare pag. 157.

à) In Antonino Pio pag. 361.

b) Foffius hift. gr. lib. II. cap. 27-

£) Tilemont. tom. III. hift. imperator. p. 139.

in Onom. II. pag. 188 fq.]

555) Ab a. 1066 — 1080. fcribit Saxius l. cit.
Hart.

it?) Xiphilinus in Augufto pag. 196. λέγω y&o
στο ἐπέτι ὡς 0 Δίων, ἀλλ᾽ ws Ἰωάννης 6 Ξιφιλῖνος
ἀδελφόπαες ὧν Ἰωάννα τῷ Πατριάρχε, ἐπὶ δὲ Μιχαὴλ

- , ^—- , v 4^ ^
Αὐτοκράτορος τῷ Δέκα τὴν ἐπιτομὴν ταύτην τῶν βιβλίων

TE Δίωνος συνταττόμενος. ;
- uuu) tom. 1. Opp. pag- 324- edit. in fol.
. vvv) Id. pag. 160,
. tiui) 1d. in Caefare pag. 157 fq.
Xxx) ld. pag. 171. et pag. 186.

[adde Reimar. praef. ad tom. I. $. 13. p. XXI fq.]
d) Tillemont. ibid. qui Dionem Herodiano ite-
rum praefert pag. 602. nota 20. ad vitam L. Scpti-
mii Seueri et pag. 613. nota 2 et 4. in vitam Ma-
crimi. Fabric. Herodianum vero praefert noftro,
et multis conuitiis lacerat Dionem eiusque fidem
valde imminuere, atque ambigmam reddere ftu-
duit (GSrhirack) in: hiftorifthen Zweifeln und
Beobachtungen part. I. Halae Sax. 1768. 8. ab epi-
ftola IV. vsque ad XL. Zar.
"e) Confer Mottenum Vayerum im iudicio de
hifloricis tom. I. pag. 325 fq.

᾿

13 Lib.IP.c. XII, DIONIS CASSII. FRAGMENTA VoL. III. p.324

num fpectantibus, tum pompa imperatorum funebri et apotheofi: arcanorum praeterea
imperii induflrius et gnarus obíeruator, In rebus tamen 'Iraiani non magna fide dignum
eíle et maligno in "Traiani memoriam auctore vfum, contendit H. Dodieellu:, quem vide
praeledt. Cambdeniana IV. Citatur ὁ Δίων ἐν τοῖς περὶ Σευήρϑ a Zonara tom. III. pag. 7.
Fabric, — (et aliis loeis. vid, Peimar. ad fragm. Dionis, tom. II. pag. 1527. fin. — Mul-
torum famen aequa et iniqua, ac dextra finiflraque de noflro iudicia collegerunt Pope-
Blount in Cenfuris etc. pag. 194. Hanckius de romanar. rerum fcriptoribus part. I. cap. 20.
atque Nicol. Carminius Falco in prolegomenis ad Dionem fuum cap. VI. et ego quaedam de
eius fide, auctoritate fliloque congeíli in Introduct. l. c. pag. 260 fqq. Nemo tamen ple-
nius, follertius adcuratiusque iudicauit, quam 'eimaru; in commentario etc. $. 19 — 23.
vbi, adlatis quoque et interdum examinatis alioruu: VV. DD. fententiis, primum de flilo,
virtutibus naeuisque hiftoriae Dionis erudite aperteque difputauit, tum Dionem in nonnullis
defendit aut excufauit: denique iudicia de Dione collegit. Zar/.]

X. Excerpta e Dionis libris poflerioribus XIX. a T/eodofo quodam , qui fe μικρὸν vo-
cat, feruata et a Leunclauio graece ac latine cum Dione edita funt, et perinde, vt Zonaras,
oftendunt, Xiphilinum quaedam notatu digna sib; pede praeteriiffe, quod magis ex Pei-
refcianis, de quibus mox, excerptis et integriliiDionis libris fuperílitibus patet. — Quinam
fit ifle T'eodofiur, incercum eft, forte idem cum "Theodofio, Alexandrino, grammatico,
cuius fcholia inedita legi ad Dionyfium, "Thracem. In Friderici quidem Sylburgii codice
excerprorum MSS. nomen eius notatum fuit his verbis: Θεοδέσιος ὁ μικρὲς ὁ &gavicas ταῦὺ-
τῶ. Paobrit. Sed Fabricius nofler Leunclauium fecurius eft fequutus. — Nulla enim eft ex
omnibus iflis eclogis, quas, "Theodofio tribuens, Leunclauius diuerías flatuit ab excerptis de
egationibns, quin in continua Eclogarum de Legationibus ferie apud Vrfinum eadem lega-
tur, et longe plurimae in Bauarico pariter codice de legationibus infunt: vt notauit Schwrig-
hàuferur in praef. ad tom. II. Polybii pag. XXI. $. IL. in quo toto a pag. XIV — XXVII. co-
piofe disputat de codice Jauarico (in quo nomen collectoris Eclogarum nusquam memora-
tum vidit,) Excerptorum de legationibus, vel legatis, tum de codice et edit. Vrfini, de
'Theodofianis eclogis, quas pag. XIX fq. fenfit ex vno eodemque codice et ex eadem Ex-
cerptorum collectione duétas effe, vnde depromtae erant lectiones atque emendationes ad
Eclogas Vrfinianas: atque easdem fimul cum reliquis arbitratur etiam complexum effe Vr-
fini codicem; quas quidem, iam antea in lucem emiífas, praetermifit Vrfinus in fua edi-
tione, Sic in excerptis ex Dione Caffio, quae in cod. Bauar. locum XIV. obtinent, com-
plura funt in cod. Bauarico, (ante illud, quod eft nr. XXXVIIL. apud Vrfinum,) ex libris
fuperftitibus defumta, quae eamdem ob cauífam praetermifit Vrfinus. Plura vid. apud
Schweighiuf. de codd. Vrfini aliorumque late differentem. Sed de 7oanze, CPolitano, a quo
Vríünus, fua excerpta, dicit, fuiffe collecta, et de T/wodofo Paruo, cui codd. Schotti,
Sylburgianus et 'Thuaneus illam tribuunt collectionem, res plane incerta efl. Ioannes qui-
dem ifte non eft loannes, Antiochenus, fiue Io. Malelas, (quod putabat Reineffus epift. LXVT.
ad Rupertum pag. 584 fq. fed iam refellit. Rupertus pag. 599.) quippe quum Io. Antioche-
nus et Io. Malelas diferte in iis excerptis diftinguantur. vid. Reimsar. in comment. pag. 1543.
et in praef. ad tom. I. 6. 8. pag. 14, Forfan ex antiquiore codice aliud exemplar defcripfe.
rat Joanne; quidam Con/'ant, aliud, vnde alia fluxerant, Twodofur ifle Paruur ct fuum cui-

que

Wwe

Vol. ΠῚ. p. 324 DIONIS CASSH FRAGMENTA Lib.IV.c. XH. — 143

que nomen praefixerat. [ΠῚ igitur homines librarii, non colleclores eclogarum fuerant ;
homines alioquin ignobiles. Hinc intelligi. potefl cauffa, cur antiquiori codici Bauarico
nullius nomen fit adfcriptum. Zar.)

ΧΙ. Alia excerpta e prioribus libris XXXIV. iuffu Conflantini, Porphyrogeniti, con-
fecta, graece cum notis edidit Fuluius J/r/inus inter excerpta de legationibus, Antwerp. 1582.
4. graece et latine cum verfione fua Dioni fubiecit 7o. Leunclauius pag. g19 — 932. [et in
verfione fua, latine tantum edita, Francof. 1502. 8. pag. 931— 995.] — Altera excerpta quam-
plurima ex prioribus et poflerioribus petita libris et eiusdem Conflantini aufpiciis felecta cum
verfione et notis fuis edidit Her. //alefrur in excerptis Peirefcianis de virtutibus et vitiis
Parif.1634. 4. pag. 569— 769. His doctiflimus editor pag. 770. varia fragmenta Dionis
e gloffario veteri nomico, Suida, Zonara, Cedreno, "Tzetza in Lycophronem et "Tzetzae
chiliadibus a fe collecta graece fubiungit. Nonnulla excerptorum a Valefio editorum loca
illuflrat Zacobur Palmerius in exercitationibus ad optimos auclores graecos. Fari. De
vtraque collectione et Vrfini et Valefii vid. Schieeigháufir ad Polybium pracf. tom. I. pag.
IX. et XII. et XVHI fq. atque tom. II. pag. XVI fqq. ac pag. XXVII fqq. nec non Aeimar.
praef. ad Caffium Dion. vol, I. pag. XIV fq. $. $ et g. atque vol. II. in commentario p. 1543.
Idem Reimar. Vrfini excerpta priorum 34 Dionis librorum in fua editione dedit vol. I. pag.
58 — 75. cum Vrfini adnotationibus; reliquorum fuis inferuit locis. — Peirefciana autem ex-
cerpta, quae ad libros priores 34 pertinent, reddidit vol. I. pag. 1— 57. fubieclis vbique Va-
lefii adnotat. quae autem ad libros pofteriores fpectant, fuis quaeque locis inferuit. — In
Jac. Gronouii fupplementis lacunarum in' Aenea "T'actico, Dione Caffio et Arriano de expe.
ditione Alexandri, Lugd. Bat. 1675. 8. plurimi Dionis hiatus feliciter expleti leguntur pag.
41— 159. plerique ex cod. mediceo membranaceo, ad libri L. Dionis initium pertinentes:
Pauca quaedam addita funt ex altero cod, medic. chartaceo.

Noua extremorum III. librorum fupplementa reperiffe fibi vifus eft Nico/aur Carmsaius
Falco, prespyter quondam et I. V. ac theologiae doctor, et mcetropolita ecclefiae S. Seue-
rinae in Brutiis vlterioribus. Is enim, refumto Viíini codice, in Vaticanam bibliothecam
delato, cum cetera rurfus edidit, tum dimidiatos cultro verfus, fenfum vel fufpenfum vel
nullum relinquentes, quos omnino practerierat Vifinus, partim explicuit , partim certe
laceratos exhibuit, fub titulo:

“Κασσιεὶ — Caffi Dionir romanae hifloriae- vltimi libri tres, reperti reflitutique fludio
ac labore Nir. Carm. Falconii, — Romae 1734. 4. cum adnotat. — At enim nihil reflitu-
tum hic exhibetur, quod non vel Vríinus iam vulgaffet, vel apud Xiphilinum aut in ex.
cerptis Peirefcianis, vel in eclogis legationum productum in lucem legiffemus. — Reliqua
funt adhuc fcopae diffolutae, wt ait Pezimar. in praef. ad vol. I. $. 9. qui tamen laudandam
effe cenfet Falconis diligentiam, quatenus eorum, quae iam habebamus, lectiones ex Va.
ticano ilo codice feu confirmaffet, feu emendaffet, idemque oflendiffet, qui et quanti hiatus
inter fingula intercedant. — conf. Act. erudit. 1726. pag. 435. — ldem Falro poft longum
temporis fpatium edidit Dionem quafi reflitutum et tamquam nouum inuentum cum doctis
quidem prolegomenis; at iniuflus in Dionem, quem furem litterarium , qui integros Plu-
tarchi libros exferipfiffet, atro calculo notauit. Infcriptio operis, cuius prior tantum to-
mus prodit, haec eft: : i.

Kv.

Lib. 177.ε..ΧΠ. DIONIS CASSII FRAGMENTA Vol. IIT. p. 324 P 325

144

Ku». Kaccis — Ca[fi Dionis Cotceiani romanae hifloriae tomus primus, continens
priores libros XXI. ab V. C. vsque ad a. V. C. DCX. poft euerfam Carthaginem et Corinthum.
Nunc primum detectos, reflitutos concinnatosque, et noua fere verfione et perpetuis fuis
variorumque notis auctos ftudio et labore Air. Carm. Falconii. — Neapoli 1747. fol. Enim-
vero, quae pro Dione venditantur, ex Plutarcho et Zonara verbotenus exícripta effe, do.
cet Rcimarus in praef. ad vol, 1. $. 12— 14. qui Quirini, patris purpurati et Scipionis Maffei
epiftolas, in quibus Falconii temeritas caftigatur, vol. II. adiecit. Idem a. 1746. in epiílola
ad Quirinum nonnullas ad Falconis editionem animaduerfiones iam fcripferat: adde Reimar.
vol. 1L. p. 1542 fq. et Beytráge zur Hiflorie der Gelahrheit, part. III. Hamburg. 1749. p. 63.
Freytag. in adparatu litter. tom. II. pag. 1318 fqq. et quos laudaui in Introd. in hift, L. Gr.
l.c. pag. 258 fq. Hari.

XII. Scripferat iidem Dio nofler 1) librum de fomniir et prodigiir, quae Septimio Se.
vero imperi portenderunt, de quo vide, quaefupra δ. 2. 2) De rebus Commodi imp. li-
brum, cuius ibidem mentio facta efl. 3) Librum de We raiani imperat. vo κατὰ Teoaot-
νέν" cuius meminit Suidas. (IP] Sed haec tria opufcula non dubito ab auctore poftea inferta
faiffe maiori operi hifloriae Romanae 7). — Notat praeterea Suidas, Dionem noflrum fcripfiffe
4) Perfízn 5), 5) 'Evcdix fiue, quae in itinere fibi contigerunt; (H. Wolfius legit diode: iti-
neraria,) et 6) Gietica: fed in Geticis lapfus memoria fuit Suidas: nam Dioni, Prufaeo, Getica
tribuit PAilofiratus lib. L. de fophift. pag. 49x. [pag. 487. edit. Olearii, cuius not. conferes.]
ὡς δὲ καὶ ἱπορίαν ἱκανὸς ἣν συγγροίφειν. δηλοῖ τὰ ἢ") Τετικά. .. Quibus verbis Βορυσϑενικὸν
λόγον relpici, putat Cafaubonus, diatrib. I. in Dion, Chryfoftomum, qui inter Dionis Chryfo-
ftomi orationes eft XXXV. Sed aliud opus fuifTe, innuit Zorzander lib. de rebus Geticis cap. 5.
vt refert Dio, qui hifforiar sorum (Gothorum) annales graeco /lilo compofuit, et cap. 9. Dio,
hifforicur et antiquitatum diligenti mus inquifitor , qui operi fuo Getica. titulum dedit, vegem
Getis pof] tempora nulta commemorat, nomine Telephum. [vid. fupra $. IV et VII. not. mm.]

Denique Suidas inter fcripta noftri refert vitam philofophi Zrriani, quam exftare cum
primis optem, licet Senecae, Bruti, Ciceronis") parum aequum fe praeftet Dio cenforem
in feriptis, quae habemus: vnde vapulat Francifco Pithoeo in Tithoeanis, luflo Lipfio ^)
aliisque.

XIII. Codi-

tere.

f) Enimuero libri de fomniis nihil fere fuper-
cft, et duobus tantum locis pag. 828. D. et 840. C.
6. 15. (vbi vid. Aeisiar. et in commentar. p. 1538.)
obiter tantum et paucis Seueri tangit prodigia. δὶ
librum de rebus Traiani fcripfit: praecipua eius
pars in continenti illius hiftoria hodie legi, cre-
dibile videtur Reimaro. JJarl.

5) At enim Faíro prolegom. cap. II. δ. 25. et
Reimar. comm. ᾧ, t. et $. 15. (vbi fcripta, Dioni
tributa, enumerat,) a Suida cenfent, confufum
effe Dionem cum 7Jigone, cuius Perfica a multis
veterum laudantur. — Idem Reimar. l. c. "Evo,
fufpicatur, Dioni Chryfoftomo, quem per varias
scntes peregrinatum effe conftet, rectius compe-

Enimuero nofter quoque Dio fecit itinera
et in praefectura fua varias vidit gentes terrasque,
Harl.

h) Anton, Bonfinius decad. I. rer. Hungaricar.
lib. II. pag. 23. Dion, qui Getica fcripfit, multo
pofl tempore Gothos Telephum, Herculis filium,
quem ex Zuge, forore Priami, tulerat non mo-
do Geticae, [ed Myfiae quoque Europicae regem
habuif]; tradit. ἡ :

i) Klotzius, admodum iuuenis, fcripfit diff.
pro M. T. Cicerone aduerfus Dionem Caffium et
Plutarchum. Goerlitzii. 1758. 4. Zar.

ἃ) Vid. Martin. Hauckium de Rom. rerum
fcriptoribus lib. I. pag. 126 fq.

DIONIS. CASSII. CODD. MSSTI Lib. IV. c. XIT. 145

XII. Codices: MSSti εἰ cditiones Dionis Ca ffi.

[De codicibus, qui admodum pauci fuperfunt, atque editionibus verfionibusque quo-
niam Reimarus et 3n praefat. ad I. vol. et in commentario de vita Dionis, vol. II. p. 1542 fq.
iam intelligenter copiofeque differuit: mihi eo breuiori effe licebit in illis enumerandis atque
recenfendis.

In bibl. Parifina publica tefle eatal. II. pag. 389. cod. MDCLXXXIX. mendofus, nec
fatis calligatus, fub finem faeculi XV. fcriptus, quo vnico vfus eft Stephanus in excudendis
Dionis Caflii libris et ex quo reliquae editt. (exceptis eclogis Vrfini ac Valefii atque in cod.
Bavarico repertis, de quibus fupra iam egimus,) fluxerunt vsque ad Reimarum. — In cod.

MDCXC. íaec. XVI. chartaceo, olim Mediceo, continentur libri XVIII. a tricefimo fexto ad
quinquagefimum quartum. Initium XXXVI. et finis LIV. defiderantur: eaedemque prorfus
lacunae, quae in edit. Stephani reflant. — cod. MDCXCI. a. 1548. a Chriftoph. Auuero
exaratus, complectitur Zo. Xiphi/ini epitomen: denique cod. MDCXCII. faec. XVI. Pompeii,
Iulii Caefaris, Augu(ti et Tiberii res geffas: "Tiberii tamen dimidia fere pars defideratur. —
In cod. MCCCX. nr. r7. funt excerpta e Dionis hift. rom. fiue potius XipAilini epitome.

In cod. Coirlin. CCCLXXI. (Montfaucon catal. pag. 375.) in S. Maximi opp. Dionis lo-
ca'citantur: fed num noflri, an Chryfoflomi, nefcio: clarius in lexico quodam f. cod.
CCCXLV. pag. 471. catal.

AVapoli in bibl. S. Ioan. de Carbonario Auguftinianorum, Dionis Caffii cod. recens
bombycinus, tefte JZJontfaucon in Diario italico, pag. 310. — In bibl. regia cod. chartac.
- faec, XV. Xiphilini epitome.

Romae in bibl. Vatic. cod. antiq. CXLIV. membran. praeflans, vsque ad libri LIV. fin.
. e cod. DCCCCXCIII. chart. ad libri LX. fin. porrigens. Ex vtroque Reimarus beneficio
Quirini primus protulit varias lectt. vid. eius praefat. ad vol. I. $. 15. et vol. Il. pag. 1545 fqq.

In bibl. /exeta D. Marci, (catal. pag. 195 fq.) cod. CCCXCV. faec. circiter XI. a libro
XLIV. initio mutilo ad LVIII. inclufiue. Atque ex lib. XLV. variarum lectionum profertur
Ípecimen. — cod. CCCXCVI. faec. XV. continet libros, quotquot exflant in editis.

Florentiae in bibl. Medicea, (Bandini catal. tom. II, p. 668 Íqq.) plut. LXX, cod. VIII.
membran. faec. XI. hiflor. a fragmento libri XXXVI. vsque ad L. non expletum; et cod. X.
membranac. faec. XV. hiftor. a libro XLIL ad LX. incluf. libri autem LVII et LVIII. nec non
libri LIX ct LX. funt coniuncti, adeoque perpetui. Quare errauit Montfaucon, qui in fuo
"catalogo pag; 377. coll. ἢ]. litt. D. fcripfit, illum codicem definere in libro LVIIL. — In eo-
dem cod. eft fragmentum vnius circiter paginae cum dimidia ex libro XXXVIII. — In cod.
XLV. plut. LVII. nr. 28. in vltimo folio legitur breuiffimum ex Dione, (noflro ne, an alio?)
excerptum de Nili adfcenfu tempore aefliuo. — In tom. 1. pag. 254. cod. XVI. in florilegio
quodam, et cod. XXVI. in Arfenii violar. pag. 549. citantur Dionis loca.

Taurini in bibl. regia, (catal. pag. 7o fq.) libri, adhuc in editt. fuperflites, initio facto

3 libro XXXVII. in cod. LXXVI. chartac. faec. XVI,
In biblioth. Efzurial. Xiphini epitome a Pompeio vsque ad Alex. Mammaeae filium,
de capite autem XXXVII. vsque ad LVIIL hiatus eíl: tefle Clark, in: Biiefen von
Vol. V. d dem

146 Lib. IP.c. XII. DIONIS CASSII EDITIONES Vol Y p.325 3:6

dem — Zaílande — Spaniens etc. e verfione I. T. Kochleri germauica, Lemgo 1,65. 8.
| pag. 400.

Antea, quam typis graece excuderetur, hifloria Dionis, ifalita verfio, a Nic. Leonicesto
facta, lucem vidit Venetiis, 1526. 8. tum fecundum Falconem et alios, a. 1532. 4. fecundum
Paiton. in Bibliot. degli — volgarizzati etc. (tom. I. p. 300 fq.) a. 1533. fcilicet a. 1532. prelo
fubiecta, et m. Mart. a. 1533. abfoluta editio exiit prelo: rec. ibid. 1542 et 1548. 8. Harl.]

Graeca. Parif. 1548. fol. per Robertum Stephanum, vnico eoque mendofo !), vt queri-
tur, codice vfum, cum cafligationibus ipfius et H. Stephani filii. In hac nitida editione non
defunt liber LIX et LX. fed tantummodo ex libris LVIIet LVIIT. vnus factus eft, quinquagefi-
mus feptimus, et ex LIX ac LX. itidem vnus, quinqvagefimus oclauus, vt (eft in cod. Florent.
et] obferuatum Xylandro, qui hos quatuor libros admodum vtiles ad nos perueniffe notauit.
[Pracfat. et ca(ligatt. Rob. Steph. recudi fecit Reimar. vol. IT. pag. 1375 fqq. ]

Latinae. Cornelius Beughem in incunabulis typographicis pag. 53. memorat Dionis hi-
ftoriae Romanae libros XLVI. latine factos per Francifzum Piccolomineum — —— 1489. 4-
Piccolominei huius mentio in Politiani epiflolis, fed verfio ifta inibi nunquam vifa eft, pro :
XLVI. autem puto legendum XXVI. ) Zmntiomiur Trifiriur in elogiis 'Thuancis tom. I.
pag. 203. inter Ícripta edita Z/rnoldi Prraxyli primo loco memorat Dionis Cocceii Romanae
hiftoriae libros XXII. — Sed eam verfionem Gesnerus in bibl. pag. g2. b. 4 Peraxylo ex.
Ípeclare iubet; vtrum vnquam [ΠΡ] edita fit, merito dubitat Baylius in lexico, vbi de Peraxy-
loagit. [Bonifatius Bembur, fub fin. faeculi XV. edidit Romae f. a. (probabiliter 1493. pri-
imo enim folio legitur epiftola auctoris ad lectorem, data Romae die VII. Aug. 1493.) itam
Neruae εἰ Traiani, ex Dionis reliquiir, fol. 8. plagulis. vid. Zac. Gronou. in cpifl. claror.
Belgar. ad Magliabechium tom. Π. Mazzuche//ii Ícrittori d^ Italia, vol. 1L. part. 1. pag. 728.
cl. Foffium in catal. codd. editt. aec, XV. — bibl. Magliabech. vol. I. pag. 282. et Z/udiffredi
Ípecim. rom, editt. faec. XV. pag. 325.

lo. Aurifpa, Netinus, Siculus, vertit Confolatoriam Philifci ad Ciceronem, ed. Parif.
1510. 8. cum Probo de interpretandis Romanorum litteris aliisque opufculis. vid. Fabric. ad
Dioa. vol. I. pag. 172. $. 122. et /M»ngitor. Bibl. Sicul. tom. I. pag. 323. — Coelius Secundus
Curio in felectis epiflolis ete. Bafil. per Io. Oporin. 1555. 8. pag. 135 — 182. vertit Agrippae
contra Monarchiam et Maecenatis pro monarchia aduerfarias orationes ex Ziotris libro LII.
et in Dionis IV. orationes ac Philippicas Ciceronis fcripfit commentarios. Bafil. 1551. fol. —
Oratt. Cic. Phil. vna cum IV. orationibus ex Dione, quas Curio vertit in latinum et explicuit,
recufae funt Bafil. 1564. fol. vid. Athenas Rauricas etc. Bafil. 1778. 8. pag. 292. fin. Harl.
1) E Guil. Xylondri verfione cum eius ") notis libri XXVI. Dionis prodiere Bafil. apud
Io. Oporinum 1558. fol. *) «t Lugd. 1559. 8.
2) E

ἢ) De hoc codice MS. Dionis qui exflat in bi-
bliotheca regis chriflianiffimi, vide “ποτ Pag
criticam annalium Baronii ad a, C. 1. nr. 1. Zabric.
— De ipfa Rob. Stephani edit. copiofe differit
Freytag. im. Adpar. litter. tom. II. p. 15:0 fqq.

4) Ecughem, confudit Píccolom. veríionem

X

Dionis Chrufoflomi orat. de regno latinam, Bo-
noniae I493. 4. Zarl.

7») Vignolius Maruillius tom. I. mifc. pag. Τοῖς
Ay!/auder favant Grec. vendoit pour un peu. de
“πρὸ fes uotes fur. Dion Caffus.

9) In exemplo Reimari nulla anni nota addi-

tur:

Vol. 1Π.».326 DIONIS CASSII EDITIONES Lib. IV. c. XII. 147

2) E verfione eiusdem Xylandri a Io. Leunclauio emendata Francof. ad Moen. 1592. 8.
apud A. Wecheli heredes. Fabri. — Leunclauii notas dedit recufas Aeimar, IM. pag. 1453.
vol. 1. $. 6 et to. vide de Leuncl. edit. Harl.

Georgiur quoque ZMerula hiftoriam de conflagratione Vefuuii montis e Dione tranflulit,
vt notauit Gesnerus: [vid. ad $. feq.] et Dionis "Traianum Franci/zur Philelphus latine vertit.
Vide Voflium de hift. latinis pag. 602. Fabri. — “41. Frid. Melmannus, vertit ex Dione
duas Augufli, imp. orationes, ad maritos alteram , alteram ad coelibes: ad calcem poemat.
Berol. 1591. 4. — 4o. Pinur, Tolofanus epiícopus, dicitur decem Dionis libros a duum-

viratu Augufli ad mortem Neronis vertiffe, apud Petr. Alcyon. praef. ad libros IV. Meteorol.
Ariflotel. a fe verfos, Venet. 1521. Harl.

Giraecolatinae, 1) cum. Xylandri verfione, addito Xiphilino cum translatione Blanci,
Geneu. 1592. ") fol. apud Henr. Stephanum , cum eius cafligationibus. Fabri. [Praeter Kei-
mar. l. c. corf. Freytag. adpar. litt. II. pag. 1314 fqq. Har'.]

2) Cum Xylandri verfione a o. Leunclauio emendata, et Xiphilini epitome (fed omif-
fis reliquis, eorum tantum librorum Dionis, qui interciderunt) cum Blanci translatione cafti-
gata per eumdem Leunclauium, tum excerptis T/ieodofíi exigui, et excerptis de legationibus
cum Leunclauii verfione, notisque ac cafligationibus in Dionem quidem Rob. Stephani ac
Xylandri: in Xiphilinum eiusdem Xylandri, H. Stephani et Frid. Sylburgii, in vtrumque
Io. Leunclauii, in eclogas legationum Fuluii Vrfini. Praemifit Leunclauius etiam chrono-
logiam confulumque notationem libris fingulis ex Onufrio. Confer H. Norifii epiftolam

confularem. Prodiit haec eximia fcriptoris egregii editio Hanouiae typis Wechel. 1606. fol.
[Reimar. Y. δ. 6 et το. nr. ΠῚ et V.]

Noua ἔκδοσις, quam pararant Huguefami in Belgio (vid. Act. erudit. 1701. pag. 430.)
in herba ipfa periit. ['] Fabric. — De Fa/couis fludio et edit. iam fupra egi. —.Fabricius
nofler animum quoque adpulerat ad nouam editionem curandam, atque Stipio Mafftiu:,
Marchio, qui in Ifloria diplomatica Mantuae 1727. 4. pag. 18. novam editionem nouamque
interpretationem fe, fcripferat, cogitaffe in lueem proferre, confilio Fabricii cognito, fuum
Íponte abiecit. — Adde Maffei epiftolam primam italicam ad Hieron. Lagomarfinum, Veronae
1748.4. a Reimaro vol. 11. edit. pag. 1549. repetitam, thefaur, epiflol. La Crozian. tom. II.
pag. 184. pag. 222. vbi Wolfius ad lablonskium fcribit, Fabricium curas fuas in Dionem
Caífium, fi Xiphilinum excipias, penitus abfoluiffe, it. pag.224. "Tum pag. 232. a. 1729.
fcribit, Wettflenios fub iniium anni proximi Dionem Fabricii curis recognitum operis eife
tradituros; an. autem 1736. prodit, ob inoras et cunclationes Wetflenii, librarii (uperciliofi,

T2 Fabricium

tur: nifi vt prac(atio data fit Da/ileae Cal. Nou. — dicuntur, non editi videntur, confilio quacum-
vnde hoc aut fequenti anno prodierit. Additum — que de cauffa interuerfo. vid. Reimor. óc hac et
eft Xiphilini e Dion» compendium, ex interpre- — fequenti edit. vol. I. $. 4. vol. IL. p. :542. arl.
tatione Guil. Blanci Albienfis, a Xylandro emen- :

data: cum Xylandri adnotatt. in Dionem Xiphili- p) Hoc anno t592. fignatum quoque eff meum
numque , (quas Reimar. reddidit tom. II. p. 1584.) exemplar. At in caral. Bunau. L. pag. 163. ab
Jidem tamen Dionis ac Xiphilini libri, qui in ti- — Freytag. l. c. et Reimaro IL. $. 5. et IL. p. 1542.
tulo libri gracce quoque fcorfum editi et emendati — anni 1591. nota infipuütur baec cdiüo.

148 Lib, IV. c. XH. DIONIS CASSII EDITIONES

Fabricium propofito deflitiffe, — Fabricius ipfe reliquerat tantum notas a libro XXXV. vsque
ad finem libri LX. iam a. 1726. d. 7. Sept. abfolutas. conf. Reimcri vitam Fabricii p. 363 fq.
(vbi praeterea pag. 215. et pag. 273. ab Albertio et Hemflerhufio in cpift. ad Fabric. duo Caflii
loca emendantur,) et praef. ad Dionem I. $. 21. pag. XXVIII.

Poft Fabricii obitum eius gener, Hermann Sanitel Reimarus, Prof. Gymnafii Hamburg.
curam Dionis Fabriciani fufcepit, et in epiftola ad Angelum Mariam Quirinum, patrem
purpuratum, Hamburgi 1746. 4. fuum aperuit Dionis edendi confilium, id«mque ad Nic.
Carminii Falconis editionem trium vltimorum Dionis locorum, ex antiquiffimo codice re-
flitutorum, animaduerfiones nonnullas adiecit. — Quirinus in Epiftola ad Reimarum, Brixiae
1746. 4. edita, recenfet quasdam illius emendationes et Falconem ad fuos in Dionem labo-
res tandem euulgandos incitat. Poft longum temporis fpatium, Reimarus, omnibus inge-
nii atque eruditionis praefidiis et librorum aliorumque fub(idiorum adparatu inflructus , rem
perfecit atque eam parauit editionem , quae fuperiores multis modis fupceraret, et aliis, in
hoc litterarum genere verfantibus, eífet exemplum. ^ Praeter V. enim L.codd. adhibuit
exemplum R. Stephani, quod Turnebi olim fuit et cui adfcriptae funt duorum aut trium
V. D. notae. Tum collegit in fuamque rem conuertit, quae Obadias Oddey, Anglus, edit.
H. Stephani manu adleuerat, et quae Palmer. L. Bos, Hemflerhufius, Weffelingius aliique
tam antiquiores quam recentiores critici paffim notarant ad meliorem Dionis intelligentiam
aut emendationem. — Ex Vríini et Valefii eclogis ea, quae ad Dionem fpeclarent, delegit
et repofuit. — Dionis denique fragmenta diligenter congeífit et explicuit. — Notas Fabricii,
interfperfis fuis, et nonnullis Xylaudri ac Leunclauii adnotationibus, retinuit, verfionem
emendauit; libros autem pofleriores ex Xiphilino doctis illuftrauit animaduerfionibus et
fuis inferuit locis, quae Valefius, Vríinus ceterique huc pertinentia reliquerunt. Ad Xiphi-
linus autem. reflituendum non modo fuperiores confuluit editiones, fed etiam contulit
cod. Breilauienfem , chartaceum quidem et recentiorem; fed cum melioribus Palatino, quo
vfus eft Sylburgius, atque Coisliniono, cuius ναῦν. lectiones /Mon/faucon in biblioth. Coislin.
pag. 430 fqq. adtulit, valde confpirat. De quibus omnibus diiigenter disputauit in praef.
ad vol. I. fplendidae et egregiae fuae editionis, cuius haec eft infcriptio:

Τῶν Διῶνος — isopi oy τὰ σωζομενα. (ΟΠ Dionis Corceiani hifloriae romanae quae
J'uperfunt, volumen I. quod tomple&i.tur fragmenta librorum, cum aedactai'oni^us maxime
Henr. Fslefii; libror XXXV I—LIV. integros, citis annotatt. I. 44. Fobricii ac paucis clio-
rum, Grata ex codd. imsstis et. fragmentis fuppleuit, emeudauit, latinam veros. Xylan-
dro - Leunclauianam limauit; varias le&ever, motor c Gorum et fuas cum appascíu et indi-
cibur adi;cir Hem. Sam. Reimorus. Hamborgi fumdibos Chrifliani Heroldi. 750. fol. — —
Vol. |f. quod comple&itur libr. Dionis 1.17 — LX. paffii mutilos εἰ breuiator , cum onnoiatt,
JI. [i abricii et nouuullis aliorum; libros iten Dios:: LXI — LXXX. ex comprnd:o Io. Xi-
phibr. Cum aunotatt, H. S. Reimari, qui et. ὑῶν fragmenta reperta fuir locis inferuif,
varias lecliones et annott. fubiecit , ver fionem cofligsuit; apparatum annofatt, et. emendat.
tu indie gv2:0 et latino adiunxit. lbid. 1752. "l'extum graecum. excipiunt in tomo Il.
vtriusque Stephani, Xylandri, Sylburgii , Lcunclauii Vrfinique praefatt. et adnott. ad Dio-
nem aut Xiphilinum: Pa/merii exercit. ad Dionem, (ex eius exercitatt, in optimos fere
auctores gr. pag. 242 fqq.) Lamb. Bofíi notae (ex eius animadueríl ad fcriptor. quosdam

graecos,
*

EDITIONES XIPHILINI Lib. IV. c. XII. 149

graecos, cap. VI. pag. 26.) /P'effilingii paucaes vberiores Reirfii *) animaduerff. tum prae-
ter alia Reimari comm. de vita et fcriptis Dionis. Conf. Frrytag. 1. c. pag. 1316 fqq. noua
Aéta erudit. a. 1746. pag. 321 fqq. et Relationes de libris nouis, Gottingae, tom. I. fafc. ΠῚ.
pag.32 fqq. etfafc. IV. pag. 431 fqq. Cl. Krohm habet exemplum, cui additae funt copio-
Íae Reimari curae pofleriores mstae.

Verfiones Dionis ac Xiphilini i/alirae, praeter memoratam Leoniceni funt Frant. Bal-
delli, Venet. 1562. 1567. 1584. 1585. 4. et faepius, de quibus editt. multus eft Paiton: l. c.
pag. 3ot Íqq. et Pinelli catal. tom. IV. pag. 143. — ac //iuiani, quae prodire coepit 1190. 4:
— Gallice verterunt Dion. Caffium Claud. Roftriur ex italico Nic. Leoniceni: Parif. 1542.
fol. et orationes XI. Franci/t. Belleforeffus, cam multis aliis graecorum latinorumque oratt.
gallice veris. Parif. 1572. fol. recuf. 1588. fol. — Germanice, partem quandam , fcil. libros
XXXVI—XLIV. hifloriam lulii Caefaris continentes cum permultis adnotatt. Albrah. Lac. Pen-
ze, (qui, nifallor, nouam parare dicitur editionem graecolat) Lipfiae 1786. mai. 8. vol. I.
fiue, vt alter titulus habet, vol. II. fect. I. et melius, Jo. Zugu/fin. J/agner, Conrect. Gy mna-
fii Martisburgenfis, Francof. àd Moenum 1784— 1786. IV. voll. 8. — Ineditam /udrtae
Iuliani verfionem latinam ex aliis memorat //i/loifon in Anecd. gr. vol. IT. pag. 226. not.

Praeter laudatos V. D. illuflrarunt aut expofuerunt Dionis quaedam loca 7. H. Boxe-
rur, de Maecenatis confultatione in fingulari diatriba, inter eius diff. iunclim editas; Ár-
gentor. i710. 4. tom. II. p. 710—756. — 4. Seobald. Fabririur, Prof. Heidelberg. in libro:
C. Iul. Caefar. momismaticus , f. diff. hiflor. Dionir Caffi — feleBiora commata , C. 1. Cae-
faris ortum, dignitates — complexa, nomismatum demonftratione illufirans. Londini
1678. 8. de quo libro, qui ad Dionem nihil adfert illufirationis , vid. Reimar. comm. pag.
1544. — Philib. Bernard Moreau de Mautour Correction de deux Paffages de Dion lib. 59.
et d'un paffage de Sueton, à l'occafion d'une Medaille de Caligule, in Mem. de Trevoux,
pag. 2121. m. Nou. 1728. εἴ pag. 557. m. Mart. 1729. — Towpiu; in tom. I et II. Emendatt.
in Suidam et Hefychium paflim emendat illuftratue loca Dionis Caffii. — Bouhier in Hiftor.
acad. Parif. Infcr. tom. IV. pag. 315 fq. (verfion. germ.) de loco quodam lib. 53. pag. 508
num vnus tantum, fi plures fimul fuerunt imperatores, munere Pontificis fit fundlu. Cum
Bouhierio facit Elrmer in. fchediasmate critico pag. 160 fq. fecus autem fentit d Bimard de la
Baflie Hift. acad. Parif. Infcr. tom. XVI. p. 571. (vid. Reimar. ad Dion. locum p. 112. δ. 119.)
Ibi. tom. V. p. 302 fqq. de /a B.;ffiz monet, Dionem lib.LI. p.451 erraffe, narrantem, Alexaa-
drinos vi fenatus confulti inchoaffe aeram fuam a die, quo Auguftus Alexandria fit potitus:
fcd vid. Reimar. ad tom. I. p. 650. ᾧ. 130. — adde Merfilii bibl. hift. vol.l. part. l. p. 319 fqq.

XIV. Editiones Xiphilini.

Princeps *) editio eft Roberti Stephani: Ἐκ τῶν Διώνος —. Dioni: Nicaei rerum go-

mararum a Pompeio Magno ad Jiexandrum IMamaeae, epitome authore Ioanne SUP ME

ΤΩΣ s

4) Hic poftea retractauit omnia, tertiis curis — 1544. 8. prodiiffe Hiftoriae rom. fcriptores grae-

percenfuit et Dionem cum fragmentis et Xiphili- cos fex, XipAilinum et Herodianum, graece et

num, notasque fcripfit vberiores in vol. I. Anim- lat, et fex lat. fcriptores hift. Aug. εἰς. De grae-

aduerfionum ad gr. auctores, Lipfiae 1757. 8. co Xiplilino dubito, nec Reimar. eius edition.
v) Fabric. in B. Gr. vol. XIII. in recenf. editt. gr. meminit.

Stephan. pag. 629. tradit, ex offic. Rob. Stepbani

50 Lib. IV. c. XII. PSEVDENCOLPIVS Vol.IIT. p. 527

ex bibliotheca regia. Lutetiae, ex officina Roberti Stephani —, regiis typis. 1551. 4. graece,
fine vlla praefatione. Ad calcem haerent variae lectiones, quae maxime refpicere viden-
tur Blanci verfionem. — Nam eodem fere tempore Guil. B/antur, quum in Ge. Armeniaci
cardinalis , Romae verfantis, domum receptus, Xiphilini codicem vidiífet, eum interpretari
coepit, et abfoluit 1550. anno autem fequenti verfionem Lutetiae, fine dubio ex officina Rob.
Stephani, cuius quidem oliuam in fronte gerit, in lucem emifit: Dionir — epitome, Ilo,
Xiphilino authore, et Guil. Blanco, Zlbienfi, interprete. Lutetiae 1551. 4. conf. Maittaire
A. T. III. pag. 602. not. Leunclauius (ad pag. 917. fin.) animaduertiffe fibi vifus eft, Blancum
fuis in libris quaedam integriora reperiffe, quam ea fint, quae in noflris leguntur. Blanci
verfionem deinde recognouit Xylander in fuo Xiphilino, latino Dioni fubiuncto, Bafil. 1558.
et Lugduni 1559. 8. cum quibusdam in Xiphilinum adnotationibus.

Dionir Caffi, Nicaei Nerua Cocceius, Traianur Nerua, Hadrianur et conflagratio Ve-
fcui montis ex Dione, Georgio Merula, Alexandrino, interprete: inter fcriptores hifloriae
Augufílae latinos, /Zenetiir, in aedibus Aldi, 1516. 1519. 8. Florent. per her. Fh. Iuntae i519.
8. Colon. in aedib. Eucharii Ceruicorni 1527. fol. apud Ab. Stephan. 1544. 8. III. voll. etc.
tefle Rrimar. comment. l. c.. Denis Memor. bibl. Garell. pag. 533 fq. Haec /atina Steph.
editio effe videtur, cui, vii in nota paullo ante animaduerti, Fabric, graecum textum effe
additum fcripferat.

Graecum. Xiphil. textum cum Blanci ver(tone, feparatim excufa, ex Roberti Stephani
officina, 1552. 4. prodiiffe, fides fit penes Fabricium et Falconem. — De editt. Xylandri
ac Leunclauii cum Dione iam fupra cgimus. — Xiphil. gr. et lat. cum Blanci interpret. a
Xylandro recognita, et H. Stephani notis. Exc. H. Stephanus. (Geneuae) 1592. fol, Quam
editionem curatius defcripfit Freytag in adparatu litter. lI. pag. 1321 fqq. — Ef quoque gr.
et lat. in. vol. II. fcriptor. hiflor. Aug. apud H. Stephan. 1568. 8. ?) et inter fcriptores hift.
rom. minores edit. Sy/burgii, graece, cum verfione latina Blanci emendata. Francof. 1590.
fol. tom. III. pag. 134 fqq. cum notis Sylburgii, qui vfus eft cod. Palat. nec non variis le-
&lionibus ex cod. Ge. Merulae ab Andr. Schotto miílis, adnotatt. Guil. Xylandri, Ioach. Ca-
merarii, Dauid. Hoefchelii et Hier. Wolfii mstis, et aliis, quas apud Brodaeum, Turne-
bum, Leopardum, Stephanum, Lipfium, aliosque criticos reperit; vid. P'eimari praef. I
$.6et7. — A Ramaro editioni Caffii Dionis additum effe Xiphilinuzi, notis illufiratum,
iam fupra adnetatum eft: vbi quoque Ba/dzili verfio italica, Venet. 1562. 4. 1585. 4. etc. eft
meinorata.

Gallice verterunt Zn£on. de Bandole, e latino, additis notis-et aphorismis politicis, Parif,
1610. 4. — Ludou. Cou/m, ibid. 1678. 8. et Amflelod. x685. 1]. voll. 2. Balduini et Daui-
[ae verfion. gallicas memorat Falco $. 21. — eglize, JManing. Londini. 1704. 8. 1l. voll.
Harl.

XV. Dionis Caffii aetate vixit EN COLPIVS, quo familiariffime vfum imperatorem;
Alexandrum Seueruim, teftatur Lampridius cap. 17. eumque inter eos, qui Alex. Seucri vitam
Ícripferunt,

5) Huic anno adfignant ipfe Fabric. vol. XIII. pag. 620. et auctor cat. Bunau. L, pag. 163. fed an.
1564. Fabric. et Reimar. r *

Vol. III. p. 327 6.328 ALHN DIONES Lib. 77... XII. I5

fcripferunt, refert cap. 48. — Hinc inter hifloricos latinos Encolpium celebrauit Voffius. — At
fi eredimus Elioto, equiti Anglo, graece fcripfit, non latine. Prodiit enim anno 1549. Londi-
ni libellus Anglicanus, infcriptus: /mago Imperii, fiue the image of. Governance, quem in epi-
flola ad proceres auglicanos dedicatoria e graeco fermone tranfluliffe fe ait, 7/0ma; Elio-
fur, eques auratus, atque exemplar graecum commodato accepiffe a clariffimo quodam Nea-
politano, cui nomen Pudericus. Auctorem libelli adferit ΠΡ] fuiffe Encolpium , Alexandro
Seuero a commentariis. — Sed Graeculi alicuius recentioris commentum libellum iffum fuif, vt-
cunque faue Lampridio fubinde fatir concordem , non dubito , inquit Seldenus, in notis ad Eu-
tychium pag. 174. At Humfredus Hody ab ipfo Elioto totum fcriptum foppofitum et con-
fictum fufpicatur. Ita enim ille lib. I. de bibliis originalibus pag. rog. Hifforia Encolpii, quam
citamus, prorfus ignota eff viris litteratir, neque multir inter noffrates (Anglos), quorum lin-
gua fola habetur, nota, forfan vni tantum aut alteri. Ex graeco vero in fermonem anglicanum
£ranilata eff , (fi ipft titulo fider,) α Thoma Elyoto, medico, et edita anno 1549. — Std mon eff,
eur doliant viri eruditi, Lingua folum anglicana hifforiam iffam ex/lare. — Quamuis enim ex
Lampricio adpareat , exflitiffe olim hifforiam vitae Alexandri Seueri αὖ Encolpio fcriptam, 1α-
men fidem dederim, von illius hanc e(Jv, fed ab aliquo Chriffiano eius nomini fuppofitam. Νε-
que oraliones, quae in ea mul£ae habentur ,. ex codice graeco conuerfae funt, fed ab ipfo, crede
mihi, Elyoto compofita. — Sio ego hominis ingenium, et orationer confingendi morem ex aliis
cius feriptis..— Imo totum librum ab. ipfo Elyoto compofitum fuiffz, mihi ego facile perfuadeo,
quamuis praztendat, a nobili quodam Neapolitano exemplar graecum [e mutuo accepifje. Je hi-
Jloria hat plane nos alibi. Sed fatis citius conceflit vir longiore vita digniffimus anno 1707. .
itaque antiquitates eius Alexandrinas et alia praeclara ingenii monumenta. incaffum fortatle

exfpectamus.

XVI. Praeter Dionem Caffium, de quo iam dixi, et Dionem Chryfoffomum, cuius quo-
que meminit /M. Zntoninu: lib. I. fect. 14. et Zrrianu: Epictetearum diff. lib. ΠΙ. cap. 23. fue-
re εἴ alii Diones, [Jio iucertus "), accufator Polemocratis, apud Cicerom. pro Flacco
cap. 3o.]

[Dion, rex Laconiae, in hifloria fabulofa commemoratur. vid. Seruium ad Virgil.
eclog. VIII. 30.]

Dio, quem apud Platonem in Menexeno, init. Socrati Menexenus dicit, forte eligendum
effe ad habendum λόγον ἐπιτάφιον, videtur diuerfus effe a Dione, Syracufano, eoque, vtpote
difcipulo Platonis, longe antiquior. (Plura vide apud Reimarum.) Ὁ

Dio Zlexondrimi , academicus, princeps legationis Alexandrinorum ad Romanos, con.
tra Ptolemaeum Auleten, ab hoc poflea per dolum necatus. JJio pag. 98. A. Strabo XVII.
pag. 796. Cicero pro M. Coclio cap. 1o et 21. a quo diuerfum et antiquiorem effe puto Dio-
nem Zllexandrinum ,' quem Cicero inducit acad. quaeft. lib. IV. cap. 4.

Dio Alexandrinur, philofophus, de quo Zemob. in Prouerb. V. 54. et “ροβοίμις XIX.

24. Suidar tom. III. pag. 483. in τὸ Δίωνος γρύ. (Idem videtur Fabricio etiam ab /po/folio
XV. 3.

2) Loco Fabriciani indicis Dionum variorum 1553 fq. duce Fabricio moftro dedit, pleniorem,
recepi catalogum, quem Aeimarus in vol ll, pag. — Har.

-

152 Lib. IV. c. XI. ALI DIONES

- . 5 € ὥς E i τ -
XV. 3. et Suida in 832 Ἡρακλῆς laudari ἐν δευτέρῳ δευτέρας cuvre enc et in fcholiis ad Ni.
, m , m , n , x - δε
candrum ἐν τῷ πρώτῳ τῆς τρίτης συντάξεως. de qua re iam fu pra disputare me memini, Ad-
de indicem fcriptorum in Prouerbiis graecis citatorum voc. Jio, ad cap. fuperius.)

Dio Zthenienfium legatus ad 'Teribazum, apud Xenophontem hift. gr. lib. IV. pag. 537. E.
edit. Wechel. 1596. fol.

Do Coffius, Cof. A. V. C. 1044. Chr. 29r. et praefectus vrbi,

Dio Chius tibicen, primus Bacchicum fpondeum tibia cecinit. Atfenaeur XIV. p. 638. Δ.
Dio Colophoniur, inter fcriptores rei ruflicae laudatur a Varrone, Columella, Plinio.
Dio Diapyrus , "Timocli, comico, memoratur apud /Zhenarum IX. pag. 407.

Dio Ejhefiur, philofophus, infcription. apud Spo. pag. 126. Mifcell.

Dio Epidauriur, de quo P:ufaniar X. pag. 820.

Dio Halefius, apud Ciceron. in. Verrem I. το. 1T. 7. idem, qui Siculus, ibid. cap. 8.
Q. Caecilius dictus , quod beneficio Ὁ. Metelli ciuis romanus factus effet.

Dio Hipparini fil. Syracufanus, vid. infra, Syraeufanus.

Dio latralipter. / vid. infra, vol. XIII. pag. 142.

Dio, medicus, apud Aetium et Galenum. infra, vol. XIII. pag, 142.

Dio Neopolites, atronomus, vide fupra, lib. IIl. cap. 18. δ. 21. pag. 34- vol. IV.

Dio philofophus, nefcio quis, apud Cicer, epift. IX. 26. famil.

Dio, πρωγμώτων καὶ λόγων ἔμπειρος, quem velut amicum fuum laudat Zfriffider orat.
aegyptiaca tom. III. pag. 558. vel edit. lebbii tom. 11. pag. 334. Iunior fuerit Dione Chryfo-
flomo, adeoque ab eo diuerfus. :

Dio Siculus, idem, qui Haflefius.

Dio Stoicus: apud Ciceron. de Legg. III. 5. ;

Dio Syracufauur, Hipparini filius, Platonis difcipulus, notiffimus ob euerfam Diony-
fii iunioris tyrannidem. — Vitam eius fcripfit. Plutarchus tom. 1. pag. 958. et Cornel. Νερος
X. vbi vid. Staueren in maiore ac minore editt, adde Reimar. et fupra, vol. lll. pag. 171. —
Dionis Syracufani epiftola ad Perdiccam, gracce, Venetiis 1499. — Exflat cum Platonis epi.
flolis, gr. cum Synefii et aliorum epiflolis, Florent. 1499. conf. Fv [fii catal. bibl. Maglia-
bech. lI. pag. 895. Har.

CAPVT

PLVTARCHVS CHAERONENSIS

CQ ΡΣ XIIH
DE PLVTARCHO CHAERONENSI ET LAMPRIA

L. Plutarchi aetas et vita. 11. Lampriae liber de eius fcriptis. — WI. Plutarchi vitae parallelae.
IV. Scripta moralia ordine recenfita. | N. Scripta deperdita. | WI. Zllii Plutarchi, | VL. Editio-
ues, ludex fcriptorum, a Plutarcho citatorum, longe quam in editione Parifienfi plenior.

Vol. TIT. p. 526 Lib.lP.c XIII. τι

[Cum fupplementis G. C. Harles.]

I.
LVTARCHYVS e Chaeronea ^) Boeotiae, philofophus, [natus "j, antem eft fecun-
dum Aualdum , quem ipfe Fabricius paullo poft laudat, Corfinium ^), Saxium ^) , circ.
A. V. C. 803. a. Chr. 5o.] a Neronis temporibus ad Hadrianum vsque claruit, fub quo iam
fenex conflitutus et *) procurator Graeciae: confularibus antea ornamentis auctus a TTraia-
no ^), quem etiam in(lituiffe €), funt, qui referant, et Illyrio praepofitus. Praeceptorem

habuit Ammonium ἢ)». qui Athenis vita exceffit.

Huius magiftri fui et füam ipfius vitam

Plutarchum fpar(im in fcriptis fuis expofuiffe, notat Eunapiur ') in prooemio. Sed de Am-

4) Iuxta hanc vrbem fepulta fuit libertas Grae-
ciae. vid. u/Zin. hift. IX. 3, 9—11. Heum.

b) Qualis fuerit philofophus, ipfe declarat lib.
de educat, liber. cap. X. Iudicium de Plutarcho et
eius fcriptis vid. in Chr. Thoma/[ii oratt. p. 421 —
433. Heum.

C) In Plutarchi vita, edit. Plutarchi libr. de
placitis philofophorum praemiffa , pag. III.

. . d) In Onomaft. litter. part. I. p. 286. vbi prae-

ter ea, vitas, ait, parallelas ad Sofium sSenecio-
nem fcripfit, qui, fi idem eft, atque Caius So/fius
Senecio, Cof. A. V. $60. adeoque Chr. 107. cer-
tiffimam fane claritatis eius notam fecum adfert,
εἰς. Nec differt /Zambergerus, qui in: Zuverl.
Nachr. tom. II. pag. 292. diem Plutarchi natalem
ponit in an. Chr. 22. Harl.

£) Syncellus pag. 349. Πλέταρχος Χομρωνεὺς Qu-
λόσοζος ἐπιτροπεύειν Ἕλλαδος ὑπὸ τῷ αὐτοκροτορος
κατεσϑη γηροιύς, [ Cor[ini vit. $. X. de honoribus
et muneribus Plutarchi plura dabit.]

f) Suid. [et Eudocia pag. 362.] μεταδὲς δὲ «v-
τῷ Tgoiavos τῆς τῶν ὑπάτων ἀξίας, προσέταξε μηδένα
τῶν κατὰ τὴν ἸΝλυρίδα ἀρχόντων παρὲξ τῆς αὐτὰ γνώ-
Mus τι διαπράττεσϑαι. Hinc Plutarchum Hypatae
in Theffalia larem fixiffe, [male, cenfente Cor-
Jin. pag. XL. vitae.] coniiciebat Sam. Petitus II.
xo. Obferu. Archontis fe munere furn&um teftatur
Plutarchus ipfe VI. 8, fympof. pag. 693. et II.
quaeft. 10. —

g) Io. Sarisberienfis V. 1. Policratici, de Plu.
tarcho: Fidelis in fententiis, in. verbis Iuculeu-

Vol, V.

monio

ius, ei in facrario morum tantus avbiter , v£
facile Traiani praeceptorem po[/s agnofcere. Ibie
dem epiftolam eius ad "Traianum refert, fed quae
fuppofita effe videtur, vt infra dicam. Vide Aua/-
dum in vita Plutarchi cap. 15. Fabric. Hadriani
fuit praeceptor. Sed quod ille, poftquam erat a
"Traiano adoptatus, 'Iraianus Hadrianus diceba-
tur; factum eft, vt alii, nomine Traiani Hadria-
ni decepti, perperam fcriberent, Plutarchum fuif-
fe "Traiani praeceptorem: atque id fi&um effe,
pronuntiat Cor/ini in vita Plut. δ. VIII. fin. poft
'Tillemsontium autem clarius oftendit auctor com-
mentarii ad Marmora Taurinenfia, part. I. Augu-
ftae "Taurinorum , 1743. 4. pag. 210. Harl.

h) Vid. Pí/utarch. in Sympof. lib. HI. quaeft. r.
et lib. IX. quaeft. τ, lib. de adul. difcern. p. 70 fq.
Harl. ὧν

i) Eunapii verba funt: αὐτίκα ἂν ϑεσπέσιος Πλά-
LIP τὸν v8 ÉavrE [olov dye you et τοῖς βιβλίοις ἐν-
διεσπαρμένως, καὶ τὸν τῷ διδκσκαλε», καὶ ὅτε ye "Age-
μιώνιος ᾿Αϑήνῃσιν ἐτελεύτα x βίον προσειπών, Καέτοι-
γε τὸ κάλλιςον αὐτὰ τῶν συγγραμεμμοίτων εἰσὶν οἵ καλέ-
μενοι παράλληλοι βίοι τῶν ἀρίστων κατὼ ἔργα wg] πρώ-
fas ἀνδρῶν, ἀλλο τὸν ἴθιον καὶ τὸν τῷ διδασκώλε xu
ἕκκσον τῶν βιβλίων ἐγκατέσπαρεν, ss d τις ὀξυδερ-
κοίη περὶ ταῦτα καὶ ἀνιχνεύων κατοὶ τὸ πρόσπιπτον καὶ
Φαινόμεναν, καὶ σωφρόνως τὸ κατὰ μέρος ἀναλέγοιτο,
δύνασϑαι τὸ mAGsw τῶν βεβιωμένων αὐτοῖς εἰδέναι.
Fabric. Infra libr. IV. cap. 26. de Ammoniis va-
riis pag. 171 fq. vol. IV. edit. vet. putat Fabric.
Ammonium, Plutarchi praeceptorem, quem Ha-
V drianus

--

154 Lib. IF. c. XITI. PLVTARCHVS

Vo!. TIT. p. 329 330

monio pleraque nos fogiont, quia [P] interciderunit Plutarchi multa et in his liber, cui erat
op Y / j EAS - m ! ὃ : .
titulus ᾿Αμμώνιος ἢ 7 c μὴ ἥδέως τῇ xoxo συνένα!. De Plutarcho ipfo, quac in fcri-

ptis eius füper(litibus potuit indagare, noa indiligenter collegit Zoannes A'zaldur in erudito
libro de Plutarchi vita, quae Parifienfi huius operum editioni a.1624. fol. adiungi foler.
Videndi praeterea 7Martinur Hanckius libbo vtroque de Romanarum rerum fcriptoribus
cap. 12. Decius Cer libro de vita Plutarchi, Patau. 1617. 8. et Joammer lomfíur Ml. 6. de
fcriptoribus hift. philofophicae [p. 22 fqq. edit. Dorn. vbi is vitam Plutarchi ex ipfius fcriptis
exponere adgreditur,] //offiur item libro II. de hift. graecis cap. 10. et Tillemontius tom. IT.
hift. imperatorum pag. 475 fq. [Quibus addes praeter Corfinium et Dacerium, iam memo-
ratos, lourn. des Scav. tom. 99. pag. 110 fqq. et tom. 71. pag. 484 fqq. Brucker. in hiflor.
critica philof. tom. II. pag. 178 — 183. et adpendic. f. tom. VI. pag. 357 —359. "fgatopiff.
Cromazian. , (ἢ. e. Buonafzde) in hifloria philofophiae, italice fcripta, vol. IV. edit. Venet.
1783. 8. cap. 65. pag. 316 fqq. aliosque, quos Hambergerus et Saxiur 1]. citatis laudarunt; et
ego in Introd. in hift. L. Gr. tom. II. part. . p. 98 fqq. memoraui. Harl] Vt omittam edi-
tores vel interpretes, Xylandrum, H. Stephanum, Amiotum et A. Dacerium. Proauus Plutar-
chi fuit Nicarchus ^), auus Lamprias: vxor Timoxena, filii Lamprias, Autobulus, Plutarchus
et Chaeron, fiue Charon"), filia Timoxena et fortaffis ") Eurydice, cui, et Polliano, illius

drianus Iunius ad Eunapium cum Ammonio Sacca,
integro faeculo pofteriore, male confudiffet, di-
verfum fuiffe ab Ammonio, qui cognominatur
Λαμπριεὺς, fiue, vt rectius in fcholiis ad Hermo-
genem pag. 407. A««rpt?s, e Lampris Atticae pa-
go, et plures see? Bug χα) ϑυσίων libros, a ve-
teribus grammaticis laudatos, confcripfit, fed Cor-
finius in vita etc. pag. VI fq. demonftrare adniti-
tur, vnum eumdemque fuiffet Ammonium, qui
ab Eunapio quidem Zegypiius, a ceteris autem
Lampren/is vocetur; quod ille in Aegypto quidem
editus fuerit; Athenis tamen fixerit lares, ibique
in Lamprenfem populum, adeoque Erechtheidem
tribum, adfícitus fuerit. Cauffa, cur ita iudicet,
haec eft: quia Plutarchus non folum Ammonii fui
eruditionem in Sympofiacis (libr. III. quaeft. 1.) et
alibi commendet ; fed ipfum quoque de oraculis,
de diuinatione, de facris ritibus, de ludis, de
Bacchi, deorumque nominibus in Sympofiacis ip-
fis, (lib. IX. quaeft. 15.) in libro de defectu ora-
culorum et libro de EI differentem inducat. Quare
haud dubitandum effe exiftimat Corfinius, opera,
quae ab Ammonio Lamprenfi edita memorantur,
poffe Ammonio, Plutarchi magiftro, adfcribi. Im-
mo vero probabile ipfi videtur, Plutarchum fub-
tiliorem aegyptiarum rerum, facrorum, dcorum,
rituumque cognitionem , quam ille in libro de 7/i-
de atque Ofiride expofuit vberrime, ex Ammonii
ipfius, Acgyptii virique doctifimi, fontibus hau-

marito,

fiffe, quamuis Plutarchus ipfe fe Aegyptum inui-
fiffe dicat, (Sympofiac. libr. V. quaeft. 5.) ex quo
idem Corfinius refutat Dacerium , in vita Plutar-
chi, (in tom. V. verfionis gallicae vitarum etc.)
negantem , Plutarchum fuiffe in Aegypto. Zarl.

k) Eius meminit Plutarchus in Antonio p. 848.
Hum igitur, proauum, aétiacae victoriae tem-
poribus, h. e. A. V. C. 723. adhuc fuiffe fuperfti-
tem, concludit, et, patrem Plutarchi, ab aue
fuo, etiam /Vicarchi nomen inditum accepiffe mo-
re Graecorum, fufpicatur Cor[inius in vita Plut.
pag.2. Harl.

[) Filium Chaerona Bruckerus omifit, et Su
in comm. fupra EI in Apollinis templo, pag. 7.
not. το. fufpicatur, nomen, C/iaerom, decurtatum
refpexiffe patriam , Chaeroueam. Harl.

m) Vide /onfium pag. 238. licet, hoc vnde col-
legerit ille; nefcire fe fateatur /enagius in hift.
mulierum philofophar. pag. 19. — Et fane fateor,
haud eífe verifimilem Ionfii coniecturam; nam
«um confolationem ad vxorem fcriberet Plutar-
chus, tantum quatuor filios fufceperat, nullam
filiam, nifi vnam bimulam, cuius mortem ibi fola.
tur, Timoxenam; matri cognominem. Oportuit
igitur a fcripta hac confolatione ad coniugalia
praecepta intercefliffe fpatium viginti plus minus
annorum, ἢ Eurydicen Plutarchi filiam effe ftatua-
mus, Fabric. — Neque Ionfii opinioni fubfcri-
bunt ZDormuius in not. ad Ionf. part. II. pag. 29.

Corin.

CHAERONENSIS

Vol. ΠῚ. p. 330 31 Lib. IV. c. XHT.

15;
m.rito, coniugalia praecepta infcripfit. — Patris nomen, qui apud Chaeronenfes magifiratum
geífit, ignoratur: Socer Alexion: fratris vel fororis filii fiue nepotes Sextus Chaeroneus et
Cornelius Fronto, qui M. Antoninum erudiuerunt: filius Frontonidis, (quae Frontonis fo.
τοι.) atque adeo Plutarchi pronepos, Longinus ". Etiam Apuleius e pofteris fe Plutarch:
effe praedicat lib. I. metamorphof. —Adfinitate iuncli fuere Craton, Patrocles, Firmus 5).
Amici complures, in his C. Soffius Senecio, apud "Traianum gratiofus et quater conful, cui
vitas parallclas infcripfit, et philofophus Fauorinus, multitudinem fcriptorum eius aemula-
tus 5). Seruum habuit Onefimum, vt e Galeno viri docti obferuarunt. Romae docentem
audiuit inter alios L. Iunius Arulenus Ruflicus , quem deinde Domitianus fuflulit, Quanta
quamque varia eruditione, quam libero candidoque, quam viciffum graui ac limato iudicio
et qua cognitione philofophiae ?), non fophiflicae illius, fed ad vitam comparatae, inflru-
€tus fuerit Plutarchus, fcripta eius abunde loquuntur, quae complura aetatem tuliffe in tan-
to bonorum auclorum naufragio, arbitror, multos mecum gaudere. Sectam philofopho-
rum nullam ita coluit, vt non ex aliis lubenter arriperet, fi quid verius meliusque ipfi vi.
deretur. — Non. ferens Stoicorum parádoxa; fed magis etiam inimicus Epicureorum [IP]
itreligiofitati, in multis rebus Ariflotelem fequitur, Platonem in plerisque, et in rebus
difficillimis intellectu cum academicorum *) fchola non infrequenter cohibet adfenfum.
De Chriflianorum *) rebus et dogmatis, quum toties fe offerret occafio, nihil fcribere ma-
luit, quam vel in ea, quae non fatis noffet, inuehi, vel ea laudare, quae videbat reiici ab

omnibus et difplicere principibus viris; Equidem ex Apoflolicorum librorum lectione pro-

Corfin. pag. X. et Heumannus in diff. de Eurydi-
ce Plutarchi, (in fine libelli de educat. liberorum
'laudata;,) quae fubiuncta eft Heufinger. editioni
illius opufculi pag. 184. vbi plures enumerat Eury-
dices, in Plutarchi loco intelligit Zudutams, na-
tione Illyriam, quae adícito nomine graeco poftea
vocata eft Eurydice. Heufingerus iu fubiecta diff.
pag. 187 fqq. de eadem, cum auget catalogum il-
luftrium feminarum, quae Eurydices nomine. in-
claruerunt, tum fufpicatur, a Plutarcho innui fa-
mofam illam Eurydicam , ex qua Amyntas, Mace-
doniae rex, tres filios fuftulit, Alexandrum, Per-
di:cam et Philippum, Alexandri M. patrem, ac
filiam Euryonem, . Vterque autem emendat atque
interpretatur illius mulieris epigramma, tabulae
votiuae infcriptum et a Plutarcho feruatum. Zarl.

4) Sed Fabricio errorem Sarisberienfis nominis-
que fimilitudinem impofuiffe, docet Cor/imius in
vita δ. V. p. 5. vtpote quum 77. Corneius Fron-
to, Antonini Verique praeceptor, a Capitolino, in
M. Anton. (cap. 2.) A. Gellio (lib. II. cap. 26.);
aliisque* memoratus, a Frontone, graeco rhetore,
qui, Emefa oriundus, Athenis docuit, ibique mo-
riens Longirum fororis filium heredem inftituit,
certifime fit diflinguendus, adeoque Cornelius

v

feciffe,

Fronto dici nequeat Plutarchi- nepos. Nec Fron-
to, f. Phrorito, Emifenus, Longini auunculus, ad
Plutarchi genus fpectat. — Atque Cor/imi rationes
comprobat Aumken. in diff. de Longino, $. III.
Harl.

o) De his fingulis Rualdus cap. V et VI. [et
Cor[in. in vita δ, VIII et IX.]

p) Vide, quae de Fauorino fupra lib. III.
[cap. 4. in catalogo Platonicorum, vol. III. pag.
173 íqq.]

4) Errat, et errat vehementer, quisquis Plu-
tarchum non recenfet inter philofophos, inquit,
Pag. Gaudentius lib. de philof. rom. cap. 32.
pag. 172. .conf. idem cap. 89 et9o. eum.

7) Academicorum placitis eum maxime addi.
&um fuiffe, colligi poteft vel ex feq. $. II. vbi
exftat catal. fcriptorum Plutarchi, nr. 43, 61. 62.
69.128. 131. 198. Zeum.

s) Tillemontius tom, II. hift. imperat. p. 477.
de.Plutarcho: // ne paríe jamais de la religion
Chreflienne, wofant peut -&ffre en dire du bien,
£t ne voulant pas en dire mal, comme S. Augu-
fin. le dit. de Seneque. Fabric. lib. VI. Auguft.
de ciuit. dei cap. ΧΙ, vide tamen /"itring. Obff,
facr. lib. 1V. cap. 7. $. XXI. pag. 972. Heu.

PLVTARCHVS

Lib. IF. c. XIII. Vol. IIT. p. 3319 332

156
feciffe, quod vifum "Theodorito *), vix crediderim: nam licet praeclara nonnulla *) doceat
de deo et rebus diuinis, et quamuis nonnulla ex eius Ícriptis opportune ethnicis obiectarint
idem Theodoritus, Eufebius et alii veteres chriftiani: nihil tamen habet, quod non ratio-
nis vfus et lectio Platonis atque aliorum philofophorum ipfi potuerit fuppeditare"). Quem-
admodum vero fuerunt, qui, omnibus veterum fcriptis fi fit carendum, | Plutarcho quam
aegerrime carituros ") fe funt profeffi, vel, fi omnes in mare) abiiciendi fint, Plutar.
chum fe poftremo loco feruaturos adfirmarunt, vel qui folum Plutarchum cum duobus
vel tribus aliis perfectae bibliothecae ") inflruendae exiflimarunt fufficere: ita Zoanner Mau-
ropur, lMetropolita Euchaitenfium , fub Conftantini Monomachi et Comnenorum imperio
clarus ^), teflatus e, fi cuiquam cx omnibus ethnicorum fapientibus venia fempiternorum
fuppliciorum fperanda reflet, eam nemipi magis a Chriflo expetere fe, quam Platoni ac
Plutarcho. Verfus eius hi funt:

Ἑἤτερ τινὰς βέλοιο τῶν ἀλλοτρίων

Τῆς σῆς ἀπαλὴς ἐξελέσϑαι, Χριςέ μα,
τιλώτωνα καὶ Πλέταρχον ἐξέλοιό μοι.

" ͵ E n ' , ' 1 ,
AgmQu γάρ σι καὶ τὸν λογον Xuj τὸν τροπῶν
Τοῖς σοῖς νόμοις ἔγγισα προσπεφυκότες,

E; δ᾽ ἠγνόησαν ὡς Θεὸς σὺ τῶν ὅλων,

» Ὁ - - , - ,

Ἐνταῦϑα τῆς σῆς xpüsoruros δᾶ μόνον

Aj ἥν ἅπαντες δωρεὼν σώφαν ϑέλας,. [δῚ

Quos fic vtcumque tranfluli:

Si quos auerni liberare nexibus

Tibi conflitutum ef, Chrifle, mon credentium,
Precibus Platonem redde ac Plutarchum meis, :
Vierque quorum snoribus, fententia, !
Acce[fit ad leges Tuas qnam proxime.
Quod fi deum effe Te vniuerfi, pridem eos
Laiuit, modo hos munc experiri gratiam
Concede , qua gratis beare omues cupis.

UPernr-

t) Lib. II. "Therapeut. pag. 33.

u) Vide Eugubinum de perenni philof. VI. 6.
4.8 et 9. Rualdum in Plutarchi vita cap. 9,

v) Late disputat de religione Plutarchi 7. 7.
Zümmermann. in Mufeo heluetico, tom. IV, par-
tic. XV. pag. 379—425. Harl.

14). Confer Gaffendum lib. III. de vita Epicuri
cap. 7. Fabric. pag. 99. Lugdun. 1647. Enimue-
ro Fabricius, et, qui eum fequitur, rucker.
l. c. pag. 181. Gaffendum male anteftati funt. Gaf-
fendus enim l.c. 5» illud tantummodo, ait, prae-
termitto, nullum authorem omni memoria exfta-
rc, quem cum viro illo eaimio comparandum

exiftimem: ita videtur vbique mihi infignem mo-
rum fíuauitatem cum eruditione nraxima teftari, *
adnotante SuÁilio 1. m. pag. 4. not. 5.' Harl.

x) Theodorus Gaza apud Artum Vigelium
praefat. bibl. hiftoricae, Aolandus Marefins lib. E.
epift. 24. Gabr. Naudaeus apologia pro eruditis
magiae accufatis pag. 194. J//hear 1. rcle&t. hie-
mal. cap. 17. T

y) Cornelius Agrippa lI. 31. epift. et Ouid,
Patinus epiftola VI. edit. primae.

2) De quo vide infra, vol. VII, pag. 718 fq. et
vol. X. pag. 133. Hari.

ΟἹ. IIT. p. 332

CHAERONENSIS

Lib. IV.c. XIII. 157

[/'ernrdorf, prof. quondam Dantiscanus, hanc fuo exemplari adícripferat verfionem:

δὶ, Chrifte, iuflis a minis velles tuis
Extraneorum liberare quospiam ;
Rogo Platonem mque, Plutarchum eximas.
Fitrque nam dicis probisque moribus
«40 legibus quam proxime afuit tuis.
CAccejit ad leges tuas quam proxime.)
Si nefciant, quod vniuerfi fis deus,

, Solum benignitatis indigent tuae,
Saluare gratis qua cupis tu quoslibet.

Reprehendunt nonnulli in Plutarcho dictionem duriufculam **); et quod in antiquitatibtts
Romanorum non raro lapfus fit *^) linguae latinae, quam in vita Demofthenis ^), et Cato-
nis Maioris confitetur, ignoratione: Graecisque fuis nimium tribuat "*) et nonnulla nunc
memoriae errore "*), nunc, quod ipfi ita commodum et opportunum videretur ^), diuer-

fis locis diuerfimode commemoret.

Quae fingula etiamfi quis largiatur acerrimis cenfori-

bus, excepto eo, quod contra hiíloriae veritatem de induflria finxerit nonnulla 5€), quod
non temere mihi de eo perfuadeo, (non magis, quam quod in atheismum propendiffe vir

quidam doctus ^") fcripfit, aliis ipfi vicillim

aa) Bodinus cap. 4. methodi hiftor. 7"offius de
hiftor. graecis p. 209. et Petrus J/ifforius XXIII.
21. var. led. Vide ceníuras celebrium fcriptorum
collectas a Thoma Pope- Blount. Fabric. Et vir-
tmtes et vitia operum Plutarchi adducit Z/cyonius
lib. II. de exfilio pag. 154. 155. Heum.

bb) Paulus Manutius ad Cic. in epift. II. 1 et

5. ad Q. Fratrem. — Confer 70. Rualdi animaduer-
fiones inj Plutarch.

££) In Demofthene P- 846. et in Catone Maiore
pag- 340.

dd) Bodinus loco laudato et Claudius P'erde-
vius cenfura fcriptor.

66) Baclius Lexico in Mucia, nota B.

ff) Idem in Euripide, nota O.

Eg) Melth. Canus XI. 6. loc. theol. vt vel Plu-
tarchus fcriptor alioqui verax in rebus Graeco-
rum illuftrandis et coecutire et fingere interdum
etiam videatur.

hh) Petrus Molinaeus de cognitione dei p. $1.
Plutarchus in Atheismum videtur. fuiffe propen-
fior , quippe libro in eam vem. edito probare co-
natur, Alheismum tolerabiliorem effe fuperffitio-
né. Confer, fi placet, quae infra dixi inter Plu-
tarchi fcripta, nr. 63. Fabric. Qui de deo magni-
fice fentit, et prouidam dei curam (quam quidem
alicubi ab eo negatam fuiífe, nonnulli contendunt,

obiicientibus **) fuperflitionem et frigidas ^^)
V3 allegorias,)

et notauit Zae/ius in Di&ion. voc. Anaxagoras,
not. D.) faepe praedicat, quod a Plutarcho factum
effe, vberrime docuit Zimmermannus l. c., ille
impietatis reus peragi nequit: quamquam a mul-
tis erroribus, Stoicorum praecipue communibus,
immunem haud fuiffe, non negandum εἴ. Plura
hane in rem collegerunt et disputarunt (μά: ον
eiusque interpres AMoshemius, (qui Plutarchum
faepe vindicat ab Cudworthi aliorumque iniuria,
multosque laudat VV. DD.) in fyftemate intelle-
&uali tom. I. pag. 274. 298 fqq. 3900 fqq. 649 Íqq.
tom. 1I. pag. 235 fqq. 405. et aliis locis. Praeter
ea Buddeus in thefibus de atheismo cap. 1. ᾧ, 21.
not. ** pag. 9c. et Reimimannus in hiftoria athe-
ismi cap. 32. f. 2. pag. 225 fq. aliique crimen athe-
ismi a nomine illius depellere ftuduerunt. Atque
bene discernendum eft, num libri, ex quibus alii
eum temere adcufarunt impietatis aut nimiae fu-
perftitionis, genuini fint nec ne? et num ipfe di-
cat fententiam aut aliorum recenfeat iudicia atque
opiniones, ludicii autem acie vafteque fcriptorum
le&ione, plus, quam ingenii fplendore Plutarchus
valuiffe videtur. De ftilo Plutarchi vario, haud
acquali, maculofo et faepe obfcuro,, de vitiis et
virtutibus illius!grauiter iudicat Reiske in hiftoria
foc. Infcr. Parif tom. XL. pag. τς fqq. ex inter-
pretat, german, conira Gedog, qui ibid. tom. V.

pag- 175.

x8 Lib.lP.c. XIII. LAMPRIAE-LIBER DE EIVS SCRIPTIS Vel ΠῚ. r. 332 333

allegorias,) quum longe plurima niteant in Plutarchi fcriptis, nemo fanus ideo negabit, eum

. lectione elfe digniffimum. [P] [Leo imperator in Tacticis Plutarch quoque auctoritatem
fequutus eft. vid. fchol. graec. in Lambeeii comm. de bibl. caef. Vindob. tom. VII, pag. 456.
Harl.]

Obüffe videtur Plutarchus anno aet. circ. 70. et quarto vel quinto Hadriani, imp. circa
a. Chr. CXX. quum natus effet circa decimum Claudii imp. annum, qui refpondet anno
Chrifli quinquagefimo "). — Sacerdotio Apollinis Pythii sdmodum fenem functum fe [h. e.
explicante Cor/inio pag. XI. folo Pythiorum fcftorum tempore, curatorem. delectum, feflis
ipfis praefedifle;] teflatur libro: au feni gerenda rc/p. p. 192... Morti vicinus fomniauit 7"),
in coelum fe adfcendere duce Mercurio, et proxima nocle per fomnium hoc ipfi quemdam
interpretantem et pollicitum , fore filicem ""), h. e. moriturum.

IL. Catalogum fcriptorum parentis fui Plutarchi compofuit Lamprias filius tefle Sui-
da *), compofuitque in gratiam amici, vt praefixa epiftola teflatur, licet nomen amici ex-
ciderit. Huius πίνακος fiue catalogi parte vfus efl H. Stephanus in fua Plutarchi editione,
vulgauit eum deinde, fed extrema parte adhuc mutilum, graece et latine Dauid Hoefchelius,
neício e qua Italiae bibliotheca, Auguílae Vindel. 1597. [1598.] 4. Deinde praemiflus eft
editioni Plutarchi Francof. 1620. et inde Parifienfi graecolatinae a. 1624. fol.* Quoniam
vero in aliis editionibus haud exflat, et breuis eft, integrum eum hoc loco exhibere volui,
adpofito iis foriptis, quae interciderunt, aflerifco. [19]

AAMIIPIAZ

pag. 175. languidum nec amoenum fcribendi ge-
nus in Plut. operibus culpauit. Latinis verbis
fuam Reiske tulit aut repetiit fententiam. in Anim-
adueríf, ad graec. auctores, vol. II. pag. τ íqq.
Harl.

ii) Rich. Simon lib. I. epift. fele&. 22. p. 167.

kk) Sam. Parkerus lib. de deo pag. 22. in. [i-
bro de lfide atque Ofiride, quam frigidae allc-
goriae.

i) Dactrius, Plutarchi mortem ante Hadriani
Caefaris imperium, h.e. ante annum Chr. 117.
eueniffc, ideoque eum vel á2. vel 65. aetatis an-
nos vixiffe, putauit. — Contra Cor/inius $. ΧΙ.
pag. XII fq. ex quibusdam Plutarchi locis ratioci-
natur, eum duodeuicefimum quoque Hadriani Cae-
faris annum h. e. V. C. 887. a Chr, nato 154. "adti-
giffe, adeoque annum vitae octogefimum fuperaf-
(e. Saxius facit cum Fabricio. Zar/.

mmy) Artemidorus IV. 47. Onirocrit. p. 245.
ὁ HAszxpxos εἰς τὸν ἐρανὸν ἀνα βοίναν ὑπὸ TE "Egg
ἀγόμενος ἐδόκει, καὶ τῇ ἐπιάσῃ ὄναρ ἐπεκρίνατο τις αὖ-
τῷ τὸν ὄναρον, καὶ ἔζη. μακάριον ἔσεσϑαι αὐτὸν, καὶ
sEro ἄνα! TO εἰς τὸν ἐρανὸν αὐτὸν ἀναβαίναν, τὴν
ὑπερβάλλεσαν εὐδαιμονίαν, Ἔτυχε δὲ νοσῶν, καὶ
ὑπὸ τῆς νῦσα κακῶς διακείμενος, χαὶ ἐκ εἰς μακρὰν
ἀπέϑανε.

nn) Μακάριος et μακαρίτης vti apud Latinos felix
et beatus pro defuncto. — Hefych. μακαρίτης ὁ
τεϑνεὼς, ὁ μακάριος ὃ νεκρός. — Horat. lib. I. fat. 9.
Omnes compofui felices, nunc ego veffo. . Am-
mianus XXV. 3. quem cum beatum fuiffe Saliu-
flius. refpondiffet praefztius , intellexit occifum.

00) Suidas: Λαμκιπρίας Πλετάοχε τῷ XouQuytes
υἱὸς, ἔγραψε πίνακα ὧν 3 πατὴρ αὐτῷ ἔγραψε περὶ
πάσης Ἑλληνικῆς καὶ Ῥωμαϊκῆς ísopías. Alius Lam-
prias Plutarchi auus IX. 2. fympof. alius item eius
frater IX. 5. fympof, etc. *

Vok TIT. p.334 ]

n——————Á— —

P232 l POrIAG ΤῊ ΠΡΌ ΤΟΎ"
τ ΔΓ Δι 2IS - ἊΣ i

AAMIIPIAZ
weg τῆς ἀναγραφῆς τῶν
Πλετάρχε βιβλίων.

EIbLG TQOGAdÓ,

Οὐδ᾽ ἀλλοτέ ποτε τῆς γενομένης ἡμῖν ἐπὶ
τῆς Ασίας πρὸς ἀλλήλεξς συνδσίας ἐκλα-
ϑόμενος", ἐδὲ τῆς σῆς περὶ παιδείαν καὶ περὶ
τὸς QiÀes σπεδὴς καὶ προθυμίας, καὶ vov
εὐθέως. δεξαάμενός σα τὴν ἐπιξολὴν, ἐγνώ-
gira, τὄνομα. καὶ ἡδιοωώτατα "") διετέϑην,
ἐῤῥωμένον ἐπιγνός σε. καὶ ἡμῶν μεμνημένον.
xe ἡδέως ἐν μέρει πάλιν ἀσπαάζομοή σε. καὶ
τήν "yg Quy “). ὧν ἠθέλησας τῶν T8 πατρὸς
βιβλίων ἔπεμψα σοι. ἐῤῥῶσϑαι εὔχομαι.

Πλετάρχε βιβλίων “πίναξ 7).
&. Θησεὺς καὶ Ῥωμύλος.
β΄. Avx&gyes καὶ Νέμας.
γ΄. Θεμιφοκλῆς καὶ Κάμιλλος.
d. Σόλων xg] Ποπλικόλας.
& Περικλῆς καὶ Φάβιος Μάξιμος.
ς΄. ᾿Αλκιβιάδης καὶ Μαρκος Κορνήλιος 18,
ζ΄. Ἐπαμινώνδας καὶ Σκηπίων.
5. Φωκίων καὶ Κάτων.
9΄."Αγις καὶ Κλεομένης.
i- Τιβέριος καὶ Γαΐος Γράώκχοι-
ik Τιμολέων καὶ Παῦλος Αἰμίλιος.
,΄. Εὐμενὴς καὶ Σερτώριος.
"γ΄. "Agiseidne καὶ Κάτων.
id. Πελοπίδης καὶ Μάρκελλος.
ié. Λύσανδρος καὶ Σύλλας.
is. Πύρῥος καὶ Meis. —
iC. Φιλοποίμην καὶ Tiros.
n; Νικίας καὶ Κράσσος.
"a9. Κίμων καὶ Λόκδλλος-
x. Δίων καὶ Bros.

κα. ᾿Αγη-

pp) ἐν ἄλλῳ γραῷ. ἡϑδιαίτερον Ful. Vrin. izur,
. ἠδύτι
qq) 36. ἀνκγραφέν,
rr) Ad lunc Lampriae catalogum conf. Jonfius
lib. III, cap. 6. Huac tamen catalogum, qui iam

PATRIS SVI PLVT. Lib. IF. c. XIII,

59

LAMPRIAS :

De fcriptis Plutarchi
Chaeronenfis.

E P.L'S-T O0-LE A.

Neque alias vmquam veteris illius, quae
mihi tecum in. Afia fuit, familiaritatis obli-
tus; neque in tui erga difciplinas et amicos
ftudii ac propenfionis ignarus: redditis mihi
litteris tuis, nomen flatim agnoui; fumma
adhaec animi voluptate fum perfufus, quod
te valere, noflrique memoriam conferuare
intelligerem. — Saluto itaque te viciffim; et
quam patris mei Plutarchi optafli librorum
exícriptionem ad te mitto. — Vale.

Librorum Píutarihi Index.

1. Thefeus et Romulus.
2. Lycurgus et Numa.

3. Themiflocles et Camillus.

4. Solon et Poplicola.

5. Pericles et Fabius Maximus,

6. Alcibiades et M. Coriolanus.

7. Epaminondas et Scipio. *

8. Phocio et Cato (minor).

9. Agis et Cleomenes.

το. Tiberius et Caius Gracchi.

τι. Timoleon et Aemilius Paulus.
12. Eumenes et Sertorius.

13. Ariftides et Cato (maior). [IP]
14. Pelopidas et Marcellus.

15. Lyfander et Sulla.

16. Pyrrhus et Marius.

17. Philopoemen et Titus,

18. Nicias et Craffus.

19. Cimon et Lucullus,

20. Dion et M. Brutus,
21. ÁAge-

Suidae aetáte exftitit, ita comparatum cenfet cel,
Beck in epiit. fuae editioni praemiffa, pag. XV.
vt nec eum genuinum cenfere peffet. /7a»/.

55) Κοριολιοίνος, [deeft in cod. Ven.)

160 Lib. IV. c. XIII.

κα. Δγησίλαος καὶ Πομπήϊος.
κβ΄. ᾿Αλέξανδρος. καὶ Κοῦσαο.
xy. Δημοσθένης καὶ Κικέρων.
ud. "Ageros καὶ Δοτοξέρξης.
κέ. Δημήτριος καὶ Ἀντώνιος.
xs. Αὐυγᾶξτδ βίος.

κῷ. Τιβέριος.

xij. Σκηπίων ᾿Αφρικανός.

κϑ΄. Κλαύδιος.

λ΄. Νέρωνος βίος.

Ad. Γαΐος Καῖσαρ.

λβ΄. Γάλβας καὶ ᾿Ὥϑων.

λγ΄. Βειτέλλιος.

Xà. Ἡρακλέες βίος-

λέ. 'Hosola.

As. Πινδάρξ. :

AC. Κοώτητος καὶ Δαΐφαντος ").

λή. Agisoptvas.

λϑ΄. "Agra FAY ;

μ΄. βίος τῶν δέκα δητόρων:

μά. ὋὉμηροικῶν μελετῶν- βιβλία 2.

μβ΄. εἰς Ἐμπεδοκλέα περὶ τῆς ἐ ἐσίας βι-
βλίω &. ι

wy. περὶ τῆς "“) εἰς ἑκώτερον ἐπεχειρὴ 7^)
βιθλία ἐ.

μὸ. 2s 9; V) βιβλία γ΄. s

μέ. περὶ ῥητορικῆς. βιβλία γ΄. *

μς΄. περὶ ψυχῆς εἰσαγωγῆς. βιβλία y-

pe. περὶ αἰσι)ήσεων , βιβλία y

pi. ἐκλογὴ Φιλοσόφων. βιβλία g.

μϑ΄. πόλεων εὐεργεσία! » βιβλία y-

v. πολιτικῶν. βιβλίω B. Ξ

vo. περὶ Θεοφράτε πρὸς τὲς καιρᾶς 77).

γβ΄. meg) παρειμένξ "^*) ἱπορίας» βιβλία j'.

yy. llego

ἐξ) (Sie in cod, Ven.] i» ἄλλῳ, Δαεφάντα, Ful.
Vifin.

tu) πλεονώζει ἴσως, :

vv) In cod. Ven. funt nr. rot. 102. duo diuerfa
opufcula: Ἔκμπεδοκλες βιβλία δέκα, et περὶ τῆς €
ουσίας βίβλια ἐ, Harl.

Wu) ἐν ἄλλῳ; τῶν,

LAMPRIAS DE SCRIPTIS

Vol. Ii. p. 3359 36

rt. Agefilaus et Pompeius.

. Alexander et Caefar.

Deioflhenes et Cicero.
Aratus et Artaxerxes.
25. Demetrius et Antonius.
36. Auguíli Caefaris vita, *

27. Tiberius. *

28. Scipio Africanus, *

29. Claudius, *

30. Neronis vita. *

31. C. Caefar. *

32. Galba et Otho. [deeft in Veneto cod.]

35. Vitellius.

24. Herculis vita, *

35. Hefiodi. *

56. Pindari. * [deeft in Ven. cod.]

Cratetis et Daiphantis (al. Dei-
phanti, rectius.) i

$8. Ariflomenis, "

59. Arati. *

40. Decem oratorum Graeciae.

Homericarum declamationum libri IV, *

42. In Empedoclem, de quinta "") effentia

libri V. *
43. De concertatione in vtramque partem .
libi V. * [6]

44. Fabularum libri HI. **

45. De Rhetorica libri III. δ

46. De animae introductione libri IIT. *

41. De fenfibus libri ΠῚ. *

48. Excerpta philofophorum libri IL. *

49. Vrbium res praeclare geílae libri IIT. *

50. Politicorum libri II. * :

si. Ad 'Fheophraflum de occafione. *

52. De his, quae hifloriae adiacent. *

53. Ada-

Ὁ Ὁ oM PD
[5]

EX
m)

vitae

Xx) de. ἐπιχειρήσεως ἢ ἐπιχαρημάώτων. [in cod.
Ven. τῆς ἐς ἕκατι, érixeitncixs-]

yy) ἦσ. μεύϑων, [lic plene in cod. Ven. nr. 1041

zz) [Sic cod. Venet.] i. πρὸς Θεόφραςον περὶ τῷ Ὁ
xx«p3, : 1
aaa) iv ἄλλῳ, παρακαμένα Ful, Vrfin, [παρερ
μένης, cod, Venet.]

Vol. TIT. p. 336 Ὁ 337
me e m at

vy. Παροιμιῶν. βιβλία β΄. *).

yd. τῶν AemoreA8s τοπικὼν ), βιβλία ἡ.

γέ. Σωσίκλης, βιβλία β΄.

ys. περὶ εἱμαομένης, βιβλία β΄.

νζ΄. περὶ δικωιοσύνης πρὸς Χρύσιππον, [eri
“Πλάτων cod. Ven.] βιβλία. y.

VI. περὶ ποιητικῆς.

v9. περὶ τῶν ὠρεσκόντων φιλοσόφοις Quai-
κῆς ἐπιτομῆς, βιβλία ἐ.

£. Στρωματες ἱπορικοὶ, ποιητικοὶ “4ἢ), ξβ΄.

£x. περὶ TB uy") dvo τὴν ἀπὸ τὰ Πλά-
TOvos ᾿Ακαδημίαν.
B. περὶ τῆς διαφορᾶς τῶν Πυῤῥωνίων., καὶ
a Axa ἡμαϊκῶν.
y- περὶ τῆς ἐν Τιμαίω ψυχογονίας.

ξδ΄. περὶ τῇ γεγονέναι κατὸ Πλάτωνα τὸν
κόσμον.
, ^e » Nw € MN
Ce. 778 εἰσιν o ἰδέαι;
: πῶς ἡ ὕλη τῶν ἰδεῶν μετείληφεν. ὅτι
τὰ σώματα ποιῶ 77).
ε περὶ Σωκροτες Δαιμονίς. [πρὸς Αλκι-
ἊΣ δάμαντα additur in cod. Ven.]
ζ΄. ὑπὲρ τῷ Πλάτωνος Θεωγένε:ς 555).
9. περὶ μαντικῆς, ὅτι σώζεται κατοὸ τὲς
; Axa ongixx8s.
e. περὶ τῆς [τῆς abeft cod. Ven. nr. 71.] 29;-
: κῆς ἀρετῆς.
0X. “περὶ τῷ ἐν τῇ σελήνῃ Φαινομένε 7rgo-
σωπ8.
, , € * » ^ » € »
οβ΄. πότερον ὁ περισσὸς ἀριθμὸς ἢ ὁ ὧρ-
Tics ὠμεένων 5
ey. εἰ
bbb). Vide fupra, libr. IV.. cap. τι. de .ada-
giis etc. $. 2. Earl.
Ζεῦ) ἸΠολιτικῶν, cod. Venet. Harl.
ddd) £o 3? ε΄. [Vtrumque cod. Venet. Corin.
- pag. XIX. fufpicatur, titulum effe mutilum atque
imperfc&um , et libros quoque fuiffe philofophi-
€os ac phyficos.]
Fol. F.

PATRIS SVI PLVTARCHI

Lib: IF. c. XIII. 161
53. Adagiorum libri II.

54. Ariftloteleorum Topicorum libri VIII. *
55. Soficles libri II. Ἶ
56. De Fato libri If.

57. Ad Chryfippi librum de Iuflitia libri III. *

58. De poetica. *

59. De placitis philofophorum in phyficis,
epitomes lib. V.

6o. Stromateis (Eufebius Iib. I. Euang. prae-
par. I. [cap. 4 et 5. quae multo contra-
δας. occurrunt in libro III. de Placitis

cap.10.]) hiflorici, poetici, LXII. (al.

LXVI.) *

6r. Non effe academiam a Platone profe-
clam. *

62. De repugnantia Pyrrhoniorum et acade-
micorum. *

63. De animae, quae in Timaeo Platonis
defcribitur, procreatione,

64. Mundum conditum, εχ Platonis fei.
tentia. *

65. Vbi fint ideae? * [I] i

66. Quomodo idearum materia affumfit, vt
incorporea gignat. *

61. De Socratis genio.

68. Super Platonis Theage. *
69. De vaticinatione, faluam effe eam fe-

cundum academicos. * Vid. nr. 128.
1o. De virtute morum.

411. De facie, quae in [una adparet.

72. Vtrum impar numerus, an par, fit prae-

flantior? *
T5. Δα

£P£) Περὲ 75 μίαν ἄναι etc. cod. Venet. et μίαν
cum Stepbano legerat Zonfius l. c. pag. 25. Hart.
Ὕ Ὅτι τὰ πρῶτα σωματα moi tamquam pe-
culiaris libellus fignatur et legitur in cod. Veneto.
Hart.
556) iv ἄλλῳ, [et fic in cod, Venet.] ϑεαγένες
Ful. Vríin,

162 Lib. IV.c. XIII.
Li » Li Ρ
ey- εἰ πρεσβυτέρῳ πολιτευτέον
cJ. πεοὶ Στωϊκὼν ἐναντιωμάώτων.
E - B * ι᾿ ,
e& περὶ ἐννοιῶν πρὸς τὰς Στωϊκδς "^J.

z A n / * N ua,
es. περὶ συνηϑεῖαις, πρὸς τς Στωϊκές.
g δ , tii ε “οὐ AR "

οζ΄ ὅτι παραδοξότατα “) οἱ Στωϊκοὶ τῶν

“ποιητῶν Afyaci.

, M M m2 ,
en. προς τὴν TB Egr«gg οἰκρόασιν.
x ^
c9. περὶ Θεῶν.
΄ v , ^ 3!
z. πρὸς Κολωτήν ὑπὲρ τῶν ἄλλων QuAe-
σοῷων.
LÀ 2 3 '
ὅτι 802 ζὴν ἐσὶν ἡδέως κατοὶ Ἐπίκερον.
I
^ τ *
πρὸς Bi9uyixov l|BiQuvcy cod, Ven.] περὶ
QiAias-
3 ΄ » ^ ^
Αμμώνιος. ἤ περὶ TB μὴ ἡδέως τῇ κα-
κίος συνέῖναι.
b 3 Ὁ ,

πὸ. πὼς ὧν Tig ÉwuTCY ἐπαινέσειεν νεπι-

Φϑόνως.

3x» 1.5 € € ,

eera ἡ Ῥητορική;
,

,
σα.
«D.

zy.

Zr. ες ὦ

7S. πῶς ἄν Tis. αἴσθοιτο ἑαυτὃ “προκόστον-
Τος 7:eos cero.

πζ΄. περὶ τῶν ἐκλελοιπότων χρηξηρίων:

πή. πῶς διωκρίνομεν τὰ φίλε τὸν κόλακα.

πο. “περὶ τῷ πρώτε ψυχρδ."

v. περὶ βραδέως κολοιζομένων, ὑπὸ TH Θείξ.

vai. greg) ἀδολεσχίας.

up. περὶ ὀργῆς.

vy. ὑγιεινοὶ παραγγέλματα.

vd. περὶ εὐθυμίας.

vé. σηρὶ δυσωπίας.

VS. περὶ πολυπραγμοσύνης.

vC. περὶ φιλαδελφίας.

vj. “περὶ κομητῶν ^55) ποῖον

v9. περὶ φυγῆς.

ε. περὶ τῷ οἰκϑειν τῶν φιλοσόφων.

QU. -.. ) ἀκδειν.

B. πολιτικοὺ παραγγέλματικ.

DD καὶ Κύριον.

ey. πε-

hihi Vid, nr. 83. itr cod. Venet. /7arl.
11) ἴδ. παραδοξότεροι. [fic in cod. Venet.]

ἀκ) ἐν ἄλλῳ, πομήτων Ful. Vr(n. [et in cod.

Venet.]

LAMPRIAS DE SCRIPTIS

Vol. III. p. 337 P 338

13. An feni gerenda fit republica?

74. De Stoicis repugnantiis.

15. De communibus notitiis, aduerfus Stoi-
cos.

De confuetudine ad Stoicos, *

Stoicos, quam poetas abfurdiora dicere.

16.

11:
18. De Epicuri auditione. *

19. De diis, * :
8o. Aduerfus Colotem, de aliis philofophis.

&1. Ne fuauiter quidem viui poffe, fecundum
Epicuri decreta.

82. Ad Bithynicum de amicitia. Ξ

Ammonius, fiue, non iucunde cum

vitio vitam traduci. Ἔ

Quomodo fe quis citra inuidiam laudare

poffit. 4

. Sitne virtus rhetorica? *

Quomodo quis im virtute fe profeciffe

fentiat.

De oraculorum defectu, i

. De difcrimine amici et adulatoris. [I]

. De primo frigido.

go. De his, qui fero a numine puniuntur.

9t. De garrulitate,

92. De ira (cohibenda.)

Praecepta tuendae valetudinis.

. De animi tranquillitate.

. De inutili verecundia.

. De curiofitate,

. De amore fraterno.

. De cometus. *

99. De exfilio.

100. De auditione philofophorum.

101. De poetis audiendis.

102. Keip. gerendae praecepta.

85.

105. De

lll) i6. πῶς d& ποιημάτων, [πῶς d τὸν viov προ»
guy ὠκέον, Ven.]

Vol. III. p. 338339 PATRIS SVI

ey. περὶ βίων. íi. ἄλλῳ δὲ, περὶ τὸν
En tee εἷς κυβείο.)

eJ. πῶς dà τοῖς PI OH [σχολικοῖς,
Ven.] γυμνάσμασ; χρῆσθαι.

e ἐρωτικός.

es. αἰποφϑέγματα ἡγεμονικοὶ, Ξρατηγικοὶ,
τυραννικοί.

eC. περὶ ἰδία σώματος.

οή. συμπόσιον τῶν ζ΄ σοφῶν.

e. παραμυϑητικὸς πρὸς ᾿Ασκληπιάθην 9").

οἱ. bts rmi “πρὸς τὴν "yuveuxos.

pix. περὶ φιλοκόσμε. [φιλοκοσμίας, Ven.
cod.

ep. τιθευτικύς.

ey- Γαμικαὶ παξαγγέλματα:

ιδ΄. περὶ τὸ μὴ χρῶν νὺν ἔμμετρα τὴν Πυ-

jay.

ei. περὶ τε EI τῇ ἐν Δελφοῖς.

eis . περὶ 72 κατ᾽ Ἴσιν Acya καὶ Σάραπιν.

- Qf αὐτίωι τῶν ᾿Αράτξ διοσημείων. Ξ

em. εἰς τοὶ Νικανδρθ. ϑηριακώ. [οψα. Ven.]

eS. "AeiseQatves Ac Μενάνδρε συγκρισις.

ρκ΄. , περὶ τῆς Ἡροδότε : κακοηθείας.

exa. περὶ 78 Χρόνε τῆς Ἰλιαδος.

ex. πῶς κρινᾶμεν [κρινῶμεν. Ven.] τὴν
οἰληθῆ i ἱπορίαν.

exy- οπομνημονεύματα.

exà. Ευνοκῶν ἀρετα. (ἐν ἄλλῳ δὲ, περὶ
TB πῶς d& Gg γυνοϊξκο πρὸς ἄνδρα.)

οκέ. περὶ ζώων ἀλόγων ποιητικός. [ζ. «A.
“ποιητικοὺ, cod. Ven.)
^ διηγήσεις παράλληλοι Ἑλληνικαὺ καὶ

z Ῥωμαίῖκαὶ (Ἐπικϑρείων ἐναντιωμώτων.)

[περὶ Ἐπικ.. ἐναντ'. prioribus orniilis,
cod Ven. fed nr. $0. περὶ παραλλή-

λων ἕλλην. καὶ ép] :
οκῷ πῶς

emn) iv. ἐοικέναι, [in cod. Venet, περὶ τῇ τὸν
luxta ist]

PLVTARCHI Lib. 1F.c. XII. 165

103. De vitarum . . in alio, vitam fefe ha.
bere inflar lufus aleae. ἃ

104. Qua ratione otiofis gymni(ii exercita:
tionibus vtendum. *

105. Amatorius fermo.

106. Apophthegmata imperatorum, mili.
tum, regum.

107. De íuo corpore, *

198. Conuiuium feptem Sapientum (Grae:

ciae.)
1og. Confolatorius ad Afclepiadem. * (T.
Apollonium; :
πο, Confolatio ad vxorem fuam;
ui De cultus corporis fludio. *-
ira. Nutricator;
113. Coniugalia praecepta;

Non Pserldke nunc Pythiam verfibus

oracula. [T]

15. De EI Delphis (infcripto.)

116. De Ifide et Serapide (al. Ofiride.)

117. Caufae decies (feu prodigiorum)
Arati.

11g. In eem "T heriaca.

19. Ariftophanis et Menandri comparatio:

120, De Herodoti malignitate (feu verfutia).

121. De tempore lliados. *

122. Qua ratione veram hiftoriam difcernere
liceat. *

123. Memorabilia. *

124. Mulierum virtutes, vel de officio vxo-
ris erga maritum.

125. De animalibus, rationis expertibus, poe-

2

ticus fermo. *

126. Narrationes comparatae Graecorum et
Romanorum. (Epicureorum repugnan-
tiae, *

X 2 127. Qua

AUD) iG. ᾿Απολλώνιον,

164 Lib. IV. c. XII.

^ b ! Ὁ
οκζ. πῶς ὧν τὶς ὑπ᾿ ἐχϑρῶν ὠφελοῖτο.

exi. περὶ TÉ μὴ μάχεσθαι τῇ μαντικὴ τὸν
"Axa ἡμαϊκὸν λόγον.

exo. ἐπιπολὴ “πρὸς * ᾿ Φαϊβώρινον 908;

eX. περὶ φιλίως P?) (ἐν ἄλλῳ δὲ περὶ φίλων
χρήσεως.)

ρλά. περὶ τὸ ἐφ᾽ ἡμῖν. [εὐφημειν, cod. Ven.]
πρὸς Ezringgoy, σχολαὶ ᾿Ακαδημαϊκαῦ.
[funt duo íeparatim pofita opufc. in
cod. Ven]

e. εἰ λόγον ἔχε; τὸ (945

ey Πλατωνικοὶ ζπήματα.

e. - πῶς ἂν Tig ἐν πρώγματι φΦιλοπραγμο-
yy δόξαν διαφύγοι.

ee. αἰτίαι δωμαϊκο.

e. αἰτίαι βαφβαρικαῖ.

eM. περὶ τῆς κες8 τῆς μητρὸς τῶν Θεῶν.

en. Πρωταγόρε περὶ τῶν πρώτων.

NO". περὶ τῶν παρ ᾿Αλεξανδρεῦσι παροι-
μιῶν.

gu. ὅτι παραδοξότερα οἱ Ἐπικδρειοι τῶν
ποιητῶν λέγεσι.

epo. τί TO συνιέγο! 5

eu. περὶ τῷ ξὐὲν καὶ μηδὲν, ὅτι εὐὲν 2 τὰ

συνιένα!. [funt duo diuerfa opufc. i

cod. Ven.]

[περὶ «οἰκῶν ἐναντιωμάώτων πότερα
etc. cod. Ven.] πότερα τῶν ζώων Qeo-
νιμώτεροι , TX xisesea ἡ τὰ ἔνυδρα:
€ud. Στωϊκῶν καὶ ἜἘπικερείων ἐκλογαὶ καὶ

ἔλεγχοι.
ἐμέ. αἰτίαι τῶν περιφερομένων Στωϊκῶν περὶ
ἡμερῶν.
περὶ περιεργίας.

-

ey

eus.

€MC. περὶ TE πρῶτε ἑπομένθ, πρὸς Χρύ-
σιτίον.
ὁμή. ὑποθετικὸν ἢ περὶ ἀρχῆς.
ομϑ΄. πε-

-

000) [Sic in cod. Ven.] ἐν ἄλλῳ, Φαβωρῖνον,
F. Vríin.

LAMPRIAS DE SCRIPTIS

Vol. TII. p. 339 P 340

127. Qua quis ratione ex hoflibus vtilitatem
capiat.

Non aduerfari diuinationi doctrinam aca-

. demicorum, *

Epiflola ad Phauorinum. *

De amicitia. * (F. de amicorum multi-

tudine feu de amicorum vfu.)

131. De ;is, quae in noflra poteflate, aca.
demicae fcholae aduerfus Epicurum. *

128.

120.
120.

132.
135.
134.

An bruta ratione praedita?

Platonicae quaefüiones.

Quomodo quis in negotiis curiofitatis
opinionem effugiat? * [TP]

135. Caufae, feu quacíliones romanae.
26. Item barbaricae. *

131. De ceílu matris deorum. *

138. Protagorae de principiis. *

139. De Alexandrinorum prouerbiis, *

140. Epicureos abfurdiora quam poetas tra-
dere. *

Quid fit intelligere? *
Nihil intelligi pofle. *

141.
142.

΄

Vtra animalium, terreflriane an aqua-

tilia, prudentiora?

143.

Stoicarum et Epicurearum fententiarum
collectio et reprehenfiones. *
Caufae de iis, quae circumferuntur Stoi-
carum opinionum de diebus. *
De fuperiiua fedulitate, fiue de curio-
fitate. *
De prima illatione, aduerfus Chryfi ip.
pum. *
Admonitorium feu de imperio. *

149. De

144.
145.
146.
141.
148.

ppp) de. πολυφιλίκς. [fic cod. Ven. fed nr. 156.
aliud opufculum; vt Fabric. dedit.]

Vol. IIT. p. 310 P34t PATRIS SVI

ομϑ΄. περὶ τῷ ἐφ᾽ ἡμῖν 1), πρὸς τὲς Erwi-
x8s.

ev. περὶ δεισιδαιμονίας, (προς ᾿Ἐπίκερον.)

evo. εἰ πᾶσι συνηγορητέον 5

ev. πρὸς ΦηΞίαν πιαραμυϑητικός.,

ey. περὶ τῶν Πυῤβόωνος δέκω τόπων — —
eATi καὶ τόποι.

αἰτία! ἀλλαγῶν 775).

ονδ΄. περὶ μονάδων.

Qi. εἰ durer γνώμην ὁ πολίτης προσειδὼς
ὅτι 55) 8 πείσει;

ονς΄. περὶ δοξῶν τῶν ua").

eC. αἰτία! Ἑλλήνων.

£v. αἰτίαι! γυναικῶν.

ev9^ περὶ ἐνδόξων ἀνδρῶν.

e. οὐποφϑέγματα Λάκωνος "").

οξα. ἀποριῶν λύσεις.

e£. χρησμῶν συναγωγή.

οζγ΄, περὶ ἀλυπίας.

ed. περὶ γυμνασμάτων.

οξέ. περὶ Ῥωμαίων τύχης.

ets. περὶ τῆς ANeLavdge τύχης.

e£. περὶ τῇ. Τνῶϑ, σεαυτὸν. (καὶ εἰ ἀϑά-
νώτος ἡ ψυχή)

ezn. περὶ 78 Λάϑε βιώσας.

e£9. περὶ ὠταραξίας.

eo. περὶ ὠρετὴς (es διδακτὸν ἡ ἀρετή")

goo. περὶ τῆς εἰς Τροφωνίε καταβάσεως.
eo : Ἱκέτης. :
&oy - φυσική ἐπιτομή- |
eod. περὶ τῶν πρώτων φιλοσοφησάντων. καὶ

τῶν c7 αὑτῶν.
go&. περὶ ὕλης. ; ;
ges". περὶ τῆς ᾿Αλεξανδρα ἀρετῆς. Ὁ

οοζ΄. ᾿Αχιλ-

444) Γεὐφημᾶν, cod. Ven.]
Trr) In cod. Ven. poft τόπων feparatim ponun-
tur et alia fequuntur:
περὶ βίων πρὸς Ἐσέκερον,
αἰτία! Wüd τύποι,
αἰτίαι ἀλλαγῶν. εἰς, vid. nr. 183 feq. Harl.
555) al, z moe, :

PLVTARCHI Lib. IV. c, XIII. 165

149. De iis, quae in noflra poteflate, ad
Stoicos. *

150. De fuperflitione ad Epicurum.

151. An omnibus patrocinandum? *

152. Ad Phefliam confolatio. *

.153. De Pyrthonis decem locis — caufae et

loci. *

Caufae vicitfitudinum, *
154. De vnitatibus. * [ΠΡ]
155. An fit fententia dicenda ciui, prouiden-
ti, fe non effe perfuafurum? *

De opinionibus inter fe contrariis. *
Quaeíliones Graecorum.
uaefliones mulierum.

De illu(ílribus viris. *
Apophthegmata Laconum.

Difficilium quaeftionum folutio, *

162. Oraculorum collectio. *

165. De indolentia. ὃ

4. De gymnáflicis exercitationibus. *

. De fortuna Romanorum.

. De fortuna Alexandri.

. De illo, Nofce te ipfnm et An anima

fit immortalis? (vt in aliis eft.) *

. De illo, Latenter viuendum.

. De flatu animi imperturbati.

. De virtute, vel (vt in aliis) An doceri
virtus queat?

. De defccnfu in Trophonii fpecum. *

. Supplex. *

. Phyficum compendium

. De primis philofophis, eorümque fuc-
cefforibus. *

. De materia. *

. De virtute Alexandri,

X 3

156.
157.
158.
159.
160.
161.

*

*

eo): *

177. Achil.

14D) ie, καταλλήλων ἐναντίων,

Wu) Aa yix oe γραῷ, ἐν ἄλλῳ F. Vrf. [et Aa-
xwv*& cod. Ven.] :

vvv) Corfinius in vita pag. XVIII. fafpicatur,
Plutarchum in hoc opus pleraque tranftuliffe,
quae in quinque libris Placitorum exprefliffet.
Harl.

τὸ Ζ19. 1. ΧΙΠ.
gu. ᾿Αχιλλέως παιδεία.
Qoi. περὶ Κυρηναίων.

go". ᾿Απολογία, ὑπὲρ Σωκρώτες:

er. περὶ Σωκράτες κατα ψηφίσεως:

ὁπό. περὶ γεοφαώγων ud.

ςπβ. διαλέξεις περὶ τῶν δέκα κατηγοριὼν.

gzy- περὶ προβλημάτων.

ὁπό. περὶ χαρακτήρων.

ez. περὶ πόλεων κτίσεως, (καὶ φυσικῶν
ἀφεσκόντων ENT):

ezsz. κατοὶ τί ἔνδοξοι ᾿Αϑηναῖοι;

ρπζ. περὶ τῶν συνηγορέντων.

eri. Tis ἄξισος lies 5

ez9. περὶ ἡμερῶν μελετῶν Φυσικὼν καὶ
πανηγυρικῶν.

gu. περὶ τῶν ἐν Πλαταιοῶς δαιδοίλων Φιλο-
λόγων 559).

gux. περὶ σκευῶν.

ev. περὶ εὐγενείας.

guy. ὁ πρὸς Δίωνῶ ῥηθεὶς ἐ ἐν Ὀλυμπία

qud. ὅτι ἔδοξεν Ηρακλείτῳ πρότερον “) χρή-
σηκώτερον πὺρ ἢ ἤ Ü ee.

gue. προτροπτικὴ πρὸς νέον πλέσιον.

ῥυς΄. “πότερον τοὺ ψυχῆς 4 σώματος πάϑη
χθρονῶ.

gu : περὶ ψυχῆς.

gui. εἰ ἄπρακτος ὁ περὶ ποντων ἐπέχων.
[ὠπέχων cod. Ven.]

guo . περὶ φιλοπλετίας.

τ , περὶ Ce CV.

cd. πὼς dé Λάκωνα μάχεσθαι.

Ζ *5).

c2. 7 Qo-

VP) γραῷ. γεωφγάων , Γγεωγρώφων forte, vid.
Jonf. MI. 6. nr. 17.] Ful. Vrfin. [γεωφάγων cod.
Venet.]

xxx) Verba haec, fignis parenthefeos inclufa,
Cor&n. p. XVIII fq. haud arbitratur per errorem
irrepfifie ix textum, quod Plutarchus in illo opere,
praeter commemuxationem originis et nouae velu-
ti aedificationis quarumdam vrbium, fimul phyfi-
corum placita de vrbium ipfarum fitu natiuisque

LAMPRIAS DE SCRIPTIS

177. Achillis inflitutio. * [IP]
178. De Cyrenaeis, * i. e. philofophis Cyre:
naicis, duce Arifüppo. -

179. Apologia Socratis, *

18o. De Socratis damnatione, *

181. De his, quae terram vorant. »

182. Differtationes de X. categoriis, **

183. De problematis,

184. De formis dicendi, *

185. De vrbium aedificatione, * et Phyficoz
rum placitis.

186. Quibus rebus clari Aiheniénizsg

187. De patrocinantibus. *

188. Quae optima vita? *

189. De dierum exercitationibus naturalibue
et panegyricis. ?

190. De artificiofis orationibus, dodlisque
viris apud Plataeeníes. * (vid. Zon/iur
l. c. nr. 17.]

191. De vafis, feu inflrumentis. *

192. De nobilitate.

193. Ad Dionem oratio habita in Ofympia. x

194. Prius vifum effe Heraclito, ignem vti-
liorem effe quam aquam.

195. Hortatoria ad diuitem adolefcentem. **.

196. Vtrum grauiores corporis an animi αἷς
fectiones ?

197. De anima.

198. An fit inntilis, qui in rebus omnibus
affenfum fufpendit,. *

199. De cupiditate diuitiarum.

200. De terrae motibus. *

201. Quomodo Laconem pugnare deceat. * [T]
292. Ad-

adfe&tionibus fit perfequutus. In cod. Venet. funt
nr. 207 et2o8. duo diuerfa opufcula, et diftin-
guit Zonfius l. c. pag. 27. quem confer. Harl.

yyy) In cod. Ven. nr. 212 et 213. funt duo di-
verfa opufcula. Harl.

zzz) Sic quoque in cod. Venet. 215. fed iterum
nr. 235. διώχεξις πρὸς Δίωνα. Hürl.

a) ir. πότερον. [vid. nr. 216. in cod. Venj

Vol. ITI. p. 311 242

Vol. TIT. p.343 PATRIS SVI
E039

cf). προτρεπτικὴ ) εἰς ᾿Ασκλήπιον Περγα-
20 μῆνον.

cy. περὶ v8 μὴ δῶν δανείζεσθαι:

cd. πεοὶ κυνηγητικῆς.

σέ. πρὸς τὸς ἐξαπωτῶν πειρωμένξε.

es. αἰτίαι φυσικαὶ.
" ^ * NS ote ᾽ὔ ^
σζ΄. προς τὸς Oi) τὸ (urogevem μή Φιλοσο-
|. Qavrus. dc
, ^ 4, t ͵ € , LI Lond D
c5. πεοὶ ποιημώτων ^) τίς ἡ αὐτῶν ἔπημε-
Aes

σϑ΄. τί ^) κατὸ Πλαώτωνω τέλος.
E ^ ,
ei. ἐρωτικαὶ διηγήσεις “).

và ἑξῆς λεῖπε: ἐν τῷ ἀντιγρώφῳ.

(Bios παράλληλοι
Θησεὺς Ῥωμυλος. 2. ὧν Ποπλικόλως. Θεμιξοκλῆς Κάμιλλος.

PLV'TARCHI Lib. IV. c. XII. 167

202. Adhortatio ad Afclepium, Pergame-
num, *

202. Foenerandum non eff.

204. De venatione, *

205. Aduerfus eos, qui fallere conantur. *

206. Phyficae quacftioncs.

207. Ad eos, qui propter oratoriam artem
non philofophantur. *

208. De poetis, quae illorum cura. *

209. Quis ex Platonis fententia finis, *
210, Amatoriae narrationes feu (vt alii) Ad
amantes,
Cetera in autographo defiderantur, vnde
e filentio huius catalogi haud licet colli-
gere fcriptum aliquod Plutarchi non
effe. [Atque mancum effe hunc cata-
logum, videre licet ex fequenti indice,
quem e cod. Veneto defcriptum, cl.
Sicbeukeer, digniffimus et cl. Profeífor
in vniuerfitate Altdorfina, quum adhuc
Venetiis verfaretur, mihi beneuole com-
municarat; quem hic typis excudi, iís,
uorum intererit eum comparare cum
vulgato, haud ingratum fore arbitror.
Sed ordo eft diuerfus, et aliquot opu-
Ícula diuifa in plura defignantur.]

IIAsT ag X 8-
᾿Δριξείδης Καάττωνς

Κίμων Λόκελλος. Περικλῆς, Φάβιος Μάξιμος. Νικίας, Κράσσος. Μάρκιος ᾿Αλκιβιάδης.
Αημοσϑένης. Κικέρων. Φωκίων. Κάτων. Δίων Βρᾶτος. Αἰμίλιος Τιμόλεων. Σερτώριος:

Εὐμένης» Φιλοποίμην. Τίτος. Πελοπίδας Μώρκελλος. ᾿Αλέξανδρος -
| . "Avrewies. Πῦῤδος, Μαΐῤῥιος, "Δρωτος,. Δρταξέρξης.

Κοῶσαρ. Δημέτριας
"Asus καὶ Κλεομένης. Τιβέριος ὁ

Ταϊος Τρώγχος. Δυκδογος Νϑμας. Λυσάνδηο Σύλλας. ᾿Αγησίλαος Πομπηΐος.

Wai τῶν λόγων v8 Πλόταρχε. οἰρχὴ τῶν
ἠθικῶν.
περὶ ἀρετῆς καὶ κωκίας. regi παίδων ἀγω-
γῆς. (mentio illius infra iteratur.)

V) προτρεπτικὸς cod. Venet. Harl.
£) [Sic cod. Venet. reliquis omiffis.] πριητῶν,
d) τίπὸ cod. Venet, Har $

- ) E ^ ,
πὼς ἂν vig ὥσθαιτο ἑαυτὸ προξοπτουτος
P ^
ἐπ ὠρετῇ:
^ NET em. Ὁ ΩΣ ^ δὲ - p.
“ερὶ τῶν ὑπὸ v8 Deis βραθέως τιμωρδμένων.
/ , AE ἘΣ B E
πῶς ἂν τις ὑπ᾿ ἐχϑροῶν ὠφολοῖτο; "
“πῶς
8) ἐν ἄλλῳ, πρὸς τὲς ἐρῶντα». [c in cod. Vene-
£o nr.23o. fed nr. 67. occurrit titulus; Jgaresf
διηγήσας. Harl.

168 Lib. IV. c. XIII.

“πῶς δέ TOV: νέον ποιημάτων edem.

πῶς ἄν τις διωκρίνειε τὸν κόλακα τῷ QiAB.

περὶ T8 ἕαυτον ἐπαινεῖν ἀνεπιφϑόνως.

περὶ δυσωπίας.

περὶ φιλαδελφίας.

περὶ ὠθολεσχίας.

“περὶ τῇ ἀκδειν.

gregi. πολυφιλίας.

περὶ φιλοπλεσίος.

περὶ τύχης.

“πότερον τὸ ψυχῆς ἢ τὼ σώματος πάϑη xe
θονοῦ 5

πότεξον τὸ ὕδωρ ἢ τὸ πῦρ χρησιμώτερον»

περὶ δεισιδαιμονίας. τέλος τῶν ηϑικῶν.

παρωμυϑητικὸς προς ᾿Απολλώνιον.
παρφαμυϑητικὸς πρὸς τὴν ἰδίαν γυνοῶκο.
περὶ φυγῆς.

γαωλβᾶς.

Qray. «(απ Οϑων Othonis vita? Galba enim
et Otho iunctim quoque in co&.Flor. V.
plut. LV. Hari)

πότερον "MOmeties κατοὺ πόλεμον ἢ κατὰ Φι-
λοσοφίαν ἐνδοξότεροι"

ὅτι prse τοῖς ἡγεμῦύσι δέ; τὸν Φιλόσοῷον
διαλέγεσθαι.

duree παραγγέλμωτα.

[7] | πρεσβυτέρῳ groNITEUT£0OV$

συμπόσιον, Φιλοσόῷ ὧν 5 ἐν ἄλλῳ τῶν ἑπτοὶ
σοφῶν συμπόσιον.

“περὶ Ἴσιδος ΜΟΊ, Σεράπιδος..

γυναικῶν ἀρετά).

yop παραγγέλματα.

πρὸς ἡγεμόνοω ἀπαίδευτον.

περὶ σαρκοφαγίας βιβλία δύο.

περὶ εἱμαρμένης.

ee usos

eni ade nv ἐσιν ἡδέως κατ᾽ Ἔπικδρον,͵

εἰ καλλῶς ἔρηται τὸ λάϑε βιώσας:

εἰ ἀντ᾽ ἀρετῆς ἡ κακία πρὸς κακοδοεμονίαν

ep τῆς εἰς τὼ ἔκγονα QuAosceyias.

περὶ φϑόνο καὶ pics.

aree μοναρχίας καὶ δημοκρατίας. καὶ ὁλι-
γαωρχιίας,

INDEX SCRIPTORVM PLVTARCHI

ἐρωτικαὴ διηγήσεις.
αἰτίαι Φυσικαύ.
περὶ ἀρεσμόντων τοῖς φιλοσόφοις βιβλία ἐ.
περὶ ἠθικῆς ἀρετῆς:
περὶ τϑ πρῶτε ψυχροξ.
περὶ Ὁμήρξ.
ὅτι διδακτὸν 5 geri.
σε | τῆς Ῥωμαίων τύχης ἤ ἀρετῆς.
περὶ 2 ᾿Αλεξανδρε τύχης 4 ἀρετῆς [Àj
βλία p.
πολιτικὰ παραγγέλματα.
οποφϑέγματα βασιλέων xg] τρωτηγῶν..
λακωνικοὶ ὠποφϑέγματα.
περὶ παραλλήλων ἑλληνικῶν καὶ ῥωμαίων.
κεφαλαίων καταγραφή. [vid. in rec. codd,
ex Lambec. et Kollario notata.]
βίοι τῶν δέκα ὃ ῥητόρων, ᾿Αντιφῶντος, ᾿Ανδο-
xid8 , Avucig » ᾿Ισοκρώτες, Ἰσαίδ. Ai-
σχίνδ, , Aux&eya , Δημοσθένδς. Ime.
eid καὶ Δανάρχε. σὺν τὥτοις καὶ ψη-
φίσμωτα τρία ὑπὲρ Δημοσϑένδο.
περὶ 78 TO ἄλογα λόγῳ χρῆσθαι. περὶ τῇ
μὴ δέιν δανίζεσϑ ag.
περὶ Στωϊκῶν ἐγαντιωμώτων πότερα s τῶν ζώων
Φρονιμώτερα, TX χερσαίων» ἢ τῶ ἔνο-
go.
περὶ 7E. EY 78 ἐν Δέλῴοις.
περὶ τῶν ἐκλελοιπότων χρηπηρίων.
ταῦτο πᾶντα εὐρεθήσεις ν καὶ αἱ συνό-
Ψες τῶν κατωτέρω σημειωθέντων
τῷδε τῷ σημείῳ.

Αὐγέςϑ fies. Τιβέριος. Σκηπίων ᾿Αφρικῶ-.

νος, Κλαύδιος, Νέρωνος βίος. Τάϊος
κοῶσαρ. Βιτέλλιος.ς Ἡρακλέες βίος.
Ἡσιόδε βίος. Κράτητος βίος. Δαΐ-
Φαντος. ᾿Αρισομένης. λρατος.
Ὁμερικῶν μελετῶν βιβλία δ΄.
Ἐμπεδόκλες βιβλία δέκα.
περὶ τῆς ε ἐσίας βιβλία ἐ.
ze τῆς εἰς ἑκάτερον ἐπιχειρησίας βιβλ. € ἐν
μύϑων βιβλία y-
περὶ Θεοφραςϑ πρὸς τὲς καιρός.
πόλεων εὐεργεσίαι βιβλία y '
7ZoAfTI-

iiis

E CODICE VENETO

πολιτικῶν βιβλία β΄.
gregi “παρεεμένης ἱΞορίας» Bue Aio δ΄.
“παροιμιῶν βιβλία D.
σῶν ᾿Αριξοτέλες πολιτικὼν βιβλία ἡ.
Σωσίκλῆς βιβλία β΄. ᾿
“περὶ εἱμαρμένης βιβλία β΄.
σερὶ ὑκαιοσύνης πρὸς Χρύσιππον, ὅτι Πλα-
voy βιβλία γ΄.
gregi. ποιητικῆς.
Semet ἱσορικοὶ ποιητικοὶ ξ΄. ἔγιοι δὲ Es.
περὶ T8 μίαν cive τὴν oio Πλώτωνος ὠκα-
δημίαν.
“περὶ τῆς διαφορᾶς τῶν Πυῤῥωνείων Χρὴ
τς ᾿Ακαδημαϊκῶν.
περὶ τῆς ἐν Τιμαίω ψυχογονίως.
περὶ τῇ γεγονέναι κατοὶ Πλώτωνῳ τὸν κό-
σμον.
πὲ εἰσιν αἱ ἰδέαι.
πῶς ἡ ὕλη τῶν ἰδεῶν μετείληφεν.
Mor. τοὶ πρῶτα σώματα ποΐέι.
περὶ τῇ Σωκράώτες δαιμονίξ πρὸς ᾿Αλκιδα-
μαντα.
ὑπὲρ τὸ Πλώτωνος Θεαγένδο. — ^
περὶ μαντικῆς, ὅτι σώζεται κατὸὼ τὸς ᾿Ακα-
δημαϊκές.
περὶ T8 ἐν σελήνῃ Φαινομένϑ, προσώπϑ. :
“πότερον ὁ περισσὸς ὠριϑιμὸς ἢ ὁ ἄρτιος οὐμείνων.
“περὶ ἐνγοιῶν πρὸς τὸς Στωϊκδς.
περὶ συνηθείας πρὸς τὲς Στωϊκές.
ὅτι παρωδοξώτερωα τῶν ποιητῶν οἱ Στωϊκοὶ
λέγδσιν.
€ .ᾳᾳ. Ὁ. ᾽ x»
"Teos τὴν v8 Ἐπικδρδ οκροῦσιν.
Eu cs dnd NE :
ρος Κολώτην ὑπὲρ τῶν ἄλλων Φιλοσοῷων.
πρὸς Βιϑυνὸν περὶ Φιλίας.
᾿Αμβωνιος, ἢ περὶ 78 μὴ ἡδέως τῇ κακίω
συνέιναι.
E ἀρετὴ ἡ ῥητορική;
“περὶ κομήτων. s
sregl τῶν τρίων ὀνομάτων τί κύριον:
σερὶ βίων. ἐν ὠλλῷ περὶ T8 τὸν ἐοικέναι κυ-
βεία.
πῶς Qe τοῖς σιχολικοῖς γυμνάσμοισι χρῆσθαι.
ζ΄ οἱ. P. :

LiIV.cXIHE — i69
“πεοὶ τὸ ἰδία σώματος.
παραμυϑητικὸς πρὸς ᾿Ασκληπιάδην,
περὶ Φιλοκοσμίας.
τιϑευτικός.
περὶ τῇ μὴ χρᾶν vov ἔμμετρα τὴν πυϑίαν.
αἰτία! τῶν ᾿Αράτϑ διοσημείων.
εἰς τοὶ ὄπ ῖος Ὁ ϑηριωκαοὶ exp.
᾿Αριξοφάνες κοὴ Msvetvdgg. συγκρίσεις.
περὶ τῆς Ἡροδίτε κακοηϑείας.
περὶ τὸ χροόνξ τῆς ἰλιαάδος.
πὼς κρινῶμεν τὴν ἀληϑῆ ἱξορίαν.
ζώων ἀλόγων ποιητικά.
Ζερὶ Ἐπικξρείων ἐναντιωματων.
περὶ τὸ μώχεσθαι τῇ μαντικὴ τὸν ᾿Ακαδχ-
μαϊκῶν νόμον.
ἐπιτολὴ πδὸς Φαβωξῖνον.
περὶ Φιλίας. ἐν ἀλλῶ περὶ φίλων χρήσεως.
πεοὶ 78 εὐφημᾶιν.
πρὸς Ἐπίκξρον, σχολαὶ ᾿Ακαδημαϊκαῖ.
πλατωνικοὶ ζητήματα.
πὼς ἂν τις ἐν πράγμασιν Φιλοπρογ μόνων
δόξαν διωφύγοι.
αἰτία! δωμαϊκαί.
ABS ,
αἰτίαι βαρβαρικαί.
πεοὶ 78 χες τῆς μητρὸς τῶν ϑεῶν."

IMewra'yceB περὶ τῶν πρώτων.

πεοὶ τῶν πὰρ Ἀλεξανδρεῦσιν παροιμιῶν.
[in cod. Florent. medic. XIV. nr. 13.
plut. 8o.]

vr. παραδοξότερω oi "EgrikSgeson τῶν σποιῆ-
τῶν λέγδϑσιν.

τί τὸ συνιέναι;

περὶ τῷ 8dbv xo) μηδέν.

OTi: 8x ἐξιν συνιέναι.

Στωϊκῶν καὶ Ἐπικδρείων ἐκλογαὶ s ἐλεγ-
xoi.

αἰτία! τῶν περι(ερομένων Στωϊκῶν περὶ ἡμε-
go».

gregi περιξργίας.

περὶ τὸ πρώτϑ ἑπομένΒ πρὸς Χρύσιππον. '

ὑποϑετικὸς ἢ περὶ ἀρχῆς. Σ

“περὶ v8 εὐφημεῖν πρὸς τὲς Στώϊκδς.

περὶ δεισιδαιμονίας πρὸς Ἐπίκθρον.

Y

&.

zo Lb.lP XIII.

εἰ πᾶσιν συνηγοφητέον.

“πρὸς Φηξίαν παραμυϑητικός.

z:e TE Πύῤῥωνος δέκα τόπων.

περὶ βίων πρὸς Ἐπίκδρον.

αἰτίαι καὶ τύποι.

curio οἰλλαγῶν.

περὶ ταυτολογίας.

περὶ TH οὐκδειν τῶν Φιλοσόφων,

ze μονώ ὧν.

eur ler ψυναικῶν.

“περὶ ἐνδόξων οὐνδρῶν.

“χρησμὼν συναγωγή.

“περὶ ὠλυπίος.

“περὶ uj aT AOT AY.

gregi ἐπιθυμίας.

“περὶ τὸ γνῶϑι σαυτὸν, x6] εἰ ἀθάνατος ἡ
ψυχή.

περὶ ἀταραξίας.

περὶ τῆς εἰς Τροζωνίδ καταβάσεως:

ἑκέτης.

φυσικὴ ἐπιτομή.

“περὶ τῶν πρώτων Φιλοσοφησώντων καὶ τῶν
G7 αὐτῶν.

᾿Αχιλλέως σπαιδείο.

περὶ Κυρηναίων.

“ερὶ ὕλης.

αἰπολογί οὐ ὑπὲρ Σωκράτει:

περὶ τῆς Σωκροτες καταιψηφ σεως:

ΠΝ γεωφοΐγων.

διώλεξις “περὶ τῶν δίκα κατηγοριῶν.

στερὶ προβλημάτων.

“τερὶ χαρακτήρων.

“πολέων κτίσε;ς.

Φυσικῶν ἀφεσκόντων.

περὶ τῶν συνηγορέντων.

τίς ἄφισος. βίος;

περὶ ἡμερῶν μελετῶν φυσικῶν Ke] πσανήγυ-
eni,

περὶ τῶν ἐν Πλαταιοῖς δαιδάώλων.

περὶ φιλολόγων παρασκευῶν.

“περὶ e yeveraes.

a πρὸς ὦ Δίωνο. δηθεὶς ἐν ὀλυμιπίο.

περὶ T8 τί ἔδοξεν ' Ἡρακλείτῳ.

INDEX SCRIPTORVM PLV'TARCHI

προτρεπτικὸς εἰς νέον πλέσιον.

εἰ ἄπρακτος ὁ περὶ πάντων ἀπέχων;

περὶ Ψυχῆς. :

7:eei σεισμῶν.

“πῶς de Λακῶναω μώχεσϑαι.

σροτρεπτικὸς εἰς ᾿Ασκλήπιον Περγωμηνόν:

σερὶ κυνηγετικῆς. :

πρὸς τὲς ἐξαπατᾶν πειρωμένξς.

οὐπτορειῶν λύσας.

περὶ ποιημώτων.

πρὸς τὲς dim τὸ
τας.

τίς ἡ αὐτϑ ἐπιμέλειοι;

Ti τὸ Kad Πλάτωνα τέλος:

πρὸς τὲς ἐρῶντας.

περὶ φιλοσόφων παρασκευῶν.

περὶ Εὐριπίδες.

πὼς κρινῶμεν τὴν ἐλλήϑεαν;

ὅτι ἄφϑαρτος ἡ ψυχή.

διάλεξις πρὸς Δίωνα. udis WM

[Summa circiter, 235.}

δητορεύειν μὴ φιλοσοῷϑυ-

οἱ ἐγκόμενοι τῷ τεύχιει λόγο; τὸ Πλδτάρχδ
ἡϑικοί.

d. περὶ ἐἐρετῆς xo] κωκίας. τοὺ ἱμώτιοα δο-
xe ϑερμαίνε;ν.

β΄. περὶ παίδων εἰγωγῆς. τί τὶς ὧν ἔχος
εἰστέν.

γ΄. πὼς ἂν τις ἰσϑοιτο ἑαυτὸ προκόπτον-
τος ἐπ᾽ οἰρετῇ. τίς τῶν ἐννὼν ὦ Σόσσιε.

à. περὶ τῶν ὑπὸ τῇ See βραδέως τιμῶρε- '
“Μένων. τοιοῦτο μὲν ὁ Ἐπίκερος εἰπών.

ἐ. πῶς ἄν τις ὑπ᾿ ex eov ὠφελοῖτο. ὁρῶ-
μεν ὅτι τὸν πραότατον. ᾿

τ πὼς ds Τὸν νέον ποιημάτων cin ee. ei
μὲν ως Φιλοξενος ὁ ποιητής. |

ζ΄. σὼς ἂν Tus διακρίνειε τὸν κόλακα τὸ Qi-
A8; τῷ σφόδρα Φιλῷ ἑαυτόν.

gj. περὶ τὸ ἑωυτὸν ἐπαινένν ονεπιφϑόνως. τὰ
zi ἑαυτὸ λέγειν. "

δ᾽ “περὶ ἀὠοργησίας . καλῶς μοι dex8ciy ὦ ἂς
Qáydee.

Le τ΄

E

E CODICE

Lom πολυπραγμοσυνῆς, ἄπνεν ἢ σκοτει-

LA 5 δυεχιείμερον.

το. περὶ ἀθυμίας, Πλέταφχος. Vi D
πράττων.

i. πεοὶ δυσωπίας. ἔνια τῶν ἐκ τῆς γῆς
Φυομένων.

εγ΄.- περὶ φιλαδελφίας. TQ πωλαιοὺ τῶν
iom pan.

i. περὶ οἰδολεσχίας. δύσκολον μὲν ὠναω-
λαμβώνει.

"ἐ, περὶ τῷ ἐκέειν τὴν γενομένην μοι σχολήν.

«s. gregi πολυφιλίως. Μένωνω τὸν Θέττα-
λον.

iC. “περὶ Φιλοπλᾶντι. Ἱππόμαχος ὁ ὀλεί-
ris.

im. “περὶ τύχης. τύχη T ὁ ϑνητῶν πράγματα.

i πότερον το ψυχῆς ἢ ἢ τὸ σώματος πά-
2n Xeigeveat. Ὅμηρος μὲν ἐπιβλέψας.

κ΄. πότερον τὸ ὕδωρ ἢ ἥ τὸ gre χρησιμώτερον; 3
deisoy μὲν ὕδωρ ὁ ὁ δὲ ρυσός.

κά. περὶ δεισιδαιμονίας. τῆς περὶ Θεῶν ὠμά-
ϑείας.

κβ΄. ὅτι μώλιτα τοῖς ἡγεμόσι δέ; τὸν Φιλό-

σοῷον διωλέγεσϑαι. Σορκανὸν ἐγκολ-

πίζεσϑοι.

“πρὸς ἡγεμόνω ὠπαίδευτον. Πλάτωνώ

Κυρηναῖοι παφεκαλξν.

xà. περὶ ἠϑικὴς ὠρετῆς. περὶ τῆς ἡϑικῆς

ς λεγομένης.

κέ. εἰ πρεσβυτέρῳ πολιτευτέον. OTi μὲν ὦ
Σύφανες.

Hs. ἑπτὰ σοφῶν συμπόσιον. 57:8 προϊων ὁ
“χρόνος.

xc. ὑγιεινοὺ παρωγγέλματα. συ 7 δὴ Ὑλαυ-
κὸν χϑές.

κή. γαμικὼ ποωραγγέλματα. Πλέταρχος
Πολλιαινῷ.

xU. περὶ TH μὴ δῶν δανείζεσϑαι.

: ger ἐν τοῖς νόμοις 8x ἐᾷ.

X. περὶ τῆς; ᾿Αλεξανδρε τύχης ἦ οἰφετῆς,
λόγος &. ὅτος ὁ τῆς τύχης λόγος: ἐσὶν.

Ac. περὶ τῆς Λλεξάνδι 98 τύχης 5 ἀρετῆς
ns β΄. διέφυγεν ἡμᾶς ὡς ἔοικε χϑές.

,

xy.

ὁ Πλά-

VENETO Lis. IP. c. XIIT. 17Í

e

λβ΄. περὶ τῆς Ῥωμαίων τύχης ἢ ἀρετῆς. αἱ

πολλὃς “πολλάκις.

. περὶ TB τὸ ἄλογα λόγῳ χρῆσθαι,

ταῦτα μὲν ὦ Kies μεμα ϑηκέναι.

λδ΄. πότερα τῶν ζώων φρον;μώτερο;, τοὶ "Qéeg-
cw ἢ TO ἔνυδροι: Τὸν Τυρτοῖον o
Λεωνίδας ἐ ἐρωτηϑείς.

λέ. παραμυϑητικὸρ πρὸς ᾿Απολλώνιον. xod

πώλαι σοι συν ἡλγησῶ.

λγ΄

As. πολιτικὰ παραγγέλματα. εἰ πρὸς
ἄλλο τι X eaae.
AC. οὀποφϑέγματα βασιλέων X9 sgormM-

γῶν. ᾿Αρταξέρξης ὁ Περσῶν βασιλεύς.

ὠποφϑέγματα λακωνικο. Πασικλῆς

ὁ Λωκεδαεμονίων βασιλεύς.

λϑ΄. περὶ παραλλήλων ἑλληνικῶν Καὶ ῥω-
μαϊκῶν. Tos ἀρχαίας ἱφορίως διοὶ τοὶ
παράδοξα.

μ΄. περὶ τὸ ἁ. ψυχρδ, ἔςι τις ἄρα T ψυ-
Xe8 ὕναμις.

μά. εἰ καλῶς θρηται τὸ λϑε βιώσας; ἀλλ᾽
ἐδὲ TETO era λαϑέν ἠθέλησεν.

μβ΄. εἰ οὐταρκης ἡ κακίω “πρὸς κακοδαιμο-

νίαν. πονέ; τὸ σῶμω πεποωγμένον.

,

By - περὶ τῆς εἰς τῶ ἔγγονα QuAeseg^y Its.
ἔκκλητοι .Kgio ἰσεις Κρ ξενικῶν.
μδ΄ . περὶ τὸ εἰ T8 ἐν Δέλῴους., οἰχιδίοις τις

σιν ὃ φαυλῶς.
μέ. πω Στωϊκῶν ἐναντιωμότων. ᾿ “πρῶτον

ἰῷ τὴν τῶν δογμώτων.

μΞ. περὶ σαρκοφαγίας λόγος ο΄. ἀλλά συ
μὲν ἐρωτᾶς τίνι λόγῳ;

pe. περὶ σαρκοφογίοις λόγος β΄. ἐπὶ τὰ
ἕωλω τῆς σαρκοφαγίας.

μή. πλατωνικοὶ ζητήματα. τί δή ποτε τὸν

Σωκχφάτην ὁ ϑεός;

περὶ των ἐκλελοιπότων χρηπηρίων.

,aier&s τινας ῆ χύκνδς ὦ Τερέντις.

y. ὅτ, δδὲ ἡδέως ζῆν és κατ᾽ Ἐπίκϑρον,
Κολώτης ὁ Ἐπικὅοδ συνήϑης.

p.

[Summa cum füperioribus circ- 485. plura
bis*numerata funt.]

Υ 2 1 III. Opus

172 18.177. c. XIII. PLVTARCHI ; Vol. TIT. p. 343 344

III. Opus Plutarchi pulcherrimum funt viae quas vocat paral/elae , in quibus viros, vir-
tute, rebus geftis, doclrina vel etiam fortunae ludibrio illuflres Graecos cum totidem Ro-
manis contulit et vtrorumque mores ac fata defcripfit tanta induílria, vt viro, praefertim in
rep. verfanti, vel etiam duci exercitus, (ne de aliis in praefenti dicam.) nihil poffit eius effe
lectione vtilius, nihil amoenius quoque propter incredibilem rerum varietatem , copiam
exemplorum, iudicium denique ac probitatem fcriptoris. — 4gathiae quidem fcholaftico hac
in parte merito vifus eft prorfus incomparabilis; vnde in epigrammate lib. V. Antholog. p. $18. -
negat, vitae ipfius Plutarchi in hoc opere locum fuiffe, quod Plutarchi nusquam occarat fimi-
lis, fiue πσαραλληλος. A

ZXào ET s τύπον s)rayro Χερωνεῖ
Πλίάταρχε προτερῶν υἱέες Αὐσονίων.
"Ozzi παραλλήλοισι βίοις “Ἑλληνας ἀρίστας
"Popes εὐποϊκέμοις ἥρμοσας ἐνναέταιες.
᾿Αλλὼ vr βιότοιο παράλληλον βίον ἄλλον
Οὐδὲ σύγ᾽ ἄν γράψαις, 5 yep ὅμοιον fxes. [IP]

LJerusdorf. in nota msta hoc Agathiae epigr. fie reddidit latinis verfibus:

Illufirem S oelipr tuam. Plutarche figuram

"Aufoniae fortes conflituére. viri.
Quando. parallelis vitis coniungis dchiuos
"d Eximios claris agmine. Romulidis.
Tute tuae po[fes aliam mon fcribere vitam ᾿ ι
Jpfe parallelam; am fimilem non habes.

Harl:

Exflant ex illo opere, quod in aliorum prius gratiam fufceptum, deinde propriae vtili-
tatis ^) et incitamenti ad virtutem caufa a fe produciuim ac continuatum profitetur: ,

1) Vita TAefzi, ad Soffium Senecionem, cui videtur totum opus infcripfiffe. (Vide in-
fra nr. 39. 43.) Latine vertit hanc vitam ante Xylandrum et Cruferium Io. Lapus Florentinus;
[Caftelliunculus. vid. cod. Taurinenf. inter latinos, p. 175. vbi tres codices recenfentur, qui
verfiones antiquas lat. cum indice fingulorum interpretum continent. Index vero interdum
ab elencho Campani difcedit. adde Zeni dil. Vo. I. pag. 81 fq. de Zretino interprete, Har/.]
Gallice praeter Amiotum et Tallemantium, az. Faber Salmur. 1665. et Zfndrear Daceriur
cum Anna, coniuge. Parif. 1695. et Amft. 12. additis notis. etc. ;

2) Rommli, quae citatur in Camillo pag. 146. Latine verterunt idem Lapus et Fran.
cifcus Philelphus. —Galliee Dacerius.

Comparatio Romuli et T hefei pag. 37.

3) Vita

Yi»
f) Plutarsh, in vita Pauli Aemili p. 255. Ἐμοὶ ἐσόπτρῳ τῇ ἱστορίᾳ παρώμιενον ciam imus κοσμιᾶν qj
- Ὁ , - 5 -— *
τὴς τῶν βίων ἅψασθαι γραφῆς συνέβη δὲ ἑπέρες, ἐπι- ἀφομιοιᾶν πρὸς τὸς ἐκείνων ἀρετοὶς τὸν βίον.
ea D 3f 3
μένειν δὲ καὶ φιλοχωρᾶν ἤδη «ej δὲ ἐμαντὸν ὥσπερ ἐν

1; AMEN βάμμα

44 4-5

——————

- Wol.TlI. p. 3411? 345
gus τ

VITAE PARALLELAE Li..IV.:XIlH. — ag

4) Vita Lgcurgi. Latine vertit Lapus. — Gallice Dacerius , adiundlis notis.

c7 4) Numae Pompilii, quam citat Plotarchus in Coriolano pag.253. Interpretes iidem.

[Lycurgi et Numae vitas vertit PAile/phus, ipfo tefle. vid. Zeni difl. cit. 1, pag. 293.]
* Numae cum Lycurgo comparatio pag. 75.
4
5$) Vita Solonir.

6) Falerii Poplicolae, quae citatur in Coriolano pag. 229. — Latine idem Lapus eft inter-
pretatus. — Gallice Dacerius.

Vertit idem Lapus.

Comparatio Poplicolae et Solonis pag. 109.

1) Vita Themifforlir. Latine vertit Lapus Florentinus. [Guarimus dicitur in cod. 'Tau-
rinenf. DCXLV.]

8) JM. Furii Camilli, qui peflilentiali lue correptus periit anno V. C. 588. octogenario
maior M. Aemilio et L. Sextio Cof. Hanc quoque Lapus tranftulit. [Umnibono Leonicenfi
tribuitur in cod. Taurinenf. DCXLV.]

* Comparatio Camilli ac Themifloclis defideratur.
9) Vita Pericíir. — Vertit latine Lapus.

10) Q. Fabii Maximi, qui Verrucofus etiam et Ouicula dictus eft. — Vertit latine Gua-
rinus Veronenfis.

Comparatio Fabii et Periclis pag. r9o. — Hae duae vitae conflituerunt olim librum drci-
mw 8) totius operis, vt patet ex his verbis Plutarchi [D] pag.153. Καὶ τᾶτο τὸ βιβλίον
δέκατον συντετώχαμεν, τὸν Περικλέες βίον καὶ τὸν Φαβίε Μαξίμε τὲ διαπολεμήσαντος
“πρὸς ᾿Αννίβαν.

Σ PES. - ' : - τ h -

1) Vita Zkibiadir, de quo Nepos, Iuflinus libro V. etc. Latine vertit Donatus ") Ac
ciadlus. —

12) C. Marcii qui a captis Coriolis fortiffima Volfcorum vrbe dictus eft Coriolamur. La-
tine vertit Guarinus Veronenfis.

Comparatio Alcibiadis et Coriolani pag. 233.

13) Vita Tumolzontir, ducis feliciffimi. Latine vertit Antonius "Tudertinus: (de cuius
verfione vid. Zeui diff. Voff. tom. I. pag. 359 fq.]

14) L. Pauli Aemilii. "Tranftulit latine Leonardus Aretinus.

Comparatio Aemilii ac Timoleontis pag. 276.

Y5 - 15) Vita

g) Certum eft, longe alio ordine quam tempo-
ris Plutarchum olim has parallelas digeíliffe; nam
vita Demofth. et Ciceronis conftituebat librum
quintum 5 Periclis et Fabii Maximi decimum. Die-
nis et Bruti duodecimum. — Alius quoque ordo ob-
feruatur in Lampriae catalogo, [etiam in cod. Ven.]
alius apud Photium, alius in Graecis et Graecola-

tinis, alius in veteribus latinis Plutarchi occurrit
editionibus. Veteres, quando hoc opus citant,
duas fiinul vitas nominant, vt Laertius IV. 4. gli-
quid Yon e vita Syllae: Πλέταρχος dé φύσιν ἦν
τῷ Λυσάώνδρε βίῳ καὶ Σύλλα. t

d) ΟΝ Αἰ μοι dicitur. vid. Mazzuche-
li Scrittori d'Italia 11. part. 1. paS- 39. Hari.

174 Lib. IV. c. XIII. PLVTARCHI Vol. IIT. p. 3140346

15) Vita Pelopidae, — Latine vertit Antoninus Beccaria;
16) 4M. Claudii Marcelli.
Comparatio Marcelli cum Pelopida pag. 516.

17) Vita Zfri/lidir, cognomento iufli. Vertit Francifcus Barbarus. [conf. Zeni diff. Voff.
tom. II. pag. 352 fqq. vbi multa de illo Francifco, qui diflinguendus eft ab eius nepote, Her-
uolao Barbaro, erudite disputantur.] ἢ

18) M. Catonir Maiorig, Cenforii.
Comparatio Catonis et Ariftidis pag. 353.

Vertit Guarinus Veronenfis. -

Idem.

Vertit latine Guarinus.
20) T. Quinti Flaminii, quae citatur in Catone Maiore p. 343. Vertit idem Guarinus:
Comparatio Flaminii et Philopoemenis pag. 381.* * *

19) Vita Philopoenenir.

21) Vita Pyrrhi. Vertit Leonardus Aretinus.

22) C. IMarii.

* Comparatio Marii ac Pyrrhi defideratur.

23) Vita Lyfandri. | Vertit Guarinus Veronenfis.

24) L. Cornelii Syllae.

Lyfandri cum Sylla comparatio pag. 475.

25) Vita Cimonir. Tranílulit Leonardus Iuftinianus. [vid. 44poff. Zeni diff. Vo(fiane I.
pag. 5o f3.] ἐμὰς

26) Luculli. dem:

Comparatio Luculli et Cimonis pag. 521]

Vertit latine Guarinus Veronenfis,

Vertit idem Guarinus.

»

27) Vita Nicíae. — Vertit Guarinus *), et Alamannus Rinuccinus,
28) M. Crajf..
Comparatio Crafli et Niciae pag. 565.

Iidem.

29) Vita Eumenis Cardiani. | Vertit Guarinus:
30) Q. Sertorii.
Comparatio Eumenis ac Sertorii pag. 596. []

31) Vita A4gefilai, qui cum XLI. annos regnaffet, annos natus LXXXIV. deceffit 5);
Vertit latine Simon Grynaeus.

Vertit Leonardus Aretinus.

32) Cs,

i) Errauit Campanus, Guariso attribuens ver- — di fecit. In cod. Taurinenfi lat. Rinuccinus di-

fionem . cuius auctor effet Alam. Rinuccinus. vid.
Fo[/ii monumenta ad vitam Alam. Rinuccini, Flo-
rent. 1791. 4. pag. n6. qui pag. 114 fqq. Rinucc.
praefation. in editione lenfoniana omiffam , recu-

fertis verbis dicitur interpres. arl.

k) In edit. Campani romana loco vitae ex Plu.
tarcho exftat laus eiusdem Agefilai ex Xenophon-
tes et ZIntonius Tudertinus interpres. declaratur,

quuui

|
:

Vol HI. p. 346

VITAE PARALLELAE

Li&.IF v. XIH. τς

52) Cn. Pompeii. Vertit Antonius Tudertinus. [Hanc verfionem improbat Muretus
«comm. in Cicer. Catil. HII. τὸ. eum. In codd. Taurinenfib. DCXLII et DCXLIV. Zacob. Zn.
gtlus. dicitur interpres. adde Zeni dif. I. pag. 359.] ἶ ;

Comparatio Pompeii et Agefilai pag. 662.

33) Vita Alexandri Magni. [vid. De St. Croix Examen critiq. des Hifloriens d' Alexan
dre, Parif. 1775. 4. pag. 29íqq.] Vertit Guarinus.

34) C. Iulii Caefarir. — Vertit Iacobus Angelus de Scarparia.

* Comparatio Caefaris et Alexandri defideratur,

35) Vita Phocionif.

Vertit Lapus Florentinus.

[Non Lapus, fed Leon. luflinian-

vertiffe dicitur. vid. Zeui diff. Voff. I. pag. 5o.]

56) Catonis Minoris, Vticenfis. Idem.

* Comparatio Catonis ac Phocionis periit.

31) Vita Z4zidir et Cleomenis.
Rinuccinus,

Vertit latine Zfnfonius Tudertinus "), et Alamannus

38) Tiberii et Casi, Gracchorum fratrum. — Vertit Leonardus. Aretinus: [fed liberalius,
multa addens a Plutarcho praetermiífa. vid. Zen. ], c. pag. 88.]

Comparatio Gracchorum cum Agide et Cleomene pag.843.
39) Vita Demo/fhenir ad Soffium Senecionem.

Wolfius in fua Demoflhenis editione.
40) M. Tulli Ciceronis.

-

Vertit idem Aretinus, et Hiero.

Vertit Achilles Philerus Bochus, Bononienfis. Fabri. In

cod. Tauriaenf, DCXLIV. eft Leon. Zfretini prooem. in vitam Ciceron. ab ipfo comjpila-

tam, Zarl,

Comparatio Ciceronis et Demoflhenis pag. 886. Hae Demofihenis et Ciceronis vitae

conflituebant librum σωραλλήλων quintum, vt Plutarchus ipfe teflatur.

[Vitae- Ciceronis

num Plutarchus fit auctor, dubitare videtur Corradus in Quacítura etc. pag. 378. at nou

dubitat /eguelin in

es nouveaux Mémoires de " Acad. royale de Berlin pour I Année 1780-

- pag 504 fq. et quae ego fcripfi in Introduct. etc. 1I. part. I. pag. 79 fq. az.

41) Vita Demetrii Poliorcetae.
42) M. Zfntonii.

Comparatio Demetrii et Antonii pag. 956.

quum fit Guarinus iunior, quod manifeflum fecit
Ferdin, Foffius in Monument. laudatis pag. 121.
Rinucc. autem Plutarchi Agefilaum latine * vertit,
atque praefationem. ilius publicauit Foffiws ibid.
p3g.118 fqq. ln cod. Taurin. DCXLVI. eft Ri-
fiMcc. verfio vitae Agefilai. adde ipfum Riünucc, in
Zi diff. Voff. tom. II. pag. 208 fq. Harl.

1) Male huic tribuitur, monente Foffo; qui iu

Vertit Donatus ") Acciaiolus.
Verüt Leonardus Aretinus.

43) Vita

monutm. cít. p. τι fqq. Ainuctini praefat. in Agi-
dis et Cleomenis vitas, in editt. Romana et Vene-
ta omiffam, promulgauit: et in cod. Taurin.
Alam. Rinuccin, nominatur interpres. Z/a/.

m) Angelus Acciaj. dicitur. vid. Maezucheli
Scritt. d^Ital. 1. part. I. pag- 39. de codd. vid. ibid.
pag. 43. Har.

-

»
b
f

*

116 Lib.IV/.c. XII. PLVTARCHI VITAE PARALLELAE Vol. ΠΤ. p. 3460 34?

43) Vita Dionis Syracufani, ad Senecionem. — Vertit Guarinus Veronenfis.

44) M. Bruti, quae citatur in Caefaris vita pag. 740. et fuit cum Dione totius operis
liber duodecimus, pag. 958. ἐν τότῳ δὲ τῷ δωδεκάτῳ τῶν παραλλήλων ὄντι βίῳ. — "Tranftu-
lit latine idem. Guarinus, [in cod. Taurinenf. DCXLUI.. dicitur interpres Jacob. Zngelus.]
Hifpanice Queuedo illufirauit, vnde Belgice recufa eft.

Comparatio Bruti et Dionis pag. 1009.

Fitae extra parallelas.
45) Vita Zlrtaxerxi: Mnemonis pag. ror. — Vertit Lapus Florentinus:

46) Vita frati, Cliniae fil. Sicyonii, "'yrannorum hoflis iurati et decies fepties prae-
toris Achaeorum, fcripta ad Polycratem Sicyonium ex Arato genus ducentem, cuius filios
Polycratem et Pythoclem, [P] domeftico hoc exemplo ad virtutem accendere Plutarchus
voluit. Latine interpretatus eft idem Lapus.

4T) Vita Galbar. [In yita Galbae et Othonis Plutarchus multa verbotenus defcripfit ex
"Tacito, obferuante Προ in comm, in Tacitum pag. 484 et 490. Heum.] ^

48) Vita Ofhozir imp. .. Huius et fuperioris verfio latina incerto interprete in antiquis
editionibus occurrit. "Tranfílulit Francifcus Philelphus.

49) Vita Homeri, Plutarcho auctori vulgo tributa, et cum Homero atque alibi faepius
edita, in editionibus Plutarchi plerisque haclenus defideratur. [06 “δὰ vide, fi placet, quae
dixi lib. IT. cap. I. $. IV. Me d

Euagoras, qui vitis parallelis in editione graeca Plutarchi fubiicitur, non Plutarchi eft,
fed lfocratis. — Exflat et in antiquis latinis Plutarchi editionibus e verfione Guarini Veronenfis.

Hannibalis et Scipionis Africani vitae, quae in antiquis latinis editionibus Plutarchi ex«
flant, a Donato Zfioiolo compofitae, non, vt fingit titulus, e graeco verfae funt. [vid. quae
notaui in Introd. in Hifl. L. Gr. IT. part. I. pag. go. ZMazzuchelli Scritt. d' Italia I part. T. p. 43.
et errorem Campani, qui illas vitas, e Plutarcho graeco ab Acciaiolo verfas, recenfet, vberius

demonftrat Foffjur in Monumentis ad Alam. Rinucc. vitam pag. 151 agger?
- Perierunt autem a Plutarcho fcriptae, et iam Photii"), vt videtur, temporé perüffe .

videntur:
Vita Herculir, Lampr. et Plutarch. in 'Thefeo pag. 14. .

KEpami-

4) Photius cod. CCXLV. refert nonnulla ePlu- Solonis, Alexandri, Cimonis, Lyfandri, De-

tarchi vitis Dionis et Bruti, Demofthenis et Cice-
ronis, Phocionis et Catonis minoris, Alexandri et
Caefaris, Eumenis et Sertorii, Demetrii et Antc-
nii, Pyrrhi et Marii, Arati et Artaxerxis, Agidis
et Titi, quae omnes exftant. Sopater vero apud
eumdem Photium cod. CLXI. pag. 177 fq. in deci-
mo eclogarum libro ví(us eft Plutarcho de vita Ni-
«iae, Alcibiadis, "Themiftoclis, "Thefei, Lycurgi,

mofthenis, Periclis, Pelopidae, Phocionis et Ari- -

ftidis: inque libro vndecimo vita Epaminondae,
Dionis, Agcfilai, Agidis et Cleomenis, Eumenis,
Philopoemenis, 'Timoleontis, Arati, et Pyrrhi
quae itidem omnes editae circumferuntur. At in
nono praeter vitas Demetrii et Bruti, quas habe-
mus, adhibuit vitas Cratetis, Daiphanti et Pinda-
ri, quae interciderunt,

VolIL.p.3178 34$ PLVTARCHI VITAE ET SCRIPTA MORALIA Σιίδ. ΠῚ c. XIII. v

Epaminondae , Plutarch. in Pyrrho pag. 387. et Lampr.

Stipionit, quam memorat Plutarchur in Gracchis pag. 834 et 839. [Lamprias in catal.
Ven.]

Augufli, Tiberii, Claudii , Caii Caefaris (e qua videntur petita, quae de Iulio Cano,
amicos de flatu animae poft mortem monente, refert Synce/lur pag. 330.) Neronis ac P'itellis,
Larhpr.

Hefodi Lampr. Pindari. Lampr. et Sopater apud Phot.

Cratetis Cynici, vt praeter Lampriam teflatur Sopater apud Phot. et Iulianus orat. VI,
pag. 200. et Daiphanti praetoris Phocenfium quam allegat Plutarchus ipfe de virtutibus mu-
lierum pag. 244. víus etiam Sopater apud Photium cod. CLXI. []

riffomenir. Lampr.

"rati (poetae fortaffis). Lampr. .

Francifcus Petrarcha quoque teflatus eft, Plutarchum in vitis parallelis Plafoni et Zrifo-
teli contulifTe M. J/arronem et Homero Virgilium, quod vnde hauferit nefcire fe fatetur Rual-
dus in Plutarchi vita pag. 66. quem de vitis Plutarchi differentem vide cap. 17 fq. 19 et 25 fq.
Equidem Platonis et Arilotelis vitae in antiquis Plutarchi editionibus latinis exflant; fed fcri.
ptae a Guarino, vti vita Caroli M. ab Acciaiolo compofita, et Cornelii Nepotis Atticus.

Promifit etiam Plutarchus vitam Leonidae Spartanorum regis lib. de Herodoti snaligni-
tate pag. $66. Ξ

JMetelli in Mario pag. 433.

᾿ Plutarchi exemplo alii etiam parallela eiusmodi fcripfere, vt Zimyntianur, qui M. Àn-

Jtonini temporibus floruit, et Photio cod. VI. tefle fcripfit vitas parallelas Dionyfii et Domi-

tiani, Philippi Macedonis et Augufli imp. — Noflra aetate ZZnzonius J"arillafu: contulit Ca-

. tolum V. cum Francifco I. Galliae rege, εἴ Ludouicum XI. Galliae cum Ferdinando catho-

lico rege Hifpaniarum: Ewremoniur Alexandrum cum Caefare, Condeum Ducem cum Tu.
rennio, et Tragicos cum Cornelio Racinum. — Renaíus Rapinus comparauit inter fe Cicero-
nem et Demoflhenem, Homerum et Virgilium , Thucydidem Liuiumque: Framcifzur Bion.
dellus Pindarum cum Horatio, et nuper denique Richardus ?), abbas Gallus Ximenium ἃς
Richelium cardinales etc. Fabrir. De confilio Plutarchi, quod in confcribendis vitis habuit,
et de totius operis norma atque defcriptione bene iudicat Barton in pracf. ad Plut. vitas De-
iofihenis et Ciceronis parallelas pag. V fqq. edit. Oxon. Haz.

IV. Vt tomus prior operum Plutarchi editionum graecolatinarum vitas cum verfio-
ne Herm. Cruferii, ita pofterior moralia cum verfione Guil. Xylandri, complectitur, hoc
ordine: .

50) Περὶ παιθῶν οἐγωγῆς fiue de libris educandis, quod opufculum praeter rem fpuriis

accenfet Rualdur cap. 20. vitae Plutarchi. [Spuriis quoque accenfent Z/ureiuz war. lecht.
lib. 14.

0). Confer ACta erud, a, 1706. pag. 85 fq.
Val. V. ἐπι Ὁ

τὰδ LibIPV.c. Χ 11]. PLVTARCHI VoL. IIT. p. 345} 349. 356

lib. 14. cap. τ. et, quos ille auctoritate fua ad dubitandum permouit, “πάν, Schotzur in Quaeft,
Tullian. lib. IV. pag. 277. ac Dan, Heinfur in prolegom. ad fuum Ariflarchum pag. 683.
Hewum. — lis accedit vir quidam doctus in bibl. critica part. III. Amflel. 1778. 8. pag. 46;
qui id opufculum non Plutarchi, fed hominis inepti ct ieiuni effe cenfet. Har] Frequen-
tiflime feorfim excufum, a variis translatum notisque illuflratum prodiit, et cum orztioni-
bus quibusdam Ifocratis editum, vt dixi lib. II. cap. XXVI. [ΠΡ] [vol. II. pag. 781. 783 fqq.]

51) Πὼς d& τὸν νέον ποιημάτων exse, fine de ratione audiendorum vtiliter vel legenz
dorum poetarum pag. 14. ad M. Sedatum, liber fcriptus in gratiam Soclari fui et Cleandri,
qui Sedati filius erat. — Meminit inter Plutarchi fcripta Sopater apud Photium cod. CLXI.
In Lampriae catalogo non memorantur nifi fortaffis nr. 101. vbi poft librum greg) τῷ ὠκόειν
τῶν Φιλοσόφων in msto vacuum fpatium efl — — ὠκέων. fupplendum fit σῶς d& πον
μάτων, [in cod. Veneto clare et plene Ícriptum eft] vel in eod. indice nr. 208. Περί zroim-
μάτων τίς ἡ αὐτῶν ἐπιμέλειοι.

52) Περὶ τῇ ὠκόειν, fiue, quomodo audiendi fint, qui recta praecipiunt pag. 37. liber
vtiliffimus-ad Nicandrum, iuuenem, qui iam virilem togam (umferat, quod fiebat initio
anni duodeuigefimi aetatis. — Integer titulus apud Lampriam nr. 100. efl περὶ 78 exgery τῶν
φιλοσόφων. Fabri, — — Hic liber inferibendus erat de recitatione. — Agitur enim in eo de
veterum recitationibus, et quod in iis agendum fit auditori. Heum. In cod. Ven. opufe.
περὶ T8 ἀκέὅειν et πὼς dà τὸν νέον ποιήματα ἀκόειν diuerfa, et longo intervallo disipndla
funt pofita, et nr. 184. περὶ τῇ ἀκέθν τῶν φιλοσόφων. — Reiske in animadu. ad nr. 74. lauda-
tis pag. 112. docet, illum libr. prius editum fuiffe, quam libr. quo animalium terreftrium et
aquatilium virtutes inter fe contendit, vtrumque autem a Ííene Plutarcho videri profe-

€um, Zar.

53) Πῶς ἂν τὶς διωκρίνειε τὸν κόλακα τὸ Φίλε, quomodo adulator ab amico inter-
nofci poflit, ad Antiochum Philopappum. ϑοραΐεγ apud Photium cod. CLXI. Lampr.
ur. 88. Fabri. — Hunc librum noói fanum Plutarchi opus vocat Freinrhemiur ad Curtii
VIII. 5, 6. et paullo poft ad nr. 7. fapicntiffimum opus. Hewm. — Acutas plurium locorum
emendationes fcripfit Jac. Frid. Hiufinger in nouis mifcell. Lipfienf. tom. X. pag. 292 fqq.
et ex infcriptione apud Gruterum pag. 421. docet, Zntiochum Philopappum , ad quem libel-
lum mit Plutarchus, fuiffe cof. fratrem arualem adlectum etc. de cuius genere et patria
plura dabit //7heler in itinere in Graeciam pag. 449 fq. Har.

54) Πῶς ἂν τις αἴσθοιτο προκόπτοντος ἐπ᾿ ἀρετῇ. quomodo quis fuos in virtute pro-
fectus fentire queat pag. 75. Lampr. nr. 86. et Sopater locolaudato. Liber, Soffio Senecioni
infcriptus disputat aduerfus Stoicorum fententiam peccata non effe aequalia.

55) llàs τις ὑπ ἐχϑρῶν ὠφελοῖτο, illuflrando dicto. Xenophontis, quod fapiens de-
beat ex. inimicis etiam vtilitatem capere. Ad Cornelium Pulchrum. pag. 86. Lampr. nr. 127.
Sopater apud l'hotium cod. CLXI. Hunc librum. lagdat Cardanus lib. IH. cap. 13. de vtili-
tate ex aduerfs capienda. [P] De eodem argnmento adeundus Chry/oflomur homilia IIT.
de Dauide et Saule tom. Il. pag. 869. Zugu/finus lib. I. contra academicos cap. τ. Boetius
con!olatione philof, lib. LI. profa 8. Aogeri de Rabutin liber, gallice editus, Parif. 1694. 12.
lo. Ciriffophori Beccmanni, exercitatio, cui titulus: felices iniuriae.

$6) Περὶ

Vol. III. p.340 Past SCRIPTA MORALIA Li.lP..XIlL ^ vp

56) Περὶ πολυφιλίας. fiue non effe expetendam multitudinem amicorum pag. 95.
[vid. nr. 251. cod. Ven.] !n Lampria nr. 82. memorater liber περὶ Φιλίας ad Bithynicum,
et nr. 130. [vbi vid. not.] περὶ φίλων χρήσεως. Sed ab vtroque videtur hic diucrfus fuifle,
in quo πολυφίλες confert Ícorto, quod, vt eff apud Ennium,

Alium tenet, alii nutat; alibi manus

Ef occupata, alii perpellit pedem,

lii anulum dat fpetandum a labris.
Scythae apud Lucia. in Toxari pag.58. tom. ll. cg;& xv πολύυφιλος 7 ὅμοιος ἡμῖν δοκεὶ
σοὺς κοινοὺς ταύταις καὶ μοιχευομένωις γυναιξί. Mriffoteles ΙΧ, το. Nicomach.. οἱ zroAvQu-
λοι καὶ πᾶσιν οἰκείως ἐντυγχάνοντες Edevi δοκξσιν ἄνα! Φίλοι. — Latine vertit hunc Plutar.
chi librum ante Xylandrum Lufcinius.

51) Περὶ τύχης. fiue de fortuna libellus pag. 97. refellit dictum ITheophrafti, a Cice-
rone etiam memoratum quinto Tufc. /7itam regit fortuna, non fapientia, Τύχη τοὶ ϑνητῶν
πράγματ᾽, ὃκ εὐβελίω. — [Sallier fcripfit obff. in hunc librum, in Mem. del'Acad. — des
Y, et B. L. vol. X. pag. 338 fqq. edit. Parif.]

58) Περὶ ὠρετῆς καὶ κακίας, fiwe de virtute et vitio, fiue de perpetua malorum mife-
ria et proborum felicitate pag. 100. '

59) Πρὸς ᾿Απολλῶωνιον παρωμυϑητικὸς. [fic in cod. Ven. altera part. nr. λέ] fiue con-
folatio pulcherrima ad Apollonium, filio orbatum. pag.1oo. (vertit Alam. Rinuccin. vid.
ἘΠ]; monum. ad vitam A. Rin. pag. 33. ex cod. pag. 36. et 151. Harl] Diuerfa ab hac eft
confolatio, quae in Lampriae catalogo memoratur nr. 109. [nr. 142. cod. Ven.] πρὸς ᾿Ασκλη-
gd». Fabri. Hanc confolationem Plutarchum fuppilaffe e Crantore, obferuat Alcyo-.
nius lib. II. de exfilio, pag. 147. Heu.

60) Ὕγιεινώ παραγγέλματα. fiue de fanitate tuenda dialogus, poft Titi, imp. obitum
Ícriptus, in quo colloquuntur Mofchion et Zeuxippus pag. 122. Sopater apud Phot. cod.
CLXI. et Lampr. nr. 95. [IP] Fabric. fcr. poft Titi imper. obitum, vt patet ex pag. 123; 57.
monente Reiskio. Zar/.

61) Γαμικὼ παραγγέλματα. fiue coniugalia praecepta ad Pollianum et ἢ) Eurydicen
pag. 158. Lampr. nr. 113. et Sopater loco laudato pag. 177.

62) Ἑπτὰ σοφῶν συμπόσιον » fiue conuiuium VII. fapientum pag. 146. Lampr. nr. 108.
[ Meinerf. foppofititium effe iudicat; fed refutatur a cenfore Batauo. vid. quae notaui in In-
trod. etc. IL. r. pag. 81.]

63) Περὶ δεισιδαιμονίας», fiue de fuperflitione, quod Atheismus illa tolerabilior fit.
Apud Lampriam nr. 150. [et in cod. Ven. 176. et contra Epicurum plura fcripfit Pluc.]
στερὶ δεισιδαιμονίως πρὸς Ἐπίκδρον. 864 videntur feparanda effe verba πρὸς Ἐπίκθοον. Ex
hoc libro Plutarchum in atheismum propenfiorem fuiffe dubito, aa fatis aeque collegerit
Petrus AMolinatur libro de dei cognitione pag. 81 fq. — Sane atheigmum quemlibet 4) in fe

L2 fuper-

p) Hanc Erydicen Plutarchi filiam fuiffe fufpi- 4) Bedimus Colloqu. Heptaplomere MS. libro
cabatur Ionfius, qua de fententia vide fis, quae — V. Superflitio quantacunq'e fit, quouis athcis-
dixi fupra $. 1. nota e. : mo tolerabilior eft... .:Nam qui fuperflitionz ali-
qua

Lib. IV. c. V HII. PLVTARCHI

185

fuperflitione quacumque meliorem effe, nemo fanus dixerit: neque hoc vsquam facit Plu.
tarchus, qui contrarium difertis verbis docet libro, quod non fuauiter polit viui fecundum
Epicurum pag. rioretiio4. Quum enim et fuperílitio et atheismus ambae res fint. pelfi.
mae et turpiflimae, et fuperflitionis praefertim fint quodammodo. innumerabiles. gradus;
faltem non fert Plutarchus eos, qui atheismum faciant ἀπολόγημω δεισιδαιμονίας» vt lo-
quitur libro. de difcrimine amici et adulatoris pag. 66. Sunt enim genera quacdam fuper-
flitionis tam flagitiofa, vt in. deum aeque iniuria fint, quam atheismus ipfe, et grauius bel-
lum etiam indicant honeflati, virtuti et focietati humanae, non quam atheismus vniuerfe ex
principiis fuis. deducens. confequutiones. omnes, malitiamque fuam exferens, fed quam
atheismus nonnullorum hominum, in- fola fpeculatione falfiffima acquiefcentium , et naturae
bonitate non admittentium, errorem hunc in acliones integrum fuas influere. — Ita κακοπίς
SiaY χείρονα τῆς ὠπιξίας pronunciauit Épiphaniur tom. II. p. 13. et Zfrnobius lib. V. p. 151.
-reblius multo, deos non' credere quam talts. adde lib. IV. pag. 148. et innumera huius [T]
generis a Baelio. collecta feruido fententiae Plutarchi latius etiam. acceptae martyre in Cogita:
tionibus de cometis, earumque continuatione et in Voluminibus quaeftionum prouincialium..

Val. lI. ». 231 ὃ 352

64) ᾿Αποφϑέγματα βασιλέων καὶ ςοωτηγῶν, [fic cod. Ven. nr. 78. et in altera parte
AC] ad Traianum imp. pag. 172. Lampr. nr. 106. ὠποφϑέγματα ἡγεμονικοὸ, ggaymwyiohs.
τυραννικά. — Memorat et Sopater apud. PAo/. cod. CLXI, qui haec apophthegmata Baci:
λέων καὶ Ξῥωτηγῶν. diflinguit ab alio Plutarchi libro cui titulus ανδρῶν ἐνδόξων ἀποφϑέγμα--
τῶ. Vraelixum. apophthegmatis. anteloquium. et opus ipfum x/(jdgacv efle putat Rualdur
in vita. cap. 21. nec vimquam Plutarchi. neruos vel fanguinem ne dum colorem deprehendi
in. illo, itaque videri vel προγύμνασμο filii Plutarchi, vel ex variis pannis confutum, — [Sed
iuniori Plutarcho. ea. adfcribi. non. poffe, docet contra Voffium ac Rualdum Cor/mius in vita
Plut. δ. VIII. pag. ΙΧ. Haec: et Laconica. apophth. vertit PAilelphur.. vid. Zeni. diff. Voff. I.
pag. 294. HarL] | De Machiaucllo Menagins in. Menagianis tom. II. pag. 96. un 7MManuftrit
des: Apophthegmes: des- anciens. de Plutarque. étant. tombé. entre: les mains de. IMachiavel, il en
grit ce qui lui plít d'avantage, et ne croyant par. qu'une fimple tradu£lion lui fit ajfezs d' hone.
ntur. dans [e monde, il entreprit la. vie de Caftruccio Callracani, et [à ij mit dans la bouche; —
de. fon heros la plus. part. der. bonnes chofes que Plutarque rapporte des oncienr.. "

65) Apophthegmata Laconica ordine alphabetico digefla pag. 208. et inflituta Laconica:
pag. 536. Lacaenarum apophthegmata pag.240. ᾿Αποφϑέγματα. καὶ ἐπιτηδεύματος Λα--
κωνικρά.. Lampr. nr. 160. Ἶ

66) Ll'uvau--

qua: oblizatur, liunc numinis metus. in. officio
quodammodo.et naturae legibus continet, Atheun.
uero, qui nihil nifi teflem: metuit. aut iudiceni,,

ad: omnia; fcetera. procliuz lapfu: vuere- oportet.

lc: tamztfi. aitionum. humanarum: praeftantiam:

Japieni ijfimus quisque: non folum finibus ipfis me-
tur, verum. etiam. omnibus. paviibus. e£ caulis,

[rilice£: efficienti, forma, fubiefto,. finez- fum--

snam, tamen aC: praecipuam. caufam, omnium

actionum. ipfo. fine; dijudicat. Fabric. De. hac:

quaeftione vid' Beytrag zur-gel. Zeitung. tom. lV..
pag.19o.. Ὡς Plutarchi autem libello iudicium.
fert Baelius lib. de cometis pag. 193. vid. Fabric.
de: fcriptor: de veritate relig. chriftianae ». cap. XL.
δ. 4. Heum;

7) Erasmus in praef: ad apophthiegmata; ab ipfo:
collecta, textum. putat efle librariorum. manui
mifere- corruptum: et. interpolatum; Xylander au-
tem iu not, ad apophth. Lacon. pag. $08. edit..
Reiskii, Voílius. de. hiftor. graec.. lib..1L. cap. to,.

^ pag. 209..

Vor Tr p. 352? 353 SCRIPTA MORALIA Lib. IV. c: XIH. 181

66) Τυναικῶν wperw,' pag. 242. Í. de virtutibus mulierum ad Cleam, eroditam femi.
nam, atque, vt pag. 243. ait Plutarchus, πολλοῖς βιβλίοις ἐντυχϑσαν. »Lampr. nr. 124. ἐν
ἄλλω δὲ, πῶς δὲς (zv γυναῖκα πρὸς ἄνδρα. — Huius magnam partem Polyaenus fuo firatege-
matum operi inferuit. — Laudat et anonymus περὶ ὠπίφων fcriptor cap. VIII, Fabrie. — Fvert-
tur in hift. acad. Parif. Infcr. tom. IX. p. 296. — videtur-id opuíc. Plutarcho abiudicare. 1757],

67) Ῥωμαϊκα᾽ fiue quaefliones romanae pag. 263. quibus rationem reddit Plutarchus
de variis ritibus prifcis, apud Romanos olim receptis. [De fide et num genuinac fint Plu-

. farchi, vacillàt Dod vell. in. diff. ad Plut. libell. de flumin. tomo lI. geograph. min. Hudfoni.]
— Κεφάλαια ῥωμαϊκοὶ a. Plutarcho in. Camillo αὐτίαι [1] ῥωμαϊκαὶ dicuntur pag. 158. [Opp.

,
|^
|

|

i

j

tom. I. pag. 539. edit. Reiske.] ταῦτα μὲν ὃν ἐν τῷ περὶ αἰτιῶν Ῥωμαϊκῶν ἐπιμελέξερον
διήρηται. [vbi refpicit locum in quaeft. roman. tom. VII. pag. 92 fq. Reiske;] ita et Lam-
pras nr.135.*) Meminit quoque Plutarchus in Romulo pag. 26. [tom. I. Opp. pag. 107.
Reiske.] περὶ ὧν ἐπιπλέον ἐν τοῖς αἰτίοις εἰρήκαμεν, [Loca exftant quaeft. rom. Opp. tom.
VH. pag. 10t fq. pag. 98 fq. et 148. Reisk.] et in parallelis minoribus pag. 315. ὡς £v δευτέ-
eo αἰτιῶν. Meminiffe videtur et Zrnobiur lib. V. pag. 168. nec uigrteas fa: ft infirrc verbt-
nos, ficut fuis feribit im caufalibus Plutarchur.. Ιτὰ enim legunt nonnulli pro Pufar, quod
habent codices vetufli. Et fane P/utarchur pag. 268. rationem reddit, cur matronae facello
bonae deae myrtum non inferrent. Scd potuit eadem tradere quoque utar quidam, quem
non minus atque Callimachum, Dionyfium Corinthium, aliosque er; huiusmodi fcri--
pfiffe notaui lib. III. cap. 17. [vol. LII. pag. 816. Latine exflant fub nomine: Prob£mata
Plutarchi ,. cum: Problematibus: Ariftotelis. vid. fupra, vol. Ilf. cap.. V.. p. 355. et. Feumannm..
ada philof. tom. IL. pag. riofq. — De. vocabulo: et poteflate. αὐτιῶν et de. Bua vid. infra. in.
catal. editt. τῶν Ἑλληνικῶν. Harl.

68) Ἑλληνικοὶ fiue quaefliones graecae pag. 29r. In Lampriae catalogo [ctiam in cod:
Ven.] poft αἰτίας ῥωμαϊκοὶς memorantur αἰτίαι non. Ἑλλήνικα). fed Βαρίβαρικαὶ nr. 136.
Memorantur tamen. etiam αἰτία, Ἑλλήνων" nr.157. [et αἰτίαι τῶν Αράτε διοσημείων deper-
ditae, item αἰτίαι γυναικῶν.) [Δά has Plutarchi Quaefliones. Graecas. Commentationem T.
Helmflad. a. 1795. 4. edidit V. Cl. Chri/lian. Gottlieb JIernsdorf,. qua: etiam. oftendit infcri-
ptionem, Κεφωλαίων κατωγραφή,. non effe ab auctore profectam. Bec. ]

69) Περὶ παραλλήλων Ἑλληνκῶν καὶ Ῥωμαϊκῶν. fiue parallela hiftroriarum gr. et.
romanar; pag.305: [vid. nr. go; cod, Ven.] Alius cuiusdam Plutarchi multa recentioris effe
ait 7f: /offur lib. I. cap. 8: pag. 46: ad. Melam ,. [et Sa/fier,. quem iam citaui in Introd. l e
pag. 78.] fed memorat etiam Lamprias nr. 126. διηγήσεις: παραλλήλες Ἑλληνικοὺς καὶ Ῥω-
μαϊκας.. Et αἴτια fua laudat auctor. p. 315. [in codd: etiam apud Kollar. ]. c. p. 565. nr. X.
Anfcribitur. συναγωγὴ ἱτοριῶν παρωλλήλων ῥωμαϊκῶν: καὶ ἑλληνικῶν.. De Lampr. indice in
cod. Ven.. vid. fupra.ad nr.126. ind.] Quod vero:ex numerorum ratione Voffius probare co Πᾶ--:

] Z 2 tur,

pag: 209. et Rualdus im vita Plut. cap. zr. illos: s) Vid. Lambec. in catal. Vindob. infra notato»,
libros omnino fpurios effz fufpicantur. De apoph- et Ko//ar. fuppl. I. pag. 565. nr. 111. atque infra
thegm. et inflitutis Lacon. e vitis maxime Plutar- in:catal, editt; ad: nr.. 68, Zar.

chicis- ad. verbum paene defcriptis, adfentit, plu-.

ribus argumentis. víus ,. Gierig. in. pracf. ad. fuam:
edit. Harl..

1:2 ὅϑὩ{1100.177.«..Χ11]. PLVTARCHI Vo'. II. p. 353 358

tur, Lampriae libello titulum διηγήσεων effe intrufum , probaret aliquid, fi doceret, numeros
efle ab ipfo Lampria, non a librario vel editere. Meminit etiam Stobaeus. [Se//ier Reflexious
generales in hunc Plut. libellum leguntur in Mem. de I' Acad. des Infcr. tom. VI. pag. 52 fq.]

10) Περὶ τῆς Ῥωμαίων τύχης, fiue de fortuna Romanorum pag. 316. Lampr. nr. 165.
multum virtuti, fed fortunae etiam plurimum debere res Romanorum difputat.

71) Περὶ τῆς ᾿Αλεξανδρε τύχης ἢ ἀρετῆς λόγοι à, β΄, pag. 326. libri IT. de Alexan-
dri M. fortuna et virtute. Lampr. nr. 166 et 176. Cum verfione Guil. Budaei Arriano de
expeditione Alex. fubiecti funt in editione Vulcaniana. Duabus hisce differtationibus, (in

extremo, vt videtur, mutilis,) oftendit, non fortune, fed virtute magnum fuiffe Alexandrum. -

Differtatio vna vel plures a Plutarcho praemiífae de eo, quod fortuna Alexander magnus
fuerit, perierunt. Fabri. Pofleriorem lib. infipidum et a fophifta quodam, priorem libel-
lum imitaturo, confectum opus effe, iudicat De St. Croix in Exam. cit. arf.

12) Πότερον ᾿Αϑηναῖο; κατοὶ πόλεμον ἢ κατοὶ σοφίαν ἐνδοξότεροι. fiue de gloria Athe-
nienfium pag. 345. Lampr. nr. 186. κατῶ τί ἔνδοξο; οἱ ᾿Αθηναῖοι" Liber, initio mutilus, quo
rerum geflarum potius gloria quam fcriptorum Athenienfes efferuntur. [UP]

13) Περὶ Ἴσιδος καὶ Οσίρ,δος ad Cleam *), eruditam feminam. Lampr. nr. 116. περὶ
τὸ κατ᾽ Ἴσιν Acys καὶ Σάραπιν. [περὶ Ἴσιδος καὶ Zegotzridos cod. Ven. nr. $.] Frigidas in
hoc libro allegorias reprehendit Samuel Parkerus de deo pag. 22. Ad hunc librum illuftran-
dum operae prerium eft conferre Laurentii Pignorii menfam lfiacam, Marshami canonem
chronicum et Oedipum Aegyptiacum Athanafii Kircheri, etfi in hoc plurima funt obelo digna,
vti pluribus oftendere inftituit Jacobur F'indetur in notis ad hunc librum , fed quae lucem pu-
blicam non adfpexerunt. Fabrir. Infcriptionem Mineruae Saitanae, in hoc libello occurren-
tem, enodare conatur Zardííu: in fingulari dif, Helmfíladii 1722. edita. eum,

74) Περὶ τῇ ΕἸ") 78 ἐν Δελφοῖς. p.384. Lampr. nr. 115. fiue de EI apud Delphos
ad amicum, Serapionem, eumdem, ni fallor, quem poetam Athenienfem memorat Plutar-
chus libro proximo pag. 596. adfirmatque, poemata fcribere τοῖς μὲν πρώγμασι φιλοσόφως
καὶ αὐτηρῶς, δυνάμει δὲ καὶ χάριτι καὶ κατασκευὴ περὶ λέξιν ἐοικότα τοῖς Ὃ μήρε καὶ Ἡσιό-
de. Etpag. 402. διοὶ a8 δὲ αὖϑις εἰς Φιλοσοφίαν ποιητικὴ κώτεισιν. Stoicus fuit, vt colli-
gas e pag. 400. Fabri. — Vid. /Maius iun. obff. facr. lib. I. cap. 34. Z"okerodiur diff. de
S. S. notitia inter gentes, cap. 3. δ. 6 et 7. Huetius demonflr. euang. Prop. IV. cap. 8. $. 3.
pag. 183. Schukford harmon. hift. tom. II. pag. 274. Dikinfon. Delph. Phoenic. cap, xo. Sa-
gittarius de oraculo Apollinis Delphico, cap.3. δ. 7. Heum. — Quibus addatur Ludou.
Suhlii comm. Ueber das EI am Apollo "'empel zu Delphi. Lubec. 1780. 4. V. D. ita explicat,
eum, qui introeat templum deum adoraturus , admirabundum exclamare EI, fu er et deum
quafi refpondere, cognofze temet ipfum: tum fufpieatur, (qua me quidem in opinione haud
habebit confentientem;) Ammonium, aut Platonem, aut alium philofophum id fumfiffe ex
libris Mofaicis. — Verum fecus fentit cenfor in ephemer. litterar. Gotting. a. 178r. plag. 33.

pag. 262.

t) Vide fupra nr. 66. firmat Montfaucon. Palacogr. gr. libr. IV. cap. 7.

pag.3:2. quod fcilicet τὸ E olim pronuntiatum

τ) Euftathius ad Iliad. 4, /g£ov, ὅτι τὸ 5 σοιχᾶον — fuerit per E& Heum.] Vide et Plutarchum de
εἰ ἔλεγον οἱ Suo), mposiDévzes τὸ 4^. [Idem con- erac. defe&tu pag. 446, Wave ἢ

Vol. 1IT. p. 354 Ὁ 355 SCRIPTA MORALIA Lib. IV. c. XLI. 183

pag. 262. arbitrans, vel interpretationem apud Plutarchum effe tantummodo ingeniofe ex-
cogitatam, quae.tum demum probabilitatis quamdam habeat fpeciem, fi τὸ εἰ poft Platonis
aetatem, notione dei fubtilius et abítrufius fumta, nec diu ante, confona e per fimplicem.
litteram E exarata, fcriptum exi(limetur; vel cafu duas tantummodo illas totius infcriptionis
literas, poíl haec adeo religiofe expofitas, remanfiffe. — Plut. autem iam fenex fcripfit
librum: nam pag. 385. 6. liberos iam natu grandes et Neronis aetatem, (v. 11.) vt vetu(late
obfoletam, memorat indice Aeirkio in animadu. ad graecos auct. vol. II. pag. rii fq. vbi in
aetates quorumdam opufcul. inquirit. Zar/.

15) Περὶ τῇ μὴ xe» Euperom vov τὴν Πυδίαν.» pag. 394. Lampr. nr. 114. fiue de vi-
litate et vitiofitate verfuum in plerisque oraculis, et quare oracula Pythia non amplíus red-
dat carmine. Dialogus, quo Philinus Bafilocli narrat colloquium 'T'heonis cum Boétho, geo-
metra, ab Epicuri partibus ftante, Zoo, Diogeniano, Serapione poeta, efinterpretibus ora-
culorum habitum. | Neque antiquioribus aetatibus omnia oracula verfibus ") edita, neque fuo
tempore plane defiiffe Pythiam oracula reddere verfibus, diferte Plutarchus teflatur pag, 403-
ἔνιοι δὲ χρησμοὶ καὶ voy κατοὶ μέτρων ἐκτρέχεσιν. — Ceterum negat Plutarchus, deum ipfum
efe verfuum auctorem, fed Pythiam eiusque interpretes. Deum tantum vifa fuggerere et
animum ad futura videnda illuflrare. Καὶ γοὶρ εἰ γρώῷειν ἔδει, μὴ λέγειν τὰς χρήσμες, Sw
ἄν οἶμαι TB Θεδ τὸ γράμματα νομίζοντες ἐψέγομεν., ori λείπεται καλλιγοαφία τῶν βα-
σιλικῶν. — Etenim fi Jcribenda fuiffent , nom enuncianda oracula , mon puto, nos litteras deo im-
gutaturor fuiffe , ac reprehenfuros, quod elegantia regiar non arquarent. pag. 397. adde p. 404
"Fer mille annos viguiffe Delphieum illud oraculum, fcribit Pfutarchus pag. 4o8. []

16) Περὶ τῶν ἐκλελοιπότων eenzueiov , fiue de oraculorum defectu pag. 408. — Dialo-
gus inter Demetrium grammaticum, Cleombrotum Lacedaemonium, Ammonium , Plutar:
chum, Heracleonem Megarenfem, Didymum Cynicum et Philippum, dicatus Terentio
Frifco. Lampr. nr. 872. Non omnia tum oracula defeeiffe, ex ipfo Plutarcho et fuperiore
eius libro perfpicuum e(t, et variis teflimoniis oftendit Znzonius van. Dalen libro: de oraculis
part. IT. cap. τ. pag. 433 fqq. — Sed fenfim iam illa, propagato per orbem euangelio Chrifti ἐξ,

' labebantur, ac ceffabant, licet haec Plutarchum '^) ratio: penitus fugerit. Fabrit. — In hoc
dialogo narratur hi(loriola de morte magni Panis, quam falíi coarguit //7agnerur in Mifcell..

- Lipfienf. tom. IV. pag. 143 fqq. item Zomoratus de S. Maria in Reflexionibus fuis criticis
tom. III. diff. VII. pag. 452 fqq. acta erudit. Lipf. a. 1724. pag. 183. /Z'eirmannus hift. eccl.
tom. T. pag. το. acta erudit. Lipf. fupplem. tom. VIIL. pag. 331. van .Da/en lib. mem. — Pro
vera habet Huetiuiy demonflr. euang. prop. IX. cap. 136. $. 4- Heum.

T) "Ori διδακτὸν ἡ ὠρετὴ. fiue virtutem doceri poffe, pag. 439. [fic cod. Ven. nr. 73.]
Lampr: nr. 170. περὶ ὠρετὴς vel ez didoerov ἡ ἀρετή. — Vertit et H. Stephanus: fpuriis accea-
fet Rualdur cap. 20. vitae Plutarchi. ^ Praeter rem, nmi fallor, virtutem doceri nom pofle,
difputauerat Plato in Menone. Fabric. — Plato ad fophiflas irridendos et contundendos iro-
nice potius disputafe videtur. Zar/. — Epicrifin ad quaeflionem hanc exhibet CArrizus im
notis ad Acfchinis dial. I. pag.3. ewm. —

|

79) legi

. 9) Cic. II. de diuinat: Pyrrhi temporibus iang τ.) Confes Io. Liglitfooti opera poftuma p. 158-
"pollo verfus facere defierats. 3

184 Lib. IV. c. XIII. PLVTARCHI Vol. TIT. p.355 P 356

18) Περὶ τῆς ἀρετῆς» fiue de virtute morali quod in affectuum rationabili moderatione,
nen exftirpatione. confi(lat, pag. 440. Lampr. nr. 7o. [ἐπ᾽ ἀρετῇ cod. Venet. et nr, 7I. περὶ
ἠθικῆς ορετῆς.] Fabrit. Conf. Bayle Diclion. voc. Aquaviva, not. ἃ. Heum.

79) Περὶ ὠοργησίωθ. fiue de ira cohibenda, Fundano 5) infcriptus liber pag. 452. quem
pulcherrimum vocat Gellius lib. I. cap. 26. Apud Lampriam nr. 92. liber περὶ ὀργῆς [in
cod. Venet. part. IL. nr. 9^. περὶ ὠοργησίας etc.] memoratur. — Similiter apud Photium cod.
CLXI..e Sopatrieclogis. — Vertit et Erasmus tom. VIII. Opp.

80) Περὶ εὐθυμίας. fiue de animi tranquillitate ad Paccium, quem improbitas mini.
flrorum fuorum perturbauerat, pag. 464. Lampr. nr. 94. — Vertit Guil. Budaeus.

$1) Περὶ φιλαδελφίας. fiue de fraterno amore ad Nigrinum et Quintum fratres, qui

mutuo fe inuicem amore profequebantur, pag. 478. Lampr. nr. g7. Vertit et Guil. Plantius,
Francof. 1574. 4. et Thomas Naogeorgus.

82) Περὶ τῆς εἰς τοὶ ἔκγονα QuAosog'yioes , fiue de amore prolis a natura ipfa brutis
animantibus, longe vero magis homini, commendata, pag.493. Vertit et Gilbertus Lon-
golius.

83) Εἰ αὐτάρκης ἡ κακία πρὸς κακοδαιμονίαν. fiue, qued vitiofitas ad infclicitatem fuf-
ficiat pag. 498. "Vertit et Ottomarus Lufcinius. [δ]

, ^ “ τ ^ ^ M Ὁ ΄ , , ar τὰ

84) Πότερον To τῆς ") ψυχῆς ἢ τὸ τὰ σώματος παϑη χείρονα. quod animi, quam
corporis longe peiores fint morbi. pag. 500. Lampr. nr. 195. male a Rualdo pag. 38. cap. 19.
vitae Plutarchi ur, 123. refertur inter ea, quae Lamprias snemorat, Plutarchi deperdita.

85) Περὶ οδολεσχίοας., fiue de garrulitate pag. 502. Lampr. nr. gt. Sopater apud Phot.
cod, CLXI. vertit et "Thomas Naogeorgus. Praeterea Ludouicus Ruffardus, Lugd. 1554. 8.
tefla'us, hunc librum adeo probatum viro eximio Francifco Hofpitalio, vt penitus edifcen-
dum et nunquam de maaibus deponendum iudicaret.

$6) legi πολυπραγμοσύνης , de cuius vocabuli fignificatione vide Gellium XI. 16. vbi
huius libri meminit. Meminit etiam Lamprias nr. 96. Memorat praeterea Lamprias nr, 146.
[nr. 172. cod. Venet.] librum Plutarchi gregi περιεργίας. quod eft genus euriofitatis ineptae
atque inutilis, vti πολυπραν μοσύνη exitiofae ac moleflae. [in cod. Venet. πῶς ἂν τις ἐν
ποώγμασιν Φιλοπραγμόνων δόξαν διαφύγοι. in altera indicis parte nr. j. περὶ πολυπραγμο-
σύνης etc.] ᾿

47) Περὶ φιλοπλετίας, fiue de diuitiarum cupiditate pag. 523. Lampr. nr. 199. A 80-
patro apud PAefium cod. CLXI. memoratur liber Plutarchi περὶ zAsr&.

$8) Περὶ δυσωπίας Lampr. nr. 95. et Sopater apud PAotium cod. CLXL. vbi infcribi-
tur περὶ δυσωπίως Acys. de immoderata et vitiofa verecundia, qua vel ab vtilibus aut hone-
flis impediri, aut ad noxias et inhoneftas actiones compelli nos temere patimur, pag. 528.

89) Περὶ

x) Hic fortaffis Minicius Fundanus , pro Cof. y) τῆς — τῇ omittitur in cod. Venet, Harl.
Aliae fub Hadriano, de quo Marq. Gudius ad vet. .
infcript. Gruteri p. MXIV. 6.

|

SCRIPTA MORALIA Lib. II. c. XLI.

Vol. III. p. 356 P 557 185

89) Περὶ Q9cve καὶ uires, de odio et inuidia et vtriusque differentia, pag. 536. — Ver.
tit et H. Stephanus. 3

90) Περὶ 78 ἑαυτὸν ἐπαινεῖν ἀνεπιφϑόνως , fiue ad Herculanum liber, qua quis ratione
fe ipfum citra 5) inuidiam laudare poffit, pag. 539. Lamprias nr. 84. vertit et Thomas Nao-
georgus. [UT] :

91) Περὶ τῶν ὑπὸ τῷ ϑεί βραδέως τιμωρεμένων. —Sopater apud Phot. cod. CLXI.

Lamprias nr. go. De fera Numinis vindicta dialogus, Cynio infcriptus et initio mutilus 55),
in quo colloquuntur Patrocles, "Timon, Olympianus et Plutarchus pag.548. Initio pro
ὁ ἐπίκθρος malim legere ὁ ézrsgess. —[Érarmus Chil. I. cent. 6. nr. 42. fufpicatur, hunc
librum non effe Plutarchi, ob füili diuerfitatem. Heuwm.] ^ Ceterum in hoc dialogo, fiue
libro, fi pro diis deum refcribas, plurima inuenies, digna, quae a Chrifliano dicantur, vt ait
Grotius pag. 128. de fatisfactione Chrifli aduerfus Socinum. — Vertit et Bilibaldus Pirckeime-
Tus. De eodem argumento conferes, vbi lubebit, Cafparis Barthii aduerfaria pag. 2906 fq.
et Ácacii Enenkelii Seianum.

92) Περὶ εἱμαρμένης, fiue de fato liber, (extrema parte mutilus) ad Pifonem, quem
Φίλτατον vocat pag. 568. — Differit autem de fato ex mente Platonis, non quatenus εἰσίο,
fed quatenus ἐνέργεεος eft, et res non particulatim fed καϑόλε inflar legis dirigit et fub
certis conditionibus definit, ita, vt contingentibus et libero arbitrio locum relinquat et cafui
fortunaeque: tota vero diuinae fubfíit prouidentiae. E verfione Hugonis Grotii hic liber
exflat in philofophorum fententiis de fato, quas magnus hic vir congelfit. Libros II. huius
argumenti memorat Lamprias. nr. 56. [nr. 112, cod. Ven.]

93) Περὶ τὸ Σωκράτες δωιμονίξ ""), dialogus de genio Socratis p. 575. 580 fq. Lampr.
nr. 67. [in cod. Ven. nr. 123. additur πρὸς ᾿Αλκιδώμαντα.) — Vertit praeter Xylandrum Tho-
mas Naogeorgus.

94) Περὶ φυγῆς, de exfilio aequa mente tolerando, ad amicum, qui Sardibus, patria
fua, exfulabat. pag. 599. Lampr.nr. 99. Vertit et Angelus Barbatus. [UP]

95) Παρα-

2) Cicero de harufpicum refponfis: Pofefl δαίμονες graecis fcriptoribus funt fpiritus etiam

quisquam vir, in rebus magnis cum inuidia ver-
fatus, fatis grauiter contra inimici contumeliam
fine fua. laude vefpondere?

84) Secus fentit et Fabricium refutat JZ/ytten-
bach in initio notarum ad editionem fuam huius
opuículi; contra cum Reiskio fufpicatur, hunc
dialogum effe alterius disputationis deperditae,
qua, tefte Lampria filio, Epicureos oppugnarat,
continuationem. Idem vocab, 'Es/xsgoy initio in-
commodo pofitum, exiftimat, vel cum Fabricio
-in ὁ Ἐπικάρειος mutandum effe, vel potius aliud

| «momen proprium requirendum. Har/.

bb) δαιμόνιον vocant itidem alii, vt Ariftides
tom, IIL. pag. 36. Apuleius eum, Platone ipfo
praeeunte, — Atque vt vel e Polluce notum eft,

Fol. V.

boni, et Platoni fummus deus j£yisos Δαέμων, Bo-
num angelum fuiffe illum Socratis genium, prae-
ter Plutarchum, Proclum, aliosque veteres vix
dubitarunt e Chriftianis Ficinus, Campanella, Au-
guftinus Steuchus et in hift. philofophica, anglice
edita, 'T'ho. Stanleius, quibus fuffragatus eft amicus
nofter, Godfridus Olearius, in pererudita diatriba
de hoc argumento, edita Lipfiae 1702. Fateor
tamen, verifimiliimam mihi videri eorum fen-
tentiam, quibus mens prouida Socratis eius fuiffe
genius creditus fuit. Nam vt Plato in Timaeo,
τὸ δὴ περὲ TX κυριωτάτα παρ᾽ ἡμῖν ψυχῆς ἄδας δια-
νοῶσϑαι dà τῇδε, ὡς ἄρα αὐτὸ δαέμονα (Θεὸς ἑκοίτῳ
δέδωκε τῆτο. [210 Chryfoft. IV. de regno pag. γι.
0 δὲ ἔθιος Íxusq vEr ἔτος isi dodpauy τῇ ἔχοντος &ydpos.

Aa [Con£,

186 Lib. 1V.c. XIII. PLVTARCHI Vol. III. p. 353 P 359

95) Παραωμυϑητικὸς πρὸς τὴν ἰδίων γυνοῦκα. fiue confolatio ad vxorem Timoxenam,
morte filiolae cognominis adflictam, quam pofl filios duos, vnum, natu maximum et alte-
rum, Chaeronem, amiferat altero, pofiquam nata fuiffet, anno, pag. 608. Lampr. nr. 110.

Vertit et latine Robertus Britannus.

96) Συμποσιωκὼν προβλημάτων, fiue conuiualium quaeflionum libri IX. ad Soffium
Senecionem, ciuem fuum Chaeronenfem, pag.6:2. Lampr. nr. 183. [nr. τος. cod. Ven.]
greg) προβλημόώτων. — [ Corfin. in vita Plut. pag. IX. negat, conuiuales fermon. ante a. Chr.

9o. fuilfe editos: Reiske in obíf. II. pag. rur. putat, docetque, fcriptos effe, circa a. 120.] -

Octo libros memorat Sopater apud PAof. cod. CLXI. fed octo prioribus, qui finguli deca-
des fingulas quaeflionum continent, (vide pag. 697 et 736.) nonum denique librum fubiunxit
Plutarchus, quindecim quaefliones et fermones, Athenis in Mufeis habitos, complexum. Ci-
tat hos libros Gellius. Macrobius quoque pleraque ex his in librum feptimum retulit fuo-
zum Saturnalium. — Decades quinque problematum Plutarchi ex Hadriani Iunii verfione cum
eius fcholiis lucem viderunt Lugd. in 8. et in H. Stephani editione latina Plutarchi. Fabric.
Ex libro VIII. aliquid latine vertit Z/Je/anchthon. Vide eius Declamatt. tom. IL. pag. 766. Er-
rare autem eos, qui libro IV. caput fextum deeíIe putent, docet Caf/aubenus ad "Theophrafli

char. cap. 5. pag. 5o. Hewm.

In quaefionibus

'Agemachus.

Agias.

Alexander, Epicureus.

Alexio, Plutarehi focer, pag. 701. D.

Ammonius, ςφρατήγος Athenis.

Antipater.

Apollonides ὁ τακτικὸς, pag. 650. F.

Apollophanes, grammaticus, pag. 684. E.

Ariflaenetus, Nicaenus, pag. 656. A.

Arilo ('Agisay et ᾿Αριςίων fcriptum inuenio.)

Ariftodemus, Cyprius.

Athryilatus, "Thafius, medicus, pag. 651. A.

Autobulus, (Plutarchi F.) cuius nuptiae me-
morantur, pag. 666. D.

Boetbus, Epicureus, pag. 673. C.

Cacfernius, Flori γαάμβοος, 702. E;

Caius, Flori γαμβρὸς, 682. F.

[Conf. fupra in vol. II. pag. 681 fq. Maximi Ty-
vii diff. 26 et 27.] Porro Socratis exemplo ge-
nios fibi adefie gloriati funt Conftantinus, imp.
apud Zminian. XXI. 14. ac recentiore aetate Car-
danus, Campanclla, Niphus, Poftellus, Hermo-

Conuiualibut

colloguentes: inducuntur.

Calliftratus, Amphictyonum ἐπιμελητὴς in
Pythiis, 704. C. filius Leonis, 705. B. fo-
phifla, 667. D.

Caphifus, "Theonis F.

Chaeremonianus, Trallianus, pag. 641. B.

Cleomenes, medicus, pag. 694. F.

Crates, "Theffalus, pag. 639. B.

Crato, Plutarchi γαμβρὸς. - pag. 620. À:

Diogenianus, Pergamenus.

Dionyfius, Melitenfis, pag. 744. F.

Dorotheus, rhetor, pag. 665. A.

Empedocles, pag. 728. D. [IP]

Erato, οἱρμονικὸς. pag. 654. D. 736. 743.

Euflrophus, Athenicnfis.

Euthydemus ,. Plutarchi συν!ερεὺς γ) p. 700. F.
Sudienfis, 657. F.

Fauorinus, philofophus.

Firmus

laus Barbarus, Io. Picus, Afcolus, Bodinique qui-
dam amicus, tefte H. Moro in antidoto aduerfus
atheismum, et Bodinus ipfe, vt traditum Fran-
cifco Pithoeo in Pithoeanis.

S21. ΠΤ. Ῥ. 390 Ὁ 560

Firmus Plutarchi γαμβρός, pag. 636. A.

Florus (Μέτριος Φλῶρος p. 680. C. 626. E.)
antiquitatis amans, 702. D.

Glaucias, rhetor, pag. 628. B.

Hermeias, geometra.

Herodes, rhetor. ^ Hunc innuere videtur
etiam pag. 676. C. vbi introducitur ῥη-
τόρων ὁ ubAusO. δοκῶν; ὠνωγνωσμάτων
ἐντυγχονειν ἐλευθερίων.

Hylas, grammaticus, pag. 739. E.

᾿ Lamprias, Plutarchi auus, p. 678. E. 684. A.

Lamprias, Plutarchi frater. -

Lucianus pontifex Corinthi.

Lucius, Pythagoricus, Flori F. pag. 702. F.
704. B. '"yrrhenus, Moderati difcipu-
lus, pag. 721. B.

Marcion.

Marcus, grammaticus.

" Maximus, rhetor.

Menephyllus, peripateticus.

Meniscus, paedotriba..

. Milo, Plutarchi amicus, pag. 628. B.
. Moeragenes, Athenienfis, 671. C.

Mofchio, medicus, pag. 658. A.

Neflor.

Nicias Nicopolita medicus, pag. 698. A:

Nicoflratus, pag. 714. A. D. 715. B.

Nicrus (Níxgos, an pro Νικόφρωτος) Chae-
roneus pag. 692. D.

Olympicus, pag. 654. B.

Oneficrates.

Patrocles, Plutarchi γώμίβρός,, pag. 642. C.
68r. D. 7oo. F.

SCRIPTA MORALIA

Lib. IV. c. XIII. 187

Petraeus, in Pythiis ἀγωνοθέτης.

Philinus.

Philippus, pag. 71r. C. pag. 712. D.

Philo, medicus.

Φιλοπάπαος, βασιλεὺς (menfae), p. 628. A:

Plutarchus.

Plutarchi pater, pag. 655. F. minime prae
ceps in loquendo, pag. 641. C.

Plutarchi filii, 1

Polycharmus.

Polycrates.

Praxiteles, ὁ περιηγητής:

Protogenes, grammaticus:

Satyrus, pag. 658. A.

Serapion, epinicia celebrans, pag. 628. ΑἹ

Soclarus, pag. 640. 33

Sofpis, rhetor.

Soflius Senecio.

Sylla, Carthaginienfis: Σύλας, pag.650. A;
Σύλλας o ἑταῖρος. pag. 636. A.

Symmachus.

"Themiftocles, Ποίους, pag. 626. F.

"Theo, grammaticus, pag. 626. E. 728. F. à
ἑταῖρος. pag. 620. A.

'Theonis filii.

"Thrafybulus. :

"Fhrafyllus, Ammonii F. [Pj

"Timo, frater Plutarehi, pag. 615. D.

Trypho, medicus, pag. 646. A. 685. C.

'Tyndares, Lacedaemonius, :

Xenocles, Plutarchi frater, pag. 635. A.

Zopyrio, grammaticus.

Zopyrus, epicureus, medicus, p. 653. C.

97) Ἐρωτικὸς., amatorius dialogus de honeflo amore coniugali, praeferendo turpibus

paederaffarum libidinibus, pag. 748. Lampr. nr. 105.

In hoc libro verecundiam, per alia

Ícripta tam diligenter a Plutarcho feruatam, defiderat Rualdus in eius vita cap. XXVIII.

98) 'Eewrixo] διηγήσεις, fiue quinque amatoriae narrationes pag. 771. quae latine etiam
verfae exíltant ab Angelo Politiano tom, IL. Opp. Lampr. nr. 210. ἐν ἄλλω, “πρὸς τὸς ἐρῶν-
τας, qui poflerior titulus praefenti libro minus congruit, [duo diuerfa fuiffe videntur opu-
Ícula; vid. ad Lampriae indic, nr. aro. notata] Μυϑικοὶ διηγήμωτοαν vocat Iulianus orat.

* VIL. pag. 227.

AÀa a2 ^

99) "Or,

38 Li.1P. c. XII PLVTARCHI Μοὶ. ΠΙ. p 360p 36t

99) Ὅτι μάλιξαω τοῖς ἡγεμόσι δὲ; τὸν φιλόσοφον διωλέγεσθα!. quod maxime cum:
principibus viris philofopho fit differendum, f. principi cum philofopho frequentiffime collo-
quendum effe, pag. 776. Δ Rualdo capite 2o. vitae Plutarchi inter dubia vel fpuria fcripta
ef ertur.

100) Πρὸς ἡγεμόνω ὠπαίδευτον, de principe indodto, fiue de doctrina principum p. 779.

Ior) Ei πρεσβυτέρῳ. πολιτευτέον, num feni et quomodo gerenda fit resp. ad Eupha-
nem, amicum, aetate iam prouectum et muneribus publicis fungentem pag. 783. Lampr.
nr. 73. j :

102) Πολιτικὼ παραγγέλματα, fiue praecepta regendae reipublicae ad Menemachum,
virum nobilem, pag. 798. [In codd. Vindobon. e Lambecio et Kollario infra in indice codd.
memoratis, infcribitur περὶ 78 πῶς χρὴ τὸν Φιλοσοῷον πολιτεύεσθαι aut πομπεύεσθαι:
Harl.] Sopater apud PAof. cod. CLXI. et Lampr. nr. 102. valde laudantur a Naudaeo in
bibliograph. polit. Meminit Plutarchus ipfe in limine fcripti de vfu capiendo ex inimicis.
Vertit praeter Guil. Xylandrum Nicolaus Saguntinus, cuius verfio occurrit in edit. latina

Ἡ, Stephani.

103) Περὶ μοναρχίας καὶ δημοκρατίας καὶ ὀλιγαρχίας, breuis disputatio, pag. 8:6.
Vertit Gisbertus Longolius.

1904) Περὶ 78 μὴ δὲν δανίζεσθαι, fiue de vitando aere alieno, pag.827. Lampr. :

' nr. 205. [T]

105) Vitae X. oratorum: Antiphontis pag. 852. Andocidis, 834. Lyfiae, 835. lfocra-
tis, 836. (haec quibusdam ὑποίβολιμαίω videtur, quia nonnulla.aliter narrat, quam Plutar-
chus in aliis fcriptis: vide Rualdum in vita cap. 20.) Aefchinis, Ifaei, 839. Lycurgi, 84r.
Demoflhenis, 844. Hyperidis, 848. et Dinarchi 8so. — [In cod. Venet. nr. 8r. nominum
rhetorum X, indici additur: σὺν τότοις καὶ ψηφίσματα τρία ὑπὲρ Δημοσϑένες.)] Confe-
rendae cum Photii excerptis cod. CCLIX fqq. ex quibus non pauca fuppleri et corrigi pote-
runt. Ceterum oratorum illorum omnium fere orationes faltem aliquae aetatem tulerunt,
quarum editionibus vita vnius cuiusque ex Plutarcho praefigi folet. Vide, fi placet, quae
dixi lib. II. [cap. 26.]. Plutarchi effe, negat Gaddiur tom. I. pag. 175. leuibus quibusdam ar-
gumentis: [grauiora adfert argumenta Zon/iur III. 6. nr. 4. pag. 22 fqq. quibus euincitur, de-
cem rhetorum vitas, quas quidem legimus, effe fuppofititias, et, fi Lampriae catalogo
fides omnino adhibenda fit, eas, quas Lamprias tribuit Plutarcho, interiiffe. Indignum effe
Plutarchi opus iudicant quoque Ricard, Taylor, Ruhnken et alii, quos iam laudaui in In-
trodudt. l. c. pag. 78 fq. et Aeirfe in not. ad initium opufculi tom. IX. pag. 307. opp. Plut.
libellum effe fufpicatur Plutarchi cuiusdam recentioris et ignobilioris, non illius Chaeronen-
. fis: adde eumdem in animadu. ad gr. auct. pag. 114 et 497. Demoflhenis vitam effe opus
Vlpiani, contendit Chapman in obíf. ad Vlpiano vulgo tributos ad Demoflhenem commen-

tar. edit. Demoflh. Philipp. a Montencyo, Cantabrig. 1731. curatae praemiffis, HarL] Me-

inorantur a Lampria nr. 40. — Vertit Robertus Britannus.

106) Ἐπιτομὴ τῆς συγκρίσεως Mevovdgs καὶ Δριξοφαάνες pag. 853. Lampr. nr. 110,
Menandrum Ariflophani longe praefert Plutarchus. , Phrynichus vero Plutarchum reprehen-
dit,

Vol.[TII. p. 361: P 362 SCRIPTA MORALIA Lib. IV.c. XIII. 189

dit, quod vfus fit voce attica *) συγκρίσεως, licet conftet, nec Dionyfium, Halicarnaffeum,
nec alios optimos fcriptores ab illa abflinuiffe. ^ Ariflophanem aduerfus Plutarchi crimina-
tiones in fingulari diatriba defendit Nicodemus Frifchlinus, quae comoediis Ariftophanis
cum latina Frifchlini metaphrafi, Francof. 1586. 8. editis praemittitur. [Ricard negat cile
genuinum Plut. foetum 1. c.]

107) Περὶ τῆς Ἡροδότε κακοηθείας. fiue de Herodoti malignitate ad Alexandrum
quemdam pag. 854. Lampr. nr.120. Hoc libro vltus eft Plutarchus ignominiam patriae fuae
Boeotiae ab Herodoto inuflam. [Herodotum vero defendit Ricard.]

108) Περὶ τῶν ὠρεσκόντων τοῖς QuAocóQcis pag. 874. de placitis philofophorum phy-

' ficis, vtile et fuceinctum compendium libris V. licet, infamium, inquit Xylander, qui hir

libris ἰδές fcire fe putant, quid de quaque in iir propofíta ve fenferint philofophi ""). Lampr.
greg) τῶν ὠρεσκόντων QuAocoQoie Quom ἐπιτομῆς βιβλία ἐ. nr. 59. [in cod. Ven. nr. TO.
περὶ ἀρεσκόντων τοῖς φιλοσόφοις βιβλία ἐ.) εἰ περὶ φυσικῶν ἀρεσκόντων nr. 185. [nr. 208.
cod. Ven.] εἰ φυσικὴ ἐπιτομὴ 113. [nr. 197. cod. Ven.] Hi libri conferendi funt cum ope-
re, quod exflat fub titulo hiftoriae philofophicae Ga/emi. Vnum enim idemque fcriptum
eft, fed neutrum integrum. — Alterum vero ex altero emendari et fuppleri poteft, vt notauit
lo. lonfius [lib. IIT. cap. 11, 3. pag. 62. edit. Dorn.] de fcriptoribus hifloriae philofophicae
[vid. quoque pag. 24 et 27. edit. Dorn. nr. 6 et 17.]. περὶ τῶν ἐρεσκόντων Φιλοσόφοις ᾧυσι-
χὼν δογμότων citatur ab Κη δίο lib. XIV. praepar. pag. 747. 753. εἰ XV. pag. 836 — 852. “
Cyrillus Y. contra Tulian. pag. 5t. ἔφη γοὶρ πεοὶ αὐτῶν ἰσχνὸς ὧν ἄγαν [t] ὁ Πλέταρχος
ἐν πρώτῳ βιβλίῳ φυσικῶν δογμώτων συναγωγῆς- εἴ pag. 46. Πλόταρχος τοίνυν ἀνὴρ τῶν
παρ αὐτοῖς ἐκ ἄσημος γεγονὼς ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ τῆς τῶν φυσικῶν δογμάτων συνα-
ψωγῆς. Aetium, Plutarchum et Porphyrium περὶ ορεσκόντων τοῖς φιλοσόφοις citat Theo-
doritur YI. "Therapeut. Fabrit. — Simeonis quoque liber exítat de placitis philofophor. vid.
Fabric. B. Gr. V. 42. pag. 322. Heum.

109) Αἰτίαι Qucixo;, Íiue liber naturalium quaeflionum pag. 931. Lampr. nr. 206.
Vertit Gisbertus Longolius.

no) Περὶ τῷ ἐμφαινομένε προσώπϑ τῷ κύκλῳ τῆς σελήνης, fiue de facie in orbe
lunae pag. 920. Dialogus, initio mutilus et hinc inde mancus, in quo colloquuntur Sylla
Carthag., Apollonides, Lucius Pythag., Pharnaces, Theon, Arifloteles iunior, Menelaus,
mathemat. et Lampr. Plutarchi frater. Meminit filius Lamprias nr. 7t. [nr. 126. in cod.
Ven.] περὶ τῷ ἐν τῇ σελήνῃ φαινομένε προσώπε. Confer magni Kepleri aflronomiam lu-

narem , Francof. 1634. 4. editam pag. 87. In hoc libro Antipodes effe, inficiatus eft Plu.
Aa 3 tarchus,

££) Confer Graeuii notas ad Soloeciftam Lu- poffe emendari, ait Zmdr. Schottus bibl. Hisp.
tiani tom. II. pag. 745 (4. tom. IL pag.330o. vid. /Mo//erus Homonymofc.

dd) Multus eft de hoc opere, idque Plutarcho — pag. 333. Sed id opus Plutarcho abiudicat, adla-
vindicat, neque tamen ante Α. V. C. 843, a. Chr. tis argumentis, Jon/jus lll. 6. nr. 6. cum Voffio.
9o. exaratum cenfet Cor/m. in vita Plut.. $. 2. Grotius etiam de verit. rel. chrift. lib. I. $. τό,
pag. XV fqq. Adde tamen clegantiffiniam mihi- pag. 37. not. 16. citat /criptorem, (non, Plutar-
que infcriptam epiftolam cel. Bzckii, huius ope- — chum,) de placitis philofophorum. — 1n horum
ris editioni praemiffam, pag. VIII fqq. Zar/. libro V. cap. r. locus aliquis emendatur a Ca/au-

££) [Atque ex Ex/cbii praep. euang. hoc opufc, bomo libro de Enthufiasmo cap. 2. p. 15 Heumn-

X90 Lib. IV. c, XIII. PLVTARCHT Vol. IIT. p. 362 Ὁ 563

tarchus, vt notauit vir illuftris doctrinae Zobur Ludolfitr p. $59. commentarii ad hift. aethio-

picam ὁμοψήφες εἰ producens Acthiopas fuos et veteres plerosque Chriflianos, vt Lactan-
tium, Auguílinum etc.

nr) Περὶ τῇ zeors ψυχρᾶ. de primo frigido, fiue prima frigoris caufa, ad Fauori-
num pag. 945. Lampr. nr. 89. [fcript. fub expeditione "Traiani Dacica, circa a. Chr. τοι]
Fundamenta fünilis Parmenidianae de principiis opinionir in hoc libro ia£ja videntur, qui
videtur ex aliquo tra&iatu, qui Plutarchi tempore exftabat. deftriptur εἰ defumtur. — Habet
enims nom pauca et acutiora et firmiora, quam folent rf/e au&foris ipfius, qui ea vulgauit,
Haec Baco de Verulamia in philofophia Parmenidis, T'elefii et Democriti pag. 238. — Vertit
Hadrianus Turnebus.

n2) Περὶ τῷ πότερον ὕδωρ ἢ πὺρ “χρησιμώτερον , aquane an ignis fit vtilior? pag. 955.
Lampr. [in cod. Ven. nr. 43. et in ind. altero, x. πότερον τὸ ὕδωρ ἢ τὸ πῦρ “χρησιμώτερον 3]
nr. 194. ὅτι ἔδοξεν Ἡρακλείτῳ πρότερον (πότερον) χρησιμώτερον πὺρ ἢ ὕδωρ, vnde hoc
male a Rualdo inter deperdita refertur cap. 19. pag. 38. Idem cap. 20. vitae Plutarchi, non
valde grauibus motus argumentis, librum de aqua et igne fpuriis accenfet.

113) Πότερω τὼν ζώων QgoviuwreQu, τοὶ xac ἢ τοὺ ἐνύδριω; — Dialogus de foler-
tia animalium, probans, aquatilia hac in parte terreflribus neutiquam cedere P- 959. Lampr.
nr. 143. [vid. nr. 84. in cod. Ven.] Colloquuntur Autobulus et Soclarus, tum Arifloti-
mus 7), qui χερσαῖα, fiue terreflria defendit, fuffragantibus Eubioto, Ariflone, Plutarchi
ἀνεψιῷ, Aeacide Dionyfii Delphici, [P] et Nicandro, Euthydami F. praeterea Phaedimus,
pugnaus pro aquatilibus, adfentiente Heracleone Megarenfi et Philoflrato Eubocenfi, et
Optatus, neutras partes praeferens.

14) Περὶ τῷ τὼ ἄλογα λόγῳ χρῆσϑαι p. 984. [fic in altero ind. in cod. Ven. nr. Ay.
et in ind. priore nr. 82.] Gry//us dialogus, qui rectius infcribitur oz; ὁ ἥττων τῶν ἑαυτξ
ἐπιθυμιῶν ἥττων iz) καὶ τῶν ἀλόγων ζώων, vt ait Jama[for pag. 215. de ludicra dictione.
Lampriae videtur nr.125. innui hoc titulo: zegi ζώων ἀλόγων ποιητικός. [nr. 152. in cod,
Ven. ζώων ὠλόγων ποιητικο᾽ diuerfa opufcula fuiffe videntur.] Sed idem nr. 132. memorat
et aliud: εἰ λόγον Eyes τοὺ ζῶα. — Colloquuntur in hoc d::logo Vlyffes, Circe et Gryllus,
in fuem. μεταμορῷωϑ εἰς, neque volens iterum Vlyflis precibus humanam formam induere.
Deeít huic libro pars pofterior de prudentia et iuflitia brutorum.

115) Περὶ σαρκοφωγίως λόγοι, fiue differtationes duae, (quarum poflerior extrema
parte eft trunca;) pro fententia Pythagorae, qui carnium efu abflinere iubebat, p. 993. 996.
[in altero indice cod. Ven. nr. μζ΄. et in priore, nr. 6o.]

16) Πλατωνικοὶ ζητήματα, fiue Platonicae quaefliones pag. 999. Lampr. nr. 153.

uT) Περὶ τῆς ἐν Τιμαίῳ Ψψυχογονίως. fiue de animae procreatione e Timaeo, ad filios
Autobulum et Plutarchum pag. 1012. Lampr. nr. 63. Ex eodem libro excerpta, (fortaffis
a Photio) pag. 1030. Etiam Paccius a Plutarcho defiderauerat, fibi fcribi περὶ τῶν ἐν Τιμαίῳ |
δεομένων ἐπιμελεφέρος ἐξηγήσεως , vt teftatur nofler in limine libri dc animi tranquillitate.

n8) Περὶ j

ff) "Agssünpos pag. 959.

Vol. ΠΤ. p.363 P 364. 309 SCRIPTA MORALIA Lib.IV.t. XII τοι

18) Περὶ Στωϊκῶν ἐναντιωμώτων, commentarius de repugnantiis floicorum dogma-
tum inter fe et cum philofophorum illorum vita, pag. 1053. Lampr. nr. 74.

1g) Σύνοψις τῷ ὅτι παραδοξότερο; οἱ Στωϊκοὶ τῶν ποιητῶν λέγδσιν. Compendium
commentarii, quo oftenditur, Stoicos quam postas abfurdiora docere, pag. 1057. Lampr.
nr. 7T. -

120) Περὶ τῶν κοινῶν ἐννοιῶν πρὸς τὸς ETwiwgs, fiue de communibus notitiis aduerfus
Stoicos eorumque paradoxa moralia pag. 1058. et phyfica pag. 1073 fq. Dialogus, in quo
colloquuntur Lamptias, Plutarchi frater, et Diadumenus, academicus. Meminit filius Lam-
prias nr. 75. [0]

I2) Ὅτι 802 ζῆν ἐσὶν ἡδέως κατ᾽ Ἐπίκθοον fiue non poffe fuzuiter viui fecundum Epi-
euri decreta. Dialogus lectu digniffimus, in quo colloquuntur Zeuxippus, Theo, adhuc
γέος, Ariftoteles quidam , Ariftodemus et Plutarchus pag. 1086. Lampr. nr. 8r.

122) Πρὸς Κολώτην, fiue aduerfus Colotae, Epicurei, librum, Ptolemaeo dicatum, quo
contendebat, ὅτι «ar& τῶν ἄλλων φιλοσόφων δόγμωτα 80e ζῇν esi, quod fecundum alio-
rum philofophorum decreta ne viui quidem poffit, pag. 1105. — Hic liber, fiue dialogus, Sa-
turnino inferiptus, in quo colloquuntur Ariftodemus, Aegienfis, academicus et Plutarchus, fu-
periori libro ab auctore fuit praemiffus, vt ex eiusdem exordio perfpicue patet. Lampr.
nr, 8o. [et in cod. Ven. nr. 133.] σρὸς Κολώτην ὑπὲρ τῶν ἄλλων φιλοσόφων.

123) Ei καλὼς ἔρηται τὸ λάϑε βιώσας contra dictum Epicuri 55) , qui bene latuit, bene
vixit, pag. 128. Lampr. nr. 168. confer Gaf/endum de philofophia Epicuri pag. 207 fq. et
Petrum Petitum lib. IIl. Mifcell. cap. 30. [et d/cyoniwm lib. I. de exfilio pag. 139. 140. et
lib.IL pag. 145. vbi et pag. 156— 178. illum Plutarchi librum copiofe confutat. Heum.]

124) Περὶ Μεσικῇῆς. fiue de mufica dialogus, in quo colloquuntur Oneficrates, Soteri-
chus, Alexandrinus, (de quo pag. 1135.) et Lyfias pag. 1131. Iam pridem eft, quod Marcus
. Meibomius praefat. ad veteres muficos teflatus efl, quinquaginta amplius loca; ad muficata
fpcectantia in Plutarcho reftituere verfionesque latinam et gallicam emendare fe poffe.

125) Denique in hac editione auni 1620 et 1624. fequitur cum Mauffaci ^) verfione et
notis, Plutarchi liber περὶ ποταμῶν καὶ cgo» ἐπωνυμίας καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς εὑρισκομένων
pag. 1149 — 1164. de fluuiorum appellationibus fiue cognominibus Hydafpe, Ifmeno, Hebro,
Gange, Phafi, Arare, Pactolo, Lycorma, Maeandro, Marfya, Strymone, Sagari, Sca-
mandro, 'Tanai, Thermodonte, Nilo, Eurota, Inacho, Alpheo, Euphrate, Caico, Ache-
loo, Araxe, Tigride et Indo. Graece primus edidit Simon Gelenius. [P] Sub Plutarchi
nomine citatur ab Eu/fathio ad lliad. γ΄. pag. 381. et Odyff. τ΄. pag. 1854. edit. romanae, quae
loca Mauffacum fugerunt, indicauit vero Zenagius in amoenitatibus iuris cap. 3. fed alterius ^

Plutarchi elfe, contendit 7/. //offur ad Melam p. 46. et Reinzfius ΠῚ, 13. var, lect. pag. 556.
: Diuerfum

£g) Neodi tribuit Suid. in Neox2.5s. dit quoque librum de fluminibus cum verfione

, Mauffaci et notis Io. Hudfon. tom. II. Geographor.

hh) Eiusdem Mauffaci iudicium fiue diffeztatio — minor. graecorum, Oxon. 1703. 8. Fabric. Conf.

de Plutarchi fcriptis praemittitur in his duabus —Bay/e Di&ion. voc. Z/ergerius not. 5, pag. 2954
editionibus tomo priori operum Plutarchi. Edi- ewm

102 Lib. IV. c. XIII. PLVTARCHI Vol.III. p. 36209365

Diuerfum in hoc opere flilum ab aliis notaffe fibi vifi funt viri quidam docti. — Parthenio ita-
que, cuius amatoriae narrationes exílant, liber ille tribuitur a Zano Cornario in praefat. ad
Marcellum Empiricum. — P/uzarchus iunior in fragmento de fluminibus vocatur ab Jf. 7offo
pag. 140. ad periplum ponti Euxini. [vid. eumdem 7"o[fum ad Melae lib. I. cap. 8 et cap. 16.
ac libr, II. cap. 2. pag. 432. Heum.] Ab aliis Zeliano, ab aliis Zntonino Liberali tributum re.
fert Mauffacus, qui recte, ni fallor, Plutarcho Chaeronenfi vindicat, Huic tribuit etiam So-
pater apud PAotium cod. CLXI. et vnum eumdemque effe fcriptorem parallelorum minorum
et libri de fluminibus, multa fuadent argumenta. Atqui illius libri auctor ad a/r;« fua pro-
vocat, quae Plutarcho Chaeronenfi, cur abiudicanda fint, nemo dicet caufam, cum cjr,
haec fua citet Plutarchus ipfe in Romulo.

126) De proucrbiir, fub Plutarchi nomine editis a Gronouio in praef. ad tomum decimum
thefauri antiquitatum graecarum, dixi fupra cap. XI. δ, 2. Fabric. In indice Lampriae in cod.
Venet. nr. 109. παροιμιῶν βιβλ. β΄. et nr. 165. περὶ τῶν παρ Ἀλεξανδρεῦσιν παροιμιῶν. Harl.

127) Épiflola ad Traianum imp. quae latine exflat apud Sarisberienfem lib. V. cap. 1.
Policratici, non videtur mihi effe Plutarchi, fed latini fcriptoris. Nam Plutarchus quidem
multo modeflius fcribit etiam ad longe inferiores, quando illos ad virtutem hortatur. Non
fcripiffet igitur tam greudaeyeyxe ad imperatorem, aetate fe non minorem; et vt lector
iudicet, epiftolam ipfam, (breuis enim ef) fubiungo ^). Ft videtur ipfe de eius γνησιότητι
fubdubitaffe Sarisberienfis, qui, epiflolam producturus, ea dicitur, inquit, efft huiusmodi.
Plutarchus Traiano falutem dicit. — Modefliam tuam, moueram, non appetere principatum,
quem tamen femper morum elegantia mereri ffuduifli. Quo. quidem tanto dignior iudicavis,
quanto a crimine ambitionir videris e[Je vemotior. — Tuae itaque virtuti congratulor et fortunae
meat, fi tamen re&fe. ge[feris, quem probe meruiffi. — Alioquin te periculis e£ me detralemtium
linguis fubic&fum iri non dubito, quum et ignauiam imperatorum Roma mon ferat, et fermo
publicus delia. difripulorum vefundere foleat in. praeceptores. δὶς Seneca. Neronis. fui. merito
detrahentium carpitur linguis: adoleftentium fuorum temeritas in Quin&lilianum refunditur , cf
Socrater in pupillum fuum fuiffe clementior [δ] criminatur. — Tu vero quiduis re&iffme gerer,
ff non vecc[Jeris a tc ipfo, fi primum te compo/ueris, fi tua omnia difpofuerir ad virtutem, ve&ie

tibi procedent vniuerfa. — Politicae conflitutionis maiorum virer tibi expre[fi , cui fi obtemperar, -

Plutarchum viuendi habes au&orem, — dlioqui praefintem epiflolam teffem inuoco, quia in perni-
ciem imperii non pergis au&tore Plutarcho.

Profert deinde Sarisberienfir capite 2 et 7. eiusd. libri et VI. r. capitula quaedam, vt vo-
cat, politicae conflitutionis e libello Plutarchi, quem ait infcribi in/litutionem Traiani. Ex
eodem Nicolaus Orermiur , Lexouienfis epifcopus, de mutatione monetarum.cap. 22. ai£ ΦΉΜΗ,

inquit, P/utarchur ad. Traianum imp. quod rerp. eff. corpus quodammodo, quod diuini numi.

nir beneficio veluti animatur et fummo aequitatir agitur nutu, et regitur quodam moderamine
rationis. Apophthegmata Traiano infcripfiffe Plutarchum, iam notaui fupra nr. 64.

(128) Fabricius in. vol. XII. P. Gr. pag. 264 fqq. ex O/ympiodori commentario, quem.

habuit ineditum, quaedam publicauit, quae Olympiodorus ex Plutarcho excerpferat, et quae
Fabricius

i) Vid. Gueuarrae.Horolog. Princip. lib. I. pag. st. Nihil prorfus videt, qui epiftolam hanc |

cap. 36. Gaudent. de philofoph. Rom. cap. 89. a Plutarcho fcriptam effe autumet. Jeu.

,

Vol. III. p.366 t SCRIPTA MORALIA Lib. IV. c. XIII. 193

Fabricius ex Plutarchi libris εἰσαγωγῆς περὶ ψυχῆς. (de quibus non ita multo poft, fedt. V.
disputat,) petita effe putarat. At J//yt£enbach. pag. 130. ad fuam Plutarchi de S. N. V. editio.
nem, ea non ex libris de anima defumta docet; fed ex commentario in. Platonis Phaedonem,
atque Plutarchum ipfum effe teftem in Confolat. ad Apollon. p. 120. D. fe fcripfiffe Ὑπομνή-
ματῶ in Platonem, | An ex libro in indice Lampriae cod. Venet. nr. 119. περὶ τῷ γεγονέναι
κατοὶ Πλάτωνα τὸν κόσμον; — Compara tamen cenforem in bibl. philolog. tom. 1, Gottingae
1770. 8. pag. 448 fq.

129) Idem tamen J//ytfenbazhius l.c. ex deperditis libris de anima fragmentum adfert
gr- et lat. notisque illuflrat, et vindicat P/utarcho, quod hucusque in omnibus Szobaei, fer.
ion. CXIX. editionibus, etiam in prima 'Trincauelli , tribuitur 'Themiftio.

130) Fabricius eodem tomo XII. pag. 268 fq. ex codice, quem 70. Laurent. More:
miur repererat Hafniae, libri Plutarchei περὶ εὐγενείας, de mobilifate, partem Í. initium,
quod laudat Stobaeus fermon. 86. (al. 84 vel 218.) graece cum notis breuibus vulgarat.
ld opufculum integrum, a fine autem deficiens, ex eodem codice, cüm fuis et Fabricii notis
cafligatius dedit, atque Zrnaldi Ferromi, Burdegalenfis, regiique confiliarii, interpretationem
latinam, (Lugduni apud Seb. Gryphium 1556. 8.) adiecit 7o. Chriffoph. Το in Anecdotis

. graecis, tom. IV. Hamburgi 1724. 8. fub finem, adde praefat. vbi Ferronii, (qui tamen,

quo víus fit codice, pleniore quidem et reciore, ad interpretationem fuam perficiendam,
non memorat) praefatio typis renouata eft. In Lampriae indice, tam excufo, quam in
cod. Ven. nr. 214. legitur περὶ εὐγενείας" in cod. tamen, ex quo Wolfius opufculum forzs
exire ἴα πε, rectius fcriptum e(t ὑπὲρ εὐγενείας. Sed Reirfe animadu. ad fcr. gr. II. p. 115. negat,
illud opufculum effe Plutarchi , quod, vel fola ieiuna et foloeca dictio manife! probet.

Reiskianae Plutarchi editioni, vol. X. calci adiecta funt duo Plut. fragmenta, ex cod.

| Parif. MDCCCCLV. a Villoifonio edita: prius περὶ διαφόρων τῷ ἡρωϊκξ μέτρε᾽ poflerius

“περὶ τῶν ἐν Ξἴχοις τόμων καὶ σχημάτων καὶ παϑῶν. — An fumta erant ex libello nr. 126. “περὶ
“ποιημάτων aut nr. 114. cod. Ven. περὶ ποιητικῆς; Ita quidem mihi videbatur: at intercedit
cl. Z/illoifon. qui in Anecdot. tom. Il. pag. 85 fq. eadem fere fragmenta; mire tamen muta.
ta aliterque pofita ex cod. Veneto CCCCLXXXIIF. publicauit, et, ,legitur, ait, fol. rgo.

. verf. Herodiaai περὶ ςίχων τῆς λέξεως opufculum, cui praemiffum eft hoc Heliae Monachi

9repi τῶν ἐν τοῖς Ξίχοις παϑῶν. quod in multis codd. Parif. Plutarcho male tributum eft,
Macarius Chryfocephalur in fua Ῥοδωνιῷ ex variis Plutarchi opufculis plures fententias

flosculosque collegit, mon(lrante 7"illoifonio l. c. pag. 9 fq. Harl.] «

Plutarchi duo fragmenta alterum infcriptum: πότερον ψυχῆς ἤ σώματος ἐπιϑυμία καὶ
λύπη: λόγος iC. alterum εἰ μέρος τὸ παϑητικὸν τὸ ἀνθρώπε ψυχῆς ἡ δύναμις, Acyos m.
e cod. Harlei. edidit Tho. TAyr;zitt, Lond. 1773. repeti iullit cel. .. G. Scáneider ad calcem
edit. lib. de pueror. educ., Argent. 1775. pag. ὅς fq. Beck.

-. Quo facilius iaueniri libri finguli Plutarchi, quotquot exftant, poffint, breuem eorum
catalogum adieci ordine litterarum, adfcripto numero, quo fingulos recenfui.

Abflinentia a carnibus, i5. Agidis vita, 37.
De aere alieno vitando, 104. Alcibiadis vita, rr. |
Agefilai vita, 31. Ν Alexandri M. vita, 53. “ξότίαπα, 7r.

- Fol. F. Bb : Atnici

194 Lib. IP. XIll. PLVTARCHI SCRIPTORVM CATALOGVS — Yel.III. p. 366 Ὁ 36r

Amici difcrimen ab adulatore, 53. σολυῷι-
Alc, 56. amor fratrum, gr. prolis, 82.

Amatorius, 97. Amatoriae narrationes, 98.

M. Antonii vita, 42.

Animi deteriores quam corporis effe mor.
bos, 84.

Animalia terreflria an aquatilia prudentiora,

PRIME

Apophthegmata regum et ducum, 64.. La-
conica, 65.

Arati vita, 46.

Artaxerxis vita, 45.

Ariflidis vita, 17.

De Athenienfium gloria, 72.

Ariftophanis cum Menandro comparatio, 106.

Aqua an gnis vtilior, tra.

De auditione, 52.

M. Bruti vita, 44.

Bruta ratione vti, 114.

Caefaris Iulii vita, 34.

Camilli vita, 8.

Abf(linentia a carnibus, 115.

Catonis minoris vita, 36.

Ciceronis vita, 40.

Cimonis vita, 25.

Cleomenis vita, 57.

Contra Colotem, 122.

Coniugalia praecepta, 6r. [IP]

maioris, 1.

Confolatio ad Apollon. 59. ad vxorem. 95.

Conuiuium VII. fapientum, 62.
Conuinales quaeftiones, 96,
€oriolani vita, 12;

Craffi vita, 28.

Be curiofitate, $6.

De Daemonio Socratis, 93.
Demetrii Poliorcetae vita, 4I.
Demoflhenis vita, 39.

Dionis, Syracuf. vita, 43.
De diuitiarum cupiditate, 87.
De educatione liberor. 5o.

De EI in Delphis, 14.

Non fuauiter viui fRcurdune Epicurum, Ior.

De cfu.-carnium, 115.

Epiftola ad Traian. 127.

De exfilio, 94.

Eumenis vita, 29.

Fabii vita, 1o.

De facie in orbe lunae, rro.

De fato, 92.

Flaminii vita, 20.

De fluminibus, 125.

De fortuna, 57.
nor. To.

De fratrum amore, 81.

De primo frigido, rir.

Galbae vita, 47.

De garrulitate, 85.

Gracchorum vita, 38.

Graecae quaefliones, 68.

Gryllus , 114.

De Herodoti malignitate, ro7.

Homeri vita, 49.

Ignis an aqua vtilior, 112,

De inuidia et odio, 89.

De ira cohibenda, 79.

De Ifide et Ofiride, 13.

Laconica apophthegmata et inflituta, 6s.

ΔΛάϑε βιώσας. 123.

De laude fui ipfius, 9o.

Luculli vita, 26.

Lycurgi vita, 3.

Lyfandri vita, 23.

De malitia, ad infelicitatem ΡΟΝ 83.

Marcelli vita, r6.

Marii vita, 22.

Alexandri, 71. Roma-

Menandri cum Ariflophane comparatio, 106.

De monarchia, democratia et oligarchia,
103.

Mulierum virtutes, 66.

De mufica, 124.

Niciae vita, 27.

Numae vita, 4.

' De odio et inuidia, 80.

De oraculis Pythiae, 75. 46 oraculor. defe-
ctu, 76.

Oratorum. decem vitae ,. 105..

Othonis

'

|
[

γοῖ: ΠΙ. Ὁ. 3067}306ς. ΡΙΨΤΑΚΟΗ͂Ι SCRIPTA DEPERDITA — Li.IP.c. ΧΙ]. τὸς

Othonis vita, 48. . Reip. gerendae praecepta, 102.
Parallela minora, 69. Romuli vita, 2.
Pauli Aemilii vita, 14. - Romanae quaefliones, 67. de fortuna Ro-
Pelopidae vita, Is. " ] manor. 70.
Periclis vita, 9, De fanitate tuenda, 6o.
Philopoemenis vita, 19. Num fÍeni gerenda resp. ior.
De philofophorum placitis, 108. De fera numinis vindicta, gr.
Phocionis vita, 35. Sertorii vita, 30.
Phyficae quae(l. 109. De Socratis daemonio, 93.
Pompeii vita, 35. Solonis vita, 5.
Praecepta coniugalia , 61. gerendae reip. De Stoicorum repugnantiis, 118... Stoicos ab-
τοῦ. [Ὁ] ; ὡς furdiora poetis tradere, 119. de com-
De primo frigido, rr. — E munibus notitiis contra Stoicos, 120.
Ad principem indoctum, 1:00. principibus De fuperflitione, 63. "

τ prodeffe confuetudinem — philofopho- Syllae vita, 24.

. rum, 99. Sympofiacae quaefliones, 96. .
Platonicae quaefliones, 116. "'Themifloclis vita, 7.
De poetis audiendis, sr. 'Thefei vita, 1.
Politica praecepta, 162. De animi procreatione in "Timaeo Plat. 117.

.. De profectu in virtute, 54. ; Timoleonis vita, 13.

Prouerbia, 126, Dé tranquillitate animi, 8o.
. De pudore vitiofo, 88. Valeri Publicolae vita, 6.
De puerorum inflitutione, 50. ' De virtute morali, 78. -
Pyrrhi vita, 21. De virtute et malitia, 58. — Virtutem doceri
De Pythiae orac. 75. 1 poffe , TT-

Quaefliones Romanae, 67. Graecae, 68. De virtutibus mulierum, 66.
Platonicae, 116. Phyíicae, 109, Con- Ὡς vtilitate ex inimicis, 55.
viuales, 96.

V. Scripta Plutarchi deperdita,

Non referam hoc loco, «3ae e Lampriae catalogo, fupra a me iam exhibito, [et ex
cod. quoque Veneto addito,] petere obuium efl omnibus: fed tantummodo vel praeterita
ili fcripta, vel de quibus adnotandum aliquid occurrit, paucis memorabo, Rualdi ^,
lonfiique obferuatis nonnulla additurus. v

Vitas Plutarchi perditas iam retuli fupra $. IIT. fin.

Μελέται Ὁμηρικαὶ libri IV. Lampr. nr.4. Scholia minora ad Iliad. 6. 625. Schol. ad
Euripidis Alceft. vf. 1128.

De Homero libri duo, Ge//, I. 8 fq. IV. 1r. [in indice Lampriae, cod. Ven. nr. 75.]
Bb 2 : Περὶ

kb) Ruald. cap. 19. et Ionfius III. 6.

τοῦ 7:8. 175..1.Χ111... ῬΕΝΤΑΒΟΗ͂Ι SCRIPTA DEPERDITA Vol TIT. p. 568 P 360

Περὶ ψυχῆς εἰσωγωγῆς βιβλία y. apud Lampriam nr. 46. poffit etiam verti, de ani.
ma, introdu£iionis libri 11J. — Sed iterum περὶ ψυχῆς. nr. 197. [0] - Plutarchi commenta-
rios de anima laudant Origenes V. contra Celf. Gellius lib. I. cap. 5. et lib. XV. cap. 10. Eu-
Íebius XL 36. praeparat. "Theodoritus XI. Therapeut. [Fragm. a Wyttenbachio editum ct
Plutarcho vindicatum effe, paullo ante, ad $.1V. nr. 129. monuimus.] f

Περὶ OcoQeoise πρὸς τὸς ences. Lampr. nr. 51. [nr. τοῦ. cod. Ven.] Aduerfus 'Theo-
phrafli libros περὶ καιρῶν fiue πολιτικῶν πρὸς τὸς κωιρές. de quibus dixi lib. IIT. cap. 9.

Περὶ zragesuéve ἱπορίως βιβλία d. putem reddendum de omiffr in hifloria, Lampr:
RI. 52.

Commentarius quartus in Hefiodum. (οἱ, XX. 8,

Ὁπόση ψυχῶν καὶ σωμάτων ἀνθρώποις περὶ εὐφυίαν καὶ ἀρετὴν dumQQege. Gell.
lib. I. cap. x. e».

Αὐτίαι τῶν Agere διοσημείων. Lampr. nr. 117. [cod. Ven. nr. 146.] Schol. Arati fex vel
feptem locis Plutarchum laudans, et Eu/fathiur ad lMiad. ὡ. pag. 1563. edit. Rom.

Περὶ ἡμερῶν. Plutarch. Camillo pag. 158. — Confer Lampr. nr. 189.
Στρωματές. Eufzbiurlib.l. praep. cap. 4 et s. Lampr. nr. 6o.

Περὶ τῶν ἐν Πλαταιοῶς Δωιδώλων. De fefto Daedalis apud Plataeenfer.. Ἐπ δ. prooem.
libri ΠΠ. praepar. Vide Ionfium pag. 236. [pag. 27. Dorn. In indice L. cod. Ven. nr. 212
et 213. funt duo diuerfa opufc. περὶ τῶν ἐν Πλαταίαις δαιδάάλων et περὶ φιλολόγων παρὰ-
σκευῶν. nde ipfa Ionf. adnotatio illuflrari et corrigi poteft.] Lampr. nr. 190.

Περὶ τὸ μὴ ἄναι τὴν ἀπὸ τῇ Πλάτωνος ᾿Ακαδημίαν. Lampr. nr. 6x. — Legendum cum
H. Stephano περὶ 78 μίαν ὥνωι etc.

Περὶ φύσεως καὶ πόνων. Sopater apud Phot. cod. CLXI.

᾿Ανδρῶν ἐνδόξων ἀποφϑέγματα.. (ab apophthegmatibus regum et ducum diuerfa)
idem Sopater loco laudato. taque fortaffis apud Lampr. nr.159. [im cod. Ven. nr. 187.]
hoc fupplendum.

Περὶ εὐγενείας. Lampr. nr. 192. Stobaeus ferm. 84 et 86. Confer Seldenum praefat.
libri de titulis honorum. [A Wolfio editum effe, $. IV. ἦτ, 130. iam fignificauimus.]

Ὁ πρὸς Δίωνα ῥηθεὶς ἐν Ὀλυμπία. Lampr. nr. 193. intellige Dionem Chryfoflomum,
Plutarchi aequalem. ,

Περὶ γεωφαγων. Lampr. nr. 181. fed H. Stephanus legit γεωγρώφων.

Περὶ χαρακτήρων fortaffis de charaBeribur morum, quales fcripfit 'Theophraflus, lieet
alii malint de dicendi characteribus. Lampr. nr. 184.

Πρὸς τὴν τῇ Ἐπικέρε ἀκρόασιν περὶ Θεῶν. lta videntur haec ex H. Stephani editio-
ne iungenda apud Lampr. nr. 78. 79. [in cod. Ven. nr. 131 et 132.]

Περὶ μαντικῆς. Lampr. nr. 69. Stobaeus ferm. g et 58. ;
Περὶ φιλίας Ἐπιξολή. Stob. ferm. 63. 64. [cod. Ven. Lampr. 56.]
ik
Ὅτι

NECI ETEEEUECEESI-

—À - —— -- ———

ol. TIT. p. 369 370 PLVTARCHI PLVRES Lib. ζω XII. — 193

Ὅτι καὶ γυνώύκα παιδευτέον. Stob. ferm. 17. 41. 9o. 93. [Ὁ]

Περὶ διαβολῆς.» id. ferm. 20. 38. 40.

Περὶ κρώτες v8 σώματος. id. ferm. 51.

Περὶ κώλλες. Stob. ferm. 63. 64. Quae idem alibi de amicitia et amore, quiete et
diuitiis e Plutarcho repetit, nefcio an ex peculiaribus hoc titulo hauferit libris.

Ὑποϑετικὸν ἢ περὶ ἀρχῆς. Lampr. nr.r48. Fortaffis haud diuerfum ab eo qued
Sarisberienfis Zrchigrammaton vocat IV. 8. Policratici: De magiffratuum moderatione librum
fertur feripfffe Plutarchus, qui infevibitur Archigrammaton, et magiflrum | fuae. vrbis ad
gatientiam εἰ iuflitiae. cultum verbis inflituiffe dicitur et exemplis.

VL Alii") Plutarchi duodecim.
* Plutarchus, Zfrharmenfz, in vet. infcriptione e Creta Venetias delata, apud Scalig. in
Eufcbium ad annum MMCXLVII. quae inemendata legitur apud Gruterum p. CCCXVII. τ,
* Plutarchus, Zlexandrinus, grammaticus, quem colloquentem inducit in Dipnofo-
phiflicis fuis Athenaeus.
. .* Plutarchus, Zfn£iochemur, Syriae praefectus, Chriflianus fub Conflantino M. imp.
Vide Malalam tom. II. pag. 3. |
* Plutarchus, Neflorii "") F.. Zfthenienfir , philofophus, quem cum lamblicho iungit
et praecisrum Ariftotelis interpretem celebrat Prifrianus Lydus in 'Theophraftum p. 289. 291.
De'co plura Suidas, et JMarimur in vita Procli cap. i2. ad quam fi placet vide quae olim
fcripfi. Fabri. conf. Lamber. de bibl. Vindob. tom. VII. pag. 93 fqq. Har.
Plutarchus, Z4/Zii, platonici, pater, laudatus Porphyrio in vita Plotini.
* Plutarchus, quartus poft Andream epifcopus Byzanzinur. Niceph. VIII. 6, et Phi-
lippus Cyprius in Chronico Ecclef. graecae p. 3.
* Plutarchus, Plutarchi noftri Chaeronznfis philofophi filius, Huic Plutarcho iuniori
vereor ne quidam libri tribuendi fint, qui parenti adfcribuntur, inquit Zonfíu; VIT. 6.
$ * Plutarchus, Eretrienfr, cuius praeter Aefchinem contra Ctefiph. et Demoftlenem
. erat. in Midiam meminit Plutarchus nofler in Phocione pag. 746. 747.
Plutarchus /u/liniano imp. a fecretis, quem inter rerum illius fcriptores graecos de-
perditos refert Nic. Alemannus pracf. in Procopii hift. Arcanam.
Plutarchus Libertur in vet. infcript. Saguntina ap. Gruterum p. DCCCCLXXVIT. 7. [U]
Bb 5 [Plutar-

Valentinianus I. mortuus eft, Athenis fuiffe fa-
crorum antiftitem et fomnium vidiffe, quod iuí-

at

ΟΠ) Rualdus in vita cap. 1. tres diuerfos a
philofopho Chaeronenfi Plutarchos obferuat, Joz-

fius MI. 6. o&o, quos ἢ, l. notaui ftellulis adpo-
fitis.

'mm) Neftorium, huius Plutarchi patrem, 7. C.
JVernsdorvf. in. diff. I. de -Hypatia E pag. 4o.
et in litteris ad me datis coniecit, eum effe, quem
eo[imus lib. IV. cap. 1$. memorat eo anno, quo

fiffet Achillem heroa publicis adfici honoribus:
His ex femnio procuratis, terram atticam ἃ ter-
rae motu, tum graffante, feruatam effe: idque
beneficium Syrianum philofophum, qui difcipu-
lus et fucceffor Plutarchi fuit, hymno in Achillem
celebrafle. Zarí.

ri

198 Lib.IV.c. XIH. PLVTARCHI CODD. MSS, ΐ Vol. IIT. p. 371

[Plutarchus , epifcopus Πλαταιῶν, qui a. Chr. 459. fubfcripfit concilio CPolitano fub .

Gennadio, patriarcha, apud Lamber. in comment. de bibl, Vindob. caef. tom. VIII. pag. 891.]

* Plutarchus, ab Origene ad Chriflianismum «conuerfus et martyr, de quo Martyrolo-
gia 28. lul. et Eufzbiur VI. 3. 4. hift.

* Plutarchus, qui Sardicemfi concilio fubfcripfit circa A. C. 347. — Vid. Zfthgnaf. Apo-

logia II.

[Plutarchus quidam apud Paufaniam 1. 64. Hewm.]

VII. Codd. JIMSS. et Editiones Plutarchi.
Codicer. manu exarati.

De his quoniam cl. J/yttenbachium in editione fua operum Plutarchi, quae in Anglia
formulis typographicis defcripta, fauente deo; prodibit, more fuo, h. e. erudite docteque
disputatur effe arbitror; paucis me hic expediam.

De codd. quibusdam Leidenfibur idem iam quaedam diíferuit in praefat. ad editionem
fuam Plut. de fera numinis vindicla, pag. XV fqq. Sunt vero in bibl. Leidenf/, tefte aucto-
re catalogi illius bibliothecae, pag. 336. nr. 57. b. de difciplina puerorum it. pag. 589. nr. 85.
idem lib. cum aliis, ex interpret. Guarini Veronenfis; — pag. 377. nr. r. apopbthegmata
Laconica, a Franc. Philelpho latine reddita. — pag. 388. nr. 48. Pompeii vita, a Jac. zingelo
lat. verfa. — Inter Voffianos, pag. 105. nr.2. pleraque Plut. moralia; de quo eod. gr. v.
Wyttenb. 1. c. — pag. 396. nr. 15. collectio ex Plut. Icriptis ἀναμνήσεις eme τοὺς μαϑήσεις.
— pag. 398. nr. 55. apophthegmata regum et ducum ; item Laconica. — pag. 460. nr. 11:
prouerbia Alexandrina. — pag. 4or. nr.3. de fortuna Romanorum. — pag.402..nr. 16.
Πλατωνικοὶ ζητήματα etc. — pag: 403. nr. 6. Confolat. ad Apollonium.

In Anglia Oxonii, tefle catal. Opp. — JZ'effmonafler. edit. Plut. cum notis Cafauboni
msstis. Codd. V, Bodlrianor Bryanus vfurpauit, de quibus /Mo/zr du Sou! in pracfat. ad edit.
Londin. egit. :

In bibl. regia Matritenfi, (tefle Iriarto, in catal. codd. graec. etc.) cod. LV. faec. XIV.

continens viginti vitas parallelas, — cod. LX. eiusdem faeculi, opufcula moralia, cum ad-
notatt. in margine fcriptis. — cod. LXII. apophthegmata Romanorum etc, inflituta Lacedae-
1non, Homeri vita. — cod. CIX, fol. 69. de fato.

In bibl. E/eurial. tefte Plüer in itinerar. per Hifpan. pag. 187 fq. quaedam: parallela in

duobus codd. — de animi generatione et alia aliquot opufcula: fecundum Clarfium vero

in epiftol. de Hifp. pag. 390. edit. germ. vitae L. Aretino interprete, tum tres adhuc codd.
vitas Plut. continentes.

In bibl. Coisfiniema, auctore JMonifaztom pag. 414. cod. CCXVI. fol. το fq. nec noa
P3g. 574. 415 — 479. in S. Maximi opp. cod. CCCLXXI. fol. rr. quaedam fententiae etc, ex
Plutarcho aliisque. — pag. 430. optimus cod. CCCXIX, faec. X. vitae et parallela. —
pag. 223. cod. CLXV. in "Theod. Metochitae op. de rebus philof. eft caput de Plutarcho. —
In bibl. Zraie£. Mofae, (Montpellier,) tefle Mcntfauc. Moralia.

In

PLVTARCHI CODD. MSS. Lib. IP. c. XII. 199

In bibl. publ. Parif. tefle catal. tom. II. funt XXXVI. codd. qui moralia: XI. codd. qui
vitas parallelas et decem codd. qui fragmenta continent. — ac de veríus heroici differentiis,
caefuris, figuris et adfectionibus, cum multis fcriptis Plutarchi moralibus, cod. MDCCCCLV.

In bibl. T'aurinenfi inter codd. latin. cod. DCXLIII — DCXLV. funt variae plurium vi-
tarum verfione; lat. auctoribus Leonhardo Aretino. Iac. Angelo, Alamanno Rinuccino, Gua-
rino, Donato Acciaiolo, Omnibono Leonicenfi, Lap. Caflelliunculo etc. et illorum aliorum-
que praefationes. — pag. 445. cod. CXX. verfio italica opufculi, quomodo adulator ab ami-
co internofci poffit. .

... F'enttiis inter codd. Nanianor, (tefle catalogo pag. 17.) cod. XXII. 16. Confolat. ad:
. Apollonium: fragmentum.

E

Bononiae, de Mufica, apud Montfauc. in. diar. ital. pag. 408.

* Florentiat , in bibl. B. Mariae, auctore /Montfaucos in diario italico pag. 366 fq. 5 vi-
tae, 2) et 3) moralia opuíc. 4) contra leges Lycurgi. 5) dicta fapientum ex Plutarcho et aliis:
collecta. — in bibl. Medicea, fecundum Bandini catal. codd: gr. vita Homeri, tom. IL.
pag. 126. cod. IV. et 305. cod. VIIf. et 329. cod. XXV. tom. lil. pag. ri7. LV. pag. 210.
XXXII. et pag. 218. VI. — de placitis philof. liber fecundus, tom. II. cod. XXXVII. nr. 28.
pag. πο. et liber quintus, tom. III. pag. 404. IX. — libri V. III. pag. 210 fqq. cum aliis opp.
moral. et pag. 218. cod. XXX. iidem, cod. V. nr.52. pag. 177. —— vifae parallelae fex et
opufc. moralia XXHI. tom. IE. cod. IV. pag. 3o1 fq. et duae vifae cum XX. opp. moral. ibid.
cod. V. pag. 502 fq. — vitae XLVIIL. in tres libros diuifae, tom. II. pag. 619 fqq. cod. 1. —

: vitae XIX. cum fcholiis, et vi?ae XVIIL ac vitae XIV. cum variis in Plutarchi laudem epi-
grammatibus , ibid. pag. 623 fqq. codd. III. IV et VI. — vita Catonir cum. notis. gloffisque
margin. pag.643. cod. XXIV. —— vitae XV. tum XII. tum X. pag. 647 fqq.. codd. XXXI.
XXXII et XXXIV. — Otho et Galba, vitae X. rhetorum , parallela et alia 68. opufcula, in-
primis s25ralia tom. II. eod. V.. pag. 175 fqq. et III. cod. XXII. pag. 2to fqq. opufc. 32- —
quinque opu/c. moral. et apophthegmata Laconita ,. ibid. cod. VII. pag. 504 fq. — apophtheg-
maf. regum etc. et Lacom. atque XVII. opp. moral. cum: parallelir rom. ac gr. ib. cod. IT..
pag. 294 fq. et cod. III. nr. V.. — VIL tria opp. moral. pag. 297. — apophthegm. regum, ib...
cod. XV. x, pag. 314- —- apophthrgm: Lac. ac regum et opp. duo mor. ib. cod. X.24. p. 328.
atque cod. XXIX, pag. 381. — Lyfiae vitam ab aliis Plutarcho , ab aliis vero Dionyfio Halic.
adícribi, notatur tom. II. in: cod. LII. r.. pag. 435. et cod. XIX. r. pag. 678. — ib. pag. 465.
cod, XXIV. nr.1o. pag. 465- ex LX. Plutarchi libro; inc. ὅτι τὸ ἐν Δέλῷοις ἐξ τινές Quai
ἀνιερῶσϑαι- — de Mufíca, 11. pag. 475. cod. XXIX. fol. 21. p. 486. cod. I. nr. 6. IIT. p. 218.
-€od. XXX. III. pag. 176. et in aliis; — epitome in. Tmaei de animae procreatione libr. IT.
pag. 486. cod. I. fol. 2r. pag. 664. nr. 22; ct III. pag. 218 cod: XXX. nr. IV. cum qua/Honi-
"bus natural. et de fato.. pag. 265; cod. IX. fol. 45. — de puerorum in[Hitut. VM. pag; 215. cod.
.. XXV.. ibid. pag. 216. cod. XXVIII. continet XVIE et cod. XXIX. XVI. opufr. moralia. — de
"Alexandri fortuna ,. fermones. |L.:tom. II. pag. 654. iterum 669; —. Excerpta ex Plut. de for-
tuna. Alcxandri, III. pag. 325 fq..cod: VIII. nr. XXV.. —. Prouerbia,. quibus Alexandrini vte-
bantur, {Π|| pag. 203. cod. XIII. nr. XIV.. —- Citatur Plut. in: florilegio: fententiarum tom. E.
pag. 254. et in viol.comp. tom. L. pag.549. —. Apud Benedi&inos ς. fecundum: Montfauc-
moralia. εἰ parallela.. :

Patauiz,

200 Lib. 1. c. XIII. TPLVTARCHI CODD. MSS.

Patauii, tefte Tomafno in bibl. Patauin. MSSt. pag. τῷ. apophthegmata, a Franc. Phi-

lelpho verfa. — Vitae a diuerfis in ferm. lat. translatae pag. 20. et pag. 22. quatuor opufc.
philofophica. — Romae in bibl. Barber. de mufica et alia opp. philofophica codd. CXXXV.
CXXXVII et CCLXX. (vid. Introd. m. in hift. L. Gr. L pag. 64.) — in bibl, Zagelica vitae
parall. (vid. ibid. pag. 66.) — In bibl. /Jagliab. Florentiae adferuatur lib, Plut." quomodo quit
poft ab inimicis iuuari , ἃ Io. Corfio e graeco in latin. conuerfus, 4.. .

V euctiir in bibl. D. Marci, tefte catal. codd. graec. pag. 123 fq. cod. CCXLVIII. faec,
XV. membran. continens opera varía, cumprimis moralia , praefixo catalogo parallelorum et
operum deperditorum. — pag. 125. cod. CCXLIX. faec. XI. in 8. membran. — ibid. in cod.
CCL. eiusdem faee. in fol. membran. funt complura fcripta moralia. — pag. 128. cod.
CCLIX. faec. XIV. chart. in 4. Plutarchi platonicae quacfliones initio mutilae. — pag. 147.
cod. CCCXXIL de mufica, — pag.183. cod. CCCLXXXIV. membr. faec. XV. fol. vitae
parallelae, et cod. CCCLXXXV. faec. XV. in 4. atque cod. CCCLXXXVI. faec. XI. vitae
XXIV. ac XII. — pag. 208. cod. CCCCXXVII. chartac. in 8. faec. XIV. nec non pag. 274:
cod. DXI. chart. in fol. min. faec. XII. moralia quaedam. — pag. 210. cod. CCCCXXVIII.
chart. in 4. faec. XIV. de confolatione ad Apollonium. — pag. 279. cod. DXXT. chart. in 4.
: faec. XIV. de placitis philofophorum. — pag. 282. cod. DXXIII. faec. XV. de animae pro-
ereatione, quae in "Timaeo Platonis defcribitur. — pag. 287. cod. DXXXI. chart. in 4. faec..
XV. vita Homeri, — In biblioth. Dominicanorum, vitae, a Demetrio incipientes, narrante
Montfauc. in diario ital. pag. 47.
In biblioth. fynod. Josquen/ fant aliquot codd.

In biblioth. "indobonenfi, tefle Lambeiio, cod. CCLXXXXVI. nr. 4. tom. V. pag. 543.
apud Nefft. catal. I. pag. 392. cod. CCLXXXVIIL nr. 4.) fragm. quaedam de metro heroico;
aliisque nonnullis metris poeticis. — tom. VI. pag. 266. cod. XXV. nr. 2. (Neffel. III. pag. 57.
cod. XXVII. 3.) Ariflotelis, Plutarrhi aliorumque fcriptorum graec. ethnicorum praedictio-
nes et teflimonia de Chriflo et chrifliana religione; fed vide notam Kollarii; — tom. VII.

B

pag. 255 fqq. cod. LXXII. (Neffel. IV. pag. 83. cod. CXLVIII.) fympofiacorum libri IX.

quem cod. antiquiffimum cum editt. conferre iubet Lambecius. — cod, LXXIII. (Jeffel. IV.
pag. 76. cod. CXXIX.) antiq. membr. XXI. opuíc. moralia. — cod. LXXIV. antiq. bonae
notae. (Neff. IV. pag. 31 fq. cod. XLVI.) XLV. opufc. maxime philofophica, et dant
obferuat, in nota 1. pag. 261. libell. πότερον τὼ Ῥωμαίων πρώγματα τύχῃ ἢ ἀρετῇ vulgo
in(cribi περὶ τῶν Ῥωμαίων τύχης. in not. 2. περὶ T8 , πῶς χρὴ vov Φιλέσοῷφον πολιτεύεσθαι
(et apud Kollar. in fupplem. pag. 564. περὶ 72 7r. x, T. Φιλ. πομπεύεσϑα!,) vulgo fimpliciter

infcribi πολιτικὼ παραγγέλματα" et not. 4. προβλήμωτω Ῥωμαϊκοὶ et Ἑλληνικοὶ perperam — ^|

in edit. gr. lat. Operum Plut. Francof. infcribi, κεφαλαίων κωτωγραφὴ, capitulorum de-
firiptio, h. e. quaeftionum folutio fiue problematum: quum ex hoc codice manifefte adpa-
reat, per κεφωλοίων κατα νγροφὴν nihil aliud. fignificari, ac indicem capitum fiue quaeflio-
num, quiipfi problematum libro feparatim praefixus eft: vti quoque in cod. apud Kollar.
l c. pag. 565. nr.lIE. [vid. Jernsdorf. Comment. I. ad Plut. Quaeft. Gr. pag. 113] —
pag. 263. cod. LXXV, (Neílel. IV. pag. 25.) vitae Galbae et Othonis cum aliis opufc.
XIX. philofophicis. — tom. VIL. pag. 464. cod. CXIX. nr.2. de mufica, vbi vid. no-
tam Kollarii; ex JMeibomii praefat, antiquae inuficae auctoribus praemiffa. — Kollariur in

fupplem. I.

PLVTARCHI EDITIONES Lib. IV. c. XLI. 20f

fupplem. I. ad Lambecii comment. inter codd. Vindobon, adhuc reperit, huc pertinentes codd.
Pag. 499. cod. LXXXII. nr. 2. P/ethonir ex Diodori Sic. et Plutarchi Opp. (in vita Agefilai)
narratio eorum, quae pugnam Mantineam confequuta funt. — pag. 544 Íqq. cod. LXXXV.
membr. faec. XII. quem cum editt. conferendum cenfet Kollarius, item cod. LXXXVI. —
cod. LXXXVII. vitae aliquot parallelae. — cod. LXXXVIII. pag. 562 fqq. fcripta XVIII. hi-
- florica et philofophica. — In Nei catal. MSSt. part. IV. cod. XXVIII. nr. 4. pag. 28. ex
Plutarchi opufc. de fyllaba EI etc. libri IT. cap. II. — ibid. p. 97. cod. CLXXVI. nr. 2. de
mufica, — part. V. pag. rtg. cod. LX. τ. et pag. 158. cod. CXIII. aliquot vitae parallelae.

In bibl. JNoribergen/i publica de educ. liberorum; apophthegm. de fortuna et virtute Ro-
man. de inuidia et odio; de Alexandri fortuna virtuteue. /efime; faec. XIII.

In bibl. Bauer. /Monac. magna pars vitarum. vid. Aeirte praef. ad vol. 1, Opp. Plutar:
chi: pag. VII.

Neapoli in. bibl. regia cod. CVIII. chart. faec. XV. cod. CXLI. faec. XIV. de mufica. —
cod. CXXXVII. duo opp. philo£. — cod. CLXVIII. chart. fcriptus manu Io. Rofi, Cretenfis,
de educat. liberorum. — cod. CLXXXIV. faec. XIV. opufc. 35. philo. — cod. CCXXIV.
faec. XV. epitome περὶ τῆς ἐν τῷ Τιμαίῳ ψυχογονίας.

Jes dr ré-ass o iimie.s

Primum paucis indicabo ver/fomer vitarum aliorumque P/u£archi opufculorum latinas,
faec. XV. editionibus graecir antiquiores.

Vitae parallelae, f. illuftrium virorum vitae, a variis, n. Philelpho, "T'ortelio, Lapo,
Donato Acciaiolo ""), Ant. Tuderdino, Guarino, Leon. Aretino et Leonardo luftiniano
latine verfae, et a 7. 4. Campano collectae. II. voll. ema f. a. (probabiliter 1470.) fol. per
Vdalricum Gallum: de qua rar. edit. vid. Zudiffredum in catalogo roman. editt. faec. XV.
pag.57Íq. .Fffum (qui repetiit praemiffum elenchum vitarum eorumque, qui fingulas
vitas verterunt) in catal. codd. faec. XV. bibl. Magliabecch. vol. II. pag. 583 fqq. cel. Pan-
zer. in. Ànn. typogr, vol. II. pag. 414 fq. eosque, quos ille laudauit: Creuenuae Catal. vol. V.
pag. 245 fq.

Vitae parall. cüm epift. Campani. f. 1. (Argentorati) et f. a. II. voll. fol. Hanc effe
Romanam Hahnianam et circ. 1471. excufam, perperam putabat Sr/e/Aormiur, in diatriba,
- Cardin. Quirini libro de optimorum fcriptor. editt. praemifla, pag. s6fqq. de ea copiofe
disputans; eius vero diuerfitatem pluribus recte mon(trauit Zfudif/y. 1. c. et cemprobauit
Panzer A. 'T. I. pag. 77. et lI. pag. 414. Exemplar cuftoditur in bibl. publ. Erlangenfi: at-
que ego, ad iudicium Audiffredi cafligandum, obíeruo: indicem vitarum earumque inter-
pretum, in tomo L.:omnino excipere verba: Plutarchi hifforiographi greci liber de viris cla.
riffmir — — — translatus, incipit, vti Schelhorn. notarat: tum, quae Schelh. fcripfe-
-xat, in tomo II. legi, vita Pomponi Zttici Clariffmi viri e greco fermone in latinum per

Cornzlium Nepotem translata; quam vitam omnino quidem fcquitur: Incipit vita Ruffi vivé
tlariffimi, (quamquam in indice, ab initio voluminis 1. tantum eft exarat&m, vt in priore
editione, Rufur) verum non eft vita Rufi; fed admodum breuis hifleria rerum romane-
rum

$5) Erraffe Campanum , fupra, $. 1I]. iam monuimus, Zar.

Fol. V. Cc

202 Lib. IV. c. X11. PLVTARCHI EDITIONES

rum ab initiis vsque ad imperat. Valentinianum , cui infcripta eft. — "entis prelo exiiffe
opus, fufpicatur Bure in catal. bibl. Vallerian. lI. pag. 359. et pag. 561. quidam verfionum
codd. recenfentur.

J/itae etc. Romae apud Conr. Sweynbeym et Arn. Pannartz. 1473. fol. ex recognitione |

lo. Andreae. vid. Zudiffred. |. c. pag. 130. Panzer. 11. pag. 438. nr. 113. — — metüs,
apud Nic.lenfon. 1478. fol. mai. Differt a Romana, et quarumdam vitarum verfio aliis,
quam in illa, adfcribitur. vid. Foffism lc. p. 386. Goetz. mem. bibl. Dresd. IlI. pag. 394.
Panzer. MI. pag. 135. qui multos alios laudat, de ea edit. differentes. — — ibid. per lo.
Rigatium de Monteferrato. 1491. fol. 1l. voll. vid. Panzer. MI. pag. 308. nr. 1440. inprimis
cl. F.ffum l. c. Ilf. pag. 125 fqq. — ibid. per Bartholom. de Zanis de Portefio. 1469. fol.
vid. Panzer. ML. pag. 394. qui notat Denif. in Supplem. pag. 294. illam edit. ad. an. 1490.
referentem, — AKomanam edit. a. 1480. ex diario gallico, Iourn. des Scavans, a. 1684. p. 84-

memorat Z/aittaire in A. 'T. IV. pag. 413. — — Brixiae, vitae, a Guarino in latin. con-
verfae. 1488. fol. — vid. Pamzer. Ll pag. 250. — Parallela a Gaarizo lat. verfa, cum Po-
lybio de primo bello punico. ibid. per lac. Britannicum. 1498. fol. vid. Goeizii Mem. bibl.
Dresd. vol. II. pag. 103. Panzer. 1. pag. 259. — Vitae ex graeco in latinum verfae, adhibita

Íolerti diligentia ac multis collatis exemplaribus graecis et lat. ad vnguem per — Pyladem
Brixianum cafligatae. — in fine: per lac. Britannicum. Brixíaz impreífae. 1499. fol. vid.
"udiffredi fpecim. edd. ital. δες. XV. pag. 163— Yos. .Mitiarell. adpend. ad catal. codd.
bibl. S. Michael. Venet. pag. 374- qui vitar. et inferpretum praemifit indicem, qui Campani
indici vt plurimum refpondet. adde Panzer. 1. pag. 260. nr. 134.

E latino in ifalieum ferinonem prima vitarum pars conuerfa eft a Haptiffa Alex. Tato-
nello de Rizte, Aquilae, imprelT. ab Adam de Rotwil. 1482. fol. vid. Panzer. 1, pag. 16. nr. I.
inprimis Zudif/red. in. fpecim. editt. ital. faec. XV. pag. 4 fq. qui antiquiorem edit. a. 1472.
ab Orlando memoratam et aliam a, quoque 1482. a Maffeio relatam, chimaericas effe pro-
nuntiat; — add. catal. bibl. J/a/fer, tom. IM. pag. 362. Mittarelli in adpendice l. c. pag.
377 fq qui, num laconellus fecundam vitarum. partem italice verterit, vcl faltem typogra-
phicis defcripferit formulis, ignorare fe fatctur: Audifficdo credibile videtur, alteram par-
tem. numquam vidiffe lucem. — Altera quidem pars, qui foetus eft Iul Bordoni , Patauini,
aliquoties vidit lucem. — Atque Pai/oui in Bibliot. degli autori — volgarizzati, part. III.
pag. 147 fqq. illam et reliquas edd. ac verfiones vitarum italicas fufius recenfetz vnde noti-
tiam illarum. paucis hic fimul repetam. — Altera pars, (edit. incerta;) Venet. 1516. 4. —
Prima pars, correctior, recufa efl Venetiis 1518. 4. — Pars I. auctior, — et II. per Hordon.
lbid. 1525. 4. — 1529. 8. — 1538. 8. — Vitae, ital. verfae a Ludou. Doniinico, (Domeni.
chi,) part. IT. ibid. 1555. 4. — ibid. 1560. 11. tom. 4. fed penes auctorem Haym fit fides.
Omont. tamen fcribit, in Didionaire typogr. tom. IT. pag. 92. illam edit. reperiri apud
Floncel. — verfae per Lud. Dominicum aliosque, et collatae cum textu graeco per 77. Leon.
Ghini, cum. vita auctoris, a T'omafío Porcacch; expofita etc. II. tom. 1566. 4. — 1568. 4.
— 1569. (ap. Audiffred. I. mem. et in bibl. Erlang.) — 1570. 4. — 1682: 4. — 1587. 4. —

1607. 4. — verfae a. Lud. Dominico, correctae a. Fratncifto Senfouino, ibid. 1570. 4. —
1563. 4. 1I. voll. (in fin. 1564.). — 1620. 4. — cum multis adnott. etc. Veronae 1744.
4. — Íeparatim vita Alexandri M. Venet, 1570. 8, — Le vite di Plutarco ridotte in. com-

pendio

PLVTARCHI EDITIONES Lib. IV. c.XIII. 205

pendio per M. Dario Tiberío da Cefena, e tradotte alla comune utilità di ciafcuno per 2.
Fauno in buona lingua volgare. In Venetia, per Michele Trammezzino. 1543. 8.

Hifpanice verfae, interprete Zf/fonfo de Palimjia, per Paullum de Colonia etc. Scuillae
1491. fol.

Problemaia, lat. interprete 70. Petro Lurenfi, fed a Calphurnio, ad fidem graeci exem.
plaris emendata etc. Florentiae, Í. a. 8. vid. Panzer. T. pag. 430. nr. 252- — fine a. et ].
nota in 4. typis Domin. Siliprandi. vid. Goetz. Mem, bibl. Dresd, III. pag. 410. Eadern
effe videtur, quae fequitur, cum fignaturis. — Fienstüsr typis Dominici Siliprandi, (qui
artem typographicam exercebat ad a. 1475. duplex editio,) f. a. 4. faec. XV. de qua duplici
editione, fine numeris et cuflodibus, quarum altera fignaturis caret; altera illis eft. in(lru.
€ta, vid. notas cel. /oreíli ad Pinelli catal. I pag, 236 fq. — ibid. per Antonium de Strata,
Cremonenfem. 1488. cum lexandri Zphrodif&i et. riflotelir problematibus; lat. vid. Mi-
tarell, 1. c. pag. 372 [4. Goetz. Mem. bibl. Dresdenf. III. pag. 507 fq. Foffius I. pag. 63. an.
zr. III. pag. 252 fq. et pag. 498. nr. 2812.

ipophthegmata ad "Traianum et apophth. lacomita, latine, Franrifto Philrlpho. intet»
prete, /"enetiir apud Vindelin. Spir. 1471. fol: (formam in 4. dedit libro Bur in catal. Val-
ler. II. pag. 681.) vid. Panzer. A. T. ΠῚ. pag. 7t. nr. 29. .Foffius 11, pag. 387. — fine l. et a.
aliisque notis typographicis, faec. XV. charactere romano. 4. vid. cl. /Morell. ad Pinelli catal.
tom. I. pag. 234 fq. — et cum Philelphi orationibus aliisque opufculis, f. a. et loco. 4. (pro-
babiliter ZMediolami circ. a. 1481.) vid. Saxii hifl. typogr. Mediol. pag. CCXXI. DLXXXIII,
et DCXIV.. Panzer. V. p. 43. nr. 200. et Z'offjum l. c. 11. p. 330 fq. vbi p. 331. alia eorumdem
Philelphi oration. et opufculorum ed. /7enetiir, 1491. 4. recenfetur. In Jinaw. catal. I. p. 166.
citatur alia edit. Venet. 1492. fol. — alia edit. Apophth. Brixiae. 1488. 4. Panzer. I. pag.
250. nr.50. — Apophthegm. a Fr. Phifelpho traducta, cum Hefiodi Theogonia, lat. lexa-
metris Ferrariae per Andr. Gallum. 1474. 4. (Maitt. IV. pag.333.) — apophthegmata ἃ
graeco in latin. verfa, a Fran. Philelpho. Dauentriae per Richard. Pafraet. 1499. 4. vid.
Pauzer. 1. pag. 366. nr. 131.

De virtutibur mulierum, traductio per Zllamanum Ranutinum ""), ciem Florentinum:
Brixiae typis Bonini de Boninis de Ragufia. 1485. 4. vid. Panzer. I. p. 246. nr. 22. — ibid.
probabiliter, per Bernard. Mifintam, fine anni nota, (1497-) 4. Panzer. l. pag. 258. nr. 111,
Zmi Differt. Voffiane. tom. II. pag. 209.

Praecepta. conmubialia, et de virtutibur morum, cum Cleomede, et Dionis atque Ari.
flidis orat. de concordia; latine reddita a Caro/o /aigulio. Brixiae per Bern. Mifintam,
1497. 4. Panzer. L pag. 257. nr. 102.

Opufcula quaedam Zflamanno Ranucino interprete, Brixiae 1488. fol. Panzer. 1. P. 250.
nr. 53, Zdudiffredi in fpecim. edd. ital. faec. XV. pag. 159. nr. IV. formam libri in 4. defignat.

Cc De
00) Sic quidem excufum eft; fed intelligendus — XV. pag. t46. Fo/F; monumenta ad Alamanni Ri-

Rinuccinus. wid. cl. Morell. ad Pinelli catal. V. — nuccini vitam contexendam ctc, Florent. 1791. 4.
pag. 252. et Zludiffred. Specim. editt, italic. ἕδος. — pag. 150.

204 Lib. IV. c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES

De differentia inter odium et inuidiam, cum Cenforino, Cebete etc. lat. fine vllis notis
typograph. 4. — alia editio, Bononiar. 1491. 4. vid. Foffium, 1. pag. stt fqq. — Paazer I.
pag.234. nr. 231 — inprimis Zudiffr. Ípecim, editt. ital. faec. XV. pag. x12 fq. — item
cum aliis opufc. Z7znetiis per Bernard. Venetum de Vitalibus. a. 150. 4. Panzer. III. p. 477.
nr. 2646.

"Amatoriae narrationes , interprete Z4ngelo Politiano, fine l.et a. (nifi pars fit Politiani
Operum:) atque verfio illa ineft quoque in Politiani Opp. 7enetiir ap. Ald. Manut. 1498.
fol. — et Florentiae, opera et impenfa Leon. de Arigis de Geforiaco. 1499. fol. vid. JMita-

relli adp. pag. 313 fq. et Fofium M. pag. 390 fqq.

De liberis educandir ,. interprete Guarino, cum Petri Paulli F'ergerii op. de ingenuis
moribus, Xenoph. de tyrannide opufc. a Leonardo Bruno Aretino lat. verfo, Ba/ío etc.
Florent. f. a. 4. — vid. Zfudiffr. l. c. pag. 380. et 424 fq. aliud exemplar, f a. et l. fed
mancum. vid, Foffum IL. pag. 782 et 831. — cum Zieronymo de officiis liberorum etc, fine
leta. vid. Goetz. l. c. III. pag. 409 fq. — Brixiae 1485. 4. vid. ZMMifar'ili adpend. pag. 473.
"fudif/redi fpec. edd. ital. etc. pag. 148 et 151. — cum Vergerio, et Zafí/io de liberal. flu-
' diis. Brixiae 1495. ap. 4fudiffr. l. c. pag. 172.

De breuibus clarorum nominum inter. fe contentionibur a Plutarcho. co/fe&fir, a Guarino
in latinum. conuerfir, per Boninum de Boninis. Brixice 1485. 4. vid. Pinelli catal. I. p. 237.
mr. 1353. et Zfudif/ved. Ípecim. ital. verfion. faec. XV. pag. 146.

Editiones graecae, εἰ graecolatinace P),

Κέβητος πίναξ. Βασιλεῖ TB μεγάλ λόγος —. Πλετάρχε περὶ παίδων
οὐ Ὑωγῆς. Ξενοφῶντος ἱερῶν. graece. fine l. et ἃ. nota, in 8. at faec. XV. exeunte, aut
XVI"e aufpicante, eodem characlere, quo Zachar. Calliergius vti folebat, Romae, aut,
quod placet Panzero V. C. III. pag. soo. Venetiis, vid. Foff/um I. pag. soT. Pinelli catal. L.
pag. 234. cum nota Morelli.

Iunctim prodierunt primum : Opu/zula (moralia *f)) LXXXXII. gr. cura et emendatione
Demetrii Duce, Cretenfir; quibus praemittitur Aldi Pii Manutii epift. In calce: 77emetüs
in aedibus Aldi et Andreae Afulani foteri. m. Martio MDIX. (1509.) fol, vid, Bandini catal.
codd. gr. Medic. vol. 11. pag. 506. ln biblioth. Leidenfi eft exemplar cum V. L. et con-
iecturis Donati Ianoctii. — Aldus infcripfit edit. lacobo Antiquario Perufino, et epiftola
ita clauditur: Libuit heic fubiungere hendecafyllabor, quor, quum veni ad te Mediolanum,
juffü ex tempore, prae fummo gaudio adwentur moffri, vt faciant et hi fidem mutui amo-
eis noftri: :

"Aldus
pp) De editionibus pluribus iam differui in 44) Vt moralia prius edita funt, quam vitae

Introduct. in hifl, L, Gr. quae omnia repetere —parallelae; fic pleraque illorum etiam ante vitas
uolo. fcripü(le videtur Plutarchus.

1

PLVTARCHI EDITIONES Lib. IF. c. XII. 20$
-
“4ἰἄης venit em, “ἀπ ecce venit,
Nofirum finciput occiputque noftrum,
Mel, fal, lac quoque, corculumque folus;
Graios altera et altera latinos
Qui apprendendo manu reduxit omnes
In verum modo. (mitem, fugerbos
ViBores füperans Olympiorum. "
JNunc, o nunc luuenes vbique in vrbe
Flores fpargite, vere namque primo
Aldus venit en, Aldus ecce venit.

TE σοφωτάτε llerceys παραλλήλων —. --- Plstarthi parallelum, (fic) P'itae
Romanorum e£. Graecorum quadraginta nouem, (graece. addito Xencphoniis Agefilao et Ifo-
tratir Euagora.)) In calce feu folio 344. — Florentiae in aedibus Philippi Iuntae. Anno —
M.D.XVIIL (15317.) die XXVII. m. Augufti. fol.

Haec princeps habetur vitarum editio: (ordo autem vitarum differt ab eo, qui in editt.
Aldima et hodiernis regnat.) Et tamen Iunta in epiftola dedicatoria, (quam etiam Zandíni
in Annal. typogr. luntarum, tom. ll. pag. 122. recudi fecit) ad Marcellum Virgilium 77),
reip. Florentinae a fecretis, a quo codicem cafligatiffimum commodatum fe accepifle gratus
profitetur, Aor, ait, au/bu afirmare, qui har Plutarchi υἱέας nuper excufas lrgerit;
Jtatebant enim. ante plurimis mendis, et ideo multis loris non poterat verus. elici fenfus. etc.
et paullo poft: fanauimur tuo exemplari tot vulutra, vt, fi ipfe Plutarchus reuiuifzat , non
aliter fe fcripfiffe videatur. Neque vero antiquiorem vitarum editionem graecam quisquam
reperire potuit. Verba igitur illa Iuntae non de graecis editionibus; fed de latinis tantum
. verfionibus accipienda videntur. In qua fententia confirmatus fum iudicio Reiskii, qui in
praefatione ad primum volumen Opp. Plutarchi de editionibus vitarum claffibusque diligen-
ter late disputauit, et pag. XV fq. luntae epiftolam quoque typis repetendam curauit. Reiske

- vero tres conílituit claffes vitarum graecarum editt, vnde reliquae fluxerunt, luntinam,
Aldinam et Stephanicam.

Plutarchi, quae vocantur Parallela, fiue vitae illuflrium virorum graeci nominis ac

latmi — Zentíiis, in aedibus Aldi et Andreae Soceri. 1519. fol. graece.

Vid. JMaittaire A.'T. II. pag. 333. qui partem epiftolae Francifci Zfnfulani ad Petrum
Bembum dedicatoriae praemifit. Integram reddidit illam eire l. c. pag. XXI fq. Mufurus,
qui probabiliter moderatus eft editionem , auctoritatem codicum Venetorum fequutus, aut
interdum ingenio indulgens, multa quidem dedit emendatiora et pleniora; interdum tamen
lectiones Iuntinae edit. praeffantiffimas mutauit cum aliis deterioribus. Ordinem autem vita-
rum quarumdam confudit, qui ab editore Bafileen(i eft reftitutus,. Reiske etiam p. XXIV fqq.
planum teffatumque fecit, ex eadem officina Aldina eodem anno geminas Plutarchi vitarum,
easque inter fe diuerfas prodiiffe editiones, quarum vetuflior cum Iuntina magis conueniat,
quam iunior, Aldina autem edit. fons eft vulgatae noflrae Plutarcheae orationis.

Cca5 Ex
Tr) De quo multus eft Zandini im Anmal typogr. luntun 1, pag. 3$ fqq. 1s ctiam im editione
Plutarchi curanda operis praefuiffe videtur. |

296 Lib. 17. c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES

"

Ex Aldino igitur exemplo manarunt editiones graecae 7/ifarum Bafileenfe; , apud Fro-
ben. 5) 1533. curante Si. Grynaeo, (de quo vide Athenas Rauricas. Bafil. 1778. 8. p. 69 fqq.)
et ex officina Frobenii ac Nic. Epifcopi 1569. fol. In Bebeliana tamen edit. corrector inter-
dum ab Aldina diseeífit, et vitas quasdam in verum reduxit ordinem. vid. Ariske pag. IX.
XIII. ac XXVII,

Parallelorum comparationes, feparatim a Vitis impreffae. Parif. 1567. 4. vid. Bodlri.
catal. II. pag. 337.

Moralia, Bafil. gr. apud Froben. 1542. fol. (exemplar cum V. L. et emendatt, viri docti
eft in bibl. Leidenfi, tefte catal. pag. 165. nr. 128.) ibid. Moralia ex Xylandri recenfione. 1574.
fol. gr.

Plutarchi Chaeron. quae exffant opera, cum latina interpretatione. — Ex vetuflis codici-
bus plurima nunc primum emendata funt, vt ex Henr. Stephani adnotatt. intelliges: quibus
et fuam quorumdam libellorum interpretationem adiunxit. — Zfemilii Probi de vita excellen-
tium imperatorum liber. (Geneuae) Anno 1572. excudeb. Henr. Stephanus. 8. XIII. voll.
Ícripfit Reiske: (ita, vt fena volumina graeca oratio; totidem alia, latina interpretatio, poftre-
mum denique praefationes et adnotationes indicesque impleant.)

Nitida eft editio, quam optimam iudicat Ca/ambomur de enthufiasmo cap. 2. pag. 15.
Contra de eadem editione non maguifice fentit Xylander in praefat. ad tom, Il. Francf. edi-
onis. Grauius de ea tulit iudicium Reiske in praefat. pag. XIII fq- XXVIII fqq. et animad-
verfion. vol. II. pag. 116 fq. — Fluxit ea quidem ex Bafileenfi edit. et infequentium facta eft ba-
fis: multa vero, fiue ex libris, fiue ex coniectura, bene mutata funt et correcta; fed multa
quoque temere funt ingefta; neque codices, qui effent aut vbi proftarent, funt indicati. Ex
Iuntino exemplo interdum reuocatus eft ordo vitarum; at deteriores quoque lectiones redu-
lae. etc. adde Pvegtag. Analecta pag. goo — 902. Thefaurum bibliothec. tom. II. pag. 65.
In bibl. Leidenfi, (catal, pag. 150. nr. 164.) exemplar eft manu Claudii Bofcheti Mefiriaci no-
tatum: ibid. pag. 226. nr. 163. eft tom. lI. vitar. cum adnotatt. Mureti marginalibus,

"Textus igitur, a Stephano conflitutus, propagabatur in editt, Fyancofurtenfibur, Y) apud -

Δ. Wechelii heredes, Claudium Marnium et Io. Aubrium a. 1599. fol. duobus voll, quorum
prius vitas graece, cum verfione Cru/zrii et notis eiusdem Cruferii, Xylandri, atque H. Ste»
phani; poflerius Moralia cum Xylandri verfione et notis, notasque H. Stephani et varias le-
tones exhibet "). — 2) 1605. fol. graece, apud Wechel. quam elegantem et emendstam
dicit Fabricius. — 3) 1620. graece et cum latina interpretatione erm. Cruferii, Guil. Xy.
landri. Acc. nunc primum libellus eiusdem (Plutarchi) de fluuiorum montiumque nomini:
bus, cum verfione /ZZau/fari, et doctorum virorum notis, et libellis variantium lectionum
ex MSS. codd. diligenter collectarum, et indicibus accuratis: in officina Dan, ac Dauid. Au-
biiorum et Clement. Schleichii, II, voll. fol, Bibliopolae quidem in epiftola dedicatoria multa

tumida |
- |

55) In aliis exempl. eft palma Bebelii, atque in it) In catal. Thottiano tom. IV. pag. 19. Edit.
catal. Bunau. I. pag. 165. et aliis dicitur excufa per Opp. omnium gr. et lat. interpr. Cruferio et Xy-

“πάν. Cratandrum et 1o. Bebelium , — lat. Ba- — landro Heidelbergae 1599. fol. II. voll. citatur, —
fil. 1531. et apud Bebel. 1555. fol. :

PLVTARCHI EDITIONES Lib. 17. c. XIHT. 207

tumida turgidaque fcripf:runt, fed nihil, quod ad intelligentiam confilii, fubfidiorum, et ra-
tionis edit. pertineret. At quantum intelligo, eft tantum edit. anni 1599. (quam ad manus.
non habeo,) exceptis paucis iis, quae in titulo iam declarantur, acceífiffe, recufa typis lucu-
lentis. "Variae lectiones fingulis tomis, vltimo. loco, adnexae et eae, quas Vulcobius Aldi-
nae fuae marginibus adícripferat, (de quibus vid. Aire praefat. pag. XXV. in primis
pag. XXXIV. etc.) et aliae vndecunque cotrafae; quam farraginem, maxime Vulcobonia-
nam, Reiske vocat miferam et pudendam, cuius magna pars cum. purgamentis ad flerquili-
nium deferenda fit, et plura culpat.

' Eadem Francof. editio prodiit quoque Parifiis, ita vt verfus et paginae refponderent, et
vna eademque efle videretur editio :

Plut. omnia, quae exílant, gr. et lat. ex interpretat. Herm. Cruferii et Wilh. Xylandri,
cum notis doctorum virorum, variantibus lectionibus ex MSS. codd. et indic. ex recenfione
Phil, Io. Mawfaci. Parif. typis regiis, apud focietatem graecarum editionum 1626. fol. in qua
edit. acceífiffe, fcribit Fabricius, vitam Plutarchi, a Io. Rualdo enarratam cum eiusdem in
loca Plutarchi fiue σφώλματα infigniora 72. animaduerfionibus. — ambergerur e catal.
bibl. de Eoze, et auctor catal. Bar£er. IT. pag. 225. aliique referunt edit. Parif. apud Ant. Ste-
phanum 1624. fol. cuius tantum titulus renouatus fuifle videtur. Hanc tamen viriofam effe,
notat Cremius Animadueríf. part. IT. 12.

Parif. edit. 1624. bafis facta efl fplendidae Londinenfis -

Plut. vitae parallelae, cum fingulis aliquot, graece etat. Adduntur variantes lectio-
nes ex MSStis codd. veteres et nouae, doclorum virorum notae et emendationes, et indices
accuratiffimi, Recenfuit Zug. Bryanus, tomi V. Londini ex offic. Iac. 'T'onfon et Io. Watts.
vol. L 172g. V. ΠῚ IV. 1725. V. 1724. 4. mat.

B:yanus tamen, d. VI. April. 1727. mortuus, excufis tantum vitis vna cum notis, quar
ad duo priora volumina concinnarat, et relictis ad paginas voluminis tertii priores XVII. no-
tis, ex V. codd. Barocc. librisque aliquoties correxit textum, faepius tamen id fecit in notis,
latinam quoque emendauit verfionem. — Reliqnorum librorum ad mentem ipfius edendorum,
et prasfandi curam fufcepit JMofzr du Soul, qui in adnotatt. ad IIT. IV. et V. volumina notas
fuas M. D. S. fignauit. | Sed de fplendida hac editione plura leges in nouis actis erud. a. 1733-
m. Sept. pag. 285 fqq. vbi quaedam in vita Catonis maioris excutiuntur, (quando vero p. 388 -
edit. Bafil. a. 1535. laudatur, in anni nota fignoque errorem ab operis fuifle commiflum arbi-
tror?) in S. 7. Boumgarten Nachrichten von merkwürd. Büchern, VIII. pag. 504 — 509. im
Iourn. des Scav. tom. 105. pag. 246 fqq. et in Reiskii praefat. pag. XXIV. XXX fqq. vbi de vir-
tutibus et peccatis vitiisque illius edit. aperte iudicatur.

Riirke Animaduerfionum fuarum ad graecos auctores maximam voluminis feenmdi, par-
tem, (Lipfiae 1759. 8.) confecrauit Plutarchi operibus, more fuo emendandis. Atque incre-
dibilem linguae graecae peritiam et raram fagacitatem ingeniique acumnen non minus, quam
mentem ad loca, etiam fana, aut quae iufla interpretatione rectius meliusque explicentur, cue
pide audaciusque curanda fecandaue, procliuiorem in illo fuiffe, nemo negabit. Neque vero
gloriae atque meritis viri praeftantiffimi aliquid liis detractum. effe volo. Sed quando p: 116.
feribit, fe vti ediione Bafilienfi Plutarchi, vitarum quidem a. 1523. ex offic. Bebelii, opuíc:

autem

cog Lib. IP. c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES

autem a. 1542. curata: de veritate anni vitarum 1523. paene dubito: Fabricius quidem edit.
eiusdem anni laudarat; at iam Heumannus in fuo exemplari correxerat numerum, fcribendo
1533. addita nota, fe ipfum illam habere editionem , et ego illius anni notam a pluribus indi-
catam reperi. Aliis igitur inquirendum relinquo , num editio quoque a. 1523. reuera exflet.

Poflea Reiske, ab bibliopola inuitatus, nouam editionem curare inflituit:

Plutarchi Chaer. quae füperfunt omnia, graece et lat. principibus ex editionibus cafliga-
vit, virorumque doctorum fuisque annotatt. inflruxit 7o. /ar. Keirke. Lipfiae impenfis Gotth:

"Theoph. Georgii. 1774— 1782. XII. voll. mai. 8. V. voll. implent vitas cum notis Bryani alio-'

rumque integris, Reiskii autem notae funt vna cum Palmerii Rualdique animaduerfion. fini
fubiectae: voll. V. continent opera philofophica cum notis Xylandri, Stephani et Reiskii ab
alio viro docto texto fubiectis: nam morbus diuturnus et denique mors (d. XIV. Aug. 1774-)

impediuerunt virum doctum bonumque, quo minus opera illa philofophica, quorum plurium.

contextus valde vitiofus corruptusque, et ad exercendum ingenium criticum plenus adhuc eft,
eadem diligentia percenferet, promiífamque et textus et editionum criticam concinnaret hi-

ftoriam, Nullis quidem vfus eft codd. fed ex primis editionibus et ingenio multa loca, prae-

cipue in vitis emendare fluduit. Duo vltima voll. comprehendunt vtiles plenosque in Opp.
Plut. indices.

Reiskianam recenfionem in vitis Plut. fecit bafin, veteres editt. atque interpretatione&-

denvo diligenter contulit, nouamque curauit editionem, et breuibus eruditisque notis, (in
vitis tamen Ciceronis et Demoflhenis ex Bartoni exemplo paullo copiofioribus)) inflruxit
cl. Hutien:

HAeveexes. Plutarthi Chaeronenfis, quae fuperfunt omnia. (πὶ annotatt. vario-

rum adieclaque leclionis diuerfitate, opera Jo. Georgii Hutten, philof. Mag. et fcholae Ana-
tol. 'l'ubing. Rectoris. vol. I— VI. graece. "Tübingae 1701 — 1794. 8. Reliqua volumina, in
quibus defideratur Reiskii cura et follertia, liberalius recenfenda adhuc editurus eft vir do-

élus. — JV yttenbachius, Bernas, Profeífor Amftelod. iam a multis annis in noua Plutarchi:
Opp. editione, recenfione atque interpretatione verfatus, qui eius defcriptionem ac fpecimen

dedit in bibl. critica vol. III. part. I. Amftelod. 1787. 8. pag. 1— 52. et part. II. pag. τοῦ fqq.

operam abfoluiffe, et integrum fuum mstum atque adparatum, Oxonium, vbi noua editio

fubiiceretur prelo, iam mififfe perhibetur.

Latinas verfiones faec. XV. editas iam fupra enumeraui. Sequitur, vt e Fabricio et ἰδὲ
tinas et alias operum Plut. interpretationes, quae fequentibus faeculis funt formulis typogra-
phicis deferiptae, paucis indicem earumque notitiam , quantum fieri poteft, amplificem.

Sunt igitur /atizar, (add. ad editt. opufculor. fingulares not.)
Opera. II. voll. Francof. 1500. fol. (quae tamen editio. dubia videtur JHaiífaire A. 'T.

IV. pag. 740. quia non refciuit, Francofurti illo tempore libros effe impreffos.) — Paral- .

lela, lat. per Guarinum e graeco traducta: vna cum Aem. Probi vitis exc. imperat. Argen-
tor. 1506. 4. — Parif. 1514. fol. edita effe P/ut. opera, fcripfit JMaiftaire A. 'T. M. pag. 255. et
in nota ex Badii praefatione, auctore Cheviller, quaedam adducit: at infunt tantummodo
vitae paral!. ex interpretatt. Lapi aliorumque a Ger. Vercellano correctis, et in calce legitur:
in Chalcogrophia Zlfcenfiana, idib. Nou. MD XIIII. Eadius vero vitam Euagorae J/ocrati, vi-

tam

am.

Yol. TIT. p.372 PLVTARCHI VERSIONES Lib. IV. c, X HT. 209

tam Pomponii Attici Cornelio Nepoti&t huic, fiue, vt tunc temporis putabatur, /femilio Probo
vitas reliquas reddidit: Infcriptio voluminis. haec eft: J^itae Pluf. Chaeron. poff Pyladen
Brixianum longe diligentiur repofitae cum Zlemilii Probi vitir. — Cenforim, de die natali, Ce--
betir tabula, latine interprete Odaxio, Patauino, tum nouo praefixo titulo, P/utarchi opufc.
᾿ philofophica) in calce: in aedibus Afceníianis. (Parif) MDXIIII. (1514.) Interpretes, quo-
rum praefationes fingulis libris funt praefixae, nominantur Politianus, Nirol. Sagundinus,
Carolur V'algulur, Guil. Budaeus, (cuius prologi fcripti funt in libr. de tranquill. animi Ro-
mae 1505. in libr. de fortuna rom. Parif. 1503. de placitis autem philofophorum, ibid. 1502.)
Quarinus, Zllam. Ranutinur, Raph. Regiur (cuius pracfat. in Apophthegmata fcripta eft Pa-
tauii 1507.) Joanne; Regius, (cuius pracfat. ad lib. an brutis ratio infit, exarata eft Patauii
1488.) adde Hummel. fupplem. bibl. librorum rarior. pag. 202 fq.

Plut. opufzula. de garrulitate. de auaritia. Quomodo poterit quis ab inimicis aliquid
commodi reportare. —Eiusd. de modo audiendi. — Ex Luciano, Demonaclis philof. vita,
Omnia per eximium AJeichardum Pareum, Angliae oratorem, elegant. verfa. Venetiis per
Bernard, de Vitalibus. 1522. 4. add. infra ad nr. 59.

Vitae ex variorum interpretatione "*) Lapi Acciaioli etc. Parif. 1521. 1558. fol. Bafil.
1542. fol. Lugd. 1548. II. voll. cam praefat. Hieron. Gemufaci. 1550. fol. et 1554. fol. JMoral.
Lugduni 1542. voll, II. 8.

Vitae e verfione Hermanni Cruf/zri, (quae interpretationi Xylandri ob elegantiam et
facilitatem praefertur,) Bafil. 1564. 1573. fol. cum not. Crufer. Xylandri et Stephani. Campis.
1561. III, tom. et Lugd. 1566. 12. tribus vol. — Ethica f. moralia opp. interprete Fermanno
Crufzrio, 1. C. Bafil. ap. 'T'hom. Guarinum. 1573. fol. conf. Jo. Fabricii hift. bibl. Fabricia-
nae, tom. III. pag. 65 fqq. eft tom. alter Opp. Plutarchi.

Epitome vitarum Plutarchi latine concinnata a Dario Tiberio Caefenate, Ferrariae 1501
Parif. 1547. 1557. 12. Geneu. 1590. 12. et Bafil. ap. Oporin. 1541. 4. — Auct. ap. lac. Stoer.
1573. 1597. 12.. (vid. "Thef. bibliothecal. tom. I. pag. 363.) Similis epitome prodiit fub titulo
bibliothecae hifloricae Arti Vigelii. Francf. 1626. 8. — Vitae opus in mediocrem formam
contractum. Lugduni 1548. II. voll. vid. Thef. biblioth. I. pag. 162 fq.

Plutarchur, Guil. Xylandro interprete, cum eius notis doctis et maximam partem cri.
ticis, Heidelbergae 156r. fo]. Bafil. 1579. 8. fex voll. et totidem ap. Wechel. Francof. 1592.
8. — vitae parallelae, Bafil. 1512. — Francof. ap. Io. Saurium. 1606. 8. IlI. tom. et mo-
ralia ibid. 1603. et 1619. 8. IIT. tom. Bafil. 1570. fol. — moral. tomus Ill, Opp. Lugd. ap.
Gryphium. 1551. 8. .vid. /Haitfaire A. Τὶ ind. voc. Plutarch. — Notae Xylandri in Plut.
prodierunt Bafil. 1561. fol. Mor. interpr. Cornario, ibid. 1554. ap. Ifingrin. fol.

Plutarchi

ww) Erasmus XXVI. 6o. epift. Quae portenta
deprehenduntur in his, quae verterunt Itali ex
vitis Plutarchi? | In his quae vertit (ex Arifto-
tele et "heophrafto) 7/eodorus Gaza, vir [ine
controwerfia fummus, multa reprehendit Tva-
pezuntius , quae caftigauit adinonitus. 14 mili

Το, P.

Romae narrauit, qui Gazae fuit a fecretis, tam-
tum abeft, vt exiflimem, me nusquam effe lapfum.
Quin ei in his quae vertit Budaeus, poffum ali-
quot manifeflos lapfus oflendere. Fabric. Add.
quae notaui in Introd. in hift. L. Gr. I. pag. 103.
Hart.

Dd

310 Lib. IV. c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES Vol. TII. p. 572 P 373

Plutarchi vitae ex verf. Cruferii et Moralia ex variórum interpretatione apud H. Stepha-
gum fex volum. 1572. 8. fubnexis ad calcem notis Cruferii, Xylandri et H. Stephani.

Parallela minora vertit etiam Guarinur, apophthegmata regum et Laconica Rap/at/
Regiur, an brutis ratio infit, 70, Regius, quaefliones graecas Petrur Luctnfir, de lide et
Ofiride et de oraculorum defectu Hermolaus Barbarus. — De fortuna Rom. de tranquillitate
animi, de placitis philofophor. Guilelmur Budatur, libros de placitis philofophor. anu
Cornariur, de mulierum virtutibus Z//amaumus Rainutiur (Rinuccinur,) Florentinus, Brixiae
1488. 4. de fato et conuiuio VII, fapientum, de primo frigido, de procreatione animi in
"Timaeo Platonis, de defectu oraculor. de fluuiorum et montium nominibus Adr. Turnebur, in
fecundo tomo oper. Zdr. Turuebi, Argent. 1600. fol, rr. VI — X. vid. Freytag. Adpar. litter. tom.
111. p. 69ofq. Reliquos fingulorum librorum interpretes fupra fuis quosque locis annotatos vi-
debis. [0] adde codd. Taurinenfes, Foffii cat. III. p. 534. et Alamanni Rinucini vita p. 114. ac p. 151.

.^ Gallicae *"). Plutarchus, Jacobo Zfmioto interprete, qui MSS. codices graecos con-
tulit, vt adparet ex Plutarcho graeco, manu eius notato, quem hodie feruant patres oratorii
Parif. et in locis difficilioribus confuluit Turnebum. Prodiit Parif. 1559. 1565. vitarum ver-
fio: fol. et mor. 1575. fol. — Opp. 1572. fol. 1567. et 1574. 8. ^") feptem voll. et 1579. fol.
Yi. voll. 1582. med. g. 1594. 8. IV. voll, — it. per Iac. Stoer, 1593. IL voll. med. 8. —
Vitae Plut. Laufannae 1573. fol. cum iconibus et vitis Hannibalis ac Scipionis, a Car. de
I Eclufe werfis. Geneu. 1613. 8. quatuor voll. et Parif. 1604. 8. IV. voll. et moral. 1645. fol.
3616. fol. IV. voll. 1645. fol. Laudant hanc verfionem ex merito H. Stephamus praef. ad
apologiam pro Herodoto, 7: Faber ad Luciani Timonem tom.l. pag. 1054 fq. /auaffor
de ludicra dictione pag. 266 et 457. Rol. Marefiur in epift. pag. τος fq. et 360. /enagius in
Menagianis tom. lI. pag. 105 fq. vbi verfio et Amiotus valde culpantur. Operae pretium
quoque eft de hac interpretatione confulere Zuef. de interpret. pag. 300. edit; Stadae, Colo-
suefique bibl. feledtam cap. 20. Opp. pag. 326. et Rich. Simonir epiflolas feleclas tom. I. pag.
167 Íq. Patiniana pag. 27. "Thefaurum bibliothecal. tom. I. Noribergae 1738. 4. pag. 364 fq.

4nioti verfionis naeuos exponit Jexiriarur in diff. de arte. vertendi, f. de la "Traduction,

Atque in Sorberiauis pag. 2. dicitur Amiotus in verfione Plut. erraffe, vbi non confuluerit
"Turnebum. — Maittaire in A. 'T. tom. V. part. I. in indice pag. 16r. praeter editiones ver-
fionis Amyoti iam citatas memorat alias, quas adtingere tantum lubet: ZJoralia Plutarchi,
Parif. 1572. fol. 1574. 8. — ap. Vafcofan. et Fed. Morel. ibid. 1574. — per Fed. Morel.
ibid. 581. 1597. — per Franc. Steph. vol. I. 1581. vol. II. 1582. vitae, per Cl. Morel. 1619.
et moralia 1618. ibid. fol. — editionem Parif. a. 1544. a Callio citatam, fpuriam, aut per
errorem typographicum quaft ortam effe docet Z/Ja/t/aire tom. III. part. I. pag. 568. not. —
Opera — par I. Stoer et Sam. Crefpin. 1610 — 1614. II. tom. (in catal. bibl. Bodlei, II.
pag. 336.) — fmyoti verfio. vitarum recufa eft et emend. cum obíf. Abb. Broier, cum
tabb. aen. Parif. 1785 — 1785. tom. V. Pari modo fe editurum effe promifit reliqua opu-
fcula Plutarchi, in XXIV. volum.

Vies
vv) De gallicis verfionibus Opp. Plutarchi v, — p. 417. vbi quoque aliae editt. tam textus, quam
Fyesuoy catal. hiftor. pag. 8o fq. Zetinr. verfionum vna cum pretiis, faepe immenfis, enu-

1010) Conf. Diction. bibliogr. hiftoriq. et criti- — merantur,
que des Livres rares, tom, 11, Parif. 1790. 8.

-

Ψοΐ. ΠΤ. p. 373 Ὁ 371 PLVTARCHI VERSIONES Li5. IP. c. XII.

Z21f

- Vies de '"Themiftocles, Camillus, Pericles, Fabius Maximus, Alcibiades, ' Caius
Marcius, Timoleon, Paul Emile, par George de Selve. Parif. apud Vafcofan. 1543. fol.
1547. 8.

Vitae parallelae e verfione Abbatis T'a//emantii, Parif. 3665. octo volum. 8. Bruxell.
1667. g. n multis Amiotum potius, quam graeca habuit ante oculos, vnde Boilauius
Defpraeus: "udo

Meprifons de Senlis le Po?te Idiot,
Le fade tradu&ieur du fran;ois d' Amiot,

Tables geographiq. pour les vies — Plut. par Lubin, fur la 'Traduct. de — Talle-
mant. Parif. 1672. 8.

Cafpar quoque Bachetur IMeziriacur, vir doctiff. qui emendationes Plutarchi promittit
in notis ad epiflolas Ouidii pag. 249. nouam gallicam Plutarchi verfionem eft molitus, ob.

"feruatis in Amioti verfione **) bis millenis amplius erroribus. [IP]

dndreas Daceriur cum coniuge doctiffima nouam gallicam Plutarchi et accuratiorem
de graeco concinnatam verfionem dedit cum notis. Parif. et Amft. 1605. 12. Dacier. addidit
animadueríf. hifloricas et criticas, quibus Plutarchi loca partim ex ipfo, partim e codd.
emendauit atque illufirauit: addiditque fupplementa comparationum deperditarum, vid. Acta
erud. Lipf. a. 1695. pag. 359. Cleric. bibl. A. M. tom. XVI. pag. 190. — rec. Parif. 1721. 4.
tom, I — VIII. vid. Iourn. des Scav. tom. 71. pag. 3 fqq. et 380 fqq. et 485 fqq. — Amftel.
1723. voll. IX. (al.1724. X. voll. 12.) — εἰ 1735. voll. X. ing. conf. 'Thefaurum biblio-
thec. tom, I. pag. 365. — Edit.1i721. et feq. tamquam fupplementum addi, et feparatim

. quoque folent Les Vies des Hommes illuflres omifes par Plutarque etc, trad. de l'Anglois de

Thomar Rowe, par Francoir Bellenger. Parif. 1734. 4. vid. Diclion. bibliogr. 1. c. pag. 418.

Hannibalis vita verfa eft a Daciero; fed Aeneae, Tullii Hoftilii, Ariftomenis, "Tarquinii,

Prifi, Bruti, Gelonis, Cyri et Iafonis vitae expofitae a 77. Rowe et verfae a Bellenger.
cuius vid. praefat. i

Dda Riccard

gretend. montrer qu' en divers pa[Jages jusqu' au

xx) Colomefius bibl. fele&. pag. 42. prés
"Amiot eff venu Claude Cafpar Bachet Seigneur
de Meziriac de l'Academie Frangoife qui effoit
eflimé tres [avant aux belles lettres, et le pre-
mier homme de fon temps pour la connoi[Jance
de la fable. Οὐ Gentilhomme ajant envoyé à
l'Academie un. difcours de la traduffion apres
y avoir loué P efprit le travail et le flile d' Amiot,
sombre de deux mille ce grand tradu&leur à
fait des fautes tres gro[fieres, dont il donne plu-
Jieurs exemples. Ce difcours w'efl pas imprimé
mais par les Commentaires de M. de Meziriac
fur les Epitres d? Ovide / on voit bien qu il π᾿ ac-
cufe pas Zmiot fans fondement. | C'eft ce que
mous decowvrions encore mieux par [ἃ wouvelle

verfion de Plutarque, s'il plaifoit à Meffieurs
fes enfans la publier. Rich. Simon 1. epift. (εἰ εξ,
pag.:7o. Jay appris qu'on avoit trouvé dans
les papiers de ce judicieux Critique la Pie d' Ale-
xandre le Grand. avec fes notes fur (a tradu&ion
d'Amiot, la Vie de The/?e, de Fabius Maximus
et de Numa avec des notes, la lie de [ules Cáe-
far [ans notes, des remarques fur [a l/ie a? Af-
"cibiades, la vie de Romulus et (a comgaraifon
de Thefée avec Romulüs [ans notes. Fabric.
Plura vide in Zail/et iugemens des Savans. tom. II.
Amfterd. 1725. 4. pag. 428 fqq. In /Viceroni me-
moriis etc. ex verfione Daumgarienii tom. IV.
pag. 221 Íqq. Amyoti vita οἵ enarrata ct mul*ac
edd. verfionis Plutarchi ind ter
et Fabr. notitia luppleri potefi

cantur

212 Lib. ΣΟΙ, PLVTARCHI VERSIONES np
Ricard commodam opufculor. suoraliun verfionem francogallicam confecit et publi.

cauit Parif. 1783 — 1790. XII, tom. in mai. 12. et adfirmauit, fe confuluiffe codd. biblioth.

Parif. atque in animaduerff. ad vitas X. graecorum oratorum faepius correxit Plutarchum.

"uglirae. — Ven, Brüggemann, qui fpeciminis loco et tamquam prodromum maioris,
eiusque vtiliffimi operis, nuper edidit A View of tbe englifh editions, translations and
commentaires of M. T. Cicero, with Remarks, Stettini 1795. 8. mihi roganti plenum edi.
tionum verfionumque anglicarum Plutarchi opufculorum catalogum beneuole mifit: quem,
quod ad interpretationes pertineat, et quoad noflro refpondeat inflituto, hic dabo.

'The gouemaüce of good helthe by the mofle excellent phylofopher Plutarche, the

mofle eloquent Erafmus beynge interpretoure, Iniprynted by me Robzrt Wyer. (fine anni

nota.) 12. Ratcliffe habuit editionem cum epiftola, data Londini ipfis Kal. Ian. M. V. C. XIII.
(h.e. 1613.) vid. Typographical Antquities: or an hiflorical account of the origin and
progrefs of Printing in Great Britain and Ireland — begun by the late Jofiph /hmer -——
confiderably augmented — by /Zillies Herbert —. London. 1785. 4. vol.l. p. 379.

Howe one may take profite of his enmyes, translated out of Plutarche. in fine —
London — by Thom. Berthelet. fine anni nota, 8. vid. Zerbert'r Typogr. Antiq. vol. I.
pag. 416.

The preceptes of — Plutarche, for thee perferuacion of good healthe. Londini, in
offic. Richardi Grafton. 1543. 12. Herbert. l. c. pag. 519.

Plutarch's Lives, from the French of Amyott by Sir T/o. North. London printed by
"Th. Vautrollier. 1579. fol. (Herbert vol. IL. Lond. 1786. p. 1071.) — ibid. by Rich. Field.
1595. fol. (Herbert. wol. MI. Lond. 1,20. pag. 1809.) — rec. Londini 1603. 1612. 1631. 1657.
3676. fol. edit. a. 1657. moderatus eft Io. Selden, et adiecit annos mundi atque chriflianae
aerae, aliasque notas chronologicas atque hiflorieas. vid. “πὲ. Wood Athenae Oxon. vol. II.
pag. 184. Critica] Review, m. Febr. 1771. pag. 137.

Plutarch: Morals, translated into Englifh by Philemon Holland. London. 1603. rec.
ibid. 1657. fol.

Of the benefit we may get by our Ennemies, a Difcourfe written originally in the
Greek by Plutagchur, and translated into Latin by Dr. 10. Rainoldr — — Of the Difeafes
of the Mind and Body , written in Greek by the faid Píu/arrh, and put into Latin. by the
faid D. Kainoldr. Both treatifes were translated from Latin into Englifh by Zeurg /aug-
han, printed in his Olor Ifcanus. A Collection of fome felect Poems. Londini 1650.
1651. 8. vid. Znf. ]/ood Athen. Oxon. vol. Il. pag. 926.

'The Worthies of the World: or, the Lives of the moft heroic Greeks and Romans
compar'd; by that learned and great Hifloriographer Plutarch of Cheronea. — Englifhed
and abridged according to the Directions of. Piu, Patriarch of Conflantinople in his
Bibliotheca fol. 245. by Dau. Lloyd. Lond. 1665. 8. vid. /7ood 1. c. vol. ll. pag. $84.

Plutarch's Lives translated from. the Greek by feveral Hands. Londini 1683. 8.
V. voll. — rec. ibid. 1688. 1693. 1700. 1703. 1710. 1714. 1716. — Lond. 1727. 8. VIII. voll.
εἰ 1749. IX. voll. in min. forma. — JP/uzarck's Lives in fix volumes, translated from the

»"

Greek. ..

1
q

Vol. ΠΤ. p. 374 PLVTARCHI VERSIONES Lib. 1 . c. XII. 215

Greek. with notes explanatory and critical, from JDacier and others. To which is pre-
fixed the Life of Plutarch; written by Dryden. London. Toníon. 1758. 8. — rec. Edin-
burgi ap. Hamilton. V. voll. 1758. 1763. 1774. in 12. — εἰ Londini ap. T. Becket. 1770. 12.
Vif. voll Haec interpretatio a Dryden aliisque facta nomine multorum errorum atque
inaequalitatis valde adcufatur in Monthly Review, m. Ian. 1771. pag. r. adnotatur tamen,
in edit. a. 1758. a viro quodam erudito cafligata, multa effe correcta.

3 PlutarcÀ's Morals: translated from the Greek by feveral Hands. Londin. 1684. 8.
— -V. voll. — rec. Londin. 1691. 1694. 8. — quarta edit. correctior. ibid. 1704. 8. V. voll. —
rurfus reuifa et a variis erroribus purgata quinta edit.ibid. 1718. g. V. voll. Interpretes fue-
runt JMatih. Morgan, qui praefatus eft, Thom. Creech, Georg. Tully, Eduard Hinton,
Thom. Hoy, Simon Ford, Maur. JV/heeler, Io. Hartcliffz etc.

Plutarch's Morals, by way of abílract, done from the Greek. Lond. 1707. 8.

Plut. Lives abridged by Mr, Gi/don. Lond. 1710. 1713. 1718. 8.

I. Cheke's latin translation of P/utarch, de fuperflitione, translated into Englifh by
William Elffob, rector etc. adiuncta Chekii vita, a Stype fcripta.

Plutarch's "Vreatife of Ifis and Ofiris, translated into Englifh by J/illam Baxter.
Squire in praefat. ad fuam illius libri verfionem cum textu graeco. Cantabr. 1744. 8. laudat
Baxteti emendationes in textum graecum admiífas; fed interpretationem reprehendit.

Plut. Lives abridged , from the original Greck, illuflrated with Notes and Reflections,
and embellifhed with Copperplates. London. Newberg. 1762. in 18. VII. voll. vid. Monthly
Review. vol. 35. pag. 310.

Put. Lives, translated from the Original Greek, "with Notes critical and hiftorical,
and a new Life of Plufarth. By Iohn Langhorue DD. and JZilliam Langhorne, M. A.
VI. voll. London apud Eduard et Car. Dilly. 1770. 8. — rec. 1774. 1778. 8. VI. voll. vid.
Monthly Review, lan. 1771. pag. 1— 9. et Febr. pag. uu1— 121. Notae criticae et hiflori-
cae funt ex editione Dacierii fere mutuae fumtae.

Plutarch/s "Treatife upon the Diflindiion between a Friend and a Flatterer: with Re-
marks. By TAom. Nortimore. | Esq. M. A. F. S. A. London. Payne. 1793. 8. Laudatur
in Analytical Review for May 1794. pag. 88— 91.

Italiae, ^ Vitae nonnullae a Baptifla Alex. Taconello Ketenfi translatae. Anno 1482. fol.
et Venet. 1518. 4. Fabrir. l/itarum verfiones iam fupra, quum de edd. faec. XV. agerem,
e Paitonio recenfoi. Hic eodem duce, qui de fingulis copiofius differit, (Iii. pag. τότ fqq.)
verfiones opufculor. philofoph. italicas, breuiter perfequar. — Opufcoli Morali, di Plu-
tarco. — tradotti dal Marc Znonio Gendino et da altri letterati etc. IT. tom. Venet. 1598. 4.
— 1614. 4. — correct. 1625. (apud Ormonz , Diction. II. pag. 93. fcriptus eft a. 1624.) fol.
— nonnulla opufcula. Venet. 1543. 8. — XI. opufc. ibid. 1569. 8. — aliquot opufcula,
ibid. 1549 et 1559. altera pars, interprete 70. Tarchegnota, ibid. 1548. 8. et 1560. 8, — 1567.
8. — Opp. mor. interprete Ludou. Domenichi. Luccae 1560. 8. — Dialogo — circa
l' avertire de gli animali quali fiano* pi accorti ὃ li terreflri, ὃ li; marini. etc. e lat. in ital.
€onueríus. Venet. 1545. 15:8. 8. — Le Piacevoli ed ingeniofe queflioni di Plutarcho, trattate

é Dd3 ip

au — LiblU.nXIIL ῬΙΝΎΛΚΟΗΙ VERSIONES, VoL ITLp.374

in varii et diverfi conviti di raro intelleto de la Grecia etc. recens verf, a Pctro Lauro, Ve-
net. 1551. 8. — De educat. liberorum, graece, lat. ital. et germanice, ab Joach. Stuppio,
Francof. 1599. 8. — 1] trattato di Plut. dell amor de' Genitori verfo i figliuoli, interprete
JM. Iulio Ballino, Venet. 1564. (1565) 8. — Ammaeflramenti matrimoniali di Plutarco —
tradotti; — da JMarc zintonio Gandino. Venet. 1586. 4. — Ragionamento di P/ut. fopra
I' Afcoltare altrui fecondo Virtü, tradotto dal Z4ng. Zar. Ricci, in libr. Tre fondament di
vera Sapienza, Florent. 1731. — della civile inflituzione, e lat. in ital. per P. Q. R. Tre-
vigi 1502. 8. — Apophthegmata verfa a M. 70. Bern. Gualandi. Venet. 1565 — 1566 et 1567.
4. — verfa a L. M. B. ibid. 1543. 8. — Pars apophthegmatum inferta eft fententiarum colle-
tionibus, de quibus vid. Paitoni pag. r7o fqq. — Opufcoli fcelti, tradotti dal Greco. Ve-
ronae 1783.4. — Moral. opp. verfio prodire coepit Romae 1790. 4. tom. I.

Germanicae. De his, quoniam iam egi in Introd. in hift. L. Gr. I. p. 102. plures vero tam
antiquiores quam recentiores et vitarum et opufculorum philofophic. recenfuerunt anonymus
in: Beytrgen zur critifchen Hiftrorie der deutfíchen Sprache etc. part. IX. Lipfiae 1734. 8.
p.230 fqq. Schummel in: Ueberfetzer- Bibliothek, Wittebergae et Zerveflae 1774. 8. p. 55 íqq.
et (Slüter) in: vollflàándige Sammlung aller Ueberfezzungen der Griechen ünd Rómer. Fran-
cof. et Lipfiae 1785. 8. pagg. 81 fqq. nolo hic omnes, praecipue fingulorum opufculorum re-
petere interpretationes, et, vt tempori chartaeque paream, in paucarum acquicfcam commemo-
ratione. 7/ifar (neque tamen, omnes,) e latinis verfionibus germanice reddidit Hieron, Boer.
in fronte: M. D. XLVII. (1547) in calce: Gedruckt in der loeblichen Statt Colmar durch

Barptolomeum Grieninger, vnd vollendet — im jar nach Chrifti - Geburt. M. D. XLI. (1541) -

fol. Fabriciur memorat editt. Argentor. 1534. (quae etiam fuit in bibl. "hottiana,) 1555. fol.
— Guil. Xylander, et abfoluit Zonar Lóchinger. Francof. ad Moen. 1580. fol. et ibid. 1616.
fol. — Melius verterunt et animaduerfionibus illuflrarunt M. 7o. Chriffoph. Kind, et alii,
Lipfiae 1745— 1754. VIII. tom. in 8. ac Goztlob Benedic. de Schirach, Berolin. 1776 — 1780.
VIII voll.8. — Etwas zur Kenntnifs der grofsen Minner nach Plutarch etc. von G. Z4, Tit.
tel. Karlsruhe 1784. 8. (funt Fabius, Cl. Marcellus, vterque Scipio, Flaminius, Aem. Paul-
lus, M. Cato, C. Marius, Sulla.) — Moralia interprete M. Herz. Argentor. 1535. fol. —
interprete. Eppendorf. ibid. 155. fol. — Selecta opufc. philof. vertit NVufcheler, "Tiguri
1768—1774. IV. tom. 8. — Moralifche Abhandlungen, vertit Zo. Fyiedr. Sal. Kaltwafftr.
Francof. ad Moen. 1783 — 1795. VI. voll.

Belgicae, — Vit. ex verfione Amyoti per S. G. S. Delft, (Delphis) 1644. fol. — De

Levens van Doorlucht Grieken en Romeinen door Plutarchus. Amflelod. vol. I. 1789. 8.

Hifpanicae. Οἷἶτο vitae a Plutarcho fcriptae ex verfione Joannis Caffro de Salinas, Co-
lon. 1562. fol. et moralia interprete Didaco Gratiano de Zlldyete, Compluti 1542. fol. Salman-
ticae 1571. fol. — Vita Numae Pompilii, cum adnot. per Z/nf. Cotta. Barcellonae 1693. 8.

ρον sut

Vitae per Framifiwn de Euzinas, Argentor, 1551. fol. [δ] [edit. faec. XV. iam fupra |

eft memorata.]

Progredior ad editiones verfionesque fingulorum opufculorum, quae in meam vene-
runt notiiiam, omiffis tamen interpretationibus et iis, "quas fupra iam commemoraui, et get
manicis, quas Schummel ac reliqui enumerarunt. In perfequendis autem opufculis philo-

H

Íophicis .-

l

PLVTARCHI EDITIONES Lib. IV. c. XIII. 215

fophicis fequor ordinem, quem Fabricius in $. IV. tenuit, et qui eft in altero tomo Opp.
Plutarch.

Valerius Maximus. — Exempla quatuor et viginti nuper inuenta ante caput de omini-
bus. JPíufarchi parallela, addita propter materiae fimilitudinem: cum epiflola Zntonii
Francini, Varchienfis. Florent. apud lunt. 1517. 8. et 1526. 8. — Venctiis per Melchior.
Seflam et Petrum de Ravanis. 1523. 8. vid. Bandini Annal. typogr. Iuntarum, part. II. pag.
124 fq. — Catonis et Phocionis vita, lat. per Nasniwn, Louan. ex officina Rutg. Refcii.
1540. — Cicer. vita, lat. per Leon. Zfretiuum. Colon. 1506. 4.

Ex Plutarchi parallelis; Agefilaii et Pompeii vita. graece. apud Anton. Augercellum,
fub figno D. lac. Parif. 1544. 8.

Plutarchi , Demoflhenis et Ciceronis vitae parallelae, nunc primum feparatim editae.
Graeca recenfuit, latine reddidit, notis illuflrrauit Philipp. Barton, A.B. Oxonii, e typogr.
Clarendoniano. 1744.8. Bafis eft edit. Francof. a. 1599. fed auctoritate vel editoris alicuius,
vel msti Bodlei. vel vatiarum lectionum , quas, e duobus msstis defumtas, exhibent exem-
plaria impreffa, hinc inde correcta. "Vide de nitida hac editione noua acla erudit. Lipf.
1752. pag. 531. Imagines Demofthenis et Ciceronis, ex archetypis Richardi Mead aeri in-
cifae, de quibus multus eft Barton in praef. pag. XI fqq. abfunt a meo exemplo. — Bartoni
notae recufae funt in Plutarcho Reiskiano, vol. ΠΠ], et excerptae in edit. Hutten, — De
Plutarchi ac Rapin. compar. Demoflthenis et Ciceronis v. Bail/et Iugem. des Scav. tom. II.
pag. i1. 12. ac /enagii iudic. tom. VIII. pag. 297 fqq. 300. edit. in 4.

Vita Numae, gr. e Plutarcho feorfim in vfum auditorii fui recenfuit D, JZilf. Chr. Πρ.
Chrufander.. Rintelii 1753. 8.

Vitae parallelae Themi/Toclir et Camilli; Alexandri et Caefaris in vfum iuuentutis, indi-
ce copiofo illuflratae a Ludou. Z4dolph. Baumann, gr. cum indice graeco. — lat. Halae 1761.
12. — Eaedem, ad optimas editt. expreffae, felectisque variorum notis illuflratae, In
vfum iuuenum etc, curauit Α΄, 77. Jozrder;, Berolin. 1788. mai. 8.

Plutarchi Thofiur et Romulus, Lycurgus et Numa Ponpiliur. recenfuit, explicauit in-
dicibusque neceffariis inflruxit Erm. Henr. Georg. Leopold. graece. Lipíiae 1789. mai. 8.
Eít noua quodammodo recenfio et erudita editio, adhibitis melioribus editionibus aliisque
fubíidiis; notae criticae funt feiunctae ab hifloricis ac grammaticis. Pari ratione, fludio
diligentiaque ab eodem viro docto editi funt,

Plutarchi .Woriur, Sulla, Lucullus, et Sertoriur. vec. explicauit chronologia rerum
memorab. indicibusque — inflruxit E, H. G. Leopold. graece. ibid. 1705. mai. 8.

Plutarchi Demoffhener εἰ Cicero. — cum adnotatt. variorum adiectaque lectionis
- diuerfitate et indicibus neceffaris 7o. Ge. Hutten. "l'ubingae 1795. 8.

Opera philofophici argumenti "*) fecundum ordinem et numeros fupra, $. IV. memor.
feparatim. prodierunt:
: : 50) Dt
.9/), Opufeula de difcrimine adulatoris et ami- Ἰοίορῃὶ disputationibus; vtrum grauiores fint ani-
ci; de vüilitate capienda ab inimicis; de tuenda — mi morbi, quam corporis: an bene latcat viuens;

bona valetudine; de do£trina principum; de phi- de cupiditat, diuitiarum, lat. interprete reni]
rasmo,

!

Lib. IV. c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES

216

so. De educatione aut inflitutione liberorum , quod opufcalum, parentibus potius et
magillris, quam pueris fcriptum, quia olim peruerfa ineptaque ratione in fcholis explica-
batur, adeo frequenter eft editum, et interdum notis puerilibus commaculatum potius
quam illuftratum, vt plenum editionum catalogum neque vellem neque poffem promitte-
re. — cum praefatione. PAi/, Melanch!honis, (fcripta m. Mart. 1519.) graece: im calce:
apud Euchar. Ceruicornum, fexta die menf. Iulii. Colon. 4. — latine, Guarino interprete
Colon. in aed. Eucharii, 1525, 8. — per Nicol. Sophianum , Venet, 1544. 8. — 10. Metzilero
interprete, vna cum Luciani dialogis amatoriis IV. Hagenoae, 1527. 8. — gr. apud Io.
Soter. 1530. 8. — graece. Parif. apud Wechel. 1529. 1547. et 1566. ex edit. Melanchth.
4. — ibid. apud Guil. Morel. 156r. 4. — gr. et lar. ibid. apud Benenat. 1577. 4. — gt,
edit. Mel. Francof. 1574. 4. et Guil. Plantii verfio, ibid, eod. anno. — emendatius, gr.
cum interpret. lat. et fcholiis Sufridi Petri, Leouardienfis, lat. ac gr. linguae Prof. in acad.
Erphordienfi. Bafileae per Io. Oporin. 1561. 8. — gr. et lat. interprete Suffrido Petro.
Colon. Io. Gymnic. 1578. 8. — cum Ifocratis oratt. ad Demonicum, ad Nicoclem, Nico-
cles. graece. Witeberg. exeud. Zachar. Lehmann. 1585. 8$. — Eadem opufcula, gr. et lat.
Francof. impenfis Johammir Bibliopolae. 1606. 8, — de educat. liber. ex graeco fermo-
ne in lat. conuerfus, tertio recognitus et emendatus a Pefro Riuandre, Goerlit, exc. Ambr.
Fritfích. 1572. 8. — Libelli aliquot formandis tum iuuentutis moribus, tum linguae grae-
cae, latinae, gallicae et germanicae vtiliffimi. opera et fludio Johannir Cherpontii, (epift,
dedic. is fcripfit d. IIT. Dec. "an. aet. XXIII. in Xenodochio Geneuenfium.) apud Euflath.
Vignon. 1581. 12. vid. fupra vol. 11. pag. 783. — de educat. liberor. gr. lat. gallice et germ.
in IV. columnis, adiuncta analyfi faepius inutili et puerili, auctore /J. Theodoro V'ietore,
in Marpurg. acad. graec. litter. Profeffore. Lichae Solmeiorum. 1598. 8. luunctim quoque;
gr. lat. ital. gallice et germanice edidit Georg. loath. Stuppiur, Gelhufanus, Francof. 1599.
$. adde Draudium pag.1025. — 6 recenfione Fraucifei Fabric, emendatiflime et nitidis
luculentisque typis edit. ftudio 7. 70. Blorii. graece. Magdeburg. 1619. 4. — Compen-
dium moralium praeceptionum — (infunt Plufarch. de puerorum educat. Luciami Cupido,
Hercules Prodici e Xenophonte, Ifotratir ad Demonicum, epiftola de fludiis litt. principe
puero dignis. orat. ad Nicoclem, Nicocles, Zfgapefur de regiis offic.) gr. et lat. cum fcho-
liis margin. — recenfuit Martin Haynecciur. Lipfiae 1612. 8. — Gnomae felecliores ex
Plut. opufc. de'pueror. educ. Jfocr. ad Demon. oratione, it, ex Hefiodi et Homeri fcriptis.
gr. et lat. Hauniae 1654. 8. — Plut. de educ. cum verfione et fcholiis Franeifei Fabricii.
Antwerpiae 1663. 8. — ex Grorgii Syluani editione. Londini 1685. 12. — gr. et lat. cum

indice analytico adornato a Jo. Henr. Rapp. Argentorati 1663. 8. — Fafciculus graecus, -
opera /Pilhelmi. gr. et lat. Heidelbergae 1678. 8. — auctior opera Schudt. Francof. ad

Moen. 1702. 8. (vid. fupra vol.Ill. pag. 784. et 783. vbi quaedam aliae indicatae funt editt.
- leuio-

Erasmo. Bafil. 1514. 4. — Eadem opufcula, ad- — vnam faciem bellatule compreffa. In offic. Afcen-

ditis fequentibus; de cohibenda iracundia, de cu-
riofitate, de vitiofa verecundia, eodem interpre-
te. in Erasnii Opp. tom. IV. pag. 1 fqq. vid. Bii-
nau. catal. l. pag. 165. — Opufcula fedulo vnde-
quaque colle&a et diligenter recoguita, ac in

fiana. (1521. ad X. Cal. Iul.) vid. Hir/chii Mille-
nar. l. nr. 134. — opufcula omnia, vndequaque
collecta et diligentiffime iam pridem recggnita.
Bafil. in offic. Cratandri. m. Sept. 1530. 8, vid.
Hirfchii millenar. IV. nz, 614.

PLVTARCHI EDITIONES Lib. IV. c. XIII. 217

leuiores.) —- ex recenfione et cum notis O/ai Hefychii. gr. et lat, Lipfiae 1705. 8. — Ῥίμ-
farchi bina opufcula, alterum, de puerorum educatione, in vfum tironum; alterum, de ra-
tione audiendi, in vfum prouecliorum, gr. et lat. cum notis haud fpernendis. Breslau, 1738.
12. — graece et germ. atque cum notis haud eruditis Zo. Cafp. Keydel.. Quedlinburg. 1738.
8. — de educ. liber. graece cum notis germanicis, et Z/orratir tres orationes notis germa-
nicis illuflratae a 7o. Chri. Clemanno. Hambnrg. 1745. 8. — de liberorum educatione et
de audiendis poetis, Z/ocratis oratt. tres, ZIeffodi opera, et T'zognidir fententiae, a M.
Chfiph, Kretz/chmar. gr. Dresdae et Lipfiae 1750. 8. — ac Lipfiae 1776. 8. — gr. et cum
duplici verfione lat. notisque puerilibus 77]. Chriff. Iunckeri, Lipf. 1719. et faepius, praeter
meritum, — -—— Subtilitate tamen critica et eruditione praeflat fuperioribus edit. Heu/fa-
geriana :

Plutarchi de liberorum educatione commentarius, cum nova interpretatione latina et
adnotationibus Chriff. Zug. Heumanni, Editionem curauit, (Guil. Xylandri fuasque obíf.
addidit ac. Frid. Heufingerur. ^ Acc. indices locupletiffimi. lenae 1749. 8. fub finem adie-
ctae funt V. L. partim ex editione Francof. partim a Wolfio communicatae; et ex aliis edi-
tionibus, quas If. Voffius poffedit, defcriptae. Index Rappii, emendatior et auctior, eft
repetitus. e

Critica dodctaque editio eft:

Πλετώρχδ περὶ τῆς τῶν ἐλευθέρων παιδὼν ἀγωγῆς. — Accedunt bina eiusdem P/g.
tarchi et. Marcelli Sidetae medici fragmenta. graece. Recenfuit Zo. G. δολποίαον. Argentor.
1775. 8. Μία eft vir cl. cod. Auguílano et fuperiorum editorum, praecipue Heufingeri
fubfidiis litterariis, quorum ope et iudicii fui acumine textum denuo recenfuit, emendauit
et in notis docte expofuit, Fragmenta duo P/utarchi funt ex editione Londinenfi repetita
et hinc inde a Sehneidero emendata atque illuflrata. — Fragmenta autem illa P/uft. duo
"didit, (ex cod. msto, qui inter Harleianos in mvfeo Britannico adferuatur, tr, 5612.)
Thoma: Tyrtohitt, Londini, typis Guil. Bowyer, 1773. 8.

Plutarch. — graece ex recenfione 4. Kallii. Hauniae et Lipfiae. 1774. 8. Kalliur quidem
notes et indicem editionis Heufinger. maxime contraxit; noua tamen quaedam adtulit or.
namenta.

Plutarchi de educ. liberor. liber, graece et latine. Variorum notas adiecit, fuasque
animadueríf. immifcuit ZAomar Egwardr, LL. D. in vfum fludiofae iuuentutis. Cantabrig.
1791. 8.

Vid. Monthly Review, m. Iul. 1793. pag. 257 — 264.

Heufingeri copiis notisque et indice vfus eft 7. C. G. Báhrenr, in fua editione, Halae
Saxon. 1790. 8. — Idem P/utarchi libellum germanire vertit, notisque inflruxit, ibid. 1786.
8. — M. Chr. IPAlh. Kindleben eumdem lib. in germanicum tranflulit ferrnonem. Lemgou.
1179.8. — Nouiflima edit. eft, quam curauit M. Chr. Gorffr. Dan. Stein, Lipfiae 1793. 8.
"Textui fubiectae funt variae lectiones veterum librorum et editorum et manu exaratorum,
quos laudarat Reiske: commentarius autem, doctus quidem, at mole laborans, eft fe.
paratus. :

Vol. V. Ee st. De

"n

ΘΒ. Lib. IV. c. XII. PLVTARCHI EDITIONES ,

sr. De ratione audiendovum. vel legendorum.: poetarum, —— lat; per Gent. Heruetum:
Aureliae 1556. 8. liber adiectus eft Herueti Orationibus. — cum libello de vita Homeri,
a Guil. Xylandro, gr. et lat. Bafil. apud Oporin. 1566. 8. Haec editio, admodum rara,
et ad quam Xylander in edit. Opp. faepe prouocat, futuris editor. commendanda eft. —
Quomodo iuueni poemata audienda fint. gr. et latine, interprete Hugone Grotio. et cum Ba.
filii libro fimilis argumenti: praemittitur Io. Stobaei Florilegio. Parif. 1623. 4. — de vfu
Graec. poet, gr. lat. Parif, 1633. 4. — cum notis Georgii JV/eiffi. lenae 1672. 8. — cum
notis (aut potius notarum mole,) Chriffiani Güntheri, Lipfiae 1689. 8. — Grotii editio-
nem libelli et Plutarchi et Bafilii cum illius interpretatione et adnotationibus recudi fecit,
ac variantes lectiones notasque adiecit 7o. Potter. Oxon. e theatr. Sheld. 1694. 8. — cum
interpretatione 77ug. Gori et notis oan. Potíeri, gr. et lat. Glasguae apud Foulis. 1753. 12. —
Melior et correclior eft editio Krebfíana: —. gr. et lat. ex interpretatione Xylaudri, Re-
cenfuit, emendauit , animaduerfionibus, (ane eruditis et copiofis;) illuflrauit Z. Tob, Kreb-
ιν. Lipfiae 1746. 8. — et fecundis curis recenfitum, emendatum, multisque animaduer-
fionibus illu(tratum edidit Lipfiae 1779. mai. 8.

53. Quomodo adulator — imternofei po[jt, liber verfus. a Io. Laurentio Veneto, Ro-
mae 1514. 4. — etiam ab Erasmo. Bafil. apud Froben. 1516. 4. Venetiis 1518. 8. Argentor.
3516. 8. Bafil. 1520. 4. et tom. VIII. Opp. — de difcrimine amici et adulatoris, graece a
Chrifi. Aug. Kriegel, cum eius, Xylandri aliorumque (Gesneri, Iac. Frid. Heufingeri, Reis-
kii) notis, leclionis varietate et indice vocc. graec. Lipfiae 1775. 8. — Gallice ab Antonio
du Saix. 1537. 8. — Comunentat. criticam in hunc libellum fcripfit Zac. Fr. Hewfinger,
Guelferb. 1751. 4.

55. Πὼς τις — ὠφελοῖτο. fiue de vtilitate ex inimicis capienda, graece ex offic. Rut-
geri Refcii. Louan. 1531. 8. — gr. et lat. in Cafp. Dornauii Amphitheatro fapientiae So-
craticae, tom. II. pag. 104 fq. — Vertit etiam Erarmur loc. et annis paullo ante nr. 53.-
citatis, et Jo. Rainoldu;, Lond. 1619. 12. — gallice vertit “πὲ, du Saix. 1537. 8-

51. Plut. περὶ δυσωπίας καὶ περὶ τύχης. gr. εἴ lat. cum animaduerff. Reiskii, Sal-
mafii et Xylandri, — Varias lecliones duorum codd. Mosquenf. et fuas animadu. adiecit
Chrifl. Frid. Matthazi. —Acc. Plut. fragmenta quaedam. — Impenfis Chr. Rüdigeri, typis
vniuerfitatis Mosquenfis. 1777. 8. — &allierii tres notae criticae in lib. de fortuna, in Mem..
de Litterat. de l'acad. des Infcr. vol. X. pag. 338 fqq.

59. Oratio. confolat. ad /polloniwm, graece. fine vlla nota, faec, XVI. g. vid. Pinelli

catal. tom. II. pag. 233. — Latine per Steph. Nigrum. Bafil.1520. 4. — lat. vertit.Zo. Leun..
tauius, apud Oporin. 1593. 8. ^7) j

6o. Di

zz) Plurium libellorum: verfiones latinae iun-
&im- editae funt füpra in indice edd. latinar. et in
colle&ione fequenti: P/uf. de tuenda bona vale-

tudine; vtrum grauiores-animi morbi, quam cor-:

poris; num bene dictum fit A&32 βιώσας ; de cu-
piditete. diuitierum, inferprete Erasmo; Orat.

corfolat. ad Apollonium, interprete /Vrgro; de ex-
filio, interpr. Zngelo Barbato; de fera numinis
vindicta et vitanda vfura, interprete Pirckhheyme-
70; de not. Pythagorae interprete- Aelanchthone..
Bafil. epud. 70. Froben. i513. 4. — "Maittaire Ἡ,
pag.314, adde not. nr. 5o. praemiffam. Ὁ

PLVTARCHI EDITIONES — L5IP.c.XIHEL ^a

4060. De tuenda valetudine. gr. ex offic. Io. Loei. Antwerp. 1546. 8. — Vertit Erasmus,
eum alis opufc. etc, vid. notam ad nr. ahtec. — Bafil. 1520. 4. et tom. VIII. Opp.

61. Praecepta coniugalia. gallice verfa a Steph. de la Porti. Parif. 1572. 8.

62. Conuisium PII fopientum:; gr. Parif. apud Vafcofan. 1574. 4. — graece et lat.
et de fuper flitione, lat. Guil. Plattio interprete. Lugd. apud Seb. Gryphium. 1552. 8. (JMait-
. faire ἃ. 'T. HI. pag. 612. fcripfit: imferprete Planco. — At vitiofe, credo, nomenque rectius

Ícripfit Fabric. qui tantum verfionem GuiJ. P/antii, Francof. 1574. 4. citat, et auctor catal.
Bodl. 1l. pag. 336. vbi memoratur edit. Parif. 1566. 4. Guil. enim P/antiur, f. Piauciu: fuit
medio faec, XVI. medicus gallicus et plura e graeco latine vertit. — Zoanzer autem Plancus,
€ fuperiore Palatin. ortus, et an. 1628, mortuus, varia habuit fata in variisque fcholis do-
cuit: litteras, fed, quantum fcio, mec vertit, nec edidit vllum graecum latinumque au-
corem.) — JJanielit Clafznii commentarius prodiit Magdeburg. 1649. 4. — Turnebi lat.
verfio exflat in eius Opp. tom. II. nr. 6. quod opus effe Adr. Turnebi poftumum, patet ex
praefatione Odonis Turnrbi, Lutet. Paril. 1566. fcripta.

63. De fuperffitione libell. et Demoffhenis orat. funebris. — στ. et Iat. cum integris
Aotis Reiskii, Sallierii, Taylori, Wolfii et Xylandri: denuo recenfuit, varias lectiones
trium codd. mstor. et fuas animadu. adiecit C. F. Ma/thaci. Mosquae 1778. 8. Conf. bibl.
criticam Amflel. vol. IT. part. L. pag. 124 fqq. — Ga//ice vertit Tanaquill. Faber, et cum no-
tis, etiam criticis, et cum diff. de Romuli vita edidit Salmuri 1666. 12.

64. 65. Verfiones lat. et edd. faec. XV. vide fupra in notitia antiquiffimarum illius
faeculi editionum. — /4pophthrgmata regum et imperatorum, et Laconica, latine, RapAacíe
Aegio interprete, Parif. apud Nic. Crifpin. 1507. 4. — vid. Regii, qui Philelphi verfion.
culpat, pracf. in Maittaire A. T. II. pag. 183. — it. apud Simon. Colinaeum.. Parif. 1530. 8.
ex offic. Ludou. Blasblomii, Gandaui. Maittaire in ind. A. T. pag. 162. adnotat, additum
effe dialogum, an brutis quoque ratio infit. — .Dialogur quidem ille additus eft editioni
apophth. a Fapá. Regio verforum, Venetiis, 1508. 4. — Apophthegm. — Haph. Regio
interprete: dial. bruta animalia — ratione vti, eod. interpr. de S. N. V. interpr. Pirkthegm.
de virt. mulier, interpr. Z//am. Ranutio (fic) Florentino, continentur in libro, infcripto :
Plutarchi — Ollufcuia quaedam longe vtiliffma, cum $ndice. Moguntiae exc. Io. Schoeffer,
1530. 8. — Apophthegm. lat. Bafil. 1530. fol. — graece, Louam. apud "Theod. Martin.
15at. 4. — Parif. apud Morrhium. 1532. 8. — ibid. ap. viduam Io. Libert. 1646. 4. gr. et
lat. ibid. ap. To. Libert. eod. anno. — Apophthegmata graeca regum ct ducum, philofo-
phorum item, aliorumque quorumdam: ex P/utarcho et Diogene Laertio. Cum lat. in-
terpret. Loci aliquot in graeco contextu emendati fuerunt: aliorum autem quorumdam
emendationem cum noftris editt, Plutarchi et Laertii atque Stobaei accipies. A. M.DLXVIII,
(1568.) Excud. H. Stephamus. τῷ. Steph. 1) addidit Raph. Regii interpretat. quam praetulit
Erasmianae, liberiori, raro fideliori: 2) praefixit epift. et praefat. Regii atque Frasmi, lectu
dignas. — Apophthegmata philofophorum graecolatina ex P/utarcho felccla, vna cum ta.
bula Cebetir. Xngolfladü, 1606. 1a. — IlAsrwexs — — Pluterthi apophthegmata re.
gum et imperatorum: apophthegm. Laconica: antiqua Lacedaemoniorum iníli:uta: apoph-
thegm. Lacaenarum. (graece et lat) Londini apud Guil Darres et Claud. Dubofc. 1741.
mai. 4. (editore ich. /Maiiiaire, qui notas aliquot nec vero magni momenti adiecit) De
- ; zii T * Ec 3 fplendida

220 Lib.IV. c. XII. PLVTARCHI EDITIONES

fplendida hac edit. vid. noua acta erudit. a. 1743. p. 577. — Plutarchi liber de regum atque
imperatorum fcite dictis, quae apophthegmata nuncupantur. Recenfuit et ornauit Stepha
Pemberton.. A. M. Coll. Oriel. Oxon. focius. Oxonii, e typogr. Clarendon. 1768. iai. 8.
A nitore litterarum, emendato textu notisque laudatur edit. in Monthly Review, Febr. 1770.
pag.Dr. Contra ab aliis criticis cura et diligentia editoris neque laudatur, neque com-
mendatur. vid. Philolog. biblioth. tom. I. part. 2. Gottingae 1770. pag. 82 fqq. — Recen-
tifima eaque docta eft editio: Plutarchi inflituta et excerpta apophthbegmata Laconica. Re-
cenfuit animaduerfionibus illuflrauit, indiceque verborum graecorum inílroxit TAeophil.
Erdmann Gitrig, Ícholae Lennep. ad Rhen. Rector defignatus. Lipfiae 1779. 8. graece. cl.
editor, in praef. haec opufcula Plutarcho indigna effe ratus, coniicit, illa a patre quodam
familias, aut a litterarum magiflro, in fuorum gratiam e Plutarchi potiffimum vitis haud
diligenter operaque fubitaria effe confuta, aliis ex variis locis pro confilii ratione vel ad
verbum defcriptis vel leuiter immutatis; aliis, quae puerorum fcire nihil intereffe putaret,
refectis, aut male excerptis. "Textum Reiskian. contulit cum edd. Londin. et antiquioribus
Froben, Stephan. Wecheliana atque illi adnexis leclionibus, excerptis e msstis 'Turnebiano;
Petauiano, Bongarfiano, Aldino et Bafil. (vnde quasdam lectt. in textum admifit;) in pri-
mis cum ipfis Plut. vitis parallelis, quarum beneficio fe complures lacunas expleffe, multa
menda fufluliffe, nec pauca loca illuftraffe fibi perfuafit. In notis vberioribus vel de veri
tate lectionis, vel de fenfu locorum, et de vi vfuque formularum disputatur. — Apophthegm.
ex Plut, Diogene Laertio, Aeliano et al. gallice verfa a Nic. Perrot d' ZAbloncourt. Parif
1694. 8. — Multa etiam ex Plutarcho verfa funt, in opere apophthegmatum Erasmiano,
quod prodiit Bafil. 1531. 4. poftea faepe fub Manutii quoque et aliorum nominibus recufum.,
Paucae in Apophthegm. animaduerfiones funt in Mifcell. obf. in auclor. vol. II. tom. HII.
pag- 383 et 384. :
66. De virtutibur mulierum, lat. per Zlamannum Ranutirum, cum Aemilii Probi vitis
excell. imperat. Argentor. 1506. 4. — t inter fcriptorum Opp. de. claris mulieribus, Parif.

apud Colin. 1521. fol. pag. 1 fqq.

67. Quaefliones romanae. gr. et lat. cum. Marci Zuerii Boxhornii commentario, cum
illius Quaeflionibus romanis, Lugd. Batau. 1657. 8. Boxhornius, admodum iituenis, parauerat
illam editionem , vnde peflea id opus vix pro fuo agnouit. — Recufa tamcn eft. Boxhornis
editio graece ac lat. cum eius et Guil. Xylandri animaducrfionibus in.J. G. Graeuii 'Thef. an-
tiqq. roman. tom. V. pag. 974 fqq. — lat. Venet. apud Bonet. Locatellum, Presbyt. 1501. — . |
ibid. 1519. — latine fub titulo Pro^fematum. vid. fupra ad nr. 67. — — De infcriptione eius. |
que ortu, κεφαλαίων καταγραφὴ vide fopra in notitia codd. Vindobon. vnde robur accipit |
fufpicio cl. //erusdorfii in commentat. poflea laudanda, qui etiam de titulo αἰτιῶν. et p. 4. |
not. ** de Ju'a docte disputat. Butam vero fuiffe (ufpicatur hominem feruilis aut libertinae
conditionis, inter Komanos litteris excultum, et forfam Butam iflum, fiue fernum, fiue li- |
bertum , qui Catoni, Vticenfi, adeffet morienti, tefle P/utarcho in eius vita cap. 7o. Opp.
tom. IV. pag. 489 fq. edit. Reisk.

68. Quaeflioner graecae, — Clar. Chriffi. Got!licb. J/ernrdorf, Prof. Helmfladienfis, ve-
ftigia patcis fui cnm laude premens, fpecimen novae Quacftionum gr. editionis dedit in
comenta. 1. ad Plutarchi quaefliones gracias, Helmflad. 1295. 4. et pag. 3 fqq: de vi et vfu

infcriptio"

'
:

PLVTARCHI EDITIONES Lib. IV. c. XIII. 221

infcriptionis Αὐτίων f. Αἰτιῶν copiofe docleque disputans, cenfet, genuinam opufculi, et ab
ipfo Plutarcho profectam | infcriptionem fuiffe Air;ov Ῥωμαϊκῶν εἰ Ἑλληνικῶν f. Ἑλλήνων.
Libri autem, Αἰτιῶν titulo infcripti, continebant quaefliones mifcellas et disputatiunculas,
vel ex vna aliqua difciplina, vel ex vario litterarum genere repetitas, nullo tamen artiori
nexu et fyflematico ordine deuinclas. — Atqui forfan Plutarchus αὐτίας illas vel omnes, vel
tres, Ἑλληνικοῖς. Βαρίβαρικοὶς, (quae perierunt) et Ῥωμαϊκας, hoc ordime pofitas, gene-
rali titulo Aiz;zv coinplexus, fingulis, tamquam partibus totius operis, peculiari fuo nomi-
ne, quod hodie feruari et feribi folet, di(tinctis. — Plutarchus enim in Farallelis gr. et rom.
Opp. tom, VII. pag. 251. de Phalaridis tauro diíferens, fubdit ὡς ἐν δευτέρῳ Αἰτιῶν. Operi
deinde aliquis, (recentior forfan grammaticus,) praemififfe videtur confpectum aliquem fiue
fegmentorum fingulorum argumenta; addita infcriptione, Κεφωλαίων καταγραφὴν, h. e.
fumma rerum capita, fiue iudex capitum, briuir totius operir per capita adumbratie. . Vnde
facile alii in fufpicionem adduci potuerunt, id fuiffe peculiare Plutarchi opufculum; alii prae-
fixerunt operi, vero Ajz;zy titulo omiífo, infcriptionem Κεφαλαίων καταγοωφῆς. — Sed fa-
tis de his, et plura vide apud Wernsdorf. qui a pag. 15 — 49. tres priores quaefliones graecas,
graece et latine ex edit. Reiskiana dedit, fingulasque vberrimis adnotationibus f. doctis excur-
fibus explicuit atque illuftrauit.

19. γι. De fortuna Romanorum et Alexandri, et de tranquillitate animi, et Bafil. Magn.
de vita folitaria. Z4daeo interprete, apud Oliuerium Senant, ex aedibus Afcenfiamis. Pa-
rif. 1505. 4. conf. /Maittaire A. 'T. II. pag. 172. cum nota, — 729 fort. Roman, latine, in-
ferpr. "Guil. Budaco, in Budaei Opp. Bafil. 1557. fol. tom. I. pag.486Ííqq. — de fort.
"Alex. M. libri IT. gr. et lat. cum Arriano apud Henr. Stephan. 1575. fol. — latine, interpr.
Budaeo, in eius Opp. tom. I. pag. 494 [44.

13. Πλϑτάρχδ — Plutarchi de Ifide et Oftride liber: graece et anglice. — Graeca re-
cenfuit, emendauit, commentario auxit, verfionem nouam anglicanam adiecit Samue/ Squi-
rz, À. M. Archidiaconus Bathonienfis. AccefT. Xylandri, Baxteri, Bentleii, Marklandi con-
iecturae t emendationes. Cantabrigiae, typis academicis. in calce verfionis anglic. By
1. Bentham , Printer to the Vniuerfity. M.DCC. XLIV. (1744.) mai. 8. Critica et nitida eft
editio, Textum gr. quidem dedit ad edit. Francofurt. fed ex editt. Aldina, et vtraque Bafi-
lienfi, variisque lectionibus, quas, ex 1nst. Patauii olim excerptas, ad calcem editionis fuae re-
pofuit Xylander, item de coniectura Xylandri aliorumque ex fuoque ingenio faepe mutauit,
faepius autem nouam fecit interpunclionem. . Correctiones Baxteri ex eius verfione anglic.,
cuius calci adhaerent, Bentleii, ex ora exempli, cui illae erant adfcriptae, decerpfit, Marklan.
di autem notas accepit ab illo ipfo. — Vtilis quoque liber e(t: 70. Sa/o;jou Semlers Erleuterung
der egyptifchen Alterthümer durch Ueberfetzung der Schrift P/utarchs von der Ifi und dem
Ojiris, und der Nachricht von Egypten aus Herodots zweytem Buch, mit beygefügten An-
merkungen. Breslau. 1748. mai. 8.

14. Περὶ 78 Ei etc. vertit cum Erotic. lat. Ferronur, Lugd. 1557. apud "Tornaes. 4. —
item loach. Camerar.. Lipfiae 1576. 8. vid. nr. 76.

τς η6. De oraculorum defzBiu liber ab. Adriano. Turncbo latinitate donatus et adnotatt. qui-
busdam illuflratus. Parif. apud Vafcofanum. 1556. 4. et in Turnebi Opp. tom. Il. nr. VIII.
atque cum prooemio Zoark Camerarii et notis vna cum verfione lat. Piutcrchi duorum de

E e-5 naíura

232 Lib. IV. c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES

natura et cffeflionibus libellorum, et de figura EI IDelphir confztrata, ex. verfione Camerarii
cum eius explicationibus et prooemio. Lipfiae in offic. Voegelini, in 8. 1568. atque iterum

1516. 8.

T1. Ὅτι διδακτὸν ἡ ὠρετή. cum. Dionis Chryfoffomi oratione περὶ o/zislas, gx. cum
Yoath. Camerarii ver(ione lat. et notis. Norimbergae apud Ioan. Petreium. 1531. 8. (vid. Mait-
foire A. 'T. indic. voc. Dion. pag.342.) et cum aliis opufc. in edit. in fq. nr. memorata. —
Parif. Wechel. 1549. 4. — Lipfiae 1562. 8.

48. De virtute morali gr. cum. “πάν. Matth. Zquauiui verf. lot. et commentar. Nea-
poli apud Anton. de Frit. 1526. fol. — edit. antiqua f. a. citatur in catal. biblioth. Barber. IT.
pag.225. — graece et lat. interprete /"a/gu/io. Parif. apud Guil. Morel. 1555. 4. — graece:
ibid. apud Io. Benenat. 1570. 4.

Libellas P/uzarchi Chaeron. de virtute morali: quo exponitur fumma doctrinae illius:
itemque adiunctorum fcriptorum, graece editorum, interpretatio latina: vna cum explicatio-
ne praecipuorum locorum et rerum neceflariarum enarratione, autore Zoachimo Camerario,
Pabeperg. fine anni nota. (Lipfiae typis Voegelinis 1571.) 8. — Plutarchi libellum excipiunt alia
opufcula fimilis argumenti, ex Plutarchi M. Catone; — Platonis dial. de iufto feu iure; —
Platonis au* alius de virtute, an doctrina aliqua huius fit, dialogus, — eiusdem Clitophon.
— Maximi Tyrii disput. fit ne ars virtus? — ex collectis a Stobaeo de virtute morali:
— aquodam ignoti nominis expofitae definitiones morales Ariflotelis: denique P/urtarchi:
quod virtus doceri poffit. In adnotatienibus, quae fequuntur, res quidem et fententiae po-
tiffimum explicantur: fed praeterea tamen erudite disputatur de lectionis graecae veritate aut
falfitate, et de vi ac poteflate atque interpretazione vocabulorum formularumque graecarum,
nec non de auctore dialogorum, qui Platoni folent adfcribi. — Textus gr. feparatim excufus
εἴ huius fententiae: Libellus Plutarchi, quo oftenduntur fundamenta, et explicatur totum
quafi aedificium doctrinae de virtute morali, quae eft philofophia ethica: cum disputationi-
bus quibusdam Socraticis de iuflitia atque virtute. Expreífa Lipfiae, curante Ern. Voeg. —
Latine vertit etiam Guil. Plantiu:. Francof. 1574. 4.

79. Pliuf.libellus de non irafzendo,, eiusdem de curiofítate, vterque latinus Dzf. Erarmo.
Rot. interprete. — Adiecti funt iidem graeci. Dafil. apud Io. Froben. 1525.8. — de cohiben-
da ira, gr. Louanii, ex offic. Rutgeri Refcii. Lowan. 1531. 8. — de compefcenda ira, de
garrulitate, curiofitate, fera numinis vindicta, vitanda víura. lat.- Pirkheymero ixterprete.
Nuremb. apud Peypus. 1523. 4.

8o. De iranguillitate εἰ fecuritate animi. gr. fine anni nota. Louanii ex officina Rut-
geri Refcii. (Jaittaire A. 'T. II. pag. 754. not.a.) — exeud. Io. Lodoic. Tiletanus, Parif.
1537. 8. — de animi tranquillitate. gr. Lipfiae 1779. 8. — lat. vertit Guil. Budacur in Opp.
tom. I. pag. 472 Íqq.

8r. Dr fraterna amicitia. lat, Parif. apud Guil. Morel. 1559, 8. Vertit etiam Guil. Plan.
iur, Francof. 1574. 4. et Thomas Naogeorgur.

82. Περὶ τῆς — QuAesopyims, graece et latine. Gilberto Longolio interprete, Parif,
1573. 4.
84. Vid,

,

PLVTARCHI EDITIONES Lib. 1P.t. XII E. 225.

84. Vid. not. ad nr. 59. de Erasmiana verfione. graece et cum verfione Def. Erasmi la-
tina, cum libr. εἰ xeAcs eene, τὸ Ade βιώσας et περὶ φιλοπλδτίας. Parif. apud Guil.
Morel. 1549. 4. — Vertit quoque lat. Jo. Raino/dur. London. 1614. al. 1619. 12.

85. De garrulitate. gr. Bafil. apud St. Myliandr. 1588. 4. — «um verfione et fcho-
. lis 10. Cafzlii, Rofloch. 1589. 4. — lat. verfio, feparatim ibid. eod. a. — lat, cum lib.
de vfu carnium. interprete RufJardo, Lugduni apud Seb. Gryphium. 1554. 8. — add.
nr.79. — Je curiofitate et nugacitate, lat. ex verfione 10. Laurentii, Romae, M. Caluus-
1524. 4-

86. YIeg] πολυπραγμοσύνης. gr. et lat. per Erasmum. Bafil. 1525. 8. — gr. bis edidit
To. Caftlius , Rofloch. 1588. 4. et Helmftadii 1590. 8. et e latina fna verfione, cum notis.
ibid. 1595. 4. — in edit. graecolat. Plutarchi legitur pag. sí. cum .Xy/andri verfione. —
"Tranflulit quoque Df. Erarmus. Bafil. 1520. 4. et tom. VII. Opp.

87. Περὶ QiAez Aeris. Parif. gr. et lat. 1549. 4. (vid. nr. 84.) — lat. per Richardum
ZPacaeum. Romae — Minutius Caluus. 1554. 4, — Vertit quoque Erasmus, Bafil. 1513. 4:
vid. nr. 59. not, — 1520. 4. et tom. VIIT, Opp. ?

88. De immoderata verecundia, gr. edidit Mathei. (vid. nr. 57.) — at. vertit Zo. Cae-
γῆς Confentinur, it. Erarmur Lugd. 1538. 8. et tom. VIII. Opp. — gallice, Fran. ie
Grand. Parif. 1554. 8;

80. Ds odio et inuidia. lat. eum Cebetis tabula et aliis opufc, Venetiis per Bernadin. de
Vital 1506. 4. — gr. cum lib. de cohibenda iracundia. Louan. ex oftic. Rutgeri Refcii, f. a..
(vid. Maitt. A. 'T. II. pag. 754. not. a.) lat. cum Cenforino et aliis opufcul.. Bonon. 1497, fol..
de qua edit. fupra. — iat. Argentor. 1519. 4.

9o.. Quomodo aliquis fe laudare fine inuidia po[ft,. lib. a Iulio Gabriele latine redditus etc.
Venet. 1561. 4. -

91. De fera uuminir vindi&la , T. de liis, qui tarde a numine corripiuntur; latine vertit
- "Bilib. Pirckheymerus, Noribergae per Frid. Peypus. 1513. 4. — — cum aliis, Bafil. 1513. 4.
(vid. fupr. nr. 59. not.) et cum aliis opufc, Nuremb. 1523. 4. — lat. Argentor. 1514. 4. —
gr. et lat, cum notis eruditis Dan, J/gttenbach.. Lugd. Bat. 1772. 9. (vid. Introd. in Hift. L.
Gr. II. 1, pag. 96.)
92.. D fato ,. lat. vertit FTadr. "Turneb. in Opp. tom. II. pag. 48 fqq:-

94. ID: exfilio, lat.. Barbato interprete, Bafil.1520. 4. — it. cum Lutiam; encomios |
mufcae. lat. Heraldo interprete. Latet. in offic. Gormontiana. 1517. 4. (vid. Maitt. 1I. p. 301.
not.).— graece, plerisque in locis emendat. Lutet: apud Guil. Morel. 1585. 4--

- 95. Confolatio ad vxorem: gallice vertit Stephanu; Boitiut. Parif, apud Fed. Morel
,4572..8. cum Xenophontis Oeconom. et Pluzarchi praeceptis coniugalibus..

96. Problaua ,, num in conuiuio philofophandi fit locus, Oftomaro Luftinio interpre-

fe, Argeator. apud Io. Scot. 1519. 4: « Epiftola data efl anno fezrquimilefimo vadeuigefimo. vid.
AMaitíaire 11. pag. 332.. — Sermo conuiualis, quam fieri potuit, accuratiflime emendatus.
Wittembergae f. a. g. x. plag. graece. Melanchthon, qui vero nomen fuum reticuit, illum:
.. Benmgagno Dulichio graeca epiftola dedicauit. — Quacftiuncula conuiualis de notis pytha-
481} I t gor

224 Lib. ΤῊ. c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES

gor. lat. per Phil. Melanchthon. Bafil. 1520. 4. — Sympofiaca lat. per Had. Iun. Hornanum.
Parif. 1547. 8.

97. Erotic. et de Ej apud Delphos latine vertit Zrnoldur Ferronur, Lugd. apud Tor-
naes, 1557. 4:

98- /Imatoriae narrationer et Alex. ZIphrodif. de nonnullis phyf. quaeftionibus. lat. in-
terprete Politiano, Bafil. apud Cratandr. 1520. 4. 1553. fol.

99 et 100. Vertit etiam Erasmus Venet. 1518. 8. Bafil. 1520. 4. et tom. VIII. Opp. opufc.
de indolo principe fcorfim quoque prodiit Argentor. 1598. 8. ὃ

104. De vitanda vfura ex gcaeco in lat. traduclus, (a Bilibaldo Pirkheymero, qui in de-
dicatione fuum nomen profeffus e(l) 4. Iu calce: JVurenberge per Frid. Peypus. a. XV. (h. e.
15315) 4. — cum aliis, ibid. 1523. 4. (vid. nr. 79.) et Bafil. 1513. 4. (vid. nr. 59.) — 1520. —
gallice vertit //nton. du Moulin. Lugd. 1576. 8.

198. De plaritis philofophorum libri V. latine Budaeo interprete, Parif, apud Petit.
1505. 4. (Maitt. M. pag. 172 fq. cum nota.) — it. Argentor. 1516. 4. et in Budae Opp. Bafil.
1557. fol. tom. 1. pag. $11 fqq. gr. cur verfione Judari lat. Bafil. apud Heruag. 1531. 4. —
graece, ad Aldinam edit. codicemque vetufliffimum MSt. emendati; addita efl Gui/. Budars
interpretatio latina. Parif. apud Iac. Bogardum. 1544. 4. — Budaei interpretatio iterata eft cum
ceteris Plut. moralibus, Venet. 1509. tum in editt. Bafil. et Stephan. — Guil. Xylandri ver-
fio latina lacem vidit 1571. 1579. 1592. et in edit. gr. lat. Francof. 1620. et Parif. 1624. Her-
mann. Cruferiur lat. vertit Bafil, 1573. gallice Zfmiof, italice autem Marr. “πίοι. Gandinus,
Venet. 1614. vide Plutarchi vitam, a Cor/rno expofitaimn eiusque praeclarae et criticae editioni
praefixam pag. XXI fq. vbi de fuperioribus verfionibus et editionibus intelligenter iudicatur.
Infcripta autem eft illius editio:

Πλετώρχε. — Plutarchi de placitis philofophorum libri P. latine reddidit, recenfuit,
adnotatt., variantibus lectionibus, differtatt. illuftrauit. Eztard. Corfinus, Cleric. reg. fcho-
larum piarum, in Pifana acad. philofophiae Profeffor. Florent. ex imp. typographio. 1750.
mai.4. Plutarchi vitam excipit 1) fyllabus philofophorum, quorum placita a Plutarcho pro-
feruntur, 2) index, in quo fingula Plutarchi loea exhibentur, in quibus ille philofophi cuius-
que placita memorauit. "Tum fequitur textus graecus cum Corfini verfione lat. notisque cri-
ticis atque exegeticis, comparatis veterum philofophorum fententiis, librisque Eufebii, Ga-
leni et Stobaei qui maximam Plutarchei operis partem exfcripferunt. — Poflea variae lectiones;
denique copiofiores differtationes, in quibus r) difficiliora quaedam Plutarchi loca, vel obfcu-
riora philofophorum placita vberius exponuntur ac illuflrantur, 2) plurima vett. philofopho-
rum placita, a Plutarcho memorata, cum recentiorum placitis conferuntur.

Nouiífima eaque critica et egregia eít editio, etiam a nitore litterarum arteque typogra- |
phica commendabilis: Plutarchi de phyficis philofophorum decretis, libri V. Emendatio- |

tes edidit et lectionis varietatem adiecit CAr. Dan. Beckius. Lip(iae 1787. 8.

nr. De primo frigido, graece cum interpr. latina ddr. Turnebi. Parif. in offic. ty. |
pogr. Turnebi 1552. 4. (exempli, quod eft in bibl. Leidenfi, orae varia funt adferipta et vi» -

dentur collata, vid. catal. pag. 168. nr. 97.) et in Turnebi Opp. tom. II. nr. VII.

113. 14.

PLV'TARCHI EDITIONES Lib. IV. c. X HI. 225

113. 114. Sifne rationis aliqua in. befTiir vir; tum vtra animantium plus habeant, ferre.
Jiriane an aquatica? gr. et lat. Sim. Grynaeo interprete. Bafil. apud Io. Bebelium, 1534. 8. —
Gallice vertit Z4rno/d Parquet de. [a Kochefoucaut. Parif. 1557. 8. — tum verfio lat. Hieron.
ΤΡ οἰ δὲ, tum eiusdem libelli, fub titulo Gry//i, tum lib. nr. 119. in JZol/ii edit. Epicteti et
Cebetis etc.. Coloniae 1595. 8. tom. ll. pag. 238—253. — Libell. nr. 114. occurrit quoque in
JDornauii amphitheatro, tom. 1. pag.359. — gallice vertit dam. de [a Planche, "Tolofae,

- 4558. 8.

n5. De carnium rfu, graece, Lutetiae 1550. 4. apud Vafcofan. — Vertit lat. Suf/fridus
Petri, Louan. 1564. 8.
' 116. Platonicae quatflionzs, a Ludou. Nogarola, gr. et lat. Venet. apud Valgrifium,
1552. 4.
nT. De procrtatione animi, graece. Parif. apud Guil. Morel. 1552. 4. — latine, Tur-
πεῦο interprete. ibid. apud Turneb. 1552. 4. et in Z'urz. Opp. tom. lI. nr. VIII. vid. Πα αὶ.
rz lI, pag. 612.

18. De repugnantiüs Stoicorum ex verfione Eduardi Henrgfonir, Lugd. v555. 8.
122. Zfduerfus Coloten,, latine vertit Ferronur. Lugd. apud Sebafl. Gryph. 1555. 8.

123. Qui bene latuit etc. gr. cum aliis. (vid. nr. 84.) Parif. apud Fr. Morel. 1549. 4.
Vertit quoque Erarmur, Bafil. 1520. 4. et Opp. tom. VIII.

124. De Mufa. Liticula quaedam Barettii cum Fraguier et Bougeant de mufica vete-
rum, Burette, qui in vol. V. Hifl. et Mem. de Litterature — des Infcr. in aliquot commentatt.
egerat de arte veterum mufica, permouit, vt in recitationibus academicis Plutarchi librum
diligentius perfequeretur. . Quare in Memoir. de Litterature de l'acad. des Infcr. tom. VIII.
in aliquot commentatt. c'ratius explicare atque illuflrare coepit libr. de mufica. In prima
autem comment, pag.27Íqq. agit de libri auctore, quem Plutarchum reuera fuiffe, pluri-
mis commonflrat argumentis. In fecunda pag. 44 fqq. differit de editt. ec verfionibus Plutar-
chi Opp. et fpeciatim, huius opufculi: e quibus memoro 7"aígulii verfionem latinam eum
Cenforino et Cebetis tabula, Parif. apud Afcenfium 1514. fol. et antea, Breffe 1507. min: 4. ap.

— Angel. Britannicum. Valgulii, Xylandri et Cruferi interpretationes lat. et Amyoti gallicam fub

examen vocat; et de Valgulii iudicio ac muficae partibus eft copiofus. Pag. 8o fqq. Plutar-
chei libelli argumentum ipfum et oeconomiam explicare fuflinet. — Textum autem graecum
cum verfione fua gallica doctisque animaduerfionibus, cum criticis, (tribus codd. Parif. et
vett, editt. vfus) tum maxime hiflorico- litterariis de poetis muficis, quorum mentionem fe-
cit Plutarchus, dedit Burette in tom. X. et notarum continuationem in tom. XIII. XV et
XVII. — feparatim Parif. 1735. 4.

125. De fluuiorum e£ montium nominibur, cum Zfrriani et Hannonir periplo et Strabonis
epitome, graece. Bafil. 1533. 4. Exemplo in bibl. Leid. aliqua funt adícripta, tefle catal.
pag. 107. nr. 528. — lat. interpr. Zfug. 7er. Parif. apud Carol. Stephan. 1556. 8, vid. JMait-
taire ἃ. 'T. III. pag. 678. cum nota: Qui, quis ille 7er fit, fe ignorare fatétur; fed Freg-
fap. in adpar. litt. tom. III. pag. 690 fq. coniicit, vel ipfum Turnebum fub adícito nomine
Zing. ler. latere, vel ab alio, cui Turnebus fuam commiferat editionem, illam effe pro-
mulgatam. "Turnebi enim verfio exftat in illius Opp. tom. IL. nr. X. et eadem epiftola dedi.

Vol. V. ! Ef catoria,

226 Lib.1V.c. XIII. PLVTARCHI EDITIONES

catoria, nomine fag. 7er. ad Claudium Lauallium fcripta, in edit. Opp. "'urnebi verfioni
praefigitur. — gr. cum verfioae Páilippi facobi Maujfati et notis, addito 77ibii Sequeftrir,
latini fcriptoris, libello de fluminibus, fontibus, lacubus, paludibus, montibus nemoribus-
que et gentibus ad Virgilianum filium , ac P/fz//o de lapidibus, gr. lat. a Mauffato. 'T'olofae
1615. 8. (cum emendatt. msstis ex cod. msto in Vibio fuit exemplar in bibi. Pinelliana: vid.
catal. Pin. tom. I. pag. 557.) — In eadem bibl. et in bibl. Menken. I. pag. 155. atque Bodlei.
exftitit aliud exemplar eiusdem editionis, in quo, omiífa epiftola dedicatoria, et addito Jo.
Piflorii libello de microcofmo excufum eft "Tolofae 1618. 8. — gr. cum verfione et notis
Mau[fati, inter Jo. Hudfoni Geograph. graecos minor. vol. ll. cum enr. Dodwelli diff. de
Plutarcho, libri de fluuiis auctore, (diuerfo a Chaeronenfi;) obiter de auctore Parallelorum
minorum , quae etiam fub Plutarchi Chaeron. nomine feruntur.

Libros multos maioris minorisque molis, in quibus fcripta aut loca Plutarchi modo
emendantur, modo explicantur, paflim in hoc capite laudaui; alios in Introd. in hifl. L. Gr.
l. c. et Saxius in Onom. litter. 1, c. quorum omnium mentionem hic iterum facere nolo. In
commentationibus acad. Parif. Infcr. paffim occurrunt commentationes, quarum plures me-
moraui; Sa//ier (vol. V. VI. VIT. VIIL. IX et X.) Secouff, de vitis parallelis, (vol. V et
VIL) de [a Curne de Sainte- Palaye in vitas Romuli ac Numae, (Hift. vol. VIL) de /Man-
dajors , de Donato Acciaiolo, auctore vitarum Hannibalis et Scipionis, (Hift. vol? III et V.)
Bougainville examen loci in vita Alexandri, in Mem. tom, XXV. pag. 38— 39. — et tom.
XXXIV. pag. 376 etc. de fyflemate theologico magorum fecundum Plutarchum comparato
cum libris Zoroaflri etc. auctore Z/zqueti/, aliorumque, qui nunc latius, nunc flrictius ex-
plifterunt loca fententiasque Plutarchi, et in indicibus ad illa acta fiue Tables des matieres,
voc. Plufarche et in germanica comm. Parif. verfione, ind. voc. P/utarch, tom. XI. ordine
recenfentur, Pauca hic addere iuuat. — Varia P/utarchi loca illuflrauit Zac, Palmerius in. —
Exercitationibus ad optimos fcriptores graecos, Lugd. Bat. 166g. 4. — Ioannis Regii fcripta
in Plutarchum plurima ab iis, qui alienae inuidebant gloriae, fuppreffa, partim furibus pa-
tuiffe, dolet Zo. Pierius lib. I. de infelicitate literatorum pag. 49. — Obff. in vitam Periclir
in Crafisimann, by Caleb d' Anvers, of Grays- Inn. Esq. London. 1737. 8. vol.IX. p. 271 ----
273. — Plutarcl's account of, and his odd reafons for the filence of the Heathen oracles in
the Life of Pontius Pilate, containing a concife hiflory of the flate of the Iewifh nation etc.
London 1753. 8. — Loca quaedam P/utarchi emendantur et explicantur in Animaduerff.
Toupianir, iu edit. Dionyfii Longini, Oxon. 1778. 4. pag. 134. 155. 165. 171. 175. 249. in Ki-
cardi Dawes mifcellaneis criticis, iterum editis a Toma Burge/r, Londini 1781, pag. 261. a
Stephano IV. fton in eius libro, cui titulus eft; Herme/auax fiue coniecturae in Athenaeum at-
que aliquot poetarum graecorum loca etc. Londini 1784. 8. pag. ri8 et 119. et in Toupii
emendationibus in Suidam et Hefychium etc. Oxon. 1790. 8. vol. I— IV. paflim. — On the
variation in Euripides and Plutarch, in regard to the cuftom of the admittance of woman te
vifit the recefs of the Delphick "Temple; and the attempt of Dr. /ITusgrave to reconcile their
teftimony refuted, by Rirhard Paw! lodrell, Esq. F. R. S. in eius Illuflrations of Euripides,
on the Ion and the Bacchae.. London 1781. 8. nr. 17. pag. 165—107.

Vita Plutarchi, a Drydenio fcripta, ex anglico fermone in gallicum translata, in
Recucil. de Pieces d' Hifloire et de Litterature, Parif. 738. 12. tom. II. pag. 1— 97.

Roffu:

INDEX AVCTORVM IN SCRIPTIS PLVTARCHI 7,2. ΠΡ; ὦ XIII. 227
: Roffius in. Commentatt. Laertianis, Romae 1788. 8. pluribus locis fententias locaque
Plutarchi. perfequitur.

Infinita paene P/ufarchi loca emendantur aut illufirantur in notis T'ffelingii ac F'alcken.
ad Herodotum, J"alrtemarii ad Theocritum, Euripidisque Hippolytum atque Phoeni(fas,
in Dorville comment. ad Charitona, in Corfni falis atticis tom. I. pag. 27. 33. 41. 60. 63.
361. II. pag. γι. lII. pag. 19r. 259. IV. pag. 55. in D' Zrnaud fpecim. animadu,. critic. pag. 25.
“52. 174. etc. quae omnia copiofe indicare, longum foret, Hari.

VIL Index autforum """), quorum mtntio fit in fcriptis Plutarchi
geanuinir.

dd editionzr graecolatinas Parif. εἰ Francofurtenfezm.

Acefander, Moral. pag. 674.
ἐν τῷ περὶ Λιβύης. 614.
Aceflodorus, Vit. 118.
C. Acilius Vit. 31.
Acron, óixTgos, Moral. 583.
[Q; Aemilii epiflola 1E, 763, 16.]
Aeíchines, orator, Moral. 39. 119. 486. gro.
1033. [Vit. I. 333. vlt. 638. 12. 655, 6.
IV. 696, 2. 704. antep. 713, 4.727, :4-]
κατὼ Τιμάρχϑ» ἑτωιρήσεως» 350. Vit.
.... 84. 847. 815. 855.
Aeíchines, philofophus, Vit. 165. 169. Σω-
κρατικὸς, 334.
Aefchylus, Moral. 29. 32. 36. 61. 76. bis. 8ι.
85. 98. 106. 116. 186. 286. 293. 334. 348.
349. 358. 389. 417. 434- 454. 604. 607.
615. 622. 625. 632. 640. 715. 751. 151.
163. 161. 827. 923. 950. 964. 976.
| X087. 1090. 1137. fine nomine, 517. E.
603. A. 619. E. 778. B. 821. B. g. E. 957. F.
Ψυχοςασίω. YT.
Ἐλεγεζαι . 628.
4defchylus Vit. 1. 23. 320. 483. 619. 668. 905.
fine nomine, $9. 887.
᾿Ελευσίνιοι. 14.
ἐν Πέρσαις, 1|0.

aaa) Fabric. hunc indicem, in vol. XII. B. Gr.
exhibitum, et ex cod. Voff. Leid. defcriptum, a
Reimaro acceperat: ego vero ex indicibus, edi-

Ffa

Acfopus, Moral. 14. 79. 155. 157. 158. 490.
500. 556. 609. 614. 645. 790. 806. 871.
τοῦς. Vit. 564. 1041. 1045.

Agatharchides, Samius, Mor. 733. [VII. 217.
vlt. et X. 747. 2. et 750. pen.]

Agatho, Samius, (Trag.) Mor. 64s. [VIL
250, 18. et X. 765, 5. et 780, 1.]

Μύσοι. 645.

[Agathocles, Milefius, Mor. X. 786, 2.]

[Agathocles, Samius, Mor. X. 744. antep.]

[Agathonymus, Mor, X. 783, 1o.]

Agefianax, Mor. 920. 921.

[Agefilai epiftola ad Hidriea Carem. Vit. III.
644, 7. — Agelilaus VII, 242, 2.]
Alcaeus, Mor. 410. 525. 647. E. 698. 726.

Io47. [Vit. II. 681, 3. 7 et 9.]
ὕμνοι. 1135.

Alcidamas, Vit. 848.

[Alemaeo, Mor. IX. 522, to. 571, 5. et 594,8.]

Aleman, Mor. 318. 599. 656. 857. 918. 940.
1133. 1135. — Vit, 57.

Alexander, Moral. 289. [polyhiftor, Moral.
VII. 252. pen. — Cornelius, Moral. X,
148. vlt.]

ἐν τῇ cuva'yory3 τῶν περὶ Φρυγίας, 1132.

[Alexandri M. epiflolae IV. 17. pen. 41, 4.

48, 6.

tioni Reiskianae vol XI et XIL adiectis, quaedam,
vt ibi citata funt, inferui. Harl.

52 [1.0 77. c. XIIT.

48» 6. 534 4 et 14. 66, 16.
128, 8.]
Alexauder, Myndius, Vit. 415.
Alexander, ὁ AeAQuos , Vit. 433.
[Alexandrides Delphicus, LII, 57, 9.]
[Alexarchus VII, 224, 2.]
Alexius, Mor. 1163.
Alexis Mor. 21. 420. 785.
Ammonius de adul. difcr. 70, etc.
Amphicrates, ῥήτωρ. Vit. 506.
Anacreon, Mor. 243. 711. 751. Vit. 153. 167.
Anaxagoras, Mor. 98. 370. 435. 644. 722.
169. 9u. $929. 932. 1026.

KUxA8 τετραγωνισμὸς, 602. — Vit. 154.
155. 162. 169. 439. 538.
[Anaxandrides, Mor. VII. 175, 5.]
(Anaximander, Milefius, Mor. IX. 472, 12.

- 493. pen. et $22, 3 et 15.]

(Anaximenes, rhetor, Vit. 401. pen.] — Mi-
lefius, Mor. 803. 947

Andocides, Vit. 128.

Androclides, Vit. 457.

Andron, Halicarnaff. Vit. 12.

Androtion, ὁ ᾿Αθηναῖος. Mor. 605.

Androtion, Vit. 86.

Antagoras, (poeta) Mor. 182. 668.

Antenor, E κρητικὸς, Mor. 806.

Anthis, ὁ ἐξ ᾿Ανϑηδόνος. Mor.

ὕμνοι, 1132.

Antias, Mor. 323. vid. Valerius Antias.

Anticles, Mor. 1326. ἐν &ziaveseus , 1136.

[Anticlides, Vit. IV. 105, 8. eius exegetica, Vit.
III 394. vlt. vid. not. 18.]

Anticlides ,, Mor. 565.

Antigenes, Vit. 69r.

Antigonus, Vit. 28.

Antilochus, Mor. 1133. Vit. 445.

Antimachus , Mor. 275. 683. 735.

Λύδη, τοῦ.

Antimachus, Colophonius, Mor. 513.
253. 443.

Antimachus, Τήϊος ἐποποιὸς, Vit. 24.

Antiochus ᾿Ασκαλωνίτης. Vit. 520. — A&-

105, 12.

Vit.

INDEX AVCTORVM, QVORVM MENTIO

κϑλλος, 530. Δ. — ὁ Φιλόσοφος: [Vit.
IT. 289, 16.] £y τῇ περὶ Θεῶν γραφῇ" 517,
Antipater, Mor. 962. 1033. 1052. 1057. 1072.
ἐν τῇ περὶ τῆς KAecvQac καὶ Χρυσίππε
διαφορᾶς. 1034. Vit. 234. 354. —
[epigrammatum fcriptor, Vit. IT.
166, 1. 610, 12.] —. ἐν ézisoAz τιν!»
134.
Antipater, ὁ Teec eus , Mor. περὶ Θεῶν, —
Vit. 435. 827»
Anüpater, Tyrius, Vit. 76r.
Antiphanes, comicus, Mor. 845. — Vit. 541:
850.
Antipho, Mor. 001. 907. — ' Vit. 192.
[Antiflbenes, Vit. Il. 4, 2. Mor, X. 195 5]
Antiftius Labeo, Mor. 275. 276. :
[Antonius in ΣΟ ΝΣ philippicarum , Vit.
IV. 827, 12. 13. V. τοί pen.

Apollodorus, Moral.1094. — £y Ῥυτίνῳ,

301. -— Vita, 59.
[Apollodotus, Mor. X. sor. antep.]
Apollonides , Stoicus, Vit. 791. 792. 793,
Apollonius, ὁ ὁ HeoQ/A8, Mor. 912.
Apollonius ὁ περιπατητικὸς, Mor. 487.
Apollonius (mathemat. ), Mor. 1039.
Apollonius ὁ τῷ Μόλωνος, Vit. 108. 862.
984.
Apollothemis, Vit. 59. E.
Aratus, Mor. 683. 912, 967.
Aratus, Sieyonius, Vit. Sor. 811. 812. D. 813.
1028. 1024. 1045.
Arcefilaus, Mor. 1059. 1078. 1120. 1121, |
Arcefilaus, ὁ ᾿Ακαδημαϊκὸς., Vit. 1028.
Archedemus, Mor. to8r.
Archelaus ὁ φυσικὸς, Mor. 954.
'EAeyettus. 481.
Archelaus, [Vit, III. 415, 6.]
εἰς Κίμωνώ » 480.
Archemachus ὁ ; Εὐβοεὺς. Mor, 361.
Arche(íltratus, o ποιητὴς» Mor. 333.
Archetimus, Mor. [VII, 199, 9.]
ἐν τοῖς egxadikois, 200.
Archidamas, Vit. 544.
Archilo-

FIT IN SCRIPTIS PLVTARCHI GENVINIS Lib. IP. c. XIII. 219

Archilochus, Mor. 23. 33. 152. 239. 386. 503.
$20. 560. 604. 658. 803. 851. 931.950.
916.: 985.. 1170. 1132, 1133. 1134. 1140.
1141. — Vit. 2. 62. 153. 161. 417. E.
145. 162. 902.

Archimedes, Mor. 1093. 1094. — Vit. 305.

Archippus, . Vit. 192.

Archytas, Mor. 718. 1147. — Vit. 305.

Archytas, ὁ ὠμφισσεὺς, Mor. 294.

[Aretades Cnidius, Moral. VIL. 227. vlt. et
240, 8]

[Aretazes, Mor. X. 757, 1.]

Argas, νόμων πονηρῶν καὶ ὠρδγωλέων “οιή-
τῆς, Vit. 841.

Ariflagoras, Mor, 352.

Ariflarchus (grammat.) Mor. 26. 958.

Ariftarchus (mathemat.) Mor, 402. 923. 932.

7 -:1006.:1693.

ἐν τῷ περὶ μεγεϑῶν καὶ ὠποφημούίτων, 925.

[Ariftides, Milefiaca, Vit. Π]. 492, 12. 403,3.
494, 3. — Milefius Moral. VII. 216.
antep. 218, 15. 220, 8 €t I8. 221,2. 222, 8.
228, 5. 229, 2. 231, 2. 232, 5 et 16. 233, T.
234, 8. 236,16. 238.10. 243» 3 et 14.
248; 12, 249. vlt. et 252, 1. et pen.]

Ariflippus, Κυρηναῖος» Vit. 965.

Ariflo, Mor. 4. 42. 133. 365. 516. 600. 766.
804. 958. 1154.

Λύκων. 14.

Arifto, Vit. 319. 850. :

Ariflo, Χρος, Moral. 440. 776. — Vit. 519.
850. [1]. 445. vlt. II. 483, 1. IV. 768, 1.

.

743» 8.
Ariftobulus, Moral. 327. 341. 342. 1093. —
Vit. 612. 613. 674. 676. 691.
Ariflobulus, Caffandrinus, Vit. 856.
[Ariftrocles VII, 239, 2. et 253. pen.]
Ariflocrates, Vit. $65.
Ariflocrates, Ἱσπώρχε Σπαρτιάτης, Vit.

42. 59.
[Ariflodemus VII, 247. pen.]
Ariflomacha, ποιήτριω, Mor. 674.
[Ariftonymus X, 8or, ro:]

.. Ariflophanes (grammat.) Mor. 972, 1095.

Ariflophanes (poeta), Mor. 30. 71. 473. 853.
854. 1144.
fine nom. 517. 894. B. 843. D.
Νεφέλαι, 10. — Vit, 121. 166. 192. 199.
.. 489. 525. 894. 948.
Oey9ec , 528.
᾿Αχαρνές. 168.
Ariflophanes βοιωτὸς, Mor. 864. 861.
Ariflophon, Mor. 18.
Ariftoteles, ὁ διωλεκτικὸς» Vit. 1028.
Ariftoteles, Mor. 32. 78. 133. 254- 265. 21T-
292. 295. 371. 383. 389. 392. 395. 398-
414. 430. 434. 442. 448. 454. 459. 460.
412. 503. 527. 627. 652. 656. 659. 690.
694. 696. 100. 104. 727. 133- 161. 91t.
912. 914. 932. 1006. 1041. 1043. 1045-
Ic69. 1086. 1095. 1096. 1097. 1111, 1115»
II24. 1139.
ἐν Εὐδήμῳ, 1 περὶ ψυχῆς» τι5-
συμποσιοικοὶ, 612. 91.
τοπικοῖ. 6106.
ἐν τῷ περὶ μέθης. 650.
σροβλήματα"» 734.
“περὶ ἐρανδ, ττι5.
Arifloteles, Vir. 2. 11. 39. 42. 41. 56. 59. 117.
140. 153. 157. 158. 166. 167. 279. 287.
354. 434. 468. 484. 523. 524. 544. 668.
694. 695. 101. 808. 872-
iy τῇ Βοττιαίων TroAiTei, 6.
περὶ ψυχῆς διώλογος, 901-
“περὶ ἐγγενείας , 335.
ἐν τῇ τῶν Πυϑιονικῶν ὠναγροαφῇ , 83.
Arifloxenus, Mor. 704. 711: 856. 1095. 1134.
1146.
Bjo:, 1093. Y
ἐν τῷ c. περὶ Μεσικῆς» 1136. — Vit. 59.

335-
ὑπομνήματω. 666. B.
Arius, Φιλόσοῷος, Vit. 952. 953.
Ariftyllus, Mor. 402.
Aíclepiades. Mor. 476.
Τραγῳδόμενα,, 831.
Afinius Pollio, Vit. 657. 730. [Vit. IV. 255.
vlt. 254; 1.]

3 Athanis;

ay 1“. 177.ἐ.Χ1Π. INDEX AVCTORVM, QVORVM MENTIO

Athanis, Vit. 247. 254.
Athenodorus, QuAecoQos, Mor. 731.

iv τῷ προτέρῳ ἐπιδημίων. 731.
Athenodorus, ὁ Κορδυλίων, Vit. 163. 166.
Athenodorus ὁ Zevdev, Sandonis F. [Vit. I.

418, 15.]
ἐν τῶ πρὸς Οκταξίαν Καίσαρος ὠδελφὴν,
Vit. 106.
Ateius, Mor. 276.
Autoclides, ἐν ἐξηγητικοῖς » Vit. 539-

Bacís, Mor, 243.

Bacchylides, Mor. 36. 605. — Vit. 62.

Batallus, poeta, τρυφερὸ καὶ παροίνιο γρώ-
Qo», Vit. 847.

Bato, Sinopenfis, Vit. Sor. F.

[Beroffus YX, 552, 10-]

[Biantis fententiae, IV. 128, 8.

Bibulus, Vit. 989. 994-

Bion, Vit. 12.
Bloffus, κυμοῖος. Φιλόσοῷος. Vit. 827. E.
832. E. vbi male Βλάξος: 834. ἃ.
Boethus, ὁ γεωμέτρης, Mor. 396.

Brutus, Vit.
ἐπιξολαὶ. 883. 984- 985. 994-
ἐπιτομὴ Πολυβίε., 985-
Butas, Vit.
ἐν 2Aeyeiois , 3I.

Caecilius, Mor. 832. 838. 840.
ἐν τῷ ἐπὶ ᾿Αντιφῶντος συντώγματι-. 832.
Vit. 747. --- Σύγκρισις Δημοσϑένδς
καὶ Κικέρωνος. 847.
[Caemaro , Mor. X. 722. vlt.)
Caefar Auguflus, Vit. 316. 317. 925. 941.
996. 1093.
ἐν τοῖς πρὸς ᾿Αγρίππσαν καὶ Μαικήναν
ὑπομνήμασι, 881:
Caefar, C. Iul. ᾿Αντικώτων, Vit. 723. 880.
ἐν τῇ πρὸς Kuwtgowos περὶ Κάτωνος eyvi-
γραφῇ - 108.
ἐν τοῦς ἐφημερίσι. 118. (Epiftola IV, 260, 2.4.]
Callimachus, Mor. 603. 677. — Vit. 949.
Calliflhenes, 292. 1043. [Mor. VII. 175, 4.
aar. vlt. 224, 10. €t 243, 9. àc X. 121, 8.

et 731. vlt.] Vit. 138. 286. 335. 486. 481.
615. 680. 684. 685. 694, 695. —
Canufius,. Vit. 71g. [vid. not. 84. IV. 210, 7.]
[Carneades, VII. 864, 15.]
[Caflor, VII. 80. antep. 137, 6. et 433. vlt.]
Cato, Mor. 276.
ἐν &zisoN τινι, 213. Vit. 336. 351.
βιβλίον γεωργικὸν». 351.
ἐπιτολὴ πρὸς υἱὸν, 348.
Catullus, Vit. 420, E.
Chares, Mor. 341.
Chares, Vit. 673. 618. 691. 103. 749. —
[Ifangelus, IV. 105, 7.]
Chares, Mvr;Amveios , Vit. 696.
Charon ὁ Λαμψακηνός , Mor. 255. 859. 861-
Vit. 125. |
[Chilo VI, 128, 7.]
[Chryfermus VII, 219, 1o. et 226, 15. et X
409, vlt. 738: 4. 181. vlt. et 789, 6.] ,
Chryfippus, Mor. 31. 34: 276. 560. 419. 425.
426. 441. 448. 449. 450. 626. 732. 743.
952. 980. 1000. 1033. etc. in libris ad-
verfus Stoicos paffim.
“περὶ βίον, 1033. 1035. 1036. 1043. 1047.
ἐν τῷ 6. περὶ δυνατῶν, 425. 1054.
“περὶ ῥητορικῆς » 1034: h
περὶ Θεῶν, 1039. 1049. bis, 1050. 1052.
1061. τρίτῳ. 1035.
ἐν τος φυσικοὺς Oéceaiy , 1035. 1037. 1047,
περὶ λόγξ χρήσεως. 1035. 1037. :
σερὶ ἀγανὼν καὶ κακῶν. 1035, OI.
κατὰ τῆς συνηθείας ἐν ς΄ βιβλίοις, 1036.
ἐν τῷ περὶ νόμδ᾽. 1037.
ἐν τοῖς περὶ τῇ προτρέπεσθαι» το39. 1048.
1060.
ἐν τῷ γ. τῶν προτρεπτικῶν , 1OAI. 1044.
“περὶ τέλες , 1042. 1062.
περὶ τῶν δὶ αὐτῷ αἱρετῶν; 1043.
περὶ πολιτείαις, 1044.
περὶ κινήσεως. 1053. 1054.
ἐν τοὺς φΦυσικοῦς τέχναις, 1053:

(t

, - |! ^ ΄ ΄
ἐν τῷ a. τῶν κατορθωμάτων: 1038. 1068.

greg! δικαιοσύνης , 1038. bis, 1040. 1041,
1049. ἴοσῖ. 1070.

—
κ᾿ 7regi |

ÉL

FIT IN SCRIPTIS PLVTARCHI GENVINIS Lib. 177. c. XIII.

gregi Φύσεως, 1038. 1042. 1043. 1044. 1045.
1048. 1049. 1050. 1053. I064. 1065.
περὶ T8 Διὸς, 1038. bis, 1061.
περὶ Φιλίας, Mor. 1039.
περὶ καλέ, 1039.
περὶ προνοίας, IO$2. 1053.
ἐν τῷ περὶ | ἀγωϑθῶν,, Yo48. 1070.
περὶ TÉ δικοίζειν s 1045. 1049.
περὶ καθήκοντος. 1045. 1041.
περὶ τῆς διαλεκτικῆς. 1045.
περὶ cya 38, 1046.
ἡϑικὼ ᾧπήματα. 1046. bis.
φυσικοὶ ᾧπήματα. 1053. 1078.
ἐν TÀ Y. περὶ ἑσίας, Ων
ἐν ΤΩΎ.- «94 jd. καὶ & “περὶ μερῶν, 1081.
ἐν τοῖς περὶ ἕξεων. 1053.
ἐν τῷ X. τῶν πρὸς IlAc rayo. γεγραμμέ-
γῶν 9 Iogo.
ἐν τῷ “περὶ X£y8 , 1OBI.
Cicero, Mor. 272. Vit. 742. 835. 919. Ilov-
Tics Γλαῦκος. 861. E.
περὶ ὑπατείας» 550. 111.
περὶ “μαντικῆς » de diuinatione, 260.
ἐν τῷ “περὶ γήρως , 346. 379.
Cineas; Theffalus , Vit. 392. 394. 395.
Cine(ias ὁ μελοποιὸς, Mor. 170. 348.
Cleanthes, Moral. 31. 33. 377. 830. 913. 923.
1035. IOT5.
ἐν ὑπομνήμασι, φυσικοῖς , 1034-
Clearchus Σολεὺς» Mor. 122.
[Cleo, Halicarnaff. VI. 797,2. e verfione:
nam in textu graeco eft Κρέων.]
Clidemus, Vit. 12. 117. 330.
Clinodemus, Mor. 345.
Clitarchus, Vit, 125. 601.
Clitomachus, Vit. 861. 862.
[Clitonymus VH, 227, 5. €t 235; 14. et X, 720. 2.]
[Clitophon VII. 250, 16. ct X. 733. vlt. 7140, 4.
et 805. 4-]
Clodius ἐν ἐλέγχῳ χρόνων. , Vit. 59.
Clonas, Θηβαῖος ἢ Τεγεάτης» Moral. 1133.
1134. αὐλῳδικοὶ νόμοι γ 1135. Ἐλεγϑοία!»
1132. ἔπη, 1134.

Vit. 194.

231

Cluuius Rufus, Mor. 289.

Colotes (Epicureus), ὅτι κατὰ τῶν ἄλλων
Φιλοσόφων δόγματα ὅτε Qa» ἐςὶ, Mor.
1086. 1101.

Corinna, Mor. 347. 548. 1136.

Cornelius Nepos, Vit. 317. 520. 834-

Crantor, Mor. 102. 104. 114. 115. 120.

Crantor, Σολεὺς, Mor. 112. 122. 127.

Craterus, ψηφίσμωτα.. Vit. 487.

Craterus, Macedo, Vit. 334. 335.

Crates, Mor. 125. 141. 586. 938.

Cratinus, Mor. 351. 712. Vit. 92. 160.

συτίνη. Mor. 634. 833.
ἐν ἀρχιλόγοις, Vit, 484.
£y Ogre Tous , 160.

ἐν χείροσι; 153.

ἐν νεμέσει. 153

Cratippus, περιπωτητικὸς, Vit. 873. 094:

Cratippus, Mor. 345. 834.

Creon, ᾿Αλικαωρνωσσεὺς» Moral. 212. in Vit.
3g. 447. bis Κλέων dicitur.

. Crexus, Mor. 1135. 1141.

Critheus, Mor. 985.

Critias, Vit. 45.

Critias, ὁ Καλλαίσχοε ἐν τοῖς EAeyerous,
209. 984.

Critolaus, Vit. 135.

Ctefias, Vit. 1012, 1014. 1015. 1016, 1017. 1020.

Ctefias, ὁ Κνίδιος. Mor. 974.

Ctefibius, ἐν τῷ περὶ φιλοσοφίας. 844. C.
Vit. 848.

[Ctefiphon, VII. 228, 14. et X. 765, 8. 78
196. 7. et 799, 1.]

[Ctefippus X. 726, 1.]

Cydias, Mor. 931, 91.

Daimachus, ὁ e πλαταμεὺς, Vit. n1.
ἐν τοῖς περὶ εὐσεβείας, 439. [vbi vulgo:
-Δάμοαχος.}
Damafles, Vir. 138.
Dellius, Vit. 943. .
[Delphici commentarii, I. 554, 1.]

Demades, Mor, 1o11.
[Demara-

322 Lib.I/.c. Xlll. INDEX AVCTORVM, QVORVM MENTIO ᾿᾿

[Demaratus III, 649, 3. VII, 231, 15. et X,
745. vlt. et 747. 3-]
Demetrius, Mor. 349. Vit. 859.
Demetrius Μάγνης, Mor. 846. E.
ἐν τοῖς περὶ ξυνωνύμων, Vit. 853.
Demetrius, peripáteticus, Vit, 791. 793.
Demetrius, Phalereus, Vit. 10. 54. 91. 518.
319. 321. 335. 850. 851. 859. 892. 893.
iy τῷ Σωκράτει» 318. 335.
Demochares, [Demoflhenis neceffarius, IV.
444. 9. — Solenfis, V. 47» 5.)
Democrates, Mor. i100.
Democritus, Moral. 9. 81. 88. 135. 317. 419.
448. 412. 495. 500. 551. 614. 653. 655.
665. 682. 722. bis, 734. 735. 821. 929.
948. 974. 1079. 1100. 1108. 1109. 1110.
III. 1113. 1124. 1126. I129. — Vit. 255.
Demodocus, ὁ Kegxvgedos, iA/8 πόρθησις»
Mor. 1132.
᾿Αφροδίτης xe] 'HQoise γάμος. 1132.
Demon, Vit. 16. [1..35. vlt. 48, 11.]
Demoflhenes, Mor, 69. 100. 486. 532. 547.
668. 671. 739. 785. 802. 895. 804. 810.
$17. τοῖο. vid, Vit. Dem. 872.
Φιλιππικοὶν 351. 551.
ἐν τῷ κατο Media, 6.
περὶ τῇ ςεφάνε» 350. 541. 542.
κατοὶ Kovevos αἰκίας. 351.
πρὸς ᾿Αμειϑόσιον περὶ εἰνδρωπόδων , 357.
κατῶὼ Νεαίρας. 836.
Demoflhenes, Vit. 192. 333: 846. etc.
κατοὶ Mela, 196.
[Demoflratus X, 744. pen. et 160, 4.]
[Dercyllus, Mor. VII. 252; 9. et a51, 2. et X.
σπι, τ. 743, τ. 750. 3. 287. 5. et 795. vlt.]
Diagoras, ὁ ἄθεος» Mor. 1075.
Dicaearchus , Mor, 384. 796. 1095.
περὶ ψυχῆς.» 11. — Vit. 9. 15. 606.
[Didys, Vl, 4or, r. verum hoc potius no-
men eft tragoediae Euripideae.]
Didymus, Vit. 78.

- ^ ^9 t LJ , ,
iy τῇ περὶ τῶν ἀξόνων τῶν Σόλωνος wyTi--

γραφῇ» πρὸς ᾿Ασκληπιαδην ν 18.

[Dieutychidas, 1, 159, 4. vide not. r4.]
Dinarchus, ἐν τῷ «ero IInsie, Mor. 843.
Dinias, Vit. 1028. 1040.

Dino, Mor. 363. Vit, 125. 686, 1012. to14.
IOI$. IOI7. 1020. 1022.

Dio, Vit. 235.

Dio, o e£ Ακαδημίας. συμποσιωμοὶ, Mor. 612,91.

Diocles, ἐν τῷ περὶ Ἡρώων συντάώγματι,
Mor. 391.

[Diocles, Peparethius, Vit. L. 80. antep. 92.
vlt. 93, 1.]

[Diocles, medicus, Mor. X. 588, 11. 59t, 13.
592» 15. 596, I. 608, 3. et 609, 1.] -
Diodorus, Mor. 1055. [ VII. 216. pen, vid. not, 5.]
Diodorus, à περιηγητὴς. Vit. 17. 488. “περὶ

τῶν μνημάτων. 128.

Diogenes, πολιτείο., Vit. 59. [Moral. VI.
149. το. et IX. 511, 8. 516, 10. 519, pen. —
et aliis locis in placit. philof.]

Dionyfius , Mor. 282. 538. 838. Vit. 27. 232.
394- 397.

Dionyfius, ὁ 95/2c2cc, Mor. 1143.

Dionyfius, ὁ Ἰαμίος. Mor. 1136.

Dionyfius, o Μάγνης, Vit. 862.

Dionyfius, ὁ ποιητὴς,

ἐν Αἰτίοις. 161.
Dionyfius, ὁ ὑδδωγωγὸς, Mor. 9. 14. οἵ.
Dionyfius, ὁ Χαλκιδεὺς,

ἐν ταις κτίσεσιν. Mor. 856.
Dionyfius, ὁ πρεσβύτερος, tyrannus.

μέλη". Vit. 243.

τραγῳδίαις. 241,

Dionyfiodorus, ὁ Τροιζήνιος, Vit. 1027.

Diofcorides, Vit. 616.

Λακωνικὴ πολιτεία, 46, — [Vit, Ll. 183, 14.
JI, 695, 2.

Dioxippus, Mor. 699. 1647.

Diphilus, Vit. 523.

Diyllus, Mor. 345. 862.

[Dorotheus, Moral. VII. 234. pen. et 238, t5,
et X. 797. pen.]

(Dofitheus, Mor. VIT. 233. pen. 242,13. 245.
antep. 246, 9. 247» 10. 250, I4. Εἰ 252, 8.]

Duris, IL.

FIT IN SCRIPTIS PLVTARCHI GENVINIS Lib. IV. c. XIII.

Duris, Mor. 527. Vit, 583. 597. 672. 743.
745- 854. 856.

Duris, Σώμιος.» Vit. 162, 209. 691.

[Ecphantus, Pythagoreus, Mor. IX. 548, 5.]

Empedocles, Moral, t6. 17. 63. 93. 95. 98.
171. 288. 361. 370. 4CcO. 402. 418. 419.
420. 433. 404. 412. 474. 505. 607. 618.
646. 649. 663. 6853. faepe, 685. 688.
120. 145-156. 820. 830. 912. 916. 917. ter,
9t9. 920. 922. 925. 926. 927. bis, 929.
934. 948. 949. 952. 953. 964. 996. 907.
bis, 998. 1006. 1026. 1103. 110g. imu.
112. 1113. faepe, 1124. 1126. Vit. 890.

Empylus, ῥήτωρ.

Beares, περὶ Καίσαρος οἰνοιδέσεως, Vit. 984.

[Epaminondas, Vit. II. 447, 9.]

Ephorus, Moral. 514. 803. 855. 869. 1043.
Vit. 125. 138. 167. 209. 237. 286. 442.
445. 447. 450. 186. 973- ,

Ephorus, ὁ Κυμαῖος, Mor. 837. 839-

Epicharmus, Moral. 68. t10. 175. 336. 559.
1083. fine nom. g6r. Vit. τος. [Vit. 1.
259, 9. 40, 2]. ἔν τιν; λόγῳ πρὸς ᾿Αγ-
τήνορα γεγοωμμένῳ.

Epicurus, Mor. 369. 420. 425. 465. 474. 487.
654. 655. 720. 735. 169. 718. 911. 1015.
1033. 1043. 1046. 1050. 1052. 1054. 1055.
1082. 1086. Io$8. etc. 1128.

περὶ τέλδς. τοῦ.

περὶ βασιλείας, τορϑ5.

ἐν τῷ β΄. τῶν πρὸς GeoQgozov, 1110.
συμπόσιον , M09. 612. 652. 653.

ἐπιΞολὴ πρὸς Λωσίϑεον καὶ Πύρσωνο, 1101.
ἐπιξολὴ πρὸς Ἀνάξαρχον. T.

Epicurus, Vit. roor. 1002. Σ

[Epigrammata, ΜΠ. I. 52, ro— vlt. 458; t.
455, 8. IL. 206, 11. 253. antep. 470, 4.
525; 10. 544, 12. 690, 12. et vlt. 779, 1.

ΠῚ. 186, 5 et 10. 187, 2. 162,1 et 5. IV.

(70^ 45.1]

[Epigenes, Mor. IX. 538. antep.]
Epimenides, Mor. 949. Vit. 84.
τ Fol. V. .

2

Epimenides, aíz;ice , Mor. 409. Vit. 84.
Erafiftratus, Mor. 495. 518. 663. 69o. 698.
Vit. 390.
Eratoflhenes, Mor. 330. 785. 847. 981. 1047.
Vit. 39. 683. 850. $60.
ἐν τοῖς περὶ πλότξ. 125.
Euanthes, Xojucs], Vit. 84.
Euangelus, Taria , Vit. 358.
Euclides, Διοπτρικοὶ, Mor. 1093.
Eudorus, Mor, 1613. 1019. 1620,
Eudoxus, Mor. 359. 563. 372. 377. 402. bis,
718. 1093. 1094. Vit. 305.
[Euemeridas, Cnidius, Mer. X. 748. vlt.
Euemerus, Μεσσήνιος. Mor. 360. [Tegea-
tes, Moral. IX. 489. pen. et vlt. vide
etiam tom. VII, 421, r. ibique not. 28.]
Euenus, Mor. 5o. 497. 697. 1o1o. 1102.
[Eumenes, Vit. Epiftolae III, 588, 15.]
Euphorion, Mor. 677.
Euopolis, Mor. 54. 712. 778. 1047.
αἶγες. 662.
ἐν κόλαξι, 699. Vit. 196. 488.
ἐν δημοσίοις, 165.
ἐν δήμοις, 153.
ἐν τῷ Μαρικῶ. 525.
Euripides, Mor. 6. 10. 11. 19. 22. 23. 25. 34.
86. 46. bis, 49. 62. 68. 71. 73. 95. 102.
104. 107. 1IO. bis, 112. 116. bis, 120.
132. 143. 177. 243. 285. 348. 369. 379.
584- 399. 394- 405. 406. 407. 416. 431.
432. bis, 435. 464. 474- 475. 480. 496.
497. 408. 502. 503. 506. 526. bis, 529.
531. 532. 539. 548. 549. $56. 581. 604.
605. faepe, 612. 614. 650. bis, 643. 644.
665. 666. 706. 710. 713. 7116. 717. 741.
155: 156. 160. 163. 764. 766. 770. 786.
795: 8er. 807. 811. 812. 814. 837. 959. bis,
965. 975. 1010. 1026. 1028. 1040. 1044.
1047. 1049. bis, 1052. 1056. 1057. 109o.
1094. I095. bis, 1105.
ἐν Τρωάσι, 28.
Μελανίσηῃ» 156.
Euripides, Vit. 2. 6. 14. 59. 76. 9o. 184. 192.
Gg 196.

244 Li&.1U.c XIIL INDEX AVCTORVM, QVORVM MENTIO

196. 279. 310. 317. 453. 480. 542. 567.
668. 694. 695. 784. 840. 895. 911. 656,
fine nomine, 252. 526. 610.
ἐγκώμιον εἰς Αλκιβιαδην, 846,
Ἐπικήδιον, 534.
Ἱκέτιδες. 14.
Ἠλέκτρα. 441.
Τρωαδες, 243.
- Βακχαι!» 594. E.
[Euthymenes, M Maffilienfis, Mor. IX. 556, 12.]
Eutychidas, jsóerxey , Vit. 40.

Fabius Maximus, λόγος ἐπιτάφιος,
114. 188.

Fabius Pictor, Vit. 19. 22. 25.

Fannius, Vit. 826. A.

Fauorinus, Mor. 271. 734. .

Feneflella, Mor. 257. Vit. 470. $45:

[De Fluminibus libri feriptoris innominati,
Mor. VIL 223, 13 et 14.]

vit.

Glaucippus ὁ "Yzrep/da, Vit. 743.
Glaucus ὁ Ῥηγῖνος ὁ ἐξ Ἰταλίας, Mor. 1134.
περὶ ποιητῶν; 835. 1033.
περὶ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν καὶ μδσικῶν,
1132.
Gorgias, Leontinus, Mor. 242. 348. 420.
“περὶ ὁμονοίας. 144.
C. Gracchus, Vit. 828. A.
Hecataeus, Mor. 353.
Hecataeus, ὁ ᾿Αβδηρίτης, Mor. 354. 666.
Hecataeus, ὁ Ἐρετριεὺς, Vit. 691.
[Hegefianax, Mor. VII. 237, 12. vti leg. vi-
detur, quum in graeco textu fit ' Ho
yo,
Hegefias, Μάγνης. Mor. 844.
Heliodorus, ἐν τῷ γ΄. περὶ μνημοίτων., 849.
Hellanicus, Moral. 364. 834. 869. Vit. 7.
12. ter, 14.
[Heracletus, Vit. 1, 145,2. 554. pen. 11.157.
pen.]
Heraclides, Mor. 1686. 1056.
ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν £V μδσικῇ y. 1131,
λβαρις, 14.

Heraclides, Vit. 96. 125. 679.
Zugccis gne , IH. I$.
περὶ τῶν ἐν ἄδε, Inge
“περὶ Φυσικῶς εἰρημένων. I$.

Heraclides, Cumaeus, Vit. 1023.

Heraclides, Ποντικὸς, Mor. 347. 361. Vit, 78.
9o. 96. 104. 167. 17r.

iy τῷ περὶ ψυχῆς » 140.

Heraclitus , [Phyficus adpellatur, Mor. VII.
429, 1. Sicyonius, X. 761, 8 et 9.]
Moral. 43. 98. 106. 569. 370. 382. 388.
397. 415. bis, 432. 439. 457. 511. $59.
604. 644. 669. 755. 781: 912. 945- 95T-
964. 995. 999. 1007. 1014. 1026. bis,
1064. IO89. 1122. 1124. Vit, 36. 158.

Hereas, Vit: 8. 15.

Hereas, ὁ Μεγαρεὺς, Vit. 83. [Vit. I. 40, 2.
68, 7. 332. antep.

Hermaeus, Mor. 368. [ΝΠ]. 451, antep. ve-
rum Reiskius leg. flatuit Hermear.. vid.
not. 12.]

iv τῇ ποώτῃ περὶ τῶν Αἰγυπτίων. 365.

Hermagoras, Vir. 641.

Hermes, ἐν τοὺς Ἑρμβ λεγομέναις βίβλοις;
Mor. 375.

[Hermefianax, Cyprius, Mor. X. 714, 3. 758,
pen. et 801, 5.]

Hermippus, Mor. 849. Vit. 42. 54. 19. 695:
848. 859. ;

Hermodotus, Mor. 360. «

Hermogencss, Mor. uo3. B. — .

H:rodorus, Mor. 286. — Vit. 12. 13. I4-.

Herodorus, Ποντικὸς, Vit. 33.

Herodotus, Mor. 245. 403. 417. 436. 440. 479:
604. 607. 656. 729. 826. 854. 998. 1039.
Io98. 1106. — Vit. 115. 120. 328. 330-

Herophilus, Mor, 518. [IX. 505. 578. 583.593.}

[Hefianax, vid. Hegefianax.]

Hefiodus, Mor. 9. 23. 24. 34. 77. 92. 99. 104. |
127. 154. 156. 157. 158. 169. 223. 275. 352.
361. 374. 396. 402. bis, 412. 415. 416. 417. |
431. 433. 465. 473.480. 491. 526. 530. 533...
502. 593. 675. 678. 692. 101. 703. "ul |

125.

μὰς ἀπ δα MEET

: FIT IN SCRIPTIS PLYTARCHI GENVINIS Lib. IV. c. XIII.

735. 158. 743. 746. 156. 163. 181. 857.
927. 940. 948. 955. 964. 959.1040. 1945:
1047.
Κήυκος γάμος. 730.
Hefiodus, Vit. 2. 7. 8. 62. 79. 158. 354.
ἐν τοῖς ἔργοις, 2.
Hieronymus, Mor. 48. 454. 460. 1033. 1096.
Συμποσιοκοὶ» 612, 91.
Hieronymus, Vit. 394. 397. 401. 603.
Hieronymus, Ῥόδιος, Vit. 335.
Hieronymus, hifloricus, Vit. 908.
Hipparchus, Mor. 402. 732. 1047. 1086. 1094.
[Hippafus, Metapontinus, Mor. IX. 478. 4.]
Hippias, fophifla, Vit. 54.
Hippias, Ἠλέος. — ὀλυμπιονικῶν ἀναγρᾶ-
Qr, Vit. 6o.
Hippo, ὁ ἄϑεος, Mor. 1075:
Hippocrates, Moral. go. 455. 515. 682. 699.
1047. 109o. 109g.
Hippocrates, μωϑηματικὸς, Vit. 79.
Hipponax, Mor. 1133. 1134. A.
Hippys, ómyives, Mor. 422.
Homerus, locis innumeris.
Horatius Flaccus, Vit. 518. E.
Hyperides, Mor. 486. gie. — Vit. Hyperidis.
IlA«Taios, 350.

[lafon, Byzantinus, Mor. X. 755, 6.]
- lbycus, Mor. 509. 722. 748. Vit. 16.
. Adomeneus, Vit. 157. 171. 319. 320. 325. 143.
853. 856.
Ion, Mor. 113. 116. 316. 466. 658. 686. 715.
929. Vit. 154. 16x 484. 489.
lon, Xicc, Vit. 9.
laeus, Vit. 848.
lfocrates , Mor. 350. 613. vid. Vita;
πανηγηρικὸς » 350.
lfocrates, Vit. 350. 848. 887.
Tóon, 848. fq.
περὶ τῷ Cevyyas , 169.
Yüler, Alexandrinus, Mor. 403.
ἐν ἐπιφανείαις. 1126.
ἐν τῇ ry. τῶν ᾿Δττικῶν,, 10.

Vit. 691.

235

Itanus, Vit. 571.

Iuba , Mor. 264. 269. 218. 282. 285. 972. 977.
Vit. 25. 26. 38. 64. 317. 462. 513. 659.
955"

[Laconici commentarii Vit. III. 656, 5.]

Laetus, Mor. 211. 213. fq.

Lamachus Mugneics. Ἐγκώμιον "AMefar-
dps καὶ Φιλίππε. Vit. 849.

Lamprus, Mor, 1142.

Lafus, ἑρμιονεὺς, Mor. 530. 1141.

[Leo, By zantius, Mor. X, 714,2. et got. pen.]

Leonteus πρὸς Λυκόφρονα, Mor. 1108.

[Leophanes, Mor. IX. 587, 7.]

- Lefches, Mor. 154.

[Leucippus, Moral. IX. 502. pen. 515, ro.
546, το. 563, 2. 581: 9. εἴ 604, 4.]
Linus, ὁ ἐξ Εὐβοίας.
Θρῆνοι. 1132.
Liuius, Mor. 269. 326. Vit. 132. 300. 312.
216. 317. 346. 379. 380. 455. 511. 513.
130. 138.
Lynceus, Samius, Vit. gor,
δέπνον Λαμίας 91.
Lucullus, ἱφορίω Μαρσικξ πολέμδ, Vit.
492.
Lyfanias, ὁ ὃ parte.
ἐν τοῖς περὶ ἐρετρίος » Mor. 8δι:
Lyfias, Mor. 504. vid. Vitam Lyfiae,
xaTa TÀY τριάκοντα. 3590.
ἐν τῷ ὑπὲρ τῇ. Ἀντιφῶντος ϑυγωτρὸς, 833.
[Lyfis, Mor. X. 666, 16.]

Manetho , Mor. 371. 376. 380.
Mauetho, ὁ Σεβεννίτης». Mor. 354. 362.
Marfyas, Vit. 854.
[Megarenfes hiflorici Vit, I. 20, t.]
Megaflhenes, Mor. 958.
Melanippides, Mor. 158. 1095. 1136.
μέλη: 1141.
'EAeyéa, 481.
[Melanthius, Mor. VII. 781, 2. et VIIT. 177.
antepen.]
Mciffus, Mor. 1108. 1126.
Gga

Vit. 166.

Vi lai8ecr

46 Lib.IPV.c XIII.

Menaechmus , Mor. 718.

Menander, Mor. 21. 25. 34. 59. 93. 102. 110.
133. 318. 347. 450. 466. 474- 475. 416.
479. 491. 524. 531. 541. bis, 654. 666.
671. 106. 163. 801. 853 et 854. faepe,
995. 999. 1076.

Θαΐς- 19.

Menander, Vit. 673.

Menecrates περὶ Νικαίας. Vit. 12. B.

Menedemus, Mor. 1043.

Menedemus ὁ ἐξ &eereias , Mor. 440.

Menippus Kaze; Vit. 862.

[Menylus, Mor. VII, 240, 2.]

[Meryllus, Mor. VII. 230, 8.]

Meffala, Vit. 1002. [Vit. V. 414, 9. 415, 2
420, I.

Meffala Coruinus, Vit. 1005.

Meto, aflrologus, Vit. 532.

Metrodorus ,, Mor. 420.

ἸἸωνικοῖ. 694.

ἐν τοῖς πρὸς τὲς σοφιξοὶς, ἸΟΟΙ.
“περὶ ποιητῶν. 1904.

σερὶ Φιλοσαφίοας» 1127.

Metrodorus, Χῆος, Mor. 928.

Metrodorus, Σχήψμος, Vit. 506.

Mimnermus, Mor. 931. Vit. 109.

Minafeas ,, Mor. 365.

Mnafigeiton, Mor. 295.

Mnefiphilus, Vit. 112.

Mnefitheus, ἰατρὸς. 918-

Munatius, περὶ Κάπωνος:.. Vit. 777.

Mufaeus, Vit. 426.

Mufonius, Mor. 453.

Myrfilus,. Vit. 1028.

Myrttlus, Λέσβιος, Mor. 984.

Myttis, ᾿Ανθηϑονία, postria, μέλη; Mor: 30e.

Nafica Scipio , Vit. 263.
ἐν ἐπιξολίῳ" 261.
Nauficrates, ὁ ῥήτωρ, Vit. 49r.
Neanthes ,. Vit. uir.
Neanthes, Κυζκηνὸς, £v. τοῖς κατα πόλιν v»
Quxcis, Mor. 628. Ν]ξ. 127..

INDEX AVCTORVM, QVORVM MENTIO

Lv
ua

Nearchus, Vit. 583. vid. pag. 594. E. 763. A
196.

Nicander, Θηριακοὶ, Mor. 16.

Nicander, KcAoQavies , Mor. 867. 3

[Nicanor, Samius, Mor. X. 777, 5.]

[Nicias Maleotes, Mor. VII. 229, 6... Mallo-
tes, Mor. X. 789. pen.]

Niceratus, Ἡρακλεώτης. Vit. 443. "

Nicolaus ὁ περιπατήτικος. Mor. 723.

Nicolaus, ὁ φιλόσοφος, Vit. 1009.

Nigidius, Mor. 268.

Numae ὑπομνήματα. Vit. 362. C. :

Nymphis, ἐν τῷ δ΄. περὶ Ἡρακλείως. Mor.
248.

[Oecetes, Mor. IX. 545, penult.]

[Oenopides, Chius, Mor. IX. «19, $1

[Olympiadis epiftola, Vit. IV. 94, 6 fqq.]

Olympus, (medicus Cleopatrae). Vit. 953.

Olympus, Νόμοι, οἱομονικοὶ εἰς θεὲς. Mor.
8132.

Oneficrates, Vit. 668. [IV. 20, τ. vid. notam.]

Oneficritus, Moral. 331. Vit. 672. 691. bis, :
698. 699. Tot.

Oppius, Vit. 623. 716.

Orpheus, Moral. 591. 402. 415. bis, 556. 659.
636. 723. 1132.1133. — Vit. S21. !

[Orphica, Mor. VIII. 887, 5.]

Paenon, ᾿Αμαϑόσιος, Vit. g.
[Panaetius, Vit.Il. 480, 10. 481, 6. 542, 5.
ΠῚ. 181, 5. IV. 714, 8] Mor. 464. ἐν i
τοῖς περὶ Σωκράτδςο. 335. : |
Parmenides, Moral. 16. 282. 492. 927. 929..
1026. r!08. 1113. 1114. 1116. 1122;
ἐν τῇ κοσμογονίο:, 156. Vit. 154.
Pancrates, Mor. 1137.
Pappus, Vit. 860.
[Parthenius poeta, Mor. VII. 235, 9]
Pafiphon. AucAcyoer, Vit. 525.
Pataecus, Vit. $r. D. |
Períaeus , philofophus, Vit. 1034. 1037. |
Petron, Ἱμεραῖος, Μον. 422.
Phaeax, xav Αλκιβιάώδρ,, Vit. τοῦ. E..
Phanias, ἢ"

M ——

ι

Phanias, Ερέσιος, Mor. 422. Vit. 96. 91.

Phanias, Lesbius, Vit. 85. 115. 119.

Phanias, Vit. 111. 125. 127.

Phanocles, poeta, Mor. 67r.

Phanodemus, Vit. 118. 486. 49r.

Phemius, Ἰϑακήσιος. Nose ἀπὸ Tegoias
Mor, 1152. -

Pherecrates, comicus, Mor. 1145.

Pherecydes ; Mor. 938. 1064. 1089. ips I4.
414. 199.

* Philammon, AeAQ9?c, Mor. 1132. de

Anr8s καὶ "Aerépuidos xod Απόλλωνος γέ"

- νεσὶς5 I130.

Philemon, Mor. 35. 449. 458. 785. Vit. 153.

Philetas, poeta, Mor. 791.

[Philippi regis epigramma, Vit. IT. 608, 13 fqq.]

Philippides, comicus, Mor, 183. 508. 517.
150. Vit. 894. 9oo.

Philippus, Chalcidenfis, Vit. 691.

Philippus, marhem. Mor. 1093.

Philippus, ὁ εὐσαγγελεὺς», Vit. 691.

Philifcus, Mor. 835.

Philiffion, ὁ Acxgos, medicus, Mor. 699.
194T-

Philillus, Mor. 695. 855, Vit. 245. 296. 523.
542. 668. 962. 963. 968. 973. 974-

Philiftus, Συρακέσιος, Vit. 536.

Philochorus, Mor. 345. 403. 785. 846. 847-

i Vit. 6. 7. 8. 12. 14. 16. 539.

Philocles, Vit. 78.

Philo, Oz/2z;es, Vit. 691.

Philo ὁ ἐξ ἀκαδημίας, Vit. 86r. E, 862:

[Philolaus ,. Mor. IX. 513, 12. 525,.5. 546. vlt.
et.548, 2.)

Philoflephanus, Vit. 54..

Philoxenus, Moral. 14. 471: 622; 762. 851.
H4I. 1142. Vit. 668.

Philoxenus, ὁ Ἐρύξιδος:, Mor. 668. 1128.

Phocylides, Mor. 3. 47.

Phrynichus, Mor. 350. 615. 752. 814. 9337-. . ^

^ .Vit. I4. 201. 525...
Phylarchus,. Mor.. 247: 345. 362. bis, 680.
Vit. 128.. 401. 807. 818. 819: 858. 1045..

FIT IN SCRIPTIS PLVTARCHI GENVINIS Lib. IV. c. XIII.

τ»
I]

?

Pierion, Vit. 695.
Pierius, ὁ ἐκ Πιερίας. περὶ τῶς Ma8cas
ποιήματα. Mor. 1133.

Pigres, (Artemifiae frater).
Βατραχομυομαχία,, Mor. 873.

Pindarus, Mor. 17. 21. 68. 88. 9r. 104. bis,

107. 116. 120. 167. bis, 232. 318. 322.
541- 348. 550. 365. 384. 394. 397. 403.
405. bis, 413. 415. 417. bis, 451. 457. 457.
468. Δ. 411. 536. 539. 550. 557. 558.
562. 567. 515. 602. 617. 618. 623. 632. 643.
104. 705. 196. 747. 751. 757. 116. 1771:
180. 183. 894. 801. 851. 67. 916. 923.
931. 949. 955. 975. 978. 984. 995. 100T.
1030. bis, 1057. 1065.. 1102. 1103. 1I33.
1134. [137. 1140. I142..

rou Yes , 511, 1134. 1136...

ὑπορχήματα 5 1134-

Pindarus, Vit. 13. 35. 42. 53. 62. 115..310- 315.

422. $23. 610. 909. 1027..

Pifander, Mor. 857..

Pifo, Vit. 74. 432.

Plato, Mor. 3. 8. 15. 29. 56. 44. 48. 49. 50.
5r. 56. 69. 10. 71. 78. 83. 84. 90. 92. 98.
108. 109. 125. 129. 135. 137. 141. 144-
171. 272. 295. 316. 328. 348. 352. 355
360. 361. 370. 372. 514. 315 382. 3589.
400. 414.. 416: 419.. 420. 421.. 423- 427.
428. 430. 435. 436. 430. 441, 445- 449:
450. 452.. 456. 463. 467. 412. 414. 411-
483: 484. 401. 510. 533. 534. 550. 554. 512:
514. 519. 600.. 607. 612: 613. 620.. 622:.
624. 634. 636. 638. 645. 654. 664. 678.
684. 686. 698: 699. 106. 710. 711. 715.
133.. 730. 140. 145. 158: 159: 762. 163:
164. 167. 169..119: 18ι.. 186.. 791. 3or.
806. 8ο8. 818. 820. 822. 827. 828. 833-
854. 9t: 913: 926. 930. 937. 938. 943.
948. 958. 992. 964. 965. 996. 997: 1038..
1039. 1040. IO4I..1045. 1047: ICOI. 1C97-
1105. 1108, 1129. 1138. 1139. 1147--

^ Ατλαντικῷ, 1017. 1093.

ἐν L'ogy/m , 36. 120..

Gg 5 iv

328 ΠΡΟ ΤΡ XIII. YNDEX AVCTORVM, QYORVM MENTIG

ἐν Θεωντήτω- 999.
ἐν Κρωτύλω, 391.
ἐν Μένωνι, 12. 3
ἐν τοῖς νόμοις, 821. Y0C2. ΤΟΙδ.
ἐν πολιτείω., 36. 120. 328. 312. 484. 568.
100I, 1006. ΙΟ97. ΙΟΙ5. ΙΟΙ7. 1029.
1034. 1036.
ἐν XoQus5, 391. 1013.
συμπόσιον, 612. 614. 716. 1000. 1002,
ἐν Τιμαίῳ. 568. 569. 720. Io12. 1914. 1016.
ΙΟΙ7. 1030. 1138.
ἐν beidevi, 512.
ἐν Φαίδρῳ, 568. 836. Ico4. 1016. τοῖο:
ἐν Φιλήβῳ. 391. τοῖ4.
περὶ ψυχῆς, 120. τοι3. (idem cum Phae-
done.)
Παρμενίδης; 484.
Plato, Vit. 37. 43. 48. 49. 56. 57. 59. 67. 155.
156. 16r. 192. 193. 220. 234. 287. 318.
339. 363. 407. 433. 434. 521. 522. 523.
538. 143. 844. 847. 872. 904. 928. 932.
958. 959. etc.
᾿Ατλαντικῷ, 96.
πολιτεῖο» 142.
Tei Ψυχῆς» 102:
ἐν ἹΜενεζένῳ. 165.
Plato (comicus), Moral. 712. 891. bis.
128. 154. 197. 530. 948.
[Plefima:hus, Mor. X. 784, vlt.]
Plutarchus, ἐν τῷ Λεωνίδο βίῳ. Mor. 366.
i và Δημοσθένες Dio, Vit. x3. [de Her-
' cule fcriptum Vit. 1. 62,2. liber de
quaeflionibus, Vit. I. 107, vlt.]
Polemo, ὁ περιηγητὴς» Vit. 1092.
.. Polemo, Mor. 1045. 1096.
Polemo, 'AS95edec, περὶ τῶν ἐν AeAQcis
Θησαυρῶν 615.
Polybius, Mor. 258. 659. 791. bis, 814.
ἐν τῇ [5. βίβλῳ, 325.
Polybius, Vit. 262. 263. 265. 286. 317. 341.
365. 368. 816. 888. 925. 1045.
[Polybus, Mor. IX. 596, 1 ct 12.]
Polycritus, Vit. 6ot.

Vit.

Polycritus Mendaeus; Vit. 1021.
Polyidi poemata, Mor. 1138.
Polymneftus (poeta), Mor. 1134. 1141,
νόμοι» 1133.
Polymneftus, ὁ Ἰζολοῷωνιος, Mor. 1134.
Polyzelus, Ῥόδιος, Vit. 87.
Pofidonius, Moral. 777. 929. 932. 951. 1023.
Io39. . Vit. 265. 266. 298. 302. 310. 316.
406. 432. 862. 984. i
περὶ τῆς καϑ' cAe ζητήσεως. 641.
Poftumius Albinus, ἱσορίω ἑλλην,φὶ, Vit. 343;
Pranichi poemata, Vit. 693.
Pratinas, Mor. 1133. 1134. 1142. 1146.
Promathion. Ἱσξορίω ἰταλικὴ, Vit.18.F.
Protagoras, Mor. 118. 1086. 1109. — Vit. 538.
Prytanis,: συμποσιακοὶ, Mor. 612. gr.
Ptolemaeus, Vit, 69r.
[Pyrander, Mor. VII. 250. 5.]

Pyrrho, ὁ Λιπαροῖος, Mor. 282.
Pythagoras, Moral. 12. 413. 964. 997. 998.
1027. IO5T. 1086. 1105. 1144. II4T.
Pytheas (orator), Vit. 855. ἃ. [Maflilien(is,

Mor. IX. 555, u.].

Rutilius, Vit. 422.

ἐν ταῖς iSogieus , 639. 2D
Sacadas, Mor. 1135.
Sacadas, eyes, Mor. 1134.

μέλη. 1134.

"EAeycia , 1134.
[Salamis, poema Solonis, Vit. I. 328, 7.]
Salluflius, Vit. 476. 498. 514.
Sappho, Mor, 81, 145. 146. 243. 397. 456. E.

622, 646. 7111. 751. 7602. 763. — Vit. 907.
Satyrus, Vit. 237.
Satyrus, ὁ συγγρωφεὺς, Mor. 847.
Scythinus, Mor. 402.
Secundus (orator), Vit. 1070.
Seleneus, Mor. 10c6.
[Seleucus, mathematicus, Mor. IX. 554, 4. 5.]
Sibylla, Mor. 243. Vit. rr.
Silanionis locafta, Mor. rg.
Simonides, Moral. 15. 49. 65. 79. 84. 91. 105:
IOT. |

; FIT IN SCRIPTIS PLVTARCHI GENVINIS Lib. IF. c. XIH.

107. III. 185. 359. 402. bis, 445. 514. 529.
534. 555. 602. 604. 644. 722. 738. 148.
183. 184. 785. 780. 790. 807. $09. 869.
871. 872. 1095. 1137.
&Acyeax, 872.
Simonides, Vit. 4. 7. 40. 112. 114». 1IQ. 253.
596. 958. 1048.
Simouides, Xjos, Vit. 114.
Simylus (poeta), Vit. 28.
Socrates, Mor. 245. 270. 217. 207:
ἐν τοῖς περὶ ὁσίων, 364.
Solon," "Moral. 78. 92. 155. 472. 524. 751. bis,
815. Vit. 78. 79. 89, etc. 86. 92. 95. 96.
109. HO.
Σαλαμὶς, 82.
s Ἐλεγέται.. 93. -
Sophocles, Mor. 16. t7. 21. 22. 23. 27. 53. 48.
53. 14. 84. 89. 97. 107. 141. 144. 2c4.280.
318. 348. 349- 394. 406. 414. 417. 458.
460. 463. 468. 481. 483. 496. 504. 509.
521. 525. 530. 619. 623. 625. 632. 640. 641.
231. 141. 145- 150. 159. 761. 768. 185. 788.
192. 802. 819. 859. 854. 923. 959. 1085.
1093. 1004. 1103. 1129.
ἐν Οἰδίποδι τῷ ἐπὶ Κολωνῷ, 785.
Sophocles, Vit. 62. 77. 253. 483- 533. 651. 661.
663. 142. 795. 849. 911. 925. 1025.
Sophron, Mor. 585.
[3ofthenes, Cnidius, Mor. X. 775, t. et 778. 4.]
[Soflratus, Moral. VII. 241, 6. X. 712, 8. et
803, vlt.]
Sofibius, Vit. 55.
Sotion, Vit. 699. D.
[Spartanus, quidam poeta, Vit. I. 212. antep.]
Spendon, Acxev, Vit. 5T.
Speufippus, Mor. 70. 165.
Συμποσιοκοὶ. 612. 91.
. Sphaerus, Vir. 42. 809.
Sphaerus, Βορυσθενίτης» Vit. 805.
Stelichorus, Mor. 394- 555. 851. 931. 1152. 1155.
Stefichorus, ὁ juegcios, Mor. i133.
Stefimbrotus, Vit. 112. 113.124.166. 172. 487. 488.
Stefunbrotus, Θάσιος, Vit. 480. [Vit. I. 440,

4

239

9. 447. 7- 486, 5. 604, 11. 622, antep.
642, 9. 665, 8. III. 177, 9. 1187 6. 204;
3I. 206, 15. 207, 15.]
Stilpo, Mor. 1119. 1120.
Strabo, Vit. 468.
Strabo, QA: σοῷος . Vit. 731:
ἐν τοῖς ἱπορικοῖς ὑπομνήμασι. 511,
[Strabo, phyficus, Moral. VII. 848, 3.
538, 9. $60, 2. 583, 7. et 585: 1.]
Sulpitius Galba, Vit. 28. B.
Sylla, Vit. 420. Α. D. 464.
ἐν ὑπομνήμασι, 425. 454. 460. 461. 462.
466. 475.

IX.

"Teleclides, Vit. 153. 161. 525.
Telefius, Θηββεῶος. Μέλη, Mor. 1142.
Telefilla, Mor. 245.
'Teleftes, Vit. 668.
Terpander, Mor. 1113. 1155. 1146.
ἔπη- 1132.
Κιϑαρωῳδικοὶ νόμοι, 1132.
κιϑαρφῳδικοὶ προοίμιον, ἐν ἔπεσιν, 1132.
προοίμιον» 1133...
Σκολιοὶ μέλη- 1140.
"Terpander, Vit. 53. 57- 199-
"TTerpander, avrwczes, Mor. 1141.
Thales, Mor. 364. 402. bis.
"AsgoAcyie , 403.
Thales, Vit. 8o. gr.
Δυρικοὶ μέλη. AI.
Thaletás, ὁ Γορτύνιος. zreuzvec, 1134. [Mor.
X. 659, 3. et το. et 660, 5. 7. 1. et vlt.
Thamyris, ὁ j| Θρώξ. τιτάνων πρὸς τὲς Θεᾶς
πόλεμος. Mor. 1132.
"T'hemiflogenes, Mor, 345.
"Theocritus, Mor. 603. 635.
"Theodecles,2 Φασηλίτης. τεαγωδία; Mor.857-
'Theodectes, Vit. 674.
"Theodorus, Σολεὺς, Mor. 427. 1022.
'Theognis, Moral. 22. 97. 916. 978. 1939.
1040. xoc:
γνωμολογίαι!. 16.
"Theomnefílus, Ακαϑδημαϊκὸς,, Vit. 994.
"I hcopha-

ὴλο Lib.IP.c. XIII. INDEX AVCTORVM,

"Theophanes, Vit. 639. 641. 645. 660.
"Theophanes, Λέσβιος. 659. 880.
[Fheophilus , Mor. VII. 229, 15. et 244, 5. et
X. 801, 2.]}
"Theophraflus, Mor. 37. 104. 177. 301. 420.
482. 490. $21. 623. 631. 648. 616. 679.
683. 100. 716. 804. 914. 915. 916. 952.
953. 978. 1006. 1069. 1080. 1095. 1096.
1097. 1100. 1115. 1124.
£y τετάρτῃ περὶ μεταφσίων. 292. [4.
περὶ μεσικῆς» 623.
τοὶ πρὸς τὲς Φυσικὲς , M3.
"Theophraftus, Vit. 45. 80. 96. 171. 196. 334.
440. 443. 468. 5:9. 531. 514. 596. 617.
666. 771. 195. 850. 853. 812:
ἐν ταῖς περὶ βασιλείας. 124.
ἐν Ηϑθικοῖς. 173.
Theopompus, Mor. 370. 378- 803. 855. 1003.
ἐν τῇ ιἐ. τῶν Φιλιππικῶν. 833:
"Theopompus, Vit. X21. 124. 127. 209. 442.
450. 6or. 613. 614. 841. 851. 852. 854.
855. 857. 968.
Theopompus, Cnidius, ὁ συνωγωγων τὸς
μύϑ8ς" Vit. 730.
"Theopompus, ὁ Χῖος: Mor. 837.
"Theopompus, comicus, Vit. 440.
ἐν O5c&, Mor. 839.
[l'Theotimus, Mor, VII. 225, 2.]
'Thefeidis auctor, Vit. 13. C.
TThefpis, Mor. 36. 350. Vit. 95.
[Thrafeas, Vit. IV. 402, 11. 426, 12.]
[Thrafyllus, Mor. X. 753. vlt. et 774. 1.]
'Fhrafymachus, Mor. 616 Íq.
"Thucydides, Mor. 56. 19. 96. 242. 345. 347.
533. 548. 551: 605. 183. 791. 892. 832.
855. 870. ΙΟΙΟ.
"Thucydides, Mor. 56. 124. 125. 161. 167. 174.
201. 233. 333. 331- 480. 523. 536. 614. 848.
'Timaeus, Mor. 676. 717.
'limaeus, Vit. 39. 59. 253. 216. 523. 535. 541.
542. 960. 974.
Timaeus, ὁ Ταυρομενείτης, Mor. 605.
"Tinagenes, Vit. 645. [Syrus, Mor. X. 732, 1.]

QVORVM MENTIO

[Timagoras , Mor. X. 791, 9.]

'lTimo, Mor. 446. Vit. 199. 964.

Timo, ᾿Αϑηναῖος., Vit. 948.

"Timon, d»uacios, Vit. 65. 154.
'Timocharis, Mor. 4^2.

'Timocles (poeta), Mor. 845.

'Timocreon, Ῥόδιος. Vit. 122.

[Timolaus, X. 744, 12.]

'Timonides, Λευκοάδιος Φιλόσοφος. Vit. 96.
'Timonides, Vit, 972. A. 974. A.

'lTimotheus, Mor. 170. 177. 323. 334. 539.
659. 1132. 1135. 141. 1142.
ἐν Πέρσαις» 32. “
"Timotheus, Vit. 603. 909.
Πέρσαι!» 562.
"'Timoxenes, “πρὸς " AgisuAA&Y γεγραμμένας
Mor. 145.

'liro, Ciceronis libertus , Vit. 881. 886.
[Yrifimachus, VII, 222.]

'Tubero, Stoicus, Vit. 518. C.

'Tyrannio, grammaticus, Vit. 504.
"Tyrtaeus, Mor. 959. 1059. Vit, 43. 805.

Valerius Antias, Vit. 25. 74. 319.

Valerius Maximus, Vit. 1009.

Varro, Mor. 263. 264. bis, 267. 271. 285. 289.
Vit. 24. 27.

[Verfus fiue auctore II. 126, 12. 892, 15. III.
164, I2. 168, 3. 184, 11. 36r, 6. 503, t.
818, 1o. 857, 1o. IV. 498. pen. 547, vlt.
199, 4. 845. antep.]

Volumnius, Vit. 1006. F. 1008.

Xenodamus , κυϑήριος. παιῶνες, Mor. 1134.
ὑχορχήματα » 1134.

Xenocrates, Mor. 360. 361. / 416. 419. 4406.
452. 521. 533. 800. 943. 996. 1009. 1012.
1043. 1065. 1069. 111, 1126.

Xenocrates, Vit. 668. 743. 153-

Xenocles, ᾿Αδραμυττηνὸς. Vit. 862.

Xenocritus, Λοκρός. παιῶνες » Mor. 1134.

Διϑύραμβοι, 1134.
Xenophanes, Mor. 17. 7146. 1084.
Xenophanes, ὁ Κολοφώνιος, Mor. 379.402. 765.

Xenophon, - |

΄

FIT IN SCRIPTIS PLVTARCHI GENVINIS | Lib. IP. é. XIII. ag

Xenophon, Mor. 40. 86. 345. 465. 515. 539.

δος. 620. 630. 632. 110. 184. 186. 817.

1093. 1096.
συμπόσιον, Mor. 61a.
ὠπομνημονεύμωτα., 832.
Xenophon, Vit. 39. 209. 310. 600. 605. 606.
615. 663 (q. 1o13. 10t4. ΙΟΙ5. 1017.
ἐν τῇ παιδεία. 317. D.
συμπόσιον» A41. F.

IL. Index auctorum,

quorum fit mentio

Zeno, Eléates, Vit. 154.
Zeno (Cittieus), Mor. 33. 339. 443. 505. 506.
᾿ 545. 1033. 1034. 1047. 1051.
ἐν πολιτειο , 653. 1035. 1069. 1126.
Zeno, Vit. 59.
Leno, Κιττιεὺς. Mor. 441. 1029. — Vit. 865.
Zenodotus, Ὑροιζήνιος., Vit. 26.
Loroafler, Mor. 369. 415. 1026.

in. fcriptis Plutarchi

non grnuinir.

Srilitet , de ftuuiis, Parallelis minoribur et de placitis **) Philofophorum,

Agatharchides, ἐν τοῖς Qevyiexcis, Moral.
1154.
Agatharchides, Samius, ἐν δ΄. zegl λίθων;
1153.
ἐν β΄. τῶν πεοσικῶν-. 305.
Agatho, Samius, 315. C.
ἐν β΄. σκυϑικῶν. 1158.
ἐν β΄. περὶ ποταμῶν. τιθι.
Agathocles, Milefius, ἐν τοῖς περὶ ποτα μῶν,
I161.
Agathocles, Samius, ἐν Πεσσινδντίων πολι-
Tei, 1153.
Agathonymus, ἐν zregció:, ττότ.
Ἀρείϊαυς, ἐν γ΄. ᾿ἰταλικῶν, 312. E.
Alcmaeon ; 880. ete.
Alexander, polyhiflor, ἐν γ΄. Ἰταλικῶν,
315. F.
Alexander Cornelius,
BS.
Alexarchus, ἐν δ΄. Ἰταλικῶν, 307.
Anaxagoras, Clazomenius, 876.
Anaximander, Milefius, 874. etc.
Anaximenes, Milefius, 876. etc. |
Anonymus, ἐν γ΄. περὶ ποταμῶν, 307.
ἐν β΄. αἰτιῶν.

Anonymus, poeta, 879. gto.

ἐν γ΄. Qgvyiuxdv,

Antiphon, gor, etc.
Antiflhenes, iy γ΄. ueAeoryeidos , 1162.
Aratus, 889.
Archelaus, ἐν ry. περὶ ποταμῶν γ 1150.
ἐν αἰ. περὶ λίϑων,, 1153.
Archelaus, Athenienfis, 876. etc.
Aretades, Cnidius, dy γ΄. μωκεδονικῶν, 308»
ἐν 6. νησιωτικῶν. 312. B.
Aretazes, ἐν τοῖς Φρυγιωκοῖς» 1155.
Ariflarchus, mathemat. 901.
Ariflides, Milefius, 306. 308. 310. 315. ἐν &
περσικῶν. 306.
ἐν v. Σικελικῶν. 305
ἐν γ΄. ἱξοριῶν. 306. ιν
ἐν γ΄. Ἰταλικῶν. 306. 307. 308. 369. bis,
310. bis, 311, bis, 313. 314. 315. bis.
Ariftobulus, ἐν o. περὶ λίθων. 1158-
ἐν γ΄. Ἰταλικῶν. 313.

Ariflocles, ἐν γ. Ἰταλικῶν. 531. F. 916. Βὲ
Ariflodemus, ἐν τρίτῃ μυϑικῇ συνωγωγῇ»
3214. ]

Ariftonymus, ἐν γ΄. 1163.
Arifloteles , Stagirites, 874. εἰσ,
Arifloteles, ἐν δ΄. περὶ ποταμῶν. 1164-

ἐν β΄. παραδόξων, 312. E.
Afclepiades , 908. ete.
Berofus,

689) Corfin. quoque in fua edit. eiusmodi dedit indicem, paginis edit. accommodatum. Har.

^ Fol. 7.

Hh

24 Lib. 177... Χ11. INDEX AVCTORVM, QVORVM MENTIO

Berofus, 901.
Boéthus, 903. etc.

Caemaron, ἐν ἰ. Ἰνδικῶν, 1150.
Callimachus, ὁ κυρηναῖος, ἐν Ἰώμβεις. 980.
Callifthenes , ἐν f. μεταμορῷωσεων, 306.
ἐν Υ. μακεδονικῶν, 207.
ἐν γ΄. ϑρακικῶν, 313. D.
ἐν γ΄. τῶν κυνηγητικῶν . YIS3.
Calliflhenes, ὁ Συβαρίτης. ἐν vy. γαλατι-
κῶν: 1151:
Chryfermus , ἐν τρίτῳ ἰνδικῶν , u16t.
ἐν y- περὶ ποταμῶν. M52.
ἐν y. πελοποννησιακῶν, 306.
ἐν β΄. ἱφορικῶν. 308.
Chry(ermus , Corinthius, ἐν e. πελοποννή-
cioX y , 1162.
Chryfippus, philofophus, ἐν τοῖς ὅροις, 885.
Chryfippus, ἐν τῷ X. Ἰταλικῶν. 312.
Cleanthes, 889. etc. £g.
Cleanthes, 2 ἐν α΄. περὶ ὁρῶν. 1160.
ἐν γ΄. Θεομαχίας , n
Clitophon, Rhodius, £y ;. Ἰνδικῶν. SS
Crates , 889. etc.
Critolaus, ἐν γ΄. ἡπειρωτικῶγς 307.
ἐν δ΄. Φφαινομάτων, 3c8.
Ctefias, ἐν «X. περὶ ποταμῶν, 1162.

Ctefias, ᾿Εφέσιος. ἐν e. περὶ περσηΐδος. 116r.

Ctefias , Cnidius, ἐν B. περὶ ὁρῶν. 1161.
Créfiphon. ἐν γ΄. βοιωτιάκων, 308.
ἐν γ΄. περὶ φυτῶν. 155.
Ctefiphen, ἐν αὐ. περὶ δένδρων» 1161. 1163.
ἐν a. περσικῶν, 1162.
Ctefippus, ἐν ΄. σκυϑικῶν, 1150.

Demaratus, ἐν β΄. ᾿Αρκαδικῶν y 509. B.
& y. περὶ ποτοωμῶν , 1153.
ἐν δ΄. Φρυγίας, 1153.
Demetrius, 883.
Democritus, 877: etc.
Demodocus. ἐν X Ἡρακλείας:
Demoflratus. & β΄. περὶ ποταμῶν, 1155.
Dcmoftratus , 2 ᾿Απαμεὺς, 1153.
Decyllus. ἐν à. κτίσεων; 399, F.

ἐν γ΄. ᾿Ιταλικῶν.. 315. C.
ἐν y- περὶ ὁρῶν. $0.
ἐν &. σωτυρικῶν, 1154.
ἐν ὦ. περὶ λίθων, n62.
ἐν γ΄. αἰτωλικῶν, 1162.
Diagoras, Melius, 880.
Dicaearchus,, 980.
Diocles, KBodius ἐν τοῖς ΠΥ. ΤΑ τι62.
Diogenes, 856. etc.
Dorotheus. ἐν ὃ. Ἰταλικῶν» 310.
ἐν d. μεταμορφώσεων. 3:1. F.
Dorotheus, Chaldaeus. ἐν (9. περὶ λίθων».
1163.
Ποῖ theus. ἐν τῷ γ΄. Σικελικῶν , 310.
ἐν B Λυδιακῶν» 313. À.
ἐν y. Ἰταλικῶν.» 314. ἃ. 315.
ἐν πελοπίδαις. 313. F.

Ecphantus, Pythagoreus, 906.
Empedocles, Agrigentinus , 818. |
ἐν τῷ πρώτω Φυσικῷ. 885. |
Ephoros, hifloricus, 9o8.
Epicurus, Athenienfis , 877. etc.
Epigenes, 9c3. etc.
Erafiflratus, 909. etc.
Eratollhenes, 884. etc. |
ἐν τῇ Heryévg. 307. |
Eudoxus. 839. etc.
Euemeridas, ὁ Κνίδιος . 1154. |
Eucmerus, ὁ Τεγεάτης, 880. |
Euripides, 879. 880. 31r. D.
&y Feex9éi , 31o. D.
ἐν Μελεώγρω, 312. À. |
Eutbyimnenes, Mallilienfis, 907. !

Hegefianax (Mauffaco: -Hermefianax).. ἐν γ',
Λιβυκῶν. 31. C.

Heraclides, 888. etc.

Heraclides, Ponticus, 903.

H:raclitus, 887 etc. ᾿

Heraclitus, Σικυώνιος. ἐν β΄. περὶ λίθων.
1156.

Hermefiapax, Cyprius, 1151, 1163,

ἐν β΄. Φρυγιακῶν , 1155.

Hermo-
3 L1

EE

FIT IN SCRIPTIS PLVTARCHI

Hermogenes, a Soflhene, Cnidio, petens
argumentum, 1160.
Herodotus, hiftor. 908.
. Herophilus, 884. 909. etc.
Hefiodus, 880.
Hipparchus, gir.
- Hippafus, Μεταποντῖνοςγ, 877. etc.
Homerus , $57. 9094. 911.

Jafon, Byzantius. ἐν τοῖς Teoryioig, 1154.
Iuba. y γ΄. Διβυκῶν, 3. C.

Leo, Byzantius. ἐν τοῖς βοιωτικοῖς ν 1151.
ἐν γ΄. περὶ ποταμῶν, 1163.
Leucippus, 883. etc.

Meliffus, 854. etc.

Menylus, ἐν γ΄. Ἰταλικῶν. 312. B.
Meryllus. ἐν β΄. βοιωτιωκῶν., 309. D.
Metrodorus, Χῖος. 889. etc.

Nicanor, Samius. ἐν β΄. περὶ ποταμῶν, 1160.
e ,

Nicias, Μαλλωτής. 308.
ἐν τοῖς περὶ ποταμῶν, τιι.

Oecetes, 905.
Oenopides, Chius, 888.
Orphica, 888.

'Parmenides, 984. etc.

- Parthenius, 310. F.

Philolaus, 887.

Plato, Athenienfis, 818. etc.
Plefimachus. ἐν 9. νόξων, 1162.
Pofidonius, 885. etc.

Pyrander. ἐν δ΄. πελοποννησιακῶνγ 315. A.
Pythagoras, Samius, 876. etc..
Pytheas, Maffilienfis, 906.

NON GENVINIS Lib. IP.c. XIII. a4$
Pythocles. ἐν γ΄. Ἰταλικῶν, 309. B.
Pythocles, Samius, ἐν γί. γεωργικῶν. 316,

Seleucus, 886.
Seleucus, mathemat. 907.
Socrates, ἐν β΄. ϑρακικῶν. 310. A.
Sollhenes. ἐν ry. ἰβηρικῶν, i159.
Sollhenes, Cnidius, 1160,
Softratus. ἐν (9. Tugénvixoy , 312. D.

tv β΄. περὶ ποταμῶν, 1150.

ἐν οὐ. μυϑικῆς ἱφορίως συναγωγῆς, τ163:
Strato, 309. etc.

"Thales, Milefius, 875.
"Theodorus. ἐν σαῖς μεταμορζφώσεσι»ν 311. Δ.
"Theophilus. ἐν γ΄. Ἰταλικῶν. 309. A.

ἐν β΄. πελοποννησιακῶν. 313. Ὁ.

ἐν β΄. περὶ λίϑων, 1163.
"Theophraftus, 874. etc.
"Theotimus. ἐν β΄. Ἰταλικῶν, 30T.
"Thrafyllus. ἐν reis Αἰγυπτιακοῖς, 1159:
Thrafyllus, Mendefius, ἐν γ΄. περὶ λίθων,

1155.

ἐν τοῖς Teoyixois , 1155.
"Timaeus, gor.
Timagenes, ὁ Σύρος, 1151.
Timagoras. ἐν οὐ. περὶ ποταμῶν. 1161
Timolaus. ἐν οὐ. Φρυγιακῶν. τι53.
Timotheus. ἐν μού. 7regi ποταμῶν, 1152.

ἐν τοῖς ὠργολικοῖς. 1161.
Trifimachus, ἐν &. κτίσεων, 301.

Xenocrates, 889. etc.

Xenophanes, 886. etc.

Zeno, Citienfis, 878. etc.

Lopyrus, Βυζάντιος. ἐν γ΄. ἱφορικὼνγ, 314. F.

ἯΙ 3 CAPVT

244( — Lib. 1V.c.XIP.- ΑἈΡΡΙΑΝῚ VITA ET AETAS Yol T p. 302 P303

C. ASBEV ΤΩ ΧΥΝ
DE APPIANO ALEXANDRINO

Y. Appiani vita et aetas. 11. Hifloriae Romanae libri XXIP. ΠΙ. Quantum ex illis hodie fuperfit,
IV. Interpretes, codices mssti et editiones.

[Cum audario G. C. Har/es.]

: L
ΓΑ PPIANVS, Alexandrinus, vitam fuam ipfe fcripferat, vt colligo ex poflremis praez

fationis eius verbis: Qui vero harc ftribam, ulti norunt, καὶ αὐτὸς zreosQgvoe et ipfe
ante docui; (in titulo [ΠΡ] fcilicet operis) v£ au/em apertius dicati, ['Azzixvcs, hoc nomen
quod in exemplaribus olim excufis defideratur, in cod. Aug. er «erfione diicr'e legiror prae-
miífum,] ᾿Αλεξανδρεὺς εἰς τὸ πρῶτα ἥκων ἐν τὴ πατοίδ, καὶ. δίκαις ἐν Ῥώμῃ συνωγορεύ-
σας ἐπὶ τῶν βασιλέων, μέχοι με σφῶν ἐπιτροπεύειν ἠξίωσαν. “Αἰεχαμάγίιι: fum, hone-
Jfliffimo loco habisus 1n patria, ver[atirque. Romas in agrendir caufis apnd. Augu/lorum tribue
malia, donec me inter fuor precura'ores 4) optauerunt.— Καὶ & TO σπεδὴ καὶ τὸ λοιπὸ μα-
Dàv, isi μοι καὶ περὶ τότε συγγραφή. — Cetera (vitae meae capita) qui volet füre, ex eome
gnentarás de hac ipfa Jcripiir cognofcere poterit. Sub "Traiano flormife fe, indicat lib. II. de
-bellis ciuilibus pag. 792. Νεμέσεως τέμενος. ὅπερ ἐπ᾿ ἐμξ xor Ῥωμαίων Αὐτοκροίτορος
Ὑραΐϊανον etc. et fub Hadriano lib. de bcllo Syriaco pag. τοῖ. Ta ἱεροσόλυμω κατέσκαψεν ὁ
᾿Αδριανὸς αὖϑις ἐπ᾿ ἐμδ. — Hiftoriam vero fuam edidille demum videtur fub Antonino *)
Tio, qui anno Chrifii CXXXVIII. vrbis DCCCXCI,. Hadriano fucceffit, teflatur emim in
praefatione Appianus, tempore, quo fcripfit, nondum quidem per ducentos annos locum.
fuiffe imperatoribus, at vrbem per nongentos fletiffe. Fabri. — — Covf. Saxii Onom. lit.
vol. 1. pag. 306 fq. et quos laudat ille, cui Appianus circ. a. Chr. 147. fuos edidille videtur
libros; in. primis legendi et cum hoc Fabricii capite comparand: funr docti duo libelli, quos
Jo. Schieig aufer, fcripfit: v) Exercitationes in Appiani Alexandrini hifforias, disp. habita
Argen:or. 1781. 4. et 3) de impreífis ae ivsstis hifloriarum App'ani Alexandrini codd. comm.
hiflorico -critica; acc. nouae editionis fpecimen. ibid. cod. anno. 4. n priore commentat.
pollquam pauca de vita et actate Appiani cormmemorarat, in fcct. II. agit de ratione, quam
Ícquutus fit in .confcribenda rom. hiftoria Appianus: in feck. III. recenfetur ex Znonymi ca-
talogo in fronte cod. Auguflani fcripto, (qui conuenit cum clencho, quem Zazdiuiuf in
catal. codd. Florent. medic, tom. TI. col. 659 fq. publicauit,) ferics XXII, librorum; per quos
diflributa erat App. H. romana: ἴῃ fect. IV. tcfiimonia de Appiano, atque ex eius opere
excerpta apud alios feriptores colliguntur: in feet. V. recenfen:ur bbri ex vniuerfa Appizni
H. R. hodie fuperflites: denique in feet. VI. cemonflratur:: Parhicum librum, qui inter
Apriani (cripta hod:e legitur, nihil ad eum pertinere; falfoque plagis! culpam in fcriptorem:

nojirum ele collatam. Atque quum iu altera comm. nec non pracf. ad ipfam editionem | |

de

8) H. e. qui reditrs principis aut rcs priuatas — r^. de Hift. Gr. Hanc'ius lib. I. de Rom. rerum
in prouinciis adminiftrabont, Zr. fcriptoribus cap. i£. Ti/Temontius in. vitis imperaz
ὁ) lta. rcc ex eodem loco colligunt 'ofjus 11. — torum tom. II. pag. 533.

Vol. IIT. » 393? 394
D oremumm—P'

APPIANI ALEXANDRINI SCRIPTA Lib.IV.e. ΧΙ.

245

de codd. msst. atque edd. erudite copiofeque differatur: nobis in feqq. licebit effe eo breuio-

ribus, a;/.

II. Scripfit, tefle Phozio cod. LVIT. [it. Suida voc. "Azrzrixy. de quo loco multus eft

Schweigh. in dif. 1, pag. 29 fqq.] Ῥωμαϊκῶν
libros X XIV. h

*) fiue ἱξορίας Ῥωμαϊκῆς, Hifloriae Komanae

quorum vicefimum fecundum landat Zonmarar tom. Il. [Í annal. lib. XE.

pag. 515. edit. Parif] Diflributum erat totum opus in Τεύχη, fiue volumina tria, tefle eodem
Photio. Iuflituit autem Appianus in illo hiftoriam Romanam non ordine omnem perfeqai,
vt factum Dionyfio Halicarnaffeo, vel Polybio : neque per vitas illufiriem virorum, vt fecit
Plutarchus; fed ordine regionum ac prouinciarum, vt, quas res in Italia, quas in Sicilia,
Africa, Hifpanis, quasin Afia, quas in Gallia denique ac Germania gelliflent, fingillatim

conftaret ?).

.Liber I. erat Ῥωμαϊκῶν βασιλική. De

originhur Romanorum ab Zeusa vsque et de

Jiptem regibur, | Meminit Appianus ipfe in praefat. [cap. 14. tom. I. p. 17 fq. edit. Schweigh.]
Suidas et Photius, qui eius argumentum prolixius recenfet. ldem pag.23. ἄρχεται μὲν

kd - € ' — E c

ὃν τῆς ἱξορίας απὸ Áiyesg etc.
Liber Il. Ἰταλική.

loco laudato, et Photius.
Liber ΠῚ. Σαυν,τιχῆ.

De iir, quae gefla funt in Italia extra βπτηι fonicum. | Appianus
Confer Fulvium 7L rfnum ad excerpta de legation. pag. 109.

De bello Samnitico per LXXX. annos geflo.

Appianus, vbi

male *) Σαννιτικὴ. et Phot. Fulvits F'rfinur pag. u10 fq. Suidas: [P] oj μὲν τρῶς βίβλοι;
"Amzumv8 αἱ πρῶται περιλαμβαάνεσιν, ὅσα Ῥωμαίοις αὐγωνιζομένοις εἰς Ἰταλιώτας ἔτ:

gregi ἐρχῆς X] ἡγεμονίας ἐπροίχ,ϑη.
: De bello cum Gallis.

Liber IV. Κελτική.

Fulu. Vvfnur pag. 115 fq..

Liber V. Σικελικὴ xg) νησιωτική. Dt bellis Sicilienfibus et. per inflar (h. e. Satdiniamy;

Corficam , Cretam et Cyprum,] gef. — Fu.

£) Quae verior et ab Appiano ipfo profe&a effe
videtur infcr. Harl.
^d) Anonymus graecus, cuius verba Schweig-
biuf. in tomo lil. fuae edit. pag. 12 (qq. dedit,
et in disp. E. pag. 12 fqq. vbermus explicuit, Ap-
piani ῥωκια κεὴν isopímv, fcribit, duobus et viginti
libris comprehenfam effe, et primum quidem li-
brum continere íeptem regum a Romulo ad 'Tar-
quinium vsque res βεῖϊας, et infcribi ῥωμαϊκῶν Ba-
αἰλικὴν isopixy ; 2dum libr. hifforiam romano-iiaii-
tam; stum, hift. Romanorum Samniticam, eo-
quelibro etiam octoginta annorum bella contine-
ri: 4. Romanorum hift. ga cam ;. 5. Sicuiam;
6. Hispanienfem; 7. Haunibalicam; 8. Lybicam.
"eb-Punicams; 9. Macedonicam ; το et 11. Grae-
. £am (vel Achaicam,) et. Jonicam. (vel Afiaticam) ;
X2. Syriacam; 13, Paríhicam; 14. Miihridati-

lu. V'rfnus pag. 8.7)

Hh 3 Liber VI.

cam; τς. Iltyricam ; (hanc ignorauit Photius ; fed
vid. Schweigh. disp. 1. pag. 19 fqq.) . 16. Zrabi-
cam: addit, fequi de Romanorum bellis ciuiit-
bus libros Γ7. denique 22dum infcribi 'Exerzae-
zíay,.centum aunorum füfloriam, volumen au
tem (n. mstum). non nifi. nouem complet: libros;
Harl.

£) Samnites a graecis Saunifas dictos teftatur
Plinius 111. 12. hift. adde Stephanum Byz. in Σαυ-
Xy, [et Σαυνῖται perpetuo Ícribitur nomen im
cod. Auguftano atque Schweigh. repofuit tom. I..
pag. 18. Σαυνέταες et Σαυνιτική.}

f) Ad hunc librum zAise:2/i. tom. E. pag. 98-
et duce cod. Bauar. in not. tom. IIL.. pag. 192 fq.
antea vero in disp. I. pag. “5. not. g. retulit frag-
mentum, quod Vrfinus putarat ab Appiano fcri-
ptum fuiffe in libro Macedonice. Zgri&. .

346 Lib. IV.c. XIV. ἈΡΡΙΑΝῚ ALEXANDRINI SCRIPTA

Liber VI. ᾿βηρικά. — De bellis. Hifpanienfibur,

Liber VII. ᾿Ανν,βαϊκή *). [θὲ bello cum. Hannibale. -

Liber VIII. Aiguxz, Καρχηδονικὴ» καὶ Νομαδικὴ, de bellis Africanis, Punicis et. No-
saditir. Laudat Éucgriur lib. V. hift. cap. vlt. [de quo loco vid. Schweigh. disp. I. p. a6 fq.
not. 5.]

Liber IX. Μακεδονική. [θὲ bello Macedonico. — Fulu. vfus pag. nig fq.

- Liber X. Ἑλληνικὴ καὶ Ιωνική "). JD bellis per. Graeciam atque Ioniam. | dppianus

initio Syriacor.

Liber XI. Συριοκὴ καὶ Παρϑική ὃ. De bellis cum regibur Syriae εἰ Parthorum.

Liber XII. Μιϑριδατική. De bello Mithridatico *).

Liber XIII— XXI. ἐμφυλίων. De bellis ciuilibus Marii et Syllae, Caefaris ac Pompeii,
Antoniique et Augufli, /ibri 4X.) in quorum poflremo egit etiam de Aegypto, a Roma-

nis redacta in prouinciam. Atque haec funt τῷ AiyvzT;«, quae promittit in Mithridaticis
pag. 414- edit. Tollii.

Vol. ITI. p. 394

E

- Liber XXII. Ἑκατονταετία. — De primir centum amis, fub Caefarum imperio exatir.
Liber XXIII. Δακική. De. bellis Zügricir.

Liber XXIV. et vltimus ᾿Αραβική. De bello “γανίεο.

[De loco ipfoque libro conf.
Schweigh. l. c. pag. 20. inprimis pag. 25 fq.]

Ex his libris quod plures interciderint, ratio eft, quia pleraque videbatur exacus tra-
didiffe Dionyfius Halicarnaffeus, et, qui pofl Appianum fcripfit, Dio Catlus: ita enim no.
tat audtor Anonymus, qui in duo volumina fiue τεύχη fclectos Appiani libros conieciffe
fe teflatur, reliquis vtpote de quorum argumento alii rectius confuli poffint, τοί πο, A&
μὲν Toy τὴν μὲν ᾿Αρχαιολογίαν, τὴν Ῥωμαϊκὴν ἐκ τῷ Διονυσίᾳ λαμβάνειν, ἐΐ τις μὴ τὴν
οὐκοὴν μόνην ἀλλο καὶ. τὴν γλῶτταν ὠφεληθῆναι ἐκ τῶν ἀνα γινωσκομένων αἱροῖτο. To δὲ
pero τὲς Μονάρχες» ἐκ T8 Δίωνος. Τὰς δὲ κατὰ ἔϑνος πράξεις ἐκ τὸ παρόντος "Agr-
σιανῇθ. 'AQ 8 ἀναλεξάμενος ἔγωγε τῶν μὲν ἐμφυλίων τὰ τῷ Δυγέφϑ καὶ AvrTaviS . καὶ
. ἑξῆς τέτοις τὼ Ῥωμαίοις πρὸς Αἰγυπτίες ἄχρι Κλεοπάτρας γενόμενα» ἔτι δὲ τοὶ Ιδδοαϊκεὶ
καὶ τὸ Ποντικὸὼ καὶ τὸ Δακικο» οἷς ὁ Τραϊανὸς ἐλαμπρύνατο, τῷ τε Ἰβηρικὰ καὶ τὸ

᾿Αννιβαϊκος

g) ᾿Δυνιβιακὴ legitur in cod. Auguft. et in Ap-
piani hiftoria, probatque id Schweigh. Earl.

h) ᾿Ασιανὴ συγγραφὴ, ad quam prouocat Zppian.
Ciuil. Jl. pag. 485. C. videtur Schweigh. eadem
effe, quae ab aliis dicitur Ἰωνική, Harl.

i) Photius Syriacam hiftoriam cum Parthica,
male refert, in vnum eumdemque librum ab Ap-
piano fuiffe conieGam. ^ Separat illas graecus
anonymus. vid. Sthuweighüuf. disp. I. pag. 17 fq.
Librum autem, quem hodie legimus, Part/icum,
ab Appiauo non profectum efie, poítca videbimus.
Harl.

k) Hanc hiftoriam Appianus magna ex partc ad
verbum defcripfit ex Plutarchi parallelis, inquit
Hottomannus in not. ad Cicer. orat. pro lege Ma-
nil. cap. 9 et 18. eum. — Schiweeigh. docuit in
disp. 1. pag.18. not. r. vberius autem in notis
tom. liL. pag. 588 (44. in vulgaribus editt. loca
exordii atque epilogi fuiffe permutata et alienis
locis pofita: vid. infra ad notit. librorum fuperfti-
tum, Zarí.

ἢ Quinque libros re&ius citat anonymus gr.
vid. Sc/uweigh. disp. 1. pag. 22 fq. Hari.

Vol. III. p 304} 395 APPIANT ALEXANDRINI SCRIPTA 1. 177... XIV. 241
᾿Αννιβαϊκοὶ, τά TE Καρχηϑονικὰ καὶ TO Σικελικοὶ, xe “πρὸς τότοις τοὶ Μαωκεδονικοὶ. καὶ
“πολλὼν ἄλλων σιτων, τϑτοις ὠρκεσὶ εἰς ἐν δυσὶν αὐτοὶ συνέϑηκα τεύχεσι. pag. 1228. edit.
Alexandri Toii. [P]

IIT. Aetatem itaque tulerunt, et hodieque exflant, Praefatio, toti operi praemiffa , in
qua de magnitudine imperii romani, quamque late eius patuerint prouinciae, diflerit, tefta-
tus, fe Romae vidiífe legatos aliquot praeterea gentium barbararum, non opulentilfimarum,
qvi fgyfuosque populares imperatoribus in poteflatem dederent; neque tamen ab illis recepti
fuerint, tamquam inutiles et oneri futuri.

Ex libris nouem primoribus fragmenta XXVII. legas in Excerptis de legationibus, quae
edidit Fuluiur J/vfnur graece cum nois, Antwerp. 1582. 4. at in editione Appiani, a Tollie
curata, incaffum ea quaefiui. Alia ex iisdem libris fragmenta exflant in excerptis Peirefcianis,
quae cum. verfione enr. /alrfii et notis edita funt 'arif. 1634. 4. et. habentur in editione
'Follii pag. 1210 fqq. Fabrir. — Schweigháu/zr in fua edit. fragmenta tum Vrfiniana, tum
Peirefciana et Valeíiana, et quidquid vel apud Photium vel apud Suidam ex deperditis Ap- .
piani libris confecuatum reperit, non in vna ferie repofuit; fed in fuum quodque librum, vn-
de decerpta funt, eodem coniecit ordine, quo in integro olim libro quodque vel praecedere
alterum, vel confequi debuiffe vifum efl. Ea autem fragmenta, quae, ex quo loco depromta
eífent, haud adparcbat, aut quae effent nimis breuia, in fpicilegio fragmentorum vol. III.
exhibuit. Libros vero omnes, qui integri fupererant, (excepto bello Illyrico, quod alie-
niore loco a fe pofitum effe, ipfe fatetur,) co potiffimum ordine collocauit, quo erant quon-
dam ab ipfo auctore commoditfima ratione dispofiti. Haf. :

Libri primi argumentum apud Photium cod. LVI. [in edit. Schweigh. poft Appiani prae-
fat. tom. L. pag. 21 fqq. cum fragm. apud Suidam et in exc. Valef.]

[In edit. Schweigh. fequuntur pag. 30 fqq. fragm. et excerpta ex Appiani rom. hiftoria-
rum 1) libro lI, de rcbus italicis, 2) de rebus Samniticis. Za7/.]

Libri quarti (ise Celticorum Epitome pag. 1190, edit. Tollii cum Sigirm. Gelenii verfio-
ne. [cum exc. et fragm. pag. 71 fqq. edit. Schweigh.]

[In edit: Schweigh. pag. 93 fqq. fequuntur exc. et fragm. ex App. romanarum hiftor.
libro V. de rebus Siculis et Creticis. Za77.]

Librum fextum et feptimum, (iue Iberica et Hannibalica, primus ex Italia fecum attulit, et
cum Ctefiae, Agatharchidis, Memnonisque eclogis graece edidit ex Arnoldi Arlenii codice,
valdeque deprauatum cafligauit et notis illuflrauic 47. Stephanus, Parif. 1557. 1594. 8. Cura-
vit quoque eadem latine reddi a Fyanci/zo Beroaldo, Aurelianenfi, et Appiani operibus pri.
mus adiunxit gracce et latine, Geneu. 1592. fol. "Franflulerat etiam Iberica Coelius Secundur
Curio, cuius verfio iu latinis veteribus Appiani editionibus legitur. Hic interpres etfi non
tantum cognitionis graecarum litterarum coníequutus erat, quam Beroaldus, et in pluribus
locis grauiter impegit, interdum tamen non contemnendam operam praeflitit, eodem Ste-
phano iudice, vbi fortaffe fibi ipfe diffidens doctos quosdam viros et graece callentes adhibuit
in confilium. Fabri. Schweigh. feparauit quoque duo illos libros, et numerauit deditque

pag. 101 fq. romanarum hill. ἠδ, 7/7. de rebus -Hispanienfibur, ac pag. 229 1qq. “δ. 7/11. de
bilo

a4g Lib.IV.t. XIV. APPIANI ALEXANDRINI SCRIPTA Vol. ΠῚ. p. 3959396

&ello Hannibalito, Yn edit. 1, Steph. et quibusdam codd. hic liber VII. ante librum de rebus
hispan. per errorem collocatus eft. Zar.

Liber oflauus , fiue Libyca, exftat cum latina verfione Sigismundi Gelenii, qui et pro-
ximos, quos iam memoraturus fum, libros feptem conuertit. Sed et veterem Libycorum
A ppiani translationem latinam ineditam memorat Labbeus bibl. nou. MSS. pag. 2or. nifi forte
Petri Candidi interpretationem intelligit, vel Bafilii Chalcedonenfis, Fabrie. — In edit.
Schweigh. pag. 504 fqq. exflat cum titulo: /ib. 7711]. de rebus Libycis pars. prior, de rebur
Punid:, et pag. 501 Íqq. ex libri VIII. de rebus Libycir parte pofleriore de rebus Nuflltaicir
excerpta, De illis infcriptionibus et argumento, lacunis in priore parte, vid. Schweigh. in
notis tom. ΠῚ. pag. 384. cum primis in disp. I. pag. 30 fqq. — Tum in eadem editione
pag. 555 fqq. fequuntur Ex Z4pp. R. 17. libro LX. de rebus macedonitis excerpta Vilin, ac Pei-
rec. e£ fragmenta, Harl.

Τ δὴν vndecimus itidem aetatem tulit, legiturque im duas partes diflinctus Syríata
[pag. 536 fqq. edit. Schweigh.] et Parthica "), tum duodecimus, fine Mithridatica "), nec mi-
nus libri quinque primores de bellis ciuilibus, fevtius decimus vsque ad decimum [UU] fepti-
uvm, quibus poft motus internos reipubl. romanae a feceffione vsque plebis in montem fa.
cram breuiter recenfitos agitur de tumultibus ac bellis, quae remp. concuíferunt, a tempore
legis agrariae per Ti, Sempronium Gracchum latae anno V. C. DCXX. vsque ad caefum per
M. Anconii legatos Sextum Pompeium. Fabri. In edit. Schweigh., libri illi quinque fecun-
dum implent volumen, Zar.

Denique exftat liber virefmur tertiur, fiue I!lyrica, quae feparatim excufa ab Oporino
cum vertione Guil. Xylandri, 8. fed in latinis editionibus Appiani ex verfione Petri Candidi
habentur: in graecis et graecolatinis, (etiam Alexandri Tollii,) tantummodo exordium oc-
currit graece. — Sed integrum librum pridem ex MS. codice bibl. Auguflanae ediderat Dauid
Hoefthelius, Auguflae Vindel. 1599. 4. verteratque latine praeterea Stephanur Gradiur, Pa-
tricius Ragufinus abbas, cuflos bibl. Vaticanae, cuius verfio ad calcem librorum VI. de regno

Dalmatiae

gebantur Syriacis,] vt aut ron. intellexiffe, aut fe-

t») Hiftoriam Parthicam, quae hodie exftat,
ftinantiffime fcriphfle adpareat. Sed refutat cum

ingenio Appiani eiusque dicendi genere indignam,

minime ab co effe fcriptam, fed ab alio ex Plu-
tarchi vitis confarcinatam compilatamque, ideo-
que bonum Appianum a nomime infamiaque pla-
gii aliorumque ineptiarum , ex hac Parthica hi-
floria ei inufla, bene lateque vindicat, (prace-
eunte iam Ay/andro in adnotatt. ad Dionem Caf-
Gum,) ScAweighüufer. et in disp. 1. pag. 49 fqq.
et in edit. Ápp. tom, III. pag. 905 — 922. Ex
lc&ione δ ἢ. parthicae ortum effe videtur durum
et iniquum Zrne//i in disp. de fide hiftorica recte
acftimanda, in opuíc. philol. critic. Lugd. Bat.
1764. pag. 98. iudicium, Appiakum ineptum effe
Graecorum , inprimisque Plutarchi compilatorem,
quem etiam, (ait Ernefti,) interdum ita defcripfit,
nominatun in Syriacis, [quia m. Parthica adiun-

SSchugeigh. disp. Ll. pag. 46 fqq. et Voffium, Sca-
ligerum, noflrumque Fabricium, (in fine noftri
capitis,) et alios, quorum iudicia recitat , inique
fentientes de Appiano, in notis, tom. III. pag.
9190 fqq. Hinc idem V. D. Parthicam hiftoriam,
temere tributam Appiano, feiunxit a reliquis, ct
vltimo loco poft teftimonia veterum et fpicilegium
fragmentorum pofuit tom. III. pag. 19 fqq. add.
disp. 1. pag. 17 fq. al.

Ὁ) In edit, Schweigh. L pag. 632 fqq. duobus -

capitibus, quae in codd. et editt. perperam trans-
pofita fuerunt, in fuas quodque fedes redu&is.
vid. not. pag. 642. tom. I. et pag. 588. tom. III. et
disp. 1, pag. 18 fq. ZJar/.

΄

᾿ΜοΙ. TIT. p. 396 APPIANI CODD. MSSTI Lib. IP. c, XIV. 249

Dalmatiae et Croatiae, 70. Lucii Dalmatae Amíl. 1666. fol. pag. 462. [et inter fcriptoros
rerum Neapolitanar. Neapoli, per Franc. Rizziardum. 1735. fol.] Atque emendandum
Aphalma in praeflantiffimi Voífii opere de hifloriis graecis, vbi Iberica ab Hoefchelio edita
effe perperam legitur, pro lllyricis, facili typothetae lapfu. Fabrir, —Schweigh. tom. II.
pag. 830 fqq. integrum dedit libr. de rebus Illyricis emendatiorem, gr. et lat. ex editione
Hoefcheliana, collatis codd. Auguflano, et, quorum lectiones acceperat, Veneto ac Lug-

* dun. Bat. verfioneque libri latina, ex codice Vaticano graeco a S/ephano Gradio fideliter ac
Auculenter confecla. Ex eodem codice Jofephus Spaletti eumdem librum, iufto commenta-
rio et nouis tabulis geographicis illuflratum, editurus erat: cuius, interea mortui, editio num
lucem adípexerit, equidem nefcio. Harl.

IV. Jppiani codd. mssti, interpreter et. editiones.

[De codicibus msstis iam intelligenter copiofeque differuit Srhwerighám/er et in disp.
II. pag. 8 fqq. et in praefation. ad fuam editionem: quare h. l. breuis illorum commemo-
- ratio Íufficiet. — In bibl. //azicama exflant duo codd. CXXXIV et CXLIL. qui eadem ferie
- eosdem Appiani libros, quos latine conuertit Candidus et in his 7//jricum librum integrum
continent, qvorum alter faec. XIV. alter XV. fcriptus videbatur Bandinio: vtro autem ex
illis exemplaribus vfus fit Candidu: in conficienda fua verfione, definire non potuit Schweig-
baufer. — Alius.cod. CXLI. membr. faec. XIIl. qui Appiani prooemium, et hiflor. Iberi.
' cam f. Hifpanicam ,' Hannibalicam. et Punicam continet, tum recentiores faec. XVII. codd;
LI. LXI. et LXX. atque Ottobono - Vaticanus nr. 45. faec. XVI. haud ita male fcriptus. -De-
nique cod. J/rbino- /"atican. CI. faec. XIV. . Cod. MCLXXXIX, continet Photii biblioth.
'ex quo accepit Schweigh. varias eorum , quae Photius habet ad Appianum pertinentia, le.
. &iones. -
In biblioth. Medizeo - Florentina, tefle Bandinio in catal. codd. pr. in plut. 7o. cod, V.
(tom. II. pag. 659 fqq.) ea fere omnia, quae ex Appiani rom. hift. libris fuperfunt. — In
plut. το. cod. XXVI. Iberica fiue Hifpanica et Hannibalica. — In eod. plut. cod. XXXIII.
, libri HI; IV et V. de bellis ciuilibus. .

V eutüs in bibl. D. Marci cod. CCCLXXXVII. chart. complectens bella Punicum, Sy-

riacum, Parthicum, Mithridaticum, de bell. ciuilibus libr. V. et beil. Illyricum, — In
» bibl. Dominicanorum. SS. Ioannis et Paulli, Appiani Celticae hift. epitome, Syriaca, Punica,
"lyricae fragm. Parthica, Mithridatica, de bell. ciuilibus libri V. conf. 7MMontfauc. in Pa-
.laeogr. graeca pag. 82. "

Patauii in bibl. canonicor. S. Yoan. App. defcriptio imperii rom. e verfione lat. eom.
iretini, qui plagii adcufatur. — Conf. Zlemanni pracf. in anecdota Procopii pag. XIII. — La-

"eunae autem íunt ex msto vet. collegii Ambrofiani in Belgio fuppletae opera Offauii Fer-
rari. vid. Jac. Phil. Tomafni bibliothecas Patauinas msst., Vtini 1639. pag. 19.

In Hifpaniir, in bibl. E/zorial. Appiani rom. hiftoriae libri V. graece, teflibus P/iero
in itinerar. per Hifpan. p. 157. et Clarkio in epifl. de regno hifpan. p. 395. — In bibl. regia
Matrit. auctore Jriarto in catal. codd. gr. pag. 121. cod. XXXIX. praefat. in rom. hiflorias
.tum excerptum, (quod in. omnibus fere Appiani editt. fubiici folet praefationi,)) ex incerto
vet. auctore, denique de bellis Syriacis liber Appiani.

Vol.F. 1: Parifür

250 Lib.IV.c. XIV. ΔΡΡΙΑΝῚ CODD. MSSTI ET EDITIONES i
Parifir in publ. biblioth. tefte cafal. codd. tom. II. pag. 387 fq. cod. Fc ndebladenfis
MDCLXXXI. prooemium, tum celtica, cum adnotat. de Appiani libris VXIL, deinde Sy-. —
riaca, Libyca, lllyrica, Parthica, Mithridatica et ciuilis belli libri V. — ibid. cod.
MDCLXXXII. cod. olim Colberénus. — Eadem opera exceptis Hifpanicis atque Hanniba-
licis. Ex his duobus codd. conflata eít edit, princ. gracca Stephan. et copiofus eft de illis —
Schweigh. disp. II. pag. 14 fqq. et pag. 26. recenfet laudatque cod. faec. XV. eiusdem bibl. -
MDCKXLH. qui continet vltimam partem libri II. de ciuilib. bellis, f. comparationem lulii -
"Caefaris cum Alexandro M. (quae comparatio eff quoque in.cod. MDCLXXIL) er dimidiam
fere partem libri IV. de B, Ciu. fcil. hiftoriam potiffimum profcriptionis a triumuiris, Anto«
nio, Octauiano Lepidoque editae. — 1n cod. MDCLXXX, funt nr. 4. excerpta ex Appiani
Syriacis. Add. Schweigh. praef. ad Appian. vol. 1. p. 6 fqq. et p. a2. ac praef, ad vol. II. init,

In bibl. Caefarea /"/mdobonenfi funt duo codd. qui Georgii Gemiffi f. Plethonir excerpta
ex Syriaca Appiani hiftoria exhibent. vid. Lamberii comment, toin. I. pag. 241. et tom. VIT. -
'pag- 211. edit. Kollarii, Neffzii catal. part. IV. pag. 23. et part. V. pag. 140. inprimis Kollar. |
fupplem. I. ad Lambecii comm. pag. 500. nr. IV. Sz/uzeigh. disp. I. pag. 37. ac disp. lI. p. 25. -
3t. praef. ad tom. I. pag. 30, — Eadem excerpta funt in. cod. reg. Parif. nr. 2680. et in cod. -
Jauar. CLXXXIIT.

In bibl. publ. Zugu/fae F'indelicorum eft codex ex cod. reliquis antiquiore et praeflan-
tiore defcriptus, et a Schweigh. in disp. II. pag. 3a fqq. et in praef. ad tom. I. pag. 21, et-
Alibi laudatus. Ex eo Hoefchel. edidit lllyricam hift. integram.

In bibl. Hauarica exflat cod. continens eclogas de legationibus variar. gentium ad Ro--
-man. et in illis excerpta ex Zfppiani nouem prioribur libris, quae Schweigh. primus inferuit
fuae editioni, infignem quamdam lacunam in Punica hifloria feliciter expleuit, (vid. Hift.
Pun. pag. 372 fqq. et not. tom. Ul. pag. 424 fqq.) et de eo cod. multus eft in diff. II, p. 22 fq.
ac in praef. ad tom. 1. pag. 31 fq. it. in praef. ad Polybium, vol. II. pag. 24 44.

De cod. J/ratislauienfi egit idem V. D. in praef. ad tom. I. pag. 32. 1

Yà bibl, Leides/, tefte Catalogo pag. 401. 6. Coliectanea anonymi hiftoriae circa tems
pora vltima Augufli vel Tiberii: funt vero Appiani Z/jriza: et p. 493. 6. Plethonir excerpta
ex piano aliisque.

De editionibus atque Candidi Decembris aliorumque verfionibus, qui plura fcire cupiat,
eum ablego ad Clement. Biblioth. cur. h:ftor. tom. l. pag. 434 fqq. — Zambergeri. zuverliff.
Nachr. tom. Π pag. 314 fqq. (vbi quoque plures, qui de Appiano egerunt, indicantur,) JZi-
dekind ausführl. Verzeichnis von raren Büchern etc. part. |. p. 154 fq. in primis ad Sc/teeigk.
disp. IT. et praefat. — Quare ego, (qui de illis edirt. in Introduct. in hift. Gr. L. tom. II. part.I. |
pag. 126 fqq. late differuiilem, et praeter ea laudailem alios V. D.) pauca adferam, aut |

pocius inferam Fabricianis. |

Hafili. Chalcedoneufis ?) translationem. librorum Appiani ineditam memorat Gaddiu£ |.
de fcriptoribus non ecclefiafl. tom. I. pag. 8.
ὶ Latine |.

0) Chalcocondylii, qui fuit Demetrii Chalcon- — gener fuit, in thef, crit. Gruter. tom. I. pag. 824. |
dylii filius, tefte Parraa/o, qui Demetrii huius, — eun. :

Vol. TIT. p. 206 Ὁ 307 'APPIANI EDITIONES Li.IP.LXIP. — ag

Latine Appianum vertit Petrus Candidus December e cod, graeco, parum emendato
iuffu /Vicolai V. pontificis romani, cuius tam fuit Mini(ler ab epiftolis, eique priorem i:
fcripfit partem , ante annum 1455. confeclam, quae prooemium Zppiani, tum librum Libg.
eum, Syricum, Parthicum, (qui perperam tribuitur Appiano,) et Mithridaticum complecti
tur, et in editis male poft alteram collocatur partem: haec, mortuo demum Nicolao, et
Alphonfo, Arragonum et vtriusque Siciliae regi (an. 1558. e viuis excedenti,) dicata P
continet lib. V. de B. ciuilióur, cum Ai/foria Iilyrica ct gallicae hifforiae epitome. Ante innen-
. tam typographiam per aliquod tempus exemplaria, in*variis bibliothecis obuia et a /Monz-
faucon in Bibl. bibliothecarum MSStorum paílim commemorata, ealamis fuerant multipli-
cata: et, poflquam typis coeperunt vulgari, formulis faepe funt defcripta typographicis:
primum Z'enetür, (non Romae, vti Fabricius aliique fcripferant;) apud Z'imdelin de Spira.
1472. fol. — tum ibid. per Bernard. pi&orem et Erhardum-ratdolt de Auguffa vna cum Petro
loflein de Langencen corre&lore ac focio, 1477. fol. — ibid. eodem amu, apud eosdem, au-
Qius accedunt liber, qui llliricur infcribitur, et lib. feu breuir narratio de B. Celtico. (vid.
Zapf: Augsburgs Buchdruckergefchiehte, part. 1. p. 152. et Panzeri, qui fingulas faec. XV.
editt. fecundum temporis ordinem indicat aliosque V. D. laudat, A. T. tom. I. pag. 150.
nr.302 €t 303.) — ibid. 1492. fol. — Kegii, per Franc. de Mazalibus. 1494. fol. — Stan.
diani, opera Peregrini Pasquali. 1495. fol. ) — J7enetiir, 1499. fol. — ibid. apud Chri-
* floph. de Penfir, 1500. fol. (An haec et fuperioris anni editio eft vna eademque?) — Mas
guntiae 1529. 4. — cum J7ellrío Paterculo. Parif. ex offic. Mich. Vafcofani, 1538. fol. (vid.
Clement. l.c.) — Lugduni, apud Seb. Gryphium, 1551. 16. Lugd. apud her. Seb. Gryphii,
1560. 12. tefte Goe?zio l. c. — Quod Candidus partim culpa codicis vitiofi, partim ob in-
. fcitiam graeci fermonis multa obfcure, barbare, praue, contorteque vertit, Francifeur Phi.
wlelphu: inflituerat Appianum ex graeco reddere latinum: fed eius interpretatio vel non per-
. ducta eft ad vmbilicum, vel manfit in obfcuro. (vid. Schweigh. praef. tom. I. pag. IV.)

Poflea Appiani Libyca, Syriaca, Parthica, Mithridatica, libri V. de bellis ciuilibus et
Celticorum Epitome latine edita funt ex verfione accuratiore Sigirmundi Gelenii, adiundis
- lllyricis ex Petri Candidi, et lbericis ex Coeli Secundi Curionis interpretatione cum eiusdein
Curionis epiftola ad Bonifacium Amerbachium, qua Gelenii, viri egregii, non diu ante dena.
ti, vitam exponit. Bafileae apud Froben. 1554. fol. et Lugd. 1576. 1588. 12. ") Sane H. Ste-
phano iudice Candidi interpretationi tantum cedit, pampineis quantum cedit labrufca race-
mis, Eft tamen, vti monent idem Stephanus [et vberius Schweigháuferus, de vitiis ct vir-
tutibus Candidianae verfíionis intelligenter iudicans,] vbi Candidus quoque iuuat non modo
ad [P] veram lectionem indagandam, fed etiam, vbi rectius fenfum efl adfecutus. — Atque,

Ii2 : vt

AXIL menfis O&. — Hinc patet, in calce totius

.. 8) Dedicatio ad Alphonfum typis repetita eft
in Bibl Smithiana pag. CIX íq. De Candido De-
£ttiibrio plura dabunt Cota in Mufeo Nouarienfi,
ag. 250. et Saxius in hift, typogr. litter. Medio-
an. col. 29r.
q) In fine prioris partis, quae libros de B. Ci-
vilibus continet, declaratur, illam partem abfo-

lutam εἴς, a. Dom, M.CCCC.LXXXXIIII. die

operis annum M. CCCC. LCXV. vitiofe exhibitum,
et reponendum effe a. MCCCCXCV., adde Gozzii
Memor. bibl. Dresd. vol. II. part. I. pag. 67. vbi
plures recenfentur edd.

r) Vid. Sclueeigh. diff. II. pag. 27 fq. de Gc-
lenio eiusque verfione; Goetz. Mer. bibl. Dresd,
Ι, c. pag. 68.

252 Lib. IV. c. XIV. APPIANI EDITIONES Vol. HI. p. 397

vt Iouius *) obferuat, manci paffimque corrupti exemplaris graeci vitio, vel laboriofus inter-
pres eo in opere fefe candidum preeftare non potuit, quum alia multo felicius perfcripferit.

Graece , Carolus Stephanus aufpiciis Roberti Steph. fratris, e codd. IT. Parif. recentior.
nitidiffime edidit Zppiani praefationem in totum Opus, Epitomen Celticorum, Libyca, ll
lyricorum exordium, Syriaca, Parthica, Mirhridatica et libros V. de bellis ciuilibus. Parif.
1551. fol. cum variis lectionibus ad voluminis calcem. / [Praeter Clem. et inprimis Schweigh.
vid. Freytag. adpar. litt. I. pag. 220 fq.]

e

[Pofthaec quaedam inedita graece euulgarunt Henr. Steph. cum Ctefiae etc. eclogis, Ful
viur Vrfnur et Η, l'alrfius inter eclogas etc. atque Hoe/zhelius lllyrica de quibus in paragra-
pho anteced, iam disputatum eft.]

Graece et latine Appianus editus efl αὖ H. Stephano, Geneu. 1592. fol. in qua editione
graecis a Carolo Stephaue pridem vulgatis accefferunt Iberica et Hannibalica cum Francifci
Beraldi verfione, in lllyricis Petri Candidi interpretatio feruata eft, graeco codice integro
nondum reperto: in reliquis verfio Gelenii, adiectis H. Stephani in Iberica, Hannibalica;
Parthica, et in conciones per totum opus fparfas notis et cafligationibus.

Tum Zfexander Tollius Amftelodami a. 1670. 8. II. voll. typis minoribus, fed, vt fo-
lent effe Belgici, fatis elegantibus hanc Stephani editionem graecolatinam adfcriptis etiam in
libri ora eius paginis, ita recudi fecit, vt graeca et verfionem recenferet, et notas H. Stepha-
ni, quas ille ad calcem voluminis reiecerat, fuo flatim loco fubflerneret, et pauciffimas quas-
dam aliorum virorum doctorum a fe hinc inde collectas et obferuatas adiungeret. [At parum
laudis tulit T'ollius apud pofleros, quamquam hodie incipit eius editio rarefcere.]

Si quis nouam, (aiebat olim Fabric.) adornaturus effet ^ppiani editionem, is praeter
fragmenta legationum Photiique excerpta e libro primo, et lllyrica, graece ab Hoefchelio
edita Stephanique Gradii latinam lllyricorum verfionem adivngere pollet et expendere Zacobi
Palinerii exercitationes ad quaedam Appiani loca in eius exercitationibus ad varios auctores
graecos, Lugd. Bat. 1668. 4. pag. 151 — 167. in quibus pag. 164 et 16s. vir doctus inter alia
contendit, male hellenizare Appianum, neque in exemplum purioris Hellenismi proponen-
dum: praeterea peífimum in rebus Hifpaniae geographum effe. [UP]

Multo plura praeftitit Schweigh. in noua praeflantique editione, faepe in hoc capite, et
in Introd. in hift. L. Gr. I. part. I. pag. 148. a me laudata, et infcripta: 'Agrzuzeve — “ρ-
piani Alexandrini romonarium hifforiarum quae fnperfunf..— Novo fludio conquifiuit, digetlit,
ad fidem codd. msstorum recenfuit, fuppleuit, emaculauit, varictatem lectionis adiecit, la-
tinam verfionem emendauit, adnotationibus variorum fuisque illuflrauit, commodis indicibus
inftcuxit Joann; Sclupeiz háwferur, Argentoratenfis , graecc. et oriental. litter. in vniuerfitate
Atgentorat. Prof. vof. I. if. HT. Lipfiae apud Weidmanni heredes et Reich, typis Lorenzii et
Schülcri, Argentorati 1185. 8. — Se/teeighi. vero, quod lectiones Valefianas in fragmentis Pei-

reícianis neglexerat, eas, errore cognito, in ephem. litterar. Argentor. dedit cum crifi, et -
fuum

5) Iouius οἷος. viror. doctorum pag. 28.

E

—

: APPIANI VERSIONES. Lib. IP. c. XIV. 253

fuum fingulis locum adfignauít. Quae quoniam haud ita multae funt, ephemerides autem
illae in paucorum manibus erunt, eas h. ]. inferere haud. incommodum videtur.

»In praef. editoris ad nouam edit. pag. XV. med. poft verba: adnotationibus fuir illu.
firatas, adde: Rectius autem. Valefius, quam Vríinus, ne ea quidem fragmenta, quae in
Peéirefciano codice ex his Appiani libris, qui integri ad nos peruenerunt, exhibebantur, ne-
gligenda putauit; fed ea cum vulgatis contulit, et discrepantes codicis lectiones, quarum
funt complures optimae notae, ad calcem adnotationum fuarum pag. 125. hoc titulo, variae
hc&iiones in Appianum feparatim adiecit. In libro de vebur Hifpan. vol. V. p. 116, 55. in ipfo con-
texiuy pro διοὶ δὲ lege διοὶ δὴ » et in nota infra text. firibe, vulgo dic δὲ. rectius cod. Peirefc.
Pag. n1, 68 ἴᾳ. in contextu lege: Τορβολήτας: οἱ γείτονές εἰσι Ζακανθαίων ἀνέπασε τῶν Ζώ-
κανϑαίων παρώ οἱ κωτα(βοῶν. Et in nota infra textum fcribe: "Tria verba ἀνέπεισε τῶν Ζἄ-
κανϑαίων quum defiderarentur in msstis noftris et impreflis, percommode dedit cod. Peirefc.
Pag.2, 19. in tontextu lege: κατα τῶν Ζακανθαίων καὶ Ζακανθαίων μετεπέμπετο πρεσβ.
Et infra text. adde hanc notam: Lin. 79. Repetitum nomen Ζακανθαίων ante μετεπέμπετο
dedit cod. Peirefc. 7m adnotat. ad libr. de rebus hirp. adnot. ad p. 105. lin. 73. (vol. llI, p. 205.)
go/! virba, conflanter ᾿Ασδρούβας, adde: fic et cod. Peirefc. monente Valefio in variis lectt.
"dduot. ad pag. xoT, 1. (ol. III. pag. 207.) poft verba, μὲ ex Suida dedi, adde: eodem
modo cod. Peirefc. in fragm. de virtut. et vitiis, ex quibus bunc locum decerpfit Suidas.
Kad. adnot. pofl, πειθοῖ caret Suidar, adde, cum eodem cod. Peirefc. Z/dnot. ad p. 109, 40.
(vol. HI. p. 211.) pof, dedit IMed. adde , et Peirefc. 4dnot. ad pag. το, 59. vol. ΠῚ. p. 215.)
poft verba, l:bri diremerunt Vat. A. et Med. adde, et cod. Peirefc. — Pag. 203. in nota in-
fralfftum ad. L.s1. poft. verba, αὐτῷ lat. Med. adde αὐτῇ ex cod. Peirefc. refert Valef.
Jn adnot. ad libr. de B. Hannib, /4dn. ad pag. 266, 42. (vol. MI. pag. 366.) poff verba ἡττή-
μένων Fat. A. et Bed, adde: fic et cod. Peirefc. — In libro de rebus Punitis vol. . pag. 452.
im ποία infra text. ad L. 48. po/! verba, emendauit Küler, adde: Rectius cod. Peirefc. die
τὸ αὐγεωργήτον ποηφωγδντων. Ead. pag. lin. 48. is contextu lege θησαυρούς τε μεγάλους
“ρημώτων" tt infra text. adde notam hanc: lin. eadem vocabulum μεγάλδς adieci ex cod.
Peiefc. Ead. pag. im not. infra text. ad L. sv Íq. poft verba: za. αὐτὴν «cO. Suid.
adce, et cod. Peirefc. — Pug. 453. lin. 55. in contexíu poff verba τεκμήρ. tolle veliqua , et fic
repone: τεκμηριωσῶ recte dedit Suidae edit. Mediol, cum cod. Peirefc, — Pag. 472. in ποία
text. ad L. 8. poff Aur. lem. adde, et Peirefe, — Ead. pag. in nota ad. L. 8x. poft ug.
Jin. rurfus adde, et Peirefc, * ἦ

V'er oues Italicae praecipue eius, quam e lat. verfione Caudidi Erarciur confecit, edi-

tiones funt fatis numerofae, quas Paitos. in Bibl. degli autori antichi gr. e lat. volgarizzati,

- tom. I. pag. 69 fqq. curare lateque recenfet, ego vero paucis indicabo. Β. Carthag. Syrum,
UParthicum et Miihridat. italice verfa ab Δία. Braccio, Romse apud Euchar. Silber, alias
Franck. 502. fol. — Florentiae apud luntam , 1519.8. et 1526. 8. bella ciuilia, — εἰ ibid.

apud hered. Phil. Iuntae. 1520. 8. ac 153r. &. bella externa. — Eadem /"enet. per Grego-

rium de Gregori. 1524. 8. ll. tom. — 1526. Il. tom. — B. externa. ἤζεμεί. 1528. — Β.

ciuil. ibid. τοι. 8. — Ciu. et externa, Venct. 1538. 8. IL. tom. ibid. 1542. (in fine, 1543.) et

1544. (in ue, 1543) 8. — Fadem, fed multo emendatiora: ace. verfio belli hispanici a,

-Faullo Manutio probabiliter facta, "net. apud-Ald. III. part. 1545. 8. Εἴ 1551. 8. -— Venet.
li 3 per

254 Lib. IV. c. XIV. APPIANY VERSIONES

per Balthaf. Conflantin. 1545. 8. IL tom. (vid. Freytagii Analecta litteraria etc. p. 35.) —
ibid. per Barthol. Cefanum, 1550. 8. et 1555. 8. Il. partt. — ibid. 1553. 12. II. tom. — cor.
recta a Ludou. Dolce, Venet. 1554. 12. Il. partt. — auct. additis B. IlIyr. Hisp. et Hannibal.
interprete Lud. Dolrio. Venet. 1559. 12. (vid. Clement. p. 456.) — e graeco fermone trans-
lati libri Appiani a Rufzellio, exceptis libris B. Ciu. a Braccio verfis, Venet. 1563. 1567. (in
fine 1566.) 1575. 1584, 8. III. partt. — B. externa, Veronae r73t. et B. ciuil. 1732. 4. Eft
Braceii et Dolcii verfio. — Romae 1791. et 1792. II. tom.

Hifl. bell. ciuil. Airpanice Valent. 1522. — Alcalae. 1536. fol. vid. Clement. 1l. c.

Gallice, auct. Claudio διε], archiepifcopo "T'aurinenfi, Lugd. 1544. fol. Parif. 1552.
fol Sed eius verfio minus laudatur ab Huetio et Baillet. vid. Goetzii Mem. bibl. Dresd. IT.
pag. 68 fq. — interprete Msrefio, Parif. 1659. fol. — Hannibal. per Ludouicum Tagauf,
Lugd. 1559. 12. Iberica et Hannibal. per Philippum de Zveniller, Parif. 1650. — Conf. Chri-
fioph. Hendreichi Pandectas Brandenburgicas.

Germanice. vertit. notisque illuftrauit Fr. ἢ). Ionath. Dillenius, Francof. ad Moen.
1793 fq. 8. Harl.

A multis obferuatum eft, Zfppianum in hiftoria fua, qua Romani praecipue imperii
amplitudinem, incrementa ac militarem difciplinam adcuratius perfequitur, quamque ideo
viro militari vtiliorem, quam ciuili effe adfirmat Conringiur *), ad verbum multa baufifle
e Polybio, Plutarcho *), aliisque, vnde a/imorum laborum fucum adpellat Zofzphus Scaliger
ad Eufcbii nr. 2021. et Cafpar Barthius de Appiano lib. VIII. Epidorpidon pag. 136. "^

Legas, monebo, cautior vagum auGorem,
Cepit fubinde ver/a di&a maiorum.

Iohannes tamen Freinshemius ex his ipfis furtis alium potius quam Appianum fuiffe hifo-
riae huius fcriptorem fufpicatur, miro fane argumento in notis ad Flori IV. το, 4. Exfiriptor
Plutarchi, qui Appiani nomine fertur, nam Plutarchi coaetaneus, ne fi voluiffct quidem, furta
iam infignia potuit impune facere. — Forte non plus foliditatis hoc videbitur habere argu-
mentum, quam illa Iofephi Scaligeri ad Eufcb. nr. 2140. qui fabulofa quaedam cum in
libris Appiani deprehendere fibi videretur, ea ab alio, nefcio quo, adtexta exiílimabat.
Multa huiusmodi f'abulofa adtexta fint illi libro /ppiaui, vt mediocriter doo confíare poteff.
Addit tamen: Quod fi non affuta funt, valde infantem in hifloria ppiamum füilJe nece[]e eft.
Francifcus quoque Balduinus lib, I. de inflitut. hifloriae p. 87. cum obferuaflet, bene multa e

Plutarchi

t) De prudentia ciuili cap. 14. piani a nomine crimineque furti plagiique abunde
effe vindicatam a SSchiweighüufero tem. III. edit.
uy) Ex Parallels Plutarchilibros Appiani magna pag. 9ro et alibi, fupra iem monuimus. Idem

ex parte defcriptos effe, obíeruat Hottomannus — Stliweigh. in disp. 1. fe&. VI. $. V. pag. 58 fqq. -

in comm. ad Cic. orat. pro lege Manil. cap. 18. fontes diligenter aperuit, ex quibus Appianus in
vbi quoque idem Hottom. fatetur , a fe veffionem fingulis libris haufit, et quos ipfe indicauit: tum
Appiani latinam magno ftudio effe inflitutam: fed — idem pag. 77 fqq. oftendit, qua ratione Appianus
quo illa abierit, nefio. Attamen famam Ap- fcripta aliorum in fupin conuerterit víum, Zarí,

Μο 1: ΠῚ. p. 359 PHLEGON TRALLIANVS Lib. IF. c. ΧΡ, 555
Plutarchi Craffo in Appiani Parthicis repeti, id factum coniicit, non ab ipfo Appiano,
qui Plutarchi fuerit aequalis, fed a librariis fupplendae in illius commentariis lacunae,
Per exempla quidem innumera oppido patet, his, qui religioni fibi neutiquam ducunt
alios exfcribere, non minus frequens effe, imo frequentius fcriptores fuae aetatis compi-

lare, quam vetufliores. [ΠΡ]

ΟΡΑ ΡΟ TUUXV
DE PHLEGONTE, ARTEMIDORO ετς:

I, Phiegontis aetas. 11. δογίρία quae exffíant. Ll. Scriísta deperdita. IV. Liber de Nilo, tribu-
tus Phiegonti a Menagio. ibid. Teflimonium de eclipfi admiranda folis. — V. Index fcripto.
rum, ἃ Phlegonte citatorum. — VL. Artemidori Daldiaui aetas. — VAL. Eius Onirocritica.
VIIL Editiones. ΙΧ. Αἰ Zrtemidori. — X. Scriptorum in rtemidoro citatorum index.
XI. De Aftramp[ychi Onirocriticis. | XII. De Achmete, fcriptore eiusdem argumenti, XIII. dii
Jeriptores de. jomniis.

[Cum fupplementis G. C. Haríes.]

1.

HLEGON 2), Trallibus, Lydiae ciuitate, natus, Hadriani δ) imp. libertus fuit, non Au-

gufli, vt quibusdam vifum effe Suidas *) prodidit. — Certe chronicon fuum ad extrema
Hadriani tempora vsque ad Olymp. CCXXIX. a. Chr. 140. produxiffe Phlegontem, tefla-
'tur idem Suidas, vt in re mauifefla libenter abflineam aliis argumentis certiffimis, quae in
medium adtulere viri eruditi, Meurfius ^), Voífius, Salmafius, Vtrum vero a patrono fuo
didus quoque fuerit 24e/iur Phlegon, vt vocari eum video a Naudaco quaefi. 2. Iatrophil.
pag. 43. vel Phlegou Hadrianus, vt e lectione codicis Palatini in Spartiani Seuero cap. 20.
idem Salma(ius coniicit, dubium valde εξ et magis idoneo teftimonio, quam librarii for-
taffis hallucinatione indigere exiftimo. ^ Neque probare poffum /Meurfi emendationem, qui
apud PA/egontem cap. το. de mirabilibus reponit nomina ZMarci Plautii et Sentii dugurini,

quos ait confules fuiffe anno XVIII. Antonini Pii, Chrifli CLVI. quo paclo verifimile effet,
ad

De Phlegonte vide quoque Zayle in

8) Alius Phlegon, cuius meminit S. Paulus
spoftolus, Rom. XVI. r4. Memoratur et Jttius
quidam PA/egom, Quintillae pater, in veteri in-
Ícriptione apud Gruter. p. DCLXXI 6. vt Meur-
fio iam obíeruatum. .Zelium Maurum, Phle-
gontis noftri libertum, citat Spar£ianus in Scue-
IO cap. 20.

b) Spartianus in Hadriano cap. 16. /"opiscus
in Saturnino, cap. 7. Photius cod. XCVII.

£) Priorem notitiae, quam Suidas de Phlegon-
te dederat, partem vsque ad verba irizo& 'OAva-
πίον, iv βιβλίοις B. exicripfit Eudora yag. 422.
ita tamen, vt omitteret vocc. οὗ δὲ "Adgeo& φασιν»

ἱσορικός,
Di&ion. tom. III. νος, Phlegon , p. 7o9 qq. Pa-
gium in critic. Baron. ad a. Chr. 136. $. 8. p. 141:
tom. II. ed. Luc. Fabr. P. Gr. lib. V. 38. de Pho-
tio, nr. 97. vol. IX. pag. 405. ιϑαχί Onom. I.
pag. 3cs. Harl

d) Meur(us in limine notar. ad Phlegontem,
F'o[iuslib.1I. de Hift. Graec. cap. 11. Salmafius
ad Spartiani Hadrian. cap. r6.

&) Publius Plautius dicitur in codicibus Iulii
Obfequentis cap. 9ο. Fabric. In textu gr. edit.
Franzii, cuius not. v. pag. 72. eft Magxs IIA«riz-

Harl.

256 Lib. IV. c. XV. PHLEGONTIS SCRIPTA Vol. IIT. p. 309 P 400. 40t

ad M. Aurelii vsque imperium aetatem productam a Phlegonte, Sed haud dubie apud Phle-
gontem deletis verbis καὶ Σέξτε Kagpnwig reliqua iungenda, et legendum: Maexa *) Πλαυ-
vie ὙΨαία καὶ Μάρκε [] Φελβίβ Φλακκξ. qui confules fuere anno vrbis DCXXIX. ante
Chriflum CXXV. — Qui vero. cum Augurino conful fuit anno Chri(li 156. male vocatur in
Orufcii fatis M. Plautiur Sylvanur, quae res Meurfio fraudi fuit: nam e veteri infcriptione
apud Gruterum pag. ΟΧΧΥ ΤΙ. 5. conflat, adpellatum effe 77. Crionium Silmanum , vt notauit
Norifus in. epiftola confulari ^), vel certe Julium Siluanum , vt eft in alia infcriptione ve-
teri, quam e Gudiana collectione edidit Cuperus in epiflola ad Almelouenium, Faftis huius
viri clariff. Confularibus praemiffa. Idem Meuríius male inter falfa habere jubet, quod
Phlegon cap. 13. mirabilium ex Apollonio, grammatico, fcribit, "Tiberio propter vrbes
Afiae, quas terrae motu deletas fuo fumtu reflauravit, coloffum in foro Romae dedicatum

ofiáis infra fingularum vrbium flatuis. — Quin imo eius rei non modo memoria in numis
exftat, fed fi acutam Laur. Theodori Gronouii *) coniecturam fequimur, etiamnum hodie
fupereft marmorea coloffi illius bafis.

II. Scripta Phlegontis haec ad nos peruenerunt:

1) Περὶ ϑαυμασίων ^) de imirabilibur liber, S. Hieronymo in Habacucum et Suidae in
Φλέγων memoratus, fed initio mutilus. X

2) Περὶ μοκροβίων liber de ^) /ongaeuir, Ytalis maxime, qui centum et amplius annis
vixerunt, ibidem Suidae memoratus, et ex αὐτῶν τῶν αἀποτιμήσεων, liue conimentariis
cenfualibus ab auctore excerptus, in cuius extrema parte quaedam defiderari videntur, —Car-
men Sibyllinnm, quod pofl Phlegontem cap. vlt. refert etiam Zo/imus lib. II. cap. 6. meta-
phrafi latina donauit Politianur cap. ΜΉ]. Mifc. illuflrant Peru: Taffinus libro de anno
faeculari et 4f. /offur cap. 1X. de Sibyllinis oraculis, qui parum verifimiliter Phlegontem
ipfum carminis huius facit auctorem.

3) Περὶ τῶν Ὀλυμπίων, de Olympiir fragmentum: fiue praefatio, vt coniiciebat Sal.
mafius ^), praefixa a Phlegonte libris Ολυμπιονικῶν. Hanc graece praemiflam quoque
habes praeclarae Pindari editioni Oxon. 1697. fol. []

Edita funt haec PAlegontir opufcula graece ex antiquiffimo Palatino codice a Guilelmo
Xylandro primum vna cum Antigoni et Apollonii mirabilibus et M. Antonino, et latina
verfione Íeparatim excufa, Bafil. 1568. 8. apud "Thomam Guarinum. — Deinde cum eius-
dem Xylandri verfione et Joannis Ienrfii notis, in quibus confulum praecipue nomina, im
libro de mirabilibus memorata, cum faílis Siculis et Capitolinis contulit ac fubinde emen-

dauit

f) Tom. XI. thefauri Antiqu. Rom. Graeuiani 1) De eodem argumento fcripfit poftea Lucia.
pag. 453. mus, vt infra fuo loco dicam, [et Henr. Meibom.
g) Vide Laur. Theodor. Grououii obferuatio- in epift, de Longaeuis Helmílad, 1664. rec, in
nes ad marmoream ba(íin ab Antonio Bulifono Franzii edit. Phlegontis, pag. 151 fqq. ZZar/.]
Neapolitano primum editam tom. VII. thefauri
antiq. graccar. pag. 448 Íq. k) Saimaf. ad Spartian. Hadriauo cap. 16. adde
ἢ) Alios fcriptores huius argumenti habes fu- ποι. Meurfii.
pra lib. 1, cap. 22. $. 4. et lib. lll. cap. 27. $. ὃ.

ΨοΙ. ΠΕΡ. 401, SCRIPTA PHLEGONTIS DEPERDITA . Lib. JV. ε. XP. - aj

dauit, [Lugd. Bat. 1620. 4. in duobus exemplis bibl, Leidenf. (catal. pag. 255.) funt quaedam
manu adícripta- rec. a Lamio, in tom. VII. opp. Meurfi.] "Tum libellum de mirabilibus et
alterum de longaeuis Jacobur Gronouiur ex Meurfii editione recudendum dedit tomo VIII.
thefauri antiquitatum graecarum, notis Meurfii per fingulas paginas flatim fubflratis. — Frag.
mentum de Olympiis exflat tomo IX. Fabri. — Noviflima editio efl: . Phlegontir Trolliani
opufcula graece et lat. e recenfione Io. Meurfii. ^ Accefferunt eiusdem «et Guil, Xylandri
animadueríf. — Iterum edidit, animadueríf. indicesque (vberrimos, in quibus de homi.
nibus, vrbibus terrisque, de quibus in Phleg. opufculis fermo eft, copiofius agitur, item
res verbaque explicantur) adiecit Δ Ge. Frid. Framziur. Halae Magdeb. 1775. 8, — Ad-
modum pauci fupereffe videntur codices mssti; in quibus P//egastis opp. occurrant. [π
bibl. Laurent. Medicta, tefte Bandinmio catal. codd. gr. tom. II. col. 290 fq. in cod. I. plut.
. LVI. nr. II. occurrunt capp. quaedam de variis argumentis, auctoris anonymi, e gr. de

fontibus, paludibus, et fluminibus, quotquot mirabilia in fe ipfis habent, et in fine multa
de Nili inundatione difleruntur, tum de mulieribus fortibus artisque bellicae fcientibus; quae-
nam domus propter mulieres fint euerfae; quinam fratres vel amici mutua fefe caritate di-
lexeriat; de fabulofis, quae apud poetas ue ἐξ deorum dearumque metamorphof. porro,
vbi quisque Graecorum fepultus fuerit, et quid ipfius tumulo fit fuperfcriptum; de Homeri
atque Hefiodi vita atque certamine. Horum opufculorum auctorem, adnotante Bandini,
Lucas Holflen. in fcheda msta putabat, effe Phlegontem Trallianum , addita obferuatione,
ex illo codice alia ab Henr. Stephano, alia a Cantero effe publicata. Bandinus tamen animad-
' vertit, ea efe valde diuerfa ab opufculis Phlegontis editis. . Hinc arbitratur, ea vel alterius
hifloriographi, vel faltem ex Phlegonte contracta. De lib. de Nilo ipfe Fabr. poftea quae-
dam adnotauit. Alia tamen num ad libros Phlegontis deperditos, quorum plenum cata-
logum non dedit Suidas, (addit enim καὶ ἄλλα.) fint referenda, an, quod lubentius pu-
tem, alii auctori ad(ignanda, altioris effe videtur indaginis. — In cod. Coir/in. (Montfauc.
catal. codd. bibl. Coisl. pag. 283.) in fragm. Stephani Byz. citatur locus ex Phlegontis Olym-
piade IV. — Codex Pa/at. ex quo Xylander fuam parauit editionem , num in bibl. Vatican.
illatus fit, nefcio. Zar. *

TIL Seripta Phülegontir deperdita.

I. Ὀλυμπιονικῶν καὶ Xgovmav συνωγωγὴ de Olympionicis et rebus per orbem terra-
rum geílis vsque ad extrema Hadriani imp. fiue Olympiadem ἢ CCXXIX. τ. libri XVI. ad
Alcibiadem quemdam, vnum ex flipatoribus Hadriani imp. Vide Suidam in (bAéyoy et Pho-
tium cod. XCVII. qui legit primores huius operis libros quinque, definentes in Olympiade
CLXXVII Citatur hoe opus, quod cum magna veteris hifloriae et chronologicae rci ia-
flura intercidit, ab Origene, Eufebio, Stephano Byz. alisque. Reprehendit in illo Pho-

I tius

ἢ Quoniam annus primus Olymp. CCXXIX. num P. I. 4850. quam viro doGiffimo Zntonino
Imp. Hadriano emortualis fuit, et Photius Phle- — Pags, qui ad a. Chr. 136. nr. $ pro certo tenen-
. gontis ipfius verbis teftatur, hunc chronicon fuum — dum adfirmat, Olympiadem CCXXIX. apud Suidam
perduxiffe μέχρε τῶν ᾿Αδριονξ χρόνων, hinc malo integram includi, non vero excludi oportere.
adíentiri Petauio XIII. de doctrina temp. ad an-

Vol. F. Kk

2 ΖΧηδ, 177. ΧΡ, .. PHLECONTIS Vol.TII. p. 401 463

tius inter alia intempeftiuam Φιλοπονίαν et φιλοτιμίαν circa oracula, quam in his etiam,
quae exflant, Phlegontis fcriptis obferuare licet.

2. Ὀλυμπιάδες βιβλίοις ἡ. Opus eiusdem ') argumenti libris VIII. Suid.

4. Ἐπιτομὴ Ολυμπίιονκῶὼν ἐν βιβλίοις β΄. Suid. Pro hac epitome Phlegontis erudi-
- tiffimus Reinefius ") male babebat Ολυμπιάδων ἀναγραφὴν. a Scaligero ad calcem Chronici
Eufebiani graece editam, atque, vt multa fuadent, ab codem ipfo Scaligero e veterum
Ícriptis fi ingulari fludio congeflam, εἰ Meurfius, C. Io. Voflius et alii paffim [ΠΡ] eam
pro veteri fcriptore in teflimonium citant. « Vide fi placet quae dixi lib. II. cap. 15.

4. Ἔκφρασις Σικελίας. Defcriptio Siciliae. Suid.
5. Περὶ τῶν παροὺ Ῥωμαίοις ἑορτῶν βιβλία *y- — Libri III. de feflis Romanorum id.

6. Περὶ τὼν ἐν Βώμῃ τόπων καὶ. ὧν ἐπικέκληνται» ὀνομώτων. De locis ilfribus
wrbir Romae eorumque nominibur. Suid.

1. Libri de vita Hadriani imp. ab ipfo imperatore fcripta, et fub Phlegontis nomine
edita. Spartianus in Hadriano cap. 16. Fam celebris Hadrianus tom cupidus fuit, vt dibror
vitae fuae fcriptor a fe libertir fuis litteratis. dederit, iubeur, vt eos fuis nominibus publica-
rent. Nam Phlegontis libri Hadriani effe dicuntur. Vitis Hadriani citat idem Spartianus
€ap. 7. Ex hac quoque petita videtur Hadriani epiftola, quam e Κορ τὶ Saturnino cap. 8.
repetit Pefrus Crinitus XII, το. de honefla difciplina. [vid. Bay/e l. c. art. A. et B, et C.]

Miror Phlegonti etiam tribui librum de Nilo in Menagii notis ad Laertii Thaletem lib. I.
fect. 237. Vetus J'riptor anonymus forte Phiegon Tralliomus in traBlatu gregi τῆς τῷ Nes^a
ναβάσεως, qui mauufcr iptus. feruatur in bibliotheca l/eueta, et cuitus exemplum mecum £O
municauit Mericus Bigotius , eiusdem et. ipfe meminit hir verbis: Θαλῆς ὁ Μιλήσιος ἧς τῶν
ἑπτὰ σοφῶν φησὶ διὼ τὲς ἐτησίας γίνεσθαι, τὴν ἀναπλήρωσιν. Πνῶν yae αὐτὲς ἐναντίδς
τῷ ποταμῷ, καὶ τὰ φόματα kia od κατὰ τὴν πνοήν αὐτῶν. Τὸν μὲν ὃν ἄνεμον ἐξ ἐναν-
τίας πνέοντα κωλύειν τὴν ἔκβασιν τὸ ποταμξ ἐμπίπτειν εἰς τὴν ϑαλασσαν. Τὸ δὲ χκῦμω
προσπίπτον τοῖς Ξόμασι καὶ ὅριον ὃν» οὔτιον ἀνακόπτειν τὸν ποταμὸν καὶ αγαπλήρωσιν
ὅτως Φησὶν γίνεσθαι T8 ποταμᾶᾷ. Eadem fere lcguntor in libro de Nilo, qui fub Ariflo-

telis nomine ex veteri tantum verfione exflat in antiquis latinis philofophi editionibus, Sed -

lane iisdem verbis incipit Anonymus “περὶ τῆς T8 NeÀ8 ἀνωπληρώσεως. quem curn Ατί-
flotelis et *Theophrafli quibusdam fcriptis primus graece vulgauit 47. Stephanus a. 1558. 8-
et graece atque latine Herodoto fubiecit Iungermannus 2c poft eum Galeus. Neque dubito,
hunc ipfum effe breuem illum libellum, quem mant cxaratum a Digotio Menagiué accepit.

IV. Tn ehriflianorum fcriptis nihil eft Phlegonte noflro celebratius propter memora-
tam in Chronici fui libro XIII. ad Olymp. CCII, 4. Tiberii XVIlL fingularem illam
eclipin, qua

Dies diem quaefiuit, intremuit folum. [Ὁ] E
Verba

si) Salmafíius ad Spartian, cap. 16. putat, PZ/e- — libris XVI. Sed liber ΧΙΠ et XIV. Chronicorum

gontis Πρωχϑέντα πανταχξ (ime Chronica libris ab Origene, Eufebio etc. citatur,
VIII alterius argumenti fuitle ab Olympiadibus n) Keucf. epift. ad Hofmannum pag. 585.

VoL III. p. 403 P 404 TESTIMONIVM DE ECLIPSI SOLIS Lib. IU.c. XP. 250

, Verba Phlegontis, clilior; adferre fe, Eufebius apud Syncellum pag. 325. τῷ δ΄ Pre
(Petauius XII, 21. doctrip. temp. legit σῷ (β΄. ἔτει» vt femel eft apud Philoponum pag. 89. in
Hexaem. fed eadem | pagina bis deinde lcgitur τετάρτῳ) τῆς σβ΄. Ὀλυμπιαδεος ἐ ἐγένετο ἔκλει-
vis je Meis τῶν ἐγνωσμένων πρότερον: καὶ γὺ ὥρας ἔκτῃ τῆς ἡμέρας “) ἐγένετο. ET
καὶ ἀςέρας ἐν ΟΣ Qavivej. Σεισμός τε μέγας κατὰ i Βιϑυνίαν τοὶ πολλοὶ Νικαίας κατε-
φρέψατο. Haec de admiranda illa, quae Chriflo patiente contigit, folis obfcuratione in-

.telligenda eífe, ne dubitarunt quidem veteres Julius Zffricanus apud Syncell. pag. 322. Ori-

gets IL. contra Celf. pag. 8o et96. Eufibiur apud Syncell. pag. 325. Hierongmus in Chro-
nico, Orofius VIT, 4. Joannes Philoponur YI, 21. et IIT, 9. in Hexaem. Joannes Malalas
tom. I, Chron. pag. 310. et auctor Chronici Alex. vt Maximum ad epiftolam feptimam Dio-
nyfii pfeudo- - Areopag. Syncellum aliosque iuniores omittam. Et quamquam chronologi-
cis quibusdam difficultatibus permoti viri quidam doctiffimi de alia eclipfi loqui Phlegon-
tem exiflimarunt, vt praeter Keplerum ^) in eclogis Chronicis, G. 1. J/offiur Il, το, har-
moniae euangelicde et Sam. Barnagiur ad a. Chr. XXIX, 30 fq. et XXXIII. nr. rig. non ta-
men vsque adeo exploratae mihi videntur illorum rationes, vt non malim veteribus adfen-
tiri, quum certiflimum fit, Phlegontem etiam alia de rebus Chrifli et Iudaeorum Chronico
fuo inferuiffe. Origenes tractatu XXIX. in Matth. Si autem oportet et de temporibus aliquid
dicere, dicimur , quoniam in Chronicis Phlegontis cuiusdam dicitur, ff tamen et hunc. debemus
quafi vera dicentem de templo fufiipere, quoniam circa quadragefit mum annum a quintodecimo.
auno Tiberii Caefarir fa&la «ff drfrutiio Ternfalem , et templi, quod fuit in ca. Idem lib. II
contra Celfum pag. 69. Φλέγων μέν τοι ἐν τρισκαιδεκάτῳ ἢ D τεσσαφεσκωαιδεκώτῳ οἷ οἶμαι! τῶν

᾿ Χρονικῶν xg regi τινῶν ! μελλόντων. πρόγνωσιν ἔδωκε, τῷ Xeisa, ,συγχυϑεὶς ἐν τοῖς περὶ

|
|
:

—

Πέτρο. ὡς (e περὶ TE Ἰησὃ, Ao ἐμαρτύρησεν, eT) κατῶ τῶ εἰρημένα v7 αὐτῷ τοὶ A&-
γόμενώ ἀπήντησε.

Kk 3 V. Is.

€) Si haec funt Phlegontis verba, fallit nos — fufis Lipf 1692. "Vide et quae de loco Phlegort-

Afiicanus, qui apud Synce/l. p.522. refert, Phle-
gonten: fcripfiffe, quod eclipfis contigerit in ple-
nilunio ,eta fexta hora in nonam duraverit. Φλέ-
ge isopá ἐπὶ “ΤΙ βερίκ Καίσαρος, ἐν πανσελήνῳ ἔκλαφιν
3s γεγονέναι τελείαν ὥρας ἕκτης μέχρις ἐννάτης.
Sane πανσελήνχ non meminiffe Phlegontem, diferte
teftatur Origenes 35. in Matth. de Eclipfi bac dif-
ferens. Et Phlegon quidam in Chromicis fuis
Jerivfit, in principatu Tiberii Caefaris hoc fa-
Gum, fed non fignificanit, 4n luna plema hoc
| fa&um.

p) Keplerum impugnat Huetius in demonftrat.
Euangel. pag. 49. Voflium Zo. Frickius, diff. de
tenebris tempore falutiferae paílionis Orbi fuper-

tis disputant .Scaliger ad Eufeb. pag. 185. 186.
Tillemontius ad. vitam Chrifti nota3s. Pagi ad
a. Chr. 32. nr. 13. Baelius in lexico, vbi de Phle-
gonte, in longa nota, D. et Hago Ferrandus
cg fur la relig. Chrétienne tom. I. peg. 321 fq.

. Fabric. | Theoph. SSigfr. Bayerus. editurus
Ed opufc, de eclipfi, quae, Chrifto in crucem
acto, fa&a eífe creditur, tefle epiftola eius ad
de la Croze, in thefauro epiftol. La Croziano
tom. 1. pag. 14. vbi, nego, inquit, talem fuiffe
eclipfin, aut a Sinis memorari. Non abhorreo
ab ea opinione, quam haud fítio fuiffe alterius
cuiusquam, eclipfin, a Sinis memoratam, cam
effe, quam Pflegon dicitur prodidiffe, Tiberio
imperante factam etc, Zar.

260 Lib.IV.c. XV.

V. Index ftriptorum a

vr m , E 1
Agatharchides iy τῇ ἐννώτῃ τῶν περὶ τὴν
᾿Ασίαν ἱφοριῶν. De Longacu. cap. 2.

ARTEMIDORVS DALDIANVS

Phlegonte citatorum *).

Eumachus ἐν zrepmryises- id. cap. 18.
Herodotus. Longaeu. cap. 4. -

Vol. TI. p. 404? 405

Anacreon. id. cap. 4.

Antigonus Caryítius, Mirabil. cap. 28.

Antiflhenes, peripateticus. id. cap. 5.

Apollodorus ἐν τοῖς χρονικοῖς. Long. cap. 2.

Apollonius Dyfcolus. Mirabil, cap. τι. Gram-
maticus. id. cap. 13. 17.

Callimachus. id. cap. 4.

Hefiodus. Mirabil. cap. 4. 5.

Hieron, (Meurf. legit Heron) Alexandrinus
fiue Ephefius. id. cap. 2.

Hippoflratus σερὶ Μίνω. id. cap. 30,

Homerus. id. cap. 1t.

Megafthenes. d. cap. 35. 2

Oracula. Mirabil, cap. s. et το. Longaeu.

Clitarchus. id. cap. 4. 5. cap. 4.
Craterus. id. cap. 32. "Theopompus, Sinopenfis, περὶ σεισμῶν. id.
Dicaearchus. id. cap. 4. 5. €ap. I9.

Dorotheus ἐν ὑπομνήμασιν. Mirabil. cap. 26..

VI. Phlegonti fubiiciam eiusdem. aetatis auctorem AR'TEMIDORVM, Daldia- |

num, vna cum aliis quibusdam fcriptoribus Onirocriticis. — Zrtemidorur ille, Hadriani et
Antonini Pii temporibus. vixiffe fe, innuit lib. L cap. 28. pag. 26. et cap. 66. pag. 55. vt Ri-
galtio. iam obferuatum. — Daldianus, quam. Éphefius, maluit vocari, licet paterno genere
Ephefius, materno Daldianus eflet, vt Daldiae (iue Daldidi, oppido Lydiae alioqui obícuro,
nomen aliquod ex fe foeneraretur. En eius verba lib. IIT. cap. vlt. pag. 193. ex quibus in-
telliges plura etiam alterius argumenti fcripfiffe: τοὺ μὲν δὴ χροαώδη. Κάσσιε Μαξιμε;
τοῖς βιβλίοις καϑὼς προσῆκεν ἐξ ὁλοκλήρξ πάντα ἀποδέδοτα.. Τὴν δὲ ἐπιγραφὴν μὴ 3 au-
μάσῃς. διότι ᾿Αρτεμιδώρε Δαλδιανὲ καὶ 8x) EQecig ἐπιγέγραπται. ὥσπερ πολλοὶ τῶν
ἤδη εἰς ἄλλας πραγμωτείας πεποιημένων uos. βιβλίων. Τὴν μὲν ye Ἔφεσον συμβέβηκε
καὶ αὐτὴν dk ἑαυτὴν περιωνυμον εἶνα!» καὶ πολλῶν οξιολόγων κηρύχων τετυχηκένω. Δαλ-
δία δὲ (Suidae codicibus Δαλόὴς") πόλισμα Λυδίας καὶ 8 σφόδρα ἐλλόγιμον διοὶ τὸ μὴ τοιό-
τῶν ονδρῶν τετυχηκέναι ὥγνωφξον τὸ μέχρι εἰς ἐμὲ μεμένηκε. διὸ Θρεπτήριω ὅσῃ μοι πᾶ-
Tél). πρὸς μητρὸς, ταῦτος ὠποδίδωμι αὐτῇ. Ephetus tamen vocatur a Luciano in Philo-
patride libro IV. capite 74. illum folum praedicat felicem Artemidorus, ᾧ μηδὲν μέτετι κα-
κοδαιμονίας., qualis [] eft mortuus. Hinc Epicureum nounulli voluerunt coniicere. [vid.
fupra, νο]. ΠῚ, p. 60o0.] Sed idem plane aliis etiam pronunciatum , vt Soloni illi ad Croe-
Íum. Et ab Epicureo quiduis potius exfpectes, quam diuinationem tam follicitam e fomniis,

ex auium inuolatu, et ex manus lineamentis *), Stoico philofopho *) digniorem. Philo- .
fophum

q) Ὅς quibus copiofe differit Franzius in ed.
fua pag. 177 fqq. in indice primo. Harl.

7) Praeter Onirocritica; quae exftant, fcripfiffe
Artemidorum etiam eiwvozxomikz et χειρυσκοπικο,
teftatur Suidas, [et ex eo Eudocia in Violar.
pag. 74-]

s) Fuit etiam gener Mufonii, philofophi ftoici,
docente P/inio lib. IIL epift. 11. qua tota Artemi-

dorum laudat. Immo Plinius paullo poft diferte dicit,
Artemidorum fuiffe ad/z&atorcm /Vlujonii. Hem,
— Ad Plinii epiftolam- vide interpretes, inprimis
Catanaeum, de Artemidoro et Mufonio. Sed

Fabric. paullo poft in fect. iX. noftrum diftinguit -

ab Ártemidoro, Mufonii genero. Atque de aeta-
te Artemidori, quem etiam laudabat Lucianus,
Gesnerus in diff. de aetate et auctore Philopatris
$. IX

t

|
VolsllT. p.405 406 ARTEMIDORI ONIROCRITICA Lib.1V.c. XV. 261

fophum Suidas quoque adpellat, ipfe vero fe nec rei medicae, phyficaeue nec rerum hu-
manarum. deinoaflrat fuiffe imperitum. |

VIL. Exflant huius Artemidori libri quinque de fomniis, quorum duo primi Onirocri-

- tica fiue diuinationem e fomniis per claffes rerum de quibus obtingunt fomnia perfequentes
in illuflris cuiusdam viri Caffii Maxi gratiam fcripti eique dicati funt, quem initio libri IV.
' p. 197- xeccrisov appellat, atque alibi a virtute ac fapientia.cclebrat. [vid. paullo poft, not. v.]
Liber fer£ius ad eumdem Maximum miffus eft fub titulo Φιλαλήϑες iyedig, atque parali-
poinena quaedam eiusdem: argumenti complectitur. / Quarum filio cognomini infcripfit
Artemidorus noua itidem. paralipomena de fomniis interpretandis continentem. — Atque hi
funt quatuor libri 'Oyergexgrrix&y , quae fcripfiffe Artemidorum , Suidas refert. — Qui enim
in ecitionibus fubiungitur quihfur, iüdem filio dicatus, conffnet ὀνείρων ἀποβάσεις. fiue
narrationes fomniorum prope centum cum eorum cuentibus. Bene de hoc opere /o[fus
lib. de philofophia cap. V. $.50. Rem ff fpeGler, niil ro vauius. — Sed vtilis tamem eius le&io
erit ob tom multa, quae odmifzet de riribur antiguis et fludio humanitatis, | Yolio: Scaligero
. quidem iudice in lib. I. Ariftot. de plantis pág. zr. vix dici pofeff, quam ridiculus plerum-
que ac plane fowmiaons fit. —.Non ille, quae contigerint aliquaudo, quaeque eum ad. modum
forte obferuaia. fint ,, potiur. deducere videtur ad praeceptiones ,. qual praefcribere vel deo vel
maturae, quibus artibus fomniorum lex fit, mortclibus editenia. — Tum fparfim ac confu/t
omnia: quae folur ac primus. Augeriur ^) uoffer hic ad. artem. redegit. fubtiliimir inuentir,
Artemidorum noftrum: cum: Zfriffandro,, "Telmiffenfi, celebri Alexandri M. fomniorum ἱπ-
terprete ^), memorat ZLacianur ip. dialogo, cui titulus Philopatris tom. II. pag. 775. [tom. III.
pag. 668. edit. Reitzit, vbi vid. not. M. du Soul et Gesneri.] Artemidorus ipfe praefat. libri I.
teflatur, fe-non modo fcriptores. huius argumenti, quoscunque nancifci potuit, diligenter
comparaffe omnes et euoluiffes fed quoque [Il] per, plures annos, in Graecia, Afia et Italia
infulisque maximis et populofiffimis effe verfatum, vt de. pluribus edoctus ct plarimis diui-
natoribus confulis fomniorum rationes quam perfedliffime perfcribere valeret. Nec du-
bitat adfirmare, quod a Numine ad hoc fufcipiendum fingulariter permotus fit impulfusque
pag. 197. Ἐπειδὴ κατοὶ δαίμονα: καὶ τὴν τὸ κρατίςε Κασσίξ Μαξίμε σπεδὴν προετραπην
ὀνειροπριτικοὶ βιβλία ποιήσασθαι: et clarius pag. 161. vbi monet lectores, ne, quae ipfis
fuperilua videantur, e libris fuis eradant, vel de fuis addant, fed potius propria fcripta
componant. Θεὸν ἐπόπτην καὶ φύλακα πάντων νομίζοντες ᾿Απολλώνα- ᾧ zreSóuevos ἐγὼ
πατρίῳ ὄντι Θεῷ εἰς τήνδε τὴν πραγματείαν προῆλϑον πολλάκις μὲ προτρεψαμένῳ, uota
Auge δὲ vUv ἐνωργῶς ἐπιξάντι μοι. ἡνίκα σοι; ἐγνωρίσϑην.» ἈΘΟῚ μονονδχὶ κελεύσαντι TOLUT O6
συγγρούψαι. Οὐδὲν ἕν ϑαυμαςὸν τὸν ἐν Δαλόίο. Απόλλωνω., ὃν μύξην καλθμεν ἡμθς παᾶ-
KR τρώῳ

$.IX. Sed /'alefius emendatt; libr. III. cap. IX. P) Augerium: Ferrerium: intelligit in libro de

pag- 90. coniicit, Artemidorum vixiffe principatu fomniis, quem cum fcriptis Hippocratis ; Galeni

Diui Marci, Bernardus vero in. epiftola ad Reis- εἰ Synefii eiusdem. argumenti edidit Lugd. 1549.
. kium temere adligat eius aetatem temporibus Con- apud. Tornacf. forma minore.

ftantini: qua-de re iam disputaui in IntroduGk. in.

hift. L. Gr IL. parte L. pag. 1:7 fq. adde Baj/nm ῳ) De quo vid. Eudocia peg. 75. Harl,

in Di&t. v. Zrtemidore , vol. 1, p. 362 fqq. Harl.

Ὁ

262 Lib. IV.c. XP.

, -Ὁ "»" ^" L3 b ? ,
veo ὀνόματι, ταῦτα μὲ προτρέψασθαι τῆς σῆς ἐρετῆς καὶ σοφίας προνοόμενον.
Aye *N Ἂς M ε ^ , sare d-] 7
εἶναι τινο Δυδοὶς προξενίαν πρὸς Φοίνικας "), οἱ τοὶ πάτριω ἡμῖν ἐξηγέμενο; φασίν.
. ὦ v -

ARTEMIDORI EDITIONES

Vol. YII. p. 406

VIIL. [Codices mssti funt in biblioth. 77zseta D. Marci duo, faec. V. (vid. catal, codd.

graec. pag. 131 fq.) — in bibl. Laurent. Medic. (Bandin. catal. codd. gr. III. col. 387. fq.)

cod. VIII. plut. 87. et Band. adnotat, T'o//itm in codieis integumento fcripfiffe, fe 1687.
menf. Oct. contuliffe hunc codicem cum Rigaltii editione, vt hinc ederet emendatiorem.
Band. vero addit, fe multas lectiones, ab editione Rigaltii difcrepantes, praecipue circa diui-
fionem et numerum capitum in praemiífis fabulis animaduertiffe. — In JM. Britammia in
bibl. Bod/eiana nr. 2945. (cat. MSS. pag. 152.) ex cod. Nafri arabicus, continens fomniorum
interpretatt. ex Zfrfemidoro, quem faepius citat, zliisque confarcinatas. — In bibl. Cam-
zabrig. collegii Caio Gonuilenfis nr. 950. cod. gr. Artemidor, de interpret. fomniorum. —

— Neapoli in bibl. S. Ioan, de Carbon. etc. cod. recens bombycin. vid. ontfaur, diar. italic.

pag. 3u. Harl]

Graece primum editi funt libri quinque Zfrzemidori ab Aldo '") a. 1518. 8. *)
Latine vertit Janur Cornariur, phyficus Francofordienfis, Bail. 1537. ") 8. apud Fro-

ben.

Nic. Epifcop.] et Lugd. 1546. 8.

[In Maittaire A. Τὶ III' pag. 300. rectius citatur: Bafil. 1539. 8. per Hier. Froben. et:

Graece et latine, retenta Cornarii verfione, licet non vsque quaque optima, recudi
fecit Nirolaus Rigaltiur, Parif. 1603. 4. additis eruditis notis, in quibus hinc inde laudat

emendationes Ifaaci Cafauboni.

De titulis. vero capitum obferuat pag. xo, Hic femel motan-

dum, quod faepiuscule im his libris obferuari poffit, imperitos librarios ineptis titulis cohae-
eentia capita disiunxiffe. | Subiecit idem Rigaltius Onirocritica Zf/rampfychi, Nicephori CPol.
et ZLchmetis, de quibas infra $. ΧΙ fq. (In catal. bibl. Leiden/i: pag. 246. nr. 30. citatur edit.

eui 7f. 'offius hic illic adfcripfit quaedam.]

Artemidori editionem a Gru£ero promiffam teflatus eft 7f. Cofaubonus epiftola 33. ad
Frid. Lindebrogium fcripta a. 1595. — Noflra aetate nouam huius fcriptoris ἔκδοσιν molieba-
tur Zacobur T'olliur, qui loca perpauca Artemidori tangit in fortuitis fuis. [vid. paullo ante
de cod. Florent. notata.] Plura emendauit et illuflrauit Lambertur Bos, Franequeranae aca-

v) Num itaque Caffius ifte magiftratum gere-
bat in Phoenicia? ta videntur haec Artemidori
verba fuadere. Phoenicium odoratus etiam eft
accuratiffimus Tillemontius tom. II. hift. impera-
tor, pag. 732. [adde Baylium 1. c. lit. C.

10) Caue credas Lindenio et Merklino, qui in
opere de fcriptis medicis referunt, praeter libros
quatuor de Íomniis editos etiam effe ab Aldo li-
bros II. eiusdem Artemidori de auguriis ac ma-
nuum infpe&ione (oiuvorxomixu et χαροσκοπικοὶ)
graece 8. 1527. 4. Hoc obferuatum ctiam Baclio
in Lez. S

demiae

X) De editt. ac verfionibus plura leges cum in
Clement. Bibl. curieufe etc. tom. IL. pag. 150 fqq.
vbi pag. 152. copiofe memorat verfiones gallicam,
cum diuinationibus Zugu/l. Niphi, Lugd. 1609. 8.
et Parif. 1664. 8, atque italicam Petri Lauri, Ve-
net. 1542. et 1547. 8. tum Welch. Lud. IVidekind
ausführl. Verzeichn, von raren Büchern, part. I.
pag. 221 fqq. vbi quoque verío german. Argent.
f. a. in 8. et Lipfiae 1666. 8. indicatur, Zar.

y) Hic anni error eft, forfan typographi. Zar.

In bibl. Edu. Bernardi inter libros gr. cum fcriptis codd. collatos etc. nr. 4707. Artemidorus:

Καὶ γὰρ

Vol. TIT. p. 407 ALII ARTEMIDORI Lib.1P.c. XV. τ:84

demiae lumen, in [I] obferuationibus criticis mifcellaneis, Franequerae a. 1707. S. editis
cap. 2t fqq. cafligatis etiam variis Cornarii interpretis erroribus. Fabric. [10. Henr. J/alr-
fuis in libro I. Emendationum cap. 17 — 22. emendat tum verba graeci textus, tum verfio-
nem Cornarii: et Burmann. in notis quaedam adiicit. — JI. Jac. eire in Animaduerff. ad
* graecos auclores, vol. V. pag. 627 — 722. critice perfequitur Artemidori libros. — Toup.
in emendatt, in Suidam et Hefychium, JDoruill. in comm. ad Charitona hinc inde plura
emendant loca etc.]
Verfiones Artemidori Ga//irar, zfuglicas, Italiras *) , Germanicar et Hifpanicar libenter
. praetereo, quia fere non funt fincerae, fed fruftra incaffum intercedente et per. Apollinis
reuerentiam hoc deprecante auctore ^^) vel mutilae vel variis modis interpolatae, Eas petat
qui velit ex Hendreichii pandectis Brandeburgicis, qui tamen, vbi de hoc fcriptore agit, non
e(l valde accuratus. — Quis enim vidit libros eius de Auguriis et de manuum infpectione?
quis tres editiones Venetas Artemidori graecas in 4. a. 1518. 1527. 15:9.? — Quis hifpanicam
Lugd. 1609. additis Auguflini Niphi octo libris diuinationum! | Sane, quae in indice hifpa-
nico profcribitur editio Artemidori illius anni Lugdunenfis, (quemadmodum prohibentur
in eodem indice omnes lingua vernacula quacunque editae) Gallica eft, (non Hilpanica;)
additis Zugu/lini Niphi diuinationum libris, — Prodiit et Zf/temidoruz gallice Lugd. 1596, 12.
et epitome per Carolum Fontanum, Lugd. 1555. 8. Parif. 1566. forma minore. [germanice
aliquoties, vid. Sthummel;i Ueberfetz. Bibl. pag. 98, Beytráge zur kxitifch, Hift, der deutfchen
; Sprache, part. IX. pag. 206. Har/.] : E.

IX. Alii Avtemidori.

Artemidorus Zfriffophaniurs, grammaticus, cuius περὶ δωρίδος et γλώσσας ὄψαρτυ-
τικοὶς laudat Athenaeus, [Carmina quaedam , cum Theocrito funt in cod. Coislin. CCCLI.
in Moutfauc, catal. p. $18.] Gloffas opfartyticas Suidas quoque memorat, qui Pfeudo- Ari-

- flophanium adpellat in Τιμαχίδας et ᾿Αρτεμίδωρος. vbi confule notas doctiffimi Neocori.
"Fabri. [Ad hunc forfan referenda eft enarratio fuper collectione bucolicorum poematum,
- án cod. Parif. MMDLI. nr. 28. (tefle catal. 1I, pag. 520.) et in Medic. Flor. tete Bandin. catal.

codd. gr. tom. II. pag. 210. et fortaffe in cod. Mediolan. vid. Fabr. B. Gr. vol. III. pag. 771.]

Artemidorus, Zftalonila, grammaticus, quem περὶ Βιϑυνίας fcripfiffe teftatur Stepha-
nus Byz. in ᾿Ασκάλων. Hunc male cum Zpfieffo geographo Voffius pag. 143. de Hift. Graec.
confundit. Verifimilior, quamquam incerta, coniectura eiusdem "offi pag. 143. vbi cum

* Ariflophanio coniicit eumdem eífe, vel Meurfíi in Biblioth. graeca, qui cum Artemidoro
Capitone. :
Artemidorus Capito; grammaticus, fub Hadriano imp. clarus, qui funclis cum Dio-
fcoride Alexandrino operis Hippocratem olim recenfuit, non parum fibi in eo. licere ratus,
vt Galenus haud vno loco conqueritur. Vide, quae notaui infra in indice fcriptorum, a
. Galeno laudatorum. [et /7illoifoz. in amecdot. gr. tom. II, pag. 136 fq. not. 1.] Huius ne-
Ício, an fuperioris Artemidori, grammatici, λέξεςς citat Erotianus in Λάσιον.

διῶ

Artem

2) De italicis v. Paitoni bibl. degli autori vol- 45) Artemidor. lib. II, extrem,
garizz. tom. I. pag. 130 fq. Hari.

404 Lib. IV.c. ΧΥΙ͂. ARTEMIDORI VARII . Vol. IIT. p. 407} 408

Artemidorus, Cnidiur, "heopompi F. Strabo: XIV. pag. 656. rhetor et Wo T grae-
carum doctor, is ipfe, qui libellum infidiarum indicem lul. Caefari, Idibus Martiis in cu-
riam eunti, fruftra obtulit. Piufarch. Caefare p. 783. Zonarar tom. I. p. 491. edit. Parif. [UP]

Artemidorus , dialePlizur, qui contra Cliryfippum fcripfit. Laert. IX. 53.

Artemidorus, Ephefiur, geographus, Straboni, Plinio et Stephano Byz. faepius lauda.

tus, claruit circa Olymp. CLXIX. adeoque ducentis circiter annis Artemidorum, Daldianum,
aetate anteceffit, cum quo eum aliud agens confundit Gefnerus vir praeflantiílimus in bibl.
Geographiam complexus fuit Artemidorus vudecim librir, quorum epitomen fcripfit ZJarcia-
nu; Heracleota, vt dixi fupra [tom. IV. pag. 613 fq.] libro IV.'cap. 2. δ. 10. [In bibl. Lei-
deni iater Scaliger. codd. nr. 6r. catal. p. 342. eft al'quid ex Artemidori geographicis.] | Cita-
tur etiam a Diodoro Sir. Porphyrio de antro Nymphar. pag. 233. Conflantino de adminiflran-

do imp. pag. 23 fq. et Athenaeo , qui praeterea Zrtemidori Epheffi, (nefcio an huius,) Ἴωνε- ^

καὶ ὑπομνήματα laudat ML pag. τι. Conf. ZMeurfitim in. Bibl. Graeca et /offium de Hift.
Graecis. Frogmenta huius Zfrtemidori pleraque collegit ad calcem Marciani Zudfonus tom. I.
Geographor. Graec. minorum. abrir. In fragm. Steph. Byzant. in cod. Coisl. CCXXVIII.
in Montfaucon. catal. codd. bibl. Coisl. pag. 288. fragment. de Dora vrbe adfertur ex Zfrte-
midori epitome decima prima, et in nono γεωγραφεμένων idem haberi, additur. — In
catal. bibl. Leidenfi pag. 197. citantur Zfrfemidori,, (f. Marciani et aliorum,) geographica, gr.

per Dau. Hoefihelium , Auguflae Vindelic. 160. 4. cum notis msstis Ifaaci Voffii. Harj. Fs

Artemidorus, Erafjffrateur. — Vide infra, in Artemidoro, Sidenfi fiue Sidete.

L. Artemidorus in. vet, infcriptione apud Spouium pag. 1r. Mifc. Vide et Roffi fiue
Rubti memorias Brixianas pag. 94. edit, fecundae. . -

1
o

Artemidorus JZu/omii, philofophi gener, philofophus et ipfe, amicus Plinii iunioris,

quem vide lib. III. epift. IX.
Artemidorus Pariamur, Senec. lib. T. nat. quaeft. cap. 4. Fabrir.. Hic probabiliter is
quoque eft, cuius dogmata aftronomica fecundum ordinem recenfet idem Sencca quaeft. nat.
VIL. 13. Harl. x
Artemidorus pi&or. Martial. V. 41. Nefcio an alius IX. 22.
Artemidorus praefectus vrbis, "Theodorico rege. Cafliodor. lib. I. variar, epift. 42 fq.
Artemidorus pugil. Infra in Artemidoro Tralliano.
Artemidorus Sidenfiz, Erafiflrati fe&tator, medicus, laudatus Coelio Aureliano, et di-
verfus ni fallor ab Artemidoro Capitone, de quo fupra.
Artemidorus T'arfenfis , grammaticus. Strab. XIV. pag. 675.

Artemidorus Trallianus pugil, de quo Paufanias 11. Eliac, et 7Martialir VI. 77. Lomft. |

V. 10. Epiphyll.

Incertum, euius Artemidori Elegiae περὶ ἔρωτος laudantur in Fratoflhenis cataflerismis |

cap. 31. Zirtensidori συναγωγὴ in Ícholiis ad Arifloph. Vefpas V. 1164, Z/riemidortus , quem-

inter fcriptores de pyramidibus refert Plinius XXXVI. 12. nifi Ephefium alibi laudatum in-. |

telligit, qui in opere geographico potuit, vbi de Aegypto diflerebat, pyramides quoque
defcribere. [ΠΡ] :

X. In.

|
!

β
β
|
:

Vol. TII. p.409 P 11o

ASTRAMPSYCHVS ,

Lis. ΠῚ. ὦ XV.

X. Iudex feriptorum ab Zirtemidoro citatorum.

Compofitus ad paginas editionis Rigaltianae.
Alexander, Myndius, 58. 9o. 152.

Antipater ὀνειροκρίτης. 240.

Antipho, Athenienfis, 103.

Apollodorus, 'Telmiffenfis, 73.
Apollonius, Attalenfis , 33. 175.

Archaeus, 112.

Archelaus, 114.

Ariftander, 'elmiffenfis 5. 30. 73. 217.
Ariflarchus ἄριφος ὀνεερορίτης» 216.
Ariflophaues (grammaticus) ἐν τοῖς εἰς "Aei-

ςοτέλην (περὶ ζώων) ὑπομνήμασι, 103.

Ariftoteles, 14. de animalibus, 103. 214.

Artemon, Milefius, 7.

Eius libri XXII. de
Íomniis, in quibus συντανγαὶ καὶ ϑερα-
πείω ὠπὸ Σαράπιδος δοϑ ὥσαι, 142.

Callimachus ,' 251.
Demetrii Phalerei libri quinque de foinniis,

vt e Laertii prooemio patet fect. 2. et Suida in Μώγοι ^^).
Non admodum vetus auffor ef , inquit Rigaltius, υἱ ex chara&iere fcri-

iunior eífe videtur.
- - L . . * », ,
Suidas eius meminit his verbis: Asecu-

dendi, item ex negleGu moduli fyilabarum apparet.

142.

Dionyfius, Heliopolites, 152.

Euenus ἐν τοῖς εἰς Εὔνομον ἐρωτικοῖς , Ya.
Euripides, 237.

Gemini Tyrii libri III. de fomniis, 142.
Heraclides Ponticus, 239. i
Hefiodus, 237.

Homerus, 1. 6. 199.

Lycophron, 239.

Mclampus, 114.

Menander, 102.

Nicoflratus, Ephefius, ro:

Panyafis, Halicarnaffeus, 1o. 55. 124:
Parthenius in elogiis, 239.

Phoebus, Antiochenus, 7. 9o. 229. 2413
Pindarus, 91.

"T'heognis ,. 32. 56.

Xenocrates, Aphrodifienfis, 114;
Xenophon, 56.

265

ΧΙ. Artemidoro Rigaltius fubiecit AS TRAMPSYCHI Onirocriticon fiue monoffi-
cha iatnbica graeca centum et vnum de fomniorum figuificatione, digefla ordine litterarum,
cum latina profaria verfione Joanni Opfopori *). — Aftrampfychus Magi Perfae nomen eft,

Sed hic Aftrampfychus quidam

i * D " ^ ,
Ψυχος. ὃς βιβλίον ἰατρικὸν εἰς ὄνων Degoezreseev πεποίηκε» «gd Ονεροκριτικόν. — Sed et fin-

olet, praeterito. Fabr.

-gulos verfus Onirocritici fparfim per totum lexicon fuum protulit, nomine auctoris, vt faepe
Suidas voc. Τελῶν a9 vzvas, tom. I. p. 471. citat verfum onirocriti-

cum, quem, Küfler. notat, depromtum eíle ex Aftrampfycho, et, quia in antiquiffimo
cod. Parif. dee(t, in altero autem ad marginem fcriptus, a recentioribus Suidae infertum
effe; idem de omnibus aliis verfibus onirocriticis, qui paffim apud Suidam leguntur, putat
effe dicendum. Harl. Verfus LXXV. collegit, (e Suida ni fallor,) et aucteris nomen fe [UP]
fugere profeffus, iambis latinis donauit Hadrianus Iunius lib. I. animaduerf. Roterod. 1708.
8. cap. 18. ^) Ex lunii editione graece illos et latine exhibuit Julius Caefar Bulengerus
lib. V.

- b) Obfopoei Oracula etc. prodierunt Parif.
1599. 8. de qua edit. it. de Aftrampfycho multus

«ἢ Freytag. in adper. litter. tom. III. p. 92 fqq.
| Hari.

I
i
!

cc) Hinc colligo, hoc non effe verum auctoris
Fol. V.

nomen,

fed eum adíumfiffe nomen perficum

Magi, quia Magi fomnia interpretabantur. eum.
dd) Toach, Camerar. edidit Ἐπιγράμματα EXX-

4 - -— - ^3 4
yixu. τῶν παλατῶν ποιητῶν AX ἐπιταζεα,

Epigram-

mata veterum goctarum — cum epigrammatis

Li

Joach.

266 ΣΟΙ XF. | NICEPHORI ET ACHMETI yo tp. s

lib. V. de ratione dioinationis cap. s. Emendauit deinde et Aflrampfycho rc(lituit Jo/iphur
Scaliger, e cuius recenfione legitur ad calcem oraculorum veterum graece ct latine cum
notis editorum a Zoanue Opfoporo, et noflra aetate a. Seruatio Gallaeo, Awflel, 1659. 4. Ri-
galtianam editionem fequutus eft Zo. Ziur/iur. capite vltimo mantiffae, libro de luxu Rom.
Hagae Com. 1605. 4. Hafniae 1651. 4. fubieclae **), et csfligationes quasdam addid t, e Suida
maxime et qui Aftrampfychi vefligiis paffiin infiflit, NICEPHOR O 7), CPolirano pa-
triarcha; cuius fiue Nicephori Gregorca 98), ᾿Ονεροκριτικὸν κατοὶ ἀλφαάϊβητον verfibus iam.
bicis 146. e duobus MSS. regiae bibl. vno et !f. Cafauboni altero fubiunxit idem. Kigaltirs
cum latina fua verfione profaria.. Nonnullos Z/fram pfiychi verfus. male prouerbiis zccen-:
fuere Erasmus et Hadr. lunius. Simile Onirocriticon Germoni Patriarchae. CPol. MS. ex-
flat quoque in bibl. Caefarea Vindobonenfi. Adi Lambecium lib. V. pag. 237 fq. [Ν᾿ 712.
catal. cod. theol. pag. 333.) Jfframp/fijchi ad Ptolemaeum fors, qua interrogati vel interro-
gantes diuinant, MS. fuit in bibliotheca Cardinalis a S. Angelo, tefle La/bro pag. 168. bibl.
nou. MSS. Fabri, Infra in libr. V. cap. 45. vol. X. pag. 490. fcripferat Fabr. quaedam,
quae huc pertinent, , Z//rampfychi aftrologia perfica MS. memoratur in Zofzphi Scaligeri
epiftolis LX. LXIIJ. LXVII. LXVIII. atque habuit Cangius ex cod. Colbertino, ᾿Ασοαμψύ-
x8 λαξευτήριον. Incipit: Πτολεμαίῳ Αφσρώμψυχος ἱερεὺς καὶ [βίβλων Ezio Qearyrmis ἰδίῳ
δεσπότῃ χαίρειν. Sequitur in eodcm codice eiusdem. Θεωρίος τῶν ἀξέρων. Deinde ὠρχὴ
σὺν ϑεῷ πυϑαγορικδ "") λαξευτηρίβ ἤτοι τῷ Ῥαβελίς ὅτω περιλεγομένε Περσιτί.“ De
eius afirologia perfica et forte, atque de Laxeuterio aliisque codicibus Venet. Florent. ac
Vindobon. plura funt adnotata fupra in vol. IV. pag. 150 et 152. — Add. Jo. Fabritii hiflo-.
riam biblioth. part. V. pag. 359 fq. Ear.

XII. lunxit praeterea Rigaltius Artemidoro fuo Onirocritica, graece ante inedita, et
Aegyptiorum ^), Indorum, Perfarumque de fomniorum fignificatione fententias exponen-
tia, auctore ACHMETE, fiue Achamete, F. Seirim ^5, qui Mamunis πρωτοσυμβέλε Ca-
liphae Babylonii interpres fomniorum fuiffe creditur circa a. Chr. 820. ") — Ea circa a, Chr.
3160. latine vertit Leo Thufiur, dicauitque Hugoni Etheriano, itidem "T'hufco. Cósfeb)
eius fpecimina quaedam apud Zarthium XXXI. 14. aduerf. — Tranflulit etiam italice Triraf- |

I
I

fut

Joach. Cameravii et Iac. Micylli, Bafileae, ex Íf) Vid. infra, vol. VI. pag. 299 fq. Harl.
offic. Heruag. Bafil. 15:8. 8. In illis exhibentur,
(nctante Fabricio in B. Gr. vol. XUI. pag. 495.)
inter alia, pag. 138. onirocritica adiuncia , oniro-
criticis ZZfframp/ychi fine auctoris nomine prae-
: Mad ur T 2 ΑΥ̓ΤΗ͂Σ /]
xut S va Camerarii editione funt ver i) Cl: a: ladatur, οτος d
££) Hanc mantiffam omifit Graeuius, qui Meur- us Ἰνδῶν sure du d Pd 3 qn ὃ PM |

i librum de luxu Rom, recudendum curauit tom, — «7e» βασιλέως vuv. ΤΙΕΡΟΩΥ͂Σ uper uem M

£g) De quo vide infra, lib. V. cap. V. vol. VI.
pag. 3oo fqq. ZAarí.

hl) Hinc Zlrampfychi coelum pythagoricum |
adpellat Cangius. |

VIII. thef. antiqq. rom. — Centum A/Irampfycht μόρια ἐ ΣῈ Cad Easier ry MEN 03
cum. Hieronymi /T/olfii , (qui Suidae hiftorica in- E) Cap. 45 Qvo ἐϑεασαξιῳ o πρωτοσυμεβελος Moe |
tecpretatus eft,) latina verfione vulgauit Herman, μὲν — ἀπέταλε πρὸς τὸν ὀναγοπρίτην Σειρείρε,

Germbergius cum. X1V. centuriis prouerbiorum, ΤῸ) Exemplo, quod cft in. bibl. Zeidenfi, Vef-
colle&is e Suida, et vtraque lingua editis, Bafi-. fius hic illic adnotauit quaedam, vid. catal. pag. |
leae 1583. 8$. Harl. 154.et 246. Harl.

ONIROCRITICA Lib IV.c. XV. 2361

"Vol. Im. p. 410 P 411

ur Mantuanui. Denique e msto Sambuci codice vertit Joazr Leunclouiur, ediditque la.
ti.e, fed fub falfo, vt ipfe poflea in annalibus Turcicis agnouit, Zomoforir nomine, et
aliquot capitibus mutilum. Francof. 1577. 8. "") | Verfionem Leunclavii Rigaltius fuppleuit,
graeca vero addidit e duobus mstis codicibus bibl. regiae Parif. fed vtroque ὠκεφάλῳ, ita,
vrinfcriptio et caput primum defideretur, quod e msto Vindobonenfi fupplet Lambecius
- lib. VII. pag. 263 fq. "") Infcriptio haec eft: Βιβλίον ὀνε:ροκριτικὸν ὅπερ cuvite£e καὶ συνέ-
Tae ᾿Αχμὲτ' υἱὸς Σηρεὶμ ὁ ὀνειροκρίτης τῷ πρῶτα συμβέλε Magy. Abíoluitur opus
' capitibus CCCIV. quorum feptimum [IP] ex Apoma(are effe depromtum, idem Latubecius ob-
feruat pag. 274. neque pag. 269. adfentitur Rigaltio, qui haec Onirocritica ex Arabico Ach-
metis ^) Arabis medici verfa exiflimabat, cuius /ibror feptem de ve medica habuiffe fe teflatus
eft Ianus Antonius Saracenus notis ad Diofcoridem. | Equidem JMamtnur ille Cedreno , Zo-
narae, Elmacino et continuatori Theophanis etc. celebratus, in cuius gratiam opus de
fomniis Achmetis fcripfiffe putatur, graecae linguae haud erat ignarus. Sub Z4cmietis huius
nomine Z/ffrologica quoque occurrunt MSS. in bibliothecis, et laudantur a Meurfio in glof-
fario Graecobarbaro. [vid. fupra, in vol. III. pag. 147 fq.] — Onirocritica infuper gallice
vidiffe lucem Parif. a. 1581. 8. atque deinde germanice edita effe, teflis in pandectis Bran-

vnm) Wide Clement Bibl. curieufe etc. tom. I.
pag. 430. vbi de argumento et auctore libri in
not. 54. fufius agitur. Ibid. pag. 35. memoratur
verfio ial. Trica[ji Cerafari. Venet. 1546.8. Add.
W'idekind de libr. rarior. I. p. 17 fq. et p. 153.

πη) S. col. $61 fqq. edit. Kollarii, qui in nota:

multus eft de au&ore et libello. Sufpicatur au-
tem, Arabem, ac religione Muhammedanum,
fuiffe hunc au&orem , idque νεῖ fola eius nomina
atque cognomina adteflari. "Tum, opus ipfum,
ait, in quinquaginta capita diuifum , dubium non
eft, quin ab hoc noftro Graeco fit diuerfum;
quam etiam ob rem vehementer mihi quoque eo-
rum probatur fententia, qui exiftimant, opus hoc
ex Zchmete, Apomafere aliisque gentilium fcri-
ptorum operibus a chriftiano quodam fcriptore,
qui diu poft vixerit, effe colle&um. — Chriftia-
num autem graecum illum effe, arbitror, .Siz:o-
nem Sethum, fiue Seihi filium, medio faeculo
XL florentem, arabici idiomatis peritum; et ab
eiusmodi Arabum fomniis non abhorrentem.^ In
todem tomo recenfentur col.-577. cod. CXXXXIV.
€t col. 585. cod. CXXXXV. atque col. 586 fq. cod.
CXXXXVI. Zc'unetis, filii Sereim Oneirocriticon.
Ex poftremo Io. Leuuclau. id opus primus latine
vertit atque edidit, Lambecius autem adnotat,
Apoma/ari hoc Oneirocriticon ibi propterea ad-
tribui, quia capiti feptimo de refurre&ione mor-
| tuorum ex difciplina Perfarum nomen Zpoma/a-
| fis expreffe additum cft hoc modo: ἐκ τῶν Περσῶν

y

Ll 23

denbur-

περὶ ἀναςάσεως. ᾿Αποριέσαρος, Hinc, iudicat, ali-
quem perperam colligere, Zzoma/arem totius
Oneirocritici auCtorem effe, ideoque in capite
priniàe paginae inftar tituli generalis rubricate
fcripfiffe ἀπομώσαρος, quum reuera hoc nomen
non nifi ad folum caput fzptimum pertineat. Ex
quatuor illis codd, Caefareis, cum edit. Rigalt. col-
latis, To//ius , vt in quarta itineraria cpiftola fua
pag. 100. fcribit, omnes in ed. Rigalt. obuios hia-
tus expleuit, et, fe inde plura, quam mille, im-
1no bis mille menda fuftuliffe gloriatur. Id opus
apud ΤΟΙ ex fratre filios, Henninius ad illam
"lolli epift. pag. 118. adnotat, exftare, forfan
aliquando edendum: quod tamen confilium im-
probat Kollarius, col. 563 fqq. Hinc inde tamen
inepti libelli fuperfunt codd. e gr. Neapoli in bibl.
Auguftinenfium S. Io. ad Carbonariam nr. 43. cod,
bombyc. faec. XV. mutilus ab init, Zfcligietis cva-
guy διάσκεψις. — — Leidae inter. codd. quondam
Voffianos, im catal. pag. 389. nr. 49. Achmetis
Oneirocritica, auctiora Rigaltianis. — In bibl.
publ. Parifíag funt duo codd. nr. 25tr, (in quo
etiam infunt Nicephori oneirocritic, verfibus iam-
bicis; anonymi oneirocrit. breue, cuius au&or
res futuras e lunae curíu diuinari poffe contendit,
et alius anonymi: oneirocrit, ordine: alphabetico:
digeftum,) et cod. MMDXXXVIII. fub finem faec.
XV. exaratus. Harl.

020) Diuerfus Achmet, medicus, filius Abramii,
nepos Chaletis. ^ Vide Lambecium lib, V]. peg.
126 fq. et lib. VII. pag. 265 fq.

a68 Li&.IP.:. XP. SCRIPTORES DEPERDITI DE SOMNIIS ἜΦοΙ ΠΙῸ p. an are

denburgieis Hendreichius. Cangius vero refert, in codice regis chriflianiffimi 1845. inferibi
"Ovegoxeiriy Συρὶμ: et alio ordine, quod fpectat ad feriem capitum, et fecus etiam in con-
textu ac in edito legi. Forte collectum opus hoc graecum eft ex Achmete, Apomafare et
aliis a chrifliano quodam graeco, qui diu poft vixi. Confer Cangii gloffarium in Magy.
Sane chrifliani fcriptoris effe nemo qui vel primam paginam graecam legerit ambiget.
Ex(lat vero arabice etiam in bibliotheca regia Parif. nr. 1034. huiusmodi liber de fomniorum
interpretatione diuifus in quinquaginta capita, de quo zrbzlotur in bibliotheca orientali, vo-

cabulo Sirim. — Thomam Morum maximam partem alphabeti fui compendiarit propheticorum.

iconismorum ex hoc Achmete compofuiffe, notat Laurentiur Lund:us in limine bibliothe-
cae fuae graecae. Fabrit, Etiam Peganius, h. e, Kuorr de Roftnrcth in comment. in loan-
nis Apocalypfin exfcripfit Achmetem. vid. Clemen? Bibl. cur. I. p. 430. not. — Add. Cofiri
bibl. hispan. arab. tom. I. p. 4o1 fq. Bay/e Dict. voc. Achmet. Saxii Onom. Π. p. 104 fq. —
Jac. de Rhotr in Otio Dauentr. pag. 338 fqq. contulit lection. varr. codicis. Harí.

XIIL Hippocratis et Ariffotelis fcripta de fomniis fuo loco recenfui: exílat quoque
Synefii liber et in eum Nicephori Gregorae ἑρμηνεία; εἰ IMayuelir Ῥαϊαεοϊοσὶ Onirocriticum
MS. Cangio laudatum, atque onirocriticum pfeudepigraphum Danielir prophetae ad regem
Nabuchodonoforem, de quo Labbeus bibl. nou. MSS. pag. 122. ne tangam, quae de hoe
argumento difputarunt Cicero libris de diuinat. Chalridius p. 344 fq. Marrobiur in fomnium
Ciceronis, aliique: et inter recentiores Cardanus, Augerius Ferrerius, lulius Caefar Bulen-
gerus, Cafpar Peucerus etc, Longe plures autem perierunt, quorum breui catalogo prae-
Ícns caput concludam. -

^ iexander Myndius, Artemidor. I. 69. IT. 8 et 71.

"ntipater, Artemidor. IV. 64.

"Antiphon, Athenien(is, Tertull. cap. 46. de anima, Zfrtemidor. TT. 14. et Fulgentius Y.
Mythol. fabula de Daphne, Suidas in ᾿Αντιφῶν, Cicrro de diuinat, I. 20. et cap. sr. IT.
40. et Seneca IX. controuerf. — Confer Zonfium pag. 328 fq. [P] Faórie. — Menag. ad Diog.
Laert. lI. δ. 64. Fabr. B. Gr. vol. ll. pag. 752. not. f. nr. 2. vbi plura de illo fomniorum
coniectore leges. αν]. |

"Apollodorus "Telmitenfis ἀνὴρ εὐλόγιμος. "drtemidor. T. 82.

"Apollonius Atralenfis cuius librum fecundum citat Zdrfemidor. Y. 34. IIT. 28.

"hiflarthur, ἄριςξος ὀνειροχρίτης. id. IV. 25.

"Ariflander "Telmiifenfis. | Lucianus Philopatride et Zrzemidor. IV. 26. e quo loco con.
flat, eum Alexandri M, aetate fuiffe,

Ariflodemus fiue Ariflophon, Tertull. cap. 46. de anima. 4

ZAriemon. id. et Fulgentius loco laudato. Euffath. ad Iliad. π΄. [fchol. eod. Ven. a
Villoifon. editi, ad Iliad. z^. 854. περὶ évergey.] Milcfius patria fuit et libris XXII. fomnia
expofuit. Vide Artemidor. Il. 49. laudat ct lib. I. cap. 2.

Caf Maximum coi Artemidorus libros fuos dicauit inter ὀνεεροκριτικῶν fcriptores
refcrt lonfius pag. 329. quo tefle vel argumento nefcio.

Cratippur.

Vol. Tif. p. 412 SCRIPTORES DEPERDITI DE SOMNIIS LiIP.cXP. 366

Cratippur. "Tertull.

Demetrius Phalereus libris V. Artemidor. II. 49.
[Dio Caffur, de quo fupra fuo loco $. 6 et 12.]
Dionyfur, Heliopolites, Zfrtemidor. V. 71.
Dionyfur, Rhodius. Tertull. cap. 46. de anima:

FEpicharmmus etiam. fummum apicem. inter diuinationer Jomniis extulit cum. Philochoro

"Athenienfi. id.
Geminus, "Tyrius, libris IIT. ZArtemidor., TI. τι
Hermippus, Berytenfis, quinione voluminum. Trrtu//.
Nitoffratur, Ephefius. Zfrtemidor. lib. I. cap 2.

Panyafit, Halicarnaffeus, περὶ ὀνείρων libri IL.— Suid. — fremidor. lib. I. cap. 2. et 66.
lib. 2. cap. 35.

Papyi, Alexandrini, ὀνεεροκριτικο. Suid. [et Eudoria pag. 361.]
Plochorur, Athenienfis. "Tertull..et Fulgent.

Phosbus, Antiochenus, Zfrtemidor. lib. I. cap. 2. II. 8. IV, so et 67.
Serapion, Afcalonites. "Tertull. et Fulgentius I. Mythol.

Strato. "Tertull. [UP]

[De fcriptoribus onirocriticis vid. Zadr. Zunium in Animaduerff, lib. I. cap.18. Heum.]

L15 CAPVT

ajo Lib. IV. c. ΧΙ ]. (ol. XIV.) CLAVDIVS PTOLEMAEVS

CXPVT XVI (olim XIV).
DE CLAVDIO PTOLEMAEO

I, Ptolemaei aetas. 11. Eius Geographia. IL Magna Syntaxis et in eam Theonis commentarii.
IV. Tetrabiblus et in eum anonymi graeci fcholia, Porphyrii fiue Zntiochi Ifagoge et Procli
Paraphra[is. N. Ptolemaei Carpus, et de ele£ionibus. NI. Canon Regum. | V1. De appa-
rentüs fixarum. — VIIL Pars prior huius libri iamprimum graece edita, vna cum verfione
Bonaventurae Frbini. Editio alterius partis Petauiana e MS. emendata ac fuppleta.. ΙΧ, De
analemmate. X. Hypothefes planetarum. XY. Planifphaerium. ΧΙ. Harmonica. ΧΗ De
iud.candi facultate et animi. principatu. — XIV. Scripta Ptolemaei deperdita et fuppojititia.
XV. “πὶ Ptolemaei. — XVI. De globis caeleflibus veterum et fimilibus infirumentis aftro-
nomicis.

[Cum fupplementis G. C. Harles.)

I.
LAVDIVS PTOLEMAEVS, Aegyptius, Pelufienfis 5). (Arabibus inde Elfe/uf,)

diuerfus non. modo a regibus Aegypti hoc nomine, cum quorum aliquo nonnulli ^).

Vol. TIT. p. 413

eum confaderunt, fed etiam a Ptolemaeo *), mathemratico fiue aflrologo, qui Galbae ad.

fiduus comes adfuit tefle P/utarcho in Galba, pag. 1063. et cum Othone imperatore in Hifpa-

nia verfatus fuperfuturum eum Neroni pollicitus eft, wt narrat T'citu; lib. I. hift. cap. 22.

Noíler fub M. Aurelio Antonino ^), floruit, tefte Suida [et Eudocia pag. 366.] atque ipfe
;b

a) Pelufienfis dicitur in infcriptione harmoni-
corum editionis Antonii Gogauini, ctiam tetra-
bibli codices quidam praeferunt nomen KA«vd/«
Πτολεμαίκ τῷ Πελασιέως. Effigiem Ptolemaei dat
Boif/ardas parte III. imag. p. 310. Fabric. Vide
Gaj/eudum in vita Peirefcii, lib. V. p. 332. eum.
— et J/dleri hiftor. aftronom. pag. 177. qui
locum citat de habitu corporis et moribus Ptole-
maei, et ex Peirefcio notat, in codice quodam
Almagefti latine verfi, Ptolemaeum nominari P/z-
ludienfem. — — Theodorus Moliteniota , magnus
Sacellarius magnae ecclefiae CPolit. fcripfit tri-
' biblon aftronomicam fyntaxin, adhuc ineditam,
cuius prooemium et caput primum ex biblioth. If.
Voffii edidit ac latine vertit 7/. Bullialdus ad cal-
cem Ptolemaei de iudicandi facultate et animi
principatu Parif. 1663. 4. et ex eo repetiit Fabric.
infra, lib. V. cap. 35. vol. IX. pag. 198 fqq. Ibi
pag. 212 fqq. agit de Claudio Ptolemaeo eiusque
libris imagtae confHhruEtionis. Scribit vero, Claud.
Ptolemaeum natum effe in Thebaidis vrbg, Pto-
leimaiie, Hermii adpellata, Aelii Antonini, rom.
imperatoris, aequalem, «ct primas in omnibus
partes obtinuiffe. De Ptolemaeo eiusque opp. et
arabicis commentatoribus , ex arabica philofopho-

libro

rum bibliotheca longum locum arabice ac lat. ex-
hibuit Ca/iri in bibliotheca arabicohifpana, tom. I.
pag. 348 íqq. Harl.

5) Ifidorus 111. 25. Originum. | Albumazar, Si-
mon Grynseus praef. ad magnam σύνταξιν. Ser-
vius quoque in 3. Eclogam Virgilio antiquiorem

perperam facit noflirum Ptolemaeum, vt notatum .

Voíilio IV. de Hift. Gr. [cap. 17. pag. 481 fq. vbi
quaedam is notauit de Ptolemaeo, fed nomen ma-
le fcripfit Ptolomaeus.]
t) Seleucum eius loco nominat Suetonius in
Othone cap. 4
d) lacobus Gothofredus ad veterem orbis de-
fcriptionem a fe editam pag. 9. Ex 4mmiano
viuo XIV. 4. colligo, Marci imp. temporibus Sa-
raceaorum nomen primum innotuif/e: quare cum
Ptolemaeus eorum sneminerit, et quidem primus,
hinc adparet, eum fub Antonino Pio mon fcri-
pfiffe , quod tamen haEtenus creditur... Non dicit
tamen Ammianus, tunc primum innotuiffe Sarace-
nos; et Saracenorum mentio apud. P/nium VI. 28,
Diofcoridem εἰς, Vide Sa/ma/ium ad Solin. p. 484
Íq. edit. Parif. ^ Meminit Saracenorum etiam Tar-
gum, (non Onkelofi, vt Scal, ad Eufeb, pag. 17.)
1ς4 Hierofolymitanum Gen. XXXXVIL.25. Ve-
runi

,

Vol. DIT. p. 414 CLAVDIVS PTOLEMAEVS Lib. IV. c. XVI. 271
libro VH. magnae fyntax. p. 167. teftatur, fe obferuationes aftronomicas [IP] inflituiffe Alexan.
driae, (vnde Alexandrinus Suidae aliisque adpellatur,) fecundo anno Antonini imp. (Pii, qui
refpondet anno Chrifli 139. *) in cui proximum incidit etiam obferuatio aequinodlii verni,
de qua lib. Ill. pag. 62.) poft obferuationes Hipparchi anno CCLXV. Olgmpiodorur ^) vero
in Phaedonem Platonis teftatur, Ptolemaeum hunc in Canobi Pteris [h. e. loco editiore et
in illa aedium parte, quae Serapidi confecrata erat, vid. Aaidel pag. 4.] per quadraginta
annos habiraffe, et inuentas a fe aflronomicas conclufiones ac demonflrationes columnis
illic pofitis curaffe infculpendas. Canon autem Ptolemaei notat, Antoninum Pium regpaffe
annos XXill. vnde ei fuperftitem fuiife Ptolemaeum conflat *). Dici non poteft, quantum

ei omnes fere mathematicae difciplinae debeant, fed hoc optime patet ex eius fcriptis, quae

iam recenfebo.

rum hoc recentius longe eft, et Turcas quoque
nominatim memorat Gen. X. 2. vt omittam alia
per illam paraphrafin inepta et Talmudicas fabu-

las refipientia, quae notauit 70. Morinus Exer-

citat. bibl. pag. 345. fq.

€) Secundum tabulam VII. (in cod. arabico Na-
niano, tefte Z//zmano, in Catal. codd. MSSt.
orient. bibl. Nanianae, italice fcripto, Patauii
4192. 4. pag. 106.) a. Chr. 132. add, Za Lande 1.
€. pag. 156. Har. )

. f) Menag. ad Laertii I. 109. Fabric. In vibe
Canopo fuit templum Serapidis, more Aegyptio-
rum in loco editiore exftru&um. Atque Serapi-
dis amore ita capiebatur Claud. Ptolemaeus, vt
omnia opera fua, litteris mandata, illi dedicaret
numini: cuius dedicationis exemplar olim: fuit in-

ter MSSta Eduardi Bernardi, Angli. vid. catal.

MSSt. Angliae et Hiberniae, tom. II. part. I. nr.
4397. Ex Haly commentariis et Luc. Gaurici
praef. ad. Ptolemaei Almageftum, Bafil. 1551. no-

tat Raide] |l. c. Ptolemaeum vita deceffiffe ann. -

LXXVI. natum. Zarí.

£g) Hinc Saxius in Onom. litter. Y. pag. 314,
(sbi plures citantur, qui de noftro Ptolemaeo ege-
sunt,) concludit, Ptolem, iam quidem circa a. C,
125 et 139. fuiffe clarum, fed Antonino Pio fuper-
ftitem, circa a. 161. adhuc floruiffe. Qui vero de
Ptolemaeo eiusque meritis fcientiaque, tam geo-
graphica quam mathematica, plura fcire cupit,
Qucque enim nos hiftoriam mathefcos 'componi-
mus) eum ablegamus ad ZMontuciae hiftoriam
mathefeos tom. L part. I. lib. V- nr. IfI et IV.
p.256 — 309. Io, Frid. ]P'eidleri hiftoriam aftro-
nomiae cap. VlI. $. 13. pag. 176 fqq. 70. Chri-
ftopi. Bailbronncri hiftoriam matheícos vniuerfae

1. rEO-

pag. 343 fqq. qui etiam de commentatoribus, vete-
ribus aeque ac recentioribus, codd. msstis cíc.
paffim agit; tum ad de /a Lande Aftronomie,
tom. I. edit. II. Parif. 1771. 4. pag. 155 fqq. (qui
certe in lingua gallica fecundum vfum et popula-
rium fuorum confuetudinem fcripturam Pfolo-
maeus in nota a. defendit;) et ad £/iéve Hiftoire
generale et particuliere de ]'Aftronomie, tom, I,
Parif. 1755. 12. capp. XV et ΧΕ pag. 166 fqq.
qui capp. XIX ac XX. admodum pauca notauit de
interpretationibus arabicis. In JVachrichtem von
dem Leben und denErfindungen der berührmteften
Mathematiker, in alphabetifcher Ordnung, part. E,
pag. 224 Íqq. pauca adtulit auctor. — In Bail[y
hiftoria antiq. affronomiae, e lingua gallica im
germanicam translata, tom. II.. Lipfiae 1777. 8.
de Ptolemaei placitis, animaduerfionibus hiftori-
cis obferuationibusque paffim, pag. 156. 159. 188.
226.340 Íq. agitur. Probabiliter tamen copiofius
de Ptolemaeo differuit idem ille in Hiftoire de
lAftronomie moderne etc. Parif. 1779. II. voll.
(vid. ephem. litter. Gotting. a. 1780. nr. 76.) Sed
lbrum ad manus non habeo. — In primis digna
eft commemoratione laudeque Georgii Martini
Raidrlii comm. critico litteraria de Claudii Ptole-
maei geographia, eiusque codd. tam msstis, quam
typis expreffis. Norimbergae 1737. 4. vbi in cap. r.
plura de Ptolemaeo, in his fupplementa quaedam
ad hoc Fabricii caput reperies. — Comparanda
quoque funt, quae /. G. Hager in Geographifch.
Bucherfaal, vol. IE. part. IV. nr. V. pag. 284 fqq.
et part. V. de Ptolemaeo eiusque libris, inprimis
geographia, collegit. — Ego quoque in introd,
im hiflor. L. Gr. 1I. part. I. pag. 143 fqq. de Pto-
lemaezo, praecipue pluribus editionibus iam multa
€ccupaui, quae ominia hic repetere nolo. Zar/.

272 Lib.1P.c XP I. CLAVDII PTOLEMAEI GEOGRAPHIA Vol ΠΤ. p. 414

IL TEOIPAOIKH'Z ὑφηγήσεως. Geographiae libri III. quod opus promittit
libro 11. magnae fyntaxeos cap. vlt. vnde aduerfus Francifcum Barocium III. 5. Cofinogra-
phiae recte obferuauit Jo. Baptiffa Rictiolur VIL το. Geographiae reformatae, eumdem effe
magnae fyntaxeos et geographiae fcriptorem: tum vero Iulium Maternum, qui a Pfoleiato
lib. I. Geogr. cap. 8. citatur, diuerfum fuiffe a Iulio Firmico Materno, qui fub Conflantino
M. de aflrorum iudiciis fcripfit ad Lollianum. | Docet porro Ptolemaeus ipfe lib I, cap. 19.
Íe his libris fequutum effe opus geographicum JMarimi, "Tyrii, non diu ante editum; fed
in plurimis emendaffe ac fuppleuiffe, tum locorum pofitioni numeros longitudinis ac lati-
tudinis, prouinciis vero terminos, quibus ad quatuor plagas orbis terrarum circumfcribun-
tur, ad(gnaíle. Meminit praeterea Hipparchi, Maénis Titiani, Timoflhenis, Diodorique
Samii, et, quorum itinera Marinus notauerat, Septunii Flacci ac Diogenis cuiusdam 'Theo-
philque ac Philemonis mercatoris et Diofcori. :

"Tabulas geographicas, Ptolemaei mentem preífe fequutus, delineauit Zgathodaemon,
mechanicus Alexandrinus ^), incertum, an idem cum Agathodaemone, grammatico, ad
quem nonnullas ifidori Pelufiotae epifloelas habemus, licet de hoc non dubitet 77offus lib. de
Philologia cap. XI. δ. 23. — Sed non leuis error auctoris pandectarum Brandenburgicarum,
qui has Agathodaemonis tabulas confundit cum tabulis Peutingerianis, a Marco Velfero
editis. [08] NT

[Primum de codd. mi5!ir quorum notitiam Raidelio, per totum cap. II. pag. 9 — 19.
et cap. III. de codd, latinis pag. 20 — 26. multos copiofius recenfenti, magnam partem de-
beo, paucis agat,

In bibl. caefarea J7indobonenfi praeftantiffimus cum antiquis tabb. graecis feruari dicitur;
vid. Nefjzl. catal. codd. part. V. pag. 3. Multo diligentius ct fufius de hoc cod. a. 1454.
feripto, et adhuc comparando, disputauit Ko//ariur in fupplem. I. ad Lambecii comment.
nr. LXXXIX. col. 568 — 576. et comparauit cum cod. Coi;/in. a Montfaucon. laudato.

Praeflantia par effe fertur cod. membran. in bibl. Z7eneta D. Marci, vbi alius quoque

eft chartac. cum XXII. tabb. de priore vid. etiam catal. codd. gr. Ven. pag. 185 fq. vbi prae-

ter ea lectiones quaedam variae funt exícriptae: de pofleriore ibid. pag. 278. — 7enetiis
quondam fuit in bibl. Caroli Grimaldi cod. mutilus, tefte Montfaucon in Diario ital. p. 40. —
In bibl. S. Michael. /7enet. cod. gr. fol. max. cum fcholiis Nicephori Gregorae. vid. Mitareili
bibl. codd. monaflerii S. Michaelis etc. col. 974. — Bononiae in bibl. canonicor. regular.
(Heilbr. pag. 559. δ. 62.)
Florentiae vidit idem Zonffaucon (in diario ital. p. 368.) cod. membran. faec. XV. —
In bibl. Laur. Medic. cod, chart. faec. XIV. in 4. 1X. plut. 28. geogr. libri VIL. fine tabu.
lis, (tefte Bandinio catal. codd. gr. vol. II. col.19 fq.) — cod. XXXVIII. plut. 28. membr.
faec. XIV. (Bandini 1. c. pag. 64.) — cod. XLII. chart. faec. XV. in 4. fcriptus manu De-
metrii 1445. (Bandin. 1. e. pag. 66.) — cod. XLIX. membran. faec. XIV. cum tabulis geo-
graphicis et fubfcriptione in fine libri octaui: ἐκ τῶν KA«vd/e Πτολεμαίδ γεωγραφικῶν
βλων

I) De quo vid. Raid! pag. 7 fq. et cel. de MMurr in Memorab. biblioth. public. Noribergen£. et Alt-
dorf. part. II. pag. 86 fq. 4141]. :

^

CLAVDII PTOLEMAEI CODD. GEOGRAPH. ᾿ Ζίρ. ΠΝ ε, X I. (of. XIF) 275

βιβλων eru vj» οἰκομένην πᾶσαν Ἀγαθὸς Δαίμων (lc) ᾿Αλεξανδρεὺς μηχανικὸς
ὑπετυπώσατοα. : (Baidin. |. c..col. 21 fq) — In cod. XXI. plut. X:.. ( Hondin. I. pag. 489.)
Íunt duo diflicha graeca , adfcripto. nomine, Πτολεμαῖος, fubiecta interpreratione graeca:
et alia duo eiusdem epigrammata in cod. XIX. tom. II. Pag. 582. fin. — Jeapoli in bibl.
S. Seuerini, (Heilbr. pag. 548.)

- Romae in bibl. //aticoma, cod. gr. quem Petrus Bembus olim poffedit; idem forfan,
quem Goetzius, Lipfienfis, cum edit. Parif. contulerat: et ex Heidelberg. biblioth. duo codd.
in eamdem bibl: illati videntur Raidelio pag. 14. qui alius, quod omae erat, exemplaris
msti, manu Gemiflhi, philofophi, correcti et emendati, et quo vfus erat Domitius Calde-
rinut in curanda edit. romana a. 1478. facit mentionem. adde Heilbron. pag. 538. δ. 3. et
Pag. 542. &. 9. pag. 545. $. 19. pag. 546. $. 26.

In bibl. Coirliniana exfitit cod. XIV.. aut XV, faec. quem ZZonffaucon in catal. illius
bibl. pag. 611 fqq. plurimi aeflimauit et varias illius lectiones diligenter collectas exhibuit.

In biblioth. quondam regia Parif. tefte catalogo, in codd. MCCCCI. (nondum col.
lato, eum tabb. geogr. ab Agathodaemone .expreffis;) MCCCCII. MCCCCIII, MCCCCIV.
MCCCCVII. MMXXViI et MMCCCCXXIII. modo omnes libri octo, modo feptem, modo
pauciores; plurimi vero carent tabb. geograph.

In biblioth. Leideu/r, tefte catal. pag. 341. nr. 4t. b. inter codd. a Scaligero legatos, edit.
Ptol. Parifina 1546. in omni pagina a Scaligero multum notata.

In Hritanuia, tefte Bernardo, in catal. MSSt. Angliae et Hiberniae cl. I. part. 1. nr. 7ar.
Geograph. cum fcholiis Nicephori Gregorae. — inter libros Seldeni nr. 3367. cum adfper-
fis hinc illinc ad marginem. arabicis, et.nr. 3375. quibus duobus codd. vfus erat Io. Grauius,
conferendo illos cum edit. Bertiana. — nr. 3785. inter Bodleian. defcriptio Arabiae, ex Pto-
lem. defumta, gr. et lat. prelo parata: — inter libros Sauilian. nr, 6605. cod. cum Sauil,
notis. — inter graecos codd. líaaci Voffii olim fuerunt duo nr. 2325 et 2395. (in catalogo
MSSt. codd. quos feruabat olim If. Voífius,.Colomefii operibus, a Fabricio, Hamburgi 1719.
editis, fubiuncto , pag. 864. nr. 214. memorantur Ptolemaei geographica et pag. 851. nr. 52.
harmonicorum libri tres.) — inter libros Ed. Bernardi cod. nr. 7417. — tom. II. part. IT.
nr. 280. memorantur excerpta ex Ptol. geograph. de Hibernia, ex cod. Petri Bembi defum-
ta, et. alia nr. 424. ;

In bibl. fenatoria Lipfinfi feruatur edit. Parif. 1546. cum notis msstis οί ἰδ, fenatoris
olim Lipf. et variis lectionibus, ab illo ex codd. Batberino, Vaticanis ac Palat. excerptis,
quarum fpecimen dedit aide. pag. 18 fqq.

De /atinarum vecfionum codd. nifi omnibus, faltem quibusdam verba faciam. Jar.
ZIngelus, Florentinus, primus vertiffe, faltem interpretatiorem abfoluiffe videtur: Fman.
quidem Chryfoloras iam inchoarat, neque tamen perfecerat verfionem. De "Angelo ciusque
"interpretátione lat. vid. /w/. Nigri bibliothecam fcriptorum Florentinor. pag. 43. et Raidel.
"pag. 20 fqq. — Cod. MSt. eft in bibl. Leidenfi, (vid. Catal. pag. 372. inter Voílianos codd,
nr.57.) atque in Taurinenfi bibl. (vid. Catal. codd. latin. pag. 13. cod. 493.) in bibl. Ro-
"mana S. Petri. vid. Heilbron. pag. 547. δ. 3t. — — Florent. in bibl. Dominican. (Heilbrom.
pag. 559. δ. 61.) item in Znglia, fecundum catal. fupra laudatum tom. I. part. II. nr. 2178.
(et Aaidzl. p. 25 fq.) inter codd. Mariae Magdalenae; inter codd. collegii Etonenfis nr. 1905.

Vol. V. Mm inter

711 Lib. IV.c. XP I. CLAVDII PTOLEMAEI GEOGRAPHIAE EDITIONES

inter codd. If. Voffii nr. 2595. (in Leid. biblioth. in praefentia exflantes,) inter libros Rob,
Burícough. nr. 7699. in bibl. Leid. inter Voflianos libr. duo codd. pag.372et 374. — In
bibl. Noribergenfi publica cod. de quo v. Kaidel. pag. 24. et cel. de Murr Memor. bibl. publ.
Noriberg. tom. I. pag. 250 fq. — AVoribergae in bibl. Ebmeriaua cod. lat. praeflanti(fimus,
poft ann. 1470 fcriptus, cum tabb. geographicis XXVIL. quas Nicolaus Donis f. Germanus,
Monachus Benedictinus, Reichenbacheníis, fub Friderico III. imperat. 1470. florens, eor-
rexit, nomina locorum graecorum latine reddidit, fitumque et magnitudinem infularum
indicauit. Diuerfus autem eft ille Nicol. Donis a Nicolao Cufano et Nicolao Habn, qui-
buscum a multis V. D. eft confufus. vid. aide. fect. IV. pag. 26 — 33. et ex eo, additis
quibusdam obf(eruationibus, cel. dz Murr l.c. tom. 11. pag. 8t — 9o. — Reidel. memorat
quoque cod. Tveuirenfzm et cod. Fich:ti, Patauii, ac "enetum bibl. monaft. Canonicor. re-
gular. S. Antonii. Adde de Haidelii libro Acta erud. Lipf. a. 1738, pag. 653 fqq.

Ad editiones progredior Geographiae, cuius verfio latina diu ante graecas editiones,
prelo faepius exiit. De illis ego in Introduct. in hift. L. Gr. 1. c. pag. 144. iam vberius dif-
ferui, atque Raidel. quoque cap. Vl. pag. 39 fqq. Hager l. c. de Murr in Memor. bibl. No-
rimbergenfium etc. Foffius in catal. bibl. Magliabech, vol.Il. pag. 413 fqq. de editt. antiquis
copiofi fuerunt. — Cel. Panzer in Annal. typogr. editt. faec. XV. fuo quamque loco plenius
iudicauit, pluresque, qui fingulas memorarunt, laudat viros doclos,

Princeps eft. edd, Claudii Ptolemaei Cormographia, ex verfione Tac. Angeli, (hinc inde
emendata,) J'icentiae ab Hermanno Leuilapide, (alias, Lichtenflein) Colonienfi, impreffa,
1475. fol. vid. Pauzer. lll. pag. 507. — lat. ex emendatione Domitii Calderini, (qui lat. in-
terpretationem cum vetuftiffimo codice, manu Gemiflhi emendato, contulit et correxit ;)
Romae. Arnoldus Buckinck, (quem Raidel pag. 43. et Murr Arnoldum Pannarz fuiíle opi-
nantur, Hager tamen pag. 312. Pannarz, fufpicatur, fuiffe typographum, et Buckinck chal-
cographum,) impreílit, cum tabb. aen, XXVII. 1478. fol. vid. Panzer lI. p. 471. Schwarz
de origine typographiae, exercit. IIT. obferu. IV. pag. 359 fq. in illius opufc. acadcm. a me
Noribergae 1793. 4. editis, JZurr in notitia — Geogr. Franc. Berlnghieri, pag. τς fqq... Fof-
fum V. C. loco cit. col. 414 — 416. — libri VIII. e graeco in latinum translati a Jac. Au-
gelo et cum cafligationibus Hieron. Manfredi, Petr. Boni, Galleoti Martii, Collae Mon-
tani, extremam manum impofuit Phiüppus Beronldus.. — Cosmogr. impreífa opera Do-
minici de Lapis, ciuis Bononienfis. Anno MCCCCLXII, (potius LXXXH. (1482.) Bononiae,
cum tabb. 27. fol. vid. Pauzer. I. pag. 215. "fudif/red. fpecim. edd, ital. faec, XV. pag. 12 fq.
Secundum /Murr b. Breitkopf arbitrabatur, typot'hetam ponere voluiffe. M. CCCC.LXLI.
(1491.) — Sufpecta et vero falfa eft editio omae 1482. fol. apud Nic. Hohn f. Gallum,
gente germanum, quam in membraoa fe vidiffe in bibliotheca Abr. Hinckelmanni teflatus
quidem e(l Fabricius cum aliis: fed illud exemplar poftea in bibliothecam lo. Chr. Wolfi
ilatum, fuiife editionem 77Imenfim , Nicolai Donir nomine in Nicolai Gal/i conuerfo, do-
cuit Roide! pag. 46. adde Pagzer pag. 480. — imag vero prodiit Ptol. Geographia. —
Opus Doniini Nicolai Germani fecundum Ptolemaeum. nno MCCCCUXXXII (1482.) — im.

preifum Vme per —. Leonardum Hol. fol. mai. —. Textui fubieclae funt tabulae XXXII. -

ligno infculptae a 10. Sehuitzer de Arnsheim:. (de Zfrnirf heim fcripfit nomen fuum.) Quinque

autem tabulae a Nicolao Donis additae funt. vid. Aaide/ pag. 46. Panzer 1Π1. p. 535 fq. et —

quos

CLAVDII PTOLEMAEI EDIT. GEOGRAPHIAE Lió.IP.: ΧΙΙ. ag

quos ego citaui in Introd. l.c. pag. 145. . Quaedam exemplaria funt membranae impreffa:
textus autem , qui purior atque incorruptior effe dicitur, in multis locis difcrepat ab edit.
Romana, a.1478. n Vindobon. bibliotheca Caefarea cuftoditur exemplar, multis adno-
tationibus Zo. Scionzri, quibus et textus et tabulae emendantur, margini adfcriptis. — Ab
illa parum aut nihil differt altera Z7/men/is editio, opera et expenfis Iu/fi de Albano *) De
“εκεί. Per prouiforem Io. Reger. 1486. mai. fol. vid. Panzer ΠΠ. pag. 536. Mittarellium
in adpend. libr. faec. XV. ad Biblioth, MSS. monaf(t. S. Michael. Venet. pag. 387 fqq. aide!
pag. 49. animaduertit, eodem quoque anno praeter Geographiam omnia Opera P/olemaei
ibidem fuiffe excufa, — Libri octo cum tabb. 27. ex edit, romanà a. 1478. hinc inde, vt vi-
detur, emendati prodierunt Roxiee, arte ac impenfíis Petri de Turre. 1490. fol. mai. vid,
Panzer Yl. pag. 499 fq. ͵

Initio fequentis faeculi excufa eft Geographia emendata et cum textu graeco collata:
additis figura de proiectione fphaerae in plano, f. planifphaerio, et tabulis nouis aliisque
adpendicibus, opera ZMarci Beneuzntani , monachi coeleflini, et 7o. Cottae, Veronenfis. Ro.
sac 1508. mai. fol. de qua rara editione, et quod in calce Planifphaerii fignatur a. 1507.
(quae tamen eadem eft editio,) fufius differui in Introdut, 1, m. pag. 146 fq. adde Raidel
pag.5oÍíqq. Zager pag. 326 Íqq. de Murr l.c. pag. 20 fqq. de his et aliis. — cum tabb.
et vniuerfi figura, ex verfione Angeli, curante Bernardo Syluano , Venetiis, per lac. Pen-
gium de Leucho. 1511. fol. reg. vid. Frey/agii Analect, litter. pag. 730. Raidel et Hager, (qui
etiam fequentes recenfuerunt edd.) locis cit. — Illam Zugeli verfionem cafligauit Jo. /Mül-
erus, Regiomontanus, adnotatt. in Ptolem. geographiam, Argentor. 1625. — Geogra-
phiae opus , ποι ῆμα (lo. Philefii) tradu&ionz, (quae ab Angeli ver(ione multum differt, et
faepe eft barbara;) e Graecorum archetypo caffigatiffime pre[Jum, etc. (curante D. Zac. Exle-
$0, in calce: J4rgentinae, vigilantiffima cafligatione induflriaque Zohagmir Schotti, 1513.
fol. mai.

10. I'erneri noua. translatio primi libri Geographiae Cl. Ptolemaei cum paraphrafibus et
aunotatt. 2) libellus de quatuor terrarum orbis in plano figurationibus. 3) locus quidam ex
fine feptimi libri Geographiae Cl. Ptolemaei fuper plana terrarum orbis defcriptione, a pri-
fcis inflituta geographis, noua translatione, paraphrafi et annotatt. explicatus εἴς, Noriber-
gae 1514. fol. vid. Heilbronneri hiftlor. math. pag. 513 fq. — Introductio geographica Petri
"piani in docti. Verneri annotationes. — Acc. translatio noua primi libri geographiae
ΟἹ. Píolemati — authore P'ernero (et rel. quae in fuperiore edit. exílant.) Ingolfladii 1535.
fol. in bibl. Erlangenfi.

CI. Ptolemaeus aufus. — cum tabulis vett. ac nouis. Argentorati, induflria To. Schotti.
1536. fol. carante D. Georg. l/belio, qui textum edit, Argentor. a. 1513. recudendum fecit,
verfionem tamen Philefii frequenter emendavit. In Freytagii anal. litter, pag. 730. error
typogr. a. 1620. loco a. 1520. efle videtur: idem cum Raidelio pag. 58. errauit, Vbelium e
verfione lat. Ringmanni Philefii a. 151r. (loco 153.) recudendum curaffe textum. — 4frgen-
forati typis et impenfis Io. Grieningeri, cum Neoteritorum perluflrationibur, curante Lau-
rintio Pürifo, 1522. fol. cum tabb. XXVII. antiquioribus et XX. recentioribus. 1n hac edi-

Mm 2 tione

$) Hiuc Vlmae habuit bibliopolium.

216 Lib. 177... XP I. CLAVDII PTOLEMAEI EDITIONES GEOGRAPHIAE

tione ad tertiam Africae mappam famofum iftum de Palaeflina locum, qui Serueto poflea
tamquam atrox crimen imputabatur, iam exflare, monui in Introd. l. c: pag. 149. Atque
ex fequenti editione, in qua in aduerfa parte tabularum geographicarum et quidem tab. 4r.
de terra fancta poft tabulam modernam Afiae minoris, paritcr leguntur, ex fuperiore forfan
editione repetitae, animaduerfiones, Seruetum a crimine illo dcfenderunt Hager p. 335 fq.
et Jo. Mort. Paflorius in collatione editióris Argentinenfis Geographiae Cl. Ptolemaei, cum
illa, cuius Michael Seruetus auctor eft; ad illuflrandum locum hifloriae modo dicti Serueti,
a — Moshemio confcriptae, in Mifcellan. Lipfienf. nouis, vol. X. part. II. pag. 274— 282.
Infcriptio autem editionis, quam Pafforius quoque paucis defcribit, haec efl:

CL AV IDI (fic; nota alterius I. litterae D. irferipta) Ptol. gecgrophicae enarraticnis
libri offo, Bilibaldo Pirkegmhero interprete, — Zfnmotationes Ioan. de Repiomonte in eyrorer

zommi/Jos a lac. Zngelo in translatione fua. cum tabb. mai, fol. — . Pofl litteram Ὁ. ante

indicem Ptolemaei, legitur: Z/rgentoragi, (ficj) Ioan. Grieniugerus communibus Ioh. Kober-
ger impenfis extudwbat, a. M. D. XXV. (1525.) mai. fol. cum tzbb. L. minus venufle ligno
incifis.. Exemplar huius edit. quum in manibus habeam , equidem, cur Raidel pag. 59. et
Hager l.c. (qui quidem priorem vt plurimum preffe fequitur, fcripferint, prodiitfe illam edit,
Bafileae, diuinare nequeo. — Pirkheym. praefatio fcripta eft Noribergae 1524.

"Tandem graete ex cod. "Theobaldi Fettichii, medici Ingolfladienfis, Pfolemaei geogra-
jhiar libri VIIL. fine verfione latina et fine tabb. geographicis, curante Defiderio Erasmo
prodierunt Bafileae typis Hier. Frobenii et Nicolai Epifcopii, 1533. 4.

Ptol, — libri {711}. ex Bilibaldi Pirkheymeri translatione, fed ad graeca et prifca
exemplaria à Mich. F'illanouano ^) iam primum recogniti.'— Adiecta infuper ab eodem fcho-
lia, quibus exoleta vrbium nomina ad noflri faeculi morem exponuntur etc. (cum L. tabb.)
Lugduni, ex officina Melchior. et Casp. Trechfelii, fratrum. 1535. mai. fol. jJ

Haec eft famofa et adniodom rara: editio, (quam Seruetus iterum 7iennae in Gallia,
ali, Lugduni, (Lyon) 1541. fol. multo emendatiorem ct nonnullis locis mutatam prelo fra-
trum Trechfeliorum ; fumt: Hugonis a Porta, bibliopolae Lugdunenfis , exire iuflit.). de qua
eiusque auctore praeter Aaijdr/ pag. 6r. aliosque, ab illo et a me-in Introd. 1. c. pag. 151 fq.
laudatos, copiofe differit Hoger. l. m. pag. 334 — 354. et de altera edit. pag. 358 fq.

Nouam Ptolem. verfionem lat. confecit-Zo. Ne uiomagus ^), a lo. Ruremundano, , Co.
loniae 1540. 8. excufam. — tabulae geogr. a. 1546. 8. acceflerunt. vid. Hager p. 356 fqq. |

Pirkheymeri et Serueti. verfionem emendauit. et primum librum fuis ac Werneri τ
notatt. illu(lrauit,. rcliquis autem libris addidit explicationes, ex Plinio, Strabone aliisque
auctoribus. inter fe collaris defumtas, Seba/f. Münfler ,, Bafil. ex offic. Henric. Petrina,. 1540.
[91]. cum L. tabb. ligno incifis, | Sunt exemplaria, quae in infcriptione, (folio illius tantum.

probabiliter. mutato;) habeant a. 1541. alia, a. 1542. —— Müin/leri editio, a fuperiore tamen.

non ni(i typis et dedicatione diuerfa , excufa rurfus prodiit ibidem 1545. lah — et aucl. atque.

emendat.

1) H. e. Mich. Serueto, qui Villanouae in Ar- ^ /) 7o. Neomagi (fic quoque fcribitur, ) lat. ver-
ragonia a. 1509. natus eft. fionem laddat-Cumaets orat; XIV. βαρ. “ὅσ. (^

CLAVDII PTOLEMAEI EDITIONES GEOCRAPHIAE Li IP.:XPFL 277

emendat. Bafil. 1552. fol. vid. Hager pag. 361 fqq. et indic. librorum rariorum bibl. vniuer-
fitatis Budenfis, part. II. pag. 242. ; ἶ j
Altera editio graeca lucem, vidit Parif. apud Chriflian. Wechel. 1546. 4. Exemplar
huius editionis, cum codd. MSSt. collatum, in bibl. publ. Lipfienfi cuflodiri, fupra in enu-
mneratione codd. iam adnotatum eft.

... Geographia Cl. Ptolemaci — olim a. Bilibaldo Pirckheimero. translata at nunc multis
codd. gr. collata, pluribusque in locis ad priftinam veritatem redacta, a Jof. Molztio, ma-
thematico. Addita funt in primum. et feptimum libr. amplifima eiusdem commentaria etc.
cum LXIIII. tabb. Venet. 1562. 4. :

De hac edit. quae etiam eft ia bibl. Erlang. acad. multus eft Hager pag. 514 fqq.

| Tabulae geographicae ad mentem Ptolemaei reftituti a Gerhardo /Mercatore , Colon.
1578. fol. IUCMCUA : ]
Editiones verfionis lat. Bafileenfes, ἃ. 1582 et 1584. et Romana 1590. (in catalogo fcri»
ptorum vett. mathematicor. ab Eduardo Bernardo confecto, et a Fabr. in fuperiore vol.
repetito ,- vbi forfan fcribendum erat r49o.) funt dubiae. — Pfolzmari: Geographiae libri
VIIf. (ex verfione Pirckheymeri, a Serueto et Moletio emendata;) cum tabb. geogr. a Gerh.
Mercatore reflitutis ,. (curante /rmo/do IMylio , Colonien(i fenatore et typographo.) C oloniae
Agripp. typis Godofr. Kempenfis. 1584. fol. Jd
CI. Ptol. Geographiae libri VIII. (ex verfione. Moletii;) cum: commentatio To. /fnf.
Magini, (qui in primum librum confcripfit commentarium fatis amplum , in reliquis autem
- libris Moletii notas vel omifit vel contraxit) II. tom. cum tabb. XXVII. veteribus et XXXV.
nouis. /7enetiíir ap. heredes Sim. Galignani de Karera 156g. 4: — rec. vitiis tamen, quae in
fuperiore edit. multa funt, typographicis correclis; Colon. per Petr: Kefchedt. 1597. 4- et,
fecundum catal. bibl. Oizelianae, part. IL. pag. rr8. nr. 8 et ὁ. Bononiae 1608. atque 1611.

L CI. Ptolemaei —. Geogr. libri VIT. graecolatimi. . Latine primum recogaiti et emen-
dati, cum tabb. geographicis, ad mentem auctoris reflitutis, per Gerardum Mercatorem:
iam vero ad graeca et lat. exemplaria a Peíro Zoníano iterum recogniti, et pluribus locis
cafligati etc; Francof. 1605. fol. — -Alia exemplaria habent fubfcriptionem: fumtibur Cor-
nelii Nicolai e£ Iodoci Hondii, Amflerd. 1605. fed vna eademque eft editio, folio tituli tan-
tum rutato. Im bibl. publ. Wittebergenfi eft exemplar, cui Hofiur in margine plura ad-
fcripfit, in primis id cum Bocharto fludiofe contulit. — Eadem editio eft repetita, gr. et
lat. cum notis Gerardi 7Mercatorir , cum tabb. geogr. et cafligatione Petri Berti, 1618. fol.
" Lugduni typis Ifaaci Elzeu. fumt. Iodoci Hondii , qui tabernam habuit librariam et Amflelae-
dami et Francofurti ad Moenum. Hinc illa editio citatur excufa modo Lugduni Bat. modo
Francof. et Amfítelaedami:. fed vna eademque efl. — Bertius adfcripfit varias lect. e cod.
Palatino. ^. — di. wo
Eadem editio integra eft inferta , (feparatim quoque venditur,)' tomo primo operis tam
cari, quam rari infcriptique: h:
"Theatrum geographiae veteris, duobus tomis diffindtum , edente Petro Bertio Beue-
τὸ —. Tomus prior, in quo CI. Ptol. Alexandr: &eographiae libri V 11I. graece e£ latine.
| snl Mm 5 Graeca

»18 Lib. 1P.: XP I. CLAVDII PTOLEMAET EDIT. ET VERS. GEOGRAPHIAE

Graeca ad codd. Palatinos collata, aucta et emendata funt: latina infinitis locis correcta?
Tomus pofferior, in quo itinerarium Zfufenini imperatoris terreflre et maritimum et Bur-
degalenfe, tabula Peutingeriana cum notis Marci Velferi etc. edente P. Bertio. Amflel, 1619.
mai.fol. vid. Baumgartenii Nachrichten von einer Hallifchen Biblioth. tom. I. p. 458— 471.
Vbi in nota pag. 465 fq. quaedam adnotatt. quas priflinus poffeffor, Cellarius, manu quon-
dam adíeripferat, paucis referuntur.

"Tabulae geographicae Pfolemaei, (a Ger. Mercatore) emendatae, feorfim quoque eo-
dem anno in fol. a Iod. Hondio et poflea 1750. funt recufae. — aide! cap. XL pag. 78. agit
de infignioribus variationibus tabularum geograph. ad Ptolemaei mentem confectarum , lau.
datque Hauberi epitomen hifloriae tabularum geographicarum, Vlmae 1724. 8. et fupple-
menta, 1727.

C. Ptol. Arabia, ope cod. MS. vetuftiffimi ac praeflantiffimi innumeris locis emendata
' alo, Grawio, gr. et lat. Londini 1650. 4. — rec. in fcriptor. geogr. vet. min. tom. IF.
Oxon. 1712. 8. nr. 4. vbi etiam eft Pzolemari tabula longitudin. et latitnd. vrbium infignium,
gr. et lat. ex cod. MS. Theonis, gr. et lat.

Nouam editionem parauerant Jf. Z/offur, (vid. eius notas ad Melam pag. 72. 77. 86.
Io5. etc.) atque Zar. Gronouius: et Ed. Bernardus Ptol. geogr. inferere deflinauerat vol. XIII.
corpori fcriptor. vett. mathematicor. fed ad exitum res ἃ nullo illorum perducta eft. vid. Rai-
del cap. XII. pag. 80 fqq. — Pariter Doederleinus , theologus Tenenfis, quum adhuc in Altdor-
fina litterarum vniuerfitate doctrinam profiteretur theologicam , multum diligentiae operae-
que infumferat, Geographiae Ptolemaei emendandae et illuflrandae. — Atque mihi, Altdorfi
eum inuifenti, monflrarat fuas opes literarias, et multas, quas excogitarat atque confcri. -
perat, emendationes, quas, quantum memini, omnino ingeniofas acutasque effe cogno-
veram. Verum alia negotia aliique labores eum ab inflituto confilioque Ptolemaei edendi
auocaífe videntur. Nec leuis efl labor, cui fufcipiendo perficiendoque, ZMannertus V. Cl.
in hoc litterarum genere diu diligenter veríatus, fi quis alius, par effe videtur.

Jo. Stobuitzae, Poloni, introductio in Ptolemaei Geographiam. Craconuiae fine anni
nota, per Florianum Vnglerium. (vid, Zanozki Nachricht von den in der Zaluskifchen Bibl.
fich befiaedenden raren polnifch. Büchern, part.IV. pag.124.) — rec. ibid. per Hieron.
Vietorem, 1519. 4. — 10. Dryandri. 1535. : ;

Gallicam verfionem mstam fe habere in membrana teflatus eft Z£nton. I7erderius in bibl.
gallica pag. 101.

Primus Geographiae liber, vna cum opüfc. de Sphaera et de fole ac luna in linguam
Lufítanicam translatus eft a Petro Nunez. Lisboae 1537. fol. Exemplar eft in bibl. Guelferb.
vid, Hager. pag. 354 fq.

De verfionibus ifa/irir earumque editionibus egerunt Raidel et Hagerus 1. c. plenius ta-
men Paifoni in Bibl. degli Autori — volgarizzati, tom. IV. pag. 121 fqq. — Valde libera in-
terpretatio eft Francifci Berlinghieri, Florentini, Geographia, carmine etrufco confcripta:
Geographia di Francefto Berlinghieri, Fiorentino, in terza rima et lingua tofcana diflincta, ὦ
con le fue tavole in varii fiti et provinci fecondo la Geographia et di/linBlione de [a tavole di
Ptolemto, ἴῃ calce: Impreílo in firenze per JVico/o T'ods/tho, (Nicolaum Alemannum,.

Laurentii

Μοὶ. ΤΠ. Ρ. 416 CLAVDII PTOLEMAEI VERS. GEOGRAPHIAE Lib.IP.c. XVI. 219

Laurentii Alemanni filium;) et emendato dallo auctore. fol. cum XXXI. tabb. geographic.
(inter an. 1481 et 1482.) De quo libro v. Poitoniurl.c. inprimis Raídel pag. 75 fq. et cel. de
JMurr in fingulari libello, f. Notitia libri rariffmi Geogr. Franc. Berlinghieri etc. Norim-
bergae 1790. in 8. vbi quoque a pag. 15. antiquiffimas verfionis lat. editiones perfequitur.

Sequuntur verfiones ifalicae Petri Zndreae Mattioli cum additamentis e Sebaft. Mün-
flero et tabb. geograph. curante Zar. Caffaldo. Venet. 1548. 8. (et fecundum bibl. Aprofia-
pam ex verfione Wolfii pag. 232. ibid. 1555. fed dubitant Wolf, Raidel εἰ Hager.) — .Hie-
ron, Ruftrlli, Venetiis τοῦτ. mai. 4. cum XXXVIL tabulis. (de qua edit. multus e(t Hager
pag.366 — 314.) — rec. ibid. 1566. 4. IL. tom. — rec. et a 1. Malombra correcta, cuna
Moleti et Rufcelli expofitionibus, Venet, 1573. 4. (in fronte libri, a. 1574. in calce vero
4. 1513. fignatus eft.) — — Fu/z. emendata et amplificata a Zo/zpho Rofaccio, Venet. 1598. 4-
1599.4. — Patau. 1621. altera autem pars habet numerum an. 1620. fol. — Leomardi Cer-
fofi, addito comrmnentario Zo. Z/nt. JMMagini. If. tom. Venet, 1597. fol. in parte pofleriore;
in parte autem priore, (cuius infcriptio, abfoluto opere, excufa videtur.) 1598.

Inter codd. msst. br. Hinckelmanni nr. 72. verfio geographiae perfíza fuiffe dicitur cum
figg. minio accurate notatis ; cod. transiit in bibl, 7. Cph, I/olfí, Helbr. p. 581. nr. 177. —
"Eelle auctore quodam arab. im Cafiri bibl. arab. hisp. 1. pag. 349. dlchindu: Ptol. gcogra-
phiam arabice ac fjria;c vertit. — — Quosdam libros maioris minorisque molis, in quibus
Ptolem. geographica quaedam explicantur aut notantur, laudaui in Introd. pag. 157 Íqq.

Harl.]

Y Laedat hoc opws Zarcianur Heracíeota, in initio Peripli, teflatus, fe profeciffe ἔκ τῆς
Τεωγραφίας τῷ ϑεοτάτθ καὶ σοφωτότε Πτολεμαίβ. Stephanur Byz. in Χαρακμῶβω
᾿ἰξιόπιτος δ᾽ ἀνὴρ περὶ τοὶ τοιαῦτα, σπεδὴν yep ἔϑετο ἱξορῆσαι ἀκριβῶς τοὶ τῆς Agua

"Bias. dmmiasus, (qui Ptolemaeum libenter fequitur) XXII. 8: v Eratoffhene: adfirmat
εἰ Hecataeus. εἰ Ptolemaeus. alique. kuiusirodi. coguitionum ninutif/mi ferutatores. ZAga-
themner. V. τ᾿ cap. 6. TE. vexyix8 Πτολεμαίθ διεξιόντος, ὅσα τῇ "yewyeaQio σαφεξάτως

“διέθετο ἔχ, ἁπλῶς. 8Ó', ὡς ἄν Tic zer, ἐξ οἰκείας γνώμης ἢ δόξης. ἀλλοὶ τος τῶν πα:

᾿λαιοτέρων καὶ ἔτος ἐπαχολεϑῶν παραδόσεσι καὶ τῶν μὲν τὸ δόξαντα ἀληθῆ ὄνα!. ὡς καὶ

“αὐτοὶ πράγματος ὑποβάλλϑεσιν ἐπιβεβαιῶν. dem cap. 8. ὡς παρὸ v8 τεχνικϑ YlroAe-
pes μανθάνομεν. — lornander de rebus Geticis cap. 3. De hac (Scanzia Infula) in fecundo fui
operis [i/ro Claudins Ptolemaeus, orbis terrae deferiptor egregius, meminit, dicens etc. Io.

| Philoponu: IV. 5. ad Hexaémeronz Ὅσο; δὲ τῶν Γεωγρώφων γεγόνωσιν ὠκριβέξεροι; ὧν e34

| xgj Ἡτολεμαῖος καὶ Παάππος εἰς, 5 :

. A recentioribus Geographis obferuatum eft, gradus longitudinis et latirudinis in Pto-

— lemaeo vt plurit:um fallere, in locis praefertim, longius.a regione, qua verfabatur, diffitis,

Confer Jf. /offium cap. 16. de Nili origine, et Jobum Ludolfum commentar. ad hift. Aethiop.
pag. 9r. Quin in ipíius Alexandriae defignatione non mediocriter aberraffe, notauit Cha-
zelius, aftronomus et mathematicus; e focietate regia Parif, vt didici ex Bernardi Lamii
| adparatu geographico ad harmoniam evangelicam pag. 273. Sed et numeri in codicibus
editis paffim male funt expreífi, et nominatim in Bertiana Ptolemaei editione multos erro-
τες animaduertit Zo. Grauitis confulto. MSto Ptolemaei codice Seldeniano, e quo defcriptio-
nem Arabiae excerpfit et Abulfedae defcriptioni Arabiae fubiicere voluit. — Chriffophoro Cei-

lario,

ago L&.IV.c. ΧΡ. PTOLEMAEI MAGNA SYNTAXIS . Vo. IH. p. 4τό P 417

lario, viro de veteri geographia praeclariffime promerito, fufpectus eft ipfius induflriae no-
mine Ptolemaeus; ἡ γαγὶ enim fubit, vnde. Zfegyptiur diriunclifimarum rerum. tam. certam,
vt prodit , notitiam. acceperit. deque enim in remotiJomir, quo vix dum homines. adierant,
copiofus eff, nec dubius, vt in propinquis et coguiti[imir. Non minus de eo conqueritur
Pauíur Merula praef. in geographiam, caufatus, plurima magno auctori fcripta effe ab
auditu et ex incerta aliorum fide, multa item, quae aliis nominatiffima, negligenter in iis
oiiffa, multa fequiorem nacta effe flationem , et extra verum locata fitum, multa dubiam
adepta nomenclaturam, infinita [I] non Tuis tributa populis vel regionibus, plurima deni-
que cum ab aliis tum ab feipfo et alibi diclis diffentientia. Salmafius pag. 1186. ad Solinum
de Ptolemaeo: . Nomina vrbium quafi recentia et extautiwin. vbique recenfet , quae iampridem
efe deferunt, / Saepe vetus ac recens eiusdem oppidi vocabulum velut vrbium diuerfarum appel-

lationer pofuit. — Interdum vrber, iampridem extin&as. et eueyfar, cum nouir commemorat, quat.

in eorum. locum. fucceffere , aliquando eodem , aliquando alio loco pofitae. — Perfepolin inter. ve-
giar Perfidis numerat, quam ab Zllexandro euerfam fuifje nec poft illa tempora vnquam cefur-
vexiffe , omnibus. auctoribus id a[fereutibur, conflat. Plures Ptolemaei errores Ortelius ac Ger-
hardus Mercator, alios Philippus Cluuerus; alios Marcus Velferus in rerum Auguftanarum
libris, alios alii adnotarunt. n Scotiae defcriptione fatis accuratum effe, nifi quod loca

uaedam magis fita fint. verfus feptentrionem , notatum Guil. Nicolfono in bibl. Scotica.
[Add. Raidel pag. 5 — 8. Conr. Mannert Geographie der Griechen und Rómer part. I. Nori-
berg. 1781..8. pag. 128—184. — Ex Theodofio Tripolita multa haufiffe dicitur Ptolem. vid.
Hulbron. pag. 291 fq. αν].

— HL MELIA'AH ZY'NTAZIE ΤΗ͂Σ AZTPONOMTIAZ Syrrello pag. 206.
Suidae METAE-AXTPONOMOS. /aguae conflru&kionis, (iue, .vt Abulpharaius
pag. 47. aliique Arabes vocant, Zf/mageffi ") libri XIII. complexi demonflrationes de moti-
bus fiderum et vniuerfae fphaerae coeleflis ratione, poft obferuationes Zriffylli,. Timochari-
dit pag. 164. Metonis, Eu&emonir ac praecipue Hipparchi pag. 62. quem ἄνδρα Φιλόπονον
καὶ Φιλαλήϑη vocat pag. 59. Prodierunt graece cum 7 Περι ς, Alexandrini ,. qui fub "T'heo-
dolio feniore imp. vixit, commentariorum libris XI. Bafileae 1538. fol. ἢ) Pappi enim, quem
landat Eutocius in Archimedem de circuli dimenfione pag. 40. Z/mmonii, qui libros Ptole-
maei aflronomicos Damafcio expofuit tefte Photio cod. CLXXXI. pag. 213. et aliorum ve-
ferum ἐξηγήσεις ^) interciderunt. — Zfrabicam verfionem .Mohamedis, filii Alhafami, Tufini,
ineditam imemorat Labbeus Bibl. nou. MSS. pag. 251.258. 256. ^) Perfitam pag. 253. confer

biblio-

$1) Nomen hoc conftat arabico articulo 3/, et
graeco vocabulo μεἔγισος, Scilicet Kber hic titu-
lum gerit magnae f, maximae fyntaxcos. Οὗ.
-ferusuit hoc ctiam: Gaíackerus. aduerf. poftum.
cap. 35. pag. 7$8. Heu.

2) Ptolemaeum Simon Grynaeus, et Theonem
Joach. Camerarius ediderunt. v. meam Introdu&,
l.c. pag. 153. Hart.

0) Non omnes Zappi expofitiones perierunt
vid. codd. Florent. paullo poft smemoratos. Atque

W

j

4

i E E
"tur in addito T7/reonis comment. Hézzs ᾿Αλεξ, h
1

in ed. graeca Bafil. 1538. ἃ Grynaeo curata, legi- |.
Vzüjyyum εἰς τὸ πέμπτον τῆς Συντώξεως, vid. /l/eid-
leri bibliograph, aftronomicam , pag. 17. arl.; |
p) Conf. fupra in vol. ΠΠ]. pag. 213.. Au&or|
arabicae philofophor. bibliothecae, in Cari bibl. |.
arab. hisp. I. p. 348. prodit, Arabem, Jn Ha-|
tem lnairvizi Almageftum illuftraffe commenta- |.
riis; alios autem Ptolemaei opus in epitomen re-|-
digendum curaffe, vt Mohamad Ben Giatar Zl- |.
- batecuum, |

-

Vol. III. p. 417 Ὁ 418 PTOLEMAEI SYNTAXIS Lib, IV. c. XV I. (ol, ΧΙ. 28ι
bibliothecam orientalem PBarthofomaei Herbeloti pag.Yor.b. qui codicem arabicum Alma-
gelli cum commentariis MSS. euoluit in bibl. chriflianiffimi regis. — Hibraica verfio feruatur
Vindobonae in bibl. Augufliffimi imperatoris nr. 56. — Et Zfverroir epitome ex Arabico he-
braice verfá per R. lacob. Zlutoli a. Chr. 1231. ibidem nr, 124. *) Latinur codex MS. ex ara-
bico a.1230. verfus exílat Oxoniae in collegio omnium animarum. [In bibl. 77eneta Ὁ...
Marci, (tefle catal. codd. latin. pag. 140 et 141. funt duo codd. qui continent epitomen AI.
magefli, a Georgio de Peurbach et a Io. de Künigsberg f. Regiomontano, (qui ex arabica
Giberi expofitione multa fumfiffe dicuntur) compilatam. — Alium cod. latin. circa aet.
Friderici 1f. imperatoris, habuit Peirefcíur. vid. GafJendum in vita Peirefcii ad a. 1636. lib. V.
pag.332. J/dler. pag. 118 fq. (vbi quoque verfio lat. Gerardi Cremonenfis et cod. mstus
Noriberg. memoratur,) et pag. 205. Liber Geber in Almageftum, a Gerardo ex arab. in
latin. verfus cod. Florentiae in bibl. Dominicanor. (Heilbr. pag. 551. δ. 59.) — Excerpta ex
fyntaxi aflren. perfice in bibl. quadam Angliae. (Heilbr. pag. 645.) Harl.] | Codex graecus,
ante annos 200. pulcherrime exaratus, Londin. in bibl, archiep. Cantuarieníis, ex quo emen-
dationem quamdam Petauii firmat .Seldenus in adparatu Chronolog. ad Epochas marmoreas
Arundelianas pag.236. ^ Alius codex graeru; cum prolegomenis et graecis ad marginem
Ícholis [1] fuit in bibl. Caroli de Montchal, tefte Labbeo pag. 189. — [In bibl. J7zmeta
D. Marci funt, teíte catalogo codd. graec. codices CCCII et CCCII, (cui praemittuntur
prolegomena, quae Diophanto tribuuntur, libris IV et VI. in margine adiectus eft TAeonis
commentarius, et quintum librum fübfequitur commentarius integer;)) codd. CCCX. CCCXT.
CCCXII et CCCXIIL. cum prolegomenis. — In bibl, elector. Bauar. Ptol. Almageftum et
Thronir in Ptol. aflronomica. — In bibl. Leidenfi, tefte catal. pag. 339. — In bibl. Do-
minican. Florent. Almag. cum vita Ptolemaei, (Heilbr. pag. 558. nr. 31.) — in bibl. S. Ma-
riae etc. F/orent.(id. pag. $59. $. 61.) — in bibl. Medicea Laurent. Floret. (tefte Bandin.
atal. codd. gr. II. pag. 9.) cod. I. plut. 38. prolegomena; (et in hoc quidem codice Theo. .
nis et Pappi nomen nonnullis prope finem capitibus praefigitur,) et Ptolemaei RE. in
ibros
r

'ateenum ,! Abilrikan Aibikuni Khurezmitam, | Almamonis fiue Mamounis facta, cum figg. De

auctorem canonum geographiae; εἰ Cufchiar La-
. 6sni, filium /giii, tabularum aftronomicarum
conditorem. — De Zuerroe vid. Heilbronner
pag.460Ííq. — In bibl. E/curial. tette Cafirio
l. c. exftat cod. CMIX. litteris cuphicis exaratus,
quo continentur Z/zagefli liber V. VI. VII. VIII
€t IX. arabice redditi, et in cod. CMX. eiusmodi
codex, in quo infunt Almagefti libr. X — XIIL
arabice verfi, iique integri cum fuis tabulis; prae-
terea libri VIL. caput primum cum IV. capitibus
libri VIII. — In bibl. Cantabrig. Almag. arabice,
chara&ere hebraico, (Heilbr. p. 632. $. 379.) —
In bibl. Pari/. quondam regia, (catal. I. nr. 1107.)
cod. qui comple&titur /ohieddini Ben Iahia Beu
"dbi Schaker, Hispani, commentarium, qui lauda-
tur. — in bibl. Zeidenfi, (catal. p. 458. nr. 680.)
yerfio arabica συνταξεέως e graeco iuffu imperatoris

^ Vol. V.

͵

Mamun. vid. Lambec. de Bibl. Vindob. VII. pag.
$7oíqq. De Zimamone, (a. Chr. 827.) qui Al-
mageftum iuflit arabice verti, vid. Heilbron. p. 4c7T.
La Lande pag. 161. — it. de Geberi f. Gebri,
Arabis, expofitione et edit. Noriberg. a Petreio
a. 1532. 4. cum inftrumento primi mobilis Petri
Zpiani: curata, Heilbr. pag. 427. et pag. 428.
iterum de Maimun. Add. Jf/eman. Globum cod.
arab. Muíei Borgiani pag. X:V íqq. XXV fqq.
XXVII. Hari.

4) Exítat quoque in bibl. Zaurimen/i verfio
hebraica, item compofitio in librum Almagefti,
per filium Refched Pium, h. e. Auerrois, figurae
cum notis marginalibus, et in alio cod. compen-
dium Almagefti ex arabico hebraice ab eodem 746.
Zntoli conuerfum. vid, J/o/fii bibl. hebr. vol. I.
pag. 20. et vol, IV. pag. 952. Zarí.

Nn

282 Ζιδ. ΠῚ XVI. CODD. MSSTI ALMAGESTI
libros XII. diuifa et in eod. codice nr. VI. onis in Ptolemaei magnae con(tructionis
libros Il. priores commentarius. —- in cod. XVIII. eiusd. plutei (ib. pag. 35 fq.) eft. ZÀzonis
expofitio magnae con(lructionis f. commentar. in libr. 1. 1. III. (qui eft notandus, quoniam
a nonnullis ignoratur) IV. VI. Pappi fchol. in libr. V et VI. (qui pariter multis incognitus
fui.) — cod. LXX, plut. 46. cum aliis opp. Ptolémaci, (catal. Il. pag. 70.) — cod. XXII,
plut. 89. cum figg. geometricis et fcholiis marginal. (catal. III. pag. 414.) — In biblioth,
S. Ioan. Patauiza libér Almagefli fol. (vid, Tomo/ini biblioth. Patauin. pag. 31.) —. in bibl,
Faticana, tefle Heilbron. pag. 538. $. 3. — In bibl. Hodíeiana, fyntaxis magna, ib. ΧΗ,
lat. et perpetuis comment. illuftrati per Jo. Πα]. (Heilbr. p. $97. δ. 241.) et fupra, vol. IV.
pag. 213. |

In bibliotheca publ. Parif. in. codd. CCCCLIII. MMCCCLXXXIX — MMCCCXCV.
et quidem in plerisque libri XIII. in paucis tantum prolegomena. Cod. MMCCCIX. 7/-
dofíi libr. 1l. comment. in libros II. Ptol. magnae conflruct. cod. autem MMCCCXCVI. in-
funt Teonis comm. in quatuor priores libros, alius a 'T'heone diueríi adparatus ad magnam
conflruct. et canones expeditos et anonymi prolegomena commentariorum in Ptolem. libros.

In bibl. Z7indobon. (tefte Neffzlio part. III. pag. 13. nr. 12.) ex libro magnae conflrudt.
feptimo et octauo expofitio canonica aflerismorum hemifphaerii etc. quam, notante Nef-
felio, Petrus 'ifloriut, quia in cod. Florent. eam fine vlla Ptolemaei mentione reperit ex-
pofitioni Hipparchi in Arati et Eudoxi phaenomena fubiunctam, perperam Hipparcho Bi-
thyno tribuit et cum tribus Hipparchi libris edidit. — Ibid. pag. 118. cod, CCXX. nr. 2. et
in Lambrcii comm. tom. VII. col. 20r. nr. 2. anonymi cuiusdam antiqui auctoris praeparae
tio in Ptol. magnam confiructionem. gr.

In cod. CXXXXII. membran. fcripto a. 1356. bibl. regiae Neapolitanae μαϑηματικῆς
συντοίξεως libri XIIL. et in cod. membr. fcr. a. 1558. Ptol. fvntax, libri XIiI. tum. Z/ironis et
aliorum mathematicorum prolegomena et Bar/oami lib. quomodo ex Ptol. fyntaxi curatius
poffit deprehendi folis eclipfis, f. ἡλιωκὴ ἔκλειψις. vid. etiam Labbeur pag. 202. bibl. nou.
MSS. de Barlaumi opuf. ΕΠ quoque Bail. op. in cod. CCCX. Veneto D. Marci, (catal.
pag. 145.) — In bibl. Bodíriana, Ptol. fyntaxis collata cum MSto et notis H. Sauilii illu.

γαῖα, item Sauilii adnotata ad T'4eonir comment. in Ptol. fyntaxin: Sauilii adnott. ad 1L.

priores lib. fyntax. Heilbr. pag. 620. Harl.

*
Latine vertit Georgius Trapezuntiur *), fed, vt folet, fere parum accurate parumque

Vol.TII. p. 418 —

fideliter, Venet: 1515. 5) et 1525. [al. 1527.] fol. et cum aliis ^) Ptolemaei, Bafil 1543. fol. |

et

r) Naudaeus in libro, qui infcribitur confide-
rations politiques fur les coups d'cftat pag. 358.
La mort de Kegiomontanus fut p/us tojft un cri-
me des eufans de George Trapezonze, les quels
faíchez de fa mort et croyant que Regiomon'!a:
nus en efloit caufe pour avoir trop librement
remarque une infiiié de fautes dans (a. tradu-
&ion latine de l' Aimagefle de Ptolemée faite
par le dit Tvapezouze, is fe vefoluycnt enfin
de lui rendre (a pareille et de la traiter plus toft

d la Grecque φι ἃ la. Romaine. Vide et Alla-

tium lib. de Georgiis pag. 378. vbi ex Nic. Perotti |

iudicio traditur "Frapezuntius non latinum, fed |
barbarum multisque locis mendacem feciffe Pto-

lemaeum, nec in Trapezuntii ad Ptolemaeum com- |
mentariis quicquam «effe alicuius duntaxat mo-
menti, quod non fit a 'Theone Ptolemaei expofi-
tione fubtractum. Fabric. vid. Heilbronner pag.
497 fq. Harl. !

5) In hac edit. perrara non eft verfio Georgi —

. Trapeg. —

E

Vol. ΤΠ. p. t$ VERSIONES ALMAGESTI —— LiIP.c.XPIL 983

et recenfente Erafio Ofiwaldo Schrekkenfufto. "Tubing. 1551. fol. [vid. W'eidleri hift.'aflron.
pag.179.] — "Tum Parif. 1556. 8. Dilucida et breui epitome latina maiorem lucem Alma-
geílo adtulerunt Joauzer Regiomontanus *) et Georgius Purbachiur, Bafil. 1543. fol. cum prae-
fatione Hieronymi Gemufaei, — Librum primum Almageíli graece cum verfione fua et
commentariis feparatim edidit Erafmus Reinhold, Salfeldenfis, Witeb. 1549. 8. et 1569.
librum I et II. latine Parif. 1556. 8. — Liber feptimus fyntaxeos Ptolemaei graece cum ver-
fone gallica prodiit: Etat des etoiles fixes, au fecond fiécle par Cl. Ptolemée, comparé à
la pofition des mémes etoiles en 1786. avee /e texte gréc et la tradu£lion franroife par Mont.
l'Abbé /Jontigaot, Chanoine de Του], Argentor. 1787. 4. conf. cenfuram in ephem. Goet-
ting. litter. eiusdem anni. MSt. quod Beffarion habuit, efl in bibl. Sen. Noribergenfi. —
Eiusdem libri feptimi eaput 1, germanice ex graeca lingua ἃ Fi/chero, capp. autem 11, III
et IV. a Bode ex gallica Montignoti interpretatione, fed liberius, verfa funt in libro, aftro-
nomis perquam vtili, et infcripto: Claudiur Ptolemaeur, Aflronom zu Alexandrien, im
2ten Tahrhundert, Beobachtung und Befchreibung der Geflirne, und der Bewegung der
himmlifchen Spháre. Mit Erláuterungeu, Vergleichungen der neuern Beobachtungen, und
einem flereographifchen Entwurf der beyden Halbkugeln des geflirnten- Himmels für die
Zeit des Ptolemaeus, von I. E. Bode, Konigl. Aflronom etc. Berolini et Stettini. 1795. g.
In introd. paucis differit Bode de Ptolemaeo, cius Almageflo, praecipue libro feptimo, ϑὲ
tempore obferuationis. Montignoti verfionem in nonnull's locis aberrare a fenfu Ptolemaei,
animaduertit. (pag. 7.) Comparat la Lande hift. aflron. part. 1, $. 324. .Flam/Teed hift. coel.
britannic, tom. ΠΠ, vbi de Ptolem. obferuatt. agitur, et alios. Reliqua pertinent ad aflro-
nomiae peritos. Huc forfan quoque pertinet: Sacratifimae affronomiae Ptholomaei liber di-
verfarum rerum. — tra&ans compendiofe de diuerfis rebur, — ---- du£&lu Petri Lichtenffeim,
Colonienf. Venet. per Io. Bapt. Seffam. 150g. 4. — Neapoli prodiit Pol. magnae compofit,
liber 1. 1588. et lib. /zeundur ex lat. interpretat. Zo. Bapt. Portae. 1605. 4. — Firdin. de
Corduba commentaria in Almageflum Ptolem. f. a. ex Antonii bibl. hisp. I. pag. 286. citat
Scheibel in aflron. bibliographie, part. l. pag. 5. qui pag. 61. de lo. G/ogouienf. epitome,
Cracou, 1506. 4. agit. Harl.

Nn 2 Georgii

Trapez. fed verfio Ptol. Almagefti latina, ex ara-
bica facta. vid. ScAeibels Aftron. Bibliogr. part. I.
pag. 78. LLa Lande l.c. artic. 368. Georg. Trap.
verfio per Luc. Gauricum emendata prodiit Ve-
, net. 1527. et ibid. apud Luc. Ant. Iuntam, 1528. [0].
vid. Scheibel pag. 103 fq. et pag. 126. de alia edi-
tione cum Ifagoge Io. Nouicmagi. Colon. 1536.
fol. Harl.

f) Cetera funt: Tetrabiblus ex verfione Came-
rari, Carpus ex Iouijani Pontani translatione:
Fixarum fignificationes ex edit. Leoniceni, fub-
iun&is Procli hypothefibus aftroriom. pofit. e νοῦς
fione G, Vallae. Fabric. Eadem continentur in
edit. Schrekkenfuf. quae in JVeidleri bibliogr.

- üftron. p. 2r. dicitur prodiiffe Ba///eae 1551. adde

Il'eidleri hiftor. atron. p. 366 fq. inprimis Schuei-

bel l. m. part. II. pag. 2 fqq. De hypothef. Pro-
cli , qui interdum diffentit a Ptolemaeo, vid. infra
Fabr. in vol. VIIL p. 5:8. lib. V. cap. 26. $. VIIL
arl.

4) De hoc eiusque fatis et fcriptis vid. Zeil-
bron. pag. $00 fqq. qui edd. Almagefti Venet.
1496. et Noriberg. cura D. Erasmi Flockii, 1550.
quoque memorat ; atque in bibl. Hulfiana tom. IV,
part. I. peg. 123. bis occurrit edit. Regiomontani,
Venet. 1496. add. Küffneri Anfangsgründe der
Aftroiomie, 315. Multus eft de illa edit. Veneta,
Mittarelli in adp. libros, faec. XVI. col. 391 faq.
atque jSct/ieibe in-aflron. Bibliographie part. I.
pág. 38 fqq. et pag. :5o. de Avgiomoníami com-
mentar. lib. XUI in Ptol. Almageft, Norib. 1550.
fol. Harl.

284 Lil. IV. c. X1. PTOLEMAEI TETRABIBLOS Vol. TII. p. 418 uro

Georgii Trapexuntii Yacogen in Almageflum Ptolemaei graece fcriptam et in biblioth;
Augufílana atque Scorialenfi pridem obuiam memorat Leo Allatius pag. 379. de Georgiis.
Nicolai Cabafílae in librum tertium Ἔχ ας inter graecos Theonis commentarios pag. 151. [vid.
Heilbronner pag. 488. In CCCX. cod. /zneto D. Marci, (catal. gr. codd. pag. 145.) jfunt
commentaria 'Theonis, Pappi, et Cabafílae, vt habentur, in edit. Bafileenfi 1538. qvas ex
cod. Beffarionis emanauit, exceptis iis, quae in libro V. "Theonis nomen prae fe ferunt.
Cabafilae commentarium in libr, IIT. excipiunt alia eiurdeu, fine alia infcriptione. Har/.]
lanus in anti- Claudiano I. 1. pag. 18.

Diuitis ingenii vena Ptolemaeus inundaus.
JUeve&tus fuperas currm rationis in. arces.
Colligit affrorum mumeros, loca, tempora, curfus.

Damafcio in vita lidori apud Photium cod. CCXXXXII. pag. 562. Ptolemaeus dicitur ὁ der
Scs ἡγεμῶν τῆς ἀςροθεάμονος ἐπισήμης. — Vide et Procli hypothefin aftronomicarum-po(i-
tionum, Bedam de natura rerum cap. 47. fiue potius fcholion in illud caput tom. II. Opp.
pag. 38. Zfidorur III. 25. Orig. Iu vtraque lingua diuerforum quidem funt de aff ronomis [7ri-
pía volumina, inter quos tamen Ptolemaeus, vex ZIlexandriae , (error hic eft iam fupra a me
notatus,) apud Graecos habetur praeripuus; hic etiam et canoner. in[lituit, quibur curfus
aftrorum inumiatur.. Etiam Ioanni Heuelio, Hipparcho noflrae aetatis, Ptolemaeus audit
Jéientiae affronomisae plane primur quoft conditor, qui Hipparchi aliorumque. [P] obferuatio-
ner, additis etiam propriis, in formam deduxit, ac luculentas raiiones, atque ita omnem dcGri-
mam de fole, luna, deque tum inerrantibur tum errantibus Ilis im Almageflo fuo complexur
ef, quam non folum Alexandrini, ftd omnes. /Irabes et. Latini longa temporum ferie etiam re-
tnuerunt. — [Io. Garcati aflrologiae methodus in qua fecundum Ptolemaei doctrinam
exactiff. facillimeque genituras iudicandi ratio traditur etc, Bafil. 1546. fol. vid. ScAeib:/ ρατι. ἢ.
pag.9o fqq.] — 70. Mabillonius in itinere germanico pag. 49. [pag. 54. edit. Fabric.] exhi-
bet Ptolemaei effigiem, a fe repertam in veteri codice, ante annum 1240. fcripto, dioptram
manu tenentis et fidera contemplantis. Dioptram enim referre potius, quam tubum opti-
cuin, a recentioribus demum ingeniis repertum , iampridem viri docti obferuarunt.

IV. TETPABIBAOZ EYNTAZIE MAOHMATIKH. | Quadripartitum fiue
quatuor libri de apotelermatibus et iudiciis aflrorum , ad Syrum .

[Primum codd. huius, et, vt tempori chartaeque parcam, fequentium opufculorum
msstos paucis memorabo, opera Heilbronneri libr. cit. inprimis vfurus.

In bibl. Caefarea J/indobon. tefle Lambeco, commentar. vol. VII. col. 187 fqq. cod.
chart, antiq. XXXXVII. nr. 4. (et in Neffziii catal. part. IV. pag. 105. nr. 4.) quadripartita com-
pofiio, fed in hoc cod. imperfecto funt tantüm capita XXI. et prooem:um eft fcriptum
πρός τινά Σύρον ἑαυτῇ Φίλον in editione au'cim. Camerarii legitur. πρὸς Σύρον ἀδελφόν,
"Tum adiuncta fuit capitibus multa diagrammata a/irologita, quae in editis libris.non ex-

flant.

^— ^ Fr € 9' κα τ "» , » d ,
v) Schol. graec. Προσφωνᾷ τῷ Σύρῳ ὁ Πτολε- πλαςαι αὐτὸ τὸ TE Σύρᾳ ὄνομα. "AXAm δὲ, ὅτι ἃ
- Y MOS M N , 3 y cT € Y ,
puxios τὸ βιβλίον, πρὸς ὃν καὶ τὸς ἄλλας αὐτὸ πάσας πέπλος,» QAM ἰατρὸς ἣν àTOs ὠχϑεὶς καὶ διὰ τάτων
πρκγμιατείοας meoctQuyyggty. Λέγασι δέ τινες, ὡς mí- τῶν μαϑημάτων,

, "^. PTOLEMAEI CODD. MSSTI TETRABIBLI Zib.I17.c. XP I. 285

flant... Praeter ea capiti primo fiue Ptolemaei prooemio praefixa eft alterius cuiusdam ano-
nymi antiqui auctoris graeci praefatio hiftorica de Cl. Ptolemaei aetate, et de aflrologiae
iudiciariae antiquiffimis apud Graécos fcriptoribus, quam praefat. breuem Lambec. graece
cum fua verfione lat. exfcripfit. — (in eod. cod, tefle Nz/Jelio pag. 104. nr. το. funt ex eo-
- dem Ptolem. opere excerpta quaedarn. — In eod. vol. col. 268. cod. LI. nr. 4. (et in Nzffe-
lii catal. 1, c. pag. ro.) Ptol. Harmonicorum libri HI. : — In eod. vol. col. 485. cod.
CXXV. nr. το. (in Neffelii catal. part. IV. pag. 12 et 13.) Ptol. explanatio, ordinatio et methio-
dus vfualis canonum affrouomicorum expeditorum, fequitur, (notante Kollario,) Ptol. de hy-
gothefibue planetarum , et nr. 9. Theoner expofitio in Ptol. canone: affronomicos expeditos. —
Iu ΔΈ ΕΠ catal. part. IV. p. 63. in cod. ΟΥ̓ ΤΠ. nr. 2. Ptolemaei et aliorum apotelesmatica. —
ibid. pag. 91. cod. CLX. nr, 1. Ptol. de hypothefibur errantium.

In bibl. Leidenf, (tefte catal. pag. 540. nr. 2. et p. 341. nr. 39.) inter codd. legatos Sca:
liger. Ptol. φάσεις inerrantium fiderum. (pag. 343. nr. 61. inter codd. Voffianos,) ex Pto-
lemaeo et aliis; — (pag. 364. nr. 18.) Alapra tractatus Ptolemaei, liber quartus, qui no-
vem capitibus conflat, de planetis. germam. — (pag. 365. nr. 27.) Ptolem. de imaginibus
fuper facies fignorum. — (pag. 395. nr. 70 et 10.) Harmonicorum τῶν eic τρίω etc, cum
figg. tonorum atque nr. 10. cum nonnullis emendatt. in margine. — In catal. codd. Voff.
fubiuncto Colomefíi opp. a Fabricio editis, pag. 811. nr. 52. Ptol. Harmon. libri III. et nr. 53.
Porphyrii in Ptolem. harmonica commentarius.

Parif. in bibliotheca publica, tefte catal. tom. II. funt etrabiblon fiue de iudiciis
aftrorum in codd. MMCCCLXIII. MMCCCCXXV. MMDIX, Carpus in codd. MMXXVII.
MMCLXXX et MMDIX. .capifía de promtis canonibus in codd. MDCXLII. MMCCCXCVII.
— de adparentüs et. fignifitationibus inerrantium in cod. MMCCCXC. — de hypothefibur
planetarum in. codd. CCCCLII et MDCXLU, — p/anifphaeriwm in cod. MMCCCXC. —
- harmonica in codd. MMCCCCL — MMCCCCLIII. MMCCCCLVI. MMCCCCLVIT,

MMCCCCLIX. MMCCCCLXI. in his adiuncti funt cod. MMCCCCL. Theonir in Ptol. ma-
themat. conílructionem commentarii, et codd. MMCCCCLVI ac MMCCCCLVIH. Por-
| phyrii comm, in Ptol. harmonica. — Pfolem. de parallelis in cod. MMCCCCLXXXIX. —
de iudicandi facultate, in codd. MDCXLII. MMCCCLXIII. MMCCCXC. — fabulae fongi-
fudimir et latitmdinir vrbium infigmiormn, in cod. MMCCCIC. — Excerpta in cod.
MMCLXXX. —- tetraflichon heroelegiacum, quod Ptolem. tribui folet, in cod. CCCCLIII

In biblioth. /atitana apud Heilbronner , (duce Montfaucon in biblioth. bibliothecarum

MsSStorum,) pag. 537 fq. Ptol. de periodis lunae. — aflronomica, mathematica cet geo-
graphica. TAeonir in mathemat. Ptolemaei, anonymi in eadem expofitiones. — pag. 542.
Ptol. quadripartitum cum Procli commentariis. — pag. 545. δ. 19. Ptol. de aflronomiae

Amaginibus. — In biblioth. Archiuii Bafilicae S. Petri, Romae, Ptol. mathematica, gr. et
Tüeonir comment. — 'enztiis in Mofco Car. Auantii, P£o/. eanoner, (Heilbr. pag. 56r.
6.74.) — In bibl. Efvoria/. Ptol. mathematica commentaria; eiusdem breues regulae; cal-
culationes motus lunae et flellarum; opera quaedam alia, nendum edita. (Hei/br. pag. 569.
$. 14.) — Parif. in bibl. monaflerii S. Germani etc. Ptol. opera quaedam, (id. pag. 518.
$.163 et 165.) — Iuter-codd. Aauchin, coníliariü, P/of. de motibus coeli, latine. (id.

: Nn 3 pag- 582:

436 Li.IP.c Xl. — CODD. MSSTI TETRAPIBLI

pag. 582. $. 183.) — Inter codd. de Merme, Ptol. affronomia. (id. pag. 584. δ. 189.) — ia
bibl, Mazarini, Ptol. expofítio proprietatum parallelorum. (id. ibid. $. 188.)

In bibl. Hodleiana, Ptol. tetrabiblos. (Hrilbr. pag. 592. $. 223.) — hypothefes plauc-
tarum et Theon. in tabb, zrgox;erges bis. (id. pag. 595. δ. 236.) lib. de compofitione aftrola-
bii, translatus ex fermone arab. in latinum: aera 1185. (id. pag. 600. δ. 256.) — Centilo-
quium cum vetere commentario, it. Quadripartitum, Hoy in quadripartitum Ptol. (id.
pag. 602. ᾧ. 258. pag.603. δ. 260. pag. 604. ᾧ. 264.) — centiloquium, Haly expofitio
illius et gloifae in Quadripartitum, Ptol. inflructio, (pag. 607. $. 275. 278 et 279.) — Ptol.
hypoth. planetarum, eiusdem ordinatio τῶν προχιείρων κανόνων et Théonis in eosdem ca-
nones atque λογικὴ ἔφοδος, (pag. 609 εἰ ὅτο. 6.289.) — Ptol. Opera, planifphaerium,
(pag. 612. $. 296. pag. 613. ᾧ. 300.) — phafes flellarum fixarum, (pag. 614. $. 307.) —
Centiloquium cum comment. et tabulis Hofein, pars Almagefli, arabice, (p. 616. $. 313.) —
Hypothefes planetarum, canones cum Theonir comment. et λογικῇ ἐφόδῳ, fectionibus IV.
gr. (ib. $316) — Anonymus in Ptol. de iudiciis aftrorum et Porphyrii introductio: adpa-
rentiae flellarum fixarum , et prognoflic. coll. cum exemplari Vaticano. Z/ol. introd. in ca-
nones, initium ; P/o/. Quadripartit. (pag. 616 — 618.) — Ptol. opticorum fermones V.
ex arabico latine redditis Saui/ii verfio lat. partis Almagefli, et commentariorum T/eoniz
et Cabafilae , voll. Ul. (pag. 619.) — ..Pzof. de hypothefibus lat. (pag. 620.) — — T/onis pae
radofis in canones Ptol. cum fcholiis, graece. (Heilbr. pag. 621.)

Oxonii in bibl. acad. Ptol. Almageflum ex arabica lingua in latinam verfum, it. lat:
cum figg. — Haly Gloffae in Quadripartit. — —Pfo/. opus quadripartit. et Centiloquium
cum comment. in iflos libros, (Heilbrom. pag. 624 et 625.) — Geber in. Ptol. (pag. 626,
$. 339) —.- Ptol. canones, gr. (ibid. $. 343.) — Cantabrigiae in bibl. acad. Ptol. Quadri-

artit. cum comment. Haly; centiloquium cum eiusdem comm. (pag. 633. $.376) — In
aliis bibl. in Z4nglia, Pfol. canon. cum TAonir introd. logica, item Zeraclii comm. in
Ptol. canones gr. comm. (qui liber emendate fcriptus, rarus et ineditus dicitur, Heilbr. p. 656.
6$. 469.). — Bredon expólitio fuper quaedam capitula Almagefli; — Prof. de eclipfibus,
coniunctionibus planetarum , et orat. de Ptol. h;pothefibus etc; (pag. 642 ct 643.) — Ptol. .
phafes etc. gr. (pag. 644.)

Florentiae in bibl. Laurent. Medic. (tefle Bandin. cat. codd. graec.) tom. I. col. 10 fqq.
cod. I. plut. 28. Ptol. hvpothefis flellarum errantium. — eiusd. adparentiae flcllarum fixa.
rum earumque fignificationes, — eiusd. de iudicandi facultate. (poflrem. op. eff quoque in
cod. XII. nr. 4. (pag. 23.) et cod. XLVII. $. 4. (pag. 70.) — cod. Vil. (col. 16 fqq.) ronis
expofitio in Ptol. canones, (vbi Bandin. adnotat, et ex prooemii principio efficit, duo ex-
flare "Theonis fyntagmata εἰς τὰς zgoxeiegs Πτολ. καγονας. Prius conflat libris V. et has
betur in cod. medic. XII. eiusdem pluteis poflerius (f. λογικὴ ἔφοδος) in hoc cod. feptimo,
et in. cod. Veneto D. Marci cod. CCCXV, catal. pag. 146. vbi accenfetur ineditis, nec non
in duobus codd. Vindobon. et alibi, vti iam hinc inde vidimus in hac codd. enumeratione,
adde ad δ. VI. de cod. Ven.) — Pfol. declaratio et ordinatio promtorum zflronomiae ca:
nonum et hypothefis flel!ar. errantium; eadem opufc. in cod. XII. (pag. 17 fqq. pag. 23 fq.)
cod. XLVI. (pag. 68.) cod. XLVII. (pag. 70.) — cod. XII. (pag. 21.) Z'heonir memor. coms
ment, in Ptol. canones f. λογική ἔφοδος: (de quo libro copiofus eft Bandin.) et nr. VI. vti in

cod. XXVI,

ἯΙ

Vol. ITí. p. 419. . CODD. MSSTI ITETRABIBLI Lis. 1V. c. XP1. | 281

.eod. XXVI. b. plut. alterum eiusdem fyntagma: cod. XLVIII 2. (pag. 7o fq.) — Ptol. Tr.

trabiblor,: cod. XVI. nr. 11. (pag. 34.) cod. XX. nr. 4. cum anonymi expofitione quadripar»
titi. (p. 38.) cod. XXXXIII. nr. r. (p. 66.) — Centiloquium, f. Κώρπος. cod. XVI. nr. 13.
(pag. 34.) — cod. XX. nr.2. et nr.3. anonymi commentarius. (pag. 38.) — fragmenta.
(pag. 68. nr. εἴ 2.) — Harmonic. cod. XXIX, plut. 58. nr. 19. et Porphyrii commentarius
nr. 20. (pag. 474 fq.)

Neopoli in bibl. regia. Prof. Καρπος. cod. chart. faec, XVI. — Porphyrii comment...
in Ptol. harmonica prooemium, cod. chart. faec. XVI. — Apotelesmat. libri IV. cum Por-
phyrii et anonymorum duorum expofitione, cod. membr, faec, XV. — Harmon. libr: LII,
€od. faec. XIV.

In bibl, Bauar. ATonaci de mufica libr. III. cum Porphyrii introduét. (catal. pag. ὅτ. cod.
CLIV et CLVIIL) et almageftum, cod. CLVII. ibid. — declaratio — τῶν προχείρων τῆς

τ esgovoplas. (pag. 67. cod. CLXXIIL) —. duodecim mathematica Ptolem. opuícula. (p. &1.

E

cod. CCXXVII) ᾿

Pataui in mufeo Triuifani, Harmonica cum Porphyrio, —. Ziugu/ffae P'indel. bis
Harmon. cum enatr, Porphyrii. — Guzferbyti in bibl. ducali, Harmonica.

Turini in bibl. regia, adparitiones flellarum etc. cod. CCXXXIV. (catal. pag. 318.) —
Harmon. cod. CCXXXI. (catal. pag. 316.) — Quadripartitum. cod. CCLXXXVIII. (catal.
pag. 386.)

Venett, in bibl. D. Marci, tefle catal. in cod. CCCII. Expofitio in tetrabiblon et
Fructus f. Kogzros. »— in cod. CCCXIV. Quadripartitum eum expofitione anonymi et Por-
phyrü lfagoge, item Fructus, de expeditis canonibus; de iudicandi facultate et de hypo-
thefibus planetarum cum TAeozis proleg. in magnam fyntaxin: — cod. CCCXV. TAeonis
comm. in canones Ptol. f. Acy. ἔφοδος. (add, ad $. VI. de cod. Ven.) — in cod. CCCXVIIE
et CCCXXI. Harmonica cum Porphyrii comment. — in cod. CCCXIII et CCCXIV et
DXCIV. Quadripartitum, Καρπος et de hypothefibus planetarum. — in cod. DXCIIT..
Porphyrii comm. in Harmonica. — Acceffit, tefle Z/illoifon. in Anecdot. gr. tom. Il. p. 284.
Fructus cum expofitione Achmetis. — Jenetiis in biblioth. S. Michaelis, Harmonicorum
libri ΗΠ. gr. cum Porphyrii comment. et οί. inerrantium flellarum fignificationes, per
Nic. Leonicum e graeco translatae , it. Excerpta ex Ptol. libris in op. Aftrolabii, vid. 7ifta-
rtili bibl. codd. illius monafterii col. 973 fq. et col. 75. idem col. 1127. memorat cod. Ptol.

- delle Predizioni a(lrologiche lib. IV. tradotti dalla Greca nell'italiana favella. Ha[.]

Graece primum editi a Joachimo Camerario "), cum verfione fua duorum priorum
librorum et. praecipuorum e reliquis locorum, Norimb. 1535. 4. Hinc cum verfione PAil.
Melanchthonis, qui in praefat. ad Erasmum Ebnerum, fenatoretn Norimbergenfem, teflatur,
fe editionem Camerarii multis mendis purgaffe, tum numeros in locis apheticis tam graeci
quam latini textus emendaffe. Bafil. 1553. 8.
E [Plenior

w) V. indic. libror. rar. bibl, Budenfis , part. IL. pag. 241. Har.

Lib. IV. c. XP T. EDITIONES TETRABIBLI

iid Yom

[Plenior eft infcriptio: ΟἹ, Ptolem. de praedictionibus aftronom. cui titulum fecerunt
Q»adripartitum, gr. et lat. libr. IV. ZMMelanchthone interprete, (qui duo pofler. libr. vertit.)
Eiusd. Fructus libror. fuorum, ex verfione Zouiami Pontani. (lat.) Bafil. per Io. Opori-
num. — Cafíri in bibl. arabico hispanica tom. II. pag. 346 fq. copiofe recenfet cod, litteris
cuphicis exaratum, qui continet arabicam verfionem librorum Ptol. Quadripartitum et Fra-
&ur infcriptorum. — Animaduertit, arabicam illam verfionem plurimis in locis a contextu
graeco diflentire, et omittere infinita; ex illa autem verfione defumtam effe antiquam no-
firam latinam , multis modis barbaram et ab ipfo arabico mire discrepare autographo. Prior
vero pars non continet veram Quadripartiti interpretationem, fed illius tantum modo com-
pendium, quod Thabetus olim edidit. — ((Thabetus tamen apud Cof. 1. pag. 387. vbi de
illo agitur, compendium libri primi feciffe dicitur.) — Alii praeter ea Arabes aliis cafligatio-
rem dederunt verfionem Quadripartiti, Cari praecipue laudat interpretationem Zfbrahami
Ben Álfalat, quam Honainus, lMaaci filius, emendauit. (vid. quoque Cafirum vol. I. p. 349.)
commentariis vero illuflrarunt Omaru; Ben Farkhan, f. Pharkhan /Abrah. Ben Salat , AÍnai-
viziu: et Zlbategunur, (qui etiam alios exornarunt libros) item 24A Ben Redhuan, . cuius
commentarium latine editum teflatur Cardanus. Har/.]

Latine pridem verterat Zfegidiur Tebaldinus fiue latino- barbare ex hifpanica verfione,
Alfonfi, Caftellae regis, iuffu ex Arabico *) confecta. — [Latina veríio Quadripartiti et cen-
tiloquii f. Kdgzs, cum Haly comment. ex arabico facta, prodiit /"ene£iir per Erh. Ratdolt,
1484. 4. (vid. Foffii catal. bibl. Magliab. tom. II. pag. 419 fq. Panzer A. T. III. pag. 204. et
quos ille laudat) atque cum multis aliorum opufculis, ibid. per Bonet. Locatellum, 1493.
fol. vid. Panzer ibid. pag. 332. inprimis JMitarelli in adpend. libr. faec. XV. col. 489 fqq. —
Quadripartiti libr. HII, de, inerrantium flellarum fignificationibus, lik. l. (interprete Nic.
Leonico.) et Centiloquium (lo. louiano Pontano interprete;) cum Hermetis et aliorum
opuículis, (ex fuperiore edit. probabiliter repetitis) lat. additi funt Zulii Firmizi Materni
Aflronomixày libr. VIIT. per Nicol. Prucknerum, — ab innumeris mendis vindicatis. Bafil.
per Io. Hervagium. 1551. fol. adde Stheibel aftron. Bibl. part. II. p. 1 fq. Har/.] —. Vertit et
"ntonini Gogaua , Louan. 1548. 4. Patauii 1658. 12. Pragae 1610. 12. . Commentario illuflra-
vit Hieron. Cardanus prioribus IL. libris Camerarii, pofterioribus Gogauae verfione feruata,
Bafil. 1554. fol. *) 1579. fol. Lugd. 1555. 8. et in Cardani Opp. [cura Car. Sponii, Lugd. 1663.
fol. tom. V. pag. 93 fq. vid. Freytagii adparat, litter. lll. pag. 725 fq. Harl] — Georgii
Vallae commentarius, anno 1502. cditus, nihil aliud eft, quam latina verfio fcholiorum grae-
corum; fiue exegefeos ieiunae. Demophili in tetrabiblon, quae cum Porphyrii fiue Zitiochi
lfagoge graece et latine, addita Hieron. 7770/fii verfione, lucem vidit Bafil. 1559. fol, In his
Ícholiis Dorotheus citatur pag. 48. 110 et 139. Cleopatra pag. 88. Porphyrius, philofophus,

- Pag. 169.

a7) Selden. vxor Hebr. pag. 342. Ceterum de trabiblon indignum effe Ptolemaei genio et fub.

dititium.

Alphonfi regis cura in promouenda Arabica Qua-
dripartiti verfione, vide, fi placet, δὶς. Znto-
nium in Bibl. veteri Hifpana tom. II. pag. 55. vel
a€ta erud. a. 1697. pag.3o2. Viderit porro Gaf-
fendus, qui in philofophia Epicuri, vbi cortra
aftrologos difputat tom. IL. pag. 501, contendit, te-

Equidem Io. Pico iudice lib. I, contra
Aftrologos p. 235. Ptolemaeus malorum (iue apo»
telesmaticorum eft optimus, Fabric. Adde //id-
ler. pag. 181 fq. et Heilbronnuer pag. 349. Harl.

y) Vid. Scheibel l. c. part. Il. pag. 15 fqq. ct
pag. 98 fqq. de íeq. edd, Zar

— —:

—^ Wol.IIl. p.419 420 PTOLEMAEI CARPVS L$.1P.c XF' IL. (ol. IV.) 289

' pag.168. Meminit et anctor Peto(iridis ac Necepfo pag. 112. λέγε: δὲ παλαιὸν τὸν Νεχεψὼ
(ita leg. pro χεψω vt pag. 112.) καὶ Πετόδσιριν, ὅτοι γὰρ πρῶτοι τὸ δι ἀφρολογίας ἐξήπλω-
σἂν προγνωςικόν. [conf. fupra in vol. IV. pag. 148 íqq.] Parapnrafin tetrabibli, a [P] Ῥγοείο
concinnatam, gtaece edidit /Me/anchthon , Bafil. 1554. 8. 2) Graece et latine cum verfione fua
Leo Allatius, Lugd. Batau. 1654. 8. Locum Ptolemaei e codice graeco MS. in collegio cor-
poris Chrifli Oxon. feliciter reflituit Seldenus p. 35. ad marmora Arundeliana. Ha/y Hebe
"Rodoan, Arabis, commentarium laudat Cardanus cum Demophilo latine editum, |

V. KAPIIOZ fiuedruBur librorum fuorum, centum aphorifmis aftrologicis, ad
eumdem Syrum. Graeca et latinam Zo. Jomiani Ponzani *") verfionem edidere Joachimus
Camerariur et Phil. Melanchthon vna cum tetrabiblo. Exflat et verfio latina ex Zfrabico facta
et poft editionem Venetam [1483 et] 1493. fol. faepius edita. [Centum P'to/, fententiae, lat.
per Ponianum, cum Pontano de rebus coeleftibus et de luna. Venct. in aedib. Aldi et Andr.
Soceri. 1519. 8. (vid. Scheibe] aftr. Bibl. 1. pag. 89.) — "Tum centum fententiae, interprete

- -Gieorgio "Trapezuntio, cum Luc. Gaurizii orat. de inuentione, vtilitate et laudibus aflrono-
miae. Romae. 1540. 4. vid. meam Introd. l. m. arl] — Ex graeco verfio Georgii Tra-
pexuntii cum commentariis Bafil. 1550. εἴς, ZZrabicum codicem imeimorat Labbeur Bibl. MSS.
pag.256. [vid. ad $. anteced.] | Cum commentariis Perfiris Nafirodini Thu/ii fuit inter co-
dices manu exaratos, quos lac, Golius ex Oriente fecum adtulit ). — Vlmae 1674. 12. latine
prodiit aflrologia aphoriflica, in qua aphorifmi aflrologici Ptolemaei, Hermetis, Ludouici
de Rigiis, Almanforis, Cardani et Anonymi. Prodiit etiam Ptolemaeus de deGiouibur,
Venet. 1509. latine. ;

VL ΚΑΝ ΩΝ BAZIAE' QN, recenfio chronologica regum a Nabonafforo Affyriorum,
Medorum, Perfarum, Graecorum et Romanorum vsque ad Antoninum Pium, memorata Geor-
gio Synctílo p. 207 Íq. 261. 264.326. aliisque et inde ex parte reflituta a Jo/rpho Sraligero 11]. Ifa-
gog. Canonum p. 201: integrius e codice D. Oueralli edita a Setio Co/z;fío in Yfagoge chronolo-
gica p. 97. [add. Ioh. Behm Chronol. manud. Frf. 1619.] Poflea e ronis ^) Alexandrini com-
mentariis εἰς τὰς προχείρες κωνόνος vulgata graece et latine a Diony fo Petauio ad calcem ra-
tionarii temporum faepe recufi, quem vide etiam lib. IX. thefauri temporum cap.58. Hinc
lo. Bainbridgiur edidit cum libro Ptolemaei de hypothefibus planetarum, Lond. 1620. 4. [cum

aliis

€) Conf. Lambecii comment. vol VIT. pag.
X90 fqq. apud quem ΑἸ] αἰ edit. citatur 1655. per
vitium forfan typogr. v. lutroduct. meam 1. c.
pag. 154 fq. Harl. '

Ga) Haec let. verfio vna cum Pontani adnotatt.
exftat in tomo III. Pontani Operum, pag. 260t —
2878. Heum. — lo. Iou. Pontani commentario-
rum in centum Cl. Ptol, fententias libri U. Bafil.
. apud Andr. Cratander. 158 4. vid. Scheibel l. c.
pag. 109. Harl.

bU) Cod. gr. Venet. cum expofitione Z/cAmetis
fupra in codd. notitia memoravi, — Ex verfione
dilius, (qui plene (cribitur-Zlóugafar, 4inaued
F. Jufuf. F. Jbrahim,) translatum fuit centilo-

^ quium in linguam /[braicami: cuius cod. eft iu

Vol. Κ΄.

bibl. Leidenfi inter MSSt. Scaliger. tefte catal. pag.
404. nr. I4. In Cafiri bibl. cit. I. pag. 372. cod.
illius arab. exftat, et nomen quoque fcribitur
Ahmad Ben Iofeph. Harl.

£C) In cod. //eneto CCCXXV. (catal. pag. 150.)
eft primum /Vicephori Gregorae expofitio pfipho-
phoriae eclipís folaris ex Ptolemaei fyntaxi et
deinceps ex expeditis canonibus; tum fequitur
expo[itio in exped. canones Ptolem. vbi initio
cod. fufius differitur de auctore opereque, et ad-
notatur, hanc expofitionem non eífe "Theonis,
fed iunioris cuiusdam aftronomi; hanc ες cla-
riorem, 'Iheonis autem obfcuriorem etc. — in
cod, CCCXXVIIL eft quoque anonymi expofitio
in canones Perfarum. Zar,

Oo

290 Lib. IV. . ΧΙ]. PTOLEMAEVS DE APPARITIONE FIXARVM Vol III. p. 420 P 421

aliis opufc. vid. Pinelli catal. tom. L. pag. 328.] Denique Henricus Dodwellur, collatis prae«
ter editos codicibus MSS. If. Voflii, (a quo integriorem edendum canonem Ptolemaei pro-
miferat G. Voffius, pater, pag. 140. de fcient. mathem.) Sauilii, Víferii edidit cum variis lect.
et notis, adiectisque aliis faflis graecis recentioribus fragmentisque e T'heonis ἐξ Heraclii, imp.
commentariis in Προχιείρῶς Ptolemaei κανόνος, fubiecit differtationibus fuis Cy prianicis, Oxon.
1694. 8. et 1685. fol. Brem. 1690. fol. et Amít. 1700. fol. Suidas de TYiboniano Sidete, qui
Iufliniani, imperatoris, aetate floruit: ἔγρα ψεν ἐπικῶς ὑπόμνημω eic τὸν Πτολεμαίξ κανόνας.
Videtur etiam J2émophilur, fiue quisquis auctor fcholiorum graecorum in tetrabiblam p. 65.
commentarium promittere in canonem a(lronomicum [δ] Ptolemaei: Tevre γὰρ ἐν τῷ
κανόνι μαϑησόμεθα. — Suidas inter fcripta Ptolemaei noflri etiam refert πρόχειρον κανόνα.
(conf. Paulli lecum fupra in vol.IV. pag. 139 fq.] Fidei canonis huius mathematici circa
annos regum Babyloniorum detrahit Hermannus Conringiur in aduerfariis chronologicis de
antiquis Afiae et Aegypti dynaíliis cap. 12, ") — Ft fane fatendum eíl, numeros annorum
haud fatis conflare, et varie corrumpi potuiffe, "T'heonis quóque commentaria efle inter-
polata a Chrifliano, qui Iulianum dicit parabatam. In canone Aegyptiaco Ptolemaeus an.
nos regum non a vero die eorum natali, fed a T'hoth vago, qui polea pro vfu ciuili adli-
gatus eft fub Augu(li imperio diei XXIX. menfis Augufli, numerat, vt obferuatum Zfntonio
Pagi ad a. Chr. 69. nr.3. [Inprimis de hoc Canone egerunt Fyeretur, Remarques fur leCanon
aftronomique, qui fe trouve dans les Manuf-rits de 'Théon d'Alexandrie — Mm. de l'Acad,
d. Infcr. T. XXVII. p. τῶι fq. et german. in: Abhandlungen und Auszügen der kón. Akad. d.
Infchr. in Claffen gebracht, Alte Gefch. Afiens, I. B. p. 395 fq. — atque Δ S. Semler Hiflori-
fche und critifche Erláuterung des fogenannten Canons des Ptolemaeus, in: Sammlung von
Erláuterungsfchriften zur allgem. Welthiflorie, Ill. B, (Hal.,1750.) p. 103 fq. Becf.]

VIL. ΦΑΣΕΙΣ ἈΠΛΑΝΩ͂Ν 'AZTEPQN KAP TNALTQOLIH EHIZH-
MAXEIXZXN, de apparentiis et fignificationibus inerrantium per vniuerfum annum, Eius-
modi quatuor parapegmata inter fe diuerfa ex(lant Ptolemaei nomine, vt notauit lac. Vífe-
rius cap. 6. de Macedonum et Afianorum anno folari.

Primum folum genuinum efl, in quo Qosere, fuo tempori congruentes, ex proprio cal-
eulo exhibet Ptolemaeus, ἐπισημασίας ex veterum tabulis atque obferuationibus Zfegyptio-
rum , Caefarir (in Italia) Calippi Cyziceni (330. annis ante Chrifhum in Hellefponto) Cononis
Samii, (270. ante Chriftum, in !talia et Sicilia) Democriti, Abderitae, (in Macedonia et 'T'hra-
cia, 430. ante Chriftum) Dofit^ei, Colonicnfis, (Coloni prape Athenas, ante Chriflum 200.)
Ku&emonis, Athenien(s, (Athenis, in Cycladibus, Macedonia, "Thracia, 432. ante Chri.
flum annis) Éud:xi, Cuidit, (365. ante Chri(lum, in Afia, Sicilia et Italia;) Hipparchi, Bi-
thyni, (in Bithynia, 130. ante Chiiflum annis) Zefouir, Athenienfis, (432. ante Chriflum, in
Cycladibus, Macedonia, "Fhracia, Athenis) /Metrodori, Scepüi, (go.ante Chriflum, in
Italia ae Sicilia) PA:lemonis (MS. Φίλων, habet, nifi Philippi, vel Euglgmonis legenduin p. 64.
Vranolog. edit. Amílel. pro Philemonc) et PAilippi, Medmaei, (in Pcioponnefo, Locride ac
Phocide, 340. ante Cbriftom annis). — Hoc integrum latine edidit a fe verfum Fedezicur Ho-

gauentura, Vrbinas, cuin notis, Vrbini 1595. 4. [vid. ScAzibel. part. I. pag. 205. — lat. ex in« ..|

ter pret..
dd) Atque in. AGtis erud, Lipf. Supplem. tom. 1X, pag. 399 fqq. Zeutm. :

-

σεν i De i

“ψοΙ. ἩΤ. ν. 451. 422. 238 49 — SCRIPTA VARIA PTOLEMAEI LibIP.c.XFIL agi

terpret, Jic. Leonie. Florent. per her. Phil. Iuntae. 1525. 8. cum quibusdam Ouidii poemat.
vid. Baudini Annal. luntinae typogr. part. lI. pag. 197. —— antea in tomo Il. edit. Ouid;i Al.
dinae, Venet. 1515. 8. vid. Sc&eibel. aflron. Bibliogr. I. pag. 82. Harl] — Partem, eamque
ipfam admodum mutilam ac deprauatam in Vranologio fuo graece cum verfione fua vul.
gauit 38. annis poft Dionyfus Prtauius , Parif. 1630. fol. Recufum eft Petauii Vranologium
Amftelod. (titulus quamvis praeferat Antwerpiam) 1703. fol. Huius parapegmatis exemplar in-
tegrum graecum ab Henr. Sauilio fibi communicatum fuifTe, Vílerius teflatur. Suidas [iP] quo-
que inter Ptolemaei fcripta memorat περὶ φώσεως xg] ἐπισημωσιῶν ὠφέρων ἀπλανῶν βιβλία β΄.
Stcundum parapegma faftorum libris Ouidio antiquiores editiones fubiiciunt, in Petauii
quoque Vranologio comparet, traditurque e graeco Ptolemaei translatum effe a Nic. Lroni-
temo. Sed Scaligeri, Petauii aliorumque fententia falfo ad Ptolemaeum refertur, cum fit
rhapfodia, ex variis parapegmatibus nullo iudicio confuta (confer Petau. VII. 5. diff. ad Vra-
- nolog.) et forte, vt VíTerius fufpicabatur a Leoniceno ipfo ex Ouidio et aliis fcriptoribus latinis
congeíla. Fabri, Ex Columella effe contextum, contendit Ponzcdera. vid. quae notaui
in Introduct. 1. m. pag. 155 fq. Harl.

Tertium et breuius et nullius plane momenti anno Chrifli 1345. Aflrologicae fuae fum-
mae inferuit Joannes Efchenden.

Quartum Ífubiectum habetur lfagogico aflrologiae Ptolemaei ex Arabico ab Abrahamo
de Balmer conuerfo, quod non aliud eft, ac Gemini Rhodii lfagoge in phaenomena, de
qua libro IIT. dixi. []

VIII. Cum Ptolemaei liber huius argumenti genuinus, quem Fdericur Bonauentura
vna cum apologia “) fua pro "Theophrafto atque Alexandro, Aphrodifeo, latine cum notis
edidit, ille ipfe in manus meas peruenerit graece beneficio doctifmi atque amiciffimi colle-

ae mei, Jo. Frid. Winckleri, qui eum cum ante aliquot annos Oxoniae verfaretur ex codice
Sauiliano defcripfit, operae pretium exiflimavi, partem priorem, quae graece nunquam lu-
cem vidit, hoc loco vna cum verfione Bonauenturae. integram fubiungere, poflerioris vero
partis, quam in Vranologio Petauius edidit, tantum annotare ea, quibus locis codex ifle vel
plenior efl, vel a Petauiana editione recedit. [IP]

[Ego vero illum librum, a Fabricio hic editum, fi vita fiuerit, nec lectoribus erit in-
gratum, in Supplem. tomum coniiciam. Harl.)

IX. ΠΕΡῚ ANAAHMMATOZ, De analemmate ex ediione Frid. Commandini,
Rom. 1562. 4. Hunc librum nondum vidi: fed coniicio, eum parum diuerfum effe a pla-
nifphaerio Ptolemaei, de quo infra δ. rr. et quod legi ex eiusdem Commandini editione, ibi
"memorata. Fabrit. [In catal. Pinelliano, tom. I. pag. 321. in vno volumine compacdii funt
illi duo libi, diderfe infcripti: Ptolem. planifphaerium , cum commentar. Fed. Comman-
Oo 2 dini,
££) Titulus integer libri eft: Fed. Bonauentu- poctarum, medicorum ac philofophorum et prae-
rae, Vrbinatis, pro Theophraífo atque Alexandro, fertim Homeri, Hippocratis, Hefiodi, Ariftotelis,
Aphrodifienfi, de vero tempore ortus atque occa- Arati, Hipparchi, Galeni, Theophrafti, Alexan-
fus Orionis Apologia tribus libris diftincta, in qua dri, Virgiliique enarrantur ad Clariff. mathema-
- de fpeciebus ortus et occafus fiderum ex Ptolemaei ticum Io. Antonium Maginum, Patauium.;
- fententia latilime agitur, multaque loca veterum

222 Lib.IP.c. XI. PTOLEMAEI HARMONICA Vol. IIl. p. 449 410

dini, et Iordani planifphaerium,, Venet. Aldi fil. 1558. 4. (quae ed. etiam fuit in bibl. Hul
fiana, tom.lIl. pag. 456.) — et Prol. liber de analenmate, cum comment. Fed. Comman-
dini, Romae P. Manut. 1562. 4. (in ead. quoque bibl. Hulfiana, tom. ll. pag. 355.) Harl.j

X. YIIOOEZIE ΤΩ͂Ν HI AAN OME'N ON, De hypothefibur planetarum liber
latina verfione et formis mathematicis illuflratus a 10. Bainbridge, Lond. 1620. 4. Codex
pulcherrime fcriptus fuit in bibl. Caroli de Mon'chall, tefte Labbto pag. 189. Bibl. nou. MSS.
[alius exftat in Bibl. Vindob. vid. Lambecii comm. VII. pag. 486. ibique not. Kollarii.] Pto-
lemaeum optimum aftrronomorum in fecundo libro ὑποθέσεων laudat Simplicius in 1l. de
coelo comient. 33.

XI "AHAQEZIZ EHIOGANEIAZ ΣΦΑΙ͂ΡΑΣ, PLANISPHAERIVM ad
Syrum, libellus, Suidae memoratus, latine tantum exflat; translatus ex Arabico Maslemi, To-
lofae a. 1544. Rudolpho Brugenf interprete. [vid. Heilbron. pag. 456.] Emendauit arcus,
monachus coeleflinus Beneuentanus, ad calcem geographiae Ptolemaei. Rom. 1508. fol.
Editus etiam eft a Io. Valdero cum praefatione Rudolphi Burgenfis ad Theodoricum Plato-
nicum vna cum Arato, Procli fphaera, planifphaerio lordani et aliis quibusdam, Bafil.
1556. 4. et cum commentariis Frid. Commandini Venct. 1558. 4. fed quae in meo exemplo
defiderantur. (vid. ad $. IX.] Hipparchum hac in parte fequutus efl Ptolemaeus, vt docet
Synefius de dono Aflrolabii ad Paeonium pag. 310. Fabri. — Inter codd. orientales bibl.
Leid. eft, (fecundum catal. pag. 454. nr. 133.) Abul Hafan Ben Hafan Ben Heithem «de motu
fphaerae ex Ptolemaeo. — Jtalira Herculis Bottrigari verfio, cum multis correctionibus,
explicationibus etc. Bononiae 1572. 4. v. Paifoni bibl. laud. tom. IV. pag. 131. Harl.

XI. 'APMONIKXN, AZlementorum. Harmonicorum libri 11J. — Equidem Jonfus
pag. n4. 10. Meurfüi vefligiis pag. 185. ad Nicomachum infiflens, contendit, auctorem ho-
rum librorum effe nefcio quem Ptolemaeum Philadelphum, Pythagoricum. | Sed Pythagori-
cum auclorem non effe, fatis ex ipfo opere patet, in quo Archytas et alii Pythagorici dili-
genter confutantur, eorumque fententia non minus libere ad examen reuocatur, quam Ari-
ftoxeni, Eratofthenis et Didymi. Neque Bedae auctoritas me mouet, qui in mufica theorica
tom.I. opp. pag. 346. Ptolemacum Philadelphum, philofophum pythagoricum, comme-
morat: nam —poflerioribus temporibus plures Ptolemaeum no(lrum confuderunt cum rege
Aegypti huius nominis, vt Ifidori hifp. Albumafaris et aliorum exemplis fupra demonflraut,

Apud Nicomachum lib. 11. pag. 36. manualis Harmonici nomen Ptolemaei non videtur effe . |

ab ipfo Nicomacho, fiquidem Ptolemaeum noflrum acetate anteceflit; fed ab eo, qui e Nico-
macho excerpta nobis dedit, vt Marco Meibomio obferuatum; neque enim opus Nicomachi,
quod ad librum praefertim fecundum adtinet, ad nos integrum peruenit. Porro Zaerobius
lib. 1. cap. tg. in fomnium Scipionis folum Ptolemaei nomen habet, non, Ptolemaei Pbi.
jladelphi, Pythagorici: [P] Nam Ptolemaeus in libris tribur, quor de Harmonia compofuit,
gaiefecit comam εἴς. δὶς Calliodorus quoque libro de mufica, er libris ciusdem argumenti
locis compluribus Boeth'us, et in fcholiis ad Hefiodum p. 185. To. Protofpatharius et p. 275.
lo. Diaconus. Hos Ptolemaei libros tres primus latine vertit /ufouius Gogauinus f). Gra-
vienfis,
ff) Vid. Lambec. comm. VIL. col, 203. Harí.

* wf ]

Vol: Wl. p. 430 Ὁ 451 PTOLEMAEI HARMONICA Lib.IV.c. XV I. | 295

vienfis, Venet. 1562. 4. cum Arifloxeni libris eiusdem argumenti et Ariflotelis fragmento de
obiecto auditus ex Porphyrii ad Ptolemaeum commentariis. Poft faeculi non integri fpa-
tium in illuflrando hoc opere verfatus Zo. Krplerur, mathematicus praeflantiflimus, adpen-
dice ad lib. V. harmonicorum pag. 249. (Lincii Auflriae 1619. fol) teflatus, fe Ptolemaei
libros lll. habere graece MStos cum commentariis Porphyrii, philofophi profundiffimi,
itidem graecis ab initio vsque ad lib. II. cap. 7. dignosque fibi Íemper vifos , qui graecolatini
integri exirent in publicum. — Éagre de caufa, inquit, ante amos decem coepi in latinum fers
onem illor vertere , quae verfío proce[t vsque ad medietatem codicis Porphyriani. Quo nmi-
nur viteriur pergerem ,. impedünento mihi fuit. lori mutatio etc. — 4t vero, cum ante annum
gropofuiffem , meos harmonicorum libros 77. edere, momentuin ingens. videbam fitum in. com.
gparatione mei operis cum Ptolemaito , praefertim. libri mei I7. cum vltimir capitibus libri 11].
Ptolemaei, quorwn tria extrema nihil habent, mifi lemmata fiue titulos a Ptolemaeo. — Itaque,
syeluGante genio, propofui folum partem decerpere operis feipfo mutili, quae maxime ad meam
materiam facicbat. — Quem. ad. finem verti librum Dtolenasi LIT. a capite 3. ad fem, et tribus
vitivis lemmatibur imanibus fuos tcxtus ex principiis afiromomiae Ptolemaitae, et ex aenít
auBorir, quasta pofuit fieri dexteritate fubieci, et denique commentarios adieci , quibus Por-
phyriani defz£ur. commentarii: füppletur ,/ et inuenta. Piolemaica cum meis comparantur ,. ef
difcrimen oflenditur. inter. Ptolemaei fymbolirmos et meos demonfirationes. legitimas , vnde in-
firmitas et. imperfzBlio fymbolirmorum illorum, et. caufa potiffma huius. vei, fülicet. falfitar
grincipioram affronemiae Piolemaicae pateftit. —Poflea editione Ptolemaei in aliud tempus
reiecla tantum capitum libri ΠῚ, titulos recenfet, confertque cum locis harmonici fui operis,
uibus vel meliora vel eadem melius tradiderit. ldem in notis ad Myfterium Cofmographi-
cum (Francof. 1621. fol.) pag. 40. .Fruffra has caufar ex Ptolemaei μι οἷς exfpcBlatas a me
"effe le&or ipfe dicet, fi quando au&ores hi cum meis notir edantur , Deo vitam prorogantt.
Poft Keplerom iidem libris manum admouit Marcus Meibomius, vir doctiffimus et vtriusque
linguae pariter ac veteris muficae peritus. — Qui fic in litteris datis ad Marquardum Gudium
. 14. Cal. April. 1667. Pzolemaeus son minus obflrufiori muficae eruditione quam reliquis feriptis
tlarur ob βῳ obfturitatem, vtpote [B] Aeggptiur, explicatorem haBenti non innen, et
interpretem. harmoswka iferatura mon inflvu&ium, cuiurmodi fuit Gegaumurs, qni futilem
verfionem Venetiis edidit, merito deterrere potuiffot. — Illum iam ab so tompore, quo mufto-
rum veiertm vírumgue volumen prodit, explicatum. diffcilibus locis et fexeentis reffitutum
ad[eruo. — Porphyrii im. Ptolemaei: harmonira commentarium. habeo, vsque ad fecundi libri
eaput offouum. — F'lüma Ptolemati verba, in quae Porphyrius commentatur, funt: πλὴν
χαβόσον TSTo μὲν τῶν ὅρων kms ἴδιον ἔχει τὸ οὔτιον. ἐπὶ δὲ τῶν τόνων zov a πῶς.
Porphi à vitima funt: Gee vo cezzOsv ἐφαρμόζον, τῇ διαξάσες μέλος πῇ μὲν ἀπόλισον
πῇ δὲ ἀπολαμβανον ἑτερότητα τὰ ἤϑες ποιῶν. — Sire velim, mum codex fuus fit magis
integer 2 — Scd quae vel Keplerus vel Meibomius in. Piolemaeum commentati funt, lucem
hactenus non viderunt, Loca quaedam ex his libris graece producit Zfmae! Bullialdus ad
"Theonem, víus codice MSto regis Galliae. Denique libros tres integros ex vndecim co-
dicibus MSS. graece cum verfione fua perfpicua et notis vulgauit Angliae decus, Jo. JWaili-
fius, Oxon. 1682. 4. recufos tomo tertio operum Wallifii, ibid. 1699. fol. in quibus Por-
plyrii quoque ad Ptolemaeum commentaria (non integriora, quam in codice M. Meibomii)
005 et

59, [ἰδ 12 τ XVI, PTOLEMAEVS DE IVDICANDI FACVLT. Ψοὶ: ΤΙ. p. “τι 412

et Manuelis Bryennii harmonica cum Wallifii verfione occurrunt 585). — Libri tertii capità
tria poflrema non funt Ptolemaei, fed addita a Gregora » Vt docet fcholion, quod in duobus
MSS. initio capitis 14. Wallifius reperit: To vratgcy κεφάλαιον wg Το ἐφεξῆς ἰφέον, ὡς πο
πάντων παλαιὼν βιβλίων λείπεσιν. ex οἶδα δ ἣν αἰτίων. Ὃ μέντοι σοφωτῶτος l'emyo-
ρᾶς ἐπιξήσας τὸν νῶν τῇ τῶν κεφαλαίων wo ES io TO ἐνδέον ἀνεπλήρωσε προσηκόντως
ἐκ τε τῶν διαφορῶν τὼν ἐμμελετῶν Mj ἐκ τῶν θρανίων κινήσεων. Eois δὲ, er; μέχρι τῇ
σγαρόντος κεφαλοίξ ἔλϑων d Πτολεμαΐδος τέλε; TE Bie ἐχρήσατο» πρὶν προσϑέναι καὶ τὰ
ἐφεξῆς xe Qeon osa ἐν τῷ πίνακι προέϑετο. Οσοῖον δὲ καὶ Δριφείδης o Ῥητῶρ ἐπεπον-
Se. Τὸν μὲν γῶρ τελευτεοῦον τῶν ἱερῶν λόγων αὐτῇ τελειῶσαι ex ἔφϑασεν E ,&keives,
ἐτελεύτησεν γοὶο πρότερον νόσῳ ιρησαμενος ὠπροσδοκήτῳ. Ὅπερ δὲ κα! τῷ μεγάλῳ Βα-
σιλείω τὴν ἑξαήμερον γρώφοντι συνέβη. Πρὶν yug αὐτϑ τὸ κατὰ σκοπὸν ἐπιϑέναι τέλος,
ἐτελεύτησε καὶ αὐτὸς, ἀνεπλήρωσε δ᾽ αὐτὴν ὁ αδελῷος αὐτϑ ol. φηγόριος ΝΝυσσης. Παρα-
“πλήσιον δὲ καὶ ὁ Γρηγορῶς ἐπὶ τῷ παρόντος πεποίηκε βιβλία. συνεὶς ἐξ τῆς ἑαυτϑ8 δια-
νοίας τοὶ λέποντα κεφάλαια τρίω. Gregorae exemplo Wallifius et ipfe locum fuppleuit
graece, lib. II. cap. 14. Videntur etiam poflrema capitis 12. libri XIII. a Gogauino non
lecta, fzholion continere a verbis vsque, οἱ δὲ βαρύτεροι τϑ δωρίδ. Baríaami monachi
refutatio trium capitulorum, quae addita funt ad harmonica Ptolemaei, MSta occurrit in bibl.
regis Chriflianiflimi teíle Lab5zo pag. 117. [δ] [Gregorii, qui Euclidis quoddam fcriptum
muficum Ptolemaeo noflro tribuere maluit, fententia refutata eft fupra in'vol. IV. pag. 80.
δ. ΧΗ. Harl.] :

XII. ΠΕΡῚ KPITHPIOT ΚΑΙ 'HIEMONIKOT', de iudicandi facultate et
animi principatu libellus, in quo proceffum iudicii intellectus non ineleganter defcribit.
Graece cum verfione et notis fuis primus edidit rar Bullialdur, Parif. 1663. 4. — Recufus
eft eodem anno latine Hagae Comitis, ibidem in 4. additis eiusdem Bullialdi notis breuibus
ac Renati Cartefii Opiniones, (1. de animae fpecie intellectui impreffa, 2. corpus non fen-
tire, fed animam, et 3. de fpeciebus ab obiectis, emiffis): fubnexis itidem Frantifii Lauren-
tii, (Du Laurens,) folutionibus aliquot quaeftionum adfinis argumenti ; Q. vtrum aliquid fit
in intelledu, quod prius non fuerit in fenfu, 2. quid primum in Ícientiis quaerendum fit, et
quis adfequendae veritatis modus habeatur, 3. de rei fimpliciter Íumtae proprietatibus, 4. quod
necelfario aliquid exiflat, et illud vnicum fit, adeoque deus primo et maxime ab intellectu
cognoícatur. Apographum e graeco codice bibliothecae regis Galliae defcriptum exftat in
Iohannea bibliotheca huius vrbis Hamburgenfis.

XIV. 'Scripta
II. codices faec, XVI. in quorum altero funt Prof.
Harmonicorum libri II. cum fcholiis ineditis,
graece; in altero; Porphyrii comment. in Har-

gg) Conf. Ada erud. Lipf. a. 16&3. p. 77. Por-

phurii comment. in duo Ptolemaei Harmon, libros
et Man. Bryennii expofitio funt in codd. Vindob.

vid. Lambec. VIL. pag. 168 fqq. cum Kollarii no-
ta, (vbi quoque de Éryennii commentario, ab
Antonio de “4 δεν εὶς in latinum fermonem verfo;
pluribus agitur) pag. 203 (4. p. 462 fq. p. 465 fq.
adde /Vcffel. catal. part. IV. pag. 119. et G. I. P'of-
(um de fcient. mathem. cap. 22. 9.4. In bibl.
" Pinelliana , tefte catal, tom. III. pag. 360. fucrunt

-

mon. Ptol. graece, fol. vbi adnotat cl. Morellius;

»in operis infcriptione pro Porphyrii nomine,
quod veriffimum olim erat, Jryeimii nomen eft a
recentiore manu ícriptum. Porro cominentarius,
quemadmodum in edit, Wallifii, haud vltra caput
fecundum libri VIII. procedit.« Zar.

Vol. ITI. p. 452} 453 PTOLEMAEI SCRIPTA DEPERDITA Lib.IP.:c..XP 1l. 295

XIV. Scripta Ptolemaei deperdita haec apud veteres memorantur:

Περὶ μετρήσεως μονόβιβλος., in quo demonflrauerat Ptolemaeus, non plures poffe effe
dimenfiones, quam tres. Simpliciur in k. de coclo.

Μηχανικῶν libri 1Π. Suid. in IIzeAep.
Ὀπτικὴ πραγματεῖα. Heliodorus Lariffaeus in opticis, Simpl. in I. de coelo;
Tleenryueis ; xetz. hifl. $96. et v. 100.

Ileg/z Age, Steph. Byz. in Λόγδενα. | Sed periplus ifle et Periegefis forte non diuerfa
fuere ab opere Ptolemaei geographico, quod habemus.

Περὶ ῥοπῶν (βιβλίον, —Eutotiur ad Archimed. lib. I Ἰσοῤδοπικῶν. — Simplicius ἀπ 1V.
de coclo. '

Evorysa. Simplicius in I. de coelo.
Libri duo ὑποθέσεων. — Simplic. in II. de coelo, comment. 33.

Suppofiti funt /ibri tres magici, quos Ptolemaeo tribuit Trithemius. Confer Naudaei
apologiam pro viris doctis, magiae accufatis pag. 29o.

Libri de anulir, et libri affrologici ad Zriffonem. vide Io. Pirum pag. 284. ov crum. [t]
[Archimedis de fpeculis comburentibus opufc. in Archimede Maurolyci male tribuitur Ptole-
maeo. vid. fupra in vol. IlII. pag. 118. Har.

XV. Iam alios quoque nonnullos accipe Po/emator ingenii laude celebres.

Ptolemaeus, Agefarchi F. Megapolitanus fcripferat hiftoriam Ptolemaei Philopatoris,
cuius librum ΠῚ. citat Zfhenaeus X. pag.425. Idem opus laudatur XIII. pag. 577 Íq. et in
Clzmentis Alex. protreptico pag. 29. et ab /rmobio VI. pag. 193. Confer Voffium et Thro-
dori Canteri var. lect. 1I 2. Apud eumdem thsnaeum VI. pag. 251. eruditus interpres lau.
dat Euphantum in quarto hifloriarum Ptolemaei, fed in Graeco eft: Euphanter libro quarto
hifloriarum fiipfi , Ptolemaei tertii parafitum etc.

Ptolemaeus, Zffexandrinur, cognomento Pindarion, Ariflarchi difcipulus, grammati-
«us, de quo Suid.

Ptolemaeus Zfriffoniri, grammatici, pater, grammaticus et ipfe, de quo Suid.

Prolemaeus, /4/calonita, de quo vti de fuperioribus duobus dicam in grammaticis. [ vid..
infra, in libr. IV. cap. 33. $. 5. pag. 515.]

Ptolemaeus, aflrologus, a Claudio noflro Ptolemaeo diuerfus; comes Galbae imp. de
quo fupra hoc capite $. τ.

Ptolemaeus, Alexandrinus, cognomine Cliemur , Photio cod. CXC. et Suida in Ἐπσα-
Qecd. atque Πτολεμ. dicitur Ptolemaeus Hephaeflionis, fiue quod Hephaefiionis fuerit filius,
vel, vt lonfo pag. 14. vifum, praeceptor aut pater. — Z'ze£zae Chil. VIII. v. 338. audit Ptole-
maeus "Hephacftion, perinde vt Apollonium Mclonis alii vocarunt Apollonium Molonem.
Ex hoius Ptolemaei, itidem grammatici, Traiano imperaate clari, libris feptem περὶ τῆς εἰς
πολυμαϑίαν καινῆς ἱσορίως '"Tertullae cruditae foeminae dicatis excerpta. feruauit EE

eod. CXC..

205 Lib, IV.c. XU T. PTOLEMAEI ALII Vol. WI. p. 453 454
cod. CXC. Eadem in fcriptoribus hiftoriae poeticae cum A. Schotti verfione et eiusdem atque
Hoefchelii notis recudi curauit, et Apollodoro, Cononis narrationibus, Parthenio et Anto-
nino Liberali adiunxit 7/70. Galeur, Parif. 1675. 8. [cum Conone et Parthenio edidit gr. et lat.
cum notis e Galei edit. Zzucher. Lipfiae 1793. 8. vid. Intoduct. meam etc. II. part. 1. p. ro fq.
Harl] Hos ipfos libros effe, quos παραδόξας izcgime Suidas vocat, Voflio facile adfen-
tior. Idem Suidas praeterea, ait, hunc Ptolemaeum fcripfiffe ΣΦίγγω drama hiftoricum,
et ᾿Ανθόμηρον fiue poema, ad Homeri exemplum compofitum libris XXIV.

Ptolemaeus, chirurgus. ΟἿ VI. 7.

Ptolemaeus, Cytherius, poeta, qui poema epicum fcripferat de herba Aegyptia pfala:

canthe. Suid. [IP]
Ptolemaeus, grammaticus, Ἐσιθέτης. fiue, vt Euflathio adpellatur, Ἐπίϑετος di-

- &tus, quod praeceptore fuo, Hellanico, grammatico, Agathontis, qui Zenodotum, Ephef.

audiuerat, difeipulo, relicto, Ariffarchum fequutus efl. — Scripferat, Suida tefle, περὶ τῶν
παρ Ὁμήρῳ πληγῶν et commentarium in Odyfleam. j

Ptolemaeus, Euergetes, Aegypti rex, Ariftarchum, grammaticum , audiuit et fcripfit
igogiBy , (quae Athenaeus ὑπομνήματα adpellare videtur) libros XXIV. Vide 77offium lib. I.
hifl. graec. lib. I. cap. 18. pag. 118. et cap. 21. : x

Ptolemaeus, haereticus, ὠπανϑισμωώ τῆς Οὐαλεντίνξ σχολῆς, vt vocatur S. Irenaeo
praefat. libror. aduerfus haerefes. | Eius epiftolam ad Floram feruauit S. Epiphanius XXX. 7,
Huius potiffimum Ptolemaei Valentinianismum, ab Irenaeo et Tertulliano impugnatum, ob-
feruat H. Dodwellus, quem vide diff. ad Irenaeum pag. 318 fq.

Ptolemaeus Hephaeffionir. Vide paullo ante Ptolemaeum Chennum.

Ptolemaeus Lagi, Aegypti rex, qui res Alexandri fcripfit, de quo dixi lib. III. [cap. II.
vol. III. pag. 5.]

Ptolemaeus, zedicus Frafiflrateus. (σοί. Zfurel. IT. 8. chronicar, paffion. . Incertum,
aliusne fit medicus Ptolemaeus, Galeno laudatus et Aetio.

Πτολεμοῖος ὁ Μενδήσιος τὼ Αἰγυπτίων ἀνέκαθεν izoouy Syntell. pag. 64. Ptolemaei
huius, JMendefi facerdotis, Tatiano, luftino, Tertulliano et Cyrillo Alex. laudati, librum
“περὶ χρόνων citat Apio apud Clementem flex. 1. Strom. pag. 520. et Eufzbium X. 12. praep.
Neque valde antiquior fuerit hic Ptolemaeus Apione, fiquidem idem fit, quem ἐν πρώτῳ
“περὶ Hewde τῇ βασιλέως laudat Ammonius in Ιδομοῦοι. [τὰ quidem doctiflimus Z/offur
1. ς. hifl. graec. Magis tamen inclino in eam fententiam, Ptolemaeum Afcalonitam ab
Ammonio intelligi, quem et alibi laudat, et qui Herodis Afcalonitae ciuis fuit.

In Morerii lexico pro Ptolomée, Zedecin, lege Mendefien.

Ptolemaeus Naucratiter, fophifla, cognomento JMarathon, Herodis Attici auditor,
fed qui ad Polemonem magis orationem fuam conformabat. De eo Phifoffratur: lib. 11. de
Sophift. pag. sor íq. Eius cum Heraclide Lycio contentionem refert idem pag. 608.

Ptolemaeus, Peripateticus, cuius meminit Porphyrius in Plotini vita. Vtrum diuer-
fus fuerit a Ptolemaeo, Afcalonita, dubitare me memini lib. III, [9] [cap. VIII. vol. IIT.
pag. 504. vbi tamen vide, quae adnotaui. Har/]

EG Gm RE VI EE Wu À——

Ptolemaeus |

Vol. ΠΠ. Ὁ. 455 456 SPHAERAE ET GLOBI VETERVM Lib. IV. c. XVI. (ol. XIV) 291

Ptolemaeus cognomento Pindariom. "Vide fupra in Ptolemaeo Alexandrino.
Ptolemaeus, P/afonictr, qui fcripfit in Timaeum Platonis, tefte Proclo.

Ptolemaeum Philadelphum, regem, P/afonis feclatorem vocat S. Hieronymus praef:
ad quaefliones hebr. in Genefin, in eo quidem, quod et ipfe in(iar Platonis vnum deum co-
lendum effe duxit.

Ptolemaeus Philadelphus, philofophus pythagoricus, quem Beda lib. de mufica, et
ex eo JMeurfius pag.185. ad Nicomachum atque Jom/u: pag. 114, memorat, nullus fuit.
Harmonicorum enim quae ille Ptolemaeus dicitur fcripfiffe, auctor fuit Claudius nofter Pto-
lemaeus, vt fupra $. 12. demonflraui.

Ptolemaeenfis Philadelphus inter Dipnofophiftas colloquens ab Athenaeo inducitur;
fed is a patria Ptolemaide Phoeniciae ita dicitur, vt Antiochus Ptolemenfis apud Marcelli-
num comitem in chronico. . Itaque Ionfius male Philadelphum Ptolemaicum adpellat; a Pto-
lemaide vero Aegypti dicuntur potius Ptolemaitae, vt notauit £z. Spanhemius diff. IX. de vfu
numism. pag.912.

Fuit et recens quidam fcriptor Claudiur Ptolemaeus, nobilis Senenfis, cuius libri fex
epiftolarum italice fcripti exftant, quarum feleclas gallice tranftulit Pe£rus /ida/, Tolofa.
nus, Parif. 1572. 8. Praetereo. Pfolemaeum Lucenfem circa. A. C. 1300. clarum fcriptorem
chronici, quod laudat Ioannes Gerfon de flatu ecclefiae V. et N. T, [Eius anma/er ab a. 1060.
ad a, 1303. prodierunt Lugduni 1619. 8.]

XVI. Quum geographos fupra cap.-2. perfequerer, adnotaui nonnulla δ. ro. de tabulis

fiue chartis veterum geographicis, de quibus varia etiam obferuata effe video Petro Dertio in

praefatione ad Ptolemaei geographiam. —Lubet igitur in praefenti, vbi de aftronomorum
principe, Ptelemaeo, mihi fermo fuit, fimiliter pauca quaedam fubiungere de veterum

᾿ fphaeris globisque cocleflibus et aliis eiusmodi inflrumentis aflronomicis, quibus interim vte-

tur lector, donec oriatur alius me eruditior, qui fatisfaciat Iacobi Bernardi ^^) defiderio, vt
hiftoriam globi plenius atque exactius deferibat, —. De obferuationum quidem coeleftium anti-
quitate praeclara funt, quae disputauit magnus Gaffincu; [0] praefat. ad vitam Tychonis
Brahei. Adtigit hoc argumentum etiam Zaquelotus diff. I. de exiflentia Dei aduerfus Atheos
cdp.22. Sedin praefenti vnus mihi erit fcopus propofitus, veterum in cfformandis coeleftis
machinae imaginibus et inflrumentis aflronomicis induflriam breuiter perflringere.

Vt ab Hebraeis initium fumam, fufpicari quis poffit, regem Salomonem in templo fuo
duas illas infignis molis columnas ideo flatuiffe, vt fingulis illis imponeret Íphaeram fiue glo-
bum, vt vocatur 3 Reg, VII. 16. qui feptem erat circumdatus circulis fiue totidem planeta-
rum orbitis. id. 17. — Confer 2 Paralip. ΠῚ. 16. — Equidem vti fanclem tabernaculum, ita
templum quoque referebat imaginem vniuerfi, vnde ἐκμαγένον παντὸς κόσμϑ adpellatur ab

,,,auctore

hi?) Nou. Reip. litterar. a, 1699. tom. I. p.471. qui en a ἐξέ le promier inventeuy, et quels ont été
Quelques per[onnes curieufes fouhatteroient que les progres. | Que fi ce plan eff trop difficile à
quelcun fit l'hiffoire du globe, à peu pres com- remplir , on voudrott favosr du moius, qui eft (e
Q1 0n a fait celui du calendrier , en moutrant, | premier iuventeur des globes celefle. et terreftre.

Vol, F. Pp

208 Lib. IV. c. XV I. SPHAERAE ET GLOBI Vol. TII. p. 456 Ὁ 457

auctore Chronici Pafchalis pag. 77. [π᾿ hoc per adytum fiue fanctum fanctorum, in quo
manna gratiae, atque lex et Aaronis virga, prouidentiae diuinae fymbola erant, et Deus
fuper cherabim adparebat, defignabatur ") coelum νοητὸν. in quod ingreffus eft lefus.
Hebr. IX. 12. 24. VI. 19: 20... Sanctum fiue media pars erat, coelum vifibile et ὥγιον κοσμι-
xcv, vt vocatur ab apoflolo Hebr. IX. 2. atrium denique, quod animalibus pariter et homi-
nibus facris profanis patens erat fub dio, denotabat orbem terrarum. — Menfa cum duodecim
panibus, totidem figna Zodiaci, quae menfa quoque lIfiaca Aegyptiorum videntur fignificari.
Menfa autem ipfa terram innuit, quae duodecim fignis ambitur. Vide, fi placet, P. Fa-
brum 111. femefirium pag. 408. Candelabrum cum feptem lampadibus referebat feptem pla-
netas: quatuor cortinarum colores, et ara quadrilatera, quatuor elementa. In libro Sapien-
tiae IX. 8. non modo templum vocatur μίμημα σκηνῆς eryims coeleftis, vti apoflolo
Hebr. VIII. coelum ὠληϑινὴ σκηνὴ. fed cap. 18. v. 24. auctor libri Sapientiae etiam in orna-
tu pontificis maximi fuiffe adfirmat ὅλον τὸν κόσμον. quod difertius explicans ilo lib. de
fomniis pag. 463. teflatur, eum iuffum χιτῶνα ἐνδύεσθαι T8 παντὸς ἀντιμίμημο ὄντος Bgot-
γῇ. ivo συνιερεθγῇ κα) κόσμος ἀνθρώπῳ καὶ τῶ παντὶ ἄνθρωπος. Lib. de profugis p. 364.
ἐνδύεται δ᾽ ὁ μὲν πρεσβύτατος T8 ὄντος λόγος, ὡς ἐσθῆτα τὸν κόσμον, γῆν καὶ ὑδῶὼρ καὶ
a£ poe Xo] πῦρ καὶ το ἐκ τότων ἐπαμπίσχεται.. Etiam /ofrphur Vf. Antiq. Iud. 9. p. 86. de
veliitu ponti(icis maximi loquens, fingula eius εἰς ὠπομίμησιν καὶ διωτύπωσιν τῶν Gay facta

effe obferuat. [U]

Ab Hebraeis ad alios defcendere iuvat. In Achillis clypeo xczus μίμημα a Vulcano
infculptum narrat Homerus lliad. X. v. 478 fq. vsque ad extremum libri, ad quem locum
confer allegorias Homericas Heraclidis pag. 467 fq. et qui Homerum imitantur, Euripidem
Electra v. 455 4. Nonnum Dionyfiac. XXV. v. 381 fq. De Heliotropio in infula Syro me-
minit Honerur liad. O. v. 403.

Circulum 365. cubitorum in Ofymanduae epitaphio monumento ab Aegyptiis conflru-
lum et ad gradus annui curfus folis haud dubie refpicientem memorat Diodorus Sic. lib. f.
f. 46. euerfum ac disiectum a Cambyfe.

Sphaeram primus compofuit Zf/ar, tefle eodem Diodoro lib. III. pag. 193, obliquitatem
figniferi addidit Anaximander, figna in eo Cleoflratus. Vide Harduinum ad Plinii Hift. II.
8. tom. L pag. 148. JMenagium ad Laert.pag. 7o. et Lembecium prodromi Hifi. littcrar.
pag. 132. vbi et de Mufaeo, quem primum eQozgav ποιῆσαι fcripfit Laertius in prooem. quo
de loco dixi lib. I. cap. 16. [adde /Zeid/eri hifior. aflron. L 3. pag. 3 fq. it. $. 8. pag. 7 íqq.
de fphaerae inuentione vel emendatione, de Nauficaa, Alcinoi filia, Mufaeo Orpheoque: et
Hiüilbronner de eodem argumento p. 77 [q. 80. 93. 102. multique aliis locis, quae in indice
voc. Sphaera reperies demonflrata. Ego enim nolo hic extravagari. Zar. Ad omnem ἢ. l.
conferri etiam poffunt /M. G. Herrmanni Prolegg. ad Enchiridion Mythologiae vernaculo fer- * |
mone fcriptum, vol. III. quod aflronomicos mythos Graecorum continet ]

* Zonarum

ii) Confer Philonis et Iofephi loca apud Gro- pag. 197. 200 fq. VIT. pag. 297. IX. pag. 309. att.
lium in Matthaeum XXVII. st-. Clemeutem Alex. Menaffeh' ben. Ifrael in. Conciliatore ad Exod.
V. Strom. pag. 463. Co/mam Indopleuflen. lib. I. XX. 5. UTriller ad verfionem fuam, Zug. Grotii
pag. us. li. pag. 134 fq. III. pag. 163. 173 fq. V. Leidender Chriffus, pag. 472.] ;

Vol. ΠῚ. p. 457 458 VETERVM Lis.IP.:. XP]. 296

"Lonarum auctor Parmenides, vt ex Pofidonii teflimonio obferuauit Sca/iger. ad Manil.
pag. 32o-

De fphaera Callippi Cyziceni, Eudoxi Cnidii, Autolyci Pitanaci et Sofigenis confulen-
dus Simpliciur ad Ariftotelem de coelo lib. II. comment. 46.

Billari fphaeram, quam expugnata Sinope abítulit Lucullus, memorat Strabo XII. p. 546.

Pythagoras fedens et baculo fphaeram monflrans occurrit in. numismate Samiorum.
Confer Laur. Begeri fpicilegium Antiquitatis pag. 11. qui pag. το. illuflrat etiam Amorgino-
rum numum, in quo Apollo cum fphaera et circino.

De gnomone et fciothere, quem ad obferuanda aequinoctia et folflitia inuenit Anaxi-
mander, vide Sa/maf. ad Solin. pag. 623 [4. et Menagium ad Laert. lib. I. fect. 119. et lib. IT.
fect. τ. Ab hoc diuerfa horologia folaria, Metonis inuentum; Sca/. ad Manil. pag. 229.
GajJend. tom. V. Opp. pag. 376. 38o. Iuflur Rycquiur cap. 38. de capitolio.

Archimedes non modo librum fcripferat περὶ eQoucozroiixs, quem laudat Carpus apud
Pappum prooemio libri Ψ ΠῚ, fed etiam ipfe compofuit fphaeram vitream, qua miro artifi-
cio lunae folis et quinque errantium motus illigauit. — Dixi de hae fphaera lib. III. cap. XXII.
[vol. IV. pag. 185. vid. Cicer. de N. D. II. 34. ibique Dauifii not.]

Eratoflhene auctore, in porticu Alexandrina fub Ptolemaeo Philometore pofita funt
armillae ac regulae ad notandos quotidie motus coelefles, vt iam notatum Gafftndo tom. V.
Opp.pag.378. [ἢ “

Globum coeleftem primus videtur conftruxiffe flellis in eo notatis Hipparchur. — Vide
Plinium lib. Y. Hift. cap. 26. Synefius quidem de dono Aflrolabii pag. 310. teflatur, Hippar-
"chum primum docuiffe σφαερικῆς ἐπιφανείας ἐξζώπλωσιν. fiue globofae fuperficiei compla-
nationem, in figurae diuerfitate proportionem rationum conferuando eamdem, quod artifi-
cium poftea in planifpbaerio fuo expofuere Ptolemaeus, Iordanus etc. Idem Synefius au-
élor eft, Hipparchum illum παμπάλαιον folos fedecim fex in infirumento fuo dispo-
fuiffe, quo contenti fuerint etiam Ptolemaeus eiusque διώδοχοι. — Adde Gaffendum tom. V.
Opp. pag. 378 fq. qui pag. 375. Eudoxum putat efle primum, qui partim Aegyptias, partim
graecas imagines fiderum repraefentari in globo folidaue fphaera curauit, et pag. 379. Hip-
parchum hypothefes tabulasque aflrologicas idoneas primum condidiffe, quemadmodum
poflea fecit Ptolemaeus , qni omne genus obferuationam de planetarum motu et fixarum fiue
e veterum monumentis collegit, fiue propria induftria emendauit aut addidit, vt hoc ipfo
capite demonílraui. Eudoxi fphaeram defcripfit Aratus, vt Hipparcho pridem notatum fuit,

In Demetrii Poliorcetae chlamyde intextum erat &xzcpo τῷ κόσμε Ro] τῶν κατ᾽ ἐρα-
γὸν Φαινομένων. tefle Plutarcho in Demetrio pag. 909. S. Menippus in pileo fuo duodecim
Zodiaci figna intexta circumferebat, tefle Suida in Φαρός.

Pofidonii philofophi fphaeram celebrat Cicero II. cap. 34. de natur. Deor. "euius fingulae

toner fiones idem eficiebant in fole et luna et in quinque ffellis errantibus, quod. efficitur im coelo
Jiígulis diebus et no&libus.

Sphaerae κρικωτῆς fiuc armillaris meminit //arro apud Gellium III. το, quem fi pla-
cet vide,
Pp a Afiris

300 Lib. IV. c. XP I. SPHAERAE ET GLOPI Vol. TIT. p. 452 ὃ 455

Aflris nomina impofita ex quintuplici ratione, vt docet Scholiaftes Arati ad v. 27.
ἀλλὰ πέντε αἰτίας εὐλόγως τίϑενται τῆς ἀφροϑεσίας», ἢ ycp xaO ὁμοίωσιν rÉvoux τῷ
spam. ὥσπερ ὁ σκορπίος" ἢ κατὰ ποίϑος, ὡς ὁ κύων" δοκδσ, "yag ἐπὶ τῇ ἐπιτολῇ TÀ κυνὸς
λυττῶν οἱ χερσαῖοι κύνες" ἢ μυϑικῶς, ὡς ἡ μεταβληϑῶσα KaANNSO εἰς ἄρκτον. ἢ xoa
τιμὴν, ὡς οἱ διόσκεροι δίδυμοι; ἢ διορισμξ καὶ διδασκαλίας χάριν, ὡς τὼ πολλοὶ τῶν ζω-
δίων. Honoris caufla fideribus adfcripta Ariadne, coma Berenices, Caefaris aftrum, anima
Anüuoietc. Sic ex Perfarum fententia Orion erat Nimro! ὠποϑεωθες. | Chronicon Pa-
fihale pag. 36. Iuflinus Martyr pag. 61. τί γοὶρ λέγομεν τὴν Agictdvgy καὶ τὸς ὁμοίες αὐτῇ
κατηξερίσϑαι λεγομένες; Homilia V. Clementin. $. Yz. αὐτίκα γὃν Ζεὺς κατησέρισεν Καλ-
λιξὼ etc. Jam ergo Jupiter. [0]. Call; ffonem flellam ferit, | quae vocatur vrfa minor , quamque
Cyaofuram adpellant nonnulli. — Neptunus in coclo collorauit Delphinum, 71mphitrites gratia:
et Orionem ex. Eurgale in Minois filia natum, propter natum Exuryalem αὐγὴ donanit. — Bac.
chur coronam Zfriadnae, lupiter aquilam, qua in rapiendo Garymede vfus fuerat, ipfumque
Ganymedem in Aquarii honore conflituit, ac taurum honorauit ob Europam. — Quin. εἰ Caffo-
vem, Dollucem ac Helenam, Ledae grotifigaus, flellar feeit, et Peyfeum propter Calliffonem,
Virginem , quae et Dice, ob Thewin, Herculem propter Alanenam, — Similiter noflra aetate
alironomi illuflres fideribus intulere Ioannes Heuelius fiufum Sobie[zianum , Gothofredus
Kirchius Pomum imperiale, G/adios ele&forales Saxonicor, et fceptrum Brandenburgicum, vt

videre licet in Aclis erud. a. 1684. pag. 397. et a. 1687. pag. 452. "

À diuerfis gentibus diuerfa nomina fideribus data et diuerfae imagines impofitae fue-
runt. Sic alia nomina aliaeque imagines fiderum apud Aegyptios, alia apud Chaldaeos,
Perfas, Indos, alia apud Graecos, alia apud Arabes ^") denique, — Vide Sta/igerum ad quin-
tum Manilii pag. 335 fq. Ga/féndum tom. V. pag. 375. Salmafium pracf. ad lib. de annis Cli-
macter. To. Hyde in hifl. religionis Perfarum pag.390o. Georgium Paf[thium in inuentis
nouantiquis pag. 552. editionis fecundae, Zac. Goffarcl/um in. cutiofitatibus inauditis et Phi-
lippum Caefium in Coelo aflronomico poetico. — Hinc vanitas innotefcit aftrologiae apote-
lesmaticae, quatenus ex nominibus naturam fidernm et effectus colligit. Praeflat tamen vetera
ac recepta femel nomina graeca imaginesque afliorum retinere, quam cum leanne Baiero ")

et

k&£) De his confule Z//emanmi globum coel.
cufico -arabic. paullo poft memor. pag. V. VIII et
1X. Harl.

i) Gaffendus in vita Peireskii ad ἀπ. 1628.
Quum exemplum coeli Chriftiani a locnne Bau-
ro ajfeii et a Tulio Schillero (Augufac Vindel.
1627.) confi&i adlatum fuit, commencauit qui-
dem Peives*ius pietatem, qua ilii vulgatis pia-
nelarum. somintbus fubflituerunt propria Ada-
mi, Moy[is, aliorumque patriarcharum: indi-
diruntque c uodeci; [ignis apoftolor«m vocabula
εἰ afterismis ceteris altorum JanBorum verumque
religiolarum auscupationes , praeter figaras '£-
cens. conlftas conditaque moua de sis carina:
fed. iufiitututa uon. comprobóauit peruertendt con-

fundendique. quicquid coeleflis notitiae a memo-
zia vsque amtigui[Ema vejper[um efl in omues
libros, Quamquam jJerio non timuit, ne proptirea
&[ftrosont vniuerfam illam. afirorum | nomenciía-
iuram immuiarent, quoniam illico peruiderent,
nihii [e inde adiutart, turbari -vero plurimum.
4ddd:tat peruetuffos illos [chematismos fiderum,
iasietf! pyoíacos niliil officere chriflianae pietati,
quuin er ἦρε olim οὐ γα δε F'erceliis huiusmodi
bnagimes a mio et ducentis amnis fornici im-
prejüas. Dem:igue opíave, vt quae. folers manus
ποιᾶς ἱβὰς caclawerat, —Fercellenfes. illas. fua
asticuitale commesdaóiles exprijfi/et, —. Io.
Heveliss prodromo Aiironom. pag. ito. Zicet
Bayerus δὲ ex co Schilerus mul:o plures, quam

Tycho,

VETERVM Lib. IV.c. XVI.

Vot. ITI. p. 450 P 460. 461 go1
et Iulio Schillero fanctos [I] vel cum Erhardo Weigelio "") infignia principum fubfli.
tuere, ne tota ratio allronomiae perturbetur et omnia omnium fuperiorum aflronomo-
rum fcripta inutilia reddantur. — Magis ferendum eft, et fi fortaffis parum vtile vel ne-
ceffarium,. Wilhelmi Schickardi, viri cetera praeftantiffimi, inftitutum, qui in Aflrofcopio
fuo, veteribus nominibus et imaginibus feruatis, nouas ex facris indidit fignificationes, vt ei
v. g. Gemini fint lacob et Efau: Pifces, duo illi, quibus Chriftus quinque millia virorum
pauit εἰς. Mutanit tamen et ipfe pleraque, dum pro Boote v. g. fuggerit Nimrodum, pro
Hercule Simfonem , pro Ca(fiopea Bathfebam ac fimilia. — Video etiam, fimile quid iam pri-
dem in mentem veniffe Bedae, presbytero, qui in carmine, quod incipit, /Mira prorfus
paganorum. et. faeua. dementia tom. I. pag. 411. duodecim figna zodiaci in fenfum chriflianum
trahit. Sic fuere iam olim , qui dies hebdomadae a planetis nollent denominari, quod hae
refibus etiam adfcripfit Philaflrius cap. CXL, fed fuaderent ea, (ita Campanella in tractatu
de Monarchia Hispan.) a feptem facramentis adpellari, et menfes a duodecim apoflolis,
quod factum videre eít in faflis facris ZZmbrofii Nouidii Fratri, dicatis Paulo III. pontifici,
et elegiaco carmine ad Ouidii imitationem compofitis. Rom. 1547. 4.

Neronis praecipua cocnationum rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi
circumageretur. Sueton, Nerone cap. 31.

EQuioxy xxAxpus, fiue ex culmis aheneis, σρὸς τὸ τῇ παντὸς μίμήμω πεποιημένην
memorat Lucdiamss in Nigrino tom. [. pag. 21. Galenus XIV. de víu partium tom. I. edit.
Bafil. pag. 522. ὥσπερ yop ei τας τῶν πλανωμένων ἀφέρων περιόδες μιμόμενοι duet τινῶν
ὀργάνων αὐτοῖς ἀρχὴν κινήσεως ἐνδόντος etc. Porphyrius de anima ad Boethum Sidonium

; 5) ^ ᾿ e e " eam Y t
apud Eu/zb. XI. 28. praeparation. [P] &v9ewzros ἐπενόησεν ἐπὶ γῆς avvedes τῶν ἑπτὼ κατοὶ
τῶν κινήσεως δημιεογῆσαι dich μηχανημάτων τὰ ἐν ἐρανῷ μιμέμενος.

[Huc quoque referendus eft globus, late deícriptus atque illuflratus in libro huius fen-
tentiae. — G/obus cael/flis cufico - arabieus. V'eliterni περ οἱ Borgiani a. Simone "Affemano, LL.
OO. in feminario Patauino profeffore, i//uffratus; praemiífa eiusdem de Zrabuin affronomia
differtatione et adiectis duabus epiflolis cl. Jofepha Toaldi, in Gymnaf. Patau. P. P. aftrono-
miae, Patau. 1790. 4. Eft ille globus compofitus a. Chr. 1225. Harí.]

In numis frequentiffimum eft. imperatores a Caefare vsque, regesque ac principes cum
globo in manu confpici, poteflatis denotaudae cauffa. Interdum etiam cum globo duplici,
vt imperium fignificetur in orientem et occidentem, v. δ. in numo Commodi apud Au£e-

Pp 3 nii,

Tycho, οἱ Keplerus flellas exhibuerunt, nihilo-
minus reliquis omnibus minime jdendum, quum
nullum plane fundamentum. Íongi'udinis εἰ lati-
tudinis indicauerint.. dtque ideo penitus mihi
perfuadeo, quod maximam partem fixarum , ex-
£eptis Tychonicis, uon nifi uudo oculo rudiori
JMinerua tautum delineauerint. — -- figurae
Bayeri nihi! amplius pracflant, quam quod. to-
tim coelefte negotium periuruent, et quod otimes
Jiellae, quae in globis ad fin;firam fant conffitu-
iae, ad dextram aaparecant, Bayerus enim or-

dinem flellarum inconfiderate plane inuertit , ex
quo catalogi omnium aufforum confunduntur ;
eiiam Ie&bores perturbantur , eum nullam feitanms
debito nomine, [ed per litieras tantum, quod
tacdiof/[/n mum, denominat. Confer eumdem He-
velium introductione in firmamentum Sobicícia-
num pag. 1o fq.

mH) Vide a&ta erud. a. 16$8. p. 451. et Gror-
git Pafchii snuenta nouantiqua p. $44 (4. edit. fe.
cundae,

302 Lib. IV.c. XVI. SPHAERAE ET GLOBI Vol. ITI. p. 4619 462

nium, LI. 5r. vel cum triplici, vt Europae, A(iae, Africae imperium denotetur. [tá in
numo Auguíli apud eumdem XV. 18. Idem Aubeniur victoriam fphaerae eoeclefli infiflen-
tem exhibet X. 13. quemadmodum Romam deam cum haíla et orbe in manu, LXIII. rs.
Etiam in imaginibus imperatores fiue fculptis fiue pictis, conflat, globum manu geftare.
[In Oifilii thefauro numism. antiquior. tab. XV. plures nummi, eum fymbolo globi, occur-
runt et in commentario pag. 74 Íq. explicantur. Sic in nummo. Hadrianus, imperator,
mulierem, in dextrum genu prolapfam, et orbem fiue /phaeram fuftinentem, dextra porrecta
fubleuare conatur. — In nummo II. Iul. Caefaris, a L. Muffidio cufo, globus ferrarunt,
fiue fphaera cum gubernaculo nauis, cornu copiae, caduceo et apice pontifieali. In num-
mo llI. Augufli, oróir terrarum inter duos oleae ramos, (ad pacem vniuerfalem defignan-
dam.) In nummo IV. Didius Iulianus togatus, dextra orbem tenet, In nummo V. Com-
modus dextra, et in num. VI. Gordianus finiflra manu tenet orbem. — In nummis globus,
tamquam confecrationis infigne, aliquoties occurrit, vid. eumdem Oil. tab. 102 et 105. 166.
In denario gentis Cocceiae, Afia, Europa, Africa zribur globis leguntur infcriptae, apud
Spanhem. de V. et Pr. N. tom. IL. pag. 213. Et fic, fi opus effet, plura exempla poffent ad-
duci. Harl. Collegit iam plurima Aofchiur in Lex. Num. tom. II. part. I. p. 1460 fq. Beck]

De fculpta imagine locus efl infignis Ammiani XXV. το. ZVam e£ Maximiani ffatua Caefaris, .

quat locata efl in veflibulo regiae , amifit repente. fphaeram auream formatam in. fpeciem poli,
quam geflabat. De Iuftiniani ftatua equeftrri Codinus et Suicas: καὶ τῇ μὲν αἰριςξερῷ xe φέρεν
σφαῖραν ἐμπεπηγότος T8 φαυρβ ἐν αὐτῇ, ^ Confer Marqu. Freherum in notis ad Petrum
de Andlo Il. 6. et Chriflophori Becmanni notitiam dignitatum illuftrium IV. 4.

In palatio Farm/fíano Romae exflat ftatua. Herculis circa Commodi imp. tempora, vt
videtur, fculpta, fuflinentis globum coeleflem, fideribus infignitum, de quo adícribam haec
Fyancifti Bianchini in hifloria vniuerfali, ex antiquis monumentis confirmata, Rom, 1699. 4.
pag. 369. Nel palazzo Farnefiano in Roma fi conferva una flatua anticha d' Ercole, da pochi
bene obfervata, abbenché fia uno de piu cofpicui monumenti di entichita, percioche foffiene il
globo celefle, che dol fito delle c;flellazioni rifpetto a punti de folflizi ὁ degli equinozi fi conofte
lavorata à tempi di Commodo, intorno à quali fi lavorata, fi come ci fece avvertire il celebre
"Afironomo Regio fignor. CajFni nel ofervarla, che ei fete l'anno 169g. quando εἰ portammo
unitamenie à vedere quel nobile monumento di antichitd. — .Mifurio il luogo della prima di ariete,
il quale cadeva nel decimo grado del fzgno che porta lo flejJo nome. — L'occhio del Toro fi vede
collocato 40. grado [outano dal principio di cancro con fituazione αἰαὶ proffime alla offervata
dal Tolemeo in quel fecolo de gli Zntonini im. cui crediamo lavorata la f/atua. Εἰ il capo
dell uuo de due Gemelli che precede detto Polluce ed. Ercole, mon tocca il. punto dH tropico
eflivo, ma viriniffmo à à foccario, e dimonflra di rimanere circa al 29. grado di ΠῚ, la dove
à an noflri ὁ pajfato ab 19. del fegno fequente. — Richiederebbe um trattato à parte quella in-
grguofca ftoltura, € forfe un giorno l'otterrà μὲν fodisfazione de gli eruditi, . Singularem de
globo hoc differtationem pollicetur auctor praeflantiimus p. 571. [P] Fabri. In Novelle
di Firenze, a. 1743. pag. 625. eít Joan. Bianchi defcriptio globi antiqui eum litteris graecis.
vid. Maszzuchelli gli Scrittori d'Italia, vol. II. part. II. p. 1146. nr. XLVIT. τ. Zar. Atlas Far-
nefianus marmoreus, infigne vetuflats monumentum, commentario Io. Bapt. Pafferii illu-

flratus, in tomo III. Thefauri gemmarum antiquarum Aflriferi, auct. I. F. Gorio, Flor. 1750.
fol. Betf,

Μοὶ. ΠΙ. p. 4620 463 VETERVM Lib. IV.c. XVT. 303

In numo luliae Moefae, quae Iuliae Domnae Seueri imp.. vxoris foror fuit, vniuerfa duo-
decim figna Zodiaci eleganter expreífa cernuntur apud Patimum introd. in numisre. cap. XVII.

In anthologia epigrammatum lib. V. p. 516. legitur epigramma εἰς μινσώριον ἔχον τῶ
δώδεκα Cdi, fiue in menfam, in qua planetae defcripti cum duodecim figuis in zodiaco:
᾿Αργύρεος πόλος Eros, ὕπη Φαέϑοντα σελήνη
Δέρκεται: ἀντιτύπων πιμπλαμένη Φακέων,
᾿Απλανέες δ᾽ ἑκάτερϑε, καὶ ἀντιϑέοντες apr
᾿Αδρομιέης γενεῆς πᾶσαν &yxci τύχην.
Videndus etiam Leontius de compofitione fphaerae, et Proclus ac Beda libellis de fphaera.
Suidas in Ξηρόλοζῷος. vbi memoratur ϑέσις ἐςρονομικὴ As. ἔτη διωαρκέσασα pofita fub imp.
Seuero. Synzfiur, Paeonio, muneris loco, Aflrolabium offerens, aftronomiam pag. 399.
vocat προσεχὲς πορϑμέϊον τῆς ἀποῤῥήτε ϑεολογίας. congruentem. traie&ium ad reconditam
&heologiam. Aftrolabium vero ipfum ἄγαλμα πάγκαλον τῷ κοσμικϑ πλάτες, cauum ex
argento, a Synefio excogitatum :- διανοίαις μὲν ἔργον ἐμῆς ὅσα μοι συνευπόρησεν ἡ σεθασμιω-
τάτη διδάσκαλος, (Hypatiam intelligit, χειρὸς δὲ τῶν xe ἡμῶς εἰς δημεργίαν ἀργύρδ
τῆς ἀρίτης. Huic aflrolabio flellas diuerfarum fex magnitudinum fuo quasque loco inferuit,
addiditque folido aure dia xeuc& φερεξ defcripta in vacuis locis füb circulo antarético pofita
duo epigrammata, quorum vnum ita fonat:
Od" ὅτι ϑνατὸς ἐγὼ καὶ ἐφάμερος, «AX rmv ἄφρων
Ἰχνεύω πυκνὸς ὠμφιδρόμας ἕλιτας,
Οὐκ ἔτ᾽ ἐπιψαύω γαίης ποσὶν, ὠλλὰ παρ αὐτῷ
Ζηνὲ διοτρεφέος πίμπλαμαι ἀκ βροσίης,
Alterum ipfius eft Synefi , atque ita fe habet:
Ἡ σοφίη eifoy εὖρεν ἐς ἀρανὸν. ὦ μέγα ϑαῦμωο,
Καὶ νόον ἐξ αὐτῶν ἤλϑεν ἐπερανίων.
Ἢ νίθε καὶ yvpà σφαίρας ἐπιτώσσετο νῶτοι
"lee δὲ κύκλα TOy&AXÁS ἐχ ὑμαλοῶσι τέμε,
Σκέπτεο τάρεα πάντα πρὸς ἄντυγα τῆς ἔπ, Τιτὰν
Νύκτα ταλαντεύει καὶ φάος ἐρχόμενος,
Δέξο ζωδιακὰ λοξώσιας, ἐδέ σε λήσει

- ^
KAaevz μεσημβρινῆς κέντρα συνηλύσεως.

Confer Bedam in libello de aftrolabio tom. I. opp. pag. 394 fq. [0]

Nefcio, an hoc loco referam illud Chofrois, ab imp. Heraclio euerfum, mirandum
certe, etfi non magis forte huc fpectans, quam illud Salmonei. Ita vero de Chosroe Io.
Tzetzes Chiliad. I. hift. 66. ;

Ἔν τοῖς ὀρόφοις ἀρανὸν ἔχων τεχνητευϑέντα
"Ez $ βρονταὶ "αὶ κέρουγοι μηχανητοὶ καὶ ὄμβροι
: Ἑσιωμένων πρέσβεων ἐῤῥήγνυντο πρὸς ϑώριβος.
Fertur etiam Sapor, rex Perfarum, machinam coeleflem mirandi artificii habuiffe, atque

vt ad recentiora tempora defcendam , Gaiafadinus, Turcarum imp. Friderico imperatori
tentorium

304 Lib. IV. c. XVI. GLOBI AC SPHAERAE Vol. TIT. p. 4639 464

tentorium mifit, mira arte ita inftructum, vt fo] et luna, in eo facti, curfum fuum recte ob-
feruarent, et horae tam noctis quam diei recle indicarentur, vt e Trithemii chronico Hir-
faugien(i notauit Spondantur ad a. Chr. 1232. Viciffim Ferdinandus I, imp. ad Solimannum
mifit globum coeleftem infignem argenteum, cuius meminere louius ac Sabellicus, His
adde, quae Cardanus fub extremum libri XIIf, de fubtil.. Hinc foles, affra lunaque ementito
colo, quae Nicolaus Sicciur. vir. fplendidiff/mur omnique fcientiarum nobiliorumque artium ge-
nere eruditus, veprae[entauit coram Philippo 11. Hifpaniarum principe. — 'idimus folem fide-
raque im freno collucentia , latentia atris nubibus, hebetata candidis, motum cum fidere ac
cum iempore vepraefentationis fabulae congruentem. 10] faphiros, chryfolithos verasque
propos lumima vitreis abfcondita dodecaedris itofaedrisque. matiuo. vitri colore mentiebantur.
Edidit fena. tonitrum, quum etiam naues velut. ia. mari ferre ac flu&uari viderer.

Anfam hinc fumfit vir egregius atque ingeniofus, Zoanner Palentimus Zfndreae in apolo-
gis fuis manipulo τ. Apologo ro. Campanellae libellum, quo monarchiam vniuerfalem, tot
- millium fanguine iam conflantem chimaeram, Philippo, Hifpaniae regi, ominari voluit,
eiusque irzitum confilium hoc modo adumbrandi: Toma: Campanella, iufignir artifex, Ar-
chimedeae machinae aemulatione. automa monarchicum fabricauit , quo smotus folis ab occidente
oriemiis ingeniofé repraefentaretur , idque. Philippo II. Hifpano etc. cunctarum gentium pio
parenti, inter totiu$ orbis monarchas potentillimo, Numine Dei electo ad fparfa impería
congreganda etc. dedicauit, — Jucundum vtique fpcCaculum, quum Galliae, Germaniae, Ita-
liae, Zingliae et perfmiler rotulae fefe mutuo infigni artificio exciperent ,. et. puniceum illud.
folare corpus [upra horizontem eleuarent. — Id opur, indico auro fulgidum et IMorphei penicillo
varie [Ρ] pidum, cum ad Magnum Mundi Monarcham “Δ Ιϑαμὶ et fimilium aliquot. minifferio
deferretur, quim importunum mare Zduglirum. vix evafffet , meftio quo infelici cafu vheda,
qua vehebatur, im medio Belgii corruit , optsque inaeflimabilis pretii. perfregit. — Qua mini-
firorum negligentia fupra modum irritatus Philippur, cum fruftra occidui orbis. aytificer im-
plora[:t, iuflo dolori decentique pudori aliquamdiu indulgens, tandem in fummi artificir Dei
fapientiffima machina acquieuit.

Sinenfium obferuatorium regium Nanquinenfe vna cum inftrumentis fphaera, globo;
uadrante, fextante etc. antiquis et longe praeflantioribus "") nouis, lefuitarum induflria
additis defcriptum, videre efl in Ludouici de Comitibus memoriis de regno Chinenfi parte I,

pag. 91 Íq.
De obferuatorio infigni Parifienfi chriftianiffimi regis confules Baptiffam du Hamel in
hiftoria regiae fcientiarum academiae lib. 1. fect. IX. et Perau/tum ad Vitruu. lib. 1, cap. 2..

Ex iis quae recentiorum ingenia in hoc gencre elaborarunt, celebranda funt inprimis
T ychonis Brahei admiranda infiumenta, quibus ad obferuationes coelefles vfus eft, et quae
fingulari volumine in fol. pulcherrime ligno defcripta exflant. T'ychonem etiam vicit Io-
hannes Heuclius, cuius machina coelefti, fiue opere, duobus in folio voluminibus infltumenta
eius afltonomica defcribente, nihil vmquam perfectius et admirabilius fol adfpexit. — Vtrius-

que

41) In his eft globus aftrifer 200c. librarum, quem vel puer nullo negotio verfat, et ad omuem
alitudinis gradum adtoliit. Vide Leibwitii nowiffima Sinica pag. 154.

Vol. HT. p. 464} 465 RECENTES CELEPRIORES Lib.IP'.;. XV I. (ol. XIV.) | 305
que Tychonis et Heuelii induflria quoque factum eft, vt longe plura hodie fidera numere-
mus et longe accuratius nofcamus quam aflrologi veteres.

Idem Tycho praeter alia globum coeleflem ex orichalco condidit diametro fex pedum,
in cuius horizontis ambitu haec verba aureis litteris infculpi curauit: ammo a Chriffo nato
MDLXXXIII. regnante $n Dania Friderico 11. hunc. cotlefli. machinae conformem globum,
in quo affixa oB'auae- /phatrae fidera. coelitus organis deprehenfa fuis quaeque locis ad omuffim

eepratfentare, errontiumque flellarum per haec. apparentias. peruefligare. decreuit, coelo. ferri-

genir qui rationem cam capiunt. mechanito opere patefaBo TTCHO BRAHE O. F. fibi
εἰ pofleris F. F.

In praegrandem fphaeram duplicem, Ptolemaicam alteram, alteram Copernicanam,
a Guilt/mo Blaru conftructam, legi poffunt epigrammata bina Ca/paris Barlaei tom. II. poem.
pag. 284. [δ] Fabric.

[In biblioth. Leidenfi funt duo globi, coeleflis et terrefiris, varietate colorum diflin&i,
maximae formae, per Guil Blaeuw , et duo alii, minoris formae, per Guil. Janffonium
Blacuw: duo alii recogniti atque auctiores facti per Lotharium Zumbach de Koesfeld: Pla.
netolabium , neceffario adparatu inflructum , inuentore eodem Zumbach: inprimis fphzera
automatica, f. armillaris Copernicana, per Thrafium adornata, quam difperfam et collap-
fam in ordinem redegit et auxit Zernard Clorffur, cuius figuram et defcriptionem et reli-
quorum globorum notitiam vid. in Catal. bibl. Lugdun. Bat. pag. 499 fq. Har/.]

Sphaera mobilis infignis, oblata regi Galliae Ludouico XIV. a Martinoto et Hayo cele-
bratur in ephemeridibus Parifienfibus a. 1701. pag. 364. et in Dombenfibus fiue Triuultinis
eiusdem anni pag. 358. et a. 1707. pag. 82 fq.

Globos coeleíles et terreftres admirandae magnitudinis ac flructurae vidit recens aetas
Anglicanum ?^), comitis de Caftello Maine, Gofforpienfzm , auctore "") Adamo Oleario,
Norimbergenfem. Exhardi Weigelii **) *") Zuguftanum Chriftophori Trefleri et Parifienfes **)
Vincentii Coronelli, diametro quindecim pedum, oblatos regi Galliae a Cardinali Eflraco.
Praetereo planifphaeria Pardyefii, Caffini *) Fabri "*), Infulani "") etc.

De Georgii Chriffophori Eimmarti, aflronomi Norimbergenfis, fphaera armillari trium
fere pedum altitudine, tota ex orichalco, fecundum hypothefin Copernici ita compofita, vt

omnes

oo) Vincentius Coronelli epitome cofmographi-
«& lib. III. acta erud. 1694. menfe Iulio p. 233.

pp) Olear. Perfifche Reife - Befchreib. pag. 626.
Io. Dan. Maior in genio errante F. b. feq. /Mor-
hofí poemata p. $14. et Georgii Pafchii inuenta
nouantiq. pag. 555 fq.

qq) Il/eigel. idea Mathef. vniuerfae p. 75 fq. etr.

vr) hr-bibl. publ. Aoribergen[i vifitur prae-
grandis globus terreftris diametri trium pedum
noribergenfium, a 70. Schonero , primo Gymnafii
norici profeffore mathefeos, Bambergae 1:520.
perfectus; (ab eodem Schonero editi funt. G/obi
fizliferi, fiuc fphaerae ftellarum fixarum vfus et
explicationes Norib. 1533. 4. vid. ///eidler. hift.

ΟΡ. 337 fq. Scheioel. aftron. Bibliographie, part, I.

Vol. V.

pag. 115 fq. et pag. 36. de edit. Opp. mathematic,
Schoneri. Norib. 1561. fol.) tum globus terreftris
et coeleftis. Blaeuorum. vid. de ΠΥ Memorab,
biblioth. Noribergenf. tom. I. p. 5 fq. In eadem
vrbe ab heredibus Hommanian. et aliis artificibus
[vt Klingero] conficiuntur globi maiores minores-
que. Globia Lowitzio, Prof. quondam Gottin-
genfi, conftru&i, magnam nacti funt auGtorita-
tem. ta in aliis biblioth. paffim confpiciuntur,
et a variis artificibus confecti funt globi diuerfi
ambitus, magnitudinis et pretii. Za/.

55) Ephemerides Parif. a. t704. pag. 1040 fq.

it) Ephemerid. Parif. 1681. pag. 252.

uH) id. a. 1702. pag. 263.

vv) id. Too. pag. 140.

Q. q

*

'TVBI OPTICI erc.

Lib. IV. c. XP I. Vol. III. p. 265 P 466

306
omnes ac finguli planetae virtute folius cochleae perennis promoti, quisque periodum fuam
in propria orbita decurrat, vide JJ/agenfeilii librum de Norimberga pag. 155.

Cornelii Drebelii quoque, acutiffimi Germani, organum perpetui motus haud prae-
tereundum, quod his verbis laudat Zoamuer Dani! /Maior in genio errante cap. VIII. Per-
fpicaciff/mur vero. etiam Drebbelius ille machinorum varii generir infolentiorum machinator in-
fignis, pofl Archimedem. fere unitur, aufur eff elaborato a fe liquore fpirituofo mirabile opus
agitante fimulatrum vniwerfi pev artem effingere, inm eogue ob arcauum confenfum Jpiritius
iffius cum aethere, mos minus planetarum fphaerar atque cireutur quam anni, iuenfium, dit-

rum, horarum, thenfurar ac differentias Iacobo primo, snagno Britauniae regi, exhibere. Eam-.

dem admirandam machinam cleganti epigrammate celebrauit magnus ZZugo Grotinr p. 320.
poematum. De Zolphi Balduini fole artificiali, perpetuo [P] mobili, vide Ephemerides
Parif. a. 1682. pag. 68. et de, nefcio cuius, artificis machina duplici, quae exflaut Parifiis
in Bibl. regis Galliae, quarum altera eclipfis cuiusque locus et magnitudo, altera motus
fitusque planetae cuiusque in coelo qualem fecundum fyflema Copernici, tempore quouis
defiderato habuit vel habebit, facile ad oculum monftrari poteft.

"Tuborum fiue telefcopiorum vfum, quorum ope tot veteribus incognita recens aetas
in fideribus obferuauit, alii lacobo Metio ^), vel Galilaeo de Galilaeis, alii, vt Petrus
Borellus, Zachariae Ioannidi f. lohnfen, Zelandio **) tribuunt, alii denique Cornelio, quem
iam memoraui, Drebbelio, vel Io. Baptiflae Portae aut Rogero Baconi *). Sane Hiero-
nymus quoque Fracaflorius in Homocentricis p. 18. notauit, maiora ommia videri e£ propin-
quiora fi quis per/pitiat per. duo fpetilla ocularia altero alteri fuperpofita, quod congruit in-
vento Euílachii Diuini, relato in transactionibus philofophicis anglicanis tom. I. pag. 626.
De Getberto autem, qui inter pontifices romanos Sylueflri II. nomine clarus eft, apud Dif-
siarum, COME Lu lib. VI. Chronici pag. 399. in edit. Leibnitii fcriptorum veterum
Brunfuicenfium , legas. eum optime calluiffa aflrorum curfus diícernere et horologium fe-
ciffe confiderata per FIS'TTI/ LAM quadam flella nautarum. duce. Cum eiusmodi fiflula
fiue tubo imaginem Claudii Ptolemaei, (idera contempíantis, in vetuflo codice reperit V. C.
Ioannes Mabillonius, vt fupra $. III. fin. iam adnotaui, fed vitris inflructas fuifle illas ve-
terum fiflulas, non conflat, quas fortaffe alii rectius accipiunt pro dioptris 55), vitro vacuis,
quibus et ipfis vifum iuuari propter radios ocul/, in vnam rem intentius collectos, p«rinde vt
tuba ftentorea vocem, notum eft, Sed tempus iam eft, vt miffis hifce, ad telam noflram
pertexendam redeamus. [UP]

tw) Τοῦ. de feientiis Math. p. 20r. Menagii fimilem fuiffe, negat Gaubilius in hift. aflron,

origines gallicae in lunettes de Galilée, G. P-
jchi inuenta nouantiqua pag. 523 fq. ///otton re-
fle&t. upon ancient and modern learning chap. 15.

xx) Peirus Borelus de vero telefcopii inuen-
tore. Hagae Comit. 1655. 4.

yy» Plura leges in /Z/eidleri hiftror. aftronom.
cap. XV. $. 16. pag. 436 fqq. Iam 77ang /engh
circ, a, Chr. 164. tubum in fpeculandis aflcis ad-
hibuiffe fertur; illum autem Europaeórum tubis

Sinenfium. vid. Ze bronner. p. 353. Harl

zz) Confer 7'iguoii Maruilli mifc. biftorico
litter.-tom. I. pag. 157. et Z. /'ageétium de micro-
Ícopiis et tubis vitro carentibus. Fabric. — Faci-
le poterat haec particula capitis augeri, fi aut ZZer-
Jchelii, Schroetert, Bodii, et aliorum recentia in
áftrenom. merita laudare, aut /Moníuciae Hift,
Math., Jai/jyi Hift, attron. Landii et aliorum li-
bros confulere, placuerit; fed ea nemo hic defide-

rabit. Zeck.
CAPVT

^"

PAVSANIAE VARII Σώ. 17. ὦ XP 1L. (ol. XV.) 307

CAPVT XVII (olim XV)
EROS ΔΝ ΠΑ ἘΣ POLYA;ENO

Vol.TIT. p. 467 Ὁ 468

L. Pau/aniae Cappadocis aetas et alii hoc nomiue. — YI. Scripta quae exfiant. ΜΠ. Deperdita.
IV. Eorum, quae exfiant editiones et MSSta. — V. Index fcriptorum, a Paufania citatorum.
VI. Polyaeni fcriptoris aetas et eo momine plures ali. Eius Strategemata, — VIL. Codd. ef
editiones, | VIII. Deperdita fcripta.

[Cum fupplementis G, C. Haries.]

I

AVSANIAS, Caefareenfis Cappadox, non diuerfus, vt videtur, ab eo, quem «7?

τῆς Συρίας σοφιτὴν vocat Galenus ^) III. 14. (edit. lat. 10.) de locis adfectis, vbi fe cum
eo Romae loquutum effe teflatur. — Con/fantinus vero Porphyrog. lib. I. them. 2. pag. 12.
vocat Paufaniam Damafcenum. [vid. ad $. III. 2.] — Auditor fuit Herodis Attici ^; ipfe
difcipulos habuit Aelianum *), dequo infra, et Afpafium ^). Quod addit Philoftratus, Pau-
faniam vnum fuiífe τῶν τῷ Κλεψυδοίς μετεχόντων. ex alio eius loco in vita fophiflae Adria-
ni pag. 582. [ pag. 555. edit. Olearii,] intelligitur, nimirum fuiife illum vnum ex decem He-
rodis Attici auditoribus familiarioribus *), qui praeter lectiones, quas communes omnibus
habebat, audiuerunt eum (lato tempore ad clepfydram dicentem. lta enim [TP] intelligen-
da verba ἐπεσιτίζοντο τῇ εἰς πάντας ὠκροοίσες κλεψύδραν ξυμμεμετρημένην.» quae vt multa
alia haud cepit latinus interpres. Quoniam vero hoc interioris admillionis auditores monue-
rat Herodes τὸ μηδὲ τὸν τῇ πότε καιρὸν civiévog s. ὠλλοὶ κακὲϊ Ta Ezio red Qe τῷ ivo, hinc
factum, vt illi τῷ κλεψυδρίᾳ participes tefte Philoflrato vocarentur per iocum διψῶντες, vt
quibus ob aufcultationis vel ftudii adfiduitatem effet interim fitiendum. — Herodis Attici fae-
pius mentionem facit Paufauias, etfi, quod mireris, numquam eum 7) praeceptorem fuum

Qq2

a) Galeni verba funt: Παυσανίας ἔν ἐπὸ τῆς Συ-
εἴας σοφιτὴς as Ῥώμην ἀφικόμενός ποτε τὰς μικρὰς δύο
δακτύλες τῆς ἀρισερῶς χειρθς καὶ τῷ μέσα τὸ ἥμισν
δυσοεσϑήτας μὲν ἔσχεν τὸ πρότερον. ὕσερον δὲ καὶ ἀναε-
σϑήτες, κακῶς ϑεραπευσώμενος ὑπὸ τῶν far guy. "Eze
δὲ ἐγὼ ϑεασώμενος αὐτὸν ἠρώτων εἰς, Eumdem hunc
εἴς Paufaniam cum noftro non dubitat Ionfius
pag. 16. de fcriptoribus hift. philof. Sane nofter
in Syria per aliquod tempus verfatus effe videtur,
et Stephanus Byz. Syriaca i9wx& diligenter e Pau-
Ífania repetit, teftatus quoque, eum de Antiochia
librum fcripfiffe. [vid.locum infra in $. 3. nr. 7.
citatum.] Alius fuit Pau/anmias, medicus, cui
Empedocles Phyfica fua infcripfit, Laert. VIII 6o.
Huius Paufaniae vna cum Empedocle mentio apud
Galen.libro et capite τ. 'Therapeut. Alius Pau-
fanias, medicus, iunior, ad quem fcripfit Alexan-
der Magnus, tefte Plutarcho in eius vita pag. 689.
Alius Paufanías, Lacedaemonius, hiftoricus, cuius
περὶ Ἑλλησπόντα, Λακωνικὰ) χρονικοὶ, περὶ Ape

adpellat :

Φικτνόνων, περὶ τῶν iv Λάκωσιν ἑορτῶν memorat Sui-
das [it. Eudocia pag. 3501, idem forte, cuius
Ta£tica laudant Arrianus et Aelianus. [Pau/aniae
cuiusdam pro£dri oraculum in Trallibus inuen-
tum: in cod. Laurent, vid. Bandin. catal.I. p. 534.]
Omitto Pau/aniam, belli Medici fulmen, de quo
Thucydides, Nepos etc. et Pau/aniam, interfe-
&orem Philippi Macedonis, de quo Iuftinus, Paa-
faniam denique, cognomento λάκκον, de quo Gna-
thaenae iocus apud 2f£Aenaevm XIII. pag. 578.

b) Τ᾿ ον. 2. de Sophift. pag. 590. [pag. 594.
edit. Olearii, cuius notam confules] Suid. in
Παυσαν.

£) Philoftr. pag. 619. ἴραρ. 625. Olear.]

d) Suid.in 'Aczac.

€) Hunc Pauf diuerfum fuiffe a Paufania Phi-
loftrati, opinatur Goldhagen in pracfat. ad verf.
germ. Zarí.

f) Sic nec Platonem Ariftoteles, nec Socratem
Plato. Sylburg.

3098 Lib. IV. c. XV IT. PAVSANIAE SCRIPTA - Vol. TIT. p. 468 ὃ 469

adpellat: teftatur antem in Achaicis p. 574. Herodem in vxoris defunctae memoriam Odeum
magnificum Athenis ex(lruxiffe, idque fe in Atticis non memoraffe, quia, quum illa fcribe.
ret, hoc nondum fuiífet aedificatum. — Eliaca priora pag. 375. adfirmat, fe fcripfiffe anno
poft coloniam Corinthum deductam 217. Corinthum inflaurauit lulius Caefar anno. pofire-
mo vitae, vrbis 710. his adde 217; habes annum vrbis 927. M. Aurelii Antonini 14. qui re-
fpondet anno Chri(li 174. 5) Sed eo tempore iam actate prouectum fuiffe, credibile eft, et
iam fub Antonino Pio claruiffe, quoniam lib. I. pag. 14. Hadriani imp. quoque faciens. men-
tionem, eum fua aetate imperium gefRiffe fcribit; καὶ κατ᾿ ἐμὲ ἤδη βασιλέως Alpin τῆς
τε ἐς τὸ Déiov τιμῆς ἐπὶ πλᾶξον ἐλθόντος, καὶ τῶν ἀρχομένων ἐς εὐδαιμονίαν τοὶ μέγιΞώ
HT zrxeaootvg. lter fecit non per Graeciam modo Macedoniamque et Italiam , fed
per maximam etiam Afiae partem ad oraculum vsque Iouis Hammonis, Etiam in Palaeíli-
na verfatum fe fuiffe et Iordanem ac mare mortuum vidiffe, teflatur.. Declamator fuit prom-
tus et ingeniofus, etfi, Cappadocum more ^), male pronunciaret, neque *) dictionis elegantia
aut luce fatisfaceret delicatis Atticiflarum auribus. Grammaticum quoque eruditum et rerum
non ignarum humanarum, fed fuperflitiofum quandoque ac credulum fcripta teflantur.. [Et
tamen ad hiftoriam artis antiquae cognofcendam auctor eft vtiliffimus. Vide fis, quae fcripfi
in Introd. in hifl. L. Gr. tom. I. pag. 181 fq. Har.] Obiit Romae admodum fenex, vt Phi-
lofiratus auctor eft. [ΠΡ]

IL. Exflat huius, vt cum viris doctis mihi perfuadeo, Paufaniae, (licet praeflantiffi-
mus Gesnerus Paufaniam Laconem maluerit auctorem,) Ἑλλαδος περιήγησις. Defiriptio
Graeciae, fummo fludio perfequens tum alia αἰξιομνημόνευτα., tum templa praecipue et
aedificia infignia, flatuas, fefla, imagines, ludos, donaria et quaecumque in locis fingu-
lis fpectatu et fcitu digna fefe offerebant. — Vere quoque notauit Z/braham Loeftherus, a Pau-
fania referri ftatus rerump. imperiorum fuccefliones, regum familias et res praeclare geflas,
etfi in prioribus illis, quae dixi, plus, vt videtur, operae pofuerit /triptor, vt inter doo con-
fat, accuratifmus δ): Accuratus ad faflidium vsque flatuarum, dir dedicatarum, enarrator ἢ).
Complectitur autem hoc opus

I. ᾿Αττικά ")' in quibus funt λόγο, ᾿Αττικὸς» Σαλαμίγιος , Μεγαρικὸς et adpendicis
loco ᾿Ὡρωπικός.

^

g) Ita quoque Saxius in Onom. I. pag. 52r.
quem vide. adde Sy/burgii not. in fine p. 495 (qq.
edit. Francof. de Paufaniae vita fcriptisque.. Harl.

h) Hinc epigramma, Kühnio etiam laudatum,
ex Antholog. lib. II. pag. 250.

Θᾶττον ἔην λευκὲς καρακας πτηνάς τε χελώνας

Ἵ , h
Εὑρᾶν, ἢ δόκεμοον Ῥήτορα Καππαδόκην.

Ravius alata tefludine, varius albo
Inuenias coruo Rhetora Capyadocem.

i) Philoffratus pag. 590. 591. [p. 594. Olear.]
Confer Sylburgii ad Paufaniam obíeruationes

II. Κοριν-

P. 921 fq. edit. LipC Abraham Loefcherus in praef.
Quamquam autem multa effe nom negarim, quae
aut tenuiter a me aut minus eleganter. fint dita,
tamen in tam abrupta et concija, qua inuolutus
ef Paufanias, [ententiarum breuitate , in tanta
verborum ob[curitate, in tanta etiam rerum am-
biguitate, venia cffe digsum , non odio aut ca-
Iumtia puto.

Ὁ) Laur. Begerus tom, I. 'Thefauri Brandenb.
pag. 28...

I) Petrus Faber. XII. (emeftr. pag. 52.

91) Auctor ipíe evyyeeQ» 'Ar3ida vocat p. 231
et 574. edit. Lipf. et 251.

Vol. ΠῚ. p. 469 Ὁ 470 PAVSANIAE SCRIPTA DEPERDITA Ζιδ. 177... XV IL. 309

IL. Κορινϑιακα᾽ in quibus λόγος Κορινθιακὸς, Σικυώνιος ἢ)» Φλιαώσιος. "AgyoAios,
᾿Ἐπιδαύριος, Αἰγινοῶος, Τροιζήτιος.

II. Λακωνικα" quae auctor ipfe Σπαρτιατικὲς λόγες adpellat pag. 462. edit. Kühn.

IV. Μεσσηνικοί" quibus adpendicis loco fubiiciuntur λόγος 'Aewees, Mo3avikce,
Πυλικός. i

V. et VI. Ἠλιωκῶν c. β΄. ln quibus multa etiam de ludis Olympicis, et in Eliacis
poflerioribus λόγος Aergwezoc, quem Paufanias ipfe memorat pag. 412. Male Simlerus ad-
firmat, a Stephano laudari librum XI. Paufaniae Ἰλιωκχῶν.

VII. ᾿Αχαϊκοὶ, in quibus λόγος ᾿Αχαϊκὸς. Δυμαῖος» Πατρεὺς, Φωραῖος, Agyvpttiess
Airyeteoacs.

VIIL. "Agezd;xa , in quibus λόγος ᾿Αρκαδικὸς, Μεγαλοπολιτικὸς » Μεϑυδριεὺς. Φι-
γαλεὺς, Τεγεατικός. ;

IX. Βοιωτικοὶ, in quibus λόγος Πλαταϊκὸς, Θηβαϊκὸς., ᾿Ορχομένιος; Χαιρωνεύς.

Χ, Φωκικά.

Hoc opus Paufaniae, adfcripto librorum numero paffim a Stephano Byzantino citatur,
vt ex indice fcriptorum, a Stephano laudatorum, quem fupra [vol. IV. p. 656.] exhibui,
patet. Et pleraque leguntur etiam hodie in illis, quos Stephani codices defignant libris.
Si in aliis aliquando leguntur, vt quae Stephanus in Σκοτινο ex Paufaniae decimo laudat, ex-
flant in libro tertio, malim equidem corruptos Stephani codices cauffari, quam cum dodif-
fimo Kühnio mihi perfuadere, quod Stepbanus λόγδς minores in Atticis et Corinthiacis com-
putauerit, atque adeo Acxavixx pro decimo λόγῳ recte habuerit. [0]

III. Scripta deperdita Paufaniae funt:

1. Opus, in quo de rebus Afiaticis, Syriacis, Phoeniciis egerat Paufanias , et cuius
librum fextum videtur citare Steph. Byz. in Μαριωμμίω.» et quod refpicit idem in Τάββα,
Γάζα, Δῶρος. Confer //offum Y, τ4. de hifl. graecis, et Sylburgium in notis ad Paufan.
pag. 941. edit. Lipf. [pag. 5or. edit. Francof]

2. Paufanias ἐν τῷ περὶ Αντιοχείας. Steph. in Σελευκόβηλος ^). Tzetzer Chil. VIT.
hift. i18. ὡς Παυσανίας "yeoces μὲν ἐν ᾿Αντιοχείως κτίσει. Stephanus Seguierianus p. 329.
edit. Berkelii: Παυσανίας δὲ ἐν τῇ τῆς πατρίδος αὐτῷ κτίσει. [Scripfiffe igitur videtur Sy-
riae antiquitates, et forfan pars fuit fuperioris libri.]

3. Declamationes fiue μελέται Philoffratur 1. de fophift. pag. 591. [594. Olear.]
4. Περὶ Συντάξεως liber. Suid. [Eudoc. pag. 553.]
943 ς. Προίβλη-

πὸ Σιιυωνίαν γραφὴν vocat Pau/anias pag. 239. tato, et quem autor chronici Alexandr. vocat
adde 219. pag. 94. τὸν σοφώτατον χρονογράφον, a noüro Pat-
fania diftinxiffe videtur Ho//len. in not. ad Steph.

0) Hunc tamen Pau/aniam Dama/cenum, quem — Byz. etc, in nouis mifc. obferuatt. Belgic. tom. 11,
Conftantinus imperator laudat loco in $. 1. init. ci- pag. 123. Harl. i

83:0 Lib. IV. c. XVII. | PAVS,, CODD. MSSTI ET EDITIONES Vol. ITI. p. 470

5. Προβλημάτων βιβλίον c. Suid. [et Eudoc. l. 1. vbi Paufanias dicitur σύγχρονος
'Agiseida-)

6. 'Avrrixdy ὀνομάτων συναγωγή" opus copiofum noftri, an alterius Paufaniae, lau-
datum PAofio cod. CLIII. fcholiaftae Apollonii ac Thucydidis, [VI. cap. 28.] et Euflathio
ad Homer. [vid. Κι εν ad Suid. III. pag. 62.] !

IV. Codd. mssti et ceditiones Paufaniat.

[Codd. πῖον, vt de his pauca adferam , quatuor chartac. bibl. publ. Parifienfir memorat
Kühnius in praef. ad fuam edit, fed eos, notat, parum aut nihil diflare ab Aldino exemplari,
vnde Veneta edit. eíl expreffa: et totidem quoque, alio quidem ordine, numerantur in
lat. MSSt. vol. II.

In bibl. Laurent. Florent. (tefle Bandinio catal. codd. gr. tom. II. pag. 306 fq) Plut. LV.
cod. X. membr. faec. XV. Paufaniae libri X. cum notis in margine, et cod. XI. membr.
faec. XV. Romae manu Io. presbyteri Rhofi Cretenfis a. 1485. nitide fcriptus. Citatur Pau-
fünia: in violar. compof. Bandin. I. pag. 549.

In biblioth. /7eneta D. Marci, cod. CCCCXIII. fecundum catal, codd. gr. pag. 200. —
Romae in bibl. Angelica cod. chartac. faec. XIV,

Neapoli in bibl. Auguflinenf. S. Ioann. ad Carbonariam , cod. bombyc. faec. XV. Pau-

faniae Ἑλλοΐδος περιήγησις. — AMatriti in bibl. regia, primus tantum liber, isque mutilus,

vid. Jriarte catal. pag. 120 fq.
In bibl. Heidelbergen/ quondam fuit codex, tefle Sylburgio. — In bibl. Zuguflae /in-
delic. exflat cod. tefle Reifzro in indice MSStor. bibl. Auguflanae, pag. 68. nr. 29.

In bibl. Caefarea //indobon. funt, (tefle Ko//ario, qui multus eft de Paufania, eumque
iure laudat, in fupplem. I. ad Lambecii comment. pag. 593 fqq.) duo codd. alter, cod. XCV.
chartac. faec. XVI. cum bonis fchol, marginal. alter, cod. XCVI. a. 1500. fcriptus, ab initio
mutilus ex fuperioreque cod. probabiliter defcriptus. Vtrumque memorat quoque JVef/lius
in catal. codd. Vindob. part. V. pag. 47. nr. 23. et pag. 98. nr. 51. . Prioris V. E. acceperat
cl. Farittr ad edit. fuam ornandam. Idem V. D. vfus eft V. L. cod, /orquen/ir, ex alio
veteri exemplo defcripti, cuius tamen lectio cum Aldina faepius congruit. — In bibl. 7^ina-
rienfi funt obff. msstae ad Paufaniam.]

Editioner hae funt:

Grarca Aldi Manutii, fingularum paginarum fummis marginibus argumentum cuiusque
adícriptum habens. Venet. 1516. fol. per Marcum Mufurum, Cretenfem, epifcopum paulo
poft Ragufinum , qui fano Lafcari librum infcripfit, opur, vt vere Aldus, anmfiguae roraeque
eruditicnis fhefaurum continenr. — Hac editione, multis animaduerfionibus MSS. 7f. Cafaubons
referta, vfus eft Kühnius. Fuerat illa Zoazniz Bourdelotii, qui et ipfe notas in Paufaniam
vromittit in animaduerff. ad Lucian, tom. 1. pag. 549. 789. et alibi.

Latinae. — [ Paufaniae defcriptio Atticae; Myrfilius; Porcius Cato; Archilochus; Philo
de temporibus; Metaflhenes; Xenophon de acequiuocis; Sempronius; Fabius Pictor; An-
tonipi

Vol. ITI: p. 476 471 EDITIONES PAVSANIAE Lit. IV. c. XP 11. 511

tonini itinerarium; Berofus; Manetho. Venetiis, per Bernardin. 1498. 4. vid. JMaittair.
A. T. IV. pag. 667.] — Attica et Corinthiaca ex verfione Domitii Chalderini, Veronenfis,
a Io. Oporino emendata Bafil. 1541. 4.

Paufanias integer ex interpretatione Z/brahami Losfrheri. Bafil. 1550. fol. —Dicatus eft
liber Ioauni Jacobo Fuggero, neque ?) graeca adiuncta habet, notas quoque nullas Loefche-
rus addidit, exceptis paucis in margine coniecturis, [ Vfus vero eft cod. gr. vide de Sylb.
edit. infra notata ] -

Romlo Zmafaeo *) interprete, qui librum inferipfit Alex. Farnefio Cardinali in epiftola,
data Romae 1547. 8. ^ Prodit et Florent. 1551. apud L. Torrentium, fol. et Bafil. 1557. 8.
Lugd. 1559. 12. ;

Ex Amafaei verfione per Frid."Sylburgium recognita, Francof. typis Wech. 1624. 8.

Stephani Nigri obferuationes in Paufaniam memorans Gesnerus refpicit eius dialogos,
Mediol. 1517. excufos, de quibus praeflantiff. Kühnius praef. in Paufan. Praeter dium
codicem mecum etiam communicati [T] funt dialogi Stephani Nigri a Cl. Nicafo Diuionenf,
viro ad litteras prouehendar maxime f/renuo. — In eo libro reperi totius Pau/aniae compencium,
et vnius alteriurque loci variam lelionem: quamuis alias mendofa quaeuis fédulo vitet au&ior
ile, vt V'lyffes Sirenum cantus et Circes pocula.

Graecolotinae: x, ex Guil. Xylandri recenfione, qui Aldinam editionem graecam plu-
rimis in locis emendauit, et notas quoque, fed quae initio Eliacorum priorum deficiunt,
addidit. — Adiuncla eft feparatim Amafaei verfio latina, a Friderico Sylburgio plurimis locis
emendata, vna cum eiusdem Sylburgii notis, indicibus locupletiff. et differtatione de gram-
maticis Paufaniae anomaliis: tum defcriptio Graeciae e Strabonis epitome, Ptolemaeo ac Pli-
nio, cum adnotationibus eiusdem Sylburgii, in quibus pag. 505. (edit. Lipf. pag. 918.) etiam
habetur Cyrianorir Sophopacd;s Sylburgio, fcifcitanti, communicata explicatio numerorum fiue
notarum in geographia Ptolemaei, ex qua patet, numeros ibi minutorum in gradibus lon-
gitudinis et latitudinis conflare quinariis, ita, vt ex duodecim quinariis velut totidem partibus
affis, compleatur vnus gradus fexaginta, vt vulgo numerantur, minutorum, Francof. 1583.
fol. apud haeredes Andreae Wecheli. Fabrir. Sylburgius. poft Xylandri mortem, editio-
nem abfoluit, atque in epiflola dedicatoria, quae textum graecum excipit, pag. 376 fq. pro-
fitetur, fe vfum eífe duobus Paufaniae exemplaribus, aliquot in locis emendatis. Eorum
alterum fuit loachimi Camerarii: alterum accepit a Zacharia Vrino, cui Xylander eum
codicem a typographo Io. Oporino acceptum donarat. In hoc pofíleriore agnofcebat Syl-
burg. multa lo. Hartungii manu adnotata. , Eo ipfo libro, ait idem Sylburg. in fua ver-
fione vfus fucrat Abrah. Loefcherus, qui, vt plerasque Hartungii notas fuerat fequutus, ita
quasdam illis non adfpernandas adiecerat. ^ ^ Praeterea fatetur Sylburg. a fe ea, quae in
eruditiífimis adue:fariorum , commentariorum , animaduerforum, nouarum lectionum et

emenda-

. f) Emendanda itaque bibliotheca fclecta Io. Cle- cum Latino, quam Latinum Graeco mutuam fa-
tici tom. XI. pag. 153. nationis operam praeftare: vnde coniicio, Ama-
- q) Sylburgius in epift. dedicat. comperi eam — faeum in fua verfione, praeter fagaciflimum iudi-
(n. zina/aei verfionem cum graeco textu colla- cii acumen , mnsstos etiam codices, impreflis emen-
fam;) ait, quam plurimis in locis, nom tam Grae- datiores, ad manum bhabuiffe, Zar/.

Adv

312 Lib. 1V.c. XV II. EDITIONES PAVSANIAE Vol. TIL p 471

emendationum libris Adr. Turnebus, Dionyf. Lambinus, Adrian. Iunius, Guil. Canterus,
et Paullus Leopardus in hoc auctore menda deprehenderant, diligenter et conquifita effe,
et fuo quaeque loco pofita. Denique laudat operam Io. Opfopoei, qui illi editioni cor-
rector praefui&. — Verfioni /atinae lubiunctae funt Sylburgii notae in Romuli Amafaei ver-
fionem, quibus partim mendofa aut fufpecta excutiuntur, partim obfcura vel ambigua ex-
planantur : Loeícheri quoque verfio interdum comparatur. T'extui autem graeco in fine
adhaerent Sylb. notae in Paufaniae verba, maximam partem criticae: Amafaei quoque et
Loefcheri lectiones adferuntur aut examinantur. Zar/.

2. Hanouienfis a. 1613. fol. fuperiorem ex affe referens, nifi, vt verfionem latinam
per fingulas paginas ") adiunctam exhibeat, typis itidem Wechclian. -

3. Lipfienfis 1696. fol. nitida et perquam emendata, quae fuperiorem totam continet,
fed ita, vt variis nominibus praeflet, quia non modo in capita diuifa eft et argumenta libris
praefixa habet, notasque Sylburgii et Xylandri cuiuis paginae fubflratas, [praemiffis fupe-
riorum editorum atque interpretum praefationibus,] fed et textum graecum a praeclaro viro
Joathimo Kühnio, Argentoratenfis tum academiae lumine, cafligatiorem, cum eruditis
ipfius animaduerfionibus. Vfus eft Kühnius, vt iam dixi, Aldina editione, a Cafaubono

paffim notata: voluit etiam conferre quatuor codices MSS. Bibl. regiae Parif. fed iisdem illos .

cum Veneta editione morbis laborare comperit.

[Nouiffima, eaque critica et praeclara editio eft: Παυσαᾶνιβ — Paufaniae Grattice
deftriptio. Graece... Recenfuit ex codd. (Vindobon. et Mosquenfi.) e£ aliunde emendauit , ex-
planauit Io. Frider. Facius, (Prof. graec. et latin. linguar. in Gymnafio Coburgenfi, qui
antea iam in aliquot prolufionibus fpecimina ingenii et futurae editionis dederat egregia,)
Lipfiae, tom. 1. 1794. tom. II. 1795. 8. toin. IIl. proxime lucem adfpiciet. Har1.]

Quamplurima Paufaniae diligenter ac fufe illuflrat Zo. ZMeurfiur variis in fcriptis, et
Palnerius Exerc. ad auctores graecos pag. 351—442. Fabri. [Multa alia, in quibus Pau.
faniae loca mmodo emendantur, modo explicantur, fcripta iam excitaui in Introd. ]. c. pag.
182 fqq. quae hic repetere nolo. Illis add. L. /7oelkel über den groflen Tempel und die
Statue des lupiters zu Olympia; eine Erláuterung der Befchreibung des Paufanias, Lipfiae
1794. min. 5. et Siebenierfii, Prof. Altdorfini, doctifimum libellum eiusdem argumenti, ger-
manice fcriptum. Noribergae 1795. min. 8.

Gallice verterunt Paufaniam Blafius Vigenerius; laudatur verfio Gedoyn, cum obíf. et -

figg. Parif. 1731. 4. 1I. voll. conf. Iourn. des Scav. tom. 94. p. 426. et tom. 95, p. 178 fqq.

Atalice Alfonfus Bonatciuoli, Mantuae 1593. (in Pine//i tamen catal, tom. IV. pag. 148:
edit. a. 1594. occurrit.) 4. conf. Paitoni bibliotheca etc. tom, III. pag. τοι.

Germanice, Goldhagen, Berol. et Lipf. 1766. 8, IT. voll. cum animaduerff. Har.

V. Nihil in praefenti reflat, quam vt indicem Ícriptorum, a Paufania citatorum, fubiun-

gam, in quo concinnando fuam mihi operam praeftitit Chriffophorur Joltere(k, Glückfla- ὦ

dienfis,

v) Fallitur igitur vir do&tus tom, XI. Bibl, felectae pag. 154.

Vol ΠΕ p.471 475. 473 INDEX SCRIPT. A PAVSANIA CITAT. Li5. IV. c. XII. 315

dienfis, a quo praeter alia expofitionem locupletiffimam figlarum, in numis et aliis veteribus

monumentis ocurrentium, Vrfati et aliorum quorumque collectionibus longe pleniorem ftu-

diofos exfpectare iubeo. [IP] ;
Index Scriptorum, quos in fua Graeciae defcriptione Paufania:

i commemorat,

Concinnatus ad paginas editionis Lipfienfis a. Chri/fophoro W'olterek , Glückftadienfi.

Aefchylus. 6, 35. f£. 68, f. 611. in. 807. in. Euphorionis filius. 166. in. 676. m.
ἐς Γλαῦκον. 154. m.
ἑπτὰ ἐπὶ Θήβαις. 156. in.

Aefchyli Satyri. 141. m.
flatua. 49. in.

Agis, Amph:ptolemi filius, poeta. 124. f.

Alcaeus ἐν προοιμίῳ τῷ ἐς ᾿Απόλλωνα. 817. Í.
ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς Ἑρμῆν. 574. in.

Alcman. 244. ἴῃ.
ἐν ἄσματί τινι. 216. f.
ἐς τὲς Διοσκέρες xm. 99. in.
ἐς Φαένναν καὶ Κλήταν. 254. f.

Alexander Pleuronius. 162. in.

Amphionis mufica. 720. f. vide etiam Minyar;

Anacharfis. 53. in.

Anacreon, Polycrati familiaris. 6.

Teius πρῶτος ware Σαπφὼ τὴν Λεσβίαν τὴ πολλο ὧν ἔγραψεν ἐρωτικοὶ ποιήσας. 50. in

Anaximenis το ἔπη τῶ ἐς ᾿Αλέξανδρον 8 μο; riget ἐξιν ᾿λναξιμένη τὸν ποιήσαντα eva.
497. in.

Anaximenes Hifloricus τοὺ ἐν Ἕλλησιν creo, καὶ oco Φίλιππος καὶ ᾿Αλέξανδρος εἰργα-
σατο, συνέγραψεν ἅπαντα. 465. Í. 496. in. γρώφε, βιβλίον ἐς ᾿Αϑηναίος, καὶ ἐπὶ
Λακεδαμμονίες ὁμϑ καὶ Θηβαίες συγγρωφὴν λοίδορον. 496. f.

Androtion ἐν τῇ συγγραφῇ τῇ Ατϑίδι. 470. in. grs. m.

Anonymi verfus 551. f. 612. f.

Anonymus ἐν καταλόγῳ τῶν γυνωμκῶν. 275. f. (Hefiodus)

à το ἔπη τὸ ἐς Ἑὐρώπην ποιήσας. Tan. in.

Antagoras, Rhodius. 6. [IP]

Antimachus. 781. m.
ἐπισρατείαν ᾿Αργείων ποιήσας ἐς Θήβας. 649. in. 650. m. Ósr. in.

Antiochus Syracuíanus, ὁ EevoQawss ἐν τῇ Σικελιωτιδι συγγραφῇ. 824. in.

Antquitatum et rerum in fingulis locis memorabilium interpretes, 133. m. 431. f. 630. ia.
669. f. in. 669. f. 716. m.

Aratus, Solenfis, familiaris Antigono. 6.

Archilochus. 866. f. 876. f.

ἐν Ἰώμβῳ. 541. f. -
Vol. V. 1 Rr Areus

214 Liíb.l1V. c. X IT. INDEX SCRIPTORVM Vol. IIT. p. 473 Ὁ 474

Areus ἐν τοῖς ἔπεσιν. 239. B
Ariflarchus ὁ τῶν ἐν Ολυμπιάσιν ἐξηγητής. 428. in, m.
Arifleas, Proconnefius. 58. in.
ἐν τοῖς ἔπεσιν. 392. m.
Ariftophanes, com. 585. m.
Ariflotelis, Stagiritae, ftatua. 462. m.
Afius Phocus, poeta. 125. m. 178. m. 282.f.
Amphiptolemi filius, Samius, ἐν τοῖς ἔπεσιν. 530. in. m.
ἐν τοῖς ἔπεσιν. 420. Í. 599. in. 155: f.

Bacis, Boeoticus vates. g28. f.

Bacidis, poetae, χρησμοί. 344. f. 345. in. 744. m. 832. m. 878. Í. 879. m.
Bias Prieneníis. 857. m.

Boeo ποιήσασω ὕμνον Δελφοῖς. 809. f, gto. in.

Byzis Naxii inuentum. 398. in.

Calades, legislator. 20. m.

Calaenus. 729. m. :

Calliphonis, Samii, pictura. 864. in.

Callippus, Corinthius, ἐν τῇ ἐς Ορχομενίες cvyyeaQg. 165. m. 788. m.
Carcinus, Naupaclius, auctor carminum Naupactiorum. 898. in. . P
Chaldaei philofophi. 360. in.

Charon, Pythei filius. 897. f. 898. in.

Cherfiae, Orchomenii, ἔπη. 788. m.

Chilon, Spartanus. 857. m.

Choerilus, Athenienfis; δοῶμα ποιήσας ᾿Αλώπῃ. 34. f.

Chryfippus, Solenfis. 30. f. 74. f.

Cinaethon, Lacedaemonius, E EATER ἔπεσι. X19. in. 282. f. 701. m.
Cleobulus, Lindius. 857. m. []

Cleon Magnes. 86. T

Clitodemus τοὶ Αϑηναίων ἐπιχώριω ἔγραψεν ὁ ἀρχοωιότωτος & τῷ λόγῳ τῷ ATTIMO. ὦ

834. in.

Commentarii rerum geftarum. 29. m.

Eleorum. 263.f. 460. f.

"Thebanorum. 745. m.
Corinna fatidica. 748. Ἐ

ἡ μόνῃ ἐν Τανάγρα, ἄσματα ἐποίησε. 753. in. infra in Meleager.
Creophilus ἐν Ἡρακλερού. 283. in. -
Crius vates. 258.
Ctefias ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐς Ἰινδές. 751. m.
Cypria carmina, 246. f. 284. in. 862: f. 863. m. 874. in.

Dates, Medus, ἐν λόγοις, 8s ee “πρὸς Δηλίδς. 867. f.
Demodocus. 255.
Diogenes, Sinopenfis, Cynicus. x15. in.
Ennius

"ς

Vol. III:p. 474 Ὁ 415 A PAVSANIA CITATORVM Σιν ΠΣ ὁ ΧΡ. as

Ennius, poeta, 862. m.

Eoeae magaae, carmen (Hefiodi) 114.,£. 146. m. 170. m. 282. m. 5og. in. 77r. f. 783. f.
194. in. 874. m.

Eperaftus, Eleus, vates, verfus in eum. 494. in.

Ephialtis, oratoris, monumentum. 75. in.

- Epigramma in Agamemnonis Ícutum. 425. m.

Aiacem. 425. m.

Alcmenae thalamum. 731. m.

Apollinem et Mufarum chorum. 425. in.

Ariftocratem, lapidibus obrutum. 355. in.

Atlantem coeligerum. 425. m. í

Auream phialam, ab Athenienfibus et fociis dicatam. 398. f.
3 Catfandrae violationem. 425. f. :

Ceruam torquatam. 620. m.

Chilonem, Patrenfem. 46:.f.

Clecetae ftatuam. 504. in,

Cleoflhenem. 476. f.

Cornu copiae, a Miltiade dicatum. 499. in.

Cydiae, Athenienfis, clypeum. 849. f.

Damarchum, pugilem. 471. m.

Dearum iudicium, 425. m. [δ]

Equum. 448. in.

Epaminondam. 74t. m.

Euergi donaria. 398. m.

Foeminam quandam. 422. m.

de Galatarum fpoliis. 31. m.

Helenae et Aethrae abductionem. 425. in.

Herculem. 445.f.

Herophilem, Sybillam. 827. m.

Hefiodum defunctum. 787. m.

Hieronis dona, Olympiae pofita, 687. f.

Homeri flatuam. 857. f.

Iouis ftatuam. 397. f. 435. t 438. f. 439. f. 444. ἢ,

Iphidamantem et Coontem. 425. m.

Laodices peplum. 607. f.

Lyci victorias. 484. m.

Lyfandri flatuam , a Samiis dicatam. 459. f.

de. Macedonum: fpoliis. 3t. f. $

Marpeffae repetitionem. 422. m.

Medeae nuptias. 422. l. 423. in.

Mendaeorum donum. 450. m.

Mercurium. 425. m.

Metaphum, 282. in.

Rr 2 Epigram-

316 Lib.1V. c. XP HI. INDEX SCRIPTORVM Vol. TII. p. 4759 476

Epigramma in Oebotam, fladiodromum. 565. m.
Oenomai domus columnam. 428. f,
Olympicorum ludorum corruptores. 430. m.
Onatae opera. 688. in.
Phidiae opera. 397. f.
Phidolam, 484. m.
Philonem. 474.f.
Philopoemenem. 706. m.
Polydamantem. 596. in.
Phytali fepulcrum. 89. f.
Pythocritum. 487. m.
Theopompum. 476. in.
Timonis ítatuam. 379. in.
Tripodem Herculis. gr4. in.
in Venerem. 423. in.
in Victoriae clypeum. 398. f£. [0]
Epimenides, Cretenfis. 635. in.
Gnofius, ἔπη ἐποίει. 35. in.
Euanorides, Eleus, ἔγραψε ταὶ ὀνόματα ἐν ᾿Ολυμπίᾳ καὶ Νεμέᾳ νίκῃ. 417|. itt;
Euclus, Cyprius, vates. 828. f. 832. m, 858. in.
Eumantis, vates. 317. m.
Eumelus. 114. in. m. m.
Amphilyti filius, ὦ ὃς καὶ τοὶ ἔπη λέγεται ποιῆσα!, Φησὶν ἐν τῇ Κορινϑία συγγραφῇ (εἰ δὴ
Εὐμήλε γε ἡ συγγραφή). IIO. In.
"Arma “προσόδιον ἐς τὸν Ἀπόλλωνα ἐδίδαξεν. 287. m.
ἐν τῷ προσοδίῳ τὼ ἐς Δῆλον. 361. m. 427. in.
Εὐμολπία ποίησις. vide infra, Mufaeus,
Euphemu:, Chalcidenfis. 162. in.
το ἐς τὴν Λαοδίκην ἐποίησεν. 864. m.
Eupolis, comicus. 127. in.
Euripidis fepulcrum honorarium Athenis. 6. ftatua. 48.

Genealogiarum auctores. 99. m. 10. in. 282.m. 707. m.

Gitiadas, fabcr aerarius et poeta, ἐποίησε ἄσμωτα Δωρια καὶ ὕμνον εἰς τὴν Θεόν. Midi
250. Í. 255. in.

Gorgias, Leontinus. 494. Í. 495. in. m. 842. in.

Hecataeus, Milefius. 275. m. 283. m. 606. in. 696. in.
Hegias, Troezenius. 5. m.
Hellanicus, hifloriographus. ng. f. 147. m.
Hermefianax Colophouius. 493. f.
ὁ τὸ ἐλεγᾶα γράψας. 23. m. 566. in. 567. £. 625. £. 78x. m:
Herodotu:, Halicarnatf, 12. f. 81. f. 103. in. 145. m. 157. f. 181. m. 371, in, 447. in. 845. f.
884. f.

i55 na tH ETC ME A PAVSANIA CITATORVM . Lib.IF.c. XV ll. $w

ἐν ἐπιτρατείος τῷ Mida. 878. f.
ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐς Κροῖσον. 207. m.
ἐν τῇ Λυδίων συγγραφῇ. 215.f.
ἐν τῇ συγγραφῇ. 883. m. f.
Herophanes, "Troezenius. 1gr. f.
Herophile, Sibylla. 825. 727. eius ὕμνοι ἐς ᾿Απόλλωνα. 826. in. 827.
Hefiodi flatua. 763. in.
ἔπη μαντικο. 772.in. [T]
Hefiodus. 6. 58. m. 125. m. 132. f. rr. f. 446. m. 168. m. 771 fq. vbi de genuinis eius fcri-
. ptis. 786. f. 813. m.
ἐν ἔπεσι τοῖς εἰς τῶς γυνοῶκας. 8.
ἐν Θεογονία. 68. f. 634. f. 162. in. 781. m,
ἐν καταλόγῳ γυναικῶν. 103. in.
Hieronymus, Cardianus, 23. f. 24. in. 33. f. 44. in.
Himeraei 9n. 864. m.
Hippias. 443. in.
Hippocratis, medici, donum. 803. in.
Homerus. 6. 30. in. 33. f. 52. m. 54. m. 69. in. 16. f. 9o. in. 92. in. m. 119. f. 125. in. 126. m.
158. m. 159. in. 140. f. 143. m. 160. m. 162. m. 166. in. 168. m. 172. m. 185. in. 189. f.
197. in. 207. f. 211. in. 259. m. 261. f. 264. m. 265. f. 266. in. 273. f. 275. m. 271. f. 278.
in. 280. f. 284. f. 293. f. 301. m. 31g. f. 349. in. 353. in. f. 355. m. 359. in. 563. m. 371. m.
^ 412. ἴ. 380. m. 393. m. 400. in. 411. in. 426. m. 440. m. 441. f. 446. m. 465. in. 510. in.
516. f. 518. f. 5232. m. 531. m. 535. f. 574. in. 577. in. 585. m. 590. f. 591. m. 594. in. 598. f.
602, m. f, 603. f. 604. m. 613. f. 632. f. 635. in m. 640. in. 645. m. 648. in. 651. m. 660. f.
661. m. 676. in. 677. in. 683. m. 697. m. 702. m. 707. m. 729. m. 743. f. 148. f. 749. in.
454. in. 756. m. 761. in. 766. f. 168. in. 770. f. 781. in. 788. in. 794. m. 803. f. 805. f.
806. in. gir. in. 812. in. m. 813. f. 824. in. 839. £. 852. in. 857. f. gsg. in. 859. f. 86ι. f.
963. m. f. 871. f. 873. in. 874. m. 876. f. 881. m. 883. m. 89r. in.
ἐν Ἰλιοΐδι. WT. m. 221. in. 253. m. 348. f. 354. f. 372. m. 387: f. 402. f. 516. m. 650. in.
667. m. 680. in. 684. in, 745. m. 748. in. 782. f. 793. m. 831. m. 860. m. 864. in.
811. m. 893. f.
ἐν Οδυσσεία. 30. f. 146. m. 257. in. 280. f. 281. in. 660. m. 698. in. 720. f. 121. f. 716. m.
196. m. f. 806. m. 859. m. 86c. m. 868. in. 871. in.
ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς τὴν Δήμητρα. 354. m.
εἰς τὸν Ἀπόλλωνα. “8093. f.
ἐν ποιήσει τῶν ἐν cds. 40. ἕ,

Hyperochus, Cumanus. 828. in. (e

Ibycus, poeta. 125. m.
llias parua. $62. t. vide Machaon.
Indorum mag!. :60. n.
lon, Chius, ὕμνον Καιοξ, πεποιημένος. 413. in.
ποιήσως τρωγωδίαν, ἐν τῇ συγγραφῇ. 532. in. f.
Rr 3 Iophon

: "PAY
$e aic.

318 Lib. IV. c. XV II. INDEX SCRIPTORVM ΨοἹ. ΠῚ. Ρ. 478 479. Ὁ

Iophon, Gnoffius τῶν ἐξηγητὼν χρησμὸς t ἑξωμέτρω παρείχετο. 84. m.
Ifocrates. 43. m.

Lamia Sibylla. 825. f. i

Lesbia, poetria, 636. in. (Sappho) . m

Lefcheus Pyrrhaeus ἐν Ἰλίβ Περσίδι. 860. f. 96r. in. m. f. 865. in. 864. in. f. 865. in. m.

Leuceas poeta 0 τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητής ἐν ἔπεσιν éigitey-. 33. m.

Linus ποιήσας τὸ ἔπη. 154. in. 634. f, 166. m. 267. m.

Lyceas. 153. m. 161. in. 164. f.

Lycion. 199. jn. vide tamen Kuhnii notam.

Lycurgus. 19. f. 207. m. f. 242. f. 248. m. 249. f. 703. f. 252. m. — Alius Lycurgus τῷ Ζρώ-
vaxTos. 256.

Lycus, Pandionis filius, vates. 44. 281. f. 282. m. 285. f. 328. m. 828. £.

Lyfis, Tarentinus, Pythagoreus. 735. m.

Machaon ὁ τοὶ ἔπη ποιήσως τὴν μικρὸν Vuocde. 278. m.
Melarapus, Amythaonis filius. 150. m.
Melampus, in eum Hefiodi poema. 771. f.
Melanopus, Cumanus ἐς ^ Quy καὶ Ἑκαέργην. 392. m.
Meleager το ἔπη ποιήσας vo Κύπριω. 284. in.
Mimnermus 2Aeyéa ἐς τὴν μόχην ποιήσας τὴν Σμυρναίων πρὸς Γύγην ve καὶ Λυδόν. 166. in.
Minyas, poeíis. 866. m. 868. in. 874. m. infra in. Prodicus.

ἔχε: ἐς ᾿Αμφίονο; κοινῶς καὶ ἐς τὸν Θρώκω Θάμυριν. 721. m,
Mulierum illufirium catalogus. (Hefiodi) 273. f.
Mufaeus. 61. m. 813. m. 828. f.
Mufaei ἔπη, εἰ δὴ Mectie καὶ ταῦτα. 54. f.

ἔπη, δοκῶν μοι πεποίηκεν Ὀνομώκριτος , καὶ ἔςξιν ἐδὲν Macwe βεβαίως, ὅτι μὴ ὰ

μόνον εἰς Δημήτερα ὕμνος Λυκομήδει. 53. in.
ὕμνος Λυκομίδωις ποιηθεῖς ἐς Δήμητρο. 281. m.
: χρησμοί. 820. f. [IP] 1 ;

Mecese AvrioQuaug προσποιδσι το ἔπη Εὐμόλσια. 809. in.
Myron, Byzantius, “ποιήσως ἔπη «uj SAeyeio. T21. in. |

Prienenlis τὸν πόλεμον τῶν Μεσσηνίων ἐν λόγῳ πεζῷ ἐποίησεν. 293. m. f, 294. in. |
Myfo. 86.in. Cheneníis 857. m. d

z

Ναυπάκτια ἔπη. M8. f. 282. m. 891. f. Vide fupra in Carcinus.
Nicias, Nicomedienfis. 257. f.
Νόςοι. poefis. 868. in. 870. in. 872. f.

Oedipodia carmina, 722. in.

Olen ἐν Ἥρας ὕμνῳ. 140. f.

Olen, Lycius, ἐν Εἰλειϑυίως ὕμνῳ. 42. m. 762. im.
ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς ᾿Αχαΐαν. 392. m.

Oleni vaticinia. 909. f.

Onomacritus. 55. in,

mo
Διονυσᾷ

(c VoLTD. p. 479 P480 A PAVSANIA CITATORVM . Li.IV.c XVII 319

" Διονύσῳ συνέθηκεν Ὀργ α. 616. m.
ἐν τοῖς ἔπεσιν. 66.. ἴ. 181. m.
Oraculum. 189. f. ato. m. 224. f. 30ι. f. 307. f. 308. £. 327. m. 237. f. 342. f. 560. m. 310. m.
380. f. 39o. f. 474. f. 533. m. 588. 599. f. 612. m. 616. m. 648. in. 738. £. 744. m. 746. in,
785. in. 799. m. 812. f. 840. in. 857. f. 894. m. vide etiam Pythia et Sibylla.
Orplieus. 34. f. 180. m. 261. f. 446. f. 745. in. 505. m. 162. in. 768. m. 769. 813. m. 873. in,
Orphei ὕμνο". 9o. m. 770. f.

Pamphus. 92. m. 94. in. 162. in.
πρῶτος ἦσεν ἐς χάριτας. 80. f.
᾿Αθηναίοις τὸς ὠρχαιοτάτες ὕμνων ἐποίησεν. 577. m. 761. in.
ἐν τοῖς ἔπεσιν. 62. in. 173. in. «-
Panya(is ὁ Πολυάρχε- πεποιηκὼς ἐς Ἡρακλέω ἔπη. 811. ἵ.
ἐν τοῖς ἔπεσιν. 131. f. T1. in.
Peleades poetriae. 828. m.
Periander. 53. m. 857. m.
- Perfaeus, Zenonis auditor. 130, in.
^ Phaennis, fatidica. 828. m.
ἐν τοῖς χρησμοῖς. 853. m.
Phemonoe, Delphica vates. 809. f. 812. f. 828. m. [Ὁ] .
Philiftus. 34. in. Archomenidis filius. 438. f.
Philoxenus, Poeta famili íaris Dionyfio. 6.
Phoenix Ἰαμβων ποιητής. 23. m.
Phrynichus ὁ Πολυφραδμονος. ἐν δρώματ', Πλευρῶνι. 874: f. 875. in.
Pindarus. 99. m. 283. f. 355. in. 525. m. 741. m. 143. f. 753. in. 754. in. m, f, 155. m. 758. ni
168. in, 810. f. 852. f. 858. f.
ἄσμω ποιήσας. 20. m.
ἐν ἄσματι. 2714. m. 455. m.
ἐν δῇ. 412. m. 592. f. 835. in.
ἐς "Αμμῶνα ὕμνος. 74:1. t
ἐς "Ανδραω Ὀλυμπιονίκην ἄσμε. 391. K
ἐς ᾿Δντιόπην. 5. Tm.
ἐς ᾿Αφαίαν Sexy. 180. f.
ἐς Θηβὴην τε καὶ ἐς Aia. 436. m.
ἐς Περσεφόνην ὕμνος. 155. m.
-Pifander, Camirenfis. (99. f. 640. f.
Piflratus, Homericorum verfuum collector, 594. in:
Pittacus, Mytiienaeus. $857. m.
Piataici belli fcriprores. 437. f.
Plato. 76. in. Aiiílonis filius. 560. in. 564. in. 857. m.
Polybius Lycortae filius. 6:6. in. 863. m. 675. m. 691. m. 698. m.
συνέγραψε ἔργα Ῥωμαίων; κοὶ ὡς Καρχηδονίοις κατέξησαν ἐς πόλεμον. 663, m
FPolyciates, Athenieníis, rhetor. 495. m.
Polymne:

25. Lib.IV.c. XVII. — INDEX SCRIPTORVM Vol.TII. p. 480 P 48. -

Polymneftus Colophonius ἔπη Λακεδαιμονίοις ἐς Θαλήταν ποιήσας. 35. m.
Pratinae Satyri. 141. f.

Praxilla. 230. in.

Proclus, Carthaginienfis, 159. m. 368. m.

Prodicus, Phocaenfis, εἰ δὴ τὸτϑ τοὶ ἐς τὴν Μινυάδα Ézg. 365. m.
Pronoius, tibicen, ὥσμω πεποίηκεν τοῖς ἐν Εὐρίπω Χαλκιδεῦσι. 735. im. eius cantica. 345. f.
Pyrrhon, Piftocratis filius. 514. m.

Pythia. 149. f. 171. m. 300. f. 479. in. 686. f. 832. in. [δ]

^ ^ , ^ » "“ 3, -
Rhianus, Benaeus, τὸν πόλεμον τῶν Μεσσηνίων ἐν τοῖς ἔπεσιν ἐποίησεν. 293. m. f. 294. in.
315. m. 323. rn.
Cretenfis. agr. f.
Rhodii poetae verfus. 139.f.

Sabba Sibylla. 828. in.
Sacadas τὸ αὐλημῶ τὸ Πυϑικὸν πρῶτος ηὐλησεν ἐν Δελφοῖς. 162. m. 487. m. $14. in.
Sacadae carmina. 345.Í. flatua. 168. in.
Sappho, Lesbia. 59. in. 767.in. τὰ ἔπη τὼ Σάπφες. Tt.in,
ἐς Ἔρωτα. 762.in.
Sibylla. 126. m. 543. m, 820. ἔς 821. in. 825. f.
Simonides τῇ Κυνίσκω τὸ ἐπίγραμμα ἐποίησεν. 2aa.Í.
Simonidis elegi. 715. in. 866. in.
Epigramma in Philonem. 474. f.
Socrates. 55. in. 76. m.
Solon. 38. in. 41. f. 857. m. 894. in. m.
Solonis ἐλεγέζω. 97. m.
Sophocles. 69. in. 89. m. eius flatua. 48.
Stefichorus, Himeraeus. 1:62. in. 714. f.
τὴν παλινῳδίαν ἐποίησεν. 260. m.
ἐν Γηρυόνῃ Ait. 602. in.
ἐν τοῖς ἔπεσεν. 131. f.
ἐν Ἰλίβ Περσίδι. 862. m. 865. m:

Telefilla, poetria. 157. in. m. 194. m.
"Thales, Milefius. 35. m. 857. m.
'"Thamyris. 767.f. vid. Minyas.
'hebais, poema. 729. m:

de Adrafli fuga. 650. in.

de Parthenopaei percuffore. 746. m.
Theodorus, tragoedus celeber. go. in.
Theopompus, Damafiflrati filius. 229. f. 496. f.
"Thesprotis, poefis. 624. m.
'hucydides. 55. f. 498. m.
Timothei, Milefiü, carmen, Perfae infcriptum. 701, m.

TTifias

POLYAENVS

Vol. TII. p.481 P482 483 Lib. IV. c. XV 1I.

321

"T'ifias , infignis Orator. 495. in.

'"Lyrtaeus. 3:2. m. 313, f. Athenienfis ludimagifler. 316. £. 319. 323. f. eius ἐλεγξα.
294.m. 315. m.

Xenocles, Sophoclis filius. 89. m.
Xenophon. 9.f. [iT]

VI. Paufaniae, fzriptori elrgantiffmo , quemque omnes merito, qui funt hifforiae et an-
tiquitatir graecae f'udiofi, carum habent ?), fubiungam eiusdem aetatis Ícriptorem, POLY AE.
NVM *, patria Macedonem, qui vtrum ipfe aliquando militauerit, non fatis conflat *):
Rhetor certe fuit et genus vitae forenfe fequutus ") , durante aduerfus Perfas Parthosque [IP]
bello '*), dum aetate iam prouectus caflra fequi non valeret *), ad impp. M. Antoninum

κ᾿

s) Guil. Canterus lib. VI. nou. le&t. cap. τ.

t) Polyaeni complures in veterum fcriptis ce-
lebrantur, vt 1) Polyaeuus, Lamp/acenus , mathe-
maticus, Athenodori difcipulus, Epicuri familia-
ris, eique adfenfus eft, totam gceometriam effe
falf(am, de quo meminit Epicurus ipfe apud 7/»o-
".f4 in progymnasm. pag. 19. Cic. IV. acad, quaeft.
cap. 33. et I. de fin. cap. 5. Plutarchus contra Co-
lotem, vbi male πολύδινον legitur pro πολυσνον in
editione Aldina pag. 969. Laertius lib. X. fe&. 24.
et forte etiam lib. 11. fe&, 105. vbi vide notas ele-
gantiffimi Menagii. Meminit huius Polyaeni etiam
Ancnymus vitae Ariftotelis auctor, latine editus a
Nunnefio. 2) Polyaenus Zthenienfis, hiftoricus,
cuius mentio apud Eufebium in Chronico et inde
in Chronico Alexandrino fiue Pafchali. 3) Po/jyae-
nus, Sardiauus, fophifta, quem fub primo Cae-
fare, Caio, h. e. fub Iulio Caefare floruiffe, Sui-
das auctor eft, et fcripfiffe Xoyss δικανικὲς, καὶ δὲ-
xüv ἤτοι συνηγοριῶν vmorumuces εἴ triumphi Parthici
f, de triumpho Parthico, per P. Ventidium reporta-
to, libros tres. 4) Zulius Polyaenus ,- cuius epi-
grammata quaedam graeca exftant lib. I. antholo-
giae. 4) C. Julius Polyaenus, qui cum Claudio
Optato duumuiratum geffit Corinthi, imperante
Nerone, vt ex numis obíeruarunt viri docti. Vi-
de Io, Vaillant tom.L. de numis Coloniar. p. 171 fq.
175 iq. 6) Claudius Poljaenus, Claudii Caefa-
ris, vt videtur, libertus, de quo P/inius lib. X.
epift. 75. 7) Polyaenus, legatus Bithyniae, eius-
dem Plinii aequalis, cuius meminit idem lib. VII.
epift. 6. [Poiyaenus martyr, cuius vita in cod.
Vindob. apud Zamb:cium: in comment. vol. VIII.
€ol. 425. et in AGts SS. menfe Aug. tom. III. p.547.
nr. 3 et 4. ex(ítat, Zar/.]

Fol. V.

et

1) If. Cafaubonus quidem in dedicatione Po-
lyaeni fui ad Mornaeum: Po/jyaenus, inquit, fcri-
ptor antiquus, elegans, acutus, eruditus, et
quod ad rem facit, haudquaquam ἀπερισάλ.-
πιγητος; fed. qui vtramque militiam fagatam et
togatam /equutus efl : nempe hoc collegit Cafau-
bonus ex Polyaeni prooemio, in quo, poftquam
Antonino et Vero victoriam adueríus Parthos et
Perías fuiffet auguratus, fubiungit: Ἐγὼ δὲ Mexe-
da» ἀνὴρ. ἔχων πάτριον τὸ κρατῶν ἹΤερσῶν πολεμέντων
δύνασϑαι, ἐκ ἀσύμβολος ἡ μεν ἐν τῷ παρόντι καερῷ γε-
νέσϑαι! βέλομα!. ᾿Αλλ᾽ a μὲν ἤκμοςξ μοι τὸ σῶμα,
καὶ spxTiwTIS πρόϑυμος ἂν ἐγενόμεην Μακεδονικἢ ῥώμῃ
χρώριενϑς. Ἐπεὶ δέ pat προήκεσαν τὴν ἡλικίαν ὁρῶτεν
z μὴν £d2 νῦν ἀςράτευτος παντάπασιν ἀπολαφϑήσομαι.
᾿Αλλὲ τῆς «ρατηγικῆς HUP idum ταυτὶ προσᾷέ-
Q9, πιτιλι Sed non neceffario ex his verbis fe-
quitur, Polyaenum militafle, vt probe obíeruauit
doctiffimus Barlius in dictionario hiftorico critico
tom, HII. pag. 2465, [(. pag. 768. edit. nouiff. vbi
pauca dedit de noftro aliisque Polyaenis.]

v) Polyaenus praefat. libri VIII. ὅτε προοερέσει
Biz καὶ Xoys dioi χρώμενος ἐκ ἀμελῶς συγγρώφω
ὕσαγε εἰς. — Et praefat. lib. 1L. καὶ ταῦτα σχολὴν ἐκ
ἄγων, ἀλλὰ καὶ δίκας ἐφ᾽ ὑμῶν λέγων. — Suidas:
Πολύσενος" Μακεδὼν. Ῥήτωρ,

10) Circa A. C. 165. vel 164.

X) Ex verbis Polyaeni in praefat. lib. I. tantum
colligas, eum, quum hacc fcriberet, excefliffe an-
num aetatis quinquage/mium. — Hic enim termi-
nus legitimae militiae, ct itmmunitatem a militia
iam praeflabat annus quinquegcfimnus. Vide Ste-
wechium, ad. Vegetii lib. I. cap. 4. et. Lipfium ad
"Taciti I, Annal. cap. 17.

Ss

332. Lib.IP.c. XP Il. ῬΟΙΧΑΕΝῚ STRATEGEMATA Vol. TIT. p. 483
et L. Verum, perfpicuo et eleganti flilo confcripfit x TPATHITHMATIKA' BIBATA
'OKT Q., libror oEfo de flyategematis *) illuffziumi belii cucum plus quam trecentorum , Grae-
corum quidem libris fex prioribus, Perlarum alioruinque Afiaticorum libro feptimo, deni-
que octauo Romanorum et foeminarum ilju(lriun;. — Liber fextus et feptimus non integer ad
mos peruenit, ita, vt ex flrategematis DCCCC. quae defcripferat Polyaenus, non plura no-

bis reftent, quam DCCCXXXIIT.

VII. [Codicum MSStorum notitiam, more fueto, praemittam. — In cod, J"indobom.
XXVI. nr. 12. caput decimum nonum, de nauali praelio ex Leonis imperatoris taclicis, ex-
cipit adpendix, continens, vt ait Lambeciu; in comimentar. de bibl. Caefarea vol. VI. col.
275 fq. (in Neffelii catal. part. III. cod. XXIX. nr. 12. pag. 42.) ffrategemata quaedam naualía
ex. Polyaeni firategematum libris V 111. fed verbis aliquantum diuerfis , excerpta. — — Prinia
due flrategematum Cononis exempla exflaut apud. Polyaenum lib. 1. pag. 77 et 79. edit. Cofaub.
Sed credas caue, eífe inedita Po/yaeni firategem. naualia. Sunt enim probabili ratione ex-
cerptaa Leone, mutatis verbis, maximam partem, fecundum Polyaenum, verbis nec grae-
cis compofita; in his aliquot flrategemata naualia. — Alia vero confirmant Cafauboni et Maa-
Íuici emendationes; alia conducere poffunt ad fananda Polyaeni loca adbuc vitiofa. Illa
autem fragmenta ex iflo codice primus edidit interpres Polyaeni germanicus nouiffimus
part. IL. poft praefat, pag. XIII — XXXI. cum verfione germanica notisque criticis.

In biblioth. Z7eneta D. Marci Polyaeni libri VIII. cod. CCCCXIV. membran. 4. manu
Mich. Apoftoles (᾿Αποςόλης) Byzantii exaratus. vid. catal. codd. MSSt. gr. pag. 200.
. In biblioth. Ambrof. Mediolani cod. tefte Montfaucon. in diario ital. pag. 15. et pag. 311:
alius recens bombyc. Neapoli in biblioth. S. Ioanuis de Carbonaria.
Romae in biblioth. Barberin. cod. faec. XIII.

In biblioth. Laur. Medic. Forent. (tefte Bandinio, im catal. codd. gr. IT. p. 293) eod. T.
plut. LV. nr. 13. vbi liber octauus mutilus eft in fine, vt in edit. Cafaub. et ex libro VI. de-
funt plurima. — Hune cod. (cuius leclt. varias acceperat et. quarum auxilio multa correxit

Polyaeni

y) Ab Anonymo ftriptore de Incredibilibus
eap. XI. laudatur IloAsaavos ἐν τοῖς spez2jwuoi.. Et
-Polyaenus ipfe teftatur, fe «“ρατηγικῆς ἐπιστήμης
ἐφόδια hoc opere imperatoribus exhibere. sed
mox ipfe explicat, ὅσα τῶν πάλαι γέγονε spxT1yn-
ματα etc. Atque in codd. MSS, iufcribuntur sex-
τηγηματικὼ βιβλία vel βιβλία τῶν ἸΠολυαίνα gouzyysn
μάτων. [quam pofteriorem iufcriptionem ex cod.
Cantabrig. et interprete. reftituit /Maa/uic. in nota
ad prooemium: p, 1. ei tamen videtur duplex fuiffe
libri titulus, so«r5yix& εἴ σρατηγήματα, velab ipfo
auctore, vel ab «liis, vtroque nomine operi congruo.]
Etiam Frontini libri, qui hoc argumentum ante Po-
lyaenum, fed latiua lingua tractauit, in codd. MSS.
quibusdam titulum ffrategrcom prae fe ferunt, etf
audor ipfe in praef. libr. primi fatis diferte profi-

tetur, σρατηγηματικὸ fe tradere, et in praef. libr. IV.
demum excufat fe, quod hic poftremus potius ex-
hibiturus fit exempla f/ratrgicon, quam flratege-
maticon. Viciffim If. Cafaubonus reprehendit er-
rorem Suidae, .tradentis Aeneam, qui se«r7yymé
fcripfit, compofuitfe ὑπόμνημα περὶ «ρατηγηκάτων,
Nimirum /irategica vocentur, quatenus experien-
tia, virtute ac difciplina duces officio fuo fatisfa-
ciunt. / ategematica vero, quum arte quadam
deluditur hoftis ac praeuenitur, quam partem egre-
giam calliditatis attingit etiom Z/aleriu: Max. lib.
Vli. «ap. 4. Ex recentioribus diligentiffime ob-
feruauit loannes Holderus, a quo fex Chiliades
Strategemaren collectas memorat 7ofías Simlerus
in biblioth. loans s Bapriftàe Pclli, Polyaegus gal-
licus, prodii& Parif. 1651. 8.

s.HLp 4324. — POLYAENI CODD. ET EDITIONES Lib.IP.c XPIL 3:

Polyaeni loca Maafuicius,) in vniuerfum praeftare Cantabrigienfi, exemplis firmauit
M, Georg. Frider. Kronbiegel in diff. de dictionis Polyaeneae virtutibus et vitiis, Lipfiae
ATIO- 4. pag. 5 fq. — Poljaenus citatur in florilegio fententiar. et in violar. compofit. tefte
Bandin. I. pag. 254 et 5498

Cantabrigiae in colleg. S. Trinit. cod. DXV. (tefte catal. MSSt. Angliae et Hiberniae
p.100.) Hunc codicem iam excufferant Io. Pricaeus, If. Voffius, et Gronou. a quo V. L.
accepit iisque primus vfus eft Maafuic. vid. huius praefat, et de eius aucloritate pretioque egit

Kronbiegil 1. c. pag. 6 fq.

Leidae in biblioth, publ. inter MSSt. Voffian. funt V. L. in Polyaenum ex cod. Cantabr.
et Io. Pricaei, manu Patricii Iunii, fecundum catal. pag. 402. nr. g.

In biblioth. Coirliniana, in cod. CCCLXXI. qui continet S. JJaximi opera quaedam,
aliquoties citantur Polyaeni loca, tefte Montfauc. catal. pag. 171 fqq.

In biblioth. public. Parifenf, codd. quatuor, MDCLXXXVI. MDCLXXXVII.
MDCLXXXVIII et MDCCLXXIV. nr. 7. αν].

Primus hoc opus /afine vertit Iuffus Z'ulteius, vix duodeuiginti annos natus, et vfus
membranis paflim corrofis atque exefis, non raro tamen integrioribus, quam fuere codices,
quos vel If. Cafaubonus poflea vel Maafuicius habuit. Poft parentis fui mortem latine Po-
lyaenum ex Iuíli verfione primus edidit Hermannus P'ulteiur, Bafileae apud Io. Oporinum
a. 1550. 4. [de qua verfione vid. Kronbiegell. c. p. 8.17 Praefationem tranítulit Zfn£oniur 74n-
timachu;, Ex latina hae translatione profluxit Italica interpretatio Nicolai Mutoni, Venet.
[1551. fcripta quidem eft praef. d. XV. Oct. 1551.] 1552. 8. [et ex lingua graeca falice vertit
M. Lael. Carrani. Venct. 1552. 8. vid. Paitoni biblioth. tom. III. pag. 181 fq.] Primus ex
vnico codice, parum emendato, quem magno aere fibi comparaffe teftatur, defcriptum cafli-
gatumque graece vulgauit et notas addidit 7/aaceus Cafaubonus ?) , Lugduni 1589. 12. apud lo.
'Tornaefium. |. Verfio autem in illa editione adiecta non eft Cafauboni, vt legas in biblioth.
. euriofa Halleruordiana, [IP] fed Vulteii, a Io. ''ornaeffo locis quibusdam interpolata, quae
etiam feparatim recufa efl Lubecae a. 1601. 4. et Francof. 1661. 12. Deinde Pancratius Π7αα:-
viciu;, rector Ícholae Delphenfis, beneficio Iac, Gronouii naclus collationes codd. MSS.
Floreniiui et Cantabrigicnfis, editionem Cafaubonianam recenfuit, feruataque veteri, qua-
lem in eadem repcrerat, verfione, notas Cafauboni nouasque fuas fmgulis paginis fubiecit,
luculentisque typis ita defcriptum Polyaenum vulgauit Lugduni Bat. 1690. 8.

[Textum, a Maafuicio conftitutum , reddidit, interpretationem emendauit, et indi.
cem adiecit graecum Sane] Murfinna. Berolini 1756. 8.

Verfiones ifa/icae iam funt paullo ante memoratae,

In linguam Zazc0- galicam translatus eft Polyaenur cum Frontino, notisque illuflra-

tus, Parif. 1745. 12. III. tom. — In linguam germanicam a M. Jo. ChiiffToph, Kindio, cum
notis, Lipfiae 1750. 8. et melius ab amomymo, Francof. ad Moen. 1793. tom. I. et a. 1794.
8s 2 tom. If,

*) Cafaubon. quantum fibi laboris in emendando Polyaeno ct curanda íua editione fuftinendium
fuerit, in praefat. multis verbis praedicat. Marí, ἢ

424 1}. ΠΣ c. XP II. POLYAENI SCRIPTA DEPERDITA Vol. TIT. p. 484

tom. IT. 8. cum dodlis notis tum criticis, tum maxime geographicis. Suum tamen Aefcula-
pium adhuc exfpectat Polyaenus, atque Valckenar. Weflelingius, Abrefchius, Heringa,
Pierfon aliique tam in commentationibus criticis, quam in notis ad fuas editiones, item in-
terpres ille germanicus et Kronbiegel in diff. laudatà, (qui praeterea de formulis dicendi,
quibus vfus eft Polyaenus, et de imitatione Herodoti, praecipue Thucydidis, quos Polyae-
nus fibi tamquam praecipua in fcribendo propofuit exempla, docte lateque differuit;) iam
permulta loca fanarunt, aut tentarunt, aut funt interpretati. Harl.

Loca quaedam Polyaeni emendat Pau/ur Fermat, fenator Tolofanus, in lítteris ad
Ranchinum, quas exhibet Bac/tur in adpendice ad Diophantum p. 43 fq. Teflatur autem,
hoc fe facere ope codicis graeci MS. optimae notae auctorum rei militaris, in quo auclor
quidam ^^) πιαρεκβολῶν. quem idem Permatus ex Io. Meurfii gloffario Heronem effe fufoi-
catur, flrategemata plurima Folyaeni, fuppreffo eius nomine, transfeipfit. 70. Georgius
Gracuiur nonam quoque Polyaeni editionem fperare nos iuíferat. Plura Polyaeni exempla-
ria cum codice 7o. Priraci et aliis MSS. collata exflant in biblioth. 7faaci /7ofji, quam poft
eius mortem conflat perlatam fuiffe Lugdunum Batavorum. [vid. catal. biblioth. Lugdun.
Batau. pag. 182. nr. 207 et 208.] Praeter graecum codicem, quo ad editionem fuam eft
vfus, aliud Polyaeni MS. memorat /f. Cafaubonur in notis ad Aeneam Tacticum pag. 1767.
quod vtendum poflea ei conceílerat lacobus Bongarfius. Polyaenum, vtpote Macedonem, in
hiftoria romana parum fuiife verfatum, notauit Zo. Clericus tom. XIX. biblioth. vniuerfalis
pag. 450. atque-adparet ex eo, quod nec accurate et valde ieiune flrategemata Romanorum
ducum libro octauo adtingit, neque Frontini libros eiusdem argumenti eu. lu'ffe videtur,
neque adeo latinam linguam calluiffe. [vid. quae fcripfi in Introduct. ad hiflor. L. G. tom, I.

pag. 160 fq.]

VIII. Compofuit et alia Polyaenus nofler: nam ex eius de republica Maredomum libro
profert nonnulla Zoanner Stobaeus fermone XLI. et Suidas auctor eft, ipfum fcripfiffe περὶ
Θηϊβὼν εἰ τακτικοὶ βιβλία γ΄. Denique, nifi morte praeuentus eft, fcripfit etiam αἰξιομνη-
poveuT de rebus fortiter ac prudenter geflis ab imp. M. Antonino et L. Vero: hoc enim |
facturum fe pollicetur in praefatione ad librum V1. [09]

44) Editus eft Parif. 1655. fol. Vide quae dixi lib, III. cap. 24. [vol. IV. pag. 238 et 246.]

' Vol. ΤΠ, p. 485 P486 LVCIANI VITA Li5.IP.c. XV 1I. (o. XL.) 325

^ —C AP VT XVIII (olim XVI)
ΒΕ EGG AONO.LSA)M.O.S A. TEN. S-I

I. Vita Luciani a. Burdelotio compofita, additis a me motis. lI. Scripta Luciani vecenfita ordine

litterarum , cum variis obferuationibus. 111. Luciani editiones. 1V. lii decem; hoc nomine.

ΟΝ. Occafio hallucinationis eorum, qui Philofirati libros de Apollonii vita Luciano tribuerunt.
VI. Zudex Jcriptorum a Luciano memoratorum. 5

[Cum au&ario G. C. Harles.]

'

I.
j B eiANys natione Syrur fuit, vrbe Samofata *), quae iuxta Euphratis confiuenta fta

efl , cdirta Traiani tempora videtur natus), quum Epi&ietus, illud virtutis exemplar,

- ε΄ defineret. — Patrir ignoratur conditio, fed tamen, vt adpareat, eum ex hoc genere ho-
"minum fuiffe, qui in exirema paupertate morientes mon. multum. heredem adiunant. Nani
quum deliberandum effet. de futura Luciani filii conditione, videretque patrem fuum et. vxoris
fratvem eximior audire flatuarior, me deliberauit. quidem , vt videretur eunclatus , fed fletim
fortunae flatuariae filium addixit: qui, meftio am ingenii bona indole *), am fato quodam,
arti; flotuariae defertor effeitur, et ad meliorem frugem fe veipit , atque flatim vt fibi reli.
quam aetatem a flatuaria procul habendam decreuit , meliora pollicitus , vei familiarir inpia,
velifla Samofata, vbi leuioribus fludiis inflru&tur fuerot , Zfntiochiam petüt , vt cau[fs dicen-
-— dis ^) operam [IP] daret; fed, quum non illi ad. mentem fuccederet. caufidicinae conditio, vi-

a) Lucianus quomodo ftrib. hiftoria tom. I,
edit. Amft. pag. 619. 4^4 καὶ τὴν ἐμὴν πατρίδα
τὰ Σαμόσατα. in Scytha tom. L.pag. 597. τὰς Σύρας
ἡμᾶς. In reuiuifcent;ibus tom. 1. pag. 400. πατρὶς
δὲ τίς; Σύρος, ὦ φιλοσοφία, τῶν Εὐφρατίδων. Porro
Luciani nomen iam Avxivos effertur, iam Aaxizvzs.

b) Suidas ait, Lucianum fuiffe ἐπὲ τῷ Καίσαρος
Ὑραϊανξ καὶ ἐπέκανα, Confer tamen 7/o[fium lI. 25.
de Hift. Graecis. Fabric. —De- Luciano plures
fcripferunt : ipfe in fomnio, Photius in bibl. cod.
CXXVIIL Suidas h. v. 7. 1. Brucker. hift. crit.

; philof. tom. IL. pag. 6:15. in bibliograph. claffica,
vol. IL. pag: ic4. "Tum praeter Cognatum, (n
Luc. opp. Eafil. 1563. 8.) Bourdelotium et Zwin-

J gerum in edit. Bafileen(i, Fof[fus de hift. graec.
lib. IH. cap. 15. jus de fcript. hift, philof.
lib. III. cap. το. 6. 6. Bagle in Di&ion. in voc.
Perüers, Apelles et Brachmanes; illemont in
hift. imperat. tom. II. pert. II. art. 29. p. 707 ἴα.
Her. Dodiwel. in diff. de Ifidoro Characeno, in
Hudfoni geographiae veteris minor. fcript. graecis,
vol. 11. p. 62. fqq- La Croze in Mifcellan. Berolin.

7

» fociet. regiae, part. IL pag. 27 fq. et pauci alii,

quorum narrationes et iudicia maximam partem
repetiit, fuamque addidit fententiam 1, Jy. Reitz.

*

$553

dérctur.

in edit. Luciani, tom.I, pag. 41— 64. ad quos
breuitatis cauffa lectores ablegamus, — Secundum
Reitzii rationes Lucianus vixit ab anno 120 — 200.
Falli igitur, putat, Bourdelotium, quod fatuat,
Lucianum Epicteto mortuo demum effe natum,
Lucianum tamen, idem docet, vixiífe aliquamdiu
poft Epictetum, quin ad Commodum perueniffe
ilum, cum Solano ad tom. I. pro merc. cap. t2.
pag. 721. contendit. Sed plura vide apud viros
laudatos." Saxius in Onom. L. pag. 322. eum flo-
ruiffe circa a, Chr. i74. notat. Zarí.

€) Ipfe caufam refert, quod nimis duriter ab
auunculo fuo, a quo fculptoriam fiue ftatuariam
difcere debebat, exceptus fuiffet. Vide Luciani
fomnium tom. L pag. 4 Íq. ;

d) In reuiuifcentibus torn, I. pag. 406. ἐγὼ γορ
ἐπαδὴ τώχιτα ξυνᾶδον ὁπόσα τοῖς ῥητορεύασι etc.
Ego vero cum primum intellexi, quam impvobae
ves cau[fidicos neceffario. comitentur, mimirum
fraus, mendacium , temeritas, vociferatio , con-
fü&atio, aliaque infinita, liaec equidem, vt par
erat, declinaui, et ad tua bona me conferens, o
philofophia, reliquum vitae curriculum, tamquam
ex procella et tempeflate in trauquillum portum
appuljus, fub tua tutela viuere expetit.

426 Lib. IV. c. X 11. LVCIANI VITA Vol. HII. p. 486 P 487
dereturque nominis illuffrior gloria futura, fi rhetoricam, qua plurimum pollebat, profitere-
iur; vt illa notefteret, variar animo concepit peregrinationer. ef. fufcepit. — Iuwenir in. Gal-
liam *) profe&us auditorum frequenti torona et laudem merwf εἰ vetuit: ex Gallia Maceda-
μέσηι f) petiit, vbi varür difJertationibus perfecliffimum dicendi robur exponebat, quales. fant:
Herodotus, Scytha, Harmonides. Sed quum videret , rhetores induBlionibur et fallaciis di-
vitia; et cetera, quae prima mortales putant, potius fibi quaerere, quam verat virtutis suer-
cedem, ca veli&ia, philofophiam *) adgreffus cff , in qua quid profecerit, eft incredibile me-
suoratu. Sed tamen ipfi etiam philofophi plus diuitiis, quam philofophiae parentabant , audi-
dores inuicem fibi aut vellebant aut vellicabant, et ciuitates, quibur fucatam offentabant phi-
lofophiam, fa&ionibur infe/labant. “ΑἹ Lucianus mom fuco cum; fucatis, mom faB&iome cum

fa&iofo, füd cum flrrnuo, virtute, cum modelo, pudore, [1] cum innocente, abftinentia ^) cor-

€) Apologia pro mercede condu&is tom. L. p. 493.
ὁπύτεκατὰ ϑέαν τς ἑσπεριξ uxauyX χαὶ τὴν Κελτικὴν ἅμα
ἐπιὼν ἐνέτυχες Aly (Sabinum adloquitur) τοῖς 4s-
γαλομίσϑοις τῶν σο(ζδιτῶν ἐναριϑ' ex MEvOIs, Eloquen-
tiam et Atticam dicendi fuauitatem in Luciano
praedicat PAofius cod. CXXVIII.

f) Lucianus Herodoto tom. L pag. 575. Sed
et in Jonia et Achaia audiffe fe fcriptores, hifto-
xiam belli Parthici (a. Chr. 165. gefti) recitantes,
teftatur lib. quomodo hiftoria fcribenda tom. I.
pag. 6tr. — Confer eius bis accufatum tom. II.
pag. 232.

g) Moralem potiffimum, cuius argumenti funt
pleraque eius fcripta. Ita cum Socrate exiftima-
bat, reliquam philofophiam vniuerfam parum ad
nos pertinere, certe parum effe vtilem, nifi ad
vfum vitae referatur, In conuiuio philofophor.
tom, II. pag. 648. ὡς δὲν ὄφελος ἦν ἄρα ἐπίταϑαι
σὰ μαϑήμιοτο, εἰ μή τις ἄρα καὶ τὸν βίον ῥυϑ μίξει
πρὶς τὸ βέλτιον. | Neque philofophiam ex folis
libris, fed et ex coní(uetudine cum honeftis homi-
nibus hauriendam ratus, prope verum efle duxit,
quod mult dicerent, ὅτι τὸ πεπαιδεῦσϑαι ὠπώγῃ
τῶν ἡρϑῶν λιογισμμῶν vic ἐς μόνα τὰ βιβλία καὶ τὰς
ἀν ἐκάνοις Φροντίδας συνεχὲς ἀφορῶντας, eruditionem
a veto [ρα πὸ bonisque inflitutis abducere iftos,
qui folos libros eorumque feufa adfidue [pe&a-
veni. Ceterum Epicuro fe fauiffe, indicat in
Píeudomante: et a graeco fcholiafte diferte fuiffe
τῆς Ὑπικέρκ οἀρέσεως traditur, licet ex fcriptis eius
tantur: non omuibus rectius collegeris, eum perin-
de, vt, cvius vitam fcrip(it, Demonactem philo-
fophiae ron vgam fpcciem fiue fc&am peculiariter
coluiffe. tom. I. pag. 859. Φιλυοσοφίας δὲ àdos ἐχ
f» ὠποτεμνόμενος, ἀλλὰ πολλὰ ds ταυτὸ καταμίξα-
ὦ πάν Ti ἐξέφονο,, τίνι αὐτῶν ἔχοερεν. Fabric. At-

ἐαϑαΐ,

que Fabricius fupra in volum. III. pag. 520. ad-
numerat Lucianum philofophis cynicis, pag. au-
tem 605. epicureis; fed vide, quae ego ad vtrum-
que locum notaui. ZZormiws quoque libr. V. hi-
ftor. philof. p. 275. eura facit fcepticum. Scepti-
cum fuiffe Lucianum, Photio adfíentitur quoque
Morhofius lib. I. Polyhiftor. cap. VI. pag. 28. fed,
(vt Fabric. vol. IX. B. Gr. lib. V. cap. 58. p. 415.
bene fcripferat, cuius verba hoc loco reponam
commodiore,) derifor licet, atque poetae Horatii
exemplo nullius addictus iurare in verba magiftri
vbique adparet: tamen ec/e&ici potius in eius
fcriptis inuenio veftigia; quam Pyrrhonii philo.
fophi. Neque ícepticum fuiffe probant, hi verfus,
dubito, an ipfius Luciani,

Λεκιανὸς τάδ᾽ ἔγραψε, παλαιά τε μωρώ τε εἰδώς"
Μαρὰ γὰρ ἀνθρώποις καὶ τὰ doxEvra σοῷά" -
Οὐδὲν ἐν ἀνθρώποισε διακριδὸν *) ἐσε νόημα"
"AAX ὃ σὺ ϑαυμασῃς, τῖϑ᾽ ἑτέροισι γέλως.
Haec fcripfit ϑυγας ille antiquaque ftultaque ἀοῆως:
Stulta. efenim. funt buic, quae fapere ille putat.
Communis [lat nulla homint fenlentia ceria:
Quod tu míravis, videat alter idem.

Geminum illud P/inii IX. 17. epift, quam multos
putas effe, quos aeque ea, t p ego εἰ tu cao
pimur ei ducimur , partim ^ vt ime;ta, partim
vt moleftifima offeudunt. — Demu: igitur alie-
nis obicttationibus veniam, vt noftris impetre-
"us.

A) In reuiuifcentibus tom, I. pag. 400, μεισα-
A«Cav apu, xn] pucoyóus, xu] μεισοψινδὴς xp] μεισᾶ-
vvpor

*) Menagius legit διωκριτόν,

- 11 et 12. pag. 486. 491 (4.

Vol. 'I*. p. 447} 488
Vol. "I" p. 487 TP 488

narratio {αἰ} euincit. errorem.
farunt.

LVCIANI VITA

Lit. IV. c. XV IH. 321

fabat, femper ingenio σὲ conditione liber , tandem ") fu^ Dino Marco Zfeggpti procurationi
graspofitur, et fuo et amicorum nomine innotuit,
ἡ απ *) fuiffe arbitrantur ") ,. fuppofititiorum praui'ate decepti.
Nec famior eorum opinio, qui a canibus laccratum 5) adfzue-
Nam fiio, vel, quod verius eff , podagra ") nonagenariur obiit. [δ]

Qui mendacür fuir inmicem. evedvnt , Chri-
lpía de morte Peregrini

Haec de Luciano poft Gilberti Cognati et Iacobi Zwingeri indufiriam vir acutiffimus
Ioannes Burdelotius, cuius verbis vfus, in additis notulis loca, ex quibus ifla haufta funt,

indicaui,

Quod autem addit, eumdem Lucianum obiiffe fuperffite vnito filio, gwi fumus

fophiffa fuerit fuliani tempore, et ad quem huiur imperatoris exffa! epiflola, parachronismus
eft, quum a Marci Aurelii obitu ad primum annum luliani imp. intercedat fpatium anno-

79Qot — φιλαλήϑης δὲ χα) Φιλαπλοϊκὸς qu] ὅσα τῷ
φιλάσϑαι συγγενῆ. Arrogantiae, impoflurae, men-
dac εἰ faflus fum ofor — amator veritatis,
hon»flstis, .fmmcevitatis et eorum quaecunque
amore digna funt omnium.

1) Apologia pro mercede condu&tis tom. I, cap.
[Enimuero fe integrae
prouinciae gubernandae praefectum fuiffe, non
fcribit; fed fpem tantum habere, fore, vt integra

gens fidei ipfius committatur, aut actiones aliae

principales, l.c. praecipue cap. 12. pag. 721 fq.
tom.l. edit. Reitz. declarat. Dui vero ibid.
prodit, fe fibi non minimam aegyptii imperii par-
tem habere mandatam, iudicia dare et ordinem
adhibere illis decentem , eorumque, quae agun-
tur dicunturque, omnium commentarios fcriben-
dos curare, litigantium orationes moderari et de-
creta principis, quam dií-rtiflime poffit et adcu-
ratiffüme , cum fide maxima conferuare ac publice
tradere ad futuri temporis perpetuitatem reponen-
da et ideoque mercedem multorum talentorum ae-
cipere ab iraperatore: inde id colligi poteft, illum
actuarium fiue graphiarium fuiffe ac procuratorem
partis Aegypti. vid, Aeitz. de aetate etc. Luciani
pag. LXV fq. qui concludit, dignitatem ac graui-
fatem perfonae, quam fuftimuit, haud leui cffe
indicio, vitae eum fuiffe compofitae, laboriofae
et ad magna aptae. Harí) Longe iuniorem facit

-H. Dodiwellus in diff. de Ifidoro Characeno $. 5.

quam (i placet vide tom. IL. Geographor. mino-
xum Hudfoni, ἡ

᾿ &) Confer Baronium ad a. Chr. 171. nr. 7. et
Til/emontium Hift. imperatorum tom. II. p: 709.
Ἑίχεα βάτην vocat fcholiaftes graecus ad lib. de mor-
te Peregrini tom. II. pag. 45. quafi qui a Chrifti
facris ad ethnicos receffiffet, (idem refert Vola-
ferranus:) οἷκ ληρᾶς, » κατάρατε, χατὰ T$ Σω-

rum

τῆρος Xie, δε καὶ τέτα ἕνεκεν ἀθανάτῳ σε παρα-
duca κολάσε ὡς παραβάτην καὶ τὰ ἡμέτερα διασύρον-
τα, Eidem fcholiaftae ad facras hiftorias Lucia-
nus illudere videtur tom, I. pag. 31. ἐς τὰς καϑ'
ἡ, ὥς d γόης Vuxey ἁγίας προφήτας duemoace et p. 32.
ds τὴν ᾿Ααρὼν ῥάβδον ὃ παιγνίμων διαπαίζα. Et ea-
dem pag. τάχα ὃ κενολόγος εἰς Μωνσέα καὶ τὴν ἐρυ-
ϑρὰν ϑάλασσαν διασῶσων κροττόνων ἐπιπνοία ἐπι-
σκώπτων αἰνέττεταγ. tom. IL. pag. 39. ἐς τὸν lecnQ
αἰνίττεσϑαί μοι δοκᾷ. Sed in plerisque his aucto-
rem fcholiorum fugit. ratio, vt eruditus editor
probe obferuauit. Ab Atheismi crimine Lucianum
abfoluit 7). 7o. Philippus Treumerus im diff. de
Theologia Luciani, len. 1697. 4. Fubric. adde
Reitz. l.c. pag. 64. et quae fripfi et quos jau-
daui in Introd. in hift. L. Gr. 1. pag. 133. Hari.

ἢ Vid. Gesneri disp. de aetate εἰς, Philopatri-
dis δ. 20 fa. Harl. CN

m) Suidas in Azx.. Nimirum follemne fuit mul-
tis, horrenda mortis genera comminiíci de iis,
quorum dogmata improbaflent. Confer, quae de
Épicuro idem Suidas in "Ezx. et quae de Zoilo
notaui lib. II. cap. 7. [vol. F. p. 560. et de morte
Euripidis, vol. 1I. pag. 255 fq.]

2) Podagra laboraffe Lucianunr, colligitur ex
iis, quae in laudem Podagrae fcripfit tom. IE. pag.
$04 íq. 822 fq. lta Agrippinum Paconium fefert
Stobaeus folitum, rerum, quae ipfi aduerfae ac-
cidiffent, encomia cotponere, fi quidem febriret,
febris ; fi notaretur infamie, infamiae; fi exfularet,
exfli. Fabric. Podagra tamen eum periiffe,
Reitz. pag. 66. non audet adfirmare cum Bourde-
lotio, et, licet, inquit, id non ab&mile vero fit,
fi ipfe au&or eft tragopodagrae, — — Sed ad
aetatem prouectam fupia octoginta annorum per-
veniífe, fatis certum eft. Zari.

438. Ζι ΠΡ XVIII. — LVCIANI SCRIPTA Vol. III p. 488 P489

rum amplius CLXXX. — Equidem in Iuliani epiftolis tricefima fecunda infcribitur Aexiava
coQuzj. et tota abfoluitur his verbis: Καὶ γράφω καὶ ἀντιτυχῶν αξιῶ τῶν ἴσων. Ei δὲ
ἀδικῶ συνεχῶς ἐπιτέλλων. ανταδικηϑῆναι δέομαι τῶν ὁμοίων παϑῶν. Sed, vtrum ife
Luciani Saiiofatenfis vel nepos fuerit, (quos auorum nomine frequentius, quam parentum
adpellabent, licet nec hoc inauditum fuiffe Antifihenis exemplo pateat) vel pronepos, vel
vtrum vlla eum cognatione adügerit, neutiquam conflat: nam filium quidem non fuiffe,
certos nos facit temporum ratio. Meminit Luciani noflri etiam La&'antius lib. I. cap. 9.

ANon exim iffa Lucilius narrat aut Lucianus, qui diir et hominibur mon pepercit, fed hi potiffi- Ὁ

mum. qui deorum lauder canebant. — Latinae fe linguae vtcumque peritum fuiffe, teflatur lib.
de errore in falutatione tom. I. pag. 501.

II. Scripta Luciani haec ad nos peruenerunt, quae ordine litterarum digeffi, adfcriptis

paginis editionis Amflelodamenfis, [et a. 1678. 8. et Reitzianae a. 1745. ] *

τ. Ὄνειρος ἢ ὠλεκτρυῶν. dialogus, quo Pythagoras in gallum transformatus Micyl.
lum e fomnio excitatum diuitiarum vanitatem et paupertatis forte fua contentae commoda
edocet. tomi. II. pag. 158 — 185. [tom. Il. pag. 702 — 750.] Vertit Jacobur /Micyllus, et ad :
calcem operis aurei Mich. Neander.. Lipf. 1577. 4.

2. ᾿Αλέξανδρος ἢ ψευδομάντις. de vita et praefligiis atque impofluris Alexandri cuius-
dam Paphlagonis Abonotichitae, qui fe vatem et diuinum aetate Luciani ferebat. tom. T. -

pag. 746 — 283. [tom. IL. pag. 207 —265.] ΑΔ Celfum, Epicureum , eumdem, vt videtur,
cui Origenes libros illos octo egregios oppofuit. [Duo autem Celfos epicureos agnofcit Ori.
genes, pag. 8. contra Celfum: alterum fub Nerone, alterum fub Hadriano natum, qui δά
Commodi vsque tempora vitam facile produxerit, quo imperante hic liber fcriptus eft.
Illorum pofleriorem hic defignari a Luciano, Z/Jofes du Soul in not. pag. 206 fq. docet. De
aetate Celfi male fenfiffe Dodiwellur in diff. Iren. I1. pag. 215. etc. et in notis ad fragm, Phil,
Sidetae videtur. M. V. la Croze, l. c. Zar/.] Alexandri oraculum tamquam Sibyllae iactatum,
quod exílat p. 754. et incipit Eu£ema πόντοιο, bene illuflrat Lambertus Bos in diatribis ad noui -
foederis loca pag. 36. 37. Mentio huius libri apud Socratem III. 22. Hifl, Vertit Erarmus. |

|

|

᾿Αληϑᾶς ἱξορίας librill. vide ἱξορίας. [U]
3. 'ANisue ἢ ἀναβιῶντες. — Piftator, fiue reuiuifeenter..— Dialogus, qui βίων πρώσες
quos altero dialogo fubhaflatos Lucianus finxerat, im vitam reuocati et poenas a Luciano

repetituri introducuntur. — At hic Parrhefiades, (iftud enim nomen fibi adfcifeit pag. 400.) |
ad philofophiam audacter prouocat, et accufante Diogene cauffam fuam dicit, profeílus, |

Íe non antiquos illos philofophos, fed fuae aetatis et philofophiae dehoneflamenta pere |
flrinxiffe, qui veterum illorum aífumtam perfonam referrent pellime et iadigniffime, ceyie |

I

recte fubiicitur tom. I. pag. 389 — 421. (tom. I. pag. 570 — 619.] In hoc enim philofophi, |

I

λώτεροι μὲν τῶν κυν δίων ὄντες , δεελότεροι δὲ τῶν λαγωῶν. κολακευτικώτεροι δὲ τῶν πιϑή-
κων, οἰσελγέτεροι δὲ τῶν ὄνων, οἱρπωκτικώτεροι δὲ τῶν γαλῶν, Φιλονεικότεροι δὲ TY |
ἀλεκτρυόνων. ltaque a philofophia et philofophis veteribus abfolutus, in ius vocat nouos |
et poteflatem accipit philofophaftros, quos praefixa hamo auri particula pifcatur, cauterio |
inurendos. |

4. ᾿Αλχυων |

᾿Ψοὶ. ΠΙ. p 480 Ὁ 150 LVCIANI SCRIPTA Ζίδ. 177. ε. XI'IIl. (ol. XV1) su.

4- 'AAxvev fj περὶ μετωμορῷφώσεως. — Haltyon fiue de tranrformatione dialogus breuis,
quo Socrates Chaerephontem, occa(ione auditae halcyonis de mutatis in aues mulieribus quae-
rentem, monet, nihil diis effe cuve rcv, et in rerum natura pleraque nos latere. tom. I.
pag. 167 — 172. [tom. I. pag. 176 — 184.] Latine vertit /4uguftinur Dcthur, Senenfis. Non

' Luciani videtur effe hic dialogus, fed Leondir, academici. Vide, [infra Lambecii iudicium
in not. cod. Vindobon. et] quae dixi lib. IIT. [cap. Π. pag. 108.] inter fcripta, Platoni fuppo-
fita nr. 3. Luciani quidem prorfur non effe, tum di&io lenta et ofiitans, tum fententiarum [cui-
fa: et argumentorum frigus et. delirationer arguunt fatit, inquit Marcilius, nimis meo iudi.
cio deprimens hoc fcriptum, licet a Luciani, quod fateor, genio alienum. [Atque praeter
clara alia teflimonia M. du Soul vix credibile videtur, Lucianum de vi et potentia deorum
tam recte fcn(iffe et tam magnifice loquutum.] Exílat et graece ac latine in dialogis Lucia-
ni felectis, Augufloriti Pictonum editis.

᾿Αναβιᾶντες. "Vide paullo ante, ᾿Αλιεύς-

5. ᾿Ανώχαρσις ἢ περὶ Γυμνασίων. dialogus Anacharfidis et Solonis de ratione et vfu vel
abufu gymnafiorum. [f. potius exercifationum.] tom. 1l. p. 269—298. [II. p. 885 — 922.]
- Vertit Vincentius Obfopoeus.

6. Πρὸς ἀπαίδευτον καὶ πολλὰ βιβλία ὠνέμενον. ad indoctum ^) multos libros coz-
mentem, tom. IL. pag. 378 — 395. (ILI. pag. 99— 125.] — Vertit Znoflaffur quidam. In
Iani Nicii Erythraei Eudemia pag. 253. exílat epigramma, quod Lucianei libri argumentum
non iniucunde repraefentat: [IP]

᾿ Scriptorum totis famofa volumina terris

Colligis, et pluteis das, .Charopine, tuis.

Quid tibi cum libris, quorum nec nomina /aitem
Nec titulos promta voce referre queas.

Quosque finis, multo con[perfos puluere blattis,
Et gratas auidis muribus effe dapes?

Nam nullam tangis, [ed tamquam /acra profanus
Non digna metuis collutulare mann.

Numne times, fias tra&andis forte libellis
Do&ior, aut flolidus fis flupidusque minus?

Hoc caue te moueat; fic eff tibi crajja Minerua,
Proficere vt valeant plus, mihi crede, fues.

1. ᾿Αποκηρυττόμενος , "Ibdiratur. Declamatio pro filio, medico, qui, ob fanatum pa-
trem receptus, deinde, quod furentem matrem fanare non poffet, denuo abdicatur. tom. I.
pag. 708 — 730. [1]. pag. 159 — 186.]

᾿Απολογία περὶ τῶν ἐπὶ μισϑῷ etc. — Vide Μισϑῷ.

8. 'Aeuovidss,
0) De tali homine agit etiam ΠΠ ον. Peluf. 110.1. mationi: neceffarias effe — artes dicendi. Hage-

epift. 127 et 399. Heus. — — Aduceríus indoctum — noae per Io. Secer. 8. Har/.
— (Íermo Latine. Acc, Ph. Melanchthon. decla-

Fal. V. Tt

qo —LiIV.c ΧΡ]. LVCIANI SCRIPTA Vol. III. p. 490 P 491

8. Aeguovidge, Harmonider. — Epiflola, qua erudito amico vel patrono offert fcripta fua
Lucianus, in vno illo, omnium calculos laturum fe non dubitans: veluti Timotheus tibicen
Harmonidi difcipulo 5) fuaíit, vt, fi ab omnibus Graecis laudari vellet, nobilioribus placere
ac probari fe elaboraret. tom. I. pag. 585 — 590. [L pag. 850 — 858. — Vertit Z^incentius Ob-

Jopotus.

9. Περὶ ἀφρολογίας. Aftrologiae diuinatricis qualecunque elogium ac commendatio,
tom. I. pag. 847 — 856. [1]. 560—373.] Vertit Erasmus, Fabri. Hic libellus fcriptus eft
dialedto ionica, quae, quamuis non vbique cernatur obferuata, a Mofe du Soul et Reitzio
plerumque reflituta eft. Illum autem libellum M. du Soul foetum effe Luciani genuinum
cenfet; contra Kuflerus et Wieland in fua verfione «biudicant eum Luciano. Gesnerus vero,
(pag. XXI. epift. ad Reitzium, tom. 1.) de aftrologia, inquit, opufculum imbecilli homi-
nis et fuperflitiofi, non igitur Luciani; nifi tamen imitatione et velot παρωδίο ridere voluit
faperftitiofum aliquem fcriptorem, quod etiam ionismi adfectatio oftendit. Zar/.

Blocs Λεκιανξ. Infra Ἐνύπνιον.

Io. Βίων πρῶσις. P'itarum au&io*) Dialogus, quo Mercurius Iouis iuffu homini-
bus venum exponit veluti fub hafta philofophos, Pythagoram, Diogenem Cynicum, Ari-
füppum Cyrenaeum, Democritum et Heraclitum, Socratem, Epicurum, Chryfippum,
Ariítotelem et Pyrrhonem , (quem Πυῤῥίαι codices Luciani vocant). Singulorum dogmata
et quorumdam dicta quoque et facla, vt funt ad deridendum aptiffima , feligit et nafo fufpen-
dit. tom. I. pag. 370 — 388. [l. pag. 541— 569.] Vertit Martinus Bolerus.. Fabric, Gal-
lice vertit notisque illuftrauit anonymus: ALer Philofophes à l' encan.. Parif, 1690. 8. addidit is
finxitque, Lucianum imitando, dialogum, in quo philofophos, a Luciano omiffos, Antiflhe-
nem, Cratetem, Platonem, Zenonem, 'Thaletem lectori propinat deridendos. vid. Acta
erud. Lipf. a. 1692. Menf. Mart. pag. 150. Harl.

Περὶ Γυμνασίων. Supra, in ᾿Ανώχαξσις.

τι. Δημώνακτος (βίος. — Vita et apophthegmata Denona£ir, Cyprii, philofophi ecle-
clici, non diu ante defuncti, tom. I. pag. 857 — 872. [ll. pag. 374— 396.] Vertit /Zincentius
Obfopoeus. Laudat Eunapius in prooemio. [δ] [Του {δε du Soul in init. notarum vindicat
hunc libellum Luciano.]

12. Δημοσϑένες ἐγκώμιον, Encomium Demoflhenis, tom. II. pag. 685—708. [Π|.
pag.49e — 527.] Vertit Philippus Melanchthon et in fua Demofllhenis editione Zieron. {77 ο]-
fiur. Fabrir. Haec laudatio a Marcilio, la Croze, ab anonymo in Mifcell. obíff. in audt.

Mens

' gp) Qui Philippo Maced. regnante vixit, de vtro- ga nota Leopardum, in Emendatt. t4. mancipia
que vide interpretes ad initium. Zavl. vertentem f/ss refutando, vilae rationem εἰ pro-
fef onem interpretatur βέον., ita tamen, vt fatyrica

q) Inepta verfio. Verte /eRarum philofophi- profopopoeia hic vitae et inflituta ponantur vt
carum auffio. Bi» enim h.l. fignificat im/litu- perfonae; οἱ ex gr. βίος Πυϑαγορικὸς fit perfona
tum certae fee , fiue vitae genus, quod haec omnium, qui fe dicunt Pythagoricos. Atque Ien-
vel illa fecta fequitur. Zeum. Adde eumdem im fius, vitas philofophorum hic fumi pro ipfis phi-
Poecile, tom. II. pag. 8 fqq. Gesner tamen inlon- lofophis iam iudicauit, Zar,

Vol.TIL. p.491 LVCIANI SCRIPTA Lib. 1V. c. XP HI. 351

Menf. Mai. et Iun. vol. II. tom. IIT. pag. 368 fqq. Reitzio aliisque indigna Luciano propter
flilum, adfectatione plenum rudemque, habetur. Gesner in nota, » ἢ Lucianus, ait, auctor
efl huius libelli, quod in neutram partem facile confici poffe arbitror, prior pars fatirica effe
videtur, in laudatores ineptos, magno conatu magnas nugas vel poeticas vel folutae ora-
tionis agentes. — Altera pars autem, quae ex Macedonicis depromta commentariis fingitur,
digna Luciano, et maximo quouis ingenio. Hinc tumidum illud et plus fere quam fophi.
flieum dicendi genus etc.^ — Hieron. autem. 77olfiur, qui id opufculum initio operum De-
mofthenis publicauit, iam obíeruauit, cap. 29. (in prifcis editt, fed in edit. Reitz, fub finem
cap. 34.) vbi Parmenionis prima fit mentio, aliquid deeffe: at enim tantum fuit transpofitio,
(in libro, vnde reliqui, qui exflant, omnes deriuati funt, duobus foliis aequalibus vel pagi.
nis eiusdem folii perturbatis:) quam fuo ordini reddere inflituit auctor obferuatt. miíc, lauda-
tus; fed vidit quoque JMoyf. du Soul (not. pag. 515 íq.) capp. 34. 35. 36. 37. effe reducenda
et poft cap. 29 fqq. ponenda, vbi nunc leguntur. ld etiam tentauit 7. JM. Gernerur, adhuc
fuperiorum pericula ignorans, et in Chreflomath. fua gr. Lipfiae 1731. nr. 14. locum male
transpofitum in fuam repofuit fedem priflinam. vid. eius notam in edit. Reitzii pag. six fq.
514 (ᾳ. Harl.

.13. Περὶ 78 μὴ ῥαδίως πιξεύειν dix[20A7, de non temere credendo calumnias. Liber
lectu digniffimus. tom. II. pag. 396 — 431. [III. pag. 125 — 161.] Vertit Philippus Melanch-
fhon, cuius verfio exflat tom. II. Declamat. pag. 749 (qq. Rudolphus Z4gricola, [Auguft.
Vind. 1529. 8.] Lovan. 1530. 8. et Z4drianus Marius. Nicolaiur. [Io. Cafel. Hemflad. 1595. 4.]
Edidit etiam /acobus To/liur cum notis, Lugd. Bat. 1677. 12. quae in editionibus Luciani
Amflelodamenfibus fingulis funt paginis fubiunctae. Gallice vertit Antonius Crappier. Lugd.
1551. 8.

14. Διώλεξις πρὸς Ἡσίοδον, Diffrtatio cum Hifíodo, f. quod Hefiodus fine magna
caufa fe iactet laurum a Mufis accepifle. tom. II. pag. 486 — 490. [lII. pag. 240 — 246.]
Vect P'incentius Obfopocus.

I5. Ἐγάλιοι Διούλογοι» Dialogi Marini XV. 1) Doridis et; Galateae, 2) Cyclopis et
Neptuni, 3) Alphei et Neptuni, 4) Menelai et Protei, 5) Panopes et Galenes, 6) Tritonis,
Amymones et Neptuni, 7) Noti et Zephyri, 8) Neptuni et Delphinum, 9) Neptuni et Ne-
reidum, 10) lridis et Neptuni, 1r) Xanthi et Maris, 12) Doridis et Thetidis, 13) Neptuni et
Enipei, 14) Tritonis et Nereidum et Iphianiffae, 15) Zephyri et Noti. tom. L. pag. 238 — 261.
ΠῚ. pag. 288 — 327.] Latine vertit Zacobus Micyllur, primum dialogum rarmus. — Ex his
2, 4, 5. 8. 9, 10, H, 12, I4. Occurrunt graece et latine in éialogis Luciani felectis, Au-
gufloriti Pictonum editis. 1620. 8.

16. Ἑταιρικοὶ Διώλογοι., Dialogi meretricii XV. quibus mulierum vitia et lafciui mo-
res perftringuntur. tom. Il. pag. s15— 557. [lII. pag. 280 —325.] Vertit Zacobus AWicylfur.
Nexgm8s et ἑταιρικὸς Luciani λόγες lectos fibi teflatur Photius cod. CXXVIII.

17. Διώλογοι Θεῶν. Dialogi Deorum XXVI. *) 1) Promethei et Iouis, 2) Cupidinis ét
Iouis, 3) Iouis et Mercurii, 4) louis et Ganymedis, 5 et 6) Iunonis et Iouis, 7) Apollinis et

Tta Vulcani,

y) Qui legerit hos dialogos, cognofcet, cur Lu- irrifor deorum effe poteft, qui non eít atheus.
'eianus dictus fit irrifor deorum et atheus. , Etfi ἤθη,

ga ΠΟ. ΧΡΙΠ. — LVCIANI SCRIPTA Vol. III. p. 4910402. 493

Vulcani, 8) Vulcani et Iouis, 9) Neptuni et Mercurii, 10) Mercurii et Solis, 11) Veneris et
Lunae, 12) Veneris et Cupidinis, 13) louis, Aefculapii et Herculis, 14 et 15) Mercurii et
Apollinis, 16) Iunonis et Latonae, 17) Apollinis et Mercurii, 18) lunonis et louis, 19) Ve.
neris et Cupidinis, 20) Dearum iudicium per occafionem poini Paridis, 21) Martis et Mer-
curii, 22) Panos et Mercurii, 23) Apollinis et Bacchi, 24) Mercurii et Maiae, 25) Iouis et
Solis, 26) Apollinis et Mercurii. Hos dialogos, ridendis Graecorum diis eorumque crimini-
bus exagitandis comparatos, latine vertit [P] Zarobur Miryllus. 12, 19, 21, 24. Erasmus.
tom. I. pag. 185 —251t. []. pag. 204— 287.] Ex his3, 7, 8. 12, 13, 14, 16, 18, 19, 2r
24, 25 et 26. exftant graece et latine in dialogis felectis, Auguíloriti Pictonum edius.

18. Νεκρικοὶ Διώλογοιν» Dialogi Mortuorum XXX. [qui praeter. nouitatem venuflatem-
que hoc fibi habent proprium, quod ad mores inagis fpectlant. Mortuorum dialogos Fon-
tanellus, Lucianum imitatus, gallice edidit elegantiffimos. vid. M. du Soul.] 1) Diogenis
et Pollucis, 2) Croefi, Plutonis, Menippi, Midae et Sardanapali, 3) Menippi, Amphilo-
chi et Trophonii, 4) Mercurii et Charontis, 5) Plutonis et Mercurii, 6) Terpfionis et Plu-
tonis, 7) Zenophantae et Callidemidae, 8) Cnemonis et Damippi, 9) Simyli et Polyflrati,
10) Charontis et Mercurii, Menippi, Charmolichi, Lampichi, Damafiae, 11) Cratetis et
Diogenis, 12) Alexandri, Annibalis, Minois et Scipionis, 13) Diogenis et Alexandri, 14) Ale-
xandri et Philippi, 15) Achillis et Antilochi, 16) Diogenis et Herculis, 17) Menippi et Tan-
tali, 18) Menippi et Mercurii, 19) Aeaci, Protefilai, Menelai et Paridis, 30) Menippi et
Aeaci, Pythagorae, Empedoclis et Socratis, 21) Menippi et Cerberi, 22) Charontis et Me-
nippi, 23) Plutonis, Proferpinae et Protefilai, 24) Diogenis et Maufoli, 35) Nirei, 'Therfi-
tae et Menippi, 26) Menippi et Chironis, 27) Diogenis, Antiflhenis, Cratetis et pauperis,
28) Menippi et Tirefiae, 29) Aiacis et Agamemnonis, 30) Minois et Soflrati. tom. I.
pag.262— 324. [L pag. 338 — 454.] Vertit Jacobus Micyllur. | Dialogum 15. 14. Ottomarus
Luftiniu. 3, 7, 8, 9, 11, 13, 17, 18; 2t, 22, 24, 25, 26. Erarmur. τὸς 12, 6. Pe-
trus l'irunius.— 10. Martinus Bolerur.— [De verfion. Zuri/pae εἰ Lilii Caffellani vid. in no-
tit. codd. Flor. et Taurinenf. Zar] Leguntur etiam omnes excepto 16 et 28. cum noua
veríione in dialogis felectis, Augufloriti Pictonum editis, fed alio ordine, hoc nempe: 2, 4
5; 1:93 Il, 19; 21, 22, 23, 8; 24; 20, I5, δ. 11; 30, I, 13, 123,203 39, 2099/95 04
19, 25, 26.

Dialogus 7irtur Dea, in qua Mercurius et virtus colloquuntur, latine exftat tom. IT.
pag. 864. 865. [III. pag. 706 fq.] ad Luciani imitationem ab erudito aliquo fcriptus, vt dia-
logi mortuorum, gallice ante aliquot annos editi ab iugeniofitfimo Fontenello.

Dialogos Luciani felectos libris II. atque vna cum his Timonem cum latina verfione
emendata et ad calcem libri fubiecta edidit Guil. Dugardur, Lond. 1677. 12. Anglice etiam
prodiere felecti dialogi cum Luciani vita, auctore Fr. Hickefio. Oxon. 1634. 4.

19. Δίκη φωνηέντων , Iudicium vocalium, fiue ingeniofa fictio aclionis litterae X contra
litteram T, accufantis illam. de raptu et vi, quod exfpolictur ab eadem omnibus vocabulis,
quae per geminum T efferri debebant. tom. I. pag. 45 — 5o. [l. pag. 82— 98.] Vertit la-
tine Zartinur Bollerur, cuius verfio [UP] vulgo exflat. Praeterea Cec/iur Calcagninus , qui
fubiecit ex fuo ingenio apologiam litterae T, qua criminationes litterae X acute diluit. Bafil,

1539. 8

------π--Ρ----

7 ψοι. ΠΙ: p. 493 P 104 LVCIANI SCRIPTA — Ζιφ. 172. XFIHL 333

1539. 8. [et in Caleagnini Opp. Bafil. 1544. fol. pag. 218 fqq.] Exílat etiam in amphithea-
tro Socratico Ca/parir Dornauii, tom. I. pag. 680.

Διόνυσος. Vide infra, Προσλαλιά.

20. Δὶς κατηγορθμενος ἢ δικατήρια. bir adcufatur, fiue tribunalia, adio aduerfus Po-
lemonem, Dionyfíium Heracleenfem, Ariflippum, Diogenem Cynicum, Pyrrhonem et Lu-
cianum, quod pri(linas vitae fuae rationes reliquiílent. tom. Il. pag. 211 — 238. [ll. pag.
191—836 ] Vertit Zac. Micyllur,

21. Περὶ τῶν Διψάδων, προσλαλιά. De dipfadum natura, quorum ictus inexplebi-
lem fitim adfert. tom. II. pag. 481 — 486. [llI. pag. 234 — 240.] Vertit Z'iucentiur Ogfo-
potu: Effigiem dipfadis ex veteri codice MS, Nicandri exhibet Lambziu: lib. VI. pag. 294.
et Neffzlius parte ΠῚ. poft pag. 8.

22. Δραπέται. Fugifiui. Philofophiae querela ad Iouem de pfeudophilofophis: et
fumptae de fugitiuis feruis, fub fplendido philofophorum nomine homines decipientibus, poe-
nae, tom. lI. pag. 592 — 606. [IlI. pag. 365— 84.) Vertit Bilibaldus Pirkheimerus, Sub
initium huius dialogi mentio Peregrini, qui fe ipfum in flammas coniecit. Confer infra
nr. 62. Fabric. — Dourdelot. et Marcilius dubitant, hunc dialogum effe Luciani, fed Kü-
flero nihil effe in illo indignum videtur Luciano, fiue flilum fpectes, fiue rem ipfam. Har.

23. Εἰκόνες , !magines, quibus Pantheam Abradatae Xenophontei coniugi cognominem,

. et Auidii Caffii, vt viro doctiffimo M. V. la Crofe videtur, vxorem effert, eiusque pulchri.

tudinem depingit ac virtutes praedicat: tom. ll. pag. 1— 16. [Il. pag. 459 — 484.] Vertit
Vincentius Obfopoeur.

24. Ὑπὲρ τῶν εἰκόνων, fiue fuperioris feripti Apologia, qua non fatis laudaffe fe Pan
theam, nedum adulatorum more nimiis encomiis onerafle contendit. tom. Il. pag. 16 — 3r.
[lI. pag. 484 — 507.] Vertit idem Obfopoeus. Fabric. Pag. 481 fqq. edit. Reitz. ex Tenfio
longus vocabulorum, quae in Luciano occurrunt, fed in H. Stephani thefauro L. Gr. fruflra
quaeruntur, catalogus e(l fubiectus. Zar. j

25. Περὶ τὸ ἐνυπνίε, ἤτοι βίος Λεκιανῇ. — De Somnio, feue vita Luciani. | Narrat, fibi,
quum iuuenis, a patre flatuariae deftinatus et ab auunculo, a quo artem difcere debebat, pla-
gis fub aufpicium flatim acceptus effet, lacrumis indormienti vifam per formnium acceden-
tem ad fe flatvariam et zze;dejay fiue eruditionem, quarum vtraque, vt Herculem olim
virtus ac voluptas inuitauerit, vt altera relicta fibi potius adhaereret. — At Lucianum, fpreta
flatuariae oratione, eruditionem fectatum, et illi deinceps affidue adhaefiffe. tom. J.. pag.
1— 12. (l. pag. 1— 25.] Vertit Jacobus Micyllur. — Legitur et cum alia verfione in dialogis
Luciani felectis, Auguftoriti Pictonum vulgatis. id

26. Ἐπιγράμματα. Epigrammata XXX. ex Anthologia collecta variis interpretibus.

Et ἔρως δραπέτης amor fugitiwur, poemation doricum , quod inter Mofchi Idyllia legitur,
ab aliis tributum Luciano et [IP] in Amft. edit. editum cum metaphrafi latina Bon. J^ ulconii.
tom. I. pag. 834 — 845. [tom. Il. pag. 674— 692.] In Bourdelotii editione alia occurrit
amoris fugitiui metaphralis auctore incerto, quae incipit: Perdiderat natum genitrix. Paulo
liberius expreflit etiam Laurentius Gamibara, Brixianus, optime, fi quid iudico, Duid

Tt3 Withfor-

34 — Li&.IV.c XII. LVCIANI SCRIPTA Vol. IIT. p. 494 Ὁ 495

Withfordus. Hetrufco carmine Nicolaur de Oddis. Epigramma primum, quod incipit:
Δεκιανὸς τάδ᾽ ἔγραψε refert etiam Photiur cod. CXXVIII. Vicefimum tertium, quod in-
cipit: Ἑλλαδα vixHoocotv , imitatus eft Aufonius hoc tetra(licho:

Lais anus Veneri fpecu/um dico, dignum habeat fe
Aeterna. aeternum forma miniflerium.

At mihi nullus in hoc vfus, quia cernere talem,
Qualis fum , nolo, qualis eram, nequeo. — Fabric.

Primum edidit Reitzius epigrammata XXXIV. in his quaedam funt, quae aliis inter-

- dum adtribuantur aut declarentur ἄδηλα. 'Tum idem Reitzius ordinem epigrammatum, in
edd. Luciani admodum perturbatum, ad Anthologiae feriem reuocauit, atque Grotii ver-

fionem et varietatem codicis Vaticani et aliorum, a D'Orville cum aliis epigrammatibus

acceptas, addidit. Denique XIII. epigrr. olim omiffa, at in codd. Luciano adícripta, cum

Grotii verfione, et vnum ex cod. Vatic. cum verfione Dorvillii, notisque illius aliorumque

et fuis adiecit. — Add. fupra in vol. IV. pag. 480. adnotata. Harl.

21. Χάρων ἢ Ἐπισκοπᾶντες, Charon fiue contemplanter. Dialogus, abfolutus et ele-
gantiffimus, in quo fumma feueritas coniuncta eft cum vrbanitate, quo Charon, ex inferis
ad. homines, coacedente Dite et accepto vnius diei commeatu, profectus, Mercurio co-
mite, montes congeflos infcendit variaque contemplatur vana et flulta mortalium , poten-
tum praecipue, confilia et actiones coecas. — Aufcultat et Solonem, fapienter cum Croefo
colloquentem. tom. I. pag. 341— 36r. [I. pag. 487 —527.] Vertit Petrus Mofillanur.

28. Ἐπιξολαὶ Κρονικαί. — Epiffolae Saturnaler tres, vna pauperis ad Saturnum, petens,
vt opes aeque inter homines diuidantur; altera Saturni ad pauperem, fuadens, vt fua forte
contentus viuat. "Tertia diuitum. ad Saturnum, de pauperum immodeília querentium.
tom. II. pag. 619 — 632. [IlT. pag. 4o01— 417.] Pauperi huic nomen Lucianus impofuit ἐγὼ
τῷ Κρόνῳ Χαίρειν. Κρόνος ἐμοὶ τῷ τιμιωτώτῳ χαίρειν. Confer Sam. Petiti Obleruationes
lib 1. cap. 9. Verüt Erasmus.

29. Ἑρμότιμος ἢ περὶ αἱρέσεων, Hermotimur *), fiue de fecta philofophiae eligenda
dialogus, fcriptus a Luciano, XL. annos nato (pag. 514. itaque pag. 552. τηλικῶτος ὧν malim
reddere fanio ingenio quum fir, quam aetate tam grandi?) et Hermotimo, Menecratis F.
(pag. 543.) qui Stoicis fe forte in difciplinam tradiderat, exponens, quam difficilis haec res
fit, quod, quum multae fint fectae, eligi optima non poflit, nifi ab eo, qui omnium in-
tegrum feciflet experimentum: (confer Sextum Empiricum pag. 467. contra mathemat.) hoc
vero vita ipfa hominis fit longius, et acre iudicium requirat, praeterea incertum fit, vtrum
quisquam philofophorum ad eam, quam profitetur, ducat felicitatem, [IP] quum in ver-
bis omnes et nugis verfentur, et communem vitam viuere praeflet. tom. I, pag. 504— 570.
[tom. 1. pag. 739 —831.] Vertit Z'incentius Obfopotur. Fabric, In hoc dialogo Lucianus

talem agit fcepticum, vt neget, veritatem poffe inueniri, adeoque prorfus non effe philo.
fophandum. Heum.

30. Ἔρω-

5) Conf. quae de illius dialogi argumento εἰς. diff. de vita Luciani, tom. 1, pag. LVII et LX.
fcripferunt DDodwell. et La Croze apud Reitz. in Harl.

Vol.HI. p.495 LVCIANI SCRIPTA LU ICEPUL δὲ

3o. Ἔρωτες, ZImortt, ad 'Theomneflum tom. I. p. 873 — 912. [tom. II. p. 397 —458]
dialogus obfcoenus, quem .fri/laeneto tribuit Burdelotius incerta coniectura. [Etiam Küfte-
rus et I. M. Gesnerus, quod flilus huius libelli nimis fophiflicus et adfedlatus a Luciano valde
difcrepet, negant, Lucianum eius effe auctorem: M. du Soul ambigit. Certe, f Luciani
opus fit, iuuenile illi videtur effe, priusque fcriptum, quam Lucianus facilem , quem 1n eo
miramur, et verfatilem ftilum effet confequutus. Inflitutum ipfum pro rei atrocitate fatis
culpari non potefl. Hari] Colloquuntur Charicles Corinthius et Callicratides Athenienfis,
Verfio Anonymi lectorem curiofum faepiffime decipit, iudice eodem Burdclotio. Fabric.
Lat. cum Euflathio de Ismeniae amoribus. Lugd. Bat. 1618. 8. pag. 297 fqq. arl.

3t Εὐνξχος. Eunuthur feu Pamphilur, dialogus, in quo occafione Fauorini, qui per
EovExcv ὠπὸ Κελτῶν et Βωγόαν perftringitur, falfe difputat Lucianus, vtrum philofophus
effe cunuchus poffit. tom. I. pag. 840 — 846. [tom. Il. pag. 350 — 359.] Vertit Erasmus.
[vid. Philoffrat. vit. Sophif. L 8. ibique Olear. coll. Reitzio ad noflrum dial. pag. 356. et
M. du Soul pag. 358.]

32. Ζεῦξις ἢ ᾿Αντίοχος, Zeuxir fiue "Antiochus, Adlocutio Luciani ad Macedones, qus
indignatur, orationem. fuam nuperam ab ipfis tantum laudatam propter παραδοξολογίαν
€t nouitatem, perinde vt Zeuxidis Hippocentaurum, vel Antiochum Soterem, qut, duce
"Fheodota Rhodio, elephantorum ope, a Gallis victoriam reportauerat. tom. l. p. 577 — 584
[tom. 1. pag. 838— 85o.] Vertit Z/incentiur Obfopotus.

33. Ζεὺς ἐλεγχόμενος. Dialogus, quo probatur, fi lupiter et dii fato fint obnoxii,
vt dicunt poetae, nullam effe religionem. tom. II. pag. 117 — 127. [tom. II. p. 626 — 641.]
Vertit J/incentius Obfopotus. Fabric, — Dialogus hic caute legendus. Manifefla enim femina
impietatis continet, inquit /Zuretur comment. in Cicer. Catil. ΠῚ. cap. 8. Heum. — Gesner.
vero in epiflola ad Reitzium, ,upiter, ait, confufatus, et alter ille tragocdus multum
mihi videntur ad euertendam fuperflitionem et fidem diis illis abrogandam contulifle. Re-
ferendi hi libelli ad apologias pro religione chrifliana, in quantum harum princeps fere eft
argumentum, deflruere fuperflitionem et cultum deorum.* — Totus libellus ex verfione
Vincent. Obfopaei recufus eft, et animaduerfionibus polemicis, ad interpretationem et emen
dationem nihil conferentibus , oneratus, huius fententiae: Luciani Samo/atenfis Ζεύς ἐλεγχο-
- μενος. vbi prouidentia diuima, cultus gentilium cum ipfis diir, fatumque Jfloicum a Lutictio
eluditur, ex quo iriplex impietas, hiydra atheirmi, papirmi idololatria, praedetermtnatistyus
Reformatorum deducitus,. AuBore M. 10. Wilh. Petorfen, Lubecenfi. Gicílae δῖον. 1674. 4-
vid. Gernzri. not. ad initiuin huius dialogi. Zarl.

34. Ζεὺς Τραγῳδος. lupiter Tragoedur, Damidis Epicurei de Diis eorumque proui-
dentia a Timocle Stoico male confutata tom. T. pag. 128 — 157. (II. p. 642— 701] Vertit
Vincentius Obfopoeus. Fabriz. — Locum quemdam in cap. 42. pag. 690. n. Muy; pro Μηνῇ
corrigit cum Solano etiam Le Blozd in Hift. de l' Acad. des Infcr. vol. 42. Parif. 1786. in
comment. de deo Lauro, h. e. Menfz, cuius cultus, ex Phrygia ortus, peragrauit Afiam mino»
rem etc. In nummis quoque à Μὴν occurrit, Har.

$5. Περὶ

356 Lib. IV.c. XP III. LVCIANI SCRIPTA Vo!. TIT. p. 405} 496

35. Περὶ τῇ Ἠλέκτρθ ἢ τῶν Κύκνων, praefatio de Electro ac Phaéthonte et Eridani
Cygais ^). tom. Il. pag. 569 — 572. [III pag. 87— 99.] Vertit Z'incentitts Obfopoeus.

56. Ἡρύδοτος ἢ ᾿Δετίων, Herodotus fiue litio. — Praefatio ad fophiflas, rhetoras et hi-
floricos, in Macedonia, (Theffalonicae forte?) congregatos, qua, fpecimen aliquod ingenii
editurus, optat, fe eadem fortuna apud eos vti, qua Herodotus hifloricus cum hiflorias fuas
in Olympiis praelegeret, vel Aétio pictor, quum amores Roxanis et Alexandri M. a fe de-
pios, in iisdem Olympiis infpiciendos daret. tom. I. pag. 571— 576. [l. pag. 831 — 838.]
Vertit /incentius Obfopotus.

31. Θεῶν Ἐκκλησία, deorum concilium fuper indignis, in coetum ipforum receptis,
qui per decretum eiiciuntur. tom. IL. pag. 709 — 7:7. [IlI. pag. 527—558.] Vertit 7Zincen-
tius Obfopoeus. [UU]

38. Περὶ Θυσιὼν. de Sacrifitiis diflertatio, qua contendit, Graecorum Aegyptiorumque
et aliarum gentium facra, et quae de diis eorumque vita, et facrificiorum ac nidoris defide-
rio garriunt poetae, et credit vulgus, non feriam confutationem mereri, fed Heraclitum
aliquem , qui illorum infcitiam deploret, vel Democritum, qui rideat amentiam. tom. [.
pag. 361 — 311. [I. pag. 525— 539.] Vertit Eraruus.

59. Ἰχωρομένιππος ἢ ὑπερνέφελος, dialogus, quo Menippus vana hominum fludia et —
. philofophorum infanientem fapientiam ridet. tom. II. pag. 186 — 210. [1]. pag. 151 — 790-]
Vertit Erarmus.

40. Ἱππίας ἢ βαλανξος., praefatio, de balneo Hippiae, non veteris illius, Platoni *),
Apuleio et aliis memorati; fed alterius, qui Luciani aetate vixit et in omni genere difciplina
rum excellens fuit. tom.1L pag.354— 359. (lll. pag. 66 — 74.] Vertit Z^incentius Ob-
fopotus.

4t. Πὼς δᾶ ἹΞξορίαν συγγράφειν. quomodo. Hifforia firibenda fit, liber ad Philonem,
quo Milefium quemdam, tum Creperium Calpurnianum Pompeiopolitam, Callimorphum,
medicum haflatorum legionis fextae, philofophum Corinthium Antiochianum Hieronicem
Apollinis, Demetrium Sagalaffenfem Pifidium aliosque ineptos illa aetate bclli Romanorum
cum Parthis, a. Chr. 165. commiffi, fcriptores perflringit, tum docet, hifloricum alienum effe
debere a rationibus encomii et inuectiuae, nec voluptati confulere alii lectorum, nifi quae ex
veritate confequatur, neque in rebus nihili copiofiorem praecipuas transuolare, fed pruden-
tia ciuili et eloquentia inflructum reique militaris peritia, res, prout geflae funt, diligenter in-
quifitas et in commentarios prius relatas, narrare libere, perfpicue, grauiter, non paucis
illis , ad quos fcribentis amor, odium, metus et fpes forte fpectat, fed omnibus, et pofleris
praecipue. tom. I. pag. 600 — 639. [1]. pag. 1— 69. — Vertit Jacobur Micyllus. — Lucianus
pag. 618. promittit, fe in alio opere oftenfurum, prooemia quaedam hifloriarum effe, vulgus

lectorum

f) Non eft pracfatiuncula orationis alicuius, u) Vt etiam Olearius ad Philoftrat. pag. 495.
habitae a Luciano in iudicio, priusquam, rheto- opinabatur, refutatus a Moyfe du Soul ad Luciani
ris, fiue cauffidici, perfona depofita, induiffet fo- locum, ab init. pag. 66. Har.
phifticam, vt 'Th.Marcilius putabat; fed, iudice
Gesnero, eft mpecAa2ud , ceteris fimilis, tota fo-
phiflica, Zar/.

Vol. ΠΤ. p. 4960497 LVCIANI SCRIPTA Lib.IV.:. XI'ILL (ol. XI) 33

ledorum latentia, Nifi refpicit alterum locum pag. 635 fq. quod mihi non videtur. Fabric,
Sed diífentit Keitziur de vita Luciani tom. I. pag. LI. nam, non video tamen, ait, commo-
diorem alium locum, vbi hoc egerit Lucianus, quam in eodem tractatu, quomodo hifforía etc.
a $.52— 56. vbi prooemiorum virtutes, abfentiam, exempla prodit, nifi dicas, promiifum
eius, $.24. verbis, ὡς ἐν ἄλλοις δείξομεν, comprehenfum , Ípectare illius prooemia, alii
dialogis praefixa. Harl.

42. ᾿Αληϑὃς ἱξορίας, l'erae Hifforiae libri 1T. hoc eft fictae narrationes, (velut Iam.
buli cuiusdam vel Cteliae;) de iis, quae Luciano contigerunt in portentofa nauipatione per
mare, infulas, aérem et lunam, tum in ceto ingenti, quo cum naui integra hauflus eft,
denique poflquam ex hoc mire euafiffet, quae vidit apud inferos in campis Elyfiis, in in.
fulis impiorum, in Oniropoli, atque apud Bucephalos et Onofceleas. [IP] tom. I. pag.
639 — 692. [tom. 1]. pag. 7o —141.] In calce fecundi libri promittit Lucianus plures libros
de iis, quae fibi in terra contigerunt. Sed forte et hoc finxit tantum, non reuera praefíitit.
llli duo libri latine verfi funt a /acobo £Micyllo. Miror doctiffimum Sirmondum, qui p. 248.
ad Sidonium ex hoc Luciani fcripto, quafi vere hoc contigiffet, annotat, Laidem in vxorem
ductam a Diogene, cynico.

43. Κατάπλες ἢ Τύραννος, Cataplur fiue Tyrannur, dialogus, quo Megapenthes,
Lacydae filius, tyrannus, inter alios a Charonte ad inferos deduci fingitur, fed vnus maxi-
me inuitus, et poflea cum ad Rhadamanti vocaretur iudicium, multis inuflus repertus ia.
culis, poenaeque loco, fuadente Cynifco philofopho hoe confequutus, vt, quum alii de.
functi ex poculo obliuionis bibant, hic vnus perpetuo crucietur memoria amiffarum opum
et potentiae. tom. I. pag. 422 — 443. [I. pag. 620 —656.] Vertit Petrus Mofellanus.

Κρονικαὴ "EzrisoAog. vide fupra, 'EzisoAeg.

44. Τὰ πρὸς Κρόνον, de Saturno et Saturnalibus dialogus. tom. IL. pag. 601 — 613.
[tom. III. pag. 585 —392.] Vertit Erasmus.

45. Κρονοσόλων. Leges f. legislator faturnaliorum. (οι. ΠῚ, pag. 615 — 618. [UI. pag.
$93— 40r] Vertit ÉErarmur.

46. Κυνικὸς fiue commendatio vitae cynicae, tom. lI. p. 717 — 727. (II. p. 530 — $51.]
Vertit T'ho. Morus.

c . E
A&gxios , vide infra, oves.

47. Λεξιφανης., fiue dialogus, quo inepti adfectatores obfcuri fermonis fuauiter deri.
dentur. tom. I. pag. 819 — 839. [ΠΠ]. pag. 3171— 35o.] Vertit Jacobus Micyllur. — Ceterum
non effe Pollucem, Onomaflici fcriptorem, quem hoc fcripto tangit Lucianus, probe do-
cet Henflerhufius prolegom. ad praeclaram fuam Pollucis editionem. p.30. Fabric. — 4the-
nari opus derifum e(Te, fufpicatur M. du Soul. Harl.

48. Μακρόβιοι, fiue cztalogus graecorum regum, principum, philofophorum, hi.
floricorum, oratorum, poetarum et grammaticorum, qui aetatem quam longiffime pro-
duxerunt. tom. II. pag. 465 — 476. [1Π]. pag. 209—228.] ad Quintillum. — Vertit Zincen-

Vol. V. Vv tius

LVCIANI SCRIPTA

Lib. IV. c. XP 111. Vol. TIT. p. 497 Ὁ 408

338
tiu; Obfopotur "), — Alter liber de longaeuis Romanis ad eumdem Quintillum (quem pro- .
mifit $. vlt.) vel intercidit, vel a Luciano non eft fcriptus. Vide pag.476. Fabric, Ad(en.
fus eft Fabricio ZJaiu; in not. ad fin. pag. 229. Reitz. idem tamen illum defectum , notat,
ex parte fupplere poffe Phleg. Trallianum, Plin. VM. 48. ac Paler. Max. VII. 7 et 13. ex
recentioribus Zwingerum in theatro vitae hum. vol. XVII. lib. IL. pag. 2455 fqq. et Jul. Bar-
baronum in officina f. promtuario rerum eledtar. tom. I. tit. 22. pag. 297 fqq. edit, Venet.
1569. Harl.

49. Περὶ τῶν ἐπὶ μισθϑῶ συνόντων, de mercede conduBlir potentiorum familiaribus , f. de
vili ac mifera conditione eorum, (eruditorum praecipue ac philofophorum, confer tom. I, -
p.35.) quibus, mercede conduclis, in opulenti cuiusdam familia eft viuendum, ad Timo-
clem philofophum **), qui illud vitae genus amplexurus erat. tom. 1, pag. 444 — 480. (1I.
pag.651— 704.] Vertit Erasmus. [P]

50. ᾿Απολογίω περὶ τῶν ἐπὶ μισϑῷ συνόντων, «Apologia pro mercede condu&lis ad Sabi- ἡ
num, philofophum et ipfum atque amicum fuum, fiue libellus, quo probat, ad fe non fpe-
élare, quae fuperiore libro difleruit, licet aetate proueclus (ἐν γήρω 9scére pag. 486.) fub
imperatore remp. fufceperit traclandam, (procurator, vt videtur, in Aegypto conflitutus a
M. Antonino imp. vide $. 1.) Vertit Petrus 7Mofzllanur, non vsque quaque feliciter, no-
tante Bourdelotio. tom. I. pag. 481— 494. [I. pag. 7104 — 724.]

5t. Mévzrzros ἢ Nexvopawvria , Menippus fiue Necyomantia, dialogus Menippi, ex in-

feris redeuntis , et Philonidae, cui ille narrat, quomodo ad inferos a mago Mithrobarzane
deductus fuerit, quaeque ibi viderit, et decretum, aduerfus diuites apud inferos conditum.
Qvod vero Tirefias Menippo in aurem fufurrat, optimam vitam effe τῶν ἰδιωτῶν, hoc
pag. 339. *) perinde vt pag. 327. 505 — 554. nolim intelligere de vita priuatorum , fed illite-
ratorum, qui philofophis a Luciano opponuntur, difficiles nugas magno cum faflu tractan-
tibus. — Confer tom, l. pag. 410. 515. $16. 566. δίς pag. 58o. de piclura loquens ἰδιώτην fe
vocat Lucianus, ἢ. c. pingendi rudem. — Sic et vocabulum iflud accipitur Act. IV. 13. Vertit
latine To. Morus. tom.l. pag. 324—340. [l. 455— 486.] — Cum alia verfione exflat in
dialogis felectis, qui prodierunt Aogufloriti Pidlonum. Fabri. — JM. du Soul in notis pag.
4557— 476. putat, plura occurrere in hoc opufculo, quae maturum iudicium minime fa-
piant, et fcriptorem arguant, aut a Luciano diuerfum, qui illius libellum legiffet, aut certe
Lucianum .

v) Argumentum, a C/erico bibl. anc. et mod.
tom. XXII. pag. 226. (vbi 7. H. Maii editio re-
cenfetur,) ex ipfa fomnii commemoratione du.
Cum, auctorem aon effe Lucianum, fed forte
"rifiidem, cuius fuperftitio nota fit, nimis imbe-
cillum effe; quod vel ipfo primo libellorum Lu-
ciani refutetur, 7. JV. Gesner flatim in limine
notarum iudicat. De altercatione, quae fuit in-
ter Herodem Atticum et Quintillios fratres, tum
Graeciae. praefectos, copiofus eft M. du Soul.
Harl. — Hunc Luciani libellum fe locupletaffe
infigni acceffione, fcribit Freinshemins comment,

ad Curt. VI. 5, 3. fed non prodiit in lucem ac-
ceffio illa Freinshemiana. Comringius diff, de
biblioth. Auguíta pag. 250. obferuat, a Luciano
onüffum effe Agefilaum ; cuius, inquit, annos
vel e Xenophonte potuiffet difcere. Heum.

40) Quis fuerit ille "Timocles, ftoicusne an
alius, incertum eft. vid. M. du Soul ad cap. 2.
pag. 654. Harl. .

x) Pag 4&4. edit. Reitz. vbi quidem Hemfterh.
non plane diffentit a Fabricio; nolit tamen hic
priuatam vitae rationem penitus excludi. Zar/,

Vol. TII. p. 393 P 499 LVCIANI SCRIPTA Lib.IV.c. XV HIT. 339

Lucianum ipfum iuniorem et nondum fubacli ad has res iudicii. Immo vero priore loco,
» lcripferat, ait, Menippur inter alia Nexviev: Diogen. Laert. pag. 162. D. — Vide, an hanc
malis JMMemippi, quam Luciami opus efle. Quamquam haec ficta; fciendum tamen, fuiffe
iis temporibus, qui magiae ferio darent operam. vid. Tacit. Annal. II 27.^ Sed diffeniire
videtur Hemílerhuf. nam ad lec. poflter. fatetur, fe illud frigus orationis, quod M. du Soul
animaduertiffe fibi vifus eft, haud fentire. Har.

52. Μυίας ἐγκώμιον ingeniofa muftae defcriptio et. laudatio, tom. Yl. pag. 372— 377.
[ΠῚ οἱ τ 99.] quae cum aliis huius argumenti legitur etiam graece et latine in Ca/parir
Dornawii Amphitheatro fapientiae focraticae iocoferiae, Hanou. 1619. fol. tom. I. p. 117 fq.
Vertit, ni fallor, Zincentiur Obfopoeur. Fabric. Num Obfop. qui Macrobios vertit, Mu-
Ícae laudationem in ling. lat. tranflulerit, equidem nefcio. — Sed Chriffph. Hegendorphini ver-
fio lat. cum encomio ebrietatis prodiit Hagenoae, 1526. 8. — lat. Beraído interprete, cum
Plutarcho de exfilio, lat. Lutet. apud Gormont. 1517. 4, Harl. ,

Νεκυομαντία. Vide paulo ante, Μέν,σσος.

53. Νέρων ἢ περὶ τῆς ὀρύχης TB icOpB. Nero fiue de Iffhmi, quam Nero molitus eff,
perfojfione, dialogus inter Menecratem ac Mufonium, tom. II. pag. 798 — 804. [Π|, 656 —
6453.] Luciano argumentis non plane inuictis abiudicat Jac. Mizy/lur, qui latine vertit: [item
Maycil. et Gesnerus: quos v. in notis ad Luciani loc. init. nec exflat hoc opufeul, in edit.

Florent. Har.] ^ Mentio illius a Nerone incaffum tentatae perfoffionis apud Suetonium in

Nerone cap. 1g. et Dionem LXIII. pag. 722. Ante;Neronem hoc idem fruflra conati funt
rex Demetrius, lulius Caefar et Caius Caligula. | Confer Nic. Bergierium lib. IV. de publi-
cis imperii Rom. viis fect. 47. tom. X. thefauri antiq. rom. pag. 534. et Zo. Baptifíam Riccio. ,
Ium geographiae reformatae lib. I. cap. 16. [0] Fabri. — Philoffrat. in vita Apollon. IV.

pag.162. cum notis. Harl.

54. Πρὸς Νιγοῖνον Ἐπιτολή. — dd Nigrinum, philofophum Platonicum, epiffola. tom. I.
pag.19. [l. pag. 37. 38. Philofophicam hanc disput. Lucianus paullo poft aduentum fuum
Komae fcripiffe videtur M. du Soul, quem vide. Har/.]

Nryéivos , ἢ περὶ Φιλοσόφε ἤϑες. — Nigrinus, fiue de philofophi moribur dialogus, quo
Nigrini tum de probis tum perueríis, (quales multorum eo tempore Romae;) hominum ac
philofophorum moribus fermones referuntur. tom. I. pag. 20 — 44. [I. pag. 38 — 82. vbi
adtextus eft fuperiori et infcriptus, Ἑ τοῦρος » Ae&xixvos.] Vertit praeter Benedictum Zacobuf
Migllur.

55. Περὶ οἴκε. [de oco: nam nom tota domus, fed pars illius, ovens, hic laudatur.]
Vtrum pulchra domus magis adiuuet, an impediat dicentem. tom. II. pag. 451— 456. [{Π].
pag. 190—207.) Poflerior pars incipit pag. 457. — Vertit Jac. Micyllur.

"Ovesges , vide fupra ᾿Αλεκτρυών,

56. Λέκιος ἢ ὄνος. Metamorphofis in afinum. tom. II. pag. 16 ---- 11. [II. pag. 567—
625] Vertit J'incemtius Obfopoeu;. — Argumentum petitum , ex ZLucii Patrenfir 5) λόγοις

νν 2 μετῶμορ-

- 9) De quo vid, infra, in vol. VI. pag. 8:8. et vol. IX, pag. 416, Zar/.

js F*-

345 146,17). XVIII. LVCIANI SCRIPTA Vol TI. Ρ. 499 ioo

μεταμορφώσεως; de quibus PAotiur cod. CXXIX. Meminit iterum cod. CLXIX. Imita-
tus eft latinus fcriptor Apuleius, cui fortaffis inde Lucii praenomen a quibusdam datum.
Confer Salmafii prolegomena ad Solinum. Fabric, — Gernerur in limine notarum adfenti-
tur Photio, eo inclinanti, e Lucii Patrenfis ampliore narratione hanc breuiorem a Luciano
contractam, adfperfis hinc inde iocis, quibus non ferio ifia narrari oflenderet: tum fufpi-
catur, Apuleium fequutum effe pleniores Lucii libros cum tota illorum fuperflitione. Con-
tra J/islandus ad. verfionem fuam negat, Lucianum furatum effe fuum afinum ex Lucii
Patrenfis λόγοις et reddidiffe breuiorem, nulla illius fada mentione. — Immo vero putat,
Lucium non exflitiffe; et teflimonium de eo apud Photium a feriore fcriptore, qui per-
fonae, a Luciano fictae, fuam adíignaret fabulam, effe profectum. — Alii viciffim iudicant,
Wielandum nullam habuiífe rationem Apuleii aequalis metamorphofeon, quae tamen e lon-
giore quodam libro romanenfi, qualis Lucii liber perhibetur fuiffe, hauflae videantur, —
Latine vertit Poggiur. vid. huius Opp. Bafil. 1538. fol. p. 158. et de Poggii Opp. edit. Stolfe in
Nachricht von den Büchern — in der Stoll. Bibl. vol. Il. pag. 43 fqq. Harl.

51. Περὶ Ὀρχήσεως. — De faltatione eiusque virtutibus ac vitiis et praeflantia aduerfus
Cratonem cynicum. tom.]. pag. 783 — 818. [ll. pag. 365— 316.] Vertit Zincentius Obfo-
gotur. Multos ante fe de hoc argumento fcripfife, teflatur Lucianus pag. 198. tangit id
praeter Athenaeum etiam Plutarchur IX. vlt. fympof. — E recentioribus P. Faber lib. I. cap. 12,
Agonift, Meurfius 1l. 12. Mifc. Lacon. et in Orcheflrra tom. VIII. thefauri antiq. graecar.
Fabric. Vir quidam doctus, qui in ephem. litterar. Gottingenf. a. 1790. plag. 174. de ver-
fione Wielandiana iudex fedit, abnegat Luciano librum illum de faltatione; faltem habet
illum pro ieiuna mythologicorum pro faltatore mimico argumentorum nomenclatura, Lu-
ciani ingenio minus apta. Zar/.

58. Palinurur. Dialogus Palinuri et Charontis de nautarum vita, quam Palinurus, Aeneae
nauta, miferam, Charon aliis feliciorem effe difputat. Latine occurrit tom, II. pag. 846. -
[tom. III. pag. 693 fqq.] ad imitationem, vt videtur, Luciani, a nefcio quo, compofitus.

59. Περὶ παρασίτξ , ἥτοι ὅτι τέχνη ἥ παρασιτικὴ » ironica laus arfis parafticat iu
dialogo Tychiadis cum Simone parafito. tom. 1l. pig. 3:9— 269. [II. pag. 856 — 885.]
Vertit //incentius Obfopoeus. — Legitur hic liber graece et latine etiam in Ca/p. Dornauii Am-
phitheatro fapientiae focraticae tom, lI. pag. 113.

6o. Πατρίδος ἐγκώμιον. laur patriae, tom. II. Pag. 477— 481. [ΠΠ. pag. 229 — 234]
Vertit intentius Obfopoeur. Fabric. — Huetius in praep. euangl. propof. IV. 51. pag. 94.
exiflimat, hunc dialogum effe Luciano antiquiorem. Hor/.

61. Περὶ πένϑες., de lu&u, i, e. de eo, quod mortuos inepte vulgus profequatur im-
menfo luctu, pretiofis exfequiis, ludis, coenis ac monumentis. tom. Il. pag. 299 — 307.
[II. pag. 922 — 934.] Vertit Erarmus.

Περὶ τῇ μὴ ῥαδίως 7usevem διαβολῇ. Vide fupra in Διαβολή. []

62. Περὶ τῆς Περεγρίνε τελευτῆς. De morte Peregrini, cynici philofophi, Pariani ex-
Chriftiani, qui fenex fe ipfum poft Olympia celebrata a. Chr. 169. *) die 16. Iulii in Arpina,

quae

2) A. C. 165. id fa&um effe, motat M. du Soul] pag. 356. indeque ratiocinatur, Lucianum fcripfiffe
hunc libr. ante L. an, aetatis. Harf.

Vol. ITI. p. $00 LVCIANI SCRIPTA Lib. IV. c. XV III. 441

quae viginti fladiis Olympia diflabat, confcenfo rogo, fpe&tantibus omnibus combuffit *^),
epiftola ad Cronium tom. II. pag. 556 — 591. [ΠΠ]|. pag. 325—364.] — Vertit Z^incentiur Obfo-
potu: Notis illuflrauit Tam. Faber, Parif. 1653. 4. quae in editionibus Amficlodamenfibus
per fingulas paginas Luciani verbis fubflratae funt. Non integrum ad nos perueniffe hunc
libellum, contendit idem Faber p. 559 et 556. *) Peregrinum, a Chriftianis reiectum, innuit
Lucianus pag. 570. quod de idolothytis comediffet, hoc enim fibi volunt verba [cap. 16.
pag. 341. vbi vid. not. in edit. Reitzii]: ὠῷϑη γάρ vi ὡς οἶμαι ἐσϑίων τῶν ὠποῤῥήτων. — Va-
rias hinc inde in Chriftum et Chriflianos effutit blasphemias "*) pag. 565 fq. et per νομοϑέτην
“πρῶτον Chriflianorum pag. 567. ^^) videtur intelligere Iohannem euangeliftam, qui in
euangelio et epiflolis vnus maxime omnium commendat illam de qua Lucianus ὠδελφότηταν»
Quae pag. 587. [pag. 361. Reitz.] de vulture ex rogo Peregrini euolante leguntur, iis cum
dodliflimo Lemonio **) vix crediderim perflringi acta martyris Polycarpi. —Viderint ctiam alii,
num ad imitationem S. Ignatii fecerit Peregrinus, quod pag. 588. [pag. 362. vbi vid. not.
Gesneri,] traditur ante mortem omnibus ferme celebrioribus ciuitatibus epiflolas mififfe δια-
ϑήκας fiue praecepta, admonitiones et leges. Fuit baec fententia Prar/omii in vindiciis Igna-
tii parte 1. pag. 6. [cap. 2. pag. 261. edit. Clerici.] Meminit huius libelli fiue epiftolae 8ui-
dasin Agxuxvos. De Peregrino confule P'alefium ad Ammiani XXIX. τ. Fabrir, Ὡς lapfi-
bus Luciani in enarranda hac hiftoriola iam multus eft ον, du Soul in notis. De aetate
autem Peregrini et anno, quo in ignem fponte infiliit, fe ipfe concrematurus, in alia omnia
transierunt V. D. Sed, ne extrauager, ad Bruckerum, Gesnerum, inprimis Wielandium,
aliosque bene multos et fupra in vol. III. pag. 523 fq. in catalogo Cynicorum, et in Introd.
in hift. L. Gr. I. pag. 189. memoratos ablego. Har.

63. Πλοῖον ἢ εὐχαὶ, mauigium f. vota. Dialogus flolida hominum vota perftringens
exemplo amicorum nauigantium, quorum alius opes, alius potentiam et imperium, alius
voluptates fibi expetebat, in quorum nullo tamen vera felicitas confi(lit. tom. I1. pag. 491 —
— 515. [III. pag. 247 — 279.] Vertit Zac. Micyllus.

64. Προμηϑεὺς ἢ Καύκασος. Promethzur fiue Cautafur. Dialogus breuis, quo Pro-
metheus Mercurio et Vulcano diluit crimina, fibi obiecta, propter quae iuffu louis Caucafo
ab illis adfigendus erat. tom.l. pag.173— 184. [Ll pag.185— 204.] Vertit Oftomargs
Lujftinius. Legitur et cum alia verfione in dialogis feledlis,. Augufloriti Pictonum editis.

65. Πρὸς τὸν ὄποντα, Προομηϑεὺς ὅ ἐν λόγοις. 744 eum qui dixerat, Prometheus es in
oratione: quod diclerium alio fenfu recipir, alio refpuit ac retorquet, fe vero characterem
fcribendi e comoedia et dialogo mixtum feclari profitetur, tom, I. p. 13 — 19. [I. p. 23— 37-
fcripta eff haec oratio poft annum Luciani quadragefimum: illa vero Lucianus fautores
quosdam fuos, folam in eius fcriptis nouitatem laudantes, monet, non tam nouitate exem-
pli; quo comoediam cum dialogo coniunxerat, laudem fe captaffe, quam ex ipfis falibus

Vv 3 ac
aa) Vid. cap. 35 fq. ibique interpr. Zar. dd) Pag. 337. cap. 13. vbi vid. M. du Soul et re-
bb) Pag. 333. fed refutatus eft a. Gesnero et liquos interpretes. Harl.

M. du Soul. Zar/. e£) i. e. Steph. le Moyne ín diff. de Polycarpo,

42) Cap. τι fq. pag. 333 fqq. coll. notís M. du — Variis facris praefixa, vid. Gesneri not. pag. 325:
Soul. .Zar/, Harl.

322 — Lib. ΠΡ εἰ XVIII LVCIANI SCRIPTA Vol. ΠΤ p. sco P sor. 502

ac totius operis concinnitate formaque, notante M. du Soul pag. 23. HarL] — Vertit Ia. .
cobus Micyllus. [ΠΡ]

66. Προσλαλιοὶ ἢ Διόνυσος. Praefatio f. Bacchus, f. de Bacchi exercitu muliebri, ab
Indis praeter meritum contemto. tom. IL pag. 360 — 364. [III pag. 74 —982.] Vertit in.
centius Obfopotus.

67. Προσλαλιὸ ἢ Ἡρακλῆς. — Praefatio f. Hercules, de Hercule gallico. tom. II.
pag. 365 — 368. [II. pag. 82— 92.] Vertit Erasmus.

68. 'Ῥητόρων διδάσκαλος, rhetorum praeceptor: de vera et falfa eloquentiae ratione.
tom. II. pag. 308 — 325. (lI. pag. 1—28.] Vertit Bilbaldus Pirkheimerur. — Hoc libello
Iulium Pollucem perftringi, cuius graecum Onomafiicon habemus, auctor eft graecus Lu-
ciani Ícholiafles. Sed vide, quae aduerfus hanc fententiam differuit Pollucis editor Hem-
flerhufius in prolegomenis pag. 31 fq. qui Diofcoridem, quemdam rhetorem illius aetatis, a
Luciano exagitari exiflimat.

69. Σκύϑης ἢ πρόξενος. Stytha fiue Hofpes. — Adlocutio ad binos nobiles difertiffimos-
que Macedonas, (Theffalonicenfes, vt ex pag. 597. coniicit Marcilius incerta fufpicione;) qui-
bus innotuifle fe Syrum adeoque peregrinum , et probari non minus gaudet, quam Anachar-
fis, olim a Toxari, ciue fuo, introductus. in amicitiam Solonis, in quo vno totas iam habebat
Athenas, totam Graeciam. tom. [. pag. 591—599. [I. pag. 859— 872.) Vertit Z^incentius
Obfopocus.

T9. Συμπόσιον ἢ Λάπιϑαι. conuiuium f. Lapithat. — Conuiuium philofophorum Her-
monis epicurei, floicorumque Zenothemidis ac Diphili, Cleodemi peripatetici, platonici
Ionis, Alcidamantis cynici, grammatici Iftiaei, rhetoris Dionyfiodori et Dionici medici in
Chaereae, Ariflaeneti F. nuptiis coena exceptorum, qui poft ineptias varias et contentiones
tandem Lapitharum inflar inter fe mifere digladiantur. tom. II. pag. 633— 655. [III. p.418 —
451. conf. Zlciphron II. ep. τ. ibique Bergler. nr. r.] | Vertit Erarmus, faepe alienus ab au-
ctoris mente, vt notatum Bourdelotio.

τι. Περὶ τῆς Συρίης Gc. De Syria Bea, fiue matre Deüim eiusque templo et facris.
tom. Il. p. 656 — 684. [IlI. p. 451—490.] — Vertit Jacobus Micyllur. — Scriptus eft hic liber
dialecto jonica, et Luciano hinc abiudicatur a Petro Iurieo in hift. critica rituum iudaicorum,
gallice edita, [et a 11. M. Gesnero in ep. ad Reitz. init. a J7e[/clingio ad Herodot. III. 155.
pag. 276. nr. 53.} Sed Arrianus quoque, cum reliqua attice fcripfiffet, nonnulla, (vt ladi-
ca,) fcripfit ionice. — De dea Syria confulendus praeter laudatum lurieum Seldemus ἔν πο
togm. II. de diis Syris cap. 2. Quae de arca Deucalionis pag. 661. et columba pag. 676. a
Luciano traduntur, illuflrat O&auius Falconzrius in diff. ad numum Apameenfem tom. X,
Antiq. graecar. pag. 678. [TP]
12. Τίμων ἢ Μισάνϑρωπος. — Tinton f^) fiue Mifanthropur, dialogus, quo Timon poft
inuectiuas in Iouem , quod contemtum fui ipfius non vlcifcatur, queritur, fe prae liberali-
tate,
ff) De Timoue philofopho vide fupra in vol.IIL. fur Timon le Mifantrope, in Mem. de P? Acad. Pà-
libro II. cap. 24. p. 673 fq. adnotata: quibus quae- rif. des Infcr. vol. XIII. p. 74 fqq. Mem, De pas
dam hic addam. Du Resnel &ripft Recherches — tria Zirmonis diffentiunt V. D. vid. notas ad cap. 49.
p38. 162.

y a

Vol. TIT. p. 5020 503 LVCIANI SCRIPTA Lib. IV.c. XV III. 543

tate, ex diuite egenum redditum: lupiter, a Mercurio monitus, iubet, Plutum cam thefauro
ad Timonem accedere, Plutus recufat, iterumque iuffus ire claudicat, licet a Dite, quoties
mittitur, et cum fefe recipit, aduolare celerrime et aufugere rapidiffime confueuerit. De.
nique deductus ad Timoncm, labore, robore, fortitudine et fapientia flipatum, ab hoc aegre
recipitur ingenti thefauro effoffo, [vid. cap. 40. pag. 15. ibique Ienfium.] Mox Timo ipfe
quantum mutatus ab illo. A Philiade adfentatore, a Gnathonide parafito et Demea rhetore,
"Thrafycleque philofopho, tum Blepíia Lachete ac Gniphone adulationis perfidiaeque et cu-
piditatis poenas repetit, Ita totum hoc fcriptum perftringit ineptam diuitiarum cupiditatem,
peruerfos diuitum mores, profufionem, luxum, afperitatem , faftum , auaritiam, denique
diuitias ipfas, indignis fere obuenientes, et improbos adfentatores. tom. I. pag. 51 — 167.
[I. pag. 98 — 175.] latine vertit Erarmur. — Cum notis feparatim edidit Lambertus Barlacur,
Lugd. Bat. 1652. 8. et emendatius Tar. Faber cum notis, Parif. 1655. 4. [Fabri laborem et
artem criticam valde laudat Hemfferh. in not. pag. 159. llle tamen aliquoties refutatur ab
eodem etlenfio. Har/.] Vtriusque animaduerfiones in editionibus Amftelodamenfib. com-
parent, Barlaei quidem fingulis fubiectae paginis, Fabri ad prioris voluminis calcem. — Le«
gitur et cum alia verfione in dialogis felectis Luciani, editis Augufloriti Pictonum. [09] Fabric.
Hoc opufculum, ait £M. du Soul init. not. qui cum Zfriffophanis Pluto contulerit, palmam,
fi mecum fentiat, huic noflro multis de cauffis deberi, facile concedet. Neque tamen Lucia-
nus mores colloquentium vbique feruauit. Sic Hemfíterh. (qui eruditiff. notas in hunc con-
fcripfit dialogum,) pag. 174. animaduertit, talia Lucianum adfcripfiffe Thrafycli; quae re-
centioribus philofophis prius conuenirent, quam iis, qui Timonis aetate vixerunt, Zarí.

Δ. Τοξάοις ἢ Φιλία. Τοχαγῖς fou amicitia. Dialogus, quo 'Toxaris Scytharum,
Mnefippus autem Graecorum in amicitia fidem praedicat. tom. lI. pag. 32— 75. [II. pag.
5017 --- 567.] Vertit Erarmur. Prodiit etiam feparatim Antwerp. 1547. 4. — Gallice Βαβι
de V'igenere tranflulit vna cum Platonis Lyfide et Laelio Ciceronis. Parif. 1579. 4. Ante
eum Claudiur Puieamur, profeífor linguae gallicae in academia Louanienfij Antwerp.
1563. 4. ἐν

14. Τραγοποδάγρο fiue drama breue, quo podagrae, velut deae alicuius, poteftas et
vis celebratur. [add. not. pag. 644. et Reitz. praefat. pag. 56c.] tom.ll. pag. 804— 823.
{Π|, pag. 643 — 664.] Carmine vertit Zoammer Sinapius cuius metaphrafin feruauit etiam
Burdelotius in fua editione er Cafpar Dornauius amphitheatro fapientiae focraticae. tom. IL.
pag. 196. Fabric. In edit, Reitzii infertae funt Erarm. Schmidii obff. ineditae. αν].

15. Tragopodagrae in Luciani edit. fübiicitur gxvzras, f. celeriper, alterum dramation,
quo Podalirii ille et Aflafiae filius, podagricos non impune ridens, fed et ipfe poflea a podagra
mifere proflratus, inducitur. tom. II. p. 823 — 833. [tom. Ili. p. 664 — 673. Sed JM. du Soul,
Gesuer. et Guietus hoc poema frigidum, inficetum Lucianoque indignum, atque ab aliquo
"Tragopodagrae imitatore fcriptum effe iudicant.] — Vertit carmine praeter Zacobum MicyIlum,
cuius metaphrafin Burdeiotius quoque feruauit, 44drianu:s Chiliur, Antwerp. 1533. 8. Confer, fi

placet,

pag. 162. et Tanaquil Fabrum cap. τ. animaduerff. et in annum, quo haec acciderint, quae a Lucia-
in Timonem, in calee tom 1. cdit. Reitzii, vbiis no finguntur. ZZar/,
quoque inquirit in tempus, quo vixerit Timon,

344 Lib. IV. c. XP III. LVCIANI SCRIPTA Vol. TII. p. 503 504

placet, Jacobi Balde folatium podagricorum, Monachii 1661. 12. et Gerhardi Feltmanni
librum de dea Podagra, Brem. 1693. 8.

16. Τυραννοκτόνος, Tyrannicida, fiue declamatio, probans, quod ex intentione, licet
non ex verbis legis, praemium tyrannicidae debeatur ei, qui, tyrannum occifurus, filium
eius, non minus crudelem, et a quo pater totus pendebat, transfoderat, gladio in vulnere re.
lido, quo pater tyrannus poflea, filio mortuo fuperueniens, fe ipfum interemit. tom. L
pag. 693 — 107. [1I pag. 141— 158.] Vertit et ei contrariam declamationem latinam, non
minus difertam , oppofuit Erarmus.

Τύραννος. Vide fupra, Καταάσλες.

T1. Ὑπὲρ τῇ ἐν τῇ προσηγορίω πτοίσματος. — "pologia pro lapfu inter falutandum, ad
Afclepium fiue Aefculapiumn, quem pag. 503. Φίλτωτον vocat et pag. 501. ἄρχοντα; cui,
cum χοῶρε Salue dicere mane debuiflet, dixerat ὑγίαινε J/alr. — Scripta a fene, vt patet e
verbis ληρῶν ὑφ᾽ ἡλικίας. tom.l. pag.495— 503. [L. pag. 724— 738.] Vertit latobur
Micyllus.

18. Φάλαρις πρῶτος, καὶ δεύτερος, fiue declamationes duae, prior Phalaridis nomi-
ne, ad Delphos taurum fuum aeneum dono mittentis et feueritatem fuam excufantis, altera
facerdotis Delphici, recipiendum eum effe fuadentis. tom. 1. pag. 730 — 740. (II. p. 187 —
207.] Meminit Photius cod. XII. 8. — Vertit Z7inceutius Obfopoeur. — Legitur etiam apolo-
gia Phalaridis, ab Zndrea ZIrnaudo fcripta, in Cafp. Dornauii amphitheatro fapientiae focrati-
cae. tom. II. pag. 18. [00]

19. Φιλόπατρις. — Philopatris, feu qui docetur. — Dialogus Triephonis et Critiae, chri-
ftianum dogma de SS. Trinitate pag. 770 et 774. ita proterue ridens, vt fimul de fententia
Chriílianorum illius aetatis teftimonium ferat non inficiandum. Sunt, qui hunc dialogum
effe putent fcriptoris, Luciano antiquioris. Mihi vero caufa effe nulla videtur, cur Lucia
no non tribuatur, licet fatear, in aliis eius fcriptis non obferuari tantam chriflianismi perie
tiam, quo argumento illum Luciano abiudicat Hue£iu: pag. 6r. demonftrat. euangel. At
enim victoria illa de Perfis, in extremo dialogi memorata, quid vetat, quare-non fit eadem,
de qua Marcus Antoninus et L. Verus triumpharunt a.Chr. 166? — Confer Georgii Bulli de-
fenfionem fidei Nicaenae feck. 2. cap. IV, δ. τι. Dodwellum de iure laicorum facerdotali
pag. 284. [atque diff. Cypr. XII. 6. 24.] et B/ondellum pag. 228. de epifcopis et presbyteris,

uoniam vero pag. 770. Paulum apoftolum, qui Tarfis natus erat, exagitat fub nomine
Galilaei, hinc Zntoniur Pagi a. Chr. LVI. nr. 3. recte colligebat, Chriftianos non demum a
Iuliano dictos fuiffe ethnicis per contemtum Galilaeos. — Per τὴν εὐχὴν ἐπὸ πατρὸς pag. 719.
orationem dominicam Lucianus intelligit, vt recte notatum Rigaltio ad Tertull. fed per
στολυώνυμον ὠδὴν fuperadditam, non exiftimauerim, notari claufulam, quia tuum eff regnum,
vt perfuafum Ioanni Gregorio cap. 38. obferuationum, fed δοξολογίαν quamdam et carmen
euchariflicum, qualis eft v. g. hymnus Clementis Alexandrini. In hoc dialogo pag. 769.
iuratur per deum ignotum Athenienfium: νὴ τὸν &yvesoy τὸν ἐν Αϑήναις. Fabrit, — Aucloc
titulum fecit Φιλόπωτρις., patriae amans, der Patriot, vti Φιλόπολις dicitur vrbis amanz,
vid. Perizon. ad Aelian. IIT. 36. [adde Gerneri notam pag. 584.] De hoc dialogo vid. opinio
IWollii in eius notis ád Blakwalli criticam N.'T. pag. 539 fq. Hunc dialogum faeculo II.
contra

Vol. TIT: p. 504 δ τος LVCIANI SCRIPTA Lib.IP.:. XVIII. (ol. XVI.) 345

' eontra Montaniflas fcriptum effe, contendit Nomnenius in Kohlii gel. Zeitung. 1743. p. 638.
et in Mifcell. Groning. tom. IV. pag. 329 fqq. Hewn. — Nic. Nonnen diff. critica de Lucia-
πο, fiue quisquis auclor dialogi, Montaniflas traducente, prodiit Bremae 1743. 4. — Il-
"lum autem dialogum alii, vt Th. Marcil. , Gesner, (qui Blondelli, Fabricii aliorumque argu-
menta in diff, fua verecunde docteque examinauit) M. du Soul, Reitz, Huetius, Cleri.
cus etc. fpurium habuerunt, alii cum Fabricio, qui in falutari luce euangelii cap. VIII.
P. 193 fq. variorum, in alia omnia abeuntium', opiniones ac iudicia collegit, vindicare eum
fluduerunt Luciano. vid. quae notaui in Introd. in H. L. Gr. I. pag. 187 fq. et pag.200. Conf.
quoque Bibl. Angl. tom. XIV. pag.524. — In indice Romae, 1664. iuífu Alexandri VII.
pontif. max. dialogi Peregrini et Philopatrir prohibentur, Harl.

8o. Φιλοψευδὴς ἢ ὠπιφῶν, Philopfeuder fiue incredulur, Dialogus 'T'ychiadis et Phi-
loclis, quo fpectra et magorum praefligiae ridentur. tom. lI. pag. 326 — 353, (lI. 29 — 65.]
Vertit 7ZZomar Morur.

8t. Χαρίδημος ἢ περὶ κώλλες. — Charidemus f. de pulcritudine, — Pulcritudinis laus et
commendatio tom. ll. pag. 781 — 797. [IlI. pag. 618— 635.] Vertit Zacobns Micyllus. — Lu-
ciani haud effe videtur viris doctis, [etiam 7. 177. Gesnero in not. pag. 619.]

, . , bd
Χάρων, vide fupra, 'Ezrexoz&vres.

82. Ψευδολογισὴς ἢ σολοικιξήῆς. — [Dfeudofophifla feu foloetiffa.] ^ Siue de flribligine
graeci fermonis, obferuata in oratione pfeudofophiftae cuiusdam, qui fibi belle ac pure lo-
"qui videbatur. tom. IL. pag. 728 — 762. [Ill 552 — 585.] Vertit Jacobus Micylius. — Notis
illuflrauit Zo. Georgiur Graeuiur. Amft. 1658. 8. cuius obferuationes in editt. Luciani Amflel.
oper fingulas paginas funt fubflratae. — In his pag. 753. merito laudatur Paulus Leopardus,
vir in his litteris praeftantifimus, qui commentarios in hunc librum ante Graeuium fcripfit.
Vide eum Il. 17. Mifc. [6] (Hunc dialogum Luciani effe, negarunt /a Croze, Reitz. alii-
"que. vid. not. pag. 552.]

ἐ 83. VevdeAeyisus ἢ περὶ τῆς ὠποφραδος, Pfoudologifla fiue de mefaffo, áduerfus
Polyeuctem 55), fophiffam , quem recte fe xzeQeodz ac detellandum propter peffimos mo-
res adpellaffe demon(lrat. tom. Π. pag. 432—450. (ill. pag. 161—189.] — Vertit Jacobur
Micyllus. | Confer Suidam in 'AzreQees.

Ψευδομάντις. Supra in ᾿Αλέξανδρος.

᾿Ωκύπες. Vide fupra in Τραγοποδάγρω. [adde infra in indice fcriptor. a Luciano
memor. voc. Luciauu.]

' III. Coda.

£g) In PolieuRE'um effe fcriptum, e Suida in la Croze, M. du Soul, Gesner ae Reitz. ex cap.
*Hwixoes et in Πολέευκτος, aliqui ratiocinantur; 27. vide notas ad hoc caput pag 183. et ad pri-
fed error-patet ex eo, quod titulo adiciunt mum caput pag. 161. Hinc in exemplo Reiiiano
fcholiaftes liberque Voflianus et editor Florent. eft in(criptio WevdoAcyiszs ἢ m. v. ὠποῷρ, xarà Yo
verba κατὰ Ti««pxx, quod confipmarunt quoque μάρχα, Harl.

Fol. V. Xx

346 Lit. IV.c. XF III. CODD, MSSTI LVCIANI

HL Codd. mssti et editioues Luciani.

[Primum codd. smstor, quorum notitiam acquirere potui, paucis indicabo: Monfau-
coni bibl. biblioth. MSSt. quia dux, non femper certus, ab aliis agnitus eft, hic exfcribese

mon lubet,
V'aticanor tres codd. infpexit Jo. Maffon; de quibus vid. Reifzii praefat. ad tom. T.
pag. XVIII fq.

Neapoli in bibl. regia cod. chartac. faec. XIV. Luríani dialogi. — tum cod. chartae. -

faec. XIV. Luc. de Herodoto; eiusdem Zeuxis fiue Antiochus, Harmonides, pro €o, qui
inter falutandum verbo lapfus erat, Fugitiui. — —Jbidem in bibl. Augu(bnenf. ad Carbonar.

Luc. de faltatione, cod. chart. faec. XV. — "Timon et dialogi mortuorum, cod. membran. —

faec. XIII.
In biblioth, /Muzinenf, Luc. quaedam cod. faec. X. membran. vid, JMontfau. diar. ital.

pag. 33.

Florentiae im biblioth. B. Mariae, Luc. libr. octoginta, cod. perantiquus faec. X. fed

farcitus plerumque manu recentiore, et cod, membr. rec. Luc. Opp. incipiunt ab Hippia,

definunt in Halcyonem, tefle /Monzfauc. 1. c. pag. 368. — In bibl. Lourent. Medic, tefle —
Jlandinio , catal. codd. gr. tom. 1. p. 59. cod. chart. in 4. ΧΗ]. plut. XL. Luc. XVIIE. opufe. ο΄
et ur. XXII. fragm. Pifcatoris, — tom. IL. pag. 137 fqq. cod. papyrac. faec. XIV. fcholiis -

nonnullis márg. adfperfis, XIII. plut. 32. nr. 1 — 39. dialogi 55. praeterea dial. mortuorum
deorum, marini et meretricii. — cod. chart, faec. XVI. in 4. Phalaris vterque. — Pag. 26.
cod. XLVII. P]ut. XXII. chart. in 4. faec. XV. dialogi XIII. deorum dial. marin. XI. inortuor.
VII. — Pag. 331. cod. chart. in 4. faec. XV. X. plut. LVIL. varia opufc. 57." — Pag. 343.
cod. VI. plut. 57. cod. chart. in 4. faec. XV. opufc. 44. — Pag. 354. cod. XIII. plut. sr.
membr. in 4. faec. XIII. cum fchol. marg. opufc. 43. — Pag. 378. cod. XXVIII, plut. 57.
chart. in 4. faec. XV. cum [680]. marg. opufcc. 78. praemiffa eft breuis Luciani vita: dialo-
gorum autem ordo ab editis eft diuerfus.. De non temere credendo calumniis in cod. infcr,
εἴ zregi ἀγνοίας. — Pag. 381. cod. XXIX. chart. in 4. faec. XV. dial. deorum 24. marini 15.

mortuorum 3o. Menippus et Charon. — Pag. 421. cod. chart. faec. XVI. fol. "Tyrannus, :|

Menippus et mortuorum dial. XXX. ordine tamen ab editis aliquantum diuerfo. — Pag. 423.
cod. XLV. chart. faec. XV. in 4. "Tragopodagra, Ocypus cum argumento, Cynicus et de
dea Syria. — Pag. 425. cod. XLVI.. chart. faec. XV. in 8. fermones 17. dial. mortuor. $0.
marini I5. deorum 25. — Pag. 433. opufcula varia. — Pag. 487. cod. I. plut. 59. nr. 43.
et tom. IE. pag. 207. cod. XVII. nr. 7. plut. 8o. ac pag. 263. plut. 85. nr. 29. inter Platonis
opp. in vtroque codice tomi III. Halcyon. — cod. X. plut. οι. nr. 20. foloecifla. — Zu.
c&ianur citatur in Florilegio fentenr. tom. 1, pag. 254.

Venetiis in bibl. D. Marci, fecundum catal. pag. 209. cod. CCCCXXVIT. chart. faec; *

XIV. in.3. Ep flolae faturnales, de non temere credendo calumniae et patr'ae encomium, —
pag. 2u. cod. CCCCXXXIV et CCCCXXXV. membran. plurima Luciani opera. — | p. 212.
cod. CCCCXXXVE.. chart. faec. XIV. ἴῃ 4. plurimi. dialogorum..— pag.2:. cod.
€CCCXXXVIIE chart. fac. XIV. in &. Phalaris 1 et ll.. — — pag. 232. cod. CCCCXLV.
&hartac. faec, XV. in 8. lupiter tragoedus et confutatus, fomnium et Icaromenippus: —

pag. 218.

CODD. MSSTI LVCIANI Lib.IP.c. XP IIl. 341

p3g. 278. cod. DXVII. chart, faec. XIV, in 8. de non temere credendo calumniae et Alexan-
der f. Ψευδομάντις. — In cod. /Macarii "Podyig, funt plura excerpta ex Luciani operibus.
vid. Z/illoifon Anecdota gr. tom. M. pag. το.

Ibid. in bibl. S. Michaelir, tefte Mittarellio, in catal. codd. pag. 694. cod. Sephifía a
AMelanchthone lat. verfus; eiusdem dialogi verfionem, a Guarino factam, exflare, memoratur
ibidem. — dial. Charontis et Mercurii, ex verfione Z/wifpar. adde pag. 85. — De ver-
fione Zurifpae et variis codd. vid. Mazzuchelli Scrittori d' Ital. vol. I, part. II. pag. 1280.

In biblioth. T'aurimemf regia, teft. catal. codd. latinorum pag. 291. cod. DCCCCXLII.
membr. faec. XV. Luciani verae hiftoriae libr. Il. atque dialogus Charontis, Mercurii, Me-
nippi etc. a Lilio Caffellano latinitate donati.

In bibl. Leiden/ inter legatum Perizon. tefle catal. pag. 494. nr. 6. in 8. funt mstae va-
riae lectiones in Lucianum ex cod. Aeginaldi Poli, cardinalis et Achillei archiepifcopi Can-
fuarieníis; item excerpta ex Ch//phori Longolii Luciano cuin MSS. collato.

. . In biblioth. publ. Parife»f funt permulti codd. qui modo plura, (praecipue cod.
MMDCCCCLIV. in quo funt 76. opufcula Luciani, cod. MMDCCCCLVIT. MMMX,
cod. MMMNI. in quo 74. opufc. cod. MMMXII. qui 18. libell. continet. cod. MMMXXXVII.

- cum το. opufc.) modo pauciora complectuntur Lucianea, quae omnia repetere foret mole-
flum. vid. catal. tom. Il. ind. voc. Luciamus. — Cod. Colbertin. bombycin. fcriptus
MCCCLXXXII. et continens opera Luciani, vid, Monzfauc. palaeogr. gr. pag. 73. — In bibl.
Coisliniana tefte Montfaucon im catal. vbi aliquoties, pag. 514. 517. 575. fit Luciani mentio,
funt pag. $19. epigr. in Anthol. msta Leonardi Philarae, vulgo Villeret, Athenienfie, —
pag. 490. in Lexico msto eft collectio vocabulorum (λέξεων χρησίμων) apud Lucianum.
Eiusmodi collectio in cod. 775:. Eparchi, vid, Fabr. B. Gr. vol. IX. pag. 485.

. . In bibl. regia JMatrit. cod. XXIV. apud Jriart. pag. 104. 105 et 108. in Anthol. pauca
Luciani epigrammata, — pag. 165. cod. XLIX. fol. r2. Lar. Tyrannicida. — pag. 450.
cod. CXIV.. Luciani epigr. in Veneris flatuam, quod fub eius nomine non exflat. — 1n
bibl. E/tor. tefle lero in ltiner. per Hispan: pag. 189. Luc. Philopatrir, (in Clarkii epiftol.
germ. per Kochlerum verfis, forfan rectius legitur. philofophi;) Opufcula.

' In bibl. 7imdobonenf in cod. 1. vol. VII. in comment. Lamberii inter opera Platonis
nr. 22. pag. 6 fq. recenfetur Halryon ; fed Lambecius illum dialogum negat effe Platonis aut
Luciani; contrá cum Phauorino apud Diogenem Laertium et cum Nieia Nicaenfi apud Athe»

*maeum tribuit enm Leoni academico. adde Ne[felii catal. codd. part. IV. pag. 17. vbi quoque
p. 79. in cod. CXIV, chart, antiquo funt varia Luciani opufcula. — p. 75. ia cod. CXXIIT.
"et pag. 146. in cod. CCCII. nr. 3. nonnulli dialogi. — pag. 93. in cod. CLXV. fragmenta
quaedam.

In Zizglia. Mofes du Soul codd. Oxon. Barocc. et Bodlei. iam contulit, eo:que in
praef. Reitz. pag. XIV. paucis deforipfit. In catal. codd. MSSt. Angliae et Hiberniae indi-
cautur inter Barocc, nr. 66. — in cod. Bodlei. CXXXVI. XIV. dial. mortuorum, — in
τοῦ. MMCCLXXXX. nr.1n. quinque diülogi. — —Comtabrigiar in biblioth. .col!. S. Trinit,
(tom, I, part. ΠῚ. pag. 102) A Dialogue of Z.ucíaz, — in colleg. S. Benedicti, (ib. p. 14...)
Luc. dc amicitia, traductus. — ln bibl eccl. J/"efmonafterieifér , (tom. IL. p. 27). ^'inus

Xx Luciani:

y4M

3 — ΠΡΟ ΧΡΠῚ —— CODD. MSSTI LVCIANI

Luciani: eiusdem quaedam lat. — ἱπίογ codd. J7offiow. (pag. 60.) fcholia antiqua in omnia
Luciani opp. — In bibl. Norfoítiaua, Londini, (pag. 80.) dialog. Charontis et Mercurii

Pop

per Leonard. Aretinum verfus. — Luc. orat. de calumnia. — Inter codd, Zomae Gale —

(pag. 189.) collectanea varia in Lucianum, et variae lectiones in eumdem.
In bibl. ele&. Baucr. Monac. in gr. cod. CCXXV!II. encomium patriae Luciani,

In bibl. acad. Gieffenfi 1. H. Maii notae msstae ad Luciani opp. Amflel. 1687. et addi-
tamenta ad fuam edit. de Longacuis.

In bibl. Zugu/fae Vindel. hiflor. vera et Timon. in alio cod. Luciani quaedam,

In bibl. Heidelbergenfi fucrunt quondam Lu. opp. cum fcholiis, et in alio cod. in 4.
opufc. 33. — De cod. quem de Wit, poílea vau der Mark poffedcrunt, et lenfius contulit,
vid. Aritzii praefat. pag. XV.

Sequitur, vt editiones ct graecas et latinas primum omnium , aut plurium, dein quo-
rumdam fingularium librorum perfequar.

Princeps eft dialogorum Zlorertina, 1496. fol. fine nomine typographi. graece, Cui
editioni fi additus dicitur PAiloffroftur, is error inde ortus videtur, quod in nonnullis exem.
plaribus edit. Philoflrati, quae apud Tunt. demum Florentiae 1517. excufa cft, vno volumine
fimul compacta fuit. vid. Maittaire A. T. IV. part. I. p. 65. not. cel. Panzer A. T. vol. IV.
pag. 312. nr. 198. qui in vol. I. pag. 425. cum Philoflrato prodiilfe principem Luciani editio-
nem fcripferat, et alios laudarat V. D. adde Bandin. catal. codd. gr. Laurent. Medic. vol. lf,
col. 335. et cl. Foffium in catal. — biblioth Magliabith. tom. 11. col. 104 Iq. E. prelo lIun-
tino exiiffe putat Maitraire; at dubiat Bondini in Annal. typogr. Florent. II. pag. 257. et
vero id falfum videri, docet Audiffred. in fpecimine — edd. iralicarum faec. XV. P. 356 fqq.
vbi copiofe differir de iila edir. quae quamquam: a vitiis typogr. haud immunis eft, tamen
praeflare poteft codicis msti vicem, iudice Azi£zjo, qui in pracfat. fua ad Lucianum potio-
res recenfet editiones.

Viuetiis ex officina Aldina bis exiit Lucianur cum Philoflrato, et Calliflrati defcriptio-
nibus, primum a. 1503. fed peffime habitus ^"); dein longe culiior 1522. fol. graece, e cod.
curante Afulano, quae poflerior, licet ipfa faepe vitioa, fundus eff plurimarum, quae
fübfequutae funt, editionum, neglecta Florentina, in locis haud paucis meliore, vide, quae
de his aliisque edd. animaduerti in Introd. 1. c. pag. 190 fqq.

Luc. opera, gr. Hoganoae per lo. Secer. 1526. 8. II. voll vid. JMaiftaire A. IT, II. !

pag.676.") — lbid. gr. exc. per Petrum Brubachium, 1535 8. Ih voll — —Zenetiis,
gr. cura. Zfutonii Francini, apud luntam, 1535. 8. Il. voll. quae editio, licet aliquoties in-
terpolata, tamen Florentina parum inferior dicitur a Reitzio..

Bafileae quinquies. prodierunt. Luciani opera, 1) palma Ifyngrinii, graece 1545. 8.
1T. voll.*) In catal. Pinell. tom. Ili. pag. 285. notatur, deeífe dialogum de morte Pere-

grini,
kA) Im catal. bibl. Burmanni II. fuit exemplar: kk) Praefatus eft 7o. Ribittus, Yaufennac IIL,
cum. MSS. collatum. Cal. Mart. 1545. vid "Thef. bibliothec. I. p. 207.

ii) In bibl. Burmenni II. fuit, tefle catal, p. 41. atque de edit. fq. ct aliis rarior. Luciani edd.
exemplar cum. msstis. collatum., Baueri biblioth. libr, rar. I. pag. 310 fqq.

LVCIANI EDITIONES Lib.1V.t'XV HL — 349

erini. — 2) 1555. gr. quae quidem edit. preffe fequuta eft priorem, et vero illius vitia auxit;
aliquot tamen locis meliorem exhibet lectionem, notante Aeifzio in praef. pag. i1t. —
3) apud H. Petri 1563. 8. ΠΗ, voll. —Verfio lat. graecis adiuncta varios agnofcit auctores:
argumenta funt Jacobi /Micylli; denique notae Gilberti Cogueti, quibus accedunt ad libros
plerosque Jo. Sambuci adnotationes, quas Reitzius vocat pueriles: cum Zar. Zwinge!i natra-
tione de vita et fcriptis auctoris, —. Haec editio repetita eft. 4) 1602. (tefle editore lipon-
tino: in catal. autem. Burmann. 1. pag. 209. Bafil. 1604.) et 5) 1619. apud Seb. Henricum
Petri, 8. IV. voll. — Inter ea prodierunt Luc. opera, graece, Francofurti, 1546. 8.
II. tom.: quam edit, haud. omnino fpernendam duxit Reitzius. — oua recognitione, vt
habet titulus, emendata, graece: per Petrum de Nicolinis de Sabio, impenfis Melchior.
Seífae. cum indice copiofo, J/mwtiis. 1550. in 8. 1]. voll.

Tum plenior curata eft editio gr. ac lat. Parifir a. 615. fol. cum Micylli argumentis,
verfione variorum et adnotationibus breuibus et eruditis 10. Botrdelotii, adhuc iuuenis, ad
calcem voluminis coniectis et "Thomae Guerino, quem ICtorum principem vocat, dicatis:
tum notis antea ineditis Z'1eodori Martii ad quaedam Luciani loca, et felectis Gilberti
Cognoti. Elegans eft baec editio, quam Bourdelotius ait fe emendafle, collatis non modo
ediuonibus, fed 11, MSS. bibl. regis Galliae et variis lectionibus codicis 'T'homae Linacrt et
Florentini. At Tan..Faber ad Luciani Timonem. cap. 1. negat, fe mirari fatis poffe illius
impudentiam, qui aufus. fit pofleris: imponcre, profeffusque , editionem illam Pari(ienfem
in forma maxima. e MSS. codd. regiae bibliothecae expreffam effe. Idem Bourdelotius teíta--
tur, fe nouam Luciani verfionem. adfectam: habuitfe..

Caflizáta efl et a vitiis rypothieticis purgata: Philippoque Mornaeo: infcripta ed. gr. et

lat.a lo. Benedifio ,, Salinzrii 1619.8. 1T. voll. ita curata, vt is et verfionem variorum inter-

polaret, et vero ipfum contextum graecum, (vt in praef. adfirmauit,) vel ex collatione va.
riorum antiquorumque codicum ,. vel ex. proprio iudicio: emendaret. — Verum id efle, et
nonnulla probe ab ipfo emendata, quamquam Reitzius agnouit;: fnaluit tamen ;' vt is iudi-
callet, vbi codicibus ducibus, vbi folo iudicio fuerit vfus: nec Reirzio: videtur. Benedictus,
ad veram leclionem ex msstis reflituendam , operam impendiffe iuflam..

Vitiofiifima editio eft, quae: Graeuiana dieitur; quae quidem nouis Gronouii et Graeuit
aliorumque: notis et fcholiis. graecis eft ornata; at non modo ex codd. qui ibid. indicantur,
nihil in conrextr graeco habet reftitutum, fed in graecis quoque et latinis,, maxime in notis
et f: holiafle mendis obruta eft rypographicis, 4m/felodotmi! apud Blaeu. (cur. Clerici) a. 1637.
8. TI. voll. ") com Jo: BenediBli (vt verbis vtar Fabricii, verfione, et Anonymi /zholiir grat-
£r ""). tum primum ex If. Voffii codice cura oh: Clerici: editis, quae, feparatim defcripta,

fingulis tomis aduectuntur, — Praeterea. fingulis fubflratae paginis in. hac: editione: comparent
Xx 3 notae

1) Conf. Sto/lii Nachricht. von den Büchern —- indicat: Nom valde antiquum effe, licet antiquif-.
àn der Stoll. Bibi. vol. L. vag.. 777 fqq: fimum vocet Fra;cifcus Iunius in catalogo piéto-
1m) Colle&or horum Ícholiorum, minime con- — rum pag. 12. conflat ex eo, quod tom. I. pag. 54.
temnendorum, licet hiric iude lacunoforum inemen-. laudat Magiftri Grammaticam, ad ''homam Ma--
datorumque, Chriflianus eft, vi variis locis ipfe giftrum reípicies, Adde tom. IL. pag. 40»
ὶ

xo 1 ΠΡ ΧΓΡΠΙ, ὙΜΝΟΙΛΝῚ ἘΡΙΤΙΟΧῈΒ

notae integrae Bourdelotii, et ineditae antea, neque adco frequentes 66. Menagii ""), Frans
difci Guieti, lac. Toilii. Praeterea quae ad libros Luciani fingulares adnotarunt Tam. Faber,
Yo. Georg. Graeuiur et Lamb. Barlaeus, felectae quoque Cognati, Sambuci etc. et quae in
exercitationibus ad optimos fcriptores graecos [f] de Luciani locis quibusdam monuit Zar.
Palmerius à Grentemefuil. | Argumenta quoque Micylli praefixa libris fingulis, et in calce
tomi vtriusque notae antea ineditae ad Lucianum virorum doctiffimor. lo. Georgii Graeuii et
Iac. Gronouii. Si irerum (pergit Fabric.) curanda Luciani editio fit, danda erit opera, vt
Graeca emendatius excudantur, verfio hinc inde emendetur, nec omittantur Zo. Brodari ate
que Pau/i Leopardi praeclarae ad Luciani loca non pauca obferuationes, quae obuiae funt in
lampade artium Gruteriana. — Denique ratio habebitur lectionum Lucianearum Zo. Zenfíi, viri
atticarum elcgantiarum callentifimi, in quibus multa Luciani feliciter emendauit ope editio-
nis antiquae Florentinae, multis eruditam lucem ex ingenio ac doctrina fua adtulit Lucem
viderunt illae /e£iouzr Hagae Comitis 1699. 8. Fabric.

Haec et plura pracflita deprehendes in locupletiffima et hucusque optima editione, cuius
haec eft infcriptio:

Λεκιανθ — Luciani Samofatenfr opera: cum noua verfione Tiberii Hemflerhufii et Io.
Matthice Gerueri, graecir ftholiir, ac motir omnium proximae editionis commentatorum , addi-
tir Jo. Brodaei, To. Ienfii, Lud. Kufleri, Lamb. Bofü, Hor. l'itringae , Io. de la Faye, Kd.
Lider aliique ineditis , ac praecipue 17. fir Solani et I. M. Gesneri, tom. J. cuiur priorem par.
tem femmo fl'udio envavit et ΤΠ απ Tiberius Hemflerhufius. — Cezeras inde partes ordinauit,
noia: fuas adiecit Io, Fredericus Reiiziur. — tom. lI et ΠῚ. omiffa nominis Hemflerhufiani
mentione Amfl;lod. fumt. Iac. Wetflenii, 1743. ἃ. — Poft aliquantum temporis, quod
Wctflenius metu, ne mole operis crefceret pretium eoque emtorcs deterrerentur, commoe
tus facere noluit, demum alio loco, aliusque futntu prclo fubi-ctus acceffit, Zmdex verborum
ac phrafium Luciani, fiue Lexicon Lucioneum , ad editioner omnes, maxime moui[fimam Wtffe-
sianam contiunatumi 8. Car, Conr. Reitzio, (fratre loannis Friderici.) "Trajecti ad Rhenum,
ex typographia Hermanni Beffeling, bibliopolae, 1746. 4. — — Solanur, Britannus, multum
operae et temporis nouae Luciani recenfioni atque editioni confecrarat, et non modo codd.
omnesque fere editiones, (de quibus vid. in praefat. Reitzii, p. XIV.) contulerat; fed etiam
a. 1708. m. Febr. fpecimen futurae editionis publici fecerat iuris. vid. eius notam ad Luciani
Hermotimum cap. 77. pag. 820 fq. — At confilium caruit exitu, et ab eo emendatum atque
illuflratum Luciani exemplum , verfione etiam cafligata, a. 1720. et tribus annis poft, addita-
1nenta quacdam acceperunt bibliopolae Wetflenii, et ab his deinceps Hemflerhufius , (qui
a. 1720. primum parandae editioni operam manumque admouit, et poft decem annos, ab
2. 1730. quo iacepit Lucianum prelo committere, vsque ad 1756. plagulas abfoluit vndefeptua-
ginta,) ac Reitzius, ad quem bibliopolae, tarditate operis et Hemllerhufii commoti, rem detu-
lerunt, vt parem diligentiae celeritatem adhiberet. Ita, fubfidiis, quae et ad manus erant,

et

4) Quem quidem ex notis Fr. Guirfi msstis Reitzio monente, rid. Otto /Venken in Nouis
fua omnia habuiffe, fibi perfuadet Reitzius in prae- — mifcell. Lipf. vol. I. part. I. 1742, pag. 122 — 137.
fat. pag, V. Nec mirum: Menagium enim plagia- in duabus Plagiariorum decadibus, Zar. )
riis in primis adícribendum ον, docuit, codem ; b

'LVCIANI EDITIONES Lib. IV.c. XV 1H. 35r

et poterant parari, collectis, Reitzius reliquas partes recenfuit, aliorumque notis fuas, Heim-
flerhufianis diuitiis copiisque eruditionis graecae haud quidem pares, nec tamen Ípernendas,
adiecit; Gesnerus vero confecit ver(ionem laude digniflimam multasque adfpcríit adnotatio-
nes. Sed Reitzius praecipue non omnino fatisfecit cenfosi fuo, acuto fane doctoque, qui
haud pauca reprehendit, et ipfe praeclaras interfperfit obferuatt. in nouis aclis erudit. Lipfienf.
a. 1745. m. Maio, pag. 241 — 258. in cuius fine cenfor, erit fortaffe, inquit, qui boni publi-
οἱ cauffa Lucianum et emendatiorem et notis inutilibus minus laborantem et indicibus ne-
celfariis dabit. Reitzius vero, illa cenforis acerbitate commotus, paucis modefle refpon-
dit in fua defenfione, praefationi fratris fui ad lexicon Lucianeum [ubiuncta, atque ex
verbis initii, , licet iocos, a /erio forfan homine in me iactatos, facile feram ^ cognofci poteft
'ab eo fuiffe Ernz/fi, (ad cuius nomen voc. ifto /zrio adlufiffe videtur,) cenforem fuem habi-
tum aut compertum. Erneíli autem refpondit in cenfura lexici Lucianei, im iisdem adlis
a. 1747. m. lul. pag. 405 fqq. Sed hac lexici cenfura Reitzius iunior exacerbatus non folum
nominis fui vindicias fcribere voluit; fed litteras quoque Menkenii, hac de controuerfia ad
"ipfum fcriptas, belgice vertit, et actis diurnis fiue holland. Bücherfaal, m. Sept. 1749. (vid.
Fr. Stofch fchediasma de libris rarioribus pag. 17.) inferendas curauit: quod aduerfariorum
fuorum iram magis exacuit. vid. Strod/manni nouam litter. Europam, (das neue gelehrte
Europa,) part. 1. pag. τι [ᾳ. Adde, quae de lite ifla ct querelis V. V. D. D. fcripfi in- Intro-
dud. l.c. pag.192. vbi in nota quoque animaduerti, //ajzken. in diatribe Euripid. p. 288 fq.
adfirmaífe, et partim exemplis probaffe in II et III. Opp. voluminibus centena, quae corri-

genda effent, fuiife relicta.

Luciani Opp. gr. et lat. cum notis fclectis, (fiue potius Hemflerhufii aliorumque con-
ratis aut excerptis) cura 4. P. Schunidii. Mitau. 1776 —1780- VII. voll. g. [Non ea editio
ad finem perducla eíl]

Λουκιανος. Luriani Samofatenftr Opera. — Graece et lat. ad editionem Tiberii Hemflec-
.hufii et Io. Frederici Reitzii accurate expreffa. —Cum varietate, leciione et annotationibus.
- Studiis focietatis Bipontinae. biponti. ex typographia focietatis. 17189.— 1793. X. voll. Edi-
flo Hemfílerhufio - Reitziana ita eft typis nitidis recufa, vt fingulis voluminibus notae et V. b
'à cootextu fcparatae in fine adiicerentur. Primo volumini praeter I, Fr. Reitzii fyllogen de
aetate, vita (criptisque Luciani praemiíla eft notitia editionum litteraia, quam nos quidem
valde locupletauimus. (Volumiui X. quod et Indices babct, non Lexicon, additae funt p. 123 fq.
"Variae Lectt. codd. Parif. a Belino de Ballu collatorum.])

Latinae quaedam verfones. Aliae poftea indicabuntur,

Scripta Luciani pleraque, ab Erarmo et T. Moro "") translata, et ab Erarmo re:
eognita. Parif. 1500. fol. et apud Afcenfium. 1514. 4. Bafil. 15314. 4. — Quae Luciani vertit
Erasmus, (verit àutem admodum iuuenis; vnde graecae línguae ignoratione faepe peccare,
notauit Palmerius. vid. notas ad tom. I. edit. Amflel. pag. 474.) leguntur etiani tomo prüno
WErarmi Operum, Bafileae olim, iterumque Amftelodami reeuforum. — Sunt autem haec:

turpa ia, Cronofolon, epiftclae faturnoler, de lu&u, abditatus)Jearomenippur, Toxariz,
Pfeudomantir, Gallis, Timon, pro tyramnicida, de mercede. conduciis, dialogi amatoris.

E XVII.
90) Qui tranftulit Cynicum, Menippum, Philopfeud, etc, in /Mori Opp. Fran«f, 1689. fol

“52 Lib. IV. e. XV1II. ἸΝΟΙΑΝῚ EDITIONES

XVIIL, Hercules gallieus, Eunuchus feu Pamphilur, conuiuium f. Lapithae, de facrificiis et
de /flrologia. — — Bofileat. Ys14. 4. — — Florent. per her. Phil. luntae. rg19. 8. — Bafil.
ap. Frobenium. 1521. fol. vid. Baumgarten Nachrichten von merkw. Büch. X. p. 110 fq. —
Lugduni apud Sebafl. Gryphium. 1534. 4. — Dialogi, JMoro interprete. Bafil. 1317. 4. —
Louanii, 1566. ἰ

Luciemi opera: de veris narrationibus, de Afino, philofophorum vitae, Scipio, Ty-
rannus, Scaphidium, Palinurus, Charon, Diogenes, T'rpíion, Hercules, Virtus dea, in
Amorem, Timon, de calumnia, laus Mufcae. In calce: Jenetiir per Yof. Bapt. Seffam.
Anno Domini MCCCCC. (1500) 4. Panzer A. T. ΠΙ. pag. 476.
Luciani — dialogi duo, Charon et Tyrannus. — Pétro Mofrilano, Protegenfi, in-
terprete.. In fine: Hagemoat ex acad. Anshelmiana, m. Oct. MDXVIII. (1518.) 4. — Fu-
gitiui et Rhetor. ibid. 1520. 4.

Manium Luciani omnes dialogi. — Erasmo Roterodamo interprete: Pontiro V'irunio:
Ottomaro Lufcinio, . Vitarum dein, feu philofophorum auctio, Luciani dialogus, ANycholao

Beraldo interprete. — Querela item virtutis, e Luciano, Carolo Aretino traductus nuper dia- —

logus. rgeutorati ap. lo. Schottum. 1519. 4.

In Mattoire A. 'T. YT. citantur Dialogi aliquot lat. Parif. ap. Rob. Stephanum. 1526. 8.
et cum fcholiis Nic. Bifzod.. ibid. 1530. 1532. 1533. 1536. 8. 1548. 8.

Luciani Opp. quae quidem exflant, omnia, e graeco fermone in latinum, partim iain
olim diueríüi autoribus, partim nunc demum per /ar. Micillum, quaecunque reliqua fuere,

translata: cum argumentis et adnott, ciusdem paffim adiectis. Francof. ap. Chriflian. Ege- -

nolphum. 1538. fol. — ibid. 1543. fol. — Pirif. ex offic. Mich. Vafcofani, 1546. fol. —
Lugduni 1549. fol. Aliae edd. et verfiones in indice editt. opufculor. Lac.

Reliquas edd. tum textus graeci tum verfionum latinarum fiue plurium, fiue fingulo-
rum opufculorum fecundum temporis ordinem , quantum commode fieri poterit, perfequar.

Lutiazi dialogi fex, latine (Charon, "Timon, Palinurus et Charon, Scipio, Char

vitarum auctio, ex verfione Rinuccii "^) Aretiai, Scipio tamen ex verfione Io. Aucifpatt) |

Romae. 4. f. a. fed circa an. 1470. — 1472. ap. Ge. Lauer. fi ex charactere fiue typis conie-

&lura duci potefl. v. A4udiffred. catal. rom. editt. faec. XV. p. 409. cel. Parser A. T. ll. p.523.

Dialogus maior Charon, lat. f. l. et a. forfan ex verfione Rinuccii Caflilionenfis, Paz.
zer A. 'T. IV. pag. 155.

Luc. de veris narrationibus, latin. Lilio Cof'elíano. Neapoli per Arnoldum de Bruxella;

1415. 4. vid. Maittaire IV. pag. 348. — de praecedentia Alexamdri, Annibalis et Scipionis,
lat. redd. a Zo. Zfurifpa. fine loci et typogr. nota. 1482. 4. (Pinelli catal. IT, p. 290. Panzer, |

IV. pag. 29.)

Luc. de veris narrationibus, ex Li/io Ca/felI. verfis et Diodorur Siculur. Venetiis. per |

Philipp. Pincium Mantuanum. 1493. fol. lat. vid. Pauzer ΠΙ. p. 341. δ μοὶ catal. MI, p. 288.

Lut.

pp) Fo(fius in Monumentis ad Alamanni Ri- probabiliter, ait, Rinuccino tribuitur, quof*Ri-
auccini vitam contexendam Florent. 791. 4. p. 153. succi eft, mera nominis fimilitudine. Y

LVCIANI EDITIONES Lib. IP", c. XP III. (ol, XV T). 353

— Luc. de veris narratt; de afino aureo; philofophorum vitae; Scipio; Tyrannus; Sca.
phidium; Palinurus; Charon; Diogenes; "Terpfion; Hercules; virtüs dea; in Amorem;
Timon. T enet. per Sim. Beuilaquam. 1494. 4. lat. vid, Büzau. catal. I. pag. 175... Panzer
IL pag. 351. Bauer notit. de libr. bibl. ad S. Vdalr. II. pag. 263. Exempla tamen differre
videntur. vid. Zudif/red. rom. editt. faec, XV. pag. 409. et quae ego notaui in Introd. 1. c.
P. 19o. not. vbi quoque de edit. lat. forfan haud diuerfa, edente Hrenediffo Bordone, (Just.
1494. 4.) egi 5). — Eadem. Mediolani per Mag. Vldericum Scinzenzeler. 1497. 4. (vid.
latrod, 1. c. pag. 193. Pauzer ll. pag. 83.)

- DDialoghi duo: "Tuyraumur.. Interlocutorer: Charon; Mercurius; Rhadamantus ; AMaga-
pontes; Cinifeus; Micilus; Mortuus; Lucerna; Letiur. edit. peruetufla, fine vlla nota
typographica; fed litteris rudibus, MEM diftortis et inaequalibus, indice /Mittarellio
in Adpendice libr. faec. XV. col. 252.

Lur, Palinurus. Scipio romanus, carmina heroica in Amorem ; Afinus aureus. Zruti
et Diogenis Cynici epiftolae. lat. (cum "dedicat. Gellii Bernardini ΠῈΣ ““μεπίοπο. Im-
penía Nicolai Lepe, ciuis Auinionenfis. 1497. 4. Panzer I. pag. 98. Cat. Bün. 1. p. 175.

Cenforinus — tab. Cebetir, dialogus Luciani, (interpf. Car. Aretino,) Epi&t. Bof.
liut, Plutarchus de inuidia et ΜΈΡΗ Bononiae per Benedictum hectoris bononiefis (fic) viri-
bus. — lat. Anno M.CCCC. LXXXXVII. (1497.) fol. vid. “πα! γος, editt ital. faec; XV,
pag. 112. :Fo/ii catal. bibl. Magliabech. I.:col, 512 fq. .

- ^ Lut. Afinus aureus, interprete Poggio. (Vlmae.) ex off. Lud. de Hohenwang. f. l. eta.
Panzcr 111. pag. 546.

Luc. "Tyrannus et philofophorum vitae. f. 1. eta. 4. Panzer IV. pag. 155.

Luc. dialogus, quomodo folus nudus per Acheronta transuehi potefl etc. — edente
Paulo Niauir, Í. l. et a. (Lipfiaej) 4.. Leich. de orig. et increm. typographiae "ipods
pag.1o4. Panzer 1. pag. 506.

Lut; de vitis philofophorum. Lipfíae, per Iac. Fhanner. 1498. 4- — 1499. 4. Panzer
I. pag. 490 et 496.

Epiflolae gr. elegantiffimaes Lwziani faturnalia et epiítolae faturnales, graece. Louanii.
1500. 4. vid. few bibl. pag. 55.

Timone comedia del Conte Mathe Maria Boyardo C. de Srandiano traduBla de vno. Dia-
logo de Lucicuo etc. fta ipata in Scandiano per Peregrino di Pasquali etc. 1500. 4. Patizer
Ill. pag. 5. Deiuceps rec. faepius. vid. Paironi biblioth. v. Lucianus.

- Lut. Icaromenippus.- gr. et lat. ex. interpret. Erarmi Roterod. — Eiusdem. Menippus f.
Necromantia, gr. et lat. verf. a eod. Moro. —Eiuid. vitar. auctio, gr. et lat. ex interpr.
Nic.

gg) Iu catal. quidem Schweyer. Venet. 1794. 1791. 8. part. II. Ῥ. 194. citatur: Luc. varia opera
p.12. citatur Luc. de veris narratr. et alia: edente — in. latinum translata, edente Zgzeditzo Miniatore,
Benedicto Dordone. Venetiis, Simom Bevilaqua. Venet, per Sim. Beuilaquam, 1494. d. 25. Aug.
1494- 4. et in Lairii indice Jibrorum εἰς, Senonis

Fol. V. Yy

334 — Lib. 1F. c. XVIII. " LVCIANI EDITIONES

Nic. Beraldi, | Exc. "Theodor. Martin. 4. fine loco et die. vid. Menken, catal. |part. I. p. τοῦ.
Probabiliter Louan. circa 152c.

Luc. opus parafítieum, interpr. Franc. Bellafino: per Yo. Anton. Platonidem! Benedicto-
rum. Bonon, 1505. 4. Mitt. lI. pag. 174.

AsuxyS — Διάλογοι. Luciani Deorum dialogi, numero 7o. vna cum interpretat. e
regione latina, nusquam antea '*) impreffi: O/tomaro Nachtgal curante. per Io. Schottum.
Argentor. I515. 4.

Ex Lucano quaedam iam recens traducla. Somnium —. —Aduerfus eum, qui in.
quit etc. Nigrinus —. —Caucafus. per Otf£om. Lu/cinium , (Nachtgall.) in fin. Excufum
Argentorati typis — Io. Knoblouch. 1517. 4. — Luc. dialogi lat, ab Erasmo, Ottom. Lu-
Jinio etc. ibid. 1519. 4. 5*) — De tribus his editt. vid. Z4m Ἐπαρ in vita Nachtgalli, in Sfro-
belii Mifcellan. literar. Inhalts. fafc. IV. Noribergae. 1781. 8. pag. 42 fqq. — Dialogi qui-
dam. Lipf. 1518. 4. vid. ScAmitzeri Kirchenbibl. zu Neufladt an der Aifch. fafc. VI. p. 59.

Luc. Pifzator. interpr. Bilib, Pirkheymero, lat. Norib. 1517. 4. per Frid, Peypus. —' —
de ratione confcribendae hiftoriae, ex graeco in lat. traductus, per Bilib. Pirkheyemer. ibid.
eod. anno, 4.") et in Pirkheym. Opp. Francof. 1610. fol. pag. 52. it. in Penu artis hiflori.
cae tom. IL, pag. 565. Bafil. 1579. 8.

Luc. opufcula, Erarmo Roterod. et Th. Moro interpr. Venetiis in aedibus Aldi et Andr.
Afulani. 1516. 8. vid. Pinelli catal. III. nr. 7540. In bibl. Burm. II. fuit ex. cum MSS. col-
latum. — Charon. lat. ex verf. Afamanni. Bafil. 1518. 4. — Fugitiui, interpr. Bilib. Pick.
heymero, Zlagenoae, ex acad. ΤῊ. Anshelmi. 1520. 4. — auis. interpr. Bilib. Pirkheymero.
Norib. 1522. 4. — orat. in calumniam, a P/. AMelanchthone latina facta. In calce. Lip/íae,
ap. Melch. Lottherum. τοῖς. 4. (II. plagg.) — λείου, Pirkheymero interprete. Hagenoae
1520. 4. vid. /Maitt. lI. pag. 598. 599. vbi in nota duae aliae editt. incerti temporis memo-
rantur:

'* Luc. dialogi aliquot lepidiffimi, graece, Bafil. ap. Valent. Curion. 1522. 4. vid, Βωπαπὶ
catal.l. pag. 176. — Tyrannicida et Abdicatus. gr. et lat. ab Erasmo ibid. 1522. 4.

Lucian. Icaromenippus , Menippus vitarum auclio, graece, 4. et eiurdzm dialogi deo-
rum, quibus et duo nunc primum additi, qui luxato ordine antea fuerant impreífi5 marini,
inferni. Graece, apud Gilles de Gourmont. cum praef. Caroli Bracheti Aurelianenfis, qui
librum fub imprefforis incude recognouit. 4. — deorum marini, inferni dialogi. Louan;
ap. Theod. Martin. 1520. 4. — Epiflolae graecae: Luciani Saturnalia, Cronofolon, et epp.
Saturnales. Lowam. apud "Theodor. Martinum. 1520. 4. — bdicatur et Tyrannicida. gr. et
lat. interprete Eramo Roterod. cum Libanii declamatiunculis. Bafil. 1522. 4. apud Froben.

Lut.

rr) Hoc tantum de verfione lat, intelligen- — t£) Vid. cl. P/eifferi, noftratis, Beytráge zur
dum eft. Kenntnifs alter Bücher und Handfchriften. part. ILL.
55) Vid. fupra in notitia Opp. omnium, fub Hof. 1786. 8. pag. 498 fqq.
finem, vbi latinae quaedam verff. enumeratae (unt.

LVCIANI EDITIONES ^ Li.IP.c. ΧΡΊΠ. — sg

Luc. Charon , it. dialogi Veneris et Cupidinis, Martis et Mercurii, gr. Louan. apud
Theodor. Mart. Aloflenfem. 1522. 4. — — Nigrinur, gr. ibid. 1521. 4. — — Timo». gr. ibid.
1523. — Promeiheur gr. ibid. f. a. 4. — de fectis philof. Goc/enio interpr. — ibid. 1522. 4.

Luc. Verarum varrationum, libri IT. gr. et lat. Bafífeae in aedibus Valent. Curionis,
1524. 4.

Luc. orat. aduerf/ur calumniam mire elegans. graece. Wittembergae f. a. in 8. (2. plagg.
probabiliter apad Melchiór Lother;) cum Melanchthonis dedicat. ad Henr. Bireum a Duben.
— Contra indoflum , lat. e verfione Joach. Camerarii, Witteb. 1525. 8.

Jcaromenippus , et dialogur Neptuni et Mercurii, cum Xezoph. Herone, Ifotr. ad De-
monicum, Jemo/fhenir Olynth. Libamio, etc. graece omnia, cum Franc. V/ergarae praef.
Compluti. 1524. 4. vid. Maitt. A. T. indic. voc. Luciamüs, pag.30. — Luciani aliquot ex-
quifitae lucubrationes (Demonact., Parafitus, Scytha, Harmonides et Herodotus,) per. 7o.
lex. Brafficanum recens latinae redditae , ac vberr. fcholiis illufiratae. Viennae Auflr. 1527.
4. vid. Denis Wiens Buchdruckergefchichte pag. 261 fq.

Lut. dialogi coeleffes , marini et inferni: cum Plutarcho de educat. liber. Hagenoae.
1527. 8. — in calumniam , et Plutarch, hirund. lat. Melanchthone interpr. Lyfid. ep. ad Hip-
parch. lat. — Luc. aduerfus indoctum etc. opufc. latine ab 2122//affo verfum. Parif. apud
Rob. Steph. 1527. 8.

De nauigat. f. Tyranzus, graece. Parif. apud Morrh. 1530. 8. — caromenippus, ibid.
eod. anno. 8. graece. — Gaí/ur et alii dialogi. Argentor. 1530. 8. —— vitarum au£hio, gr.
Parif. ex offic. Ger. Morhii. 1530. 8. — ibid. apud Andr. Wechel. 1556. 4. — Somnium,
£r. ibid. apud Ger. Morhium. 1530. 8.

- Luc. Iudicium deorum, gr. ex officina Rutgeri Refcii et Barth. Grauii, Louan. 1531. 4.
— Parif. apud Guil. Morelium 1550. 4. — apud Andr. Wechel. ibid. 1555. 4.

AMMortuorum dialogi, graece. Louam. et offic. Rutgeri Refcii 1531. 1539. 8. — -Parif. ap.
Chrift. Wechel. 1543. — 1549. 4. — Erg accufat τῷ, et Τοῦ diluit accufationem Ziyua,
lat. per Calcagninum, Bafil. 1539. 8.

Luc. Zflrologia, Erarmo Roter. interprete, lofrphi Struthii in Lut. aftrol. commen-
tariorum libri Π. Zuiagi declamatio quaedam lepidiflima, Jof. Struthio interprete. Excuf.
Cracouiae per Matth. Scharffenberg. 1551. 8. vid. Introd. meam 1. c. pag. 195.

Tyrannicida, gr. Louan. 1534. — Parif. apud Chrift. Wechel. 1549. — ibid. apud
Andr. Wechel. 1555. 4. — Charon, gr. Parif. ex offic. Chrift. Wechel. 1536. 8. — gr. Co-
lon. apud her. Io. Gymnici, 1544. 8.

Libellus de non facile credendis (credendo) delationibus, graece. Louam. ex offic. Rutg.
Refcii 1534. 4. — de non facile credendo calumniae, graece. Parif. apud Guil. Morel.
1550. 8. — gr. et feorfim lat. Phil. Melanchth. interpr. ibid. apud Fed. Morel. 1585. 4.

Luc. Parafitur. graece. Parif. ex offic. Chrifli. Wecheli. 1536. 8. — ibid. 1553. 4.

Luc. aliquot dialogi per Erarm. verfi, cum Nic. Boscodurenfis explanatione, tertia edit.
ab authore recognita. Ex offic. Rob. Steph. Parif. 1536. 8. — Somnium et Hercules Galli-
cus, gr. Parif. apud Tiletan. 1536. 8.

Yyo Luc.

356 Lib. IV. c. XP 1I. LVCIANI EDITIONES

Lut. Macrobii, i. e. Longaeui, Obfopaco interprete. Noribergae. 1537. 4.

Lucr. Toxarir, gr. Parif. apud Chrift, Wechel. 1537. 8.

Lur. dialogi deorum. graece. Louanii 1538. 8. — Paril. 1543. (al. 1544.) 4. — dial.
marini. gr. Parif, apud Tiletan. 1544. 4. : |

Luc. Somnium; Prometheus es in verbis; Nigrinus; iudicium vocalium; Timon; Hal
cyon; Prometheus; gr. apud Chr. Wechel. Parif. 1540. 4.

Luc. Menippus. στ. Parif. ap. Chrifli. Wecliel, 1543. 4. €t 1549. 4.

Luc. Zilcijon et Prometheus, gr. Patif. apud Iac, bogard. 1543. 4.

Luc. dialogi mortuorum et deorum, gr. Antwerp. 1547. 4. — dial. marini, gr. ibid,
eod. a. — dial. deorum. gr. ibid. ffl aed. Io. Steelfii 1551. 4. — mortuorum ibid. 1551. 4.
gr. — Toxarir, gr. ibid. 1547. 4. — Somnium, gr. ibid. 1552. 4. vid. Fabricii catal. bibl.
Ll. pag. 248. — Dialogi marini, gr. ap. Chriflian. Wechel. Parif. 1548. 4. — Timon, gr.
ibid. eod. anno, — Charom, graece, ibid. 1549. 4. —— dial. mortuor. ibid. 3549. 4- ^"

Lut. aliquot dialogi, lat. ex verf, Erasmi cum explanatione. Parif. ap. Rob. Steph.
1548. 8. Maitt. ML pag. 407. tube

Luc. Patriae encomium. Cupido. Parif. ap. Chrift, Wechel. graece. 1548. 4. — ibid.
gr. ap. Andr. Wechel. 1555. 4. |

Luc. encomium. Muta , gr. Parif. ap. Thom. Richatd. 1550. 4. — dialog. de fackift.
tiir. gr. ibid. ap. Chr. Wechel. 1550. 4. — Ba/neum , Bacchus , Hercules ,' Cycni , Mufcat
encomium, gr. Parif. ap. Chr. Wechel. 1550. 4.

Luc. dialogi coelefter. marini et infzrni,, gr. et lat. Bafileae ap. Nic. Bryling. 1550. 8. —
ibid. ap. her. Nic. Bryling. 1565. 8. :

Luc. dial. coelefles, marini et inferni; ZMenippus εἰ Timon, graece et at. addita funt
árgumenta verfibus lat. tractata per Io. Sambucum. Dialog. Veneris ct Cupidinis, verfibus
lat. redditus a Georgio Sabino etc. Argentor. ap. Wolf. Cephalaeum. 1550. 8. — Dialogi
Jile&iores , a Io. Samburo , gr. lat. Argentor. 1554. 8. (vid. Pinelli catal. ΠῚ. pag. 287. forfan
eft repetita editio.) — Vita Demoflhenis, lat. Venet. 1550. 8.

Lur. epigrammatum authologia,, graece. Parif. ap. Guil. Morell. 1551. 4.

Luc. de Somnio, gr. et lat. Parif. ap. "Thom. Richard. 1552. 4. — gr. ibid. apud Andr,
Wechel. 1556. 4. gr. et lat. com comment. Zich. Neandri. cum eius Gnomologia Sto-
baeana gr. latina. Bafil. 1557. 8. ct in eiusdem Opere aureo. Lipfiae 1577. 4- p- 139 — 191.

Lucr. dinlogi fele&liorer fuperorum , morinorum et inferorum. — Prometheut, Benippur,
Timon. Praeter ca alii venufliores illorum in locum fubflituti, qui chriflianis auribus funt
indigni. cum conuerfione vulgata, fcholiis Valent. Erythraei, argument, dialogorum lat.
verfibus, et quarumdam fabularum μυϑολογία, Io. Scambuci et. Mich, Toxitae.. Argentinae,
pe: Paull. et Phil, Cephaleos. 1556. 8. Praef. Val. Erythraei data efl Argentor. 1550. Parum
gitur differre videtur ab edit. illius anni, paullo ante memorata. Argentor. 1572. 8.

Luc.

LVCIANI EDITIONES Lib. IV. c. XV 1I. 351

Lut. dialogi fzle&iores, gr. et lat. Lipfiae apud Voegelin. 1568. 8. — ibid. 1578. 8.
1583. 1589. 16Cr. 8.

Francoford. emporium — Lucienicae academiae oratt. IT. de ebrietate, H. Steph. 1574.
8. — de fcribenda hiftoria. Bafil. 1576. 8. — dialogi in H. Stephani collectione: Epiftolia,
dialogi breues, oratiunculae et poemata. gr. et lat. Parif 1577. 8. — Judicium voralium.
graece, Parif. ap. Fed. Morel. 1580. 4. — dialogi marini, gr. Lugd. 1591. 8. — de calumnia
lat. per Ge. Fabricium. 889. 8. — εἴ gr. ac lat. a Jo. Cafzlio. Helmflad. 1590. 4. (vid.
Biblioth. Askew. nr. 2223.) — dialogi, gr. — “1ο, Chrgfoffom. de orando, gr. Antwerp.
1519. 8.

Luc. oratio de non facile eredendis, (credendo,) calumniir, cum duplici verfione lat.
edita a Dethard. Horflio. Wittembergae. 1592. 8.

Lu:. dialogorum [c/c&orum libri duo, gr. et lat. Ingolfladii 1593. 8. — cum Theog.
fentent. ibid. 1608. 8.

... De calumnia, gr. 1594. et lat. per Zo. Cafzlium, Helmflad. 1595. 4. — — Gollus, gr.
Colon. Agripp. 1595. 12.

Luc. dialogi fele&i εἰ "Theognidir fententiae, gr. et lat. Colon. Agripp. 1595. 12. —
de calumnia, gr. lat. Strachano interprete. 1607. 8. — Lir vocalium, interpr. Fed. Moreiio ;
adnexa C/enardi Infl. L. gr. cum eu. Guillonii adnotatt. Parif. 1614. 4.

In Dornauii Amphitheatro fapientiae Socraticae ioco-feriae, Hanouiae 1619. fol. tom.
let. etin Dialogi: Luc. fzit&ir, gr. et lat. Augufloriti Picton. 1620. 8. plura exflare Lu-
* eiani opufc. iam Fabricius fupra in indice fingulorum indicauit.

Luc. dialogi felefli. Avguflae Munatianae. 1622. 12. gr. et lat. — graece, cum noua
verfione lat. et notis ab vno e Patribus S. I. ad vfum collegiorum eiusd. focietat. editio quarta,
aucta et emendata. Lugduni 1656. 8. — Dialogi mortuorum cum interpret. lat. et pase
matica fingularum vocum explanatione. Parif. 1629. 8. — apud Seb. et Gabr. Cromoify.
ibid. 1646. 8. et 1656. 8. ait. 11]. p. 909. et indic. — Tragopodagra , gr. et lat. Erasmo

Stlunidio interprete. Wittebergae. 1631. 4.

Luc, Timon —. Ícholiis Plutique Ariftophanis collatione illuftratus a Lamb. Barlaro:
adiuncta eft lat. verfio Erasmi, a Bened. Pererio interpolata; fed variis in locis caftigata. Lugd.
Batau.:apud Lo. Meyer. 1652. 8, — Timon cum not. Tan. Fabri. gr. et lat. Parif. ex offic.
Cramoifiana. 1655. 4. (apud Hamberger. et edit. Bipont. aliosque 1653.) vid. fupra in catal.
- fcriptorum Zur. nr. 72.

Luc. de morte Peregrini libell. cum not. Tan. Fabri, gr. et lat. Parif. ex offic. Cramoi-
fiana. 1653. 4. (apud Maittaire1655.) — Toxarir, gr.lat. cum not. grammat. Parif. apud
Seb. et Gabr. Cramoify. 1653. 8.

τς Luc. Pfeudofophifía, gr. lat. cum notis et animaduerff. 7. G. Graii. Amflel. ap. Dan,
Elzeu. 16638. 8.

' Luc. didlogi mortuorum. gr. et lat. Parif. 1656. 8. — 1671. — upiter confutatus lat.
| «€, not. Jo. Jl/ilà. Peterfen. Gielfae. 1674. 4. vid. fupra ad' nr. 33. — Dialogi fele£ti , vna
jo Yy 3 cum

858 Lib. IV. c. XP HII. LVCIANI EDITIONES

cum Zimone, gr. et lat. cura Gui/, Dugardi. Londini 1655. 8. (in IThottii catal. IV. p. 254.)
— 1671. 12. — ibid. 1700. 12. 1729. 12. — dialogi fele&i, gr. lat. cum not. opera Ge.
Syluani. Londini edit. I. 1684. 12. dialogorum fele&or. libri 11. graeco-latini. Ingolfladii.
1698. 8.

Luc. de calumnia, gr. et lat. cum notis Jac. ΤΟΙ, Lugd. Bat. apud Dan. a Gaesbeck.
1671. 12. — Dial. Timon. gr. et lat. editus in Fafciculo graeco 10. Jac. Sehudt. Francof. ad
Moen. 1702. 8.

Luc. colloquia feleB&a et Timon, (cum notis eruditis,) Cebetir tabula. Menandri fenten-
tiae morales, gr. et lat. — ed. Tib. Hemflerhuir. Amflel. r708. 12. — 1014, 1732. (al. 1730.)
12. et rec. Bafil. 1771. 12.

Luc. dialogi fele&ti — ab Edtw. Leeds. gr. et lat. Londini 1678. 8. (in catal, Tottiano,
IV. pag. 254.) — Cantabrig. 1704. 8. (in Pinelli catal. III. pag. 287.)

Nonnulli e Luciani dialogis fele£lir , et in duas partes diuifi; alteram prius editam, alte-
ram nunc additam: omnes fcholiis illuftrati ab Edwardo Leeder. — — Acceífit etiam, (quod
hanc rem fpeclare vifum eft) quicquid fcripferunt Graeuiuz, Gronouius, Ienfiur, cum nu-
per tantum edito fcholiafla graeco. Londini, R. Clauel. 1710. 8. — rec. ibid. 1726. 8.
conf. Supplem. nou. act. erud. Lipf. II. pag. 194 fqq. — ibid. 1728. 8. in Koenigii Supplem.
catalogi libr. (Argent. 1769.) pag. 11. — Sympofium, graece. Oxon. 1711. 8. — Somnium,
dialogi mortuorum XVIII, Charon ct Timon, in lo. Patufae Encyclopaedia philol. vol. I.
Venet. 1710. 8.

Lut. Philopatris dial. Difputationem de illius aetate et auctore praemifit, verfionem
ac notas adiecit M. 70. Matthias Gerner. Yenae, 1115. 8.

Lut. de Longaeuis tractatus, noua verfione lat. (paullo liberiore) notisque philolo.
gicis inftructus; differt. praefide Z. H. Maio, Prof. LL. OO. et graec. resp. I. Hermanno
Benner. Gieffae. fine anno in fronte, fed Benneri dedicatio fcripta eft a. 1724. 4. Infertae
quoque funt notae I. Guil. Steinheilii, et quaedam Antonii Aemilii ad oram exempli Bafi-
leenfis adícriptae. — Luc. vel potius auck. incerti, de Syria dea et T/ophra/li de fuper-
flitione libelli. gr. Helmílad. 1725. 8. — In Gesneri Chreftromathia graeca, Lipfiae 1731. 8.
et faepius, Denmoffhienis encomium Lucianeum transpofita vna pagina integritati reflituitur.

Mortuorum dialogi, graece, cura 7. C. Schlaegeri. Helmfladii 1739. 8.

Excerpta quaedam ex Luciani operibus per Nr. Kent. (cum notis grammaticis, aliquot
leclt. variis, et nonnullis Graeuii ac Gronouii adnotatt.) gr. ac lat. 1730. 8. Cantabrig. —
edit. a/Zera, aliquanto auctior et emendatior. Londini atque Etonae. 1745. 8. — rec. ibid,
1164. 8. eadem gr. et lat. Glasguae 1778. 8. — V. dial. mortuorum cum Plutarchi Apo-
phthegm. Cebetis tabula etaliis; In vfum fcholae Weflmonafler. Londini. 1748. 8. — de
Sommio, gr. et lat. ex recenf. Hemflerhuf. cum V. L. et notis 7. Zdam Sthier. Lipf. ac
Guelferb. 1762. 8. — Luc. vifa, gr. cum notis, in Eclog. ex gr. fcriptorib. "Turic. 1749.
8. — Tinon, gr. et lat. cum notis felectis, edit. 70. Frid. Stübel. Lipfiae 1741. 8. et 1769.
8. — de confcribenda hifloria, graece. Lipfiae 1768. 8.

Excerpta ex Luciano, notis ac lexico illuflrata, ad vfum Seminarii Catinenfis, Catinae,
1712. 8. edit. nitida atque docta.

Selecti

| LVCIANI VERSIONES Lib.IV.c. XV III. 5459

Selecti ex Luciano dialogi quidam , vna cum eiusdem libello, quomodo hifforia feriben-
da fit. Acced. interpretatio nouiffima cafligata et notae variorum. Dublini. 1773. (a1. 1774.) 8.

Luc. dialogi mortuorum. gr. Recenfuit et in priores decem dialogos notas adfperfit Zo.
Bened. Carpzou.. Helimftadii 1775. 8.

Lut. opuftula fzleBla, gr. edidit et notis illuftrauit Dan. Chriffoph. Seybold. Gothae.
1774. 4. et 8. omiffis accentibus, quos vero addidit ille in edit. fecuzda et curatiore, adiecto
Luciani Hermotimo. ibid. 1785. 8.

Πῶς δέ; ἱσορίων συγγρώφειν βιβλ. cum anglica verfione notisque Fyanr. Riollay.
Oxonii et Londini. 1775. 8. (ap. Pinellum et in Rieggeri reliquiis libror. pag. 286. a. 1776.)

Luc. dialogi mortuorum felecti, gr. cum indice locuplet. cura 7. Floderi. Vpfalae 1779.
8. — De non temere credendo calumniae , Macrobii et patriae encomium , £r. Lipfiae 1780. 8.

" Ex Luciano plura, cum notis in Scriptor. graecis fiue feleclis ex Ícriptor, gr. — grae-
ce et lat. in vfum fcholae Etonenfis. ed. altera. Etonae 1780. mai. 8,

- [Einige Todtengefpráche Lucians mit einem hinreichenden Wortverzeichniffe von Jof,
Gottfr. Haas, L. 1781. 8. Idem etiam poftea alias nonnullos Luc. libellos et dialogos codem
modo et confilio edidit.]

Extraits de Lurien, (fomnium et Charon, cum notis puerilibus,) εἰ de Xenophon,
par Mf. /' “286 Gail. graece. Parif. 1786. mai. 12.

Lucians Góttergefpráche , griechifch, mit philolog. und kritifchen Anmerkungen, v.
griech. deutíchem Wortregifler, herausgegeben von Jo. Chriffoph. Bremer. Lipfiae 1790. 8.

Luc. libelli quidam , ad lectionum vfus delecti. — Acc. adnotationes, (quas cum varr.
lectionibus cod. Vindobon. alter tomus exhibebit,) vol.I. graeca continens: (curante /7o/-
ffo.) Halae Saxon. 1791. 8.

Luc. dialogiíclectiores, in primis deorum. gr. cum duplici indice. cur. Grorg. Henr.
Martini. Lipf. 1794. med. 8.

E wot io d d.

Latinat iam fupra diuerfis locis funt indicatae.

Gallicae: XIII, dial. veri 4 Godofr. Fory. Parif. apud Petit. 1529. (Maitt. A. T. IT.
pag. 723.) — € graeco facta per Filibert. Bretin, Parif. 1582. fol. — per Perrot. Zfblan-
courtium. Amflerd. 1597. II. voll. 8. Parif. 1634. 4. 1654. 4. 11. voll. — Hagae 1659. 8. —
Amflelod. 1664. IL. tom. 8. — Parif. 1674. voll.lII. in 12. — quintum recognita et
emendata, Amftel. 1685. 8. Parif. 1707. III. voll. ra. — Amftelod. 1709. 8. II. voll. 1712.
— par J, Batdoin, (mort. 1650.) Parif. — Quoniam vero non vsquequaque Luciani men.
tem reddit haec translatio, Aegidius Menagius fefliue eam adpellabat /a belle infidele, vt
legas in Menagianis pag. 329. Matthaeus Sladus epigrammate in Lucian:

Αὐτὼρ δυσσεβίην βλάσφημον τηλόϑι φεύγοι,
Ἰηλόϑι «pj Φεύγοις τὸν μεταφραφόμενον,
Ὃν Κελτὴ δῶκεν γαίη γλυκερόν περ ἐόντα,

Κελτίδα γὰρ πολλὴν à χαριν Ἕλλαδ᾽ ἔχο.
Luc.

450 ι.Ά 16.177. ε. ΧΙ IH. LVCIANI VERSIONES

Luc. dial. mortuorzm, Amflel. 17or. 8. II. tom. — de confctib. hilor, a 70. Racíno
verf. fub finem Mem. fur la Vie de 1. Racine pag. 12, Laufannae, 1747. 12. — Opp. per
Abb. AMa[lieu. Parif. tom. I — HI. 1781. tom. IV — VI. apud Moutard. 1787. 8. De verf.
Belin du Ballu cum notis criticis, hifloricis et litterariis, Parif. VI. voll. 1786 — 1789. mai. 8.
et Abb. Gail, Extraits de Luc, et de Xen. f. verfione gall. Somnii, Charontis, et dialogo-
rum, Mortuorum, cum notis, Parif. 1786. mai. 12. vid. quae fcripfi in Introd. ]l. c. p. 198.
— In Iac. Sponii Recherches curieufes d' Antiquité, Lugduni 1683. 4. eft pag. 496 fqq. Lu-
tiani Alexandre, ou le faux Prophete, illufiré par de Medailles. Quaedam Luc. francogall.
reddita in Melanger de tradu&ions de differens ouvrages Grecs, lat. et angl. par l Auteur de
la trad. d' Efchyle, Par. 1770.

Gernanicae,

In Colledione fcriptorum a focietate Lipfienfi germanica editorum, part. I, II et
IIL. edit. IL. funt quaedam Luciani a vid. Guil. Stubnero, Io. Chrifloph. Gottfthedio , et

Georg. Frid. Baermanno verfa: tum felecta Luciani opufc. a variis conuerfa, cum pracfat. .

Gottíchedii, Lipfiae 1745. 8. Quae opufc. in hac reperiuntur collectione, ea indicata re-
peries in catal. Bunau. tom. I. pag. 171 [4. et in: Einige Schriften der Altdorf. deutfchen
Gefellfchaft, Altdorf. 1760. 8. pag. 151 fqq. vbi quoque laudantur aliquot fingulorum opufc.
verfiones german. atque in: Neuer Bücherfaal der íchónen Wiffenfchaften,. tom. 1. part. I.
Lipfiae 1745. 8. pag. 352 fqq. vbi praeter ea quaedam antiquiores verfiones memorantur. —
Hersmotimum vertit, notisque, etiam criticis, illuflrauit Zo. Henr. Kromayer, lenae. 1713.
ἃ. ^) Sed fingulorum opufculorum verfiones, quae multae funt, omnes enumerare ne-
que lubet, neque vacat. Bene multas, (quarum numervs ex libro indicato, Neuer Bücher-
faal augeri potefl) recenfent Schummzel in: Ueberfetzer Bibl. pag. 89 — 96. et (Schlüter) inz
voliflándige Sammlung aller Ueberfetzungen etc. pag. 117—127. Ego tantum adhuc com-

memoro edit. rariff, vom. Klaffern ziway Püchlein dar ain Lucianus; und das endre Poggius.

befthricben haben. — durch. Dietr. von Pleuingen. —- in teufth: gepracht,/ Landshut, 1515.
fol. vid. Dibl. Chriflii 1. pag. 310. — paullo aliter indicatur infcriptio libri cum nota anni
1516. in bibl. Feuerlin. pag. 68. — J/aftri verfion. plurimorum opp. Tiguri 1769 — 1773.
IV. tom. 8. rec. Manhemii, cura Kleinii, 1783. 8. VIII. voll. et omnium praeflantifüimam
verfionem /Z'ielandii, cum eruditis notis et commentariis. Lipfiae 1788. 1789. VI. tom. 8.

"Inglitae. Selecli dialogi, cum Luciani vita: auctore F;. Hickefio. Oxon. 1634. 4. —
per 7. Jayne. Oxon. 1664. — Londini 1669. 8. — Burlesque upon Burlefque — pet
Cotton Lond. 1675. 8. — Opera, per Spence. Londini 1684. IV. voll. 8. — Dialogi, (perI-

Carr,) Londini 1773. 8. — 1186. VI. voll. — Opp. per 7Aom. Franklin, Lond. 1780. TT. voll. 4:

Hifpanicae. — Ver(ionibus Francifci de Herrera Molionado (Madriti 1621. 8.) et Jo. de
laraus, a Fabricio memoratis, adde Sommii verfionem Ca/imiri. Florez: Corcfti ;; cum. Ce-
bris tabula, interprete | Petri Sim, Zlbril. Madrit. 1780. — εὐ Lufitanicam. Luc, de arte
hiflor. per Fr. Hiacynth de S. Miguel, Lisboae 1733. 12.

Jtalicae,

Kromayeri vita paucis enarratur.

uu) Conf. Stolle Nachricht, von den Büchern — in der Stoll, Bibl. vol. I, pag. 559 fqq. vbi quoque '

--

»

- NoLTIT. p. Sot LVCIANI VARIL Li. IP c XVII]. (ol. XP1) 36x

Italicae. De his copiofus eft Paitoni in bibl. verfionum italic. faepius laudata, tom. IT,
pag. 228 Íqq. Omnia Zur. opp. translata funt in fermonem ital. a Spirid. Lufi», natione
Graeco. Londini, (vel potius, Venetiis ap. Colomban.) 1764. — 1768. 8. 1Π|. voll..—
Selecti dialogi, vera narrat. et epiflolae, e verf. Nic. Leoniceni. Venet. 1525. 8. emendat,
ibid. 1529. 8. 1535. 8. 1536. 8. 1541. 8. 1551.8. — Eadem aliaque opufc. Venet. 1527. 8. —
Vita de' Cortigiani tradotta — da Giu/io Rofelli. Ven. 1542. 8. — duo dial. verfi per Lud,
Domenichi, Florent. 1548.-8. — car. verf. ab zfng. Maria Ric, Florent. 1741. 8. —
Quaedam opufc. verfa exflant in Cafpari Gossi Mondo morale Converfazioni della Con-
grega. de'Pellegrini. Venet. 1760. 8. — Saggio fopra Luciano, o fia Quadro d'antichi e
di moderni Coflumi (di Nicarno Ferillo) Baffano et Venez. 1789. 8. — Quorumdam alio.
rum dialogorum et epigrammatum Auc. verforum notitiam dabit Paifoni.

Belgica opp. interpretatio prodiit Amflelod. 1679.

JDanice vertit Timona, P. Loft, Hafniae 1775. 8. et M. Bloch vertit notisque illuflra.
vit Duciani aureum pomum in Mannedfíkrivtet Minerua, ' Hafniae, part. IV. m. Dec. n. 3,
a. 1789. et in part. I. fafcic, I. m. Aug. a. 1790. eft Heibergii verfio εἰς. — Sulm danice
edidit Luciani vitam, Hafniae 1764. et vertit nonnullos Luc. libellos ibid. 1764. et 1765. rec.
in eius opufculis, danice fcriptis, tom. VI. Hafniae 1790. 8.

Scripta Lucianum illufirantia.

. Nubem librorum varii generis, qui huc facerent, excitaui in Introd. in hift. L. Gr. Y.
pag.199 fqq. Atque hinc inde in fuperioribus feclionibus varii libelli funt laudati, vt Za-
turin V/ey[J. de la Croze fpecimen obíf. hiftoricarum in Lucianum, im Mifcell. Berolinenf.
part. 1. pag. 27— 32. et alia. — Praeter ea poffunt hic notari, in thefauro epiflolico Lacro-
ziano paffim differi vel de locis librisue, vel de editionibus quibusdam Lucian. — Jrucherii
ín Lucioni Scaphidium et eiusdem de luctu libellum. it. in D. Erasmi Roterod. de fenectute
maeniam commentarii εἰσ. Ex chalcograph. Afcenfiana. 1521. 4. (JMenktent. catal. I. p. 106.)
— Styboldi progt. über Lucian: Fifther oder die Wiederauflebenden. Buxouillae. 1784.
4. — Obfervation critique fur un Patfage du Nigrinus de Lucien, in Nouvelles de la Re-
publ. des Lettres, Nouemb. 1702. pag. 512. — Jo. Georg. Richter proluf. de vitiis criticis
Luciani (in Pfeudofophifta) et lexicorum graecorum in philologiam facram non inferendis.
Lipfiae 1751. 4. — Multa Luziami loca modo explicantur, modo emendantur aut tentan-
tur a Jalkenario cum ad Herodotum Weffelingii, tum ad Euripidis Hippolytum, Theo-
citum etc. a Lemmepio ad Phalar. epiftolas, a JDorvillio ad Charitona, a Pierfom. ad
Moerin, ab interpr. ad "Thom. Magiflrum, a Toupio in Einendatt. in Suidam et Hefy-
chium etc. ZAar/. .

IV. Fuerunt et alii Luciani, vt τ) Lucianus Pafiphontes, tragicus, de quo fupra lib. IT.
cap. 19. 2) Lucianus AMarcionita, de quo praeter Epiphan. et Damafcenum haerefi 43. me-
minit. JVirefas IV, 15. thefauri orthodoxae fidei. [conf. 7Monifaucon palaeogr. gr. pag. 326.
inprimis pag. 328.] Tertulliano et aliis eft Lucianus. 3) Luciamur, Samofatenfis et ipfe,
fed chriflianus et presbyter Antiochenus, Arianis fauens, qui ab eo fe Luciani//ar et Collucia-
wiflar appellabant. — Vide Theodoritum pag. x5 et 21. hift, ecclef, et J7alefium in notis pag. 6.
- Joel. F. Lz vbi

362 Lib. IV. c, XP III. LVCIANI VITA Vol. TIT. p. 507 508

vbi Baronium refellit, [I] maculam illam a Luciani memoria abftergere cupientem. — De
hoc Luciano fufe etiam Zollandus in actis fanctorum ad diem feptimum lanuarii p. 357 fq.
[apud Surium VII. Οὐδ, vid. Luciani martyris vita, a Symeone metaphrafle confcripta,
m. Od. die XIV. et in Lambecii comm. de biblioth. Vindob. VIII. col. 478 fq. 536. 551. 557.
Hari] De editione fcripturarum Veteris 'T'eflamenti graeca Lucianea, ab hoc Luciano emen-
data, confulendus [Lambzc. comm. de bibl. Vind. III. pag. 33. .] J/fferiur libro de LXX. ia-
terpretibus: de aliis eius fcriptis Caueur ad a. Chr. 294. Tillemontius etc. [et Fabr. B. Gr.
vol. V. pag. 278 fq:] 4) Lucianur, Eunomii fororis filius, Nireph. XIII, 1. 5) Lucianus, ἴο-
phifla, ad quem luliani imp. epiflola XXXII. 6) Lucianus, Antiochenus, Libanii aequalis,
qui in eum inuehitur tom. ll. Orat. 15. pag. 433 fq. [epift. ad Lucian. vid. catal. Coislin.
Montfaucon, in indice voc. Lucian. vbi etiam Theodori Studitae ad Luc. lapfum.] 7) Lz-
cianu;, Bellouacum Apoflolus, de quo Bo//asdus 8. lanuar. p. 459 fq. 8) Lucianus, presby-
ter Caphargamalitanus, in diflrictu Hierofol. circa a. Chr. 415. cuius epiftola de reliquiis
Stephani, protomartyris, e graeco conuerfa ab Auito Hifpano presbytero, exflat apud Surium
3. Augufli. | Vide Baronium et Caueum ad a. Chr. 415. J7offium YV. de Hift. Graec. pt 488.
[Fabr. B. Gr. vol. IX. pag. 144] 9) Lucianur, Byzae metropolita circa a. Chr. 457. cuius
epiftola ad Leonem imp. pro fynodi Chalcedonenfis confirmatione legitur tom. IV. Concil;
edit. Labbei pag. 908. [Lambec. comm. bibl. Vind. VIIL. pag. 891.] 10) Lucianus, mona.
chus, de quo Graeci in Menologio, 12. Martii, Fabri. —Luciamur, epifcopus Leontinus,
mortuus circa a. Chr. 400. init. — Lucianus Ricardus, Panormitanus, ord. minorum

conuentualium S. Francifci, mort. prop. an. 1586. de quibus v. 7Mongitorir biblioth. Sicul.

tom. IT. p. 15 et 16. Hari] Praetereo Lucianum Afcllionem , Lucianum Eugilianum, alios.
que, in veteribus infcriptionibus obuios.

V. Philander ad 7"itruuii ΝΠ]. 2. Philoffratur, quem alii Lucianum exiflimant vitat
"pollonii Tyanei lib. 1. — Verba, quem alii Lucionum exiflimant, omiífa funt in editione
Vitruuii Laétiana pag. 155. — Ceterum hunc locum refpicicbat Guil. Cognatus, quum fcrie

beret ad Luciani Pfeudomantem: Guilelmus Philander Caflilioniu: in fuo ad V'itruuium come |

mentario hanc /pollonii vitam Luciano noflro adfiribere videtur. E Cognato id haufit TAo, |

JMaluenda lib 1. de Antichriflo pag. 34. quem ex alio fcriptore, non e Philandro ipfo hoc |

retuliffe, recte olfecit To. Creniur XI. animaduerf. pag.228. dem dixeris de 7/offio, qui |
hunc de Luciano errorem facile refellit II, 15. de Hift. Graecis: et iure, iudice Ionio MI. 10.

pag.266. Videntur autem mihi illi, qui Luciano libros Philofirati de Apollonii vita ad- '

Ácripferunt, ex nulla alia cauffa in hanc manifeflo falfam opinionem deueniffe , quam quod |

in antiquis editionibus graecis Luciano Philoflrati fcripta quaedam fubiiciuntur. :

De fententia eorum, qui epiffolar Phalaridis Luciano tribuerunt, dixi lib. II. cap. τοὶ
Frequens Luciani imitator eft Ariflaenetus, vt notatum Iofiae Mercero notis ad Ariflaenes

[Sequitur index firiptorum etc. quem Fabriciur vol. XIT. pag. 226 fqq. inferuerat. In
tom. III. edit. Reitzianae eft quidem index /zriptorum, a Luciano laudatorum. Quia vero
Fabricianus index eft plenior, hunc ita retinui, vt ea, quae deeílent, .ex Reitziano recipe-
rem, infererem , vncisque includerem. ln his tamen numerus maior zomum edit. Reitzia«

nae, |

Vol. XI. Ῥ. 526 INDEX SCRIPTORVM ετὸ Ζι Τ᾿ ΧΡΙΙ, 36]

nae, minor dialogi capu£ denotat, Vbi nomen auctoris non legitur in ipfo Luciani con-
textu, indicatur in notis. . Equidem lubenter omnia loca adcommodaffem edit, Reitzianae,
et, quae forfan in indice Fabric. deeffent fingula loca, adnotaífem: enimuero id laboris fu.
turum fuiffe infiniti, aequi lectores ipfi fentient. Har/.] é /

VI. Index fcriptorum, virorumque celebrium, quorum in Luciano mentio.
44d paginas edit, A4mflelod. concinnatus a. 1716. a I. D. E. IW.
Numeri minores foli tomum priorem denotant.

Academici, 675. tom. II. pag. 208. 252. etc.

Achaeus, ἐν κωμῳδίο,. 498.

Admetus, poeta ineptus, eius μονόφιχον ἐπίγρωμμα. 868.

Aegyptiorum οἱ καλόμενο; ἱερογοωμμωτεις , tom. II. pag. 466.

Aeíchines, 9. tom. Il. p. 12. 257 4. ἡ κατὼ τῷ Τιμάρχϑ κατηγορία, tom, IT. p. 593.488.

Acíchines, 0 Σωκρατικὸς, ὁ τὲς μακρδς καὶ ἀςείδς διωλόγδς γράψας, tom. ll. p. 254.
ὠπολογία τῇ Σωκράτϑς. tom. Il. p. 267. : i

Aefchylus, poeta, tom. II. p. 387. 560. 691.

Aeículapius, sor. 503. 237. 207 fq. tom. II. 205. 212. 333. 562. 698. 812.

' Aefopus, tom. Π. 597. ἐν μύϑῳ., 569. ὁ λογοποιὸς, tom. ll. 193. — Aefopi κολοιὸς, 435:

Aetion, pictor egregius, 479.571 [44. tom. II. 6. T

Afranius Silo, centurio, rhetor, 620.

Agatharchides, ἐν τῇ ἐννάτῃ τῶν περὶ τῆς Λσίας ἱφοριῶν, tom. IL 474.

Agatho, tragoediae poeta, tom. II. 315. i

Agathobulus, 858.

Agathocles, medicus, 427. :

Agathocles, peripatetieus dialecticus, 866.

Agathocles, Ποίους, tom. IL. 198.

Alcamenes, flatuarius, 517. 635. tom. II. p. 3 fqq. 131 fq.

Alcibiades, Cliniae filius, 599. ἃ Socrate amatus, 9o8. 912.

Alcidamus, cynicus, tom. II. 658. 690,

Alexander, medicus, tom. M. 590.

Alexander, pfeudomantis, 746. vbi vita eius. tege

[Alexandri oraculum. VI. Zflex. τι. bis et 18. ibid. 24. ac 25. bis, 27. bis, a8. 39. 33. 34. 40, 43:
41. 48. 5o. it. Sr. ad 5s. fexies.

Alexandri formula initiationis. IL. 24lex. 38.]

Alexis, ἐν xesodio, 498.

Alifodemus, "Troezenius, tom.II. 696.

Alytarches *"), iudex et praefectus vectigalium, 556.

Amphion, orator, tom. II. 46o. [T]
Zza Amicorum

vv) De dignitate Alytarcharum, quales fuere mora Oxon. pag. roo. et Fdmundum Chilmeadum
Antiochiae, vide Humfredum Prideaux ad mar- ad Chronicon Ioannis Malalac pag. 375. 381.

464 Lib. IV. XP'IIL. INDEX SCRIPTORVM. ET ALIORVM — VelXIL.p. 227} 228

Amicorum paria in 'T'oxari Luciani tom. II. pag. 32 fq. commemorata; Orefles et Pylades.
Agathocles Samius et Dinias Ephefius. Euthydicus Chalcidenfis et Damon Chalciden-
fis. Eudamias Corintluus cum. Aretaeo Corinthio et Charixeno Sicyonio. Zenothe-
mis Maflilienfis et Menecrates. | Demetrius Sunienfis et Antiphilus Alopecenfis. Dan-
damas et Amizocas. Belitta et Bafthes. — Macentas, Lonchatas, et Arfacomas. T'oxa-
riset Sifinnes. — Abauchas et Gyndanes; denique amicos confert Geryoni Tergemino.

Anacharfis, Scytha, 591 fqq. vbi vita eius, tom. Il, 269 — 299.

Anacreon, poeta, 675. tom. II. 468. 475. 641.

Anaxagoras, fophiíla, 77.

Anaxarchus, philofophus, tom. lf. 255. . Lietenad

Anaximenes, Chius, orator, 573. Encomium Herculis fomno monitus fcripfit, tom. II. 782.

Androcles, tom. II. 781 fqq. υ :

Anniceris, Cyrenaeus, toin. II. 694.

[Anonymus. vid. incerta.]

Antia, 'Ayreze, tom. II. 427. 1

Antigonus, medicus, tom. II. 330, 532.

Antilochus, vates, 759.

Antilochus, tom. II. 393.

Antimachus , poeta, 689.

Antiochianus, tom. II. 625.

Antiochus Soter, rex Syriae, 5gt fqq.

Antiphilus, pictor, tom. Il. 398 fqq...

[Antipho. IT. ver. hif? IY. 33.]

Antiflhenes, philofophus, tom. I[. 258. 393. 562. 596. — Cynicus, 598. 600:

Anytus, Socratis accufator, tom. II. 593.

Apelles, pi&or, 479. 800. tom. IL. pag. 5. 6. r5.

Apellesialius, pictor Ephefius, tom. II. 398 fq.

Apollodorus, ἐν τοῖς x;eovi«ois, tom. M. 474. |

Apollodorus alius, rhetor Pergamenus, Augufli caefaris praeceptor, vna cum Athenodoro..
TTarfenfi, tom. Il. 475.

Apollonius 'T'yaneus, 750. 866. [— Apollonii Argon. 11. Dem, 31.]

[Apologiae variae, IL. P^raf. 56.]

Arabum: οἱ ἐξηγηταὶ τῶν μύϑων.. tom. II. 466.

[Aratus, 1. Nigr. 16. ib. Prometh. f. Caucaf. 14. et IT. Kar, 24.]

Archelaus, phyficus, tom. II. 473.

Archelaus, tragoedus, 601r.

Archibius, medicus, tom. IT. 167.

Archilochus, poeta. Parius, tom. II. 432 fqq. []

Archimedes, tom. II. 355. ;

Architeles; tom. 1I. 542.

Architelis, Areopagitae vxor, $92.

Aréhytas, Pythagorae difcipulus, 497.

Areopagitae in tenebris iudicant, 552. tom. IL. p. 460. eorum in iudiciis mos, tom. II. agr.

Arigno.

VoLXILp.228022? ΙΝ LVCIANO MEMORATORVM Lib. 177. ε. XP11I. 365

Arignotus, pythagoricus, tom. II. 347 fq.

Arion, Lesbius, pocta, 613. 250.

Ariphron, Sicyonius, ὑγείο πρεσβίφξω μακοίρων μετῶὼ σεῦ νέοιμι τὸ Neyzropuevov βιοτῶρν 499.

Ariphrades, tom. lI. 434.

Ariflaenetus, tom. II. 539 fqq. 633 fqq.

Ariflander, Thelmifenfis, tom. lI. 775.

Ariflarchus , grammaticus; 48. 616.

Ariflides, $98. Iuftus, 671. 874. tom. II. x25. 155. 428. 699.

"uw Cyrenaeus, 333. 377. 306. 615. tom. ll. 230. 254. Agafthenis filius, tom. II.
782 1qq-

Ariftobulus, μονομαχίαν γράψας ᾿Δλεξάνδρε καὶ Πώρε. 610.

Ari(lobulus, Caflandrenfis , hiftoricus, τὴν ᾿ἱφορίαν τέταρτον καὶ ἐγδοηκοτὸν ἔτος γεγονὼς
ἤρξατο συγγράφειν, ὡς αὐτὸς ἐν ἀρχῇ τῆς πραγματείας λέγει, tom. II. 474-

Ariflon, 819.

Ariflonicus , Marathonius, tom.II. 790. |.

Ariflophanes, comicus, 404. 657. tom. II. 236. 303. 110. [I. Proin. verb. 6. bis. 1. Reuiuifc.
25.. 1. iud. voc. 8. Il. quom. δἰ. 4x. 11. ver. Β1Π. 1. 29. 1T. mor. 54. M. Zow. Trag. 32.
II. Zcar. 5. VI. bis accuf. 33. MI. indo&. 21. YII. Demo/5. 20. 111. Philopatr. 13 εἴ 18.}

Ariftoteles , 292. 386. 403. 464. 526. 541. £10. 844- tom. 1}. 255. 258. 690. 103. αἱ δέκω αὐτῇ
κατηγορία, 870.

Arifloxenus, muficus cogriominatus, philofophus , tom. If. 255. 472.

Arrianus, Epicteti difcipulus, 472. Τιλλιβύρε: T8 λῃςξ βίον ἀναγράψαι ἡξωσον. 141.

Artemidorus, Ephefi ius, tom. II. 775.

. Affyriorüm οἱ ibo; τῶν μύϑων,, tom. II. 466.

Afpafia, philofopha, 843. tom. II. 12.

Athenodorus Sandonius, Tarfenfis, ftoicus, Augufli eaefaris praeceptor, tom, II. 413: vbi
eius obitus.

Atreus, 851.

Attes, Lydus, orgia Rbeam docuit, tom. II. 662.

Atticus, tom. II. 379. [0]

[Axon, II. Eun. το. -

[Bacchylides, T. Scyth. τι. £j

Bacis, tom. II. 579 fq.

Bagoas, 842 fqq.

Bala, Chius, tom. II. 434:

Batalus, tibicen, tom. Il. 59r.

Battus, fophifla, tom. II. 39r.
Bellerophontis litterae, 496. tom, II. 388.
Branchus, tom. 11. 465.

Cadmus, litterarum inuentor, 46. 5o.
Cacneus, Elati filius, toin. II. pag. 175-
mus Zz 3 Calamus,

466 Lib.l1V.. XP IIL INDEX SCRIPTORVM ET ALIORVM Μοὶ. ΣΤ. p. 220 δ 230

Calamis, flatuarius, tom. II. 4 fq. 520.

Calchas, poeta, tom. II. 487.

Callimachus, 637. 908.

Callimedon, tom. II. 706.

Callimorphus, medicus, hiftoriographus, 613.

Callinus, tom. IT. 379.

Callifthenes, tom. 11. 69r.

Calliflratus, tom. II. 690.

[Calpurnianus, IL. quom. hift. 15.]

Caluarius, 339.

Carneades, tom. IT. 473.

Cebés, βέλομαι ὅμως ἔγωγε ὥσπερ ὃ Κέβης ἐκᾶνγος εἰκόνω Tiv τῇ Tof TU. ceo βία γρώψα)»
419- tom. Il. 511.

Ceius poeta, (Simonides) 599.

Celfus, 746. ἐν οἷς κατὼ μάγων συνέγρωψας , 161:

Chaereas, tom. II. 636 fqq.

Chaereas aurifex, 828.

Chaerephon, 515. tom. IT. 316.

Charicles, Corinthius, 879. 887.

Charinus, tom. IT. 634.

Chryfippus, 382 fqq. 404. 464- 526 Íqq. 541. 570. 675. tom. II. 265. 413. 641.

Cinyras, tom. II. 315.

Cleaenetus, tom. Il. 501.

Cleanthes, tom. 1I, 647. — Zenonis difcipulus et fucceffor, tom. II. 472. vbi obitus eiuf,

Cleodemus, peripateticus, tom. Il. 330 fqq. 636 fqq.

Cleon, 116. 628. ὁ ᾿Αϑηναίων δημωγωγὸς. 497. [Ὁ]

Clinias, 599. rhetor, ἴοιῃ. Π. 198. Ariflaeneti difcipulus, tom. II. 539 fqq.

Cocconas, Byzantinus chronographus , 751.

[Comicus, I. Prom.2. pag. 26. 1 Nigr.3:1. f. L iud. voc, 7. 11, Jou. Trag. 38. III. Here. 5.
IIT. Zufz. 11]

[Comment. reg. Maced. III. Demo//h. 26 et 29.] .

Comoedia, Θαῖς ἡ Κωμικὴ ἢ Μαλϑάκη ἤ Γλυκέρα., tom. II. 315.

Coroebus, 91o. tom. II. 328.

Cods, medicus, (Hippocrates) αὐτῷ εἰρημένον, ὡς dea. βραχὺς μὲν ὁ [Dee s μακρὴ δὲ κα
τέχνη- 505.

Crates, cynicus, tom. II. 175. 258. 313. 510. 596. 598. 600.

Crato, philofophus, 784.

Crato, politicus, tom. II. 774.

Cratinus, poeta comicus, tom. IT. 475. vbi eius obitus. ,

Creperus, Calpurnianus, Πομπηιδπολίτης ; cvvéyee pa τὸν πόλεμον τὼν παρθυαίων καὶ

ὡμαίων. 612.
bae fiue infulanus, ftatuarius, tom. II. 339.
Critolaus, peripateticus, tom. ll. 473.
i Ctefias;

Vol. XIT. p. 230 δ 231 IN LVCIANO MEMORATORVM Lib.IV.c. XV1II. 361

Ctefias, Cnidius, philofophus, 683. tom. IL 327. συνέγρωψε περὶ τῶν Ἰνδῶν χώρας, καὶ
τῶν παρ αὐτοῖς. d μήτε αὐτὸς &ide, μήτε ὥλλε εἰπόντος ἤκδσενγ O4o. [1]. quom;
hiff. 39. 11. ver. hif. I. 3. ib. ver. hiff. 1I. 31. III. philof. 2.]
Ctefibius, hifloricus, tom. II. 474.
Cynifcus, nomen fictum cynici philofophi, 416. 427.
Cyrenaeus, vide Ariflippus, 377.
Damafiías, athleta, 830. 279. 282.
Damis, epicureus, tom. II. pag. 129 fqq. per integrum dialogum, qui infcribitur Tupitez
"Tragocdus. Ἶ
Damon, Chalcidenfis, tom. II. 45 fqq...
Damoxenus, palaeflrita, 264.
Decrianus, fophifta Patarenfis, tom. II. 77:
Demades, rhetor, tom. II. 357. 06.
Demeas, orator, 149.
Demetrius, 858. cynicus, o7. tom. II. 588.
Demetrius, flatuarius, tom. Il. 338. — Alopecenfis, 341,
Demetrius, Calliftianus, tom. II. 469.
Demetrius, Sagalafenfis, ἀνέγνων Anumreie Σαγωλασέως ΠΠΙαρϑονικικοὶγ 625.
Demetrius, platonicus, tom. II. 417.
Demochares, toin. II. 468.
- Democrates, ὁ πάνυ. tom. II. 561. [T9] ΤΠ
- Democritus, 75$. 320. Αδάογίία.» 378. tom. lI. 349. 564. 590. 472. vbi obitus eius.
Demodocus, orator, tom. II. 460.
Demonax, philofophus, vita eius, 857. ad 872,
Demonax alius, Charicleae maritus, tom. II. 40. reds
IDemofthenes , 9. 466. 628. 634. tom. II. 141. 257 fq. 313. 319. 380. TP !
δημηγορίαι! αἱ κατὼ QuAImz S, tom. TL. 135. 685. vbi eius encomium collatioque cum
Homero.
Dimaenete, Δεμωινέτη., Architelis vxor, 592.
Dinomachus , floicus, tom. Il. 330 fq.
Dinon, tom. II. 47r.
Diocles, philofophus peripateticus, 842 fqq.
Diogenes, cynicus, 283. 337 4. 675. tom, Il. pag. 24. 258. 570. 596. 598. 609, 5312. ex
Ponto, 347 fqq. Sinopenfis, 602. tom. Il. pag. 230. 442. 562.
Diogenes a Tigride, Seleucenfis, floicus, tom. 11, 473.
Dion, philofophus, tom. II. pag. 241.
Dion, Heracleotes, 511.
Dion, cinaedus, 821.
Dionicus, medicus, tom. II. 634 fqq. -
Dionyfiodorus, rhetor, tom. II. 636 fqq. ὁ τὰς ἐπιςολεὶς Πτολεμαίδ T8 λάγε συνα γαΎΩΨ:
tom. I. 5oo. :
Dionyfius, Heraclienfis, e floico epicureus, tom. II. pag. 226 fq. 229.
Dionylius alius, tom, Il. 387.
Diophau-

368 7. 177... ΧΙ]. INDEX SCRIPTORVM ET ALIORVM VolXII p. 23109232

Diophantus, rhetor, ἄλλοι Διόφαντον τὸν ῥήτορω EzreuyBoiy ἐν Σικυῶνι ἐπιταφίες λόγος
διεξιόντα ἐπὶ Κράτων, τότῳ, 282.

Diotima, philofopha, 843. tom. II. pag. 13.

Diotimus, tom. 11, 539.

Diphylus, cognomine Labyrinthus, tom. II. 636 fqq.

Dofiadas, A«cicde βωμὸς, 839.

Draco, legislator Athenienfis, tom. II. 406 fq. 705

Empedocles, 305. 677. tom. II. 559. 562. 592. eius verfus: χαίρετ᾽ ἐγὼ δ᾽ ὑμῖν Θεὸς ἄμ-
βροτος ἐκ ἔτι θνητὸς. 496. ὁ φυσικὸς , tom. Il. 195 fq.

Epeus, artifex, tom. II. 356.

Ephialtes, Tityus, Otus, prodigiofa magnitudine, tom. II. 516. [δ]

Epicharmus, comicus, tom. Il. 475.

Epicletus, 858. 870. tom. IL. 57r. ftoicus, tom. II. 386.

Epicurus, 381. 526. 675. 758. 763. 785. tom. II. pag. 139. 213. 227. 246 fq. 253. 599. ἐν τῶς
σπεδαιοτέραις ἐπιπολοῦς. εἰσὶ δὲ αὐταὶ ὀλίγαι.» καὶ ἐν ταῖς πρὸς τὲς φιλτάτες μα-
Asa, ὑγιαίνειν εὐϑὺυς ἐν a7 ἀρχῇ προστάττει» 498. εὑρῶν τος ἐπικέρε. κυρίας
δόξας. τὸ κάλλιξον, ὡς οἶσθα. τῶν βιβλίων, καὶ κεφαλαιῶδες περιέχον τῆς TOY
deos σοφίας τὸ δόγματα» ᾿Αλέξανδρος ὁ ψευδομάντις κομίσας ἐς τὴν ἀὐγοροὶν μέσην»
ἔκαυσεν ἐπὶ ξύλων συκίνων, ὡς δῆϑεν αὐτὸν κατωφλέγων , καὶ τὴν σποδὸν ἐς ϑάλαφ-
σαν ἐξέβαλεν» 714. ᾿

- Epicurei, 516. 532. tom. II. 208. 210. 246. 253. 343. "

Epimenides, 69. -

Eratofthenes, Cyrenaeus, Aglai fil. grammaticus et poeta et philofophus et geometra,
tom. II. 416. ᾿ '

Etoemocles, ftoicus, tom. II. 645 fqq.

Euandrides, 535.

Eubulides, tom. II. 690.

Eubulus, tom. 11, 703.

Euclides, 426.

Euclides, dux, 563.

Eucrates, 512. Sicyonius, 269.

Eucrates, philofophus, tom. Π. 329 fqq. Dinonis filius, 338.

Eucrates, Piraeenfíis, tom. II. 700.

Eucritus, philofophus, tom. II. 635.

Eumelus, Eleus, tom. II. 384.

Eumenes, Sardianus, ἐν τῇ πρὸς Αντίπατρον ἐπιπολῇν 499.

Eumolpus, Thrax, 867. tom. lI. 595.

Eunomus, Locrus, pocta, 673.

Euphorion, 637.

Euphranor, pictor, 479. tom. Il. 6. 132.

Eupolis, comicus, 24. 404. tom. II. 236. βάπται» 393.

Euripides,

Vel. ΧΠ]. Ρ. 235Ὁ232 IN. LVCIANO MEMORATORVM Lib. IP". c. XI*1II. (ol. XY) 369

Euripides, 376. 391. 479. 485. 900. tom. IT. 128. 151. 243. 255. 450. 475. 645. Μήδεια, 490.
Πολυνείκης» 496. ᾿Ανδρομέδα καὶ ἡ τῷ Περσέως ῥῆσις, 600. σὺν τῇ Μεδόσῃ, 6or.
Βώκχαι- tom. II. 388. Φαίδρα, 204. εἴς. b

[Euripidis fragmenta, IIl. Zar. 23. — Euripides ipfe, III. Conuiti. 25 et 48. IL, Demo/fh. 9
et47. eius fragm. III Philop.2. ipfe rurfus, ib. III, Ocyp. 1]

Euthydemus, peripateticus, 512 fq.

Euthydicus, Chalcidenfis, tom. II. 45 fqq. [Ὁ]

[Formula, I. de Sacrif. 14.
Formula initiationis, II. Zffex. 38.]

Glaucias, Alexiclis filius, tom, II. 535.

Glycon, 759. 772.
. Gorgias, 402. rhetor, tom. II, 474. vbi eius obitus,

[Halifodemus, YI. Demoflh. 21.]
Harmonides, tibicen, 585 fqq.
Hegefius, rhetor, tom. II. 313.
Heliades, 875.
Hellanicus, Lesbius, hiftoricus, tom. II. 474.
* Hemitheon, Sybarita, tom. 1I. 301.
Heracleotes Dion, floicus, 511.
Heraclitus, 370. Ephefius, 378 fqq. tom. II. 564.
Herminus, Ariflotelicus, 870.
Hermocles, Rhodius, flatuarius, tom. IT. 670.
Hermodorus, epicureus, tom. Il. 198. 206.
Hermon, epicureus, tom. II. 636 fqq.
Hermotimus, floicus, 504 fqq. - T:
Hermotimus ,. Clazomenius, tom. II. 577.
Herodes illuflris, 865 fq.
Herodizes (al. Herodicus), palaeflrae magifler, 626.
Herodotus, hifloricue, 631. 636. 669. 683. 813. tom. Il. 527. 468. Vide et s71fq. vbi
eius virtutes.
Herophilus, cynicus, tom. II. 19g.

- Hefiodus, [(falfo) I. Sem. 3. fed recte I. Prom. 7. pag. 35. item I. Prometh, feu Cauc, 3.
pag. 187. ibid. 1. p. 195. 1. Ne-gom. 3 et 4. I. Sacrif. 5. I. de Mercede 260. 1. Her mot, 2.
(Falfo 1. Hermot. 3.) Recte rurfus 1. Hermot. 5. f. et Ὡς. 1], Salfat. 24. bis, et 61.
18. εἰς. 175. 366. 506. 671. Mclefigenes, tom. Il. 688. 853. 118. 283. 299. 310. 313.
486 fqq. sco. 588. 610. 641. 690. τὰ πάνδημω ἐκῶνω τῷ "Howds περὶ τῆς ἀρετῆς
ἔπη. καὶ τὸν ἱδρῶτα, καὶ τὴν ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀνάβασιν. 321. Ἡσίοδος, 8 παρ &A-
Ag ἀχκέσας. ἀλλ᾿ ἰδὼν αὐτὸς ἕωθεν εὐθὺς ὀρχϑμένας τοὺς μέσας ἐν ἀρχῇ τῶν ἐπῶν
τῶτο πεοὶ αὐτῶν TO μέγιξον ἔγκώμιον διηγάται. 195. ὡς καὶ παρ Ἡσιέδῳ κατά-
Acyov, ὧν ὠρχῆϑεν ἡράσϑης. 815. “Θεογονία. tom. II. 207. τῶ ἔργα αὐτῷ ἡμέ-
ρα}. 488.

Vol, V. Aaa [Hetoe-

310 7. 177. ε. XP III. YNDEX SCRIPTORVM ET ALIORVM Μο". XII. Ρ. 233} 234

[Hetoemoclis ep. MI. Conu. 22. vid. fupra Etoemocles.]

Hieronymus, hifloricus, tom. II. 469 fq. 474.

Himeraeus poeta, vide Stefichoras.

Himeraeus, Phalereus, tom. IL. 700.

Hipparchus, tom. II. 77.

Hippias, fophiffa, 402. 573. -€

Hippias, tom. II. 356 — 359.

: Hippocrates, medicus Cous, 670. [TP]

Hippocrates, medicus, tom. Il. 341.

Hippolytus, 875.

Hipponactes, tom. II. 393. 433. m.

Homerus, 4. 22 Íq. 50. 43. 122. 175. 283. 300. 304. 313. 334. 344 Íqq. 356. 358. 360. 362. 366,
390. 591. 414. 452. 458. 456. 489. 493. 506. 522. 525. 578. 583. O11. 631. 633. 637. 641.
650. 673. 616 Íq. 679. 683 fq. 685. 743. 181. 186. 789. 791. 794 Íq. 8oo. 817. 833. 853 Íq.
$9o. tom. II. 6 fq. 9. 11. 13 fqq. 29 fqq. 118 fq. 131. 1:3. 135. 150. 159. 164 fq. 169. 173.
187. 192. 194. 199. 207 Íq. 211, 245. 251. 259 fqq. 283. 299. 301. 307. 327. 364. 368. 412.
429. 446. 455. 466. 488. 600. 610. 622. 645. 651. 655 [44. vbi cum Demoflhene con-
fertur, 166. 271 fqq. 814. τὴν βῆτα τῆς Ἰλιάδος δαψψῳδίαν. tom. Il. 382.

Honoratus, cynicus philofophus, 864.

Hyperides, rhetor, tom. IL. 257 Íq. ὠπολογία Ὕπερίδε , tom. II. 267.

Hypficrates Amifenus, hifloricus, tom. II. 474.

lambulus, περὶ τῶν ἐν τῇ μεγώλῃ ϑαλάττῃ πολλὰ παροδοξα ἔγραψε, γνώριμον μὲν
ἅπασι τὸ ψεῦδος πλασάμενος. ἐκ ὠἀτερπὴ δὲ cues συνθεὶς τὴν ὑπόθεσιν. 641, — C

Yccus, palaeflrae magifler, 626. n

[Incerta. I. pro lapfu 2. 1. Scyth. 9. £. 11. quom. hif. 14. f. V1. pr. 18. pr. et 22. ter. item 24.
29. 32. 11. “νιον, 2. 1I. pro imag. το. 11. Paraf. 4 et 4x. IH. rhet. pr. 1. f. HL. cafuimie
26. etc.]

Indorum, οἱ καλόμενο; βραχμῶνες. tom. II. 466.

[Infcriptiones, Phari. Il. quoun. hift. 62. aliae II. falt. 14. IT. “μον 18. III. dipf. 6. HI. dea

'"O Syr. 236.)

Yon, platonicus, tom. II. 330 fqq. 636 fqq.

Yophontes, Sophoclis fil. tom. li. 475.

Macus, tom. II. 69o.

Ifidorus, Characenus, hifloricus, tom. II. 471. 472. :

Yüs, magiam docuit, tom.ll. 350 fqq. ἐξέμαϑον τὰς βίβλες τὰς "Qe καὶ "[cidos;
tom. II. 173. Ἴσιδος πλόκωμοι, tom. 11, 386.

Tfmenias, tibicen, tom. II. 381.

Ifimenodora, tibicina, tom. 1I. 527.

lfocrates, rhetor, tom. lL 690. 257. 319. 474. vbi eius obitus. ἐγεγήκοντιω καὶ ἕξ ἐτῶν "yes
Ὑονῶς τὸν πανηγυρικὸν ἔγραψε λόγον, 414»

Müiaeus, gramamativus, toin. ll. 636 iqq.

Lconti-

Vol. ΧΙ. p. 231 P 235. 236 IN LVCIANO MEMORATORVM Li&.IP.c. XPIIL 4π|

Leontichus, tom. lI. 530.

Lecythio, philofophus, tom. II. 605.

Leoflhenes, tom. Il. 69r. [IP]

Lesbonax , Mytilenaeus ,. difcipulus T'imocratis, 810.

Lucianus, ὁ σύρος ὃ AcyoygaQos, tom.ll. 230. — Liber perditus de Softrato, ludlatore for:
tiflimo, 857. Liber fecundus de longaeuis Romanis, quem in fine μακροβίων ad
Quintillum pag. 476. tom. lI. promittit, fiue intercidit, fiue a Luciano non eft fcriptus,
Videtur quoque Lucianus alium librum compofuiffe, in quo leges pauperum in Sa.
turnalibus, expofuit, ficuti in Chronofolone leges diuitum, toi. 11, 613. fs

Lucius, tom. II. 76— u7. PH ME

- Lycophron, Λυκόῷρονος ᾿Αλεξαάνδρα, 839.

Lycurgus, legislator, 855. tom. II. 257 fq. 297. 476.

Lyfias, filius Cephali, tom. II. 453.

Lyfimachus, comicus, [βοιώτιος μὲν ὡς ἐφαίνετο τὸ γένος ἀνέκαθεν, eir μέσης δὲ ὠξιῶν
λέγεσθαι τῆς Αττικῆς, 5T-

Lyfippus, tom. II. 134.

Μακεδονικοῖς ἐντυχὼν τῆς Βασιλικῆς οἰκίως ὑπομνήμωσ:, tom. IL, 696,
Margites Homeri, 516. tom. II. 327.

Marfyas, 586. 215. tom. II. 38r.

Medius, hiflor. tom. II. 469.

Megalonymus, caufidicus, 828.
' Megapenthes, tyrannus, 428. 449.

Melitüdes, 9to.

Menander, 903. προλόγων ὡς ὁ ἔλεγχος» tOIR. 434:
Menecrates, 543.

Menelaus, architectus, tom. II. 796.

Menippus, cynicus, tom. II. 256. 506.

Metrodorus, 758.

Miccion, Zeuxis difcipulus, 58r.

Midas, 512.

Mifthon, Sybarita, tom. II. 434:

Miloathleta, Crotoniates, 347.

Mithrobarzanes , 329 fq.

"Mufonius, tom. II. 571.

Myia, pythagorica, tom, II. 377.

Myron, flatuarius, 6. 517, tom. IT. 13t fq. 179. 339.

Nefiotas, tom. II. 315. [1] : :
Neftor, floicus Tarfenfis, "Tiberii, Caefaris, praeceptor, tom. II. 474:
Nicander, pocta, tom. Il. 485.

Nicias, 497. 629.

Nigrinus, platonicus philofophus, 19. 21 fqq.

Aaa 3 Ocellus,

E
31. Li. IV.c XVIII. YNDEX SCRIPTORVM ET ALIORVM — ΜΙ. ΧΙ. p. 2350 237

Ocellus Lucanus, Pythagorae difcipulus, 497.

[Ode, II, fa/tat. yx. bis.]

Olympus, 586. tom. II. 58r.

Oneficrates, 630. ὁ τοὶ ἐπὶ ᾿Αλεξανδρε cvyyecpus , tom. IT. 470.

Oocataxis (al. Otocaxis) Eudemus, 828.

Oraculum Scythieum, 795. tom. ll. 153. 416. 252. 803. Delphicum, tom. ll. 205. Am-
philochi in Mallo, tom. IT. 352. Memnonium, tom. Il. 349.

Orefles et Pylades, 906 fq. tom. 11. 462. vide et Amicorum paria. Ὁ

Orpheus, tom. II. 16. 385. 595. 604. 612.

Orus, ἐξέμαϑον τοῖς βίβλες τὰς "Queg καὶ "Icides, tom. II. 137.

[Orphica, 1. Saerif. 14.]

Otus, tom. II. 316.

£alamedes, litteraram inuentor, 46. tom. II. 428.
Pancrates, tom. ll. 350.
Parmenion, rhetor, tom. II, 702.
Parrhafius, pictor, 479. tom. II. pag. 3. 15.
Parthenius, 637.
Paílon, pictor, tom. II. 695.
Pelichus, medicus, tom. II. 339.
Pericles, 78. 598. 620. 8o0. 895. tom. II. 174 fq. 693. 699.
Perilaus, bouis aenei, regis. Siciliae, Phalaridis, fabricator, 737 fq.
Peripateticus, vide Ariftoteles, 386.
Peripatetici, 516. 512. tom. II. 208. 252.
Perfeus, magus, tom. II. 769.
Phaedrus, a Platone amatus, 8091. 896.
Phalaridis, regis Siciliae, vita, 731.
Phauorinus, fophifta, 861 fq.
Phemius, orator, tom, lI. 460.
Pherecydes, Syrus, hifloricus, tom. IT. 474.
Phidias, flatuarius, 6 fq. 367. 5t7. 545. 635. 800. tom.Il. pag. 3 fqq. at. 28. 131 fqq. 179.
485. 563.
Philaenis, tom. IT. 445.
Philemon, 498. poeta comicus, tom. If. 475. vbi obitus eius, [IP]
Philiades, 146.
Philippides f. Phidippides, 496.
Philo, 610. Diniae filius, tom. IT. 782.
Philocrates, rhetor, tom. lI. 257. 703.
Philolaus, 498.
[Philofophoram vitae, II. paraf. 31.]
[Philochorus , IT. quom. hi/T. 32.]
Philoxenus, pocta, tom. II. 387. 416.
Phincas, poeta, tom. Il. 437.
Phocion, |

Vol. XII. ν.237}238 IN LVCIANO MEMORATORVM Lib.IU.c XVIII 315

Phocion, tom. IT. 125. 155.

[Phocylides, III. calum. ἃ. f.]

Phryne, foemina, tom. II. 69o.

Phrynon, 703.

Pindarus, tom. IL. 207. 358. 641. 689. 693. ἐν ἀρχῇ TB καλλίφῃ τῶν ἀσμάτων πάντων.
ἼΑριξον μὲν ὕδωρ, etc. 165.

Pififlratus, Neflorides, tom, IT. 796.

Pittacus, tom. II. 472.

Plato, 30. 402. 403. 464. 466. 497. 498. 526. 530 fqq. $41. 816. 837. 866. tom. II. 205. 243.
254. 258. 313. 319. 325. 338. 343. 393. 473. 486. 599. 690. 749. Platonis «mores, 891.
tom. IL. 6st. ἐπιξέλλων τῷ Διονυσίῳ 491. ἐν τοῖς νόμοις. 199- βιβλίον ἐφ᾽ ἥσυ-
χίας . tom. II. .pag.345. ἐν τῷ περὶ ψυχῆς καὶ ἀϑανασίας αὐτῆς λόγῳ. 315. ὑπὲρ'
ἀϑανασίας λόγῳ; tom. lI. 1906. ἐν τῷ συμποσίω. tom. ἢ, 760.

Platonici, 516. 676. 532. 3

Podzlitanc; 754.

[Ῥοείας, I. Tim. t. et 4. ac ar. II. P/eudol. 24. III. conu. 5.]

Polemon , tom. II. 22; fqq.

Polus, Agrigentinus, 402. 573. 336. 487.

Polybius, Lycorrae filius, Megalopolitanus, hiftoricus, tom. II. 474. vbi obitus eius,

Polycletus, flatuarius, 6 fq. 367. 812. tom. II. 132. 339. 564.

Polydamantes Scoluifaeus, Olyimpionice$, 626. tom. IL. 714.

Polygnotus, piélor, tom. II. pag. 6. 15.

Polyidus, tom. 11, 487.

. Polyprepon tibicen, tom. II. 642.

Polyflratus, 275.

Pofidonius, ex Syria Apameenfis; lege Rhodius, fimulque philofophus et bifloricus,
tom. II. 473.

Potamon, rhetor, tom. II. 475.

[Praeconum carmen , lI. Demon. 65.]

Praxiteles, flatuarius, 6. 367. 635. 884. tom. II. pag. 3 fqq. 28.133. 179. [T]

Prodicus , ean: 402. 573.

Prometheus, 13 fqq. 18 fq. 365. 172 fq. 468. 879. 3

Proteus, cynicus, tom. Il. 386. 559 fqq. vbi vita eius et obitus.

[erouerbia, L. fomn. 3. 1. Nigr. ep. pr. L iud. voc. 9. V. deor. dial. VY. 3. I. dial, mort. VT. 2:.
ib. VIII. τ᾿ et 1. necyom. 4- I. reuiu. 9. l. catapl. 21. I. de Merc. 4.12. 21. 25 εἴ 30. 1. pro
sert. Y. 9. r1 et 15. T. pro-lapfu 1. 1. Hermot. ag. bis. et 49. 61. 69. 78. 79 et 86.
1. Zeux. 5. f. I. Harm. 3 et 4.. 1L. quom. hif. 2. 11. poraf^ 52... MI. rhet. pr. 14. 18.
ΗΠ phifopf. 1, 9.. 29. 32. ΠῚ. Herz. 8. VI. mafc. 12. III. indo. 4. 5. 23. bis. 25 et 28-
ΠΙ. P/zudol. 1.2. 4. το. τς. 32. |l. nau. 12 et 26. VIT. D. meretr. III. f. ib, VII. p. med.
et X. verf. fin. ibid. XIV. f. I1I. /aurn. 9. ibid. 19. {Π|| piilopatr.29. Í.]

Proxenus, Epicratis filius, tom. II. 78r.

Pfeudalexander, tom. II. 59g.

Pícudomantis , 746.
Aaa 5 Pfeudo-

374. Lib.IV. c. XE IIL. INDEX SCRIPTORVM ET ALIORVM — Vol. XII. p. 238} 239

Píeudonero, tom. II. 589.

Pfeudophilippus, fullo, tom. II. 389.

Ptolemaeus, Lagi filius, ὡς Διονυσόδωρος» ὁ τοὺς ἐπιςολοὶς αὐτῷ συναγαγών Quo, $90.

Pylades et Orefles, 906 fq. Ei

Pylades, Phocenfis, tom. IL. 462. et. vide fupra amicorum paria.

Pyrrhías, 464. ro2. 387. ferui nomen.

Pyrrhias, fcepticus, f. Pyrrhon, 387. tom. II. 206. 230.

Pyrrhus, 500,

Pythagoras, 305. 371. 403. 497. 526. 541. Samius, 6171. 737. 749. 711. Samius, Mne:
farchi filius, 835. et tom. II. 159 fq. 162. 185. 425. nihil ipfe fcripfit, 496.

Pythagorici Crotoniatae, Metapontini ac Tarentini, tom. ll, 174.

Pytheus, tom. If, 706 fq. :

Python, 863. tom. II. 701.

Quintillus, tom. II. 465.
Rufinus, Cyprius, peripateticus, 876.

Salaethus, legislator, 486.

Sappho, foemina, Lesbia, 895. tom. IT. 13:

Sceptici , 587.

Σκολιξ auctor, cuius apud Platonem mentio; 498.

[Scriptores de faltatione, 11. falt. 55.]

Seuerianus, 619. 764.

Sibylla, cum qua locutus eft Theagenes, tom. M. 579 fq.

Sidonius, fophifta, Athenienfis, 862.

Simonides, litterarum inuentor, 46. tom. II. 453.

Simonides Ceus, poeta, tom. II. 476.

Simylus, 275.

Sinopenfis, vide Diogenes. []

Socrates, 9. 307. 379 fqq. 404. 172. 542. 615. 618. 795. 859. 861. tom. IT. ra fq. 125. 155. 250,
259. 343. 428. 453. 562. 585. 595. amores Socratis, 890. 908. 912. 845. tom. IL. 65r:
Sophronifci filius, tom. IL. 215. — e/zroAcsyia Zexeorras , tom. II. 267.

Socrates, Mopfueflenus, Aegyptius, tom. II. 756.

Solon, Athenienfis, 348 fq. 595 fqq. tot. II. 269 — 299. 406. 472. 105.

Sophocles, 279. tom. IL. 560. 645. 696. — poeta tragicus, tom. IL. 475. vbi obitus eius,

XoQós, (Plato) μέμνησο τῷ coQ8 λέγοντος, ὡς Θεὸς ἀναύτιος., curio. δὲ ἑλομένᾳ, 480.

Sophronifei filius, vide Socrates.

Sopolis, medicus, 834.

Softratus, Boeotius, 857. 881. 332 fqq. — Cleodemi difcipulus, tom. IL. 647:

Soflratus, Cnidius, architectus Phari, 638 fq. tom. IL. 355.

Stefichorus, 673. poeta Himeraeus, tom. II. 22. 476.

Stoici, 514 fq. 381 Íq. 675. tom. II. 208. 245. 252 Íq.

Syllus, tom. II, 580.

"Talus,

' Vol. XIT. Ρ.239 215 IN LVCIANO MEMORATORVM Lib.IV.:. XPIII. 5315

Talus, τάλως, ὁ τῇ Μίνωος, Cretenfis, tom. II, 340.

"Telephus, tom. 1I. 487.

"Telefilla , foernina, 895.

"Thales, Milefius, tom. II. 356. 472. 801.

"Thamyris, orator, tom. Il. 460.

'Thargelia, philofopha, 843.

"Theagenes, "Fhafius, Olyipionices, 626. 427. 714.

'Theagenes, tom.Il. 562 fq. 579 fq.

'Theano, foemina, tom. M. 13. ἡ τῆς IIoS'ayogeta σοφίας θυγάτηρ, 895.

'Themiftocles, tom. II. 699.

[ Theocritus, L deor. dia/. XXII. 2, XXVI. 1.]

"Theodotus, Rhodius, 582. i

'Theognis, 449 fq. 499.

"Theomneftus, 873.

"Theon, palaefirae magifter, 626.

"Theophraflus, tom. H. 690.

"Theopompus, hiftoriographus, 638. tom. IL. 469.

"Theoxenus, 597.

"Theramenes ,| ὁ xéSvegvos; 909.

"Fherfagoras , poeta, tom. II. 685. 694 fq. [0]

'Therfites Homeri, cynicus concionator, 871. 677.

'lhespis, "Thebanus, citharoedus, tom.IT. 384.

"Thefeus, $40. tom. IL. 724. aequalis Herculis, tom. II. 173.

"Thesmopolis, floicus, 472 fqq. tom. IL. 167 fq.

"Thrafyllus, philofophus, 157 fq. 284.

"Thucritus, fenex plus quam nonagenarius, 210.

"Thucydides, 19 fq. 49. 603. 612 fq. 615. 629 fq. 631. 656 fqq. 752. 806. 837. tom. I
380.492. ἐπιτάφιόν τινώ éizre τοῖς πρώτοις TB πολέμϑ ἐκεῖνδ νεκροῖς» 619. :
Gaxudide , ὅσα παροὺ T8 Δημοϑένες καὶ αὐτοὶ ὀκτόκις μετεγγεγρωμμένω εὑρέθη Kol
λῶς,, tom. II. 380.

'Timaeus, tom. II. 468.

'Timaeus, 'Tauromenites, tom. lI. 474.

'Timarchus, dictus Atimarchus, tom. II. 446. ; E

'Timocles, 446. fíloicus, tom. ll. 129 fqq. per integrum dialogum, qui infcribitur: Iupt-
ter tragoedus.

'Timocrates, Heracleota, 78r. 858.

"Timocrates, Lesbonactis, Mytilenaei, praeceptor, 810.

"Timolaus, tom. II. 491 fqq.

"Timotheus, tibicen "Thebanus, 585 fqq. tom. II. 781.

"Tirefias, Boeotius, 329. 851. 893. 339. tom. II. 175.

"'Tirefias, vates, tom. II. 466. 527.

"Tifiae, rhetoris, τέχνην tom. IL. 448.

Tithonus, 543. 213- τινας.
; Ἢ »

J. 262.
TÀ TE

515 Li.IP.c. XVII. ἸἹΜΡΕΧ SCRIPTORVM ετο, Vol. ΧΗ. p. 240 241

"Tityus, tom. II. 316.
'Toxaris, Scytha, vita eius, 59r fq :

[Tragicus, I. Nigr. 3. f. 1. Tim. 2, et 33. YI. Lexiph. 17. II. amor. 37. YII. mafc. τι. ΠῚ, 126-
moflh. Y3. f.

Vologefus, Parthorum rex, 612.

Xenocrates, Platonis difcipulus, tom.ll. 473. 690. λόγος ὑπὲρ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς,
tom. IL 766.

Xenophanes, Dexini filius, Archelai, phyfici, difcipulus, tem. II. 473.

[Xenophilus, III. macrob. 18.]

Xenophon, τι. 618. 630. tom. II. 8. 742. Grylli filius, tom. YI. 474. Initium ὠναβώσεως
Cyi: A«ges καὶ Παρυσάτιδος ποῦδες γίγνονται duo, O18.

ad Zamolxin mittere, 592. — per Zamolxin ius iurandum, 594.
Zamolxidi, tamquam deo, facrificarunt Thraces, tom. II. 152. (P]

Zeno, 526 Íq. tom. IL. 258. 647. floicae philofophiae princeps, tom. Π. 473. vbi eius
obitus. ;

Zenodotus, grammaticus, 676.

Zenophilus, muficus cognominatus, philofophiae pythagoricae fectator, tom. IL. 472. vbi
eius obitus.

Zenothemis, floicus, tom. II. 636 fqq.

Zeuxis, pictor, 577 fqq. 158. tom. II. pag. 3.

Lopyrion, 464.

Zopyrus, tom. II. pag. 157.

Zoroaller, 329.

CAPVT

CLAVDIVS GALENVS Σὶδ. ΤΣ. ες XIX. (ol. XVII) 3m

CAP V T XIX (olim XVII)
(€ EM OREL euo S t UW-L'BCON.V333

1, Jta Galeni. 1L Galeni iu medicinalem fcientiam merita generaiim. VII. Medicinae flatus íis
temporibus, quibus Galenus vniuerfam eius fcientiam mutabat. ΙΝ. Quid in fingulis medi-
cinalis /cientiae difciplinis inuenerit Galenus rettiusque dixerit. Ν. Syfiema Galeni medicum.
VI. Libri a Galeno cou/cripti. Eorum ratio. "VII. Claffes, ordo librorum Galeni. NIU. Zn-
flitutum in ordine librorum Galeni a me feruatum. ΙΧ. Singulorum librorum Galeni, et
quideri genuinorum, recenfio. 1) De fectis ad eos, qui introducuntur. 2) De optima (fecta
ad Thrafybulum. 3) De optima doctrina. 4) De fophi(matis feu captionibus penes dictionem.
$) Quod optimus medicus fit quoque philofophus. 6) Suaforia ad artes oratio. 7) De confti-
tutione artis medicae ad Patrophilum. $8) De elementis ex Hippocrate libri IL. 9) De tempe-
ramentis libri III. 10) De atra bile. 11) De inaequali intemperie. 12) De optima corporis
noftri conftitutione. 13) De bono habitu. 14) De facultatibus naturalibus libri III, — 15) De
fubftantia facultatum naturalium. 16) De anatomicis admini(trationibus libri ΙΧ, 17) De offi-
bus ad tirones. 15) De venarum arteriarumque diffe&ione. 1:9) De neruorum diffe&ione.
20) De mufculorum diffe&ione. 21) De vteri diffedione. 22) An in arteriis natura fanguis
contineatur. — 25) De motu mufículorum libri II. — 24) Vocalium | inftrumentorum diffe&io.
25) De cauffis reípirationis, 26) De Hippocratis et Platonis decretis libri IX. 27) Fragmen-
tum in Timaeum P/atonis, vel ex IV. commentariis, quos ipfe infcripfit: de iis, quae medice
di&a funt in Platonis Timaeo. 28) De femine libri II. 29) De vfu partium corporis humani
libri XVIL 30) De inftrumento odoratus. 31) De locis adfe&is libri VI. 32) De differentiis
febrium libri 11. 33) De morborum temporibus. 34) De refpirationis víu. 35) De víu pulfuum.
36) De pulfibus libellus ad tirones. 37) De pulfuum differentiislibri IV. — 38) De dignofcendis
pulfbus libri IV. 39) De ceuflis pulfuum libri IV. 40) De praefagitione ex pulfibus libri IV.
41) Synopfis librorum fuorum XVL. de pulfibus. 42) De diebus decretoriis libri ΠῚ, 45) De crifi-
buslibri III. 44) De difficultate refpirationis libri III. 45) De cauffis procatar&icis. 46) De
plenitudine. 47) De tumoribus praeter naturam. 4$) De tremore, palpitatione, conuulfione
et rigore. 49) De fimplicium medicamentorum temperamentis et facultatibus libri XI. 50) Ars
medica. 51) De differentiis morborum. 52) De morborum cauffs. 53) De differentia Sympto-
matum libri lll. 54) De compofitione medicamentorum fecundum locos libri X. 55) De com-
pofitione medicamentorum fecundum genera libri VII. 56) Methodi medendi libri XIV. 57) Ad
Glauconem de medeudi methodo Libri II. 58) De venaefectione adueríus Erafiftratum.
$9) De venaefe&ione adueríus Erafiftrateos, Romae degentes. 60: De curandi ratione per ve-
nacíe&ionem. 61) De marafmo. 62) Pro puero epileptico confilium. 6:) Ad Thrafybulum
liber, vtrum medicinae -fit, vel gymnaítices hygieine. 64) De attenuante victus rationc.
65) De fanitate tuenda libri VI. 66) De alimentorum facultatibus libri III. 67) De probis
prauisque alimentorum fuccis. 68) Quod animi mores corporis temperamenta fequantur.
69) Linguarum, íeu dictionum exoletarum Zipgocratis explicatio. 70) De feptimeftri partu,
71) De libris propriis. — 72) De ordine librorum fuorum ad Eugenianum. 73) De-ptiffana.
74) De paruae pilae exercitio. 75) De hirudinibus, reuulficne, cucurbitula,-incifione et íca-
rificatione. 76) Quomodo morbum Íimulentes fint deprehendendi. 77) De dignotione ex in-
fomn;is. 78) De propriorum animi cuiusque adfectuum dignotione et curatione. 79) De cuius-
libet animi peccatorum diznotione atque medela. 80) De pracnotione ad Epigenem. $1 De
antidotis libri duo. 51) De foetuum formatione. X. Libri /vfpeElae originis. 83) Introductio,
feu medicus; $4) De fubüguratione empirica. $5) De voce et anhelitu. 86) De refpixatio-
nis vfu. $87) An animal fit, quod in vtero εἴ, $8) An omues partes animalis, quod' protrea-
tur, flant fimul. $9) De coníuetudinibus 90) De motu thoracis et pulmonis. gr) De totius
morbi temporibus. 92) De typis. 93) Aduerfüs eos , qui de typis feripferunt. 94) De comate
fecundum Hippocratem. — 95) De victus ratione in morbis acutis ex /Zippotratis fcntentia,
96) De purgantium medicamentorum faculta:e. — 97) De remediis paratu facilibus libri III.

Foi. V. Bbb 98) De

3:35 — Lib. IP. c. XIX. VITA GALENI

98) De theriaca ad Pifonem. 99) De theriaca ad Pamphilianum. 100) De fafciis. XI. Librs
mauifefte [purii. 1c: De hiftoria philofophica. 1c2) Dcfinitiones medicae. 103) De partibus

artis medicae. 104) De anatomia viuorum.

105) De compage membrorum, fiuc de natura

humana. 106) De natura et ordine cuiuslibet corporis. — 107) Quod qualitates incorporeae

fint. 108) De motibus manifeflis et obícuris.

109) De facultatibus ; corpus noftrum difpenfan-

tibus. rro) De diffolutione continua, feu de alimentorum facultatibus. — 111) Praeceptum de
humani corporis conftitutione, de diaeta quatuor anni tempeftatum et duodecim menfium. 112) De
humoribus, 113) De praenotione. 114) Omnino vera expertaque praefagitio. 115) De venae-
fe&ione. 116) Prognoflica de decubitu ex mathematica ícientia. 117) De vriuis. 118) De
vrinis compendium. 119) De vrinis ex Ziepocrate, Galeto, et aliis quibusdam. 120) Quae-
fita in Hippocratem de vrinis. 121) De pulfibus ad Antoninum. 122) Compendium pulfuum.
123) De adfe&uum, renibus infidentium dignotione ac curatione. 124) De colico dolore.
125) Introductorius liber, varias morborum curas complectens. 126} De cura icteri. 127) De
mcelancholia ex Ga/eno, Rufo, Poj[idonio et Marcello Sicamii Zetii libellus. 128) De oculis.
129) De pica, vitiofo appetitu. 130) De gynaeceis. 131) De cura lapidis. 132) Liber fecre-
torum ad Monteum. 133) De medicinis expertis. 154) De incantatione, adiuratione et fufpen-
fione. 135) Fragmentum libri primi de dunamidiis. 136) Liber fecondus de dunamidiis.
137) De ponderibus et menfuris. 138) De fuecedaneis. 139) De fimplicibus medicamentis.
140) De planüs. 141) De virtute centaureae. 142) De clyfteribus. 143) De catharécis,
144) De pefte. ΧΙ]. Frogmenta. 1) De aquis. 2) De vinis. 3) De viuis. 4) De pane.
5) De aquarum natura et de balneis. 6) Sermo aduerfus empiricos medicos. 7; De morfu , qui

in aegritudine percipitur. 8) De venereis.

9) Ex libris de demonfiratione. «0) Ex commen-

tariis Stmplicii, 11) Ex Zéverroe. 12) Galeni notae in Hippocratem ex /o. Stobaco. 13} Frag-

menta ex /Vemefio. 14) Ex Themiffo.

15) Ex Mich. Ephefio. 16, Ex Moyje Maimonwide.

17) Ex Rhaje. 1$) Quos, quibus purgantibus medicamentis, et quando purgare oporteat.
19) Fragmentum libri de Homerica medicatione, ΧΠ|. Cogiventarii Gaieni ii. Hippocratis
libros. — XIV. Libri, qui fub Galeni nomine in bibliothecis latent, nondum typis excu[ft-
XV. Libri Galeni medicinales, qui interierunt, XVI. Libri Galeni, ad alias dijciplinas perti-

mentes, deperditi. XXII. Codices MSS. operum Galeni omnium aut librorum plurium graeci.

et latini. — XVIII. Editiones operum Galeni omnium graecae, graeco-lating, latinae.
XIX. Colle&iones librorum Galeni, at mon omnium, graecae, gracco-latinae, latinae.
XX. Galenus in epitomen vedatius. Specula Galeni. "CTheatrum. — [ndices. ΝΧΙ. Index co-
rum autorum, qui Galeno edendo , interpretando, illuftrando, operam dederunt. — Commen-
fari in plures Galeni libros. | XXIL Libri, in quibus Galenus defenditur, confutatur, im

quibus loca quaedam Galeni explicantur.

XXIIL Editiones operum Galeni, graecae, graecoe

latinae, ek latinae, quae lucem non viderunt.

[Studio Zoaunis Chriftiani Gottlieb Ackermanni, Med. Dr. et Prof. Publ. Altorfin, 5)}

LI Zita Galeni*).
LAVDIVS GALENVS, mcdicorum omnium poft Hippocratem princeps, fyfle:

matisque in medicinali fcientia conditor, quod noflris temporibus medici ex parte ad-

huc amplectuntur, atque optimi imperatoris iudicio γνήσιος ἰατρὸς xg] Φιλόσοφος » a pofte-.

&) Notari velim, me omnes libros, quibus
aficrifii fignum adpofitum eft, oculis meis víur-
paffe.

b) In vita Galeni recte fcribenda qui verfari
welunt, ipfius eius auctoris libris, ceu genuinis
maxime fontibus, vti debent. Multa enim de fe

ri$

narrauit expofuitque in permultis libris, a fe con-
feriptis , maxime in arie med.ca , in cuius cap. 39.
libros, quos ante hunc librum confcripfit, recen-
fet; in libris IX. anatomicarum adminiftrationum 5
in lbris XVIL de vfu partium; in hbro, quod

animi mores corporis temperaturain fequantur ; imc

libr.

at os ms td

ΝΜ τααααασασισ.-“““πνσπα- παν" óul£ ác Mni LELECICTIUCLE LEOPAALGIGÓOAUAlLLGIulF i

VITA GALENI

libr. de cognofcendis curandisque -animi morbis,
quos perturbationes latini adpellant; in libr. de
cuiusque animi peccatorum notitia atque medela;
in libris Vl. de locis adfe&is, in quibus ad vitam
Galeni, quam egit medicus practicus, facientia
permulta enarrantur; de praecognitione ad Epige-
nem, qui fcriptus eft.a Galeno ideo; vt medici-

nalis vitae fuae pofteris rationem redderet; in:

libr. II. de antidotis et in libr. de theriaca ad Pifo-
nem, nec non in libris de medicamentorum com-
pofitionibus. In confilio etiam, puero epileptico
. dato, quaedam ad eius vitam occurrunt. Librum
etiam ícripferat Galenus περὶ τῆς διωβολὴς ἐν ᾧ a]
περὶ τῷ ijs Bis, quem memorat in libr. de libr.
propriis cap. 13. qui vero interiit. In libro etiam:
μέχρι πόσα τῆς παρὸ τοῖς πολλοῖς τιμῆς καὶ δόξης
Φροντισέον ἐτὶ, de quo loquitur de libr. propr.
cap. 13. quaedam faltim fuerant contenta ad vitam
Galeni; verum et is liber interiit. Multa etiam,
quae ad vitam Galeni pertinent, leguntur in. eius
libris περὶ τῶν ἐδίων βιβλίων, et περὲ τῆς τάξεως τῶν
δίων βιβλίων πρὸς Εὐγενιανὸν., qui vterque liber le-
Bitur in editione operum Hippocratis et Galeni
Charteriana tom. I. pag. 55 et 49. Galenum etiam
memorarunt inter Graecos Sizphanus de vrbib.
Jo. Tzetzes, chil. ΧΙ. hiflor. 397. et Suidas.
Scripferunt etiam vitam Galeni, aut potius de
eius vita aliqua memoriae tradiderunt Symp/o-
vianus Champerius , in libr. de medicinae claris
fcriptoribus, qui cum aliis lucem vidit in 4. fiue
loc. et anno, nec non in vita Galeni, quae pro-
lixius elaborata ab eodem auctore legitur in opé-
rum Galeni editione quarta Papien(i, cura Ruftici
Placentini, 1516. fol 2— 4. Jac. Milichius in
orat. de vita Galeni in Phil. Melanchthon. pracfat.
et orat. tom. 11. pag. 395. Zdütonius Fumanellus,
iu operibus multis et variis, cum ad tuendam fa-
"itatem, tum ad profligandos morbos plurimum
conducentibus. 'l'igur. 1557. fol. Zr. JPeruerus,
in orat. de vita Galeni, Viteb. 1570. 70. Mart.
--Eujlazhius (Gambatenfanus, im regno Neapoli-
tano) de vita Galeni. Neapol. apud Horatium Sal.
wianum, 1577. 4. K. de /i/a, in libro: (as vidas
de doze priucipes de la medicina. Burgos, 1647.
8. cap. 7. pag. 148. Pracfixa etiam eft vita Galeni,
cum aliis, lectu diguiflimis, ad hiftoriam librorum
Galeni pertinentibus, auctore Conr. Gesnero edi-
tioni operum Galeni Frobcenianae tertiae, Bafil.
1562. fol. Sed hi omnes parum accurate in hoc
argumento funt verfati, vt re&e Mentelius tefta-
tur, in epiftola ad Labbeum, rox citanda, di-
cens; a/iam vitam, glios fcriptores eum autia-

Lib.IPV.c. XIX. 319
rem po[tulaffe, quem aetati eius tantum non ups
par Eufebins in. libr. Κ΄. hiffor. cap. vit. teflatur,
etiam a nonnullis adoraium fuiffe, et. Aiexan-
der Trallianus ϑαύτατον appellat. Elogium Ga-
leni chronologicum PAj/ipgus Labbeus, velut fpe-
cimen bibliothecae fuae vniuerfalis mifit ftrenae
loco ad Iacobum Mentelium, et praefixa Mentelii
epiftola edidit Parif. 1660. ex typographia Claudii
Cramoify, in 8. * Alium praeterea libellum eo-
dem anno 1650. Labbeus mifit ad Guidonem Pa-
tinum et Parifiis, apud Guil. Benard excudi fecit
in 8. hoc titulo: Πα Claudii Galeni Pergameni,
medicorum principis, ex propriis operibus col-
leffa. Hoc paginarum 83. opufculum conftat meris
Galeni locis, ex editione Iuntarum latine defcriptis
atque per interualla quatuor ab ortu Galeni ad
annum aetatis 21. 29. 40. et obitum vsque diftin-
€tis, adícripto fubinde in margine anno Chrifti e£
aetatis Galeni. Ea loca omnia 7o. Zd/b. Fabricius
adnotauerat in elogio Galeni chronologico Labbei,
quod praefixerat in biblioth. Graeca capiti de fcri-
ptis Claudii Galeni. Videtur etiam tertium opu-
fculum promififfe Labbeus, chronologiam operum
Galeni, faltem eorum, quae exftare nofcuntur,
quae fcilicet primo loco, quae deinde in decurfu
aetatis, quae tandem in fenectute confcripta fue-
rint. Sed illa numquam vidit lucem, neque edi-
tores operum Galeni delibris eius au&oris ad hunc
ordinem digerendis cogitarunt. itam Claudii
Galeni Pergameni, medicorum omnium ab Ηρα
pocrate principis, ex ipfo e£ probatis authori-
bus colle&'am digeflamque fcripit Renatus Char-

ferius, eamque in operum Hippocratis et Galeni

tom. 1. a pag. 53. vsque ad pag. 98. excudi fecit.
Verum profufiffimo fermone in hac vita longe plu-
rima dicta funt, minime ad Galeni vitam referen-
da: neque ordo, quo argumentum fuum pertra-
&auit, cuiquam placere poteft, Elogium Galeni
confcripfit Julius Zlexauürinus, quod lucem vi-
dit Venetiis, apud Iuntas, 1548. 8. Vitam et lau-
des Zo. H. Zrker in opufc. eloquent. Ien. 1717. $.
faífc. 3. Vitam etiam Galeni, at fucein&tam , fcri-
pfere fcriptores de medicinae hiftoria quidam, v.g.
lo. Bernier, in libr. Effays de mediciue, ou il
eft traite de l' hifloire de la medecine et des me-
Gerins, Parif. 1689. 4. part. I. cap. 4. pag. 105.
Dan. Clericus, in libr. hiffoire de la medecine
part. III. libr. III. pag. 660 fq. edit. Hagae Comit.
1729. 4. in quo vniuerfo libro de Galeni vita,
fcriptis atque iis, quae is ad medicinam amplifi-
candam contulit, doctiffime atque copiofiffime tra-
&atur. Gotilieb Stolle, in der enleitung zur Hi-

Bbb2 ftorie

480 Lib.IV.c. XIX. VITA GALENI

ris tanti habitus, quanti aliorum medicorum nullus ^), Niconis, philofophi, architedli,
viri eruditiffimi ac moribus fedatilDimi, ex matre adinodum iracunda acérbaque in fuos 4)
filius, natus eft Pergami *) in Afia, nobili quondam Atralorum regia, anno poft Chriftum
natum CXXXI. Hadriani imperatoris XIV, vel XV.— À patre, non gcometra tantum, atque
architecto, vt tradit Suidas, fed mathematicis omnibus ceterisque litteris excultiffimo, (vid.
Galen. de probis. prauisque alimentor. fuccis cap. l. pag. 410. tom. VL)7) et quibusdam aliis
eximiae notae praeceptoribus in pucritia 5) artes liberales adprime edoctus, atque ad omnem
elegantiam humauitatemque informatus, abfoluto XIV. fcu, quod eodem recedit, aetatis.

D

AL»

anno XV. ineunte anno poft Chriftum CXLV. Antonini Pii, poft Hadrianum imperantis, .

4nno VII. philofophicis ftudiis fub Caio, Platonico. et quodam Philopatoris, floiei, difci-
pulo, alisque operam nauare coepit: tum anno vitae XVII. chriflianae aerae CXLVII,

forie der medicinifchen Gelahrheit, Tena, vpsr.
4. cap. τ. 9. οἵ. pag. 85. Kurt Sorengel, in libr.
Ver[uch einer pragmatif/chen Ge[chichte der zrz-
neykunde tom, II. Halae Saxon. 1795. fect. V. 5.
6.53 fq. pag.89 fq. Vitam Galeni ego quoque
fcripfi in inffitut. hifloriae medicinae, Norimb.
1792. 8. cap. XXL pag. 197 fq. et cap. XXII. expo-
nendo fyftemati Galeni. medicinali operam. dedi,

quo labore ante me iam. functus fuerat o£. Conr;

Barchufen in diff. de medicinae origine et pro-
gre[fu, TraieR. ad Rhen. 1725. 4. differtat. XVI.
pag. 246 fq... Caeterum conferendi adhuc funt de
Galeno eiusque doctrina. et fcriptis //offius de phi-
lofophia cap. XII. $. 19. pag. 99.. /onfius libr. 1Il.
cap. XL 6.3. pag. 62.. Pope Blount in cenfur. ce-
lebrior. au&or. pag. 163 fq. Zac. Brucker in hi-
flor. critic. plilofoph. tom. II. period. II. part. I.
libr..I. cap. 1I. fet. IIL. f. 13. pag. 183 fq. et in ad-
pendic. p.559. [inprimisque Chr. ramp Kritik der
praktifchen Arzneykunde mit Rückficht auf die Ge-
Íchichte derfelben, L. 1795.8. qui cap. 12. p. 454 —

675. Galeni exponit laudes. Beck.] Ad rem litera-.

riam et fcripta Galeni facit G: Abr. Merklini Linde-
sius renouatus, libr. I. p. 183 fq. Maxinre autem vti-
les funt Halleri labores etad vitam doctrinamque Ga-
leni intelligendam, et ad librorum, qui. ab eo aucto-

re confcripti funt, hiftoriam,, editionum. notitiam,

cet. De botanicis et pharmaceuticis Galeni fcriptis
differuit is clariffimus in medicinali re: literaria au-
&or. in bibliothgc. botanic; libr. I. cap. 51. tom. I.

pag. 111 fq. de fcriptis anatomicis, ac de iis, quae:

. in.anatome a. Galeno. inuenta. funt, in bibliotliec.
anatomic: libr. L. δ. 59. tom. L pag. 82. de exter-
na. medicina, quam fecit. et de libris, ad eam per-
tinentibus,, in. bibliothec. chirurgica. libr. 1. $. 39.
tom. I. pag. 85. Denique copiofitlime egit de Ga-

leno. Za/lerus,, omni paene χοὶ literariae, ad eum.
D P

a patre

pertinentis, materia exhaufla, in bibliotheca me«

dicinae pratficae libr. 1. $. $o. tom. I. pag. 228.
vsque ad pag. 275.

£; lu vita Galeni fcribenda fequutus ego fum
maxime ipfum Galenum, qui permulta de fe ipfo
in libris fuis propofuic, et Labbeum, cuius elo-
gium chronologicum Galeni 7o. 4b. Fa ricius
in priore biblioth. graecae editione capiti de Cale-
ni fcriptis praemiferat. Integrum Labbei librum
excudi hic non iuffi, vtilia vero ex eo, nieis ad-
ditis, excerpfi.

d) Galen. de dignofcend. animi morbis cap. 8.
tom. VI. edit. Chart. pag. 531. ἔχων μητέρα ὀργίλος
τώτην, Us Quxvey μὲν ἐνίοτε vis ϑεραπαίνας, ἀεὶ δὲ
κεκραγέναι τε καὶ μώχεσϑαι τῷ πατρὶ, μᾶλλον ἢ Eav-
Sn) Xwxokra,

6) Hinc etiam in codd fcriptis editisque femper
vocatur- Pergamenus. Pergamum patriam fuam
diferte vocat in libr. X. de fimplic. medicamentor.
facult. cap. 2. nr. 9. de cafeo. tom. XIII, pag. 282.
ed. cit.

f) Patrem. effert laudibus maximis in permultis
locis librorum fuorum v: g. in libr. de dignofcend.
animi morb. cap. 8. tom. VI. pag. 531.

6) Egregie fe a patre-inftitutum, effe refert, pae-
dagogo maxime idonco, libr. II. de different. pulf.
cap. 5. pag. 46. tom. VIII. neque impenfis cuius-
cunque generis patrem in eo inPiruendo peperciffe
docet in libr. VIII. de method. medendi cap. 3.
pag. 188. tom. X.

Statim ab adolefcentia fe philos |

fophiae amore fuiffe captum dicit, vfümque prae- :
ceptoribus. optimis libr. IX: de method. medendi, -

cop. 4. pag. 205. tom. X. conf. libr. Gaíeni de or-.

3o a ee i p ὡς ..

dine. libror. fuor. ad. Eugenianim pag. 52. tom. TI...

de libr. propr. cap. 2. pag. 38. et cap. it. pag. 45..
tom. L. vbi de ftudio philofophiae a fe agitato per--
multa refert.

At

VITA GALENI Lib. IV.c. XIX. 58r

a patre, per fomnium admonito, deductus ad medicos 5), Satyrum , Quinti difcipulum,,
Stratonicum , Sabini Hippocratici, difcipulum, et Zfefzhrionetm empiricum aliosque nactus εἰ
in patria fua praeceptores.

Poft obitum parentis Smyrnam. fe Galenus contulit, anno aetatis fuae XXI. Chrifti
CLL Pe/opit, celeberrimi medici e Quinti difcipulis, et Z/bisi, platonici philofophi, au-
diendi caufa ΝῊ tum Corinthum, ad Numifanum, non inferiorem Pelope, Quinti eiusdem
auditorem. Sic aliis prouinciis pluribus peragratis *), Alexandriam tandem, Aegypti no-
biliffimum emporium ac metropolim, venit, in qua prae ceteris vrbibus medicinae florebat
fludium. Vnde anno aetatis XXVIII. Chrifti CLVIII. digreffus, in patriam remeauit, ibi-
que Pontificum !) annuorum iuífu curationem gladiatorum fufcepit per quinque aut fex
annos. Quibus elapfis Romam cogitauit "), anno aetatis XXXIV. inflante, aut iam in-
choato, Chrifli CLXIV. imperatorum Marci Avwrelii Antonini philofophi et Lucii Veri,
fratris eius, anno IV.") Anno fequenti iugulum ei ab humero motum eft, a quo decubuit
per dies quadraginta, vt ipfe narrat ^). Multis poftea f.liciffimo fucceffu fanitati redditis,.
magnum fibi nomen apud omnes plebeios et optimates fecit, vt etiam a plerisque, ob ad..
mirandam in praediciionibus atque curationibus fagacitatem. et felicitatem ^). modo 7r et eat

Bbb 3,

fi) Galen. de praenot. ad Pofthum. eap. 2. p. 835:
tom. VIII libr. IX. de method. medendi, cap. 4.
pag. 205. tom. X. Praeceptores, quibus et in phi-
lofophia, et in medicina vfus eft, copiofe enarrat
in hbr. 1, de anatomic. adminiftrat. cap. 1. p. 26.
tom. IV. conf. libr. de ordine libror. fuor. ad Eu--
genian. pag. 52. tom. I. de medicimentor. facult,
libr. ΧΙ. cap. 1. 24. pag. 21. tom. XIil. de atra
bile cap. 4. peg. 170. tom. III. libr. I.. de alimen--

- &or. facult. cap. r. pag. 3c$. tom. VI.

E

i) Gaíen. de probis prauisq. alimentor: fucc..
«ap. 1. pag. 418. tom. VI. de libris propriis cap. 2.
peg. 38. tom. I. Pelopem fecundum poft Satyrum
ipfi obtigiffe praeceptorem, et Smyrnae quidem,.
poftea Nuimifianum Corinthi, ipfe refert libr. 1..
de anatom. adminiftrat. cap. 1: pag. 26.. tom. IV.
conf. de ordine libror. fuor. ad Eugenian. pag. 51..
tom. I. de atra bile cap..3. pag. 168. tom. lil.

k? Conf. de itirieribus, a Galeno inftitutis, prius--
quam Alexandriam adiret, et ea vrbe relicta in
patriam rediret, libr. III. de compofit. medicam.
per genera, cap. 2. p: 713. 719. tom. XIII. libr. VI.
de compofit. medicam. fec. loc: cap. 2. pag. 490..
tom. XIII. libr: V. de fanitate tuenda cap. 1. p. 38.
tom, VL comment: fll. in Hippocr. de diaeta acu-
tor. text. 8. pag. 8s. tom. ΧΙ. libr. IX. de fimoplic:

- medicam. facult. cap. 1: nr- 2, pag. 247. tom; XIII.

ἢ) Galen. comment: IIL. in Hipp. de fra&uris
text. 21. pag. 243. tom. XII. Curam gladiatorum
Pergamenorum fibi a pontifice. com miffam. quonam:

-

δοξολόγος,

cum: fücceffu gefferit, ipfe refert in libr: ΠῚ. de
compofit, medicamentor.. íecund.. genera,, cap. 2.
pag. 718 fq. tom. XIII...

ni) Galen. de libr. propriis cap; t et2. Liber de:
praenotione ad Pofthumum ideo fcriptus eft, vt:
oftenderet ,. qua. fortuna. in. formandis praefagiis
Romae: prae: aliis medicis fuerit vfus.. Proftat is.
liber in cdit: Parif. tom.. VIII. pag. 829. libr. I. de
anatomic. adminiftrat: cap. 1. pag..26. tom, IV. cf,
Gal. aduerfus eos ,. qui de typ:s fcripferunt, cap. 1.
pag-.157: 158. tom. VIL. de venaefectione adueríus
Erafiftrateos, Romse degentes cap. t. p. 406. toni, X.
comment. I. in Hipp. libr. de artic: text. 22. p. 303.
tom, XII:

m^ Lvcii rneminit cap: 2. libri de praenotione ad
Pofthumum, cum. primum fuum in. vrbem Roma-
nam aduentum: defcribit; Antonini vero initio libri:
primi. de. anatomicis adminifirationibus, neque:
enim interpretes re&te ifta: reddiderunt :. Kp y ev
ἡρχμένα,. x. 7. A.

0) Hiftoriam eius morbi, quem: perpeffus eft;.
eopiofe defcribit in commentar. I. in Hippocr. libr..
de articulis-text. 62. pag: 322. tom. XIli.

— p) Conf librum de locis- adfeCtis integrum, in:
quo permulta exponit de. fortuna, qua vfus eft et:
in praefagiendo , et in curandis morbis. Vid. in--
primis. de loc; adfect. libr. V. cap. 7. tom. VIL.
pag. 497... Multa quoque refert de laude fua apud:
omnes, et de inuidia medicorum et: philofopho--
rum, in.quam incurrit, in libr. de praenot. ad:

Epige--

Lio. IV. c. XIX. VITA GALENI

385
δοξολύγος, modo propter flupendam remediorum, opportune adhibitorum, vim atque effi-
caciam παραδοζξοποιὸς diceretur. Graffante poft aliquot tempus atrociffima illa pefle, quam
Capitolinus in Lucii vita aliique fcriptores Romanarum | hiftoriarum defcribunt *), vrbe fe
fubduxit in Campaniam, ac Brundufio in patriam vela fecit, anno aetatis non tam exeunte,
quam completo XXXVII. chriflianae aerae CLXVIII. — Verum diu in patria fubfiflere atque
optato perfrui otio ei non licuit: namque fob exitum eiusdem anni, aut fequentis CLXIX,
principium ab imperatoribus, Marco Antonino ac Lucio Vero, a Parthica expeditione paulo
ante reuerfo, qui tum Aquileiae morabantur, delectus militum habendi caufa, omnium-
que comparandorum, quae ad bellum germanicum neceffaria futura effent, in Italiam re-
vocatus eft. Romam itaque fecundum venit"), atque Aquileiam profectus eft: vnde paullo
poft, ob faeuientem acrius luem fugientibus imperatoribus, ipfoque Lucio Vero prope
Altum, dum curru cum fratre veheretur, ictu fanguinis exftincto, hiberno, vt videtur,
tempore, fub finem fcilicet anni CLXX. ipfe quoque Galenus vix cum quibusdam aliis euafit
Romamque incolumis reuerfus eft, quae fertia cius in vrbem profectio numerari poteft.
Marco Aurelio in Germaniam *) aduerfus Quados, Marcomaunos ac Sarmatas cum exercitu
abeunte, ipfe in ltalia haefit, multosque tum, procul negotiis fere omnibus, et vsque ad
obitum eiusdem Aurelii, totoque filii eius, Commodi, tempore, quo imperante conflagrauit
Pacis templum, et Galeni opera plurima incendio perierunt, vel Romae *), vel in patria,
(quando enim in eam remigrauerit, non amplius reuerfurus in Italiam, omnino nefcimus)
multos inquam libros cuiusque generis confcripfit vulgauitque , atque in iis librum de prae-
cognitionibus fuis πρὸς Ἐπιγένην *), anno vitae LIL., elapfis a diiputatione aduerfus floicos
et peripateticos de voce et refpiratione XV.annis, fub Heluio quoque Pertinace, qui anno
Chrifli CXCII. die Decembris XXXI. fublato e viuis Commodo principe a frequenti fenatu
nuncupatus eft imperator, et paullo pofl a militibus interfectus, floruifle Galenum, ex eo
difcimus, quod capit. XHMI. de propriis libris meminit libri vnius ad feclàrum profeffores
de concionibus, publice habitis fub Pertinace, ((ic enim vertendum puto πρὸς τὸς ὠπὸ τῶν

αἱρέσεων

Épigenem tom. VIIL pag. 829. et in libro de libris

vt Romae maneret. Vid. de libr. propr. cap. 2. de

propriis.

4) In cap. t et 2. de libris propriis. De prac-
not. ad Epigenem tom. VIL. pag. 829. et in per-
multis aliis locis.

v) De libr. propriis cap. 2. in quo capite Gale-
nus etiam enarrat, quos libros co tempore fcripfe-
rit. De graenot. ad Epigenem cap. 9. Merninit
etiam fui ex Cypro et Syria pedeftris itineris Ro-
mam verfus per "Thraciam et Macedoniam in li-
bro IX. de fimplic. medicament. facultatibus cap. t.
ar. 2. pag. 246. tom. XIII. Et inter ambulandum
íe dormiuiffe memorat in libro II. de motu mu&u-
lorum cap. 4.

5) Sacpe refert Galenus in libris fuis, fe Cae-
faris iuffu, vt imperatoris valetudinem curaret in
hoc bello, euocatum effe a Marco Aurelio: fed
Galenus, belli labores periculaque aliis cedere cu-
piens, fomnio adgjonitum fe eflc diuinitus aiebat,

compofit. medicamentor. fecundum genera lib. II.
cap. 13. et in permultis aliis locis.

t) In hac periodo Romae et docuit medicinam,
et plurimos longe librorum fuorum compofuit, et
medicinam aegrotantibus cum fummo Romanorum
plaufu fecit. Ad banc periodum vitae Galeni conf,
de praenot. ad Epigenem cap. 9 et tt. et permulta
alia loca tam in hoc libro, quam in fex libris de
locis adfe&is, de alimentor. facultatibus libr. II,
cap. 4c. de compofit. medicamentor. per genera
lib. I. cap. r. lib. III. cap. 3. de fimplic. medica-
mentor. facultat. lib. IX. cap. 3. De antidotis
libr. 1. cap. 1. 2. 4.13. et lib. II. cap. 17. Method,
medendi libr. III. cap. 2. et libr. V. cap. t5.

4) Ad Pofthumum in editis permultis infcribi-
tur is libellus, fed rectius vertas ad Epigenem,
que propria nomina Graecorum latina facere non
icet,

—

VITA GALENI Lib. IV. c. X1X. 383

αἱρέσεων περὶ τῶν ἐπὶ Περτίνακος δημοσίῳ ῥηθέντων. non vt alii quidam: Zduerfur fiffa-
vios de publice di£lis coram Pertinate.)) Neque fane vlterius progreífus videtur, quisquis ia
Suidae lexico Galeni elogium texuit, dum fcribit: γεγονέναι ἐπὶ Mexe καὶ Κομμόδε καὶ
Weerivaxos τῶν Καισάρων ἐν Pep. (Nifi forte vltimum illud ἐν Ῥώμῃ non ad impera-
tores romanos referas, fed ad Galenum, qui, cum fub his imperatoribus Romae vixiffet,
poft Pertinacis necem in patríam fefe receperit, ibique reliquum vitae in otio litterario pro-
ul ab aula firepituque litterario transegerit, quae videtur fuiffe mens interpretum Wolphii
atque Porti.)

Hacténus quae de Galeno diximus vsque ad aetatis annum LXIII. ex ciusdem zrcA-
Acus ἐπιαυτολογθντος variis fcriptis depromta funt, nec in dubium a quoquam vlla ra-
tione reuocari poffe videntur. Quod fupercít, an fub Didio Iuliano, Clodio Albino,
Pefcennio Nigro, ac praecipue fub Seuero, eiusque filio, Antonino Baffiano, pariter floruerit,
et quamdiu vitam Romae, aut Pergami traduxerit, quoue auno aetatis atque aerae Chriflia-
nac exfpirauerit, quia eruditis viris nondum fatis exploratum ícimus, ex eiusdem libris,
vel veterum fcriptorum monumentis disquirendum eft.

Gerordar Doanner V/offus in. poffumo de philofophia opere cum medicorum feriem
legit, Claudium Galenum fub Marco Antonino. philofopho, item filio, Commodo, quin
et Heluio Pertinace, Didio Iuliano, Clodio Albino, ac denique Séuero floruiffe teftatur.
Sed nihil probat, et ab aliis ifla mutuatus efl. In opere etiam de hifloricis graecis atque
alibi non femel idem auclor Galenum ad Antonini Pii aetatem refert. — Joanser Martinur
KEuflachiur, qui in libro, de vita Galeni fcripto, hiftoriam eius viri, foedatam antehac multis
fabuiis erroribusque, fummo cum fludio illuflrauit, multa tamen etiam, quae ad rem mi-
nus pertinent, intexuit, contendit, Galenum fub Seuero et Antonino Batfiano €aracalla vixiffe,
his ducius argumentis, quod ipfe Galenus libro I. de antidotis cap. XIII. tefletur, fe theria-
cam imperatori Seuero, ipfius imperatoris iuffu, confecilfe, eodem modo, quo Antonino
-Auguflo eandem medicinam parauerat, ac quod auctor libri de theriaca ad Pifonem, qui
vulgo Galeno adícribitur, cap. 2. tom. XIIl. pag. 932. referat theriacam a Marci impera-
toris temporibus aeflimari coepiffe, opinionemque de eius vtilitate maiorem fidem accepiffe,
eius medicamenti vero vfum fub maximis imperatoribus, nunc viuentibus, communem eua»
file (ἐπὶ τῶν νῦν μεγίξων αὐτοκρατόρων ἡ χρῆσις ess τὸ κοινὸν ἔφϑασε)ν. Vtrumque vero
argumentum Euflachii quibusdam infirmius vifum eft, ac primum quidem, quod ex fami-
liari multorum auctorum confeetudine Seuerus imperator pro Lucio Vero fubrogatus fit,
εἴ ipfemet Euflachius fateatur, pro Vero mendofe cap. I. libri aduerfus eos, qui de typis
fcripferunt, haberi Seuerum. ^ Alterum vero, quod in libro de theriaca, per maximos
illos imperatores, quorum mentio cfl facta, non Seuerus pater, eiusque filius Baffianus,
dictus de militari tunica Caracalla, fed Marcus Aurelius et Lucius Verus, Diui, vt loque-
bantur, fratres intelligendi fint, vt neceffe non videatur, fidem libri de theriaca ad Pifo.
nem, quem fTulius Alexandrinus, Petrus Andreas Matthiolus , aliique viri pereruditi abiudi-
«are Galeno moliuntur, follicitare.

Isque liber, Galeno adferiptus, de theriaca ad Pifonem, etfi pro tali non exiflimandus eft,
quem Galenus fcripferit, quod multa in eo occurrunt, a Galeni ingenio prorfus aliena, ta-
icm

384 Lib. IV. «. X1X. VITA GALENI

men neminem fore arbitror, qui, poftquam attento animo libros de antidotis perlegerit,
non ilico in partes Euflachii transeat, fateaturque, Galenum non tantum fub Pertinace , fed
etiam fub Seuero imperatore vixile. Proponam, quoniam Euflachius quaedam, ad quae-
ftionem perünentia, praetermifit, in nonnullis peccauit, atque obfcure admodum et intri-
cate omnia pertractauit, ipfa Galeni verba eaque obferuationibus meis illuflrabo, vt nemo
in pofterum ea de re ambigere poffit. Libri enim duo de antidotis ab omnibus vsque ad
hunc diem tamquam genuini fincerique Galeni partus habentur, nec v]lus eos, quod Íciam,
inter nothos reiecit.

Quae capitibus primo et quarto libri primi de antidotis habentur, praemittenda funt,

wt cetera, quae ex capite XIII. adferentur, firmius copfiffant, Primo vero capite libri .

primi de antidotis pag. 866. tom. XIII. de Aurelio Antonino imperatore, ipfius tempore
viuente, expreífe refert, (ὁ xo9' ἡμῶς γενόμενος αὐτοκράτωρ Δυρήλιος Αντωνῖνος.) qui
quotidie antidotum fumferit. Deinde addit: Fuit autem hoc, quo tempore, fuftepto ad.
σύν ες Germanos bello, et ille (imperator Aurelius Antoninus) in regionibus circa iffrum dt.
geret, et ego me illum eo poffz fubf;qui excufaueram. Quia vero imperator theriacam, a Dr-
misfrio archiatro fibi confe&iam , habibat commendatiffinam, pofW mortem. Demetrii ad. Eu-

hratem Catholicum ftripfit. vt ir certiorem faceret eum, quir. Demetrio adflitifft-in. compo-
menda antidoto caefarea. — Cumque. intellexiffet , me femper. Demetrio in componenda. theriaca
adflitiffi, a me antidotum fibi parari iufft. Capite vero quarto eiusdem libri primi de anti-
"dotis, pag. 8512. refert, theriacam eo tempore, quo Antoninus imperabat, a multis diui.
tibus, in prinatos eorum vfus, fuiffe praeparatam: diuites enim principum morem aut
imitari, aut fala imitari videri velle, — Po(t obitum vero Antonini a paucis theriacam aut
mithridatium in priuaros vfus parari. — Capite vero eiusdem libri de antidotis primi XIII.
pag. 884 refert, fe theriacam in priuatos vfus Marci Antonini compofuiffe, Commodum

vero, Antoninum fubfequentem, nec theriacae, nec fimplicium medicamentorum, ad eam

parandam idoneorum , inprimis cionamomi, quod prae ceteris vctuflate vim ac efficaciam
[fuam amitteret, vllam curam habuitfe, Ge τῷ νῦν ὄντος ἡμῶν αὐτοκράτορος Σεβήρε,
κελεύσαντος αὐτῷ κατο τὸν αὐτὸν τρόπον, ὃν ἐσκεύειζον Αντωνίνω, συνϑῶναι τὴν &yrido-
vov, ἠναγκάσθην. κι T. A, Coaclum [cilicet fe fuille refert vilius cinnamomum , quodque
vetullate fua virtutis aliquantulum perdidiffet, eligere, his verbis: τῷ μὲν δὲν ψὸν ἡμῶν αὐτο-

, T 9 , M , Ἂν , , € ' Ad, , T , , n
κρώτορι Xefngao TW» OYTiOOTOY £OXEUXGOL τῶν iot esaoy ἐκλέξας κινναμωμῶν. κ΄ τ΄ Δ.

(cinnamomi, a temporibus Adriani inde in vafis ligneis fludiofe afleruati.) ^ Refert etiam
aliquot cinnamomi fpecies, a fe ftudiofe collectas, conflagraffe cum fcrinio, in quo opti.
ma ac pretiofa quaeque repofuiffet, eo tempore, quo templum Pacis Romae incendio
flagraret.

Ex his aliisque, quae in libro Galeni de libris propriis, et in libro de ordine libro-
rum Íuorum ad Eugenianum occurrunt, et quae in germanis Galeni operibus occurrunt
plurima, ad illius vitam aet;temque indagandam plane neceffaria, difcigmus, Antoninum
Pium, quem a Marco Aurelio ea nota diflinguit, quod enm poft Adrianum imperatorem

fuiffe expreffe dicit, non illum fuiffe, qui fingulis diebus theriacam fumeret; fed Marcum:

Aurelium Antoninum, philofophum, de quo tam faepe et tam multa referre confueuit:
ct Demetrium, archiatrum, fub belli germanici initiis obiiffe , eique tum in imperatoria anti
doto

πων m NR er RN

VITA. GALENI Lib. IV.c. XIX. 385

' doto paranda fuffectum fuiffe Galenum: atque Commodo, Marci Aurelii Antonini, philo-
fophi, filio, fub. quo aedes Pacis conflagrauit, aliisque vsque ad Seuerum imperantibus
neglectam fuiffe theriacae confectionem, quam Seuerus, zum imperator, (τῷ vov ovrog
ἡμῶν αὐτοκροτορος Σεβήρε: filium, obferues velim, hic taceri: ideoque fcriptos illos de
antidotis libros videri ante annum CXCIX.) iterum a Galeno, iam fene, voluit confici,
necdum elapíis XXX. annis ab expeditione germanica: proinde Seuerum hunc, de quo hic
agitur, penitus alterum diueffumque effe a Lucio Vero, qui anno exeunte CLXIX. aut in-
eunte CLXX, apoplexia periit, licet is quoque aliquando Seuerus vocatus reperiatur.

De theriaca ad Pifonem, vnde alterum probationis argumentum ducere voluit Eufta-
chius, tría obiter obferuare liceat. Ac primum quidem: auctorem libelli illius vixiffe fub
Seuero, et quidem inter annum aerae Chriftianae CXCIX. quo Seuerus maiorem natu filium
Baffianum, iam a biennio creatum Caefarem, «t Marci Aurelii Antonini cognomine in-
fignem, in imperii confortium elegit, atque annum CCXT. quo idem Seuerus, qui cum
filio imperabat, Eboraci in Britannia mortuus eft, die IV. Februarii: ideoque non medio-
criter hallucinatos, qui cum Hieronymo Mercuriali Lucium Verum hic accipiendum effe
fomniarunt. "Verum praeflat ipfum eius libri auctorem loquentem audire. —Aliquos refert
is auctor, fingulis diebus, incolumitate corporis ductos, theriacam adfumere: id feciffe
Marcum Antoninum, qui paullo ante Romanum imperium fumma integritate adminiflra.
vit, eumque theriaca abunde, et velut alimenti inflar effe vfum. ^ Exiflimationem vero
virtutis eius medicamenti ab huius imperatoris temporibus magnam apud homines euafiffe,
iis fcilicet, falute imperatoris et conferuata et reflituta huius medicamenti ope, eadem ab
eo Íperantibus. Sub iílo vero principe theriacae componendae opus folum ad eos perti-
nuiffe, qui in eo verfati effent: verum fub imperatoribus nunc regnantibus (ἐπὶ δὲ τῶν νῦν
eyisov αὐτοκρωτόρων) vfum eius vulgatum fuiffe, ipfis imperatoribus permittentibus, vt
quisque aegrotans ea medicina ex ipforum penu vteretur, eamque benigne omnibus, qui
ea egere viderentur, difpenfantibus, vti et Antipatro, cui fcriptura epiflolarum graecarum
commiífa erat, (de quo vide vitas fophiftarum, a Philoflrato confcriptas) viro ob morum
grauitatem et rhetorices peritiam longe aeflimatiffimo, cum in renalem morbum inci.
diffet ". Ex quibus hoc texitur argumentum: auclor libri de theriaca ad Pifonem Deme-
trium archiatrum et Marcum Antoninum imperatorem nouit, eum fcilicet, (ne ad Pium
confugias)) qui fingulis diebus theriacam adfumebat; quod vni duntaxat Marco Aurelio An-
tonino, philofopho, conuenire ex libr. I. de antidotis oflendimus. Α΄ deinde vixit fub
duobus imperatoribus, qui Antipatrum fophiftam graecis Auguftalibus epiftolis praefecerunt,
Tow τοὺς ἑλληνικοὶς ἐπισολοὸς αὐτῶν πρώττειν πεπιξευμένον, et theriacae vfüm publicum
liberalitate fua, atque in omnes, qui egebant, communicatione frequenti induxerunt. Iis
autem notis atque infignibus alii defignari nequeunt imperatores praeter Seuerum , eiusque
filium Caracallam; quod mihi probandum erat.

Alterum eft, Galenum non videri eius libri auctorem, fed alium quemdam medicum,
qui Galeno fuperíles fuerit, et fub imperatoribus Seuero ct Caracalla theriacam compo-
fuerit

v) De tberiac. ad Pifon, cap. 2, pag. 932, tom. XIII. cf. initium cap. 3. pag. 933.
Fol. V. Ccc

386 Lib. IV. c. XI X. VITA GALENI

fuerit in vfum imperatorum: aut certe ab aliquo nugatore, exercendi flili gratia, ex iis,
quae apud Galenum in libris de antidotis legerat, plerisque, etiam fagacibus viris, fucum
factum fuiffe. Non quidem ignoro Aetium Amidenum, Paulum Aeginctam, et poft eos

Arabes omnes, Glycamque, quem .mox 1nemorabimus, hunc librum, tamquam genuinum 3

Galeni, citauille, — Attamen, quo tempore f.ripferit Galenus eum librum, non video. Si
a Galeno Ícriptus efl, eum is auctor fcripfit Seuero atque Caracalla imperautibus, annum
vitae ad minus feptuagefimum agens. Sed ftilus iuuenem redolet, a fenili grauitate plane
alienus. Multa praeterea ipfi libro infunt, a Galeni indole abhorrentia: citationes parcae,
quum in aliis libris vbique et fe laudet, et alios tum laudet, tum culpet, | Neque adeo
hbrorum de antidotis meminit, imo potius iis contradicit, quae aliis in libris dixerat.
Hinc etiam Hieronymi Mercurialis de hoc lbro iudicium, quod in Iuntinis operam Galeni
editionibus plerisque legitur, quoque eum Gajcno vindicare fludet, eum ab hoc auctore,
iuuene adhuc, effe fcriptum contendens, veritati minus refpondere exiftimandum eft. Nom
fane iuuenis vocandus efi, qui Marcum Antoninum imperatorem nouerit, annum aetatis
XXXIV. aut XXXIX. iam fopergreffus, atque deinde fub Seuero eiusque filio theriacam in
vfum imperatorum compofuerit.

Poflquam perfpeximus, Galenum vitam vsque ad Seueri tempora protraxiffe , de morte
Galeni, cuius tempus hactenus nondum fatis exploratum eft, quaedam proferenda funt.
In his tamen non eft mihi animus refellendi infulfiratem. eorum, qui medicorum ifli
coryphaeo vitam adtribuunt, fine vlla valetudine aduerfa ad annum aetatis CXL. protractam.
Ex quo vulgare forfan illud adagium enatum ef!, vt Galenica valetudo diceretur pro ea,
quae vltra quam folenne eft, profpera fit atque inoffenfa. — Neque eos confutabo, qui eum
volunt fermonem cum Maria Magdalena familiariter contulifle. — 7Michael fane Glycar,
qui anno Chrifli circiter MCL. fcribebat annales fuos ab orbe condito ad annum Chrifli
MCXVIIT. parte tertia pag. 231. edit. graeco-latinae, quae Pariiiis prodiit, refert, famams
ef apud multos, quod medicus ille, Galenur, in Magcaolenam inciderit εἰ audiuerit. ex. eas
Chriftum quendam a natiuitate caecum. fancffez cui. Gal.nur refponderit, meceff. fuiffe, vt
Chriflus terrae metalla bene cognita habuerit, alioquin. vijum caeco reffituere mon. potuifje.
J'erum eiusmodi rumorem fabularum in ordinem refzremur. — Nam fieri prorfus neguit, vg
ipforum de fententia Galenus cum. Magdalena. fit. colloeutus, qui IMarci imperatorir in eis
speminerit, quae ad Pifonem perftripfit , iteuique Commodi meutionem fecerit in primo de moe
vibus libro. — Nam inter aetatem D. N. 1. C. et. imperium. Conunodi propemodum anni CL,
in/ercedunt. Ymo ferme CC. aut etiam plures, fi ad Seueri, adeoque et Caracallae, poft
patris obitum , imperium cum quibusdam reuocare volueris, ^ Anonymus auctor libri de

vita et moribus philofophorum, annon is fuit Gualtherus Burlaeus, Anglus, loannis Dunfii -

cum Guilelmo Ochamo fedulus auditor, deinde impugnater acerrimus; et nominalis phi-
lofophiae bonus adfertor: qui prius Oxonii, poft Parifis ad annum MCCCXXXVII, theo-
logiae doctor? vt poft Lelandum aliosque; Baleus et Pitfeus, opere fuo, de illuflribus Bri-
tanniae maioris fcriptoribus, referunt: quibus noflra aefate fobfcripfit Ioannes Gerardus
Voffius, libro de hifloricis latinis; is, inquam, auctor, opufculo illo laudato, (vnde;
fed hallucinando, Guido de Cauliaco, celebrium fuorum de chirurgia fcriptorum flatim
initio notat, Gilenum anno a*fa'is LXXX. diem extremum clufiffe:) quod plane fine vila
exceptione, iníiguis, fi quis vmquam fuit, nulliusque pudoris, plagiarius, Antonius a Sala,

Mombel-

VITA GALENI ΤΙ ΧΙ, 387

Mombellenfis Iuris confultus, Cafali in Italia, apud Bernardum Groffum, imprefforem duca-
lem, anno MDCIII. in 4. vt vocant, tamquam ingenii fui vigiliarumque partem publicauit di.
cauitque Vincentio Guerrerio, Montisbelli comiti. Porro, anonymus, feu Burlaeus ille, poft-
quam de fecundo philofoplic, (in quo definit plagiarii noflri codex,) Apollonio Chalcidenfe,
- Bafilide Scythopolitano, ac "lauro Berytio egit; Galienum (fic enim Ícribit, ex vulgi, ni
fallor; quocum verfatus fuerat, Gallorum loquendi confuetudine, quod non Galen, fed
Galien pronunciare folet) celebrem toto orbe medicum, apud Pergamum Αἴας natum,
Hippocratis ftudiofiffimum interpretem, vixifle docet annos LXXXVII. cum librorum mul.
torum, praefertim medicinalium, confcriptioni infudaffet. Hic autem annorom numerus,
non quidem, vt vult Guido Cauliacus, oclogefimus tantum, praefcribitur in codice MS.
locupletiffimae bibliothecae Alexandri Petauii, exarato in membranis, anno Chrifti
MCCCCLII, vt in fine adícriptum eft; ex quo vel folo, etiamfi cetera deeffent plagii in-
dicia, manifefte patent. — Eumdem quoque numerum LXXXVII. annorum praefert vetus
eiusdem libri editio, in primis fere typographiae incunabulis; Lutetiae, et id in monte
D. Hilarii, in aedibus Radulfi Lalifeau fuícepta, Euflachio incognita. Vnde patet, Gui-
donem non fomniafle, quod fcripfit: et librum de vita et moribus philofophorum, (fac,
wt plebeius fit atque vulgaris) ante Euflachium alicubi adparuiffe ^ Mortuus ergo fuerit
Galenus, ex huius racematorís philologi fententia, fi fubducias, fupra a nobis de eius
anno natali, rationes amplecti velimus, anno falutis reftauratae CCXVII. quo Antoninus
Caracalla, Seueri imp. filius ac fucceffor, die IV. Aprilis, inter Edeffam et Charras, a
Martiale centurione interfectus εἴ. Quod fi verum fit, non aberrauit Ioannes Tzetzes ""),
qui in chiliadibus fuis prodidit, Galenum adhuc fub Caracalla vixiffe, Verum mihi longe
probabilius vifum eft femper, quod anonymus alter, a Suida in dictionarium fuum rela-
tus, adfirmat, Galenum annos demum LXX. vixiffe, ἐβίω ἔτη ὁ. proinde obiiffe poflremo
facculi tertii poft Chriftum natum anno, a morte Lucii Veri vno fupra tricefimum. — Par.
cior enim foret, multoque, quam par fit, adflridtior, quisquis breuiorem in gyrum Ga-
leni annos reuocare vellet, eumque anno Chrifti CXCIII. quo Pertinax occifüs eíl, aetatis
fuae LXIII. obiiffe contenderet, aut forte aliquo ex proxime fequentibus:, fatendum enim
efl, eum per fex aut feptem annos fub Seuero, a quo'in aulam reuocatus dicitur, floruiffe.

Fabularum ceterum Galeni hiftoria pleniffima eft. ΕἸ enim viro, quem fequebantur
medici, poft eius aetatern viuentes, inprimis Arabes et Arabiflae, quemque Dei inflar fufpi-
ciebant colebantque, permulta tribuerunt, quae aut miraculofa videri poffent, aut talia
- vt Chriflianorum fectae, in quam vehementer in operibus fuis inuectus eft *), fauere vide-
retur, in quem errorem, practer alios multos, incidit Kenatu; Charttriur *), qui Galenum

Ccc a in

10) "Tzetzes chiliad. XII. hiftor. 397. νόμων ἀναποδείκτων dxZi, καὶ ταῦτα ἐν οἷς Tusc xe.

X) Acerrimus eft Galenus contra Chriftianos et Libro vero de differentiis pulfuum IL. cap. 3.
Yudaeos eisque fuccenfet, quod legibus nulla ea- pag. 68. tom. VIII. haec dicit: Θῶττον ἄν τις τοῖς
rum demonftraiione facta obtemperant. Siclibr.IL. ὠπὸ Μιωῦσξ καὶ Χρισξ μεταδιδάώξαεν, ἢ τὸς τοῦς αἕρέ-
de different. pulfuum cap. 4. pag. 45. tom. VIIJ. cec: προστετηκότας DTE τε καὶ φιλοσόφας
dicit: Κάλλιον δ᾽ ὧν zy πολλῷ προσϑ ἄνα Tiv εἰ χαὶ 3) Ren. Charterius in vita Galeni cap. 43.
μὴ βεβαίαν ἀπόδειξιν, παρωμυϑίαν y ἂν ἱκανὴν τῷ Pag- 97. iu Oper. Hippocr. et Galeni tom. I. Re-
λόγῳ περὶ τῶν ὀκτὼ ποιοτήτων, ἵνὰ μήτις εὐϑὺς x« tulit haec ex Mundino ct Schedelio nimis credulug
ἀρχὰς ὡς ds Νίωῦσς καὶ Χριτὰ διατριβὴν ἀφιγμένος, Charterius.

388 Lib. IV. c. XIX. VITA GALENI

in Iudaeam profectum effe adferit, vt Chrifli miracula exactius cognofceret perfpiceretque.
Alii Galenum in Hi!pania natum eíle adfirmarunt, Serenique nomen in Galeni: nomen mu-
tatum ^), quod vtrumque falfum efl. — Multa alia, plaue effidta, Arabes de co retulere,
praefertim Gregorius lbul- Phurcjr in hift. dynaft. pag. 77. conf. Atfemanni bibl, oriental.
Clementin. Vatican. tom. Il. pag. 315. Neque mirum efl, Arabes de eo viro, a quo vni-
verfa eorum medicina procefferat, permulta effe fabulatos, mira et inaudita alias. — Galeni
effigies ex vetufliffimo. codice D;ofcoridis, qui exflat in bibliotheca Caefzrea Vindobonenfi,
poft Lambecium , Il. pag. 551. Neffelium, ac Bellorium dat /ae. Gronouiuz, tom. II. antiq.
graecar. lit. k, K. k. Κι Alia effigies, quam repetiit Charterive, e(t in iconibus Sambuci nr. 19.
Galeni effigiem hoc elogio ornavit Magnus medicus, (vid. Antholog. Graec. lib, IV. p. 485-
Cl. O(terhaufen in hiílor. fectae medicor. pneumaticor. fect. I. $. 4.)

"Hy χρόνος, ἡνίκα yoxix βρωτὲς διὰ σᾶο, Ταληνὲ,
Naxvero: μιὲν ϑνητὲς», ἔτρεφε δ᾽ ἀϑανάτες,

Χήρευσαν δὲ μέλαϑρα Πολυκλαύτε ᾿Αχέροντος,,
Σῇ sono» χαρὶ βιαζόμενοι.

Id vero in vita Galeni non omittendum eíT, eum plura itinera, eaque paene omnia:
rei medicinalis exactius cognofcendae cauffa, inflituiffe. —Afiae partem magnam paragrauit.
In Cyprum nauigauit, videndorum, quae in ea infula funt, metallorum cauffa: in Cocle-
Íyriam, Palaeftinae partem, profectus eft, bituminis, et aliorum infpiciendorum cauffa
in Lemnum infulam enauigauit, vt cognofceret, num fanguis hircinus terrae ifli admifce-
retur, quae, impreflo ei facro Dianae figno, Lemniae terrae nomine diuendebatur. Quum
enim iterum ex Afia Romam: peteret, pedeflre iter fecit, per Thraciam, Macedoniam et
a Troade Alexandria in Lemnum adnauigauit, nactus ilic nauem, quae ad Theffalonicam
curfum dirigebat. Adpulit quidem ad' infulam, verum finem (ibi propofitum non confe-
quutus efl, nauclerus enim ad eam partem infulae, quae vocatur Hephacflias et in qua
eius terrae copia eft, non adpulit, fed ad contrariam: hinc quum Roma in Afiam rediret,
eum demum finem confequutus εἴ, Nam poflquam ex Italia in Macedoniam: traiecerat,.
eamque paene totam pedeflri itinere pertransierat, Fhilipposque peruenerat, quae vrbs eft
finitima "Thraciae, ad mare defcendit, quod proximum aberat CXX. fladiis: primumque
Thafon petiit, atque illic Lemnum, ex qua infula Alexandriam Troada traiecit, eoque
itinere ea loca adiit, ipfeque perfcrutatus efl, ex quibus Lemnia terra petebatur ^*). Gagatis
etiam lapidis in. folo, quo reperitur, videndi et explorandi cauffa totius Lyciae littora parua
nauicula circumnauigauit, Gagatis fluvii, in cuius littoribus is lapis reperiri dicebatur, vi-
dendi cauffa: lapides vero, Gagatem referentes, cruflaceos, nigros, et qui in ignem con-
iecti exilem flammam: ederent, complures ex Coelefyria afportauit, natos in colle, mor-
tuum mare circumdante, vbi et bitumen reperit ^). Peragraífe eum. Afiae regiones quam--

plurimas,

z) Vid. Nicolaus Zitonius in biblioth. veteris — 50) Gal. libr. IX. de Simplie. medicam. facult,
Hifpaniae libr. L cap. 20. vbi de Claudio, Galeni cap. 2. nr.1o. pag. 257. tom. XIII. "Vt opobal.
preenomine. fanum £illare videret, Palaeftinam adiit. conf. de:

83) Gal. libr. IX. de Simplic; medicam. facul. antidotis libr. I. cap. 4»

Sap: 1. nr.2. pag, 247. tom. XIII.

y

GALENI MÉDICINALIS SCIENTIA — Lib.IV.c XIX. 38g

plurimas, locus inprimis docet in commentariis in Hippocratis de diaeta iri acutis *"), vbi
AA - DB s - " * . P H ^
dicit: ἐγὼ γῶν xg) xao τὴν Κιλικίαν. καὶ Domixiny, καὶ Παλαιξίνην» καὶ Exveov, καὶ
, z » , E » n - E . ' , *
Kenny ευρον cives TOIgT8S. ἄλλ ὁμῶς οἷον egy» Kgj κατῶ παντῶ τῶ χω οἷα τεϑέα μαι,
καὶ τὸ γε ϑαυμασιωτερον., ὅτι καὶ xaT. Αἴγυπτον. taliae etiam partes plures peragrauit..
la Campania le fuiffe teflatur in opere de fanitate tuenda ^^).

II. Vt autem accuratius intelligatur, quaenam Galenus, quem ipfe pofleriores inter .
Graecos medici vehementer coluerunt, quemque Arabes et Arabiflae omnes preífo pede fc-
quuti funt, cuius etiam poft reflauratas litteras inter medicos fuit ea et admiratio, et venc-
ratio, vt fyflematis, quod in medicinali fcientia condidit, partem non exiguam inedicina
noflrorum etiam temporum receperit, permulrasque medicinales doctrinas eodem. modo
adhuc proponat, quo ab ipfo, primo earum auctore, proponebantur, quem Θαυμοίσιον xod
'πολυμαϑέφατον ἄνδρα “Ὁ antiquitas dixit, alii ϑειότατον adpellare eumque adeo adorare
non erübuerunt: vt, inquam, intelligatur, quid Galenus ad medicinam amplificandam
contulerit, primum difpiciendum eft, quaenam medicinae facies ratioque fuerit iis tem-
poribus, quibus Galenus fcriptis permultis libris ei fcientiae aliam: formam dabat, deinde
quaenam in (ingulis medicinalis fcientiae difciplinis dilatandis ipfe effecerit, tandem vero
quaenam fyftematis medicinalis, quod tradidit perfectius limatiusque antiquioribus omnibus,.
ab co conditi, ratio fuerit.

III. Medicina, quam Hippocrates Cous a fapientiae fludio primus abfciderat/) et
pradica, et inprimis theoretica, a philofophorum placitis intemerata. pofl! Hippocratem
non diu manfit. Hinc nati funt medici dogimatici, qui rationem omnium in medicina. dare
volebant ex elementorum qualitate ad corpus humanum et in fano, et in aegro flatu ad-
plicata: nati funt medici methodici, qui, Epicuri fyftemate philofophico in medicinanr
ilato, auctore Z//clepiade, "hrmifone atque The[falo , communia in morbis intuentes eorum:
duo fumma genera effe flatuerunt, alterum adflrictum ,. alterum fluens, tertiumque ex vtro:
que compofitum, ac imorborum omnium, vti et fanitatis rationem in difficili faciliue moli-
cularum per poros tranfitu fluxuque pofüerunt: — Nata erat centum circiter ante Galenum
annis, Nerone aut Vefpafiano Romanis. imperantibus, auctoribus Athenaeo, "Theodoro,
Agathino, Archigene, Herodoto, Magno et Leonide, fecta medicorum pneumaticorum,
quae im profpera et aduerfa valetudine ommia a fpiritu floicorum philofophorum, cuncta
penetrante, deducebat, et-contemplatiuam medicinam fingulari modo, per definitiones atque
diuifiones fubtiliffimas tractabat. Erant praeterea in Graecia, Italia, aliisque terris, Ro-
manorum, quod tunc latiffime patebat, imperio fubditis, aliae medicorum fcholae, hunc
vel illum antiquiorem auctorem maxime fequentium. — Sic Romae atque Alexandriae Ga-
leni temporibus exílabant fcholae medicorum Herophileorum , Frafiflrateorum. | Difcepta-

tio vero ifla medicorum: dogmaticorum ,. eorumque de abditis morborum, quas ftatuebant,.
Ccc 5 cauflis,

€)) Gal. Comment. III. in Hippocr, de viétw 60) Simplic, IV, phyfic. conf. Alexander Tral-
acutor. text. 8. pag. 85. tom. XI. lianus.

dd) Gal. de fanitate. tuenda: libr. VI. cap. rn. //) Celfus in. praef, ad libr, I. de re med. p. 4;
pag. 180. tom. VI. edit. Krauf..

300 Li.IV.c. XIX. GALENI MEDICINALIS SCIENTIA

cauffis, diuerfae fententiae effecere, vt mox in curandis morbis non de morborum origi-
nibus, fed de medicinis, ad eos curandos idoneis, medici fierent folliciti. — Hinc, multi-
plicata etiam poít Alexandri Magni tempora medicamentorum ad morbos curandos copia,
auctore Philino Coo, qui primus medicinam a rationali difciplina abfcidit, occafione ab
Herophilo, praeceptore fuo, accepta, einpiricorum medicina nata eft, feclae nobiliflimae,

uae Heraclide praefertim "Tarentno auctore effecerit, ne omnis medicina in vanas aut
Élim parum vtiles contemplationes abiret, vtque in morbis minus ad abditas eorum cauffas,
quae femper ambiguae atque incertae funt, magis ad cauffas eorum manifeflas et fenfuum
ope percipiendas et ad medicinas iis depellendis efficaces refpiceretur.

Galeni temporibus fectarum fludium inter miedicos tantum erat, vt inter medicos,
non cílent nifi fetae fuae, aut dogmaticorum, aut methodicorum, aut pneumaticorum,
aut empiricorum addicii, aut Erafiflratum, Herophilum, aut quemcunque alium aucto-
rem fequentes. — Neque eorum, qui, Agathino auctore, condita fecta epifynthetica, fiue
eclectica optima quaeque quarumcunque fectarum placita in fyftematis cohaerentis formam
redigere volebant, fortuna magna fuit. :

Omnes vero hae fectae medicorum a prifcis fuis inftitutis vehementer defciuerant, quod
inprimis rixarum atque contentionum cauffa factum eft, quae facile nos mouent, vt, veri
neglecto amore, actique (ectarum ipfarum ftudio, extrema quaeque tueamur. Dogmatici,
qui poft eorum fectam, ducibus medicis Hippocrateis, exortam, manifeflas morborum
cauílas in eorum curatione in(tituenda non neglexerant, miffis his, abditis tantum inhaerebant,
prouti eas ratiocinium fuppeditabat: hinc pleni eorum libri fiebant definitionum, diflinctio-
num, explicationum, fubtilitatum: idem fubtilitatis et in definiendo et diflinguendo flu.
dium, quo pneumatici medici, floicorum philofophia ducli, inclaruerunt, effecit, vt ne
Galenus quidem, etfi fenex ac magno ingenio praeditus, ac in lectione librorum eius fectae
diligenter verfatus, libros omnes ab Archigene fcriptos poffet intelligere €). Methodicorum
fecta, "Theffalo Tralliano auctore, alios medicos omnes vituperans et fola fibi fapere vifa,
communitatibus fuis fefe continebat, medicinalisque fcientiae fuppellectilem tam curtam ef-
ficiebat, vt idem, quem dixi, Theffalus fe quemque fex menfium fpatio medicum effectu-
rum, profiteri haud dubitaret. — Empirici etiam a prifco fuo inflituto, eoque nobiliffimo, de-
flexerant: rati enim, medicamenta morborum caufa exiflere, his, non vero morbis, fludebant;

Multa tamen etiam incrementa medicinam cepiffe temporibus, quibus Galenus ani.
mum ad eam applicuit, non negandum efl. Anatome, Ariílotele atque Herophilo aucto-
ribus primum nata, regum Ptolemaeorum ftudio vehementer adiuta; Alexandriae maxime
floruit, mox auctoribus Marino, Rufo Ephefio, Quinto, Lyco, -Satyro, Numifiano fub-
tilius culta eft. Pathologiam, ratiociniis medicorum dogmaticorum maxime auctam, dila-
tarunt noui permuiti morbi, ex Africa in Italiam relati: medicinalem vero. materiam et mer-
catura, quae Romanis cum aliis gentibus his temporibus copiofa erat, et empiricorum ftu.
dium, quod inaximum erat in medicamentorum natura exquirenda. Contulit etiam ad vene-
norum et antidotorum poft Nicandri et Mithridatis tempora naturam exquirendam ingenium

Romano-

E&) Galen, de loc, adfc&. lib, II. cap. v.

ALENI MEDICINALIS ;|SCIENTIA . LibIPF.c XIX. 401

: Romanorum; ad veneficia caedesque veneno faclas procliue. Medicorum hir temporibur βράϊα
diuifa erant inter cau/jarum latentiuwm iudagationem et medicamentorum compofitiones excogitan-
dar, parcumgne erat , quod medicima , homini vtilis futura, inde acáiperet emolumentum. Rixir
δἰ coutentionibur partim inter feBjar , partim inter medicor, vni (δίας addiclor, inprimis dog-
suatitos, cau/Ja ssultiplex anfam dabat, verum haec non ad medicinam vtiliorem certioremque ved—
dendam, ed potius ad diflincionum, diuifonum, hypothefium copiam augendam, et ad rigo-
rem quendam contulerunt, quem fingulae fe&lae feruabant, quique vix permittebat , vt, quas
vtiiia aliae haberent fe&lae , colletla ad vnam redirent ^).

IV. Galenus, Hippocratem fe fequi iniomnibus, quae ad medicinam pertineant, ad-
firmans, hinc nulli fectae addictus videri volens, etfi dogmatici medici fpeciem in omnibus:
libris prae fe fercbat, enifas id maxime eft, vt fingulas medieinae difviplinas exactius dige-
reret, abfurda, a fectarum fludio profecla, reiiceret, vera quae ipfi viderentur et probata
in fyftematis formam redigeret, dictisque his a prioribus medicis fua cogitata, fua inuenta
adderet. Quod non folum in fingulis medicinae difciplinis effecit, fed etiam ex (fingulis fy-
fiemate medicinae compofito, omnium , quae aetas aute eum tulerat, temporaque poft eum.
erant latura, perfectiffimo, pleniffimo, cohaerentiflimo.

Anatomen, fcriptis libris nouem plenioribus, poflquam priores interciderant, de ana-
tomicis àadmini(lrationibus, librisque aliis permultis de offibus, mufculis, venis, arteriis.
meruis, vtero, vocalibus infirumentis, cet. quos infra curatius enarrabo, fludio maximo
excoluit, vfumque, quem partes fingulae corporis humani habeant, primus exacte docuit,
fcripti- XVII. de vfu partium libris, ad optimos, quos Galenus reliquit, referendis, in qui-
- bus et primus omnium phyfiologiae corporis humani fyflema condidit, creatorisque fummi
admirandum demonflrauit artificium, quo hominis partes fingulas concinnauit. Etfi qui»
dem Veíalio, aliisque anatomicis et priorum, et noflrorum temporum , recte monentibus,,
hoiines non incidit ^), verum potius, quod ex innumeris eius locis patet, de animalibus
tantum loquitur, fimiis praefertim , quas inciderit, quarumque partes humanis proxime ac-
cedant, ac humani corporis internas partes non vidit, nifi offium compagem, quam in hue
mano fceleto medici demonflrabant, qui Alexandriae medicinam docebant, aut vifcera, quae

- fubinde in gladiatoribus aut barbaris militibus vulneratis nuda deprehenderentur, in animali-
. bus tamen, potilfimum in fimiüs, fcctiones et copiofiifimas et non raro artificiofiffimas, in«
fütuit, Suas incifiones, Romae factas, paífim citat, et tefles Eudemum Peripateticum,
Alexandrum Damafcenum, confulem Boethum, alios permultos. In brutorum diffectioni-

- bus non modice verfatus fuit, et potiffimum difficillima in viuis animalibus experimenta fufce-
git, quae ne noflro quidem aeuo facilia forent, vt neruorum fubtiles fectiones, qui mufcu-
los intercoflales adeunt ^. Multa etiam inuenit rectiusque dixit, praefertim in neruorum
enumeratione, ac in defcriptione curfus, quem feruantr, vbi quoque ne fubtiliffimos quidem
neruos ab eo praetermiílos effe deprehendas: verum tamen paflim, vbi plurima luce effet
ΤΩΣ opus;

hh) Vid. meas inftitutiones hifloriae medicinae cap. XX. 6. 275.
$i) Haller in biblioth. anatomic. libr.1. $. 59. tom. I. pag. $3-
Δ Haller ibid, yag. 82.

39a 11.177... XIX. ΟΛΙΕΝῚ MEDICINALI SCIENTIA

opus, prolixo fermone atque aliqua nebula fe inuoluit, et veterum monumenta cum fuis
ita mifcuit, vt et quae ipfius (int, quae aliorum, quae hominis fiut monumenta, quae be-
fliae, non diflinguas. Eadem etiam in aliis libris aliter tradit, quod inde pendet, quoniam,
quae fenex fcribebat, pelitiora erant, atque ex iteratiore obferuatione ac experimento petita,
neque tamen, propriae laudis vehementer íludiofus, quae iuuenis fcripferat, his volebat
confutare.

Nullam aliam medicinae partem, medicis fuo aeuo notam, intactam reliquit. Βοία-
nices etfi minus fludiofus, aliquanto pauciores plantas, quam Diofcorides, recenfuit, plura
tamen et animalia habet, et mineras numerofiores. Ia reliqua materia medica, inque mi-

neris mify et terra Lemnia recte cognofcendis proprium laborem pofuit, rariora quaeque, ad

medicinalem materiam pertinentia, collegit, et ingenti mercede conduxit, a quibus medica. |

amentorum rectam praeparationem acciperet.

Pharmaciae fuit peritiffimus, et ipfe medieamenta follicita cura fua manu praeparauit,
faepe etiam ruri, et per inopiam receptorum medicamentorum, noua et fimpliciora com-
poluit. Porro medicamentorum componendorum artem, vt videtur, exquifite didicit.
Chemiam, nondum inuentam, vtique ignorauit, fenfit tamen, fibi deeffe.

Felici morborum curatione diagnofique exacta ac praefagio futurorum euentuum maxi-
mam Romae gloriam confequutus eft, talemque, vt prae omnibus aliis medicis graecis, Ro-
mae fào tempore degentibus, maximi haberetur"), —Sequutus efl, quem et dogmatici et em-
pirici nezlexerant in ea medicinalis artificii parte, Hippocratem in morborum adnotatione,
neque tamen in morborum hifloriis, quas fcripfit, adeo folers fuit curansque etiam minu-
üiffimorum , quam Hippocrates; deceptus fine dubio abditarum cauffarum, quas adfectabat,
ftudio, animoque eius per id inter fedulam obferuationem atque de altiore origine et indole

amorbi ratiocinia diuifo. Multas fanationum hiflorias a fe peractarum ipfe enarrauit, proban-

if) Conf. inprimis Galeni librum de praenotio-
ne ad Epigenem , in quo mira permulta de cuentu
praenotionum, a fe factarum, enarrat. Exftat is
liber in tom. VIII. edit. Parif. p. 829. — Vid. etiam
Galen. de crifib. libr. I. cap. 2o. p. 4^6. tom. VIII.
de different. febr. libr. 1. cap. 7.. p. 114. tom. VII.
In praefagiis formandis ne per totam fuam vitam
vnquam offendiffe, per ipfos Dcos teftatur in com-
ment. III. in Hippocr. libr. I. de morb. vulgarib.
text. I7. pag. 97. tom. IX. Multos exiftimaffe, fe
numine quodam afflatum futura in morbis praedi-
cere, refert in comment. III. in prognoft. Hippocr.
text. 37. pag. 685. tom. VIIL. conf. de different,
febr. libr. II. cap. 7. pag. 133. tom. VII, de fimplic.
medicament. facultat, libr. X. cap. 2. nr. 6. p. 279.
tom. XIII. de loc. adfe&. libr. V. cap. 7. 8. pag.
495 (4. tom. VII. quibus capitibus permulta de fe-
licitate, qua in praefagiis vfus fit, refert, Vid.
etiam de íanitate tuenda libr. I. cap. 8, pag. 54.

tes,

tom. VI. De fama, quam in morborum curatio-
nibus confequutus eft, vid. de loc. adfe&t. libr. IV.
cap. 2. pag. 454. tom. VIL. vbi refert, ex Iberia
etiam, Celtica, Afia, "Thracia, aliisque regioni
bus per epiftolas aegrotantes oculorum fuffufione
ab eo medicamenta petiiffe. Qua ratione vero im
medicinalis fcientiae ftudio víus fit, perfpicitur ex
methodi medendi libr. VIL. cap. 4. p. 157. tom. X,
de compofit. medicamentor. per genera libr. ΠῚ,
cap. 2. pag. 717 fq tom. XIII, de fuccorum boni-
tate et vitio cap. s. pag. 428. tom. VI. Sanata a
graui morbo coniuge Boethi coníulis is quadrin-
gentos aureos ad eum mifit, auxitque medicorum
inuidiam, quod is laudibus eum extolleret. Quin
etiam ipfe Boethus, quemadmodum et Seuerus,
opera a fe geíta haud detrectabat indicare Marco
Aurelio Antonino, Romanae vrbis imperatori.
vid. Galen. de praenot. ad Epigenem cap. $. p. 484.
tom, VIII.

SYSTEMA GALENI MEDICVM Lib.IP.:. XIX. (οἱ. XP IL) 395

tes, ewm maxima felicitate in artis exercitio effe vfum. | Marcum Antoninum, 'ex εἴα cafci
febricitantem, vnguento nardino , vino et pipere fanauit. | Commodum derifía a matre me-
dicorum methodicorum diatrito, narium haemorrhagiam paílurum praeuidit et fanauit.
Boethi, confulis, vxorem, fluxu muliebri laborantem mihil proficientibus celeberrimis
medicis, purgando reftituit. Eudemum, philofophum, quartana multiplici media hieme
liberauit, praedixitque accurate, quo tempore quaeque coniunctarum febrium eum eflet
relictura. — Pulfum fubtiliter tetigit et per plurimas diuifiones diftinxit, eoque etiam et aliis
fignis medicis adeo perite fe vfum fuiffe fibi teftis eft, vt potiffimum ex agnofcendis morbis
eorumque euentibus praedicendis inclaruerit. ὁ Ita nobilis feminae amorem detexit, quae
Pyladem, faltatorem, deperibat, et feruum, ob criminis detecti metum melancholicum, et
Boecthi confulis filiam, clam vetitos cibos vorantem , culpae redarguit, vnde ei febris no-
€lurna accedebat. Pulfum etiam intermittentem nonnullis naturalem effe fenfit. In fe
ipfo, quum floccos carperet, phrenitidem imminere fenfit et de periculo medicos monuit,
iecur fibi adfectum effe continuo agnouit, quum alii medici vitium in pulmone quae-
rcrent """),

In chirurgia etiam fuit verfatus, tamen poft gladiatorum curam, quam Pergami gel-
ferat, poftquam Romae fedem fibi fixerat, curationes, quae manu fiunt, vtplurimum chi-
rurgis reliquit. — Mitem curationem amauit, hinc maículam chirurgiam neglexiffe vide-
tur. Operationes tamen, quas vocant, chirurgicas, inflituit, fternum perforauit , ad ma-
teriam, fub eo collectam, educendam, ac de curationibus vulnerum, vlcerumque, nec
non de offiem fractorum curatione atque de deligatione vinculisque plura eaque vtiliffima
tradidit. Ipfe multos morbos chirurgici generis tulit. Illitionibus vlcus femoris in feipfo
fanauit, cum iam videretur incidendi effe neceffitas. — Acromium fibi elapfum et agnouit,
et male curantem aliptam correxit, et fe ipfe reftituit. Quum pefle laboraret, fcarificato
crure fe feruauit. lugulum fibi incuruatum fenfit, et ad humerum adductum, cum maxi-
mo frigoris fenfu, et conuulfionis motu in ceruicis mufculis "". m

V. Maxime autem inclaruit condito a fe fyftemate fcientiae medicinalis nouo, ple-
niffimo, quod medici-omnium gentium per mille et quod excurrit annos vnice fequuti
funt. Finis autem in eo fyftemate condendo ei praecipuus is erat, vt ad obferuationis flu-
dium, quo Hippocrates maxime inclaruerat, medicos reduceret, vt eos doceret, plurimi
interefTe in morborum curationibus medico, vt eos recle cognofceret, fimul vero medici-
nam rationalem efficeret, fiue eam, quae fingulorum euentuum, et in fano et in aegro
corpore, rationem rectam et fubtilem etiam redderet. ^ Hinc etfi dogmaticorum partes
Ícquebatur, maxime in ratione de omnibus rebus medicinalibus reddenda, tamen Hippocra-
ticus medicus dici maxime amabat, Hippocratem a fe primum inter omnes medicos recte
tífe intelleftum atque explicatum gloriabatur. Eius vero libros medicinales permultos
maximo fludio commentariis illuftravit, quorum pars longe maxima ad nos peruenit.
Hiuc etfi a partibus dogmaticorum erat, non tamen dogmaticus, verum potius Hippocra-
ticus medicus et eclecticus dici maluit.

Elementa

mnm) Haller bibliothec. medic. pra&ic. libr. I. 45) Haller bibliothec, chirurg. libr. I. $. 39*
δ. 81. tom. I. pag. 225 fq. tom. I. pag. 85 fq.
7 οἱ. Κ΄. ᾿

394 Lib.IP.t. XIX. | SYSTEMA GALENI MEDICVM

Elementa et vniuerfae naturae, et fingulis corporibus effe flatuit cum dogmaticis ans
tiquis , Empedoclem fequentibus, ignem, aquam, aerem, terram: igni vero eífe quali-
tatem calidam, aeri frigidam , aquae humidam, terrae ficcam. — Eas vero qualitates puras
in corpore non exi(lere , fed pro mixtura elementorum in partibus compofitionem qualita-
tum nafci, quae temperamentum, τὴν κράσιν, con(lituat. Hinc euenire, vt et particula alia
alia fit calidior, frigidior, humidior, ficcior, aut vt binae qualitates componantur, cali.
dum et ficcum, calidum et humidum, frigidum et ficcum, frigidum et humidum. Inde
compofitiones nafci tot, quot per quatuor has qualitates poffibiles fint, totidemque teme
peramenta,

Effe vero in animali corpore etiam quatuor humores, fanguinem, pituitam, bilem:

flauam et atram. — Sanguinem materiam generationis et nutritionis humano corpori fuppe-
ditare: reliquos tres humores naturales quidem effe corpori humano, attamen excremen-
titio. His humoribus certas fuas qualitates effe, pro elementi, ex quo maxime compofiti
fint, abundantia, fanguini calidam et humidam, pituitae frigidam et humidam, bili fla-

vae calidam et ficcam, bili atrae frigidam et ficcam. — Mouens in corpore animali princi- |

pium fpiritus effe flatuit, eorumque materiam im aere contineri. — Spiritus in naturales,
animales et vitales diuifit. ^ Naturales ex fanguine cleuari ac in hepate maxime contineri
docuit; vitales in corde, ex quo vitae calorisque principium per corpus diffundatur, ani.
males in cerebro, ex quo motus et fenfus principia procedant. Hinc triplex quoque ge.
nus actionum in corpore humano fílatuit, naturalium, vitalium, animalium.

In fanitatis flatu elementorum, et qualitatum, quibus gaudeant, mediam temperatu-
ram adeffe, εὐκρωσίαων vocauit, et debitam conuenientiam, συμμετρίαν ipfi dictam. — Vt ita-

que fanitate profpera fruamur, opus effe, vt partes fimilares debiia calidi, frigidi, humidi,

ficci temperie fint dotatae: compofita vero ex his fimilaribus partibus organa debitum fitum,
magnitudinem, figuram, numerum habeant. Hominem, his gaudentem, optimo habitu,
εὐεξίαν dixit, efe praeditum, quem in fimplicem et athleticum , in quo carnis iuflo maior
copia adfit, diuifit.

Corpus femper adfici dixit, in quocunque flatu exiflat: hine adfectus (παῖϑος) et in

fano et in aegro corporis flatu exiflere docuit. —Morbum dixit adfc&tumn. contra naturam,

in quo functio feu actio laedatur. In morbis vero femper ad haec refpiciendum effe: 1) ad
functionem vitiatam: 2) ad id, quod hunc adfeclum peperit: 3) ad cauífas, quae ipfum
adfeclum praecedant; 4) ad fymptomata, quae. adfectum neceffario fequantur. *.Morbo-
rum genera fumma duo pofuit, alia in fimilaribus partibus, alia in inflrumentalibus. - Simi-
larium partium. morbi ratio Galeno in ipfarum intemperie (δυσκρασία) erat, eaque intem.
peries ipfi erat duplex, aut cum materia, aut fine illa. Sinc materia fimilarium partium
morbi erant, fi pars calidi, frigidi, ficci, humidi exceffu defectuue laboraret. Cum ma-
teria. morbi harum partium. erant, fi huinor. quidam, eiusdem, eum intemperie, naturae
fimul in parte adfecta cougeftus effet. — "Talis intemperics et fimplex effe poterat, et come
pofita. Simplex erat, fi vna alteraue ex his quatuor qualitati^us aut excederet, aut defi-

€eret: compofita, fi duae iunctae fimul effent, calidum ct fccum, calidum et humidum,
frigidum et ficcum, frigidum et humidum. — Moibos organicarum fiue inflrumen'zlium
partium.

E

|

i

SYSTEMA GALENI MEDICVM | Lib.IJ^r XIX. 395

(o partium flatuebat 1) ratione figurae, 2) ratione numeri particularum, 3) ratione quantitatis,
4) pofiturae,

Morbi cauffas in internas et externas diuifit. Externas occafionalium, fiue procatar-
Cicarum nomine primus infigniuit, eosque in fex rebus non naturalibus, quae quoque
nomen fuum ab eo acceperunt, fitas potiffimum effe exiflimauit. Has in actionem con-
citare internas caufas decuit, quarum duplex genus flatuit,, antecedentis morbum, few
προηγθμένης. et cum morbo coniunctae. Internas has caufas duplicem naturam habere,
aut in inaequali elementorum mixtura ab eaque pendente inaequali temperie, vel etiam
in exceffu vel defectu elementorum et qualitatum , quas habere debent: aut in quatuor iftis
humoribus, quos fupra diximus, quos triplici vitio poffe laborare dicebat, abundantia,
defectu, cacochymia. Abundantiam et defectum ad fanguinem maxime retulit, cacochy-
£niam ad tres reliquos humores. Eam fic explicauit, vt fingulis humoribus, ex fuis ele-
mentis compofitis, pro horum ratione qualitatem fuam, non vero fimplicem, fed com-
pofitam, tribueret. Bilem calidam et ficcam, atram bilem frigidam et ficcam, pituitam
frigidam et humidam, fanguinem calidum et humidum effe. ^ Cacochymiam nafci, vbi
"harum qualitatum in humoribus quaedam vel excedat, vel deficiat. — Symptomata diuifit
in tres claffes: 1) in fymptomata actionis laefae; 2) in fymptomata qualitatis vitiatae; 3) in
'Éymptomata excretionis vel retentionis.

In curatione morborum princeps Galemo regula erat, naturam coruenientium ope
conferuandam, contrariis vero medicinis morbos curandos effe. In omni morbo ex pectan-
dum effe cenfebat, vt morbus abigeretur, vires vero conferuarentur. lllud per contraria,
hoc per conuenientia effe peragendum. | Omnibus, quae curanda morbi indicarent, fatis-
facere diaeteticen, pharmaceuticen, chirurgicen. — In diaeta Hippocratem, in quibusdam
etiam Afclepiadem fequutus efl. In medicamentis vero adhibendis hoc ratiocinio vfus eft:
maturalia corpora omnia ex quatuor fuis elementis compofita effe, hinc etiam quatuor qua.
litates, quibus diftinguantur elementa, habere debere, calorem, ficcitatem, frigus; humi-
ditatem. Quum vero fingula corpora naturalia modo diuerfo fint compofita, neceffe effe,
vt in altero haec, in altero alia qualitas emineat. Sanum itaque hominis flatum feruari
optime per alimenta, quae efficiant, ne id nimis incalefcat, frigefcat, ficcetur, hume-
.életur. Quumque inaequalitas quaedam in temperie fanorum etiam locum habeat, quibus
calida haec eft, frigefacientia, quibus frigida, calefacientia, quibus humida, ficcantia, rel.
conuenire, perque eam diaetam temperamentorum vitia optime corrigi. Eamdem ratio-
nem medicamentorum in morbis effe, frigida calidis, humida ficcis, contrariis contraria
curari, Omnium hinc medicamentorum primam qualitatem ad calidum, ficcum, frigi-
dum, humidum, redire. — Quumque fimilarium partium et inflrumentorum morbi per

' easdem qualitates, aut fimplices, aut compofitas, excedentes fiant, adparere, calidam in-
temperiem per frigus, humidam per ficcitatem inductam curari, et contra: compofitas
vero adfectiones per medicamenta, quibus contrariae compofitaeque fint qualitates. Inde
quia morborum genera confílituerat intemperiei fimplicis et compofitae, conflituit quoque
medicamenta qualitatis fimplicis, calidae, frigidae, humidae, ficcae, et compofitae, hu-
midae v. g. et calidae, humidae et ficcae, cet.

Ddd 2 Virtutem

406, Ζι δ. 17.ε. XIX. LIBRI ἃ GALENO CONSCRIPTI

Virtutem. vero. medicamentorum per grades diuifit. ^ Gradus fcilicet in intemperie
quacunque flatuens, gradus etiam in virtute medicamentorum primus flabiliuit a primo
vsque ad quartum eumque vltimum, vt medicus, vbi intempcriem eiusque gradum cogno-
verat, medicamenta ad eum valentia eorumque gradus eo commodius inuenire poffet.
Talesque gradus etiam. in compofitae. virtutis medicamentis effe tradidit. — Haec medica-
menta, qualitates. mutantia, alterantia dixit, ^ Purgantia, quorum. fingula certum humo-
rem educere putauit, alterám medicamentorum claffem corflitucbant ??).

Etfi quidem. id, quod expofui, Galeni fyflema bono ordine, fimplicitate, grauitate
ac perfpicuitate in quibusdam eius partibus non carebat,. multaque in eo ità propofita funt,
vt noflrorum temporum medicina non babeat meliora probatioraque, iis fubflituenda; ta-
men, Boerhaauio. iam monente, id fyflema medicinae plus damni quam vtilitatis adtulit.
Id enim habet vitii, vt eius virtutis, quae vitam corporis noflri regit et actiones eius im.
pellit, nulla ratione habita, in eo paene omnia. ex humorum δυσκρασία explicentur, atque-
ex eadem inaequali elementorum, quae animale corpus conflituunt, intemperie. .. Medici
graeci auctorem eius fyflematis quidem. fequuti funt, minus tamen in exponendo vniuerfo
hoc fyftemate infuüdarunt, locos tantum ex Galeni libris aut defcripferunt, aut quae Gale-
nus fufe dixerat, in. epitomen redegerunt. — Excerpíerunt etiam alios, aliarum fectarum
medicos, vt ideo non flatuendum fit, medicos graecos latinosque, mox poft Galenum vi--
ventes, eius. fyftema. penitus effe amplexos. ^ Amplexi vero funt Arabes atque Arabiflae,
quumque per hos inprimis medicos. medicina Arabum in. occidentem tranfiret, factum efft,
vt Galeni medicina, qualis. penes. Arabes. fuerat, in occidentem tranfiret, floreretque fola,
vna. cum. Hippocratis. medicina poft renafcentes. litteras. in. Europa aliquantulum reflaurata,,
vsque ad. chemicorum. fectam,, auctore T'heophrafto Paracelfo exortam..

VI. Librorum. copiofiffimorum , in quibus. nullam. medicinae partem intactam reliquit,,
Galenus auctor efl. Adfuctus erat iam a pueritia, omnia, quae vel audiuerat, vel legerat,
vel cogitando fuerat adíequutus, in commentarios ref:rre, quem morem etiam ad fenectu-
tem. vsque tenuit. Non tamen fcripfiffe libros dicit, nifi rogatus ab amicis vel familiaribus,.
praecipue longum. iter fufcipientibus, qui commentarios eorum habere cupiebant, quae:
ab eo acceperant, aut qui memoria retinere volebant, quae ipfe eos in fecando,. aut in
curationibus. morborum. docuerat **).. Maxime. autem ad. fcribendos libros ea de cauffa.
animumr adpulit,, quod. multas. (chedas amicis: aut: difcipulis. dederat fine infcriptione, non.
ad editionem .. fed: vt eorum, quae apud. eum. audierant,. commentarios liaberent.. "Talibus:
libellis. permultis quum. poflea. Galeni: nomen: infciibcretur, in iisque multa. effent difcre-.
pantia a. Galeni doclrina,. pars. ipforum. ad. Galenum. delata. efl, vt eos corrigeret..— Sed:
hi manci erant ,. neque ad editionem ,. fed ad. ingenium et vfum eorum fcripti, qui eos de-.
fiderauerant,, neque. titulo. inflrudii,. quem tamen alii iis adfcripferant,, eos ὑποτυπώσεις».
ὡπογραφάς.. εἰσαγωγοὶς... cuve vers ,, aut ὑφηγήσεις adpellantes..— Eaque: res. mouit Gale:
num 5, vt ipfe libros fcriberet,, doclrinac. fuae. curatius. atque. plenius exponendae caufla *?)..

Talesque:
o0). Excerpfi. haec: de: Galeni; medicinali fyfte-- de: morb:. popularibus: pag: 230; tom; IX: conf.
mate ex inflitut; mear.. hiftoriae medicinae cap. 22... method. medendi libr. VIL. cap. r, p.154. tom, X..

$..288 — 309.. qq): Galen, de. libris propriis in praefat. p. 36.
£p), Galen, Commcntar. IL in:lll. Hippocr, libr... tom. I.. -

CLASSES, ORDO LIBRORVM GALENI .Lib.IV.:.XIX. 398

Talesque libros et fcripfit prius, quam Pergamo Romam: prímum adiret, paucos ta-
men , et Komae, maxime poflquam, relicta Roma, peflis, quae in ea vrbe et in vniuerfa
Italia graflabatur, cauffa, et in patriam profectus, in. Italiam. a Marco Antonino et Lucie
Vero eífet reuocatus, ipfeque, Marco. Aurelio, Germanis bellum: inferente, Romae
remanfiffet, quod otium omne libris fcribendis impendit '"). Poftea docendo medicinam,
aegrotantium curam. in fe fufcipiendo, et libros de medicinali fcientia et philofophia fcri-
bendo tempus Romae confumfit, magnaque pars librorum, a fe confcriptorum, iam in
lucem prodierat, pars vero etiam in Ícriniis latebat, quum templüm: Pacis Romae incen-
dio conflagraret, quod cum alias etiam aedes abfumeret, fimul pretiofa quaeque ac rariora,
quae Galenus collegerat, et librorum ab eo confcripterum non paucos abfumfi; *). Hine
etfi magna copia librorum Galeni eft, qui ad. nos peruenerunt, maior tamen fere periit,
inprimis philofophici argumenti, et mcdici- etiam , quorum: quosdam , quos infra. memo-
rabo, etiam reflituit..

VII. Hos libros editores operum Galeni non eo ordine ediderunt, quo eos Galenus
confcripfit , aut confcripfiffe eum faltim credibile eft: fed potius tos in claffes quasdam rede-
gerunt. collectosque hoc modo.et in fyflematicum , quem vocant, ordinem redactos edide-
runt. Quod infiitutum quum vehementer reprehendendum fit ea. maxime de cauffa, quod,
εο obferuato libri a Galeno et iuuene et fene- confcripti in vnam claffem redacli leguntur,
iique non-raro prius, in quibus. in decurfu aetatis fcriptis, meliorá atque probatiora tradidit
is, quae iuuenis tradiderat, chronologicus, quem vocare ita liceat, operum Galeni ordo:
commodo- lectorum. magis inferuiet,. cuius. ope, vt reliqua eius commoda filentio praetet-
mittam ,. lectores. demum: veram: atque. genuinam: Galeni doctrinam: intelligent, quam non:
iuuenis ftatim litteris prodidit;. verum potius ab co tempore ,. quo Marco Aurelio-Marcoman--
"mis, Quadis ac Sarmatis bellum inferente ipfe, dei nutum praeferens ,. contra voluntatem im-
peratoris, Romae remanfit eoque. tempore litteris et fcribendis libris maxime operam dedit.
Et in his etiam operibus, quae-prouectior iam aetate: fcripfit , aliter dicta reperies. quaedam,
quae iunior. alia quae: fenior fcripfit. Labbeus etiam, praeter elogium. Galeni chronolo-.
gicum,,. et vitam Claudii Galeni'ex propriis operibus: collectam. tertium: opufculum: promis
fife vifus eft, chronologiam operum. Galeni ,. faltim: eorum, quae: exflare: nofcun'ur,. quae
Ícilicet primo loco, quae deinde, decurfü aetatis. quae. tandem. in. fenectute- confzripta fue-
rint. Sed illa numquam vidit: lucem.^)..

VIIT. Hinc eodem inftituto fervato, quod Philippus Labbevs f'bi' propofuerat; at nom
füerat exfequu'us,. fingulos libros Galeni eo ordine recenfebo,. quo: confcripti effe videntur,.
adiedlo: ordine, ad fyflematis medicinalis cancellos adacto ,. eoque, quem To; Alb. Fabricius
in priore. bibliothecae graecae editione feruauerat, quo in fingulis I;bris Galeni enarrandis lit-

Ddd 3 terarum:

f») Locus; . qui id' maxime probat; efi inlibro — tf) Jacobus Sy/uius;. Ambianus, Parifinus pre--
dé. praenotione ad. Fpigenem, cap. 9.. pag. $45-. feffor, iam ann. 1539. in 8. edidit: librum de ordi--
tom. VIII.. conf.. Gaíen; de- libr; propr, cap... ne etordinis rztione in:legendis Hippocratis et Ga.-
pag: 37: tom: E. lenilibris.. Galeni libros maxime. fecundum argu--

55) Galen; de-antidotis: lib..I. cap..13: pag. 884:. menta libri Galen: de arte medica digeffit. Recu-
tom, XIII.. fus eft is liber.in Opp. Syluii:editore Ren: Moreau...

sog 1.17... XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

terarum numerum fequebatur. Refpiciam fimul ad ea, quae Galenus in cap. 37. artis me:
dicae tom. IL pag. 230. et in de libris propriis libello fcribit de ordine, quem ipfe in legen-
dis libris fuis obferuandum effe volebat. Genuinos primum dicam, deinde fufpectos fpu-
riosque. Libros editos, quos ipfe oculis meis vfurpaui, notabo figno aflerifci. ,

1X. Genuinis Galeni libris accenfendi funt:

1. Περὶ αἱρέσεων, τοῖς εἰσωγομένοις. — De feBlir ad eor, qui introducuntur. | Exflat ín
edit. principe operum Galeni Aldina tom. I. fol. 6. in editione graeca Operum Galeni, quae
Bafileae prodiit, 1538. tom. I. pag. το. in editione operum Hippocratis graeco-latina cura
Renati Charterii tom. IL. pag. 286. in feptima edit. latina operum Venet. apud Iuntas in ifa-
gogic. fed. 15. Continetur in eo fcdarum dogmaticae, empiricae, methodicae enarratio, ac
principiorum, quibus empirica ac methodica nititur, confutatio, eorum vero, quae dogma-
ticorum fecta tuetur, laudatio. Eum librum fcripfiffe Galenum in vfum recens in medicina
initiatorum, ipfe refert in hui. libr. cap. g. ad fin. pag. 298. tom. Π. Ex ore eius hauferant,
quae in hoc libro publicata funt, et litteris mandauerant auditores. — Galenus, poflquam Ro-
mam fecundum venerat, διορθώσεως ἕνεκεν infcriptionem libro, qui forte ipfi adferebatur, de
Μᾶς, ad eos, qui introducuntur, adpofuit. Nullum aliud Galeni opus in eo citatur: ge-
nuinum vero effe, probat teflimonium , quod ipfe de hoc libro Ga/enus exhibet in praefat.
ad libr. de libris propriis et cap. r. eiusdem libri pag. 36. tom. I.

Codices MSS. huius libri Graeci exftant in biblioth. D. Marci L/eneta, cod. CCLXXXII.
(cstal. pag. 156.) in. Medicta Bandini III. pag. 52. Plut. LXXIV. et in bibliotheca Z/indobonen/r
Lambec. l. pag. 181.

Latinus codex MS. eft in biblioth. publ. Parifíua nr. MMMMMMDCCCLXV.

"lrabicur, vertente Jfaaco Honaini fil. in biblioth. publ. Parif. nr. MXLIII.. "Translat.
ex Arab, in Hebraic. ling. a &. Chanin ben Jfaac. in biblioth. /7indob. Lambert. edit. Kollar. T.
pag. 290.

Graece is liber feorfim non prodiit. — Graeee et lat. prodiit cum aliis. cura "Theod,
Goulftoni. Lond. 1640. 4.

i

In latinam linguam verterunt hunc librum Ludouicus Bellifarius, medicus Mutinen-
fis, cuius verfio excufa legitur in edit, latina opp. Galeni, Bafil. apud Froben. 1549. fol. fub
ifagogicis libris p. 57. — Vertit etiam Auguftinus Riceius, Horatius Limanus, Nicolaus Rhe-
ginus, feu de Regio de Calabria, cuius verfio excufa eft in Opp. Galeni latinis, Papiae, 1515,
fol. tom. I. fol. 6. — Ex verfione Laurentii /allae prodiit Parifiis apud Henrieum Stepha-
num feniorem, 1519. 4. cum Alexandro Aphrodif. de febribus et Hippocr. libr. de natura hu-
mana, ex verf. Andr, Brentii, * — Ex verfione Jo. Guintherii, Andernacenfis, prodiit cum
aliis Galeni, Bafil. 1529. 4. Eam, Prateoli et fuo fludio emendatiorem factam, recepit
Charterius.

In hunc libellum fcholia funt PaNWadii, quorum codex eft in biblioth. Medicea Bandi-
ni III. pag. 99.

Commentarius Arabicws AJa/y Bem Redwan eft in bibliotheca Efcorialenfi Cafiri
nr. DCCCXLVII.

Commnien-

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib.IV.c XIX. 3499

Commentarius Zoamnir Alexandrini in. hunc librum fufiffimus exftat in edit. Oper. Ga-
lenilatina, Papiae, 1515. fol. | Doctiflimos dicit hos commentarios Ren. Charterius in cone
cif. not, et var. lectt. ad hunc libr. pag. 404. tom. II. fed funt medici Arabiflae.

2. Πρὸς Θρασύβελον περὶ ὠρίσης αἱρέσεως. 122 optima fi&ía ad. Throfybulum liber.
Exflat in edit. oper. principe Aldina tom. 1. fol. 9. in edit. Bafil. tom. I. pag. 16. in graeco-
lat. Charterii tom. H. pag. 299. in feptima luntar. lat. edit. in ifagogicis fol. rg. ἘΠῚ itidera
liber ab auditoribus Galeni calamo exceptus et a Galeno hac infcriptione donatus. Pertinet
ad prima eius viri opera, cum nec vllum alium librum fuum , nec adeo librum de feclis ad
605. qui.introducuntur , in eo citet, cui alteras euras adhibuerat belli Germanici tempori-
bus. Neque de praefagiis fuis et curationibus quaedam refert, etfi occafionem habuiffet cap.
huius libri 18. pag. 315. tom. II. quam, propriae laudis fiudiofiffimus et vanus in fe ipfo glo-
riando, alias non omittit. — Hine fcriptus eft vtique a Galeno, in praxi minus adhuc exercita-
to. Confutauit maxime in hoc libro fedam empirieam et methodicam, et quidem iisdem
argumentis, nifi omnibus, faltim permultis, quibus vfus fuit et in libro de feclis ad eos, qui
introducuntur, quod ex exemplo cap. 12. pag. 308. de canis rabidi morfü, contra empiricos
prolato, inprimis patet. Hinc quod huius libri Galenus neque in libro de libris propriis,
neque in libro de ordine librorum fuorum ad Eugenianum meminit, neque in alio libro vllo,
a fe fcripto, hunc librum profectum quidem effe a Galeno, fed non πρὸς ἔκδοσιν ab. eo fcri-
ptum effe puto. Pro genuino Galeni eum habet Ren. Charterius in concif. not. ac var. lectt.
tom. Il. pag. 404.

Codex MS. grarcur huius libri eft in bibliotheca Medicea. Bandin. III. pag. 4g.

Gracce fingulatim is liber non prodiit, neque latine, nifi in operibus Galeni, et inter
plures libros. — Graece et lat. prodiit cura Theod. Goulfloni cum aliis. Londin. 1640. 4. * —
V erfiones latinae funt: Junio Paulo Cra[fo interprete, et quidem faepius recognita, — Quar»
tum recognita a Ricco exftat in feptima edit. luntina. — Vertit etiam Nicolaus Rheginus, quae
verfio eft in edit. oper. Galeni Papienfi, et Dominicus Caflellus, nec non Ioannes Guinthe-
rius, Andernacus, quam verfionem, paululum, vt quidem dicit, emendatam , Ren. Char-
terius recepit. :

3. Περὶ ρίζης διδασκαλίας. De optima dotfrina liber. — Exflat in cdit, graec. Ald.
tomi. I. fol. 4. in edit. graec. Bafil. tom. I. pag. 6. in edit. Charter. tom. IJ. pag. 16; in fepti-
ma luntar. edit. in ifagog. fol. 5o. Scriptus efl in Phauorinum, philofophum, qui τὴν εἰς éxd»
vega, ἐπιχείρησιν ipis» emo διδασκαλίαν dixerat. Scriptus εἰ a Galeno iuuene, vt vide-
tur, non πρὸς ἔκοοσιν. iple enimr eum libellum non memorz: neque in libr. de libr. propr:
neque in lib. de ordine libror. fuor. Citantur in eo libri, qui interierunt, τῆς οἰποδείξεως-

Exflat graece et lat. cum aliis Galeni cura Tod. Goul/Tc1. Londin. 1640. 4. — Verfio-
nes huius libri /azinae exftant Nicolai de Regio, quae eft in editt. oper. Galeni Papienfibus. —
Erasmi Roterodami, quae eft ia Opp. Erasmi tom. I. p. 1058. et editt. Galeni Iuntinis. In fepti-
ma in ifagogic. fol. Acceffit etiam haec Erasmi interpretato Sexti Empirici operibus. Parif.
1621. fol. Cl. Galeni contra Academicos et Pyrrhonios, interprete Erarmo Roterod. Antwerp.
1569. 4, Prodiit etiam cum Sexti Empirici Pyrrhoniar. hypothef. libr. III. Galeni de optimo
docendi genere liber, in quo aduerfus veteres Academicos Pyrchoniosque difputat, D. Erasmo

interprete

aoo Lib.17.:, XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

interprete in edit. Henr. Stephan. Parif. 1563. 8. — Pratreoli, doctoris medici Parifienf,
verfionem edidit R. Charterius. — Zani^Cormarii, quae exílat im edit. latina. oper. Galeni.
Conr. Gesneri in ifagog. pag. 115.

4. Περὶ τῶν παρὸ τὴν λέξιν σοφισμάτων. — De fophirmatir, feu captiomibur pener
diflionem. — Exflat in edit. Aldina graeca tom. IV. fol. 17. in edit. Bafil. graec. tom. IV.
pag.32. in edit. Ren. Charterii tom. Il. pag. 73. in feptima luntarum latina in ifagogic.
fol. 3. Non citat Galenus hunc librum inter proprios; eius tamen effe videtur, et a Ga-
leno iuuene fcriptus. ^ Neque alius liber in eo citatur. Scriptus eft maxime in Ariflote-
lem. — Vertit hunc librum ZZoratiur Limanur, quae verfio exftat in Iuntinis et in Conr.
Gesneri edit. 'Emendatiorem eam edidit in edit. Gsleni graeco-latina Aen. Charterius.

5. Γαλήνε eri &ersos ἰατρὸς καὶ Φιλόσοῷφος. — Quod optimus medicus fit quoque philo.
ρα. Exflat in edit. Aldina tom. 1. fol. s. in graeca Dafil. tom. 1. pag. 8. in edit. Char-
terii tom. IL. pag. 356. in feptima Iuntarum in ifagogicis fol. 6. — Seriptus eft is liber πρὸς
ἔκδοσιν. quod Galenus notat libro de libris propriis cap. 6. pag. 44. tom. 1. Alius Galeni
liber in eo non citatur. Laudatur in eo medicina Hippocratis; hinc eum Galenus ad eos
refert, quos ad explicandum Hippocratem fcripferit. — Codex graecus eft in biblioth. publ.
Parif. nr. MMCLXIX. in JMvedicca Bandini Ill. pag. 49. 5o. — Prodiit graece Parif. ex offi-
cina Feder. Morelli, 1577. 4. graece quoque prodiit cum libro: exhortatio ad difcendas bo-
nas artes fludio 70. Po[/zlii, Rofloch. 1591. 4. * — Graece cum verfione latina Erasmi
Roterodami, Parif, 1547. 4. — Graece et latine prodiit cum aliis Galeni eura eod. Goul-
Jlon. Lond. 16409. 4. * — Viro Magnifico illuftri Phil. Frid. Meckel cum fafces academicos
obtineret, gratulabundus Claudii Galeni tractatum de optimo medico, philofopho, graece
et latine recudi curauit Kurt Sprenge/, Med. Doct. Halae, 1788. 4.*

Verfiones latinae funt: Ludouici Belifarii, quae eft in editt. Iuntinis; Erarnmi Rotero-
dami, quam iam dixi. Exílat ea ctiam in Erasmi operib. tom. I. pag. 1062 ίᾳ. Emenda-
tiorem interpretationem Riccus effecit. — Sixti “Ἄγε. c. notis eiusdem, in quibus textus
graecus partim emendatur, partim illuflratur, €. orat. adhortatoria Galeni ad artes. Frane-
€kerae, 1616. 4. ἢ

6. Γαλῆνε Περγαμηνξ Παραφραάςε τῷ Μηνοδότε προτρεπτικὸς λόγος ἐπὶ vos Tif
vus. Galeni. Pergameni Paraphraflae Menodoti fuoforia ad arter oratio. Ἐχίϊαι in edit,
graec. Aldin. tom. I. fol. τὸ in edit. graec. Bafil. tom. I. pag. r. in edit. graeco-lat. Ren.
Charterii tom. II. pag. 3. in feptima Iuntarum edit. lat. in ifagogic. fol. 2. Menodotus, em-
piricae fectae auctor, ad artes adipifcendas exhortationem rudi mole exflruxerat, eamque
Galenus oratoria paraphrafi adumbratam exprefüt. n athletas maxime inuehitur eosque,
qui in gymmnafio totam vitam degunt, artium cetera rudes. Medicinam artium effe opti-
mam. Z0. Bapt. Montagur eum librum non ad Galenum, Niconis filium, fed ad alium
Galenum, Menodoti filium , refert. Sed errauit Montanus: Galenus vero, tefle libro de
libris propriis, de libris Menodoti ad Seuerum libros vndecim fcripfit, et paulo poft fubdit
de hac oratione, dicens: in Menodoti ad Seuerum librum oratio fuaforia ad artes. — Ἐχ-
flat graece, editore 77. ohasme ΡΟ ΠΟ Γαλήνξ προτρεπτικὸς λόγος ἐπὶ τὰς τέχνας: T8
αὐτῷ ὅτι ἄριτος ἰωτρὸς καὶ Φιλόσοῷος. — Galeni exhortatio ad difcendas bonas artes, — Eius

dem

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO ἰδ. ΠΡ. c. XIX. (ol. ΧΡ 1) 401

dem quod optimus medicus idem fit et philofophus. Roflochii, typis Myliandrinis, anno
(15) gt. 4. ἢ. Nil proprii tamen ea editio continet, ad Bafileenfem graecam expreífa. —
Galeni paraphrafis in Menodoti exhortationem ad artes, graece et latine, cum Frederici 7a.
motii annotationibus. Lutet. 1583. 4. — Exflat etiam gr. et lat. cum aliis Galeni, cura T'zod.
Gou/flon. Londin. 1640. 4. Galeni admonitio ad litteras addiícendas, primum graece fepa-
ratim edidit Z. G. Guil. Koehler. Lipf. 178. 3. * — Gloffas etiam ad textum explicandum,
graecas editor addidit, vfus ceterum textu Charterii. [De hac edit. vid, omnino Bibl. Crit.
Amft. vol. II. part. IT. pag. 98 fq. vbi et coniecturae in eum librum proponuntur.]

Latini interpretes funt: — Ludouicus Belüfariwr, Mutinenfíis, cuius verfio legitur in
editt. Iuntin. operum Galeni. — Erarmus Roterodamus , cuius verfio feorfim prodiit Bafi-
leae, 1526. 8. Eam lamotius annotationibus explicauit in Ga/eni paraphraf in Menodoti
exhortationem ad. liberalium artium ffudia, latine ex interpretatione Erarmi Roterodami cum
annolationibur Fed. Iamotii. Lutet. 1581. 4. ἢ — Sixtus Zrceriur, c. notis, in quibus tex-
tus graecus emendatur et illuflratur. —Prodiit ei. verfio c. libr. quod optimus medicus fit
quoque philofophus, Franecker. 1616..4. — Ken. Charteriu: priores verfiones emendauit,
vt verfio, ab ipfo facta, noua videri poffit.

τ: Πρὸς Πατρόφιλον “περὶ συξάσεως ἰατρικῆς. De tonflitutione aríir medicae ad Da-
trophilum liber. Exftat in edit. Oper. Galeni Aldina tom. I. fol. 18. in edit. graec. Bafil,
tom. I. pag. 34. in edit. R. Charter. tom. IL. pag. 170. in feptima Iuntarum latina in ifago-
gicis fol. 35. Galenus adhuc librum alium fcripferat, ad eumdem finem pertinentem, qui
wero interiiffe videtur. vid. cap. r. eius libri pag. 171. tom. II. Frat id opus duobus libris
'comprehenfum , tituloque zregi τεχνῶν συτάσεως in lucem «emiffum, notante ipfo Galeno
in arte med. cap. 37. pag. 230. tom. IL. 'Continentur in eo elementa fyfltematis elaboratiora
dam, quod Galenus condidit. Videtur Galenus hunc librum confcripfiffe eo tempore, quo
iam confilium operis de vfu partium fcribendi ceperat: cap. enim 2. pag. 172 et 173. dicit
:de fine, quo fingulae corporis partes a Deo factae fint ac de propofito id argumentum
vlterius profequendi, quod perfecit in immortali opere de vfu parum. — Liber ceterum
fcriptus e(l in tironum vfum, vt epitomen vniuerfae medicinae haberent, et theoreticae, et

.practicae, foríaa etiam non ad editionem, quod faltim credibile efl ex eo, quod Galenus
eius nullam mentionem fecit, neque in libro de libris propriis, neque in libello de ofdine
librorum fuorum ad Eugenianum. — Confecit eum librum fere eo tempore, quo peftilentia
Romae et in Italia faeuiente ipfe fe in Campaniam fubduxerat, ac deinde in patriam fuerat

, profectus. Citat im eo cap.9. pag. 181. librum regi κρώσεων et περὶ ὠποδείξεως. cap. 10.

pag. 182. citantur ϑεραστευτικὴ μέϑοδος. et libri τῶν ὑγιεινῶν. cap. 12. pag. 154. περὶ Ζωο-
γονίας. et περὶ τῶν Qucixay δυνώμεων. Cap. 13. pag. 185. περὶ Φαρμάκων, qui eft, quem
cap. 18. pag. 194. citat περὶ τῶν ὡπλῶν φαρμάκων δυνάμεως. Cap.17. pag. 192. περὶ κρί-
σεων. ΡΆΡ. 193. περὶ σφυγμῶν. et περὶ κρισίμων. cap. 18. pag. 194. περὶ τῆς λεπτυνόσης

διωίτης. — Codex MS. efl in bibliotheca /Medicea. Bandini lll. pag. 49.

; Prodiit graece et latine ex interpretatione Zami Zfntoniaci. Parif. 1531. — Latinae ver-
fiones funt Bartholomaei Syluani. — 7απὶ Zntomiaci, philologi, (Guinterii) quo interprete
prodiit Parif. 1528. 8. cum aliis. — Nicolai de Regio de Calabria, feu Rhegini in edit. ope-
rum Galeni latinis antiquioribus. — — J7i£oris Trincauelli, qui et recognouit fuam verfio.
nem. Fa legitur in edd. Iuntinis operum Galeni, in feptima inter ifagogicos libros fol. 35.

^l. V. Eee Verut

4o» Li&.IU.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

Vertit et Joannes Guiutherius Zlndernacur, — Ren. Charterius priores verfiones emendauif

fuamque verfionem cffecit textui magis relpondentem. — Cum tabulis et commentariis
Theodori Ziwingeri prodiit Bafileae 1561. fol. * et 1568. fol. cum aliis. — Exfiat etiam in
eum Chriff. Heylii. avtificialis. medicatio , fcu paraphráfis. Mogunt. 1534. 4. * — Franc.
Valleriolae artis medicae fundamenta in Galeni librum de conflitutione artis medicae. (Ge-
neuae) 1577. 8. Lugd. 1626. 8. — Franc. l'alleriolae comment. in libr. Galeni de conflitu-
tione artis medicae. f. loco apud Abelem Riuary. 1577. 8. *

8. Περὶ τῶν xa9' Ἱπποκράτην φοιχείων βιβλία β΄. De elementis ex Hippocrate libri

duo. Exítant in edit. principe Aldina part. 1. fol. 1. in graeca Bafil. part. I. pag. 46. in edit,
R. Charterii tom. III. pag. 1. in feptima luntar. claff. 1. fol. 2. Galenus fefe eius libri, quem
et faepe citat, auctorem effe fatetur expreíffis verbis cum in libro de libris propriis cap. 2.
pag. 38. tom. I. tum in arte medica, cap. 37. pag. 330. tom. lI. — Vultque Galenus, vt inter
libros eius ab eis, qui mentem fuam penitius adfequi velint, primus omnium Jegatur, in
cap. 37. art. medicae pag. citat. —lu primo libro exponuntur, quae medici ac philofophi
de elementís fenferunt: is maxime contra Athenaeum, et fimul ideo fcriptus eft, vt de-
mon(lretur, quatenus poflint qualitates elementorum in humano corpore ipforum ele-
mentorum loco effe. In altero libro quatuor humores tuetur, qui fint animalium, fanguine
praeditorum, propria elementa, — Codices graeci ex(lant in bibl. publ. Paril. nr. MXCVII.
in Taurinenfi, in bibl. Cai. Gonuil. et in bibl. montis S. Michaelis. In Mertonenfi nr. 685.
In bibl. //eneta D. Marci, cod. CCLXXV. (catal. pag. 134.) — Codex /atinus exftat in bibl.
V'indobonenfi Caefarea et in biblioth. monafler. Gaybacenf. fol. nr. 285. — Hebraice exftat
ex Arab. verfus a R. Chanin ben Ifaac in biblioth. Z'indobonenf. Lambec. ed. Kollar. libr. 1.
pag. 290. Arabice dicitur exflare verfus ab Honain Ben líchar, titulo: Ketab al Mezage
in biblioth. publ. Parif. Exflat etiam arabice in biblioth. Efcurialenf. nr. 869. 876. — Edi-
tiones Graecae funt: — Galeni de elementis fecundum Hippocratem libri ll. Eiusdem de
optima corporis noflri conflitutione. — Eiusdem de bono habitu. graece. Parif. apud Sor-
bonam, 1530. 8. graece. prodiiffe cum aliis Parif. 1546 fol. refert Haller in bibl. anat. tom. I.
P2g.. 86. — V'erfiones latinae funt: lo. Guintherii, /fndernari , quae prodiit vna cum libris
corporis temperaturam animi mores fequi; de vitiis animi et eorum remediis; de fetis;
introductorio; de plenitudine, de optimo corporis ftatu; de bono habitus de atra bile, de
tumoribus praeter naturam, Bafil. apud Froben. 1529. 4. — Eadem verfio prodiit cum libris
de naturalibus facultatibus. Lugd. 1548. x2. — Solus de elementis liber prodiit, vertente
Guintherio, Parif. 1541. ioris Trincouelli, quae prodiit Lugd. 1550. 12. * Exflat etiam
haec verfio in feptima Iuntarum edit. Nicolai Leoniceni, quae exflat in antiquis editt. oper.
Galeni in editione Papienfi et in Galeni Opp. latin. edit. lani Cornarii. — Commentarii MS.

Nicolai de Anglia funt in bibl. Cael. Vindobonenfi. — Jar. Sy/uii in Hippocratis elementa |

commentarius. Parif. 1542. fol. 1561. 8. Venet. 1543. 8. Bafil. 1556. 16. et in Opp. ftudio Rem.
JMoreau.. Geucu. 1630. fol. 1035. fol. — 70. Bapt. Monutowi in. Galeni libros de elementis,
de nitura humana, de atra bile, de temperamentis perioche method;ca, edente Io. Cra-
tone. Hanou. 1595. — Periochen horum librorum fcripfife etiam Guintherium, refert
Conr. Gesnerus in enumerat. libror, Galeni, tertiae editioni Frobenianae praemitla.

9. Περὶ

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Li.I.c.XIX. 40.

9. Περὶ κράώσεων βιβλία γ΄. De temperamentis libri tres. Ex(lant in. Aldina graeca
edit. part. 1. fol. 9. in graeca Bafil. part. I. pag. 59. in edit. Charterii tom. III. pag. 32. in
feptima Iuntarum latina claff. 1. fol. το. — Verterunt etiam multi de complexionibur, Memie
nit Galenus huius libri in libro de libris propriis, et in arte medica cap. 57. pag. 230. tom. IT,
nec non in permultis aliis libris, v. g. in libr. de optima corporis noflri conftitutione, de fa.
nitate tuenda, de fimplic. medicamentor. facultatib. cet. Primo libro de temperamentis agis
tur eorumque fpeciebus, ac de homine temperatillimo. [ἢ altero figna cuiusque tempera-
menti exponuntur, vbi memorabilis hiloria Eudemi philofophi legitur, cni bilis per vnum
ductum in inteflinum deícendebat. "Tertio libro de temperamentis medicamentorum agitur,
quae vel interne fumuntur, vel corpori applicantur. Eaque diueríi argumenti pertraclatio
plures mouit, qui in his libris de temperamentis elaborarunt, vt duos tantum priores in lu.

cem emitterent,

Codices graeci MS. huius libri funt in biblioth. publ. Parif. nr. MMCCLXVII. In bibl.
Coislinian. Montfauc. part. Il. pag. 447. De complexionibus, in bibl. Ven. D. Marc. cod.
CCLXXV. (cat. p. 134.) — Codices latini funt in bibl. publ. Parif. nr: MMMMMMMXV.
in Mertonienfi Oxon. nr. DCLXXXV. in Medicea, in biblioth. ecclef. cathedr. Wigorn.
nr. DCCXLV. — frabici funt in biblioth. publ. Parif. MXCVII. cum Greg. Abul - Pharagii
commientar. Arabice vertit Zomain hos libros cum titulo Aft hackíat, qui codex exflat in
biblioth. Efcurialenf. nr. DCCCLXXIV; et liber II et ΠῚ. in.-ead. biblioth. nr. DCCCXLV et
DCCCLXXVI. cum notis anonymi. — Codex ZZebraicur, ex arab. verfusa 10. Chanin ben
Ifaac, eft in biblioth. caefar. /7indobon. Lambec. edit. Kollar. I. p. 290. — Edit. graeco- lat,
Galeni de temperamentis libri 11. Eiusd. de inaequali temperie libellus cum Hippocratis
iuramento. Graece cum verf. lat. T. Linacri, ex recenf. Sebaff. Singkheleri. Bafil. per Th.
Platterum, 1538. 8. Prodiit primum,ea editio Cantabrig. 1521. 4. deinde Parif, 1523. fol. —
Latine prodiit Venet. 1498. 8. Lugd. 1588. 8. — Verfionem T7. Linacri etiam receperunt,
qui latinas operum Galeni editiones curarunt, — — Commentarii in hos libros multorum funt:
"MS. commentarius in hunc librum Zo. Rochon eft in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMMXXV.
Expofitio fuper complexiones Galeni eft in bibl. coll. Cai. Gonuil. nr. DCCCCLX. — Hier.
"Thriueri noui et integri commentarii in omnes Galeni libros de temperamentis. Lugd. 1547.
32. — Acroamaton in libr. Hippocr. de natura hominis liber vnus, — Eu/fathio Quercetano
autore. Eiusd. auctoris in Galeni libros III. de temperamentis fcholia. Bafil. 1549. 8. * —
Gafp. Lopez; Canario in Galeni libr. de temperamentis noui et integri commentarii, Complut.

/1565. fol. — Franc. V/allcfii Comm. in Gal. libb. art. medic. de inaequali temperie, IIl. de
temperamentis librum, V. priores de fimplic. medicam. facult. libb. II. de different. febr.
Lib. VL de locis patientibus libb. — ^ Venet. 1591. 8. Colon. 1594. fol. opera Io. Petr.
"Myroldi. Francof. 1645. fol. Leonh. Fuchfii comment. prodiit cum comment. in libr. II. de
different. febrium. Parif. 1554. fol.* — Felicis "4eoramboni et lar. Segarta commentarii,
"Valent. 1596. fol. 1598. fol. — Exflat etiam epitome horum librorum, a Zo. Morifoto cone
dita. lo. Bapt. Montanus condidit periocham, Syluius ifagogen.

10. Περὶ μελαύνης χολῆς. De atra bile liber, ἘΠῚ in graeca Aldina part. ΠΙ. fol. 85;
in graeca Bafil. part. lI. pag. 357. in edit. Charter. tom. Ul. pag. 165. in feptima luntar.
€lail. 1, fol.34.. Duplex humoris eius origo indolesque demonílratur in libro, quem Ga-
NI Ecee2 — . lenus

4o4 Lib.1V.c. XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

lenus non memorat inter proprios in cap. 37. artis medicae, citat vero in libr. an fanguit
natura in arteriis contineatur cap. 8. pag. 163. tom. ΠΠ. et ia comment. If. in Hippocrat.
libr. de humorib. text. 28. ac faepius. Scripfit hunc librum poft libros de elementis fecundum
Hippocratem , quos citat cap. 5. — Codices graeci funt in bibl. publ. Parif. nr. MMCCLXIX,
MMCCLXXI. Alii quatuor funt in biblioth. Diui Marci //eneía. (vid. catal. pag. 134.
cod. CCLXXVI. pag. 135. cod. CCLXXIX. de atra bile ex libris Galeni, Rufi, Pofidonii
et A&tii, et p. 136. cod. CCLXXXII. p. 137. CCLXXXIV.) — Graece prodiiffe Parif. 1550. 8.
Bafil. (?) 1546. fol. refert Haller in bibl. anat. tom. I. pag. 86. — Prodiit latine, vertente
Jo. Guintherio ,. Zndernaco,. cum aliis libellis ,. fcil. corp. temperaturam animi mores fequi;
de vitiis animi et eor. remediis; de fectis; introduclorio; de plenitudine; de optimo cor-
poris flatu; de bono corporis habitu; de elementis lib. 11. de tumoribus praeter naturam.
Bafil. 1529. 4. Prodiit etiam cum alis. Parif. 1534. fol. — Vertit etiam honc librum Zu/ius
JMartianur et Bartholomaeus Syluaniur.. — | Paraphrafis in eum librum ex(lat Pro/peri Zllcu-
eani. Lugd. 1538. 8. — 70. Bapt. Montani: in Galeni libros de elements, de natura hu-

mana, de atra bile, de temperamentis periocha methodica, edente 70. Cratone,. Hanou..

1595. — Cafp. Hofmanni: comment. in. hunc libr.. prodiere. Erancof.. 1630. fol..

1r. Περὶ ἀνωμάλξ δυσκρασίας.. Dt iuaequali intemperie... ἘΠῚ in. edit. Aldin. part. L..
fol. 125. in graeca Bafil. part. I. pag. 249.. in edit. Charterii tom. VII. pag. 170. in feptima:

Iuntarum cJaff. HI. fol. 43... Meminit eius libri Galenus inrer fuos in libro de libris propriis

et artis medicae cap. 37: Citat in eo libros de adminiflrat: anatomicis;. — Codex graecur:

eft in biblioth. Diu. Marci /7enet. cod. CCLXXXII. (catal. pag. 136.) in: /Medicea, Bandini
JI. pag. 52. — Codices libri de malitia complexionis , qui forte eft de inaequali intemperie,
funt latini in. biblioth. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCLXV. et in biblioth. Mertonenfis

collegii n. DCLXXXV. In. biblioth: ZZuguffaza ,. cum libr. de pulfibus.. Catal. p. 301. —

"lrabicur codex, vertente Honain, eft in bibliotheca Efcurialenfi. n. DCCCXLIV. — Editio

graeto- latina eft: Galeni de temperamentis. libri HI... Eiusdem de inaequali temperie libel.

lus cum Hippocratis iuramento. Graece, cum latina. verfione "Th. Linacri, ex recenf.

Sebaft. Singkheler. Bafil. 1538. 8. — Prodiit latine: Galeni de inaequali diftemperantia eum:
Galeni et Graecor. quorumdam libris aliis. Georg. //alla interprete. Venet. 1498. fol. (vid.

Foffii catal; codd. impr. bibl. Magliabecl; tom. IL. pag. 720. et ΠῚ. pag. 232 fqq.). — Galeni
opera Aic. Leonicemo: interpretes. fcil. de differentiis. moiborum. librilh de inaequali in-
temperatura liber I. de arte curatiua ad. Glauconem libri if. de crifibus. libri III... Parif. ia
offic. Henr. Stephani. 1514. 4. * — — Vertente- 7A. Linazro cum: libro: de. temperamentis.

Cantabrig. 1521. 4. Parif. 1523. fol. — — Galeni 1) de optima corporis. noflri conflitutiones Ὁ

2) de pleniore habitus. 3) de inaequali intemperie; 4) quomodo: fimulantes morbum fint

depreliendendi; 5) de ptifana.. Item et Io. Ezlamanti de ptifana fui temporis libellus; emen :

data per eumdem: Lalamantium. verfio: latina. Heduae, 1:578. 8, * Geneuae 1579. 8.* —
Profp. Calanii comment, in. hunc libr. prodiere cum aliis Legd. 1538. $. — Galeni de in-
aequali intemperie T. Limacro interprete, cum. comtventariis familiaribus To. Agricolae.
acc. concordantiae fimplicium medicamentorem in zudclores praecipuos cet. Bafil. 1539.

& * — hit. Bufzwii in Galeni libi. de inaequali intemperie couimentarii; Antwerp. 1561.
&.* — Fy. l'allefü comment. in Gal, libb. fcil. art 1nedicam; de inaequali temperie
libellum;

ET QVIDÉM GENVINORVM, RECENSIO Ζιφ. ΠΡ’: XIX. κ4ος:

libellum; III. de temperamentis librum; V. priores de fimplicium. medicamentorum facul.
tate libros; II. de differentia febrium; libb. VI. de locis affectis,, nec non: eiusdem de vrinis
compendiaria tractatio; de pulíibus. libelluss: de febribus; methodi medendi libb. I1I. opera
Io. Petr. Ayroldi Marcellini; Colon: 1594: fol. Francof. 1645. fol. Prodierant Complut. 1567.
8.* Exflat etiam Io. Morifoti epitome in: hunc librum.

12. Περὶ ρίξης κατασκευῆς. T8 σώματος: ἡμῶν. Dt optima corporis noftri conflitu

;tione,.— Exflat in. Aldina part. 1. fol; 115. in graeca. Bafil. part. I. pag. 247. in edit. Ren. Char-

terii tom; VI. pag. r.. in feptima. Iuntarum claff. L. fol.57. Meminit eius libri Galenus in
arte medic. cap. 37. citat vero: in. hoc libro: librum de temperamentis, librum de elementis

εχ Hippocratis fententia ,. libros de vfu: partium.. —- Cod. gr. CCLXXXII. in bibl, D. Marci

Veneta, (catal. pag. 156.) — Galeni de elementis fecundum Hippocistem libri HM. — Eius-
dem de optima corporis noflri conflitutione. — Eiusdem de bono habitu. graece. Parif. apud
Sorbonam, 1530: 8. — Prodiit Heduae, fludie: Zo; Lalamantiii 1578. 8- — Interpretes alii
funt Ferdinandus Balamius,. et 1o: Guintherius..

13: Περὶ εὐεξίας: — De bono habitu. Exftat im edit; Aldina: part. I. fol. 116. in edit. Ba-
fil. part. I. pag. 248. in edit. Ren. Charterii tom. VL. pag. 6. in feptima luntarum claff. I.

.$ol.39: Meminit eius libri Galenus cap..37. artis medicae. — Codex /atinu; eft in biblioth.

publ. Parif..nr: MMMMMMDUCCCLXV,. —- Garni de elementis fecundum Hippocratem
libri ll. Eiusdem de optima.corporis noflri conflitutione... Eiusdem de bono habitu. Grae-

ce ,. Parif. apud Sorbonam,. 1530. 8:

Latine prodiit, cum: multis aliis Galeni et aliorum; interprete Geo. Valla, Venet. 1498.
fol. —- Prodiit Parif. 1534. fol. 1546. fol. — Ex interpretatione Jo. Guinzherii. Bafil. 1529. 4.

Et H:duae ,. cum aliis,. 1579. 8..

nr. MMCCLXVIL in bibl. //eneta: Marci, cod. CCLXXV. (catal. pag. 134.) in Medicea et
in Lugd. Batcua. ln J/indobonemfi caeíarea. Lambec. part; L. pag. 181. — In biblioth. Cois-
linian. Montfaue. part.Il. pag.447. —— Cod. /at. exilat in biblioth. colleg. Cai. Gonuil.
nr. DCCCCXLVII. — Codices arabici exftant, vertente Honain, in biblioth. Efcurialenf.

mr. DCCCXLI. DCCCXLII. DCCCXLIV.. DCCCEXXVE. In biblioth. acad. Zugd. Batas,

cod. Honaino vertente, nr. DCCXLVII. vid. catal.. eiusd. bibl. pag. 441. Cod. Hebraicus ex
Arabico factus a R. Chanin ben Ifaac in bibl. Vindob: Larabec. edit. Kollar. I. pag. 290. —
Prodiit graece Antwerp. 1547. 8. — Latine prodiit feorfim cum nonnull. aliis vertente Lina-

Eee 5 «re.

496 Lib. IV.c. XIX. SINGVLORVM LIBRÓRVM GALENI,

cro. Lond. 1523. 4. Parif. 1528. 8. vertente TZom. Linacro. 'Tum Lugd. 1540. fol. 1548. 12:
1550. 12. Vertifle etiam Guintherium Parif. 1528. 8. 1534. fol. 1541. fol. 1547. 12. in elogio
adfirmat Heriffant, quae vix concilies, — Commentarii Nicolai de Znglia in hunc librum ex-
flant fcripti in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMMXV. Commentarii Joannis Rochon ex-
flant in eadem bibliotheca fcripti nr. MMMMMMMNXXV. —- Jacobi Segarra commentarii
in Jibb. III. Galeni de facultatibus naturalibus. Valentiae 1528. 8. — Galeni de naturali.
bus facultatibus libri HL. T. Limarro interpr. — Acc. Jar. Sylwii fcholia doctiffima, cum
epitome in eosdem libros. Lugd. 1550. 12. * 1560. 12. * — Laurentii Iouberti annotat, in
Galeni libros de facultatibus naturalibus exflant in ei, Opp. Francof. 1599. fol. — AMelch. Sebi-
1z:i diputationes VIII. libros III. Galeni de facultatibus naturalibus exponentes. Argent. 1644,
et 1645. 4. — De facultatibus rerum naturalium epitome Zo. Zaiulii Pacuuii, "Tolof, 1554.4.

15. Περὶ ἐσίας τῶν φυσικῶν duvciaeoy. — De fubflantia facultatum naturalium fragmen-
ium. Exflat in edit. Aldin. part, L. fol. 167. in edit. graec. Bafil. part. 1. pag. 342. in edit.
Ren. Charterii tom. V. pag. 3. in feptima Iuntarum claff. I. fragmentor. fol. 5o. Breue eft
Íragmentum maioris operis. — Codex eius eff in biblioth. Diui Marci J7euet. — Exflat
gr. et lat. cum aliis Galeni, cura 7/eod. Goul/'on. Lond. 1640. 4. — Prodiit interprete
Bartholomaeo Syluanio, Salonienfi. ---- 76. Guintherio interprete, Parif. 1528. 8. Lugd. 15st.
€t 1552. 12. — Galeni de naturalib. facultatib. libri III. cum fchol. et epitome Iac. Syluii,
Acc. de natural. facult. fubflantia liber, et an fanguis natura in arteriis contineatur, Victore
"Trincauello interprete, Lugd. 1550. 12. * — -

16. Περὶ ἀνατομικῶν ἐγχειρήσεων βιβλία ἐννέω, — De. anatomicis: adminiffrationibus

libri nouem. — Ex(lant in Aldina graeca edit. part. I. fol. 45. in graeca Bafil. part. I. pag. 119.
in edit. Ren. Charterii tom. IV. pag. 25. in feptima luntarum edit. claff. I. fol. 63. — Refert
de his libris Galenus et in libro de libris propriis, et in arte medica cap. 37. p. 230. tom. II,
Citat etiam hos libros in libr. XII. de vfu partium, cap.8. de inaequali intemperie cap. δ,
comment. in VII. Hippocr. aphorísm, $8. Sed quamnam eorum librorum editionem citet,
incertum eft. Scripfit enim Galenus ter adminiítrationum anatomicarum libros; Primum
elaborauit opus anatomicarum adminiflrationum , duobus libris comprehenfum, ad Marini
ordinem concinnatum , fub initio principatus Antonini. Petente vero confule, Fl. Boetho,
cui multas oftenderat adminiflrationes, maius opus elaborauit, Id opus fine dubio citat
in arte medica et in aliis libris. Quod vero vbi conflagraffet in faeuo ifto incendio templi
Pacis, ftudiofis viris flagitantibus,, alios libros anatomicarum adminiflrationum elaborauit,
tertio hoc labore politiores atque auctiores. ^ Citantur in eo adminiflrationum anatomica-
rum opere libri de víu partium, de thoracis et pulinonum motu, de mufculorum anatome,
de oflibus, anatomicarum diffenfionum libri, libri de Hippocratis et Platonis decretis, alii.
Eft pleniffimus et perfecliffimus omnium librorum, a Galeno de anatomica fcientia con-
fcriptorum, oflendit vero fimul, quam arcta fuerit veteribus anatomes difcendae occafio.
Offium fabricam Alexandriae iubet condifcere, vbi medici auditoribus offa oflendant: fe
vel ex fepulcris offa habuiffe, (quum librum de offibus fcriberet, humana offa non habe-
bat,) vel vbi cafu fauente fluuius fepulerum quoddam eluiffet. ^ Quaedam etiam in latro-
num cadaueribus, in publicum proiedtis, alia in pueris expofitis obferuaffe. Α libro primo
vsque ad fextum de mufculis et vafis, maxime de mufculis agitur, quorum plures primus
τ δάσῃγας

ET QVIDEM GENVINORYM, RECÉNSIO Lió.IP.c. XIX. ^ 4o1

aüdcuratius défcripfit. Libro VI. de organis ad cibum digerendum, libro VII. de cordis
fabrica; libro VIII. de organis, ad fpiritum trahendum facientibus; libro IX. de cerebro
agit. Multa in his libris leguntur defcripta, quae poflera aetas fibi vindicauit. — Reliqua
libri IX. pars de anatome medullae fpinalis periit. — Periere ctiam lib. X. de oculo, lingua,
pharynge. lib ΧΙ. de larynge, ofle hyoide. lib. XII. de arteriarum venarumque hifloria.
lib. XIII. de neruis cerebri. lib. XIV. de neruis medullae fpinalis. lib. XV. de partibus geni-
talibus. [τὰ enim Galenus hos libros in fua propriorum librorum hifloria cap. 3, recenfet.
Codex graecus exílat in bibl. publ. Parif. nr. MDCCCXIX. — Etiam in biblioth. Diu. Marci
Venet. ἴῃ biblioth. acad. Lugd. Batau. exftat Galeni ἀνατομικὴ ἐγχείρησις vsque ad libri
tertii partem ,. graece, ex legato Bonau. Vulcani, vid. catalog, ei. biblioth. pag. 347. nr. 57:
In biblioth. J/e4icea aliqua excerpta. Galeni anatomica, quibus intercurrunt variae paginae
vacuae, vt non fit opus integrum. Exflant graece inter libros Voffii in bibl. acad. Lugd. Batav.
Vltima verba funt: ὅλον &yxeQaAe τὸ καλέμενον ὑπὸ τινων. vid. catalog. bibl. acad. Lugd.
Batau. pag. 392. — Ex Golii araPico codice libros'XI. vsque ad XV. editurum fe promiferat
T. Bartholinur diff. 3. de libr. legend. p. 75. — Erant Galeni de adminiflrat. anatom. libri VI.
proflremi cum annot. Tac. Golii in bibl. Narciffi, Archiep. Dublin. nr. MDCCLXXXVIT. —
Editiones graecae. dicuntur. Hallero Parif. 1531. fol. Bafil. 1531. fol. — Galeni libri aliquot
graeci partim hactenus non vifi, partim mendis repurgati et reflitoti cum annotationibus
Io. Caít, fcil. de decretis Hippocratis et Platonis; de medicamentis, quae inter fe commu-
tantur; anatomici libri IX. de mufculorum motu libri II. ete. Bafil. 1544. 4. — Editiones
latinae: Galeni de adminiflratione anatomica libri IX. vertente Jo, Guintherio. Parif. 1531.
fol. — Galeni ἀνωτομικῶν ἐγχειρήσεων, id eft de anatomicis adminiflrationibus libri IX.
Io. Guintherio interprete infinitis in locis ad vetufliffima exemplaria emendati atque annota-
tionibus et argumentis illuflrati. Parif. exc. Io. Barbaeus, 1546. fol. * — Galeni de anato-
micis adiiniflrationibus libri IX. Io. Andernaco interprete. Lugd. 1551. 12." — Guintherii
Andernaci verfionem correxit Andreas Vefalius; — Ad eius correctionem edita eft in feptima
luntarum edit. /afiua. — Gallice vertit DDalechampiur. — Et prius gallice prodierunt Lugd.
15:12. 8. — ilufirationi librorum de adminiftratione anatomica inferuit Jac. Syfuii ifagoge
ἯΙ]. libris feripta in libros Hippocratis et Galeni anatomicos, in qua permulta etiam ab hoc
dodtiffimo viro inuenta anatomica exponuntur. Prodiit poft mortem audloris. Parif. 1555. 8.
1561. 8. Venet. 1556. 8. 1572. 8. Parif. 1587. 8. — Gallice vertit 70. Guillemin et edidit: Intro-
dudiion fur l'anatomique partie de la phyfiologie. Parif. 1555. — Multa etiam ad illufiran-
dos hos de adminiflratione anatomica libros occurrunt in Zndr. efalii de corporis humani
fabrica libr. I. et in epift. de radicis Chinae vfu ad Ioach. Roelanz.. Bafil. 1546. fol. et faep. —
10. Guintherii, Andernaci, inflitutiones anatomicae fecundum Galeni fententiam libri IV.
Bail. 1556. 8. *

: v. Περὶ ez τοῖς εἰσαγομένοις. Liber de offibus ad tironer. Ἐχῇαι latine in graeca
Bafil. part. V. p. 719. In Aldina defideratur. Graece exftat in edit. Charterii tom. IV. p. 9.
Latine in feptima Iuntarum claff. I. fol. 39. Galenus fe auctorem eius libri profitetur in libr.
de libr. propriis cap. 1. 3. et in libr. de ordine libror, fuor. nec non in arte medica cap. 37.
. pag.230.tom. Il. Citat etiam hunc librum libr. 1. de adminiflrat. anatom. cap. 3. 9. vult-
que, vt anatomes fludium ab eo incipiat. Eft fceleti accurata defcriptio, non tamen hu-
mani, fed funiarum, quod ex defcriptione oílis coccygis aperte patct, : j
; : Codex

«τῷ Lib.1/.« XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

(Codex grazcur exflat in biblioth. publ. Parif. — in bibl, reg. Neapolitana, cum fcho-
liis marginalibus. — .et in JVicetae.collectione. vid. CorzAi in praef. ad Graecor. chirurgicos
libros ex collect. Nicetae pag. 12. — Codex /iebraicur, ex arab. verfus a R..Chanin ben Ifaac,
δ in bibl. Vindobonenf. Lambec. edit. Kollar. L. 190. — Ταληνδ περὶ csav τοῖς εἰσαγο-
μένοις. Galenus de offibus ad tyrones, numquam hactenus imprefTus. Parif. ex offic. Vafco-
fani, 1543. 4. * Mart..Gregorius hunc librum defcripferat Venetiis. Praefationem ad hunc
librum fcripfit Iac. Syluius, in qua de.Gregorii fludio in conquirendis Galeni libris fcriptis
plora profert. — Graece exflat cum libro de feptimeflri partu breui defignatione dogmatum
Hippocratis, cum libr. de Ptiflana emendatus per Jo. Caium. Bafil. 1557. 8. — Galeni liber
de offibus. graece cum praefat. Sal. Zflberti. Viteb. 1579.8. — Graece et latine: Galeni,
de offibus ad tyrones liber. gr. et lat. Ferd. Balamic interprete, cum notis pérpetuis Cafp.
-Hofmanni. Francof. typis Wechel. 1630. fol. * — Galeni de offibus gr. et lat. acc. 7"falir,
δα, Henri, Euflathii ad Galeni doctrinam exercitationes (Hippocratis liber de offium
natura, Celfus de figura offium) ex bibliotheca 7o. von Horne. Lugd. Batau. 1665. 12. * τα
Latine. Interpretati funt hunc librum Zzrd. Balamius, Siculus, Jacobur Syluiur, et Ioan.
uer Riolonur. — Augu/limur Gadaldinus Balamii verfionem expurgauit, et ita expurgata legi-
tur ea in feptima Iuntarum editione. .— Galeni de oflibus Ferd. Balamio interprete. Lugd.
1535. 8. * Parif. 1535. 4.'* Parif. 1546. fol.* Lugd. 1549. 12. Parif. 1548. 4. Cum libro de
venarum, neruorum et arteriarum dilectione, vocalium inflrumentorum et vulvae dif-
fectione εἰ de mufculorum motu. "Lugd. 1551. 12. cum iconib. offium fat rudibus. Hafniae,
cum praefat. 7o. Fyanii/i Ripenfir et Íceleto Vefaliana, 1579.8. — Vertente Salomone Al.
berti, 1519. 8. Rolloch. 1636. Lugd. Batauor. 1627.9. — Gallice prodiit, vertente Jo. Ca-
nape. Lugd. 1541. 12. 1583. 4. Et prodiit gallice, vertente 70, Loyne, cum Syluii commen:
tariis. Orleans, 1571. — Commentarius anonymus in hunc librum eft in bibl. publ. Parif.
nr. MMMMMMDCCCXVI, — Ludou. Collado in «Ga/eni libr. de offibus ad tirones enar-
rationes. Valentiae, 1555..8. Auctlor fuit Vefalii difcipulus. — ac. Syluii in Galenum de
offibus-commentarii, Parif. 1561. 8. * Humauis fceleus Galenus in defcribendis offibus ex
eius fententia vfus efl. — Gabr. Fallopii expofitiones in Galeni libros de offibus cui additae
a F. Michino figurae venarum. Venet. 1570. 8. * et in collect. operum poftuma tom. III.
Expofitio cft longa et controuerfiarum plena. Prodiit etiam cum aliis Fallopii. Francof.
1584. fol. — Galeni de offibus ad tirones liber lat. marginalibus et tabulis illuflratus a Zo,
Siegfrido. Helmflad. 1599. 8. ὃ — Io. Phil. Ingra[fiae in. Galeni libcum de offibus com-
mentaria nunc primum in lucem edita et iconibus infignita; appofitus etiam eft graecus Ga-
leni contextus vna cum noua in lat. verfione. Panormi, 1603. fol. * Hiallerus editionem
aliam citat, quam vidit, Panormi, 1604. fol. Editus eft is liber poft mortem auctoris a
nepote eius, Tcones funt Vefalii. ΕΠ fufiffimus commentarius, cum minutiffima et accu.
ratiflima offium defcriptione. Ofteologia ex veterum et recentiorum praeceptis defcripta, in
qua continentur ifagogica de offibus tractatio per 1o. Riolanum. ΟἹ. Galeni liber de offibus,
et in eumdem lac. Syluii commentarii. — Io. Riolani explanationes apologeticae pro Ga-
leno. — Pari 1614.8.* — Sim. Pauli oratio cum Galenum de oflibus ad fceleton publice
in collegió Finckiaro effet interpretaturus. Hafn. 1641. 4. *

18. Περὶ φλεβῶν κοὶ ἀρτηριῶν ὠνατομῆς. — De veuarum artericrumque. diffr&hioms
libr. Exflat in edit, Aldia. patt. I. fol. 89. in graeca Bafil. pait. I. pag. 197. in edit, Char-
ter

ET OVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib. IP. c. XIX. (cl. XVII) 4094

terii tom. IV. pag. 225. in feptima Tuntarum claff. 1. fol. 55. — Citat hunc librum Galenus in
libr. de libr. propriis cap. x et 3. et in arte medica cap. 37. refertque ad eos, quos iuuenis
Ícripferit. Hinc genuinum Galeni effe.non dubitandum. — Primus eft is liber omnium de
venarum arteriarumque fabrica ac decurfu traclantium, in quo adeo multa proponantur,
quibus poflera| actas, ceu a fe inuentis ditisque vfa fit. — Primum de venis agitur, deinde
de arteriis. Incifiones in brutis tantum feciffe Galenum, is etiam liber probat. conf. Ha//er
in biblioth, anat. tom. I. pag. 89. — Codex grau huius libri eft in biblioth. pub]. Parif.
nr, MMCLXIV. — in bibl. euet. D. Marci cod. CCLXXIX. de venaefectione. — — Hebrai-
ttr codex ex Arab. verfus a P. Chanin ben Ifaac eft in biblioth. Vindobonenfi. Lambec. edit.
Kollar. lib. I. pag. 290. 291. — Vertit in /azinam linguam hunc librum Zfntonius Fortolur,
loferienfis. Eius verfionem ZIndreas Pz[aliu: calligauit, eumdemque plerisque in locis ad
exemplarium graecorum fidem emendauit ZugufZinur Gadaldinus. — Prodiit latine: Ga-
leni diffectionis venarum arteriarumque- commentarium. — Eiusdem de neruis compendium,
ZÍntonio Fortolo interprete. Parif. 1526. 4. — Repetita efl ea editio Bafil. 1529. 8. Parif. 1546.
fol.* — Prodiit etiam cum parte commentarii de iis, quae medice dicta funt in Platonis
Timaeo. Lugd. 1550. 8. et cum aliis libellis. ibid. 1551. 16.

19. Περὶ νεύρων ἀνωτομῆς.. De neruorum diffGüione. — Ex[lat in edit. Aldin. part. I,
ἴο]. 93. in graeca Bafil part.l. pag. 204. in edit. Charterii tom. IV. pag.241. in feptima
Iuntarum οἰ, L fol. 53. ^ Refbtuit Charterius graecum textum, qui hactenus defuerat,
dimidiae partis capitis decimi, capitis vndecimi, duodecimi, vsque ad caput decimum et
feptimum. — Citat eum librum Ga/zmu;, ceu proprium, in libro de libris propriis, cap. 3.
et in arte medica cap. 37. pag. 230. tom. II. Ad optimos Galeni libros pertinet, in quo

V primum fanioris neurologiae elementa fuerint tradita. Homines tamen non infecuit, fed
fimias, etalia animalia; hinc decurfus eius neruorum, qui in homine peculiaris efl, igna-
rus. Habet iam accefforium neruum, intercoflalem , aliosque, quibus demonf(lratur, eum
neruorum anatomen fubtilius excoluiffe. — Codices MSS. graeci exflant in bibliotli. publ.
Parif. n. MMCLXIV. MMCCXIX. — Hebraicus exílat codex ex Arab. verfus a R. Chanis
ben Ifaac in biblioth. Caefar. J/indobonen/i Lambec. edit. Kollar. I. pag. 190. — Graece feor-
fim non prodiit, latine vero; Galeni diffectionis venarum arteriarumque commentarium.
' Eiusdem. de neruis compendium. —Zfmfonio Fortolo interprete. Parif. 1526. 4.* — Repetita
e(t ea editio Bafil, 1539. 8. Parif 1546. fol. * — Prodiit etiam /azine, Zuguffino Gadoldino
interprete cum libr. de mufc. diffect. de vocalium inflrumentorum diffect. et aliis; Titu- -
lum dedi plenum in recenf. libri de vocalium inflrumentor. diffedione, — Libellum zegi
γεύρων διανομῆς Oribafiur ex hoc maxime Galeni libro compofuit.

20. De muftulorum diffz&lione, ab Auguflino Gadaldino ex graeco verfus liber et ab
eodem exquifite recognitus eft in feptima Iuntarum edit, in claff. L. fol. 44. Latine tantum
exílat, graecusque textus adhuc defideratur. — Meminit Galenus eius libri in libr, de libris
proptiis cap. 3. et in arte medica cap. 57. pag. 230. tom. II. Scriptus eft ab eo poft con-
fcriptos libros de anatomicis adminiflrationibus et de vfu partium. ^ Scopus fuit addere,

| quae Lycus praetermififfet. Simiarum anatomen tradit, humana tamen non neglecta pe-
nitus. Multos in hoc libro mufculos primum defcriptos Galenus fibi vindicat. — Codex
graecus eft in bibl, publ. Parifin. nr. MMCXIX. — Prodiit interprete 44ugu/fino Gadaldino
Fol. V. ΕΤῚ in

“τὸ νι 17. ἡ. XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENT,

in collectione opufeulor. Galeni. Lugd. 1556. 8. (aliam editionem habuit Hallerus Lugd;
X551. 16.) cuius titolum plenum dedi, librum recenfens de vocalium inflrumentorum dif-
fectione.- — | Gallice vertit Jacobus Dalichampius, et edidit Lugd. 1564. — — Oribafíi περὶ
μυῶν ἐκ τῇ Γαλήνθ βιβλίον edidit Ren. Charterius tom, IV. pag. 250.

ar. Περὶ μύτρας ἀνατομῆς. De veri di[/;Zione. Exflat in Aldina edit. part. T,
fol. 96. in graeca Bafil. part. l. pag. 210. in edit. Charterii tom, IV. pag. 276." in feptima
luntarum claíf. I. fol. 108. — Galenus eum non citat inter fuos in libro artis medicae, citat
vero in libro de libris propriis. — Humanos vteros non incidit, fed fimiarum et aliorum
animalium. — Graeca, quae textui deerant, Renatus Charterius reflituit. vid. ei, concif. not,
ad tom. IV. pag. 710. — Codex graecus exflat in bibl. publ, Parif. nr. MMCCLXIX, Alius
nr MMCCLXXI. — Prodiit latine tantum. — Ga/eui de vteri diffe&tione lib. I. de foetus
formatione, lib. T. et de femine lib. II. cum aliis Galeni Jano Cornario interprete. Bafil, 1536.
fol. — Prodiit etiam ex verfione 70. Guintherii, Andernaci, Parif. 1536. fol. cum aliis,
Lugd. 1551. 16. — 10. Bernardo Feliciano interprete cum aliis Galeni Bafil, 1535. fol. Frane
€of. 1604. 12.

22. Γαλήνε εἰ κωτοὶ φύσιν ἐν ὠρτηρίαις αἷμα περιέχηται. dn in arteriis natura fanguir
sontineatur. — Exftat in edit. Aldin. part. I. fol. 102. in graec. Bafil. part. I. pag. 221. 1n edit,
Charter. tom. lIT. pag. 154. in feptima Iuntina latina claff. I. fol. 65. Refert de eo libro Ga-
lenus in libello de libr. propriis cap. 9. et in arte medica cap. 37. pag. 230, tom. II. Scriptus
eft contra Erafiflratum , qui fpiritus in arteriis contineri putauerat, et multum continet ex-
perimentorum. Scriptus efl a Galeno poft fcriptos libros de Hippocratis et Platonis decretis;
et ad vtiliores Galeni libros refertur ab Za//ero, in biblioth. anatom. tom. 1. pag. go. —
Prodiit latine, vertente Zo. Guint/ierio, Andernaco, cum aliis quibusdam Galeni libris, Pa-
rif. 1536. fol. — Interprete 77i&ore Trincausllio, cum libr. II. de natural. facultat. TJ
Linacro interpr. et libro de fubflant. facult. natural. Lugd. 1550. 12. * — Verfio Iulii Martiani
Rotae legitur in feptima luntar. edit.

23. Περὶ μυῶν κινήσεως βιβλία [2..— De motu mufcu'orum libri duo. Exflant in Aldi.
na part. 1. fol. 1. in Graeca Bafileen(i part. l. pag. 553. in edit, Charterii tom. V. pag. 564.
in feptima Juntarum claff. I. fol. 308. Memorat hunc librum Galenus inter proprios in libro
.de libris propriis et in libro de arte medica cap. 37. — Codices graeci exflant in. biblioth.
publ. Parifin. n MDCCCXLIX et MMDCCLXXVHL — Et in bibliotheca Diu. Marci Venet.
eod. CCLXXIX. (catal. pag. 235.) — Prodierunt graece: Galeni libri aliquot graeci partim
hactenus non viff, partim. mendis repurgati et reflituti cum annotat. Zo. Caii, fcil. de decre-
tis Hippocratis et Platonis; de medicamentis quae inter fe commutantur; anatomici libri IX.

de muículorum: πιοῦν libri IT. Bafil. 1544. 4. — Latime, Parif. 1528. 8. * — Verfio eft Nic. -

Leoniceni, quae prodiit cum libro quos oportet purgare et qvalibus medicamentis et quando.
—. Gallice prodiit vertente 7. Canape. Parif. 1541. 4. Lugd. 1552. — 4o. Conr. Stetter cenfue
za argumentorum Gileni-de motu mufculorumr. Francof. 1665, 8. *

24. JL'oralium.inflrumentorum dif?&io. | Exflat latine tantum.in edit. Charterii tom. IV,
pag.219. in feptima funtarum inter fragmenta Galeni fol. 48. interprete Zugu/limo Gadal-
diuo. Meminit Galenus talis libri, quem fcripferit, in libro de libris propriis , et in aliis lo-

cis,

ΠΕΣ".

ET ΟΥΡΕΜ GENVINORVM, RECENSIO L4.IP.: XIX. 4

cis, idque fragmentum, quod ad nos peruenit, Galeni effe videtur. —Continetur in co
exacta cartilaginum, quae laryngem efhciunt, defcriptio. — Editio /atina efl: Galni ali-
quot opufcula nunc primum Venetorum opera inuenta et excufa latine, fcil. de mufculorum
diffedione ad tyrones liber; de neruorum diflectione ad tyrones liber integer; de vocalium
inflrumentorum diífectione 2ugsfino Gadaldino interprete; breuis denotatio dogmatum
Hippocratis Conr. Gesnero. Fragmentum ex IV. commentariis, quos ipfe Galenus infcri-
pfit de iis, quae medice dicta funt in Platonis Timaeo, Aug. Gadaldino interprete. — Princi-
pium eomm. I. in libr. I. Hippocratis epidemicorum, Nic. Machello; Oribafii de cucurbi-
tulis fearificatione, hirudinibus, deriuatione, reuulfion&& fermo , «dug. Gadaldino interpr.
Lugd. 1556. 8. |

: 35. Περὶ τῶν τῆς ἀναπνοῆς αἰτίων. — De caufis vefpirationir. Exflat in Aldina part. IIT.
fol. 88. in graeca Bafil. part. I. pag. 165. in edit. Charterii tom. V. pag. 427. in feptima Iun-
tarum claff. I. fol. 326. — Citat hunc librum Galenus in libro de libris propriis et in arte me-
dica cap. 37. luniorem fe eum edidiffe dolet. — Sed vix videtur genuinus is effe, quem
Galenus citat, fed fragmentum tantum. — Putant quidam, eum effe compofitum ex aliis libris,
quos Galenus de hoc argumento fcripferit. — Codex exflat latinus in biblioth. publ. Parif.
n, MMMMMMMXV. — Prodiit cum libro de vtilitate refpirationis et aliis Galeni latine
ex interpretat, 7ani Cornarii. Bafil. 1556. fol. — Interprete Zo. J/a/fato prodit cum libro
de difficultate refpirationis. Parif. 1553. fol.

26. Περὶ τῶν Ἱπσποκρώτες καὶ Πλάτωνος δογμώτων βιβλία S. — De Hippocratis e£
Platowis decretis libri mouem. — Exflant in Aldina part.l. fol. 129. in graeca Bafil. part. I.
pag. 253. in edit. Charterii tom. V. pag. 78. in qua editione primi libri fragmentum refli-
tutum a cap.5. legitur, quod in vtraque graeca editione priore deeft. In feptima Iunta-
rum claíf.l. fol. 23. Memorat Ga/mu hunc librum in libello de libris proptiis cap. x.
et in arte medica cap. 37. pag.230. tom.ll. Συμφωνίαν apud antiquos dictum eífe hoc
' Galeni opus, memorat Hier. Mercurialis in var. lect. libr. IV. cap. 4. — Confecit hunc eo
tempore, quo Roma ob peflilentiam grauem in ea graífantem relicta in patriam propera»
verat, mox quieícente peflilentia, Romam redux, adhortante Boetho. — Sed tum libros
tantum fex confecerat: reliquos compofuit aetate iam prouectior. ἐν rà χρόνῳ τότῳ περὶ
μὲν τῶν Ἱπποκρώτες καὶ Πλάτωνος δογμάτων ς΄. βιβλία, προτρεψαμένε ue τῇ Bon98.
περὶ δὲ μορίων χρείας ἕν τὸ πρῶτον. ἃ λαβὼν ὁ Βοηϑὸς ἐξῆλθε τῆς πόλεως ἐμξ πρότερος,
ἄρξων τότε τῆς Παλαιςίνης Συρίας ἐν ἢ καὶ ἀπέϑανεν. καὶ dux τῶτο μετὰ πολὺν χρόνον
ἑκατέραν τὴν πραγμοτείαν συνετέλεσα., προσγενομένων μοι κωλυμάτων μετοὶ τὴν εἰς
εἶκον ἐπώνοδον. de libr. propr. cap. 2. pag. 37. tom. 1. Citat Ga/emus in. hoc de Hippocratis
et Platonis decretis libro de adminiftrationibus anatomicis, de vfu partium, de thoracis et
pulmonum motu, de mufculis, de vóce, de naturalibus facultatibus; / commentarios de
Hippocratis anatome, de olfactus inflrumento, de vfu refpirationis, de cauffa refpirationis.
Dialedicum ef! opus, Chryfippo oppofitum, Arifloteli, Erafiirateis, aliis, de corde,
neruis, tendinibus, animae fede, rationis fede, de iecinore, venarum principio, de ner-
vorum originibus, de quatuor elementis. — Codd. graec funt in biblioth. publ. Parif.
nr MMCCLXXVHI, cui tamen lib. L deeft. Alius e(t in bibl. Diu. Marci Zeta, cod.
. CCLXXXIV. (catal. pag. 137.) Libri IV. funt in biblioth, Cai. Gonuil. Can£abrig. — Ex.
: Fffa flant

am Li. IV.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENT,

flant graece: Galeni libri aliquot graeci, partim hactenus non vifi, partim mendis repur-
gati et reflituti, cum annotat. Jo. Caii. Ícil. de decretis Hippocratis et Platonis; de medi-
camentis, quae inter fe commutantur; anatomici libri IX. De mufculorum motu libri II.
Bafil. 1544. fol.* —. Latiue prodiit, vertente Jo. Bernardo Filiriano. Bafil. cum aliis 1535.
fol.* Solus 1550. 16. Lugd. 1550. 16. — Vertente Guintherio. Parif. 1534. fol. — Galeni
de Hippocratis et Platonis dogmatibus libri IX. ano Cornario interprete. — Acc. adnotat.
quaedam, cum indice. Lugd. 1550. 12. * — Liber 1. prodiit latine: 7o. Caii opera aliquot
et verfiones partim iam nata, partim recognita et aucla, fcil. Caij de medendi methodo
libri IL. de ephemera Britannica 1851. Acceflit Ga/emi de libris fuis lib. I. de ordine libro:
rum fuorum lib. I. de ratione victus fecundum Hippocratem in morbis acutis lib. I. non
antea editus, de Placitis Hippocratis et Platonis liber primus. eodem Caio interprete. Louan.

1556. 8.

27. Fragmentum in Timaeum Platoni, vel ex quatuor commentariis, quor ipft im-
feripfit: de üs, quae medice fcripta funt in Platonis Timaeo. — Exflat latine tantum in edit.
Chart. tom. V. pag. 275. Additi tamen a Charterio funt grae ex. Platonis 'T'imaco loci,
cum Marf. Ficini interpretatione. Exflat etiam interprete Zugu/ffino Gadaldino , in feptima
Iuntarum, inter fragmenta, fol. 43. Galenus in libr. VIII. de Hippocratis et Platonis decret.
cap. 5 et 6. et cap. 7. libri de tremore pollicetur, fe facturum commentarios de medicis
rebus in Timaeo, et in libro de propriis libris fe hac de re quatuor commentarios feciffe
adfirmat. — Galeni aliquot opufcula nunc primum Venetorum opera inuenta et excufa af,
fcil. de mufculorum diffectione ad tirones liber. De neruorum diffectione ad tirones liber
integer; de vocalium inflrrumentorum diffectione Aug. Gadaldino interprete; breuis deno-
tatio dogmatum Hippocratis Conr. Gesneri. Fragmentum ex IV. commentariis, quos ipfe
Galenus infcripfit: de iis, quae medice dicta funt in Platonis Timaeo, Aug. Gadaldino.
Principium commentarii I. in libr. 1. Hippocr. epidemior. Nic. Machello; Oribafii de cu-
curbitulis, fcarificatione, hirudinibus, deriuatione, reuulfione fermo Aug. Gadaldino in-
terprete. Lugd. 1556. 8. * — Alia editio huius collectionis exflare dicitur Lugd. 1550. 8.

26. Περὶ σπέρματος βιβλία β΄. 10ὲ femine libri ἄπο. Exflant graece in Aldina part. I.
fol. 105. in Bafileenfi part. 1. pag. 226. in edit. Charter. tom. III. pag. 185. in. feptima Iun-
tarum claff. 1. fol. 428. — Citat hos libros Galenus inter fuos in cap. 37. libri de arte medica
pag. 230. tom. lI. citat eosdem in libr. de element. fec. Hippocratem cap. s. de vfu part.
libr, XIV. cap. vlt. et in comment. in I. aphorism. 15. V. aph. 48. Duo funt tantum libri,
Tertium, fpurium, et notante ipfo Charterio, credulo alias, multa abfona continentem,
addidit Charterius, eumque /atinum tantum. lu primo libro multa occurrunt de nutritione
et formatione foetus in vtero materno: in altero inprimis de formatione foetus in vtero
matris agitur. — Codex /azintur exílat in bibl. publ. Parf. nr. MMMMMMDCCCLXV. —
Latinae editiones funt: Galeni de femine libri Il... Jo. Guintero interprete, adiectae funt cafli-
gationes exemplaris graeci. Parif. apud Sim. Colinaeum. 1533. 8. — Galeni in libr. Hip-
pocr. de viclus rat. in morbis acutis commentarii IV. Jo. /alfaeo interprete, nec non eiusd.
de femine libr. II. Io. Guintero interprete, Bafil. 1533. fol. * — Galeni de vteri diffe&tione
lib, I. de foetus formatione lib. I. et de femine libri II. et alia Galeni prodiere cum Marcello,
lano Cornario interprete, Bail. 1536. fol. * Lugd. Batauor. apud Elzeuir. ex interpretatione

Guinuthe-

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO 1ἰδ.1}}.ε. XIX. 4.

Guintherii, 1634. 16. — Α Io. Bernardo Feliciano interpretati et ad veterum exemplarium
fidem recogniti leguntur in feptima Iuntarum editione operum Galeni.

- — 29. Περὶ χρείας τῶν ἐν ἀνθρωπε σώματι μορίων λόγοι (ζ΄. — De vfu partium corporis
humani libri XI/11. | Exflant in edit. Aldina part. 1. fol. t. in graeca Bafil. part. l. pag. 367.
in edit, Ren. Charterii tom. IV. pag. 284. in feptima Iuntar. claff. I. fol. 113. — Meminit eius
libri, qui integer ad nos peruenit, Ga/enur in libr. de libris propriis cap. 3. et in art. medic.
cap. 37. pag. 230. tom. Il. Citat etiam faepiífine, v. g. de femine libr. II. cap. 2. de admi-
ni(lrat. anat. libr. I. cap. τ. in libr. de optima corporis noflri conflitut. cap. 2. in comm. in II.
Hippocrat. aphorifm. r. in comment. I. in. prognoft. Hippocrat. text. 23. et faepifime alias
Scripfit eum librum Galezur, quum Marcum Antoninum, in Germanico belle occupatum,
Romae expeclaret, valetudini Commodi praefectus, et poft confulis Boethi difceffum, cui
tamen primum de vía. partium librum iam dederat tefle cap. 2. de libris propriis. Ex opt
mis effe eum de vfu partium Galeni librum, quos reliquerit, Zallerus, tefüis fane fumme
idoneus, teflatur in biblioth. anat. tom. I. pag. 93. Ad optimos etiam Galeni libros retulit
cum libris de locis adfectis, methodo medendi, et de fimplicium medicamentorum facultati-
bus Tom. Bartholinur diff. IT. de libris legendis pag. 85. Conf. de hoc libro T'eodoritus
libr. V. de haereticis fabul. cap. 9. et Jo. Conr. Dirteritur in anatomia facra pag. 774. De-
fcribitur in eo opere partium corporis humani fabrica et vfus, ita vt ab externis partibus ad
internas tranfitus fit. Hinc de fabrica manus, pedis, incipit, progreffu facto ad abdominis,
pectoris, capitis vifcera, ad oculos, ad externas faciei partes, ad medullam fpinalem, ge-
nitales virorum mulierumque partes, tandemque ad neruos. Finis fimul Galeno is eft, vt
admirandum opificis naturae artificium, quo in fingulis partibus componendis vfus fit, de-
monflret. - Citat Galenus in his libris: libr, I. cap. τό. librum de Hippocratis et Platonis de-
eretis, libr. V. cap. 4. libr. de facultatibus naturalibus. libr. VI. cap. 12, librum περὶ πάσης
τῆς ἐν velie ἀνατομοῖς διαφωνίας. libr. X. cap. 9. de motu mufculorum. libr. XII. cap. 8. ad-
miniflrationum anatomicarum priores libros, quibus perfectiores poflea fubflituit.. libr. XIV.
cap. vlt. libros de femine. — Codex eius libri anno MIX. ex legato ad facultatem medicam
Parifinam peruenerat, teíle Guid. Patino in Lettres I. pag. 52. — Codex MS. graecus exftat
in biblioth. Diu. Marci J/eueta cod, CCLXXXVII. et in /edicea duo. In biblioth. publ. Pa-
rif. codices graeci funt: nr. MMCXLVIII. MMCCLXXXI. et alius, in quo tres libri de-
funt poftremi, nr. MMCLIV. Pars libri XIV et XV. eft graece in biblioth. publ. Parif.
nr. MMCCLII. Erat etiam in bibliotheca Mich. Cantacuzeni. Ymperfectus codex nr.
DCCCCXLVI. in colleg. Cai. Gonuil. Cantabrig. Galeni de partibus libri VIII. funt in bibl.
Coirlinian. Montfauc. part. Il. pag. 447. — in biblioth. publ. Parif. exflat arabice titulo:
Galiuus 1e menafz. al oadha, vertente et commentante Honain, filio Ifaaci, cognomine Al
Ébadi, I. nr. DCCCCLXXXVIIT. — In bibliotheca Narciff, archiepifcopi Armaghienfis,
- mr. MDCCIX, Alius codex arabictis , vertente Zfbdulrahman Ben Ali Ben Abu Sadir, qui et
fcholia adiecit. eft in biblioth. publ. Parif. nr. MXLIV. ' De eo codice vid. Herbeiot in bibl.
orent, Nouem libri, a decimo vsque ad decimum feptimum, funt in biblioth. Efcurialegfi
nr. DCCCXLV. — Graece hunc librum integrum prodüffe curante 70, Caio, Bafil. 1544.
refert Haller in biblitoh. anatom. tom. 1. p. 96. Sed prodiit tantum fragmentum libri VIF.
— Pa:tem libri ΠῚ. priorem graece prodiiffe, curante o. Caio, Bafil. 1544. fol. idem refert.

— Decem libros graece feorfim prodiiffe Parif. 1543. fol. idem refert, — Quartus liber
| FÍÍ 5 feor(ira

“τὸ Lit.IP.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

feorfim prodiit graece: Galeni de vfu partium corporis humani liber quartus. — Graece, peg
Vitun (Ortelium) [V'infemium, Viteberg. exc. Io. Luft, 1549. 8. * conf. catalog. biblioth,
Krohnii, pag. 213. —. Latine prodüt, Jicolao Calabro interprete, Parif. 1528. 4. 1531. fol.
cum aliis, Bafil. 1553. fol. * — — C/audii Galeni de vfu partium corporis humani libri XVII,
ANic. Regio, Calabro, interprete. Denuo exadliore cura ad graeci exemplaris veritatem σᾶς
fiigati per Zar. Syluium et Mart. Gregorium. Parif. in offic. Chr. Wecheli, 1538. fol. * Lugd.
1550. 12, * — lnterprete Guintherio, Zfndernaco, Bafil. 1531. fol. Verfio Nic. Rhegini, Ca.
labri, eft in editionibus operum Ga/eni Papieufibus. Eam verfionem emendarunt Zug, Ga-
daldinus et 1o. Caiur.. — Gallice excufi funt, vertente Delechampio: De l'ufage des parties
du corps humain, livres XVII. Par Claude Galien, traduits fidellement du Grec en Frans
coi. a Lyon 1565.8. Repetita eft haec editio 1566. Parif. 1608. 8. * 1659. 4. * 1664. 4. —
Jo. Loniceri erotemata in Galeni de vfu partium libros XVII. acc. eiusdem compendium de
meteoris. Francof. 1548. 8. * — Commentarii in eum librum exflant doctiffimi ac lucubra-
tiffimi Ca/p. Hofmauni. — Cafp. Hofmanni commentarii in Galeni de vfu partium corporis
humani lib. XVII. Cum variis lectionibus in vtrumque codicem, graecum et latinum, et
indice gemino , Francof. typis Wechel. 1625. fol. * — Addidit Hofmannus argumenta fingu-
lorum librorum , multaque vtilia congeffit in commentariis pro more fuo, et multa etiam
nimis fufe in iis dicta funt prolixeque, pro faeculi, quo viuebat, ingenio. Adpendix, im
qua continentur variae lectiones graeci codicis, itemque hallucinationes interpretum, vtilif-
fima eft, et permulta continet ad textum huius libri integriorem efficiendum. | Dolendum
eft vero, Hofmannum codices fuos, quibus vfus eft, non defcripfiffe. Multa etiam muta-
vitet emendauit ex ingenio. In pagina tituli auerfa legitur Hofmauni confilium de Galeno:
edendo, ac fpon(io publica eaque follemnis de reddendis cuique codd. MSS. Galeni ad ipfum
transmiífis. — Auguflae laudes diuinae maieflatis cunctis penfandae mortalibus, a centum
vndequadraginta miraculis in homine e diuinis Galeni de vfu partium libris XVII. felectae
— a Sebafl. Meyero. Friburg. Brisgou. 1627. 12. ὁ — Exflat in hunc librum: ZAeophils
Protofpatayii in Galeni de vfu partium libros epitome, quam de corporis humani fabrica in-
fcripfit. — Iunio Paulo Craffo, Patauino, interprete. Parif. 1540. 8. * — Vertit Craffus hunc
librum ex graeco codice. Vtiliffimam effe hanc epitomen, omniaque referre, quae Gale-
nus dixit, teflatur Craffurz. — Jacobus Syluiur reliquit commentarios in Galeni de vfu par-
tium libros, quorum in ifagoge fua anatomica aliquoties meminit, eosque typographus, qui
eam iíagogen Parifiis imprellit, Io. Hulpetan nomine, anno 1555. breui fe publicaturum pro-
uniti. Quod vero non factum eft. :

30. Περὶ ὀσφρήσεως ὀργάνε. Dt infirumento odoratur. — Exflat in Aldina edit, part. I.
fol. 94. in graeca Bafil. part. I. pag. 2c6. in edit. Charterii tom. V. pag. 354« in luntarum
feptima claff. I. fol.z10. Non meminit eius libri Galenus neque in libro de libris propriis,
neque cap. 37. artis medicae. Citat vero eum in libr. VII. de Hippocratis et Platonis decre-
tis, cap. 6. pag. 218. tom. V. Libros de vfu partium in ipfo hoc libelio citat. Scriptus ita-
que fuerit, poflquam fcriptus erat vterque liber de vfu partium et de Hippocratis et Platonis
decretis. Videtur binc effe Galeni opus aetate prouectioris. — Codex grarcur eft in bibl,

publ. Parif. nr. MMCLXIV. — Prodiit /atine, cura Guixtherii. Parif. 1536. fol. cum aliis. -

Interpretes funt Lud. Belifarius, Trincauclius, Rittur.

31. Περὶ

ET OVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Li.IV.c XIX. am

᾿ς 5r. Περὶ τῶν πεπονθότων τόπων βιβλία ς΄. De locis afft&ir libri FI. Exflant ín
Aldina part. 111. fol. 27. in graeca Bafil. part. III. p. 248. in edit. Charterii tom. VII. p. 578.
in feptima Iuntarum claff. IV. fol. 4, Refert Galenus, fe hos fcripfiffe libros in libr. de libr.
propr. et in arte medica cap. 37. Omnibus aliis Galent operibus Za/ferus (in biblioth. med.
pract. tom. I. pag. 245.) hoc praefert, quod maturioris aetatis partus fit, quod expreffe me-
morat Galenus in libr. IIT. de loc. affectis, cap. 3. pag. 427. et omnibus fere aliis Galeni
Ícripti& nuperius, quodque mira fagacitate, quoties in aliqua corporis parte dolor erat,
aut conuulfio, aut paralyfis, aut aliud fymptoma, fludiofe inquirebat, quo loco morbi
caufam quaerere oporteret. Eft fane liber pathologiae ac femiotices ftudio fumme infer-
viens. Citat Galenus in his libris libr. de Hippocratis et Platonis decretis, de pulfibus, de
Íymptomatum caufis, de dignofcendis oculorum affectibus, de refpirationis caufis, de
voce, de viuorum diffectione, de fpirandi difficultate, de motu mufculorum, de marcore.
Codices graeci funt in bibl. publ. Parif. nr. MMCLVIL. in bibl. Caefar. "indobeneif. Lamb.
libr. VI. pag. roo. in /Medicea. Montfauc. 1. pag. 387. Bandini III. pag. 131. et alius codex.
de dignotione locor. adfectorum Bandini IIT. pag. τι. in biblioth. acad. Lugd. Batau. περὶ
διαγνώσεως τῶν πεπονθότων τόπων libri Vl. integri. vid. catalog. eius biblioth. pag. 394-
nr. LL [n bibl, G. Laudi. Catal. MSS. Angl. nr. DCCIX. in 7offiaus Catal. bibl. Bri-
taniiae MMCLXIE. Erat etian codex apud JMich. Cantacuzenum. ^ Varias lectiones ex
- MSS. Parifinis exhibuit Charterius in concif. not. ad tom. VII. oper. Hipp. et Galeni pag. 886.
Eclogae ex his libr. funt graece in bibl. Caefar. 'indob. de Neífel. Ill. pag. 26. nr.1:5. In
bibl. D. Marci, Z7enet. cod. CCLXXX. (catal. pag. 135.) — Latini in biblioth. publ. Parif.
nr MMMMMMDCCCLXV. aetb. in Mertonenfi nr. DCLXXXV. in biblioth. Jf. "offi
MMCLXII. — robica librorum IV. priorum verfio eft in bibl. Efturialenf nr, DCCCXLHI.
Commentarius Auicennae nr. DCCXCVII. — — Hebraica verfio ex Arab. facta a R. Chanin
ben lfaac eft in. bibl. Caefar. 7/indobonenf. Lambec. edit. Kollar. 1. 291. — Graece prodiit
cura ΤᾺ. Plateri. Bafil. 1554. — Editiones latinae, | Galeni de affectorum locorum notitia.
. libri VI. Guil. Copo interprete. Venet, per Io. Hertzog. 1500. fol. Panzer annal. typogr.
vol.llL. pag. 472. — Galeni de affectorum locorum notitia libri VI. latine Guil. Copo in-
terprete. Parif. ex offic. H. Stephani. 1513, 4. * Is annus notatus eft in fine praefat. G. Copi
ad Ludouicum XIL Gallorum regem. — Repetita efl haec Guil. Copi verfio Parif. 1520.
fol. — Galeni de affectorum locorum notitia libri V. Guil. Copo interprete. Ἐχ fecunda
recognitione, (fine loco) 1527. 12. * Lugd. 1547. 12. * Lugd. 1549. 16. Lugd. 1562. 16. * —
Commentarii, Notae MS. in Galenum de loc. adfsctis fant in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMNMNXXXIL Codex graecus, isque integer, cum anonymi cuiusdam aucto-
ris fcholiis graecis marginalibus eft in biblioth. Caefar, /"indobom. vid. de Neffel. part. IIT.
nr. 22. pag. 33. — 10. Agricolae commentarii noui in Cl. Galeni libros VI. de locis affectis.
Norimberg. 1537. 4. " — Leoná. Fuchr comment. tertium. tomum: efficiunt. commens
tariorum in Ga/mi libros Eeonh. Fuchfii. Parif. 1554. fol. * — Franc. Durcti comment.
Venet, 1557. 8. --- Τῇ. Rod. a P'eiga opera omnia in Galeni libros edita fcil. in libros III.
artis medicae, in libros VE. de locis'affectis in libros II, de febrium differentiis commen-
tarii. Lugd. 1594. fol. * — 70. Wolfii exercitationes femioticae in Cl. Galeni de locis af-
fedis libros VI. difputationibus XII. comprehenfac. Helmflaed. 1620. 4. --- Fr. V/allefi
commentaria in Claudii Galeni X) attem medicinalem 5 2) de inaequali temperie; 3) ia

“6 [δ ΠΡΟ ΧΙΧ. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

de temperamentis librum; 4) V. priores de fimplicium medicamentorum facultatibus libros;
5) duos de differentia febrium ; 6) VI. de locis patientibus libros. acc. tractatus medicina-
les cet. opera Io. Petr. Ayroldi. Francof. 1645. foi. Eius commentarii in fex libros de lo-
cis affectis etiam feorfim prodierunt Lugd. 1559. 8. — Petri Schotani compendium ex
Galeni libris VI. de locis affectis. Franeckerae, 1616. 8. — Praelectionum Monfpelienfium
a lo. Steph. Strobelbergero Monte Pelio publice habitarum breuis recapitulatio continens
fummariam libri I. Galeni de affectorum locorum notitia explanationem. Norimbi1614.
12. * — ufus Godofr. Gunzius de deriuatione puris ex pectore in bronchia ad Galeni de
loc. affedt. libr. V. cap. 3. Lipf. 1738. 4. — Huc facit etiam: Methodus fex librorum Ga«
Ini de fignis omnibus medicis per Iacobum Syluium.. Parif. 1539. fol. — Liber quintus con»
tradicdionum Cardani quaedam ad hunc librum explicandum continet.

32. Περὶ dixQoozs πυρετῶν βιβλία β΄. De differentiis febrium libri 11. Exftant in
edit. Aldin. part. HI. fol. 65. in Bafil. graeca. part. Il. pag. 320. in edit. Charterii tom. VII.
pag. 106. in feptima Iuntarum claff, 111. fol. 3o. — Non meminit eius libri Galenus inter pro»
prios. Citat vero libr. de caufis procatarcticis, de pulfibus libros XVI. commentarior. im
Archigenis de pulfib. librum VII. de nominibus medicis, de typis, de naturalibus facultati-
bus. — Codices graeci exflant in biblioth. publ. Parif. nr. MDCCCLXXXIII, MMCLVI.
MMCLVIL MMCLVIIL./ MMCCXLVI. MMCCLX. MMCCLXVIIL MMCCLXXII.
MMCCLXXVI. In Zindobonenfi Lambec. Vl. pag. 88. 94. 1. pag. τότ. Sed funt in prin-
cipio et fine mutili. vid. de Neffel. part. ll. pag. 27. nr. 5. — Alius codex, isque integer,
eft nr. 29. vid. de Neffzl. part... pag.38. ln AMedicea Plut. LXXIII. LXXV. Bandini III.
pag.16r ἴῃ bibl. Diu. Marci 7net. cod. CCLXXXII. (catal. p. 136.) in bibl. Cai. Gonuil.
Cantabrig. nr. DCCCCXLIX.. Galenus de febri exflat graece in bibl. Caef. Vindob. vid. de
Neffel. part. ΠῚ. nr. 19. pag.29. — Latinus codex eíl inter MSS. biblioth. Zacobeat.
nr. MMMMMMMMDCXVII. — Zfrabice in bibl, Efzurial. Cafiri nr, DCCXCIII. Hebraice
ex Arab. verf. a R. Chanin ben Ifaac. in biblioth. 7/indob. Lambec. edit, Kollar. I. 291. —
Grarce. prodiit cum aliis Galenicis. Parif. apud G. Morell. 1557. 8. — Editiones latinae:
Libri de differentiis febrium a Galeno editi tres translationes cum antiqua ZLeouiceni et Lau-*
ventiani; breuiter ac faciliter expofitae: et digreffionibus fcientificis 'Thaddei: Dyni et Th.
de Garbo illuflrate a Ru/fico placentino otdinate et cura eius impreffe in Papienfi gymnafio.
Papie per magiflrum Bernardinum de Garaldis. 1519. 4. *— Exflabat et in bibl. Günziana
pag. 45. — Galeni de differentiis febrium libri II. interprete Laurentio Lawrentiano. Colon,
1526. 8. Parif. 1532. fol. Lugd. 1547. 12. * 1548. 12. * — Galeni de differentiis febrium
accurate reuifi a Sim. Thomas. Lugd. 1548. 16. — 1550.16. — 1557. 12. — Germanice:
Galens Fieberlehre von Kurz Sprengel. Bresl. und Leipzig, 1788. 8. — Exílabat etiam
huius libri /atina verfo antiqua, ex Arabico, vt puto, facta. Eam in commentariis fuis
exhibuit T. a Garbo. — Commentarii fcripti in hunc libr. funt: Ga/eni de febrium diffe-
rentiis ex Paulo et Alexandro, graece in bibl. publ. Parif. nr. MMCLXXVIIH. — 7.a
Garbo commentaria in libros Galeni de febrium differentiis, cum textu Galeni, Lugd. rsr4.
4. — Laurentii Laurentiani commentarius. Lugd. 1550. 12. Pawiphi!i Montii commentarii,
Bonon. 1559. 8. 1665. 8. * Chri/loph. a Vega, comment. Complut. 1553. 8. Lugd. 1626.
fol. — Leonh. Fuchfii verfio et commentarii. Parif. 1554. fol;* — Jacobi Syluii commen

tarius.

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib. IV. c. XIX. (ol. XVIL) 4r

zrius. Lugd. 1556. 16. 1561. 8. * — Η. Gibalti commentarius, quae ad febrium cognitio-
nem fpeclant, vniuerfa paene complectens. Lugd. 1561. g. 1562. 12. * — Fr. V/allefii comm.
in Galeni art. medicinalem; de inaequali temperie, III. de temperamentis librum; V. prio-
res de fimplic. medicamentorum facultatibus libros; II. de differentiis febrium libros; VI, de
locis patientibus libros cet. 1594. fol. * Prodierat iam ante comm. in libr. Galeni de dif.
Ícrent. febrium. Complut. 1569. 8. * Colon. 1590. fol. — J/iBorir Trincauelli comtmenta-
rius. Venet. 1575. fol. * — /o. Braui commentarius. Salamantic. 1585. 4. — ΤΆ. Rod. a
P/eiga opera omnia in Galeni libros edita, fcil. in libb. IIl. artis medicae; in libb. VI. de
locis affectis; in libb. II. de febrium differentiis commentarii. Lugd. 1594. fol. — Scriptae
adnotationes in hunc libr::m funt Rod. a Vega in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMMXLVIII.
Seorfim prodiere Rod. a Veiga comm. in Galen. de different. febr. Coimbricae, 1582. 4.* —
Jo. Bapt. Nauarri commentar. Valent. 1628. 8. — Simonis a Campi commentar. Neap.
1642. 4. * — In cap. II et III. exflant commentarii Zntonii Nunnez Salamantic.

33. Περὶ τῶν ἐν τοῦς νόσοις καιρῶν. — De morborum temporibus. Exflat in Aldina part.
III. fol. 97. in graeca Bafileenfi part. IL. pag. 379. in edit. Charterii tom. VII. pag. 292. in
feptima luntarum claff. III. fol. 85. Non meminit huius libri Galenus inter proprios. Ci.
tat vero in eo libros de pulfibus, de crifibus, de febrium differentiis. — Codex graecur eft
τ in biblioth. Diu. Marci //enet. cod. CCLXXXII (catal. pag. 136.) in Medicea plut. LXXIV.
— Codex /atinu: eft in biblioth. publ. Parif. n. MMMMMMDCCCLXI, — Prodiit /a£inz:
Galeni de diebus decretoriis libri III. de morborum temporibus liber I. de generalibus mor-
borum temporibus liber. (7o. Guintherio interprete) Parif. 1529. 8. * — Latini interpretes
Tunt Nir. Rheginur, Guintheriur, cuius verfionem recognitam etiam edidere "lug. Gadaldi-
wur, Ricciur.

34. Περὶ χρείας ὠνώπνοῆς, De refpirationir vfu. — Exflat in Aldioa edit. part. III.
fol. 85. in graec. Bafil. part. III. pag. 153. in edit. Charterii tom. V. pag. 413. in feptima Iun-
tarum claíf. 1. fol. 223. — Refert de hoc libro Galenus, in libro de libr. propr. et in arfe medi
€a cap. 37. promittit etiam, fe fcripturum librum de refpirationis vfu in libr. de fpirandi diffi-
cultate. Citat in eo libros de pulfuum caufis, de placitis Hippocratis et Platonis. Contra
Erafiflratum, et fpiritum, ex huius fententia per fpirationem in arterias tractum, maxime fcri-
ptus eft. — Codex exílat in biblioth. Medicea graecus. — Latinus in biblioth. Diu. Marci
et in biblioth. publ. Parifin, n. MMMMMMDCCCLXV. —- Prodiit feorfim Parif. 1533. fol.
1553. fol. — Interprete Zano Cornario cum libro de cauífis refpirationis, et aliis. Bafil. 536.
fol. — nut. Ludouici erotemata de víu refpirationis, Olyfip. 1540. fol. cum aliis Galeni.

35. Περὶ “χρείας σφύγμῶν. De vfu pulfuum. | Ex(lat in Aldina part. III. fol. go. ig
graeca Bafil. part. I. pag. 154. in edit. Ren. Charterii tom. V. pag. 433. in feptima Iuntarum
claff. I. fol. 227. — Citat Galenus hunc librum inter proprios in arte medica cap. 37. Contra
Erafiflratum, qui docuerat, fpiritum arteriarum per infpirationem trahi, fcriptus eft. — Co-
'dex latinus exftat in biblioth. publ. Parif. nr. MMMMMMMNXI. Et in colleg. Cai. Gonuil.
Contabrig. nr. DCCCCXLVIII. — Graece prodiit Parif. 1543. fol. — Latine, Thoma Lina-
tro interprete, Parif. 1528. 8. Lugd. 1547. 12. * 1549. 12. *. 1550. 12. * .

36. Περὶ τῶν σφυγμῶν τοῖς εἰσαγομένοις. — De pulfibus libellur ad tironer..— Eft in Al-
dina part. III. fol. 1. in graeca Bafil. part. IIT. pag. 1. in edit, Charterii tom. VIII. pag. τ. in

Fol. F. Ggg feptima

41:18 Lib. IP.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENT,

feptima Iuntarum claff. IV. fol. 43. — In biblioth. etta Diu. Marci in cod. CCLXXX3,
eíl, de pulfibus ad cos, qui introducuntur.

31. Περὶ διαφορᾶς σφυγμῶν λόγοι δ΄. [06 pulfuum differentiis libri quatuor. Exflant
in Aldina part. III. fol. 4. in graeca Bafil. part. III. p. 7. in edit. Charterii tom. VIIT. p. 14.
in feptima Tuntarum claff. IV. fol. 46. — In biblioth. /enr(a D. Marci, cod. CCLXXXVII.
funt de differentia pulfuwm, lbri ΓΝ, de pulfuum dignotione, lib. IV. de κατ pulfuum,
libr. IV. et de praenotione ex pul/ibus , libr. IV.

58. Περὶ diasyvoneue σφυγμῶν λόγοι δ΄. — De dignofcendir pulfibur libri quatuor. Ex-
flant in Aldina part. III. fol. 28. in graeca Bafil. part. MI. pag. 52. in editione Charterii
tom. VIII. pag. 103. in feptima Iuntarum claff. IV. fol. 70.

39. Περὶ τῶν ἐν τοῖς σφυγμοῖς αἰτίων λόγο; Q'..— De cauffie pulfuum libri 17. — Exflaut
in Aldina part.IlI. fol. 45. in graeca Bafil. part. III. pag. 84. in edit. Charterii tom. VIII,
pag. 167, in feptima Iuntarum claff. IV. fol. 86.

40. Περὶ προγνώσεως σφυγμὼν λόγοι δ΄. De praefagitione ex pul/ibus libri quatuor.
Exflant in AldiWa part.llI. fol. 62. in graeca Bafil. part. ΠῚ. pag. 117. in edit. Charterii
10m, VIII pag. 236. in feptima Iuntarum claff. IV. fol. 104. i

Confulto in vnum collegi /ibror de pulfibur Galeni, quos Galenus etiam faepitfime, ex-
cepto tamen de pulfibus ad tirones libro, quem fcripfit poft decem et fex de pulfibus libros,
citat enim in eo libros de dignofcendis pulfibus, coniunctim citat titulo librorum decem et .
Íex de pulfibus. Omnes hos libros, et eum etiam de pulfibus ad tirones, Galenus inter pro-
prios refert, tam in libellis de libris propriis et de ordine librorum fuorum , quam in arte
anedica cap. 37. Scripfit eos poft fcriptos alios permultos libros: citat enim in iis libr. de
tumore, palpitatione, rigore, in Ariflotelem de demonflratione commentarios, de optima
corporis con(litutione, de fymptomatum cauffis, de differentiis febrium, de marcore, de
Hippocratis et Platonis decretis. Suntque maximae in femiotice dignitatis, quod ex iis omnis
fere de pulfibus doctrina, noflrorum etiam temporum, profluxit, vt adeo et noflrorum tenr-
porum ferniotices fcriptores fubtilia ifla permulta, quae Galenus habet, ex iis in libros fuos
transfcribere non dubitarent. — Codex graerur libelli de pulfibus ad tirones eft in bibliothe-
ea Bodleiana nr. DCCVII. — De pulfu ad T heutram iii bibiioth. caefar. Vindob. lib. VI. p. 94.
Galeni libellus de pulfu eft in eadem. vid. de Neffel part. IIT. nr. XIX. p. 29. Galeni de pulfi-
bus ad "Theutram epiftola eft in biblioth. Vindob. nr. LIT. de Neffel part. IIT. pag. 55. Gale-
nus de pulfibus eff in biblioth. Caffinenf. Montfauc. pag. 222. —- Codex graecus libri de pul-
fuum differentiis, cum libro de pulfibus ad tirones, exflat in Medicea. Duo codices eius libri
funt in bibliotheca publ. Parif. n. MMCLVII. MMCLXI, — Latinus codex huius libri. eft
in biblioth; publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXV. —- Codices graeci libri de dignofcen-
dis. pulfibus funt in biblioth. /ezicea, in biblioth. Diui arci, et in biblioth. publ. Parif,
nr. MMCLVII. MMCLVIIT. MMCLXI. — Codices graeci libri de cauffis pulfuum exflant
in bibliotheca. JMzdizea, cum libro de dignofcendis pulíübus. In biblioth. publ. Pari/fin.
nr. MMCXXXVIF. MMCLXI. Ima biblioth. Diu. Marci 77enefa. — Codices graeci libri.de
pracfagitione ex pulfibus funt in biblioth. Diu. Marci. In JMedirea Bandini III. pag. xat. et im
biblioth. publ. Parifin. nr. MMCLVII. MMCLXI. Θεοφίλα ἐκ 78 προγνωφικᾷ Tax περὶ

ag Quyjo»

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib.IP.c. XIX. 419

σφυγμῶν eft in biblioth. V indobonenf. de Neífel. nr. XXVIII. — Codices /atini funt in bibl,
publ. Pari. hr. MMMMMMDCCCLKXV. —— Codices librorum Galeni de pu/fbur funt. in
biblioth. Medicea. In biblioth. Caffinenfi. — Galenus περὶ τῆς διαφορῶς τῶν σφυγμῶν. qui
a capite tertio libri primi incipit, item περὶ διαγνώσεως τῶν σφυγμὼν libri IV. — Item “περὶ
và» ἐν τοῖς σφυγμοῖς αἰτίων libri IV. vbi nomen Galeni praeícribitur, totidem “εοὶ τῆς
στρογνώσεως, vbi in fine multae lacunae, exflant in biblioth. acad. Lugd. Batau. ex legato Bo-
pau. Vulcanii. vid. catal. eiusd. biblioth. pag. 346. nr. XLIII. Duo codd. graeci funt in bibl.
Diu. Marci /7enef. in publ. Parif. nr. MMCLVII. MMCCXXIX. MMCCLXXVI. In Bodleia.
ma. In J'indobouen/; lib. VI. pag. 94. In bibl. Guli. Laudi catal. MSS. Angl. nr. DCCVII. —
Excerpta de gulfibur ex Galeni et Theophili libris funt graece in bibliotheca publ. Parifin.
nr. MMCLXXVIIL Excerpta ex Galeno de vrinis et pulfu exflant graece, fed barbaro fer-
mone fcripta, in biblioth. Vindob. nr. XLVII. de Neffel. part.IIL. pag. 53. — Latine exflant
in biblioth. publ. Parifin. nr. MMMMMMMNXV. — Latine quoque exflat Galrni liber de pul-
fibus in biblioth. Auguflan. vid. catal. pag. 30x. — 4rabice ab Honaino conuer(i funt in
biblioth. publ. Parif. nr. MXLII. — .Hebraicur codex eft in biblioth. Z/indobonenfi lib. VI.
pag. 94. Galeni de pulfibus ex arab. in hebr. verfus a R. Chanin ben Ifaac efl in eadem Lam-
bec. edit. Kollar. I. 250. — Editiones graecae libri de pulfibus ad tirones. — Galeni liber de
pulfibus introductorius. graece. Parif. 1529. 8. * Colon. 1529. 8. Parif. 1543. fol. * — La.
tini interpretes funt Herm. Cruferius, Mart. Gregorius, Auguflinus Gadaldinus , Io. Guin-
therius; Andernacus. Ga/eni introductio in pulfus ad Theutram, vertente M, Gregorio.
De pulfuum vfu 77. Linacro interprete. Lugd. 1556. 12. — . Prodiit etiam ἴα. cum aliis, ver-
tente Guintherio. Parif. 1531. fol. — Franc. V/allefii commentt. in Galeni libros, fcil, ar-
tem medicinalem; de inaequali temperie; lII. de temperamentis librum; V. priores de fim.
plicium medicamentor, facultate libros; II. de differentia febrium libros; VI. de loc. patien-
tibus libb. nec non eiusdem de vrinis tractatio; de pulfibus libellus, cet. opera 70. Petr.
"Ayroldi. Colon. 1594. fol. — Commentarii. Galeni introductio in pulfus, cum comment.
Mart. Gregorii et eius interpretatione. Lugd. 1550. 12. — Leouir Rogani in Galeni libellum
de pulfibus ad tirones commentarius, aeceíT. eiusdem de vrinis libri tres — ex Galeno col-
lect. Neap. 1556. 8. * Rom. 1560. 8. Venet. 1571. 8. Venet. 1575. 8. * Venet. 1597. 8. * —
Ferdin. Mena Galeni de pulfibus libellus /atize verfus cum commentariis et caftigationibus.
Complut. 1553. 4. — 10. Bapt. Nauarro comment. in Galeni libr. de differentiis febrium, in
libr. de pulfibus ad tirones et in fpurium librum de vrinis. Valent. 1628. 8. aucti a Luca Fu
ξεν. Valent. 1651. 8. 1693. 4. — Franc. Sanchez: commentarii in hunc libellum prodiere
"Tolofae, 1656. 4. — De Hermanni Crufzrii omnibus Galeni de pulfibus operibus mox di-
cam. — Omnes hi de pulfibus libri Ga/eni prodierunt iunctim /atine, Thoma Linatro inter-
prete. Parif. 1532. fol. — Galeni de pulfibus ad tirones et XVI. de pulfibus libri interprete
Hermanno Criferio, cum commentariis eiusdem. Parif. 1532. 4. — De differentiis pulfuum,
de dignofcendis pulfibus, de caufis pulfuum, de praefagitione ex pulfibus Herm. Cruferio
interprete prodierunt cum aliis Galeni Ba(il. 1535. fol. — Galeni de pulfibus libri XVI. in
compendium redacti opera erm. Cru/zr. Venet. 1575. 8. — Pertinet huc quoque: De pul-
fibus libellus paffim ex Galeno collectus, et velutiin formulam redactus. Parif. 1557. 4. * —
De pulfibus libellus, ex Galeno collectus, a Gesnero editus Tigur. 1555. 8. — Clariffimorum
quorundam medicorum libri quatuor: 1) De pulfibus ex Galeno collectus et quafi in formu-

Ggg 2 lam

410 Γιῥ. ΠΡ’. ΧΙΧ. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

lam redactus; 2) J/affati de iudiciis vrinarums 3) Jac. Syfuii morbor. internor. curat, metho:
dica; 4) Bruti Lu/itani de ratione victus in febribus. Colon. 1579. 8. — 10. E. Hebenfirsit
diff. de pulfu inaequali ad mentem Galeni de caufis pulfuum libr. II. Lipf. 1741. 4.

4t. Galeni fynopfis librorum. fuorum. fexdecim de. pulfibur. — Exftat in edit. Charterii

tom. VIII. p. 309. in feptima Iuntarum clafI. IV. fol. 123. Graecus textus defideratur. —Ver-

fio efl ab Zuguflino Gadaldino ex graeco facta. In ipfo libro non occurrunt, quae effi.
ciant, vt dubitemus, quin fit genuinus. Promiferat quoque Galenus in cap. 37. art, medi-
cae, fe fcripturum effe tale compendium; ac in cap. 5. libri de libris propriis ipfe de hoc
compendio, a fe fcripto, refert.

43. Περὶ κρισίμων ἡμερῶν βιβλία γ΄. — De diebur decretoriis libri trer..— Exflant in Al-
dina part. II. fol. 120. in graeca Bafil. part. IIT. pag. 423. in edit. Charterii tom. VIIT.
pag. 450. in feptima lIuntarum αἰδῇ. IV. fol. 145. Inter fuos recenfet hos libros Galenus in
libr. de libr. propr. et de arte medica cap. 37. Defendit dies criticos, etiam lunae influxus
in eos non ignarus. — Codices graeci Íunt in biblioth. publ. Parif. nr. MMCCLXXII.
MMCCXLVI. in bibl. Diu. Marci /7euet. in bibl. Caefar. Z'indobonenf. Excerptum ex his
eft in /Medicea. Bandini Ill. pag. 100. In colleg. Mertonienfi, latinus nr. DCLXXXV. —
Arabicus codex eft in bibl. E/rurial. nr. DCCXCIII. in bibl. publ. Parif. eft etiam Arabice,
vertente ZZonain. Hebraicut ex Arabico factus a ἡ, Chanin ben lfaac eft in biblioth. Vindob.
Lamber. edit. Kollar. 1. pag. 291. — Galeni de diebus decretoriis libri III. de morborum
temporibus liber I. de generalibus morborum temporibus liber. (Io. Guintherio interprete.)
Parif. 1529. 8. * Parif. 1530. 8. Lugd. 1550. 16. Bafil. 1554. — Galeni de dicbus decretoriis
libri III. Io. Guinthero interprete. Lugd. 1550. 12. * 1553. 12. * — Verfionem Guintherii, re-
cognitam ab Zugu/lino Gadaldino, exhibent editiones operum latinae. — Recens /atini facti
et commentariis illuflrati a. Zo. Lal//emant. Heduae, 1578. Lugd. 1579. 4. Geneu. 1579. 4.
— 1.. Planerii dubitationum et folutionum in III. Galeni de dicbus criticis liber vnus. acc.
eiusdem in eumdem III. Galeni de diebus criticis fcholia. it. eiusdem confilium in curatione
morbi Gallici, cet. Venet. 1574. 4. * — 70. Zn. Magini de aftrologica ratione ac vfu die-
rum criticorum opus duobus libris diftindtum, quorum primus complectitur comment, in
Galeni librum IIT. de dieb. decretoriis, alter agit de legitimo aflrologiae in medicina vfu.
Venet. 1607. 4. — Hippolyti Obicii comment. in librum HII. exftat etiam. — Epitome
per 10. Morifot. Bafil.1547. 8. * Reperitur etiam ea epitome inter annotationes Morifoti in
aphorismos Hippocratis.

43. Περὶ κρίσεων βιβλία γ΄. De cvifibus libri tre. Eft in edit. Aldin, part. III. fo]. 103;
in graeca Bafil. part. III. pag. 389. in edit. Charterii tom. VIII. pag. 377. in feptima Iunta-
rum claff. IV. fol. 125. Eft genuinus, de quo ipfe Galenus refert in arte medica cap. 37. et
in libello de libris propriis. | Eft fere commentarius in Hippocratem. | Citat Galenus in hoc
libro libros de arte curatiua, de facultatibus naturalibus, commentarios inm aphorismos Hip-
pocratis, de febris fignificatione, de typis, de pulfibus. — Codd. graeri funt in biblioth.
Diu. Marci /7enef. cod. CCLXXXII. (catal, pag. 136.) in Vindoboneníi Lambec. I. pag. 18r.
in Voffianis biblioth, acad. Lugd. Batau. vid. catal. eiusd. biblioth. pag. 397. nr. XLV. im
biblioth. publ. Parif. nr. MMCCXLVI. et nr. MMCCLXXII. in Medicea plut. LXXIII. in

biblioth.

Ἁ

ET OVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib.IV.c. XIX. 421

biblioth. ecclef. Weftmonaflerienf. nr. MC. — Latini codd. funt in biblioth. JMerzonenfe
collegii nr. DCLXXXV. in biblioth. publ. Parif. ir. MMMMMMDCCCLXV. — .frabici in
biblioth. Efturialenf. nr. DCCXCVII. DCCCXLIII. — ebraicus codex ex arabico factus a
R. Chanin ben Ifaac eft in biblioth. 7indobonenf. Lamb. edit. Kollar. I, pag. 291. — Editio-
nes latinae: Galeni opera Nic. Leoniceno interprete, de differentiis morborum libri II. de
inaequali temperatura lib. I. de arte curatiua ad Glauconem libri HW. de crifibus libri III.
Parif. per H. Stephan. 1514. 4. Seoríim 1528. 8. 1530. fol. 1542. fol.* Lugd. 1543. 16. 1558.
12. — Galrni libri de crifibus interprete Hieron. Boniperto, cum adnotationibus erratorum
fere CCC. quae in aliis horum librorum verfionibus reperiuntur. Acc. eiusdem Boniperti
quaeflio: an expediat humores non concoctos neque furiofos, fed multitudine ac mala qua-
litate etiam. peccantes inter morborum initia cum purgante medicamento minorare. Venet.
1547. 4. * — Interpretationem Aic. Leoniceni emendauerunt /fuguflinur Gadaldinur εἰ Ren.
Charterius, — Nicolai de Anglia commentarius latinus in hunc librum eft in biblioth. publ.
Parif. nr. MMMMMMMNXV, —- Hier. Boniptrti comment. in hunc libr. prodiit Venet.
1543. 8. — int. Ludouici comment. in hunc libr. Vlyffip. 1540. fol. — Fy. Sanchez com-
ment. Tolet. 1656. 4. — Lucae Gaurici Geophonenfis fuper diebus decretoriis axiomata fiue
aphorismi grandes. Enucleauit idem pleraque Hippocratis et Ga/emi theoremata, quae medi-
ci rerum coeleflium expertes vix olfecerunt. Romae, 1546. fol. *

44. Περὶ δυσπνοίας βιβλία "y. — De difficultate refpirationir libri ἐστ. Exflant in AI-
dina part. III. fol. 89. in graeca Bafil. part. III. pag. 166. in edit. Charterii tom. VII. pag. 219.
in feptima Iuntarum claff. III. fol. 56. Meminit eius libri Galenus cap. 39. artis medicae.
Citat libros de pulfuum differentiis, de optima fecta, περὶ τῶν ὁπλῶν διαϑέσεων. Scriptus
eft a Galeno ad loca Hippocratis de difficultate refpirationis explicanda. — Codices graeci funt
in bibliotheca Hodleiana. — Latini fant in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXV.
Codices libri de iuuamento anhelitus, qui forte idem eff cum hoc, funt in bibl. pobl. Parif.
nr. MMMMMMMXLV;Il. MMMMMMDCCCLXV, Lib. II et III. efi in biblioth. Baroccia-
sa nr. CCXX. catal. MSS. Angl. et Hibern. Codex, vt puto, /atinur, e(t in Vaticana.
Montfauc. pag. 34. — Editiones /atinae: — vertente Th. Linacro, Bafil. 1536. fol. — cum
libro de caufis refpirationis Jo. /affato interprete, 1553. fol. — Vertit etiam hunc librum
ex graeco Janus Cormarius. — Eius verfionem recognouit Zug. Gadaldinur. — Cornarii verfio
prodiit cum aliis Galeni. Bafil. 1536. fol. — 24s:. Ludouici erotemata de difficili refpiratione
Olyfipon. 1540. fol. cum aliis Galeni.

45. De ταις protatar&lirir. ^ Ex(lat latine tantum in edit. R. Charterii tom. VIT.
pag. 347. in feptima Tuntarum claff. ΠῚ. fol. 95. — Citat hunc libzum περὶ τῶν προκαταρχτι-
χὼν αἰτίων Galenur in arte medica cap.37. — Latinus codex eft in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMDCCCLXV. — Ex graeco vertit Nic. Rheginus.

46. Περὶ πλήϑες. — De plenitudine. — Exflat in Aldina part. IIT. fol. 77. in graeca Bafil.
part. ΠΠ. pag. 242. in elit. Charterii tom. VII. p. 322. in feptima Iuntarum claff. III. fol. 76.
Refertur a Ga/eno inter proprios in arte medica cap. 59. — Citat in eo libros de facultatibus
naturalibus, de Hippocratis et Platonis decretis, de elementis fecundum Hippocratem , de
tumoribus praeter naturam. — Editiones latinae: Galeni liber de plenitudine. Polybus de

4 Ggg 3 falubii

4s Li1P.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

falubri victus ratione priuatorum. — Guinterio Joanne Zfndernaco interprete, “προ είς Plato-
nicus de herbarum virtutibus. — ZZntonii Beniuenü libellus de abditis nonnullis ae mirandis
morborum et fanationum cauffis, Proflant in Vico lacobaeo apud Chrifl. Wechel. 1528.
fol.* — Galeni aliquot libelli, fcil. corporis temperaturam animi mores fequi; de vitiis
animi et eorum remediis; de fetis; introductorius; de plenitudine; de optimo corporis
flatu; de bono habitu; de elementis libri II. de atra bile; de tumoribus praeter naturam, per
Io. Guintheríum — Bal. 1529. 4. — Prodiit etiam Parif. 1531. 8. Bail. ex verf, Guintht-
vii, 1539. 8. — Verterunt etiam Barth, Syluanius, Vi&or Tyincaueilius.

AT. Περὶ τῶν παροὶ φύσιν ὄγκων. De tumoribus praeter naturam. ἘΠῚ in. Aldina
part. ΠῚ. fol. 83. in graeca Bafil. part. Il. pag. 353. in edit. Charterii tom. VII. pag. 312. in
feptima Iuntacum clall. HI. fol. 82. Citat hunc librum inter proprios Galenus in arte medic.
cap.37. Citat in eo libro librum de oculorum malis, qui interiit. — Codex eft in biblioth.
publ. Parif. nr. MMCLXSfV. — In biblioth. Zeneta Diu, Marci, cod. CCLXXXI. cum no«
ta: » Scinditur in duas partes, fecunda infcribitur: de iis, quae confiftunt ex humore chóle-
rico. ^ — Prodiit graece Parif. 1557. 8. — Viteberg. 1589. 8. — Latine, vertente 70. Guin-
therio Galeni aliquot libelli, fcil. corporis temperaturam animi mores fequi; de vitiis animi
et eorum remediis; de fectis; introductorius; de plenitudine, de optimo corporis flatu; de
bono corporis habitu; de elementis libri II. de atra bile; de tumoribus praeter naturam per
Jo. Guintherium partim recogniti, partim primum verfi. Bafil. 1529. 4. ὃ — Verterunt
etiam, praeter GuinfAerium, Nic, Rheginur, Heratiur Limauus, Zluguft. Ricciur. | Melio-
res effecit priores verfiones Charterius. — Gal/ire verfus eft a Petr. Colet. Lugd. 1540. 8;
— Commentarius in hunc librum eft Simoni; a Campi. Neap. 1642. 4. *

48. Περὶ reos, xo] παλμξ, καὶ czucuü, καὶ ῥίγες. — De tremore, palpitatione,
conuulfione et rigore. Exflat in Aldina part. III. fol. 89. in graeca Bafil. part. III. pag. 364.
in edit. Charterii tom. VII. pag. 199. in feptima Iuntarum claff. ΠῚ. fol. st. Non meminit
eius libri Galenus in cap. 37. artis medicae. — Citat vero in eo libros de pulfibus. — Codices
gracci fant in biblioth. publ. Parif. nr. MMDCCLXXI. MMCCLXIX. in /edicea Bandini Ilf.
pag.100. — in biblioth. /7eneta Diu. Marci cod. CCLXXXII. (catal. pag. 136.) — Prodiit
latine: Galeni liber de palpitatione, tremore, rigore, conuulfione, interprete Vir. Laua-
chio. Venet. 1536. 8. * — Verterat olim Petr. de /fpouo. — Reliqui interpretes funt Zo. Guin-
terius, Dom. Montefaurus, Petrus de Chano letuffus, Ianur Cornariur, — Priores verfio-
nes emendauit Charterius, :

49. Περὶ κρώσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἑπλὼν Φωρμάκων βιβλία τώ. De fimplicium
fxedicamentorum temperamentis e£. facultatibus libri vndecim. | Exftant in Aldina cum infcri-
ptione: περὶ κρώσεων τῶν ὁπλῶν φαρμάκων. part. IL. fol. τ. in graeca Bafil. part. II. p. r.
in edit. Charterii tom. XIII. pag. 1. in feptima Iuntarum claff. V. fol. a. Ηἰ cum tertio de
temperamentis libro ii libri funt, in quibus Galenus medicamentorum temperamenta theo-
riae fuse de quatuor qualitatibus elementorum accommodauit, eorumque virtutem omnem
effe aut calefacientem , aut frigefacientem, aut ficcantem, aut humectantem, propofuit.
Ia quatuor gradus etiam fingulas harum virtutum in fingulis medicamentis diuifit, quod
iaflitutum omnes medici, qui Galenum fequuti funt, obferuarunt atque fubtilius excolue-

runt,

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib.1P/.c XIX. 4m

funt. Quae res omnes, vna cum ratiociniis de medicamentorum virtute, generatim fpedlata,
exponuntur in libris prioribus vsque ad fextum, in quo fcriptores enumerantur, qui ante
Galenum de medicamentis fcripferunt. Medicamentorum fimplicium virtutes deinde ad lit-
terarum ordinem, qui cuique fimplici medicamento competit, enumerantur. Meminit
horum librorum Ga/enur in cap. 37. artis medicae, monetque fimul, hos libros intelligi noa
poffe, nifi ab eo, qui de temperamentis librum tertium, in quo temperamenta medicamen-
torum exponuntur, priuslegerit. — Codices graeci funt in bibl. publ. Parif. nr. MMCLVII,
MMCLIX. MMCLX. MMCLXX. Galeni fcripta de fimplicium medicamentorum facultati-
bus ex(tant graece in bibl. acad. Lugd. Bat. codex erat olim T. Linacri, mox Vulcanii. vid.
catal. eius bibl. pag.334. Libri V. priores exflant graece in bibl. publ. Parif. nr. MMCLVI.
MMCLVII. — Duo tantum libri funt in eadem biblioth. nr. MMCCLXXIX. MMCCLXXX.
Omnes bi codices a recentiore manu funt exarati. Graere, fed mutili, exflànt in biblioth.
"uguflana. | Libri VI. VII. VIH. IX. in epitomen alphabeticam redacti, funt in bibl. Caefar.
V/indob. de Neffel part. ΠῚ. nr. 25. pag. 35. liber VI. initio mutilus, lib. VIJ. VII. IX, X. XI.
ex(lat graece in bibl. J/indob. nr.35. de Neffel part. HI. pag. 46. lib. VI. ΝῊ et VIII. eft ia
bibl. Vindob. nr. 48. de NeíTel part. IIT. pag. 53. Excerpta ex iis exftant graece in biblioth,
Coislinian. Montfauc. part. II. pag. 448. codex graecus XV. faec. eft in biblioth. D. Marci,
Venet. — — Codices latini exflant in bibl. Diu. Marc. 7enet. Libri VI. pofleriores funt in
bibl. publ. Parif. n. MMMMMMDCCCLXV. Libri V. de virtutibus medicamentor. fim-
plic. funt in biblioth. colleg. ZMertonenf. Oxon. nr. DCLXXXV, — Zerfioner horum libro-
rum duas habent Z/fraber Herbelot. pag. 963. l/aac Ebn Honein epitome Galeni de fimpli-
cibus exflat in bibl. Huntington. catal. MSS. Angl. n. MMMMMMCCUVII. Codex Zra-
bitus ex verf. Honain libror. VI— XI. eft apud Cafiri nr. DCCXC. Libri omnes XI. interpre-
. te Honain Cafiri nr. DCCLXXXIX. Libri V — X. ibid. nr. DCCCI. Lib. I. nr. DCCXLVIII.
—— Latine prodierunt 1. Gerardo Goudano interprete, cum libr. de nat. fac. fubftantia. Parif.
1550. fol. — 1543. 8. * Lugd. 1547. 12. * Lugd. 1552. 12. Ὁ Acc. de facult. natural. fubftan-
tia liber Zo. Gainerio interpr. Lugd. 1551. 12. * et 1552. 12. * Argent. 1561. 8. — Gallice to-
tum opus vertiffe dicitur Herve Favard , cum annotationibus Fuchfii, Syluii, aliorum. Li-
moges in 8. — Leonh. Fuch/ii commentar. prodierunt Parif. 1554. fol. — Fr. F/allefi com-
ment, in Galeni libros, fcil. artem medicinalem ; de inaequali intemperie libellum ; III. de tem-
peramentis librum ; V. priores de fimplicium medicamentorum facultate libros; de differentia
febrium libros; V!. de locis patientibus libros cet. Opera Io. Petr. Ayroldi. Colon. 1594. fol.*
Prodiere antea Francof. 1645. fol. — Melch. Srbiz; V. priores libri Galeni de fimplicium me-
dicamentorum facultatibus in XVI. difputationes refoluti. Argent. 1647. g. * 1651. 4. — Jo.
Dani tabulae fimplicium medicamentorum, quae apud Diofcoridem, Galenum, et Plinium
inueniuntur. Bafil. 1543. fol. * — Epitomen in hos libr. fcripfit Guil. Belloniss.

5o. Τέχνη ἰατρική. 44} medica, | Exflat in edit. Aldin. part. III. fol. r47. in graeca
Bafil. part. ΠῚ. pag. 471. in edit. Charterii tom. 1I. pag. 196. in feptima Iuntar.-edit, in ifa-
gogicis fol.6x Librum JMicrotechni ,' mierotegmi, tegni Galieni vocarunt arabiflae ac lati-
nO-barbari, eumque fere in tres partes, fiue libros, diuiferant, ^ Eft is in Galeni libris,
quem grata erga tantum virum pofteritas aeftimauit longe maximi, quem omnes fcholae ex-
plicabant, quem. medici diurna nocturnaque manu verlabant, quem legiflfe debebant, ceu

; librus

az, Lit.IV.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

libium Galeni maxime authenticum omnes, cuiusque puncta debebant explicare fpeciminis
cauila prius, quam licentiam praxeos medicae exercendae confequerentur. (vid. nt. Mazza
in hiffor. vib. Salernitan. cap. 9. pag. 68. 69. in thefaur. antiq. et hiflor. Italiae Graeuio-
Burmanniano tom. [X. part. 4.) Quam ob cauffam is liber etiam faepiffime eft editus et a
medicis notationibus quibuscunque atque commentariis illuflratus. — Scriptus eft a Galeno,
poftquam iam permultos alios de re medicinali libros fcripferat, quos omnes ipfe citat cap.
eius libri 57. pag. 250. tom. II. nondum tamen fcripferat libellum de libris propriis, etfi eius
fcribendi propofitum habcbat. — Continetur in eo, poft expofitionem vberiorem de medicinae
definitioue recte tradenda tractatio de fignis fanitatis, inprimis vero et temperamentorum tam
generatim, quam eorum, quae fingulae partes habeant, et in naturali et in praeternaturali
flatu conftitutae. Quo facto tranfitus eft ad figna corporum, morbo adfectorum, et partium
laberantium , poftea ad prognoflicafigna. Denique agitur de cauífis, quae fanitatem con-
feruant et quae labefactatam valetudinem reflituunt; in qua tractatione non folum fumma cu-
rationis morborum in partibus organicis atque fimilaribus exiftentium exponitur, fed etiam
regulae de auertendis cauífis procatarclicis, de vita in quocumque morbo conferuanda ac
de conualefcentium ex morbo cura gerenda exponuntur. Continentur hinc in hoc libello
fuccincta fyflematis Galeni expofitio, quatenus id fanitatis cognitionem et conferuationem,
mnorborum vero cognitionem atque curationem refpicit, ac omnium, quotquot exiflunt,
primum habendum eft, in quo curandorum morborum regulae generaliores (therapeuticen
vocant, ad fyftematis cohaerentis normam traditae fint. — Codirer huius libri MS. graeri
exflant in biblioth. publ. Parifin. nr. MDCCCLXXXIIT. MMCLXXV. MMCCLXXVIII.
MMCCCIV. MMCCCVI. Exílat etiam graece. in bibl. D. Marci 77eneta cod. CCLXXV.
artis medicae liber I. (catal. pag. 134.) Inter //offíagor in biblioth. acad. Lugd. Batauae. vid.
catal. ei. biblioth. pag. 396. nr. 16. In biblioth. Caefar. /7indobonenf. cum aliis excerptis de
Neffel part. Il. pag.23. In biblioth. Hod/rian. catal. MSS. Angl. nr. 1552. 1355. — Latini
codd. exílant in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXVIII. MMMMMMDCCCLXXI.
MMMMMMMXXIX. MMMMMMMNXXX, Exílat porro latine in biblioth. BHodleian.
nr. MCCLII. in 7/offian. nr. MMIIL in colleg. Noruic. Oxonienf. nr. MCXXX. in bibl. Cai.
Gonuill. nr. DCCCCLXII. — — Hebraice exítat in bibl. Caefar. J/indob. translat. ex arab. a
R. Chanin ben Ifaac. Lambec. edit. Kollar. I. 290. — Editioner graecae funt: Galeni ars medi-
cinalis gr. cum lectionibus variis exc. Chrift. Wechelus. Parif 1548. 4. * — T'aup& τέχνη
ἰωτρική. Galeni ars medica graece et latine interprete Nir. Leoniceno. In vfum fcholae
Argentoratenfis Íeparatim expreífa. Argent. 1586. 8. * In meo tamen exemplari verfio latina *
defideratur. — Latinae verfionis huius libri duo generá exiflunt. Exítant enim verfiones
ex Arabico factae in latinam linguam, et ex graeco in latinam linguam factae. Ad ver-
fiones, factas ex Arabica huius libri translatione, referri debent: Tvgni galieni. Incipit liber
primus fegni Gal. quae verfio incogniti auctoris exflat in articella, Venet. 1483. 4. primum
edita, In mea editione Articellae, impreffa Lugduni, per Ioannem de la place, impenfis
Barth. tzoth. 1515. 8. haec antiqua verfio legitur a fol. 109. ad fol. 125. refertque magis ex.
cerptum ex arte medica Galeni, quam verfionem. — Eadem verfio, ex arabico facta, exflat in
Ruflici Placentini collectione. Venet. 1507. 8. Exflat etiam in commentariis Arabiflarum
in librum tegni. Fadem exflat in quarta editione operum Galeni, Papiae, per lacob Pau-
cidrapenfem de Burgofranco , 1516. fol. a fol. 1. vsque ad fol. 18. vna cum duabus aliis ver-

fionibus

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO 1 δ. IV. c. X1X. (ol. XP IL) 43;

fionibus e graeco factis Laurentii Laurentiani et Nic. Leoniceni. — Verfiones ex graeco factae
funt: 1) Laurentii Laurentiani. Ea ex(lat in editione quarta operum Galeni, quam dixi.
Exílat etiam in articella. — 2) Nicolai Leoniceni, | Ea prodiit Venet. 1508. fol. per lac. Ben-
tium de Leucho, cum praefat. in libros Galeni e graeco in latinum a fe translatos, cum
praefat. eiusd. in artem medicinalem Galeni, cum opere de tribus doctrinis ordinatis fec.
Galeni fententiam, et aliis. — Repetita eft ea editio Ferrariae, 1509. fol. eique in ea acceff.
Galeni comment. in aphorism. Hippocr. Verfio Nic. Leoniceni libri Galeni de arte medica
repetita eft fola Bafil. 1549. fol. Antwerp. 1549. 8. Helmflad. 1587. 8. Venet. 1606. 24. * —
Eam maxime probarunt medici. Recepta ea legitur in Opp. Galeni latinis edit. ani Cor-
marii et in editt. Iuntinis, vbi vero ad graecorum exemplarium veterum fidem aliquot locis
emendata deprehenditur ab Z4ugu/fino Gada/dino. — 3) JMart. Zfkakiae, Prof. Parifini. Eam
laudat Charterius in concif. not. ac var. leclt. ad tom. Il. pag. 404. — Edita eft Parif. 1538.
1543. 4. Venet. 1544. 4. 1587. 8. Lugd. 1548. 16. * Lugd. 1561. 12. * Bafil. 1549. 8. Charterius
praeftantiora interpretamenta ab eo eft mutuatus. — 4) Joanuir /Manardi. Ea prodiit cum
verfione "Nicolai Lsoniceni et comment. Jo. Zgricolae /4mmonii. Bafil. 1541. 8. * — — Verfio
latina, neício cuius, prodiit cum Hippocratis aphorism. Hippocr. praefagior. libris ILI.
Hippocr. de victus ratione in acutis eiusd. de natura humana. Lugd. 1543. 12. 1545. 12. —
Commentarii in hunc librum exftant numerofitlimi, eo enim cum aphorismis Hippocratis
medici ad inflitutionem tironum prae aliis omnibus vfi funt. Primum eos enarrabo, qui
manufcripti in bibliothecis latent, deinde eos, qui typis vulgati in lucem prodiere. — Com-
mentarius in librum Tegni exflat in biblioth. Pem5rockiana Cantabrig. nr. 2055. et in biblioth.
Noruic. Oxon. nr. MCXXX. in Βοαϊείαπα nr. MMDCCLII. et imperfectus in Zdedicea. Ars
parua cum comment. exflat in J/aticana. Montfauc. pag. 36. Zohannir XX. pontificis ro-
mani commentarius exflat in biblioth. Pat. Can. Lateran. Commentarii Hali Rodoham (Red-
hoam) exflant MS. Zrabice in biblioth. E/turial. nr. 799. 878. in biblioth. publ, Parif.
nr MMMMMMDCCCLXVII. |. MMMMMMDCCCLXIX. | MMMMMMDCCCLXX.
MMMMMMDCCCLXXI. MMMMMMMXXIX. MMMMMMMXXX. in colleg. nou.
nr. 1130. 1134. Cum comment. Haly in /Mertonenfi nr. 687. 688. in colleg. D. Petr. Canta-
brig. 1866. in colleg. omn. animar. nr.143o. in Bod/eian. nr. 2753. in biblioth. monafler.
- JGaybacenf. fol. nr. 295. — Commentarios PAil. de Soldrcilla Catalauni citat Symph. Campe-
- gius in libr. de clar, Gall. Hifp. ineditos hactenus. 44r; parua Galeni cum commento ex-
flat, fed non integra, in biblioth. Zugu/fan. tefle catal. pag. 301. — Qvaefliones fuper Tegni
Galeni funt in bibl. Digbari. cat. MSS. Angl. nr. 1756. In Technam Galeni de iudiciis comm.
ft in bibl. Bod/eian. cat. MSS. Angl. nr. 2184. Cum comment. Haly, fed non integris, in
biblioth. colleg. vniuerf. Oxon. nr.89. Imperfe&dus commentarius in hunc libr. exftat in

biblioth. /Medicea. — Quaefliones Simonis de Grauener in hunc libr. exftant in biblioth. Cai,
Gowuill. Cantabrig. nr. DCCCCLX. | Gloffula fuper tegni Galeni fecundum Magiflrum Be-

nedictum in eod, nr. g6o. — Honaini, fiue Iohannitii, celeberrimi ex Obaditargm familia

medici Arabis, (de quo vid. meas inflitut. hiflor. medic. δ. 379. 380.) hyfagoge mue intro-

ductio in medicinam in hanc artem fcripta eft. — Zohannitii commentarius in artem paruam

Galeni exflat Acbraice in biblioth. Vindob. Lamber. edit. Kollar. I. pag. 295. conf p.395. —

Latine exflat in biblioth. Bod/zias. nr. 2753. in bibl. colleg. S. Trinitat. Din. nr. 502. —

Prodiit in atticella faepius. Etiam Venetiis 1501. fol. 1507. 8. 1519. fol. Alia introductio

7l. y. Hhh eft

426 Lib.IP.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

eft. Nicolai Leoniceni in opus de tribus doctrinis ordinatis fecundum Galenum praefatio ad
Francifeum Caflellum, Ferrariae ducis medicum. — Editiones vide fupra, vbi de Nic. Leonice-
ni verfione diximus. Exflat hoc opus de tribus doctrinis etiam in Galeni edit, lat. Papienf. —
Conradi Stócklin introductorium in paruam artem Galeni. Lugd. 1516. 8. Hagenou. 1633. fol,
— Commentarit exflant numerofiffiiui. — Cómentü Haly Rodoai i vetere librorü "Teclini
Galeni translation&. — Expofitio 74. Forliuien/ir Y noua lbrorü "Techbni Galeni. translatione,
Quaefliones Ia. Forliuienfis fuper tribus Techn; Galeni libris. In fine: Expliciunt — reuifae
a Ruflico placentia,. Impreffa arte Mich. et Dernardini, fratrum de Garaldis Papie die 2. Mar-
tii 150r. fol. mai. * — "Trufiani, monachi Carthufienfis, qui plus quam commentator dici-
tur, commentarii prodierunt Bonon. 1489. fol. * — Venet. a Philippo Pincio impreffus, 151r.
fol. Vixit, tefte Champegio, circa annum 1300. Alia editio Venet. apud lunt. 1557.
fol. * — 'T'haddei Florentini commentarius prodiit editore Thom. Dionyf. Polio Neap. 15:3.
fol. — Hugonis Senenfis commentarius in microtechni prodiit Venetiis 1491. fol. * 1498.
fol * 1508. fol.* Papiae, rs:g. fol. — 70. Sermonitae comment. Venet. 1498. fol. —
Baptiflae Fierae comment. Mantuae, 1515. fol. Venet. 1548. fol. — Symphoriani Compegii
paradoxa in artem paruam Galeni prodiere cum aliis Lugd. 1516. 8, — Zarobi Forcliaienfir
interpret. cum quaefl. eiusdem, Venet. per Jar. Bentium de Leucho, impenfis Functe de Ivu-
tis, Florentini 1508. fol. * —Antiquior exflat editio etiam Venetiis, per Bapt. de Tortir,
149r. fol max. 5 Papiae, rjr9. fol. Venet. 1520. fol. 1547. fol. — Z4utonii Citodini aufcul.
tationes in paruam artem Galeni. Fauent. 1523. fol. — Galratii de San&a Sophia libell. intro»
dudlor. in paruam artem Galeni prodiit in eius opere m«dicinae prac. faluberrimo in IX.
tract. libri Rhafis ad regem Almanforem, cura G. Kraut. cum Io. Ketam fafcic. medicine.
Venet. 1522. fol. * Haganoae, 1533. fol. * — 7o. Manardi luculenta expofitio in artem par»
vam Galeni. Bafil. 1529. 8. * 1536. 4. * Parau. 1453. 8. — Prodiit etiam cum P/zlli de victus
ratione libris It. et Rhafe de peflilentia. Batil. 1529. 8. — Commentarios /Mart.. Zfkakiae me-
moraüi fupra, fub. edit. latinis; — uf. Ludouici erotematum numeri ternarii libri fex, in
quibus tota fere ars medica continetur cum a!iis Galeni. Viyfipon. 1540. fol. — Cl. Galeni
ars medicinalis a Nie. Leoniceno et Jo. Manordo latine verfa, cum comment. per Jo. Agrico-
lam: Ammonium. Bafil 1541. 8. * 1543. 4. — Hir. Türiueri. Brachelii in τέχνην Galeni clas
riffimi commentarii. Lugd. 1547. 8. * — 7π|. Zfrgenterii commentarii tres in artem. medici:
rilem Galeni. Parif. 1553. 8. 1578. 8. * Montercgaii, 1566. fol, — 10. Bapt. Montani in.
artem paruam Galeni explanationes a /7alent. Lublino editae. Venet. 15:4. 8. Lugd. 1556.
12. * et tabulae. Venet. 1558. fol. — | ulii Delphini in UL. Galeni artis medicinalis libros ex-
planatio. acc, Eiusd. de ratione medicamentorum praefcribendorum liber. Venet. 1557. 4.* —
Nicolai Biefíi in artem med'cam Galeni commentarii. Antwerp. 1560. 8. — — Tcodori Ziwite
gtri tabulae et commentarii in artem: medicam Galeni. Bafil. 1561. fol. * | Commentarii funt
in tabularum formam redacti, quales etiam in Hippocratis libros XXII. confecit, — Verfio:
nem exptel(lit Nic. Leonicesi, — Fyaucifti lailefi comment. in artem medicinalem , additis.
comment, in libr. de inaeqvali intemperie, Complut. 1567. 8. * Venet. 1591. 8. Ptodierunt
etiam eiusd. commentarii in Galeni artem medicam cum libr. de inaequali tc mperie, cum libr,
de temperamentis et aliis quibusdam opera 710. Petri Zfgroldi. Marcellini. Colon. 1590. fol. et
1594. fol. — 70. //rgentrrii in artem medicam Galeni commentarii lli. comis Il. Mon'*creas-
B, 1568. 8. Parif. 1578. & ἢ — Galeni ars medica, I. P. Ingraília interprete et enarratore;.

Venet.

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Σιδ. 177. ε. XIX. 43

Venet, apud Iuntas, 1574. fol. * — Oddi de Oddi: in librum artis medicinalis Galeni minu-
tiffima et dilucidiflima expofitio, a Marco filio edita et cafligata. Venct. 1574. 4. * Brixiae,
160. 4. Venet. 1698. 4. Addidit filius totum id, quod ex interpretatione ob intempefliuam
pátris mortem deerat. — —Zincent. Mundisi expofitio in Galeni librum artis medieinalis.
Bonon. 1586.4. — Zar. Schegk praelect. in Galeni libr. de arte parua. edidit Scb. Bloff. Fran-
cof. 1589. 8. — Rodrric. a V/eiga opera omnia in Galeni libros edita, fcil. in libb. III. artig
medicae, in libb. VI. de locis adfectis, in libb. II. de febrium differentiis commentarii, Lugd.
1594. fol. — San&ii Som/orii commentaria in artem medicinalem Galeni partes III. Ve-
net. 1612. fol. * 1630. 4. *. Lugd. 1631. 4. * 1612. 4. — “πάν. Laurtntii annotationes in pár-
vam artem Galeni , in ea, quae fpectant ad femioticam medicinae partem. — Sunt in Lauren-
tii Opp. therapeuticis Francof. 1627. fol. * — Galeni ars parua in difputationes triginta refo-
luta et in Argentoratenfium academia exercendi gratia propofita praefide Melch. Sebizio.
Argent. 1633.8. Ἐ — Simoni: a Campi comment, in artem paruam et quidem tantum in tex-
tus r3. nempe a textu 46. vsque ad textum 58. libri tertii prodiere cum eiusd. comment. in
Galen. de different. febr. Neapol. 1642. 4. * — Lucae Tozzi in librum artis medicinalis Ga-
leni παραφραςικὴ ἀνακεφαλαίωσις. Efficit operum partem V. Patauii, 1711. 4. * — Ad
artem Galeni pertinet etiam Galeatii de San&ia Sophia in nouum tractatum libri Rhafis δά re-
gem Almaníorem de curatione morborum particularium. — Libellus introductorius in artem
paruam Galeni de principiis vniuerfalibus totius medicinae, tam theoreticae, quam pradti-
cae, ex doctrina Auicennae et aliorum philofophorum congeflus. — Reflituit, correxit et
publicauit Georg. Kraut, Haganoae, 1535. fol. * — ndr. Planer de vilitate artis paruae.
*[ubing. 1579. 4. — Io. Pauli Gallucii de vfu tabularum, in quibus difciplinae defcriptae
funt. Additus eff typus trium librorum attis paruae Galeni — a Io. Bapt. Montano. Pa-
tau. 1580. fol. — Bened. [7 Ἰδ ον in Hippocratis prognoflica commentarii, Acc. T'heori-
cae latitudinum medicinae liber ad Galeni fcopum in arte medicinali. Florentiae, 1551. fol. *
— QCollediio commentarior. in artem proflat, titulo: P/ur quam commentum in paruam Ga-
leni artem Trufíani, cum duplici textus interpretaíione, quod olim Iul. Martianur Rota. auxit
et emendauit. — Addita fant. Haly, qui candem Galeni artem. primus expofuit. — lohannitii ad
eandom. imiroduBlio. Gentilir, qui primus. eiusdem artis. librum declarauit. — Nic. Leoniceni

quazflio de tribur do&yinis. Venet, apud Juntas, 1551. fol. *

51. Περὶ djoQoeze νϑεσημάτων. — De differentiis morbortm liber. — Exflat in edit, Mdin:
part. ΠΠ. fol. τ. in graeca Bafil. pact. III. pag. 199. in edit. Charter. tom. VII. pag. τ. Ariflo-
teli tribuebat hos libros Duretus absque vlla cauffa, — Cod. gr. in biblioth, D, Marci ζζεποία

cod. CCLXXV.

52. Περὶ τῶν ἐν τοῖς νοσήμασιν αἰτίων. De morborum σαν liber. Fxftat in Aldina
part. III. fol. 4. vbi vero is liber iufcriptus eft: περὶ τῶν ἐν τοῖς νοσήμασιν αἰτίων, βιβλίον β΄.
vnde patet, eum librum cum libro, qui praecedit, περὶ διαφορᾶς νϑσημαάτων cohaerere. in
edic. Bafil. part. III. p. 205. vbi eodem modo is liber infcriptvs eft. in edit. Charterii tom. VIL.
pag. 16. Cod. graecur in bibl. D. Marci Venet. cod. CCLXXV.

$3. Περὶ συμπτωμάτων διαφορᾶς βιβλία γ΄. De differentia fymptomatum libri IIT.
Extant in Aldina fol. 7. cum inícriptione: a τῶν συμπτωμοτων. διωαφορῶς βιβλίον
hh 2 y.à.£&

4:38 Lib.IP.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI, c
y. δ΄. ἐς qui primus alter et tertius eft de fymptomatum differentiis, βιβλίον vero δ΄, infcri-
ptionem habet περὶ αἰτίων συμπτωμάτων. Eamdemque infcriptionem habent duo reliqui,
quos pofleri editores in tres libros diuiferunt. In edit. graec. Dafil. pag. 212. vbi eadem in-
Ícriptio eft, |quae in Aldina, In edit, Charterii tom. VII. pag. 29. In feptima Iuntarum,
et in plerisque aliis editionibus latinis hi tres libri in vnum redacti funt, titulo: Galeni de
differentiis morborum, caufarum fymptomatumque libri fex. Sunt in ea edit. in claff. III.
fol. i. Citat hos libros Galenur inter proprios in arte medic. cap. 37. et in libro de libris
propris. — Codicer graeci funt in biblioth. publ. Parif. nr. MMCLXIX. Ia Medicea
Plut. LXXIV. Bandini III. pag. 115. In Vindobonenfi. Lambec. I. pag. 181. Galenus de cau-
fis fymptomatum eft in bibl. acad. Lugd. Batau, in libris biblioth. //o//anae nr. τι. fed poft
folium XXIV. fequitur alia manus, et videtur aliquid deeffe, quum non, conueniant fe-
quentia. Vid. catal. ei. bibl. pag. 391. Galenus de morborum differentiis et caufis ef! graece
in bibl. publ. Parif. nr. MMCLVII. Galenus de morborum differentiis et de caufis efl ctiam
inter Voflianos in bibl. acad. Lugd. Batau. vid. catal. eius bibl. pag. 597. In bibl. 7emeta
D. Marci cod. CCLXXV. de differentia fymptomatum liber I. de cauffis fymptomatum libri
tres. (catal. pag. 134.) — — Latinus codex eft libri de differentiis et caufis fymptomatum in
bibl. Cai. Gonuil. Cantabrig. nr. 948. Galenur de morbo et accidente efl in bibl. Cai, Gonuil.
nr.955. in biblioth. colleg. Mertonenf. Oxom. nr.685. ct in biblioth. publ. Parif,
nr MMMMMMDCCCLXV. — Excerpta ex his libris funt in bibl. Medicea. Bandin. Ilf.
101. — Libri de fymptomatum cauffis exílarit Zrabice in bibl. Efcurialenf. nr. DCCCXCVI.
.DCCXCIX. vertente Zonain. Lib. I et 11, folus ibid. DCCCLV. DCCCXLHI, | Zuicennae
commentarii in Galen. de cautfis et fymptomatibus apud Cáfiri nr. DCCXCVII.— De cauflis
et fymptomat, morbor. ex Arab. in Hebr. translat. a R. Chanin ben Ifaac eft in bibl; Vindob.
Lambec. edit. Kollar. I. 201. — — Editiones grarcae: Galeni de morborum differentiis lib. I.
de cauffis morborum lib. I. de differentiis fymptomatum lib.I. de cauffis fymptomatum
libri III. graece. Antwerp. 1550. 8. * — Latinae: Galeni opera Nic. Leoniceno interprete
de differentiis morborum libri II. de inaequali temperatura lib. I. de arte curatiua ad Glau-
conem libri II. De crifibus libri UI. Parf. 1514. 4. * — Galeni de differentiis fymptoma-
tum lib. I de cauffis fymptomatum lib. IIl. Z"oma-Linacro interprete. Lond. 1524. 4. Parif.
1528.8. * — Galeni de morborum et fyinptomatum differentiis ct cauffis libri VI. Guil.
Copo interprete ab eoque collati et cafligati Parif. 1523. 12. Lugd. 1530. 16. Lugd. 1547. 16. *
Bafil. 1560. 12. * Eius verfionem textui graeco minus refpondere, refert Charterius in concil.
not. ad tom. VII. — Conmrntarii. Acgidii Gaudini adnotat. in libr. de fymptomatum diffe-
rentis, de morborum differentiis, et de morborum caullis funt fcriptae in bibl. publ. Parif,
nr. MMMMMMMNXXXII. — Stephani Dutemplaei tabulae in fex Galeni libros de morbis
et fymptomatibus. Lugd. 1530. fol. max. * — Fr. //allericlae commentarii VI. in Galeni
libros de morbis et fymptomatibus. Lugd. 1540. 4. 1548. 8. * — Zac. Syluii methodus VI.
Jibror. Galeni in differentiis et cauffis morborum et fymptomatum in tabellas fex ordine fuo
coniecta, Acc. eiusdem de fignis omnibus medicis commentarius, Parif, 1539. fol. * Parif.
1548. fol. * Et prodiit quidem hoc anno Parifiis bi: in fol. nempe apud lacob. Gazellum,
1548. * et apud Chrift. Wechelum, 1548. fo!.* Venet. 1554. 4. * Et in Syíuii Operibus.
Methodum in hos libros etiam condidit Leonh. Fuchs. — | Lour. Iuberti annotat. in Galen.
de different. morbor. Ei. annotat. in Galen. de different. fymptomat, ex(lant in «οἱ, Opp.
Francof.

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib. IV: c. ΧΙΧ. 429

Francof. 1599. fol. — Jac. Bording in tres priores Galeni libros de morbis et fymptoma-
tibus commentarius. Rofloch. 1665. 8. — Zo. Fr. Roffilli ad VI.libr. Galeni de differentiis
et cauffis morborum et fymptomatum commentarii, Subiunctae funt eiusd, epiflolae. Bar-
einonae 1627. fol, * — Jo, Ib. Stbiz; in libr. II. de differentiis morborum et cauffis fympto-
matum commentarii, Argent. 1630. 4. — Exflat etiam Laurentii Jouberti commentarius, —
Aclch. Scebiz; diff. liber Galeni de differentiis morborum. Argent. 1670. 4. — JMelch. Sebiz
diff. Galeni liber de morbor. cauffis. Argent. 1630. 4.

54. Περὶ συνθέσεως φΦαομοκων τῶν κατὰ vozec βιβλία 1. De compofitione medica-
mentorum fecundum locos libri decem. — Exflant in' Aldina part. II. fol. 87. in graeca Baáfil.
part. IL. pag. 152. in edit, Charterii tom. XIII. pag. 319. in feptima luntarum claff. V. fol. 151.
Citat Ga/emur hunc librum inter proprios in cap. 37. artis medicae, fcripfitque, poflquara
feripferat libros de vfu partium, libros de methodo medendi, et libros de medicamentis
fimplicibus. lanus Cornarius putabat, hos libros omnium a Galeno fcriptorum poftremos
effe. Ampliffimus in iis continetur recenfus medicamentorum compofitoerum, et proprio-
rum Galeno, et aliorum, maxime Archigenis, cuius libri de medicamentis ex hoc Galeni
libro fere poffent reflitui. —Laudatiffimus is liber erat Arabibus, et Arabiflis. Infcriptionem
habebat apud eos Liber Miramir, feu decem tractatuum. — — Codices MSS. grace funt in
biblioth. publ. Parif. nr. MMCXXIII. MMCLVI. In biblioth, Zcdicea. In biblioth. Diu.
Marci /"enet. cod. CCLXXX, de compofitione medicaminum per fingulas corporis partes
libri X. fcr. manu Io. presbyteri Rhofi Cretenfis — ἃ. 1470. vid. catal. pag. 135. et cod.
CCLXXXVIIL cum eadem infcriptione. (catal pag.137.) Libri VI. VII et VIII. codex
eft in biblioth. Caefar. 7"imdobonenf. Lambec.ll. cap./66. Octo eius operis libri funt in
biblioth. publ. Parifin. nr. MMCLVIII. Duo libri priores in ead. nr. MMCLVIIL Gale-
nus de compofitione pharmacorum fimplicium eft in bibl. publ. Parif. nr. MMCLXVII.
Et inter codd. MSS, ecclef. cathedral. //igornienf. nr. 745. In J/aticana. Montf. p. 28. —
Mrabite, vertente Honain, cum notis eius Cáfiri nr. 791. et lib. 5. 6. 7. nr. 792. — Prodie-
runt /azine Parif. 1530. Interpr. 70. Guinthe*io, Andernato. Parif. 1535. fol. — Galeni de com-
politione pharmacorum localium feu fecundum locos libri X. recens fideliter conuerfi a Iano
Cornario, vna cum eiusdem Cornarii commentariorum medicorum in eosdem libros libris X.
Bafil. 1537. fol. * — Galenus de compofitione pharmacorum, cum eiusdem et aliorum fyl-
vula experimentorum, per Conradum Gernerum. "Tigur. 1541. 8. — Galeni de compofitione
pharmacorum localium libri X. Jamo Cornario interprete. Lugd. 1549. 12. * — Praeter Cor.
narium interpretatus etiam eft hos libros Nic laur ZMarchellur, — Fr. Rotae commentar. in
hunc libr. cum graeco textu. Bonon. 1553. 8. — Compendium ex ZfBuarii Zachariae libris
de differentiis vrinarum, iudiciis et praeuidentiis. Vniuerfalis doctrina Galeni de compofi-
tione pharmacorum fecundum locos affectos a capite ad calcem. — Syluula Galeni experi.
mentorum et aliorum aliquot. Omnia per Cogradum Gesnerum. "Tigur, apud Frofchouerum,
f. ἃ. 8. — Iac. Hollerii ad libros Galeni de compofitione medicamentorum κατοὺὶ τόπες perio-
chae VIII. Francof. 1589. fol. * Francof. 1603. 12. *— Prodierunt etiam cum Iac. Hollerii de
morbis internis libr. II. Parif. 1571. $.* Lugd. 1578. 8. Francof. 1589. 12." Francof. 1605. 12. *

55. Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ γένη βιβλία ζ΄. — De compofitione medica.
seniorum per genera libri feptem. | Exftant in Aldina part. 1I. fol, 1. in graeca Dafil. part. HI.
Hhh 5 pag. 312.

430. Lib.IV.c. XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

pag. 312. in edit. Charterii tom. XIII. p. 640. in feptima luntarum claff. V. fol. 209. Com:
prehendiffe videtur hos libros fub libris de medicamentis, quos citat cap. 39. art. medic.
Continetur in iis et modus pharmacorum, externorum morborum curandorum víui accom.
modatorum, praeparandorum, et ipfa eorum medicamentorum tam propriorum Galeno,
tam ab aliis petitorum, copiofiffima enarratio, — — Codices graeci funt in bibl, publ. Parif.
nr. MMCLVIII. MMCLVI. Libri fex funt in biblioth. ZMeaicea. In bibl. //eneta D. Marci
cod. CCLXXXV. de compofitione medicaminum per genera, lib. VIf. quorum poflremus
mutilus efl. vid. catalog. pag. 137. —— Latise fcripti exflant in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMDCCCLXV, —— FProdierunt /atime, 4o. Guintherio interprete, cum libr.
de compofit. medicamentor. fecundum loc. Parif 1530. fol. — Galrmi de compofitione
medicamentorum xoc γένη lib. VII. per Zo. Guinterium latinitate donati. — Eiusd. de pon-
deribus et menfuris liber ndr. Zflciato interpr. Bafil. 1530. fol. * Alia editio Parif. 1535.
fol — Recognita legitur. Guintherii verfio in editt. operum Galeni latinis ab Zuguf/ino Ga-
daldino. — ΒΥ. Roftat liber de introducendis graecorum medicaminibus commentarium
quafi fecit in libr. L. de compofit. medicamentor. fecundum genera. — Prodiit is liber Bonon.
1553. fol * — Conr. Gesnerus compendium etiam ex his libris compofuit, particularibus
omiílis medicamentis. — In libr, ΠῚ, de la compofition des medicaments en general epi-
tome exílat Mart. Gregorii. Lugd. 1552. 12. — Compofitiones aliquot ex Galeni primo et
quinto Catageni (κατὰ γένη). quae nunc ab aromatariis in vfu habentur, prodiere, cum AMerues
operibus faepius, v. g. iu edit. Venet, apud Iuntas, 1549. fo], *

66. Θεραπευτικῆς μεϑόδε βιβλία ιδ΄ Methodi medendi libri XII. — Exflant in. AI.
dina part. IV. fol. 1. in graeca Bafil. part. IV. pag. τ. in edit. Charterii tom. X. pag. r. in
feptima luntarum claff VIL. fol. 3. Refert de his libris, a fe fcriptis, Galenus in arte medica
cap. 31. et de libr. propr. cap. 4. Citat in iis libros de temperamentis, de fimplicium me-
dicamentorum facultatibus, de compofitione medicamentorum, de elementis fecundum
Hippocratem, de locis adfectis, artem medicam, de differentiis febrium, de fanitate tuenda,
de crifibus, de pulfibus, de Hippocratis et Platonis decretis, de marasmo, de naturalibus
facultatibus, — Sex priores ad Heronem fcripti funt, quo mortuo reliqui fcripti fant ad Eu-
genianum. Scripfit hos libros ad dogmaücorum, feu, quam vocat, Hippocratis medici-
nam, per methodicos .contemtam ; reflituendam. — Eft opus Galeni iam fenis, in quo et
plurimos fuos libros citat. Is liber maximi aeflimatus eft ab omnibus Galeni fedlatoribus,
et fere in eadem dignitate habitus, quam ars medica, — Codices graeci funt in bibl. publ.
Parif. nr. MMCLX. MMCCLXIL MMCLXXI. in bibl, D. Marci J/zm/a, cod. CCLXXXIV.
(catal pag. 131.) Ia Medicta. Baudini HI. pag. 53. Codicis meminit /azucchelli , ex quo
perfici poflit, quod deerat in verfione Burgundionis. Liber tertius exílat folus graece in
bibl. publ. Parif. nr. MMCCXXXIL Libri quatuor funt in bibl. publ. Parif. nr. MMCCXXXIL
In biblioth. G. Laudi fant omnes: Catal. MSS. Angl. nr. 706. — Codices latini funt in
biblioth. JVorfoík nr. 3443. in biblioth. Cai. Gonuil. nr. 946. 947. in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMDCCCLKXV. — Libri 7. 8. 9. 10. 11. I2. 13. 14. et pars 16. efl latine in biblioth.
Cai. Gonuil. nr. g47. Libri 16. pars ifla ex libris de methodo medendi ad Glauconem effe
videtur. Megategni Galeni codex eft in bibl. Mertonenfi nr. 685. Megatechner Galeni codex
eft in libris Carol, Theyer. Cod. Brit. nr. 6605. et in bibl. Cai. Gonuil. nr. 955. — Flores

feptem

i
ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO LiblIPF.c XIX. 451

feptem. pofleriorum librorum de methodo medendi funt /atime in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMMNXLVII. Libri quidem, fed initio et fine imperfecti ϑεραπευτικῶν Ga-
leni funt inter //offianor in bibl. acad. Lugd. Bates. vid. catal. ei. bibl. pag. 402. nr. n. —
Hebrairi codices funt in bibl, Z;ndob. Factus eft Hebraicus ex Arabico, a Aabbi Chanis
ben Jfaac. Lambec. edit. Kollar. 1. pag. 291. Libri vt priores funt in bibl. Efzurial. Cairi
nr. DCCXCVIIL — Eft etiam in ea bibliotheca paraphrafis in libros de arte medendi auctore
Abu Amram Movfe Bei Obeidolla Ben Maimon, Cordubenfi. — Galeni therapeutica. Graz-
ce, Venet. 150c. fol. vid. catal. 8:8}. Lugd. Batav. pag.14o. — Latine, Th. Linarro inter-
prete. Parif. 1514. fol. — Galeni methodus medendi, vel de morbis curandis. 74. Linacro,
Anglo, interprete libri XIV. In fine appofuimus, quae ipfe Linacer recognouit in opere de
fanitate tuenda. Lutet. fumtu Gfr. Hittorp. 1519. fol. * — Adpofitis in fine, quae ipfe Li-
nacer recognouit in opere de fanitate tuenda Lipf. 15319. fol. — Parif, 1526. 8. — — Galeni
. methodus medendi, vel de morbis curandis Thoma Linacro interprete libri XIV. poft galli-
cam impreffionem Il. MCCXXV. cafligationibus decorati, quos idem interpres recoguouit.
Venet. 1527. 4. * — Bafil. 1529. 8. — Parif. 1530. 8. — Parif. 1538. 9. — Lugd. 1546.
16. — Lugd.1549. 8. — Verfionem T. Linatri recognouit Zugu//inus Gadaldinus. —
Sex libri priores prodierunt ραλίεθ Parif. 1554. 16. — 10. Z4gricolae Ícholia copiofa in the-
rapeuticam methodum, i. e. abfolutiffimam Galeni curandi artem. Aug. Vindel. 1534. 8. *
— Methodus ϑεραπευτικὴ ex fententia Galeni et Io. Bapt. Montani a Jo. Cratone. — Acc.
idea Hippocratica, de generatione pituitae, de humore mclancholico, de victus ratione
eod. auctore. Bafil. per Oporinum, 1555. 8. * — 10. Cratouir in Galeni libros methodi the»
rapeutices perioche methodica. - Acc. demonflratio, quomodo ex generali methodo fingu-
lorum morborum curatio. petenda fit. Bafil. 1563. g. * — Lud. Lemoffi in libros duodecim
methodi mciendi Galeni commentaria. Salamant. 1582. fol. — Fabii Pacii comment. in
VI. priores libr, Galeni method. medend. et in VII. librum. — Acc. Pini compend. inflar in-
dicis in Hipp. oper. Venet. 1597. fol. — Fabii Pacii commentarius in Galeni (fex priores)
libros Galeni methodi medendi, cum triplici indice. Vicentiae, 1597. fol. * 1598. fol. * —
Fabii Pacij comment. in Vil. librum methodi medendi. Acc. ei. de morbo Gallico per
amcerhodum curando lib. Vicentiae, 168g. fol. * 1599. fol. * — Metis. Sebiz collegium thera-
peuticum 25. difputationum ex Galeni medendi-merhodo defumtum. Argent. 1634 — 1658. 4-
Reloluit etiam methodum medendi Galeni in 14. d'fputationes, ediditque cum. prolegome-
nis idem Sebizius. Argent. 1639. 4. — Matth. de Clira clauis totius medicinae dentibus VIII.
acutilfimis fabrefacta, fpeciofiora arcana magisque recondita penitiffime expendens per VIII.
. videlicet libros methodi medendi Galeni a feptimo vsque ad XIV. — Aec, manus medica dex-
tra V. digitos continens cet. Lugd. 1674. fol. * — Ca/p. Hofianni praxis medica. curiofa,
h.e, Galeni methodi medendi libri XIV. noua accuratiffima verfione et perpetuis commen-
taris et cafligationibus illuflrati. Adiecta funt nonnulla in epidorpismatum vicem , cum-
primis de dicterio illo, medice viuere effe peffime vivere cum orat. Io. Georg. Volkameri,.

cura Seb. Schefferi. Francof. 1680. 4. * — Jut. de Mery. perioche in. VII. libros priores
methodi medendi Galeni. Parif. 1534. 12. * — — /o. Caii de medendi methodo libri II. ex
Claud. Galeni et Io. Bapt. Montani fententia. Bafil. 1544. 8. ὃ — Jac. Syluis morborum ine

ternorum paene omnium curatio breui methodo comprehenía ex Galeno praecipue et M-

Satünarig. Parif 1545. 8. et faep. — Etiam in Jar. Sgluii operibus, Ratio medendi morbis
internis

a» Lit.IP.c XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

internis prope omnibus C. Galeni fcriptis et M. Gattinarie practica per Zar, Syluium. Lugd.
1549. 12. * — "Tabulae curationum et indicationum ex prolixa Galeni medendi methodo in
fuinma rerum capita contractae. Lugd. 1554. 4. — — Blafíi Hollerii morborum curandorum
brevis inflitutio iuxta Galeni fententiam libri III. Bafil. 1556. 8. * — — Hier. Cardani liber V.
contradiclionum quaedam ad illuflrrandos vltimos libros methodi medendi continet. —
Hem. Conv/ng. commentariolum in Galeni libr. XII. methodi medendi de ratione curandi
inllammationes, Helmflad. 1662. 4.

57. Τῶν ποὸς Γλαύκωνα ϑεραπευτικὼν βιβλίῳ β΄. 4d Glauconem de medendi metho-
do libri duo. Sunt in Aldina part. IV. fol. 100. in graeca Bafil. part. IV. pag. 295. in edit.
Charterii tom. X. pag. 344. in feptima Iuntarum claff. VII. fol. o8. Suos eife hos libros,
profitetur Galenus cap. 4. libelli de libr. propriis, non vero refert de hoc in arte medica. In
generaiübus magis verfatur, quam in libris de methodo medendi. Difci ex hoc libro plus
frugis, quam ex omnibus Arabibus, Mart. Akakia teflatur. Citat libros de pulfibus, de tem.
peramentis, de medicamentorum fimplicium facultatibus. Promittit libr. I. cap. 13. fe fcri-
pturum aliud magnum opus de methodo totius curationis, Hinc fcripti hi libri funt ante
libros de methodo medendi. — Codices graeci funt in biblioth. publ. Parif. nr. MMCLVI,
MMCLVII. MMCLXVI. MMCCLXV. MMCCLXIX, MMCCCLXX. In biblioth. acad.
Lugd. Batau. ex(lat liber vterque graece in Voffianis, vid. catalog. eius biblioth. p. 394. nr. 53.
In biblioth. Diu. Marci Z'eneta cod. CCLXXX. — In /Medicea plut. LXXV. et apud Bandin. III.
pag. 156.164, In biblioth. acad. Lugd. Bataw. eft in MSS. Voffianis Galeni de arte curatiua
ad Glauconem libri fecundi pars et tertius, (quisnam is fit, incertum efl) integer. vid. catal.
eiusd. biblio:h. pag. 374. nr. 85. — Graecus codex, at in principio libri I. et in fine libri IT.
mutilus, eft ia biblioth. caefar. Z7indob. de Neflel part. lI. nr. 18. pag. 28. — Alius codex,
pariter mutilus in principio lib. I. et fine Iib. II. eft in bibl, caefar. 77indob. de Neffel part. III.
nr. 19. pag. 29. — Latínur codex eft in biblioth. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXV.
in biblioth. Z/offam. nr. 2162. 2406. — Zfrabice, vertente Honain, exftat in biblioth. publ.
Parif. nr. MXLIII.— Interprete ΑἹ Ben Redvan, qui et commentatus eft in. hunc librum;
apud Cafiri, nr. DCCCLXXVIT. — Hebraice, in bibl. publ. Parif. nr. CCCXV. — Prodiit.
grate , Venet. 15co. fol. — Galeni de ratione medendi libri IT. graece. cum praefat. Zo.
Guiutherii de veteris medicinae interitu. Parif. 1536. 8. *' — Galeni opera latina Nic. Leoni-
ecmo interprete, fcil. de differentiis morborum libri I. de inaequali intemperatura lib. I. de
arte curatiua ad Glauconem libri Il. de crifibus libri ΠῚ. Parif. in offic. H. Stephan. 1514. 4. *
— Prodiere etiam foli ex verf. Nic. Leoniceni Venet. 1538. 12. * — Lugd. 1549. 12. * —
Parif. 1528. 8. — 1537. 8. — Lugd. 1551. 8. — Stephani Athenienfis explanationes in Gale-
ni librum I. therapeuticum ad Glauconem Zfugu/lino Gadaldino interprete, cum indice locu-
pletitfimo et fcholiis, quibus caftigationes in his explanationibus explicantur. Venet. 1534. 8.
apud Iuntas 1554. 8. * Lugd. 1550. 8. 1558. 8. cum medic. antiq. graecis latinitate donatis per
Craffum, Bafil. 1581. 4. Lugd. 1555. 8. ὁ — Sunt paraphraflicae. — Galeni de ratione curandi
ad Glauconem libri lI. Mart. Zf£akia interprete, cutn eiusdem commentariis. Parif. 1538. 4. *
Venet. 1547. 8. * Lugd. 1547. 8.* Lugd. 1551. 16. Parif. 1587. 8. Jo, Bapt. Montani in libros
Galeni de arte curandi ad Glauconem explanationes. Venet. 1554. 8. * Lugd. 1556. 12.*. —
Referri debent etiam ad commentarios ad huuc librum Zo. Caii de medendi methodo libri IT.

ex |

-ὦ e e eme

ET OVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib. IP. c. ΧΙ͂Σ. (οἱ. XP IL) 435

ex Galeni et Io. Bapt. Montani fententia. Bafil. 1544. 8. * --- Κ δέον; Trincauelli comment.
in libr. I. methodi therapeutices ad Glauconem. Venet. 1575. fol. * — Pet;i Camanis com-
mentarii in Galenum de curandi ratione ad Glauconem. Valentiae. 1625. 4. — Hier. Cardaai
contradictionum lib. IV. continet quaedam ad illuflrationem huius libri.

58. Περὶ φλεβοτομίας πρὸς 'Eemoisporov. — De venaeft£lione aduevfur Erafiffratum
liber, Exftat in Aldina part. ΓΝ, fol. 1. in graeca Bafil. part. IV. pag. 1. in edit. Charterii
tom. X. pag. 592. in feptima luntar. claff. VI. fol. s. Confutat Erafifiratum, venaefectionis
mentionem vna tantum vice in libris fuis mentionem facientem, eamque damagantem. Re-
fertur a Galeno inter fuos libros in cap. 57. art. medic. et cap. 4. de libr. propriis — Inter-
pe latinus eft Jofephus Te&ander, Cracouienfis. Prodiit eo interprete cum lib. de venae-
ect. adu. Erafiflrateos et de curandi ratione per fanguinis miffionem. Lugd. 1549. 12. —
Prodiit germanice: Galen vom Aderlaffen gegen den Erafiflrat. | Ueberfetzt und mit Anmer.
. kungen verfchen von JD. 7M. von Sallaba. Wien, Y791. 8. *

59. Περὶ φλεβοτομίας πρὸς Ἐρασιξρατείες τὸς ἐν Ῥώμῃ. — De venacfeBlione aduerfus
Eraffirateos Romnz degentes. — Exflat in. Aldina part. IV. fol. 4. in graeca Bafil. part. IV.
pag. 7. in edit. Charterii tom. X. pag. 406. in feptima untar. claff. VI. fol. 9. — Venaefectio-
nis vfum et neceílitatem maxime per exempla commendat. . Citatur a Galeno inter tres iflos
libros, quos de venaefectione fcripferit de libr. propr. cap. 4. — Codex graecus eft in bibl.
Diu. Marci //enet. cod. CCLXXIX. (catal. pag. 235.) — interpres /atinus eft Jofephus Te.
Gander ,| Cracouienfis, | Prodiit eius verfio cum verf. libri ab eodem auctore de venaefectio-
ne adu, Era(iflratum et de curandi ratione per venaefectionem. Lugd. 1549. 12. — Io. Bapt.
Perfonae fcholia in Galeni libr. de venaefeclione exflant. :

. ὅο. Περὶ φλεβοτομίας θεραπευτικὸν (βιβλίον. — De eurandi ratione per venaefe&lionem.
Ex(lat in Aldina part. IV. fol. 9. in graeca Bafil. part. IV. p. 17. in edit. R. Charterii tom. X,
pag. 428. in feptima Iuntarum claff, VI. fol. tg. Refert hunc librum Galenus inter tres eos,
quos de venaefectione fcripferit in cap. 4. de libr. propriis, Agit in eo de plethora, et de vfu
venacfectionis ad eam, quam abílinentia, etiam quam maxime feuera ideoque morbos con-
citans, tamen non curet de inflammatione et aliis morbis, qui venaefectionem requirant, de
variis modis fanguinis euacuandi, etiam de arteriis incidendis. Pertinet ad meliores Galeni
libros plenosque experimenti proprii, — Citat Galenus in hoc libro libros de methodo meden-
di, de venaefectione aduerfus Erafiftratum et Erafiflrateos, Romae degentes, de fanitate tuen-
da, de demonflratione, de Afclepiadis placitis, de medicamentis purgantibus, de elemen-
Gs, de plenitudine, de attenuante diaeta. — Codex graecus eft in biblioth. Diu. Marci 7/z-
wt. cod. CCLXXIX. (catal. pag. 135.) in Medicea. Bandini ΠΙ. pag. 122. Galeni de venaefe-
lione eft graece inter Voffianos biblioth. acad. Lugd. Bat. vid. catal. eiusd, biblioth. p. 397.
nr. 45. Excerpta ex Galeno de phlebotomia funt graece in bibl. Vindob. de Neffel. nr. 28.
part. IIT. pag. 39. — Excerpta funt etiam in biblioth. Baroccian, catal. MSS. Angl. et Hibern.
nr.224. — Latinus eft in biblioth. publ. Parifin. nr: MMMMMMDCCCLXV, — Prodiit
grace Parif. 1530. — — Latine, vertente Theodorico Gioudano. cum lib. de fanguifugis, reuulf.
cucurbit, et fcarificat. Venet. 1537. 12. * Prodiit etiam Bafil. 1532. fol. — vertente Leon,
Fuchfo, qui longe emendatiorem verfionem fuam fecit adhibitis codd. Vaticanis. Lugd.
1546.8. * 1550.12. — vertente Guidone Patino, curante Ludou. Bauot, in Guiberti col.

Fol.V. τὰ ς lii lectione.

434 11}. 177. XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,

lectione. Parif. 1649. 8. — Prodiit etiam Jo. Tef'andro interprete cum libris de venaefectio:
ne aduerfus Frafiflratum et Erafiflrateos, Romae degentes. Lugd. 1549. 12. — Le livre de
Galien de l'art de guerir par la faignée, traduit du grec, enfemble un difcours fur-les cau-
fes, pour lesquelles on ne faigne pas encore tant allieurs qu'a Paris, et pourquoy quelques
médecins mesme ont detraclé de cette pratique de Paris. Paris, 1603. 12. * Interpres Galli-
cus eft Lud. Bauot. — Codex MS. commentarii Emanuelir Fernandez; dz Moura ext. Caps
de Vil. — Commentarius Ferd. Menae prodiit "Turin. 1587. 8. * 1589. 12. — Scholia latina
in hunc libell, cum notis Hieronymi Nunnii Ramirez. Lisbon. 1608. 4. — Commentarius
Meleh. Sebis. Argent, 1652. 4." — Melch. Sebiz problemata phlebotomiae, ex Galeno de
curandi ratione per venaefectionem depromta et ad materiae genera diuifa. Argent. 1631. 4. :

61. Περὶ μωρασμϑ. — De marafmo liber. Efl in Aldina part. III. fol. 94. in graeca Ba:
fil. part. III. pag. 373. in edit. Charterii tom. VIT. pag. 178. in feptima luntarum claff. IIT.
Íol. 45. Non citat Galenus hunc librum inter fuos in libr. de libr. propriis et arte medica;
Eft fcriptus maxima ex parte aduerfus Philippi de marcore librum. — Citantur in eo a Galeno
libri de adminiflrat. anatomic. de temperamentis, de pulfibus, de differentiis febrium, de fa.
cultat. naturalibus. — Codices graeci funt in biblioth. Diu. Marci 7enet. in V'indobonenfi.
Lambec.l pag. 181. — Latinus eft.in bibl. publ. Parif; nr. MMMMMMDCCCLXV. —
Hiebraicus codex ex arabico verfus a R. Chanin ben Ifaac exflat in. bibl. caefar. Z'indob. Lamb:
edit. Kollar. I. 290. — Prodiit graece, cum nonnullis aliis, cura G. Morelli, Parif. 1557. 8.
— Latine, Herm. Crufirio interprete. Parif. apud Chr. Wechel. 1533. 4. * — Interpretes
huius libri etiam funt Zuguflinus Gadaldinur, Ianus Cornarius, V'iffor Trincauellius, -

62. Τῷ ἐπιληπτικῷ παιδὶ ὑποθήκη. Pro puero epileptico confilium. — Exflat in Aldina
part. IV. fol. 15. in graeca Bafil. part. IV. pag. 28. in edit. Charterii tom. X. pag. 487. in
feptima Iuntarum claff. VII. fol. 175. Refert hunc librum Galenus inter proprios in cap. 4.
de libr. propriis. — ' Codex graecus eft in bibl. Diu. Marci /7eneta — in cod. CCLXXXII.
(catal. pag. 136. citatur.) de coena puero morbo comitiali laboranti, — Prodiit feorfim cum
nonnullis aliis Galeni libris, Bafil. 1531. fol. — Interpres eft Jic. Lronicenur, Zug. Riccius.

63. Πρὸς Θρασύβελον βιβλίον, πότερον ἰατρικῆς ἢ γυμναςικὴς Ési τὸ ὑγιανόν. “ἃ
Thrafybulum liber, vtrum medicinae fit vel. gymnaflices. hygieine, — Exflat ἴῃ edit, Aldin.
part. IV. fol. 37. in graeca Bafil. part. IV. pag. 287. in edit. Charterii tom. VI. pag. 8. in
Íeptima Iuntarum claff. II. fol. τοι. Citat eum librum Ga/enu» in libr. II. de fanitate tuene
da, cap. 8. — Codex. graecus eft in bibl. publ. Parif. nr. MMCLXIV. In /Medicza, Ban
dini L pag. 49. — Interpretatus efl Junius Paulus Craffus.

64. De attenuante vius vatione. ἘΠῚ in edit. Charterii tom. VI. pag. 411. in feptima
luntarum claff. I. fo]. 43. Exflat hodie tantum /azime, etíi genuinus eft et ab ipfo Galeno
inter proprios citatur cap. 37. libri de arte medica. Citat etiam hunc librum Galenus iri
libr. VI. de fanitate tuenda, cap. 3. et in aliis libris. — Codex /atints eft in biblioth. publ.
Parif. n- MMMMMMDCCCLXV. in biblioth. D. Marci /enefa, | codd. lat. pag. 137.
cod. CCCXVII. fub titulo: de regimine fanitatis. — Prodiit /atize, vertente Martino Gre:
gorio, cum libris de alimentorum facultatibus, Lugd. 1549. 16. — Gallice, vertente 10.
le Bon. Parif. 1556. 16.

65. Ὑγιερε

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO 1. ΠῚ ε. XIX. 45s

65. Ὑγιεινῶν λόγοι ς. De fanitate tuenda, libri fex. — Exflant in Aldina pat. IV.
fol. 1. in graeca Bafil. part. IV. pag. 220. in edit. Charterii tom; VI. pag. 4o. in feptima Iun-
tarum claff. II. fol. 62. Memorat Galenus inter fuos in libr. art. med. cap. 37. et in libr. de
libr. propriis. — Citat Ga/enu; in his de fanitate tuenda libris libros de Hippocratis et Platonis
decretis; de temperamentis; librum ad Thrafybulum vtrum medicinae fit vel gymnaflices
hygiene; de marasmo, de arte medica, de alimentorum facultatibus; de cibis boni et mali
fucci; de attenuante victus ratione. — Eflque referendus inter Galeni optimos libros atque
elaboratiffimos, quos, monente noflris adhuc temporibus Tiffoto, viro fummo, nemo
medicorum fuerit adíequutus. — Codex graecur eft in bibl. Diu. Marci /7enet. faec. XII.
cod. CCLXXVI. — Alius eft ibid. faec, XV. cod. CCLXXXII. — Codex hebraicus ex Ara-
bico verfus a ΝΑ. Chanin be Ifaac eft in biblioth. Caefar. J"/ndob. Lambec. edit. Kollar, I.
pag. 291. — Codex /atinus, et quidem ex arabica verfione factus, vertente Nicolao de Rhe.
gio et Burgundione, iudice Pifano, eft in bibl. publ. Parif. n. MMMMMMDCCCLXVII.
Galenus de fanitate fruenda eít in Vaticana. Montf. pag. 28. — Prodiit grace: Galeni de
tuenda valetudine libri VI. graece, ad vetufla exemplaria cafligati per /o. Caium. Bafil. 1549.
8.* — Cum aliis, et Profp. Gelenii paraphrafi prodiit 1538. 8. — — Latine, interprete T,
LLinatro. Parif. per Guil. Rubeum. 1517. fol. * Venet, 1523. 4. * Coloniae, 1526. 8. * Parif.
3526. 4. 1530. fol. 1538. fol. Lugd. 1548. 12. Lugd. 1549. 12. * 1559. 12. * Th. Linaeri ver.
fionem recognouit atque ad graecorum exemplarium fidem emendauit Zug. Gadaldinus.
Emendauit eamdem Hieronym. Douzelinus. — — Vertente Zllbano Torino. Bafil. 1538. 8.
Nouam verfionem latinam , eamque optimam confecit Cafp. Hofmann, in comment. in
hunc libr. mox dicendis. — alice. lofzpho Galiane interprete. Panormi, 1650. 8. — Ger-
sanice libri 1. cap. 7. vsque ad vndecimum prodiit, vertente Zo. Carolo Offerhaufen, in b.
Wittweri. Archiv für die Gefchichte der Arzneykunde B. I. St. I. pag. 56. Molitus cft CI.
Ofterhaufen interpretationem germanicam huius libri, quae hactenus lucem tamen non vi-
dit, — Commentarii in hunc librum funt: Galeni de fanitate tuenda libri fex a 77. Lizacro,
Anglo, latinitate donati et nunc recens annotationibus fane luculentis et quae commentarii
vice effe poffint, a Leonhardo Fuchfío ilu(lrati. "Tubing. 1541. g. * Annotationes Fuchfii
titulum peculiarem habent. — “ἤρου Raberii comment. in libr. I. prodierunt Bafil. 1547.
fol. — Jacobi Bordiug comment. 1605. 4. — Vita medica, hoc eft Galeni ὑγιεινῶν, fiue
methodi fanitatis tuendae libri VI. noua eaque omnium accuratiffima verfione et perpetuis
commentariis et cafligationibus illuflrati a Ca/p. Hofmanno. ^ Curante Stbo/fisno Stheffero.
Francof. 1680. 4. * Boni funt hi commentarii, minus tamen ad libri ipfius interpretatio-
nem, magis ad diaeteticen generatim facientes,

66. Περὶ τροφῶν δυνάμεως βιβλία γ΄. [θὲ alimentorum facultatibus libri IIT, Sunt
in edit. Aldin. part. IV. fol. 45. in graeca Bafil. part. IV. pag. 303. in edit. Ren. Charterii
tom. VI. pag. 3oo. in feptima luritarum claff. II. fol. 7. | Non citat hunc librum inter fuos
Galenus in libro de libr. propriis et in arte medica, cap.357. Citat vero in ipfis his de ali-
mentorum facultatibus libris libros de fimplicium medicamentorum facultatibus; de tem-
peramentis; de diaeta fanorum ; commentarios in Hippocratis librum de diaeta acutorum ;
de methodo medendi; de fanitate tuenda. — Hinc eft Galeni opus confcriptum ab eo, quum
aetate effet iam proueclior. — Epiíome graeca ex hoc libro exflat in biblioth. Taurinenfi.

Iia Ὁ cod. VI.

436 Lib.IP.:. XIX. SINGVLORVM LIBRORVM GALENI,
cod. VI. catal. pag. 70. — Codex graecus eft in bibl. Diu. Marci Zemita, eod. CCLXXIX.

(catal. pag. 135.) — Cod. /atinur de virtutibus naturalibus cibariorum exflat in bibl. colleg.
JMertouenf. Oxon. nr. 685. — Exflat et /at. per fratrem G. de Morbeka in. bibl. Diu. Marci
V' cnet. cod. CCCXVII. catal. codd. /at. pag. 137. — Galrnts de alimentis, arabice Cafiri —
nr. 798. — Prodiit graece, apud Fed. Morellum. Parif. 1557. 8. — Latine, interprete et
enarratore Martino Gregorio, Lugd. 1547. 16. * 1549. 16. 1550. 12. — Galeni de alimento»
rum facultatibus libri ΠῚ, ex Mart. Gregorii interpretatione pluribus in locis emendata. Sub-
iunctus eft alimentorum index graecus, latinus, gallicus, belgicus. Lugd. Bat. 1633. 12.* —
"Auguflinur Gadaldinur interpretationem Mart. Gregorii ad exemplarium graecorum fidem
expurgauit Eamdem emendauit etiam Kiccus. — Jfalice prodiit, vertente Hieronymo
Sacchetto. Venet. 1562. 8.

61. Περὶ εὐχυμίας καὶ κακοχυμίας τροφῶν. — De probis prauirque alimentorum fuccis.
Eft in Aldina part. IV. fol. 69. in graeca Bafil. part. IV. pag. 351. in edit. Charterii tom. VI.
pag. 416. in feptima Iuntarum claff. II. fol. 33. Non citat Galenus hunc librum inter fuos.
Scripfit vero hunc librum, cum fenio iam appropinquaret, tefle ipfo eius libri textu, cap. 1.
pag. 420. Multa in hoc libello occurrunt fcitu vtilia de noxiis alimentorum quorumdam
qualitatibus, fungorum cet. Ex εἴα frugum et fructuum horaeorum morbum ipfe Gale.
nus contraxit, quem defcribit. — Codex graecus eít in bibl. Diu. Marci cod. CCLXXXV.
(catal. pag. 137.) et in Medicea. Bandini Ill. pag. 127. Libri de cruditate, quem hunc effe
puto, codex graecus eft in biblioth. publ. Parif. nr. MMCCLVI. — Prodiit graece. Parif.
1536. — Latine, vertente Ferd. Balamio, cum aliis Galeni. Bafil. 1535. fol. — Latine, νεῖ-
tente Seba/f, Strofa. Lugd. 1547. 12. — Galeni de bono et malo fucco liber vnus a Sebaff.
Scrofa in latinum conuerfus. Parif. apud Chrift, Wechel. 1546. 8. * — Vertit etiam Zu/iur
"Alexandrinus, medicus Tridentinus, Riccur, et Sebaflianus Sirop.

68. Ὅτι τὼ τῆς ψυχῆς ἤϑη τοὺς τῇ σώματος κράσεσιν ἕπεται. Quod animi mores
eorporis temperamenta fequantur. — Exflat in edit. Aldin. part.1. fol. 168. in graeca Bafil.
part. I. pag. 344. in edit. Ren. Charterii tom. V. p. 444. in feptima Iuntarum claff. I. fol. 231.
Eft ex optimis Galeni, qui ab iis non diífentire videtur, qui adferunt, animum humanum
a materia quadam effe conflatum. — Liber erat mancus et vltima parte mutilus in edit. Aldin.
et Bafileenfi, — Charterius eum primum integrum exhibuit in operibus Galeni poft Federicum
Morellum. | Librum integrum fcriptum, a Cafaubono acceptum, adhibuit ad reflituendum
eum librum Charterius. — Prodiit graece, per Fed. Morellum , qui hunc librum integrio-
rem edidit, Parif. 1528. 8. — Graece et latine prodiit cum aliis Galeni, cura "Theod. Goulflon.
Londin. 1649. 4. Cum aliis Guintherio interprete, 1617. 12. — Exflat etiam Pauli Iunii
Cra[fi verfio in Galeni opp. latinis. — 7o. Bapt. Perfonat in Galeni librum, cui titulus eft,
quod animi mores corporis temperamenta fequantur commentarius finguJaris, Bergomi,
1602. 4. *

69. Γαλήν τῶν "Iorzexgorr8s γλωσσῶν ἐξήγησις. Linguarum, feu diBfionui exolt-
tarum Hippocratis explicatio ad Theutram fcripta. | Exflat in edit. Aldin. part. V. ad fin. in
edi. graec. Bafil. part. V. pag. 705. in edit. Charter. tom. II. pag. 79. in feptima luntar.
in libr. extra ordinem claífium fol. 71. Eius meminit Ga/enur in libr. de libris propriis

cap. 6.

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Σιν. 177... XIX. 451

cap. 6. pag. 44. tom. 1, Scriptus effe videtur ab eo, poftquam iam commentarios in Hip-
pocratem , faltiim plures, elaborauerat: monet enim, fe longe plures adhuc voces Hippo-
cratis collegiffe. ^ Complectitur is liber non folum antiquas voces, in Hippocratis libris ob-
vias, fed etiam eas, quibus Hippocrates proprio aliquo modo, et practer confuetudinem
graecorum, víus fuerat. — Codex graecus exflat in bibliotheca Mosquenfi, tefle Cl. Mat-
thaei, in catalogo MSS. bibliothecae patriarchalis Mosquenfis. conf. Franaii pracfat. in Ero-
tiani, Galeni et Herodoti gloíffaria in Hippocratem pag. 19. Aliud MS. gloffarum Galeni
in Hippocratem habebat Cangiw. Codicem /fm/felodamen/em contulit Io. Phil. Doruilfiu:
quae collatio proflat in mifcellan. obff. crit. in auctores veteres et recentiores in Belgio col
leclis et proditis in ann. 1749. tom. IX. Amft. 1749. Verba Doruillii baec funt: , Tertio
loco exhibentur collationes binae lexici medici, ab Erotiano confcripti, illa gloffarum Hip-
pocraticarum, quas Claudius Galenus collegit, eas meo rogatu confecit ad codicem meum
amedicus apud Amflelaedamenfes litteratiffimus 70. Stephanus Bernardur. s codex, fane bene
exaratus continet praeterea quosdam Oribafíilibros. Collatio lexici Galeni incipit a p. 1020.
ad pag. 1056.* vid. Fyanzii praefat. ad Erotian. pag. 16. Editio Henr. Stephani in duplo
proflat in bibl. acad. Lugd. Batau, — Alteri exemplari Jfaaeus Κ᾽ οὔ quaedam adfcripfit, al-
terum eft cum notis MSS. Bonauenturae Vulcani. Vid, catal. ei. bibliothecae, pag. 135.
Lexicon Hippocraticum Galeni efl inter cod. MSS. 1f. Voffii nr. 2171. — Graece feorfim
prodiit cum principe Erotiani editione Henr. Stephani, titulo: Dictionarium medicum, vel
expofitiones vocum medicinalium ad verbum excerptae ex Hippocrate, Aretaeo, Galeno,
Oribafio, Rufo Ephefio, Aetio, Alex. Tralliano, Paulo Aegineta, Actuario ,; Corn. Celfo.
Cum latina interpretatione. Lexica duo in Hippocratem huic editioni praefixa funt, vnum
Erotiani, numquam antea editum, alterum Galeni, multo emendatius quam antea excufum.
Exc. Henr. Stephanus. Parif. 1564. g. * Edidit Henr. Stephanur Galeni gloffarium emenda-
tius, emendatum fcilicet ex codicibus veteribus fludio Petr. Gill. Addidit Henr. Stepha-
nus obferuationes quorumdam Hippocratis dictorum, ad eius faeculum peculiariter perti-
nentium , ex Galeno pag. 181 fq. in quibus loca de flilo Hippocratis, de lectione Hippocra- -
tis cet. ex Galeno collegit. — — Graece et latine prodiit in edit, 7. G. Fr. Franzii, titulo:
Erotiani, Galeni et Herodoti gloffaria in Hippocratem ex recenfione Henrici Stephani,
graece et latine, — Accefferunt emendationes Henr. Stephani, Bartholomaei Euftachii, Adria-
ni Heringae. Recenfuit, varietatem lectionis ex MSS. codd. Doruillii et Mosquenfi addidit
fuasque animaduerfiones *adiecit 70. G. Fr. Franziur. Lipf. i780. 8.* Galeni explanatio
exflat ibi a pag. 400. ad pag. 6oo. — Additae funt variae lectt. ex MS. Doruillii et Mosquenfi,
nec non ex edit. Aldina operum Hippocratis, — Additae etiam funt Iani Cornarii emenda-
tiones et coniecturae, quas editioni graecae Bafil. quae in bibliotheca lenenfi feruatur, Cor.
narius adícripferat, quosque Cl. Grunerus poflea edidit in Progr. acad. I— IV, Ien. 1789.
Addidit etiam obíff. marginales ex latina Iuntarum editione, et Andreae Heringae obferuatio-
nes. Lafinae interpretationes funt Marii Nizolii, Bruxellenfis, quam multis locis emcn-
dauit Zuguimus Gadaldinur. Ea legitur in editt. Iuntinis, — ani Cornarii, quae eft in
edit, latina operum Galeni, lani Cornarii. Bafil. 1549. fol. — Marii Nizolii verfionem
- emendatiorem exhibuit Ren. Charterius. — Cornarii verfionem emendatiorem exhibuit in
edit, graeco-lat. Franzius. — Ad huius libri interpretationem faciunt: Ottonis Brunfels
onomaft. medic. Z/uutii Forfii oeconomia Hippocratis, alphabeti ferie diflincta, de qua vid.
Iir3 nos

433 Lib. ]V. c. XIX. SINGVLORVM LIBRORVM ΟΔΙΕΝΙ,

nos in biblioth. graec. lib. IT. cap. 23. $. 33. vol. II. pag. 609. Jocnm's Gorrati definitiones

medicae. Multa quoque ad explicationem huius libri occurrunt in Zo. Conr, Dieterichii.

iatreo Hippocratico iuxta ductum aphorismor. Vlmae, 1661.4. —Varinus omnia in lexicon
fuum graecum tranflulit, et quaedam emendatius edidit, — llluftrauit plura loca huius
gloffarii Barthol. Euflathiur, in not. ad Erotianum, quem latine edidit Venet. apud Luc.
Ant. luntam, 1566. 4. * — Multa quoque eaque vtiliffima habet, huc pertinentia, dr.
Heringa, in obferuatt. criticis. Leouard. 1749. *

70. Περὶ ἑπταμήνων βρεφῶν, — De. feptimeffri partu. — Non eft is liber in editionibus
graecis operum Galeni Aldina et Bafileenfi: eft vero in edit, Ren. Charterii tom. V. pag. 347.
in Iuntarum feptima claff. I fol. 340. Galenus in. comment. ia VI. epidem. Hippocrat.
fedt. VIE. text. 27. fcribit, fefe commentarium in Hippocratis librum de feptimeflri partu
edidiffe, qui is liber de feptimeflri partu effe videtur. — Codex graecus eft inter MSS. Vof-
fianos nr. 2324. — Prodiit grae: Galeni de feptimeflri partu; breuis defignatio dogma-
tum Hippocratis; de ptiffana; de offibus libri. — Graece, emendati per 10. Caium. Bafil.
1551. 8. Prodiit et graece ibid. 1549.8. — Latimz, vertente Io. Guintherio, Parif. 1536. fol.
cum aliis; — Vertit etiam Accus, Jo. Bernard. Felitionus , Janus Cornarius.

7t. Περὶ τῶν ἰδίων βιβλίων yon Qu. De libris propriis liber. | Exftat in Aldina part. IV.
fol. 1. in graeca Bafil. part. IV. pag. 361. in edit. Charterii tom. T. pag. 35. in feptima Iun-
tarum claff. ifagogicor. fol. xo. — "'extus multas lacunas habet, quas optandum fuiffet, vt
Charterius refituifet. — Referri debet is liber et ad Galeni genuinos, etad eos, qui maxime
inferuiunt ad vitae, quam egit, rationem fludiorumque. — Scripfit eum librum fenex iam;
maximam enim partem librorum, a fe profectorum, recenfet, quod facit ordine quodam,
quo vult, vt a tironibus medicisque legantur. — Prodiit /atime; Jo. Caií opera aliquot et
verfiones, partim iam nata, partim recognita et aucta, Ícilicet Caii de medendi methodo
libri IT, de ephemera Britannica liber I. ^ Acceffit Ga/emur 'de libris fuis liber I. a Joanne
Fichardo latinitate donatus, nunc ad graeci exemplaris fidem emendatior 70. Caio, Britanno,
interprete, de ordine librorum fuorum lib. I. non ante editus, de placitis Hippocratis et
Platonis liber primus eodem Caio interprete. Louan. 1556. 8. *

T2. Περὶ τῆς τώξεως τῶν ἰδίων βιβλίων πρὸς Εὐγενιανόν. — De ordine librorum fuorum
ad Eugeniamum. Ἐχῆδι in Aldina part. IV. fol. 4. in graeca Bafil. part. IV. pag. 368. in
edit. Charterii tom. I. pag. 49. in feptima luntarum in claífe ifagogicor. fol. r4. tinet
huc, ob argumenti fimilitudinem, εἰ librorum multo minor copia in iis recenfetur, Scri-
p(it vero eum librum Galenus, cum aetate iam effet prouectior: monet enim, fe in longe
plures libros Hippocratis commentarios fcripturum, vbi longior vita ipfi conceífa fuerit. —
Prodüt /a£ine cum priori in Caii collectione, — Vertit eum Zo. Fichardus. Verfionem.
vtriusque libri, nempe huius, et de libris propriis, recognouit Auguflinus Gadaldinus.

13. Περὶ πτισσάνης. — De ptifana liber. Exflat in edit. Aldina. part. I. fol. 104. in
graeca Bafil. part. 1I. p. 489. in edit. Cbarterii tom. VI. pag. 499. in feptima Iuntar. claff. II.
fol. 46. Non meminit Galenus huius libri inter proprios. Hinc opus iam fenis effe vero.

fimile eft. — Accurate docet modum ptiffanae parandae, menfuram, cet. — Prodiit gravce:
Galenus de feptimeflri partus breuis defignatio dogmatum Hippocratis; de ptiffana; de offi-
bus

-
I

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lib.1F.c XIX. 4:39

buslibri. graece. Emendati per Zo. Caium. Bafil.1557. 8.* — Latin: cum aliis Galeni, in-
terpr. Znt. Ludouico, Olyfipon. 1540. fol. — Latine, cum nonnullis aliis, interprete /po-
lito. Bafil. 1533. fol.* Parif 1544. 4.* — Galeni 1) de optima corporis noflri conflitutione;
2) de pleniore habitu; 3) de inaequali temperie; 4) quomodo morbum fimulantes fint depte-
hendendi; 5) de ptiffana; item Io. Lalamantii de ptiffana fui temporis libellus, emendata per
eundem Lalamantium verfio latina. Heduae, 1578. 8. — Repetita eft haec editio Genevae,
1579. 8. — Vertit etiam Hieronymus Douzellinus ct. Charterius , et iam prius Zo. Politur,
qui etiam emendauit et fuppleuit quaedam, in graeco exemplari defiderata. — Commentarii,
— Maxim. Lucii (Luz) de Claf commentarius in libr. Galeni de ptiffana. Venet. 1575. 8. —
Pertinet huc quoque: Tom. Minadoi, Philodicus, f. de ptiffana eiusque cremore pleuriticis
propinando dialogus. Mantuae, 1584. 4. Venet. 1587. 4. Lugd. 159r. 4.

14. Περὶ τῇ διὼ μικρᾶς σφαίρας γυμνασίε. — De paruae pilac exertitio. ἘΠῚ in Aldin.
part. IV. fol. 44. in graeca Bafil. part. IV. pag. 3or. in edit. Charterii tom. VI. pag. 505. in
feptima Iuntar. claff. I. fol. 48. Non meminit eius libelli Galenus inter proprios. — Codex
graecus eft in. biblioth. /Jedicea, Bandin. ΠΠ. pag. 5o. in biblioth. Diu. Marci /7tneta, cod.
CCLXXVI. (catal pag.134.) — Latinus in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXV.
— Prodiit graece Parif. apud Fed. Morellum. 1563. 8. — Latini interpretes funt 77αί. Cen-
fannius, lanus Cornarius.

75. Περὶ βδελλὼν- ἀντισπάσεως. σικύας, καὶ ἐγχωροίξεως » καὶ κατασχασμθ. Dt
ἀἰνγεα ρθη, veuulfione, cucurbitula, incifione et. fzarificatione, Ἐχῆδι in Aldina part. IV.
fol. 15. in graeca Bafil. part. IV. pag. 27. in edit. Charterii tom. X. pag. 453. in feptima Iun-
tar. claff. VI. fol. 2. Non meminit eius libelli Ga/ezus in arte medica et in libello de libris
propriis : hinc, fi genuinus eft, eft Galeni fenefcentis. — Codex cít in biblioth. publ. Parif.
graecus nr. MMCCLXIX. — Galeni de vrinis liber, nec non de boni et mali fucci cibis li.
ber, et de hirudinibus, reuulfione ,. cucurbitula εἰ fcarificatione libellus. graece. Parif. apud
Sim. Colinaeum, 8. fine anni mentione. — Prodiit /azine , interprete Leon. Fuchfio. Lugd.
1550. 16. — Prodierat et antea: Galeni de curandi ratione per fanguinis miffionem. — Eius-
dem de fanguifugis, reuulfione, cucurbitula et fcarificatione traclatulus; Theodorico Gou-
dano interprete. Venet. 1557. 12. * — Interpretati etiam funt hunc librum Ferd, Balamius,
Janus Cornarius. — Melch. Scbiz: comment, in hunc libr. prodiit Argent. 1652. 4.

16. Πὼς δὲ; ἐξελέγχειν. τὸς προσπτοιεμένος νοσῶν: — Quomodo morbum. fimulontes fimt
deprehendendi. | Extlat in Aldina part. III. fol. 102. in graeca Bafil. part. IIT. pag. 388. in edit.
Charterii tom. VHI. pag. 016. in feptima Iuntarum claff. I. pag. 61. Non citatur a Galeno
inter fuos: fed genuinus eft et a Galeno iam fene fcriptus. — Codex MS. graecus eft intet
Voffianos in biblioth. acad. Lugd. Batau. vid. catal. eiusd. biblioth. pag. 597. nr. 4s. — Co-
dex MS. /atimus eft in biblioth. publ. Parif. n- MMMMMMDCCCLXV. — Ga'emi 1) de
Optima corporis noflri conflitutione; 2) de pleniore habitu; 3) de inaequali intemperie;
E: quomodo fimulantes morbum fint deprehendendi; 5) de ptiffana; item et Io. Lalamantii
de ptiffana fui temporis libellus, emendata per eundem Lalamantium verfio latina. Heduae;
1518. 8.* Geneuae, 1579. 8.

11, Περὶ

ado Lib. ΠΡΟ ὦ XIX. SINGVLORVM. ΠΙΒΚΟΆΥΜ GALENI,

τι. Περὶ τῆς ἐξ ἐνυπνίων διαγνώσεως. De dignotione ex infomni'r. Exflat in. Aldin.
part. ΠῚ. fol. 140. in graeca Bafil. part. III. pag. 463. in edit. Charterii tom. Vl. pag. 517. in
f:ptima Iuntar. claff. IV. pag. 215. Non meminit eius libri Galenus. — Codex graecus eft
inter Voflianos in biblioth. acad. Lugd. Batau. vid. catal. eiusd. bibliothecae pag. 397. nr. 45.
— Editio latina: ugerii Ferreri, "Tolofatis medici, liber de fomniis. Hippocratis de in-
fomniis liber. Galeni liber de infomniis. Synefii liber de fomniis, Lugd. 1549. 12. *

18. Περὶ διαγνώσεως καὶ ϑεραπείας τῶν ἐν τὴ ἑκάςε ψυχῇ ἰδίων πωϑῶν. De proprio-

eum onimi cuiusque adfe&luum dignoticne et curatione. — Ex(lat in Aldina part. 1. fol. τ72. in
graeca Bafil. part. I. pag. 272. in edit. Charterii tom. VI. pag. 519. in feptima luntarum
claff. II. fol. 5o... Non citat Galenus hunc librum inter proprios, hinc pofl librum de libris
propriis et librum de arte medica fcriptus effe videtur. — Eft ethici argumenti et multa de vita
fua ia eo enarrat, praefertim puerili et iuuenili. — Codex graecus eft in biblioth. 7Medicea,
Bandini III. pag. 5o. — in biblioth. D. Marci J'eneta cod. CCLXXXI. catal. pag. 136. —
Ex(lat grate: Larva περὶ διαγνώσεως καὶ ϑεραπείας τῶν ἐν ἑκάςε ψυχῇ ἰδίων ποϑῶν.
Galeni aureolus libellus: quomodo quis et dinofcat et fanet proprios animi iui adfectus: ex
emendatione accurata Joannis Cafzlii. Helmaefladii, apud lac. Lucium. 1592. 4.* — Textus
longe recedit ab Aldino et Bafileenfi, quem Charterius iterum edidit, ignorata hac Cafelii
editione, qui textum, verum maxime ex ingenio, emendatiorem longe edidit. — Graece
et latine exílat. cum aliis Galeni, cura Theod. Goulf« n Londin. 1640. 4. — Γαληνᾷ περὶ
διαγνώσεως καὶ ϑερώπείας τῶν ἐν ἑκάφε ψυχῇ ἰδίων παϑῶν. ^ Galeni libellus quemadmo-
dum quis animi fui adfectus dinofcat εἰ corrigat. [ο. Cafelio interprete. — In vfum fludio-
fae iuuentutis iterum edidit Jo. Heur. Z4cker.. Rudolílad. et lenae, 1715. 4.* — Latine prodiit
cum aliis Parif. 1528. 8. — Ex Guintherii verfione cum aliis Bafil. 1529. 4. — Vertit etiam
Bernardinus Donatus, Veronenfis, — Galeni libellus: Quemadmodum quis animi fui ad.
fectus dinofcat et corrigat. Joanne Caftlio interprete. Helmaefladii, 1596. 4. Ὁ ΕΠ verfio
lucubratiffima, cum fcholiis maxime ethicis, — Ga/[ice prodiit Parif. 1557. 16.

19. Περὶ διαγνώσεως κοὶ ϑερωπείας τῶν ἐν τῇ ἑκάφε ψυχῇ ὡμαρτημάτων. — De cuiur.
libet animi peccatorum dignotione atque medela. — Ex(lat in Aldina part. I. fol. 177. fed in ini.
tio mutilus. In Bafil. graeca part. I. pag. 360. pariter mutilus. In edit. Charterii tom. VF;
pag. 537. in feptima Iuntarum claff. II. fol. 56. — Eft pars pofterior libri de propriorum animi
cuiusque. adfectuum dignotione et curatione, notante iam Conr. Gesnero, in enumerat.
libror. Galeni. — Codex MS. graecus eft in. biblioth. /MMedicea, Bandini III. pag. 50. $1. —
Graece et latine exflat cum aliis Galeni, cura Theod. Goul/fon. Londin. 1640. 4. — Inter.
pretes latini funt Julius Paulus Cra[fur et Io. Guintherius ,' Andernacus.

. . 80. Περὶ τῇ προγινώσκειν πρὸς Ἐπιγένην. De praenotione ad Epigenem liber. — Exflat
in Aldin. part. {Π|. fol. 135. in graeca Bafil. part. MI. pag. 451. in edit, Charterii tom. VIII.
pag. 829. in feptima luntarum claff. IV. fol. 213. Ad Pofthumum de praenotione male in-
f:ripferunt editores. Eít liber omnino mernorabilis, in quo Galenus, qua felicitate in prae-
fagiis vfus fit, fuf» enarrat et hiftorias plane mirabiles refert. — Scripfit hunc librum fcriptis
iam arte medica et libro de libris propriis. — Cita: in eo libros XVI, de pulfibus. — Codex
latinus eft in biblioth. publ. Parif. ur. MMMMMMDCCCLXV. — Interpretes funt. Julius

AMar tionur

ET QVIDEM GENVINORVM, RECENSIO Lis. ΠΡ c. XIX. (ol. XII) (αι

Jlartionur Rofa, loannes Guintheriur. — Emendauit Guintherii verfionem Charterius.. —
Galeni de. praefagitura Geo. /alla interprete prodiit cum aliis Galeni et alior. Graecorum.
Venet. 1498. fol. — Prodiit LeonA. Jacchino interprete cum explanationibus 1540. 4.

8ι. Περὶ ὠντιδότων βιβλία β΄. De antidotis libri duo. — Ex(lat in Aldina part. II.
fol.65. in graeca Bafil. part. II. pag. 423. in edit, Charterii tom. XIII, pag. 865. in feptima
luntarum claif. V. fol. gg. Non meminit quidem horum Jibrorum de antidotis inter pro-
prios Galenus; fed non potuit meminiffe, quia viri fenis funt opus, et fcripti fere, poft-
quam faos reliquos libros oranes fcripferat. Enarrat ipfe quonam modo fuerit vfus in com-
ponenda theriaca in vfum imperatorum, inprimis Marci Aurelii Antonini, atque Seueri, de
quo vide nos fupra in vita Galeni. Primo libro de theriaca tantum loquitur, rationemque
eius parandae fufiflime ac fubtiliflime exponit; altero vero antidoti permultae aliorum aucto-
rum exponuntur ——- Codices MSS. graeci funt in biblioth. publ. Parif. nr. MMCLXIV. in
biblioth. 7MMedicea. Fragmentum, et in eo carmen Andromachi de theriaca eft in biblioth.
caefar. J/indob. Lambec. VI. pag. 143. conf. de Neífel. part.lII. pag. 53. — Libri duo integri
funt in biblioth. D. Marci //eneta cod. CCLXXXT. (catal.'pag. 136.) — Prodiit /azinz, cum
not. Fy. Tidicaei. 'Thorunii, 1607. 4. — Vertit Zo. Guintherius et Iul. Martianus Rota. —
In compendium redacti ab Z/ndr. Lacuna prodierunt Antwerp. 1575. 12.* cum libro de the-
riaca ad Pilonem. — Antidotos quasdam excerptas latino carmine Zoach. Camerariu: reddi-

dit, vt Galenen Andromachi, theriacam Antiochi, cet.

82. Περὶ κυξ μένων διωπλάσεως. [06 foetuum formatione libellus, | Exftat in edit, Al-
- dina part. 1. fol. 98. in graeca Bafil. part. I pag. 213. in edit. Charterii tom. V. pag. 285. in
feptima Iuntarum claff. 1, fol. 322. — Effe ex. nouiífimis optimisque Galeni operibus refert
Haller in biblioth. anat. tom. I. pag. Io. Foetus generationem et formationem cum plan-
tarum formatione ingen'ofe comparat, epigenefeos fyflema in foetus formatione adferens.
Contra Chryfippum multa in eo libro proponuntur. — Interpretes funt 70. Bernardus Fi-
inus. Eius verfio prodiit cum aliis Galeni libris. Bafil. 1535. fol. — Janus Cormarius.
Eius verfio prodiit cum aliis Galeni Bafil. 1535. fol. — Jo. Guintheriur, cuius verfio prodiit
€um nonnullis aliis Parif. 1536. fol, — Prodiit gallice: de la formation des'enfans au ventre
. dela mere. Parif. 1559. 8.

X. Libri, de quorum originibus, num ab ipfo Galeno, vel aliunde repetendae fint,
mon fatis conflat, hi funt:

83. Εἰσαγωγὴ ἢ ἰατρός. Introdu&lio, fzu meditur. Tta inuenit Ren. Charterius titu-
lum in octo codicibus MSS. quos ipfe contulit, quorumque collationem exhibet in concif.
not. et variis lect. ad tom. lI. pag. 405. Exflat is liber in edit. graec. Aldin. part. IV. in ifa-
gog. fol. 1. in graeca Bafil. part. IV. pag. 571. in edit. Charterii tom. IL. pag. 360. Non me-
minit Galenus eius libri, qui quam plurima eaque vtiliffima ad fectarum hifloriam continet,
ac in tabula velut totius fere medicinae vocabula exponit. Hinc non creditur effe proprius
Galeni, fed Herodoti potius. Galenus enim in fect. II. comment. in VI. Epidem. Hipp:
text. 42. librum Herodoti citat, qui infcriptus eft medicus. ^ Galeno adícribit Charterius,
quia concifa oratione vniuerfa medicinae praecepta compledtitur. Si a Galeno fcriptus eft,
ad eos faltim. non pertinet, quos Galenus πρὸς ἔκδοσιν fcripfit; fed ad eos, quos ad tironum

Fol. F. Kkk víum

345 [ἰδ ΠΡ’. XIX. GALENI LIBRI SVSPECTAE ORIGINIS

vfum confcripfit, poftea ab iis euulgatos. — Codices graeci funt in biblioth. publ. Parif:
nr. MMCXIII. MMCLVI. MMCLVIII. MMCLX. MMCLXIX. MMCLXXI. MMCCXLVI.
MMCCLXXI. MMCCLXXX. MMCCLXXXIIL. MMCCCIV. MMCCCVI. Fragmentum
amplum ifagoges Galeni erat in biblioth. Coir/iniana. Montfauc. part. lI. pag. 28ι. Exflant
quoque codices in JMedicea. Bandin. lll. pag. 115. — Latini codd. funt in biblioth. publ.
Parif. nr. MMMMMMDCCCLXIII. MMMMMMMXXX. — Ifagoge Galeni, interprete
Honain, fil. lfaac. eft arabice in biblioth. Norfolk. n. MMMCCCLXXXIII. — Graeco- lati-
na editio eft: Seba. Singkeleri medicorum fchola, hoc eft Claudii Galeni ifagoge feu. medi-
cus. Eiusdem definitionum medicinalium liber. Graece et lat. Da(il. per ΤΡ, Platterum et
Balth. Lafium, 1537. 8. Graece et latine prodiiffe Parif. 1536. 8. teflatur aller in biblioth,
anat. tom, I. pag. 84. — Prodiit fatine G. alla interprete cum aliis Galeni et aliorum Grae-
corum. Venet. 1498. fol. — Prodiit etiam latine in Fyonc. Philelphi epiftolis oratt. et aliis
opufculis, Venet. per Phil. de Pincis, 1492. fol. pag. 77. (it. in edit. fine notis typogr. min. 4.
et edit. Venet. per Bartholom. de Zanis de Portefio, 1491. min. 4. vid. Foffii catal. bibl. Ma-
gliab. tom. II. col. 330 fq.) — Verfio etiam /atina eft Jo. Guintherii, Andernaci: Galeni ali-
quot libelli, fcil. corporis temperaturam animi mores fequi; de vitiis animi et eorum reme-
diis; de fectis; introductorius; de plenitudine; de optimo corporis flatu; de bono corporis
habitu; de elementis libri II. de atra bile; de tumoribus praeter naturam, per Jo. Guin!he-
rium partim recogniti, partim nunc primum verfi. Bafil. apud Froben. 1529. 4. — Eam 70.
Guintherii verfionem emendatiorem atque politiorem ediderunt, qui edd. Iuntinarum Galeni
curam geíferunt. In feptima hac edit. eam cafligatiorem legere eft, collatis graecis exem-
plaribus. — Corrector fuit Barth. Syluanius. —Charterius eam verfionem correctiorem reddi-
diffe fe, ipfe perhibet. — Prodiit et verfio Guintherii Parif. 1558. 8. Lugd. 1552. 16.* —
Vertente Ca/i/o Procatini, Rom. 1627. 4.

84. De fubfiguratione empirica. — Exflat in edit. Charterii tom. II. pag. 340. in feptima
Iuntarum in ifagog. fol. 51. graeca defiderantur. Videtur genuinus efle, et exhibet ratio-
nem pleniorem medicinae empiricorum. —— Interpretes funt .-Domimieur Caffellus, Nie
Rleginur,

85. De vote et anhelitu. — Exflat in edit. Ren. Charterii tom. V. pag. 429. in feptima
Iuntarum inter fpurios fol. 62. — Latine tantum habetur, et fubílitutus eft, vt videtur, vero
et antiquo Galeni de voce libro. Anatome laryngis traditur. Ductus faliuales linguae de-
fcribuntur.

86. De refpirationir vfu. in edit. Charter. tom. V. pag. 407. in feptima Iuntarum inter.

fpurios fol.62. Exflat /atinz tantum, contra Ariflotelem maxime fcriptus.

/

81. Εἰ ζῶον τὸ κατὰ γαςφρός. “4. amimal fit, quod im vtero eff. ἘΠῚ in Aldina edit; |

inter libros, Galeno adícriptos, part. IV. fol. 19. in graec. Bafil. part. IV. pag. 406. in edit,
Charterii tom. V. pag. 334. in feptima Iuntar. claff. I. fol. 326. . Spuriis Ga/eni adnumeratur
ab omnibus editoribus graecis; receptus tamen eíl inter genuinos in feptima Iuntarum edi«
tione. Contra Afclepiadem fententiam fuam auclor tuetur, foetum etiam per eos nue
tiri; — Interpretes funt. Horatius Limanus, — Matth. Theod. Melanelius | ex cuius vere

fione

GALENI LIBRI SVSPECTAE ORIGINIS ΖΡ. 177... XIX. 443

Bone feorfim prodiit Antwerp. 1540. 4. — Galeni de eo, quod fit animal, id quod vtero
continetur, interpr. “πὲ. Ludouico, Olyfipon. 1540. fol. cum aliis Galeni.

88. Galeni liber am omnes partes animalis, quod procreatur, fiant fimul. — Latine tan-
tum exílat in edit, Charter. tom. V. pag. 326. in feptima Iuntar. claff. I. fol. 326. — Eft breuis
libellus, in quo negatur, omnes partes vna formari. — Interpretes funt Nir. Rheginur,
Calaber. — 10. Guintherius , cuius verfio prodiit eum aliis Parif. 1556. fol. et Bafil. 1536. fol.

89. D: confuetudinibur, — Exflat in edit. Charterii tom. VI. pag. 541. in feptima Iun-
tarum claff. II. fol. 60. — Latine tantum ex(lat. Dubitabat Io. Bapt. Montanus, num genui.
nus fit is liber. — Codex graecus eft in bibl. Medicea Bandini llf. pag. 50. 5t. — Interpre.
tes funt JNicolaus Rhegimus, Calaber, cuius verfionem 70. Bapt. Ra/aríus reflituit, vt zs.
guflinus Gadaldiuus. — Nicolai Rhegini verfionem emendatiorem (et absque graeco texta
emendatiorem) fe edidiffe refert Charterius.

9o. De motu thoracis et pulmonis. —Exflat latine tantum in edit. Charterii tom. V.

ag. 407. in latina Iuntarum feptima inter fragmenta fol. 47. Eft exiguae molis libellus,

Eum forfan eorum trium librorum, quos Galenus de hoc argumento compofuit.

vid, de adminiflrat. anatom. libr. VIII. cap. 2. Gadaldinus putabat, eum ab Oribafio alioue

ex Galeni genuinis libris effe excerptum. ^ Codex MS. eft /atine in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMDCCCLXV, — Prodiit cum nonnullis aliis. Parif. 1556.

9t. Περὶ τῶν ὅλθ τῇ νεσήματος καιρῶν. — Dt totius morbi temporibur. ἘΠῚ in Aldina,
part. ΠῚ. fol. oo. in graeca Bafil, part. TII. pag. 38$. in edit. Charterii tom. VII. pag. 304.
in feptima Iuntarum claff. III. fol. 86. Non dicitur a Galeno inter proprios, neque ad eos
pertinet, quos certe Galeno adícribere liceat. — Codices graeci funt in bibl. publ. Parif.
nr. MMCLXX. MMCCLXXII. MMCCLXIX. In Medicea. Bandini III. pag. 139. — Lati-
su; codex eft in bibl. publ. Parif. nr- MMMMMMDCCCLXV. —- Prodiit cum libris III.
de dieb. decretoriis et cum libro de morbor. temporibus, interprete GuinzÁerio, Parif. 1529.
8. — Interpretes /afini funt. Nic. Rheginus, Io. Guintherius. — — Ricciur Guintherii verfio.
nem emendauit, Emendatiorem adhuc edidit Charterius.

92. Περὶ τύπων. De igpir, Exflat in Aldina, part. III. fol. 145. in graeca Bafil
part. ἘΠ. pag. 470. in edit. Charterii tom. VIL p. 152. in feptima Iuntarum claff. III. fol. 9o.
Non meminit huius opufculi vtiliffimi Ga/enus, hinc, quin genuinum fit, faltim dubium
eft. — Codices graeci (unt in bibl. publ. Parif. nr. MMCLXX. MMCCLXXII. MMCCLXIX.
In Med:cra, Bandini III. pag. 139. Ex Galeno excerptorum de typis breuis codex efl in bibl,
JWledicea plut. LXXIV. Bandini III. pag. 99. — Codex /atinur eft in biblioth. publ. Parif.
ur. MMMMMMDCCCLXV, —- Interpretes [atini funt Rheginur Calaber , Gadaldinur, Ric«
£ur, lo. Guintheriur, cuius verfionem ceteris effe praeftantiorem, refert Charterius.

.93. Πρὸς τὲς περὶ τύπων γρώψαντας. ἢ περὶ περιόδων. — 4Meluevfus cos qui de tupir
feripferunt, vel de circuitibur. ἘΠῚ in Aldina, part. III. fol. rar. in graeca Bafil. part. III,
pag. 464. in edit. Charterii tom. VII. pag. 156. in feptima Iuntarum claff. III. fol. οἵ. —
Latini interpretes funt Κ᾽ δον Trincauclius, Ioannes Guintheriur, qui melior eft priore.

Kkk 2 94- Περὶ

444 Lib.IP.c. XIX. GALENI LIBRI SVSPECTAE ORIGINIS

94. Περὶ τῇ παρ Ἱπποκράτη κώματος. — De comate fecundum | Hippocratem. [ἰδεῖ
Extat gr. et lat. in edit. Charterii tom. VII. pag. 19r. in feptima Iuntarum clatf. III. fol. 48.
Monet Galenus in comment. in III. epidezn. Hippocratis, fe librum de comate ad expli-
candam Hippocratis de eo fententiam fcripfiffe, qui interiiffe videtur. lo. enim Caius
librum Galeni, quem edidit, de comate ex variis textibus Hippocratis et Galeni collepit, vt
ipfe fatetur, Riccus vero notat, fe hunc librum omnino reflituiffe. Ref(lituit etiam Domi.
nicus Montefaurus. Operam fuam quoque ei impendit Ren, Charterius. — Codex graecur
efl in biblioth. ZMedicea, Bandini IlI. pag. 5o. — Codd. /a/ini funt in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMDCCCLXV. —- Editio graeca eft o. Caii: Galeni libri aliquot partim hac-
tenus non vifi, partim mendis repurgati et reflituti cum annotat. Zo. Caii. Galeni de Hipp.
et Platonis decretis, de comate fecundum Hippocratem; de fuccedaneis. Hippocratis de.
pharmacis. Bafil. 1544. 4. — In latinam linguam tranflulere hunc librum Nic. Rheginur,
Eius verfionem correxit Riciur. Verfio quoque exílat Nic. Leoniceni. Charterius melio-
rem atque correctiorem verfionem latinam edidit,

95. Περὶ τῆς κατοὶ τὸν Ἱπποκράτην διαίτης ἐπὶ τῶν ὀξέων νοσημάτων. — De vifus ra.
tione in morbis acutis ex Hippocratis fententia. — Exllat graece. et latine in edit. Charterii
tom. ΧΙ. pag. 184. Latine in feptima luntarum claff. VII. fol. 153. Mentionem talis libri
fecit Galenus in cap. 4 et 6. de libris propriis: fed num is Galeni fit, vehementer dubitan-
dum eft: accedere enim videtur ad methodicorum doctrinam, cui Galenus minime fauebat.
Interpretatus eft hunc librum Auguftinus Gadaldinus, tribus codd. MSS. graecis vfus, fed
mancis et lacunarum plenis. Hinc is quae deficiebant fuppleuit. Edidit poflea Io. Caius
verfionem pleniorem. ^ Charterius ex vtraque hac verfione textum graecum ipfe confecit
ediditque. Poítea, quum genuinum codicem Charterio obtuliffet ez. ZMorzau, is eum co»
dicem ty & , vt ait, quam celerrime mandauit. In bibl, D. Marci /7eneta cod. CCLXXXI.
gr. in librum Hippocratis de ratione victus acutorum morborum: cod. CCLXXVIII et
CCLXXXII et CCLXXXV. gr. in librum Hippocratis de ratione victus falubris.

96. Περὶ τῆς τῶν καϑαιρόντων φαρμάκων δυνάμεως. — De purgantium medicamento-
rum facultate, | Exftat in Aldina part. II. fol. 10r. in graeca Bafil. part. IT. pag. 484. in edit.
Charterii tom. X. pag. 462. in feptima luntarum claff. V. fol. 86. Non meminit Galenus
huius libri in artis med. cap. 37. et de libris propriis, resque ita in eo traditae funt, prae-
fertim cap. 6. vt eum opus Galeniflae cuiusdam potius effe putem, quam Galeni. — Codex
graecur libri de purgant. medicamentor. facult. eft in bibl. publ. Parif. nr. MMCLXV., et in
bibl. Jedirea, Bandini III. pag. 122. — Prodiit graece Parif. 1557. 8. — Latine vertit Pe-
trur Lombardur. Eius verfio, de qualitate purgationis titulum habens, prodiit cum eius
fynop( de balneis Puteolanis in thefaur. Ital. Graeuii, tom. IX. part. IV. — Prodiit etiam
latine Parif. 1528. 8. — Prodiit /azine cum libello de. his, quos purgare oporteat, quibus me-

dicamentis, et quo tempore, interprete 10, Po/ito. Parif. 1544. 4. Bafil. 1544. 4. — Vertit |

etiam Zuliur Martianus Rota,

97- Περὶ εὐπορίτων βιβλία β΄. De vemedür parabilibus libri duo. Τὰ Aldina editione ὦ

éxflat liber primus tantum, et quidem initio mutilus, quem Charterius ex MSS. bibl. Parif.
reftituit part. lI. fol. gs. in graeca Bafil. pariter libcr I, initio mutilus part. Il. pag. 422. liber
vterque

GALENI LIBRI SVSPECTAE ORIGINIS Σιν. 177... XIX. 445

wterque elt in edit. Charterii tom. X. pag. 574. . In feptima luntarum hi duo libri diuiduntur
in οἷαί VII. fol. 153. primusque inter genuinos refertur: alter vero inter fpurios fol. 161.
Idem etiam fadum eft in Aldina, vbi part. IV. fol. 55. alter parabilium medicamentorum
liber ad Solonem archiatrum legitur inter fpurios, et in edit. graeca Ba(il. part. IV. p. 438. —
Περὶ εὐπορίτων βιβλίον y. Je remediis paratu facilibur liber 111. Galeno adfiriptur. | Ex»
flat in Aldina, part. IV. fol. 41. inter fpurios; in graeca Bafil. pariter inter fpurios, part. IV.
pag. 448. in feptima Iuntarum claff. VII. fol. 161. — Non citat vmquam Galenus, et(i oc.
cafio ipfi non defuiffet, hos libros de parabilibus medicamentis, quod eo magis mirum,
quia Galenus fuos libros alias citare folet quam faepiflime, — Neque fe (cripfiffe monet tales
libros nec in eap.37. artis medicae, nec in libello de libris propriis. Hinc hac iam de
cauffa, nifi putes, Galenum eos fcripfiffe, poflquam ceteros omnes libros iam fcripferat, ad
Ípurios referendi funt. Referendi vero funt etiam ideo ad fpurios, quod plane ad empiri-
corum morem, et quidem ad eum morem compofiti funt, quem feruare folebat haec fecta,
pofiquam a. priflina fua integritate defciuerat, quod fere pofl Galeni tempora eft factum,
Neque hi tres libri ab vno auctore compofiti funt. — Primus ad Glauconem, in quo etiam
de methodo medendi ad Glauconem librum citat, eft antiquior, et ad Galeni ingenium
magis compofitus. Multa continet medicamenta ex Archigene, cuius libris Galenus in aliis
- libris de medicamentis crebro vfus eft. Tamen, quod, morbi nuila plane ratioae habita,
eiusque cauffae, tantum medicamenta alia atque alia proponuntur, non exiflimandum eft,
Galenum, feucriorem dogmaticum, et émpiricorum oforem acrem, hunc librum con-
fcripfiffe. Spurium effe hunc librum, etiam ex Oribafio colligere licet. — After de medi-
camentis paratu facilibus liber ad Claudium Solonem, archiatrum, fcriptus, cuius Galenus
alias non meminit, empiriam longe minus coctam redolet, morborumque, nullo eorum
fado difcrimine, remedia a capite vsque ad calcem complcclitur. Multa etiam fuperflitiofa et
abfurda in eo proponuntur, quae ab ingenio Galeni plane abhorrent. —Tr/iu; liber pef.
fimus eft. Galenus ipfe in eo pailim citatur. Eft plenus ignorantiae et fuperflitionum, et
fcriptus a Chrifliano,,' qui vires adeo adfcripferit candelae ad ignem in facello Pauli-apoftoli
accenfae, atque de fanctis anargyris loquitur. Incidere hunc librum in tempora imperato-
rum- Conflantinopolitanorum, £./ferur in bibl. botan. tom. I. pag. 151. recte monet. Inte-
griores edidit hos libros ex MSS. Parif. Charterius. Quidam haec emporifta Galeni ad Ori-
bafium retulere; fed omnia faltim ad eum referre non licet. Editt, graecae. Galeni de facili-
bus paratu remediis liber. Graece. Lutet. Parif. 1530. 8. Ὁ — Repetita dicitur Parif. 1536. 8. —
Editiones /atinae. Bafil. 1576. 8. — curante 7. Hollerio. Parif. 1543. 16. 1549. 8. — ex verf.
Sebafl. Scrofae. Parif. 1548. 8. — Interpres libri primi eft Hubertus Bartlandus, Libri fecundi
et tertii interpres efl Zum. Paulus Craffus, qui hiulca graeci textus fuppleuit. — Interpretatus
etiam eft Zo. Guintherius.

98. Πρὸς Πίσωνω περὶ τῆς ϑηριακῆς. — De theriata ad. Pifonem liber. — Exflat in AL

dina part. ll. fol. 85. in graeca Bafil. part. II. pag. 456. in edit. Charterii tom. XIII. pag. 930.
in feptima Iontarum claíf. V. fol.89. Non Galeni opus effe, fed alius medici, ciusdem
fere cum Galeno aetatis, fupra in vita Galeni ex Labbeo tradidimus. ^ Hier. Mercurialis
fcriptum cf: putat a Galeno, iuuene, quod effe nequit, quia in eo memorantur, quae Ga-
lenus, proueciior jam aetate, peregerat effeceratque. — Galeni effe, non dubitarunt Aetius,
Kkk 4 Paulus

46 1001}... XIX. GALENI LIBRI SVSPECTAE ORIGINIS

Paulus Aegineta, Arabes medici. Seriptus maxime eft ad theriacae víum commendandum;
quae vero recte compofita effe debeat, minus recte compofitae enim ad venena animalium
virtutem nullam effe. Legitur in hoc libro Andromachi fenioris, Neronis archiatri, car-
men de theriace ex viperis, Galene adpellata, cap. 6 fq. pag. 937. Chart. Idem carmen legi-
tur etiam in libr. de antidotis. Codex MS. efl in bibl. publ. Parif. nr. MMCLXIV. et in bibl,
Medicea. Γαληνᾷ πρὸς Πίσωνω περὶ ϑηριακὴς eft inter libros biblioth. Voffianae academ.
Lugd. Batau. vid. catal. eius biblioth. pag. 394. nr.58. In biblioth. D. Marci, 7Zeneta,
eod. CCLXXXI. — Prodiit Parif. 1531. fol. 1534. fol. — 1536. fol. — Galeni de theriaca
ad Pifonem, interprete ac commentatore Jo. /uume , medico. Eiusd. de antidotis libri IT.
ab “πᾶν. Lacuna in epitomen redacli. — Acc. Io. Iuuenis epift. complectens medicamenta
bezoardica, quorum vfus a pefle praeferuat. Antwerp. 1575. 12. * — De herba panacea,
quam alii tabacum, alii petum vocant ab Aegidio Euerato in ordinem redactus. Antwerp.
1587. 12. * Continentur fimul in hoc libro Galenus de theriaca ad Pifonem et eiusd. de
antidot. libri II. ab Andr. Lacuna in compendium redacti, — Interpretes /atimi funt Iulius
Martianus Rota et 1o. Guintheriur. — Andromachi de theriaca carmen feorfim prodiit grae-
ce. — Zniromachi fenioris antiquiffunum de theriaca carmen ad imperatorem, Neronem.
Norimb. 1754. 4. * Joach. Camerarius iam antea Andromachi et aliorum carmina ex Ga-
leno latine ediderat.

99. Περὶ ϑηοιωκῆς πρὸς Παμφιλιανόν. — De theriata ad Pamphilionum. | Exflat in. AI-
dina part. II, fol. g3. in graeca Bafil. part. II. pag. 469. in edit. Charterii tom. XIII. pag. 960.
in feptima Iuntarum claff. V. fol. gg. — Eft breuis et practici argumenti. — Codd. graeci funt
in biblioth. publ. Parif. nr. MMCLXIV. faeculi XV. codex eft in biblioth. Diu. Marci /7ene-
1a, cod. CCLXXIX. et eiusd. faec. cod. CCLXXXI. — Latini interpretes funt Julius Martia.
mur Rota et Ioachimus Camerarius,

1oo. Περὶ τῶν ἐπιδέσμων. De fafciis liber. — Deeft is liber in Aldina et Bafileenfi grae-
cis editionibus, exílat vero in editione Charterii tom. XII. pag. 469. latine in feptima Iuntar.
claff. VII. fol. 293. —Promiferat Galenus in commentario II. in Hippocratis librum. de offici-
na medici, fe libellum fcripturum de fafciis ; num vero is hic liber fit, de quo loquitur Ga-
lenus, dubitare aliquantulum licet. ' Citatur enim in eo Oribafius de machinamentis, qui, fi
Oribafium auctorem habet, neque antiquiorem auctorem , isque locus, in quo Oribafius de
machinamentis citatur, genuinus eft, liber de fafciis Galeni effe nequit, fed recentioris au-
éloris efle debet. Quae quocumque modo fe habeant, Galeno non indignum opufculum
hoc de fafciis eft, in quo non folum deligationum modi omnium corporis partium, a capi-
te ad pedes vsque; fed etam multa alia proponuntur, quae ad'chirurgiae hifloriam perti-
nent. — Gratcum textum Charterius primum typis vulgauit ex codice publ. Pari/fmo, eo
forfan, quo Vidius fuerat vfus. — Sunt vero in biblioth. publ. Parif. duo codices graeci cius
libi, nr. MMCCXLV. et nr. MMCCXLVIIL — Eft etiam codex graecus in biblioth. Medica
et in collectione Nicetae, — Vid. Cocchi in praefat. ad Graecorum chirurgicos libros Ρ. 12. —
Codex latinus eft in biblioth. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXVI, — Latinus inter-
pres huius libri eft idus Pidius. Eius verfio exftat in chirurgia e graeco in latinum con-
verfa, Vido Vidio, Florentino, interprete, cum nonnullis eiusdem Vidii commentariis.
Lutet. Parif. 1544. fol, * pag. 415. cum figuris buxo incifis copiofiffimis. — Ad interpretatio-

nena

GALENI LIBRI MANIFESTE SPVRII ZibIP.c. XIX. 441

nem fuam Vidius vfus eft codice MS. ex bibliotheca publ. Parifna, in quo etiam Soranus et
Heliodorus de fafciis continebatur. Ex his in interpretatione fuppleuit Vidius quaedam, quae
fibi aut omiífa a Galeno, aut interiiffe erant vifa. — Ga/rmi de fafciis libellus a /ido //i-
dio latinitate donatus congruisque iconibus illuflratus. in r2. * fine loco et anno. -—— Repe-
tita efl ea editio Lugd. 1553. 16. — Prodiit etiam in Conr. Gerneri fcriptoribus chirurgicis,
Tigur. 1555. fol. --- Ἐκ τῶν Γαληνδ ὑπομνημάτων περὶ ἐπιδεσμὼν βιβλίον, | Ex Galeni
commentariis de faftiis libellur. — Exftat in edit. Charterii tom. XII. pag. soo. — Pertinet huc.
Effe videtur excerptum ex libro de fafciis, compofitum a Galenifta, terum fuarum gnaro,
Eít fragmentum tantum, cui finis deeft,

XI. Libri manifefle fpurii, qui inter Galeni opera recepti leguntur, hi funt:

τοι. Περὶ QuAecoQa isopims. De hifforia: philofophita. —Exftat in Aldina, part. IV.
fol. 28. inter nothos. n graeca Bafil. part. IV. fol. 42. in edit. Charterii tom. Il. pag. ar.
in feptima Iuntarum in claff. fpuriorum fol. 2. Eft Plutarchi liber de placitis philofopho-
rum, in principio tantum aliquantulum mutatus. Iulius Martianus Rota lunc librum tri-
buit Aetio, quem de placitis philofophorum fcripfiffe teflatur 'ITheodoritus therapeut. Vid.
quae dicta funt ad Plutarchi libros de placitis philofophorum. — Graece etiam exflat in Ari-
ftotelis opp. Venet. 1497. fol. — Zulius Martianus Rota interpretatus eft, fcd minus fcli-
citer. — ndr. Lacunae interpretatio prodiit Colon. 1543. 8. *

102. Ὅροι ἰωτρικοί. — Definitiones medicae, ad Theutram fcriptaé. | Exflant in edit. Al-
din. part. IV. in ifagogicis fol. 1. — Aldus vero eas inter nothas refert. In edit. graec. Bafil.
part. IV. pag. 390. vbi etiam fpuriis adnumerantur. In edit. Ren. Charterii tom. II. p.232.
In lat. Iuntina feptima edit. in ifagogic. fol. 43. Vix etiam pro Galeni genuino opere hae
definitiones haberi poffunt, et fi confcriptas ab eo effe putes, non πρὸς ἔκδοσιν fcriptas effe
exiflimandum efl. — Continentur in iis multa excerpta ex antiquioribus medicis, quorum fcri.
pta periere, eamque ob rem magni aeflimandae funt. Auctor etiam in prooem. p. 232. 233
edit. Chart. tom. II. candide fatetur, fe definitiones fuas ex aliis exfcripfiffe, addidiffe vero,
quas fcriptas non inuenerit. Ordo ceterum nullus eft, ex quo etiam intelligitur, hunc librum
non Galeni effe, ordinis amantiffimi. Genuinum tamen putat E. Charterius, in concif. not.
ac var. lett. ad hunc libr. pag. 404^ — Codices graeci exftant MS. in biblioth. publ. Parif.
nr. MMCLI. MMCLXXV et MMCCLII. Exflant etiam in Auguflana ac in Caefarea 7/in-
dobonenfi Lambec. libr. VI. pag. 196 et 145. conf. de Neffel part. III. pag. 27. nr.8. In
biblioth. regia Lomdimenfí Cafhley pag.216. in biblioth. Cai. Gonuill. nr. DCCCCXLVIII.
Fragmentum definitionum medicarum exílat graece in biblioth. Z/ugu/fana. Alius codex,
isque integrior omnibus, exílat in biblioth. Z/indob. graece. vid. de Neffel part. III. nr. 19.

. pag. 3o. Galrenu: de definitionibus eft, vt puto, latine inter MSS. biblioth. Jacobcae
nr. MMMMMMMMCCCCLXXXIV. — Prodiit graece et latine: Se5a/f, Singkeleri medi-
corum fchola, h. e. C/audii Galeni ifagoge, feu medicus, eiusdem definitionum medicina-
lium liber. graec. et lat. Bafil. per ΤῊ, Platterum et Balth. Lafium, 1537. 8. — Prodiit /ati-
ne: Galeni definitiones medicae, interprete Jona Philologo, Parif. apud Sim. Colinaeum,
1528.8.* Reptita efl ea edit. Colon. 1529. 8. — Verfus latine is quoque liber efl a ar:h.

- Syluanio, et quidem ita, vt Syluanius ex codicum veterum collatione hunc librum pluribus
locis

448 Lib. IV.c. XIX. GALENI LIBRI MANIFESTE SPVRII
locis auxerit. Emendatior et ex collatis codd. graecis accuratior facta haec verfio exflat iai
feptima edit. operum Galeni. Vent. apud Iuntas.

103. De partibur artis. medicae liber. — Exflat in edit. Charterii tom. II. pag. 282. in
feptima Iuntarum in claff. fpurior. fol. 16. — Latine tantum. exflat ex verf. Nic. Rhegini, —

Exílat Galenur de duplici medicina, qui forte is liber eft, latine fcriptus in bibl. Taurinenfi

Montfaucon Il. pag. 1397. — (In catal. codd. latin. bibl. Taurin. p. 291. cod. DCCCCXXXIX.
membran. faec. XIV. fol. 32. citatur δεν tzgni Gaii, mutilus in fine: praeter ea nullus
alius Galeni liber inter codices latinos.)

104. De anatomia viuorum liber. Exflat latine tantum in editione R. Charterii tom. IV.
pag. 194. et in' feptima Iuntarum edit. inter fpurios fol. 44. — Ediderat Ga/enur librum περὶ
τῆς ἀνατομῆς ἐπὶ τῶν ζώντων, quem memorat in cap. 37. artis medicae, pag. 230. quem
etiam in aliis pluribus locis περὶ Ζωοτομίως dicit, Sed is liber de viuorum anatome, qui
adhuc proflat, Galeni genuinus foetus non eft, quippe in quo ipfe Galenus citetur, et Ifaac,
et in quo omnia ad Saracenorum indolem religionemque propofita funt, vt eum itaque
ab Arabe quodam confcriptum efle recte putes. — Neque refpondet titulo; fed compendium
anatomicum eft, cui pofleritas, gnara Galeni libri περὶ τῆς ἀνωτομῆς τῶν ζώντων. eum
titulum dedit, Quaedam tamen habet fatis bona, v. g. de corde, de pulmonum fenfu exi-
guo vel nullo; de diaphragmatis neruo, cet. — — Codex erat in bibl. Jic. Cantacuzeni.
Verdier. pag. 62. Gal. de interioribus membris eft /at. in b. Coll. Merton. nr. 685. — Anato-
mia Galeni eft /at. in bibl. dom. S. Petr. Cantabrig, nr. 1862. Galeni anatomia eft inter libr.
If. Voffii nr. 2127.

Dc anatomia parua liber. Exflat latine tantum in edit. Charterii tom. IV. pag. 218. in
feptima luntarum inter fpurios fol. 42. ΕΠ quoque Arabis opus, ex Galeno, quod ipfe
eius auclor fatetur, excerptum. ^ Deridendum opus Conr. Gesnerus dicit — Quaedam ex
animalium anatomia continet, inprimis porci, cuius vifcera, quod auctor hfmanis putat
efe fimillima, liber infcriptus etiam reperitur dz anatomia parua, fite anatomia porci.

De anatomia oculorum. — Exflat latine in edit. Charterii tom, IV. pag. 223. in feptima
Iuntarum in fpuriorum claffe fol. 57. — Galenum auctor libri citat, quem ex Galeni libris
compofuit, Vitiofa multa habet, tamen et quaedam vtilia, v. g. neruum opticum vtrum-
que coire, eoque modo effici, vt vtroque oculo homo vnum tantum obiectum confpiciat, —
Latine vertit olim. Demetriur. — Vertit etiam Nicolaus Rheginus, Calaber. — Prodiit Parif.
1536. Vertit etiam et edidit /Maz£haeur Theodorur Milanellur. Antwerp. 1540. 4.

τος. De compage membrorum, fue de natura humana. Legitur in edit. Charter. tom. V.
pag. 330. in feptima Iuntar. edit. inter fpurios fol. 58. ΕΠ liber fpurius, qui /atine tantum

exí(tat, rudem Galeni pathologiam ac phyfiologiam complectens, Videtur Arabiflae effe :

opus, aftrologiae deliramentis indulgentis. — Erat inter libros Mich. Cantacuzeni.

106. De natura et ordine cuiuslibet corporis, ἘΠῚ liber fpurius in edit. Charter. tom. V.
pag. 327. in feptima luntar. in fpuriis fol. 42. — Latine tantum exflat, et latine fcriptus eft,

quod patet ex cap. 1. Auctor Apollonium faepe citat, et multos Hippocratis libros fe la- |

tinos feciffe perhibet.
107. Ὅτι

ἱ

GALENI LIBRI MANIFESTE SPVRII Lib. IJ. c. ΧΊΧ. (ol. ΧΡ̓ΊΙ) 449

| 107. Ὅτι αἱ ποιότητες ἀσώματοι. Quod. qualitate incorporeae fimt, Galeno adfcriptus
liber. | Ex(lat in Aldina part. IV. inter fpurios fol. 27. in graeca Bafil. part. IV. pag. 493. in
edit. Charterii tom. II. pag. 6o. in feptima luntar. in claff. ifagog. fol. 8. Spurius efl ex
fenfu omnium. — Scriptus e(t ad Pindarum, quem cap. 9. adloquitur, contra Stoicorum phi-
lofophiam. — Interpres eft Horatius Limanur.

108. De motibus manifeflis et obfturir. — Ex(lat latine tantum in edit, Charterii tom. V.
pag.397. in feptima luntar. in fpur. fol. 66. — Is liber, Conr. Gernero referente, in enu.
meratione libror. Galeni a Iohanuitio fiue Honain ex Graeco Arabicus, et ex Arabico a
Marco Toletano latinus factus efl. Ad meliores Galeni libros pertinet, aut faltim ex Ga-
leni libris factos. Compilatus eft ex Galeni libris a gnaro eorum homine, Chrifliano, ne-
que enim alius hominem pro Titio Petri nomine citauerit. Occurrunt etiam in eo errores
anatomici, quos commiífos a Galeno eífe vix credas. — Excerptus forfan efl ex libro de ob.
Ícuris motibus, quem compofuiife refert Galenus in libro de mufculorum diffectione.

109. De facultatibus corpus noftrum dif/penfantibur. — Exflat latine tantum in edit. Char-
terii tom. V. pag. 7. Et in feptima lIuntarum in fpuriis fol. 6o. et in aliis editt. operum
Galeni latinis inter fpurios. ΕΠ liber Arabiftae, ex Galeno collectus. — Codices /atini
ex(lant in biblioth. publ. Parifin. n. MMMMMMDCCCLXV. ct nr. MMMMMMMXV.

rro. ' De diffolutione continua, feu de alimentorum facultatibus. Ἐχῆδε in edit. Charterii
part. VI. pag. 403. et in feptima Iuntar. inter fpurios fol. 71. Proftat tantum latine. Ex
Galeno compofitus eft, vt videtur, ab Arabifla.

UL. Διαϑήκη περὶ τῆς T8 ἀνϑρωπείβ σώματος κατασκευῆς. Περὶ τῆς τεσσοίρων τῶν
ὡρῶν τε. καὶ 9. μηνῶν διωίτης. — Praeceptum. Galeni de humani. corporis conflitutione;. de
diaeta quatuor anni tempe[latum et duodecim menfium. Ἐχ codd. MS. bibl, publ. Parifin. pri-
mum graece edidit, et latinam verfionem confecit Charterius. Eft opus Neo- Graeci, Arabici
faporis. — Codex graecus exftat in bibl. Vindobonenf. nr. 32. de Neffcl part. III. p. 43.

112. Περὶ χυμῶν. De humoribus liber. Graece non exflat, neque in Aldina, neque
in Bafileenfi. ^ Eum primum graece edidit Ren. Charterius, tom. ΠῚ. pag. 150. refertque
Charterius eum inter eos, quos graece in lucem primum prodire curauerit. Efl opus Ga-
leniflae graeci recentioris, in quo inprimis influxum tempeflatum in quatuor humores cor-
poris noflri demonflrat rudi pathologia et a Galeni ingenio abhorrente. Relatus etiam eft
is liber inter fpurios in edit. feptima Iuntarum, vbi legitur in claffe fpuriorum fol. nig. 74u-
guflino Gadaldino, Mutinenfi, interprete. Απ eft is liber περὶ χυμῶν ἐκ τῶν Ἱπποκρώτες,
quem recenfet inter codd. graecos bibl. Vindobonenf. de Neflel part. III. nr. 28. pag. 39?
Galeni de humoribus liber, diuerfus ab edito, erat in biblioth. Coislinian. Montfauc. part. IT.
pag. 448. — Galeni de humoribus liber graece numquam antehac typis excufus cum verf.
lat. notis marginalibus et tabella totius libri Bernardi Bertrandi Rhegini, Argent. apud Sam.
Emmel 1558. 8. * — Saragoífae prodiit, vertente Rafario, 1567. 4. — . rchangeli Pic-

. tolhomim: in libr. Galeni de humoribus commentarii. Parif. apud Bernard. Turrifanum, in
. Aldina bibliotheca, 1556. 8. *

Fol. V. Lil 115. Περὶ

4:0 Lib. 1777... XIX. GALENI LIBRI MANIFESTE SPVRII

n3. Περὶ προγνώσεως. De praemotione liber. Eft in edit. Charterii graece et lat,
tom. VIII. pag. 890. Charterius primum ex MS. Parifinae bibliothecae publ. edidit. «Non
videtur genuinus Galeni efle. — Codex graecus Gaírni de praenotione exftat inter Voffianos
biblioth. acad. Lugd. Bateau. vid. catal. eiusd. biblioth. pag.397. nr. XLV. — in biblioth.
Diui Marci //eieta, cod. CCLXXXL (catal. pag. 136.) — Latinus exílat in biblioth. mona.
fler. Gaybacenf. nr. CCLXXXV. fol.

I4. Πρόγνωσις πεπειραμένῃ καὶ πανωλήϑης. — Galeni omnino vera expertaque praefagi-
jio. In edit. Charterii tom. VIIL. pag. 895. graece et latine ex MS. biblioth. publ. Parifin.
Eft liber omnino malae notae ac fpurius. Eft etiam inter fpurios editionis feptimae Iuntae
rum fol. 45. — Galeni liber de praefagitione Georg. Valla interprete prodiit cum aliis Gale-
ni et alior. Graecor. Venet. 1498. fol. Bafil. 1542. 8. *

115. Περὶ φλεβοτομίας. — De venaefzBlione. Graece. et latine exflat in edit. Charterii
tom. VIII. pag. 898. ex codice bibliothecae publ Parifisae. ΕΠ fpurius, Paulus enim
Aegineta in eo citatur, et excerpta ex Galeno tantum continet.

116. Περὶ κατακλίσεως προγνωςικοὸ ἐκ τῆς μαθηματικῆς ἐπιτήμης. — Prognoflica dé
decubitu ex mathematica fcientia. In edit. Charterii tom. VIII. pag. got. graece et lat. exflant
ex cod. MS. bibliothecae publ. Parif. Galeni iatromathematica in cod. CCCXXXVI. bibl. D.
Marci /enetat, (catal. pag. 155.) In feptima Iuntar. inter fpurios fol. i12. — Interpretatus eft
Jof. Struthiur, quo interprete Jacobus Zntoniur Marefzottur edidit. Eft abfurdum opus neo-

Graeci, in Arabica aflrologiae fcientia delirantis.. — ^ Codex graec eft in biblioth. publ.

Parif. nr. MMCXXXIX. in biblioth. //aticana. Montfauc, pag. το.

117. Περὶ &gov. Dt vrinir liber Galeno adfzriptur. ἘΠῚ in Aldina part. IV. inter fpu-
rios fol. 22. in edit. Bafil. part. IV. pag. 410. in edit. Charterii tom. VIII. pag. 337. in fepti-
ma Iuntarum claff. IV. fol. 122. Etfi Galenus in primo commentario in Hipp. librum de hu.
moribus fcribit, fe librum de vrinis fcripfiffe, hic tamen de vrinis, qui adhuc fupereft,
Galeni genuinus non eft, εἰ Galeni doctrinam refert. — — Codex graecus eft in bibl, publ,
Parif. nr. MMCCLX. in biblioth. AMJedicea plut. LXXIV. bis. Bandini III. pag. 122. 131. 132.
Excerpta ex Galeno de vrinis funt in Medicea. | Vrinarum diuifio Galeni eft in biblioth. Bod:
leian. nr. CCLXI. | Ga/eni de optimis fecundum naturam vrinis eft in biblioth. //indobonenf.
graece. vid. de Neff.] part. III. nr. XIX. 10. pag. 3o. Galeni σύνοψις περὶ τῆς τῶν ἔρων δια-
φορὰς elt in biblioth. caef. /Zindob. vid. de Netfel part. ΗΠ. nr. XIX. 11. pag. 30, Gal. de vri-
nis eft in biblioth. Ca/fnenf' Montfauc. p. 222. ---- Codex Aebraicur, ex arabico verfus, eft in
biblioth. /indobonenf. Lambec. edit. Kollar. 1. pag. 290. — Galeni de vrinis liber, nec non
de boni et mali fucci cibis liber, et de hirudinibus, reuulfione, cucurbitula et fcarificatione
libellus. Parif. apud Sim. Colinaeum , fine anno. 8. — An is liber de vrinis efl Galeni περὶ
TÉ βρογιγνώσκειν , qui prodiit Parif. apud Morellum, 1550. g? — Prodiit etiam feorfim, ab
innumeris mendis repurgatus, graece et lat. fludio Salomon. Alberti, Vit. 1586. 8." — La-
1ina interpretatio exílat /ofzphi Struthii, Poloni, quae vtplurimum legitur in Galeni opp.
latinis. Ea etiam vfus eft Charterius. — Leonis Rogani in Galeni libell. de pulfibus ad tiro-
nes commentarius, — Acc. eiusdem de vrinis libri III. ex Hippocrate et Galeno collecti. Ves
Let, 1515. 8.* 1597. 8." — Fry. 'allefii commentaria in Galeni libros, quos faepe citaui,

continent

GALENI LIBRI MANIFESTE SPVRIDI Li.IP.c. X7X.. ast

continent libr. de vrinis ex Galeni fententia. Editi funt fludio 70. Petr. Zyroldi, Colon.
1594. fol. et faepius. — 710. Bapt. Nauarro commentarius in hunc librum etiam exftat. Ti-
tulum dedi fupra, fub libr. de pulfibus. — 7, 4. Belloforti in eum libr. commentarius
«prodiit Parif. 1566. 8. et Ferd. Menae, Complut. 1555. 4.

18. Περὶ ἔρων ἐν συντόμῳ. De υγίπϊ!ς compendium. . in edit, Charterii tom. VIIT.
Ῥᾶρ. 349. Chartcrius hoc opufculum ex cod. MS. bibliothecae Parif. primum graece et lati-
ne edidit, Verfionem Patellus confecit. — Summa vrinarum fecundum Galenum eft in
libr. R. Burscough. nr. 7675.

119. Περὶ ἔρων ἐκ τῶν Ἱπποκράτες καὶ Γαληνξ καὶ ἄλλων τινῶν. — De vrinir ex Hip.
Ῥοιγαΐο, Galeno, εἰ aliis quibusdam. in. edi, Charterii tom. VIII. pag. 352. in feptima lunta-
rum in fpurior. claífe fol.78. Georgio Valla interprete. — Codex graecus eft in biblioth.
publ. Parif. nr. MMCCLXIX. Περὶ ἔρων ἐκ τῶν τὸ Γαληνξ eft in bibl. Coirlinian, Mont-
fauc. part. Hl. pag. 447. — In biblioth. Tauwrinen/. ᾿Ιδικῶς περὶ ἔρων ἐκ τῶν T auy8 Moiyva
TÉ καὶ πρωτοσπαϑαρία Θεοφίλε βασιλέως περὶ ἔρων exílat Ícriptus in foliis quatuor in
biblioth. acad. Lugd. Bataw. in libris Voflianis, vid. catal. biblioth. acad. Lugd. Batau. p. 392.
nr.31, Excerpta ex Galeno ct aliis nonnullis antiquis auctoribus de vrinis et pulfu exftant in
graeco, et barbaro, idiomate, in biblioth. Vindob. nr. XLVII. de Neffel part. III. pag. 53.
Alia excerpta de Neffel part. IV. nr. CLXXVIII. pag. 99. Galeni vrinarum diuifio eft inter
libr. ΤῊ. Roe. catal. MSS. Angl. nr. CCLXI. Excerpta ex Galeno et Theophilo protofpa-
thario de vrinis exftant in biblioth. Auguflan. catal. pag. 27. — Collectanea ex Galeno de
variis vrinae quoad colorem generibus exftant inter libros legati Warneriani in biblioth. acad.
Lugd. Batau. pag. 407. nr. LIII.

120. Quaefifa in Hippocratem de. vrinir. Exflant latine in edit. Charterii tom. VIII.
pag. 91g. et in feptima luntarum in fpuriis fol. 113. — Sunt Arabiflae cuiusdam. — Georg.
Vallae de vrinae fignificatione ex Hippocrate, Paulo Aegineta ac "Theophilo. tem Galeni
quaeftiones in Hippocratem. Dioclis epiftola de bona valetudine tuenda. Argent. fine
anno, 8.*

12t. Περὶ σφυγμὼν πρὸς ᾿Αντώνιον Φιλομαϑῇ καὶ φιλόσοφον. — De pulfibur ad Zfnto-
nium difcipfinae fludiofum ac philofophum. Ἐχίϊαι graece et latine in edit. Charterii tom. VIIT,
pag. 333. Galenus primum ex MS. codice bibliothecae publ. Parifinae edidit. Eft fpurius et
ex Galeni de pul(ibus libris compofitus.

122. Compendium pulfuum Galeno adftriptum. - Exflat latine in edit. Charterii tom. VIIT,
pag.33o. ΕΠ Arabiflae opus.

123. Περὶ τῆς τῶν ἐν νεφροῖς sra92v διωωγνώσεως καὶ ϑεραπείας. — De adfsfluum veni-
bur infidentium dignotione et. curatione liber afcriptitiur, Eft in Aldina part. IV. inter nothos
fol. 13, in graeca Bafil. part. IV. pariter inter nothos, pag. 415. in edit. Charterii tom. X.
pag. 526. in feptima Iuntarum claff. VIT. fol. τοι. Eft fpurius. Demetrii Pepagomeni effe
Fabricius autumabat, ad imperatorem fcriptus, cuius archiatrum σύνδωλον fuum vocat, ipfum
vero principem fic alloquitur: ἥλιε τῆς ἐμῆς ψυχῆς. Dicit etiam: δὲξ καὶ ἡμᾶς τὰς χρι»
ςιανδςγ etc. — Codex graecus ell in biblioth. Diu. Marci //eneta, cod. CCLXXXII. (catal,

s Lll 2 pag. 136.)

452 Lib. IV. c. XIX, GALENI LIBRI MANIFESTE SPVRII

pag. 156.) — Galeni de renum adfectuum dignotione et medicatione liber. — Chriffophora
Sotere (Heyl) interprete; Mogunt. apud Io. Schoeffer, 1530. 8.* cum aliis Bafil. 1533. fol, *
Eam Heylii verfionem repetierunt editores operum Galeni latinorum.

124. Dt colico dolore libellur, ^ Exftat latine tantum in edit. Charterii tom. X. pag. 522.
et in feptima Iuntarum claff. fpurior. fol.125. — Graeca defiderantur. — Codd. /atini funt ia
bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXV. MMMMMMDCCCLXVII, — Prodiit cum
libro de clyfleribus feorfim: Galeni de clyfleribus et colica liber a Zo&annitio e graeca in arae
bicam, et inde a Ka/onymo in hebraicam linguam translatus, iam primum editus (interprete
Franc. Raphelengio.) Lugd. Batau. 1591. 8. * ex officina Plantiniana apud Franc, Raphe-
lengium.

125. Galeni introdu&lorius liber variar morborum curar comple&lenr prodiit cura Io. ds
Tornamira cum Valefos de Taranta philon. pharmaceut. Lugd. 1535. 8. — Propleumata
Ariflotelis, Avicenue, Galeni vnd Alberti Magni darii meníchlicher vnnd thierlicher natur
eygenfchaften durch fragílücke begriffen , Auch mancher handt artzneyen den menfchen zu
gut angezeigt werden. — Getruckt zu Strafzburgk 1545. 4. *

126. De cura i&feri Galeno adfzriptus liber. Exflat latine in edit. Charterii tom. X,
pag. 524. in feptima Iuntar. in fpuriorum claffe fol. rro. — Exflat latine tantum, fpurius ma-
nifefle. — Codex /atinu: eft in biblioth. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXV.

121. Περὶ μελαγχολίας ἐκ τῶν Γαληνξ καὶ Ῥόφε᾽, καὶ Iccesidovig, καὶ Μαρκέλλε Ee-
καμίς τϑ 'Δετίς βιβλίον. | De melancholia ex Galeno, Rufo, Pofidonia εἰ Marcello Sicamii
etii libellur, Exflat in Aldina part: ΓΝ. inter fpurios fol. 5o. in graeca Bafil, part. IV.
pag. 469. in edit, Charterii tom. X. pag. 496. in feptima Iuntarum claíf. fpurior. fol, 109.
Capita funt 9. το et rr. ex. Aetii tetrabibl. IL. ferm. IT. pag. 250. collect. Henr. Stephani, ad
verbum, quod vocant, expreffa. — cod. gr. in biblioth. /7eneta D. Marci, cod. CCLXXIX.
catal. pag. 135. et in cod. CCLXXVI. cod. CCLXXXII ac CCLXXXIV. de atra bile.

128. Galeni de oculis liber afzriptitiur in. fex. feBlioner diffributur. | Exflat latine tantum
in editione Charterii tom. X. pag. 504. in feptima luntarum claff. VIT. pag. 182. — Paulus cita-
tur in eo, citantur et nuperiorcs alii. —Citatur adeo ipfe Galenus auctor. — Vertit-in lati-
nam linguam ex graeco, quod defideratur, Demetriur. — Vertit ctiam et edidit Matthaeus
Theodorus Melaneleur, Antwerp. 1540. 4. — Liber de oculis et de anatome oculorum prodiit
Parif. 1536.

129. De pita vitiofo appetitu ex Galeno per Actium. ἘΠῚ in edit. Charterii tom. VIT,
pag.873. Graeca defunt.

130. De gynceceir, id eff, de pa ffionibur mulierum Galeno adftriptur liber. ἘΠῚ in edit.
Charterii tom. VII. pag. 873. et in feptima Iuntarum in claffe fpurior. fol. gs. Interpretatus
eft Nic. Rheginur. — Graeca defiderantur.

13. DJe eura lapidit Galeno. adfcriptus liber. — Exflat in edit. Cbarterii tom. X,

pag. 546. in feptima luntarum inter fpurios fol. MI. — Videtur effe Arabiflae opus, ex Ara- -

bico compofitum, vti titulus. docet libri: Canon, quem fcripfit Alguazir Albuleizor, filius
Abumelech

DEC

GALENI ΕἸΒΆΙ MANIFESTE SPVRII Lib.IP.c XIX. 453

Abumelech Filuzer, imperatori Saracenorum Aly filio Iofeph, filii Refaphim, de curae
tione lapidis.

132. Liber Secretorum ad Monteum, Galeno adfcriptur, | Exflat in edit. Charterii latine
tom. X. pag. 459. in feptima luntarum fpuriorum claffe fol. 96. Eft Arabi(lae opus. Spi-
ritus vini deflillatio in eo defcribitur. — Codex graecus eít in biblioth. publ. Parif.
Galeni de variis morborum generibus remediisque ad illorum curationem maxime idoneis.
nr. MMCCXXX. — Latinus codex eft in biblioth. publ. Parif. n. MMMMMMMXLVI.
MMMMMMMDCCCXXXI. — An is liber, /ylua experimentorum a Conr. Gernero edita?
Tigur. 1541. 8.

133. De medicinis expertir. Galeno attributus liber. — Exflat latine in edit. Charterii
tom. X. pag. 561. in feptima Iuntarum inter fgurios fol. 103. Eft Arabis opus latine ab Arz-
bifla quodam factum. — Arabum medici complures in eo citantur.

134. De incantatione, adiuratione et fufpenfione , Galeno adfiriptur libr. — Exflat latins
in edit. Charterii tom. X. pag. 571. in feptima luntarum in fpurior. claffe fol. 41. - Liber fu.
perftitionum plenus, faeculi V. vel VI. foetus; Auctor Cleopatrae libros citat, multos Grae-
cos et Galenum ipfum.

135. Fragmentum libri primi de dunamidiir Galeno adftripti. Exftat latine tantum in
edit. Charterii tom. X. pag. 669. in feptima Iuntarum inter fpurios fol. 18.

156. De dunamidüs liber fecundus Galmo | attributur. — Exftat latine tantum in edit.
Charterii tom, X. pag. 670. In feptima Iuntarum inter fpurios fol. 1g. Ad Maecenatem
is fcriptus eft. Εἰ liber Arabiflae, vterque plenus fuperílitionum et rerum, Galeno plane
indignarum. Compofitus effz videtur ex Galeni et aliorum euporiflis, tamen fubinde cum

.theoria quadam. 7. Reimefíur hos libros adfcribebat Garioponto. ^ Conr. Gesnerus autu-
mabat, a methodico quodam medico eos effe compofitos. vid. eius enumerat. libror. Galeni
in edit. operum Galeni Frobeniana tertia. — Codex /atimu: et in biblioth. publ. Parif.
nr. MMMMMMMXXVIII. | Jue Cai. Gonuil, nr. DCCCCLXVI. DCCCCLXXVI.
Prodiere per Hier. Surianum.. Venet. 1520.

131. Γαληνξ τῇ σοφωτάτε περὶ μέτρων καὶ ταϑμῶν διδασκαλία. — Galeni fapientif-

Jimi de ponderibur et menfuris do&frina. — Exftat in Aldina inter fpurios part. IV. fol. 48. in
graeca Bafil. part, IV. pag. 466. in edit. Charterii tom. XIII. pag. 974. in feptima luntarum
claff. V. fol. 235. — Eft mauifefle fpurius, et compilatus ex aliis libris. — "Codices graeci
funt in JJeditea, Bandini Ill. pag. 51. in bibl. Britann. cod. nr. MMMDCXXXVII. in bibl.
F'encta D. Marci, CCLXXXVIIL. (catal. pag. 138.) quaedam de menfuris et ponderibus. —
Graece edidit Morellur, tefle Charterio, in concif. not. ad hunc libr. tom. XIII. — G 4 si
- libellus de ponderibus et menfuris, ex collatione cum iis, quae apud Paulum Aeginetam
et fchoiiaflen Nicandri leguntur, emendatus eft graece et lat. in adpendice ad thefaur. grae-
cae linguae Heur. Stephani pag. 214. — Latine prodiit, vertente Guintherio. Bafil. 1550.
fol. — Σύνοψιες menfurarum et ponderum ponderationisque menfurab lium fecundum Ro-
manos, Athenienfes, γεωργὸς καὶ ἱππιατρὲς., ex praeftantilfimis authoribus huius generis
contracta opera /Michaelir JVeandri, Acc. etiam, quae apud Galenum hactenus ἘῸΝ
Lll 5 e

454 Lib.IV.:. XIX. GALENI LIBRI MANIFESTE SPVRII

de ponderum ac menfurarum ratione vehementer deprauata, nunc graece et fat. multo cor.
rectiora eiusdem Mich. Neandri opera. Bafil. per Io. Oporinum, 1555. 4. * — Vertit etiam
in latinam linguam ZZugu/linur Gadaldinus.

138. Περὶ ἀντεμβαλλομένων. De fuccedancir liber. — Ex(lat in edit. Aldina part. IV,
fol. 51. fub titulo περὶ ὠντιβαλλομένων., inter lpurios in edit, graeca Bafil. part. IV. p. 484.
in edit. Charterii tom. XIII. pag. 965. In feptima Tuntarum claff. V. fol. 84. Spuriis Ga-
leni libris iam fuperioris aeui viri docti adnumerarunt, fed fere ad optimos inter fpurios
referendus efl. Erat iam Pauli Aeginetae temporibus notus, qui ex eo multa excerpfit in
libr. de remed. VII. ex quibus totus is de fuccedaneis liber eft compofitus. Facem etiam
δ liber praebuit Arabibus et Arabiflis, in medicinas, quae aliis fubflitui poffint, diligentius
inquirentibus, — Codices graeci funt in bibl. publ. Parif. nr. MMCCCXII. MMCCCXIX.
Excerpta ex eod. nr. MMCCVIII. Codex graecus eft etiam in biblioth. caefar. /7indob. de
Neffel part. III. pag. 22. Alius περὶ τῶν ἀντεμβαλλομένων ἐκ τῶν Γαληνδ eft in biblioth.
Vindob. de Neffel nr. 20. cap. 5. pag.32. Alius codex eít in eadem bibliotheca de Neífel
nr. 26. pag. 36. — Excerpta ex Pauli ZJzginetae libr. VII. de medicamentis fuccedaneis fecun-
dum Galenum funt in bibl. Vindob. nr. 28. de Neffel part. Il. pag. 39. — Alii codices duo
funt in ead. bibl. nr. 32. pag. 44. — Cod. /a£. in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMMLYVI.
Galeni epift. in antemballomenon librum in bibl. BHodlei, catal. MSS. Angl. nr.3637. Alius
codex graecus, qui multum difcerepat ab editis, efl in bibl. Cois/iniana Montfauc. part. II.
pag.448. — Extat graece: Galeni libri aliquot- graeci partim hactenus non vifi, partim
mendis repurgati et reflituti cum annotationibus Zo. Caii. Ícilicet de decretis Hippocratis et
Platonis; de medicamentis, quae inter fe commutantur; anatomici libri IX. de mufculo-
rum motu libri T, Bail. 1544. 4. — Latine Georgio Valla interprete, cum aliis Galeni et
alior. graecor. libris Venet. 1498. fol. — Parif. 1530. 8. — Parif. 1557. 8. — Interpretes
latini funt Zu/iur Martianus Rota, Io. Guintherius et Ioach. Camerarius.

139. De fimplitibus medicamenti. ad. Poternianum, Galeno. adtributus. liber. in. edit,
Charterii tom. XIIL pag. 984. in feptima luntarum inter fpurios fol. 79. Latine tantum
exílat, neque ad graecum alphabetum , neque ad latinum vifice fcriptus, Nomina permulta
corrupta leguntur, ab auctore, graecae linguae plane ignaro.

140. Galeno adfiriptus liber de plantir, | Exflat in edit. Charterii tom. XIII. pag. 1004.
in feptima luntarum in fpuriorum claffe. — Latine tantum exflat. ΕΠ fynopfis librorum de
fimplicium medicamentor. facult. ab Arabe medico collecta, deinde ab Johanmitio, filio
lfaac, locupletata commentariis, a Grumero, iudice Placentiae, et ab 4fórahamo medico ex
Arabico in latinum translata. —Arabiflae, vt Iac. de Foroliuio et Gentilis de Fulgineo, eum
inter bonos et genuinos Galeni libros referunt. — Eft forfan lexicon botanicum in
bibliotheca /Medicea et de qualitate herbarum et aromatum in bibliotheca publ. Parifm.
nr. MMMMMMDCCCXXXVII.

141. Galeno ad/criptus liber de virtute centaureae, — Exflat in. edit. Charterii tom. XIII.

ag. roro. in feptima luntarum claff. fpuriorum fol. 924. — Exflat /atine tantum, et fcriptus
eft ad fratrem fuum, Papiam. ἘΠῚ empirici liber. Codex eft in biblioth. Efcurialenf. —
Prodiit: Galenus de centaurea. Lugd. 1525. 4. — In hoc volumine continentur Io. Serapio-
nis

GALENI FRAGMENTA Lib. IP. c. XIX. 455

nis de fimplicibus medicamentis. Auerrois de iisdem. Rafis, fil. Zachariae, de iisdem. Incerti
item auctoris de centaureo libellus, hactenus Galeno adfcriptus. — Dictionum arabicarum
iuxta atque latinarum index. In quorum emendata excufione, ne quid omnino defiderare-
tur Othonis Brunfel(ii fingulari fide cautum efl, In fine: Argentorat. exc. 'T'heod. Vlricher,
1531. fol. * — Prodiit fcorfim Venet. 1497. fol. Argent. 1541. fol.

142. Galeno ad[iriptus liber de clufleribur. | Exftat in edit. Charterii tom. XIII. p. τοι.
in feptima Iuntarum claff. fpurior. ad fin. Exflat /atine tantum. — Codices /aiini font in
biblioth. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCLXV. MMMMMMDCCCLXVII. — Galeni
de clyfleribus et colica liber /atine Raphelengio interprete, a Johanmitio e graeca in arabicam,
et inde a Kalonymo in hebraeam linguam translatus. Lugd. Batau. 1591. 8. * — Symph.
Campegii clyfteriorum camporum fecundum Galeni mentem libellus prodiit cum Galen. de
phlebot. et Campegii campis hiflorialibus. Bafil. 1532. fol.

143. Galeni de cathar£licis exflat in feptima Iuntar. in cla. fpurior. fol. 94.

144. Galenus de peffe, manifefle fpurius. — Exflat in 7o. Bapt. van Helmont opufcul,
medic. inauditis de lithiafi, de febribus, de humoribus, —Ga/emi liber de peíle. Amllelod.
1648. 4. *

XII. Fragmenta:

τ. Περὶ ὑδάτων ἐκ Γαληνξ, "Opifdncla, Ῥέφο, Διόκλες καὶ AOnwede. Ἔκ τῇ d.
κεφαλαίε TE πρῶτϑ πρὸς Εὐνάπιον Ὀριβασίς. — De aquis ex Galeno, Oribafo, Rufo,
Diocie , Athenaeo. — Ex libro primo Oribafii ad Eunapium, cap. 14. ἘΠῚ in edit. Charter.
tom. Vl. pag. 489. In feptima luntarum edit. in claff. fpurior. fol. 75. — Edidit graecum
textum R. Charterius ex codice MS. ab Henrico Memmio ipfi fuppeditato.

a. Galrni de vinis ex Oribaf. ad Eunap. cap. 12. Chart. pag. 494.

4. Galeni de vinis ex Athenaei libro I. Deipnofophiflon. Chart. pag. 497»

4. Galmi de pane ex III. libr. Athenaei Chart. pag. 498.

5. Galenus de aquarum matura et de balntis exflat in collectione: de balneis omnia,
quae exflant apud graecos, latior et araber, tam medicos, quam quoscunque fcriptores.
Venet. 1553. fol.

6. Fragmentum Galeno adfzriptum, ftu firmo aduerfur empiricor midicor, Exftat la-
tine in edit. Charterii tom. lI. pag. 339. in feptima luntarum in claff. fragm. fol. 5:1. Inter-
pretatus eft Zuguflinur Gada!dinur.

7. Fragmentum. Galeni ex incerto de morfu, qui in aegritudine percipitur, χε in
feptima luntarum inter fpurios fol. 63.

8. l'a2u8 περὶ otQeodioioy. — Galeni de venereir. | Charterius tom. VI. pag. 509. edidit
hoc fragmentum graece et latine e MSS. biblioth. publ. Parif. Eadem verba fere in aliis
Galeni libris et in Oribafio leguntur. :

9. Fragmentum Galeni ex. Ioanne Grammatico Alexandrino, cognomento. Philopono,

quod zaput eft. quintum folutionis quaeflionis decimae feptimae Procli de mundi asiernitate. Eft
ex

456 Lib. IP. ὦ. XIX. GALENI FRAGMENTA

ex libris de demonftratione, quod non, quidquid interitus, omnino id et ortus exper? effc
necefle fit. Exflat ia edit. Charterii tom. II. pag. 59. — Graece ct latine.

το. Fragmentum Galeni ex commentario X L. Simplicii in quartum librum phufitae aufcul-
tationir Ariflotelis exflat gr. et lat. in tom. II. pag. 67. edit. Charterii. — — Zl/iud fragmentum
ex commentario CIII, exflat ibid. pag. 68. τ Αια ex commentario CVI. exílat ibid.
pag. ead. M.
1. Fragmenta Galeni ex Auerroe libro priorum Zfriffotelir primo cap. 8. exftant. in edit;
Charterii tom. II. pag. 69. Graece etlat. — Zflliud fragmentum ex eod. cap. 23. exftat ibid.
pag. ead. — Ex libro phyficor. Zfriflot. 4. comm. 97. exflat pag. 7o. — Ex eodem libro
phuficor. Arifot. 7. text. 1. exflat pag. ead. — Ex eodem 7. text. 4. exílat pag. ead. — Ex
todem difput. 3. pag. ead. — Ex eodem libro de anima Zfr.flotelir 3. text. 6. pag. ead. — Ἐκ
eodem libro 1. Zdriflot. de coelo text. 22. pag. 71. — Ex eodem libro de fenfu et fenfili p. 71.

12. Γαληνὲ χαρακτηριάξοντα eic Ἱπποκράτην. | Galeni notae in. Hippocratem ex fer-
mone XCIX. 70, Stobati exílant graece et lat. in edit. Charterii tom. IT. pag. 72.

13. Galeni de anima fragmentum ex capite fecundo libri Nemefii de matura hominir. Ex-
flat gr. et lat. in edit. Charterii tom. V. p. r. in feptima Iuntarum inter fragmenta fol. 62. —
Galeni fragmentum ex Nemefii de timore cop. XX. — Exflat in edit. Charterii tom. V. pag. 3«-
et in feptima Iuntarum inter fragm. fol. 62.

14. Galeni fragmentum ex ThemifHio in paraphrafi quarti de. phufica oufzultatione, Ἐχ-
flat gr. et lat. in edit, Charter. tom. V. pag. 405. in feptima luntar. in fragm. fol. 63. —
Galeni frogmentum ex eadem paraphrafi Themiflii exftat in edit. Charter. tom. V. pag. 406.

15. Galeni fragmentum ex. Michaele Ephefio de infomniis εχ τας in. edit. Charter. tom. V.
pag. 406.

16. Galeni fragmenta ex aphorismir Raby Moufir colle&a exftant in edit. Charterii
tom. IX. part. ll. pag. 395. Sunt aphorismi 159.

17. Fragmenta Galeni ex Rafir lib. contin. colleffa exftant in edit. Charterii tom. IX.
part. II. pag. 406.

18. Τίνας δᾶ ἐκκαϑαίρειν, καὶ ποίοις καϑαρτηρίοις, καὶ πότε. Quos, quibus cathare
ticis medicamentis et quando purgare oporteat. Ἐχίϊαι in Aldina, part. lI. fol. 103. in grae-
ca Bafil. part. II. pag. 487. in edit. Charterii tom. X. pag. 470. in feptima Iuntar. claff. V.
fol.88. Etiam huius libelli non meminit Galenus: Fragmentum eft libr. VII. collectionum
medicinal. Oribafi. — Codd. funt cum libro de purgant. medicamentorum facultatibus.
Eft forfan is liber de medicamentis euacuantibus, qui exílat in ZMedicea Bandin. IIl. p. 152.
Codex libri: Qui funt purgandi: exflat inter Voffianos in bibl. acad. Lugd. Bataw. vid. catal.
eiusd. biblioth. pag. 397. nr. 4s. Exílat etiam in biblioth. /vgu/fTana. Catal. pag. 26. et in
biblioth. 7Medicea. Baudin. III. pag. 152. — Editiones dixi ex parte cum libro de purgantium
medicamentor. facultat. — Prodiit grare, apud Morellum, cum aliis Parif. 1557. 8. —
Latine. Galeni de motu mufculor. libri II... Nic. Leoniceno interpr. Item quos oportet pur-
gare, et qualibus medicamentis purgantibus, et quando. Parif, 1528. 8. * — Latine, in-

terprete Pol/uto, Parif, 1544. 4. — Galeni libellus, Quos, quibus, et quando purgare opor.
tcat.

COMMENTARII GALENI IN HIPPOCR. LIBROS 1. ΠΡ. c. XIX. (ol. XI/IL) 45

teat. A Seba/f. Coquillato Scipione in linguam latinam conuerfus eiusdemque commentariis
illuftratus. Lugd. 1553. 12. * Repetita dicitur ea edit. 1557. 16. — Vertit etiam Juliur Mar-
Lianu; Rota. — Euflachii de Pernir in libr. Galeni, Quos purgare conueniat, quibus modis
et quo tempore commentaria Neap. 1547. 4. --- δ γα. Mena comment. prodit cum cotnm.
in libr. de fanguinis miffione. Auguft. Taurin. 1587. 8. *

19. Τόμιον ἐξαίρετον τῇ βιβλία Γαληνξ περὶ τῆς καϑ᾿ Ὅμηρον ἰατρικῆς πραγμα-
τείας. Ἐκ τῇ κεφαλαίε δ΄. τῇ βιβλίε 9΄. τῷ Τραλλιανξ προβληϑέν. Fragmentum egre-
gium Galeni libri de Homeria medicatione, | Ex cap. 4. libri 1X. Tralliani depromtum.- Ex-
flat in edit. Charterii, tom. X. pag. 573-

XIII. Ga/enur, etfi dogmaticus erat, nulli tamen fectae medicorum, quae fuis tem-
poribus florebat, addictus effe, fed Hippocraticus medicus dici volebat, Hippocratemque
folum omnium de medicinalibus rebus recte flatuiffe adfirmabat, Hinc quoniam putabat,
Hippocratem a nemine fere medicorum, et fuorum temporum, et fuperioris aeui, recle

- effe intellectum, Hippocratis vero lectionem omnibus, qui rationalem medicinam amplecte-

rentur, effe inaxime neceffariam , et exegefin vocum fcripfit obfoletarum , aliarumue diffici-
lium, in Hippocratis operibus obuiarum , et permultos Hippocratis libros commentariis
illuflrauit, illuftraffetque omnes, nifi morte praeuentus eo propofito excidiffet. — Permulti
horum commentariorum in Galeni operibus adhuc leguntur, quos omnes enarraui in huius
bibliothecae libr. IT. cap. 23. a $. 17. vol. II. a pag. 522. Hinc quia horum commentariorum
editiones, omniaque, quae ad eorum rem litterariam pertinere videri poífent, iam enarraui
in hoc bibliothecae graecae capite, quo de Hippocrate egi, hic tantum breuiffimis indicabo,
in quosnam Hippocratis libros Galenus fuerat commentatus, quinam horum commentario-
rum adhuc exflent, ac quinam interierint. Qoo facto de indole, virtutibus ac vitiis com-
mentariorum , quos Galenus in Hippocratem confcripfit, quaedam proponam.

Commentarii Galeni in Hippocratis libros hi exflant: -

1) in librum Hippocratir de natura humana commentarii duo. Hi exftant in edit. Char-
terii tom. ΠῚ. pag. 9t. vid. Fabric. biblioth. graec. Harl. lib. II. cap. 23. $. 25. nr. 34. vol. II.
pag. 582.

2) in librum Hippocratis de aere, aquis et locir commentarii tre, Exflant in edit. Char.
terii tom. VI. pag. 187. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. 11. cap. 23. $. 23. vol. II. pag. 56r.

3) im librum Hippocratis vel. Polybi de falubri viffus satione priuatorum, commen.
Jariu, Exílat in edit. Charterii tom. VI. pag.220. vid. Fabric, biblioth. graec. 1. c. nr. 36.
pa8- 585.

4) in librum Hippotratis de alimento. commentarii quatuor. — Exflant in edit. Charterii
tom. VI. pag. 238. vid. Fabric. biblioth. graec. l. c. nr. 35. pag. 584.- ,

5$) in librum Hipporratir de humoribus commentarii rer. Exflant in edit. Charterii
tom. VIII. pag. 508. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. II. cap. 23. $. 25. nr. 3. vol. II. pag. 568.

6) in Hinpotratir prognofficon commentarii trer..— Exflant in edit. Charterii tom. VIII,
pag. 583. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. IL. cap. 23. δ. 19. vol. II. pag. 533.

Voi. V. Mmm Din

^

45 Lib. IP. c. XIX. COMMENTARII GALENI IN HIPPOCRATIS LIBROS

T) im Hippotratir praedi&ionum. librum. primum. commentarii tres. Exflant in. edit.
Charterii tom. VIII. pag. 692. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. IL. cap. 25. $.20. pag.534.

8) in Hippecratir de morbir popularibus librum primum commentarii tres, — Exflant in
edit. Charterii tom. IX. pag. 1. vid. Fabricii biblioth. graec. lib. II. cap. 23. δ. 18. vol. II.
pag. 522 fq.

9) in Hippocratis de snorbir popularibus librum: fecundum commentarius. — Exflat in edit;
Charterii tom. IX. pag. τ18. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. 1I. cap. 23. δ. 25. vol. II. pag. 563.

10) in Hippocratis de morbis popularibus librum tertium commentarii tres, — Exflant in
edit. Charterii tom. IX. pag. 193. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. II. cap. 23. δ. 18. vol. II.
pag. 52a fq.

n) in Hippocratit de morbis popularibus librum. fextum commentarii fzx. — Exflant. in
edit. Charterii tom. IX. pag. 353. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. II. cap. 23. $.25. vol. IE.
pag- 5635.

12) in Hippotratis aphorirmorum libros feptem commentarii feptem. ' Exflant in edit;
Charterii tom. IX. part. IL. pag. 1. vid. Fabric, biblioth. graec. lib. II. cap. 23. δ. 21. vol. II,
pag. 531 fa.

13) Huc referri quoque debet Galeni aduerfur Lycum liber, quod nihil im eo aphorirme

peccet. Hippocrates, cuius initium: qui crefeunt, plurimum habent. caloris innati. Exfílat in
edit. Charter. tom. IX. part. II. pag. 558.

14) Galeni contra ea, quae a. Iuliano in aphorirmirsHippocratir di&a funt, libellus. Ex«
flat in edit. Charterii tom. 1X. part. II. pag. 376.

15) im Hippocratis de diaeta acutorum. librum. commentarii quatuor. Exflant in edit
Charterii tom. XI. pag. 1. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. II. cap. 25. δ. 22. vol. II. pag. 556.

16) in Hippotratir de officina medici librum commentarii tres, Exflant in edit, Charterii
tom. XII. pag. 1. vid. Fabric. l. c. nr. 6. pag. 569.

11) im Hippotratis librum de fraBlurir. commentarii tres. — Exflant in edit. Charterzi
tom. XII. pag. 15r. vid. Fabric. biblioth. graec. lib. II. cap. 23. $. 25. nr. 7. vol. II. pag. 571.

18) im Hipporratis librum de articulis conmentarii quatuor. Exflant in edit, Charterii
tom. XII. pag. 287. vid. Fabric. ibid. nr. 8. pag. 571.

Ex Hippocratis fententia, et ad illuftrandum Hippocratem fcripfit Galenus libros de
diebus criticis; de crifibus; de difficultate refpirationis; de ratione victus in acutis fecundum

Hippocratem ; quod optimus medicus fit etiam philofophus. Ex Hippocratis mente fcriptos

a Íe effe qnoque libros XIV. methodi medendi, ipfe refert cap. 7. de libris propriis. tom. II.
pag.43. Has libros omnes fupra enarraui. |

Scripfit praeterea commentarios qui interierunt, in Hippocratis libros: 1) in librum de
vlceribus. de libr. propr. cap. 7. 2)in librum de capitis vulneribus, ibid.

Indolem commentariorum Galeni in Hippocratis libros quod adtinet, notandum eft,
quod et nuper doctiflume expofuit cl. Przz, auditor meus, in diff. inaug. de interpretibus
Hippocra-

GALENI LIBRI NOMINE IN BIBLIOTH. LATENT Πιϑ. ΠΡ. XIX. 4:

Hippocratis graecis. Altorfii, 1795. 8. pag. 52. fect. IV. Galenum in textu Hippocratis emen.
dando, ac ita conflituendo, vti Hippocratem ipfum fcripfiffe credibile fuiffet, oinni fludio
elaboraffe. Hinc in eius commentariis multa funt, quibus futurus operum Hippocratis edi-
tor ad ipfum Hippocratis textum emendandum vti poterit, quibusque faltim non omnibus
vfi funt editores operum, aut etiam fingulorum librorum Hippocratis, in quos Galeni com-
mentarii exílant. Multa etiam congeflit Galenus in fuis commentariis ad hiftoriam fingulo-
rum librorum, quos inflruxit commentariis, illuflrandum, et ad iudicium redum de corum
aut genuinis, aut fpuriis originibus ferendum, in qua re quam fludiofe fuerit verfatus, ipfe
ego copiofe probaui in biblioth. graecae huius libr. IT. cap. 23. $. 12. vol. II. pag. 518. et in
pluribus longe aliis locis. Multa etiam ex interpretibus Hippocratis, fuo aeuo fuperioribus,
adduxit, quae quanta fint, colligere licet ex differt. doctiff. Preu, fopra citata.

Ipfos vero Hippocratis textus mira et fagacitate et fubtilitate expofuit, praefertim ra.
tione habita ingenii confiliique, quo Hippocrates in componendis libris fuis vfus fuerit, Id -
tamen vitii habent omnes eius commentarii, vt nimis copiofi fint, ac verborum inani copia
laborent, vtque minus rei Galeno fit in recte explicandis iis, quae aut ad hiftorias morbo.
rum, aut ad praefagia pertinent, plus vero in farragine rerum ac verborum congerenda
quae legentis animum fallit, neque femper confirmandis, illuflrandis, aut refellendis iis,
quae ab Hippocrate fuerunt dicta, conducit.

XIV. Exflant etiam permulta Galeni, aut Galeno adfcripta, aut ex Galeni libris haufla,
in bibliothecis nondum typis vulgata, quae hic notanda funt. — Galeni de Jtro la&is [i-
-bellur exítat in biblioth. /Zedicra. Bandini III. pag. 122.

Sele&la α Galeno. de variir. morborum. generibus, vemedürgue ad. illorum. curationem
maxime idontir funt graece in biblioth. publ. Parif. nr. MMCCXXX. et lat. in eadem
nr. MMMMMMMDOCCCXXXI.

Galeni de corporibus , caufis, fignir fanir, aegris, meutvir. Codex eft in bibl. cathedr.
JM'igornienf. nr. 160. et in libr. Roberti Burscough nr. 7675. — Galenus de natura hominis
exítat in //atirana. Montfauc. pag. 28. — Galenus de tuotu animalium eft in J/aticana. 1, c.
|pag.34. — Galejur de medicina eft in bibl. Ca ffinenf.. Montfauc. pag. 221. — Jfagoge ad
regimen Galeni erat in libr. R. Burscough codd. nr. 7673.

E:logae ex Hippocrate. εἰ Galeno a Busbequio emtae, funt in bibl. Z"iudob, Lambec.
lib. VI. part. Il. pag. roo. — Sunt graecae; conf. de Neffcl part, III. pag. 25. — Compendium
ex Galeno exílat in bibliotheca Bauarica.

"Anonymi tabulae diuifionum in plufculir librir Galeni funt in bibl. P; indobonenf. Lambec;
VI. pag. 151- — Ga/íenus de poffione vniurcuiusque. particulae eft in bibl. fratrum minorum
Cefenae, Monrfauc. pag. 433. — Eclogae ex Galeno funt in bibl. F'indobon. Lambec. VI.
pag.153. — Excerptum de pleuritide eft in biblioth. Vindob. Lambec. VII. cap. 25. — Ex-
empta ex Galeno fuat in. eadem, Lambec. VI. pag. 93.

Colle&lio, im qua Galeni , AXenonis, Meetii e Crateuae libri de materia suedica, erat in
biblioth, Canzacuzeni.

Mmm 2 Excerpta

460 Lib. IP.c. XIX. GALENI LIBRI NOMINE IN BIBLIOTH. LATENT

Excerpta ex Oribafío et Galeno funt in biblioth. publ. Parif. graece nr. MMCXLIX. —
Excerpta ex Galeno funt in. bibl. Vindob. Lamb. VI. pag. 100. — Galenus de fimplicibur eft
in biblioth. Canonicor. regularium Bononiae. Montfauc. pag. 432.

Galeni theoria et pra&hica medicinae erat in libris Francifei Bernardi nr. 3651. — Ηρ:
pocratis liber. refolutionir , quem Galmus explicat, et Galenum Mich. Pfellus. Verdier. —
Galeni in libr. Hippocratis de aetatis argritudinibur eft in bibl. D. Marci Venet.

Galeni liber de caufis εἰ euentibus: Nic. Rhegino interprete. — Codex eft latinus in bibl.
publ. Parif. n. MMMMMMDCCCLXV.

Galeni medicinale ad Hippocratem in catal. bibl, Con/fantinopo[. Verdier. lI. pag. 57. —
Galmus de quatuor elementis exftat gr. in biblioth. reg. Taurinenf. Montfauc. p. 1397. —
Galenus de duplici medicina cum commentario exftat latine in bibl. reg. 'Taurinenf. Montfauc.
pag. 1397-

Galeni fragmentum problema de cavftr rariorum morborum eft in bibl. Bodleian. nr. 13r.

Galeni antidotarium citat Chrifloph. Georg. de Honeflis. — Negat Galeni effe Syíuiur ad
Mesuen. lib. III.

Galeni fijnopfim medicamentorum fimplicium exhibet Paulus Aegineta ex libris de fimplic.

medicamentorum facultatibus. — Ga/zmi de fine medicinae.

Galeni de fimptomatibur critici. — Galeni iatricorum vfur. — Galeni de corporis
humani fabrica. Codex graecus eft in biblioth. publ. Parif. nr. MMLXXXXVII. — Coft-
leGlioner ex Galeno fratr. Ioann. ord. minor. ex(lant in bibl. monaller. S. Petri Corbeienfis.
Montfauc. pag. 1407.

Galeni de membrir hominir et equi in bibl. Mich. Cantacuzeni.

Galeni anatomia eft fcripta inter codd. Caroli Theyer nr. 6603.

Galeni de abortiuo foetu. in. bibl. Cai. Gonuil. Cantabrig. nr. 946. nr. 6605. et in bibl.
Voffian.

Galeni epift. de liumano corpore ibid. nr. 956.

Galeni chirurgia, feu capitula varia, ex. Galeni operibus colleBfa, erant inter codd. Bod-
Itianor. bibl. Britt. nr. 3500.

Galeni lexicon botanitum: eft in bibl. Medicea. Aliud λεξζικὸν τῆς τῶν βοταάνων ἑρμη-

vesxe κατοὶ σοίχιεῖον erat inter libros, quos biblioth. Vpfalienfi dedit Io. Gabr. Sparuenfel-
dius, vid. catal. ei. biblioth. pag. 57.

Galeni de fratlir, mempe libri T. methodi medendi. cap. V et VT. — De offibus, de
füftiis. Hippocratir, Diotlir, Glauciae, Perigenir, Molpicae, Zmyntae , Menecratir, Soffra-
1), Apollonii iumiorir, Jpollonii Feri funt in: collectione Nicetae. vid. Cocchi in praef. ad
fcript. chirurg. e collect. Nicetae pag. 12.

Ἱπποιωτροσοφηνα τῷ σοῷξ ῥήτορος. Ἱερωκλέβ καὶ ὑποκράτες καὶ 78 σοφῶ Γαληνξῖ.
In fine πληρωθη τὸ παρὸν ἱπποιατροσώφην dios 'χείρος ἐμβ Δημητρίξ T8 Δρωσινδ. [5 codex
e(t inter Voflianos biblioth. acad. Lugd. Βαίαι.. vid. catal. biblioth. pag. 398. nr. 50:

Tra&atus:

—

GALENI LIBRI NOMINE IN BIBLIOTH. LATENT Lió.IP.:. XIX. 46:

Traflatur ex libro Gallieni Alpachimi et. ex fententiis Hermetis collifus eft in. biblioth.
Imenf. vid. Mylii memorabil. biblioth. Ienenf. pag. 397.

Liber feereti Gallieni de elixir folis et lunae. eft in biblioth. acad. Ienenf. latine fcriptus,
cum Hermetis, Clifopatrae, et aliorum. vid. Mylii memorab. bibl. Ienenf. pag. 398. —
Galenus de cura. fene&tutir eft lat. in biblioth. colleg. corp. Chrifli Oxon. nr. 1592. — Signa
mortir fecundum Galenum funt in bibl. Cai. Gonuil. nr. 956. — Ifagoge Iohannitii ad legen-
dos Galeni libror prognofficorum eft in bibl. ecclef, cathedr. Jigorn. nr. 760. — Galenus de
corporibus, cauffir, fignir, fanir, aegris, neulris eft ibid. — De difcrepantia pulfuum, quo-
sum cognitio clarior fa&a pof? Galenum eft in bibl. If. Voffii nr. 2168. — Gode Medicines
for divers Evils drawn out of Galien and Zfclepius funt inter MSS. Fr. Bernardi. Cat. MSS.
Angl. nr. 3632. — Galeni de fgmptomatibur mulierum lingua gallica eft inter MSS. Ed. Ty-
fon. Catal. MSS. Angl. nr. 4155. — Galeni anatomia et de interioribus eft inter MSS. Car.
'Theyer. nr. 6605. — Jfagoge ad regimen Galeni. — Regimen Galeni de. corporibus fignis
et caufit fant in libr. R. Burscough. nr. 7671.

Ἰατροσόφιον Fev. won Ἱπποκράτην. — Galeni. medicinale ad. Hippocratem exflat
graece in bibl. caefar. Vindob. Lambec., edit. Kollar. I. pag. 272.

E T8 Ἱσποκράώτες εἰς τοὶ ἀνωλυτικοὶ βιβλία δεκωτέσσαρα. καὶ tEmyeim og αὐτὸ ὃ T«-
Ages. Hippocratis in refolutionis libros X1V. quos Galenus explicat. exflat graece n bibl.
. caefar. //indob. Lambec. edit. Kollar. I. pag. 273.

Galeni, Xenonir , (Xenotratis) Meletii fapientir, et parr Grateiae Rifotomi (Crateuae
Rhizotomi) in materiam medicam. Exflat in bibl. caef. Z/indob. Lamb. ed. Kollar. I. p. 275. —
Defcriptio plantarum, ex Crateuae, Pamphili Alexandrini et Claud. Galeni operibus collecta:
cum figuris plantarum ad viuum depict. exílat cum cod. antiquiíf. Diofcorid. in bibl. caefar.
Vindob, de Nefífel part. IIT. pag. 9.

Zfnonymi cuiusdam: au£&lorir etlogae fiue excerpta ex variis Hippocratis et Galeni operibus,
εἰ ex. riflotelir problematibus phuficir, im quibus eclogae ex Galeni de locis affc&lis libris locum
τ primum tenent , fant in bibl. 'indob. vid. de NefTel part. III. pag. 26. nr. 15. — | Opera Ga-
leni e Hippocratis de chirurgia exflant Hibernice in bibl. coll. S. Trinitat. Dublin. nr. 6ot. —
Fragmenta media ex Galeno εἰ Hippocrate ex(labant in biblioth. Narciffi, archiep. Dublin.
nr.1218. — Exterpta ex Galeno. de remediis funt in biblioth. Coislinian. Montfauc. part. II.
pag.448. — Exrerpta ex Hippocrate, Galeno, Meletio, de morbis funt graece in biblioth.
Coislinian. Montfauc. part. II. pag. 448.

AMifcellanea medica ex Galeno, quorum principium : ἱερὰ Γαληνξ; ἣ σύνθεσιν ἔχε: ἕὅτως,
κι T. A. funt in bibl. /7indob. de Neffel nr. 20. 5. pag. 32.

Excerpta varia ex Galeno, inter. quae eff praecipue epitome alpliabetica libri II. PIT.
V IH. IX. libror. de fnplicium meditamentorwn facultatibur , funt in. bibl. caefar. 'indob. de
Neffel part. llI. nr. 25. pag. 55.

ΤΙαύλε λόγος P τῶν Γαληνξ περὶ πάσης φλεβοτομίας» eft ex Paulo Aeginet. libr. VI.
cap. 4o. in bibl. indobonen/. nr. 28. et nr. 29. bis. vid. de Neffel part. lI. pag. 40.

Mmm 5 YuAqE

462 710. 777... XIX. GALENI LIBRI NOMINE IN BIBLIOTH. LATENT

Ταληνξ ἐκ τὸ τῆς πρὸς Πατρόφιλον περὶ zAeveiridos. Exflat in bibl. Vindob. nr. 36.
vid. de Neilel part. Ill. pag. 42.

Miftellanea. quaedam medica, ex Galeno aliisque auBloribus excerpta, inprimis ex. libro
περὶ τῶν ἐξ ἐνυπνίων διαγνώσεως, fent in bibl. caefar. //indob. nr. 30. de Neffel part. III.
pag. 42. — AMiftellanta medica ex Galeno et aliis avti;nis ou&loribus cola in vfum Xeno-
dochiorum et- nofocomiorum funt in bibl. cacfar. Viadob. nr. 37. de Neffel part. II. p. 47.

Theophili et Stephani Zfthenienfis libellus de febiium differentiis ex Hippocrate et Galeno
eft in bibl. Vindobonenf. de Neffel nr. 52. part. II. pag. 55.

Διωϑήκη τῶν τριῶν ἰωτρῶν Γαληνξ, Ἱπποκροτες καὶ Μελετίε v8 σοῷξ περὶ τῆς τὰ
ἀνθρώπε κατασκευῆς exftat in bibl. Vindob. nr. 53. de NefIel part. III. pag. 56.

ZInonymi au&oris eclogae graeco - barbarae ex Galeno in capita CLX XII. diuifa funt
in bibl. P'indob. nr. $3. de Neffel l. c. — — Excerpta quaedam ex Galeno et aliis de morbis δέ
medicamentis variis funt in bibl. Barocciana nr. 88. catal. MSS. Angl. et Hibern. ---- Ga/rni
fragmentum protheoriat de caufir variorum morborum eft in bibl. Barocciana nr. 131. ibid. —
"Hutidota et' medicamenta ex Hippocrate et Galeno colle&ia funt iu bibl. Barocciana nr. 150. —
Galeni fragmenta quaedam funt in bibl, G. Loudi catal. MSS. Angl. nr. 877. — The virtues
of herbs tbhich are hot or cold aud. for how manoy thiags they are good, after Platon, Galen
and Hippotrates. — Exftat in bibl. Bodleian. catal. MSS. Angl nr. 2062. — Secreta glorio-
fiffimi Galeni funt in bibl. Bodlei. catal. MSS. Angl. nr. 2461. — Galeni chirurgia, fiue ca-
giiula varia ex eius operibus colle&ia exftant in bibl. Bodlei. ibid. nr. 3500.

Galeni liber de X11. portis eft in. biblioth. 271/hmolean. catal. MSS. Angl. nr. 7638 et
Ti81. — Galeni fragmentum exítat lat. in bibl. colleg. vniuerfit. Oxon. nr. 118.

Rabbi Nathan Ioel Palkeira fententiae ex Hippocrate, Galeno, uicenna, R. Mamonidr.
Citantur a Wolfio in bibl. Hebr. — Zfnonymi introdu£lio ad ea, quae Galenus de re miedica
firipfit ex(tat hebraice in bibl. publ. Parif. nr. 40x. — Galeni de medicinis experimentatis a
lohamnitio verfur elt in bibl. publ. Pazif. nr. MMMMMMDCCCLXXXXIII. — Galeni de
qualitate herbarum et aromatum in bibl. publ. Parif. nr. MMMMMMDCCCXXXVIH.

JMagmum volumen, continens (X XI. traGatus snedicos, comuerfur ex au&toribur arabicis
«t gractis: Ibn Zohar, Ibn Sina, Καβ, Ibn Rufjd, Abul ἢ) αἰ 1bn Rufjd, Mohamed Ibn
Rufjid, Ali Ibn Rufwan, Honain f. Ifhac, Hippocrate, Galeno exflat hebraire inter MSS,
legati Scaligeriani in bibl. acad. Lugd. Batau. vid. catal. ei. biblioth. pag. 404. nr. 2.

Commentaviur in librum philofoph. et medie. adornatus ex Ariffotele , Galemo, Ibn Sina,
Jfaaco Ifraclita, etc. exílat hebraite in libr. Warnerianis biblioth. acad. Lugd. Batau. vid.
catal. ei, biblioth. pag. 407. nr. 39. — Je remediir quorumdam morborum ex Galeno, ibn
Zohar, cet. exílat in libr. legat. Warneriani biblioth. acad. Lugd. Batou. vid. catal. ei.
biblioth. pag. 407. nr. 4o. — Galenus de arte medica et conferuanda valetudine verfur ab
“δ Fergi Abdallah exftat arabice in biblioth. acad. Lvgd. Bata. nr. 748. catal. pag. 441.

Galenus de prohibenda fepultura in certo morborum fe morbis dubiae genere ad iuffum
tempus verfus et explicatur ab «Ἴδε, Said Z4bdallah exflat arabice in biblioth. acad. Lugd. Batau,
nr. 149. pag. 441.

Galen;

PUMYI

LIBRI GALENI MEDICINALES χιν 177... ΣΙΧ. 463

Galeuur de υοιῖδιι in medica arte vfitatis tra&atus ex. gratto idiomate in Syriacum, et
ex hoc in. Zlrabicum verfus exflat in biblioth. acad. Lugd. Batau. nr. 762. catal. pag. 441. —
JMordechai fil. Schelomo de remediis morborum ex Razeo, Mefue, Galeno, et authoribus la.
tinis liebraice ex(lat in biblioth. acad. Lugd. Batau. nr. 794. pag. 442.

Ibn Beitar medicamenta fimpliria ordine alphabetico. | Auctor collegit hoc opus ex Ga-
leno, Diofcoride. Extat arabice in biblioth. acad. Lugd. Batau. nr. 805. p. 442. Arabice
etiam exílat inter libros, quos bibliothecae Vpfalienfi dedit Io. Gabr. Sparwenfeld. vid. catal.
eor, libror. pag. 4. nr. 5. vbi permulta fimul leguntur, ad hifloriam huius libri celeberrimi
facientia, — —

Galeni de medicamentis expertis eum tabulis medicamentorum fimplicium. Exflat ex Ho-
naizi verfione arab. in bibl. Efcurial. Cafiri nr. $46. Citat Auicennam.

XV. Praeter hos libros Galeni, qui aut integri ad nos peruenerunt, aut laceri, mutili,
interpolati, vel etiam plane fuppofititii, ac alium auctorem habentes, multos Galenus fcri-
püit. qui temporum iniuria interierunt. Enarrabo primum libros Galeni, qui interierunt,
ad medicinam pertinentes, deinde cos, qui ad aliarum difciplinarum genera ab eo fcri-
pti funt:

Περὶ τῆς τεκνολογίας librum citat ipfe in comment. I. in prognofl. Hipp. text. 11.

Περὶ τῆς τῶν αἰτίων διαφορᾶς citat in libr. I. de loc. adfect. cap. vlt.

Τῆς ἀνατομικῆς διαφωνίας libros citat in libr. I. adminiflrat. anatom. cap. 4. “Περὶ
“πάσης τῆς ἐν τοὺς ἀνατομαὶς διαφωνίας citat in libr. VI. anatomicar. adminiflrat. cap. 12.

Περὶ σφαλμάτων ecyovro uina» καὶ τῶν ἐκείνων αἰτίων, citatur in libr. III. de vfu partium
corporis humani,

“Περὶ ζώντων ἀνατομῇς β΄. De anatome viuorum. — Citat eos de libris propr. cap. 3.
et faepius.

Περὶ τεϑνεότων ἀνωτομῆς. — De anatome snortuorum. — Citat hunc librum de libr. propr.
€ap. 3. :
ο΄ De partibus fimilaribur fe fcripfiffe refert in libr. VIII. de Hippocratis et Platonis decre-
tis et in praefat. commentar. in Hippocratem de natura humana.

Περὶ τῶν κατοὶ Πραξαγόραν vov Νικώρχε χυμῶν citat in libr. IT. de natural. facult.
cap. 9. ad finem. i

Περὶ τῶν ἰδιότητι τὴς ὅλης ἐσίας ἐνεργόντων liber citatur in libr. ΧΙ, de fimplic. medi-
camentor. facultatibus.

Περὶ τῶν γνησίων Ἱπποκρότες συγγραμμάτων. De genuinis fcriptis Hippocratis citat
in cominenr, l. in Hipp. de humoribus in edit. Charterii tom. VIII. pag. 509.

Commentarios de Hippocratis anatome citat in libr. VIL. de Hippocratis et Platonis decre-
fis cap. 4. et in coniment. in V, Hippocr. aphorism. 48. — Erant libri VI, de quibus loquitur
in cap. 1. de libr, propriis. Scripfit eos annum aetatis agens XXXIV,

Κενεμέ-

“4 Li1P.e XIX. LIBRI ΘΑΙΕΝῚ MEDICINALES :

Κενθμένων αἰτίαι citantur in libr. IV. de fimplic, medicamentor. facultatibus cap. I. !

Cominentarios in Zfrchigenir de pu/fibus libros citat in libr. II. de different. febr. cap. 8.
Erant libris VIiI. comprehenft.| Gal. de libr. prop. cap. 5.

Περὶ τῆς 78 πνεύμονος καὶ ϑώρακος κινήσεως βιβλία γ΄. — Libri tres de motu thoracis et
guimonum. Citat eos in cap. 2. de libris propr. et libro Vl. de vfu partium. Fragmentum,
hunc titulum habens, quod adhuc exflat, recenfui fupra. |

Περὶ ἰωτρικῶν ὀνομώτων , citatur in libr. II. de different. febr. cap. g. Sed hic liber eft
forte is, qui exílat definitionum medicarum titulo.

Περὶ κρισίμων συμπτωμάτων citatur in comment. IT. in Hippocr. de diaeta in acutis. .

Περὶ τῶν οἱπλῶν διωαϑέσεων citatur in libr. II. de difficult. refpirat. cap. 7.

Περὶ μηχανημάτων citatur apud Oribaf. de machinamentis cap. 6. tom. XII. edit, Char-
ter. pag. 560.

Περὶ ζωοτομίας. citatur in libr. IV. de loc. adfcct. cap. 9.

Περὶ τῆς ὁμοιομερῶν σωμοίτων die φορῶς citatur in libr. VII. de decretis Hippocratis et
Platonis.

Ἰατρικῶν ὀνομοτων προ ματείο , in qua totus liber de vocabulo sojyeís. Citat hunc. —
librum in libr. VII. de Hippocratis et Platonis decretis, et faepius.

Ὀπτικοὶ λόγο: citantur in libro X. de vfu partium.

Διώγνωσις τῶν ἐν ὀφθαλμοῖς παϑῶν citatur in cap. 2. de libris propriis et faepius. De
fragmentis ex hoc libro vid. fupra.

In Herophili artem de pulfibus libri citantur in libr. II. de praefag. ex pulfib. cap. 3.

Προτρεπτικὸς ἐπὶ ἰατρικήν. ἘΠῚ forte non diuerfus ἃ. προτρεπτικῷ ἐπὶ τοῖς τέχνας,
quem fupra inter Galeni libros recenfui. :

Περὶ φωνῆς βιβλίω δ΄. Scripfit hos libros ad Boethum, confularem virum, peripate- |
ticum, vid. de libr. propr. cap. τ. et de ordine librorum fuorum libellum. Citat Galenus hos.
libros faepius.

De febrium fignificatione citatur in libr, IT. de crifibus cap. 8.

Περὶ χοωμώτων. De Hippocratis et Platonis decretis libr. VI.

D: femitertiana citatur in commentar. II. in VI. epidem. Hippocratis.

Commentarii de inethodica fz&la citantur in libr. aduerfus Iulianum cap. 5. et cap.9. de .
libr. propr.

De Afclepiadir placitis citatur in libr. XIT. method. medendi cap. 7. et de curandi ratione — |
per venaefed. cap. 2. Erant libri VIII. de libr. propr. cap. 8.

De morbis oculorum citantur in libr. de humoribus pag. tt.

De Erafifirati anctome libri ILI. citantur in cap.r. et 7. de libr. propriis. Scripfit eos
annum aetatis agens XXXIV, |

Jgnorata

LIBRI GALENI DEPERDITI Πίδ. 17). ε. ΧΊΧ. (οἱ. XI'IL) a;

Jgnoraía a Lyco in anatome. — De his refert in cap. 2. de libr. propriis.

- Epitome librorum XX. anatomicorum Marini in 1V. librir. de libr. propr. cap. 3.
Librorum: anatomicorum. Lyci omnium epitome. de libr. propr. cap. 5.
Περὶ τῶν συνεκτικῶν. de libr. propr. cap. 3.

Περὶ τῶν Ἐρασισρώτε ϑεραπευτικῶν λογισμῶν. de libr. propr. cap. 4.

In primum librum. Era/flrati de febribus libri 111. de libr. propr. cap. 7.

D: Eraffirati curandi ratione libri . de libr. propr. cap. 7.

De fubflantia animae fecundum Zfclepiadem. de libr. propr. cap. g.

Τῆς Oscdz εἰσαγωγῆς ὑπομνήμωτα ἐ. de libr. propr. cap. 9.

Περὶ τῶν Μηνοδότε Σεβήρῳ ἕνδεκα βιβλ. de libr. propr. cap. 9,

Τὼν Σεραπίωνος πρὸς τοῖς αἱρέσεις δύο. de libr. propr. cap. 9.

Περὶ τῆς ἰατρικῆς ἐμπειρίας. de libr. propr. cap. 9.

Περὶ τῆς τῶν ἐμπειρικῶν διαφωνίας βιβλ. γ΄. de libr. propr. cap. 9.

Πρὸς τοὶ ἀντειρημένω τῆς διαφωνίας τῶν ἐμπειρικῶν τῷ τε Occo. κεφαλ. ὑπομνά-

ματα γ΄. de libr, propr. cap. 9.

Εἰς τὸ Μηνοδότε Σεβήρῳ. de libr. propr. cap. 9.

Προτρεπτικὸς ἐπὶ ἰατρικήν. de libr. propr. cap. 9.
᾿Σύνοψις τῶν Ἡρακλειδείων περὶ τῆς ἐμπειρικῆς αἱρέσεως ζ΄. de libr. propr. cap. Ὁ.

XVI. Libros praeterea multos etiam fcripfit, ad alias difciplinas, praeter medicinam,
pertinentes, in primis ad philofophiam, in quam fingulari plane fludio incubuit. Eorum
infcriptiones hic exhibebo: nullus enim eorum ad nos peruenit. T

Περὶ ὠποδείξεως βιβλίω πεντεκαίδεκω. [02 demonftratione libri quindecim. — Quibus
rationibus motus fuerit ad fcribendos hos libros, quos modo geometrarum compofuit, fufe
enarrat in cap. 11. de libr. propriis. — Voluit fcilicet his libris probare, nullam effe demon-
flrationem validam, nifi geometrarum, vtiliaque ipíi vifa ea, quae ex inílitutione philo-
fophorum ex diuerfis fectis audiuerit, in his libris in vnum collegit, Citauit etiam hos
libros im libris fuis medicinalibus faepiffime. ^ Exflare adhuc hos Galeni libros, de demon-
flratione fcriptos, graece in Walachia, refert della /7alle viagg. I. — Vide et de hoc libro Hir-
ron. Mercurialem in libr. IV. variar. lect, cap. 4. Fragmentum eius libri ex Johanne Philo-
pono recenfui fupra inter fragmenta.

Εἰς τὸ περὶ Ceumvesas AgisoréAas βιβλία γ. — In librum de interpretatione. Ariffo-
teli libri trer. de libr. propr. cap. 1t.

Εἰς τὸ πρότερον περὶ τῶν συλλογισμῶν βιβλίω δ΄. T priorem. de fyllogirmis libri
φιαίμον. de libr. propr. cap. 11.

Εἰς τὸ δεύτερον πεοὶ τῶν συλλογισμὼν βιβλία δ΄. In alterum de fyllogismis libri qua-
iuor. de libr. propr. cap. tr.

Fol. F. Nnn In

-

466 Lib. IV. c XIX. LIBRI GALENI DEPERDITI

In priorem Zfriffotelr de fyllogismis librum commentarii P 1. de libr, propr. cap. vt.

In alterum Ariffcitlis de demonffratione librum commentarii P. de libr. propr. cap. τ.
- Is liber, vti et commentarius in libr. de fyllogismis, non ad editionem erat fcriptus. Com-
mentarium IIT et IV. in Ariflotelis alterum de demonflratione librum citat tamen in libr. IV.
de pulfuum differentiis, cap. 17. Galenum Atiftotelis ἐξεταςὴν dici a "Themiflio, notauit
Petr. Petitur. — Conf. Menagiur ad. Laert. pag. 208. edit. Wetften.

Εἰς v8 Θεοῷραάςε περὶ καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως βιβλία s. — In Theophraffi
librum de effirmatione et negatione libri 171. de libr. propr. cap. τι.

Εἰς τὸ πρότερον λέξεως Εὐδήμε. In priorem diffionir Eudemi. de libr. propr. eap. rr.

Commentarii in libros decem praedicamentorum Zfriffotelir. de libr. propr. cap. v... Com-
pofuit hos ad vfum eorum, qui hos libros legerent, neque voluit, vt publici iuris fierent,

Commentarii in libros Chrufippi συλλογιςικῶν. de libr. propr. cap. zt. Confecit hos
commentarios in puerili aetate, cum a patre praeceptori traditus effet, a quo in Chryfippi
difciplina et Stoicorum philofophia inflitueretur.

Περὶ τῶν ἀναγκαίων eig τὰς ἀποδείξεις. De neteffariis ad demon/rationer. de libr,
propr. cap. 12.

Περὶ τῶν παραλειπομένων προτάσεων i τῇ λέξε; τῶν ἀποδείξεων. — Dt. propofitioni
bur praetermif/r in lelione demonfirationum, de libr. propr. cap. 12.

Περὶ τῶν ᾿σοδυνωμεσὼν προτάσεων. De aequipollentibus: propofitionibur. de libr;
propr. cap. 12.

Περὶ τῶν κατοὸ διότι ἀποδείξεων. [06 demon/ffrationibur propter quod. de libr. propr.
cap. I2.

Περὶ τὸ τῶν συλλογισμῶν ἀριῦμξ. De fyllogismorum numero. de libr. propr. cap. 12;

Περὶ παραδείγματος βιβλ. β΄. De. exemplo. libri duo. de libr. propr. cap. 1a.

Περὶ ἐπαγωγῆς. De indu&ione. de libris propriis. cap. 12.

Περὶ εἰκόνος. De imagine. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ εἰκότος. De verofimili. de libr. propr. cap. xa.

Περὶ ὁμοιότητος βιβλ. γ. 106 fimilitudine libri tres. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ ἐξ ὑποθέσεων ὠρχῶν. De principiis ex fuppofitione. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ τῶν κατοὶ τὸ γένος. καὶ τὸ &doc, καὶ τῶν συζυγέντων αὐτοῖς. σημαινομένων
ἡμῖν. κατοὶ τὴν αὐτόματον ᾧωνήν. Dt iis, quae fecundum genus, et ficundum fpeciem, et
coniugatir ipfir, fignificatis mobir fpoutanea voce. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ 78 Jwvor&. De pofjibili. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ τῶν πολλαχῶς λεγομένων βιβλ. y. — De iir, quat multifariam dicuntur libri
trer. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ τῶν ἐν τοὺς τέχναις κοινῶν κοὶ ἰδίων. De communibus et propriir in artibur, de. |

libr. propr. cap. 12.

LIBRI GALENI DEPERDITI | LiLIP.z XIX. 467

2C Περὶ τῶν ἑαυτὲς περιτρεπόντων λόγων. De firmonitur, qui füipfor eutrtunt. de
libr. propr. cap. 12.

- Περὶ τῶν ἐνδεχομένων προτάσεων. ἴ)ε propofitionibur contingentibur, de libr, propr.
cap. 12.

Περὶ τῶν μικτῶν προτάσεων καὶ συλλογισμῶν. — D mixti; propofttionibur et fullo:
girmir. de libr. propr. cap. 12. í T

Ὅπως χρὴ διακρίνειν τὴν πραγματικὴν ζήτησιν» τὸ wwT ὄνομα καὶ τὸ σήμωινόμενον:
Quomodo di/rernenda Μὲ tizgotialis quac/fio rei ab ea, quae nominis et fignifiati, de libr.
propr. cap. 12. 2

Περὶ Κλετομάχϑ ΚΟΙ τῶν τῆς ἀποδείξεως αὐτῷ λύσεων, De Clitomacho εἰ demon-
Ffrationir eius. folutionibus. de libr. propr. cap. 12. ;

Περὶ 78 κοινῇ Acys βιβλ. β΄. — De communi ratione libri duo. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ τῆς οἰρίτης διδασκαλίας ὑπὲρ Ἐπικτήτε πρὸς Φαβερῖνον. De optima ἀοξέγέπα

. gro. EpiBeto aducrfus Phauorinum, de libr. propr. cap. 12.

Περὶ χρείως συλλογισμῶν. — De vfu fullogitmorum. de libr. propr. cap. 12.

Περὶ χρείας τῶν εἰς τὲς συλλογισμὲς ϑεωρημώτων βιβλ. 8. — De vfu pratceptorum
ad fyllogismos. de libr. propr. cap. 1a.

Περὶ τῆς ὠρίτης αἱρέσεως. D optima fifa. de libr. propr. cap. 12. Non confun-
dendus efl is liber cum eo de optima fecta, qui adhuc exílat, ct ad imnedicinales fectas
fpectat.

Περὶ ὀνομώτων ὀρθότητος βιβλ. γ. — De mominum re&litudine, de libr. propr. cap. ra.

Περὶ τᾶ, τῶν ὄντων ἕκαφον ἕν τε &weg καὶ πολλά. Ds to, quodque eorum, quae
funt, et vnum cffe, et plura. de libr. propr. cap. 12. δ

Περὶ τῷ ὅτι τοῖς ἀντικειμένοις ἕν καὶ ταὐτὸν ἐξ ἀνάγκης ἐκολεθῶν οδίνατέν Bow;
De £o, quod oppofitir, vnum et idem ex mecc[ifate confrquens effe impoffibile fit, de libr.
propr. cap. 12.

Περὶ τῆς ὠποδειχτικῆς αἱρέσεως. De demonfivatiua fzfla. 1. c. cap. 12.

Περὶ τῆς λογικῆς δευτέρας καὶ ϑεωρίας. [126 ratione altera εἰ Jpeculatione. |. c. cap. 12,

Διώλογοι πρὸς Φιλόσοῷον. ἰδίως TB κατοὶ τοὺς κοινοὶς ἐννοίας. Dialogi ad philofo-
phum, εἰ [rorfim de co, quod fecundum communes notiones. 1. c. cap. 12. ;

Πρὸς τὲς ἐπηρεαςικῶς ἀκέοντας τῶν ὀνομώτων. 4dduetfur cor, qui contumeliofe ἀρεῖς
piunt nomina.

Περὶ τῶν ἰδίων καὶ κοινῶν ἐν τοῖς TÉXyeuc. — Dt propriit ef communibus in artibur:
l. c, cap. 12.

Περὶ τῆς τῶν τεχνῶν συφάσεως βιβλ. γ΄. De artium conffitutione libri tver. . c. cap. 12.

Περὶ τῶν σημαινομένων ἐκ τῆς κατ᾿ εἶδος xg] γένος φωνῆς. καὶ τῶν παρωκεςμένων
αὐτοῖς. JD figmiicaiis ex voce /peciei et. generis, et ipfir adiacentibus, 1. c. cap. 12.

Nnn 2 Σύγοψις

468 Lib.IP.c. XIX. LIBRI GALENI DEPERDITI hs

Σύνοψις τῆς ὠποδεικτικῆς Θεωρίας. Synopfíir demon/fratinae contemplationis. de libr.
propr. cap. 12. «

Περὶ τῆς κρίσεως τῶν du Quov£vrow ἐν τοὺς δόγμασιν. De iudicio diftrepontium in decretis,

Ὅτ, τῆς zewTus Scias ἀχώριφος ἡ ποσότης. — Quod a prima fubftantia infzparabilit ft
quantitas. 1. c. cap. 12.

Περὶ τὸ zegorégg. — De priori. l.c. cap. t2.

Περὶ τῆς δ΄ οὠδυνώτε ὠποδείξεως. — De demonftratione per. impoffibile. 1. c. cap. 12.
Περὶ τῶν ἕνεκ᾽ αὐτῷ γινομένων. Dt iir, quae fui caufa fiunt. 1. c. cap. 12.

Περὶ τῶν πολλαχῶς λεγομένων. De iir, quae multipliciter dicuntur.

Περὶ τῆς κατ᾽ cvoc gj σημαϊνόμενον ζητήσεως. — De quaeflione fecumdum momen. et
fagnificatum.

Περὶ τῶν ἰδίων ἑκάφῳ παϑῶν καὶ ἑμαρτημώτων τῆς διαγνώσεως. [26 propriorum.
euique cffe&uum et peccatorum dignotione. 1. c. cap. 13.

Περὶ ἡϑῶν βιβλ. δ΄. De moribus libri quatuor. l.c. cap. 13.

—

Πρὸς τὸν Φαβερῖνον κατοὸ Σωκρώτες. 4dduerfur Phauorinum pro Socrate. l. c. cap. 33

Περὶ ἀλυπίας-.. De indolentia. 1. c. cap. 13.
Περὶ τὲ κατο Φιλοσοφίαν τέλες. — De fine fecundum phifofophiam. l. c. cap. t3.

Περὶ τῆς τῶν ἐπιδεικνυμένων τὲς οἰκέοντας συνδσίας. Dt eorum rongre[fu, qui de-
monfirant ad. auditores. l. c. cap. 13.

Περὶ τῶν ἀναγινωσκόντων λάϑρα. De clam legentibus. l. c. cap. 13:

Περὶ τῶν ἁμαρτημάτων καὶ κολώσεως ἰσότητος. [6 peccatorum et pornae aequalitate.
l'c. cap. 13-.

Περὶ παραμυϑίας: — De confolatione; 1. c, cap. 13.

Περὶ τῆς ἐν αὐλῇ Mevaexs diereiDuss πρὸς Βακχίδην καὶ Κῦρον. Dt commoratiowe:

Jinarchi in aula αὐ Bacchidem et CyrustfPc. cap. 13.

Περὶ τῆς ἐν τοῖς διωλόγοις cvvecims. De congre[fu in dialogir. l.c. cap. 13..

Πρὸς τὲς o*ycgedas ῥήτορας: Ad forenfer oratores. 1. c. cap. 13.

Περὶ ἡδονῆς xo] zcve: — De voluptate et labore. 1. c. cap. 13;

Περὶ τῶν ἀκολόϑων fw. Dt hir quae quodque fequuntur. Y. c; cap. 13.

Περὶ τῶν δημοσίᾳ ῥηθέντων πρὸς τὲς ἀπὸ τῶν αἱρέσεων. Dt publie ditis aduerfur:
FtBfarios. 1. ς.. cap. 13.

Περὶ e4d8e βιβλ. β΄. De pudore libri duo; ]. c. cap. 13..

Περὶ τῶν δημοσίᾳ: ῥηθέντων κωτοὶ κολάκων. — De publice di&lir contra adulatores, l.c.
cap: 13.

Περὶ τῆς διαβολῆς» ἐν ᾧ καὶ περὶ τῷ ἰδία [jg — De calumnia, im quo εἰ de vita fua.
| C. Cap. 13s

Χρονίσκοι |-

LIBRI GALENI DEPERDITI- — LilIF.c. XIX. 469

Κρονίσκοι (Χρονίσκοι) ζ΄. Saturnales feptem.

Πρὸς τὲς ἀπὸ τῶν αἱρέσεων. “πον frElarior. de libr. propr. cap. 13.

Περὶ τῶν ἐπὶ Περτίνακος δημοσίῳ ῥηθέντων. [06 publice αἰ δ᾽ coram. Portinate. 1. c.
cap. 13.

Μέχρι aóce τῆς παρὼ τοῖς πολλοῖς τιμῆς καὶ deae Φροντιξέον 69i. — Quatenur parui
ducere oporteat honorem et gloriam apud vulgus. 1. c. cap. 13.

Περὶ διωϑηκῶν ποιήσεως, — De teffamentorum. confzGione. l. c. cap. 13.

Περὶ τῆς Πλάτωνος αἱρέσεως. [)ὲ Platonir feBla. 1. c. cap. 14.

Πρὸς τὲς ἑταίρες ἢ Πλάτων. 444 fodaler, feu Plato. 1. c. cap. 14.

Περὶ τῶν ἰδίων δοξῶν. De propriis opinionibus, |. c. cap.14.

Περὶ τῆς κατοὸ Πλάτωνα λογικῆς ϑεωρίως. De ta, quae fecundum Platonem eff , va-
tionali contemplatione. 1. c. cap. 14.

Πλατωνικῶν διωλόγων συνόψεως s. — Platonicorum dialogorum compendia oto. 1. ἃ.
Cap. 14. : 3

Περὶ τῶν ἐν Φιλήβῳ μεταβάσεων. De tranfítionibur in Philebo. 1. e. cap. τά.

Περὶ τῶν τῆς Ψυχῆς μερῶν καὶ δυναείμεων γ΄. De animae partibus e£ facultatibus libri
iret. l. c. cap. 14.

"Ori τοὺς τῇ σώμωτος κραάσεσιν αἱ τῆς ψυχῆς ἕπονται δυνάμεις. Quod corpori tenr-
peramienta animi facultates fequuntur. l.c. cap. 14. Duplex erat eius libri editio. An idem
cum eo, qui ad nos peruenit: Quod animi morer corporis temperamenta fequantur ?

Εἰς τὸ ᾿Αριξοτέλες περὶ ἑρμηνείως ὑπομνήμωτω y. In riffotelir de iuteypretatione
commentarii tres. l.c. cap. 15. X1 ah

Προτέρων ἀνγαλυτικῶν τῇ προτέρβ περὶ s. Priorum refolutionum ZAriffottlir in prio-
rem vitra fex. l.c. cap. 15. T8 δευτέρε vzepynpmre ἐ. 4m priorum pofferiorir commen-
tarii quinque. 3 i

Εἰς ταὶς | κατηγορίας ὑπομνήματω d. n dicem praedicamenta commentarii quatuor.
Ll. c. cap. 15.

Εἰς τὸ περὶ τῶν ποσαχῶς ὑπομνήματα γ΄. — Iu driffotelir dé eo quot modis comm.
£rer. Ἵν c. cap. τς.

Εἰς τὸ πρῶτον κιιδν ἀκίνητον. fu primum mouenr immotum. l.c. Cap. 6.

Εἰς τὸ περὶ λέξεως Εὐδήμε, ὑπομνήματα y. lm eum de diflione Eudemi commentarii
tres. ]. c. cap. 15. :

Περὶ τῶν κατὰ τὸ διότι ἀποδείξεων: — De demonflvationibur quare, 1. c. cap; rs.

Περὶ τῶν ἐνδεχομένων προτάσεων καὶ συλλογισμῶν. — De coutingentibur propofitionibur
εἰ fillog: ms. l.c: cap. 15.

legi τῆς κατα Χεύσιπῆον λογικῆς Θεωρίασς — Dt rationali [ggundum: Chryfppum con-
templafiont. 1. c. cap. 16. ^

Nnm 5 τῆς

πο 18. 17 0 XXI. — LIBRI. GALENI. DEPERDITI

Τῆς Χρυσίππε συλλογιςικῆς πρώτης. ὑπομνήματα y. —Chrufppi fyllogifficae primas ὦ
commeniorii ἱγεῖ. Δευτέρας ἕν. Secundae vnus. de τ, propr. cap. 16. |

Περὶ τῆς λογικῆς δυνάμεως xg] ϑεωρίας βιβλ. ζ΄. — De rationali fatultate et contem:
platione libri feptem. l. c. cap. 16. , ;

Περὶ τῆς χρείας τῶν εἰς τὲς συλλογισμὲς ϑεωρημώτων. — De vfu praeceptorum ad
fyllogismor. l.c. cap. 16. [vid. iam pag. 467. et paulo poll]

Ὅτι ἡ γεωμετρικὴ ὠναλυτικὴ οἰμείνων τῆς τῶν Στωϊκῶν. Quod geometrica refolutio
praeflontior. fit, quam Stoicorvm. l c. cap. 16.

Περὶ τῆς χρείας τῶν εἰς τὲς συλλογισμὲς ϑεωρημάτων βιβλ. β΄. — De vfu praecepto:
run ad fillogimior. l.c. cap. 16. ;

Περὶ τῆς κατ Ἐπίκξρον εὐδαίμονος καὶ μακαρίε βίᾳ βιβλ. B. De filii fecundum
Epicurum et beata. vita. 1. c. cap. 1T.

Περὶ τῆς κατ᾽ Ἐπίκερον ἐμυρξ ἡδονῆς βιβλ. β΄. — De caduca voluptate fecundum Epi-
eurum libri duo. 1. c. cap. 17.

"Om, τὸ ποιητικοὶ τῆς ἡδονῆς ἐλλιπῶς Ἐπικόρῳ λέλεκται. — Quod efficiemtia voluptatem
imper [δία αὖ Epicuro dica funt. l. c. cap. 17.

Περὶ τῆς ἡδονικῆς αἱρέσεως. D: voluptuaria {εδξα. 1. c. cap. τῇ.

Ei ἡ φιλολογία χρήσιμος εἰς τὴν noisy. Φιλοσοφίαν. — fn philologia vtilis fit ad mo:
ralem. philofophiam. l.c. cap. 17. 7

Περὶ τῶν πρὸς τὸς σοφιτώς. — De iis, quae aduerfus fophiffas. 1. c. cap. 17.

Μητροδώρε ἐπιφολὴ πρὸς Κέλσον Ἐπικέρειον. — Metrodori epiflola ad. Celfum Epicuz
eeum. l. c. cap. 17.

Ἐπιξολὴ Πεδεντιανξ "Egixggesg. — Epiflola Pucentiani Epicurei, 1. c. cap. 17.

Τῶν παρώ τοῖς ᾿Αττικοῖς συγγραφεῦσιν ὀνομάτων μή. — Dt vocabulis quat apud Zftti-
cor feriptores. libri quadraginta οὔἶο. 1. c. cap.18. Saepius eius libri meminit in medici-
nalibus fuis libris. -

Περὶ τῶν Ἰωνικῶν ὀνομοώτων fe fcripturum promittit in libr. III. de differentiis pul.
fuum. cap. t.

Τῶν gag Εὐπόλιδι πολιτικῶν ὀνομάτων γ΄. Ciuilium apud Eupolim vocabulorum lióri
tres. l. c. cap. 18. 4

Τῶν παρα Δριφοφαάνη πολιτικῶν ὀνομάτων βιβλ. ὁ. Ciuilium vorabulorum, quae
apud /Ariffophanem libri 77. l. c. cap. 18.

T&v grege Κρατίνῳ πολιτικῶν ὀνομάτων βιβλ. β΄. — Ciuilium vorabulorum apud Cra-
tinum libri duo, 1. c. cap. 18.

Τῶν ἰδίων κωμικῶν ὀνομώτων παραδείγματα. Propriorum comicir vocabulorum exem-
pla. 1. c. cap. 18.

Ei χρήσιμον ἀνοίγνωσμο τοῖς παιδευομένοις ἡ παλαιὼ κωμῳδία. — n υἱ [e£lio fit
ds, qui eradiuntur, vtfus comoedia. ]. c. cap. 18.

Πρὸς

GALENI CODICES MSSTI . Lib.IF.c. XIX. ᾿ 4m

Πρὸς τὲς ἐπιτιμῶντας τοῖς coNomiCasi τῇ φωνῇ. — Ad cos, qui reprehendunt vore folor-
tiffanter. de libr. propr. cap. 18.

᾿Αττικῶν παράσημος. —"Miticorum infgne. 1. c. cap. 18.

Περὶ σαφηνείας κῳὶ ἀσαφείας. — De perjpituitate εἰ obfcuritate. ]. c. cap. 18.

Ei δύναταί τις ὄναι κριτικὸς xg] γραμματικός. — adn poffit aliquis effe eviticur et. gram-
ginticus. 1, c. eap. 18. ;

Περὶ τῆς ἀποδεικτικῆς εὑρέσεως. — De demonfiratiua inusntiome, citat in libr. VII.
method. medendi cap. 5.

XVII. Codices manufcripti librorum Galeni omnium, aut plurium, qui exflant, hi funt,
et quidem 1) graeci. — Galeni libri omnes. graeci funt in. archiuio Bafilicae S. Petri Koma-
no. Montfauc. pag. 157. — Galeni opera varia, voluminibus XI/ 111. comprebenfa exftant
grace in biblioth. Ambrofiana Mediolan. Montfauc. pag. 497. — Codex erat in bibliothe-
ca Mare, Aurelii Seuerini. Zootomia Democritea pag. 168. — Jofrphur Scaliger Galenum
Íua manu emendauerat, qui codex eft in bibliotheca Guelferbytenfi. — In Morquenfibur
bibliothecis exflant Galeni libri plures, graece fcripti, —Varietatem lectionis ex iis defcripfit,
et cum cl. Grunero communicauit cl. Matthaei.

C]. de Murr, Patricius Noribergenfis, poffidet codicem MS. Cafp. Hofmanni qui in-
fcriptus eft: 74nale&la correBlionum graeci codicir Galeni impre(fi Bafileae, 1538. et efpondent
quidem folia et lineae citatae foliis et lineis di&i codicis: verum tributi funt libri in feptem. claf-
fet, vt vulgo in Iuntarum editionibus et vitima Bafileenfi Íatina a Montano habemus. — Inthoa-

- ta Calendis Nouembrib. 1619. Abfoluta XV 1I. Cal. Sept. 1622. Cafp. Hofmann M. D.«t P. P.
"Altorfi Noribergenfium. unc codicem cl. Grunero mifit cl. de Murr, ea conditione, vt,
quae in eo contineantur, in publicum prodire is vir doctiffinus iubeat. Edidit hinc program-
mate academico /pecimen- corrt£lionum Galenicarum, ab Cafp. Hofmanno olun conferiptarum.
Ienae 1776. 4.* .

Galeni opera, cum fcriptis libris comparata, funt, vt puto, graece, inter libr. Ed.
Bernardi, catal. MSS. Angl. nr. 7562. — In bibliotheca academiae Zenenfis eft editio graeca
operum Galeni, Venet. apud Aldum, a Cornario anno 1532. nummis aureis XXX. emta, cum
notis manuferiptis Jani Cornarii, medici quondam in hac academia celeberrimi. vid. Mylii
memorabil. biblioth. Ienenf. pag. 58. et cl. Gruueri progr. I— IV. — ani Cornarii con-
iecturae et emendationes Galenicae. len. 1788. 1789.* Sunt, Grunero tefle, ita com-
paratae, vt et prodant ingenium Cornarii, et prodeffe poffint nouam editionem Galeni

aggreífuro.

Galeni de methodo fanandi libri XIV. non tamen integri, Kiu de vfu partium. — Ej.

de Hippocratis et Platonis dogmatibus libri IV. ΕἾ, de abortiuo foetu tractatus, — £j. de ele-
mentis fecundum Hippocratem libri Π. De naturalibus facultatibus libri III. — De differen-
tia fymptomatum. | De caufis eorumdem. / De vfu pulfüum. | De terminis medicis. De
diff-rentia febricitantium funt graece in biblioth. colleg. Cai. Gonuilicsf. Cantabrig. nr. 946.
947.948.949. — Ga'eui libri multi funt, vt puto, graece, in biblioth. Fatitana. Mont-

| fauc. pag.1o. Ga/eni opuícula multis in locis partim graece funt in. 7/afirana. Montfauc,

pag. 96.

ap ΤΟΙ͂Σ. XIX. ΘΑΙΕΝῚ CODICES MSSTI

pag. 96. Numeros codd. vid. ibidem. — Ga/rmi opera quaedam funt, nefcio an graece, in
biblioth. Caine». Montfauc. pag. 221.

Ga!em:ir de pulfibus et vrinis, cum aliis libris, ad medicinam pertinentibus, eft, vt puto,
graece, in biblioth. monafler. Ca/Jmenf. Montfauc. pag. 222. — Galeni opera diuerfa funt,
vt puto, /atize, in biblioth. fratrum minor. Ce/esae. Montfauc. pag. 433. — Galeni micro-
techne et alia funt in biblioth, Diu. Marci /7eme£a. — vid. catal. pagg. faepe citatis. — (Ga-
leni libri permulti, graece fcripti, recenfentur, cum aliis, quorum titulus litteris: non proditus

eft, a Montfauc. pag. 472. ceu ex(lantes in biblioth. Diu. Marci Veneta.

Galmi opera quaedam funt in biblioth. Ambrof. Mediolan. at recenti manu fcripta:
Montfauc, p. 529. — Galeni codices bene multi funt ia biblioth. ducis Mutinenfis.. Mont-
fauc. pag. 531. — Galeni libri permulti, etiam in vnum collecli, funt in biblioth. /ugu/fan.
vid. catal. ei. biblioth. in fol. — Galeni opera multa graece funt in biblioth. Paulina et fena-
tus Lipfienf.. — — Galeni opufcula exflant graece in biblioth. reg. 'T'aurinenfi.. Montfauc.
pag. 1397. et catal. cit. — Gali et Erotiaui quaedam, graece in bibl. Naniana, vid. catal.
codd. graec. pag. 442. cod. CCXLIX. ; |

Anonymi cuiusdam antiqui auctoris tabulae diuifionum, quae exflant in Cl. Galeni
libris σερὶ αἱρέσεων. fiue de fectis; in libris duobus de curatione ad Glauconem; in libro de
pulfibus ad "Theutranem ; in libro de differentia morborum; in libro de caufis morborum ;
in libro de differentia fymptomatum; et in libris tribus de caufis fymptomatum, qui fex
pofteriores libri, tamquam partes vnius eiusdemque πραγματείας ibi generaliter infcribun-
tur liber I. IT. IIT. IV. V. VI. gregi αἰτίας. Exílat in bibl. caefar. Z'indob. Lambec. lib. VI.
pag. 151. 152. de Nelfel part. III. nr. 16. pag, 28.

Galeni quaedam opufcula, quae Iulius Caefar Scaliger defcripfit, fine titulo, praemif-
fis de fe duobus carminibus graecis funt in biblioth, acad. Lugd. Batav. et quidem ex legato
Scaligeriano. vid. catal. ei. biblioth. pag. 339. 349.

2) Latini. — Galeni opera omnia exflant latine in biblioth. collegii Baliolenfis Oxon.
nr.216. — Galeni opera, voluminibus V. comprehenfa, exílant latine in. bibl. Ambrofiana
Mediolanenfi. vid. Montfauc. pag. 514. — Galeni opera medica, faeculo XIV. fcripta, ex-
flant latine in bibliotheca monaflerii Gaybacenfis. de

Galenus de elementis fecundum Hippocratem. —Fiusdem de complexionibus, Eius.
dem de malicia complexionis diucríae. ^ Eiusdem de virtutibus medicinarum fimplicium.
lib. V. Idem de morbo et accidente. Megategni eiusdem particulae XIV. — Eiusdem de
crifi libri III. Eiusdem de diebus criticis libri III. Idem de interioribus membris part. VI,
ldem de virtutibus naturalibus cibariorum. — Eft inter codd. MSS. colleg. JMertonenf. nr. 685.
— Varii tractatus Galeni funt inter eosdem nr. 656. — Galeni ars parua cum aliis opufculis
eft inter eosd. nr. 689. — Galeni ars magna. . Idem de morbo et accidente. —1d«m de in-
terioribus. Tabula librorum Galeni. Epiftola Galeni de humano corpore. Antiballomena'
Gileni, Signa mortis fecundum Galenum funt in bibl. colleg. Cai. Gonuil. nr. 95$. 956. —
Opera quaedam Galeni, translata per varios, iunt in biblioth. Domus S. Petri Cuutofrig.

nr. 1865.
"Tractatus

EDITIONES OPERVM GALENI Lib.IP.: XIX.(o. XVII) 4m

Tractatus aliquot Galeni funt in libr. If. Voffii nr. 2157. — Galenus de differentia mor-
borum. De eorum caufis. De praenotione. Qui funt purgandi. Quomodo coarguen-
di, qui fingunt morbos. Quomodo per fomnia dignofcendum. De crifibus libri III. De
fecione venae eft in libr. MSS. If. Voffii nr. 2243. — Go. epift. de febribus, lat. cod.
membr. faec. VIII. et cod. membr. faec. XIV. in Ga/eni artem paruam introductio Zoanstii,
Ioh. Alexandrini difcipuli. In bibl. Bernenfi. vid. Sinaeri catal. pag. 382.

XVIIL. Ga/eni operum omnium editiones graecae hae funt:

TIaAm8 οὐ. β΄. γ΄. δ΄. ἐς. Galemi librorum parr prima: alfera: tertia: quarta: quinta;
V'enitiir apud Aldum, fine anni mentione, qui tamen eft ad finem priuilegii Clementis Pa-.
pae VIL. quod datum εἴ Romae, fub annulo pifcatoris, die XXVII, Ianuarii, anni 1525.
Idque priuilegium eiusdem menfis et anni fingulis partibus praefixum legitur. Forma eft
in folio minore, * — Voluminibus quinque vtplurimum in bibliothecis comprehenfa opera
Galeni in hac editione exftant, Molefla eft, quod libri in capita diuifi non funt, et quod
foliorum numeri in fingulis partibus toties incipiunt. Quae etiam caufa eft, cur exempla-
ria, non omnes Galeni libros continentia, ideoque manca, in bibliothecis proftent. Cui
tamen incommodó fubuenit et regifirum in fingulas operum Galeni partes, a prima ad
quintam, quod exftat in principio partis quintae, et index librorum, qui in fingula parte
continentur, cuique parti praefixus. Multa de opera, quam in hac editione paranda ad-
hibuerit, gloriatur 7ndrear Z4/ulanur, in praefatione dedicatoria part. I. ad Clementem VII.
fe incredibili ftudio omnes codices Galeni, quotquot in Italia et ipfa Graecia potuiffent re-
periri, conquifiuiffe; fuppleuiffe multiplici Jabore, quae in fingulis Galeni libris defidera-
rentur; redegiíle in commodum ordinem libros fingulos Galeni, effeque vfum in hoc la-
bore iudicio operaque Io. Bapt. Opizonis, Papienfis, qui eum ad fufcipiendum hoc munus
apprime fuerat hortatus. Alteram partem operum Galeni dedicauit Afulanus Alberto Pio,
Carporum principi: tertiam Io. Matthaeo Giberto , epifcopo Veronenfi, Clementis VII. Da-
tario: quartam Hieron. Aleandro, antiftiti Brunduíino: quintam Io. Bapt. Opizoni, Patri-
cio Papienfi et medico. Hunc Afulanus fummopere laudat, ob operam Galeno impenfam.
dn eo reflituendo, fcribit ad eum, fantum tibi laboris ac vigiliarum impenfum efi, vti mt
faepe defperatio corpti fubiret operir. Ea editio Aldina, in qua, quae ad externum nito-
rem fpectant, non funt, quae poffis defiderare, continet opera Galeni omnia, paucis ex-
ceptis, quae Charterius fuae editioni ex MSS. bibliothecae regiae Parifinae addidit. — Etfi
fummum fludium in reflituendis lacunis in Galeni libris impenderunt Opizo et Afulanus, col.
latis pluribus manuícriptis exemplaribus, tamen multas adhuc lacunas textus Aldinus habet,
quarum magnam partem expleuit Ren. Charterius ex MSS. regiis Parifinis, ex patte etiam
expleuerant iam antea editores fingulorum operum. Hinc etfi non omnia praeflitiffe Opi-
zonem et Afulanum in hac editione perficienda exiflimandum eíl, eos tamen multa atque

raeclara praeflitiffe certum eft, eosque, qui hanc editionem non fatis emendatam, εἰ viciis
E perhibent, non quidem errare, nimis tamen acerba cenfura notare vtrumique
huuc virum, longe meritiffimos de Galeno, ac fine quorum opera dubium foret, quin Ga-
leni textus talis hodie exifleret, qualis exflat.

TI&Xm8 ἅπαντα. Galemi Pergameni, fummi femper viri, quique primus artem mes
dicinae vniuerfam, apud priores homines obfcuram e£ veluti errantem in per/picuam. quandam

Fel. V. Ooo e£

—

“4 Τιίρ ΤΡ τ XIX. EDITIONES OPERVM GALENI

et propriom. expofitionem fraduxit, opera omnia, ad fidem complurium et. perquam vetuffe
rum exemplarium. ita emendata atque reflituta, vE nimc primum nata atque in [ucem edita
videri pojfut. (pars prima.) Bafil. (apud Andr. Cratandrum.) 1638. Γαληνϑ (2. Galemi li-
brorum pars fecunda, Ταληνξ γ΄. Galeni librorum pars tertia. Dejo 8 δ΄. Galeni librorum
par: quarta. Ταληνδ ἐ. Galeni librorum pars quinta, . Hae partes prodiere omnes eodem
anno, nempe 1538. fol. mzi. *

Huic editioni alteri graecae operum Galeni omnium operam impenderunt aliqnot docti
viri, qui conquifitis exemplaribus MSS. non vnius generis folum, fed diuerfis, curarunt
primo, vt diligens fieret eollatio prioris editionis ad haec manufcripta exemplaria: deinde
adhibitis viris diligentibus ac induftriis, opus ingens inflaurarunt. His negotium efl datum,
vt iudicium fuum adhiberent collationi exemplarium factae, quibusque in locis emendatio
aut reflitutio textus efT-t-neceffaria, vtque vniuerfum opus diligenter ac religiofe perpurga-
rent. ld factum effe fedulo, reflitutis locis inpumeris, qui corrupte legebantur, atque ex.
pletis etiam permultis, qui fuerant mutili, quibusdam etiam expunctis atque obelifco nota-
tis: omnia haec religiofe effe facta, nihil temere, nec fine multa praemeditatione, aut
absque magna fide efle factitatum, monet Hieronymus Gemufaeus, cui fertia et quinta ope-

rum Galeni pars corrigenda atque reftituenda obueniret, in fine praefat, ad part. 1, eorum ,

operum Galeni. Alterius partis emendationem curavit Leonh. Fuch(ius, qui, poftquam in
praefat. ad part, II, de erroribus mendisque editionis Aldinae valde conqueflus eft, ipfe fa-
tetur, fe in emendandis his alterius partis Galeni libris (funt vero libri maximam ad partem
de medicamentis) magis ingenio fuo et latinis verfionibus, minus aliis, iisque praeflantio-
ribus auxiliis effe vfum. In praefatione ad part. Ill. maxima laus laboris, in hac editione
impenfi, tribuitur Ioach. Camerario et Leonh. Fuchfio: particula laudis tribuitur etiam Hier.
Gemufaco a typographis. | Quartam partem. curauit Ioach. Camerarius, paucis etiam, vt
videtur codicibus MSS. adiutus, magis vero verfionibus latinis. Editio haec efl longe emene
datior Aldina quidem, at ob caufas, quas adduxi, non omnibus numeris abfoluta. ΤΎΡο-
graphos nec operae, nec fumtibus peperciife, ad efficiendum, vt ea editio prodiret quam emen-
datillimia, eam tamen innumeris in locis eife deprauatilIimam. tefle etiam Iac. Syluio ad-
duclo, refert Conr. Gernerus in Embl. V. de operum Galeni edit. quod praefixum eft editioni
Frobenianae oper. Galeni latinae tertiae. — Continentur in ea ii tantum libri, quos Afulanus
praclo mandauerat, quae Aflani editio, quidquid contradixerint ii, qui hanc curarunt, ei
pro fundamento fuit. — Additus eft tantum. parti quintae Galeni liber de offibus, et quidem
latine. Textus in capita non diflinctus eft. — Externa ceterum facies huius editionis talis
eft, vt vix multa queas defiderare, fiue chartae teneritudinem, fiue firmitatem, fiue albe.
dinem, fpedles.

Graeca et latina vnica tantum editio prodiit, eaque voluminofiffima quidem, etfi non

optima. — Hippocratis Coi et Cl-u!i GP Πρ Pergameni Arehiotren Opera. Renatur Char-
ferius, l'indocinenfir, Door. Medirue Paxif. Regis. Ch i/ionifimi cosfiliariur medicur, ac
Profeffor , plurima interpretatur, vriuerfa emencauit , inflourouit , notauit, auxit, fecundum
diflin£far medicinae partes im tredecim tomos cgefFt, et comunciim Graece et. Latine primus edi-
dii. Lutetiae Parifiorun , apud Jacobum l/ilicry, bibliopolam, 1619. fol. mai, *

"Tomi

—————— "— ϑνώοδι

ro uus m ráEMUM

E τ ες EDITIONES OPERVM GALENI Li.IP.c XIX. 4j

"Tomi eius operis funt XIII. qui omnes annum.1679. in titulo notatum exhibent: to-
xnus IX. in duas partes diuifus efl. — Altera pars eius tomi paginarum numerum peculiarem
habet. Molitus eft Charterius eam editionem molis maximae ab anno MDCXXXIX. Ad
finem perducta eft demum poft mortem Charterii, anno MDCLXXIX. Quaedam hinc eff,
eti vna tantum impreílio fingulorum tomorum eft, in iis, praefertim in prioribus tomis,
diuerfitas, Duas tabulas, aeri iucifas, addidit Charterius tomo primo, quae vero, quoniam
incidebantur, poflquam tomi primi exemplaria multa erant diuendita, in permultis exeme
plaribus defunt. | (Defunt etiam in meo exemplari, in quo tomi primi titulus tantum or«
natus eft effigiebus, acri incifis, Hippocratis et Galeni) "Tomus primus, qui iam anno
MDCXXXIX. editus eft, aliqua habet propria, quae in eodem tomo, vbi editus eft anno
MDCLXXIX, defunt, in eoque quaedam funt, quae in priore editione defiderantur. Sic
antiquior editio duabus fchedis gaudet, quae in vltima defiderantur, in editione vero eius
tomi anni MDCLXXIX., fcheda eft, quae in editione anni MDCXXXIX. non reperitur. Magni
tamen momenti hanc diuerfitatem, quae inter editionem tomi primi anni MDCXXXIX,
et anni MDCLXXIX, intercedit, non effe, monet de Jlliers in epiftola de editione operum
Hippocratis et Galeni, per Renatum Charterium emiffa, quae legitur in: Memoires de Gou-
lin, et prodiit ctiam feorfim: Lettre de Mr. Villiers fur Τ᾿ edition grecque et latine der Ocu-
vre: d' Hippocrate et de Galent publiée par Ren. Chartier. à Parir. 1776. 4. Medicinam per
XXXIX. annos iam cxercuerat Charterius, quum anno MDCXXXIX. primam operum Hip-
pocratis et Galeni partem emitteret, edideratque iam anno MDCVII. paranymphum in gra-
tiam quinque laureae candidatorum. — Non Aeuatum, fed potius Joannem Charterium, Pal-
ladii fynopfin de febsibus edidifle, a Renato Charterio indicem in Galenum effe compofi-
tum, qui et lucem viderit, (nos hunc indicem nunquam vidimus,) refert idem 7 illierr,
Ceterum Ren. Charterius ad edenda haec Hippocratis et Galeni opera fumtus impendit
50,000. imperialium. — Exemplaria operis, quae ficus regius fibi mancipauit poft obitum
Charterii, ab eo diuendita funt, cum idem fifcus T'ournefortii elementa, ipfi quoque man-
cipata poft factas impenías 100,000. imperialium, anno MDCXCIV. non diuenderet, fed

- dono daret doctis viris aliisque, — Ceterum multa funt, quae laudat Villiers in hac editione,

inprimis verfiones latinas, a Charterio fere omnes emendatas, optatque, vt ea Hippocratis
et Galeni editio, iterato labore ad nouam editionem impenfo, vulgatior fiat. — De labore,
quem Charterius Hippocrati impendit, dixi iam in libr. IT. huius bibliothecae, cap. 23. $. 3o.
tom. ll. pag. 605. 606. Neque felicior fuit Charterius in Galeno edendo, quam in Hippo-
crate, imo minus adhuc felix, quod in Galeno edendo longe plura erant praeflanda, quam
in Hippocrate. Negandum quidem: non eft, habitum externum huius editionis, nifi Íplen-
didum, tamen et talem. effe, qui oculos, delicatorum etiam , non laedat; libros Galeni eo

. erdine effe difpofitos, in facile poffint a legentium quoque reperiri; textum effe expref-

fum fecundum Bafileeniem graecam edi'ionem (Aldina ipfi defuit) et quidem multis locis

"mutatum ex codd. MS. bibliothecae publ. Parifipae, et aliarum bibliothecarums verfionem

correctiorem edidiffe, non quidem omnium , tamen plurium librorum Galeni Charterium
addidiffeque in concifis notis ae variis lectionibus, quae tomis non quidem omnibus, tamen
plurimis additae funt, multas lectiones ex manufcriptis codicibus, editori operum Galeni
olim víui futuras: fed etiam non negandum efl, multa eife facta a Charterio ofcitanter:
textum, verfionem, ormnia effe minus ftudiofe correcta, quam par efl, eumque et in

0Ooo 2 emen-

416 Lib.IV.c XIX. EDITIONES OPERVM GALENI

emendando textu, et in hiatibus explendis minus ingenio effe vfum, tnagis vero ea fortuna,
qua recepit bona malaque, prouti ea ipfi in codicibus manufcriptis reperire contigerit. — Grae-
cum textum fingulorum librorum fecundum latinas verfiones praefertim ed'tionum Tunti-
marum, in capita et fecliones diflinxit, quod vfui lectorum adprime inferuit. ludicium

etiam de Galeni libris longe plurimis tulit in conciíis notis, fed et minus fubtile, et fubinde.

a veritate alienum. — Addidiffe fe editioni fuae multos libros Galeni, in operum omnium
editionibus graecis defideratos, refert Charterius, fed horum tituli, etfi fatis numerofi funt,
libri tamen, quos primus addidit, quique legentibus vtilitatem quamdam promittunt, valde
numero(i non funt. Praecipui libri; quos primum in hac operum Galeni colledione edi-
dit, funt liber Galeni de humoribus; de offibus; de feptimeflri partu; de fafciis; de ely-
fleribus. Correcliores ac reflitutas magna ex parte edidit definitiones medicas; feptimum
de víu partium librum, librum de feptime(lri partu; librum de comate fecundum Hippo-
cratem; de praenotione librum. 2

Editiones /atinae proftant numerofiffimae, libris Galeni a diuerfis interpretibus ex grae-
eo in latinam linguam translatis, atque in vnum collectis.

Galeni Pergamenfir Medicorum omnium Principir Opera edita fludio Diomedis Bonardi,
Phufici Brixienfir. | Praecedit tabula librorum Galieni cum praefatione eaitorir: "Tum rubro:
Galieni Pergamenfis: Medicorum omnium prinripis Opera Foeliciter inchoant. ΕἸ primo liber

de filis: Inftruenr introducendor, in medicina quam feElam dibeont imitari, In fine: Expli-

cit liber galiemi qui communiter. dicitur liber dicem. 11a&latuum , εἴς. Deinde: Que in primo
volumine continentur Galeni opera feliciter expliciuut: vinetiir per Philippum Pistium de Ca-
sco impreja. nno MCDLXAXXX. die vero XXV I1 ouguffi. Zuguflino barbadico fre-
nif/imo [ἐπεί ον τη principe. — Accedit /oan:is pet. Pintii n antuani carmen in laudem galieni nu-
ger integro volumine reparati. — Kegillr. e: Symbol. typograph. Volumini fecundo praefixus
eft titulus fequens rubro: Galieni principis Mecicerum Liber.de elementis foeliciter incipit. — In
fine: Explicit libzr. galieni ad Glaucones, — Tabu'a librorum galirni qui in fecundo volumine
continentur. — Character Gothicus cum fignatura fo.ior. — Vide de hac principe latina edi-
tione operum Galeni Foffum in catal. codd, faec. XV. impreff. biblioth. Magliabech. tom. I.
eol. 717 fqq. et fumme Reu. Pa»zerum, in annal.tvpograph. vol. IIT. pag. 291. et auctores,
quos ibi citat. Ignota fuit haec editio Courado Gisnéro. vid. Ei. emblema II. de Galeni opee
rum editionibus latinis, edit. IH. Frobenian. praem;ífum. Conf. etiam de hac editione 10.
Frid. Ehrmaun progr. Zftad. de Galeni editione Venit. 1490. Zirgent. τη82. fol. *

Pars fecunda operum Galieni impr:fione fecunda. fol. mai. $ ^ Charadl, Goth. — Nulla
fignat. folior. In fine leguntur haec: ἐπάν confumatione omnia clauduntur hac fola impref-
fione G. opera tali munita a Sereniffwo Venetorum Ducali Dio gratia εἰ privilegio: vt fi qs ἃ
decenium. aliena fuerit aufus impre[fione deferre l'enetiar vel fub. lenetorum. dominium Galeni

opa yel delata quomodo libet mercari noverit fe decem ducator. penam gro eor. fingulo volumine

incurrifJe.

Secundae partis eius editionis mihi tantum copia eft: primam tamen exiflere, fuadet et
prima latina editio, in duo volumina diuifa, et infcriptio libri. — Aduerfa pagina tituli haec
verba leguntur: Zneipi£ fecunda parr operuin Galeni in qua poft determitzatioucm rcrüm. naturae

lium

EDITIONES OPERVM GALENI LiIP.:XIX. 47)

fium ef non naturalium cum annexir:. 274 rer praeter nam eisque annexa accedit. — Incipit liber
Galieni quomodo oportet redarguere fimulanter oegritudintm. — Lego hanc editionem prodiiffe
cura Hier. Suriani, Venetiis, per Bernh. Benalium, 1502. — Circa annum 1511, prodiiífe, no-
tat Conr. Gesnerus, in embl. lI. de Galeni editionibus. Operum Galeni pars prima emendata
opera Hior. Suriani, Venet. 1502, fol. reg. erat in biblioth. Gunzii pag. 379.

Tertiam impreífionem ego numquam vidi: exílare tamen eam, patet et ex titulo edi-
tionis quartae latinae, tertio volumine auctae, quam Auffieur P/acentizur curauit, et ex de.
dicatione voluminis primi g/'artae impretfionis, in qua Ruffieur Placentinus id volumen ma-
giflro Ambrofio Varifio Rofato in(cripfit. Eius verba haec funt: Chalcographi Papien/zr li-
bros Galeni iam ter. in duobur voluminibus impreffor reimprimere ffatuentes, me emixe vogaut-
vun, vt illir in memoriam aliquid meo adducerem confilio, quo quarta eor. impreffio Goleni. do-
Grinam amantibus gratior redderetur e£ viilior. Notat deinde Ruflicus, fe, cum Galeni ope-
ra tribus editionibus antea expreíIa, duobus voluminibus fuerint comprehenfa , fertium; volu
men addidiffe.

Quaría imprt/fo ornatifima: continenr ommer. Galeni libros a Pr inprefforz meliur qm.
griur ordinatos, et mogir qm. antra emendotor, Emit'ensque alior eiusdem libros nunqua cum
aliis impreffor: impre/Tonz tanien dignor, do&lrinam ip/us decorates atque perficienter: in. ter-
tio volumine niter imprimendo. | 1n fine legitur: Haber, humaniffme Íe&or , hoc primum vo-
lumen operum Galeni artium ac. medicinae. doc, praef«lgeti[fni qm. plurimis. erroribus emedatiü :
ac omni fere meda (vt humanitu: fieri potuit) purgatu: PAP LAEque fummo ci fAudio elaborati,
per LACOB Pcucidrapium de Burgofrücho. | nno Domini M.D..XF. pridie Calen. Otfo-
bri. Alterum volumen impreífum εἰ Papiae, eod. anno, et per eumdem, Idibus Octo-
bris. Voluminis tertii titulus in vltima parte differt a titulis duorum priorum voluminum. —
do&irinam ipfius detoranter atque perficientes: koc fertio volumine aureo nuperrime impre[fo con-

dentos. ἴῃ fine tertii voluminis haec leguntur: Habetis fare philofophie ac. medicie cüitores
eadidi//mi in hoc Tertio praeclaro volumine diuerfa colle&fanea oper. Galeni, medicor. Monartche,
varii verfio ibur dilucidata: exa&li[/mague cura per folertz virum Jacob Paucidrapenfem:. de
Burgofrao: PAPIAE abfoluta Anno A virgineo partu M.D..XV I. Pridie Idus Iunii.
fol. — Tribus voluminibus conflat haec editio. Rufticus Placentinus, medicinae cultor,
editionem curauit. Verfiones antiquas, ex arabico factas, et recentiores Laurentii Lauren-
tiani, Nic. Leoniceni, Guil. Copi, librorum Galeni, non mutauit.

Primi voluminir Galeni impreff/io quinta. — Quinta et vltima Galeni ipreffo cotiner ommer
fibror: quor prima, fecunda, tertia et quarta continebat: verum longe melius qm. vngm antea
difpofitos : et emzdator. — Cui addita fuere fecundi variar tradwlioner, omnia noua, quae in
aliis impre/fionibus habentur. — 4d. Ie£forir autem prorfus ambiguitatem tollendam, ac omnium
4ontentorum faciliorem inuent'onem , pulcherrimus index in fromte cuiuscumque voluninir poft-
1us efü, videlicet. (Nunc fequuntur tituli primi voluminis Galeni.) In fine: 7/nno πὶ 722.
die quinto Januarii F/ enctiis expenfir Luce Into, de giunta. Florentini, fol. mai. *

Secundi voluminir impreffio quinta. in fin. P'enetiis Expenfe: D. Luce Antonii de giunta
| Florzntini. «ἄπο 1522. die quinto lanuarii, Íol. mai. *

| O00 5 Teriss
| te -

|

415 LbIF.eXIX. EDITIONES OPERVM GALENI
Tertii voluminis Galeni impreffo quinta. Ya fine: Habetis facre philofophie ac Medicini

Monarche variis verffouibus dilucidata: exatlifma cura, mandato et Expenfis D. Lute Antonii
de giunto. florentini. Venetis impre[/Ja anno. a natiuitate dni 1522. die 5. lanuarii. fol. mai, *
— Editionem curauit Scipio Ferrariu:, Venetus, naturae, vti fe ipfum vocat in praefat.
fermocinator et minifter, rationalium medicorum, Venetiis habitantium, collega. Editio
voluminis tertii eff ad quartam Papienfem expreíla. Poft titulum vol. ΠῚ. legitur etiam
Raflici Placentini dedicatio ad Symph. Campegium, quae et in Papienfi quarta in principio
vol. ΠῚ, legebatur.

Galeni operum. impreffio moviffima fummo labcre diligztique fludio ab. innumeris. ferme
erroribus affrrtas. omner tam veteres qm ποία interpretationes continet: ac quatuor volte
minibus digefla «fü; «or libros habet: quor index fequenti pagina collocatur fignificabit.
MDXXVI.

Scciüdum Galeni wolumen noviffme poft omner imprejfiones exa&iur emendatum: ac longe
magir qua vnqua amita im melius vedaGlum: im quo re$ praeternaturaler praecipue cotinen-
tur: quéadmodum index a tergo hwiur pagiue conflitwtur. facillimo ordine. demonftrabit.
AMDXXV1II.

Galeni tertii voluminir impreffo novifima: latina omnia eiur in Hip. comenfaría: mec
son alia quedam. eiufde opufeula cotinens. modo pof? ocs imprt[fier exatiig emedata. "Apho-
rifimor. practerea index aa Nicolai Íeoniceni traflationé facies noviter additur. . Ópera autem
quz in hoc volumine compreheduntur ex idice qui a tergo huius pagine deftriptus efl ie&or opti-

1
4
^
1
gultores candidifBimi im hoc Tertio preclaro volumine diuerfa coll&kanea oper. Galeni medicorum

me. figillatim, coguofcer. MDXX VIII. n

Quartum Galeni volumen in quo nove traflationes: quecunque ad hanc vfque diem in ἵμ

cem. exiere: mec in fuperioribus tribus continentur collc&a funt: opus aureum: [umma diligen-
lia: omuique fludio muperrime cafligatum: atque vnde quaque peypolitumz velut deicepr ab
epiflola pofitus index dilucide comonftrabit. MDXXF IL. fol. mai, * Charact. Goth.

Ad finem voluminis primi haec verba leguntur, poftquam editor caufas tradidit, cur
in primum volumen etiam libros de prognofi in morbis receperit: Praedicfo ergo de pro-
nofficatio libro fiuito totam terminari volumus partem prima operu Galieni: ea que naturalia
πὸ nafuraliave funt cu eor. amuexir apprehendentemz quam cut fequentibus. correEfam erro- ^
viburve quiplurimis emendatam: vt hwmanitur fieri potuit tibi tradidit Scipio Ferrariur P'ene- '
iur noturg. ferinocinator δὲ aninifler. rationali. anedizor.. É'enetiis. Expenfit vero d. Luce /Into..-
de giunta Florentini ImprefJam. — Yu praefatione voluminis print excufat Luc. Ant. de
Giunta inflitutum fuum, quod in Galeno edendo tam fcdulus elaboret: id fieri ob librario-
rum Bafileenfium et Gallicorum morem , quibus parua Galeni opufcula fat magno pretio
venalia fint: fe vero effecturum, vt omnia Galeni fcripta vilius etiam, quam vnum aut.
alterum bafilienfem aut gallicanum librum, comparari pofthac opera fua poffint. In praefa- -
tione ad volumen tertium Zuf.ur Martianuc Rota refert, fe eius editionem curaffe, antiquis
verfionibus reieclis nouas easque policiores recepiffe, addidiffe etiam librum de oculis, Idem
Iulius Martianus Rota nouarum interpretationum praeftantiam et in praefatione ad quartum
volumen tuetur. Rariffiuma haec eft editio et paucis vifa. Ignota erat Conrado Gesnero s.

neque

EDITIONES OPERVM GALENI Ζϑ. 1 XIX, 419

neque Hallerus de ea refert, — Hactenus enarratas editienes latinas operum Galeni exce-
pere, quae Venetiis, apud [untas prodierunt.

Primus Lucas Antonjus Iunta, magni animi vir, et in magna apud Venetos exiftima-
tione, difperfa Galeni opera, multa etiam in latinum fermonem vel nondum, vel male
translata, ac fine ordine tam numerofa, in vnum colligi curauit: et vel de integro ver-
tenda, vel quae minus bene verfa erant, ad exemplaria graeca, quorum inulta manuf(cripta
habuit, per doctiffimos viros, Martianum Rotam, Ludouicum Belifarium , Io. Bernardum |
Felicianum, Augufinum Gadaldinum, et alios quosdam emendari: denique a celeberrimo
medico et philofopho Io. Baptifla Montano in certum ordinem omnes redigi. Quum vero
in media huius primae editionis parte Lucas Antonius Iunta fatis conceffiffet, filii eius 'Tho-
mas et Ioannes Maria inchoatum opus abfoluerunt. ^ Prodiit haec prima editio operum Ga-
leni Venetiis apud Iuntas 1540. fol. Conf. de ea Conr. Gerzerus in embl. II. de Galeni ope-
rum editionibus latinis, quae hactenus typis funt publicatae, praefixo edit. Frobenianae ter-
tiae, Aliireferunt, eam primam operum Galeni editionem luntinam prodiiffe anno 1541.

"Thomas et Ioannes Maria, fratres Iuntae, an. 1550. a/fzrati editionem edidere, et nouo
labore multa denuo et emendanda, «t quaedam, non impreffa prius, imprimenda cura-
runt atque adiicienda: tum quoque primo volumine, quae adhuc erant continua, a Io.
Baptifla Sufio aptiffime in capite diflecta funt. — Index copiofiffimus a praeflante medico,
Antonio Mufa Braffauolo, contextus eft. — Prodiit ea editio, vt prior, in folio. Curam
eius geffit Auguftinus Gadaldinus.

Tertia operum Galeni latina editio prodiit Venetiis, apud Iuntas, anno 1556. fol. Ac-
ceffere οἱ editioni pauca quaedam, a Io. Bapt. Rafario accepta, praefertim quae librum de
eoníuctudine compleant.

Quarta operum Galeni editio Venetiis apud Iuntas prodiit anno 1563. fol. Ae

Quinta editio prodiit 1570. fol, Vtrique huic editioni noua quaedam accefferunt: alia
facta emendatiora.

Galeni opera ex. fexta. [untarum editione, Venetiis, apud Tunfas, 1586. fol.* — Αο-
ceffit huic editioni commentarius IT. Galeni in librum Π. Hipp. de morbis vulgaribus. | Ga-
leni ia libros Hipp. de humoribus commentarii lll. — Adiectae funt etiam libris fingulis loca
parallela ex Hippocrate, Auicenna cet. Curauit banc editionem Io. Coflaeus. Praefixa eft
Hicr. Mercurialis tractatio de Galeni libris, Io. Bapt. Montani ad Luc. Ant. Iuntam de or-
dine librorum Galeni, et vita Galeni. Conflat haec editio ex ifagogicorum clatfe, ex claf-
fibus libror. Galeni feptem, quas fequuntur extra ordinem clatbum libri, libri fpurii et

fragmenta.

Galeni opera ex fzptima Iuntarum editione. Denetiir apud Iuntar, 1597. fol.* — Com.
plectitur haec editio, vt fexta, praemiffis libris, quos vocant, ifagogieis, opera Galeni in
feptem claffes diuifa. . Deinde fequuntur extra ordinem claffium libri, fpurii libri, et frag-
menta, Omnia ipfius Galeni opera cum graecis codicibus et impreffis exemplaribus graecis
contulit atque emendauit abiur Palins: , medicus et graecarum litterarum profeflor Ve-

metus. Additus vero eft huic editioni liber de clyfleribus et de colica, — Acceflit etiam ad
hanc

4&» LibiP.c ΧΙΧ. | EDITIONES OPERVM GALENI

hanc editionem, eique accommodatus eft Antonii μας Bra[fauoli index in omnes Galeni
libros, omnium longe pleniffimus perfecliffimusque. — Hinc ea editio ac eam fequentes,
mox memorandae, prioribus longe pracferendae funt. — Ofíaua latina operum Galrni
editio prodiit Venetiis, apud luntas, 1600. fol. — Νοπα prodiit Venetiis, apud luntas,
16o9.fol * — Drima prodiit, qua tamen nona tantum iterum impreffa efl, Venetiis, apud
luntas, 1625. fol. His omnibus editionibus additus eft index Ant. Mufae Braffauoli, qui
tomum peculiarem, eumque vltimum, conftituit. — Conf. de his operum Galeni editio-
nibus Bandini hiftoriam typograph. Iuntarum et operum, quae ex ea prodierunt, nec non Cl.
Baldingeri, viri in litteraria difciplina verfatiflimi, libros: 7Medicinifeher Iournal part. XXVIII.
pag. 9o. et Neues Magazin für /erzte XIV. Bd. VI. St. pag. 519. 520.

Poft enarratam hanc editionum latinarum operum Galeni familiam, quae apud Iuntas
Venctiis prodierunt, enarranda efl alia, aeque, inprimis ob editionem tertiam, nobilis fa.
milia editionum latinarum, quae Bafileae. apud Frobenium prodierunt.

Qinnia Cl. Galeni, Pergameni, opera, quotquot apud Graecos in hunc vsque diem exti-
terunt fum olim, tum non ita pridem hominum dottiffimorum diligentia in latinam linguam con-
verfa, deinde recognita et priflinat integritati veflituta.. quibur praami/Ja-eft praefatio dediento-
σία medicinae primam énuentionem eiurque incrementa, tum ipfam quoque Galeni vitam, ex eius
operibus partim decerptam, prolixe depingens. — Duplex praeterea adieclur eff index. totiur opte
rir. Bafil. apud Froben. 1542. ἴο]." — Continet primum ifagogicos libros dein operum Ga-
leni tom. I. II. HII, IV. V. VI. VII. VIII. et indicem, fuo peculiari titulo inftructum. .. Hiero.
nymus Frobenius et Nicolaus Epifcopius, typographi incomparabiles et per vniuerfam Euro-

1
|

pam merito celeberrimi, qui, (verba funt Conr. Gerneri,) vt ipfi doctrina atque virtutibus -

excellunt, ita doctiffimorum hominum opera libenter ac liberaliter vtuntur, vt ea, quaecume -
que fuis prelis committunt, quam cafligatiffime, fummaque fide, diligentia ac induftria pu»

blicentur, viri profecto litteris illuftrandis nati, et praeclare magnificeque de vniuerfa republi-

ca litteraria meriti, nec vmquam fatis laudati, in hac prima editione operum Galeni latina
primam Tuntarum editionem fequuti funt. 3

-

CI. Gali opera quae ad nos extant, omnia, partim iam pridem, partim iam penitus ve« -

emn: a viris doChiffimir iu latinam linguam conuería , et nunc multis vecenti//imir translationibur
per lanum Coraarigm , medicum. phuficum, exornata: ab eodemque recognita ex toto et innu-
merir locir weflitutir abfolutiffima. — Accefferunt etiam nunc primum capitum numeri et argumen.
ía per Conradem Geraerum Medicum, in omnes libros, quae cum in alios multos, tum illos
qdorosque omner, qui medicinae candidatis apprime neceffarii leu funt , ta copiofe ac methodice
traB'ontur , vt legitimae epitomer infíar haberi poffint. — His omnibus fubiunBus eft. index foe:
cindiffisis, ab. artis medicae peritiffimo aonfcriptur. — Bafil. apud. Froben. 1549. fol.* —

Conftat baec a/fera editio Frobeniana ifagogicorum librorum peculiari claffe, ét operum to«

τοῖς VIII. Index habet peculiarem titulum. — Curauit hanc editionem Jamur Cornariu;, qui
trzoslationes alior. ad graecum exemplar contulit recognouitque, ipfas verfiones locis innue
mecs co;rexit, tantaque praeflitiffe in ea editione ipfe refert, vt fingulatim exponere cum
vel'ct, quanta in hac editione adornanda praeftiterit, aliud opus ipfi effet inflituendum,

quc^ omnium operum Galeni magnitudinem longe effet fuperaturum, etiamfi leui faltem |

braciio id sgendum ipfi effet, vt, vbi, vnde, quare, alia atque alia mutaffet, fub(lituiffet et
repofuiffet,

|

|

EDITIONES OPERVM GALENI Lib. 1777. ε. ΧΊΧ. (ol. XP II.) 481

vépofuiffet, indicaret. Promittit etiam Cornarius, fe breui graecum Galenum editurum.
In ordine librorum Galeni Ioannem Baptiffam Montanum et luntinas editiones fequutus eft;
Ver(íiones Galeni librorum, quas antea confecerat, recepit Cornarius emendatiores, nouas
quoque permultorum librorum verfiones compofuit, quae in hac editione primum leguntur.
Quosdam etiam Galeni libros addidit, quiin editionibus hactenus defiderabantur, Capitum
argumenta fingulorum librorum ,. et quidem non fecundum latinas verfiones, fed fecundum
graecum textum, Conr. Gesnerus vbique addidit, adiutus in eo labore a 77αγ πο Micronio,
Gandauenfi.'. Ceterum, | etfi non negandum eft, Cornarium multum operae in hac editione
adornanda impendife, eam tamen magna ex arte Iuntinis prioribus refpondere, iam notauit
Conr. Gesnerus in praef. et prolegom. ad edit. III. Frobenianam,

CI. Galeni Pergameni omnia, quae extant , in latinum fermonem comuerfa, — Quibur poft
fummam antea adhibitam diligentiam multum quoque nunc [plendorir acceffit quod loca quamplu-
sima ex emendatorum exemplarium colíatione et illuffrata fuerint, et caffigata. — His accedunt
nunc primum Conr. Gerneri praefatio et prolegomena tripartita de vita Goleni eiurque libris et
interpretibus. ' Ex I11.offt. Frobenianae editione. Bafil. apud Froben. 1562. fol. * — Claffes
funt poft ifagogicam I— VII. — Deinde fequuntur extra ordinem claffium libri, libri Galeno
zdícripti ac tandem index in omnia Galeni opera, a Guil. Gratarolo compofitus. | Index, titu.
lo peculiari inflructus, annum habet vti titulus operum omnium, 1562. .Reliquarum claf-
fium tituli annum in fronte gerunt 1561. — Ea editio eft inter praeflantiffimas referenda ob
Conr. Gesneri prolegomena in Galenum, in quibus is egit de vita Galeni, 1) de graecis Ga-
leni operum.editionibus , 2) de latinis editionibus eorumdem, 3) de libris quibusdam Galeni
non exílantibus, et quinam in illorum vicem vfurpari poffint, 4) de noflri faeculi fcriptori-
bus, qui communia quaedam argumenta circa Galeni libros tractarunt. Catalogum etiam
exhibuit fiue enumerationem librorum Galeni eo ordine, quo in hac editione et prius ex Io,
Bapt. Montano fere fententia excufi funt. Singulis etiam libris adícripfit Gesnerus, qui et
quot interpretes eos latinos fecerint. [π᾿ multis etiam argumenta protulit, admonuitque, qui
quouis. modo fingulos commentariis, adnotationibus, Ícholiis, compendiiss illuflrauerint.
Enarrauit etiara catalogo alphabetico ipfos fcriptores, qui in Galenum funt commentati , aut
eius libros latinos fecerunt, —Sequutus eíl in ea editione Conr. Gesnerus tertiam Iuntarum
editionem, indice tantum excepto, ac fuis prolegomenis. ^ Succenfet enim iis, non raro
indolis et ad talem laborem minus idoneis viris, qui latinas verfiones aliorum corrigendo
perpetuo infudant, quae quum dixit, Cornarium in mente forfan habuit: optat vero, vt
graeca operum Galeni editio, textum exhibens, quam fieri poteft, emendatiffimum, in lu.
cem emittatur.

Praeter has antiquas quinque, ac Iuntinas et Frobenianas editiones latinas operum Ga.
leni, fequentes adhuc notanda funt:

τ "Galmni opera omnia latine prodierunt in octo claffes digefla Venetiis, 1541. .* — Prodiit
haec editio induflria 'i&oris Trincauellii, nec non diligentia Zfug. fici.

Aliam latinam editionem operum Ga/rzi, quae anno rs6r et 1562. Venetiis, a Valgri-
fio cudebatur, notante Conr. Gesnero in embl. II. de operum Galeni editionibus latinis, non
vidi. Exílat vero haec editio //a/grijena , et exflat de ea J/aenis J7topienfi: , ((iue dubio Zo.

Fol. V. Ppp Bapt.

482 [18.177}.ὲ. XIX. COLLECTIONES LIBRORVM GALENI

Bapt. Rafarii) de editione operum Galeni iudicium fineloco 1565. * — ἘΠ fcilicet id iudicium

pro editione Valgrifiana 1562. aduerfus Iuntinam 1565. — Titulus huius Valgrifianae editionis .

e(l: Galeni omnia, quae exflant, latine conuerfa, diligentia et fudio Io. Bapt, Rafarii emen-
data, nouo ordine, claffib. ftilicet 1/1. dif/pofita, libror. nuper inuemtor. auta; acc, et illi,
quos nom clafficos exiflimauit , nec non libri Galeno adftripti a Rafario tum ποιὰ interpretatioe
nt, tum plerisque correBlionibur illuffrati. Venet. apud Vincent. Valgrifium, 1562. fol.

Galeni Opera omnia latine. Lugd. apud Io. Frellonium, 1550. fol. — vid. de ea Conr; |

Gesnerum in embl. II. de operum Galeni editionibus latinis. Expreffa eft haec editio ad edi-
tionem alteram Frobenianam. — Hallerus refert de editionibus operum Galeni Lugd. 1536.
fol. et 1554. fol. Priorem non vidi, neque Gesnerus de ea refert, hinc etiam eam non exe
flare exiflimo. — Altera ab anno 1554. eft ea, quae ad alteram Bafileenfem Lugduni prodiit.

XIX. ColleBlioner etiam exftant librorum Galeni, at non omnium. — Partem earum iam
enumeraui fingulos Galeni libros recenfendo. — Hic vero omnes eas collectiones in vnum col-
ligam, etita quidem, vt primum graeras, deinde graeco-/a£inar, poflremo vero loco lati»
σις enarrem.

Graecae: Ταληνὰ ϑεραπευτικῆς μεϑόδε λόγος πρῶτος. In ἔπε: Γαληνβ πρὸς Γλαύκως
ya. ϑεραπευτικῶν τῶν εἰς ἂν τὸ δεύτερον. Ἑνετίησιν ἐτυπώϑη ἡ παρᾶσα βίβλος, ἀνώλώμασι
T8 εὐγενϑς καὶ δοκίμε ἀνδρὸς, κυρίε Νικολάϑ βλαςξ T8 κρῆτος, ἐπὶ ἄρχοντος Avyssiva Βαρ-
βαδίκε τὲ μεγωλοπρεπεςάτε τὴν βασιλίδα τῶν πόλεων τασίην δεξιῶς ἡνιοχϑντος. Sx ἄνευ
μέντοι προνομίθ. (res τῷ ἀπὸ τῆς Χριπϑ γενήσεως Χιλιοξῷ, πεντακοσιοςῷ πυανεψιῶνος
πέμπτῃ ἱταμένε. fol. mai.* — Conf. de hac editione, graecarum omnium prima, quibus:
aliquot Galeni libri excufi funt , fumme Reu. Panzerum in annal. typograph. vol. lH. p. 479.
et auctores, quos ibi citat. — Character graecus eft valde difficilis, typi funt rudes. Pagina-
rum et foliorum numeri defunt. Poftea, quae in fine leguntur, fequitur regiflrum operis
pariter graecum. Infigne typographi librum claudit. Continentur in hac editione, quod et
principium et finis indicat, (titulus enim alius plane deeft) libri Galeni de methodo meden-
di, et libri II. therapeuticon ad Glauconem. 2

Galeni de vrinir liber, nec non. de boni et mali fucci cibis liber, et de hirudinibur, reuul-
fione, cucurbitula, fcarificatione libellur. graece. Lutet. Parif. apud. Sim. Colinaeum. 8. fine
anni mentione.

Galeni de elementir fecundum Hippocratem libri ΠῚ, Eiusdem de optima corporis noftri
eonflitutione. — Eiurdem. de bono. habitu. Graece, Parif. apud Sorbonam, 1530. 8.

CI. Galeni libri aliquot graeci, paztim haGi«mus son vifí, partim a mendir, quibur frate» —

bant, innumerir, ad vetufli[/imos. ccdices repurgati et. integyitati fuae reflituti Znnotationibus
ἐπι γα! per. 1o. Caium, Britannum, medicum, Bafíleas , apud Froben. 1944. 4.* — Conti-
nentur in hac Caii collectione: 1) Jiber primus, de. decretis Hippocratis εἰ Platonir, graece et
latine. interprete To. Coio; 2) περὶ τὸ παρὸ Ἱπποκράτην κώματος , Erüttt; 3) περὶ τῶν'
ἀνατομικῶν ἐγχειρήσεων, libri 1X. graece, cum annotationibus et a«gumentir To. Caii ; 4) zre-
gi αντεμίβωλλομένων, grate; 5) περὶ μυῶν κινήσεων. libri 11. cum; auototionibur Io,
Caii; 6) περὶ “χρείας μορίων, libri I7 1I. fragmentum; 1) Hippocratis liber περὶ φαρμάκων,
grate.

Galini

COLLECTIONES LIBRORVM GALENI ΤΣ ΤΡ. XIX. 483

Galeni de feptimeftri partu. — Breuir defignatio dogmatum: Hippocratir. | De ptiffana.
D: offibus libri. graece, emendati per 10. Caium. Bafil. apud Io. Oporin. 1551. 8. *

Graecae et latinae editiones librorum quorumdam Galeni colle&orum in vnum volumen
hae funt:

Medicorum fchola, h. e. Claudii Galeni ifagoge feu medicur. — Eiusdem definitionum. snedi-
einalium liber. — terque graece pariter et latine fummo fludio ac diligentia in artis medicae tqf-
gonum gratiam excufus, adito duplici indice. Bafil. 1537. 8.* — Editor eft Seb. Singkeler.

Galeni de temperamentis libri 111. — Eiusdem de inaequali intemperie. libellus cum .Hippo-
Erafir iuramento. graece , cum verfione lat. Th. Linacri. Bafil. per Thom. Platterum, 1538. 8.

Galeni liber de optimo dicendi genere, — Quod. optimus medicus. idem. βὲ e£. philofophur.
Graece et lat. Bafil. 1556. 4.

Galeni opufrula varia a D. Theod. Goulftono, graece wecenfita, mendisque quamplurimis
eepurgata , et in linguam latinam clarius puriurque, quam ante hac, translata. | 4cce[Jere ab
- aodem leclioner variae et. annotationes. criticae. Londini, 1640. 4.* . Continentur'in ea colle-
€tione: 1) Oratio ad artes et medicinam hortatoria; 2) Quod optimus medicus idem et philo-
fophus; 3) de optimo dicendi genere; 4) de fectis; 5) de optima fecta; 6) de dignofcendis
curandisque animi adfectibus; 7) de curandis animi erratis; 8) de fubflantia facultatum natu-
ralium; 9) Quod animi mores fequantur temperamentum corporis.

Colle&ioncs latinae librorum Galeni hae funt:

Nicolai Leoniceni im libros galeni e graeca in. latinam linguam a fe tranrlator prefatio
comunir. Eiusdem im artem medicinalem Galeni prefotio. — Galeni ars medicinalis nicolao leo-
niceno interprete que et ars parva dicitur. — Eiusdem ad Francifeum Coflellum in opus de tri-
bur doBrinir ordinatis fecundum Galeni fententiam. prefatio. — Eiusdem. de. tribus do£trinis
ordinatis fecundum Galeni fententiam opur.. Galeni de differentiis febrium libri duo. — Interprete
Laurentio Laurentiano Florentino. in fol. fine loco et anno. *

Libri etiam quidam Galeni prodierunt in collectione, quam artice//am vulgo nomi-
nant, faepius edita. Zr/irella. —.Iffa funt opera que in hoc preclaro libro continentur. — Pri-
mo eft liber. Iohonnitii qui dititur ifagoge in greco. — Secundo libellus de pulfibur philareti.
Tertio eft libellus Theophili de vrinir. — Quarto funt hyppotratis aphorifmi in ordinem collt£ii,
Quinto funt aphorifmi eiusdem cum commento Galieni. — Sexto liber pronoflicorum cum tranr-
latione noua et antiqua. — Septimo liber regiminis acutor. continens quattuor particulas. Ola.
vo liber epidimior. Hyp. cum comen, V 1I. partic. continmr. — Nono eff libellur hyp. qui inti-
fu'atur de matura fetus. — Decimo liber Galieni qui dicitur tegni. — /ndecimo libellur Gentilis
de fulgineo de diuiftone etc. — Duodecimo libellus de lege hyp. et libellus qui dicitur iuriuran-
dum. Venetiis 15:15. fol. * Longe auclior, pluribus etiam Galeni libris, Lugd. 1515. 8. *
Proflaat et antiquiores editiones.

Geo. Valla, Placentino , interprete, in hoe volumine continentur: Nicephori logica, Geo.
Valla de argumentis, Euclidis libr. X1V. elementorum. Hyp/ciir interpretatio eiurdem
libri Euclidis. — Nicephorus de affrolabio, — Procíus de affrolabio. “Ἄγ αν οἱ Samii de magni-
tudinibus et diflontiis folis et lunae. — Tumacus de mundo, — Cleonidis mufica. — Euftbii de qui-

; Pppa busdam

484 Lib.IF.t. XIX. COLLECTIONES LIBRORVM GALENI

busdam theologicis antiquitatibus, "Cleomedes de mundo, — Aihenagorae de vefurrc&ione. “τὶς
floteles de coelo. — Magna ethica. — Zdvs poetica, — Rhazes de peflilentia. — Galenus. de inaequali
diflemperantia; de bono habitu ; de confirmatione corporir humani; de praefagitura; de prae-
Jagio; introdu&'orium; de fuccedaneis. — Alexander Aphrodif. de. caufis febrium. — Pfillus di
vitlu humano. Venetiis, per Sim. Papienfem, didum Beuilaquam, 1498. fol. * vid. Foffium
l. c. II. col. 232 fqq.

Georg. Vallae de vrinae fignificatione ex Hippotrate, Paulo Zfrgineta ac "Theophilo. Item

Galeni quaeffiones in. Hippocratem. — Dioclis epiflola de bona valetudime tuenda. Argent. fine

anno. 8. ἢ
Τοπαπηϊοὶ ad thegni Galieni liber yfagoge cum libro Philareti de pulfibur et libro Theo-

phili de vrinis; atc. Hippocratis libri afforifmorum a Theodoro Gaza e greco in lat, de mouo
translatorum. it. Hipp. afforifmi c. 111. libris pronoflicor. eiusd. εἰ 1I7. regiminis acutor. 68

IV. Tegni Galeni; nec non amphorifini ad vnam quamque egritudinem colle&li, vna c. apho- —

rifm.: Io. Damafteni et flofculis medicinalibus ex Corn. Celfo extratlis. Lugd. per Fr. Fradin,
1505. 8. — Idem liber prodiit cum quibusdam Auicennae et nouo tractatu Almanforis, et
collectis Tac. de Partibus Venet. per Petr. Bergomenfem; 1507. 8: Fere refpondet haec col-
lectio articellae. ;

Nic. Leonireni in libros Galeni e gr. in lat. linguam a fe tranflator Praef. eiusdem in ar.
tem medicinalem Galeni Praef. Galeni ars medicinalis, Nie. Leoniceno interprete, eiusd. opus
de tribus do&rinis ordinatis fzr. Galeni fententiam, c. praef. Galeni de differentiis febrium,
libri 11. interprete: Lour. Laurentiano, Venet. per Iac. Pentium de Leucho. 1508. fol. —
Jdem liber. — Acc. Galeni in aphorifmos Hippocratir, c. ipfis aphorifmir, cod. Nic. Leoniceno
interprete, Ferrariae, per Ioh. Macciochium Bondenum. 1509. fol.

Galeni opera Nic. Leoniceno interprete; fcil. de differentia morborum libri IT. de inaequali
intemperatura liber I. de arte curatiua ad Gíauconem libri 11. de crifibus libri 11. Parif. in
offic. Henr. Steph. 1514. 4. *

Galeni de morbis et. fiymptomatis libri I. de morborum differentia liber vnur. de mor-

borum caufir liber 1. de fjmptomatum differentia liber vnus. de fymptomatum caufis lib. 111.
Guil. Copo Bafil. interprete. Lutet. 1523. fol. *

Galeni diffe&lionis venarum arteriarumque commentarium. — Eiusdem de merui compen-
dium /ntonio Fortc[o interprete, Parif. ex offic. S. Colinaei, 1526. 4. *

Galeni exhortatio ad bonas artes, praefertim. medicam; de optimo dicendi genere, «t
qualem oporteat efz medicum. Erafo. Roterod. interprete. Bafil. apud Froben. 1526. 8. *

Galeni de morbis et. fympt. libri fex. — De morborum differentia lib. 1... De morborum
caufir lib. 1. De fympto. differentia lib. I... De f'ymptomatum cauffs lib. 111. Guil. Copo
Bafileenft interprete. Parif. in aedib. Hier. Denis, 1527. 12. *

Galeni de motu mu[tulorum libri duo. — Nic. Leoniceno interprete. — Item. Quos oportet
purgare et. qualibus medicamentis purgavtibur et quando. Parif. 1528. 8. ** E
Galeni de differentiis fymptomatum liber 1. 1) ταις fymptomatum libri 117. Thoma

Linacro interprete, Parif. apud Colinaeum. 1528. 8.
Galcni

——

COLLECTIONES LIBRORVM GALENI .Lib.IV.:. XIX. 48:

Galeni. aliquot libelli, ftil. corporir temperaturam animi morer f/qui; de vitiir animi et
eorum vemediis; de f/&lis; introdu&loriurs de plenitudine ; de optimo corporis flatu; de bono
corporis habitu; de elementis libri 11. de atra bile; de tumoribus prae'er maturam, per [0.
Guinterum partim recogniti partim nunc primum verfi, Bafil. apud Froben. 1529. 4. *

Galeni de diebus. decretoriis libri 111, de morborum temporibus liber 1. de generalibus
morborum temporibus, (Io. Guintero interprete.) Parif. apud Simon. Colinaeum. 1529. 8.

Galeni diffefionir venarum arteriarumque commentorium ;.— eiusdem. de neruis compen-
dium , Zntonio Fortolo interprete, Bafil. in aedib. "Thom. Wolfii. *. 1529. 8.

Galeni opera nunc demum a clariffimir iuxta et eruditie viris latinitate donata, iam vero
, ordine iuflo εἰ fludio. exquifitiore im lucem recens edita. Bafil. apud ZIndr. Cratondr. 1529.
"fol. min. * Conünentur in hac collectione Erasmo ipterpr. Ad bonas artes exhortatio.
De optimo dicendi genere. Quod optimus medicus fit et philofophus. ΤᾺ. Linarro in-
terprete: De temperamentis. De inaequali intemperie. Method. medendi lib, XIV. De
fanitate tuenda lib. VI. De natural. facultat. lib. IIT. De pulfuum vfu. — Gui/. Copo inter-
prete: De locis affectis lib. ΝΊ. De morborum differentiis. De morborum caufis. De
Íymptomátum differentia. De fymptomatum caufis lib. IIT. — Laurentio Laur:ntiono intet*
prete: In Hippocratis praedictionum libr. IIT. Nic. Leoniceno interprete: In Hippocra-
tis aphorismos lib. VIT. Ars medicinalis, Artis curatiuae ad Glauconem lib. IT. De dif-
ferentiis febrium lib. IJ. De cri(bus lib. II. De motibus mufculorum lib. ll ^ Antonio
Fortolo interprete: De venarum arteriarumque diffeclione lib I. De neruorum diffe. -
lione. Todorico Gaudano interprete: De ratione curandi per fanguinis miffionem.
De hirudinibus, reuulfione, cucurbitula,.fcarificatione. — Joza PAilologo interprete: Me-
dicarum definitionum liber L 10. Petro alla, Placentino, interprete: Succidanea lib. I.

Galeni de compofitione medicamentorum κατοὶ γένη libr. V IT. per Io. Guinterium latini-
tate donati. Eiusdem de ponderibus et menfuris liber :Índr. Alciato interprete. Bafil. 1530. fol*

CI. Galeni de anatomicis. adminiffyaticnibus libri IX. — De conflitutione artis. medicae
liber, — De theriaca ad. Pifonem commentariolus. — De pulfibus ad medicinae candidates liber.
Per Io. Guinterium, Andernacum , latinitatz iam vttens donata. Bafil. apud Andr. Cratandr,
1531. fol. *

Hiftoriales campi per. Symphor. Campegium im. 177. libros digefli. — Accedunt. Symph.
Campegii clyfieriorum. fecundum Goleni mentem. libellus. εἰ eiusdem. de phlebotomia libri I.
Bafil. apud Andr. Cratandr. et Io. Bebel. 1532. fol...

Galeni in librum Hippetratir de vifus ratione in morbis acutir commentarii 1. To. ὕζα
fto interprete, mec non eiusdem de femine libri 11. Io. Guintero iuterprete, Bafil. apud Andr.
Cratandrum., 1535. fol. |

Galeni de vfu partium corporis humani libri XV/1I.. Nic. Regio interprete, — De ptifana

interprete lo, Poleto, — De renum affeflus dignotione et medicatione interpr. Chr. Heyl. Bafil.
1533. fol.*

Galeni de. Hippocratis et. Platonis decretis. latine To. Bernh. Felicieno interprete, cct-
dunt Galeni de anaiomia matricis lib. 1. et de foctuum formatione lib. I. codem Feliciano inter-

Ppp 3 prete,

486 Lib.1V.c XIX. COLLECTIONES LIBRORVM GALENI

gnete.— De cibis boni et mali fucci interprete Ferdinando (Balamio) Siculo. — De differentiis
pulfuum. — De dignofzendis pulfibus. — De caufis pulfuum. De praefagitione ex pulfibur, Her«
suanno Cruferio interprete. Bafil. apud Andr. Cratandr.. 1535. fol. * i

Marcelli de medicamentis empiricis, phoyfiis ac rotionelibus liber, emendatus opera. Tati
C.rnarii medici. — Et- Claud. Galeni. libri nouem. latini fa&li opera eiusdem. Cornarii, nempe
de caufis refpirationis lib. I. de vilitate refpiratiouis lib. 1. de. difficultate refpirationis lib. 114,
de vieri diffe&lione lib. 1. de foetus formatione, lib. 1. de femine lib. 11. Bafil, 1536. fol. *

Galeni de caufis vefpirationis. lib. I. de vtilitate refpirationis lib. I. et de difficultate σον

Jpirationis lib, 211. iam primum in. latinam linguam: comuerfi. Iano Cornario interprete. Bafil,
apud Froben. 1536. fol.

Galeni de vteri dij/eGlione, lib. I. de foctur formatione lib. I. et de femine libri III. Iano
Cornario interprete, Bafil. apud Froben. 1536. fol.

C' Galeni opera omnium vtilifma, a doBiffimir virir partim nunc primum latinitate do-
naía, parium vero ad exemplaria graeca diligenter vecognita. Bafil. apud Cratandr. 1536.
fol.* — Editor eft Jofzphus TeRander. —Continentur in hac collectione: 10. Guinterío
interprete: De facultatum naturalium. fubflantia. ^ Quod animi mores corporis tempera-
menta fequuntur. De propriorum animi cuiusque affectuum agnitione et remedio. De
fectis. De elementis libri II. De optima corporis humani con(litutione. De bono ha-
bitu. De plenitudine. De atra bile. De tumoribus praeter naturam. Introdudiio, feu
medicus, In libr. Hippocr. de natura hominis commentt, II. De antidotis libri Il. — Zo.
V'ajfo, Meldenfi: De caufis refpirationis. — De vfu refpirationis. — De fpirandi difficultate
libri III. — FZermanno Crufzrio, Campenf: In 1. 115. Hippocr. de morbis vulgaribus com-
mentt. IIT. In III. libr, Hipp. de morb. vulg. commentt. ΠῚ. In libr. de falubri diaeta com-
mentarius. oachimo Camerario: De theriaca ad Pamphilianum. — Huberto Barlando Phi-
liatrio: De paratu facilibus. — Zofepho Struthio: De aftrologia, fiue prognoftica de decubitu
infitmorum. De vrinis. .F»rdinando Balamio: de offibus ad tyrones. Continet etiam haec
£olle&lio Galenum de venaefectione aduerfus Erafifiratum, et librum de eadem aduerfus
Erafifirateos Romae degentes, Jof. Te&andro interprete.

Galeni de curandi ratione per. fanguinis miffionem liber. — Eiurdem de. fanguifugir, vt-
vulfone, cucurbitula, fcarificatione tra&fatulur Theodorico Gaudano interpr. Venet. in offic.
Diui Bernardini. 1537. 12. *

Georg. Vallae de fimplicium natura liber vnus, — Eiutdem de vrinae frgnificatione ex Hip-
pocrate, Paulo Acgineta εἰ Theophilo. — Item Galeni. quoeffioner. in Hippotratem. — Dioclir
.epiffola de bona valetudine tuenda. — Chriflophori Baliflae in podagram conceriatio, Argent;
1538. 8.*

Alexandri Aphrodifzi: de. febrium caufis et. differentiis opufeulum, Georg. Valla inter.
prete, acc. Galeni praefagium. experientia confirmatum , eod, interpr. 10. Damafteni de exqui-
fita. febrium curatione compendiofum diegema, ll^ano Torino auFlore, — Eiusd. aphorirmor.

libellus, eod. Torino parcphraffe, — Adhaec Sim, Grynaei. medicinae commendatio, feu enco« |

mium. Bal. in offic. Rob. Winther. 1542. 8. *

Chirurgia |

COLLECTIONES LIBRORVM GALENI Lib.IP.c ΧΙΣ. 451

Chirurgia e graeco in latinum conuerfa, Vido Vidio, Florentino, interprete , cum mon-
nullir eiusdem V idii commentariis. Parif. 1544. fol.* — Continentur in eo Hippocratis libri de
fracturis, de articulis et de officina medici cum commentariis Galeni, — Galenus de fafciis.

Oribafiur de mufzulorum. diffe&lione ex Galeno, Iunio Paulo Craffo interprete. ΕΠ
autem pars libri XXI. Galeni difJcClionis venarum arteriarumque commentarium. | Eiusdem
Gal. de neruir compendium, — Antonio Fortolo Joferienfi interprete, Parif. ex typograph. Io,
Barbaei. 1546. fol, * )

"ugerii Ferrerii Tolofatir medici liber de fomniir. — Hipporratir de infomniir liber. Ga-

Imi liber de infomniir. — Synefüi liber de fomniir. Lugd. 1549. 12. *
* U Galemi aliquot opufcula, nunc primum V'enetortm. opera imientà οἱ excufa, lat. fcil. de
Muftulor. diffe&ione ad Tyrones liber integer; de voralium infirumentor. dijfe&lione /fugufl.
Gadaldino interprete; breuir demotatio dogmatum Hippocr. Conr. Gernero ; Fragmentum ex
IV.«tommentariir, quor ipfe Galenus infcrip/it, de iir, quae medice ἰδία funt im Platcnis
Timaeo, Zug. Gadaldino; primcipiwm. commentarii 1. im libr. 1. Hipporratis epidemiorum,
Nicol. Machello interprete; | Oribafii de Cucurbitulis, fzarificatione, hirudimibur, deriuatione
et reuulfione fermo, 71ug. Gadaldino interprete, Logd. apud Gul. Bouillium. 1550. 8. Prodiit
et Lugd. 1556. 8. tefle catal. bibl. Platner.

"Galeni aliquot opera, a Leonh. Fuchfo, "Tubingenfir. fcholae profe[fore. publico latini-
tate d.nata et commentariis illuffrata. — De inacquali intemperie liber. —.De differentiis ef caufit
morborum fumptomatumque libri I. — De iudiciis libri 111. — De curatione per. fanguinis
müfionem liber I. Parif. apud Arnold. Birckmann et Iac. Dupuys. 1550. fol. * Eft tomus
primus commentarior. L. Fuch(ii in Galenum. Alter comment, in libb. de different. febrium
et de temperamentis continet, editusque eft Parif. apud Iac, Dupuys, 1554. fol. * "Tertius
continet comment, in libb. de locor. affector. notitia. Parif. 1554. fol. * ᾿

Galeni de naturalibus facultatibus libri 111. Th. Linacro. interprete, — dec. Iac, Syfuii
eum. fch^lia, tum epitome in eod, libros in tabulis expreffa. — L4dditur eff de naturalium faculta-
ium /ubflantia liber et am fauguir im arteriir contineatur , Vi&lore Trincauello interprete.
Lugd. 1550. 12. * ὃ

Galenus de offibur ad tyroner..— De neruorum , mufculorum, venarnm et arteriarum , vo-
calium. infirumentorum, valuac diff&ione libri. .De motu mufculorum libri 11, “ως. Ori-
bofii de muftulorum diffzGione libellur. Lugd. apud Rouillium, 1551. 12. *

Galeni de temperamentis bri 1Π|.. De differentiis febrium libri duo ab Leonh, Fuchffo
latinitate donati et commentariis illuffrati, Parif. apud Iac. Dupuys, 1554. fol. *

Chirurgia. De chirurgia ftriptorer optimi quique veteres et. retentiorer plerique in Ger-
mania antehac non editi, munc primum in vnum coniun&li volumen. "Tiguri, per Andr. Ges-
erum et lac, Gesnerum, fratres, 1555. fol.* Continentur in ea collectione Galenus de fafciis.
Oribaf. de machinam.

To. Caii opera aliquot et verfoner, part. iamy ποῖα, part. etognita εἰ auBla , fcil. Caii
de medendi methodo libri 10. de ephemera Britannica, lib. I. acc. Galeni de librir fuir lib. ἢ.

ds ordine. librorum fuorum. lib. 1, de ratione vilius, fte. Hippocr. in. morbis acutis lib. J. nor
» ants

288 Lib.IF.c XIX. GALENVS IN EPITOMEN REDACTVS

ante editur, de placitir Hippocrat. et. Platonis liber. primur, eodem Coio interprete, Louani,
apud Ant. Mariam Bergagno. 1556. 8.

Galeni de theriaca ad. Pifonem , - interprete et commentatore To. Iuuene, vna cum Galini:

de antidotis libris 11. ab “πάν. Lacuna in epitoimen redatlir; acc. Jo. Juuenis epiflola de medi
camentis bexoardicis, quorum vfur a pefie pros[eruat ,, Axtwerp. apud Io. Bellerum, 1575. 12.*

Galeni 1) de optima corporis noflri conflitutione, 2) de pleniore habitu, 3) de inaequali

intemp:rie, 4) quomodo fimulanter morbum funt. deprehmndendi, 5) de ptifanag item et Io.

Lalamantii de ptifana fui temporis libellus 5. emendata per eundem Laolamantiut verfio latina.
Heduae 1578. ὅ- E
lidem traffotus ex. To. Lalamantii vecognitione et caffigatione graeci codicir lorir innu-

merabilibur; acc. eiusdem Lolomantii de ptifona fui temporis libellus, Geneu. apud Petr. Sane
tandreanum. 1579. 8. * "litulus eft: Cl. Galeni operum omnium latine propediem eden-

dorum fpecimen. Galeni tractatus, quos Lalamantius edidit, confignati funt in. pagina

tituli auerfa.:
' De herba panacea , quam alii Tabacum, alii Petum aut. Nicotianam vocant, ab Agi-

dio Eucrato in ordinem reda& ur. Antwerp. 1587. 12. Ὁ Continentur in hoc libro fimul Ga-
leni liber de theriaca ad Pifonem, .o. Iuuene interprete ac commentatore, et Galeni de anti-

"rnc

— mor wPEPC

dotis libri II. ab Andr. Lacuna in compendium redacti, | Repetita eft haec de tabaco Euerafi

tractatio, Vltraiect. 1644. 8. * in qua vero hi Galeni libelli defiderantur.

Galeni hifforiae medicinales, a Io. Bapt. Siluatico Mediolanenft medico To. Petri filio enar:
eatat, — Acc. hifloriar. et. rerum memorabilium index copiofiffimur. Hanou. typogr. Wechel.:

1605. fol.*

CI. Gali oratio adhortatoria ad artium liberalium fludium capefendum. — Idem quod
optimus medicus, vifi etiam philofophur, mon fit. — Ex interpretatione noua Sixti Airccrii,
cum notis eiusdem , in. quibur partim textus graecur emendatur , partim illuffratur. Franecke-
rae, 1616. 4. *

XX. Epitonim quidam etiam ex Galeni operibus confecerunt, nimis voluminofis, quam
vt fperari potuiffet , fore, vt omnes eos legant. Hinc redacti in fpatium anguflius medicis

melius arridebant. — Primus laborem epitomes Galeni operum componendae fufcepit Zr. .
Lanza. Prima editio e(t: Epitome Galeni operum in quatuor partes digefía, pulcherrima:

methodo vniuerfam illiur viri do&rinom complets, per Andr. Lacunam. — Bafil, 1551. fol.*

Altera eius epitomes editio eft: Epitomer omnium Galeni operum fi&lio prima per. Andr. La-.

zx

cunom. Lugd. 1553.12. * — Se&'io altera, ibid. eod. 12. * δεδξ)ο tertia. ibid. eod. 12.* — Tria
funt volumina fatis fpiffa.

Alia editio, cui accefferunt Zndr. Lacunae annotationes in. Galeni interpretes, item ds.

ponderibus et men[uris medicinalibur prodiit: Bafil. 1571. fol. *

M

Epitome Galeni. Pergameni operum in. quatwor partes digeffa pulcherrima methodo vni.
verfam illius viri do&irinam complef'enr, per Dywm Indieom. Locunom fummo fide ffudioqua
colle&ia. — Adecefferunt. eiusdem Andy. Lacunae. annotationes; in. Galeni. voterprétes ,| quibus

vürii

GALENVS IN EPITOMEN REDACTVS Lib.IV.c. XIX. (ol. XP IT) 489

varii loci, im quor hatflenur impegere le&ores, et explicantur, et. fumma fide veffituuntur.
Item de ponderibus et menfuris vtilir commentarius. Zfrgentorati 1604. fol. * — Non in capita
diuifa eft haec epitome, fed in margine argumenta adícripta funt apte et diligenter. —Lau-
data haec epitome eít a multis, ob omnia in ea tradita, quae ad Galeni doctrinam vllo
modo facere poffint, omiffa vero, quae Galenus aut contentiofe, aut nimis prolixe pro-
tulerat. — Exflat quoque “παν. Lacunae epitome omnium verum et. fententiarum memoras
bilium, | commentar.orum Galeni im Hippocratem , — digeflir in alphabeticum ordinem, — ceu
aphorirmir. ᾿

Theatrum Galeni, hoc eff, vniuerfae medicinae, a medicorum principe Galeno. diffufc
Jparfimque traditae promtuarium , quo vel indicis loco in omnes Galeni libror, vel locorum
communium inflar in re medica lior vtatur Aloyfii Mundellae, Brixienfir, fludio et labore
per multos annos conditum et nunc demum editum. Bafil. apud Epifcop. 1568. fol.* —Praebet
hoc theatrum operum Galeni, quae genuina funt, epitomes fimul iuflae, et indicis alpha.
betici copiofi vtilitatem , et fimul fere locorum communium. | Seoirfim et in fpurios libros
elenchum condidit /Mundella.

De Symphoriani Campegii Speculo Galeni dixi fupra. — Eft, quem ipfe Symphorianus
adpellabat, Galenus abbreuiatus, vel incifus.

Galeni tot libris vti commode non poffumus, nifi indice bono atque continente notan-
da omnia adiuti. — Ad primam editionem Bafileenfem index eft ab Hieronymo Gemufaeo
confectus, fatis bonus vtilisque. Separauit is genuinorum Galeni operum indicem a fpu-
riorum, quem feparatim compofuit. Indicem in fecundam editionem Bafileenfem alius
quidam vir doctus compofuit, etiam boni ac facilis vfus. ΑΔ tertiam editionem Bafileen-
-fem index eft a Guil. Gratarolo compofitus cum fummo ftudio, atque vfus hinc commodi,
Attamen hi indices multa quidem, nec omnia notanda continent. Hinc praeferendus eft
index in Galeni opera ab Zfjtouio Mufa Braffauwolo compofitus, et nimia fere prolixitate
laborans, atque omnium longe copiolifimus. Is luntarum editioni fecundae primum ac.
ceffit: acceílit etiam, vt puto reliquis Iuntarum editionibus: ad fextam faltim feptimam-
que, quas editiones ad manus habeo, exflat. — Exflat etiam editionibus Iuntarum poft fepti-
mam adaptatus. d etiam ad commendandum hunc indicem Braffauoli, luntarum editio-
nibus additum, faeit magnopere, quod, qui has editiones curarunt, praecipua ex libris
Galeni, qui fingulis editionibus primum accefferunt, excerpferunt, atque in indice, ac
fuis locis quaeque, notarunt. Lugdunenfis editio Io. Frellonii indicem Gemufaei vfurpauit.

Leonhardus Legius, Papienfis medicus, anno 1519. edidit collectas a fe propofitiones
ex Galeni libris, quam plurimas, et fimul indicem alphabeticum fecundum libros et capita,
fed non valde copiofum.

Et(i quidem de vero rectoque ordine Galeni librorum nemo cogitauit, (is autem alius
effe non poteft, nifi chronologicus,) praeter Labberm: multi tamen de ordine librorum
Galeni et cogitarunt, et fcripferunt, — Primus de ordine librorum Galeni fyflematico co-
gitauit Jacobus Syluiur, in libro: ordo ef ordinir ratio in legendis Hippocratis et Galeni libris,
Parif. 1549. fol. * — Deinde Zo. Bopt. Montanus duabus epiflolis, altera fcripta ad Lucam
Ant. luntam , altera ad Jectores, quae epiflolae leguntur in fronte editionum Iuntinarum.

Voi.V. Q. 44 F'atetur

490 Lib.lP.: XIX. ΟΟΜΜΕΝΎΛΆΙΠ IN PLVRES GALENI LIBROS

Fatetur autem, fi per otium licuiffet, fe diligentius, accuratius, et eruditius omnia fuiffe
confcripturum. | Conradus Gernerus ia catalogo operum Galeni, tertiae editioni Frobenianae
latinae praefixo, paffim de librorum Galeni ordine dixit, et, vbi eum immutauit, id non
fecit, nifi cauffa tradita. Julius Alexandrinus etiam in libr. V. cap. s. dialogi fui de medi-
cina et medico idem argumentum tractauit, et Gentilis olim libellum edidit de diuifione
librorum Galeni eorumque ordine et numero. Ait autem in epilogo, fe collegiffe fuum
libellum e dictis fpeculatoris in medicina.

XXI. Commentarios fcripfere in plura Galeni opera, in vnum collectos, permulti au-
Cres, quorum partem maximam longe enumeraui in recenfione fingulorum Galeni libro.
rum. Notandum vero eft, omnes fere Arabes Galenum effe fequutos, praefertim in ea me-
dicinae parte, quae internos morbos refpicit, nec non in ea parte theorcetices, quae explica.
tioni originum morborum operam dat, acinanatome. Eadem et Arabiftarum omnium ra-
tio eft. — — Galeno operam impendit laudabilem fuo tempore Symphorianur Champerius,
(Champier, etiam Campegius appellatus) fuoque exemplo , fuaque commendatione effecit, vt
loco Arabum atque Arabiflarum Galenus a medicis diligentius legeretur. [5 permulta fcripfit,
quae huc faciunt, εἰ δά illuflrandum Galenum, et ad efficiendum, vt Galenus, in anguflius
Ípatium contractus, medicis magis adrideret. — Huc referenda funt eius fcripta fequentia:

Epitome Galeni. | Galenus incifur, quae in fpeculo ID. Symphoriani continebantur, ape
grehendens.. acc. Galeni opera cum argumentis Symphoriani, |. Eius propugnaculum medicinae im
Jpeculum medicum Galeni. Lugd. 15312. 8. Cum aliis Symphoriani libellis. Lugd. 1512. 4. *

Rofa Gallica, omnibus fanitatem affelantibur vtilis.et neceffaria, quae continet praecepta
ex Hippocratis, Galeni, Erafiflvati, Aftlepiadir, Dioftoridis, Rhazir, Haly Abbatis, Ifaac,
'aduicennae, multorum aliorum Cl. virorum libris colleéla. Parif, x14. g.

Speculum, f. epitome Galeni. eius vita. epitome libror. de elementis , fyluae febrium, de
gynaeceis, de dynamidiir, feu myramir, de oculorum morbis. — Conflantini Africani magna
dechne fuper [. de ingenio fanitatis Galeni. Lugd. 1516. 1517. 8.

Ei. medicinale bellum inier Ariffotelem et Galenum. Lugd. 1516. 8,

Ei. pra&lica in artem paruam Galeni, — Epitome commentarii Galeni in Hippotratir apho-
sirnor, prognoflica, epidemica, vegimen acutorum, — Centiloquium ifagogicum. — Categoriae
sntdicinales, Lugd. 1516. 8.

Ei. fymphonia Platonir cum Zriflotele, Galeni cum Hippocrate. — Hippocratica philofo-
phia eiusdem. — Platonica medicina in duplici mundo cum eiusdem ftholiis, — Speculum medicinale
Pjatonicum. Parif. 1516. 8.

Cribratio, lima et aunotamenta in Galeni, Zfuicennae εἰ Coniliatorir opera. Parif. 1516. 8,
Venet. 1565. fol.

Catalogus librorum Galeni. Medulla philofophiae naturalis et medicinae. Lugd. 1534. 8.

Maxime meriti funt, praeter Symphorianum de Galeno:
"Indrear Lara , inprimis ob epitomen operum Galeni. — ndreas P7efaliur, anato-
mes inflaurator, qui Galenum longe plurimis locis illuflraui.. — 4ntouius JMufa Braffouo-
Íu£,

COMMENTARII IN PLVRES GALENI LIBROS Lib.IP.c. XIX. agt

lur, ob indicem ΤΌ οι opera ab eo confectum. — uguflinur Gadaldinur , ob verfos
longe multos Galeni libros. — Conr. Gerneruz , fummus vir, maxime ob prolegomena ad
edit. Frobenianam tertiam. — Frandfrur Palleriola, maxime ob locos med. communes,
qui compendium ex Galeno conflituunt, ---- Herin. Critferiur, ob libros Galeni de pulfibus
omnium optime explicitos. — Hier. Gemtfaeus, ob curatam ab eo fecundae edit. graecae
operem Galeni partem maximam. ——- Zacobur Syluius, vir omnium iudicio eloquentia et
doctrina fummus, medicinae a barbarie verus vindex, cuius opera cuiusque exemplo factum
elt, vt Galenus medicis Arabiflarum et Paracelfiftarum loco effet. — . asus Cornarius, ob
longe plurimos Galeni libros verfos, correclos, et quosdam illuflratos commentariis. —
Nicolaus Rheginus , Calaber, ob verfos multos Galeni libros, et fatis bene quidem, barba-
riei temporibus. — Zo. Zfrgenteriur. — 10. Bapt. Montanur, qui primus Galeni libros in
claífes digeffit. — 70. Bernardus Felicianus, interpres Galeni, et emendator interpretatio-
num, ante fe factarum. — 710. Caius, Britannus, vir docliffimus, ac de Galeno vel ea de
caufa longe meritiffimus, quod, quum, qui fua aetate viuebant, Galeno in latinam linguam
vertendo operam dabant maximam, is Galeni plures libros, mancos antea, aut graece non
proflantes, graece integros edidit. — 70. Crato de Kraftheim, vir non quidem infigniter
doctus, at acer Galenilla, qui auctoritate fua (erat medicus cubicularius imperatoris Rom.)
multos mouit, vt, repudiato Paracelfo, Galenum fequerentur. — 70. Guintherius, An-
dernacus, (Ianus Antoniacus, Ianus Philologus eft is Guintherius,) vir in folida doctrina plane

raeflans, ob verfos multos Galeni libros, et quidem egregie, quosdam commentariis illu-
Mos: — lof. Struthiur, ob operam impenfam libris de pulfibus, quibus a' paucis labor
.eft impenfus, quo in aliis Galeni libris eft infudatum. — Iulius Martianus Rota, ob corre»
€las priorum , ac factas nouas interpretationes librorum Galeni, — Laureniiur Laurentia-
$u5, ob idem meritum, — Leonh. Fuchfius, vir pulcre doctus, at contentiofus, ob verfos
et doctiffimis commentariis illuflratos multos Galeni libros. — Ludou. Bellifarius. — Mart.
Gregorius. — | Nic. Leonicenus , ad primos principesque inflauratores medicinae graecorum,
inprimis Galenicae, referendus. — —T'eodoricus Gerardus Gaudanus, memorandus ideo in-
ter praecipuos Galeni interpretes, quod eius inprimis ftudio medicamenta fimplicia, poft
Arabum et Arabiflaraum compofitiones artificiofas, vulgatiora facta funt. — ^ Theodorus
Zwingerur, Ícitus tabularum artifex, in quas, vti Hippocratis libros permultos, ita et Ga-
leni, redegit. — Tomos Linater, vir doctiffimus, celeberrimus et (lili politiffimus. —
V'i&or Trincauellus, f. "Trincauelius, clarus, quod Galeni editionem curauit, et aliquot libros
vertit, — — Cafpar Hofmannur, medicinae profeffor Altorfinus, faeculi fui Symphorianus
atque Caius, de Galeno omnium fere longe meritiffimus. — Daniel Clericus, ob vitam Ga-
leni fcriptam , et eius fyftema melivs digeflum. — 710. Conr. Barchuftm, ob dogmata Gale-
ni melius expofita. — bertus Hallerus, ob ea, quae ad rem literariam Galeni pertinent,
praeclare digefta.

Commentarii praecipui, praeter dictos in fingulorum librorum Galeni recenfione,
hi funt:
... 4hntonii Ludouici, medici Ofyfiponenfie, de ve medica cpera, tempe Y) Erotematum, fiue
eommemtariorum in libros de crifibus Galeni libri tres; 2) Erotematum numeri ternarii libri fex
ἐπ quibus tota fere ars medica continetur ; 3) Erotemata de. difficili re/pirationt; 4) Érotemata

Q.34 2 de

402 Lib.IP.c. XIX. COMMENTARII IN PLVRES GALENI LIBROS E

^"
de vfu refpira-ionis liber alius; $) De corde liber vnus, in quo tam Zfriflotelis, quam aliorum -
plurimi errores explicantur , tum vero plurimae quaefliones enodantur ; 6) Galeni liber de ptif-
fana; 1) Galeni de eo quod fit animal, quod vtero continetur; 8) De eo, quod Galenus ani-
mam immortalem e[Je dubitauerit , liber vnus. Olyiponae, 1540. fol.

Galeni operum omnium pars II. fi&ionis I IT. continens commentariorum in I. Hippocr.
de morb. vulgarib. libr. 111. Commentarior. in 111. Hippocr. de morb. vulgar. libb. I1I. Com-
mentarior. in V7 1. de iisdem libb. I. Commentorior. in. Hipp. de his, quae in officina medica
libb. 111. Commentarior. de fra£&ur. libb. 111. de ffciis lib. 1. Oribafíi de laqueis lib. I. Herm.
Crufirio Campenfi interprete. Venet. 1545. 8.

JMithodus Io. Bapt. Montani de elementis. — Ace. eiusdem au&oris de fuphillidor [ue tra-
Batur. Viennae, 1553. 4.* — Continet methodos in libr. de elementis, de humana natura,
de atra bile, de temperamentis, de facultatibus naturalibus.

4Indr. Lacunae annotat. in Galeni interpretes. Lugd. 1553. 12.

Galeni aliquot opera a L. Fuchfo latinitate donata et comment. illuffrata. — De inaequali
intemperie lib. T. — De differentiis et caufis morborum. fymptomatumque libri VI. — De iudi-
tiis I1. — De curatione per. fanguinis miffionem liber. Parif. 1550. fol.* — Commentarii tomus
fteundus. in libb. III. de temperamentis et libb. 14. de different. febr. Parif. 1554. fol.* — To.
anus tertius, Comment. in libr. de laborantium locor. notitia, Parif. 1554. fol.*

Dt fibribus commentarius ex libris aliquot. Hippotratir et Galeni parte plurima feletius α΄
Jac. Syluio. Denuo. per. Alex. edynaudum caffigatus. Venet. 1555. 8. Bafil. 1556. 12. Venet,
1556. 8."

lo. Cratonis ad artem medicam ifagoge. — /Additae funt in libros Galeni de elementis, De. -
natura humana , De atra bile, Et de temperamentis. et facultatibus naturalibus periochae Io.
Bopt. Montani, | Cum epiflola Io. Cratonis , qua re&e Galenum legendi ratio breuiter offendi-
tur. Venct. ex offic. Valgrifiana, 1560. 8.* — Alia editio eft Hanouiae, 1595. 4.

"lphonfi de Corella in omnia Galeni opera commentarii. Saragoífae, 1565. fol. Madrit,
1582. 4.

Victoris Trinrauellii in Goleni libros de differentiir febrium atque in. priorem de arte tti
randi ad Glauconem explanationes. Venet. 1575. fol. *

chil. Gaffari aphorirmor. Hippocratis methodus. moua libb. I7. opera Conr. Gerneri.—
illufirata; acc. 10. Morifoti adnot. in aph. Hipp. LXI. lib. IV. aduerfus Corn. Celfum de dicb,
criticis: it. Cfp. IF'olphii vett. et recent, fcriptor. in Hipp. opera extautium catalogus; it. Cour.
Grrneri perioche 111. libri Galeni de temperamentis ; it. de fimplic. medicamentis ex I. Galeni
libro — fludio Cafp. W'olphii. Sangalli, 1594. 8. ;
1

Ferdinandi Mena commentaria in libros Galeni de fanguinis miffone et purgatione, quibus
additur libell. de ratione permifcendi suedicamenta, Aug. "'aurinor. 1587. 8. *

Frauc. V'allefii commentaria in Galeni libros XXIII. opera et induffria Io. Patri Ayrol-
di. Colon. 1594. fol.

LIBRI, IN QVIBVS GALENVS DEFENDITVR Lib.1U.t XIX. 493

- De pulfibus tra&atur abfolutiffmur, im quo exponitur Galeni libellus de pul/ibus ad tyra-
ser, et omnia, quae de pul/ibur, differentiis , d'gnotione, caufis deque praefagitione XII.
plane libris perfcripfit Salenus. (fic) AuBore Leone Rogano, medico. —. Nec on de vrinis bri
111. ex Galeni et Hippocratis docirina quam diligenti[/ime excerpti. Venet. 1597. 8. *

Simonis a Campi, Neapolitani commentaria in libros Galeni de differentiis febrium, in
textus 13, nempe a textu 26. vsque ad ext. $8. tertii libri artis medicinalis, — In. librum de tu-
snoribus praeter naturam. — 4 Simone a Campo iuniore, 4. M. D. ct facerdote Neap. recoguit.
et in lucem edit. Neapol. 1642. 4. *

Fr. V allofii commentaria il/uffria in Goleni libros 1) artem medicinaiem. 72) de inaequalis
intemperie libellum, 3) tertium de temperamentis librum, 4.) quingue priores de. fmplicium
medicam. facult. libr. — $) duos de differentia febrium. 6) fex de lotir patientibus libror. — Tva-
Gatur medicinales 1) de vrinir compendiaria tra&fatio. 2) de pulfibus libellus. 1) de febribus
commentarius. 4) methodi medendi libri 111. Opera εἰ induftria Io. Petr. Z4yroldi. Colon.

. 1594. fol.? Francof. 1645. fol.*

Commentarius in libello Galeni de curandi vatione per fanguinir miffonem: de hirudimi-
bur: de reuulfone: de cucurbitula: de ftarificatione pul lice olim Zrgentoratenfum in Puiuer-
Jfítate praele&ius. authore Melch. Sebizio. Argent. 1652. 4. *

Magno cum detrimento anatomiae et fcientiae medicinalis factum efl, vt Zfndrear 77e-
filius, calumniis aduerfariorum incenfus, fuas in Galenum adnotationes flammis traderet,

Catalogum compofuit Conradus Gesnerus, eumque editioni Frobenianae tertiae prae-
fixit, in quo continentur ordine alphabetico fcriptores, qui Galeni libros quoque modo illu-
flrarunt interpretando, adnotationibus, fcholiis, paraphrafibus, problematis, enantioma-

᾿ tis, epitomis, indicibus, tabulis, cet. Expofuit fimul Gesnerur fingulatim, quid quisque ho-
rum praefliterit, quos et quot numero quisque Galeni libros tranftulerit, aut aliter illuflrarit.

Locis in diuerfis Ga/eni libris emendandis, explicandis, illuflrandis, operam dedere
permulti viri, qui correctionum, animaduerfionum, antiquarum, variarum lectionum li-
bros confcripferunt.

Hieronymus Mercurialir, in variarum lectionum libris. — Marfilius Cagnatus, in va-
riarum obferuationum libris quatuor. Rom. 1587. 8. 7o. Manardur, in epift. medicinalibus.
Bafil. 1535. fol. et faep. — 710. Langius, in epift. medicinalibus. Baíil. 1554. 4. — Th. Κεῖ
nefiur, in epift. ad Cafp. Hofmannam, Ch. Ad. Rupertum, et in epifl. ad Daumium. ez
Thom. Reinefrus, in variarum lectionum libris, —. Ca/p. Hofimannus, in variar. lectio-
num libris VI. — D. "7. Tyiller, in obferuat. criticar. in varios auctores graecos et latinos
libris IV. Francof. ad Moen, 1742. 8.

XXII. Ad Galeni loca quaedam explicanda multa fcripta funt a diuerfis auctoribus.
Praecipuos eorum enumerabo. Alii fcripferunt aut ad defendendum, aut ad confutandum
Galenum: alii animaduerfiones in vel omnes, vel faltim permultos libros Galeni compofue-
runt. Enarrabo fingulos,

Poffonariur Galeni. — Galeni Pergameni pa[fonarius a do&lie medicis multum defideratus :
egriiudiner a. capite ad pedes vsque comp/etlenr: in quinque libros particulayes diufur, vna

Q.q q 3 Cui

494 Li&.IV.c. XIX. LIBRI, IN QVIBVS GALENVS DEFENDITVK

eum fibrium troBlatu eorumque fintomatibus. — Lege igitur: et πὶ tibi mens hebes fuerit, euis
dem Galeni , e£ nop alterius, vt falfo quidam credunt, effc perpender. — Editio mea prodiit
Lugdumi, in aedibus ZIntonii Blanchardi, [umtu Barth. [vot. 1526. 4.* — Epitome eft libro-
rum Galeni de medendi methodo, aliorum medicorum Graecorum et Arabum fcriptis fimul
vfurpatis. Auclor efl Gariopontus, quod probauit ΤῊ, Reinefius, in var. lectt. — Codices
ejus libri, qui exftant, citantur ab Zallero, in biblioth. med, pract. tom. I. pag. 267.

Matth. Siluaticus i opere pandz&arum, quod prodiit 'Tridini 1499. fol. et faepius, Ga-
leno et Plinio maxime vfus eft, ad illuflranda permulta Arabum et Arabiftarum loca. Hinc
hae pandectae ad intelligendum quid Arabes et Arabiflac de Galeno feaferint, et qua ratione
eo fint víi, perutiles funt.

Nic. Leoniceni de Plinii ef plurium aliorum medicorum in medicina erroribur opur primum
ad Angelum Politianum. — De iisd. opus nouum ad Frant. Tottum, ἴῃ fin. Ferrariae, per
Jo. Maciothium. 1509. 4.*

Leon. Leghii flofculi ex Galeni libris. Venet. xs14. fol. —. Symphoriani Camperii fum-
ghonia Platonis cum Ariffoitle, et Galeni cum Hippocrate, Parif. 1516. 8. — Eiusdem medi-
einate bellum inter. /riflotelem et Galenum.

Phil. Beroaldi varia opufzula, nempe de feptem. fapicntum fententiür, fymbola Pythago-
rat moraliter explicata, de optimo flatu et felicitate, declamationes aliquot et oratio prouerbia-
lir, item opu[c, de terrae motu et peflilentia. — Et annotationes in Galenum. Bafil. 1511. 4.

Nic. Leoniceni opufeula , fal. de Plinii aliorumque in medicina erroribur libri 177. de tri-
bur do&irinir ordinatis fecundum Galeni fententiam lib. 1. de virtute formotiua lib. I. de dipfa-
de et pluribus aliis ferpentibus lib. 1. de Tiro f. vipera lib. I. de morbo Gallico lib. I. 4polo-
gia contra fuarum tranclationum obtriGiatores, et medici Romani, Nic. Leoniceni difcipuli, an-
tifophiffa. Bafil. 1532. fol.

Nouae /fcademice Florentinae opuftula. aduerfus. /uicennam εὐ medicor neotericos, qui
Galeni difciplina negle&ia barbaros colunt, Lugd. 1534. 8.*

Fy. Emeriti medicorum auxiliorum dexter vfur, ad veram Hippotrati et Galeni mentem
depromptus. Norimb. 1537. 4.

Medicinae herbariaz libri duo, quorum primus habet herbas huius. feculi, communes cum
veteribus, Dioftoride, Galeno — fecundus a vecentibus. imuentas continet. herbas. — Bafil.
1539. 8. ἢ

Methodus f. ratio tompendiaria perueniendi ad. veram. folidamque medicinam, mirifite ad
Galeni. libros ve&le intelligendos vtilir, nunc recens in lucem. edita Leonh. Fuchfio autore, Ba-
2]. 1541. 8.* Parif. 1550. 8.*

Coinpendium ex AGuarii libris de differentiis vrinárum. it. Galeni vniuerfalir doGhrina de
compofit. phariacor. fecundum locos affe&os, it. Galeni fylua experimentorum et aliorum aliquot
opera Conr. Gesneri. "Tigur. 1541. 8. :

Syruporum vniuerfa ratio ad Galeni cenfuram diligenter expolita — Michaele Villano-
vano aufjore. Venet. 1545. ἃ. Ὁ ἘΠῚ liber rarifimus, et ob auctoris fui, Mich. Serueti, fa-
tum infelix, memorabilis. j

4lloyf.

nm—— MM III ON RI RR Re ΛΎΤΩΥ

31$ 2

LIBRI, IN QVIBVS GALENVS DEFENDITVR χ|8.1}}. XIX. 495

Mloyf. Triffini problematum ex Galeni fententia libri I. Bal. 1546. g.?

Galcui enantiomaton aliquot fiber Tulio Alexandrino, snedito "Tridentino, au&fors, Eiue-
dem Galeni encomion. Venet. apud Iuntas, 1548. 8. *

Hier. Cardani. contradicentium medicorum libri II. Lugd. 1548. 4. Parif. 1565. 8, faep.

Ex Hipporrate et Galeno omnium medicorum κορυφαίοις excerpta quaedam vniutrfis ferme
hominibus omnique paene tempore ad. fanitatem tuendam viilia, praecipue magnatibus , nec non
hypocratizae: difciplinae candidatis fzitu tum iucunda, tum mereffaria, — Per. 1). Iohannem
Kacz/fihium in fix ver mon naturales congefla. Lipfiae, Mich. Blum imprimebat. 1549. 4.*

V'efani cuiurdam calumniarum in. Hippocratis Galenique rem anatomicam depulfío per Iac,
Syluium. Parif. 1551. fol. *

Epitome omnium rerum et fententiarum, quae annotatu dignae in Galeni commentariir im
Hippocratem exiant per ndr. Lacunam in elenchum minime poenitendum congefla. Lugd.
1554. 8.*

Dom. Bucii Carmignolii quaefita 177. medicinalia iuxta Hippocratis et Galeni mentem exa-
minata. Lugd. 1554. 8. *

De febribus commentarius ex libris aliquot Hippocratis et Galeni parte plurima fele&fus 8
Jac. Syluio. Venet. 1555. 8. ἢ

Dominici Belli quatfita meditinalia IP. iuxta Hippocratis εἰ Galeni fententiam difcuffa.
Lugd. 1555. 8. i

In Hippocratis εἰ Galeni phufologiae partem anatomitam ifagoge a Iac. Syluio conftripta.
Venet. 1556. 8.*

Blafi Hollerii morborum curandorum. breuis inflitutio iuxta Galeni fententiam. Bafil,
1556, 8. et faepius. Y
| "Alphonf. Bertolii methodus generalis et compendiaria ex Hipp. Galeni et. ZAuicennae placitis
depromta ad ommes morb. curanda, Venet. 1556. g.*

Leonharti Fuchfii num morbifica aliqua de Galeni fententia fit taufa continens Difteptatio
ad Fr. l/alleviolam. Bafil. 1557. 8."

Georg. Pi&orii medicinae — ex Hippocrate, Galeno, Zuicenna, | degineta, εἰ aliit
£onfcriptae cum aliis. Bafil. 1560. g.

lac. Péletarii de conciliatiout locorum Galeni. fe&liones duae. Parif. 1560. 4.*

lac. Syluü im Hippocratis εἰ Galeni. phyfiologiae. partem. anatomicam ifagoge. Parif.
1561. 8. *
Gabr. Cunei opologiae Fr. Putei pro Goleno in anatome examen. Venet. 1564. 4.*

(ulii Alexcnórini ZIntarganteriorum. fuorum. defenfio aduerfus: Galeni. calumniatorcs.
Venct. 1564. 4. *

Thaddcei Duni muliebrivm morborum otmnir generis remedia ex Diofcoride, Galino, Pli-
mio Baibarisque et Arabibus colitéia. Argent. 1565. 8.

Ferrarii

496 Lit.IP.: XIX. LIBRI, IN QVIBVS GALENVS DEFENDITVR

Ferrarii de regulis medicinae libri 111. ex Hippocrate, Galeno et Zfuicenna fumma cum
diligentia collc&li. Brixiae, 1566.8. ^

Bernard. Boldini problemata ex Galeni commentariis $n Hippocratem, Venet. 1563. 8.

Oddi de Oddis de peflis — caufis, fignis, praecautione, curatione libri 17, Apolo.
giae pro Galeno tum in logica, tum in philofophia, tum etiam in medicina libri 111. De coe-
nac et prandii portione libri 11. illuffrati opera Marci Oddi, filii. Venet. 1570. 4. *

Milch. Guilondini papyrus, fiue commentarius in 111. Plimi de papiro capita. — "fcc.
Hier. Mercurial s. repugnantia, qua pro Galeno flrenue pugnatur. it. Guilandini affertio fen-
telae, in Galinum a fz pronunciatae pag. 224. Venet. 1572. 4. *

Inflitutionum medicince, ad. Hippocratis, Galeni. aliorumque veterum ftripta refte in-
telligenda mire vtils libri .. Leonharto Fuchfto au&lore, Bafil. ex offic. Oporin, 1572. 8. *
Prodierunt etiam Lugd. 1555. 8.* 1560. 8. Ἐ 1566. 8."

Io. Stratiandri elenchus verum et vocum in Galeni fuppofititiis. omn. 1562. primum Bof.
eum Galeno editur. — Contradi&liones, dubia e£ paradoxa in libros Hippocratis, Celfi , Ga.
leni , Acti, Zdeginctae, Zuicennae, — Cum. eorundem conciliationibur Nicolao Rorario autiore,
Venet. 1566. 8. * Venet. 1572. 8. *

Io. Planerii febrium omnium fmplicium diuifío et compofitio ex Galeno et Zduicenna. ex-
cerpta et in arbores vedaGia. Venet. 1574. 4.

Hippocratis aphorism. gr. et lat. Cl. Campenfio interprete. cum eiusd. annot. quibus Ga-
leni errata illuffrantur. — Acc. eiusd. animadu. cum apologia in Galchum. Lugd. 1519. 8.

Rabbi Moyfir, medici antiquiffimi, aphorirmi ex Galeno colleBi et locorum quorumdam
apud Galenum fibi ἱρὴ contradicentium. cafligatio εἰ notatio. Io. Damafieni aphorismi ad
filium. Bafil. 1579. 8. * — Editio ctiam ad manus eft Bononiae impreffa impenfa Benedicti
Hectoris, opera Platonis, imprefforis Bononienfium 1489. 4. * — Dan. Moegling Galeni

. do&irina de dida/caliir, feu methodo, qua is totam medicinam pertraGiauit. Heidelberg. 1584.

Frant. V allericlat loci medicinae communes ex Galeno coll/£fi. Lugd. 1604. 8.* — Prodiere
iam antea etiam faepius. — fpologia pro Hippocratis et Galeni medicina aduerfus Querct.. |
tani librum de prifcorum philofophorum verae medicinae materia. praeparationir modo atque |
in curandis morbis praeflantia. Parif. 1603. 12. * — 4d. famofam Turqueti opologiam refpon- ο
fio. Parif. 1603. 12. 5 10. Zdufarueti apologia pro iudicio ftholae Parif. de alchimia, Parif. |
1604.12. * Breuir excurfur in. Battologiom Quercetani. Pari. 1604. 12. * Comparatio ve« |
Itris medicinae cum noua, au&lore 10. Riolano. Pau. 1605. 12. * — Incurfiomum Quercetani de-
pulfo. 1605. 13. * Cenfura demonflrationum Harueti pro veritate alchimiae. Parif. 1606. 12,
huc pertinent.

"Adami Zaluxamii a Zaluxaniir animaduerfionum. medicarum. in Galenum et. luicenmam |
libri 11. Francof. 1607. 8. * — Io. Bapt. Syluatici hifloriae 86. Galeni medicinales,
Hanou. 1605. fol. *

Controuer farum. medicarum et. philofophirarum ΕΥαπεὶ [τὶ Follefii libri X..— dec. libellur
de locis matifz/fe puguantibur apud Galenum, codon Fall. fio auiore. — Edido tertia, Francof.

1590.

LIBRI, IN QVIBVS GALENVS DEFENDITVR Lib. IV. c. XIX. (ol. X1) 491

.1595.fol. * Editio quarta. Hanou. typis Wechel. 1606. fol. * — Henr. Lauater defenfto
siedicorum Galenicorum aduerfus calumniar /ngeli Salae. Hanou. 1610. 8. — 706 morbis no-
biliores animae facultates. obfidentibus libri 111. Curtio Marinel'o authore. — Quibus accedit
liber patefacienr Galenum et. omner alios, qui poft. ipfum. medicinam fecirunt, — omnia, aut
sraiorem partem eorum, quae de hir morbir. pronunciauerunt, ab antiquioribus. defumfiffc.
Denique opu/zulum quoddam , continens nonnullas controuerfas , inconflantias atque admira-
iones, in. diclis Galeni adinuentas. Venet, apud luntas. 1615. 4. *

- Cafp. Hofmann de thorace eiusque partibus commentar. in quo difcutiuntur praecipue ea,
quae inter. Zfriffotelem et Galenum controverfa. funt. Francof. 1611. fol.

τ Jof. Staligeri loci cuiusdam Galeni. difficillimi explicatio ex mu/zo oath. Merf. Lugd.
Batau. 1619. 4. *
Jo. Car. Zmati fru&ur medicinoles ex. Galeni [ibrir. Lugd. 1623. 12. — "4pología pro
[ sid contra Galenum inffituta a Cafp. Hofmonno in premotione Petr. Ηρ σι. Ambergae
1625. 4. * Contra locum Galeni, in quo aduerfus Germanos inuehitur Galenus. — 4po.
logia epologiat pro Germanis contra Galeuum,. Amber δ. 1626. 4. * — Zipologia di&torum
Hitiferrir de origine et principatu membrorum aduerfus Galenum Cagfaris Cremonini. Venet.
1627. 4. *

Compendium. abufuum: autoritate Galeni et Hippocratis damnatorum cum pro nouitiir mt-
did, tum pro illir, qui medicina e£. [anguinir detraclione vtuntur. du&lore 10. Fuchfo. Mo-
nach. 1629. 8. * — Ca/p. Hofinam collatio do&irinae Zriflotelir cum do&'rina Galeni de ani--
sa. Helmfl. 1657. 8. — | Galeni et Botolli placita de via fanguinis a dextro im fmiffrrum cor-
dir ventric&lum. Venet. 1640. 4." — — Relatio hifforira iudicii a&i in campis Elyfiüs coram
Rhadamanto contra Galenum , cum approbatione Apollinis in Parma] communicata per Mer-
curium. Οὐ». Hofmanno. Norimb. 1642. 12. * — 70. Bapt. van Helmont opuftula medica in-
audifa Y) de lithiofi, 2) de fibribus, 3) de humoribur Galeni, 4) de peflfe. Colon. Agripp. 1644.
8." — Cajp. Hofmaumi opufzula medica quorum prima habentur pro veritate opellae trer; ni-
surum Zdroflea Galeni, — Exercitationes iuseniles contra. Alemil. Parifanum. Zntargentivinr.
Secunda parte continentur Zlugufl. Bucdi de principatu partium torporis quaeffioues, — Colía-
fio docrinae Zfriflotdir cum do&irina Galeni de anima. Cafp. Hofmanni pathologia parua.
Kiud. ffliiapea paihologica. — Prodiere cum. Cafp. Hofmann | inflitut.. medizar.. libr. V/ I.
Lugd. 1645. 4.* & j i

Ca/p. Hofmann pathologia parua, qua methodur Galeni pratfira explicatur, quam
elim Fr. Frifinelia promiferat. 1647. 8.

Hier. Franzofíi de motu cordis et fanguinis in gnogalitur pro friffotele et Galeno aduer.
fur anatomicos nzotericor libri 11. Veronae, 1651. 4. *

Cafp. Hofmanui de partibus. finilaribus liber. fingularis , defe&hum quoque modo fupple-
turus eiusdem prorfus. argumenti libri, quem Galenus fcripfiffe fe ait P LII. fientent, Hippocr.

et Platon. S. 1. Nat. hum. praefat. Francof. 1667. 4.*

Co/p. Hofmanni apologiae pro Galeno , ffe χρηξομαϑείων libri 177. "Tomus prior. con-. ᾿
tinens ifagogica et. phufiologira. —.Ex bibliotheca Guidouis Patisi. Lugd.166g. 4. — Liber ter-
dius quo contineiur pathologica. — Tomus poflerior. Lugd. 1668. 4. *

Foi. V. Rrr Fr.

498 [οι IP... XIX. EDITIONES OPERVM GALENI
Fr. nt. Stebler orat. an et quomodo verum fit: dat Galemus opes. Yngolfiad. 758.

Fr. Ant. Siebler orat. Galenus, per onagramma Zingelus, am bonur an. malus. in media
cina habendis fit. Yngol(tad. 1739. — | G. F. Sigwart fragmenta dinom:tes Hippocratito- Ga«
lenicae, fparfis inonumentis memoriae prodita. "Tubing. 1759. et in Baldingeri fyllog. opufe.
— Duenetrii Polychronii epift. qua. Galenus aduerfus V/efalium defenditur. Lipf. 1177.

XXIII Editiones operum Galeni omnium quidam viri docti moliti funt, quae vero
lucem non viderunt. omar Goul/fon, medicus e Londinenfium medicorum collegio , ad-
greffus fuerat opus Galeni, quotquot fuperfunt, vniuerfa, in claffes certas digerere, grae-
ca recenfere, exemplaribus tam fcriptis, quam excufis fecum inuicem collatis fcripturam
mentemque Galeni genuinam elicere, latinis auribus gratiora purioraque exhibere, omnia
analyfi accurata, notisque criticis adiectis illuflrare. — Sed mors acerba et immatura inter.
cepit eum, prius quam ad finem perduxerat, quae erat molitus, et in ipfo fere laborum
fuorum limite. Quae ad edendum elaborata erant, tradita funt T'homae Gatackero, qui ea
edidit titulo: Claudii Galeni opuftula varia a viro clari(fjmo Theodoro Goulflono Graeca rt-
eenfita , mendirque, quibus fcatebant, quam plurimis repurgata, et in linguam latinam cla-
vius puriurque, quam Wntehac, tradu&la, — Quorum titulos fequens pagina indicabit. — Acef-
τε αὖ codem variae le&Hiones εἰ annotationes criticae. Lendimi 1640. 4. — Sunt vero in hac
opufculorum Galeni collectione oratio ad artes et medicinam hortatoria. Quod optimus
medicus idem et philofophus. De optimo docendi genere. De feclis. De optima fecta.
De dignofcendis curandisque animi adfectibus. — De dignofcendis curandisque animi erra-
tis. De fubflantia natural'um facultatum. — Quod animi mores fequantur temperamentum
corporis. Praemiffa eft Goulftoni praefatio de Galeni operibus, ex qva fi iudicium de 185
bore ferre licet, quem Galeno impendit, eum fyflemati nimis adhaefiffe, et omnia fludio
nimis feuero difpofirurum atque digeflurum fuiffe in operum Caleni editione, vero fimile
efl. Variae tamen lectiones, operi additae, multum eum infudaífe et in colligendis iis, et
in lectione Galeni meliore reddenda, demonflrant. Conf. etiam de hac edit. operum Ga-
leni Th. Gatackerum, in aduerfar, cap. 12.

Graecam operum Galeni editionem paratam habebat Janus Cornariur, vt fcribit ipfe in
praefat. ad alteram latinam editionem operum Galeni, Frobenianam, quam curauit. Eius
emendationes textus Galeni adfcriptae funt editioni operum Galeni Aldinae, quae lenae
in bibliotheca vniuerfitatis adferuatur.

Cafpar Hofmannnr, medicinae proféffor AItorfinus, vir fuo aeuo longe celeberrimus,
et eorum ómnium, qui Galeno a reflauratis litteris operam dederunt, facile princeps, non
folum plures libros Galeni, v. g. libros de fanitate tuenda, libros de vfu partium, et de me-
thodo medendi partim interpretatus eft, partim vero commentariis, adnotationibus, emen-
dationibus, cet. auxit; verum etiam confilium cepit Galeni operum omnium, et quidem
graece et latine edendorum. — Eius confilii ipfe rationem reddit in commentariis in Galeni
de vfu partium corporis humani lib. XVI. vbi im auerfa parte eius folii, cui titulus impreílus
eft, haec verba leguntur: Homum faGum. — Viri integerrimi, typographorum eximii, iidem-
que not propria tantum fed et paterna, auita, abauita indulria clari, D. D. Doniel et. Da-
vid ZAubrii, fratres, nec non 1), Clemens Schleich, et c. pofíquam iam bis dederunt Hippocra-

"d

EDITIONES OPERVM GLLENI Li.IJ.; XIX. 495

fem graecolatinum , opera et f/'udio D. Zfnutii Foefí non emendatiffimum tantum, fed εἰ maxi-
me per/picuum, cogitationes inflituerunt de Galeno quoque. — Eam in rem cum diu quaefiuif-
πε Foefium aliquem, | occafione horum. commentariorum. inciderunt in. Cafpr. Hofimnannum,
quem orarunt ef exorarunt , vti boni publici cau/Ja laborem hune in fe veciperet. — Recepit ille
quidem , mec haBnur. pepercit vlli operae et. f'amtui, vti Galenus fíat quam ornatiffimus: ve-
sum, cum cupiat opus effe omnibus, (fi pote,) numeris abfolutif/mum , voluit is publice hoc
fignificatum, rogatumque omnes bonor, et cordatos, per falutem et. incolumitatem uethodi
Galenicae, vt, fi quae habeant Galeni firipta, {πε nunquam edita, fiue edita feorfim, fiue
cum, fiue fine emendationibur, qua graecae, qua latinae orationir, ad fe, (vel ad typogra-
phor) mittant, cert, de hoc ipforum fa&io publice o'im confliturum. δὶ qui etiam fint, im
quorum manibur, corre£lioner nondum editae, V'efalii, Dodonaei, Cornarii, Lalamantii,
Gregorii, Budae, Ricci, Falkenburzii aíiorum; immo vero fí. qui emendationer habeant , ex
£ollatione MSS. in Germanicis, iialicir, Gallicis, H./panicis, ZInglicir. Bibliothecis recondi-
forum; eor pariter rogat et obfzcrat , vii fecum communi eut, certi, vnicuique fua fine limore
tributum iri. — Hoc ille /pondet fide faa. — iG um Zltorfii XVIII. Cal. Aprili: MDCXXIII.

Diligentiffime vero Hofmannvs in fuo opere verfatus eft, et reliquit, poftquam fato
fuerat functus, Galeni opera omnia, fuo labore emendata atque digefla, cum verfione la-
tina fingulorum librorum, aut ab ipfo compofita, aut, vbi bona verfio latina proftaret, ea
emendata, et commentariis illuflrata, in viginti fex voluminibus in folio manu fua fcripta.
Haec Galeni opera erant primo Norimbergae, in thefauco librario Io. Georgii Volcameri,
qui Galenum ab Hofmanno, de hoc opere fuo valde follicito, iuflae pecuniae fumma rede-
mit, e quo tranfierunt hereditatis iure in bibliothecam Chriftiani Thomafii. Quae quum
fub haíla- diuenderetur, tranfiere ea XXVI. immenfi et laboris et doctrinae volumina ad CI.
Afkew, Anglum, quo fato functo incertum eft in cuiusnam manus peruenerint, —Petrus
Laurembergius ait, fe eum Cafp. Hofmanno eam editionem praeparatfe in laur. Delphic.
pag.34. 40. Conf. ceterum de hoc Hofmanni labore Cph. Martini Meelfuhreri- acceffiones
ad Almeloueenii bibliothecam prómiffam ac latentem p. 139. 140. V agenfzili peram libror.
iuuenil. part. IV. 2. pag. 782. JMorhof. in polyhiftor, lib. I. pag. 306. 7o. Jac. Baier in vit.
prof. medicor. Altorfin. pag. 60. 61. — Dolendum fane eft Hofmannum in Galeno elabo-
rando idem fere effeciffe, quod noflro faeculo Trillerus in Hippocrate, eum nimis indul-
fiffe ingenio fuo, congeffiffe omnia, eoque modo opus quidem fumme doctum, at mole
fua ipfa laborans compofuiffe. Si enim indolem commentariorum, quos in libros Galeni
de víu partium et de fanitate tuenda compofuit Hofmannus, refpicimus, menteque noflra ἡ
cogitamus commentarios in fingulos Galeni libros, qui in his XXVI. voluminibus fcriptis
cum Galeni textu et verfione eius continebantur, eiusdem fuiffe indolis ac naturae, tunc
fane non adeo inuehendum eft in bibliopolarum prudentiam, quod in communi hoc litte-
rarum contemtu non aufi funt fumtu in tantum opus impenío rem familiarem fuam difper-
dere. Sed e re litteraria vtique fuiffet, praecipuas Hofmanni adnotationes a docto aliquo
viro excerpi, et relatas ad paginas editionis vel Charterii, vel Bafileenfis, cum locis Galeni
hacenus male in:ellectis enotari, tum defcriptis quoque medicis obferuationibus, quae in
illo Hofmanni opere occurrunt (ingulares et non contemnendae, vno mediocri volumine tot
tantorumque laborum fructus cum lectoribus communicari,

Rrr a Latinam

goo Lió. IV. c. XLX. XX. MARCVS. ANTONINVS IMP. (0 YAN. pat

Latinam operum Galeni editionem Zo. Lalamantiur molitus eft, tefle praef. libri: Ope
vum Cl. Galeni ommium latine propediem edim lorum fpecimen. | Ex 1o. Lalamontii recognitione
et cafligatione Grae codicis locir innumerabilibus. Eiusdem Lalamantii de ptifana [ui temporis
libellus. Gcneu. 1519. 8. Volebat ipfas graecas editiones primum corrigere , quo faclo ver-
fionem /atinam librorum graecorum longe correcliorem, et textui longe magis refponden.
tem conficere. Specimen etiam edidit interpretationum fuarum libris Galeni de optima cor-
poris noflri conflitutione, de pleniore habitu, de inaequali intemperie, quomodo fimulan-
tes morbum fint deprehendendi, et de ptifana in hoc fpecimine editis, ex quibus fi iudicium
ferre de toto hoc inflituto Galeni verfionum corrigendarum licet, verfiones latinae Galeni
librorum vtique correctiores fuiffent editae. Sed fexagefimum quartum annum iam agebat
Lalamantius, quum hoc confilium cepiffet, a fenili languore in hoc propofito exfequendo
impeditus — Confilium Galeni operum, prouti latine verfa deprehenduntur in editione
Charterii in 8. edendorum nuper communicauit cum erudito orbe Herckertr, medicinae pro-
feffor in ftudio Erfordenfi. Sed non adrififfe videtur doctis viris id propofitum, neque poteft
adridere, in tanta latinarum editionum operum Galeni, quarum partem haud exiguam cu.
rarunt viri docliffimi et in emendandis latinis verfionibus diligentiffimi, copia. Neque Char-
terius is reputandus eft, a quo latinae verfiones omnibus numeris abíolutae atque textui ad
omnem partem refpondentes proficifci potuerint ^").

CAP V T XX (olim XXIID
DE MARCO AVRELIO ANTONINO, MAXIMO TYRIO ET ALCINOO.

I. M. Aurelii Antonini aetas et praeceptores. — Scriptores de eius vita praecipui. Diuerfus a. Theo-
Jtbio, Suidae memorato. 11. Eius libri XIT. ad fe ipfum non excerpta e maiore opere.
1Π. Codd. mssti et editt. ΙΝ. Index fcriptorum et virorum illuftrium, ab eo memoratorum.
V. P'erfiones vernaculae. VY. Editiones promiffae. VII. Alia M. Antonini fcripta. VII. Maxi-
mi Tyrii aetas. Alii quidam Maximi. IX. Ptrum fe ipfe impen[ius laudauerit. — X. Eius
διαλέξας. ΧΙ, Codd. editt. et verfiones. — XIL. Index. fcriptorum, a Maximo Tyrio laudato-

rum. XIIL De Zflcinoo. XIV. Eius J/agoge in Platonis dogmata. — XV. Codd. editiones et
verfiones.

[Cum fupplementis G. C. Haries.]

I.
Nis eft 7I], Aurelius Zntoninus VY. Cal. Maii A. C. 121. L. Annio Vero ipfius auo, et
Aurelio Augurino Coff. Deinde adoptatus a T. Antonino Pio V. Cal. Martii A. C. 138.
in imperio eidem, (cuius filiam, Anniam Galeriam Fauflinam ^), duxit, defunctam poflea
a, 175.) fucceffit mortuo Nonis Martii A. C. 161. collegamque adfciuit L. Verum, itidem ab
Antonino

ut) Index fcriptorum, a Galeno memoratorum, caput fubiungere antecedenti, melius vifum eft,
alio tempore fequetur. Harl.

a) Propter temporis rationem , et quod Aurelii
Antonini mentio iam facta eft in fuperioribus, hoc b) Vid. Eutrop. VM. 10. ibique interpr. Harl.

«ol. IV; p. 2t MARCVS ANTONINVS IMP. —Lib.IP.ce XX.

501
Antonino Pio adoptatum, defunctumque extremo anno169.^) Inde folus M. Antoninus
. rebus praefuit, donec et ipfe efl exflinctus Sirmii, fiue, vt Victor vterque auclor eft, Ven-
dobonae Auflriae, filio Commodo fucceffore prauo relicto, XVI. Cal. April. A. C. 178. 4)
Philofophi *) cognomen vetus hiftoria ignorat, neque infcriptiones vel numi eidem tribuunt;
fed elogium id res ipfa iampridem incredibili fcriptorum confenfu vindicauit huic, vt vere de
illo Iulius Capitolinus cap. t. (vbi vid. Cafaub. et Salm.) im ommi vita philofophanti viro, et

qui fanGitate vitae omnibus principibus antece[fi

€) Conf. Eutrop. VIL 5. (al. 9.) durel. ift.
epit. cap. 16. atque interpretes ad vtrumque locum;
item Reimarum ad Dionem Caífium tom, II. p. 1168.
inprimis pag. 1176 fq. Zar.

d) De anno, quo mortuus eft, et quamdiu
vixerit, diffentiunt auctores. — Eutropius VIII.
8. 1. f. fe&, XIV. in ex. Verheyk. (euius not. adi,)
tradit, Antonin. philof. obiiffe XVIII. imperii an-
no, vitae LXI. Xiphilinus vero, aut Dio Ca[fius
lib, 71. cap. 34. (cui Gruner ad Eutropii locum et
Reimar. ad Dionem pag. 1198. adíentiunt;) Antoni-
num, prodit, LVIII. annos menfes X. ac dies XXII.
(aut XX.) vixiffe: natus enim eft d. XXVI. April.
8. V. C. 874. denatus autem a. V. C. 933. d. XVII.
Martii. Hic vero annus congruit cum a. Chr. 180.
quem etiam accipiunt Aeizarus in chronol. l. c.
pag. 176. et Saxius in Onom. LI. pag. 313. Quan-
do autem Reimar. a. V: C. 933. coní(ules L. Ful-
vium Bruttium Praefentem II. et Sex, Quin&i-
. lium Condianum, (al. Gordianum,) ponit, 4/-
mieloueen (pag. 91.) et Re/andus (pag. 55-) in Faftis
conful. illos duo Coff. referunt ad a. V. C. 922.
a. Chr. 180. Prior tamen in parte altera p. 211.
cum Norifio reponit a. V. C. 933. a. Chr. 180. —
Apud //endobonam morbo confumtum 678 Aurel.
Antoninum, fcribit 4/urel. /iffor. in Epitome,
cap. XVI. $. 12. fed cap. XVI. de Caeíar. fin.
prodit, eum Zendobouae interiifje. ^ Hic vero
primum fit mentio illius vrbis: vid. Franz Frey-
herrn von Prandau Kritifche Gefchichte Wiens
etc. part. 1, Vindobon. :789. 8. Male autem nar-
rat Pau/l Diacon. in hift. mifc. eum obiiffe in
Campania apud oppidum /"endobonam. Contra
Dio Caffj lib. LXXI. 33 fin, (vbi conf. Reimar.
pag. 197. $. 39.) fe, pro certo accepiffe, adfir-
mat, Antoninum deccíliffe non morbo, quo tum
quoque laborabat; fed percvitum a medicis, qui
Commodo gratificabaniur: et Crdrenus p. 251. B.
diferte fcribit, eum veneno necatum cíle a filio.

Harl.

tf).
Rrr 3

Vitam et res geflas laudatiflimi iflius et
deplora-

€) Auidio Caffio per contemtum pilofopha
auicula. J'ulcatius in Catlii vita cap. 2.

f) Plura elogia vid. apud 7on/ium de fcriptor.
hift. philof. ILL. 10. pag. 261. [pag. 54 fq. ed. Dor-
nii, et apud 7/om. Pope Blount in Cenfura ce-
lebr. author. pag. 169 fq. edit. Geneu.] Romano-
rum Salomonem vocat eum //it/us in Miícell.
facris, tom. IL. exercit. VI. ᾧ. 7. pag. 169. An
alii etiam imperatores philofophi fuerint, vel fint
dici, quaeritur. Ita eft. Domitianus enim im-
perator dicitur philofcphus in Io. Malalae Chro-
nico pag. 340. 346. Leo Sapiens, imperator orien-
tis: lulianus imperator, de cuius philofophia
vid. Fabric. B. Gr. V. 8. p.78. not. p. eum. —
Adam Henr. Lackmann, hiftor, Prof. quondam
in vniuerfitate Kilonienfi, in disp. de Cognomine
philofophi Antoniniano, Kilonii 1750. 4. cum mul.
tus fuit de Antonino, tum inprimis ftuduit euin-
cere, Marco Aurelio primum delatum effe titu-
lum philofophi, et contra Salmafium, Cafaubo-
num ad Capitolini locum, | Olearium ,- (in. epi-
fola ad Ge. Wolfg. Wedelium de nummo con-
torniato M. Aurelii Antonini, p.21.) Fabriciunt
noftrum aliosque multis faepe ambagibus demon-
ftrare, quotquot Marcum adpellaffent p/iilofo-
plum , eos non ἐπιϑέτως, fed ἐπωνύμως effe loquu-
tos. Nomine quidem philofophi eum, fi quis
alius, dignum effe, nemo inficiabitur; fed num vi-
vus in publicis monumentis et auctoritate publica
id acceperit cognomen, in magna eft controuerfia.
Nam quod Iuftinus Martyr, Athenagoras (ad cuius
legationem vid. Aeclienbergii not. 2. pag. 2. et in
Dechair edit. in calce Suf/rid. Petrutn pag. 3 fq.
et pag. 102. excerpta ex Daronii annalibus,) et
Melito eum adpellarunt p/iilofophum , de eo et de
infcriptione in Capitolini narratione de M. Aur.
Antonino, (in quibus tamen argumentis Lackman-
nus multum collocat ponderis,) iam prudenter iu-
dicauit Cafaubonus. Nec barba, qua in nummis
infignitus confpicitur, teftimonium videri et exifti-
mari poteft publicum , eum, viuum, philofo-

phun

405 Lib. IV. c. XX. MARCVS"ANTONINVS IMP, Vol.IV. p.2t
deploratiffimis temporibus veluti in folatium diuinitus dati imperatoris, ex numis egregie
illuflrauit et libro fingulari, (nefcio an edito.) perfequutus eft T'odoricus Bignoniur, in
fummo regis Galliae confilio tum praefes, telle Nicafio dil]. de Numo Pantheo pag. 47. et in
dil. gallice edita de Sirenibus pag. 12. Nolo et ipfe in praefenti plura de M. Antonino com-
memorare; fed lectorem remitto ad ea, quae viri docti ad Capitolinum, quae item Xiphili-
nus e Dione, Ariflides oratione IX. tomi Il. Herodianus, Victores, Eutropius, loannes Àn-
tiochenus, Zonaras, Suidasetalii, atque e recentioribus praeter editores librorum M. An-
tonini, 'Thomam Gatackerum et Andream Dacerium, [atque Georg. Stanhope, qui vitam
Antonini, a Dacerio gallice fcriptam, latine vertit, emendauit et auxit in edit. Londin,
1191. 4] dedtilimi viri Triflanus in commentariis hifloricis ad Numos imperator. tom. I.
pag. 617 fq. Tillemontiur tomo fecundo hifloriae imperatorum , gallice editae, et Guilelmus
I/otton in hiftoria romana ab exceffu Antonini Pii ad mortem Seueri Alexandri, anglice
vulgata 5) commentati funt. — [Item Zfinbrof. Scheumader. ín. disp. fub moderamine Jo. Dau.
Koeleri, Altdorfii 1111. 4. habita, de philofophia M. Aurelii Antonini Aug. in theoria et
raxi: Brucker. in hifloria critica philoophiae, vol. M. pag. 518 — $98. et in adpendice fiue
vol. VI. pag. 391 — 395. Chri/loph. IV/olliurs, qui editioni fuae praemifit vitam Antonini. et
Io. Franc, Buddei introduct. ad philofophiam floicam ex mente M. Antonini, Vies des Em-
pereurs Tite- Antonin et Marc- Aurele, par M. Gautier de Sibert, Parif. 1769. 8. — 4. G.
de Chaufepié nouv. dict. hifl. et crit. h. v. vol. I. pag. 376—384. Tiedemann Geift dzr fpceku-
lativen Philofophie, tom. 11]. pag. 197 fqq. idem in Sy(lem der floifchen Philofophie, hinc
inde in tom. IL et HII. Lipfiae 1776. 8. De eius doctrina morum vide quoque S*o//ium in der
Hiftorie der heidnifchen Moral pag. 561 fqa. aliosque, qui hiftoriam philofophiae concinna-
runt. Philofophiam tamen actionis (f. practicam;) philofophiae cognitionis (ἢ, e. theoreticae)
praetulit, qua de re vid. Buddeum de. erroribus Stoicozum in analectis hiftor. philofophicae,
(Halae Saxon. 1706. 8.) pag. 98 fqq-^ vbi etiam pag. ττὶ fq. monet, Antoninum aliquando
fuiffe inepte fuperflitiofum. — De eius iurisprudentia meritisque in illam vid. Quirini Godofredi
Schachuri, li Lipfienfis, fingularia M. Aurclii Antonini ' philofophi Iurisprudentiae capita,
Lipíiae

phum effe cognominatum: reliqua, quae aeque
leuia funt, vt omittam. Eum vero a pofteris illo
nomine iure optimo fuiffe ornatum, haud negabo.
Drucker. in hift, crit. phil. II. pag. 598. opinatur,
€i nomen quidem philofophi, fed per conuitium
et contemtum fuiffe primum tributum, quum Lu-
cius quoque, fophifta , (tefte Philoffrato , vit. So-
phift. libr, II. cap. 1. 9. 9. pag. 551.) vehementer
rififfet imperatorem, ad Sexti domum philofo-
phiae cauffa properantem, quod fe pueris, ad ludum
litterarium euntibus, adfimilaret; hinc hiftoricos
co nomine imperatoris memoriam violare nefas
duxiffe. Iniurius tamen in manes fapientis M, Au-
rclii eft Harduinus, qui in Opp. felectis, (Amftel.
1709. fol.) pag. 196. col. 5. et pag. 777. contendit,
M. Antoninum philofophum eíl falfo dictum. Sed
slios quoque praeter M. Aurelium cognomento

Philofophi fuiffe honoratos, docet Jo. Tob. Ea-'
gelgaus, in commentatt, de cognominibus crudi-
torum, (Regiomonti Francon. 1720. 4.) fe&. V.
pag. 24 fqq. — In nummis quoque et ftatuis con-
feruata eft eius memoria, Montfaucon in Diario
italico memorat pag. 71. Venetiis in Mufeo Tar-
vifiano figillum, píumbo impreffum , M. Aurelii
ex vna, L. Veri ex altera parte vultum impreffum:
p. 356. in Mufeo Florentino M. Aurelium et Fau-
ftinam in gemma pulcerrima: pag. 221, Romae iu
villa Ludouifiana iconem M. Aurclii, aenco capite,
porphyreticis humeris, et ad portam anaglyphum
muro adfixum, in quo Aurclius, philofophus,
eum aliis figuris et quod aeri incifum dedit Mont-
fauc. p. 30. 137 et 169. flatuas M, Aurelii. Zar!.

g) Londini 1Tor. 8.

Vol. TV.p. 21 22 MARCVS ANTONINVS IMP. — Lii.IV.c XX. 503

. Lipfiae 1732 et 1734. 4. et 70. Ortwini Wiffenbergii D. Marcum. Lugd. Bat. 1736. 4. [εἰ Opp.
- 3urid. Weftcnbergii tom. lI. Hanou. et Brem. 1758. 4.] — adde Edw. Gibbons Gelchichte
des Verfalls und Untergangs des róm. Reichs, ex verf. germ. J/enckii, tom. 1. Lipf. 1779.
p. 163 fqq. et 175 ἴῃ. ZIntonius de Guevara, Mendonenfis epifcopus et Carolo V. imperatori
a confiliis, hifpanice fcripfit Horologium principum, f. de vita M. Aurelii imperatoris et
Fauflinae coniugis, qui liber faepe quidem editus eft in variasque linguas translatus; fed in eo
omnia funt conficta, non ex hifloriis petita, merae nugae; iudicibus 7/offio de hiftoric. graecis
p. 226. et Sehotto in bibl. Hifpam. p. 251 et 567. vid. Bayle Diction. voc. Guevarra , not. C. F:
et ΠΗ. p. 652. tom. II. vbi variae libri illius, principibus lectu haud inutilis, editiones ac verfio-
nes enumerantur ; Ziraeum de fcriptoribus faec. XVI. cap. 62. et infra δ. V. [Non diffimilis
eft liber Fefr'eri: Marc. “πνεῖ. Bresl. 1791. HII. 8.1 Alios libros huc pertinentes iam memoraui
in Introducl. in hifl. L. Gr. tom. 11. part. I. ὁ, 49. (vbi de Antonino eiusque libro pluribus dif-
ferui,) p. 142 fq. Mar/.] [Inprimis vid. Cp. Meiners comm. de Marci Aur, Ant. ingenio mori-
bus et fcriptis, commentatt. foc. Gótt. vol. V1, cl. phil. p.107 Íq. add. Meu/zl. bibl. hift. vol. 1V.
part. Il. p. 44 fq.] | Praeceptores tamen eius referre ab inflituto meo non alienum duxi; ipfe
enim laudat Diognetum, Bacchium, Tandafidem ^), Mareianum, et philofophos floicos, Ru-
ficum, Apollonium, Maximum, Sextum, Catulum: tum Sruerum 5) (peripateticum), gram-
maticumque Alexandrum, Frontonem (rhetorem) et Alexandrum, platonicum. Ju: eff [δ]
Mogifirir, inquit Capitolinus, ad prima elementa Euphorione litteratore et Gemino Comoedo,
JMujico Androne eodemque Geometra, quibur omnibus vt difiplinarum au&foribus plurimum de-
tulit. —. fur praeterea grammaticis, Graeco, Alexandro: quotidianir latizis Trofo (al. Cro-
fio) "pro, εἰ Pollione et Eutychio Proculo Siceenfi. — Oratoribus vfur eff graeir Annio Mar-
£0, Caninio Celere, et Herode Zittito: latino, Frontone Cornelio. — — Vfur eff etiam Com-
modo IMagiflro*), cuius ei affinitas fuerat deflinata: vfus eff et /fpollonio Chalcedonio , floito
philofopho. — Tastum autem fludium in eo philofophiae fuit, vt ad[citus iam im imperatoria
dignitatem , tanen ad domum /poilonii difzendi caufa veniret. — Mudiuit. e£ Sextum Chotronen-
ftm, Plutarchi nepotem , Iunium Rufficum, Claudium Maximum et. Cinnam Catulum floicor.
Peripateticae gero fludiofos audiuit Claudium Seuerum et praecipue Iunium Rufficum. — | Stu-
' duit et iuri, audieur L. Volufum Metianum. — Frequentamit et declamatorum ftholas publi-
ca;, amauitque ex condifcipulis praecipuos fenatorii ordinis Seium Fufcianum et Aufidium V/i-
Gorinum , ex equeftri Batbium Longum «t Calenum , in quos maxime liberalis fuit. [De An-
tonini praeceptoribus vid. praeter Brucker. etiam Koe/eri disp. mem. $. 23. et Riimar. ad Xi-
phil. in edit. Dion. Caíi, tom. lI. pag. 119g. ar/] ^ Ceterum minime adfcntior viro in-
figni, Merico Cafaubono, qui apud Suidam !) in Ἐπίκτητος de Marco Antonino intelligen-
da eífe putabat, quae ibi rcf.runtur de TAwofebio, philofopho. Nam ex Damafrio in vita
Midori apud Photium pag. 551 (q. conftat, reuera fuiffe quemdam philofophum lfidori illius
aetate,
h) Sed nomen Tandafidis libr. I. δ. 6. fufpe- £) Vir doctus apud T'riftanum tom. I. pag. 622.
€um eft Cafaubono εἰ Gatackzro, cuius not. ad. legit: quo vfus eff etiam Commodus magiftro,.
L c. vide, et adde Zracker. l. va. vol. If. p. 580. non abfurde.
(vbi Antonini praeceptores copiofe periequitur,)
not. b. Harl. ἢ) Confule Küfteri notam ad loc. tom, I. p. $17-
i) Huius etiam nomen dubium videtur Scaligero | ar.

tt Salmaíio. vid..Zraucker, 1. c. p. 582. not.4. Zarz-

*

Lis. IV. c. XX. MARCI. ANTONINI

$04 Vol. TV. p. 22 23

aetate, hoc efl trecentis amplius poft M. Antoninum annis, "Theofebium nomine, platoni-
cae quidem difciplinae addictum; ceterum actatis [nae Epictetum, qui et νοϑετήσεες fcripto
complexus fuit, et praeterea libellum compofuerat περὶ τῶν ἐν πολιτείω τῇ μεγώλῃ κε-
κομψευμένων; fiue de egregie ditis im. politia Platoni.

IL. Bene eft, quod in tot bonorum librorum naufragio feruati ad nos peruenerunt. duo-
decim eius, aurei certe et toti edifcendi libelli ") τῶν εἰς ἑαυτὸν (fcil. ὑποϑηκῶν.. praecepto-
sum) βιβλία ε΄. quibur fe ipfe monuit ") et fecum illa agitando, ad adliduam virtutis fecta-
tionem animum fuum accendit. — De cfficio fuo infcriptionem illam reddit Cafpar Barthius
Aduerf. I. 1r. fequutus Guil, Canterum VIL. Y. nouarum lectionum. | T8 idis βίῳ διαγωγὴν,
h. e. vitae fuae inflitutionem , vocat Suidas in Μάώρνος. [P] "Titulum vero τῶν εἰς ἑαυτὸν ?)
mutuum fumfiffe videtur Antoninus a Solone, cuius εἰς ἑαυτὸν ὑποθήκας memorat Laertius
II. 6i. — De fe ipfo et ad f? ipfum, vertit Mericus Caaubonus, qui etiam, fa/iloguia adpel-
lat pag. 73. libri de quatuor linguis. Gatackerus de rebus fuis, fiue de eir quae ad [t pertinere
cenfebat. Menagius: delle confiderationi di fe fef] , in praelechonibus, iralice editis ad car-
men lyricum feptimum Petrarchae pag. 22. Melius certe illi, quam qui de vifa faa inferi.
bunt, ambiguo nimis, et prout verba fonare videntur falfo fenfu, vnde factum, vt hiftori-
cis fcriptis per quosdam male accenferetur. — Qnamquam vero Cofpar Barthius libro LX. Ad-
verfariorum pag. 2931. non fine ChrifHanismi aliqua ccgnitione haec παραγγέλματα. (vt vo-
cat Themiflius orat. VI. pag. 81.) M. Antoninum fcripfiffe iudicat *); tamen fatis etiain ex
his libris patet, a Chrifii doclrina fuiffe alienum, quin imo Chriflianis contantiam in fide
fua velut meram pertinaciam nullo ex iudicio profectam vitio vertit XI. 3. perinde vt a Plinio
tamquam inflexibilis ob[inatio reprehenditur X. epift. 97. Itaque permifit etiam perfequutio-

nem

libro I. fe&t. 6. Inde Dialogi/la dicitur apud 7l.
catium Gailicanum in vita Auidii Caffii cap. 3. vbi

m) Dacerius M. Antonini inflitutum in his libris
confert illi Horatiano I. Sat. IV. 135. — — mne-

que enim cum. leifulus aut me porticus excepit,
defum mihi. Re&ius hoc eft: hoc faciens viuam
suelius: fic dulcis amicis occurram. — Hoc qui-
dam mon belle. | Numquid ego illi imprudens
olim faciam fimile? | Haec ego mecum compre[fis
agito labris.

5) Sie etiam explicat hunc titulum. Zuetius
quaeft. Alnet. lib. II. in praef. $. 1. pag. 92. vid.
idem Huetius.in vita fua pag. 176 fq. et demonftr,
euangel. prop. 3. $. 19. pag. 66. et ᾧ. 2c. pag. 68.
Menagius in hift. mulier. philof. ὁ. 73. Heum. —
add. Koeleri diff. laudat. $. V. pag. 8 fq. vbi is
quoque variis, iisque firmis probat argumentis,
Marcum horum, qui fub nomine eius circumfe-
runtur, librorum verum effe auctorem. 7ar/.

o) Diuerfum adeo videtur quod memorat /Vice-
ghorus IM. 31. hift. ecclef. βιβλίον παιδείας dicatum
filio, Marco Commodo, πάσης κοσμικῆς ἐμιπειρίας
καὶ παιδείας μεσόν. Etiam dialogorum, quos puer,
(fuafore Diognueto, fcripfit, meminit Antoninus ipfe

narrat, Antoninum fantum enituijje im philofo-
phia, vt iturus ad bellum. Marcomannicum ti-
mentibus cunis, ne quid fatale prouenire , vo-

gatus fit non adulatione fed ferio, vt praecepta -
philolophiae ederet (Aurel. Victor: feftarum ar-

dua et occulta explanaret,) nec ille timuit, fed
per ordinem paraencfeon , hoc eff. praeceptionum,
per triduum di/putauit.

p) Brucker. in hift. crit. l. c. pag. 588. vberius
vero in epiftola de Stoicis fubdolis Chriftiano-
rum imitatoribus, (in Tempe Heluetic. tom. IIL.)
$.3 fqq. pag. 268 fqq. docere fuflinuit, Antoni-
num plura, quae cum placitis porticus exiftimaf-
fet confpirare, ex fcriptis chriftianorum in fuam
rem tranítuliffe. Adde eumdem in Otio Vindeli-
co, (Auguftae Vindel. 1729. 8.) meletem, I et IF,
Longe tamen abeft a falía corum opinione, qui
putent, Antoninum, Epictetum et Senecam clan-
culum accetliffe ad chriftianam doctrinam, faltem
ei ex parte fuiffe addictos. Zar/.

vu

[ Vol. IV. p. 23 24

LIBRI AD SE IPSVM — Lib. 177. ε. XX. (ol. XXIII) sog

nem in Chriflianos non fane tam leuem, vt contendit doctiffimus Dodiwellus 4). fed in qua
Lugdunenfes et alii innumerabiles prope, vt Ícriptum Eufebio *), Martyres per vniuerfum or-
bem enituerunt. ^ In eo etiam falli mihi dodtitlimus Barfáiur videtur, quod lib. I. cap. rr.
lib. LI. Aduerfar. car. 16. et LXII. 5. XLIX. 3. atque alibi putat, non integros Antonini li-
bros, fed tantum forida atque eclogas ex illis ad nos, excerptasque fententias infigniores
perueniffe. Quamquam enim haec opinio placuit ctiam Xy/andro *) , et Ioh. Ionfío lib. VII.

* €ap. ro. pag. 262. de hifloriae philofophicae fcriptoribus, atque adeo non valde improbatur

V'offio M. 14. de hifloricis graecis *); tamen nullo argumento confirmari poteft, et leuiffi-
ma [IP] fufpicione nititur, quam non fatis intellectus vel expenfus libellorum horum apud
Suidam titulus iniecit. Quod vero Gesnerus teflatur, in codice MSto , qui Romae eft, in-
fcribi ἐκ τῶν καϑ' ἑαυτὸν. et Lilius Gyraldus in poetarum hifloria, dialogo V. pag. 277.
eodem titulo librum Antonini graece fcriptum legiífe fe refert, ex quo, inquit, variam cf
multiplicem illius fapientiam facile colligere poffumus: verifimiliter prorfus Mericus Cafaubo-
nus coniicit, non libro: duodecim Gyraldum vidiífe, fed excerpta duntaxat ^), vix vnius ex
illis libris magnitudinem aequantia, qualia ex MS. Auguflano Dauid Hoefchelius defcripfit
et diflincta capitibus 43. iufcriptaque Epi&ieti Enchiridion fecundum , 'Theofebii nomine, (an-
tequam de Antonino auctore couflaret,) edere voluit. —Zohcnnmis vero Henrici Boetieri acer-
biori cenfurae, qui hos libros tamquam ícopas diffolutas contemnit et Antonino indignos ")

-

4) Dodwell. dif. XI. Cyprianic. $. 55 (a.
1) Euftbius in limine libri V. hift. eccle, Con.
fer Theorici Ruinarti praefat. ad A&a Martyrum

- fele&a: D. Chriftiani Kortholti librum de perfe-

cutionibus ecclefiae cap. V. et Samuelis Basnagii,
ZIntonii Pagi et Caefaris Baronii annales ad po-
ftremos annos M. Aurelii, ac 71/[emont. Hift. des
Empereurs tom. 2. pag. 737 4. Fabric. — De
tempore huius perfequutionis vid. /Moshenii Obft.
hift. crit. lib. L. cap. 3. $. to. pag. 172. fyntagm.
diff. ad hiftor. ecclef. pag. 315. atque hiftor. Chrift,
ante Conftantin. M. íaec. II. $. 14. pag. 249 fqq.
Brucker.l. c. p. 590 fqq. et in vol. VI. p. 219 fqq.
Jacier. qui in Antonino nihil vituperandum,
omnia laudanda inuenit, eum quoque ab hac in-
famia liberaturus, omnem fere culpam, in plebem
tumultuantem et praefides ac rectores. prouin-
ciarum coniecit: fed Stanhope in verone lat.
(pag. XV.) caítigauit eius patrocinium. ^ Atqui
Antoninus, quamquam moribus erat fancüiffimis
et fumma lenitate, nec ira aut humani fanguinis
veluti fiti incitatus vexauit Chriftianos: tamen
partim Stoicorum, quos fcctatus eft, placitis, a
Chriftianorum di(ciplina valde diuerfis, motus, par-
tim quod noua, quae habebatur, religio Chri-
ftianorum per leges romanae ciuitatis vetita fuit,
vel Guit, vel ipfe iuffit vi atque fuppliciis ciues ad
patrium reducere deorum cultum, uguamque Chri-

Fol. V.

iudicat

ftianorum religionem coercere et exftirpare. Fieri
tamen potuit, vt caedes atque facuities, non tam
Aurelii, quam potius Veri atque praefidum pro-
vinciarum atrocitate factae, a fcriptoribus ecclefia-
fticis verbis exaggerarentur et infeífto deícziberen-
tur penicillo. De edi&o Antonini, (num Pii, an
philofophi,) infra quaedam adnotabuntur. Harl.

5) Qui in dedicatione exiftimat, hos Anton. li-
bellos effe mutilos, mifereque et maiore fui parte
decurtatos, plerisque locis interruptos interpo-
latosque. Har/.

t) Quae de Ioly fententia poítea adferuntur.
Harl.

4) Atque in pluribus codd. quia fuperfunt
tantum excerpta; facile potuerunt V. D. adduci ad
iftam de opere haud integro opinionem. Zari.

v) Verba Boecleri haec funt, quae viro prae-
ftantiffimo nollem excidiffe: Zudicium de IV. Z4n-
tonini opere duplex eft , vulgi et eruditorum , et
inter eruditos ipfos paucorum. — Vulgo nimis
magnifice de hoc opere fentiunt , praefertim pro-
pter philofophiam Stoicam. | Eruditi autem non
tam magnifice de £o iudicant, funt enim reuera
Jcopae diffolutae, calx fine arena, nihilque con-
texti inefl, et videntur mera excerpta et fortaffe
fub eius nomine edita, ego certe numquam cre-
diderim effe ipfius J4ntonini. —Reperiuntur qui-
dem aliqua etiam praeclara, fed fine contextu

85s omnia

κοῦ Lib.1P.c..XX. | MARCI ANTONINI CODD. MSSTI Vol. IV. p. 24 029
iudicat (in hiftoria vniuerfali poft fata auctoris edita pag. 78.) pauci, vt mihi perfuadeo, qui
illos legerint, adfentientur. —Z/brahamum porro Scultetum memoriae vel calami errore lJap-
fum efle patet, quando parte I. Medullae Patrum pag. 57. fcripfit, Athenagoram libros duo-
decim τῶν εἰς ἑαυτὸν compofuiffe, quae in bibliotheca Gesrieri delitefcant, id quod mirum
videbatur Iohanni Hornbeeckio in Mifcellaneis; fed neutiquam mirum eft, fi pro Athenago-
ra Antonini nomen reponatur, qui horum librorum quaedam fcripfit ἐν κϑάδοις πρὸς [δ] τῷ
Texvs , in expeditione aduerfus Quados prope Granuam amnem; vt fubfcriptio habet libri
primi calci adiecta: alia ἐν Καῤνάντῳ Carnunti, (Pannoniae fuperioris oppido , ad quod in
bello Marcomannico per triennium haefit;) vt ad extremum libri fecundi legitur. Ceteri ni-
hil eiusmodi adnotatum de loco, in quo fcripti funt, habent. Spirantis adhuc et grauidae
vxoris mentio I. 17. IX. 3. [mortui Antonini, IV. 33. et exceffus Veri, VIII 25. — Quae
omnia latius expofuit Koeler pag. τι fq. et, quod expeditio prima in Marcomannos et Qua.
dos coepit a, 170, ac finita hac expeditione a. C. 176. Marcus abiit in orientem, concludit
Koel. Marcum opus fuum inter belli maximi tumultus intra annos 170 et 176. confcripfiffe.
Atque. JMorhem. in Obf. lib. I. pag. 141 fqq. contendit, M. Antoninum hos libros non fcri-
pfifle vno tempore, nec vna ferie. Har/.]

HI Codd. JMSSti et editiones librorum XII. IM. Antonini.

Codires, quos admodum paucos effe animaduerti, primum indicabo. —Ex cod. bibl,
quondam Hreidrlbergenfis (qui vero periit, cuius tamen exemplar Hoefchelius fibi fecerat,
et ex quo M.ricus Cafaubonus varias edidit lectiones,) Xylander primus publicauit textum
graecum. — In bibl. /Jcdic. Florent. tefte Baudin. catal. codd. gr. II. col. 256 fqq. cod. VIT.
plut. LV. habet ex libris V. VI. VII. VIII. IX — XII. capita quinquaginta integra et duo
mutila, quaedam praeterea, quae Bandin, non reperit in edit. Cantabrig. 1652. 4. — cod.
XVil. plut. LIX. et cod. XIII. plut. LXXIV. habent capp. XXXIX. — cod. denique XLIV.
plut. LIX. habet 46. eapp. — In tribus primis codd. efl infcriptio Magxa "Avreviva ἐκ τῶν
xmO ἑαυτόν.

In bibl. Z/atiama exftant integri operis codex, et quinque alii, qui vero particulas

tantum continent. lllorum varias lectiones habuit Ioly, fed iis in fua editione nec plene :
nec rite vfus eft.

In

omnia dicuntur, In [ins videntur illi, qui tam
maguifice hoc fcriptum extollunt , cum ne in me-
diocri [criptore ifliusmodi negligentia toleretur.
Quafi vero eam ob caufam aípernandae fint Pa-
fchalii v. g. cogitationes, vel characteres Bruyerii,
vel Rupefucaldi meditationes, vel ex antiquis Epi-
€teti enchiridion, quod fcripta fint per aphoris-
mos. Senecae quoque libros propter crebritatem
meditationum arenam fiue calce adpellabat Cali-
gula apud .Suelon. cap. $3. [adde Koeleri disp.
$. VI. pag. 12 fqq.. Boeclerum tamen defendit aut
excufat Araz//u5 in animadueríl. ad eius Bibliogr.

critic. pag. $89. 890 ] Aliud in Φιλοσοφωτάτῳ im-
peratore criminatur Cafpar Sagittarius ὁ μακαρίτης
introductione in hift. ecclefiafticam pag. 6o7. qugd
multa arroganter iatet fe feciffe, quae memo
vmguam potefl praeftare ex plülofophia ftoica.
Simili Barthii cenfurae fuffragatur auctor dialogi
de moribus philofophorum, ( Buddeus? Ienae 1695.
12. editi pag. 122 (ᾳ. Verum, fi commune Stoi-
cis περὶ τῷ ἐφ᾽ ἡμῖν δόγμα excipias, nihil forte ia-
Gantius in his libris reperies, quibus monet po-
tius fe Antoninus, quid facere debeat, quam fe-
ciffe fe gloriatur,

MARCI ANTONINI EDITIONES Ζιδ, ΠΡ’. ε. XX. so]

In bibl. J/indobonenfi (et in bibl. regia Neapolit.) exftat M. Antonini epiftola (fida pro-
babiliter fpuriaque) ad Euxinianum Pomplionem, qua illi iniungit, vt Abercium, Hicrapo-
leos epifcopum, filiae fuae Lucillae a cacodaemone liberandae cauffa, ad fe mittat. — Exítat
- eadem epiftola in vita S. Abercii a Symeone, metaphrafle, graece confcripta, quam, in lati-
num fermonem verfam Laurentius Suriur, Carthuíianus, inferuit tomo quinto de probatis
fanctorum hifloriis, d. 22. Octobr. quo tam a Graecis, quam Romanis memoria eius coli.
tur. vid. Baronii annal. ecclefiafl. tom. II. a. Chr. 163. Lambecii comment. de bibl. caefar.
᾿ Vindob. vol. VilI. pag. 134. et Jeffelii catal. part. V. cod, CVII. nr. 2. pag. 156.

In biblioth. Leiden inter codd. Voffian. catal. pag. 402. nr. 17. πσαραβολαὶ κατο
Μάρκον.

In bibl. Tom. Gaz (catal. codd. Angliae et Hibern. tom. II. pag. 192.) M. Antonini
libri ad MSS. emendati, gr. — In bibl. Parif. eft cod. mutilus, quem memorat Zo/y in
fua editione,

Editiones
Princeps editio eft: 77. Zntonini imp. rom. et phil. de (5 ipfo feu vita fua libri XII.

graece et lat. nunc primum ") editi, Guil. Xylandro Auguflano interprete; qui etiam an-
notatt, adiecit. Z//arini Neapol. de Procli vita et foelicitate liber: graece latineque nunc pri-
mum publicatus, innominato quodam interprete, adiectis ibidem fcholiis, e bibl. illuftriff.
principis Othonis Henrici. Tiguri, apud Andr. Gesnerum. 8. In meo exemplo textus ne-
que graecus, qui feparatim excufus fuam habet infcriptionem , neque latinus, in cuius calce
haerent breues Xylandri adnotatt, habent in fronte notam anni: dedicatio autem fcripta
eft Heidelbergae, Cal. Oct. 2. 1558. *) In illa autem dedicatione Xylander, fe, profitetur,
inflinctu Conr. Gesneri de graeco latinum feciffe Antonini opufculum.

Illos tamen libros, quoniam non admodum correcte editi erant, idem. Xylander
paullo emendatiores recudi fecit gr. et lat. vna cum Phlegontis Tralliani, Apolloniique
Dyícoli et Antigoni Caryflii mirabilibus narrationibus eiusdemque Phlegontis de longaeuis
atque Olympiis, Bafil. 1568. 8. — Haec editio eft aeque rara. — Xy/andri verfio latina re-
ufa eft Lugduni apud lo. Tornaefium , 1559. 12. (line a. nota, in catal. bibl, Vffenbach. 1,
pag. 657.) - Num illa verfionis latinae editio eadem fit, quam Xylander in praefat. ad edit.
1568. fe inuito, vitiofe typis efe defcriptam conqueflus eft, an alia eiusdem fit, quam no-
vem annos ante primam graeco-latinam lucem vidiffe, cenfor in bibl. philol. Gotting. III. 5;
pag. 457. prodit, qui vero ipfe eam. non vidit, equidem.ignoro. — Prior Xylandri edit.
cum Marino de Procli vita, graec. et latine repetita eft Lugd. 1626. 12. — Editor errores
primae illius editionis non deterfit; fed auxit, additis notis quibusdam, /£, vt Mericus Ca-
Íaubonus ait, motae dicemdae funt homimis audaciffimi mera deliria, mec admittendae emenda-
fionts, — In bibl. Hu/fana, tom-lL. pag. 201. occurrit edit. gr. lat. 1636. 8. Lugduni. (forfan

$ss a a. 1626.)

t/) E cod. Heidelbergenfi, a Michacle Toxita, part. V. p. 450. memorat edit. Taurinen/em, (for-

poeta, de(cripto, vt Conr. Gesnerus in epiftola fan Tiguren/zm,) a. 1559. eamque fufpicatur cam-

dedicatoria graece fcripta et textui gr. praemiffa, dem eífe, (excepto titulo) cum ed. a, 1558. Atque

pag. το. adfirmat. 'Tigurenfis editio a. 1559. IL voll. 8. eft in catal.
X) Cenfor in biblioth. philol. Gottingenfi III, Creuennae, tom. IL. peg. 82. in 8.

gog Ζίϑ. ΠΡ XX. ΜΛΆΟΙ ANTONINI EDITIONES Vol.IV. p.25 N26

8. 1626.) — Hendreichiur in Pandect. Brandenb. memorat edit. Argentor. gr. et lat. a. 1590.
8. cuius mentionem alias non inueni, nifi in Zarwoodii profpectu, tam germanice quam
italice verfo: at fidem ego non habeo.

ZIntonini Aulicus, lat. (ex edit. Io. Ca/zlii)) Helmflad. 1604. 4. memoratur in catal,

Menken. part. Í. pag. go. — Ad Commodum F. heredem imperii. Lipfiae. 1613. 4. (Barber.
catal. I. pag. 56.)

Mericur Cafaubonur, wt werbis vtar Fabricii, codice Zfaari Cafanboni, parentis fui,
manu paílim notato, vfus, ex euius vnius, inquit pag. 26. elabora/iffimis lucubrationibur plus
auxilii ad hor penfum pertexendum, quam ex omvibus aliorum quorumcunque mufiis operie
bur, (a»fit inuidia verbo,) mihi comparaui, poflquam anglice Antonini libros vertiffet edi-
diffetque, quos adfidua repetitaque lectione familiares fibi reddiderat, etiam graeco- latinam
illorum ediiionem meliorem curauit, graecis ad Bafileenfem expreffis, et libris fingulis in
certas fectiones diuifis, interpolataque et emendata paffim Xylandri verfione, et notis deni-
que eruditis et emendationibus ad calcem libelli adiectis, [1] quibus Xylandrinae etiam fub-
necluntur. Prodiit haec editio, Iohanni Seldeno infcripta, typis M. Flefher, fumt. R.
Mymne, Londini a. 1643. 8. Cum a /atris librir difcef/ , inquit Mericus Cafaubonus epi-
ftola VII. ad Tho. Gatakerum, oz alium temere librum veperio, in quo magis onimus meus
iue im rebus. laetis. componendus , fiue in triflibur erigendus acquieftat. — Multis ibi in-eadem
epiflola, quae vna cum aliis ad calcem luculentae nouae editionis epiflolarum If. Cafauboni
ab Almeloueenio publicata eft, Mericus cum Gatakero expoftulat, quod in fuis ille ad An-
toninum notis paffim verfionem ipfius anglicam reprehendat, nulla mentione facta graeco-
latinae editionis notarumque illi fubiunctarum, in quibus ipfe pleraque omnia illa rectius
pofuiffet atque emendaffet. — Vide etiam librum Merici Cafauboni anglice vulgatum de cre-
dulitate et incredulitate, pag. 20 fqq. vbi loci Antoniniani reprehenfam a Gatakero inter-
pretationem tuetur,

Cafaubono prior manum Antonini libris admouerat praeclarus et eruditiffimus vit
Thomar Gatakerus *), licet decennio ferme poft demum lucem viderit illius foetus quadra-
ginta annorum, Cantabrigiae a. 1652. 4. M. Antoninus fcilicet noua verfione donatus, di-

ftinctus fectionibus, prolegomenis luculentis de philofophiae moralis floicae prae Epicureo- -

rum dogmatis pracflantia, teflimoniis de auctore copiofis et felectis, locorum parallelorum
fiue confimilium et variarum lectionum diligenti ad oram motatione, et vberrimo atque
elaboratiffimo commentario illuflrratus, qui fioicorum de moribus praeceptorum fcitorum.
que quoddam veluti copiae cornu pracflare lectori potefl, et acutis in omne gcnus fcripto-
rum etiam facrorum obferuationibus velusi gemmis eft diflinctus, nonnullas quoque notas
atque emendationes locoram Antonini a Salmafio, Bootio et Patricio lunio cum Gatakero

commu.

y) Subit me certe fubinde, inquit Gatakerus in. fantem, quam longe in multis ab eo abfim , quod.
pracloqu. ita ifla dum lego, adfeum ie feutio — de fe vir ifle, veri ad falutem perducentis tra-
et ingenue aguo/co, non flupor duntaxat, [ed mitis ignarus de je profitetur , nec quin vere et
horror etiam, cum arcani diuini admiratione ingenue, ambigi poffe videtur,
velementiima coniun&us , ferio apud me repu-

Μοὶ ΤΥ. ». 26 Ὁ27.28 MARCI ANTONINI EDITIONES

Lib.IV.:. XX. 509
communicatas offert. — Haec editio Londini recufa eft a. 1699. Ἶ 4. et 1707. 4. cura egregii
viri Georgii Stanhopii, collegii reginae apud Cantabrigienfes focii, qui praecipuas Andreae
Dacerii obferuationes, e gallico latine conuerfas, ad calcem voluminis fubiunxit, et vitam [0]
Antonini, ab eodem Dacerio fcriptam praemifit itidem translatam a fe et auctam firmatam-

ue veterum teflimoniis, — Quum vero in his editionibus commentarius Gatakeri non fin-
gulis fübflratus paginis, fed toti Antonini operi fubiunclus legatur, exílat etiam quarta
eaque luculentiflima editio "Traiectina a. 1698. fol. in qua commentarius quauis pagina ver-
bis Antonini fubiectus eft mira legentium opportunitate, et ad calcem voluminis, Merici
Cafauboni etiam et Guil. Xylandri notae atque indices occurrunt. Habet haec editio, curante
Hermanno IWitfio, clariffimi nominis viro, vulgata, praeterea adiunctas eiusdem Gatakeri
de flilo Noui eft. diatribas, Seba(l. Pfochenio oppofitas, tum Cinnum fiue aducrfariorum
mifcellaneorum libros duos et aduerfariorum poflumorum opus exquifitiffimum , quibus in-
fignis prorfus innumeris facrorum et aliorum fcriptorum locis lux adfertur. Denique differ-
tationes eius tres, vna, qua diphthongos effe nullas contendit; altera, qua fuperflitionis
arguit iudaicae eorum fententiam, qui nomen Dei tetragrammaton efferre ducunt fibi reli-
gioni, tertia, qua cum Samuele "Wardo difceptat de vi et efficacia baptismatis infantilis. —
Obferuatum eft a multis, iconem, aeri incifam, quam Gatakerus Antonini libris praemifit,
non referre os et faciem M. Aurelii Antonini, fed Commodi: itaque Andreas Dacerius, quum,
fequutus Gatakerum, eamdem effigiem gallicae fuae veríioni praepofuiffet, atque id datum
ipfi effet vitio in ephereridibus litterariis Parifienfibus a. 1694. pag. 221. fcfliue refpondit,
fibi magis cordi fuiffe, animum cognofcere mentemque et fenfa imperatoris philofophi pe-
netrare ^^), quam vultum edifcere: praefat. ad vitas Plutarchi, gallice a fe redditas.

A. 1680. 12. Oxoniae vulgati funt Antonini libri e theatro Sheldoniano typis elegan-
tibus et nitidis, graeca hinc inde emendata, latina [IP] fere depromta ex editione Merici
Caíauboni. Notae quaedam perbreues paucis in locis ima pagina adiectae. In calce volu-
minis reperies etiam graece εἰ latine Epi/jo/om ad Senatum **), quae lu(lini Martyris apo-

2) 1697. in catal. Pinell. T. pag. 212. et antea
iam notante Clement in bibl. hiftor. etc. I. p. 587.
mot. it. in Catal. Vffenbach. TI. pag. 642. et IV.
pag. 513. et alibi; quare de nota a. 1699. dubito.

a4) Verba eius haec funt: 7/y en a qui vient
de nous accufer d' avoir wis dans la tradu&tion
des reflexioas de Marc ZInionin, la téte de Com-
mode pour celle de ? £mpereur. — [e ne Jjay fi
€ela efl vray ei je m'en mets tres peu en peine.
Ie m étonue feulement, qu'un fi f[ravant homme
qui pourroit faire de meilleures chofes, fe foit
amu/! a unc criiique, qui fzroit indigne de lai,
quand méme eie Jeroit jufle. | .'oila une decou-
verie bien imporíante pour le public. — Appave-
pient i| a peu lá les veflexions de Marc Antonin,
tar s'il les avoit lues, $4 auroit connít Gataker
ce Javant Angiois , qui les 4 commentées , et. il

$Sss 4

logiae

auroit υή que τ᾽ ΕΠ} la méme tete qu'il avoit mifer
dans fon edition. — C'eft de là qu'on l'a prie,
fans aller chercher plus loin, car nous n'avons
point des medailles, et j' avofie que nous avous
plus trauaille à connoítre l'efprit que le vifage
d'dutonin.

bb) Epiftola eiusmodi M. Antonini memoratur
"Tertulliano cap. 5. Apologetici, Eufebio V. 5. hift.
ecclef. et Orofio VIL. τς. Quae tamen graece ho-
die in Iuftini codicibus exflat et latine e cod. bibl.
Vaticanae ab Angelo Roccha eft edita, femi Grae-
culi commentitius foetus videtur Scaligero ad Eu-
febii Chron. nr. MMCLXXXIX. pag. 222. Solma-
fio ad Iul. Capitolinum in M. Antonini vita cap. 14,
et Samueli Basnagia Annal. ad a. Chr. 174. nr.9.
Hutiio demonftrat, Euangel. propofit. 3. pag. 66,
aliisque,

«19 Lib.IV.c XX. MARCI ANTONINI EDITIONES Vol. IV. p. 2829

logiae fubiieitur, hinc latine /ifferas ad Fau/finam, Auguflam, ex Vulcatio Gallicano in vita Ὁ
"Caffii cap. XI. tum graece et latine Orationem de Commodo ex Herodiani 15b. I. hiflor. cap. 4.
ac denique graece Δημηγορίαν περὶ τῆς Κασσίς ἐπαναφώσεως, €x Xiphilino fiue Dionis
lib. LXXI. pag. 8tt.

Vir doctus, fub litteris R. I. latens, fuadente Ioh. Hudfono, Antoninum edidit Oxo-
niae e theatro Scheldoniano graece et latine cum feleclis et breuibus notis A. D. 1704. 8.
Textum, inquit, exhibendum curaui prout. editus efl a Gatackero, cuius et diflinlionem in
JtRiones retinui, vt e£ eiur verflonem, licet nonnunquam poululum a me immutatom, cum
vel Znionini mens vel per[picuitatir aut. latinitatir ratio poflulare vifa efl; latinitati autem
zon adeo fludui, vt omuia, quae mon e[fent. Ciceroniani aeui vocabula, vepudiarem, modo
au&orir fenfum bene exprimereut. Ἐχ Gatatkero autem et. ceteris omuibus notar, quae mihi
maxime placuerunt, excerpfi, quibus e£ mear, parcius licet, addidi. — In variantibus le&lio-
nibus et doBforum conie&lurir, de quibur nounulli maiore, quam par eff, ffudio decertare fo«
lent, modum adhibendum cenfui — — Epiftolar etiasi quardam, M. “πίονται nomen. prae.
fereníes, graece et latine quidem ex Eufebii IV. 15. hift. et Nicephor. III. 28. hift. ad Commune
"Afiae, quam ab Eufebio et Halloixio male ad Antoninum Fium referri docet Valefius: et
fuppofititiam illam ad Semattm , quae in codicibus occurrit Iuftini Martyris ad calcem apo-
logetici IT. tum latine ad. praefe&us fuum et ad Verum, a& Fauflinam, et ad Senatum ex
Auidio Caffio Vulcatii Gallicani cap. 1. 2. 5. 11. 12. cum notis imprimendar curaui, vt mom.
nullar aliorum ad Antoninum datas, quo clarior effet. illius.in fiugulir fcopurz quamuis de
iir ommbus, vtrum genuinae fint, inter doBlos mom fatis conueniat, le&lorir tamen iudicio
Jubmittendar cenfui, me quid /ntouini a se praectermiffum quereretur. — Orationes vero duas
ex. Herodicno et Dione Caffio, quae (P] tamen sx/lont im. priore editione Oxonienfi, vtpote
ab hifloricis ipfis confilar confulto omifi. — Duos etiam indicet, vnum vocum et loquutionum
memorabilium, alterum hominum illuftrium, quo nihil huic noffrae editioni dez//et, adieci.
[conf. Acta erudit. Lipf. a. 1707. pag. 401]

[Marci Znicuimi — libri XI. — ad exemplar Oxonienfe cIoIoCCIIII. recufi, [π-
troductionem ad philofophiam floicam ex mente M, Antonini praemifit Io. Franc. Buddeus,
"Theol. D. et P. P. Ienenf, — Vitam recenfuit criticisque obferuatt. illufirauit Chri/foph. JVolle,
A. M. etc. Lipfiae 1729. 8. gr. ac lat. adde Acta erud. Lipf. a. 1729. pag. 468.

Editio Oxon. etiam recufa eft gr. et lat. Glasguae apud Foulis. 1744. 8. et 1751. 8.

M. Zntcuini philofophi Commentarii, quos ipfe fibi feripfit. Lipfiae 1775. mai. 8. gr
et lat. curante Jjoro, Profeffore quondam ct Theologo Lipfienfi, qui in fine paucas qui-
dem notas criticas, at egregias acutasque adiecit. Conf. tamen doctam cenfuram-in bibl;
philolog. tom. III. part. VII. (Gottingae 1776. 8.) pag. 626 — 647.

Noua ratione Antonini commentarios tractauit, eosque fecundum rerum atque arguz
menti fimilitudinem in XXXV. fectiones difpefcuit aut difcerpfit, (quod iam triginta ante
annis, quum Dacerii edidiffet verfionem) fecerat, Joly, qui praeter editt. quas contulit,
(Oxonienfem tamen aut ignoraífe videtur, aut neglexiffe) ex codicibus atque excerptis Va-
ticanis aliisque varietatem leclionis acceperat. Primum vero in lucem emifit: Penféer de

P enpereur Marc -Zfurtl - dntouin; ou legons de vertu, que ce prince philofophe fe faifoit
à lui

Sol. IV. p.29 INDEX SCRIPTT. IN ANT. LAVD. LiLIP.c. XX. sn

à lui méme. Nouvelle traduction du grec, diflinguée en chapitres, fuivant les matieres,

avec des notes et des variantes. Par /M. de Joly. Parif. 770. 8. — Alteram edit. curauit
1713. 12. et promifit, fe textum graecum cum latina Gatackeri verfione adiecturum effe:
id quod factum eft anno fequenti, quo, fuo ingenio abufus, edidit

Pugillaria imperatoris IM. A. Antonini, graece ftripta, dirit&la membratim, ef, quan-
1um fieri potuit, reflituta pro ratione argumentorum. — Sequitur interpretatio Gatackeri fími-
liter ordinata, turante Nobili Jo. Pet. de Ioly, Marci Aurelii gallico. interprete. atque cul-
dore. Parif. 1774. 12. Pugillaria vocauit commentarios, quoniam Antoninum, fibi perfua-
fit et probare adnifus eft, in pugillaribus forte duodecim inter expeditiones militares fibi
confcripfiffe fenfa animi; neque vero opus in duodecim libros eo, qui poft eius mortem
obtinuiffet, ordine diflribuiffe, neque eam, quae poflea recepta eflet, operi dediffe iu-
Ícriptionem. | Sed argumentorum leuitatem bene oftendit V. D. in biblioth. philol. tom. III.
part. V. (Gottingae 1776. 8.) qui de illa edit. et de quibusdam lectionibus erudite lateque
differit. In eadem bibl. tom. I. part. V. (Gottingae r77r.) pag. 238 fqq. verfio Ioly gallica
recenfetur et examinatur. Harl.

IV. Hominum illufirium, quorum M. Antoninus in libris fuis mentionem
facit, indiculus **).

Adrianus IV. 33. VIII, 5. 21. 37. X. 27. Celer VIII. 25.
Agrippa VIII. 31. Chabrias VIII. 37.
Alciphron X. 31. Chiarax vel Charax VIII. 25.
Alexander, grammaticus, I. ro. Chryfippus VI, 42. VII. 19.
Alexander 7Magmus lI. 3. VI. 24. VIII. 5. IX. Crates VI. 15.
29. X. 2T. Crito X. 31.
Alexander, plafenicus, I. va. Croefus X. 27.
Andro I. 6. Demetrius, platonicus, VIIT. 25. IX.29.
Antoninus IV. 33. VI. 3o. VIII. 21, X. 27. Democritus IIl. 3.
Apollonius I. 8. 17. Diogenes VIII. 3.
Archimedes VI. 47. Diognetus I. 6.
Arius VIII. 41. Dio I. 14.
Auguftus IV. 53. VIII. 5. sr. Diotimus VIIT. 25. 57.
' Bacchius I. 6. Epictetus VII. 19. XI. 34. 36.
Benedicta I. 17. Epicurus IX. 41.
Brutus I. 14. Epitynchanus VIIT. 25.
Cadicianus fiue Caecilianus IV. 50. Eudaemon VIII. 25.
€. Caefar !iI. 5. VIII. 5. Euphrates X. 31.
Caefo IV. 35. Eutyches X. 31.
Camillus IV. 35. Eutychion X. 3r.
Cato IV. 35. Eutychius I. 6.
Catulus 1. 15. Fabius 1V, 2o. XII. 27.

Fauflina
£c) Ex edit. Oxon. 1704, fumtus.

$a Lib.IP.t. XX. M. ANTONINI VERSIONES VERNACVLAE ΜΙ ΤΡ. νι 2930

Fauftina VIIL 25.

Fronto I. 11.

Heluidius I. 14. ;
Heraclitus ΠῚ, 4. 6. 42. 48. VIII, 3.
Hipparchus VI. 47.
Hippocrates III. 3. [δ]
Hymen X. 3r.

Iulianus IV. 50.

Leonnatus IV. 33.

Lepidus IV. 40.

Lucilla VIII. 27.

Lupus XII. 57.

Maecenas VIII. 5r.

Marcianus vel Moetíanus I. 6.
Maximus I. 17. VIII. 25.
Menippus VI. 47.

Monimus, cynicus, II. xs.
Nero Ill. 16.

Origanio VI. 47.

Panthea VIIL 37.

Perdiccas II. 25.

Pergamus VIII 57.

Phalaris IIl. 16.

Philippus IX. 29. X. 27.
Philiftio VI. 47.

Phocion IF. t5.

Phoebus VI. 47.

Plato VII. 48. IX. ag. X. 23.

Pompeius IIT. 3. VIII. 3.

Pythagoras VI. 47.

Ruflicus I. 7. 17.

Satyrio, Socratitur, X. 3t.

Scipio IV. 33.

Secunda VIII. 25.

Seuerus I. 14. X. 31.

Sextus I. 9.

Socrates II, 3. 6. VI. 47. VII. το, 66, VIIT. 3.
XI. 25. 25. 28. 29.

Stectinius XII. 27.

Syluanus X. 31.

"Tandafides I. 6.

"Telauges VII. 66.

"T heodotus I. 17.

"T heophraflus II. 1o.

'Thrafeas I. 14.

Tiberius XII. 27.

Traianus IV. 32.

"Tropaeophorus X. 3r.

Velius Rufus XII. 27.

Verus, Marci auus, I. τ. VIII 37.

Verus, Marci frater adoptione, VIII. 25.

Vefpafianus IV. 32.

Volefus IV. 33.

Xanthippe XI. 28.

Xenocrates VI. 13.

Xenophon X. 3r.

V. Frfiones vernaculae librorum XII. M. Antonini.

Galli poft verfiones [auct. Pardoux Duprat, Lugd. 1570. et Beneditio Icfper Krur,
Sueco, 1654.] et B. 1. K. Parif. 1651. 12. [Amftelod. 1659. 12.] interpretati funt perquam ele-
ganter par coniugum praeclariffimum, qui cum matrimonio fe fociarent, graecae et latinae
litterae connubio iungi fibi dicebantur, Zfndrees Daceritis et ZInna Tan. Fabri filia, additis
etiam notis, tam vtili atque eximio fcriptore dignis, et vita imperatoris praemiffa, quam
Angli deinde in fuam et latinam linguam verterunt. — Reffexious Morales de P Empereur AMare
Antonin etc. Poft Parifienfem huius verfionis editionem a. 1691. 12. II. tom. faclam, [ite» -
rum, Vltraiect. 1691. 12. II. tom. (Amflerd. 1691. 8. apud Hamberger.) tertium, Amflel. -
1707. 8. de Vltraiect. f. fecunda edit. vid. Acta erudit. Lipf. a. 1692. m. Iun. pag. 249 fqq!]
quartum recufa eft Amflelod. 1710. 8. [δ] Fabri. llam verfionem, mutatione capitum
facta, loly 1742. recudi fecit, eaque iterata eft Dresdae 1755. Bouillon. 1772. 12. ll. voll.
De noua ciusdem Zo/j verfione iam fupra disputauimus. Zar.

[Gallica

PLE
Ὃς

ia

—.Vol. IV. p. 31 M. ANTONINI VERSS. VERNACVLAE Lib. IP. c. XX. (ol. XXIII) τα

s (Gallira. verfo .M. Zntonini per S. B. ex. Hifpanico fa&la Parif. 1575. 1588. 8. non eft

— librorum imperatoris, de quibus ha&lenus dixi, fed Horologii principum, quod fub Marci Znto-
nini nomine fcripfit Antonius de Guevarra ^") (Relox de Principer o Marco Aurelio) editum
Hifpanice Pinciae 1529. Hifpali 1532. tum italice, interprete Mambrino Roffzo, a. 1548. 8.
Venet. [1562. 4. de qua et reliquis italicae verfionis editt. vid. Pai/oni bibliot. etc. I. p. 140 fq.
et infra de ital. verfion.] 1781. 4. e£ latine cum commentario Ioh. I/ankelli, "T'orgae 1601, fol.
Lipfiae 1606. 1615. 1624. 152. Torgae τότ]. Cracou. iéi5. 4. Francof. 1664. et anglice per Tho.
North. Lond. iig. 4. vt binar germanicas verfione: et alteram gallicam praeteream.)

[Hifpanite. | Vidas feguenfe ciertas cartas del mifmo. Ambers. 1604. 12. (in catal. bibl.
Barberinae, tom. I. pag. 56.) — per 19. Hyac. Diaz de Miranda. Madrit. 1785.]

[Jtalicar ver(iones copiofe perfequitur Paitoni in Bibl. degli Autori- volgarizzati, tom. T.
pag. 136 fqq. quas paucis referam. — Vita di /M. Zfurelio Imperadore, con le alte et profonde
fue fentenze, notabili documenti, ammirabili effempli, et lodevole norma di vivere. Νο-
vamente tradotta di Spagnuolo (Anton. de Guevarra) in lingua Tofcana per MMambrino Ro.
to da Fabriano, Venet. 1543. 8. 1544. 8. Romae 1743. 4. — Vita, gefli, coflumi, difcorfi,

- lettere di M. Aur. Imper. — Con la gionta di moltiffime cofe, che ne lo Spagnuolo non
erano, e de le cofe Spagnuole, che mancavano in la tradottione Italiana, (per Fauft. Lon.
gianum.) Venet, 1544. — ibid. apud Aldum fil. 1546. 8. ibid. eod. anno (quamquam in ti-
tulo nomen Mambrini Rofei, tamquam interpretis, exflat.)) — ibid. 1549. (in calce 1550.)
12. conf. Thefaur. bibl. Norimbergae, 1739. 4. vol. IV. pag.212 fq. — 1553. 8. — 1556.
12. — 1585. 8. — 1606. 8. et faepius. vid. Paitoni. — 1. dodici libri di M, Aur. Antonino —
traslatati dal Greco. — Con varie Lezioni de tefli greci, e con un riflretto di notizie intorno
alla nafcita, azioni, e morte del medefimo, e(lratto da piu Iflorici. In Roma per Giacomo
Dragondelli. 1673. 12. Huius anni et formae editionem memorant auctor catal. biblioth.
Barber. 1. p.56. et Paitonius. (Interpres fuit Fran. Barberinus, fen. pater purpuratus, qui
víus efl cod. graeco Abbatis Gradi, et edit. Londin. a. 1643. vid. Fontaninum della Eloquenza
italiana, Venet. 1737. 4. pag. 555 fq. et /Maszuchelli vol. YT. part. I. degli Scrittori d'Italia,
pag. 299. atque Paitom. pag. 141.) — Clement εχ Hoymii Notizia de'libri rari pag. 93. et
Fontaninus citant edit. a. 1667. 8. vtramque autem JMazzuchelli.

4nglice a. 1535. impreffa in bibl, Guil. Laudi, tefle catal. MSS. Angl. et Hibern. pag. 70.
nr. 1297. Harl.] «

"Inglice vertit Mericus Cafaubonus, Lond. 1634. 4. cuius verfio deinde poft paucos

- menfes emendatius recufa, et breuibus illuflrata notulis, quas vix centefimam effe partem

eorum, quae in diuinum hunc fcriptorem notarit, teflatur epiftola 3. ad Gerardum Vof-

fium. Quinta editio huius verfionis a. 1692. 8. et fexta, quae a. 1694. lucem vidit, prae-
miifam habent Antonini vitam, ex gallica Daceriana anglice translatam.

Poft Cafaubonianam elegantior meliorque Col/ierii translatio prodiit a. ror. he Em-
geror Marcus Zdntoninus his converfations with him felf, or Moral AMeditation: etc. — Addita
Gatackeri

- dd) Confer JPankelii praef. ad Horolog. principum , Vic. Zfntonii bibl. hifpanam tom, L, pag. 99.
[tupra ad $. 1.]

Fol. V. Ttt

$4 Lib. IF.c. XX. M. ANTONINI EDITIONES PROMISSAE Vol.TV.p.31P35.-

Gatackeri prolegomena, et vita Antonini Daceriana cum locis fcriptorum veterum, a Stanho-
pio additis, et Cebetis tabula, anglice translata. [a R. Greever, A. M. Londini 1791. 8. etc.
vid. len. A. L. Zeit. a. 1793. nr. 324. pag. 374 fq. Harl.]

[Germanice, ab Jo. Adolph. Hofinanno, Hamburgi, 1723. 1725. (1727-) 1735. 8. quinta, ab
anonymo emendata, editio prodiit ibid. 1755. 8. — 41. G. Schultef?, in part. III. Bibliothek
der griech. Philofophen. "Tiguri 1779. 8. — Z4nteniu; Kern moralifcher Gedanken, von
P. Stolten, verfibus germ. Rofloch. 170r. 8. (1705. in catal. Vífenbach. I. pag. 647.)

Danite , cum obferuatt. Odenfeae. 1752. 8.

Scriptis, quae ad libros Antonini interpretandos intelligendosque faciant, et a me
partim fupra, partim in Introdud. 1. c. funt memorata, poffunt addi

D. Jac. Sthalleri diff. de Antonini, imp. philofophia, ex primo ipfius libro τῶν εἰς ἑαυ"
σὸν, de rebus fuis, excerpta, refp. Io. Lud. Engelhardo. Argentor. 1666. 4. — eiusdem
diff.,M. Anton. imp. philofophia ex Ido ipfius libro — excerpta. refp. Io. Ge. Kitfchio.

bid. 1667. 4. Is quidem Antonini floici philofophiam ad formam philofophiae Ariftoteli-

cae minus apte pertractare fluduit. (Io. Fr. Buddeus) in dialogo, de moribus philofopho-
rum, lenae 1695. 12. haud adeo magnus eft Antonini virtutum admirator. — Conr. Plat.
Krcegeri difp. pracf. Yo. Tilemann dicto Schenck, P. P. de philofophia Marci Antonini Aug.
circa emendationem hominis per aduerfa. Marburgi. 1723. 4. — Explicatio loci in libr. II.
δ. 5. in Mem. de 'Trevoux. 1713. m. Oct. pag. 1710. — Tria loca emendantur in Toupii
emendatt, in Suidam et Hefych. I. p. 66. et 134. IlI. p. 91. — irucker ad locum lib. VII. $. 9.
de prouidentia floica, in Sche/hornii amoenitatibus litterariis tom. VIII. pag. 443 fqq. —
Jo. Frid. Hillevi progr. explicatio loci M. Antonini difficilis, (III. 16.) Witembergae 1782.
4. Harl.]

VL Editioner promiffar.

Nouam verfionem capitibus et capitum fummis diflinctam edere parauit Cafpar Bar:
fhiur, XLIX. 4. aduerfar. vna cum commentario, cuius fpecimen exhibet lib. LI. cap. 16.

Stipionem Sgombatum S. I. libros M. Antonini latine vertiffe, legas in bibliotheca Iefuiw
tica Philippi Alegambe.

Dionyfius Petauius lib. III. epiflola 56. refert, libros M. Antonini recenfere voluiffe
Cafparum Giuartium, et alium quemdam Hamburgenfem,. ex Lutherano catholicum, (La.
eam Holflenium opinor.) — Atque de Geuartii inflituto etiam mentio in Gzffendi epiflolis, [UP]
commentariumque illius fibi a Geuartio oflenfum, narrat Paulur Colomefiur in opufculis.
pag.1or. Neque tenuis, fed ponderofus commentarius ille fuit apud Iohannem Baptiftam
Ste. nbergium, fupremi tribunalis, quod Mechliniae eft, fenatorem..— Sed et ipfe editurus
non potuit fidein datam liberare, immatura morte occupatus, vt fcriptum a Gracuio praefat.
ad tomum fextum thefauri antiquitatum romanarum,

VII. De

T
"x

ΜΟΙ ΤΥ. p. 32 Ὁ 33 MAXIMVS TYRIYS Lib.IV.c. XIX. τις
pu pr

VII. De perditis M. Antonini día/ogir, tum de epiffolir "), quae fub illius nomine
etiamnum feruntur, iam fupra $.2 et3. mentio a me facla eft. De variis eius /egibur et
conflitutionibur videndus Tillemontius in Marci Antonini vita capite 28. tom. II. hift. impe-
-ator. pag. 702 fqq. — [Chaufipi£ diclion. 1. c. not. N.. Dacierii vitam, a Stanhope lat. verfam,
et de edicto illo celebri Ephefino pro Chriflianis, quod alii Antonino noflro, alii Antonino
Pio tribuunt, alii fpurium et fuppofititium iudicant, tum de anecdotis quibusdam, quae
reperiffe fibi videbatur Bandinius, in Introductione in hift. L. Gr. II. part. I. pag. 140 fq;
pluribus egi. Har] — De J/inerario, quod latine legitur et ad hunc Antoninum codices
quidam referunt, vide, fi placet, quae adnotaui in Bibl. latina. Manifeflus vero error
Hendreichii, qui in. pandectis Brandenburgicis Marco Antonino imp. tribuit Marci trium-

viri, epiflolam ad Hyrcanum, ct edicta duo ad Tyrios, quorum meminit F/auius Jofephus
XIV. 25.

VII. MAXIMVS, patria Tyrius, in codice Caroli de Montchal, cuius mentionem
facit Labbeus Bibl. noua MSS, pag. 194. fophi//a adpellatur, ex eo fcilicet genere, qualem
fuiffe Dionem Chryfoftomum fupra obferuabamus, qui cum dicendi fludio philofophiam
coniunxerunt, itaque et Suidas Maximum philofophum vocat, et alii MSS. codices, quos:
viri docli confoluerunt, pla£onicum philofophum. — Sane platonicae fludium philofophiae ex
omnibus eius difputationibus elucet; vnde Cafaubono ad Perfiurn mellitiffmus Platonicorum
dicitur. Ipfe etiam de fe dif. XI. 'Eya γάρ τοι. inquit, more ἄλλω. καὶ τῇ τῶν ὀνομά-
τῶν ἐλευθερίως πείθομαι Πλάτωνι. — Federicus quidem Morellus fufpicatur, hunc ipfum
effe Τύριον Σοφιφὴν. cuius orationem funebrem in Paridem, fophiffam Antiochenum, celebrat
Libauiur orat. XIX. pro faltatoribus tom. II. pag. 486. Σοφιςξὴς Τύριος, ὃς τῇ Ὑλώττῃ τοὶ
78 Ποσειδῶνος ἴσχυε. σείων τε καὶ [1] τινάσσων ἅπαντα, Tro» ὅτως ἐθρήνησε κείμενον
καὶ μεγαλοπρεπὲς ἐντάφιον αὐτῷ τὸν λόγον ἔδωκεν. Saltim ex Eufebii , Syncelli et Sui-
dae /^) teftimoniis certum eft, Antoninorum et Commodi aetate vixiffe 56). (paullo, vt vi-
detur, iuniorem rhetore, Maximo, Plutarchi aequali, qui eius meminit IX. 4. Íympof.; an-
tiquiorem autem Maximo, quem natali Platonis celebrato per Dionyfium Longinum cum
aliis interfuiffe, teflatur Porphyrius apud Eufzb. X. 3. praeparat.) — Et verfatum per aliquod
temporis Romae, in quam vrbem iterato venit, ceterum, vt credibile eft, aetatem in Grae-
cia commoratus. Vtrum Veriffimi imperatoris praeceptor fuerit, haud plane conflat ex

Ttt 2 Eufebii

66) Inter imperatorias, epiftolis M. Antonini
praecipuum locum: tribuit Philoftratus epift. I. ad
Afpafium. Τὸν ἐπιςολικὸν χαροικτῆρα τῷ Móys μετὰ
τὲς maus ἄρισώ μοι διεσκέφϑοωι δοκῶσεγ, φιλοσόφων
μὲν ὁ Ὑυανεὺς καὶ Δίων) «ρατηγῶν δὲ Boro ἢ ὅτῳ ἐς
τὸ ἐπιτέλλαν ἐχρῆτο. Βασιλέων δὲ ὃ ϑεσπέσιος Μάρ-
xos, ἐν οἷς αὐτὸς ἐπέτελλε, πρὸς γορ τῷ κεκριμι μένῳ
σὰ λόγχ καὶ τὸ ἐδραδον τῷ ἔϑες ἐντετύπωται τοῖς
γρώμμιασι. “Ῥητόρων δὲ ἄριτα μὲν Ἡρωδης à ᾿Αϑηνοΐέος
ἐπέσελλεν εἰς. Confer P/otium epift. 248. cuius
verba dedi fupra lib. 11. cap. 10. $. 48. ἴνο!. Ι,
pag. 102.}

ff) Voc. Μάξιμος "Tv. Is vero, eum, fcribit,
(vt Eudoc. pag. 299.) Romae fub Commodo vixif-
fe. Sed vid. Küfter. not. Zarí.

£g) Hinc Saxio in Onom. I. pag. 334. Maxi-
mus Tyrius circa Antoninorum et Commodi no-
minatim tempora, fub exitum faec. II. aer. Chrift,
floruiffe fcripfiffeque videtur, argum. Hieronyms
in Chron. Eufebiano ad Olymp. CCXXXI. p. 168.
et Suidae, voc. Μάξιμος, adde Brucker. in hift.
crit. philof. vol. IL. pag. 177 fq. JSto/l. Hift. der
heidnifchen Moral, $.254. pag. 572. Harl.

516 Lib. IV. «. XX. VARII MAXIMI VoL IV. p. 3332

Eufcebii in Chronico verbis, ita, vt interpres Hieronymus Maximum Tyrium etiam diflinxe-
rit ^*) a praeceptoribus Veriffimi, quos fuiife ait philofophos illuflres Apollonium floicum
patria Chalcedonium ") et Bafilidem Scythopolitanum. Libenter etiam adfentior Tho. Ga-
tackero et IMerico Cafaubono, qui, in notis ad Marci Antonini lib. I. fect. r5. errare, putant,
eos, qui Claudium Maximum floicum, Marci Antonini praeceptorem, cum Maximo Ty-
rio platonico confundunt. vt praeter Sealigerum ad Evfeb. lonfium III. 9. pag. 256. Iac.
Cappellum in hift. ecclef. Dan. Heinfium in Obff. ad Maxim. p. 13. et tom. l1. hifl. imperator.
"Tillemontium, facit σα ραν Barihius, cuius haec funt verba lib. 1. aduerfar. cap. ΧΙ, De
JMMaximo quod ait Antoninus philefophur in Exlogir, eum gratiofum diBlir faBirque ab cmni-
bus fuiffe amabilem, id fane hodie quoque ex eius. differtationibus clarum eff, quibus nihil gra-
tiur fingi potefl, praefertim talem na&lis interpretem. — Vehementius etiam lapfus eft. Fede-
ricus Morellrs, qui in lemmatibus, quae marginibus Libanii fui adfperfit tom. 11. ad orat. IV.
pag. 175. et VIL. pag. 218. Maximum "Tyrium eumdem facit cum longe iuniore Maximo
Ephefio, doctore Iuliani τῷ παραβάτε, recte reprehenfus eo nomine a Dauifio. De illo
Maximo, cuius poema aftrologicum περὶ καταρχῶν e MSto Mediceo editurum me recepi
lib. III. cap. 20. plura dicendi locus erit ad Eunapium. [fed edit. Eunapii Fabriciana lucem
non vidit.] Nunc alios quosdam Maximo: addere iuuat, vt Maximum Byzantium Eucli-
dis parentem, luliano familiarem, quem ab Ephefio diflinguit Socrates III. 1. hift. ecclef. et
Nicephorus X. τ. /Maximum Romanum in veteri marmore apud Fuluium Vrfinum p. 71. elog.
MAZIMOZ ZEOTHPOT POQMAIOX. JAMaximum philofophum , de quo infcriptio
Athenis reperta, quae exflat apud lac. Sponium p. 127. Mife. MAZIM — — TIA-
NQ, ÓIAOEZOOQ. Maximum Alexandrinum, philofophum Cynicum, de quo dixi
lib. III. cap. 12. Maximum fophiffam Zllexandrinum , cuius μελέτας legiffe fe refert Photiur
in Biblioth. [P] codice CXXXV. Maximum item Zfegienfem , qui Apollonii 'Tyanenfis vitam
fcripfit, tefle Philofrato lib. 1. cap. 3. et Hierocle apud Eufebium cap. 2. Meminit quoque
Taetzes chil. 2. hifl. 60. 61. fed et chil. 9. hift, 291. vt pulcre ad Philoflratum notis obfer-
vatum Godfrido Oleario.

IX. Verum, vt miffis infinitis aliis Maximis, quorum in veterum fcriptis ac monu-
mentis fit mentio, ad Tyrium noflrum reuertar, au&forem inprimir elegantem in philofophiay
ac difertum "), vt cum Petro Petito loquar lib. I. mi'c. obíeruaionum cap. 20. habebunt eum,
omnes, qui legerunt. Virio ci verti video ab eruditiilimo editore Dauifio, quod diff. XXXVIL
pag. 386. [dif VII. fect. 6. in altera Davifii edit.] nimis putide, nec ea, qua par eft, mode- |
ftia, eloquentiam fuam ac multiplicem eruditionem iactet et efferat, velut eo confilio, vt plu-
res difcipulos ad fe pertraheret, xeniaque ab iis, quos iam nactus erat, largiora ferret. At-
tentius tamen legenti illam praeclaram diífertationem adparebit longe aliud eo in loco fuiffe

Maximi

hh) Locus Hieronymi ita diftin&us legitur. Z4r- i) ἢ vt legitur apud Hieronymum, Chalcidi-
rianus philofophus Nicomedienfis agnofcitur, et. cum, quod momen haud mutandum cenfet Dauif.
Maximus Tyrius. Apollonius Stoicus ma'ione in praef. ad alter. edit. pag. 6. Ear/.
Chalcidicus et Bafilides Scythopolitanus , philo- kk) Diíertiffimus philofophus dicitur ab. Zfem-
fophi iluft(res habentur, qui Ferifimi quoque flerhuf. ad Polluce lib. IX. cap. 7. $. 110. add. Da
Cac[/aris praeceptores fuerunt. Harl. vif, pracf. ad 11. edit. pag. 5. Zar/

NES IS MAXIMI TYRI DISSERTATIONES Li.IP.c XX. gq

Maximi inflitutum, nempe hoc, veram philofophiam, licet multa et praeclara in auditoris

-. doceantur a fe et aliis, excipianturque ab audientibus cum plaufu, tamen alio adhuc indige-

re magi(lro, et auditoribus, qui vita et moribus illam exprimunt, Ait igitur, id demum

ulcrum fore certamen , illam victoriam praeflantiffimam ,. fi auditores fuos habeat ín virtu.
tis fladio fecum certantes, fi in illó vinci fe contingat. — Hoe emis vno modo fumma cum lau-
de coronam auferam , viB'orque fpeBlante tota Graecia a praeeunt defignabor. Ἕως δὲ νῦν ἀφε-
'(φάνωτος ναι ὁμολογῶ καὶ ἀκήρυκτος . κἀν ὑμᾶς βοῶτε. — Hatlenus enim, lite. clamor nos
defit vefler, me: coronam confecutus fum , mec vocem praeconis audiui, Ti γοὶς ἐμοὶ opens
τῶν πολλῶν λόγων καὶ τῆς συνεχὃς ταύτης ἀγωνίας; ἔπαινοι; ἅλις τότων ἔχω. δόξω;
διακορής εἰμι 78 χρήματος. Quo enim mihi tam multa verba εἰ a(fidua illa decertatio? vt
Jaudem confequar? Satis habeo. — 7t gloriam? Satiar me tenet, — Sed tota ves. huc sedit, eft
qui laudet fermonem , mon eft. feymone vti qui velit , liret et vorem habeat et aures. — Laudas phi-
lofophiam, nec eam ample&ieris , qui et animum habeas et mogiftrum. Ἐπαρνξσι πάντες. μι-
μᾶται δὲ 8deis. Omnes laudant, nemo imitatur. — Inde aliquibus interiectis, ὥςε ἔγωγε, in-
quit, τέως μὲν καὶ πρὸς ἅπαντας ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων σιγὴν ἔχων. καὶ μηδὲν σεμνὸν μηδὲ
ὑπέραυχον μήτε Ἰδίος μήτε εἰς κοινὸν eram , vov ues δοκὼ ὙΜΩ͂Ν ἝΝΕΚΕΝ ΓΑΥΡΟ-
TATA"AN ΚΑΙ METAAAYXO'TATA ΕἸΠΕΙ͂Ν. Mihi, qui de rationibus πο ΠΥ
εἰ fLudie ha&lenus. tacuerim , nihil grande, nihil iaBabundum publice aut. priuatim dixerim,
FESTRA LIBET CAVSA IN PRAESENS CV M MAXIME GLO.
RIARI(E] ET MAGNIFICA IACT ARE. Poftquam deinde fcholas rheto-
ricas et politicas, et contentiofae ac verbofae philofophiae praedicaffet, non fuas ipfius adeo,
certe non folius, fed et aliorum, vt ex toto contextu orationis patet et manifefliflime con-
flat ex verbis pag. 388. πάντα γοὶρ ues τῶν σοφιςῶν. εὔπορον τὸ χρῆμα . καὶ ταχὺ ἀνά-

φαινόμενον" ϑαῤῥήσαιμι δὲ ὧν ἔγωγε εἰπεῖν. ὅτι τῆς τοιαύτης Φιλοσοφίως πλείες οἱ διδού-

σκαλοι τῶν μαϑητῶν. Sopliflarum plena funt omnia. — Res haec vbique obuia ac im oculos

- pani incurrit. — Quin etiam dicere non vercar, plures effe qui dotesst 151 [7 SMODE philo-

fophiam, quam qui difront. Deinceps concludit: To δὲ ἐν φιλοσοφία κεφάλαιον καὶ ἡ ἐπ᾽
αὐτὸ ὁδὸς δῶται διδασκώλε. τος τῶν νέων Ψυχοὶς συνεπαίροντος καὶ διωποωιδωγωγῆντος
αὐτῶν rdc φιλοτιμίας καὶ Btv ὠλλ᾽ ἢ λύπαις καὶ ἡδονοὺς τοὺς ὀρέξεις αὐτῶν συμμετρεμένξ.
Ργαείρτια autem philofophiae pars, et quae eo ducit femita, praeceptore indiget, qui animos iu-
miorum erigat, fludia eorum et defideria nom aliter quam paedagogus aliquis gubernet , eorum
appelitiones voluptatibus doloribusque attemperet. " :

X. Exflant huius Maximi "Tyrii Διαλέξζεις fiuc λόγοι» Differtationer. varii ἀγσυτηεηιί
XLI. quae in codice regis chriflianiffimi alio ordine, quam in MStis aliis, ipn legun-
tur. Editorum feriem minoribus, codicis MSti regii vero maioribus nurneris (ignificaui.
Hein(ius, qui in notis, platonicorum dialogorum. more, in decem tetralogias, (praemiffa
prooemii loco diffeitatione Maximi 57.) illas diftribuit, teflatur, eidem codici MSto hunc
praefixum fuiffe titulum: Μαξίμε Tueig Πλατωνικϑ Φιλοσόφε τῶν ἐν Ῥώμῃ διωλέξεων τῆς
“πρωτης ἐπιδημίας A. B. T, Δ΄, T8 αὐτῷ Φιλοσοφόμενα. nde fufpicio efl, non omaes
iflas lifletationes a Maximo dictas, quando prima vice Romae verfabatur, fed nonnullas
etiam, quando a'tera. [At Dauif. in praef. ad 1I. edit. docet, ex vocab. τῆς σρώτῆς ἐπιδημ.
mon fequi, vt aducntum fecundum fingamus: prima enim dicitur, quam nulla praecetht:

Ttt 5 licet

gg Lib. IV.c. XX. MAXIMI TYRII DISSERTATIONES Vot. TV. p.559 36

Ἶ 1
licet altera numquam fequatur.] | Quin in Graecia habitas aliquas Davifius colligit ex verbis, -
fupra etiam a me ex diíl. XXXVII. adductis: Τότε κηρύττομαι ἐν τοῖς Πανέλλησιν. — Meta-

phora, inquit, duca eff a ludis Graecorum publicis , in quibss, poftquam fententiam de vitlore
tulerant iudices , ir praeconum voce venunciabatur , vt populus e tota Graecia colleGur feiret
eui palma e[et debita. — Manifz/Ium igitur eff , ff mon in Graecia. frd Roma fuerit nofter, cum
haec verba faceret , eum mon ἐν τοῖς grawveA Aaa fed ἐν τοῖς Ῥωμαίοις fuiffe praedicandum, — Ef
fane ne quid diffimulem,, Graecia diutius quam Koma Maximum videtur cepiffe , quod in vna-
quaque fere differtatione fummam verum graecarum offendat peritiam, cum res romanas cal-
luiffe nullo indicio conflet: certe, quod memini , ad eorum hifloriam ne femel quidem refpexit.
Haec ille: [I] [aui i* priore edit. ex lemmate in cod. mst. tefte Heinfio, colligit, Maxi-
mum quinque priores tantum difT. primo Romam aduentu habuiffe; in pracf. autem ad alte-
ram edit. ex cod. regio efficit, epigraphen illam ad /;p/em tantum priores, Romae habitas,
fpectare, easque folas exhibere cod. Vindob. "Tum videtur illi Maximus maiorem aetatis
fuae partem in locis Afiae, (in Phrygia cette, ipfo teflante in diff. VIII. 8.) et Graeciae
transegiífe; faltem ne minimam quidem prodere rerum romanarum peritiam, licet, eum in
hifloriis graecis verfatiffimum fuiffe, nulla fere non probet di(fertatio. Har/.]

Differtationum argumenta haee funt: ")

r. XIV. [XVIL] Περὶ 78 τίς ὁ Θεὸς κατὰ Πλάτωνα; — Quid fit Deus fecundum Pla.

tontm? — [In Patufae encyclopaed. philol. vol. III.]

2. XV. [XVIII] Περὶ τῇ, εἰ τὸν ἀδικήσαντα ἀνταδικητέον; — V'trum referenda fit in-
iuria? — Sermo fam fan£fus, tam pius, tam chriflianur, iudice Beato Rhenano praefat. ad
Max. Tyrium, vt, fi hic auribus vulgo crebrius inculcetur, facile futurum fperem, vt infanir
iflis bellorum tumultibus, quibus Chriflioni inter nos concurrimus, al.quando finis imponatur,

5. XVT. (XIX.] Περὶ τῷ, εἰ μαντικῆς ἔσης» ἔσι τι ἐφ᾽ ἡμῖν; — Vtrum exifleute diuinas
tione aliquid fit in nofira poteflate?

4. XVII. [XX.] Tic) χωριξέον τὸν κόλακα T8 Φίλθ; — Quomodo ab adulatione amicur

diflingui poffit? ^ Hanc dill. latine vertit Jo. Cafz/iur, 'ediditque Roftochii 1587. 4. [itcrum -

in 1 Henr. ZAlckeri Amoenioribus I. Cafelii, Ienae 1707. 8.7 Eiusdem argumenti librum ha-
bemus inter fcripta Plutarchi. Fabri. [Eadem diff. gr. et lat. cum cafligatt. notisque vario-
rum et fuis edidit 7. Zdam Schier , Lipfiae 1774. 8. Harl.]

s. XVIII. [XXI.] Ὅτι à πρακτικὸς βίος ἀμείνων τῇ ϑεωρητικξ. — itam. aBiuam come

templatiuae praeferendam ε2. Hanc diff. et eam, quae proxime fequitur, latine tranflulit |

Joh. Roinoldur, Lond. 1619. xa.

6. XIX. [XXII] Ὅτι à ϑεωρητικὸς βίος οἐμείνων τὸ πρακτικδ. — Vitam aBfiuam prate
ferendam. (ff. contemplatiuae,

1. XX. [XXIII] Εἰ καλῶς ὁ IIAcirov Ὅμηρον τῆς πολιτείας παρῃτήσατο; Vtrum
rtBle. Homerum: Plato € vep. fua eiecerit? | De hoc argumento vide, fi placet, quos laudaui
lib. II. cap. 3. fect. 10.

i) Seriem diff. in altera Dauifii editione vncis inclufam figuificaui, Har/.

s
8. XXL |

]

]

Μοὶ. IV. p.63? MAXIMI TYRII DISSERTATIONES 1. 177.ε. XX. gg

.8. XXI. [XXIV.] x. Tie ἡ Σωκράτες ἐρωτική; Qualis fuerit amor Socratis?

9. το. τ, XXI. (XXV. XXVI. XXVIL] β΄. γ΄. δ΄. Περὶ τῆς Σωκρώτες ἐρωτικῆς. ἢ
περὶ ἔρωτος. De eodem Socratis amore, — Confer Dan. Heinfii dil. de pulcro Socratico,
quam notis ad Max. Tyrium fubiunxit,

12. XXII. [XXVIIL] "Oz, πάσης τῆς duo λόγων εὐφροσύνης ἡ διὰ φιλοσόφων λόγων
οὐμείνων, Omni férmonum ac. litterarum voluptate maiorem e/Je eam, quae ex philofophia pr.
cpitur.

13. XXIII. [XXVIIIT.] Tjec λυσιτελέφεροι πόλει, οἱ προπολεμῦῆντες.» ἢ οἱ Ὑθωργ ὃν-
τες. Ὅτι οἱ προπολεμϑβντες, — tri in vep. vtiliores βηΐ, milites an agricolae? et primo pro

. militibus.

14. XXIV. [XXX.] Ὅτι γεωργοὶ τῶν προπολεμέντων λυσιτελέξερο. — Agricolar vti-
liores e[Je quam militer in rep.

15, XXV. [XXXI.] Ὅτι οἱ σύμφωνοι τοῖς ἔργοις λόγοι ἄριφοι. — Solos firmoner, quibus
opera refpondent, effe optimos.

16. XXVI. [XXXII.] Ei ἔς, καϑ᾽ Ὅμηρον αὔρεσις; 245 fit fecundum Homerum definita
in philofophia opinio, fiue [e&a? — Hanc diff. refpicit Suidas, quum Maximum Tyrium, ait,
fcripfiile περὶ Ὁ μήρδ καὶ τίς παρ᾽ αὐτῷ ἀρχαίῳ Φιλοσοφίω; [IU]

17. XXVII. [ΧΧΧΠ].] Εἰ τέχνη ἡ ὠρετή;) “48 virtur fit ars, frue num doceri queat?

18. XXVIII. [XXXIV.] Πῶς ἄν τις ἄλυπος em. Quomodo quis dolorit viuere: exe
peri: po[ft?

19. XXIX. [XXXV.] Τί τέλος Φιλοσοφίας; Quis philofophiae finit? ^ Confer infra
diff. 34.

20. XXX. [XXXVI] Ei προηγόμενος ὁ τῇ Kovix8 βίος; — Cynici vitam potiorem effe.

a1. XXXL. [XXXVIL] Εἰ συμβάλλεται πρὸς ἀρετὴν τὼ ἐγκύκλια μαϑήμωτω; - Num
artes liberales aliquid in virtutem. confzrant?

22. XXXII. [XXXVIIL] Ej γένοιτό τις Θεία μοίρα ἀγαθός: 27π aliquis diuina forts
bonus fiat? ^ Confer Dionem Chryfo/t. diff. LV. et Petrum Petitum lib. 1. Mifc. obferuatio-
num , capite 20.

23. XXXIIL [XXXIX.] "Os, ἐκ Ze ἀγαθὸν cym98 μᾶζον. Bonwm bouo maiur
mon e[/t.

24. XXXIV. [XL.] "Oz Zw ἀγαθὸν ἀγαθ8 μῶξον, | .Bonum bomo maius effe. Cone
tra Stoicos. Adde Liyffum II. 4. manududt.

—.. 25. XXXV. [XLI] T8 Oed τὰ ὠγαϑθὼ ποιξντος. πόθεν τὸ κακά; Quum Deur bona
faciat , vude fiut ma'a? | |

26. XII. [XIV.] a. Τί τὸ δαιμόνιον Σωκρώτες3Ψ (μά fit Socratis Deus, fiue daemonium?

27. XII. [XV.] β΄. "Ez, περὶ τῷ Σωκρώτες δαιμονία, — De eodem argumento, de quo
vide fis, quae d'cta a me fupra lib, IV. cap. 11. nr. 93. et in biblioth. latina, vbi Apuleii
librum de deo Socratis retuli.
| 28. XIII,

]
|
|
|

"m

qo — Lib. IV. c XX. MAXIMI TYRII CODD. MSSTI Vol. IV. p. 37038

ag. XIII. [XVI] Εἰ αἱ μαϑήσεις ἀναμνήσεις; — Vtrum difciplinae fine remiuifcentia?

ag. VIII. [X.] Τίνες ἄμεινον περὶ Θεῶν διέλαβον, ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι; — V'tri melius
de diis fenfiri:t, poetae an philofcphi?

3o. IX. Περὶ Mida τῷ ὥρυγός. De Mida, Phryge. Yn aliis codicibus, (vt illo, quo
interpres latinus, Cosmus Paccius, vfus fuit;) rc&lius haec differtatio infcribitur: πότερον euxe-

c9a, dà τῷ Θεῷ , an orandus fit Deus? fiue, vt e(l in codice regio Parif. e d& εὔχεσθαι;
[et fic infcribitur in altera Dauifii edit. nr, XI.] i

31. 32. 33. I. [I. II. IIL] ὦ, β΄. γ΄. Περὶ ἡδονῆς ὅτι εἰ καὶ ἀγαθὸν. ἀλλ᾽ 8 βέβαιον.
Foluptatem etfi bonum, mon tamen e[/z flabile. Hae tres αἰ Ποτιδοπεβ vna cum tribus proxie
me fequentibus manu exaratae exflant in bibliotheca eaefarea Vindobonenfi.

34. II. (IV.] Ti τέλος Φιλοσοφίας; Quir fi? philofophiae finir? ^ Similis argumenti
fuit fupra diíT. 19.

35. ΠΙ. [V.] Ὅτι 251 καὶ ἐκ τῶν πεῤιτάσεων ὠφελῶσϑαι.. Ex aduerfa fortuma etiam
golf vtilitatem percipi. De eodem argumento Plutarchus lib. de vtilitate ex inimicis, Vide,
fi lubet, quae dixi fupra lib. IV. cap. 13. nr. 55. [δ] [pag. 118.]

36. IV. [VI.] Πὼς ἂν τις πρὸς φίλον παρωσκευώσαιτο. Quomodo quis ad amitum fa
pürare debeat. ὶ

31. V. [VIL] "Or πρὸς πᾶσαν ὑπόθεσιν ὁρμόσεται τῇ Φιλοσόῷε λόγος. Omni ἢ
ἐφξίο philofophiam εονμιοηῖνε. :

38. VI. [VIIL.] Εἰ Θεοῖς ὠγώλματω ἱδρυτέον. — Vtrum Diis fint dicandae imaginer.

39. VII. [IX.] Ei καλῶς ἐποίησε Σωκράτης μὴ ἀπολογησάμενος; fn τεδίε fecerit 80.
-&rates , quod fe non defenderit vefpondendo. — Memorat et Suidas e Max. Tyrii differtationie
bus hoc titulo, et καλῶς Σωκρώτης Sx ὠπεέλογήσωτο.

40. XI. [XIL] Τί ésw ἐπιφήμη;:; — Quid. fit. fcientia? 1:2

41. XII. [XIIL] Πότερω χωλεπώτερα νοσήμωτω, TO τῷ σώματος, ἢ τὰ τῆς ψυχῆσν,
Corporisne , αἵ; animi morbi grauiores fint? δος dii. cum libello Plutarchi, eiusdem at*
gumenti, (de quo fupra lib. IV. cap. 13. nr. 84.) latine vertit Zo. Rainoldus. Lond. 1619. 12.

XL Codd. MSSti ct editiones Maximi Tyrii. ἐπε |

[Codices MSSti mihi innotuerunt, praeter eos, quos memorauit Fabricius, fequentest |
in biblioth. ZZedic. Florent. cod. XV. chart. in fol. min. a Ludou. Beccatello mediceae bibl;
dicatus, plut. 85. qui continet Maximi diff. ΧΙ. — — Florentiae in bibl. monafl. B. Mariae im |
cod, bombyc. /Maximi Tyrii opuícula, tefte Montfaucon. in diario ital. pag. 365. — 7"cne«
tiit in biblioth. D. Marci cod. CCLIV. membran. faec. XV. diff. XLI. — cod. DXIV. chart,
faec. XIV. diff. VIT. quarum prima eft mutila. — In biblioth. regia Veapolifana, in cod. IL.
bombyc. faec. XIV. //aximi (an noftri?) fermones et chreflomathiae. — Komae in biblioth, |
Barberina, nr. CXXXI, Maxim. Tyrius, cod. membr. faec. XIII. tum nr, CXXXVI. CCCVI,.
id. faec. XV. cod. chart. — in biblioth. /fugelica, Max. orationes, cod. chart. faec..XIIT, — |
Parif, in biblioth. publ, diff. XLI. cod. MDCCCCLXII. membran. faec. XI, — fermo

nes Ilf,

y*
τος

| Y9LIV. p.a 3o MAXIMI TYRII EDITIONES Lió.IP.c XX.(ol XXIIL) sa

— mes IIT. de voluptate, et duo alit, cod. MDCCCXXXVII. chartac. faec. XVI. — fermo.
^ nesII. cod. MDCCCXVII. faec. XVI. chartac; — disp. quid fit deus fecundum Platonem,
"eod. CLXV. chart. — In Leidenfi biblioth. Heinfii notae mst. ad Max. 'T'yrium, (tefle catal.
"pag. 338. nr. LXXVII. circa fin.) — ex legato Bonau. Vulcanii, Maximi Tyrii τῶν ἐν 75
Ῥώμῃ διωλέξεων τῆς πρώτης ἐπιδημίας. (Sunt fex priores diff. in edit. ada Dauif.) — In
* biblioth. Efiurial. fermones XL. Plüer in itin. per Hifp. pag. 181. addit eiurdem (Maximi, )

vel alterius Max. 'T yrii fragm. de vrinis; fed Clar in catal. codd. gr. Efcor. in epiftolis etc.
., pag. 408. nullam illius dubii fragm. facit mentionem.

In biblioth. P'indobonenf fex diff. quae in altera Dauifii edit. prima occupant loca. vid.
Lambecii comment. vol. VII. pag. 40 fq. cod. X. nr. 2. et ΔΈ 1 catal. part. IV. p. 158 fq. —
In Anglia, in biblioth. Ew. Bernardi, Max. 'Tyr. vid. catal. MSS. Angliae et Hibern. vol. II.
pag. 221.

In biblioth. Bernezf/, cod. chartac. in 8. faec. XV. alio ordine diff. vid. Sinneri catal.
codd. gr. biblioth. illius, pag. 521.

Editionse:.

Latine tranflulit primus Cormur Paccius, archiepifcopus Florentinus e MSto codice,
quem ad Laur. Medicem cum aliis Zanur La/tarir e Graecia adtulerat. —Cosmi frater Petrus
Pactiur, poft mortem auctoris, interpretationem edidit, dicatam Iulio II. pontifici max.

- [Romae apud lac. Mazochium. 1517. fol. vid. Maitíaire A. T. II. pag. 302.] — praefixa
Beati Rhenani ad Yoh. Grolierium Lugdunenfem, regis chriftianiff. a. fecretis ac. Infubriae
quaeftorem primarium epiftola, qua teftatur, ad graeca quaedam excerpta latinam Tyrii ver-

fionem fe recognouiíle, Bafil. 15319. fol. tum ex cafligatione G. Zflberti PiBi, Parif. 1554.
forma minore. à

Graece primus ex codice Arnoldi Arlenii, et altero minus emendato Ioannis Stracelii
vulgauit H. Stephanus, Parif. 1557. 8. vna cum cafligationibus, ad calcem libri fubiectis, et
feparatim edita /atiza Paccii interpretatione, fed quam plurimis locis inter excudendum emen-

data. [In biblioth. Pinelliana, (catal. I. pag. 226.) fuit exemplar, cum adnott. et emendatt.
. msstis Fabii Beneuolentii.]

Giraece εἰ latine prodiit cum interpretatione et notis Daniclir Heinfii, (qui codice MS.
regis Galliae, beneficio If. Cafauboni et excerptis Sixti Arcerii, codice item Palatino vfum fe
profitetur) Henricique Stephani cafligationibus Lugd. Bat. 1607 et 1614. 8. In priore editio-
ne latina ad calcem libri feparatim exhibentur, et praeter Alcinoi introductionem adiuncta
funt pythagoreorum fragmenta cum verfione Guil. Canteri et Apuleii liber de deo Socra-
tis. [IP] In altera editione emendatiore, interpretatione latina graecis per fingulas pagi-
mas Maximi Tyrii flatim adícripta, fed Apuleii liber vna cum pythagoreorum fragmentis
| emiffus.

Recufus efl ex Heinfii editione Maximus Tuyriur graece et latine, fed fine notis Lugd.
ex officina Claudii Lariot, 1630. 8. et ita, vt ca(ligationes Stephani Heinfiique, quae editori
probarentur, flatim in contextum receptae fint, Oxonii 1677. 12. [In bibl. F2u/fíaua tom. lI.
part. I. pag. 195. nr. 3431. citatur edit. cum not. Heinfii, Lugd. Bat. 1694. 8.]

Voi. V. Vvv Poftea

so Lib.IP.c. XX. INDEX SCRIPTT. A MAXIMO TYRIO LAVD. οὶ. ΤΡ. p.39
Poftea 70. Dauiffur, collegii reginae apud Cantabrigienfes focius, Maximi Tyrii differs -

tationes cum interpretatione Dan. Heinfii, hinc inde a fe emendatas, et notis breuibus, in ora
cuiusque paginae fubiectis, recudi curauit, Cantabrigiae a. 1703. 8. — Iure merito laudatur
haec editio a Io. Clerico tom. XI. bibl. felectae pag. 287 (q. etfi dolendum videtur, Heinfii
notas non integras adiectas effe. — Ceterum binos indices Dauifius addidit, vnum auctorum, a
"Tyrio landatorum, alterum perquam locupletem rerum. — Priorem, aliquot locis auctum,
mox infra fubiungam.

[At Dauif. nonam operam impendit curandae alteri editioni, in qua non modo tex:
tum ad duo potiffimum codd. alterum in bibl. publ. Parif. alterum in bibl. Comitis Oxonien-
fis exegit et conflituit; fed etiam differtationum mutauit ordinem, fecundum cod. regium;
morte tamen abreptus editionem abfolutam publicare non potuit. Id igitur negotii poflhaec
fufcepit Zo. J/ard, cuius opera lucem adípexit altera illa Dauifii editio, adnott. ornata eru-
ditis Ier. Marklandi; qui, quod fcripta exemplaria Harlei. et regium Pacciique verfio ple-
rumque confpirant, reliquis mire difcrepantibus, fufpicatur, exemplis in medium pofitis,
ab ipfo auctore duplicem factam effe recenfionem ideoque ipfam fententiam aliquoties mu-
tatam; tum oftendit, has diff. ab auctore, acuto quidem, ingeniofo et certe eruditiffimo,
feflinanter tamen et parum adcurate compofitas fuiffe. llla vero editio infcripta eft:

Μαξίμου — Maximi Tyrii diff. ex recenffone Io. Dauiffi, coll. regin. Cantab. Prae-
fidis. — Editio altera, ad duos codd. mss. locis quamplurimis emendata, notisque locuple-
tioribus auctra. — Cui accefferunt viri eruditiff. er. /JVarklandi, Coll. D. Petri Cantabrig. focii,
adnotationes. Londini, exc. Guil. Bowyer. 1740. 4. — Altera haec Dauifii editio cura I. Zar.
Rüskü, qui quaedam oppofuit Davifio ac Marklando, repetita eft typis Lipfiae 1774. 8.
1]. voll. — in 70. /"ptoni Ποικίλῃ iscgi — in vfum Ícholae Etonenf. Londini 1701. 8.
funt duo Maximi fermones. Ha/.]

Gallice, per Federicum IMorellum. Parif. 1607. 12. Rothomagi. 1617. 4. [Separatim, .
Playdoyer pour les laboureurs etc. traduit du Grec de Tyr Maxime, par Fed. Morel. Parif.
apud eumdem 1595. et 1596. 8. Harl.) x

Italie interprete Petro de Bardi, comite Vernii, et academico Florentino. Venet,
1642. 4. Fabric. et ex lingua hifpanica per Bol, Zaltitri. Venet. 1569. 4. — Germanice pet.
Chr. Tob. Damm. Berol. 1764. 8. Har. i

ΧΙ. Index fierip£orum et illufirium ingenii laude virorum, a Maximo
Tyrio laudatorum "").

Aefchylus diff. gr. Anacreon, 8. Io. 1;
Acfopus, 33. Aratus, I4.

Alcaeus, 21. Archilochus, 8. y
4luacharfir, 15. Ariphron, Sicyonius, 4i.

Arifleat,

$m) Fabricius, notente JZ'ard fub fin. praef. tulit. Hic autern Fabric, index accommodatus cf
ad alteram Dauifii edit. omnes, quos Dauifius in priori Dauifii editioni. Zar/,
vtroque laudarat indice, coniunctim in vnum con-

WoL1V.p.39840. τ ALCINOI INTRODVCTIO IN PLATONEM Li&.IV.:, XX. 55
m——————

Orpheus, 2r. 29.
Pherecydes, τῷ Xuele τὴν ποίησιν σκόπει, 29:
terrae motum Samiis praedicens, 3.
* Pindarus, 2. 21.
Plato, 3. 8. 16. 36. εἰς, ὑπὸ Ὁμήρε μεγας
λυνομένος , 33:
Prodici fabula de Hercule, 4,
Pythagoras, 9. 15. 28.
Sappho, 8.
Socrates, paffim.
Stefichorus , 11.
Syracufii poetae (Epicharmi) dictum γνῷς
ὁρῶ. νᾷς wxBer, 1.
Telefillae μέλη. 2:.
"Thucydides, 12. 23.
Timefias, qui defectum folis Clazomeniis
praedixit, 3.
"Tyrtaeus, 21.

Arifleas, 22. 28.
- Ariflophanes, r5.
Diogenes, cynicus, 16. 20. 33.
Draconis leges, 39. [δ]
Epicurus, 29. 31. 33. 34.
.Epimenides, 22. 28.
Eupolis, 4.
Euripides, 3.
Heraclitus, 25. 29.
Herodotus, 12. 23.
" Hefiodus, 8. 15. 14. 16. 22. 26. 20. 35.
Hippocrates, 3. -
Homerus, paffim.
Melefagoras, Eleufinius, vates, 22:
Menander, 50.
Minois leges, 22. 40. Cretenfium lex. ro.
— JMyfon, Chenenfis, fapiens, 8.
"Oracula, 3. 13. 30.
XIII. ALCINOVS ad initia fecundi a Chrifto nato faeculi a viris doctis refertur,
etfi, quo tempore vixerit, nullo certo argumento conílat "). Ἐπ Platonicum quidem
fuiffe, fuadet liber, quem fub illius nomine habemus, nifi putemus, alterius etiam difciplinae
fectatorem exploratoris inflar Platonica dogmata accuratius penfitaffe atque in compendium
mififfe, Nam Alcinoum ítoicum memorat PAiloffratur in vita Marci Sophiflae, διάλεξιν
huius de iride ad illum veluti auctorem a quibusdam relatam indignatus lib. I. cap. τ. de
Íophif. pag. 528. Certe quisquis fuit, antiquior fuit auctore libri περὶ παντὸς ἐσίας, quem
Flauio lofepho quidam, alii Hippolyto, Portuenfi epifcopo, alii Caio presbytero tribue-
runt: de ilio enim haec inter [|] alia PAotíus cod. XLVIII. dexvuc; δὲ ἐν αὐτοῖς “πρὸς ἑωυ-
τὸν ςασιάζοντα Πλάτωνα. ἐλέγχες δὲ καὶ περὶ ψυχῆς καὶ ὕλης καὶ ὠνωτάσεως ᾿Αλκίνεν
ἀλόγως τε καὶ Ψευδῶς εἰπόντω. — Quae de noflro Alcinoo accipienda effc, libenter mihi per-
fuaferim. — Nam illum quidem longe antiquioris Alcinoi apologum omitto Odyff. 9. fqq.
"Aelian. XIIT. 14. varr. hifl. ^) qui ob longitudinem in prouerbium abiit P/atoni X. de Rep.
4triflotcli MI, 16. 7^) Rhetor. **) et Poctic. cap. τ6. Po//uci 11, fect. 118. et VI. 120. Dioge-
Vvva3 niano

1") Dubitat quoque Saxius in Onom,I. p. 294.
adde //off de philofophor. fe&is, cap. 16. $. 5.
pag. 8o. Brucker. hift. critic. philof. tom. II. pag.
165 fq. Diuerfus cft omnino ab Z/bino, philofo-
pho platonico, a. 164. Zar], — vid. Pag. Gau-

. Hentius de philof. rom. cap. 153. A/cinoi meminit
"then. lib. ΧΙ. pag. 513. Heu.

00). Vid. ibi Perizon. not. Zarí.

Pp) Verba eius funt: παράδεγριο ὃ ᾿Αλκύγα ἀπό-
Aoyos, ὅτι πρὸς τὴν Πενελόπην ἐν ἑξήκοντα ἔπεσι πε-
σοίηται, vbi τεξὶς ἔτεσι pro ἔπεσι, in adegiis fuis

ns

legit magnus Erasmus voc. apologus Zdícinoi, licet
alteram lecionem ampleé&tatur Joach. Camerarius
commentarius vtriusque linguae pag. 153. Sed im
numéro annorum vitium eft, atque ἄκοσε pro ézr-
κοντὰ legit idem Erasmus. ^ Nouum exemplum
eiusmodi apologi infiniti nobis offert fabula arabi-
ca, quae a mille et vna noGtibus et Perfica, quae
a totidem inícribitur, licet alioqui nec amoenitate
deftituatur nec ingenio. De Alcinoi pometo, fiue
hortis, videndus Cerda ad Tertull. de pallio cap. 2.
44) Vbi vid, comm. Vi&orii.

Lib. IV.c. XX. ALCINOI CODD, MSSTI

524
niano ac Suidae memoratum. Αἱ non omittendum cfl, quod Eufibiur XY. 23. praeparatio-
nis euangelicae, locuni *^).ex Alcinoo, (qui in huius libello. iisdem verbis capite 12. hodie
legitur,) producens, ait, eum fe ex Didymo Alexandrino proferre, vnde fufpicio eft, Didy-
mum ex Alcinoo, vt //offur libro de philofophorum feclis cap. 16. $. 5. exiftimabat, fiue
porss, vt cum Lambecio lib. VII. de bibl. Vindob. pag. 18. [pag. 38 Íq. edit. Kollarii,] ma-
lim, Àicinoum e Didymo quaedam mutuatum fuifle. Fuit et /7/binur quidam, platonicus,
cuius nomen ab Aleinoo non longe abludit, et de cuius εσωγωγῇ εἰς τὲς Πλώτωνος διο-
λόγες vid. fupra cap. de Platone, [vol. ΠῚ. pag. 157.] liliusque Albini mentio quoque in-
ter philofophos, quibus ad concinnandum florilegium vfus eíl Io. Stobaeus, apud Photium
codice CLXVII. — Ceterum nihil impedit, quo minus circa eadem tempora vel deinceps
fuerit etiam Alcinous quidam, qui fimiliter compendium quoddam dogmatum platonico-
rum compoíuerit.

XIV. Exflat certe fub Alcinoi nomine ἐπιτομὴ fiue Διδασκαλικὸν τῶν Πλάτωνος
δογμάτων. hi enim tituli in: duobus codicibus caefareis **) occurrunt: fiue, vt in editis in-
fcribitur, εαἰσαγωγὴ τῶν δογμώτων Πλάτωνος, in Platonis doffrinam introduBlio, perfpi-
cua et elegans. . Auctor ipfe in calce libri εἰσαγωγὴν εἰς τὴν Πλάτωνος δογματοποίίαν ad».
pellat. Quod vero Gesnerus in bibl. notat, Ficini verfionem auctiorem efle tribus capitibus
XXVI. XXVII et XXVIII. [D] idque repetens Labbeur in bibliotheca noua MSS. pag. 112.
addit, fe fperare, quod graeca e quatuor codicibus regiis reftitui poffint, conferenti patebit,
in graecis editionibus illa non defiderari; fed alio tantum ordine pofita legi, hoc nempe:

apud Ficinum capita 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32.

in graecis et graecolat. 25. 29. 30. 31. 26. 27. 28. 52.
In altero codicum bibliothecae caefareae a. Chr. 925. fcripto a Joanne, Nicolai cognomine,
Myflici Patriarchae CPolitani grammatico fiue notario occurrunt etiam in margine antiqua
graeca Ícholia, atque vbi opus e(l (capite praecipue decimo tertio) fchemata fiue diagrame-
mata mathematica, quae adeo operae pretium fuerit in noua, vbi curabitur, Alcinoi edi-
tione adiungi.
Hiraclitum, et cap. 24. Medeam Euripidis oraculumque, Laio redditum, ibid. et cap. 26,

XV. Codicer MSSti εἰ editiones Alcinoi.

Codices MSti, praeter duo caefareos J7indobon. paullo ante memoratos, hi fere funt,

VoL IV. pn P42 ἢ

»..44.....

quorum notitiam acquirere potui. — /"ene£iis in bibl. D. Marci, cod. DXIII. chart, faec, XIV.

rr) Vide de hoc Eufebii loco Tonfium de fcri-
ptor. hift. philof. lib. III. cap. t. pag. 214. (p. 2 Íq.
edit, Dornii,) vbi docet, ab Eufebio intelligi Di-
dymum Areum ( "Aeg8o»), philofophum academicum:
id ipfe quoque fcripferat Fabricius fupra in. catalo-
go Platonicorum, [vol. III. pag. 171.] eum.

ss) Cod. X. in Lambecii comment. etc. vol. VIT.
p. 36 fqq. et in cod. multo pracfiantiore, LXXVII.

- in 4.

ibid. pag. 267 fqq. In horum pofteriore ab initio:
defunt quaedam : deinde reliqua omnia, vna ferie
continua et fine vlla diuifione in capita, (vti in
optimo cod. Florent.) fequuntur, vsque ad totius
libri finem; vnde concludit Lambecius; ipfum AJ-
cinoum non effe auctorem diuifionis libri fui in
capita, ncque eorum lemmatum, qui fingulis prae-
figi folent capitibus. — Clasfula codicis eft ᾿Αλκινόα
ἐπιτομὴ τῶν Πλάτωνος» δογμιώτων, Hari.

Scriptores laudat nullos practer Platonem et cap.14. Pythagoreos, atque .

-᾿ 4

yu ΤΡ. ν. 45 ALCINOI EDITIONES Li.1P.(.XX. sg

in 4. et cod. DXXV. chart. faec, XV. in 8. de dogmatibus Platonis. — Florentiae in bibl,
Medic. tefle Pandinio catal; codd. gr. tom. I. pag. 443. in cod. XXXII. plut. IX. nr. XIV. —
tum tom, II. p. 455. cod. I. plut. 59. vbi in titulo, ad finem adiecto, infcribitur 2z;oj. —
in tom. Ill. pag. 23. cod. XXXIV. plut, LXXI. ᾿Αλκινόξ ueyaA8 διδασκάλε λόγος διϑασκα-
λικὸς τῶν Πλχατ. δογμάτων. — ibid. pag. 263. in cod. membran. faec. XIII. optimae πο.
tae, nr. III. vbi in initio vocatur λόγος διδασκαλικὸς, in fine autem ἐπιτομή, ln hoc quo-
que cod. nulla adparet capitum diflinctio. — In bibl. Coir/iuiana cod. CCCXXIV. bombyc.

-daec. XV. (tefte Montfauc. catal. pag. 445.) — In biblioth. Parif, publ. codd, MCCCIX.
MDCCCXXXVII. MDCCCCLXII ct MDCCCCLXXVII. (fec. catal. vol, IL.)

Editione:

: Epitoma Zlcinoi difziplinarum Platonis, ex verfione. Petri Balbi, epifcopi 'Tropeienfis,
ad Nirolaum, Cufenfem, cardinalem. Cum L. Zfpuleii. metamorphof. etc, ex recognitione
Io. Andreae. Romae in domo Petri de Maximo. 1469. fol. vid. "4dudiffred. cat. roman. editt.
faec. XV. pag. 17 fqq. et cl. ΕΟ ΠΣ catal. biblioth. Magliab. I pag. 137. — Rec. illa efl edit,
Komae per Conr. Schweynh. et Arn. Pannartz. 1472. fol. — Eadem repetita dicitur ab
Audiffredo, //icentiae 1488. fol. Eadem quidem Vicentina edit. a /Miftarellio in indice
editt. faec, XV. col. 9. fubiuncto eiusdem catal, codd. msst. bibl. S. Michael. Venct. citatur;

τ fed verfio Alcinoi tribuitur Nicolao, TYopienf epiftopo. Α Goetzio in Mem. bibl. Dresd. III.
- pag. 498. (vbi illa edit, recenfetur,) et a cel. Panzero, A. T. pag. 518 fq. III. omittitur no-

.€ap. 7. $. 2. pag. 32.

meu proprium interpretis; hinc in Fabricii B. L. edit. Ernefli in Apuleio verfio Alcinoi ipfa
perperam adícribitur Cufenfi: ego vero dubito, num Mittarellius recte adíignauerit eam
ANitolao, "Trop. epifcopo, et nomen illius, per errorem forfan intrufum, recte fcripferit,
— Atque in bibl. Erlang. eft exemplar fine titulo ac fine Apuleio: et pagina prima (tatim
incipit: Zf/cinoi dif/ciplinarum platonis epitoma: id efl breuicrium incipit. — Epifcopi Tropien-
Jit ad Nicolaum Cufinfem Cardinalem. conuerfío. fequitur ftatim praefatio. In calce autem
fine loci nota. Epitoma — 2muo fal. M. CCCC. LXXIL (1472.) die vero XXIIIL sm. No-
vembr. fol. — Rec. J/enetiis, 1493. fol. vid. Foff. 1. c. cap. 139. — At Petri Balbi, Pifani,

- epifcopi Tropienfis, aequalis temporum Pii II. pontificis max. ") ineptam verfionem excu.

cudere fe noluiffe teflatur in titulo: graecae fuae editionis, vna cum Apuleio, — cuius in-
fcriptio haec εἴ: L. /Zpulei Metamorphofeos — — Jfagogieur liber. Platonicae philofo-
phiae per. Alcinóum philof. graece impre[Jur.. nam. malumus hunc graecum. imprimere, quam
lotin:m, cum inepta. trolotione. cuiurdam. Epifcopi "Tropienfit barbarus efft. (Sed de Alci-
noo Francifcus Afolanus in praefatione ne verbum quidem fcripfit.) Venet. apud Aldum.
1521. 8. Hanc tamen editionem efle corruptiflimam, fcribit /ZorAof. Polyhift. tom. II. Lib. I.
“Δὲ exflabat tum iam typis exfcripta interpretatio latina altera non contemnenda Jar.

ffi Ficini, licet adhuc, vt notat Dan. Heinfius, adolefcentis, quae cum Speufippi definitio-
nibus Platouicis ;liisque variorum opufculis per eumdem translatis lucem vidit iam a. 1472.
1497. in aed. Ali Venet. ac deinde faepius recufa eft, etiam inter Ficini opera, vt dixi lib. I.
νυν 3 cap. 1-

it) Vide Gaddium de fcriptoribus non ecclefiafticis pag. 132.

g6 LiLIV.c XX. ALCINOI EDITIONES | VelYV pde 6.

eap. 1. $. 4. [Plura vide fupra, vol. IIT. pag. 109. 126 fqq. et pag. 187 fq. voc. Speuffppus.)
Prodiit etiam Bafil. 1232. 8. cum Speufippi definitionibus ex Xenocrate de morte, atque breui
Platonicae philofophiae compendio. [vid. Zríarti catal. codd. gr. Matrit. pag. 229. MS. in
bibl. Duc. de Vallier. tom. I. pag. 368. nr. 121.] "Tum feparatim Rofloch. 1582. 8. fed et
Parif. 1562. 4. cum fcholiis Matthaei Frigdiani liue Frigiliani.

Ex Fitini verfione per Jacobum Corpentarium recognita, [Parif. 1566. 4. ex offic. Gabr;
Buon] — cum eiusdem commentariis et Platonis eum Ariftotele comparatione. Parif. 1573.
4. ex officina lacobi de Puys, duobus voluminibus, ΠΡ] [Plures Alcinoi editt, vid. apud
Phil. Laóbeum in breui confpectu graecorum interpretum Platonis. Lutet. Parif. typis Crae
mnoifian. 1657. 4.]

[Alcinoi introdu&tio ad Platonis dogmata, et alia, gr. et lat. Parif. apud Vafcof. 1533:
8. — de doctrina Platonis, item Speufippus de Platonis definitionibus et Xenocratis — de
morte. gr. et lat. Marf. Ficino interprete. ibid. ap. Mich. Vafcof. 1533. 8. Eft vero vna
editio: nam graecus textus et latina verfio feorfim excuduntur: ille vero notam a. 1532.
gerit; haec a. 1533. vid. /aitfaire A. 'T. 1. 2. pag. 785. Atque duo vtriusque anni exempla
et tertium a. 1532. f. 1. citantur in catal. bibl. Hulfianae tom. ΠῚ. part. 1. pag. 196. — Ibidem.
tamen /Maitf. pag. 822. vbi memoratur Z/rinoi fermo doctrinalis de dogmatibus Platonis,
graece. Venet. apud Stephanum Sabium. 1535. 12. (in catalog. Pinell. 1. pag. 209. forma
in 8. fignificatur,) edente 247/zmio, archiepifcopo Monembafienfi, Maittarius, inquam,
in not. a, ex Arfenii praefat. repetit, hunc adfirmaffe, Alcinoum nondum hactenus e

prelo prodiife. Hoc ego non recle intelligos εἰ Maittaire addit: ,illud tamen Alcinoi

opufculum a. fuperiore (vel potius ann. 1533.) Vafcofanus excudit graece et lat. — Hoc
enim promittit titulus, quamuis illud, quod vidi, exemplar latinam tantum habeat Ficini
verfionem.^ quoniam, vt vidimus, verfio lat. feparatim eft excufa. — Jlrinoi lib. —
Speufigpur, -— et Xenocrates, Parif. ap. Vafcof. 1550. 8. — gr. ibid. 1583. 8.

"Alcinoi philof.' initia ad Platonis do&irinam, gr. et lat. Dion, Lambino interprete, cum
eiusdem fcholii. Lutet, ap. Bene-natum. 1567. 4. Harl] — Cum verfioue Ficini paffim
interpolata a Dan. Hiinfio ad calcem Maximi "Tyrii, Lugd. Bat. 1607. 8. ita, vt graeca feor-
fim et latina feorfim exhibeantur. Sed in editione altera ibid. 1617. 8. et graeca et latina
iuxta pofita funt, et verfio paffim emendatior. Narrat Heinfius, MStum graecum codi-
cem, quem contulit, Maximi Tyrii differtationibus Alcinoi libellum habuiffe iunctum.

Ex hac Heinfii editione Zl/cinous feparatim recufus Oxon. 1667. 8. fubiunclo pero]
Langbaenium et Io. Fellum, Oxonienfem poflea epifcopum, catalogo Platonicorum, ^

Z
Gallite verfum Alcinoum a virgine teflatur 4. /"erderiur bibliothecae gallicae, p. az.

Inglice interpretatus eft Thomas Stanleiur; et vitae Platonis in hiftoria philofophica
fua fuübiunxit, Londini 1655. 1687. fol. et faepius illo idiomate vulgata. [In lat. Stanleiani

operis verfione I. pag. 538 fqq. edit. Venet. eft latina verfio: Do&rinae Platonis lineamenta
autore Zdllcinoo.]

IX. Memo:

.. Vo. ΠΙ. p. 500 P 591 SEXTVS EMPIRICVS — LiIV.c.XX.XXL. 523
- JX! Memoratur etiam tamquam editus Zf/rinour de phantafía et intelleiu: quod feri-

. ptum num diuerfum fit ab iis, quae capite quarto lfagoges difputantur, non poffum dicere;
- numquam enim illud vidi: [neque ego.] Etiam epigrammata quaedam vetera latina in Vir-
gilium, quae in Pithoeana collectione, [in Anthol. vett. latin. epigr. ed. Burmanni lI. tom. I.
ag. 355. vbi vid. not.] leguntur, Alcinoo, nefcio cui, antiquo poetae latino, tribuit Bar-

£hiu; XXXI 9. Aduerf.— Alii Zfleimo,

CAP VT XXI (olim XVIII)
DE SEXTO EMPIRICO

V. Eius Pyrrhoniae hypotypofes. — I. Libri contra Mathematicos et

L 4detas Sexti Empirici.
V. Catalogus Jcriptorum , ab eo citatorum.

codd. mssti. ΙΝ. Scripta deperdita.
[Cum fupplementis G. C. Zaries.]

I

EX TVS MEDICVS ^) Empiricur a Sexto, Chaeroneo ἢ), [P] floico, Plutarchi
nepote, diuerfus, acutiffümus defenfor íectae fcepticae fiue pyrrhoniae fub impe-

8) Lib. 1. contra Mathemat. cap. 12. [f. adu.
Grammaticos, fcect. 260. pag. 271. edit. Fabric.]
de Aeículapio, medicorum principe: τὸν ὠρχηγὸν
ἡμῶν τῆς ἐπιτήμης ᾿Ασπκληπιὸν κεκεραυνῶσϑοι λέγασιν.
KEmpiricus dicitur in codd. MSS. operum Sexti, et
in MS. Suidae codice, tefte Salmafio ad M. Antoni-
num Capitolini et a Laertio in Timone, ct a fcri-
ptore libri, qui inter Galeni libros legitur infcíi-
biturque introductio feu Medicus cap. 4. [Sextum
hunc per errorem cognominari £yupiricumi, fta-
tuit H. Stephanus not. g. ad eius Fyrrh. Hypot.
Heum.] — Equidem methodicam fe&am fceptico

. magis, quam empiricam, congruere contendit iSex-
. fus lib. I. Pyrrhon. hypotypof. vlt. vnde /Var/ilius
Ca; natus lib. IIl, variar. obf. cap. 6. audacter ad-
firmauit, Sextum fuiffe methodicae fcctae addi-
€&um, quod probatur etiam Daieli Clerico par-
fe II. hift. medicinae pag. 88. Sed paffim teftatur
ipfe Sextus, Scepticos in vita non fuiffe Scepticos,
"adeoque nec in praxi medica; nihil enim acturos
εἴς, ἢ (cepticam rationem fequi vellent. £ συνέασιν»
ὅτι κατὰ ly τὸν QuAOcoQo» λόγον, € βιοῖ ὃ Σκεπτι-
πὸς, ὠνενέργητος γοίρ isi ὅσον ἐπὶ τέτῳ lib. I. cap. 7.
εἴ τὸ et τι et 33, pag. 46. c. [adde not. Fabric. ad
Agathiam inter teftimonia de Sexto Empir. editio-
; ni illius praemiffa.] Idem Cognatus coniicit, Sex-
; tum ícripffe Alexandriae, quia lib. IX. pag. 382.

M — — —
m "

ratore

vbi de loco agit, exempli inftar adfert, effe ali-
quem Alexandriae et in gymnafio et in fchola.
Quam coniecturam confirmare videtur etiam ipfa
di&io: nam lib. I. contra Mathemat. cap. 11. ait,
quod apud fuos dicatur ὑποπόδιον, hoc Athenienfes
et Coos vocare χελωνίδα. Ψῇ autem funt vocabu-
lo ὑποποδίς Alexamdrini, vt patet vel ex graca ver-
fione Pfalmi CX. 1. Nihilominus Alexandriae fe
non fcripfiffe, Sextus clare teftatur lib. III. hypo-
typof. cap. 24. pag. 155. e. [pag. 183. edit. Fabric.]
GE. OY iy Αλεξανδρείο; τῷ ἥρῳ (απ Ὥρῳ [et fic dedit
Fabric. in fua edit.]) ϑύκσε καὶ Ofz σίλφην» ὃ
παρ᾽ ἡμῖν ἐκ ἄν ποιήσειέ τις. Adde lib. I. aduerfus
Mathemat. pag. 42. d. Itaque Zon/ius lib. HIE. de
fcriptoribus hift. philofoph. cap. 12. pag. 274. rede
fcripfit, non videri verifimile, quod Alexandriae
Sextus fcripferit. Neque Athenis vel Lacedaemo-
ne vel Romae, non magis quam inter Perías, Ac-
gyptios, Syros, Coos, Gaetulos ac Libyos fiue
Afros, Cilices, "rhracas, Germanos, Scythas,
Sarmatasque fuit, quum libros fuos compone-
ret; horum enim omnium mores a fuis diftinguit.
Quamobrem nec admitti poteft, quod apud Sui-
dam legas Σέξτος Λήβυς φιλόσοῷος, σκεπτικὰ (in
Gesneri biblioth. male legitur ΚΕ 104) ἐν βιβλίοις ἐς
πυῤῥώνεια. Fabric. Ipfe Fabricius quod inier iefti-
monia de noflro, ipfius editioni praefixa, integrum

3 Marfilii

413 Lib. IV.c. XXI.
Marfilii Cagnati locum recepit, et obferuationibus
varii generis, quibus Cagnati fen:entias vel op-
pugmauit vel defendit, bene illuftra.it, idemque
loca Sexti hac in. nota laudata aliaque citat et in-
terdum explicat: equidem lcétores ad eum ablega-
re, quam ibi adnotata hic pluribus repetere fatius
e(fe duxi. — Idem Fabricius in elencho medico-
rum vett. vol. XIII. pag. 394. haec praeter ea de
noftro fcripfit: Sextus Empiricus — Galeno in
libro fe&arum tom. IV. pag. 372. et Diogeni Laer-
tio in Timone memoratus lib. IX. fe&. 116. Afrum
hunc Sextum vocat Tiraquellus, Suidam fequutus,
«ti Mar(íius Cagnatus lib. HI. varr. obferuatt.
cap. 8. et ZIudrras Dacerius in vita Plutarchi p. 75.
alique. Sextum autem Empiricum, cuius fcripta
habemus, Afrum non fuiffe, colligas ex lib. Iil.
Pyrrhon. fect. 213. vbi mores fuos a moribus Li-
bvcorum diftinguit. Igitur non magis Afrum fui(-
fe mihi perfuadeo, quam peripateticum. philofo-
phum, qualem fcribit Francifcus Phileifus lib.
XXVL. epift. τ, pag. 178. Prudentiam definit Sex-

fus Empiricus, vir peripateticae difciplinae acu-.

üífümus, libro iceriio fuarum admonitionum:
Prudeniia.eft fcientia bonorum εἰ malorum et in-
diferentium.. Harl.

b) Suidas inter fcripta Sexti Chaeronei refert
etiam σκεπτιχὰ βιβλία fx, quae mox tribuit iti-
dem Sexto philofopho Libyco. Et Sextum Chae-
roneum cum noftro eumdem faciunt Ca/aubonus
ad Laert. Gaf/endus in epiftola ad Franciícum Va-
lefium pag. 156 fq. Genttanus Heruetus, Sexti in-
terpres. G. 1. /offius lib. de plillofophia pag. 99.
alique. [lllis accedit FZuetius, (qui fi verus au-
&or cft libri,) in: Traité philofophique de la
Foibleffe de l' Efprit humain, Amftelod. 1725. 12.
"bi de Pyrrkone eiusque íe&a, quam ab academi-
corum difiplina exiftimat reuera haud fuiffe di-
verfam , et de Sexto Émpirico, quem eum Sexto
Chaeroneo eumdem facit, copiofe agit. conf. ACta
eruditor. germenice fcripta, part. £6. Lipfiae 1723.
$. pag. 77 Íqq. pag. 91 fqq. et adde Guriitt fcia-
graphiam hiftoriae philofophiae pag. 138 — 144.
ibique laudatos V. D. Hari. —] Sed rectius fen-
tiunt et melioribus argumentis nituntur idem Ca-
Jaubomus et Saimafius ad Capitolini Antoninum,
Iohamnes Rualdus in Plutarchi vita cap. 5. /Varfi-
lius Cagnatus in variis obf. Zndreas Dacerius
ad M. Antoninum, Zon/us lib. LII. cap. 12. [cuius
argumenta refert et probat Küfferus ad Suidae lo-
cum tom. ΠῚ. p. 299.] Menagius ad Laert. p. 144.
et alii, quibus diuerfus a Sceptico ct antiquior,
fe&aque ftoicus videtur SSexíus, Plutarchi nepos

SEXTVS EMP?IRICVS EN CES D

fiue 42: 9:248s ὁ Ix Βοιωτίας. quem audiuit M. Ans.
toninus, imperator, tefte Capitolino, Éutropio et.
Suida in Mgxes, celebratque ipfe Antoninus lib. I.
$. 9. praeclara ab illo vitae praecepta edoctum .fe
teftatus: memorat praeter eumdem Suidam in XéZ-
ze, Zdpuleius in limine Metamorphof. Philoffra-
ius in Herode Attico pag. 556. et Dio Cira/ofos
nius. De eodem intelligendum illud Himerit lau-
dat. funebri in filium Rufinum [f. orat. XXIII,
fc&t. 21. pag. 809 fqq. edit. Wernsdorfii, cuius no-
tam conferes,]: Sema vj» Oy δανότερον ἤλπισα Νῖινα-
xiuyz φϑέγξασϑαι» σεμνότερον δὲ Νικαγόρα, Πλετάρο
xx δὲ εὐγλωττότερον, lMacwvia δὲ φιλοσοφώτερον,
Σέξτα χαρτερικώτερον. Alius ab vtroque Sexto Chae-
ronenfi ac Pyrrhonio fuit Sextus pythagoreus,
cuius fententia a Rufino latine veríae exftant.
[vid. fupra in vol. I. pag. 870 fqq. Saxii Onom. 1.
pag. 369 fq.] Alius Sextus Papyrius , Ius: alius
Sextus Aelius, Y&us, au&or iuris Aeliani, Cae--
cilius S«xtus, I&vs temporibus Traiani, de qui- -
bus dixi in bibl. latina. Alius praeterea Sextus,
quem a fe curatum refert Galenus libro ad Epiges -
nem. Alius Sextus Juíius, Africanus, ceftorum, -
de quibus lib III. cap. 24. auctor. [ Sextus, auctor.
disputationum, dorica fcriptarum dialecto, et Scepti- -
cis oppofitarum, quae Sexto Empirico a quibus- :
dam, fed abfurde, tribuuntur. Illius Διαλέξας pro» —
mulgauit graece cum latina lo. Northii verfione -
Fabricius, (qui Sextum Chaeronenfem illarum εὖ
fe δὐδοτεπι fufpicatur,) in Biblioth. Gr. νοὶ. ΧΙ,
pag. 617 fqq. adde eiusdem not. N. ad Marfilii
Cegnati locum excerpt. inter tef'imonia poft prae
fat. editionis, et fupra in vol. ΠῚ. pag. 575 fq. vbi |
quidam Sexti, philofophiae ftoieae addidi, id
primis Sextus Chaeroneus, paullo fufius indicem- —
tur. — Sextus Placitus, incertae aetatis medie
cus latinus: de quo vid. Fabricius B. Gr. vol ΧΙ,
pag. 612, qui pag. 615 fqq longum aliorum Sexto».
rüm dat catalogum, adde eumdem in vol. XIIL,-
pag. 294 fq. et Saxii Onomaft. I. pag. 333. Harl.
Sexti noftri Pyrrhonii praeter Lacrtium , Suidam -
et au&orem introductionis inter Galeni opera mes
minit Gregor. Nozianzem:ss orat. 21. in Athane
pag. 380. ἀφ᾽ ὃ δὲ Σέξτοι καὶ Πύῤῥωνες καὶ καὶ ἀντί:
γλῶσσα, ὥσπερ τι νόσηρμια δανὸν καὶ κακόηϑες ταῖς dixe
χλησίχες ἡμῶν ἐἰσεφϑάρη etc. et in carmine de Epi:
fcopis pag. 3o. in infignibus itineris italici Iac. Tol:
lii. Ms μοι τὰ Σέξτα μηβὲ Πύῤῥωνος πλέκε, Zgati ias
lib. 11. 818. vbi de Vranio quodam Syro, pfeudo--
philofopho, pag. 64. ἤβέλετο £v γιὲρ τὴν ἐφεκτικὴν
xoAzuiyyy CyAzy ἐμπερίμν (a philofophica hac potius.
ἐμπαρίᾳς,, quam a medica haerefi Empiricus dictus -
vidcatur

pi yo donde

᾿
-

μ᾿

u.

Vel.TI.p.$020:593 SEXTVS PYRRHON. HYPOTYP. Li&.IP". c, XXI. (ol. XVIII) gag

ratore [] Commodo *), vt videtur, vel paullo poft clarus fuit 4), fcripfitque, qui
exílant.

Il. ΠΥΡ̓ῬΩΝΕΙΩ͂Ν "TIIOTTIIQ'ZEQN ἥ ZKEIITIKXZN 'TIIOMNH-
MA'T QN βιβλία τρία. Pyrrhoniani Compendii fiue Inflitutionum Scepticarum libri trer.
Auctor ipfe hoc opus Aenefidemi exemplo infcripüt ὑποτυστώσεις » hoc eft compendiofam
fcriptionem, atque ita paffim vocat, vt libro I. cap. vlt. ἐν τότοις ὠπαρτίζομεν τόν τε καϑό-
Aa τῆς σκέψεως λόγον καὶ τὸ πρῶτον τῶν ὑποτυπώσεων σύντωγμω. — Et codem capite: καὶ
ἵνα μὴ καϑ' ἕκαφον λέγων ἐκβαίνω τὸν ὑποτυπωτικὸν τρόπον τῆς συγγραφῆς. Praetereo
loca alia complura, in quibus συντόμως εἰ ὑποτυπωτικῶς εἴ ὡς ἐν ὑποτυπώσε, capita fectae
Pyrrhoniae fcribere fe ait. [vid. Fabricii not. init. pag. τ, edit.] Suidas fimpliciter adpellat
Iludómverz , atque ita etiam ipfe Sextus lib. I. contra Mathematicos cap. 13. περὶ ὧν ἐν τοῖς
Πυβῤῥωνείοις διεξήλϑομεν . vbi male interpres: im quaeffionibus Pyrrhoneis. lib. VI. pag. 136.
περὶ ὧν ἔφην ἐν τοῖς Πυῤῥωνείοις ὑπομνηματιζόμενοι διεξήεεμεν. vbi idem interpres recle: in
Pyrrhoniis commentariir. Memorauerat autem Sextus paulo ante p. 135, σκεπτικοὶ ὑπομνή-
ματα» idem adeo opus vtroque titulo innuens, quod et ἐμπειρικοὶ ὑπομνήματα alibi ad-
pellat. Vide lib. I. cap. 3 et 4. et lib. II. pag. 82. aduerfus mathematicos. Neque dubito,
idem opus a Sexto denotari lib. VIL, pag. 143. ὧν τὸ μὲν πρότερον ἐν τοῖς περὶ τῆς σκεπτι-
sc ἀγωγῆς ἐξεθέμεϑα. Atque ex iisdem locis adparere arbitror, libros hypotypofeou
Ácriptos effe ante alterum opus aduerfus [P] mathematicos, vt in Antwerpienfi editione tam
male fint his poftpofiti, quam in Geneuenfi [et Fabriciana] recle et ex MSti quoque fide prae.
mif. Seorfim primus latine ex verfione fua edidit et notas in loca quaedam addidit Zen.
gicus Stephanus, Huldrici Fuggeri tum. typographus a. 1562. 8. [conf. Hiftor. Stephanor.
pag.253.] — Graece ex bibl. regis Galliae hoc opus vna cum libris aduerfus mathematicos
vulgare et commentariis illuflrare pollicitus eft Philippur lacobus MaufJarur pag. 1234 et 1236.
ad Ariflotelem de animalibus, editum "Tolofae a. 1619. fol. Fugit autem, ni fallor, ratio

virum

videatur etiam Sextus, nifi pro ἐμιπαρίᾳ legendum
οἰπορίη,) κατά ve Πύῤῥωνα καὶ Σέξτον τὰς «moxpices
«ποιᾶσϑαι!. καὶ τέλος ἔχαν τὴν ἀταραξίαν τῷ μηδὲν
ὅτιῖν οἰέσϑοι ληπτὸν καϑετάνα. Fabric. qui haec et
8[1α ἴοςα pluribus refert poft praefat. ad fuam edi-
fionem. Zar.

€) Aetas Sexti ita colligitur a Joanne onfio, TII.
12, 7. Laertius in fucceffione Pyrrhoniorum phi-
lofophorum lib. IX. fec. vlt. Antiochum Laodi-
xenum adfirmat auditum a Menodoto Nicomedienfi
medico Empirico, et '"Theoda Laodicenfi, Meno-
dotum ab Herodoto Arici, "Taríenfis filio, Phila-
delphenfis Herodotum a Sexto, a Saturnino Sex-
tum. Ἡροδότε δὲ διήκασε Σέξτος ὁ 'Epmespenós , & καὶ
Td δίκα τῶν Σκεπτικῶν καὶ ἄλλα TX κπάλλετα, Σέξταε
δὲ διήκεσε Σατυρνῖνος ὁ υϑηνᾶς, Ἕ «παρικὸς καὶ αὐτός,
lam Menodotus et 'Theodas celebrati erant tempo-

Vol. F.

re M. Antonini, fub quo libellum fuum περὶ oxore-
uctus "Eumapixis anno aetatis 37. fcripfit Galenus,
eorumque in hoc faepius meminit, nullis memora-
tis iunioribus, licet Sexti, Empiricae fe&ae egregid
affertoris, etiam mentio facta fit in libro, qui Ga-
leni nomine fertur fub titulo εἐσαγωγὴ 7 ixrgóe
fap. 4. τῆς d? Ἐκμπαρικῇς προέσησεν Φιλῖνος Küos o πρῶ-
πος αὐτὴν ἀποτεμινόμενος ἀπὸ τῆς λογικῆς αἱρέσεως, τος
ἀφορμοαὶς λαβὼν παρὰ Ἡροφίλα Ὁ καὶ ὠκετὴς ἐγένετο,
Θέλοντες δὲ ἀπαρχαΐζαν ἑαυτῶν τὴν αἴρεσιν ἵνα ἢ πρεσ΄.
βυτέρα τῆε λογικῆς, ᾿Ακρωνα τὸν ᾿Ακραγαντῖνον φασὶν
ἄρξασϑαι αὐτῆς. Μετὰ Φιλῖνον ἐγένετο Σεραπίων ᾽Αλε-
ανδρεὺς, καὶ ᾿Απολλώνιοι δύο πατήρ τε καὶ vios ᾽᾿Αντιος
χᾶς, μεϑ᾽ ἐς Μηνόδοτος «αὶ Σέξτον, οἱ X9) ἀκριβῶε
ἐκράτυναν αὐτήν,

d) Saxio Onom. I. pag. 332 fq. videtur Sextus
fub Commodo, vel paullo ferius circ. a, Chr, 190.
ingenio et fcriptis clarus fuiffe. ZZar/.

Xxx

530 1}. 177. ε..Χ Χ1, SEXTI EMPIRICI LIBRI CONTRA ΜΑΤΉΕΜ. Vol. III. Ρ. 5953 δ 594

virum doctum, quum exiflimauit, Sexto elaboratos alios praeterea maiores commentarios,
quorüm velut vmbra aut compendium effent libri tres hypotypofeon. [18 enim fcribitz
Sextur ὑποτυπώσεων Πυβῤβῥωνειῶν libros infcripfit, quia in es ruditer tantum et compendiof&
informat. le&orum anisios, vf. poflea plenius erudiantur, — Sunt. enim illi tres quafi vmbra e£
figura reconditiorir infliutionis, quam pollicetur in librir Stepticir. ΕἸ ὑποτυπωτικῶς idem
apud eumdem, quod συντόμως» breuiter, Graeci dicunt ὡς ἐν τύπῳ t τύπῳ λέγειν» Aog
βαάνειν, εἰπὲν» οποδεικνύειν, informare breuiter apud P'arronem. | erum de his. diligen-
tius in commentariis noffrir ad illum au&iorem. | | Cafpar quoque Barlaeus editurus erat Sextum
Empir. vid. Fabric. poft praefat. fuam et teflimonia ipfius edit. praefixa. Zar/.]

HI. ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ MAOHMATIKO'TZ 'ANTIPPHTIKOI AOTOI ῥδέ-
xa. 4Aduerfur Mathematicos fiue dogmaticos per omne genus difciplinarum /ibri decem *).
Huius fane operis librum feptimum innuit Sextus cum lib. I. Pyrrhonianar. Hypotyp. cap. 11.
ait πεοὶ ὃ ἐν ὠντιβῥητικῷ λέξομεν λόγῳ. Et in libris ipfis aduerfus mathematicos paffim
ἀντιβῥήσεις adpellat, vt lib. V. pag. 116. c. lib. VI. pag. 127. c. etc. Per mathematicos au-
tem, intelligit non aflrologos, quos ipfe libro quarto fpecialiore fenfu mathematicos vocat,
nec, quos vulgo ita adpellamus, arithmeticos, geometras aliosque, qui in quantitatis con-
fideratione verfantur; fed vniuerfos illos, qui certi aliquid ^) fciri poffe vel fcire fe profi
tebantur in quocumque genere difciplinarum 5), tum in προπαιδεύμασι., tum im philofo- -
phiam [1] ipfam, praecipue autem aduerfarios fibi elegit e dogmaticis floicos, quos diferte
paffim nominat, etiam in Pyrrhoniis L τ. pag. 14. κατοὶ τὸς μάλιτα ἡμῖν ἀντιδοξξντας
yy δογματικὲς τὸς ἐπὸ τῆς σοᾶς "). Poft prooemium, quo aduerfus vniuerfam difcipli-
nam generatim difputatur,

Liber 1. eft aduerfus grammaticos criticosque, cuius nonnulla. impugnat Claudius
Dausquejus praefat. ad partem pofleriorem fuae orthographiae. Integrum publicis prae-
lediionibus confutauerat Ca/par Barlatus, vt docet G. I. Voffius I. r.. Ariflarcbi cap. 3.

Liber II. aduerfus rhetoras. — Nicol. Cabafílas, archiepifcopus "Theffalonicenf. fcripfit .
folutionem argumentorum quinque contra rhetoricam et differtation. de criterio veritatis ad^
verfus Scepticos, quae MSta exflat in bibl. Vindobon.

Liber IIT.

£) Hoc opus recenfetur in 7/Jonaf. Bibl. pag.
448. 536. laudatur a Boect/ero, bibliograph. crit.
pag. 598 fqq. vid. Fabric. de fcriptoribus de veri-
tate relig. chriftianae, cap. 23. ᾧ. 4. pag. 485 fqq.
Heum.

f) Confer Scheferum cap. 10. de natura et con-
ftitut. philofophiae italicae pag. 81. vbi de genere
Pythagoreorum, qui vocabantur μαθηματικοί,

g) Poft quatuor artes populares ( grammatifti-
cen, gymnafticen, mufices practicae elementa et
pictoriam, de quibus exftat liber G. I. Voffii,)
paílim celebratae íunt veteribus /ibera/es, quae
vocantur, difciplinae, grammatica et rhetorica,

quadrifariaeque mathefeos ianuae, arithmetica,
gaometria, mufica (theoretica) et aftronomia. De-
nique philofophicae difciplinae tres: Logica, Phy-
fica et Ethica. Ex his Logica a Marciano Capella,
Auguftino, Caffiodoro, Ifidoro Hifp. aliisque ac-
cenfetur artibus liberalibus et cum grammatica et
rbetorica coniungitur. Sed a Sexto noflro et an-
tiquioribus tantum non ornnibus refertur ad phi-
lofophiam. Quod etiam factum puto e Varrone, -
cuius nouem difciplinarum libros laudat Z/idorus
Hifpalenfis lib. 11. Originum cap. 23.

h) Conf. Fabricium de infcriptione libror. 5;
Emp. aduerfus mathematicos pag. 214, edit. Zar,

WolTH.p.5940595 SEXTI EMPIRICI VERSS. ET EDITT. LitIP.r.XIX. sn

Liber IIT. aduerfus geometras, quem refellendum fibi fumfit Guile/mur Langius libro
de veritatibus geometricis primo. Hafniae 1656. 4.

Liber IV. aduerfus arithmeticos. Fabri. — Hic pag. 337. not. y. exiftimat, Sextum
non duobus libris ὠντιβῥήσεις fuas aduerfus arithmeticos et geometras diuififfe, fed vno fuiffe

complexum. Harl. à

Liber V. aduerfus aftrologos.

Liber VI. aduerfus muficos. Hactenus proprie aduerfus mathematicos libri, Sequun-
tur aduerfus philofophos ἀντιῤῥητικοί.

Liber VII et VIII. aduerfus logicos.

LiberTX et X. aduerfus phyficos. Recte notatum eft a Iacobo Thomafío pag. 315. pro-
grammatum, vulgo duos libros, logicis oppofitos, pro vno libro numerari, contra mentem
auctoris, qui, alterum aduerfus logicos librum pag. 221. incipiens, ait, fe de criterio veri-
tatis hactenus egiffe dy τῷ προανυσϑέντος ἡμῖν ὑπομνήμωτος. — [Sed in notis pag. 633. edit.
haud adfentitur Fabricius 'Thomafio, arbitranti, male ac praeter Sexti mentem commenta-
rium aduerfus phyficos a librariis εἴθ difcerptum in duo libros. Zar] Sine illo errore
tamen Sexto non conflat numerus librorum denarius, [in codd. obuius et] Suidae etiam
agnitus, [vid. Fabricii not. 74. loco cit.]

Liber XI. aduerfus ethicos, cuius caput fecundum infcribitur τί ἐς, τὸ ἀγαθὸν καὶ
κακὸν καὶ cdi Qogoy.. Hoc ipfum, credo, neque aliud Sexti opufculum fuiffe, quod fub titulo
περὶ ὠγαϑ8 καὶ κακξ ') in bibliotheca Bremenfi exflitiffe manu exaratum teflatur Gerhard

τ van Mafltricht epiflola ad Burchhardum Gothelf Struuium. Fabri. qui in fua edit. libros
fingulos aduerfus mathematicos peculiaribus illis nominibus diflinxit. Πανὶ.

Primus libros XI. aduerfus mathematicos latine vertit ediditque Gentianus Heruetus,
Autwerp. *) apud Plantinum, 1569. fol. fubiecta H. Stephani verfione hypotypofcon Pyr-
rhonianarum. Sextum quidem vertit Heruetus non vsque quaque feliciter, nec integro
codice [I] vbique vfus eft, ita vt hinc inde lacunae adpareant. Recufa latina Antwerpien-
fis editio ^) Parif. τοι. fol. Denique vtrumque Sexti opus Pyrrhoniae hypotypofcos cum
H. Stephani et libri aduerfus mathematicos cum Herueti verfione graece lucem adfpexere
Geneuae, (quidam tituli Aureliam, alii Parifios praeferunt) apud Petrum et lacobum

. Chouet a. 1621, fol. additis variis lectionibus ex MS. codice et Henrici Stephani in hypoty-

|

pofes notis ).

f) Omnino diuerfum et primum caput difputt.
Antifcepticarum , alius Sexti, forfan Chaeronenfis,
(de quo fupra ad $. r. not. quaedam funt adnc-
tàta,) effe videtur. conf. infra in notitia codd. de
cod. "Taurinenfi, et cod. Ven. in quo praeter pri-
mum illud caput tria fequentia reperiuntur, et
«odd. Flor. Har.

Δ) Etiam Parifiis eodem anno 1569. fol. apud
Martinum Iuuenem, Fabric. Editionem hauc Parif,

Operae pretium effet nouam ingeniofi huius et eruditi, quamquam, vbi
Xxx a

omnia

vberius recenfuit, et de Herueto librisque Sexti
Empirici plura adnotauit Sto//e in: Nachricht von
den Büchern — in der Stollifch. Biblioth. vol. I.
pag. 75 fqq. Harl.

ἢ Haec editio in quibusdam catalogis perperam
traditur effe graeco - latina.

5) Conf. Simon Biblioth. choifie, cap. XVI.
pag. 97 fqq. Hari.

$33. Lib. IV. c, XXI. SEXTI EMPIRICI CODD. MSSTI Vol. TII. p. 599

omnia impugnare vult, frigidi interdum fophiflae fceptici adornari editionem, et collatis
codicibus MSS. qui in Italia, Gallia, Anglia, atque tum in Germania quoque noflra Zu.
gu/tae Vindel., V'ratislouiae et Cizae exllant, emendari, verfioneque accurata et necetfariis
notis inflrui atque illuflrari, quam in rem non pauca iam congeffi, lubenter concedenda
ei, qui in publicos vfus hunc in fe laborem fufcipere voluerit. [Ipfe Fabricius praeclaram
curauit editionem, cuius haec eft infcriptio :

Sexti Empiriei Opera. graece et. lat... Pyrrhoniarum. inflitutionum libri III. cum Henr.
Stephani verfione et notir contra mathematicos, fiue difciplinarum ProfifJores libri VT. conira
philofophos libri P. cum verfione Gentioni Herueti. Graeca ex. MSS. codicibus cafligouit,
verfones emendauit fuppleuitque et | toti operi motar addidit lo. JIbert. Fabricius,
Lipfienfir etc. Lipfiae 1718. fol.

De optima hac editione vid. Acla erudit. Lipf. a. 1718. m. Aug. pag. 337 fqq. et Fabricii
vitam, a Reimaro confcriptam, p. 162 fqq. vbi quoque p. 222 et 227. loca quaedam emen-
data funt et illuflrata. Graeca autem inprimis recenfuit Fabric. ad tres codd. MSS. Sauil;a-
aum, cuius lectt. varias accepit a I. Fr. Winklero et Io. Hudíono, 7ratirlouienfzm , qui im
libro ἃ. aduerf. Logicos fect. 349. definit, et Cizen/zm. 'Tum habuit lect. quasdam codicis
Romani f. potius Offobonioni, et adnotationes, quas Cl. Salmafius marginibus exempl: fui
manu adícripferat. In notis cum de leclionis varietate atque veritate diligenter difpurats
tum verba textus et fententias fceptici philofophi docte interpretatur examinatque. — Ji p «ef.
Fabricius commemorat praeterea alios codd. MSS. 44uguffanor Vindel. tum in b bl. , ublica
vibis, tum in priuata Spizeliana; item cod. in bibl. regia T'ourinen//, et in bibl, Pari; atque
Medicea, — Quare de his aliisque lubet adiicere pauca. — In bibl. Z'at inenfi funt tres . odices.
3) tefle catal. p. 85 fq. membr. faec. XVI. qui continet Pyrrhon. hypotypof. libros 11'. eius« -
dem ad mathematicos libr. X. et Sexti difpp. fcepticis oppofitas, at mutilas, de q: ibus ad
notam 6. 1. fermo fuit. In cod. fol. 350. (vti in cod. //eneto D. Marci CCLXII. 1 ag. 129.
catal. codd. gr. in quo funt quatuor priora capita;) legitur: δωρικῆς διωλέκτε ἐντεῦθεν ἕως
τῷ τέλες. ζητῶται δὲ εἰ καὶ τὸ παρὸν σύγγραμμα Xebréior ἐςίν᾽ περὶ ἀγαϑ8 ποὶ xaxa.
Editor catalogi, quod in prima codicis pagina fcriptum eft: ex libris Henr. Stej hani Flo-
rentiat emttus , 1555. fufpicatur, Stephanum et poffediffe illum cod. et auctorem «ffe adno»
tátionum atque correctionum, in margine paffim adpofitarum. — 2) codex CXXIII. chart.
facc. XVI. continet octo priores libros aduerfus mathematicos, et 3) cod. CCLXI. chart,
faec. XVI. libr. aduerfus mathematicos. — In bibl. publ. Parjfa, tefle catal. in vol. ΠῚ
cod. MDCCCCLXIIT. manu Nic. Sophiani Venetiis 1534. exaratus, et cod. MDCCCCLXIV,
continent opera Sexti, cod. MDCCCCLXV. et cod. MMLXXXL. atque cod. MMCXXVIII.
libros decem adu. mathema'icos. cod. MDCCCCLXVI. manu Conflantii faec. XVI. ineunte
fcriptus, complectitur libr. IH. Pyrrhon. hypotypof. et libr. VII. adu. mathzmaticos. cod.
MDCCCCLXVII. eadem manu fcriptus praebet libr. VII. VII. IX et X. adu. mathem. —
In cod. Coiclinianoo CCCLXXI. S, Maximi opera. complectente, plura Sexti loca dictaque
excerpta leguntur, tefle Montfauc. in bibl. Coilin. pag. $75 fqq.

In bibl. /7neta D. Marci, membran. cod. CCLXII. faec. XV. in 8: continet libros X,

adu. mat'hemaricos, et IV. priora capita diff. antifcepticarum alius Sexti, de quo fupra iam.
egimus. conf, 7/illoifom, anecd. gr. l1. pag. 253.

SEXTI EMPIRICI CODD. MSSTI ζί 177. XXL $3

In biblioth. ' Laurent. Medic. tefle Handin. catal. codd. gr. T. pag. 443. et II. col. 534.
cod. XXXII. plur. IX. et cod. XVII. plut. LIX.. nr. 31. lib. adu. aflrologos. et in vol. HT.
pag. 270 fqq. cod. XL. it. cod. XIX. cod. XXIV. (quibus fubiectum eft cum nota, vti in Ven.
et Taur. codd. fragm. diff. alius antifceptic, conf. Bendin. col.277 fq.) plut. 85. Pyrrhon.
hypotypof. lib. IIT, et adu. matliemat. libri X. — cod. XXIII. Pyrrh. hypotyp. libri III. et
adu. mathemat. libri II. priores.

Romae in bibl. Barberin. Sext. Emp. adu. mathemat. cod. chart. CCLXXI. faec, XIV. —
in bibl. /nge/ica, Sext. Emp. cod. chart. faec. XV. — In bibl. Efrorialenf, (tefle Plüero
in itinerario per Hifpan. pag. 189.) duo codd. adu. mathemat. et vnus, Sexti Pyrrhon. hy-
poty pof. — [n bibl. Leidesf inter codd. Voffian. fragm. adu. aftrologos. (cat. p. 397. nr. 45-)

In bibl. elect. Bauarica Pyrrh. hypotyp. libr. III. et adu. mathem. cum diff. antifcepti-
cis. cod. CXLVII, et hypotyp. Pyrrhon. liber tertius et alia quaedam eiusdem Sexti, fed
pleraque mutila, cod. CCXXIX. vid, Catal. pag. 59 et 81. --- Fegiomonti in Boruflia in bibl.
feniroria, cod. δες, XIIIT. indice Roloffio in ep. ad Fabricium, in huius vita, a Reimaro
confecta, pag. 328.

In Britannia, Oxonii in bibl. collegii Mertonenfis, cod. DCCLXXI. (fec. catal. p. 23)
adu. mathemat. libr. X. cum difputatr. faepe memoratis IV. antifcept. anonymo tributis.

Redeo ad editt. verfiones,, aliaque fcripta, in quibus Sexti Empirici libri explicantur. —
De primis fciensiarum elementis, feu theologia naturalis, methodo quafi mathematica di-
ge(la; — — Acceffit ad haec Sexti. Empirici aduerfus mathematicor, decem modorum ἔποχης
Jeu dubitationir, fecundum editionem cl. Fabricii, quibus fcilicet Sextur, ftepticorum cory-
phaeur, veritati omni in os obloqui, atque totidem retia tendere, haud dubitauit, fuccin&la,,
cum philofophica, tum critica refutatio, Kegiomonti apud auctorem, 1734. fol. conf. fuppl.
ad noua acla erud, Lipf. tom. II. fect. X. Lipfiae 1737. pag. 435 [44. In actis erudit, germa-
nice fcriptis, part. 143. a. 1729. pag. 169 — 799. vberrime percenfetur eiusdem argumenti
opus; fed addito aucloris nomine, at diuerfi anni nota: De primis fcientiarum elementis f.
1h.ologia naturalir methodo qucfi mathematica d;geffa ; (reliqua pars latinae infcriptionis omit-
titur,) per Jac. Thomfon , Regiomonti 1728. fol. Num et quatenus duo hi libri, quos ocu-
lis vfurpare nom licuit, reuera differant, quum in cenfura in actis erudit. lat. nulla prioris
libri fiat mentio, dicere non poffum. — Cl. Niethammer in Füllebornii fupplem. ad hift.
philof. part. II. nr. 2. dedit fpecimen verfionis germ. hypotypof. Pyrrhon. de quo aliisque
libellis iam egi in Introd. in Hift. L. Gr. II. 1. pag. 212 fq. — Gallice verfae funt hypotyp-
Pyrrhon. et notis illuflratae, fine nota auctoris et loci. 1725. 12. In longa praefatione de
Sexto eiusque fcepticismo multa difputantur. conf. acta erudit. Lipf. 1726. menf. Decembr.
pag. 546 fqq. — Illi Sexti tres libri, in anglicam linguam conuerfi, exftant in Stamírii hift.
hilof. edit. anglicae, r7or. fol. — De Scepticismo, Sextoque nuper cl. Stáudlin doctum
conferipfit librum. [Gefchichte und Geift des Skepticismus, vorzüglich in Rückficht auf Mo-
ral und Religion, Von D. Car. Fr. Stándlin — Lipf. rz94. II. voll. 8. vbi tom. I. fect. 3. de
Sexto agitur. add. M. Chriff. P/i&. Kinderuater dif. Adumbratio quaeflionis am Pyrrhonis
doctrina omnis tollatur virtus. Lipf 1789. 4.] De Pyrrhone aliisque, et de Scepticorum:
placitis multus eft, pluraque Sexti noflri loca adfert illuftratque Roffiur in commentatt, Laer-
tianis $. 74— 87. pag. 204 fqq. et alibi, Harí.
|» Xxx 3 is

Lib. 177. ε. XXI. INDEX SCRIPTORVM Vol.III. p. 595

534

In Sextum vt obferuationes fcriberet, Menagium olim impenfius hortatus eft Bunin-
genius, reip. Batauae ad regem chriflianiffimum legatus, tefle ipfo JMemagio in notis ad
Laertium pag. 444. qui fubiungit, doctis viris morem fe quidem gerere velle, an poflit,
dubitare: — Sexti libros elegantiffimos et longe acutilimos vocat Cafpar Barthius lib. VI.
aduerf. pag. 3005. nec fine admiratione ingenii legendos, omnes philofophorum decifiones.
in dubium vocantes. Quos famen, inquit, f quir occrpare animum velit, nullo negotio in-
du&lis contra rationibus et ipfor firmi mihil hab:re demonfirari po[fit. idem lib. LVIII. cap. 5.
Sexti elufiones. aliis infuper introduBlis viciffm eludi po[Junt, vt mos aliquando fuper illis li-
bellir cogitantes experti fumus nofiraz meditationis exemplo.

IV. Seripfit et alia fcepticus ifie philofophus, quae interciderunt. . Ex his videntur
efle ὑπομνήματα πεοὶ ψυχῆς, quae memorat lib. VI. aduerfus Muficos pag. 136. et II.
contra Phyl. pag. 428. — Neque enim refpexit ibi ad locum ὑπομνημοίτων fuorum Sceptico-
rum fiue Pyrrhonianarum hypotypofeon, vbi de anima agit lib. Il. cap. s. — Praeterea lau.
dat ἰατρικοὶ fua ὑπομνήματω lib. VII. pag. 175.
petitum fubiunxi, Har/.] ε

V. Index fcriptorum et virorum il[uffrium a Sexto memoratorum.

P. Pyrrhonianas inftitutiones, /V. libros contra Mathematicos eorumque fe&iones, /V. notas denotat.

[Indicem fequentern ex Fabricii editione re-

A.
Academici P.I. 5. N.220íq. M. II. ac.
N. 43. M. VII. 169.174. 179. 252. 253.
331. 388. 408. 412. M. IX. rz. N. 182.
XI. 45. 51.
οἱ ὠπὸ τῆς ὠρχαίας ᾿Δκαδημίας M. XI. 5.
Aeneíidemus P. 1. 18ο. N. 210. N. 222. N.
P.IIL 138. N. M.VIL. 349. N. 350.
M. VIII. 8. N. 4o. 234. N. M. IX. 218.
N.337- N. M.X. 38. 216. 233. M. XI. 42.
iv τῷ τετώρτῳ τῶν Πυῤῥωνείων λόγων
M. VIII. 215. N.
Aefchines M. II. 4o. N.
Aefopus M. VIII. 103. N.
Alcaeus M. I. 298. N.
Alexander Aetolus M. VIIL. 204. N.
Alexinus M. VII. 13. N. M. IX. 10g. N.
Anacharfis ὁ Σκύθης M. VII. 48. 55.
Anacreon M. I. 298. N.
Anaxagoras P. I. 33. N. ὁ Κλαζομένιος P. IIT.
32. N.8. M. X. 318. M. VII. go. N.
gr. 140. N. M. IX. 4. N. 363. N. M. X.
45. ὁ Φυσικώτατος M. ΙΧ, 563.

Anaxarchus M. VII. 87. 88. N. ὁ Εὐδαιμονι:
xce M. VII. 48. N.
Anaximander P. III. 30. N. M. VIL 5. N. M.
IX. 360. M. X. 515.
Anaximenes P. III. 5o. N. M. VI. s. N. M.
IX. 36c.

Andron Argiuus P. T. 84. N. *
Anonymts poetà P. 1, 86. N. M. VI. 55. N.
M. VIII 75 .N. M. IX. 128. N. 188.

Antiochus P. I. 221. 235. N. M. VII. 162.
ἐν δευτέρῳ τῶν Κανονικῶν M. VII. aor. N.
Antipater P. IL. 167. N. M. VIII. 444.
Antiflhenes, praeterito nomine M. XI. 75. N.
Apelies P. I. 28. N.
Aratus M. I. 504. M. V. 98. M. VIII. 204. N.
Arcefilaus P. I. 220. 232 fq. N. M. VIII. 150.
153. 158.
Archedemus. M. XI. 73.
Archelaus ὁ ᾿Αϑηναῖῦος M. VIIT. 14. praeceptor
Socratis M. IX. 360. N.
Archilochus P. ΠῚ. 216. N. M.I. 297. M. VII.
128. N. M. IX. uo. M. XI. 44.
Archime-

A SEXTO CITATORVM

- Archimedis μαϑηματικοὺὶ ϑεωρήμαωτα M. I.
302. copo. M. IX. n5. N.

Ariftrarchus M. I. 44. ὁ γραμματικὸς M. IX.
no. ὁ μαθηματικὸς M. X. 114.

Ariftippus P. I. 155, P. MI. 204.

Ariflo P. I. 234. N. M. IL 6r. N. ὁ Xiec M.
VII. 12. Ν. M. XI. 64.

Ariflodemus M. IX. 92. N.

Ariflophanes M. I. 44.

ὁ κωμικὸς M. I. 228.
ὁ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητὴς M. VI.
1. N.

Arifloteles P. I. 3. 84. N. P. IIT. 21. N. 156.
137. 218. M. 1. 2. 5318. ἐν τῷ πρώτῳ τῶν
δητορικῶν τεχνῶν Μ. I. 9. 61. N. M.
1H. 57.59. M. VIL 6. 7.217. 328. M.
IX. 1. 20. N. 64. 412. 413. M. X. 31. N.
33. N. 37. N. 46.176. 228. 316. M.
XI. 77.

Ariftoxenus M. V. 1. N.

Afclepiades Bithynus P.IIT. 32. N. 55. M.I.
41. 12. N. M. VII. 38o. M. VIII. 7. 188.
N. 220. M. IX. 363. M. X. 318. M. III.
5. N.

ὁ ἰατρὸς M. VII. 202. 323.
ἐν τῷ περὶ γραμματικῆς M. I. 252.
ἐν τῷ yx) τῶν περὶ οἴνα δόσεως M. VII.
I
Athenaeus M. IT. 62. N.
Athenagoras P.I. 82.

B.
Bafilides ὁ Στωϊκὸς M. VIII. 258. N.
Bias P. IIT. 65. N. M. X. 45.
Bryfon M. VIT. 13. N.
Byzantinus orator M. II. 58. N.

C.
Cadmi φοινικικοὶ σήμωτα M. T. 54. N.
Callimachus M. I. 48. N. 309. N. praeterito
nomine M. IX. sr. N.
| Carneades P. 1.3. 220.2330. M. VII. 159. N.
166. 173. 175. 184. 402. M. IX. 140. 182.
N. 190.

Lib. IV. c. X XI. 535

Chalcidamas praeterito nomine P. III. 25r. N;
Chaldaei aftrologi M. V. 2 fq.
Chares
ἐν τῷ πρώτῳ περὶ γραμματικῆς M.L
46. N.

ὁ ἀρχιτέκτων M. VII. 107. N.
Charmidas . I. 220. Ν. academicus M.IT. 26.
Chryfermus Erophilius P. 1, 84. N.
Chryfippns P. I. 69. 160. P. 1L. 2353. N. P. HIT.

199. M. VII. 223. 372. 373. 410. 433. 434.
M. VIII. 4oo. 445. M. XI. 11. 39.
ἐν τῇ πολιτείῳ P. MI. 205. N. 246. N. M.
XI. 192.
ἐν τοῖς περὶ τῷ καϑήκοντος P. Ill. 248. Ν.
Μ. ΧΙ. 194.
ἐν τοῖς διαλεκτικοῖς S ϑεωρήμασι M. 1.301,
ἐν τῇ πρώτῃ περὶ συλλογισμῶν εἰσαγωγῇ
M. VIII. 223. N.
ἐν TO περὶ δικαιοσύνης M. XI. 195. ὁ Kyi-
des M. T. 258.
Cleanthes P. IIT. 159. M. VIT. 228. 372. 433.
M. VIIL 400. M. IX. 88. N. M. XI.
30. 73.
Clitomachus P. I. 3. 220. 23o. M. IX. τ. 1t.
N. 182. N. : x NÉ M. II. 20.
Corax M. II. g6 fq. N
Crantor M. XI. 5r. RAE
Crates, cynicus, maritus Payodhue PL
153. III. 200.
Crates, ὁ Μαλλώτης, M. I. 79. N. a49- eius.
dem grammatica M. I. 44.
Creophylus M. I. 48. N.
Critolaus, peripateticus, M. II. 12. N. 2o. Ν,
Cririas, Athenienfis, P. III. 218. M. IX. 54. N.
Cronus M. X. 347.
Cynici Ρ. ΠΙ|. 66. 199. N. M. ΧΙ. 74. τῶν
παλαιῶν τις Κυνκῶν M. X. 68.
Cyrenaici P. I. 215 fq. N. M. VI. 53. N. M.
VIL τι. Ν. 190. 19r. 200. 299.

D.
Demades, rhetor, M. L 294. M. II. 16. N.

Demaratus M. 1, 218.
Demetrius

336 Lib. 1. c. XXI.
«Demetrius Lacon P. IIT. 137. N. M. VIII. 348.
349. 353. M. X. 219.
ὁ Χλωρὸς M. I. 84.
Democritus P. I. 213 fq. P. 1I. 23. N. 63. P.
1l 52. N. 33. M. VI. 53. M. VII. 55.
316. N.. 17. 135. N. 140. 265. Ν. 32r.
349. 368. 389. N. M. VIII. 6. 56. 139.
184. 328. 355. M. IX. 19. N. 24. 42. 113.
N. 363. M. X. 45. 181. 318.
iy τοῖς κρατυντηρίοις M. VIT. 126. N.
ἐν τῷ περὶ ἰδεῶν M. VII. 137. N.
ἐν τοῖς κανόσι M. VIL. 138. Ν.
Demophon, Alexandri τρωπεζοποιὸς P. I.
8a. N.
Demof(lhenes M. I. 59. 98. M. II. 4o. N,
Diagoras, Melius P. lII. 218. M. IX. 5r. N.
διϑυραμβοποιὸς M. ΙΧ. 53.
Dicaearchus M. VII. 349. N.
ὁ Μεσσήνιος P. M. 31. N. ;
eiusdem óze9ces τῶν Εὐριπίδα καὶ Eo-
Φοκλέες μύϑων M. Ill. 3. N.
Diocles P. lI. 225. N.
Diodorus P. 11. 110. N. 245íq. P. HI. 7r. M.
I. 509. 310. 311. M. VIII τις fq. M. IX.
463. M. X. 47. 85. 81. 94- 96. 97. 99.
102. 110. 117. 143-
ciusdem dialectica P. 1. 234. N.
ὁ ἐπικληθεὶς Κρόνος P. III. 32. N.
Diogenés, Apolloniates, P. IIL 3o. N. M. IX.
360. N.
Babylonius M. IX. 134.
Cynicus P. 1. 146. 153. N.
Dionyfius; Thrax, M. I. 65. 72. 80. 8t. 249.
253.
ἐν τοῖς παραγγέλμασ; M. 51. N.
Dionyfodorus M. VIL. 13. N. 48. 64.
Diotimus M. VIL 140. N.

E.
Empedocles P. llI. 5. N. Μ. 1. 302. N. 303.
N. M. V. S. N. 6. N. M. VIL 92. N.
120 fq. N. M.VIIL 386. N. M.IUX. 4.6.
10. 64.131. 29. N. 362. N. M. X. 45. 317.

INDEX SCRIPTORVM

ὁ Axeayavrivos M. VIT. τις.
Epicharmus M. I. 273. 284. N.
Epicurus P.L 33.88. 155. P. 1I. 25. 38. P. III.
32. N. 137. N. 187. 218. 219. 229. N. M.
1. τ. N. 3. M.I 5.21. N. 57. a72. 273.
282. 283. 284. N. M. VI. 27. N. M. VII.
14. 203. 213. 267. 321. 328. 368. M. VIII,
8. N. 9. 13. N. 63. 139. 177. N. 185. 329.
331. 335. 336. 355. M. IX. 25. 43. 58. N.
64. N. 72. 118. 212. 219. 335. N. 335. 363.
M. X. 2. 18. 19. 42. N. 45. 129. 142 Íq.
181. 185. 188. 219. 227. 258. 240. 246. 257.
318. M. XI. 73. 71. 169. 173. 179. 226.
ἐν τῇ πρὸς τῆς ἐν Μυτιλήνῃ Φιλοσόφες
£zigoAg M.I. 4. ;
ἐν τῷ περὶ δώρων καὶ χάριτος M. T. 50.
Epicurei P. lI. 5. 107. N. 194. M. 1. 299. N.
M. II. 25. M. III. og. N. M.VIL 22. N.
203. N. 205. 327. 331. M. VIII. 258. 336.
331.
οἱ ἀπὸ τῶν κήπων M. TX. 64. N.
Ἐπικδβρείων ποῶᾶδες M. VI. 19. N.
Era(iflratus M. VHI. 188. N. 220.
Eratoflhenes M. [Π|, 28. N.
Eubulides M. VII 15. N.
Eudoxus M. V. r. N.
eiusdem ϑεωρήματα μαϑηματικαὰ M.

302.
ὁ Κνίδιος ἐν τῷ πρώτῳ τῆς περιόδα P.L
152.

Euemerus ἄϑεος M. IX. 11. N. gt.
Euripides Ρ.1Π. 229. N. 230. N. M. I. 58.
62. N. 286. 308. N. M. VII. 128. N.
M. X. 515. |
ὃ σνηνικὸς QiAosoQos M. 1, 287. N.
ἐν Φρίξω M. 1. 274. N.
Ῥιδοίογιτο nomine P.I. 86. N. 189. N,
M. I. 271. N. 279. N. M. IIl. 104.
N. M.VI. 17. N. M. VII. 170. N.
192. N. 249. N. M. VIIL 67. N. .M.
XI. 56. N. 122. N.
Euthydemus M. VIL 64.
ὁ Θέριος M, VII. 13. N.
G. σοῦ

͵

A SEXTO CITATORVM Lit.17.c XXL(ol. XP HI) 9:

G.

Gorgias PII 57. N. 59. 64. N.' M. VII. 48.

71. 81:

ὁ Λεοντῖνος ἐν τῷ “ερὶ: 'μὴ ὄντος ἢ περὶ Qu-

σεως Μ. VII |65. N.
H.

Heraclides, ponticus, P. IIT. 55. N; M: X. 3218.
Heraclitus P. I. 210 fq. Ρ. 1. 59. N. 63, P. III.
δεν N. 229.Ν. Μ.1.291. N. M. VII,
5.17. N. 126. N. 129. 13r. 349. N. M.
VIIT. 8. 286. M. IX, 337. 360. A M. X.

216. 230.1231. 232. 235.
ὁ Ἐφέσιος M. X. 313.
εν ἐν τοῖς περὶ φύσεως M. VIT. 133.
Hermagoras M. II. 62. N.
Hermotimus, Clazomenius, M. E T N.
Herodotus M. I. 48. ;
ἐν τῷ περὶ τῆς ᾿Δργείας λόγῳ Ῥ. " 321,

"Haophilus, medicus, P.Il. 245 fq. N. M.

VIII. 188. N. 220.
ἐν τῷ διαιτητικῷ M. XI. 5o.
Hefiodus P. ΠΙ. rar. N. 123. N.

N. 18.
praeterito nomine M. II. 32. N. M. IX.
86. N.
Hipparchus M. V. r. N.
Hippafus M. X. 315.
' € Μεταποντῖνος P. III. 30. N. A IX.
560. N.
Hippocrates P. I. 7r. N: M. VII. 5o.
Hippon, Rheginus, M. IX. 561.. N. P. III.
../3o. N.
Hipponax M. I. 275. N. 297.
Homerus P.L. 68. M.l. 48. 58. 202. 203.
(204. N. fq. 273. 282. 283. 288 fq. 294.
** 207. M.VI. 16. N. M. VH. 128. N.
M. X. 314. M. IX. 4. 21. 65. 195.
τ ὁ ποιητὴς P.V.86.N. 162. N. P. TIT. 205.
| N. 214. N, M. IL.5. M. VI. το. N.
12. M. IX. 37.
Fol. V.

M. I. 58.
204. 288. M. IX. 7. 8. N. 193. M. X. ir.

praeterito nomine P.T.150. N. P. II. 57.
N..P.1Il. 244. N. M. I. 28. N. 42.
N. τοι. N. 133. N. 165. Ν. 204. N.
213. Ν᾿ 2726. N. 286. N. M. 1]. ror.
N. M.III. 42 N. M. V.4.N. M.
VII. 404. N.. M. VIII 59. N. γι.
N. 722. N. 80. Ν᾽ 184. N. M. IX.
48. 62. N, 68. N. 182. N. 350. N.
395. N.. M. XI. 44. N. 54. N. 168.
N. im. N.
Hyperides, Phrynen defendens, M. II. 4. N.

I
Idaeus Himeraeus M. IX. 560. N.
Ion, tragicus, M. If. 24. N.
Tonici, philofophi, M. IX. 64. N.
Ifocrates M. II, 62.
Italici philofophi M. IX, 127. phyfici M. X.
284.

ΤΩ
Lampon, cittaroedus, M. VI. 5. N.
Licymnius M. XI. 49.
Linus M. 1]. 2:1. N.
Lycurgus M. II. 21. N.
γῆς P. I. 83.

M.
Medici empirici P. I. 356. N. M. VIII. τοι. N.
Acyixo) M. VIII. 156. N.
Meliffus P. ΠῚ. 65. N. M. X. 46.
Menander P.T. rog. 189. M. T. 58. 298. N.
praeterito nomine M. XI. 122. N.
Menodotus P. I. 222. N.
Meriones, Cretenfis, P. IIT. 199.
Metrodorus M. I. 6r. N. M. VII. 87. 88. N.
ἰατρὸς M, Y. 259. N.
Χρυσίππε τὸ Kvidig μαϑητὴς ibid.
ὁ Χῖος M. VII. 48.
Monimas M. VII. 87. 88.
ὁ Κύων M. VII. 48. N. M. VIII, 5.
Mofchus Phoenix M. IX. 363. N.
Mufaeus M. I. 204.

Yyy N. Nau.

1.8.1). XXI.

Ν.
Naufiphanes, Pyrrhonis auditor, M. I. 2. N.
Πλεύμων ab Epicuro dictus M. I. 4. N.
Nicanor. Stagirita M. I. 258.

538

QA.
Ocellus Lucanus M. X. 316.
Oenopides, Chius, P. III. 3o. N. M. IX. 36r.
Onomacritus ἐν τοῖς Ορφικοῖς P. ΠΙ. 3o. N.
M. IX. 362.

Orpheus M. 1. 204. M. II. 31. M. IX. τς. N.

P.
Panaetius M. XI. 75.
Panthoedes. M. VIII. 13. N.
Panyafis M. I. 261. N.

Parmenides P. Ill. 65. N.. M. VIL. 5. 6. N.

M. IX. 1. 9. N. M. X. 46.
ἐν τῷ περὶ φύσεως M. VII. rir. N. nia.
Peripatetici P P. I 308.1: P. III. 131.

334. M. X. 33. 45. M. XI. 45. 51. 173.

Pherecydes, Syrius P. III. 30. N.. M. IX. 560.
Philo P.I. 220. N. P. Il. i1o. N.. M. VIII.

113 fq.
Philolaus M. VIT. 92.
Phylarchus ἐν τῇ ἐννώτῃ M. I. 262. N.
Pindarion M. I. 202. N. 205.
Pindarus P.I. 86. N. M. I. 58.

Plato P. I. 220. 221. 223. 225. P. 11. 22. N. 28.
N. x15. N. 156. N. 189. N.
204. 205. N. M. Ll. 2. 28. 48. 58. 98:
258. 3or. N. M.II. 4. ra. N. 6r. M. IV.
ut. N. 14. M. V. 39. M. VI. 13. N. 27:
53. M. VH. 9. το. M. VIL 16. 93. 190.

57. N.
62. M. IX. 64. 105. N. 564. M. X.

N. P. ΠΙ. 54.

200. 321.389. N. M. VIII. 6. 7. N.

228 258. 305. 306. M. XI. 28. 70. 230.

ἐν Τιμαίῳ M. 1. 503. M. VII. 93. 116. N.

πο. N. 141. N. M. IX. τος. fq.
i τῷ Γοργίας M. 1l. 2. N.

N. 181.
M. VI. 54. N. M. VII. 217. 222. 331.
568. 388. M. VIII. 185. 552. N. M. IX.

INDEX SCRIPTOVM

ἐν τῷ ved ψυχῆς M. IV. 21. NK. M. ΝΠ:
. M. X. 302.
ἐν τῷ Tide M, VIT. 15.
6 τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητὴς Μ. AL
35. N.
Polemo P. I. 220.
Polyanthus, Cyrenaeus,
ἐν τῷ περὶ ᾿Ασκληπιωδῶν γενέσεως M.
261. N.
Pofidonius M. VII. 19. N. 93. N.
ὁ Στωικὸς M. IX. 363. N.

Procles M. I. 258.

Prodicus, Chius, M. IX. 18. N.

K&ocs M. IX. 51. 52.

Protagoras P.I. 216.
388. N. 389. N.

ὁ ᾿Αβδηρίτης M. VII. 60. M. IX. 55. 56. N.

Ptolemaeus M. 1. 72. peripateticus. M. L
6o. N. :

Pyrrho P.I. 7. M.I 272.
paffim.

Pythagoras et Pythagorici P. IIT. 32. N. 152.
N. fq. M. 1V. afq. N. M.V. 8. M.
VI. & N. M. VII. 92. 94. uto. N. M.
IX. 64. 127. N. 130. 564. 366.. M. X.
45. 248. 249. 255. 262. 210. 282. 288.

R.
Rufinus P. I. 85.

M. VII. 48. 65. 368.

280. 281. 506. et

S.
Sceptici P. I. 5. N. 7. et fexcenties alibi.
Sextus ἐν αντιῤῥητικῷ pP. 21. Ν.
ἐν τοῖς σκεπτικοῖς ono ἡμασ; M. T. 26;
N. M. II. 106. N. M. VE. ga. N.
ἐν τοῖς EjA7I CH (/. Cis jx M. 61. N.
iy τοῖς Πυῤῥωνείοις: M. 1. 28v. N. Μ. VI

58. N. 61. N.

ἐν τῷ πρὸς τὲς γραμμωτικὲς M. Y. 48.
M. III. 116.

ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς M. VI. 55. N. M. X.
284. ;

ἐν τῷ “πρὸς Φυσικὃς Μ. I. i16.

A SEXTO CITATORVM

ἐν τοῖς περὶ τῆς σκεχτικῆς ὠγωγὴς M.
VIL 29. N.
ἐν τοῖς ἰωτρικοῖς ὑπομνήμασι M. VIL. 202.
M. 1X. 28.
Simonides, ὁ peAozoice , Μ. X. 45.
Socrates P. I. 221. M. Il. 25. M. VI. 13. N.
M. Vil. 8. το. 21. 19o. N. 264. M. IX.
64. M. XI. 2.
Solon M. VI. 9. N.
eiusdem νόμος περὶ ἀκρίτων P. ΠΙ. arr. N.
Sophocles M. I. 315.
Sophron M. [.284. N.
Soflratus M. I. 276. N.
ὁ ᾿Αὐδιόχε nsus M. I. 29x:
Soterichus, chirurgus, P. I. 84.
Sotion εἰς τὸς ὠπὸ Κυρήνης M. VIL 15. N.
Speufippus. M. V1I. 145. N.
Staphylus ἐν τοῖς περὶ Αρκώδων M. 1. 261. N.
Stelichorus ἐν Ἐριφύλῃ M. I. 26ο.. N.
Stoici P. 1. 3.65. P.1L. 5. 13. N. 18. N. 38.
104 fq. 156. N. P. ΠΙ. 31. N. 52. 124.
N. fq. 169. 172. 181. 188. N. ror. 207.
Ν 218. 240. N. 242. M.I. 17. 28. N.
18. N. M. II. 6. N. M. VI. 54. N. M.
VII. 15. N. 16. N. 22. N. 38. 151. N.
163. 155. 214. N. 227. 233. 239. 243. 252.
253. 327. 368. 388. 402. 408. 422. 433 Íq.
M. VIII. το. τι. 68. 70. τό. 77. 18. 80.
171. 185. 258. 261. 336. 396. N. fq. 406.
401. 408. N. 428. 438. 448. M. IX. ri,
N. 109. 111. 131. 137. 138- 211. 332. 336.
562. N. M. X. 3. 45. 142. 217. 234. M.
XI. 3. 22. 24. 28. 30. 46. 59. 73. 14. 9o.
170. 173. 179 Íq. 189. 220. 224. 230.
οἱ νεώτεροι Στωϊκοὶ M.IX.28. N.
Straton, phyficus, P. II. 53. N. 156. N. M.
VII. 350. N. M. VIIL. 13. M. X. 155. 171.
228. 229.

S.
"Taurifcus M. I. 248.
. 'Telefarchus ἐν τῷ "Aeye»xe M. 1. 262. N.

Lib. IV.c. X XI. 539
"Thales, ὁ Κρητικὸς νομοθέτης. M. lI. ao. Ν.
Milefius P. Ili. 30. M. VIL. 5. N. 89. M.
IX. 560. N. M. X. 315.
"Theodorus P. HI. 218. M. IX. 5r. 6 ἄϑεος ἐν
τῷ περὶ Θεῶν συντάγμωτι M.IX. gx. N.
"Theognis, praeterito nomine, P. III. 231. N.
"Theophraflus M. Vil. 217. 218. M. I. 258.
Thucydides M. I. 58. 59. 98.
"Tiberius, Caefar, P. 1. 84. N.
Timaeus P.L 221. N.. κ,κἃ
Timo P. I. 224. N. et Stephan. annot. p. 211.
cap. 2. M. L 53. N. 305. M. VI. 66. M.
VII. 8. 1o. N. 5o. M. X. 1975. M. XI. τ,
140. 141. 164. 171.
ἐν τοῖς πρὸς τὲς φυσικὲς M. III. 2. N.
ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν σιλλῶν M. ΙΧ. 57. N.
ἐν τοῖς ἰνδαλμοὶς M. XI. 20.
Tydeus P. Ill. 2ογ7. N.
X.
Xeniades M. VII 599.
ὁ Κορίνθιος P. II. 18. N. M. VII. 48. 55. N;
388. Ν. M. VIII. 5.
Xenocrates M. IT. 6. N. 61. N. M. VII. 16, N.
141. M. XI. 4. 14. 28.
Xenophanes P.I. 224 fq. P. IIL 50. N. 218.
251. N. 289. M. VII. 14. 48. N. 49. N.
53. 110. N. M. VIII. 326. N. M. IX. 193. N.
561. N. M. X. 313. 315.
ὁ Κολοφώνιος Ῥ. 11. 18. N. praeterito no-
mine M. IX. 144. N.
Yehdghes ἐν τοῖς ὠπομνημονεύμασ, M. VIL
8. N.
ὁ Σωκρατικὸς M. IX. 92. N. 97.
Z.
Zeno P.IIL 205.205. M.IL 7. M.VIL 1.
230. 236. 321. 331. 332. 422. 433. M. VIII.
139. 355. M. IX. 104.1908. 133. 134. M.
XI. 30. 7T.
ὁ Κιττιεὺς P. HIT. rog. N. M. XI. τοι. N.
ἐν τοὺς διωτριίβοῆς P. MIL. 245. N. M. XI.
199.

Yyy a CAPVT

Lib. IV. c. XXII. PHILOSTRATVS VoL IV. p. i343

CAPVT XXII (olim XXIV) :

DE PHILOSTRATIS ET CALLISTRATIS VARIIS, ITEMQVE DE
APOLLONIO TYANENSI

I. Flauius Philoftratus. 11, /uRfor vitae "Apollonii , editt. et operum codd. mssti. 111, 4 Nicoma-
cho εἰ Vi&oriano quodam recen[itae. ΙΝ. Heroicorum. | N. Duplicis imaginum libri, epiftola-
vum et epigrammatum. | VI. Et duorum librorum de fophiflis. XII. Scripta eius deperdita.
VIII. Philoffratus Lemnius iunior. ΙΧ, 4u&or libri imaginum. Χ. Et aliorum deperditorum
fcriptorum. ΧΙ, Operum Philoffrrati editiones promifJae, et recens vulgata Lipfienfis. [Ὁ]
XIL Zlii Philoffrati. XIII. Calliffrati ecphrafes fiue defcriptiones flatuarum, ΧΙΝ, «ΑΗ Cal- -
liftrati.. XV. De feriptis 4pollonii Tyanen/is.

[Cum audario G. C. Harles.]

540

L "
Peum alios Philoflratos perfiringam, dicendum prius eft de duobus a emm

fcripta nonnulla ad nos peruenerunt. Sunt itaque

a) FL. PHILOSTRATVF S, Philoffrati F. Veri Nepos, Lemnius, auBior vitas
Zdpollonii, Iconum (libris 11.) librorum totidem de 5) fophiflis, heroicorum et. epi-
Jolarum, (plerarumque faltem) et epigrammatum. :

Flauium adpellat Tzetzes ad Lycophronis v. 325. et Chiliad. VI. hift. 45. et "arini lexicon
[atque Eudocía pag. 341.] in Πολυξένη. vbi male Φάλιος pro Axvics legitur. Ab Evfebio
contra Hieroclem , Syncello et aliis Z4fhenienfir vocatur, quia docuit Athenis, At ab Euna-
pio, Hefychio illuflri et Suida [atque Eudocia pag. 423. quae exfcripfit Suidae verba,] con-
flanter dicitur Lemnius, in qua infula verfatum fe iuuenem innuit VI. 27. vitae Apollonii.
Sane, qui cum Zotio cod. XLIV et CL. ac 7etza Chiliad. VI. μη. 45. "Tyrium vocant,
cum antiquiore Philoflrato, quem de Tyri obfidione feripfiffe F/auius Jofzphus.l, in Apio-
nem pag. 1045. auctor eft, confundere videntur. Ipfe quidem lib. II. de Sophifl. cap. XXT. 1.
XXIIL 2. 3. XXVII. 3. Proclum Naucratitam, Damianum Ephefium et Hippodromum La-
riffaeum fophiflas audiuiffe fe innuit, claros eirca imperii Seueri initia, qui praefuit ab a. C.
193. ad 212. et lib. II. de vitis fophift. cap. XXIV. pag. 607. narrat, fe fuiffe inter eos, qui
Antipatro Seueri imp. filiorum Antonini Caracallae et Getae praeceptori adplaudentes illum

Θεῶν

4) Libros de fophiftis fateor tribuiffe me pri-
dem, neque, vt videbar mihi, fine verifimilitudi-
ne Philofirato alteri iuniori; fed nunc perfuafus
argumentis eruditis praeclariffimi operum Philo-
firateorum | illuftratoris, God/ridi Olearii, non
dubito, eumdem fuiffe, qui vitam Arollonii et
qui de fophiftis fcripfit. Etiam ipfe alteri Philo-
firato tribuerat Olearius in notis pag. 391. Fabric.
— Paitf. emendationum lib. III. cap. 13. fin. p. 95.
Pbhiloftratum , qui vitas fophiítarum confcripfit,
eumdem efle, exiftimat docetque, cum co, qui

vitam Apollonii Tyanei memoriae mandauit: He-
roica vero et imagines ab vno codemque Philoftra-
to Lemnio fcriptas effe, docente Menandro rheto-
re in cap. περὶ λαλεῖς,» vbi eius ftilum normam ait
effe fimplicis di&ionis. adde not. Burmanni. Idem
contendit Valef. cap. XX. pag tco. et addit, ab |
altero Philoftrato Lemnio fcripta effe Heroica, epi-
ftolarum libr. et libros II. qui infcribuntur, ima.
gines, eumque fuiffe in declamationibus eximium;
iuniorem Philoftratum Philoírati Lemnii ex filia
nepotem , aucterem effe libri imaginum. Harl. —-

Vol. IV. p. 44 P 45 DE VITA APOLLONII Lib. IV. c. XXII. 541

Θεῶν didairwoeAcv adpellarent. — Innotuit deinde Iuliae Auguftae, imperatoris Seueri coniugi,
μετέχων τῇ περὶ αὐτὴν xoxA8. vt Ícribitlib. I. de vita Apollonii cap.3. h.e. inter erudito-
rum virorum coronam , quam Iulia, litterarum cupidiffima, fecum quotidie habebat, adfci-
tus, ὡς TB χορξ ῥητόρων τε «9j τῶν γρωμματευόντων, vt illum locum interpretatur Tzetzer
Chiliad. IV. v. 306. [P] Hus Iuliae βασιλίδος iuffu adeoque fuperflite adhuc Seuero vi-
tam Apollonii ex Damidir potiffimum commentariis ZMaximique Aegienfis confcripfiffe fe eo-
-dem loeo teflatur Philoflratus, et libro II. de fophift. cap. V. in vita Alexandri Peloplatonis
lectorem ad illam remittens, &egrej, inquit, σαφῶς £v τοῖς εἰς ᾿Απολλώνιον. — Ad eamdern
Iuliam, quam in vita Philifci philofopham vocat, (defunctam a. C. 217.) epiftola Philo(trati

- decima tertia ex(lat. Docuit autem, Hefychio illuflri ac Suida tefte, oratoriam primum Athe-

nis, tum Romae fub Seuero imperatore vsque ad Philippum, qui imperium obtinuit a. C.
244. Nam Romae etiam thronum fiue cathedram fophiíticam graecorum rhetorum illa aeta-
te fuiffe, Philoflratus in vita Euodiani, Aeliani et Afpafii teflatur. [Add. Jonfiur de fcriptor.
hift. philof. II. 13. $. 1. pag. 714. Brucker. hift, crit. philof. tom. II. pag. 99. Saxii Onom. I.
Pag. 337 et 350. Oltar. praef. ad cdit. - ZZar/.]

II. Inter fcripta eius praecipuum haud dubie eft, de quo iam infra, δ. XV. non-
nulla dixi; 'AIIOAA QNIOT ΤΟΥ͂ TTANEQZ ΒΙΌΣ, fpollonii Tyanenfir vita,
libris VIII. Plane enim hos fugit ratio, qui Luciani effe exi(limarent, vt auctor eft PAilan-
der *) ad Vitruuii VIIL 2, forte propterea, quia Philofirati quaedam cum Luciani operibus
graece funt excufa. — Ceterum iflhoc in opere, vt ait Cyrillus 3. contra Iulian. p. 88. ἐξει-
λεγμέναις καλλιεπείαες conatus eft Philoflratus Apollonium veluti Deum quemdam venera.
bilem omnibus et admirandum reddere, vnde Eunapius in prooemio ad vitas fophiftarum
monet, iufliorem operis titulum fuiffe futurum ἐπιδημίαν εἰς ἄνθρωπϑς Θεξ. et Hierocles
in fuo Philalethe fiue opere aduerfus Chriftianos inter alia feruatorem noftrum cum Apollo-
nio conferre non dubitauit, cuius impietatem fingulari volumine, quod etiamnumx exftat,
refellit Eu/zbius Caefareenfis. — Porro Philoflrati opus, peífima fide et data opera ad eleuan-
dam euangeliorum actorumque apoflolicorum fidem ab eo fcriptum effe, multis difputant
Hurtius in demonflratione euangelica Propof. IX. cap. 147. et Aobertur *) Ienkinus in. obfer-
vationibus ad vitam Apollonii ex tomo fecundo hifloriae imperatorum Tillemontianae ex-
cerptam et anglice redditam, Artus Thomas notis ad Gallicum Vigenerii Philoftratum, et
Prideaufius in Apollonii vita anglice fcripta, quos, fi placet, vide. Fabrit. De miraculis
Apollonii T'yanaci agit //itfur melet. Leid. pag. 380 fqq. De Philoflrati vita Apollonii iu-
dicium fert Trithemisr cpift. Iib. IT. pag. 249 — 254. iudicans, omnia, quae ibi tradantur,
effe mendacia, in praeiudicium chriffianae religionis efficta, — Philoflratum anilium fabula-
rum fcriptorem et viuilimum fcriptorem vocat -Hwfiur quaeft, Alnet. lib. II. cap. 8. $. 3.
pag.16reti64. dem cap, 18. δ. 4. pag. 249. Apollonium vecat perfonam, ad Chrifli effz-
| giem a Philoflrato a'iisque fubornatam. — Librum Apellonii 'Tyanaei fuppofititium memorat
Gaulminus not, ad lib. de vita Mofis p. 262 et 369. — Conf, Naudaeu: libr, de magise fufpectis

Yyy 3 cap. ΧΙ,

δ) Vide fupra lib. IV, biblioth. graecae cap. de 6) Acta eruditor. a. 1704. pag. 36 fq. Fabric.
Luciano $. vlt. vid. Bayle epift. pag. 865. eum.

-

"642 Lis. IV. c. XXII. DE VITA APOTLLONII

eap. XII. et cap. XIV. δ. 5. fin.'pag. 150. Boecl bibliogr. crit. pag; 437. Lipfiur comm. in
"Tacit. pag. 372. Zirpe lib. de Talirmann. cap. τ. pag. 24 — 26. 83 fq. Clericus. hift. eccl.
faec. I. pag. $00. 501. Frernoy Methode pour ctudicr l'hifloire, cap. at. pag. 458 fq. Gau-
deniiur de philof. rom, cap. 73. 76. 8o et 159. /Morhof. Polyhift. tom. 1I. lib. 1. cap. 2. $. 5.
IHorkem. in bibliotheca Bremenfi tom. Ii. pag. 1 fqq. et tom, V. pag. 216 [qq.. Buddeus, Co-
ἐγ, Herzog et J'agner in difpp. Heum. — adde, quae adnotaui ia Introd. in hift. L. Gr.
11. 1. pag. 217 fq. et Olrarii dil. praeliminar. de ^polionio et Philoftrati hiftoria eiusdem,
pag. XXXI fqq. edit, ante graec. textum. — Vulgarem tamen fententiam, Apollonium, eum
aliis philofophis neo-Platonicis, ac Philoftratumn, odio religionis chriflianae abreptos, et
in praeiudicium illius ad illudendam euertendamque vim chriílianae difciplinae illa miracula
omniaque, quae falfo et ambitiofe narrantur, cffiaxiffe, illorum ingenio et temporis ordini
repugnare, copiofe acuteque oflenderunt Meinerr de ortu et progr. doctrinarum etc. (Ge-
fchichte des Urfprungs, Fortgangs und Verfalls der Wiffenfchaft. in Griechenland und Rom,)
tom. I. pag. 258 fqq. nec non in: Beytrag zur Gefchichte der Denkart der erflen lahrhun-
derte nach Chrifli Geburt. (Lipfiae 1782. 8.) pag. 9 fqq. et Tizdemenn in: Geift der fpekula-
tiven Philofophie, tom, ΠΠ. (vbi p. ro8 — 122. de Apollonio et Philoflrato agitur.) p. 110 fqq.
adde cel. Kril in erudit. diff. de cauflis alieni Platonicorum recentiorum a religione chri-
fana animi. Lipfiae 1785. 4. infra ad S. XV.

Actutum fubiungere lubet notitiam codd. graetorum Philoftrat.

Apollonii vitam, a Philoftrato fcriptam, olim fuifTe feruatam inter MSta bibliothecae
patrum foc. Ief. nr. 54 et 59. Parif. in platea S. Iacobi, Jonfiur l. c. pag. 14. adnotavit: qui ,
codex num poflea cum aliis MSSt. in bibl. Meermanni tranfierit, equidem nefcio. — Oflza-
siu in praefat. pag. X fqq. laudat et eos codices, quorum adtulit varias lectiones, et alios.
Sunt autem, qui vitam Apollonii continent, quatuor bibl, //aficanae, quorum vnus cum
antiquis fcholiis, margini adiectis, ex bibl. quondam Heidelberg. in Vaticanam translatus
eft: cod. bibl. Magdalenenfis Pratislau. Habuit quoque Olearius, quae manu foa Dona-
tus Acciaiolus et Fuluius Vrfinus ad oras codicum fuorum adleuerant. — Ad vitas Sophi/Ta-
rum e codice collegii nouae acad. Oxonien/. excerptam lectionis varietatem accepit a Richar-
do Bentleio, qui ipfe, Opp. Philofltrateorum editionem curatucus, fpecimen illius euulgarat:
at poftea deflitit a confilio. — Α Fabricio habuit codicem Pu/fc&ianum, quem valde laudat.
Vitae Sophifl, funt quoque in codd. 11. //7atízo. ct in cod. quodam eiusdem 7atir. bibl, eft
epitome vitar. cuius plurimas lectiones Cl. Salmzfius in marginem codicis fui iam retulerat,
et quas Olear. ex bibl. Io. Mori, epifcopi Noruicenfis, acceptas, in praef. p. XII. cum no-
tis msstis, a Grutero e cod. Palat. depromptis, inaximam partem conuenire, animaduertit. —
Heroica exhibent codd. Oxonien/s, paullo ante memoratus, Baroccianur et Laudianur. —
In codd. bibl. //atic. ac "indobon. funt Manuelis Mofchopuli fcholia ad Heroica et Imagines,
eiusdem ὀνομάτων ὠττικὼν συλλογὴ ex technologia eius ad imagines Philoflrati confarcinata,
Epiffolarum collationem cum tribus codd. aticavir, (quae iueditas quasdam epp. vel epiflo-
larum fragmenta fuppeditarunt,) et Barozciano idem Olearius accepit ab amicis.

His notitiam aliorum codd. adiungam. Vitae Sophiflarum, Icones, Heroica, vita
Apollonii Tyanaei, de epiflolico charactere (h. e. epifl. prima ad Afpafium,) et epiftolae
amatoriae, funt in biblioth. publ. Pari/ga cod. MDCLXXXXVI. ——- Vitae etc, etiam in

cod.

* APOLLONH CODD. MSSTI Lib. 1P.c. X XII. 543

cod. MDCLXXXXVII. eaedem, Icones, heroica et imagines in cod. MDCCLX. — Vitae et
icones in cod. MDCCLXII. Vitae et icones et ad Afpafium rurfus in cod. MMDCCLXXV.
vitae in cod. MMMLIX. Zcoze; quoque in codd. MDCLXXXXVIII. MDCCLXI.
MMDLXII. MMDLXXXXVI. MMDCCVI. MMDCCCCLV. MMMXIX. AHeroita rurfus iu
codd. MDCLXXXXVIIIL. MMDLXXXXVI. MMMXIX. vi/a - Zfpillonii quoque in cod,
MDCCCI. “44 A/pafium praeter ea in codd. MMDLI. MMDCCCXLVII. Epiffolae ama-
toriae etiam in codd. MDCLVIIL, MMDCCCLXXXV. MMMXXVI. vid. Catal. bibl. illius
vol, II.

ο΄ Lridat in biblioth. publ. ex legato Bonauent. Vulcanii Phil. icones, cmm fchol. graecis
(Mofchopuli:) — εἰ inter codd. Voffianos, cum fcholiis graecis. vid. Catal. pag. 343. nr. 2.
pag. 399. nr.18. — epiflolae amatoriae, (catal. pag. 337. nr. 16.) — ' Aliquid Philofirati
et aliorum, inter codd. Voff. (catal. pag. 401. nr. 4. med.)

. Florentiae in biblioth. Laurent. Medic. tefle Bandinio in catal. codd. graecor. cod. VII.
plut. 55. nr. 5 et 6. (catal. II. pag. 246.) imaginer, capp. 31. (f. lib. primus:) cum gloffis in»
terlinear. et fcholiis, (Mofchopuli) margini adfcriptis, tum (Maximi Planudae) technologiae
et particulares quaedam expofitiones in praefcriptas Philoflrati imagines. vide Bandin. In
eodem cod. funt Philoflrati Aercira, translata ab. Italorum diale£fo iu graccam linguam a. —
JMaximo Planude in dialogi formam. ^ Interloguuntur autem V'initor et Phornix, cum fcho«
liis quibusdam et gloíffis interlinearibus. — Item vpi/folae amatorine 1,111. — cod, XXWI.
plut. 58.. /maginwm lib. T. et cod. XLIV. plut. 59. Zmaginer LXV. cum fcholiis marginal. et
gloffis interlin. tum in vtroque Heroira cum fchol. marginal. et gloflis interlin. (catal. IT.

. €ol. 463 fq. et 513 fq.) — cod. XVI. plut. 58. epiffolae amatoriae LIII. cod. XVII. Heroita,
et cod. XVIIL. eadem, item Imagines, cum fragmento quodam, et vi/a J/ocratís, (catal. lI.
col 455 fqq.) — cod. XX. plut. 56. cod. VII. plut. 58. Jmagines, lib. lI. (catal. col. 319.
444.) — cod. XXXII. plut. 58. Ἥρωϊκος, (fic.) imaginum Philoflrati iunioris, lib.I. et ima-
gines, libri II. (catal. ll. col. 479.) — cod. XXX. plut. 69. vitae Sophifíarum , .:Heroita et
Jmaginer. (catal. ll. col. 646.) — cod. XXIV. plut. 57. Zmaginer quaedam excerptae, cum

* exercitationibus in eas grammaticalibus et fcholiis marginalibus, et cod. XXXIV. tres ima-
" gines, cod. XXV. plut. 59. fex imag, (cat. HI. col. 371. 592. 545.) — Apollonii vita cod. XXVI.
xerum XXVII. plot. 59. et membran. faec. XI. cod. XXXIII. (catal. IL. col. 644 fq. 648.) In
horum vltimo cod. ab eadem antiqua manu occurrunt vberiorcs adnotationes, margini ad-
Ícriptae, quorum auctorem fuiffe Chriflianum , ex exemplis, .a Bandinio excerptis, facile

. colligi potefl, — itae fophiffarum libri II. cod. XV. nr. 3. plut, 59. (catal. 1I. col. 527.) —
Ep;ffo'ae XVYIT. cod. XXIX. nr. 4. plut. 59. (catal. II. col. 550.) — Exeerpta ex vitis fophi-
Jiarüm,; cod. XXXVIL nr. n. plut. 59. (catál. IL 569.) — | Exerpíum ex vitae Apollonii
libro / III. cod. XII. plut. 74. (cat. IH. 100.) — fragmenta de epi//olico charaGere cod. XIV.
plut. 87. (cata! ΠΙ. 556.) — Citatur Philoflrat. in floril. fententiar, tum in violario compof.
€t in alia fententiarum collectione. vide Bandim. catal. 1. pag. 254. 325 εἴ 549. — Neapoli
in bibl. regia, cod. membran. LXXXVI. faec. XV. Philofir. imagines cum fcholiis marginal.
heroica, et vitae fophiflarum. — Jbid. in bibl. Auguítin. S. Ioan. ad Catbon. collectanea
€x Opp. 1o. Damaic. Herodiani — — P/iloffrati etc.

is

|
|-
|
E

$44 Li. IV.c. XXI. APOLLONII CODD. MSSTI
In bibl. /7eneta D. Marci in cod. CCCLXXXXI.— Vitaellfophiflarum; vita Apollonii

Tyanenf. libr. VIII. — cod. CCCLXXXXII. praeter eadem opera infunt adhuc heroica 'et
imagines. — In cod. DXIV. Heroica et imagines. te/le catalogo codd. gr. — J7enetiis iu
bibl. monaft. S. Michaelis, (tefle Miztarellio iufbib!. illius pag. 896.) heroica, vita Apollo.

nii libr. VIII. et imagines cum notis interlinearibus,

Oxonii in bibl. collegii noui cod. MCCXXIII. Icones; cod. MCCXXV. heroica et vitae
fophiflarum, — in bibl βαγοιείαμα, cod. ΟΠ]. et codd. CXIX. CLIX. Man. Mofchopuli
collectio alphab. voce. atticarum e technologial/conum Fhiloflrati. — cod. CXXXI. et inter
codd. Laudi, DCLXXXIL icones. — cod. L. epiflolae XXI. priores. — cod. LXXXXVIII.
heroica. — in bibl. Bed[ei. cod. MMCCLXXXX. nr. 6. Philoflr. Lemniüs de charactere
epiftolarum. — Cafauboni excerpta ex vitis fophiftarum, a t'hiloflrato confcriptis, fafc. 43.
(pag. 265. catal. codd. Angl. et Hibern. vol. I. in quo etiam codd. memorati fuperiores in-
dicantur) — Cemtabriz. in coll. S. "Trinitatis, cod. CCCCLXII. Heroica, (catal. mem. IL.
p.99) — Inter codd. Voff, (praeter cod. inter Leidenfes laudatum,) in cod. MMDCCXXX,
(catal. Angl. etc. IL. pag. 70.) Philoflr. imagines edit. Venetae cum MS. collatae manu Fr.
Iunii, — In bibl. Iacobaea cod. MMMMMMMMDLXVII (catal. II. pag. 246.) Heroica,
imagines cum fcholiis, vitae fophillarum, et col. MMMMMMMMDLXX. Tetri fcholia
in Pbiloftr. imagines. — Inter codd. 7710. Gale, col. MMMMMMLXXXXVIL. (pag. 190.

l. c.) epitolae amatoriae.

Vindobonae in bibl, caefarea, cod. CCLXXXXII. nr. 17. Icones cum Man. Mofcho-
puli fcholiis gr. interlinear. et marginalibus ampliffimoque commentario , et nr. 2t. heroica
cum Mofchopuli fcholiis, (Lambec, comment. vol. V. col. 529 et 531.) — cod. CCLXXXXVI.
nr. 5. fragmentum de charactere epiflolico, (Lamb. l. c. col. 544.) — Gudiasum cod. bibl.
Guelferbytanae illatum effe, Fabrie. ὁ. V. iam fignificauit,

In bibl. elector. Bauariea, codd. CCXX et CCLXI. Icones, fecundum catal. pag. ὅσ
et 85. — In bibl. Rehdiger. Wratis/au. cod. vitae Apollonii, tefte Kranzio in Memorab.

illius biblioth. pag. 86.

In bibl. regia Jatritenf, cod. LXIIL. epiftolae amatoriae, (Iriarti cat. p. 224 fqq.) —
eod. LXXIV.. Man, Mofchopuli nominum atticorum fylloge ex technologia imaginum Philo-
firati, (Iriart. pag. 270.) — cod. LXXVI. Heroica cum gloffis inter verfus; et animad-
verfionibus fcholisque ad margines fcriptis: differt interdum ab editione Olearii et exhibet
capita fiue titulos, heroum nominibus diftinctos. — (vid. riart. p. 278.) — cod. LXXXIV.

prima epiflola ad Afpafium. (Jriar. pag. 345.) — cod. C. imagines et heroica. incipit:

στροοίμιον ἑλλαδία. cum iota fubfcripto, ita, vt opus illi He//adiaz dedicatum fuiffe videatur:
qua fcriptura et explicatione admiffa, non opus fuit, vt, quum in aliis libris Ἑλλάώδια 5. ace

centu in antepenult. fyllaba pofito, fcriptum turbas excitaret, Olearius pag. 762. not. 4.
totum mutaret titulum. Imagines alio prorfus, ac in excufis, ordine difpofitae, vno:

tenore, nulla libri vel primi vel fecundi ratione habita, decurrunt. vid. Zríarz. pag. 391—
394. Harl.

Lucem

ἢ

-

-VoLIV.p.43846 PHILOSTRATI DE VITA APOLL. Lib.17".:. XXII. (ol. XXIP.) 545

Lucem vidit Philoftrati opus graece primum Venet. ex Aldi officina 1502. ^) fol. cum
Eufcbio aduerfus Hieroclem, atque iterum 1535. 8. [Hoc anno Apollonii vitam iterum edi-
tam cífe, quamuis Fabricius id repetat lib. V. cap. 4. de Eufcbio $. 6. vol. VI. p. gt. vet. edit.
ego tamen nullibi, quantum ínuefligare licuit, inuenire potui. Sed illo anno, 1555. /ma-

| gives Dhiloffrati, eiurdem heroica et vitae -Sophiflarum; Imagines. iunierir Philoftrati et de-
jfiriptiones Calliflrati, graece, Venetiis im officina Luc. /nionii Iuntae menfe. unio, in g.
in lucem prodiiffe, notat Maiffaire A. T. indic. f. tom. V. part. Il. pag. 142. εἰ memoratur
illa edis. in catal. bibl. Pinell. tom. III. pag. 291. etin bibl. Askew pag. 103. etc. Editionem
graec. illorum libellor. fine a. nota, in 8, memoratam inueni in catal. Thottiano, vol.1V.
pag. 269. et in Menkenii eatal. 1. pag. 154. Harl] |MStus graecus codex membranaceus fer-
watur Vratislauiae in [ΠΡ] bibliotheca gymnafii Elifabethani, τεῆς Gotlobo Kcantzio in me-
morabilibus illius bibliothecae pag. 86.

Latine pzodiit ex verfione Z/emanni Rinuccini *), edente Philippo Beroaldo, Bononia,
typis Benedicli Hectoris, 1501. fol. cum praefat. Beroaldi ad difcipulum fuum, Baptiftam de
Comite, Mediolanenfem. Deinde Venet. apud Aldum, 1502. fol. et ex Gisberti Longolié
recognitione cum adieclis ad margines fcholiis Colon. 1532. 8.7) Editionem quoque Beroal.
'dinam in 8. fine loci et temporis notatione memorat laudatus Olearius, quam haud vidi *),
ncc minus Parifienfem 1555. 12. apud Beguinum, in qua pauca quaedam reddita commo-
dius, et cuius fphalmata nonnulla emendantur in Latini Latinii bibliotheca facroprofana
tom. II. pag. 39. 40.

Graece et latine cum Rinuccini verfione per Fed. Moreilum recocnita Parif. 1608. fol.")
adiundiis Eufebii libro aduerfus Hieroclem cum verfione Zenobii Acciaioli Florentini, et
reliquis Philoflrati vtriusque fcriptis et Calliflrati Ecphrafibus. In graecis Aldinam fere ex-
prinit, vfüs praeterea codd. bibl, regiae et Pauli Petauii cum gloílis graecis, nec minus

*- caftiga-

' 4) "Textus graecus cum Eufebio in calce habet: prima pagina, notante Damdinio in catal. codd.
- V'enetüis apud idum men/e Martio, M.DL gr. IL col: 644. antiqua manus adnotauit: 7rans-
(1501) Addita eft feiuncta verfio Philoftrati la-- /atus im latimum per Alamannum Rinuccinuts
tina interprete /Z/amuauno Rinuccino , et werfio Α. D. 1475. forte, ait, Bandin. ex hoc eodem co-
Eufebii let. interprete Z'enobio Zícciaiolo Florent. dice, qui nitidiffimus eft et optimus. Zar/.

in calce legitur. netiis im aedibus Aldi menfe
Febr. M.Dil. (1202.) Pinelli catal. I. pag. 238. —
Editio publicata, aut recufa, aut nouo tantum ti-
tulo inítructa effe videtur a. 1504. cum Aldi prae-
fatione ad Zenobium Acciaiolum, fcripta //znetiis
menfe Maio M.D.IHI. vid. Maittaire A. 'T. 1.
p. 168. Bandini catal. codd. gr. Medic. IL. p. 445.
Serie dell Ediz. Aldine, edit. II. pag. 13. 18 et 26.
Geret de Aldi Pii Manutii vita meritisque, Wit-
teberg. 1753. 4. pag. 92 et 96. inprimis Ζ πὶ Dif-
fertaz. Voífiane , tom, II. pag. 203 fqq. Har.

€) Vide, quae fcripfi in Introd, in hift. L. Gr.
Il. τ. pag. 218 fq. (quae repetere nolo,) et Zeni
diff. Voffiane 11. pag. aca fqq. In cod, Medicei

Vol. V.

f) De qua ed, multus eft Zenus l. c. p. 204 fqq.
Hart.

g) Fuit in bibl. Pinelliana, vid. catal. II. p. 46.
et thefaur. bibliothec. tom. lI. pag. 54 fqq. vbi
quaedam leges de Philoftrato et Apollonio. Zi.

1) Philoftrati de vita Apollonii Tyanaei intcr-
pretatio latina eft Alemanni Rinuccini Florentini,
non folum plerisque in locis barbara, fed et in-
fida, iudice Aldo Manutio in praefat. ad Ze:10-
"bium Florentinum: cuius emendatienes lecutus
eft Fed. Morellus, in ceteris pleraque oninia reti-
nuit, aut, fi quid leuiter immutaut, alio fere typo
figaauit. Laur, JNormatnus,

Lzz

“6 Lii. IP. c XXII. — AVCTORES CITATI PHILOSTRATO VoL ΤΥ. p 46

caftigationibus, quas codici fuo doctiffimus vir, Adr. Turnebus, adícripferat. [vid. “αὶ αῖτε
A. T. ΠΗ. pag. 852. qui in nota e. Morelli praefat. recudi fecit.]

Gallice ex verfione Blafíi P'igenirii, Borbonii, Parif. a. 1596. [a. 1599. in 4. in catal.
Thott. tom, IV. pag. go.] quam quum Iacobo Amioto oftendiilet Henricus III. Galliae rex,
miratus dixit, fe hactenus femper ita exiflimaile, quod lioc opus in linguam gallicam trans.

ferri commode non poffet.- Sane regi eidem, verlionem gallicam Philoflrati a. fe pridem-
flagitanti, hoc Amiotus refponderat, et quod. fieri bona translatio libzi illius non poffet.
praetenderat. Vide Baeíii Lex. in Amioto tom. I. pag. 234. (et voc. Zpollonius de Tiane,.

vbi de verfton. gallica et anglica huiusque auctore agitur, tom. I. p. 268. edit. nou.] Prodiit
ex verfione eiusdem J/igenerii, per Fed. Morcllum cecognita, additis notis Zfrzi Thumae Do-
mini de Embry, Parifienfis. Parif. 1611. 4. 1637. fol.

Italice Venet. 1549. 8. Francifco Baldello interprete. Fibri. cum Eufebio contra Hie-
roclem. llam edit, iuuit Barberin. pater purpuratus. — Solam viram italice vertit et edi-
dit Ludou. Dolte, Venet. 1549. 8. vid. Fostanini della Eloquenza Italiana, lib. ΠΗ. Venet;
1737. 4. pag. 555. aut edit. Zenonis, Venet. 1753. 4. tom. II. pag. 145. et Paitoni in bibl. de.

gli autori — volgarizzati, tom. 1L pag. 73 Íq. qui addit ver(ionem 4o. Bern. Guajlandis,.

Venet. 1549. 8. Har/.

"Inzlice libri duo primores cum | notis fatis copiofis ad fingula capita auctore Carolo
Blount, rond 16go.fol. Notae feruntur partim excerptae e (chedis Baronis Herbe -rty de
Cherbury. —Auclor vero, nec ingenio alioqui deflirutus, nec eruditione, palfim in illis prae
fe fert animum a chriflianismo abhorrentem, quem oraculis rationis quoque et aliis dia-

tribis pridem teflatus. mifer denique necem ipfe fibi confciuit a. 1693. ob negatum, vf aiunt, -

gloris coningium, quod licitum eífe fingulari fcripto contenderat. [1] Fabric. — Reliquas
editt. et verfiones ad $. IV. indicatas reperies. Harj. :

[Benzelius exemplo fuo adfcripferat :

AVMuBlorer citati Philoffrato in libris. 7 ILI. vitae Apollonii fecundum editionem Federici Morellis

Abaris, fenior, 327. a.
Aeíchines, Lyfaniae filius rai 46. d..
Aefchylus, 276. b.
Aefopus , 557. c.
Amphiaraus, vates, ror. b.
Anaxagoras, Clazomenius, 16.d. 60.a. 394. 5:
Antifthenes,. Socraticus ,. 192. a.
Apollonii, Tyanei, διαθῆκαι» (alii uzro9:«o). 5. b--
Ionica dialecto, 363. a.
Oratio ad. Aegyptios, 119. a.
gregi μαντείας cisteoy libb. quatuor, 147. a.
Liber de Sacrificiis, 147. d. 175. d.
Epiftolae, 45. d. 355. d. 372.a. 421. c. — breues et laconicae omnes, 363. a:
Epiftola ad 4dolcfcentem imaledicum, 304. a.
Epiftola ad Afpendienfes Frumentarios,. 2o. d,

Epiflola -

!

JN VITA. APOLLONII

Epiftola ad Athenienfes, 179. c-
ad Clazomenium fophiftam, 33. b.
ad Demetrium, cynicum, 309. a.
ad Dionem, philofophum, plures, 252.d.

ad Domitianum , imp. Ionica, fed fuppofititia, 362. d.

ad Euphratem, philofophum, plures, 252. b. c.

ad larcham, primc. gymnofophiflarum Indiae , 154. c.

ad Indos gymnofophiflas , 210. b.
ad Lacedaemonios, 195. c.
- "ad Mufonium, philofophum, duae, 207.
ad Neruam, imperatorem, 426.d. 427. b,
ad Scopelianum, fophiflam, 35. c.
ad Smyrnenfes, 161. c.
ad Tarfenfes, 8. a.
ad Titum, imperatorem, 505. b.
ad Vefpafianum, imperat. tres, 255.
Libellus de dogmatibus Pythagoricis, 421.
.. .Preces, ad Palamedem, 163..d.
-— — Apologia coram Domitiano dicta, 379 144:
Oraculum de immortalitate animae, 431. b.
"Archilochus, Parius, 62. c. 352. a.
Archytas, "Tarentinus, 306. d.
AAriflander, Lycius, vates, 404. d.
Ariflippus, 47. a. !
Ariftoteles notatur 247. c.
"Califthenes, Olynthius, 420. d. 322. a:
Crates, "Thebanus, 16. d. 320. d. carpitur, 322. b:

Lit.JPV.c«. XXIL — sq

Damis Ninius, fcriptor vitae Apollonii, 4. d. 24. d. 25. d. 33. c. 45.d. 51. d. 66.a. 16. c
89.a. mg.d. 123. b. 133. d. 140. d. 144. a. 147. c. 148. a. 150. c. 155. b. 175. c. 184. c.
. 212.a. 213. a. 216. b. 217. b. 233. c. 259, c. 262. b. 265. d. 281. c. 299. a. 308. b, 339. €,

...346. a... 354. d. 362. d. 369. d.
. judicium de Damide Philoflrati, 5. a.
Damis, Aífyrius, 333. c. 428. a.
Damophyla, poetria, 41. d.
Demetrius, cynicus, 181. d. 30T.a. 327. b.
Democritus, Abderita, 393. d. 403. c.
Demo(thenes ὁ σαιανιευς. 566. b.
Diogenes, Sinopenfis, 320. d.
Empedocles, Agrigentinus, 2. e. 393. d. Eius hymni, 386, b.
Eretriorum infcriptiones fepulcrales, 34. d.
Eudoxus, Cnidiu:, 47. a.
Euphrates, philofophus, 17. b. 564. d.
Euripides, 75. a. 178. d. 324. b. 358. b.
" 222: 3

Euryltheus;

$48 Lib. IV. c. XXII. AVCTORES CITATI PHILOSTRATO IN. VITA APOLLONII

Euryflheus,. 396. a.
Euthydemus, rhetor Tarfenfis, 4. d.
Euxenus, Heracleenfis, praeceptor Apollonii, 8. c.
Helicon, Cyziceus, 47.a.
fud academicus, 320. c.
Heracliti obfcuritas notatur, ru. b.
Herodes, fophifta, 116. d.
Homerus, 1.a. 5. d. 31. c. 85. b. 113. c. laudatur t26. b. 126. b. 162. c. 159. c. YI. a. 173; d.
173. a. b. 183. a. 198. b. 233. b. 280. c. 339. b. 347. b. c. 387. b. 409. c. 414. c.
Infcriptio flatuae Palamedis, 16g. d.
Iubas, rex Libyae, 70. c. 76. b. notatur 7o. c.
Leges Memphitarum, 265. d.
Avxici λόγοι, 408. b.
Maximi, Aegienfis, commentarius rerum, ab Apollonio Aegis geflarum, 5. b. 15. b.-
Megiflias, Acarnan, vates, 404. d.
Menippus, Lycius, 182. a.
Moeraginis libri IV. de Apollonio, 5. b. 147. d.
Mufonius, philofophus Babylonius, 194. a. 206.d. Eius et Apollonii epiftolae amoe
baeae, 207.
Mufonius, "'yrrhenus, 341. c.
Nearchus, 76. c.
Neronis, imperatoris, carmina, 190. a.
Neruae, imperatoris, epiftola ad Apollonium, 426. s
Orpheus, 37. a. 169. a. 178. a.
ὑπὲρ τῶν ἀποθανόντων μελῳδία! , 403. d.
Orthagoras, 155. ἃ.
Phauorinus, orationibus, 181. d.
Philifcus, Melienfis philofophus ,. 403. c.
Philolaus, Cittieus, 194. b.

Philo(lratus ? ἐν τοῖς πρὸς Εὐφρώτην λόγοις, 17. c. alius operis fui, quo probauit, oTi ToY-

οὀτεχνὼς ἄνδρα, μήτε μεταφήσε; Tl, μήτε δολώσεται» i.e, quod omnis probus liber.
meininit p. 310. c.
Phraortis, Indorum regis, cpift. ad Iarcham, 106.
Phyton, 47. a. 320. b.
Pindarus, 302. b. 331. c. E
Plato, 45. d. τος. b. 320. b. iufle venditus, 321. c. laudatur 275. a. in Timaeo 299. a..
Poeta anonymus, 278. d.
Prodicus, 269. d. 272. b.
Pythagoras, 76. c.
Pytho, academicus, 320. c. 321. d.
Pytho, Byzantius, rhetor, 365. d.
Scylax, 152. b.
Seleucus, Cyzicenus mei; 494. ἃ,

,
|

Silianus, |

|
|
|
|
!
|

Vo.IV.p.437 NICOMACHO ET VICTORIANO RECENSITAE Lib. IP". c. X II.. ς49)

Silianus, Ambraciota, vates, 405. ἃ:

Simonides, kymno, 18. b.

Socrates, 374. d. 379. c. 394. a.

Sophocles, 17. a. 198. b. 358. d. 393. d. 408. c. Oedipo, 323, c. Eius Paean, 123. €
Speufippus, 47. a. Eius Poemata vti ψυχροὶ notantur ibid,
(Stefichorus) Himeraeus in TEGLINAY adiens 218. b.

Stratocles Sidonius, medicus, 404. a.

"Thales, Milcfius, 60. a. 394. a.

"Tii, imperatoris, epift. ad Apollonium, 385. c.
Vefpafiani epift; ad Apollonium, 585. b.

Zeno, Eleates, 319. b. 320. c. Benzel.]

III. Locus Sidonii VH. epift. 3. quo ait; fe Apollonii, pythagorici, vitam ad Leonem
Euarigis et Alaici regis confiliarium mittere, mon vf. Nicomacinis fenior e Philoflrati, fed vt
Taftivr- V'iflorianus e Nicemachi fthedio exftripft, cum Sirmondo, eruditiilimo viro, ita
videtur eíle intelligendus, vt Nicomachus et Victorianus non fint nomina auctorum, qui
poft Philoflratum Apollonii vitam feripferunt, neque fcribarum antiquariorum,. fed viro-
rum clariffimorum , qui ab zntiquariis mendofe fcripta per otium et animi gratia caftigabant.
Idem enim Sirmondus teflatur, exflare codices MSS. T. Liuii, in quibus Nicomachum et
Viclorianum eandem operam illi quoque impendiffe adnotatum eft his verbis : Nicomachtr:
Dyixter Γ΄. C. emendaui ad exempli n Parentis mei Clementiani, ab vbe condita — — Fi-
Blorianus: Κ΄. C. emendabam Dominis Symmachi, Et alio loco: Emendaui. Nicomachus Fla.
vianus I7. C. Praefe//us vrbi apud Heunam , ab vrbe condita — —. V'iforinus V. C. emen-
da^am Dominir. syminachis, — Laudatur Philoflratus ab //fíidoro Pelufiota lib. T. epift. 389.
Ἔχεις τὸν Φιλόφτρατον, ἀκριβῶς τὰ ἐκείν ( Λπολλωνί8) ἐκϑέμενον. Καὶ μανϑανε ὡς
cau συκοφυντεαν μαγγανειῶν ἐχϑροὶ τῷ ἄνδρος. ὡς εἰκὸς. κωτεσκευσσον. Vide et
Pii. wii cod. XLIV et CCXLI.. vbi prolixa e Philoflrato excerpta, e quibus aliquando emen-
dare codices editos licet, ^ De dictione Philoftrati iudicium exflat pag. r3. edit, Hoefchelii et
pag.54o. Mirum eít, a Photio, bis idem opus recenferi: itaque H. Valefius, vir doctiffi--
maus, magnam bibliothecae Photianae partem alteri auctori tribuebat..

IV. Ἡρωτ και. — Heroiza fiue d'alogus Vinitoris cum Phoenice in praedio quodam,
vt fingitur, non longe ab Fleunte, "Thraciae oppido, habitus, quo Heroes XXI. qui bello
"Troiano interfuere, defcribun'ur et celebrantur, [— Vide fupra in notiua codd. ex cod:
quodam Florentino notata. . Hic inferam editionum verfionumque catalogum.

Lutioni opera. — leones Philoffrati, — Philoffrati iunioris icones, — Eiusdem heroica. — De.
firiptiones Callifirati. — Eiurdem. vitae. fophiflarum. graece. Florent, 1496. fol. vid. cel.
Panzer A.CT. L pag. 425. inprimis Zdudiffredum in fpecimine. editt. italicar. faec. XV.
pag. 350 — 352.

Λεκιανξ — Luciani opera, — Icones: Philoftrati, — Eiusdem. Hiroira: — Eiusdem. vifae
Jop'iftlavum. — Iconer iunioris Philofvati. — Defiriptiones Calliffrati, | 4ldus. — 1n calce: F. t-
neis. in-adibvs 211} menfe Iunio. MDIII. (1503.) fol. graece: nulla praemiffa pracfatio--

δε, — Multo culüor dcinde prodiit vterque ex eadem officina, 1522. fol.

Lz2-3: Icones:

wo 18. 177... ΧΙ], PHILOSTRATI IMAGINES Vol.IV. p.47 P 48

Icones. Philoftrati etc. (vt in prima edit. Flor.) Florentiae fumtu Phil. Tuntae Florentini,
x$17.fol. Quibusdam exemplaribus adhaeret Lucianus. vid. quae fupra, in cap. de Luciano
eiusque editt., et ia Introd. in hifl. L. Gr. 1l. τ. pag. 189 fq. notaui.

Flau. Philof'ati de vitis fophiftarum, 2£utouio Bonfino interprete. | Ex aedibus Schu-
rerianis. 1516. 4. /Maitf. A. T. 1L. pag. 286. cum praefat. Nicolai Gerbelii, quam recudi fecit
Olcar, in fua edit. pag. 477. — tum Bafileae 1563.

Püiloftrati Heroica. latine a Stephano Nigro ex Cafali maiore Cremonenfis agri inter.
prete, — Eiusdem Nigri dialogus, in quem quicquid apud Pauwfaniam fcitu dignum legi-
tur, quam diligentiffime congeffit Steph. Niger. edit. vetufliffimam, fine anni indicio habuit
JMiken.. vid. catal. illius bibl. tom. I. pag. 78. — Faden. In offic. Minutiana. Mediol. 1517.
fol. (vid. Zaitt. A. T. II. pag. 500.) — Eiusdem verfio Philofr. heroic. et Iconum, Py-
thag. A. C. Mocratis orat. de regiis muneribus Mediol. 1521. 4. et, aliis additis, (vid. δ. fq.)
Bail. 1532.4. (Mitt, 1. c. 613 et 771.)

Philoffvati notitia de Zriflide, addita legitur Iuntinae Ariflidis editioni, Florent. 1517.

fol — De fabula, ex Philoflrati imaginibus, gr, et lat. in editione Aefopi fabellarum etc. ἡ

Aldina, Venet. 1505. fol.

Philofir. imagines etc. ctc. Venet. in offic. Luc. Ant. Tuntae. 1535. 8. de qua edit. vide
ad 6.2. — De edit, Morell. in qua Heroica leguntur pag. 631 — 729. et quibusdam verfio-
nibus ibid. iam fermo fuit; de Olearii autem edit. et dc epiflolis Philofirati paullo infra latius
egit Fabric. — JBlountii verfio cum notis impiis, in linguam gallicam conuerfa, prodiit Berol.

1775. iterumque, vtut repetitae editionis nulla fiat mentio, Amflelod. 1779. 8. IV. voll. — .

Philofirati opera in linguam germanicam tranflulit Dau. Chriffoph. Sebold, Lemgou. 1176 fq.
11, voll. 8. Zar1.]

Meminit Heroicorum Suidas, qui vocat 'Hewixov. Nonnulla Heroicorum, vti ἴσος
num quoque Philoftrati loca illuftrat Zo. Fridericus Gronouiu; in Diatribe ad Statium. — Di-
vifio in capita titulique capitum non funt ab ipfo auctore, qui hoc opere cum Homericis de-
fcriptionibus certare voluit, vt Oleario pulcre animaduerfum.

V. ETKO'NEZ. Imagin^: LXVI. porticus Neapolitani libris duobus diferte et elegane
ter deferiptae, quas his verbis laudat Philoflratus [IP] iunior in praefatione fuarum imaginum
pag. 832. ἐσπδδαται τις γοαφικῶν ἔργων ἔκφρασις τεμῷ ὁμωνύμῳ κοὶ μητροπάτορι λίαν
᾿Αττικῶς τῆς γλώσσης ἔχεσο ξὺν ὥρω τε προηγμένῃ καὶ τόνω. Ταύτης κατ᾽ ἴχνη χωρῆσαι
ϑελήσαντες εἰς. In codicibus quibusdam MSS. vt Vaticanis et Gudiano, (qui nunc infertus
eft bibliothecae fereniff. ducis Guelpherbytani,) [aliisque, vid. fupra, in notitia codd. MSS.]
Ícholia Manuelis Moftkopuli adiuncta leguntur, hactenus perinde, vt AMaximi Planudae
technologia in easdem imagines adhuc inedita. Editae tamen funt vna cum Phrynicho, et
qui faepe ad Philoftratum, velut atticismi eximium auctorem, prouocat, Thomae Magiflri
eclogis dictionum Atticarum, voces Atticae ab eodem Mofchopulo ex imaginibus Philoflrati
ordine litterarum notatae, τῶν ὀνομώτων Ἀττικῶν συλλογὴ ἐκλεγῶσα ἀπὸ τῆς τεχνολο-
vias τῶν eixevày τῇ Φιλοςτράτε. ἣν ἐξέδοτο ὁ σοφώτατος κύριος Mover ὁ Μοσχόπϑλοον
«pp ἀπὸ τῶν βιβλίων T&y ποιητῶν, Venet. 1524. 0], apud Aldum et Parif. apud Vafcofan.

1532. &

-9

——— M —— JÁ— dá —

I E
| Vol. IV. p.48 40 PHILOSTRATI EPISTOLAE Li&IF.c XXIL. κα

r

L4

J
- 1532. 8. Has imsgines Meurfius antiquiori cuidam tribuit Philoflrato;; fed nullum video ar-
- guimentum firmum, quo demonfiret, falíam eile fententiam Suidae, qui vitam Apollonii et
imaginum libros ad vnum eumdemque auctorem refert, licet fatear, eum alioqui, vbi de
- Philo(lratis agit, non etle per omnia valde accuratum. — ldem Suidas libros quatuor memo-
γαῖ εἰκόνων fiue ἐκφρώσεων, fed duo tantum οχίξαπε, qui cum verfione Stephani Nigri, Me-
- diolanen(üs, leguntur iu editione operum Philoílrati Morelliana pag. 7230 — 831... Saepius:
antea cum heroicis lucem graece viderant, quorum .iam editiones recenfui, Nigri autem ine
terpretatio prodierat Mediolan. 1521. 4. per lo. de Caflelliano, et Bafil. 1532. 4. vna cum
- verfione aureorum carminum Pythagorae, Mufonii oratione de optimo principe, Ifocratis .
eratione de regiis muneribus, colieclaneis quibusdam ex Athenaeo, et ipfius Nigri commen-
tariis in aurea carmina et pracfationibus ad Homerum, Pindarum et T. Liuium. — Znfozni
Bonfinii verfionem latinam, quia inedita eft, praetereo. — At B/a/i F'igenerii verfio non:
omittenda, qui cum figuris in aces incis, argumentis et commentario erudito imagines:
- vtriusque Philoflrati. et Callifizati ecphrafes: galiice edidit Pari. 1578. 4. recufas 1296. 1615..
1629. 1637. fol. Ex latina potius verfione, quam ex graeco contextu interpretationem fuam.
adornaife, obferuat Franciftur L/auaffor de vi et vfa quorundam verborum latinorum: P/a-
um J'igeverium Philofivati Gallicum interpretem recordor multum vel potiur nimium in απ:
dir yndigue frriptir Grascorum fuif]: . qui Grata tamen non ex graetis ἀμέσως, ftd ex latinis:
"gallire [P] redaizij; v deatur. — Eundem animaduerto in hifce latinir, guae fola confuluit ver-
fendi cau/Ja, vel negligentem [2 vel parum inteliizentem pracbuiffe , virum alioqui acrem et fius
"diofum. Addamne, quod Phuoflati icones a patre fuo latinis redditas ver&bus teflatur et
loca quaedam exinde profert J/aufJacus ad Ariftotelis hifloriam animalium pag. 1247 fq.?
Ariftaenetum defciiptionum P'hiloílrati imisatorem notat lofias Mercerus. Fabrit. Duos de.
Smaginibus libros nihil aliud effe, quam declamationes extemporales, iudicat /7a/rf. Emen-
dart. MI. cap. 20. pag. 1co. — — To:&. lus Baden in comment. de arte et iudicio: Flauii Philo-
flrasi in defcr:bends imaginibus, Hafuiae 1792. 4.. putat, Philoflratum reuera vidiífe et de-
fcripfifle feriem tabularum, in porticu, quae fuit Neapoli, fufpenfarum, eoque fuos difci-
pulos, quibus explicar-t fingula, duxiife. At tamen, id fi verum eft, Philoflratum, inge-
"nio faepe abufum, haud pauca adfinxitle, eft credibile. [Nuper commentari in hunc librum:
docliffime coepit cel. Z/eyue, qui ad d. I. Mart. MDCCXCVI. edidit Progr. Legatum tabula--
rum Zíchornianum. Litterarum artiumque connubium in Academiis Philoflrrau Imaginum:
iluflratio, — Particula prima.]
De epiflolir, quae a Suida et in multis codd. adpellantur 'EzisoAog teorie, (fed:
tales non funt I. IV. VII. VItE — XI. XV. XVII. XVIII.) ea, quae Fabrir. lib. Il. cap. το. 6.26:.
fcripferat, et ego maximam partem in noua hac edit. de induflria ibi omiferam, hoc loco,
eoque commodiore, refcram. Ita vero pergit Fabricius: ,Ex illis decima tertia eft ad Iu-
liam Auguftam. Eaedem.epiflolae cum on/nii verfione exftant ad calcem: operum Philo--
flrati gr. et lat. editorum a Fed. Morello. Parif. 1608. fol. [Bonfinianam verfionem effe in:
-€ollectione epiftol. Cuia-iana et in edit. Morell. equidem cum Oleario pag. 915. nefcio, vnde:
hauferit Fabricius. --- βάν ον. epp. graece cum epiftolis Synefii et aliorum. J/enetiic, in
*ollectione epiflolarum graecar. Aidina, 1499. 4. vid. Fe/fii catal. codd. faec. XV. biblioth.
Magliabech. I. col..633 fq... Sunt quoque in colleclione Cuiaziaua, de qua Fabric. in vol. L..
lib. IL cap. 1o. vberius.egit, et in edit. l'hiloflr. Qkar. pag. 911 fqq. vbi LXXIV. epiflolae ex»-
hibentur;,

΄

moe Πρ ΤΡ’, ε ΧΤΙ. PHILOSTRATI VITAE SOPHISTARVM Vol.IV. p.49

lhibentur, additis partim iis, quasTo. Meurfius iam vulgauerat, partim aliis ex codd. Vatica-
mis. Ab initio idem Olearius de his Philoflrati epiftolis agit, εἰ inferuit pag. 912 fqq. frag-
mentum , quod ex quadam Philoflrati dixA£Zes, (δια λέξεων vero fuarum ipie Fhilofir. vitae
Apollonii lib. VI. cap. 35. et Suidas meminerunt;) decerptum eífe coniicit. — Tum exiftimat,

non omnes hucusque editas vnius effe hominis, Lemnii nempe Philoflrati, qui luliae, con-

dugis Alexandri Seueri, iuflu confcripfit vitam Apollonii Tyanenfis, qui epiflolarum ἐρωτικῶν
-auélor ef. Prima autem, Afpafiae, vel potius /Z/pafo, fophiflae Rauennati, infcripta,
(quae in codd. quoque non iuncta reliquis inuenitur epiítolis , et ἐπιξολικὸς χαρακτὴρ TÉ
Acys dicitur, vid. Olearii not. ad init. pag. 916. et praef. pag. 914.) infcripta tertium Philo-
flratum habet auctorem. Παρ} —Lambeciuz libro fexto pag. 259. teflatur, fe admodum
iuuenem Philoflrati epiflolas recenfere atque latina verfione illu(trare inflituiffe. Fragmen-
tum de charactere epiítrolico, [de quo modo egi,] quod idem lib. I. pag. 377. et lib. V. p. 258.
memorat, nihil aliud eff, quam epiflolarum Philofirati, ab Aldo editarum, prima, [fiue ad Afpa-
finm.] Philoftrati epií!olas ex MSS. palatinis auctiores et Jo. Kiniendoncii notis copiofis in-
editis ilufirztas habere fe teflatus eit. GotAofred. Jungermannus in epifl. msta ad Eliam
Purfchinm data d, 16. Febr. 1603. — Alias Philoflrati epiflolas VIII. eousque ineditas et quinas

edirarum auctiores, graece ex cod. msto membranaceo bibl. Lugd. Bat. edidit et differtatiun-

l

culam de iribus Philofuztis adiecit Zo. Meurfur, Lugd. Bat. 1616. 4. [rec. in Meurfii opp.
curauie fo. Lamio, tom. VIL. pag..862. a. nr. LXIV.. vsque ad nr. LXXI. inclufiue: conf.
Banziui catal. cod. gr. Medic. H. col. 455 fq. llam Meurfii differt. repetendam curauit Olea-
rins inter teftimonia de Philoflr. pag. XV fqq. Idem pag. 911. vix alias, ait, ab iis, quas a
Meuríio editas habemus, epiflolas fuiffe, puto, quibus Kimendocianus codex fe commen-
dauitetc.] Notas Cafanosasi, (Mr. de Cafencuve,) in Philoflrati epiftolas laudari vidi, ipfas

aon vidi.^ Fabric. — Vitae Cafanouanae, a Medonio fcriptae, fubiectus eft catalogus fcripto-

rum eius: fed nihil ibi de notis ad Philoflratum. ZZetim. Ego tamen memoratam reperi edit,
Epiflvae Philofirati ex verfione. gallica et cum notis Lud. Caf2nouani. "Tournoni. 1620. 4.

Quaedam epiflolae infertae funt. Patufae encyclopaed. philolog. vol. 1, et ᾿Αγϑολογίω τῶν,

ἑλληνικῶν ἐπιξολῶν 9 Parif. 1585. 4. nr. 2. Harl, i

Ex epigrammatibur, quae a Philoflrato fcripta notat Suidas, vnicum exflat libro VI. —
Anthologiae p. 452. in Teleplhum vulneratum. [et in ruri anal. poet. gr. tom. ll. p. 400.

nec non in Olearii edit. Philoflr. pag. 950.]

VL ΒΙΌΙ EOOIZTXIN. Vitae fophiflarum libri II. quos infcripfit Antonio Gor-

diano, coníuli, (ita enim diferte legit MS, codex meus, qui olim fuit praeflantiilimi Putfchii),
aui primum conful fuit anno Chrifti 239. et fecundum anno 241. ltaque alterutro horum
annorum editas ab eo has vitas eft neceffe, quo tempore iam aetate prouectus (ἱκανῶς *yat-
edcxay) docebat Romae Afpafius, Hippodromi, quem auctor etiam aufcultauerat, audie
τοῦ ἢ. Vnde nec Philoílratum quum 18 fcriberet admodum iuuenem fuiffe conflat. — Diui-
dit autem fophi(las in duo genera, vnum, philofophiam fimul profefforum et alterum, mere

rhetorum, itaque de illis primo, de his fecundo loco agit. Qui porro ab illo feruato teme. |
poris |

i) Vid. Olearii rot. pag. 479. qui pag. 473 4. phift. opufculum, quod Jon/ius ΠῚ, 14, 3. tribuit
praemiüt introdu&t, im illud Philofr. de vitis ío- iuuiori Philofirato. Zar.

|
]

| (o1. potio PHILOSTRATI VITAE SOPHIST. Li&.IV. c. XXII (ol. XXII". 553

poris ordine *) celebrantur, hi funt: Libro priore: Eudoxur, Leo Byzantius, Diar
Ephefius γε Carneades Athenienfis, Philoffratus Aegyptius, Teomneffus Naucratites, Dio
Prufaeus, cognomento Chryfoflomus, PAauorinus Arelatenfis, Gorgias, (qui familiam
, ducit inter rhetores fiue fophiílas antiquiores, proprie dictos,) Leontinus, Protagorar Abderi-
tes, Hippiar Eleus, Prodicus Chius, Polus Agrigentinus, Thrafzmathur Carthaginienfis,
Zintiphon Rhamnufius, Critios Athenienfis, et 7focrates. — "Tum Aefihiuts , (τῆς δευτέρως,
vt Philoflrati verbis vtar, σοφιξικῆς ἀρξαμενος,) Nicetes Smyrnaeus, (ad quem omiffis Ari-
barzane Cilice, Xenophrone Siculo et Pythagora Cyrenaico, tamquam ineptis fophiflis, pro-
perare fe ait) Z/aeur Aflyrius, Scopelionus, Herodis Attici praeceptor, Dionyfius Milefius,
Lolliomis [0] Ephefius, ZJarcur Byzantius, Polemo Laodicenus et Secundur Athenienfis.
Libro poflieriore, Herodes Athenienfis, Theodotur, Ztriflocler Pergamenus, Zntiochur
Aegaeus, lixander: Scleucienfis cognomine πηλοπλώτων, quafi luteum Platonem dicas,
F'arur Pergaeus, Hermogenes "Tarfenfis, Philager. Cilix, Zriffider Adrianenfis, “ἀργίαν
Phoenicius, Chref/ur Byzantius, Pollux Naucratites, Pau/aniar Cappadox, Zfhenodorur
Aenen(s, Ptolemmarus Naucratites , Euodianu; Smyrnaeus, Aufur Perinthius, Oenomarchus
Andrius, .polloniws Naucratites, Zfpolloniur Athenienfis, Procius Naucratites, Phoenix
"Theffalus, Damianus Ephefius, (omiffis tamquam indignis illo cenfu Sotero, Sofo, Nican-
dro, Phaedro, Cyro et Phylace,) Z/miipater Hierapolitanus, Hermorrotes Phocenfis, He-
- fatlides Lycius, -Hippodromus "T heffalus, /7arur Laodicenfis, Quirinur Nicomedienfis, PAi-
lifeus "Thelfalus, 244e/iamus, (male bis in codice meo MS. Philinus) Romanus, Heliodorus
Gallus, et Z/pafius Rauennas. Fabri. — /"alefíus emendatt. lib. II. cap. 1— 14. excl. per-
multa vitarum fophift. loca emendauit et interpretatus efl, quorum haud pauca Olear. poflea
fic correxit auctoritate codd. adnotante Burm. Idem Valef. cap. 3. pag. 82. notat, Philo-
flratum omififfe quam plurimos, qui non minus celebres fua aetate fuiflent fophiflae, quam
multi eorum, 4005 ille deinde commemoraffet; ex quo adparere cenfet, Philoflratum vete-
ris hifloriae non admodum fludiofum nec peritum fuiffe. Olearius vero ex cod. Putfchiano
omnes fere vitarum lacunas a fe impletas effe, ad init. vitarum not. 3. gloriatur. Harl.

Apud Salmafium ad Spartiani Hadrianum cap. 15. vbi Philoflratus in Antenoris fophiflae
vitalaudatur, pro Zfntenorir legendum emferiorir, Philifci nimirum , qvae vitam Hcliodori,
de quo ibi Salmafius, praecedit. Corrupti quoque funt Suidae codices, in quibus memoran-
tur libri quatuor de fophiflarum vitis:^non plures enim fcripfiffe duobus, qui exflant, et ipfe
Philofiratus profitetur, et fatis adparet ex libri poflerioris claufula, qua teflatur, fe in fuis
temporibus definere. Meminit huius operis Eunopius in prooem. Φιλόφρατος μὲν ὁ Λήμνιος
τὸς τῶν ἀρίτων (Φιλοσόφων τε ἀνδρῶν καὶ σοφιςῶν) ἐξ ἐπιδρομῆς ") μετὰ χάριτος παρέπτη-
σε βίας. Philofirotue Lemnius praecipuorum fophiftorum vitat iucundo dicendi genere obiter

! delibauit. Synefius Dione: Φιλόςρατος uiv ὁ Λήμνιος avayecQoy τὸς [Mes τῶν μέχεοις
αὐτῷ σοφιτῶν ἐν ἀρχῇ τῷ Acys δύο μερίδας ποιὲς εἴς. — Prodierunt graece cum heroicis et
&maginibus, Venetiis ac Florentiae in fol. tum cafligatius Venet, 1550. 8, In latinam lin-

guam

&) Confer Jac. Perizonii praefat. ad Aeliani va- ἐπεϑέμην ἐξ ἐπιδρομῆς fux διελϑᾶν" cui mox oppo-
rias hiftorias. nit, ἄτις τώ ἀκριβέστατα “γνῶναι βεληϑήσετα.
ἢ) Sic apud Ariflidem tom. IL. pag. 514, ὥσπερ /
Vol. V. Aaaa

$4 Τρ. 17). ε. XXIL PHILOSTRATVS LEMNIVS IVNIÓR ——— YoLIV. p.SoPsr.52

guam perinde vt heroica, imagines et epillolas conuertit dicavitque Matthiae Coruino, Hune
gariae R. Zn/onius Bonfinius, tefle Lambecio 1I. de bibl. Vindob. pag. 905. Vitae fophifla-
rum folae ex eius verfione editae funt ex aedibus Schureriauis a. 1516. 4. [vid. ad $. 4.] Hinc
cum eadém inrerpretatione, fed fexcentis a fe, vt ait, mendis purgata, has vitas exhibet |
Federicus Morellur in graeco-latina fua Philoflrati editione. — Nihilominus tamen fat multa
reliquiTe cafliganda, conflat eruditis: —Falfa interpunctione lapfum creberrime in Philos
flrato vertendo Bonfinium , notauit Gafackerus [9] aduerfar. poflum. cap. 16. pag. 564 fq. et
cap.39. pag.83r. Aliam, fed hactenus ineditam, Zodori Kimedoncii interpretationem cum
eius notis habuit Gothofredus Iungermannus: ita enim ille in litteris ad Eliam Putfchium,
datis 16. Febr. a. 1603. — De Philoflrati editione an cogitatis? fcribe. — Nam hic plura auxilia,
Habeo enim apud me a Grutero Philoflrati εἰκόνας . ἡρωϊκο. βίες σοφιτῶν. item Φιλοςράτα
νεωτέρα eixovas, Καλλιφρατϑ εἰκόνος , omnia olim edita J/enetiis graece libello in8. Habto
denique doGhiffimi iuuenis Kimedoncii verfionem horum libellorum, vt. et Philoflvati epiffolar ex
JMS. Palatino authores, et in omnia haec ποία! copiofas. Kimedoncii , quar morie pratucntus
edere non potuit.

VIL. Scripta deperdita ciusdem Philoflrrati haec porro obferuabis. —Suos λόγες
Κορινϑ οκὲς memorat ipfe lib. IV. cap. x4. de vita Apollonii pag. 202. Λεξικὸν Ῥητορικὸν,
Photius cod. CL. ait enim eiusdem effe, qui vitam Apollonii fcripfit, etfi eum non Lemnium
vocat, fed Tyrium, perperam quidem, vt exiftimo. — Suidas refert eius μελέτας fiue de-
clamationes, διαλέξεις ") fiue λόγες. ἢ. e. diffzrtationes, quarum VI. 36. vitae Apollonii
etiam mentio, tum Ayac ἢ περὶ αὐλϑν Capra: fiue de tibiis, et e*ycecv , Forum. |. Porro
notandum, quod idem Suidas huic Philoflrato tribuit vitas fophiflarum, licet iuniori ab aliis
adfcribi Philoflrato poflea fcriptum reliquerit. | At Λόγοι πρὸς Εὐφράτην, ad quos libro .
primo de vita Apollonii cap. 14. lector remittitur, et ψευδῇ Euphratis γρώμμοτα funt Eus
phratis in Apollonium criminationes, et Apollonii apologia, quae libro oclauo vitae come '
tinetur, vt ab Oleario recte notatum.

B) PHILOSTRATFS Nerbiani F. Lemmiur, iunior et prioris fororis filius, ase
&or libri Iconum fingularis, et quarundam epiffolarum.

VIII. De hoc Suidas "): Φιλόξρατος Νερββιανξ, ἀδελφόπαις Φιλοςοάώτξ TB devrégss -
'Λήμνιος καὶ αὐτὸς. coQusms. καὶ παιδεύσας ἐν ᾿Αϑήναις. τελευτήσας δὲ καὶ ταφεὶς ^) ἐν.
Λήμνω. ὠκξοής τὲ καὶ γαμβρὸς γεγονὼς τῷ δευτέρα Φιλοτράτο. De hoc intelligenda,
quae de Philoílrato Lemnio in vitis fophiflarum fcribuntur, vt, quod annos viginti duos
natus fub [}] Hippodromo periculuin extemporalis orationis fecerit lib. IT. cap. XXVII. nr. 3.
et quod anno aetatis vicefimo quarto Aesreeyi&y ὠτέλειαν immunitatis beneficium , pro de-

clamatione

f) Fragmentum διαλέξεως denaturae et vas fiue ) Vid. Küfleri not. Harl.
artis inter fe comparatione atque concordia, quod
inter epiftolas Philoftrati in codicc Vaticaro reperit, 0) Eudocia pag. 433. dum exfcripfit Suidam, -
graece cum verfione fua exhibet GodfridusOlearius dedit καὶ τελεντήσας ἐτάφη, Harl. ,

praefat, ad epiflolas Philoflrati p. 912 — 914.

᾿ Vol. IV. p.52 53 PHILOSTRATI IVNIORIS IMAGINES if. IF. L6 XXII 885

-'elamatione acceperit ab Antonino, (Caracalla, qui imperii babenas gerere coepit a. C. 212.)
in vita Philifci lib. 11. cap. XXX. tum, quod Aelianum, qui in imperatorem iam defunctum
Elegabalum, (vt probe obferuatum Iacobo Perizonio efl;) inuectiuam fcripferat, eui fecerat

titulum κωτηγορία Γύννιδος 5). reprehendit mortuo infultantem, qucm viuum extimuiffet,
ἐγώ ce, inquit, ἐθαύμαζον ἄν. εἰ ζῶντος κατηγόρησας᾽ "Esci yog δὴ τὸ μὲν ζῶντα τὸν

Ὑύραννον ἐπικόπτειν ἀνδρὸς, τὸ δὲ ἐπεμβαίνειν κειμένῳ παντός" in Acliani vita lib. II.
cap. XXXI, (Periit Elegabalus a. Chr. 221.) Denique, quod in extremo eiusdem fecundi
libri cum Philoflrati Lemnii diffidium cum Afpafio et epiflolam περὶ τῇ, πῶς χρὴ eziseA-
Ae, (primam ex epiftolis Philoflrati, quae hodie exflant;) memora(let, elogium eius prae-
tereundo texit his verbis: περὶ δὲ Φιλοςρώτϑ TB Λημνίε. καὶ τίς μὲν ἐν δικαςηρίοις ὁ ἀνὴρ
&Toc, Tis δὲ ἐν δημηγορίαις. τίς δὲ ἐν μελέταις, ὅσος ἐν σχεδίῳ λόγῳ, EX — πρὸς αὐτὸν ἣν,

' de Philoffrato Lemnio quis in foro vir ifle, qualir in concione , qualis im fcriptis, qualis in de-
£lamationibus, quantur denique in extemporali genere dicendi , meum non efl exponere, meque

enim fidem ejfem inuenturus, qui gratiae id dare po[m videri, quandoquidesms amicitia cum
£o mihi intercef/t..— Quoniam fcribit Φιλίω ἦν. fufpiceris, eum tunc iam obiiffe, (iuniorem
licet, at non multis adeo annis) quum Philoflratus alter aetate iam prouectus libris de fo-
phiftis colophonem imponeret. Exílant huius

IX. ETKO'NEX. maginum liber: fingularir (iue defcriptio peramoena imaginum
duodeuiginti , quam imitatione fenioris Philoflrati, fui μητροπούτορος. hoc eft auunculi,
compofuiífe fe teflatur in loco, quem fupra, de illius imaginibus quum agerem, produxi,
'Prodierunt cum iisdem graece: et gallice quoque interprete /7igenerio. Sed latine vertit
Federicus Morellur, . cum cuius interpretatione exflant in editione Philofltrati Morelliana
pag. 832 — 863. Parif. 1608. fol. Nam Jntonii Bon/inii verfio inedita adhuc delitefcit.

ΠΟ X. Perdita huius Philoftrati fcripta funt, quorum Suidas mentionem facit, Παναϑή-
weikos, "Tewixes, (ni(i heroica alterius Philoflrati per hunc intelligenda fint, cui fetentiae
fauct ipfe auctor, Τρωϊκὸν λόγον illa adpellans, et Homerum fcribens λόγον ὑποθέσθαι τὸν
Τρωϊκὸν [δ] pag. 692 et 694.) παράφρασις τῆς Ὁμήρε ὠσπίδος (Miad. Σ.) et Μελέται (iue

. declamationes quinque. 1
-XL Operum Philoflrati vtriusque editiones promif/fat, et recens vulgata "

: Lipfienfir, Godfridi Olearii.

Yllufiris doctrinae virum 70. Georgium Graeuium, quem annus 1703. elegantioribus
litteris abftulit, novam molitum effe Philoflrati editionem, didici ex Merici Cafauboni epi-
-flola 15. et ex praefatione, qua ei differtationem fuam de noua Homeri editione infcripfit,
—Lond.:658.8. Ante annos non ita multos Richardus Bentleius vir eruditiffimus luculenram
Philoflrati editionem parare coepit, diligentiffime cafligatam et noua inftructam verfione et
notis. Huius primum folium Lipfiae excufum vidi anno τοι. fed nefcio, quomodo in-
flitutum mox iterum omiífum fit. Confer /7. E. Tenzelii menflruos dialogos a. 1601. p. 521.
Ab eo tempore ZTenricur ZMuhliur, Superintendens generalis Holfatiae, et Celfiffimi Ducis
a Sacris, eumdem in fe laborem fufceperat, et eo nomine litteras dederat ad Neffelium, vt
Aaaa2 NT eK

p vid, cap. de Acliano $. VI, Harl,

“6 ΠΡ ΡΟ XXI. ALI PHILOSTRATI Vol. IV. p. 53 δ 54-

ex thefauro librario Augufliffimi Caef:ris MSrorum in illa bibliotheca codicum Philofiratege:
rum copia fibi fieret. — Verum et bacc (pes paullo pofl decoll.uit. — Litteras illas dialogis
fuis idem Tenzelius inferuit, quas vide, fi placet, anno 1693. pag. 882 fq.

Nouiffime ZZugurtani nouam curaturos fe polliciti funt Philoflrati editionem in Belgio, -

Morelliana longe meliorem, idque fignificari fecerunt publice in memoriis "Treuultinis
anni 1701. parte priore pag. 273 fq. edit. Amflelod. vbi nonnulli errores in Philoflrato Pa4;
rifis excufo notantur. Sed vt audio, illa quoque cura jam pridem e(l abiecta ac depofita.
Reliquum itaque fuit, vt eruditorum exfpectationi tandem fatisfaceret, (quod ex affe
fecit, praeflare maiorà, quam promittere folitus,) felicis ingenii et doctrinae exquifitae vir

4

God/ridus Olearius, primum vtriusque linguae, dein theologiae in academia patria Lips |

fienfi doctor publicus longe digniffimus, praebente fumtus Thoma Frit/zhio, bibliopola.
Vere adfirmari pote(l, vix vllum noflra aetate graecum auctorem tam diligenter et docte
expolitum prodiiffe, fiue graeca ad MSS. codices Vaticanos, Anglicos, Vratislau. et in vitis
fophiftarum [IP] ad Putfchianum meum cafligate edita, fiue verfionem perfpicuam atque ac«
curatam, quae tota fere noua addita eft, íiue adiunctas'notas praeclaras et prolegomena
docliffima praemiffa refpicias. "Tabulae quoque chronologicae et indices adiecti lectorum

commodis bene confulunt, et chartae typorumque nitor eximius oculos delectat. Lucem .

vidit opus, decori vtique auctori fuo femper futurum, Lipfiae 1709. fol. de cuius adparatu et
rationibus operae pretium eft videre acta eruditorum illius anni pag. 433 fq. vbi obiter etiam
pag. 439 fq. refpondetur ad obferuatiunculas, e bibl. Schurtztleifchiana editas, fub titulo Spici-
legii aliquot. in Philoflratum onimaduerftonum , Witebergae 1709. pagina vnica, fol. Fabrir.
De editione Olcaridna iudicium Moshemii vide in bibl. Bremenfi tom. III. pag. 20 fq. Heum.

Quantis laudibus edit. Olearian. celebrauit Fabricius, tantis vituperiis eam infeclarunt De la.

Croze, Hemílerhuf. ac Ruhnken. aliique, atque reus plagii, Reinefianis opibus notisque

msstis*pro luis venditis, factus efl Olear. a JVü//ero V. C. in prolufione quadam: [de corpore

Infcriptt. Gruteriano notis et' obferuatt. (Tho. Reinefii ornato, quod Cizae in bibl. epifc. af- ΄
feruatur, dillerit C. G. Miller, Lipf. 1793. 4. vbi p. 1 f. docet exemplum Philoftr. Reinefia-
num Lipfiam miilum Cizam non rediifle.] Plura in hanc rem fcripfi in Introd. l. c. p. 220 fq.
et pag. 223 fq. quosdam , qui ad illuflrandam Philoflrati vitam aut loca quaedam facerent,
libros libellosque iam laudaui. Har. :

ΧΙ. 4117: Philofrati. t

τὸ Philoftratus, Aegyptius fophifta, philofophis fe ingerens academicis, qui Cleopa-
trae adfuit in Aegypto et in Sicilia verfatus efi tempore Caefaris, Vide Plutarchum in Àn-

|

tonio pag. 947. et in Catone minore pag. 787. Epigramma Criragorae lib. MI. Anthologiae. |

pag. 310. et PAilo/lrati vitas fophi(lar. lib. L. pag. 409 fq. verum apud quem cida non red-
dendum eft vidi, (vnde cafligandus Voffii error pag. 236. de hifl. graecis,) fcd moui, In ame

tiquis Plutarchi verfionibus pro Philoflrato male legitur So/fratur, vt notatum Leopardo

XIV. 17. emendatt.

2) Philoflratus, Veri F. patria Lemniüs, fophifla eximius, qui docuit Athenis, Fla -

vii Philoflrati, qui vitam Apollonii fcripfit pater, fcripfit tefle Suida [vbi vid. Küfler.
tom. III. pag. 610.] λόγδς γανηγυρικὸς 7zrAeia86 , λόγος EAeuciiam8s δ΄, μελέτας, ζητὅ-
μενῶ

᾿

: Nol. IV. p. 54 55 ALI PHILOSTRATI Lib. IV. c. X XII. 551

' “- c^ , - τῷ 1 *

eva παροὶ τοῖς ῥήτορσι᾽ Ῥητορικοὶς ἀφορμοίς" περὶ τ ὀνόμωτος" ἔτι δὲ πρὸς τὸν σοφιΞὴν

n à , ΄ -- T 3
᾿Αὐσίπατεον. περὶ τραγῳδίας βιβλία γ΄. γυμναςφικόν; ἔςι δὲ περὶ τῶν ἐν Ολυμπία ἐπιτελδ-

P j ; vis 1 - E t x. TI ἡ Ἢ d Suid
μένων. Λιϑογνωμικὸν»" Πρωτέα, Kum ἢ EeQusüy. Νέρωνω Θεατὴν. (vnde Suidas prae-
ter rcm tradidit, eum vixilfe fub Nerone, quum longe iuniorem fuiffe oporteat, qui fcri-
. 7 . , ἣν
| pfit. contra fophiftam Antipatrum, liberorom Seueri praeceptorem.) Τοαγωδίας uy » X94

- . í , . . - " t D ^ 3 Α
Κωμῳδίας ,δ΄, Ait praeterea, eum Ícripfifle ἕτερω TTA aa καὶ Acys ἄξια. Ab vtroque
" horum diuerfus, vt videtur, fuit. E

3) Philoflratus, hiftroricus, quem laudat Jofephus X. τα. [tom. I. pag. 538. cdit. Hauer-
kampii.] Antiqu. καὶ GuAcsee ros ἐν reus Ivdixeis αὐτῷ καὶ φοινικικοὴς ἱξορίωις. Et lib. Ι,
contra Αρίοπεπι pag. 1045. [rom. II. p. 451. edit. Hauerk.] περὶ τότων γὲν συμφωνέ; Φιλδ-
Sgorros ἐν [D] ταὺς isceicus μεμνημένος τῆς Tve8 πολιορκίας. Easdem hiflorias laudat

- Syucellus pag. 221. [cont. /^off. de hift. gr. II. pag. 235.]

4) Philoflratus, Euboénfis, quem naturae pifcium gnarum celcbrat Piutarchus de
folertia animalium pag. 965.

5) Philoflratus, Athenienfis, hiftoricus fub imp. Aureliano clarus, de quo Syaccllus
in chronographia pag. 384. E

Philofiroti peripatetici mentio apud Macrobium lib. I. faturnal. cap. 1t. fed legendum

" Türophrafli, vt pridem obferuarunt viri doctiffimi. :

^. In Gyraidi dialogo IIT. de hiftoria poetarum pag. 143. et ex eo apud 77 οὔιη: de poetis

graecis pag. 94. laudatur P/iloffratus Athenienfir, qui Epaminondae et Pelopidae vitas lite
- Aterarum monumentis commendauit et qui Thefeida compofuit. « Sed ex Laertii Xenophonte

Il. 59. legendum Πυϑοςρώτε, vel potius Nixesgere, neque hic compofuit vitam Epami-

.nondae et Pelopidae, fed Xenophon, huius frater, — Similiter "Tzetzes ad Lycophronem non

APhilofrati librum de Cypro laudat, vt fcribit Voffius de hift. graecis, fed Pliloffepham.

MN Φιλόςρατος Φάλιος in P'arini Camertir lexico, [et in Eudociae Violar. pag. 341.) vbi
“ἄς Polyxena agitur, puto male excufum effe pro Φιλόξρατος ὁ Φλαύιος. [vid. ad $. 1.

"Videtur enim refpicere Philoftrati fenioris Icones, in quibus de Polyxena in eam fententiam
|. differit pag. 713 fq. edit. Morelli, [Heroic. cap. XIX. τι. pag. 737. edit. Olear.]

ο΄ Fuit et 6) Philoflratus Pellenenfis, quem cognitioni de fupplicio Antiphonis rhetoris
praefuiffe Athenis Olymp. XLII. teflatur P/uarchus in vitis decem rhetorum p. 833. Idem
Íorte, quem perílingit Ariflophanes equitibus, et cuius meminit Demof(thenes orat. in
Neaeram. :

1) Philoflratus Epirotarum dux anno V. C. 585. memorante Liuio XLIIT. 23.

8) Philoflratus, Athenienfis, e tribu Ocenfi, pater Polemonis, philofophi. Laert.
| 1V.16. —

| 9) Philoíiratus, Rhodius, athleta circa Olymp. CLXXXVIII. Paufam. Eliacis priori.
| bus pag. 432.

10) Philoflrratus, quem ebrium Sinueffae in Campania per gradus delapfum ridet Mar-
tialis Xi. 53. FN
NC Aaaa 3 11) Philo:

δε Li.IP.c. XXH. | CALLISTRATI-SOPHISTAE ΄

Vol. IV. P. 55 διό ^

x1) Philoftratus in inferiptione *) veteri, obferuata Meurfio: [T]
L. COMINIVS 1, M. L. NATIRA

L. L. L. PHILOSTRATVS V, F.

SIBI ET SVIS. Ἷ
12) Philoflratus Χολαργεὺς *) , memoratus Z/ciphroni epift. IX.

13) Philoflratus zrzAe4szs, in quem ddrgentarii epigramma lib. IT. anthologiae cap. 18.

14) Philofiratus Alexandrinus gregi τῆς τῇ Σοφοκλέες κλοπῆς» quem laudat Porphy-

rius apud Eufrbium X. 3. praeparat.

Haec de Philoflratis vt verifimillima mihi vifa funt, quantum potui, breuiter ac diflin-
te retuli, diligenter confultis veterum fcriptis, et expenfis iis, quae Zo/i. 7Meur/fius in diatriba
de Philoftratis ad calcem Philoflrati, edita Lugduni Bat. 1616. 4. tum /"offius V. rs. hift. gr. .
Yonfius ΠΠ. 14. ac Ti/femontiur tom. III. hift. imperator. praecipue vero Godfridus Olearius
prolegomenis ad Philoflratorum opera, laudabili hiftoriam litterariam iuuandi fludio mo-

nuerunt, ^

XIII. Poft Philoflratos confequens eft, vt de CALLISTRATO, licet antiquiore;
vt videtur, fcriptore, dicam, cuius ἐκφράσεις fiue de/criptioner quatuordecim imaginum fiue -
flatuarum , Satyri, Bacchae, Cupidinir, Indi fluuii, Narciff, Occaffomir, quae Lyfippt ki
opus exílabat Sicyone, tum Orphei, Bacchi, Memnonis, ^efculapiüi, Cupidinis alterius
itidem a Praxitele fculpti, Centauri, Medeae et Zlthamantir, graece primum editae funt ad
calcem imaginum vtriusque Philoflrrati, deinde latine eas vertit Federicus Morellus, cuius in-
terpretationem plurimis locis emendauit melioremque nouae fuae Philoftratorum editioni ad-

iunxit laudatus iam faepius mihi hoc capite, nec laudandus fatis Gotfridus Olearius *). ldem |
profitetur, fe nihil admodum habere, quod opponat fententiae docliffimi Meurfii, qui im.

^

bibliotheca Attica auctorem harum defcriptionum non (cum Vigenerio) Philoflrati vtriusque
imitatorem, fed antiquum illum effe putauit Calliflratum Aphidnaeum , .Enpaedi *) filium,
ῥήτορω δόκιμον, quem audire expetiit Demoflhenes admodum adolefcens, et ab eo ad elo-
quentiae ciuilis ftudium accenfus eft, vt ex Hegefia ") Magnefio narrat P/uzarchus in vita '

q) Apud Gruterum pag. DCCCCLXIX. 15.

v) Cholargi e populis Atticae, de quibus Meur-
fius.

5) Defcriptiones additae funt Philoftrato in qui-
busdam codd. Florentinis aliisque. ^ Zugu/iae
V/indelic. in cod. apud Reiferum, catal. pag. 69.
e Calliftrati fragm. περὶ τῶν ἀγαλμάτων, de fta-
tuis: et in alio cod. pag. $8. catal. Calliftr. Ec-
phrafis in Satyrum, in ftatuam Bacchae, in ar-
tem] Demofthenis, in ftatuam Indi, Amoris, Nar-
cif, Orphei, Dionyfià vel] Bacchi, Megnonis
Hari.

Demofthe-

£) Vel potius Callicratis fil. conf. Reiskii indic.
hittor. ad Demofthen. pag. 832 fq. Harl.

|
|

u) Demetrium Magne[ium: vocat Ruhnken. in |
hifloria critica oratorum graec, pag. 59. (vbi copio- i
fus ett de Calliffrato.) Atin edit. Reiskii vol. IX. |

pag-357. dicitur Hige/as Alagnes.

Alibi tamen, vol. IV. p. 718 et 739. de Demofthe- |
nis matrimonio et de illius honorifico in patriam |
reditu prouocatur ad Demetrii Maguejii (in libris

dc fyuonymis) auctoritatem. ldem Ruhnken, no- |

fat

In longiore |
autem vita pag. 698. vbi idem de ftudio Calliftrati |
narratur, nullius fit mentio f. Demetrii €. Hegefi ud

Vol. IV. p. τό 57 ECPHRASES . Lib,.IP.., XXII. — $89

Demoflhenis breuiori pag. 844. et in prolixiori altera inter parallelas pag. 847 fq. [pag. 698.
vol. IV. edit. Reiske.] et ex Hermippo Ge/iur ME 13... Libanius ; Κωλλίφρωτος ἦν Αϑηναῖος
Ῥήτωρ ἔνδοξος. Οὗτος ἔμελλε δημοσίων cive δίκην ἀγωνίζεσθαι. φασὶν, οἶμαι τὴν περὶ
Ὦρωπϑ. Ὁ τοίνυν Δημοσϑένηξ παῖς ὧν ἐδῶτο τῷ ἐφεφῶτος. οἰκέτε συγχωρῆσαι παραβα-
λῶν αὐτῷ τῇ δίκῃ, καὶ ὃς ἐπέτρεψεν. ᾿Ακόσας δὲ ὅτω διετέθη, Gs ἀπ᾽ ἐκείνης τῆς ὥρας
ποτα πώρεργω πρὸς τὸς Acyss ϑέσϑαι!. Lucianus quoque in Demoflhenis laudatione ante
eius magiflros Alcidamantem, [IP] lfocratem, Ifaeum, Eubulidem principe loco Callifira-
tum laudat. Cuius aduerfarius Menalopus memoratur Plutarcho vit. parallel, p. 851. vnde
certum eft, non alterius Calliflrati effe JMenolopi κωτηγορίαν. memoratam Zfyifloteli lib. 1,
Rhet. cap. 14. et /effeniacam orationem lib. Ill. cap. 17. — Eiusdem Calliflrati accufatorem
lib. I. cap. 7. Arilloteles refert Leodamantem, et ex Demo/fhenis orat. in Polyclem p. 812. ")
conflat, Calliftratum in exfilium miífum et bis capitis fuiffe damnatum ab Athenienfibus.
" Sen»ca VI. 31. de benefic. Call;/ffratum aiunt, ita certe Hecaton. au&for. eff , cum in exfilium
iret, in quod multos fimul cum ipfo fiditiofa ciuitas et intemperanter libera expulerat; optant -
quodam vt ZIthenimfibus acce[fitar reflituendi exsler effet, abominatum talem reditum. | [Quura
exíul cffet in "Thracia, condidit Datum, feu Philippos. vid. Eimer. orat. VI. $. 2. ibique not.
Wernsdorfi, pag.5o0. Zar.] Hunc ipfum Calliflratum demagogum, Diodorus Siculus.
ad Olymp. ΟἹ. 2. libro XV. pag.355. narrat, pro Athenienfibus verba feciffe, refpondente
Epaminonda pro Thebanis; vnde eft, quod P/urarchus in apophthegmatis pag. 193. et in
praeceptis gerendae reip. p. 810. refert, Epaminondam Calliflrato oratori exprobranti 'The-
banis Οἰδίποδος πατροκτονίαν et Argiuis 'Ogéga μητροκτονίαν, refpondiffe: azqui hor ipfor,
a nobis reielior, (vos Athenienfes) recepifHir. — Xenophon quoque lib. VI. hiftor. graec. p. 589.
ab Iphicrate adiunctum fibi fcribit Καλλίσρατον ve τὸν δημήγορον ὡς μάλα ἐπιτήδειον ὄντα,
ita enim legendum, non 8 μάλα. ca, quae flatim fequuntur, demonílrant. Orationem
^Calliflrati ad Lecedeemenios deinde rcfert pag. 592. 593. ^ Fueritne idem Archon Athenis
JDiodoro Sic. ad Olymp. CVI. z. et Dionyfio Halic. in Dinarcho memoratus, non adfirma-
.rim "), tempora certe non repugnant, ac fortaffis idem quoque, (an Parnytes potius)?
XCalliflratus auctor fuerit confilii, quo fummam Zxpsy/e ftue portorii Macedonici duplam
deinceps Athenienfes acceperunt, vt traditum 7friffotel; lib. II. oeconomic. cap. 2. : $. 22.
Obiit ex vulnere (Olympiade CVIII. vt videter) quum in Sicilia equitum Athenienfium alae
praefectus rem fortiter geffit, tefte Pau/ania in Achaicis pag. 561. *) 'Tum triginta amplius
annos habebat Demofthenes, quem duodeuicefimo iam aetatis anno orationes habere coe-
piffe conflat. "Vix tamen ac ne vix quidem mihi perfuadeo, ab illo Calliflrato [cripta effe,
quibus in fecunda ecphrafi Scopae flatuarii in Bacchae imagine artificium cum Demoflhenis

tat, Fabricium ἢ. l. confudiffe cum Pfeudo.Plutar-
cho duos Calliftratos, alterum Ca/licratis, alte-
rum Empaedi filium. Plura de Calliftrato oratore
dederunt H. J/alefius ad Ammian. Marcell. XXX.
4. et JI effeling. ad Diodor. Sic. XV. p. 35. Harl.

^. v) 'T'om. II. edit. Reiskii pag. 1221. Reisk. ta-
men in ind. hiftor. ad Demofth, pag. 833. fitne
idem, dcfinire non audet, ZZar/,

a

eloquentia

10) Vide Corfini T. Att. IV. pag. 23 fq. Rulin-
ken. 1. c. pure adfirmat. Har/,

x) Calliftratus, Expaedi fil. obiit ex vulnere;
fed Calliftr. Ca/Zicratis 8]. quum, inuito populo,

- ex exfilio rediiffet, ad fupplicium raptus eft, tefte

Lycurgo adu. Leocrat. cap. 22. vbi Hauptmann in
not. pag. 222. confundit.duo Calliflr.; faltem expe-
dire fe non poteft. Har.

460 16.100 XXIL —— CALUSTRATI VARII Y: ΤΡ. ΡΥ δες

eloquentia confertur. Itaque hafce ecphrafes libentius tribuerim: Ca//iffrato fophiflae , Leo
nis filio, Amphictyonum in Pythiis procuratori , aequal: Plutarchi, qui eius meminit Sym. -
pofiac. quaefl. IV. 4. [] vbi interpreti latino male Callifibeaes, et VII. 5. vbi male Callias
pag. 705. interpreti dicitur, — . : . à

^

XIV. Fuere et alii Calliflrati, eruditiffimo Ofrario [cuius praefat. imaginibus Philoflrati
praemiífam pag. 757 fqq. conferes,] memorati, cuius obíeruatis mea addere licebit.

1) Calliflratus flatuarius infignis Olymp. CLV. Plin. XXXIV. cap. 8. pag. rro. edit. Har.
duini. Τέχνην eius memorat etiam Tafianus orat. contra Graecos pag. 183. viderenturque
huic potius tribuendae ecphrafes, fi non tam exigua fculptoris, longe infiguitiora autem rhe-
toris veftigia in illis adparerent.

2) Domitius Calliflratus, librorum (VII. ad minimum) περὶ Ἡρακλείας auctor, laus
datus Stephano Byz. fcholiaftae Apollonii et Aefchyli. Refpicit et fchol. Pindari ad Nemea ἡ
VIL 150. ac Suidas in Φιλόξενος. — Videndumque, an diueríus Calliflratus ὁ περὶ Σαμοϑρας-
une συντωξόώμενος isogiay , quam laudat Dionyfius Halicarnaff. lib. 1. antiq. Rom. pag. 55. -

4) Calliflratus, grammatici, Ariftophanis difcipulus, Ariflarchi aequalis, et Hefychio, -
Suidae, Euflathio ad Homer. atque fcholiaflis ad Pindarum, Euripidem, et Ariftopha- .
nem *)laudatus. 10. TAetzer Chil. XI. v. ὅτ. narrat, Samios litterarum quatuor et viginti —
vfum primum accepiffe a grammatico Ca///f/rato ^), nefcio, an antiquiore: "

Παρὸὲὶ Σαμίοις εὕρηκα πρῶτον ἀναγνωσθῆναι
A ^M ^
Aix Γ ραμματεκα τινος τὴν κλῆσιν Καλαιςρώτε,

Ariftophanei etiam videntur commentaria in Cratini comici Θραάττας s et περὶ ἑταιρῶν OpUS,.
quae vtraque laudantur ab Athenaeo, quemadmodum fextum συμμίζτων librum in teílima
nium citat Erotianus in Xd, feptimum idem Athenaeus. [Calliflratus ἐν τοῖς διορϑωτικοῖσ
laudatur in fchol. cod. Ven. D. Marci ad Hom. ξ΄. 255.] Libentius etiam huic adfcripferim. —
opus περὶ ΑΘϑηνῶν; quod ad Menaclem alii olim retulerunt et fub Calliflrati nomine allegantz
Harpocratio, Suidas et Ariftophanis fcholiaftes: aegre enim adfentior Meurfio, qui in bibligs
theca Attica et in Athenis Atticis libro et capite primo haec ad Calliflratum rhetorem antis -
quum refert. Videndus etiam de Cal/iffrato gramiaatico Renefiur pag. 366. var. lectt. Fabric.
Spanhem. de V. et P. R. numism. tom. I. pag. 85. Harl. 5
4) Calliflratus, auctor μέλες σκολιξ in Harmodium, qui Pififlratidarum tyrannidem -
euertit. — Hefychius: "Aguodig μέλος" πὸ ἐπὶ Aegucüie ποιηϑὲν σκολιὸν ὑπὸ Καλλισραώτϑῃ,
ἕτω ἔλεγον. — Initium eius: φίλταθ᾽ Δρμόδιε 8z« τέθνηκας» legitur apud Suidam im)
Ilxeoiviog

j ;

y) Plut. v. 718. vbi Hemfterh. pag. 245. eum (cuius aetas Olympiad. eft CX vel CXL) fecun |

nominat non ignobilem grammaticum, qui com- dum fchol. ms. cod. Leidenfis ad Iliad. y. verf. 1854. |

wientarios ad Pindarum, Ariftophanem aliosque (et cod. Ven. E. pag. 182. ad ἢ, 1. 1π edic. Hom. Il

poetas elucubraffet. Harl. : Villoifonii,) obferuante Duker in difp. de Simo- |

z) Id fadum eft tempore vigentis belli Pclo- nide, praefide van Goens Vltraie&i ad Rhem, |
ponnefiaci, vt vetus hiftoricus Ephorus tradidit, 1768. habita pag. gt fq. Zar. ἡ ΕἾ

" ΕἾ
* L4
.
L4
*

Vol. 1V. p.59 DE SCRIPTIS APOLLONII TYANENS. Lib. II. c. ΧΧΤΙ (ol XXIV) s6x

ΤΙχροίνιος [IP] et Οὐδέποτ᾽ ἐγώ. atque in fcholiis ad Comici Acharnenf v. 956. — Adludit ad
illud Calliflrati fcolion Z4riflider tom. 1. pag. 141. Integrum apud Athenaeum XV. pag. 695.
et /Meurfum in Pififlrato cap. 14. Fabri. — Praeter ea, quae in Introd, in hift. L. Gr. f.
pag. 195 Íq. et fupra in vol. Il. pag. 116. nr. XXI. nec non in anthol. graeca poet. edit, Baru-
thin. pag. 90 fqq. (vbi id carmen formulis typograph. defcribendum curaui, et Calliflrato ad.
Ícribendum effe, paene dubitaui,) iam fcripfi paullo copiofius, poffunt adhuc conferri- B; unck.
"anal. gr. poet. J. pag. 155. et illius edit. Anacr. a. 1778. pag. 83. at edit. III. a. 1786. pag. 8.
Anacr. edit. H0//]. a. 1782. pag. 126. Dorville vann. crit. pag. 478. Har.
5) Callifiratus, T'enedius, qui inter interpretes phaenomenon Arati refertur in catalogo
antiquo, quem edidit Petrus Victorius.

6). Calliflratus, ICtus Romanus, de cuius fcriptis dicere me memini in bibliotheca latina.

7) Calliflratus, de quo Martialis XII. 82.
Ne laudet dignos, laudat Callitratus omnes,
Cui malus eff nemo, quis bonus effe poteft?

8). Callifiratus, hiflrio, qui Ariftophanis Acharnenfes, Aues et Vefpas egit, vt ex grae-
co Comici fcholiafle intelliges. :

9) Callillratus, Mithridati, regi, a fecretis. Plutarch. Lucullo p. 502. [f. cap. XVII.
pag. 325. edit. Leopoldi vitarum quarumd. Plutarchi, Lipf. 1795. 8.]

10) Calliflratus Parnytes, qui iudicibus mercedem conflituit, vnde prouerbium, ὀβο-
λὸν εὗρε Παρνύτης.» appendix Vaticana centur. IIl. prouerb. 35. Antiquiorem hunc oportet
eife Calliflrato, qui Archon fuit Olymp. CVI. r. nam oboli, iudicibus dati, iam mentio in
Ἐκκλησιαζόσαις Ariflophanis, quae actae Olymp. XCVI. 4.

τι) Calliflratus, verna, in veteri infcriptione apud Gruterum pag. MCVIII. 4- vt omit.
tam alium Ca//iffratum pag. MCXLVI. 2. [item Ce//iffratum, Eubulidae filium, et Co/fifira-
tuu, foeneratorem, feu trapezitam, in orationibus Demoflhenicis obuios. vid, Reirii ind.
hi(lor. in Demoflh. pag. 833. Harí.]

XV. Supereft vt de APOLLONIO 'Tyanenfi ^^) Cappadoce, etiam pauca quaedam
fubiungam , quoniam eius epiflolae Philoflrati libris de Apollonii vita in luculenta 'Oleatii
editione funt adiunctae. Ac de epiítolis quidem non repetam, quae libro fecundo cap. X.

$. n.

a3) Vulgo Tyanaeus vocatur, quod improbat
"Wo[fius lib. III. de vitiis fermon. cap. 53. pag. 622.
"Apollonius vero valde laudatur a Sidouio Zpolli-
ware, chriftiano, lib. VIII. ep. 3. — De Apollo-
nio Tyan. vid. //idorus Peínf. lib. 1. epift. 398.
A&a erud. Lipf. 1723. pag. 292. Lampius proleg.
wd Ioan. lib. I. cap. 5. $. 21. not. g. Koeclr ad
Grotium de verit. relig. chriftianae pag. 371: fq.
Moshem. ob(t. facr. lib. I. cap. 6. pag. 260 fqq. et
cap. 7. pag. 383 Íqq. biblioth. Bremenf. tom. VIII.

Fol. I.

pag. 781 fq. Ern. Chrifli. Schroederi, P. P. dispp.
Ill. de Apollonio TTyaneo, Wittebergae, 1723.
vid. A&a acad, Witteb. a. 1723. pag.33. Heum. —
Adde, quae notaui fupra ad $. 2. et in Introd. ad
hift, L. Gr. IL. 1. $. 10. pag.3e fqq. vbi Zrucker.
aliosque multos citaui , (quae h.]. repetere nolo;)
et pag. 218. Baule Diction. voc. Apollon. tom. I.
p- 266 fqq. /Meiners Gefchichte des Urfprungs etc.
der Wiflenfch. in Griechenland und Rom tom. I.
pag. 238 fqq. Zar.

Bbbb

562 Lib. 1V.«. XXII. DE SCRIPTIS APOLLONIDI TYANENSIS — Vo! !V. p. το δύο

δ. ir. [vol. 1. pag. 679 fq.] iam dicta a me funt. Sed aetatem eius atque alia fcripta, de.

perdita licet, eodem Oleario praeeunte, tum de vita et rebus ipfius fcriptores breuiter per-
Ítingere licebit. — Aetatem | produxiffe traditur Apollonius, Apollonii F. ab anno Aegufii
imp. 42. ad primum Neruae: vt adeo vixerit annos circiter XCVI. — (Sub Domitiano qui-
dem adhuc floruit; quod cognofcitar ex Dione Caffio lib. LXXVH. cap. 18. tom. Il. p. 1394.
edit. Reimar. — Ad a. igitur Chr. 5o. illius nominis florem refert Saxiur in Onom. I. p. 247.
Harl] Praeceptorem habuit Euthydemum, rhetorem "Tarfenfem, philofophos omnium
fectarum audiuit, fed maxime probauit difciplinam Pythagoricam, licet Euxenus Hera-
cleenfis, quo vfus eft magiflro, non aliter philofopharetur, quam pfirtacus voces repetit,
homo ventri deditus et ignaua opera, philofopha fententia. Quadragenario maior Apollo-
nius Babylonem atque hinc Indiam petiit, ibique cum viris fapientibus eff [IP] verfatus,

Claudio imperante. Reuerfus inde in Graeciam diuque ibi commoratus Romam vehit anno:

Neronis nono, aetatis fecundo et fexagefimo. Per varias deinde regiones peregrinatus, in
Aegypto verfatus cum gymnofophiftis, magna paífim nominis celebritate comparata, apud
Domitianum, cui imperium praedixerat, ab Euphrate Aegyptio defertur , Romaeque in
carcerem coniectus, dicta apologia, euadit, atque non multis annis poft ftatim a nece Do-
mitiani ad Neruam fcribit, fe cum illo vna victurum longiffimo tempore, quo neque aliis
ipfi neque fibi alii imperaturi fint, quibus verbis et fe et Nernam rebus humanis breui exi-

mendum fignificauit, Pofl fata imaginibus, flatuis, templis *^) velut Deus quidam, inter -

homines ἐπιδημήσας, cultus eft, qua de re videndae notae ad Philoflratum pag. 369. et Tri-
flanus tom. III. pag. 737. ad numum Iuliani imp. imagine Apollonii infignem. [BHay/z vit.
Apollon. not. £.et F.] De magicis eius τελέσμασι adeundus Zu/fint quaefl. 24. ad ortho-
doxos. [conf. /Morhem. commentatt. et oratt. varii argumenti, a 1. P. /Millero iunclim editas,
Hamburgi 1751. 8. p. 347 fqq. Alios memorat (Sc/neindel) in thefauro bibliathec. II. p. 55 fq.

HarL] Scripta eius, praeter epiftolas, quarum et ipfae longe plurimae perierunt, haec
memorantur:

1) Ὕμνος εἰς Μνημοσύνην. Philoffrat. lib. T. cap. 14. τό τοι μνημονικὸν ἑκατοντότης γε"
νόμενος καὶ ὑπὲρ τὸν Σιμωνίδην etc. — Memoriae etiam. centenarius magir, quam Simonider

valuit, et hymnus ab eo eff aliquis in Memoriam decantatur, in quo omnia tempore marceftere.—
feribit, ipfum vero tempus vt mec corrumpatur, a memoria habere, Suid. in "AgroAAovics,

[et .Eudorcia pag. 57.]

2) Πυϑαγόρε δόξαι" Philoffr. VIII. 19 fq. Confer Francifzi Blanchini, Veronenfis ΟΣ

bibliothecae Ottobonianae praefecti, epiflolam de lapide Antiate, in qua agitur de Villa Ha-

driani Augufli, in Antiati Colonia fita, oraculo Fortunarum, ac templis, in ea celebratis, col- |

lectis Apollonii epiftolis et libro oraculorum Apollonii Tyanei ibi dicato, et eiusdem affclis,

eo coniluentibus, nec non de fignis celeberrimis, ibidem effoffis, Apolline praefertim Vati-

cano et Gladiatore Burghefiano. Rom. 1598. 4. Πυϑαγόρε βίον ab Apollonio fcriptum, Sui»
da: [et Eudocia] funt auctores, [vid. ad vol. 1. pag. 830. iam occupata et a me adlata.]

à 3) Aude

bb) Vid. Dion. Caff. l. c. de imagine eius ex cc) Galeria di Minerva tom. 4. pag. 85.
nummo aeneo et ex Iafpide viridi depromta, vid.
iISaxii Onom, l. c. Zarí.

Vol.TV. p. ὅοδόι.62 DE. SCRIPTIS. APOLLONII TYANENSIS Lio. I. c. X XII. 565

3) Διαϑήκη (iue Teffamentum. Suid. Philoffr. lib. T. cap. 3. et lib. VII. cap. 35. vbi te-
flatur, folum hoc ex Apollonii fcriptis Ionica fuiffe dialecto compofitum. Nam alioqui
attica vfum notauerat etiam lib. I. cap. 7.

4) ᾿Απολογία aduerfus ψευδῆ γράμματα Euphratis, Aegyptii philofophi, ad Domi-
tianum imp. exftat apud Philoffratum VII. 7. [V9]

5) Περὶ μαντείας φέρων de arcaniore ex offrir diuinatione libri IV. ex confuetudine
familiari cum larcha et aliis fapientibus Indis. PAi/offr. III. 4x.

6) TeAerog ἢ περὶ ϑυσιῶν , καὶ ὡς ἄν τις ἑκώφω Θεῷ προσφόρως Te καὶ κεχαρισμένως
ἢ Odo ἢ σπένδοι ἢ εὔχοιτο. [196 facrificir, et quomodo guis vnicuique Deo conuenientia et
accepta facrificia vel libamina aut. preces offerre μοι. Eufib. 1V. 13. de praeparat. Suid. [Ew-
doria] Philoffrat. MI. 41. et IV. 19. vbi τῇ ἑαυτῷ φωνῇ malim de attica, quam Cappado-
cum dialecto, intelligere. Nam lib. I. cap. 7. Philoflrato tefle, ἡ γλῶττα ᾿Αττικὼς eryev,
EJ ἀπήχϑη τὴν φωνὴν ὑπὸ τῇ £Qves. — Confer fragmentum, Eufebii loco laudato obuium.,

7) Oracula, columnis aeneis Byzantii infculpta, de quibus Codinus in originibus CPol.
pag. 39. κατ᾽ ἐξαίρετον εἰς τὸς χαλκεῖς πύλας (lege cum Oleario eyA«s) τῶν ἐσιχοέτων
ἡμερῶν τῶν μελλόντων εἰσὶ πᾶσοωι αἱ ἱφορία!» ὡς ἐσυλώσωτο Ἀπολλώνιος ὁ Τυανεὺς. εἰς
μνήμην τῶν ἐντυγχανόντων» dim τὸ ὠνεξώλωπτον ἔνα!. — Memorat χρησμὲς Apollonii
etiam Suidas, [item Eudocia.]

Omitto Apollonii colloquia cum fapientibus Babyloniorum , Indorum et Aegyptiorum,
quae a Damide excerpta et Philoflrati operi paffim inferta leguntur.

Fuit et Apollonius Tyanzur iun:or fub Hadriano imp. vt ex Agrefphontis libro de Ho-
monymis notauit Suidas. | Sed apud If. Cafaubonum pag. 56. epift. ad Bongarfium, vbi me-
moratur JVarratio eorum, quae acciderunt. Apollonio Tyanto, ex vetuflis membranis, pro
'Tyaneo haud dubie legendum Tyrio: intelligitur enim fabularis illa et erotica narratio,
quam latine edidit Marcus Velferus a. 1595. 4. teflatus, ante multa faecula e graeco verfam,
fortaffis, (vt Barthius fufpicabatur,)) a 8ympofio, aenigmatum fcriptore. Verfibus latinis
hexametris leoninis etiam Gotfridus Viterbienfis in Pantheo fuo perílrinxit, et graecis ver-
fibus politicis expreffit Conflantinus fiue Gabriel Contianus quidam circa a. Chr. 1500. cuius
metaphrafis vidit lucem Venet. 1603. 4. Denique gallice prodierunt Jes Zfvanturer d' Zpol-
lonius de Tyr, par Mr. le Br. Roterodami 1710. 8. Latine recufa etiam in Velferi operibus
pag. 681.

Apollonii Tyanei vitam praeter Philoftratum fcripferant etiam Damis Affyrius ^^), ex
Nino ciuitate, vnde N/woes Philoflrato dicitur: Maximus Aegienfis et ZMoeragener. cidem
Philoflreto memorati. "Tum Soferichur Oafites, de quo Suidas, [et Eudocia pag. 384.] 770-
pi/iur etiam eiusdem [IP] Apollonii facta in litteras mifTurum fe, fcripfit in Aureliano cap. 24.
vbi refert, imperatorem "Tyanae ciuitati iratum negaffe, canem (6 in illo oppido relictu-

Bbbb 2 rum,

dd) Vid. Jonfius libr. III. cap. s. fe&. 5. p. 29. — adde, quae in Introduct. etc. II. 1, p. 33. fcripfi,
qui in indice fub titulo, po/[onius Tzan. citat Harl.
Omnes fcriptores de eius vita deperditos. Zfcum, Y
1

$64. Lib.IV.c. XXII. XXHI. DIOGENES LAERTII AETAS, Vol. IIL. p. 660*
rum, fed adparuiffe imperatori Apollonium latinisque verbis dixife: fureliane, fi vir vin-
cere , nihil efl, quod de. ciuium meorum mece cogitér. — Aurelian , fi vis imperare, a cruore.
iunocentium ab[Hine, Zureliane clementer te age, [i vir vincere. — 1mperatorem itaque, agnito.
vultu philofophi , cuius imaginem in multis viderat templis, adtonitum, et imaginem et
flatuas et templum ei promififfe, atque in meliorem rediiffe mentem. — Denique Sidonius ο
"Apollinaris vitam Apollonii e graeco in latinum vertit, verfionemque fuam mifit ad Leo- ^
nem Euarigis et fuccefforis Alarici confiliarium, VIII. a. epifl. vfus codice graeco Philo- -
flrati, quem e Nicomachi exemplari defcripferat Tafcius Victorianus, vt notaui fupra $. 3. |
Sed iam pridem eft, quod interpretatio illa intercidit, quam auctor ipfe feflinatam adeoque -
turbidam et opicam adpellat. Fabri. — vid. Baylz l. c. pag. 267. not. E. et p. 269. not, K.
Harl. — De Thone, Apollonii difcipulo, vid. bibl. Bremenf. tom. III. pag. 31fq. De'
alio Apollonii fectatore, qui tempore Ludouici XII. Galliarum regis, vixit, vid. Lud. Gugonii |
var. lectt. lib. IV. cap. 22. Heum.

i4

CAPV T XXIII (olim XIX)
DE DIOGENE LAERTIO HE:

I. Diogenis Laertii aetas, fea et patria. 11. Libri decem de vitis et dogmatibus philofophorumsz.
III. Interpretes, codd. mssti et editiones. ΙΝ. J/ariae de Laertio et eius diffione cenfurae.. Nung
quaedam vitae, ab ipfo fcriptae, perierint. N. Eius πάμιμεετρος deperdita. VL. Index fcriptorum, —
& Laertio citatorum- i

E
[Cum fupplementis G. C. Haries.] E

; di

προ - a patria, Laerte ^), Ciliciae oppido, LAER T IVS, fiue, vt P'offus m
arte grammatica pag. τι. et alibi adpellat, Laerftimfr. Quis qualisque fuerit, incertum

reliquit, nec adeo exploratum efl, Epicuri fectae ^) prae ceteris fauiffe. — Scripfit poft Sex--

be

&) Sunt, qui a patre Laerte vocatum conten-
dant, vt [eumannus,] H. //alefius ad. excerpta
Peirefc. p. 41. Diogenes, Laertti filius, fcribit etc.
quo fenfu Vlyffes poflit dici Laertius, (ab Ouid.
'Trift V. 6. 3.) qui Homero Iliad. β΄. A«egzizdys
Laertae filius , Διογενὲς Λαερτιάδη πολυ env
᾿Οϑυσσεῦ. Et apud Pindarum de bello "Troiano
Laertes ipfe, Vlyffis pater, Laertius adpellatur: —
Bello Laertius atrox. —Viciffim Diogenes nofter
Euftathio ad Iliad. μ΄. pag. 854. dicitur: ὁ Λαέρτης.
Alterius Q. Loertii, fub. Augufto imperatore cla-
ri, mentio im veteri infcriptione apud Gruterum
pag.299. Siue legendum Zartius, vt pag 99 et
191. quod idem nomen eft. C. Laerti«s Sabinia-
unus inalia vet. inferiptione apud Fabretrum p.25t.
Porro Ααέρτιος pro patronymico, a Laerta Ciliciae

vfurpatum , (non minus quam Λαερτικὸς apud G
lenum ΝΠ. de fimplic, medic. tom. II. edit. Bafil.
pag.89. vcl Λαερτέσης, vt in Euftathii loco iam
laudato referibebat, praeter mentem Euftathii, vt.
exiftimo , Tan. Faber, vel Λαερτιεὺς,} quin ele.
gantius etiam dici, quam Λαερτῖνος, quod folum .
ifto in loco memorat, teftatur Stephanus Byz. inm
Λαέρτης. Eidem in XoXA/a4 laudatur Diogenes.
nofter ὃ Λαερτιεὺς ἐν δευτέρῳ φιλοσοῷα ἱσορίας, od
locus, ni fit corruptus, Laertium a patria fic di-.
&um effe, cum viri: do&iffimis mihi perfuadeo; |
[Add. Heum. in a&is philof, loco infra citando, ef. |
Longolium in praefat. ad edit. ipfius, pag. 4 fqq.]-
b. Petrus GajJendus ad lib X. Laertii pag. 113:
edit. Lugd. í£649. fol. Notandum obiter, quod,
Laertius et Epicurum circa. mores purgautri,
t

* Vol: WI. p. ὁσοϑόοι
— —

SECTA-ET PATRIA

Lib. 1. c. XX HI. 565

τ tim Pyrrhonium, auditóremque [P] Sexti Saturninum Cythenatem, quorum vtriusque in

Pyrthone meminit, vt adeo vixerit poílremis forte temporibus imp. Seueri *) ac deinceps.

: ; Bb bb 5

et capita doffrinae illius fatis ffudiofe retulerit,
xon po[f» idtirco Laertium, quafi ab Epicuri
potius, quam allerius philofophi partibus ftete-
yit, videri fujpetum , quando non modo circ&
Platonem, ne de aliis dicam, idem praeflitit ;
Jed dixit-etiam faeminam , cui libros fuos infcri-

. pfit merito Zeus Platonem [iue Platonis mores

amare. Fortaffe tamen nom errauerit, qui cum
If. Cafaubono et Menagio ad Laert. et /"o[fio cap. 8.
de.philofoph. fe&tis 9. 21. dixerit, Laertium àd
Epicuri fcctam propendiffe. . Quod vero Samuei
Pavrkerus in diff. de Deo pag. 59. eum Epicureae
Íectae immodice addi&um adfirmat, dicium vide-
tur et ipfum immodice, Longe magis tamen a ve-
τὸ aberracünt, qui Laertium fufpicati funt, fuiffe
Chriftianum, ex phrafi. ἐλεημοσύνην διδόναι, quam
adhibet lib. V, fe&t. 17. tritam :n libris noui foede-
ris, et in fcriptis τῶν ἔξω, vt aiunt, inauditam,
At enim. ἔλεημεσσύνην in loco Laertii nom reddere
neceffe eft, /lipem , fed mi/ericordiam, quod pro-
bant ctiam fequentia illic verba: 4 τὸν τρόπον, ἀλ-
Ad τὸν ἄνϑρωπον ἠλέησα, non hominis mi/ertus fum,
fed humanitatis, non illi, fed huic dedi, vt eius
miferer. Sic dare lacrimas dixit Virgilius. | Vi-
deo et- Aldobrandinum verba Laertii reddere fri-
buere mifericordiam: Marcum vero Meibomium,

, probante viro illuftris doctrinae Ez. Spanhemio in

notis ad Callimachum pag. 426. »ifericorditer
opem ferre, non: fHpem dare, vt Ambrofius Ca-
maldulenfis. Fabric. vid. Heumann. in actis phil.
loco mox citando, qui pag. 338 fqq. multis docet,
Diogenem non adícriptum fuiffe fectae Epicureae.
Harl. -

2) Elegantiffimus Menagius in limine notarunr
ad Laertium , fub Marco Aurelio vixiffe eum pu-
tat: quod fi poft vixiffet, illius in ftoicorum fuc-
ceífione meminiffet, et Epicteti vitam adiuuxiffet.
Sed hoc leuius eft, cum ipíius Epicteti in albo ftoi-
corum non meminerit, licet illum. optime nouif-
fet, et in Epicuro teftetur, eius in philofophunr
Gargettium, criminationes fibi non probari lib. X.
fe&t. 6. praeterea frequentiffime vtitur fcriptis Fa-
vorini, qui Epictetum, tefte Gellio lib. XVII. cap. 19.
audiuit. Pollt etiam refponderi, librum fepti-
mum; in quo de fítoicis agit Laertius, extrema
parte mutilum effe; ac ne Chryfippi quidem vi-

II. Exítat

tam integram ad nos perucniffe, vt iam fuboluit
Meurfo. ad Chalcidium pag. 31. et in bibliotheca
graeca, vbi de Chryfippo agit. Ceterum tempus,
quo vixit Laertius, diligenter inquifitum eft a /o,
Jonfio lib. HI. de fcriptoribus hift. philof. cap. 12.
$..5— 8. pag. 65 fqq. Dorn. (vbi de Diogene Laer-
tio agitur,) cuius fententiam amplector, licet H.
Dodieeilo longe iunior videatur, et ad Conftantini
tempora reiiciatur diff. de actate Pythagorae $. 22.
[Cum Dodwello facit 7. AZ. Gesser in Heumanni
a&is philof. part. V. cap. 3. pag. 854 fqq.] idem
non maiore iure pag. 190. quae Ionfii funt, Gudio
tribuit: Hoc etiam probauit, inquit, Cl. Zo:tfius,
vel Jounfii nomine, verius fortajfe Marquardus
Gudius, Sane hanc fufpicionem falfam effe, cer-
tifImum eft, et Gudius ipfe'in hifce litteris Ionfio:
vfus eft praeceptore, quem etiam anteambulonem
Juum vocat in epiftola ad, Reinefium. In litteris
autem ad Petrum Block , quibus Tonfii obitum lu-
get a. 1659. admodum iuuenis. Neque dubito,
inquit, quin matora femper praeffitifJet, [ed obiit
nou quidem ἀκλεῶς et inglorius, ἀλλὰ μέγα ῥέξας
7: xj ἐσσομένοισι πύϑεσϑα). Scripfit enun li-
bros ΠΡ. de fcriptoribus hifforiae philofophicaes
£0sque iam. ἐν προϑύροις ϑανώτοιο ab[oluit. Natus
eft lonfius Rensburgi a. 1624. vbi Recturain fcho-
lae geffit a. 1652. vocatus deinde Francofurtum ad
Moenum: fimili munere ibi per breue tempus fun-
&us diem obiit an. aetatis tricefimo quinto. Scri-
pfit praeterea differtationem de philofophia peripa-
tetica, Menagio ctiam ad Laertium laudatam: et
diatribam de Spartis, quam fyntagmati variarum
differtationum praeclarus Graeuius inferuit, Vltra-
iecti 701. 4. Fabric. Diuerfas variorum fenten-
tias atque opiniones enumerat Longolius in pracf.
ad fuam edit. Zon/ii fententiam amplectitur quo-
que Saxius in Onom. L pag. 348. Contra Hew-
fuannus in actis philof. vol. T. (vbi a pag. 321 —
367. copiofe agit de Diogene Laertio, et hocce
cognomine, (quod nomen familiae, nom patriae,
fuiffe contendit;) eius aetate, philofophia, edit.
Meibom. et prima verfione latina etc.) p. 327 íqq.
contra Reine/ium, (qui in varr. le&t. lib. II. cap. iz.
p28- 224. Diogenis Lacrtii aetatem δ σας tempo-
ribus M. Antonini huiusque filii, Conimodi,) in pri-
mis contra Zoifium. dimicans ex hiftoria philofo-

phiae

$66 Li5.IP. c. XXIIT. DIOGENIS LAERTII HIST. PHILOS. 6]. Π|. Ρ. ὁοἵ 662"
IL. Fxflat eius ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ") 'IETOPIA *) ΠΕΡΙ BION, AOPMA-
ΤΩΝ [δ] ΚΑῚ ἈΠΟΦΘΕΓΜΑΤΩΝ ΤΩ͂Ν ἘΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑῚΙ EY'AOKI-
ΜΗΣΑΝΤΩΝ΄7) βιβλία .. De vita, placitis εἰ acutis. di&lis elarorum philofophorum
libri decem , ab auctore infcripti Arriae *), illuflri foeminae, Platonis ftudiofiffimae, et poft
rolegomena de philofophiae origine et variis fectis, per libros primores feptem agentes de
philofophis fectae lonicae: libro octauo deinceps de fecta Italica, ita, vt liber decimus inte-
ger tribuatur Epicuro ^. — Hoc opus vtiliffimum, licet non omnibus numeris abfolutum,
neque vsque quaque accuratum, beneeft, quod ad nos transmi(fum tam multa ac praeclara
nos docet, quam multa nos deperditum, eaque iucundiffima fcitu iuffiffet ignorare). Hoc
iam olim diligenter legerunt excerpferuntque Sopater, fophifla ^, Stephanus, Byzanti-

phiae ecle&icae et aetate, (quam aliter ordinaffe
fibi videtur,) Potamonis, duce ipfo Diogene in
prooemio nr.21. demonftratum iuit, Diogenem
haud multo poft Potamonem medio faeculo III. fub
Alexandro Seuero et deinceps floruiffe. Heuman-
ni rationes fequuntur Brucker. in hift. crit. philof.
tom. II. p. 623 fqq. (vbi et in adpend. fiue vol. VI.
pag. 400. de noflro is paullo fufius differit,) atque
Hambergerus in Zuverl. Nachr. tom. IL. p. 565 fq.
Sed ab illa fententia difcedit, grauibus illi oppofi-
tis argumentis, M. Gloekner in di(T. de Potamonis
Alexandrini philofophia eclectica recentiorum Pla-
tonicorum difciplinae admodum diffimili, Lipfiae
1745. 4. (de qua controuerfia in aetate Potamonis
atque Diogenis definienda vide fupra ad vol. III.
in catalogo Platonicorum pag. 184 íqq.) Is p.16.
cenfet, Diogenem Laertium non fcripfiffe poft Por-
phyrium. Hari.

d) Φιλόσοφος eft adie&iuum, | Sic Porphyrius
quoque fcripferat τὴν Φιλόσοφον ἱσορίαν. Vid. Hol-
fienius de vita Porphyrii cap. VIL p. 251. Heum.

£) Ita vocat Stephanus Byz. tribus in locis in
"Evezu, Agüapet Χολλέδοφ. Aliis φιλοσόφων βίον,
vt Photio cod. CLXI. pag. 176. vel Σοφιςῶν βίοι,
vt Euftatkio ad Iliad. κ΄. pag. 854. [ vid. Heumann.
l. c. pag. 343 fqq.]

f) Hic titulus editionum Frobenianae, Stepha-
nicae, Aldobrandinianae, Wetftenianae et in duo-
bus MSS. regis Galliae, tefte Menagio. In alio
codice [vti quoque in Florent. Med. XIII. plut.59.]
Λαερτές. Διογένες βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ
εὐλοκικησάντων» καὶ τῶν ἑκάτῃ ἀρεσκόντων, vel dgt-
σάντων, vt in codice quodam reperit H. Stephanus.

g) Eam adloquitur. Laert. lib. IIT. fe&. 47. iu
Platone, et lib. X. fe&t. 29. in Epicuro. Videtur
etiam operi epiftolam praemififle dedicatoriam,
quae intercidit, Nomen foeminae huius primus

nus,

feliciffima conie&ura eruit Reinofius lib. HI. varr.
le&t. cap. 12. pag. 224. [et 7onfius 1Π. 9. pag. t5.
et cap. 12. pag. 7o (4.1 ex libro de theriaca ad Pi-
fonem , cap. 3. qui inter Galeni opera legitur, et
ni ipfius Galeni, certe fcriptoris eft, Galeno non
multo iunioris. [Negat id contra Reinefium, eius-
que fe&atores, Ionfium, Menagium et Fabricium
Heumannus l. c. pag. 336 fqq. eo potiffimum argu-

mento, (at leui) ductus, quod Arria fub Seuero:

et Caracalla, Diogenes autem Laert. multum poft,
medio faec, III. vixerit.] Similiter Laertii exem-
plo Damafcius vitam Ifidori et huic intextam plu-
rium φιλοσόφων ἱσορίαν a fe fcriptam dicauit foemi-
nae, 'Theodorae, τεῆς Photio cod. CLXXXI.

Á) Conf. excerpta et iudicium Stollii in eius
Nachr. von den Büchern etc. tom. I. p. 198 — 202.
Hart.

i) Laertii errores chronologicos notauit Zon/ius
IL. 15, 1. pag. 230. Ita alii in eo iure defiderarunt
vim iudicii in deligendo et digerendo. Sed V. D.
de eo iudicia collegerunt B/oun£t in cenfura autho-
rum pag. 158 fq. et. /Tewnmann. l.c. pag. 349 fqq.
Longol. in praef. pag. 34 fqq. Harl.

k) Sopater fophifta [de quo vid. Eudoc. p. 582.]
in duodecim libris eclogarum non pauca repetiit,
tefte Photio cod. CLXI. ἐκ τῶν Awegrís Διογένες
φιλοσόφων βίων βιβλίκ πρώτα καὶ πέμπτε, ἐννάτα τὰ
καὶ δϑεκώτα, ἐν οἷς τὰ περὶ φιλοσόφων διέξασιν. Idem
Photius mihi offert anfam coniiciendi, vnde /aco-
bus Sponius, in itinerario fuo agens de populis At-
ticae, (quem fequitur Harduinus ad Plinii hift.
natural. tom. I. pag. 424.) hauferit fortaffis, quod
adfirmat, Potamum Atticae, fuiffe Laertii pa-
triam. Nam in eodem codice CLXI. ait Photius,
Sopatrum repetiiffe quaedam ex fcriptis Plutarchi,
peculiatim ex libro, qui ονδρῶν ἐνδόξων ἀποφ ϑέγμα-
τὰ infcribitur, ἔκ ze τὸ περὶ ποταμιζ, quibus poftre-

mis

Vol. ΠῚ. p. 602 TP 603 DIOG. EAERTII CODD. MSSTI Lib. JF. e. XXIII. $63
nus ^, Hefychius Milefius "), [IP] Suidas ") itemque alii. Citatur etiam ab Euflathio 5) in Ho-
merum, atque, ἢ Menagio ad lib. LI. fect. τος. credimus, ab Origene 1, contra Celfum, fed
fefellit eum memoria, perinde, vt Dam. Georg. Mollerium, qui in diff. de Apuleio $. 36.

fcribit, Apuleium cx Laertio nefcio quae mutuatum efle.

Ilf.

[Primum codd. mrrtorum, quotquot innotuerunt mihi, dabo notitiam. — Ex Matar
afurogalli codice prima prodiit editio graeca. — JMeibomiur, opitulante Thoma Gale, víus
et codd. //rundeliano et Cantabrigienf. —. Quatuor //atiranor codd. Roffur contulit. (vid,
eius praefat. ad commentatt. Laert. pag. XXIV fq.

In biblioth. Z"indobontn/ funt in cod. V. nr. 7. Excerpta ex Diogenis Laertii libris X.
(ILambez, comment. VII. col. 26.) — in cod. LXXVII. 2. (de quo omnino videndus eft
Lambert. ibid. col. 272 fqq.) excerpta ex Diog. Laert. de vita et fcriptis Platonis. — in cod.
LXXVIII. 5. collectio apophthegmatum et fententiarum ex Diog. Laertiilibris X. — Futuro
editori a Ko/lario in I. fupplem. ad Lambecii comment. col. 647 fq. commendatur ab infigni
vtilitate cod. CVI. chart. faec. XV. qui continet decem Diogenis Laertii libros. — In cod.
"Auguft. l/indel. funt Diogenis et aliorum apophthegmata; (Aei/er. catal. pag. go-) — In

Laertii codd. mrsti et editioner.

cod. CCXXIX. bibl. elect. Hauar. de vitis philofoph. (catal. pag. 81.)
Romae in bibl. Barberina, cod. chart. faec. XIV. — in bibl. Angelica, cod. chart. faec. XV.

mis verbis fiueSponius, vir do&iffimus, aliud agens,
fiue alius, quem forte ille eft fequutus, non vidit,
quod videre tamen procliue eft, notari librum
Plutarchi περὲ mozemüv , fed fufpicatus eft, tacite
notari Laertium , eumque a patria Potamo ita cir-
cumfcribi, Aeque infelici coniectura alii Laertium
-Potamonis, Alexandrini fe&tatorem, effe prodide-
runt, qua de re infra.

δ) Stephanus in "E»werol, 34 καὶ πόλις "Evevos,
ἐφ᾽ ys ἦν Μύρμηξ ὃ Διαλεκτικὸς φιλόσοφος, ὡς Διο-
γένης ἐν δευτέρῳ Φιλοσόφα Ígopíus. Refpicit locum
in vita Stilponis, vbi pro Μύρμοηκα τὸν Ἐξαινέτα
legit τὸν ἐξ ἐνετξ, minus bene, vt ad Laertium do-
cent vterque Cafaubonus, ad Stephanum Holfte-
nius. Nam Menagius non vfus eft ingenio fuo,
quum vtramque le&ionem probam effe adfirmat :
vnius certe vocis in vno loco non nifi vra proba
effe poteft lectio. — Idem Stephanus in AgvUw.
Δρϑίδαι ἔϑνος Τ᾽ αλατικὸν, Φιλύσοφον, ὡς Διογένης
ΔΛαέρτίος iv Φιλοσύφῳ ἱτορίᾳ, , reípicit lccum in
prooemio. Idem in XoAw. Διογένης δὲ d Λαερ-
τιεὺς ἐν δευτέρῳ Φιλοσόφε Isopíus Xomadrvs φησι. Lo-
«us eft in vita Platonis lib. III. fe&. 41, vbi memo-
ratur Philippus Χολὰ δεύς.

m) Hefychii illuftris libellus de philofophis to-
| fus, paucis exceptis, fcre ad verbum efi ex Lacr-

In

tio excerptus, licet nomine tenus ron eum laudet
nifi femel in Antifthene, vbi refert eius epigram-
Ina : Διογένης δὲ Λαέρτεος σκώπτα εἴς, Eoque no-
mine Hefychius plagiariis pridem accenfitus eft a
Iacobo Thomafio ct aliis. /o£aunes Meurfitts pue
tat in not, ad Hefych. Milef. pag. 110. apud Suidam
in Ἡσύχιος, Diogenis Laertii nomen excidiffe , at-
que adeo fupplet illius locum fic: Ἔγραψεν ὀνομια-
τολόγον ἢ πίνακα τῶν ἐν παιδείᾳ ὀνομιας ὧν (ὡς Διογένης
ὁ Λαέρτιος,) & ἐπιτομή ἐσ: Evo τὸ βιβλών. [Küfler,
ad Suidae loc. II. pag. 82, 6. nihil decernit.]

7») Raro Suidas Diogenem Laertium nominat,
vt in Τετραλογέα, fed plurima, ex Laertio αὐτολεξ εἰ
in eius lexicon relata, le&or eruditus non poteft
ignorare. Exempli cauffa, vt alia in praefenti
omittam , quae Suidas habet in H&v, depromfit ex
Laertii Zenone lib. VIL. fet. 143 fq. et quae in
Δογματίζαν», ex Laertii Platone lib. III. fet. 32.
Sic loca alia infinita, notata a Laertii interpreti-
bus, et nouiffime a Suidae do&i(fimo editore, Lu-
dolpho Neocoro, [Ex eodem fonte etiam plurima
haufit £udocig. vid. Villoifoni praef. ad eius Vio-
lar. tom. L. Anecd. Gr. pag. το, et Bibl. Crit. Am-
ftel. vol. 11. part. VII. pag. 22 fq. Beck]. — "

c) Ad Iliad. μ΄, pag. $54. κομπᾶν yx» χύτραν a
λυπέδα φησὶν ὁ Λαέρτης ἐν τοῖς τῶν σρφιτῶν Biss,

568 Lib. I. c. XXI1Il. DIOG. LAERTII CODD. MSSTI

In cod. J/neto D. Marci, codd. CCCLXXXXII chartac. faec. XIV. et CCCLXXXXIV.
membranac. faec. XIV. de vitis ac moribus philof. (catal. pag. 194.) — cod. DXVII. chart.
iu 8. faec. XIV. Diog. Laertii vita Socratis: (catal. pag. 278. — (εἴ vitae phil. anonymo
interprete, (catal. codd. latin. p. 116. cod. CCXLVI. chart.) — Patauii in bib]. S. Ioannis,
Laertii vitae etc. infcriptae Cl. Cosmo de Medicis a quodam Ambrofio. Latina verfio effe

videtur: — Laertii vitae etc. — Pariter latine verfae videntur. Diflincte quidem non indi- .

catur in Thomna/ini bibl. Patauinis msstis, (Vtini, 1639. 4.) pag. 18 et 26. at pag. 40. Dioge-
nes de virtutibus principum et philof. antiquorum. — Incipit: Quoniam mifericordia et veritas
cuflodiunt regem: Finit, permanere ego vita. — Neapoli in bibl. S. loannis de Carbonaria
Auguflinian. Diog. vitae, cod. recens bombycinus. (/Monffaur. in diar. ital. pag. 310.) Prae.
mittitur index capitum manu "Theodori Gazae, cuius hic erat codex. — Fefu/i Diog. Laert.
latine, interprete Ambrofio Camaldul. (JMontfaur. l. c. pag. 393.) — Neapoli in biblioth.
regia: cod. bombyc. faec. XIV. Diog. Laert. vitae philof.

Taurini in bibl. regia inter codd. /atinor, codd. CCCCXX. membr. CCCCLXI. Ἐχ-

cerpta ex antiquis fcriptoribus, praefertim ex Diogene Laertio: (catal. pag. roo et 107.) —

«od. DCXXIV. membran. faec. XV. verfio latina Zfmbrofii Camald. ordinis,

Florentiae in bibl. Laur. Medic. vita Platonis, in cod, I. plut, 59. (Bandin. catal. gr. n.

col. 485.) et cod. IX. plut. 85. (ibid. ΠῚ. col. 258.) — vitae et fententiae philof. in cod. XIII.

plut. 69. qui cod. membr. 4. faec. XII. dignus, qui conferatur, cenfetur a Bandin. catal. Il. ^

01.635. — in cod. XXVIII. chartac. faec. XIV. plut. eiusdem, (ibid. col. 645.) — in cod.
optimo, collatione digno, membran. XXXV. faec. XII. plut. 69. (ibid. col. 649.) — Citan-
tur loca in florileg. fententiarum , et in violario compof. 549. nec non in alia fentent. col-
lectione (vid. Bandinium l. c. I. pag. 253 et 549. ac 1II. 325.)

Oxonii in bibl. vniuerfit. verfio latina Ambrofii, vid. catal. MSSt. biblioth. Angliae et

Hibern, part. IL. pag. 4. et pag. 40. ibid. in bibl. Lincolnienf. — la biblioth. Bodleiana
cod. LXXVI. (catal. I. pag. 9. fin.) Epimenidis vita per Diog. Laertium. — cod. CXVIR.

Excerpta ex Suida, Diogene et Diodoro, ad Cretam fpectantia. — Cantabrigiae in bibl, [

colicgii S. Trinitatis, cod. CCCCXLII. Diog. de vitis philofoph. (catal. 1. part. ΠῚ. p. 99.) —
In tom. 11. catal. inter lib. I, Voffii, cod. MMDLX. de vitis philof. — cod. MMDCCXXXE

Diog. Cafauboni Fr. lunii FF. manu collatus. — in biblioth, Norfo/kiana (catal. pag. 842.

cod. MMMCCCCXXXVII. Diog. Laertius.
Leidaz in bibl. publ, Diog. Laert. gr. (catal. pag. 335. nr. 40.) — inter libros Voffiam.
Diog. Laertii quaedam latine verfa, (catal. pag. 588. nr. 57.)
Porifir in bibl. quondam regia, fecundum catal. vol. IL. in cod. MCCCCV. prooe-
mium et XV. vitae priores cum initio XVImae, — in cod. MCCCCXVil. excerpta ex Diogene

de vita Platonis. — in cod. MDCCLVIII et MDCCLIX. Diogen. de vitis philof. libri X. τς
In biblioth. Herzenfí, (tefte Sinnero in catal. codd. bibl. illius, pag. 369.) cod. chart.

faec. XVI. Diog. Laertii de vita et moribus philofoph. epilogus, f. abbreuiatio, latine.

In bibl. regia ZMatritesf/, in cod. XXIV. epigrammata Diog. Laertii (vid. Zriarti catal;
pag. 99 fqq.) cod. LVIIf. fol. 83. de epagoge, particula Diog. ex vita Platonis. (libr. IIT.
fegui. 53 — 55.) "
Sequitur,

/VekTI.p.6098 o4 — DIOG; LAERTII EDITIONES Lib. IT". c. XXIII (οἱ, XIX.) s69

Sequitur, vt recenfeam editioner,' quarum plurimas quoque commemorarunt. Fyid.

t Roth/zholz in: Beytrágen zur Hillorie der Gelehrten, part. IL. pag. 130 fqq. et Pau. Dam.

Longoliur in praefat. ad fuam editionem pag. 44 fqq. Adde, quae adtuli in Introd. in hif,
L. Gr. II. 1, pag. 240 fqq. 1671}

Primus latine vertit Zfmbrofrur Ciuenius, monachus Camaldulenfis et poftea ordinis foi
generalis: rogato Zrancifzo Philelpho, vt verfus, qui paffim in Laertio occuriunt, verfibus
redderet latinis. Quod diu Philelphus facere diftulit, fnbinuidens Ambrofii gloriae, vt ex
his eius verfibus adparet:

— interpres fi. veddere quaeque latina

Nititur Ambrofius, cur ton quoque verfibus ornat

Scripta fuis? — — —
Neque morem vmquam geffit eius voluntati Philelphus, licet hoc in epiftola quadam fandle
promififfet f), ita, vt verfus latini poft mortem demum Ambrofii additi et inferti fint ver-
fioni Ambrofianae *) [IP] Brognolo curante. Quamquam vero fimplici quodam decore fe
"commendat illa translatio, multa tamen Laertii Ambrofius non eft adfecutus, quaedam plane
omiíit, quin, iudice Menagio, tanta licentia in his libris vertendis vus eft, vt Icriptorem po-
tius hifloriae, quam interpretem dixeris. Philelphus ipfe *) in epiftola quadam, memorata
Gaddio tom. I. de fcriptoribus non ecclefiaflicis pag. 282. Ambrofianam verfionem vt pef-
fimam et infinitis fcatentem erroribus damnauit. [lucomtam ac fere barbaram vocat illam
Roffius in comm. Laert. praef. pag. XXIX. atque indignatur, eam, poflhabita Aldobrandia-
na, valde fcita et multo elegantiore et meliore, a Meibomio fuiffe repetitam. — Adde ut.
de claris interpr. libr. II. pag. 164. et Baillet Iagemens des Savans tom. lI. pag. 384. Amflel.
1735. 4. Harl] llam, Cosmo Medico ab auctore infcriptam, poft Ambrofii obitum recogno-
vit Benedichus Brognolur, vel ex Scaligerianis fatis notus, dicatamque Laurentio Georgio
et lacobo Baduario, Patriciis Venetis, luci donauit Jenetiis *) per Nicolaum lIenfon Gallicum,
anno Domini 1475. fol. elegantiffimo charactere exfcriptam.

E

f) Verba eius haec funt: Je Diogenis Laertii
uerfbus, quod perurbane expoflulas, me mihi
fuctenfeas rogo. Nam partim. occupationibus,
partim animi moleftia fatum, vt verfus illos la-
tinos facere, vt iujJeras, diftulerim in hanc diem.
| Sed geram profefío morem voluntati tuae, idque
propediem. Haec ille in litteris datis Florent. 1.433»
Jabric. conf. Freytag in adpar. litterar. tom. HI.
Jag. 794 fqq. vbi plura de Ambrofio, Benedicto

rognolo, f. Brugnolo et Philelpho colleéta repe-
ries. Item de Ambrofio eiusque verfione egit Heu-
mann, in actis phil. l. c. pag. 352 fqq. aliosque ci-
fat viros doctos. Zar/.

| 4) Ambrofius in epiftola ad Cosmum Medicem
| verfioni fuae praefixa: Sane, quoniam verus piu-
| vimos et diuerfos tum alienos, tum fuos autor
| thiteyferit, quod abhorrere videtur a grauitate
|o Val. P.

[I enfoniana

hifloriae, illos traducere confulto oniifi, ita ta-
men, vt nihil deeffe ex fenfu neceffarto fim paffus.

r) Verba Philelphi ex epiftola ad Donatum
A&tiolum (Acciolum) profert idem Gad4íus tom. 1I,
pag.256. Ego Diogenem Laertinm cum proxime
attentus legerem, quae ille traduxit, inueni er-
rata prope infinita, adeo , vt nihil effe ineptius,
uihil corruptiws audeam affrmare; carebam
enim graeco codice, proinde vtebar eo latino,
in pracfentiarum vero etiam [um nafus gvac-
cum. δὲ quis vero velit redifcere, legat tradu-
Eiones Camaldul/nfis Ambrofii. — Confer, quae
ex alia Philelphi epiftola "Tho. Crenius part. XI.
Animaduerf. pag. 205.

5) Ex hac editione depromta videntur excerpta
Laertii latina MSS. quae cum If. Cafaubono com-
municauit Galefinius. "Vide If. Cafaub, ad Laertii
VII. 34.

Cecc

g;o 1. IP. c XXIII. DIOG. LAERTII. EDITIONES LRUES 1

[lenfoniana tamen illa editione prior effe videtur ea, quae fine anni, typographi et
loci indicio, cum epiftola nuncupatoria E/. Franc. Marchifi, partim in fol. min. partim
in 4. mai. prodiit. In hac enim editione defunt verfus, a Philelpho latini facti, quos Bro-
gnolus, (vt ipfe ait in praefatione, quam in biblioth. Smithianae catal. tom. |I. pag. 134 fq.
typis renouatam legimus,) primum in lenfoniana editione addidit verfioni Ambrofianae. vid.
Catal. bibl. Creuen, tom. IV. pag. 215 fq. in 8. in primis cl. Foffum in.catal. codd. facc. XV,
bibl. Magliabech. vol. I. col. 610 fqq. qui particulam praefat. Marchifii reddidit, et de hac
rariffima edit. eft copiofior. lllam demum excepiffe videtur edit. /ei/oniana, quae ab omni-
bus olim habita eft princeps, et quam cum aliis verfionis illius editionibus faec. XV. dili-

enter defcripferunt cl. Foff/jur l. mem. et Mittare/liur in adpend. libror. faec. XV. ad bibl.
codd. msst. bibl. monaflerii S. Michael. Venet. col. 137 fqq. — Recufa autem effe dicitur,
auctore Fabricio, Norimbergae a. 1476. et 1479. auctore tamen, incerto, Sauberto in hifto-
ria bibl. Noriberg. pag. 129. a. 1477. at neutrius edit. mentio fit a cel. Panzero in A. T. in
catalogo librorum, Noribergae faec. XV. editorum, et Saubertus (J/alteri Burley) libellum
de vita et moribus philofophorum &t portarum, Noribergae, typis Antonii Coburgers, 1477.
(de quo vid. Panzer A. T. II. pag. 176.) obiter infpexiffe et pro Diogenis Laertii lib. habuilfe
videtur. — Typis vero repetita efl verfio Ambrofii 77enetiir per Peregrinum de Pafcal,
[0]. 1483. 1493. (Maitt. A.'T. IV. 2. pag. 445 et 562.) — Brixiae, per lac. Britannicum,
1485. fol. ("udiffredi fpecim. editt. ital. faec, XV. p. 150.) — — Jenet. impenfis Octau. Scoti.
1490. 4. (JMaitt, l.c. p.520.) — Bononiae, per lac. de Ragazonibus, 1495. fol. (Zudiffred.
lc. pag. τοῦ fq.) — euet. per Phil, Pinz. 1497. fol. (praeter Foif. et Maitt. conf. de hac
edit. Freytag. adpar. litter. Il. pag. 793 fq.) — "Tum in Gallia, Parif. apud Io. Petitum.
in 4. fine temporis nota. — (Sequentia funt Fabricii verba.) Valentinus Curio in praef. Citra

graecorum exemplarium fidem nihil tentandum putaui, in hoc opere. praefertim, quo vix frio, |
an aliud praeterea fit infeliciur verfum, aut negligentiur excufum, εἰ quidem V enetiür, et α΄

to, qui fe in epiflola quadam profitetur id editurum non aliter, quam a fratre Ambrofio fut-
vat tradu£ium e graeco in latinum. δὶς enim ille loquitur. — Nam illa editio, quam nobis de-
dit Gallia, portentofor eff , quam vt ρου! excufari. Venit in manus meas illa editio Pari-

'

fienfis fine temporis nota excufa apud lohannem Petitum fiue Paruum in 4. nec characle |

rum neque chartae elegantia neque alia re commendari meretur: at Ambrofii, Brognoli-
que epiflolam praefixam habet, quam in fuis etiam editionibus recudi curauit H. Stepha-
pus, cum variis Ípeciminibus recognitionis Brugnolianae.]

Porro Bafleae apud Valentinum Curionem 1524. 4. in qua editione Conradus Heres.
bachius collato codice graeco Matthaei Aurogalli quaedam correxit, praecipue epigram
mata et verfus quosdam, ab Ambrofio, et Brognolo etiam omiffos, latine vertit, et graece
itidem adícripfit. Ab eo tempore iterum latine prodiit Laertius, Coloniae 1535. 8. 1542. 8.
Lugd. ap. Seb. Gryph. 1546. 8. et apud Gryphium, [IP] 1551. 1559. 1585. 12. [exc. Euchar.
Agrippinas 1535. 8.] Parif. r585. 12. Antwerpiae quoque apud Plantinum , anno 1:66. (nom,
1555. vt in Menagii notis ad Laertium pag. 3. perperam excufum e(t) &. ex recognirioae
Joannis Samburi, Virnauienfis, et. Fuluwi rfni, hoc titulo: Laertiur Diogenes plurquam
sulle locir reffitutus, ex fide digmis vet«flir exemplaribus et latine quidem editur, fed ita, vt
inde eiiam. graecum exemplar. ρου}: refliti. — ,, Etenim, inquit Sambucus, [in epiflola nun«

cupat.

|

|
1:

|

r|
»

|

-—.— ^

Vol. TIT. p.605 DIOG. LAERTH EDITIONES Lij.IP.c. XXIII. $u

cupat. quae fcripta eft 77iemmae, tertio Idus Sextileis, 1565.]' aliquot. exemplaribus graecis
vetufliffimis illis cum interpretatione collatis, atque etiam eruditis obferuationibus Fuluii
Vrüni Romani dodliffimi et mihi amiciffimi viri adiunctis, fpero, me non parum commen-
dationis lectioni huius fcriptoris induflria ifla comparaffe, vt et verfio noua, cui otium
fupere(l, inflitui, et graeca recudi longe emendatius poffint." Fabrir. — Diogrn. Larrtii
de vita et moribus philofophorum libr. X. recens ad fidem graeci codicis diligenter recoguiti,
Lugduni, apud Anton. Gryphium, 1592. 12. — Diog. Larríii de vitis, dogmatibus et
apophthegmatibus eorum, qui in philofophia claruerunt, libri X. Hefychii illuflrii de iisdem
philofophis et aliis fcriptoribus liber. — Pythagorarzorum. philofophorum fragmenta. Omnia
ad fidem graeci codicis diligenter recognita, cum gnomologia Laert. et indice. Lugduni, ap.
Iac. Chouet. 1595. 12. Graecus autem textus non efl additus, vt traditur in catalogo edi-
-tionum, praemiífo edit. Meibomianae. vid. Stollii Nachr. von den Büchern — in der Stoll.
Bibl. vol.lI. pag. 198. vbi pag. 202. adnotatur, in hac edit. lib. IX. fegm. 65. quaedam legi,
quae defiderantur in textu gr. et verfione, edit. Meibom. — Zifae philofophorum fcripto-
ribus Diogene Laertio, Eunapio, Hefychio illuflrio: multis in locis emendatiores. Lugd.
Batau. ex offic. Plantin. apud Franc. Rapheleng. 1596. 12. Diog. Laertii libri interprete Fr,
Ambrofio poft lo. Sambuci editionem plurimis locis reflituti dicuntur in fronte paginae,
Ambrofii et Sambuci praefationibus praemiflae. Har/.

Editio Laertii graeca.

Graece primum lucem adfpexit Laertii opus [Διογενους — Diogenis Laertii de vitis,
decretis et. vefponfis. celebrium. philofophorum libri decem, mune primum excuf.] Bafileae
8. 1533. ex officina Hieron. Frobenii et Nic. Epifcopii. 4. ex MSto Matthaei Aurogalli co-
dice, quo vfus etiam fuerat in fua editione latina Valentinus Curio. lam antea quidem
graece typis exfcripta fuerat vita Ariftotelis et "Theophrafli in editione operum philofophi
Stagiritae Aldina, Venet. 1495. fol. et cum "Theophraflo de lapidibus ibid. 1497. quemad.
modum etiam ab eo tempore faepius fingulae quaedam vitae e Laertio confueuerunt praefigi
editionibus operum Platonis, Ariflotelis, Xenophontis, "T'heophrafli etc. — At integer Laer-
tius ante editionem Frobenianam anni 1533. graece nondum excufus fuerat, et quemadmo-
dum in multis aliis, ita in hoc quoque fallit bibliotheca Georgii Draudii, quod memorat
editionem graecam anni 1531, ex officina Io. Frobenii. Fabri. Draudius decepit auctorem
catalogi editt. Diogenis Laertii, editioni Wetflen. praefixi. Zar/.

Editiones Laertii graeco-latinac.

Graeco- latinae editiones Laertii, quae hactenus prodierunt, hae funt. Prima Hen
rici Stephani a. 1510. 8. Subiuncta ad calcem voluminis Ambrofii verfione et H. Stephani
vaftigationibus, Pythagoraeorumque fragmentis, ex Stobaeo graece defcriptis. — [Exemplar
cum emendatt. et V. L. graeci textus atque animaduerff., manu I. Chrifloph. Wolfii adfperfis,
habuit Krohm. vid. eius catal. pag. 212. fin. Harl.]

Secunda eiusdem Stephani a. 1594. 8. cum ipfius cafligationibus et recognitionis Bru
g£nolianae recenfione, Pythagoraeorumque fragmentis, fed verfione Ambrofii e regione
graecis pofita, et adiunctis Z/aac; Cafauboni doctiffimis in Laertium notis, fccunda hac edi-

Cccc 2 tione

18. 1P.:c. XXIII. DIOG. LAERTII EDITIONES

57 Vol. IIT. p.605 P 606 x

tione auctioribus atque emendatioribus, quae prius feparatim prodierant füb nomine I/zadi
Hortiboni , Morgiis ἃ. 1583. 8. [*] Fabri. De vtraque, praefertim priore, late difpu--
tat Freytag in adparatu litterar. Il. pag. 799 fqq. Longoliu: autern in praefat. pag. 53. dubi.
tauit de veritate a. 1594. in pofleriore edit. cuius exemplar ipfe poffedit et hanc illius in-. —
fcriptionem pofuit: Diog. Laertii de vitis, dogm. et apophth. clarorum virorum libri X:
Hefuchii Hluffrii de iisdem philofophis et de aliis fcriptoribus liber: Pythapgoratorum phiz
lofophorum fragmenta. Omnia graece et lat. ex editione /zeunda. ΠῚ, Cafauboni notae ad. —
libr. Diogenis, multo aucliores et emendatiores —Excud. Henr. Stephanus MDLXXXXIHE,
(1593.) 8. Plane confentit ratione infcriptionis et anni notae exemplar, quod eft in bibl,
noflra academica: nec in toto libro alius anni reperio vefligium. — Eiusdem anni editionem
habuit quoque /rfew, (vid. eius catal. pag. 59.) item JMenken. (catal. I. pag. 134.) et me« —
morat Zamberger in zuverl. Nachr. IT. p. $67. Contra ea exemplar, a. 1594. fignatum, οἷς
tatur in catal. bibl. Pinellianae vol. III. p. 165. iterum a Fabricio in B. Gr. V. cap. 5. vol. V. —
pag. 242. et obiter a Maitfaire A. T. IIT. pag. 869. — In catal. biblioth. 75ftianae tom. ΠΠῚ -
pag. 268. memoratur Diog. Laert. gr. et lat. ex edit. If. Cafauboni. exc. H. Stephan. 1595. 8.
Nifi error eft typographicus, intra tres annos non ter recufus, fed forfan ter nouum tituli |
folium accepiffe videtur haec altera Stephani editio. Sed alii iudicent, qui exemplaria pof
Íint comparare. Harl. i Ἢ:

"hoe

nd iui

Tertia, [quae repetitio fecundae tantum εἴς videtur.] cum notis H. Stephani et αὐ
élioribus 7f. Ca/auboni, fragimentisque Pythagoraeorum, fubiuncto praeterea. Zefychii ilfu- —
firi: libello de philofophis graece, cum verfione Adriani lunii, et huius átque H.'Stephani —
cafligationibus, coloniae Allobrogum fiue Geneuae. 1615. 8. apud foh. Vignon, lacobum -
Stoer, Petrum et lacobum Chouet et Samuelem Crifpinum. In quibusdam exemplis huius i
editionis vidi etiam adiunctum Eunapium de vitis fophiftarum , graece cum eiusdem Tunii —
verfione, idque titulum ipfum prae fe ferre, qui in aliis eiusdem editionis exemplis alius" -
e(t, nullamque Eunapii in volumine ipfo, in his etiam omiífi, mentionem facit. Fabric. -

2 Ia

* VD

t) Vernaculum nomen Ca/auboni praetulit poftea
vir ille doctiffimus, quod plane idem e(t cum Zor-
Ziboni nomine: Ca/au enim apud Dcelphinates,
qualis erat Cafaubonus, fignificat hortum, vt no-
tauit Menagius in Menagianis tom. lI. pag. 334.
Porro viginti quatuor annos natus fuit, quum no-
tas in Laertium edidit, et parenti (uo, Arnoldo Ca-
Ífaubono, infcripfit, a quo refponfum tuliffe fertur
in haec verba: Laudo tuum fludium , mi fili, ve-
rum hoc [cito, rem gratiorem te mihi faiturum,
fi vel vnum di&um /acrae [cripturae, difficultati-
bus aliquibus. obflruGum,. explicueris, quam fi
mille profanorum fcriptorum loca diprauata cor-
véXtris. Praeter notas editas, quas, licet prae:
claras, deinde vix agaouit pro fuis, etiam pro-
lixiori commentario Laertium a (c illu&ratum et
caftigatum teflatur Cafaubonus in praef. Ceterum,
quam [aspe im hoc opere Jvribendo vacilians me-

moria- Laertio fuerit fraudi, aut otium. iudie —
ciumue ad. ea digerenda defuerit, quae fatis come ——
fufe conge[ferat , poteris, beneuole leffor , ex his —-
noftris rotis cognofcere, plenius multo cognitu-
vus, fi dederit. Deus opt. max. vt inflitutum et
prope iam affeum commentarium, quem in hunc —
autorem paramus , cófoluere liceat. Et publicis.
praclectionibus illuftratum a fe Laertium, σα με
bonus teftatur in notis ad lib. III. fe& το. Falli-—
tur Zdrianus Baiietus, qui tom. Lil. iudiciom -|
pag. 478- adfirmat, exflare verfionem Laertii lati - |
nam, a Cafaubono adornatam. ldem error occuf- - |
rit in parte prima biographici diarii Wittíani ad -
a. 1614. Cal. Iul. qui dies Cafaubono fuit emortüae ὦ
lis; At enim lapfusne memioria. etiam. Reinefius |
eft, qui verfionem. Laertii ab Adr. Iunio MEC
tam ait, p. 415. varr. le&it.? an Iunii opera víue -
eft in. fua editione Ioh. Sambucus $^ d

Vol. IIT. p. δοῦ P 607 DIOG, LAERTII EDITIONES — Lib.I7.c XXIIL $1;
In catal. 'Fhottiano IV. pag. 268. occurrit edit. Geneuae apud Crifpinum ; 16:5. et alia, Colo-
niae Allobrog. 1616. 8. quae eaedem effe videntur. Nam in /aizt, A. 'T. 1I. pag. 869. cita-

tur illa edit. Geneu. 1616. 8. cum oliua Paulli Stephani. Hari.

Quarta cum verfione poftuma TAomae /dIdobrandini et eruditis eiusdem in Laertium
notis, fed quae vltra Leucippi vitam libro nono haud procedunt, auctore, priusquam opus
abfoluiffet, fatis intercepto. Itaque, fi quaedam et in verfione, elegante ceteroqui et accu-
rata, obelo digna vifa funt Merico Cafaubono atque aliis viris doctis, hoc tanto minus Aldo-
brandini famam laedet, quod vltimam manum addere lucubrationibus fuis haud potuit. Nam

/Mericus ipfz fatetur, illum fuiffe, fi vixiffet, ea facile corre&urum, qui practer multiplicem

in his litterir eruditionem , nom vulgarem quoque fzrmonis graeci peritiam locis difficillimis pro-
dat ac prae/fet. In lucem emiffa eft diu poft auctoris obitum *) a patruele eius, Petro Zfído-
brandino, cardinali, Romae apad Aloyfium Zanaetum a. 1594. fol. et contextum [P] ipfum
Laertií graecum etiam, (paucis forte exceptis, quibus vulgatas editiones reclius et plenius
habere idem Mericus Cafaubonus notauit,) longe emendatiorem exhibet cafligatum ad fidem
vetufliorum codicum , Farnefiani praecipue optimae notae ac mirae vetuflatis.

Quinta, Londini *) a. 1663. fol. '") in qua repetitae Romanae editioni cum Aldobrandi-
ni verfione et notis, fubiunguntur Zfzgidii Menagii in Laertium doctae et laboriofae obferua-
tiones, Emerico Bigotio ab auctore infcriptae, cum indice auctorum, a Laertio citatorum.
Has. vt fcriberet, ab Octauiano Pulleyno rogatus fuerat, ingentes antea, fed vix adfectos,
ac deinde abiectos deperditosque commentarios philofophicos molitus. Easdem, vt in Anglia
emendate ederentur, Menagius ipfe tribus MSS. bibl. publ. Parif. et Florentino codice víus,
fuo fumtu feparatim typis exícribi iuflit Parifiis apud Eadmundum Martinum a. 1662. 8. at-
que ita excufas mifit ad Ioh. Pearfonum, qui ei gratias agit eique gratulatur humaniffima epi-
flola, quae Menagii obferuationibus praemittitur. Ac profecto omnium virorum honefio.
rum eruditorumque punctum animaduerfiones illae tulerunt, praeter vnius Iacobi Gronouii,
qui longas illas ac faediofas conqueftus eft in notis ad Gellium pag. 8. Acceíferunt eidem
Eondinenfi editioni praeter notas Ifaaci Cafauboni, non fperneridae quaedam Meriri Cafau-
boni, filii, ad Laertium ipfum et ἔκδοσιν Aldobrandinianam animaduerfiones, quibus inter
alia inferta eft vita Platonis, fcriptore O/ympiodoro , cum verfione Iacobi Vindcti et notis.
Hanc iam fupra obferuaui excerptam eíle ex Olympiodori praelectionum in Alcibiadem,

Cccc 3 hactenus:

fcriptionem exemplaris, quod ipfe in manibus ha-
beo! Aa«reris Any. — — Laertii Diogenis de
vitis, dogmatis , et apophthegmatis eorum, qui

*w) Fallitur itaque Koenigius in bibl. qui 'Tho-
mam Aldobrandinum a. 1594. claruiffe adfirmat.

v) Non Lugduni, vt legas in pande&is Bran-
denburgicis, in Z/dobraudinus. | Chimaerica quo-
que eft in Lipenii bibl. laudata Laertii editio, quae
dicitur lucem adípexi(fe Hagae Comitis a. 1656. 4.
«um notis H. Stephani, If. Cafauboni, Tho. AI-
dobrandini et Gaffendi.

. t?) In anni nota aut Fabricius errauit, aüt ty-
gotheta: prodit enim illa editio a. 1664. En iu-

in philofophia claruerunt, libri X. Thoma Zido-
brandino interprete, cum annotatt. eiusdem. Qui-
bus accefferunt annotatt. H. Stephani, ct vtrius-.
que Cafauboni, cum: vberrimis Zdegidii Menagis
obferuatt. Londini, impenfis O&auiani Pulleyn —;
typis Io. Ratcliffe, MDCLXIV. De hac editione,
nec non de ΤῊ. Aldobrandino et Io: Pearfonio co-
piofus eff Freytag in adpar. litter. IL. pag. $o02—7
goz. Harl.- Asie

514 Lib. IV. c. ΧΧΙΠ. | DIOG. LAERTII. EDITIONES Vol. HL 6079 óo8
bactenus ineditarum, praxi, fiue lectione prima. Similiter Menagius obferuationibus fuia

vitam Ariflotelis, eousque avéxdorov , graece inferuit et notis illuflrauit.

Sexta, priores omnes fere integras in fe amplectens, certe elegantia, cura, adparatu
quam longiffime vincens, debetur Henrico JPetf/enio, typographo, noftrae aetatis praeftan-
tiffimo, Amflelodami a. 1693. *) quarta forma maiore, duobus voluminibus. In priori vo.
lumine graeca Laertii accuratillime et nitidiilime funt excufa, ad fidem editionis Romanae,
tum a Marco Meibomio in fegmenta diflincta ac bene multis in locis ex prioribus editionibus
et MSS. Arundeliano atque Cantabrigienfi emendata: excufa vero funt fine vllis fcripturae
compendiis, [1] quorum in libris graecis impreffis vfus vulgo effe folet. "Tum addita ἰδεῖν
na verfio Ambrofiana, ab eodem Meibomio ita emendata ac fuppleta, vt alia proríus videa.
tur. Icones quoque XXIV. *) philofophorum, elegantiffime in aes incifae, paílim adiunclae
ex veteribus nummis, gemmis, monumentis,-nifi quod imago pag. 56. adiecta exponendo
Cleobuli aenigmati, Meibomiano ingenio debetur). Denique fingulis paginis fubiectae

integrae notae H. Stephani, vtriusque Cafauboni, Aldobrandique ct ineditae antea; eiusdem τὸ

Meibomii, quem iam pridem ante Menagium Laertii illufirandi impetus ceperat. Volumen
poflerius praeter Aegidii Menagii obferuationes *^) longe, quam in Londinenfi editione, lo-
cupletiores et magis emendatas exhibet eiusdem Ai/foriam mulierum philofopharum **), Annae

Daceriae, "Tan. Fabri filiae, infcriptam, quae cum eius lectionibus, in poema quoddam -

Petrarchae Hetrufco idiomate fcriptis, lucem adfpexerat Lugduni a. 1692. 12. et eodem anno:

feparatim in Suo cura H. Wetflenii, typis Amflelodamenfibus exfcripta fuerat. Poft hanc

offerunt fefe breues, fed pereruditae /oachimi Kuhnii Argentoratenfis in Laertium animad. |

verfiones, quibus lux noua et praeclara adfertur locis multis et obfcuriffimis. — Hae nun.
quam antea lucem adípexerant, vti nec, quae illas excipiunt, variae lectiones ex MSS. co-

dicibus, Arundeliano et Cantabrigienfi, collectae a T'4oma Gaíeo, viro itidem eruditiflimo et |

duobus vel tribus poft Kuhnium annis pari litterarum elegantiorum iactura denato ^). De. —

nique

x) Exempla quaedam huius editionis charta
ampliffima excufa fuere. Fabric. Infcriptio haec

emocritus, Sextus Empiricus, et Epicurus.
eft: Diogenis Laertii de vitis, dogmatibus et

5) Vti teftatur Wetften. in praef. operis, arl,

fippus, Pythagoras, Archytas, Heraclitus, Zeno,

apophthegmatibus clarorum philofophor. libri X.
graece et lat, cum fubiunctis integris annotatt, If.
Caíauboni, ΤῊ. Aldobrandini et Merici Cafaubo-
ni. Latinam Ambrofii verfionem 'compleuit et
emendauit /Marcus JWeibomus. Seorfum excuf(as
eg. Menagii in Diogenem obff. au&tiores habet
volumen 11, vt et eiusdem fyntagma de inulieribus
philofophis et Ioach. Kühnii ad Diogenem notas.
Additae denique funt priorum editt. pracfationes
et indices locupletiffimi. Amftel, apud Henr, Wet-
ftenium CISIoCVIIIC. (1692. non, vt Fabric. fcri-
pfit, 1693.) Harl.

y) Hi funt; Thales, Solon, Pittacus, Anachar-
fis, Socrates, Acfchines, Aciftippus, Euclides,
Plato, Xenocrates, Carneades, Ariftoteles, "Theo-
phraftus, Antifthenes, Diogenes, Monimus, Chry-

aa) Has auctiores ea lege Wetftenio conceffit
Menagius, vt feparatim ederet, neque aliorum
infertas animaducrfionibus Laertio fubfterneret.

bb) Mirum eft, ab illo praeteriri 4edefiam, |

vxorem Hermiae, de qua Suidas, /fe/aram Lu-

canam pythagorieam , de qua Stobaeus, Zeluíams |

cuius ftudium philofophiae laudat Seneca cap. 16.

confolationis ad eam fcriptae, aliasque. Neque
tamen probo malignum iudicium 77gnolii Marui-
lii tom. II. Mifc. pag. 3o. cuius ex fententia hifto-
ria haec libellus eft perieiunus, auctoris fenium

aperte referens: Un petit livre tres maigre et qui

Jt fent fort de la vieilleffe de Auteur.
c£) Debuerunt etiam Nicafio proxeneta acccde-
re huic editioni notae Lantini, viri do&hi, et iu
iudicio

OA —-—ÁMR— τς — —

ΜΟΙ. ΤΙ. p. 608 P 6co DIOG. LAERTII EDITIONES — Lib.IV.c. XXII. $55

nique praeter [P] editionum priorum praefationes, (in quibus epiftolam Brognoli et Sambuci
εἰ H. Stephani recenfionem recognitionis Brognolianae omiífam miror,) et vitam Platonis,
fcriptam ab Olympiodoro et a Vindeto illufiratam , opus hoc ornant atque vtilius reddunt lo-
cupletiífimi indices, magno ftudio confecti, et ad fegmenta Meibomiana accommodati, a Zo-
hanne Clerico ^). Omillae funt in hac editione propter molem et quia plus fimplici vice iam
prodiiffent, Petri Ga fendi notae et philofophica commentaria in decimum Laertii librum fiue
vitam Epicuri, quam noua etiam latina verfione donauit et variis in locis cafligauit, graece-
que ac latine edidit Parif. 1646. fol. recufa Lugd. 1649 et 1675. et inter opera Gaffendi ibid.
1658. fol. Quum nemo ignoret, quanto adparatu, eruditione et philofophica praecipue in.
duflria Epicuri philofophiam illuftrauerit vir ille modefliffimus, fuffecerit hoc loco obfer-
vaífe, notas eius criticas hinc inde laudato Gaífendi nomine delibari ab Aegidio Menagio:
reprehendi vero itidem faepius verfionem eius notasque cum ab eodem Menagio et Merico
Cafaubono, tum maxime a Marco Meibomio, quo iudice maior philofophus quam gram-
aaticus fuit Gaffendus. Idem pag. 663. //dmonere hic leFforem debeo rei ipfius caufa, in huius
decimi libri verfione faepe α Ga[Jendo me diffzntire. — InffruBius. enim. fi. verum dicere velimus
garum fuit üs litterir, quibur eruditi viri maxime confidere folent , quando ad vertendor. grae-
20: au&tores fe accingunt. Fabric. — Conf. Acta erud. Lipf. 1692. m. Inl. pag. 315 fqq. 10. Fa-
bricii hiflor. biblioth. Fabricianae, tom. ΠΠ. pag. 444 fqq. vbi de Menagio, Meibomio et
Kuhnio quaedam narrantur: inprimis ZZeum. in act. philof. tom. 1. pag. 356—367. — In
meo exemplo a manu quadam docta, (omnino diuerfa a manu Longolii, ex cuius bibliothe-
ca in meam tranfit exemplar,) plura funt adfcripta, quibus vel illuftrantur vel emendantur
loca Laertiana. | Atque multa adhuc reflant in textu Laertii emendanda: et Meibomiana edit.
fegetem praebet largiffimam vitiorum, in quibus colligendis et tollendis non minus quam in
rebus etiam poft diligentiilimi fagacisque Menagii operam vir acuti iudicii fertilisque ingenii
promtaeque eruditionis cum laude poteft verfari: idque exemplo fuo adfatim docuit Rofftr,
doctus Italus. Nemo autem de opera et editione Meibomii grauius et fcuerius tulit iudicium,

uam ille in praefat. ad opus egregium, et cuilibet lectori atque interpreti Diogenis Laertii,
ipfique hiflotiae philofophiae antiquae cupido, gratum ac neceffarium, huius fententiae:
Jgnaiii Ro[fii commentationes Laertianaz, Komae 1788. 8. Is enim non folum collatis libris
tam Ícriptis quam editis permulta et textus et verfionis et aliorum auctorum vett. loca tentauit
ac fanauit, interpretumque errores aperuit fciteque tollere ftuduit; fed etiam multa philofo-
phiae antiquae capita docte eruditeque tractauit. Rotfium tamen aliis reliquiffe fpicilegium,
nec vbiuis vidiffe verum , oflenderunt cenfores in ephem. Gotting. litterar. a. 1789- plag. 130.
pag. 1306 fqq. et in len. A. L. Z. a. 1792. nr. 34. m. Febr.

Septima editio eft, quam, textu quidem ex edit. Meibomiana feruato, correctis tamen
manife(lis operarum vitiis, librisque in tot capita diffedtis, quot philofophi feparatim defcri-

| pti erant, et capitibus in tot numeros, quot res ipfa poflulare videbatur, gr. ac lat. pena

iudicio füpremo Burgundiae confiliarii, fed nefcio, dd) Elegams carmem graecum in laudeur huius
quomodo perinde vt alia ipfius fcripta lucem non — editionis a praeceptore meo /o. Georgio Heryichio
sdfpexere. Vide Basnagii Belleuallii hiftoriam τῷ μοακαρίτῃ concinnatum exítat im ais erudito-
Operum eruditorum a, 1696. menfe Febr. p. 283. rum a. 1692. pag. 318-

$76 Τῇῖν. 177.ε. XXIII — DIOG. LAERTII VERSIONES Vol.lILp.$oj —
— Ξ ΗΝ

XXVI. philofophorum figuris aeri incifis et additis indicibus, ante vulgatis longe locupletio-
ribus, curauit Paul. Dan. Longoliur, recor quondam gymnafii Curienfis, Curiae Regni-
tianae apud Gotthard. Io. Püttnerum. 1739. 8. II. tom. — In praefatione, duce Fabricio πος

firo, de Diogene Laertio , eius opere huiusque editionibus etc. copiofe differuit, Idem fpem. - |

fecerat commentarii ia Diogenis Laertii libros: fed non expleuit.

Oslana denique eft ea, quae ex Longoliana, omiffis iconibus et pracfatione, plane ducta

et nitidis typis renouata prodiit Lipfiae 1759. mai. 8. ek officina 1. G. 1. Breitkopfii, impenfis -

1o. Paulli Krauffii, bibliop. Viennenfis, Harl.

Praetereo, quod magnam vitae Epicuri parten e Laertio graece defcripfit, et cum Lu-
cretio contulit in fua illius poetae praeclara editione Obertur Gifanius Lugd. Batauorum
3695.9. Vitam Diogenis et Ariflippi ex Laertio excerpfit et latine vertit paucis in hoc gene-
ze litterarum comparandus Paulur Leopardus Antwerp. 1556. 8. — Varia quoque ex Laertio
expreffit et latine vertit rosis in fuis apophthegmatis. Denique e/e&fa. Laertiama fiue lo-
cos communes philofophicos e Laertio digeflit, et graece ac latine edidit Guilefmur Donald-

πηι: Francof, 1625.8. Fabri, — Ariflotelis vitam ex Diogene Laertio emendatam notisque —

inflructam praemifit Bale tom. I. edit. Opp. Ariftotel, — — Diogenis Laertii de vitir — li
bor decimus, gr. et lat. feparatirn editus, atque adnotat. illuftratus ἃ Caro/o Vürnbergero,
philof. do&ore. Noriberg. 1791. 8. Primum dedit vir doctifT. qui tum Venetiis commoraba-
tur, in praefentia autem profeffor efl gymnafii T'remonenfis, (Dortmund in Weflphalia;)

libr. decimum ex recenfione Meibom. tum Epicuri epiftolam, (quam quidem alii fpuriam |

effe iudicant;) ad Herodotum , ex fua recenfione, duobus codd. Venetis vfus, cur fuis ad.
motatt. et criticis et philofophicis. Harl.

Verfiones Laertii. in linguas wernacular.

Italice (iue Hetrufco idiomate Laertius bis prodiit Venetiis a. 1535 et 1545. 8. per Feliteza

4dflolfum. Fabric, Fabric. errauit, wti ex fequentibus patebit. In Paifoni enim biblioteca -

degli Autori - v." garizzati L pag. 292 fqq. multo plures verfiones atque editt. excitantur, ate —
que vberius defcribuntur. — Znicominia οἱ libro dela vita de Phslofophi. delle, loro elegantiffime, —
Jententie. extraGlo, da. D. Laertio. et. da altri. antiquif/imi. In fine: Impreffum — Ve —
uetiis per Bernard. Celerium de Lucre. 1480. 4. — rec. Florent, per Franc. de Bonaccurfiüis '

et Anton. Venetum. 1488. 4. — Venet. per Io. Roffi, 1488. 4. (in Pinelli catal. tom, V.

T

4
z
4

pag. 17. ἃ. 1489.) et Venet. f. a. 8. — Diogene etc. Pita de Philofophi. Florent. 1488. 8. —
(eft repetitio fuperioris libri /ncomincda etc.) — Florent. per Iac. Chierico, (Clericum) ex

Onofr. de Bonaccurfium. 1489. 4. (Paitonius caftigat non folum errorem Fontanini et aucto« ——

ris catal. Capponiani, qui editt. harumque auctores confuderunt; fed etiam Friytagium , qui ]
in Analedis litter. pag. 290 fq. vbi paucas quasdam vett. editt. verfionis italicae indicat, tye -
pographos pro interpretibus habet.) — Bononiae. 1494. 4. et 1495. 4. — Mediolani 1495. —

(1491. 4. in catal. bibl. Vallerian. tom. ΠῚ, pag. 357.) — Florent. 1505. 4. — Vita de Philo-
fophi etc. Venet. 508. 4. — Vite de Philofofi etc. Venet. 1517. 8. — Vite — hifloriate €.

di nuovo in lingua 'Tofca corrette. Venet. 1526. 8. — 1585. — 1605. 8. Venet. f. a. peto |

Matth. Pagan, 8. — Vite de Filofofi di Diogene Laertio, tradotte dal Latino in lingua lta« |
liana,

fe apr RR m
1

0. ΠΙ: p.6ooPóro IN LAERTIO REPREHENSA i$ JJ. XXIIL (o XIX.) sj

liana.: Venet. f. a. et typographi indicio; in 8. — Le Vite de gli illuftri Filofofi di Diogene
Laertio da '| greco idiomate ridutte, (per fratres Rofitinos, e quorum epiflola dedicatoria
quaedam adfert Paitoni,) ne la lingua commune d'Italia. Venet. apud Vicent. Vaugris, (Val-
gri(ium.) 1545. 8. — 1561.8. — 1566. 8. vbi in titulo libri additur: Di nouvo dal Greco
ridutto nella lingua Italiana. per i Roffetini dz Prat' Alboino. — Venet. 1567. 8. (eft eadem
edit. cum antecedenti.) — Compendio delle Vite de Filofofi antichi gr. e latini et delle Sen-
tenze. — "lratte da Laertio et da altri gravi Auttori. | Nuovamente ridotte a piu purgata
lettione, et di belliffime figure di Giofeffo Salviati adornate. Venet. apud loach. Brugnuolo.
1598. 4. Iafunt tantum 104. vitae philofophorum; ——- rec. Venet. 1602. 4. fed numerus vi-
tarum auctus eft, ita vt ad 120. crefcerent. — Delle Vite de' Filofofi di Diogene Laertio. —
del Gio. Felice A/folfí. — (nulto melius ordinatae et auctae, additis illuflrium oratorum ac
poetarum. antiq. vitis et figg. lof. Saluiatiz) Venet. apud Io. Bapt. Bertonum. 1606. 4. —
ibid. 1611. 4. (conf. Mazzuchelli degli Scrittori d'Italia vol.I. part. IH. pag. 1190. vbi dicitue
Aftolfus floruiffe fub initium fuperioris faeculi, nr. XVII.) — Delle Vite de' Filofofi di
Diogene Laerzio libro VL in Anton. Mar. Saluini Difcorfi academici, part.llI. Florent.
1733. 4. Horl. |

Gallice per Francifeum de Fougerolles, doctorem medicum, cum notis. Lugd. 160r. 8.
Iterumque ex noua verfione gallice. Parif. 1668. 12. [II. tom. per B. (h. e. Gilles Boileau,
fratrem poetae,) et ab anonymo Amflel. 1758. IIT. part. — Vita Ariflippi, gallice verfa et no-
tis illuflrataa Tam. Fabro , in Mem. de Litterature, tom. I. part, H. nr. 2. et rec. in Dacierii
les Vies des Hommes illuflres de Plutarque, tom. IX.]

"Inglite non vno auctore Lond. 1688. 8. [i9]

Germanitom. Auguflae ἃ. 1490. excufam, Belgicamque Ioanni Mollero in Hypomne-
matis ad Polyhiftorem philofophicum Morhofii laudatas, haud vidi. [Atque germanica eft
fufpecta. vid. quae notaui in Introd. in hift. L. Gr. 1. pag. 245. vbi pag. 146 fq. plura iam
enumeraui fcripta, in quibus Laertiana loca emendantur aut explicantur. Har/.]

IV. Menagio in notis pag. 255 fq. obferuante plenus eft Laertius additamentorum: δίς
que, vt idem pag. 253. notat, plenus eft idiotismis fiue plebeio dicendi genere tam in phrafi,
quam in verbis, quemadmodum ἃ Sa/efío pridem. obferuatum in commentario de lingua
Heileniflica pag. 107. — Paflim quoque obfcurus eft et ambiguus, quo nomine reprehenditur
a Baelio in lexico *), tamquam parum accuratum fcriptorem traducente. Bartholomaeus

Kecker-

££) ''om. II, edit. 1. pag. 1258. 7/ y a tilfe en-
droit ob/curs et ambigous dans Diogene Lairce.
Cela ne lui fait guere honneur. — Un efprit exa&
auroit £vité ces tenebres. Idem alibi: Cet auteur
w'uayant guere plus d' exattitude dans fes raifon-
nenens que dans [es vecits on peut fart bien. fe
lromper en lui imputant les ρθη δες qui femblent
| avoir la plus grande liaifon avec. fes- phrafes.
"Tom. IL. edit. 2 pag. 139. 70. Clericus tom. X.
bibl fele&ae pag. 1:40. Mr. Dodwe! parle avec
raifon d' une mauiere conditionelle du [tile de Dio-

Fol. V.

gene, parce que cet Auteur π᾿ écrit point exafe-
ment, et à un flile que les Grecs appelloient. des
idiots ou idiotique, qui étoit celui dont les gens
fans lettres fe [ervoient, lorqu' ils écrivoient quoi-
que ce fát un homme αἱ une grande le£ure. — "Tra-
ie&iones Laertii frequentes obferuat 1f. Cafaubo-
nus ad Polemonis vitam IV. 20. Fabric. conf.
Thom. Pope- Blount cenfur. celebr, authorum
pag. 158 fq. “44. Baillet lugemens des Savans,
Amflel. 1725. 4. tom. IL. pag. ὅς íq. ari.

Dd dd

sq Lii.1U.« XXIII. 1N LAERTIO REPREHENSA Vol. po ὅτ y

Keckerimannus libro de hiftoria fanguide et frigide, faepe tamin non inutiliter Laettium ferie
píifle dixerat, quod non ferens Gerh. Joh. /^c fius lib. M. de hift. gr. cap. 13. frigidam vocat -
laudem opcris vtiliffimi et auro contra non cari. Certe Melchior Canus profeílus fuit, me-
lius in ifto et fide dignius traditas effe vitas philofophorum, quam a multis Chriflianis vitas. -
fandtorum. Auctor vitae Laertii, quae anglicae eius verfioni praefigitur, non fatis cauffae:
habuit, cur dubitaret, an Platonis vita, Zenonis dogmatum epitome et tres Epicuri epiftolae.
ab ipfo Laertio fuiffent adiectae. Nullam certe cauffam, cur ita fentiret, memorauit, et:
quam animo preffiffe videtur, alienum et diuerfum hoc vidcri a ratione fcribendi Laertiana: -
per reliquum operis corpus feruata, tanto minus me mouet, quo minus fibi in ceteris omni-
bus fimilis eft Laertius. Neque exploratiffimum omnino eft, iilum fuiífe fectatorem Potamo-
nis Alexandrini, vt idem auctor vitae tradit, etfi nusquam feclae' cuiusdam rigidum adfecta-:
torem fautoremue deprehendi facile largior. [conf. not. g. ad δ. 1I. Longolii praef. p. 19fqq.]:
At Potamonis fententiam in prooemio fedt. 21. ita refert Laertius, vt nullo modo innuat,:
eam fibi probari, neque Potamonis animus fuit nullam amplecti fectams fed ex quauis illa-
rum certa quaedam Íeligere , ita, vt noua inde fecta conflaretur; fed nullius nominis illa et
nemini fere probata, quoniam libellis Potamonis forte deerat genius, [1] vt notatum Maaco:
Cafaubono in notis ad Dionem Chryfoftomum. | Mirum.quoque, ne vitam quidem Potamo-
nis a Laertio referri, quem fub Tiberio floruiffe Hefychius illuftris teflarur, . Laertius ipfe ait;
haere(in eius πρὸ ὀλίγε introductam. — Aut adfentiamus Claudio Salmafio- adfirmanti, plu-
res a Laertio defcriptas vitas temporum iniuria intercidile. [τὰ enim ille pag. 888. ad Solin.
edit. Parif. /Mgrmecis illius (Stephano laudati) mu/[a quod fciam mentio inuenitur in. dis libris
Diogenis, qui hodie exflant. — Sed magnus defeGfus in. illa. hifloria philofophica Laertii iniuria
temporum accidit, vt ex indice vetufliffimi codicis obferuatum mihi olim, quo longe plures phi-
lofophorum vitas habemur. — In eo laterculo memini legere rt Kogv&oy et Πολέμωνα et "Agercy
et alios quam plurimoc, vt alibi dicom. [π his et Μύρμηξ philofophus Διαλεκτικὸς, qui fuit:
ex oppido Eueto Paphlagoniae oriundus: verum memoria lapfus eft Salmafius, quum Myt-
mecis mentionem et Polemonis vitam in libris editis ex(tare non putauit: Sed fortaffe τύπον
γοαφικὸν fuit. ἁμάρτημα Polemonis pro Potamonis. — An Cornuti, Zrei et Miürmecisvitas
Jfiripferit Laertius, dixerit vates. aliquit, mom ego. — Crediderim, mon firipfiffe. — AMiquid.
£amen in opere Laertii defiderari nullus dubito. — Certe dec[Jz videtur praefatio aliq»a ad focmi-
snam illam Φιλοπλάτωνα, tui opus dicouerot. — Etiam in catalogo librorum Chruyfppi omnes i
libri phuyfici defunt, aliique nom pauci, vt od eum cotologum offendemus. — Epitomen. folum «ffe 3
hoc opus, vir aceriimü iudicii Tamoquillus Faber exiflinabat. Haec ad Salinalüi locum —

Menagius in limine fuorum in Laertium commen'ariorum. n
V. Ante hifloriam philofophicam a D'ogene Laertio fcripta fuerat atque ediia ^) —
NH AMMETPOSE fiue liber epigrammatum pocmatiorimque in viros claros vario. carminis |

genere, -

—-——fo n

"-

νὰ

few de

vip ntm

n ti t

ἔς συν τι

ff) Hoc If. Cafaubonus probat ex Laertii Em-
pedocle, vbi ait. ᾧέρεταρ δὲ καὶ qeu» εἰς αὐτὸν ἐν τῇ
παμμέτρῳ σκωπτικὸν μὲν, TEXTO δὲ ἔχον τὸν τρόπον.
En, inquit, φέρετ. Fabric. Wlud autem epi-
grammatum opus a Laertio faris inepte fuiffe in.
Écriptum seejezgar, cenfet £eiufius in Peplo grac-

corum epigranmatum, (tum feparatim edito i513.
4. et 16:6. tum Heinfii poematibus inferto; Lei-
dae-t62:. 12. et alibi) pag. 259. edit. leid. iam ad-
notante //enma:no im actis philof. IIl. pag 790.
qui Heinfi; epigrammata praeferenda iudicat Laer
tans. ar. ;

-

gNel-T e été INDEX SCRIPTOR. A LAERTIO CITAT. Li.IP. c. XXIII. $19

genere, qui iam pridem intercidit, exceptis epigrammatis, quae ex hoc paffim fcopticà par-
tim, partim feria produxit in vitis.philolophorum ipfe Laertius et poft Laertium Hefychius
ÁAllulris. « Exftlant. etiam. Laertii epigrammata quaedam in anthologia Maximi Planudae et
Johannes Tsetzer Chiliad. IM. hifl. 61. adfert Laertii epigramma in Democritum, fed quod
lcgitur etiam in vita Democriti a Laertio fcripta, vt vifam a Tzetza ipfo Pammetron non fit
neceffe. Auctorem adpellat EzvyexpérroyeoQov, et in ora libri adnotatur ὁ Δισγενιαν ἐς»
quod idem nomen eft ac Διογένης: . Ἐπιγραμματογράφος τέ τις γράφε; τὸ τῷ ἄδε etc.
Si Ambrofio, Laertii interpreti, credimus, £cripliit is etiam ὑπομνήματα fine conmentarior in
-Jíllos Timonir, éorumque librórum primum [IP] laudat ipfe in Timonis vita fub initium.
Decepit Ambrofius Gyraldim dialogo 3. de poetis pag. 291. Thomam Aldobrandinum in
Laertii verfione, IThomam Pinedo in elencho fcriptorum a Stephano Byz. citatorum alios.
que. Sed iamdudum hic error ab aliis Laertii interpretibus, Menagio et Meibomio, emenda-
tus e(t, animaduer(usque etiam;a 77offio lib. IT. de hift. graecis cap. 3. Neque enim adfirmat
fe, fed. Apollonidem Nicaeum τὸν πρὸ ἡμῶν 55), qui paulo ante nor, inquit Laertius, vixit,
conimentarios in Sillos Timonis Phiiafii confcripfifle et Tiberio imp. dicaffe. Vide et .Fraz.
ticum Patricium lib. I. difcuflionum peripateticarum pag. το. J/offium inflitutionum poetica-
rum lib. Il. cap. 20. Leonem fflatiumi de Simeonibus pag. 204 fq. et ZoA. Jon/ium lib. ΠῚ, hift. —
philofoph. cap. 3: (Longelü praefat. pag. 28 fqq.]

VL Index fcriptorum, . quorum meminit Diogenes Laertius,

deproutus ex editione W'eifeniana. [Longolius accommodauit indicem fuae editioni et
dillinctionibus ab ipfo fadis.]

«Ἀγρίππας. AX, 88.
᾿Αϑήναεος, X, 12.
᾿Αϑηήναιος ὁ Ἐπιγρωμματοποιὸς, 1V, 14.
42 -: Viggo.
᾿Αϑηνόϑωρος, VIE, 68. 121. 149.
ἐν 9. περιπάτων. ME, 3. V, 56. IX, qa.
Αἰνησίδημος. 1X, 62. 87. 102, 106. 107.
ἐν τῇ εἰς τὼ Πυῤῥώνεια ozrorzaaes. 1X, 28.
ἐν à τῶν Πυβῥωνείων Acyov , 1X, τοῦ. 116.
ἐν τῶ κατο cóQies. iX, τοῦ.
δῆμος Κνώσσιος. IX, 16.
Δἰσχίνης, Tl, 6o.:et faq:
᾿Αλέξανδρος, VIII, 36.
ἐν τοὺς τῶν; Φιλοσόζφων διαδοχοωῶς, 1,
19. 106. Ill, 3. V, 4. 'δ2.. VIII, 24.
IX, 6:.

ἡ Ἢ ᾿ 1

᾿Αλεξῖνος, IL, πιο. VII, 165.
᾿Αλέξις. :
"AsyxuAri , TIT, 27.
Μεροπίδι . ΜΠ 37.
᾿Ολυμπιοδώρῳ. LI, og.
IIxezciro , lll, 28.
᾿Αλέξων.
ὁ Μύνδιος ἐν 9". μυϑικῶν, T, ag.
᾿Αλκιδώμας, ΙΧ, 54:
ἐν τῷ φυσικῷ. VIII, 56.
᾿Αλκιμος ἐν τοῖς πρὸς ᾿Αμύνταν, ll, 9. 12. 17.
᾿Αλκμαίων, VII, 53.
᾿Αλκοῶος, 1, 3t. 8I.
᾿Ἄμβρφων.
ἐν τῷ περὶ Θεοκρίτε. V, 1t.
᾿Αμεψίας. ll, 28.

Dd dd a ᾿Αμφικρο-

| Eg) lta Vofüus probante Menagio, licet ante legebatur ὁ wap ἡμῶν, quod a Marco Meibomio
wponitur: qui a nobis laudatus et. in Pammetro.

E

580 Lib. IP. c. XXIII.
᾿Αμφικράτης.

ἐν τῷ περὶ ἐνδόξων ἀνδρῶν, 11, ror,
"ApQis.

᾿Αμφικράώτῃ, MT, 27.

Δεξιδημίδη. Π|,.27. [0]
᾿λναξαγόρας. 1L, 6. 1x,
᾿Ανα ξανδρίδης.

ἐν Θησές. II, 26.
᾿Αναξίλαος , L 107.
᾿Ανωξίλας.

Βοτρυλίων,, III, 28.

Κίρκῃ» ΠῚ, 28.

Πλεσίαις. lll, 28.
᾿λναξιλίδης.

ἐν τῷ β΄. περὶ Φιλοσόφων, TII, 2.
᾿Αναξίμανδρος, IL, τ.
᾿Αναξιμένης s I, 40. II, 4.
᾿λνώχιωρσις fcripta, I, ror.
Ανδρων ὁ ὁ Ἐφέσιος. 1. τι9.

ἐν τῷ τρίποδι, I, 50.
᾿Ανταγόρας., IV, 21. 26.
"Avriyoyos , IV, 22.
"Avrhyevos ὁ Rois: II, 136. 145.

VII, 12. 1X, 62.

ἐν τῷ περὶ Ζήνωνος » 1], 66.

ἐν τοῖς βίοις. IV, 17.

ἐν τῷ περὶ Πύῤῥωνος. IX, 62.

ἐν Τίμωνος βίῳ. AX, 110. πι-
᾿Αγτιχλείδης.

ἐν β΄. περὶ ᾿Αλεξανδρδ., VIII, τι.
᾿Αντιλέων.

ἐν A. περὶ χρόνων. ΠῚ, 3.
᾿Αντίοχος ὁ Λαοδικεὺς. 1X. 106.
᾿Αντίπατρος» V, 54. 55. 68. 84. 92.

περὶ λέξεων καὶ, τῶν λεγομένων, VIT, 57.

ἐν τῷ ά περὶ ὥρων» VH, 6o.
᾿Αντίπατρος ὁ Τύριος ἐν τῷ qj. περὶ κόσμξ,

VII, 139.

ἐν τοῖς περὶ κύσμϑξ- VIL, 140.

ἐν τῷ £, VAL, 141.

£y τῷ C. περὶ κόσμβ. VIT. r48.

ἐν τω ν 3. περὶ δίας. VM, 150.

ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς. VIL, 157.

Epiftola, I, τος.

V5'67:

INDEX SCRIPTORVM

Vol. HT. p. 612 Ῥ 615. 614

᾿Αντίπατρος ὁ Xidvios , VM, 29.
᾿Αντισθένης. WX, 38. 39. 56.

ἐν τοὺς διαδοχοῖς. 1, 40. II, 38. 134, VI,
11. 88- VH, 168. IX, 21. 35:
᾿Αντισϑένης ὁ ὁ κύων.
ἐν τῷ Ἡρακλέ;, Vl, 104. 105.
ἐν Σαϑωνι. JII, 35.

᾿Αντιφῶν.

ἐν τῷ “περὶ τῶν ἐν oper περτευσοίνψωνῃ "
VIII, 3.
᾿Απελλὰς ἐν τῷ ᾿λγρίππα. IX, 106.
᾿Απολλόδωρος , Il, 3. VIL, 140. 143. 151. ΙΧ,
24. 50. 56.
ἐν τοῖς “χρονικοῖς., l, 37. 74. IT, 2. T- 44-
III, 2. 1V, ὅς. V, 9. ΝῊ, 184. VIII,
52. 58- 9o. Xl. 25. 41. 6r... X, 13. 14.
ἐν y- περὶ “χρονικῶν. ]V, “3. 28.
ἐν β΄. περὶ νομοθετῶν. 1. 58.
ἐν τῷ περὶ φιλοσόφων αἱρέσεων . I, 6ο.
ἐν τῇ ἡϑικῇ. VM, 102. n8. 121. 127.
ἐν τῇ φυσικῇ jas τὴν ἀρχαίαν, VIL, 12s.
135. 142. 143. 150.
᾿Απολλόδωρος ὁ ὃ ᾿Αθηναῖος.
ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν δογμάτων. VIL, 1821.
᾿Απολλόδωρος ὁ ὁ Ἐπικέρειος, X, 2. 10.
ἐν τῷ o. περὶ τὸ Ἐπικέρε Bia, Χ, 5. |
᾿Απολλόδωρος ὁ ὃ Ἐφίλλος, VII, 30. 54. 64. 84: |
᾿Απολλόδα ὥρος ὁ Κηποτύραννος., X, a5. t|
᾿Απολλόδωρος ὁ ὃ Κυζικηνὸς» IX, 38. ]
᾿Απολλόδωρος ὁ ὁ Acyisixcs , Y, 25. VIIT, 12.
᾿Απολλοφανης, VII, 92. "
d τῇ Queis; V, 140. (v
᾿Απολλωνίδης ὁ ὁ ΝΜ καεὺς» 1x, 710. :
᾿Απολλωνιος,, VII, a8. o Τύριος s. VII, 6
24. ἐν &. περὶ Ζήνωνος. VIL 2... 4A
᾿Δριξαγόρας » I, n.
᾿Αρισαγόρας ἃ Μιλήσιος. 1,122:
Aelsmmos , VIII, 6a.
περὶ τῆς ἡδονῆς, Χ, 4.
ἐν a περὶ παλαιῶς τρυφῆς. n Us. V, ἃ,
ἐν d. περὶ παλαιᾶς τρυφῆς, ll, 23. 48. E
ΠΕ, 29. ἽΝ, 19. V, 39:

MEG ἡϑϑστνι

"Aeisizzos ὁ Κυρηναῖος. o ἢ.

ἐν !

:Wol. ΠΕ p. 614 P 615

ἐν τῷ περὶ Φυσιολογιῶν, ΨῊΙ, 21. Scripta,

1b, 83.

"Aeiso£evos, Y, 42. IT, το. III, 8.37. VIII, τ.

7. 20. 79. 82.
ἐν 4. πωιδευτικῶν νόμων. VIII, r5.
iy τῷ Πλάτωνος βίῳ. V, 35.

ἐν τοῖς Izegiucis ὑπομνήμασι, 1X, 40.

ἐν τοῖς σποροίδην . I, 107. 168.

ἐν τῷ περὶ Πυϑαγόρε καὶ τῶν γνωρίμων

αὐτϑ» I, ug
᾿Αριφόξενος ὁ o Moor. V, 82. VIH, 15.
᾿Αριφόξενὸς ὁ ὁ EzwOwes. Di 20.

᾿Δριτοτέλης, 1, 24. 98. 09. 1T, 23. 26. 45. 55.

ML 8o. VIII, 19. 36. 52. 63. 14.
25. 82.
ἐν τῷ μαγικῷ, ᾿ πὶ 8.
ἐν τῷ ς. τῶν ἠθικῶν, V, 91.

ἐν τῶ d. περὶ ποιητῶν. IIT, 48. VIII, 57.

ἐν τῷ 2 γ΄. περὶ “ποιητικῆς. 1, 46.
ἐν τῷ σοφιτῇ. VII, 57.
ἐν Δηλίων. πολιτεία s VIIL 15.
ἐν τῷ περὶ τῶν xd pay y VII, 34.
ἐν ἐπιτομῇ τῶν Ρητορικῶν 9 M, 104.
ἐν τῷ “περὶ παιδείας, ΙΧ, 52.
ἐν ὕμνῳ. ν, 1.

. διαθῆκαι, V, τι.
Scripta, V, 22 et Íqq.
ἄλλοι, V. 35.

"AgiseQiivie , IV, 18. 19.
NeQéneus , II, 18. 20. 27. 28.
Ἥρωσι, VIII, 34.

AeiseQeioe ὁ Τρωμματικὸς» ul, 6r. X i5.

᾿Αρισοφῶν Πυϑαγοριτῇ. VII, 38.
"Agisov, IV, 33. VIII, tr.
ὁ Kdos, V, 64.
:*6 Xicc, IV, 4o. VII, 160.
ἐν τῷ περὶ HexxAerra , Y, 5.
Libri eius, VII, 165.
ἄλλοι. VIT, 164.
᾿Δρκεσίλαος."
ἐν ἐπιγράμμασι, IV, 30 et fqq.
zio, AV; 44.
£y ἱπορίαγ V, 42.

A LAERTIO CITATORVM

ἄλλοι. IV, 45:
᾿Αρτεμίδωρος ὁ 0 διαλεκτικὸς» IX, 55.
ἐν τῷ πρὸς Χρύσιππον. ibid.
᾿Αρχέδημος., VII, 40. 68. 84. 88. 134.
ἐν τῇ περὶ φωνῆς; VIL, 55.
ἔν τιν! περὶ Sky eia γ VI, 156.
᾿Αρχέλαος. M, 17.
Scripta, VI, I5.
ἄλλοι, VI, 109.
᾿Αρχέτιμος ὁ ἐπ με ρὸν, Ι, 40.
᾿Αρχίλοχος s IX, γι.
᾿Αρχύτας Ταραντῖνος ἐν TION
πρὸς Διονύσιον» ΗΠ, 32. VIII, 79-
πρὸς Πλάτωνα, VIII, go.
ἄλλοι, VIH, 82.
᾿Ασκοΐνιος ὁ ᾿Αβϑηρίτης. IX, 6r.
"Asa Κροτωνιοτης» VIL 7.
Αὐτόδωρος Ἐπικϑρειος. V, 92.
᾿Αχαϊκός.
ἐν ἠθικοῖς, VI, 99. [}
᾿Αχαῖος.
σατυρικῇ Ὀμφάλῃ. 1I, 133.
Βίας- l, 85.
E unis ibid.

Βίων. IV, 4T-
ἐν Tuis διωτριβοῦς, 115 77-
“ἄλλοι, 1V,58. .

Βόηϑος. VI, 54. 142.

ἐν τῇ περὶ φύσεως. VII, 148.

ἐν τού. περὶ eue eye, ΝῊ, 149.
Γλαῦκος, ΝΊΠ, 52.

Γλαῦκος ὁ 'Ῥηγῖνος. 1X, 38.
Γλαύκων. II, 124.
Γοργίας. ὁ Δεοντῖνος» VIII, ς8.
Δαίδακος ὃ ὃ Πλατωνικὸς» I, 0.
Δάμων ὃ Κυρηναῖος. I 4o.
Δέναρχος.

Lib. IV. c. XX HT.

581

ἐν τῷ πρὸς Εν ὥποςασίε, M, 52.
,

Δείνων.
ἐν ἐ. ἱξοριῶν. T, 3.
nr. r. Longol ]
Δημήτριος, l, 114. IX, 49.
Δημήτριος 6 BücdiTioss H, 20.
Dddd 3

[ἐν Περσικοῖς» 1X, 8.

Δημήτρᾳξ

83 Lib. IV. c. XX/1.
Δυμήτριος ὁ Μάγνης. 1], 52. 56. 57. VI, 84.
8g. X. 13.
ἐν τοῖς ὁμωνύμοις., L 38. 19. 112. V, 3. 75.
8g. Vl, 49. Vil, 31. 169. 183. VIII,
84. 85. IX, τῷ. 27. 35. 36.
Δημήτριο ς ὃ Φαληρεὺς: I, 23... 11..24.
ἐν τῇ Σωκρώτες croci, IX, 15. 57. 57.
ἐν τῇ τῶν ἰρχόντων vary gari 1i.7.
ἐν τῷ σερὶ γήρως. 1L 13. ΙΧ}
Scripta, V. 90.
ἄλλοι. V, 83.
[Δημήτριος ὁ Ü Τροιζήν μος ἐν τῷ κατ σοφιξὼν
βιβλίῳ. VIIL, 2. nr. 1x. Longo/.]
Δημόδοκος ὁ Ages, 1 5,84.
Δημόμριτος ὁ ᾿Αβϑηρίτης. Ι 22.:23. Ἰὰς 41.
44. 72. περὶ ὠτόμων. Xs 4. [ἐν τῷ μι:
κρῷ διακόσμῳ. 1X, T. nr. 9. Longol.]
Scripta, ΙΧ. 46 et fqq.
ἄλλοι, ΙΧ, 49.
Δημόκοιτος [rectius Δημήτριος.] ὁ Τροιζήνιος,
ν ΤΙ, 74-
ἐν τῷ κατὰ σοφιτῶν βιβλίῳ. ibid.
Δίδυμος.
ἐν συμποσιακοῖς, V, 16.
Διευχίδας.
ἐν &. Μεγαρικῶν., L, 57.
Δικαίαρχος.» I. 4o. 4t. 111538. 46. VII, 40.
ἐν &. περὶ βίων. Il, 40.
Δίνων ἐν Περσικοῖς. 1X, 50.
Διογένης ΟΝ VII, 84. 88.
Διογένης ὁ Πτολεμαεὺς. VIL, 41.
Διογένης ὁ ᾿Απολλωνιάτης. V. 57.
Διογένης ὁ Βαβυλώνιος. VIT, 39. 55. 57:
ἐν τῇ περὶ φωνῆς τέχνῃ» VII, 55. 57.
ἐν τῇ διαλεκτικῇ τέχνῃ» VIL; T
ιογένης ὁ Κυνικὸς, I3, 112. VII, 131:
ἐν τῷ ποδάλῳ. VI, 20.
ἐν Θυέςῃ. VÍ, 73.
Scripta, VI, 8o.
ἄλλοι». VI. 8t.
Διογένης ὁ Ταρσεὺς- X,25.
Ἐπιλέκτες σ χολὼς ἔγραψεν, ibid.
Διογένης ὁ ᾿Ἐπικϑρεῖος.

INDEX SCRIPTORVM

Vol. HI. p. $205 616

ἐν τῇ α. τῶν ἐπιλέκτων. X, 96.
ἐν τῷ &. X, το.
ἐν τῷ iB. X, rig.
ἐν τῷ ij : τὰ τα.
ἐν τῷ x. X, 131.
ἐν τῇ Pr τῶν Ἐπικέρε ἠϑικῶν δογμάί-
τῶν. X, u8.
Διόδοτος γοωμματικὸς s IX, 15.
Aic eos.
ἐν ὦ απομν ἡμονευμώτων. 1V, a.
Διόδωρος ὁ Ἐφέσιος, VIL, 70.
Διοκλῆς, Vl, 12. 13. 20. 36. 87. 91. 99. 103.
VII, 166. 179. 182. IX; 6x. 65. X, 12. (IT]
iv τοῖς βίοις τῶν Φιλοσέφων. I. ς4.
Διοκλῆς 6 Μαγιῆς ἐν τῇ Erde τῶν Qi
AeséQav , VII, 48: 1602.7 X, i1, Ὁ
Διονύσιος. ΨΊΠ, 47.
Διονύσιος: ὁ ᾿Αλικαρνοσσεὺς. X, 4.
Διονύσιος ὃ Καρχηδόνιος Il, τοῦ.
Διονύσιος ὁ Κολοφώνιος. Vl, 100.
Διονύσιος ἐ ἐν Κρ,τικοῖς, l,38.
Διονύσιος ὁ o Mer&Sépsvos ,, V, 92. VII, 67.
Διονυσιος.
Παρϑενοπαίω. V, 92.
Διονύσιος ὁ Στωϊκος. VI, 43.
[Διονύσιος ὁ o Σπίνϑαξος, V. 6. nr. 7. Longol.)
Διονύσιος ὁ τύραννος ἐν -ἐπιξολῇ. ΙΝ, 2.
Διονυσόδωρος. 1l, 42.
Διοσκερίδης.
ἐν τοῖς ὠπομνημονεύμασιν ς I, 65.
Διότιμος 0 Στωϊκος ; X, 3.
Apis y V, 19. 74. 82. 89. Tl, 19.
ἐν τῷ P. τῶν ἱερῶν, L, 119.
i τῷ περὶ ὀωγροί ἀν L 38..
Ἑκαταῖος, I 9.
ἐν τῇ &. περὶ τῆς Δὐγυπτίων o AUN
I, 10.
Ἑκάτων. VII, 2. 91. 182.
ἐν τῷ c. τῶν χρειῶν » VI, 52.95.
ἐν τῷ p. τῶν χρειῶν, VIII, 26.
ἐν τῷ περὶ τελῶν. VII, 87.
ἐν τῶ . περὶ ἀρετῶν. VIL 80.
ἐν τῷ γ. περὶ ἀγαϑῶν, VIL, τοι.»
ἐγ

ξ
᾿
]

"
H

»

Vol. ΠῚ. p. 616 P 617

£v τῷ C. σερὶ véAss, VII, 1c2.
ἐν. τῷ B. TRAY. VII, 110.
ἐν "y. περὶ παραδόξων, VIL, 124. ,
ἐν τῷ γ΄. περὶ ἀρετῶν. VIL, ras.
& re D. περὶ ἀγαθῶν» VIL, vat.
ἐν τῷ. iJ. περὶ ἀγαθῶν. VII, 103.
ἐν τοὺς χρείαις. VI, 7. VIIL, 72. (Pj
Ἔλευσις.
ἐν τῷ περὶ ᾿Αχιλλέως. T, 29.
Ἐμπεδοκλῆς. VIII, 59. 61. 65. 66. IX. 73.
προοίμιον πρὸς ᾿Απόλλωνα, VII 57.
τὰ Περσικοὶ», VIL, 57. à
ἢ ἰατρικὸς λόγος. VI, 71.
TX περὶ Φύσεως, VIIL 71.
Teoyodieg, VI, 59. 77.
καϑαομοὶ, VIIT, 63. 77.
Ἐπίκϑρος. IX, 52. X, 139.
βιβλία. X, 27 et fqq.
ἐν ἐπιτολαῖς s VII, s. 9. X, 8. tt. 14. 30.
ἐν τῷ περὶ TÉABS » X, 6. 136.
ἐν τῇ πρὸς τὰς ἐν Μιτυλήνῃ Φιλοσόφες,
᾿ X, 6.136.
πρὸς ᾿Αριξόβελον ( ᾿Αρισέδημον) VII, g.
ἐν τῇ πρὸς Λεόντιον ἐπιξτολῇ» X, 5. 6.
ἐν τῇ πρὸς Θέμισαν: X, 5.
e τῇ X. περὶ φύσεως, X, 39. 40.
ἐν AC. περὶ φύσεως, X, 1. 30. 91. 119.
ἐν τῇ β΄. περὶ φύσεως. Xs 13-
ἐν τῷ i6. X, gr.
ἐν τῇ i. x, 14. 96.
ἐν τῇ δ΄, et i$. X, 40.
ἐν τῇ πρὸς Μενοικέω ἐπιξολῇ,, X, 29. 122.
ἐν τῷ x. Μητροδώρῳ, X; 23.
ἐν τῷ περὶ αἱρέσεων. X. 156.
ἐν τῷ περὶ αἷς οἐσεων καὶ φυγῆς. X, 136.
ἐν τῷ d. περὶ βίων. X, 119. 136,
ἐν τῷ β΄. περὶ βίων. X, 119.
ἐν τῷ συμποσίῳ: X, 119.
ἐν ταις Bises egens X, 11g.
ἐν Hey ἐπιτομῇ. X, 29. 40. 13-
ἐν μικρὰ ἐπιτομῇ. X, 85. 135.
ἐν T4. πρὸς ΕΟ ἢ EZig0A4 4 X, 29.
39. 35-

A LAERTIO CITATORVM

Lib.1V.c. XXIII. 583
ἐν τος κυρίαες δόξαις» X, 29. [I]
[ἐν τῷ περὶ τῆς ῥητορικῆς: X. nr. 7. Longol.]
[ἐν Τιμοκράτης γ΄. X. nr. rt. Ζοηροί.]
πρὸς Ἰδομενέα. ΧΟ T
ἐν ig φοιχιειώσεων, X, 44.
ἐν τῇ πρὸς Εὐρύδικον ἐπιξολῇ, Χ, 13..
Κανὼν. X, 14. 30. 31.
Διαϑῆκαι. X. 16 et fq.
“πολλοὶ, X, 26.
Ἐπίκτητος, X, 6.
Ἐπιμενίδης.
Scripta ἢν rrr. 112.
ἐπιξολῇ.. T, 113.
Ἐπίχαρμος UEM III, 9. 1o. 13. 16.17.
Scripta, VIII, 78.
Eeaeisearros s VII, 186.
ἰατρος. l,ug. VI, 8g. VIII, 47.
Ἐρατοσϑένης.
ἐν τῷ περὶ πλέτε καὶ πενίας, ΙΧ, 66.
ἔν q. περὶ τῆς ἀρχαίας dapbltes ; VII, 5.
ἐν ταῖς ὀλυμπιονίκωες. VIII, st.
ἐν τοῖς πρὸς Βάτωνα, VIII, 89.
Ἕρμαχος, Xs 15.
βιβλία. X, 25.
Ἕρμιππος. V, 72. 101. 117. 1T, 169. 120. 142.
DIL 2. IV, 44. V, 4r. 67. 28. 0t VI; 2.
99. VII, 184. VIII, t, 40. 41. 51, 56. 69.
85. ΙΧ, 4. 57.135: X, 2
fv τῷ περὶ Θεοφραάςϑ, It, 55.
» β΄. περὶ Πυϑανγόρε . VII, IC.
τῷ c. περὶ HIA. I 8.
τοῖς βίοις. 1 433. ὙΠ 43. 1V5:2:
τῷ περὶ τῶν σοφῶν, I, 42.
y τῷ περὶ ᾿Δριποτέλες UM. d
iy à. zu coQovy, VIIT, 88.
Ἑρμοήδώρος, V, 8. Π 106. ΠῚ, 6.
o Πλατωνικὸς ἐν τῷ περὶ μαϑημάτων.ἵ. a
Εὐανϑης ὁ Μιλήσιος. !, 29.
Εὐβελίδης. II, 41. VII, 187.
ἐν τῷ περὶ Διογένδς. VI, 20.
Εὔβελος.
ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ. Διογένες πρᾶσιν,
» 39.

Ἂν Ὧν vu mu my
NS NEC ONIRZ

[Εὐδη-

“2 101. XXIM. ἸΝΌΕΧ SCRIPTORVM Vol TIT. p. ουγδόιξ τ

{Εὔδημος VI I. nr. 33. ἐν τῷ περὶ λόγε, VII, 30. 40.
ἐν τῇ du τῶν ἀςρολογδμένων i ἱφορίω, Y, τ. ἐν τῷ περὶ ἀνθρωπε Φύσεως, VII, 81.
nr. 2. Lougof.] ἐν TO περὶ παϑῶν, VIL πο.
Εὔδημος ὃ Ῥόδος, l, 9. ἐν τῷ περὶ ἐσίας, VII, 134.
Εὔδεξος ἐ ἐν γῆς περιόθω; I, 8. VIII, 90. Ζήνων o Ἐλεάτης. IX, 29. 12.
ἐν τῇ α. περιόδων, IX, 83. Σ,δώνιος, X, 25.
᾿Οκταετηρὶς. VIIL 87. ὃ Ταρσεὺς, VII, 4t. 84.
“πολλοὶ, VMI, 89. πολλοὶ. VII, 35.
Scripta, VIIT, 89. Ζωϊλος ὁ Περγαῖος.. VI, 51.
Εὔϑρομος. Vl, 39. Ζώπυρος ὁ Κολοφώνιος, VL, 100.
ἐν τῇ ἡϑικῇ Soryeroer VIT, 39. Ἡρακλείδης» L, 25. IL, 43. 113. 120. I38. 143:
Ἐὐθύφρων ὁ 'Heax^cids τῷ Ilovrix8 , I, 107. 144. IIL 5. 25. 26. VIII, 72.
Εὐκλείδης. ll, 107. ἐν τῇ περὶ τᾶς ἄπνϑ. l, 12. VIIL 67.
Εὔμηλος ἐν ἐ. τῶν ἱξτοριῶν, V,6. ᾿ ἐν τοῖς “περὶ νόμων. IX, ςο.
Εὔπολις. ἐν τῇ ἐπιτομῇ τῶν T8 Σωτίωνος δια ϑδοχῶν,
ἐν ἀςρατεύτοις, III, 7. 3 V, 19.
ἐν κόλαξ,» 1X, 50. περὶ νόσων. VIII, 51. 60.
Εὐριπίδης. J, 16. VII, 23. IX, τι. ἐν τῇ T8 Σωτίωνος ἐπιτομῇ» VII, 53. IX, 1.
“ἐν τῇ b IJ, 33. | ἐν τῇ τῶν Σατύρξ βίων ἐπιτομῇ, VIIL 40.
-dy τῷ Hilo uer; II, 44. IX, 26.
ἐν Δικυμνίω» Tl, 63. Ἡρακλείδης ὁ ὁ Ποντικὸς, V. 86 et fqq. VIII, 44
ἐν 'A£icvi, ΙΧ, 55. Ἡρακλείδης ὁ TB Σεραπίωνος. VII, 7. 44. 59..
ΜΜμηδείῳ» ΤΙ, 134. Ἡρακλείδης ὁ o Ταρσεὺς. VIL 121.
Βελλεροφόντην IV, 26. Ἡρακλείδης ὁ ὁ Φυσικὸς, VIIL 6.
᾿Ανδροομέδῃ.-. 1V, 29. ἄλλοι, V, 93.
Φαέθοντι, IL 10. Ἡράκλειτος. L, 23. 16. 88. IX, 2. 7.8 et fqq. 73:
Ἐὐφαντος ἐν ἱξορίαις , 11,147. περὶ Φύσεως. IX, 6.
Εὔφαντος ὁ ᾿Ολύνϑιος. I, 110. ὃ Φυσικὸς, VIII, 6. )
Εὐφορίων, MI, 37. 1X, 56. σολλοὶ. IX, 17. ἝΝ
Ἑὐὔφορος: I, 40. 4t. Ἥριλλος; ΨΝΤΠ, 166.
"Egogos , a 96. 98. Ἡρόδοτος. L 9. 22. VIII, 2. IX, 34.
ἐν κέν 1L 45. [Ὁ] ἐν τῇ πρώτῃ. 1. 9. 95. |
Ζεῦξις. ἐν τῷ περὶ Ἐπικέρε nens, X, 4. |
ἐν τῷ “περὶ διττῶν λόγων. ΙΧ, τοῦ. Ἡρόδοτος Ταρσεὺς. IX, n6. |
Ζηνόδοτος 0 Στωϊκὸς, VM, 30. Ἡσίοδος, VII, 25. X, 2.
Ζήνων ὁ Κιττιεὺς. Vl, οἱ. VIL, 108. 110. 120, Θαλῆς. ᾿
148. 149. 157. IX, 12. ναυτικὴ ἀςρολογία, I, 235. :
βιβλία. VII, 4- càcpuevos » L, 35.
περὶ ἐρωτικῆς τέχνης. VIL 34. Θεώίτητος ὁ ποιητὴς, IV, 25. VIII, 48. H
ἐν ταῖς διωτριβαῖς, VIL, 34. Θεοδόσιος. ;
ἐν τῷ περὶ τῷ oA& , VII, ^36. 143.143. 145. ἐν τοῖς σκεπτικοῖς κεφαλαίοις, YX, T0. —
153- Θεόδοτος.
ἐν πολιτείω » VIL, 32. 121 fq. 131: ἐν τῷ δ΄. τῶν πρὸς Ἐπικέρον, X, 5.

Θεόδφω.
i

ΜΟΙ ΤΙ. P ( ότι

Θεόδωρος ἐ ἐν τῷ περὶ αἱρέσεων, IL 65.
“περὶ Sev, It, 97.
πολλοὶ, TI, 105. 104.
Θεόκριτος ὁ Χρς, V, 1t.
Θεόπομπος. L, 109. {Π|.4ο. VI, 15.
ἐν τοῖς ,ϑαυμασίοις» I, 1|7.
ἐν τῇ ἡ. τῶν Duy, Ι, 8.
Θεόπεμπτος & Αὐτόχαρι, III, 26,
Θεοφάνης.
ἐν τῷ περὶ γρωφικῆς. Yl το4.
Θεόφραςος, VII, 55.
ἐν τῇ πρὸς Φανίαν ἐπιτολῇ» V, 37:
ἐν τῷ Μεγαρικῷ, VT, 22.
ἐν τῇ ἐπιτομῇ , IX, 21.
ἐν τοῖς Φυσικοῖς , IX, 22.
διαϑῆκαι» V, 51.
Scripta, V, 42.
Θέων o COMME ὁ Στωϊκὸς , IX, 82. [δ]
Θρασίβελος.- á
ἐπιςολῇ. L Ico.
Θράσυλλος aut Θρασύλαος, III, t. 50. 6r.
IX, 37.
ἐν τοῖς πρὸ τῆς ὠναγνώσεως τῶν Δημοκρί-
τὸ βιβλίων. ΙΧ, 41.
Ἰδομενεὺς, II, 2ο. 60. III, 36.
. ἐν τοῖς περὶ τῶν Xwxgarixay , VT. 20.
Ἱερώνυμος» 1, 11. VIII, 20. 57. 58. IX, 16.
ἐν τῷ περὶ ἐποχῆς. II. 165.
iy τῷ β΄. τῶν σποράδην ὑπομνημάτων,
I, 26. IL, 14.
Ἱερώνυμος ὁ Ῥόδιος. IL 26.
ὁ περιπατητικὸς, IX, 11:2.
[ ἱκέτας ὁ ὁ Συρακόσιος: VIII, 7. 85.]
IBsos ὁ Τιβεριεύς.
ἐν τῷ φέμματι- TM, 41.
Ἵππαρχος, IX, 42.
Ἵππαρσος, VIL 7. 85.
Ἱππίας, Y, 24.

ἀππόβοτος, V, 9o. VI, 85. το2. VII, 25. 58.

Vlll, 43. 51. 69- 42. IX, $. 40. 115.
ἐν τῷ περὶ αἱρέσεων, I, το. II, 88.
ἐν τῇ τῶν φιλοσόφων ἀνωγραφῇ; Ι, 42.
Ἱπποκράτης. ΙΧ, 73.
|. Fol. V.

A LAERTIO CITATORVM Lih. IP. c. X XIIT. (ol. XIX.) ss

Ἱππωναξ, L 83. 88. 107.
᾿Ισίδωρος ὁ 9 Περγαμηνὲς, VIL, 34.
᾿Ισοκφοότης, V.,:39.
"Isees » IL, 59.
ἴων ὁ Χῖος, I. 120. II, 23.

ἐν τοῖς τριαγμοῖς, VIIL, 8,
Καινεὺς. IV, 2.
Καλλίας.

ἐν πεόήταις, TL, 18.
Καλλίμαχος, VIII, v7. IX, 35.

ἐν τοῖς πίναξι» VIL 86.

ἐν TOis Ἰώμβοις. L, 23. 25. 28. 29:

ἐν τοῖς ἐπιγρώμμασιν, Y, 19. IL, τ];
Καρνεάδης, IV, 65. 66.
Kaccios ὁ Σκεπτικὸς,. VM, 32. 34.
Κέβης. Il, 125.
Κερκίδας ὁ e Μεγαλοπολίτηςξ ἢ D] Κρὴς, ἐν TOf

Μελιάμβοις, VL τό.
Κλϑανϑης. VIL 41. 89. 91. 92. 127. 128. 139.
142. 147.

ἐν τῷ πε se ἡδονῆς, VII, 87.

ἐν τῷ περὶ τῶν οἰτόμων VII, 134.

ἐν τῷ περὶ XoXAx8, VIL, 14.

βιβλία 174. ΝΠ. εἰ fqq.
Κλεανϑης ὁ Ποντικὸς, ΙΧ, τς: :
Κλέαρχος. IL 36. -

ἐν τῷ Πλατώνος ἐ ἐγκωμίῳ, ITI, 2.
Κλέαρχος ὁ Σολεὺς ἐν τῷ περὶ I audeo 9.
Κλέαρχος ὁ φιλόσοφος: I, 81.
Κλενόμαχος, ὁ Θέριος , IL, 112.
Κλείταρχος ἐν τῇ a iler I, 6.
Κλωτόμωχος. ΙΝ, 61.

ἐν τῷ c. περὶ τῶν αἱρέσεων. 1], 92.
Ἀλεόβελος.

ἐπίγρωμμω, I, 89.

οὐνιγμα» L 91.

ἐπιτολὴ I, 93.

Scripta, I, 89.
Κλεομένης.

ἐν τῷ παιδαγωγικῷ, VI, 75.
Κράντωρ. IV, 24. 25.

περὶ Bud. IV, 21.
Kedirne "ASqvosos , I1, 126, IV, 23.

Ee ec Κρώτης

5:6 ΓὝη|. 1}... XXII.

Κράτης Θηβαῖος. VI. 85. 86. 98.
πολλοὶ, 1V, 23.
Kearrivos.
ἐν ᾿Αρχιλόχῳ; T, 12.
ἐν KAeclDSA DIS I, 89. [T]
ἐν Πυϑαγοριζέσῃ.. VIII, 37.
ἐν Ταραντίνοις , ibid.
ἐν τοῖς χείρωσι. 1, 62.
Fue S CON ΠῚ, 28.
Kehus, VII, 62. 68.
ἐν τῇ διαλεκτικῇ τέχνῃ. VII, 71. 67.
Κρίτων, IT, 121.
Κρότων ἐν τῷ Κατακολυμητῇ» ΙΧ, τ2.
Κωμικῶν Tis, IT, 18. IV, 20.
Λεκανδριος ὁ Μιλήσιος, I, 28. 4I.
Λεύκιππος. IX, 30 et faq. 46.
Λέων. MI, 62.
Λόβων ὃ ᾿Αργέος, I, 34.
ἐν τῷ περὶ ποιητῶν, L 112.
Λυκόφρων.
ἐν Σατύροις. IT, 140.
Mevedinao ; II, 140.
Αύκων. V, 16.
[cM V, 69.
ἄλλοι, V, 69.
Λυσανίας ὁ Alc yeievos , VL 23.
Λυσίας» I7, Zo:
ἐν τῷ XT Νικίϑ, D$:

κατ᾽ Aleyjva περὶ XvxoQuvrias , 1]. 63.

Acla ὁ KeQaAs, IL 25.
Acus ὁ Ταραντῖνος". VII 3.

£y ἐπιπολῇ πρὸς Ἵσπαρχον, VIIT, 45.

Οἱ το περὶ Μάγων γράψαντες» T, 9.
Μανέϑως.

ἐν τῇ τῶν Φυσικὼν ἐπιτομῇ. lY, 10.
Μελάνϑιος ὁ ζωγράφος.

ἐν τοῖς περὶ ζωγραφικῆς. IV, 18.
MeA£avyees » VI, gg.

ἐν τῷ p. περὶ δοξῶν, IL, 92.
Μέλισσος. ΙΧ, “4. :
Μένανδρος 0 ὁ κωμικός.

ἐν Ἐν ἡῶς VI, 83.

ἐν Διδύμοις, VI, 93:

INDEX SCRIPTORVM

Μένιππος, ΨΙ, 99. 100.
ἐν τῇ Nieyévag πράσει, VI, ag.
ἄλλοι. VI, tor.
ἹΜηνόδοτος, II, 104. TX, 115.
Μητρόδωρος, ἸΧ, 58.
ἐν T περὶ εὐγενείας, Χ, 1.
ἐν τῷ degere X, 136.
βιβλία, X, 24.
ἹΜητροκλῆς.
ἐν ταῖς χρείαις, VI, 33.
Μίμνερμος, 1, 60.
Μρυύης:; ]; 27.
MygeIAoyte2s IT, 18.
Μνησίμαχος.
᾿Αλκμαίωνι, VIII, 3T.
Μόλων. Ill, 34.
Μόνιμος, VI, 85.
Μεσαῖος.. Y, 3.
Μυρωνιανὸς ᾿Αμαφριωνὸς, TV E

Wol.TIT. p.619 620. 623.
— Ó ——— ——

ἐν ὁμοίοις. ML, 40. [I, ro. mr. 12. et IV, 2.

nr. 5. Longol.]
ἐν τοῖς ἱσορικοῖς κεφαλαίοις. X, 3.

ἐν τῷ X. τῶν igopiKGY ὁμοίων κεφαλαίων;

IV, 14." V, 56.
Ναυσιφαύνης, IX, 102.
Νεανϑης, ΠῚ, 3. 4. VI, 13. VIIT, 55. 58.

Νεανϑης Κυῤκην ὃς; T, 99. IIT. 25. VIII, 72. IX, ^. 1

Neceuv ὃ Σικυώνιος, 1l, 134-
Νικόλαος; X, 4.
Νικομήδης, ΙΧ, I5.
Νικόμαχος, VIIT, 88.
Νικόσραος ὁ o Κλυταιμνήσρα,, TN IV, 18.
Νϑμήνιος, 1X, 68. 102.
Ξάνϑος. VI, tor.
ἐν τοῖς περὶ ᾿Ἐμπεδοκλέδε, VI, 63.
ὁ Λυδὸς, 1,2. [IP]
Ξενοκράτης» lV, τι et τ IX, 19.
Scripta, IX, 18. 19.
ἄλλοι, "ΜΝ. 15.
Ξενοφάνης. {25 1X9»)
ἐν ἐλεγείδ 5 VAI, 56.
ἄλλος. ΙΧ, 20.
ZeveQuyns , ὁ Κολοφώνιος, T, II.

Ξενοφῶν, |

1
3
|

rmm

ἢ
CS B

SIUE B

ki

PAR ὍΣ σις

Nol. TIT. p. 6210 622
gm M

“Ξενοφῶν, II, 29. 45.
£y Συμποσίῳ, II, 3t. 32... VI, 14.
ἐν Σωκράτες οπολογία.. MI, 34.
ἐν Kies. παιδείο » I, 34.
ἠθικὰ ἀπομνημονεύματα III, 34.
Scripta, Il, 57.

"Ὀλυμπιόδωρος ὁ o ᾿Αϑηναίων “προφώτης: V], 23.

Ὅμηρος, I, 9o. ΠΠ΄,.1..Υ] 85. VIII, 74. 1X, 61.
᾿Ονησίκριτος, VI, 84.
νήτωρ. I], 114.
ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Εἰ χρηματιθται ὁ σο-
fae MI, 9.
-OeQeis, 1 5. 5:
Παμφ; Ax, 1, 24. 68.
ἐν ὑπομνήμασι, Ι, 9o.

ἐν λβ΄ . V, 36.
ἐν β΄. | I, 76,
ἐν ἐ. ὑπομνήμώτων 4^ l 98.
ἐν 4. [ ὶ 1, 24.
ἐν κέ. ΠῚ, 23.

Παναίτιος, 11,64. III, 37. VIL, at. 92. 142.
163.

ἐν τῷ περὶ τῶν αἱρέσεων, IT, 87.

ὁ Στωϊκὸς ἐν τῷ περὶ εὐθυμίας, ΙΧ, 20.
Παρμενίδης » I, 107. IX, 22. 23.

ἄλλος. ΙΧ, 29.
Πασιφῶν ὁ Egergmos , V, 61. VI, 73.
Παυτανίας Ἡρακλε;τιΞῆς. IX, τς.
Πεισίφρωτος ὁ Ἐφέσιος, M, 60.
᾿Πεισιτράτϑ ἐπιξολαὶ, 1: 53.
Περίανδρος.

ἐπισολαὴ- I, 99.
Ilegosies , II, 61. VIT, r20.

ἐν ταῖς ἠϑικαῖς σχολαῖς. VIT, 28.

ἐν ὑπομνήμασι συμποσιωκοῖς. VII, r.

Scripta, VII, 36.

οἱ περὶ Πινώκων γρώψαντες, VIL, 188.
| Alirraxos.

ἄδομενω. L 78.

ἐπιξολαὶ» 1. 81.

Scripta, I, 79.
Πλάτων, l 29. 4t. 77. 99. VII, 121. IX, 72,

ἐν Μένωνι. ll, 38.

A LAERTIO CITATORVM

Lib. IV.c. XXIII. 587
ἐν Πρωταγόρα, I, 108. IX. $0. 55.
ἐν Θεωιτήτῳ, Il, 18. 29. IX, 50. 55.
ἐν Συμποσίῳ, Il 28. IIT, 34.
£y Εὐϑυδήμῳ, If, 3o. IX, 52.
ἐν τῷ GoQus7, ΙΧ, 25.
ἐν ᾿Απολογίο,, II, 39. 45. III, 34:
ἐν Φαίδωνι: 1T, 42.
ἐν τῷ περὶ Ψυχῆς. 11, 6ς. IIL, 36.
ἐν "Bvregarsoris , IIT, 4. IX, 36.
£y Φαίδρῳ. III, as. 58.
rH vcn ILL, 2g et fqq.
διαϑ ἤκα! s HI, 41.
ἠθικὰ οὐπομνημονεύματα» ΤΠ, 34.
ἐν πολιτείος s III, 34. VIII, 83.
νόμοι. ΠῚ, 34.
ἐν Λύσιδι. MI, 35.
ἐν Παρμενίδῃ. ΙΧ, 23. 25.
Scripta , III, $7 et fqq.
Πλάτωνες πολλοὶ. ll, 109.
Πλόταρχος. IX, 6o.
ἐν τῷ Avcidga βίῳ καὶ Σύλλα, V, 4.
Πολέμων, II, 104. ΠῚ , 46. IV, 18. V, 85. (e
IloAveuvos , Il 105.
Πολύκριτος ὃ Μενδαῖος.
ἐν τῷ d. τὰν. περὶ Διονύσε, II, 63;
Πολύευκτος ὁ Ῥήτωρ, VI, 23.
Ileceidimzos, Vll, 27. [ἐν μετα φερομένοις»
VII, r. nr. 24. Longol.]
πρό ας - YI 39. 41. 62. 84. 92. 142. 157:
ΙΧ, 68.
ἐν y. περὶ μετεώρων» VII, 155.
ἐν ιζ΄. περὶ μετεώρων, VII, 144.
ἐν τῇ μετεωρολογικῇ φοἰχειώσε!, VIL, 138.
152.
ἐν τῷ περὶ Θεῶν, VII, 139. IX, 5r.
ἐν TO &. περὶ Θεῶν. VIT, 148.
ἐν τῷ vy. περὶ Θεῶν. VIL, 138.
ἐν τῷ α. TE Quaixg Aóye, VII, 134.
ἐν τῷ s. TÉ Quaixg Aeye VII, 145.
iy τή. 78 φυσικδ λόγε. VIL, 153. 154.
ἐν i£. τῇ φυσικξ λόγε. VIL, 140.
ἐν ,΄. 78 Queix8, VII, 149.
ty β΄. περὶ εμαφρμένης VIL, 149.
Eeee 2 ἐν

588 Lib. IV.c. XXIII,
ἐν τῷ περὶ κριτηρίξ, VII, 54.
ἐν τῇ περὶ λέξεως εἰσαγωγῇ, VII, 6o.
£y τῷ περὶ τελῶν. Vli, 87.
ἐν τῷ περὶ “μαντικῆς B VIT, 149.
iy TG € r8 'Dix8 Acys, VII, or.
iy τοῖς προτρεπτικοῖς. VII, or. 129.
ἐν τῷ «. περὶ καϑηκόντων, VII, 124. 129.
ἐν τῷ » p. TE Quai λόγε, T, 134. 140.
ἐν τῷ &. περὶ xoc , VII, 142.
e Στωϊκὸς, X, 4.
Ποταμίλλα, VIII, 63.
Ποτάμων ἐν soryewaer , L, 21.
Ἡραξιφανης, Il. 8.
Πραῦλος.
Πρωταγόροις» IX, 54.
ἐν αἰντιλογικοῖς y III, 31.
Scripta, IX, 54.
ἄλλοι, IX, 56.
Ἡτολεμαῖος.
Πυϑαγόρας. VIL 6. 7:
τοὶ περὶ Σκύλλης. ΝΠ], 47.
ἐπιςολὴ. VIII, 49.
Libri, VIII, 7. 13.
ἄλλοι: VIII, 46.
Σαβῖνος περὶ μελετητικὴς ὕλης δ΄, IIT, 47.

Σάτυρος. Ι, 68. 82. Il, 26. III, 8. VIII, 59. 60.

ἐν τοῖς Bicis , IT, 12. VIII, 53. 58.

ἐν τῷ Ὧν τῶν βίων. VL 8ο.

βίων ἐπιτομή. — Vide Ἡρακλείδης.
Σέλευκος.

ἐν d. περὶ Φιλοσοφίας. MI, 109.

ὁ Γρωμματικὸς. 1X, 12.

Σέξτος, IX, 87.

E ἐμπειρικὸς, IX, 116.

ἐν τῶν Σκεπτικῶν δέκω βιβλίοις, ΙΧ, v6.
Σεληνές.

ἐν τῇ &. τῶν ἱξοριῶν , M, 12.
Σιμμίας» M, 144.
Σίμων- |, 122, 123.

ZroA Aci ," M, 122. 123.
Σιμωνίδης. I, 125. 9o. IV, 5. 45. VIIT, 65.
Σκυϑῖνος ὁ τῶν Ἰώμβων ποιητὴς» 1X, 16.

ὁ Στωϊκὸς», 1X, 16.

INDEX SCRIPTORVM

Vel. TIT. p. 622 P 623
“π'Π τ cc "7

Σόλων.
ἐλεγέα. L, 47. 49. 50. 52,
οἰδόμενο . I, 6r.
ἐπιςολαὶ. Ι, 64.
Scripta, I, br
Σόφιλος ἐν ἈΠΕ: II, 120:
Σοφοκλῆς Οἰνομάῳ. Iv, 35. [e]
Σπεύσιππος ἐν τῷ περὶ Φιλοσόφων, YX,, 23,
ἐν τὼ Πλάτωνος περιδεέπνῳ, MI, a. Ἶ
Scripta, IV, 4.
ὁ ἰατρὸς, IV, s.
Σπίνθαρος » V, 92.
Στησικλείδης ἐν τῇ τῶν οἰρχόντων καὶ Ολυμὲ
πιονικῶν ἀνωγραφῇ. 1], 56.
Στίλπων, ll 120.
Στράτων. V,58. διαθῆκαι. V, 6a.
ἄλλοι, V5 61.
Σφαῖρος. VII, 159. IX, I5.
Scripra, VII, 179.
Σωσίβιος ὁ Λάκων, 11, 115.
Σωσίϑεος ὁ ποιητὴς. VII, τ72.
e ἄτης, 1,38. 49. 68. 15. 95. τοῦ, VII, 163:
ν διαδοχοῶς. VIIT, 8.
ἐν γ΄. διαδοχὼν , VI, 13.
Σωσικράτης ὁ ὁ Ῥόδιος, 11,84.
EoQgev ὁ Μιμογράφος, MI, 18.
Σωτίων. I, 98. 1X, 5. 18. 20. 21. 115.
ἐν β΄. ΒΥ ἡἰαη δὴν IL, 74.

ἐν β΄.

ἕν κγ΄. | J 132156;

ἐν τῷ δ΄. » τῆς διαδοχῆς 4 Vl, 26.
ἐν τῷ f [ ὶ VIII, 183.
ἐν τῷ ζ΄.

ἐν διαδοχαῖς. V, 86. VIII, 86.

ἐν τῇ διαδοχῇ τῶν φιλοσόφων, lI, 112.

ἐν τῷ "α. 1X, nto.

ἐν τοῖς ιβ΄. τῶν ἐπιγραφομένων Διοκλείων

ἐλέγχων, X, 4.

Ταρσικοὶ. IV, 58.
Ἰηλαυγής.

ἐπιςολὴ. VIIT, 53. 74.

ἐν τῇ πρὸς Φιλόλαον. VIII, $3.
Τίμαιος») VIII, το. 6o. 66. 71.

-.. Vol. TIT. p. 623 624,

ἐν «ἐἰι τῶν ἱφοριῶν, VIII, sr.
ἐν δ΄. vul, Ti 12.
ἐν τῇ c. καὶ β΄. VIII, 66.
ἐν 75 9. Vill, 54.
ἐν τῇ m. VIIL, 60.
ἐν τῇ β. 1, 14.
ἐν i. τῶν ἱξοριῶν. VIII, tr.
Τιμόϑεος ὁ o ᾿Αϑηναῖος.
ἐν τῷ gregi | βίων, MI, s. IV, 4. V, τ. VII, 1.
Τιμοκράτης, Χ, 4.
ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις εὐφραντοῖς, X, 6.
£y τῷ γ΄. 3 23.
ἐν τῷ Δίων,. V, 1. 2.
τίμων. IL, 55. 62. 66. 107. 126. III, 26. IV,
33. 34. 42. 67. V,1r VII, 16. 161. 170.
VIIL, 67. IX, 6. 18. 23. 25. 40. 52. 69.
102. 107. X, 2.
ἐν Σίλλοις. L 54. II, 6. 19, VII, τς. VIIJ,
56. 1X, 65. 112.
ἐν rà Πύϑων;, ΙΧ, 65. 61. 76. 105.
ἐν τοῖς Te uei IX, 67. τος.
ἐν τοῖς περὶ αἰσθήσεων. 1X, 105.
ἐν τοῖς Ἰάώμβοις. IX, i10.
᾿Αρκεσιλαάξ περιδείπννῳ, ΙΧ. 115.
Scripta, IX, i10. 11.
Φαβωξῖνος, III, 37. V, 41. 1X. 29.
ἐν παντοδαπῇ ἱπορία.» |l, 1. 11. 20. 38. 40.
ΠῚ, 3. 19. IV, 54. 63. V. 5. 9. 77. VI,
25. 73. VIII, 15. 83. IX, 54. 56. 87.
παντοδαπῆς iscgims , Ml, 24. VIII,
41. [Ὁ]
ἐν x. ἀὠπομνημονευμώτων. b 79. li, 23.
39. 40. III, 19. 25. V, 76. IX, 20.
ἐν τῷ p. airov. etc. IV, 5. VI, 89.
by. ἀπομνημονευμώτων, ΠῚ, 40. VIII, ra.
ἐν τῷ ἕ- Gov. etc. III, 62. IX, 23.
| ἐν ὠπομνημονεύμασι, IIT, 48. VII, 53. 75. 90.
Φαίδων. V, τος.
! Φανίας ὁ o Ἐρέσιος. IT, 65.
£y τῷ περὶ Σωκρατικῶν, VI, 8.
ἐν τῷ &. τῶν Ποσειδωνίων σχολῶν; Ν]], 41.
᾿Φανόδικος. Dr. 82; 83.

,
ἐν ἡ.

Φερεκύδης ὁ Σύριος , 1, 119.

A LAERTIO CITATORVM .— Lib.IP.c. XXHI.

$59

ἐν éziigcA7 , Y, 122.
Φιλήμων ὁ Κωμικὸς, VI, 8T.
ἐν Φιλοσόφοις, VII, 27.
Φίλιππος ὁ L Meyegixos , II, 115.
Φίλισκος ὁ Αἰγινήτης» VI, 75.
Φίλισπος ὁ Ὀπδντιος. —
Ἐπινομὶς, III, 37.
Φιλόλαος. VIII, 84.
Φιλόδημος, Χ, 24.
ὁ Ἐπικέφειος ἐν τῷ (. τῆς τῶν Φιλοσόφω"
συντάξεως» p.a 3.
Φιλόχορος, Tl, 44. IX, ss.
Φίλων, II], 40. ὁ "AS aide, IX, 61.
Φλέγων.
ἐν τῷ περὶ μακροβίων , L,r.-
Φρύνιχος, IV, 20.
Φύλαρχος. ΙΧ, τις.
Φυσικῶν τις, X, go.
(axes.
ναυτικὴ cs goAeryioe , T, 23.
Χαμαελέων» lI, 46. V, 92.
Χίλων.
Χοίριλος, ἷ, 24.
ἐπιξολή. L 73-
Χρύσιππος. VI, 57. 62. 65. 68. 10. 84. 89:
932. 102. 127. 129. 151. 157.
ἐν ἀ. παροιμιῶν, VH, 1.
τῷ περὶ πολιτείας, VII, 131. 158.
ἐν τοῖς διαλεκτικοῖς ὅροις, VIT, 61.
τῷ α. τῶν φυσικῶν, VIT, 29.134.136.141.142.
τῇ ιβ΄. περὶ ψυχῆς. VII, 5o.
ἐν τῇ iD. τῶν φυσικῶν. V1, 54.
ἐν τῇ B. τῶν φυσικῶν, VII, 55. 157.
ἐν τῷ περὶ ὅρων. VII, 60.
τῷ a. περὶ Acys, VIL, 39. 54.
ἐν ταῖς, διαλεκτικαῖς τέχνως, VIL, 71.
ἐν τῷ a. περὶ" τελῶν. VIT, 84. 87. οι.
ἐν τοῖς περὶ τῷ xxA8., Vll, ror. 128.
ἐν τοῖς περὶ ἡδονῆς, VII, 103.
εν τῷ περὶ παϑῶν, VII, πο.
ἐν τῷ ὦ. περὶ βίων. VII, 121. 129,
ἐν τῷ περὶ τῷ κυρίως κεχρῆσθαι Ζήνωνῶ
ὀνόμασι, VIL, 122.
Ec ee 3 ἂ

59^

ἐν τῷ δ΄. τῶν 19:«9v ζητημάτων, VII, 120,
ἐν τῷ d. περὶ δικαιοσύνης, VII, 129.

ἐν τῷ περὶ ἔρωτος, VIL, 130.

ἐν τῷ ici. “πεοὶ Θεῶν. VII, 148.

ἐν τῷ οὗ. περὶ ὠρετῶν, VII, τ25. 127.

ἐν τῷ περὶ κενβ, VII, 140.

ἐν τοῖς περὶ εἱμαρμένης. ΝΠ, 149.

ἐν τῷ (2. περὶ Marise, VI, 149.

ἐν y. τῶν φυσικῶν, VIL, 150. 151.

Lib. IV.*. XXIII. XXIV... OPPIANVS

Vol. TIT. p. 62409 625

περὶ τῶν ἀρχαίων, φυσιολόγων, VIL 187.

ἐν τῷ περὶ τῶν μὴ di ἑαυτοὶ αἱρετῶν» VI,
188.

ἐν τῷ γ΄. περὶ δικαίῳ, VII, 189.

ἐν τῷ 2. περὶ [βίᾳ καὶ zrcgimsd, VIL, 188.

ἐν τῷ c. περὶ προνοίας, Vll, 139. 142.

'"EziscAi , X, 3.

Scripta, VII, 199 et fqq. -

ἄλλοι», VII, 186. [IP]

CAPVT XXIV (olim XX)
D E.,OiP PI A NO

1. Oppiani aetas. 11. ᾿Αλιυτικὰ et Kovryerixz, — III. Horum codd. et editiones. 1. Vbi et de Grae-

εἰς in illa /choliis. ᾿Ιξεντικὰ et Eutecnii paraphrajis.

[Cum fupplementis G. C. Harles.] -

I

PPIANVS ^), Anazarbeus *), Cilix, matre Zenodota, patre Agefilao, viro opulento

et philofophiae dedito, qui, quum imperatori, L. Septimio Seuero Anazarbum venienti,

cum reliquis ciuibus obuiam ire neglexiffet, ab eo in infulam maris Adriatici Meliten fiue

Maltam relegatus efl. Filius a patre in bonis litteris enutritus eiusque in exfilio comes ani-
mum ad poefin adpulit et poema de pifcatione obtulit fiue eidem imperatori Seuero, vt Sozo«-
titius *) auclor eft, fiue, vt alii ^) teftrantur, et infpectio [0] ipfa poematis euincit, Anto.

9) Alius Oppiattus ad quem M. Varronis litte-
rae apud Gellium lib. XIV. cap. 7. -Alius item
malus poeta, Oppianus, quem non vno in loco per-
ftringit Martialis.

b) Sic au&or anonymus graecus vitae Oppiani :
vt adeo Anazarbi incolas intelligat poeta 3. &uevz.
v. 205 fq. quos diftinguere videtur ab incolis Co-
rycii, (quae hodie Turcis Carachifar fiue Churo-
ho;) quam Oppiani patriam faciunt Suidas et alius
vitae eius auctor, [aliusque in cod. Matrit,] refpi-
cientes forte ad 3. ἄλιευτ, v. 8 fq. Fabric. Sed
quam parum fidei tribuendum fit nugatori illi
graeco, anonymo auctori vitae Oppiani, docet
cl. Schneider. poft praefat. fuae edit. pag. XXVII,
Hari.

€) Praefat. ad hift. ecclef. T heodofio iuniori in-
fcriptam: '"Te/xros πάλαι ἐγένετο Σεκῆρος ὁ Καῖσαρ
περὶ Οππιανὸν τὸν ἐν τοῖς μέτροις τῶν ἐχϑύων τὰ γένη

nino

καὶ τὴς, φύσιν καὶ τὴν ϑήραν ὠἀφηγησοίμενον μετρία

ποιήσεως yrpuciy κατὼ «ἔχον ᾿Οππεανῷ δωρησώ μενος»
ὡς χρυσὰ ἔπη τὰ TX ᾿Οππιανξ εἰς ἔτι νῦν πκρὼ τοῖς
πολλοῖς ὀνομώξζεσϑαι.

d) Suidas etc. Sane Antoninum adloquitur lib. I.
de pifcibus w. 3. γαίης ὕπατον κρώτος ᾿Αντωνῖγε,
Vtrumque vero et Seuerum et Antoninum lib. 1I.
V. 683. "Apu ϑεσπέσιος τε πατὴρ καὶ φαῤδιμιος viüg.
ἐκ τῶν μοι γλυκὺς ὅρμος ἀνακτορίης πεπέτατα!,. Cb
lib. IV. v. ς. αὐτός 7 ᾿Αντωνῖνε καὶ υἱέος ἡἐγάώϑεον
κῆρ. Sic lib. I. Cyneget. v. 3. Αὐσονίκ Ζηνὸς γλὺ-
κερὸν ϑιίλος "Avruvive, vbi per Zufonium louem
ipfi Seuerus adhuc viuens intelligitur. — Caracalla ^
a Seuero in regni confortium adfcitus eft a. C. 198,

obiit a. 21r, Fallitur enim Syncellus, qui- pag. 352«. |

353. Oppianum refert ad tempora M. Aurelii An«-
tonini, philofophi. Fabric. Küfter ad Suidam

lI. voc. 'Ozzivés , p. 703. verba Suidae ἐπὶ Mage.
κα

Bini

Vol. TII. p. 626 OPPIANI AETAS Lib. IV.c. XXIV.

591

nino Caracallae, eius filio, verum fuperflite adhuc Seuero patre, in ludis faecularibus *) anno
Chrifli 204. illique elegantiam ingenii fui ita probauit, vt non modo remiffionem exfilii pa-
renti impetraret, fed et pro fingulis verfibus, (vicies mille ^) fuiffe Suidas teflatur, aureos
inde dictos,) praemii loco ab imperatore ferret fingulos numos aureos. In patriam reuerfus
exílinctus et, non diu poft graffante peflilentia, quum annum aetatis non vltra tricefimutm
adtigiffet, monumento illius pofl mortem hoc fuit iafcriptum epigramma:

᾽Οππιανὸς κλέος λον ἀοιδέων 8), ἀλλά με μοίρης
Βάσκανος ἐξήρπασε b) uiros, κρυερὸς δ᾽ ἀΐδηε τε ἢ).
Καὶ νέον ὄντα κκτέσχε τὸν εὐεπίῃς ὑποφήτην»

“Εἰ δὲ πολύν με χρόνον ζωῆς ^) μέμναν Q3ovos- αἰνὸς

Εἴωσεν» ἐκ ἄν μοι τὶς ἴσον, κλέος !) ἔλλαχε φωτῶν.

Quod ita vtcumque tranftuli, quum acumen poetae in primis düobus verfibus ab aliis inter-
pretibus praeteritum videam "):

Oppianus palmam vatum vapui, inwida fed me
Fati immaturo rapuit vis funere in orcum;
4c iuuenem me morte tenet. fuadaeque fequeftrem.
ANempe peperciffe& noftris liuor malus aunis,
JNulli hominum. mecum par. gloria lausque | fuiffet.

t [E PIMET RON.

Saxitr quoque in Onomaft. I. pag. 344. collocat Oppiani aetatem in a Chr. 204. eiusque
tumulo incifum epigramma, notat, fupereffz apud /urator. DCCXXVII. 1. qui quidem id
repetiit ex cod. msto bibl. Ambrofianae cum iisdem vitiis, quae vulgatos obfident codd. at-.
que in vita Oppiani graece fcripta apud Rittershuf. quaedam vocabula aliter leguntur. — Sed

xs ᾿Αντωνίνα intelligit de Caraca//a, quem in num-
mis veteribus /Marcum Zntoninum interdum ad-
pellari conftet; et fub co floruiffe Oppianum fcri-
bit. Sed confer, quae ex Schneideri notis paullo
poft adnotata funt. Zar/. .

£) Hoc Scaliger. ad Eufeb. pag. 222. colligit ex
lib. I; Duevz: v. 685. πολλοῖς iy δεκάδεσσιν ἑλισσο-
ξένων ἐνιαυτῶν, quse facculi romani: defcriptio eft
ex decem iv δεκάδεσσε ἀπίοτιηι conflantis. Et
quamquam Zi//gmontius tom. I1I. hift. imperator.
ag. 229. illam. coniecturam Scaligeri leniffimam
vecat, nihil. tamen adfert, qua illa infringatur.
Ibidem ait; in graeca Oppiani vita tradi quaedam,
quae defendi nequeant. 'Neque tamen fubiungit
certa , quibus fides illis detrahatur, argumenta.
- Y). Videtur, Suidas computaffe omnes. verfus
omnium poematum Oppiani: nam quiuquc. libri
Halieuticon non plures continent veríus, quam

3648. Fabric. Quod de dono fplendidillimo tra-

itti

contro.

ditur, ad vnum de pifcatione carmen pertinere,
ex Sozomeno et ipfo fcriptore vitae Oppiani cla-
rum effe, mouet jSchueider |. mox memorando
pag. 348. . Et nollem, ait, Rittershufius ας Win-

. dingius ingenium. digitosque àn fupputandis ratio-

nibus Suidae contriuiffent, quum fere omnia, quae

de Oppiano traduntur, dubia et incerta fint. adde

eumdem ad vitam gr. Oppiani pag. XXIX. Har/.
g) ὠείδιον, Schneider, qui id epigramma e codd.

.dedit emendatius in gr. vita Oppiani pag. XXVI.

dudas, Riütershuf. Harl.
Δ) ἐξήρπαξε, Schneid. Harl.
1) xp. τ΄ Aidus we, Rittershuf. et Schn. Harl.
k) cuv, Schneid. 'et Rittershuf. Harl.
D) “γέρας, Schneid: et Rittershuf. Harl.
5) Aliam verfionem metr, dedit Ki/tershuf. iu

prooemio edit. ipfius de vita, ingenio, carmini-

busque Oppiani et dicendi genere, quod valde
celebrat, praemiffo. Har/.

τ). — LibIPV.c Χ ΧΙ, ΟΡΡΙΑΝῚ AETAS

controuerfia, quae de Oppiani aetate magna efl, facile componitur, fi cum Scneidero V. C.
(vti jam in Introd. in hift. L. Gr. I. vbi pag. 225 fqq. de Oppiano egi paullo fufius, adno-
taui,) auctorem carminis de pifcatione, fuille ab eo, qui de venatione verfus pepigit, omni-
no diuerfum flatuimus. llle quidem in Mr hr ad libr. 1. de venatione pag. 345 fqq.
multus de aetate Oppiani, demonflraffe fibi videbatur, Oppianum verf. 1o. de venat.

τῷ fà πατὴρ, κρατερῇσι πονησάώμενος παλώμῃσι,

(vbi olim legebatur τόν δω - μεγάλῃσι εἴς.) h. e. cui pater oybir imperium habere dedit, quod
ipft validir lacertis acquifierat , refpexifle bella ciuilia Seueri, quibus quum Zf/binum denique,
imperii aemulum, viciffet, et paullo poft, bello Parthico profligato, Ctefiphontem cepiffet,
filium maiorem, 4M. Aurelium Zntoninum primum a. V. C. 951. circa hiemem imperii parti-
cipem fecit, Oppianum igitur hoc de venatione carmen paullo pofl ea tempora fcripfiffe vi-
deri, viuo adbuc Seuero, qui demum a. V. C. 964. d. 4. Febr. obiit. "Tum, poflquam Til-
lemontii, Fabricii, Scaligerique fententias examinauit, addito teftimonio innominati aucto-
ris, qui vitam Oppiani fcripfit, haud quidem certo tutoque, et multis de varietate lectionis
et de ditfenfu veterum, cui imperatori Oppianus poemata fua dedicarit, in medium prolatis,
ait, fatis adparere, mirifice falli cum Scaligero Voffium, qui in libro de poetis "praecis
pag. 221. fcripfit, Caracallae ἀλιευτικοὶ dedicata fuiffe, viuo adhuc Seuero patre, Cynege-
tica vero eidem, mortuo patre. Contra adfirmat, carmen de venatione ab Oppiano, nifi
paene puero adhuc, et germanae indolis linguae graecae prorfus ignaro, fcribi non potuiffe,
» Comparent, ait, quaefo viri intelligentes, et graecae linguae probe periti elegantiam libro-
rum de pifcatione, cum duritie, fere dixerim barbarie dictionís, quae per quatuor reliquos
Cynegeticorum libros vbique magis latinae linguae indolem, quam graecae diclionis natiuum
et gerinanum nitorem prae fe fert; con(iderent vniuerfi operis totiusque de venatione difcipli.
nae partes, quam male flructae, quam inepte verbis et fententiis coniunclae fint, nec, credo,
dubitabunt, fententiae noflrae accedere.^ ^ Verum pag. 404. ad libr. IL. de pifcatione vul-
garem fententiam omnino damnat, et diferte pronuntiat, auctorem carminis de venatione
Apamea oriundum, (quam patriam fuam ipfe libro II. v. 27. clare indicat) qui, imperante |
Caracalla Seueri filio fcripferat, plane diuerfum effe ab Oppiano, Halicuticorum auffore, qui
fub Marco Antonino eiusque filio Commodo, (cuius tamen vltimum imperium non δας |
git) in viuis fuit, et carmen fuum de pifcatione iisdem dedicauit: quod iam olim Eufebims |
et Suidas adfirmarunt. Argumentum ducit ex eo, quod ////enacur, (qui M. Antonini aeta-
te vixit) lib. XIL. pag. 537. Commodum aequalem fibi nominat, τὸν xa" ἡμᾶς Κόμμοδον᾽
libro vero I. pag. 13. Oppionum, Halieuticorum fcriptorem, Cilicem, paullo ante fuam aeta.
tem fcripfiffe adfirmat his verbis, τὸν ὀλίγῳ πρὸ ἡμῶν γενόμενον Οππιανὸν Κίλικω. — Suam
ille V. D. fententiam vberius exponit et potiffimum probat ex infigni per vtrumque carmen
ingenii dictionisque diuerfitate cum in toto corporis habitu, tum in fingularum partium cone |
formatione; quae diuerfitas tanta illi videtur, vt nulla vmquam ratione a fenfu iudicioque |
fuo impetrare potuerit, vt libros de Venatione et Pifcatione ab eodem auctore profectos effe Ϊ
crederet. Quae poftquam paullo latius explanauit, (et ego magnam illius iudicii partem |
jam repeti in Introd. l. c. pag. 230 fq.) ingeniofe oftendit, vnde nata fit. manif.(la fimilitudo, |
quae plurimis fane locis cum in fingulorum verborum forma et vfu, in quibus nonnulla funt |
a vulgari confuetudine remota, tum in quibusdam fententiarum figuris, quatuor de Vena- :

tione.

VolIT.p.626. . OPPIANI HALIEVT. ΕΤ CYNEGET. Lis. 177. c. X XIV. (ol. XX.) 593
tione libris cum carmine de Piícatione intercedit. -Schneiderus tamen grauem nactus eft
aduerfarium , Belin de Balle, qui in prolegom. ad fuam edit. ope duarum emendationum ex
duplici Oppiano vnum, qui Seueri et Caracallae temporibus vixerit, reflituiffe fibi videtur.
Sed conf. cenforem ia Bibliothek der alten Litteratur und Kunft, part. III. Gotting. 1788. 8.
pag. 78 Íqq. — Idem SeAmeider, V. D. poft praefat. pag. XXVI fqq. pofuit vitam gr. ab
auctore innomiaato profectam , et varie ex variis codd. proditam de pluribusque exemplis in
vnum redactam , fpuriis multis et plane ineptis, quae fequior aetas breui fcriptiunculae ad-
firuxerat, omilTis : eamque notis illuflrauit criticis. Sub harum finem, , verbum, inquit,
adhuc addam de vita Oppiani, quam a Py. Ro//gardo Parifiis in biblioth. publ. ex cod.
nr. MCCXIX. defcriptam cum Ixeuticis edidit Erarinur. Zindingius. A Conflantino Manaf-
Jt ") profectam effe, ex infpectione codicis vetufti fibi conflare, ait a' Orvil/e, qui multis lo-
cis exemplum JZ'indingii eximie emendauit Obi. mifcell. vol. IV. pag. 376. — Habebat eam
etiam cod. regius nr. MMDCCXXXVII. manu Angeli Vergitii fcriptus, quem apud Brun-
ckium infpeximus; fed nullibi auctoris nomen adparet ; fcriptura vero vt plurimum cum co-
dice, a d'Orvillio infpecto, conuenit. ἘΠῚ tamen in bibl. regia codex nr. MMDCCXXXVI.
qui vitam Oppiani cum hoc indice praefert: Kavsavrive τὸ Μανασὴ γένος Ὀππιανϑ διοὶ
Sav πολιτικῶν ἐμμέτρων. "^ — Sed haec fufficiant ad fupplenda ea et emendanda, quae Fa-
bricius nofter de vno Oppiano et de auctore vitae Oppiani fcripferat. Zar!.]

II. Exftant huius Oppiani carmine heroico fcripti 'A AIET TIKXYN ?) fiue de Pifza-
tione libri quinque ad imperatorem Antoninum Caracallam: et KY NHI ETIKXYN fiue de
V enatione

qui Halieutica miro fplendore fcripfit. Ydem im
Ezech, 47. 4iunt autem, qui de animantium
Jtripftre naturis et proprietate, qui. ἀλεευτικὰ

5) Vide paullo poft tradita de cod. Veneto.

0) Alios huius argumenti fcriptores laudat Zt/z-

saeus lib. 1. pag. 13. Suidas in Κικίλίος, vbi Se-
leucum Tarfenfem refert inter eos, qui devrez
fcripferunt profa. At in Σέλευκος teftatur, Seleu-
cum Emifenum fcripüffe libros quatuor cAievzexav
| carmine epico. [conf. Schneid. praef. p. XXIII fq.]
| Plures memorant /;///us Gyraldus dialogo 4. de
poetis, et Ritershu/ius in prolegomenis ad Op-
pianum. ZJamojftrati libros viginti ἐλεευτικῶν 'ci-
tant Zfelianus lib. XIII. cap. 21. lib. XV. cap. 19.
Let Eudocia pag. 128. adde de eo et de Agathocle,
AÁtracio , qui idem argumentum oratione profaica
tractauerat, atque Aeliani aetatem praecefüiffe vi-
detur, Sc/ineid. praef. pag. XXIV fq. Has] Scri-
ptoribus Cynegeticon, ab eodem Rittershufio me-
moratis, addendus ZZrrianus, Nicomcdienüs, de
quo fupra, Verfus poftremus ὡλιευτικῶν Oppiani
spud Suid. in ᾿Ασφώλεος. Halicutica Oppiani me-
urorat 4ft/ienaeus lib. I. dipnofophift. pag. 13, lau-
dans τὸν ὀλίγω πρὸ ἡεῶν γενόμενον Οππιανὸν τὸν Ki-
λικα, — Hieronymus in Chron. fub M. Antonino,
philofopho, quem perperam ponit pro Antonino
Caracalla. Oppianus Cilix pocta aguo[citur,
Fei. V.

tam latino quam graeco docuere fermone, d&
quibus Oppianus Ctlix eff poeta doEiTmus,. cen-
tum quinquaginta tria cfe genera pifcium etc,
Omitto iuniores grammaticos graecos, qui dictis
Oppiani paffim vtuntur, tanium noto memoria
lapfum Rittershufium , qui in prooemio de vita
Oppiani {7 8. b. adfirmat, Oppiani carmina lau-
dari etiam ab Aeliano περὶ ζώων ἰδιότητος, Philen
enim dicere voluit, qui Oppianum paffim fequi-
tur, licet nomine tenus, quod memini, numquam
Oppianum compellat. — Commentario Halieutica
illuftrauit Johannes Tzetzes, in vfum filii fui, vt
praemiffi ab eo Iambi teftantur. Hunc, vel ex-
cerpta faltem eius inter fcholia graeca ad halieuti-
ca ex tribus codd. MSS. collecta edidit in fua Op-
piani editione Conradus Rittershufius. Paraphra-
fis graeca in Halieutica concinnata ab Znufecnio,
fophifta, hactenus lucem non adfpexit. JoAannis
vero Diaconi Galeni fcholia graeca in Oppianum
de Pifcibus, quae MSta memorat Labbeus bibl.
nou. MSS. pag. itr. haud diuería effe videntur ab
iis, quae Rittersbufius edidit.
ΕἼ

404 Lib.IV.c XXIF. OPPIANI CODD. MSSTI Vol. TIT. p. 626 ὃ 627

V'enatione. libri quatuor, ita, vt quintus fiue [IP] poftremus interciderit^). Nam de hoc
argumento quoque illi quinque libros compofitos fuiffe, graecus auctor vitae Oppiani diferte
teflatur. Et hos eidem Antonino Caracallae ab auctore infcriptos paullo ante obferuaui.

III. [Primum de codd. mrriir, dein de editionibus veiba faciam. — Ritterihufius tres
adhibuit codd. msstos, duo ex bibl. Heidelhergenf, quorum alter continet integros quinque
libros Halieuticon; alter tres tantum priores libros, et vnum cod. ex bibl. Friderici Syl-
burgii, qui cod. tres tantum priores libros Halieut. habet, eosque pluribus fcholiis, tum
inter lineas verfuum, tum ad oram adpofitis, illuflratos. Cum eodem Rittersbufio Syl.
burgius Cynegeticen emendationes quasdam ex V. C. excerptas vltro commvnicanit, | Scho- ;
lia, quae, Rittershufius adfirmat, fe ex tribus iliis msstis bona fide defcripfiffe et in for-
mam, quam dedit, digeíliffe, in praefatione, illis praemia, pag. 5. faterer, fe, num ea-
dem (int, quae Aldus iam olim promififfet, dicere non poífe; pag. autem 8. fufpicatur, illo-
rum auctorem effe "'zetzem, grammaticum: id, quod colligit ex eius verfibus, quos, Ha-
lieuticis praefixos, ex cod. Sylburgiano adfcripfit. Atque confentit Sehineid. in pracf. p. XI...
pag. autem XIX, coniücit, plurima fequiore aetate a "Tzetze aliisque grammaticis vetufliori-
bus fcholiis, quae et ipfa recentiores habebant auclores, fuifle adflructa, inepta pleraque
et ridicula, — Εχ cod. Salmanticenfi et J/aticaso Schottus quosdam fupplcuit verfus, wt:
ipfe poflea Fabric. adnotauit. — Quatuor codices in bibl. /atirana conlulucrat. Hippolytur. |
δολίαν, atque inde fcripruras aliquot praeclaras re:ulerat in opus de Aquatilibus, notante.
Schneidero in praef. pag. XII. — D Orville in notis ad Watfii obff. in Oppianum , (de qui-
bus infra fermo erit) hinc inde laudauit lectiones codicis fcripti. — Quatuor codd. msstos,
qui in bibl, Parifí/nfi adíeruantur, contulit el. Schacider. de iisque aliisque, quos Guietts
laudat, intelligenter fufeque iudicauit in praefat. et F*. Gui;ti, critici pari fagacitate atque
audacia, (qui etiam in Oppiano plurimos verfus, totumque librum de pi/catione quartum,
fpurios pronuntiare aufus efl) lecliones atque coniecluras, exemplo editionis Rittershuf,
adfcriptas, maximam partem exfcripfit. Pag, XX fq. pracf. idem de codice paraphrafeos in.
Oppiani Halieutica, quem habuit Cour. Gernerus et memorawit in pracfatione ad hiftoriam
aquatilium, quam et pluribus argumentis auctiorem, quam in cod. Parif. MMDCCXXXV. .
exfliiffe, et a "Tzetze profectam effe, probabili docet ratione. — — Bel/in de B«llu contulit.
duo codd. Parifin. et habuit collationes codicis Veneti atque Vaticani, qui multas praeclaras
lectiones et nouum verf. I. 292. fuppeditauit. vide cius pracfat. p. XXX. Ope illorum variar,
lectionum multae a Schneidero vcl receptae vel inuentae lectiones pondus atque auéctoritae
tem acceperunt. . Sequitur, vt ordine períequar codices, quorum notitiam ex catalogis '
patrare mihi licuit. ἢ

F'en:tiir in bibl. D. Marci funt in cod. CCCCLXVI. Oppiani libri de pifcatione; —
in cod. CCCCLXV!H. de pifeat. libri V. de venatione libri III... priores; — in cod. -
CCCCLXXVIIT. de pifcat. libr. V. — in cod. CCCCLXXIX. de venat. libri V. in margine?
habentur animalium imagines, Sequitur Oppiani vita verfibus politicis exfcripta a Cun/Zame |

tino :

.p) Qui iam aetate Suidae, quatuor de Venat, libros laudantis, non amplius exflitiffe videtur, —
vid, Schneider. not. pag. 348. Δ ατὶ, 14
k

í |

lj
|

í

ΟΡΡΙΑΝῚ CODD. MSSTI Li&IP.cXXIF. $9;

fino Manaffe: — in cod. CCCCLXXX. de pifcat. libri V. cum fcholiis quibusdam, inter
lineas fcriptis, et de venatione: tefle catal. codd. gr.

IIediolani in bibl. Ambrofiana, cod. membran. item alter bombycinus et alins, auctore
JMontfaucon in diario ital. pag. 18.

*

Florentiae in mona(lerio Halieutica cum fcholiis, tefle eodem, ibid. pag. 370. —
Ibidem in biblioth. Laurent. Medicea, tefte Bandin. in. catal. codd. gr. tom. ll. col. 77 fqq.
cod. ΠῚ. plut. 31. Opp. de pifcat. libri V. cum anonymi gr. vita Oppiani et capitum indice,
varia pifcium genera, de quorum pifcatione agitur, compleclente, nec non cum fcholiis
marginalibus: cod. fcriptus eft manu Zanwelis Sphineae, a. 6799. (a. Chr. 1291) | Sequun-
tur de venatione libri IV. cum paraphrafi anonymi,| margini adícripta, quam Bandinius
fufpicatur, eamdem effe, cuius meminit Lambecius, adfirmans, exflare in ipfa Eutecnii, fo-
phiflae, paraphrafi gr. in opp. Ixeutica etc. (vid. mox $. IV. not. /) — Praecedunt iambici
verfus octo in ipfam paraphrafin, et álii hexametri quatuor in Oppiani laudem. — p. 9g.
cod. XXVII. plut. 3t. de venatione, cum vita poetae. — pag. 120. cod. membran. XXXIX.
de pifcat. libri V. cum gloífis interlinearibus. — pag. 142. cod. 16. plut. 32. chart, fcriptus
a. Chr. 128t. de venat. lib. IV. et de piícatione libri V. — tom. IIT. col. 365. cod. XXI-
plut. 86. de pifcat. libr. V. cum fcholiis ad libr. II. et IIT. et de venat. libri IV. — col. 396.
cod. XXVI. optimae notae; fed partim lineis, partim madoze corruptus, ita, vt multa perie-
rint, de pifcat. libri V. cum fcholiis marginal. quae partim non habentur inter fcholia, a
Rittershufio publicata. — col. 378. cod. XXXIII. bombycin. faec. XIV. 4. cuius vero fcri-

-ptura partim ob vetuflatem euanida eft, partim corrupta madore. de pifcibus, cum vita
poetae, et cum quibusdam fcholiis in principio, et gloflis interlinearibus per totum carmen.

Taurini in bibl. regia, cod. chart. CCXXXV. faec. XVI. de pifcatione, libri III. prio-
res, cum breuibus in margine fcholiis et inter lineas explanationibus, praemiffis paucis de
"Oppiani genere. — cod. chartac, faec. XVI. paraphrafis librorum Oppiani de venatione, vid.
catal. codd. gr. pag. 318 et 271.

Neapoli in bibl. regia cod. LXXXXT. chartac. faec. XIV. de pifcat. libri IIT. priores et
principium quarti, qui definit in verf. 46. cum gloflis interlinear. et fchol. marginal. —
Τοϊά. in bibl. Auguftinenf. S. Ioan. ad Catbonariam, Halieutica et cynegetica cum fcholiis et
gloffis interlin. cod. chartac. faec. XV. ἢ

Parifit in bibl. quondam regia cynegetica in codd. MMDCCXXIII. MMDCCXXXV.
cum gloflis, inter lineas pofitis, et fcholiis margin. quae inedita dicebantur: MMDCCXXXVI,
cum imaginibus pictis et Conftantini Manaffae de Oppiano veríf. politicis; pariter
-MMDCCXXXVII. tum MMDCCLV. MMDCCCLX, — Hiülieutica in cod. MMDCCCLXI.
tefte catal. tom. II. de quibusdam egit cl. Schneider.

Lugduni Bat. in bibl. publ. inter codd. Voffianos, Oppiani vita et halieutica. vid, catal.
pag. 402. nr. 16.

Matriti in bibl. regia, tefle Iriart. catal. codd. graec. pag. gr. cod. XX. fcriptus manu
| .Conflant. Lafcaris, Meffanae 1488. Halieutic. libri V. et Cynegetic. libri IV. cum breui Op.
piani vita; quam, quia a Suidae narratione aliquantum differt, Larte euulgauit: — Inter

ΕΠ 2 codd;

s96 — Lib.IV.c. XXIV. ΟΡΡΙΑΝῚ CODD. MSSTI

codd. quos Solimanus IJ. imperator Turcarum, dono miferat Mendozae, fuerunt commen-
taria in V. libros Oppiani de pifcibus, tefle Iriar'o, p. 277. — tum p. 346. in cod. LXXXIV,
fol. 182. de pifcibus ex Oppiano, h. e. variorum pifeium, de quibus Oppianus, defcriptio,
ex vno vel pluribus eius fcholiaflis aut. paraphraflis, fiue editis fiue incdiiis defumra: nec
non fragmentum XVIII, tantumslodo verfuum, ex Oppiano forfan, de pifcium eallidi-
tate. — pag. 408. cod. CIII. fol. 6r. Halieuticor. libri V. in libro primo poft verfum 130.
infertus eft. verfus in cod. Σ μύραινα! axotees τε Xu) ὀψιγόνων γένος ὀρφῶν. — Libris fecundo"
et reliquis praefiguntur argumenta, quae, quoniam a Ritiershufianis non parum abludunt, -
transfcripfit Iriarte: qui praeterea verfus bene multos indicauit, quos vel initio, vel medio,
vel fine inutilos deprehendit, — In bibl. E/zurial. Plüer in itinerario per Hifpan. pag. 185.
notat cod. ex Oppiani libris de Zfucupio, quaedam de Volatilibus: fed num ex ipfo car-
mine fit, an ex paraphraf!, non declaratur.

In Zuglía, in bibl. Barorciana, cod. XXXVII. (catal. pag. 4.) Halieutica cum fcholiis,

In biblioth. Bodleiana feruari fcholia gr. mssta in duo priores Oppiani libros Hilieut, quae

neque plane cum editis eadem fint, neque omnino diuerfa, interdum vberiora, prodit.
I'arton ad "Theocrit, XXL. 44. Ex antiquioribus igitur graecis commentariis et aliunde eius-

modi fcholia a diuerfis grammaticis diuerfimode corrafa et confuta fuiffe, vel inde patet. —

Inter codd. 7offen. (tom. IL. pag. 61. catal.) ita cod. nr. MMCCLXIIL. notatur: ,, Oppiani

feu potius Dionyfii Periegetae trium, quos de aucupio fcripfit, librorum periphrafis.* Huius |
Íragmentum ex filii, puto, codice adducit Ger. lo. Voffius in libello de poetis gr. pag. 72.

(fed male Periegetae nomen, loco Charatemi probabilizer, fcriptum c(l: atqui Voffhius ipfe

in commentar. in Melam pag. 73. Dionyfum Characcnum in Ixeutitis, aliquando a nobis im.
lucem profvrendis:) — tum ibid. pag. 62. nr. MMCCCIV. Oppisni vita et eiusdem liber

primus de pifcatione, cum fcholiis interlinearibus, — In bibl. Zaccbaca, (catal. pag. 246. |
n. MMMMMMMNMDLXX.) Tutri (f. Tzetzac) et aliorum fcholia in Oppiani Hilieutica.

Eiusdem paraphrafis in Oppian Cynegetica.

De codd. Oppiani atque Eutecnii, in bibl. caefarea Vindobon. exflantibus, egerunt Lam
berius in. comment. illius, vol.lI. pag. 260 fqq. et vol. Vil. pag. 488. ibique copiofus eft.
Kollar. in not. A. de illis codd. atque editt Oppiani. Lambecius igitur priore loco, in co--
dice cel. Diofcoridiano nr. XL. reperiri, fcribit, antiquam gr. Exte/uii fophiflae profaicam
paraphrafim im Nicandri "(Theriacam atque Alexipharmacam, vt et in Oppieni Halieufica
(libr. IV et V.) e£ in eiurdem [xeutica f. poema dé aucupio: Ixeuticgy vero pataphrafim tam in
principio, quam in fiue efle mutilam. ldem col. 262 fq. adnotat, fe in alio quodam co-
dice caefareo deprehendiffe Eutecnii paraphrafin profaicam in Oppiani carmen de venatione,
ex eoque typis excudi fecit prooemium Eutecnii atque initium finemque paraphrafeos. De.
nique memorat, in eadem bibl. infuper exílare qatzor.alios codd. mstos poematum Op«
piani eorumqne praecipuum effe mermibranaccum, qui olim fuiilet Io. Alexandri Brafficani,
et praeter ipfum halieutic. et cynegetic. Oppiani contextum fcholia antiqua graeca, tum in»
edita, ab iisque, quae Rittershufius publicauit, diuerfa et partim ad marginem, partim
inter lineas pofita, contineat; Cyn:geticis autem praefixam εἰς praefationem Eutecnii, quem
etian illorum fcholiorum fuiffe parentem fufpicatur: (quod tamen Schneider in praefat,
pag. XIX. vbi de illo cod. Vindob. et Lambecii fententia plura refert, de vniuerfa illa fcho*

ἕν. liorum

I

OPPIANI EDITIONES — Li&IV.c. XXIV. — $91

- liorum farragine pronunciare non audet: eiusque de illa iudicium iam fupra adtuli) De:
ique repetit, quae Conr. Gerer, in. bibl. fua vniuerfali fub litt. E. et O. de Eutecnii para.
phra(i et de Oppiano fcripferat. — Ko/fariur plures codices Caefarianos, quorum ope Op-
piani carmina poflint correcliffime vulgari, breuiter laudat. 1) peructuftum illum mernbran.
qui olim fuit 1. Al. Brafficani: 2) chartaceum recentioris aeui, continentem halieutica cum
Ícholiis marginalibus et interlinearibus: 3) chartac. bonae notae, quo continentur itidem
- balieutica cum perfimilibus fchojiis: 4) chartae. complectentem halieutica et cynegetica fine
Ícholüs: 5) chaaceum , continentem fragmentum halicuticorum fine fcholiis: 6) compre.
hendentem profaicam Eutecnii halieuticorum et Ixeuticorum, in cod. Diofcoridiano, quem
€ Lambecio paullo ante laudaui. 7) de quo Lambecius in comment. VII. col. 488. egit: in
illo autem efl Ex/ecnii in Oppiani poema de venatione, in libros quatmor diuifum, para-
.phiafis profaica. Hunc codicem a Nefkdlio in catalogo fuo codd. in clafe MSSt. philofo.
phorum et philologic. nr. XIV. fuiffe indicatum, at in indice omiffum, contra Fabricium,
qui, codicem, negarat, a Neífelio effe memoratum, in nota monet Kollarius. — Schnei-
der in praef. pag. XIII. tradit, fe olim in Stiglitziana bibliotheca vidiffe fcholia inedita in
Oprianum, ex codicibus ZMonacenfihus defcripta, quae dein perueniffent ad Iac. Reiskium,
et pofl huius mortem translata eflent in bibl. Guelferbytanam.

Ediíiones fequuntur, quarum plurimas idem Kofllarius ]. c. pag. 490. indicat et ad.
notat, Frid. Boernerum in noctibus Guelphicis p. 229. de rarioribus Oppiani editt. agere: —
"Schneiderus vero acute intelligenterque recenfet in praefat. ad fuam edit. Prius, quam tex-
tus graecus typis eft expreffus, lucem vidit Oppiani poema, Haflieutic. libr. V. latizo tar-
mine hexametro, Laurentio Lippo, Collemfi, interprete. 1n calce, epigrammati Philippi
Pofíti ad Laurentium Lippium, ille ad lectorem haec verba fubdidit: Laurentius Lippiur
AColiznfis — hoc diuinum Oppiani opus traduxit Gallur cognomine Bonus — —— ImprejJum
in Colle oppido municipio Florentino, anno — MCCCCLXXVIIL (1478.) 4. vid. Maitt,
A. 'T. IV. part. I. p. 391. (qui in nota de editione Oppiani Halieut. graeee et lat. in 4. a. I471.
Collae, per Gallum Bonum, quam Ioan. de la Caille adfert pag. 29. valde meritoque ad-
"dubitat.) Panzer A. T. I. pag. 273. (vbi plura leges,) in primis F'o/fii catal. codd. faec. XV.
in bibl. Magliab. II. col. 253 fq. Lippius.non modo, (vt ait Fabr.) a fenfu auctoris hinc inde
aberraffe vifus eft Rittershulio et Lecpardo libr. 21. cap. 20 fqq. emendationum; fed et in
modulis fyllabarum turpiter adeo fe paffim dat, vt non lippire, fed prorfus coecutire videa-
tur G. 1 V'offo lib. II. de arte grammat. cap. 40. — Eadem tamen Lippii verfio et addita
eft Aldinae graecae editioni ac latinae Morelianae; eadem feorfim iterata eft cum Plinii
Secundi de pifcium natura et medicina tractatu, item Paulli Iouii de pifcibus libro vno; cum
fcholiis 7o. Caefarii. Argentorati, exc. Iac, Cammerlandus Moguntinus. 1534. 4.

" Graeca. princeps editio efl: 'Ozzrava ἁλιευτικῶν βιβλία πέντε. Oppiani de natura
feu venatione pifcium, libri V. Florent. in aedibus Philippi Iuntae. 1415. 8. vid. Pandim.
Annal. typogr. Tuntarum, tom. II. pag. 87 fq. Apud JWaittaire A. 'T. 1l. pag. 269. addun-
tur JMufaeus εἰ Homeri Batrachomyouiachia: fed error in nota anni, et editio Mufaei etc.
fine Oppiano, ibid. 1519. intelligenda effe videtur. Atque in indice, II. A. 'T. voc. Oppian.
pag. 104. folus Oppianus in hae edit, citatur. Optimam vero illam et ex fex codd. (vt ex
luntae praefat. ad Marc. Mufurum colligitur) emendate curatam editionem Afulanus in edi-

ΕΓ[3 tione

598 Lib. IV. c. XXIF. OPPIANI EDITIONES Vol. TIT. p. 627 P628

tione Aldina, carmine Oppiani de venàtione aucta, vel inuidia motus, vel quia nimis reli-
giofe fequutus eft fidem codicis fui, magis deprauauit, quam, quod quidem vane gloriatus
el, bene correxit, Infcriptio editionis haec eft:

'Ozziva — Oppiani de piícibus Jibri I. Eiurdem de venatione libri I1IT. Oppioni
de pifcibus Laurentio Lippio interprete libri V. ad calcem verfionis latinae, quae feparata
cft a graeco textu; Venetiis Án aedibus Aldi et Andreae Soceri, menfe Decembri M. D, XVI.
(1517.) 8. Aldus premiferat quidem in praefatione ad Pindarum, fe fcholia inedita proxi-
me in Jucem emiffurum effe, fed nomen illud numquam exfoluit.

Oppicni Cynegetica, graece, Parif. ap. Vafcofanum, 1549. 4. Editor, (quem Tur.
nebum fuiffe, Schneiderus fufpicabatur in praefat. pag. VIIT. contra in ama/eBhis criticis im
firiptores vett. graecos εἰ lat. (Traiecti ad Viadr. 1777. 8.) pag. 33. docet, Hodinum fuiffe
iliius editionis auctorem,) editor igitur, quisquis fuit, nimis religiofe preffit vefligia edi-
tionis Aldinae, et vero aliquot fcripturae vitiis Aldinam lectionem magis obfcurauit. — In
commentariis tamen multa editionis Aldinae vitia poft Brodaeum emendauit. Exemplar,
cui additi funt codex, ex quo Oppianum edidit Rittershuf. et feholia atque indices aliaque,
manu Rittershufii fcripta, eft in bibl. Dresdenfi.

Nouam manum medicam poetae adtulit 'urnebus, tum beneficio ingenii fui, tum
ope codd. msstorum et collatione editt. Iuntinae pariter ac Aldinae *), in editione nitida nec.
hodie frequenti:

Oppiani Anazarbei de pifcatu libri V. de venatione libri ITI. Parif. typis regiis apud
Adrian. Purnebum, typographum regium, 1555. 4. graece. de qua editione vid. Freytag
in Anal.litterariis pag. 642. — Eodem vero anno prodiit verfio latina: Oppiani Halieutici.
libri latinis verfibus heroicis a Laurentio Lippio, Collenfe, expreffi, et Cynegetici latine
ita verfi, vt fingula verba fingulis refpondeant. Parif. ap Guil. Morelium, 1554. 4. Α Tur-
nebo antem confectam eife verfionem Cynegeticorum, vel ex eo patet, quod illa recufa
' eft in Zurnebi operibus, Argentor. 1600. fol. tom. ll. nr. 14. — Oppiani halieuticon ver-
fionem molitus etiam fuit Jacob. Heríeliur, vt teflatur in praefat. ad fragmenta graecorum
comicorum. Aliam reliquit P/eiffzrus, vt paullo inferius obferuatum efl. Zarl.]

Cynegetia latina profa vertifle fe teflatur Gesnerus in bibl. fed nunquam in publicum
prodiit eius interpreratio. Latino carmine vtcunque *) reddidit Cynegetica Zohanner Bodi-
nu, notasque addidit, in quibus Z4driani Turuebi [P] lecliones fablegiffe 5) dicitur. Cete-

rum

4) Turneb, tamen in halieuticis fequi maluiffe tulerit fcriptis, vt ex eius epiftola ad Ioh. Coci«
Aldinam, quam luntinam edit. aegre fert SeÁei- nium refert Rittershufius, ,
der. in praef. et alia culpat, in Analc&is vero s) Vide [ipfum Turnebum in fine fuae editio-
pag. 32. animaducrtit, "Turnebum in Cynegeticis nis,] Colomefii Galliam Oriental. pag. 75 et 83.
parum aut nihil omnino mutaffe, quod non an- epiftolas Georgii Richteri pag. 205. Prima Scali-
tea follerter ingenium Brodaei et Bodini excogi- gerana pag. 21. [quam tamen infamiam a nomine
tauerit, Bodini depellere ftudet Sc/ieider in praefat. pag.

r) lta de eius metaphrafi fentit Bochartus 1. VIII fq. adde eumdem in Analetis etc. p. 33 fq
Hieroz, pag. 761 fq. licet Bodinus ipfe hanc meta- Ceterum in catalogo "Thuanco tom. II. pag. 271,
phrafin et commentarium omnibus fuis aliis prac- metaphrafi& Bodini perperam refertur ad Laur

Lippium

g9- TL». 6er OPPIANI EDITIONES —— Lib.IP.c. XXIV. — sgg

rum Adriamus Baille/us, qui metaphrafin ipfam 'Turnebo per Bodinum fubreptam fcripfit,
reprehenditur ab Zfegidio Menagio cap. 9. Anti-Bailleti. Pofl Boginum, cuius editio prodiit
Parifiis apud Vafcofanum a. 1555. 4.) eadem Cynegetica latino carmine expreffit /Mirhael
Piccarius, profeflor Noricus , quod excufum eft Ambergae a. 1604. 8. — Eruditis notis Cyne-
getica illüflrauit Johannes Brodaeur "), Bafil. 1552. 8. —[!dem Brodaews fcripferat commen-
tar. in Halieutica, vnde Gesnerus loca quaedam protulit; fed illi perierunt. ]

Turntbi editionem ad tres codices MSS. Palatinos recenfuit, ex iis varr. lection. excer-
pfit; prooemium de vita et opp. Oppiani praemifit cumque noua verfione profaica, com.
mentariis eruditis, indicibus locupletiffimis, et graecis ad Halieutica fcho!iis veteribus, eo vs-
que ineditis, vulgauit Couradus Rittershufur, Lugd. Bat. 1597. 8. Verfionem, tamquam ni-
mis adfectatam, reprehendit Bigotiur in Menagianis p3g- 418. laudat Fridericus Taubmanngs
in diff. de lingua latina pag. 61. ")— Recufus hinc Oppianur graece et latine ig. corpore poeta-
rum graecorum, curante Zac. LeBfio, Genev. 1606. fol. Frifrhlinum quoque verfionem Op-
piani paraffe conflat ex eius notis in Callimachum pag. 186. [Verfionem libr. IV. de venatio-
ne, carmine latino, a ZJau. P'iffero confeclam, necdum editam, poffidet cl. Loesnerus,
prof. Lipfienf. obferuante Schneidero. Fpiflolam praemiffam edidit Foertfch in diff. infra
laudata. Harl] .Verfus quosdam in Rittershufa et aliis editionibus praetermiffos, ex codice
Salmanricenfi et Vaticano fupplet Zlucrear Schottus lib. I1. obff: human. cap. 41. teftatus, fe
ex eisdem loca plurima fanaíle et fcholiaftem longe vberiorem reperiffe. Conf. eiusd. lib. V.
cap.27. Farifüs in biblioth. publ. exflat Oppianus Angeli Cretenfis, qui et Bergitus di-
citur, manu elegantiffime fcriptus, cuius in margine habentur animalium imagines, ad vi-
vum pictae ab Angeli filia, fi vera referebat Puteanis *), Emericus Bigotius, quum Oppia-
num i(lum offenderet, qui Henrici IT. temporibus fcriptus eft. Oppianum faepe λατινίζειν, ὦ
notat Danit! Hrinfur ad Nonni Dionyfiaca pag. 196. et Scipio Gentilis lib. T. parergon cap. 4.

vbi latinos poetas, Lucretium, Ouidium, Horatium aliosque imitatum effe obferuat. — Si
T ZIrnoldum

Lippium, et in pande&tis Brandenburgicis mirus
'e&te dicitur Bodinus libros de pifcibus commenta-
io illuftraffe In catalogo biblioth. Heinfianae
om. IL. pag 72. male excufum Zudaeus pro Bo-
livo. Fabric. Polycarpus quidem Lyferus in fe-
e&is de vita et fcripus Bodini $. 13. contradicit
labricio, auctoritate tantum catal. Heinfiani nixus,
td leuitatem teftimonii, et iudicium. Fabricii plu-
ibus commonftrat probaque Frejtag. in Anal.
fterar. pag. 645 fq. item /"oigt in cetal. librorum
arior. voc. Oppianus p. m. 438. Aomberger in
uverliff. Nachricht. IL. pag. 467. 469. ar/.

££) infcriptio eft: -Oppíani de venatione libri
V. Jo. Bodino, Andegauenfi, interprete. — .
lis acceffit commentarius varius et multiplex eius-
sm interpretis. Lutetiae apud Mich. Vaícofanum.
(DLV. Ha.

€) Hic praecipua Aldin. edit. vitia feliciter cor-
xit, Hari.

v) Boernerum in No&ibus Guelph. (quo libro
aegre careo,) reteCtos aliquot Rittershufii errcres
humaniffüme correxiffe, obferuat Kollarius ]. c.
qui ipfe ad nouam Oppiani editionem parandam
tnulta fe collegiffe faterur, — De ftudio operaque
et editione Rittershufii grauiter iudicat Sr/meider
in praef. pag. X fq. eumque, pronuntiat, exigua
linguae graecae fcientia leuiter imbutum , rerum-
que tractandarum, i. e. hiftoriae animalium fere
prorfus ignarum, in Cynegcticis parum, in Ha-
lieuticis vero plane nibil intellexiffe, . Hanc edi-
tionem diligenter copiofeque defcripfit ZZunmelius
in noua biblioth, rariorum libror. vol. I. part. ΠῚ,
Noriberg. 1776. 8. pag. 299—310. llle quoque
exemplum habuit, cui Rittersh, poftea quaedam
adí(cripferat et emendarat, quae publicauit Hum-
mel, add. Srmeid. anal. pag. 34. fqq. Harl.

p Iu notis ad Scaligerana, Voce; Mseíter zdn-
gelo,

όοο Lit. IV. c. XXIF. OPPIANI EDITIONES Vol. IIT. p. 625 Ὁ 629

Arnoldum Bootium audimus lib. III, Animaduerfionum facrarum pag. 109. εἰῤαιρμρόρ [1
litteras legit Oppianus, et elogium equorum, quod lib. I. Cyneget. v. 173 fq. inferuit, ex
Iobi capite vndequadragefimo maximam partem expreflit. Quod autem Renati Rapini iudi-
cio ficcus *) cft Oppianus ac ieiunus, fi omnino verum eft, ex argumento prouenit, quod
doceri contentum negat ornari. Quantum tamen in illo fieri licuit, iampridem ingenii, do-
étrinae:et floridae eloquentiae ac perlpicuitatis laudem ille tulit; Fabric.

(Jan. Rufgerfius in variarum lectionum libr. fex, Lugduni Batau. 1618. 4. non folum -
pag. 71. 72. 304. 306. 454 et 455. aliquot loca Oppiani emendauit; fed etiam lib. VI. cap. 5.
pag 552. Gloífarium graecum e vetuflo cod. primum edidit, gloffasque fecundum elementa -
digeflit, ignorans, illas pendere e verfibus cuiusdam poetae: paucasque criticas in fine adies
cit animaduerfiones. — Frideric. autem. Strunziur, profeflor quondam poefeos publ. in vni-
verfitate Witembergenfi, odoratus cft et demonflrauit, illud gloffarium eiusmodi tantum ex-
plicare vocabula, quae ex Oppiani Halieuticorum libris depromta fint, atque adeo reuera -
fiftere [cholia, vel fcholiorum faltem fragmenta alicuius illius poetae enarratoris. Strunzius |
igitur feparatim edidit, copiofe docteque expofuit, et vbique fedes in Oppiani carmine inue» -
füigauit et aperuit. Infcriptio libelli haec e(t: Jani Rutger/ii Gloffarium graecum nunc peni- -
tus refiitutum, origini fuae vindicatum atque annotatt. illuflratum a Frid. Strunzio. Vitem.
bergae 1719. 8. Poflhaec Doruillius ex eodem, (vt manifeftum fecit,) codice biblioth. publ.
Amnilelod. idem glefarium, fed ordine vocum, qui eft in codice, et verfibus carminis ac.
commodatus , reflituto, tertio luci expofuit publicae, veriorem codicis reddidit lectionem
et in ampliffimis notis tum gloffas, tum multa Oppiani aliorumque loca tentauit et correxit,
Rutgerfii et Sladi, (de;quo in prooemio quaedam obferuauit, notis msstis vfus. — In iis« |
dem Mifcell. obíf. vol. II. tom. ILet III. libri II. Cyneget, tum in vol. III. tom. 1, iidem et |
Jibi Halieut. et hi vol. IV. tom. J. IL et HI. et ab angio editore et in notis a Doruillio cri. |
tice pettractantur, — Georg. d'Zfrnaud in Lection. graecis (Hagae Comit, 1730.) lib. Il. —
cap. 7 — 15. face critica illu&irat Oppiani poemata. —- Pari ratione aliquot poetae loca pere
fequuntur Pierfon. in Verifimil. pag. 39. 166 — 176. 192 ἴ4. Koen, hinc inde in notis ad Gre-
goriam Cor. de dialectis; Dorvill in comment, ad Chariton. faepius; 77aleken. ad Furipidis |
Phoen. p. 99. 162. 167. Toup in Emendatt. in Suid. et Hefych. tom. ΠῚ et IV. cel. Hereliug -
in epift. critica ad Meufel. pag. 27 Íqq. 47. Beuerland in Stofchii mufeo critico, facic. IT.
et ita ali paffim in fuis libris veterumque auctorum editionibus. Sed plurimis illorum
fubfidiorum iam vfus efl cl. Schuciderus in curanda praeflanti fua, quam faepe iam lauda.
vimus, editione, fic infcripta: m

Oppiaui pottae Cilisis de venatione libri IV. εἰ de pifzatione libri V. cum possil
graeca librorum de aucupio. Groece et latine. — Curauit 10. Gottlob Schneider, Argentorat&.
impenfis Amandi Koenig. 1776. mai.8. Verfio latina, quae excipit textum graccum, Θ᾽
codd. et editionibus recenfum et correctum, librorum de venatione eft "lTurnebiana, fed.
emendatior; librorum autem de pifcatione, ab ipfo cl Schneidero confecla, qui im erue.
ditis animaduerfionibus modo de'varia leclione eiusque. veritate acute difputat, modo fors.
mulas loquendi bene explicat, modo, qua quidem re omnibus praeflat fuperioribus edito E.

bus,
x) Rapin reflex. fur la Poctique pag. v76. Nicander eft dur, Oppian efl. fec, s

ΨοἹ. ΠῚ. p.629 OPPIANI IXEVTICA — Lig.IP.c XXIV. (οἱ. XXX.) 6ot
bus, ex hifloria naturae multa adtulit, quae ad meliorem poematis facerent intelligentiam
aut interpretationem. . Carmen de venatione maxüne emendauit Brunck, Largum tamen
Ípicilegium obferuatt. dedit ipfe ScAzeider in Analeclis etc. L. c.

Oppiani poemata de venatione et pifcatione, cum verfione latina ('Turnebi) et fcho-
lis. Acceffit Eutechnii (lege Eutccenii) paraphrafis 'IZeurixgy, et Marcelli Sisttae fragment.
de pifcibus tom. I. Cynegetica, ad quatuor msstor. codd. fidem recenfuit, et fuis auxit anim-
"aduerfionibus Jo. JVicol. εἶδε de Ballu, in Galliae monetarum curia fenator. Argentor. 1786.
:4-'et mai. 8. Contra Schneiderum multa diífputat; de illa tamen editione plura notaui in
lntrod. in hi(t..L. Gr. 1. pag. 229 fq. ;

Carmine gallico. expreífit Cynegetica, Quintus Septimius Florens Chriffianus, Parif.
1575. 8. — Carm. de venatione gaílíza profa cum Arriani libro de venatione, nefcio, quis?
Parif. 1690. 12. εἰ Belin de BalÍu, cum anitnaduerff. Argentor. 1787. 8. — Germanitir vet-
fibus idem carm. de venat. reddere conatus eft Lierberkühn, Lipfiae 755. 8. — talit vertit
vtrumqüe carmen et adnott. illuftrauit Znf. JJaria Saluini, Florent. 1728. 8. — Cynegetica
anglice fcripfit: et confecit 777. Sommerville, ed; lI. Londini 1788. 8: — ; Pau. Iac." Foertfch
in diff. de Oppiano poeta Cilice (pauca) differit et Dau. Pfzifferi epift. ad Rudolph. H. im.
perator. Oppiani venaticis, latino carmine ab illo-redditie, peaemifTam, in lucem profert,
,Lipfiae 1749. 4. .Har.] Evi imos: N

IV. Scriptor graecüs vitae Oppiani teflatur, eum '1 ZE Y TIKA" quoque fiue Poema dr
aurupio, quinque *) librir compofuiffe 5). quod hactenus lucem non adfpexit neque vsquam
repertum eft, licet olim illud habere fe iactarit Francifcus Afulanus, et quamquam in Vin-
dobonenfi ^^) et aliis bibliothecis MS. exflat Eutecnii ), fophiflae, parephrafir graeca pra-
Jfaica in Oppiani Ixeutiton libros duor, iam olim lecta Gesnero, qui eius editionem cum va.
riis lectionibus et caftigationibus in Oppiantun pridem promifit et ex illa hinc inde quaedam
'adducit in opere fuo de animalibus, praecipue in auium hifloria. ^ Eutecnii paraphrafin Ixeu-
ticon Oppiani ex apographo MSti Vaticani, per Holflenium recenfito, cum latina verfione fua
et erudita praefatione de vocabulis artis Ixeuticae, apud Graecos vfitatis, in lucem edidit Era;-
mus Lindingius, Pauli filius, Hafniae a. 1702. 8. [et cum nouo tantum titulo in fronte, Hau-
d niae

9) Quatuor libr. fcripfit auctor, breuis vitae
,Oppiani in cod. Matrit. XX. Harl.

ἔν 2) Diongfittr ((παταςοπιπι,) potius parentem
"fuiffe Ixeuticen, fufpicatur Schneider in | notis
pag. 437 fq. atque Ifaaci Voflii cod. videtur illius
nomen habuiffe inícriptum. Hinc Schneider
pag. 171. praefixit infcriptionem Eorexwx τὰ ZoQuss
'παραῴρασις τῶν ὌὈππιανα ἡ (Xov Δέονυσες Ἰξε-
vix, ἐν Xoy. τρισε. Harl.
1 a4) Lambecius lib. II. p. 595. teftatur in bibl.
uguflifmi imperatoris exftare Eutecnii, fophi-
ἴδε, paraphrafin graecam in Oppiani Ixcutica, prin-
tipio ac ἔπε mufilam, tum in Halieutica eiusdem

Vol. V.

ac Cynegetica, quam poftremam in Cynegetica
Gesnero etiam apud. Arnoldum Paraxylum Arle-
nium olim infpe&am , miror a Neffelio haud me-
morari, [Omnino memorauit. vid. fupra in notit.
codd. Vindobon.] Fabric. De illa paraphrafi,
edit. Vinding. εἰς, copiofus eft cl, S'cimzider in
praef. pag, XVII fqq. et in notis ad illam ,' (quam
gr. et lat. emendatiorem reddidit,) pag. 426 Íqq.
431 fq. Harl.

bb) De attate huius Eutecnii mihi non conftat,
licet certum fit, falli fcriptorem ephemeridum Pa-
rifienfium, a. 1703. pag. 205. edit. Amfierd. eum
ait vixiffe fub Antoninis, quibus ipfe Oppianus
fuit iunior,

Gg88g

602 Lib.lIV.c XXIV. XXV. ATHENAEVS Vol. TIT. p. 6299 630

niae 1715. 8. plura leges de hac paraphrafi et de hac edit. in Neuen Bücher-Saal part. si. (Lip-
fiae 1716. 8.) pag. 203—213. Har/.] Conflat autem non libris quinque, vt Suidas, nec duo-
bus, vt Gesnerus **) fcribunt, fed /ibris tribur, quorum primo agitur de auibus rapacibus ac
domeflicis earumque natura, fecundo de auibus amphibiis in aquis pariter ac terra vitam de-
gentibus, ac tertius [1] denique de variis generibus et rationibus fingulas capiendi. Ixeuti-
ca graecis verfibus fcripferat etiam, tefle Suida, Chriflodorur Thebanur, verum illud poe-
ma perinde, vt Oppiani, ad nos non peruenit. Quod Rittershufius coniicit, praeterea ab
Oppiano fcriptum effe poema de rebus geflis Seueri inp. leoi nimis coniectura nititur, |. Ne-
que auctor graecus vitae eius, qui pofl commemorationem Halieuticon alia ab Oppiano poe-
mata compofita adfirmat, alia refpexit, quam qvae flatim nominat Ixcutica et Cynegetica.
Et quamquam Zerodiantu: lib. Y. extremo auctor eft, res Seueri a poetis copiofius defcriptas
effe, nihil tamen inde ad Oppianum concludi potefl, in flore paene aetatis fato interceptum.

CAPVT XXV (olim altera pars capitis XX)
DE ATHENAEO
L. Mthenaeus. — Plures hoc nomine. M. Athenaei Dipnuofophifiica. IL. Eorum interpretes, codices
mssti, editiones et graeca epitome. V. Scripta ZAilienaei deperdita.

[Cum fupplementis G. C. Harlíes.]

I.
[puse Suidam in Lex. h. v. egerunt de Athenaeo G. 7. "offi: de hift. graec. lib.II. cap. τς.
Tillemont hift. des Emp. tom. Il. p. 451. Pope- BÍovnt iu cenfoüra celebr. autor. p. 167 fq.
Bayle Dict. h. v. pag. 373 Íqq. vol. I. (qui in nota 24 quaedam monet contra Tillemont.)
Hamberger. Luverláfl. Nachricht. II, pag. 470 fqq. Saxitts in Onomafl. L. pag. 347. Heri] .

A'THENAEVS *), ex Naucrati, vrbe Aegypti celebri, [IP] [vid. Herodot. M. cap. 97.
et capp. 178 ac 179. vbi dicitur Amafis Graecis deditle facultatem, Naucratin vrbem incolendis

adde

£C) Tn bibliotheca pag. 527. b. vbi refert, Vene-
tiis in bibl. Beffarionis fiue S, Marci feruari Op-
pian: Halieutica et Cynegetica cum figuris aliquot
animalium vetuftis , quas depingendas fibi curaue-
Fit, quantutruis multas ex illis minime conuenien-
tes deícription) poetae.

4) ᾿Αϑήναιος fcribitur, quum nomen proprium
viri denotat; quum vero Athenis natum, 497-
γος), tefte Eufiaihi/o ad Iliad. β΄, pag. 2:7. vbi

ne, memorat Steph. Byzant, quem vide. Cete.
rum Naucratin patriam fvam teftatur. Athenaeus
nofter ipfe lib. XI. pag. 480. καὶ iv τῇ τῇ συσσίτα
ἡμῶν ᾿Αϑηναύα πατρίδι Ναυκράώτα, [idem tamen
lib. VI. p. 241. ait; Zf/exandria mea, et lib. ΧΗ,
pag. «41. Zdlexandrini mei: it. pag. 65o et 673.
fed lib. VIL. pag. 301. JVaucratis tiea. — Conf. Ca-
faubon. animaduerff. in Athesscum lib. VI. cap. 3,
pag. 403. Heum.] Suidas: ᾿Αϑήναεος Νανκρατί»

alia adfert confimilia. Nec praetercunda J"arro-
nis obferuatio, qui lib. VIL. de lingua lat. docet,
trinas fuiffe Athenas, quarum ab vna dicuntur
4dihenati; ab altera. Zlifhenienfes ; a. textia. Athe-
naeopolitae. Atque fex vrbes, Athenarum nomi-

τῆς γραβιμικτικὸς γεγονὼς ἐπὶ τῶν χρόνων Magi,
ἔγραψε βιβλίον, ὄνοκιο, δαπνοσοφιςαί, Vide etiam
eumdem in Ναύκρατις, Dc hac vrbe, quac etiam
patria fuit Julii Pollucis Staphylique, in fcholiis
ad Apollonium laudati, et Polycharmi et Hero«

ftrati,

Vol. ΠΤ. p. 631

ATHENAEVS

Lib. IV.c. XXV. δος

adde ibid. notas Weffeling. pag. t9o [4.1 grammaticus *) poft Commodum imp. quin etiam
poft Oppiani poetae mortem Ícripfiffe teflatur *), licet Suidas adfirmet, eum floruiffe imp.

ftrati, de quo Athenaeus XV. pag. 674 fq. et Cha-
ronis, de quo Suidas, et Lyceae fiue Lynceae,
quem laudat Athenaeus , et ex quorumdarn fenten-
tia etiam Apollonii, (vid. Zlelian. XV. 23. de ani-
mal, et Zthenaeum VIL. pag. 283.) et Philifi at-
que Ariftophanis, (74£hen. VI. pag. 229.) videndus
prae ceteris Petrus Bayle in Dition. hiftor. criti-
co, voc. /Vaucratis, tom. III. [pag. 487 íqq.] et
Athenaeus ipfe XIII. pag. 596. vbi de Naucratide
Archedice. Alii praeter ea fuere Zthznaei cele-
bres. 1) Ztheuaeus Zittalenfis, Cilix , medicus,
quem pneumaticorum principem memorat Gale-
nus paflim, vt lib. IX. de compofit. medicam.
fecundum genera, cap. 5, lib. de venae fet.
contra Erafiftratum cap. 5. lib. I. de differentia
pulfuum cap. 3. et lib. IV. capp. 10. 1* et 14. et
lib. V. de cauffis fymptomatum, vbi lib. XXIV.
huius Athenaei citat. [conf. Jon/iutms de fcriptor.
hiftor. phil. II. cap. 1. $. 5. Fabric. B. Gr. V. 45.
vol. X. pag. 492. vol. XIL. pag. 779. in primis in
elencho medicorum, vol. XIII. pag. 93.] Eius-
dem forte, qui Nicandri Alexipharmaca illufira-
vit, quemque "Theodori medici magiftrum memo-
rat Laertius in Arittippo, lib. II, fe&t. 1c4. et
em Athenaeum 'Tarfenfem vocat Caelius Zure-
anus lib. II. de morbis acutis, cap. 1. 2) Athc-
acus rhetor, (tefte arrone lib. VII. de lingua
lat. non, Athenienfis,) aemulus Hermagorae , qui
rhetoricam dixit fallendi artem ,. Quin/t/. lib. 1I.
«ap. t. $. 16. fiue, vt Sextusmpir. M. aduerfus
mathemat. pag. 75. λύγων δύναμκειν «οχαζομένην τῆς
γῶν οἰκχόντων παϑξς, Vide etiam Quin&il. libr. II.
cap. 15. [fe&t. 23. vbi "Turnebus eum cum Athe-
naeo peripatetico, ct Mofelianus cum Athenaeo
Naucrat. confundit. vid. Burmenn: ad Quin&il.
not. pag. 182. it, Quiutfii. IL. 3, 13. ΠῚ. 6, 5.
lil. 6, 46.] et Phoebammonem rhctorem pag. 98.
vbi adfert definitionem fchematis Athenaei Nau-
cratitae, fiue quod et rhetor ille Naucratites fue-
rit, (iue quod Phoebammon noftrum confuderit
cum rhetore. 30 /f/:enaeus ἐπιγραμματοποιὸς lau-
datus Laertio libr. VI. cap. t4. et lib. VII. cap. 30.
[vid. (upra, vol. IV. pag. 466.] — 4) Zithenaeus
Seleucenfis, philofophus peripateticus, cuius tam-
quam aequalis fni meminit Strabo lib. XIV. p.670.
Eundem effe fufpicor, quem in rebus Semirzmidis
laudat Diodorus Siculus lib. ll. cap. 20. [conf.

Gggga

Marci

Bayle 1. c. voc. Athenée not. G]. 9) Athenaeus
Cyzicenus, in omni mathematum £enere, maxime
vero in geometria celebris, tefte Procío lib. II. in
Euclidem pag. 1:9. Hic Archimedis aequalis, de
machinis bellicis fcripfit ad Marcum Marcellum, vt
dixi fupra lib. ΗΠ. cap. 24. (vol. IV. p. 222 fqq.]
6) Athenaeus floicus , Porphyrio in vita Plotini
cap. 20. memoratus. [vid. fupra, vol. III. Ρ. 54]
7) Athenaeus Byzantius, quem cum Cleodamo
inftaurandis vrbibus muniendisque praefecit Gallic-
nus imp. tefte 7rebellio Pol/ione in huius vita c. 15.
His adde $) Zihenacum , Antigoni amicum, quem
ille ducem aduerfus Arabes Nabatacos mifit Olymp.
CXVIIL τ. Diodor. XIX. tom. II. pag. 730 fq. et
9) Zthenaeum , Archini patrem, qui Athenienfi-
bus fuafit, vt Ionum litteris vterentur Ol. XCIV. a.
Zfpoflol. XVII. as. prouerb. et Suidas im Xag«/av ὁ
δῆμος. [10) ZMthenaeus epicureus. vid. vol. III.
pag. 6oo.]

5) Grammaticum vocat Athenaeum noftrum Sui.
das, certe eius libri Dipnofophifton referunt indu-
ftriam et inftitutum critici ac grammatici, Maxi-
mam enim partem de verbis, et locis fcriptorum
explicandis folliciti funt, et phyfica, quae adtin-
gunt, grammatice potius tra&lant et critice, quam .
philofopbice. ^ Vnde et Euftathio ad Iliad, Ψ',
Pag. 1594. adpellatur κανονισής, Itaque, quod Da-
nici Clericus parte IIL. hift. medicinae pag. 204.
Athenaeum noftrum pro medico haberi poffe ait,
laxius ita intelligendum puto, non, quod profef-
fone medicus fuerit, fed quod medica quaedam
libris fuis irtexuerit, medicis etiam duobus Daphno
Ephefio et Rufino Nicaenfi inter conuiuas confabu-
lantes inductis. Fabric. lure vocari poteft Varro
et Plinius Graecorum. adde quae fcripfi in Introd.
in hift. L. Gr. I. pag. 232. Harl.

c) Zthenaeus lib. I. pag. 18. inter eos, qui Ha-
lieutica compofuerunt, laudat τὸν ὀλίγῳ πρὸ ἡμῶν
γενόμενον , Oppianum Cilicem, vnde primus, quod
fciam Athenaeí getatem conftituit 7an. Faber lib. E,
epift. 63, pag. 211 fq. edit. Π, Poft Commodi imp.
mortem fcripfiffe iam obíeruauit G. 7. /'o[fus ex
hoc eius lcco lib. XII. pag. 537. τί ἂν ϑαυμαςὸν, εἰ
καὶ x«9 ἡμᾶς Kopquodos ὃ αὐτοκροίτωρ ἐπὶ τῶν ὀχη-
μάτων παραπείμκενον ἄχε τὸν Ἧρακλειον ἑοπαλὸν ὑπε-
ςρωμιένης αὐτῷ Xeoyr?s καὶ "HouxAis καλᾶσϑαι ἤϑεκχεν.
Neque obftat, quod lib. XV. pag. 677. (non Athe-

nacus,

694 LiblV.c XXV. ATHENAET DIPNOSOPHISTICA Vol. VIT. p.631 P1622,

Marci Antonini temporibus. Fabri, Recte. | Ipfe enim Zfthenaeus libr. XV. pag. 673. dis
cit, aequalem fibi effe Hephaeflionem grammaticum, (de quo vide Fabric. Bibl. Gr. V. 7,
pag. 16.) ibid. coaeuos fuos, Andrantum et Demetrium, memorat, et p. 676. Afclepiadem;
pag. 677. Pancratem , [quem vero Vlpianus, non Athenaeus laudauit, Fabricio iam animad-
vertente] et pag. 689. munt, ait, Ar(inoe et Berenices,' "Lib. XlIJ. pag. 607. dicirur nnper
vixiTe rex, Antigonus, conf. pag. 622. 623. 633: Hreum. Hinc, quoque Saxius ]. c. actátem
Athenaei a. Chr. 210. circiter adligandam effe colligit. |. Quia vero Zf£henaeus lib. XIL p. 537.
Commodum coaeuum fibi nominat, τὸν xa9' ἡμᾶς Κόμμοδον, et Oppianum Cilicem, Ha.
lieuticorum auctorem , (quem ab Oppiano auctore de venatione, Apamea oriundo, qui im-
perante Caracalla, Seueri filio, in viuis fuit, difcernendum effe, et fub Marco Antonino eios.
que filio vixiffe, fupra in cap. de Oppiano vidimus,) ante aetatem fuam fciipfiffe adfirmat
lib. I. p. 13. ex his duobus locis.contra Voffium, Fabrum et Fabricium SeAmeider ad Oppian.
Pag. 404. argumentatur, Suidam Athenaei aetatem recte adíignaíle Marci Antonini tempo-
ribus. "Certiora tamen poffemus edicere, fi, quando mortuus fit Athenaeus, aut quot ἀπ’
nos vixerit, cognitum compertumque haberemus. ^ Perizom. (qui quidem Oppianorami
duorum difcrimen haud animaduertit) in praef. ad Acliani V. H. flelI, ****** edit. 'Gronou, |
in Suidae loco. non intelligit. Marcum philofophum, imperatorem; fed Caracallam, qui
Caefar factus iflis nominibus femper eft vfus. — Sequitur ergo, inquit, certa prorfus ratione;
Athenaei opus fi exaratum eff demum poft mortem Oppiani, qui mortuus fertur-anno aeta-
tis XXX, vltimis annis Caracallae, confectum ergo effe pofl Caracallam, fub Elagsbalo
haud dubie, vel primis annis Alexandri. Nam vt illam fcriptionem in inferiora demittamus
tempora, quod velle videtur Faber, non patitur ratio aetatis Aeliani noflri, qui fub Alexan-
dro floruit, et fcripfit haud dubie, quoniam Philoflratus eum refert inter vltimos quidem
fophiftas, fed tamen ante duos, quorum poflerior dicitur nominatim fub Azxandro viguiffe;.
et in tius comitatu variar perlaffraffe terras etc. ^. "Tum, multis exemplis in medium ads
ductis, late docet, Aelianum haufife quam plurima ex Athenaeo, atque adeo poft hunc.
vixiffe. Harl. di
,
1. Eius AEIHNOZOGIETKXYN fiue. eruditorum. conuiualium ^). fermonum 5)
libri XV. quamquam haud integri ad nos peruenerunt: defunt [P] enim, praeter lacunas;
hiuc

naeus, fed Vlpianus, qui ab Athenaeo loquens 1π-
ducitur,) adfirmat, fibi cognitum fuiffe Pancratem
poetam, qui iam floruit tempore Hadriani imp.

d) Conuiuii philologici libr. Heum.

6) Fingit in hoc opere fcriptor πολυμαϑέςατος,
Platonis fympofium imitatus, fe 775o:ra^i narra-
re, quae ipfe percepiffet in conuiuio, quod La-
Yyeníis, (male Laurentius dois viris adpellatus;
Romanus; vir opulentus itemque do&iffimus, et
magnae- initru&tor - bibliothecae parauerat viris
piaeftantiflimis /Ma/urio, I&o, — Mosio, poetae,
Plutarcho. Alexandrino, (vide VI. pag. 241 f£

XIL pag.276. ἃ) Lreonidat Eleo 4demiiano Mau-

rufio et Zoilo grammaticis: tum philofophis Pon
iiano ας Democrito: Nicomedienfibus, ' Phitladel-
phoque Ptolemaeenfi, Teodoro item Cynulco fiue
Cynico; pluribus canibus ftipato, rhetoribusque ali
quot, in quibus eminebat /Z/piitus "Tyrius ob ad-
fiduam inquifitionem ὀνορεατοϑήρης et xez£xearos ab
Athenaeo adpellatus,.a Cuiacio autem male, ni fal«
lor, confufus cum Vlpiano !&o lib; XXIV. cap. 39
obf. denique. medicis //:pin"o Ephefio, Galeno:
Pergameno, et Aufino Nicaenfi, muficoque: Zlci-
dag Alexandrino, Z/rriano praeterea et /^dro es
Paíamedi ac Myrtilo "Thef':lo. Hi per eccafios
nem potus ciborumque adpofitorum iucundos et

plenos

ΜΟΙ: HI. p 632. ATHENAEI DIPNOSOPHISTICA 1. XXV. δος
hinc inde obuias, libri duo primores cum tertii principio , quae iactura vtcunque in editio-
nibus refarcita eft ex epitome huius operis 7), confecta ante annos circiter fexcentos a gram-
matico quodam. CPolitano, (Zermolaum; a quo. Stephanus Byzantinus contractus efl, pa-
rum accurate adpellat Raplael.*) J/olaterramus,) cuius. etiam argumentum libre primo prae-

figitur... Lacunam bene magnam, libro XV. non longe a fine in antiquioribus editionibus

᾿ otcurrentem , ptimus e MS. codice Farnefiano ^) fuppleuit Guil, Conteru: lib. IX. noua-

rum leclt. additis Iof. Scaligeri cafligationibus δ. Athenaeo licet nominetenus haud laudato,

Ven 1567; Gg88 3

plenos vrbani falis et apertorum iocorum, fed non
minus curiofiffpae ac maxime reconditae doctri-
Πᾶς férmonés caedunt, ἃς tot laudant loca fcripto-
rum omnis generis propemodum octingentorum,
(vtinam femper accurate,) vt xes non adco fpiffe
coaceruari optet Gaddius de fcriptoribus non éc-
clef. tom. I. 'pag.'50 fq. et viro acerrimi iudicii,
Rolaudo Marefio, hoc ipfo nomine fictio Athenaei
abfurda viía fuerit, quod incredibile fit, talia eo
modo et in vno conuiuio tractata, vel tot aucto-
rum et tapta loca quemquam memoria tenere ep.
49. ad Nic. Heinfium pag. 222. Simile iudicium
eodem in loco vir: dó&us fert de libris lufti Lipfii,
dialogorum more confcriptis, quale etiam de Laur.
Begeri fcriptis ferret aliquis, Marefio fimilis, licet
in vtroque fummi ingenii viro eruditio pariter fit
admiranda, De Baffompierii memoriis non minus
incredibile vifum eft Buffio Rabutino, (vide per-
fonati Vignolii Maruillii mifcellanca tom. H. p. 80.)

uod prae fe ferant ex fola memoria recollecta ac

efcripta, quicquid dixerit feceritque per totos re-
tro triginta annos. Fabric. — Rcformatos ob do-
Grinam íuam de S, coena dipnojophiflas vocat

- Henr. Meibomius in elegia in obitum Til, Heshu-

fii. Heum.
1f) Euflathius quoties Athenaeo ad Homerutn
Wtitur, vtitur autem facpiffime, iam fub nomine
Athenaei, iam fub nomine AezvocoQicx, non ip-
fumi Athenaei opus, fed epitomen, fiue auctorem
παρε βολῶν, ad manus habuit, vt obferuatum Αὐτά.
Bentleio-diff. de epiftolis Phalaridis pag. 30 et ist.
Haec epitome MSta fuit apud Marcum Mufurum
imum Athenaei editorem , tum et apud If. Ca-
EM ; qui eam ab Hoefchelio, (vide Cafau-
boni epift. 26.) acceperat, auctorique mec eruditio-

mis denegat teftimonium, nec excufare interdum:

negligentiam poteft, Delitefcit adhuc in variis bi-
bliothecis inedita, exceptis libris primis duobus et
parte tertii, qui pridem editi funt, et quibus de-
fectum ipfius Athenaci Mufurus prinms merito fup-
pleuit,

plus

g) Decepit Volaterranus Carolum Stephanum,
Nic. Lloydium, Iob. Iac, Hofmannvm, Morcrium-
que, vt adfirmerent, a Suida auctorem epitomes
Athenaei vocari Hecrmolaum Byz. et, quod peius
eft, nonnulli ex illis traderent, folam epitomen
nobis fupercffe atque rclictam effe, integro opere
Athenaei deperdito. ^ Hallucinationes hafce ante
me notauit P. Baylius tom. 1. lexici pag. 404 fq,
[pag. 374. not. F. edit. nouiff.]

h) Vide Hieronymum Mercurialem lib. I. var,
le&t. cap. 21. Fabric. Eft quoque illud fragm.
inter codd. Voflian. tefle auctore catal. MSStor;
Angliae et Hiberu. tom. II. p. 62. nr. MMCCCIX,
Hari.

i) Quum Athenaeus ex infinito paene auctorun
vett, numero fuos congeffiffet fermones conuiuales;
et forfzr nom omnes, quos laudat, libros ipfe ha-
buiffet aut legiffet: facile accidere potuit, vt inter-
dum eut ipfe minus curate excerperet, aut fidem
aliorum , qui antiquiora et forfan Athenaei aetate
iam deperdita minusue obuia compilarint fcripta,
temere fequutus in nominibus propriis aut tempo-
ris.ordine erraret. Neque tamen dubito fubfcri-
bere. iudicio Hemflerhufii ad Xucian. dial. mor-
tuor, X. tom. 1. pag. 368. b. Athenaeum fuiffe fub-
actum, fi quisquam, in libris veterum euoluen-
dis, et eumdem diligentem fingularium vocc. ca-
ptatorem. — Átque varios errores iam notarunt Ca-
Jaubonus in commentario paffim, e. gr. IT. cap. 20.
V. cap. t5. etc. et Jonfius de fcript. hift. phil. I. 2.
2.1.6..5. I. 16. 3.. 11. 10. 1, in. primis LL. 16. 3.
Multi errores etiam tarditate atque incuria libra-
riorum fufi fuiffe videntur. — Quare futuium
editorem quantum diligentiae, ingenii atque fub-
tilis iudicii variaeque eruditionis adferre opor-
teat, ad corrigendum et textum graecum et ipfum
auctorem, ex his facile intelligetur, — Praeter
ea vt Salmafii et Schneideri ampla omnis hiftoriae
naturae fcientia ad infinita loca rite interpretan-
da explicandaque accedat, omnino eft optandum,
Hart.

6.6 Lib.1V.c. XXV. | ATHENAEI CODD. MSSTI Vol. IIT. p. 632 Ὁ 635

plus fimplici vice vfus eft eidem fuppar Aelianus, vt ad huius [IP] varias hiftorias notatum

viris doctiffimis, Iohanni Scheffero et lacobo Perizonio. ,. Semel monendum e(l, inquit
Schefferus ad lib. L. cap. 14. videri noflrum pleraque huius operis ex Athenaco, recenti tum

auclore fortaffis vni tantum alteriue noto defumfiffe, adeo vbique ferme non fenfus modo

fed et verba eius retinet.^ ^ Quod vero Harpocration Athenaeum exfcripferit, vel hunc
ille, Suidam auctorem laudans perperam tradit auctor pandectarum Brandenburgicarum E):
nusquam enim hoc Suidas fcripfit. ^ Laudatur femel de nomine Athenaeus nofler ab Harpo-
cratione in Nas. Sopater quoque fophifta librum fecundum eclogarum magnam partem
ex Athenaei dipnofophiflis compofuerat, teíle PAotio cod. CLXT. — Praetereo Suidam, Eu-
flathium aliosque recentiores , Athenaeo frequentius víos, ex quibus Stephanus Niger Mu-
Íonium fuum fiue opus de nimio vitae luxu fiue nimia opfoniorum adpetentia totum ex
Athenaeo carptim collegiífe animaduertitur.

III. Paulus Iouius in libello de pifcibus romanis auclor eft, Sengaz Romani, poetae,
familiaris fui, beneficio latinum Athenaeum nos debere. | Sed numquam verfio illius, fi vs-
quam perfecta fuit, adfpexit lucem. — Neque Hieronymi Parifeti, YCti, a quo maiorem Athe.
naeij partem latine fuiffe redditam teflatur Jacobus Gaddius tom. I. de fcriptoribus non eccle-
fiaflicis pag. 51. Natalis vero Comitis Veneti translatio haud vsquequaque probanda prodiit,
adiectis ex codice Mediceo locis, quae in graecis editis bactenus defiderabantur ,. Venet. per
Andr. Arriuabenum, 1556. fol. Bafileae eodem ἃ. 1556. !) 8. et Parif. 1557. 8. à

[De codd. msstis funt quaedam praemonenda. Farnefianum et Vrfini codd. iam Fabric.
memoraui —Ca/aubon. wt in praef. ad edit. Lugdun. ipfe teftatur, vfus eft codd. Heidelber-
genfí, (de quo vid. Sylburgii catal. in monumentis pietatis etc. pag. tg. nr. 47.) per omnia
fere fimili codici Aldino, tum alio, cuius ei copiam fecit Andreas Huraldus Meffaeus, in-
primis integriore atque emendatiore Faraefiano, cuius varias lectiones et exempla ab H. Ste.

phano aliisque, quos laudat, acceperat — Parilem illi codicem etiam feruari in J/aticana

Romae, fe audiuifle ait, — Τὰ bibl. Gue/ferb. e(t cod. Athenaei, (num. grammatici noflri,
an alius, f. mechanici, equidem nefcio.) — In biblioth. publ. Parif. duo exftant codd.
MDCCCXXXIIL (ab initio ferme libri tertii ad noni vsque finem,;) et MMMLYVI. (libri de-
cem priores: codex autem exaratus eft manu Hermolai Barbari, a. Chr. 1482.) — In bibl.
Jacobaea (tefte catal. codd. Angl. et Hibern. II. pag. 246.) eft cod: MMMMMMMMDLXVI,
Athenaei, fed de(iderantur lib. I. et init. libri fecundi. — In bibl. Leidenff inter codd. Vof-
fianos, fragmentum ex libro XV. (catal. p. 403. nr. 32.) — in eadem bibl. funt Bonauent,
Vulccnii emendatt. in Athenaeum aliosque, (catal. pag. 345. nr. 20.) — orentíae in bibl.
Laurent. medic. plut. 6o. cod. I. membran. faec. XV. Ath. Dipnof. libri XV. in margine
fummaria capitum et auctorum, quorum ab Athenaeo fit mentio, nomina adnotantur: et
cod. II. papyrac. faec, XIV. iidem libri: in fine tamen fupplentur pauca, in libr. II et XIIK
praeter.

E) Quod in iisdem pandeGtis ex adpendice bibl. alii, Syrius, fcripfit de rerum principiis et libros
Gesneri traditur, Athenaeum philofophum fcri- decem Theogoeniae, vide quae fupra lib. II. im

pfiffe libros decem "Theogoniae, et de rerum prin- Hefiodo.
cipiis librum, idque te(te Acliano, itidem error

eft, neque vsquam hoc teftatur Aelianus, — Cete- [) Conf. Clement. Biblioth, curieufe etc, IL. |

rum Pherecydes, philofophus Athenienfis, ue, vt pag. 180. not. Har/.

|
|
|

4

*

T m Rum TR

Vol. IIT. p. 633} 634 ATHENAEI EDITIONES Lib. IV.c. XXV.

601
praetermiífa: initio autem praefixus eft index fcriptorum, qui in hoc opere ab Athenaeo
Jaudantur: quorum deinceps etiam in margine fuis locis nomina adponuntur. — Juffur
Rycquius teftatur in centuria noua epiftol. 29. fe in bibl. Saregi, Perufiae et Vmbriae prae.
fecli, reperiffe parzcbolar quasdam eorum, quae in excufis /4thenaei codicibus defiderantur.
vid. Fabr. B. Gr. vol. XIII. pag. 644.

Jriarte in catal. codd. gr. bibl. reg. Matrit. pag. 277. predit, in Mendozana bibl. fuiffe
tabulam in Pollucem et Zthenaeum. Harl.

Prunus graece Athenaeum cura JMarci Mufuri, qui et varios MSS, codices et epitomen
graecam contulerat, quaeque deerant ex hac fuppleucrat, edidit ZJ/dur /Vanutius, Venetiis
2. 1514. ") apud Aldum et Andream focerum. fol. — Deinde Zacobur Bedrotus et Chrifiia-
nu: Herlinus iuuenes germani, addito fcriptorum, qui ab Athenaeo laudantur, elencho "),
aliisque indicibus, et adnotationibus in loca quaedam, collectis ex Budaei, Erasmi aliorum-
que doctorum hominum lucubrationibus ^). Bafil. 1535. fol. — Libri decimi quinti lacunam
ingentem a pag. 647. a. ad pag. 696. a. ex Farnefíaua bibl. primus fuppleuit Guilei/mus Can-
ferus YX, 1. nouar. lecl. cap. 21. vbi alterius MSti codicis, a Fu/uio Zrfno fibi monfirati,
meminit. — Ex accuratiore Jar. Dalechampii, Cadomen(is medici, interpretatione, cum
breuibus ad oram [If] notis Z4fAenaeur latine emendatius recufus eft Lugd. a. 1583. fol. et
licet non omne punctum tuliffet Dalechampius, a Cafaubono etiam hinc inde non praeter
Tem reprehenfus , maiorem tamen longe indufliriam probauit Veneto interprete, et per tri-
ginta paullo minus annos hunc foetum fuum, quantum per frequentiífimas aegrotantium vi-
fitationes facere potuit, horis fubficiuis expoliuit. — Poflea a. 1597. fol. verfioni Dalecham-
pi notisque a Commelino recufis acceffit praeter graecum textum ex codd. Palatinae, Vati-
canae aliarumque bibliothecarum MSS. ab 7, Cafaubono emendatum, eruditiffimus in Athe-
maeum ci:isdem Cafauboni commentarius. [torh. I. 1597. tom. II. Lugduni 1600. vid. Pinelli
catal. III. pag. 109.] — Atque ita Athenaeus cum Dalechampii verfione notisque et Cafau-
boni commentariis iterum praela fubiit Lugduni tom. 1. 1612. tom. II. 1621. fol. iterumque
2.1657. — 1664. IT. voll, in qua editione aeceflit praeter obferuationes pauculas virorum
illufirium L. I. et Pauli Fermaz, fenatorum "Tolofanorum, in quaedam loca Athenaei, in-
dex fcriptorum Athenaeo laudatorum in prioribus graeco latinis omniffus, et longe quam in
graeca Bafileenfi plenior. [Inedita tamen funt, quae in praefat. fuae fine promifit Cafau-
bonus, prolegomena de Athenaeo, quibus copiofe egit de auctore et argumento huius ope-
ris, idem de conuiuatione Larenfi et omnibus conuiuis. 77/um. — Nouam editionem pro-
miferunt celebb. Bezkiurs et D" “πῇ: de V'illoifon. Atque noua editio cum commentario Ca-
fauboni aliorumque V. D. notis obferuationibusque hinc inde fparfis Lipfiae in mai. 8. fub
prelo

m) Conf. Clement in Biblioth. curieufe etc. II.
pag. 179. — Aldum et Mufurum neque in exem-
plaribus nancifcendis fuiffe felices, neque in edi-

|tionis fuae emendatione nimis diligentes, iudicat
Cafaubon. in praefat. Alii quoque critici, quamuis
Aldus fuam et Mufuri operam in conferendis codd.
in contextu emendando augendoque et in carmini-
bus in fua metra refüituendis mirifice iactitaffet ;
hanc tamen edit. maxime vitiofam et tamquam

exemplum habent Aldinae in excudendis exempla.
ribus incuriae, Zar/.

1) Hunc catalogum pluribus fcatere erroribus,
fcribit /onfius lib. IV. pag. 348. f. pag. 271. edit,
Dornii, Harí.

0) Quarum praecipue ope multa Aldinae edit.
vitia fuftulerunt: ceterum a librorum fcriptorum
et idoneae eruditionis praefidio imparati, Harl.

6.8 Γίρ. IV. c XXV. NTHENAEI SCRIPTA DEPERDITA VoL WI p. 634

prelo fudare et magna primi tomi pars in lucem. iam exiiife. dieitur. curante M. Schiferoz
duo priores tomi comprehendent textum gr. fubiecta ex Lugdunenfi edit. a. 1607. varietate
lectionis: in reliquis autem commentarius Cafaub, et notae variorum collectae comparebunt,
[Prodiit iam particula ita inÍcripta: "A9meug AerzvosoQusoy βιβλια πεντεκαιδικοω. At henati
Deipnofophiflarum libri quindecim, ad editionem Lugdunzufcm. poffremam emendatiur expriff,
"« icodunt V illebrunii interpretatio gallica et notae itemque Jfaaci (σα αι δοιὰ animaduerfioner in-
ἐεργαθ. Curauit, fAirorum doGlorum emendationes aduotationer vel editas vel inedita adiecit, iu»
dices nouos £oufecit Godofredus Henricus Scháfer, Ax. L.L. Μ, Pars 1. Zlihenaei Textum grat-
eum continens. Tomes I. Lib. 1 — V. contisens, Lipfiae in bibliop. Scháferiano, MDCCXCVI,
$. mai. J«c&.] Conftat autem, acutiílimos criticos poft infignem Cafauboni laborem in expli-
candis, tentandis emendandisque etiam defendendis permultis Athenaei, cum primis poetarum
quorum ille verfus fragmentaque crebro adtulit, locis paffim diligenterque. verfatos effe:
quorum omnium curas criticas congerere atque enumerare longum efl. lis tamen, quos
iam laudaui in Introdudt. 1. c. pag. 234. addi poffunt Tom. Reinefrus in variis lectionibus,
Altenburgia640. 4. frequenter, Bentleius in differtatione de Phalaridis — — epiflolis etc.
e verfione I. D. a Lennep lat. pluribus locis, Coz/a. in faflis atticis II. pag. 147. II. 355. III. 5.
IV. 65 et 73. — cl. Jacob; in Exercitatt, criticis in fcriptor. vett. tom. I. cap. IL. Burmannus I

ad Propertium, multis locis, off; in commentatt, Laertianis, qui pauca loca emendat
aut illuflrat, Stephan JPzf/ou Hermefianax fiue coniecturae in Zffhenceum atque aliquot Pos
tarum graecorum loca, quae cum corriguntur et explicantur, tum carmine donantur. Lon-
dini 1784. mai. 8. Hovfrheliur cdidit Io. Damzíceni homiliam etc. gr. lat. cum notis Augu-
flae Vindel. 1598. 8. atque notis adiunxit adpendicis loco ex codd. msst. Augu(lanis obfer-
vationes, quibus quam plurima loca infignium fcriptorum poffunt emendari vel fupplerí,
atque /fthenari quidem pag. 85 — 92. et pag. g4. cx MSto epitomes Athenaei reftituit verfus
Íedecim Panyja/s poctae, πρῶτοι μὲν χοριτές T. ἔλωχον εἴς, qui libro fecundo Athenaei

defiderabantur, vid. Fabr, B. Gr. vol. XIIL pag. $41. Harl] —

Denique quiaque primos "bros gallice a fe translatos vulgauit ZZarollefius, Parif. 1680.
4. Fabri. Ὡς perrara hac editione vid. Bayle l. c. not. D. .Cfement 1. c. pag. 180. et ex
illo Zidekind in ausführl. Verzeichnifs voa raren Büchern. part. 1. pag. 234.. — De. noua
gallica verfione: Beugust des Savan: par. /th£ace, traduit tant fur les textes imprimés, que
-fur plufieurs mssts. par M. Je Febure de Γ᾽ illcbrune, Parif. ap. Lamy. 1788. et 1789. IV. voll.
4. iam quaedam notaui in Introd. etc. l. c. pag. 233 (4. ar/.

IV. Scripfit et alia Zf£henaeus , ex quibus lib. V. pag. 211: memorantur libri de regibus
Syriae: περὶ 8 (Δημητρί8) Isognoev ὁ ἑταῖρος ἡμῶν ᾿Αϑήναιος ἐν τοῖς περὶ τῶν ἐν Evela βα-.
σιλευσάντων. Equidem alium Athenaeum, Diodoro Siculo laudatum, innui hoc loco, non -
Naucratitem, exiflimabat Paulus Colomefius notis ad Gyraldi dialogos de poetis pag. 420.
Sed verifimillimum eff, a dipnofophifta, qui loquens inducitur; £reugev vocari non alium,
.quam conuiuam fuum. Vnde a Colomef(ii fententia recte ctiam receffere clariffimi Lipfien-
d occ eruditorum collectores a. 1696. pag. 233.. Praeterea /7o/j/u: lib. 1f. de hift, grae-
cis cap. 15. obferuat, Athenaeum collegitfe hiftorias ducum, qui, fingulari certamine pugnan-
tes, exercitibus fuis falutem attulere. — Verba Athenaei haec funt lib. IV. p. 155. ὅτι δὲ κῳ) οἱ

^fydofor καὶ ci ἡγεμόνες ἐμονομοχεν «o4 ἐκ προκλήσεως TET. Ezolgy» ἐν ἄλλοις εἰρήκαμεν.
ἶ us 5 dT. "UPS AMich,

:

VolI.p.6348696 CLAVDIVS AELIANVS Lió.IP.c. XXV I. XXV 11. (ol. XXL.) 609

Mich. Neasder. in prolegomenis ad gnomologiam ex Stobaeo collectam pag. rt. adfic-
mat, exílare etiam Athenaei noflri paraphrafin in Nicandri Alexipharmaca, et de machi-
nis bellicis. — Sed fcholia in Nicandrum ab aliis tribui Athenaeo Attalenfi medico, iam fupra
dixi, et liber de machinis longe antiquiorem auctorem agnofcit Athenaeum , aequalem Ar-
chimedis, qui librum fuum inícripfit M. Marcello, Syracufarum expugnuatori Vide fupra
lib. 1]. cap. 24. [] [vol. IV. pag. 222 fqq.] *

[Fabricius ex edit. Lugdun. 1657. indicem, aliquot locis auctum atque emendatum,
fubiunxerat. Enimvero quod cum ego eum faepe vitiofum mancumque deprehendi, atque,
quamquam quaedam adnotare et corrigere coeperam, tamen et laborem ingratum maxime-
que imperfectum facturum eífe fenfi, tum 7" alckenar. in diff. (adiecta 7r/ini Virgilio colla-
tione graecorum fcriptorum illuflrato) de fcholiis ad Homerum pag. 149. eum indicem iudi-
cauit, centenis erroribus fcatentem et auctorem indignum profedo, cuius turpiffimum cen-
tonem operi duraturo interfereret Fabricius, vt aliorum filentio praetermittam querelas;
ego, vt illum indicem hoc loco refcinderem, quam omnibus vitiis oppletum repeterem,
fatius effe duxi. Forfan licet, ope eruditi cuiusdam amici, eum alio tempore curatiorem
et pleniorem, praeterea veris nominum lectionibus multis locis emendatis atque reflitutis,
certiorem exhibere. Zar/.]

C AP V T XXVI (olim XXI)
DE CLAVDIO AELIANO

L Zeliani aetas et vita. 11. J/ariae hifloriae.. 1Π. Hifforia animalium. ΙΝ. Tattica antiquioris
vt videtur Zeliani. "VW. Epiflolae ruflicae. VI. Scripta Zeliani deperdita. | VAL. Index Jcri-
ptorum, in varia et animalium hifloria citatorum.

[Cum audario G. C. Haries.]
Y.
ἘΣ ΑΙ Σ ΜΘ ΕΑ NI De

D* “Δ είίαπο, eius aetate, et num auctores hiftoriar. variarum atque hift. natur. taclico-

rumque fuerint diuerfi, nec ne? quia viri quidam docti valde diffentire et in alia omnia
abire folent: quorumdam, qui plura difputarunt in vtramque partem, aut vitam Aeliani
expofuerunt, commentationes excitabo.

Philofiratus de vitis fophift. II. 31. vbi Olear. in notis pag. 624. fententiam Perizonii
amplexus, Aelianum, Hift. var. auctorem, cenfet, floruiffe cum Caracalla, Alexandro Se-
vero et, qui iis fucceffere, imperantibus. In Philofirati locum quafi commentatus eft Jei-
thior Schmid in progr. de Cl. Aeliani V. H. libris quaedam traduntur, et ipfius Aeliani vita
a Philoflrato defcripta exhibetur. Helmfladii 1671. 4. :

Conrad. Gerneri disquifitio, vnum Zdelianum omnium, quae in editione eius operum
Gesneriana exhibentur, auctorem effe, et obiter quaedam de hoc fcriptore, eiusque Ícriptis
et nominibus, in Gesneri praefat. ad Aeliani opera, Tiguri, 1556. fol.

lat. Perizonii εἰ Abrah. Gronouii praefatt. de Aeliani aetate atque hiftoria, praemif-
fae illorum editionibus. Perizouii rationes adoptauit Fabricius nofler,

6:0 1}. 'Ζ7. εἰ XXP' I. CLAVDIVS. AELIANVS

Val. Hermanni Thrylittii, medici ciuitatis Geithayn. ord. obferuatio de Aclianorum,
quorum monumenta fuperfunt, aetatibus, in Mifcellan. Lipfienf. tom. IV. obferu. 81. pag.
120 fqq. lile, auctorem libri, Hifloire critique de la Republique des lettres, part. J. p. 174.
JBochartum in Hierozoico, :part. I. libri IT. cap. 46. pag. 522. et cap. 55. pag. 627. part. II. .
libr. 1, cap. 4. pag. 21. e P'offum in adpend. obferuatt. ad Pompon. Melam pag. 38. fe-
quutus, contendebat et eüiciffe fibi videbatur, auctorem hifloriae animalium diuerfum ab
compilatore variarum hiftoriarum,, vixiffe aetate Germanici, Alexandriae natum, quod col-
legit ex libr. AI. cap. tr. (ego vero rationem et firmitatem argumenti. non fatis intelligo et |
perfpicio:) tum quod ipfe lib. XI. cap. vlt. fcribat, fe in magna vrbe Alexandria bouem
deo facrum, quinque pedibus, miratum effe, contra alter Aelianus, auctor varr. hift. apud
Philoflratum l.c. neget, fe numquam vlla parte terrarum vltra ltaliae.fines peregrinatum
effe, neque nauem vmquam confcendiffe, neque expertum eífe mare. — Sed //a/rfiur iam
loco mox citando p. 123. praeoecupauit hanc quaeftionem et ita foluit, vt flatueret, Philo-
flratum, parum diligentem in fcribendis fophiftarum vitis, falli neceffe efIe, εἰ fcribendi
genus in libris de animalibus redolere fophiftam, planeque fimplicem effe ac nitidum, qua-
lem Aeliano fophitae tribuat Philoflratus: Hambergerus autem Aeliani et Philoflrati nar- -
rationes comnmode ita conciliat, vt opinetur, Aelianum poflea, quam Philofiratus id me-
moriae prodidiffet de illo, iter in Aegyptum fufcepiffe. — Atque ipfe Fabric. iam init. $. T.
caute fobrieque fcripfit, illum vix vmmquam egreífum effe fines ltaliae, — Philoflrato tamen
potiffunum duce idem '"Trylli. pugnans contra Perizonium, flatuit Aelianum fopbiflam,
iuniorem altero, vixiffe poft Hadriani tempora, nec potuiffe ad Elegabali et Alexandri Se-
veri imperium peruenire. Sed haec et alia, ingeniofe quidem expofita, ab aliis vero iam
occupata refutataque, talis haud firmiffimis nituntur. Adde quae iam adnotaui in introd.
in hiflor. L. Gr. I. p. 248 fq. vbi de Aeliano difputaui. — —Chri/lan Iof. Iagemann (f. Tira- —
bofzhiur, cuius opus iu compendium redegit) in der Gefchichte der freyen Künfle und Wif- -
fenfchaften in Italien, (tom. II. Lipfiae 1778. 8.) pag.257 fq. Aelianum Praeneffinum V. H.-
compilatorem omnino difcernendum putat ab Aeliano, &omeno, auctore ἈΠῈ, anim. Nulla
tamen noua adtulit argumenta, fed ea, quae áb aliis iam excogitata exornafaque, at aeque —
refutata memorauimus. "ἊΣ - ᾿

Henr. l/alcfius in Emendationum libro quinto, cap. I. contra Gesnerum dimicans oflen- ^
dere conatur, (comprobante Burmanno in nota, pag. 121.) Aclianum de inflruenda acie
diuerfum eífe ab Aeliano fophifla, audlore variarum hifloriarum et librorum de animali--
bus; hunc autem non fub Hadriano, fed praecipue, quoniam a Philoflrato dicatur difci-
pulus Paufaniae, qui circa Seueri tempora fuit auditor Herodis Attici, fub Alexandro Se-
vero floruiffe: cap. 2. fuam corroborare fludet fententiam loco ipfius Aeliani fophiflae, qui
in libro X. de animalibus cap. τ. laudet Dionem, quo nomine hiíloricum iunui putat Vale-
fius, non, philofophum. — Enimuero Schneider in-Periculo critico in anthologiam Conflau-
tini Cephalae pag. 128. id argumentum, ex teftimonio Dionis petitum, infirmum iudicat, -
quia in Aeliani loco, vt ex libro XVII. cap. 1o. adparet, fine dubio legendum fit Δίνων᾽
Is tamen in fua Aeliani editione pag. 312. lectionem prifeam Δίων retinuit, nec in nota füb-
iecta follicirauit, nedum proferipfit. Porro 7/alefur in cap. 13. docet, Aelianum fophiftam.
auctorem eíle librorum de animalibus et ab eo diuerfum ph de Ícriptorem. — Eius ta«
men quartum vlimumque argumentum, ex cQ ductum, quod in msto codice bib]. Parif. -

- . -. vidit

Vol. TIT. p. 696 697 AELIANI AETAS ET VITA LibIV.«.XX/IL δι
vidit Aeliani librum de re militari, infcriptum, ADueva τῇ Φιλοσέφε, qui titulus non con.
veniat fophiffae, et quando Aelianus in libro II. de animalibus cap. 11. fe ipfum vocet, Qs
λοσοῷξντα &ydgo , id haud repugnare, quoniam aliud fit philofophari, aliad philofophum
effe; Schmeider in periculo critico pag. 128. falfum εἴα pronuntiat, quoniam titulus ille pro-
cul dubio debeatur librariis, et interpretatio τῷ QuAecoQ8vrcs αὐδρὸς fit ridicula. — In
fequentibus capp. IV — XVI. 7/alefus permulta Aeliani lib. de animalibus loca face critica
illuflrat aut interpretatur.

Kretzfchmar poft pracf. ad fuam edit. Aeliani V. H. e Fabricii B. Gr. cap. de Aeliano
repetit; quibusdam tamen refcifis et paucis adiectis.

Gottl. Beniam. Lehnert de vita, moribus ac fcriptis Aeliani, poft praefat. ad fuam edit.
pag. XXXIX fqq.

Hamberger in zuverl. Nachr. tom. II. pag. 51s fqq.

I. G. de Chaufzpié Nouv. diction. hiflor. et crit. voc. E/ien.

Saxiur in Onomaft. I. pag. 5or. de Claudio Aeliano, Tactico, (circa a. Chr. 150.) et
pag. 356. de Acliano Praeneflino, fophifla, (circ. a. Chr. 225.) Hari.]

CLAVDIVS AELIANVS, Politiano et aliis male Helianus, Praeneflinus *), vix
vmquam fines Italiae patriae fuae egreffus ") fed Graecorum *) graecaeque eloquentiae aman.
tillimus fuit. Audiuit Paufaniam rhetorem ^) et Nicoflrati fimplicem venuftatem, Dionis-
que Chryfoflomi dictionem imitatus, Herodem Atticum tamquam fuauiffimum rhetorum
prae ceteris admiratus eft. — Magnam inde dictionis atticae facultatem et elegantiam fibi
comparauit, ita, vt, Philoflrato iudice, ipfis poffet certare Athenienfibus, et μελίγλωσσος fiue
μελίφϑογγος. h. e. “πεἰϊεὶ oris, inde dictus fit, tefte Suida, qui ἀρχιερέα quoque fiue Pon-
tificem *) fuiffe, et rhetoricam [1] Romae profeffum effe memorat. — Declamationibus fa-

Hhhh 2 ciendis

au&or eft fuiffe fe Alexandriae, XI. vlt. de animal.

a) Suidas [tom. I. pag. 649. vbi Küfter. in no-
[vid. praemorenda.]

tis adíentitur Perizonio,] Αἰλιανὸς ὠπὸ llgoavísa

φῆς Ἰταλίας, ἀρχιερεὺς καὶ σοφιτὴς ὁ χρηματίσας

Κλαύδιος. "Os ἐπεκλήϑη μελίγλωσσος ἢ μελίφϑογγος
. xq] ἐσοφίφευσεν ἐν Ῥώμῃ αὐτῇ ἐπὶ τῶν μετὰ ᾿Αδριανὸν
χρόνων, Quia vero Praeneftini ius ciuitatis roma-
nae habebant, (vide 70. Mariae Suare/ii libros III.
de Praeneíte antiqua editos Romae an. 1680. 8.)
hinc Romam patriam (uam vocat ZZe/ignus lib. II.
yar. hift. cap. 38. lib. XIL. cap. 25. et lib. XIV.
cap. 45. et Phtlofiratus de fophift. pag. 618. A2.«-
γὸς (male in codice meo MS. Philoftrati bis legitur
Φιλιανός,) δὲ Ῥωκιαῖζος μὲν ἥν» ἠἡττίχιῷε δὲ ὥσπερ οἱ ἐν
τῇ μεσογαν, ᾿Αϑηνοῖοι.

b) Idem Philoftratus teftatur, Aelianum ipfum
de fe praedicafíe, quod nunquam nauem confcen-
derit, neque mare nouerit, neque vsquam profe-
€tus fit vltra ines Italiae. Atque ideo pluris etiam
Romae habitum effe ὡς τιμῶντα 7« 725 vt qui mo-
ribus patris vnice duceretur, δὲ ipíe Aclianus

£) Vide var. hift. lib. IX. cap. 52. et lib. XII.
cap. 25.

d) Philoftratus: 5 μὲν ἐπίπαν ἰδέα τὰ ἀνδρὸς ἀφέ-
Ace προσβάλλεσά τι τῆς Νικοςράτα ὥρας. 'H δὲ
ἐνίοτε πρὸς Δίωνα ὁρξ καὶ τὸν ἐκείνε τόνον --- Παυσα-
ví μὲν ἦν ἀκροατὴς ἐγένετο, ἐθαύμαζε δὲ τὸν "Heudgy
ὡς ποικιλώτατον ἑητόρων͵

£) Alius fuit, 1) Plautius “είαπης, pontifex,
fub Vefpafiano clarus, quem memorat 7acítus lib.
IV. hift. cap. 52. Mentio fit et 2) C. Ziani in
plerisque editionibus hiftoriae naturalis Plinianae,
inter auctores, ex quibus compofuerit Plinius li-
brum tertium. Sed Io. Harduinus ex MSS. re&e
ibi repofuit Ge/anunt, qur citatur lib. III. cap. 12,
3) Aemilius Aelisnus, qui Cof. fuit fub Traiano
A. V. C. 868. diuerfus a 4) Ca/perio Zieiiano, prae-
fecto praetorio fub Nerua imp. apud /iomem lib.
LXVIII. pag. 779. qui rufticorum tumultuantium

fub

6. Lib. 175... XXVI. | AELIANI AETAS ET VUES

Vol. TIT. p. ἐφ᾽ ᾽ 608

ciendis parum aptum fe expertus ^), ad fcribendum fe contulit, fub imp. Elegabalo [|] vel
primis annis Alexandri Seueri 5), ac coelebs fexagefimum vitra aetatis annum vixit ^). Fabrir.

fub Domitiano caput fuit, tefte Eutropio 1X. zo.
Confer Barthium pag. 2481. aduerf. 5) Zdeliauus
patria, (vt ipfe videtur in praefat. innuere;) Grae-
cus, graecacque rei militaris, quam romanae
peritior, qui ad Adrianum imp. 7u&ica fcripfit,
et in illis teftatur, fe de hoc argumento olim fermo-
nes feciffe, Nerua Traiano imperante, cum Fron-
tino viro confulari. Hunc tacticorum fcriptorem
cum Cl. Aeliano noftro confundunt G. 7. [οὔτις
de hift. gr. II. ui. et alii viri do&i: fed antiquio-
rem atque adeo diuerfum effe probe poft 7/. 7"o/-
fium εἰ Tüllemontium tom. II. hift. imperatorum
pag- 995 fq. notauit Jacobus Perizonius in prole-
gomenis ad varias hiftorias Aeliani. Non plane
conftat, idemne cum hoc "Tacticorum fcriptore üt
6) Facundus Aelianus, laudatus Martiali lib. XIE.
epigr. 24. vel 7) Zdeliauus, amicus Apollonii T'ya-
nenfis, de quo PAilofiratus in huius vita lib. VII.
cap. 8 fq. 8) Zfelianus Platonicus, cuius hyponine-
mata in Timaceum Píatonis laudat Porphyrius in
Ptolemaei harmonica et Proclus ad Timaeum, //.
V'o[fius de viribus rhythmi pag. $2. 88 ct rr. [vid.
vol. ΠῚ, pag. io. ibid. p. 95. et vol. VIL p. 524.]
9) Papirius Zdelianus , Cof. fub fratribus Antoni-
nis, A. V. C. ois. nifi potius cum faftis, a Norifio
editis, legendum Zo//ianus, [et Caffiodor. ac Pro-
/per in chron. Laeitanus , fed. Relandus in fafüis
confularibus pag. 36. illud per errorem ex τῷ 7).
ZAecliauts. ortum effe fufpicatur, et plura tcftimo-
nia pro L. Z/cliauo, (ita enim nominetur,) tam
vetera, quam recentiora adfert. [πὸ ZZ/Imeloueenii
fa(tis confular. fcribitur pag. 89. £L. Pápirtus Ze-
lianus. ro) Zdelianus, qui A. V. C. 956 et 939.
Cof. fuit fub imperatore Commodo, [de hoc Cn.
Papirio Aelizno multus eft Relandus in faft. con-
fular. pag. 6o fqq. et pag. 67 fq.] 11) Zeliauus,
qui Cof. fuit A. V. C. 975. idem forte cum Flauio
«deliato, qui praef. praetorio fub Alexandro Se-
vero, memoratur in inferiptione veteri apud Gru-
terum pag. 491. vt coniicit. /o. Glandorpius in
Onomafiico Rom. pag. 20. [Sed in faftis Relandi
pag. 149. ex infcription, nominatur Z. Rojcius 4e-
lianus, Cof. Harl] 12) Celfus Zdelianus, de quo
Iulius Capitolinus in Maximo et Balbino cap. t7.
13) L. dellanus, vnus e fex tyrannis, qui inter
initia Diocletiani imperium víurpa'"ere, cuius
mentio apud Eutropium ib. IX, fect, 20. et cuius

Quod,

numus a Foucaulto inuentus refertur in memoriis
litterariis Gallicis "Triuultinis anni 1702. pag. 35.
Vide ct 'Tillemontii notam 12. ad vitam Gallieni
tom, III, hiftoriae imperator. vbi e numis mentio
alterius /Zuli Pomponii zeliani. 14) Aelianus,
Probiani in proconfulatu Africae fub Conílantino
M, fucceflor, lib. I. codicis Iuftinianei tit. 38. et Au-
gufiin. cpift. 68. fiue $8. edit. Benedi&inor. 15) /4e-
lianus, ad quem Gregorius "Thaumaturgus fcri-
püt expofitionem fidei, laudatam Bafilio Magno
epift. 64. 16) Zelianus, dux bellicus fub imp.
Valente, de quo Suidas in Αἰλεκνὸς [t I. p.649 fq.
ibique Küficr.] 17) Zelianus, praetorio praefe-
&us fub imp. Zenone. Vide Cuiacii obferuatio-
nes lib. XVI. cap. 14. 18) Zeliantis Meccius (Méx-
xis), Galeni praeceptor , qui eum laudat libro de
'Theriaca ad Pamphilianum tom. II. p. 475. [vid.
infra in elencho medicor. tom. XIII. p. 35.] Hisce
omnibus aetate prior 19) Zemilius Zelianus, Cor-
dubenfis, de quo Suetonius in Auguflo cap. 5t.
[20) Z/ryllit. 1. c. addit Cn. Papirium elianum,
"Traiani legatum, ex I. Gruteri infcript. CCXXVII.
3. »quem, ait, Cu/r. Barihium aduerfar, lib,

CLVI. qui eft in ineditis, cap. τ. vt in Claudium ὦ

transformaret, multum aliquando, fed fruftra for-
fan, laboraffe deprehendi.« Ille igitur non no-
mine, fed acetate diuerfus effe videtur ab eo, qui
nr. 9. citatus eft. 7Zarl.]

E « . v

f) Philoftratus de Aeliano noflro: ἑαυτὸν εὖ dia-
σχεψώμενος ὡς μελέτη xx ἐπιτήδεαον, τῷ συγγράφαν
ἐπέϑετο, καὶ ἐϑαυμάσϑη ἐκ TÉTE,

5) Hoc ex eo probant viri do&i, quod aequa-

lis fuerit Philoftrati iunioris, et Athenaei dipnofo- .

phiftas fubinde fit in variis fuis hiftcriis fequutus;
quod poflremum in primis obfernauit et luculen-
ter demonftrauit Perizonius, [qui, Aelianum quam
plurima hau&ffe ex Athenaeo, ex collatione plu-
rium locorum oftendit. vide ad cap. anteced. de
Athena?o notata.] Ceterum /"ojfius lib. IV. c. 53.

de idololatria mvrito Iac. Greuinum reprehendit, '

cui Aclianus nofter Plinio, nat. hiftoriae fcriptore,
antiquior eft lib. et capite 3. de venenis.

h) Philoftratus: '"E&/o γὼρ ὑπὲρ τὰώ ἑξήκοντα ἔτη;

ETE NE T ET , e M ,
ΚΑΙ ἐτελευτοα &* ἐπὶ ποιεσί, Παεδοποιΐαν y*«p παρητηήσαν —

705 τῷ M γῆμαι. ποτε,

Vol. IIT. p. 693 AELIANI VARIAE HISTORIAE LijIUV.cXXFI. 61

Quod, Gesnero iam animaduertente, multa capita verbotenus ex Oppiano vertit ct uere Qec-
€e Aelianus in hifloria animalium, ita, vt millies propemodum vterque ex fe inuicem potlit
emendari, et inde ratio orationis nimis floridae in Acliani hift. reddi; illum pofl Oppianum
fuam animalium hifloriam fcripfiffe, colligit Semeiderus in Periculo critico pag. 127 et 133 fq.
Atque Corn. de Pav in notis ad Philen aliquoties Oppianum ex Acliano reftituit feliciter. arl.

II. Ex eius fcriptis exftant IIOIKYAHE IETOPIAEZ βιβλία d. variae hifforiae
fiue hifloriae per faturam lib. XIV. *) quod opus Iohanni Stobaeo 5) laudatur fub titulo jso-
gla vel σύμμικτος isogie;, Stephano Byz.) ἱξορικῆς διαλέξεως. Buidae ") gregi ποικίλης
ἀφηγήσεως. [Ex quibus vett. auctoribus, et quomodo more illius aeui compilarit Acl.
opus fuum, docet Perizon. in praefat. Harí., Quamquam vero parum verifimilis videtur
fententia virorum doctiffimorum , qui vel ob flilum minus, quam in hifloria animalium
limatum extremam operi manum auctoris acceffiffe negant ") imperfectumque relictum *)
efle, aut excerpta tantum illius exflare contendunt 7): non abfurde tamen fufpiceris, pco-
logo et epilogo et quibusdam forte libris truncatum ad nos perueniffe. Nam Stobaeus *)
et Suidas nonnulla ex eo proferunt. quae in editis defiderantur, et liber quintus in binos
a librario diuifus effe videtur, quum fextus liber interciderit. — Praetereo, quod libri de-
cimi quarti extrema varie turbata funt in.codd. et editionibus: et quod librum XVII. in bibl.
caefarea exflare illatum a Io. Sambuco ex Mugii, Tredecimuiri Argentoratenfis, fide tra-
didit Scheferus et Kuhnius, de qua re Lambecii et Neflclii filentium iubet nos addubitare.
Jn/criptiones capitum ab ipfo Acliano non effe, difputat Gisbertus Cuperur in variis fuis ob-
feruationibus [libr. II. cap. 11.] pag. 3o27fq. in quibus [a cap. 1o — 16. et lib. 11. 18. IV. 11.
plnra iflorum librorum loca erudite illuflrauit, tum Scheferus ad. pracf. et. lib. IIT. cap. 24.
ac Perizom:us ad IV. 4 et 29. Lectum hoc Aeliani opus etiam ab Euflathio, qui illud re:
Ípicit in fuo ad Homerum commentario, locis ad minimum decem.

[Notitiam codd, msrforum more fueto inferere et praemittere iuuat. —Perizonio im
praefat. videntur omnes, qui quidem cogniti funt et excuffi. huius hiíloriae variae codices
ex duobus antiquioribus exemplaribus deriuati. —Ita duas ille femper reperit diuerfas per
totum paene auctorem lecliones, quarum alteram hi codices, alteram illi, conflanter

Hhhh 3 feruant

3) Licet plures fortaffe auctor fcripferit, vt fta-
tim dicam.

&) In Florileg.

D) In Χεῤῥόνησος,

m) In ᾿Ασέλγεα, Idem tamen ποικίλην ἱσορίαν
vocat in Ads, Koixy et Φιλιωϑέντες͵

2) G. I. Po[fus de hift. gr. pag. 218. Fabric.

Perizon. in praefat. negat, effe imperfectum opus

ab auctore relictum: e contrario cenfet, illud opus,
varias hiftorias, ante libros de animalibus et de pro-

videntia fuiffe editum; Aehanum ipfum fua forte

fine prologo et epilogo edidiffe, vtramque tamen
hiftoriam a vitio 1mbccillitatis fcu negligentiae non
effe immunem, contra Kuhnium disputat, arbi-
£raütcm , nos fantumo analecta et quaedam ruta cae-

fa pro iufto V. H. opere habere; neque tamen ne-
gat, codd. V. H. tarditate librariorum uon magis
effe ita paffim mutilatos aut redactos in epitomem
vel excerpta ex iufto Aeliani opere, quam illos,
quibus vfus iam olim eft Stobaeus. Haec ct alia
copiofe perfequitur et explanat. Har/.

o) lo. Clericis X. artis criticae pag. 89. 7o.
Schefferus pag. 149. de ftilo et Kübnius ad Aelia-
num,

p) Vide Kühnii praefat. et Perizonii notas ad
librum VI. cap. 1.

4) Sed hunc in citandis et mutandis Aeliani lo-
cis fuiffe nimis liberalem, eiusue codd. effe coz-
ruptos, multis docet Perizon. in praef. Jar.

614 Lis. 1V. c. XXV I. AELIANI CODD. MSSTI

feruant, certo ferme indicio, ex duobus tantum omnes effe propagatos. Atque idem ille
nactus eft et. contulit duo codd. msstos, alterum et antiquiorem a Fred. Sluisfenio, curiae
Hollandiae, Zelandiae et Frifiae praefide; alterum recentiorem ex bibl. Lugdunenfi Bat.
diuerfae vtrumque propaginis, ita, vt in illis haberet vtramque veterum codicum lectionem.
Atqui a librariis aut alis V. D. olim contractos fuiffe aut interpolatos, aut transpofíitos
Aeliani libros, eognofcitur quoque ex codd. Parif. et e codice //ratislauiznfi bibl. Rhedige-
rianae, quem cl. Fü/leborn in praefat. orationum Plethonis et Apoftoli, (Lipf. 1192. 8.) cu-
ratius defcripfit, et de quo in litteris ad Lehnertum nouiffimum Ael. V. H. editorem. (vid.
praef. pag. XLVIL) quaedam docte adnotat: , habet enim, ait, codex ille e variis Ael.
billoriis tria tantum capita, reliqua ex Acliano de animalibus, ac ne haec quidem integra
et vulgati ordine collocata; fed in compendium redacla, paffim etiam immutata, ita, vt non
tam defcripfille Aelianum videatur Mich. Apoftolius, Conflantinopolitanus, qui faec. XV.
vixit, quam in fuum vfum excerpfiffe. 4

In bibl. Laurent. Medicea, Florentiae eft ille cod. varr. hiffor. XIX. plut. 6o. quem Iac.
Gronon. contulerat, et cuius V. L. filius, Abrah. Gronou. in fua edit. protulit. (Bandin.
catal. codd. gr. ll. col. 609.) — cod. XXVI. plut, 7o. varr. hiffor. lib. XIV. fed, notante
Baudinio l. c. pag. 686. nulli in hoc cod. tituli praemittuntur capitibus, ac liber VI. cum V.
ita eft coniunctus, vt, vno ex duobus conflato, fextus defiderari videatur. Ex his duobus
mediceis Marquard. Gudius varias enotarat lectiones. — In eadem biblioth. eft cod. VIT,
membran. faec. XII. plut. 86. qui continet Aeliani de matura animalium libros XVII. ad quem
cod. adernatam eífe edit. Abr. Gronou. Bandim. (1l. c. ΠῚ. col. 296 fq.) colligit ex Gronou.
praefatione, — tum cod. VIII. eiusdem plut. Aelianus de animalium proprietate, praeuia
capitum 225, tabula, et praefat. Nullam tamen effe, adnotat Zandim. l. c. col. 298. in hoc
codice librorum diftin&ionem, capitum vero feriem prorfus diuerfam ab editione Grono-
viana. — Citatur “εἰ. ab Zirfeuio, Monembafiae archiepifc, tefle Handin. I. pag. 549. —
In cod. VII. plut. 55. pag. 265. Bandinius reperiffe fibi videbatur quaedam inedita Antonini
philof. reliquis immixta; fed ea effe excerpta ex 24el. hiff. animal, docet Leffing in Beytrá-
gen etc. I. pag. 188 fqq.

V'euetiis in. biblioth. monafl. S. Michael. eft excerptum ex Ze. de anim. i7. in cod. gr.

faec. XIII. cum Heroicis Philoflrati, tefte /i/tarellio in bibl. codd. etc. pag. 9. — Ibid. in
bibl. D. Marci cod. DXVIII. membr. faec. XV. fol. 74el. hifforia animalium.

Patattii in bibl. canonicor. S. Ioan. 74e. hiftor. animal. cod. gr. bombyc. in 4. tefle 70-
sma/ino in biblioth. Patauin. pag. 21. XVIIT. — Mediolani in bibl. Ambrof. fel. variae hi/f. in
membr. faec. XIII. (Monffauc. iu diario ital. pag. 14.)

Neapoli in bibl. S. Ioann. de Carbonaria Auguflinianorum, 47. iff. anima!. cod. rec.
bombycin. (tefle eodem, ibid. pag. 310.) — in bibl. regia de hift. animal, libri XVII.

Matriti in. bibl. regia, cod. LXIIT. Zfeliani epiftolae rufticae XX. (7riarte. catal. codd,

gr. pag. 226 fq.) — cod. LXXXIV. excerpta ex Aeliani libr. de natura animal. lib. IX. cap. 6
et 26. X. 4o. VI. 51. XVII. 16. et cod. CVII. excerpta ex lib. XI. 57. et lib. VII. 47. ("Ariart.
pag. 346 et 427.) — In bibl, Efcur. tefle Plürr in itinerario etc, pag. 155. fel. de inflruendis
aciebus, bis; de varia hiftoria lib. XIV. de animalium proprietate libri XVII.

In

Vol. TIT. p. ὅος P 699 AELIANI EDITIONES Li.lV.. XXVI σίς

"In bibl. publ. Parifina, “εἰ. variae hift. in codd. MDCLVII. (vbi vero libii et capita
vbique ferme loco fao mota funt.) MDCXCIII. MDCXCIV, MDCCLVI. (XV. priores libr.
et vix dimidia pars libri 1) MDCCLVII. MDCCLXXIV. (menu Antonii Eparchi. Singu!o-
rum vero capitum tituli abeditis plerumque diferepant. — Perizon. quasdam huius cod. leciio-
nes habuerat communicata.) -— Εἴ ον. emimal. codd. MDCXCIV et MDCXCV. — Taüi-
ta in XII. codd. fecundum catal. codd. tom. II. — In cod. Co/s//gicgo CLXVIIL in lexico
gr. ex Aeliani libris vocc. et loca funt quoque defumta, (7Monz/auc, bibl. Coislin. p. 238.) —
in alio lexico. (pag. 469. b.) ex Zfel. περὶ zrgeveles libro VL. citatur οἰβασανίτως.. pro ἄνευ
ὀδύνης. — in cod. CCCXXI. recenti funt. Ze/. V. hiftoriae libri XIV. fed multa deficiunt, plu-
raque funt praepoflere pofita. (id. pag. 444.) — 1n Maximi opp. cod. CCCLXXI. citan'ur lo-
ca ex Ael. hiftoria (id. pag. 516.) — AMon'pelliir in bibl. Pellicier. tefte Montfauc, ei. hiff.
et Tad.

In bibl, ZLeiden/i inter codd. Voffian. cod. chart. variae hift. liber integer, cuius vltimum
caput eff de "Thefpienfibus, (catal. pag. 359. nr. IV.) — inter libr. Perizon. varr. hift. edit.
a. 1618. collata cum MS. Sluy:keniano et Lugdunenfi, (catal pag. 494. nr. VI.)

In biblioth. caefarea 7/;ndobon. apud ILambrc. in commentar. etc. vol. VI. col. 561 fq. in
eod. XLV. chartac. et bonae notae, “7ε]. hift. animal. a libro primo vsque ad caput 36. libri
XVI. etin cod. XLVI. eiusdem hifloria anim. a capite octauo libri feptimi.. In Affe catal.
iidem codd. níemorantur in part. III. cod. VII et LI. pag. 21 et 55. — Α Kollario in fupplem.
ad Lambec. I. pag. 503. defcribitur cod. LXXXII. qui nr. IX. continet Georgii Gemifti Pletho-
nis excerpta ex Aeliani hift. animal.

IlMIonaci in bibl. elect. Bauar. cod. CXLVIII. de proprietatibus animal. libri XVII. (catal.
pag.59) — duguflae Vindel. in biblioth. publ. 4e. de animal. cuius collationem exemplo
"Tornaefiano adfcriptam adhibuit Schneider: cuius praef. ad H. A. pag. VIL fq. conferes.

In bibl. Heideibergen/! quondam fuerunt 7e. hift. animalium cum indice, bis. — ex-
. «erpta ex Aeliano, bis. — Zfej. var. bifl. tefle Sylburgio. — Giej/2e in bibl. acad. Steinhei-
lii et Maii manu fcriptae obíf. ad 44e. 7. H. — De cod. Gudiano fclectorum ex hifl. ani-
qnal. in biblioth. Guelferbyt. vid. Leffimg in Beytrágen zur Gefchichte und Literatur, part. I.

pag. 181 Íqq- |
Ad editiones, de quibus iam disputaui in Introd. etc. 1. c. pag. 250 fqq. eft progre-
diendum. Har/.]

Graece primus edidit cum Heraclide de politis, Polemonis, Adamantiique phyfiogno-
micis [1] et Melampode Cami//us Peruf/rur Romae 1545. 4. [Ante indicem in fingulari fo-
lio notatur: Ἐνεξυπώϑη ἐν Top fre «Qj, μηνὶ Γαμηλιῶν,, adde Clement Bibliotheque
curieufe etc. I. pag. 6o. Freytag. adpar. litter. I. pag. 217 Íqq.] | Latine vertit Ael. V. H. et de
politiis, f. rerumpublicar. defcriptiones ex Heraclide, /uus P"ulteiur, Wetteranus, Bafil.
apud Oporin. 1548. 4. et Lugduni 1567. 12. apud loh. Tornacfium. [V. H. latine reddita a

- Jac. Laureo. Venetiis, 1550. 8. in bibl. Pinell. II. pag. 29.] — Graeee et latine in collectio-
me auctorum, qui exempla virtutum et vitiorum confcripfere, per Io. Heroldum, Bafil. 1555.
Porro cum verfione Vulteii a Conrado Gernero , hinc inde emendata et illuflrata quibusdam

notulis,

7. 17. ἡ. XXPI. ΔΕΙΔΑΝῚ EDITIONES

διό Vol. IIT. p.699 Ὁ Too

notulis, Tiguri, inter Zeliani opera a. 1556. fol. 5) et cum verfione Vulteii ad Graecum de-
nuo collata Lugduni apud Io. '"Tornaefium 7) 1587. 1616. et 1626. 12. ") et Geneu. 1599. 1650.
Parif. 1618. 12. in quibus editionibus Gesneri obferuationum ratio habita, fed Jf. Cafauboni
emendationes ac coniecturae pauciffimae infertae. (gr. et lat. Colon. Allobrog. 1513.) —
Multis aunis poft, egregie de hoc opere promeritus eft Zo. Schefferur, qui denuo recenfitum
cum Vulteii verfione edidit, notisque et indice rerum phrafiumque graecarum illüflrauit
Argentorat. 1647. 8. et fecundis accuratioribus curis, ibid. 1662. 8. — Etfi enim mstis codd.
deflitutum fe fatetur vir doctus, multa tamen ex ingenio feliciter cafligauit, et erudita luce
perfudit, o[tenfis etiam interpretis erroribus, quamquam eft, vbi in Scheffero quoque grae-
eismi peritiam non ab re defiderarunt Kübnius et Perizonius. [Additum eft viile lexicon in
Aeliani H. V. praef. autem Il. edit. fcripta e(t Vpfaliae 1661.] — Editionem banc Schefferi
alteram, omiílis eius notis atque indice, adpofitisque in horum locum paucis fuis emen-
dationibus et coniecturis, ex ingenio profectis, recudi curauit Tam. Faber Salmurii a. 1668. 8. ἡ
profeffus, fe graecum Acliani contextum , quanta maxima fieri potuerit diligentia, recen-
fuiffe, et, vbi res poflulabat, emendauiffe. Sed hoc minime factum in editione illa deprehen-
dit Perizonius, qui in nulla editione vitiofum magis contextum Aeliani adfirmat exhiberi,
Schefferus, editione fecunda haud contentus, quam male a typographo habitam queritur in
commentario ad Phaedrum pag. 227. amiílis plerisque Íchedis, in quibus adnotauerat, quae
addi, quae demi immutarique vellet; varias Aeliani hiftorias tertiis curis illuflrare eft cona-
tus, quas poft eius fata ") in lucem edidit vir graece doctifimus Zoachimus Kühnius, profeffor
Argentoratenfis. — In hac infigni editione, quae prodiit Argentorati a. 1685. 8. non modo
contextus longe emendatior cum Vulteii verfione páffim cafligata et Schefferi notis aucliori-
bus exhibetur, fed et Georgii Matthiae Koenigü et Kühnii doctiffimae notae funt adieckae,
in quibus et fcriptor illufiratur, emendaturque, dictioque eius explicatur, et errores Vulteii,
Schefferi ac Tan. Fabri notantur, tum praeter fragmenta Aeliani a Kühnio collecta indicem.
que [ΠῚ graecum longe locupletiorem et elenchum auctorum ab Acliano citatorum accedunt
variae lectiones ex tribus codd. MsS. Parifienfibus, quas a Norcopenfi epifcopo Schefferus
acceperat "^). Pofthaec Zacobzs Perizonius praeclaram huius operis editionem curauit Lugd.
Bat, 1701. 8. ad quam concinnandam víus cít binis codd. MSS. vno Fred. Sluiskenii, altero

bibl.

v) Hic annus non in fronte, fed in fine dedica-
tionis in exemplo, quod equidem in manibus ha-
bui, eft notatus. adde Clement l. c. pag. 6t. Ges-
nerus in ipfa infcriptione profitetur, fe quaedam,
(n. hift. animal.) primutn , alia multo, quam az-
tehac emendatiora in vtraque lingua edidiffe. Zar.

5) In catal. bibl, Krohnii citatur edit. Ael. V.H.
cum Heraclide gr. et lat. apud Io, Tornaef. typogr.
reg. Lugdusi 1527. 8. fed error typogr. effe vide-
tur et legendum a. 1587. Zar/.

f) Editionis "Tornacfianae exemplar, quod ha-
beo, infcriptum eft: Zeliani variae hifloviae li-
bri XIII. Rerumpublicarum defcriptiones ex
Heraclide. cum latinm interpretatione. Editio
pofirema, multo quam antehac emendatior, apud

Io. Tornaefium M. DCXXV. (1625.) 12. | Nota
igitur a. 1626. apud Fabric. error effe videtur typo-
graphicus. Praemiffae funt paucae obff. gramma-
ticae; margini autem textus hinc inde adícriptae
coniecturae Cafauboni aut variae lectiones, aut in-
terpretationes. ar/. Idem eft titulus ed. róto.
12, vbi etiam praemiífae funt obff, de ftylo Aclia-
ni et in marg. notatae emendationes vel Cafaub.
vel aliorum.

v) Obiit Vpfaliae 7. Cal. April, 1679.

10) Recufa eft edit, Kühnii, et melior facta cu-
rante 70. Herr. Lederlino, Argentor. 1713, 8.
Kühnium et ingenio et eruditione fuperiorem effe
Perizonio, Hemfterhuf, ad Lucianum aliquoties

adürmauit, ZZar/,

᾿ψοΙ ΤΠ. p.70. AELIANI VAR, HIST. EDITIONES - Lib. I7. e. ΧΧΨΤῚ. (ol, XXI) 611

bibl. Lugdunenfis Batauorum academiae: praeterea a Ioh. Boiuinio edoctus de lectionibus lo-
corum dubiorum ex tribus codd. biblioth. publ. Parif. MMLXXXIII. MMMLXIV et
MMMCXXXII. (quas negligentius collectas Schefferus habuit) et a Graeuio nactus variatio-
nes, quas ex duobus MSS. Mediceis et vno Mediolanenfi notauerat Marquardus Gudius,
His fub(idiis inflructus, collatisque fuperioribus editionibus, Romana praefertim et Gesneri,
quas reliquae fere omnes, (exceptis non adeo multis ex coniectura modo vera modo falfa
per editores immutatis,) infequuntur, contextum A«liani multo quam ante exhibuit corre-
éliorem, verfionem Vulteii ita emendauit integramque receníuit, vt noua poffet videri,

- deinde tetum opus commentario luculento ornauit, quo et dictio graeca et hifloria atque
-antiquitates erudite et iucunde illuflrantur. In hoc fubinde lector ad Schefferi et Kühnii notas
remittitur, quas ne fuae editioni adiungeret, typographi Argentoratenfis precibus, fuo Ae-
liano metuentis, impeditus fuit, Sed et fragmenta Aeliani adiunxit, monens, Kühnium
non,pauca praeter rem et facili nimis fufpicione ad. Aelianum auctorem retuliffe, — Indices
quoque Perizonianae editioni locupletiffimi fubiiciuntur, praecipue vtilifIimus ille et fingulari
plane ftudio atque accuratione confectus, quo graeca Aeliani dictio explicatur.

[Multa tamen vlcera in contextu graeco vel plane intacta reliquit Perizon. vel fubtiliore
aliórum criticorum fagacitate felicius curanda: quod etiam ab Hemflerhufio et Ruhnkenio
aliquoties obferuatum me legere memini. nter ea praeftantioribus eruditisque editionibus
omnino adnumeranda eft illa Perizoniana: quae, additis Schefferi Kühniique adnotationibus
et praemiffis fuperiorum editorum dedicationibus ac praefationibus, luculentis typis recufa
eft curante Zfbr. Gronouio, qui varias fubiecit cod. Medicei ac Sluiskiani lectiones, rarius
induxit meliorem lectionem e codd. et paucas adleuit vel proprias obferuationes, vel patris
Íui et aliorum auique coniecturas atque emendationes. — Gesneri notis accefferunt curae illius
Íecundae eousque ineditae: Infcriptio autem haec eft:

KA. Αἰλιώνε — ΟἹ. Zeliani Sophiflae varia hifforia, cum notis integris Conradi Ges-
neri, Ioh. Schefferi, "lanaquilli Fabri, Ioachimi Kuhnii, Iac. Perizonii et interpretatione
Jatina Iufti Vulteii, innumeris in locis emendata. curante Zfbrahamo Gronouio , qui et fuas
adnotationes adiecit. Lugd. Batau. Amflel. ete. 1731. 4.

Hanc editionem plurimum fequutus efl Kretz/zhmar , qui textum graecum adnotatio.
nibus quidem defítitutum dedit, fed adeo plenum et locupletem adiecit indicem, vt is quafi
vices commentarii poffet explere. —Editurus quidem erat Kretzfchmar vtramque Aeliani
hiftoriam, et variam et animalium; fed primus tantum comparuit tomus, infcriptus :

Hleliani operum tomus I. variam hifforiam continenr, editio accuratior atque fcholarum
vfibus accommodata. — Praefatus eft et indices vocum fubiecit M. Chifoph Kretz/chmar,
Cruciani Dresd. Conrect. Dresdae et Lipfiae 1746. 8. — Poflhaec nouam V. H. editionem,
cum integro commentario Iac. Perizonii aliorumque virorum doctorum.notis, nondum com-

reheufis in editione Gronouiana, curauit et graecitatis adiecit indicem Car. Gott. Kuehn,
Lipf: 1180. mai. 8. Il. voll. — el. veriae hiffor. libri XIV. cum verf. latina feorfim edi-
ta, Halae Sax. 1772. 12. — gr. ex rec. Abr. Gronou. et lat. Bafil 1774. 8. — pr. Halae
Sax. ex rec. Kübnii et Lederl. lectionibus Gronou. in margine notatis. — Nouiilima edie
tio eft:

Vol. V. | PR CM e CI. 4t.

AELIANI HISTORIA ANIMALIVM

6g Li.IV.cXXFI. Vol. IV. p.206 Prot

CI. Acliami fophiflae varia hifforia, graece. adnotationibus Iac. Perizonii in primis et
aliorum fel/£i; *) inflructa vfuique muucnwm graeca amantium priuato, quod dicunt , adcom-
modata. —Praifatione Schclleri 17. C. proemif]n. — Curauit. editionem, motas fuas indierque
adiecit. Gottlieb Beniamin Lehnert. M. partt. Vratislauiae 1293. impenfis C. F. Gutlchii, et;
mutato titulo, Lipfiae 1794. mai. 8. apud Breitkopf.

Epitoma ex Aeliani V. H. et hiftoria animalium vfum effe /irhacfem ZApoffolium, τος
tat patfim ad huius prouerbia Petrus Pantinus. — Suos in Aelianut commentarios memot
rat Thom. Demyflerur not. ad Accolti de bello facro librum II. p. 129. et lib. IV. p. 386. —
ZMbrah. Gronouiur in fine praefationis fuae, , inter iios, ait, qui Aeliano operam nauaüe-
runt, fuperiori faeculo huic variae Áifforiae illuflrandae manum admouitfe lanum Gebhar-
dum, conflat ex duabus ciusdem epiflolis ad Io. Xirchmannum, quae exflant inter epiftolas
cl. et doct. virorum a Marquardo Gudio collectas. vid. epifl. CCXXXIII et CCOXXXIV, * —
Germanice V. H. Aeliani editas effe Stetini, interprete Gorfrido Guil. Sacerio ex Chflph.
Hendreichii Pandeclis brandenburgicis Fabricius aliiqe produnt: fed ccrtum editionis anni-
que indicium nullibi deprehendi, — Germanita 7. H. F. Meinecke ve'fio cum obff. a Peri-
zonio potiffimum mutuis fumtis, lucem vidit Quedlinburg. 1775. 8. ct murato tituli folio
1787. 8. — ialice vertit Jac. Laurear. Veuet. 1550. 8. — Gallice Formey, Berol. 1764. 8.
de qua verfione conf. K/ofz in actis litterar. vol. Il. part. II. pag. 167. Hart.

HI. ΠΕΡῚ ZO'QN* ἢ ΠΕΡΙ ZQ'ON IAIOTHTOZ 5) βιβλία iC". — Hiffo-
riae Animalium , fiue de animalium follertia ac proprietatibus libri ΧΙ LI. 45) in quibns fimili-
ter, vt in libris variarum fecerat, iucunde ac breuiter res, [IP] quae fibi notatu dignae vide-
bantur, χροήματισμῶν more, nullo feruato rerum ordine, interdum etiam in vno breui ca-
pite admodum diuerfa, (confer VII. 45.) defcribit, tractans ad adliciendum varietate" ipfa
lectoris animum ποικίλα ποικίλως , vt in epilogo ait. Praecipua collegit non modo ex Ari-
flotele, Athenaeo et aliis, qui ante eum de animalibus fcripferant, ceterisque fcriptoribus
omnis generis, fed et ipfe nonnulla noua a fe obferuata adtul/fe. fe profitetur ^), felectum- -
que ac flili fuanitatem addidit, atque narratis mnutarum animantium virtutibus homines *)
dat in ruborem, aut ab illis exempla capere docet fibi. Nonnulla etiam fabulofa exponens,
teflatur, fe iis non temere habere fidem, vt Xll. 21. 58. δῖ. XVII. 14. Ἐγὼ μὲν 8 grezriseu-
χα. εἰ δὲ ἕτερος Εὐδόξῳ πείϑεται» Trisevéro ctc. et 18. εἰ φωνέται τῷ πιϑοὶ πιξευέτω- εἰ
δὲ ἧττον τοιαῦτα» μὴ προσεχέτω. εἴ Χν. 8. vbi de muliere, in. muflelam verfa ab Hecate,
ἡ μὲν ὃν Θεὸς ἵλεως £59 , μύϑες δὲ ἐῶ ΚΟ μυϑολογίαν ἄλλοις. et 16. Ἡρόδοτον δὲ ἀξιῶ, μή
gon μήνιθν.» εἰ. μύθοις ἐγγρώφω» oca. ὑπὲρ τῆς τῶν ἔχεων «divos λέγε;. et XIV. 18. vbi de.

Ν Hippo-
pande&is Brandenburgicis, Gyllii ex Aeliano col-
lectanea fequutus.

^ /.

bh) Cx ydp αὐτὸς ἄλλα πλᾶσαι ἐκ ἐδυνάμην» Ok

X) Nec vero rite discretis, vt, quae cuiusque
fint, discerai nequeant.
y) Ita hos libros compendii caufa laudat Suidas,

z^ tain MSS. et in editionibus et ab Eu(lathio
in lliad. €. pag. 44. hi libri infcribuntur. Neque
alium titulum: Emanuel Phile praefixit fuis iambis
quos de animalibus ex Acliano fere collecta mate-
xia.compofuit.

a4), Non.tantum XVI, vt fcribit Hendreichius in:

"let 5. 3€ T , - , - € 2 ' ,
ὧν ἐκ ἄλλος dz διώ ye τῆς megas τῆςδε 0 αὐτὸς ἐλϑών,.

XVIL. vlt.
cc) Huius rei exemplum vide VI. 2. VII. to fq. -
ΜΠ]. 5. 9. IX. 7. etc. . Vitia quoque brutarunx |

δὲ ἔγνων πολλιὲ ἐπεδωξώμην, ἤδη. μέντοι καὶ ὅπὸν τινα
Ι
animantium perfequitur, vt VII. 19 fq. |

Vol. TIL. p. τοι δ 705 ΛΕΙΙΑΝῚ ΗἸΘΤΟΚΙΑ ANIMALIVM Γιθ. ΠΡ. ΧΧΡῚ, 619

Hippormane: Καὶ ἴσως λέγθσί τι οἱ λέγοντες » Ἴσως δὲ ἐδὲν λέγεσι. | 7A δ᾽ ὄν ἤκεσω, ὑπὲρ
«ὅτων πον. XlV. vit. καὶ μέντοι xg] διωμυϑολογθσϑαι μικρὼ ἄττα ἐν μακρῷ τῇ συγγρο,-
φῇ. ἐδὲν ἀλλ᾽ ἢ διαναπαῦσαι τε τὴν ἀκοὴν καὶ ἐφηδέναι τὸν Ἀόγον. Δάάε VII. 22 εἰ 40.
IX. 14. Xi. tr εἴ vlt. Λέγε; δὲ Απίων, εἰ μὴ τερατεύεται etc. XII. 3. Λέγεσιν Αἰγύπτιοι, καὶ
ἐμὲ μὲν ἥκισω πεϑεσι. Λαβειηας autem, Íe maluitle in huiuscemodi rebus tempus atque
otium fuum impendere, quum ad multo maiora adfpirare, grauitatem auctoritatemque apud
vulgus fibi comparare, atque inter potentes in aulis principum viros cenferi, magnasque di«

. vitias fibi conquirere potuiffet. "AAA Z μοι φίλον. inquit, σὺν τοῖς πλεσίοις ἀριϑμῶσϑαι

' ΄, ͵ »- ande 1 Ν 3} ᾿ - [7
καὶ σὺν ἐκείνοις ἐξετάζεσθαι. Ei δὲ ὧν καὶ ποιηταὶ σοφοὶ, καὶ ἄνδρες φύσεως ἰδᾶν e ἅμα
^ * ^ , » * , "
καὶ κατασκέψασθαι demo) κα] συγγρωῷεῖς ἐκ πέρας εἰς τὸ μήκιξον προελϑόντες ἑαυτὲς
' * γ Ὁ » ^" ιν. c
ἠξίωσαν. τότων TOi καὶ ἐμαυτὸν ὠμωςγέπως vos πειρῶμαι ἀριϑμᾶν καὶ ἐθέλω. δῆλον ὡς
» τ ,

- Eetvay ἐμαυτῷ σύμβελός εἰμι τῆς ἐξ ἐκείνων κρίσεως. Βελοίμην γὰρ av μάϑημω ἕν γᾶν
- 7 ^, ef ν ,

στεπαίδευμένον περιγίνεσθαι μοι, ἥ τὰ οὐδόμενου TOY πανυ πλδσίων χρήματα ἅμω καὶ κτή-
ματα. —Copiofis et locup!etibur aduwmerari e£ ex illoruni ordine cenferi non libet. Quod Á
de numero hominum maturae fludioforum , inter quos et [1] poetae. funt eruditi et philofophi
ingeniofi et alii feviptores verum experientia clari, etiam ip/e vnus effe cupio δὲ enitor, multo
fons honefiore loco et diguitote maiori quam pro illorum confilio futurum me confido. 1ta
enim fentio, vt vel vnam alicuius egregiae dif/ciplinae portiunculam potius quam celeberrimas
ditifimorum quorumuir oper atque po[je[[oner sihi accedere optarim. — Quod If. "offius in ad-
pendice obferuationum ad Melam pag. 58. Aelianum hifloriae animalium auctorem fcriptore
variarum hilloriarum integro faeculo iuniorem eífe pronunciat, merito a Perizonio repre-
henditur, eumdem vtriusque operis parentem confirmante, variis argumentis probabilibus
a fcribendi genere et phrafi petitis, Sufpicor autem, If. Voffium lapfum memoria et tati-
corum auctorem pro Ícriptore variarum hifloriarum dicere voluiffe ^"). De capitum diftin-
&ione haec Conradus Gesnerus: 7f per capita ipfe Aelianus. fuos libros diuiferit, (ita fane
videtur,) am aliu: quirpiam , non habeo quod adfirmem. ^ Ego vt in vetufliffimo codice MStó
capitum numeros et argumenta **) reperi, ita curaui defcribenda, — felionus. quidem an. ipfa
dif'inxerit et infcripferit capita, dubitari poteft : quum ct argumenta in capitibus proximir,
vt nunc funt. diflin&a, interdum plane cohaereant : et ipfa etiam. di&lionis ratio alicubi, non
capitis moui initium. fieri, fed cum praecedente continuari fermonem loquatur: Nam et alibi
plures eiusdem argumrnti hifforiae in vnum caput re&e [unt coniunlae. — 'tcunque eff, fic
εἴ diuifum librum non inutile fuerit, Primus libros de animalibus ex MS. codice cardinalis
Georgii Armaignaci latine vertit Petrur Gylliur, Albien(is. Sed eius verfionis duplices ex-
flant cacque longe inter fe difcrepantes editiones. — Vna Lugd. 1535. 7) 4. apud Gryphium,
eum libro eiusdem Gyllii de pifcium Maffilienfium gallicis et latinis nominibus. In hac

liii 3 ampliora

dd) Vide hift. crit. reipubl. litt. tom. V, pag. ££) Graeca tamen argumenta capitum non foz
95íqq. Ibid. tom. I. pag. 72 fqq. contenditur, lum barbara oratione, adeoque non ab ipfo Aclia-
auctorem variae hiftoriae diuerfum effe ab aucto- no, fcripta effe; fed manca etiam atque imperfe-
re hift. animalium. Sed vnum eumdemque effe 6a adeoque inutilia adparere, cl. Sc/meider. in

eiusdem libri au&orem, ibid. docetur tom. V. praefat. pag. VIII. adfeuerat, ideoque ea omnia

paz. 95 íqq. Eadem de re disputat TArgy/litius in refccuit in fua editione. Harl.
Macell. Lipf. tom. IV. pag. 120 fqq. Heu. 77) 1533. apud Schucider. in pracfat. Har/.

620 Lib.IPV.c. ΧΧΖῚ. AELIANI HIST. ANIMM. EDITIONES Vo!.lI. p.702 09705

ampliora excerpta tantum ex Aeliano contineri dixeris, ita quae de fingulis animantibus ille |
pluribus locis Ícripferat, per XVI. digeffit libros et ordinem plane mutauit, et multa omifit,
et ex Oppiano aliisque plura adiecit. Itaque Conradus Gesnerus, quum hoc opus ex duo-
bus MSS. primum grace ederet inter Aeliani opera, Tiguri 1556. fol. Gyllii, quam addidit
verfionem , fe in ordinem reuocaffe et fuppleviffe teflatur, alienaque ab Aeliano omififfe
et in fuum de animalibus opus fuis quaeque locis tranfluliffe. Poftea vero Lugduni a. 1562.
8. apud Guil. Rouillium excufa eft verfio Gy//ii integra nullis omiffionibus interpolationi-
busue inquinata, fed fuo ordine libros XVII. Aeliani integros latine exhibens, cum eiuse
dem Gyllii defcriptione elephanti et Demetrii CPol. libris de cura accipitrum canumque, la- -
tine translatis. — Ab eo tempore Aelianus de animalibus ex graeco-/atina Gesneri editione
vitiofe recufus eft Lugduni apud [ΠΡ] Io. Tornaefium, [Col Allobr. (al. Geneuae; locus
enim in meo quidem exemplo additus non legitur;) cum variis lectionibus et coniecturis
margini adpofitis, gr. ac lat. a611. 12. — ibid. ap. Phil, Albertum, 1616. 12. — Pleniflima
editio efl:

fil. de natura animalium libri XVIT. gr. et lat. cum animaduerfionibus Con. Gerneri
et Dan. Wilh. Trilleri. Curante Abr. Gronouio, qui et fuas adnotationes adiecit. Londin.
exc. Gul. Bowyer. 1744. mai. 4. II. voll. Gronou. inprimis lectiones codic. medicei publi-
cauit: TYillerur parum noui adtulit, nec Schneidero probauit operam fuam. Idem tamen
non folum reliquit notas msstas, editioni Ael. Geneu. 1616. adfcriptas, (vid. catal. biblioth.
"Trilleri, fol. vlt. nr. 43.) fed etiam in obff. criticis, (Francof. ad Moen. 1742. 8.) multa
loca vtriusque hifloriae et variae et de anim. paífim emendauit, — Illa Londin. editio re-
cufa eft Bafil. 1750. 4. et alius bibliopola Heilbronnenfis tituli folium, vt nouos adliceret
emtores, inutauit et praefixit loci et anni notam, Zeilbronnae 1765. 4.

Nouiífima eaque critica ac praeflans eft editio, in qua in addendis et excurfibus multa
hift. nat. capita comparantur et explicantur:

Abumvg —. liani de natura animalium libri XP 1I. graece et latine cum priorum
interpretum et fuir. animaduerfionibus (et cricitis, et iis, quibus res verbaque ex hifloria nat. -
et recentiorum obff. faepe explanantur illuflranturque;) edidit Zo. Gottlob Schneider. Lipfiae
1734. mai. 8. — ldem tamen auclarium emendationum atque adnotatt, ad hos Aeliani libros
dedit in tom. II. commentarii ad Reliqua librorum Friderici II. imperatoris de arte venandi
cum auibus et Alberti M. Lipf. 789. 4. — Antea vero in libro periodico, germanice fcripto, -
Allerneuefle Monnig faltigkeiten, Berolin. i782. hebdom. 28. de vfu et pretio horum XVII,
librorum Aeliani iudicauit, nimiasque Sanderi laudes, in Aelianeam compilationem in fin-
gulari proluf. Carlsruhae 1776. effufas, ad aequam redegit aeflimationem.] — ^

Nonnulla huius operis loca feliciter illuflrat accuratiffimus fcriptor Lambertus Bor in
obferuationibus criticis cap. XXXIV. Fabric. [Ad interpretationem vtriusque hiftoriae par-
tim criticam, partim grammaticam, miffis et illis commentatt. quas iam memoraui, et
illis, quas in Introduct. I. pag. 254 fq. laudaui, pertinent:

Car. Goitl. Kühn de via et ratione, qua Cl. Aelianus, in hiftoria animalium confcri«
benda, víus efl. Lipfiae 1777. 4.

- Cora.

621

Corn. de Paw et I'ernsdorf. in. editt, fuis Philae, qui in carm. iambico de natura ani-
malium multa ex Oppiano, Aeliano aliisque decerpit, paflim in notis illuflrare aut emeu-
dare fuflinuerunt Aeliani hiftor, animal. ^ Quasdam Pauonis coniecturas improbat exami-
natque Trillerus in fuis obf. —. Vtriusque hiftoriae, praecipue hifl, animalium, permulta
loca in notis ad 'Thom. Magiflrum edit. Blancardi, ad Moerin edit. Pierfon. ab Ruhnkenio
ad Timaei lexicon, hinc inde exponuntur aut emendantur: nec non Gerardu: Horreus in
animaduerff. facris et profanis (Harlingae 1749. 8.) faepiffime, 10. Frid, Gronou. in obferua-
tionibus, octies, Toup. ad Longin. femel, in Emendatt. vero in Suidam et Hefych. frequen-
ter, Valcken. ad "Theocritum, Hemfferhuf. ad Lucianum, Dorville ad Chariton. Koen ad
Gregor. Corinth. aliique interpretes vett. auctorum eruditi paffim multa vtriusque hifloriae
loca face critica illuflrarunt. — Huc quoque referendae funt Perizonii dil. de morte Iudae
et verbo ἐπάγχεσθαι.» ad vindicanda dicta ad Acl. V. 8. Leidae 1702. 8. eiusd. refponfio
ad nuperam notitiam de variis Aeliani aliorumque auctorum locis, ibid. 1703. 8. et refpon-
fio Il. ad notitiam II. de Lucae, Acliani aliorumque locis. ibid. coll. Jac. Grozowii exer-
citatt, acad, de pernicie et cafu Iudae Lugd. Bat. 1683. 8. et auct. 1702. αν.)

Vol; IIT. p. 703 AELIANI TACTICA Lib. IV.c. XXV I.

IV. Inter Acliani huius opera a Germero quoque edita funt TAK TIKAS fiue dr ἐπ-
firuendis aciebur. liber ad Hadrianum imp. qui a Sixto Arcerio aliisque quam plurimis fine
controuerfia ei tribuitur. Δὲ enim iam fupra ex Tillemontii et Perizonii veriflima obferua-
tione monbi, alium atque hifloriarum fcriptore integro prope faeculo antiquiorem cíle au-
clorem tacticorum , qui graecae rei militaris peritia inprimis pollere fe praedicat, romanae
non item; et cum Nerua imp. cumque Frontino Formiis de hoc argumento fermones contu-
liffe fe fcribit &f); quum alter Aelianus nec militaria curaffe nec frequentaffe aulas impp. vi-
deatur, et praeterea Romanus fuerit, fcripferitque circa tempora Alex.Seueri. Non alie-
- pum tamen erit ab hoc loco, etiam de tacticis illius, quisquis fuit, Aeliani breuiter agere,
qui ia MSS. et prioribus editt. fimpliciter dicitur Αἰλιανὸς non Κλαύδιος ADuavos , vt in Scri-
verii et Arcerii editionibus, Framciftur Robortellus primus edidit fub titulo, quem Gesnerus
eft fequutus, περὶ ςρωτηγικῶν τάξεων Ἑλληνικῶν : de inffruendis copiis more Graecorum:
quod argumento fane perquam refpondet: videtur tamen vocabulum Ἑλληνικῶν in MSto
haud reperiffe Robortellus, certe in ipfo libri titulo interiore omifit, vti Z^eodorus Gaza
quoque in fua verfione vulgata^*) Colon. 1524.8. [et 1580. 8.] Parif. *) 1532. [1553. fol. 1515. 4.

"in biblioth. Leidenfi, catal. pag. 183.] etc. 2feliami de infirurndir acisbur opm; ad Diuum
: αάνία-

£g) Verba eius in prooem. Τὴν παροὶ τοῖς Ἕλλησι
τακτικὴν ϑεωρίαν πολλοὶ τῶν πρὸ ἡ μῶν συνέγραψαν ἀκ
ἔχοντες, ἣν ἡμᾶς ἐν τοῖς. μαϑήμασιν ἐπιςεύϑημεν ἕξιν
ἔχων. Ἑκαυτὴν δὲ πάϑω; ἐβαλήϑην ταύτην συντάξαι
τὴν ϑιωρίαν, ὅτι τοῖς ἡμεέτέροις οἱ pun ἡμᾶς πρὸ τῶν
ὠρχοκωτέρων προσέξεσ, συγγράμμασι. Τῆς δὲ παραὶ
Ῥωμαίοις τὸ μέρος τῆτο δυνά τως «αὐ ἐμκπαρίας ἐκ ἔχων
γνῶσιν (δᾷ yxp ὁμολογᾶν ἀλη35) ὄκνῳ καταχόμην περὶ
τὸ cvyyozQa» — — "Ema δὲ τῷ ϑεῷ πατρί ca. Νέρεςᾳ
συμβαλὼν παρὼ Φροντίνῳ τῶν ἐπισήμων ὑπατικῶν ἐν
Op uicas ἡμέρας τινοὶς διέτριψα θόξαν ἐπενεγκα μένῳ περὲ

I131:3

τὴν ἐν τοῖς πολέμοις lamapiny , συμβαλών τ᾽ ἀνδρὶ εἶρον
ἐκ ἐλάττονα σπαδὴν ἔχοντα ἐς τὴν παρὰ τοῖς “Ἕλλησε
τεϑεωρη μένην μώϑησιν, ἡρξώμην ἐπ ἔτ᾽ περιφρονᾶν τῆς
τῶν Τακτικῶν συγγρα(δῇ: etc.

hhy Codex mst. eft in biblioth. Vaticana, tefte
Montfaucon, et ex eo Zeilbronn. in hiftor. ma-
thef. pag. 543. Hari.

i) Apud Maittaire A. 'T. 11. pag. 771. citatur
Acl. cum reliquis fcriptor. rei milit. Parif. apud
Chrift. Wechel. 1552. et /4elian. folus, ibid. apud
Colinaeum codem .anno 1532. 8. Zar/.

62 Lib.IV.c. XXVI. AELIANI TACTICÁ Vol. ΠΤ. p.703? 704

Hadrianum α "Theodoro "Theffalonicenft latinum fa&um et "Intonio Panormitae Allphonf, regir,
praeceptori dicatum Ὁ). — Robortelli perquam elegans editio, in qua feorfim Graeca Aeliani
ex tribus MSS. recenfita et variis picturis atque imaginibus, partim e MSS. partim a Robortel-
lo adiectis, illuflrata: feorfim eiusdem Robortelli latina verfio ac denique translatio latina
"[heodori Gazae (IP] exhibentur, prodiit Venetiis a. 1552. 4. ") et in foceri mei bibliotheca
exftat referta quam plurimis adnotationibus MSS. viri docti. — Vtramque verfionem in fua
graecolatina Zfelioni operum editione recudi curauit Conradus Gesnerus, "Tiguri a. 1556. fol.
Ab eo tempore Gazae translatio faepius recufa eft cum Vegetio, Frontino et aliis Ícriptori-

bus rei militaris a Godefchalco Stewechio ct Petro Scriuerio illuflratis [ Antwerp. 1585.] Lugd.

kk) Latina verfio diu ante edit. a Fabricio ci-
tatam lucem adfpexit cum Vegetio aliisque latinis
fcriptoribus militaribus, vid. quae fcripfi in Bre-
viore notitia litteraturae rom. pag. 614 fqq. et Fa-
bricii B. L. tom. III. pag. 174 fqq. edit. Ernefti.
Num Zleliauus additus fit editioni Vegetii roma-
nae 1478. 4. (vt Zudiffredus .quidem in catalog.
roman, editt. faec. XV. in indic. voc. Ze/ianus,
fignificat; non liquet: nam ille pag. 228. vbi il-
lius anni editionem adfert, J/egetii tantum facit
mentionem, et prouocat ad Or/audium pag. 79.
divabojchi ftoria. della Letteratura .. italiana,
tom. ]L. pag. 400. Certior eft edit. romana. cum
Vegcetio, Frontino et Modefto, feparatim quoque
excufis, a. 1437. vbi fingulis auctoribus in calce
fubiicitur: impreffum Romae per ven. virum Ma-
gifivum Eucharium Silber: alias Franck. Anno
Ali lefimo quadringente[imo o&fogefimo feptimo,
(1427.) 4. Infzriptio operis confpirat cum ea, quam

indicauit Fabric. vid. Audif/red. l.c. pag. 278 fq. -

Laire indice. librorum ab inuenta typogr. ad an.
Xjoo. (Senonis 1791. 8.) part. II. pag. τος fíqq.

Jaittaire A. 'T. IV. part. II. pag. 486. Bure bibl.
intüru&ive, vol. de la Iurisprudence etc. nr, 2139,
pag. 584 fq. — lidem, Aomae per M. Euchar.
Silber. 1494- 4. CAudiffred: 1. c. pag. 329.) —
Num .4eiamss additus fit Vegetii edit. rotnanae
1497. 4. vt "Hdiffved. l. c. innuit in indice, potius
couiici licet, quam clare cognofci ex iis, quae
pag. 34o. ex Maittaire Y. pag. 640. fcripfit: 776-
getius et alii de ve militari, Romae ger Euchar.
Silber , MCCCCXCVIL, (1497.) atque cel. Pan-
zer ἃ. 'T. HI. pag. 516. pleniore fcripto titulo: 776-
getius, Frontinus, Modeflus, Aelianus de re
enilitari etc. eft, inquit, fine dubio editio a. 1487.
—- Curante et textum cinendante. Zeroaldo, Bo-
sioniae cxierurit Benedicti Hoctoris prelo, Zronti-
nus et J/egetius, 1495. 4delianus autem et Mode-
finus, X496. decimo fexto Kal, Febr. ita tamen, vt

Bat.

fignacurae in Frontino inchoatae continuarentur in
fequentibus: quare in calce legitur: dearte milita-
vi: Frontinum: l'egetium: Aelianum et Mode-

fiim — — caffigatifime impre(fit omni folertia

Plato de Benedi&tis Bononienfis — Bononiae ann.
falutis M. CCCC LXXXXVI. (1496.) fol. quod ma-
nifefto eft indicio, Beroaldo aut typographo fuiffe
propofitum , ex quatuor hisce au&oribus vnum in-
tegrum conficere volumen. Duorum tamen aucto-
rum priorum aliquot exemplis iam forfan 1495. di-
venditis, factum eft, vt integrum volumen aut fin-
guli auctores ct a. 1495 et a, 1496. editi haberen-
tur. vid. /Maiitaire IV. part. II. 2. pag. 609. cum
primis Zudif/red. fpecimen editt, italic. faec. XV,
pag. 104 fq. ad a. 1495. et pag. 108. ad a. 1496.
Fo(fi catalog. codd. faec. XV. bibl. Magliabech.
vol. I. col. 710 fq. et Gemeiner Nachrichten von
den in Regensburg. Stadtbiblioth. befindlichen —
Büchern, pag. 239 fqq. qui putat, typis renoua-
tam effe edit. Bononiae anni 1486. quam quidem
Maitt. citat ex catal. quodam; fed Panzer A. T. -
I. pag. 212, habet dubiam, fufpicans, effe edit. a.
1496. — lidem fcriptores rei militaris, per Io.
Anton. de Benedictis, Bononiae 1405. fol.
Graece tamen ante Robortellum Acliani libellus,
(num integer, dicere non poílum,) eft editus in
collectione infcripta:

Thomae Magt[iri dictionum atticarum colle&tio,
Phryuichi atticorum verborum et nominum col-
le&io, Manuelis Mo/chopuli vocum atticarum col-
le&io e libro de arte imaginum Philoftrati et. feri-
ptis poetarum. — Ex fcriptis 4 E 7727 libel-
lus de antiqua ratione inftruendarum acierum ect
du&orum militarium appellationibus, — Orbicius
de ordinibus exercitus. Lutetiae apud Mich. Vafco-
fan. m. Nou. 1552. 8. vid. Jlidekind von raren
Büchern part. I. pag. 28. "Πανὶ.

1) Conf. Clement. bibl, curieufe etc. I. pag. 59,
Goetzii mem, bibl. Dresd, vol. L p. 434. Harl,

——

Vol. ΤΠ p. ἴσα ἈΕΤΙΑΝῚ EPISTOLAE RVSTICAE 1. 17. XXV. 623

Bat. 1:92. 8. et1607. 8. Denique Acliani liber graece cum noua verfione et animaduerfio-
nibus Six£i Zrcerii editus eft. Lugd. Batau. apud: Ludou. Elzeuir. 1615. 4. adiectis ex Xeno»
phonte, Diodoro Sic. Polybio aliisque pugnarum quarumdam defcriptionibus. [vid. Goetz.
memorabil. bibl. Dresd. 1, pag. 435:] Ex hac Arcerii verfione libellus Aeliani latine recufus
legitur in feriptoribus rei militaris ex recenfione Petri Seriuerii, Lugd. Batau. 1632. et 1044.
12. [in catal. bibl. Leid. ]. c. a. 1633. et 1645.] et Vefaliae Cliuiorum 1670. 8. Zfaacur quoque
Cafaubouss Aeliani tactica ex codice regis Galliae emendata et notis a fe illuflrata editurum
Íe recepit praefat. ad Polybium. ^ Codicis illius MS. ex H. Stephano et Rigaltio meminit
etiam Arcerius in notis pag. 155. ipfe alioqui ad editionem fuam adormandam nullo manu
exarato codice vfus.

[Codiccs quosdam iam laudavi fupra in notitia codd. msst. Aeliani fophiflae. — Hic addo
aliorum indicem. “εἰ. — ex verfione Francifci Theodori, 'Tbeffaloniceufis, efl in cod.
msto biblioth. Z/atieanad, tele Heilbronnero, l. c. p. 545. — De codice medicco Florenf.
vid. Bazdin. catal. gr. codd. II. pag. 230. et in epift. de celeberr. codice Tacticorum biblio-
thecae Laurent. Florent. 1766. 8. adde fupra in vol. IV. pag. 335. — De codice Bernenfi
Acliani et aliorum tacticorum multus eft Sizzeras in catal. codd. MSSt. biblioth. Bernenf.
p2g- 598 fqq. — Acl. codices funt quoque in bibl. Henr. Sauilii, Oxoz., tum in elector.
Bauar. Monac. W'ratislau. S. Germani, monafterii Parif. et aliis gallicis. vid. Heilbronn. l. c.
pag- 578. 581. 582. 584. εἴς, --- De cod. Cois/in. CCCXXXVI, vid. Montfaucon catal. bibl.
Coislin. pag. 449.

Germanice vertit notisque inflruxit 4. H. Baewtgürtner ediditque primum cum Ono-
fandro, praefixa infcriptione: 7/ol//Aándige Sammlung: aller. Kriegsfthriftflelley der. Grie-
chen, Manhem. 1779. 4. deinde feorfum, titulo tantum mutato et cum praefatione, 1786.
— talice, Laeíius Carani, Florent. 1552. 8, vid. Paiton. bibl, degli Autori etc. H. pag. 4.
Harl.] ;

Gallice Aeliani tactica [cum reliquis fcript. rei militar. parle Polygraphe humble Secr.
et Hiflorien du Parc d'honneur. Parif. ap. Chr. Wechel. 1556. fol. vid..Maitt. IT. pag. 841.
Hori] — tranflulit Ludouicus de 7Machau/t , Parif. "*) 1615. fol. Znglice Iohannes Bing-
- ham, Lond. 1616. 8. Aelianum laudat Leo imp. in tacticis pag. 62. 90 et gt. edit. Meurfii.

Coxflantinus. Porphyrogenctus cap. I. καϑὼς Αἰλιωνὸς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ γράψαντες τὸ
Ἰακτικὼ λέγεσι. Porro cap. a. teflatur Aelianus, fe fingulatim acturum quoque fuiffe de
suffruBlionibus claffiis, περὶ μὲν τῶν ἐν ταῖς ναυμοωχίαις συντάξεων Usspov &g&uev. Et fue-
runt, qui Gesnero adfitmarent, librum huius argumenti Aeliano auctore exílare in biblio-
theca chriflianiffimi regis et Palatina, quae in Vaticanam tranfit. Sed nemo hactenus fuit,.
qui ex tenebris proferret ct in lucem ederet.

V. Ad Aelianum infuper referuntur epiffolae XX. quibts infcribitur titulus: Ἐ K
TON AAIANOY^ ATPOIKIKXZN ἘΠΙΣΤΟΛΩ͂Ν. Ex Zfliani epiflolir rufii-
tir:

mni) Apud Drouart, f.a. fol. cum figg. tefle rare, et amni notam 1560. habere illam editio-
Clement. l. c. pag. 6o. not. 21. fed ///idekind von nem. Harl.
raren Büchern. 1, pag. 28. adfirmat ,. Clement. er-

624 ΓΟ XXVI. AELIANI SCRIPTA DEPERDITA Vol. TI. p.04 765

cir: ita, vt de pluribus hae fint fclectae, fcriptae nominibus agricolarum Athenienfium, vt
diferte prodit epiflola vltima his verbis: e; δὲ σοφώτερα ταῦτα ἐπέξαλται σοι ἢ κατὰ τὴν
τῶν ὠγρῶν χορηγίαν. μὴ ϑαυμάσῃς. Οὐ γορ ἐσμὲν Bre Λυδοὶ, ἀλλ᾽ ᾿Αθηναῖοι γεωργοί.
Hae primuu) graece vulgatae funt ab Aldo Manudo in collectione epiflolarum graecarum
Venet. 1499. 4. deinde latine verfae a Seba//iauo. Guldinbeckie , "'igurino, et cum eius ver-
fione recufae inter Aeliani opera, Conrado Gernero curante iunétim edita, "Tiguri a. 1556.
fol. Denique in collectione epiflolarum graecarum graece et latine, fub falfo Zacobi Cuiacii
nomine prelis fubiectarum, Geneu. 1606. fol. 417 Íq. quod propterea noto, quia [UP] in
illius editionis indice Aeliani nomen video praetermiffum. In actis eruditor. a. 1696. p. τοι.
pro dchano legendum iato.

VI. Scripta Acliani deperdita funt libri tres vel etiam plures περὶ προνοίας de diuina
rouidentia, ex quo proferuntur quaedam a Suida in ᾿Αβασαίνιςος ct alibi: atque ab Eufla-
thio ad Homerum et ad Dionyfium Periegetem, vt noratum Kühnio et Perizonio in Aeliani
fragmentis, [quae eam ob cauffam omifit Lehnert. in fua editione] Diuerfus ne, an (quod
clariffimo Perizonio videtur) idem cum hoc de prouidentia fuerit liber περὶ Sesev ἐνωργεεῶν,
de diuinis fue diuinae prouidentiae declarationibus manifeflisque documentis, non plane explo-
ratum efl; — Laudatur a Suida in ᾿Ανεμάξατο; Ἐνφάτης.» Καλλιγόλας, Ὠψίσϑη. Ex eo-
dem funt quae refert in ἸΙαχήν. In hoc opere aduerfus "") Epicurum paflim difputauerat
Aelianus, itaque illud refpicitur a Cafaubono, cum in commentariis ad Athenaeum memora-
tur Aelianus de doctrina Epicuri, qui qualis fit aut quando vixerit fcire fe potuiffe negat
Schefferus in limine notarum ad varias hiftorias.

Fuit praeterea fcripta Aeliano κατηγορία τῷ Γύννιδος,, aceufatio Gynnidir *"), fiue homi-
nis effoeminati, de qua haec Philofiratur ?) in Acliani vita: 'Evruxav δὲ ποτε αὐτῷ Φιλό-
seamos ὃ Λήμνιος βιβλίον ἔτι πρόχειρον ἔχοντι καὶ ονα γινώσκοντι αὐτὸ σὺν ὀργῇ καὶ ἐπιτά-
ees 78 φϑέγματος: ἤρετο αὐτὸν ὃ, τι σπεδαζοι j ΧΦ ὃς. ἐκπεσονήται, μοι, ἔφη. κατήγο- -
οἷα τῷ Γύννιδος. Καλῶ γαρ ET» τον ἄρτι κοιϑήμενον Τύραννον. ἐπειδὴ ἀσελγεῖο πασῃ τοὶ
Ῥωμαίων ἤσχυνε. Καὶ ὁ Φιλόφρωτος, ἔγω σε, εἴπεν. ἐθαύμασα ἄν. εἰ ζῶντος κατηγόρη-
σας. Εἶναι yag δὴ τὸ μὲν ζῶντα τὸν Τύραννον ἐπικόπτεν ὠνδρὸς, τὸ δὲ ἐπεμίβαίνειν xes-
μένω. πωντός. Hunc olim Lemnius Philoftratus librum quemdam in manibus habentem rept-
vif, quem cum indignatione et vocis intentione Ieflitabot. ΕἾ quum ille, quid effet, quaereret,
G ynnidis accufationem a ft claboratam dixit. δὶς autem vocare fe tyrannum, qui paullo ante
Romanum imperium tenuerit , eique ommi genere libidinis turpem inuffrrit maculam. — Cui Phi-
loflratur: admirarer , inquit, fi viuentem accufaffer. — Siquidem viuentem. tyrannum flilo per-
firingere , viri opus ejfe cenfzo: $n iacentem vero iuuehi , euinfuis. '"Dyrannum, cuius accufa-
tionem fcripfit Aelianus, non Domitianum, vt Voiho et aliis viris doctis videbatur, fed Ele-

abaltin fuiffe, pulcre probat de fcriptore noflro praeclare promeritus Jacobus Perizoniur.
Confer Trillanum tom. II. pag. 322 fq. []

VII. Zadex

nn) Epicureos tangit idem Aelianus VIT. 44. ani- o5) De hac voce confer Suidam in "AZéey.
mal. "EMQavres μὲν ἦν Θεὲς mgomwuvies , οἱ δὲ ἄνϑρω-

ποι εἰ ἄρα ys εἰσὶ Θεοὶ, καὶ ὄντες εἰ φροντίζεσιν ἡμῶν, ΡῈ) Vid. fupra in cap. de Philoftrato, fect, VIII.
διαπορῆσι. Harl.

Vol TII. Ρ. χοῦ Ῥ,ο INDEX SCRIPT. AB AEL. CIT. Lib. IV.c XXVI. (οἱ. X XI.) 625

VII. Index fcriptorum in Zeliani variis hiftoriis citatorum, depromtus
ex editione Perizoniana.

Aefopus X, s.

Alcman I, 27. XII. 36 et 5o;

Alexis X. 6.

Anaxagoras de regno IV. 14.
Anaxilas, comicus, I. 37.
Androtion VIII. 6.

Archilochus IV. r4.

Ariftophanes I. 18. IT. 12.

. Ariftophanes, Byzant. XII s. r. not.
- Arifloteles I. 14 et τς. 11. 26. V. 3.
Callimachus I. 15.

Charon, Lampfacenus, I. r5.
Cratinus II. 13. pag. 88. [pag. 155. edit. Gron.]
- Critias X. r3 et 17.

Damon llI. 14.

Dinon VIT. r.

Ephorus XIII. 23.

Epitimides IV. 7.

Eumenes, Cardianus, III. 25.
Eupolis in Marica XII. 50.
Euripides II. 12. XII. τς,

Herodotus II. 41. vbi eius fidem quafi dubiam
videtur adílruere,

Hefiodus IX. 28. XII. 20 et 36.

Homerus III. g. VI. 9. ΜΙ]. 2 εἰ 8. X.18.
XII. 1. 14. 27. 36. 44 et 64. XIV, 23.

Lafus XII. 36.

Menander. llI. 14.

Mimnermus XII. 36.

Oracula Ill. 43. 44. 45.

Paufanias XII. 61.

Philippides XII. 31.

Pindarus IX. 15. XII. 56.

Plato IV. 15. VIII. 2,

Pofidippus I. 26.

"Iheophraflus II. 58. IX. zr.

"Theopompus llf. 18. 13. not. VI. 12, VII. 2,

Thucydides XII. 5o.

"Timaeus XII. 29.

Xanthus IV. 26.

Xenophon VIL. :4. XII. 32,

XII. 25.

Index fcriptorum, in hifforia animalium ab Aeliano laudatorum, recens
a me additus, [et ex Schneideri indice hinc inde auctus et correctus]

Achaeus ὁ τῆς τραγῳδίας ποιητὴς VIL 47.
Αἰγύπτιος λόγος ΧΙ. 10. 11. etc.
Aeíchylides ἐν τοῖς πεοὶ γεωργίας XVI. 32.
Aeíchylus IX. 42. XII. 8. Eleufinius VII. 16,
vbi de eius morte.
iy ᾿Αγαμέμνονι VIL 41.
᾿Αμφιαράῳ XII 9.
Γήρολόρδῳ ΧΙ]. ο.
Δικτυδλκοῖς VII. 47.
Σισύφῳ XII. 5. [Ὁ].
Agatharchides V. 27: XVI. 21.
[Αἰϑίοπες λόγοι M. ar.]
Aleman Homerum imitatus XT. 5.
Alexander ἐν τῷ περίπλω τῆς ἐρυθρᾶς 9α-
λάσσης XVIl. 1. Myndius Ill. 23. JV.
33. V. 27.
Fol. V.

Amometus (᾿Αμώμητος) XVII, 6.

Amyntas V. 14. ἐν ςαϑμοῖς XVIL 17.

Anacreon IV.2. VII. 39.

Anaxagoras VII. g.

Anaxippus ἐν ἐπιδικαζομένῳ XIII. 4.

Antenor ἐν λόγοις Κρητικοῖς, XVII. 35.

Antiphon ἐν τῷ πρὸς Eemoisgoroy V.at.

Apelles, piclor , IV. 5o.

Apicius ΠῚ. 42.

Apion XI. 40.

Apollinis oraculum fide dignum omni cuicun-
que v&c τε ὑγιαίνει καὶ ἔῤῥωται ἡ φρήν
XIII. ὅτ, εἰ τοίνυν ὁ πάντα αἰδὼς Τρίτω-
vae εἶναι φησι, ἡμᾶς ὑπὲρ τέτε διωπο-

gem 8 χρή id.
Apollodorus ἐν τῷ Θηριακῷ λόγῳ VIII. 7. 12.
Kk kk Apoilo.

626 Lib. IV. c, XXT' T.
Apollonius, Rhodius, (ἢ Ναυκοωτίτης) XM.
23. locus efl ex Athenaei. VII. pag. 283.

Apollophanes, comicus ,. VI. st..

Archelaus H. 7.

Archilochus XII. 9.

Arionis, Methymnaei, hymnus in Neptunum,
et epigramma. flatuae Arionis fubfcri-
ptum: Xil. 45. adde 1I, 6.

Arifleas VL 5r.

Arnflippus, a matre, Arete, edoctus IIL. 4o;

Ariltagoras XL. 10.

[Ariflocleon. VII. 4o.]

Ariftocles, poeta. eleg. XI. 4:

Ariflophanes XII. 4.

[ἐν ᾿Αμφιαράῳ ΧΙ]. o.T
[ἐν Τηρολόρδῳ ibid.)
ἐν ὄρνισιν IV. 42. XVI. 5.

Ariflophanes, Byzant. 1:38. VIT. 47 et 39.
exquo loco colligas, in Anacrcontem
fcripfiffe.

Ariftoteles II. 34. 39. 49. 52. IIT. 24. 40. 45.
1V..6. 51. 58. V. 8. 11. 14. 27. 34. 43. VI.
5. 14. I8. Vil: 7. 133. 40. VIII. r g.. IX.
6. 1. 20. 39. 42. 54 64. X. τι. 32. 356. XI.

12. 19. XI. 6..12. 14. 28. 35. 4ο. XIIL 4

XV. 28. XVK 33. 4t. XVII. 15. 20.
6 TR Νικομάχιϑ H. 354... VIII 64.
ἐν τῇ ἡ. πεοὶ ζώων XVII. 7.

Arifioxcuus. IE i1. VHI, 7.

Artemon. iy τοῖς ὅροις τοῖς Κλαζομενίων
ΧΤῈ ,8..

Autocratis. Tuuzrwvsog ΧΙ]. 9.

Babylonii et Chaldaei aflrologi [. 22:

Brachmanes ΚἈΠῚ, τ. XVI. 20. XVIL 5.

€allias ἐν τῷ δεκάτῳ τῶν περὶ τὸν Συρακέ-
gioy ᾿Αγωθοκλέα λόγων XVI. aq.

€allima:hus IX. 372.. XV. 28.

Chaldaei XI!. 25;

Charmides, Maffilienfis, V. 57.
ὑπέρ. τῆς Xie. συγγρώψαντες ἱξορίας
XVI. 39.

€liarondae leges VIT. 6r.

&leanes 1V. 45. VI. 50.

INDEX SCRIPTORVM

S
ΟΣ τας-

Vol. ITI. p. 707 ὃ 705

Clearchus, peripateticus, XII. 54;

Cütarchus XVII. 2. 22. 23. 25.

Crates ὁ ἐκ τῷ Mucía Περγώμε XVIT.. οἱ
ὁ Περγαμηνός 31.- []

Cratinus ἐν τοὺς δραπέτισι. XIL.1o. VIL. »
XVII. 29:

Cririci. XIII. 6.

Ctefias Ill. 3. IV. 26, 27. 36. 46: 52:

Cnidius IV. ar. V. 3. XVI. 37. 42.
ἐν λόγοις Ἰνδικοῖς XVI. 23.

Damon, mufieus , IIT.

Demetrius dy τῇ EmeA/z τῷ δρώμωτ, XV. τος.

Democritus V. 39. VL.4o. 1X. 64. Xil. 16.
17. 18. 19. 26

Abderites XII. 7.

Demoflra:rus XVIT. vlt. οἷν ne οἱλιευτικῆς cce
φίας ἐπιφήμων.. ναὶ μὼ Δία» καὶ ἑομή:
νεῦσαι! χρητός NV. 4. 9. Senator Ro-
manus XV. I9. £y λόγοις. oAueuTikoIS-
XIIL 21;

Diagoras, atheus, VI. 40;

Dinolochus, infra Epicharmus:

Dinon XVII. το.

Diogenes ὁ τραγῳδίας ὑποκριτής VI. v:

Dion ἐν. συγγραφῇ. X. τ.

Empedocles IX. 64. XII. 7. ὁ φυσικὸς περὶ
ζώων ἰδιότητος λέγων XVI. 29.

Epicharmus ἐ ἐν ἜΙρας γάμῳ XIM. 5. Epichare
mi aduerfarus Dinolochus. VI. st.

Epimenidis ἔπη ΧΙ]. 1:

Eratoflhenes VII. 48.

Euclides VI. 57.

Eudemus lil. 20. 21: IV. 8. 45. 53. 56. V. 7:

Eudoxus X,16. XVII. 14. 19.

Euphorion VIL vlt. £y τοῖς. ὑπομνήμασι.
XVII; 28.

Euripides IIl. i5. 17. IV. 54. V. 2.34. VI. 15,
VIL 25. 28. XII. 7. 44. XIV. 6. €

ἐν Βάκχαις V. 42-
ἐν Moryevetoe VII. 39;
ἐν Πελειώσι, VI. 47.
£y τοῖς Τημενίδαις VH. 39;
Eiscatacus, Abderita, XL ας
Hecataeus,

- "Wol. TIT. p. 708 P 700 AB AELIANO
:Hecataeus, Milefius, XIIT. 22. ὁ λογοποιὸς, μύ-
Sov ὠρχαίων συνϑέταις accenfetür IX. 23.

'"Hegemon ἐν Δωρδανικοῖς VIII, 1t.

Hermetis ὑφήγησις ΧΙ. 10.

[Heraclides XVII. 15.]

Hermippus VII. 40.

Herodotus 1T. 53. 'V.'8. VI. 15. 6o. VIT. τι.
X.3. 4. ΧΙ. το. XV. 5. 16. XVII. 21. 36.
ἐν τοῖς Αἰγυπτίοις λόγοις VIII, 25.

'Hefiodus VI. ςο. XIV. 28,

"Hipparchus, Bithynus, Neronis tempore, di-
verfus ab antiquo illo, VII. 8.

Tlippiae ars memoriae VI. 1o.

Hippo, atheus, VI. 4o. memoratur cum
Heroflrato et Diagora.

Hipponax VII. 47.

Hippys συγγραφεὺς ὁ Ῥηγῖνος IX. 33.

Homerus 1. 34. 42. 43. 52. ll. r. 18. 21, 30.
III. 27.- IV. 2. 6. 23. 40. 45.54. V.-39.
45. 54 et 38. vbi varia lect. VI. 1. 4. 6.
VII. 7. 27. 29. IX. 11. 25. X. r. 8. 14. 26.
XL. 11.17. XIf. 5. XIII. 7. T7. XIV. 8.
25. 28 et vlt. XV. 24. XVI. 24. XVH.
6. 31. 43. ὁ ποιητὴς VM. 28. ἐν Ἰλιάδι
ΧΙ, το. XIV.28. 29. ΧΝ1.2ς. Ἐν Odvc-
sei V.16. ΧΙ. 5ο. ΧΥ. 28.

Tbycus, Rheginus, VL s:. [IP]

᾿Ινδικοὶ Acyo; VM, x. infra in Orthagoras.
Ἰνδῶν λόγοι Vl. 34.

| Ἰόβας (luba) XV. 8. rex IX. 28. ὁ Μαυ-

; ρὅσιος ὁ TB παροὺ Ῥωμαίοις ὁμηρεύσαν-
τος πατήρ: VI. 23.

l(chomachus et Socrates ὑπὲρ τῆς eZiAcys
οἰκονομίας σπδδαάζοντες Vl. 43.

ifler V. 27.

Lacydes, peripateticus, VII, 41,

Lafus in dithyrambis VII. 47.

Leonides Xil. 42. Byzantinus II. 6. 5o, III.18.

Metrodori filius XVII. vlt.

[Lycus XVII. r6.)

Lycurgileges Vl. 61. VIT. 15.

Manetho, Aegyptius, σοφίας εἰς ἄκρον ἐλή-
A«xes X. 16.

CITATORVM Li.IP.c. XXVI. 627

Megaflhenes VIIT. 7. XVI. 4r. XVI. 39.

Menander ἐν τῇ Θαΐδι XII. to. ἐν τῇ Μεσσή-
vie, Xlll. 4. £y ταὺς παννυχῖσιν VI. το.
ἐν τῷ πλοκίῳ Xll, το. "Theron parafi-
tus apud Menandrum IX. 7.

Metrodorus, Byzantinus, XVII. vlt.

Mitylenaei cuiusdam Aeliano noti
XIV. vlt.

Mnafeas ἐν τοῖς ἐρωτικοῖς XVII. 46.

Mnefimachus, pocta, dy τῇ Ἰσϑμιονίκῃ XIII. 4.

Neocles, medicus, XVII. τς.

Nicander, Colophonius, V. 42. VIII. 8, IX,
20. X. g. XV. 18. XVI. 2g. ctipfo non
nominato XV, 12.

Nico, pi&dor, IV. 5o. VII. 38.

Nicocreon, Cyprius, XI. vlt.

Nymphis ἐν τῷ 9΄. τῶν περὶ Πτολεμαῖον
XVII. 3.

Nymphoderus XI. 2o. XVI. 34.

Oneficritus XVII. 6. Aflypalaeus XVT. 59.

Oracula XII. s. 51.35. εἰς. Vide fupra, Apollo.

Orthagoras XVII.-6. ἐν Ἰνδοῖς λόγοις XVI. 38.
ex eo videntur petita quae XV. ar.

Pammenes ἐν τῷ περὶ Θηρίων XVI, vlt,

Philemon ΧΙ]. 1o.

Philo XII. 37.

Philochorus XII. 35.

Philoxenus, muficus, IT. rx.

Φοίνικες λόγοι XVI. 33.

Phylarchus Vl. 29. ἐν τῇ ιβ΄. XVII 5.

[Φρύγιοι λόγοι M. 21.]

[Phylarchus VI. 29. ἐν τῇ ,΄. XVII. 5.]

Pindarus VIL 19. ὁ Θηββοῦῆος Μϑσοποιὸς ἔν
Tii τῶν ἐπινικίων VAL. 29.

Piato V. 13. VI. 1, vbi de Icco Tarentino,

Poetae I. 15. WI. 32. VI. 25. 43. 61.64. VII. 2,
19. 47. IX. 23. ΧΗ. 36. XIV. 14. XV.5.
ἄσμασιν ἄδεσιν IX. r7.

Polemo ΧΙ]. 4o.

Polus τῆς τραγῳδίας ὑποκριτὴς VII. 40.

Polycletus (Πολύκλε;τος) XVI. 41.

Προφητῶν Αἰγυπτίων λόγος ΧΙ. 10.

Ptolemaeus VIII, 4.

Kkkk a

μέτρω

Pythagoras

628 Lib. IV. «. XXI. INDEX SCRIPTORVM AB AELIANO CIT. Vol. III. p. 709? 7to

Pythagoras V. rr. XVII. g. Samius IX. το.

Pythagoras ἐν τοῖς περὶ Ἐρυϑρᾶς ϑαλάσσης
XVII. 8.

Simonides 2x παντοδαὼν ϑηρίων λέγων τὸς
γυνοῶκας Ὑγενέσοναι τε καὶ διωπλασϑῇ-
να! XVl. 24. ἐν τοῖς Ιάμβοις ΧΙ. 36.
eius ars memoriae VI. ro.

Socrates ap. Platon. V.34. vide et fupra in
Ifchomacho.

Solonis leges I. 13. Il. 43. VI. 6r. IX. 1.

Sophocles II ro. Vl. 51. ὁ τὸ | EoQuAg ἐ & τοῖς
᾿Αλεάδαωις VII. 39. ἐν τῇ Τύρῳ τῷ δρά-
ματι ΧΙ. 18. Οἰδίσες ὁ τῇ Σοφοκλέες
III. 47.

Sophron XV. 6.

Soflratus V. 27. VI. 5r.

Spintharus, muficus, IT. rr.

Stefichorus ἔν τιν! ποιήματι EY εἰσφοιτήσαν-
τί πὸ εἰς πολλὲς XVII. 37.

ἄδεσιν οἱ ,»συγγφα εἴς I. 22.

Syrorum λόγος ἱερός XII. 30.

"Thales, Milefius, VII. 42.

eus! μύϑοι XII, 7.

[Telephus, criticus, ex Pergamo, X. 42. Ita.
enim Κριτικὸς pro. Κρής emendat Vale-
fius V. το.

"Theocles ἐν τῇ à. XVII. 6.

"Theocritus ὁ τῶν νομευτικῶν ποφγνίων συν-
ϑέτης XV. 19.

'Theodectis ars memoriae VI. 1o.

"Theodorus ψάλτης VII. 40.

"Theophraflus ΠΠ. 17. 32. 35: 37. 58. V. 29.
IX. 27. 3T. (τὸ εὔτιον Φυσικώτατα
ἀνιχνεύσας ibid.) 64. Χ.35. XI. vlt. XII.
36. XV. 16. 26. δαιμονιώτατος V. 21.

"Theopompus V. 27. XI. vlt. XVII. 16.

Timaeus XVII. r5.

Τρωγῳδοὶ I. 24. III. vlt.

Τυρταίδ μέτρα VII. τ.

Xenophilus, muficus, IT. rr.

Xenophon VI. 25. VIIL3. XII. to. XVII. 3o.
aureus fcriptor ll xr. de venatione
XIII. 24. Alius Xenophon, Solenfis,
I. 6.

Zeno IV. 45.

Lenothemis XVII. 20.

m e OS y Tee

IO.

τ "ATSD.SUBRUABURODCOTI

BIBLIOTHECAE GRAECAE

IETEBUET.CIN
P A JRUSCCA LCP.IE ΤΌΚΑ

——— RH

CAPVT XXVII (olim XXID

DE NICOMACHO GERASENO, ET AVCTORE THEOLOGVMENON
ARITHMETICAE, DE DIOPHANTO ATQVE ALIIS SCRIPTORIBVS,
QVI DISCIPLINAM NVMERORVM TRADIDERVNT

I. Nicomachi Gerafeni aetas. 11]. /4lii Nicomachi. | YII. Nicomachi Gerafeni inflitutio arithmetica.
IV. Mufica. Ν. Index fcriptorum, a Nicomacho citatorum. | WI. Scripta Nicomachi deperdita.

- VII. De Theologumenis arithmeticae. VIIL Iudex fcriptorum, in illis laudatorum. ΙΧ. De
Diophanto Alex. Χ. Eius arithm£ticorum problematum VI. libri. ΧΙ. Codd. et. editiones.
XII. “Δ Diophanti. XIII. Alii fcriptores de numeris graeci editi. XV. De-

perditi. [0]

Vol.IV.p.1T2

XIV. 4uediti.

[Cum fupplementis G. C. Harles.]
I.

1) hoc Nicomacho conf. G. 1. P/off. de fcientiis: mathemat. cap. X. nr. τ. pag. 37.
: Brucker. in hiftoria critica philof. tom. II. pag. 160 fqq. 7o. Chriffoph. Heilbronner
in hiftoria mathef. vniuerfae, cum primis pag. 509 fqq. —Jonfucía in hiflor. mathefcos,
tom. I. part. I. lib. V. $. s. pag. 318. /Meiners in hiftoria originis etc. doctrinarum in Graecia
et Romae, tom. I. pag. 250 fqq. et pag. 537 fq. vbi grauiter iudicat de Nicomacho. Har/.

NICOMACHYVS e Geraía, Arabiae vrbe ^), philofophus Pythagoricus ἢ), non
fuit antiquior Platone, vt vifum Iofepho Blancano in chronologia mathematicorum, fed
Kk kk 5 longe

Matth. Gergafam Palaeftinae a Geraía Arabiae di-

"
a) Gergafenum Nicomachum vocare malunt
ftinguit. Sed fuit et altera Geraífa Syriae cocles,

monnuli. Nimirum eadem vrbs dida Γέρασα;

quae antea Γεργασοὸ, vt docec Eufrzbius de locis
hebr. pag. i19. edit. Bonfrerianze: confer Graeuii
le&iones Hefiodeas cap. 16. et δ’ /'alefium ad Am-
mianum XIV. 8. Origenes quidem psg. 131. in

cumss meminere. Stephanus Byz. et Ptolemaeus,
quamque Nicomachi noftri fuiffe patriam omnes
vnanimiter adíeuerare adürmat “4207. Berkelius ad
Stephanum pag. 296. Sed neminem certe veterum

hoc

€x» Lib1U.coXXUPIÉ NICOMACHI GERASENI AETAS VolIV. p.273 |
longe iunior, quum nullam ipfius mentionem faciat in arithmeticis muficisque Theon, |
:$myrnaeus, qui Plutarchi aequalis fuit, ipfe vero Nicomachus lib. 1. Enchiridit barmonici
smeminerit non Platonis modo et Eratoflhenis, fed et "T'hrafylli *), mathematici , qui Augu-
flo ac [δ] Tiberio imperante floruit: quin libro altero memorat Claudium Ptolemaeum ^),
«larum Antonini Pii temporibus, nifi cum Marco Meibomio adfirmare velis, verba illa de
Ptolemaec eífe a recentiore manu, praefertim quum enchiridion harmonicum integrum
Jibro primo abfoluatur, et, quae libri fecundi vice fubiunguntur, tantum excerpta fint ex ma-
jore, vt videtur, opere mufico, quod pluribus libris Nieomachus poft enchiridion concin-
marat*) Ceterum Claudio Ptolemaeo fuppar fuit Zpu/eius, Madaurenfis, qui Nicomachi
Arithmeticen latine conuerterat, tefle Ce(fiodoro de Arithmet. pag. 555. ex quo idem tra-
dunt Z/idorus Hifp. lib, VT. originum cap. 2. et.Beda libro de computo, aliique. Vnde con-

"hoc adfirmare video. taque malo adfentire anti-
-quo fcriptori, (non Iamblicho, in cuius commen-
xario per T'eunulium edito nihil tale legitur, fed
Tohanni Philopono vel Afclepio Tralliano,) qui pa-
«triam. Nicomachi fcribit Gerafam finitimam:Boflrae
in Arabia. -Γερασηνὸς δὲ λέγεται ἀπὸ τῆς πόλεως, 5
ὄνομα Ἰέορασα, Ἔς, δὲ περὶ Βόσραν καὶ ᾿Αρεβίαν
{Γυψαρίαν legit Berkelius, forte fcribendum Βός ραν
σὴν "AgxBies). Porro in Photii etiam codicibus
Γερασηνὸς vocatur Nicomachus, non Tepgyasswos,
quod adfirmat vir praeftantiffimus p. 81. Je&t. He-
food. [conf. Cellarii notit. orbis antiq. tom, II.
pág. 547 fq. vbi de fitu Gerafae in extremo limite
ad orientem, iuxta Arabiae Philadelphiam:; et
pag. 588. de Gerafa in Arabia Petraea. Harl.

5) Porphyrius apud Eufeb. VE. 19. hift. et Ni-
ephorum V. 15. Nicomachum iungit Moderato, et
teftatur, Origenem horum eliorumque ἐν IIv3«yc-
qois: ἐλλογέμων ἀνδρῶν leCione dele&tatum fuiffe,
Pythagoreum quoque vocat Pappus Alex. lib. III.
colle&, Mathef. pag. 19. vbi e libro II. ifagoges
arithmeticae Nicomachi refert medietates propor-
iionum , et Marinus in vita Procli cap. 28. quem
fomnio edo&um narrat, Nicomachi Pythagorei ani-
mam fibi contigiffe.

c) Nicomachus lib. 1. enchirid. harmon. p. 24.
καὶ προσεχτῃσώρεϑα τὴν Πυϑαγορικᾷ κανόνος κατατο-
qun ἀκριβῶς κατὰ τὸ βάλημα «E διδασκάλκ συντετε-
Αεσμένην». ἐχ ὡς Ἔρατοσϑένης παρήκασεν ἢ OPA'
STAAOZ,wAX ὡς ὃ Λοκρὸς "T£uoaos , ᾧ καὶ Πλά-
uy παρηπολεϑησεν fes τὰ ἑπτακαιακοσιπλασίκ, Di-
vifionem mufici canonis ex mente "T hrafylli habes
spud Theencm Smyrnaeum cap. 35. 36. 37. mufic.
p. 137—145. Laudat "Thrafyllum iterum cap. 2,
p. 74. περὶ τῆς ἐν ϑργαώνῳ αἰσϑητὴς ὡρμονίας, Εφυϊξ
dem Thrafyili cuiusdam suufici ac poetae antiqui

ftat

patria Phliafii mentio apud Plutarchum. de mufica
pag. 137. atque hunc a Nicomacho laudari puta-
bat doctifimus lonfius pag. 224. Sed fcripfifle il-
lum minus conflat; itaque verifimilius eft, intelli-
gi Thrafyllum Mendefium, multarum artium fcien-
tiam profeffum et Platonicae fe&tae addictum, quem
Tiberius in contubernium adíciuit, aftrologicis

.eius diuinationibus vfus, de quo nota loca Suzto-

nii Auguft. 99. Tiber. 14 et 62. Calig. τ᾿. Tucift
VI. annal. 20 fa. Dionis fiue Xiphilini p. 555 (4,
et 638. Zonarae, Cedreui etc. fchol. J[uuenalis
VI. 576. Themifiii orat. V. pag. 63. VIII. p. 108,
XL p.145. Citatur etiam 7Yrafyllus ἃ Porphy-
rio ad tetrabiblon Ptolemaei p. 1$9.. Zdchiilfe Tatio
ad Aratum cap. 16 et 19. ct Plinio plus vno loco: -
tum inter eos, qui Pythagorica et Platonica dog-
mata cxpofuerunt a Porphyrio in vita Plotini,
Eius Acgyptiaca citat praeter Stobáeum Plutarchus
de flum. in Nilo. Ex his petitae fortaflis obfer-
vationes chronolozicae, quas '"Ibrafyllo auctore.
laudato refert Clemezs L Strom. p.335. Librum.
III. meg? λίθων et Τραγικὸ citat Plutarchus de flum,
inStrymone. Digeffit et libros Democriti ac Pla-
tonis in tetralogias, de quibus e Laertio alibi di- -
cere me memini. Ἔν τῷ περὶ τῶν ἑπτοὸ τόνων citae —
tur "Thrafyllus a Porphyrio in Ptolomaei mufic,
pag. 266. De aliis ZLrafylüs vide, fi placet,
Jon[iusz MI. 3. 2. et /7of/. de hiftor. graecis ΓΝ, 16,

d) Nicomachus 11. 11. Harmon. pag.36. $ δὴ
καὶ YlroAegoxos συναρέσκεται ctc. — Refpicit Ptole«.
maei Muficor. lib. IL cap. 9. j

€) Saxius quoque cum Fabricio ponit Nico-
machi aetatem in a. Chr. circ. 147. Zamberger,.
vero in zuverláff. Nachricht. 1I. pag. 258. eum fub.
Traiano ante a. Chr. 117. vixiffe centendit, Zará,

Vol. IV. p. 37 4 NICOMACHI PLVRES Lio. IV. c. X XV IT. 63i

flat quoque, Nicomachum feniorem, e cuius fchedis vitam Apollonii defcriptam a "T'afcio»
Vicloriano memorat Sidonius Apollinaris VIII. 3. epift, diuerfum a noftro eíle, etiam Phi--
leflrato ,. cuius codices emendauit ac recenfuit ^), iuniorem : nec quicquam videtur obflare,.
quo miaus hic Sidonio meinoratus idem fit cum Z'irio Nicomacho Flauiano *) , praefecto prae-
torio Italiae a. Chr. CCCXCTI.. ad cuius filium, Nicomachum Flauianum, totus liber fecundus:
et ad filios totus fextus epiftolarum Symmachi exflat.

II. De aliis Nicomachir Suidam ,. Meurfium ^), et Io. Ionfium *) confulere lector pote-
rit, dum mihi interim fufliciet, breuiter [P] perflrinxiffe hos tredecim. vel quatuordecinr
a duobus vel tribus, quos iam commemoraui, diuerfos. Fuit cnim

1) Nieomachus, medicus antiquiffimus, Machaonis F. de quo Suidas et in Meffeniacig
Pau/aniar pag. 287 et 353 4. qui diuinis adfectum. honoribus fuiffe auctor eft, [vid. fupra
vol. 1. pag. 134. not.]

2) Nicomachus, Stagirita, ex prioris pofleris, Ariflotelis parens, regis Amyntae ar-
chiater, tefle Ammonio in philofophi vita. — Hic Ἰαωτρικῶν fex libros et vnum. φυσικῶν’
fcripfiffe a Suida traditur.

3) Nicomachus, Athenienfis, quo: archonte Olymp. CIX. 4. cometam vifum narrat
"Ariftoteler lib. Y. cap. 7. Meteorolog.

4) Muficus antiquiffimus, Nicomachus, Ismeniae, (atque adeo Platonis, vt obferua-
tum Ionfio,) aequalis, de quo adi P/iuiun XXXVII. 1.

5) Nicomachus,. Ariftodemi F. pictor, de quo loca Ciceronis, Vitruuii, Plinii, Plu--
tarchi, Seruiique ac Stobaei cougeffit Francifcus Iunius in catalogo artificum pag.154. Ce-
terum dubito, fuerirne is auctor Elegiae περὶ C»yexQQav , e qua hos verfus de pictore Apol-
lodoro refert Hephar/lio in enchiridio pag. 14.

Οὗτος δή σοι ὁ xXevós ἀν Ἕλλαδα πᾶσαν ᾿Απολλόδωρος" γινώσκας τἔνομια TXTO κλύων,

Pictorem certe Nicomachum hunc Hephaeftio non adpellat, fed eius teftimonio inter proba-
tiffimos poetas vtitur.

— . 6)et7) Nicomachi, tragici duo, ex Alexandria Troadis alter, alter Atlienienfis. De
vtroque dixi lib. Il. cap. 19.

.. 48) Nicomachus, comicus, quem rhythmicum 4£henaeus VIIT, p. 364. vocat, et cui
dramata quaedam, Pherecrati ab aliis tributa, Eratoflhenes adícripfit, vt notaui fupra lib. IL.
gap. 22. :

. 9) Nicomachus, filius Ariflotelis,. cui pater Ethica fua infcripfit. Hnc Suidas ait
et ipfum fcripfiffe ἠθικῶν libros fex, et de patris fui phyfica acroafi. — Dixi de illo fupra
lib. Ἠ].. cap. 5. δ. 29. et cap. 1r.
10) Ni-

'f) Vide Sirmondum ad Sidon. et quae fupra de kh) Mi?urf. notis ad Nicomachi manuale Har-
vita Apollonii a Philoftrato fcripta. monic.

8) Confer de hoc 77:omae Reinefii infcriptio- 1) Jonf. de fcriptoribus hiftor. philof. ΠῚ, 13:.
16s pag. 79. etepiflolas ad Hofmannum pag. 624. [nr. 2. pag. 75. vbi etiam de. aetate. /Vicomachi:
lac. Sponii Miícellanea eruditae antiquitatis p. 123, — Gera/zni. disputat. Zar/.].

632 Lib. IV. «. XXP 1T. NICOMACHI GERASENI INSTIT. ARITH. 6! τν. p. 4P5

10) Nicomachus γραμματεὺς legum Solonis, quae defcribendae ei fuerunt commif--
fae, corruptor, contra quem exílat Lyfíae oratio XXIX.

1) Nicomachus, qui in coniurationem aduerfus Alexandrum confentire recufauit,
Plutay/h. Alex. pag. 692. Curtius VI. 7. Diodorur Sic. XVII. pag. 604.

13) Nicomachus, Zenobiae reginae, ab epiftolis, de quo J7opi/tu: in Aureliano cap. 27. [IP]

13) Senator Confularis romanus, Maenus Falcortius Nicomachus, cuiüs idem Vopifcus
in Tacito imp. mentionem facit cap. 5.

14) Aruntius Nicomachus, archon primus fecundum apud Temenothyrenfes, in ve-
teri numismate apud Ezech. Spanhemium tom, 1. pag. 258. de V. et P. numism.

IlL Vt ad Nicomachum Gerafenum reuertamur, exflant eius 'APIOMHTIKH"E ἢ)
ΕἸΣΑΓΩΓΗ͂Σ, rihmetices inflitutionum fiue iutrodu&lionir in numerorum difciplinam
libri 11. quos graece excudit Chriflianus Wechelus, Parif. 1538. 4. Latine olim verterat-
"Apuleius, cuius verfio intercidit: et Borthitr, quem laudat Caffiodorus lib. I. variar, epift. 45.
Exftantque adhuc libri duo Arithmetices Boethii, quae pro liberiore verfione Nicomachi
haberi poflunt, quem nominetenus laudat pag. 1323 ct 1341. quamquam non hanc ifagogen
folum fed et alterum, maius Nicomachi opus Arithmeticum, quod temporum iniuria ami- |
fimus, fimul confuluiffe et in compendium mififfe videtur. Ea, inquit in praef. quae de^
numeris a Nicomacho difufius difputaia funt, smoderata breuitate collegi. — Et quae trans-
curfa velociur angu/Horem intelligentiae praeffabant. aditum, mediocri adieBione veferaui, vt
aliquando ad euidentiam rerum noflrir etiam formulis ac defcriptionibus vteremur.

[ Codd. msstor. notitiam inferere iuuat: plurimos iam paífim ex Montfaucon. Biblioth.
MSS. indicauit Heilbrozner; quos hic laudauit, iis adpofui paginam.

Noribergat in bibl. publ. eft arithmet. inflitut. cod. faec. XV. chartac.'in 4. vid. JMan- |
nerti Mifcellanea, pag. 104. ZMurr memorabil. bibl. publ. Norimbergenf. part. I. pag. 52.

Romae in bibl. Vatic. Vic. arithmet. bis (Hi/br. pag. 539. $. 3. nr. 27 et 31.) rurfus
(pag. 545. δ. 19. nr. 2. et $. 22. anonymi arithmetica) — in bibl. Archiuii Bafilicae S, Petri:
pag. 541. $. 31, 5- Arithmetica Algorismi, faec. XV. nr. 17. (iterum 6.34. 1) .Boétii arith«
metica, nr. 22. tres codd. de arithmet. et aflronomia nr. 23. Nicomachi in atithm. ifagoge. ἡ

Florentiae in biblioth. medicea, cod. haud emendatus XXXV. plut. 28. introd. aríthmet,
lib. II. cum antiquis fcholiis marginal. (Bandir. catal. codd. gr. Il. col. 62.) — cod. XXIX--
plut. $8. arithmet. introd. cum commentario Z/fr/epii Tralliani inedito et gloffis- interlinea--
ribus. (andina. l. c. col. 473.) — Citatur in cod. violar. compof. ibid. tom. 1. pag. 549. —
In bibl. b. Mariae Arithm. cod. bombyc. faec. XIV. tefle /Montfauc. in diario italico p. 369. .
Bononiae in bibl. canonic. regularium arithmet. (p. 559. $. 62.) bis, auctore Jonfauc;

l. e. pag. 369.
V'enetir

1) Εἰσαγωγὴν videtur adpcllare Nicomachus ipfe comachi opera memorat 'Theologumena Arithme-
pag. 30. 35. 44. 62. 64. 67. Photio quoque &z«- tices, Arithmeticen vberiorem, et introdu&tionem,
γωγὴ dicitur cod. CLXXXVIL vbi tria diuerfa Ni- 1

εν ΝΙΟΟΜΛΟΗ͂Ι GERASENI CODD. -MSSTI Lib. IV. c. XXV ΤΠ. (ol. ΧΧΤΙ) 633

Venetiis in. mufeo Caroli Zuantii arithmet. (pag. 561. 6. 73.) — in bibl. Dominicam,
Nicom. arithmet. (telle Montfaucon.) — in bibl. D. /Marci fccundum catalog. codd. gr
cod. CCCIX. .Arithmet. libii IL. cum fcholiis aliquibus marginalibus: cod. CCCXVI.. iidem
cum fubianctis commentariis 7o. Phifoponi. codd. CCCXVII. CCCXVIII. CCCXIX, CCCXX.
iidem libri. Ia cod. CCCXVHI. funt praeterea Nicomachi harmonices enchiridion, lib. I.
et Domnii, philofophi Lariffaei, enchiridion introductorium in arihhmeticam. In cod.
CCCXXIH. eff tradatus in. compeadio fcientiae calculatoriae, παράδοσις σύντομος καὶ
σαφεςάτη τῆς ψηφοφορικῆς ἐπιτήμης. — codd. CCCXXX. ΟΟΟΧΧΧΙΠ. DXIV. DXCI.
DXCII. DXCV. Nicomachi arithmer. inflirutionis libri It. — Ibidem in biblioth. Namiona,
(tefle'catal. codd. MSStorum apud Nanios — adferuatorum pag. 256.) in cod. CCLXVIII.
o TARN Nicomachi et Alypii opera de Mufica n. Nicom. ὡρμονικῆς ἐγχειρίδιον βιβ-
Aix dvo.

In bibl. regia Neapolitana, arithm. inflit. libri I. cum fcholiis inter lineas et in mar-
gine fcriptis, cod. chart. faee. XV. item, cod. faec, XIV. cum fchol. margin. — harmo-
nices manualis liber I. cod. chart. faec. XV.

τς AMidiolani in bibl. Ambrofiana, Airomachi arithmet. cum fcholiis "fclepii et alior m.
Item introductio, fexies, (Filbronz. pag. 562. 6.83.) 1n ZMontfiuc. diar. ital. pag. 15. n e-
morantur cod. faec. XIII. expofit. in libr. de arithm. et cod. faec. XIV. ipfa Nic. arithmet.

In Bibl. Parif. publ. (tefte catal. vol. II. add. Heilbronner pag. 571 fqq. ex Montfauc.
tom. lI. Bibl. — MSStor.) Aarmonices enchirid. in codd. quatuor: de arithmet. libri lI. in
duodecim codd. quos omnes pleribus enumerare longum efl. In cod. MMCCCLXYXII,
ell quoque anonymi opefcul. de arithmetica. — in cod. MMCCCLXXVI. etiam /ciepii
fcholia in Nic. arithm. — in cod. MMCCCLXXVII. it. MMCCCCLXXX!IL et infert. co-
dici MMCCCCLXXX, 7o. Philoponi comment. in Nic. arithm. — cod. MMCCCCLXXXII.
Jlamblichi introduct. ad Nicom. arithmeticam. —. cod. MMDCCLXII. additus eft 7o. Ρ;-
diasmi tractat. ineditus, quo illufirantur quaedam de arithmetica et mufica ab aliis obfcu-
rius dicta. — In biblioth. Coiz/imiana, (auctore Zomt/aur. in catal. MSSt. gr. illius biblioth.
p?g- 229.) in cod. CLXXIIT, Aicom. harmon. enchiridion, et Domnii philof. Lariflaci en.
chirid. arithmetices, — in cod. CLXXIV. Nicom. introd. ad arithimeticam, — In biblioth.
Abbatiae S. Ráemigii Rhemenfis, Z/ilepiis in. Nicom. (Heilbronner pag. 582. δ. 184.) —
inter codd. msst. de cime Diophanti et Nicomachi arithmetica, (it. pag. 584. δ. 190.)

In biblioth. Bodleiana, bis Nicom. arithm. (id. pag. 597. δ. 243. et pag. 612. δ. 297. ac
pag. 6:8. $. 316.) Philoponur comment. in Nicom. arithm. — In alia bibl. Anglica (fecundum
tom. II. catalog. msstor. pag. 59. et Heilbronner pag. 6:4.) Nir. Arithm. libri Il, cum fcho-
lis graecis tum in catal. pag. 257. atque apud Zeilbrozm. pag. 641. 6.433. Philoponus in
Nicom. arithmeticam.

In bibl. Scorialenf regis Hifpan. apud Heilbronner pag. 568. δ. 16. ex Montfauconii
catal. MSSt.. JVicom. arithmet. cum expofitione P/uleponiz fed tcfle Piüer. in itinerario per
H fp. pag. 184. plura ibi exftant MSSta.. Nom. arithm. libri ll, cum Io, Grammatici ex-
pofiiones idem opus cum quibusdam fcholiis; cadem aridumetica; eadem cum incerti ex-

Vol. V. μ1}} potitione

634. Lib. IV. c. XX IIl. NICOMACHI GERASENI CODD. MSSTT Vol IV.p.5

pofitione in I. librum; ex eodem libío fragmentum; eiusdem et Z/nato/ii theologica natura
arithmeticae pythagoricae, — Pag. 159. Zdfclzpii fcholia in 1 et II. arithmcticae Nicomachi,'— —

AMadriti in bibl. regia cod. XLVIII. faec. XIV. Introduct. arithm. libri II, (vid. Zviarii ὦ
catal. codd. gr. pag. 163.)

In-hibl. Leidenfi, inter codd. Scaligerianos, Jicom. enchirid. harmon. cod. chartac:
(catal. bibl. pag. 341. nr. 47.) — id. opufcul. inter codd, Voflianos. (catal. pag. 395. nr. 69.
et pag. 396. nr. 23.) arithmet. introdudt. libri II.

In biblioth. elector. Bauar. Monac. cod. CXLIV.. Nicom. arithmet. libri V. it, Zffclepi
Ícholia in illos libros et PAiloponi enarratio in arithmet. Nicom. — cod. CLXXV. et cod.
CLXXVIIL Nicom. harmonices enchiridii lib. Il. — cod. CLXXVIIL liber ex arithmetica
Nicom. in'roduclione. (catal. pag. 57. 58. 68 et 69.)

In. Heidelbergenfi biblioth. quondam fuit (tefle Sylburg. in catal. 348.) Philoponur in
Nicom. arithmet.

Tn bibl. Zuguflana Vindel. apud Reiferum, catal. pag. 81. male fcriptum eft Zfr/zulapii j
philofophi Tvoiani, (ioco J4/clepii- Trolliani) in primam Nicem. de ifagoge arithm, librum. —
Ícholia. — ibid. pag. 89. Aic. arithmet. libr. Il. cum fcholiis copiofis; eiusdem de analo-
gia mufices, (forfan, harmouices manuale eft,) et 7o. Philopoui commentar. in Nicom.

In bibl. Hamburgenf, (ex bibl. Vffenbach. vid. Vffenbachii catal. tom. III. pag. 59. et

bibl. MSt. pag. 571.) Nicom. manuale harmon. libr. Il. cum Arifloxeno et Alypio. ibid. .
JMcurfii notae manu Meibomii fcriptae ad Nicomachum et reliquos duos. j

In biblioth. caefarea Zindobonenfi a Lambecio in commentar. de illa biblioth. libro et —
vol VII. — cod. XXVI. recenfetur, in quo nr. 8. fint anonymi cuiusdam auctoris ex. —
cerpta arithmttita, fed Kollariur in nota A. col. 131 fq. anitmaduertit, in eodem cod. con-
tineri fol. 133 fqq. Nicomachi arithmet. inflitutiopis librum primum, 8ne mutilum, et libri —
fecundi partem non minimam; fed initio et fine mutilam. — lbidem in cod. LI. col, 20r fq. —
funt Nirom. introd. arithmet. libri IT. éum adnotationibus nonnullis antiquis graecis, margini
adícriptis. Kollarius hunc codicem et fragmenta fuperiora de meliori nota commendat 2
futuro editori; quum praefertim. fragmenta, (vbi tamen compaódloris incuria codicis fo- ^
lium 134. transpofitum locum occupare debeat poft folium 140.) quia et diligenti doctaque
manu fcripta fint et diagrammatibus, i.e. figuris, auctoris doctrinam oculorum etiam fen«
fui fübiicientibus, inflructa, quae in editione Parifina iure defideres. — ibid. pag. 466 fq. —
in cod. ΟΧΧΙ. Nicoimachi enchirid. harmonices, libri 1f. - |

Viüloifen iu Prolegom. ad edit. Homeri Iliad. Venet. pag. XLVI. not. memorat lau- —
datque fihi dono datum codic. faec. X. membran. Nirom. inflirutt. arithm. cum doctis fcho- —
liis ineditis, ex bibl. Nicolai Maurocordati, Valachiae quondam principis. — Edirurus erat ο
Bernard. vid. fupra iu. vol, IV. pag. 2t. vbi etiam quidam codd. et commentatores ac re
centiores arith:net. fcriptores nomiaantur. ar/.] "n

E. Graecis certatim hane Nicomachi ifagogen illuflrarunt Heromar, cvius ὑπόμνημοῦ eis]

τὴν ᾿Αριϑμητικὴν εἰσα γωγὴν laudator ab Eurocio in Archimedis IT. de [jbaera et cylindro — |
pag. 28. Proclus, Laodicenus, quem Suidas auclor eft Íeripfite ets τὴν Νικομώχϑξ errorae
^

Vol. IV. p. 5 P ó NICOMACHI GERASENI ARITHMETICA Lib. IV. c. XXI H. 635
“γὴν τῆς ᾿Αριϑμητικῆς. "Afclepius , philofophus T'ralliaonus,| Ammonii difcipulus, (male
"Iroianus dicitur in catalogo codd. MSS. biblioth. Auguflanae pag. 81.) et Joannes Philopo-
fiij, quorum commentaria Ícholiaque adhuc fuperfunt [vt partim in notitia codd. msst. ad.
notatum eíl] in variis bibliothecis Angliae, ltaliae, Galliae, Belgii, Germaniae: manu
exarata etiam Lucae Holílenii beneficio habeutur in lohannea huius vrbis Hamburg. nfis,
Editionem vtriusque promifit Zo. Fillus , Oxonienfis epifcopus, notis ad Eratoflhenis Cri-
brum, a Nicomacho feruatum pag. 42. Loca quaedam ex Zl/cl;pii commentariis graece pro-
duxere inae! Bullialdus ad '"Theonem pagin. 295. et Marcus Meibomiur in dialogo de pro-

portionibus pag. 82 et 186. qui pag. 80. etiam fpecimen fcholiorum graecorum interlinearium
profert. De Johannis Philoponi ἐξηγήσε, vide Reim/fii epillolas ad Bofium pag. 262. 266.
damblichur denique, ceteris, quos memoraui, antiquior, cuius [I] commentarius, libri
quarti locum iuter decem libros de fecta Pythagorica olim occupans ^), graece ex codice
Memtiniano regio Romanoque (iue Vaticano et Claramontano ? editus eft cum latina ver-
fione et notis Sam. Teunulii, Arnhemiae et Dauentriae a. 1668. 4. additis etiam Zoach. Ca-
meraríi ") ad Nicomachi librum vtrumque obferuationibus, fymbolisque Arithmeticis , quae
vna cum eius libro de logi(tica et graecis latinisque numerorum notis lucem viderant Lipfiae
1569. 8. ) lambiichi iudicium de Nicomacho, quod pag. 4. exflat, quia praeclarum eft,
non videtur omittendum : Εὑρίσκομεν δὴ πόντοα κατοὶ γνώμην τῇ Πυϑαγόρε τὸν Νικόμαχον
grep) Δριϑμητικῆς ἀποδεδωκότα ἐν τῇ Αριϑμητικῇ τέχνῃ. Ὅ. τε γοὶρ ὠνὴρ μέγας ἐςξὶν ἐν
τοῖς μαϑήμασι, καὶ κωϑηγεμόνος ἔσχε περὶ αὐτὸν τὲς ἐμπαροτάτες ἐν τοῖς μαϑήμασι.
Καὶ ἄνευ τότων τάξιν ϑαυματὴν καὶ ϑεωρίαν μετ᾽ ἀποδείξεώς τε ϑαυμωςῆς τῶν ἐπιξήμονι-
κῶν ἀρχῶν ἐπισήμην ἀκριβὼς παραδίδωσι. — Oinitto alia, quae ia eius laudem a Iamblicho
Ícripta funt. Nam in Arithmeticis certe Nicomachus adeo omne punctum tulit, vt in pro-
verbium etiam res abierit, Auctor dialogi inter Luciani opera, qui Philopatris infcribitur
pag. 468. καὶ γον «eid puces ὡς Νικόμαχος ὁ n sigma: Itaque tamquam princeps auctor

2 huius

Ὦ Codex, lamblichi de fe&a pythagorica lib.
Iv. quorum duo priores et quartus diu editi funt,
tertius vero a cl. 7/illoifonio in anecd. graec. tom.
1L pag. 188 fqq. primum publicatus eft, (vide in-
fra cap. 28. de Iamblicho, $. IV. pag. 286 fqq.
vol. IV; vet. edit.) eft in biblioth, caeíar. teíte
Lambecio , commentar. lib. VIL p. 459 fqq. etiam
alii funt in biblioth. Veneta D. Marci aliisque. vid.

Vilioifon. l. cit. Harl.

44) Claromantanus codex, abolita Iefuitarum fo-
cietate, cum reliquis bibliothecae illius collegii
codd, iure emtionis transiit in Hollandiam, in bibl,
Meermanni. Za:/.

- s) Infcriptio libri haec eft: De graecis latinisque
numerorum notis farracenis f. indicis, cum indicio
elementor. eius, quam Logi(ticen Graeci nominant
— ct vocabulorum artis interpretatione et aliis

| quibusdam ad hanc pertinentibus. — Zcee[it. expli-

| «ato aritlmetices, doirinae INicomachi εἰ aiia

quaedam ad contemplationem fcientiae iflius per-
tinentia ffudia, Ioachimi Camerarii. { 1. et a,
fed nuncupatoria epiftola fcripta eft Lip/iae d. «s.
m. Sextilis, a. 1569. conf. de hoc libro cel. Kàft-
neri Gefchichte der Mathematik etc. tom. I. Gót-
tingae 1796. 8. pag. 114 íqq. Paucula pag. 44 fq.
dedit de edit. Nicomachi et antiquiorum fcientia
ac do&trina arithmetices. adde ἴον Ποῦ, Polyhift.
tom. II. lib. 1. cap. 2. $. 4. pag. m. 13íq. — 70.
Keeble edidit: Te Theorie of Harmonics; or,
an ill;flration of the Grecian Harmonica. Y) As
it is maintained by Euclid, driffoxenus, Bac-
chius.[enior. 2) 4s it is eflablifhed on the do-
&rine of the Ratio; in which are explaine the
tiwo diagrams of Gaudentius, and the Pythago-
rean numbers iu Nicomachus, iLondin, 1784. 4.
Harl.

o) Cel. de Vurr in memorab, biblioth. Norib. I.
p. 52. memorat quoque editt. Auguft, Vindel, 1554.
8. Norimbergae 1556. 8. Zar/,

636 Lib. IF.c. XX II. ΝΙΟΟΜΆΟΘΗΙ. GERASENI MVSICA - Vo.IV. p.67

huius difciplinae celebratur a Caffiodoro, Ifidoro, Beda: meminit et Boethius geometr, -
lib. 11. pag. 1528. 1542. et auctor altercationis fynagogae et ecclefiae cap. τ. Zfritime;icom Sae
miur Pythagoras intenit, Nicomarhus firipfit. —Calfodorus m Pfal. L. quicquid ab vmo plus. -
efl , ficut ait Nitomachus, iam fit numerabile. — /flanus Nnti- Claudiani libro lil. pag. 14.

Hic pittura docet autores, qui numerandi
Jnuenere vias, artem docuere, latentem
Produxere foras, fama coluere iacentem,

Jilic Nicomachus praedita ludit in arte

Et quafi per numeros verum. fecreta prophetat.

Ex Nicomachi arithmeticis pleraque in opus fuum de expetendis et fugiendis tranflulit, atque. —
adco in libris tribus de arithmetica latine interpretatus efl Georgiur //ai[a, Placentinus, Vee
net. 5) isox. fol. [ἢ actis eruditorum Lipf. a. (691. pag. 200. ec tom. ἢ. fupplementi pag. 341.
Ípes facta eft Johannem Baptifiam Lontinum ad praela paraffe verfionem latinam Faopi '
Alexandrini de numeris et arithineticae Nicomachi cum notis, in quibus analyfin veterum
Graecorum reftituere eft adgreffus.

IV. 'ETXEIPIAION 'APMONIKHR'Z, JMonuale Harmonicer libris IT. editum eft
e Tof. Scaligeri codice grae primum a lohanne Meu: fio, Lugd. Bat. 1616. 4. vnacum alis -
muficis, Ariftroxeno et Alypio, et [IP] breuibus notis. Deinde emendatius a /arco dMerio-
mio V. C. qui víus fuit codice per Gerardum Langbainirm cum duobus MSS. Oxonienfibus —
collato, et latinam verfionem notasque addidit, Amílelod. (652. 4. lunctus e(t Nicomachus —
in hac quoque editione aliis muficis graecis, Arifloxeno, Euclidi, Alypio, Gaudentio,
Bacchio et Ariflidi Quinctiliano de quibus iam dixi lib. III. cap. 12. [pag. 632 fq. vol. HT. conf, |
Fork:l allgemeine Litteratur der Mu ^k pag. 44—— 50. Laombrrium cum nota Kollari in come
ment. de bibl. caefar. VII. pag. 467. et pag. 89. de Gougaua. Hori] ^ Ceterum licet /offius
lib. de (cientiis mathemat. pag. 94. Nicomachi manuale ab Anroaio Hermanno Gongaua
latine translatum fcripferit, fequutus Ge:aerum in bibl., numquam tam«n iila verfio lucem
vidit. Longiorem ex hoec Nicomachi enchiridio locum, diífimulato eius nomine, ad ver- 7
bum repetit ZainbHichir lib. 1. de vita Pyrhagorae cap. 26. Sequuri quoque Nicomachem funt.
Bosthius libris de mufica, qui eum laudat pag. 1383. 1392. 1406. 1418. tum Mice! Bryen-
nius pag. 364.

V. Indiculus feriptorum, aliorumque virorum clarorum, a Nicomarho
memoratorum.

M. paginas editionis graecolat. Enchiridii Harmonici, et A. paginas editionis graecae Arithme- —

: tices indicat. | ἡ

Androcydes, pythagoricus, A. lib. T, pag. s.

Archytas, "Tarentinus, ἀρχόμενος τῷ, ἀρμονικδ A. lib. I. pag. 5. ᾿

Ariflote«

f p) Apud AMum 1497. auctore Fabricio in bibl. ManG: at zpud alios non reperi. eo anno editunt
latin. mediae et inf. actat. tom. IV. pug. zr. edit. cíle Vallae opus de exper. et fugiendis; arl;

ΜΟΙ. IV. p. 8 NICOMACHI SCRIPTA DEPERDITA 16.177... XXV H. 637

Arifloteles A. lib. L.pag. 36. lib. II. pag. 75.

Cadmus, Agenoris F. lyrae repertor. M. lib. IT. pag. 30.

Eratoílhenes M. lib. 1. pag. 25. Eius κόσκινον (iue cribrum | A. lib. T. pag. 17 fq. Vide, quae
de hoc cribro arithmetico dixi fupra lib. III. cap. 20. δ. 14. [vol. IV. pag. 123.]

Hifliaeus, muficus, M. lib. II. pag. 35.

Linus M. lib, II. pag. 29.

Mathematici et phy(ici A. lib. IT. pag. 58. oi γεώτεροι pag. 64. ὑπομνηματογρώφοι «oj
αἱρετιςα) pag. 75-. οἱ παλαιοὶ Φυσιολογῶν ἀρχόμενοι pag. 59. 74. τό.

^ Mufici canonis pythagorici κατατομὴ A. lib. 1i. pag. 72. M. lib. I. pag. 24.

Orphei lyra a Mercurio accepta τ lib. II. pag. 29.

Περσῶν προ ὄβλησις A. iib. I. pag. 3

Pherecrates, comicus, in Chiroue. M. lib. II. pag. 35. [T]

Philolaus. M.lib.!. pag. 27. A. lib. 1l. pag. 59. 72. ὁ Πυϑαγόρε διώδοχος ἐν τῷ πρώτῳ
ἜΠΗ M. lib. I. pag. 17.

Plato A. lib. 11. pag. 63. 75. M. lib. T. pag. 24. lib. YT. pag. 36. ἐν τῇ Ψυχογόνία Δ. lib. IT.
pag. 4o. M. lib. f. pag. 15. Refpi: ut Timaevm Platonis, in laudatur etiam. A. lib. I.
pag- 4. lib. IT. pág. $9. — Libri de republita. A. lib. I. pag. 6. lib. II. pog. 69. Xlil.de
legibus M, lib. ll. pag 41. liber ille a quibusdam inferiptds Φιλόσοφος. quia docet,
qualem effe oportet philofophum A.lib. T, pag. 6. Confer quae notaui fupra lib. III.
cap. I. nr. XXXV. Πλατωνικὸν Gedeon A. lib. II. pag. 67.

Poeta (Hoaierus) A. lib. I. pag. 21.

(Claudius) Ptolemaeus. M; lib. IT. pag. 56.

Pythagoras A. lib. I. pag. 3: lib. II. pag. 63. 75. M. lib. T. pag. 9. 1o. lib. Ir pog. 36 et 38.
vbi Πυϑαγόρας o ὀμώμενος refpicit notum illud in aureis carminibus: 8 He τὸν ἡμετέρα
ψυχὰ εἰς. Pythagorica definitio numeri paris A.lib. L pag.9. οἱ περὶ Πυϑαγόραν
καὶ τὲς αὐτϑ dades A. lib. If: pag. 56. :

Pythagorici A.lib.ll. pag. 64. M. lib.l. pag. 8. οἱ ὠπὸ T8 IluJwycgix8 διδασκαλεῖα, M.
lib. 1. pa 3- Ρ

| SM ELT TA inuentor. M. lib. II. pag. 30.

"Thamyris M. lib. 1I. pag. 29.

"Theophraflus, Pierites, 1nuficus, M. lib. II. pag. 35.

Thrafylius M. lib. 1. pag. 25.

Timaeus, Locrus, M. lib. lI. pag. 24.

pem Moldhas inuficus,. M. lib. IT. pag. 35.

VL. Scripta Nicomachi ἢ ΠΥ ΤᾺ

1. Colleflio pythagoritorum d«gmotum. | Syrianus in. ΧΠ, Metaphyf.. pag. $1. b. . Hoc
opus refpicere vidctur ZamblizAus , Nicon 'achom lasdans in vita Pythag. cap. 25. fect. 251. et
Simplicinz in 1T. dc coelc o pag. 123. e μὴ ἴσως ἡ τῶν ἐκκέντρων κύκλων ὑπόϑεσις ὑ ὑπὸ τῶν Πυ-

ϑαγορείων ἐ ἐγνωσμένη ἦν, ὡς ἄλλοι τινὲς διηγϑνταί» i Ke Νικομάχω ἑπόμενος ὃ Ἰάμβλι χος,
μ 112 Liber

4) Huic Nicomacho vitam deperditam Apollonii Tyanei tribuit Jon/ius III. 13, pag. 280. Heum.

6:8 Lib. IV.c. ΧΧΡΠ. NICOMACHI THEOLOG. ARITHM. VoLIV. p. 8 δο.τὸ

Liber Tamblichi, quo hoc tradiderat, intercidit et ipfe; erat autem liber decimus “περὶ Πυϑα-
γορικῆς αἱρέσεως » Cuius argumentum fuit περὶ ΣΦαιρικῆς atque ᾿Αφρολογικῆς,

2. Libri de Πμβρα. Ἔν τῷ πρώτῳ περὶ Μεσικῆς laudatur ab Eutocio in Archimedis II.
de fphaera ac cylindro pag. 28. Fuitenim hoc opus plenius ac copiofius enchiridio harmo-
uices Nicomaclico, quod habemus, et de quo fupra dixi. Promittit illud Nicomachus ipfe
pag. 3: συνταξω δὲ σοι μείζονα «gy ὠκριβεξέρων εἰσαγωγὴν περὶ [00] αὐτῶν » καὶ πλήρη *),
σὸ λεγόμενον συλλογισμῶν διηρθρωμένην wg] ἐν πλείοσι βιβλίοις, καὶ dio τῆς πρωτίξης
ἀφορμὴς ἀνωπέμψω. ἔνϑα ἂν διοέγειν ὑμᾶς πυνθανόμεθα. Et pag. 13. Τότων δὲ πάντων
vos xaO ἕκαςξον Φφϑόγγον εὑρέσεις καὶ αἰτίας καὶ προωγωγοὶς. ὡς ἐγένοντο, καὶ πότε» καὶ
ἐκ ποίας ἀφορμῆς. ἐν τοῖς κατὼ πλώτος ἀποδώσομεν σοι. Similiter pag. 27. et in extremo
libri: προσδέχϑε δὲ Θεῶν ἐπιτρεπόντων πιληρεφάτην τὴν περὶ αὐτῶν τότων τεχνολογίων αὐ-
σίκω μάλα σοι! ὑπ᾿ ἐμξ πεμφϑησομένην aereo τῆς πρώτης ἀφορμῆς. Ex 1100 plemore opere
mufico fragmenta videntur ad nos perueniffe, quae fub titulo libri fecundi legi monui.

3. Θεολογόμενω οριϑμητικῆς.» de mumeriz ad varias res theologicas, phyficas et
morales adplicatis fpeculationum libri II. quorum argumentum perfequitur P/ioziur codice
CLXXXVIL — Ex iisdem plura adferuntur in iibro eiusdem argumenti et tituli, qui lamblicho
vel quocumque alio auctore graece prodiit Parif. 1543. 4. De hoc mox infra dicturus fum.
Iam lubet obferuare, quod Nicomachus ipfe ad illud opus fuum lectorem remittit lib. IT.
Arithmet, 64. vbi de denario, in variis rebus confpicuo, differens, quum illarum quasdam
enumeraílet, addit: καὶ ἕτερω μύριω., ὦ κατ᾽ οἰκέιον τόπον ἐν ἑτέροις ὀψόμεϑα.

4. Τέχνη ᾿Αριϑμητικὴ. vberior de numeris doflrina, quam a theologumenis arithme-
ticae et ab ilagoge, quae exflat, diflinguit Phoziur loco laudato: gx, ὥσπερ ἐν τῇ AgiOumi-
xj αὐτῷ καὶ πρὸ ταύτης εἰσωγωγῇ x. T. A. Ex hac quoque fragmenta in theologumenis
arithineticae ex(lant, et nominatim e libro fecundo pag. 33. 43.

s. Ifagogen fuam in Geometriam videtur citare Nicomachts lib. II. Arithmeticae pag. 44.
ἃ δὴ ἰδίως ἐν τῇ γεωμετρικῇ παραδίδοται εἰσωγωγῇ. :

Nicomachus ἐν πρώτῳ περὶ ἑορτῶν Αἰγυπτίων laudatur ab Zfrhenaeo ΧΙ. pag. 418. no-
fier, an alius hoc nomine, adfirmare non audco.

VII Nicomacho non ab re fubiunxerim 2ecAcygpeve Ἀριϑμητικῆς fiue librum in-
fignem incerti Ícriptoris de iis, quae veteres , (Pythagorici maxime, hos enim numeris vfos
ad res phyficas, ethicas et theologicas explicandas vti folitos, praeter alios docet /ambli-
thus libro inedito *) de communi mathematica fcientia cap. 36 et 31. et Proclus [1] lib. I.

cap. 4. "Theol. Platon. notat, Ὀρφικὲς διοὶ συμβόλων, Πυϑαγορείες δ ἀριϑμὼν ὡς εἰκός ὦ

νων τῶ Octo μηνύθεν inftituiffe)) theologice ac philofophice de numeris fpeculati funt, — Hoe |

praeclarum. antiquitatit im eo genere ionutentum ad monus noftras peruenilfe, ef, quod —

nobis |

y) Senfus horum verborum mon eft, vt do- tia: quae plenior fit, et compendio hic di&a ra- —
&us interpres vertit: quaeque plena fit, vt pro- tiocinationibus articulatim explicet.
verbio dicitur, vatiocinationibus membratim dis-

quiilis. Quaefo enim, quale hoc prouerbium? 5) A Villoifonio editum cffe librum, fupra iam
Potius igitur baec videtur effe Nicomachi fenten- — declarauimus, Zar/. Ἢ

»

MTS TIS uu NET NN. SRI

:
1

᾿ΨΟΙΊΨ ΡΟ ΟΡ || NICOMACHI THEOLOG. ARITHM. Lib.1V.: ΧΧΡΙΙ, 659

mobi gratulemur , inquit /Meurfur pag... libri de Denario Pythagorico *), quo libello ve-
fiigiis horum theologumenon diligenter infiftit, et loca non pauca illorum viciffim erudite
illuflrauit. —Prodiere hactenus femel tantum graece Parif. apud Chriflianum Wechelum,
1543. 4. adeo vt operae pretium effet, nouam illorum editionem dari, addita latina ver-
fione et neceilariis calligationibus ac notis, quam operam non negabo fortaffis infra harum
litterarum. ftudiofis, vbi otium fe obtulerit. Nunc moneo, illa Msta exílare in regis chri-
ftianiffimi codice CCCCLXXXIV. [f. in cod. MDCCCCKLIIH. fecundum catal. codd. tom. II.
pag. 425.] tefle Labbeo in bibl, nona MSS. pag. 117. emendationesque in illum librum et for-
tallis latinam eius verfionem fuifle in bibliotheca Renati Moreau, vt ex eodem Labbeo p. 213.
coniicio "). — Equidem theologumena illa partim e Nicomarhi libris duobus eiusdem tituli
et argumenti, quos legit Photiur cod. CLXXXVII. collecta effe, facile mihi perfuaferim,
at Nicomachi ipfius non funt, qui nominetenus in illis plus fimplici vice citatur; fed nec
Theonir, vt exiftimo, etíi Gesnerus teflatur, fe in catalogo quodam legiffe 7/eonir Theo.
logumina, quo titulo, ni fallor, indicata funt ea, quae ad Platónem ex difciplinis mathe-
maticis fcripfit "Theo Smyrnaeus, et partem Bullialdus edidit, nifi plane aliud fuit opus
non de numeris, fed de diis et rebus diuinis, qualia ex(litere Theologumena fr ffotelis, de
quibus dixi lib. IIT. cap. 5. "Theologumena Zf/clepiadir Mendefi, de quibus videndus Cafau-
bonus ad Suctonii Auguflum cap. g4. et Sofídlir “οὶ "Theologumena, quae laudantur a
Fu!gentio lib. IIT. Mytholog. Non abfurda de cetero coniectura mihi videtur doctiffimi viri
Thomae Galei in notis ad 'amblichum, de Myfleriis Aegyptiorum: pag. 201. qui Theologu-
menoruim arithmeticae auctorem magna ex parte eumdem Zanmblichum. effe fufpicatur. Sane
- conflat, ei follemne efle, fcripta antiquiorum et fingillatim Nicomachi delibare, et in com-
menrario ad Nicomachi arithmeticam pag. 167 et 176. diferte librum eiusmodi de numero-
-rum abditis rationibus, et de nominibus antiquis ab vnario ad denarium vsque κατο τὸν
Φυσικὲν λόγον καὶ τὸν ἠϑικὲν καὶ ἔτι πρὸς τότοις τὸν Θεολογικὸν promittit. ^ Confirmat
Galei coniecturam itidem , quod in codice medicco pluteo LXXXVI. 3. licet quatuor tantum
libri de fecta Pythagorica ex opere Iamblichi fuperfint, tamen feruati funt hi tituli poflerio-
rum

f) Recufus eft AMeurfi Denarius Pythagoricus
poft editionem Lugd. Bat. 1631. 4. in tomo IX.
theíauri sntiquitatum grascarum Gronouiani. Con-
ferendae etiam Joach. Camerarii (ymbolae arith-
meticae, Petrus Bungus de myfteriis numerorum,
Kircherus tom. 1. Oedipi part. I. claff. 4. p. 331fq.
et part. IL. fub init. Corn», 42rippa libro II. oc-
cultae philofophiae. Speétat etiam huc Ifidori Cha-
riii Logothetae Philyropolitani, h. e. JoLanunis
Chriliani Langii, Lipfientis, profe(foris Gieffen-
fis, theologia in numeris, Francof. 1702. 4. de quo
libro confulendae obferuationes Hallenfes fclectae
ad rem litterariam (pectantes tom. 1V. obf. 12. Ex
antiquis vide 4phroai/eum ad I. Metaphyf. p. 17 fq.
Sextum Empiricum liL 18. Pyrrhon, hypotypof.
et IX. aduerfus Math. pag, 424 fq. Porphyr. 11.
περὶ ἀποχῆς pag. 188.

4) Secundum catalog. l. c. in cod. MDCCCCXL.
faec. XVI. funt nr. 2. viri cuiusdam docti emen-
datt. in aritbtetices ϑεολογέμενα et nr. 3. opufcu-
lum latine fcriptum, de iis, quae veteres de nu-
meris theologice philofophati funt, Eft quoque in
bibl. edic. Florent. in cod. XXX. nr. 2, plut. 7t.
atque Bandiv. in catal. codd. gr. tom. II. col. is.
cum Holftenio arbitratur, theologuniena ifla ma-
gnam partem ex Anatolii Alezandrini, (qui epifco-
pus in Syria Laodicenus creatus eft, circ. a. Chr.
270.) erithmeticorum libris X. et Nicomachi no-
firi libris eiusdem argumenti duobus effe collecta,
quorum nomina faepius in titulis capitum citentur.
In biblioth. Veneta D. Marci, cod. CCXXXIV.
conf. /'illoi/on. anecd, gr. II, pag. 243. Hari.

640 Lib. IV. «XXVII. INDEX SCRIPTOR. IN THEOL. ARITHM, — Vo:TV. p. rr Pra
——— ———— —

rum quinque, V. de Phyficis Arithmeticae fcientiae, VI. de Arithmetica fcientia, quae eft i
Ethicis, VII. de Arithmetica fcientia quae eft in Diuinis, VIII. de Geometria Pyrha orica κε
IX. de Mufica Pythagorica. Fabric. — Tiedemann in principibus Graeciae philefdpilie (Grir-
ehenlands evften Philofophen,) pag. 213 fq. diffentit a Fabricio, negatque, dudrordd. theolo-
gumenorum magna ex parte lamblichum effe: contra ex manifeíla ftili diuerfitate et quia
diuerfi in opuículo nominantur auctores, concludit, id effe ex variis fcriptis infcite Rom
pilatum. Harl.

Pe. wWeO.-uver

VIL ZIzdex firiptorum in Theologumenis Zrithmeticae, citatorum.

ZInacreon, Xenophanis et Pythagoraz temporibus clarur. pag. 4t.

lAnatolius. 8. 9. 16. 24. 34. 42. 56. 64.

Anaxagoras, Euripidis praeceptor, 9.

Audrocydes, pythagoricus, gregi τῶν συμβόλων γρώψας. 4t.

Ariflaeus, pythagoricus. 42.

Arifloxenus de Pythagora. 41.

Aftronomi. 55.

Babyloniorum δοκιμώτατοι, Oflanes et Zoroafter. 43;

Cadmi vxor Harmonia. 55.

Clinias, "Tarentinus. I9.

Dio-les Caryflius, medicus, 47. perperam Δικλῆς. 49.

Empedocles. 8. auctor aureorum carminum, 20.

Eubulides, py:hagoricus, de Pythagora. 41.

Euripides, Anaxagorae difcipulus. 9.

Exaeretus. Or. vide infra, Speufippus.

Hefiodus. 8.

Hippobotus (opere de fedis) de Pythagora. 41.

Hippocrates. 24. 43. 49. περὶ παιδία Φύσεως. 4T.

Homerus. 22 fq. 33 et ὅτ. vbi de Atlante, coelum portante humeris.

Linus, theologus, ἐν τῷ πρὸς Ὑμέναιον δευτέρῳ Θεολογικῷ. 51.

Mcegillus περὶ οἰριϑμῶν. 28. [0]

Neanthes de Pythagora. 41. ἢ

Nicomachus. 6. eius Θεολογέμενα. 16. δεύτερον ᾿Αριϑ' μητικῆς (diuerfum opus ab eo, quod : |
exílat) 33. 43. lfagoge Arithmetica. 5. 6, Xo TOÀ τὴν ὠρχὴν τῆς ὠριϑιμητικῆς. s. ;

Orpheum Pythagorici fequuntur. 37.

Oflanes, Babyloniorum δοκιμώτατος. 43.

Parmenides. 8.

Philolaus. 56. 6t. ἐν τῷ περὶ φύσεως. 2t. e Philolai συγγρώμμασ, Speufippus profe- —
cit. 6f. : H

Philo- |

ΜΙ. ΤΡ. ».1213 DIOPHANTVS ALEXANDRINVS Ζιφ. ΠΡ’ 6. XXP'II.(ol XXII) 64i

Philofophi. οἱ zrAéisoi τῶν σοφῶν flatuerunt ésiae τόπτον in medio vniuerfl. 9. κατοὶ zroA-
Ass τῶν φιλοσόφων. pag. 50. ,

Plato. 26.24. 43. (e Timaeo) in Theaeteto. 12.

Poeta (Homerus) 22 fq. 61.

Prorus, pythagoricus, ἐν và σερὶ ἑβδομάδος. 44.

Pythagoras. 9. eius aetas, aliaque de illo et fcriptores, 41, definitio iuflitiae. 29. Sym:
bolum Zuycv μὴ ὑπερίβαίνειν. 32. φυσικοὶ et ἱεροὶ Λόγοι. 44. ἐν τῷ δηλθμένῳ περὶ
Θεῶν συγγοώμμωτι-. 19. ;

Pythagorici. g. 9. 20. 44. Orpheum fequuntur. 37. et Babylonios. 43. e Pythagoricis pro-
fecit Speufippus. 6r.

Solonis apophthegma, τέλος ὁρᾶν μακρὰ ΙΕ. 22.

Speu(ippus ὑποτάνης (leg. ὁ Ποτωνης) μὲν υἱὸς τῆς T8 Πλάτωνος ἀδελφῆς. dx dee (leg. διώ-
doxes) δὲ ᾿Ακαδημίας παροὶ Ξενοκράτξ» ἐκ τῶν ξαιρέτε σπεδασϑεισῶν ἀεὶ Πυϑα-
γορικῶν ὠκροοίσεων, μάλιξα δὲ τῶν Φιλολάξ συγγραμμάτων βιβλίδιόν τι συντώξας
γλαφυρὸν. ἐπέγοοανψψε μὲν αὐτὸ περὶ Πυϑαγορικῶν οἐριϑ μῶν. 61 fq.

Strato, peripateticus. 47.

Xenocrates, Platonis fucceffor. 6r.

Xenophanes, phyficus, Anacreontis et Pythagorae actate clarus, 41.

Zoroaller, Babyloniorum δοκιμώτατος. 43.

IX. DIOPHANTVS, Alexandrinus, licet ab aliis ante Chriftum natum vixiffe "),
ab aliis Neronis vel Antoninorum tempora adtigiffe tradatur; tamen quando vixerit, incer-
tum reliquit: nullius enim fcriptoris, nullius rei meminit, e quo tempus, quod ingenio fuo
illuftrauit, colligere polis. Annos natum fuiffe LXXXIV. quum diem obiret, ex hocce
gripho eius epitaphii cognofcitur , quod ex anthologia inedita promit Zac/efur in notis ad

lib. V. pag. 27o. [I]

Οὗτός vo. Διόφαντον ἔχε τάφος. ὦ μέγα ϑαῦμια,
Καὶ τάφος ἐκ τέχνης μέτρα βίοιο λέγε,
“Ἔκτην καρίζαν fors Θεὸς ὥπασε μμοέρην,
Δωδεκώτῃ δὲ ἐπιϑεὶς μῆλα πόρεν χλοάαν,
Τῇ δ᾽ ἀρ ἐπ᾽ ἑβδομάτῃ τὸ γαμήλιον ἥψατο φέγγος
Ἔκ δὲ γώμων πέμπτῳ ποάδ᾽ ἐπένευσεν ἔτα,
Αἱ oj τηλύγετον δειλὸν τέκος, ἥμισυ πατρὸς
T£ δὲ καὶ 5 xguepós μέτρον ἑλὼν βιότα,
Πένθος δὲ αὖ πισύρεσσε παρηγδρέων ἐνιουτοῖς,

(T5 δὲ mies coQim τέρμ᾽ ἐπόρησε ius
Hic

v) Vide /off. de fcient, Math. pag. 27. 341. 432. 464.
Vol. . Mmmm

Ἃς

642. Lib. IV, c. XXP 1I. DIOPHANTI ALEX. ARITHMETICA . Vo IV. p.13 14 1

Hic. Diophantus habet tumulum, | qui tempora vitae
lilius mira denotat arte tibi.

Egit fextantem 0.) iuuenis, lanugine malas
Feflire hinc coepit parte duodecima 5).

Septante Y) vxori pofl haec foriatur, et anno
Formofus quinto *) nafcitur inde puer.

Semi/Jem 54) aetatis pofiquam attigit ille paternae,
Infelix fubita morte peremptus obit.

Quatuor ^) aeflates genitor lugere fuperles
Cogitur, hinc annos illius affequere.

Fuiffe videtur idem Diophantus, in cuius ᾿Αφρονομικὸν κανόνα feripferat olim (Suida tefle)
Hypatia, T heonis Alexandrini filia. — Pythagorae et Euclidi iungitur a lohanne Hierofolymi-
tano in vita Iohannis Damafceni, cap.rr. vbi Damafcenum et Cofmam adfirmat, ita in
Arithineticis profeciffe, vt Pythagoras et Diophantus; in Geometricis vt Euclides: ᾿Ανώλο-
γίας δὲ ἀριϑμητικας ὅτως ἐξήσκησας εὐφυῶς, ὡς Πυϑαγόραι καὶ Διόφαντοι. Fabric, —
Fabricius fequutus effe videtur Βαρλείτιμι. ^ Hambergerus in zuverlàff. Nachricht. tom. Π
pag. 335. eius aetatem cum aliis collocat in an. Chr. circ. 160. fub imperatoribus Antoninis.
At multo feriori aeuo, n. Iuliani imper. circa a. Chr. 362. adligat eum Saxius in Onomalli-
co etc. I. pag. 417. vbi; , Tl hemiflii aetate, inquit, adeoque principe luliano, floruiffe, ex
Gregorii Zbulpharaii hifloria Dynafliarum veri(imiliter demonflrauit ampliff. Gerard JMeer-
maumur in praefat. Speciminis calculi fluxionalis, Lugd. Batau. 1742. 4. (X. 3 fq.) et dod. .
JMoniucla in hiftoria mathef. Parif. 1758. 4. tom. I. part. 1. lib. V. $. 6. pag. 315. * — Fabri- -
cium exfcripfit Heilbronner in hiftoria mathef. vniuerfae pag.338Íqq. Adde Scheibelii Eine -
leitung zur mathematifchen Bücher-Kenntnifs part. XI. pag. 326. Harl. :

X. Editi funt e libris XII. quos fcripferat ad Dionyftm, nefcio quem, (Τιμιώτατον
Diophantus adpellat,) et quos in Vaticana MStos adferuati iam pridem teftatus eft /oanner Ae-
giomontanur praef. in Alfraganum, [IP] problematum Zrithmeticorum libri 7I. et de nume-
rir polygonis fiue multangulir liber I. *) — Mira fubtilitate excogitatas quaefliones fubtilius
refoluit noua ratione analytica, quam ipfe ante fe ignoratam profitetur, recentiores a Gebro
Arabe Zlgebraicam adpellant et Arabibus tanquam inuentoribus falfo tribuunt, quum bi illam
vtique a Graecis, vt alia pleraque, acceperint ^"). — Libro fexto arithmeticas fuas fpeculationes

etiam -
10) 14. annos, bros Diophanti continuiffet; fe illum cod. com-
Xx) T — municaffe cum Guil, Goffelino, nouam edit. cum
y) 12. — commentario paraturo: illo vero pefüilentiae atro-
2) δὲ — citate ebrepto, periiffe codicem, nec repertum ;
44) 42. — fuiffe, arl. |
bb) 4 —
Summa $4. — di) Diophanti libr. de algebra interpretatum

effe Vohamed Ebn T'haya Ein lo I/'apha Aibu-
cc) Du Perrom , pater purpuratus, Meziriaeo zioni, ex Abulphar. obferuat Heilbronner 1. c,
adürmauit, fe quoque habuiüfe cod, qui XIII. li- peg. 433. Harl.

Vol. IV. p. 14 DÍOPHANTI ALEX. CODD. MSSTI Lib.IV.c. XXV Il. 643

etiam ad geometriam adplicare incipit exemplo Euclidis, quem praeter rem eo nomine re-
prehenderunt viri dochillimi *). — Libri V. quaeflio 23. metro fiue epigrammate octaflicho
continetur, vnde Bachetus anfam illo loco fumfit ex inedita Anthologia XLV. eiusmodi gri.
phos arithmeticos producendi atque interpretandi, vt notaui fupra lib. III. cap. 32. $. 6.
[vol. IV. pag. 452.] vbi etiam feci mentionem LXI. epigrammatum graecorum , aenigmata
iucunda arithmetica continentium , quae compofuit cumque verfione et enodatione fua edi.
dit et Otii Sorani titulo profcripfit Joamzes Laurenbergiur, Hafniae 1640. 4. Bachetus in no-
tis ad Diophantum pag. 196. illuflrat etiam griphum arithmeticum latini epigrammatis, obuii
in collectione veterum poematum Pithoeana, quod incipit:

Vt tot emantur aues, δὶς denis vtere mumis etc.

Vide et Anthologiam epigrammatum graecorum lib. 1. cap. 46. f. 97 fq. ac Maximi, mona:
chi (Planudae), fcholia graeca, ante H. Stephani adnotationes excufa in edit. Wechel.

ΧΙ. [Notitiam codicum mrrtorum , quorum magnam copiam Hrilbronner in oper. mem.
paffim ex Montfauconii catal. codd. iam adtulit, hic praemittam. | Numeri paginarum, fim-
pliciter adpofiti, indicant loca, vbi Heilbronner codd. fecit mentionem. In biblioth. /"afica-
na, Dioph. arithmet. libri ΠῚ. et alia eiusdem. (pag. 538. δ. 2.) — eius arithmetica Hermae
"Trismegifti. (pag. 539. $.3.) — arithm. in cuius calce quaedam ex /aximo Planude adiun-
guntur. (pag. 541. $. 9. item pag.447. $.35.) Exemplum codicis cuiusdam Vaticani a Iac.
Sirmondo accepit Meziriac. ;

In biblioth. Zmbro/;ana Mediol. Dioph. arithmeticorum libri et de numeris polygonis,
Jofepho Auria interprete. (pag. 563. $. 90.) — Secundum AMonffaucon in diario ital. pag. 15.
duo codd. gr. recent. in illa exftant bibliotheca.

Venetiis in biblioth. D. Marci cod. CCCVIII, chart. faec. XII. in 8. Dioph. arithmetic:
libri VI. quorum duo priores illuftrrantur fcholiis, et de numeris polygonis, f. multangulis

liber I. (vid. catal. codd. gr. pag. 144.)

Taurini in biblioth. regia, cod. LXXIIT. Eod. faec. XVI. arithmet. libr. VI. quorum
duobus prioribus addita funt in margine fcholia Maximi Planudae; et Dioph. de multangu-
lis numeris. (catal. codd. T'aur. gr. pag. 170.)

Patavii in biblioth. quondam Hector. Dioph. arithmet. (tefle Zomafno in biblioth. Pa-

tauin. pag. 115.)
In bibl. publ. Parif. tefte cat. tom. IT. Diophanti arithmetica in codd. MMCCCLXXVIII.
-:MMCCCLXXIX. MMCCCLXXX. MMCCCCLXXXV., in fecundo et tertio eft quoque illius
Mmmm 2 liber

e£) V'illoifon in Anecd. graec. tom. II. p.153fqq. — innotuiffe, et illum auctorem pag. 7o. adfirmare,
animaduertit, anonymum auétorem differtat. ma- Diophantum Alexandrinum, qui medio fere fae-
- fhematico criticae de numeralium notarum minuf- culo fecundo Algebram inftituiffe a. plurimis pute-
cularum origine, in tomo 48. Raccolta d'Opufco- tur, illarum notarum non penitus fuiffe ignarum.
li fdientifiei e filologici, pag. 21— 110. plurimis Plura ex illa differt. fcite excerpfit cl. Villoifon,
comprobare exemplis, minufculas numerorum no- — Zar/.
tas, quas arabicas immerito vocalpus, Romanis

644 Lib.1P.c. XX 1I. DIOPHANTI ALEX. EDITIONES

liber de multangulis. — In biblioth. Car. de Montchal. Diophant. libri VI. cum fcholiis

Max. Planudis, in II. priores libros. (Heilbroum. pag. $75. $. 145.) — inter codd. de ifesme
graecos, Dioph. arithmet. (pag. 584. δ. 190.)

Oxonii in bibl. Bodleiana, Dioph. algebrae libri I. propofitiones decem priores, (Heilbr.

Pag. 594- δ. 233.) et arithmetic. libri VI. ac de numeris multangulis cum fcholiis Planudis -

Maximi. (pag. 617. 6.)

In bibl. E/zorialenfi, (auctore Pliiero in itinerar. per Hifpan. pag. 166.) Dioph. arithm.
libri VIII. iterum iidem cum expofitione Maximi Planudis. — Zatriti in biblioth. regia, -

cod. XLVIH. Dioph. arithm. libri VI. eiusdem de numeris multangulis, liber. (tefte Zriar-
£o, catal. pag. 163.)

In bibl. Heidelbergenfi fuit quondam codex Dioph. (391. ap. Sylberg.) — Guelferbyti

ex bibl. Gudii, Dioph. cum figg. fol. add. fynopfin vett. mathematic. ete. fupra in vol. IV.
pag. 211. Harl]

Diophanti libri fex cum fcholiis graecis Maximi Planudae in duos primores libros, at» -

que liber Diophanti de numeris polygonis, collati cum Vaticanis codd. et latine verfi a Zo-

fephi Auria fuere in bibliotheca Caroli de Montchall, tefle Labeo in bibl. noua MSS. p. 191. -
Poít Auriam, cuius verfio adhuc inedita delitefeit, eosdem Diophanti feptem libros, quos -
ab Andrea Dudidiio acceperat, et de numeris multangulis, latine vertit, illaque lingua pri- -

mus edidit, Planudaeque fcholia et fua ipfius perdocta commentaria adiunxit Guilelmur
AXylander, Bafil. 1575. £01. 7^) — Hinc praecipua laus eft Claudii Cafparis Bocheti €*) Meziriaci
Sebufiani, qui noua verfione et luculentis commentariis explicatum [1] Diophantum , (praes
miífis tribus fuis porismatum libris et fubiecta de polygonis numeris adpendice,) graece et

Jatine vulgauit Parif. 1621. fol.) Xylandri obferuationes plerumque non afpernatus, fcho- -

liaften vero graecum nil fere nifi futilia et a Diophanti fenfu prorfus aliena effutire obfer-
vans. Non praetereundum, quod ad lib. II. quacfl. 28. notat, fibi videri, Íciolum quem.
piam e tredecim libris Diophanti eas, quae fibi viderentur, in vnum colligentem quaeflio-

nes, eos, quos habemus, fex arithimneticorum libros confarcinaffe.

Jf) Conf. cel. Kaeffneri Gefchichte der Mathe-
mat. part.I. pag. 184 — 197. vbi multa is docte di(-
feruit de Xylandri labore et ipfo Diophanto; et
pag. 195. memorat, in: Les Oeuvres mathemati-

ques de Sinon Stevin — — par Zibert Girard,
Leidae 1634. fol. reperiri pag. 102 fqq. Lrs fix
livres de Diophante — —., quatuor priores cffe

aSteuino; duo pofteriores a Girardo ex verfione
Xylandri.,in linguam franco-gallicam translatos.
Harl.

gg) Qui non capiuntur libris (tudiisque, nifi
quae funt πρὸς τὸ ἄλφιτα. iis vtique fordebit Dio-
phantus, fordebunt virorum doctorum in eum la-
bores, quantumuis ingcniofiffimi, quemadmodum
Malherbius ex Bacheto, amicis quibusdam comitan-

parum

tibus et opus taniquam vtilif «mum extollentibus,

Diophantum fibi ofierente, rogare non dubitauit
s 1| feroit amender le pain? Baclius dictionar. -

hifterico tom. HI. pag. 3132. ex Malherbii vita.

li) Per errorem Koenig in biblioth. pag. 252. |
fcripfit, editionem illam in lucem emiílam effe *
a. 1613. et /'offius de fcient. mathem. errauit in |

nota anni 1623. vt bene obferuauit Bay! in Di-
ion. voc. Zeziriac, tom. IlI. p. 386 fqq. not. B.
in qua et feq. nota C. de Meziriaci meritis in Dio-

phantum multus e. Adde (de Saílengre) Memoi- ^

res de Littetature, Hagae Com. r7i5. 8. tom. I.
vbi pag. 76 — 86. edit. Bacheti Meziriaci copiofe

recenfetur, et de Diophanto eiusque aetate , atque -

interpretibus fufe disputatur. Z7ar/.

Verum haec coniectura -

VoLIV.p PE —

Vot. TV. p. 15 P 16 DIOPHANTI VARII Lib. IV. c. XXI H. 645

parum mihi quidem videtur verifimilis — Ceterum Bacheti obferuationes verfioque feruatae
funt in editione graeco - latina, quae prodiit T'olofae 1670. fol. adiunctas habens notas quas-
dam breues ac fubtiles et ingeniofas D. Pauli de Fermat, fenatoris 'Tolofani, praefixo cius.
dem inuento nouo doctrinae analyticae, quod ex epiflolis eius, ad fe fcriptis, collegit Jacobur
de Hilly, S. I. cuius Diophantus rediuiuus prodiit Lugd. i670. 8. poft vulgatum Pa wif. 1660.
4. librum, quo rationibus Euclideis enodare problemata geometrica inflituit, quae Diophan-
tus algebraicis refoluerat. Inedita Joammir Pellii, Britanni, mathefeos in gymnafio Bredano
profefforis, commentaria vchementer laudat J/offur de fcicutiis math. pag. 37. Conferre
etiam iuuabit Hacheti eiusdem, quem iam dixi, librum, gallice vulgatum , cui titulus proble-
mts plaifanr et dele(Tables qui fe font par [es noméres. Lugd. 1612. 8. Caroli Renaláimi, patri-
cii Anconitoni, algebram veterem Diophanteain, fiue numerofam, Anconae 1644. 4. Paphicelis
JBouibellii ^) algebram, italico fermone editam Bononiae ut 4. qui fua ἘΠ επ ες Dio-
phanteis admifcuit ): et Gui/. Ougktredi i, Etonenfis collegii regal. Cantabrig. focii, opu-
ácula mathematica, Oxon. 1677. 8. in quibus libri tres primores Diophanti algebraico more
Íoluuntur. De ingeniofiffimi Ozanami Diophanto vide Johannis Z/allif opera tom. Mf.
pag. 681 fq. —Diophantum editum effe ab Zim. Bu/lia/do, legi in Koenigii ") biblioth. et
Hendreichii pandectis Brandeb. fed nunquam vidi, neque alius quisquam vt puto. Quam-
quam exflat opus Pullialdi fubtiliffimum, a Diophantei argumento haud abludens, de arithme-
tica infinitorum libris VI. Parif. 1682. fol.

Harmonica Diophanti, quae Gesnerus et alii memorant, intellige de harmonicis nu-
meris, non de Ícripto quodam mufici argumenti,

" ΧΙ. Fuere et alii Diophanti, veteribus memorati, quorum nonnullos hoc loco re-
feram. [I]
Diophantus, Amphitropenfis, accufator Ariflidis. Pluterch. Ariflide pag. 535.

Diophantus, Athenienfis, "Themifloclis F. qui gloriari folitus eft, quod fibi placeret
idem per matrem atque adeo patrem feum omnibus probari Athenienfibus, vt refert idem
Plutarchus in limine libri de pueris inflituendis.

Diophantus, archon Athenis Olymp. XCVI. 2. de quo Suid. in Δραχι μὴ» Hefychius et
Zenobius in Δραχμὴ Xo Cogo: atque Zudrens Schoftuis ad Prouerbia pag. 61. — [Conf.
Cor/n. faft. atiic. tom. lI. pag. 284 fq. qui alium JDiophamrum, ab Ariflotele Polit. ἢ]. 7.
memoratum, ab ilio difcercendem cfle, contra Meurfium cenfet. Harl] Videtur idem
fuiifs auctor σήλης fiue columnae Diophanti, a Demoflhene memoratae, ογαῖ, in Leptinem,
qua iureiurandi fide dafa, eadem praemia promittebantur libertatis ciuilis futuris vindicibus,
quae Harmodio et Aríflogit oni data erant. Fabri. Enimwero Fabricii fufpicio nititur falfa
lectione, iam a //alckrnario ad Herodot. V. 55. pag. 298. correcta. Locus autem De//5.

Mmmm 3 adu.
if) De huius et Franc. Fictae opera vid. Mezir, ve//i Somafco, Venezia, nella Stamperia Baglioni.
et Sallengre Mem. l. c. pag. 83. at. 1744. 4. vid. Paitoni biblioth. degli Autori —
obiemi di D C c[/andrino, volgarizzati, tom, I. pag. 292. ZJari.
ΠΕ Add. T Problemi αἱ Diof. die drino, volg I. pac Horl

tradotti in Italiano e. eInoliticioneure dimoftr afi, i|) Koenigü errorem notauit Bayle l. c. pag. 387.
in tom. 1I, Elementi di Fiica del P, Gioventi Cri- not, B. Har.

͵
»

646 1.1}... XXII. DIOPHANTI VARII VSUdVopréPipo

adu. Leptin. exílat in edit. Reiskiana vol. 1. oratt. graec. pag. 505. lin. 28. vbi vero Reiske |
ex codd. Parif. Augu(l. et Bauar. referipfit Δημοφαντε. et fic quoque iam legerat Vlpianus.
Atque Fabricium, h.l. prauam eamque vulgarem lectionem Ícquntum, rem male retuliffe
ad Diophantum, archontem, monet cl. ///o[f. in not. ad fuam. Demoflhenicae illius ora-
tionis editionem pag. 377 fq. — Sed Diophanti píephisma de victoria, aetate poflerius, res
fertur a Demoff hene de falfa legat. pag. 368. edit. Reiskii, cui in indice hiflor. in Demoflhen.
pag. 849. hic ille videtur, quem Diodor. Siculus Vl. pag. 119. Olymp. CVII. 3. operam ait -
egregiam regi Perfarum in bello aegyptiaco nauaffe. Occurrit quoque in orat, Demoflh. de
falfa legat. pag. 403, το. Harl.

bd
Diophantus Arabs, fophifta, qui Proaerefium pro funere laudauit. De eo Eunapius,
Vide et Holflenium in Porphyrii vita pag. 50.

Caefius Diophantus, in veteri Infcript. apud Gruterum pag. 673.

Diophantus, chirurgus, cuius emplaflra referunt Afclepiades apud Galemum V. 4. de
medicamentis xoa γένη. et Zndromachur apud eumdem lI. 7. — Aliud contra lichenes, V. 7. —
κατὰ τόπες. [vid. Fabr. B. Gr. vol. XIII. pag. 144. vbi alius quoque Diophantus, medicus, |
occurrit. |] "

Diophantus, dux, quem Mithridates in Cappadociam mifit, tefte Memnone apud Phe. -
tium cod, CCXXVI. X

Diophantus in M. Lepidi numo, apud Coos percuffo, quem exhibet Triflanu: tom. I.
pag. 64.

Diophantus, Herodis, regis, fcriba falfarius, atque ideo fupplicio adfectus; de quo Tze-

zer Chil. VI. hift. vf. 273 et 461. ex Jofephi XVI. 16. Antiqu.

Diophantus, Lacedaemonius, cuius Antiquitatum libri XIV. Hygino et Fulgentio lau-
dantur. [n eodem fortaffe opere egerat De facris Deorum, quod fcriptum citat idem Fule:
gentius in Nefrendes. In Πολιτικοῖς. quae Stephanus in Λιβυςῖνοι citat in teflimonium,
videtur de variis ciuitatibus egiffe, Septentrionis maxime, vt Agatharchides apud Photium -
et Stephanus in ἼΔβιοι confirmant. — Dixerunt iam de hoc Diophanto ZMeurfus-1V. 17. Mifc.
Lacon. “ας de Hifl. Graec. lib. IIT. pag. 359. eumque fequutus Zo. Fazr ad Gyraldum de:
fepultura pag. 698. [add. Munker. ad Fulgent. cap. t. pag. 622. aucterum mythograph. lat. -
edit. Staueren.] E

Diophantus, Lycius, cuius colicum. pharmacum memorat Zndromachur apud Gale.
num IX. 4. de medicamentis κατοὶ T6725.

Diophantus, Mitylenaeus, rhetor, inter exquifitos e Graecia magiflros, [IP] quos Tibes:
rius Gracchus, laudatus a Cicerome in Bruto cap.27. quamquam codices plerique vocant
Diophanem "^), etiam apud P/utarchum in Gracchis cap. 8 et 20. pag. 827. 834. Fuit et
Diophanes quidam Nicaenus, de quo infra in Geoponicis et veterinariis fcriptoribus libro VI:

[Diophane

mim) Atque Diophanen: dederunt Verburg, Er- fuae libelli editionis,) obferuat, eumdem Diopha:
nefti ac Wetzel, quorum poftzeirus in nota (p. 73. nem vocari £irogm a Strabone pag. 918. arl.

1
L|

γον ρα δ. ALIDSCRIPTORES ARITHMET. EDITI Lib. IP. c. XXVII. 641

[Diophantus, peripateticus. vid. fupra, in vol.III. pag. 491.

Diopbantus, rhetor antiquus, Demoflhenis aequalis, memoratus Harpocrationi ac
Suidae in MeAdvezos. Fabri. A Demoflhene in. orat. περὶ παρωπρεσβείας pag. 436. edit.
Reisk, numeratur in claris et potentibus oratoribus; eumque Acirke in indice πον, in De-
mof(th. pag. 848. eumdem effe fufpicatur, cuius pfephisma paullo ante ad Diophantum
archonta memorauimus. Zar,
— Diophantus, Syracufanus, philofophus pythagoreus, euius de mundi originibus fen-
tentiam refert TAeodorifur lib. IV. de curatione graecar. affectionum. — [Aliis dicitur Ec-
phontus, et floruiffe fertur ante Ariftotelem. vid. /Morgitor. biblioth. Sicul. I. pag. rTo. adde
fupra in vol, I. pag. 843. Hart.

Diophantus, ad quem Theocritus Idyllio XXI.

. 'A πενία, Διόῷαντε, μόνα T$ τέχνας ἐγείρα,
Paupertas, Diophante, vna eff, quae fufcitat artes.

Diophantus, cuius paruiffimam ftaturam lepide ridet Lucillius, poeta, fub extremum
faeculi quarti poft natum Chriftum clarus, in epigrammate graeco pag.279. quod cum
"metaphrafi fua exhibet Ca/aubonur ad Suetonii Auguíl. cap. 43. tum ex altero hoc pag. 230.
Anthologiae edit. Wechel.

Βυλόμενος ποϑ'᾽ ὃ λεπτὸς ἀπάγξασϑαι Διόφαντος,
Νῆμα λαβὼν οἰροί AVIS αὑτὸν ἀπηγχόνισεν,
Cum paruus vellet laqueo. Diophantus obire,

Penfilis eft filo fa&us araneoli.

— . Nomine Diophanti idem Lucil/iur pag. 216. vtitur, nafo fufpenfurus Hermogenem me-
dicum; dicit enim, illo tantummodo per fomnium confpecto, Diophantum obiiffe.

Ἑριμογένη τὸν Ἰατρὸν ἐδὼν Διοῴαντος ἐν ὕπνοις,
Οὐκ ἔτ᾽ ἀνηγέρϑη, καὶ περέμμιμεα, (φέρων,

Viderat Hermogenem medicum in fomnis Diophantus,
Amuleta licet. corpore ferret, obit.

Idem Lucilius Diophantum hunc alibi vocat aflrologum: Ἑρμογένη τὸν ἰατρὸν o. Asge-
λόγος Διόφαντος erze ovas ζωῆς ἐννέα μῆνας ἔχειν.

Omitto M. Pilium, Marci libertum, Diophantum; in veteri infcriptione Narbonenfi,
et Diophantum, ornatorem glabrorum "Tiberii Caefaris, apud Gruterum pag. 988 et 578.

XII. Qui praeterea doctrinam numerorum e veteribus graecis illuflrárunt, et quorum
fcripta edita feruntur, ne de latinis, Marciano Capella, Caffiodoro, Boethio, Iidoro Hifp.
| et Beda memorem, hi fere funt: Euclices libris feptimo, octauo et nono elementorum, [09]
de quo vide, fi placer, quae notaui fopra lib. HI. cap. τ. δ. το. [vol. IV. p. 28.] "Iechimeder,
de euius Plammite vide lib. IlI. cap. 22. Z7eo Suyruatur, de quo dixi in eodem libro Ill.
| cap. 18. $. 2. [p. 35 fqq.] Sextus Empirieur libro IV. contra mathematicos, de quo libri IV.
cap.17. AMichacl Pftlius in Íyntagmate Íynoptico quatuor difciplinarum matleimaticarum,

arithme-

6i& ΤΡ XXI IH. SCRIPTORES ARITHMET. INEDITI ΟΡ pass

" i
arithmeticae, muficae, geometriae et aflronomiae, fcripto anno Graecorum 6516. hoc eft 1
Chrifli 1008. et graece atque latine vulgato Bafileae 1554. 8. cum Guil. Xylaudri verfione et?
notis, et latine Lugd. Bat. 1641. 8. Prodierat etiam Pfclli compendium arithmeticae fepa-
ratim graece Parif, 1538. 8. 1545. 8. Baríaam denique, Calaber, monachus S. Bafilii, me-
dio faeculo decimo quarto poft Chriflum natum clarus, et τοὶ EuxAeida καὶ "AgisoriAass xg]
Πλάτωνος ἐκμελετήσας καὶ διωίβόητος περὶ ταῦτω ὧν. ceicbrante 10. Cantacuzemo M, 39. 7
hift. pag. 329. — Huius Barlaami cei ἀπόδειξις τῶν γρωμμικῶς ἐν δευτέρῳ τῶν φοι-
xev ἀποδερχϑέντων» Arithmetica demonfiratio eorum, quac Euclides libro. [secundo fuos .
rum elamentorum (in lineis et figuris planis) demon/irauit, edita eft graece et latine addita.
Conradi Dafypodii verfione, vna cum primo et fecundo Euclidis libro, T'heonis commen-
taiiis illufirato. Argentorat. 1564. 8. Eiusdem Barlaami Λογιςξικὴ, Logiflica fiue arirhme-
tica algebraica /i^rir fzx cum verfione et Ícholiis Joannis Chamberi, collegii Etonenfis apud
Anglos Socii, prodiit Parif. 1599. 4. et reginae Auglorum, Elifabethae, ab interprete eft in-
fcripta. Barlaamus in praefatione etiam γρομμικῆς Soryeorees meminit, Euclidis puto,
non fuae. Barlaami Logiflicen nonnulli graece et latine editam prius narrant a Dafypodio
Argent. 1572. 8. quam editionem non vidi. De J/Vic. Smyrmoei numerorum notatione per
geflum digitorum, fiue daxrUAev κάμψεις, dixi bibl. latinae IV. 6. 12. Fabri. De ortu
minufcularum notarum numerorum vid. Z/illoifon. anecd. gr. tom. ll. pag. 152 fqq. Harl, Ὁ

H
«

XIV. Scriptores incditi de difciplina numerorum.
E Nicolai Artabasdae arithmeticis MSS. locum graece producit Gilbertus Gaulminus ad
Euflathii amores pag. 37-

Afclepii Tralliani in arithmeticen Nicomachi, de quo dictum fopra, $. 5.

[Domnii , (qui ab aliis male, opinor, dicitur Damiagur,) Lariffaei philofophi, enchi-
ridion arithmetices, in cod. Coislin. tefle /Montfauzon catal. illius biblioth. Coisl. pag. 239.
in cod. CCCXVIII, Veneto D. Marci, (catal. pag. 147.) Acuvis Φιλοσόῷε Λαρισσαίδ Eyes.
οἰδιον εἰσαγωγικὸν οὐριϑιμητικῆς. — ln bibl. Mazarin. (ap. Heilbronn. pag. 583. vbi tantum
Ícribitur Larif/ari enchirid. orithmetieae introdu&lionir.) ἘΠῚ autem videtur Heliodorus Larif-
fasus, et praenomen, Domniur, honoris vocabulum. De eius optica, quae in variis ex.
flat codd. msstis et edita eft, vid. Fabric. vol. VI. lib, V. cap. 5. 6. 5. pag. 783 fq. et Latnber.
atque Ko//ar. ià comm. de codd. Vindob. vol. VII. col. 193 fq. Harl.

D:
)

Arithmetica Indica. Labbe Dibl nou. MSS. pag. nq. "
Iohannis Pediafimi arithmeticatum quaefionum expofitio.

ὃ à í 3 i "m
Ifaaci, monachi, arithmetica. Labbe Bibl nou. MSS. pag. 2ot. |

TZ Σκηπίωνος τῇ Ματαράκτϑ (Ματαρφώγγϑ) οπομνημονεύματα,» de quibus Lal
borius VII. pag. 263. [16] (pag. 561. edit. Kollarii.] T

Georgii Pachymeris de quatuor difciplinis mathemat. MS. idemne fit cum Pfelliano:
edito, an diuerfum , dubitat Z/atiur de Georgiis pag. 373. — Diuerfum effe docet Zrmazl

Buillialdur pag. 192. ad l'heonem, vbi notat, vtrumque "Theonis vefligiis inflitiffe.
Nicetae Gregorii fynopfis quatuor difciplinarum MS. in bibl. medicea ,, LXXXVII. το.

Palladii

1
ES

WelAV.p9P20 “ SCRIPT. ARITHM. DEPERD. Lis. ΠΡ’. c. ΧΧΡΊΙ, (ol. XXII.) 649
i pore

Palladü de arithmetica, MS. in bibl. Renati Moreau, tefle Labbzo pag. 217. biblioth.
nouae MSS. :

Pfelli de methodo arithmetica Aegyptiorum. MS. in bibl. medicea LVIII. 29.

Iohannis Philoponi ἐξήγησις arithmeticae Nicomacheae, de qua fupra dixi 6. 3.

Omitto anónymos de numeris fcriptores, quos in bibliotheca regia exftare teflatur
Labbrur pag.217. Ex codice regio περὶ λιτρισμῶν, de librarum fupputationibur, notas nu-
merales myriadum, Graecis vfitatas, profert Montfauronus praef. ad Palaeographiam Grae-
cam pag. ΧΙ fq. laudans etiam Georgii Henifchii opufculum de numeratione multiplici.
Videas autem ibi notari myriadem vnam, non accentu graui fub iota pofito, fed duobus lit-

terae alpha impofitis punctis: fic myriades duas impofitis duobus punctis litterae beta; atque
'ita porro. Mille myriades fignantur pofito vno puncto infra litteram alpha et duobus fu-
perpofitis, et fic deinceps.

XV. Scriptores. ZArithmetici deperditi.

Inprimis dolendum eft, ad nos haud perueniffe Eudemi igogimv ἀριθμητικὴν, cuius
'librum primum citat Porphyrius ad harmonica Ptolemaei pag. 288. 2d
Anatolium, Alexandrinum, epifcopum Laodicenum, cuius fragmenta quaedam in
theologumenis arithmeticae leguntur, 4rcem libros fcripfiffe de rithmeticae inffitutionibus
fiue ᾿Αριϑμήτικῆς συντάξεως, vt ef! apud graecum interpretem, teftatur S, Hieronymus: in
catalogo cap.73.- Apud Honorium Auguflod. legas fcripfiffe decem libros de Zfrithmetica,
Geometria, ZAflronomia, Grammatica, Rhetorica, Diale£lita, fed error hic inde cft, quod
paullo ante dixerat Hieronymus, Anatolium in difciplinis his omnibus mirae doctrinae fuiffe,
Et aliis quoque exemplis docuit Jo. Pear/oniur in vindiciis [ΠΡ] Ignatii f. 256. malum faepe
Hieronymi interpretem effe Honorium. Sane Eufebius quoque, quem Hieronymus fequi.
tur, auctor eft, Anatolium reliquiffe ᾿Αριϑμήτικοὶς εἰσαγωνγοὶς ἐν δέκα, συγγράμμασιν. Fabric,
"Wide fupra, in. tom. III. in catalogo Peripateticorum, pag.46r. Codextamen, in quo fit
Anatolii theologica natura arithmeticae pythagor. effe dicitur in biblioth. Efcorialenfi, tefle
2Plüero in itinerar. per Hifpan. pag. 184. Harl.
Megillus περὶ ὠριϑ μῶν laudatur in iisdem theologumenis arithmeticae pag. ag.
De Nicomachi, Diophanti et Iamblichi fcriptis perditis fupra dixi.
Speufippus περὶ Πυϑαγορικῶν ὠριϑμῶν. — 'Theologum. arithmeticae pag. 62.
Pythagoras quoque arithmeticen fcripferat, fi credimus Iohanni Malalae et aliis quibus.
dam, vt notaui lib. If. cap. 12. — Sed verius eft ipfum voce difcipulis fuis plura de numeris tra.
didiffe, quae illi deinde litteris confignarunt, vt Archytas, Ariflaeus, Eudoxus, Hippafus,
Philolaus et Thymaridas a Jamblicho ad Nicomachum laudati. Dixi ibidem [f. VI. p. 790.
vbi vid. not. XX ] etiam de fetraffy Pytagoriza, et de tabula multiplicandorum numerorum,
quam abacum Pyihagoricum vocant, et de ludo Pythagorico &Agzhunomachia

Fol. V. Νὴ πα x CAPVT

ὅςο Lib.1V.c. XXV III. ALEXANDER APHRODISIENSIS Vol. IV. p. 629 ὅς

CAPVT XXVIII (olim XXV)
DE ALEXANDRO APHRODISIENSI

L. Alexandri Aphrodifienfis aetas, praeceptores et dogmata quaedam. — YI. Scriptorum editorum
recenfio cum obferuationibus criticis. ΠΙ. Scripta inedita atque deperdita, ΙΝ, Index au&to-
rum, in fcriptis Aphrodifei editis vniuerfis citatorum.

[Cum auctario G. C. Harles.]

[ΒΡ ΔΕ Μ Ὁ ENDE NDS AZ

Supra in vol. IIT. cap. V. de Ariftotele paffim et frequenter memorati funt Alexandri Apbrod.
commentarii in Ariflotelem, eorumque codd. mssti atque editt. — Praeter ea conferri
poffunt,
Cel. Buhlz in primo Ariflotelis Opp. tomo pag. 287 — 294. et paffim in narratione de
codd. atque editionibus Ariftotelis.

G. 1. P'offus de philofophorum fectis cap. XVII. $. 16. r7. pag. 89.
Brucker. in hiflor. critica philof. vol. II. pag. 480.

Homberger. in zuverláff. Nachrichten, tom. II. pag. 473 fqq.

Haller. in biblioth. anatom. I. pag. 109 fqq. et in biblioth. botan. I. pag. nr.

Ego quoque in Introdudt. in hift. L. Gr. Il. pag. 236 fqq. plura de eo, praecipue de edi-
tionibus, iam congeffi. Har/.]

I. ALEXANDER, ex Aphrodifiade ^), Cariae vrbe, Zfphrodifenfis , ᾿ΑΦροδισιεὺς,,
philofophiam ariflotelicam, (non Romae *), [I] fed *) Athenis, vel Alexandriae, vt fufpicor,)
ab impp. Septimio Seuero et Antonino Caracalla docere ivífus, primitias laborum fuorum
eisdem infcripfit, libellum de fato, adeoque poft a, Chr. :99. et ante annum 211. quo Seuerus
diem obiit fupremum. Quoniam vero primitias ingenii ^) tunc ei obtulit Alexander, hinc

4) De Aphrodifiade, Cariae vrbe, vide S?eplia-
nun Byz. in ᾿ΑφΦροδισεὼς, in Μεγάλη πόλις et Noo,
Xenocratis Aphrodifienfis mentio apud rtemido-
yum IV. 24. pag. 214. De Adrafto Aphrodifienfi
dixi libro IIL cap. VIII. vol. ΠῚ, pag. 458 fq.

b) Negat enim, imperatores pracfenti adire fibi
licuiffe, fub init. libri de fato: 7 «v dv εὐχῆς μοι
εἰς, Erat quidem mili in votis, maximi impera-
tores, Seuere et Zntonine, vt ipfi apud vos efje
mihi contingeret et confpicari. et. alloqui vos, et
gratias agere pro beneficiis [aepenumero à. vobis
acceptis, vt qui omnia femper, quae poftulaue-
vim , obtinuerim (mulque teftimonium acceperim,
dig um me effe, qui, quae pcflaiaueramn , obl.
Were" — Athenis fuiffe, colligas ex cominentar, in.

poflea.

Metaphyf. librum V. p. 206. vbi de ftatua Ariíto-
telis, quae fuit in Lyceo.

€) Quod maxime probabile videtur Buhlio, qui
tamen a fufpicione quoque non alienus eft, cum
publice docuiffe Alexandriae, Harl.

d) Ibid. Ἐϑαρσησω πρὸς ἡμᾶς τῇ πρὸς vo Sé —
dfacim xo τινας ὠπαρχος ὑμῖν τῶν ἡμετέρων καρπῶν
ἀνάϑημο πέμψαι — βιβλία ὑπισχνεμένα Θεωρίαν Que.—

λύσοφον περισχᾶν καὶ τὴν dia» τὴν ᾿Αριςοτέλας, ἣν
ἔχε περί τε εἰ μαρμένης τε καὶ τ ἐφ᾽ ἡμῖν, δ τῆς Que
λοσο(φίας προΐταμιο! , ὑπὸ τῆς ὑμετέρας μαρτυρίας à
δώσκαλο: αὐτῆς κεχηρυγμένος, Ka libertate, qua
erga [Numen vti det, aufus [uni aquas vobis
frü&uuin no/tro« m prriias "ittere, — —
librum, qui contemplationem continet, ad philo-

fophiam

ya. IV. p. 63 64

ALEXANDER APHRODISIENSIS Lib. IP. c. X XV III. 651

᾿ poftea adhuc per plufculum temporis floruiffe illum colligas, tot et tantorum commentario.
rum auctorem *). | Laudat etiam alibi Athenaei dipnofophifliva, edita poft Oppiani mortem,
qui carmina fua iisdem imperatoribus obtulit. Audiuit Aphrodifeus Herminum et Ariftoclem
Mefífenium peripateticos, de quibus dixi lib. III. cap. 8. Sofigenem item, iuniorem peripate-
ticum, | [In cod. Coislin. CCCLXXXVII. tefle /ontfauc. in bibl. Coisl. pag. 598. a gramma-
tico quodam gr. Alex. iis accenfetur, qui et in philofophia floruerunt et in medicina.] Ὡς
Deo fatis pie fentit et loquitur, quem folum habere immortalitatem fcribit in. V. Topic.
pag. 78. omni honore digni/imum, euntis votis expetendum atque emnium parentem vocat in
VAI. Metaphyf. pag. 282. et in IX. pag. 320. Proprie en: et fimplex, ac, vt ita loquar, fub-
Jfantialir fub/fantia, et quae immobili mouet , hoc eff Deus optimus. Maximus, mon gignitur
πέσε interit. adde in XII. pag. 381. 382. 388. 395. 398. et lib. 1I. quaeflion. et folut. cap. ar.
vbi ait, prouidentiam fi quis Deo auferat, idem effe, ac fi quis demat niui alborem frigus-
que, calorem igni, melli dulcedinem. Ἐπεὶ τί τὸ καταλειπόμενον, ἐξ τις “χίονος voe Qé-
ληται τὸ λευκὸν καὶ Ψυχρὸν. vi δὲ πυρὸς ἂν ro ϑερμὸν σβέσῃς- μέλιτος δὲ τὸ γλυκὺ, καὶ
ψυχῆς τὸ κινέισϑαι , καὶ τῇ Θεδ τὸ zrgovociv; 7) ^ Animae vero immortalitatem et feparabi-
litatem a corpore aperte negat ad lib. II. 'T'opicor. pag. 77. 81. εἴ alibi, atque ita quidem, vt
pag. 72. temere dicat eos, qui illam animae tribuunt, perinde mentiri ac fi quis bis duo aiat
efle quinque. Tum lib. II. quaeflionum et folut. cap. 8 fq. et in libro vtroque de anima plu.
ribus difputat animam [IP] effe δός τὶ τῇ σώματος ceyevix8 καὶ 8x δσίαν τινοὺ αὐτὴν oe
αὑτὴν. profeffus, Ariftotelis *) fe fententiam tradere, atque vt in aliis, ita in hoc quoque

capite de anima fequi.

Vt vel hinc adpareat,

alium Alexandrum auctorem effe problema.

tum, quae fub Aphrodifei nomine circumferuntur: in illis enim libri II. praefat. et proble-
mate LXIII. LXVII. anima immortalis effe diferte adfirmatur. Etiam problemate LXXXVIII.
ex illis, quae in fola Gazae verfione leguntur, plus fato aflrologico, quam Aphrodifienfis
folet facere, tribuitur. Ceterum lib. I. de anima pag. 158. b. fatetur Aphrodifienfis, animum
μηδὲ τὴν ὠρχὴν ὀργάνῳ τινὶ σωματικῷ προσχρῆσθαι πρὸς τὴν λῆψιν τῶν νοϑμένων, ἀλλ᾽
- οἰρκέσϑαι αὐτὸν αὐτῷ πρὸς τὸ Ὑνῶναι τὸ νοώμενον., omnino mon indigere inffrumento corporeo
ad res intelligibiles capienda: , fed fufficere fibimet ipft illorum ad rerum intelligibilium perceptio-
mm. Quam in fententiam plura legas libro II. pag. 144. a. fq. vbi ait, fe a quodam accepiffe

Nnnn a

Jfophiam pertinentem et qui de fato deque eo,
quod in nofira poteftate ds explicet fententiam
4Ariflotelis , cuius ego philofophiae profe[/or et
magi/ter publico teflimouii veftri praeconio con-
flitutus fum.

£&) Hamberger eius aetatem collocat ante an.
Chr. zu. Saxius in Onom. I. pag. 598. eum circa
8, Chr. 204. Bulle vero p. 287. fub finem faec, IL
pot Chr. natum et ineunte tertio, Septimio Seue-
fo et Antonino Caracalla floruiffe fcribunt, Ara-
bicae philofophorum biblioth. au&or (tefte Ca/ir.
in bibl. arabico - hifp. I. p. 243.) » Alexander —,
8it, aequalis Galeni medici, quem ipfe vidit, et
9b capitis robur animique in disceptando conten.
tionem /»ii caput adpellauit; eum enim inter et

:
]

-

|
|

fententiam

Galenum complures habitae funt disputationes,
Infignis fuit aeui fui philofophus, plerorumque
Ariftotelis operum interpres egregius, cuius com-
mentarii non Romanorum modo, fed et Mufala.
morum temporibus ad hunc vsque diem auide con-
quiruntur.4 adde Fabric. fupra in vol. III. p. 460,
Harl.

f) Wide Reimmann. hiftor, theol, iud. lib. I,
cap. 17. $. 17. pag. 552. Heum.

δ) Praefat. lib. 1. de anima: Ἐπὰ δὲ, ὥσπερ ἐν
τοῖς ἄλλοις, τὰ ᾿Αρισοτέλες πρεσβεύομε:, «An ετέ-
ρας ἡγέμενοι τοὺς αὐτῷ ποαραθεδομένας δόξας τῶν ἄλλοις
εἰρημένων, Em δὲ καὶ & ἐν τῷ περὶ ψυχῆς δόγματι
Φρονξμκεν,

652. Lib.IV.c. XXPI1I. ALEXANDRI APHROD. EDITIONES Nol IV. p. 64 Ὁ ὅς

fententiam Ariftotelis ita expofitam, quod mens diuina extrinfecus adueniens per humanum
corpus velut organum operetur: atque ea ratione immortalem illum et incorruptibilem dici
gore "Hobvü δὲ περὶ "E T8 SUgaed ev παροὶ ᾿Δριφοτέλες, & διεσωσάμην etc. vsque ad illa:
pag. 145. ἔλεγε δὴ. ὅτι εἰ ὅλως ὑπολωμβάνειν χρὴ κατο AgisortAsy, Ov καὶ ἄφϑαρτον

S -

eva] τὸν νῦν, ἕτως ἡγῶσϑα; δὲν, ἐκ ἄλλως. ᾿ ᾿

Melius ceteris peripateticis fenfum Ariflotelis interpretari, fed Platoni effe iniquiorem
iudicat ἊΝ in II. de coelo pag. gt. b. edit. graecae. — Atque pofleriores plerique omnes
libenter eum fequuntur, non Graeci modo, vt Themiflius, Ammonius, Philoponus, Olyme |
piodorus, Simplicius, Michael Ephefius, et latini, vt Boethius, fed Arabes quoque, vt.
Auerroes. Peculiari veluti nomine illis vocatur ἐξηγητής. explanator , [pu quod omnts ris
Flotelizos libros expofuerit, [cu quod excellentiffime, feu quod vtrumgue, vt Francifci Patyitis
verbis vtar tom. I. difcu(f. Peripatet. pag. 158. ( Commentator fimpliciter vocatur a Petro “ρος
nifi in comment. in Ariftot. problemata, fib. Heum.] Atque hic eft Alexander, cuius
fcripta perinde, vt peripateticorum celeberrimorum, Afpafü et Adrafli, ἐν τοῦς cuv&cieue
lecta teftatur Porphyrius in vita Plotini. Commentarios quosdam Aphrodiíes araivce veríos
etiamnum exflare, teflantur /offingerus pag. 253 fq. Analecl. et Hartholmaeus Herbeloius
biblioth. oriental. in E/zander αἱ Z/froiiffi, [e Cafir. τῷ bibl. arab. hifpanztom. 1L. p. 243 fq]
De aliis Alexandris [IP] tribus peripateticis, Crafli praeceprore, et Aegaeo atque. Damafceno,
dixi lib. III. (cap. VIII. vol. HI. p. 459 fq.] de aliis Alexandris, qui graece fcripferunt, eap. lI.
δ. vlt. eiusdem libri. [vol. HII. pag. 55 fqq.] — Fuit et circa a. Chr. 1350. peripateticus quidam
Alexander. de S. Elpidio, talus, qui in libros quosdam Ariflotelis latine eft commentatus,
queinque cum Aphrodifeo confundi a nonnuilis notat Zonftus pag. 352. de fcriptoribus hiflor. -
phiof. De illo Alexandro videndus Poífeuinus in adparatu facro,

1. Scripta?) Alexandri Aphrodifienfir edita.

1. Περὶ εἱμαρμένης ) καὶ τὸ ἐφ᾽ ὑμῖν. Ad imperatores, Seuerum et Antoninum Cara:
callam, de fato, deque eo, quod i" noflra poteflate eff, ex mente Ariflotelis, fiber eximius,
e quo prolixum locum , quo fatum impugnatur, adducit Eu/zbiur VI. g. de praeparat. euan-
gel. Pleraque breuiter repetit iisdem fere verbis Aphrodifeus ipfe poflremis capitibus libri -
poflerioris de anima. Apud Eufebium quidem male Vigerius verba ἐν τοῖς περὶ εἱμαρμένης
vertit jn librir ir, quor de fato edidit, parum quoque accurate omittit infigne elogium, quod
Aphrodifeo ibi tribuit Eufebius, vocans cum ἀνόρω εὖ μάλα διαφανῇ ἐν τοῖς κατοὶ Quas
σοφίαν λόγοις. Hoc libro Alexander videtur Seucri imp. animum, (vt fufpicatur ZoA. Picur
pag. 282. Opp.) a fuperflitione a(lrologica reuocare voluiffe. ^ Ceterum non fatisfecit nofler. ^
olun Hierocli, qui in libro fuo de fato et prouidentia inter alios Alexandrum oppugnauit,

tefle.
f
Á) In hoc catalogo videbis, me non pauca ad- 1) Fragmentum Alexandri de eodem argumento.
didiffe laudatifimae Philippi Labbei induftrise, adhuc incditum graece habere (c teftatus eft 7λο: —
qui in confpectu Ariftotelis et Platonis graecorum — gis Ga!zus notis ad Sallufium de diis cap. 9.
interpretum , typis editorum Parifiis 657. «. vul. Vide et lib. L, Alexandri quaeítionum et folutio-
gato, pag. 3 ct 4. Aphrodiíei fripta cdita re- num cap. 4. M
ceuíct, "m

᾿

"
b

οὶ. ΤΥ. p. 63... ALEXANDRI APHROD. EDITIONES Lib.IP.c. XXV 11. 653

tefle PÁotio cod. CCXIV. Cardanus quoque in libro de fcriptis propriis ait, Cicercnem de
füto ornaiius quam verius, Zfphrodi/eum male, Pomponatium tenuiter , neminem fujficienter
σὶρ γε. Conf. Maximur Tyrius diff. 3. (edit. II. Dauif. diff. 19. pag. 220 fqq.) "Totum
hunc Alexandri Aphrodifienfis librum rigide examinat, et Stoicorum de fato doctrinam pro-
pugnat Peírur Pomponatiur toto libro primo de fato. . Ibidem p. 414. dubitat, an Alexan-
der Aphrodifienfis huius libri auclor fit. vid. Fabriz. libr, de fcriptoribus de veritate relig. chri-
flianae cap. 2. pag. 146 fq. Heum.] ;

εἶ ΤἸηΐδγοτο iuuat codd. mstor. notitiam. ^ In biblioth. publ. Parif. lib. de fato in cod.
' MDCCCLXVIIHI. nr.3. fed initium defideratur. — in cod. MMXLIX. nr. 3. — cod.
MMLXXVII, nr. s. — cod. MMDXLIV. nr. 2. (vti infra in cod. Leidenfi,) excerptum ex
Alexandri Aphródif. libro 1, problematum ethicorum, vbi de fato, et de eo, quod eft in
noflra poteflate, et in cod. MDCCCCXCVI.. Alex. fcholium ex efhicorum illius problemas
tum libro. bi inquiritur, am fato omnia fiant, nullusque liberae hominis voluntati locus
relinquatur. Quae infcriptio fi graece ab antiqua manu fcripta legitur in codice, inde col-
- ligi poflit, hunc libellum fuiffe maioris operis partem: at tamen ex initio et fine libelli ad-
paret, id, nifi pecu'iare fuerit, opufculum a reliquis etiam feparatum fuiffe. — Traicils
AMofae f. Montgellier. Alex. de fato, tele Montfaucon.

Mediolani in bibl. Ambrof. Alexandri Aphrod. opufc. (fed quod fit, non additur) effe
in cod. quodam Ífaec. XIV. etin alio recentiore, notatur a ZMom£fascom. in diario ital.
pag. 14. i 35» : 1.2 x

In cod. regio CXIX. JMaivit. (tefle Iriarfo, in cátal. codd. gr. pag. 428 (q.) funt qua-
tuor quafi opufcula, aut forfan quatuor particulae, 1) fol. 25. "AAc£etvdoe a Decdicices ἐκ
Τῶν παρ Ἀριξοτέλες περὶ τῶν ἐφ᾽ ἡμῖν 2) fol. 27. ᾿Αλεξ. ἀφροδ. ἐκ τῶν Ἀριξοτέλες περὶ
τῶν &Q ἡμῖν. 3) fol. 33. ᾿Αλεξ. ᾿Αφροδ. περὶ τύχης καὶ αὐτομώτε. de fortuna et fortuito.
4) fol. 37. περὶ εἰμαομένης τῷ αὐτϑ᾽ neque initium neque finis, (illorum forfan fragmento-
rum, confpirat cum libello, Londini 1658. 8. edito: neque ego dicere poffum, num in illis
, ineditum quid latitet. — Iriartus quidem, cui editionis aut graecae, aut latinae videndae co-
pia deeffet , fufpicabatur , forfan in illis effe nondum edita; in qua opinione confirmatus
eft teftimonio Z/omaz Galei ad Salluftium de diis, cap. IX. inter opufcula mythologica,
phyfica et ethica ab eo collecta, fe Alexandri fragimentum de eodem argumento adhuc in-
editum graece habere. | An funt excerpta ex libro fecundo de anima aut problemat. ethicis.
vid. ad nr. 9 et τι. dicta: nam Alexander Aphrod. aliquoties et in variis fcriptis de fati pote-
flate differuiffe videtur.

Oxonii in collegio corporis Chr. cod. MDCCX. Alex. de fato (catal. codd. Angliae et
Hibern. codd. Oxon. part. II. pag. 57.) |

Leidae in bibl, publ. inter libros Scaliger. Alex. Aphrod, ex primo libro ethicorum eius
problematum fcholium vel dialogus de fato, an omnia fecundum id fiant: (catal. pag. 341.
nr. 51.) — inter codd, Voifianos, cod. XCVI. vid. catal. MSSt. I£ Voffii, fub fin. Opp.
Colomefii, edit. Fabricii pag. 855. — Inter codd. hebraicos legati Warneriani, (catal. bibl.
Lugd. Bat. pag. 406. nr. 2.) funt fcientiae (an, fententiae?) philofophorum, R. Schemucl
F. Lybbon, veríae ex arab. collectae ex Ariflot. A4exandri ZZphrodif. Abul Ferag.

Nnunn 3 In

6s4 Lib.1PV.L XXPIIL ALEXANDRI APHROD. EDITIONES οὶ. ΤΡ. p. ὁ: Ὁ 66

In XLII. cod. J/indobon. nr. 6o. apud Lambec. commentar. tom. VII. col. 176, memo-
xantur Mathwfalae, monachi, excerpta quaedam de fato, ex Alexandri AMphrod. libro fe-
cundo de anima. — In bibl. Bernenfi cod. chart. faec. XIV. at mutilus, continet libr. de fato,
graece, tefte Sinnero in catal. codd. Bernenfis bibl. pag. 275. Harl.

Graece prodiit, (fine capitum diflinctione,) edente J"i&ore Trincautllo, medico, Ve-
netiis 1534. *) fol. ex Aldi officina, ad ealcem commentariorum "T'hemiflii, quibus libros
duos Alexandri Aphrodif. de anima adiunxit Trincauelius, in epiftola ad Cafparem Conta-
renum [IP] obferuans, Alexandrum hunc effe, quem Themiflius faepiffime fectetur et imi-
tetur. Biennio poft itidem Venetiis a. 1556. fed minus nitido typorum charactere hunc de
fato librum fubiecit Trimcauz//us libris quatuor quaeflionum Alexandri Aphrod. in fol. editis,
et Petro Danefio infcriptis, cuius fludium in emendandis illis celebrat. — Promittit titulus
etiam metaphrafin ex Damafcio in primum librum de coelo et mundo, epitomen per mo-
dum commentarii in quatuor primos et octauum phyfices libros, "Theophrafti librum de
fenfu et Prifciani Lydi metaphrafin in libros '"Theophrafti de fenfu et phantafía; fed in volu-
mine ipfo frufira illa quaefiui, licet plura illius editionis exempla viderim. — [Plenus titulus
exemplaris in bibl. Leid. quoque memoratur in catal. bibl. illius pag. x55. nr. 117. et in ZMait-
taire A. T. indic. pag. 29. fed non indicatur, num ea omnia infint. Zar/.] | Ab eo tempore
recenfitus et emendatius editus graece feparatim eft liber de fato a 1o/. Ca/zlio, Rofloch.
15988. 4.

Latine vertit Hieronymus Bagolinus , qui diuifit in capita vndeuiginti, et libris qua-
tuor quaeflionum Alexandri fubiecit. Venet. 1541. apud Hieron. Scotum. fol. atque inde
3549. 1555. 1559.

Hugonis Grotii interpretatio exflat in philofophorum fententiis de fato, a magno illo
viro collectis partim, partim de graeco veríis Parif. 1648. [4]. 1645.] 4. et Amflerd. 1648. 12.
teflaturque Grotius, fe ad verfionem fuam concinnandam graeca et cum Eufebio et cum
MSto codice contuliffe, | Exflant etiam in eius operibus theolog. tom. III. pag. 409.

Denique graece εἰ latine cum noua verfione prodiit hic Alexandri liber, in fectiones
tributus 39. nefcio quo editore, Londini 1658. 8. addito ad calcem Ammonii loco eiusdem
argumenti ex commentario eius in. Ariflotelem zregj ἑρμηνείας. Fabric. Editor in praefat.
ait, fe, quae in Aldinis exemplaribus graecis truncata fint, aut quouis modo mutilata, par-
tim ex Eufebio Εὐαγγελ. προπαρασκ. βιβλ. s. partim ex coniectura non vana reftituiffe,
et verfionem perfpicuam magis, quam concinnam adieciffe. Harl.

2. Yzrouvnjcc fiue Commentarius in primum priorum 44nalyticorum Ariftotelis*), graece
Venet.

k) Cum huius &nni nota memoratur exemplar
in Maittarii A. 'T. ind. pag. 28. in Bure catal.
Gaignat., catal. Pinelli, I. pag. 241. nr. 1378. et
Themtflii opp. a Vittore Trincauelle , in Serie
dell' Ediz. Aldine, edit. II. pag. 68. fed in eodem
libello, Serie etc. pag. 65. nr. 4. Themi/lii Opp.
et Alexandri Zphrod. libri duo de anima et de

fato vnus, cum praefat. 7182. Trincauelli, Veuet,
in aedib. heredum Aldi Manutii et Andr. Afulani,
m. Maio. 1533. fol. In bibl. Leidenfi funt duo
exemplaria, a. 1534. quibus varia funt manu ad.

fcripta, (vid. catal. pag. 154.) Harl.
[) Conf. fupra in vol. IL pag.21:5. ibique
not, zz, et //f. In bibl. AMstinen/i exftare. “416.
xandri

ΨοΙ. ΓΝ. p.66 67 ALEXANDRI APHROD. EDITIONES Ζ ». 1}... XXV ΤΠ. 655
Venet. 1489. ") apud Aldum, fol. et Venetiis 1526. atque 1556. fol. cum Philopono et Ma-
gentino, qui eum vocat τὸν ἐξηγητὴν» [v. infra vol. VI. libr. V. cap. 5. p. 583. edit. vet.] in

" priora analytica, et Anonymi tractatu de fyllogismo, tum Florentiae, ap. Iuntam, a. 1521.
4. cum Alexandri commentariis in elenchos fophiflicos. ^ Latine interprete Zohanne Bernardo
Feliciano, qui verfionem fuam Diogeni Hurtado Mendozae inícripfit. Venet, 1542. 1546.
1549. (in catal. bibl. mufei Brit. vol. L) 1559. in bibl. Bodleiana, et 1560. fol. (conf. catal.

bibl. Leidenfis pag. 155.]

3. Commentarius ἐπ 7711. Tepicorum libros "), quos a Marco Mufuro recognitos
graece edidit et Alberto Pio, Carporum principi, dedicauit Aldus, teflatus, fe Francifci Victo-
rii Bergomatis commentarios [IP] graecos in eadem Topica addere voluiffe, ni fubito incen-
dio Victorii in Ariflotelem, Platonem et Galenum aliosque medicos fcripta conflagraffent.
Prodiere Venetis 1514. 5) et 1526. fol. — Latine interprete Guilelmo Dorotheo, Veneto, ibid.

xandri Aphrodifei , Simplicii, Io. Philoponi et
aliorum paene innumerorum codd. in Ariftotelem,
E Montfaucon in diario ital. pag. 33. — In

ibl. regia /Veapolita:sa CXCVII. cod. chart. fcri-
ptus a. i561. Alex. óez«vyux εἰς τὸ β΄, τῶν προτέρων
ἀγαλυτικῶν, — Florentiae in librum primum ana-
lytic. priorum in cod. medic. XI. plut, 62. et cod.
XIIL eiusd. plut, cum fcholiis graecis ad margi-
nem, manu, vt videntur, Angeli Politiani, (Baz-
dini catal. III. col. 31 et 33.) — Oxonii in bibl.
collegii noui cfle dieitur fecundum catalogum
codd. Angl. et Hiberniae I, part. IL in cod.
MCXCIV. Zlex. Aphrod. commentarius in Ari-
ftotelis po/tzriora analytica, graece, et in cod,
MCXCV. in Ari(t. analytica atque elenchos, grac-
cc. Sed comm, in poflzriora analytica periiffe,
et eum, qui circumfertur mstus Alexandri non
efle, iam obferuatum eft in cap. de Ariftotele, l.
m. pag. 215. adde Bue Ἰ. m. pag. 288. Enim-
wero tefte quidem auctore catalogi, in cod. Parif.
MMXLIX. non eft, (vt cl. Buhle ícripfit) comm.
in pofleriora Ariítot. analyticas fed Zf/ex. lib. de
fato etc. — Contra in cod. MDCCCLXKXIIL eft
4llex. comm. in librum fecundum priorum analy-
ticorum Ariftotelis: in cod. autem MDCCCCXVII,
funt anonymi fcholia in Ariftot. pofteriorum ana-
lytic. libros inedita, et in cod. MDCCCCXIX.
mr.2. Zfriflot. analytica priora, adiun&is lex.
«dphrod. commentariis, et nr. 4. anonymi comm,
in libcum fecundum pofteriorum analyticorum
Ariftot. — In biblioth. ecclef. /Zeffmonafter.
«lexandri Aphrod., Ammonii, Michaelis Patricii
etc. commentarii graeci in Logicam Ariftot. (catal,
"eodd. Angl. et Hibern. tom, ll. pag. 27. cod.
MXCVIIL Zari.

1524.

m) At MMaittaire in A, 'T. IV. pag. 513. non du-
bitat, quin hic vitiofi fint numeri, quum Aldus
nullos libros edidiffet ante annum 1494. et a. 1495.
pollicitus effet in epiftola, Ariftotelis Organo prae-
fixa, fe Alexandrum cum reliquis Ariftotelis com-
mentator. editurum effe; nec putat Maitt. haec
hypomnemata ex Aldina offic. nifi poft a. 1500.
graece prodiiffe. Nec memoratur illa ed. in Serie
dell Edizioni Aldine. De initiis Aldinae officinae
vid. Geret difp. de Aldi Pii Manutii vita εἰς. Wit-
tembergae 1753. p. XII fqq. LXIX fq. not. LXXXI.
CXXXI fqq. Zar!.

s) Vide fupra, in vol. III, pag. 217. BuA/e in
tom. I. Opp. Ariftot. pag. 288 fq. In bibl. regia
Neapolitana cod. CXXIX. continet Z/ri/iot. 'T'o-
picorum libr. VIII. cum fcholiis Z/ex. Zphrodi/,
— |n bibl. AZedíc. cod. IX. plut. 72. et cod. I.
plut. 85. nr. 16. (Bandin. catal. codd. gr. III.
«οἱ. 31 et 241.) Oxonii in biblioth. collegii noui
cod. MCXCV. Alex. comment. in 8. libr. Topico-
rum, graecé. — In bibl. publ. Parif. fecundum
catal. codd. tom. IL. in cod, MDCCCXXXIL nr. 3.
Zllcx. comment. in Ariftot. quatuor libros topico-
rum; — in cod. MDCCCXLIII. Ariftot. topico-
rum libri VIII. cum Zjex. Aphrod. commenta-
riis. — in cod. MDCCCLXXIV. ex. comm. in
topica, —- in cod. MDCCCCXVIL nr.8. fex.
comm. in οὗ libros topic. Verum cure Alezan-
dri commentario fic coaluerunt fcholia anonymi,
nefcio cuius, vt difcrimen fit valde obícurum. Zar.

9) A. 1513, exemplar in bibl. Leid. cum notis
msstis V. D. vid. Catal. pag. 154 et 155. et a. no-
tam 1513. refert quoque aiitaire in indice A. T.
pag. 18. ari. Eundem annum habet exemplar
bibl. Paul. Lipf.

Lis. 1V.c. XXV III. ALEXANDRI APHROD. EDITIONES. — Vo.IV. p. 66 δ ύ) ὁ

656
3524. 1541. 1547. 1554. Parif. 1542. fol. et ex accuratiore verfione Joannir Baptif/ae Rafarii, .
Nouarienfis, medici, Venet. a. 1563. fol. apud Hieron. Scotum, (licet haec editio nomen
Rafarüi praefixum non habeat) et 1573. fol, | Librum. ferzium vertit quoque Petrus Geuar. ^
diur, Burgenlis; Florent. 1569. fol. et fzptimum elegantiffimus /Muretss, cuius interpreta-
tio dicata L. Memmio Fremioto, patricio Diuioneníi, poft auctoris fata vidit lucem Ingolftad.
1602. 8. cum Mureti notis in ethica et oeconomica Ariflotelis, Platonis I et II. de Rep. at-
que Xenophontis Cyropaediam et anabafin, notisque et variis lectionibus (Iacobi Gretferi,
wt fufpicor,) in Codinum de officiis Palatii CPolitani. Σφάώλμωτω γφρωφικὼ quandoque
in codicibus Ariflotelis emendat Alexander, vt lib. V. pag. rgo. et ex variis lectionibus *)
diiudicat, quae probabilior ipfi videtur, vt lib. VIIT. pag. 272. Alexandro Aphrodifienfi
hunc commentarium diferte tribuit etiam Suidas, verba quaedam ex illo, (quod faepius alibi"
nomine eius diffimulato facit,) citans in AucZcdjxés. — Neque audiendus Francifcus Patricius,
qui ad longe iuniorem auctorem refert. — Quod adtinet ad duplicem Patricii obiectionem,
quae ex libro quinto petitur, refpondendum, quinque votes fiue praedicabilia non ἃ Por-
phyrio primum reperta, fed iam in Topicis, vt //iui etiam ΠῚ. de corrupt. art. pulere no-
tatum eít, ab Ariflotele tradi. — Zngelorums vero vocabulum, quo pag.186. Alexander vti-
tur pro. bonis fpiritibus, occurrit etiam apud Ariflidem, (Aphrodifienfi antiquiorem,) tum
apud. Porphyrium, Simplicium, Hicroclem, fchol. Hermogenis pag. 8. (et rr. ybi δαιμό-
yay αὐγγελικῶν mentio, Capellam, aliosque. ^ Artimas vero immortales eo loco fcribit,
exempli cauffa hanc aliorum fententiam referens, non propriam exponens, Librum pri.
mum et fextum exflare arabice, refert Herbefotus Bibl. oriental, p. 966. [I] -Fabriz. — Arabice
verfi fuerunt ab Zfaaco Ben. Honain etc. tefle Cafir. bibl, arab. hifpan. tom. L.. p. 305. Hari.

4. Commentaria fiue ὠποσημειώσεις in Flenchor Sophiflicos 4), primus graece. edidit
Hercules Gyrlandus, ad Hieronymum Canofium, abbatem, Venetiis, apud Aldum, 1520. |
fol. Addirae ad calcem variae lect. e quatuor codicibus. Mox recufum hoc opus Floren-
tiae vna cum commentariis iam memoratis in I. Analyticor. Florentiae a, 1521. 4. ") Latimat

verfiones -

p) Ydem ctiam in aliis commentariis facit, vt in
I. Analytic. pag. 9. 79. in fophift, elench. pag. 7. b.
35. b. in metaphyf. pag. 21. 26. 33. 76. BI. 224.
de fenfu pag. 105. 12c. b. 123. b. etc,

4) Conf. fupra in vol. HI. pag. 218. Codd. in
bibl. J'indobon. apud Lambec. VII. pag. 142 ἔα. et
152. — in biblioth. regia /Veapo/it. cod. CXX et
CXXIX, cum textu Ariftot. — In cod. /edic.
Florent. ΧΠῚ. mitidiff. plut. 471, et in ced. II.
plut. 72. qui habet quoque praefationem et quae-
dam fchematia ad varia fyllogismorum genera de-
monftranda, cum textu Ariftotelis, commentar,
(nullo auctoris nomine addito;) in dvo libros
Ari&ot. de fophiftic. elenchis: nullum tamen di-
fliu&ionis in duo libros adparet veftigium in his

codicibus. (Zaudis, Lil. catal, eodd. gr. col. 9.)

— . In cod. XVII. (notante Bandin. 1. c. col. το)
tribuitur ille comm. /Vichaeli Ephefio, fiue, vt |
alii volunt, P/e//o. 1n cod. VL, eiusdem plut. ct
cod. I. plut. 85. nr. 17. (Bandin. IIl. col. 3o et
241 Íq.) fub nomine ZZ/exandri Zphrod. exftat
ille commentarius. — In bibl. Parif. anonymi
quidem, fed, fi Herculi Gyrlando fides, Zlexan-.
dri Zphrod. comm. in Ariftotelis fophifticos elen-
chos; in codd. MDCCCCXVII et MDCCCCXLVI.
(catal. codd. Parif. HI. pag. 418 et 423. — Oxon. |
in bibl. collegii noui, cod. MCXCV. (catal. p. 36.)
Hart. x |

r) Vid. Buhíel.c. pag. 289. In bibl. Leiden |
eft exemplar cum notis V. D. msstis. vid. catel |
pag. 155. ari. ,

[
-σς--ν.ὕὔὸύἬςοῥ--ὀς---τ.--αα---

Vol.IV.p. 8 δό9 ALEX. APHROD. EDITIONES ib. IV. c. X XE 111. (ol. X XP.) 631

verfiones *) mihi innotuerunt tres, prima Guilelmi Dorothei , Veneti, quae poft editionem
- Venetam rs41. fol. Marco Mauroceno, fenatori Veneto, infcriptam, ex Zohemuis Nabofenen-

* recognitione lucem vidit Parif. apud-Simonem Colineum, 1542.fol. Altera melior /of.
JBapti/fae Rafarii, ad Matth. Donatum, Aloyfii EF. Venetis apud Ludouicum Auancinum
a. 1557. fol. "Tertia Ga/pardi JMarcelli, ibid. [1528. in biblioth. Bodlei. f. pag. 29.] 1559. fol.
Pailim innuit Alexander alios ante fe eosdem. Ar/ftotelis libros expofuiífe, quorum fenten.
tias expendit. Ex his nominat Galenum pag. 8. b. Mitatus fum, quod pag. 17. b. legi:
εἰσὶ γάρ τινα ἀρχὴν μὲν ἔχοντα. μὴ ψεγονότω δὲ xaO" Ἕλληνας, ὡς τοὶ ϑρανιω καὶ Sé
σώμωτω. Numquid verba καϑ' Ἑλληνας fant ab aliena manu? ita certe mihi videntur *),
Diftinctionis in libros duos nullum eft in Alexandro vefligium pag. 38. b. Fabric. — Arabice
eum verterunt Ebn Naama et Jahia Ben di; Syriate autem Abu Bafchar Matthaeus, vid
Cofiri bibl. arab, hifp. I. pag. 243. Zar.

5. Commentarii in libros XIT. Metaphuficorum "), latine tantum hactenus prodierunt
ex verfione Joh. Genefíi Sepuluedae, Cordubenfis, ad Clementem VIL. pontificem max. Ro-
mae 1527. Parif. 1536. Venetiis 1544. et 1561. fol. Vías eft Sepulueda, vt in epiflola, libro
fexto praemiífa teflatur, codicibus quatmor, in quibus praefatio operi praemiffa defuit,
quam e codice alio MS. graece et latine dedit /4uzouiur Poffouinur libro XII. Bibl, Selectae
cap. 29. Defiderater quoque extrema pars in librum X. Ceterum- eiusdem Aphrodifei fiue
J'holia fiue paraphrafis grata. MSta in XILI et XIF. librum Metaphufices Zfriffotelir, mon.
dum, quod friam, prodiit im luzem , quamuis earum exempla twm apud Petrum Fonfecam
mofirum, 1um apud. Frederici Pendafium publicum philofophiae in gymnofío Bononienfi pro-

| ft[Jorem , cui probata funt, quique in exemplari quaedam. emendauif , quae exflant apud me.
Haec Poffeuinus loco laudato tom. ll. pag. 74. — Quamuis vero idem cap. 35. fcholia ifta
Aphrodifei dictionem et ftilum fapere contendat, quae manu exarata fuere etiam in aliis
bibliothecis, vt in illa Ioh. Vincentii Pinelli tefle Zndrea Sciotto in vita Ariflotelis pag. 160.
tamen commentaria haec in metaphyficorum libros Z£/exapdre [P] Zfegaro vel alteri cuicun-

que,

3) Editionem Pari/inam a. 1442. apud Mait-
faire A. T. IV. pag. s. inter alios librorum quo-
rumdam editt. mire fufpecas memoratam, aut
plane fictitiam , aut ex errore numeri ortam effe,
eut annum , quo librarius manu fcripferit exem-
plar, defignari, opinor. Harl.

. ἢ) Ka3" ὕλην fufpicatus eft Heumaun in margine.
Hart.
- *.) Conf. fupra, in vol. III. p. 227 fq. et 255íq.
in primis pag. 257. not. ////f. de au&ore horum
- commentariorum et codd. msstis vberius differui.
In bibl. regia Zaurinetifj, cod. CX. in VII. libr.
mcetaphyf, Arift. et cod. CXXXIV, in vltimos IX,
. libros: notatu digna funt fcholia in libr. XIII et
XiVW. vid. catal. pag. 216 et 23o. add. Bul» !. c.
pag. 1$6 fq. et pag. 292 fq. In cod. arif.

Fol. V.

MDCCCLXXV, Alex. comment. in quinque libros
metaphyf. Ariflot. in cod, MDCCCLXXVI. Alex.
comm. in quatuor priores libr. metaphyf. et /i-
chaelis Ephe/ii, (cuius tamen nomen vni tantum
libro quinto infcriptum eft) fcholia in metaphy-
ficorum libros fequentes ad XIII. vsque: fed au-
Cor catslog. vol. IL. pag. 414. malit ea tribuere
Alexandro Aphrod. — in codd. MDCCCLXXVII.
et MDCCCLXXVIII. et MMXLVI, Alex. comm,
in IV. libr. priores: in cod. MDCCCLXXIX. in
libr. X. met, pofieriores: in cod. MDCCCCXXII.
— Bandi catal. codd. gr. Lau:ent. ΠΕ. col. 246,
et pag. 593. — In cod. regio JVeapolit. CX1V,
(Alex. Aphrod.) comm. in XII. proores Arift, ine-
taphyf. l:bros , qui im hoc codice alio, ac in edi-
tis, ordine recenfcniur, et tub nomine Alexandri
Aphrod. in cod. CLVÍL. Zar,

Oooo

658 Lib.IP.c. XXP IIl. ALEXANDRI APHROD. EDITIONES

Vol. IV. p. 69. -

que, aut JMichaelz Ephefío, tribuere maluerunt Francifcus Patricius ") et Antonius Scayniug;
Sed Alexandro Aphrodifienfi tribuuntur etiam a Syriano, qui faepe illa citat, et ab Auerroe.
"Theologiam Aleskenderi Al Afrodis, quam arabice ex(tare teflatur Ze brlotur in bibl. oriens

tali pag. 966. fufpicor,

efÍe hos in metaphyfica commentarios,

effe hos in metaphyfica commentarios. Fabric.
pag.295. putat, Fabricii opinionem, iheologiam Alexandri Aphrodifei,
poffe vix firmari.

Sed Buhle 1. c.
arabice exftantem,,
,;Namque, memoratur, ait, in.

arabica philofophorum bibliotheca apud rim bibl. arab. hifp. 1. pag. 243. fingularis operis
loco Alexandri Aphrodif. de Teología few JMetaphufta liber 1. cum commentario “Ὅτ

Q:hman , Damafceni.

Conf. Zbulpharag. hift. dynaft. p. 18. Hot?inger. analect. p. 253 fq.

Hericlot. bibl. orient. art. Efrandre αἱ Efrodifi. ^ Harl.

6. Ὑπόμνημω εἰς τὸ περὶ αἰσθήσεως καὶ ἀϊσθητῶν. Commentariue in. librum Ariffotes

lir de fenfu et ir, quae fub fenfum cadunt.

quaeflionum et folutionum cap. 2

Meminit ΡΒ rodifeus ipfe lib. T. de anima p. ET
ἐπὶ πλέον δὲ éieyra regi τότων (ὀσφραντῶν) ἐ ἐν τῷ περὶ αἰσθητῶν καὶ αἰσθήσεων. et lib. I
2. ἄμεινον τέτακται τῶτο τὸ ὁ πρόβλημα (de coloribus) ἐν τῶ

ἐπιγραφομένῳ λέξεων τίνων ἐκ T8 περὶ αἰσθήσεως καὶ αἰσϑητϑ ἐξ γήσις KoH j| ἐπιδρομή. (vide

fupra in vol. HH. fect. XV. a.

Cautabrigiag in biblioth. collegii. Caio- Gonuilenfis in cod. |

DCCCCXCVI. nr. 5. (fecundum catal. codd. Angliae er ἘΝ i] P. 117.) eft cod. Alexan, -
dri Aphrod. de fenfu. — In cod. Parif. MDCCCLXXXII et MDCCCCXXI. cum textü gr. —
Ariftot. et MDCCCCXXIV. vbi vero non pauca defiderantur, Alex. comm. in Arift. librum |

de fenfu et fenfibili.. Har/.]

Lucem vidit graeze ad calcem Simplicii in libros de anima,

fubiectis Michaelis Ephefii in Ariflotelis; quae vulgo vocant, parsa naturalia, fcholiis. Ve-
net. apud Aldum 1527. fol. ^) Praemittitur Francifci X Bolas epif'ola ad Alexandrum Cam-

pegium, Bononiae epifcopum defignatum.

Latine Alexandri commentarium vna cam Mie —

chaelis Ephefii, quae dixi, fcholiis conuertit ediditque Luci//us. PAioitheur, Venetiis apud |

Hieron. Scotum , 1544. 1549. 1559. eiusque haeredes 1573. fol.

Ex iis, qui ante WE ;

feum in librum eumdem fcripfere, laudatur, pag. 94. edit. graecae, 7Z/pa//ur. [vid. Bulls 1. ci

P5:96]

Ὑπόμνημα εἰς τοὶ Μετεωρολογικοὶ. in quatuor. libros /friffotelir de Meteorir com-
Mod»idi 5)» graece editus a Francifco Afulano vna cum libro de mixuone et Ioh, Philoponi ——

v) Hunc Patric. refutat Gaudentius de philof.
romana, Add.cap. 18. Heum. Bulle quoque 1. βὲ
pa2- 292. refutat Patricium. arl.

iw) Vid. Bure Catal. des Livres du Cabinet de
— Grignat. I. p. 218. vbi commentarii Alex. di-
cuntur adhaerere, In Gramma:ici comment. etc,
Harl.

"ἢ Vide fupra, in vol "ΠῚ. peg. 23r. bi di-
G&is haec adde. !n cod. D& ipsis Ur Guil. Lau-
di. obiblods Boslei. “ας. 4ohrod. comm, in
Ariffotel; de meteoris, graece. (catal. L. p. $7.)
fub eiusdem. nomine Oxonii in bibl. collegii noui,
cod. MCXCIV. comm. in Ariftot. libros meteorolo-

gicos, gracce. (catal. 1. part. Il. p. 36.) — Cau-

commerns -

tabrigiae in biblioth. collegii Caio Gonuil, au&or .—
catalogi l. c. p. 117. prodit, in cod. DCCCCXCVELT
nr. 4. reperiri fraiiatum Alex. Aphrod, de tenra k
pore *): qui aum graece fcriptus fit, non fignifis |
catur; fed eum zd libros meteorol. pertinere fufpi- ;
cor. Num ad hunc Z/exandrum, et ad opufc; -

dec

*) In libro tamen Arift. quarto de Organo f. de
ph»fica aufcultatione reperiri fc&icnem. de. |
tempore-ab Alexandro expofi fitam et ab Zu. |
Ah:ad Ben Karnib arabice veiíam effe. |
cognofciur cx arab. philof. hiftoria ap. Ca-

fir. 1. c. L. pag. 244. X

| Vol. ΤΌ. p.69 P o

ALEXANDRI APHROD. EDITIONES Li&.IP.: XXP'III. 6s9

commentariis ad libros de generatione et interitu. Venet. 1527. fol. [duo exemplaria cum no-
εἰς msstis funt in biblioth. Bodleiana. vid. catal. 1. pag. 29.] ^ Lafine vertit /f/exander. icco-

domiueur, Venet. 1540. 1548. 1572. 1561. fol.

lohannes item. Comotius, Venet. 1556. fol.

Aphrodifienfem auctorem agnofeere negat G. Z/ojju: libro de fectis cap. 17. 6. 17. et ante
eum είν: Vi&orius XXV. 22. vatr. lett. ZIndreas Srhotiur in vita. Ariftotelis pag. 157. et
Frandftur Pairiciur tom. I. difcufL. peripatet. pag. 32. his vfus argumentis, quod lib. III. du-
bitationum εἰ folutionum cap. ro et 14. atque in Olympiodoro ad libros meteorologicos
.lib. I. prax. 3, 4. et lib. IIT. prax. 1, 34. quaedam ex Alexandri Aphrod. commentario citan-
tur, quae in his non occurrunt: tum quod [0] auctor huius commentarii 5) praeceptorem
fuum laudat Sofigenem, qui Iulii Caefaris tempore clarus fuerit, adeoque non potuerit effe
Aphrodifei praeceptor, fed Alexandri forte Aegaei, itidem peripatetici. De Sofigene inpri-
mis res manifefla effet, ni forte fuerit aliquis peripateticus Sofigenes iunior *) , et Sofigenem

praeceptorem citat etiam Z/exander ad Metaphyfica pag. 239 et 325.

Alexandri in meteoro-

"logica commentarios laudat praeter Olympiodorum et Philoponum Nicephorus Chumnus in
epiftola ad 'T'heodorum Protouefliarium, quam edidit Zoannes Boiuinus notis ad Nicephori

Gregorae hifl. pag. 755. Fabric.

qui illum commentariam alii iuniori auctori adfcnbendum cenfuerunt.

Buhle V. C. l. cit. pag. 291. eorum fententiae adílipulatur,

Argumentis vero, a

Fabricio prolatis, addit, quod etiam 10. Philoponur in meteorol. comm. 17 et 39. quaeft. de
aetern. mundi adu. Proclum lib. HII. cap. 16, 14. ca, quae in nofiro commentatio nom repe-

riantur, ex Aphrodifien(is libro excerpfit.

Huius igitur kem ἢ qui quondam exfli-

tit, eft deperditus, nec idem eft cum eo, qui fub eius nomine vulgo circumfertur, quem
quidem Alexandro Aegaeo, Sofigenis difcipulo, probabiliter adícribendum iudicat Buhle.

Harl.

8. Περὶ μίξεως, de mixtione et temperatione corporum liber, quo Stoicorum praecipue

fententiam de penetratione corporum et Deo mundi anima refellit.

Graece. editus ad calcem

commentariorum Alexandri in libros meteorologicos , de quibus iam dixi, Venet. 1527. fol.
apud Aldum; [Venet. 1534. cum notis msstis, in bibl. Bodleiana 1, pag. 29.] Latine vero
"anterprete 7/nzelo Caninio, ad calcem quaeflionum naturalium et librorum de anima, Venet.

3555. 1559. fol. apud Hieron. Scotum.

de tempore Cenforinus de die nat. cap. το. refpexe-
git, dum fcribit ZpArodi/ium prodidiffe, annum
maturalem habere dies CCCLXV. ct partem diei
OCauam, equidem nefcio, nec adfirmo. — In
-codd, MDCCCLXXX et MDCCCLXXXI. biblioth.
JParif. et Alex. Aphrod. comment. in Arift. IV.
libros de meteoris. — In bibl. Coisliniana in cod.
CLXVL. fol. 349 fqq. ex. Aphrod. et Olympio-
dori comment, in IV. libr. meteor. Ariftot. —
VFlorentiae wi cod. medic. IX. plut. 87. Zllexandri
Ziplirod. comment. in IV. libr. Ariftot. de meteo-
ris cum iis textus ariflotelici locis, quorum fit ex-
plicatio. τεῆς andis. catal, codd, gr. ΜΙ, col.
388 íq. Harl.

Verterat et Jacobus Schegkiur, "lubingae 1540. 8.
Oooo 2

apud

y) Alex. ad lib. IIT, meteorolog. pag. 116. edit.
Aldin. ᾿Αλλ᾽ ὅτι μεὲν αἱ τοιαῦται δόξαι περὲ τῆς ἅλω
ψευδᾷς, ἱκανῶς ὁ διδάσκαλος ἡμῶν Σωσιγένης ἐν τῷ
ὀγδόῳ περὶ τῆς ὄψεως ἔδειξεν, — Philoponus libvo IL,
ad lib. 1. priorum Analyt. p. 33. b. Καὶ ὁ ᾿Αλέξαν-
ὄρος à τῷ Φιλοσόφα ἐξηγητὴς ἕν τινε μονοβίβ᾽ιῳ καὶ τὸν
αὐτὰ διδείσκαλιον Σωσιγένην ταύτης ἄνω τῆς δόξης, ὡς
ὅτι τὸ ἐξ ὑποϑέσεως ἀναγκαῖον συνάγει ἐνταῦϑοι ὁ "Age-
TOTÉÍAME,

2) Quod etiam ftatuit Pag. Gauden£ius libr. de
philof, rom, Add, cap. 18, Zum.

660 Lib. ΠΡ ἐς XXVIII. ALEXANDRI APHROD. EDITIONES ΤΥ» opor

apnd Morhardum. Si Gesnerum audimus, in Vaticana bibl. exflat etiam. Aphrodilei liber
περὶ κράσεως καὶ αὐξήσεως. ab illo περὶ μίξεως diuerfus, ac nondum editus. [In cod. ἔα,
MDCCCXLVIIL et in cod. MMDXL, in quo quidem (vt in cod. Vatic.) infcribirur “περὶ xam»
σεως καὶ αὐξήσεως. Sed audor catal. pag. 5:8. tellatur, efle omnino eumdem, cuius titu-
lus fit περὶ μίξεως. — Atque in cod. bibl. Taurivenfi; XCIV. fol. 43. infcribitur ᾿Αλεξ. "Aoc.
περὶ κράσεως x9] μίξεως. vid. catal. codd. gr. illius bibl, pag. τ84. Tomafinur in bibl, Poreuis.
nir msstis pag. 127. memorat fuum codicem, cum aliis poft mortem bibliothecae S. Marize 9m -
Vantio Patauii ,- vi legati illatum his verbis: ,, Z/exaudri Afphrosifaei de mixtione verfio latie -
na, ceteris vulgaribus magis propria et elcgantior, cuius Gabrielem , Patauinum medicum c.
effe auctorem, monflrat flilus.^ 7Zar/] — Cenferenda etiam, quae ad librum IV. mee.
teorolog. et de fenfu pag. 104 b. fq. et in quacftionum ac folut. lib. II. cap. 14. Alexander
difputat. :

9. Περὶ ψυχῆς. libri duo de anima, non liber primus et fecundus eiusdem operis, fed, -
vt legerti adparebit, duo diuerfi libri eiusdem argumenti, nifi quod libro pofieriori Ὁ) dif-
fertationes [1] luculentae de aliis etiam rebus variis acnectuntur, vt de natura quatuor cles
mentorum, de vifu et luce ^5), quid fit fecundum Ariflotelem, quod tamquam bonum maxXie |
me homo adpetat ac defideret: de indiflolubili nexu ac vinculo virtutum, de iure naturae, -
ὅτι Φύσει: τὸ δίκαιον. εἰ dillertatio ^), quae argumentis duodequadraginta contra Stoicos.
probat virtutem non fufficere ad beatitatem. — Item quod femina a mari fpecie non diffcratz
et denique de libero arbitrio, fortuna, et fato ex Ariflotelis fententia, eamdem fere in fen- |
tentiam, vt peculiari libro, quem hac de re ab Aphrodiíeo editum, paullo ante monui, -

Neício, fcripferitne etiam Aphrodifeus diftinctum ab his ὑσόμνημο fiue commentarium in.
libros.

aa) Ex hoc libro fecundo, (maxime p. t44 fq. phor. biblioth. recenfet Alexandri Aphrod. fcriptay
edit. graecae) petitum breue fcriptum latine fub εἰς horumque verfiones fyriacas et arabicas, nec nom |
tulo: Alexandri Aplirodijei de intelle&u, occur- interpretum nomina: quae omnia hic repetere
rens in opere feptifegmentato, quod ;Ziexanzer longum cft et moleftum. pag. 305. Alexandro, |
Ichillinus edidit [cum verf. lat. Zri/;oiclis de fe- fcribit, accen(eri commentarics in illos Ariftof,
«retis fecretorum εἰς, Venetiis fine a, nota. fol. libros. adde iufra nr. 16. de deperditis libris. E'ar/z ;
vid. Foffii catal. bibl. Magliabecch. I. p. 206.] — : ; ᾿ "".
onde 1501, 1516. fol. et praeter libellum iftum, eb) Videtur hanc diff, refpicere Alexander E
(ex arabico, vt videtur, verfum et Párifiis ctiam Mceteorolog. pag. n, -ἐδάχϑη ἐν τοῖς περὶ 73, müRo

CES -
0p Ey. ,

a. 1520. 8. excufum, in quo //aac quidem citatur) a
comple&itur Ariftoteli tributum fecretum fecreto- c£) Hanc Fridericus Sylburgius Francof. 1584. 47.

rum, 2. de fignis tempeflatum , 3. de muneribus, in luculenta fua operum Ariftotelis editione ad cal- -
Auerrois de animae beatitudine, Alexandrum de cem Ethicorum 1magnorum et Eudemiorum grae.
mirabilibus Indiae et Alexandrum Achilinum de .ce edidit tamquam peculiare fcriptum hoc titulo:
vniuerfalibus, (In bibl. Bed/ei. inter codd. Dig- ᾿Αλεξαώνδρα ᾿ΑΦροδισιέως, ὅτε ἐκ αὐτερκης ἥ ἀρετὴ πρὸς
baci latinos eft in cod. MDCCCXVIIL Zexander εὐδοιμονίαν. βαβίεδια etiam Ariftotelis et Xenoe

de inte/le&tu, fec, fententias Ariftotzlis, de graeco phontis ethicis, politicis et oeconomicis, graece
translatus per //aacum fiium loauuitit: catal. excufis Bafileae apud Icannem Walderum fine tcm
pag. $7. idari] Ceterum Alexandri Aphrodifien- poris nota, in 8. Ceterum tota' illa difputatio
ex fcripta Arabibus euam non iguotajfuifle, vel parum afuit a logomachia, vt patet ex his Seneéde —
fis Auerroe patet. Fabric. Cafirus in bibl, ara- epift IX. Sv contentus eft fapiens ad beate viuetie
bico-hifp. vol, I. pag. 243 fq. ex arabica philofo- dius, nom ad viuendum. Ὁ

^

| oL TV. p. 71P 72 ALEXANDRI APHROD. EDITIONES Lib.IP.c. XXV IH. | 66x
UID
- libros Ariftrotelis de anima, quem citat libro I. dubitationum et folution. ap. 11. vbi aliquid
ex libro primo philofophi περὶ ψυχῆς adferens addit: ὡς ἐΐρηταί μοι ἐν τῷ εἰς ἐκᾶνο vzrepot-
μᾶτι “Ὁ, Etiam in librum VI. metaphyficor. pag. 223. P'imcipia geometrice afironomiae
|opriscipiis exaffiora fuat , quamquam huius fubieffum geometriae materiae longe praefiratur,
vt difium eff a nobis in libro de anima, [— Yn cod. Zugu/'ano Vindel. (Reiferi catal. pag. 70-)
- Apofpasmation ex libro Alex. Aphrod. de mente, fecundum Ariflotelem. — Oxon. in collegio
8. Mariae Mag4dal. cod. lat. MMCCXXI. Alexandri fumma de anima tribus libris. — In
^ bibl. eaefar. //indobom. XLII. nr. 6. (Lombec. comment. VII. col. 175.) Mathufalae, monachi
S. montis Sinai, excerpta quaedam de fato ex Alexandri Aphrod. libro IT. de anima. 1a
"eodem codice nr. 7. Themiflii paraphrafi 1 adfcripta funt in margine Alexandri Aphrod. fcho-
Jia, ex libris eius duobus de anima a Mathufala monacho excerpta. Hor/] — Duo illi,
quos dixi, libri, lecti etiam Auerrhoi. graece prodierunt ad calcem operum 'Themifiii, fub-
| junclo libro Alesdadri de fato, Venetiis, editore Victore Trincauello, 1534. fol. ex offici-
na Aldi, Librum primum /afine interpretatus eft Hieronymus JDonatus, patricius Venetus ΕΝ
Venet. 1502. 1514. fol. εἰ 1538. 8. Bafil. 1535. 8. atque Parifiis ad calcem 'Themiflii 1528. fol.
Alterum librum vertit Zngelus Caninius, Anglarienfis, cuius interpretatio cum priore libro,
per Donztum verfo, prodiit latine ad calcem quaeftionum naturalium Venet, 1555. 1559. fol.
-apud Hieronymum Scotum, addito libro Alexandri de mixtione. [6]

IO. Φυσιχῶν σχολίων οἐποριῶν καὶ λύσεων βιβλίῳ δ΄. Phyficorum- feholiorum per. dubi-
fationes, et folutioner ad varia Ariflotelis loca Jibri quatuor. Politianus quaeffioner naturales
vocat: de his enin, nou de problematibus intelligenda haec eius verba capite τ. Mifcell.
"IQuod εἰ Zfiexauder Zdphrodifieus peripateticorum omnium etiam ab Zuerrhoe. laudctif/mur , in
"wgregie fub libus illis naturalium gu« acffioram librir offendit, quor a fe Ie&lor diuus ΜΕ mus
"gloriatur. ὃ. Hieronymi verba funt I. in Rufin. Aetto!ue Zfriffotelem et Alexandrum Zr ;Jffo-
"telis volrmina di/ferentem , et, quanta ambiguorum fit copia, eorzm leBione cognofrer.. Quam-
"quam in his ambiguorum eft mentio, tamen commentarios potius ceteros Alexandri in Ari-
- flotelem, quam illos quaeflionum libros innuere his verbis Hieronymus videtur, quibus non
"raro Alexander de breuitate, obícuritate et ambiguitate verborum Ariftotelis conqueritur. —
[Neapoli i in bibl. Avguflinenf. S. loan. ad Carbonar. cod. IV. a. 1525. feriptus: Alex. Aphrod.
Φυσικῶν σχολίων ἀποριῶν καὶ λύσεων βιβλία γ΄. Eiusdem σχολίων ἡϑι κῶν ὠποριῶν
'καὶ λύσεων βιβλίον δ΄. — In bibl. publica Parif. cod. MCCLXVIH et MDCXXX. nr. 82.
* iex. dubia et illorum fo'utiones. — In biblioth. Z7indobon. cod. XLV. (Lembec. VM. col.
184 Íq.) 1) Alex. Aphrod. dificilium phyficarum f. naturalium quacftionum et folutionum
Oooo 3 libri IIT.

dd) Hic Alex. comm. in Ariftotelis libros de
anima; diuerfus ab Alex. libris de anima, tempo-
ris iniuria nobis eft ereptus, /7ar/.
᾿ς ££) Oxon. 1481, fol. (Buhle pag. 291. fed alius
Alex. effe videtur; nam in /Vaitt. A. T. IV. p. 777.
citatur Alex. /Z/zn/is coim. in Arift. libros III. de
anima et in adpendice fi fiue tom. V. part. IL. p. 564.
Expo/itio VEHEr GOL lesanári juper tres libros
de anuna; per Theodoricum Rood. de Colonia in

alma vuiuer[. Oxon. 1488. Forfan eft Alexander
monachus, de quo vid. Caue fcriptor. ecclef. hift.
litter. tom. IL diff. I. pag. 5. edit. Bafil. fcd penes
alios, qui edit. illam Oxon. conferre poffint, iudi-
cium efto, In Panzer A.'T. I1, pag. 244. citatur
ZAlexauder de Aiexandria etc.) Brixiae 1495. 4,
vid. /Maittair. A. 'T. lV. pag. s94. 4udiffred.
fpec: editt. ital. faec: XV. p. 169... Panzer A. Τὶ I.
p.254. Foj/. catal. pag. 66. ari,

66- ΤΟ ΠΣ ΧΧΡΙ. ALEXANDRI APHROD. EDITIONES ΟΝΊΨ. p.72 73

libilll. 2) eiusdem difficilium ethicarum f. moralium quaeflionum et folutionum liber.
Vtriusque opufeuli titulus efl et. principium ᾿Αλεξ. ᾿Αφροδισιέως σκολιῶν etc. atque Lam-
bec. ad prius notat, pro σκολιῶν perperam ibi legi σχολιῶν €t σχολικῶν. — n cod. Barot-
tiano Oxon. CXXXL (catal. L. p. 14.) Z/fex, quaeftiones nonnullae et folutiones. Aux τί τῶν
eo ζώων. lta quoque incipit cod. //indobon. ᾿Αλεξανδρα '"AQeod- ἀπορία) καὶ λύσεις.
Διατί τῶν ὠλόγων ζώων ἡ κόπρος ἥττον δυσώδης ἐξέρχεται. Sed Lambec. (VI. col. 200.) ci-
tat “Ζ71εχ. problemaza quaedam phyfico-medica, —. 1n cod. Thomae Gale (catal. 1I. pag. 189.
cod. MMMMMDCCCCXCV.) Alexander de naturis rerum: nifi fit opufculum nr. IM. a Fa-
bricio recenfitum. — Cantabrigiae tamen in bibl. publ, cod. MMCCLXXXVIII. Alex. de naturis
rerum libri quinque. — In cod. /Matrit. LXXXIV. Zriarze reperiffe fibi videbatur Alexandri
Aphrod. problemata quaedam phyfica, quae quum in problematis Alexandri a Sylburgio
editis non inueniret, vt adhuc inedita in catal. codd. gr. bibl. Matrit. pag. 227. typis vulgauits
fed cl. Huhle l. c. pag. 289. monuit, perperam id factum effe, et ea referenda ad phyficorum '
fcholiorum, dubitationum et folutionum libros. vid. fupra in vol. III, p. 253. not. Har/.]

Quatuor ifti libri quaeftionum graece primum editi funt ab J7i&fore Trincauello, Venet.
1536. fol. atque additus liber de fato, dequo iam fupra dixi. — Latine vertit [adhibitis msstis-
codd. graecis, quorum epe multa fant emendatiora reddita,] Hieronymus Bagolinus, Vero-
nenfis, cum filio, Zohanne Βαρί δα, iuferipfitque quacíliones naturales et morales, Venet-
1541. 1549. 1555. 1559. 1563. fol. adiunclo vel libro de fato, vel duobus de anima libris. Ex.
flat et latina interpretatio Grentiani ZTerue!i 848]. 1548. 8. apud lo. Oporinum. Quaeffioner
Alexandri Aphrodifti naturales, de anima, morales: ffue diffcilium dubitationum et. folutios-
num libri 177. nunc primum in luccm editi. Quod additur tunc primum in lucem editos, nifi
de Herueti verfione intelligas, id refellunt, quae diximus. — [ A/ex. fuper nonnullis phyficis
quaeftionibus folutionum liber, et P/utarciii amatoriae narrationes, latine; Angelo Politiano.
interprete, Bafil. apud Cratandr, 1520. 4. vid. /airtaire A. T. ll. p. 596.] — Graeca parum.
vel accurate vel nitide excufa funt, vnde Io. Baptifla Bagolinus in epiflola ad Vincentium.
Modium: Zlexander, optime nofi, quam corruptus. grace. circumferretur , admirabilis aue.
Bor in philofophia, miferabileui in modum imendofus, — Sed, vt ftis, veteribus adhibitis manue
fiviptis exemplaribus, graecis nulto melioribus , lotis collatis vel in Alexandro ipfo, vel Thee
miflio, lohanne grammatico, Simplicio, Aviftotele plurimzm, mea. fumma induftria, do&firy
confulendis, et te, inprimis, P'incenti, efjeci, vt. plurimis in locis antea. obfzurum mune cla-
vum fecerim Alexandrum, quantum eir propria breuitar, obfcura εἰ concifa quaedam oratio"
ha&nus a ine fieri dilucidior potuit. [Hinc illa verfio futuro graeci textus editori valde come
mendanda οἢ,] 1

τι. Ἰατρικῶν καὶ φυσικῶν προβλημάτων βιβλία β΄. Problematum medicorum et "Ha.
£uralium [ibri duo, lectu digni, fed qui alium, vt videtur [IP] Alexandrum, quam Aphros-
difienfem noflrum, auctorem hab:nt. Medicorum et philofophorum fententias fubinde cone |
fulit, vt lib. I. problem. g9 et 141. ipfeque auctor medicus videtur, tum propter medicae
artis elogium, quod libro fecundo praemittitur, tam quod lib. II. problem. rr. vt medicus
ait, προσφέρομεν τὼ βοηθήματα. et praeter ea totum opus virum indicat,' medicae artis
peritiorem: praeterea et libros fuos allegoriarum in conficlas de diis narrationes laudat lib. E.
problem. 87. taque Theodorus Gaza, qui iuffu Nicolai V. pontificis primus illa latine ver»

tit,

΄

our. p ALEXANDRI APHROD. EDITIONES Lib.1P.:;. XXV III. 663

tit, Zllexandri, inquit, illiur haec wiri foecunda. fapientia praediti e£ veri atque germani opi-
mionum ^riflotelis f[petulatoris , nullo pa&lo equidem credere pof]Jjum. — Nam et docirina auto-
rir dilius cum in. hlerirque aliiz,. tum 4n iir, quae de aninio Jf ) if/haec differunt. problemata,
ornitio defiderantur, e£ ab elocutione illius adeo longe haec diffonant, vt facile quisque le-
Bionz veterum litterarum graecarum exercitatus intelligere poft, nom id opus ad. Zllexan-
drum Zdphrodifeum, fed ad aliquem multo recentiorem auE'orem referri oportere, Non de-
fuere igitur, qui auctorem effe fufpicarentur Zfexandrum: Tralliauum, medicum, Tufliniani
imp. aetate clarum, de cuius fcriptis infra lib. VI. dicendi locus dabitur. Ita vifum verifi-
mile icronymo Mercuriali lib. 1. cap. 11 et 22. var. lect, et lib. I. artis gymuaflicae cap. 11.
atque 7Aomae Gatackero pag. 424. aduerfar. et ad M. Antoninum pag. 34. *) | Fuere et alii
Alexandri medici, vt Laodicen(is ille Afclepiadeus, cognomento Philalethes, de quo dixi
lib. lI. cap. 8. δ. vlt. Alexander idem medicus, Luciani aequalis, qui eius meminit lib. de
norte Peregrini pag. 305. Theophylactus $imocatta in extremo fuorum problematum, in-
ter ὡποριῶν φυσικῶν Teriptores etiam Alexandrum laudat.

—. [Codizes IMSSt. quantum equidem fcio, hi fere adhuc exílant. In cod. paullo ante
memor. Matrit. (/riarf. catal. pag. 327.) funt quoque Alex. Aphrod. problemata phyfica.
adde fupra in vol. IIT. pag. 253fq. — /7enetiis, Alex. problem. (JMontfauc. diar. ital. p. 64.)
5s. Parif. in biblioth. publ. in codd. MDCCCLXXXIII. MDCCCLXXXIV. libri V. in
cod. MDCCCXCIIL. libr. 11. — in cod. MDCCCCXCVI. 'ex libro probfemctum (forfan,
fcholiorum.) ethicorum eft fcholion de fato. (vide fupra ad nr. 1.) — cod. MMXLVII. Ex-
€ctpta ex problematum libro. — cod. MMXLVIII. probleratum medieerum et natural.
ibri duo. — cod. MMCCXXX. anonymi problemata phyfica et medica; item Alex. Aphr.

oblemata fimilia. — codd. MMCCCLXXXI et MMMXLIV. problemata phyfica. —
AVeap.li in bibl. regia, cod. CLXXV. problemata. — Florentiae in bibl. Laurent. medic.
cod. XIII. plut. 75. problemata in libros duo diuifa, quorum prior 149. pofterior vf. con-
tinet problemata. (Zandim. catal. codd. gr. IIl. col. 161.) — Oxonii in biblioth. publ. inter
codd. Ashmolii in cod. funt mathematica Zf/exandri, (alius, credo.) fummi aftrologi. —
Huide/bergae quondam duo codd. vid. Sylburg. catal. nr. 199 et 237. — Vindobonae in bibl.
caefarea, cod. III. (Lamber. VI. col. 206. et conf. ad nr. anteced.) Alex. problemata quae- ,
dam phyüco-medica. Quae in msstis problemata ethica dicuntur, ea ad opufc. nr. xo. me-
morata, pertinuiffe, et pars illius, interdum feorfum defcripta, εἴς videtur. vid. notit.
codd. ad nr.1et1o. ἢ αν].

Prodierunt graece problemata Alexandri [in edit. Ariflot. opp. Aldina, tom. ΠῚ, aliis,
[V. Ven:t. 1497. etc. vid. Serie dell'ediz. Aldine; pag. 5 fq. Handisr. catal. codd. gr. medic.
ΠῚ. col. 282. fupra in vol. III. pag. 316. — it. in edit. Aldina opp. Ariflot. a. 1551. etc. 8.
vid. (upra vol. II. pag. 319. Hari] a Friderico Sylburgio recenfita et cafiigata in praeclara,

quam adornauit, Ariítotelis editione, Francof. apud Wechel. 1585. 4. adiunclis Ariflotclis
et

f^ Confer, quae dixi fupra $. τ. huius capitis.
Eg) Nec non cl. Katrt Sprengel in biftor, medicinae, (germanice Ícripta,) tom. lI, pag. 219 fa.
quem vide, Ziarí.

65, Li.IF.« XXVIII. ALEXANDRI APHROD. EDITIONES ΨΥ. ρ. τε δ 74

et Caffii problematis, de quibus dixi lib. IIT. cap. 5: $. 25 et 38. "'eflatur Sy!burgius, fe.
praeter editionem Venetam Camotii, atque Parilienfem Conradi Neobarii, minore forma:
]zcobi Tuffani aufpiciis a. 1541. [a. 1549. apud Maitt, A. T. II. pag. 313] publicatam, vfum :
eífe libro amici, in quo plurimorum locorum correctiones, quaedam hiantia et mutila e
vctere italicae [1] cuiusdam biblioth. codice expleta erant et interpolata. - [ /7/ex. Zfphrod.
problemata medica et phyfica, graece ac lat. per Joan. Datuionum. Parif. 1541. 8. vid. catal.
bibl. Leidenfis pag. 155.] — In /atiza verfione T/wocori Gazat, praefatio libri fecundi, et.
vnum hinc inde alterumque problema vel alio ordine ponitur vel omittitur, viciffim liber-
fecundus longe pluribus problematis eff auctior, nam cum graeca editio libro priore CLIL -
pofteriore LXXVI. abíoluatur, in Gazae veríione liber primus habet problemata CXLVII,
fecundus CXXX. in quibus omnia quae pofl feptuagefimum fecundum fequuntur in Graeco.
defiderantur. Saepius excufa eft Gazae verfio cum problematis Ariflotelis ab eodem trans-
latis, vt [f. 1. et anno. vid. fupra, νο]. ΠῚ. pag. 328.] Venetiis rsor. 1524. 1552. fol. Parifüis,.
1524. et cum eopiofo indice Bafil. apud Andream Cratandrum, 1537. fol. Etiam in editio.
nibus operum Ariftotelis latinis, quae Auerrois commentarios iunctos habent, vt Venet.
1565. S. tomo nono. Po(t Gazam vertit Georgius 7/alla "^), Placentinus, cuius verfio lue
ccm vidit Venet. 1488. [150t. tum 1505. fol. adnexa Petri Aponenfis commentar. in. proble?
mata Atiflorelis, Heum.] 1:519. fol. [vid. fupra iu vol. lI. pag. 315 et 315.] Librum prio-
rem etiam Zngelur Politionts, cuius interpretationem pofl eius fata inuentam in lucem Pe-
trus Crinitus edidit et Iohanni Francifco Pico Mirandulano principi dicauit, inter Politiani
opera Florent. 1497. fol. [ibid. 1499. fol. vid. Bwre Bibl. inflruct. D. L. tom. IT. p.271 fq.]
recufa Venet. 1498. fol. [de qua rara edit. vid. F*eytag. adpar. litt. I. pag. 666 fqq. Bafil.
1553.] εἴ Lugd. apud Gryphrum 1537. 8. [feparatim Parif. 1541. 8. 1552. 12. — cum Ariflote«
lis problem. Lugduni 1501. 12. apud "Theobald. Paganum. Parif. 1558. 12. vid. Freytag. adpar,.
litt. ΠῚ, pag. 134 fqq. et plures editt. étiam antiquiores, fupra in vol. III. pag. 354 fqq. recens
fui. lis adde edit. Francofurt, 1580. 8. Parif. 1534. fol. Lugd. 1573. ra. Harl] etc, Haee
verfio problemata CLL. et alio fubinde, quam ceterae editiones ordine, arque in illis duo vel
tria etiam pofterioris libri exhibet. — Ab his omnibus differt Georgii /Merulae interpretatio, qui
non in duos libros, fed in fectiones quinque diuifit, quarum fccundam infcribit medicinalium.
et naturalium ambiguitatum, tertiam de quadrupedibus, ce:eras reliquit eyezrryoo Que S.
problemata plura etiam numero, nimirum CCCL. exhibet, adfperfis pallim fcholiis et tefli-
moniis aliorum auctorum. Parif. 1520. fol. cum Petri de Apono commentariis in Ariflo:elis
problemata. Fabrir. | Gallice verfa cum Ariflotelis problem. Lugd. 1587. 12. vid. Freytagili
adpar. litter. ΠῚ. pag. 157. Fabric. in vol, Xlll. pag. σι. vbi in elencho medicorum vett. mere
tionem quoque fecit Alexandri Aphrodifei, addit, Petrum de Abano in conciliatore fugy
uem a. Chr. 1303. fcripfit, differentia quinta teflari, fe Alexandri medici problemata latine
vertiffe. Zar/.] ᾿

12. Libellus de fibribur ad Apollonium, medicum, eiusdem vt videtur, cuius proble.
mata funt auctoris, — Graece exflat MS. in bibiiotheca caefarea, tefle Lambecio, [in come
ment. VI.

hh) Georgius ille Valla in epiftola dedicetoria tationem. Zfeum, Conf. Fo[fíi catal. codd, faec, XV.
de auctore huius libri plane nullam profert dubi- in bibl. Magliab, 1, pag. 63 fqq. Zar, id

|

LU
"

LyecWV. pong! — ALEX. APHR.OEDITIONES Lii. IP.c ΧΧΡ ΠῚ (o. XXI) 663

"ment. VI. col. 232 fq.] hac infcriptione : ᾿Αλεζανόρε ᾿Αφ ῥοδισιέως Ἰατοῖ περὶ πυρετῶν, πρὸς
"Απολλών,ον. lucipit: ἤτησας ἡμᾶς. Ασκληπιάθων ριξε Απολλῶνιε, περὶ πυρετῶν coi
᾿φοσαῦτω διοὶ γραφῆς παραύδνα!, oco σχεδὸν rog ἡμῖν φοιτῶντι due γλώττης παρεδηλώ-
σαμεν.» ἵν ὥσπερ εἴο. “) — Hactenus /afine tantum prodiit Georgio alla interprete, primum
quidem in volumine, excuf. Venetiis a. 1489. fol. *) et non vsque quaque obuio, quo haec
Ícripta veterum [1] ex Vallae verfione exhibentur: Micephori Blemmidae Logica, Euclidir
ib. XIV. elementorum, Huypficlis Anaphoricur, Nicephorus: de Affrolabio, Zfrif'archi de
magnitudinibus e£ diflantia folis et lunae. — Timacus de Mundo. — Cleonidae (baec ef!, quam
ad Euclidem alii referunt,) s;ufca. — Eufr;bius de theologicis ambiguitotibus. — Cleomeder.
"uMrhenagorar de refurreBione. — Zriflotelis de coelo, smagna moralia, pottita: Rhozir de
poe. | Galenus de inaequali diffemperantia, de bono corporis habitu, de confirmatione cor-
gorir humani, de praefagitura, de praefagio, de fuccidaneir, — Mlexander Zfphrodifeus. de
caufis febrium. — Pfzllus de vitis humano. In fyntagmate quidem fcriptorum veterum grae-
corum, arabum et latinorum de febribus libellus, Venet. 1576. fol. quod miror, omif.
fus eft ifle Alexandri de febribus in capita vndecim diftributus, et naturam, genera,
differentias et caufas febrium fuccincte perfequens: at lucem vidit etiam Geneuae, fiue
Coloniae Allobrogum 16:2. et feparatim Bafil. 1542. 8. apud Robertum Winter, atque
in Symphoriani Campegii libro pofteriore de claris medicinae fcriptoribus [fine a. et l. in
catal. Biinau. tom. |. pag. 190.] Lugd. 1506. 8. ") Fallit doctiffimus Tiraquellur, qui cae
pite XXXI. de nobilitate pag. 298. Alexandri Aphrodifei {γον de febribus hodie habere nos
"adfirmat. Im catalogo cuiuidam bibliopolii, inquit Gesnerus, Zlexandri Aphrodifei praciica
nominatur, quod momen ipfius libro de febribus ab imperito aliquo impofttum fufpicor, cum
εἰ alii quidam barbari fcriptores fua feripta de- febribus. praGlitas appellent. — Hoc autem
"Iphrodifei opur uon a&ium curandi febres, fid carum maturoe fpeculationem continet.

13. Idem praeclarus vir, Conradus Gesnerus in partitionibus rhetoricis titulo IT. Aphro-
difeo tribuit commentarium fiue fcholia graeca in libros tres rhetorices Ariflotelis, quae
ánitio mutila fine auctoris nomine prodierint graece Parif. per Conradum Neoburium 1538.
"minoris folii forma. Sed longe iuniorem illa: et Chriflianum auctorem agnofcunt, vt no-
'tare me inemini fupra lib. IM. cap. «. $. 6. [vol. HI. pag. 221.7] Quamquam Aphrodifeum
etiam in libros Ariftotelis rhetoricos fcripfiffe inficiari nolim '""): arabicam enim commen-
tarii Alexandri in rhetorica verfionem, ab Ifaaco ben Homin concinnatam, memorat Herbelo-

1us

$i) Illi convenit cod. F/orent. bibl. Medic. XIV.

arí.

kk) In Fabricii B. L. med. et infimae actatis,
tom. VI. edit. Manfi citatur illa colle&io Venet.
|» per Anton. de Strata, 1488. et recufa ibid. per Si-
monem Papienfem, dicm Beuilaquam, 1495. fol,
add. Fo[fii catal. bibl. Magliab. I. pag. 68. Harl.

— Il) In Halleri bibl. medicinae practicae tom. 1,

pag. 227. citantur editt. lat. ex interpretat, //al-

a£, Venetis, 1498. fol. et Lion 1516, 8. «um
Vol. V.

lut. 75. apud Bandin. catal. codd, gr. 1II. col. 161.

Symploriano de claris medicinae fcriptoribus,
Geneuae 1612. 8, — In bibl. Bodleiana, (catal.
ilius bibl. tom. 1, pag. 29.) citatur edit. lat. in
calee operum Zac. Fontaui, p. 271.- Colon. Allo-
brog. 16:2. 4. Havl.

41) In cod. Matrit. LVIII. (Zriart. catal.
codd. gr. p. 196.) eft excerptum ex Alex. Aphrod.
quod ad comm, rhetoricorum pertinere videtur:
τί διαφέρει αὶ ῥητορικὴ τῆς διαλεκτικῆς». quo di/jeraf
rhetorica a dialeffica, et incipit: ᾿Αλέξανδρος ὃ
ἀφροδισιεὺς ταὐτῇ διαφέρον φησὶ τὴν διαλεκτικὴν τῆ!
ἑητορικῆς. Harl, :

Pppp

-

666 Lit.IV.c XXVIIL ALEXANDRI APHRODISFI Vo IV.pciPI6

£u: bibl. oriental. pag. 970. Fabric. Secundum auctorem arabicae philofophorum bibl. im |
Ca/ri bibl. arab. hifpan. pag. 243. fcripfit Alexander Aphrod. librum de »Aeiorira, et come
mentatus eft in eüm ///tendus, arabice autem ἔσο ες fertur Zfaarus aut ΡΝ Bea
"dbdalla: commentariis quoque illuftrauit Zbu NajJezr ZIpharabits: qui ber charactere ve-
tulo, «““μιποά! Ebn Zlthaicb Alfarkhaff manu exaratus, centum circiter foliis conftans dici-
tur. Harl.

Libros duos de figuris fenfus et dictionis inter fcripta Aphrodifei idem Gesnerus male |
refert, quum fint Alexandri rhetoris, Numenii [P] F. vt ex. lulio Rnfiniano pulchre ob. |
feruauit Laurentius Normannus, Vpfaliae fuae nuper decus. Dixi de illis infia in rhetori- |
bus. Afexandrum Aphrodifeum fcriptoribus inufices practicae ac fpeculatiuae accenfet Pof-
feuinus d 6. bibl. felectae, fed nihil eius exílat hoc argumento, quod fciam. 1

I. ες Alexandri Aphrodifei deperdita, vel quae inedita adhue
delitefcere feruntur.

Inedtis ργαρῆχ Aflerifzus.

x. Commentarius in Zdriflotelir κατηγορίας. Meminit. S'mpliriur in Categ. et in T. de -
coelo pag. 38. b. edit. graecae. et Z/[rxender ipfe in Topic. VIE. pag. 235. atque in elenchos
fophifl. pag. 13. b. et 58. F'abrir. Exfliiffe eum, ex eo paret, qvod (in Ca/iri bibl. mem. T.
pag.394.) auctor arabicae philofoph. biblioth. tradit, “διε Zachariam categoriarum. Axiflot,
librum eum 4Zp dapes commentariis in svabidüs vertiffe, eamque dedu trecenta -
circiter folia complecti. Idem auctor pag. 505. prodit, Aphrodifienfem in fyllogicmum cate- !
goricum duplicem edidiiTe commentarium , alierum altero perfectiorem: fed ille comm. in —
analytica priora fuiffe videtur. Hark . :

2. In librum στεοὶ éourveime. AMexander in. Metaphyf. pag. 419. in libri dr enrneías
tion; leone. fecunda. declaro/ur, — Mentio et pag. 14. :a eleachos fophifl. ct in £eoms Mas -
genieni comm. in Ariftor. zregi ἕομην. atque apud. Boe! Airim. paffim in fnis ad eumdem Ariíto- —
telis librum commen'ariis: inter alia pag. 291. /Z/vafíur quogue et. Zflexander. ficut in. alios —
Ar iflotelis libros , in huuc quoque comnientarior ediderunt. Fabric, — Alexandri Aphrod. coms |
mentatium iam tempore auctoris arabicae philofophorum bibliothecae intercidiffe, cognofci-
mus ex Cafir. l. cit. L pag. 505. Harl. k

3. In librum fecundum /Analy!icorum priorum. — Mexander ipfe in fophifticos ἀμ ΟΝ
p. 16. b. et clariifune p. 290, Johanues Philoponus in ΠΠ, analytic. prior. p. 94. b. p. 108. b. —

A4.* In libror analuticorum pofte torttimn. Alexander ipfe fub init. commentarii in fail
phiflicos elenchos: ἤδη φϑάσαντες ἔπομεν ἐν οἷς τε περὶ TÀ ἁπλῶς συλλογισμϑ διελέγετο, ἮΝ
ὁ ᾿ΑριΞτοτέλήης» καὶ ἐν οἷς τὴν ὠἀποδεικτικὴν οπεθίδε μέθοϑθον. Et pag. 31. b. ὡς ἐν τῇ GO |
denooc dz ek TA. Meminit et PAiopouus lil. 3.' contra Proclum de Mundi aeternitate, -
Exílaat graece in bibl. Vaticana telle Gesnero et avabire adhuc fopereffe norat Hortingerus
pag. 253. analect. hiflocico theolog. [fed confer Cafíri bibl. mem. I. pag. 305.] Etiam coms
mentarium Alexandri in librum fecundum pofleriorum analyricorum vna cum Euflratio et^
Anon;mo in eum^em librum latine «ditum effe, fcribit Heudreichius in pandeclis Dranden. |
burgicis. Sed [cribit praeter remm.

, Hos

(ol. TV. p- 7677. 18 SCRIPTA DEPERDITA — LL.IV.c.XXVIIL 607

Hos Alexandri commentarios, (nefcio, num omnes,) latine vertiffe fe teflztus eft
S. Hieronymus epiftola XXXII. ad Domiionem, [[Ρ] cuius verba adfert etiam Rufinus con-
tra Hieronymum difputaus: Fruflra ergo. Alexandri verti commentarios , nequidquam. me
do& ur suagifler per εἰσο: γωγὴν duxit in logicam. | ldem Rufinus: Sic fibi lexondri fui com-
mentarii profuere, fic Porphyrii εὐσωγωγήξ
s.* In libros phyftae acroafzor, — Mexander in fophiflicos elench. pag. st. b. καὶ dca;
ἄλλα αὐτὸς ὁ ᾿Αριξοτέλης ἐν τῷ ζ΄. τῆς φυσικῆς ἐκροάσεως eger. καὶ ἡμῶς ταῦτα
ἐξηγέμενοι τεϑεωρήκαμεν. €t pag. 56. xou ἐν τοῖς τοὶ φυσικοὶ ἡμετέροις εἰρήκαμεν Θεωρή-
μασιν. — Ad eadem remittit lectorem in lib. V. metaphyf, pag. 165. et in üb. XI, pag. 364:
389. et ad IV. meteorolog. pag. 128. b. ὡς ἐν τῇ Qucikz ἀκροώσε; &dery 9s. — Ceterum. ac-
cenfeo hos in phyfica commenrarios libris Alexandri deperditis, licet graece illa in, nefcio
qua, Veneta bibliotheca fupereífe fcripferit Gesnerus; arabice Hottingerus p. 254. analector.
- VFabri. de fyriacis et arabicis verfion. vid. Cafiri bibl. mem. 1. pag. 243 fq. Har/,

6 et 7. 4n libros Zriffotelis de anima, et vhetoricos. — Vide fupra in recenfione edito-
rum Aphrodifei fcriptorum, nr. 9g et 13. Fabri. Apud Coffr. 1. c. I. pag. 243. Alex. fcripfit
quoque de postica libr. i. quem in arabicam linguam tranflulit bu Ba/char Matthaeus et
Jahia Ben di: Aikendatus wero in epitomen contraxit. Zar[.

8. * Ὑπσοόμνημα in libros de generatione ef corruptione. — Meminit Alexander ipfe

libro II. dubitationum et folutionum cap. 22. et arabice exflare Hoffingerur loco laudato

auctor efl. Fabrit. Syriace reddidit Zomainus; arabice Jfaac et bu Othman Damaftenus.
Plura vid. apud Cofir. l. c. I. pag. 244 fq. Harl.

9. * Iu libros de coe. — Etiam in hos fcripfiffe Aphrodifeum vel e Simplicio fatis con-
flat. Et meminit PAiloponur VI. 27. aduerfus Proclum. — Atque Zfíexander ipfe in I. Meteo-
rolog. pag. 76. et in ΧΙ. Metaphyf. pag. 391. — Sed et arabice exílare Horzingerus loco iam
memorato fcripfit. [adde Cafir. l. c. 1. pag. 244.]

το. “Μονόβιβλος. cuius. meminit Philopomus in T. Analytic. prior. loco, quem adduxi
paullo ante in nota ad catalogum editorum Alexandri fcriptorum, nr. 7.

τι. * Difputatio de virtutibus, ἐπιδρομὴ πόθεν ἡ τῶν ὠρετῶν εὕρεσις καὶ σύξασις.
Ἐχίϊαι Lambecio te(te manu exarata graece in codice caefareo philofophico ΟΟΟΧΙ, et pa-
ginas viginti duas circiter in quarto implens, incipit: ἐπεὶ ἡ εὐδαεμονίω τοῖς ἀνθρώποις
σκοπὸς. καὶ δέ; πάντω πράττειν. ὕπως ταύτην κτησαίμεθα, ὡς τέλος τε καὶ μέγιξτον
σῶν ἡμετέρων ἀγαθῶν, ὠδύνωτον δὲ etc. Fabri. Apud Neffclium part. IV. eít cod,
CCCXI. fed in Lambecii comment. VIL col.23r. nr. V. numeratur cod, LXVI. et occu-
pat folia tría et viginti, notante Kollario. Incipit vero: ἐπιδρομὴ, πόϑεν ἡ τῶν ἀρετῶν
εὕρεσις καὶ σύτασις. ἐπεὶ ἡ εὐδοωμονίω ctc. definit autem: Τέλος τῶν περὶ ἀρετῶν Κεφα-
λαίων ᾿Αλεξάνδρα. τῷ ᾿ΑΦροδισιέως. Harl.
32. Πρὸς Ζηνόββιον τὸν Ἐπικέρειον. Adduerfur. Zenobium Epitureum, Simplicius in phy-
fica Ariflotelis pag. 113. b.
τι. Περὶ δαιμόνων λόγος. Liber de Daemonibur, — Michael Fphtfius pag. vag. in Ari-
flotelem de diuinatione per fomnium: zs δὲ x»éreg καὶ σχηματίζεται [δ] (τὰ ἐδωλα)
Ppppa | éiTM

UU»
ut

668 — Li&.IV.ct. XXIII. INDEX SCRIPTORVM VinYV. poe

ἔΐρηται ᾿Αλεξάνδρῳ ἐν τῷ περὶ δαιμόνων λόγῳ. — "Thomas Galeus notis ad amblichum de '
M y iteriis Aegypr. pag. 204. Si ex//arent, quat Pofidoniws fir^ur. configuaffe litterir, de dat. -
sonibus et heroibusr, aut quae περὶ δαιμόνων ftri; Jit Zllxouder Zphrouijeur, quem im eo -
arguuento Michael Ephefius, vbi de aiuinatione agit, nec uon Camotius coliaudant, ceriiora ἦ
de hir comperiremur. 1

14. De lapidum natura et viribur. — Michael Pfellur extremo libri de lapidibus, quum .
laudatfet de hoc argumento Anaxagoram, Empedoclem et Democritum, τῶν d, inquit, &
πολὺ πρὸ ἡμῶν ὁ ἐκ τῆς Λφροδισίας ᾿Αλέξανδρος, ἄνθρωπος “περὶ πάντων ἀπλῶς εἰπεῖν, Ü
καὶ τῶν ἀποῤῥήτῶν τῆς Φύσεως προχειρότωτος. ἢ ;

15. Libri allegoriarum in confifar de diir marrationer, quorum fecundus allegatur in
Alexandri problemate LX XXVII. libri primi, ὥσπερ por, inquit, δέδεικται κατοὶ TO δεύτεν —
gov βιβλίον ἀλληγοριῶν τῶν εἰς Θεὲς ἀναπλαττομένων πιθανῶν ἱτοριῶν. — Scd incertum eft -
num problemata illa Alexandrum Aphrodifeum habeant auctorem. Ex eodem opere petita -
funt quae de Pane, Endymione et Prometheo leguntur lib. I. problemate CXXXIV. tum,
quae de Baccho lib. II, problem. LXXXIX. ex iis, quae fola Gazae verfio nobis feruauit, —
Nifi diuerfus fit auctor, poflint etiam ex hoc opere petita videri, quae difputat Alexander inc
XII. Metaphyf. pag. 595. — Aliud plane opus et alterius Alexandri eft Θαυμαωσίων cuvaryaxyn -
de qua PAotiur cod. CLXXXIX. Fabric.

[16. De fhrologia feu metaphyfica lib. I. quem librum diuerfum fuiffe: ab. Alexandri -
commentariis in libros XII. metaphy(icorum Ariflot. fupra ad nr. V. iam adnotauimus, -
Num illius aut alius opufculi partes, aut peculiares fuerint libri. de prouidentia liber I. de dE
crimine materiae a genere lib. 1. de confutatione fentestiae corum qui contendunt , nihil fieri ex 5
non ente lib. 1. de ente immobili οἱ aeterno. contra Galenum, quos apud Cafrr, 1. c. I. pag. 243.
auctor arabicae philofophorum bibliothecae noflro accenferi prodit, et num reuera illi nos
firum habuerint parentem, pro certo edicere non audeo. — Idem Arabs pag. 245. fcribit , in
librum dv affrorum influxu cxllare etiam. Zflexandri AAphirodijti commentarium, Har.) ὃ
IV. Iudex feriptorum, in vniuerfir quae edita ex//'ant Zphrodifei feris

glir laudatorum, pev otium a me concinnattur. τ:

v"

De anima vfus fum editione graeca Venet. 1534. fol. In I. anafyticor. latina Venet. 1542. fol. |
In eleuchor f phiffitor graeca Venet, I520. fol. De fato «llego fectiones edit. graecolae
tinae Lond. 1658. 9. De febribus latine Venet. 1488. fol. | De intedeélu, itidem lati»
ne in opere feptifegmem ato, Bononiae 5:6. fol. ^ la metaphi/fica edit. laina Parif. 1536;
fol. In meeorologica graec. Venct. 1527. fol. 702 mixtione, graece ad calcem comes
mentarit in meteorol. Problzmeta cx edit. graeca lrid. Sylburg'i, et vbi haec deficity.
lana verfione Theodori Gazae. Quatuor. qua.f'ionum Tibri, graece [IP] Venet. 15367

fol De feufu et feufilibur, graece, Vent. 1527. fol. Im topica, graece, Venet. 1518: *
Academici. de'ax/ma pag. 154. E.
Aclius. Zefeor. pag. 118, 1

- 2 c - . . X

Aegypr L. /Hefeor. pag. 79. | Aegyptiorum fapientes. id. pag. 295. 1
Aelclylus, Hippocratis, Chii, difcipulus. AMefcor. pag. 78. a. b. 79. E
Aefculapii |

"
| UWeLiV. p.f o AB ALEXANDRO APHR. CITATORVM — Lib.IV.c. ΧΧΥ ΤΙ, 669

Aecículapii donum, ars medica landatur prooem. libri I7. problzn.
Acfopi fabula de mari. /Metror. pag. 95.
᾿Αγαϑὸς nomen proprium Olympionicae. Sophif. Elench. pag. 53.
- Alemaeon, Crotoniata. ZMezaphyf. pag. 19.
τ Alexander fui ipfiüs meminit Metaphyf. pag. 227. 239. 261. 267. 273. 274. 276. 308. 362. inpri-
mis pag. 278. lexander gracilir, philofophur ,. albur, ZJphrodifzus.
"Anaxagoras, Clazomenius. Jetaphyf. pag. 12. 13. 14. I5. 16. 20. 21. 27. 28. 31. 41. 134. 125.
- ΧΩ]. 144. 158. 159. 160. 235. 339. 350. 372. 373. 383. 384. 399. 400. de mixtione pag. 141. b.
de fenfi pag. 105. Ὁ. Meteor. pag. 73. 18. a. b. 79. b. 81. b. 85. b. 86. τοῦ. b. 107. 1r. b.
—— M2. dr anima pag. 148. 3
.. In phyficis non contemnendus, fatum, dixit, inane effe nomen, de fato fect. 2. de ani-
ma pag. 161. 1
Anaximander. /Mefaphzf. pag. 20.26.27. 328. Meteor. pag. 91. 93. b.
Anaximenes, Milefius. /IMrtapi/f. pag. 12. 20. 98. Meteor. pag. τοῦ. b. 107. a. b.
Andronicus librum gregi ἑρμηνείως negaus Ariftotelis effe refellitur 1, 44ma/yti. pag. 88.
adde 233. :
Antipatri fyllogismi μονολήμμωτοι. T'opic. pag. 6. Antipatri difcipulus, Sofigenes. dr mix-
tiont pag. 142. )
— Ansiphontis fententia de natura. ZMefaphyf. pag. 1t. τετραγωνισμὸς κύκλϑ διοὶ μηνίσκων,
S«phifl. Elench. pag. 30. a. b.
Antiflhenes. Topic. pag. 24. docebat, ὅτι ἐκ ἔξιν evsiACyem. id. 39. 43. vbi refellitur /Meta-
phyf. pag. 217 fq. 292.
Apollonius, medicus, cui liber infcribitur de febribus.
Aratus, /Hettor. pag. 38. 103.
Οἱ «exeioi.- Meteor. pag. τις. 84. Platonici veteres Metaphyf. pag. ga. Pythagorici, de
anima pag. 140. Phylici, JMztaphuf. pag. 12. de Κη pag. τοῦ,
"Archelaus , de iixtionz pag. 141. b. ὑφ᾿
Archimedes, geometra. Topic. pag. 49. [IP]
"Archytas. JMetaphtyf. pag. ago.
Arillarchi γραμματική. Topit. pag. 39. — Ariftarchus, grammaticus. ZMefaphtf. pag. 228.
Arilippus, mathemaricis difeiplinis detrahens. Je£opiyf. pag. 74.
Ariíloteles, in libris περὶ τώγωϑξ. Mitaphyf. pag. 25. 26. 119. 386. 330. 349.
“περὶ ὠποδείξεως. Metaphzf. pag. 242. 210. :
ἐν τῷ περὶ idi λόγῳ. - Topic. pag. 246. refpicit librnm quartum "T'opicorum.
gregi κινήσεως lunt libri vltimi de phyfica aufcultatione. dr /?nfu pag. 114. b.
Liber primus minor metaphyficorum Arifloreli non abiudicandus. Jefaphyf. pag. 82. 55.
Liber quartus meteorologicorum reiera eft de generatione et corruptione. Quaz/. e£ felut.
lib. IIT. cap. 14.
ἐν τοῖς περὶ τῇ Nee ἀναβασεως. Meteor. pag. 68. b.
᾿ ἐν τῷ περὶ προβλημάτων. Top. pag. 43. refpicit, et 1, problem. 141. II. 41.
Libro f-cundo de opinionibus pythagoricorum. /Mezaphtyf. pag. 2. 18.
ἐν τοῖς περὶ φοιχιεΐων , 1. €. de generatione et corruptione. de Μη αι pag. 106. b. s

Pppp3

610 Lib. IV. c. XXP III. ἸΝΡΕῈΧ SCRIPTORVM Vol. IV. p. 80 3r

Liber octauus topicorum a quibusdam infcribitur zregi ἐρωτήσεως x] ἀποκρίσθως, ab alis |.
“περὶ τάξεως xg] ὠποκρίσεως. Topic. pag. 349.
gregi vyesae καὶ véc8 εἰ ἐγένετο. 8 σώζεται. de fenfu pag. 94.
Axillotelis περὶ φυτῶν πραγμωτείω 8 Φέρεται. Íed 'Theophrafli. de feufu pag. 109.
Hyperbaton notatur VM. /Méjaphjf.pag. 258. obfcuritas. id. pag. 271. 357. etc. verba ab '
aliena manu inferta, id. pag. 329. 393.
Solet ob veritatis confirmationem bis de iisdem rebus memini(fe, JMezaphyf. pag.385: -
Eius fententía de prouidentia. /ib. 1. quacff. ct folut. cap. 25. et lib. 11. cap. zi.
Arifloxenus, muficus. Topic. pag. 49.
“Δρμονικοί, de fenfu pag. 120. b. E
Arithmetici. problem. M. 47. Metaphuf. pag. 120.
Afpafius. JMetaphuf. pag. 19. 26. de fenfu pag. 94. δ:
Allrologi. de anima pag. 159. Mrtaphuf. pag. 84.
Athenaeus ἐν τῷ δειπνοσοφιφῇ. Sophiff. Elench. pag. 4. b.
Athenienfium lex, ratum cile debere, quod iudices flatuiffent. Sophiff, Elrnch. pag. 55. [08]
Atlas, Olympum fuftentans. /Metaphuf. pag. 210.
Boethus. de anima pag. 154.
Bryfonis, geometrae, τετοαγωνισμὸς xuxAe. Sophifl. Elenth. pag. 25. b. 30. a. b.
Caeneus. Sophifi. Elench. pag. 29. b.
Callias, muficus et grammaticus. /Metaphüf. pag. 362.
Callicles (apud Platon.). Sopáiff. Elench. pag. 38. 60. b. Topic. pag. 269. etc.
Callippus, aftrologus. ZMetaphyf. pag. 390. 391. 392. 393.
Cenforinus, academicus. /ib. 2. quaeft. et folut. cap. 13.
Choerili inepta fimilia. ^ Topic. pag. 255.
Chcyfippus. 1. za 'yic, pag. 98. Topic. pag. 43. de muixtione pag. 141. b. 142. a. b.
Clideinus (KAerdruos). Meteor. pag. 112. a. b. j
Corax, rhetor. Topic. pag. ὅτ.
Corifeus, muficus. Sophiff. Elench. pag. 40. 50. 53. 56. b. Metaphyf. pag. Y14 Íq. 228. etc; i
Cratylus, Heracliti auditor. /Metapkyjf. pag. 144. Platonis familiaris, id. pag. 22. ^
Cyclus Epicus. Sophifl, Eleuth. pag. 21. b. E
Democritus. /Mefaphyf. pag. 16. 20. 26. 27. 141. 143. 144. 147. 172. 235. 279. 288. 372. de mix«
tione pag. 141. b. Jib. 11. quaeff. et folut. cap. 23. Topic. pag. 13. dr [πε pag. 91. a. b.
98. 103. τος. b. fq. 108. b. 109. 116. b. de anima pag. 158. Meteor. pag. 18. a. b. 19. b.
$t. b. gr. b. 95: a. b. τοῦ. b. 107. Ex duabus atomis vnam fieri poffe negauit. /Metaphyfo

pag. 274- i
Demoflhenes. Topic. pag. 84 fq. E
Dialectici. Metaphtjf. pag. 117. n

Dio pro quolibet homine /ib. 7. quaeff. et fofut. cap. 18. Y. Zfnalyt. pag. 98. Topic, P. 1908

et pallim. — Sic Theo, Callias, Corifcus, Socrates etc. Calippus. Metaphyf. p. 2644.
Diodorus (Cronus, vt opinor,) de femfu pag.116.125. b. — Eius fententia gregi τῷ duvaT&. |

I. Zinalytic. pag. τοι. Y

Διόδοτος (latino interpreti Diodorus) ὁ ᾿Αφρολόγος ἐν τότοις ἐδενὸς δεύτερος τῶν xaO" dpa.

JWtieor. pag. 18. b. : :

* Diogenes,

Li
;

»

΄'
3

- VoL.TV. p. 3132. 35. AB ALEXANDRO APHR. CITATORVM Lib.IP.c. X XVIII. 611

Dsoscós, Apolloniates. 'JMstaphyf. pag. 12. 20. Mettor. pag. 91. 95. . ib, HH. quaeff. et fo-
lut. cap. 25.

- Empedocles. JMetaphyf. pag. 12. 13. 14. 15. 16. 20. 21. 27. 28. 30. " 95. 96. 97. 98. 119. 143.
144. 169. 172. 328. 372. 583. 384. 400. Topic. pag. 179. de f?nfu pag. 96. b. 97. 99. 103.
τος. b. 116. δ. /Meteor. pag. gr. b. 96. rir. b. 112: x3... [ib 1]. qua;ft. et folut. cap. 23. vbi

. de magnete.
Inter phyli cos fibi maxime conftans. Metaphsf. pag. 95. [9]

Endymion , lunae periodi primus obferuator. Problem. 1. 134.

—EÉpicharmi, comici, in Xenophanem maledicla. AMetephuf. pag. 144.

Epicurus. 1. Analytic. pag. zw Topir. pag. 9. 12. 75. de fato fect. 31. de anima pag. 127. b.
de [nfu pag. 97. de anima pag. 154. 156. b. de mixtione pag. 141. b. [ib. 1. quaeftion. tf
Jolut. cap. 12.

"Epicurei, JMeaphyf. pag. 236. Illorum fententia de infinita rerum natura et infinitis mundis
confutatur /ib. I7I. quaeff. et folu. tap. 12.

Euclidis elementa. Y. Zfnzlytic. pag. 15. 149. 153. 212, Topir. pag. τι, Metaph. pag. 86. 318.

i EC e Κορ δ. KEliah. pag. 25. b.
Eudcmus, /Inalytic. pag. 20. 68. 122. Ariflorelis ἑταῖρος pag. 68. 69. 70. 96. 228.
e περι I L. Zinalytic. pag.12. ἐν τοῖς πεοὶ λέξεως. Topic. pag. 58.
ἐν τῷ 7e: τῷ τῶν ἐπιγοαφομένων Εὐδημείων Ave AVTOV ἐπιγράφεται δὲ αὐτὸ καὶ Εὐδή-
μ8 ὑπὲρ τῶν ᾿Αναλυτικῶν. Topic. pag. 79.

'Eudorus er Harmo(lus αὐυτάγαπε loca quaedam in codicibus Ariflotelis, Π͵ρέαρλυ Ῥασ. 26.

Eudoxus. Metaphsf pag. 85.390.391. 392. 39:. Platonis familiaris. id. pag.4r 42. bonum
fammum dixit voluptatem, quam omnes animantes adpetant. T'pir. pag. 119.

Euenus, poeta. Meíapiy/. pag. 173.

Euripides. T'opit. pag. 117. — eius οὐκαερία a Strattide, comico, notata. de fznfu pag. rit. b.

Τῶν ἐξηγητῶν τινες. 1. Zfnalyt. pag. 11. etc.

Galenus. Sophi/f. Elench. pag. 8. δ. Topic. pag. 262.

| Gemiaus, (aflrologus,). Meteor. pag. ug.

/Geometrae. I. Znalytic. pag. 20. T'pic. pag. 360. Metaph af pag. 81. 84. etc.

Glauco, Platonis frater. Sophi/. EXench. pag. σι.

"Harmoftus. vide fupra in Eudoro.

Heraclitus , Ephefius. Metapk:/f. pag. 12. 20. 98. 576.

Eius fententia de ἐκπυρώσε, Mundi. Meteor. pag. 9o.
Sol νέος ἐφ᾽ ἡμέρῃ. Meteor. pag. 92. b.
τοὶ ἐγαντία ταῦτα. Topir. pag. 39. 263. Metaph jf. pag. 106. 122. 123. 138. 147. 158. 159.
160. 354.355. 359. Non credidit, idem fimul eife et non effe, licet hoc adfirmare
à videatur. id. .Pag. 122.
Πάντα δᾶ ποταμξ δίκην. Mietophgf. pag. 144. 160. Topic. pag. 43.
ἦϑος ἀνθρώπῳ δαίμων h.e. Φύσις. de fato fed. 6. dz anima pag. 162. b. [Tf]

- GRÉ I. Zfnaljtir. pag. 41. 5o. Topic. pag. 271. 214.

Hermotimus. JMeiaphyf. pag. 14. 15.

Heíiodus et Homerus antiquiflimi theologorum. JMefaphuf: pag. 11. 95.

LS

Hefiodus.

615 Τὴν 177. 0 XXPI1I. INDEX SCRIPTORVM |; τ Vol. IV... ID 4

Hefiodus. Topir. p. 33. .Metophyf. p. 1.14.15. 27. 29. 95.383. ἐξ αὶ ἐκ ὄντῶν cundla φεπογᾶτί 401. '
περὶ Θεῶν. Meicor. pag. 91.

Hippaius, Metapontinus. AMctaphyf. pag. 12.
Hippias, "Tbafius, ἐν τῷ περὶ ποιητικῆς. Soph f. Elonth. pag. 20.
Hippo, atheus. Metaphuf. pag. 12. 236. 370. — eius SPini imm, id. pag. 12.
Hip ppoerates, Chius, mathematicus. AMe£ceor. pag. 78. a. b. 79. a. b. gx.
cius τετρο γωνισμὸς κύκλδ. Sophifl. Elench. vag. 30.
Hippocrates, inedicus, — Problem. 1. 1. 9. e£ in. Gazae verfione 1]. 26. Metaphyf. P3: 26s
Meteor, pag..86. Ὁ. Tpic. pag. 49.
ἐν e Qotim pacis. Prabíem. M. 5. Topic. pag. 40.
ἐν τῇ περὶ πτισάνης. Problem. Vl. 9. 5
Homerus. Problem. 1. 1. 26. 79. 102. 11. 66. de anima pag. 161. b. 162. b. Meteor. Pag 81. !
89. b. Metaphuf. pag. 144.
Antiquiifimus theologorum. Metaph Jf. pag. τι. Iicttor. pag. 91. Tides libri. Metophyf. —
pag- 233- 210 Íq. 242. 296.

V

Homeri verfus quidam. Elench. Sophiff. pag. 11. b. t2. 2. b. 59. Toi pag. n8 fq. dc fin
Ἂμ pag- 97. Meteor. pag. 9o.
Similitudines, quibus Hozncrus veitur, laudantur Tupir. pag. 255. Eius ποίησις» κύκλος.
So phift. Elench. pag. 27. b... Da mihi μῆνιν ἄειδε Θεοὶ, i. e. lliadem. id. pag. 52. :
Ifaacus quidam citatur in breui Ícripto de inteliectu, qui, ex arabico verfus latine, fertur fub.

Alexandri Aphrodifei nomine.
Iíocratis laus Helenae. Sophiff. Elzach. pag. 38. 9n i
LSnpigp Aetophyf. pag. 16, 20. 26. 27. 583. de fenftt pag. 9T. 103. de tniixtione pag. ΜΌΝ
Lycophron. T'opir. pag. 209. 222. |
Sophilla, /Metaphujf. pag. 298. lyricos et lyram laudans. Sophiff. Elench. pag. 38.
Lye igi leges. Topic. pag. 118. ]
Oi ἀπὸ μαϑημώτων. de fenfu pag.97. δ. Meteor. pag. x15. τ. Oi Mantis ma
gluf. pag- 83. Meieor. pag. tis. b. de fenfu pag. 98. etc. A
"Medici. Problem. I. 99. 138. 141. /Metror. p. 135. de fenfu. p. i13: Metaphyf. p. 1o. 253. εἰς,
Megarici.. de anima pag. 154. Zenonis Eleatae fequaces. SDN pag. 303. [ΠΡ]
Meliffus. Metaph. pag. 13. το. Sophifl. Elenth. pag. 11 Íq. 21. b. 56. 60. 61. T'opis. pag. 61:
64. 102. 271.
Metrodores. /Meieor. pag. 91. b.
Miccalus, muficus. 1. Zna/ytiz, pag. 308. ]Metaphif. pag. 261. etc.
Mufici. Problem. II. 47. etc.
Oraculum Laio datum. de fato fecl. 31.
yvà9: σεαυτόν. de anima pag. 123.
. Orpheus Θεογονίαν ὄγρωψε. Πἤεέεον, pag. 9r.
Pan, vir fapiens, qui primus Echus naturam inuefligauit, Prob/em. Y. 134.
Parmenides, Eleates. I. Zfnafytit. pag. 204. Metaphuf. pag. 13: (Xenophani fücceffit pag. 1)
15. IQ. 20. 27. 99. 118. 401 Íq. 144. in libro quem in * fententiam fcripfit. id. pag. 37
Topic. pag. 39. 43. 61. 46. 271. Sophift. Elench. pag. 26. b. 60. 61. . E
(Pafonis, fiatuarii, Mercurius. Metaphyf. pag. 313.)
Peipaei.

“

[ VakIV.p.s4P t$. ΔΒ ALEXANDRO APHR. CIT. Lis. IP. c. XXVIII. (dl. XXV) 61)

Peripatetici. Z/Tetaphtjf. pag. 343. 369.
' Phanias libro in Diodorum. Zetaphyf. pag. 36.
- Philippus (Medmaeus) ἑτοῶρος Πλάτωνος. Meteor. pag. 8T.
Philonis (academici) fententia περὶ 78 δυνωτϑ. 1, ZInalytir, pag. τοι.
'Phrynis, muficus. JJvjaphuf. pag. 58.
Phyfici, Meteor. pag. 91. quaeff. et folut. lib. IIT. cap. το. -Motaphtuf.. p. 72. 98. 322. 328. 355.
2 356. 383. 401. etc. Phyfiologi. id. p. 235. de feiifu pag. 108. b.
Pittacus σοφὸς c7rsówies. Sophifl. Elench. pag. 29. b. eius lex duplicem poenam infligens
ebrii. quae/l, e£ folut. lib. 1.77. cap. 29.
"Plato. L Zfnaljtir. pag. τοῦ. Metaph. pag. 8. 13. 16. 26. 27. 51. 33. 49. 50. sr. 7I. 73. 82. 86.
. 9I. 98. 190. 102. 182. 189. 228. 235. 236. 238. 247. 250. 264. 203. 295. 298. 316. 317. 562.
370. 371. 381. 583. 399. 400. 401. 402. — Topit. pag. 3. I2. 75. 111. 118, 110. 153, 162. 170.
209. 253. 254. 258. 262. Problem. 1. 87. τ21. quaeft. et folut. lib. J. cap. 21. de Jtnfu p. 95.
98. 99. (vbi fententiam Platonis de vifu refellit) 106. b.
Pythagoricos fequutus. Metaph. pag. 22. 24. 328.
Et Socratem. /Mefaphyf. pag. 22. — Socrates iunior. id. pag. 267.
Ideae ad examen reuocatae, AMetaphtf. pag. 34 Íq. 71. 72. 82. 85. 103 fq. Topic, 100. 210.
Alcibiade, JMetaphyf. pag. x21.
Critone. Sephifl, Elench. pag. 45. [UP]
Epiflolis. ZMetaphyf. pag. 28.
Enthydemo. Sophifl. Elench. pag. 2. b. 3. 9. 10. b. 15. 46.
Euthyphrone. Sophiff. Elenith. pag. T. b.
Gorgia, Topic. p. 85. 269. Soph. Elenth. p. 6. b. 18. b. 23. 33. b. 37. a. b. $4. b. 6o. b. 6r. b. δ.
Hippia. Sophiff. Elenchi. pag. 6. b. Metaphyf. pag. 218.
-Menone. Topic. pag. 89.
.. Minoe. Sophif. Klenrh. pag. 5t.
Parmenide, /Metaphyf. pag. 23. 333. T'opi. pag. 17. “
Phacdone. Topic. pag. 89. 168. Meteor. pag. 94. a. b. Mefaphyf. p. 15. 43. Sophift. Elench.
ag. 42, b.
Phaedro. Sophifl. Elenth, pag. 20. b. Topic. pag. 77. 211. vbi leg. Phaedonc.
Philebo. Topic. pag. 153. 264.
Politia f. de Republica, I. Zfnalyfic. pag. 15. 157. T'opir. pag. 89. Elench. Sophiff. P. 57. b.
Protagora. Sophifl. Elench. pag. a. b. 6. b. 23.38. Metaphyf. pag. 147. infra in Protagora,
Sophifta. "Topic. pag. 234.
"Theage. Topic. pag. 122.
"T heaeteto. 1, /Znalytic. pag. 16. JMetaphyf. pag. Y6t. fib. T. quaeft. et folut. cap. 18.
"Timaeo. de fenfu pag. 95. b. 96. b. fq. de anima pag. 127. δ, Metaphjf; pag. 181.
Platonici. I. Znalyfi. pag. 196. Jetephyf. pag. 82. 89. quae/f. et folut. cap. 1. οἱ τοὶ Πλά-
TGVos ὑπισχνόμενοι. id. cap. 21.
Ei φιλοπλάώτων Tie ἔη. Topir. pag. 253.
Poetae. de fato fect.2. Meteor. pag, x14. Mefaphyf. pag. ato.
| Polus (apud Platon.) Sophiff. Elench. pag. 6o. b.
| . €Polycleti ftatua. 7Metaphyf. pag. 107. 227. 168.)
Fol.V. j Ω 444 : Polyxe.

614 1} ΠΡ. XXP III. INDEX SCRIPTÓRVM Vol. TV. p. S5 86. 37

Polyxenus, fophifla. Μαρία pag. 36.

Polyzelus ἐν τῷ περὶ εἱμαρμένης συγγρώμματι» de anima pag. [152 b.

Pofidonius. Jttor. pag. 16.

Proclus, (diuerfus a Lycio et ántiquior,) ἐν τῇ τῶν ἑορτῶν ἀπαριϑμήσε:. Sophiff. Elench,

4. b.

Prodicus. Sophiff. Elench. pag. 6. b. "Topiz. pag. 96.

Protagoras (apud Platon.). Sophiff. Elen:zh. pag. 22. b. 34. b. Topic. p. 9o. Bsp. 84. .
106. 123. 154. 140. 141. 148. 303.

Hominem meníuram omuium effe dixit. ZMetaphyf. pag. 327. 355. [I9] :

Protarchus (in Platonis Phileho). Topic. pag. 264. :

Pythagoras. Problem. Il. 47. Democrito et Leucippo aetate fuperior. Mataphuf Pe YA
"Tarenti in Italia docuit. id. pag. 2o.

Pythagoricos fequitor Plato. ZVVeiaphuf. pag. 22. 24. et Arifioteles. T. “Ζπαϊμί. pog. 47.

Pythagorici. JMefaphyf. pag. 16. 17. 19. 21. 23. 27. 22. 51. 73. 98. 1OO. 102. TIG. 182. 201. 266,
328. 311. 385. 389. 40ο. 401. 402. Topi:. pag- 238. de Jeufu pag. 95. b. 101. b. 102. 113.
Meteor, pag. 16: a. b.

οἱ περὶ τὲς ἀριϑμὲς αἰ μονικοὶ , οἱ NIS zi T μαθήματα γεγυμναφμένοι: Topic. |

pag. 57. 60 fq.
Socrates. de anima pag. 154. b Muficus. ZMetaphijf. pag. 131: 133. 228. 239. 240. etc. nihil {εἶτα

fe profeffus. Sephiff. Elench. pag. 6. b. ad Calliclem (apud Flaton.). T'pic. pag. 253:
Sophronifci F. d; fato fect. 24. Me'aphuyf. p. 251. etc. vxor eius Xanthippe. id. p. 257.
Socrates iunior Geraenenfis. /e/ap/yf. pag. 267.
Solonis leges. Topic. pag. 118. Lex ne quis neutrarum partium fit in Rep. id. pag. 77.
Sophiftae. /Metaphyf pag. 116. 117. 312. etc.
Sophocles. ZMetaphyf. pag. x73.

Sofigenes. Mctanhyf. Pa. 393. ἑταῖρος ᾿Αντιποτρε. de mixticnz Pag. 12. ὁ διδοίσκαλος

ἡμῶν Σωσιγένης ἐν τῷ ὀγδόῳ 7 περὶ τῆς ὄψεως. JMeieor. pag. 116. Sot figenes ex is, quae--
"Alexandro erznr ignota, iph nota rcddidit, ZMifophuf. pag.259. adde pag. 362. vbi 16.
gendum: So/genz euitu po "erior tempore. eft. Alexander.

Sotionis d«fictio fomini. Topic. pag. 213.

Speufippus, Platonis auditor. . /Mera;/yf. pag. 236. 389. 400.

Stoici. l. Zfaljt. pag. 14. Y5.. d. pic. pag. 24. 25 107. de onima pag. 154. x56. b. Mospiu
pag. 72. 146. de'mixtione pag. 142. dtr nfl pag. 106. b. 124. b.

Hi innuuntür per recentiores. l. Z715lyf. pag. 264. 220. |

I
t

4
Eorum doclrina de fato impvgnatur, d fuío ect, 7 fqq. etfi per totum librum Stoicos"
Ξ É

"non nominet.

. παράδοξα. Topir. Pag 79. ad eadem réfpicit pag. 72. ἐκπύρωσις vninerfi, Meicor, |

p: de gov
jn dic φορέμενοι. T. Afro] tit. pag. 14. δαφέριν περαίνειν λεγόμενοι. "Topic. pag: 7 fa.
atiocinationes absque ne! the x!o convludentzes. EF. zhual jt: t. pag. 204. "'opic pag. IO. [1

Stoicos quaefliones περὶ ua uw Toy. Top £. pag. 46. Differentia inter y χαρᾶν. ἡ ΟΣ

τέρψ w. id. pag 96. Mule vj ponunt genus entis. id. pag. 155 phantafiam definiunt.
TyZaciy ἐν ἡγεμονικῶν de aun na pag 135. b. - Mile pro corporibus habent formas.

:cde

π γαῖ ΤΡ. θὲ. ΑΒ ALEXANDRO APHROD. CITAT. Ζιϑ. 1’, ε. XXP'IIL 61

de anima p. 126. et lumen p. 147. b. 151. et qualitates pag. 147. et virtutes atque artes
. pag. 145. b. animum ex igne et a&re componi, pag. 127. b. virtutem fufficere ad bea.
titatem, pag. 156 fq. folum honeflum bonum /ió. 1. quaef.. et folut. tap. 14. dari pene-
traiones corporum. 722 mixíione pag.i51. b. 4. Deum effe animam vniuerfi. id.
pag. 144-
Strato. de fenfu pag. 117.
Stratis, comicus. de finfu pag. rr. b.
"Thales. AMetaphyf. pag. τι. 235. 289. 379. nullum eius fcriptum. id. p.12. Θάλης Θαλῇς:
- Sophift. Elench. pag. 22. b.
"Theagenes, pocta, (an Theoguis). Problem. I. 89. in Gazae verficnz.
. (Themiftocles exheredatus. T'pi. pag. 96.)
"Theodorus (apud Platon.). Jib. I. quaeff. et folut. cap. i8.
- "Fheologi. ./Meteor. pag. 91. Metaphyf. pag. 95. 361. 385. quaeft. et folut. lib. 1IT. tap. i
Theophraflus, Ariftotelis ἑταῖρος. 1. inalytir. pag. 68. 69. 10. 96. 228. de anima pag. 155. b.
Metaphyf. pag. 391.
ereg) νέμων. Meteor. pag. 100. b. 101. b. 104. b. τοῦ.
&. ὠναλυτικῶν. 1. Zfnalytic. pag. 68. 86. 191. 192. 227. refpicit et pag. 70. 73. 14r.
περὶ ἀνωλύσεως συλλογισμῶν. 1. Zfnalytir. pag. 201.
Libri duo αὐνηγ μένων λόγων εἰς το σχήματα. 1. Zfnalytic. pag. aor.
ἐν τοῖς ὑξέροις ἀναλυτικοῖς. Db. 1. quacff. εἰ folut. cop. 26,
Καλλισθένης. de anima pag. τ62. b.
περὶ καταφάσεως de adfirmatione, Y. Zfualytir. pag; Yo. 37. 217. 223. Topir. pag. 150.
Meteor. pag. 91. Metaphy/f. pag. 124. refpicit et I. Z4nalytir. pag. ao. 21. a2. 25. 39.
61. 87. 109. 123. 223. 233.
ἐν τῷ περὶ τῶν μεταλλευομένων. Mettor. pag. 126.
περὶ τῇ πολλαχῶς. Τορῖς. pag. 189.
ἐν τῷ περὶ τῶν ποσαχῶς. Τορῖξ. pag. 83.
Τοπικαά. Metaphuf. pag. 186. 2.2. Topic. pag. 31. refpicit et pag. 5. 25. 68. 72.
ἐν τοῖς περὶ ὕδατος. de finfu pag. τοῦ,
τῶν φυσικῶν. AWetaphyf. pag. 14.
περὶ Φυτῶν. de finfü pag. 109. Sophifi. Elench. pag. 20. [Ὁ]
Libri Ariflotelis et 'Theophraíli, habentes τήν εἰς τοὶ ἀντικείμενος à ἐνδόξων ἐπιχείρησιν;
Topic. pag. 16.
"Thrafymachus, (apud Platon.) Sophiff. Elentb. pag. 22. b. 57. b. Topic. pag. 166, 181.
"Thucydides, Athenienfes incitans contra Mity]enaeos. Topic. pag. 85. "i
"Thucydides (hiftoricus). Topic. pag. rg.
"Timotheus, muficus. Jetephuf. pag. 58.
"Tragici. de fato fect. 31.
Virginius Rufus, ὧδ anima pag. 154. b.
Xenarchus, dz amma pag. 154.
Xenocrates. JMetaphyf. pag. 49. Topic. 94. 211. 213. 238.
Xenophanes, Jefaphtyf. pag. 13. 19. 20.
Zaleuci leges. Topic. pag. 118.

Q4q443 Zen6;

616 Lib.IU.c XXVIII. ΧΧΊΧ. CONSPECTVS CHRONOLOGICVS — VoMIV.p.sePro |

Zeno, Eleates, Topir. pag. 18. Sophi/]. Elenchi, pag. 26. b. 6o. docuit Megaris, auctor Me-
garicorum. AMetaphyf. pag. 303. Parmenidis ζηλωτής. ibid. et Metaphyf. pag. tco. ens
vnum eífe docuit. Sophifl. Elench. pag. €o et 36. b. motum dari negauit, id. p. 30. b.
31. 51. b. T'opit. pag. 43. 266. dé fato Ícct. 26. Metaphuyf. pag. 100. 157.

(Zethus et Amphion, Diofcuri. 7etaphtf. pag. 184.)

Lopyrus, phyfiognomon. de fato Íect. 6.

Ls

,

CAPVT XXIX (olim XXVD

DE PLOTINO PHILOSOPHO, EIVSQVE PRAECEPTORE AMMONIO,
ET DE VARIIS AMMONIIS

[Cum au&ario G. C. Harles.]

Confpectur chronologicur vitae Plotini.

A. C. | Imperatoris. 1 Vitae Plotini. ^ :
205 | Seueri. 15 1 Natus Plotinus. Porphyr. cap. τὰ, Lycopoli in Aegypto. Eu-
nap. et Sud. in Πλωτῖνος. [
6 14 | 2
Ü 15 3
8 16| 4
9 "LIE? S
210 | 18 | 6 T
I I9 7 ὟΝ E
2 20 | 8 Γραμματοδιδάσκαλον Alexandri frequentat, annum aetatis
VIII agens, adhuc tamcn auidus Jactis nutricis. Porphyr. —
cap. 3. [Plotinum hoc feciffe ex voluptate, (vnde cogno- |
Ícatur eius adfectus primarius) quoniam in mammis nutrie -
cis poft octo annos non amplius fit fuccus Jacteus, animad- |
vertit Heuinannus in nota msta.] -
5 | Caracallae. 1 | 9 :
4 2 IO i
5 3| 1r
6 4 | 12
7 | Macrini, 1 | 13
8 | Helogabali. 1 | 14
9 2.15
220 | 31:6

4 Cc

D MANCT

V. p. 89 Poo

- 4. C. | Imperatorir.
221 | Helogabali. 4

Alex. Seueri. 1

2

3
4 3
5 4
6 :
1 6
8 7
9- 8
330 | 9
js jo
2 Mons
3 12
4 15
5 | Maximini. 1:
6 2
1 3
8 | Gordiani. 1
9 2
240 3
1 | Gordiani. 4
2 5
3 6
4 | Philippi. 1
5 2
6 3
1 4
8 5
9 | Decii, 1
1.250 | 2
1 3
2 | Galli. I
3 2
4 | Valeria 1

et Gallieni.

35 :

2

VITAE PLOTINI Lib. IP. c. X XIX. 671

Vitae Plotini.
17
18
19
20
21
23
23

MÀ . — —— M M — ———

28 Ammonium Saccam, philofophum, audire coepit Plotinus
Alexandriae, cap. 3.
29 Natus Porphyrius,

58 Ammonii fchola relicta, cum imp. Gordiano procifcitur im
Perfiam, «cap. 3.

40 Gordiano circa Mefopotamiam interemto, Antiochiam euadit
atque inde venit Romam, et docere coepit, cap.3. in
aedibus Geminae cuiusdam commoratus, “Ὁ. g.

42 Amelius Plotinum frequentare incipit, quum Lyfimachum
hactenus aufcultaílct et Numenii dogmata imbibiflet, cap. 3.

47
48 Ad fcribendum fe confert Plotinus, cap. 4.
49 Porphyrius viginti natus annos-prima vice Romae fuit, cap. 5.

50
51 Origenes, Plotini condifcipulus, fcripfit librum, ὅτι μόνος ποιή
τῆς ὁ βασιλεὺς, cap. 3. [vide infra ad $8. X1.]

Q.44453 4, C.

6:8 Lit. ΠΡ c XXIX. PORPHYRIVS Tol. IV. p. So or

»
A4. C. | Imperatoris. | Vitae Plotini,
Valeriani et
256 | Gallieni. 3 | 53

7 | Gallieni. 1 | 53

8 2 54

9 3. 55

26c 4 .56

1 | Gallieni. 5 | 57 2

2 6 | sg Grauis peftilentia Romae, qua Plotinus laborauit, cap. 2.

3 1| 59 Porphyrius, triginta annos natus, cum Antonio Rhodio e
Graecia venit Romam, atque inde Plotino per fexennium
adhaeret. "Tunc iam libros XXI. Plotinus fcripferat, [UP]

| cap. 4 fq. Gallienum rogat Plotinus idcaffum, vt Platono-
polin condat, cao, 12.

4 8 | 6o ; :

5 9 | 61 Longinus librum gregi réAas fcribit contra Plotinum et Ame--
lium. Porphyr. cap. 20.

6 10 | 62

7 II 6 3 Y

9 12 64 In Siciliam fe contulit Porphyrius, poflquam per fex annos
fuerat moratus cum Plotino, quibus libros XXIV. Plotinus -
compofuit, cap. 5. 6 et τ.

9 Claudii. 1 | 65 Amclius Plotinum frequentare defiit, cap. 3. et Apameam Sy-
riae fe contulit, cap.2. Libros quinque a fe fcriptos Ploti--
nus mifit ad Porphyrium in Siciliam, cap. 6. Plotinus in

| Campaniam fe contulit, cap. 2. cum ad XXVI. annos Ro-
mae verfatus fuiffet, cap. 9. ὶ
270 2 | 66 Plotinus obiit in Campania, praefente Euftochio, cap. 2 et 7.

cum libros alios quatuor ad Porphyrium in Siciliam milif--

fet, cap. 6. et difcipuli eius Paulinus et Zoticus iam obiüf- |
3i

fent, cap. 7. ἢ

LFabriciur inferuerat integrum Porphyrii librum de Plotini vita eiusque librorum ferie, in.
capita diffectum, graece, cum Marfilii Ficini interpretatione latina, additis notis haud fper--
nendis, Ego vero, quoniam in conípedtu chronologico plura notatu memorabilia iam -
excerpta leguntur, et Porphyrii narrationi multa infunt, quae fabulas lapiant, aut ridicula.
videantur, (id, quod Heumannus in actis philofophorum tom. I. nr. 6. vbi a p. 138 — 159.—
illam Plotini vitam a Porphyrio compofitam perfequitur, clare docuit, et pag. 148. Pore
phyrium ipfum oraculi de Plotino ab Apolline editi architectum habuit) ego, inquam h. I
pauca dabo; quae tamen Porphyrius de Plotini fcriptis horumque collectione prodidit, ea. |
integra cum verfione lat. notisque Fabricii repetam , reliquam vero Porphyriani libelli par« |
tem , fi placuerit lectoribus deusque vit;iun fiuerit, in fupplementorum volumine exhibebo. |

Deo

—
^
.

27 SIR DE VITA PLOTINI Lib.1PV.c XXIX. | 619

De Plotino autem. modo preffius, modo laxius, fcripferunt

000 Eunapius de vitis philofophorum et fophiftarum capp. de Plotino et Porphyrio
pag. τι foq.. Antwerp. 1568. 8.

^. Suidar voc. Πλωτῖνος . tom. Ill. pag. 135. vbi in nota Küflerus quaedam addit et Sui-
|. dae errorem, Porphyrium fuiffe Amelii difcipulum, cafligat.

Li

Eudo;ia in Violario pag. 363. quae περὶ τῇ Πλωτίνδ vitam a Porphyrio expofitam
contraxir.

Bayle in Diclion. voc. Plotiw, tom. III. pag. 151 fqq. vt plurimum fequitur Porphyrii
narrationem fabulasque.

—— JBrucker. in. hiftoria critica philof. vol. II. pag. 217 fqq. (qui Porphyrium fraudis, a(tu-
fiae, iadlantiae mendaciique facit reum, Plotinum vero fcholae Ammonianae fete
quafi, Íectaeque ecleciicae alterum parentem, qui et fcriptorum et difcipulorum multitudine
recentem feclam, quam Platonicam reformatam dixeris, maxime iluflrarit,) et in adpen-
dice, fiue voi. VI. pag. 368.

L -dMeiuers im Beytrag zur Gefchichte der Denkart der erften. Tahrbunderte nach Chiifli
Geburt, in einigen Betrachtüngen über die Neu Platonifche Philofophie, Lipliae 1782. 8.
faepiflme in tribus prioribus fectionibus.

Cudip^rth in Íyflemate intellectuali illiusque doctior interpres atque. commentator,
I. Laur. Moshemius, tom. I. pag. 854 fqq. 864 fqq. 878 faq. et multis aliis locis placita et
etrores Plotin: perfequuntur atque explicant partim, partim illuftrant.

In primis ci, gi ingenium , dogmata laqueosque Plotini curatius cognofcere cupit,
omnino ΠΟ ΕΠ iut, quae cl. Tiedemann in: Geift der fpekulatiuen Philofophie, tom. Ill.
cap. X. pag. 263 — 433. erudite acuteque difputauit. -

t Adde Hombergeri zuverl. Nachr. tom. M. pag. 607 fq. Saxii Onom. I. pag. 361. .Erer-
hard compendium hi(toiiae philof. germanice fcriptum, edit. 1. Halae 1796. 8. p. 211—214.

"o Natus eft Plotinus Lozcopoli. | Narrabat quidem, tefle Porphyrio, nemini, (id, quod
ingenium eius fingulare atque elatum fatis teflatur,) vnde genus duceret, quibus effet ortus
parentibus, et qua patria oriundus. Eunapius vero, fcribit, illum fuiffe Aegyptium» pa-
triam vero nominar! Auxe. Hinc forían Suidas düdhne: vocávit eum Auxozio Am. Duae
autem fuere Lycopoles in Aegypto ciuitates, altera in 'Thebaide, cuius primus γόμος fuiife
dicitur Λυκοπολίτης altera in νόμῳ Sebennyt'ico, quarum priorem fuiffe Plotini patr iam,
Fabricius ad Porphyrii narrationem, Cap. t. sudicabar C497 ἄπατρις. ait, μὲν Φαίνε-
τῶν τρὲς δὲ Λυκοπολίτην φασὶν, ἀπὸ Δύκονος τὲ ἐν τῷ Δυκοπολίτῃ γόμῳ τῆς Αἰγύπτε.
Porphyrius, illum quidem nolviff- cffigiem corporis t tradere pictoribus .et plaflis exprimcn-
dam, memoriae prodidit, Aimnclium tamen commovuiffe Carterium, | pictorem fuo tem.
ore optimum, vt Plotini fcholas ingrederetur et longa attentione illius imaginem mente
xA dein Carterium ex imagine, memoriae USE ata, EUH dd rite retu-
e, Amelium vero lincamenta emendaíle ad confequendam fimilitudinem, eoque, picto-
ris ingenio fimulacrum reddidiffe, (Plotino nefciente,) funillimum. — Serius acceflit Plotinus
ad fludium phiiofophiae, et prumum Alexandriae Ammonium Saccam phiolophum per
“ vndecim

νυ

680 Lib. IV. c. XXIX. PORPHYRIVS
vndecim annos audiuit: tum cum imperatore, Gordiano, ad philofophiam Perfarum atque .'
Indorum perdifcenJam, in Perfiam profectus eíl: vade, Gordiano interemto, primum An. -
tiochiam euafit non fine vitae periculo, deinde venit Romam, vbi et dicendo et fcribendo
nominis celebritatem atque auctoritatem εἴ confequutus. In nonnullis placitis erat quidem.
Platonicus; in nonnullis vero eclecticus, praecipue tamen philofophiam platonicam cum
pythagorica coniungere adlaborabat. conf. fupra in vol. l. in catal, Pythagoricorum, woc. -
Piotinus. — Singularis, multorum phantasmatum capax vanusque erat homo, vt in omni vita,
ita etiam in difoplina et doctrina: curam valetudinis temere ftolideque neglexit: | nam, |
quum co£/aco, (non, colico, vti in prima Fabricii editione et a Bruckero l, c. pag. 225.
male redditum efl) morbo faepe vexaretur, femper renuit clyfteres, nec theriaca antidota |
vmquam accepit, quia nec ex animalium, etiam manfuetorum, corporibus capere fe efcam .—
dicebat: abílinebat ettam a balneis folisque wfus ett frictionibus: qua quidem incuria et vale- .
tudinis negligentia cum morbum, manibus tandem pedibusque vlceratis, et in putredinem
abeuntibus, tum mortem miferabilem contraxit fibi et imaturauit. Mire quidem Porphy- -
rius extulit Plotint fei ingenium, philofophiae ftudium, iüdicii acumen vitamque. δῖος
cap. X. iactitat, Plotioum ipfa genitura (καωτοὶ γένεσιν) ab initio maius aliquid praeter cete-
ros pofledifle, ex diuinorum ordine daemonum familiarem fibi habuiffe, (nifi dixeris, id |
eius admiratores potius, quam ipfum Plotinum credidifle, eosque ad dignitatem auctori-'
tatemque fuae fectae conflituendam vane edixiffe;) et cap. XI. ipfum fuiffe in- cognofcendis.-
moribus fagaciffimum indolemque hominum penitus perípexiffe. Cap. XHI. celebrat Plo- -
tini vim dicendi, follertiam in inueniendo et promtum animum atque ingenium ad oppor- -
tuna percipienda. (ἀρ. XIV. ἐν τῷ yeaem, ait, σύντομος γέγονε καὶ zrouvüs , h. e. inc
fcribendo erat concifur, at Jenfibus diues: (ita enitn graeca funt vertenda:) et alia vana et —
incredibilia de Plotino narrat Porphyrius. Sed iam Heumannus in ora exempli ad initium |
narrationis Porphyrianae haec adícripfit. Ex lectione huius vitae didici, Plotinum fuiffe -
hominem anilis fuperflitionis, melancholicum, impoftorem, enthufizflam, exigui iudicii,
vti patet ex. eius Platonopoli *) Porphyrius, fcriptor buius vitae, pariter fuam fimplici
tatem et eixeicixy prodit et laborat extremo praeiudicio auctoritatis; Melancholicum fe effe,
ipfe fatetur cap. XL. — Et Plotinus et Porphyrius habuerunt temperamentum melancholico-
fanguineum, fed ita, vt melancholicum praepolleret.^ —Ex his autem mira fententiarum
ac verborum obfcuritas, opinio interioris cuiusdani cum daemonibus diisque confuetudinis, ^
artis magicae fludium , adíiduitas et contentio defidiacque fuga aliaque, de quibus etiam.
Bruckerus egit, intelligi poffunt. — Neque tamen adeo fpernendus efl Plotinus. Omnino
enim habuit ingenium fagax; multa nova excogitauit, aut noua ratione interpretari fluduit,
meliusque quaedam explicuit; fed defuit illi acies iudicii, lucidus rerum et verborum ordo;
nec fe laqueis mentis perturbatae falfaeque philofophiae fuae potuit expedire, - De eius. taz"
men eruditione, ingenio, et opinionibus, placitis ac fallaeiis poflea ipfe Fabricius difpus
tauit$.

»
I
ξ:
»
4

a) Galienum enim eiusque vxorem, Seloninam, gubernari, atque ipfam, quam ipfe cum omnibus
rogauit, vt dirutam quamdam olim in Campania fuis amicis incoleret, ciuitatem P/a/onopolir ade
ciuitatem philofophis aptam inflaurarent, regio- pellari. Sed imperatoris amici fuerunt fapient
nemque circumfufam donarent cultae ciuitati; con- res, et ftolidum illud confilium vt exitu careret
cederentque ciuit&em habitaturis Platonis legibus fua effecerunt autoritate. Zaj7. c

Vo* IV. p. 99 DE VITA PLOTINI | Lib.IV.c.XXIX. (o. XXPT) 68t

"tauit; latius vero iffa perfequuti funt Bruckerus ac Tiedemannus. Multa vero ille fcripfit;

fed, quoniam ea, quae fcripferat, relegere iterumque percurrere haud fuflinebat, (quod.
quidem ei haud vertendum effe laudi videtur.) neque eleganter belleque litteras depingcbat,
neque clare exacteque diflinguebat fyllabas *), nec, vnice intentus commentationibus, in-
telligentiae fenfuique, vllam orthographiae habebat rationem: libros fuos commifit curae

atque diligentiae Porphyrii, qui eos in ordinem redigeret, atque emendaret et bene compofi-

,

quaedam vt dixi commentariola, quae

tam, artifiioque quodam, faltem expolitione diflinclam redderet orationem: | quod ille
etiam ita fecerit, vt fuis eos locupletaret opiniunculis et cogitatis. Porphyrius vero capp. IV.
V et VI. recenfuit fcripta Plotini primum fecundum temporis ordinem, dein capp. XXIV —
XXVI. fecundum emneadar, in quas ille Plotiniana partitus efl. — Atque quod ego illa ca-
pita cum Ficini verfione notisque Fabricii hic excerpta repeto, id lectoribus commodum
nec ab inflituto alienum fore arbitror. Ita vero Porphyrius:

Decimo autem Galieni imperatoris
anno, ego Porphyrius e Graecia vna
cum Antonio Rhodio Romam veuaiens
Amelium reperi, octo et decem iam
annos Plotino familiariter vfum, nihil
tamen adhuc aufum fcribere, praeter

Τῷ δεκάτῳ δὲ ἔτει τῆς Ταλιήνε βα- Cap. IV.
σιλείωας ἐγὼ Πορφύριος. ἐκ τῆς Ἑλλά-
δὸς μετοὶ ᾿Αντωνίβ τῷ Ῥοδία, γεγονὼς
καταλαμίβενω μὲν τὸν ᾿Αμέλιον, ὀκτο-
καιδέκατον ἔτος ἔχοντα τῆς πρὸς Πλω- -
τῖνον συνεσίας, μηδὲν dé gre γράφειν
τολμήσαντω. πλὴν TOY σχολίων., ἃ
δέπω εἰς ἑκατὸν τὸ πλῆθος αὐτῷ συν-
dero. Ἢν δὲ ὁ Πλωτῖνος τῷ δεκάτῳ

nondum in numerum creuerant cente-
narium. Proinde Plotinus decimo Ga-

lieni imperatoris anno ferme iam no-

vem et quinquaginta annos agebat, ego
vero Porphyrius. cum primum huic ad-
haefi, triginta tunc annos impleueram.
Plotinus quidem primo Galieni impera-

foris anno, fe ad fcribendas conuertit

qualescunque inciderint quaeftiones, ac
decimo eiusdem anno, quando ego Por-
phyrius Plotino fum cognitus, fcripfe-
rat jam vnum vigintique libros, quos
quidem traditos. paucis deprehendi.
Nondum enim facilis erat editio, ne-
que quiuis eius conícius erat, neque
enim facile neque temere aliquid ede-
batur, fed illi duntaxat accipiebant, qui
effent maturo quodam iudicio compro-
bati. Scripta vero haec iam erant avae

dicam,

3 ὃ) Porphyrius cap. VIII. ἔγραφε — ait, ἅτε
εὐσήμως τὰς συλλαβὰς διαίρων" vnde Jilloifon. in
anecdot. graec. II. pag. 146, not. concludit, Plo-

Fol. F.

ére τῆς laAmwe βασιλείας, ἀμφὶ
τὸ πεντήκοντα ἔτη καὶ ἐννέα. Ἐγὼ
δὲ Πορφύριος τὸ πρῶτον αὐτῷ συγγέ-
yov αὐτὸς ὧν τότε ἐτῶν τριάκοντα.
"Ago μέντοι T8 πρῶτξ ἔτος τῆς Γαλιή-
v8 ἀρχῆς προτρωπεὶῖς ὁ Πλωτῖνος *ygot-
Qev τὰς ἐμπιπτσας ὑποθέσεις, τὸ
δέκατον ἔτος τῆς Γαλιήνδ ἀρχῆς. ὅτε
τὸ πρῶτον αὐτῷ ἔγω ὁ Πορφύριος ἔγνω-
οἰσϑην. γρώψας εὑρίσκεται emooi καὶ
ἕν βιβλίον, ὦ καὶ κατείληῷα ἐκδεδο-
μένω ὀλίγοις. 8 δὲ "yog ἦν πὼ ῥαδία ἡ
ἔκδοσις ἐδὲ εὐσυνειδήτως ἐγίγνετο, δδὲ
πλῶς καὶ τὸ ῥάςε. ἀλλὰ μετὸ πά-
σής κρίσεως τῶν λαμβανόντων. Ἣν δὲ
καὶ τὸ γεγραμμένα ταῦτα. Cb Qvo τὸ
μὴ αὐτὸν ἐπιγροόφειν, ἄλλος ἄλλο

ET

plicitis et connexis vfum,
Rrrc

tinum in fcribendis fuis operibus ταχυγράφον fuit-
fe, ec proinde /iferis curfiuis atque inter ἔς im»

682

Cap. V.

Lib. IV. c. X XIX.

ἑκάώφῳ ταπίγρωμμα ἐτίϑε:. Aj δὲ ὃν
κρατήσωσαι ἐπιγρυῷαι εἰσιν eds"

περὶ T8 καλξ.
πεεὶ ψυχῆς ἀθανασίας. [IP]
περὶ εἰμαφμένης.

4. περὶ Baias. τῆς ψυχῆς.

5. περὶ. νϑ. E τῶν ἰδεῶν καὶ τὸ ὄντος.

6. περὶ τῆς εἰς τὰ σώματα xo ode
τῆς ψυχῆς.

(ia πῶς ἀπὸ T8 πρῶτε τὰ μετὼ τὸ
πρῶτον κοὶ περὶ T8 ἕνος

8. εἰ πᾶσαι αἱ ψυχαὶ μίαν

9. περὶ ,τὠγαϑεν. ἢ TE ἑνός.

1ο. gregi τῶν τριῶν ἀρχικῶν ὑποτά-
σεων.

τι. περὶ γενέσεως καὶ ταξεως τῶν
μετὰ τὸ πρῶτον.

12. περὶ τῶν δύο ὑλῶν.

13. ἐπισκέψεις διάφοροι.

14. περὶ τῆς κυκλωφορίως..

I5. περὶ τὲ eA moros ἡμῶς δαίμο-
yos.

16.

17.

18.

περὶ εὐλόγε ἐξαγωγῆς.
περὶ ποιότητος.
εἰ xg] τῶν καϑέκαςα εἰσιν ideo.

19. περὶ οἱρετῶν.

20. περὶ διαλεκτικῆς.

21. πὼς ἡ ψυχὴ τῆς ὠμεροίςϑ καὶ με-
φιΞῆς σίας μέση εἰναι λέγεται.

Ταῦτα μὲν ὃν reci καὶ ἕν ὄντα,
ὅτε τὸ πρῶτον αὐτῷ argon Dev ἐγὼ ὁ
Πορφύριος, εὕρηται γεγφοιμμέναι. πεντη-
κοςὸν ὲ
& Πλωτῖνος.

Συγγεγονῶς δὲ αὐτῷ TÉTo τε τὸ
ἔτος xod ἐφεξῆς ἄλλα ἐτή [δ᾿ πέντε.
oA; γον voe ἔτι πρότερον τὴς δεκαετίας
ἔἐγεγόνοιν ὁ Πορῷυριος à τῇ "Pen τὸ
IlAeris, τὰς Θεξινος μὲν ἄγοντος ἀρ-

q8ss

PORPHYRIVS

καὶ ἔννωτον ἔτος ἦγε τότε

ΜΟΙ. ΤᾺ. ».99 P ro5. ΤΟΣ
Lene cel

dicam, quae cum ipfe nequaquam certis

titus. infcripfiiiet, alius aliter libros in« |

fcripferat. Infcriptiones i igitur quae mas
gis obrinucrunt, emsmodi funt:

De pulcro Ennead. I. lib. 6.

JDe animi immortalitate, 1V. ἡ.

D? f^to. 11].

De eff miin animae, IV. τ.

De intelle&u et. ideis. et ente. V. 9.
De animi. defcenfu im corpora. 1V. 8

Quomodo a primo fit, quod eff poft
primum, aique de ὑπὸ. V. 4.

Virum ounes on:mae vna fit. IV. οἱ

De: ipfo bono ve! vno. VI. 9.

De tribus priucipalibus fubflantiir.
Mr

De generatione et ordint eorum , quae

Junt pofl primum. V. 2.
De duabus materiis. V. 4.
Confiderati nes. variae. VI. 9:
De circulari iotu coc. V. a. 3
D; [uo cuiusque nofirum. daemone, -
IIT. 4.
De rationali exitu. Y. Ὁ.
De qualitate. W. 6.

1 dide
Virum fingularium fint. ctiam i 1

Ma
De virtvtibur. Y. 2.
De dialeslica. Y. 3.

ἢ
^

Quomodo auia inter effentiam indiui- ὦ

dua et diuiduam media εἴ dicatur. YV, zo

Hi ergo libri vnus atque viginti,"
quando euin primo couueni, [cripti

iam erant, quando et Plotinus nonum -

et quinquagclumum. aetatis anaps oM
bat. d

Ego autem et bunc ipfum annum; |
et infaper qinqne. deinceps cum Flotie
no dictus fom. — Quin etiam alias:
paullo f;pra decennium Romam vene-
ram, quo tempore Flotinus oüofas due.

cebat

ΜΟΙ TV. p. TO1P 102
m — HÀ MÀM——— ——

cebat aeflates: quamuis confabulantium
coufuetudinem minime deuitaret. - Ja
his autem fex quos modo dicebam an-
nis, quaefliones multae in difpntando
difcufíae funt diligenter. Ideoque Ame-
lio meque fimul hortantibus fcripfit li-
bros de eadem quaeflione duos, probans
vun e£ idsm vbique totum fimul αὐ.
(Ennead. VI. lib. 4. 5.) Scripfit deinceps
duos infuper alios, quorum alter quidem
afferit (Ennead. V. 6.) quod. eff fuperius
ente, mon intelligere. — Alter vero diftin-
guit, quid primo intelligat, quidue 6-
cundo. Scripfit etiam librum: De co,
quod eft in potentia, quodue exifüit im
a&u. 11. 5.

Item quomodo incorporca minime pa-
fiantur. ἘΠ. 6.
Primum de anima, YV. 2.
Rurfus de onima fecundum. 1V. 4.
Denique de anima. tertium, vel quo-
modo videamus. YV. 5.
-. De contemplatione. lIT. 8.
D» intelligibili pulcritudine. V. 8.
Quod intelligibilia nom fint extra in-
welleBhum et de intelle wu atque bono. V. 5.
Contra Gnofficos. 11. 9. coll. cap. XVI.
De numerir. VI. 6.
Cur quae procul videntur &xigua vi-
deantur. M. 8.
Virum im longitudine temporis fili-
citas confiflat. 1. 5.
JDe mixtione per omnia. 11. 7.
Quoniodo idearum exflitit multitudo,
aique de bono. VI. 7.

JD« voluntario. Vl. 8. -
Je

DE VITA PLOTINI

yss, συνόντος δὲ ἄλλως iv τοὺς ὁμι-
Aleus' ἐν δὲ τοῖς ἕξ ἔτεσι τότοις. πολ-
λῶν ἐξεταάσεων ἐν vds cuvecicus γέγνο-
μένων. xc γράφειν αὐτὸν ἀξιούντων
ἀμελιϑ TÉ Kou epa, yexQe μὲν (22,23.)
περὶ TH, TO ὃν ZIMVTGYB ὅλον ναι ἕν
καὶ Tauro βιβλία δύο. γράφε, δὲ
ἐφεξῆς ἄλλω δύο. ὧν (24.) τὸ μὲν. περὶ
T8 τὸ ἐπέκεινα τῇ ὄντος μὴ Voétv . καὶ
τί τὸ πρώτως νοῦν καὶ τί τὸ δευτέ-
gos ?; (25) τὸ δὲ περὶ v8 δυνάμε; καὶ
évegyeie. Γρώφει δὲ καὶ τὸ βιβλίον

26. περὶ τῆς τῶν ἀσωμάτων ὠπα-
Saas.

27. περὶ ψυχῆς πρῶτον.

28. περὶ ψυχῆς δεύτερον.

29. περὶ ψυχῆς τρίτον, ἢ περὶ T8,
σως ορωμεν.

30. περὶ θεωρίας.

31. περὶ 78 νοήτὸ κάλλες. [T]

32. ὅτι 8X ἔξω τὸ vB τὸ νοητοὶ καὶ
“περὶ v8 κοί τώγαϑϑ,

23. “προς τὲς Γνωςικές.

34. περὶ ὠριϑ μῶν.

35. πῶς τῶ πόῤῥω ὁρώμενα μικροὶ
Ἐν, ῥῥω ὁρώμενα ume

36. εἰ ἐν παρατασε; χρόνε τὸ εὐδία:
μονν.

31. περὶ τῆς dj ὅλων κρασεῶς.

38: πῶς τὸ πλῆθος τῶν ἰδεῶν vzréetf,
ΘΙ πεοὶ τὠώγαϑϑ.

30. περὶ T8 éxacig.

Rrrr 2 40. περὶ

Lib.IV.c. XXIX.

pofita fumt, ita in Enneades digefta, qualia hodie
exftant, argumenti adfimis habita vtcunque ratio-
ne, recenfentur infra cap. 24 fq. Numeros vero

libro cuique adícripfi, vt facilius euolui poflint.

'£) Male hoc loco Ficinus cx titulo vnius libri
duos facit, vt patet ex infcriptione Ennead. V.
libriió. et ex numero librorum Plotini, qui ita
effent 55. Ceterum vt hoc loco Porphyrius Floti-
ni fcripta recenfct eo ordine, quo ab auciore com-

584

Cap. V I.

Lib. IV. c. X XIX.

40. περὶ τῷ κόσμϑ.

41. περὶ αἰσϑήσεως καὶ μνήμης:

42. περὶ τῶν. τὸ ὄντος γενων πρῶτον.

43. περὶ τῶν τῷ Ὀντὸς γενῶν dev-
Τερον.

44. περὶ τῶν τϑ ὄντος γενῶν τρίτον.

45. περὶ αἰῶνος xe Χρόνε.

Ταῦτα τὸ εἴκοσι καὶ τέτταρω QT»
ὅσα ἐν τω Ὁ ἑξαέτει “ρόνῳ τῆς παρεσίας
ipB Πορφυρίε ἔγραψεν. ἐκ προσκαί-
£uv προβλημάτων τὰς ὑποϑέσει:ς λα

ὄντα. ὡς ἐκ τῶν κεφαλαξων £go
τῶν βιβλίων ἐδηλώσαμεν, pero τῶν
πρὸ τῆς ἐπιδημίας ἡμῶν ὄκοσι Xj
ἕνος. τὸ πάντα γίνεται τεσσωράκοντω
πέντε.

Ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ διατρίβοντός μ8.
(exe. 2 ανεχώρησα I4 περὶ τὸ
“εντεκοίέ Πρ EUE ἔτος τῆς βασιλείας
Γαλιήνθ.) ὁ Πλωτῖτος γὙφώψας σέντε
βιβλία ἀπέΞξειλέ μοι ταῦτα"

46.

41.

περὶ εὐδαιμονίας.
περὶ “προνοίας πρῶτον.

48. περὶ zov eiae δεύτερον.

Ε 49: περὶ τῶν γνωριςικῶν ὑποτάσεων
Mj τῶν ἐπέκεινα.

50. περὶ ἔρωτος. [n. fecundum dog-
ma Platonicum.]

Ταῦτα μὲν ἕν τῷ πρώτῳ tres τῆς
Κλαυδίε πέμπει βασιλείας: ἄς xc μέ-
να δὲ τῷ δευτέρε, ὅ OTE X64 ns ὀλίγον
Θνήσκε;, πέμπε; ταῦτα,

δι TiVO τοὶ κακά;

52. εἰ ποιέ; τοὶ ἀτρῶ;

53. Ti ὁ o S'ewos . τί τὸ ζῶον;

54. “περὶ T8 πρῶτϑ ἄγαϑϑ. ἢ περὶ
εὐδαιμονίας.

Ταῦτα μετοὶ τῶν τετταροίκοντιο
σπέντε τῶν gd τος καὶ δευτέρων yos-
φέντων γίνεται, τέτταρα καὶ πεντήκον-

TO

PORPHYRIVS

Vol.IV. p. 102 105.
— MÀ P —— À—M—

De mundo. M. x.

De. fenfu. atque. memoria. IV. 6.
De generibus entis. primum, Vl. το ὦ
De generibus entis fecundum, VY. 2; |
D. geaeribus eutir. tertium. VK. 3.

JDe aeternitate et tempore. VI. 7.—

ἃς ergo libri quatuor et viginti, quos -
in fex illis annis, quos cum eo vixi,
confcripfir, ΤῊ ΒΕ videlicet ex oc«
curren ibus quaeflionibus Medas
opportuünitater/que fcribendi, quemad- i
moduin *€X ca: pitibus vniuscuiu:que hib g ,
(odi Beate Hi inquam libri vna
cum viginti et vno, 400", antequam ác. r
cederem, compofuerat: fummam quine — 1

que fuper quadraginta confi. iunt. ;|

— € Nel

Quo vero tempore in Sicilia: vitam.
agebam quo perneneram eirca qu ntum |
di :cimumque | Galieni imperatoris ane |
num, Plotinus libros quinque compos -
fuit, et ad me in Siciliam mifit: : Wi

D: beatitudine, Ennead. V. lib. IV. —

D: prouidentia primum. WM. 2. — — —

De prouidentia fecusdum. ME. 3. ἢ

De fub/lantiis copnofcentibur, atque
illis fuperiore. 1V. 3.

De amore. ΠΙ. 5.

Hos itaque libros mifit ad me primo:
Claudii imperator is anno. Inter initia.
vero anni fecundi, quando et paulo.
poft ex hac vita utere hos dew
milit:

Quae fint mola? Fnnead. L. lib. 8...

Vtrum flillae aliquid agant ? 1.3.

Quid homo, quid cmimal? ἃς α, *

De primo bono, ctterirque bonir. Y. qu —

Hi vero libri vna cum quinque et
qvadrapinta, primo 'empore f-ripris: ate
que fecundo, quinquaginta et quatnoé —

compe

Vol. IV. p. τοῦ P 164. 139. 140
—————————

»eomputantur. — Quemadmodum vero
conícripti funt, alii- quidem in aetate
prima, alii vero in ipfo .vigore vitae,
ali denique defeffo iam corpore, fic
ferme libri vim fimilem ipfi declarant.
Primi namque vnus et viginti, fi cum
proxime fequentibus conferantur, leuio-
- rem vim habere videntur, nondum fatis
«onflans robur habentem: qui vero me-
dio tempore compofiti funt, virtutis flo-

rem praeferunt ad fummum vsque vi-

gentem. Taleique funt. quatuor et vi-
ginfi, exceptis quibusdam paucis, per-
fcctiffimi, Vltiii denique nouem remif-

fiorem iam rcferunt faeultatem, idque.

poflremi quatuor magis quam antece-
. dentes quinque declarant.

DE VITA PLOTINI

Lib.1V.c. XXIX.

τῶ. ὥσπερ δὲ ἐγράφη τὰ μὲν κατὰ
“πρώτην ἡλικίαν ^), τὼ δὲ ἀκμάζοντος,
va δὲ ὑπὸ τὸ σώματος καταπονεμένξ"
ὅτω καὶ τῆς δυνώμεως ἔχε: τοὶ βιβλίο,
τὸ μὲν γοὶρ ποῶτα ἐΐκοσι καὶ ἕν, ἔλα-
Φροτέρας ài δυνοίμεως, καὶ ἐδέσεω πρὸς
εὐτονίαν οἰρκοὺν μέγεθος ἐχόσης τὸ δὲ
τῆς μέσης ἐκδόσεως τυχόντω. τὸ οἰκ-
μόδον τῆς δυνώμεως ἐμφαόνε:. ΠΡ] καὶ ἔξ:
τοὶ εἰκοσιτέσσωρω πλὴν τῶν βραχέων
τελεώτωτοα- τοὶ μέν TO) τελευταῖος ἐν-
νέα. ὑφειμένης nda τῆς δυνάμεως γέ-
vyeazrTO καὶ μᾶλλον MET TENEUT OUO
τέσσαρα; ἢ TX πρὸ τότων πέντε.

A capite antem ΧΧΙΝ, Porphyrius incipit Plotini libros eo ordine recenfe-

re, quo in Enneadas efl partitus,

ἦς Hactenus hiftorico more de vita Plo-
tini it dictum. — Quoniam vero Ploti-
nus nobis commifit,. vt ordinem emen-
dationemque librorum fuorum curare-
mus, ego autem εἴ illi viuenti promifi,
εἴ, σετετῖς familiaribus pollicitus fum
efücere: inprimis quidem operae pre-
fium fore cenfui, ne libros permitte-
rem ita iacere permistim, ficut deinceps
"funt temporis fucceffione compofiti, fed
qnemadmodum Apollodorus Athenien-
fis Epicharini comoed;as in volumina
ecem collegit, et Andronicus peripa-
t - teticus,

"
-

Ita vero ille pergit.
Τοιδτος μὲν ὃν ὁ Πλωτίν ἡμῖν ἱςο- C. XXIV...

ρήται (βίος. Ἐπεὶ δὲ αὐτὸς τὴν δια-
ταξιν καὶ τὴν διόρθωσιν τῶν βιβλίων
ποιῶσϑαι ἡμῖν ἐπέτρεψεν “)» ἐγὼ δὲ
κακείνω ζῶντι ὑπεσχόμην xol. τοῖς ἄλ-
λοις ἑταίροις ἐπηγγειλομην ποιῆσαι) τὸ-
vo, πρῶτον μὲν τὸ βιβλία 8 κατα;
“ρόνδς ἐᾶσαι φύρδην ἐκθεδομένω ἐδὶ-
καίωσα. μιμησάμενος δὲ ᾿Απολλόδωρον'
τὸν ᾿Αϑηναῖον, [IP] καὶ ᾿Ανδρόνικον τὸν
Περιπατητικὸν. ὧν ὁ μὲν Ἐπίχαρμον
τὸν κωμῳδογροῷον εἰς δέκω τόμες Φέ:
v συνήγαγεν, ὁ δὲ τὼ AgiseTÉAES

R. rigp55 καὶ

d) Nihil abfurdius. cap. IV. dixit, Plotinum
^ coepiffe fcribere, natum 49. annos: et ab anno
"metatis 49. ad 59. fcripfiffe 21. libros. Si haec ad-
huc p-ima aetas fuit Plotni, fequitur, eum ftoli-
"Miorem fuiffe Sueuis, quibus prouesbio obiiciunt,
os non fapere ante annum 4o. Zum. Grauem
hanc dicam icem icripfit in a&is philof. l. c. p.154.
TEnimucero Heumannus vt bonis Sueuis, ita quo-
"que Po;piyrio fecit iniuriam, deceptus forfan. ver-

fione lat. Ficini, Porphyrius enim non intelligit
πρώτην ἡλικίαν de primis vitae naturalis annis, fed
illa verba retulit ad annos philofophiae iudiciique
illius ftudio fuba&i: ftudii enim philofophici, non:
vitae annos computabat Porphyrius. Intelligendi
igitur libri, quos Plotinus non multo poft, quam
accelfit ad philefophioe ftudium, confcripfit, add.
Brucker. 1. m. IL. pag. 222. not. Zar.

6) Supra cap. 7..

110. 177. ὦ. XXIX.

κα) Θεοφράςε εἰς πραγματείας διεῖλε,
qs οἰκείας ὑποθέσεις 1) εἰς ταὐτὸν συν-
ἀγαγών" &ro δὴ wg] ἐγὼ πεντήκοντῶ
πέσσωρα Ὀντῶ ἔχων το TB Πλωτίνδ
βιβλία, διῶλον μὲν εἰς ἐξ ἐννεώδας,
Tj τελειότητι T8 ἕξ ἀριϑμὲ καὶ τοῦς
ἐννεόώσιν ἀσμένως ἐπιτυχῶν, ἑκόφῃ δὲ
ἐννέαδι τοὺ oie φέρων συνεφόρησω.
δὲς καὶ τάξιν πρώτην τοῖς ἐλαφροτέ-
φοις προβλήμασιν.

Ἧ μὲν *ce πρώτη Evves ἔχε; τοὺ

PORPHYRIVS |

teticus, Ariflotelis et "heophrafli libros
diflribuit in tractatus, fuppofitiones in
vnum proprias colligens: fic et ego
quinquaginta quatuor Plotini libros im
Jtx. Enneadar ium partitus, occafione
perfecti numeri, fenarii fcilicet et noue-
naris gaudens, vnicuique vero Ennea«

di, id eft nouenario propria tribuens, -

ita fimul cognata congeffi, priora fem-
per in ordine numeri propofita, quae
Íunt leuiora, confítituens,

Prima igitur Enntar materias prae-

» ,
ηϑικώτερα vate.

3. ΤΊ τὸ ζῶον δ) καὶ τίς ὁ ἄνθρωπος:
5 2

19. περὶ ὠρετῶν.
. περὶ διαλεκτικῆς P). [0]
- περὶ εὐδαιμονίας.

μονέιν *) ὃ
I. περι τῷ καλδ.

54. περὶ τῇ πρῶτϑ ἐγαϑ8 καὶ τῶν

! ? ^
ἄλλων ἀγαϑῶν ^).
, ^ ^ A
51. σόϑεν τοὶ xoxo os

τό. περὶ τῆς ἐκ T8 [jg εὐλόγξδ ἐξα-

γωγῆς “).

ΠΥ) de. fcripta adfinis argumenti in vnum con-
iungens. Ceterum de Apollodoro, vide fi placet,

uae dixi lib. III. cap. 27. et de Andronico Rho-
dio lib. ΠῚ, cap. 8. [vol. IH. peg. 464.] Simili-
ter Democriti ac Platonis fcripta in tetralogias di-
geflit "Thrafyllus.

g) Numeri minores fiue cifrae, fingulorum
librorum titulis a me praefixae, defignant locum,
quem iidem libri occupant inter Plotini fcripta or-
dine chronologico fupra cap. 4 ἴᾳ. a Porphyrio
recenfita, lbi liber primus Enneadis primae in-
fcribitur τί ὁ ἄνθρωπος. τί τὸ ζῶον», re&te , nam ita
et apud /acrobium IL. 12. in fomnium Scip. quid
animal, quid homo? Ab eodem Macrobio lib. I.
cap. 2. adfertur locus ex Plotini de virtutibus li-
bro, cui adde, fi placet, quae de gradibus virtu-
tum fcripfi in prolegomenis ad vitam Procli, com-
pofitam a Marino. :

^5 , '
. εἰ ἐν παρατάσει Χρόνε τὸ εὐδαέ-

cipue morales continet.

Ι, Quid animal, quid homo?

11. De virtutibus.

IL 2e diaíe&lica.

IV. Je beatitudine.

V. Ptrum beatitudo in temporir pro-
du&lione conflat.

VI. De pulchro. 3
ΝΗ. De primo bono ceterisque bonir,

VIII. Z7nde snala.
IX. D: rationali exitu ex hac vita,

"H Prima

h) Per Diale&icam Plotinus perinde vt Plato |
metaphyficam intelligit, itaque pag. 21. illam de- -

: j "
finit ἐπισήμην περὶ πάντων, ὁ δύξην, παύσασαν δὲ

ΩΣ ^
καὶ ix& τὴν mpuyjcrdey ἔχεσαν,

i). Titulus, qui libro ipfi inter Plotini opera -

3

praefigitur, ita fe habet: & εὐδαεμοονᾷν ἐπίδοσιν (al,
ἐπίτασιν) xpovx λαριβαάνει; — INouam huius libri vers"
fionem latinam exhibet Barthius lib. L. cap. 8.

Aduerfar. quam , ait, duodecenni fibi puero exci-

diffe,

Δ) Supra cap. 6. περὶ τῷ πρώτε ἐγαϑξ, ἢ mp —

εὐθχεμονίας.

1) In Plotino ipfo titulus eft: περὶ 72, τίνα (9j.

mo9sy τὼ κακώ,
t) Supra cap. 4. περὶ εὐλόγᾳ ἐξαγωγῆς. — In hoc.
libro difputat, uon temere, fibi quemquam necem -
debere —

Vol. IV. p. r46 P 141 -

N

- ᾿ ^ , E , 3 , - eo E
τῆς περὶ τὸ 040230» πλανῆς, ἐνιδρύκσαν τῷ νοητῷ

N'o!. IV. p. 1410? 14*
p MM

Prima igitur, vt dixi, Enneas haec
continet, morales pofitiones potius com-
rehendens. δέει vero naturalia
colligit, quae mundi funt, quaeue ad
mundum attinent, in fe complectens.
— Haec: vero. funt:
I. De mundo.
II. De circulari motu,
IH. irum ffelloe aliquid agant?
IV. De duobus materiis.
V. De eo quod in potentia eff, et
qaod ὧν αἴ.
VI. De qualitate εἰ fpecie.
VIT. De muxtione per omnia.

» . VIII. Cur, quae videntur procul, exi-

gua videantur.

DE VITA PLOTINI

Ἡ μὲν ὃν πρώτη Evverie τοῦδε περιέ-
χει. ἡϑικοτέρας ὑποϑέσο;ςς περιλαβ-
σα. ἡ δὲ δευτέρα τῶν φυσικῶν συναγω-
γὴν ἔχεσω., τοὺ περὶ κόσμε καὶ TX τῷ
κόσμῳ οἰνήκοντο περιέχε:. ἔπι δὲ ταῦ-
το

40. πεοὶ τῇ κίσμε ").

2. περὶ τῆς κυκλοφορίως “δ:

52. εἰ ποιέ! τοὶ sp “):

12. περὶ τῶν δύο λων *). [If]

25. περὶ T8 duy pes ") καὶ] ἐνεργείο:.

17. περὶ ποιότητος καὶ edge Ἶ).

37. περὶ τῆς d) ὅλων κράσεως.

35. πὼς το πόῤῥω ὁρώμενω μικροὶ
Φαίνεται ἢ);

19.177... XXIX.

681

ΙΧ Contra putaufer mundi opificem
4772 malum, munudumque malum.

' ' ι τ
33. πρὸς τὲς κακὸν τὸν δημιθογον

τ , H ᾿ * ΟἿ
τῷ κοσμδ-. καὶ τὸν κόσμον κώκον εἴνα!

λέγοντας *).

Τενγέϊα quoque Enneas, quae mundi
funt continens, comprehendit ea, quae
circa mundum confiderantur..

L De fato.
IL. De

debere confeifcere, — Prius autem hunc librum
«ompoí(uit Plotinus, quam ad eum Porphyrius ac-
cederet, itaque de alio eius fcripto intelligenda
funt, quae fupra cap. tt. leguntur.

4) Citat Philoponus ΧΙ. rs. contra Proclum
de mundi aeternitate.

0) In Plotino ipfo hic liber infcribitur περὲ κινή-
σεως ἀρανξ,

p) Confer fupra cap.rs. et Firmicum lib. I.
Mathe£. vbi Plounum notat , quod. vim ftellarum
'agnofcere noluerit incolunus,. quam fentire coactus
fucrit aegrotus. — Meminit humus libri Plotini ἢ
faciunt afira, etiam Macrobius lib. I. cap. 19. in
Íomnium Scipionis.

.q) In Plotini Enneadibus titulus huius libri eft
sol ὕλης, Conteudit vero, rerum incorporea-
yum. quoque effe ὕλην quamdam. Confer Zici-
soum cap. 8. et Peiauium hb. de Angelis cap. 4.
Hunc Plotini librum pluribus iluftrauerat Por-
phyrius libris fex περὲ ὕλης, Suidae memoratis,

'H δὲ τρίτη Ἐννεας, ἔτι τοὶ περὶ
κόσμ ἔχεσω. περιείληφε το περὶ
τῶν κατῶὼ κόσμον ϑεωρεμένων τοῦτα-

3. περὶ εἱμαρμένης ").

41. περὶ

τὸ ID ps διανοίγων βιβλών, inquit Aeneas Ga-
zaeus in "Theophrafto. pag. 56.

T) In Plotino ipfo: περὲ τῷ ἃ δυνάριει καὶ tvep-

s a

γάᾳ. :
.$) Supra cap. 4. tantum περὶ ποιότητος», Εἴ Im
Plotino: περὲ ἀσίας καὶ ποιότητος. Lr

t) In Plotino: περὲ ὁράσεως, ἢ πῶς τὼ πόῤῥω pue
κρὸὼ Φαένεται.

4) Hunc librum Porphyrius ipfe fupra cap. r6.
teftatur, fe inícripfiffe πρὸς v; D»asix35, atque ita
etiam legitur hic titulus cap. «, et in ipfo Plotino.
Gnofticorum in Graecis Plotini nulla mentio; fed
im F;cini verfione p. 213. vbi Magiam et ἐπαοιδὰς
ilorum philofophus explodit. . »

v) Fatum in hoc libro impugnauit Plotinus,
quemadmodum in duobus, qui fequuntur, egre-
gie differit. de prouidentia, et in vita, quae pot-
fint videri molefta atque mala per fimilitudinem
dramatis, picturae et harmonici concentus elegan-
ter illuftrat, Loca exinde producit Theodortins

VI. therapeut. pag. 96 fq,

C. XXV.

Lib. IV. c. X XIX.

4T.
48.
15.

περὶ προνοίας πρῶτον.
περὶ zrgovoiate δεύτερον.
περὶ T8 ") εἰληχότος" ἡμᾶς dad
Μμονος. (0)

50. περὶ ἔρωτος.

26. περὶ τῆς ὠπαϑείως τῶν σωμα-
gay ^).

45. περὶ αἰῶνος. καὶ. x eóva.

30. περὶ φύσεως xo V aquse καὶ T8
Évas *).

13. ἐπισκέψεις διοίφοροι.

Ταύτας τὸς τρεῖς &veodas, ἡ ἡμές
ἐν ἑνί σωμωτίῳ τάξαντες κατεσκευο,-
σούμεν-

Ἐν δὲ τῇ τρίτῃ Ἐννεοΐδι ἐτώξαμεν
καὶ τὸ περὶ T8 εἰληχότος ἡμᾶς δαίμο-
γος» eT καϑόλϑ Θεωρέετοι τὸ περὶ
αὐτᾷ. καὶ £si τὸ πρόβλημα xe παρ᾽
αὐτοῖς τῶ κωτὸὼ τὰς γενέσεις τῶν οὖν-
ϑρώπων σκεπτομένοις. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ
περὶ ἔρωτος τόπος. τὸ δὲ περὶ αἰῶνος
καὶ χρόνε. διὰ τὰ περὶ τὰ χθόνα ἐν-
τοῦθο ἐπ “ἄξαμεν. τὸ δὲ gredi Φύσεως
καὶ Sewelas , καὶ T8 ἑνὸς, pet περὶ
Φύσεως κεφάλαιον ἐνταῦϑα, TÉTOWTO]-

Ἡ δὲ Tere "Evveas μετὰ TO περὶ
κόσμε τὸ "ep ψυχὴς ἔΐληχε συγ-
γέαμμωτα. ἔχε; δὲ τάδε"

4. περὶ ἐσίας ψυχῆς. πρῶτον.

PORPHYRIVS

Vol.IV. p. 1429? 133. 144

II. De prouidentia primum.

11. De. prouidentia fecundum.

IV. De eo, qui nos fortitur eft, dat-
sont.

V. De amore... T

VI. Quod incorporea snimime- pa.
tiontur.

VII. De aeternitate ac. tempore. -

VIII, De natura contemplationequt et
vo.

IX. De diuerfis. confiderationibur,

Has vtique tres Enneades in vno cor-. -
pore nobis placuit collocare. lam ve» -
ro in tertia Enneade connumerauimus .
materiam de daemone, nos fortito, quo-
niam deeo communiter pertractatur, At-
que eft eiusmodi propofitio, fiue quae-
flio illi confiderationi conueniens, quae |
hominum genituras inquirit, fimiliter |
et de amore locus hic quoque patet.
Tractatum vero de aeternitate et tem-
pore propter illa quae de tempore dis-
putantur, hic recte pofuimus, Praeterea
difputarionem de natura et MKAMae 3
tione et vno, propter ipfam de natura -

nfcriptionem hic placuit numerate, y

Wo rr Scr deed, παστὸν.

Nd vero Enneas poft libros de — )
mundo, libros de anima comprehendit, UA,
Hi vero funt:

I. De e[fentia animae primus.

21. περὶ δσίως ψυχῆς δεύτερον ^). IL. De effentia animae fecundur. P.
27. περὶ E ΒΕ
10) In hoc libro, cuius itidem fupra cap.ro. tem in hoc libro Plotinus difputat. Scd m

€t apud Zmrzianum Marcellinum XXI. 14. men-
tio, Plotinus tuetur etiam dogma de animorum
recidiuatu fiue reciproco difcurfu, vt "T'ertulliani
vocibus vtar. Contra illam Plotini fententiam
Anonymi ὠντιϑετικὸς πρὸς Πλωτῖνον, ὅτε μήτε τῶν
σωμάτων προῦπαρχεσιν d) ψυχαὶ, μήτε ἐξ ἑτέρων
μῥεταχωρξσι. MS. in bibl. cáefarea , tefte Lambecio
lib. VIL. pag. 259. [pag. 553. edit. Kollarii.]

X) Ficinus legit ἀσωμάτων, vt fupra cap. 5. et
in ipfo Plotino. ἃς mentem certe paffionis exper-

majeriam quoque negat pati pag. 311, atque 9
nomine reprehenditur non. ab re a Petro ndn 3
lib. II. cep. ir. Mifcellanearum obferuationum. Εν |
y) Supra cap. 5. tantum inferibitur περὶ δεω ρίας, f
z) Supra cap. 4. 'πῶς ἡ ψυχὴ τῆς ἀκέρίςα' καὶ M 1
piss Zcius μέση dye; Méyrze], δὲ in Plotino ipfó —
notatur, hunc prae aliis eius philofophi: de animá —
fcriptis primo loco. effe legendum , Oy πρὸ πάντων
τῶν περὶ ψυχῆς λόγων ὀφέλε yet vod eC D ad ΙΑ΄
huius libri limine verbo tangitug fententia Ariftos |

telis,

€

Vo! IV. p.151 145 DE VITA
. ΠῚ. De dubiis animae primus.
ΟΝ. De dubiis animae fecundur.
V. De dubiis animae £ertius, vel de
u.
VI. De fenfu ctque memoria.
ΝΠ. De immortalitate animae.
VIIL. De animae defzenfu im corpora.

- IX. Firum omner animae vna fint?

Quarta igitur Enneas omnes de ani-
ma fuas materias habuit. Quinta vero
habet quidem de intellectu. με etiam
vnusquisque liber nonnihil de eo quod
eft intellectu fuperius, ac etiam de in-
telletu, qui animae ineft, atque de
ideis; Haec igitur habet:

L. D: tribus fubflantiir principalibus,
fiue principii rationem. habentibus.

AL De generatione e£ ordine eorum,

PLOTINI Lib. IV". c. XX1X. (ol. XXII) 689

2. περὶ ψυχῆς ἀποριῶν "") πρῶτον.

28. περὶ ψυχῆς ἀποριῶν δεύτερον.

29. περὶ ψυχῆς ὠποριῶν τρίτον, ἢ
“περὶ ὄψεως.

41. περὶ αἰσϑήσεως καὶ μνήμης.

2. gregi ἀθανασίας ψυχῆς ^^).

6. περὶ Tis €; τὸ σώματα καϑόδε
τῆς ψυχῆς.

8. εἰ aao αἱ ψυχαὶ)» μία;

H μὲν ὅν τετάρτη Ἐννεοὶς τὸς περὶ
ψυχῆς αὐτῆς ὑποθέσε;ς ἔσχε πάσας.
ἡ δὲ πέμπτη ἔχει μὲν τοὶς περὶ v,
περιέχε: δὲ ἕκατον τῶν βιβλίων ἔν τισι
καὶ περὶ TB ἐπέκεινα, καὶ περὶ TB ἐν
ψυχῇ v8, καὶ περὶ τῶν ἰδεῶν, ἔς; δὲ
τάδε"

I0. περὶ τῶν τριῶν ὠρχικῶν ὑποζά-
σεων ^). [IT] p ye

IL. gregi γενέσεως καὶ τάξεως τῶν

quae funt pof? primum.

ΠῚ. De fubflantiis cognofcentibus, at-
que fuperiore.

IV. Quomodo a primo fiat, quod eff
pof! primum , atque de vno.

V. Quod intelligibilia non fint extra "
dntelle&um , atque de bono.

VI. Quomodo quod eff fuperius ente
son intelligat, quidue primo fit intelli-
genr, quidue fecundo.

VII. Z7irum

telis, qui animam pro entelechia fiue forma actuali
corporis habuit, fed prolixam difputationem, opi-
nioni illi oppofitam Eu/zbius XV. το. praepara-
tionis Euangelicae adfert ex Plotini περὶ ἀϑανασίας
ψυχῆς fecundo libro. Eam vnde habuerit Eufe-
bius, mirum eft; nam in iis quidem, quae ex-
ftant, Plotini fcriptis incaffum illam quaeres.
a8) Vocabulum ἀποριῶν in omnibus tribus libris
fupra cap. 5. defideratur. Ex hoc tertio libro En-
neadis quartae locum citat Zugu/tinus VIII. 10. de
Ciuitate Dei.
bb) Confer Eufebii praeparat. lib. XV. cap. 22.
£c) Ex hoc libro loca adferunt Eu/ebius XI. 17.

Val. V.

) v
]

pero TO πρῶτον.

49. περὶ τῶν *yVmgisikGy ὑποξαάσεων
καὶ τὸ ἐπέκωνα. 00 : De

T. πῶς w70 TÉ πρῶτε TO μετὰ τὸ
πρώτον u^ M94 περὶ T8 Évos.

32. oTi 8X ἔξω τῷ νδ το τοητο “)
καὶ περὶ τάγαϑϑ.

34. περὶ T8 τὸ ἐπέκεινω TE ὄντος μὴ
yoetv, X0| τί τὸ πρώτως νοῦν, καὶ τί
τὸ δευτέρως.

18. περὶ

praeparat. Cyri/lus Y. contra Iulian, pag. 67. IV.
pag. 145. VIII. pag. 273. 275. 276. 280. Thieodo-
ritus 11. "Therapeut. pag. 33.

dd) Re&ius fupra cap. 4. τὸ μετὰ τὸ πρῶτον,
Nam poft vnum illud non vnum tantum, fed plu-
ra et infinita deinceps fequuntur; vnde et Ennea-
dis V. liber IL. iam fuit zi γενέσεως καὶ τώξεως τῶν
μετὰ τὸ πρῶτον,

66) De hoc libro et Porphyrii, qui contra fcri-
píerat, retractatione fupra cap. 18. et cap. 20. in
Longini fragmento fe&t, 13. Ex Plotini περὲ νοητῶν
ἢ περὶ 74yu9€ locum producit P/iloyonus contra
Proclum de mundi aeternitate II. 5. et IV. 16.

Ss ss

ὅρο LibIP.c XXIX.

19. περὶ τῇ» εἰ καὶ τὼν καϑέκαςτα
ἐφιν éd 7 )

31. περὶ T2 verrà X EAABS.

5. περὶ y8 καὶ τῶν ἰδεῶν xg] τὸ ὃν-
τος 98).

C. XXP I. Καὶ. τὴν τετοίρτην ἕν καὶ τὴν πέμ-

ff) Supra cap. 4. pro ἀϑδὴ legitur ἰδέαι ,» eodem

fenfu.

EE) Vide fupra cap. 19.

πτὴν Ἐννεάδω εἰς ἕν goin iov κατε
τάξαμεν, Aoi δὲ τὴν ἕκτην Ἔννεα-
δα εἰς ἕν ἄλλο σωμαζτιον, ὡς dio τριῶν
σωματίων. γεγρώφϑαι, τὰ Πλωτίνϑ
πάντα" ὧν τὸ μὲν πρῶτον σωμώτιον,
ἔχ τρεῖς ᾿Ἐννεοΐδους» τὸ δὲ δεύτερον
δύο, τὸ δὲ τρίτον. μίαν. [0]. ἐς; δὲ τὼ
τϑ τρίτϑ σωματίΒ., ᾿Εννεοΐδος δὲ ἕκτης:
ταῦτα.

42. πεξὶ τῶν γενῶν τϑ ὄντος. πρῶτον.

43. περὶ τῶν γενῶν τῷ ὄντος.» δευ-
TE£CY.

44. περὶ τῶν γενῶν T8 ὄντος» τρίτον.

22. περὶ τὸ τὸ ὃν ἕν καὶ σας ον
ἅμα, πανταχϑ ναι ὅλον. πρῶτον.

23. περὶ T8 τὸ ὃν ἕν καὶ ταὐτὸ ὃν
ἅμα. πανταχἕ ὥναι ὅλον, δεύτερον.

34. περὶ 6e μῶν πῆς:

38. πῶς τὸ πλῆϑος τῶν ἰδεῶν ὑπέξη,
καὶ περὶ τᾷ ἀγαϑϑ.

.39- “περὶ T8 ἑκεσίβ καὶ ϑελήματος
T8 ἕνός ^).

9. περὶ τάγαϑϑ 9 T8 ἑνός.

Τὰ μὲν ὃν βιβλία εἰς ἕξ Ἐννεάδας
τϑτον τὸν τρόπον κατατετοίξαμεν. τέσ-
cogo καὶ πεντήκοντα ὄντα. καταβε-
βλήμεϑα δὲ ὲ καὶ ἔς τινῶ αὐτῶν ὑπομνή-
ἘῸΝ οτακτως s διὰ τὸς ἐπειξαντας
ἡμᾶς ἑταίρες γράφειν, εἰς ἅπερ αὐτοὶ
τὴν σαφήνειαν αὐτῶν γενέσθαι nire.

᾿Αλλὰ

PORPHYRIVS DE VITA PLOTINI

Vol. JV. p. 145 P 146.

VIL. Frum figulorium fint etiams
ideae,

VIT. De intelligibili pulchritudine.

IX. D: intelleiíu, ideisque et. entep.

Quartam igitur atque quintam En-
neadem in corpus vnum redegimus:
Sextam vero Enneadem in vnum aliud
corpus cogere placuit, vt fcripta Plotini
omnia in tria corpora redigantur, quo.
rum primum quidem tres continet En-
neades, WMtundum vero deas, tertium
denique vnam. Libri vero teli cor-
poris, fed Enneados fextae ita fequun-
tur:

1. De generibus entis, primur.

II. De generibus entis, fecundur.

III. De generibus entir, tertius.

IV. Quod voum idemque fimul vbiqiem
fit Mig d primu.

V. Quod vnum idemque fimul vbique

ft do fecundus.

VI. De muneris.

VIL. Quomodo idearum. exflitit. mul-
litudo, atque de bomo.

VIL | De libertate voluntateque vnius.

IX. De bono vel vno.

Libros igitur quatuor et quinquaginta.
in fex nouenarios ita difpofuimus, ime
feruimus autem in libros quosdam abs.
que certo ordine commentaria, 6105
niam amici, qui nos vrgebant ad com-
mentandum, ea potiffimum a nobis exi«
gebant expoui, quae maxime declara

tione

hh) Citat Proclus lib. I. theologiae platonliil

cap. tt. pag. 27. refpicit et IV. 32.

ii) Titulus generalior fupra «ap. 5. περὶ τὰ
Exatgis,

4 Vol. TV. p.146 P 147. 148

tione apud illos egebant: quin etiam
capitula omnium fecundum editionis
librorum tempora fecimus, praeterquam
de pulchro. Nam deerat hic nobis no-
titia temporis. Verum in his non ca-
piula folum fecundum vniuscuiusque
libri modum expofita funt, verum etiam
argumenta, quae funt capitulorum mo-
re conpumerata. Nunc vero libros fin-
los percurrentes puncta etiam figna-
que adhibere conabimur, et ἢ quid
vsquam in dictionibus erratum fuerit,

emendare, ac fi quid aliud nos moueat,

opus ipfum fignificare poteft.

DE PLOTINO

᾿Αλλὰ μὴν καὶ τὰ κεφώλωιω αὐτῶν
παντῶν. “πλήν τῷ [] περὶ τῇ καλβ “ἢ
dio TO λέψαι ἡμῖν. πεποιήμεθα xao
τήν χρονικὴν ἔκδοσιν τῶν βιβλίων, εἰλ-
Ac καὶ ἐπιχειρήμωτα, ἃ ὡς κεφάλαιω
συναριϑμθται. νυνὶ δὲ πειρασόμεϑω
Estoy τῶν βιβλίων διερχόμενοι, τας T8
φς,Ὑμας “) αὐτῶν προξτεθεϊναι. καὶ ἐ vi
ἡμωρτημένον em κατοὶ λέξιν, διορϑδν,
καὶ OTi ἄν ἡμᾶς ἄλλο κινήσῃ, αὐτὸ
σήμαίνε; τὸ ἔργον.

Hactenus Porphyrius. Harí,

Lib.IF.c. XXIX.

L De Plotino. 11. Eiusobícuritas. Genius. ML. Num Spinofismo faueat. IV. Dogma eius de

diuina trinitate. — V. Iulii Firmici et Petri Petiti de Plotino cenfurae. — VI. Scripta eius al
Euflochio , Porphyrio, Proclo recenfita vel ilufzrata. « VIL. Dexippus contra Plotinum de ἀρ.
cem praedicamentis. VIL. Indiculus fcriptorum, a. Dexippo citatorum. ^ Anonymus graecus
aduerfus Plotinum de anima. IX. Plotini operum a Porphyrio in Euneades diftributorum edi-
tiones. Stripta Plotino tributa, quae in Enneadtbus non exflant. | X. Indiculus fcriptorum a
Plotino laudatorum. ΧΙ. Ammonius Saccas, Plotini praeceptor. Cum zmmonio, peripateti-
£o, [Ὁ] eiusdem aetatis et cum zdmmonio Hermeae non confundendus , nec cum Amimonio Ckri-
fliano faeculi tertii [criptere. — XIL. De Zmmonio Hermeae. — XL. Eius fcripta. — XIV. Iudex
fcriptorum , in vniuerfis Ammonii huius commentariis citatorum. | XV. lii decem Ammonii
Jeriptis clari. Index fcriptorum, quos laudat Ammonius, grammaticus, in libro de difereu-
tiis vocabulorum.

r

onflat aliorum etiam teflimoniis auctorum, quanta fuerit Plotini inter philofophos aucto-
ritas, quantum etiam poll fata nomen, vt velut alterum Platonem reddidifle aetati fuae

C

videretur. Vnde Procíus in Theologia Platonica libro et capite primo, Τότος δὴ. inquit,
^ -“ b , M C b c

τὸς τῆς Πλατωνικῆς ezrezrresae ἐξηγητοὶς καὶ τοὶς παναγεξώτας ἡμῖν περὶ τῶν ϑείων ὑφη-
, , F" 8 b , ut. , ' ;

“γήσες ὠναπλωσαντας Kod τω σφετέρῳ καϑηγεμόὸν; (τω Πλώτων!) παραπλησίαν τήν ῴυσιν

ΠΑ) Ennead. 1. liber VI. Ceterum commentarii
Porphyrii, quibus fcripta Plotini illuftrauit, in-
terciderunt, fcripta Plotini ipfa ex eius recenfione
| habemus, quae chronologico etiam, quo ícripta
funt, ordine fupra cap. 4 fq. recenfuit. Illam
Capitum, quam hic commemorat, temporis or-
dine factam defcriptionem itidem amifimus. Porro
ἀφορμὰς Porphyrii πρὸς τὰ νοητὰ Holftenius, qui
€as auctiores € codice Vaticano edidit, pridem

Ssss 2

λαχόντας

obferuauit, nihil aliud effe, quam introductio-
nem quamdam in Plotini fcripta.

I) Criticorum munus, interpungere colis et
punáis celebrium fcriptorum monumenta, quod
interdum facere non eft cuiusuis, vt de Heracliti
fcriptis Zdriffoteles MI. 6. Rhetor. τὰ Ἡραηλείτα
διατίξαι ἔργον. Fübric. conf, JAilloifon. anecd. gr.
ll. pag. 139. Hari.

693 Lih.IP.c. XXIX. PLOTINI NOTATA OBSCVRITAS Vo! TV. p.148 119

λαχοντας ναι Demy ὧν ἔγωγε ΠΛΩΤΙ͂ΝΟΝ τὸν Αἰγύστιον : καὶ τὲς (zo τότε παρα-
δεξαμένες τὴν ϑεωρίαν. 'AM E'ALO'N τε καὶ ΠΟΡΦΥΡΙΟΝ,. καὶ τρίτες ci τὲς 670.
σότων ὥσπερ ἀνδριώντας ἡμῖν ὠποτεχϑέντοις, ἼΑΜΒΛΙΧΟΝ τε καὶ ΘΕΟΔΩΡΟΝ ?),.
καὶ εἰ δή τινες ἄλλοι uer τότες ἑπόμενοι τῷ ϑείῳ τότῳ χορῷ περὶ τῶν T8 Πλάτωνος τὴν
ἑαυτῶν διάνοιαν ἀνεβάκχευσαν. — Eunapius: Πλωτίνϑ θερμοὶ βωμοὶ νῦν. καὶ τὰ βιβλία ε΄
μόνον τοῖς πεπαιδευμένοις διὸ χειρὸς ὑπὲρ τὲς Πλατωνικὃς λόγες» ὠλλοὶ καὶ τὸ πολὺ πλῆ-

Scc ἐών τι παρακϑσῃ δογμάτων. εἰς avr κάμπτεται. S. Auguflinur YX. το. de ciuitate

Dei: Plotinus certe noftras memoriae vicinus temporibus, Platomim ceteris excellentius intel-
lexiffe loudatur. Et VIII. 12. Ex Platonici funt. valde nobilitati Graeci, Plotinur, Iombli-
chur, Porphyrius. Idem III. 18. contra Academicos: osque illud Platonir, quod in philofa.
phia purgati[Fmum eff et lucidiffimum, dimotir nubibus [ΠΡ] erroris emicuit maxime in Plotin»,
qui Platonicus philofophus ita eius frmilir iudicotus eff, vt fumul eos vixiffez tantum autem

intereffe temporis, vt im hoc ille reuixiffe putondus fit. ΦΦιλοζητητὴς ὧν ἄγαν- καὶ de

πάσης. ὡς ἔπος εἰπῶν. ἰσχνομυϑίας ἐληλακὼς, quod S.Cyrilli de eo elogium eft VIiT.
contra Iulian. pag. 273. 4nter philofophiae praeceptores cum. Platone princeps, iudice /Macro-
bio lib. I. in fomnium Scipionis cap. 8. Laudant Plotinum praeterea Eufebius, lulianus
imperator, "Theodoritus, Aeneas Gazaeus in 'Theophraflo, Syrianus, Sidonius III. epift. 6.
ad Eutropium, quem Plotini confectaneum vocat, et alii infiniti. — E recentioribus vnum -
memorabo Joanzem Picum AMiraudulomui, cuius Hexameron quum legiffet Hermolaus -
Barbarus, ita ad eum fcripfit a. 1499. Venetiis pridie Non. Septembr. (inter epiftolas Politia-
ni ΧΕΙ. 36.) Oinitto, quam multa ex Plotino egregia, quam curfim et. elrganter attigeris, vf —
quicquid fere quatuor eus et quinquaginta volumina in fex nouenarior a Porphyrio digef/a con- —
tincnt , non plus [egiffe, quam edidiffe videaris. [conf. Pope- Blount cenfur. celebrior. auctor.
pag. 203 fq4.] 4

II. Obfcuritatem in eo praeter Longinum ipfe notat Porphyriur cap. 18. et Eunapius
Porphyrium Plotino defuncto ait, tanto magis Romae communiter fuiffe probatum, quod -
cuncta aper:e ac dilucide traderet, quum Plotinus τῷ τε τῆς ψυχῆς ἐρανίῳ καὶ τῷ λοξῷ καὶ
αἰνιγματώδες τῶν λόγων βαρὺς ἐδόκες καὶ δυσήκοος. ^ Caulfae obíicuritatis, quod magir quam -

quisquam verborum parcus fuerit, vt de illo eft apud Macrobium M. 12. in fomnium Scipio- —

nis, cui rei acceffit fubtiliras abflrufarum. profundarümque cogitationum, non habentium —
femper vbi confiflant, et de rebus a captu nou minus hom'nis quam fenfu remotis, cum du--
bita! one quadam audax et pracfidens difputatio, et myflico interdum arque allegorico velo
obducta. Interim Socratis exemplo genium fe habere iactauit, neque aliquod e vulgo dae-
monium, fed Deum *) quempiam maiorem daemonibus, quin imo ad fummi Dei *) coram

fruendi contemplationem procul forma et idea quacunque, actu ipfo aliquoties admiffum fe -
gloratus eft. Itaque et Zwmiauus AMarcellinu: ^) inter eos, quibuscum familiares genii vere -

fati

4) "Theodorum Afinaeum puto a Proclo innui, teremtum, tete Eunapio in Aedefii vita, Zofimo
quem faepe laudat commentariis in "Timaeum. lib. II. et Suida in Σώπατρος,
Etiam. Sopatru:m. Apameenfem προεστῶτα τῆς Πλω- b) Porphyr. in Plodni vita cap. to.
τίνα διαδοχῆς vocat Sozomenus lib. 1. cap. c. hift. c) Porphyr. in Plotini vita cap. 23.
lamblichi nempe difcipulum a Conftantino M. in- d) Lib. XI. hiftor. cap. 14.

Vol. IV. p. 1399 150 51 PLOTINVS SPINOSAE NON FAVENS Ζιδ. 177. ε. X XIX. 603
fati funt, refert Plotinum, aufum quaedom [1] fuper hoc ve differere muy/tita, alteque «mon-
τανε *), φιΐδιις primordiis hi genii animis connexi mortalium, eas tanquam premiis fuis fus-
ceptar tuentur quoad liritum eff, docentque maiora, fi fenferint. purar, et a colluuione peccandi
immaculata corporis focietate diftretar. Fabric. | G. Noudé apologie pour tous les grands per-
fonnages, qui ont eflé fauffement foupconnez de Magie, (Hagae 1679. 8.) pag. 268. a. ma-
giae crimine abfoluit Plotinum, arbitrans, illa de daemone et miraculis Plotini ficta fuiife ab
illius fectatoribus, et ad opinionem Chriflianorum de fua doctrina, miraculis flabilita, illu
dendam atque euertendam. ^ Verum compara Zlfeiners Beytrag etc. pag. 20 fqq. pag. 41 fqq.
Brucker l. c. pag. 228. 230 fq. Tiedemann 1l. c. pag. 281 fqq. 372 fq. Harl.

ΠΙ. Petrus. Baeliur, qui vitae Plotini a Porphyrio fcriptae compendium amoeno fiilo
gallico condidit, inferuitque dictionario fuo hiflorico, inter alia pag. 2455. [pag. 758. edit.
nouifL.] D. notat, Plotini philofophiam non longe diflare a Spinofismo: nec diffireor, quae-
dam eius dogmata propius ad eum accedere videri; tamen fi attentius confideraueris, pluri-
mum diflant. Nam Deum concipit fibi Plotinus primam cauffam omnium rerum, vt lumi-
nis folem 7): prouidere omnibus rebus, adeo diuerfam 5) ab illis omnibus, quarum cauffam
voluntate et ratione ^) illum effe agnofcit, vt, quicquid in his vel fenfibus vel intelligendo
etiam concipitur, locum tempusque Deo inferius effe putet, adeoque ab illo remoueat: at
ita remoueat, vt tamen habere illum aliquid omni fenfu et intelligentia fublimius, pulcrius,
perfectiusque et amabilius profiteatur, ad cuius contemplationem beatiflimam vnionemque
fenfu omni et intelligentia fuperiorem puritate mentis, huiusque acie in ipfum demerfa atque
in illo acquiefcente accedatur. Quod vero Ennead. VI. 4 fq. difputat, enr vnum idemque exi-
Jlenr fimul effe vbique totum, non ad Spinofae impietatem. [IP] pertinet, fed ne Deum magni-
tudine corporea menfuremus aut loco includamus 5), verum pariter perfuafi fimus, in ipfo
nos viuere, efle ac moueri, quam ipfum adeffe vnicuique noflrum, vt adeo in Deo vnum
fimus et iterum diuerfa ab eo, vt a fole radii. Similiter quod VI. 5. et V. 9. animam vnam
vbique et vitam vnam vnamque rationem per vniuerfum fparfam contendit, fic ipfe expli-
cat ^), vt vna fcientia dici poteft pluribus inefle: vnde patet, vnitatem hanc originis, exem-

$s5s 3 pli

£) Refpicit Ennead. III. librum 4. περὶ τῷ ἀλη-
χότος ἡμᾶς δαεμονίκ, — Sic heroibus fuis adfignat
Homerus primi plerumque ordinis Deos, /"/y[f
Mineruam, Achii Thetidem, Paridi Fenerem,
Heflori Jpo'linem , et fic de aliis, quae Henrici
Dodswelli obferuatio cít praelect,2. Cambdenian.
| $3. vbi de daemon bu: fiue genis non protrita.
||. f) Eunead. VI, lib. 9. p. 761. et lib. 7. p. 709.
| g) Enneed. Hil. lib.z. pag. 263. Ennead. VI.
| lib. 7. pag. 733. εἰς. Nolo enim plura loca ad-
| fcribere; quia eam, quam dixi, mentem Plotini
| efle, euolutio eius lbrorum, praecipue trium
! poftremorum Enncadis vitimae le&orem attentum
|! fatis edoccbit.
| ἠδ) Ennead. VI lib. 8, p. 7:3. de Deo inter alia,
! quod fit cauila omnium cauífarum, «egores pe

1
I
|

οἷον σἰτιώτατον καὶ ἀληϑέσερον αἰτία, Oj.E πάσας ἔχον
vüs μελλέσας um αὐτῷ ἔσεσϑαι νοεροὶς αἰτίας, καὶ
γεννητικὸν τὰ 4X 3 ὡς ἔτυχεν. ἀλλ᾽ ὡς ἡϑέλησεν αὖ.
70s, (adde pag. 751.) ἡ δὲ ϑέλησις ἐκ ἄλογος ἣν ἀδὲ
TE dxj, 40" ὡς ἐκῆλϑεν αὐτῷ, ἀλλ᾽ ws ἔδα κ τ. À.
Neque cum hoc pugnat, quod lib. 7 pag. 729. ne-
gat, Deum ποιῶν, aut vllum eius effe ἔργον, ipfum
enim fufficere fibi et rebus omnibus. Nam nec
folem dixerit aliquis radios facere, quibus tamen
emittendis fufficit; Eo autem Deus cauffa prae-
ftantor, quod illum voluntate et ratione omnium,
cauífam effe iam faffus eft Plotinus.

i) Hinc pag. 750. ait, Deum effe zevrxxx καὶ
«v sj«u«Z, Confer, quae Cartefii fectatores difpu-
tant de nullibitate (fit verbo venia) fpirituum.

k) Pag. 480 fq.

694 Lib.IP.c XXIX. PLOTINVS NON CHRNISTIANVS CENS. VolIV να τοι δ τοὶ

pli et fpeciei, eum multitudini et varietati indiniduorum opponere, vel iftam negare certe
haud voluiife. Neque huic'aduerfatur, quod moriturus Flotinus ad Euflochium dixit, fe ia
eo eile, vt, quod in fe haberet, diuinum πρὸς τὸ ἐν τῷ σαντὶ Sécy adduceret, quam eius
vocem litteris aureis, vel fi quid etiam auro reperitur. preriofius, perfcribendam adfirmauit
Cocliu: Rhodiginus XXI. 10. antiquar. lectionum. ari. A fpinozismi crimine liberant quo-
que Plotinum lo. Franc. Buddeur in exercit. de fpinozismo ante Spinozam $. 12 fqq. in Ana-
lectis hiftoriae philof. pag. 329 fqq. Peimmanm. in hiftoria atheismi , pag. 167 [ᾳ. et 7illoifon.
in anecdotis graecis, tom. ll. pag. 226. Eum tamen et pantheismi et fpinozismi reum facit
Tiedemonn l.c. pag. 428 fqq. Harl.

IV. Alii ab Ammonio praeceptore arcana ^) chriflianismi edoctum fub filentii fide, et
ad facra dogmata propius accedere Plotinum fibi perfuaferunt, nimis et illi in alteram par-
tem faciles, licet S. Z4ugu/finus epiftola 56. ad Diofcorum ") aliquos Plotini condifcipulos

in Chrifli militiam tranfiüffe fcribat, Origenem fortaffe in animo habens, et Adamantium -

adeo cum Plotini συμφοιτητῇ confundens "): et T'eodoritus lib. VI. "T'herapeut. pag. 96.
tradit, ὡς E μόνον va τῶν Ἑβραίων etc. quod mon modo Hebraeorum, vt Plato, fed pifta-
forwm quoque (Petri et aliorum apoflolorum) καὶ τὸ TB cxvroroug εἰ Pauli perditus

dogmata, ab iis didicerit, ex Mente l/erboque, quod ex Mente giguitur et emanat, omnia |

con[lare et digefla, congruentemque harmoniam confequuta εἴ. Nam Ammonium, Plotini
praeceptorem, a Chrifliano feriptore huius nominis diflinguendum, et cum Plotinum in.
fütueret, alieniffimum iam a Chrifli facris fuiffe, Porphyrius diferte docet, et infra plu-
ribus argumentis a me confirmabitur. Quae de Trinitate [1] diuina a Plotino et aliis Pla-

tonicis agnita jactantur, a facris litteris et catholicae ecclefiae chriftianae fcitis longitfime:

diftant. Nam Platonis et Plotini facra Triga nihil aliud eft, quam fub Deo fummo menr
fiue mundus intelligibilis, et azima (iue fpiritus mundi huius adfpectabilis, vnde Plotinum

*

tritheismi arguit. Johannes Henricus Feuflkingius difp. fingulari de tribus hypoflafibus Plo- -
tini, edita Witebergae 1694. et Albertus Chriflionur Rothiur in exercitatione de Trinitate -

Platonica Lipf. 1693.

Certe graui de caufla cardinalis Beffarion lib. II. in Calumniatorem -

Platonis cap. 4. monet, ne quis fiue Platonem fiue Ariflotelem ideo laudandum cenfeat, |

quod "Trinitatem diuinam aut coluerint aut Ícripferint. Vterque enim verae opinionis exfors

fuit, et noflrae pietatis ignarus. Confer eumdem lib. ll. cap. 15— 19. Fa£rir. adde Tic. .—

demann l.c. pag. 370 fqq. 387 fqq. εἰς. Har/.

V. Grauis eft cenfura fiue criminatio Petri Petiti, qui lib. I. de Sibylla cap. 6. pag. 23.
Plotinum refert inter eos, quos vocat fapientiae Antiflites,
pofitum alludat, dicant, porum, id verum an alfium fit, curant.

dium

M

g modo aliquid, quod ed pro. —
Sane ferium veritatis flu». —

ἢ Holfien. de vita Porphyrii cap. 6. Labbeus
de S. E. tom. I. pag. 58. Baron. ad a. Chr. 234.
Fabric. et Heineccius in diff. de philofophis fe-
michriflianis, Halae Magdeb. 1714. 9. 19. p. 26 fqq.
Harl.

m) Tom, IL pag. 269. Tunc Plotini /chola Ro-
mae floruit, habuitque condi/cipulos multos acu-

|
|

tiffmos et folertiffimos viros. Sed aliqui £OruM

magicarum artium curioitate deprauati funt;
aliquid Dominum Zejum Chriflum ipfius veritatis:
atque f[apientiae incommutabilis, quam conabans
fur attiugere, cogno/centes. geflare perjonánt
in. eius militiam tranjierunt. 1

£) Vide fupra, vol. lll. peg. 186 fq. Harl .

| —

Vol.1V. ν. 152 153 PETITI ET FIRMICI DE PLOTINO CENS. Li. IV. c. XXIX. 695

dium vbique prae fe fert Plotinus; fed abflrufiffima quaeque f-clantem fe a rerum fublimi-
tate vinci quandoque, ipfe non obfcure pallim innuit, et quod verbis. aequari magnitudo
rerum diuinarum .non poffit neque cogitatione humana fatis attingi, diferte prae fe fert ac
profitetur. Efl etiam, vbi Platonicis dogmatis innutritum abripit vel foperflrucla illis fub-
tilior meditatio, vel imaginationis foecunditas fpeciofam pbhantasmatum nubem obducit
veritati,

Aliud in Plotino reprehendit Ju/ius Firmicur Maternur, quod in eo laudandum potius
multis videbitur: vitio enim vertit illi, quod aflrologorum diuinationibus non nimium tri-
buerit. Neque tamen hoc temere fecit Plotinus; fed quum plurimum fludii illi difciplinae
impendiffet, et vanitatem eius agnouiffet, vt a Porphyrio obferuatum in eius vita cap. 14.
Firmici tamen locum integrum adícribam, quia praeter infigne de Plotino teflimonium,
etiam alia de eius morbo et extrema vitae parte continent, quibus Porphyrii narratio illu.
flratur. Ka vero ille libro primo fiue prooemio Mathefeos pag. VI. — 4d te nunt, fngu-
larem virum, Plotine, venimus, vt citationer noflras recentium. exemplorum patrociniis
muniamur. — Quar il[e philofophiae mom attigit partez, cum dofirima tius. vitae fequeretur
infgnia, cum id, quod dorcbot, [ed proprio virtutis offenderetur exemplo, cuius ex. [P]
ore, tamquam ex adyto quodam diuinae feutentiae profirebantur. — Fuit namque ille vir ad
omn/a virtutir ornamenta compofitur, e£ omni. diuinarum difpofitionum fIudio firmatur; itu.
Jus, fortis, prouidur, temperatus 5), e£ qui fe crederet fortunae impetus prouidentiae poffe
ratione fuperare. — Primum itaque locum fibi quietae fedis elegit, vt ab omni kumanae con-
verfationis firepitu feparatus, fortunae fe liberaret. inuidia, folis diuinae inflitutionis vaca-
iurus infgnibur: vt coníra fortunae ommer mimar integro fe et incorrupto praefidio virtutis
armare. — [fla itaque confidentia mentis erc&ur, etiam corporis fui 5) curam tuitionemque
Jufcipit , vt uihil vacuum ac mudum relinqueret , vbi fe po[Jet licentia fortunae facuientir exer-
cere, im falubri fe ac pura vegiouir parte conflituit. — Nam ad collocandam fedem. amoenum
Jibi Campaniae 4) ciuitatis folum elegif/e narratur, vbi fzmper a£rir quieta moderatio cunctos
incolas falubri vegetatione fuflentat, vbi mec vir hiemir mec flagrantis folis acceffio, fed com-
pofita temperies ex vtroque moderatur , vbi aegritudine aliqua laborantibus hominibus ingen-
lium fontiwm calore, et feruefrentium. aquarum falutari fomento conciliata famitas irrigatur.
ilic conflitutur, honorum primo contemfit infignia, illor verd. honores putans, quoscunque.
illi diuinum. prude:tiae magifferiwm contulifjet. — Nulla illum diuitiarum defideria ceperant,
ftd has putabat e[Je diwiias, quibus amimus ormatus au&bo;em poffet propriae originis in-
venire. — Hicce in quaaam parte orationis fuae ), (ficut mihi videtur, inprouidur e£ incau-

fuf, )

9) Laudat Firmicus Plotinum a quaternario vir-
tutum numero, vt 727mm: nas Mavrceimus XXV. 4.
| Iulianum imp., M. Antoninum 2Zri/fides tom. I.
| eretione to. Traianum ///o Chrz/oflomus diff. 5.
de regno pag. 57 fq. Pythagoram /amblichus in
eius vita cap. 29— 22. Marinus Proclum etc.
Deum Amorem Agatho apud /'/atonem in Con-
viuio pag. 325. edit. Ficini.

Ῥ) Corporis fui adco nullam alioqui curam gef-

fit Plotinus, vt illius etiam eum puderet, quamob-
rem ne ἄδωλον εἰδώλε exflarct, nec pingi fe, πες
fingi voluit, vt narrat Porphyrius cap I. vitae, cuius
exemplo Zeneas etiam Gazaeus epift. 12. 2, δὲ
ἤν δεδογ ιένον μηκέτε τῷ ἀδώλε τὸ ἄδθωλον ἐγκατα-
γραφειν,

4 Confer Porphyriumin Plotini vita cap.2 et 7.

v) Enncad. 2. lib. III. et alibi, vt dixi ad Por-
phyrii cap. 15.

696 Lib. IV.c. XXIX. SCRIPTORVM PLOT. ENARRATORES — Vo! IV. p. r53 Ὁ ra. τὸς

fur) vim fatalis neci[fitatir aggreditur, et homines fortumoe decreta metuentes feuera orotio-
uir obiurgatione coffigat, mihil potcffati. flellarum tribueus , milul fatorum nece[fitatibus re-
feruans, fed totum dics in uoffra pofitum «[]e poteflaie. — Longum tfl enarrare, quid de
rebus fngulis fen/erit, qua fe ratione fatali forti fubtraxerit, qua vim iflam, id eft, ftella.
rum aque fati, fententiorum argumentatione turbauerit. — Sed haec adhuc integer incolumisque
sorrabat. — Numquam ille ad Socratis finem, Platonisue exitum con:or/it ocul s vel mentem,
vtique ficuti. fufpicari [] datur, multa illorum mentibus, muta vir odftribens, — Ecce
Ji illi, im ifla confidentioe animofitate fecuro, tota fatorum potrflas impofuit *), et primum
membra eius frigido fanguinis corpore viguerunt, et oculorum acier [plendorem poulatim ex-
tenuati lum nis perdidit, poffea per totam eius cutem mognis. humoribus nutrita peflis erupit,
vt puire corpus deficientibus membrir, corrupti fanguinis morte tabefceret , per omnes. dies ac
per omnes horas ferpente snorbo, minutae partes vifcerum deftuebant, et quicquid paullo ante
integrum viderar, flatim confz&hi corporis exulceratio deformabat: fit corrupta ac diffipata
farie, tta ab illo figura corporis rztedebat, et in mortuo, vt ita dicam , corpore folus fuper.
fies velinebatur animus, vt ifa grauis morbi continuatione δι ζεῖ et tormenti propriis
coaGlur, ac vrrae rationis au&foritate conui&lus vim fati poteflatemque fentiret, et vt confit
corporis laceratione qua[Jatur fententiam fortunae pronunciantis exciperet. — Quid munc de huius

. , : 3 . wr
famofa dicemus morte, cur eum non potuere virtutes, id εἰ prudentia, temperantia, forti-

tudo, inflitia ab iffir fortunae animadverfionibus librare? — Senfit itaque ifle etiam vim feti
et excepit. finem , quem illi ffellarum ignita iudicia deieuerant : et iffius valetudinir acerbitate
confz&lus proprio exemplo, nom fermonis licentia, cuncior. homines docuit, vim poteflatemque
fatorum mulla po[Je ratione contemni.

VI. Opera Plotini praeter Porphyrium, ex cuius emendatione et recenfione illa ad
nos peruenerunt, digeflerat etiam. Zuffochiur, Alexandrinus, medicus, Plotini difcipulus,
Porphyrio in Plotini vita cap. 2 et 7. memoratus, cuius ἔκδοσιν aliquando diuerfam fuiffe |
a Porphyriana in diflindtione librorum, docemur Ennead. IV. lib. IV. pag. 413. vbi haee
verba adnotata reperies: ἕως rr& ἐν τοῖς Εὐτοχίθ τὸ δεύτερον περὶ ψυχῆς, καὶ ἤρχετο TO
τρίτον. Ἔν δὲ τοῖς Πορφυρίᾳ συνάπτεται τοὶ ἑξῆς τῷ δευτέρῳ: γοιίιηη quoque com-
mentariis illuftrafe Plotini CM: teflatur anonymus ícholii auctor, quod lamblichi
libro de myfleriis Aegyptiorum in codd. MSS. praefixum inuenerunt viri docli. — 'Is£oy,
ὅτι ὁ Φιλόσοφος Πρόκλος ὑπομνηματίζων Ts TB μεγάλε Πλωτίνα Ἐννεάδας, λέγει. ὅτι
eT. 5 , , ^ ' ES D E N c ν 195 ΓΤ
o ἀντιγοωῷων εἰς τήν προκειμενήν τ Πορῴῷυριδ [IF] Ἐπσπιξολὴν. ὁ ϑεσπέσιος ἐς! ἸΙώμβλι-
χος. Horum commentariorum, inquit praeflantitlimus Galeus, quae im Plotinum fcripfit
Produs, praeter anomymum hunc, qui meminerit, vix reperio. — Nifi forte ea intelligat Dae
mafiur quodam loco περὶ ἀρχῶν. Nam Ficinus aliique pof? eum, (vt Lilius Gyraldur diae

logo 2.

s) De aegrotatione Plotini, Porphyrius cap. 2.
Morbo facro laboraffe, fcribit, nefcio quo auctore
Suidas in Πλωτῖνος, — Fugit autem Firmicum ratio,
quod fato tribuit et aftris, quae non poteft negare
ex aliis cauffis accidere homini poffe. Et Ptole-
maeus ipie, aftrologorum princeps, fatetur, geni-

turae fpeciali fingulorum hominum praeualere ma
la epidemica, {τὸ ài καϑολικωτέρας περισόσεις m
ἀνθρώποις συμβαίνοντα κατὰ μεγάλας καὶ duz Quae.
xTES' τὸ περιέχοντος τροπεὶς ἐκ πυρώσεων ἢ λοικκῶνῳ
ἢ κατακλυσμῶν, lib. I. tetrabil. cap. 3.) quale tune.
fuit peftilentiae, quae Ploünum corrupit, 4

|

oklV. ν᾿ τὸς δττό INDIC. SCRIPT. A DEX. CIT. Πιύ, IJ. c. XXIX. (ol. XXII) 691

logo 2. hift. poetar. Labbeur bibl. nou. MSS. pag. 286. et Bullialdus ad Theonem pag. 224.)
"Inonymum fequuntur. —Fallitur tamen Colomefius, qui in notis ad Gyraldum pag. 77. pro
Plotino Platonem legere iubet; fiquidem non Plotinum tantum, fed Plotini etiam Enneades
- diferte anonymus memorat. —Zfinam vero, inquit Ficinus, iu myf'erür Plotini interpretan-
dis adminiculum Porphyrii, aut Euffochii, aut Prodi, qui Plotini libros difpofuerunt atque
expofuerunt, mobir adej]tt. Nam Porphyrius quoque non modo digeffit libros Plotini in
Enneades, et ita, vt hodie exflant, emendauit, Plotino rogante, (vide vitam cius cap. 7)
fed etiam ipfe cap. vltimo vitae innuit, fe argumenta et capitum confignationes obícurisque
locis commentaria illuflrandi cauffa addidiffe in. gratiam amicorum. ^ Meminit et cap. 20.
x*melium Plotini, praeceptoris fui, monumenta ex eius autographis exfcripta habuiffe, et cum
Longino communicafle.

VIT. Quum P/otiuu; Ennead. VI. lib. t. doctrinam Ariflotelis de praedicamentis exa-
mini fuo fubieciffet, haec enim οἱ Simplicio in Categor. pag. 4. b. memorata IIAwr/ve πρὸς
τας κατηγορίας ἀντιλογίο , dubitationibus eius et obiectionibus occurrit Dexippus libris tri-
bus quaeftionum in praedicamenta Ariflotelis, libro maxime fecundo et, (cuius maior pars
videtur intercidifle,) tertio. Con(tat ex eodem Simplicio pag. τ. Dexippum hunc) Iamblichi
fuiife difeipolum, adeoque iuniorem Dexippo Herennio, Athenienfi. [1] [Plura vid. fupra.
in vol. lI. pag. 39 fq.] Neque Fraucifco Patricio adfentior, qui verba Simplicii ita intellexit,
vt Dexippum, philofophum, lamblichi filium effe putaret, difcuff. Peripatet. pag. 140.
JDexippi libri tres quaeftionum in Categorias, dialogi more confcripti funt, quaerente Se/en-
£o difcipulo, et Dexippo magiflro refpondente *). ^ Prodicrunt latine tantum hactenus, Zoan-
n; Bernardo Feliciano interprete, Venet. apud Hieron. Scotum 1346. 1566. fol. ad calcem
Porphyrii in praedicamenta, οἵ feparatim Pari(iis apud Vafcofanum 1549. 8. Graece illos ex
ltaliae vel Galliae vbi delitefcunt bibliothecis nemo adhuc protulit: [Iriarzum tamen pauca
euvlgaffe, adnotauimus.]

VIL. Zndiculus feriptorum, in Dexippi libris tribus ad Categorias
citatorum.

Alexander in Categorias lib.I. cap. 2. — peripateticus II. 12,
Andronicus I. 11.
Archytas 1. 6. pythagoricus III. 1.

Ariftoteles

f) Verba Siniplicii funt : Καὶ Δέξιππος δὲ à Ἰαμ-
βλίχε, καὶ αὐτὸς μὲν τὸ τῷ ᾿Αρισοτέλας βιβλίον συν-
Ττόμως ἐξηγήσατο, προηγεμένως δὲ τὰς ἸΠλωτένα ἀπο-
gis ὡς ἐν διαλιόγῳ προτεινομιένας αὐτῷ διαλύειν προτί-
Sero]. Teimes Chil. IX. v. 498. Δέξιππος φιλο-
σοᾷος μύτης ὧν Ἰαμιβλίχα.
μὴ Codices Matritenfes iam. fupra memoraui in
vol. ΠῚ, pag. 7-. et pag. 486. /riarte tamen l. ibi
Citato pag. 274. graece quaedam euulgauit. Vtro-
que autem Fabricii loco agitur de Dexippo. —

Fol. V.

Denique in Ariftotelis categorias quaeftion. illa-
rumque folution. lib. eft quoque in biblioth. Parif.
cod. MMDCCCCXLIL tum in cod. Coisliu.
CCCXXXIL. tefte /Montfauc. catal. bibl. coislin,
peg. 447. — JBomonige in coenobio canonic.
Dexippi in Píatonem codex exítare dicitur a
IMontfaucon. in diario italico pag. 409. — Fjo-
rentiae in biblioth. medic. cod. XXXIII. nr. IV.
plut. 77. et cod. XXL. plut. 72. (vid. de vtroque
cod. Bandin. catal, III. col, 21 et 37.) Harl.

T EC

698 Lib.IP. c XXIX. EDITIONES PLOTINI OPERVM Vol IV. p. 156 8157

Ariftoteles vndeeimo Metaphyf. II. 4. 12.

Boethus L 17. peripateticus II. 12.

Hefiodus I. praefat. et III. praefat.

Homerus 1. praefat.

Iamblichus in Categorias I. praefat.

Pindarus III. praefat. :
Plotinus, platonicus philofophus T. praef. et lib. fecundo fingulis capitibus, et IIT. x. 2. 4. 5. 72
Porphyrius in Categorias I. praefat. et cap. 2.

Pythagorici r. 6, 7. III. r. (Veteres I. 19. 21, II. 21.)

Soligenes, peripateticus, I. 5.

Stoici I. 19. 21. 24. 35. II. 22.

Scripfit etiam. aduerfus Plotini dogmata de Animae Προύπάρξεε et transmigratione
Anonymus quidam graecus, qui in caefarea bibl. fupereft MS. vt dixi fupra ad Pjotini vitam
cap. 24. nota r. [IP]

IX. Editiones Plotini

Graeto - latina vnica hactenus prodiit cum verfione et argumentis atque analyfi Jar//ii
Firini. Bafil. 1580. fol. ad Perneam Lecythum, hoc eft ex officina Petri Pernae, qui codi-
€em graecum vtendum accepit a Ioh. Sambuco "). Is codex hodie exílat in bibl. caefarea, -
tefle Lambecio VIL. pag. 21. [pag. 43 fqq. edit. Kollarii] vbi memorat, in eodem MS. duas in-
fuper exílare differtationes extraordinarias Porphyrio non memoratas "), nec tamen Plotino:
indignas *). Vna infcribitur: Πλωτίνα περὶ T8 πὼς dg& ἡ ἐρανίω διάθεσις εἰς τὸν περίγειον
κόσμον. Incipit: ἐπειδὴ πεπίφευται. ὡς διὸ τῶν ὥφοων πολλὰ τελῶτα!. — Altera: Πλωτί-
ve περὶ τὴς πρώτης ἀρχῆς τῶν πάντων, ἤτοι περὶ T8 ἑνός. ἱποίρίε: Ἐπειδήπερ de εἰναι τὸ
ἐπέκεινος T8 voce etc. adde pag. 36 fq. vbi Lambecius meminit alterius codicis operum Ploti-

opes uM.

nianorum mutili, in eadem bibliotheca obuii, quem Perna non vidit *).

Nonnullis exemplis:

Bafileenfis editionis nouus titulus praefixus praefert annum 1615. impenfis Ludouici Regis.

v) Perna tamen in dedicat. ad fenatum Noritm-
berg. fe non folum cod. Sambuci, fed tribus quo-
que italicis vfum effe profitetur. Zar/.

19) Etiam quae ex libro fecundo FPlotini περὲ
ἀϑανασίας τῆς ψυχῆς profert Eufrbius XV. 1o.
praeparat. in Plotini nouenariis editis non. exftant,
vtiam fupra monui, [llla Plotiniana apud Eufe-
bium exftant quoque Vindobonae in cod. Cae/areo
ΧΙ. nr. 6. pag. 73. Kollarii, et cod. XIV. nr. 4.
pag. $0 ἴᾳ. In vtroque cod. funt quoque in iis-
dem excerptis ex Eufebii Pr. Eu. fragmenta Plo-
tini de fecundo principio. Zar/.

X) Sed funt in editis. vid. Grimm: comment.
paullo infra laudatam pag. 5 et 6. Har/.

y) Eum Lambec. collatu digniffimum cenfet. Eft
vero cod, XII. pag. 76, Lambecii comment, edit.

Laiine

Kollarii. Eaedem duae differtatt. funt in cod. Cac-
far. XIV. apud Lambec. VII. pag. 80. vt in ποία
iam memorauimus. Sed in cod. XII. (pag. 75.) |
continentur P/otimi diff. philofophicar. Platonicae
rum Enneades fex: item eiusdem P/otini fermo:
de principio vniuerfi fiue de vno: nec non. ex
eiusdem Plotini libro fecundo de immortalitate.
animi fragmentum, (quod etiam apud Eufebium
de praepar. euang. exftare iam animaduertimus,) |
— In cod. CXXXVI. nr. 2. εἰ Enneadis primae li--
ber primus: de eo, τί τὸ ζῶον; gj τίς à ἀνϑρωπος;
tefte Aol/ario in fupplem. ad Lambecii commene
tar. pag. 767. FAR
In. bibl. ele&or. Bauar. Mor, in cod. CLIV. et |
cod CCXLIV. vita Plotini , au&ore Porphyrio, ct |
Plotini Enneades, (vid, catal, codd, ete, pag. 6o fq, |
et

Nol ΤΥ. p. 157 EDITIONES PLOTINI OPERVM Lib.IP.c. XXIX. 699

Latine ex verfione Ficini, qui poft Platonem etiam Plotinum in Cofmi Medieis gratiam
tranflulit vna cum eius commentariis fiue argumentis lucem viderunt P/o£ini Enneades, Flo-
rentiae 5) 1492. fol. et Saligniaci anno 1540. fol. apud Io. Soterem, et Bafil. apud Petrum Per-
nam, r559.fol. Argumenta fiue commentarii Ficini exftant etiam in tomo fecundo operum
Marfilii, plus fimplici vice excuforum. [Conf. quae notaui in Introduct. in hift. L. Gr. IL
part. I. p. 274. et de editt, opp. Marfilii Ficini Clement bib]. curieufe etc. tom. VIII. p. 313 fqq.
— Cel. //iloifon in duobus codd. Venetis fe reperiffe ratus duas Plotini differtatt. (quae etiam
funt in cod. Vindob.) adhuc nondum editas; eas in Anecd. graec. tom. II. pag. 227 fqq. pri-
mus, vt fibi videbatur, graece euulgauit cum: paucis notis criticis.: Sed poflea fuum ipfe
agnouit errorem, et Frid. Chriff. Grimmiur in comment. qua Plotini de verum principio En-
nad. 111. fib. V 111. cap. $8 — 10. (quae eft particula prima pofterioris differtationis, a Villoi-
Íonio, tamquam ineditae, in lucem prolatae) amimaduerfiouibu: illuffrauit , Lipfiae 1788. 8.

€t 83.) — Eaedem in codice biblioth. Zugu//a-
nae 'indel. (ex direptione Budenfis biblioth.) cum
Schegkii gloffis msstis, tefte Aeifzro, in catalog.
pag. 73.

Fenetiis in biblioth. D. Marci, cod. CCIX. 77o-
Lini de animi immortalitate: quid homo? quid
animal? de effentia animi. (catal. codd. gr. p. 113.)
— codd. CCXL et CCXLI. P/o£. enneades fex. —
codd. CCXLH. enneades iduae priores; enneadis
tertiae libri VII. pofteriores, quatum poftremus
fine mutilus; quintae lib. VHI et IX. fine vlla di-
ftin&ione; fextae a libro IV. vsque ad IX. inclufi-
ves tum duae illae di(fertatt. quas Fabricius in

cod. Vindobon. exftare, e Lambecio iam memora-

vit, et nr. 6. ex Plotino excerpta de principiis ra-
tionem habentibus. — Duae illae diff. funt quo-
| que in cod. CCXLIV. in quo etiam continentur
capp. ex Enneadibus de aeternitate ac tempore: de
intelligibili pulcritudine, et quod vnum idemque
fimul vbique fit totum; et aliud eiusdem opuícu-
lum fine vlla infcriptione: incipit NZs ὁρᾷ, — —
—, quod publicauit /"/loifom. in anecd. graecis
ἯΙ. pag. 241 fq. (catal. pag. 121 fq. — 7bid. in
biblioth. monaft. S. Michaelis, P/of. Enncades VI.
«um Plot. vita, a Porphyrio enarrata, cod. chart,
gr. faec. XV. cum notis graecis ac lat. Hermolai
Barbari. vid. Miitare!li bibl. codd. illius monafte-
rii, pag. oir. — Florentige in bibl. medic. cod.
XV. plut. 85. Plotini vita a Porphyrio expofita, et
Plotini enneades fex. ( din. catal. codd, gr. III.
&ol. 274.) eaedem in c IL (quo vfus eft Marfi-
lius Ficinus;) plut. $7. (Bandin. l. c. col. 383.) —
Eaedem in bibl. Taurinenfí, cod. CCXXXII. (te-
fte catal. pag. 316.)

Romae in Barberin. bibl. faec, XV. — in bibl,

Tttt2

oftendit,

Chiggian, faec. XIV. tefte Monzfauc. in diario ital
ag. 238.

n In Hifpaniis in bibl. E/corialen/i τ) Enneas I e£

II. 2) Enneades mutilatae, cum eiusdem vita per

Porphyrium;: 3) Enneades VI. tefte P/iero in iti-

nerar. per Hiípan. pag. 187.

In bibl. Leidenfi inter codd. Voffian. vita et en-
neades, (fec. catal. bibl. Leidenfis pag. 391. nr. 8.
catal. codd. Angliae et Hibern. tom. 1I. pag. 58.
nr. 2116.)

In biblioth. Paríf. vita et enneades, in codd.
MDCCCXVI. (cum notis latinis exegeticis.)
MDCCCCLXVIII. MDCCCCLXIX. MDCCCCLXX.
MDCCCCLXXVI. MMLXXXIL —- Plotini frag-
mentum de virtutibus, de dialectica et beatitate,
in cod. MDCXLiV. MUS

Oxoniae in bibl. collegii corporis Chrifti, cod.
MDLXXXV, Plotini vita et enneades. — in bibl.
Barocciana in cod. CXLV. ampliora fragmenta,
(vid. catalog. pag. 19.) — Cantabrigiae, cod.
CCCXVIII. bibl. collegii S. Trinitatis, opp. Ploti-
ni, gr. — In biblioth. Georg. J/heleri, canonici
quondam Dunelmenfis , Plot. enneades, gr. (catal.
cit. pag. 357. nr. 9090.) Harl.

2) Sumtu Laurentii Medicis — impreflit ex ar-
chetypo Antonius Mifcominus. MCCCC. LXXXXII.
(1492.) nonis Maii. vid. Braus in notitia de libris
faec. XV. in bibl. monaft. ad. SS. Vdalr. et Afram
Auguftae Vindel. tom. IL. pag. 234. cl. Morell. ad
Pinelli catalog. L. nr. 1331. pag. 231 fq. Zdudif/red.
fpecim. editt. italic. faec. XV. pag. 329. qui editio-
nem Florent. a. 1482. ex catalogo quodam a Mait-
tario, A. IT. IV. pag. 437. citatam, cum hoc ipfo,
iure cenfet fpnriam, Zar/.

Ἴοο Lib. ΠΡ. ὦ XXIX. INDEX SCRIPT. A PLOTINO LAVD. 1 ΤΡ. p. sz Pus.

oflendit, priorem illarum ex Ennead. IV. Iib. IV. cap. 3o fqq. pofleriorem vero e pluribus ^
particulis, iam vulgatis fuiffe cognitam. Plura fcripfi in Introd. 1. c. pag. 275. Harl.]

X. Indiculu: fcriptorum et virorum illufrium, a Plotino memoratorum, -
concinnafws a e.

4d paginar editionis graeco - latinae.

Aegyptiorum fapientes et hieroglyphica. pag.547.

Anaxagoras. 162. 450. [UU] -

Arifloteles. 97. 114. 490. entelechia, 361. (et apud Eufeb. XV. το. praeparat.) doctrina àe]
decem. praedicamentis. 566 fq.

(Διονύσα κάτοπτρον. 381.)

Empedocles. 162. 468. 469. 473. 490.

Epicurüs. 213. perflringitur et fuppreffo nomine. 230. 457 fq.

Fabula Vlyffis. $7. de Helena, Paride et Idomeneo. 274. "Therfite. 251. Πριωμικαὶ Tv-
ya. 32. de Prometheo et Epimetheo. 383. de Penia et Poro. (ex Platonis Conuiuio -
pag. 328.) 317. 290 fq. de Hercule, apud inferos reminifcente. 392. 396. de Saturno
ligato. 554. ἀε᾿ ἀναβάσεσι animarum ex fpelaeo. 203. τὸ μυςήρια καὶ οἱ μῦϑοι περὶ
Θεῶν αἰνίττονται. 480.

ὁ Γεωμέτρης. (Euclides) 451.

Heraclitus. 97. 468. 413. 490.

Hippocrates. 138.

Homerus (6 ποιητής). T. 527.

Lex, σώξεσϑαι ἐ ἐκ πολέμων Φησὶ δῶν ὁ νόμος ἀνδοιζομένες ἀλλ ἔκ εὐχομένδο. 261.

(ORBRAIS- 545-)

Magi. δυνάμεις Μάγων 382. 419. εἰ γοητεία! 434 Íq-. ἡ ϑεωρία ὠγοήτευτος. 438.

Minos ὀαφισὴς Διός. 763 fq.

Myfleria , οἱ πάλαι σοφοὶ ἐν τελεταῖς. 321. 480. 547.

Oraculum, Θεϑ παρακέλευσμα αὑτὲς γινώσκειν. 371. 733. αὐνοιπόθροςτος e Odes νόμος. 2801: ἱ
Oeo φήμη ᾿Αδράφεκα. 262. '

Parmenides. 489 fq. nomine diffimulato . 648.

(Phalaridis taurus. 37.)

Pherecydes. 491. ἢ

(Phidiae. lupiter. 542.) ;

Τινὲς τῶν ἀρχαίων καὶ μακαρίων Φιλοσόζφων. 325-

Plato. 6. 21. 38. 97. 99. 100. 101. 102. 109. 14$. 164. 203. 204. 216. 292, 206. 313. 320. 118.
357. 364. 312. 414. 473. 489. 49!. 546. 594. 595. 614. 616. 674. 698. T!7. 729. 753. et.
emiífo nomine, 7. 8. 74. 75. 16. 77. 144. 259. 283. 284. 28: LT 337. 341. 356.
585. 417: Ao 615 658. 690. 708. 751. 727. 732. 739 ὁ Secs Πλάτων πολλὰ πολλαχῇ
περὶ ἔοωτος vestibus. 291. πολλα TE ACH καλὰ περὶ ψυχῆς ee. 469.- οἱ "A0

“περὶ ψυχῆς ἄς 506 (Quo σοφήσαντες. 6st 8. Μῦϑος Platoi le Fenia et Poro 39; iq. |
417. Elato ἐν Θεώφτήτῳ. [δῚ 491. Ἔν Φαρόφῳ. 298. acd 491. Φιλήβω 2η8.
: 3716.

|
|

-

Vol.IV. p. 159 AMMONIVS. SACCAS Lib. 1F. c. XXIX. 10t
-3276. 111. Συμποσίῳ. 293.295. Τιμαίῳ. 142. 203. 285. 316. 46g. Refpicitur et Ti.
maeus Platonis 77. 285. 286. 326. 330. 331. 356. 561. 316. 491. 562.

Poetae verba. T. 438. 483. 527.

Τοῖς σοφοῖς τῶν προφητῶν αἰνίττεται. 119. ὑπὸ O:8 κατασχεθεὶς, Φοιβόληπτος ἢ

ὑπό τινος Μέσης. 552. ϑεία φήμῃ καὶ φύσει, ὠπομαντευόμενοι. ATQ.

Pythagoras. 468. 49ι.

Pythàgorici. 491. 525. 674. Ex aureis carminibus locus. 465.

Contra Stoicos τὶ genus entis ponentes, et fub eo quatuor claífes rerum flatuentes. 588 fq.

"Theologi. 292. 29g.

"Timaeus. 100.

-

XI. Plotini praeceptor a Porphyrio in vita ipfius, Ammiano Marcellino XXIT. 16. et
alis dicitur AMMONIVS ^^), Alexandrinus, cognomento Sacer "^, (Σακκᾶς) quod
prius fuiffet faccaríur, (cowxcQocos;) vt notat Suidas in Πλωτῖνος. Πὰς faccis frumenta
transportando antea victum quaefiuillet, donec, eis relictis, ad philofophiam accetlit, vt
fcribit TAeodoritur VI. 'Therapeut. pag. 96. Ad hunc plura referre folent viri docti, quae
ad alios Ammonios pertinere mihi perfuadeg, Ex Porphyrio quidem et Longino, qui res
eius ignorare non potuerunt, hactenus de paa ifto, Plotini magiflro, nobis conflat,
quod Chriflianis natus parentibus, fimulac adoleuit, ad ethnicos acceffit *), conftanterque

ΠΕ ΤΕ apud

᾿ 8a) Conf. Ion/ius YlT. 15, 3. [qui vero, quando
illi adtribuit vitam Zfriflotelis, etiamnum fuper-
flitem, Ammonium Saccam confundit cum Ammo-
nio Hermeae F.] JZayl/e di&ion. voc. Zmmoa
pag. 199 fq. Epag. 188 fqq. edit. quintae] O/earíus
de ecle&ticis cap. 3. diff. [quae fubiecta eft tom. III,
eius latinae verfioni Stanleianae hiftor. philof.
pag. 348 fq. edit. Venetae,] JZ'eismamm. hiftor.
ecclef. pag. 171: ίᾳ. -/Moshiem. inftitutt, hift. ecclef,
pag. 120 íq. Pagíus annal ad a. Chr. 252. $. 4.
Heum. — adde Moshem. de turbata per Platoni-
- €os ecclefia, 6. 7 Íqq. et quos laudaui fupra in
vol. HII. pag. τότ. et pag. 460. ct in Introd. in hift.
L. Gr. II. part. I. pag. 272. Hai.
.— bb) l'alef. ad Ammian, pag. 344. Burmann.
ad Petron. pag. 234. /ac. Goihofredus ad Cod.
'Theodof. XIV. 22. de faccariis portus Romae tom.
W. pag. 26:. Aüfbrus ad Suidam in 'Ajguwwos,
Aliud nomen EZxes. pro Barbaro, "T'hrace vel Scy-
tha vfurpatum, quod cum Sacca male confundit
Colomefius, quem, fi placet, vide pag. tó3. ad
GGyraldi dialogos de poetis.
tec, Porpn;iiss apud Eufeb VI. r9. hift. "Ag
μμώνιος qug yéks guste os ἐν xpi lot οἷς cvs pu εἰς τοῖς
γονεῦσιν, ὅτε τῷ Quo δν καὶ τὸς φιλοσοφίαν ἥψατο,
ὶ rv μετεβώλετο,
Purphyrium τας πία-

AG D ι
δυυς πρὸς τὴν γχατῶ

Suid, in Apis, Laviic,

cii accufat Eieronymus catal, S. E. cap. 55. p. 132.
edit. Fabricii, et Eufebius loco cit. o/fenius in
lib. de vita Pythagorae duos Origenes, Plotini di-
fcipulum alterum, alterum, Adamantium, perpetuo
confundit, et vnum tantum agnofcit Origenem,
chriftianum. Conf. P'incentii Lirini commoritor.
cap. 23. Aemiauas. Etiam Fabricius in vol. ΗΠ.
pag. 460. inter philofophos peripateticos Ammo-
nium Saccam nominauit Chriftianum, | Atque Eu-
fcbium et Hieronymum fequuti, Ammonium Sac-
cam vsque ad vltimum vitae in profitenda doétri-
na chriftiana perfüitiffe, Valefius, Ionfius, Ca-
veus, Bayle, Basnagius, Seldenus, Cafimirus
Oudinus, aliique tmulti, (apud £;uckerusr in hi-
ftoria critica philof. vol. II. p. 26. vbi a p. 295.
de noftro Ammon:o multus eft,) etianr, vt videtur
Saxius, (qui in Onotnaft. I. pag. 252. illius aeta-
tem nominisque florem ad a. Chr. 270, refert,
contenderunt. rauc/eus Baítus in. Defenfe de
SS. Peres accufez de Platonisme lib: 1. cap. 3. Ρ. 21.
in eam quidem inclinauit fententiam, Amtnoniunt
ecleéticum .effe diuerfum 2b. Aniiionio, de quo
loquuntur Eufebius et Hicerouymus; at tamen
noluit incertae narrationi, virorum ecclefiaítico-
rum: auctoritate confirmatae, nuntium mittere; ct
vero in eum incidit errorem , vt iudicaret, Ame
monii conciliauionem in co fuiffe vezfatam, vt phi- -
lofophiae,

Lib. IP. c, XXIX. AMMONIVS SACCAS

15 Vol. TV. p. Tto Βιτόο.
apud eos manfit. Deinde quod, alios philofophos longe cum vinceret ingenio ac doctrina;
platonicam ^*) philofophiam docuit Alexandriae, inultosque habuit. difcipulos *), in his
Origenem vtrumque, Adamantium nempe illum, qui, ex ethnicis natus 7), chriflianae
deinde ecclefiae tantum. nomen [IP]. euafit, tum iuniorem alterum 55), qui nihil quicquam
fcripfit praeter librum, quo expofuit magiflri fui fententiam de daemonibus "^), et aliud
Ícriptum ad imperatorem Galienum. — Praeterea Longimum "), Herenzium, Olympium
Alexandrinum ^*), nfonium, atque inprimis P/ot;uum, qui ei adhaefit ab anno | aetatis.
fuae duodetrigefimo inchoato vsque ad finem duodequadragefimi, hoc eft, annum Chrifli
241. Gordiani imp. 6. ) morte tunc fortaíis exflincto et plusquam "'") octogenario. — Nihil

lofophiae, quam profeíffi funt idolorum cultores,
placita ad fcripturae facrae normam emendaret.
Praeter ea Olearius l. c. adfirmat, Ammonium,
quod profeffionem chriftianae doctrinae ad finem
vitae retinuit, ita fuam philofophandi viam Chri-
ftianis pariter atque alienis a vero dei cultu mon-
firauiffe. In primis Zeinueccius in disp. de philo-
fophis femichriftianis $. 19. pag. 26— 32. omnes
ingenii atque eruditionis vires intendit, vt teflimo-
niis Eufebii et Auguflini atque iudiciis recentio-
run nixus demonflret, Ammonium non folum
numquam defciuiffe a coetu et doctrina Chriftieno-
rum, fed ctiam praeter philofophica fcripta, (de
quibus tantum loquatur Longinus) etiam alia
theologici argumenti confecifle. Contra a Fabri-
cii partibus tutius rectiusque flant, eiusque fen-
tentiam pluribus argumentis ornant firmantque
cum Hambergzerus |. m. qui quidem pag. 563. dis-
cernit eum ab Ammonio feriore ncgatque Amm.
Saccam compofuiffe libros, et /Moshemiss (in
comm. de turbata per recentiores Platonicos eccle-
fia, tom. II. verfionis lat. Cudworthiani operis
pag. 757 Íq. edit. Leidenfis, tum inprimis Bructe-
us l. c. pag. 207 fqq. qui etiam Seldeni reiicit feu-
tentiam , effe hunc Ammenium Plotini atque Ori-
genis praeceptorem, eumdemque canonum euan-
gelicorum auctorem, facileque fieri potuiffe, vt
deficeret a fide; reuocatum tamen ab Heracla pa-
triarcha alexandrino poftea in profeílione doctri-
nae chriftianae tenacilfümum vsque ad obitum
manfiffe. Z/ar/.

dd) Longinus apud Porphyr. vita Plotini c. 2o,
Íect. 4.

££) Ruhnken. in disp. de Longino f. V. pag. 9.
(edit. IL Longini a. Toupio editij) ,magna, in-
quit, huius philofophi fama erat; partim iuftis de
cauflis orta, partim ab adolefcentibus , temere, vt
fieri folet, nouitatem disciplinae mirantibus, com-

porro

mota, Etenim rem inauditam et prope incredibi-

lem profitebatur, fe ex diuerfarum fectarum fen-

tentii vnum quaíi philofophiae corpus confectu-

rum, Platonemque cum Ariílotele in concordiam

redacturum. « Harl. .
ff) Porphgr. apud Eufeb. loco laudato,

4 Eg) Vita Plotini cap. 3. hunc enim Origenem
b

altero diftinguendum effe argumentis clariílimis
euicerunt //a/z/ius ad Eufcb, lib. VI. cap. 14 et t9,
Huetius in Origenianis lib. I. cap. 1. fe&t. 7. Pear-
fon. Vindic. Tenatii II. pag. το. Tz//ermontius me-
mor. hift. ecclef. tom. III. part. IL. p. 56. Fabric.
Adde /Moshem. diff. de turbata per Platonicos ec-
clefia-$. 7 fqq. et hiftoriam chriftiani faeculi II.
6. 27fíqq. Auhnkem. in diff. de Longino, $. V.
Pagium ad A. C. 246. δ. 2. Harl.

hí) De illo aliisque duobus feriptis Origenis
vid, fupra in vol. III. pag. 181. De titulo alterius
fcripti ibidem Ruhnkenii coniecturam adtuli. Idem
Ruhrk, cum l'abricio ad vitam Plotini cap. 5. re-
pudiat Valefii opinionem, libellum, in Porphyrii
textu gr. ὅτε μόνος ποιητὴς 0 facies, vitiofe in-
fcriptum, fuiffe comparatum ad imperatoris Gal-
lieni facultatem poeticam laudandam. —Heuman-
ius vcro in ora exempli Fabric. ad cap. 3. vitae
hahe fcripfit notam. »In Gallieni gratiam hunc
librum effe fcriptmm, inde patet; quod Porphy- .
rius hic Gallienum nominat. Neque enim nomi-
nat principem, fub quo Origenes alterum librum
fcripferit. — Videtur fcriptura effe deprauata. For- -
taffe legendum: voszés, (quod eft vocab. platoni-
£um,) pro edito, ποιητῆς, 4 Harl.

ii) Longinus ipfe loco laudato,

kk) De O/ympío vide vitam Plotini cap. ro. de -
Ziutonio Proclum pag. 167. lib. III. ad "l'imaeuur
Platonis.

ij) Vita Plotini cap. 3.

mp) Ilonufius Xl] 13. pag. 282.

͵
y

- «0»

VoL IV. p.160 διό: AMMONIVS SACCAS Lib. IV. c. XX1X. 193

porro fcripfit Ammonius ifle 5), fed fatis ipfi fuit, auditores fuos viua voce inflitueze, in-
ter quos ipfos etiam initio conuenerat dogmata ab Ammonio accepta habere ἐν ezeéésrois,
et cum familiaribus quidem communicare, neutiquam vero in vulgus edere ^): at Heren-
nius primus promiífo non fletit, inde Origenes librum vulgauit de daemonibus, ac denique
Plotinus plurima fcriptis expofuit. Igitur quod S. Gregorius Ny/Jemur de anima tom. II.
pag. 91 et 109. fiue potius Nemefiur ῬΡ) libro de bomine cap. 2. pag. 41 et 94. edit. Oxon.
Ammonii placita de animae natura et coniunctione profert, non ex fcripto ipfius, fed ex
eius difcipulorum aliquo haufiffe exiftimandus eft, neque fcriptum vllum Ammonii laudat;
Plotini tamen magiflrum vtroque loco adpellat, non etiam Numenii, vt Iohannes Cono *),
Nyffeni interpres, male accepit ΠΡ] verba: τοὶ παροὺ Appovis τῷ διδασκόλε Πλωτίν8 καὶ
Νεμηνία Πυϑαγορικξ εἰρημένα, — Rectius enim Nemefii interpres: quae ab /musonio, do-
Bore Plotini, et Numenio Pythagoreo difputata funt: Numenius enim Ammenio ipfo fuit
antiquior, et ad Antoninorum tempora a lonfio III. το. non abfurde refertur. Quod au-
tem Hierocer lib. de prouidentia, (apud Phoziwm cod. CCXIV. pag. 283. ct cod. CCLI.
pag.57o0.) Ammonii huius, quem Gecdidnwrcv, diuinitus edoffum adpellat ""), fapientia,
ait, primum philofophorum illuflrium, Platonis maxime et Ariftotelis fententias, quae
inter fe diffidere hactenus videbantur, purgatas et in concordiam reuocatas fuiffe, hoc etiam
ex eius difciplina tenuit Plotinus, licet vnum alterumue Ariftotelis dogma impugnet: nam,
vt de illo Porphyrius in eius vita cap. 14. notat, in eius fcriptis obferues Stoicorum Peripa-
teticorumque dogmata, praefertim vero frequentes ex metaphyficis Ariflotelis fententias.
Et Porphyrius, Plotini difcipulus, inter alia feptem libros, tefle Suida, fcripferat, quibus
probauit, vnam fectam effe Platonis atque Ariflotelis. Apud eumdem PAotium pag. 285.
quia Hierocles hunc Ammonium Alexandrinum vocat, laudatque γνωρίμες eius ἐπιφανεςα-
τὸς Plotinum et Origenem, ne putes, eum loqui de Ammonio antiquiore, Plutarchi ma-
giflro, quem inter eclecticos philofophos a docliffimo //offo cap. 21. de fetis philofophor.
$. 6. poni, noflro omiífo, miror.

Ex his, quae de Ammonio Sacca dicta iam a me funt, mon obfcure adparere puto,
illum diuerfum e(le ab Ammonio chrifliano faeculi III. fcriptore, et ab Ammonio, peripa-
tico, de quo Philoflratus: tum ab Ammonio, Hermeae F. et ab aliis huius nominis, quos
deinceps, ordine temporis feruato, flrictim recenfebo, cum prius de Zmmonio Hermae, licet
multo iuniore, dixero, quoniam fcripta eius quaedam ad nos peruenerun.

XII. AM-

22} Longinus loco laudato, vbi Ammonium —Norimontaro conftat fub falfo titulo librorum octo
primum memorat inter Platonicos philofophos fuae ^ Greg. Nyffeni philofophiae de homine.

EDS. fcripferunt. 44) Ante Cononem Gotfridus Viterbienfis. in
Multi i Ἐν ΡΟ, 3.) ος 3 .. Chron. Conira omnes, animam corpus efje dicen-
F 2. ὧν iam notarunt,. libelluni de arma, I és. Juffciant, quae ab Hammonio, Magiftro Ρίο-
L τον ΝΠ ἘΠ tom. II. graece et lat. edi- tini et Mummii, (re&e Ionfius pag. 265. legit Nu-
EE Uu ceo guam caput fecundum et ter- menii, fed locus, vnde haec heuferat Viterbienfis,
tium e libro Nemefii Emefeni de homine. Etiam τη ΕἸ it P Peri dila funt
pridem totum illum Nemefi librim plus firiplici d Jiag a 1
vicc editum et latine verfum a lohanne Cononc —— rr) Conf, θαυ 1, ς, not, D, E, p.189. Hark

τος Lit. IP.c XXIX. AMMONII, HERMEAE F, SCRIPTA Vo1v. p.Tór Ρ ό2. 16g

ΧΙ AMMONIVS, Hermeae F. **). Alexandriae docuit, ipfe antea Athenis vna cum
Heliodoro, fratre fuo, difcipulus Procli ^), defunéli a. Chr. 484. pracceptor vero Simplicii,
"Afclepii "Tralliani, Johammis Philoponi, grammatici Alexandrini et [P] Damafcii ", qui
eum non parum ceteris fuae aetatis philofophis praellitiife fcripfit, ac praecipue mathema-
ticarum. difciplinarum. peritia enituifle, . cuius ret paffim vefligia in eius, quae fuperfunt,
commentariis "") occurrunt. Qualem oporteat effe eum, qui Ariflotelis libros interpretari
velit, ipfe defcribit his verbis commentario in categorias pag. 5. Ὁ δὲ τότων ἐξηγέμενος
ὀφεῖλε; μήτε κατ᾽ εὐνοιῶν ἐπιχειρῶν τῶ κακῶς λεγόμενα συνιξῶν.» καὶ ὡς ὠπὸ τρίποδος
ταῦτα δέχεσθαι. μήτε τὸ καλοὶ κακοτρόπως δέχεσθαι κατὰ ἀπέχϑαιαν, ἀλλὼ κριτὴς
ἀπαϑὴς τῶν λεγομένων ὑπάρχειν» xg] πρῶτα μὲν τὴν διάνοιων. τῷ ὠρχαίς, σαφηνίζειν καὶ
ἑρμηνεύειν τοὺ αὐτῷ δοκδντα,, ἔπειτω τὴν παρ ἑαυτῷ ἐπιφέρειν κρίσιν. — Qui explicare. Zfri-
lotelis libros velit, eum decet. meque beueuolentia αὐἰαΐειδξιοι dare operam, vt falfas fententias
defendat, neque eas perinde accipere, ac fi ab. Zdpollinir tripode manartnt: neque vt, quat
vire ac ve&le dicla funt, pro peruerfs per odium capiat; fed incorruptum effe corum, quae
dicuntur, iudicem, ac primum quidem au&foris debet. explicare fententiam, et, quae illi pro--
bantur, interpretari, deinde de eisdem ferre iudicium. ^ Non contemnendum monitum,
omnibus, qui veteres fcriptores interpretantur, diligenter obferuandum. ^ Neque vero Ari-
ftoteli adeo ὠπροὶξ Ammonius ifle adhaefit, vt non Platonem in plurimis etiam probauerit,
(exemplo antiquioris Ammonii Saccae et ex eius fchola profectorum philofophorum, Plotini,
Porpliyrii, Iamblichi et ipfius Procli;) atque dogmata vtriusque inter fe conciliare κ΄.) fuerit
conatus, vnde ὁ τῶν Πλάτωνος καὶ Αριξοτέλες δοξωσμάτων ἐξηγητὴς ὁ τὰς Αϑήνας μὲν
καταλιπῶν. ἥκων δὲ παρὰ τὸ IIgcxAe, dicitur Zachariae fchola(tico fub init. dialogi, quo
Ammonii buius, ethnici videlicet philofophi, placitum de aeternitate mundi oppugnat,
Nihil tamen ex eius fcriptis, quibus Platonem. vel Ptolemaeum ex inflituto illuflrauit, per-
venit ad nos, et ex illis quoque, quae Ariflotelicis operibus illuftrandis intpendit, plurima |
perierunt, vt quae in Πρωγματείων Stagiritae de ethicis virtutibus, memorat idem Zachae -
rias pag. 107. vide fupra in cap. de Ariftotele paffim adnotata. Quae autem ipfius monu- -
men'a in lucem edita exílant, (ne de his, quae ex ore cius excerpta in variis Iohannis Phi-
loponi editis ΠΡ] et Afclepii Tralliani ad fex libros metaphyficorum ineditis commentariis |
leguntur, in praefenti dicam,) haec funt:

XIIL 4m.
uuw) Photius cod. CLXXXI. pag. 215. de Da-

mafcio: Τῆς δὲ Φιλοσόφε ϑεωοίας 9 τε Ζηνόδοτος mU-
S '!o» , EEUU , ' hi
τῷ X«Jyytpuuy Αϑήνησι y αὐτὸς EYyfyOVO 5 (διάδοχος,

55) Conf. fupra in vol. IIL. pag. 161. et p. 46r.
Buh tom. Y. Opp. Ariftotel. pag. 294 fq. am-
bzrg:r Zuverlatf, Nachr. ΠῚ. pag. 293 fqq. Saxii

- Onom. (qui eum Marini aequalem circ. a. Chr. 485.
eife putat.) et quae fcripfi in introd. in hift. L. Gr.

11. 1. pag. 392 fqq. Zar.

t Ammonius ipíe in limine commentarii ad
librum περὲ Écwpyitacs * ἀπομινηκονεύσαντες τῶν ἐξηγή-
σεων TX Sdx ἡμῶν διδασκώλα HooxAs, τὸ Πλατωνικξ
Jiads;;*. Confer Zachariam Mitylenaeum fub ini-
ium dialogi de mundi aeternitate,

δὲ καὶ τος IlgoxA&, 74 δεύτερα Magiys. Φέρων,) καὶ
᾿Αμμώνιος ἐν ᾿Αλεξανδρίῳ ὃ Ege, ὃν E μικρῷ μές,
τρῳ τῶν καϑ' ἑαυτὸν ἐπὶ Φιλοσοξίᾳ, Quei διωφέρειν, καὶ
μάλιςα τοῖς μαϑήμασε, ΄

vv) Vide loca in indice fcriptorum infrà citata
vocabulo Geometrae. Z

w:9) Confer Zachariam Scholafficum pag. 208. -
edit. Cafp. Barthii. (conf. Bay/z l. m, pag. ^
not. I Zar] 2

yo m. $15 .AMMONIT, HERMEAE F. SCR. Lib. IP c X XIX. (ol. XXFIL) τος
XII. Zmmonii, Hermeae F. fcripta edita.

1. Commentarius is 7/agogen. Porphyrii de quinque graedirabilibur. ^ Graece editus ab

Aldo, feparatim, Venet. 1500. fol. minore et a Io. Bernardo Feliciano, qui Aloifio Corne-
lio, magno Cypri commendatario infcripfit. Venet. 1545. 8. **) Praeter ἔκδοσιν illam
vtramque graecam verfiones latinas poffideo tres, vnam 7o/. Baptiflae Rafarii, medici
Nouari-níis, qui omnia Ammonii tranftulit, Venet. 1569. fol. apud Vincentium Valgufium.
"Prodierat etiam antea a. 1558. — Nam Labbeo memoratas editiones Lugd. a. 1547. et 1555.
! non vidi. [1547. 1555. 1558. ap. Bul. Opp. Ariftot. I. pag. 394.] Lugd. a. 1547. fubicdtus eft
- ANili libellus de ratiocinationibus, ex eiusdem Rafarii interpretatione, qui num alibi editus

fit, nefcio.

Alteram Petri Rofztini, medici phyfici, qui itidem omnia Ammonii eft interpretatus,
"Venet. apud haeredem Hieron. Scoti, 1581. fol. Labbeus etiam editionem anni. 1559. com.
memorat, [Famdem, et edit. a. 1555. memorat ZiuiAle 1. c.)

Tertiam Zzonymi feparatim editam Parif. apud loh. Roingy, 1542. fol. hoc titulo:
Porphyrii Phoenicis de quinque vocibus Kuflitutio, | Boethio intevprets, vna cum. Ammoniü

-Hlermaei in eandem commentario.

quibus acctf]erunt. [uculenta viri cuiusdam. vt do&i ita acuti philofophi ftholia etc.

"dditae funt ex Boethio quorundam locorum enodationes,

Labbeus

praeterea meminit editionis Venetae a. 1539. et verfionis elucubratae ab amicis Nicolai Mar-

"tunbofii, Parif. 1542. 4.

2. In Categorias riflotelir ὑπόμνημα fiue commentarius, cui Jia “εἰ Ποιεῖ 9)

praefigitur, quam 2Zfmmonio Saccae quidam praeter rem tribuunt, at msti codices nonnulli,

xx) In ferie dell' ediz. Aldine ed. IT. eitantur
editt. Aldinae gr. Ammonii in Porphyrium com-
"ment. 1545. 8. (pag. 8o. et p. 86.) Ammonii Her-
meac in voces Porphyrii commentar. Venet. 1546.
8. — In catalog. biblioth. Pine//. I. pag. 211, Am-
monii Hermeae comment. in V. voces Porphyrii,
gr. Venet, apud. Aldi fil. 1546. 8. — commentar.
in V. voces Porphyrii, in Ariftotelis praedicamen-
ta, et librum de interpretat. gr. Venet. Aldi fil.
1546. 8. (adde Hamberger Zuv. Nachr. III. p. 298.)
De codd. msst. vid, fupra in vol. Il. pag. 208 fqq.
et paullo infra in cap. de Porphyrio. /MMaittaire in
Δ. 'T. IV. pag. 583. ex catal. Menarf. citat lat. ver-
fionem Ammonii in V. voces Porphyrii per Pom-
pon. Gauricum. Venet. 1494. fol. — Codd. Ao-
mae in cod. Barberino CCLXIV. et Zmmonii com-
ment. de quinque vocalibus, — eiusdem comm.
in Porphyrii ifagogen, in cod. Bauarico CUX. —
in V. voces Porph. comm. in cod. 7/nzto D. Mar-
& CCXXV. — enet. in biblioth. Naziaza cod.
CCXCVI. catal. pag. 497. — Florent. in b:blioth.
medic. facpius, vid. Bandiu, catalog. codd. gr. I.

—— Fol. V.

vt

pag. 493. IL 117, IIL 3 et 8 et 17. 23. 31. 38 et
237. Harl.

yi) Haec vita graece et latine cum veteri trans-
latione et Petri Jof. Nunnefii erudito commenta-
rio prodiit Lugd, Bat. 1621. 8. edente Holfítenio,
vt ipfe teftatur cap. I. de vita Porphyrii, et Helm-
ftadii 1666. 4. vna cum eiusdem Nunncfii inftitu-
tione peripateticae philofophiae, et oratione de
cauffis obícuritatis Ariftotelis , earumque remediis,
Fabric. Conf. fupra in vol. III. p. 196 íÍq. Ham-
bergerus vero in Zuverl. Nachr. III. pag. 297. tree
editt. ita diftinguit; primam Lugd, Bat. 1621. 12,
(in Piueíli catal. Ill. pag. 165. non, vt Fabricius
fcripferat, a. 1651. 8.) alteram, Zmmouii fiue Io.
Philoponi vita Ariflotelis. | Acceffit eiusdem: vira
ex vetere translatione cum Pe£ri Joannis Nunne-
fii locupletiffimis et do&iffimis fcholiis, quibus ac-
curate de Arifictelis vita, moribus, philefoyhan-
di ratione, fcriptis, anditoribus fuccefforibusque
disputatur, He!mfladii, I. Müller. 1666, 4. e-
nique cum ZVyanzji peripateticae philofopbiae iu-

Vv vv ftitution »;

406 Lib.IP.c XXIX.

AMMONII, HERMEAE F. SCRIPTA

Vol. TV. p. 163 P 164

vt Vindobonenfis, reclius referunt ad Jofiamnem Philoponum 55). In eodem prací!antiffi-
mo [Ὁ] Vindobonenfi codice ab Ammonii ὠσημεεώσεσι probe diftinguuntur Phijoponi eius»
dem δία! éziseces, quae in editis confufa oinnia exbibentur fub vno Ammonii nomine, .

additurque Κατηγοριῶν σύνοψις adhuc inedita, PAotio auctore.

"Titulus ibi eft: "Iocrg

Γραμμωτικβ ᾿Αλεξανδρέως v8 Φιλοπόνδ ἐκ τῶν συνεσιῶν ᾿Αμμωνίϑ TB Ἑρμείς σχρολικαὶ
ἀποσημειώσε:ς εἰς τος Ἀριποτέλες δέκω κωτηγορίας. — Vide Ne[Jelium parte IV. p. 7 [ᾳ. **")
Erudita quoque funt et iueunda lectu, quae commentariis hifce praefiguntur de variis hae.
rcfibus philofophorum, de diuerfis generibus fcriptorum Ariftotelis, ordine ea legendi, de:
caufis obfcuritatis eius, et qualem auditorem, qualem interpretem pofcat, denique vnde
factum fit, vt iampridem plura fcripta ad eum relata tamquam auctorem fint, quae nom

funt ipfius, et quomodo genuina a fpuriis oporteat dignofcere.

Operae pretium: quoque

eft videre, quomodo immortales effe animos et per prouidentiam diuinam omnia regi pro-
bat f. 6o fq. (edit. gr. in 8. pag. 113. b.) Graece edidit Aldus et Alberto Fio Carporum prin-
cipi, infcripfit Venet. 1503. min. fol. vna cum commentario Ammonii, Magentinique Me-
tropolitae Mitylenaei in librum Ariflotelis de interpretatione, et Mich. Pfelli paraphrafi eiuse

dem libri.

Poft editionem hanc, quam habeo manu Henrici Stephani paffim notatam,

Ammonii commentarius vulgastus a Zr/iriamo eraece eft feparatim , perinde vt eius commene
ξ Ρ zD

tarius in Porphyrii ifagogen, Venet. 1545. 8. [vid. ad nr. anteced.

In Pinelli ca:al. I. p. 211. ,

citatur edit. Amm. commmentar. in praedicamenta Ariflot. gr. Venet. Ald.fil 1546. 8. et fic
quoque apud Zamberger zuverl. Nachr. lll. pag. 298.] — Praeter latinam vcrfionem ἔα αν,
et alteram Ao/fztini, teneo et tertiam artholomaei Syluanii, Salonenfis, recoguitam a Gae-

Jfouo Sala. Parif. 1542. fol. apud Simonem Colinaeum.

Hac omiffa alias duas verfionis:

huius editiones Lab/eur memorat, Venet. 1541. fol. et Parif. 1554. fol, [conf. infra, cap. να

libr. V. vol. VI. pag. 383. edit. vet.]

3. In librum Zriffotelir gregi ἕομηνείδις, fiue de interpretatione, commentarius, in quine
que Tyro") diuifus, in quorum fecundo inter [16] alia pag. 57 fqq. editionis Aldi»

ftitutione, Helmftadii 1667. 4. adde infra, libr. V.
cap. 37. de Io. Pbilopono, vol. IX. pag. 363.
Hari.

zz) De hoc Iohanne Philopono, Ammonii difci-
pulo, eiusque fcriptis infra differendi locus erit
lbro V. In praefenti fufficiat notaffe, grauiter
errare pandectarum Brandenburgicarum fcripto-
rem, qui pag. 155. Ammon;um cum Iohanne Phi-
lopono eumdem facit. Fabric. vid, fupra in vol, III.
pag. 209 fq... Hart. ;

aaa) In primis Lambecii comment. vol, VII.
col. 143 fqq. Biel. c. pag. 147. In bibl. Parif.
(vti in cod. medic. vid. Bandin. 1I. pag. 116. 686.
ΠῚ. pag.38.) manu exarata adferuantur 7gmionii
prolegomena. in. vniucv/am. viilojophiam , quae
Buhlio l c. pag.294. videniur eadem* effe cum
prooemio, huic conunentario in categoria» plerum-

nae

que praefixo. In cod. Bauarico CUX. funt 4m-
si0nii prolegom. in categorias et fcholia, — im.
cod. 7 πε. D. Marci CCXVII.. in. codd. Medic. ;
tefte Banadin. 1115 4. 24. 33. 35 et:382. Hal. us

bbb) Itaque pag. 98- pro verbis: ἐν τῷ cupa
ράσματι TE πρώτα σχήματος τῖδε TX βιβλία pro X.
ματος legendum vwZe«zes. Ceterum zm quin--
tum a Porphyrio non fuiffe illuftratum, et poft.
Ariftotelem eb alio additum fibi videri, fcribit.
p?g. 108. z€& yap ἐφεξῆς ὑποπτεύω ἤτοι μὴ Goa yvm-

» ὦ 3 LM" - £5 χὰ -
cix TX Λριτοτέλες, ἀλλα προςεϑάσθϑαι ὑπὸ τινος τῶν

μετ᾽ αὐτὸν. --- διὸ καὶ τὸν φιλόσοίρον ἸΤερφύριον aros,
λαμβάνω παραιτήσασθαι τὴν ἐξήγησιν τῆδε TH ϑεωρή-
ματος: Fabric. | Couf. fupra in vol. IIl. p. 212 fq.-
— In cod. Vrasolit. rezio CXXIX. eft Ariflot
περὶ ἑρκηνέίας com gloffis inte:linear, et fcholiis? |
marginalib, z/pimonii. — ln codd. Medic, F/o-.
rent,

jVol.IV. p. τό INDEX SCRIPTORVM AB AMMONIO CIT. Lib. IV. c X X! X. 707

nae occurrit luculenta difputatio de prouidentia et προγνώσε; Dei atque libero hominis ar-

"bitrio, qua fatum impugnatur. Hanc latine vertit et in fententiis philofophorum de fato

edidit magnus Grofiíus, Parif. 1648. 4. et Amflelod. anno' eodem, forma minore, et inter
opera theologica, tomo tertio, ibid. 1679. fol. — Subiicitur etiam graece et latine [ex cod.
Bodleiano correclior] editioni Londinenfi libelli Alexandri Aphrodifei de fato, 1688. ym
vulgati. Commentarius Àminonii integer prodiit graece vna cum commentario in Catego-
rias, Veaet. apud Aldum, 1503. fol. (conf. Hamberg:r zuverl. Nachr. ΠῚ. pag. 296.] et fe-
E Feliciano edente, Venet. 1545. 8. [4]. 1546.] — Latine vertit praeter Rafarium, Ro-

etinumque, Bartholomaeus Syluanius ibid. 1549. 8. nam duas Labbeo memoratas editiones
Venet. 1543. et Parif. 1544. non vidi.

4. Scholia ἐπ ZMetaphuficorum libros fiptem primores, msta in codice Pauarico CLVI.
Fabric. Conf.fuprain vol. lI, p.258. 1n bibl. Parif. fupereft in cod. MDCCCCLXXIV.
faec. XV.' mstus commentarius Ammonii in Ariflotelis analytica priora et pófleriora non-
dum editus, — In Topica Zfriffotelir fcripferat Ammonius commentarium, quem arabice,
non fyriace, conuertit //zarur, vt et poflea /ahia Ben di, vid. Cafiri bibl. arab. hifpan. I.
pag.305. — In bibl. E/rorial. (tefle Plüzro in itinerzrio per Hifpan. pag. 156.) funt graeci
codd. Zmmonii Hermiae 1) in quinque voces Porphyrii; 2) in easdem, in decem categor,
Ariflot. et in eiusdem libr. de interpretatione; 5) in eiusdem metaphyficam; 4) methodus
con/frumdi affrolabium. — — immon. de vfu aflrolabii in cod. Medic. XXI et XXXI. (vid.
Jiandin. catal. codd. gr. II. pag. 39 et 55.) Har.

XIV. Index freriptorum, in Zmmonii, Hermeae F. commentariis memo-
ratorum, ctontinnatus a me ad paginas

Vitae Ariflotelir, edit. graecolatinae Helmft. 1667. 4.

In Porphyrii I/agogen, edit. graecae Venet. 1545. 8.

In Categor. edit. graecae Aldi fol. 1503.

Ia librum de Interpretat. id., cui numeris paginarum deflitutae, adícribi illos
oportuit.

(Accentibus deflituti veteres graeci libri. de interpret. pag. το. 43. 50. 52. — Accentu differen-
tia vocabula. /n Categor. pag. 9.)

'O ᾿Αχραγαντῖνος σοφὸς (Empedocles) ἐπιῤῥαπίζων τὰς περὶ Θεῶν ὡς ἀνϑρωπειδῶν ὄντων
παρα τοῖς ποιητοῖς Acyoutves μύϑες. de interpret. pag. 107. eius verfus ibid. (adde
"Tzetz. Chil. 13. hifl. 464.)

(Apud Aegyptios luna generis mafculini. de inferpret. pag. 15.) * T TU

Vvvva Alexander.

yen. IV, plot. 71. VII. et XXXIII. plut. 72. cod. I. categorias; in quatuor codd, comm. in libros de
"plut. 85. (tefte Bandinio catal codd. gr. III. p. 5. — interpretatione ; in octo codd. comm. in Porphyrii
431. 38 et 239.) — In cod. //encto D. Marci ifagogen; adde ad nr. feq. Earl.

CXXXV. ZImm. in libr. Ariftot. de interpretatio- ctc) Hoc loco et fupra in cap. de Aphrodif.
-ne. — In bibl. Parifima funt in II. codd. Ammo- — Fabric. ponitann editionis 1688. fed vitiofe, opi-

nii memorata prolegomena in vuiuerfam philofo- nor: meum quidem exemplar habet notam a. 165g.
"phiam; im o&o codd, commentarii in Ariftotelis — arl.

7398 — Lib. IP.c XXIX, INDEX SCRIPTORVM Vol. IV. p. τό ὃ 166.167

Alexander. im Categor. pag. 6. ὁ ὠπὸ τῆς Αφοοδ)σιοίδος ἐξηγητής. de interpret. pag. 6. T.
12. 17. 25. 29. 44. 67. 87: 104. 114.

Ammonius ipfe ὡς ἐν τοῖς προοιμίοις ῥηθήσεται τῶν ᾿Αναλυτικῶν. de interpret. pag. 5. ag
δέδεικται ἐ Ey τῇ eL zr oder Tig). ad ljagog. pag. 57’ ὥσσερ ἐν τοὺς εἰσαγωγαῖς: [Ὁ] ἐμα-
ϑομεν. in Categor, pag. 8. ὡς ἐν εἰσωγωγαῖς ὠπεδόθη. id. pag. 41. κατοῶ παωραδεῦρ:
μόνην ἐν τῇ εἰσαγωγῇ μέϑοδον. id. pag. 83.

Andronicus, Rhodius, ἑνθέκωτος ἀπὸ τῇ Δριτοτέλες. dr interpret. p.2. non recte librum
περὶ ἑομηνείοις Ariftoteli fuppofitum ele exiftimauit,. pag. 3. Boethi Sidonii Becr
iu Categor. pag. 5.

Antifthenis dictum j ἵππον μὲν ὁρῶ, ἱππίτητα δὲ Ex ὁρῶ. ad Ifvgog. pag. a9. ἃ. b.

Οἱ κατὰ Απολλώνιον τὸν σοιητὴν Γἰγαντες. ad l/agog. pag. 14.

Archilochus. ad ljagog. pag. 9.

Archimedes μόνος τὸ σύνεγγυς ἀνεῦρε TB TE κύκλε τετρωγωνισμ. in Categor. pag. 58.

Archytae κωτηγορίαι. ad J/agog. pag. 20. 23. b.

Ariflarchus, grammaticus. de iuterpret. pag. er... Ariffarchi grammatica. in Categor. pag. 22:

Ariflotelis λέξις συνεσρα μένη: ἐμφάσεως καὶ “σπολυνοίας γέμδσω. καὶ ὑπο᾿ βραχείας
παραλλαγῆς ἅπαν ἐνίοτε τὸ νόημα ἐξαλλώττεσα. X04 ἐν πολλοῖς τῶν ἀντιγροφων
véroy πεπονθυΐω. de interpretat, pag.4. συντομίως liue breuitatis femper amans. im
Categor. pag. 8. τὴν οἰσοίφειαν ἐπιτηδεύων. id. pag. 17. deleclatur vocibus vfu parum -
tritis nec vulgo cognitis, id. pag. 19.

De ordine legendorum librorum cius, eorumque claffibus et gencribus: de fcriptis exo
tericis fiue per dialogos compofitis et acroamaticis etc. iz Cafegor. p. 5. de cauffis.
obícuritatis. ibid.

Ariflotelis definitio philofophiae. ad I/vgog. pag. 7. b.

Ariftoteles Θεολογῶν. de. interpret. pag. 58:. — Eius Θερλογικὴ πραγματεία. id. pag. 1a,
Θεολογικο. in Categor. pag. 4.

καταφχοὶς τῶν Αναλυτικῶν ἐν τῷ περὶ τῶν εἰντ προφῶν λόγῳ. de interpretat. pag. 105,

ἐν τῇ αἰποδεικτικῇ (Analytie. pofter.) in Catrgor. pag. 35.

ὅπως de τὰς ὠποικίας ποιᾶσϑαι, ad Alexandrum regem. id. pag. 4.

gregi βασιλείας liber. ad eumdem regem. id. pag. 4. et 7/i/a Zriffot. pag. T.

ἔγοαψε καὶ γραμμαῖς τινὰς. in Categor. pag. 4.

Epigramma. in Platonis laudem. 7^ita riffot. pag. 5.

Epiflolae, in Categor. pag.4. συφωτικαὴ ad Alexandrum regem. 7/ita Ariffot. p. 6. [IP]

Liber περὶ ἑρμηνείαις, , non fatis elaboratus, ὑπομνημωτικώτερον ^) βιβλίον. de interpret,
pag. 92.

ari. οἱ c. ολλοὶ 3p? AeisoréAec ἑταίρων (Eudemus, Phauias, Theophraflus. in Categor.

pag 5-) xe TO ζῶλον τῷ διδασκολθ ἔγραψαν κατηγορίας» καὶ “περὶ ἑρμηνείας» xg].
eye Xu ToS, Gd Za; 70g. pag. 20.

Liber κατηγορία!. πεοὶ τῶν γενῶν τῶν μόνως κωτηγορδμένων. in Categor. pag. 8. copus

et vfus libri pag. 1: i
; In.

|

did) Ammonius in Categor, p. 4. ὑπομινηκωτικὰ ἐκείνα a NETAY ὅσα πρὸς eia ἀπεσημᾶντῳ ὑπόμνησιν,

"
Vol. IV. p. 167 ὃ 158 AB AMMONIO CITATORVM LibIP.c XXIX. 199

In Ptolemaei Philadelphi bibliotheca reperti XL. libri ᾿Αναλυτικῶν. in Categor. pag. 6. et
duo κατηγοριῶν. ibid. in omnibus fere iidem. id. pag. 8.
Ariflotelis Ὁ μήρε προβλήματα. vita /lriflot. pag. 4.
* —Phyficae acroafeos libros quatuor poflremos doctrinae de motu impendit Arifloteles. im
Categor. pag. 89.
Ariflotelis περὶ τῆς ποιητικῆς. im Categor. pag. 4. περὶ ποιητικῶν καὶ πρὸς ποιητάς. vita
“εἰῆοι. pag. 4.
Πολιτεία! σνέ. vita «Αγ οί. pag. 7.
Ariftotelis fcripta vndique diligenter et curiofe copquirens largeque remunerans Ptolemaeus
Philadclphus rex, fecit, vt fub illius nomine multa falfo fint obtrufa. im Categor. p. 5.
Ariflotelis domus, domus ᾿Αγωγνως ὃ dicla a Platone, vita Zfriffot. pag. 6.
i "AeisoreA etat ἑορτὴ celebrata a Siagiritis. vita Zfriffot. pag. 4.
Οἱ ᾿Δριτοτελικοί. ad. Ifagog. pag. 32. b.
Alii Arifloteles, quorum συγγρώμμωτα ad Stagiritam male relata, iu Categor. pag. 5.
Arius, Patrenfis, infra in Dufarius.
(Atticus mos εἰς δῆμον πλείονω ecce ψηφίσματα εἰσφέρειν. de interpretat. pag. 31.)
Βόηϑος καὶ Σιδώνιος (leg. ὁ Σιδώνιος). in Categor. pag. 4. Andronici Rhodii difcipulus. id.
ag. 5.
Callibachi epigramma in Cleombrotum, qui lecto Phaedonis Platone fe interemit. ad
lfagog. pag. 6. Vide ct infra, Cyrenaeus.
(Cnemone et imone ,uzav9eezróregor. de interpret. pag. $0.)
Cynici, in Categor. pag. 3.
Ὁ Κυρηνοῶος (Callimachus). de interpret. pag. 16.
Cyrenaic! ab Ariílippo. ἐξ Categor. pag. 3.
ὍΣ Κωμωδοποιοί. de iuterpret. pag. τι. [δ]
(ὁ μῦϑος ὁ περὶ Δαιδοίλε ὅτι πτερῶσωι ἐπινενόηκεν ἑαυτὸν καὶ τὸν υἱὸν ᾿ἴκαρον. it Categor. ᾿
| peg.51) .: .
ὁ Δημήτριος τὸ περὶ λογογοαφικῆς ἰδέας βιβλίον avyyeotipas καὶ αὐτὸ ἐπιγρώψας περὶ
ἑομηνείος. de interpret. pag. 2.
Demolthenes. de inferpret. pag. 21. 28. 115. eius ἐγνέω λόγοι τῶν δημοσίων €t ἕνδεκω κατοὶ
Φίλισσπον. in Categor. pag. 49.
Diodorus, dialecticus. de interpret. pag. 16.
Dionyfius, (Thrax, grammaticus). de interpret. pag.10. οἱ τὴν γοωμιματικὴν μετιόντες,
τέχνην. pag. 19.
Ὁ Πατραῖος Δεσάρειος (interpreti Rafario Arius Patrenfis). de interpret. pag. 17.
ὁ Ἐλεάτης ξένος (apud Platonem fophifta). de interpret. pag. go. ὁ Ἐλεώτης σοφός’ pag. 8t
Epicurus (haud nominatus) perflringitur. de interpreéí. pag. 58.
Epicurei dcy;«o. in Categor. pag. 3.
Epigramma in Ariflotelem, vita Zfri/fot. pag. 3.
Euclides ἐν τῷ τεσσαθακοξῷ ἕκτῳ αὐτῷ ϑεωρήματι. ad Ifagog. pag. 48. b.
Eudemus, in Cafegor. pag. 5. vide fupra in Ariflotele..
Euripides, (Phoeniffis ví. 1386). de interprit. pag. 8.
Euflathius (Ariliotelis interpres). im Cutegor. pag. 5.
b: Vvvv 4 Geometrae;

πο ΠΡΟ ΧΧΙΧ. ἹΝΡῈΧ SCRIPTORVM No IV. ντόα P169

Geometrae. in Cotegor. pag. 43. 58. 81. 90. ὁ Γεωμέτρης (Euclides). id. pag. 43. 66:
Heraclitus, de interpret. p. 415. a6. iu Categor. p.57. Pyrrhonis dilcipulus. im Categor. Ρ. 3:
Herminus. de interpret. pag. 10.

Herodianus. i» Categor. f. 82. vbi i Etymolopia TB σκότες, παροὺ τὸ σχέϑειν, a cohibendo.

Hefiodi verfus, Aie: δὲ οὐμίβολιεργὸς ἀνὴρ ἄτησι παλαίει. in Cattgor. pag. 67.

Hippocrates. ad lfagog. pag. 76. b.

Homerus. d? d wes pag. 51. 80. 89. 115. vita Zfriffot. pag. 7. in Categor. pag. 62.

Homeri verfus refpiciuntur, de interpret. pag. I. 5. το. 26. 34. 42. 43. 50. 58. 64. ad Ifagog.
pag. 9. 64. 67. b. in Categor. pag. 11. 16. 28. 82. ἡ μυϑολογία πατέρω ἀνδρῶν τε καὶ
Θεῶν καλές τὸν Δίω. id. pag, 54: b.

ὁ Sàcs Ἰώμβλιχος. de interpret. pag. 87. ὁ μέγας Ἰάμβλιχος. ibid. οἱ δὲ ὠκριβέξερον λέ-
γοντες» ὧν εἰς ἐπ, καὶ Ιὠμίβλέχος. if Categor. pag. 6.

eius ὑφήγησις oraculorum. de interpret. pag. 59.

lfocrates. αὐ /fagog. pag. 15. b.

Megarici ab Euclide. is | Categor. pag. 3: [ΡῚ

Νικοκλῆς ἢ Λυσίμαχος, (titulus orationis credo lfocratis) de iuferpret. pag. 89.

Nicomachus, Amyntae regis medicus, Ariflotelis pater. vifa Zfriffot. pag. 3.

Nicomachus, Ariftotelis filius, ad quem Nicomachea pater feripfit. vita Zriffot. pag. 3.

Oracula. de interpret. p. 59. ori καὶ τὸ συμφέροντος ἕνεκεν τῶν ἀκεόντων πολλάκις ou Dios
λοι di ἰδονται “χρῆσμοι» τῆν διάνοιαν αὐτῶν γυμνάζοντες: P. 6o. Oraculo monitus Antto-
teles, vt fe philofophiae daret. vita Zfriflot. pag. 4. — Aliud oraculum , εἶδα δ᾽ ἐγὼ
Ψψώμηβ T οριϑμόν. ad Ifagog. pag. 58. Mottldu Dira “πόδα μὴ πέμπειν. in Categor.

.. 5:

Paci δι de interpr εἴ, pag. 4. 8, ὁ παροὸ Πλάτων; μόνον. αλλὲ καὶ ὁ ἐν τοῖς οἰκείοις,
ἔπεσιν. pag. 58. ὁ μέγας Παρμενίδης, pag. 59. eius verfus αὶ γὰρ ἔην εὐὲ ἔφα! op.
πᾶν. ἔξι δὲ μϑνον. ibid. '

Peripatetici. im Categor. pag. 2. 3. 38. de interpret. pag. 1o. ad lfagog. pag.32. illorum.
ἀξιώματα. id. pag. 69. Ariflotelis difcipuli peripatetici e Lyceo, Xenocratis vero au-
di:ores peripatetici EN academia, pag. 32. b. Πλάτων γυμνασίας ἕνεκεν περιπατῶν
ἔποιέιτο τας πρὸς τὸς ἑταίρες συνξσίως. ὁ δὲ "Aegis οτέλης διαδεξάμενος ἔσχε τὴν ἐκ
τῆς ἐνεργείας. ἥτοι τὴν ἐκ τὸ συμβείβηκότος ἐ ἐπωνυμίαν. in Categor. pag. 4.

Pindarus, Thebanus. od lfagog. pag. 35. í

Plato antea dictus Ariflocles. de iuierpret. pag. 9. ab Ariflotele per viginti annos xad
vita Ziriflot. pag. 4. 5. 9.

Dialectica eius ab Ariflotelis longe diuerfa. ad 7/2g0g. pag. as. b.

Plato citatur. de interpret, pag. 12. 41. 66. ad lfagog. pag. 5. 6. 12. b. 18. 26. 50. a. b. x
42. b. 56. b. in Categor. pag. 3. 4. 1r. 18. 21. 37. 39. 66. 78. 85. r

Conuiuio. de interpret. pag. 15. .

Cratylo. de interpret. pag. Y4. 15. 16. 18. 26. ad Ifogog. pag. 40. - '

Gorgia. de interpret. pag. 2x. 81. 88. 96. in Categor. pag. 2. 4. 54. Jg

De Legibus. de interpret. pag. 4. 58. É
Parmenide. ad Ifagog. pag.3a. de interpret. pag. 38. . in Categor, pag. 2. í

Phacdone, ἢ 9 “περὶ ψυχῆς, de interpret. pag. 81:89. Supra in Callimacho. Í

Phaedro.

AB AMMONIO CITATORVM . Li&.1P.c XXIX. τὰ

«Phaedro. de interpret. pag. 28. 112. im Cátegor. pag. 2.

τ Philebo. | de interpret. pag. 28. 113.

De Rep. de. inferpret. pag. 6. 92. 109.

Sophi(ta. de interpret. pag. 18. 20. 21. 8o. 8t. 109. 113. ad Jfagog. pag. 51.
"Theaetcto. im Caíegor. pag. s1. [ΠΡ]

- 'Timaeo. im Categor. pag. 28. — de interpret. pag. 34. 58.590. ad Jfagog. pag. 48. v.

" In Platonis laudem, epigramma Ariflotelis. vi/a zfrifflot. pag. 5...

Οἱ Πλατωνιβοί. ad l/agog. pag. 30. im Categor. pag. 38.

Ὁ έτος Πλωτῖνος. ad Jfagog. pag. τι. 8. ἐπ Categor. pag. 5. 21.

Porphyrius, philofophus. im Cafegor. pag. 6. 20. d: interprzt. pag. 7. 14. IQ. 21. 22. 24. 30.
32. 41. 42. 43. 48. 14. ἐν τοῆς εἰσωγωγοῖς. in Categor. pag. 19. platonicus. ad l/agog.
pag. 32. b. tamen in líagoge de quinque vocibus non Platonica fed Ariftotelica placita
Íequitur. id. pag. 12. im Categor. pag.35. quia debet effe introduciio ad Ariftotelis Cate-
gorias. ad Jfagog. pag. 1. b. 32. b. 36. b. το. 71. b. fcripta ad difcipulum Chryaorium,
et genuina effe cognofcitur dii τὸ φράσεως σαφὲς ete. id. pag. 16. b. 17. b.

Tuc quintum Zibri Ariflotelis περὶ ἑομηνεέοις interpretari omilit., de inierpref. pag. 108.
ἀὐπομνημονεύσαντες τῶν ἐξζηγήσεων T8 Geie ἡμῶν διδασκάλε Προκλε v8 Πλατωνικ8 Cic
dexs. de interpret. pag. 5.

Protagoras, fophilla. im Categor. pag. st. ;

Pyrrho ""*), auctor haerefcos ἐφεκτικῆς. in Categor. pag. 3-

Pythagoras. ad //agog. pag. 9. a. b. 12. b.

(à Σίμων ὁ τῷ Σωκράτε; γνώριμος. de interpret. pag. 88.

" Socratis per tres annos difcipulus Arifloteles. vita Zfriffof. pag. 4. annos XVIT. natus ad eum
accefílit. i4. p.9. Dictum cius amicus Socrates, Μά φιλτάτη ἡ ὠλήϑεια. amica ΠΟΔΊ
me veriias. id. pag. 5. Σωχράτης υἱὸς Σωφρονίσκξ; ᾿Αϑηνοῦος, φιλόσοφος, προγαφωρ».

᾿ Φαλακδοὸς. γδυπός. ad lfasog. pag. 30. ὃ. 61.

SSpeufippus, Platonis fucceffor, fiiius Poronae; Platonis fororis. vita “Ἄγ βοΐ. pag. 6.

Stoici. de interpref. pag. τ. 7. 19. contra eos difputatur, logicam non effe partem philofo-

| phiae. im Categor. pag. a.

ὁ μέγας Συριανός. de futerpret. pag. 60. 109.

"Fhales rationem eclipfeos lunaris primus reperit. im Categor. pag. 57. 59-

"Theophraflus antea T yrramus.. de interpret. pag. 9. £razgcs Ariftotelis pag. 69. citatur p. 28.
39. 69. 70. in Categor. pag. 5. vide fupra in Ariílotele. Eius patria Ereffus ab Arifto-
tele exemta periculo. vi/a 7fri//ct. pag. 6.

"Timaeus. de interpret. pag. 94. Vide fopra in Platone. [δ]

! ὡς ὁΤιμαῖος ἡμᾶς date de inferpret. pag. 58. ὡς ἐν Τιμαίῳ παρειλήφαμεν. id. p. $9.

Xenocrates, Platouis pofl Speufippum fucceffor. vifa /4r./flot. pag. 6. eius difcipuli ᾿Ακαδη-
μαϊκοί. in Categor. pag. 3. περιπατητικοὶ ἐξ ᾿Ακαδημίας. ad lfagog. Pag. 32. b.

- ἐξηγητῶν οἱ ἀκριίβέξεροι. de interpret. pag. 12. τινὲς τῶν ἐξηγησαμένων. id. pag. 16.. οἱ
πλέφοι ἐξηγητῶν τῷ ᾿Αριξοτέλες. id. pag. 93.

: οὗ
- &&£) Miror Pyrrhonis difcipulum ab Ammonio ibidem dici Heraclitum ,, qui eum longe aetate au-

teceffit,

TS Lib.17.c XXIX. AMMONII VARII Vot. IV. p. 1r δ 172

οἱ διαὶ μυϑολογίας παραδόντες ἡμῖν τοὺς Θεοχογίως. de intevpret. pag. 16.

Verfus poetac, ἄλλη γοὶρ ἄλλῳ γλῶσσα. de interpret. pag. 8. ozABs ὃ μῦϑος τῆς ἀλή-
Seas ἔφυ. in Categor. pag. 22. ποῖντες γοὶρ σείοντο πόθες πολυπίδακος Ἴδης. in
Cotegor. pag. 60. κείνξ *yece ποίη κεφαλὴ τοιαὶ δέ τε χέϊρες. ibid.

οἱ παλαιοί. de ἱπέογργεί, pag. 8. 85. Sg. in Categor. pag. 52. 54. etc. εἰδὲ ἐν ovesea ἔχνε!
v& ἐνωρέτε (ἐπὸ τῆς ἀρετῆς) οἱ παλαιοὶ μέμνηνται. in Categor. pag. 16.

oi ποιητὴ. ad l/agog. pag. 5. a. b.

ci φιλόσοφοι. in Categor. pag. 34.

De philofophorum feétis locus infignis in Categor. pag. 3 fq. de fcientiarum generibus et
difciplinarum pag. 4.

LS
XV. lii, decem amplius, Ammonii, feriptis clari.

τ. Ammonius, Ammonii F. grammaticus, Alexandri difcipulus, Alexandrinus δὲ in
fchola Ariflarchi, paullo ante Augufli imperium, fucceffor, tefle Suida, [et Eudocia p. 56.]
Hic videtur, qui plus fimplici vice citatur in Ícholiis ad Pindarum et Ariftophanem, Fa^ric.
[Citatur quoque aliquoties in Ícholiis ad Hoimneri lliada Venetis, a Villoifonio editis, vide fu-
pra in vol. I. pag. 444. voc. Zmmoniur. — Ad Iliad, 1. verf. 356. laudatur Zmmoniur ἐν τῷ περὶ
τὼν ὑπὸ Πλάτωνος μετενηνεγ μένων ἐξ Ὁ μήρε. ad Iliad. κ΄. 397. ἐν τῷ περὶ TB μὴ γεγονέναι
“πλείονας ἐκδόσε:ς τῆς ᾿Αριξαρχιεῖδ διορθώσεως. et τ΄. 365. ἐν τὼ περὶ τῆς ἐπεκδοϑείσης ioQn
Osros. A Ícholiaflis autem innui Ammonium grammaticum, de quo paullo inferius, nr. 8.
agitur, vix credo. vid. fupra in vol. I. p. 503. Fabre. infra in vol. VII. lib. V. cap. 7. p- 49.
adde Z/illoifon. prelegom. ad Homerum pag. XXVI fq. et in anecd. graec, 11. pag. 184. not.
Hal.]

2. Ammonius λιϑοτέμος laudatus Celfo VIL. 26, nefcio, an diuerfus ab Zfmmonio chi-
rurgo apud Aetium plus femel memorato, et ab Z/mmonio, cuius apud Paulum Aeginetam
mentio. Fabrir. De vtroque, et alio Ammonio medico, vid. in elencho medicorum infra

in vol. XIII. pag. 55 fq. Zar. ^

4. Ammonius Λαμπριεὺς , fiue vt redlius in fcholiis ad Hermogenem pag. 407. Ax
“πρεὺς. € Lampris Atticae pago, citatur ab altero, de quo mox dicam, Ammonio, (qui de
difcrentiis verborum fcripfit) in βωμός" ᾿Αμμώνιος ὁ Λαμπριεὺς ἐν πρώτῳ περὶ ϑυσιῶν.
Iuicriptio integra operis fuit περὶ βωμῶν xe θυσιῶν, vt patet ex Zarporratione in ᾿Αμαζό-
νιον, εἴ Zlthznaeo ΧΙ. pag. 416. — Sed ab eodem Harpocratione in Ἐσιχαρα et in Θολὸς. (vbi
quartum librum citari videas.) et laudato fcholiorum ad Hermogenem loco tantum altera.
pars tituli ex(lat περὶ βωμῶν. [P] Idem Ammonius intelligitur a Suida in Ἐσχάρα-. Harpos.
crationis vefligiis in(iftente. Idem quoque videtur, qui fcripfit περὶ τῶν ᾿Αϑήνῃσιν ἑταιρίτ,
du», tefle /4:henaco XIIl. pag. 576. licet res non plane fit explorata. Fabrit. conf. Bale
diclion. voc. ZZminoniur de hoc et nr. 4. prolato Ammoniis tom. I. pag. 187 fq. Sed Corfin..
in vita Plutarchi pag. V fq. hunc et fuperiorem nr. 3. vnum eumdemque eíle opinatur. vide:
fupra in hoc volum. cap. 13. pag. 153 Íq. Harl. : :

4. Ammonius, Plutarchi praeceptor, Athenis defunctus, de quo vide, fi placet, fus.
pra [in vol. 111, in catal. peripatet. pag. 460.] hoc libro IV. cap. 13. δ. 1. [ibique notam;] et
: Io,

*

Vol. IV. p. 17209 173 AMMONII VARII 1. Z7. c. XX1X. (o. XXP I.) ^

o. Rualdum in Plutarchi vita cap. 7. . Hunc faeculo integro antiquiorem, male cum Am-
monio Sacca confundunt Hadrianus Iunius ad Eunapium, Hendreichius in pandectis bran-
denburgicis alüque. : :

[ Hammonii legati regis Aegypti mentio fit apud Ciceron. ad diuerf. I. x. ex qua fcriptura
patet, hoc nomen factum effe a loue Hammone. Heum.)

5. Ammonius, petipatetieus, qui, (φιλολογωτῶτος licet) nihil fcripfit, nifi quod
amici cauffa poemata quaedam ct deelamationes mifit in litteras, tefle Lougino apud Por-
plhyrium in Plotini vita cap. 20. Idem eft Ammonius ὁ ἀπὸ τὸ zegiz r8 , quo πολυγραμ-
ματώτερον neminem nouiífe fe teflatur Philoffratur in Hippodromi vita lib. IT. fophifl. c. 27.
δ. 4. Sed diuerfus haud dubie ab Ammonio , Plotini praeceptore, quem Platonicis adfcri-
bit, et a peripatetico clariffime diftinguit Longinus loco laudato, vt Baclius in lexico hifto-
rico [l. c. p. rgo. not. H. Har/.] pulcre etiam obferuauit, et Tillemontius tom. Ill. memor.
ecclefiaft. part. II. pag. 391 fq. Fabrir. — Confuderunt illos Ionfius de fcript. hifl. phil. HI. 13.
et Olearius ad Philoflrati l. m. pag. 618. fed omnino funt diuerfi. adde quoque Pulmken. diff.
de Longino. $. 4. fin. pag. 8. ante edit. Longini Toupianam. Zarl.

6. Ammonius, Chriflianus, fcriptor Monoteffari euangelici, (de quo dixi in codice
apocrypho Noui Tefl. p. 378 fq.) et libri deperditi περὶ τῆς Μωυσέως καὶ Ina8 συμφωνίας.
quem memorat Ku/ebius VI. 19. hift. atque e/egans opur vocat Hieronymus de fcript. ecclef.
Cap. 55. /7) diuerfus mihi videtur ab Ammonio Sacca, Plotini praeceptore. Nam Porphy-
rius apud Eu/zbium pag. 220. diferte teflatur, hunc natum quidem et educatum a Chriftianis,
fimul ac autem philofophiae limen adtingere potuit, flatim πρὸς τὴν κατο νόμες πολιτείαν,
hoc eft ad ethnicismum fe contuliffe. - Huic accedit, quod non videtur credibile, Plotinum
per annos vndecim chriftiano homini tam familiariter fuiffe adbaefurum, neque Chriftianum
€i traditurum fuiffe veluti arcana et ὠπόῤῥητα de daemonibus dogmata, quae [T] Heren-
nius deinde et Origenes, (diuerfus ab Adamantio,) libro de daemonibus vulgarunt. — Certe

qui vitam Plotini a Porphyrio fcriptam adtente legerit, neutiquam adíentietur viris doctis,
qui Ammonium difcipulis fuis, Plotiao, Herennio, Origeni religionis chriftianae arcana fub
filentii fide communicaffe 866) (cribunt, aut eos edocuiffe, quod, quicquid praeclari in-Grae-
&orum philofophis continetur, mulio prius traditam fit a prophetis, et longe pulcrius in fa.
eris Chriftianorum libris contineatur. Itaque Fufebius duos Ammonios inter fe confudit, et
fcriptoris chrifliani libros Ammonio , Plotini praeceptori, quem nihil fcripfiffe Loaginus te-
Ílatur; praeter rem tribuit ^^), — Eufebii veftigia, non mirabitur lector, quod S. Hierony-
imus et alii [v. g. Petauiur in rationar. temp. part. I. lib. V. cap. XI. pag. 197. eum] maguo
numero funt infequuti. Fabric. Scripferat harmoniam euangelitam, quam a Victore Capua-
no, fed ipfo incerto atque haefitante, perperam effe Tatiauo tributam, nec a Tatiano pro-
fedlam elfe harmoniam euangelicam, vulgo Ammonianam, ab Ottomaro Lufcinio editam,
docet Fabric, in cod. apocrypho N. T. pag. 378 fq. not. qui alios quoque fententiae fuae pa-
tronos adpellat. Adde Hamberg. Luverl. Nachr. Il. pag. 562 fqq. eosque, quos citat, b:rie

multos

-— fff) Conf. Lambec. comment. de biblioth. cae- ἧλί) Hoc eft ficmiffimum argumentum a4 pro-
far. IE. col. nit... Zarí. bandum, Anvzonium Chriftianum diverium efle ab'
Egg) Vidé fupra hoc capite $. VII. Amunonio platonico, ἤει. vid. ad y. ΧΙ. Harl.

Voi. V. Xx xx

"714 Lib. IV. c. XXIX. AMMONII VARIT

multos viros doctos. Ille vero harmoniam , a Victore adtributam Tatiano, fcribit, a Za
charia Chryfopolitano, fcriptore aec. X1. fuiffe Ammonio ad(igaatam ct explicitam: eam
vero, quam publicauit Lufcinius, f. Nachtigall, negat Ammonium habuiffe parentem. Idem
vberius id docet lib. et tom. cit. pag. 196. A'iedezrer tamen, theologus quondam Altdo:fi-
nus, in: Nachrichten zur Kirchen- Gelehrten- und Bücher- Gefchichte,: tom. Il. Ammonia-
nam harmon. ewang. Tatiano adícribendam eífe flatuit. Prioris, a Victore verfae, editio-
nes funt, notante Hamberg.

Zmmonii, vulgo Tatiami Diate[Jaron (pro quo voc. apud Victor. olim male fcriptum
effe diapente , idque criticos vexaffe, docet Fabricius l. c.) f. Harmonia in quatuor euangelia,
V'i&ore Copuano iuterprete, in Monumentis P. P. orthodoxogr. Bafil. 1569. vol. I. tom. 1I.
pag. 659. et in biblioth. P. P. max. Lugd. tom. Il. part. If. pag. 203. et alibi. conf. Tom. /t-
tig. de bibliothecis et catenis patrum, Lipfiae 1707. 8. pag. 20. 34. 73. 125. 423. 489. — íu-
pra, in vol. ΠῚ. pag. 880 fq. — fub nomine Tariani illa harmonia e latina Victoris Capua:
ni verfione translata eft in linguam £Aeo£ifzam antiquiffimam , οἵ edita a. Io. Phil. Palihenio,
Gryphiswaldiae 1706. 4. et e codd. duobus emendatius a 10, Srái/tero, Vlmae 1721. fol. ad.
peudicis loco ad Schilteri antiquitatum teutonicarum tom. I. vid. amberger. l. c. p. 298. —
Alterius harmoniae editt. funt:

Ottom. Lufcinii euangelicae hifloriae ex quatuor euangeliflis perpetuo tenore, ex 7m.
monii Alexandrini Íregmentis quibusdam e graeco verfa etc. Auguflae Vindel. per Simpert.
Ruff. 1523. 4. vid. Piederer lib. mem. tom. IIL pag. rog— 113. — — Eadem Lufcinii verfio re-
cufa eft in Monument. P. P. Orthodoxogr. Bafil. 1569. vol. 1. tom. II. pag. 747. — in bibl
P. P. maxima, Lugd. tom.Ill. pag. 265. — cuin veterum quorumdam theologorum breui:
elencho, Bafil. 1550. fol. — in bibliotheca theologica. Bafil. 1555. fol. — in Marg. de la
Bigne bibliotheca fanctorum patrum, tom. II. Parif. 1676. fol. — Vita Iefu Chrifli ex qua--
tuor euangeli(lis ex 44mmonii Alex. fragmentis graecis latine verfa per Ortom. Luféim. et edi-
ta a Ga/p. Brufthio. Erfurt. 1544. 8. vide /4m Exe de vita et fcriptis Ottmars Nacitgaíls in
Strobelii Mifcellaneen literarifchen Inhalts, part. ΠῚ, pag. 61 fq. et pag. 5o. agit de verfione
germanica, cuius infcriptionem refero ex Sche/A.rnii amoeni:att. litterariis tom, V. pag. 487»

Dye euangelifch Hiffori nach aller Ordnung , wie fie ergangen,. in ain Red gefielt, allem
Chrifllichen Gemyeten nützlich zv betrachten, vnd zv ayner. Gedáchinuff dur Gütilichetn Gut-
fat zv machen ditnfHich. | on Aminonio Alexandrino Kriechifzh befthricben, vnd durch Othe
marum Nachtgal Do&oremn zu. Lotein vnd. Teutfchen gebracht. Auguflae Vindel. ex offie,
Symp. Ruff. 1524. 8. conf. infra, libr. V. 1, 19. vol. V. pag. 83. edit. vet. — et lib. V. 4, r$.
vol. VI. pag. 96 fq. Nomen eius (aut forfan rectius, Zmmonii prerbyteri, de quo nr. 1o.)
et fragmenta occurrunt quoque in catena patrum, e. gr. in Danielem in pfalmos, acta et
epiftolas catholicas, vide infra, V. 17, 9. vol. VII. pag. 764. et pag. 79o. JMonffauc. biblioth,
Coislin. cod. CLXXXIX. pag. 244. cod. CCII. pag. 263. cod. XXXVII. pag. rir. cod. CXXII,
p32. 198. et pag. 399. in cod. CCLXXXIL. vita mun, (qui fi nofter Ammonius efle et haberi
potefl) atque vxoris, ex hiftoria Laufiaca. — In expo(itione fiue catena patr. in Pfalmos, edita.
a Corderio, Autwerp. 1643 et 1646. Ill. tom. e cod. Vindob. X. (vid. Lambet. comm. ΠΕῚ
. €ol. 53 fa.) in cod. XIV. ex quo Corderianam collectionem augeri poffe , monet Laribec. ib.

«ol. 64 fqq. Har£. |

T. Ammo-

L

Vol.IV. p.173 AMMONII VARII Lib. IV. c, XXIX. 115

1. Ammonius, monachus Alexandrinus, qui ad epifcopatum cum trahi fe videret,
aurem fibi amputauit, tefle Sozra£e IV. 23. et Palladio in hiftoria Laufiaca pag. 27 fq. — Huic
Guil. Caucus verifimili prorfus coniectura tribuit hifloriam de excifione monachorum mon-
tis Sinai-et Raithu a. Chr. 377. a Saracenis facta, quam ex Aegyptiaco verfam graece a Io-
hanae quodam presbytero, cum latina verfione et notis edidit Francifcus Combefifiur ex cod.
Mazarin. et Seguieriano, in actis martyrum antiquis Parif. 1660. 8. pag. 88— 132. Faubrir.
Conf. infra, lib. V. 45. vol. X. pag. 475. 1X. pag. 125. — Cod. Coislin. olim Seguerian.
CV. cod. CCLXXXIII. et cod. CCCVII. vid. ZZenzfaucon. biblioth. Coislin. CLXXIX ae

CCCXCIX et CCCCXXIII. — codd. DXHII et MCLXXIX. in bibl. publ. Parifíua. Hari.

8 AMMONIVS, grammaticus, cuius et Helladii, itidem grammatici, auditorem

' fuiffe fe, (Ammonium vero z;95xs Simiae facerdotem,) teflatur Sozrater hiflroriae ecclefiafli-

cae fcriptor. V. 16. pag. 275. edit. Mogunt. narratque Alexandria eos profugiife in graui illo

tumultu, qui accidit a. Chr. 389...) ob euerfa Theodofii imp. iuffu ethnicorum templa, Ex-

flat huius, vt fufpicor, Ammonii περὶ ὁμοίων καὶ διαφόρων λέξεων ^), fiue de diftinguen-

dis vocabulis adfinem fignificationem habentibus liber lexici more confcriptus ordine alpha-
betico.

[Codices mssti hi fere funt. In biblioth. Z"eneta D. Marci cod. ΠΟΙ, Z4mmonii περὶ
ὁμοίων καὶ διαφόρων λέξεων vsque ad voc. Οἰκήας. vid. V/illoifon. anecd. gr. tom. Il. p: 102
et 139. — Parif. in bibl. publ. in codd. MMDCLII et MMDCLXIX. at in cod. MMDCLXII.
effe dicitur (catal. codd. tom. II. pag. 536.) anonymi de fimilibus et differentibus vocabulis
libellus, ab Ammonio et Ptolemaeo Afcaionita diuerfus, cuius tamen ope Ammonius prodire
poffit emendatior. In eadem bibl. eft auctore Lab/eo in noua bibl. MSSt. libror. Parif. 1653.
pag. 103. cod. MD. (apud Fabr. fcriptum erat, cod. XXIV.) Ammonio de different. adiun-
tus efl eiusdem auctoris libellus ') περὶ ὠκυρολογίως. -Eiusdem tituli libellus mstus au-
tore Polybio Sardiano exílat in bibl. regia Matri. tefte Iriarto in catal. codd, gr. I. pag. 117:

Xxxx 2 conf.

iif) Ad hunc annum refert quoque. Ammonii
aetatem Saxíus in Onom. L. p. 449. J'alckenaer
tamen in praef. ad fuam edit. pag. XVI fqq. iudi-
cat, argumentis vfus fpeciofis, Ammonium gram-
maticorum , qui fuperfunt, fere antiquiffimum,
facculo poft Chriftum natum primo, feu fub ini-
tium fecundi maxime floruiffe: fed nouiffimus edi-
tor, qui mzgnam praefationis Valckenarianae partem
fuae fubiecit pracfationi, p. XLV fq. et p. XXI fq.
fuae praefat. discedit. a fententia Valckenarii. Vid.
quae fcripfi in Introd, in hift. L. Gr. pag. 338 fq.
Ceterum de ipfo Ammonio, eius opere liuiusque
editionibus conferes pracfationes /"aíckenarit, qui
hunc libellum Ammonio copiofe docteque vindi-
«auit, atque recentiffimi editoris, Chrifiph. Frid.
"nimonii. Harl.
' kkk) Valcken. praef. pag. XX. credibile videtur,
Aummouium pofuiffe περὲ διαφόρων λέξεων, de vo-

cum differentia; quod tamen paucula quidem,
ὅμοια, apud antiquos promifcue vfurpata, recen-
tiore autem aeuo male disparata, Κωφὸς et ἔνεος,
περιμιώξοι et ipud E a , τύραννος et βοσιλεὺς, Ammo-
nius oftendit; accidiffe putat Valck. vt librarii
poftea libello facerent titulum , περὶ ὁμοίων καὶ dix-
φόρων λέξεων. — Idem pag. IV. fibi perfuadet, et
probabiles adfert rationes, Ammonium lexicon
fuum confcripfiffe ἄταπτον, Et, quas tradit, diffe.
rentias verborum in certas potius disparaffe claf-
fes, neque vllam habuiffe ordinis litterarum ratio-
nem. Zarí.

I//) Hunc libellum non folum genuinum effe,
Ammonii opus, fed alteram veluti huius de diffe-
rentiis etc, opufculi paxtem confütuiffe, cenfet
J'aicken, praefat. pag. XVI.

16. Lib-IP.c XXIX. AMMONII CODD. ET EDITIONES

conf. fupra in vol.IV. pag. 334. — In Brifaunia in biblioth. aedium lIacobaearum, in cod.
DCCCXLI. fecundum catal. MSst. Angliae et Hiberniae, vol. ll. pag. 246. — In biblioth,
Leidenfi inter codd. Voffianos funt in collectione plurium opufculorum ete. (vid. catal. bibl;
Lugdun. Bat. p. 399. nr. 7.) variae in Ammonium lectiones, quas e MS. aduerfariis inferue-
rat If. Voffius, füis etiam emendatt. interpofitis, vsque ad voc. Ἐμπερίω. — Ex iis fe: mul-
tum profeciffe, 7/alcken. qui eas omncs produxit, in praef. pag. VII. teflatur. —. Attamen ex
cod. Parifin. decerptas efle varias illas lett. putat Valck. in praef. pag. XVI. wbi de aliis -
quoque codd. agit.
Kditionum tres claffes conftitui poffunt, Aldina, Stephaniana et Valckenariana. Agmen
igitur ducit edit. Z/diza: Diffionarium graecum copiofifimum fccundum ordinem alphabeti
cum interpr. latina; Cyri/// opufculum de diclionibus — gr. et lat. /mmoniur dz difforen-
tia diBlionum per litterarum ordinem , graece etc, Venetiis in aedibus Aldi Manutii M. MID.
(1497) fol. conf. Maittaire A.'T. IV. 2. pag. 637 fq. et Foffi catal. codd. faec. XV. impr.
in bibl. Magliabech. 1. pag. 607. .Bure bibliogr. inflruct. B. L. nr. 2225. Hanc editionem,
a qua poflea operarum negligentia et mala correctorum fedulitate in plurimis fuit receffum,
valde laudat Valcken. in praef. pag. VI fq.

Poflea lib. Ammonii acceffit operi: Di£ionum graecorum thefauro etc. per To. Mario- -
chium Bondenum, Ferrariae, 1510. fol. (vid. AMaittaire ll. 1. p. 220.) et Eexico graero. Parif.
1521. — Bafileae, typis nitidis Valentini Curionis, 1522. (tefle Valcken.) ibid. 1525. (vid. -
Maittaire A. 'Y. lI. 2. pag. 669.) 1532. — Parif. 1530. vitiofe.

Δ prima Veneta edit, interdum diffidet altera "eta, eaque auctior, collectio gram-
maticorum: Jiffienarium graecum etc. (in quo etiam conGnenter: collectio didionum, -
quae differunt fignificatu —. Zmmoniur, — Orbitius , — Corinthus, — Hirodianut, —
— Thom. Magifler, — Phrynichus et alii) Venet. in aedibus Aldi ct Andreae Afulani fo- —
ceri, 1524. fol. vid. /Maittaire A. (T. IV. 2. pag. 655. et Fabric. infra in vol. VII. pag. 15...

Corredor comparuit Ammonius fubiedtus Lexico gr. a Jar. Tufamo curato Parif.
1552. [ο]. — Aldina 1. tamen excepta, omnium editionum ante Stephanianam optima fuit '
à Jo. Frellonio Lugduni a. 1553. vulgata, a qua Baüleenfis a. 1554. latum vnguem vix difce. "
dit. — Contra ab Aldina 1. H. Siephaztt, qui in Adpendice ad T hefaurum L, Gr. col. 45 4.
(a. 1572. fol.) dedit Ammonium, quam long fime receffit. [5 enim, animaduerrente Val-
ckenario, Homeri et aliorum fcriptorum loca, -quae minus plene adferri videbantur, fuo |
periculo ex editis fuppleuit et correxit, malo inflituto, fd fatis tum vulgato. — Ex Ste- —
phaniana recenfione repetitum eft Ammonii opufculum in adpendice ad. Scapulae lexicon, 1
faepius editum: item in libello, infcripto: Σταχυολογίω τεχνολογικὴ» Venet. 1694. 8. i

Ammonius quoque ex Stephani quidem recenfione, at multis locis correctior, 4.80.
παρ. lulconio infertus eft thef/suro vtriusque liuguae, quo gloilaria-et vereres grammatici —
de proprietate et differentiis vocabulormm vtriusque linguae continentur. Lugduni Bat. 1600; |
fol. (de qua cdit. vid; F^brir. B. Cr. lib. V. 4c. 8. vol X. pag. 59. not) — Etamnum, (vt —

ait Fabricius) ope MSS. vel maxime indigere hunc librum notauit Io. Piarfon. part. W. 2

vindiciarum lgnatii pag. 15. vbi ex codice rcgis, Angl'rae bina loca f;pple,. — | Nee ἀεί
libro Ammonii emendando düigentia et folierda. V; D. — In actis cium littcraris Sueciae, 2
E a. 17253.

4

.- Jd α AMMONII CODD. ET EDITIONES . Lib. IV... XXIX. τῷ

ai 1723. p. 412. exflat Zach. Plantini coniecturarum in textum Ammonii graecum, breue fpe-
cimem. .H. //aícfiur in notis in notas-Mauffaci ad Harpocrat., p. 84. etin emendationum
libr. YV.eap. 9. p. τιο. urmazm. in not. ad illud opus lib. V. cap. 17. p. 134. faepius Hem/'erh.
ad Lucianum, JVunnefius ad Phrynichum, Doruillius ad Charitona, et alii tentarunt aut cura-
runt loca Ammonii corrupta. Atque nouam editionem moliti erant, Sa/frriur et Car. Audrear
Duckerus , (vid. ephem. litter. Lipfienf. 1727. p. 179: et obff. inifcell. vol. V. part. IT. p. 31.)
atque ZEmman. JJartinus. (vid. Valcken. praef. pag. 1L) . Sed quia illi confilium poflea abie-
cerant: fauílis auibus Grammatici curam fufcepit Z'a/ckenaer , qui illud Ammonii opufculum
- feparatim edidit, vfus collatione MS. et variarüm editionum , doctorum coniecturis, (inter
quos elucent Scaligeranae, exemplo thefauri Vulcanii adfcriptae.) veteribusque graecis gram-
maticis, praecipue Thoma Magiflro et Ptolemaeo Afcalonita, qui Ammonii notas defcripfe-
runt. Stephanianam quidem editionem recentauit, {ε4 eam ex prima edit. Aldin. et reli-
quis, quae habuit, fubfíidiis, ingeniique bonitate frequenter dedit emendatioreimn , et vetcris
rammatici verba .non minus quam multorum aliorum | veterum. auctorum loca cum in
notis fubílratis, tum in primis in animaduerfionum libris adiectis erudite copiofeque expli-
cuit atque illuflrauit et nouis locupletauit opufculis. — Infcriptio autem egregiae editionis

haec eíl:

| ᾿Αμμωνίᾳ — Ammonius de adfiniumr vocabulorum diffsrentia. — Aetedunt. opufcula mon-
dum tdita, Eraniur Philo de diffesentia fignificationis ; Lesbonax de figuris grammaticis ;
incerti, feviptorir de foloezifiio et barbarifmo; Lexiom de [piritibus di&iionum ex operibus
Tryphonis, Choerobofti, "Theodoriti etc. felef'um. Zumonium ope IMS. primae editionis
"idinae et aliunde , euaculauit ef motis illuflrauit: reliqua ex codd. MSS. bibliothecae Lugdu-
mo-DBalauae nunc primum vulgauit Ludon. Cafp. Valckenaer, Lugd. 1739. 4. — Acceflit
opus infiguis eruditionis doéctrinaeque ampliffimae: L. Cafp. V'alckin. animaduer fonum ad
ZInmon. Grammoticum libri I4I. in. quibus. veit, firiptorum loca tentantue et emendantur.
e. Jpecdimen [choliorum ad Homerum ineditorum ex cod. l/offano bill. Lugd. Bat. ibid.

Neque tamen Valcken. ita potuit emaculare et perpolire omnia Grammatici loca, ,vt
iu verbis Ammonii curandis atque interpretandis nihil fupereflet futurae criticorum ingenio
atque diligentiae: immo potius latum aliis, qui periculum facerent in eodem decurrendi
fladio, rcliquit campum. — Ipfe Valcken. in notis ad Herodotum edit. Wetlelingii, ad Eu-
ripidis Phoeniffas atque Hippolytum quaedam fogg-flt. lnprimis P/er/on ad Moerin et
viri docti ad Thomam Mag flrum in edit. Bernardi frequenter, et aliquoties T'oup. in emen-
datt. in Suidam atque Hefychium verfati funt in locis Ammonii corrigendis atque illuflran-
dis. Huc quoque pertinet Caro/i Szgoar epiftola critica ad — . Valcken. complectens colla-
tionem .msti. etymologici Traiectini cum mtuorio.ct cum Etymologico Μ. quod ad ex-
Cerpta, quae habet ex dictionario ecclefiaftico. '"Traiccli ad Rhen. 1766. 8. Ex illa vero epi-
Ποῖα confpectum V. L. e cod. depromtarum dedit Zmmon, in praefenti theologus Gottin-
genfis, in fua edit. pag. LX fqq. prolegomenor. | Hic vero V. D. quum adhuc in vniuerfitate
Jdütterarnm. Erlangen(i humanis diuinisque litteris operaretur, primum in difputatione, me
praelide habira:. edidit: 4fubmaduer forum. in. quaedant ZImmonmii, gravimatici [oca [picilegium,
p: ceuiffn. breui. de. vita cius disquifitioue ,. Exlaugae. 1786.4... Tum ipfe curauit editionem,
inicriptam:
- UODXxXx EDT

718 Lib. IV.c. XXIX. INDEX SCRIPTORVM Vol.IV. p.174 P 172

᾿Αμμωνία — Zmmonius. de adfinium vocabulorum differentia, cum felectis L, C. Val. ὦ
ekenarii notis atque animaduerfionibus edidit, fuas obferuatt. adiecit Chriffoph. Frid. Aminon,
Baruthinus. Erlangae fumt. Palmii, 1787. m. 8. Aliquoties difceílit a lectione et iudicio
Valcken. In prolegg. et ipfe de noflro aliisque Ammoniis differuit et magnam Valckenaria-
nàe partem recudi fecit. Harl]

Similem libellum Pzolemaei "lfzalonitae, Ammonio etiam laudati, dabo infra, [lib. IV.
cap. 33. $. V.] vbi de lexicis graecis differam. — Herennii Philonis περὶ δια φόρων σήμαίνος
μένων, fiue de differentiis vocabulorum per alphabetum, in codice DCCCCI. regis chriflia-
niilimi exflare feribit Labbeus biblioth. noua MSS. pag. 103. et hoc ipfum, quod Ammonio
tribuitur, ad Herennium Philonem potius veluti auctorem referendum effe, Euflathii fuf.
fragio quibusdam videtur apud Leopardum IX. 19. et X. 6. emendationum """). — Idem
audacter tamquam rem certam adfirmat /Menagiu: ad Laertii Anaximenem pag. 72. Sed
pleraque omnia Ptolemati Zl/calonitae etiam, in iflo Ammonii libello iisdem verbis leguntur,
et verifimile eft, plures grammaticos in hoc genere elaboraffe, quamquam adhuc dum ieiu-
pa et tenuis admmodum collectio ifla effe videtur Gisberto J/oetio in bibliotheca fludiofi theo.
logiae p. 373. adeoque peifectius quiddam in boc genere ab aliquo viro docto exfpectandum.
Ammonii obferuationem de differentia inter Κύριον et δεσπότην exhiberi ab. Euffathio ad
Odyff. ξ΄. notat idem Prarfónius commentario ad fymbolum apoftol. pag. 257. fed Ammonii
nomen apud Euflathium diffimulatur, qui illam forte in Herennio Philonis libro legerat """).
Ammonio, Hermeae F. (de quo iam dixi;) adfcribere aliquando libellum iftum non dubita-
vit Zonfiur lib. VL. cap. 18. pag. 3co. de "fcriptoribus hifl. philofoph. [et Martinus, vid. 77α1-
eben. praefat. pag. XVII.] quoniam fcilieet ille Photio, tefle cod. CCXLII. ἡγάπα τὴν ἐπὶ
ποιητῶν ἐξηγήσες xod διορϑώσε; τῆς Ἑλληνικῆς λέξεως καϑημένην τέχνην. Sed de Ammo-
niano quodam grammatico, Syrian! propinquo, id fcribit p. 552. Fhotius, ex quo repetit
ilud etiam Suidas in Αμμων ανὸς. neque audiendus Langbaenius, qui Ammonium in Sui-
dae codicibus reponere iubet pag. 100. ad Longinum: videtur enim Ammonius Hermeae ab
Ammoniano illo diuerfus effe. Ammonius ifle in voce Σταφυλὴν Heraclidem in teflimo-
mium citans, vocat ἡμέτερον "). [B] Sed age aliorum etiam fcriptorum catalogum in hoc
Ammonii libello citatorum , cum doctiffimi viri, qui eum concinnauit, Bonau. Vulcanii et
noflris emendationibus quibusdam fubiungamus, ;

Index auctorum, qui ab /mmonio grammatico citantur et interdum
reprehenduntur í

[Ex editione Valckenarii correctior et au&ior.]
Infertae [unt variorum locorum emendationes.
Aefchines ἐν τῷ κατὼ Τιμάρχξ. Voce Κέλης et voce Κίθαρις ἐν τῷ xa Te; Κτησιφῶντος!
Voce Mcyos. )
, , ^ , "-
Aefchylus ἐν Αμυμώνῃ. — Voce Γἥμωι et voce Θεωρός.
Alcman. Voce 'Izes.

Alexiom -
mmm) Compara Valck. praef, p. ΧΠῚ ᾳ. Earl. c00) Conf. Valcken. (pag. XIX fq.) et Ammon,

«um) Conf, omnino 7alcken. praef. p. XIVfqq. — (pag. XVIL fq.) diffentientis, praefat. Hari.
Harl.

VoLIV.p.rsfT7ó AB AMMONIO ΡῈ DIFFER. VERBOR. Lij.IJ.: XXIX. 79

Alexion ἐν TZ ἐπιτομῇ τῶν Διδύμε συμμίκτων. Voce Γέρων:
Ammonius, ὁ Λαμπριεὺς, ἐν πρώτω περὶ ϑυσιῶν. — Voce Βωμός.
" Anacreon. — Voce Γῆμαι εἴ ἐν δευτέρω. voce Διαβόητος.
Antiphanes,. ἐν ᾿Αφροδίτης yoveus. Voce Λυχνίον.
Antiphon, ἐν τοῖς φοινικοῖς *?7). Voce ᾿Ενϑύμημα.
Idem ἐν τῇ τέχνῃ. Voce Σημέον.

Apollodorus ἐν ἐφήβοις. Voce Exisej.

Apollonides, ὁ 2 Νικαεὺς, ἐν ὑπομνήματι περὶ πιραπρεσβείας Δημοσϑένες. — Voce "OQAev;
Idem ἐν τῷ τρίτῳ περὶ κατεψευσμένων. Voce Κατοίκησις.
Archilochus,. voce Αἶνος et voce Ῥόδον. i
Ariflocles ὁ Ῥόδιος» ἐν τῷ περὶ ποιητικῆς. Voce Ἐπικήδειος.
Δειποηίοας ἐ ἐν ὑπομνήματι. Voce Ὀλίγον. [vbi v. Valcken.]
Ariflon, περὶ ἀνθρώπε γενέσεως καὶ αὐξήσεως cpi γήρως. Voce Γέρων. [Sed Valcken.
in animadu. cap. XII. pag. 5o fq. pro ᾿Αρίξωνος legendum cenfet docuitque 'AgisoQa-
vec. Hinc in fuo indice omifit voc. Zfri/fon. Hor]
Ariftophanes, (grammaticus, voc. ᾿Αῤῥωςος. — περὶ ἀνϑρώπϑ γενέσεως X2 ) αὐξήσεως ἄχρι
γήρως. ex Valcken. coniectura,) voc. Γέρων.
Ariftophanes , Βαβυλωνίοις. Voce Χέλικες.
Idem, voce 'AAcZv, εἰ ᾿Δῤῥωτῶν, Καταχύματα. [Hagen Ὑπάγειν.
Idem, Κόραις. Voce, Διέφϑαρται.
Idem, ἐν νεφέλαις - voce Edid £e οἴ voce Κυπτάζεαν, [δ] [Kuzren.]
Idem Λημνίαις. Voce Τύραννος.
Idem ᾿Αχαρνεῦσιν. | Voce Χόας.

Arifloteles, voce Bios et voce Χλωμύς.
Idem ἐν δικαιώμασι τῶν 7H) πολέμων. Voce Νῆες:

Arifloxenus, ἐν τῷ περὶ ὀργώνξδ. Voce Κίϑαρις.

Idem ἐν τῷ πεώτῳ τραγῳδοποιὼν περὶ νεωτέρων. Voce "Boreas et Ἐρύεσϑαι.
Idem ἐν Δικαμώμασι τῶν πολέμων. Voc. Νῆες.

Ariftoxenus ὁ n&cixce , (idem cum fuperiore) voce Αἰδώς. 4

A f:olonita voc. Téjeres.

Alclepiades, voce "Ana.

Caecilius, (fub teftimonio Lyfimachidae;) voc. Θεωρός-

Callimachus, voce Αἶνος, reprehenfus.

Idem voce, Αὖθις (voce Γῆμά.) Voce Γράμμα. Voce Ἡμέρα et "Has reprehenfus.
Idem ἐν ἑκώλῃ bis reprehenfus. Voce Τἔνεκα.
Idem voce T&vexa et Obvexo reprehenfus. Voce c5;v;.

"Callimachi verfus emendatus, voce Αἶνος.

Demoflhenes, voce Αἰκία!. Voce Βασκαΐνεν. Voce Καταχύματα. Voce Ξενίζειν. Voce
“Ὅσιον. "Voce Παρέχεσθαι., Voce Heic. Voce Πομπσείω. [Πομπή.] Voce Ποτός.

Didymus. ἐν ὑπομνήματ, τῷ πρώτῳ τῶν παιοίνων IL»óxesg. Voce Gra Voce Zeg-

e &v.
αὐτὰ - Idem

PPp) Lege φονικοῖξ, ' qqq) Lege πόλεων,

120 Lib. ΠΡ c, XXIX. INDEX SCRIPTORVM Vol. IV. p. rrót og

Idem ἐν δεκάτῳ ῥητορικῶν ὑπομνημώτων. | Voce. Νῆες.

Idem ὑπομνήματι δευτέρῳ ἰλιαδος. Voce Χλαμὺς, et Χλεῶνα et voce Λετϑργξν,
Idem ἐν ὑπομνήματι Βακχυλίδε ἐπινικίων. — Voce Νηρεΐδες et voce Συμμαχῶν.
Dinaichus, ἐν τῷ xara Κλεομέδοντος αἰκίως. Voce Μαρτυρία et voc. Ἐκμαρτυρία.

Dipinlus, ἐν Πύῤῥω. Voce Eee.
Eius verfus emendatus, ibid.
Ephorus, ἐν τῇ δευτέρα: voce Θηβαῖοι-
Eius locus emendatos. ibid.
Eubulus, ὁ τῆς μέσης κωμᾳδίας ποιητής» ἐν Καλαϑηφόροις. | Voce "Eydoy.
* Idem, repreheufus. ibid.
Euphemus, voce "[o9,. |
Eupolis, ἐν ταξιάρχοις. Voce'AuwydaAsj. Eius locus ibi emendatus.
Idem, Φίλος. Voce Σχιξαὶ.
ldem; ἐν δόμοις. | Voce Τύραννος. [IP]
Idem , ἐν Βάπταις. Voce Ὑπαγειν.
Eurijides, voce ᾿Αῤῥωδέιν, [Θεωρὸς Κύε;ν.
llem, ἐν ᾿Αλόπῃ. Voc. Τροχοί. ldem ἐν Πλεισϑένε;. Voce Βωμόξ.
Idem, ἐν Ἡρακλείδαις» voce Ἔνδον. Reprehenfus.
Idem, ἐν 'Ogésa voce Μετωβάλλεσθαι. Reprehenfus.
Idem, ἐν Τηλέφῳ voce Πρόξενος.
Euripidis locus correctus. .— Voce Ὑρσαοί.
Heraclides, ἐν πρώτῃ περὶ καϑολικῆς προσῳδίως. "Voce Nuy et Νυνί,
Idem , Heraclides ""*) ὁ ἡμέτερος, voce Σταφύλη.
Idem, voce ἱκέσθαι. Bind
Herodotus, voce A£cec, et voce Ἱερῶον. . Voce Ἱτοριογροφος. | Voce Μώγον. — Voce Τύ-
exYvos. Voce Zuge. —— 1 j
Hefiodus, voce Αἶνος. Voce Βωμός. Voce Ἡμέρα. Voce"Og9gos. Voce 'Ecig | Vo-
ce ZiNos. Voce Μετρᾶσθαι. Voce ᾿Οψαρότης. Voce Ovros. Voce Πρωΐ. [Voc.
'Oyé. vid. Vaick.]
Homerus. Voce ᾿Αλλοίωσις. Voce "Asv.

A jHY.

EXT

A o

-

^
D

*

! Ad

Idem , voce Ἔρως. Voce Ἑταῖρος. Voce Ἕτερος et" AAAes. — Voce ^ Hs et ?H. Voce .

'IxécOuj. Voce "Isac9o4. Voce "Iccdoxn. Voce Κωῷός. Voce Λαγχάνεινν. Voce

Λέχος. Voce Λεία. Voce Aerrsgyéw. Voce Masos. Voce Οἰκῆες. Voce
Ὀλίγον. | Voce Οὐδέν. | Voce Ovexa et Ejvexm. ^ Voce Οὗτος. Voce Οὐλῆ,
et'QreAg Voce Οὐρός. Voce ὈΨέ. | Voce Παραββολή et Llecgecdesy uo. Voce

Πατρίς. Vocellows. Voce Π8. Voce Ileóregos et Πρῶτος. Voce Πρωΐ. Vos -

ce Σταφύλη. Voce Σοῖο εἰ Σῶο. Voce ΣΦάξαι et Θῦσω. "Voce Τρίετες. Voce

᾿ Ὑπάγειν. Voce D9jo; et Φθία. Voce Φράσαι. | Voce Χλαῖνω et Χλανίς. Voce
Χολάδες. Voce Ψώμαϑος et " AueSos. "
Hyperides, ἐν τῷ κατὼ "Meyusgerida. . Voce "Iegoc.

rrr) Id eft, ex Ariftarchi fchola grammaticus, [conf. Valcken. pracf.]

(Incr- ἢ

Hi

ΠΟ Nekm.pomtrt AB AMMONIO DE DIFF. VERB. Lij. IP c XXIX (ol XXP'T) γι

[Incerforum fragmenta; voc. ᾿Αχωρής. ᾿Αναγκαζεν. Διαβόητος. Εὐθύς. ᾿Επικηρύξαι:
Ἕσπέρα. Κατοίκησις. Kidgos. Λητεργῶν. Οἰκίζεται. Ὀλίγον, Οὐδέν. IIec£evos.]
Οἱ ἱξορικοί. — Voce "Exyovos-
Lucius Tarrhaeus, ἐν τῷ πρώτῳ παροιμιῶν: — Voce Αἶνος. ᾿ ᾿
Ly(imachides, ἐν τῷ πρὸς Καικίλιον περὶ τῶν παρὸ τοῖς Αττικοῖς ῥητόρων. Voce Θεωρός.
[Sed Valcken. in animadu. pag. 95 et 96. Lyfimachides non videtur Ícripfiffe περὶ ῥητό-
ρων. fed περὶ ἑορτῶν.] : ;
Idem, voce Θεωρικόν.
᾿ Menander, ἐν τῷ ὑμνιὼ. Voce Αἰτῶ, et voce "Aezraryg.
ldem', ἐν Ἡνιόχῳ. | Voc. “Αρπαγὴ et Χεεμοαζειν.
. ldem, ἐν Παιδίῳ. Voce Δικαςής.
Idem, ἐν ἀδελφοῖς. "Voce Διέφϑαφται. [IP]
τος, ldem, ἐν δυσκόλῳ: — Voce Εὐθὺς, et Eugen.
Idem, ἐν ψευδηρακλέ. Voce Ἧς.
Idem, ἐν πωρακαταϑήκῃ. Voce vea.
Idem, ἐν ἥρω. Voce Ἴσϑι.
Idem, voce ᾿Αποκηρύττω. Κηρύξαι. Πότος.
Idem, ὑποβολιμαίοις. Voce Λέμβοι.
Idem, ἐν νομοϑέτωις. | Voce. Λυχνίον.
Idem, ἐν δακτυλίω. Voce Πα,δίσκη. et voce Πότος.
Menandri locus emendatus, voce Εὐθύς.
Eiusdem verfus correctus, voce Air2 et Αὐτϑμαι.
Eiusdem locus ἐν δακτυλίω correctus. Voce Παιδίσκη. ;
Menarchus 5), ἐν τῷ xoa Κλεομέδοντος. | Voce Ἐκμαρτυρία-:
| Mnafeon "5, ἐν τοῖς “περὶ τῆς Εὐρωπής. Voce Nreeides. I :
-Neanthes, ὁ Κυζικηνὸς. ἐν τρίτω τῶν κατοὸ πόλιν. Valck. in animadu. pag. so. corrigit ty
τρίτῳ τελετῶν.) Voce Βωμός. ^
Nilus, voce Ileeusrs. vbi vide Valck. E :
| Philemon, ὁ ἀγξωνεύς. Voce Πονηρόν. [Philofophi vec. Eeerxy' Λαλῶν!]
| Philarchus, voce Χλαμύς. fub tefte Didymo.
|. Pindarus, voce Δίσκος.
"Plato, ἐν Πρωταγόρα. Voce Δύναμις.
Idem, voce Εὐφραΐνεσϑαι.. Voce"Ico. Voce Λαλῶν. Vote Πρῶτοε:
Idem, ἐν ὅροις. Voce Παίδευσις.
Pliflhenis verfus emendatus, voce Βωμός,
Ἔνιοι τῶν ποιητῶν voc. Διαβόητος.
Polemo, voce Χλαμύς. : ^
[Pofidippus voc. Βώρις, ex coniectura Valck. pro vulgató Φιλίππϑ.}
- Ptolemaeus, ἐν πρώτῳ περὶ Ἡρώδε τῇ βασιλέως. Voc. ᾿ἰδεμαῖοι-

Ptolemaeus, Aícalonites, voce 'Teierse- íá
Ptolemaeus,

555) Lege Dinarchus. : Hf) Lege Muafras,
Fol.V. Yy yy

-

qa 16.17.0. XXIX. ^ ΑΜΜΟΧΠ VARH ὁ Vol IV. panum
— M—Á— στὰ

Ptolemaeus, ἐν δευτέρα, περὶ τῶν ἐν Ἰλιάδι καὶ ἐν Ὃ δυσσείῳ προσῳδιῶν. — Voce Σταφυλή. ὦ
Pythia. Voc. Κωφός. 1
Sappho, voce ᾿Αρτίως et voce Χλαῖνα et Χλωμύς,
Sapphus verfus emendatus, voce ᾿Αρτίως:
Solon, £y τοῖς ἄξοσιν. — Voce Οἰκοτρίψ.
Sophocles, ἐν Χρύσῃ. Voce Βωμός.

Idem, ἐν Τραιχινίωις. — Voce Ἔνδον. reprehenfus,

Idem, à ' λέκτρα. | Voce Ἐνταυϑ οἷ,
Sophron, voce Πῦς- ;
Theopompus, voce Διαπολιτεύεσθαι. ἐξ ἐν εἰκοτῇ ἕκτῃ, voce 'feoz. [D] | —-
"Thucydides, oce"AyyeAcs. et voc. Μοχϑηρὸς» ct voc. Παρέχειν, ct voce Evyyea Quos;

et voce Πρόξενος. et voce Φώκελος: ct ἐν τῇ πρώτῃ νος: Xuppam X ey»

Arypho, ἐν πέμπτῳ περὶ ἑλληνισμδ. Voce Δίσκος. Voce XAciva.

Idem, ἐν δευτέρῳ περὶ ὠττικὴς προσῳδίας. Voce Ἐξανεψιοί.

Idem, ϑαλαμώς. Voce Μ,σήσῃ. Τροχοί.

Idem, voce Πονηρὸν reprehenfus,

Idem, voce Τρίετες-

Idem, voce (ψιλὴ προσωδία.) Δήμητερ, Ἐπικήδειος. Ψαλλιονε
[Veteres, οἱ παλαιοὶ. in voc. Γρώμμα. Κωφός. Μετρέσθαι.

τινὲς τῶν ἀρχαίων. in νος. Εὐθύς. :

οἱ ἀρχαῖοι. Voc. Εὐθύς. Τύραννος.}
Xenophon, ἐν τῇ ἀναβάσει. — Voce ᾿Αποδραναι.

Idem, ἐν οἰκονομικῶς. Voce Zusos. Voce Χλαῖνα- (citatus 'Tryphoni.)
Zenodotus reprehenfus, voce Οὐϑέν. ^

[Add. Srrodtmanni epift. — feu fpecimen differentiarum Gr. L. collectarum ad Ammo

libel. σερὶ ὁμοίων. Altonae 1745. 4. Nuper etiam Pivzfonii obff. criticae; quas margini ed. Valek
adícripferat, a Bruiningio vulgatae in Actis littcr. fociet. "T raicck, tom. II. (1795.) p. 164— 168.

Ammonii varii.

9. ÀÁmmonius, poeta, qui de Gainae Gothi tyrannide ab Arcadio imp. oppreffa cara.
men compofuit et a. Chr. 458. recitauit coram Thcodofio iuniore, et ipfi vehementer 6
probatus, tefle Sozrate VI. 6. hift. tripartita X. 6, Niccphor. Calliffur XII. 6. Ex illo vide
tur petita, quae adfert Etymologici M. feriptor ia Μήμαντος. Fabrir, Num hic an aliu
Ammonius, rAefor ac philofophur innuatur, cui in cod. Zeneto D. Marci CCCCELXX
(catal. codd. gr. p. 253.) ad(cribitur metaphrafis epica evangelii S. Ioannis, fub nomine V.
Panopolitae. edita, equidem definire non aufim.. arf.

το, Ammonius, ecclefiae Alexandrinae presbyter et oeconomus, qui a. Chr. 458. ful
fcripfit epillolae epifcoporum Aegypti a! Leonem imp. pro defenfione concilii Chalcedonen
ὥς. Hic c(t Ammonius, presbyter, de quo haec ex Ziel. Gíycae epiflola $6. adfert lli
Zins de libris ecclefiaftici: Graecorum pag.325. ἐπιβεβαιοῖ δὲ ταῦτα καὶ ὁ πρεσβύτε ς
Ἀμμώνιος λέγον. vr) τῇ Χριτῇ κατελθώτος εἰς ἄδην αἱ ψυχαὶ πᾶσαι αὐτὴ ἡ τὸ da
TOY δεσμῶν ἀπελυϑήσαν. ldem cile videtur Francifco mbeh^fio 3n bibl. Concionatoriag"
euius muitac in. Cacnis ad. N. T. (lohaunem praeferdni) «occurruat fymbolae, ^in. quibusg
Cyri

AMMONII VARII Lib. IF. c. X X1X.

Vet. p. Yr P 180

Y

123
"Cyrillum et Chryfoffomum videtur fublegifle. | Confer etiam Rizh. Simoni: lib. IIT. hift. cri-
ticae N. T. pag. 4ro. Anaflafio Sinaitae in- Hodego pag. 278. dicitur o zreg) πόντος 7roAu«
mrerororos τὼν ἐξηγητῶν Αμμώνιος ὁ Ἀλεξανδρεὺς. et contra lülianum Halicarnatfeum.
JEutychianae haereíeos antefignanum, fcripfiíle cognofcitur etiam ex pag. 266. Atque p. 284.
ante verba si γὲν τὸ παρ αὐτοῖς τοῖς τῆς συνόδα Χαλκηδόνος ἐπιμεμφομένοις , in MS. cae-
fareo CCCVI. tefle Nef/zlio """) legitur: ᾿Αμμωνία πρεσβυτέρε ᾿Αλεξονδρείως ἐκ τῷ πρὸς
vis αἱρέσεως Εὐτυχδς καὶ ΔιοσκόρεΕ. Eumdem effe putat doctiffimus Caueur, qui in Ni-
Cetae Catena in Pfalmos [I] citatur fub nomine Ammonii iunioris """), «et ex cuius Zeus
"wes. τῶν πράξεων fragmentum MS. memorat Lambeiur lib. V. pag.154. [pag. 325. edit;
Kollar. it. in cod. Medic. Laurent. cod. IV. plut. VI. nr. 2. tefle Bandin.I. pag. 98.] Com-
amentarium huius Ammonii, probatiffimi ecclefiae Alexandrinae 2Eyygr8, in Hexaemeron

'e SS. Patrum et Cyrilli maxime fcriptis concinnatum, laudat idem Anaflafius praefatione

'Anagogicarum fuarum in Hexaemeron contemplationum. E^

Fuere et alii quidam. Z£mnionii, vt:

A

:

m. x * E : -
Ammonius, Anaftafius, erammaticus Pictauiorum, ab Aufonio celebratus.

Ammonius, epifcopus, ab Arianis in exfilium pulfus, tefte S. 4fhonaffo in apologia

ad imp. Conflantinum tom. I. pag

p2g. 475. vbi plures Z/mmoner recitantur, et indicem.]

g. 705. [conf, Fabr. Bibl. Gr. vol. VIII. pag. 343 fq. et X.

Ammonius, epifcopus """) ab Heracla, patriarcha Alexandrino; conflitutus, fed reli-

gionis defertor, cuius mentio apud Euzgcehium tom. I. Annal. pag. 332.
Yyyy 2

«wuw) Aut Lambecio comm, vol. V, col. 26$.
ltem in cod. reg. Taurin. vid. catalog. codd. gr.
pag. 298. cod. CC, nr. 19. πανί.

VVUU) Vid. nr. 7. et fub nomine Zfuimmonti iu-
"Horis citat Lambecius, (wt ibid. notaui). In
€od. V. plut. 6. nr. IV. biblioth. Medic. Laurent.
Cvid. Bandin. catal. codd. gr. 1. pag. 1ot fq.) eft
catena quorumdam interpr. in VIL, epiftolas cano-
micas: in qua memoratur quoque Ammonius pres-
byter. — it. in catena ad Danielem, et in qua-
tuor cuangeliftas. vid. Bandin. l. c. pag. 21 et τότ,
adde Fabric, B. Gr. VII. pag. 764. et pag. 790.
de cod. Oxonienfi, in quo eft catena in Acta et epi-
ftolas catholicas, et in illa fymbolae Zmmonii. —
1n cod, Coisliniano VII et XXV. eft Seueri Z4n-
"iiocheni epiftola ad Ammonium presbyterum (ix
τῆς πρὸς ᾿Δμιμώνιον πρεσβύτερον,) teftc /Voutfaucon
4n biblioth. Coislin. pag. 55. nr. 2 et 29. fed pofte-
riore loco is obíeruat, in regio cod.legi ad Zi-
snoxium [cholaflicum , qui ilii videtur alius effe
ab Zmmonio presbytero. —Ybid. pag.56. nr.3T.
eiusdem Seueri epiftola ad monium et Petrum
in cod. Coislin. LXXXI. memoratur. — Cod,
Coislin. XXV. faec, X, complectitur Ada apoftolo-
τῇ :

Ammonius

rum et epiftolas catholicas cum commentariis, ex
Chryfoftomo aliisque patribus et aué&oribus colle-
&is in ordinemque digeftis ab Andrea presbytero,
In illis frequentiffime occurrit nomen Ammonii,
femel memorato libro vel libri parte, cui titulus
παραγραφή" et Montfaucon l. c. 76. ponit frag-
mienti initium, in quo refpondet Ammonius Cae-
fario fcholaftico interroganti, adfirmans, quum
defcendiffet lefus ad inferos, omnium animorum
vincula effe foluta. Secus fentit Seuerus Zdutio-
chenus in epiftola ad Ammonium. (ibid. pag. 77.)
Quum vero Seuerus ille ZJntiochenus vixiffet a.
Chr. 512. a quo anno epifcopus Antiochenus factus
eft, (vid. Saxii Onom. II. pag. 17. et Fabric. B.
Gr. vol. IX. pag. 343.) fequitur, vt Ammonius
ile presbyter aut fcholafticus, ad quem fcripfit

Seuerus, diuerfus fit ab Ammonio, de quo hic egit

Fabric. Zarí.

iw). Seldenus in Originibus ecclefiae Alexan-
drinae pag. 147. hunc Ammonium eundem facit
cum Amionio Sacca, Plotini praeceptore, fed me-
rito diuerfus ab illa fententia abit TY/[emontius,
memor, hiftor. ecclef, tom, III. part. II. pag. 392,

124 Lib. IV.c. XXIX. AMMONII VARII Vol. IV.p. 188

Ammonius, martyr fob Diocletiano, memoratus Eu/?^io VIIT. 15. hift. p. 308. vt alios
huius nominis, in Martyrologiis laudatos, omittam. Acta paflionis Zfmmonii fpuria effe,
docet Jar. Barnage in epiflola de fyntagmate fidei, S. Athanafio tributa pag. 142.

[.4mimonius , abbas, ex cuius inflitutionibus afceticis funt capita viginti duo in cod. Vine
dob. CL. nr. 2. et capita feptemdecim in cod. CLVI. nr. 6. tele Lambecio in comment, de
biblioth. Vindob. IV. col. 318 et 325. atque Lambecius priore loco in nota: , videtur, ait,
hic intelligi Abbas ille Ammon vel Ammonas, pater ter mille monachorum, quem Rufinus
4quileienfis in opere de vitis patrum. ab Heriberto Rosweido edito, lib. II. cap. 3. refert, fe
vidiffe in 'Thebaide, regione Aegypti, et virum adpellat ingentis abflinentiae. Idem quoque
confirmat Palladius, epifcopus Helenopolitanur, eiusdem operis lib. VIII. cap. 48. *. Nouem-
decim capp. :exflant inter opera S. Ephraemi Syri, a Gerardo V/offo, praepofito Tungrenfi,
latine, pag. 499 fqq. Colon. apud Quentel. 1603. fol. Kollarius autem addit, prima huius
opufculi quatuor capita nihil aliud effe, quam illius Ammonae lucubratiunculam, cuius me-
mirfit Labbeus (biblioth. nou. MSSt. p. gi.) apud. Cauetim, (quem conferes,) tom. M. difT. I.
pag. 3. reliqua a recentiore quodam Graeculo mifere truncata, cgutradta, discéfptaqué cum
illis, vetufliori manu fcriptis, conuenire, quae cod. CLVI. nr. 6. indicantur. Ex iis capp.
XVIL afceticis quaedam a Ioanne, patriarcha, qui claruit circa a. rogo. excerpta effe in Eclo-
gis afceticis, idem Caueus I. c. prodit. — In cod. Florent. Medic. IIT. plut. X. (apud Bam-
din. Y. pag. 472. nr. XXII.) funt abbatis, Ammonae, capp. viilia XIX. (8 ᾿Αββᾶ Aupevos
κεφάλαια ὠφέλιμα i.) — Primum, (vti in cod. CLVI. Vindobon.) incipit: Τήρες σεαυτοῦ
τὸν ἀκριβῶς, ὠγάώπητε etc. adde infra, libr. V. cap. 24. in vol. VIII. pag. 343. et vol. X.
pag. 475. Harl.)

-

ip ux

Vol. IV. p. 180
nnum

!

PORPHYRIVS .Lib.IV.c XXX.(ol.-X XV 1L) 725

CAPVT XXX (olim XXVII

DE

PORPHYRIO

PHILOSOPHO

L Porphyrii aetas. 11. Scripta edita. ΠΙ, Znediia. ΙΝ. Deperdita. Ψ Iudex autorum, in ΩΣ

ptis Porphyrii editis citatorum. (0]

[Cum füpplementis G. C. Harles.]

I.

.

| Ν᾽ oratio Fabriciana, interiectis meis et Heumanni adnotationibus, nimis difcerpatur,
iisque fiat paullo obfcurior: initium paragraphi ipfum ita confliteam, vt quae fup-
plenda videantur, aut ab aliis fint adnotata, eongeram et in perpetua oratione verbis im-

-imifceam Fabricianis.]

Porphyrius patrio nomine ZMa/rhur, quod Syrorum lingua regem fonat,

dicebatur,

Hinc ipfe in narratióne de vita Plotini, fe, cap. 16. prodit, ab Amclio, qui ipfi librum di-
carat, ipfa infcriptione cognominatum fuiffe βασιλέω. — Atque Longinus περὶ τέλες apud
Porphyr. l. c. cap. 20. circa fin. laudat eum, tamquam communein amicum, citando no»
men Βασιλέα (h. e. Malchum) voy Τύριον. — Hieronym. tom. I. epift. 52. pag. 165. Erat , in-
quit, i//ir qu dam /znex , nomine Malchus, quem nos latine Regem pojJumus dicere. Idem
tamen ZLongimu:, patrium Malchi nomen, graecis auribus moleflum ,. mutauit in Iloeueioss
veluti purpureus, (et Holflenio nomini graeco, Porphyrius, apud Latinos refpondet Pur-
gurtoxis adpellatio, quo nomine apud Liuium efl L. Furius Purpurto , XXVI. 2, 10. et

XXXI. 6, 2. et ad vtrumque locum vide Sigomiwm de fcriptura nominis).

Detorta 1 gitur

fuit fignificatio ad purpuram, regium in veílimento infigne, éc τὸ, (vt ait Eunapius 1n.
Porphyrio, pag. 13.) βασιλικὸν τῆς ἐσθῆτος παράσημον τὴν προσηγορίων ἐπιτρέψας. adde
Eudociae explicationem pag. 364. ea autem nominis mnutatio a Longino, qui eum graeco
nomine. primum .cum Amclio adpellafíet Βασιλέα. poft ea temporis facta fuiffe videtur.
Hac quidem ratione vindicari poteft Éunapiu:; a οὐ V/alefi de critical. cap. 18: pag- 16.
Couf. Ruhnen. diff. de Longino, 6.8. De alio /Ma/rho , Philadelphienfi Syro, fophifta,

| vid. Fabric. B. Gr. V. 5. fect. s. vol. VI. pag. 236. s a
de vita Porphyrii cap. 2. circ. initium. — Nofler autem Porphyrius fuit Batagrote: "Tyrius ^),

Yyyys

| 8) Quoniam Porphyrius diferte Bataneotes dici-
| tur non modo a S. /iieronynmo praef, epiftolae ad

1. ad Corinth. pag. 58. fuífpicor, patriam veram
| eius fuiffe Bataneam, oppidum Syriae, de quo Stc-
| phauus Byz. Tyriorum fortaffe coloniam, vnde
| Porphyrius maluit Tyrium fe adpellare, vt in vi-
xa Plouni cap. 7. [Sed apud Hieronymum verbo-
rum ftru&ura repudiat illam: fententizm, et refu-
| tat Ho//I-nius de vita Porphyrii cap. V. vbi varias
inlocum Hieronymt adíert conieturas: ipfc vero
| fufpicatur, βιοϑάνατος fceleratus ille Porphyrius.
| Hewn.] Noui quidem, viros doctos cffe, qui

| Galatas, fed etiam a S. C/irg/ofiomo homil. V1, in.

Plures eiusdem. nominis refert Holffenius
natus.

Bataneoten dictum putent, quod inftar taurorum

“Βατανεωτῶν Píal. XXII. 22. petuleo impetu nomen

Chriüi et (acra noftra inuaferit. Confer, fi pla-
cet, Steph. Lemonius ad varia facra pag. 607.
Tan. Fabrum lib. I. epift. pag. 216. Zoufium ΜΙ,
15. et Joachimum Kühninm in pentade I. quaeft.
philolog. 5. Sic Iulianus imperator κασσέταυρφέ
dicitur 7zetzae Chil XHI. v. 246. Paullo coa-
&ius tamen id. mihi videtur, perinde vt altera,
erudita licet, Sirmondi conie&ura, qui Bieoaeo qo
legebat, hoc eft, περίεργον €t πολυπραγμονᾶν in
epiftola ad Holftenium tom. IV.. opp. pag. 656,
Itaque nec Holftenio ipü illa fatis fe probauit, vt

: teftatumi:

Li5.IV.c XXX. VITA. PORPHYRII

326
matus vero anno 12, Alexandri Seueri imper. a. Chr. 233. - Admodum adolefcens Origez
ae víus eft praeceptore, tefte l/incentio Lirinenft, Commonit. cap. I. 25. apud Holflenium
cap. 2. coll. tamen Bruckero in hiftoria crit. phil. vol. IT. pag. 241 fq. qui Holflenii iudicium

et rationes cafligat. | Poflea Athenas profectus in arte grammatica praeceptorem habuit Z4pol-
lonium, vt ipfe ait quaeft. homeric. 25. "Tum fubtiliorem grammatices atque critices et vni-
verfae eruditionis, adeoque probabiliter philofophiae (elegantioris, non abflrufae illius et
obfcurae) fcientiam ibidem haufit ex Longini praeceptis fcholisque. — Ita autem ego intelligo
verba Eunapii in Porphyrio p. 13. παρ᾽ ἐκείνω (Longino) τὴν & xo ev ézreudevero gt e40 8 iet v
“γοαμματικῆς ve eis ἄκρον iz aie, ὥσπερ ἐνέῖνος οἐφικόμενος κοὴὶ ῥητορικῆς" σπλὴν Ὅσον,
ἐκ ἐπ᾿ ἐκαίνην ἔνευσεν, Φιλοσοφίας τε πᾶν εἶδος ἐκματτόμενος. | Qua ratione Eunapius -
cum ipfo Porphyrio mihi videtur poffe conciliari, quum fecus fentiret Z"alefiur de crit. 1. e. ^ -
atque Eunapium ofcitantiae ac negligentiae adcufaret. Sed quum Longinus liberalem illam
philofophiam platonicam feCtaretur; Porphyrius autem, qui natura effet melancholicus, .
(xt ipfe teflatur in vita Plotini cap. 11) fama Plotini, cuius philofophandi ratio et doctrina —
ipfius ingenio videbatur aptior, permotus Romam a. Chr. 265. triginta annos.natus migrauit
ad Plotini fcholam, (vid. in fuperiore capite confpectum vitae Plotini,) eique per fexennium
ibi ita adhaefit Plotino, vt fe illi totum traderet. In eo tamen fuperauit Plotinum, quod -
Longiai, magiftri fui, exemplo philologiam cum philofophia vinculo coniunxit artiore, .

feftatum reliquit eap. 5. vitae Porphyrii. Fabric.
Diuerfas fententies recitarunt aut nouas exclufe-
runt Clericus B. ant. et mod. tom. 1. pag. 165 fq.
V. D, in actis erud. Lipf. 1686. pag. 149. et in no-
wa biblioth. (germanice fcripta,) tom. IV. p. 730.
atque in Gundlingienis tom. VIIL. part. 40. pag.
444 Íqq. Relandus in Palaeftina p. 483. Zac. Ha-
fatus lib. ἐς acad, Beryt. cap. XI. $. 3. Tauaqui/ii
Fabri, qui Botanioten rcfcribit, quod herbis ve-
fÍceretur, fententiam probat J/rbanus Cheuraeus
in Opufc. pag. 415, — Vt autem 8 Sicilia Sici/iotes ;
itaa Bithynia Biumiotes fortaffe di&us eft Por-
phyrius. conf, Laitant. lib. V. cap. 2 et it. [Haec
autem minus probabilis conie&tura niti videtur Ba-
roniana opinione, ab Holftenio autem reiecta, in
Bithynia Porphyrium ícripfiffe famofos fuos contra
Chriftianos libros. Baronius enim in Laétantiami
prioris loci verbis (Bithyniae) ater auliflitem fe
philofophiae profitebatur etc. intellexit Porphy-
rium. lius autem interpretationis falfitatem
vtut Holflenius de vita Porphyr. cap. 3. Bag/e in
di&tion. voc. Eierocles, aliique a Biinemantnio in
nota ad La&antii locum pag. 577. citati, abunde
refutaffent: de Porphyrio tamen, alteram quidem
Laétantiani loci partem denuo intellexit Szberzs in
Mifcell. Lipf. tom. I. pag. 3:1 fqq.] — —Zoatues
Botaniotes laudatur a Fabricio B. Gr. V. 7. p. 17.
pag. 45 et 63. vol. VIL. et ZVicephoriüs Botaniotes

| Atque 1
2b eodem lib. V. 5. pag. 447. vol. VI, (vet. edit.) —
Heum..— Gundlingii explicationem , qui Bata.
neoiat nomen confitum putat ab Hieronymo ex —
Battus, cuius nominis poeta battologiae nomen
fecit, et νεότης» adeoque ita vocari.s0u1fp nugi-
vendulum, reiecit Heuwnannus in Poecil. fom, HI. j
art. 6. pag. 46 fqq. qui tamen nouam, ingeniofam
quidem, at minus probabilem. excogitauit inter-
pretationem. Loco enim Chryfoftomi in eam fen-
tentiam adductus eft, vt crederet, a Porphyrio
fuum illud opus editum fuiffe Ψ ευδωνύμως, hinc- |
que verba Hieronymi ita emendanda effe: quod
nequaquam. inteiligeus Bataneotes, id eft, (editi.
libri babent, e£) /celeratus ille Porphyrius, in 1
prino- operis fui aduerfus nos libro etc. Inde —
coniecit etiam , ideo hoc nomen adícititium prae- ἯΙ
fixiffe operi fuo aduerfus Chriftianos Porphyrium, —
vt Chriftiani crederent, auctorem illius operis,
quem veríatifümum effe im codicis facri lectione:
adparcebat, effe natione Iudaeum, in regione Ea-.
ianed natum, Sed illam Heumannianam coniectu-
ram atque expofitionem fub examen vocat et reii-
cit Bruckerus l.c. pag. 238: qui diuerfas vario- 3.
rum V. D. opiniones collegit, et Ionfii, quem fe-
quutus eft Fabricius, fententiam amplexus Ornansa -
que ftatuit, Batancoten fuiffe Porphyrium; fed a.
loco nobiliore, vbi educatus eft, "Tyrium coguos
minatum et hoc quoque nomine notum. Zar/,

h

^E |
|
|

VilLIV. p dre YITA PORPHYRI - LIPS XXX. τ

' Atque Longinus"eius difceffum moderate tulit, nec fe a Porphyrio contemtum cenfuit: id,
quod patet tum ex libro Longini de finibus bonorum ac malorum, (zregi τέλδς) in Por-
phyrii vita Plotini cap. 20. circa fin. tum ex epiflola, quam hic e Phoenice fcripfit ad Por-
phyrium, qui tum in Sicilia aeger morabatur. Nam, quod atra bile laborabat, atque
mortem voluntariam fibi confcifcere aliquando cogitabat; Plotini fuafu, ad animum cor-
pusque reficiendum, Roma relicta, profectus eft in Siciliam, cognito, Probum, philofo-

phum ^, tunc circa Lilybaeum habitare; quo quidem, (vt ipfe profitetur in vita Plot.

cap. ΧΙ. fin.) factum eft, vt hac animi perturbatione liberaretur; [fed interea impediretur,
cum Plotino ad eius obitum vitam ducere. In Sicilia doctrinam chriflianam oppugnaffe et fa-
Pbulis poetarum fubtilius interpretandis, pravas atque fuperflitiofas opiniones defendiffe dicitur,

"teflibus Ex/zóio H. F. lib. VI. eap. 19. et Hieronymo in catalogo illuflrium fcript. vbi Eufebii
opcra recenfet. -Enimuero, num philofophus nofler Pythagoreo -Platonicus et mathematicus
idem fuerit, atque acerbus ifle veritatis chiiftianae et purioris doctrinae hoflis, cum Pagio in
critic. Baron. ad a. Chr, 302. nr..X — XIII. p. 316 fqq. dubitauerit Saxiis Onom. I. p. 375 Íq.
Atque ab hac opinione parum difcelfiffe videtur, Baronii quidem fententiam, praecipue eam,
Porphyrium non inSicilia, fed in Bithynia impiis fuis libris difciplinam chriflianam oppugnat-
fe, late refutat Hol/fenius ]. c. cap. 3. et tamen θέαν πίη in prolegom. ad Hieroclem ac Si-
berus in mifcell. Lipfienf. tom. I. pag. 332. accefferunt Baronii fententiae. Immo vero in

m haerefi verfatus La*dner in Collection of ancient Iewifh and Heathen Teftimonies

truth of the Chriftian Religion, vol. ΠῚ. cap. 37. non folum cum multis exiflimat, eum
fuiffe acrem Chriflianorum hoftem, fed de eo quoque et eius obiectionibus contra vaticinia
Danielis atque aliquot N. T. loca copiofius differit.— Sed v. Brucker. l. c. pag. 246 fq. et
pag. 249 fqq. qui quidem noftrum philofophum fuiffe, contendit, hoflem iftum chriflia-
norum facrorum acerrimum. ^ Recte autem idem, temporis rationibus adductus, reiicit
Holflenii fententiam , Porphyrium ex Sicilia ad Longinum Athenas transiiffe; — Contra rediit
Romam, ibique philofophiam et artem oraudi, plaudentibus Romanis, docuit, tefle Eu-
napio. Romae quoque obiit fcptuagenario, vt videtur, maior, poftremis Diocletiani an-
nis, circa a. Chr. 304 aut 305. neque enim ad Conftantini M. tempora, aetatem produxiffe
eum, contra Baronium, Z7o/f//n. cap. IV. et Bruckerus l. c. liquido demonfltrarunt. In vita
autem Plotini cap. 23. (vt Fabricius pergit) memorat, quid fibi, duodefeptuaginta annos
nato, acciderit, quomodo fcilicet dininam lucem fibi modo quodam fenfum omnem et ia-
tellectum füpergrediente perceperit adfulgentem. — Multa eius loca praeparationi fuae euan-
gelicae inferuit, fuppar illi, Fuftbius , qui III. 6. ita de eo fcribit: Mos φιλοσόφων ὅτος
τῶν καϑ' ἡμᾶς δοκέ! καὶ δαίμοσι καὶ οἷς φησι Θεοῖς ὡμιληκέναι , ὑπέρ Te τότων πρεσβεῦσαι,
καὶ πολλῷ μᾶλλον τὰ παρ᾽ ἑαυτῶν ὠκριβέφερον διηρευνηκέναι. et V. τ4. ὁ γενναῖος Ἑλλή-
γῶν Φιλόσοῷος, 0 ϑαυμαςὸς Θεολόγος. ὁ τῶν ἀποῤῥήτων μύξης εἴο. Cyrillo T. in [] lulian.
pag. τ9. dicitur ἐπὶ παρδείος κοσμικῇ δόξαν. ἔχων παρ Ἕλλησι εκ ὠγεννῆ. . Quam cruditus

vero difertusque fuit, tam parum fibi conílans, vt Georgius Pifídzs de eo canit vf, 1045.

Τῷ
δ) De Probo hoc Siculo, cuius mentionem nul- fcriptores excitat, fed eum quoque fcripfiffe tradit

| fam fecit Fabricius, vide Vong::or. in bibl. Sicu- Mies lucubrationes.
"la, tom. Il. pag. 129. qui non folum pluxes de eo

Lib. IV. ce. XXX. VITA PORPHTRII.

4128 Vol. TV. p. r2

"TG Πορφυρίῳ γλῶσσα μιὲν τεϑηγμιένη,

-
Γνώμης δὲ φύσις ἀσατᾶν ἀϑισμένη.

Sane in poflerioribus fcriptis fuis multa tradidit, (tefle *) Eunapio,) prioribus fuis in-
genii monumentis repugnantia. Licet quoque fuiffet primitus Chriflianus ^), vt Socrate;

SOT

lll. 23. p. 290. teflatur, et Auguftinus X. 28. de C. D. innuit: acerbus tamen poflea ac vehes —

mens facrae religionis noftrae euafit hoflis et infcclator, vnde τῆς καθ᾽ ἡμῶν edugoscpulas
Eure infra dicturus fum. De Theodoro Afinenfi et aliis, qui ex Porphyrii Íchola prodie--
re, vide, fi placet, Holítenium capite VI. [et Brucker lc.pag.249.] De Optatiano Por-
phyrio, quem cum noflro quidam, inprimis Baronius, male confuderent, vid. Hoiften. de
vita Porphyrii cap. 4. €t quae ego dixi in Bibliotheca Latina. Fabric. — De Porphyrio eius.
que philofophia librisque praeter ÉEunapium ]. m. Eudoriam in Violario pag. 364 fq. Ion-
fim de fcript. hift. philof. III. cap. XV. p. 9o fqq. edit. Dornii,. Brickerum ]. c. p. 235—
"266. et in adpendice f. vol. VI. p. 368 fq. /7offium de hiftor. graecis IT. cap. 16. p. 197—199.
atque de Ícient. mathem. cap. 6r. $. 6. pag.358. atque Holffenium in diff. de vita et fcriptis
Porphyrii adiecta eius vitae Pythagorae, Romae 1630. 8. (quam diff. Fabricius in vetere edit.

eidem Cyrillo audit lib. IIT. pag. 87. Ex difcipulis eius celeberrimus fuit Iamblichus, -

pag. 201 Íqq. recufam capiti noflro fubiunxerat) et feriptores tam ecclefiaflicae quam ci- -

vilis atque catholicae hifloriae copiofius egerunt Sam. Barnagius tom. II. annal. ad a. Chr.-
278. Tillemontius tom. IV. hifloriae imperatorum pag. 107 fq. Chri/foph. Zrnoldur in lgii-
legio ad I. H. Vrfini librum de Loroaflre pag. 62 fqq. /Meinerf. V. C. in hiftoria ortus etc.

-

doctrinarum apud Graecos et Romanos, germanice fcripta tom, I. pag. 347 — 270. dum -
vitam Pythagorae a Porphyrio confectam fub examen vocat, in genere quidem laudat phi- —
lofophum noflrum ab ingenii fubtilitate acieque iudicii et litterarum copia, eumque defendit.

a crimine Lloydii, Küfleri, Mosbemii, Bruckeri aliorumque multorum, illum ipfum pla-

rima, Pythagorae tributa, miracula eo confilio effinxiffe, vt miracula, a fotere noflro

y LI . . " |
eiusque difcipulis patrata, in fufpicionem adducerentur eorumque vis fidesque frangeretur .—
ac debilitaretur; cius tamen vitam pythagoricam tum ex aliis fcriptoribus, vt plurimum —

detediis ac nominatis, inlcite compilatam, tum teflem effe animi leuis ridiculisque phan-.

tasmatibus

c) Eunapius pag. 21. Φαίνεται δὲ ἀφικόμεένος às

nous B«3v, IloAX«s yv τοῖς ἤδη πεπρωγμιατευμεέ-
yo«s ϑεωρίας ἐναντίας κατέλιπε; πορὶ ὧν sx isi ξἕτε-
gov τι δοξώξφαν, ἢ ὅτι προϊὼν ἕτερα ἐδόξαιζεν. ,
d) Verum enim vero Porphyrium initio fuiffe
Chriftianum , negant Zac. Tnoma/ius et Feuman-
πῆς in obferu. de Porphyrio apoftata, in Poec,
tom. III. pag. $3 fqq. vbi pag. 5T. quidam opinio-
nis, Porphyrium a facris chriftianis defeciffe, pa-
troni nominantur, llam tamen de apoftafia Por-
phyrii fententiam omnibus fere fubfidiis eruditionis
et ingenii adhibitis acriter propugnauit Fyban.
Godofr. Siber in Mifc. Lipf. tom. L. pag. 317 fqq.
Sed Brucker. l. c, pag. 252. argumenta Siberiana
in compendium redacta et curatius examinat refu-
tat, ipfamque hiftoriolam fabulis adnumerat Mlle-

— Idem Brucker. l. mem. cauffam, cur Ariani in
edico quodam Conftantini M. apud Sotratem h. -
ecclef. lib. L.'cap. 9. p. 32. vocati fint Porphyriani, .—
inquirit et variorum interpretationes fentenGiasque ——
perfequitur, ipfe vero cenfet, id eam ob cauffam 4
fa&um effe, quod Arius eiusque fectatores mores |
Porphyrii fint imitati, et doé&trinam ac religione
chriftianam fubruere tentauerint. adde de Ao
iudicium infra vbi eius edit. Porphyrii de abftinen
tia recenfetur. Dc Porphyrii autem ingenio, di-
fciplina, philofophandi comimentandique ratione.
eruditione moribusque idem ille Brucker, minus
benigne, nedum aeque fuperbe fentit, ac Zolffen,.
cap. VI. fecerat, At enim, medium tenuere beati,
Harl.

fiis. adde Scharbau in iudaismo detecto, p. 105 p

Vol. IV. p. 185 P 183 SCRIPTA PORPHYRII Lij.IP.c. XXX.(o XXIII) 1:9

tasmatibus occupati, fuperflitionis incredibilis turpisque negligentiae locupletiffimam de-
monftrat. s

| Cel. Dieter. Tiedemann in tom, IIT. operis, infcripti: Geift der fpckulativen Philofophie,
cap. XI. pag. 433 íqq. philofophandi rationem et placita deliriaque Porphyrii perfequitur. —
Cudworth in fy(lemate intellectuali eiusque interpres, ZMoshemiur, in notis dogmata et er-
rores Porpbyrii paffim et vero frequenter adferunt explicantque. ZJarl,

IL Scripta Porphyrii, quae exffant.

1. Πυϑωγόρε βίος, Pythagorae vita*), fed initio et extrema parte mutila, et forte
fragmentum ex Porphyrii libro I. hifloriae philofoph. in quo de Pythagora egiífe Porphy-
rium teftatur Cyri//u; IX. contra Iulian. pag. 300. vbi locus de Pythagorae fymbolis, qui
in vita non exílat. Vide et lib. III. pag. 87. Ex hac lamblichus pleraque ad verbum in
fuam Pythagorae vitam tranílulit. [vid. JMeinerf. l. paullo ante cit.] Editionem libri Por-
phyrii meditatus fuerat Joh. ΠΡ owerauus , vt.teilatur cap. 28. Polymatliiae pag. 335. MStum
codicem ad Velíerum miferat oh. J'incentius Pinellus, tefte Horfilielio pag. 985. ad Photium.
[Codd. huius opufculi in tanta copia aliorum Porphyrianorum, qui adhuc fuperfunt, libro-
rum msstorum, admodum infrequentes effe videntur. —Rittershufius autem, vnde fuum ac-
ceperit, haud fignificauit. Forían fuit Velferianus. —JMeiolami in biblioth. Ambrofiana eft
Pythagorae vita per Ma/ehum, tefte Montfaucon. in diario ital. pag, 4. — Porphyriur a
Montfaucon. dicitur exflare in biblioth. Pellicierii, "Traiecti Mofae, (JMontpellier.) Sic in
genere in catalogis MSS. interdum, at negligentius, citatur Porphyrius, aut Porphyrii ope-
ra: in quibus num infit Pythagorae vita, expifcari mihi non licuit. Nec editiones multae
poffunt numerari, Za;/.]

. Primus edidit graece, duobus ante obitum Wowerii annis, Conradus Ritterrhnftur,
Altdorfii 1610. 8. fine verfione, at cum notis, in quibus adcuratam dil'gentiam laudat Hol-
fleniur pag. 77. etfi leues illae vocantur Jor/io pag. 287. de fcriptoribus hift. philof. — Mafzhi
üomenin [IP] MSto codice fuo reperit Rizterrhufiur, et füb Jalchi nomine libellum edidit,
non fane Malchi, Philadelphienfis, cui e Rittershufii coniectura tribuitur in Zydei catalogo
bibl. Bodleianae; fed Malchi 'T'yrii, quem graeco nomine βασιλέα 7) et Πορφύριον dictum
effe iam obferuaui. Non afpernanda autem mihi videtur viri docti coniectura, qui Malchi
nomen a librariis praefixum exiflimat, vt eo magis liber in manus hominum iret, cum Por-
phyrii fcripta Chriflianorum imperatorum edictis grauiffime prohibita effent. Latine vertit
vitam Pythagorae, a Porphyrio fcriptam, Johanner Donatus Ferrarius, Mediolani 1629. 8.
Anno pofl, vir docliíimus ZLurar Hol/feniur graece a fe recenfitam cum latina fua verfione
st notis pereruditis, fed exiguam duntaxat partem libri illufirantibus, (in pagina 17. enim
füb(iftant, auctore per iter, in vltimam vsque, vt ait, Sarmatiam fufcipiendum, impedito)
vulgauit Romae 1630. 8. [Plura ineffe in hac editione, patebit ex infcriptione libri: Por-
whyrii philofophi liber de vita Pythagorae: Eiurdem fententiae ad intelligibilia ducentes. — De

anro

.€) De confilio Porphyrii et ratione fcribeudi 2) Atque cod. additum habuiffe ἢ βασιλέως; ipfe
rid, fupra in ,vol. 1, pag. 763 fq. Za:7. Ritterslibf. tcflatur pag. 3. notar. Zar/.

- Kol. F. à Lzzz

730 Lib. IV. c. XXX. SCRIPTA PORPHYRII Vol. IV. p. 193 Ὁ 184
Ἵ
antro Nympharum, quod in Odyffea deftribitur. [{λιταρ Holflenius latine vertit, diffirtae -
fionem de vita et fcriptis Porphyrii et ad vitam Pythagorae vobferuationer adiecit. Romae, .
typis Vaticanis, 1650. 8. Holften. /zmteniins auxit capiubus XXIV. addidit quoque frage:
mentum de Styge et anonymi vitam Pythagorae, Harl] ^ Repetita dehinc editio ifla grae-
co-lat. Can:abiig. 1655. 8. adiunctis Arriani differrarionibus Epicteteis et opere. Porphyrii
περὶ ἐποχῆς τῶν ἐμψύχων. Etiam lamblicho de vita Pythagorae, noua cura a fe expolito,
Ludolphus Küfferus Porphyrium ex Holflenii editione, adiunctis Rittershufii notis, fubiunxit
Amíl. 1707. 4. Tranftulit etiam vitam Pythagorae, a Porphyrio fcriptam, 7/ndreas Schottus, |
cuius ver(io latina MS. fuit in biblioth. Nic. Heinfii. . Vide catalogum eius bibl. parte 1. p. 253.

2. Περὶ Πλωτίνε βία «gj τῆς τάξεως τῶν βιβλίων αὐτῷ. de vita Plotini, et ordina
ferintorum eius liber, fcriptus a Porphyrio circa aunum aetatis LXX. vt e capite 32. colligas. -
Eunapio memoratus et 'Theodulo fiue 'T'homae Magifiro in epiftola ad Johannem philofo-
phum apud Cangium adpendice ad gloffar. graec. pag. s. in ᾿Αγγελικὸς βίος. Plotini Ene -
neadibus praemittitur, in latinis et graeco latinis editionibus, quas, fi placet, fuperiore cas.
pite receufitas vide, [vbi et illius ipfius virae pars cum Marfilii Ficini verfione et. notis Fabric
breuibus exhibita eft.] MSta exflat in biblioth. Auguflae Vindelicorum. — Nam in Antonii.
Reiferi catalogo librorum illius bibliothecae pag. 73. vbi memoratur Porphyrii oratio de vita
. Platonis et difpofitione librorum eius, legendum Λόγος fiue liber de vita Plotini, ΠΡ] Fabric:
[Codd. mssti praeter Auguftanum hi fere funt: in biblioth. publ. Parifina vt plurimum cum.
Plotino, codd. MDCCCXVI, MDCCCCLXVIIL | MDCCCCLXiX.. .MDCCCCLXX,.
MDCCCCLXXVI MMLXXXII. MMCCXC. — In biblioth. Cois/s. cum Plotino, cod;
CLXIX. tefle Montfaucon. in biblioth. Coislin. pag. 325. — Ex Porphyrii fcriptis funt exe.
cerpta f. eclogae in cod. Coislin. CCXCIV. auctore Montfaucon. l.c. pag. 412. — — Florens.
£iac in biblioth. medic. cod. XV. plut. 85. cod. III. plut. 87. ( Haudin. catal. codd. gr. IM. col. -
214 et 383.) — Fenetüir in. biblioth. monaft. S. Michaelis cum Plotino, vt alibi, (vid. -
JMittarelli biblioth. codd. MSStor. col. 957. — Zindobouzae in cod. CLXXV. nr. 2. (Lom-.
bi. comment, VII. col. 405) — Monaci in biblioth. elector. Bauar. cod. CCXLIV. (catalz"
pag.83) — In biblioth. Efroriaf. telle quidem nt. “7 τ ήτο in catal. Tarracone 1507. ^
codd. gr. nr. 199. fed a Plüero «t Clarkio iu indice codd. gr. omirtiturs nifi in Plüeri indice,"
de vita Platonis et de ord.me librorum eiusdem. vitiole pro Plotino exaratum fuerit Platonis
nomen. — Oxeni iu biblioth. collegii cor,oris Chrifti, cod. MDLXXXIV. (catal. cod
Angliae et Hibern. tom.-I. part. ll. 51.) Har7.]

3. Περὶ ἀποχῆς τῶν ἐμψύχων, de abffinentia ab efu animantium 5) ad Firmum Caftri«
tium ^), condifcipulum et amicum fuum, libri IV, quibus excutit rationes Heraclidis Pontieiy -

is

Hernia

g) Conf. Nouvelle bibl. choifie, tom. I. cap. 1. fatum refert: KAXE TPI'KIOZ ὁ Φίρμος cd
Amítel. v4.12. Harl. — Cleric. B. anc. et mod, γος, ewJo8v τῶν καϑ' ἡμᾶς Φιλοκαλώτατος γεγον

*

:
tom. L p. 165. Pag. Gaudentius de philof. Rom. — καὶ τὸν τε ΤΠ] λωτῆνον σεβόμενος, καὶ τῷ ᾿Αμελίῳ da
cap.-i6s. Hewm. οἰκέτης ἀγαϑὸς ἐν πῶειν ὑπηρετάμενος , Καὶ Πορφυρίῳ,

5) Eum Porphyrius im vita Plotini cap, 7. lou- — dus! οἷα. γνησίῳ ὀὁδελφῷ ἐν πᾶσι προσεσχηκώς, lbie-
dat his verbis, vbi Plotinum in cius praedio ad — deni pc liecam sitam emplexum ,. fiue ad remp ac.
Ícxtum lapidem ante Mauturnas in Campala, ver- ecfüüc teflatur. [add. Aoer not, X. pag. 2. edit,] ^

P RAE

i

M

ERAS M SCRIPTA PORPHYRH — LiLIV.c XXX. — qm

;Hermachi Epicurei, aliorumque peripateticorum , floicorum et epicureorum, fingillatini
-Claudii Neapolitani ') in libro, quem aduerfus eos, qui a carnium efu abflinent, fcripíerat.

"[Plotinum in hoc quoque libro, alias reliquorum illius opp. fere grauiffimo et a pluri-
mis VV. DD. maximi aeflimato, effe miferum compilatorem, qui ex 'Theophraflo, Dicaear-
cho aliisque ea, quae Éeteris meliora et venuíliora effent, exfcripfiffet, o(lendit Meiners im
-hifloria dogmatum etc. I. pag. 266. not. — Codices autem, in quibus id opus feruatur ad-
"huc, hos, qui fequuntur, notatos deprehendi. — Parif. in biblioth. publ. codd. MMLXXXIII
'et MMLXXXIV. — E biblioth. patrum S. L e Francia cum aliis /Meermaonus acquifiuerat
"fibicod. rec. chartac. — Florent. in biblioth. medic. cod. XV. plut. 8o. (Bandim. catal. HI.
(οἱ, 205. — In biblioth. regia Taurim. cod. 1, (catal. codd. gr. pag. 67.) — In biblioth,
: Ejtorial. bis. (Plüer itinerar. per Hifp. p. 188.) — Oxonice in codd. Bod/ei. MMCCCXLVIII
"et MMMCCCLXVII. (catal. p. 121 εἴ 122. — In bibl. Har/ríana cod. MMMMMMCCXCVI.
' cum notis paucis Io. Meurfii, ad calcem adiectis, (catal. vol. IT. Londin. 1769. fub illo nume-
ro.) — 1n biblioth. A4ugu/lana Vindel. (vid. Reifzr. catal. pag. 81.) — 1π cod. Zauar. Mo-
nat. CXXXV. (catal. p.55.) —— Lip/iae in biblioth. Paullina; de quo cod. egit Khoer in prae-
fat. ad fuam edit. Har/.]

) Primus illos [vna cum eiusd. Porphyrii felectis breuibusque fententiis, ducentibus ad in-
telligentiam rerum, quae mente nofcantur,] graece e codice Mediceo edidit Petrus Z/iBoriur,
.praemiffos JMickaelis Ephefíi fcholiis in IV. libros Ariftotelis de partibus animalium et fubiecla
- Porphyrii vita, ab Eunapio fcripta. Florent. 1548. fol. Lafine primus circa idem tempus nec
"infeliciter vertit vir doctus 70. Bernardus Felicianur, et praemiffa ad Aloifium Michaelium
praefatione latine edidit Venet. 1547. 4. apud Iohannem Gryphium. Rarius obuia eft haec
pinterpretatio, et neutri interpretum ὁ) qui poflea libros hos latine verterunt vifa, non Fram-
ifto de Fogeroller "), confiliario et medico regio, qui cum verfione fua, longe infra priorem
ub(idente, illos graece et latine edidit Lugd. in Galliis, 1620. 8. Neque vifa eft Feliciani
verfio Johanni F'alemtino, cuius melior interpretatio et emendationes ") adiunctae funt in
. €ditione graeco -latina librorum Porphyrianorum Cantabrigienfi a. 1655. 8. — Argumenta 'au-
. tern, quae libris et fectionibus fingulis ibi praemittuntur, -Fogerollefii funt, qui etiam fuae
ἐκδόσεις carmen heroicum de Apoche Pythagorica , et differtationes quasdam de virtutum me-
-diocritate, virtutibus heroicis et abfiinentiá chriftiana praemifit. [Plures quidem moliti funt
aut promiferunt nouas editiones, Jericur Cafaubonur, (vid. not. ad Diogenem Laertium
ib. IT. fegm. 7). Thoma: Galeus, (vid. not. illius ad Iamblich. de myfleriis fect. V. cap. 4.)
Horfthaliur, (notante ipfo Fabricio) Dauifur, Lakemacherus, de la Croze, in. primis 10, -
γιά. Thomar, gymnafii Suidnicenfis in Silefia rector, qui quidem in epift. III. ad Siberum,
"(in Mifcell. Lipfienf. tom. I. pag. 315.) figuificabat, fe per Gentilottum ab Engelsbrun, prae-
f Lzzz a fectum
ἢ) Huiu» meminit quoque Porphyrius in frag- ἢ) In huius verfionem acriter inuehitur Holffe-
wmento, quod edidit R. Béntei. in epift. ad Mil- tiius in vita Porphyrii cap. IX. pag. 259. et cap. X.
lium p. 49. neque alium cius meminiffe, ait Bent- pag.267. atque Dupor/us ad Theophr. charact,

di. Har!. cap. I4. pag. 427 fq. Heu.
[ 51) Veríio et notae a Petito obferu. L. cap. 5.

*'-K) Excepto tamen de Rhoer, qui in praefat, autore cat, Bin. aliisque. male tribuuntur Holfte-
m ΕΞ ΟΣ ΤΑΣ P "War cud: RSS
quoque intelligenter differit de illa verfione. Zar/, nio, cuius vita Porphyrii addita eft, Zgz/.

pa — LiIP.e XXX. — SCRIPTA PORPHYRII VolIV p.rtiPres

fectum biblioth. Vindobon. integram cod. Vaticani defcriptionem et Holflenii animaduerif.
ad cod. Vatic. ineditas accepilfe: atque. de [a Croze in epift. ad Moshem. (in thefauro epift.
Lacroziano, tom. ΠῚ, pag. 225.) fcribit, fe non folum fuas emendationes atque obferuatio--
nes cum Petri Petiti notis autographis in exemplari Florentino Spanhemianae bibliothecae:
exítantibus, Thomae mifife, fed etiam comperilfe, Zaticonum exqnplar antiquum et ele-

| gans ad illum Roma delatum adeoque eius editionem praelo effe paratam, Et tamen Rhoe-

-

rius neque Romae illum cod. Vatican. neque Vindobonae Holítenii notas adhuc reperiri, in
praefat. conqueftus εἴς. Lackemach. vero et de la Croze, confilio Thomae cognito, huic
prouinciam reliquerunt. vid. thef. epifl. La Croz. tom. 1. pag. 308. et 309. pag. 340 — 243--
tom.ll. pag. 99. ac pag. 120 — 123. de Dauifii coafilio et Galei adnotatt. et emendatt. ad
"Thomam miífi. Enimuero vel "(Thomae conatus, nefcio, quo cafu, felici caruit exitus
atque diu multo poft, Porphyrianum opus, nouo veflitu ornatum et perpolituni, denuo lucem
vidit. Editio autem, a fplendore externo typorum chartaeque non magis quar ab eruditio-
ne curaque editoris commendabilis, infcripta eft:
IlcoQueig — Porphyrii philofophi de abffinentia ab efu animalium libri quatuor , cum |
notis integris Petri Victorii et. /oannir Valentini et. interpretatione latina. Io, Bernard. Fili-.
tiani. Editionem curauit «t fucr itemque. Io. lac. Reiskii notar adiecit [ac. de Rhoer. .— Acces
dunt IV. epp. de apoflafa Porphurii. — Trai.&i ad Rhen. 1767. 4. Fundus efl edit. Canta-
brig. fed a mendis purgata et e codd. cafligata correclaque. in praefat. agit de Porphyriano.
libro, de editionibus et aliis fubfidiis, quibus vfus eff ad emendandum et illuflrandum tex-
tum; praeterea laudat Abrefchium, qui varias fuppeditauit obíf. ac Reiskium , qui non fo-
]um contulit cod. Lipfienf. fed etiam de plerisque iudicium addidit lectionibus et ingentem
emendationum fuarum.copiam philofopho adfudit. Sub finem praefationis, , crediderim,
ait, paene, Porphyrium fimulaffe per aliquod tempus animum, a religione chrifliana haud.
alienum, vt folebant callidi ifti homines, loquendi etiam formulas doctrinamque ipfam Chri-
füianorum praeceptis adcommodare, vt eo melius incautos circumuenirent, Hinc orta pet»
fuafio, facris illis nomen dediffe philofophum; fed a quibus, Platonismi cauffa id exigente,
refiiebat. ldeoque forte imperator Conflantinus Arianos publico edicto Porphyrianos νος

cari voluit, — —- cauere volebat imperator, ne fub fpeciofo nomine credulis imponeree-
tur.4 etc. Hari]

Gallice libros Porphyrii vertit Phifippur lacobus Mauffacur, Parif. 1622. 8. [item de Bae
rigny, cum vita Plotini, a Porphyrio compofita, et diff. de Geniis. Parif. 1747. 12. vid. noua ^
acta erudit. Lipf. a. 1752. m. Mart. pag 185 fqq.] Editonem Porphyrii περὶ ὠποχῆς TOW.
ἐμψύχων ad MSS. codices parauit olim etiam. Danid Hoefzheliur, vt cognolcitur ex eius
litteris ad Ioh. Kirchinannum, | poft Gudianas pag. 187. Codex MS. huius operis, Eufzbio VX--
praeparat. TAeodorito VIL et IX. "Therapeut. Cyrillo contra [IP] Iuiian. IV et IX: pag. 31022
X. pag. 348. Hieronymo, S:obaeo et aliis veteribus lecti. : f

4. Epiflola ad. /nebonem, Zeguptium., πρὸς Ἀνεβῶὼ τὸν Αἰγύπτιον "). |€X qua loca.

ampla feruauit Éufzbiur in praeparat. euangciica lib. Tl. pag. 92. 97. 98. et lib. V. pag. 192...

197 — 199.

*) bnebonem per. 4b. Nebim, i. e, patrem. prophetarum e plicat Hornius hiftor. philof. lib. V.
eap. 5. pag. 272. Hesm. à MEAT

-

-

ΩΣ IV. p. 185 SCRIPTA PORPHYRII Lib IV... XXX. 783

397— 199. XIV. pag. 241. et Theodoritur T. 'T'herapeut. pag. t1. et lib. IIl. pag. 47. 48. Vi-

;de et 8. “περι βίη; X. t1. de ciu. Dei. . Quaeffiones et dubia continet de diis, daemonibus.

"eorumque natura et colendi eos adque illos accedendi ratione, ad quam refpondet, ct Por-

"phyrii faepe ipfius fcitis dubitationes foluit fub 7/bammonir nomine delitefcens Jambíichus,
.de cuius libro de myfleriis Aegyptiorum diclurus infra fum cap. XXVIII. δ. 2. Huic Iam-

- blichi libro epiftolam iftam cum latina verfione fua praemittens 7Aomar GeJeur, Oxon. 1678.
fol. negat, {δ illam fatis integram- potuiffe in lucem proferre, fed, /rio mz, inquit, fon

"uPorphyrium, fid Abfyrtum aut Hippolytum aliquem tibi ponere. Fabric. — — De divinis at-

-que daemonibus, cum lamblicho, Proclo etaliis, Venetiis apud Aldum 1491. Íol. vid. Pan-

ur A. T. III. pag. 420 fq. Har. *

UAE Πρὸς τῷ νοητο οὐφορμαὶ. fintentiar αὐ intelligibilia ducenter, magnam partem e
Plotino excerptae, ac velit introductio quaepiam ad Plotini feripta. — Latine ex UMarflii Fi-
£ini verfione faepius prodierunt cum Iamblicho de myfteriis Aegyptior. et aliis fcriptis plu-
ibus; étiam intér Ficini opera tom. Il. pag. 870 fq. Parif. 1641. fol. Graece viderunt lucem, -.
fubiectae libris Porphyrii περὶ ὠποχῆς ἐμψύχων, Florent. 1548. fol. — Graece vero «t latine
“δή calcem eorundem librorum, cum ver(ione Francifzi de Fogerolles Lugd. 1620. 8. et cum
verfione meliori, Lucae Holffenii , auctiores fex capitibus e biblioth. vaticaiae codicibus, poft
ivitam Pythagorae, a Porphyrio fcriptam, Rom. 1630. 8. et Cantabrig. 1655. 8. ἴῃ hac Hol.
fleniana editione pro XXXiX. (unt capita fententiarum XLV. Fabrit. Codd. mssti funt in
»biblioth. J7enet. D. Marci codd. CCLXIII et DXIX. (catalog. pag. 130 et 179.) et in biblioth.
Morem. Medic, cod. XV. plut. 8o. (Bandini catal. Ill, col. 205.) conf. infra, ad nr. 10. cir-
€a fin. notata ex Cafiro, Za;/.

b 6. Ὁμηρικοὶ ζητήματα, Homericae quaefliones X XX1I. ad. Anatolium, quas cum li-
:bello de antro Nympharum graece, pofl editionem Rom. 1518. 8.?). Leoni X. dicatam, edi-
: dit Indreas. Afulanur Venct;ex offic. Ald. x21. 8. qui in praefat, ume, inquit, ex amficuis
wexcerptum exemplari^us et folerti noftra, vt vider, repurgatum opera, tibi leGor nunc damus,
daturi propediem εἰ Didymum et. Ariflarchum, εἰ quosquos alios. Homeri optimor interpretes
«x imis librorum fepulerir eximere poterimus ?). — Vterque Porphyrii libellus fubiunétus rm
NE oemenot, m 2222 3 vx

0) "an Goens in pracfat. mox citanda p. XVfq. totius collectionis legitur Σ χολια παλαιὰ τὸ καὶ mue

dum agit de illa rarifma εἀϊίοπε,, quam c bibl.
Schulteafi habuit et quae inícripta cf: Iloefueis
— Porphyrii philofophi homericarum quaeftto-
mum liber: et de nympharum antro in Θά ρα:
opuculum Leonis X. pont. M. beucficio e tenebris
"utum , inprejjumque Romae is gymnaáo me-
liceo ad Caballinum montem , editam illam effe
bit non folum reliquis fere accuratiorem, fed
a. 1518. in^forma tertia (cu octaua: contra
"Mairtaire in A. T. IL. pag. 5o. atque ex eo for-
fan F.bricius nofter in altera edit. B.Gr. et a. i517.
et formzm quartam fignificant, ἐστί.
P) Conílat tomis qua duobus; et in fronte

yv. ὠφελία es τὴν τε "Ojos Duas καὶ es τὴν
OZvecex (fic.) prior autem tomus continet fcholia,
quae vocantur, minora in lliadem, ac poft ca
Porphyrii quaefiones komericas atque. dif/ertat.
de antro Myrmipharum; in cale: "metis in
aedibus Z4di et Andreae joceri. τι. Vaio
MDXXI. (1521.) poflerior infcriptus eft Δεδυ μος —
Didymi antiquifími autforis interpretatio im
Odv[J;am, im.valce: JP'enetiis im aedibus “4:-
di etc. M,D. XXVIII. (1528.) Vna igitur eft edi-
tio: conf. fupra ad vol. I. pag. 389. εἰ R. M. vatt
Goeus praefat. ad Porphyr. de antro Nymphar.
pag. XVI fq. vbi de' editt, diligenter egit. Harl,

Ὲ ΠΡΟ XXX. —— SCRIPTA PORPHYRII VoL IV. p-18 0 τοῦ

liis minoribus in Homerum, (quae Didymo vulgo tribuuntur) ín edit, Argentoratenfi 1539.
8. ἢ et ad calcem [IP] Homeri cum iisdem fcholiie excufi graece Bafil. 154r. fol. tum, aut
forfan titulo tantum renouato, 1443. pofíthaec] rst. 4. edente Joach. Camerario et lacobo
MMicyllo. Has quaefliones latine vertifle fe teftatur Gesnerus epiftola de fcriptis a fe editis

ag. 22. Sed edita non eft eius, quod íciam, interpretatio. Fabri. — 'alctenar. qui in diff.
de fcholiis in Homerum ineditis, - (fubiuncta Prfni Virgilio collatione Íciiptorum graec.
iluflrato;) multus eft de Porphyrii (choliis et quaeftionibus homericis, pag. 143. fufpicatur,
tria opufcula Porphyrii, de antro Nympharum, fragm. de Styge et homericas quaeftiones
ex Porphyrii in Homerum commentario, quocumque fuerit infignis nomine, fuiffe repe-
tita. Porphyrii autem ζητήμωτα folum citantur in editis ad Homerum fcholiis, fed
in codicibus quoque inter cetera fcholia interdum leguntur, obferuante J7alcken. p. 127 fqq.
135 fqq. 139 fqq. etc. adde fupra in vol. I. pag. 519 fq. et "alf. de critica lib. I. cap. 18.
pag. 166 fq. Harl, x

4. Moralis interpretatio errorum. ΓΙ, ἐπίτομος διήγησις εἰς Tes «a9 Ὅ μηδον
πλάνας TB Ὀδυσσέως uer τινος ϑεωρίας ἡϑικωτέρας Φιλοπονηϑὥσα finie nomine aucto-
ris edita graece Hagenoae per Obfopoeum an. 1631. 8. et latine Conrado Gernero interprete,
Tiguri 1542. 8. ac denique graece et latine cum notis 10. Co/umbi, Aboae a. 1678. 8. [rec.
Lugg. Batau. 1745. 8.] ad Porphyrium auctorem a quibusdam refertur. Fabrir, Enimuero |
moralis illa interpretatio, mille circiter annis poft obitum Porphyrii demum fcripta, patrern
hibet AVicephorum Gregoram (natum a. 1395. mortuum a. 1359.) qui difertis verbis nomi.
natur in cod. Vindobon. CCCXXXIL nr. 9. tefte Lambecio in comment. de bibl. Vindob.
tom, V. col. 613. edit. Kollarii. adde fupra in vol. I. pag. 406. Harl. )

8. De antro Nyiupharum 7) (Odyff. XIIL) περὶ τῷ ἐν Ὀδυσσείᾳ τῶν Νυμφῶν &vres,
allegorica et philofophica commentatio *), graece faepius edita cum Homericis Porphyrii -
quaeflionibus, et cum latina verfione Lucae Hol/ffenii, fubiuncta vitae Pythagorae, ab eodem
Porphyrio fcriptae, cuius vtriusque libri editiones iam recenfui. Vertit ettam Gernerus et.
latine edidit Tiguri 1542. 8. Fabri. Editiones hae funt: Romae 1518, 8. Forfan eft illa -
eademque edit. fine loco et anno membranis impreffa, cui vero deeft primus quaternio, im -
biblioth. Laurent. (vid. Bandin. ll. pag. 319.) — cum fcholiis, quae vocantur, minoribus in
Homerum Venet. apud Ald. 152:. 8. Argent. 1539. 8. — cum Homero, adiectis fcholiis, —
Bafil. curante Camerario, 1541. fol. 1543 et 1551. fol. — ab Holffenio cum fragm, de flyge
ét Porphyrii vita Pythagorae, gr. et lat. 1650. 8. rec. cum Epicleto et Arriano, Cantabrig?
1655. 8. — a Barnefo, gr. praemifla funt opufcula, homeric. quaeflion. et de nympharum.
antro editioni Homeri, Cantabrig. 1711. 4. pag. LXXXIII fqq. de quibus paullo copiofius egit"
van Gon in praefat, ad fuam locupletiffimam et doct, editionem , huius fententiae: ς΄

Πορῷυ 4

4) Vide fupra, vol. Y. pag. 389. Harl. s) Porphyrium locurn poetae tenebris inuoluiífe
v) Confer praeter interpretes Homeri /Vacero- potius, quam illufraffe, ait vam Goens, praef.
bium lib. 1. iu fomnium Scipionis cap. 12. Peirus pag. XXIL Zar/. . dd
Petitun de Sybilla II. το. Mottanum P'ayerum 3
in Hexaemero ruftico die IV. ἢ

γι. ἵν. pasé o SCRIPTA ΡΌΚΡΗΥΕΙ ΖΣ ΠΡ. ΧΧΧ. 75

Πορῷυριξ — Porphyrius de antro Nympharum, graete cum latina. L. Holffenii ver-
fone. — Graeca od fidem editionum vejlitiit ; verfionrm C, Gerneri et amimaduerfiones fuar adir-
eit I. IM. van Goens, "Vraiectinus. — Praemia eff. differt. homerica ad. Porphuyrium. "Traiedti
ad Rhen. 1765. 4. — In praef. pag. XXVII fq. agit de rariffima Gesneri verfione et editione,

cuius infcriptio haec eft: Joralis interpretatio errorum. P Iyfis Homerici. — Commentatio.
Porphyrii philofophi de. Nympharum antro. in. X 111. libro Odyffeae. homericae, multiplici
cognitione rerum variarwn inftruiiima. —.Ex commesntoriüis Procli Lucii, philofophi Ploto-
nici in libros Platonis de republ. apologiae quaedam pro Homero εἰ fabularum aliquot tnarra-

- fioner. — Interprete Cour, Gesnero, edito Tigurino. — Omnia nunc primum nata, εἰ ex«
(ufa Tiguri apud Frofihouerum. 1842. 8. . Valefius de critica lib. I. cap. XVIII. (vbi de
Porphyrio paucis agit.) fufpicatus eft, libr. de antro Nympharum in Odyílea, partem fuiffe
homericarum quaeflionum libri, quem imperfectum ad nos perueniffe, dolendum effe iu-
dicat. Hai.

9. Fragmentum ex libro de S/yge; (ad illuftranda loca Homeri lliad. ὁ, et Odyff. £) ὁ
feruatum a Stobaeo in eclog. phyf. pag. 129 fq. Antwerp. 1575. fol. et ex integriore codice
Antonii. Auguflini defcriptum ab Zfmdrea Sthoffo lib. V. humanar. obferuationum Hanou.
1615. 4. Hol/lenitir inde Rom. 1639. 8. ex MS. Vaticano emendatum ac fuppletum cum fua
verfione fubiunxit Porphyrii fcripto de*fantro nympharum, de quo iam dixi, atque inde
a. 1655. 8. recufum etiam Cantabrigiae eft ex editione Holíleniana, cuius immemor Zacobus
Το μεν idem fragmentum ex Schotti editione, etfi multis mendis inquinata, vertit, et latis
ne cum obferuationibus fuis inferuit capiti duodetricefimo Fortuitorum, Amft. 1687. 8.
pag. 239 fq. Fabri. ld fragm. emendatius dedit cl. Heeren in fua Stobaei eclog. phyfic. ed.
Góttingae 1794. 8. a pag. 1018. Inde graece repetendum curauit, notis eruditis, etiam cri.
ticis illuflratum cl. 77. Frider. Guil. Sturz , ill. Ruthen. prof. publ. in prolufion. I et 11. de
vefligiis do&irinae de animi immortalitate in Homeri carminibus , Gerae 1795 et 196. 4. Sed
quaedam Porphyrii de hoc argumento verba adhuc reflant, quae alio tempore et ita illuflra-
ta daturus eft Sturz, vir humaniílimus, vt epicrifin fuam et vberiorem eiusdem argumenti
traclationem adiungat. In priore proluf. paucis quoque agit de Porphyrio et de illo frag-
mento. Eorum autem accedit fententiae, Porphyrium vocari Tyrium, quam PBataneoten
-maluiffe, quia in vrbe celeberrima (Tyro per aliquod tempus vixiffet. Illud autem libri Por-
phyriani de Styge fragmentum, quod ex Antonii Auguflini cod. primus edidit Zfndreas Schot-
iu: in obíl humanis, inde Ho//em. vna cum Porphyrii libro de antro Nympharum, pag.
340 — 153. edit. romanae, atque Heeren in Stobaei eclogis phyficis pag. 140 — 152. et quod
latine verüt To/lius 1. c.-illud, inquam, αἱ. Sturz prorfus ab co, quod in proluff. fuis
euulgauit, diuerfum eife iudicat, quamquam Fabricius h. 1, alia omnia praecipere videa-

tur. ZJar/. :
Io. Εἰσαγωγὴ *) fiue libellus περὶ τῶν πέντε φωνῶν. δ quinque vocibus fiue prae-

dicabilibus //2gog* in Sicilia a Porphyrio compofita ad Cáryfaorium, difcipulum, quae cum
l , Organo

1) Qui ezzyeys ds τὰς ᾿Αρισοτέλας κατηγορίας Fabric, Porphyrium, non Ariflotelem, effe au-
ánfcribunt, vezum quidem dicunt, fed alum quam: &orem praedicabilium, f, vniueríalium quidam
᾿ϑμέϊον adponuni titulum, — Vide Ammiomuum p.18, putant, Zen
ΕΣ β

πὸ — LiIU XXX. 0ΟΜΙΡΤᾺ PORPHYRII yo. IV. p. r6 re?

Organo Ariftotelis faepiffime edita eft graece et latine, eidemque praemittitur, [IP] vt dixi
lib. III. cap. V. poft nr. s. [pag. 219. de edd. pag. 311. pag. 328 [4η.]

[Multi fuperfunt codd. huius fagoges. (Conf. Bulle tom. I. opp. Ariflot. p. 157 faq.
et p.164 Íqq.) — Koma: in bibl. Barberin. Porphyrii Logica, eiusdera ifagoge in logicam
Ariftotelis, — Aeapoli in bibl. regia cod. 1I. ifogoge εἰς ἐ φωνας: et in cod. CXXIX. eadem
cum commentario Ammonii. — J/en:tiis in bibl. S. Michael. cod. XII. gr. faec. XII. Ifa-
goge. h. e. vt Mittartlli, in biblioth. codd. illorum col. 956. ait, introductio in logicam. τὶς
flotelis, nimirum in ipfius praedicamenta, in libr. de enuntiatione, in libros II. refolutio-
num priorum et in Jibros octo de locis, in libr. de fophifticis redargut. et in libros decem.
ethicorum ad Nicomachum: cum motis graecis et latinis aliquot, nec non figuris: — cod.
CCLIX. ifagoge in categorias, in praedicamenta et in libr. Periurmenier Ariflotelis. —
cod. CLXXX. (Mittarelli col. 565.) principium introductionis in quinque voces: praeter ea
is continet praxes XXIII. et expofitionem decem categoriarum philofophiae ex ore JDaui-
dir. — 'euttiis in bibl. D. Marci cod: CCXXXV.. Dauid in categorias Ariftotelis commen- —
tari, — Florentiae in bibl. Laur. medic. cod. XXXVII. plut. 31. nr. XV. Porph. introdu-
clio etc. cum fcholiis vberrimis nrginalibus et gloífis interlin. nr. autem XI. mmonii .
. comm. in quinque Porphyrii voces. (tefle Bandinio cat. codd. gr. 11. col. 117.) — cod. XVII.
plut. 59. nr. 34. introd. cum fcholiis vberr. marginal. et quibusdam praeliminarib. Ex fcho«
lis nonnulla Sehofarii nomen prae fe ferunt. (Bandin. 11. col. 535.) — in cod. IV, plut. 7r.
introduct. cum gloflis interlin. et fcholiis in margine pofitis; inter quae funt, notante Baxdi.
vio IIT. col. 3. ex ΡΠ: enarrationibus in illud opus, excerpta f. fcholia atque expofitiones
DDauidir, Magentini et Mich. Pftlli expofitio in caput Porphyrii de differentia. ^ Sequitur
nr.iV. anonymi fynopfis quinque vocum et nr. V. 24mmonii, Hermeae F. expofitio in
V. voces. — cod. XI. plut. 7t. 1) fragmentum praefat. in interpretationem lib. Porphyriani, -
lfagoge. 2) prolegomena in introductionem Porph. excepta ab ore Zliae, philofophi, (quae
tamen in cod. I, plut. 72. nr. Il. fub nomine Daidir multoque vberiora occurrunt, 3) Por -
phyrii ifagoge cum gloffis interlinearibus. 4) Z4munoWi, Hermeae F. expofitio V. vocum —
f. potius in ipfam expofitionem introductio; 5) eiusdem Jmmonii commentar. in quinque
voces, cum Porphyrii textu. (Bandin. IIT. col. 7 fq) — cod. XXXII. et cod. XXXV. it. —
cod. XXII. plut. 71 et 72. Porph. ifagoge, cum mmorii enarratione, (Handin. III col. rz —
εἴ 23 ἂς 33.) — 1n cod. 1, plut. 72. a) prolegomena philofophiae dictante Dauide; b) pros »
legoriena in Porphyrii introduct. excepta ab ore DDaridir. — cod. III. et cod. IV. Porphys —
fi introdud. — cod. V. a) prolegg. philofophide excepta ab ore Dawidir, b) proleggi-
in Porphyrii introduct. excepta ab ore Elia, philofophi. €) Porphyrii introductio in V. VO. —
ces. (Bauditi. RI. col. 25 —50.) — cod. XVI. plut. 87. et cod. LXVII. plut. 89. Porphj--
rii introd. (Band. IIT. 397 et 414.) Adde Buhl. tom. I. opp. Ariflot. pag. 164 fq. — Floi)
rentiat:in bibl. monaft. B. Mariae, bis, tefle J/ontfauc. in diario ital. pag. 367 et 370. —
ibid. pag. 14. imemoratur Porphyr. in Ariftoteiem, in bibl. Ambrol. JMed;olaneufi. —— Pa.
fauii in bibl. S. Ioann. Ícriptum fuper lib..Porphyrii praedicamenta, Perihermenias. (Το. —
mafini bibl. Patauinar. MSS. pag. 57.) — i id. in bibl. S. Antonii liber Porphyrii, Perihet-
menias, et, (fi verba "Tomafini l. c. pag. 54. recle inteligo, et, nifi nomen Ariflotelis
emiífum eíl) Topica, libri duo priorum, — Ibid. (pag. 55.) quacfliones in libr. Porphye |

rib

NEM

S. πτν

" " SCRIPTA PORPHYRIDI Lib.IP.ec XXX. (o. XXII) 157
E: a Parif. in. bibl.publ. Prolegomena in philofophiam, cod. MDCCCCLXXVII. δὲ

auctor catal. notat, minus recle tribui Porphyrio, quia ibi Proclum, Porphyrio iuniorem,
laudatum reperias. — quinque voces, codd. MDCCCXLIII. MDCCCCXXVIIIL. (cum fcho-
liis Magnentii, vti in cod. MDCCCCLXXII.) MDCCCCLXXI. MDCCCCLXXIII. (cum ano-
nymi comm.) MDCCCCLXXIV. cum Ámmonii comm. MDCCCCLXXV. MMLI. ct in
cod. MMLXXXV. Porphyr. cum Ammonii comm, codd. MMLXXXVI et MMCXX et
MMDXI. Porph. ifagoge cum fcholiis quibusdam. 2fmmenii comment. eft omnino in XI.
codd, — In bibl. Coi;/im. in cod. CCCXXIX. et cum commentario, CCCLXXXVII. tefle
JMontfauc. bibl. Coislin. pag. 446 et 590. — In bibl. Leidenfi inter codd. Voflian. Dauidir,

hilofophi, interpretatio quinque vocum et Porphyrii introductio. (vid. catal. p. 392. nr. 17.)
adde quae paullo poft de hoc cod. inter Anglicanos adnotata funt. — Matriti in bibl. regia,
commentarius in Porphyrii ifagogen, ab omnibus, qui adhue innotuere, diuerfus, forían a
Conftantino Lafcare, cuius manu exaratus efl, confectus; tum Porphyrii ifagoge cum ano-
nymi fcholiis marginalibus, et alia, vid. Jriare catal. pag. 53. — In bibl. Oxcnienft (fecun-
dum catal. MSStor. Angliae et Hiberniae,) in collegio Baliolenfi, Porphyr. ifagoge, cod.
CCCXCII. — in collegio Mertonenfi, anonymus fuper libros Porphyrii de praedicabilibus,
cod. DCCLV et DCCLXII atque Porphyrii ifagoge, hebraice, cod. DCCXCIX. — ín col.
legio S. Trinitatis, Porphyr. ifagoge, gr. cod. MDCCCCLXVII. — in collegio S. Mariae
Magdalenae, (Burlaei) commentarii logicales in Porphyrium, cod. MMCCCXXVIII. —
In colleg. corporis Chrifli cod. MDLXXXIL. Z/mmonius in Porphyrium gr. — In biblioth.
Bodleiana inter codd. Barocc. Porph. ifagoge, cum fcholiis margin. forte Io. Argyropuli,
cod. LXXXVIL. — Ifagoge cod. CXV. introductio in Orgauon Ariflotelis, atque praefatio
f. pars commentarii in V, praedicabilia, cod. CXVII. — Porphyr. introduct. et Organon
Ari(tot. cod. CLXXVII. et bis, inter codd. Laudi, cod. DCCCXC et DCCCXCI. — inter
msst. Digbaei, cominent. in Porphyrii ifagogen, cod. MDCCXXXVIII. — inter codd.
Bodlei. commentarii et quaeftiones logicae in Porphyrium, cod. MMCLX. — Propofitio-
mes defumtae ex Porphyrio de V. vocibus, ex topicis Boethii, ex Ariflotelis categoriis etc,
cod. MMCXCIV. — inter codd. Seldeni, Porph. introd. cod. MMMCCCLXX. — Cam-
tabrigiae in colleg. Gaio- Gonuil. Porphyr. Ifagoge cod. MXI et MXVI et MXXIL — in
bibl. domus S. Petri, commentar. in Porphyrium et organon Ariíftot. cod. MDCXCIV. —
ntoniur in Porphyrium cod. MDCXCIIL, — Inter codd. ecclef. cathedralis apud Vigor-
niam, (tom. IL. -pag. 17. 18 et 21.) citantur cod. DCCXLI. Porphyrii libri V. vniuerfalium;
εἴ al. cod. DCCXLVIII et DCCCLXXIV, Porph. vniuerfalia, et alia, quae nüm Porphyrii,
an Ariftotelis fint, non adnotatur. — Inter codd. Norfolcian. (ibid. pag. 82. nr. 3270.)
cod. /at. Porphyrii ifagoge in Ariflotelis aza/yticos libros. — Inter codd. Voffianos in hoc
catalogo msstor. Angl. etc. vol. II. cod. MMCXX. Porphyr. interpretatio τῶν πέντε φωνῶν,
cum aliis eiusdem; tum Dauid, philofophi, interpretatio V. vocum: vbi Colomefius, con-
fector illius catalogi codd. Voff. haec adnotauit. |, Dauid ifte Nicetas Δαδύβοε vocatur in
cod. Augu(lano Paraphrafis, quam fcripfit , - verfuum Gregorii Nazianzeni in obitum Bafilii M.
Δάδυβρος autem fuit Paphlagoniae vrbs, Dauidis huius, vt opinor, patria. Pro Δαδύβροε
in editis libris τῷ Δα β[δ legi, ait optimus Hoefchelius. Male. Paífim enim in melioris
notae codd. msstis philofophus ifte Dauid etiam vocatur.* — Dublini in Hibernia (catal.
pag. 3a. vol. II. part. II.) cod. CCCCLII, commentar. in Porphyrii ifagogen, — ΤῈ bibl.
IEWo.PF. Àa aaa : Harleiaua

Lis. IF. xXx SCRIPTA PORPHYRIÍ

758
Harleiana fecundum catal. tom. II. Porphyr. ifagozge; cod. MMMMMDXCIX. — Inter

Vol.IV. p. 187.

codd. MSSt. ibid. numeratur cod. MMMCCCXVIII. in quo nr. 9 et το. funt Porphyrii opp."

quae defiderantur, fragm. ex "Fheodoreto et Eufcbio, gr. et làt. ac Meurfii fyntagma de
Porph. gr. etlat. — 4ugu/fae Vindel. cod. Magoge etc. tefte Reifzro in. catal. pag. 74. —

IV μανίαν in bibl. ducali, Z4mmon. in V. voccs Porphyrii. — In bib]. caefarea /"imdobom. .

(Lamibec, Y. col. 290 et 391.) cod. XXII ac LXI. 7bn Rufrhad f. Zuerrois comm. in organum
Ariflotelis; ifagogen Porphyrii etc. translat. ex arabico in Aebrazum fermonem a R. Jat. “πὸ
oli, iuffu et impenfis imper. Friderici Il. — cod. XXXIII et LXX. ( Lamber. l. c. col. 294
et 393.) Porphyrii ifagoge in V. voces cum expofitione Auerrois, /ebraice. (adde fupra iu
vol. IIl. p. 211 Íq.) — In eadem bibl. caefarea eft in cod. XXVII. (Laiubec. VM. col. 139 fq.)
Joannis Tzetzat (memoratu digna, ab Labbeo autem et Fabricio praetermiífa filentio, nece -
dum edita,) expofitio ifagoges Porphyrii, fiue libri de quinque vocibus, verfibus politicis,
gr. — Porph. ifag. cum fcholiis, graece, in cod. LIX. tefle Ko//arío in fopplem. 1. ad
Lambecii comm. col. 417. — In bibl. E/zoria/. Porph. ifagoge et V. voces (tefle P/üero ia
itiner. per Hifpan. pag. 188. — et pag. 165.) Dauid in V. vocc. Porphyrii et in Ariflot. libr.
categoriarum. — In bibl. elector. B«uar. Monat. cod. CLX. prolegom. loannis cuiusdam,
(fort. Philoponi) in Porphyrii ifagogen: in eamdem Ammonii commentar. Ammonii pro«-
legg. in categorias et fcholia. — Porphyr. in categorias, at vltimus lib. efl mancus. Har/.]

E graecis veteribus exflant in hanc ifagogen commentarius /Zmmonii Hermeca, qui-
bus permixta Joh. Philoponi Ícholia *). . Vide Holffimium in Vorphyrii vita cap. 7. et quae
fupra de Ammonio dixi. Praetereo epitomas ediras Georgii Pachimeris et Mich. Pfelli, et
ineditam Neophyti, de qua Lamberitr lib. VIL. pag. 256. [p. 548. ed. Kollariis] tum Georgii

Stholarii ac Dauidir 5) cuiusdam fcholia, nondum credo in lucem edita, et Nicephori Blema —

midac disquifitionem plus fimplici vice vulgatam , quod nec plura '^) nec pauciora fint prae.
dicabilia quam quinque. .

Latine vertit ifagogen Porphyrii, V'ifforinur, rhetor, et Menantio infcripfit. Memorat
lfidorur 11. 25.0rigg. n Victorini interpretationem ex(lat commentarius Zoeí/i ad Fabium, |
in

4) Ammonii et reliquorum, quos memorat Fa-

v) Vide notitiam codd. et in vol. ΠῚ. l. cit. 7z-

bricius, fcholia, iam in notitia codd. fignificaui.
adde fupra, in vol. IH. pag. 208 fqq. — In cod.
regio /Vatrit. XXXIV. eft Jo. Philoponi gramma-
tici'in V. voces liber, quem, animaduertit /riar-
ἐδ in catal. codd. gr. pag. 137, plane discrepare ab
€o, qui apud Neffelium in catal. codd. 7"'indobon.
part. IV. cod. CXXXIX. nr. τ. infcribitur, Ἰωάννα
gs pisi τὰ Φιλοπόνα προλεγόμενα es τὴν Mago
gís ἀσαγωγὴν wmo Quvys Agua τὰ Ἕρμείκ, In
cod. Mairit. videtur ipfius Philoponi commenta-
rius (hinc forte συγγραᾷην τινα οἰκείαν cvyyou(Qev
ἔς profeffus eít ab initio;) in cod. autem Vindo-
bon. Ammonii dictata, a Porphyrio edita, aut
prolegomena Porphyr. in illa. adde fupra, 1].
Pag. 20y. not, ug. Jai,

net. in biblioth. S. Michael. praeter prolegom. in.

philcfophiam f. V. voces et Porphyrii introd. eft |

expofitio decem categoriarum philofophiae ex ore

Dauidis, dei amantiffimi philofophi, et Mittarel-

li in biblioth. MSS. ὃ. Michaelis col. 312. », Daui-
dem , ait, philofophum fuper Ariftotelem et Por-.
plurium ineditum adfert S-ipio Maphaeus in fua -
Verona illuftrata part. III. pag. 273. quem in bi--
bliotheca fuorum msst. feruare fe fcribit. De eo^

mulia ex&ant in biblioth. Medicea, pluteis LXXIE
et LXXXV.« adde Bulle de librorum Ariftot. in«.-

terpretibus graecis, tom. I. opp. Ariftot. pag. 298.
294. 308. et de Porphyrio pag. 310. Zar/.

10) Contra difputat Voffius de logicae natura
pag. 64 fq.

SCRIPTA PORPHYRII Lib. IT. c. X XX.

Vol. TV. p.137 729
in libros II. diuifus, quo fubinde Victorinum reprehendit. Exflat et alter. Bor£Aii commen-
tarius in fuam ipfius verfionem libri Porphyriani, quam fimplicem magis et verbum verbo
expreffam compofuit, libris quinque. Ex Arabibus eumdem Porphyrii librum fuerroes
álluflrauit. | Memorat et Herbelotus in bibl. orientali pag. 501. voce iffagogi exflare arabice
profa et verfibus, et commentario illuftratum *). Εἰ recentioribus Jauutius Manettur, Flo-

rentinus, vt alios quamplurimos in praefenti mittam.
cum. Ariflotelis libris logicis Venet. 1495. fol. Fabric.

pag. 310 fq. Harl.

Primus graece edidit Aldus vna
Editt. lat. vid. fupra in vol.III.

* . . . M LJ - 5 , ΄
i. Jm Categoriar Ariflotelis explanationem sore πεῦσιν καὶ ὠπόκρισιν, μὲν interro-

gationem «f. re/ponfionem , memorat Simplicius in categorias pag. 3.
Praeter ea codices mssti, in quibus illa Porphyrii reperitur explanatio,

vol. III. pag. 210.

[Confer fupra, in

-ex(tant Zemetiir in biblioth. D. Marci cod. CCXXXIV. (catal. pag. 119.) — Florentiae in

Δα πα 3

x) Vide Buhle l.c. pag. 3150. ἢ οἵ. biblioth.
hebraic, nr. 1820. fupra in vol. III. pag. 211 fq. et
fupra in notitia codd. Vindob. atque Oxon. quibus
addes duo codd. Organi cum Porphyrii Ifagoge-ex
verfione &ebraica Jacobi F. R. Aba Mori, fiii
R. Zntolii, in biblioth. Farleiana, fecundum
«atal. MSSt. biblioth. Harlei. vol. II. nr. 5517 et
5523. — In biblioth. Parif. verfio Organi arabi-
£8, ex Syriaco fermone confecta, cum /hired-
dini tra&atu in ifagogen Porphyrii et anonymi
fcholia. vid. catal. bibl, Parif. tom. I. pag. 199. —
ábid. pag. 94. commemoratur codex, in quo eft
verfio armenica ifagoges Porphyrii, categor. et
libri de interpretatione, au&ore /Jauide et cum

-eiusdem commentariis, — omae in bibl. Vati-
cana /iber pupillarum , comple&ens Porphyrii ifa-
£ogen et alia, ex verfione arabica Gregorii Bar-
Hebraei. vid. 7. Sim. ZlfJemanni bibl. orient. Cle-
ment. Vatic. II. pag. 269. — In biblioth. E/zorial.
£ft, (tefte Ca/ir. in biblioth. arabica-hifpana L
pag. 185.) in cod. arabic. eft 1) commentarius in
Magogen Porphyrii auctore Zthireddino Moefad-
fiel ben. Omar, Pería, Zbharita, ex vrbe Ab-
hara: quiliber eo habetur apud Mahoinetanos in
pretio, vt quam plurimi ad illum fiue commenta-
riis fiue fcholiis illuftrandum locupletandum accef-
ferint: complura huius operis referuntur exempla-
«ia in biblioth. Parifienfi, 2) Anonymi fcliolia in
eiusdem Athireddini commentarium. 3) ciusdem
tractatus de quinque praedicamentis. Ca/ir. ibidem
prodit, in arabica bibliotheca pbilofophorum, et
€x ea in Abulpharagii hiftoria dynaftiarum peg. 83.
8ΕῚ de Porphyrii vita et operibus. Auctor bibl.
|arab. philof. pag. 285. Porphyrius Syrus, ait, ex

biblioth.

vrbe maritima "Tyri, qui et antea Zmmnonius Ὁ)
di&us effe traditur, philofophiae peritia excellens,
et in libris Ariftotelis intelligendis verfatiffimus,
quorum aliquot explanauit, notisque adornauit,
videlicet librum Cathegoriarum, librum Et/ico-
vut et librum Perihermenias. — — Ex libris
autem, quos compofuit, funt /Jiber ifagoges, li-
ber. [ullogismorum topicorum, duo libri ad Li-
banium , lib. refponfionis ad Pammachium de iu-
telle&u et intelligibili, nouem tractatibus compre-
henfus, qui /7riace legitur, et /iber elementorum,
qui et /jriace exftat. Quando Cafir. miratur, ne-
que auctorem arab. bibl neque Abulpharagium
nullam prorfus mentionem feciffe quindecim illo-
rum aduerfus chriftianam diíciplinam voluminum,
quibus tamen poftea Methodius, Eufebius et Apol-
linaris triginta libris apologeticis refpendiffent, et
cauffam effe putat, quia illa ab imperatore 'Theo-
dofio flammis iure damnata ex hominum menmo-
riam per ca tempora excidiffent, vel quia eadem,
vt Mahometanis inutilia, Chriftianis contraria, nec
arabice nec fyriace fint conuería; ego potiu fufpi-
cor, cauffam fuiffe probabiliorem, quoa illa
volumina ab illis non pro genuinis Porphyrii no-
ftri operibus habebantur. Cafirus ibid. pag. τος.
laudat cod. quo continetur verfio /7riaca Ariftote-
lis organi et Porphyrii Ifagoges in Ariftotelem, et
animaduertit, omnia fere Porphyrii opera /7riace
verfa fuiffe, et Abulpharagii tempore adhuc exfti-
tiffe. Harl. n
*) Id vel falfum eft, vel Zmronianus, h.e.
€ Íchola et difciplina Ammonii, praeceptoris
Plotini, cuius adfecla fuit Porphyrius, legen-
dum aut interpretandum.

140 71}. 177... XXX. SCRIPTA PORPHYRII Vol. IV. p. 187} 188

biblioth. Laurent. medic. cod. XXX. plut. 7x. (vid. Bamdimi catal. II. col. v4 fq) — Parif.
cod. MDCCCCXLIII. nr. 4. Porphyrius in decem categorias, per interrogata et refponfa. —
in bibl. Efrorial. (auctore Δ λεγο 1. m. pag. 188.) Forfan in multis quoque eorum codd,
quos ad nr. ro. laudaui, quoniam. in catalogis codd. raro indicatur dilucide titulus verus et
argumentum libr. Zer/.]

Latine vertit Johannes Bernardus Felicianus, cuius interpretatio Iohanni Cafae, archi-
epifcopo Bemeuentano, pontificis max. apud Venetos legato infcripta lucem vidit Venet.
1546. fol. apud Hieron. Scotum, et 1566. fol. fubiunctis itidem latine Dexippi *), qui Iam-
blichi difcipulus fuit, in praedicamenta libris tribus quaeftionum. ^ Graeca huius explana-
tionis Porphyrianae editio prodiit Parifiis apud Iacobum Bogardum a. 1543. 4. — Aliud quod-
dam breue de decem praedicamentis apofpasmation fub Porphyrii nomine editum eft latine
ex ZIntonii Gogauini, Grauienfis, verfione ad calcem harmonicorum Ariftoxeni et Ptolemaei,
Venet, [I] 1563. 4. pag. 162. ad 165. Incipit: Jam vero de rebus agendum , quas nomuulli
fane decem: categorias etc.

12. In naturalir etiam audientiae libror, (Ariflotelis φυσικῆς ὠκροάσεως) explanationes
edidit Porphyrius, ex quibus exflant nonnulla. Haec Felicianus pracf. ad Porphyrium in.
Categorias. Ipfe enim numquam vidi. Fabric. conf. Cofir. 1. cit. 1. pag. 244. Harl. :

13. In Harmonica. Ptolomaei, commentarius, (definens in capite VIT. libri fecundi.) -
gracte et latine cum Zo. /P/allifii verfione prodiit in tomo tertio, operum viri huius cla-
rifimi. Oxoniae 1699. fol. Confer fi placet, quae dixi fupra, libro hoc IV. cap. 16. $. 12.
[pag. 292 fqq. et vol. IV. pag. 160 fq.] Eudoxio hic commentarius a Porphyrio infcribitur,
et quae Porphyrius non abfoluit, dicitur continuaffe Pappur, Alexandrinus. Porphyrii
commentarius, antequam in lucem ederetur, laudatus eft 4 Patricio difcuff. peripatet. tom. I,
pag. 85. Bullialdo ad 'Theonem, Smytnaeum, /W. Meibomio ad muficos veteres, et lib. de
proportionibus pag. 190. etc. 7λο. Gaíro ad lamblichum de myfleriis Aegypt. pag. 182. 10
P'ojfo de viribus rhythmi, Hol/lenie vita Porphyr. cap. 6. aliisque. Fabric. — Multi huius
commentarii exflant codices; (vid. quoque fupra, in vol. IV. pag. 221.) e gr. Matriti im
bibl. regia, cod. LXXVI. complectens tantum praefationem et caput primum, idque non
integrum; | Ptolemaei autem. textus, qui explanandus fufcipitur, priora tantum verba, non
omnia exhibentur: tefle 7riarf. catal. codd. etc. pag. 273. — Quosdam codd. comm. in
harmonica et tetrabiblon. iam excitaui fupra in hoc vol. pag.284 fqq. Hic plures eodd;
Porpliycii comm. excitabo. In bibl. Angelica omae Porph. in Ptolem. vid. introd. meam
in hift. L. Gr. 1. pag. 66. — 4bid. in bibl. Z/ctic. bis terue, notante Ho//fen. cap. VII. fin. de
vita Porphyvii, — Neapoli in bibl. regia codd. CVIII et CXLI. — — Florentiae in. biblioth;-
Laurent. cod. XXIX. plut. $8. prooemium excipit comment. in prima tantummodo libri I:
capita quatuor integra. (Zandin. catal. codd. gr. IU. col. 475.) --- "enit. in. bibl. D. Marci
cu;n Ptolemaei textu in codd. CCCXVIIL. CCCXXI.. et Porph. comm. definens in capite VII?
libiiiL. in cod. DXCIII. — Ibid. in bibl. S. Michael. coa. LXXXIII.. τεῆς Mirtarellio 1. e|
col. 957. — Patauii in bibl. 'l'riuifana. cod. gr. telle T'oma/ino in bibl. Patauinis p. nis. di |

Psrif.—

4) De hoc dixi füperiore capite j. 7 fq.

Vol. IV. p. 188 SCRIPTA PORPHYRID INEDITA — Lib.1P.c. XXX. 44r

:Parif. in bibl. publ. in codd. MMCCCCLI. MMCCCCLIV. MMCCCCLVI. MMCCCCLVII.
— Oxoniae (fec. catal. codd. Angl. et Hibern.) in coll. vniuerfitatis, cod. CXL. IIceQ. εἰς
τοὶ οἱομονικοὶ Πτολεμαίε vzrouvnao* KAovdie Πτολεμ. οἱρμονικῶν τῶν εἰς τρίω τὸ τρίτον. —
in colleg. S. Mar. Magdal. nr. catal. MMCXXXVIII. — in biblioth. Βοαϊείαπα inter codd.

- Barocc. nr. 41. cum Ptolem. textu. — inter codd. Bodlei. nr. MMDCCCCL. — Inter ad-

werfaria Langbaeni ex Porphyrii comm. in bibl, colleg. Magdal. (catal. I. pag. 268. nr. 3.) —
Inter codd. Voflian. (catal. IT. pag. 59. nr. 2164. nunc in bibl. Lugd. Bat. vid. catal. p. 394.
nr.68.) — inter codd. ΤῊ. Gale. (ibid. p. 190. nr. 6045.) — n bibl. elect. Bauar. /Mos.
cum textu Ptolemaei, cod. CLIV. (catal p.61.) — In bibl. Heidelbergen/fi quondam fuit,
tefle Sylburgio, catalog. CCCLXXXVIII. — fugu/fae /indel. cum textu Ptolem. et Gel-
ferbyti ex bibl. Gudiana nr. 24. — In bibl. E/corialeu/i , tefle Plüero l. c. pag. 188. Harl.

14. Tribuitur etiam Porphyrio J/agoge in Ptolemaei tetrabiblon, quam alii ad ntio-
thum: referunt vt Petrus Petitur pag. 133. Obferuationum, et 7o. Gale ad Jamblichum de
Myfleriis. Aegypt. pag. 304. codicem MS. citans, e quo corruptiffima, inquit, multa im tdi-
lir emendare liceret, YMlum intellige Antiochum, aflrologum, qui in Deimnophili ad idem
tetrabiblon fcholiis pag. 194. citatur, et cuius apotelesmatica fiue thefauri apotelesmatum
in variis occurrunt bibliothecis manu exarati. Prodiit illa ifagoge graece et latine cum
Hieron. Wolfii verfione. Bafil. 1559. fol. ante fcholia Demophili et Hermetem de reuolu-
tionibus natiuitatum. abrir. n bibl. Eftorial. telle Plüero 1. c. — Romae in bibl. Barbe-
rina cod. DCCXLVIT. in Ptolem. apotelesmata. — Neapoli in bibl. regia cod. CXXIV. —
Venetiis in bibl, D. Marci, cod. CCCXIV. (catal. pag. 146.) — Florentiae in bibl. medic.
cod. XX, plut. 28. cum figg. geometricis. (Bandin. catal. codd. gr. II. col. 38.) — Oxonii
in colleg. corporis Chrifli, catal. pag. 51. nr. MDLXVIIL. — in biblioth. Zoditi.
nr MMMCCCXXXVIIL —- inter codd. Sauilianos, nr: MMMMMMDLIFL. — In bibl.

- Pellicieri, in vrbe ZMontpellier, tefte Montfauc. — Parif in bibl. publ. codd. MMCCCCXIIT.

MMCCCCXIV. MMCCCCXC. — In biblioth. caefarea //iudobon; cod. XLVII. funt nr. ς.
Excerpta, ex Zintiorhi thefauris, capita XLIV. de aftrologia iudiciaria, et Lamber. comment.
tom. VII. col. 192 fq. e Frifio et Labbso memorat, in cod. Vaticano Romae exflare “5:
tiochi thefauri apotelesmatum capp. 107. et in bibl. Parif. cod. MCCCVI. Antiochi ifagogen

"afirologicam : Kollar. vero in nota 8. repetit Fabricii noflri verba de Antiocho, additque,

excerptorem thefaurorum Antiochi effe RÁeorium, atque diferte tribuuntur excerpta illa
Rhetorio, in cod. CXXXVII. de quo vid. Lambecium |. c. col..549 fq. Harl.

HL Scripta Porphyrii inedita.
τ. 7fagogr MS. praemiffa grammaticae Dionyfii, 'T'hracis, citatur a 7770. Galeo p. 198.

' ῳ

ad lamblichum de Myfleriis Aegyptior. De Profodia, Μϑ8. Venetiis, Gesnero tefle, et
án codice Vaticano, cuius prima verba dat Holflenius cap. 7. Fabri. Ex eod. /emrto D.
Marci, DCLII. cl. Z/i//oifon, in Anecd. gr. tom. II. pag. 103 — 118: primus edidit Porphyr.
comm. περὶ σροσῳδίοας f. potius commentarium in eam Dionyfii, 'Thracis, τέχνης Ὑρῶμ"
"paces partem, in qua de profodia agitur. (add. eumdem pag. 249. de illo codice) — Ad
illum quoque in Dionyfii, "Thracis, τέχνην commentarium pertinere videtur fragmentum
Forphyrii, a 7illoifonio ].. c. pag 181. publicatum. —- Περὶ πϑοσῳδίας ad Dionyf Thra-

Aa.aaa.3; Cem,

zi ΤΙ IP.nXXX. SCRIPTA ΡΟΚΡΗΥ͂ΆΠ INEDITA VoL IV. p retro

cem, MS. in bibl. Ioannea vrbis Hamburgenfis; it. in cod. J7e/Imonaffer. bibl. Iacobaeae,
fecundum Bernardi catal. MSSt. Angl. et Hiberniae, tom. ll. nr. 8563. pag.246. — in
cod. Barotriano.CXVI. ibid. tom. L. pag. 13. — et in cod. L. (catal. l. pag. 5.) περὶ τᾷ
κναξ, (Dl. χϑν, φλεγμῶ, denp feguwvem, quod fragmentum edidit Rich. Bentlei. in
epifl. ad Io. Millium pag. 49. — . inter codd. /o/Jian. (ibid. II. 2. p. 62.) nr. MMCCXCIII.
Dionyfii ''hracis grammat. cum fcholiis Georg. Choerobofci, Diomedis , fcholaftici, '"Theo-
dofii, Porphyrii et aliorum. it. in cod. quondam Heidelbergenfi, ap. Sylburgium, LXX. —
In cod. MMDXLII. bibl. Parif. eft nr. 4. Porphyrii opufculum de grammatica, et nr. 5.
id. de Ípiritibus. Zar/.

De grammatica et regulir [pirituum e MS. Colbertino [r212.] laudatur a Comgio [δ] in
eloffario mediae et infimae graecitatis. — Memini etiam Lipfiae illa me videre MSS. apud
D. Godfridum Olearium. [Pars ifagoges fuiffe videtur.]

2. De /choliis ineditis Porphyrii ad Homerum dixi fupra lib. II. cap. 3. δ. 13. [vol. I.
vag. 399 fq. 401.] loca ex illis profert Ezech. Spanhemiur 5) defideratiffimum omnibus dodlis

nomen, commentario eruditilimo ad Callimachum pag. 193. 233. etc. Fabric. — P'alcke- ὦ

narium tamen edidiffe carm. Homer. Hectoris interitum, |f. ll. libr. XXII. cum fcholiis
Porphyrii et aliorum , atque de Porphyrii fcholiis vberius differuiffe, fupra ad vol. L. p. 399.
iam pluribus adnotaui. Idem Valck. in laudata diff. pag. 94 fqq. quaedam, a Spanhemio
prolata, emendauit; infuper plura euulgauit Porphyrii Ícholia, quae, (vt ait pag. 159. et
exemplis probat,) vel funt azzrogle καὶ λύσε:ς» Vel ἐξηγήσεις dictionum locorumque Homeri.
Forían autem fumta erant fcholia ex maiore Porphyrii in Homerum commentario, ad quem

pertinere videtur fragmentum, fcholiis gr. in Dionyf. T'hracem infertum et a Villoifon. 1. c. :

pag. 185. editum, adde paullo ante ad nr. 6. fcripta. — 7/illoifon. in Anecd. gr. 1I. p. 266. not.
promifit editionem Porphyrii notarum in lliada, in bibl. Vaticana latentium et ab Holíte-
nio memoratarum , quas acceperat a Vernazza transfcriptas. Has poftea fuae inferuit Hom.
Iliados editioni. vid. eius proleg. ad Hom. Il. pag. XLVIT. Harl.

4. In Platonis philofophiam libro duos Gesnerus fcripfit fuo tempore exflare in Car-

penfi bibliotheca. Fabri. Hoc opufculum forfan pars fuit hifloriae philofophicae, infra -

nr.40. memoratae, Atque /iber quartus hi/Tor. philof. de vita Platonis citatur a Cyrillo con-
tra Iulianum libro VIII. notante ἢ οί ἤθη. de vita Porphyrii cap. VIII. Nifi error efl fcriptu-

rae, et pro Plafonz, legendum, Plotinus, ex(lat in bibl. E/zoriaf. Porph. de vita Platonis -

et de ordine librorum eiusdem, (tefte Piero l. c.) et in bibl. Zugu/fana Vindel. (in Reifzri
catal. pag. 13.) Porphyrii oratio de vita Platonis et difpofitione librorum eius: additae au-
tem funt Plotini Enneades fex. vide fupra ad nr. 2. libror. editor. Ha.

4. De Virtutibur: et Philofophiae prolegomena, et alia in Organum Ariftotelis, me-
morat Labbei biblioth. nou. MSS. pag. 114. Fabri. — Opufc.'de virtutibus pars fuit vel
commentarii in Ariftotelis ethica, vel alius operis. In cod. quidem /7emeto D. Marci

CCLXIII. funt Porphyrii fententiae, ad iatelligibilia ducentes, capitibus XXXIV. quorum vis .

cefiinum

2) Obiit o&togenario maior, anno 1710, menfe Nouembri, Londini, vbi potentiff. regis Boruffiae $

ad fcreniffimam Reginam legatum gerebat.

wr

Vol. IV. p. 188 195 SCRIPTA PORPHYRI DEPERDITA Li.IP.c XXX. 743

cefimum nonum, (vt ait editor catal. codd, gr. illius bibl. pag. 130.) tantum infcriptionem
praefert : “περὶ ἀρετῶν. de virtutibus. init. ἄλλαι ἀρεταὶ T8 πολιτικὃ εἰς. De prolegom.
philofophiae in notitia codd. me quaedam adnotare memini. — nter codd. //offianos au-
élore catalogi bibl. Leidenfis pag. 397. nr. 47. monente opus occurrit forfan fuppofititium :
Varia Chemica fub nominibus Oftanis, Democriti, Cleopatrae, Archelai, Porphyrii et
aliorum, cum figuris vaforum et gloffario graeco vocabulorum chemicorum εἰς, Har.

IV. Scripta Porphyrii deperdita “5.

——r. Heg ἀγαλμάτων de flatuis, fiue imaginibus deorum, aut de cultu fimulacrorum.
Kuftbiu: Ml. 7. praep. Stobaeus I. Fclog. Phyf. cap. 25. MS. vide Ho/ffenium cap. 1c. de Por-
phyrii vita, et Galz fupplem. ad Phornuti cap. 2. [vid. Fobr. fupra in vol. IV. pag. 250.]

2. Περὶ ἀνόδε ψυχῆς. De regreffu animae, libri Auguflin. de C. D. X. 9. 10. 24. 26.
28. 29. 32. adde Holflenium cap. 9. Fabri. Verti debet defzenfu. vid. Scheffer. de philo-
fophia italica cap. IX. pag. 76. 77. -Heum.

3. Περὶ TZ μίαν ἄνα! τὴν Πλάτωνος καὶ "AgisortAgs αἵρεσιν, de philofophiae Zriffo-
telir εἰ Platonis confeufu libri 1I. Suid. [et Eudoc. pag. 365.] Alio fpectat quod βγορίπ Y.
in Timaeum pag. 18. ait Porphyrium περιπωτητικοὶς οἰποδόσεις παρεις φέροντω λύειν τοὺς
Πλατωνικοῶς ὠπορίας. Fabrice. vid. fupra in vol. II. pag. 145. Harl.

4. Expofitio libri Ariffotelis de Interpretatione. Boethius Π. in Arift. de. interpretat.
Fabri. Exílat in cod. J/eneto bibl. S. Michaelis, lfagoge in librum Perihermenias Arifto-
telis, tefle Mitarellio bibl. codd. illius bibl. pag. 957. — Conf. fupra in notitia eodd. atque
in arabica philofophorum bibliotheca apud Caf. 1. c. pag. 305. Porphyrius adnumeratur
commentatoribus libri Peribermenias. adde fupra, in vol. llI. pag. 213. Harl.

᾿ς. Πρὸς ᾿Αριξοτέλην. περὶ τῇ ὥναι τὴν ψυχὴν ἐντελέχειαν. Suid. [et Eudocia.] Num

anima enfelechia fit, aduerfus. Zfrifotelem.
: 6. In Atriflotelis Categorias, ἐξήγησις τῶν κατηγοριῶν, lib. I1. ad Gedalium. — Sim-
plicius in Categ. teftatus, lamblichum in commentario prolixo ad easdem Categorias Por-
phyrii vefligiis flrenue infitiffe. — Porphyrium ἐν τοῖς πρὸς Γεδάλιον laudat Eu/lath. ad
lliad. γ. pag. 293. et Porphyrium Zorzhiu: in Categor. et Dexippus. [adde Cafir. bibl. arab.
hifpan. 1. psg. 304.]
| T. Περὶ ὠρχῶὼν, de Principiis libri IL. Suid. [et Eudecia.] Precíus I. theol. Platon.
,cap.1r. [T]
8. Περὶ ὠσωμάώτων. De incorportir. Suid. Eudoc.

Bic φιλοσόφων. Vide infra, φΦιλοσόῷε ἱφορίος.

Πρὸς Γεδάλιον fiue Γεδώλειον. Vide paullo ante, im 2Zfri/fotelir Categorías.

Ὁ. Περὶ 78 γνῶϑ, σεαυτὸν, de fui ipfius cognitione libri IV. Suid. Eudoc. et Stobaeus.
10. l'ex

| 48) De multis copiofus eft Holften, in vita Porphyrii, quod fcmel monuiffe fufficiat. £277,

444 Li&.IP.L. XXX. SCRIPTA PORPHYRH DEPERDITA Vol. IV. p.190

10. Τραμματικαὶ ὠπορίαη. — Dubia Grammatica, Suid.

τι. Contra Diophanir, rhetoris, apologiam pro Alcibiade in Sympofio Platonis,
Porphyr. in Plotini vita cap. 15.

13. Εἰσαγωγὴ (Rhetorica in Hermogenem) fchol, Aphthonii pag. XVI. Fabric. adde
V/clef. de critica I. pag. 167. qui tamen dubius eft, annon quis illam Ifag. e commentar, Por-
phyrii in artem Minuciani defumtam et translatam effe crediderit. Har].

14. Ἐπιγοράμματα. Euftathius in. Homer. non vno loco.

τς. Περὶ τῇ ἐφ᾽ ἡμῖν, deo, quod in noffra eff potefate, ad Chryfaorium. Stobaew:
Eclog.

16. Contra fpurium librum, a Gnoflicis falfo fub Zoroaflris nomine iactatum. Porphyr.
vita Plotini eap. 16.

17. legi θείων ὀνομώτων, de diuinir mominibus, Suid.

Librum de allegoriir Graecae et. /fegtjptiacae Theologiae περὶ τῆς ἀλληγορδμένης Ἑλλή-
yov καὶ Αἰγυπτίων Θεολογίας Porphyrium fcripfiffe Petauiur ad Iulianum pag. 88. colligit
ex Eufebii III. το fq. praeparationis et illum ipfum effe librum, quem fe legiffe negat 1π-
lianur orat. V.

18. Εἰς τὸ Θεοφράςξξ περὶ καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως. In Theophraffum de adfir-
satione et negatione. Boethius I. in Ariflot. de interpretatione.

19. Εἰς τὸ Osxvdide προοίμιον, πρὸς Agizetóny, — 4n. prooemium Thucydidir, aduerfus
Ariflidem (rhetorem) libri VII. Suid. Fabric. In Küfteri edit. pag. 158. tom. III. et apud
Eudociam duo funt opufcula et fic intercifa: Eis và Oexvdiós προοίμιον" πρὸς "Aeizes-
δὴν ζ΄. Harl.

20. Περὶ ἰδεῶν, πρὸς Λογγῖνον. 126 Ideis aduerfus Longinum. Porphyr. vita Plotini,
cap. 20.

21. Ὃ ἱερὸς ciues, fatrum connubium, — Poema in Platonis natali recitatum. Porpáy-
viu; ipfe in Plotini vita cap. 15. Confer Holflen. cap. IX.

22. Εἰς τὴν τῇ Ἰϑλιανβ χαλδαωίξ Φιλοσόφε icegimv. In hifforiam Iuliani , philofophi
Chaldaei libri IV. Suid. De hoc Juliazo dixi fupra lib. L cap. 36. $.11. Fabrir. —Küjffero

ad Suidam l.c. admodum veri(imilis effe videtur emendatio et diflinctio, a Z7a/efío ad So- -

zomer. lib. L. cap. 18. propofita: Εἰς τοὶ Ἰϑλιανξ τῇ Χαλδαίθ. Φιλοσόζφων igoplay, quia
non videatur Suidas voluiffe operis Porphyriani de vitis philofophorum mentionem praeter-
unittere, ZZarl.

23. Περὶ τῆς ἐκ λογίων Φιλοσοφίας. de Philofophia ex Oraculis libri. Eufzbius in libris |

praeparat. faepiffime et V. ro. vbi vocatur ἡ τῶν λογίων συνωγωγή᾽ Male apud Firmicum

de errore profan. relig. cap. 14. legitur εὐλογίων,» vti apud Z4ugu/fin. XIX. 23. de ciu. dei |

Θεολογιὼν Φιλοσοφίωας. Vide Holflenium cap. 9. de vita Porphyrii, et Ionfium de fcript.
hift. phil, III. cap. XV. 5. pag. 84 fq. edit. Dorn. horumque obferuatis adde, quod apud
; Philopos

Vol1V. p.10 191. 192. SCRIPTA PORPH. DEPERD. Lif.17.c, XXX. (ol. ΧΧΡ̓) 545

- Philoponum quoque IV. 20. de creatione [I] fimiliter male fcribitur σερὶ ἐκλογῶν. ITce-
Φύριος ὁ περὶ πᾶσαν ὠγυρτίαν ἐσπαδακῶς ἐν τῷ δευτέρῳ λόγῳ TB περὶ ἐκ λογίων φιλοσο-
Φίας συντώγματος εἴς. — Laudat et hos Porphyrii libros plus fimplici vice Theodo:itus
therapeut. [adde fupra in vol.I. pag. 309 fq.] — Quare non adfentior elegantiffimo Fozte-
mello **), qui hoc opus Porphyrio fuppofitum effe fufpicarur in hiftoria oraculorum. Δὲ
nec erudito adfentior auctori *), qui adverfus Fontenellum de oraculis gallice fcripfit (Ar-
gentorat. 1707. 8) et hos Porphyrii libros pag. 37. putat innui ab Eunapio, cuius verba
longe aliter intelligenda effe oflendi in notis ad Eunapium: [quae vero notae adhuc latent
in fcriniis.]

24. Πρὸς Μαρκέλλαν γυνοῦκα. — Liber ad Martellom coniugem. — Eunapius in Porphy-
tii vità. De hac Marcella Cyrillur VI. contra ΓΟ] ἴδῃ. pag. 209. Πορφύριος δὲ τὴν Μαρκέλ-
λαν ὑπεράγασϑαι μὲν τῆς φιλοσοφίας φησὶν, εἰσοικίσασθαι δὲ ἀσμένως, καὶ συμβιωτεύειν
ἐλέσϑαι γαμικως.

25. Εἰς τὴν Μινεκιανξ τέχνην. In Minutiani artem vhetoricam. Suid. Eudoc.

26. Ὁ πρὸς Νημέρτιον λόγος. Liber ad. Nemertium. Cyrill. ΠῚ. contra Tulian. p. 76.
85. 95. V. pag. 166. e quo Holflenius cap. 9. collegit, egifle de Dei prouidentia.

: 21. Ὅτ, ἔξω 78 v8 ὑφέξηκε τὸ νόημα. quod ea, quae intelliguntur, extra intelle&us
onfflant, ad illud Zoroaflreum: cQex μαάϑῃς τὸ νοητὸν ἐπεὶ vos ἔξω ὑπώρχει. — [Pars
forían fuit operis de intellectu et intelligibili. vid. ad nr. 15. fin. de editis opufc. Porphyr.]
Hoc fcriptum, ab Amelio oppugnatum, Porphyrius, apologia aduerfus Amelium compofita
defendit, quam cem iterato fcripto Amelius confutaffet, Porphyrius argumentis eius motus
dedit manus et palinodiam fcripfit, vt ipfe seflatur in Plotini vita, cap. 18. — Contra Por-
phyrium deinde de ideis fcripfit Longinus. id. cap. 20.

28. Περὶ τῆς Ὁμήρε φιλοσοφίας. De Homeri philofophia. Suid. Eudocia.

29. Περὶ τῆς ἐξ Ὁμήρα ὠφελείας τῶν βασιλέων, de vtilitate, quam reges ex Homire
topere pofjunt, libri X. Suid. Eudocia.

30. Περὶ πωραλελειμμένων τῷ ποιητῇ ὀνομάτων. — De vorabulis αὖ Homero omijr.
Schol. Homeri ad lliad. pag. 250 et 3:14. [Tria haec ορυΐο, partes fuiffe videntur commen-
tariorum in Homerum.]

3L. Παραδόξε ἱξορίας libri tres, de differentia phoeniciae et graecae philofophiae,
quos inter Porphyrii fcripta refert P/cffur 11. 16. hif. gr. pag. 244. Philonis Byblii funt,
non Porphyrii, vt patebit infpicienti Ku/ibiwm lib. Ll cap. 9. praeparat. pag. :2. ldem di-
cendum efl de reliquis duobus. quae apud Voffium fequunrur, [IP] libro περὶ Ἰεδαίων et
ἐθωδιῶν ὑπομνήμασ,. — Vide Eufzbium lib. 11. cap. ro. pag. 40 et 41.
" : 32. περὶ
nmi .
bb) Et Larduero in Large Colle&ion of ancient cc) Ef is Francifcus Baldus, collegii S, I. Ar-
Iewifh and heathen tcftim. (vid. ephem. litt. Gót- gentorati profeffor.
ting. a. 1766. pag. 702.) cui adítipulatur God. L»//.
in Beweis der chrifll. Religion pag. 539. J"erus-
dorf. not. msta, Harl, E

Vol. F.: Bbbbb

Mk]

746 11}. ΠΡῸΣ XXX. SCRIPTA PORPHYRII DEPERDITA Vol. TV. pz 192 103

*

32. Περὶ τῶν κατα Πίνδαρον τῇ Νόλε πηγῶν. De fontibus. Nili (ad Pindari Ifthm.
VI, Epod. I. vf. 35.) Suid. Eudocia.

i]

33. Multos. Plotini libros interpretatum effe Porphyrium, teflatur Eunapius in huius
Vita, eAAc κοὶ πολλὰ τῶν βιβλίων ἑρμηνεύσας αὐτῷ φαίνεται. — Confer infra περὶ ὕλης.
et Porphyrium ipfum vita Plotini cap. vlt. Fazit, In vita Plotini promifit, fe Plotini edi-
tionem curaturum, interpuncliones additurum, et, fi quid erratum fuerit in dictione, effe
emendaturum. vid. 7/illoifon. anecl. gr. II. pag. 139. not. et pag. 146. not. Harl.

34. Εἰς τὸν Σοφισὴν T8 Πλάτωνος. — Commentarii in. librum Platonis, qui Sophiffes
inftribitur. Boeth. praefat. libri de diuifione.

35. Περὶ συλλογισμῶν κατηγορικῶν, de categoricis fyllogirmis liber. Bocth. I. in Ariflot, .
de interpretatione, et dialogo 1, in Porphyrii ifagogen, a Victorino translatam. [nifi idem
fuerit cum opufc. nr. 4. conf. ad nr. ro. editorum notata]

36. Συμμίκτων ζητημάτων. Mifcellanearum quaeffiouum libri VIT. Suid. Eudoc. Lau-
dat et Porphyrii σύμμικτα Proc/ur ll. in primum Euclidis pag. 16. et σύμμικτα προβλή-
ματα ad lib. IV. politic. Platonis pag. 415.

37. Τὰ es τὸν Τίμαιον ὑπομνήματα. Commentarii in Timatum Platonir, Macro-
bius II. 5. in fomnium Scip. Proclus in Timaeum paffim. —Zohanner, grammatirus, contra
Proclum de mundi aeternitate VI. 10 et 15. |

38. Περὶ "Y Age, de materia prima libri VI. Suid. Eudocia. — /fenear Gazartr in '(Theo-
phraflo pag. 56. edit. Barthii, vbi ait, eum in illo opere Plotini διανοῖξαι βιβλίον , librum
intellige Plotini περὶ ὕλης. Ennead. 2. lib. IV.

39. Φιλολόγε ἱφορίως» philologitae hifforiae libri P". Suid. Eudocia' et Eu/fzbiur X. 3.
praeparat. qui locum longiorem de furtis fiue plagiis fcriptorum profert ex libro 1. Por -
phyrii φιλολογίας ἀκροάσεως. adde lonfium p. 287. lo. JW/owtr. de polymathia cap. XV.

40. Φιλοσόφς ἱΞορίας., hifforiae philofophicar libri I7. quibus philofophorum dogmata
et vitas efl perfequutus vsque ad Platonem. — Vide Holffenium de fcriptis Porphyrii cap. 8.
F'ojfum Il. 16. de hift. gr. pag. 243 fq. et Jonfium lll. 1, cap. 2. et Jon//um difl. de hillor.
peripatet. pag. 397 fqq. qui perperam adfirmat, hoc opus diuifum fuiffe in libros quinque. -
Fragmentum ex hoc opere videtur, quae exflat, vita Pythagorae, de qua dictum eft ante
inter edita Porphyrii fcripta: [et ad illos pertinuerunt libr. de Platone. vid. ad ur. 3. inedi-
torum. Zarí]

4t. Κατο χριξιανῶν, “ἄπολις Chriffianor libri XP. quos in Sicilia 45) a Porphy-

rio [I] compofitos tcflatur Eufebius hift. eccl..lib. VI. cap. 19. et Hieron. [In hoc opere
fortaffe etiam de libris Zoroaflris egit Porphyrius, quem vide in vita Plotini cap. 16. Eeum.].
De

dd) Hinc Porphyrius quibusdam veteribus dici- capp. 5. 6 et τι, o//fenium cap. 2. Ex Sicilia vie.
tur Siculus, vt $. Auguftino de confenfu Euange- detur in Africam tra:eciffe,; nam Carthagine vería- ;
littarum lib. I. cap. 15. In Siciliam profectus eft - tum fe innuit lib. IJI. de abftinentia ab animatis ,
anno actatis 35. Chrifti 268. Vide vitam E£lotini pag. 2 Fallitur autem haud dubie Ocfauius.

Caietanus

Vol. IV. p. 193 P 194 SCRIPTA PORPHYRIH DEPERDITA Lib.IUV.c. XXX. 441
De hoc opere vide Socratem MI. 23. hift. Ho/ffenium in. vita cap. 3. et 10. Tilfemontii hift.
imperatorum tom. V. pag. n8. et /oh. Z/ndreae Bofi: epiflolas ad Reinefium pag. 66 fq.
[Domiuic. Mellin. in. veteres chrifliani nominis obtreclatores libri IV. Florent, 1577. fol.
Fabric. de fcriptor. de veritate religionis chriftianae cap.3. pag. 103. Hewm. Qoi ecclefiae
patres fragmenta attulerint laudat Schroeckh. Hifl. Eccl. tom. IV. pag. 345 (4.}] In. pfcudo-
D-xtri Chronicis ad a. Chr. 310. legas, triginta circiter fcriptores catholicos et in his non-
nullos Hifpanos aduerlus Porphyrii blafphemias fcripfdfe, | Equidem pollinarir, Laodice-
nus, triginta libris Forphyrium confutauerat, quem memorat etiam. J^inceutiur Lirinenfir,
et Eufebio ac Methodio ἐπὶ πολὺ κρατῶν fiue multum pracferendum duxit. PAilofforgiur
VII. r4. Eufebitr libris quinque et viginti tefle Hieronymo epift. ad Magnum, ora'orem.
Vide Socratem liL 23. pag. 200. /Methodiur-in opere aducifus Porphyrium, quod, Hierony-
mo tefle, proceífit ad decein millia vsque verfuum, et cuius pavca quaedam fragmenta col.
legit Combefifius. Confer /ar. Gothofredi notas pag. 347 fq. ad PAilofforgium, qui ct ipfe
fe aduerfus Porphyrium Ícripfitfe teflatur X. το. Ceterum Vicephorur X. 36. «bi ait, Ori-
genem aducrfus Marcellum et Porphyrium fcripfiffe, pro Origene Evfcbium nominare de-
buit, cuius aduerfus Marceiium Ancyranum libri etiamnum exflant. In Conringianis,
Helmfladii a. 1708. 12. editis, pag. 7r. legas, Saluium multum laboraffe, vt hos Porphyrii
libros fibi compararet, quos ex If. Voflio intellexerat clanculum adferuari hodieque Floren-
ti«e in bibliotheca magni ducis, Sed non potuit fibi perfuadere Conringius, adhuc fuper-
efle opus, quod iampridem vndique conquifitum et auétoritate publica combuflum confles
ex ediclo Conílantini et 'Theodofii, impp. Philofophus porro, quem Laétantius V. 2. tres
libros in Birhynia aduerfus Chriftianos. fcripfiffe adfirmat, alius a Porphyrio eft, vt notauit
Ti/lemont:u: tom. lV. hil. imperat. pag. 431. [et fupra $. τ. εἰς, Bayle Dict. critiq. voc. Hiz-
focler not. C.]

| 24. Περὶ ψυχῆς. de amima, aduerfur- Boethum **) libri ΓΚ. Eufebiur praeparat. [δ]
XIV. το. pag. 8:2 Íq. 818. 7 hrooritur "Therapeut. I. pag. i. Suid. in Πορφύρ. Refpicit et
INimefius de anima. Fabric. 1n cod. Medic. Florent, XXXII. plut. 10. feparatim efl Porphy-
rii textus, particula forfan operis de anima,) quod anima non fit actus corporis; fed quod
immortalis, apud Eufib. de praep. euang. cap. 28. pag. 554. cdit. Colon. tefle Banzdim. catal.
eodd. gr. tom. I. pag. 496. Hc*í.

43. Περὶ τῶν ψυχῆς δυνάμεων. de facultatibur animae, Stobaeus Eclog.
Vide et fupra περὶ &vode ψυχῆς. et πρὸς ᾿Αριξοτέλην περὶ T8 μὴ eva τὴν ψυχὴν
ἐντελέχειαν.

| Bb bbb 2 V. Index

Caietanus S. I. qui in Ifagoge pofluma ad hifto-
riam facram Siculam (edita Panormi 1707. 4.)
tap. 34. pag. 258 fq. Porphyrium Siculum a Tyrio
|diftinguit. Fabric. ^ Caietani tamen fententiam
"acriter defendit et de, duobus Porphyriis copiofe
differit AMongitor. in biblioth. Sicula, tom, II.
pag. tet fq. arl.

££) Hol(tenius eumque fequutus Zji/lemontius
"tom, IV. hift, imperator. pag. 116. intelligunt Boe-

thum Sidonium, peripateticum , Augufti tempori-
bus clarum, Zonfus lIl.15, 5. Boethum Platoni-
cum, Porphyrii aetati propiorem , quod mihi ma-
gis placet — Laudatur is Boethus vna cum Ploti-
no, Harpocratione, Amelio et Porphyrio apud
Aeneam Gazaeum pag. 16. "Theophrafti.. Fabric.
Ab Kudocia pag 364. citatur περὶ ψυχῆς πρὸς Bos-
2» &, vti apud Suidam exftat. Za7/.

1438 — LiIV.c XXX. — INDEX SCRIPTORVM Vol. IV. p. τοῦ 195

V. Index feriptorum, in vniuerfir Porphyrii feriptir citatorum.

Dt ab/!in. de abftinentia ab animal. paginas citaui edit. Lugdunenfis.

In Categor. edit. latinam Feliciani Vcnet. 1546. fol.

Plotin. vitam Plotini, in fecliones diflributam, qualis a me exhibetur,

De X. praedicamentir, latine a Gogauino Venet. 1563. 4.

Quacff. Homer. citantur numeri quaeflionum Homericarum.

Ptolem. Commentarium in Ptolemaei mufica, edit. Oxon. 1699. fol.

De Zntro, de antro Nympharum, edit. graecae. Argent. 1539. 8.

Pythag. vitam Pythagorae ed. Rom. 16350. 8. — Sententiarum numeros, et in Fragm:
de /lyge paginas edit. Cantabrig. etc.

Adclphius, Chriflianus. Plotim. cap. 16. |

Adraflus, peripateticus, ἐν τοῖς εἰς τὸν Τίμαιον. Ptolem, pag. 270. eius fcripta apud Ploti-
num lecla. Pl/otim. cap, 14.

Aegyptii. de antro pag. 62. 70. de αὐ βίη. lib. L. pag. 4t. lib. II. pag. 158. (πάντων λογιώ-
τῶτοι. 168.) 236. lib. 11. pag. 284. Eorum prophetae et facerdotes, Ἱεροφολιςαῆ,
Ἱερογρωμματεῖς» ὡρολόγοι» παςοφόροι, νεωκόροι etc. lib. IV. p. 371. ὑμνῳδὸς p. 314.

Ab Aegyptio ^) edodtum fe profitetur. de abfTin. lib. M. pag. 21a.

Aegyptiorum μοσχοσφρωγισικοὶ βιβλία. lib. IV. pag. 366. — Confer quae de his dixi lib. E ;
cap. 11. $. 5.

-blasos: platonicus. Prolem. pag. 266. iy τῷ δευτέρω τῶν εἰς τὸν Τίμαιον ἐγ μῶν, id.
pag. 216. 218. 279. [P]

Aefchinis dictum, eamdem officinam a fabro aerario aerariam, a fullone fulloniam dici, de
X. praedicament. pag. 104.

Aefchyli fratrum paean in Apollinem, de abffin. lib. II. pag. 152.

Aefchylus. de ab/fin. lib. IIT. pag. 292.

Agenoria fecta muficorum ante Arifloxenum. folem. pag. 189.

Agonia fecta muficorum poft Arifloxenum. Polen. pag. 189.

᾿Αλκμανικὸν σχῆμα. quacfl. Homer. 1. RB

Alexandri, peripatetici , fcripta apud Plotinum lecta. ZJotin. cap. 14. T

Alexandri, Libyci, συγγράμματα. Plotin. cap. 16. :

b

ΠΡ i ὁ Korumeus. quae/l. Hointr. 1. 8 et 25. reprehenfus de Herodotei loci cafligatione -
a Philemone. quaefz. Homer. 8. &

|

Allogenis apocalypfes. Plotim. cap. 16. ᾿
Amelius, Tufcus, Plotini difcipulus, cuius fcripta liabuit ες autographo eius defcripta:
Plotin. cap. 20. Mentio et cap. I. 2. 3. 7. 10. 19. Longini amicus et Porphyrii. *
Eius fcripta cap. 2. 3. 17. 18. libri quadraginta contra librum Zoftriani. cap. 16. Vide et
infra in Longino, Numenio et Porphyrio. Gentilianus cognomine. cap. 7. 20. -
Amerius dici maluit. id. Romae vixit cap. 20. 7

Amphiclea, |

ff) Forte hic Aegyptius facerdos, de quo etin fpicari, ad quem epiftola Porphyrii, de qua intet
vita Plotini cap. το, fuerit Anebo ille, vt fas eft fu- — fcripta cius edita dixi nr. 4.

-—

Vol. IV. p. 195 P156 A PORPHYRIO CITATORVM 146. 177... XXX. 44e

Amphiclea, Ariftonis filia, Tamblichi filii vxor, difcipula Plotini. -Plotiu. cap. 9.
Ammonius, Alexandrinus, Plotini praeceptor. P/otim. cap: 3. et "Theodofii, cap. 7. Plato-
nicus, cap. 20. vbi Longinus teflatur, fe cum illo et Origene plurimum temporis ver-
fatum efle.
Ammonius, peripateticus, Φιλόλογώτατος niil fcripfit praeter ποιήματω et Aoyse eme
δεικτικθς. Plotim. cap. 20.
Anatolio infcribit Porphyrius quaeftionum Homericarum librum.
Annius, Ποίους, P/otim. cap. 20.
Antimachi opera emendauit Zoticus, Plotini difcipulus. Píotin, cap. 7.
Antipater. de ab/lin. lib. III. pag. 315.
Antiphanes (comicus) ἐν μύτιδι. de ob/Tim. lib. YI. pag. 151.
Antiphon ἐν τῷ περὶ 0i τῶν ἐπ᾿ ἀρετῇ πρωτευσάντων. Pythog. p. 5. e! apud Cyrillum X.
contra Iuliam. pag. 540. 4
Antonius, Rhodius, Plotini difcipulus. P/otim. cap. 4.
Apio. quaeff. Homer. 16.
Apis primus leges tuliffe dicitur Graecis. de ab/Pin. lib. I. pag. 283. [I9]
Apollodorus. Ze a5/lin. lib. H. pag. 224.
Apollonius ἐν τοῖς περὶ Πυθαγόρα. Puthag. pag. a.
᾿Απολλώνιος ὁ διδάσκαλος ἡμῶν. quaeff. Hour. 25.
Apollonius Molonis. φιηαρ!. Homer. 4.
Apollonius, "Tyanenfis. Pytheg. pag. 18. de abffin. lib. III, p. 246. γράφων τοῖς Βραχμῶ:
σιν. de fljge pag. 285.
Aquilinus, Chriflianus. P/otim. cap. 16.
Οἱ ἀρχοῦοι (Vythagorici). Sentent. 18. 40.
Archeílratia muficorum fecta poft Ariftoxenum. Ptolem. pag. 189.
Archilochus, quaff. Homer. XI.
Archippus Πλότῳ. quaeff. Homer. I.
Archytas, Tarentinus. Ptolem, pag. 210. 267. 269. 277. 280. pythagoricus, pag. 313. euius
Ícripta maxime γνήσιοί in exponendis Pythagoricorum fcitis. pag. 263. ἐν τῷ περὶ
. μαϑηματικῆς. ibid. περὶ μεσικῆς. pag. 261.
Ariflarchus, grammaticus, iz Cafegor. pag. 5. b. 6. b. 24. b. ψιαεῇ, Homer. 2::
Oi "Aeisctexeioi. quaeff.. Homer. 8.
6 βέλτιτος ᾿Αριτοφανης (grammaticus). quacff. Homer. 8.
Arillo. P/oíim. cap.9. lamblichi focer. id
Arifloteles. Pfo/ei. pag. 220. 221. 222, 223. 227. quazfP. Homtr. 25.
σύγγραμμα περὶ ἀκεσῶν. Ptoltii. pag. 231. totum fere infertum pag. 246 — 254.
περὶ αἰσθήσεως καὶ αἰσθητῶν. Ptolem. pag. 329.
περὶ ζώων φύσεως. quacff. Homer. 8.. ad idem. opus refpicit de αὐ βίη, lib. 1I. pag. 257.
259. 265. 270. 276. Ariflotelem laudans et pag. 283. οἱ κατοὶ μέρος περὶ τῶν ζώων
συγγροίψαοντες.
Metaphyfica. i; Categor. pag. 23. 25.
περὶ συμβόλων τῇ IluGwyces. Pythag. pag. 27.
Bi cup. yop. Lginag. p Sb bbb; Ex

739 Lib. IV. «. XXX. INDEX SCRIPTORVM Vol. TV. p. 106 P197

Ex Ariflotelis phyficis plores fententias petiit Plotinus. Píofim. cap. 14.
β΄. περὶ ψυχῆς. Ptolem. pag. 228.
Aiiíloxenus, muficus. is Categor. pag. 24. b. De differentia fectae muficorum Arifloxe-
niae ἃ Pythagorica fcripht Didymus. Ptolem. pag. 209.
et. τῶν ἑρμονικῶν σοίχείων. Ptolmn. pag. 291.
ὃ. περὶ μελοποιΐας. Ptolem. pag. 298.
ἐν τῷ περὶ τὸ Πυϑαγόρᾳ Dig. l'ythag. pag. 41. refpicit et pag. 6. T4. 42.
Artemioo: us, Ephefius. de astro pag. 58. (I0)
Afclep: jades, Cy prius. de ab/Lin. lib. IV. pag. 395. ἐν τῷ “περὶ Κύπρε καὶ Φοινίκης p3g 396,
Afpafii, peripatetici , fcripta apud Plotinum lecta. Plotin. cap. 14.
Athenaeus, floicus, Athenis. P/otin. cap. 20.
Athenodorus. im Categor. pag. 2. ftoicus, libros aduerfus Ariflotelis praedicamenta fcripfit,
pag. 1o. Vide et infra Cornutus.
Τὸν ᾿Ατλαντικὸν (λόγον apud Platon.) εἰς ποίησιν μετέβαλε πάνυ ποιητικῶς Zoticus, Plo-
tini difcipulus. P/otiz. τ T.
Atticus. in Categor. pag. 4. platonicus, cuius fcripta apud Plotinum lecta. Plofiz. cap. 14.

Bardefanes ὁ ἐκ Μεσοποταμίας. de f'jge pag. 382. Antonino i ? imperante feripfit de lacu pro-
bationis apud Biachmanes. id. feq. Babylonius, ἐπὶ τῶν στατέρων ἡμῶν γεγονὼς καὶ
ἐντυχὼν τοῖς περὶ Δαμαάδαμιν (al^ Δάνδα μιν) πεπεμμένοις Ἰνδοῖς Πρὸς τὸν Καίσαρω,
de abflin. lib. IV. pag. 405.

Boethus in Categorias Ariflotelis. im Cafegor. pag. 2.

Caius (Tics), platonicus, cuius fcripta apud Plotinum lecta. Pf/cfím. cap. 14.
Callimachus, ὠκριβέτατος καὶ πολυμαϑέξφατος. quaefl, Homer. 4.

Canonici mufici. βίο ει, pag. 267.

Carneades. de aff m. lib. 11. pag. 296.

Carterius, pictor. Plocin. cap. 1.

Firmo Caflricio Porphyrius inferipfit libros quatuor περὶ ezrox re ἐμψύχων.

Caflricii mentio ZXoftin. cap. a. vbi male editum in Balil. Kazgmig, et cap. T. vbi laudatur, 1

Plotini et Àmelii difcipulus.

Chaeremon, floicis ὠφηγόμενος ὃς καὶ Φιλοσόφες ὑπολῆφϑαι Φησὶ caue Αἰγυπτίοις. de -

a^flin. lib. IV. pag. 36o- ἀνὴρ φΦιλαλήϑης καὶ ἀκριβὴς ἔν τε τοῖς τωϊκοῖς πραγματι-
κώτατα Φιλοσοφήσας. pag. 371.

Chione, Plotini contubernalis. P/ofim. cap. 11.

Chryfaorio, difcipulo fuo. Porphyrius infctipilt ifagogen de quinque praedicabilibus, εἰ li-
brum deperditum περὶ τῷ &Q' ἡμῖν.

Chryfippus. de αὐ βίη. lib. MI pag. 295.

Claudii, Neapolitani, liber πρὸς τὲς ἀπεχομένες τῶν σαρκῶν. de αδ 1. lib. L. p. 7. (29.) 49. í |

Cleanthes ἐν τῷ πέμπτῳ τῶν μυϑικῶν. Pygthag. pag. 1.
(Cleomenis regis dictum. de αὐ. lib. ΠῚ. pag. 305.)

Cornurus. im Cafegor. pag. 2. im rhetoricis fuis artibus, et in iis, quae ad Athenodorum 5

fcribit. pag. 1o. [0] €
| raterus,

ΜΟΙ. TV. Ρ. roS P i99 A PORPHYRIO CITATORVM . Lib.I1P.c XXX. ποι

| Craterus, medicus. de abffin. pag. 36.
Cratinus. quae]. Homer. 8. | eee
Cretenfes facrae columnae dj ἐν κύρίβεσιν eig αἱ τῶν Κρήτηϑεν εἰσὶ Κυρυβαντικῶν ἱερων

οἷον ἀντίγραφα. de abJHin. lib. 1. pag. 157.

Critias. de αὐ βίπ. lib. IV. pag. 352. : :
Cronius. de am?ro pag.57. Nutmenii ἑτοῶρος. ibid. pag. 67. platomicus. Eius fcripta apud
: Plotinum lecta. Pjotin. cap. 14.

Cynici. de αὐ». pag. 84.

Damonia fecta muficorum ante Arifloxenum. Pfolerr. pag. 189. :

Darii, Hyflafpis F. monumentum, quo fe Magorum diícipulum eft profeffus.. dr abflin.
lib. IV. pag. 399. MW s

Demetrius. Píolem, pag. 269. mathematicus. pag. 267. ἐν τῷ reg) Aey8 cuya Qs contra
Diodorum. pag. 267.

Democrates. de abflin. lib. IV. pag. 430."

Democritus. de abffin. lib. III. pag. 259.

Democritus, Platonicus. P/otim. cap. 20.

Demoflrati συγγρώμματα. Plotin. cap. 16. b: ,

Dicaearchus. Puyfhag. p. Tt. accuratioribus accenfetur pag. 38. peripateticus τῶν συντομὼς τὲ
OuB καὶ ὠκριβῶς το Ἑλληνικοὶ συνωγαγόντων. ὃς τὸν ὠρχιοῖον [βίον τῆς Ἑλλάδος
οφηγέμενος. de abflin. lib. IV. pag. 343. 344. 341. HS

Didymus. Ptolem. pag. 280. muficus. Eius σύγγραμμα περὶ τῆς δια φορᾶς τῶν Agisc£e-

ο΄ νεΐων καὶ Πυϑαγορείων. 189. 209. 210.

Diodorus. "Vide fupra ἴῃ Coraotus.

Diogenes. Pythag. pag. 21. ἐν τοῖς ὑπὲρ Θόλην ἀπίςοις. pag. 6.

Diogenes (Cynicus). Ze αὐ ίη. lib. I. pag. 94:

Dionyfiphanes. Pytag. pag. 9. ; ;

Dionyfius, Ptolem. pag. 269. 217. muficus, ἐν τῷ πρώτῳ τῶν ὁμοιοτήτων. pag. 219. Hali:
carnaffen(is. pag. 267. ;

Diophanis , rhetoris, apologia pro Alcibiade in Sympofio Platonis debacchante. Plotin.

cap. 15.

Draconis Lex, de αὐ βίη. lib. IV. pag. 433. A

Duris, Samius, ἐν dudes τῶν AE Gta et fchol. Euripid. ad Hecub. vf. 934. fed Voflius de

hift. graecis pag. 97. malit ὅρων (de ffnibus Samiorum). Pythag. pag. 3.

'Eleufinia facra. de αὐ βίη. lib. IV. pag. 402. s.s δὲ φασμάτων Quem ἱφόρησεν.» 1. €. QUI
|... fpeclacula in illis Myfleriis vidit. id. [P]

Empedocles. de ab/liz. lib. 1. pag. 3. 7. &. lib. Π1. pag. 259. verficuli fex de Pythagora. Py.
ΤΠ. pag. 20. alii eius verficuli. de abffim. lib. II. pag. 157. 158. 172. (Eufcb. 1V. 14.
praeparat.) 181. /
impedoclis quoque verba funt. /entent. 41. Φυγοὶς Oec9ev καὶ ἀλήτης.
ipicharmi didum vEs ὁρῶ. vEs exse. de ab/iim. lib. lI. pag. 105. ᾿
spicurus. de abflin. lib. 1. pag. 107.

Epicurei.

|

-- — LiLIF.n XXX. —— INDEX SCRIPTORVM Vol. IV. p. τοῦ P 360
Epicurei. Ptolem. pag. 216, dz αὐ βίπ. lib. T. pag. 7. 12:28. 95.

Epidaurii templi infcriptio γνὸν χρὴ ναοῖσι ϑυώδεος ἐντὸς ἰόντα ἐμφάμεναι. de ab/fin, lib. IT,
pag. 155. :

Epigonia fecta muficorum ante Arifloxenum, | P'ofem. pag. 189.

Era:oflhenes. Ptolem. pag. 267.

Eubu!us. de aníro pag. 59. Athenis, Platonicus διίδοχιος cap. 15. eius συγγράμματα ὑπὲρ
τρῶν Πλατωνικῶν ζητημάτων. Plofin. cap. 15. Expofitio in Philebum et Gorgiam,
et de his quae Ariftoteles Platonis reip. opponit. cap.20. Vide et infra Sgmiuluz.

£uclidis soryereT8 ἡ τῷ κανόνος κατατομή. Piolem. pag. 267. 269. 212.

Euclides, Platon:cus. Pjoiiu. ca». 20.

Eudcmus, ἐν τῷ eere τῆς οἱριϑμητικῆς ἱφορίας. Ptolim. pag. 288.

Eudoxio inferibit Porphyrius fuos in Prolemaei 11:ufica commentarios.

Eudoxus ἐν τῇ ἑβδόμῃ τῆς γῆς περιόδῳ. Pythag. pag. 5.

Euelpis Caryflius. de abffin. lib. 11. pag. 224. (Eufeb. IV. x6. praeparat.) ^

Euphautus ex Aegyptio idiomate in graecum interpretatus orationem ὑπὲρ τῷ vexgü. de
αὐ. lib. 1V. pag. 379. ἢ zi rd

Euripidis verfus: πρῶτον μὲν eec ἄξιον τυραννίδος. de quinque vor. alii, de animantium |
cognatione cum hominibus. ὧδ ab//Hin. lib. 11. pag. 324. de Iouis prophetis in Creta -
lib. IV. pag. 416 fq. |

Euítochius, P/ofis. cap. 2. Alexandrinus, medicus. cap. 7.

Firmicus Cafliicius. fupra in Caflritius.
Ad Gedalium Porphyrius fcripferat libros VII, exegefeos τῶν κατηγοριῶν qui interciderunt, ὦ
Gentilianus, vide fupra in. Amelio. -

H

TM δ b

Gemina, mater et filia, Plotini difcipulae. Pfozis. cap. 7. |
Ι

Y

Hebraei: | de ab/Jin. lib, lI. pag. 256.
Heliodorus, Alexandrinus, peripateticus. P/ofim. cap. 29.

Heraclides εἰσωγωγὴ Μεσική. Ptolem. pag. 213. "
Heraclides, Ponticus. dr ab/in. lib Y. pag. (8.) 49. |
Heraclitus. de antro pag. 62. 63. [ΠΡ] m

Heratoclea fecta muficorum ante Arifloxenum. | Pfofesi. pag. 189.
Herennius, Plotini condilcipulus, Aimonii dogmata prodit. βοΐζει. cap. 3.
Hermachus, epicureus. de o^/Tim. lib. V. pag. (12) 49.
Herminus. i» Categor. pag. 2. 16. floicus. P/otin, cap. 20. j
Hermippus ἐν δευτέρῳ περὶ τῶν νομοθετῶν. de abfün. lib. IV. pag. 431. i
Hermippea fecta mulicorum poft Arifloxenum. P/o/em. pag. 189. 1
Herodotus. quae/. Homer. 8, Αἰγυπτιωκὴ βίβλος liber fecundus. ibid. vbi de Alexandre;
Cotyaenfi, et Philemone, fuper fcriptione loci Herodotei difceptantibus, N
Hefiodus. Pythagz. pag. 21. de antro pag. Tt. — de abffim. lib. l. pag. το, lib. II. pag. 15
lib. III. pag. 338. (ex τ. Ἔργ. vf. i18 fq.) lib. IV. pag. 42r. 1
lippobotus. Py£hag. pag. 42.
Hipp yHnag.. pag Hippo adi

,

VoL IV. p.200f29t. A PORPHYRIO CITATORVM 1:9. IP. c. XXX. (ol. XXPIL) 75}

Hippocrates, medicus. im Cafegor. pag. 24. b.
Homerus. de abffin. lib. II. pag. 231. (ex Iliad. a. 315.) lib. IIT. pag. 297. lib. IV, Ρ- 342. 425.
- Pythag. pag. τ. in Categor. pag. 4. b. quacfj. Homer. et de antro, .
Ἐν τοὺς παρασοταμίαις. quaft, Homer. 8.
Hymnus in Apollinem. de auftro pag. 6o.
Hyperides ἐν τῷ κατὰ Δημάδε. quacfl. Hamer. t.

Iamblichi, filii; vxor, Amphiclea, Ariflonis filia. P/o£in. cap. 9.

Indorum gymnofophiflae. dz ab/fin. lib. IV. pag. 404. Brachmanes et Samanaei. ibid. feq.

lofephus ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς Ιεδαϊκῆς ἱτορίας ἣν δ’ ἑπτοὸ βιβλίων συνεπλήρωσε. de αὐ βίῃ.
lib. IV. pag. 381. Ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκώτω τῆς ἀρχομολογίας ἥν διὰ ἔκοσι βιβλίων
ἐπραγματεύσωτο. peg. 382. gj ἐν τῷ δευτέρω τῷ πρὸς τὲς “Ἑλληνας, εἰσὶ δὲ dve
và βιβλία. ibid. ,

lüer (Ἴτρος) ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν Κρητικῶν. de alfüm. lib. 1L. pag. 225. (Eufeb, IV. 16.
praeparat.)

ludaei. dz αὐ βία, lib. IT. pag. 167. lib. IV. pag. 380 fq. τριτταὶ ἰδέαν Φιλοσοφιῶν apud Iu.
dacos. pag. 38t. de Efacis illorum pag. 382 — 393. quem locum refpicit Cyrillus Por-
phyrium laudans V. contra [uiian. pag. 180. Sacri ludaeerum libri et prophetarum
apophihegmata pag. 393.

Latini τῇ σφῶν διαλέκτῳ. de abffin, lib. IV. pag. 40r.

Longinus QuAwexees. Potin. cap. 14. κριτικώτατος , ἐλλογιμώτατος- ἐλεγκτικώτατος.
cap.20. Φιλόλογος non Φιλόσοζϑος Plotini indicio. ibid. [IP] Eius liber περὶ ἀρχῶν
apud Plotinum l:ctus, ibid. librum περὶ ὁρμῆς Cleodamo et Porphyrio dicavit. cap. 17.
Epiftola ad Porphyrium, qua ex Sicilia ad fe venire in. Phoeniciam et Plotini Ícripta
emendata ad fe adferre rogat cap. το. libri fuperflite adhuc Plotino Ícripti πρὸς Πλω-
τῖνον καὶ Γεντιλιωνὸν Αμέλιον περὶ τέλδς prooemium, cap. 20. ;

Lycurgus, Lacedaemonius. de ab/7in. pag. 348. 353.

Lycus ἐν τετάρτῃ τῶν ἱτοριῶν. Pythag. pag. 4.

AvdB συγγράμματω. Plot:n. cap. 16.

Lyfimachus, Amelii praeceptor. P/otim. cap. 3. floicus cap. 20.

Ad Maccabaeorum hifloriam refpicere videtur, de abffin. lib. I. pag. 5 fq. lib. IT. p. 236 fq.
lib. Ilf. pag. 301.

Magi COEUR de abflin. lib. IV. pag. 398. Darius Hyflafpis Magorum difcipulus, pag. 399.

Manethos, Μωνεϑὼς ἐν τῷ περὶ ὠρχαῖσμβ καὶ εὐσεβείας. de abflin. lib. Il. peg. 22. (Euteb,

IV. 16. praeparar.) ui

Marcellus, Orontius, fenator, Plotini difcipulus. P/o/im. cap. 7. Huic Longinus librum

περὶ τέλες infcripfit. cap.20. — -

Maximum. MeycAcy vocauit Numenius. Pf[otin. cap. 17.

Μηήδιος., ftoicus. Plotin. cap. 20.

Melampes. de αὐ βίη. lib. MI. pag. 246.

,

Menander, comicus, ἐν δυσκόλῳ. dc αὐ. lib. 1T. pag. t51. eius verfus de Syrorum intem-

perantia, lib. IV. pag. 398.
| Pol. V. Cccec Μειῇ

wa Τὴ 1 ες XXX. INDEX SCRIPTORVM Vol.IV. p. 201 P262. 203.

Me(i Apocalypfes. P/otis. cap. 16.

(Mithrae Myfleria. de abflin. lib. IV. pag. 599. infra in Symbulus, et Pallas.)

Moderatus, Gaditanus, Μοδέρατος ὁ ἐκ Γαδείρων πάνυ συνετῶς ἐν ἕνδεκα βιβλίοις evvat-
γωγὼν τὸ ἀρέσκον τοῖς ἀνδράσι (τοῖς Πυϑαγορείοις). Pythag. pag. 32.

Mofes. de antro pag. 62.

Mufonius, floicus, Athenis. P/otim. cap. 20.

Neanthes. Pythag. pag. 4. 38. Cyzicenus. de αὖ βία, lib. IV. pag. 395.

Nicander. quae/l. Homer. 8. ;

Nicomachus. Pythag. pag. 13. 41.

Nicothei Apocalypfes. P/otim. cap. 16. [V]

Numenius. de antro pag. 62. 67. 73. fcripta eius apud Plotinum lecta. P/otim.cap.Y4. Apa-
meenfis. id. cap. 17. dogmata eius fcripfit et collegit Amelius. id. cap.3. Tryphon
Plotinum plagii, in Numenii fcripta commiffi, argmit, itaque Amelius fcripfit ad Por-'
phyrium περὶ τῆς xoc Tc δόγματα llAerive πρὸς τὸν Νεμύνιον διωφορῶς. id,
cap. 17.

Olympius, Alexandrinus, Ammonii difcipulus, aemulus Plotini. Píofim. cap. 10.

Oraculum. d; abffin. lib. Il. pag. 230 fq. Clymeni redditum. :d. pag. 155. aliud Hermioni
pag.145. Magnefio cuidam pag.147 fq. de Docimi libris. pag. 150. aliud de Diomo.
pag. 175.

Odio Plotini condifcipulus. P/oim. cap. 3. 14. 20: eius liber σερὶ δαιμόνων. id. cap. 3
et 14. ad Gallienum imp. ὅτι μόνος ποιητὴς ὁ βασιλεύς. id. cap. 3.

Marcellus, Orontius. Vide fupra Marcellus,

Orpheus. de auro pag. 64. 65.

Οἱ παλαιοὶ ἐν τοῖς περὶ ζώων φρονήσεως. de ab/fin. lib. III. pag. 270.

ς΄ 5 ' , LAU "- - ,
Pallas, ὁ deise τὸ περὶ τῶν τῇ Mi «Αδριανξ τῇ αὐτοκρά-

Sea συνωγαγων Μυςηρίων ἐῷ
τορος. de abflin. lib. 1]. pag. 225. (Κι εῦ. 1V. 16. praeparat.) lib. IV. pag. 400.

Panaetius. Piolem. pag. 269. iunior ἐν τῷ περὶ τῶν κατοὶ Γεωμετρίαν καὶ Μεσικὴν λογῶν
καὶ διατημοότων. id. pag. 244. mathematicus, pag. 267. ;

Parmenides ἐν τῷ φυσικῷ. de antro pag. 68.

Parmenifeus (grammaticus). quaef. Hower. 1. ᾿

Paulinus, Scythopolitanus, medicus, flotini difcipulus. P/otim. cap. 7. ;

οἱ rcs περιηγήσεις τῆς νήσε (Ἰθάκης) γράψαντες. de antro. pag. 56.

Peripatetici. de abffim. pag. 7.12. peripatetica dogmata, Plotini fcriptis infperfa. Pjotim,
cap. 14. E

E esordes Syrius. de antro pag. 71.

ἐν τοῖς Φιλήμονος συμμίκτοις περὶ Heodorere διορϑώματος ὁ Γραμματικὸς διωλεγόμενοθε,

- quaefl. Homer. 8. [ΠΡ] s |

Philetas. quaeff. Homer. ἃ.

Philifcia fecta muficorum poft Arifloxenum. Ptolem. pag. 189.

Philiflus. quae/f. Homer. 8.

Philo

Vol. TV. p. 203p 204 Αὶ PORPHYRIO CITATORVM Lib.IV.c XXX. 155

Philo Byblius. | Vide infra in Sanchoniathon.

Philocomi συγγροίμμωτα. Piotin. cap. 36.

Philolaus. Ptolem. pag. 266.

Philofophorum vulgus. de ab/'in. lib. IT. pag. 260.

Philofophus Θεξ v8 ἐπὶ πᾶσιν ἱερεύς, de abffin, lib. II. pag. 214.

Phocbion, floicus. Pythag. cap. 20.

Phoenices, de ab/lim. lib. II. pag. 138. 224.

Phylerchus ízoe&. de abffin. lib. 1. pag. 226. (Eu/zb. IV. 16. praeparat.)

Phyfici. de ab/in. lib. I. pag. 35.

Pindarus. de abffin. lib. 1. pag. 73. ἐν σροσῳδίαις, lib. IIT. pag. 28s.

Plato. im Categor. pag. v7. Ptolem. pag. 220. de antro pag. 67. quatff. Homer. 9. de ab/fig,
lib. I. pag. 77. 18. lib. 1I. pag. 192. 194- 201. 234. 235. lib. III, pag. 259. att. |

ες in Gorgia. de antro pag. 7t.

νόμων o. quaefl. Homer. 1.

in Philebo. Ptolem. pag. 254.

(in "Theaeteto). de abffin. lib. T. pag. 71— 73.
in "Timaeo. Ptolem. pag. 227 Íq. 261.

Platonici. im Categor. pag. 24. Ptolem. pag. 228. de abffin. pag. 190.

Plutarchus. dv abffim. lib I!I, pag. 289. ἐν πολλοῖς βιβλίοις contra floicos et peripateticos
docens, mutas animantes ratione non defílitui, 321. lib. IV, pag. 353. vbi Lycurgi vi-
tam refpicit.

Poetae verfus. de abflin. lib. 11. pag. 234. lib. IV. pag. 420.

Poetae verficuli de "Thoibus, gente athea "Thracum. de αὐ πῆ. lib. I. pag. 30. lib. IT. Ρ. 133,

Poetae Samii diflichon de Pythagora. δ γέδαρ. pag. 3.

Poetarum dicta, deos facrificia non cmrare, nifi pura mente offerantur, de ab/fim. lib. IT,
pag. 230.

Poetae δρωκέν dicunt pro βλέπειν, ab acie vifus, quae eft in dracone. de ab/fim. lib. III.
pag. 264.

Polemo. P/otin. cap. τι.

Polyclitus Πολύκλειτος (grammaticus, vt videtur) quaeff. Hormer. 8. [Ὁ]

Porphyrius (Βασιλεὺς et Μάλιχος Plotin. cap. 17.) Tyrium fe et a Plotino ad fcripta eius
emendanda adícitum teftatur, P/ofim. cap. 7. poema eius in Platonis natalitiis prae-
lectum, cui titulus ἱερὸς γάμος cap.rs. Apologiae Alcibiàdis, a Diophane, rhetore,
Ícriptae, confutatio. ibid. contra Plotinum liber et ab Amelio confutati eiusdem libri

| palinodia, cap. 18.

Potamo. Plotim. cap. 9.

Proclinus, platonicus, ὁ περὶ τὴν Τρωαδω διωτρίψας. Plotin. cap. ao.

Propheta (Mofes). de anro pag. 62. ex Numenio.

Ptolemais Cyrenaea Pythagorica ἐν τῇ μϑσικῇ φοίχειώσε;. Ptolem. pag. 207. 208. 209.

Ptolemaeus, peripateticus, nihil fcripfit praeter ποιήματα καὶ Aoyas ἐπιδεικτικές. Plotin.
cap. 20.

(Pygmalion Phoenix, Cypri rex. de ab/iin. lib. IV. pag. 395 fq.)

| | Cc ccc 2 Pythagoras.

456 ΠΡΟ c. XXX. INDEX. SCRIPTORVM Vol. IV. p. 20499205

Pythagoras. de antro pag. 70. quorff. Homer. 25. dc. abflin. lib. Y. pag. 35. 42 fq. 48. lib. IIT.

pag. 259. 325 lib. IV. pag. 412.
eius epigramma in fepulcrum Iouis. Pythog. pag.tr. ef apud Cyrillum pog. j42. lib. X.

im Julian. in fepulcrum Apollinis ἐλεγεῖον. pag.10. Verficuli ex aureis carminibus,
pag. 26. πυϑαγόρειος δόξα ᾿ omnes animas, fenfu praeditas, rationabiles effe. de ab/fin.
lib. Hf. pag. 240. ὀψὸν τροφῆς. τὸ ots ἀδικῶν, pag. 328. :

Pythagorei. de antro pag. το. de alJlin. lib. I. pag. 49. 7o. lib. I. pag. 172. 188. lib. IIT.
ag. 299.

Py "idongod plurimum fequitur i in muficis Ptolemaeus. Pfelem. pag. 195. De Pythagori-
corum ab Arifloxeniis differentia Didymus fcripfit. id. pag. 209.

Rhadamanthus per animantes iurans. de ab/Zim. lib. ML. pag. 284. 285.
(Rogatianus, fenator, Porphyrii aequalis. de ab/fin, lib. I. p. 106. Plotini difcipulus. P/otin.
cap. 7.)

Sabinillus, fenator, Plotini difcipulus. Plotin. cap. 7.

Sanchuniathonis Qon isogim, quam Phoenicum ille lingua fcripfit et Philo Byblius
graece vertit. de αὐ ἢ. Jib. Il. pag. 225. ( Eu/zb. IV. 16. praeparat.)

Sandales. de [γε 283. 285. [lU]

Scythae. dv αὐ. lib. ITI. pag. 283. 287. lib. IV. pag. 429.

Seleucus, theologus. dr-ab//in. lib. IT. pag. 223. (ιν. IV. 16. praeparat.)

Septem fapientes. de abflin. lib. I. pag. 35.

Serapion, Alexandrinus rhetor, auditor Plotini. Plotin. cap. 7.

Seueri , platonici, fcripta apud Plotinum lecta. P/otim. cap. 14.

ὡς τις. ἀνὴρ σοφὸς ἔφη. lib ll. pag. 185. (apud Eufeb. IV. τι. ARN es ἔφη τις λέγων

4 ᾿ὀρϑὼς. lib. III. pag. 278.

Sextus. φύαε δ, Homer. 28.

Simonides. φηασε!. Homer. 8.

Socrates. de abflin. lib. 1. pag. 35. lib. IIT. pag. 239. 284. 286. 311. 328.

Sophifla, de ab/fin. lib. IV. pag. 411. apud Lacedaemonios nullus, id. pag. 35x.

Sophocles ᾿Αλκμαίωνι. quaeff. Homer. τ.

Πολυείδῳ. de abflin. lib. Il. pag. 153.

Stoici. in Categor. pag. 19. b. 24. de antro pag. 62. dr ab/fin. ib. I. pag. 7. x2. lib. IIT. p. a1.
Stoica dogmata libris Plotini infperfa. Plotim. cap. 14.

Stratonis, phyfici, λόγος fiue liber, quo probauit, fenfum non poffe effe fine intelligentia. de.
αὐ. lib. II. pag. 304.

Παρ ἐνίοις δὲ ἱ φόρηται τῶν συγγραφέων. de alin. lib. IT. pag. 149.

Symbulus, Σύμβελος, ὅπερ τὴν T8 MiOea isoglay ἐν πολλοῖς βιβλίοις dide pul: de
abflin. lib. IV. pag. 399. lege EUf9&Acs.

Syri. de abflin. lib. II. pag. 236. lib. IV. pag. 395.

"Thaletis παιῶνες eoxesoi. Pythag. pag. 2r.
"Thaumafius, Plotini auditor. P/otin. cap. 15.
"Themiítocles, floicus. ZJofim. cap. 20.

"Theodo-

ΜΙ ΤΥ. p. 2059206 A PORPHYRIO CITATORVM Ζι. ΠΡ XXX. 721

"Theodofius, Ammonii difcipalus, : P/otin. cap. 7.

"Theodotus ᾿Αϑήνῃσιν διοίδοχιος. Plotin. cap. 20.

"Theologi. de abffim. lib. Il. pag. 206. 207. 212. 229. de antro pag. 61. Θεόσοῷοι. de οὐ 1».

ες "Jib. II. pag. 187. ἅτε φησὶν δ᾽ Θεολόγος. pag. 189.

"Theophraflus. de ab/fi. lib. II. pag. 124. 151. 139. lib. IT. pag. 167. 183. 206. 22r. lib. lif.

|o. pag. 321. lib. IV. pag. 354. 425. β΄. περὶ Μεσικῆς. Ptolem. pag. 340 fq. διαὶ πολλῶν
τος παρ ἑκοίξοις πατρίων ἐπιδείξας etc. de abflin. lib. 1l. pag. 16.

"Theopompus ἱφόρηκεν. de abffin. lib. 11. pag. 146.

"Thrafyllus ἐν τῷ περὶ τῶν ἑπτοὶ τόνων (ita leg.). Ptolem. pag. 266. []

"Thucydides. quac/7. Hour. 8.

"Timaeus. Py'hag. pag. 4.

"Tirefias. de ab//in. lib. II. pag. 246.

"Trágoedia. Plofim. cap. 17.

Triptolemus, antiquiff. legislator Athenienfium. de αὐ βίπ. lib. IV. pag. 431. eius tres leges
Eleufine, ibid.

"Tryphon, ftoicus et platonicus. Plotim. cap. 17.

"Tynnichi paean in Apollnem. dc nbfm. lib. H. pag. 152.

Xenocrates. de ab//in. lib. IV. pag. 43r. 432. dialeclicam tractaturus, a voce incipit, quod
ei vitio vertitur. P£olem. pag. 193. »

Zeno, 3. de abfiin. pag. 311.

Oi ἀπὸ Ζήνωνος (floici). de ab/fin. lib. III. pag. 294. /entent. 44.

Zenodotus. quaeff. Homer. 25. 50.

Zethus. P/otim. cap.2. Arabs, Plotini difcipulus, medicus, cap. 7.

Zoroaller. de antro. pag. 59.
Zoroa(lris apocalypfes. P/otim. cap. 16. fuppofititias effe, Porphyrius συχνοῖς ἐλέγχοις de-
"^ monflrauit. ibid.

Zofiriani liber, libris quadraginta ab Amelio confutatus. Plofim. cap. 16.

Zoticus, criticus et poeta, Plotini difcipulus. P/ofim. cap. 7. Vide et fupra in Antimachus,
! — atque ᾿Ατλαντικόν.

τς [Fabricius fubiunxerat eruditam quidem, at verbofam Lucae Hol/'enii de vita et feriptir
Porphyrii philofophi differtationem , in qua potiffimum fcripta Porphyrii docte lateque re-
cenfet. Enimuero quoniam et multa iníunt, a confilio noflro aliena, ct memoratu dignio-
ra iam a me et Fabricio fupra funt expofita; denique haud pauca occurrunt, quae cafli-
ganda fint, et partim ab alis, e. gr. a Bruckero in hiftoria critica philof. vol. II. p. 241. z.
atque a uhnenio in .di(put. de Longino 6. 8. ac δ. 9. funt notata: illam differtationem ἢ. 1.
excludendam εἰς ceníui. | Contra fubflitui ad. calcem. voluminis huius ineditum Catalogum
AISSt. graecorui bibliothecae eziae Neapolitanae , ab ill; Baffio confectum , de quo in prae-
fat. ad vol. quartum cüm tefli&catione pii gratique animi iam vberius differui. Id autem
"68. de cauffa feci; quoniam in prioribus voluminibus codicum Neapolitanorum nullam potvi
mentionem jniicere; in fequentibus autem voluminibus ex illo catalogo paucis tantum. et
laudaui et deinceps landaturus fum illos; codices. |. Et tamen pleniorem illorum commemo-
rationem haud paucis gratam acceptamque fore arbitror. HarL] ——

jen Ccccec 3 CAPVT

158 Lib. 177... XXXI. IAMBLICHVS WollIV.p.2s52 Ὁ

(CAPVT XXXI (olim XXVIII)
DE. LAM.REPCHO CHTLCIDEWSI

τ, Jamblichi aetas. ΤΙ. Alius iunior hoc nomine, ad quem Iuliani et Libanii epiflolae. YII. Jambá-
chi liber de myflerüis Aegyptiorum. | 1V. De vita Pyihagorica liber. V. Index fcriptorum, in
illo übro laadatorsm. ΜΙ. Hortatioues ad philojophiam. — VIL. /ndex fcriptorum, in protre-
ptico Jamblichi citatorum. — VII. Liber (antea) tmeditus περὶ κοινῆς μαϑηματικῆς, ΙΧ, Commen-
tarius in. Nicomachi Gerafeni arithmetica. — X. Index JcriptoFuns, in illo commentario citate«
rum. XI. Th£ologumena arithmeticae et Iamblichi Jcripra deperdita, ΧΕ, diii Jamablichi,

(Cum fupplementis G. C. Harles.]

Ι,

[ 5 hoc IAMBLICHO eiusque ingenio, difciplina fcriptisque haud pauci, modo

latius, modo flriétius diuerfa ratione difpurarunt ac iudicarunt. Ex antiquioribus
vero breuiter egerunt de eo Suidas IL. pag. 9o. (vbi vid. Küfleri not. qui in nota r. contendit,
Jamblichum, philofophum, vixiffe fub Iuliano;) et ex illo Etdocía pag. 244. fufius autem
Eunopir, (qui multus eft in ornando Iamblicho,) de vitis philofoph. pag. 20. quod caput
etiam legitur praefixum edit, Arcerii Iamblichi libr. de vita pythagorica, et graecae editioni
operis de myfleriis. E recentioribus nominandi funt Leomardur Cozzaendur in libr. I. de
magiflerio antiquorum philof. (Geneu. 1684 12.) p. 86 fqq. qui vero et perperam eum ad.
numerat philofophis platonicis, et peius eum confundendo cum alio lamblicho, luliani .
imperatoris magiflrum fuiffe fcribit: tum /on/ite de fcriptor. hift. phil. YII. 16, 2. p. 88 fqq.
edit. Dornii; fed is quoque minus recle adfirmauit, Iamblichum fuiffe philofo hum pla«
toiicum, et fub Conftantino atque /u/iano vixiffe. Sed in eodem errore plures nt verfati.
Curatius tamen et eopiofius perfequuti funt vitam doctrinamque lamblichi

Brucker in hiftoria critica philof. vol. lI. pag. 260 fqq. — Paullo autem pleniorem Tams
blichi dedit notitiam, quod Fabricius tantummodo ea, quae ad hifloriam lirterariam fcriptos
rum illius pertinent, potilfimum expofuit. Fabricius quidem ab initio huius paragraphi
fcripferat, fe nolle de lamblicho in praefenti recoquere ea, quae ad vitam eius fcriptam ab
Eunapio pridem adnotaífet. | Verum Fabricii anirnaduerfiones ad Eunapium adhuc in fcriniis
fepultae iacent, nec eius editio lucem adípexit. ldem Bruckerur 1. c. pag. 431 fqq. theo-
logiam lamblicehianam late explicuit: in Adpendice autem fiue volumine fexto pag. 269.
pauca addidit de Cbalcide in Syria.

Hambergerus in zuverlàff. Nachrichten etc, tom. II. pag. 691 fqq.

Chrifloph. Meiners in hiftoria originis etc. doctrinarum in Graecia et Romae, (Ge.
íchichte des Urfprungs, Fortgangs und Verfalls der Wiffenfchaften in Griechenland und
Roin.) tom. LI. p. 258 fqq. in primis p. 270 fqq. atque in Beytrag zur Gefchichte der Denke
art der erflen lahrhunderte nach Chrifli Geburt, in einigen Betrachtungen über die Neu- -
Platonifche Philofophie, Lipfiae 1782. 8. pag. 20. 56 fqq. 62. 65 fq. 79 fq. 101. et paflim
faepius.

Dieder. Tiedemann in: Geift der fpekulativen Philofophie, tom. III. pag. 451 fqq.

Grorg.

n yoklV. ν. 582} 85 CHALCIDENSIS LiklV..XXXIL 19

Georg. Ἐγπεβ. Hebenfireit in. diff. de Iamblichi, Philofophi Syri, doctrina, cliriffia.
nae religioni, quam imitari fludet, noxia. Lipfiae 1764. 4. — Οἰρατίεε in diff. de eclecti-
eis, cap. 3.

Praeter ea dogmata quaedam lamblichi adtingunt aut examinant Cudworth in fyftemate
intellectuali, eiusque interpres et adnotator, JMorhemiur, in notis, tom. I. edit. Leidenf. in 4.

ag. 323. 478. 501. 529 et 959. Atque ego in Introd. in hiflor. L. Gr. lI. t. pag. 3co fqq.
de eius vita atque ingenio fcriptisque iam fui copiofus. Heumannus vero in not. rust. ex
Hilleri Onomaflico facro pag. 222. animaduertit, Tamblichi nomen occurrere in facro co-
dice. 1. Burfon denique in hifloria L. Gr. pag. 649. (in noua conlect. Lbror. rarior.) ἐμ
textu nomen eius fcripfit Jambulichus, atque editor illius collect. in nota obferuat, iliam
Ícripturam ab etymologia vim roburque accipere. Har/.]

Patria fuit IAMBLICHO Chalcis, Coeles Syriae ciuitas ?), cuius ciues Chalcide-
nos adpellatos, (non, vt a Chaleide Euboeae, Chalcidenfes,) Stephanus auctor efl. — Ni-
hilominus XaAx;dé vocant non modo infcriptiones librorum eius, fed etiam. Euffathiur
ad lliad. β΄. vf. 537. et Julianus imp. orat. IV. pag. 146. Genus duxit fortaífis a Iamblicho,
itidem Syro *), Babyloniorum fcriptore, qui fub Traiano atque deinceps vsque ad Antoni-
nos vixit. Nofler longe iunior; hunc enim Confítantini M. aetate claruiffe haud dubium
el^). Praeceptor ei Zfnatoliu: ^) primum, deinde Porphyrius ), de quo iam dictum, et
quo moribur atque ingenio melior fuiffe videtur Ludouici /iui commentario ad S. Auguflini
VIII. 12. de ciuitate Dei, vbi Iamblichum vna cum Plotino et Porphyrio mobilioribur Pla-
tonicis praeful Hipponen(is adnumerat. Atque [IP] cardinali Beffarioni etiam Iamblichus hic
eorum, qui Platonem fequuntur , decus audit, libro fecundo contra calumniatorem Platonis
capite IX. — Quin ipfo Platone fempore fuit non re infzrior, iudice luliano 7). Sed in fcri-
ptis fuis ita Platonem fectari fe innuit, vt alios etiam philofophos confuleret, Pythagoricos
maxime, neque Graecorum modo fapientes, fed quoque Aegyptios et Chaldaeos «t alios
quoscumque, atque ex cunclis excerpens, quae ipfi placebant, pulchrum corpus effingeret

doctrinae admirandae et fingularis, fiue vt eiusdem Iuliani de altero Jamblicho 5) verbis vtar,
tamquam

8) Conf. Brucker. 11. pag. 260. not. d. et in —Z/atolio, lamblichi familiari, cuius frequentem

adpend. l.c. Har/.

b) De hoc dicturus fum infra, libro V. cap. 6.
6. 13. [pag. 822.] vbi de fcriptoribus eroticis.

£) Hine Saxius in Onom. I. pag. 391. adfignat
Jamblichi aetatem circ. a. Chr. 310. alterius autem
Jamblichi, fcriptoris erotici, aetatem , (pag. 326.)
circ. a. Chr. 176. imperantibus M. Aurelio et Com.
modo. Zar.

d) Cui Porphyrius quaeftiones homericas infcri-
pfit. Hic autem lamblichi praeceptor diftinguen-
dus eft ab /7nato//o. qui a. Chr. 270. Alexandriae
floruit, et ad Laodicenfem εὐ í(copatum tandem eft
eue&tus , (quamquam ZZezr. /"alefjas adnotatt. ad
Eufeb. p. 158. fecus fentiat. vid. fupra in vol. III.
pag. 461 fq. inter puilofophos peripateticos,) et ab

facit mentionem Libanius. vid. Bructer. 11. pag.
260 fq. et /J/olf. ad Libanii epift, 1072. pag. 599.
edit. maioris. /Zar.

£) Eunapius in Iamblichi vita, fub init,

f) Julianus orat. IV. pag. 146.

g) lulianus epiftola XXXIV, ad Iamblichum:
Καέτοι σύγε ὁ Ilé;dupoy μόνον, ἐδὲ Δημόπριτον ἢ 'Or-
Qa τὸν παλοιότατον, ἀλλο καὶ ξύμπαν ἑμιῶ τὸ Ἕλ-
ληνικὴν ὅποσον εἰς ἄκρον Φιλοσοφίας ἐλϑᾶν μνημονεύεται,
καϑάπερ ἐκ λύρας ποικίλων QXoyyay ἐναρμογέῳ Cvsuca ,
πρὸς τὸ ἐντελὲς τῆς μεσικῆς πέρας ἔχεις. Epiftola XL.
idem fulianus Iamblichum illum vocat σαυτὸς 'E*-
ληνικᾷ Σωτῆρα, aitque, malle fe epiftolam Iambli-
chi vnam, quam Lydium aurum poflidere. Faóric.
vide ad $. feq. Ear.

πόο Lib. IV. c. XXXI... ALIVS IAMBLICHVS IVNIOR Vot. TV. p.283 Ὁ 284
tamquam in lyrae variis e fonis concentu ad perfectam muficam coniungeret ^), Verfitus
efl ad extremum vsque iu Syria, quoranuis folitus in thermas Gadarenas ἢ) excurrere, dne
certum enim , num tandem Alexandriam conceflerit, ibique^) poft Alypium obicrit,. Hoc
certe contlar, regnante adhuc Conflantino M. atque, vt videtur, ante a. Chr. 333. e vita
difceflile; nam poft lamblichi tmortem Sopater, eius diicipulus, in Conflantini M. fe aulam

contulit, tefte Zunopio in Aedefio pag. 34. :

II. Onod itaque Zonaras et Cedrenus Tamblicho huic tribuunt: oraculum proditarum
(cirea a. Chr. 371.) per Alectryomantiam piimarum littcrarum. nomiois God. quo adpellare-
τον is, qui Valenti effet fucceilurus, nec remporis ratio fett, et Ammiani Marcellini ^), So--
cratis aliorumque filentio refellitur. — Simiiiter patet, Iuliani imp. (a. Chr. 331. demum atque
adeo vix ante lamblichi mortem nati,) epiftolas, baud quaquam poffe effe datas ad nofirom -
lamblichum, (IP] fed ad alterum, iuniorem, itidem Syrum et doctum, Apameae ") commo-
raptem, nifi, /quod nolim "),) cum JDedwello 9) proifus fappofitas illas Iuliano-epiflolas,

h) Iamblichum fuperflitionis aegyptiacae admi-
ratorem. ct defenforem. vocat Conriug. de med.
Herm, lib. 1. cap. 2. pag. 1t. De genio autem et
miraculis Iamblichi vid. NNaudaeus de magiae;fu-
fpe&is cap. 13. δ᾽ τὸ et rr. Heum. — . Luccutei
Viuis de lamblicho iudicium improbat Brütcker. 11.
pas. 261. et peg. 266. de cius ingenio átquc fcri-
bendi genere iudicans cumque comparans cun
Porphyrio. lamblichum enim ingenio quidem fa-
tis felici ac fertili abundantem , nce litterarum co-
pia atque eruditione deftitutum, Porphyrius, cuius
et aliorum vitulo arauit, non folum dictionis ele-
gantia et fermonis gratio: fed et ordinis, perfpi-
cuitatis et eruditionis le&üonisque laude longe
fuperauit Cautius etiam, ait Brucker, et par-
cius mentitur Porpbyrius, quam Iamblichus, im-
pudenüiffimae frontis homo. | Moribus vero me-
lior dici poteft Iamblichus, refpectu tantum odii
in Chriftianos et librorum peftilentiffimorum. At
enim mutata imperii facie , et ConGantino M. do-
Qrinam chriflianam profitente atque tucntc , Iam-
blichum oportuit cautius mercari et callidius pru-
dentiusque agere cum Chriftianis. Difcipulis ta-
men, qui et nominis celebritate ; et fanétitatis fa-
ma et theurgicae virtutis infolitis, quae de eo nar-
rabautur, operibus moti, ad eum audieüdum con:
fluxerunt, erat, tefte Eunapio p. 23. propter co-
mitatem, liberalitatem, facilemque conuictum gra-
tus et acceptus. vid. plura apud Drucker. l. c.
"pag. 263 fq. Har/.

i) Eunapius pag. 26.

1) Xt licet interpretari verba Eanapii pag, 31.

et

D) Zmmian. lib. XXIX, cap. τ. Socrates IV;
19. Sozom. Vl. 35. "Tripartita VII. 35: IViceplt,
hift. ecclef, XI. .45. oraculum illud memorantes, de
laniblicho-et diu:natione per Callum ne yev. Ce-
tcrum de Alc&ryomantia illa exftat fingularis libel-
lus 7o. Practorii, Lipf. 1681. 4. quam tangunt
etiam Zthianaf. Kircherus tom.11l. Oedipi Aegypt.
part: Π0 pag. 47: fq. et /ul. Caefar. Bulengerus
ΠῚ. 4o. ἐς dininatione, Fabric. — Brucker. 1M,
pag. 269. Harl. , )

m) Hune. Apameenfem Iamblichum a Chalci-
denfi diflinguit etiam. Til//emtontius tom, IV. hift.
imperatorum pag. 4$t. 926.

1n) Nec Bruc&ero ll. pag. 268 et 269. placet
Dodwelli fententie,. /Zarl.

o) H. Dodiwellus: diff. de aetate Pythagorae |
pag.157. Fabric, Dodweli. enim fatetur, epifto-
las, quae. fub /uiigni nomine ad lamblichum exe
ftant, fibi diu fufpectas effe, easque omnes agere
de sergumentis admodum leuibus, fophifta profe-
€&o, quam principe diguioribus. Immo vero,
aegre profecto, ait, familiaritatem Iamblichi cum
Iuliano principe reticuiffer Eunapius, fi tanta fuif-
fet, quantam fupponunt epiftolae, a fophifta con-
fiétae, Idem Dodwell. colligit ex Eunapio, Iam-
blichum. baud fane adtigiffe tempora Conftantini ;
nec vllum, contendit, aprineipis chrifliani veli:
gium efle in vitis Porphyrii et Iamblichi, quales
defcribuntur ab Eunapio: nec putat, fieri potui: -
fe, vt leges de magia et veneficis effugerent Iam-
blichi illae tam. celebres 3esey/o, quarum memi.
nit Eunapius, cbrifianis principibus reipublicae |

praefectis,

001. p 2:4 58: ALIVS IAMBLICHVS IVNIOR. Li. JF. XXXI. (ol. XXVIII 1

et ab fophilla quodam, chronologia inconfulta effidtas dicere velimus: Sopatrum vero,
epiftola XL. memoratum, diuerfur effe oportere a Sopatro,. quem interfici iuffit Con(lan-
tinus, et idem Zu/ianus epift. XXVI Ἰαμβλίχε τῷ ϑεοτάτε ϑροέμμα vocat, et iam. mor-
tuom innuit. Qood porro Iulianum nounulli putant a lamblicho Chalcidenfi, philofophi.
οἷς difciplinis imbutmm effe, veterum fide dignorum teftium fuffragio deflituitur, neque
apud Nazianzenum reperias, quod Tennulivs pag. 62. ad commentarium in. Nicomachi Ge-
tafeni arithmetica adfirmat, lulianum lamblich: Chalcidenfis difcipulum a Nazianzeno ad-
pellari. | Locus autem /u/icni orat. IV. pag. 146. noflrum fane Iamblichum fpectat; fed non
obfcure teftatur ex fcriptis illius, non viua inflitutione Iulianum profecifle. | Verba haec ἔπε:
'Oldz μὲν ὃν καὶ Πλάτωνα τὸν μέγαν. καὶ μετοὶ τῶτον ἄνδρα τοῖς “χρόνοις μὲν, ἔτι μὴν φύ-
ea καταδεέφερον. Τὸν Χαλκιδέα φημὶ τὸν Ἰαάμβλίχον, ὃς ἡμῶς τώ τε ἄλλα περὶ τὴν Que
λοσοφίαν., καὶ δὴ καὶ ταῦτα ΔΙΑ ΤΩ͂Ν AOT QN ἐμύησεν. 1Π|6 νεγο iunior, ad quem
extant Iuliani epiflolae, idem eft, ad quem etiam δ ἰδ; cpiftolas feripfit, quarum vnam
Ὁ MSto codice Barocciano, cuius apographum D. Go:fridus Olearius mecum communicauit,
cum verfione mea fobiiciam 5). Ἰαμβλίχω᾽ Οὐδὲν δεινὸν. εἰ τῇ πρὸς finie ἤρξας βασιλεύ-
χερος ὧν" πρέπε; γοὶρ ὑμῖν τοῖς Φιλοσόφοις τὸ ῥῆῇμω μῶλλον., ἢ ὅτῳ ἐν τῷ ἔπε; δέδοται.
Γρώμματα δὲ παρ᾿ ἡμῖν [δὲ ἡμῶν. 177.] εἰ μὴ πολλὰ λαμβάνοις. μὴ ϑαυμάσῃς. Τῶν οὶ
«3v gdeic ἔτι μοι προσέρχεται. Τὴν δὲ αἰτίαν εἰδὼς Ex ἐρῶ. ἘΪ μὲν γοὶρ κατηγόρεν. Εἶπεν
ἄν ἀπολογεμένῳ δὲ ἀρκέι κοϊκῶνο. Τὸν δὲ ἔρωτώ cS τὸν περὶ τὸν ἀργὸν. διότι μὲν ἐχ
ὁρῶ σε, μέμφομαι" διότι δέ σε ποιέξ ϑορύβων vs μάλ᾽ ἐποωμνῶ.. Ἔπρεπε δὲ ἄρα en δρώ
Φιλόμεσον τοὶ Μεσὼν μιμᾶσϑαι!. Τῶν Μεσῶν δὲ ἥν ἄρα ἐν Gges τοὶ αὐτῶν ποιᾶν x ἡσυ-
ἴων πολλήν" εἰ δ᾽ ἐν ὠγορᾷ τὰ ἄσματα ὕφαινον, ἴσως ὧν καὶ ἐξεκρόέσθησαν. Νὺν δὲ ἐν
ὅρε; μὲν ἦσαν, ἐν ἐρημία δ᾽ εαμῶς, ὥσπερ ἐδὲ cU. Αἱ μὲν γὰρ ἀλλήλας ὄχον. σὺ δ᾽ ὧν
ἥψαντο ἐκᾶνα!, τὸν Πυϑωγόροων., τὸν Πλάτωνα. τὸν ΑριΞςοτέλην, TON 'OMQ'NT-
MON ΘΕΙΌΝ. Πῶς ἔν ὧν &n ἐρυμία. ὃ χορὸς τοιότων ἕξηκεν; ^ domblicho S... Nom
αὐτο graue eff , fi nobir ünperer, qui magir vex es: hoc énim nominis: piilofophir vobis mraore
iure competit , quam cui epud poetam tribuitur. δὲ vero [IP] litterae tibi a uo'ir non muitae
rédduntur, noli mirari; ex tuis enin nullus ad me accedit. — Cauffam lieet norim , mon dico ; di»
crim,

praefe&is, odiofoque apud chriftianos nomine
philofophi, 'Tum multis argumentis, ingcmiofe
quidem excogitatis et docte explicitis, probaffe fibi
videtur, Diogenem Laertium haud potuifle multo
antiquiorem effe Conftantino M., immo vero exi-
ftimat, vix certe potuiffe Laertium ignotum effe
Porphyrio feu Iamblicho, is fi tum proftidiffet,
quem paullo poít compertum habvuiffet Sopater,
;ifcipulus Porphyrii et condiícipulus Iasblichi,
mec probabile videri, alterumutrum ab illius Laer-
tit mentione abfünuiffe, quem nuperrima memo-
ria fciuiffet fcripfiffe de philofophis in vniuerfum
omnium fufiffime. —ludicat igitur, lamblichum
&cqualem fuiife vtrique. Ex his concludit, ἃ Laer-
tà ilentio non poífe argumentum duci, eum vtro»

^» Fo.F.

que fuperiorem fuiffe aetate, fi tum vixerit vter-
que, quum vixiflet ipfe fcripfiffetque Laertius,
qui cum illis haufifíet in vita Pythagorae confcri-
benda ex fontibus communibus: nihil igitur Lacr-
tio debuiffe Porphyrium ac Iamblichum, fatis ta-
men idoncos habuiffe fidei fuae teftes, et ne illis
quidem inferiores, quos viderit aut excerp(crit
ipfe Laertius. Fruftra ergo, ait, aducríarii ca
omnia pro fufpectis habent, quae fersarunt Por-
phyrius et Iamblichus, nec tamen hauíta e Laer-
tio. Quae quidem partim acutius quam vere di-
&a efle viden apos.

p) Edidit illam Chfiph. ΠΟΙ. inter Libanii epp. -
pag. 599. edit. in fol, ἐστί.

Ddd dd

4652 11.777. c. XXXI. IAMBLICHVS DE. MYSTTR. ATGYPTIOR. νοΐ. ΤΥ. ν. 285

eerem , fi accufarem , fed excufanti iain lioc fufficit. — Iuterim, quód te non video, tuum ruffi-

cae vitae amorem reprehendo, ewndem tamen [oudo vehementer , quod a turbis te et molejlür |
liberat. — Nimirum virum, AMufas amautem, IWufarumn exemplo in/fflere fas erat... Mufae enim

conf/ucuerunt in monte fua in multo otio et quiete agere, quae ff in. foro texere cantur injlituif-

fent , forte fuifent protrufae et explofae, itaque in monte. inflituerunt canere , nec tamen pro-

gtérea in folitudine ve;fantur , perinde vt nec tu, — Nam illae mutuo fe tenent, tu vero mufi

contaGos Pythagoram, Platonem, Jriffotelem, et cognominem tibi patruum iuwm. |. Quomo-

do autein ibi folitudo fuerit , vbi eiuscemodi exiffit chorus? — Hic luce clarius e(t, per τὸν ὁμώ-

νυμον Géiov, cognominem lamblicho, ad quem fcribit Libanius, philofophum celebratiffi-

mum Chalcidenfem intelligi; epiftolam vero ipfam dirigi a Libanio ad lamblichum quem-

dam iuniorem, philofophiae et ipfum flrenue deditum, qui 9&2, hoc efl, patrui dui et

Pythagorae et Platonis et Ariftotelis dogmata diligenter meditatus eft, iisque folitudinis foae

taedium difpunxit; Incertum eft, idemne cum hoc iuniore fit Zamblichu:, Himerii Εν, So-

patri ἐδελφιδῶς. quem iuuenem Ariflaeneto commendat Libaniur alia epiftola ,- quam: edi.
dit Lambecius lib. VI. de bibl. Vindob. pag. 254. [In maiore epiftolarum Liban. colleclione |
Wolf, ep. 487. pag. 243. et ZZrum. in nota mst.-addit: , Videtur. ' Nam Himerius, lam-

blichi huius pater, fuit Iuliani imp. fcriba. vid. infra libr. IV. cap. 3o. δ. Xll. pag. 414. edit.

wet. Harl] :

: HI. Exftat liber ἢ. qui vulgo infcribitur de ZMyfleris Δερηρέίονεηι, Chaldaeorum,
Affyriorum: (iue refponíio ad Porphyrii epiftolam ad Anebonem, prophetam, (de qua in.
fuperiore cap. $. 2. nr. 5. dictum efl.) et folutiones dubitationum de diis et daemonibus ho-:
rumque cultu et commercio, atque adeo "Theurgia fiue animae cum Deo coniunctione ex
mente Aegyptiorum , Chaldaeorum et Graecorum philofophorum, fcriptae a lamblicho 5)
fub nomin- Abammonis Magiflti. ᾿Αβαμμωνος didaexoAg πρὸς τὴν Πορφυρίδ “πρὸς ᾿Ανεβῷ
Ἐπιτολὴν ἀπόκρισις xgd τῶν ἐν αὐτῇ ὠπορημώτων λύσεις. dn egregio hoc opere, quod
compen

€

) Hic liber, de quo vide iudicium Gund/ingi
in hift. philof. moral. cap. 1. ἡ. 8. pag. 14. lauda-
tur ab Zuetio demonflr. euang. peg. 26. /7eum.
—. VMberius recenfetur hic liber ex δας, Galei, et
placita lamblichi referuntur atque expenduntur in
Nachrichten von auserlefenen — in der 7/70ma-
fifchen Biblioth. vorhandenen Büchern, tom. I.
part. V. pag. 422 — 447. addita epicrifi. — Mei-
fers in Verfuch über die Religionsgefchichte der
Alteten Vilker, befonders der Egyptier, Gottin-

ae 1775. 8. id opus valde fpernit, atque in iudi-
cio de libro, qui de myfteriis Aegyptiorum infcri-
bitur, in commentatt. focietatis doctrinarum Gót-
"ingens, vol. IV. claff. hift, et philol. pag. 50.
Gótüng. 1782. et in Beytrag Gefchichte der
Denkart etc. pag. 59. ὅς. (vbi att&torem inter-Iam-
blichum Proclumque vixiffe ícribit,) 67. et alibi,
ncc non Ticdemang in; Gei(b der fpckulat, Phi-

lof. tom. III. pag. 453 — 455. culpant librum et ne-
gant, pluribus argumentis vfi, Iamblichum effe fi--
bri illius parentem, praecipue quod lambl. ad na-
turas refcrat diuinas Angelos atque archangelos,
qui tamen et antea philofophis graecis plane iguoti
fuilent, nec ab adíeclis lamblichi agniti, et quod
defendat "Theurgiam. ^ Quia Moshemius putauit, .
Iamblichum ipfum non intcllexiffe opus fuum, |
Heumannus in nota mst. poteft igitur, ait, hic li- —
ber infcribài Ayfterium Jamblichi fiue aenigmd,
Harl. His
f) Hoc primus fubodoratus eft Proclus, quum
Iamblichus ipfe latere voluiffet. Τία enim fcho-
lion, codicibus MSS. (vt 'Taurinenfi, Vindobo-
nenfi etc.] huius libri praefixum: "Iso, ὅτι ὁ QuAPS
coQos YloóxAos ὑποινηκατίζων τοὺς YE wy As TIAUTPE
"Eveeddus , Aya , ὅτε ὃ ἀντιγράφων εἰς τὴν moüxerab ym. Γ
73 Πορφυρία ἐπισολὴν ὁ ϑεσπέσιος gw. Ἰώμβλιχος, ww
ἵ 49

4

WoLIV.p.z$:P2156 TAMBLICHVS DE MYSTER. AECYPT. Li5,IP.c. XXXI. 165

compendim Theurgiae. gentilis: Morkofir *) adpellat, paffim etiam, illuflri [IP] Zhuetio ἢ
iudice, miront fucidiffimae veritatie fcintillae et. fHvic'urae quaedom. Chrifliogirmi.. Pofiquam
enim fulgere coepit Chrifii philofophia j"iam inde ethnicam philofophiam lutir fuae radiis late
perfudit, 1d cwn in. Porplurii, Procli aliorumque feriptioribur perfpitias, tum maxime in
hoc Jamblithi libro. — Fateor tamen, vt theologiae naturas inf!gnira quaedam magnoque
numero, ita chriflianistni proprie dicti vcfiigia me reperire in illo nulla potuiffe.

^ [Codices huius libri msstos, quibus Gale vfus efl, ipfe Fabric. paullo poft memoravit.
Praeter ea reperitur hic lamblichi liber in bibl. Z'eurta D. Marci, in cod. CCXLIV. chartac,
faec. circiter XV. (tefle. catal. codd. gr. pag: 122.) —- In biblioth, Zaurinenfi, cod. CXLVI.
(catal. pag. 238.) — n bbl. regia Neapolitana, cod, CLXill. — In biblioth. 77indobon.
cod. CCLXIV. apud ANz//Z. in catal. pag. 136. part. IV. in primis apud JLamébec, commentar,
de bibl. caefar. vol. Vll. pag. 264 fqq. cod. LXXVI. — In bibl. Leiden/i, inter codd. Vof.
fianos. (catal. pag. 596. nr. 22. n Anglia iater codd. Voff. in catal. pag. 60 et 62. duo
codd. nr. 2212 εἰ 2278. memorantur.) — Parif. in bibl. publ. in codd. MDCCCCLXXVIIL
MDCCCCLXXIX et MDCCCCLXXXIX, fecundum catal. codd. Parif. — In bibl. Bod-
liiana, col. MMMMMMMMDCLXXVII, (tefle catal. pag. 374.) excerpta quaedam ex
Matrhaeo Blaflare et Jamblicho, in vna fcheda. — in bibl. Galri, (catal. nr. 6046.) Jam-
blich. de myfleriis Acgyptiorum; idem de communi mathematica. — In bibl. Pine//i fue-
runt in ced. chart. in fol. excerpta ex lamblicho de myfler. Aegypt. vid. catal. tom. III.
nr. 7949. — ln bibl. Efzorial. cft tefle Ant. Auguflino, nr.208. lamblicbus, fed quinam
illius liber fit, non indicatur; fic in bibl. /Zedio/. Ambrof. aliarumque notitiis, folum Zame.
AMichi nomen citatum legi. Harl] :

' Prodiit hic liber, nequaquam integer tamen, fed tantum ampliota et feledla ex illo
excerpta; latine /arfilio Ficino interprete, Venet. 1483. [ibid. ap. Ald. Manut. 1516. fol. de -
qua edit. vid. Lambec. 1. cit.] et deinde faepius ") vna cam Hermetis Pocinandro, et Afcle-
pio, epiftola Porphyrii, excerptis ex Proclo in Alcibiadem, :Pfello-de daemonibus etc.
Yibrum integrum latine vertit JVico/atts Scutelliur, "Tridentinus, Ord. Eremitarum S, Avogu.-
ἴηι /Theologus, fed admodum infeliciter, et Petauii iudicio (pag. 275. ad lulidf&m) ram
imperite et abfurde, pulla vt periodus veram fententiam exprimeret. Prodiit R omae 1556. 4.
ad'unclis amplius excerpti, per eumdem Scutellium latine redditis, non modo ex vita Pyiha-
gorae, 8 lamblicho fcripta, et protrepticis eius orationibus, fed ctiam ex libro tertio de com-
gnuni mathermatica difciplina, qui graece nondum adfpexit lucem. . [Sed edidit Villoifon.]
Denique liber de mylteriis bene editus eft a viro doctiflimo Z4oma Galro *), graece quidem

; Ddd dd 2 ex-

did τὸ τὴς ὑποθέσεως oiAov καὶ ἀπόλιαϑον, ὑποκρίνεται

edit, lat, Bafil. 1532. 8. de qua vid. Introd, m. in
πρίσωπον Αἰγυπτίας τινὸς ᾽᾿Αβίμωνος, ἀλλὼ x) τὸ τῆς

hift. 1, Gr. H. 2. pag. 352; et de edit. Aldin. Ve-

λέξεως x0 κατικὰν (al. euwavreecv) qu] iQopisenev, καὶ
Wd τῶν ᾿ννοιῶν πραγματικὸν καὶ γλαφυρὸν καὶ ἔνϑαν
Μαρτυρέι, τὸν Πρύκλον καλῶς κρίναντα sey ἰσορήσαντα,
5) Tom. I. lib. I. Polyhiít. pag. 89. 93.
f) Demonflrat. euang. pag. 22.

4) Vide editiones a me memoratas fupra lib. I.

eap. 7. ..4. [vol L pag. 52 fqq. quibus addes

net, 1497. fol. vid. Maíttair. A.'T.IV a. p.632. ac
Jofftum catalog. —. bibl. Magliabechianae tom. IT.
col. 1 íqq. in primis Legis wu Memorab. biblioth.
Garellianae pag. 167 fqq. arl.

t) In Zincentii Placcii confilio de fiudio philo-
fophiae practicae pag. 56. lamblichi editor perpe-
ram vocatur ZZeophilus Galeus.

164. Lib.IP.c. XXXI. YAMBLICHVS DE VITA PYTHAGORICA 6. p.286.

ex MSto codice Ifaaci Voffii, collatis variis lectionibus codicum bibl. regiae Parifienfis, et
Bafileenfis Sebafliani Fefchii, latine vero ex noua et accurata ipfius Galei ver(ione, additis
notis perquam eruditis, Oxoniae e theatro Sheldoniano, 1678. fol. Hic pag. 239. fufpica-
tur, Scurellium plura zliquando in fuis exemplaribus reperiffe, quam ipfe in.fuis.

IV. De vita Pythagorica, [fiue potius, vt Küfter flatim a limine obferuatt. adnotavit, -
de ratione vitae, quam Pythagoras eiusque fe&latorzr ad eius excmp'um inflituerunt.] περὶ τ
IIvSarycgixg- 2ig , liber fiue primus λόγων περὶ τῆς Πυϑαγορεία αἱρέσεως » vt hoc opus in-
Ícribitur in codice caefareo, et regio Parif quem titulum etiam eidem tribuit verba quae-
dam e feck. 1:2. citans vetus chrifüauus fcholiaftes Hermogenis ze) ἰδεῶν pag. 383. [Cl
Meintrs in hifloria dogmatum etc. tom.l. primum pag. 258 fqq. ac pag. 270 fqq. et in
Beytrag contra Lloyd, Küfterum, Moshem, et Brucker. aliosque '^) negat, Porphyrium ac
lamblichum plurima, quae narrauit de Pythagorae miraculis, eo confilio excogitaffe et
amplificaffe, vt miracula Iefu Chrifli atque apoftolorum redderent fufpecta: contra is, (vt
iam Fabricius odoratus eft fupra in vol. I. pag. 163. δ. IT.) contendit docetque, illos ex an-
tiquioribus fcriptoribus haufiffe ct collegiffe narrationes: hinc ipfe praecepta, qvae ad in-
vefliganda atque examinanda fragmenta et iudicia, a Porphyrio ac Iamblicho congefla, -
fixerit fibi atque adhibuerit, ingenue lateque propofuit atque explicuit. "Tum a p. 271 —
290. lamblichum turpis negligentiae atque fecordiae arguit, fontesque, vnde hauferit Tam-
blichus, fagaciter aperuit, atque fingula perfequutus eft fragmenta, ab iílo temere com-
pilata atque, nullo ordinis fludio nulloque iudicio adhibito, imprudenter compofita , et de -
fide atque auctoritate fingulorum ditferuit inteligenter. Küfleri quoque iudicium, (in praef.
ad lamblichi vitam Pythagorae,) notat refutatque, (quod iam Bruckerus etiam fecerat,) a
Iamblicho vitae pythagoricae non effe vltimam manum impofitam; fed varia tantum col-
lectanea ad hoc argumentum pertinentia, confufe in fchedas ab eo coniecta, vnde alii
poflea vitam hanc exigua cura. ordinis et diligentia confarcinauerint. E contrario, lame
blichum id opus ante mortem fuam euulgaffe, poft Bruckerum recte animaduertit. Atque -
Iambl. in hoc libro vel Porphyrium, cuius etiam alibi eft plagiarius, transfcripfife, iam -
obferuauity7o//feziur in vita Porphyrii cap. 7. circa finem. ᾿

In pluribus tamen rodd. imtrt/r feruata eft haec vita. Codd, a Fabricio iam laudatis
addi poffunt codd. Aomae in bibl. Borberina et Zfngelica (vti iam notaui in Introd. in ΕΠ,
L. Gr. 1. pag. 63 et 66) De Vaticano cod. Simplicii comment«rii vid. paullo infra $. XI.
(conf. Boecleri bibliogr. crit. pag. 440.) — Jamblich. in cod. Taurin/nfi libri IV. (catal.
p.237.) vti in Vindobon. alisque. — in cod. quoque /7eneto D. Marci, (catal. p. 122.) —
ANeapoli in bibl. regia. — In bibl. A4vguffae Vindel. (vid. Reifer catal. pag. 83. nr. 20 et 29.)
Iamblichi fermones de haere(i pythagorica et ejus in epiflolam Porphyrii. — in bibl publ.
Parif. quatuor libri in. codd. MDCCCCLXXXI et MMXCIII. — in cod. E/zorial. IV. libri,
de fecta pythagor. tefle Plüero in irinerar. per Hifpan. pag, 173. — in bibl. Bernardi, cum
lamblichi paraenefi, (catal. codd. Angliae et Hiberniae tom. II. pag. 227.) — p^

; sttarica

t£) Inter quos fuerunt Heumannus, (alias non. Franc. Buddeus) in Ob(f. fele&t, ad rem litterae.
Adeo credulus,) in Actis phil. 1, pag. 144. et (10. riam fpe&tantibus , obf. X. ᾧ. 4. pag. 203.

οὶ ΤΥ porto IAMBLICHVS DE VITA PYTHAGORICA Σίν. 1). ε. XXXT. τὸς

Baucrita Monaci cod. CLV. (catal. pag. 61.) Iambl. lib. IV. de feda pythagorica. — In
bibl. //iudobonzzfi, libri IV. de pythagor. fecta, 1) de vita py:hagorica: 2) exhortatio ad
philofophiam; 3) de communi mathem. fcientia: 4) de Nicomachi arithmetica introdu.
cione: de quo cod. vid. Nef/elii catal. part. IV. pag. 9. jn primis Larmbtcüi comment. etc.
vol. VII. col. 459 fqq. Har/.]

Hunc librum e bibl. eardinalis, Antonii Perrenoti Granvellani, primus graece in ]ucerm
'edidit Johannes Arceriur Theodoretur fiue "Theodori F. Frifius, addita verfione fua et notis,
Franekerae 1598. apud Aegidium Radaeum, 4.7) Sed codice admodum [1] mendofo víus
vir optimus, in interpretando etiam faepius lapfus eft, vt Heimefo in var. lect. pag. A16.
Rich. Montacutio tom. I. originum ecclef. pag. 161. Marco IMeibomio et aliis viris doctis pri-
dcm animaduerfum. Loca quaedam haud infeliciter emendauit Theodorus Canterus e Va-
ficano codice et eruditus anonymus, cuius cafligationes notis fuis Arcerius fubiunxit: Deff-
deriur item Heraldur animaduerfionum libro in lamblichum de vita Pythagorae, fubiecto
eius aduerfariis Parif. 1599. 8. pag. 135 fqq. Marcus Meibomitir ad Nicomachi Gerafeni mu-
ficam pag. 46 fq. Conr. Rittershufur notis ad Malchum fiue Porphyrium de Pythagorae.
vita. Jof. Scheferur libro de natura philofophiae pythagoricae. —Jegidiur Memagius ad
Diogenem Laertium et Girber?us Cuperus in variarum obferuationum libris. Meliorem ver-
fionem adornauit atque paullo ante obitum praelis fubiecit J/fricus Obrechtur, Argentorati
8. 1190. 8. Pauca vero huius translationis latinae exempla fine auctoris nomine et loci no-
tatione excufa quum effent, et Lucae Holflenii atque "Thomae Galei conatibus, qui libri
huius editionem. receperant, quum intercefliffent fata, praeclaram operam praeflitit harem
litterarem fludiofis eruditiffimus Ludolphus Ku/ferur, qui ope MSti codicis regii Parifienfis,
εἰ emendationibus vfus viri docti, (Iofephi Scaligeri, vt creditur.) quas marginibus codicis
fui, qui iam Berolini eft inter Ezech. Spanhemii libros Nic. Rigaltius adfcripferat, plurimis
mendis lamblichum liberauit, (cuius rei iam fpecimen ediderat notis ad Suidam in Ἰάμ-
Bios. tom. lI. pag. 9o.) notisque illuflrauit doclifimis, atque ita cafligatum ἃ fe et ex-
politum cum Obrechti verfione edidit Amftelodami a. 1707. 4. fubiecla vita Pythagorae du-
plici, vna fcripta a. Porphyrio, (quem fequi lamblichus amat) cum Lucae Holflenii ver-
fione ac notis, notisque Rittershufii: altera compofita ab Anonymo et ex Photii biblioth,
cod. CXLIX. depromta, quam idem Holílenius latine trauflulit 9). — Ex antiqua verfione
latina lamblichi, non adeo ceteroqui praeclara, quae ex Holflenii beneficio exflat manu
exarata in bibl. lohannea huius ciuitatis Hamburgenfis, nomina quaedam Kythagoricorum

et Pythagoricarum emendaui fupra lib. 1I. cap. 13. [Ρ]
Dd ddd 3 V, Index

1

- *) Inaliis exemplaribus, vt in biblioth. Pinell.
Wom. ΠῚ. nr.6673. vancofurh im bibiopolo
Commelino:': Addita funt in fine Thronus, Myiae,
Melijjae et. Pythagorae aliquot epiftolia, gr. et
lat. Harl.

y) De hac Küfteri edit. vid. Acta erudit. a. 1708,
pag. 259 Íq. .Stolle in notitia librorum iuorum,

totn, I. pag. 218 fqq. qui de Iamblicho et hac edit.
pauca; plura de Holíenio et Küftero adnotauit
atque enarrauit. — In fupplem. a&or. erudit,
tom. VHI. pag. 356 fq. funt, Emendationes Iambli-
chi de vita Pythagorae, auétore L C,S. h. c. 100,
Conr, Schwarz. Harl.

16 Lib. IP... ΧΧΧΊ HORTATIONES AD PHILOSOPHIAM — VoLIV p 293 P234.

V. Index auctorum, a Iamblicho in vita Pythagorae laudatorum, -—
deprointus ex editiona Kuflceri, t

Aadrocydes ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικῶν συμβόλων Íccl. 145.
Anonymus quidam poeta Samus. 5.

Apollonius. 254. ;
Archytas. 160. '

Ariftoteles ἐν τοῖς περὶ Πυϑαγορικῆς φιλοσοφίας. 3t.
Arifloxenus. 251, ἐν τῷ eg! Πυϑαγορικξ Día. 233.

Erip:doclis verfus de Pythagora. 67.

Heraclitus. 172. [
Hippobotus. r89.
Higpodamantis , poctae Salaminii, verfas duo. 82. ! ;
Home:rus. 245. 255. 260. Eius verfus de Euphorbo., 63.

lamblichus librum fuum de Z/2/i;a laudat fec. 120, Itemque librum de /ymbolis fs. 186.

Linus. 159. j

Lyfidis epiftola :d Hipparchum. 35.
Metrodores 'Thyr(, patris Epichatmi. 241.
Neanthes. 189. 1 ; yi

Nicomachus. 257.
^ ,
Plato. 70. 167. ἐν τῇ πολιτειου. 131. υ
ε}».} ks à
Pythagorae λόγος ἱερος, 146.

Maiorem '
z) M, Tullii Hortenfium ad exemplum Protre- tem, Idyll. IV. et Statii ad Crifpinum lib. V,

ptici fcriptum notat. Zrebellius Polo im Salommo | filu. 2. Clementis 4dlexandrini προτρεπτικὸς Aéyor]
Galieno cap. 2. eiusque fe le&ione. ad philofo- πρὸς Ἕλληνος cte, Jamblicli προτρεπτικοὶ λόγοι fube |
phiae ftudium fuccenfum fczibit. 8. 4 dupu/ünus. inde a Stobaco in Florilegio laudantur. Fabric;
prooem. de vita beata et lib. I. de ordine cap. τος Codd. musti huius libel; famblichiani notaui ad. $j
Antifthenem ἐν προτρεπτικῷ laudat. Po/iux VI. íc&, anteced. Zarl. | x
o8. ct X. fe&. 65. Hortationem ad philojophiam -
fcripferet etiam Auguftus, imper. tefte Suefonio aa) Neque tamen Hemfterhufii editio lucem ad.
cap.85. Exliat et /Zu/onii Frotrepticon ad Nepo- fÍpexit. Conf. vitam Fabricii, a Reimaro confe«.

Gam,

ΜΟΙ. ΤΥ p. ato toos IAMBLICHI PROTREPTICVS Li&.IP.t. XXXL 16

Maiorem buius libri partem ex variis Platonis locis confutam effe conflat, ^ Ceterum caput

vlümum, quo vadequadraginta Symbola Pythagorica exponit lambiichus, refpicitur ab jpfo

án vita ytbag. fecl. 196. ὡς £v τοῖς πεοὶ συμβόλων δεεχϑήσεται.. — A repetitionibus non ab-
. orret hic fcrip:ors. nam et in vita 'ythagorae eadem ^) faepe bis leguntur, et in protrepti-
60 repetuntur aliquando, quae iisdem verbis priore libro dixerat.

VIL. Index auctorum, im Protreptico Iamblichi laudator um.

"Anaxagorae fiue Hermotimi dictum , yc ἡμῶν ὁ θεός. pag. 53. aliud eius dictum, conditum
'— fe effe, vt coclum et aftra intueretur, pag. 57.

Archytas ἐν τῷ περὶ σοφίας» pag. 12 Íq. vsque ad zr.

Ex Ariftotele petitus locus pag. 53. *

Aurea carmina pag. 6 fq.

Euripides pag. 101. :

Heracliti dictum ϑυμῷ μάχεσϑαι χαλεπὸν» 9, τί γαρ ὧν χοήζη γίγνεσθαι!» ψυχῆς ὠνέε-
Taj, arduum cff irae repugnare; quac enim cupit fieri , vel vitae pretio emit. — Ita red.
dendus ille locus pag. 140. ;

Hermotimus, vide Anaxagoras.

Homerus pag. 96. 112.

Μυϑολογῶν τις κομψὸς ἀνὴρ ἴσως Σικελικός τις ἢ Ἰταλικός. pag. xor.

Pindarus pag. 85. ὁ ἢ
Ex Platone pag. 22. ad pag. 129. [T]

Prouerb. πολλοὶ μὲν ναρϑηκοῷφόροι pag. 7T.

Pythagoras pag. 57.

"Thales pag. 85. *

- VIII. Liber feriis commentariorum Pythagoricorum eft περὶ κοινῆς μαϑηματικὴς ἐπ᾿»
φήμης. de matlimatica communi difziplina, et hactenus ineditus delitefcit, exceptis fragmen-
tis, quae tum ex hoc tum ex duobus fuperioribus libris excerpfit et ex verfione fua latine edi-

dit Nicolaus Scufellius ad calcem libri de myfleriis Aegyptiorum, Rom. 1456. 4. [vid. ad

.HML] Graece MS. exflat in variis bibliothecis, vt Vaticana, Medicea, Caefarea, regia
Parifienfi; Bodleiana. [vid. ad $. 1V.] — Incipit: ἡ μὲν πρόθεσις τῆς παρέσης ἐπισκέψεως
χὴν κοινὴν βέλεται τῶν μαθημάτων Θεωρίαν παραδᾶξαι etc. Latinae verfiones antiquae
ex dono Lucae Holftenii feruantur duae MStae in biblioth. Iohannea huius vrbis Hamburgen-

fis, Vniintegrae et in XXXV. capita diflinclae, quae ex codice biblioth. Z/a/izanae defcripta
; eft,

€tam, pog. 56. inprimis pag.272 fqq. vbi Hem- 86 et 137. fe&t. τοῦ et 230, (εἶ, 133 et 177. fc&,
fterhuf. in epift. ad Fabric. emendationem loci 139.140 et 148. Protreptic. psg. 26. edit. Arcerii
euiusdam proponit. /7ay/. et pag. 44. Protreptic. pag. 130 fq. et vita Pythag,
Ὁ δύ) Confer fi. placet fet. 68 et 198. 225. fe&. pag. 103. (fe&t. 104.) etc,

69 et 229, fcCk. γι et 94. (cQ. 72. 74 et 99. feG..—.-

^

168 [190 ΠΡ XXXI. ἸΑΜΒΙΠΟΗ͂Ι LIBER II ET IV 200 9e TV. p. 200

efl, ac fecnndum et quartum librum etiam compleditur, hane cenfuram Holftenius adícri. |
pit: ver lio pueris, inepta, falfa, quae lambiichi mentem ne.par nebulam quidem pe fpexit,
£uiur autor graecae et latinae linguae aeque ac piilofophiae et mathemoticarum difriplinar um
imperitui fil ; vude hor opus merito ad (Ai) iore Qesa. aeternas. tenebras fuit damnatum. |
Altera, nihilo melior excerptorum e libro prinio et libri fecundi atque tertii, fed quibusdam
Archytae, Brontini etc. quos lamblichus laudat. locis truncata, incipit : propofítio praefintis
toifideraticmir εἴς, .Graece et latine edere hunc librum conflitaerant Thomas Galeus et Sa-
mucl 'Yennulius. Ante hos idem faccre recepit Ho/f'eniur ag&4 ad Porphyrium qui pag. 5.
etiam et in Porphyrii vita cap. 7. vberiores in vitam Ne Es AT o m τὰ ᾿
tas et omaium lamblichi monumentorum editionem iullit a fe exfpeclare. Fabric, — Küfterus
quoque atque Hemflerhuf. fpem fecerant nouae edirionis, fed intra promiffa fleterunt. — Il-
lum taudem libellum et per fe vtilem, et Fw» veterum pythagoricorum, Philolai, Bron-
tini, et Archytae fragmenta, dorica dialecto fcripra, continet, Z7illoifonivr e cod. Veneto
D. Marci publicae laci expofuit, graece, in Anecdotis graccis tom. Il. pag. 188—225. —
Graece et lat. illum librum edituras ef! add. obferuationibus M. Jac. Georg. Friis et in dispu
tatione, infcripta: Jutrodu&io in librum Jamblichi tertium de generali mathematum | fcientia,
Hauniae 1100. 4. duo fragmenta gr. et lat. recudi fecit atque illuftrauit, praemiffis quibus-
dam, quae ad hifloriam Pythagorae pertinent, — /^aízken. ad Euripidis Hippolyt. p. 194.
altcr. column. fin. locum quemdam, ex Iamblichiani libri cap. 24. prolatum, emendat, ὀλίγον
loco ὀλίγοις legendo. Hat. ν᾿
IX. Liber quartur, fine commentarius in inflitulioner arit/metitar Nicomathi Gerafení,
vide füpra cap. de Nicomacho Ὁ. 3 εἴ 7. fin. "Vitulus efl: περὶ τῆς Νκομοϊχο ᾿Αριϑμητικῆς |
εἰσαγωγῆς. ἥτις περιέχει τῆς ἁπλῶς μαϑηματικῆς διδασκαλικῶς τὲς ὠρχικδς λόγες» de.
γος τέταρτος. [Ὁ] Fabric. — Codices ad $. IV. memorati, quibus adde Medic. Florentiae in
plut. 6. cod. ΠΙ. In biblioth. Parif. publ. codd. MDCCCCLXXXI. MDCCCCLXXXII,
MMXCIII. (ex quo cod. l'ennulius edidit libellum) MMCCCCLXXXIL et in cod. MMXLIX;
atque in cod. Palatino f. Romaao eft lib. de fato. — In biblioth. E/rorial. tefte Plüero in iti«
nerario etc. pag. 174. — Editio infcripta eft: Zamblichur — in Nicomachi Gerafeni arithe
meticam introduéclionem, et de fato. Nunc primum edi:us, in latinum fermonem conuerfus,
notis perpetuis illuflratus a Samuele T'ennulio. — Accedit Joach. Camera:íi explicao in duog
libros Nicomachi, cum indice etc, Arnhemiae. Proflant apud lo. Fiid. Hagium; Dauens
triae typis defcripfit Wilh. Wier. 1668. 4. — Camerarii explicatio aeque, ac no'ae "Tennue
lii in Iamblichi arithmetic. peculiares habent infcriptiones et notas loci annique: Dan:ntyiat
typis ΠΗ. Wir. cYolocuxvir, (1667.). "Tennulius quatuor coatolit codd. msstos, et libel:
lum de fato ^), ab opere de myfleriis Aegyptiorum diuerfum et fragmentum eife maio r
operis cuiusdam lIamblichiani iudicat; alii potius effe putant feptimum et octauum cap. fectioe |
nis oclauae operis de myfteriis Aegypr. — Ab Hambergero memoratur editio lamblichis |
*— — τὼ ϑεολογεμένα τῆς ἀριϑμητικῆς. Habes hic, o fludiofe lector, nouum opufeu. |

lum |

ec) Ex duobus codd. regiis defcriptum, vt ipfe vnus tantum cod, , qui lib. de fato habeat fcpare i
ait Tennul. pag. 131. in catal. autem codd, Parif, tum, indicatur, mu 3

Μοὶ. fV. p. 2912952 INDEX SCRIPTORVM zc. Lib. IV. c. X XXI. (ol. X XVIII.) 169

lum, antehac nusquam excufum, in quo ita numerorum ratio explicatur, vt non fit obfcu-
rum intelligere, banc arithmeticam ad interiorem de philofophia disputationem , quam theo-
logiam veteres vocabant, conferre plurimum. Parif. apud Chr. Wechel. 1543. 4. — lambli-
chi errorem quemdam, pag. 86. edit. Teanulii commiffum , culpat Ká/ffner in: Neue philo-
log. Bibl. tom. II. Lipfiae 1777. 8. pag. 1 fq. Πανὶ,

X. Index fcriptorum, in commentario Iamblichi ad Nicomachi
arithmetica citatorum.

Archytas pag. 9. 141. 159. 163. Tarentinus, pag. 168.
Ariflaeus, Crotoniates, pythagoreus, pag. 168.

Οἱ Χρυσίππειο; pag. 12.

Eratoflhenes pag. 163.

Euclides notatur pag. 26. 31.34. 105. τῷ τρίτῳ τῶν Αριϑμητικῶν pag. 32.
Eudoxus, pythagoreus, pag. 11. 142.

Euphranor, pythagoricus, pag. 163.

lamblichus commentarium in muficam eca'yeyrv promittit pag. 73. (adde 77.) 172. 176.
λόγον περὶ Γεωμετρικῆς pag. 141. 116. lfagogen fphaericam, ibid. aliud opus de nu.
meris pag. 167. Δέκα δὲ τῶν πασῶν ἡμῖν ἀναφανεισῶν etc. — Detem igitur medietati-
bus ita declaratis , non vulgaris hinc laur denarii exfurgit capientis omnium entivm va.
tiones, vnde a veteribus diftur στῶν «gy ὅλον καὶ Bgavos, ex ἐν TO περὶ αὐτῆς (δεκοί-
δος) λόγῳ πειρασόμεθα δέξαι» ὅταν καὶ τῶν ἄλλων ἀπὸ μονοίδος μέχρις αὐτῆς ἀριϑ-
μῶν ἑκάςε ἐπανθήματα εὐθὺς ἑξῆς μετὰ τήνδε εἰσωιγωγὴν δεικνύσομεν. | Et. pag. 176.
Καὶ ὅσω δὲ ἀλλὼ ἐπανϑέ; τοῖς ἀπὸ μονοίδος μέχρι δεκοαίδος ἀριθμοῖς κατοὶ τὸν φυσικὸν
λόγον καὶ τὸν ἠθικὸν καὶ ἔτι πρὸς vois τὸν Θεολογικὸν καταταζξαντες συμφιλολογή-
σομεν. ἵνα arzt αὐτῶν εὐμαρεξέρα σοι λοιπὸν «o (csv τῶν ἑξῆς τριῶν εἰσαγωγῶν Με-
σικῆς. λέγω καὶ Γεωμετρικῆς καὶ Σφαιρικῆς. ἡ παράδοσις γένηται.

€ e ,
Ὁ; περὶ Ἵππασον ὠκεσματικοὶ pag. 11.

Hippafus pag. 142. 159. 163.

Nicomachus, pythagoreus, pag. 176. in ᾿Αριϑμητικῇ τέχνῃ omnia fcripfit κατοὶ γνώμην
τὸ Πυϑαγόρϑ pag. 3.

Philolaus pag. 7. 11. 25. 109.

Plato pag. 9. ttt. 117. 147. 154. 163. a Timaeo dialogum cognominem mutuatus, pag. 148.

ἐν τῇ Πολιτείω pag. 6. ἐν Τιμαίῳ pag. 168.

Pythagoras pag. 5. 1t. 47. 171.

Pythagorici pag. 14. 20. 47. 48. 87. 103. 105. 115. 124. 148. 155. 168. 170. eorum induflria et
accuratio in mathematicis difciplinis pag. το. [δ]

Τεμνωνίδης, Pythagoricus, pag. 163. al. leg. Myonides,

"Thales pag. 10.

"Thymaridas pag. τι. 36. 88. 91. 95. Ὁ

. Fol. F. Ee eee "Timaeus

710 Lib. IV.c. XX XI. IAMBLICHI Vol. IV. p. 29029 293

"Timaeus Locrus pag. 168. “ἐν τῷ περὶ Φύσεως κόσμε pag. 148.
Timon ὁ τὲς ciAAes ποιήσας pap. 148.

(lamblichus quoque fcripfiffe videtur rhetorica: nam cod. J/indobon. CXXXVII. nr. 3.
apud Lambec. in comment. de biblioth. cacf. VII. col. 550 fqq. continet /jntagma expoftio-
num variorum im Hermogenis artem oratoriam, nempe Longini, Jamblichi , Syriani et Sim-
plicii, qui fuerunt gentiles, et Io. Siculi, Io. Geometrae, Gregorii, metropolitae Corinthi,
Io. Doxopatrae et Georgii Diaeretae , qui fuerunt Chrifliani. Harí.] !

XL Scripta lamblichi deperdita.

^

καὶ καὶ Θεολογόμενα ᾿Αριϑμητικῆς. liber quintur, fextur, et feptimus collectionis pythago-
ricorum dogmatum, Ex his pofiremus fiue feptimus de theologumenis arithmeticae vide-

De phuficis, ethicis et diuini, quae in numerorum do&irina obferuantur , φυσικοὶ, v9i-—

tur adhuc fupereífe, vt cap. XXII. notaui. llle ipfe nempe, qui cum verfione et notis infra -

a me exhibebitur. Librum quintum citat Syrianus in metaphyfica Ariflot. pag. 90. librum
feptimum pag. 83. b.

Εἰσωγωγὴ Μεσικὴ fiue περὶ Μεσικῆς τῆς παρὼ Πυϑαγορείοις. liber o&fauus. Dnffitu-
tiones muficae ad mentem Pythagoreorum, — Vita Pythag. fect. 120. et ad Nicomachi arith-
meticam pag. 73. 7T- 172. 176.

Εἰσαγωγὴ Γεωμετρική. — Liber nomur, — Inffitutiones geometricat, ad eorumdem Pytha-
goreorum mentem. ad Nicom. arithm. pag. 141. 176.

Εἰσωγωγὴ ΣφΦαιρική. — Liber decimus , Inflitutiones fphaeritae ad mentem Pythagoreo. -

rum. Nicom. arithm. pag. 176. d
His decem libris vniuerfum opus lamblichi περὶ Πυϑαγορείε ἀἱρέσεως. fiue collectio-

nis Pythagoricorum dogmatum , vt Syrianus pag. 57. b. in Ariflotelis metaphyfica adpellat,

abfoluebatur, facitque Iamblichus horum omnium mentionem in extremo commentarii ad
Nicomachi arithmeticen. Tituli etiam omnes, (excepto poflremo,) feruati funt in codice

Mediceo, vt cap. XXII. $. 7. iam monui. Commentarios Simplicii in tres lamblichi de.
Pythagorica fecta libros Romae feruari in bibliotheca Vaticana, iam olim fcripfit Gesnerus in .

biblioth. [notante 7on/io MI. 19. $. 3.] Meminit etiam Pefrus Iohannes Nusnefius de confi-
ciendo curriculo philofophico cap. 2. pag. 24. — Verum nemo fuit hactenus, qui in lucem
proferret. Opus vero ipfum lamblichi memorauit etiam S. Hieronymus libro ΠΙ. in Rufi-
num pag. 469. edit. Ioh. Marcianaei: Cuiur enim funt illa χρυσὰ παρωαγγέλμωτοων nonne
Pythagorae, [ΠΡ] in quibus omnia eius breuiter dogmota continentur ,. et in quae [atiff/imo opere
philofophur commentatus eff Iamblichus, imitatur ex parte Moderatum , virum eloguentifmum,
εἰ Zirchippum ac Lufidem, Pythagorae auditores?

Περὶ ὠγαλμάτων fiue de diuinitate imaginum liber, quem confutauit Ioh. Philoponus,
tefle Photio, quem vide codice CCXV. Perphyrium quoque de hoc argumento fcripfiffe
conflat, quem lamblichus libenter folitus eft imitari. [vid. fupra libr. III. cap. 24. vol. JV.

pag. 249 et 250.]

pii |

"

ol. IV. Ρ. 293 204 SCRIPTA DEPERDITA — LiklIAcXXXL γα

Alypii vita, de qua Eunapius.
1 Ad Zfriflotelis varia, vt in Categorias Simplic. Dexippus et Boeth.
in Y. “παϊψεϊε. Philoponus pag. 8. b. οἱ δὲ ὠκριβέξερο; τῶν ἐξηγητῶν, ὡς ὁ Oéios "lal
Buxoes etc. [ad lib. de anima. vid. fupra, vol. HI. pag. 255. $. XIV.]

Epiflolaa ad Agrippam, Anatolium, Aphaleum, Aretem, Dexippum, Dyfcolum,
€Macedonium, Olympium, Sopatrum etc. Fragmenta harum vide apud Stobaeum.

Περὶ Θεῶν, € quo opere non pauca mutua fumfit Zu/ianu: oratione IV.

Περὶ κρίσεως cgiss Acyge. Schol. Hermogenis pag. 378.

Ad Platonis varia, vt in. Parmenidem. Syrianur pag. 29. b. in Ariflotelis metaphyf. [in
Alcibiadem &. Proclus et Olympiodor. vid. fupra in vol.1ll. pag. 83. — in Polit, ibid,
Pag. 92 et 95.]

— — — -— in Tinacum, Proclus in Timaeum, paffim: [vid. infra, vol. VIII.
lib. V. 26. $. 14. pag. 524.]

— —— I" — jin Phasdonem, Olympiodorus MS.

Περὶ τῆς τελειοτώτης Χαλδαϊκῆς φιλοσοφίας. lbrum XXVII. citat Damafcius MS.
περὶ ἀρχῶν. Vide et. Thomam Goleum ad lb. de Myfleriis pag. 202. 244. Marinum vita
Procii cap. 26. et 7Lmmoniwm ad lib. d» interpretatione pag.$9. vbi ὑφήγησιν oraculorum
a lanblicho fapped tatam, laudat. Fabri. lamblichi comment. in Λόγια. vid. fupra in
vol. 1. pag. 3c9. $. VII. Harl.

Μονόβιβλος, ὅτι ἐκ cz ἀνθρώπων εἰς ἀλογώ - εδὲ cimo ζώων ἀλόγων εἰς ἀνθρώπερ
αἱ μετενσωματώσεις γίνονται, ἀλλ πὸ ζώων εἰς ζῶα, καὶ ἀπὸ ἀνθρώπων εἰς ἀνϑρώπες.
Nem: fius cap. 2. de anima pag. 85. Refpicit Ztencar Gazaeus, lamblichum laudans pag. τό.
"Theophrafli fui.

Περὶ ψυχῆς. Priftiamur Lydur ad "Theophraflum de fenfu pag. 276. et Stobaeus, qui
magna eius fragmenta feruauit. Huius operis pars περὶ ὠποκωταςαάσεως a Damafcio ci.
tatur. [Problemata. vid. fupra, vol. MI. pag. 254.]

Non omittendum, quod Zfrhana/us, recens fcriptor ac rhetor Byzantinus, qui a. 1641.
opus fuum, graece et latine Parifiis in 4. editum, infcripfit Petro Seguierio, Galliae Cancel.
lario, et Achilli Harlaeo, Maclouienfium epifcopo, libros duos, quibus titulus: ᾿Αριξοτέ-
Aws ἑαυτὸν περὶ τῆς ἀθανασίας τῆς ψυχῆς διωτρανῶν, "riffoteler [1] propriam de ani-
suae immortalitate mentein explicans , teflatur, maximam partem ex lamblicho fe collegiffe,
lisdem fubiicitur μέθοδος ἢ διωαπληχτίζεται τὸ λογικα, — Methodur, qua ratione praedita
infer fe certant. — Deinde συνοπτικὴ μέϑοδος 2 τὴν νίκην ἀληθῶς cupd c μαχόμενος ἢ ἢ τὰ
μέσα πρὸς μάχην καὶ νίκην εὑρίσκεται». καϑαπερ ἐκ τῶν φιλοσόφων "Adewse καὶ Μοδε-
ρώτα κατ΄ Δριξτοτέλην ὁ ϑαυμαςφὸς καὶ μέγας iscencev Ἰάμβλιχος. Breuis methodus
obtinendae vitloriae aut parandorum ad pugnam εἰ vicloriam mediorum, vt ex philofophis,

“ἀγα ο et. /Moderato, fecundum Adriffotelem, admirandus. et magnus. expofuit. Jamblichus.
Ecc ce 3 Denique

75. Lib. IV. c. XXXI. ΤΑΜΥΧΤΟΗΙ SCRIPTA DEPERDITA

D-niqua Τρυφὴ Ψυχῆς. ἢ vi « τῶν τῷ μεγάλῳ ἰαμβλίχῳ πονηθέντων Φυτευϑείς.
Delitiae animae, fiue hortur (de anima et virtutibus ac vitiis) ex magii Jamblichi firiptir com- *
fítur. Fabrit. — Exemplar, quod feruat biblioth. noflra acad. non complectitur Atkanafii -
rhet. Ariflotelem de animae immortalitate etc. (de qua editione poflea fermo erit) fed duo
reliquos a Fabricio memoratos libellos, at feorfum excufos, ct fuo quemque titulo inflru-
dum. Prioris infcriptio haec eft A. του Pes. (h. e. ᾿Αϑανάσιθ τ Ῥητορος.) τρυφὴ ψυχῆς
ἢ Κηπὸς ἐκ τῶν τῷ μεγάλῳ Ἰαμβλίχω πονηϑέντων φυτευϑεῖς. Ῥ. A. O. R. IS. (h. e. patris
Athanafii oratoris) Delitiae animae fiue hortus ex iir, quae Jamblitho mago elaborata funt,
confitus. Lutetiae M. DC. XXXIX. (1639.) ap. viduam Nic. Buon. 4. gr. aclat. — Poflerior
autem infcriptus eft A. ΤΟΎ ΡΟΣ. φιλοσεφικοὲ ξυνταγμόώτια τέταρα᾽ ὧν Tus ἐπιγρώ-
Quis ἐν ταῖς ἑκάφξων ὄψες ἀρχοῶς. — P. (atris) 4. (thanafi) O R IS (oratoris) ορεψῇ. philofo- -
phica quatuor: quorum inftriptioner in fingulorum videbis principiis. Lutetiae M.DC. XXXIX.
(1639.) apud vid. Nic. Buon. gr. ac lat. 4. Fabric. omiferat III. opufculum; Σύντομος
“πρωγματεία. ἢ τίνι ποτὲ νικὰ ὃ μαχόμενος. ἢ τοὶ μέσα πρὸς τὸ ἑλεῖν ποτε τὴν νίκην ic

Wcxaco, ἐκ τῶν αὐτῶν ξυλλεχϑῶσαω φιλοσόφων" bremir traBlatus mee. vicoriat nifi ali-
quando parieudae idoneus, vel ad hoc media docens ex philofophir colle&ius. — Quartum
opufculum, (quod in priuilegio regio etiam quarto loco ponitur.) deliciae amimae etc. pe-
culiarem, quem paullo ante iam fignificaui, habet titulum, et in noflro exemplari primum
obtinet locum. — Vir quidam doctus in initio voluminis manu fcripfit: 4fhanafíi deliciae
animae etc. exítant in tom. II. bibl. Kielmanfeghianae nr. 969. Ὁ. idem titulum operis, (im
quo illa opufcula cum Ariflotele etc. iunctim edita fuiffe videntur,) fic indicauit: P. Zftha-
nafi Rhetoris Byzantini Arifloteles de animae immortalitate fcriptum explicans, cum eiusd.
Íyllogismos conficiendi ac difputandi vincendique methodis, gr. lat. interprete Zo. Curterio,
Aruerno.. Parif. 1641.

Praeter Heraldum, I. C. Schwarz et Friis aliosque iam memoratos illuflrarunt aut emen-
darunt quaedam lamblichi loca

Lucar Holffeniur in epiftola de pythagorico fymbolo, vafis acetarii, fiue acetabuli re-
motionem iubente, apud lamblichum lib. 11. de fecta Pythagor.ad Fortun. Licetum, cum
huius refponfione, in Liceti refponfis per epiftrolas, Bonon. 1640. 4. tom. I. pag. 2.

Chrph. Zug. Heumann in. hebdomade lIamblichiana, in Parergis criticis, Ienae 1712. 8.
pag. 88 — 935.

Lambert Bof. in animaduerfionibus ad Iamblichi vitam Pythagorae, in fuis Animadu:
in fcriptor. graecos, Franecker. 1715. 8. pag. 49— 55.

Iac. Loganus in epiftola ad I. A. Fabricium, continente coniecturas quasdam in Iam-
blichi vitam Pythagorae, in nouis mifcell. obferuatt. in auctores a. 1740. pag. 91 fq.

Menagius ad Diog. Laert. VIII. fect. 39. pag. 37r. et fect. 42. pag. 373. emendat loca
Iambl, de vita Pythagorae, et ad libr. IX. fect. 20. pag. 401. dubitat de quadam Iambl. le-
Clionis veritate.

Huemnflerhuf. ad Lucian. tom. I. pag. 212. not. 82. locum in Iambl. Protr. p. 4. et alium.
locum. eiusdem libri et pag. ex cod. Reinefiano corrigit.

Valcken.

| Vol. IV. p. 298 ALII. IAMBLICHI Lib. IF. c. X X XI. 4113

Valcken. in. notis ad Euripid. Phoen. 120. pag. 42. corrigit locum Iambl. de vita Pyth.
laudatque codd. msst. Cizenfem et Franequeranum: pag. aoo. autem ad vf. s41. locum in
Protrept. cap. 19. pag.109. Jo. Toup. in emendatt. in Suidam et Hefych. tom. lI et IV. ali-
quot loca in Pyth. vita et in Protrept. modo emendat, modo vindicat, Atque ita alii pat
fim in fuis libris aut editionibus. Har/.

ΧΙ. Piuretr Iamblichi;.

Praeter hunc noflrum Conflantini M. temporibus defunctum, alii etiam fuere hoc no-
mine, antiquiores quidem duo lamblichus pater, Sampficerani F. Phylarchus Arabum e),
et filius qui ín regno Emefenorum patri per Antonium pereito fucceflit atque ab Augufto
reílitutus eft. — Vide Henrici Noris diff. 2. de epochis Syro- Macedonum $. 3. pag. 93 Íq.
3) Babylonicorum fcriptor **), "Traiani iam aetate clarus, de quo infra libro VI. inter fcripto-
res Eroticos. Deinde iuniores 4) Zamblichu:, ad quem Iuliani imp. et Libanii epiflolae, de
quo fupra $.2. 5) Diuerfus ab hoc, vt videtur, et paullo iunior Zamb/ichus, Himerii fil.
cuius itidem in Libanii epiflolis mentio. —6) Zamb/ichu:, medicus CPolitanus, in quem
Leontii epigramma lib. IV. Anthologiae:cap. 13. [vid. in elencho medicorum, infra in
vol. XII. pag. 242, — amblichur, chemicus, de cuius ποιήσει. cod. msto infra vol. XII.
pag. 771.] Etiam Jamblichum , Procli διδάσκαλον memorat Zonaras tom. III. pag. 28. et
Cedrenus pag. 313. vbi eum cum Libanio per alectryomantiam referunt inquifiuiffe de fuc-
ceffore Valentis imp. Atque de hoc etiam capies, quod apud Marinum in vita Procli cap. 32.
in fomnio Numen ipfi vifum eft dicere: T] δα), Ιωμβλίχδ Ew ἀκήκοας λέγοντος vves οἱ
δύο, καὶ ὑμνᾶντος Μαχρίονά τε καὶ Ποδωλείριον; [Alius Jamblichur, philof. de quo vid.
"Symmachus lib. IX. ep. 4. Heum.]

A nomine: Jamblichi etiam non longe abludit "» 1 Paral. IV. 34. [T]

[Fabricius fubiecerat in cap. peculiari Zrafo/ii, qui Iamblichi magifler fuit, fragmen-
tum, antea ineditum , περὶ συμποωϑειῶν καὶ οἰντιποωϑεεῶν , vna cum apofpafmatio eiusdem
argumenti, fub falfo Demorriti nomine, pariter antea nondum vulgato: ambo verfione
atque notis illuflrata a D. Zo. Rendtorfio, Hamburgenfi: fed illa in fupplementorum parte
iure maiore, fi videbitur aequis lectoribus, locum obtünebunt. Za]

dd) Huius mentionem facit Cicero tom. XV. e£) Vid. Colomef. cimcl, liter. cap. 7. Eeum,
epift. τ. eum,

^L.

Eecee 5 CAT A.

774

CATALOGVS MSS. GRAECORVM

CATALOGVS MSS. GRAECORVM BIBLIOTHECAE REGIAE
NEAPOLITANAE.

1) Quatuor euangelia vfui ecclefiaffico accommo-
data. Codex bombycinus faeculi XIII. mu-
tilus in principio et in fine, incipiens a. v. 23.
cap. XII. /atthaei καὶ ἐξίσαντο πάντες οἱ
ὄχλοι, et definens in v. 36. cap. XvIlt.
Joannis ἀπεκρίϑη ὁ Ἰησῖς" 5 βασιλεία 5 ἐμὴ ἐκ

,

E 3 Ὁ ,
ἅςιν EX TÀ XO0URLÁ TNTÀ,

2) Porphyrii ἀσαγωγὴ εἰς ὁ Φωνώς͵

driffotelis κατηγορία. In fine legitur: χιαρὲ
yoxQaco, Noxdvdps ῥακενδύτα, cuius mifelli
librarii manu totus codex cft defcriptus.

Joannis Tzetzag as 6 φωνὰς metrica expofitio,
Inc. οἱ νῦν ὠμαϑῶᾶς τῶν ἀλαζόνων νέων, " AA-
Aus δοκῆσιν ὠμαϑᾶς πεφυκέναι. Finis: δέξωι
προσηνῶς, ἀνδρόνικε, τὴν βίβλον ποίημια μι-
κρὸν φιλαθέλ. φε xag.

Ariftoteles περὶ ἑρμηνείας.

“Δαρίογπηι colle&io ordine alphabetico dige-
fta. Inc. ὠβυδηνὸν imipognien " ἀπὸ τὰ ὑπ᾽
αὐτῶν συκοφαντᾷσϑαι τὰς ξένες,

Diuerforum epiftolae eroticae. Inc....
πάτρῳ. λίαν ἀγεννῶς ὀδύρεσϑαϊ σε τὴν πενίαν
ἀκήκοα,

Aenigmata quaedam.

loannis Cinnami ethopoeia de Apolline et
Daphne.

Gregorii Nazianzeni et Bafilii M. epiftolae
amceboeae.

Seueri , fophiflae, ethopoeia de Chryfeide,

Theodori Prodromi iambi aliquot.

εχ, imp. verfus funebres ad Manuelem pa-
trem,

Bafilacis epiftola ad amicum.

Theodori Prodromi epiftolae ad Logothetam
Stephanum Melitenum et alios.

Leonis, Με tropolitae Sardicenfis, epiftola. Inc.
ἄρτι τῆς ἐώας διαυγωζάσης.

Synefii Cyrenaei epiftola ad fratrem, et ad Her-

E culianum.

Seueri, fophifiae, ἠϑοποιΐα περὶ εὐνάχιε ἐρῶν-
T0f.

Theodori Prodremi epiftola, cuius initium:
TETO ixüvo γλῶσσα,

Bafilii M. homilia (forte homiliae pars es τὸ
γνῶϑι σεαυτον). ἴως, τῷ ὄντι γὰρ ἔοικε muy.
των &vod χαλεπώτατον ἑαυτὸν iiy rayo. De-

finit in haec verba; ides δὲ χαὶ προσδὸ-
κίαι γαμήλιοι.

Σωσι-

lfaaci Tzetzae ícholiorum in Lycophronem
particula.

Photii, patriarchae CP. defcriptio templi B. Vir-
ginis in Palatio conditi ab imp. Bafilio, ct
epiftolae ad diuerfos.

Chreftomathiae.

AMaximi fermones et chreftomathiae, .

Iucerti (forte 7Aheodori Prodromi) tetrafticha
jambica in Geneíin. Inc. γῆς υἱὸς «oz,
γῆς ἄναξ, γῆς ἐργάτης. Codex bombycinus
faec. XIV.

3) Manuelis: Mofchopuli inftitutiones grammati-

cae, Codex membranaceus, faec. XV.

4) Ocellus Lucanus περὶ τῆς τῷὸὁ παντὸς Φύσεωε

Codex chartaceus vergente faec. XV. elegan-
ter exaratus.

5) Heronis liber de geometria, quae ad agrorum

menfüram pertinet.
Geoponicorumilibri XX. — Exftat ad calcem in-
dex capitum libri XXI. de Hippiatrica, qui
defideratur. Codex chartaceus, faec, XV.

6) Califtus Fidus de quinque Graecorum dialectis

in alphabeti, latini fc. et graeci, formam
redactis; auctoribus tamen loanne gramma.
tico, Euftrathio, atque Corintho; adpofito
euam indice omnium fere diclionum, quae
ab iisdem auctoribus de Τρία linguarum pro-
prietate exhibentur: ad Alexandrum Card.
Farncfium. | Codex chartaceus ann. 1555. exa-
ratus.

ptores graeci Zb/yrtus, Hierocles, Pelaga-
nius, 4iberius, Theomneflus, — Collectio in
capita 152. digefta.

4) Hippiatrica, fiue de veterinaria medicina fcri- -

Diodorus et alii περὶ «αϑικῶν χαὶ μέτρων, Codex

chartaceus, faec. XV.

8) Τὰ ϑεολογάμενα τῆς ἀριϑιμητικῆς,

etriftotelis μηχανικώ,

Piethonts νόμων συγγραφῆς libri tres, quibus
praemittitur index capitum. Inc. zegi δια-
Φορᾶς τῶν περὶ τῶν βεγίσων ἀνθρώποις δόξων,
Τάδε συγ γέγραπται, περὶ YOgsuy 7E καὶ πολι-
τάας τῆς , piens ,
xo) ὥττ᾽ ἄν, καὶ ἰδίᾳ, xu] κοινῇ 5 μετιόντες τε

$ ἂν Divos ates ἄνϑρωποι, )

καὶ ἐπιτηδεύοντες ὡς δυνατὸν ἀνθρώπων κίλ-

λιςά τε καὶ ἄριςα fisv, καὶ ἐς ὅσον οἷον τὸ
εὐδαεκενέσατα, Codex chartaceus, faec. XV,
9) Eunapii,

BIBLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE

. Ὁ) Eunapii , Sardiani,, ἐγγρώμματα βίων Φιλοσό-
Φων.
." Theonis Smyrnael περὶ. τῶν κατὼ τὸ μαϑηματι-
' . " oy χρησίμων εἰς τὴν Πλώτωνος ὠνώγνωσιν.
Libanii declamatio de morofo, qui vxorem lo-
: ,quaculam duxerat, et ἐπισολιριχῖοι χαρακτῆ-
ets. Codex chartaceus, íaec. XV,

10) Polyaeni -ρατηγικῶν libri VIII, Codex char-
" taceus, faec. XV.

n) Olympiodorus es τὸν Πλάτωνος Φαίδϑωνα, | Co-
dex chartaceus mutilus in principio. Inc.
M c u e 3 Γ᾽ 3 MEN 3

ἀπὼν ὁ Σωχρατης ὅτε; εἰ (ιλοσο(ᾷ Εὐηνὸς, ἐϑε-
λήσει ἀποθνήσκειν, fed in margine adnotatur:
λαπάται δὲ τάτοις τὼ ἐξ ἀρχῆς ἑκκαίδεκα φύλ-

λα. Saec. XV.

a2) Conflantini Lafcaris Byzantini ἐπιτομὴ τῶν

ὀκτὼ TX λόγκ μερῶν XU] ἄλλων τίνων ἀναγκαίων.

περὶ παϑῶν τῶν λέξεων ἐκ τῶν τῷ γραμματικξ τρύ-
ᾧῷωνος.

Georgius Scholarius περὶ τῆς κλίσεως τῶν ἀρσε-

vixüv ὀνομιώτων, Codex chartaceus, faec. XV.

D ud
ev

33) Manuelis Mojthogpuli ἔκϑεσις κεφαλαίων παραι-
γετικῶν Agapeti diaconi cum analyfi gramma-
-. tica, 1
Mos «ἰσωπεῖοι κατὸὼ «οἰχᾶον διορϑωϑέντες ὑπὸ
7k πανσύφα κυρῷ Μαξίμε τὸ πλανέδη,
Codex bombycinus, faec. XIV.

14) Lexicon graeco-latinum et latino- graecum
duobus voltminibus comprehenfum. Accc-
dit adpendix de temporum formatione et de
dialectis. Codex membranaceus, faec. XV.

15) Nicephori Blemidae γεωγραφία συντομωτέρα,
Inc. Βαλόκεενος δὴ ὡς ἔν συντόμῳ πᾶσαν τὴν οἶκα-
μένην ζωγραφῆσαι τῷ λόγῳ, Codex chartaceus,
ίλες. XVI.

16) Zfriffophanis Plutus, Nubes οὐ Ranae cum
gloffis interlinearibus et fcholiis marginalibus.
Excerpta ex Zri/lotelis libris metaphyficis.
"Ex τῶν IX a 7 avs περὲ διαφορᾶς κωμῳθιῶν, Co-
dex chartaceus, faec, XV.

17) Maximi Bryaenii harmonicorum libri tres,
» JBachii fenioris ἀσαγωγὴ τέχνης μικσικῆς.
Dionyfi εἰσαγωγὴ τέχνης μεσικῆς. Inc, τῇ μα-
σικῇ τέχνῃ πᾶσαν τὴν δογρμιατοποιΐχν.
Eiusdem Ziony/i iambi in mufam, in folem
et in nemefin cum notis muficis,
"riftidis Quintiliani de mufica libri tres.
Incerti τέχνη &«x*72x5. Inc. ὁ ῥυϑιμμὸς συνέστηκεν
ἔκ 7t ἄρσεως XJ Jéceus καὶ χρόνα TE καλεμέ-

715

ys ἐπί τισι κενῷ, Codex bombycinus , faec.

XIV.

18) Conftantini Mana[/s chronicon ab orbe con-
dito ad A. C. 1087. fiue /Vicephori Botonia-
tae imperium et Zf/exi? Comueni initia, ver-
fibus politicis confcriptum.

loannis Damafceni κεφάλαια doypmriwm, fiue
ἔκϑεσις ἀκριβὴς τῆς ὀρϑοδόξα πίσεως, Codex
chartaceus, δος. XV.

19) Σύνοψις ἐν ἐπιτόμῳ τῆς παλαιᾶς διαϑήκης,

Κοσμᾶς Πλεύτης in pfalmos Dauidis.

Eufebii Pamphili diuifio pfalmorum.

Ex fermone Z//fiana/; diuifio pfalmcrum.

Incerti zeovoygx Qrov σύντομον ἀπὸ ἀδοὶμι ἕως τῆς A5
παρεσεέ͵

Ex Michaelis Pfelli dubiis aftronomicis.

Breuis methodus inueniendi pafcha.

Matthaei Hieromonacli expofitio cycli pafcha-
lis.

Officia magnae ecclefiae,

Leonis τῷ σοφὰ de ecclefiis fedi CP. fubiectis.

Περὶ ταϑι κῶν xod μέτρων.

Epitome canonum apoftolicorum et conciliorum.

ANicephori Calliffi Xanthopuli Fefta fanctorum
per annum, verfibus iambicis,

Series imperatorum et patriarcharum CP. verfi-
bus iambicis.

Officia Palatina. Codex bombycinus, faec. XV.

2c) Euripidis Hecuba, Oreftes, Andromacha,
Hippolytus, cum glotffis iuterlinearibus ct
fcholiis marginalibus.
Scholia vberiora in. Hippolytum.
Euripidis Phoeniffae. Codex chartac. faec. XV.

21) Ἑρμκηνεία coQZ καὶ μεγίλε ἀνδρὸς (Gennadii)
ὑπὲρ τῆς ἁγίας καὶ οἰκκρμιενικῆς Ev Φλωρεντίᾳ συνό-
dx, ὅτι ὀρϑῶς ἐγένετο, ὑπεραπολογκ μένε τῶν ἐν
τῷ ὅρῳ αὐτῆς πέντε κεφαλαίων, Codex charta-
ceus, faec, XV.

22) Georgius Gemiftus Pletlo περὲ ὧν ᾿Ἀρισοτέλης
πρὸς Πλάτωνα διαφέρεται, xo] ὡς βελτίω τὰ
Πλάτωνος,

Eiusdem Plethonis πρὸς τὰς Σχολαρία ὑπὲρ ᾽Ἄριτο-
τέλες ἀντιλήψας, Codex chartaceus, faec.
XVI.

23) Pindari Olympia cum gloffis interlinearibus.
Claudii: Ptolemaei καρπὸς, fiue fru&us librorum
fuorum centum aphorismis aftrologicis,
Herodoti vita Homeri, Codex chartaceus,
facc, XV.

24) Aefchyli

116

24) Aefchyli Προμηϑεύε δεσμώτης, ἑπτὰ ἐπὶ Θήβα:,
cum gloflis interlinearibus et fcholiis margi-
nalibus.

25) Sophoclis Aiax, Antigone, cum gloffis inter-
linearibus et fcholiis marginalibus. Codex
chartaceus , faec. XV.

26) Aefchuli lIgoycr3eUs δεσμώτης, ἑπτῷ ἐπὶ Θήβας,
Hejiodi ἔργα καὶ ἡμέραι. Omnia cum fcholiis
marg. et gloff. interl. Codex chartaceus,
faec. XIV.

27) Ioaunis Damafteni iambi ds τὴν γέννησιν τῇ
Xpst, ds τὼ ἁγία (ure,
Co[mae , monachi, κανὼν τῇ κυριακῇ τῶν βαΐων,
ΠΟ εἰς τὴν μεγάλην £8douxdx.

Manuelis Mojchopuli erotemata,

Eiusdem Mofchopuli expofitio grammatica ἐς
σχεδὴν βασιλικήν.

Agapeti, dieconi, ἐς τὰ
ὀκτωήχῳ, ἃ μετεποίητεν ὃ {1εδιζσεμος did si-
uv ἰωμβικῶν, in iambos Joannis Dama-
ceni ds τὴν γέννησιν τὰ Χριςξ, et in Epitte-
ti enchiridion.

Eiusdem ὀνομάτων ὠττικῶν συλλογὴ ἐκλεγᾶσα ἀπὸ

1 "SM -
ὀκτὼ ϑεοτόκια τὰ ἐν τῇ

τῆς τεχνολογίας τῶν εἰκόνων τὰ Φιλοσρατα, xgj
ἀπὸ τῶν βιβλίων τῶν ποιητῶν,

᾿Ἐχλογὴ ὠττικῶν ὀνομάτων συλλιγᾶσα πορὰ TE τις
μιωτάτα ἐν μονα χοῖς κυρᾷ Θεοδέλε
TE μαγίτρε,

Catonis dificha ex interpretatione. Maximi
Planudae.

Homeri Dorr ga g hano aoa, á

Incerti drama de felis ct murium pugua, fcu
gi en nuu ua χίο. εἶ

Michaelis ᾿Απλέχαρος (Fabricio, Plochiri) poe-
mation dramaticum Mufarum et fortunae
querimoniam continens,

Pythagorae χρυσᾶ ἔπη.

I[ocratis λέγος παρονετιπκο

Anonymi διάγνωσις σαφεσ τὴ»

Georgius Choerobofcus de figuris poeticis, de
vocabulorum adfe&ionibus, περὶ τῶν σολοι-
κοφανῶν σχημάτων τίνα τίνων διαλέκτων ἀσί,

Trypho de vocabulorum adfectionibus.

Manuel Mofthopulus de vocabulorum adfe&io-
nibus.

Ioannes, grammaticus , de diale&is.

Manuel Mofchopulus de dialectis homericis,

Anonymus de metris,

Dionyfius de pedibus.

Ifaacus Argyrus de metris poeticis,

$ πρὸς Δημκόνικον.

- id ΄
«u$ 0m συγτατταν,

(Thomae) |

CATALOGVS MSS. GRAECORVM

Maximi Pl&nudae ααρατημήματα ἀναγκοῖα τῆς
τῶν ἀττικῶν συνηϑεαςξ,

Pelagii, patricii, Homerocentones, Praemit-
titur epigramma Ézudociae Auguítae. 'Ti-
tulus integer eft: ᾿Απολογία Εὐδοκίας λαρε-
προτάτης καὶ τὸν παρόντα ὁμηροκεντρῶνα τὸν
συντεϑέντω παρὰ Πατρικία τινὸς ἐπισκοόπα διορ-
ϑωσωμένης, ὑπέρ τε τῇ αὐτὸν ταύτην διορϑῶ--
σα!, καὶ ὑπὲρ TX iv μὲν τῷ διριηροκεντρῶνι, ὅν
Τατιανὸε ἐκ 78 Ὃ μήρκ το μεϑ᾽ Ὃ κηρον ἔγρα-
d, δύο «ἰχας ἐφεξῆς καμένας διμηρικὶς μὴ t
οἰσκεσϑα!" ἐν τάτῳ δὲ πολὺ τὸ τοιζτον ἄνα,
Πρώτη δὲ ἡ τῆς ἀπολογίας mod τὸ ὑπομνή κα-
τος ὑπόϑεσις τέτακται, ws ἀπὸ τῆς δισορϑωσα»
pus πρὸς τὰς αναγινώσκοντας,

Explicatio vocabulorum 1) Ομ Πὶ Areopagitae,
Codex chariaceus, faec. XV. -

28) loannis Chru[oflomi fermones XX. Codex
chartaceus, faec XV.

29) Incerti commentaria in Zlri/fotelis Metaphy(i-
ca. Codex bombycinus, íaec, XIV.

3o) Onofandri se«vryciv, fiue de imperatoris in-
ftitutione ad Q. Veranium,

Mauritii sgerryei» libris XII, Praemittitur fin-
gulis libris index capitum. — Cap. I. lib. I.
πῶς dà γυμνάζαν τὸν xu9' ἕνα ἄνδρα ἐν τοῖς
μελετοῶς. ἴῃς, ds τὸ τοξεύαν πεζῇ συντόμως
& τε ῥωμαϊτὲ & τε περσιτί, ln fine adpendi-
cis loco Vibicii ἐπιτήδευμα, — Inc, o4 μὲν
σροτεταγ μένα! τάξας εὕρημα τῶν παλαεῶν εἰσὶν
ἀνδρῶν, Οὐοάοχ membranaceus, faec, XI,
clegantiffime exaratus cum figuris tacticis,

31) Mazauelis Mafchopuli Erotemata, Codex chare
taceus, faec. XV.

32) Demoj[lhenis orationes Olynthiacae cum argu.
mentis Libanii.

Merqlix di τὴν Θευσαλονέκην, Inc, ὦ πόποι.

Mauugis Moj[chopuli colle&io vocum atticarum
ex Philoftrato et ex libris poetarum. "I'ra-
€atus mutilus definens in littera I.

Libauii et Zriflidis declamationes aliquot,

Chreftomathiae ex PP. Graecis.

ΔΗ Te[Jalonicenfis archiep. oratio de cauffa
diffidii ecclefiarum latinae et graecae.

Maximi Planudae τέχνη γραμματική. Codex
chartaceus, faec. XV.

33) Aefchyli Προκηϑεὺς δεσμώτης, ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας,
Πέρσαι, ᾿Αγακέμνων, Εὐμενίδες., cum gloffis in-
terlincaribus, «e£ fcholiis snargin, antiquis,

"Thomae

εἶν inc ii a e ον αν — e e i cR σου
—

BIBLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE

' "Thomae Magiftri, ct Demetrii "Triclinii,
Quum fcholiis 'Triclinii fere perpetuo pracfi-
gatur ἠκέτερα, et initio ἡμέτερον Δυμητρίκ 7E
Τρικλινέκ, codex hic bombycinus aut «zrcyga-
Φος cft, aut ex αὐτογράφῳ defcriptus: ccrte
faeculi eft XIV. ad inem vergentis, quo tem-
pore Triclinius floruit,

Lycophronis Alexandra cum gloffis inteili-

nearibus, et fcholus Ifaaci Tzetzac. Codex

chartaceus, faec, XV. ,

35) Gregorii Nuffeni λόγος κατηχητικὸς 0 μέγας.

Joauuis Damafteni epiftola ad Iordanem Ar-
chimandritam de 'Triíagio.

Eiusdem Jamoc/ceni, fermo dialeCticus aduer-
fus imaginum calumuiatores, Codex char-
taceus, faec. XV.

36) loannis Zonavae et Theodori Balf/amonis
expofitio canonum apoftolicorum. — Codex
chartaceus manu- Ioannis Rofi Cretenfis exa-
ratus,

37) Zriflophanis Πλξτος, Νεφέλαι, cum argu-
mentis Thomae /Magifiri. Codex membra-
naceus, faec. XV.

38) Gergiae Leontini Helenae encomium.

Manuelis Chryfolorae epiftolae duae ad Colu-
cium Salutatum.

Anonymus de Pronomine, et de Praepofitionc.
Codex chartaceus, faec. XV.

39) Demofihenis oratio de corona,
branaceus, faec. XV.

40) Theodori Gazae γραμματικῆς ἀσαγωγῆς libri
IV. Codex chartaceus, faec. XV.

34)

Codex mem-

41) Juliani, imp. συμπόσιον ἢ κρονία.
— Corinthus de diale&is. Codex chartac. fcriptus
Florentiae ann. 14$9.

42) Soplioclis cs μαξιγοφόρος,, mutilus in princi-
pio, Electra, Oedipus, tyrannus, cum fcho-
lis marginalibus et gloffis interlinearibus.
Codex chartaceus, faec. XV.

43) Juliani, imp. Μισοπώγων. — Codex chartac.
quem Romae defcribendum curauit Augufti-
. nus Steuc;us Eugubinus ann. 1557.
44) Dionjfi, Alexandrini, οἰκα μένης περιήγησις,
| Codcx chartaceus, faec. XV,
4) Colle&io dictionum atticarum, . Codex char-
taceus, faec. XV.

Vol. V.

Tl

46) Euripidis Hecuba; Oreftes, Phoeniffae cum
gloflis interlinearibus, ^ Codex chartaceus,
faec, XV;

(Leonis, imper.) lloXeguxZ»y παρασκευῶν dix.
τάξα: οἱ. Codex chartaceus mutilus faec. XV,
incipiens ἃ Vl. conftitutione: 8 τούνυν ὁπλι-
c2 vog TES σρατιώύταις AX τῶν ἰδίων αὐτῶν ἀρχόν-
rwv, linis: σολλάκις da pnsov τὴν δύνα μκίν τινες
ἐπεργιίζονται.

48) “ροϊοαονγί, Athenienfis grammatici, βιβλιο-
ϑήκη. Codex chartaceus, faec, XV.

49) Euripidis Hecuba, Orcfles, Phoeniffae, Co.
dex chartaceus, faec, XIV, -

47)

50) Epifiolarum collectio, fc. Apollonii, Pytha.
gorae, Anacharfidis, Aefchinis, Chionis,
Euripidis, Diogenis, Cratetis, Lyfidis, Me-
liffae, Myae, 'Theanüs, Mufonii, Platonis,
Heraclii, Democriti, Dionyíii Antiocheni
fophiftae, Dionis,

T'AATQNOX gw.

Excerpta ex P/ilone.

Theocriti βωμὸς καὶ σύριγξ cum gloffis interlin,
et fcholiis marginalibus. Codex chartaceus,
faec. XV.

$1) Euripidis Hecuba, Oreftes cum gloffis interl,
Codex chartaceus, faec. XV.

52) Dionyfii Halicarn: ei ars rhetorica , περὶ τῶν
iy μελέταες rm aat a loto περὶ λόγων ἐξετά.
σεως, περὶ τῶν Θεκυδίδκ ἰδιωκώτων.

Ex Demetrio Phalereo περὶ yAaQups χαρακτῆροε,

Ex Diony[io πῶς δᾷ ἐπισέλλαν.

Menandri, rhetoris, διαέρεσις τῶν ἐπιδακτικῶν.

Ex Zriflide περὶ τὰ πολιτικξ λόγε,

Ex “ρμπε περὶ τῆς τῶν κεφαλαίων παρασκευῆς,
περὶ προσωποποιίας,

Cornutus fiue Phornutus de diis.

᾿Αποφϑέγμιατα τῶν ἔξω σοφῶν Διογένες, ᾿Αρισοτέ-
λες, ᾿Αριτίππε, Βίωνος, Oroexex , Mirzgo-
xMxs. Codex chartaceus, faec. XV,

53) Libanii epiftoleae CXXXI.

Syne/ii oratio in laudem Anyfii, Libyae prae.
fecti. — Eiusdem homiliae duae, quarum
prima inc, € 25zopo. 2da wg fegu, — Epi-
ftola ad Nicandrum.

Epiftola /mafidis, regis Aegypti, ad Poly.
cratem.

Lyfidis, Pyrhagorei, epiftola ad Hipparchum.

Synefii epiftolae CLVIIE. —

Phaiaridis, tyranni. Agrigentini, cpiftolae.

Fff ff Bujüii M.

18 CATALOGVS MSS. GRAECORVM

Bafilii M. et Libanii epiftolae amoeboeae: Κιφάλαια διάφορα lx τῶν ὠγίων πατίρων συντεϑειμέ.
Gregorii Nazianzeni epiftolae CCXXXVII. ya ἐν ταῖς συνόδοις κατοὶ Nwriywy, Inc. ὁ πά-
Photii epiftolae aliquot. πὰς Ῥώμης καὶ ὅσοι TE μέρες τῆς δύσεως χρι-᾿
Theopliy!atti Simocattae epiftolae ethicae, ru- siot. !
ftxcae et amatoriae, Ποίημω Πέρσε Φιλοσέφε τῇ Macavary (fic femper
“Ζποηιηΐ narrationes poeticae et mythologicae. in hoc codice pro Zs:z77, quod alii ha-
4utonini, imp. epiftola ad Euxianum Pompi- bent,) αὐτὸς yZp ἐτεχνεύσατο καὶ πατεσοφίσα-
lionem de Abercio, Hierapolitano epifcopo, vo τήνδε τὴν τέχνην διὰ ψώμμαε πρὸς atra Bo-
quem era αὐδὰς καὶ τιμῆς ἁπάσης ad fe ar- Ads καὶ ποιότητας τῶν dsipay, τοῖς βελομέ-
ceffit. vus λέγων τὸ συμβησόμενα, ἀγαθά vt, πῶ

φαῦλα, καϑὼς μετὰ μικρὸν καϑόλε ὀηλωθή-
σένα. ὙὝὙπορινήσω δὲ dprius, ὕπως wq] πότε
μετεςοιχαώϑη ἀπὲ soxeu» καὶ γλωσσης ΠΕερ--
σίδος εἰς τὴν τῶν Ῥωμιχέων γραφὴν καὶ διάλε»-
voy παρὰ ᾿Α(σένικ oye S. Ἐν ydp τῷ cud
Fra (A. C. 1266.) dz3 κτίσεως πόσμξ ἐξ ἐπι-
τροπῆς τῆς εὐσεβετάτης πκϑρίας Θεοδώρας 5
βίβλος αὐτὴ τοῖς ῬῬωμιχέοις ἐγένετο, Χρὴ ye
yuczay , ὅτε οἱ προσάλληλοι τῶν ὠσέρων σχη-
ματισμοὶ συγπρινομένῃς τῆς ὀιαδόσεως αὐτῶν
ποικίλας ἀποτελῆσι τὸς μεταβολάς. Sequi-
tur porro tractatus hic afirologicus, meram
fuperftiticfarum diuinationum farraginem
continens, non verfibus politicis, vt co-
dex caefareus, defcriptus a Lambecio, fed
foluta oratione. Sub fchemate, quod cer-
nitur ad calcem tractatus, legitur: ὦ σοφία,

£4) Zrmeniorum haerefes VI. (forte Meletii, vt
coniicit Le Quien, Damafceni editor.)

Anathematismi aduerfus Origenem ex VI.
fynodo.

Cyrilli, "Alexandrini, anathematismi aduerfus
Neftorium, cum fcholiis.

Eiusdem Cyrilli epiftolae ad Neftorium, Ioan-
nem Antiochenum, Succenfum Diocacía-
reae in Ifauria epifcopum, ad Acacium,
epifcopum, ad Eulogium, presbyter.

Excerpta ex fermonibus afceticis Bafilii M.

Gregorii, Thaumaturgi, expofitio fidei; cum
fcholiis.

Gregorii, Theologi, (Naz.) epiftola ad Necta-
rium, epifcopum CP.

Eiusdem epiftola ad Cledonium adueríus Apol-

linarium. apu ; : 1 pee? :
Leonis, papae, epiftola ad Flauianum aducríus bie E AS meos
Eutychefetm ὠκρίβειαν; ad latus: e γραμματικὸς ἔμπαρος

ὁ βλέπα βλέπων. Καὶ ὁ γραμματικὸς ἄπαρος.
βλέπε x βλέπων.
Reliquos tractatus quaere poft nr. 245.

Joannis Damaf[ceni ifagoge dogmatica ad Ioan-
nem, epifcopum Laodicenum.
Joannis, presbyteri, epiftola ad Cosmam, epi-

fcopum Maiumae. 56) Aefchyli Προμηϑεὺς δεσμώτης, ἑπτὼ ἐπὶ Θήβας,
loannis Damaceni orthodoxae fidei accurata ὀ πε οαϊ ἔργκ καὶ ἡμέραι. — Omnia cum fcholiis-

expofitio, B margin. et gloffis interlin. Codex charta.
Idem ZDamajcenus de haercfibus, Codex mem- ceus fcriptus ann. 1506.

branaceus, faec. XII, 57) driflophanis YAEzos, Νεφέλω, Βάτραχοι,

; ; , ; 2, Codex chartaceus, ad cuius calcem lezitur:
55) Syiéntuss pilofaphus, περὶ γεννήσεως dy3 qua Μιχαῆλος ᾿Απορόλης Bugavris πενίᾳ συζῶν iv
xe LX A UCEUS, , 2r 2
Hef[iodi ἔργα καὶ ἡμέραι, cum fcholiis. — Κρήτῃ Hyd. : ; E
Catonis diflicha ex interpretatione. Maximi 58) Anonymi graecae grammatices rudimenta lati-

IPanudae ne confcripta. Codex chartac, faec, XVI. — |
Asonymus de XII. fignis Zodiaci, cum folutio- 59) J4efchuli Προ μη ϑεὺς δεσκώτῳης cum fcholiis mar-

ne problematum aftrologicorum ex fuper- ginalibus et gloffis interlin.

ftitionis faece. De conftru&ione verbofum tractatus ordine al-
Quaedam in fcripturam per interrogata et re- phabetico digeftus,

fponfa ex Ciry/offomo et Adthauafio. Zefiodi ἔργα καὶ ἡμέραι cum fcholiis margin, et.
“παπαῖ fymbolum. gloffis interlin. vsque ad v. 78. 7
Iofeph. Philagrius de lege. Homeri Βατραχομνομαχίακ vsque ad v. 154.
Scholia in principium euangelii fecundum Ioan- lofephi, Methonenfis epifcopi, Κανὼν, εἰς τὸν —

nem. ἅγιον Θωμᾶν τὸν ἀγχίναν, ὃ ἡ ἀκροτιχίε"

Θωμᾶν

BIBLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE

Codex

Θωμᾶν ἐπαινῶ οἰκα μένης Φωςῆρα,
chartaceus, faec. XV.

* «4

. €0) Simplicii commentarius in Epi&eti enchiri-
. dion, Codex chartaceus, faec. XV.

61) P/alterium, graece cum verfione vulgata e
regione, Codex chartaceus, faec. XV.

62) Manuelis WMofthopuli Erotemata. ^ Codex
chartaceus, faec. XV,

63) Arifloteles περὶ ψυχῆς, περὶ αἰσϑήσεως καὶ αἰσϑη-
τῶν. περὶ μνήριης καὶ TE μνημονεύειν, — Codex
chartaceus, faec, XV,

64) Znthologiae Planudeae libri I. pars, — Li-
$anii, fophiftae, vita ex Kunapio. Codex
Chartaceus, faec, XV.

65) Dionyfiüi Areopagitae opera, fc. de diuinis
nominibus, de ecclefiaftica hierarchia, de
myflica theologia, epiftolae: omnia cum fcho-
liafte.

Joannis, theologi, apocalypfis cum commenta-
riis Andzeae, archiepifcogi Caefareae Cap-
padociae. Codex :membranac. faec. XIII,

66) Theodori Gazae ὠσκγωγὴς γρτροματικῆς libri
IV. Codex chartaceus, faec. XV.

47) Joannis Zonarae commentaria in canones
anaftafimos fiue oCtocchura Ioannis Damafce-
“πὶ, Deeftinitium, fed in fine prooemii le-
gitur periocha citata ab Allatio apud Fabzi-
£ium tom. V. pag. 74. (edit. vet.) sz Φιλυσό.
Q« κυρ OEOAQ'POT ἐξήγησις εἰς τὲς ἐν ταῖς
ἱεροίᾳς δεσποτικοίις Íoprcas ἐκτεϑέντας κανόνας mu-
pé τῶν ἁγίων μελῳδῶν Kos χρὴ Ἰωάννα, Inc.
Codex bombycinus, faec, XIV.

$8) Diogenis Laertii vitae philofophorum.
Lampriae, Plutarchi filii; epiftola, in qua fcri-
ptorum Plutarchi catalogus exhibetur. Co-
dex membranaceus, faec, XII.

ἔοικας,
-

Homeri lias cum gloffis interlin, et fcholiis,

$9)
- Codex bombycinus, faec. XIV.

40) Ariflotelis de phytica aufcultatione libri VIHI.
cum commentariis integris /oaunis Plhilopo-
si, Alexandrini, τὸ ἐπίκλην cxoXesixz.

Eiusdem de anima libri ΠῚ. Codex bombyc.
faec. XIV.

qi) Laonici Chalcondylae hiftoriae "Turcicae libri
X. Codex chartaceus, faec. XV.

42) Philippi (Solitarii) dioptra ad Cellinicum,

719

monachum, verfibus politicis confcripta, Co.
dex bombyc. faec. XIV.

73) Demoflhenis opera varia, fc. orationes Phi-
lippicae, contra Ariftocratem, de corona, ad-
verfus Cononem, aduerfus Midian, aduerfus
"Timocratem, de male gefta legatione, pro
Megalopolitanis, pro Rhodiorum libertate,
pro iis, qui Alexandro fe ccniunxerunt, fua-
foria de coordinatione. Codex bombycinus, .
faec, XIV.

"riftrotelis de arte rhetorica libri III.
chartaceus, faec. XVI,

74) Codex

15) 4lexii “ἄνθη nomocanon cum fcholiis. Co.
dex bombyc. faec. XIV.

76) Euripidis Hecuba, Oreftes, Phoeniffae, cüm
gloffis interlin. et fcholiis margin.
Hefiodi ἔργα καὶ "4fox;, cuim gloffis interlinea-
ribus. Codex bombyc. faec. XIV.
T0) Manuelis Mofchopuli erotemata,
Küusdem σχεδογραφία, vwbi exempla analyíeos
et exercitationis grammaticae traduntur,
Codex bomb. δες. XV.

78) Libanii, fophiftae, orationes et declamationes;
Codex bomb. faec. XIV,

79) Menologium. | Codex membranac. faec, XII,

80) Zriflophanis Plutus. Codex chart, faec, XV.

81) Gregorii Nazianzeni orationes duae δἰς τὴν
Χριςξ γέννησιν, «9j ὡς τὰ ἅγια φῶτα, —

82) 4dpollonii, Rhodii, ᾿Αργοναντικῶν liber 2. 3 e€
4. pars vsque ad v.494. Codex chartac.
faec, XV.

$3) JVonni Panopolitani Διονυσιακῶν libri XLVIII
Codex chartac. faec. XV.

$4) Maximi Planudae tractatus περὶ συντάξεως,
&iusdem dialogus de quaeftionibus grammaticis,
qui infcribitur Neophron et Palaetimus,
Codex chartac. faec. XV.

85) Georgius Gemiflus Pleilio. de Platonicae at-
que Ariftotelicae philofophiae differentia.
lnc. οὗ μὲν ἡμῶν παλοεύτεροι,

Jdem περὶ ἐρετῶν, Inc. ἀρετὴ ἔτιν ἕξις,
Eiusdem Z/ethonis expofitio in oracula magica
Zoroaftris, Codex chartac. faec. XV.

86) Plülofirati imagines cum fcholiis marginalib.
heroica, et vitae fophiftarum. | Codex mem-
branaceus, faec, XV.

Fffff 2 $7) loaux-

780

$7) Joannis Stobari eclogae phyficae. Quaedam
capita vberiora funt, quam in editis antehac.
Codex chartac, facc, XV.

88) Corinthus de diale&is. Codex membran. for-
ma oblonga, faec, XV.

$9) Scholia in orationes Gregorii Nazianzeni.
In margine identidem legitur nomen Bafilii,
Georgii, et raro Maximi, Incipiunt ab ora-
tione ds τὸ ἅγιον πάσχα. Φαίνεται Eros ὃ Ad-
γος πρὸ TE μεγάλα ἀπολογητικξ, Codex mem-
bran, faec. XIII. fimilis codici, quem recen-
fet Lambecius ad calcem lib. III. Poft pagi-
nam 264. adíutae funt quatuor paginae alieni
argumenti, fed eiusdem fcriptoris, in qua-
rum prima legitur fabula de Neffi, centauri,
fanguine, qua Herculis tunica fuit infecta, vti
apud Apollodorum lib. 2. biblioth. fed aliis
verbis,

90) Gregorii Nazianzeni orationes XVI. cum
expofitione 7oannis Zonarae, hoc titulo:
ἐξήγησις τῷ ἱερωτάτε μητροπολίτε Ἡρακλείας
"lozw τῷ Ζωναρᾶ. Inc. ἄκων χαροτονηϑεὶς ἱερεὺς
ὃ ϑᾶος Γρηγόριος, Edita circumferuntur haec
fÍcholia fub nomine JVicetae, qui ex Serra-
rum Macedoniae epifcopo fuit Heracleen-
fis metropolita renunciatus: falfo igitur Zo-
narae tribuuntur.

Bafilii M. orationes IX. in hexaémeron.
dex membran, faec. XIII.

91) Oppiani ὡλιευτικῶν libri III. priores et princi-
pium IV. qui definit in v. 46, cum gloflis in-
terlin. et fcholiis marginalib. Codex chartac.
faec. XIV.

92) Zpollinaris metaphrafis pfalmorum Dauidis.
Metaphrafis carmine iamb:co canticorum Mofis,
matris Samuelis, Habacuc, Iífaiae, Ionae,
trium pucrorum, et B. virginis, «zó Qu-

γῆς luxvys yewalros, Codex chart. faec. XV.

93) Nicomachi Gerafeni ἀἰσαγωγῆς ἀριϑιμιητικῆς
libri II. cum fcholiis interlinearibus et mar-
ginalibus. Codex chartac. faec. XV.

Codex chartac. faec, XIV.

95) Marci, metropolitae Ephefini, epiftola encycli-
ca ad omnes Chriftianos de Florentina fynodo
non recipienda, cum refponfione Gregorii
Protofytcelli.

Emanuelis Chryfolorae defcriptio et compara-
tio veteris et nouae Romae. Inc, gie
βασιλεῦ ἃ μὲν ἔδει die πολλῶν.

ζο-

94) Orphei hymni,

CATALOGVS MSS. GRAFCORVM

Eiusdem Chiryfolorae de eodem argumento epi-
ftola ad Ioannem Chryfoloram.
τε ἠθίων ἔμελλεν καὶ "Pugan Φαένεσϑαι.
chartaceus, faec. XV.

Codex

96) Conftantini Lafcaris τέχνη γραμματική. Co-
dex chartaceus, faec. XV.
97) driflotelis ethica ad Nicomachum. — Codex

chartaceus, faec. XV.

98) Hephaeflionis ἐγχαρίδιον περὶ μετρῶν, Codex
chartaceus, faec. XV.

99) loannis Chryfoflomi epiftolae CLXXII.
Bafilii M. epiftolae aliquot. Codex membran.
faec. XII.

100) Michaelis Píelli paraphrafis in. fophifticam
Ariftotelis. Inc. £x «vróJe» τοῖς Φιλοσοφἔσιν
τὸ περὶ τὴν σοφισικὴν πραγματεύεσθαι.

Eiusdem paraphrafis in Ariftotelis librum rg
ἑρμηνείας. ,

Joannis Philoponi expofitio in I. librum pofte-
riorum analyticorum Arifítotelis, Inc. 7£-
vo τὸ βιβλίον, λέγω dy ὁ περὶ ἀποδείξεως λό-
γος, τέλος isi τῆς λογικῆς πραγματείας, De-
finit in cap. 26. imady ἐμνήσϑη TE προτέρα,
λέγων dày ix προτέρων καὶ προγινωσκορεένων ἄνα!
τὴν ἀπόδαξιν. | Codex chartaceus, faec, XV.

101) Hej[iodi ἔργα καὶ ἡμέραι cum gloflis interlin, et
fcholiis margin.

Manuelis Mo/chopuli ἐξήγησις τῶν ἔργων xa]. tst.
ρῶν "Hed,

Pindari Olympia cum fcholiis margin. et gleífis
interlin, Codex chartaceus, faec. XIV.

102) Gregorii Nazianzeni! tragocdia, Chriftus
patens.

Kiusdein epiftolae CIII.

Nicephori, Calüfli Xauihopuli menologium fan-
&orum compendiarium, Ὑριῳδίς σύνοψες, fe-
ries imperatorum €P. feries patriarcharum
CP. omnia verfibus ismbicis.

Eiusdem AVicephori χαιρετισμὸς εἰς τὸν εὐαγγε-
λισμόν, Inc. χαρῖς χορηγὸν τὴν ἑορτὴν ada.
τες, Codex chartaceus, faec, XIV.

103) Hieronymi :/Aleandri, fine dubio,) adnota-
tiones valde doctae in Demo/Thenis orationes
olynthiacas et Philippicas. de pace, et de
corona; in Luciani íotnnium, Nigrinum, iu-
dicium vocalium, 'Timonem, Alcyonem, de
non temeze credendo calumniis, de vera et
falfa eloquentiae ratione, Demoftlienis enco-
mium, Abdicatum , Phalamdcm i et Il. et

Alexandrum;

Inc. ἐμοί

BIBLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE

Alexandrum; in Plutarchum de liberis edu-
candis, et de audiendis poetis. Codex char-
tac, fcriptus ab ann. 1504. ad 1507.

104) Bafilii M. epiftolae, fed ordine valde pertur-
bato bibliopegi culpa. Codex membranaceus,
faec, XI. :

105) Concilium Tridentinum graece redditum a
Matthaeo Deuario. .Codex autographus, in
quo plurimae liturae, correctiones et adno-
tationes ad marginem ab ipfomet auctore vi-
dentur adpofitae.

106) Chrifloduli (Thomae) Magiftri colle&io vo-
cum atticarum, Ἵ
Kiusdem tra&atus περὲ συντάξεως Inc. ᾿Αγορα-
YojQ γενικῇ, ἀγορανομῶν δὲ ῥωμαίων ἐτελεύτη-
σε σέλευκος Codex chartaceus, faec. XV.

107) Zriflophanis Plutus, Nubes, Ranae. Codex
chartac. fcriptus Romae manu Zoannis Ro[i,
Cretenfis, qui fere omnibus aliis codicibus
fua manu fcriptis ad calcem adpofuit iambos:
ὥσπερ ξένοι χοάρασιν dày πατρίδα, Καὶ οἱ ϑαλατ-
τεύοντες iddy λιμένα, Οὕτω xg] οἱ γρώφοντες βι-
βλίᾳ τέλος.

108) Porphyrii in Ptolemaei harmonica commen-

: tariorum prooemium.

Maximi Planudae poematium 50. verfuum εἰς
τὴν γεωγραφίαν Πτολεμιαέκ χρόνοις πολλοῖς
ἀφανισϑᾶσαν, ἅτα δὲ παρ᾿ αὐτῷ πόνοις πολλοῖς
εὐρεϑᾶσαν. ἴῃς. Θαῦμα μέγα χϑονίοιο περί-
τροχον ἀντυγα κόσμια,

Cl. Ptolemaei harmonicorum libri III,

Plutarchi dialogus de mufica.

Theonis Smyrnaei de vtilitate fcientiarum ma-
thematicarum in Platone legendo,

Nicomachi Gera/eni Harmonices manualis lib. I.

Maximi Plauudae fragmentum (omnii Scipio-
nis, graece redditi. Inc. Πυϑαγύρας πρῶτος
πάντων ἀνθρώπων as γὰν ἔλαβε,

'Jria poftrema capiia libri ΠῚ. harmonicorum
Ptolemari , quae circumferuntur, eorum-
que confstatio ἃ Barlaamo, monacho Ca-
labro, confcripta, quse inc. ἐπὰ δὲ καὶ «ds
ἐπιγραφες τῶν μὴ qu£ o fuv οἐ sourds ἡμᾶς ἰξη-

γήσασϑα!. Codex chartac. íaec. XV.

109) Luciani, Samoíaienfis, Codex

| chartac. faec, XIV.

: 110) Zoan»is Chryjoflomi homilia de transfigura-

| tione D. N. 1. C. ἐπα) πολλὰ περὲ κινδύνων dui-
λέχϑη.

dialogi.

781

ZIndreae Cretenfis homilia de eodem argumen-
to, Ὅσοι τῇ κενώσα,

Ioannis Chryfoflomi homilia in decollationem
Ioannis Baptiftae. Πώλεν rguJizs μαίνεται.

Alexandri, monachi, fermo hiftoricus περὶ «c-
ρέσεως τῷ τιμίς χαὶ Cuomo saupz. Inc. τὴν
κέλευσιν τῆς ὑμετέρας πατρικῆς ἐσιύτητος,

Zthanafíi λόγος εἰς τὴν ὑπαπαντῆν. inc. Τὰ 75s
παράσης ἱερᾶς,

Procli, patriarchae CP. encomium B. Virginis.
Παρϑενικὴ πανήγυρις.

Leomis, imper. encomium B. Virginis. Αὕτη 5
ἡμέρα κυρία,

lacobi, patriarchae Hierofol. fermo hiftoricus
in natiuitatem B. Virginis. Ἔν ταῖς ἱσορίαες
τῶν δώδεκα φυλῶν,

Ioannis Chry/offomi encomium τῷ τιμίας καὶ ζωο-
ποιξ vaves. Τί ὅπω ἢ τί λαλήσω;

Eiusdem encomium in conceptionem Ioannis
Baptiftae. Et»c«gos ἡμέρα.

Germani, patriarcha» CP. τὸ ὁμολογητξ fermo
in adnunciationem B. virginis. Τῆς σαρά-
σης τιμίας βασιλικῆς συνάξεως͵

Nicephori Blemmidae encomium Ioannis Euan-
geliftae. Inc. Ecwyysusg ϑευλόγῳ προσήκοι
ἄν αἶνος, Codex membranaceus, faec. XIII.

in) Zionis Chryfoffomi difertationes VII. qua-
rum r. de virtute, 2. de feruis, 3 et 4. de
feruitute et libertate, 5. de auaritia, 6. de
dicendi exercitatione, 7. quod libentius alios
rhetoras audiat. Codex chartác. faec. XV.

112) Homeri Odyffea. Codex chartac. faec. XV.

113) Herodoti hiftoriarum libri IX. Codex char-
tac. faec, XV.

14) Ziriftotelis metaphyficorum libri XIV.
(Alexandri phrodifienfis) commentaria in
XII. priores libros metaphyficos Ariftote-
lis, qui in hoc codice alio, quam in edi-
tis, ordine recenfentur. — Codex chartac.
fcriptus JiZ χαρὸς ᾿Αντωνία v8 Μαρκατζαν cu-
rante Hermolao Barbaro.

n5) TÜucydidis conciones, cum gloffis interli-
nearibus et fcholiis marginalibus. Cod. char-
taceus, faec. XV.

116) Xenophontis de Cyri vita ac difciplina libri
VIIL. latinitate donati a Poggio Florentino.
Praemittitur epiftola dedicatoria ad Alphon-
fum Arregonum et Siciliae regem. — Codex
chartac. faec, XV,

FÍfff 5

17) Lexicoti

482

107) Lexicon graeco-latinum et latino - graecum,

. jn quo dictiones fecundum claffes digeflae

exhibentur. ^ Codex chartaceus oblongus,
faec. XV.

13) Dama/rii, philofophi, "Azeeíey ναὶ λύσας
περὶ τῶν πρώτων ἀρχῶν͵ Codex chartaceus,
faec. XV.

119) Epifleti enchiridion eum commentariis Sim-
plicii. Codex chartae, faec, XV.

i20) Zriffoteles περὶ ἑρμηνείας, cum gloffis inter-
lin. et Anonymi fcholiis marginal. longiori-
bus, quae inc, Μέλλων διδάξαι ἐν τῇ σνλλογι-
suxj μεϑέδῳ,

Theodori Prodromi περίφρασις Ps τὰ ὕςερα τῶν
ὑφέρων ἀναλυτεκῶν ᾿Δρισοτέλκς, — Inc. Ert τῆς
᾿Δοισοτέλες μεγαλονοίας, ἄτε τῇς ἡμετέρας

ἐϑενείας ἐπιλαϑόρενοι,

Alexandri Aphrodifienfis ἀποσημιαιίσαι εἰς τὰς σο-
φισιιὲς ἐλέγχεις, — Inc. ers μὲν 0 περι ἀπο-
δάξεως Aéyos τέλος ἐςὶ τῆς λογις,κῆς ἁπάσης
πραγματεῖοις. Codex chartac. fzec. XV.

12.) Polybii hiftoria in epitomen redacta a VIL.
libro ad XVII. Codex chartac. faec: XV.

122) Demoflhenis oratio aduerfus Midiam, cum
ícholirs identidem ad marginem adíperfis.
Codex chartac. faec. XV.

lamblichi, Chaldidenfis, περὲ 7E πυϑαγορείς
Bis λόγος w. in capita XXV. diflindus. —
HTOAFLOPEIQ9N ὑπορινηκώτων περιεχόντων
τὲς προτρεπτιρες λόγας εἰς Φιλοσοφίαν λῆγος β΄,
xsp. x. In fine huius Hi. libri leguntur iam-
bi: Oxvu«sóv ἐξήνεγκε TETOy τὸν λόγον, V é£mov.
zx mdcyc γνωςικῆς ϑεωρίας, Καὶ δαίξεων ἔχοντα

123)

πίσεις εὐτόνκε, —— περὲ κοινῆς μαϑηματεεῦς Pmi-
σήμης λόγος γ᾽, κεῷ. λέ. Inc. ἡ μὲν προϑέεσις τῆς
maga ens ἐπισκέψεως. —— Definit in haec verba:
ἃ δέ πε τινὰ παραλαπετοι κι T. M. Additur in
fne voluminis index capitum Loc titulo:
KrQdAwem τῇ d. Aóys περὶ αἱρέσεως τῶν Πυϑαγο-
«, περὶ τῇ Ilu2ayogex βίε. β΄. προτρεπτι-
xis ἐπὶ Φιλοσοφίαν. γ᾽. περὶ τῆς κοινῆς μαϑηκατι-

,
uv.

yc ἐπιτήμης. d. περὶ τῆς Νικομιάχα εἰριϑ κητικῆς
eiczyuynis , ὃς περιέχα καὶ περὶ ἀριϑ μητικὴς ἐπι-
exuns, καὶ περὶ γεωμετρίας, καὶ περὶ μιεσικῆς τῆς
σαρὸ Πυϑαγορεοις, — Sed IV. hic liber deeft.
Codex chartac. elegantiffime fcriptus, curan-
te. Alex. Cardin, Farnefio,

v4) Claudii Ptolemaei τῶν πρὸς Σύρον ἀποτελεσρια-
τικῶν libri IV.

CATALOGVS MSS, GRAECORVM

᾿Ἐξήγητις ds τὴν τετρέβιβλον ἸΠτολεμαίᾳ dvuvepos,
- Inc, τὸ προσέκιακ ποιᾶται Ó Πτολεακῖίος,

Porphyrii εἰσαγωγὴ ἐς ἀποτελεσματικὴν YlroAs-
meds, inc, ἐπαδὴ τὸ περὶ τῆς συγχρατικῆς
ϑεωρίας, Kk

Ἕσερα es md ἀποτελεσματικο συμβαλλόύμενα ἐν δυσὶ
βιβλίοις, ἀνεπίγραφα. Inc. ὃ μὲν ἄν παντές
πόπτης ἥλιος πυρώδης ὑπάρχων. Codex mem-
branaceus, faec. XV.

125) Orphei Argonautica.

Codex chartaceus,
faec, XV,

126) loannis Chryfoflomi homiliae in Matthaeum;
Codex membran, faec. XI. mutilus in princi-
pio et fine: incipit enim a dimidio homi-
lie VIL. et definit in homilia XLIV.

127) Herodoti hiftoriarum libri IX. Praemittitur
σχεδίατ μια περὶ διαλέκτα "ludos καὶ πρυφορᾶς uv.
τῆς, et breue lexicon Herodoteum. Codex
chartaceus, faec. XV.

128) Herodoti hiftoriarum eliud exemplar charta.
ceum, in cuius extrema pagina legitur:
ἐτελαώϑῃη TO παρὸν βιβλίον μηνὲ ey ss νδ΄, γ΄,
ἔτες «-ἴϑη (a. Chr. 1448.) did χερὸς ai Ἰωάνε
»s duxxévs ze ϑευτερεύοντος τῆς ἁγιωτώτῆς M.
τροπόλεως Λακεθδαέμονος τῷ Χανδακία.

129) Porphyrii εἰσαγωγὴ εἰς ἐ Quis, cum comte
mentario //mmonit. ;
4riflotelis κωτηγορίαι,, cum glofüis interlin. e
fcholiis marg. Philoponi, quibus praefigi-
tur Ariftctelis vita, hoc titulo: ἐκ τῶν τῷ
Φιλοπόνα σχολίωαν maps BoAog. - Bíos "Agisoe
σέλες͵ -
"rifioteles περὶ fgumeas," cum gloflis interlin;
et fcholiis margin. Ammonii,
Eiusders enalytica priora et po(teriora, cum
gloflis, et fcholiis Pliloponi.
Eiusdem topicorum libri VIIL cum fcholiis
margin. 42x. Zphrodijfienjis.
Eiusdem de fophifticis elenchis libri II, cum
fcholiis Zphrodi/ienfis. Codex chartaceus,
faec, XIV, r 7

130) Gregorii Nazianzeni carmina. Abfunt, ni
fallor, ab editis fequentia: Δεῦρ᾽ ἄγε καὶ δισε
σοῖο vox λόγον ἐξερέεινε —— ᾿Αλλὰ τοὶ uf» utri.
7173: — Ἐξ μὲν δὴ μὴ τρεπτὲς ἔην βροτὸς —
ΕΠ τις ἔων κακίῃς ςυγερὸν τέχος --- mon xj
moo), τοὶ δὲ παίγνια σεμναί -τ᾿ πολλὰ λέγον μὲ
κακῶς,

lIofephi

H

iE - BIBLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE

* Nofephi τὰ ἱεροδιακόνα fermo encomiafticus de

s martyre lefu Chrifti "Theodoro Tyrone.
Inc. ἅπασι μὲν ἐκ ἐφικτὸν τοῖς ἐγχερᾶν βελο-
μένοις, (οάεχ bombycinus, faec. XIV.

131) Zpollonii, R&odi?, Argonautica, cum verfione
latina interlineari, .£odex chartac, faec. XV,

132) Euripidis Hecuba, Oreftes, Phoeniffae, cum
gloffis interlin, et fcholiis marg. Codex char-
taceus, faec. XIV.

133) Scholia breuiora, fiue potius gloffae in Zo-
mi£ri Miadem, — Cod. chart. faec. XIV,

134) Pauli Aeginetae περιοδεύτε artis medicae
compendium. Definit in cap. 49. libri IV.
Zriffotelis magnorum moralium libri ll. Co-
dex chartaceus, faec, XV,

135) Zriffotelis moralium ad Eudemum libri VII.

Ὥρα "AmoAA ds Νιλὼς tegoyAvuQuxz , ἃ ἐξήνεγκε

MV αὐτὸς miyumTiz (φωνῇ, μετέφρασε δὲ Ox.

λιππος εἰς τὴν ἑλλαδα διάώλεκτον. Codex
chartaceus, faec. XV.

136) Simplicii commentariorum in Epi&fetum

fragmentum a cap. 20. ad principium cap. 52.

Xenophontis Cyropaediae liber t. 2. 3. et pars 4.
Cod. chartac. faec. XV.

137) Platonis Gorgias fiue de rhetorica, cum
fcholiis margin.

Piutarchi opufcula duo,
fÍuurE προχόπτοντος ἐπ᾿ dorTy.
διχκρίναε τὸν κόλακα τῷ φίλα.

Boethius de confolatione philofophiae graece
per Maximum Plamudam, cum pracfa-
tione et adnotationibus marginalibus,

Polemonis, fophiftae, fermo funebris in Calli-
machum et Cynaegirum,

Catonis di&icha moralia graece reddita a Maxi-
mo Planuda , cum adnotationibus margin,
Codex bombycinus, faec, XIV.

LÀ Ε »
πῶς ἂν τις οἰσϑοιτο
^ 14
Πῶς ἄν τι

138) Znoujmi lexicon ctymologicum. | Inc. ἄκπτος
| ὃ ἀπροσπέλαςτος ἄψκαυτος mp TÉ EzTU, WmTTÓS
καὶ ἄκπτος. definit in v. ὠφίσϑη ἐβράδυνεν,
Codex chartaceus, faec, XV.

139) Demoffhenis orationes aliquot, et Zefchinis
oratio aduerfus Ctefiphontem, — Codex char-
taceus , faec. XV.

140) Hieronymi Jfleandri commentaria in I et

IL librum anthologiae epigrammatum grae-
corum Planudeae, additis in fine cxplicatio-

783

nibus in aliquot epigrammata erotica. Codex
chartaceus , confcriptus Patauii ann. 1522.

141) JVicomachi Gerafeui ἐςιϑικητιτῆς ἀσαγωγῆς li-
bri H, cum fcholiis margin. i

Claudii Ptolemaei harmonicorum libri ΠῚ, hoc
titulo: περὶ τῶν ἐν ἀρμονικῇ κριτηρίων͵

Plutarchi dialogus de Mufica.

Porphyrii in harmonica Ptolemaei commenta-
rius,

Ariftides Quintilianus de Mufica.

Bacchii Senioris introdu&io artis muficae.

Diony/ii, mufici, Yambi in Mufam, in Apollinem,
etin Nemefin, cum notis muficis. Codex
partim menibranaceus, partim chartaceus,
faec, XIV.

142) Cl. Ptolemaei μαϑηματικῆς συντάξεως libri
XIII. | Codex membranaceus, fcriptus a. 1336,

143) Zithenaeus περὶ μηχανημοίτων,

Biitonis κατάσκεναὶ πολεμιπῶν ὀργάνων καὶ κατα-
πελτίσων.

Hieronis χαροβαλλίσρας κατασκευὴ καὶ συμμετρία,

Hieronis Ctefibii βελοποιϊκώ,

Anonymi vzoEyuerx πρὲς πολιορκίαν εὔχρησα.
Inc. οἰνέγνων σε, δέσποτα, τὴν περὶ τῶν μηχά-
γημαάτων ἐπισολήν,

Κατασκενὴ fAemdAtus κύραπος λεγομένης (forte,
Kpimachi) Inc. 3 ἑλέπολις αὕτη ix τριῶν
μερῶν τῶν peyisuy σύγκατοι. :

Anonymi Strategetica, Praecedit index in capi-
ta LXX. diftin&us, 1) περὶ ὁπλίσεως, 2) πε-
gl πολεμίων φϑορᾶς etc.

Tulii Africani Ceftus.

Leonis, imperatoris, 'Ta&ica.

JVicephorus, imper. de excurfionibus. — Inc.
τὴν τῆς vt ou dao gei] μέϑοδον mugudivag βελό-
4t, Codex chartaceus, faec. XV. cum
formis eleganter defcriptis.

144) Platonis Alcibiades I. cum commentariis
Procli vsque ad ea verba: ἐδὲν ἄρα τῶν παλῶν,
xu3' ὅσον καλὸν, xuxüv, ἐδὲ τῶν οαὐσχρῶν, κα-
ϑόσον αἰσχρὸν, ἀγαϑόν,

Plaíonis Phaedo, Charmides, Laches.
bombycinus, faec. XIV.

Codex

145) Joannis Stobaei eclogae phyficae εἰ ethicae
auctiores, quam in editis, cum longioribus
adnotationibus paflim ad marginem adfperfis.

Προλεγόμιενο εἰς τὸ τῷ Τ᾿ αληνὲ περὲ σοιχεων, Inc.
ἐπειδὴ τὰ ἀνθρώπινα σώματα, cum fcholiis
marginalibus.

Galeiius

184

Galenus περὶ ὀσῶν πρὸς τὸς εἰσαγομένας, cum fcho-
liis marginalibus.

4dnonymus es TX προλεγόκενα τῆς QuXoco(Qíxs
(forte Joannis Damajceni ἀναϊεξτιςα), Inc.
MXoyras 50s ἄρχεσϑαι φιλοσόφων λόγων δᾷ
εἰδέναι τί ποτ᾽ igi φιλοσοφία, — Cod, chartac.

faec. XIV.

«46) Lucianus de Herodoto. — Eiusdem Zeuxis
fiue Antiochus. — Harmonides. — Pro eo,
qui inrer falutandum verbo lapfus erat. —
Fugitiui.

Thucydidis hiftoriarum libri VIII. Cod. char-
taceus, faec. XIV.
147). Flauii Iofephi spi ἁλώσεως libri VII,
ZAgathiae ícholaftici Myrinaei hiftoriarum ]li-

bri V.
Thucydidis Conciones. Cod. chartac. faec. XIV.

148) Anonymi Lexicon etymologicum , mutilum
in principio et fine. Incipit in v. οἰλέξανδρος
παρὰ T& ἀλεξιν eive οἰνδρῶν., ἤγεν βοήϑααν. et
definit im v. πώποτε οἱ μὲν ἀπὸ τῷ WE πόϑεν,
καὶ συγκοπῇ TS 3, καὶ ἐπεκτάσα. — Codex
chartaceus , faec. XIV.

149) Anonymi compendium Homeri Miados lati-
no carm"? redditum , cuius initium: Iram
pande mihi Pelidae, Diua; Juperbi , Tri-
ftia qui miferis iniecit funera Graiis. Con-

lufio: Sed modo [ifte gradum finemque im-

pone labori, Calliope, vatisque tui modera-

ve carinam, Quem cernis paucis flrimgentem
litora remis, εἴς, — Codex membranaceus,

faec, XIV.
159) Ziriffotelis de partibus animalium libri IV.
Kiusdem de generatione aniinalium liber 1. II
et III. pars vsque ad cap. X. Codex char-
taceus , faec. XV.
151) Simplicii commentarius in. Zfriffotelis libros
de coelo. Codex chartaceus, faec. XV.

152) Hermiae, philofophi platouici commentaria
in Platonis Phaedrum. ^ Codex chartaceus,
faec. XVI.

153) Hermogenis τέχνη ῥητορικὴ περὶ φςάσεων. Co-
dex chartaceus, faec. XV.

154) Joannis Xiphilini imperatorum romanorum

vitae, ex Dionis Caffi1 hiftoriis excerptae et
colle&ae. . Codex chartaceus, faec. XV.

155) dfretari Cappadoris de caufis et fignis acu»
torum morborum liber II. qui incipit a dimi-

CATALOGVS MSS. GRAECORVM

E

dio capitis 2, — Eiusdem de cauffis et notis
diuturnorum adfe&tuum libri II. — Eiusdem
de acutorum morborum curatione libri II.
Deeft caput vlt, libri II. Codex chartaceus,
faec. XV.

156) Θέωνος καὶ ἑτέρων opi καὶ μαϑηματικῶν οἶνω
δρῶν προλεγήίμεενεε es τὴν μεγάλην σύνταξιν TE
Πτολεμαίκ, ἴης, τὴν ἀσρονομίαν ἐν τοῖς πρὸς
Σύρον γενεϑλιακοῖς τετραβιβλίοις ὃ Πτολεμαῖος
Kus ὡρίσατο,
Κατασκενὴ «gj χρῆσις κυκλικξ «epo ex. Inc. Λα.
βόντες κύκλες τρᾶς ἀκριβῶς τετορευ κένας͵
Barlaami, monachi Calabri, πῶς d& ἐκ τῆς μια
ϑηματικῆς TE Πτολεμαές συντάξεως ἀὠκριβέτε-
ρον ἐπιλογίξσϑωι ἡλιακὴν ἔκλαψιν, Unc. αὖ
pi» αἰτίαι αἱ πρῶται ἀρχαὶ τῶν κατ᾽ ἐρανὸν
γινομένων CUMT TUM» TAY.

Eiusdem Baríaami λογισικῆς libri VI.

Cl. Ptolemati μαϑηματικῆς συντάξεως libri XIII.

"᾿Αδράςε περιπατητικῖ &pguovixavy libri III. — Inc.
Ἐπαδὴ περ 6 χρόνος καὶ τὴν ὡρμιονικὴν ἐπιςἡ-
μην. Definit in haec verba: ὧν ἕκαςον ἐναρ-
γῶς σὺν «à ἐν τοῖς ἔμπροσϑεν ἐξεϑέμεϑα,
Edidit Ioannes Wallifius fub Manuelis Bry-
ennii nomine, cuius reuera foetum eífe et
alius antiquior huius bibliothecae codex
teflatur, qui Bryennii nomen prae fe fert,
Codex membran. fcriptus ann. 1558.

157) Alexandri Aphrodifienfis commentaria ín
driftotelis metaphyfica. — Codex chartaceus
eleganter fcriptus faec. XVI.

158) Zl/ciepii Tralliani commentaria in Zfri/lotelis
metaphyficozum | libros priores VI. ex ore
"Ammonii Hermiae, Inc. πάντες ἄνθρωποι 78
edivo, ὀρέγοντοᾳ etc, Δᾷ ἡμᾶς ἀρχομένης τῆς
πρώτης πραγματείας ἀπᾶν τὸν σκοπόν, Codex
chartaceus, faec. XVI.

159) Homeri lias cum gloffis interlin. ad duos
priores libros. — Codex chartac. fcriptus Ro-
mae ann. 1479. manu Ioannis Rofi, Cretenfis.

160) Polybii hiftoria in epitomen redacta a lib.
Vl. ad XVII. Codex chartaceus, faec, XVI.

161) Dionyfii Thracis ars gran matica cum. va»
riorum comiuoentariis, — lnc, yozaukmrixy ἐσὶν
ἐμπαρία τῶν παρὰ ποιητοίες τε καὶ συγγραφεῦσιν
ὡς ἐπὶ τὰ πολὺ λεγομένων, [σα τη καένε d repe

pics δύο, τὴν ἄλογον τριβὴν καὶ τὴν λογικὴν

γνῶσιν,

Σχόλιε

γα)

΄

— Anonym

BIBLIO RETE: REGIAE NEAPOLITANAE

Σχόλια 8 6p TF OvOMATIXES κανόνας ἀπὸ Φωνῆς Γεωρ-
2:5 TZ Χοιροβόσκει Inc, wx συν ϑεῷ
τῶν εἰρσενικῶν ὀνομιώτων. Κανὼν s. ἕνεχ" ὃ
αἴας 7E αἴαντος, Διαλακβάνε ὃ Τεχνικὸς
περὶ τῆς κλίσεως τῶν d$ ας δθισυλλίβων. Co-

dex chartaceus, faec. XV.

162) Zri/lotelis phyficae aufcultationis libri VIII.

cum commentariis /oa5nais Philoponi et Sim-
plici vsque ad cap. 7 . libri VI. vbi legitur:
vos τῆς Ὅλη: ΣΕΛ
Kiusdem de partibus animalium libri IV. et de
generatione animalium libri V. cum fcholiis
margin, anonymis, Cod. chart. faec, XIV,

163) Jamblichus de myfíleriis Aegyptiorum, Co-
dex chartaceus, faec. AVI.

X64) Anonymus de pedibus et metris, Inc. «zs
isi μετριρον συτημκ συλλαβῶν, ὁ Li ἁπλᾶς ἐκ
δύο αὶ LÀ τριῶν.

Maximus (Planudes) περὶ ἀντιϑίσεων. — Ye, αἱ
ἄλυτοι ἀντιϑέσεις ὅτι μὲν Ex ἐπιδέχονται λύσιν
ἐαφανῦ, πρέδηλον͵

zIphthon:i. D fophiftae, progzymna«smata, cum pro-
legomenis, et commcn'ariis margin. — Inc.
ὁ wu: ποιητῶν μὲν mST ADR.

Troili, fophiftae, πιολεγίμινα τῆς ῥητορικῆς Ἕρμος
γίνει. ἴῃς Ἐπαδὴ σὺν ϑεῷ τῇ: promus ἐρ-
χόκίϑα τέχνης,

Inc. πολλοὲ

πολλὰς TE παρόντος βιβλία τὰν apis ἐποιή-

Ἔα
προλιγόμενο, τῶν «αάσεων,

gavro.
“Ἕτερα προλεγόωενα τῶν τάσεων, jnc, 8 καὶ δόξαεν
] ἄν Tu παράδοξον τὸ ind yy ua,
Φοιβάκωνος σοφισα περὶ σχημῴταν ῥητορικῶν,
Inc. ὅτι χρήσεαός Et y περὶ τέτων γνῶσις.
jim impiis τῶν τάσεων, Inc. τὴν ῥητορικὴν
τέχνην ἀλλοι ἄλλως ὡρίσαντο.
Ἕρμογένκε τέχιης ῥητορικῆς περὶ τῶν ςἀσεων,
cum variorum commentariis marginal. --
Eiusdem Hermogenis περὶ εὑρέσεων libri IV. cum
commnentariüs et prolegomenis variorum,
quae inc. Ἰσέον, or. ἀπὸ τῷ tie
ποιᾶν νόημα.

ja

Eiusdem περὶ ἰδεῶν ^oys liri lI. cum commen- .

tariis marginalibus,
Eiusdem περὶ μεϑόδε δανότετοε cum. commenta-
^ riis margin. et vberioribus variorum. . Co-
dex bombyc. faec. XIV.

. X65) Clementis , Alexandrini, Paedagogus, hy-

mnus ad Chrittum, et anonymi veríus in Cle-
mentis Paedagogum,

Foi. P,

185

Excerpta prolixa ex VII libris Stromatwm Cle-
méniis, Zex. Ιπἰς. τέρατα mpoywucxa καὶ
ixBecas καιρῶν καὶ χρόνων ὁ τῇς σοφίας μαϑη-
7/:' quae in editis initio libri I, mutilis
defunt,

166) Couflantint Mana[fe Synopfis chronica, quae
tamen non progreditur vltra tempus diluuii
Noazchici,

Ztlianafii, Cretenfis, patriarchae ΟΡ, epiftolae
varii argumenti ad imp. CP.

Anonymi, (forte ciusdem C cii τὰ expofitio
ii hbrum lob, et aliquot homiliae in euan-
gelis. Liber initio mutilus et valde per-
turbato ordine compactus, Codex charta-
ceus, δες, XV.

167) Photii, patr. CP. Nomocanon, per titulos
XIV. digeftus,

ANiciphori, patriarchae CP. χρονογραφικὸν ἐν σιν-
τόμῳ

Anni epifcoporum et patriarcharum — ecclcfiae
Conítanrinoyohtanae, Romanae, Hierofo-
lymitanae, Alexandrinae et &ntiochenae,

Indiculus Metropolion et Epifcopatuum patriar-
chae CP. fubicctorum, Codex membran.
faec ΧΙ,

16€) Gregorii Thavmaturgi quaeftiones VIL. de
anima,
Piutarcl us περὶ παίδων ἀγωγῆς.
Lucopkroni; Caff:mdra cum fcholiis "Tzetzae,
Codex chartaeeWs, fcriptus manu loannis
Rofi, Cretenfis, :

169) Hermogevis Progymnasmata, ἴης, περὲ μεῦ-
$94. Tov μῦϑον Be Zfi&c προσάγαν τοῖς
νέοις, 3

- Eiusdem tractatus reliqui rhetorici - “περὶ σάσεων,
περὶ εὐὑρέσεων, περὶ ἐδεῶν, περὲ μεϑόδκ ὁ δεινότητος.

Codes τῶν ΠΣ ἔπε: Χν. "
170) Lexicon graeco -latinum. | Codex chartaceus,
faec. XV.

1731) Heromis, Alexandrini, πνευριατικο,, cum
fguris, ad marginem et in calce adpofitis,
Codex chartaceus, facec. XVI.

172) Tüemiflii paraphrafis in J4ri/lotelis libros
de anima. Codex chartaceus, íaec. XV.

173) Euflathius de Ismeniae et Ismenes amori-
bus. Codex chartaceus, faec. XV.

174) Joannis Dama/ceni opera varia, hoc titulo :
Βέβλος λεγομένη $us.» κατὰ τὸ πρῶτον σύγ-

Ο 8888 UE

186

175)

CATALOGVS MSS. GRAECORVM

τάγμα "lazy τῇ Δαμασκηνᾷ TE ἐπίκλην Mavosp.
Et L τόμος ὡς ἐκ προσὼπε Πέτρα TE ἁγιωτάτα
ἐπισκοπὶ, Δανμάσκα πρὸς τὸν ἐπίσκοπον δῆϑεν τα-
δαραίας, Lacuna vnius paginae poft princi-

ium, — IL. De duabus in Chrifto voluntati-
bus, — HT. Aduerfus Neftorianos. — Epifto-
la de 'Trifagio ad Iordanem, archimandritam,
— Dialogus contra Manichaeos. — Sermo-
nes tres de facris imaginibus, Codex mem-
branac. faec. XII.

Ariflotelis metaphyficorum libri XIII, —
De anima libri III. — Problemata. —

Alexandri, Aphrodifienfis , problemata.
ThcophylaRti Simocatíae διώλογος περὶ διωιβόρων

Φυσικῶν ἀπορημάτων καὶ ἐπιλύσεων αὐτῶν.
Codex chartaceus, faec. XV.

176) Index codicum graece manufcriptorum biblio-

thecae Vaticanae, hoc titulo: z«£ σὺν ϑεῷ
πάντων τῶν Ἑλληνικῶν βιβλίων τῆς βιβλιοϑήκης
TE παλατίχ κατὰ ἀλφάβητον, confectus a Μί-
chaele Rofaeto, viro graeco, qui et epiftolam
ad ftudiofos praefixit, In fine legitur: τέλος
ἄληφε τὸ παρὸὴν βιβλίον διὰ χαρὸς ἐμῷ "luc»vs
μιαυρωκείτα TÀ ἐκ κερκυρῶν κατοὶ uv δικέβριον

x. αῷνε ἀπὸ Χρισξ γεννήσεως. Codex charta-

ceus,

177) lJoanuis Chrzfoffomi homiliae XXVIII. qua-

Bafilii M., Anaflafü

rum [. περὶ ὑπομονῆς. etc. :
I inaitae, lofephi The[-
falouicenfis homiliae'aliquot. Codex char-

taceus, faec. XIV.

14$) Homeri lliados libri aliquot, fc. I. ad VIII.

XIII. ad ΧΝῚ et XXII.

"Xzó3ecis 'O axox Ἰλιώδος ἀλληγορηϑᾶσα mug. "luxy-

Inc.
De-

ys τῷ Té rQx τῇ ἐξ ᾿Αλα μανῶν δεσποίνῃ,
ἐπεὶ φαιδρὰ πανσέληνε σελήνη σελασφόρε.
funt reliqua a libr. VIII. deinceps.

Scholia in I et 1T. Iliadis librum. Inc. Mw», ἐφή-

ει αι 5s - " » -
ΤΊΤΩΙ τι εὐϑὺς «To τῶν τελευταέων ηρξατο τα

Codex chartac. faec. XV.

€
πολέμς 0 ποιητής͵

179) Anonymi Lexicon etymologicum (forte Hori

AMilefi), codex chart. faec. XIV. mutilus in
principio et fine. Incipit in voc. ᾿Αςρχγα-
Aos , et definitin voc. Neezv, Speciminis lo-
co fit initium litterae E. T?» E ϑαυκόσαεμιε τῆς
Qvouum-i*s, Τὴν τε yup ἐπέκτασιν καὶ τὸ xvxXo-
τερὲς TE αἰῶνος ἐν τῷ ἰδίῳ τύπῳ δηλοῖ" ἐπέκτασιν
gv τὴν εἰς μέσον μχπκρὰν ἔχων" κυκλοτερὲς δὲ τὸ
περὶ τὴν μακρὰν πέριξ, Tt YE ὄντος αἰῶνος μιμᾶ-
m
704 τὰ mtu,

185) ManuPfs AMafchopuli Erotemata.

189) Theophylaffi catena graecorum patrum. in

Pauli, apoftoli, epiftolas. Codex chartaceus,

faec. XIV,

181) Bafilii M. homiliae IX. in Hexaémeron.
Gregorius Nuj]nus de opificio hominis. 1
Eiusdem Bafilii M. vita.

Codex membrana.
facc. XII. :

182) Excerpta longiora ex 77. Jofephi antiquita-

tibus :udaicis a cap. s. libri IV. deinceps, ct
ex libro 1I. et feqq. de excidio Hierofolymi-
tano. Codex bombyc. faec, XIV.

Codex
chartac. manu Io. Rofi fcriptus ann. 1493.

184) Plutarchi opufcula fequentia: Περὲ ἀρετῆς καὶ

» E E ^ € , ' δὲ
κακίας, — ἘΣ αὐταρκῆς 9 κακία πρὸς πκακούκεν

, »
μιονίοιν, — περὶ φιληυπραγμοσύνης, —— πῶς ἀν τις

δι , U , € do, , H -
ixxpivee TOV κηλακα TE Φίλε, — πότερον τὰ τῆς

- * - ͵ , , * "
ψυχῆς ἢ τῷ σώματος πη χέρονα. — περὶ Qu.
, * ^ £t * » , 5
|AomAsrius, — περὶ TS ἑαυτὸν οἰνεπι(ῷξϑόνως ἐπαε-

" - o» » * Ed, "
νᾶν, —— πῶς ἂν Tis αἰσθοιτὸ ἑαυτὰ προκύπτον-

τὸς ἐπ᾿ ἀρετῇ. --- πῶς δᾷ τὸν νέον ποιη κώτων

xxt». — περὶ ἀοργησίας, —— περὶ εὐθυμίας, —
' , * ᾿ LÀ δι

περὶ δυσωπείας, ---- περὶ φιλαδελφίας. — ὅτι di-

δακτὸν ἡ ἀρετή. -- περὶ φϑόνε ug; μίσκε, ^ —
περὶ ἡϑικῆς ἀρετῆς, — περὶ τῆς ἐς το ἔγγονα Qu-
Aosovyixs, —— περὶ παίδων ἀγωγῆς, ---- περὶ πο.
λυφιλίας, —— περὶ τύχης, —— πῶς ἄν τις ὑπ᾽
ἐχϑρῶν ὠφέλοιτο. -- περὶ δεισιδαεκονίας, — .
περὶ ἀδολεσχίας. —— περὶ TE ἀκέειν, —— περὲ
« , , , *,

εἰ ιαρμένης. —— παρωμυϑητικὸς εἰς ᾿Απολλώνεον,
— περὶ ἴσιδος καὶ ᾿Οσίριδος͵ — περὶ τῶν ὑπὸ τὰ
Sdx βειδέως τι μωρκ μένων, —— περὶ Φυγῇς, —

, » - ' D É ' ,

πότερον ἀϑηνοῖοι xu ru πόλεμον ἢ κατοὶ. σο(ῥέαν iv-
δοξότεροι. — παρα μνϑητικὸς πρὸς τὴν ἑαυτῇ γυ-
ναῖκα. —— περὲ GupxoQuylus λόγοι β΄, — ἐ
πρεσβυτέρῳ πολιτευτέον. -τ-ο Συμπόσιον (διλοσό-
Qu». — αἰτία! Φυσικαί. — Codex chartaceus;
faec. XIV,

195) Libanii, fophiftae, epiftolae DCCCCLXXVIIIT.

Codex chartaceus, manu Zoamnis Roji fcri-

ς

ptus, qui hanc colle&ionem in V. libros ἀϊ-
finxit, quorum finguli CCC. epiftolas conti- -

nerent.

metaphyfica, — de lapidibus, — de verti-
gine, — de laffitudinibus, — de fudoribus,
— de piftibus, — de ventis; — de odori-
bus. Codex chartaceus, manu Ioannis Rofí
fcriptus. ?

587) Theo-

t
y

186) Theophrafli opufcula fequentia: de igne mE ?

^.
cid dote

»*

BIDLIOTHECAE REGIAE ΝΕΛΡΟΙΤΤΑΝΑΕ

187) Theophylazli commentaria in Hofeam , Ha-
bacuc, et Ionam. Codex chartac, faec. XV.
' definens in principio cap. IV. Ionae,

188) Jeliaui περὶ ζώων ἰδιότητος libri XVII.
Kunapii, Sardiani, vitae philofophorum et fo-
phiflerum. Codex chartaceus, faec. XV.

7189) Zriflotelis hiftoriae animalium libri X. duo-
/ bus voluminibus, manu Ioannis Rofi, Cre-
tenfis, fcriptus ann. 1493.

190) Zriffotelis de generatione animalium libri V.

- . Codex chartaceus, manu loannis Rofi fcri.
ptus aun. 1434.

191) Zfriflotelis de partibus animalium libri IV.
— de inceffu animalium liber fingularis, —
de motu animalium. — Codex chartac, manu
Ioannis Rofi fcriptus ann. i453.

192) Procli commentariorum in Platonis Parme-
nidem libri VIL. Inc. Εὔχοκα, τοῖς 32755 πᾶσι
καὶ πάσαις ποδηγῆσοι με τὸν vày. — Codex chart.
faec. XV,

193) Diodori Siculi bibliothecae libri V. priores.
Codex bombyc. faec. XIV, muulus in prin-
cipio er in fine,

194) loannis Cantacuzeni fub nomine Joa/apli,

monachi, parapürafis echicorum — Ariftotelis
ad N:comachum. | Codex chartac, faec. XV.

195) Joanais Zonarae expofiuo canonum. Co-
dex bombyc. facc. ΧΙΝ,

196) feannis Chryfofiomi homiliae in epiftclam
ad Romanos Codex membran. ἕδος, Xl. mu-

-tilus in principio et fine.

197) Theodori Metochitae capita philofophica et
hiftorica mifccllanea CXX. — Inc. ᾿Αλλ᾽ ἡμῖν
ἄρα τοῖς ὀψὲ τῶν χρένων νῦν à παρωμένοις TE
Bíx ἐκ ἔσιν ünmxv τῷ λόγω χρῆσϑαι.

“ϊεχανασὶ, Aphrodifien[is, ὑπόνηωα εἰς v3 B.
τῶν προτέρων ἀναλυτικῶν. lnc. Ἔν πόσοις κεὲν
ἄν φχήμαςσι, καὶ δια ποίων καὶ σόσων προτά-
σέων, quj πότε καὶ πῶς γίνετα; πᾶς συλλο-
quus, διδώξας »4uzs ἐν τῷ προτέρῳ βιβλίῳ,
Codex chartac. fcriptus ann. 1561.

198) Theodoreti coramcntarius in Pfalmos. —Co-
- dex chartaceus , faec. XVI :

i99) Theodoreti commentarius in Pfalmos, cum
variis leGtionibus, im margine adnotatis.
€ , , 3 led » * 2^ -
Ἑρμηνεία! διαφόρων ἐξηγητῶν es Tas δας, ἴς, in
Cantica V. et N. T.

187

Catena P. P. iv Pfalmum I, — In capite expofi-
tionis Pfilmi II. legitur: 'Ev927« ἄρχετα
τῆς ἐξηγήτεως μόνος ὁ τῆς ᾿Αντεοχείας Ge Ju.
goi. Sed dolendum, vix vltra dimidium
huius Pali Theodori Mopyurfteni expofi-
tionem progredi, culpa procul dubio bi.
bliopegi, qui operis continuationem ad.
aliud forte volumen tranftulit. Codex
chartaceus, facc. XVI,

200) Zihamafíi vita. — Eiusdem opufcula XIX.

ZInajisíi Sinaitae Quacftiones et Refponfiones
CLIX. varii argumenti,

Polycarpi epiícopi S$myrnenfis epiftola ad Phi-

lippenfes.

Methodii, Patarenfis epifcopi, περὲ τῆς βασιλείας
τῶν ἐϑνῶν καὶ εἰς τὲς ἐσχάτας xospts ἀκριβὴς»
ἀπόθεξις. Codex chartaceus, (aec. XV.

201) Collectio Canonum, fc. Concilii Oecumenici
VII et VIIEL. Carthaginienfis fub Cypriano ha-
bii, Ancyrani, Neocaetarienfis,' Gangrcni,
Anticcheni,/ Laodiceni , Sardicenfis,. et co-
dex canonum c*eccefiae Africanae: omnia
cum f.holiis. Codex chartaceus, faec, XV,

202) Colle&tio conflitutionum | canowicarum ex
conciliis Oecumenicis et Patribus.

Prom'uari:m irgum in titulos XL. digeftum,
fub nominibus Bafilii, Conftantinf. et Leo-
nis impp. nc. Τὸν μέγαν καὶ φύσα ἀληϑῇ
ϑεὸν καὶ σωτῆρα ἡμῶν ἴησὲν Χρισὲν διαπαντὸς
ἐπικαλέκενοι.

Leges militares LII. hoc titulo: περὶ φρατίωτι-
"ἂν κυτασάσέων καὶ ἐπιτιμίων dx TE Ῥεφε κα
"Twy TXXTIXQOV,

NZuss γεωργικὸς κατ᾽ ἐκλογὴν ἐκ τῷ lzsouxvs,

Νόμος “Ῥοδίων γαυτικὸς, ὃν ἐϑέσπισαν οἵ ϑαότατοι

» L
αὐτοκράτορες, Codex chartaceus, faec. XV.

203) Píotii Nomocanon, Canones apoftolici et
conciliorum, et PP. epiítolae canonicae, cum
fcholiis; Cod. bombyc. faec. XIV.

204) Euthymii Zygabeni Panoplia dogmatica,
Theophylafi Catena graecorum PP. in Pauli
epiftolas. Codex chartac. fcriptus a, 1561.
205) Cyrilli, Alexaxdrini, libellus àduerfus Iu-
dacos per interrogata et refponfa. Inc. Ts
πατεκευσ κκένον ἐπ διαφόρων νη ux Tüy καὶ χρωρια-͵

Tuy ὕξφισμια κίβδηλον ὃ νομοϑέτης ὀνομ Z Cy,
Eiusdem ἀναγωγαὶ σύντομοι εἰς τὸς πρὸ 73 νόμα
λώμψαντας ἴης. Eis τὸν Ἄβελ. Qs ὀρϑῶς
καὶ ἀλικχρινῶς ἐξεκτω κέναι τοῖς Goermds προσφέ-ς

Ggggg2 ea

188

ga τῷ ϑεῷ τὰ τῆς ψυχῆς κατὰ ϑεωρίαν κινή-
ματα, γέγονεν "Afr,

Theodoreii quaeftiones in Pentateuchum, in
libros Iofuae, Iudicum, Ruth, Regum et
Paralipomenon.

Cyrilli, Alexandrini, Maximi, ct aliorum cv«-
γωγὴ τῶν ἀναγωγικῶν ἑρμιηνενομιένων ῥητῶν τῆς
πὰαλαέὰς γραφῆς. ——

Michaelis Glycae. φυσοβίοπος epiftolicae LIV.
Argumeifum epiítolae LIV. eft: τῷ αὐτῷ
(fc. τῷ τεμιωτώτῳ “μοναχῷ κυρῷ Χαρίτων!) περὲ
2E dyix "lazws TE ϑεολόγκ καὶ εὐαγγελις ὃ,
πότερον νόμῳ Φύσεως κοινῷ Θανάτῳ κεκοίμηται»

ἢ μή, Argumentum epiftolae LV. quae

in hoc codice deeft: τῷ αὐτῷ περὶ τῆς τε-

λευτῆς 78 ἀϑλίς "Idm 7E προδότε, ὕτι ἐν
αὐτῇ τῇ ἡμέρῳ, καϑ' ἣν ἀπήγξατο, γέγονε,
καὶ 4x ἐν ἄλλῳ arx ταῦτα καιρῷ, ὥς τινες
ἐκ ὀρθῶς ὑποτόπησαν, — Codex chartaceus,
faec. XV.

206) loannis Chrufoflomi Homiliae in Genefin,
Codex membranaceus faeculi XT, mutilus in
incipio et fine: incipit enim ab homilia
XXXIII. et definit in LXÍIII.
207) Aphthonii, fophiftae , Progymnasmata, —
Hermogenes περὶ «σέων, περὶ εὐρέσεων,, περὲ ἰδεῶν,
περὶ ἀεϑόδα δεινότητος, duobus voluminibus.
Ioannes Rofus Creten(is ad calcem 1I. vo-
luminis, vt in omnibus fcre codicibus
huius bibliothecae, fua manu fcriptis, haec
adnotauit : Μετεγρώφη ἡ παρῆσα βίβλας fra
ὠπὸ τῆς χρισὰ γενέσεως «32 cene Bola κα΄
ἐν Pas yx, ἀναλώμασι μὲν TE αἰδεσιμω-
γάτα καὶ ἡκετέρα κυρία, κυρίκ ᾿Αλεξανδρκ Φαρ-
viQe διχκόνα τῆς ἱεροαγιδτΖ καϑολικῆς καὶ ἐπο-
ξυλικῆς ἐκκλησίας καρδιναλίκ, χαρὲ δὲ luxvya
- πρεσβυτέρα Ῥώσα τὰ Kenrós.
aoB) Simeonis, metaphraffae vitae et elogia SS.

men(íis Nouembris a I die vsque ad 17. Co-
dex membranaceus, faec, XI.

209) Xenophontis Cyropaedia, - Cod. chartaceus,
faec. XV.

210) Libanii epittolae in VI. libros digeftae, quo-
rum finguli CCC. epiftolis conftant, praeter
VI. qui continet XL. — Cod. chart. faec. XIV.

411) Dionis Chrufoftomi περὶ βασιλέας differtatio-
nes tres priores. Codex chartac. faec. XVI,

212) Lexicon graeco-latinum, — Codex chartaceus,
faec. XV.

|

CATALOGVS MSS. GRAECORVM

213) Zriflotelis Ethica ad Nicomachum, — Zitis-
dem. Oeconomicus,
Phocylidis ποίημα γαϑετικόν,
faec. XV.

214) Zphthonii Progymnasmata. —
Hermogeues περὶ «ἀσεων, περὶ εὑρέσεωϊξο, περὶ ἰδεῶν,
περὶ μεϑόδα δεινότητος, Cod. bombyc. faec.
XIV. mutilus in fine,

215) Sopkorlis Aiax flagellifer, Ele&ra, Oedipus
tyrannus, cum gloffis interlin. et fcholiis max-
gin. Oedipus Coloneus, Trachiniae, Philo-
€tetes..— Omnia cum argumentis '"Thomac
Magiftri, qui et vitam Sophoclis praemifit,
Cod. chartac. faec. XV.

216) Zriffotelis politicorum libri VIII, — Eius.
dém oeconomicus, Codex chartac, manu
Ioannis Rofi fcriptus ann. 1493. -

^od: membran,

217) Theocriti Idyllia cum gloflis iaterlin. et
fÍcholiis margin. [π΄ eumdem ZfAeocritun:
fcholia feorfim,

Hefiodi ἔργα καὶ ἡμέραι.
faec. XIV. -

218) Joaunis Philoponi εἰς τὸ περὶ ψυχῆς "Agssort-
Axs σχύλια καὶ ἀποσημιαιώσεις ἐκ τῶν συνχσιῶν
"Aguuvís TE Ἕρωείκ μετεὶ τινῶν ἰδίων ἐπιτἄσεων,
Cod. bombyc. faec. XIV. mutilus in fine.

Codex chartaceus,

219) Diony[i, Areopagitae, opera omnia, cum
fcholiis Maximi. Praemittitur effigies Dio-
-nyfii adfabre depicta, et in eum Iambi Chri-
ftophori Patricii Mitylenaei.

Excerpta hoc titulo: περὶ τῶν ἐπ περιτομῆς πισευ-
σώντων ἐν αἰγύπτῳ χριςιανῶν ἄμα καὶ μονα-
χῶν, ἐκ τὰ ἐτιγεγραμμένεα λόγε αὐτῷ περὶ
Bis ϑεωρητιπξ ἢ περὶ ἱκετῶν, --- Πολυκρώς-
σας διαθύχε ἀρχιαπισκόπε ἘφΦέσκ, ἐκ τῆν

" ἐπιστολῆς πρὸς Βέκτορα τὸν διώδοχκον su) ἐρχιε-
πίσκοπον τῆς μεγάλης Ῥώμης. — Κλήκμεν-
τος πρεαβυτέρς ᾿Αλεξανϑθρείας ἡγκεκένε τῆς
σχολῆς, ἐκ τῷ ἐπιγεγραρεμεένα E Aoys, τίς
0 σωζόμενος πλάσιος,

Κανων εἰς τὸν ἅγιον ἱερομιίρτυρα Διονύσιον τὸν
οἰραοπαγίτην,

Gregorii, Nazianzeni, apologeticus de fuga fua
et officio epifcopi, —

Eiusdem: orationes V. de theologia aduerfus
Eunomianos et Macedonianos, Codcx char-
taceus, faec, XIV. à

220) Eufebii, Caefarienfis mragucxevzs εὐαγγελικῆς
libri XV. Codex chartaceus, δες. XIV.
221) Thu-

1 BIBLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE

3221) Thucydidis de Bello Peloponnefiaco libri VIII,
- Platonis de Republica libti X. — — Eiusdem

"[imaeus.
: guis (us περὶ βασιλείας, — "Meguptius, fiue de
' ^. prouidentia, — Dion, fiue de fui ipfius

inftituto. — περὲ ἐνυπνίων, — Diflertatio
ad Paconium de dono aftrolabii.
JDemoflhenis oratio I. olynthiaca, cum fcholiis
- marginalibus,
- Zriffotelis φυσικῆς ἀκροάσεως libri VIII. — Cod.
- bombyc. faec. XIV.

222) Zpollonii Rhodii 'Agywavziz» libri IV. Cod.
- membr. faec. XV.

223) A&a Apoftolorum, epiftolae catholicae et
Pauli, et Apocalypfis mutila in fine. Omnia
praeter Apocalypfin cum pracfationibus, ar-
gumentis, indice le&ionum, capitum, ver-
fuum, et teflimoniorum e facris libris vel e
profanis fcriptoribus. Praemittitur praefatio
αἰνεπίγραφοι ad Athanafium , quae inc. "Oro
τῆς ὄντως πάνυ πως ἀγχιϑές καὶ ϑεοφίλς ἀϑανασίας

. εἰσὶν ipxsaj* et alia praefatio fpecialis in Ada
ad Eufebium, epifcopum, quae inc. Haa, καὶ

— πρόπαλαι Jim xpi τὴν ἐς τὸ Εὐαγγέλιον 78
μιακαριωταίτα Λακᾶ ἑρμηνείαν συμπεπληρώκαμεν,
ἧπερ ἅμα καὶ τὴν βίβλον καϑὰ πρισέταξας du

EM E γράμματος ἐϑὲν ἐνδοιάσαντεν ἀπετάλπαμεν, ὦ

ϑαυμοσιώτατε xa] πάντων ἐμοὶ προσφιλέτατε

. . ἐπισκόπων Εὐσέβιε. Praefatio in epiítolas ca-

-— .holicas, item ad Athanafium inc. Mexgois uev

- καὶ μεικροὶ τολμῶσιν ἐπ ἀδεὲν E ὁ δὲ ἐλάχιςος ἐγὼ

τ΄ σοῖς ὑπὲρ ἐμὲ πόνοι: ἐγχωρῶν ἐκ nisu πέφυκε

xis, Praefatio in Pauli epiftolas inc. τὸ
φιλομαϑὲς καὶ σπεϑδοῖον gyros τῆς σῆς ἀγάπης,
πάτερ τιμιώτατε, αἰδοῖ τὰ καὶ παϑοὶ κων, Libri
Noui Foederis, qui in hoc.codice funt com-

^

prehenfi, aulis hoc ordine: Aéta, epi--

? ftolae Iacobi, Petri, loannis, Iudae, Pauli
τς ad Romanos, ad Corinthios, ad Galatas, ad
Ephefios, ad Philippenfes, ad Coloffenfes,
- ad 'Theffalonicenfes, ad Hebraeos, ad Ti-
n. motheum , ad Titum, ad COS APMEPR Apo-
" —"ealypfis. Poft praefationes, argumenta, et
7 fupradictos indices fufius expofiros exhibetur
horum ἀνακεφαλοίωσις, hoc paco: loas
τῶν dylur-EmosüAay. ἀνοιγνώσας εἰσὶν σ΄, κεβά-
po λαιᾷ κε΄, μιαρτυρίαι. λ΄, σίχοὶ Bs. 'Os3 τῶν
13, ἐπιςολῶν εἰναγνγώσε Δ. β΄, κεφάλαει gac. «xp.

Co mw pxQ. «ἔχου dps.
!. epiftolarum Pauli legitur: Εὐὰ pos διελιὼν vog

In fine praefationis :

189

ἀναγνώσεις καὶ ἐκειχίσας πᾶσαν τὴν ἀποςυλικὴν
BIAX ον dxpiBas καταὶ V. τίχεν καὶ τὸ περαλ eco
Éxxenur ἀναγνώσεως παρέϑηκα, καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ
«Φεροκένας ges rugínt , ἔτι δὴ καὶ ὅσων αὶ ἀνάγνωσις
sixuv τυγχάνε. n fine vero Pauli epiftola-
rum legitur: Μαρτύριον τῷ ἀποτύλκα Παύλα.
Ἐπὶ Νέρωνος TE καίσωρος Ῥω μκέων ἐμαρτύρησεν
αὐτόϑι Παῦλος 6 “πότολος, ἐΐφα τὴν κεφαλὴν
εἰστοτ us ϑ εἰς x.*,À. "Es à» ὁ πᾶς χρῦνος ἐξ Σ
ἐμαρτύρησεν.» 7 ἔτη μέχρε τῆς παρεσίας (iic)
ὑπατείας τετοίρτης μὲν ᾿Δρκαδίε, τρίτης δὲ ὍὉνωρίς
τῶν dvo ἀλελφῶν αὐτοκρατόρων αὐγέτεν ἐγάτης
ἦν. ἱκτώνος τῆς ποτεκαιδ suxeTH LS περισὸς anms
"eda ἀκκδι iyarg ἡμέρᾳ etc, vt in codice Car-
bonarienfi ct aliis. Pergit: Edsiyeus ἔγραψα
καὶ ἐξεϑέμην κατοὶ δύνα ρειν sagi τόδε τὸ τεῦ-
χος Ἡκύλα τῷ ἀποςόλα πρὸ: ἐγγραμ nó xg) εὖ-
πατοίληπτον ἀνάγνωσιν τῶν xx ἡμᾶς ἐδελφᾶν,
παρ᾽ pn πάντων τόλμης συγγνιώ em αὐτῷ, εὐχῇ
1ῇ ὑπὲρ ὑμῶν τὴν συμπεριφορεὶν Xogucz atvos,
᾿Αντεβλήϑῃ δὲ καὶ βίβλος mis ἐν Καισαρείᾳ αν-
τίγραφον 7375 βιβλιοϑήκης τὰ ἀγίκ Παμφίλε
χαρὶ γεγραμμένον, — Codex membranaceus,
faec, XI. -

224) Platonís de Republica libri X. — Cratylus,
Alcibiades I et IL. Theaetetus et Sophifta.
Plutarchi ἐπιτομὴ περὶ τῆς ἐν τῷ Τιμαίῳ dwxo-
γονίας,
Tünaeus Locrenfis περὶ ψυχᾶς κόσμε καὶ Φύσιος,
Codex membranaceus, faec. XV.
225) Joannis Chry/oftomi in Pauli epitolam prio-
' rem ad Corinthios homiliae XLIV. — Codex
membranaceus, faec, XI.
226) Sitphamus Byzantinus de vrbibus.
chartaceus, faec. XVI.
227) Michaelis Pfelíi fyntagma fynopticum qu-
tuor diftiplinarum tmathematicarun.
Euclidis elementorum geometriae libri V. prio-
res. Codex chartaceus, íaec. XV.

Codex

228) Syriamus περὶ τῶν d» τῷ B. τῆς ueri X Φυ-
cix ᾿Αριςοτέλες πραγματείας λογικῶς ἠπορη κένων
καὶ διαίτας ἡξιωμένων,

Eiusdem ἐπισκέψεις τῶν "ActroriAus ἐπ rp: "T
apis τοὶ quay tuin id τὰς dps ass τῶν i»
τῷ M. καὶ N. τῆς μετὰ τὰ Φυσωκεοὶ πράγμα
σείασ. ]nc. Ἐν τῷ μέζον: A τίς ἡ παρῖσα
σκέψιφ᾽ ἀπὼν, ὅτι καὶ TZ Do. Defoit is
haec verba: Ἡμᾶς uiv ἣν τοῖς ἐφόροις τῆς
Φιλοσοῷ écs ϑεοῖς εὐξάμενος τὸν Aoyc? κατα-
-σαύσομεν᾽" πολλῶν δὲ ῥηθέντων ἐφ᾽ ἑκάτερα Χό.

Ggg883 70

790

quy κρατοίη τὴς T3) ἐντυγχανόντων διανοίας τὰ-
ληϑέσερε καὶ ϑεοφιλέφξερα,

Eis τὰ περὶ προνοίας τίνα συντελᾶντα, —— Inc. τῶν
ἐσιῶν xxr& ᾿Αριξοτέλην ἡ mi» iyi ἀσώμωτος͵
Codex chartaceus, faec. XV.

229) Heronis ἀρχὴ τῶν γεωμετρὰ μένων ad Diony-
fium, Inc. x«Jus ἡμᾶς ὁ παλαιὸς διδάσκει
λύγοε. Ν

Eiusdem ἐσαγωγαὶ τῶν φεριοκκετρε μένων, — Inc.
Σ Φαέρας δοϑάσης τὴς δια μέτρα ποδῶν ὁ εὑρᾶν
τὸ σεῥεόν. Οοάοχ chartaceus, faec. XVI,

230) Leonis imp. τῶν ἐν πολέμιοις πακτικῶν σύντοριος
παράδοσις.
Confüitutio XVIII. fiue vltima hoc habet Lem-
" ma: περὶ μελέτης διαφόρων ἐθνικῶν ze καὶ ῥω-
μιαϊκῶν διατάξεων, et difpefcitur in 35 ca-
pita. | T VAR
Nicepherus imp. περὶ mugadpo uis πολέρικ in ca-
pita 26. cum praefatione diftin&tus, quo-
rum l. περὲ βίγλων καὶ πόσον duds uam ὀφείλει
dm ἀλλήλων μία inus διίγασϑα). lnc. τὲς
σῶν μεγάλων" vltimum fiue 26. περὶ ἑτέρας
κατασχέσεως δὲ τῆς &s τὴν καταβασιν ϑυσχω-
φίων ἀποτελάσης, et inc. e δὲ γε ἢ ὅδὸς, ἣν
ὑποτρέφεσιν εὑρεϑῆ. — Definit in haec verba:
ἄπερ ὡς ἐξεϑέμεϑα 0 μὲν αὐτῶν παρασκευωσϑύ-
σω πόλεμος, μᾶλλον δὲ κατοὸὶ κράτος ἡττηϑής-
coyro χκώριτι τῷ ἀληθινὰ 388 ἡμῶν, d ἡ δίξα
καὶ τὸ κρότος etc.
Anonymi (Heronis) παρεκβολαὶ ἐκ τῶν «ρατηγουχῶν
παραταξέων, lnc. περὶ τῷ ὁποῖον ἄνοι de? τὴν
σρατηγόν. “Ὅτι ἐπεμελητὴν x0) ὀξὺν, καὶ ὧν-
δρεῖον, | Codex chartaceus, faec, XVI.
231) Leonis imp. τῶν Bv τῷ πολέμῳ ταπτικῶν CUYy-
souor παράδοσις, — Praemüttitur index XVIII.
*- conflitutionum , vt in praecedenti. codice,
fed nonnifi priores VII. defcriptae funt. Co-
dex chartaceus, faec. XVI.

133) Pappé Alexandrini mathematicarum colle-
€ionum libri VIII. — Inc. οἱ το ἐν γεωμετρίᾳ
Quríutym βελόμενοι τεχνικώτερον διακρίναν, ὦ
κρατίση ΠΠανδρύσιον : πρόβλημα μὲν eZiEg. καλδν,
Codex chartaceus, faec. XVI. cum diagram-
matibus.

Theonis Alexandrini commentaria in ma-
gnam Pfolginaei fyntaxin ,, cum vberrimis et
doGffimis acccfhomibus Hieronymi Munnos
Valentini, qui ad calcem voluminis haec
adnotauit; die 17. veteri calculo, 27. vero
die nouo, Oobris menfis ann. 1582. decima

233)

CATALOGVS MSS.

GRAECORVM

hora antemeridiana abfoluebat, Salmanticae
Hieronymus Munnos, Cathedraticus aítrolo-
giae gymnafiüi Salmanticenfis, translationem
commentariorum '"Theonis Alexandrini in ma-
gnam «onílru&ionem Cl. Ptolemaci. Finis
commentariorum 'T heonis Alexandrini , quae
quidem exftant in latinam linguam transla-
torum, j1

234) Fitae P. P. hoc titulo: πρόλογος περὶ Bis καὶ
ἀσκήσεως τῶν ἁγίων πατέρων, Ἔν τῇ δὲ τῇ βίβλῳ
ἀναγέγραπται ἐνάρετος ἄσκησις καὶ ϑαυμαςὴ βίς
διαγωγὴ καὶ ῥήσεις ᾿“ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων,
Inc, ὠποφϑέγματα γερόντων κατὰ φοιχῆον" τοι"
aov A. περὶ τῷ ἀββὰ ᾿Αντωνίκ, Ὃὧ ἁγιὸς ἀβ.
Bs ᾿Αντώνιος καϑεζέμενος ποτὰ ἐν τῇ ἐρήμῳ. Poft
vitas et apophthegmata P, P. alphabetico or-
dine digeítas fequuntur alia apophthegmata,
quie inc. ἡρωτήϑη 0 ἅγιος πατὴρ ἡ κῶν ᾿Αϑανα-
cis 0 ἐπίσκοπος ᾿Αλεξανδρείας, .

Bafilii M. & ἀὠκίνδυνέν ἐςιν μὴ καϑαρεύοντα τὴν
καρδίαν ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς ἢ ἀπαϑαρσίας
ἢ Mouse ἱερατείαν, ἀπόκρισις Μω ἢ- μὲν
τύπον διδὲς τοῖς τότε πρὸς νεϑεσίαν ἡῥαετέραν Wy
τῷ νόμῳ, Codex membranaceus, ἕδος, XII,

235) Simeonis Metaphraflae vitae et elogia fan- |
Corum menfis lunii, iulii, et Augufti. Co-
dex chartaceus Ícriptus ann. 1580.

'236) Nomocasnon.
“Βα μὰ icooía μυταγωγυκὴ ἐκκλησιοισιὶ Nberior, |
' quam quse edita eft inter opera Cyrilli |
Hierofolymitani. . Germano liuniori pa- 1
triarchae CP, qui defunétus eft circa. ann, |
1:55. tribuit. Fronto Ducaeus apud Fabr,
tom. Vil. pag 548. Sed quam recte , in- :
dicant haec verba, quae ad calcem huius
codieis leguntur: τέλος ἀληφεν ὁ παρὼν vos
πκώνονας χειρὲ ὡμορτωλξ κόνα ἀβὰ πρεσβυτέρα
οἷγίκ "udws τὰ Diss ἔχοντα γῇ ἔτα; eoe |
(a. Chr. i40.) μηνὶ δέκε μι βρίῳ εἰς τοὺς i5" ἡμέο,
pe σαββ τα ὥρᾳ O! In membranis,

237) loannis Chryfofiomi εἰς νεωτέραν χηράσασαν͵ --τα
Jiusdem. ad eamdem περὶ εἰοναινδρίας, Cum
interpretatione latina Conftantini Pulcharelli, ^
abío;uta, ann. 1606. Codex chartaceus. — ^

238) Mickaclis PJelli διδασκαλίᾳ erxyrodun2, traCta-
tus in capita 121. diftinctus, auctior, quam
editus a Fabricio, et alio ordine, Caput I,
quod deeft in edit. Fabricii, caret epigraphe 5:

fed agit de mundi creauione ; de Paradifo, et.
* de
&

E o5 BIBLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE
mue

n. de bominis creatione et lapfu.

Pd.

Inc. Θεὸς

Tm πρωτοπλαξοις δέϑωχεν ἐξ ἐρχῆ:.

icephori Biemmydae ἔκϑδοσις ἀκριβὴς περὶ λογι-
x95 ἐπισηκης, x uy à). 2.85 x] περὶ Φυσικῆς
ἀκροάσεως. — Liber mutilus, defíinens in
cap. 35. περὶ τῶν ὑποϑετιπῶν συλλογισμῶν.

Dionufit, Alexandrini, Οἰκε μένης περιήγησιε, cum
5. gloffis interlin. et fcholiis Ει αὐ. Codex
—. "chartaceus, faec. XV.

239) loannis Chry/oflomi homiliae XIV. in Ge-
nefin a XXXIX. ad LII. | Codex chartaceus,
2m Maec. XV. :

!240) Georgii Cartefii SScholarii περὶ sor dus , ἤτοι
γραμριάτων, ^ τῶν προσῳδιῶν, καὶ τῶν ὀκτὼ τῷ
λύγε μερῶν, ἤγαεν es γραμματικὴν εἰσαγωγῆὴ
πρώτη. nc. τῶν “οιχεων, ἃ καὶ γράμματα λέ-
γονται., ἄκοσι καὶ πεσσσίρων ὄντων τὸν ἀριϑιμόν͵

Anonymi liber de mu/ica eccle faftica recentium
Graecorum, hoc titulo: ἀρχὴ σὺν ϑεῷ ἁγίῳ
τῶν zen τῆς («xcixys τέχνης) τῶν τὲ

E ἀνιόντων καὶ κατιόντων σωματων TE καὶ πνεὺ-
μάτων, καὶ πάσης ισρονομείας “οὐ ἀκολεϑίας
συντεϑα μένης & αὐτὴν παρὼ τῶν κατὰ παερὸν
ἀναδαχϑέντων ποιητῶν παλαφτῶν τε καὶ νέων.
Inc. Αρχῆ., μέση, τέλος, καὶ σύστημα πών-
τῶν τῶν σημαῤίων τὸ ἶσον isi: χωρὶς γὰρ τάτε
Ἷ S καταρϑρᾶται φωνή, Codex membranaceus,
faec. XV.

241) Libanii, fophiftae, epiftolae 263.
chartaceus, faec. XV.

Codex

242) Q. Calabri τὰ ὋὉ κήρῳ παραλαπόμενα, cum
verfione latina interlineari ad V. priores li-
bros. Codex chartaceus, faec. XV.

243) Bafilii M. fermo περὲ ἀσκήσεως, gj πῶς δᾷ
x07:423304 τὸν μοναχόν.

Ephraem Syri fermo πρὸς διόρϑωσιν τῶν "NETS
διχγόντων καὶ τιμὰς ἐπιζχτέντων.

Αἰηγήματα μεγάλων γερόντων. Inc. Εἶπεν ὁ ἀββᾶς
᾿Αγάϑων ἀγαπητός μα. τίς ἄν ἡ καϑυπερβολή,

Pachomii ἐντολαί. Inc. αὕτη ἡ ἀρχὴ τῶν οἶκο-
πϑόύμων͵

* Theodori Studitac ἐπιτιμία κοινοὶ τῆς ὕλης ἀθελ-

i φότητος: “ Inc. ἐπὲ τῶν ἀπολαπομέγων ἐν τῇ

UO ἐξΣκκλησίς de τὲν κανόνα.

- dintiochi, monachi Laurae Abbatis Sabae διη-
γήματα Qoo, fine fele&a capita XXIII.
ex eiusdem pandecte f. fcripturae; eg

δ᾽ 7 οι μαργίαες πεεὶ μέθης, ἐγκρατείας,
περὲ vjsHA:, περὶ τόκων, περὶ TE μὴ ἀγαπᾷν

,

'
mot

Exi τὸν παρχϑασὸν “μόνον, ὡς ἂν τινες oioyTOd,

qot

Y
TOY κύριον, περὶ πορνάκε, περὶ λύπης, πεοὶ
»αταλαλιᾶε, περὶ ἀργολογίας, περὶ; κλοπῆς,
περὶ τὸ e i£s3eyas ,
περὶ τὸ συγχωρᾶν τῷ m. T
περὲ

moi ὑπερηφανίας περὲ
τὰ μὴ καταηρίναν,
σίον, περὶ τῷ εὔχεσθαι, ὑπὲρ ὑποιριονῆς,
Buryíav , περὶ ἀκτημοσύνην περὶ TE mapect-
T8253) τὸς dwxioxs συντυχίας, περὶ ἡσυχίας,
περὶ κατανύξεως “΄

᾿Ανατασίε MUYEXE TE σινὰ δρες λόγος περὶ τῆς
zy: us συντάξεως καὶ περὲ τῷ μὴ πρίναν καὶ T8
μὴ μνησικακῶν, — Codex membranaceus,
faec, XI.

244) Catena graecorum PP. in librum Iob, hoc
titulo: Ἐξβήγησων εἰς τὸν qux pc ν Ἰὼβ evyyex-
qaos παρὰ τὰ ἑερωτ ETÀ μητροπολίτε "Hex. ας
xvpis Νικήτα. Codex chartaceus , focc. XV.
cum vatiis le&ionibus e cod. MS. depromtis
et adnotationibus marginal. Alphosfi. Salme-
ronis. ^

245) Zriffoteles meg! ἑρωηνάας. — Eiusdem ana-
lytica.priora et pofteriora cum £loffis inter-
lin. et fcholiis margin. Codex bombycinus,
facc, XIII.

Addenda ad nr. 55-

᾿Ακριβὴς Φιλοσοζία τῶν Χαλόαίων, Inc. Ἐπαδὴ οἱ
οἰποτελεσκκατικοὶ ἐκ τάτων τῶν προφοίσεων ἀποτελᾶ-
σε τὴν γέννησιν τῶν οἰνθρώπων,

Κανὼν διὰ «ἔχων ἰαμβικῶν εἰς τὴν Qum vive,
cum gloffis interlin. et fufiori explicatione,
vt et duo fequentes, ἔς, πκανιν εἰς τοὶ ἅγια Θεο-
Φάνια, et Toannis , monachi , τῷ PmixxAxufs
᾿Αρκλῶ, κανὼν εἰς ἑορτὴν τῆς ἁγίας πεντηκοστῆς,"

Michaelis 78 magucasuz epiftola aliquot, qua-
rum Ia πρός τινα πνευμοτικὸν, inc. ϑεοσεβέσατε
ἱερομιόναχε xo ἀξιέρατε φιλέϑεε.

Διήγησις τινὸς μονα χε aocidíx 2$ Καππάδοξ πρὸς
τὸν ἱερέα Νικόλαεν τὸν παλομομάτες Inc. Οἷδε
τὸ πρόσχηκμο, βέλτιτε τῶν ἐπῶν."

Joaunis Chryfoftorii Ὁ μελέα εἰς τὸ νέον ἔτος, Inc,
Θανκαταὶ τῶν ὀρϑοδόξων αἱ πανηγύρα:,

Mei £tii vita Simeonis Stylitae. Inc. Ay«32» μὲν
ἦν τοῖς χρισιανοῖς,

itonii, monachi, ϑαῦμια γινόμενον ἐν τοῖς yavxis
i& KoAzccmas τῇς Φρυγίας παρὼ TE ἀρχαγγέλε
Μιχαήλ, Inc. 6 πανάγαϑος καὶ Φιλοικτίρμων
Sus,

Zithauafí METRE ταχυγρφε μαρτύριον τῆς ἁγίας
μεεγαλομεάρτυρος Rosetta Inc, ἔτας TpIxxos E
πέμπτε.

Merito

795 CATALOGVS MSS.

Μαρτύριον τῆς ἁγίας ὁσιομδρτυρος παρασκενῆς,) σύγ-
γράμμα Ἰωάννα πρεσβυτέρε Εὐ ρίας (Gc). Inc.
ϑαυριοασαὴ μὲν εἰς ἀκοήν,

Georgii, rhetoris , ἐγκώμιον es pxprveus, Inc,
M2. ἂν πξσιν PmuÓazw)av,

Gregorii Naziauzeni carmen de Angelis. Inc.
OU δ᾽ ὑετίοιο κατ᾽ ἠέρος ἐυδιύωντο:,

Theodoti epiícopi Ancyrani λόγος ds τὸν μεγαλο-
μάρτυρα Δημήτριον, Inc, νίκα 7 ἄλη τῶν ἐθώ-
λων ἐφαεδρύνετο,

Georgii,rhetoris, μαρτύριον τῷ yix μεγαλομιίρ-
τυρὸς ἱΓεωργίε, Inc. οἱ μὲν τὴν χρνίστην yoaay
μ“ταλλατεύαν λαχόντες.

Ξυμεῶν τῇ λογοθέτα βίος καὶ πολιτέα Nicolai,
epifcopi Myrenfis. Inc. Zoé» τί χρήμα Qu-
vesQ» xdg.

Hefych, presbyteri CP. Um0MYICIS εἰς τὸ μαρτύ-
Liu τῶν ἁγίων ὦ μαρτύρων τῶν ἐν πρήτη μαρτυρή-
σαντων, inc. Ad d ó πανάγαϑθος 9565.

Gregorii Nazianzeni vita confcripta a Grego-
rio, presbytero, emis difipulo. Inc. Evyxa-
^4 μὲν jaxs, ὦ ἄνδρες,

(Vita Joanuis Clersfoflomri) inc. πᾶσι μὲν τοῖς
εἰμαϑέσιν ἐπικερδὲς ἦν τὰ μὴ ὑπέρογκα φϑέγγεε
σϑαι; et poft 12.limeas: &ros τοίνυν, ὦ rot,
ὁ σοφώτατος xe ϑᾶος ἀνὴρ, "lows ὃ μέγα:,
᾿Αντιοχεῦν μὲν ἦν τὸ γένος,

Hleletii, monachi, σύγγραμεκα εἰς τὸν βίον τῷ κιε-
γάλε ᾿Αντωνές, Inc. ᾿Αγαϑὸν μὲν ἀεὶ πᾶσι
χρισιανοῖς τὰ ποιᾶν τὸ ϑέλημα TÀ κυρίχ ἡμῶν
"Ine Xge8.

Διώλεξις σύντομος γινομένη ἐν “Ἱεροσολύμεοιξ ἐπὶ Σο-
egeris ἀρχιεπισκόπα περὶ πίσεως Ζριπεανῶν i
νόμων Ἑβραίων. lnc. ὁ xpusimvó$ evt" πρὸ πών-
τῶν τότων ἐρωτῆσαι ϑέλω.

Διάγνωσις τῶν ζωδίων lingua graeca vulgari. Inc.
ὃ κριὸς ὠφελᾷ Qa νὰ Bx; χαρτίον, ὙἼτα-
€atus aftrologicus, vbi de diuinatione per
catinum, et alia Rügen piena,

ies "od πολιτάα TE ἐν ἁγίοις marpos jov ΝΞ 0-
λάκ. Inc. εὐλογητὸς κύριε "Lyc Χριςέ,

Anonymi inflitutiones grammaticae.
γραμματων γρέφειν προϑέρονοιξ

Βασιλᾶ μεγάλῳ Πτολεμαίῳ ᾿Ατράψνυχος ἱερεὺς
καὶ βίβλων ἐπιγραφεὺς ἰδίῳ δεσπότῃ. Inc. Ὅτι

μηδὲν ὀφόλα σε τῶν καλῶν λανϑάναν.

Iésocieeos Φιλοσόφε.
ὑπ ἐμξ εὑρισκορεένων εἰς τὸν εἰνϑρωπινον βίον.
Michaelis Pelis ἐπιλύσεις σύντομιοι καὶ ἐξηγήσας
ἀποριῶν φυσικῶν ad Michaelem Ducem imp. in

capp. CLXJLIL, diflinctae, ;

, LJ
Inc. περὶ ἑνὸς ἑκάσα τῶν

Inc. περὶ

GRAECORVM 1
3
Ἑτέρα ἐξήγησις, τινὸς περὶ cuc , περὶ ϑερμῶν ὑδα-
τῶν; περὶ τῶν ἐπιγέων x9 ἐπερανίων κατασκευῆϊῳ
περὶ τῶν δ΄ τοιχείων, σοὶ γεβελῶν, περὶ Bgo
d ἀςραπῶν. Inc, δ σεισμὸς &ru$ γίνεται " Wa
ἔχα φλέβας εἰερικς,

Ἕτερα κεφάλαια ἐκβληϑέντα dx τῆς ὦσρονο μεκῆς

τέχνης. Capita funt 25. Inc. "τὸ ἀράνιον σῶμα
τινὲς πρύς αἌλον πεπηγ “μένον ἅπον ἃ ava, Cap. 2.
eft Πρόκλα ἐρανοδρόμια. Cap. 6. Kavóvuv τῶν
xJ' βαϑμῶν καὶ τῶν d ἀνέμων, ᾿Δντεόχε

cap. T. lxdA & ἀλεξανδρέως ἐπίσκεψις dizgoyouu-

κὴ περὶ τῶν ιβ΄ Cudiuv, Cap. 12. hoc titulo:

σχόλιον llgoxAa ἐρανοδρόκια mpi ἀνατολῶν κρ

δίσεων, Inc. περὶ ἀνατολῶν καὶ δύσεων ἄτρων *
aav ἀςφολογικῶς ὁρμιημιένῳ “οι, Cap. I3. KA «v-
dix περὶ ἀγαϑὼν καὶ κακοποιῶν ἄτρων. Cap. τό.
Ἰκλεανξ Λαοδικέως, Cap. 17. Ἡλεοδώρε
ἐπίσκεψις τῶν πλανητῶν. πῶς ,κυριεύασι τὸς ζ΄.
ἡμέρα, τῆς ἑβδομά des καὶ τοὶς B ὥρας. Cap. 2:,
περὶ τῶν τῆς σελήνης παρατηρήσεων» Πέρσε ee
λοσύφε τῷ Μιῷνατή. — Inc. τῆν σελήνης kane 4
ἐν τῷ np καλόν is oda. Cap. 235 περὶ !
KS cuv ποιάντων τώραξιν καὶ κίνδυνον κα ὄμιβραν ἢ
“ἀνέμας ἢ πυρκαίως, Πέρσα φιλοσόζα τῇ Ma-
ὡμινατή, i

Χρύσμα, (fic) τεχνωϑὲν παρὸ τῇ Οὐώλεντος, —
Inc Ὄργανον 3«& ἐσὶν καὶ QU as.

Μερικὼ ἀποτελέσαατα ἐκ διαφ΄ ρων ἀποτέλεσμα τικῶν, D
OvxAevros, «cun, ῥητυρίχ, wo fiam, ὑφαιςί.,
y&, Tu ay ip, isiavk λαυρδικέως, καὶ ἑτέρων͵ "

Ἔκ τῆς HO ϑδρα ὠτρονομικῆς παν ΝΣ περὲ

inc. dh ὅ ὅτε ἕν Fx«sov s

δεκανῶν Qu! av.

ἔχα δεκανὰς y.

D - J
Ilezé αἱρέσεως τῶν xspav,

i
᾿Αντεΐχα, Παύλχ aAefay- —
dpfus , YaAtzvE DL

"n

Ἐπισολὴ Πέτρα Φιλοσόφχ ds τὸν πατριάρχην κὐ

᾿λλύσϑω, Θεοτήκητέ μα
ὀέσποτα. ἀτρολογ ὰ πᾶσα ἑλληνικὴ (ἵνα δή σοι τῶν

ρίον Ακπᾶν. Inc.

σῶν τρωτογεννη utr ἐφ᾽ ἑτίας εὐθὺς ᾿ ἀπάρξωκεο) iá

Φϑαρέσϑωσαν Ey ἠωὴν κύνει ἀτρώπτοντες. xai
καὶ ναῦς ἀφιῶσα Φωνὴν, x
Eva ϑαρέσϑω τάτοις αὐ H
τα πρῶτα τῆς ἀπάτης κυϑεύματα, Xx. T. A. 3
T& αὐτὰ Πέτρα Φιλοσόφα ἔκϑεσις περὶ LE
Inc. πώντα Φϑαρτὼ καὶ τρειπτὰ τὰ κτιςὰ Myey
a. καὶ Φρυνᾶν ὀφάλομεν, μηδενὶ Truy Aergaap —
E προσκύνησιν. προσάγοντες, τὸ εἰς ἡμῶν Des
ἐρισϑέντα ὑπὸ TE ποινξ δεσπότα ἡ κῶν. μή τε ἐν,
χόμεϑα ἀκέσαι ϑεὲς ἀςέραι ἀγκϑοποιάς τὸ
κακυποιὲς,, ἀφρόνως ὑπὸ τῶν τὴν ματαίαν καὶ iiu
σαιμοπόνον τῶν Ἑλλήνων εἰςρολογίαν ἐκακϑόντων,,
ὅτις εἰς μυρίκε βλασ(ηροῶν x9) οἰωνισμιῶν βόϑρας,
sariya

ταῦροι ὑβρίζντες.
€ ὦ NL Lg]
0 73: ἀδικίας Suy^ 5$,

Dj BIRLIOTHECAE REGIAE NEAPOLITANAE

^ EJ 5? 2.4
«κατάγει τὰς αὐτὴν καταϑεχομένες, ᾿Αλλ ἀπέτω
μ} ^ u ^ 3 3
wy πᾶσα αὐτοῖς ivy uc μηδὲ κατ ova
m PS IMMAI, :
ὀφϑήτω, μηδ ἐν λογισμῷ ἀναβήτω, αἰρκεσϑη-
Ξ 2
σόμεϑα τῇ mepÉcy ἀςτρονομικ φιλοπονίᾳ ὡς
Ὺ , e 3 , ' ἊΝ ΠΡ» 32. ὦ
ἀναγκαίης καὶ χρησιμωτώτη πρὸς τὸ δι αὐτῆς
τὴν νὴ E
γνωρίσαι» ὥς φησιν ὁ 3:06, cuu καὶ xoupss
καὶ ἡμέ καὶ ἐ : | δῆλα πάντα τῷ
ἡμέρας ἐνιαυτὰς καὶ δὰ
΄ ? ^- € » e ^, 4 sva
κτίσαντος volgo, ὡς ἀκαταπαύφως κιγαβιενοί,
*, T.

! - * * 2" ἊΝ
Περὶ σελήνης, πῶς dà εὑρίσκειν τὸ ϑεμέλιον αὐτῆς,

, ' - ε e x. -
lnc. &xst' ἀνάλνε τὰς Tft ἡμέρας τῇ ἐνιαντῆ,

495

TZ ἀγὰ Meg « μέϑοδος τῆς ιδ΄ ἐν e Ay.
Inc. πάντοτε ὁ πρῶτος κύκλος τῆς σελήνης.

Ἥρωνος ἀσωγωγὴ τῶν γεω μετρα μένων, Inc. κα-
Sé; ἡμᾶς,

Photii, patriarchae CP. epiftolae, -inter quas
quaedam, quae abfunt ab -cditis.

Alia a/frologica , quo quisque fub Zodiaci figno
natus, Inc. ὁ γεννηϑ εἰς νεώτερος ἐν καιρῶ ζωδίε
7h κριξ ἔφα! εὐπδής, (Codex chartaceus (cri-
ptus manu Ioannis τὰ ἐπέχλην ξυροκεφαλίτα,
coeptus anno 1484. abí(olutus anno 1495. pa-
ginis vtrinque nctatis 1232.

Pafchalis Baffus, Regius Bibliothecarius , vecenfebat raptim menfe Aprili ann. 1792.

Index auctorum et fcriptorum,

A.

Afra Apoftolorum nr. 223
Adraftus, peripateticus; 156
Aegineta (Paullus) 134
Aelianus 188
Aefchylus 24. 26, 33. 56. 59
Aefopus 13
Agathias 147
Alexander, monachus; 10
Alexius Ariftenus T5
Alexius, imp. 2
Amafis 53
Ammonius 129
Anaftafius, Sinaita, 7T. 2c0, 243
Andreas Arch. Caefar, 65
Andreas, Cretenfíis 110
Anonymi, paflim

Antiochus, monachus, 243
Antoninus, imp. 53
Antonius, monachus 55
Apollinaris 92
Apollodorus 48
Apollonius, Rhodius, 82, 131. 222

Aphrodifienfis (Alexander) 114.126.129. 157. 175.197

Aphthonius 164. .207. 214
Apfinee 52
Apocalypfis 65
Apophthegmata 52
Aretaeus 155
Ariftides 32. 52
Ariftides Quintilianus 17. 141
Ariftophanes 16. 37. 57. 80.107

Ariftoteles 2. 8. 63. 70. 74. 97. 114. 120. 129. 134.
135. 150. 162. 175. 189. 190, 191. 213. 216. 221.
: - 245

ΚΖ ο!. Κ΄.

in codd. Neapolit. memoratorum.

Afclepius "Trallianus nr. 158
Aftrampfychus 55
Athanafius X9. 55. 110, 200
Athanafius , Cretenfis, 166
Athanafius , monachus; 55
Athenaeus 143
E.

Bacchius 17. 141
Bal(amo 36
Barlaamus 108. 156
Bafilaces 2
Bafilius 2. 53. 54. 90. 99..104. 177. 181. 234. 236.

245
Bito [43
Boethius 137
Bryennius .17. 156

c.

Calaber (Quintus) 242,
Califtus Fidus 6
Cato 157
Chalcondylas 7i
Choerobofcus 27. 161
Chryfoloras 38. 95

Chryfoflomus 28. 55. 99. rto. 126. 177. 195. 206.
225. 231. 239

Clemens, Alex. 165
Concilium "Tridentinum 105
Corinthus (Gregorius) AI, 8$
Cornutus 32
Cosmas 27
Cosmas, Pleuftee 19
Cyrillus $5. 205

Hhhhh D. Dama.

INDEX AVCTORVM ET SCR:PTORVM

194

D.
Damafcenus (loannes) nr. 27. 35. $4. 55. 81. 174
Damafcius 118
Demetrius Phalereus 52
Demofthenes 32. 39. 73. 122. 139. 221
Dio Chryfoftomus 111. 211
Diodorus, grammaticus, 7
Diodorus, Siculus, 193
Dionyfius, Alexandrinus, 44. 238
Dionyfius, Arcopag. 65. 219
Dionyfius, grammaticus, 27
Dionyfius, Halicarnaffeus, 52
Dionyfius , muficus, 17. 141
Dionyfius, "Thrax, 161
Dofitheus 55

*

E:
Ephraim , Syrus 245
Epictetus 119
Epiftolica collectio 50
Euagrius 223
Fuangeliftarium 1
Euclides 227
Eunapius 9. 64. 188
Euripides 20. 46. 49. 51. 76. 132
Eufebius 19. 220
Euftathius 173
Euthymius, Zygabenus 204

E.
Flauius Iofephus 147. 182

6.
Galenus 145
Gaza 45. 66
Gennadius 21
Geoponici 5
Georgius, rhetor, 55
Georgius , fcholarius, I2. 240
Germanus 110
Gorgias 38
Gregorius, Protofync. 95
Gregorius, "Thaumaturgus, 54. 15$

H.
Heliodorus 55
Hermias 152
Hermogenes 153. 164. 169. 207. 214
Hephaeftio 98
Hero 5. 55. 143. 171. 229
Herodotus 23: 113. 127. 128
Hfiodus 26. 55. 56. 59. "76. 101. 117

-

Hefychius nr. 54
Hieronymus Aleander ^ 103. 140
Hippratrici 7
Homerus 27. 59. 69. 112. 159. 178
Horus 135
L
Iacob, Hierofol. 110
Iamblichus 125. 167
Index Bibl. Vaticanae 176
Ioannes, Cantacuzenus 194.

Ioannes Cinnamus 2

Ioannes, geometra, 92
Iofeph. diaconus, 130
Iofeph. Methonenfis, 59
Iofeph. Philagrius, UT "X55
Iofeph. 'Theffal. 177
Ioannes "Tzetzes 2. 178
lfaacus Argyrus 27
Ifaacus Tzetzes 2
Ifocrates 21
lulianus, imp. 41. 45
lulius, Africanus Uy
I
Laertius (Diogenes) 68
Lamprias 68
Lafcaris 12, 96
Leo, imp. I9. 47. ἴ10,143. 230. 231
Leo, papa, 54
Leo, Sardicenfis 2
Libanius 9. 32. 53. 78. 185. 210, 241
Lexicon 14. 117. I38. 148. 170, 179. 212
Lucianus 109. 146
Lycophron 34. 168
Lyfis 43.
Μ.
Manaffes 1$. 166
Marcus, Ephefinus, 95
Matihaeus, Hieromonachus,
Mauritius ? 30
Maximus 2. 55. 20$
Mazunate 5$
Meletius 55
Menander , rhetor, 51

Metaphrafles

M«thodius, Patarenfis,
Michacl, Apluchirus,
Michael, Glycas, 20$
Michael, Paraíceuas, 55
Mofchopulus 3. 13. 27. 31. 32.62. 77. 101. 183

N. Nazian-

55. 208. 235.
200

iT

χε

Nazianzenus (Gregorius) ur, 2. 53. 54. 81. 90.

Nicephorus

Nicephorus Blemmidas
Nicephorus, Botaniota,

"Nicephorus Calliftus
"Nicephorus, imp.
Nicetas

Nicomachus , Gerafenus,

Nilus, Theffalonic.
iNomocanon

Nonnus

Nyllenus (Gregorius)

Ocellus
Olympiodorus
Onofander
Oppianus
Orpheus

Pachomius

Pappus, Alexandrinus,
Pelagius, Patricius
Petofiris

Petrus, philofophus,
Phalaris

Philippus Solitarius
Philo

Philoponus
Philoftratus
Phocylides
Phoebammon
Photius

Pindarus

Planades

Plato

Platonius

Pletho

Plutarchus

Polemo

Polyaenus

Polybius
Polycarpus
Porphyrius

Proclus

E

IN CODD. NEAPOLIT. MEMORATORVM

195

N Pícllus nr. 19. 55. 100. 227, 238
102, Píalterium 6t
156. 219 Ptolemaeus 23. 108. 124. 141. 142. 136
167 Pythagoras 27
15. 110..238
18 : S.
19. 102. Scholia in Homerum 133
143. 230 Scholia in Nazianz. 89
90.244 Seuerus, fophifta, 2
93.108. 141 Simplicius 60. 136. 151. 162
32 Sophocles 25. 42. 215
236 Splenius ES
$3 Stephanus, Byzantinus, 226
! 35. 181 Stobaeus 57. 145
Synefius 2,.52. 221
9. Syrianus 228
4
E *
39 "Themiftius 172
9! "Theon 9. 108. 156. 233
94. 125 "Theocritus 50. 217
Pp. "Theodoretus 198. 199. 205
243 Theodorus, Metochita , 197
232 "Theodorus, Mopífucftenus; 199
27 "Thcodorus, philofophus, 67
55 "Theodorus prodromus, 2, 120
55 '"Thecdorus, ftudita, 243
55 'DLheodotus, Ancyranus, 53
1» Ὑὰ ϑεολογέκενα 8
50 ὙΔΒεορἢγαῆιιβ 186
19. 100. 129. 162. 218 "Theophylactus 53. 175. 180. 187. 204.
$6 "Thomas Magifter 27. 106
213 Thucydides I15. 146. 147. 221
164 "Timaeus, Locrus, 224
2.53. 55. 167. 203 Troilus 164
23. το Tryphon 12. 27
2/1. 32. 55. 84. 108. 137. 164
50. 157. 144. 221. 224. i
16 Valens 55
8. 22. 85 Vrbicius 30
108. 137. 141. 168. 184. 224
137 Χ,
19 Xenophon 116. 136, 20
121, 160 Xiphilinus 154
si agis
2. IO8. 124. 120. 141 ζω
110. 144. 192. Zonaras 36. 67. 959. 195
Hhhhh 2 CODTCES

τοῦ

CODICES GRAECI. MSS.
BIBLIOTHECA

QVI

CODICES GRAECI MSS. QVI ADSERVANTVR NEAPOLI

ADSERVANTVR NEAPOLI IN

AVGVSTINENSIVM S. IOHANNIS

AD CARBONARIAM 5.

1) 44eliani hiftoriae animalium libri XVI1, In
charta bombycina, facculi XV; Δα calcem,
vt in plerisque codd. adnotatur: toni
Seripandi ex Iani Parrhafii- tcftamento.

2) Aefchyli tragoediae cum fcholiis et gloffis in-
terlinearibus. Codex chartaceus, faec, XVI.
exaratus,

3) Aeé[chyli tragoediae tres, fc. προκηϑεὺς δεσμώτης,
ἑπτὼ ἐπὶ ϑήβας, πέρσαι , cum fcholiis et gloflis
interlinearibus, ^ Codexchartaceus, faec, XV.

4) Alexandri, Aphrodifienfis, φυσικῶν σχολιίων ἀπο-
ριῶν καὶ λύσεων βιβλία y. — Eiusdenr σχολίων
ηἠϑικῶν ἀποριῶν καὶ λύσεων βιβλίον δ΄͵ Codex
chartaceus fcriptus ann. 1523.

5) Zefopi fabulae aliquot. --- Ἐς 73 ἐγχαριδία
᾿ἩἩφΦαετίωνος ἐπιτομιὴ τῶν 3' μέτρων. — Arifio-
phanis Plutus, cum fcholiis ZAomae Magi-
firi; eiusdem Nubes, et Ranae, — Codex
chartaceus, faec. XV.

6) Zriflidis opera. — Gregorii Cyprii epiftolae,
et oratio ad Andronicum, Palaeologuim. —
Libanii et Bafilii epiftolae amoebaeae. —
Bruti epifolae. Codex bombyc. íaec. XIV.

T) Scholia. in ZAriffopkanis comoedias fex, fc.
Acharnanas, Equites, Aues, Pacem, Vefpas,
Lyfifiratam. Codex chartaceus, íaec. XV.

8) Zrati φαινομένων libri IV. — — Lucianus περὶ
ὀρχήσεως, Codex chartaceus, faec. XV.

9) driflotelis rhetorica ad. Alexandrum, — Codex

bombycinus ,. faec. XIV,

10) Collectanea Znaflafii Sinaitae, Bafilii, Chry-
foflomi, Theodoreti, Origenis,. Ephraem
Syri. — Vita Nili Calabri. — Vita Philare-
ti Calabri.

iy Zrriani ἀλεξανδρα «yefuctus ἱστοριῶν βιβλία ζ΄.
Codex bombycinus, faec. XV.

ἘῪ Notitiam atque indicem horum codd. MSSt. debeo liberalitati atque humanitati cel. Caie£ani de

incor,

12) Bafilii ὁμιλίᾳ πρὸς Tis »í&s, —— Plutavchus:
περὲ παίδων ἀγωγῆς. — Aiusdem πῶς δᾷ τὸν
νέον ποιημάτων οκίειν, — Jfacratis λόγος:
παροινετικὸς πρὸς Δημόνικον, περὶ βασιλείας πρὸς
Νικοχλέα,, ward coQusuv. — Pythagorae cat-

mina aurea. — JLhocjlidis ποίη κα ναϑετικόν,
Codex chartaceus, Con(lantini Lafcaris manu
fcriptus.

13) Stephanus, Byzantinus, περὶ πόλεων καὶ δήμω»..
Codex chartaceus , ᾿ίδες, XV.

14) Johannis Curopalatae hiftoriae-compendium,
Codex bombycinus, faec. XV.

15) Xexsoex38x; ex variis auctoribus , fc. ex libris
V. et N. Teftamenti, ex Bafilio, ex Chryfo-
ftomo, ex Syncfii-epiftolis. — Synopfis V.
'Teftamenti. — Collectanea ex operibus Io-
hannis Damaíceni, Herodiani, Platonis, "Thu-
cydidis, Herodoti, Ifocratis, Philoftrati, Li-
banii, Plutarchi, Xenophontis, Fl. lofephi;
Ariftidis, Iuliani imp., Himerii fophiftae,.
Luciani, Maximi, Polybii, Aeliani, Mer-
curii Trifinegifti, Hippocratis. Codex bom-
bycinus , faec.. XIV,

16) ΜΜέλισσα τῇ μεγίλε BasAas. Eclogae ethicae
ex variis auctoribus (acris et exoticis, et ex
ipfomet Za/ilio , cuius nomen prae fe ferunt,
in capita digeflae fequentia: περὶ βίκ ἀρετῆς
καὶ κακίας, περὶ φρονήσεως καὶ DEUS, περὲ
ἀγνοίας wq] σωφροσύνης, περὶ ἀνδρείας xq) ἰσχύος,
περὶ δικαιοσύνης, περὶ TE ὅτι Ex ἀεὶ τὸ πλᾶν ple.
σον. Codex chartaceus, faec. XV. E

17) Auguftini foliloquia;.in graecam linguam verfa.
a Demetrio Cydonio. — Precationes aliquot
Ephraem , Syri, et Nicephori Blemmidag
Codex chartaceus ,. faec, XV. !

18) Excerpta moralia et hiftorica ἀνεπίγρωφα,.
Opufculum chartaceum, faec. XVI.

19) Johamu--

IN BIBLIOTHECA AVGVSTINENSIVM S. IOHANNIS AD CARBONARIAM 701

19) Johannis, Damafceni, Xéyos as τὴν κοίμησιν τῆς
ὑπεραγίας. ϑεοτόκα,, et alia opufcula, — Codex
chartaceus, faec, XV,

Euflathii fcholia in. Dionyfium, pericgeten.

20)
Codex chartaceus, faec, XV.

21) Eufebii de praeparatione euangelica libri

- XVIL. — Theonis Smyvnaei τῶν κατὼ τὸ μα-
ϑηματικὸν χρησίμων εἰς τὴν τὰ [Πλότωνος ἀνέγνω.
σιν ὅτε ἀναγκοῖοα τὰ μωϑήματα. — Περὶ ἀριϑικης-
τικῆς, περὶ ἕνος καὶ μονάδος, | Definit haec tra-
€&atio in haec verba: Aermeros δὲ μνημονεῦσαι
soixaudus καὶ τιὶ κατὰ ἀσρονομίαν (οάοχ
bombycinus, faec. XV,

"

22)
ἹΜονῳδία ἐπὶ τῇ δεσποίνῃ, περὲ εἰ καρ utvus , Ἔπι-
νομεῖς τῶν νόμων, περὶ ὧν ᾿Αοιτοτέλης πρὸς Πλά-
Tuy« διαφέρεται,
Timaeus, Locrus, de muudo ct anima, cum
fcholiis marginalibus. — —Synefius περὶ ἔνυ-
cvv, cum Nicephori Gregorae conunenta-
riis. — Cleomedis κυχλικῆς ϑεωρίως μετεώρων
βιβλία β΄. lohannis, Alexandrini, gramma-
tici, περὶ τῆς τῷ οἰσρολιώβε χρήσεως, — Plato-
uis limacus. — ᾿Δρισοτέλας περὶ παντὸς
κόσμε πρὸς ᾿Αλέξανδρον, βασιλέα. Codex char-
taccus, (aec. XV.

!' 0 2) 1 ,
πέρε τὰ CVTOS ἐπωνυσίας, —

23) Theodori Gazae: grammatices libri ΓΝ, Οο-
dex bombycinus. '
Geoponica» libri XX.
faec. XV.

24) Codex bombycinus,

25) He[iodi opera ex editione Aldi Venet. 1495.

cum fícholiis mss, marginalibus et gloffis in-
terlinearibus ἐπ Ἔργα καὶ 'Hwfjzs. | Praemitti-
tur συνταγμριοέτιον ms, "Theogoniam phyfice
enarrans vsque ad v. 178. ὁ δ᾽ ἐκ λοχεοῖο mecs
ὠρέξατο χαρί,

26) Herodoti hiftoriarum libri IX. Codex bom-

bycinus, faec. XV.

Hippocratis, Diogenis, et Bruti epiftolac.

— "riftotelis τὰ μηχανικώ, — Codex. mem-

branaceus, faec. XIV.

28) Theophanis Ceramei homiliae LXI.
bombycinus ann. 1333. fcriptus.

27)

Codex

29) Hermiae, philofoohi, in Platonis Phaedrum
commentariorum libri lll. — Codex. charta-
ceus, faec. XV,

Georgii, Gemifli Plethonis περὶ τῶν ἀρετῶν,

3o) Flauii lofephi de Bello Iudaico libri VII.
Codex bombycinus, faec; XIV.

31» Lycophronis Alexandra, cum- fcholiis. Iohan-
nis "Tzetzae et gloffis inteclinearibus, — 47ε-
fiodi 3 ἀσπὶς Ἡρακλέες, .-- 1)ιοη ok X μένης
᾿περιήγησις,, cum fcholis Euflathii. — o/ta:t-
nis, Autiorlienl, Zcxeashayla ἔχεσα διασώφησιν
τῶν μνϑευοκένων. — Theodori Prodrom iom-
bi varii argumenti, — περὶ προσῳθίας καὶ οἷ-
zgov, — βου ας ποίημα νεϑετικόν, — Mz-
σαίε Γραμκματικᾷ τὰ καϑ' Ἡρὼ καὶ Λέανδρον,

C— Διονυσίκ ᾿Αλεξανδιέως προσφδία ὠπτὸ δέρας
φόρων ἐξηγητῶν, τηρπάοίᾳ εἰ] : nou enim
de Profodia hic agitur, fed de totius gram-
matices elementis. Siquidem exhibentur νας:
riorum commentaria. in: Dionyfij huius Ale-
xandrini τέχνην eczyeyucy, quorum nomina
peffim in ora codicis occurrunt, nempe Dic-
medis, Ifidori, Stephani, Heliodori etc. —
Θεοϑδοσίς γραμιματιεξ,, "Theodofii, grammatici.
traclatus imperfeé&tus et in (ine mutilus; Co-
dex bombycinus, faec. XII,

32) Libanii, fophiftae, declamationes. ^ Codex

bombycinus, faec; XIV.

33) Diogenis Laertii vitae philofophorum. Prae-
mittitur- index capitum. manu- Theodori Ga-
Zae, cuius hic codex erat.

34) Libanii epifolae CCLXIII,
ceus, faec, XV.

Codex charta-

35). Luciani ,. Samofatenfis, Τίμων 7 μισανϑρωπος,
Νεκρικοὶ διάλογοι. Codex membranaceus, faec;
XIII.

36) Manuelis Mofchopuli ὀνομοίτων ἀττικῶν συλλο-
y. Codex bombyciitus, faec; XV.

37) Manuelis Mofchopuli κα πρώτη σχέδη, com-
mentarii,, grammaticam analyfin. exhibentes.
Codex chartaceus, (aec. XV.

38) Scholia in. /Vicandri ϑηρικκά, Codex charta-

ceus, faec, XV.

39) Νικηφόρᾳ μοναςξ wu] πρεσβυτέρα τῷ πτήτορος
ἀσαγωγικῆς ἐπιτομῆς, Nicephori Blenmidae
epitome ifagogica, phyficam contingns capiti--
bus XXXI — dem περὶ οἰκήσεων, — Codex
chartaceus , faec. XV.

40) Oppiuni Halieutica et Cynegctica, cum fcho-
lis et gloffis interlinearibus, — Co/uthi,

Hhhhh 5. "Ehebani,.

198

(Thebani, Ἑλένης eco atyY). -— Τρυφιοδώρκ
Ἰλίν ἅλωσις, Οοάεχ chartaceus, δος, XV.

40) OnomafHicon graec. latin; Codex chartaceus,
faec. XV.

42) Oriba[ii ἰατρικῶν συνωγωγῶν βιβλία εξ, fc. pri-
" amores tantum totius collectionis medicinalis
libri XV. Codex bombycinus, faec, XV.

43) Achmetis ὀνείρων διζσκεψις. | Codex bombyci-
nus, faec. XV. mutilus in principio.

44) Pollucis onomaflicon. Codex chartaceus fcri-
ptus ann, 1491,

Timaeus de mundo et anima, — Procíus in
Platonis Timaeum. — Procíi fcholia in He-
fiodi ἔργα καὶ sefoxs. — rtemidori oniro-
critica. Codex bombycinus fcriptus an. 1514.

45)

Polemonis, fophiflae, εἰς ἹΚυναίγαρον καὶ Καλ-
λίωαχον. — He[gchius, Milefius, illuftris περὶ
τῶν ἐν παιδείᾳ διαλα αψάντων, — Ἔκ τῶν TE
ᾧιλοςίρ τα βίων σοφισῶν, Codex chartaceus,
faec, XV.

Polyaeni ftrategematum libri VIII,
bombycinus, faec. XV.

46)

41) Codex

43) Poljbii hiftoriarum liber VI. Sequuntur re-
liquorum excerpta vsque adlib. X. Codex
chartaceus , faec. XV.

Paufsniae 'Exxzdos περιήγησις, Codex bom-
bycinus, facc. XV.

50) Q. Calabri τῶν ὁμήρῳ παρχλαπομιένων libri VII.

— Orpliei hymni. Codex chartac. faec. XV.

$0 Tücodori Studitat x«rexuzas pot τὲς nUTE μα-
ϑητώς. — Küusdem ὑποτύπωσις τῆς πατατάσεως
τῆς μονῆς τῶν cx)», et iambi varii argumen-
ti, — Νανπρα τίς πρὸς τὸς x0 Die ἐπισολή,
Codex membranaceus, faec. XI.

sz) Thucydidis hiftoriarum libri VIL. — Codex
bombycinus, faec. XV.
35) Thucydidis hiftoriarum libri VIII. — Codex

charrzsceus , faec, XV.

54) Euvipidis tragoediae IV. — Hecuba, Ele&ra,
Oreftes, "Troades, cum fcholiis Mofchopuli,
Maximi Planudis, ct gloffis interlinearibus,
— Sophoclis tragoediae 1I, Aiax, Electra,
Oedipus tyrannus, cum fcholiis Mofchopuli,

CODICES GRAECI MSS. QVI ADSERVANTVR NEAPOLI ^

Maximi Planudis, Procli, "Tzetzae, et glof-
fis interlinearibus. — —e/iodi ἔργα καὶ ἡκμέ-
£^, cum fcholiis Procli Mofchopuli, Maxi-
mi Planudis, Tzetzae, et gloflis interlineari-
bus. — &eocriti Idyllia cum fcholiis Mo-
fÍchopuli, et Maximi, et gloffis interlineari-
bus. Codex bombycinus, faec. XIV. ὁ

35) δία Apoftolorum, Epijtoiae Pauli, apofloli,
et catholicae, Codex chartaceus, faec, XV.

56) Za Apoflolorum, Eyiftolae catholicae, et
Pauli, apo/loli. Praemittitur longa. praefa-
tio, cum canone et variis indicibus. [n fine
praefationis legitur: "£z Νέρωνος Καίσαρος Ῥω-
μιαίων ἐμαρτύρησε lluUAos ὁ ἀπόσολος ξίῴφα τὴν
κεφαλὴν ἀποταηϑεὶς ἐν τῷ λε΄, fra τὰ σωτηρίκ

; a V. WA S , SH
σάϑας, τὸν καλὴν ἀγῶνα ὠἀγωνισάκεενας Ey Ῥώμη 6,
€ y , ᾿ e , » 5» IE:
ἡμέρᾳ πανέμικ gupvos , ἥτις λέγοιτ᾽ c» παρὰ Ῥω-

* € * - ^ » , » »«*
Μαίοις ἡ πρὸ τριῶν xxAuyduy ἐχλίων, xaJ ἣν
Η , «ὦ b ou - Le
ἐτελοωϑὴ ὁ ἅγιος ἀπόστολος τῷ κατ᾽ αὐτὸν μαρτυ-
glo, ἑξηκοσῷ καὶ ἐννώτῳ fre τῷ σωτῆρος ἡ μιῶν
"Ins Xges παρ;σίας͵ Ἔςιν X» ὁ πᾶς χρόνος,

T ,
ἐξ à ἐμαρτύρησε τριακόσια τριάκοντα ἔτη, μέχρι
735 παρέσης ταύτης ὑπαταας τετάρτης μὲν ^Ao-
xadís , τρίτης δὲ ᾿Ονωρίκ τῶν δύο ἀδελφῶν αὐτο-
κρατόρων αὐγάσων., ἐννάτης ἰνδικτίονος τῆς πεντε-
κραδεκαετηρικῆς περιόδεὲ μηνὸς ἐκνίκ κϑ', ἡμέρᾳ,
Codex membranaceus, faec. XI.

57) Codex meinbranaceus faec. X. forma enchiri-
dioli continens IV. Euangelia, elegantiffimis
characteribus cxarata. Praemittitur epiftola
Euíebii ad Carpianum cum canone concor
dantiae Euangeliftarum.

58) Codex membranaceus, faec. XIII. eadem for-
ma, qua fuperior, continens IV. Euamn-
gelia.

59) Codex, in membranis continens Ettangelium
fecundum lohannem et fecundum Lucam.
faec. XI.

60) Codex bombycinus, faec, XV. mutilus, con-
tinens. O&oechi partem. et. Pentecoflarium.

x
In fine legitur: Χεὶρ Levra2én. x (uova xc),

61) Codex in membranis, faec. XIV. continens niz-
nologia Scprembris, Octobris et Nouembris,

62) Codex chartaceus, XV. (δος. continens ojf-
cium! Ecclefiaflicum Hebdomadae Sanctae, e
"Triodio defumtum.

Íu

IN BIBLIOTHECA AVGVSTINENSIVM S. IOHANNIS AD CARBONARIAM 79e

In Bibliotheca . . . Ruff Principis Scyllae ad-

feruatur

63) Codex MS. chartaceus, complectens hiftoriam
* — de rebus Conftantinopolitanis fui temporis, a
T4? 7a

" A.
Achmet cod. 43
— Aelianus r1
Acfchylus 2.3
Acíopus 5
Alexander, Aphrodifienfis, 1 4
Ariftides : 6
Ariftophanes 7
Ariftoteles 8159. 2/2. 27
Arrianus {Π
Artemidorus 45
Auguftinus 17

B.

Bafilius 6. το. 12. 16
Brutus 27
c.

Chryfoftomus 10
Cleomedes 32
Coluthus 40
D.

Damafcenus 19
Diogenes 27
Dionyfius 31
E
Ephraem Syrus. 10
Euripides 54
Eufebius 2i
Euftathii fchol. 20
G.

Gaza 23
Geoponica 3 24
Grezorius Cyprius 6
Gregorius Gemiftus Pletho 22

H.
Hermias 29
Hercdotus 26
H«cfiodus 25. 51. 54.

Georgio Phrantza ςοπίοτιρίαπι, | in quo
difputationes contra fectam Moammedicam
exhibentur arabice feu turcice, fed graecis
characteribus, et gracca interpretatione.

πο ΡΝ ἫΝ

Hefychius cod. 45
Hippocrates 27
1:

Ioannes, Alexandrinus, 22
Ioannes, Antiochenus, 31
Toannes, Curopalata, 14
Iofephus 39
L.

Libanius 34
Liturgica 60. 61. 62
Lucianus 35
Lycophron 31
Μ.

Manuel Mofchopulus 36.57

Menologia
Mufaeus 31
N.
Naucratius 57
Nicander, fchol. in cum 38
Nicephorus 3
O.
Onomafticum 4t
Oppianus 40
Oribafius 42
Origenes 10
Orpheus so
BE
Paufanias 49
Pentecoftarium 61
Philoftratus 45
Phocylides 27:31
Phranza 63
Plato 22,
Pletho 22
Plutarchus 12
Polemon 46
Pollux 44
Polyaenus 7
Polybius

500

Polybius
Proclus
Pythagoras

Quintus Calaber

ὃ,
Sophocles
Stephanus, Byzantinus
Synefius

FINIS

iNDEX AVCTORVM

«οὐ, 48 TES
45 "Teftamenti noui libri
12 "Theocritus
'Theodoretus
'Theodorus Prodromus

go "Theodorus Studita
'Theon, S$myrnaeus,
"Theophanes

$4 "Thucydides

13 "Timaeus, Locrus,

22 "Iryphiodorus

VOLVMINIS QVINTEL

IOANNIS ALBER TI FABRICII

THEOL. D. ET PROF. PVBL. HAMBVRG,

BIBLIOTHECA GRAECA

SIVE NOTITIA

SCRIPTORVM VETERVM GRAECORVM

QVORVMCVMOQVE
MONVMENTA INTEGRA AVT FRAGMENTA EDITA EXSTANT
TVM PLERORVMQVE E MSS, AC DEPERDITIS

^B AVCTORE RECOGNITA
B dune Wa Dum oe
VARIORVM CVRIS EMENDATIOR ATQVE AVCTIOR

CVRANTE

GOTTLIEB CHRISTOPHORO HARLES

CONS. AVL. ET P. P. O. IN VNIVERS, LITTER. ERLANG,

ACCEDVNT

EUPISIOPHORI AVGVSTI.HEVMANNI
SVPPLEMENTA INEDITA

FOLFMEN SEXTFM

HAMBVRGI
APVD CAROLVM ERNESTVM BOHN
^..€. MDCCLXXXXvIII

LIPSIAE EX OFFICINA BREITKOPFIÓ - HAERTELIA

“τισι 4 λῆ ITI2321A PIMWAC

"px va Hu. EE som Tr

eru xs ἑ x :

i ex iavpuvonvaovo A
TATIES πε zr AE /3MOARÉ. ἄνα, ἀποστυα f

Af cin: daga assa 3k. US nig rr
x

2M EE A Axiunoons53 (dmoTO YA ΚΑῚ

TN ταῖν a. e ει irme X € 1 |
X NOEL ποι TO A CRY 'O'EA LLL Lr

: Sn 25i v E ἊΣ pn τῇ Pob τ τὰ do
E ΠΣ PCUM un s τὰ αὶ εν ον ^ 2o.

ges ^h jk. OROHIOTEUIND bas d
Ἢ CEYWOA AUR ag 2M M
: c i ΠΣ v x VE D» ed ἐπὶ bon EN i.
" UNWHA HN πη VTeN EN r8 606.
ὶ XM. d "AE ia te! dun PA τ «d de A4 : es

UE aae rc stab CE low on ὃ y à OT
D. κύνες" ὙΠῸ LS VE As i xi de

ree] H y

" LÀ 4 E S
H A L 1 ST

Pa e f 1 A
: e rU 2.
- * ? ARE
A "N
B. f *. $

Bx Xu MUS T-IS-S I.M.O
ET

POTENTISSIMO
ΒΡ kc. DOMINO

D. O-M 1.N.O

FRIDERICO WILHELMO III

K EG. HOR V:SSIA E

MARGGRAVIO BRANDENBVRGICO SACRI ROMANI IMPERII ARCHICAMERARIO ET
PRINCIPI ELECTORI SVPREMO SILESIAE DVCI PRINCIPI SYPREMO ARAVSIONENSI
NOVI CASTRI ET VALENGIAE NEC NON COMITATVS GLACENSIS GELDRIAE MAG-
DEBURGI CLIVIAE IVLIACI MONTIVM STETINI POMERANIAE CASSVBIORVM YVAN-
DALORVM ET MEGAPOLIS NEC NON CROSNAE DVCI BVRGGRAVIO NORIMBERGENSI
VTRIVSQYE PRINCIPATVS PRINCIPI HALRERSTADII MINDAE CAMINI VANDALIAE
RACEBVRGI FRISIAE ORIENTALIS ET MVRSII COMITI HOHENZOLLERAE
RVPINI MARCAE RAVENSBERGI HOHENSTEINI TECKLENBVRGI LINGAE SYVERINI
BVRAE ET LEERDAMI DOMINO RAVENSTEINII ROSTOCHII STARGARDIAE
LAVENBVRGI BVTOVIAE ARLAYI BREDAE

SV ERINI

REL. REL. REL

KR E GI wc Do;/M It N O
GLO LONGE FN'DVL6EN'IOLEISSIMSO
HOEROIIFELICI ET SPLENDIDISSIMO

PATRI PATRIAE LENISSIMO
HOC VOLVMEN BIBLIOTHECAE GRAECAE

SACRVM ESSE IVBET

GOTTLIEB CHRISTOPHOR, HARLES

CYLMBACO-FRAANCYVS

i. r Ὅτ TY
or rU EE. ONE. πα ΕΥ̓ pm a5

DOE MULT ipai AAA, "nadaur OR KMON ΠΟῪΣ COE EMG μὲν
"DM RUAHwOle V ARA. Que VE Tnowmu uw SESS Oud tes iuo
As. eM Nafrno" φᾶς πὸ καθ pévATMegD wow iw Nard y Drag

JAM «greg onprttas. Xhpucua JEU RM re Ap Oarirzém 19481521 d ᾿
C Opwapsde MU Seri ORCI ἘΣ ἃ, e aa e Os«- a xod Ada Ὁ ;
ν᾿ ποκα EY vea guy Ἐπ ΝΠ Ν ncn qz Frais
dure a Rr iHd " nit TM . niens wt MERC Dawes

ES uS Kiunio. wxozta avid 124338. Suede b aHRWYV n
VS Ee o; d Ylanpakri nig roi reca T ET OM ρου: eredi
s "E ue c to ΒΑ ΘΝ Rus τὰ av o 13a / acad
RD x MSc ee. PRAE: SE Ξ
; j E pcc Mi Tro ER ΤΡ Ne EE d AE es ba" NI OC
duc NEC DEN E ocn: ji (un d mro s s
» 2 ἣν“ 2 e ix Ys

αὶ τ χα yi ταὶ 4.9 cid "wed
ἜΗΝ ied. τα us for Fun
C neo QOMIBELNSI RATRA Lue

C RABAAS n Hed edt A

τ CET PY 883. a OR

" :: Ἢ
R5. pM
JL px ep a: Ξ- 3
: - ^ z E.
τ x 4
Y ΄ E pet, É " τα
E D AUREIS a c
Y Kr Led a.
i & DU: 1
4 i Ch Y
y^
h ^ / es
;. CÓ Act ^ "vf itur T! - m»
e τὸν πη θν Ἡ AC
dear 1 W E
r» δ dE
EC "o E 3d *
$ - Ww ας
m. EN art
ν T - T Aul n -
d 1 3 - ^ " [3 Hf
: 4 * . Ld. 3 AY
" eC * Pug
r5 , *
ὃς ; B: S
n s de o UL Ὁ
t E "a

" inter tot tantasque regias virtutes, quae in pectore T V O,

REX AVGVSTISSIME

fident, omniumque ore celebrantur, infignis lenitas raraque indul-
ntia erga omnes ciues TV OS mire iureque praedicantur, eun-
"sque ad TVI venerationem atque admirationem non ducunt,
| rapiunt: equidem TVAM adorare purpuram, T V Oque x o-
(NI AVGVSTISSIMO hoc volumen cum fumma animi reli-

giofi

αἱ vo/ts esit REX POTENTISSIME
Nowixi1s TVl AvGVSTISSIMI facinorumque egregiorum et ad
laudem aeternam omniumque admirationem pleniffimorum declarem
reuerentiam atque venerationem.

Ego vero deum precor, vt diu fis populi T VI amor et de- -

liciae, vltimamque vitae humanae metam confequaris faluus fofpes-

que, vt fis melior Traiano atque Antonino, et felicior Augufto

atque

atque Friderico M. cuius fapientia, magnitudo et iuftitiae amor in
TE quafi reuiuifcunt TV AE vero fidei et tutelae vt me meos-.

— que habeas commendatos, fupplex TE oro obfecroque, Sum

NOMINIS TVI AVGVSTISSIMI AC POTENTISSIMI

CLIENS DEYVYVOTVS
GOTTLIEB CHRISTOPHOR. HARLES.

CVLMBACO-FRANCYS.

«ἘΞ ὍσΕοΕοόοὃοὃ.

απ ale Tode.

romiffi, in praefatione ad fuperius volumen faci, memor, in hoc vo.

lumine fexto capita de Gloflis et Gloffographis, de Grammaticis atque
Lexicis et Lexicographis, T€ in vetere editione per Volumina quartum,
feptimum, nonum et decimum fparfa et veluti disiecta membra iacuerunt,
collegi atque vinculo, reor, TNI aptiore, capitibusque de rlietoribus ac fo-
phiftis quibusdam ftatim fubiunxi. In capite quidem de Photii bibliotheca, (in
vol IX. vct. ed.) multi quoque Grammatici ac Lexicographi vett. comme-
morantur; fed veritus, ne temporis ratio nimis turbaretur, et quod multa
quoque alia alius argumenti fcripta ibi recenfentur, in praefenti id praeterire
malui: contra, ad iuflum volumen conficiendum, íuffeci ex volum. VI. VII.

b et

: PRAEFATIO

et VIIL capita de Confiantino M. imper. et de Iuliano imper. huiusque ami-

cis atque aequalibus, Libanio "Themifüoque. Capita enim de fcriptoribus

ecclefiafücis antiquioribus nolui immifcere reliquis in hoc tomo pertracatis.

Ordo autem capitum, qui in hoc volumine a me cft obferuatus, ex fubnexo-

illorum indice facilius cognofcetur,

Praeter ea admonendus efl Lector beneuolus, tam permulta, quae
Fabricius fuae inferuerat editioni, partim tum ὠνέκδοτα, m. Libanii oratio-
nes atque epiflolas, quas poflea cum Reiske, tum Wolfius ediderunt cor-
re&iores, partim a bibliotheca graeca, me quidem iudice, aliena, n. longum
latinorum recentiorumque fcriptorum de veritate religionis chriflianae, a me
confulto effe abícifa et omiffa; quam, quae ego fupplementa aut neceffaria

exiflimauerim, aut pro virium tenuitate potuerim colligere, ea fere omnia;

fingulis adieda capitibus, me habere aucorem, Neque vero, a me aliis

viris doctis in hocque litterarum genere diu multumque verfatis, praecipue
in capitibus de Grammaticis atque Lexicographis, iisque antiquis, haud exi.
guum relidum effe fpicilegium, nego vllus, — 'lanta enim grammaticoru
veterum et grammaticarum lexicorumque copia, facile fieri potuit, vt pl
rium, maxime eorum, quorum vel memoria admodum eft bfc ve

fcripta latent in fciimüs, nomen libiiue aut ctiam editiones in meam no

venirel

ΠΑΝ BOACT IO XI
venirent memoriam. ÁAtgue in calce voluminis quasdam adtuli grammatica.
rum editiones, quarum notitiam debeo viri cuiusdam do&i, in Galliis ha-
bitantis, amicitiae atque vrbanitati, fed poft plagulas, vbi mentio illarum

fuiffet facienda, iam typis expreflas, demum acceperam.

Cel. tamen ErcusTAEDnDTII, in praefenti Profefforis in Tenenfi lit-
terarum vniuerfitate digniffimi, humanitas atque liberalitas à me palam eft
praedicanda. Ego enim, quum eruditam libri, in fcripti: /crimioni greche
Trioppee — di Ennio Quirino l'ifconti, cenfuram in Ienenf. ephem. vniu. lit-
terariis a. 1796. n. 6r. publicatam legiffem, accepiffemque doc. ἘΠ CHSTAED-

Tiv M cíle illius parentem; adii eum per litteras et rogaui, vt quia liber

-ifle mihi non effet ad manus, ex illo et ea, quae ad Fabricianam B. Gr. in

capite de Herode /fítico ornandam augendamque facerent, excerperet mihi,
et alia adiiceret, quae fibi fcitu cognituque vtilia viderentur, iuflaque mihi
mitteret fupplementa. Quo fa&o, vir ille graecarum litterarum amantiffimus,
non minus quam peritiffimus pro ca, qua floret, humanitate acutum refpon-
dit precibus et fupplementa, quae a MS 4-11. leguntur docta omnibusque

credo, iucunda confecit et ad me perferenda curauit. Quam ego promtitu-

dinem liberalitatemque grata mente agnofco et palam celebro. Pariter cum

grau animi fignificatone laudo amicitiam fidemque, εἰ diligentiam BECkrt

- ^

b.a atque

xiu. PRAEFATIO

atque Kv1NOELII, virorum mea laude fuperiorum, in vitiis typographicis
fedulo corrigendis praefitam: quorum prior praeterea pro ea, qua pollet,

infigni eruditione litterarumque copia more íueto, etiam in hoc volumi
I ne,

doctas hinc inde adfperüit adnotationes.

TE vero, L. B. vt mihi meisque conatibus fauere pergas, et infirmitati
humanae, atque adeo erroribus fiue a me, fiue a typotheta. commiflis, hu-
maniffime ignofcas, iterum iterumque rogo obfecroque. Vale. Scr. Erlan-

gae d. iri, Maii. cIoloccxcvurr.

a e———

—ÓÓ——MÓ— ——— ——

ΕΝ [R5 ΒΕ: Του

VOLVMINIS SEXTI

; : CAPVT XXXII (olim XXX) ὦ

- De Polemone , Herode ZLtico, Zfriflide, Adriano, εἰ Himnerio. De Seuero. Iflexan-
drino, Cailimico, Th:iodoro Bafilata.et aliis ab. ZAlilatio vulgatis [ub tifulo:. Ἐκ-
CEFRPTA RHETORVM o Sophifarum. — Ds Ziriflidis feriptir editis: ac deper-

ditit, et index auctorum, αὖ eo laudatorum. pag. 1

CAPVT XXXIII (olim XXXI)

Dt Demetrio, Hermogene, Longino, Zfphthonio, Alexandro, Phoebammone, Miu.
ciano et aliis -vhztoribus. graecis , quor v.l Lucr, vel Tho. Galius aut. Laur. Nct-
monnuur (et Fifcherus) iuntiim | ediderznf. — Indices. fcriptorum in omnibus illis
et in amplis commentariis graecis ad. /dphthonium atque Hermogenem cditatorum.

CAPVI XXXIII (olim XXXII.)
Catalogus rhetorum et oratorum ac. fophiffarum plerorumque apud. veterer. fcriptores
menioratorum , concinmatus ordine. alpiabeti.
CAPVT XXXV (olim XXXIII.)

Di Ivx11 rotr v crs Onomafíico, et index fcriptorum in eo eitatorum. — Ptolemaei
"dftalonitae de differentia graecarum di£lionum e cod, sto Gisdiano. — De Zenodoti
Philetairi, Eranii Philonis aliorumque eiwrmodi argumenti opusculis.

CAPVT XXXVI (olim XXXIV)

De run vN1cHo atque ftriptoribus vocc. attirarum, editis quidem IMotride, Hero-

diano, Toma Magiflro, ac Mofchopulo, tum de ineditis etiam atque d'pereitir.
Judex fcriptorum longe plenior Hoeftheliano in. Thomam Magiyffrum, — De lzxicir et
gloffariis ia aliar L. Gr. dialeios. — Gregorius. Corinthus et alii de dialeclis firi-
ptores. P8

65

121

141

. 164

b 3 CAPVT

*) Omnibus capitibus, quae in koc volumine leguntur, a me fupplementa fuiffe adiecta, et ad no-
titiam tantummodo de Herode Attico ia cap. XXXII. cel. Zichflaedt contuliffe fyrnbolas, in

praefatione iam profeílus fum,

Au COVADNGXEEX-CAGJTOVAM S.S

CAPVT XXXVII (olim XXXV.)
Dt gloffario Hifychii: Alexandrini et de lexitis: graecis bibliit, Iudex fcriptorum in
Hefych lexico. citatorum, Ps
CAPVT XXXVIII (olim XXXVI.)

D: Lexicis ad. libros: Icforum, Medicorum, | Philofophorum et rhetorum. intellicendos
comparatir, Singillatim de Erotiano fiue Herodiano, Harporratione, et Timaeo.
Indices fcriptorum ab duobus prioritus citatorum. pag

CAPVT XXXIX (olim libri V. part, III cap. 7. vol. VII)

D: &P0oLLOoNIO DYvsCOLo, grammalico. eiurque. feriptis editir, ineditis ac
deperditis.

psg.

Index feriptorum im Apollonii hifloria commentitia εἰ 1}. iris fyntaxtos tifatorum.
peg.

D Herodicni grammatici firiptis editir ineditis ac diperditir. pog.
Ὡς Hercdiano altero, higoriarum firiptore. pag.
Aidi Maxutü colle&iio quintuplex grammaticorum. graecorum, pag.

Hephaefiionis "Alexandri enchiridion, pag. 299. — lii. Hepharfliones. pag. 363. quibus
addendus Hephar/fio, fophiltlae luliani difcipulus, de quo Eunapius in luliano
pag. 95. et in Proaerefio pag. 109

Judex ftriptorum in Hephaefiiouir enchiridio Lvudetorum. Pag:

D: Dicnyfio Thrace, eiusque fiholioflir. pag. 307. .Dionyfii Thratir arr. grammatica,
nunc primis edita ex apographo Holfleniano, quod exflat Hawburgi iu. bibl. Ioan-
nta, cum variis lect. cod. Veneti pog.

D: variis Grammaticis graecis editis, Truphone, Corintho, Emm. Mofthopulo, Con-
Jlantino Lofosri, cuius, wt ait Fabric. grammaticae editio Zediolanenfir 2.1476.
4. rariffima, (vix enim libri ante hanc graece typis excufi reperiuntur.) exflitit
Hafniae apud Frid. Roflgaardum. (add. fupra vol. I. p. 708. et in hoc vol. p.382.
De Eman. Chryfolora aliisque graummaticir. pag. 310. De tribus. Chryfoloris Ma-
nuele, loanne ac Demetrio, addendus infignis locus Leonis Allatii, ex libro ad-
vetfus Creyghtonum pag. 3. fqq.

x

D: variis Granunaticis graecis inoditir γ. Zdrcadio, Georgio Choerobofto aliisque longe —
pluribus. pag. 335
Catalogus Grciimaticorum graecorum deperdilorum, cui ctiam. editors atque miit- 4
friptorum nomina. inferta funt. pag. 353

De Dofitheo. Mogiftro. pag. 365.
Recentiores Grammatici fele&i , qui latine tradiderunt. elementa fermonis gracci. Ρ. 382. ;
vel graeco barbari peg. 388-
CAPVT

Ι

199

. 227

3037

ἃ

INDEX CAPITV M.
CAPVT XL (olim lihri V part. V. vol VIIII et X.)

!Lexíta graeca et concordantiae, de quibus alibi di&um. pag. 380. fq. De sv 1n ΑΕ mo-

mine εἰ cefaíe. pag. 390. — Suidas alius antiguior. pag.394. De fcriptoribur, e
quibus lexicon fuum Suidar conge[fit. p. 394. Íqq. e! fpeciatim de fzholiis ad Ariffo-
phaurm pag. 396. 726 iir, quae in. Suidae labore eruditi reprehendunt. merito ac
defiderant: εἰ ordo litterarum iu Suidae lexico diuevfus ab vfu vulgo retepto. p. 396.
fq. De Suidae sditiomibur. pag. 400. fqq. — N:wm. Robertus Lincolnienfir. Suidam
verterit latine. et de Suidae editt. ad/zilir ac promiffir. pag. 402. Naeui tditio-
mir, ab /femilio Porto curata. pag. 403. Íqq. — Codices Suidae MSsti. pag. 4c9.
Ds nouifima Küfferi editione: quae in illa defiderantur , εἰ firipta pof? i/lam edi-
4a, Suidae illuffrando. pag. 411. Íq. — //itae imperatorum e Suida. colle&iae. p. 392.
ποῖ. f. et 402. not, uu. Drouerbiorum centuriae pag. 4ot. fqq. not. snm. Suidae
epitome mita αὶ Thoma Cretenfi compofita, et de Etymologico Suidae inedito. p. 417.
Index ftriptorum, qui Suidae praemiiti folet, variis obferuatt. i/l-ffratur , in qui-
bur de Lexicorum ftriptoribur EvbEMO, HELLAD10 Jexaudrimo, £tugenio
eliürque, p.419. — Index firiptorum, quorum Suidas notitiam tradit , et de quibns
differit per. ordinem liitorarum. pag.421.555.— Index fcriptorum, a Suida laudato-
iorum, ex Küfleriana editione, cum nonnullis: acceffionibus 555-583. — Index fcri-
ptorum, a viris do&lir in Suida, vbi nomina ille praeterit, inucfHigatorum, ex edi-
tioze Küfleri $. 4. (pag. x. vol. X. vet. edit.) pag. 583. fq. — De Etgmologico Π7α-
«gno, eiusque au&fore: illum mec Megalum effe , nec Nicam, nec Suidam, περ Au-
furum, aut Calliergum. p. 595. δ. 5. de codicibus εἰ editionibus Etymologici M.
$.16. lia Etymelogica graeca perdita εἰ 1155. et recentiorum edita. — Index
Jtriptorum in. Etymologico ΠΗ. laudatorum. δ. 1. De lexitis groecir. incditir, nec
non de gloffariir variis editis ineditirque, δ. 8. Lexicon. graecum. biblicum, |eut-
gatum e msto cod. D. Zfbrasi Hinckelmanni. δ. 9. De lexico V'arini Psavorini.
δ. το. De lexicir graeco - latinis recentium fcriptorum maioribur, in fpecie de Heur.
Stephani thefauro IL. Gr. et. duplici illius editions. δι τι. De minoribus tam ge-
neralibus quam. fpecialibur, δ. τ2. De feriptoribur fynouymorum, | ephitbetorum,
particularum, pirafium gracearum etc. $.13..— De gracco- barbarir recentis. Gra-

εἴας [exicis. $. 14. P358:

CAPVT XLI (olim libri V part. alterius, caput ΠῚΠῚ
vol. VI pag. τ. fqq. vet. edit.)

De cousrANTINO MAGNO Imgeratort

— Conflantingr M.1. Eur oratioves epiffolae et edi&a, 2. Confeffo et Douatio, fuppcfiía

| Co.jiantino. 5 Dijfertaiio fiue digrefto, qua probotur, ceyucon, quam vidit in
tedo Couflantinur, {μὲ phaenemenon mon nofurale crucis in halone folari. 4.

xv

389

pag. 695

CAPVT

ie INDEX CAPITVM.

CAPVT XLII. (olim libri V pártis tertiae caput VIII.
vol. VlI. pag. 76. fq. vet. ed.)

De ivriAwoO imperatore, apoffcta.

luliani Augufli vita. τ. fcriptorum eius. iunE'im editorum recenfo. 5. Epiflolae a Ma.
satorio primum vulgatae e cod. Zmbrofianae bibl. 3. — Index corum, ad ques Iu-
liani epiflolae exflant. 4. .De opere aduerfus Chriflionos et alis ftriptir eiur de-
perditis. 5. Hii. Iuliani, 6. Catalcgur graecorum et. Syrorum. fcriptorum, (lati-
norum enim et riceniium indicem im. hac editione omifí,) qui veritatem religionis
defenfitarunt. 1. pag.

CAPVT XLIII (olim eiusdem libri partisque caput IX eiusdem
vol pag.378. fq. nam totum caput oclauum, quod quasdam Libauii
orationes, a Fabricio primum editas, continuit, ab hac noua editione

exclufi.) -

D: visawi0 fophiffa.

Libanii vita x. codd. editionez et. ftripta, quae tomo vtroque editionis More'lianae con-
tineutur. 2. “Πα edita, quae in illa Morell. editione defiderantur. 3. (Libanii epi-
flolas, et indicem eorum, ad quos Libanii epiftolae datae erant, in bac edit,
omifi) 102. firiptir Libanii et. ineditis et deperditir, denique de moua eius Ope-
rum £dilione, Romae promif]i 4. vsque ad fmem. pag.

CAPVT1 XLIV (olim libri V partis quartae caput XVIIT. vol. VIII. p. τ. fqq.
vet. ed.) ,

De vugwiSTIO Ezphrade.

Themiflii Euphradae aetas εἰ vita, τ. Alius "Themiffiur, fegnifer. Agnostarum. 2- Ora-
tiones. Themifiü X.X XIII. 3. Codices susti. et editionis Orationtm, 4. Index ftri-
ptorum, qui in orationibus muem.orantur, 5. Themifli, quar exflant, parapürcfer in
yarior. Zlriflotelir libros, earum editiones. 6. Index fcriptorum, in paraphrafibus
od Ariflotelem laudatorim. ἡ. Scripta depirdita Temifiit. g. Themiflii lotus de Em-
prdocle. g.. (Libanii epiflolas ad "Themiflium. XVIII. a Fabricio olim Ἐκ MSSr.
vulgatas, poflea ἃ Wolfio eum reliquis Libanii epillolis correctius editas, in

hac edit, etiam otmittendas effe duxi.) pag. 799.
y

Ld
ES

119

"

75e

:

tva.

T

-
ν rae P a
*

A , ATITTTP TEGERE CELITCLO RDRDI TETTE απ Τα UTILE CELESTE d

UE eq ripe LL τ - E

"aL ———— — —M— —ÓÓÓMMMÀ n — o | ,
TP. -

ΓΟ EBSTABRICIT

BIBLIOTHECAE GRAECAE

L I:BvESR- IV:

Vo.IV. 3670365 CAPVT XXXII (olim XXX)

DE POLEMONE, HERODE ATTICO, ARISTIDE ADRIANENSI,
ADRIANO, HIMERIO, ET ALIIS QVIBVSDAM ORATORIBVS
ATQOVE SOPHISTIS.

L Tres Oratorum Graecorum aetates. 11, Ex tertia aetate. Polemo. MI. J/bi obiter de aliis no-
vem hoc nomine, ibid. Herodes Atticus. ΓΝ. Zriflides. Ν. Eius fcripta edita. VI. Deper-
dita. VII. Codd. MSti et editiones. VIII. lii ZAriftidae, IX. Index fcriptorum, ab 4ri-

flide memoratoruim. X. Adrianus. ΧΙ. Severus et Callinicus, ac Theodorus Bafilaca. |. Ex-
cerpta rhetorum et fophiflarum ab Leone Allatio edita. XII. Hinserius,

[Cum fupplementis G. C. Harles. ]
I.

am a Philofophis ad Rhetores diuertere placet, atque dicere de Oratoribus tertiae aeta-

tis, quorum monumenta quaedam ad nos peruenerunt. Tres enim oratorum grae-
corum, veterum Qoezs fiue. prouentus potiflimum enituiffe, obferuat poft alios fcri-

ptor antiquas ^) argumenti in Zfriffidir Panathenaicum ^), primam []P] quidem, in qua
Pericles, "Themiflocles, Aleibiades, alii, qui dicere eum laude contenti, nihil quicquam
fcriptum poft fe reliquerunt: alteram , qui dicendo quidem fua ipforum aetate celeberrimi,
tum apud pofleros non minus claruere fcripto confignatis orationibus. ln hac decem illi
eminent

, 4 € V 1 ^ , PTT
eadys χαὶ οἵ μετὼ τάτες τὲς χρονας γεγόνασι Pyropes,

d) Sopater forta(fis, vel Metrophanes, ait Fa-
Ex his recentioribus Rhetoribus ad exemplum: ve-

bric. infra ad $. IV. not. d. Heum.

b) Verba eius haec funt: Τρᾶς Cogo] ῥητόρων γε-
γόνασιν. ὧν ἡ μὲν πρώτη ἀγράφως ἔλεγεν: ἧς isi Θε-
μιτοκλῆς καὶ Περικλῆς, «σὴ οἱ κατ᾽ ἐκείνας Ῥήτορες. ἡ
δὲ δευτέρμ ἐγγράφως, ἧς ἐσ: Δημοσϑένης καὶ Αἰσχίνης καὶ
Ἰσοκοώτης καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς, ἡ πραττομένη τῶν 'Ῥητό-
ρων δεκάς. χαὶ αὗται ἂν αἱ δύο φοραὶ iv ᾿Αϑήναες γεγό-
νασιν, Ἢ d? τύχη καὶ τῇ Λσίᾳ τάτων δωρᾶται φοροὶν,
τρίτην ἦσαν ἐπιστήμην, ἧς isa Πολέμεων, "Hoddys, "Agi

Fol. VI.

teris atticae decadis itidem decem oratores felege-
runt, fiue δευτέραν Jexd« , de qua Suidas in Νικό-
sg«ros, Εἰ quando laudibus et plaufu extollere di-
centem aliquem volebant, vocarunt &« τῶν δέκα,
ut Herodi Attico contigiffe, refert Philoflratus
lib.2. de Sophiftis pag. 564. editionis praeclarae
G, Olearii. .

À

SE UID. TI, ΧΊΧΤΕ

POLEMO Vol.lV p.sfsT3o

eminent Andocides, Antipho, Demoflhenes, Aefchianes, ceterique, de quibus dixi libro 2.
capite 26. "'ertiam denique in Afia nec minus Athenis inclutorum fophiflarum, quorum
Philoflratus memoriam celcbrauit, licet paucorum ex illis fcripta quaedam reflent, ut Hero-
dis, Polemonis, tum maxime Ariflidis, de quo igitur paullo diligentius, de ceteris breuius
h. l. differam, alios deinde quosdam , quorum vna alteraüe oratio àád nos pervenit, fubiun-
€turus: iuniorum vero, vt Libanii ac Theuif(lii notitiam fervaturus fuae aetati fuoque loco;
quem liber quintus illis adfignabit.

YI. Zitoniv; POLEMO *), partia Laodicenus, ex confulari (19] familia, fophifla, in ma-
gna gratia apud imperatorem Traianum , Hadrianum, atque Antoninum Piom: et maxima
auctoritate fuit apud Smyrnaeos, quos magnis affecit beneficiis, et in quorum vrbe docuit,
erudito licet coetui ^ mufei Alexandrini ab Hadriano adícriptus. —[Eloruit igitur ante

t€) Diuerfus eft hic Polemo, quem praenomine
"Antonium vocatum. docent Marmor Oxonienfe 28.
P- 95. edit. Prideaufii, et Epiftola Hadriani, imp.
apud Philoflrratum pag. 535. editionis Lipfienfis [vbi
Ülrar. docet, praenomen fuiffe Zntonium ; non,
Antoninum ;] Diuerfus, inquam, eft hicPolemo 1)
a Polemoue, platonico, Xenocratis, etalteroiuniore,
Plotini discipulo, ἐς quibus vtrisque dixi lib. 3.
[cap.4. p. 183. fq. voL IE] 2) a Pofemone, Phy-
fiognomicon fcriptore , quem aliqui cum iam dicto
Xenocratis difcipulo eundem faciunt. De illo lib.
3. [cap. 5. pag. 3:3. not. //4. vol, HL] 3) a Po-
lemone, pevicgete, Panaetii, ftoici, difcipulo, de quo
Suidas et Meürfius c. 2. libri.de arce Cecropia, Vof-
fiusque in Hift, Graecis, cui adde [quae fupra no-
taui ad vol. IV. p. ó72- not. s.] et quod librum
eius quartum aduerfus "Timaeum laudat etiam Cle-
mens “εχ. inProtreptico pag.3c. [conf ad Zar.
l. m. p. 184. et inter philof. floicos pag. 572. col-
le&or is forfan fuit cyclor. epicorum, v. vol. I.
pag. 378. not. qq. itcm tabularum pictorum fcri-
ptor. confecit quoque librum περὲ ζωγράφων πρὸς
᾿Αντέγονον» tefte zfthenuaeo XI, 6. v. Diog. Laert.
ΝῊ, 188. ibique Menag. Zábr. fupra, vol. IV. pag.
250. tum feripfit περὶ τῶν xxu πόλεις ἐπιγρα ate Tuy,
vid. Ztlien. X. p: 436. 442. et Ca/aub, VI, 5. ac Fabr.
fupra, vol IV. p. 492. Πατὶ. 4) a Polcmoxe,
Laodiccno, Zencnis, rhetoris, filio, quem Antenius
primum, déinde Auguftus regem Ponti, Cappzdo-
ciae vicini, Agrippa etiam Bofpori fecit; vnde Ponti
Polemoniaci paflim mentio, vt AVouel/a 31. etapud
Eutropium VV. 9. [al. 14. vbi v. Cellar] Vopifcum
aliosque, De illo Polemone Strabo XII. p. 578. ct
alibi, atque /7/o LIV. p. 538. feq. εἰς. 5) a Polemone,
bvius fibo, itidem rege primum, Vide Dionei L1X.

D

. a. Chr.

p.649. LX. p. 670. f. edit. Reimari, c. 12. tom. II.
pag. 915. vbi v. notam Reim. et cap. 8. libri 6o.
pag. 946.] fed cuius regnum ipfo concedente in
prouinciam ἃ Nerone reda&um eft, teíte Suetonio
c. 18. [vbi v. not. Torrentii, qui obferuat, plures
Ponti reges fuiffe Polemonis nomine]. Atque hos
Reges genere contingere Polemonem noftrum fufpi-
cari liceret, ni id fileret Philoftratus, et folorum
ὑπάτων, non etiam βασιλέων mentionem faceret,
[affon. tamen in colle&t. hift. ad Ariftidis vitam
$. V. vbi de Polemone sgit, Philoftrati hac de re
filentium haud idoneam cffe cauffam, cur dubitet
Fabricius, adfirmans, cenfer, noftrum Polemonem,
fophiftam, illos reges genere contigifle. 7a7/] Al-'
terutrius ex his regibus eftepigramma, in iafpidem
artificiofe fculptum, IV. cap. 18. Anthol. pag. 489,
[Tria Polemonis epigr. dedit Bruzck in Anale&t,
veter. poet. gr. IL. p. 1£4.] 6) a Polemone , quem;
Menander iu comoedia , quam περικαρομιένην inferi-
pferat, et alio iuniore, quem Agathias in cpigram-
mate perftzinxit. Vide Sa/moafium de Coma p. 174.
7) ab Palenione, iuniore, fophifla, quem Commodo
imperante fuiffe, Suidas auctor. eft. Fabr. [De-.
nique a Po/emone, haeretico, Apollinaris difci-
pulo: de quo v. Fabric. B. Gr. Ν. 23. 10. vol, VIII.
pag. 332. Harl.) E
d) Confer notas ad. Philoftratum f. 532. et IVi--
cai? diff. de numo Pantheo Had:iani p. 23. Ss/maf:
ad Spartiani Hadrian. c. 20. Ziilemont. 'T. 2. hift τς
impcera'or. p. 431. feq... De mufco illo Alexandri--
no, fub antiquis etiam Aegypti regibus claro, adi.
praeterea Ejchenbaciiium diff. de conuiviis Sapicn-
tum p. 355. feq. et quos laudaui fupra I1. [c. t7.
vol. HI. p. $20.] vbt inter fcripta Callimachi ἀδ-
perdita recenfui Mxe&or, "

- Va.IV. ν. 360 ὃ 379 FOLEMO SMYRNAEVS, Lib. IV, c. XXXH. $

a. Chr. 117. vsque poft a 138. Vitam eius tradit P/iloffratur libro priore de Sophiflis c.-as.
uem videre opcrae precum eft eruditiffimo Gotfridi Olearii commentario illuflratum, Con.
B endo: etiam Claudiur Nicafus diff. de numo Pantheo p. 8, 14, 17. 25, 26. vbi illuftrat nu-
mum Hadriani, in cuiss averfa facie legitur Πολέμων Σμυρναίοις ἀνέτησε, (al ἀνέθηκε)
[redtius, v. nummum ap. Olear. ad Philoflr. p. 530. add. Éudseia in "my; pag. 354. JUaf-
Jon. in collectan. h:ftor. de Ariflidis vita, praemiffa tom. 1. ed. Icbbii, $. V. nr. tj. et Eam-
berger zuverlaif. Nachricht etc. tom. ll. pag. 315. fqq. ar] — Audiuit e philofophis 'Timo-
cratem, e Sophillis Scopelianum, Dionemque Chryfoflomum: et tefle Suida (in Διονυσ. ὁ
᾿Δρεωποαγ.) Apollophanem rhetorem. — Filius cius, Zft£a/ur, fophifla, cuius apud Philoflra-
tum p.609. et in numis Smyrnaeorum mentio: e discipulis celeberrimus Ariflides, de quo
infra dicturus fum, vt de Euodiano, aliisque dicere omittam. — Aequales et admiratores par-
tim, partim aemuli, Marcus Byzantinus, Herodes Atticus, Dionyfius Mile(ius, et Favorinus.
Inter imitatores praeter Hippodromum non praetereundus S. Gregorius Nazianzenus, quem,
S. Hieronginus in Catalogo fcriptor. ecclef. c. 117. obferuat, inflitiffe veftigiis Polemonis, di-
cendi characlere ^): ac ne cum Zadio Pifticla 'T. 2. horar. fubcefiuar. lib. V. c. 9. de Po-
lemone, rege, Zenonis, rhetoris, filio hoc intelligas, Suidas in 'esyce. diferte: ἠκολέθησε
δὲ τῷ Πολέμωνος χαρακτῆρι τῇ Λαοδικέως TB σοφιφεύσαντος ἐν Σμύρνῃ, ὃς Cyeycves διδού-
σκαλος "Aegisetda τὸ Ῥήτορος. Ad fcripta ἴσα emendanda νίας eft Secundo, grammatico,
fiquidem hic efl Polemo ille ionicus, fophifla, cuius Zi oriat memorat Párrnichur de diclio-
nibus [|] atticis.. Κεφαλαιωδέξατον. — T&ro τἔνομω εὗρον ἐν ἀρχῇ τῶν Πολέμωνος τῷ
Ἰωνικᾷ σοφιςὃ ἱσοριῶν κατοὶ προοίμιον. Ἰζα) ϑαυμάζω Eexgyde τῇ συγγενομένε αὐτῷ Γραμ-
ματικᾶ. πῶς ὧν τὼ ἄλλα δεξιὸς ἐπὶ λέξιν, καὶ ἐπανορϑῶν τοὶ συγγράμματα T8 Σοφιςϑ,
TÉTO παρέϊδεν , ἀδόκιμον cv. Genus dicendi Polemoni robuflum ac vehemens, et propterea
aliquando minus amoenum ^): morcs afperi atque fuperbi. Vitam non produxit vltra annum
quinquage(imum fextum aetatis, quo disceffit ipfe fponte de vita, Laodiceae in patria, An-
tonino Pio imperante. Non enim ferens diutius dolores articularis morbi, quibus vexatus
pridem feripferat ad Herodem: δέ; &Sem, χώρας 8x ἔχω. dà βαδίζειν, πόδε ἐκ εἰσί μοι.
AG ἀλγῶν, τότε καὶ πόδες εἰσί μοι κοὶ χέρες. — Cibur capieudur efl, πιάτα non. habeo: in-
edendum eff , defunt mihi pedes. — 4t dolendum ef , tune et pedes mihi funt. et manus. Itaque
viuus in tumulum defcendit confecturus fe inedia, amicisque ad monumentum ad(lantibus
ἔπαγε. ἔπαγε. inquit, μὴ γοὶο ides μὲ σιωπῶντα ἥλιος. — Otcludife, occludite, me me μι
| félentem ad/piciat. Plangentibusque cius conditionem , δέτε μοι, inquit, σῶμα, καὶ μετεμ-
᾿βήσομαι. date mihi corps ,- et in illud commigrabo , quae vltima ipfius verba Suidas quoque
| e Philofirato retulit. Huius Polemonis dictum quo Romam orbis compendium, οἰκε μένης
ἐπιτομὴν. pronunciauit, refertur etiam in Actis S. Pionii *) cap.2. et apud Galenum, libro 1.
commentar. in Hippocratem περὶ ἄρθρων 'T. 5. pag. 585.
Exflant duo contrarii £zreQuei λόγοι, parentum nomine dicli in Cynaegirum et Cal.
limachum, Athenlenfes, qui in pugna Marathonia Olymp. LXXII. 1. pro patria adverfus Me-
A. 2 dos

δὴ) Hieronymus etiam teftatur praef^. ad —— f) Admiratur tamen et defendit illud PZi/o/trat.
libr. lI... comment. in Galat. fuo adhuc aeuo l.c. pag. 542. arl.
exítitiffe Polemonis fcripta, eloquentiae laude cla- g) Apud Zo//andum in A€tis San&orum Februa-

τὰ. Hewm. rii T. 1. pag. 41.

4 Lib IV. c. XXXI. DECLAMATIONES. Vol. IV. p. 370 P 37:
dos fortiter pugnantes obierunt, vbi Cynaegiri pater filium fuum Callimacho, viciffim et
pater Callimachi fuum Cynaegiro praefert, virtutemque eius extollit, fibique primas pro
funere celebrandi filii deberi contendit. Graece has binas declamationer edidit H. Stephanur,
Huldrichi Fuggeri tunc typographus, vna cum Himerii et aliis quibusdam, quae infra re-
cenfebo: A. 1567. 4. [Orationes in Cynaegirum et Callimachum, graece. Parif. apud Steph.
Prevofleau, 1586. 4.] Graece et latine cutn notis Pctrus Po[fuur, S. V. 'T'olofae 1636. [al.a.
1637.] 8. Quamplurimas alias, quae perierunt, Polemonis declamationes vel orationes
apud Philoflratum memorari videas, has nempe:

Jn dedicatione templi Iouis Olympii Zfthenis ab Imp. Hadriano fafía, pag. 533.

«d. Athenienfer , pag. 535.

Demnoflener, iuramento negans, talenta quinquaginta a γέρε Perfarum. [9] dono fz
accepit, vt Demades e rationibus Satraparum ei obiecerat! p. 538 et 542.

. De defiruendir graecanizis tropatis pofl patem a bello peloponnefiaco initam , p. 538.
Pro liberae Reip. forma Athenienfibus, poff rer a. ud Aegos potamor gefflar reflituen-

sla, ibid.
"Adulter abditus, pag. 542.

Xenophon pro. Socrate mori cupiens, ibid.
Solon poffulanr, leges aboleri, quum earum Pif/ftratur euffodiam in f? fufcepiffet , ib.

Denoflhenes pofl pugnam ad. Chaeroneam fe ipfum offerens et morte dignum ducere fe —
Jimulans ob ea, quae cum. Harpalo ge[ferat,. p. 543.

Demoflhenes fuadeus ZAthenienfibus, vt triremibur fugam arripiant, aducntante Pailippo,

pag. 543

Demoflhenes legem AAefchinir firmanr, qua morte dignus cenfetur, qui de bello mentio-

nan faceret, ibid.

III. TIBERIVS CLAVDIVS ATTICVS (Suidae perperam Iulius) HERODES ^) no-

ἢ) Ita plene dicitur Tiberius Claudius Atticus
Herodes in quibusdam infcriptionibus, velut ea,
quae aufpicio cardinalis, Polignac, Romae a. 1728.
eruta, et primum vulgata eft in Mem. de Trévoux,
Juillet v728. pag. 1551... deinde etiam in /Aem. de
P Acad. des Iufcriptions, "Tom. XV. pag. 445. —
Apud Graecos, Sa/maj[ius contendebat (in not. ad
Dedicat. flat. reg. in Crenii Mufeo philologico II.
p. 072, hunc Herodem usquam fuiffe dicium
*Howdyy ᾿Αττικὸν» fed Ἢ ρωδην "AzzisZ: ficut eft in
epigrammate Analect. Brunck. Vol. III. pag. 272.
"AzrixE Ἡρώδης Νίαραϑωνιος. Graecos enim raro ad-
modum filios patrum nomine appellaffe. Roma-
nos vero, quibus alia fuerit confuetudo, Zero-
dein Zdtticum , non Ztlici, hunc femper vocaffe,

bilis |

patris fui nomine fcilicet. Quae obferuatio Sa/-
mafii quam fit falía, fi fpe&es graeccim Herodis
appellationem , facile apparebit ex infcriptionibus
graecis, quarum fubinde mentionem faciemus. Add.
Mafjon. Collect. hiftor. de Ariftidis vita δ. V. n. 9.
not. 2. Quid? quod ipfe Sa/ma/ius ad Capitolini
Vit. Antonini philofophi cap. 2. tom. 1. pag. 292.
defendit fcripturam nominis Zerodes Ztticus.
Caeterum notitias hiftoricas de hoc Herode licet
colligere ex Luciani Demonacte (Vol. V. p. 243fqq.
ed. Bipont.), e Pau/aniae lib.I. c. το. 1I. c. 1. VI.
c.21 VIL c.20. X. c. 32., et Pliloflirati pluri- —
bus locis, vt in vita Phauorini $.3. Scopeliani $. 7.-
Polemonis $.7. Secundi, 'Fheodoti, Antiochi, |
Alexandri $. 5. Philagri ἢ. 1. Hadriani j. 1. Chrefti.
δι. 2.

HERODES ATTICVS. Lib, IV. c. XXXII.

3

bilis viri, Attici F. ἡ. ex pago Marathonio, Athenienfis, apud imperatores Antoninos, Pium
et Philofophum, Verumque, cuius etiam praeceptor, teíle Capitolino 5), fuit gratiofus, et
praefectus ordinando flatui liberarum ciuitatum Afiae ^), facrorumque Panathenaicorum et
Panelleniorum, tum facrorum agonum, honoribus M. Antonini et Veri con fecratorum, ἀδχιε-
geus ἢ). atque A. C. 143. cum C. Bellicio Torquato Conful romanus, fed qui ingenio
magis et eloquentia, quam confulatu ^) et dignitate atque opibus, quas habebat, amplitlimis
-cenferi geflicbat, — Audiuit iuuenis Scopelianum (v. PAilof'r. in Scopeliano p. 2t. et in He-
rodis vita p. 564.), deinde Fauorinum quoque (v. Suid. in Ἡ ρώδης. e Philoftrato), et Athe.
nienfem Secundum (v. PAiloffrat. in Secundo p. $44.). Polemonem vero adultus et quum
ipfe alios iam doceret, admiratus et donis profequutus fuit (v. PAilo/fr. in Polemone p.539)

In Platonica philofophia Taurum, Tyrium, (v. PAiloffr.

δ. 1r. 2. Paufaniae, Ptolemaei $. t. Rufiin fine, Oe-
nomarchi in princip. Heraclidae $. 6. Acliani $. 3.
In/triptiones, quae ad Herodem fpectant, praeter
eas, quas :u fine huius fectionis indicabimus, re-
periuntur apud Grüterum p. XXVII, τ. CLXXII,
10. CMXLIII, 1. apud Sponium /'oyage tom. IV,
pag. 40 et 220. et apud Donatum p. CLXVI, 2.
Plura de co lectorem docebunt 7enont Hift. des
Jmpereurs tom. 1l. p. 259. fq. p. 317. fq. et in In-
dice p. 6o5. (ed. II, Parif. 1702. 4.), Olearius ad
Philoftrati Sophiftas II, 1. p. 545. fqq. Syíburgius
ad Paufaniam p. 9:9. ed. Kuhn. /on/ius de fcripto-
ribus hiftor. philof. ΠῚ, 6. 18. p. 31. ed. Dorn. de
Barigny Mémoires Jar la vie d' Herodes Atticus
dans Aém. de literature "Tom. XXX. p. τ. fqq.
Gibbon Hifl. of :he Decline and Fall of the Rom.
Empire, tom. lI. pag. 59. fqq. ed. Bafil. denique
Sa/mafius et J"ifconti in editionibus Infcriptionum
"Iriopearum, quas infra commemorabimus. KicA-
acdt.
, 1) Ortum duxit Herodes e genere nobiliffimo.
Quodíi infcriptio, quae eft in foro Attico (v. S/uart
ZIntiquities of Athens t. 1. c.) , ad maiores He-
rodis noftri fpe&at: quod haud temere credit Vis-
conti: atauus cius fuit Zerodes, legatus Athenien-
fium (πρεσβεύων), proauus Kucles, «ρατηγὸς τῶν
ὁπλιτῶν. Euclis filius videtur Zipparchas fuiffe,
(Plutarchum Suidas nominat tom. II. pag. 78. ):
cuius quamuis bona in publicum effent addicta, ta-
men Z/ificu. paternarum opum iacturam refarfit
tum vxoris, quam duxerat, opulentia , tum in-

| genti quodam thefauro, quem forte a fe inuentum

Neruae liberalitate retinuit, Hinc immenf(ae de-
fluxerunt opes ad lium , Herodem, auctae etiam
diuitiis Regillae, coniugis, de qua Fabricius po-

flea. Διο,

p- 564. vbi v. Olear.) , in Critica arte ?)
À 3 maxime

&) Cap. II. pag. 459. ed. Hack. vbi v. Salmaf.
Enimuero Herodes Atticus fuit quoque praeceptor
M. Antonini philofophi. Vide Capitolinum in vi-
ta illius imperat. cap. 2. ibique Salmaf. et Cafaub.
atque JJionis (αὶ lib. 77. p. 99. Reimar. Zar/.

7) Dclata videtur Herodi pracfe&ura ciuitatum
Afiaticae et Europaeze Graeciae a. 125. quo anno
Hadrianus per hiemem Athenis commorabatur.
Eichft.

mb) Τὸν ἀρχιερέα τῶν Σεβαςῶν Tig. Κλαύδιον 'Ar-
τικὸν Ἥρωδην Μαραϑώνιον celebrat. vetus infcriptio,
Megarae inuenta, ih Spon Mifcell. eruditae anti-
quit. p. 321. et Itinerario P. II. p. 482. Eichft.

5) Philofiratus in Polemonis vita p. 536. ἤρα
μὲν yup τῷ αὐτοσχεδιώςεινν μᾶλλον ὁ "Heudys , ἢ τῇ
ὕπατός τε καὶ ἐξ ὑπώτων δοκᾶν. Fabric. Recte au-
tem Fabricius confulatum Herodis retulit ad a, 143.
v. Gruteri Infcriptt. p. CLXXIL, 10. Donat. P.
CLXVI, 2. .Sponii Mifcellanea p.321. Confentit
Fifconti p. 95. monens praeterea, infcriptionem
ap. Muratorium p. CCCXLLI, 3. in qua Atticus
conful a. 185. M. Braduae fuffectus cum collega
Materno memoratur, non pertinere ad Herodem,
patrem, de quo intelligi fere folet, fed ad Atti-
cum, filium. Pater enim, Herodes Atticus, con-
fulatum non uifi femel gcffit; iterum oblatum re-
cufauit, moerens mortem vxoris, Nec fane pro-
babile eft, Herodem, quum honorum populi finem
iam effet a. 143. confequutus, 42 annis poft confu-
lem fuiffe Braduae fuffectum, £ickft.

0) Non grammaticam, fed artem de orationibus
iudicandi intelligit Philoftratus interprete et iudice
H. l/alefio de critica I. p. 149. fq. vbi paucula le-
guntur de Theag. Cnidio et Munatio. Zar/.

6 Lib.IV.c XXXII. HERODES ATTICVS.

maxime Theagenem, Cnidium, et Munatium, Trallenfem, magiflros habuit. Ex antiquis imi.
tatus efl maxime Critiam. | Aduerfarios habuit Peregrinum, philofophum cynicum (v. PAiloffr.
p. 563.). Demoflratum item (v. Philo/!r. p. 555.) , cuius orationem contra Herodem admi-
rationi fuiffe teflatur PAiloffratur p. 563. tum affinem, Braduam, vxoris fuae Regillae, fratrem,
qvi conful fait A. C. 160. ^), Quintiliosque *) et Praxagoram ac Mamertinum: familiarem
. Lucium, fapientem virum et facetum (v. PAilofir. p.550. feg.), difcipulum Mufonii, "Tyrii,
nec diuerfum fortaffis a Lucio, Patrenfi, vel ipfo Luciano, qui et ipfe Az;ee interdum dici- Ὁ
tur. Filiae fuere Panathenais ct Elpinice, quas morte ereptas fibi incredibiliter luxit, et
filius Atticus ") (v. Philofir. p. 558.) , tam (lupidus, vt viginti quatuor pueros aequales ipfi
adiungendos putauerit pater, litterarum appellatos nominibus, vt per hos tandem litterarum -
addifceret rudimentum. ΕἾ famulis Achilles, Pollux, et Memnon Aethiops (v. PAilof/ret.
p. 558. et III, 5. de vita Apollonii), quorum obitum itidem tulit impatientiflime: libertus
Alcimedon (v. PAilofir. p. 560. feq.) aliique. Difcipuli Amphicles Chalcidenfis, (v. PAilogr.
in vita Philagri p. 578. Íeq.), Sceptus [f. Sceptes, Corinthius, v. Philoffr. in vita Alexandri
p. 513. et Eudocia in Alexandro p.53.] et Adrianus, "T'yrius, (qui fucceffor eius etiam pro fu-
nere Hlerodem laudauit, tefle PAiloffrato in vita Adriani p. 586., et aufcultantibus Athenien. -
fibus lacrumas expreffit,) Chreflus, Byzantiaus, aliique infiniti, atque in his etiam A. Gellius,
qui in Noctibus Atticis Herodis cum laude mentionem facit dictaque eius nonnulla refert.
[Loca funt I, 2. IX, 2. XIX, 12. E.] Eloquentia apprime valuit, ita vt vnum ex antis -
quis decem Oratoribus referre diceretur (v. Phil;ffr. in Herode p. 564.), et βασιλεὺς λόγων
vocatus fit ab Adriano et Rufo Perinthio (v. PAiofl. in Adriano p. 586. et in Rufo p. 598.),-
atque Ἑλλήνων γλῶσσα (ibid. p. 98.) δ. Docuit Athenis, obii'que ex tabe, Marathone
in patria, anno aetatis LXXVI. Commodo, vt credibile eft, iam imperante; vnde ims col. —
igitur -

p) Confer Sam. Petitum lib. 1. Var. Obferu.
cap. XI. (et Olear. ad Philoftr. p. 555.] Fabric.
Fuit Zppius Aunius Atilius Braduas, non, vt
Salmafius (p. 20.) putabat, /V. Atilius Braduas,
quippe qui confulatus honoribus anno demum 185
functus eft. V. praecedent. notam, Zich/T.

4) v. Philoflrat. p. 559. Fabric. De Quintiliis
cf. omnino ZTillemont Hifloire des Empereurs
tom. IL. p. 329. £ichff.

7) Philoftrati teftimonium fequutus eft Fabricius,
Sed quatuor liberos Herodi tribuit auctor Inícri-
ptionis,Triopeae fecundae v. 15. Quamobrem Viri
docti, quoniam apud Philoftratum legerant, Ἀς-
gillam , «vxorem Herodis , deceffiffe praegnantem
et partui vicinam, ita conabantur litem componere,
vt foetum illum, quem in vtero gerebat Regilla,
quique cum ipía periit, inter liberos, Herod: ere-
ptos, recenferi ab auctore infcriptionis ftatuerent,
v. Salmafius in Crenii Mufeo philol. IT. pag. 145.
Verum re&e vidit Vifconti (in Commentario ad il-
las Inferiptt. p. 81. coll. Praefat. p. 4.) etiam in
Luciani Demonacle (ἢ. 25. tom. V. pag. 2:15. ed.

Bipont.), praeter Atticum, memorari alium filium '
Herodis, quem et ipfum immatura morte fibi ere- -
ptum, luxerit. Ergo exhis indiciis, quod Philo- -
ftratus tradidit, refingendum eft. Εἰ.
5) Etiam γλῶσσα Αϑηνέων in Infcript. 'Triopea II.
v. 57. e rectiore interpunctione Vifconti. £ich/f. :
Quanta et quam mira variaque dicendi vi, etamoe- τ
nitate valuerit, exemplum, quod PAiofiratus iu-
Alexandro, f. de vit. fophift. libr. II. c. V. fcét. 3.
amplis verbis enarrauit, abunde declarat. Nam
Zlexander , quem vulgo Peloplatonem, ( /uteum
Piatonem ) ccgnominabant, Seleucia in Cilicia or-
tus, fophifta celebris, qui maximam partem An- |
tiochiae fcholas habuit, εἰ Romae Taríisque et.
omnibus Aegypti partibus, quum Athenas veniflet,
ad Herodem, in Marzathone commoratum , mifit.
literas, quibus Graecos, (n. difcipulos Herodis);
ad certamen fophifticum excitaret. — Alexander,:
quum) ante Herodis aduentum elegantia orationis |
et foni varietate auditores ad adinirationem rapuif-
fet, at poflea fuperuenientem Herodem cum vi et!
fuauitatc dicentem audiffet, deníum, quamquam
arrogans

HERODES ATTICVS. Lib. 1V. c, XXXI. 1

ligitur primis Traiani, imperatoris, annis '). Nam iuvenis, in Pannonia dicturus coram impe-
ratore, Hadriano, quum excidiílet et memoria lapfus effet, tanto taedio affectus fuerat, vt in
Danubium praecipitare fe voluerit (v. PAi/oir. in Herode p. 565.)

Scripta eius a Philoflrato memorantur δναλέξεις fiue diffrtationer, philofophici, vt
mihi.perfuadeo, argumenti, et ἐζρημερίδες, diaria, Suidae etiam tamquam σύγγραμμα πο-
λυμαϑὲς laudata, εἰ ἐγχειρίδια καίρια, τὴν ἀρχαίαν πολυμαϑειαν ἐν βραχε ὠπηνϑισμέναν
mauualia opportuna, velut florum ex erudita antiquitate delibatorum {εἰ ἢ] quidam | fafciculi.
Hifce omnibus deperditis, ne ex Orationibus quidem eius aliqua, neque ex declamationibus,
quas rcc xediss fine extemporales et meditatus plurimas habuit *), vlla tulit aetatem, exce-
pta vnica, quae περὶ πολιτείας , de Republica, infcribitur, et comparata eft ad fuadendum
"Thebanis, vt focietatem cum Peloponnefiis ac Lacedaemoniis ineant contra Archelaum,
Macedoniae regem. — Graece prodiit cum Lyfia et aliis atticis Oratoribus Venet, apud Al.
dum 1513. fol. et Parif. ap. H. Stephanum 1575. fol. — Latine vertit et ad ealcem Ariftidis edidit
Guil. Canterur, Bafil. 1566. fol. Graece et latine cum Canteri verfione recufa eft σπου,
1619. 8. curante Jano Girutero, ad calcem Orationum Dinarchi, Lycurgi, Lesbonactis et Dema-
dis. [fneít etiam in Io. lac. Reiskii Oratoribus graecis tom. VIII. Lipf. 1773. p. 32. feqq. ΚΙ.

Epiftolas Herodis plurimas fuiffe, teftatur Philoflratus p. 565. quarum aliquas memorat,
vti ad lulianum p. 552. ad Marcum, imp. p.562. ad Caffium, nouas res molientem, pag. 563.
Ἡρώϑης Κασσίῳ. ἐμάνη, Heorodes Caffo. infanir. -ττο Hactenus Fabricius.

[Praeter Oraftioner et Epi/lolar, a Fabricio commemoratas, Herodem noflrum et alia

fcripta multa *) nobilitaruut, et Zuftrip/ioues quaedam, quas vel ipf compofuit, vel ab aliis
coinpo-

accufatus, et multo magis relicta nobis Infcriptio
in (ἔδει τὰ Regillae, quain Herodes Fauftinae dica-
vit, oftendunt, eum Fauftinae füperftitem vixiffe.
Optime congruunt temporum rationes, fi Herodem,
imperante Traiano, a. 104. natum, et fub impe-
omitteret. £7a7/. rio Commodi ἃ. 150. exftin&tum ftatuamus.. Eichift.

f) Hoc quum et Z'if/conti ita pofuerit, tacite re- 4) In primis amabat Herodes extemporale di-
fpicit God. Olearii chronologicas rationes, quae cendi genus, quod fophiüis illius aetatis maxime
omnino, fi accuratius penfitentur, falí;e et inanes placuiííe fcimus, tanto ille magis recedens a natiua
reperiuntur. — Nempe fecundum eam putationem — fimplicitate et elegantia Attica, quanto ftudiofius
temporum, quam Olearius ad Philo(iratum init, fucum et pigmenta orationis fectaretur, colorem-

arrogans elatoque effet animo, exclamauiffe dici-
tur; o Zerodes, fragmenta tui fumus nos omues
fophiflae, Eamdem hiftoriam ex Philoftrato £u-
docia p. 52. fq. ita exfcriptam reddidit, vt paullo
ante exitum narrationis et in fine ipfo haud pauca

Herodes natus eft decimo tertio anno imperii Do-
mitiani, V. C. 85:7. Chr. 94. Ol. CCXVIIL 2. Id
ἢ accipimus ex fide Olearii, fequitur, Herodem,
qui feptuaginta et fex annorum fenex diem fuum
obiit ( v. Philoftrat. p. 565.) , mortuum iam effe
ante Fauftinam, Marci, imperatoris, coniugem, quae
anuo demum 175. iter in Orientem ad maritum
fuum ingreffa, fecefit, — Verum et nobilis illa re-
| conciliati imperatoris ad Herodem epiftola (v. Phi-
loftrat. p. 560.) , fcripta, vt nobis videtur, a. 176.

quum Herodes fere triennio ante in iudicio fuiffet

que et ornamenta e longinquo arcefferet, do&rina
potius quam ingenio valens. Eamdemque indolem
referunt duo illa carmina, quae Herodi vtpluri-
mum adícribuntur. Quamquam de his praecla-
rius flatuit Z?/conti, quem v, p. 3 et 7. Eichft.
v) Suidas de Herode in lexicon fuum ifta retu-
lit, ab aliquo fophifta, opinor, fcripta (ton. II.
p. 78.): φέρονται δὲ καὶ ἄλλα πλᾶςα, ἐν οἷς τὸ με- ἡ
γαλοφυὲς s) ὕψισον τξδε τὸ ἀνδρὸς ϑεωρῶται . καὶ πα-

τανοῦται , Wu] καταθδεκννται. £Eichft.

8 Lib. I. c. XXXII. HERODIS TRIOPIVM

ν.

componendas fibi curauit. Quemadmodum enim opxlentiffinus fophifla, 40: celebritate
fermonum et publica luce laetaretur, permulta opera et aedificia publica non Athenis folum,
fed, Philoflrato tefte, per totam paene Graeciam, Afiam et ltaliam et inflaurauit, et de
nouo fecit, flaruasque, templa, balnea, aquarum ductus, fimulacra multa pofuit: ita fibi
monumentum fuisque beredibus in primis ftruxit in. Triopio fuo, quod fuit ἀπότμημω fundi,
quem Herodes, coniugis beneficio, ad tertium ab Vrbe lapidem in via Appia pofledit, ap-
pellatum illud a "Triopa, Eriüchthonis patre "), confecratum Diis, τεμένες in(lructum et.
fepulcro etiam familiae deflinatum. | Ex hoc Triopio nunc quidem quatuor. nobis infcriptio-
ncs innotuere, quas breuiter recenfebimus:

I. Infcriptio duabus. columnis intifa, quae factae funt e marmore Caryflio ( cipolline
vrrde), repertae ineunte XVI faeculo, et poflhac in hortos Farnelianos translatae. Vnde
Farnefienat colummae infiriptio dici folet. — Ilae vero columnae, quas, probabile eft, in ipfo
intruitu "Triopii Herodiani olim fuiffe erectas, Cereri, Proferpinae et fubterraneis Diis dedi.
catae funt, praecipiuntque loci reuerentiam ac religionem adeuntibus, cum imprecatione
illorum, fi qui forte fede illas fua mouere, aut facrum locum violare aggrediantur, Inferi.
ptionem publicam fecere Scaliger in animaduerfionibus ad Eufebium p.210. Gru£erur in Cor-
pore In'criptionum p. 27. Montfaucon Palaeograph. graecae L. II. p. 135. Lanzi Saggio fulla
lingua Etrufca P. V. c. VV, g. XIII p.146. et Tab.IV. n. XVL. Fambachius in Supplementis Ar-
chacologiae Potterianae tom. Ill. p. 254. denique Vifconti Infirix. Triopee ora. Borghefians

.6. Caeterum quoniam infcriptio haec antiquiffimam refert Atticorum orthographiam, inde
multiplex eft ea de re difputatio nata, tum iis viris doctis, quos editores recenfui, tum etiam
alis, — V. Salmafii notas ad Confecrationem templi in agri Herodis, {δὶ Creniani primi
P 42. fqq. Leverque Exeurfion quatrieme fur Τ᾿ orthographie de Thucydide, et fur la forme des
lettres dont il a fait ufage, in noua Thucydidis verfione (Parif. 1795.) "Tom. IV. pag. 315.
Add. //illoifon Anecdota graeca Vol. ll. p. 122. fq. 169. not. 1.

1. Inferiptio praediorum Zfuniae Regillae, primum vulgata in Montfaucon Diario Ita.
lico (Parif. 1702. fol.) p.125. repetita poflea in Fabretti Infcriptt. c. V. p. 43. et apud //ifconti
p.5. Dubitari non poteft, columnam hanc , fex fere pedes longitudine aequantem, quae
praedii Anniae Regillae olim metae aut figni loco fuerat, ab Herode erectam in eodem T'r/o-
pio, via Appia, fuiffe, in quo memoriam coniugis aliis etiam tum infcriptionibus, tum aedi-
ficiis pofleritati commendarat. — Poflea, Mexentii tempore, inuerfa columna, et qua parte
tenebat. infcriptionem Anniae Regillae, defixa in terra, pro milliario fuit.

IL. Confecratio Triopii, fa&a Mineruae et Nemeft.. Conflat infcriptio 39 verfibus hexa--
metris, eruta a. 1607. ad vrbem in via Appia, praefente Chri/fophoro Putcano (du Puits),.
cuius opera Lutetiam venit, mox ibi publicata ab eruditis.

IV. 7x.

tw) Won temere hoc fcripfi, neque infcius vel cuffi in Cen(ura Vifcontini operis, quae inferta eft
aliarum fententiarum, vel etiam illius, quam eru-— Ephemeridibus vniv. litterariis, Ienae prodeun-
citiffimus. //i/conti de appellatione et natura Trio- tibus, a. 1796. n. 6r. £ich/l
pii nuper propofuit. Rem omnem diligentius ex-

HERODES ATTICVS. Lib. IV. c. XX X41. 9

IV. Dedicatio flatuae Regillae, vxoris Herodit. — Effoffa decennio poft, eodem loco,
ἐπιγοαφ ἡ 59 hexametris continetur, dcbeturque docliffimo Viro, /acobo Sirmondo, qui eam
Roma attulit, ad ipfum marmor a fe deferiptam ,, et cum Claudio Sabuafío, primo cius et
ante Vifconti fludia eruditillimo editore, communicauit. De quo poflea.

Nam haec duo maxime carmina, quae vltimo loco memoraui, infcripta marmor:
Pentelico (cipo/ío bianco ltali vocant, v. Vifconti mufeum Pio-Clementinum "Tom. III,
Tab. XV. p. 18.) eruditorum attentionem et curam excitauerunt, tum propter verfuum
elegantiam, fi illud Herodis aeuum fpectes, minime fpernendam, tum ob notitiam mul.
tarum rerum, quae aliunde difci vix poterant. E villa cardinalis Scipionis Borghefe hae
infcriptiones deuenerunt ad principem, iuuandis litteris ornandisque artibus natum, | JMar-
eum ZIntouium Borghefe, qui templum iuílit fplendidiifime aedificari ad modam illius,

uod Herodes olim Cereri et Fauflinae exflruxerat. Huius in templi limine marmora
ill. duabus aris inclufa, binisque infcriptionum verfionibus metricis, latina Salmafii et
Vifconti itala, inflructa, confpiciuntur.

Satis de argumento et hifloria infcriptionum: reflat, vt quaedam adiiciamus de illa-
rum au&ore. Ac duas quidem priores, quas no. Tet II. attigi, parum refert fcire, Hero-
des fecerit an alius. — /n/iriptio praediorum /inniae Regillae dubito omnino, an a graeco
homine profecta fit. Sed gravior eft de poflremis ez;yex Quis quaeflio, et propriae cu-
rae, Verum haec quaeftio quoniam hic difceptari. non poteft, difceptabiturque a nobis
alio loco; liceat in eo acquiefcere, vt, quam nuper eruditiffimus 7/i/zonti fententiam pro-
pofuit argumentisque ingeniofe muniuit, breuiter referamus. Is nimirum vrget praefixum
vltimae infcriptioni nomen MagxéAAs,,in quo explicando et editores carminis, et Span-
hemius (ad Callimachi H. in Cererem v. 30.) operam fruflra confumpferunt. | Sufpicatur
Vifconti, illo nomine, vt alibi (v. Pocorfe defcript. of the Eaff pag. 103. 104. et Toupii
Emendatt. in Suidam tom. Ill. p. 46.), fic et hic, inferiptionis indicari auctorem, qui
fuerit /Marcellus Sideter, clarus poéta tum aliis carminibus, tum Ἰατρικοῖς περὶ ἰχϑύων,
quorum nobis adhuc fragmenta quaedam fuperfunt, a Fabricio (Biblioth. Gr. Vol.I. p. 14.
ed. vet.) et Schnzidero (ad calcem editionis fuae Plutarchi de educat. pueror. Argentor. 1775. 8.
pag. 96. fqq.) edita, a Belin de Ballu autem, claro Oppiani editore, promiífa. —Marcel-
lum ilum, conftat, floruiffe imperante Marco Aurelio, v. Suidas T. II. p. 498. et Eudo-
οἷα p. 299. Tam vero quum fit vtriusque infcriptionis metricae in orationis habitu et con-
formatione fumma fimilitudo, non dubitat Vifconti, eidem Marcello etiam primam at.
tribuere, nomen poctfae tantum pofleriori adhaefiffe ratus, fiue quod haec prima confpi-
'ceretur "Triopium Herodis adeuntibus, feu quod omnino potior cenferetur praeflantiorque
altera, quae cafu detecta primum, temere potius quam recle aut con(ilio prima a nobis
mominetur. Sufpicio eruditi Itali admodum probabilis eft vifa Viro docto in Ephemeridi-
Gottingenfibur a. 1795. n. 180.: aduerfus eam quaedam monita funt in Cenfura Ieneufi 1. c.
pag. 483. fq. poteruntque fortaffis moneri plura, quae iílas Infcriptiones Herodi noflro
vindicent.

| De editionibur harum Infcriptionum, quae longiores funt caeteris et verfibus hexa-
metris fcriptae, notata quaedam reperiuntur fupra Biblicthecae Vol.llI. p. 813, Hic agam
"ἢ Pol. 71. B - 14,

τὸ Lib. IV. c. XXXII. HERODIS TRIOPIVM.

id, vt Vifconti vefligia fequutus, chronologieum | editionum. omnium recenfum. | exhibeam
fuppletis paffim atque correctis iis, quae in iílo Bibliothecae loco parum aut plete, aut
accurate tradita funt.

I Primam" igitur infzriptionem, per Chriflophorum Puteanum, celebrem Perroniano-
rum auctorem, Roma Lutetiam ad lacobum Gillotum transmiffam, cum quibus epigram-
natibus Anthologiae graecae primit vulgauit Friderieus Morellus, adiuncta verfione latina
metrica, Parif. 1607. 4. v. Maittaire Annales typograph.- Tom. III. P. II. p. 85r.

II. Eamdem deinde infcriptionem, vno tamen verfu mancam, paffimque a fe emen-
datam et notis illuflratam, edidit Z/aacur Cafaubonur, 1608. (Fabricius quidem l.c. et
Vifíconti annum pofuerunt fequentem; verum ex Epiflola Cafauboni, ad Marcum Velfe. |
rum data, p.322. edit. Almelou. intelligitur, eo, quem indicaui, anno editionem prodiifle.)

IIT.. Eiusdem infcriptionis editionem | G/offarienfzm: memorat Dauides Hoefchelius in
epiflola quadam ad To. Meurfium, inferta Marg. Gudii Epiffo/is ed. Burmann. Vltrai. 1697. 4,
Ρυ 191. Veri admodum fimile eft, hanc editionem priorem fuiffe Salmafiana fecundae in.
Ícriptionis, vulgatae a. 16:9. — Sed Vifconti nec vidit illam, nec quid fibi voluerit Hoe-.
Íchelius, nomine iflo vfus, intelligere fc fatetur. Sufpicatur itaque, fcripfiffe illum: vel
Gle[forienfem (h. e. Haunienfem , ab infula Gleffaria in finu Codano), vel Gofslarienfeim
(a Gofilaria aut Gorlaria). Coniicit porro, hanc editionem plane eamdem cfle, quam
Moelleris fratribus a Martino Baremio dedicatam indicauit Fabricius l. c. absque nota anni
et loci quo prodit, notans tantummodo* effe Cafaubonianae repetitionem ; qanalem ctiam ἢ
Hoefchelius fuam illam Gloffarienfem deferipfit. — —— Caeterum, vt et hoc addamus ad
excitanda litteratorum, fi tanti res videatur, fludia, quam. Vifconti hac in re lucem fpo-
pondit conferentibus Chrifloph. Adam. Ruperti epiflolam 34. a3 Tho. Reinefium p. 205,
ea nobis poffidentibus librum et locum, | quem Fabricius laudauerat, confulentibus haud
affulfit. lilud vero non debuerat omittere Vifconti; quod Hoefchelius difer:e addidit
Gloffarienfis editionis exemplum nullum venale profl.tiffe. j

In eadem Epiftola Zoefrheiur emendationes quasdam propofuit in primam Epigra-
phen; eiusque interpretationem, a 70. AMeurfio factam, et Zpographui, Roma ad Marc. Vel:
ferum miffum, commemorauit, Apographi illius etiam mentio fit in Cafauboni Epiflola,
quam n.ll. citaui. Add. Velferi opera p. 839.

IV. Primam infrviptionem. et alteram, defcriptam Romae et allatam inde a Iacobo
Sirmondo, qua flatua Regillae dedicatur, copio(iffimo commentario infiraxit Claudi Sal-
mafur, ediditque vna cum Dofiadae, Simmiae et "Theocriti lufibus Parif. a. 16:9. 4. apud
Hieron. Drouart. |

V. Vtraque infcriptio cum verfione latina ad litteram reperitur etiam in Deferizione
della vila Borghefe, di Giacomo Manilli, Rom. 1650. 8. Editio eft vitiofiffima.

VI. Emendatas quibusdam in locis infcriptiones has, cum Peri Zfredii verfione
latina ad verbum facta eiusdemque. paucis, f:d praeclaris animaduerfionibus edidit Zacobur |
Sponius in. Miféel/auris eruditae an!iquitatir, Lugduni 1608. 4. Sect. X. n. 12. p. 322-327.

. VII. Ini
Ὕ

HERODIS TRIOPIVM. ἜΣΡΣΕΣΣ RSAEXONIFA um

VII. In. Thom. Crenii Mufzo philologico primo (L. B. 1699. 8.) n. 1V. Cafauboniana,
'etin Eiusd. Mu/co fzcundo (L. B. 1700. 8.) n. I. Salmafiana editio repetita eff.

. . VIII. Repetiit textum Infcriptionum verfionemque Petri Arcudii, fed fine breui illius
annotatione, /onfelatici in DDefzrizione della villa Borghefz, Rom. 170. 8.

IX. Mamilli liber, quem m. V. indicauimus, in latinum fermonem translatus infer-

tusque eft TAefauro rerum italicarum "Tom. VIII. p. IV.

X. Mich. Daittaire Aifcellanea graecorum aliquot Jiriptorum carmina, Lond. 1722. 4.
p: 174-180. Adiecit metricas verfiones, Morellianam quidem infcriptionis primae, Sal.
mafianam vtriusque; adiecit et notas, tum e Ca(auboni et Salmafii copis duclas, tum
etiam fuas.

XT. In Polemi Supplementis Thef. Graeuiani et Gronouiani Vol. IT. ineft repetitio libri
Salimafiani, no.lV. memorati , ibidemque Vol. I. /ifcellanea Sponiana (n. VI.) repetita funt,

XII. Vtramque inícriptionem in Zfmaírffa fua recepit Rich. Franc. Phil. Brunckius,
(Argeutor. 1773. 8.) Vol. II. p. 300. fqq. breuibusque notis ornauit Esiendationum (Vol III)
pag.198. Hinc translata funt carmina in nouam editionem zfntho/ogiae £ratcat, curatam
a Frid. Jatobr, Vol. ΗΠ. p. 14. fqq. .

XIII. Optimam vero et praeflantiffimam harum Infcriptionum editionem | debemus
Viro eruditilmo, Znnmio Quirimo F'iftonti, qui Cafauboniani et Arcudiani acuminis lau-
des feliciflime aemulatus, Salmafianam docrinam follertia iudicandi temperauit, tractandi
perfpieuitate fcribendique elegantia etiam fuperauit. —Confeclus eftliber, quem chartarum
quoque et typorum nitor ac venuítas mirifice commendant, auctoritate illuflriffimi Princi-
pis Aarci Zintonii Borghefe, nec inter librariorum merces expofitus in Italia, fcd Mufa.
rum amicis ab ifto Mufageta liberaliffime conceffus. Infcriptio haec εἴ: /fzrixioni Gre.
che Triopte ora Borghefiane con verfioni ed offervazioni di Ennio Quirino 'iftonti, in Roma
nella flzmperia Pagliarin. 1794. 4. cum II tabb. aen. Marmorum fcripturam fumma ocu-
lorum animique contentione denuo rimatus, multos locos editor reflituit, in quibus Ca-
faubonus et Salmafius frufira haeferant; excuffit quoque notationes decefforum fuorum vna
cum Lucae Holf'anii apographo MS. diligentiffime correcto, quod feruatur in bibliotheca
Barberina. Ex hoc apparatu enotauit lectionis varietatem, omiífis perpaucis, quae Arcu-
dius acute viderat; ipfas vero fcripturas marmorum in tabulis aeri incifis fubiiciendas ocu-
lis curauit. - "Textui.appofuit verfionem latinam ad litteram; fubiunxit tum metricam
interpretationem Salmafii, correctam a fe paffim melioribusque lectionibus accommodatam
tum italam, quam ipfe iuffu Principis fui compofuit. Saepe ei ad tollendas deprauationes
profuit ingenii fagacitas; ad difficultates ve-borum et. rerum expediendas interior tum lia.
guae, tum magis ctiam hifloriae atque antiquitatis cognitio; ad nutriendos denique et de-
lectlandos leclores copia multarum rerum, quas in Commentario infigni cum eruditionis
pariter atque perfpicuitatis laude exprompfit. — .EicAff.

Ba IV, Inter

Lib. IV. c. XXXIT. AELIVS ARISTIDES. Vol. IV. p.373 9 374

IV. Inter. Polemonis difcipulos *) celeberrimus facile fuit AELIVS ) ARISTIDES 2) -
Eudotmosis Ἐς Adrianenfis ^^), qui Athenis praeterea Herodem Atticum, Pergami Ariflo- -
clem audiuit: praeceptorem quoque ac nutriciuin foum tom. 1. pag. 143. 159. 489. laudat.
Zlexandrum Cotyaeenfzm. [οἵ probabiliter a Smyrnaeis ciuitatis iure donatus efl: vnde acci-
derit, vt nonnulli eum male facerent Smyrnaeum.] — Sophifla apud. Smyrncnfes difertus,
[Atticorum vett. oratorum non vim quidem, fed veneres atque. elegan iam imitatus,] fua-
vis et cultus inprimis, — Vix vinquam ex tempore voluit dicere, fed fludiofe potius prae-
meditatus, negans, fe effe ex iis, qui vomanut orationes, fed ex iis, qui cum fludio ela- .

12

borare foleant. 8 ze, inquit, ἐσμὲν τῶν ἐμόντων. ὠλλοὶ τῶν ὠκριβέντων ^). Floruit —

X) Suidas in "Aoisaays , Δεονύτσιος ᾿Αρεωπαγ. et
Πολέμων. Auctor vetus ὑποθέσεως in Panathenai-
cum Ariftidis.

y) Aelium ipfe fe vocat Ariftides t. 2. p. 289.
t. I. p. 627. ed, Steph. [De nominibus eius cít
copiofus Maffon. $. 1. ]

z) De Zriflide egerunt Philoffratus de fophift,
lib. II. cap. 9. vbi conf. p. 581. fqq. Olearit no-
tas. Quaecumque autem de Ariftide narrat Phi-
loftratus, ea í*a Damiano habere fatetur ipfe.

Photius in biblioth. cod. 246. 258. Suidas Lex.
h.v. t. L. p. 5323. Eudocia pag. 65.

Canter. in prolegomm. ad fuam Ariftidis verfio-
nem. lla vero repetita funt in edit. Steph. et
Iebbiana.

Til'emont hift. des Emper. t. IL. p. 411. in vita
M. Aurelii, art. 31. Inprimis

Jo. Maf/on in colle&aneis hiftoricis Ariftidis an-
num et vitam fpectantibus, ordine, quantum li-
cuit, chronologico digeftis, et praefixis Zdri/Zidis
Opp. per S. Iebb. tom. 1. Zar/.

aa) Ex ᾿Αδριανοῖς fiue Hadrianopoli, ciuitate Bi-
thyniae, quae regio Ioniae antea Myfia dicta. Con-
fer Hol/tenii animaduerfiones ad Ortelium pag. 89.
[et Majfon $ ML] Fuit ibi ᾿Αδριανᾶον, hoc eft
Hadriani templum , cuius mentio apud Zriffidem
Orat. τ. facra t. 1. pag. 491. ᾿Αδριανξ ϑήρας me-
miorat bis, tom. I. p. 5co. de qua vrbe /Va/a/as in
Chron. pag. 366. Mvc/s πεδία meminit, Ariftides
tom. I. p. 593. ᾿Αδριανῶν Orat. 5. tom. I. p. 546.
547. Fübr. Ab Eudocia diferte vocatur filius Ev-
δαίμονος Φιλοσόφε τε καὶ ἱερέως γενομένα. de quo
multus eft /Va//on 6. 11. et locum Suidae fic cor-
rigit: οἱ δὲ Εὐδαίκονα 4 τὸν πατέρα» ἀλλ᾽ αὐτὸν γρά-
Qscw. — Maffon vero ᾧ. III. 12. animaduertit pri-
mum, Olecarium ad Philoftratum confudiffe 'A2g«-

fub

X ϑήρας cum «“Αϑριώνοις , dein Fabric. h. 1. Hadria-
nopolim haud diftinxiffc ab Hadrianis, omnino di-
verfis, nec regionem Ioniae fuiffe vllam, quae My-
fia aut Bithyniae effent dictae. Zar/.

bb) Philoffratus in Ariftidis vita lib. 2. de So-
phiftis cap. 9. pag. 583. /unapius io Proaerefio
p.112. etauctor ὑποϑέσεως in Panathenaicum , (Sopa-
ter fortaflis vel Metrophancs;) cuius verba adfcri-
bam: T£ δὲ Μάρκα φοιτήσοιντος τοῖς Αϑήνοας ὁ μὲν
᾿Αδριανὸς Σοφισὴς» (confer Suidam in ᾿Αδριανός,})
εἰπὼν παρο χοῦ κα πάντας ἐξέπληξε, πᾶν yag ὃ ὡρίζετο
αὐτὸς σχεδιώφζων ἔλεγε. Πρὸς vto δὲ εἶπεν ὁ "Agist-
δὴς τῷ Μάρκῳ παρὼν καὶ αὐτὸς ἐν ᾿Αϑήναις, ὅτι ἡκκὥς
τῶν ἐμάντων 3x ἐσμὲν, ἀλλὰ τῶν ἀκριβέντων καὶ τῶν
ὠρεσκόντων. ἀλλ᾽ ὅμως εἰπὼν καὶ αὐτὸς πλέον ἐξέπληξε,
καὶ ἐτιμήϑη σφόδρα. Non Athenis, fed Smyrnae
hoc ad! Marcum dixiffe Ariftidem ; Philoftratus ex
Damiani Ephefii fide (cribit, [et comprobant Olea- |
rius ad Philoftretum , atque Maffon ad a. Chr. 177.
nr. 5.] fateturque de argumento orationis, quam
coram imperatore Ariftides dixerit, fibi non con-
ftare. ' Auctor tamen ille ὑποϑέσεως addit etiam ar-
gumentum orationis, itemque alia, quibus hoc ;
Athenis contigifle firmat. - Nimirum Ariftidem vo-
luiffe tunc Panathenaicum dicere, et ab Herode
Attico, qui eius ingenio inuideret, fuiffe prohibi- -
tum: itaque aliam frigidam orationem huius argu-
menti velut a fc recitandam Herodi exhibuiffe, ve-
niaque'dicendi ita ab illo impetrata, eum, quem
habemus, Panathenaicum cum omnium admira-
tione et plaufu dixiffe. BxAéuevos δὲ τότε & 6v τὸν
Παναϑηναϊκον ἐκωλύετο παρὰ Ἡρώδα τῇ coQusE 7E Αϑη-
ναίκ, ὡς δυνάτα, vT3TO μὲν ὅτι αὐτὸς ἦν τότε ὃ τὸν
ϑρόνον ἐπέχων τὸν σοφιςικὸν, καὶ ἀπὸ ὑπώτων κατήγε-
το, ττο δὲ Vra καὶ Μάρκος αὐτῷ φίλιος ἦν. ποτὲ yup
ἑυρὼν ϑησαυρὸν, ἐδίδε τῷ βασιλᾷ αὐτὸν" ὃ δὲ βασιλεὺς
ἀπε, κέχρησο αὐτῷ, αὖϑις δὲ προσάγων αὐτὸν τῷ βα-
σιλξ, ἔφη ἄνα! ὑπὲρ ἰδιώτην τὸν ϑησαυρόν, à δὲ βα-

σιλεὺς !

|. Vol. IV. Ρ.31.} 375 AELIVS ARISTIDES. Lib.IPV.c. XXXIL 311
fub Hadriano iam, (vide orat. IV. facr. T. 1. pag. 6:6. ^) et Antonino Pio, fed quem ᾿Αν-
τωνῖνον τὸν αὐτοκράτορα τὸν πρεσβύτερον 5) adpellat, eft M. Aurelius Antoninus, cui
Athenis, vel vt Philoftratus, in Ionia circa A. C. 176. innotuit, et ab eo poflea reflau-
rationem Smyrnae, A. 178. terrae motu euerfae, impetrauit *) vnde etiam Ariftidi, velut
οἶκις ἢ luo, flatuam aeneam 7) prope Aefculapii aedem pofuere Smyrnenfes €), — Itinerum ^^)
morborumque fuorum, quibuscum per decennium ^) confliclatus eft, hifloriam, et quo-
modo per fomnia ab Aefculapio σωτῆρι et Sarapide lüideque monitus valetudinem cura.
verit, fufe narrat ipfe, Dei quidem iuífu ^*) vt ait, in orationibus facris, licet non deef-
fent ex amicis "), qui ni.;is deditum fomniis reprehenderent, et omnia alia faepe fuade-
rent medici". Per eadem fomnia et voces diuinas, crebrius repetitas, ad eloquentiae flu.
dium "^) inuitatum, ac tan'um non coactum fe fcribit, tanto cum fucceffu, vt omnes
oratoris virtutes vnum fe effe complexum non diffiteatur ipfe- t. 3. pag. 706. εἰ Socratis,
Platonis, "Thucydidis et Demoflhenis facultatem vel aequare?) vel fuperare ^?) multis fit
creditus et fibi ipi per fomnium ἀήττητος περὶ λόγες ?") et alter vifus fuerit effe Demoflhe-

σιλεὺς πάλιν mt πρὸς αὐτὸν, καὶ xut y otto. Mz
δυνοίμεενος ἂν διὼ τὸν ᾧφϑόνον τῇ Ἣρωδε, μηχανῇ αὐτὸν
μιετῆλϑεν, ᾿Αναϑέμενος γὰρ αὐτῷ ἄλλον ἸΠαναϑηναῖ-
xy εὐτελῇ καὶ ψυχρὸν, ὃς καὶ φέρεται, ἠδυνήϑη λα-
B&y τὴν ἄδααν τῷ λέγαν παρ᾽ αὐτὰ, νομίσανσ)ς “Ἡρώ-
δε, ὅτι αὐτὸν μέλλε λέγαν qu] ἐσχημονῶν, ἙΕἰσελ-
Suy δὲ ἔπε τῶτον τὸν καὶ ἀναγινωσκόμενον καὶ ϑαυμα-
ζόμενον, sj mv) ηὐδυκίμησε. Λέγεται δὲ παναϑη-
γαϊκὸς, διότι ἐν τοῖς παναϑηναίοις Peg.

£t) Ex quo tamen loco, vbi fophiíta narrat, fe
in fomnio Hadrianum, imperat. vidiffe, minus ad-
curate collegiffe Fabricium, Ariítidem iam fub ZZa-
driano floruij/e, monet Maffon $. IV. 5, Har.

dd) Orat.1. facra t. I. p. 463. 499. [conf, in-
fra ad oratt. t5 et 46.]

£0) Vide, quae infra ad orationem XLI.

17) Philofiratus p. 582. edriflides ipfe Orat. t.
facra t. I. p. 456. [fed vide /MMa//on. ad a. Chr.
179. 4.]

'" gg) Maffon δ. IV. demonftrare, validis viribus

enititur ; Ariflidem natum effe a. V. 882. aer. vulg,

129. imperat.! Hadriani XII. Coff. Iuuentio 11. et
Marcello II. Idem $. V. copiofe perfequitur Ari-
fidis educationem, litteras, quibus eruditus eft,
*t, quos habuit praeceptores, Horum praecipuus
wit zlexander , Cotiaenfis, f. vrbe Phrygiae Cot-
iaeo ortus, celebris grammaticus, (de quo infra
id orat. 12. fermo cft.) Praeter ea audiuit quo-
lammodo Zerodem, nec non Zfriffoclem , fophi-
lam, Pergami docentem: fectatus quoque eft Po-
emonem. Harl. ;

hh) Ad Aethiopiam vsque profectum, et Acgy-
tum quater totam perluftrafle íe fcribit tom, 3.

B5 nes.

p. 552. 568. 576. feq. tom.2. p.575. Fabr. De pe-
regrinationibus Ariftidis, lotionibus, ab Aefculapio
imperatis, muneribus, honoribus, fomniis, a diis
miffis, aliisque rebus, quae illi contigerunt, fu-
fius differit Ma//on. Δ. VL. Harl.

ij) S. potius Xlil. annos, quum exeunte anno
Chr. 159. aegrotare coepiffet, notante Maffon. in-
primis $. VII. r. a. Chr. i72. autem actat, 45. f. 44.
liberatus eft a morbo. V. eumd. ad 4, 172. Har.

Δάν Id. Orat. 2. facra p. 512 et 515. vbi etiam
titulum ἱερῶν λόγων ex fomnio fe accepiffe refert,
Confer, quae infra ad orat. XXIV. fcq. Ἐφηκεερίδας
vocat Philoftratus, cuius loco illuftrando adde Sy-
nel de infomniüs, pag. 155. abr. Ariftides
bomo credulus ac mire fuperftitiofus fuiffe videtur,
omnia fomniis et Aefculapii iuflibus vane tribuens,
iactator fuarum laudum et dignitatis," v. orat. VI,
tom. L. p. 68. 70. fqq. Zarí.

4) Orat. 1. facr. pag. 5os. 't. I.

mun) ld. pag. 504. 509. 550. 558.

nn) Orat. 4. facra t. I. p. 573. feq. 579. feq. $90.

00) Id. p. $73. σοὶ πρέπεσι λόγοι σὺν Σωκράτει καὶ
Δημοσϑένει καὶ Θεκυδίδη, — Adde pag. 595. vbi Pla-
tone nihil fe inferiorem in Epiftolis fcribendis in-
nuit, et t. 3. pag. 525. feq. ;

Dp) Id. pag. 576. Ἔπατα λέγειν περὶ τῶν λόγων
ἐμῶν εἰς ὅσον προβεβηκότες ἄεν, μνησϑῆναι μεὲν δὴ
Πλάτωνος xj Δημοσϑένες, «ἐφ᾽ οἷσπερ ἐρινήσϑη ἕκο-
Tíos, ἀὠπκροτελεύτιον δ᾽ ἐπιϑἔναι * παρῆλϑες ἡμῖν τῷ
ἀξιωματί τὸν Δημοσϑένη. Adde P- 596. feq.

44) ld. p. 59o. feq. vbi immortalem fibi apud
pofteros promittit gloriam, additque, fe ita in elo.
quentia; vt Alexandrum M. in bellica virtute, fum-

mun

ι΄ Lb. IF. c. XXXII. AELIVS ARISTIDES. Vol.IV. p. 4376 ὃ 377

nes ""). Nihil fane videntur auribus eius dediffe, qui dixere eum πρωτεύειν περὶ Aóyas,
habuerurtque pro coryplaeo fuae aetatis, vt Párgnichus apud Phot. cod. CLVIII. Ρ- 172.
ac fummo μελετήτῃ ^) Libenter tamen fubferibo Merici Cafauboni fententiae, cui im
notis ad M. Antoninum pag. 28. Ariflides venuf'iffimi et. cuftiffmi fermonis fophifla, fzd
adeo , quod ex ftriptis liquet, tum fuperflitiofur, tum φιλόδοξος , vt fidem illi οἰκόϑεν quod
oiunt, μάρτυρι» mta, quae Θεόϑεν fibi contigerint narranti, arbitrari mihi religio. fit.
"Thema fuum genethliacum [quod copiofe perfequitur Maffon $. IV.] [P] promit 4Ariffi-
des Orat 1V. facra. t. L. pag. 595. aitque habuifle leonem in medio coeli et Ioui fub leone
qeadratum fledifle a dextris Mercurium, ambos matutinos. In literis vnice fe acquiefcere
teflatur paffim, praecipue tom. 3. pag. 724. Írenarcham fiue QUA xa τῆς εἰρήνης a prae-
fecto Afiae, Seuero, creatum fe narrat t. 1. pag. 6o1. per zoe τῆς Μυσίας, ibi haud
dubie patriam fuam, Hadrianopolin, intelligens. .— At fufcipere illud conflanter detrectauit,
perinde vt ἐκλογέως fiue coactoris officium, de quo pag. Ort. feq. et ἱερωσύνην κοινὴν τῆς
᾿Ασίας pag. 613. pro qua facerdotium Aefculapii a Smyrnenfibus paífus eftfibi dari ^). la
patria etiam flaminem Dialem fuiffe, Suidas auctor eft. — A M. Antonino, imperatore,
autem et filio eius "* , Commodo, per litteras oblatam accepit immunitatem, eloquentiae
praemium, quae illi cum magno honore et σχήματι "") per omne vitae tempus fuit con-
firmata, Quoties diceret, auditus eff maximo cum adplaufu, (vide TT. 3. pag. 705. feq.)
et faepe tam frequenti auditorio, v£ uihil praeter hominum capita confpicerez, mec. vel manum
vrquam potui[fes inferere, cose gdtv ἣν πλὴν ἀνθρώπων κεφαλοὶς ὁρᾶν. καὶ 808 ὧν τὴν χῶρω
διέσωσοας μέσην Sdxp.8, quae ipfius verba funt Orat. V. facra pag. 631. itaque auctor vetus
ὑποθέσεως in Panathenaicum de alio Ariflide iuniore recte accipit illud fefliuum diftichon,
quo auditorum paucitas rhetori cuidam huius nominis exprobratur:

Χαέρετ᾽ ᾿Αρισείδα TÉ “Ῥήτορος ἑπτὰ uaa).
Τέσσαρες οἱ τοῖχοι xp] τρία συφέλια,
Salvete Zriflidis, rhetoris, feptem difcipuli,

Quaterni parietes, et terna fubfellia.
Aelius

mum culmer attigiffe, atque vt Pellam Alexandro,
ita patriam fuam fe in lucem edito effe gloriaturam
et p. 592. feq. 600. Deum fe adpellatum et 'T'heo-
dorum [quod faepius et miris modis a deo, vt pu-
tabat, Aeículapio feruatus, vitam fuam quafi dono,
accepiffet;] ac Sofimenem p. 627.

yr) Orat. τ. facr. t. I. p. 485. Edoxsv γὰρ us
ἐπὶ τῇ ἀωϑυίᾳ μελέτῃ τῶν λόγων Δημοσϑένη τινὰ με-
ταχαρίφεσϑαι , xp] λέγαν δὴ πρὸς τὰς ᾿Αϑηναιες ὡς
ἐκᾶνος ὧν.

ss) Vide Orat. 4. facr. t. r. p. 581 et 604. 6o8.
t.3. pag. 723. feq. Ipfe ad Aefculapium tom. τ.
pag. 598. Δέσποτα ᾿Ασκληπιὲ" e μιὲν ug] ὑπερέχω τε
λόγοις, καὶ παρὼ πολὺ vmtofzu, ἐμοὶ «fy ὑγίααν,
τοῖς Bugnavois δ᾽ die ῥήγνυσϑαι. »

εἶ) Neque tamen eo fun&us videtur Ma/onia
ad a. Chr. 165. nr. 9. qui nr. to. fq. de ἑερωσύγᾳ
Κοινῇ τῆς Ασίας, et Afiarchis, h. e. iis, qui id mu.
nus obierunt, doce agit. Zar. y

wu) Ἐξ Ἰταλίας xQuxvEvrog imizoXo (uos παρὰ τῶν
βασιλέων, τῆ τε αὐτοκράτορος αὐτῷ αὶ TE ποιεδὸς, (A
λας τὲ εὐφημίας ἔχεσα! καὶ τὴν ἀτέλειαν ἐπισῴραγι-
ὥόμεναι τὴν ἐπὶ τοῖς λόγοις, ΨΌΙ obferua, diei βασι-
λέα Commodum, tantummodo adhuc Caeí;rem,
nondum Imperatorem, t.1. p.602. Immunitas
ila perpetua fuit, vt patet ex pag. 6o4. Fabr, v.
Mal[/onada. Ch. 169. n.5.fqq. et n. 4. ac n. 12, fqq.
de Seuero atque munere Irenarchae, — Fa&tus quo-
que eft Ariflides Smyrnae Prytanis, et Seueri com-
filiarius. v. Maffon l.c. nr. 14 et 15. .:Hasl, —

vv) Id. pag. 610.

AELIVS ARISTIDES Lib. 1P. c, XX XII. ἃς

Vol. IV. p.376 0377
Aelius Ariftides M. Antonino, . quem nona celebrauit oratione, fuperfles fuit, non itemm
filio eius, Commodo , quo poft patrem folo imperante obiit Smyrnae, (an alibi, incertum,)
fexagenarius '""), vel etiam , vt eft apud Philoflratum, feptuagenarius. —Statuae eius, qua-
lis in bibl. Vaticana cernitur, imago aere defcripta fedentis et fenis admoduin, exílat in
Jac. Gronouii '"Thefauro antiquitatum graecarum , volumine tertio. abrir. Sed Mo[fom
$. T. nr. 2. propter formam litterarum et modum fcribendi nomen, "Agisidue Σμύρνεως
dubitat, id monimentum in omnibus fuis partibus antiquum cffe, fincerumue, atque verám
Ariflidis noflri cffigiem exhibere, — Adde Zofzphi Bartholi due differ'azioni ful Mufeo di
Verona, e fopra un'lfcrizione di effo. Veronae 1745. — Explicat is Infcript. quam ab Acgy-

pti ciuitatibus quibusdam Ariflides retulit, idemque de flatua, a Smyraenfibus illi pofita,

€t de ca, quae in bibliotheca Vaticana modo efl, apte ditferit. Zr,

V. Scripta Zriflidis edita.

L Εἰς Δία, ὕμνος ἄνευ pérQ8, oratio euchariflica [in cod. Parif MMDCCCCXCV. cum
multis aliis oratt. vt faepe.] pulcherrima ac plena pietatis ad Iouem, Ícripta €x voto, quum ex
magna tempeflate feruatus fuiffet. tom. I. pag. τ. (Gr. f. 97. lat. f. τ. Jebb. tom. I. pag. 1.)

2. Μαντευϑοῖ A95» 57). In Minervam diuinatricem, (quae τιμάς παρ ἀμφοτέρων
βασιλέων, M. Antonino et Commodo */) ipfi praedixerat p.35.) oratio ex precibus et hymno
mixta, qualem per fomnium dicere fibi vifus fuerat, tom. I. p. 16. (Gr. f. 70. Lat. f. 5.)
Alius fuit hymnus in Mineruam, cuius prima verba ἵκεσθε Περγώμῳ vécu, adfert. Arifli-
des oratione IV. facra tom. J. pag. 586. Quoniam vero in hac oratione, quum Deam cele-
brallet, fub extremum de fe quaedam fubiungit, eam ob rem a nefcio quo reprehenfus
purgat fe recteque fefe laudaffe contendit infra orat. 5o. profeffus Peg 661. fe Tz Θεῷ σὺν

πῇ Θεῷ λόγον ποιῆσαι!» et pag. 665, Ex, δὲ ἄνευ Θεδ made μωίνετα!, ἀλλοὶ παρέσης

τῆς ᾿Αϑηνᾶς.
3. Ἰσθμι-

t!;£) Quod probabilius videtur 77 ἤθη, in fine
colle&tan, hiftor, nr. 8. ficque, ait, Ariftides obie-
rit a. Chr. circ. CLXXXIX, (189) triennio ante
Commodi necem. arl.

xx) Hunc titulum reperio in edit. graeca Iun.
tina, licet in Graecolat. vocabulum Mavzev5o7 fit
omiffum. Faór. In ed. Iebb, vbi incipit arat. a
pag. 9. tom. I. infcriptio Mevzzv2c7 ASsvz εἰ re-
ftituta. At A/re/cit. in notisad hanc oret. in Mifcel;
obff. crit. vol. V. p. 335. contra Fabric. difputans,
Vocab. et fcripturam, μεαντευτοί, n. λόγοι, explicat.
idem fub Proc. Seuero, ab Ariftide, fufpicetur,
hanc orat. fcriptem eífe a. aet. 35. Exftat hacc in
quinque codd. bibl. Parif. Atque propter codi.
cum msstorum, qui ibi reperiuntur, multitudi-
nem, breuitatis ftudio, ne in notitia codd. nomina
fingularum oratt. repetere ccgar, fingularum codd,

Parifin. fuo quoque loco paucis indicabo. In non-
nullis autem voluminibus plures interdum reperiri
orationes, haud rarum mirumque erit. Multi codd,
adfcripta habent fcholia; alia carent illis. F/ar/.
yy) Maf/pn tamen ad a. Chr. 162. nr. 10. contra
Fabricium monet docetque, tribus argumentis vfus,
et hanc orat. in Mineruam, et alteram (nr. 4. citat.)
in Bacchi laudes non ad aetetem M. Antonini et
Commodi, fiue ad a. Chr. 178. effe referendas , fed
perznere ad Ariftidis morbi initiaannumque Ch. 16*.
atque au. Arifiidis XXXII et XXXIII. atque potius
defignari M, Aurel. Antoninum et EL, Verum, fimul
imperantes, Idem Maffon. nr. t1. fufpicatur, aliam
ab Arifiide fuiffe fcriptam de Minerua orationem,
ifta apolcgia (nr. 49.) vindicatem, quae vel per-
ierit, vel nusquam facta fit publiei iuris, Zar.

ι6 Lib. IV. c. ΧΧΆΧΙΙ. AELIVS ARISTIDES Vol. IV. p. 377 P378

3. ᾿Ισϑμικὸς εἰς Ποσειδῶνα. Vthtnica in Neptunum, oratio tom. I. p. 31. (Gr. f. ior.
Lat. £. 10.) [Iebb. tom. 1. pag. 17.] dicta in Ithmiis, Neptuno facris **), vnde Corinthum '
laudans pag. 49. feq. Graeciae vocat woe» καὶ κοινὴν πανήγυριν, non die δυοῖν ἐτοῖν»
tertio quoque, vt fieri confueuerat, anno, fed femper et quotidie frequentandam, vobengt
que Veneris, cui inter omnes vrbes palma pulcritudinis, non minus quam inter Deas Ve-
neri olim tribuenda fit, ^ De Leucothea ct Palaemone quoque fubiungit nonnulla, fclici-
tatem denique precatus βασιλῶ τε τῶ μεγάλῳ [n. M. Aurel. Antonino] καὶ od ξύμ-
παντι τότϑ, καὶ yéves τῷ τῶν Ἑλλήνων. Fubr. Ἐχῇατ in tribus codd. Parif. Harl.

4. Διόνυσος ^). In Bacchum oratio, quem laudare a Baccho in fomnis iuffus fuerat.
tom. I. pag. 8t. (Gr. f, 72. Lat. f. 16.) [Tebb. I. pag.28]. Nonnulla huius orationis AL
illuftrat Jo. Triflanu: in explicatione vafis antiqui, quo Bacchi facrorum fymbola adfabre '
Ículpta exhibentur, tom.ll. Hifloriae Imperatorum e numis prifcis illuflratae. | Meminit
Arifides [I] ὕμνων τε καὶ λόγων in Bacchum ab Orpheo, Mufaeo et antiquis legumla-
toribus pridem compofitorum. | ( Haec et fq. in VII. codic. Parifia.]

5. Ἡρακλῆς» Herculis laudes, quas in Apollinis veflibulo dicere fomnians fibi vifus
fuera', tom. i. pag. 56. (Gr. f. 164. Lat. f. 17.) [Iebb. T. pag.31.] Paeanis p. 64. meémo-
rati, cuius initium ἰὴ zra«xy Ἡρακλες Λσκληπιὲγ mentio etiam orat. IV. facra tom. I. p. 587.
Sed ille intercidit. à )

6. Λαλιὰ εἰς ᾿Ασπληπιόν. In Aefculapium fermo. tom.l. pag. 65. (Gr. f. 97. Lat. |
f. 20.) [lebb. I. p. 56.] Beneficia fingillatim fibi ab Acfculapio exhibita praedicat p. 68. feq.
nec tantum valetudinem ab eo fibi reflitutam, fed etiam fuppeditatam orationum et RE “ἢ
minsm materiam et argumenta, ipfaque verba pag. 7r. effeclumque, vt in Imperatorum — |
amiliaritatem veniret, et in praefentia eorum et Auguflarum cum adplaufu et gratia di- V
ceret, pag. 72. 1

2 , - . "ce A

D ᾿Ασκληπιαθα!.» im Afclepiadas Podalirium et Machaonem, quos laudare ab Aefcu. |
lapio per fomnium iuffus fuerat. Fabr. Coepit orationem dormiens habere, quam vigi
: 3. Ὁ vigi-

lans recitat. Zar.

Tom. I. pag. 73. (Gr. f. 7r. Lat. 25.) [Iebb. I. pag. 4t. in VII. codd. Parifm.] Cele-
brat et Hippocratem p. 79. ex Afclepiadatum pofleris inclutum, et forores illorum p. 82.
Inca, Πανάκειαν. Αἴγλην et "Tylesxv. Fabr. Haec oratio videtur /Maffon ad a. Chr. 180
nr.6. omnium poflrema, et forte, poflquam Commodus aliquot iam anuis regnauerat, |
exarata fuifle, Πανὶ. 1

à B , Ξ
8. Εἰς τὸν Σάραπιν. ad Sarapim, ἃ quo feruatum e tempeftate fe memorat, oratio
fiue hymnus eucharifticus ex voto fcriptus in Serapidis feflo, Alexandriae celebrato [ Hoc
negat /Maffons $. Vl. nr. 17.]

'Tour I.

22) A. Chr. 175. Ariftid. aet. 46 et 47. confer cius XI. referendas effe orationes in Bacchum et
Maf[/on ad illum a. Chr. Zarí. duas fequentes in Herculem atque in Afclepiadas

a) Mafj/on ad a. Chr. 170. nr. 4. cenfet, ad il- item orat. 18. in puteum ct orat. 12. in Alexan-
lum annum aer, vulg. Ariftid. act. 41, 42. morbi drum. Jar. : ᾿

« Vol. IV. p. 375}. 370 ORATIONES. Lib. 1V.*. XXXIL ἢ
Tom. I. pag. 48. (Gr. f. 99. Lat. f. 27.) [Iebb. I. pag. 47.] Negat poétarum folorum

effe, Diis hymnos facere, fcd d'gnam hanc quoque et aptam fermoni (naturali maxime
et antiquiflimo ) effe materiam: plura etiam oracula a Diis metro foluta edi pag. 87. TX
δὲ ye πλείω vi Δίῳ χωρὶς μέτοδ 3 πρόμαντις αὐτὴ ἡ ἐν Δελῴοϊς. αἱ ἐν Δωδώνῃ ἕξ &&get0ty
Τροφώνιος, τὸ ἐξ ᾿λσκληπιδ καὶ Σαρώπιδος ὀνείρατα.

9. Εἰς βασιλέα, oratio de laudibus Marci Antonini, imp. dicta (Smyrnae vt opinor,)
in ἱερομηνίο. [in duobus codd. Parif.]

"Tom. I. pag. 10r. (Gr. f. 88. Lat. f. 32.) (Tebb. I. pag. 56.] Quum Antonini pietatem,
iuftitiam , aequitatemque, temperantiam , fortitudinem, prudentiam et felicitatem celebraf-
fet: addit votum, vt Commodum, filium , vefligiis parentis infiflere contigat. Σὲ δὲ, ὦ
qj γενναῖε γενναίων» κατ ἴχνος em Bou T8 πατρός. T&ro "yap ὥσγε ἐν De
zAésov εἰρήσθω. Fabr. Add. Tillemont hift. imperator. tom. II. part. Il. pag. 608. fqq.
Js cam Cantero, quem etiam fequutus eft Fabricius, arbitrabatur, in hac oratione laudari
M. Aurcl. Antoninum, philofophum: fecus fentit 77α 701) ad a. Chr. 160. aet. Ariflid. 3r. 32.
et 8.1. morbi, quo illo auno laborare coepiffe Aribdem.- commonflrat Maflon. Docet
igirur, locis ex illa oratione multis adductis, laudes, quibus Axiflides ibidem imperatorem ex-
ornat, fpecialiter et vnice fere Antonino Pio congruere. Hinc orationem εἰς βασιλέα
habitam effe cenfet extremis Antonini Pii temporibus, a. Chr. 160. Harl.

IO. ᾿Απελλῶ γενεθλιακὲς. in natalem Apellae, Frontonis F. Apellae nepotis, ex
Quadrati pofleris, nobiliffümi Pergamenorum, quem vna cum tota familia commendat
Aefculapio. [In VII. codd. Parif.]

"Tom. 1. pag. 120. (Gr. f. 62. Lat. f. 58.) [Iebb. I. pag. 67.] Zajfon ad a. 180. nr. 5.
euincere fludet, hanc orationem Pergami dictam effe ante a. Chr. 177. exitum, antequam
Commodus menfz circit. Sextili Zfuguf/lur cum patre crearetur. Zarl.

n. Εἰς Ἐτεωνέω ἐπικήδειος ὅ), laudatio funebris in Eteoneum nobilem Cyzicenum,
dilcipulum fuum pag. 156. in flore aetatis defunctum, ad Cyzicenos. [In III. codd. Parif.]

"Tom. I. pag. 133. (Gr. f. 86. Lat. 42) [Tebb. I. pag. 75.] De fcolio in Harmodium ad
|quod pag. 14t. adluditur, dixi fupra c. . 14- D. 4. isa. V. pag. 56o.]

12. ᾿Ἐπὶ ᾿Αλεξανδρῳ igunod Fpiftola de obitu et laudibus Alexandri, Cotyaen-
fis, ἐν μυχῷ γήρως pag. 153.157. fuper lioris pag. 156. exfincli. — Ad fenatum populumque
Cotyaénfem: [in vno BE, "Pacilt]

"Tom. L. pag. 143. (Gr. f. 86. Lat. f. 45.) [Iebb. I. pzg. 8o] Hic eft Alexander ille
| ex Aíclepiadae fchola aramiaticus zzoAuuaSéserres , quem περὶ ) παντοδαπῆς ὕλης libros 42.
feripfiffe Stephanus Byz. teflatur, vbi de Cotiaeo, Phrygiae ciuitate, Alexaudri huius pa-
tria, differit. Ariflides vero illum pag. z43. 159. nutricium, praeceptorem, (adde tom. I.
Ῥᾶσ. 489.) patrem atque amicum fuum adpellat, pag. 148. eius fcholam, p. 146. 149. 152.

eius artem laudat, et pag. 145. fcq. 158, celebrat tamquam communem quemdam praecepto-
rem

b) Haec oratio et or. f. lamentatio in $myrnam, terrae motu concuffam, eft in 7o. Patu/ae ency-
- . clopaedia philolog. vol. III. p. 389 εἰ 393. Zar/.
Vol. VI. Cc

15. Lib. IV. c. XX XII. AELII ARISTIDIS . Vol. IV. p.379 P 580

rem Graeciae, communeque eruditionis ταμιέον €t promptuarium, €t qui omnes difci-
plinas calluiffet, atque alios docuiffet fine inuidia. — Libris, quos emendauit, nomen fem-
per Alexandri Κρτυαέως adícripfiffe, teflatur pag. 151. — At Ὃ μηρικὴν cvyyyea Qn» pag. 153«
potius de Homeri ipfius poematis intellexeriin, quam cum erudito interprete de Home- -
ricis Alexandri commentariis. Rogat denique in hac epiflola Ariftides Senatum populum- -
que Cotyaénfem pag.:58. feq. vt vxoris et liberorum Alexandri rationem habere, cosque
alere de publico velint. Dolens ipfum morte praereptum, vnde fcripta, quae Ariflides
fua ipfi recognofcenda tradere volebat, ἀναγράψαι fiue recenfere non potuerit, pag. 159.
Citatur hic Alexander ὁ Κοτυαεὺς plus fimplici vice a Porphyrio in quaeflionibus Home-
ricis, ab auctore Etyinologici M. et ab Euflathio ad Iliad. A. pag. 803. Cum hoc Alexan- -
dro, Cotyaenfi, antiquiorem Z/exandrum Cornelium, polyhiflorem, patria Milefium, qui |
Syllae temporibus vixit, perperam confundunt viri docti, vt Abraham Berkelius ad .Ste- ἢ
phanum, et, quod miror, Zom/us1L.16. Fabr. Conf. fupra im vol.I. pag. 563. nr. V. 2
JBureitg in Mem. de l' Acad. Par. des I. et B. L. tom. X. pag. 253. qui iure fequitur Fabri-
cium; in primis /Maffon δ. V. nr. 3. fqq. vbi quoque notionem artemque τεχν χὴν, ἐξήτο
γητικὴν εἰ κριτικὴν Grammatici antiqui, adeoque Alexandri explicat, et memorat dupli- ἢ
cem orthographiam voc. vrbis, num Korveetev, quod voluit ex codd. et vett. edition. -
Cellarius, an, quod poft Holílenium et Berkelium ex nummis probare et defendere fufii--
nuit Maffon, Ker;xery, fit fcribendum. Harl. ἫΝ

cA

3. Παναϑηνωϊκὸς. Panathenaica oratio, lfocratis ^) imitatione compofita [IP], in qua:
lucolenta Athenarum velut totius Graeciae σρυτανεΐϑ pag. 312. laus, petito praecipue ar--
gumento ex iis, quae de illis Theopompus, Xenophon, "Thucydides et Herodotus tradi-
derant, et quae ante tempora ab his defcripta contigerunt. "Tom. 1. pag. 160. (Gr. f. 4.7
Lat. f. 51.) [Iebb. I. pag. 91. cum fcholiis graecis ad magnam orationis partem f. vsque ad.-
pag. 104. Maffón ad a. Chr. 180. n. 4. fufpicatur, iilam orat. hab'tam fuiffe circ. a.. C. 175.]2
Hanc eximiam orationem, ex qua excerpta apud PAotium Cod. CCXLVI. Aldus graece edi- -
dit ad calcem lfocratis fui Venet. 1513. fol. praemiífa veteris fcriptoris graeci vzre9éces.
five argumento, quod varia nos docet, quae alibi fruflra quaeras, et ex quo, licet non. ἢ
nominato, pleraque haufit doctiffimus Canterus in fua ad Ariflidem praefatione. lliius--
argumenti pars tantummodo exflat in editione graeca Ariflidis Florentina, fed in latina et —
graecolatina plane efl omiffum ^). — Recudi itaque curauit graece Laur. Normonnur ad cal. —
cem Orationis Ariflidis in' inepte exfultantes fophiflas Vpfal. 1688. 8. Auctor nec inerudi--
tus nec inelegans vocatur ab Z//atio de patria Homeri cap. 12. Lambrcizs autem et NR
μεν. qui cam repererunt in Codice Caefareo, [et Iebb.] tribuunt Sopatro, fophiflae Apa:
meeníi, fed non innuunt, ex Codicis MS. fide fe hoc facere. — Itaque adhuc licebit dubi -
tare, num auctor fit Sopater ille, lamblichi difcipulus ^. | Scholiafttn MS. graecum in^
, Panathe-

s

€) Tzetzes Chil. XI. v. 662. de Ifocrate: Bodlei. in integrum ferme, vtait, reftituta.. Haud.
longe ab initio, f. columna VI. agitur de hac pan- |
athenaica oratione atque lfocratis imitatione, et.
quae Ariftides ab Ifocrote mutua fumfiffet. Zarl.
d) [Iebb. in tom. 1. in fine elogiorum dedit ,So- €) Sed v. fupra not. Fabr. ad $. 1V. et infra ad
patri, Apameenfis, prolegomenainAriflidem, ccod. orat. 46.. Harl. .

LATO AA / ' Pb
xj ov εἰς lloyaOnveam τὸν μέγισον τῶν λόγων;

το τ - , er e€»5 FN
Οὕὑπερ τὸν γᾶν ἐσυλήσεν Ὁλον ὁ Agiscroms.

ul

Vol. IV. p. 380 P38t ORATIONES, Lib.1V.c. XXXII. 19
Panathenaicum. Ariflidis laudat Fuluiur Prfnur ad Simonidis fragmenta pag. 331, In illo

argumento [column. III. ed. Iebb.] inter alia legas, Ariflidem, quum Panathenaicum Athenis
dicere vellet, prohibitum fuiffe ex inuidia zb Herode Attico, cuius tum magna erat auclo-
ritas, quod et gratia valeret apud imper. M. Antoninum, et oratorio throno apud Athe-
nienfes praefideret, itaque dolo contra inuidiam vfum aliam quamdam Panathenaicam exi-
lem et ineptam Herodi tamquam recitandam obtuliffe, atque eo pacto veniam dicendi con-
fequutum , praeflantiflimam hanc eum fumma laude pronunciaffe. — Tiam, addita Canteri
verfione, H. Stephanus quoque eximiae fuae líocratis editioni adiunxit A. 1593. fol. — Areo-
pagitici iudicii laus occurrit tom. 1. pag. 185. feq. — [In tredecim codd. Parif. exftat. — Qui-
busdam, num, MMDCCCCXLVIII. MMDCCCCXLIX. MMDCCCCLI. MMDCCCCLII.
aliisque modo plura adiecta funt fcholia, modo pauciora. ]

14. Εἰς Ῥώμην. Laus vrbis et imperii romani difertiffima, di&a Romae ex voto,
cum ex itinere incolumis euafiffet,

Tom. 1. pag. 344. (Gr. f. 79. Lat. p. rog.) [Tebb. T. p. 197. in quinque codd. Parifin.]
Graece hanc quoque orationem Aldus líocrati fubiecerat, Venet. 1513. fol./] et cum Can-
teri verfione H. Stephamur A. 1593. fol. — Latine vertit ante Canterum [IP] Scipio Cartero-
machur Florent. 1319. 8. ὃ). — Collatione praecipue perfici et graeci imperii Ariflides often-
dit, romano nihil vmquam par fuiffe, nihil. fecundum: et in extrema oratione p. 398. im-
peratorem. praefentem. (M. Antoninum), ait, tantum praeflare aliis ante ipfum imperato.
ribus, et parente (Antonino Pio;) quantum ceteros ille anteeat: et habere imperii κοινωνὲς
οἰκείας roads ὁμοίως ἑαυτῷ, πλείθς ἢ τῶν πρὸ αὐτῷ τις. Quibus verbis ad Verum, gene-
rum, et filium, Commodum, refpicit. Fabr. JMaffon ad a. Chr. 160. aet. Ariftidis XXXI.
XXXII. morbi τ. et Anton. Pii XXII. XXIII. $. 5 et 6. primum exiflimat, Ariflidem illo anno
Romae ad lulium faltem medium degiffe, neque tamen vtut nolit prorfus autumare, propter
morbi acerbitatem, illum tum temporis orationem εἷς Ῥώμην dixille; id minus verifimile effe
cenfet, aut faltem eam ab ipfo ante profectionem fuiffe excogitatam paratamque, vt Romae
diceretur, atque poflea expolitam atque ornatam, nec non editam fuiíle, quafi reapfe
fuillet in vrbe et publice perorata. Dein pluribus argumentis it demonflratum, imperato.
torem tum regnantem fic laudari, vt folus /stouimus Piu: fit euidenter intelligendus;
filios enim, quos imperator, qui tum vnus folusque regnabat, imperii quodammodo par-
ticipes habuiffe dicitur, fuiffe 7/7. 7Zfurelium ac L. P'erum, quos Antoninus Pius iam ado-
ptaifet, ipfo adoptato ab Hadriano: tum JMarcum Zfurelium numquam plures habuiffe filios
fimul eum ipfo imperii confortes; talem quidem, fed folum, dici potuiffe Commodum ab
a. Chr. 175-177. quo Zugu//us ereatus reuera cum patre regnauit: at enim ifli biennio haud
poffe adícribi orationem, vt quae fcripta, dum (pag. 378. 393.) pax vbique floreret; quum
eontra per totum M. Aurelii imperium tot tantaque bella facuirent, vt vix vno alteroque

C 2 anno

tur, eius tamen nomen omittitur in Serie dell'

f) Exemplo, in bibl. Leidenfi quod feruatur,
notas adícripfit vir doctus, v. Catal. illius bibl.
pag. 245. add. Maittaire A. tom. II. p. 808, ct fu-
pra in vol. II. pag. 795. vbi altera quoque edit.
Aldina, a. 1534. fol. memoratur. In Thottii qui-
dem cat, tom. IV. p. 14. Ariftidem ineffe, tradi-

ediz. Ald. pag. 67. Harl. -
8) InIuntina edit. fcriptorum hiftoriae Auguftae

conf. Bandini ann, Iuntar. typogr. II. p. 130. feq.
Harl.

20 LibIP. c XXXII. AELH ARISTIDES Ve!-IV.p.38:P382..

anno pax effet; illis praeterea temporibus Zntoninum Pium, non, M. Aurelium, dici potuiffe,

plures fimul habuiffe liberos, quam vllum maiorum: et quae funt reliqua, .vberius ex-
pofita a Maffonio. Zarl.

15. Σμυρναϊκὸς πολιτικὸς in laudem. Smyrnae oratio. [in cod. vno Parif.]

'Tom. I. pag. 4oo. (Gr. pag. 69. Lat. pag. 126.) [Iebb. 1, p. 229.] Coram impp. An-
tonino et Commodo, habita efl circa A. C. 179. [vel potius circa a.176 ] vide tom. II. p.376.
quanquam pag. 402 et 411. vnum tantum adloquitur. Fabr, v. Maffon. ad a. Chr. 176. qui
quidem haud conatur definire, vtrum oratio reapfe fuerit coram imp. M. Aurelio, dicla,
nec ne; quamuis conflet, Ts imp. fuiffe Smyrnae, et Ariflidem coram illo publice

dixiffe. Harl.

16. Πανηγυρικὸς ἐν Κυζίκῳ πεοὶ τὸ vu; Panegyricus extemporalis in laudem Cy-
zici, vrbis, iubente per fomnium Aefcul ulapio, (vt ipfe refert pag. 412. et Orat. quinta ἘΞ
cra tom. 1. p. 623. feq.) dictus in dedicauone magnifici templi Cyziceni, [Efl in VIII.
codd. Parif. ]

"Tom. I. pag. 412. Gr. f.60. Lat. £750.) [Tebb. 1. pag. 236.] Obiter pag. 423. feq. lau-
dat M. Antoninum, quod i imperii- confortem ac participem fratrem, Verum, ( A. C. 161.)
adfciuerit, ὦ $avuasa v8 μηδὲν δεομένε βασιλεύειν εἰ μὴ σὺν τῷ ἰδέ}: p.424. De
itinere-fuo Cyziceno vide, fi placet, quae tradit Ariflides tom. Iz orat. V. facra pag. 634. feq.
Fabr. Anno Chr. 167. fuiife hanc orationem habitam in primo Ariflidis itinere Cyziceno,
copiofe. docet 7Zafon ad a. Chr. 167. nr. 3. fqq. et de vrbe, templo, fefloque, agit vber-
rime, De al'ero itinere Cyziceno, et de certaminibus quinquennalibus, Cyzici celebratis;
quae ibidem etiam Olympia fint vocata, multus eft /affon ad a. Chr. vg. Harl.

17. Εἰς τὸ Alyeiey πέλαγος in laudem Aegaei maris oratio, quam, quum ex Italia '
per illud domum reueríus effet, compofuit.

Tom. I. pag. 432. (Gr. f. 99. Lat. f. 137.) Iebb. I. pag. 247. in quatuor codd. Parif.]

1g. Εἰς τὸ φρέαρ v8 ᾿Ασκληπιϑ, Laus putei facri Pergameni in xn Aecfculapii :
[habita eft or. a. Chr. 170. v. ZZaffon ad h. a. nr. 4.]

Tom..l. pag. 440. (Gr. f. 64. Lat. £. 139.) [Iebb. T, pag. 252. in duobus codd. Parif. 7.
Inter alia refert, huius putei aquam coecis vifum , mutis lermonis vfum reflituiffe, et aliis
grauiffimis malis homines leuaí Te pag. 446. Πολλοὶ μὲν γοὶρ τὅτω λεσαίμενοι àpoaA usd]
ἐκομίσοντο. πολλοὶ δὲ πιζιτες σέρνον ἰάϑησαν. ΠΟ τὸ o ety koliov πνεῦμα ὠπέλαβον.
τῶν δὲ πόδας ἐζώρϑωσε, τῶν δὲ ἄλλοτ, "HÀ δὲ τις πιὼν, ἐξ αφώνε Qo ἣν ἀφῆκεν,
ὥσπερ οἱ αὐποῤῥητων ὑδάτων πιόντες μαντικοὶ γινόμενοι. Τοῖς δὲ καὶ αὐτὸ τὸ acida
eT ἄλλης σωτηρίας καϑέξηκε.

19. Ἐλευσίνιος. Querela de templo Cereris in Eleufine incenfo atque exuflo.

"Tom. I. pag. 448. (Gr. f. 68. Lat. f. 142.) lebb. I. pag.256. In V. codd. Parif. :

20. Μοναδία ἐπὶ Σμύρνῃ, Deploratio Smyrnae, terrae motu A. C. 178. obrutae. Fabr,
v. Maffou ad h. ann. Harl.

'Tom. I.

-

s

| Vol. V. p. 382 | . ORATIONES. Lib. IV, c, XXXI. αι

^ "Tom. Τ pag. 455. (Gr. f. 64. Lai. f.144.) Tebb. T. pag. 260. Exflat in Xi. codd. bibi.
Parif.] Ariftides ipfe Aefculapii monitu illo temipore vrbe excefferat, wt fcribit tom. L
"pag. 462. 562. et tom. II. pag. 292. De illo terrae motu confer, fi placet, 7il/ewionifti
Hiít. Imperatorum tom. ll. p. 686. feq. Hoc porro loco fequi debebat, quae infra num. 4.
exflat Ariflidis epifola ad Imperatores pro Smyrna inflauranda, et cuius meminit tom. Í.
pag. 461.473. Fabr. Hoc et duo fequentia opufcula enr. Stephanus recepit in collectio-
nem, infcriptam: Epiffolia, dialogi breues, oratiuutulae, pormatia, ex variis viriusque lin-
guae feriptor. 1577. 8. Harl. ^ .

21 Παλινῳδίᾳ ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτης ἀνοικισμῶ. epiftola ad Graecos, qua reflau-
rationem Smyrnae gratulatur. "lom. I. pag. 460. (Gr. f. 66. Lat. 146.) [Iebb. I. pag. 263.
et /Majjom ad a. Chr. 179. Efl in octo codd. Parif]

22. Προσφωνητικὸς Σμυρναίκός, Gratulatio de Smyrna poft terrae motum infigniter
reflaurata.
"Tom. 1. pag. 42. (Gr. f. 67. Lat. f. 150.) [Tebb. I. pag. 269.] Scripta ad Commodum,
- ; - z 1 ' 1
imp. abfentem, M. Antonino iam defuncto ^), vnde Pag. 473. Τὰ μὲν ὃν aem μέ-
' κ᾿ , , , » ' « ^ ^
μνῆσαι! κατὰ τὴν πρωτὴν ἀκδσοίς ἀρχήν. ἥν τω Πατρὶ συνήρχες εἴο. Hanc quoque p. 418:
, ΄ Er rs -- es ES , c D ΄
παλινῳδίαν vocat, τοιαυτή τις ἡμῖν» inquit: τῆς τύχης ἡ περὶ τὴν πόλιν γέγονε παλιν-
ὡδία. Quod porro ad Smyrnae laudem inter alia memorat ἡ, Homerum ex ea ortum,
(confer Z/latium de patria Homeri cap..12.) in eius partem laudis venit et ipfe Ariflides,.
a Smyrnaeis donatus ciuitate, atque adeo illi, velut patriae, futurus ornamento, vnde Z/enzas
Gazaeus epifl. 18. £s Xpveveios Ὅμηρος, "Agiseidns κοινωνείτω τῆς φιλοτιμίας. Et Epi-
gramma Vetus:
Náxos ᾿Αρισεδης Ἰάδων κατέπαυσε πολήων
T πρὶν Ὃ μηρείης ἄχον ὑπὲρ γενεῆς,
Φασὶ γὰρ πᾶσαι, Σμύρνη τέκε ϑᾶον Ὃ μήρον,
Ἥ καὶ ᾿Αρις εἴδην ῥήτορα γανα μένη, Fabr,
Gotil. I'rnsdof in nota msta ita reddidit verfibus lat.
Finit Ariflides certamen, quod prius inter
Frbes de patria Maeonide fuerat:
Con/pirant cun&ae; produxit Smyrna poetam,
Haec et Ariflidem rhetora grogenuit, — Harl.

23. Ἱερῶν λόγων facrorum fermonum *) primus tom. I. pag. 479. (Gr. 167. Lat. 154.)
[Iebb. 1. pag. 275.]
- 24. Secundus tom. I. pag. sit. (Gr. £. 170. Lat. f. 164.) [Iebb. I. pag. 291.]
25. Tertius tom. I. pag. 546. (Gr. £. 174. Lat. f. 175.) [Iebb. I] pag. 309.]
G5 26. Quar-
KH) A. Chr. ($5. quo anno etiam exarata effe vi- — i) In quinque codd. bibl. Perif. exftant oratt. (a-

detur haec epiftola, iudice /a//ou. ad illum et ad crae. Har/. :
ἃ, 176. Harl. “Ὁ Hic eft: Σ κυρνοίίος ποιητὴς tom, II. P. 306,

22 1 IlF.:, XXXII, AELH ARISTIDIS Vol. IV. p. 382 P 333

26. Quartus tom. I. pag. 568.) (Gr. £176, Lat. £. 183.) [Iebb. 1. pag. 321] ^
28. Quintus tom. I. p. 617. (Gr. f. 180. Lat. f. 199.) [Iebb. I. p. 341.]

28. Sextus fiue fexti fragmentum tom. I. pag. 646. (Gr. £. 183. Lat. f. 208.) [lebb. T.
pag. 562.] Hunc enim poftremum ex facris fermonibus inexfpeciato [IP] correptus morbo
morteque, perficere Ariflides non potuit. [conf. /Maffom ad a. Chr. 171. nr. 1.1 Graecum
fcholion ad Ptolemaei Harmonica llI. 14. ὁποῖον καὶ Αριτείδης ὁ Ῥήτωρ ἐπεπόνθει τὸν γοὶρ
τελευτοῖον τῶν ἱερῶν λόγων αὐτῷ τελειῶσαι δκ ἔφϑατσεν 8d ἐκῶνος, ἐτελεύτησεν "ydg
πρότερον, νόσω χρησάμενος ὠπροσθοκήτω. lnfcripit autem /acror hos fermones, quia
praecipue continent narrationem de ratione, qua ante multos aunos, (vide orat. 3. facram
tom. I. pag. 565) per varia fomnia curam Ariflidis gefferint Dii, inprimis Aefculapius, in
morbo decem [rectius tredecim ] annorum. (Orat. 4. facra tom. f. pag. 568.) Quamquam
et itinerum fuorum hiftoriam et alia de fe in iisdem auctor perflringit, vnde Philoftratus
ἱεροὶ illhaec βιβλία , ait, effe quasdam veluti ephemerides de Ariflidis vita, lib. 2. Vit. So-
phiflar. c. 9. n. t. Meminit Ariflides ipfe Orat. in Aefculapium t. 1, p. 67. 7:. Saluius, conful,
qui memoratur Orat. 2. p. sts. fafces geffit A, C. 175. Anno τς. M. Aurelii, imp. "). — Dicun-.
tur itaque hi libri λόγοι ἱεροὶ, quod ferinones cum Deo contineant, vt docet t. 3. p. 670.

29. Περὶ 78 πέμπειν βοηϑείαν τοῖς ἐν Σικελίο;, Suafotia ad Athenienfes pro. auxiliis
nouis, Niciae mittendis ", quum Syracufas in Sicilia obfideret, Olymp. XCI. 3. et non re-
vocanda claífe. :

"Tom. II. pag. t. (Gr. £.36. Lat. f.269.) [Iebb.I. pag. 363.] Huius orationis fuae.
praecipua argumenta repetit Ariflides, analyfeos exemplum quoddain traditurus lib. de di- -
étione ciuili pag. 314. feq. [Exflat in VIII. codd. Paif.] 3

» 1 * . pe 3 ^ .
30. Eis τὸ ἐναντίον, Σικελικὸς (9. Suaforia de auxiliis Niciae miífis iterum reuo- —
eandis.

"Tom. II. pag. 27. (Gr. f. 58. Lat. f. 217.) [Iebb. I. p. 576. In VII. codd. PariC] Hae?
duae orationes apud. Piiloffratum pag. 584. infcribuntur, οἱ βολευόμενοι οἱ περὶ τῶν ἐν Σι-
4EAi, atque referuntur inter eas, e quibus inprimis, quantus fuerit orator Ariflides, ad-
pareat. lllas perditis male accenfuit pracflanufimus Canterus, vt a viris eruditis, Larry. ^
Normamuo ad orat. in inepte exulantes fophiflas, et. GoZ/rido Cleario ad Philoflrati vitas
fophiftarum pulcre obferuatum, j

€ -

21. Tzig.
ἢ De Ariftidis hymno in Apollinem, Romae iam ceffario defignare praefens tempus, quum particu: -

a. Chr. 160. compolito, et in hoc quarto fermone la νῦν interdum pro nuper, atque o/im vel ante
pag- 582. memorato v, Maífon ad a. Ch. 160. nr. 4. vfíurpatur: contra ex Ariftidis loco poffe tantum -
Har!. colligi, exiftimat, δαί (quocumque tandem

g q g
: : cogno;nine vocatus fit,) comfularem virum iam.
Ta : 3 1 Um e A e
9) Sed Moffon ad a. τό1 dubitat , fu TanuHs eum ἔμ, quum Pergami degeret, Ariftide illuc
confulem, a. 175. effe cum Onuphrio Panuinio di- Cl : : :
"nes E 20: ΕἸ a. Chr. 161. veniente, Zi.
cendum Sa/uium. luliaunts, Yulani imper. auun-

culum; neque cenfet, verba gracca in orat. IL. vbi 9) Confer T'ucydidem VII, 8, feq.
ifte de Saluio locus eft, Σαλ βία τῇ νῦν; ὑπάτε, ne-

Vol. IV. p. 32339 384 ORATIONES. Lib. IV. c. XX XII. - 25

᾿ 31. Ὑπὲρ τῆς “ποὸς Aaxedeuuevi igs εἰρήνης , ad Athenienfes pro pace Lacedaemoniis
concedenda pofl cladem ad Pylum ^), Spartanorum claíli et exercitui. illatam. Olymp.

τέχνηι... —.

"Tom. lI. pag. 56. (Gr. f. 4t. Lat. £. 226.) [Iebb. I. pag. 391. In quatuor codd. Parif. ]

[U] 32. Ὑπὲρ τῆς πεὸς ᾿Αϑηναίξος εἰρήνης» ad Lacedaemonios pro pace Athenieni.
"bus coacedenda, neque euertendis ex "Thebanorum ac Corinthiorum fententia! Athenis ἢ),
quum a Lacedaemoniis duce Lyfandro deviclae effent Olymp. XCIV. τ.

"Tom. lI. pag. 72. (Gr. f. 43. Lat. f. 231.) [Tebb. I. pag. 399. Exflat in V. codd. Parif.]

33. Λευκτρικὸς ὑπὲρ Λακεδαιμονίων. ot. — Suaforia ad Athenienfes pro iuvandis Lace-
daemoniis, poflquam in Lcuctrica pugna a Thebanis Olymp. CI. 2. grauiter vicli fuiflent.

"Tom. lL pag. 85. (Gr. f. 22. Lat. f. 236.) [lebb. I- pag. 406.] . Confer Xenophoutzm
libro Vl. rerum Graecarum pag. 6c9.

34. Λευτρικὸς ὑπὲρ Θηβαίων, c. Ad eosdem Atlienienfes pro iuuandis poft Leuctri-
cam pugnam "Thebanis ad Lacedaemonios funditus delendos. — [ Lenfiriraz funt in decem

codd. Parif. ]

'Tom. II. pag. 123. (Gr. f. 26. Lat. f. 248.) [Iebb. T. pag. 427.]

35. Λευκτρικ ὃς ὑπὲρ Λακεδαιμονίων, β΄. Suaforia altera pro Lacedaemoniis iuuandis.

"Tom. II. pag. 164. (Gr. f. 3o. Lat. f. 260.) [Icbb. T. pag. 448.]

56. Λευκτρικὸς ὑπὲρ Θηβαίων, |J. Suaforia altera pro iuuandis Thebanis.

Tom. lI. pag. 182. (Gr. f. 32. Lat. f. 266.) [Iebb. I. pag. 457. ]

"97. Acuxrpixós ἐ, ὑπὲρ τῷ μηδετέροις βοηθῶν, nec Lacedaemoniis nec Thebanis ; auxi-
lia inittenda. eile.

"Tom. II. pag. 199. (Gr. f. 33. Lat. 272.) [lebb. T. pag. 465 Auctor antiquus ὑποϑέ-
σεως in has quinque orationes . admirationi eas fui(le teflatur, | θαυμάζονται δὲ zv ἐπί τε
77 δεινότητι Xg4' τοῖς ἐπιχωφήμασιν.

58- Φιλίππε δίοδον αἰτϑντος παρὰ Θηβαίων ἐπ᾿ ᾿Αϑηναίδς. ἥχεσιν Αϑηνοῶο, ἑκόγ-

χες ἑαυτὰς εἰς συμμαχίαν διδόντες. Philippo, Olymp. CX. 3. per Boeotiam ?) tranfitum
in Atticam petenti Athenienfes Thebanis fuadent beili (Rito fecum inire, et auxilia

ad Philippum repellendum offerunt.

Tom. ll. pag. 220. (Gr. f. 44. Lat. f. a19) (Iebb. I. pag. 477.]

59. Πρὸς Θηβαίξς περὶ τῆς συμμαχίας. ad belli focietatem a "Thebanis cum Athe-
'mienfibus aduerfus Fhilippum, regem, ineundam, fuzforia altera.

"Tom. lI. pag. 247. (Gr. f. 47. Lat. f.287.) [Iebb. 1, pag. 49o.]
4o. Συμ-

€) Vide eundem IV. τς. feq.
2) Vide Xenophontem lib. 2. rerum graecarum, pag. 46o, feq.

| 4) Diodor. Sic. lib. XVI. p. 475.

sà CLIP. c XXXI AELII ARISTIDIS VoL IV.pomi toes

* ^ ^ ^ ^w ^w 5 ἡ

4o. Συμβελευτικὸς περὶ τῷ μὴ δὲν κωμῳδειν. | Ad Smyrnenfes fuaforia de [IP] co-
moedii abrogandis, quarum maledicta et in verbis ac geflibus turpitudinem bonis mori- -
bus (iuuenum praecipue) ac pietati et fanae menti inimicam grauiter perflringit. Fabr. |

'Tom. II. pag. 274. (Gr. f. 84. Lat. f. 296.) [Iebb. I. pag. 504. in quinque codd. Parif.] ἡ
Haec oratio feparatim etiam lucem vidit graece et latine Lugd. 8. mon derere in feffi εο.
rum, convitiir vel infomibus comoediis vti, ΟΥΑΙ. duae; ne quis publice comoedia quen- M
quam perftringat, et de puteo Aeculapii; latine ruo/do Fzrromo interprete. — Lugduni —
apud Ioan. "Tornaefium 1557. 8. Harl.

41. ἘπιΞξολὴ περὶ Σμύρνης, Epiftola, de Smyrna, terrae motu euerfa, ad imperatores,
Marcum Antoninum et Commodum fcripta A. C. 178. AvTexeeTopi Καίσαρι Μαΐρκῳ Avena
᾿Αντωνίνῳ Σεβαςῷ. καὶ Αὐτοκρατορι Καίσαρι Αυρηλίῳ Κομόδῳ Σεβαξῷ. Αἴλιος ᾿Δριφείδης
χαίοειν. Fabr. conf. /affon ad a. Chr. 178. nr. 4. Exflat in VIII. codd. Parif. Πανὶ.

Tom. II. p. 289. (Gr. f. 65. Lat. f. 501.) [Iebb. I. pag. 512.] Haec reponi debebat fupra
poft num. 20. Ceterum imperatorem, Antoninum, vsque adeo permouit, vt lacrimas con-
tinere non potuerit, et inftaurationem Smyrnae ferio cogitarit curaritque. — Vide Philoffra-
tum f. 582. edit. Lipf. et auctorem ὑποθέσεως in Panathenaicum.

42. Περὶ ὁμονοίας τοὺς πόλεσιν. — Suaforia ad ciuitates Afiae, Pergamum, Smyrnam,.
Ephefumque, vt concordiam colant, nec de primatu inter fe contendendo, mutuum fibi
adferant exitium exemplo Athenarum et Lacedaemonis, quae, donec concordes fuere,.
Perfas valuerunt profligare, fummaque auctoritate; opibus ac felicitate vfae funt, fimulac
vero inter fe et cum "Thebanis contendere coeperunt de principatu, fibi et Graeciae fer-
vitutem contraxere. Praecipue pag. 329. monet, contentionem efle de mera vmbra, quum.
omnes tamen fubfint Romanis, et imperator ipfe, M. Antoninus, pag. 335. per edictum cons?
cordiam illis commendauerit. Exempli quoque loco illis pag. 337. proponit τὸς zovra
ἀρίςες βασιλᾶς M. Antoninum et Verum, lomma concordia tam vaflum moderaates im-.
perium. Fabr. conf. Ma[/on ad:a. Chr. 170. nr. 3. Harl.

"Tom. 1I. pag. 297. (Gr. f. 160. Lat. f. 504.) [Iebb. I. p. 517. In feptem codd. Parif]

Confer gemini argumenti. Dionis Chryfoflomi Orationes XXXVIII — XLI. et Philof'ratum. ἢ
vita Polemonis, fophillae c. 2. pag. 53t. Fabr. Δ Carolo //algulio, Brixiano, latine verfa
eft absque vlla nota, faec. XVI, 4. (v. Pinelli catal. II. pag. 171. feq.) nec non cum Dione:
de concordia in collectione: Ciomedir, ((ic, pro Cleomedir) de contemplatione vrbium ex-
celfarum difputatio: Zfriflidir et Dionis de concordia orationes, — Plutarrhi praecepta cone
nubiilia, eiusdemque de virtutibus morum. — In calce: 'Frixiae per Bernardin. mifiutam ete;

1497.) MCCCCLXXXXVIIL 4. v. Zudif/red Specim. edd. italic. faec. XV. p. 191. fq. Hark.
(1497) i [ p q 3

43. Ῥοδιακὸς ad Rhodios poft Rhodum terrae motu grauiffime adíliclam ac tantum
non deletam (vide pag. 345. 366.) pro vrbe reflauranda. [v. JMa//on $. VI. nr. 9. et 10. fqq.
qui fufpieatur, illam calamitatem intra a, Chr. 153. ac 159. accidiffe. Har/.]

T. II. p.340. (Gr. f.75. Lat. £517.) [Tebb. T. p.539. In cod. MMDCCCCXCV. Parif.) |
Perquam difertam haec oratio continet defcriptionem vrbis, quam pulchra ante cladem
illam fuerit, ac pag. 349. feq. elegantem et graphicam hypotypofin euerfionis, per terrae

motum

Vol.IV. p. 336 ᾧ 337 ORATIONES. Di IE. GOXXXIT. 25

motum factae. n imperatoris (Antonini Pii) gratia magnam fpem fe habere repofitam
innuit p. 368. quemadmodum et Iulii Capitolini et Paufaniae teflimoniis conftat ab Anto-
nino Pio iterum iuílauratam effe. Vide ZJeur/fii Rhodum lib. 2. c. 14.

44. Ῥοδίοις περὶ ὁμονοίας. ^ Ad Rhodios libellus fiue oratio &b abfente transmiffa,
qua ad omittenda dillidia, iram inuidiamque deponendam, et colendam concordiam eos
grauiter hortatur.

Tom. I. pag. 374-402. (Gr. f. 73. Lat. p. 328.) [lebb. I. pag. 557. conf. Maffon. ad
a. Chr. 170. nr. 2.]

45. Πρὸς Πλάτωνω περὶ 'Ῥητορικῆς , λόγος ὦ. Contra Platonis Gorgiam pro Rhe.
torica, Oratio prima.

"Tom. HII. pag. τ. (Gr. f. τοῦδ. Lat. f. 345.] [Icbb. IT. pag. r. In XI. codd, Parif.]

46. Πρὸς Πλάτωνα περὶ Ῥητορικῆς, λόγος β΄. aduerfus Platonem, quem pag. 192.
τῶν Ῥητόρων πατέρα καὶ διδοίσκωλον ádpellat, pro Rhetorica oratio poflerior.

"Tom. III. pag. 130. [Icbb. 1I. pag. 77.] a verbis; ἐπεὶ δὲ καὶ Μιλτιάδε etc. (Gr. f. nig.
Lat. f.375.) Hanc diflincionem in duas orationes, quam reiicit. Canterus, [atque cum
eo ac Neílelio in cat. bibl. Vindob. pag. 72. Iebbius] teflimonio fuo diferte comprobat
"riflider ipfe pag. 183. et Photiur pag. 680. qui ex quatuor hifce Platonicis Ariflidis ora.
tionibus ampla excerpta refert Cod. CCXLVII. tum cod. [Matrit. Venet. Coiffius et] Caefa-
reus tefte Lambecio et Neífelio *). 1n editione graeca Ariflidis Florentina his orationi-
bus praemittuntur antiqui fcriptoris Graeci ὑποθέσεις fiue argumenta, quae in editione la.
tina et graeco-latina defiderantur. In illis Synefii, "Theonis et fophiflae alterius. Athe.
nienfis mentio. Itaque auctor non poteft effe Sopater, Zpameenfir, lamblichi difcipulus, vti
Lambecio et Neffelio perfuafum. Fabr. Alius autem Sopater, a Sopatro, Apameenfi, di-
verfus, effe potuit, v. Ko/lar. 1. c. not. 13. col. 20. Harl.

41. Πλατωνικὸς γ΄, πρὸς Καπίτωνω- ad Capitonem Platoni addicliorem oratio Pla-
tonica tertia, qua iniuriam fe Platoni fecifle vel eum tractaffe non fatis reuerenter, aut
indignius reprehendiffe negat variaque colligit, quibus Platonem Pericli, Homero et aliis
magnis viris fine caufa infultaffe oflendit. : :

"Tom. III. pag. 524. (Gr. Ε 124. Lat. f. 509.) [Iebb. II. pag. 315. cum fchol. gr.]

48. Πρὸς Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεσσοίρων ὅ). pro quatuoruiris, Pericle ^, [ΠΡ] Cimone,
Miltiade et '"Themiftocle, aduerfus illa, quae in eodem Gorgia de illis differit Plato, [Ia
decem codd. Parif.]

'Tom. III.

v) Vide cod. Vindob. IV. apud Lambec. t. VIT. tur infcriptio: σχόλιο εἰς τὸν τῷ Ael. δεύτερον
col. 18. feq. vbi Ko//arius adfentitur Fabricio. At- λόγον ὑπὲρ ῥητορικῆς καὶ ὑπὲρ τῶν Wed S
que fecundae orationi non folum in cod. Vindob. πρῶτος λόγος ὑπὲρ ῥητοριηῆε μόνον ἦν, ras δὲ ug
titulus praefigitur ; ᾿Αριςάδε ῥήτορος ὑπὲρ ῥητορικῆς ὑπὲρ τῶν ῥητόρων, Harl.
λόγος β΄. fed etiam in edit. Iebbii, qui pariter non 5) Adde tom. III. pag. 130. feq. 139. feq. Fabr.
diflinguit, pag. 79. tom. IL fcholiis graecis con- Henc orationem citat Aphthonius p.37. Heum,
textui vtriusque orationis ibi fubictis praenitti- 2) Adde de Pericle tom, III. pag. 539. fcq.

Vol. VI. D

26 — Lib.IV. c. XX XII. AELII. ARISTIDIS Vol. TV. p. 38m
SESS

"Tom. III. pag. 193. (Gr. f. 127. Lat. pag. 405.) [ Tcbb. IT. pag. t16. cum fcholiis grae--
cis, cum infcriptione: πρῶτος ὑπὲρ Περικλέες. Απελογήσατο γορ ἐν τῷ ὑπὲρ ῥήτορι-
κῆς λόγῳ.]

Περικλῆς tom. IIT. pag. τοῦ, (Gr. f. 128. Lat. f. 407.)

Κίμων tom. ΠΠ. pag. 251. (Gr. f. 133. Lat. f. 423.) [Iebb. IT. pag. 151. cum fcholiis gr;
infcr. τῶν ὑπὲρ Κίμωνος σχολίων.]
Μιλτιαδης tom. Il. pag. 266. (Gr. f. 134. Lat. Ε 427.) [Iebb. II. pag. 16c. c. fcholiis
gr. ᾿Αρχὴ τῶν ὑπὲρ Μιλτιοόδε. ]
Θεμιξοκλῆς tom. III. pag. 293. (Gr. f. 137. Lat. f. 436.) [Iebb. II, pag. 177. c. fcholiis: |
gr. ὑπὲρ GepusovAéas. ] : 38]
Kom ἀπολογίος tom. lI. pag. 368. (Gr. f. 144. Lat. f. 459.) [Iebb. II. p. 224. c. fcho-
lis gr. εἰς τὴν κοινὴν ὠπολογίων. ln lV.codd. Parif] Hanc orationem magnum inpri-
mis Ariflidi inter Giaecos nomen conciliaffe, teflarur Syzzfius in Dione pag. 4o. Conclu-
dit autem illam pag. sro. feq. graui inuectiua in fophiflas fuae aetatis, melioribus obtreétau-
tes, ipfos omnis verae virtutis expertes. Fabr. In cod. Vindob. IV. apud Lambec. com-
men*. vol. VII. col, 16. fqq. eft illa oratio pro Quatuoruiris. Praefixa efl vita Ariítidis a So-
patro, Apameenfi, (vti Lambec. prodit;) confcripta, at plenior et cafligatior, quam in edit:
Oration. Ariflidis Florentina. Sequuntur deinde eiusdem Sopatri prolegomena de cbara- |
€lere oratt. Ariflidis. His porro fubiungitur orationis hypothefis f. argumentum, auctore
»eodem, vt ait Lambecius, Sopatro. llam hypothefin, multo locup!etiorem, quam in |
ed. Florentina, excipit ipfa Ariflidis oratio, in quatuor fccliones diuifa, quarum tertia, |
quae ad Miltiadem pertinet, peculiarem fuam habet hypothefin. Quinta autem fiue τας
liqua tota eiusdem orationis pars, feu commvenis apologia omnino deeft. Compara, quae
ad $. VII. de codice Matritenfi dicta funt. Har.

49. Αἰγύπτιος. Epiftola fiue liber lectu dignus de cauffis incrementi Nili, quo opi-
niones fiue. hariolationes aliorum refellit, negatque, illud adfcribendum effe vel Etefüis
pag. 554. 512. 605. aut mari dolci, flantibus Etefiis influenii, quae Euthymenis, Maflilienfis,
fuit fulpicio pag. 596. niuibusue pag. 559. aut aquis, ex Africae et Arabiae montibus defluen-
tibus, vt Ephoro placuit, pag. 586. nec vero imbribus pag. 562. nubibusue pag. 568. nec
foli (vt: Herodotus fenfit,) pag. $72. 583. 603. fed totum eile tribuendum magnae DEI fa-
pientiae et prouidentiae pag. 615. quae vicarium hunc pleuiarum fluuium fingulari natura
donauerit, qua inflar dierum noctiumque vel lunae creícat atque iterum minuatur pag. 569.
cuius rei rationes. perinde, vt, quod auras non emittit pag. 611. et aquae eius non facile
corrumpuntar pag. 612. et πηγαὶ fiue fontes atque origines Nili pag. 582., nos lateant.

"Tom. IIT. pag. 552-617. (Gr. f. go. Lat. f. 517.) [Iebb. II. pag. 331. In II, codd. Parif;] |
Obiter reprehendit, quae fcriptores praeflantifimi, Homerus, pag. 607. Herodotus, pag. 575.
Pindarus pag. 610.. de Aegypto *) falfa tradidere, teflatus, fe illam regionem quater ἴδε
tam perluflraffe p. 552. 568. 576. et a facerdotibus Aegyptiis edoctum pag. 615. 608. atque |
Aethiope quodam τῶν ?x& δυνωτῶν pag. 581.

so. Isi |
4) Confer, quae de Platone tom. IlI. pag. 476.

Vol. IV. p. 38 Ὁ 383 Lib. IV. c ΧΧΧΗΣ. ὁ,

ORATIONES.

5o. Περὶ 78 παραφϑέγματος 9). De arroganter dicto, fiue apologia de laude fui,
quam Ariflidi, nefcio quis, πεφυκὼς, vt pag. 687. ait, πρὸς τὸ παιδαγωγῶν, obiecerat,
et ille variis argumentis, praecipue vero exemplis magnorum virorum tuetur, veluti pro-
baturus fuffragio illud Horatii Ilf, 5o. Od.

— Sane fuperbiam
Quae[itam meritis.

Tom. III. pag. 617. (Gr. f. 49. Lat. pag. 538.) [lebb. IT. pag. 365. In VI. codd. Pari.)

5t Kara τῶν ἐξορχαμένων "). in prodentes cauffam fuam fophiftas, et Μεσῶν eg-
Sum χραίνοντας ἐν τῷ δημοσίῳ pag. 712. qui auditorum fuorum gratia, vt illis placerent,
lafciuire fe et modum excedere diclionemque corrumpere. («divers τῷ ῥυϑμδ καὶ τῆς
ὀρθότητος et ἐξίτασϑαι τῆς ἰδέας pag. 711.) profitebantur. — Ita enim titulus huius oratio-
nis interpretandus, non vt Cauterus: contra proditorer myfferiorum.

"Tom. Ill. pag. 689. (Gr. f. 56. Lat. f. 562.) [Tebb. IT. pag. 4or. In V. codd. Parif.]
Hanc orationem e MSto codice velut antea ineditam cum verfione fua et notis Laurentius
Normannus vulgauit Upfaliae 1688. 8. titulumque fecit: im inepte exfulanter fophiffar *).

Locum ex hac oratione adfert Ariflides ipfe libr. de ciuili didiione p. 312.

*
52. Πρὸς τὲς αἰτιωμένες. ori μὴ μελετώη. apologia ad ignaros auditores, a quibus
tamen reprehendebatur, qvod non frequentius declamaret, pag. 717. wóixétv φασί ue τοὺς
,

μελέτας τῶν λόγων 8 συνεχεῖς ποιδμενον.

Ὁ) Vide de hoc vocabulo tom. III. p. 671. 679.
10) riflides tom. Ill. pag. 669. didexe μὲν

ἂν μὴ παρὸ κωφὸν λέγω, καὶ τινα τρόπον ἐξορχίσαι,
δαχνὺς ἀμυήτῳ τὰ ἱερώ, et pag. 713. ᾿Αλλὰ καὶ Ἥρα-
χλῆς ἐν Λυδοῖς ὠρχήσατο — μεξ γε ἡμέρᾳ καὶ τῆς παε-
διῶς ἕνεκα --- ἀλλ᾽ duos ἐν ἅπασιν ἀνθρώποις ἁπάσας
τὰς ἡμέρας ἐξοριχεριένες, pag. 676. dor Zo ὀΐπτυχα.
Synefius Dione pP. 49. & μέντοι τοσξτον ὁ Δίων ἔϑωρ-
χήσατο τὴν ἀρχαίαν “Ῥητορικήν. Fabr. Cánter. in
nota, proditores , ait, myfteriorum vocat ineptcs
hiftriones, qui mufarum íacra profanabant. !n
cod. Laurent. (Bandin. II. col. 584. feq.) ia fine
manu vetufta fcriptus eft titulus hoc va&o: Τέλος
TE κατὰ τῶν ἐξορχαρένων κοινῆς Ασίας ἐν Σμύρνῃ
ἔϑαυ, ἀσϑη ὑπὲρ πώντας. Harl.

X) Editio Normenn. eft colle&io plurium libel-
lorum Arift. quos primum in forma diíputationum
academicarum edidit, dein generalem illis prae-
fixit infcriptionem: -

"Aeizerds ῥήτορος λέγοι δύο. α. Πρεσβευτικὸς πρὸς
᾿Αχιλλέα. S. Κατὼ τῶν ἐξορχαμένων, TEX αὐτῷ τεχ-
"ὦ € ^- , Li * - ,
γῶν ῥγτοριπῶν βιβλία δύο" x, περὶ πολιτικξ Aoys" B.
περὶ ἀφελξε λόγα. Laurentius Norrmannus , ora-
tianem rifüais vtramque de cod. mssto; duos-

Da 'Tom. Ill.

que artium: oratoriarum libros, de vetufta, ea-
demque adhuc vnica, edit. Aldina, defcrip]it, edi-
di , verfione latina notisque mecefJarüs iluffra-
vit a. cloIlocrxxxvir. (1688.) Vpfaliae litter.
Henr. Keyfers in 8. Orationem ad Achill more
difputationum academic. d. 25. Iun. 1687. typis
euulgatam, defendit Jonas Strüm. Altera diíp.
ab eodem /oua Strióm ventilata, f. Ariftidis in
ineptos et fuciles fophiftas oratio, habet, vt vltimum
opufculum, fiue duo libri de dictione civili, refpon-
dente Jac. Car. Eageldal d. τη. Mart. 16$8. pe-
culiares in(criptiones, in difputatt. academ. fuetas,
In praefat. ad or. ad Achillem ait, fe hanc et alte-
ram dediffe de msto cod. AKolambiano cafligatam
expolitamque. — Hinc autem non fequitur, vt,
quod exículpfiff2 videtur Fabricius, Norrmannus
binas oratt. antea nondum euulgatas fuiffe, credi-
derit. E contrario Norrm. p. 129. prouocat ad edit,
Ariftidis Florentinam, (vbi illa oratio (nr. 51.) iam
exftat,) et addit, (e etiam in aliis nonnullis illam
effe fequutum , pag. 59. autem promiferat, fe il.
lam e mssto reconcinnatam daturum eífe, — Initio
autem notar. ( p. 143. fq.) vim et poteftatem voc.
ἐξορχέρενοι copiofe explicat. De alia, ἢ ea ita
dici poteft, editione v. ad nr. 534. in. Zar.

28. "Lib. JV. c. XX XIH. AELII. ARISTIDIS Vo. IV. p.583 389.

Tom. IIT. pag. 715- 729. (Gr. f. 59. Lat. f. 571.) [Tebb. II. p. 417. In VII. codd. Parif.
Vide inprimis quae de fe pag. 722. feq.

Hactenus editiones orationum Ariflidis, ex recenfione Canteri.

53. Πρεσβευτικὸς “πρὸς ᾿Αχιλλέα. Oratio Ulyflis nomine, ad Achillem ab Agamemno-
ne legati, furnto- argumento ex Iliad. /. 225, feq. [In fex codd. Parif. ] Hanc, a /incentio
Obfopoto: acceptam, primus latine vertit et cum contraria oratione Libanii (tom. I. f. 228.
edit. Morelli) Achillis nomine ad Vlyffem, ex Iliad. /. v. 567. feq. edidit vir fummus /oach.
Camerariur Hagenoae A. 1525. 8. addita graeca vtriusque loci Homerici paraphrafi *). —Vcr-
tit etiam Canterus f. 337. edit. latinae. Bafil. licet in graecolatina et graeca edit. omiíttatur;
vnde hanc orationem e MSS. velut ineditam antea, protulit et cum verfione ac notis fuis
excudi fecit laudatiffimus Norrmannus, Vpfal. 1687. 8. Fabr. Hanc orationem a fe ex co-
dice primum effe euulgatam,. putabat Norrmann, fed meliora edoctus mox agnouit erro-
rem, vt ad fin. nr, 54. adnotabimus. — Zebbiur autem huic orationi locum dedit in tom. 11.

pag. 425. fqq. Harl.

54. (Τεχνῶν ῥητορικῶν) περὶ πολιτικδ καὶ ἀφελὲς Acyg. βιβλία β΄. Libri duo
praeclari de ciuili et fimplici diclione, in quibus ciuilis dictionis exemplum Demoflhenem,
fimplicis Xenophontem proponit, et praecepta fua petitis exinde exemplis illuflrat. — [In
II. codd, Parif.] Graece primum editi funt ab /4/do inter graecos rhetores Venet, 1508. fol.
Latine verfos edere voluit Canterus, a quo translatum librum de fimplici didiione vidiffe
fe, teflatur Leunclauius in Xenophontis vita. — Graece cafligatos a fe et adnotatis Demo-
flhenis et Xenophontis locis cum latina interpretatione fua et cum animaduerfionibus edi-
dit Norrmannus, Vpfal. 1688. 8- Fabr. Conf. ad. nr. 51. adnotata. — Illa vero colleclio at- |
que editio opufculorum, nr. 51. 53et $4. memoratorum, Norrmanniana non tam recuía, quam
quibusdam refectis aut mutatis nouum potius titulam accepiIe videtur in ed. quae Lipfiam
in fronte habet. Omnia enim infunt, quae in Vpfalieali edit. reperiuntur, eodem plane,
(quantum ex comparatione vtriusque exempli cognoui,) verfuum, paginarum, litterarum |
que ordine feruato; hoc tamen leui diserimiue, vt loco tituli generalis in fronte colle- |
€tionis poneretur infcriptio: 2dfeli Zfriflidis Rhet. Adrianenr, nomine legatorum. graecorum
ad Adhillun ftripta..— Laurentiur. Norrmannus de cod. msto. defcripfit oc. edidit, verfi-ne |
latina, breuibusque notis illufftraut. Lipfiae 1715. ap. Io. Kunckeln, 8. Tum dedicatio ad |
Reginam, Vdalricam Eleonoram eft omiífa; e contrario ea, quae olim alteri libello prae:
miífa fuit, huic praefixa collectionis quafi repetitioni, ad Rolambium L. B. de Byfiad,
omnino immutata. — Poflea epigrammata in honorem laudemque refpondentis, hic Petrum |
Étr nominati, quorum tamen tertium plane differt, excipit epiflola Normanni, in qua|
fatetur, íe ab Elia Obrechüo demum de editione Camerariana certiorem effe. factum,

1
et.

y) Infcriptio libelli; qui Norrmanno, inedendo merarío. Eiusdem et paraphrafis graeca. Ha- -
illuttrandoque illo verfanti; multisque aliis V. D.in-— snerici vtrio:que lori addita efl. —. Hagan. anm, |
Cog»itus fuit, nec frequenter occurrit, hacc cft: XXXV. (b.e. 1555.) In dedicatione ait Camerar, |
Jn iibello hoc inji mt agsc Bevrexós "Agicetds, ᾿Αντεῤ- ΠΡῚ 114 miffa efTe a Vincentio Obfopoeo , qui de.|-
nroxos Λιβανέα. ἢ. e. quid dici amplius ab llyffe | fcvipfiffet c peruetufto codice D. Chriftoph. Piftorii-
leg τέο ad A. llem et ve[ponderi ab hoc potuerit. paedagogi in aula principis Onoldini. Metaphrafis
Firaque oratio conuer/a in latinum a. Joach. Ca- — Camerarii graeca incipit a pag. 81. arl.

Vol. TV. p. 320 SCRIPTA DEPERDITA. Lib,.IP.c. XX XII. | 29

et rogat typographos, ne, nifi re antea cum ipfo communicata, opufc. recudant, et, fic
denuo, inquit, in manus fumere, atque, vt fpes eft, meliora emendatioraque non pauca
facere, nobis licebit etc. quod tamen, -Norrmanno a. 1703. animam efflante, in altera, fi
diis placet, editione, non effe fadtum, dolemus. In ceteris libellis tituli, qui in ed. Vpfa-
lienfi praemittebantur, vna cum praefatione, lectu vtili,. libro de dictione ciuili praefixi,
funt omiíli, "Tamen, quoniam praefationes in ed. Vpfal. carent paginarum notis, in reli-
uis omnibus, etiam paginis, editio Lipfien(is cum Vpfalienfi plane confpirat. | Qrae omnia,
ne libellorum cupidi deciperentur, paullo vberius explicui. Ζ1εδ᾽ hos duo libellos de di-
élione recepit in fuam Ariflidis editionem tom. II. pag. 158. fqq. gr. ac lat.

Superioribus a Fabricio commemoratis Ariflidis opufculis addenda efl oratio, fludio
atque diligentia cel. ZZorz/li, e cod. Veneto bibl. Marcianae luci expofita cum aliis libellis,
bene verfa et erudite expofita.

ss. Zriflidir oratio aduerfus. Leptinem, Libanii declamatio pro Socrate, Arifloxeni
rhythmicorum elementorum fragménta. Ex bibl. Veneta D. Marci nunc primum edit.
Jacobus Moreliur, eiusdem bibl. cuflos, — Venetiis, typis Caroli Palefii, 1785. 8. In nota 1.
JMorellius V. Cl. orationis Demoflhenis et vmbratilis declamationis Ariflidis refert argumen-
tum, wirique commune, fed Ariflides eo tendit potiffimum, vt Chabriae, filii, immunitati
confulat: in praef. autem pag. XI. fqq. muitus eft de illa oratione: quam graece quidem.
poflea adiunxit cl. J7o/f edit. fuae Demoflhenicae orationis aduerfus Leptinem, Halis Sax.
1789. mai. 8. at in praef. pag. XXVI. feq. graue tulit de ea iudiciuia,

In catal. codd. msstoram bibl. publ. Parif. t. II. p 589. memoratur cod. MMDCCCCXCVI.
faec. XIII. in quo praeter alia Ariflidis opufcula inefle dicitur nr. 20. Ariflides de /unebrir
orationis firibendae ratione: opus, ait confector catalogi, ni fallor, ineditum. Incipit

λέγεται παρ Αϑηναίοις ἐπιτάφιος. Hari.

VL. δεγίρέα Zrifiidis deperdita.

I Δημοσϑένες T8 Αλεξανδρς ἐν 1υδοῖς ὄντος συμβελεύων ἐπιϑέσϑαι τοῖς πρώγμασι»
Demofflener “Ἰἰεχαπάγο. quum effet in India, fuadens curfum vitloriarum fuarum profequi.
Meininit Ariftides ipfe orat. 4. facra tom. I. pag. 575. Ξ

2. Δημοσθένης λέγων περὶ ἡγεμονίας. — Sub. Γ)εμιοβλεπῖν perfona oratio de praefectura
habenda, id. pag. 576. Fabr. —/Majfon ad a. Chr. 161. V. C. 814. nr. 6. et 7. locum Ariflidis
in or. facra 4. explicando, primum contra Fabricium copiofe difputanis, contendit, non
duas, quas Fabr. nr. r. et 2. inter deperditas recenfet, orationes; fed vnam eamdenique,
et quidem ex tempore dictam, nec forte vmquam chartae mandatam, ab Arifiide illo loco
innui. Dein Fabricii interpretationem damnans, liquere exiflimat, ^ Ariflidem indicare,
fibi πεοὶ ἡγεμονίας in oratione fuiffe. differendum, quod pro fubiecta materia effet, vt
regi, Alexandro, fuaderet Demofihenes , ἐπιθέσϑαι τοῖς προγμασιν» d. e. animum de rebus
negotiisue publicis fludiofe et acriter gerendis impertire, quod forte iam crapulae nimis
εἴϊει deditus, vel quod ab vlteriore in Indos expeditione recederet: ἡγεμονίαν faep:flime prin-
cipatum, regnum, imperiam, denotare. Sed tam Fabricii quam Mallonii fententiam atque in-
terpretationem reiicit, et meliorem loci proponit ornatque explicationem emfferhuf. ad

3 Ariílo-

2

30 Lib. IV. c. XXXII. AELII ARISTIDIS Vo!.IV. p. 380300

Ariflophanis Plutum pag. 450. feq. Nam iudicat, totam illam orationem fuzforiam, De-
moflheni tributam, quam quidem vnam quoque, non geminam babet, pertinere, quod
oratoris perfonae conueniat, ad Athenienfes, quos, dum longe aberat, defperato reditu,
apud Indos Alexander, hortatur, vt communis capeffendae libertatis principes fignum tol.
lant, tantique decoris fe duces reliquis Graecis praebeant: nullum opportunius exfpectari
poífe tempus, quo veterem illam gloriofamque ἡγεμονίων repetant εἴς, Har/.

3. Ἐπὶ τῶν μισθοφέρων τῶν ἀπαιτεμένων τὴν ym». it mercenarior militer, agrum
dari fibi petentes. In hac ἐυτελὲς fiue exile exordium a quibusdam reprehenfum, Philo.
firatus pag. 583. teflatur. — Argumentum illuftrat fcholiaftes Hermogen:s pag. 428. μισϑο-
Φέροις τινὲς ἐκ ἔχοντες οὐποδῶναι μισθὸν. γῆν ἔδοσαν , οἷ δὲ πόλιν ἔκτισαν. Μετὼ ταῦτα
χοημοίτων ἐυπορήσαντες τὸν μισϑὸν ἀξιδσι dEvog , καὶ τὴν γῆν κομίσασθαι.

4. Λόγος παραιτέμενος τὸν τειχισμὸν τῆς Λακεδαίμονος, oratio munitionem Lace-
daemonis diffusdenr, ibid.

s. ψόγος "AAe£ovdgg. Magni Zllexandri vituperatio. | Colligas ex eodem Philoffrate,
pag. 584. nili obiter Alexandrum in alia quapiam oratione Ariflides pei(lrinxit.

6. Ἰσοκράτης τὲς "AOnyosas ἐξώγων τῆς ϑαλάττης. — Jfocrates fuadenr Aihenienfibur,
vt fludium imperii maris. abiiciant , ib.

1. Πρὸς Καλλίξενον συμβελεύοντα. μὴ ϑάπτειν τς δέκα cpoTWySs, ἐπειδὴ ονῃ-
ρέϑησαν μιῷ ψήφῳ. Conira Callixemsm , σοὶ fuaferat. decem. duce. mom fepeliendor, qui
vno decreto damnati et. f'upplicio adfetli erant, quod caeforum ad Arginufas Athenienfium
eadeucra reliquerant infepulta. — Hermogenes lib. τ, περὶ ἰδεῶν cap. 6. pag. 219. Philcfira-
fur [V] pag. 584. Libaniuz declamatione 37. t. I. p. 819. laudans Ariflidem ἐν Καλλι ξένῳ.

8. Αἰσχίνης, μὴ λαβὼν ὑπὲρ T8 Κερσοβλέπτϑ τὸν σῖτον. 4lefchiner ad Cerfoblentem, -
"Thraciae regulum, prodendum non corruptus ἃ Philippo. Püilofiratus ibid. Haec oratio
oppofita fuit Demoflheni, a quo Aefchines illius rei arguitur oratione περὶ παραπρετβείας.

, ' y * ^" ^ E

9. Οἱ zrageurBpuevor. τας σπονδοὶς μετὰ τὸ κτθνοι τοὶ γένη, PForderum communionem
recitfantes , pofi quam ΓΙ ΠΩΣ pacifcentium. trucidojent, id.

, B NES , :

10. Acyos πόϑων Λακεδαιμονίες τὲς ὀρχητῶς ἐλαύνων. — Oratio, fundens Lecedacmo-
mii, vi faltatores expellont. — Libanius orat. XIX. quae Ariftidi eft oppofita, fed cum fum-
ma laudis eius praefatione, Tom. ll. p. 475. feq.

it. Παναϑηναϊκὸς alter ἐυτελὴς καὶ ψυχρὸς. quem loco praeflantiffimi illius, qui
exftat, Eicrodi Attico exhibuit, vt eius inuidiam falleret, et ab eo facultatem dicendi de
hoc argumento impetraret. Auctor ὑποθέσεως in Panathenaicum Ariflidis, qui exflat,

2. Ὑπὲρ r8 δρυμξ. Oratio de curfu , cum ab Aefculapio per fomnium ἐμ Πὰς effet.
curfu vi. — Zfriflider ipfe orat. IV. facra tom. I. pag. 579. Fabr. Num edita fuerit, haud.
liquet, ^. /affon citatum ad nr, 19. Harl.

15. Secunda et fertig in defculapium Oratio. "Tertiae mentio orat. IV. facra tom. T.
?^R. 582.

14. Laut.

-

Vol. IV. p.302 391 SCRIFTA DEPERDITA. Lib.IPV.c. XXXII. 3

τ a4. Laus balnei Cyziteni, dida ante fuum Cyzico difceffum. — Orat. V. faera tom. I.

pag. 624.

4 15. Tertia aduerfus Leptinem Oratio, Demoflhenis aemulatione Ícripta, vt narrat.
Ariflides ipfe Orat. tertia Platonica ad Capitonem tom. IIl. pag. 525. feq. xor. f. tom. Wf.
pag. 5:5. ed. Icbb. fed illam editionem a cel. Moreílio efle ex cod. Ven. editam, ium fu-
pra oflendimus. Zar.

16. Oratio altera, tempore peflileatize dicla, de eo, quod non frequentius declamaret-
mentio tom. III. pag. 717.

17. Ὑπομνήματα de Pyramidibus, Labyrintho et aliis rebus, in Aegypto fpectatu

Qignis, quae in itinere fuo mitti in litteras fecerat, quaeque perüffe queritur tom. lil.
pa8- 553.
18. Orationes duae, vna breuis, altera longior, de caedendo Critia, tyranno, ad Her-
modii et Ariftogitonis flatuas confugiente. — Marceliinus ad Hermogenem pag. 67. ὁ; (ΟῚ
᾿Αριξείδης λέγων τὸν λόγον τῶτον (ix βοωαχέων ἐπλήρωσεν .. ὡς ὁμολογεμένα τὸ dev oye
λέσϑαι τὸν Τύραννον. Xcl σχεδὸν 8X, ὡς ζήτημα, αλλ᾽ ὡς κοινὲν τόπον διεξῆλθεν. O au
τὸς δὲ ᾿Αριξείθης ἐν ἄλλῳ λόγω ἐμήκυνεν, κοι μὴ [δ] ϑαυμάσῃς. ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ τῆν
ἑαυτῇ τῶν λόγων περιεσίαν ἐθέλησε δεῖξαι.

19. His adde gzcyga Qus ὀνεερώτων fiue vberiores de fomniis fuis, ab Aefculapio, fibi,
aegrotanti, immiffis, memorias, de quibus tom.I. crat. 4. facra pag. 519. €t oat. 2. pag. 515.
Ei de τις τὸ ἀκοιβέξατα γνῶναι βεληθήσεται τῶν γεγενημένων ἡμῖν πᾶρο, τὲ Θεξ. ΘΡΡΟ Σ ρος
διφϑέρας αὐτῷ ζητῶν καὶ τὸ ὀνείρατα αὐτοί. ^ Καὶ γὰρ ἰώματα παντὸς César» XQ Ou
λόγες τινος ἑυρήσεξ, καὶ λόγες ἕν ket καὶ φάσματα παντοῖοι, WU 7 σβῥήσεις ἁπῶ-
σας καὶ χρησμῳδίως “περὶ παντοδαπῶν πραγμάτων. τὰς μὲν κατωώλογῶ ZY. AS à: ἘΣ
μέτροις γεγονυίας, καὶ χαρίτων πεντ ἄξιω τῷ Θεῶ., μειζόνων. i] Tis ὧν eiae cag Ex
Syuefio de infomniis pag. 155. hoc Ariflidis opus non abf:tde dixeris ἐπιυκτίδας. ad ir
locum Nicephorus in fcholiis pag. 421. σὺν yag τοῖς ἄλλοις βιβλίοις ᾿Δριφείδης ὁ Prroe
συνεγραάψψατο καὶ βιβλίον ἕτερον περιέχον κατ λεπτὸν τὰς ὀνεῖρες. αὐτῇ, ὃς ἐν νοσῷ
ἑἕωρα mur8. Fabr. Conf, Ma[fón ad a. Chr. 161. nr. 9. Id vero vel ex illo loco intelligi
potefl, quam vaniloquus, quantus rerum et verborum incredibilium inaniumque captator
atque iadtator, fucrit, quam capax phantafmatum, etiam vaniflif&orum, ingenium, imorbo
laborans. Har/.

20. Scripfit etiam πολλοὶ μέλη εἰς τὸν Σωτῆρα ᾿Ασκληπιὸν. ei τε τὸν "Αἰσήπον ΚΑΊ
Νύμφας καὶ Θερμαίαν Αρτεμιν. | Carmina muita in Ae[tulopiuim, {εν αἰ γε), in Aefepum,
Mufa: fluuium , Nymphar et Dianam, thermarum praefidem. — Orat. 4. facra t. l. p. 569. feq.
Μυριάδας γε ἐπῶν ἐκ ἔλαττον ἢ τριοόίξκονται, tercentena amplius verfuum millia, quibus
Aefculapio gratias egit, vide orat. 2. facram tom. 1. pag. 523. et orat. 3. ΡΕ5. 548. vbi fpe-
cimen eorum habes, tum μέλη fiue. carmina Ἐάμον Κορωνίδος 35) xg lévscoy Q:2, de

Apollinis cum Coronide, Phlegyae filia, nuptiis, ex nato ex illa Aefculapio, tom. ]. ὩΣ: I.
acra

z) Alius fuit Zriffides, ex cuius περὶ Kos. evyyetio uri nonnulla de Coronide profert Scholiaftes
Pindari ad Pythionic. III, f. 196. edit. Oxon.

32 Lib.IV. c. XXXII. AELII ARISTIDIS Vol.IV p.29 393]
facra pag. 509. et orat. 4. pag. 585. et 582. vbi ab Aefculapio fe πρὸς τὴν μελῶν ποίησιν
excitatum elle fcribit, et αὖ Apolline Paeanem in ipfum componere iuffum, cuius initium:
Φορμίγγων ἄνακτα Παιᾶνα κληίσω. Nec minus pag.586. in Panem, Hecatem, Acheo-
loum, ceteros. In Minervam et Bacchum Avzioy, quorum hymnorum itidem initia ibi ad- -
ponuntur, et in Iouem ipfum et iterum in Bacchum δλοκόμην Mercuriumque, et Smyr-
naeas Deas εἴς. Hymnus in Herculem et Aefculapium, cuius initium: [ἡ παιοὶν "Hea-
xAec Ασκληπιέ. id. pag. 587. et Orat. in Herculem tom. I. pag. 64. Epigrammata quoque
variis donariis, quae Diis dicauit, inferipta a fe memorat orat. 4. facra pag. 589. ex qui.
bus vnum hoc in tripode argenteo, qui memoriam decem cbororum, in honorem Aefcula-
pii ab Arillide inflitutorum, conferuare debebat, ita fe habuit: ἐν
Ποιητὴς cf3Xwv τε βραβεὺς, αὐτός τὰ χορηγὸς
Σοὶ τόδε ἔϑηπεν, ἀναξ, μνῆμα χοροςασίης.,
Οὐκ ἀφανὴς “Ἕλλησιν ᾿Αριςεἰδης ἀνέϑηκε
Μύϑων ἀενάων κύδιμος ἡνίοχος, :

21, Omitto, quod in fomnio Ariflides fibi vifus eft dicere de /andibur. Nympharum,
περὶ νυμφῶν ἐπαίνων, eri ἐκ ὥεν Θεαὶ χαριέξερα!. πάντως δὲ ἄνα! καὶ τῶ Ezrieikel οαἰπτο-
λαύεν αὐτῶν. ὈΟτάῖ. τ. facra tom. 1. pag. 493. et ἐγκώμιον ὑγιείας, de laudibus Sanitatir,
ibid. φιλοξέζφανον. fiue Φιλησιξέφανον orat. 3. tom. I. pag. 559.

22. Ariftidis Epi/loloe variae vt ad Alexandrum, Cotyaenfem, quas memorat tom. ἵν
pag. 72. etc. Fabr. friflider ἐν reír περὶ παροιμιῶν » (de quo v. fupra, vol. V. p. τοῦ.)
num nofler fuerit, equidem nelcio. "Πα: ].

Interciderunt etiam /Metrophanis, Phrygii, fophiflae, ὑπόμνημα in. Ariflidem, Sergii,
Lengmaten(is, aduerfus Ariflidem ὑπὲρ τῶν δικολόγων, et Porphyrii libri feptem in "Thue
cydidis prooemium, contra Ariftidem, quae fingula commemorat Suidas. 3

[Ev τῷ Νησιωτικῷ fcil. λόγῳ citat Ariflidem Π͵σπαπάον. rhetor, in commentar. de
encomiis pag. 59. ed. Heeren. qui vero in nota caute monet, nifi forte eadem fit oratio
eum Rhodiaca, tom. 1. pag. 539. arl. )

VII. Codd. MSSti atque editiones orationum Zriffidis.

Primum, de codici^rr, quorum quidem notitiam nactus fum, manu exaratir, paucis
agam. Z'eniis in bibl. D. Marci, in cod. CCCCXIX. chart. faec, XV. funt 22. oratt. in
his etiam orat. aduerfus Leptinem, initio autem, vt ait Zanetti, plura defiderautur, fed
confer /Moreili praef. pag. XVII. feq. ^ Panathenaicis pracfigitur prolegomenon, quod ad.
fert Aldus in ed. 1513. fed in cod. duplo maius efl illo, et in duas diuiditur partes (v. ca
tal. codd. gr. pag. 204.) in cod. CCCCXXII. funt Libanii et. Ariflidis declamationes con-
tràriae, et aliae quinque Arift. oratt. in cod, CCCCXXIII, quatuor oratt. in cod. CCCCXXIV.
oratt, XXVIII. — in eod. CCCCXXV. oratt. XII. — in Cod. CCCCXXVIL. oratt. XVIII. —
in codic. CCCCXXVII. oratt. XVII, — in codic. CCCCXXVIII. oratt; XXII. — in cod.
CCCCXXIX. lib. de ciuili et fimplici oratione (catal. pag. 206-210.) — in cod. DX. Pan.
athegaica, cum fcholüs quibusdam marginal. — in cod. DXXV. or. Platonica I. pro rhe-
torica, praemillis quibusdim grammaticalibus, — In cod. CCCCXLII. reperit adhuc il.

loifon

SCRIPTA DEPERDITA, Lib. IV. c, XXXII. 35

loifon Ariflidis opufc. in catalogo codd. omiífurn, Μονωδίαν ἐπὶ Σμύρνῃ, fine auctoris
quidem nomine, v. viri illius cel. anecd. gr. ΠῚ, pag. 254. Idem V. D. ibid. pag. 10. anim-
aduertit, in Macarii Chryfocephali "Podovi effe pag. 6r. excerpta cx quibusdam Arifti-
dis orationibus. — De cod. Vencto, ex quo cel. /Morej/iur Ari(tidis orationem aduerfus
Leptinem primus edidit et de ipfa oratione vir ille docliffimus in pracf. pag. XI. feqq. at-
que pag. ΧΧΙ. fqq. de fcholiis ad Ariftidem ineditis in codd. Marcianis, e quibus ille hinc
inde quacdam excerpfit, diligentiffime copiofcque differit. Scholia autem inedita eaque
valde opportuna. in Marcianis et aliis quoque codd. obuia ^^), paflim viri docti, quos laudat
Morellius pag. XXII. commendarunt, atque loca ex illis adtulerunt. Auctorem tamen il.
lorum fcholiorum, non omniam quidem, faltem ex parte, neque fuiffe Metrophauem, Phry-
gium fophiflam , quod in fufpicionem venit Gisberto Cupero; neque /Menodofum, vt, exi-
flimarunt Abrefíchius et Reiskius, (in vol. V. animaduu. in gr. auct. pag. 59r.) idem Morell.
docte abundeque effecit. — Metrophanem: quidem fcripfiffe εἰς τὸν ᾿Αριξείδην ὑπόμνημω. te-
flantur Suidas in h. v. et Eudocia pag. 30r. at, num in orationes, an in libros de ciuili
dictione fcripferit, non memorant.

V'enetiir quoque in bibl. canonicorum regularium ad D. Antonii et fratrum Praed.
catorum ad DD. lo. et Paulli fuerunt duo codd., quos etiam Canterus vti ipfe in praefat.
ad fyntagma de ratione emendandi auctores gr. indicauit, in recenfendo Ariftide adhibuit,
v. Morell. 1, c. pag. XXVI.

Romae in bibl. Angelica cod. chart. faec. XIV. vt hic et alibi 7Monifaucou bibl. biblio.
thecar. MSS. praetermittam ad codd. qui in Vaticana aliisque bibliothecis exftare dicuntur,
inde enumerandos. — ldem ZMontfaucom in diario italico refert, exflare in biblioth Jfe-
diolan, Ambrof. Ariflidir, Polemonir aliorumque orationes in cod. rec, bombycino, (p. 16.)
in bibl. Z/emeta SS. loannis et Paulli Dominicanorum Zriffidir oratt. in cod. membran. .
faec, ΧΙ. (pag. 47.) in bibl. Florent. monaílerii B. Mariae Zril. oratt. in duobus codd.
bombycinis faec. XIV. (pag. 367.) et Acifl. Monodia de Smyrna, in cod. bombyc., (p. 369.)

Taurini in biblioth. regia, (catal. codd. gr. pag. 228.) querela de templo Cereris Eleu-
fine incenfo atque exufto, in cod. CXX. chartac. faec. XVI. i

In bibl. Laurent. Midicea, Florentiae, tefle Bandinio in catal. codd. graec. tom. I.
pag. 491. cod. XXIV. plut. X. oratt. 17. — tom. II. fqq. recenfentur oratt. in codd. obuiae.
(col. 297.) cod. III. plut. LVI. nr. VIlI- XI. oratt. IV. vbi quartae ad imperatorem quemdam
erationis initinm in editis ron reperit Bandinius — et nr.24. (pag. 300.) Panathenaica, in
| principio cum margin. fcholiis, quae ab editis diuerfa videntur. — eadem (pag. 305. et 392.

plut. LV. cod. VIII. et plut. LVII. cod. XXIV. nr. 20. cum fcholiis. — (pag. 362. et t. {Π.
pag.266.) orat. ad Achillem, Vlyflis nomine ab Agamemnone legati, cod. XXI. plut. LVI.
Ar. 3. et cod. IX, plut. LXXXV. in quo praeterea funt quaedam aliae Ariflidis orationes, in
: his
E 44) In bibl, Burmanni IL. (v. catal. illius inter Eurip. ad huius Hippolyt. pg. 155. 252. item 77 γέ-
codd. nr. 1213.) exílitit cod. mst. eximius, qui £enbach ad Plutarch. de S. N. V. pag. 8. είς. Grae-
complectitur fcholia inedita in Panathen. et in or. vium quoque babuiffe fcholia inedita, patet ex Cu-
pro quatuoruiris, et dein venit in bibl Pinelli, peri epift. in Giornale de' Letterati Parmae 1687.
Veneti. Ex illis loca protulit //a/cken. de fragm. pag. 256.

Fol. VI.

33: — Lib.IV. «. XXXIZ. — AELI ARISTIDIS CODICES.
his pro Quatuoruiris, in codice quinquepartita.; — — (tom II. pag. 463 et 500.) de civili |
ac fimplici dictione libri IJ. cod. XXI. plut. LVIII.. et cod, XI. plut. LIX. — (pag. 465.) ἤ
cod, XXIV. nr. 4. ex Ariftide de formis dicendi, excerptum. — (pag. 498. fqq.) aliquot
oratt. in quibus or. pro Quatuoruiris efl in quinque partes diuifa, cum antiquis, iisque co-
piofiflimis fcholiis, cod. X. plut. LIX. (pag. 527. fcq.) quinque oratt. cod. XV. eiusdem plu-
tei. — (pag. 544.) or. de rhetorica cod. XXV. — (pag. 584. fqq.) oratt. XXXI. cum fcho- -
lis. Nr. 26. eft panegyricae orationis in aquam, quae eft Pergami, fragmentum cum fcho- ο
lis: quod quum in edir. lebbiana defiderarct Bandinus, magnam is partem et fragmenti et :
fcholiorum typis defcribendam curauit: cod. III. membran. faec. X. plut. 6o. — (p.590. feq.) ὁ

- oratt. feptem, cum fcholiis multo vberioribus, quam quae ἴῃ ed. Iebbiana reperiuntur: in ]
illis orat. funt orationi pro quatuoruiris praemiíla duo argumenta, quorum prius tantum
occurrit inter prolegomena Sopatri: nr. 8. fequuntar monodiae prorfus anepigraphae in fu-

nere cuiusdam non nominati: cod. VII. plut. LX. — tum in: feqq. cod. VII. funt XXXIV.
et cod. VIII. orationes L. eum fcholiis, — cod. IX. oratt. XXXII. cum fcholiis et vita Ari-

flidis, in compendium redacta. — (p. 6or. feq.) oratt. Xil. cum prolegomenis, cod. XII. $
plut. LX. — (pag. 675.) ad reges Romanorum de Smyrna epiflola, et palinodia de Smyr-
na inflaurata, — cod. XIII. plut. LIII, — —Aziflides citatur in viol. compofit. Bandin. [ε΄
pag. 549.

Sermo Bacchi, latine redditus per Ciacium , Romanum, v. Bendin. catal. latin. Flor. |
tom. III. col. 574. et fragmentum orat. de Ariflidis laudibus, ib. col. 620. δ. XXX.

Neapoli in bibl. regia declamatt. aliquot in cod, XXXII. et in cod. LII. ex libr. de ci.
vili dictione: in bibl. Auguflin. S. loan. ad Carbon. cod. VI. Ariflidis opera.

Parifir in publ. bibl. fingulae orationes librique in permultis exftant codd. quos bre-
vitatis ftudio iam ad praeced. paragraphum vbiuis indicaui: — — In bibl. Coisl/niana, tefle -
Jlontfauton, cod. CLXXX. (pag. 259. catal.) Arifidis legatio ad Achillem, cum Libanü |
refponfone. — In fragm. Stephani Byzant. de vrbibus cod. CCXX VI. (pag. 286.) locus
Ariftidis de columnis parallelis Dodonae excerprus, — cod. CCCXXII. (pag. 445:) Ariff.-
fuper rhetorica, lib. Ll. Il. — — In S. Maximi Opp. cod. CCCLXXI. fol. 43. (p. 575.) funt -
ex Ariftid& quoque loca dictaque excerpta. ;

Mairiti in bibl. regia, tefle Jriarto, cod. XLIX. Arift. legatio ad Achillem, quam |
Iriart. p. 165. pro inedita habuit, cum Libaniirefponfione, — in cod. LXXIX. (p.288. fq).
orationes XII. orationi Panathenaicae adícripra funt praeter notas fcholia vberiora, ab edi j
tis diuerfa. — cod. LXXXVL. (pag. 355.) et cod. LXXXXVIII. fol. 157. (pag. 387 ) Arifli-
dis orat, (nim. Vlyílis,) ad Achillem legati, — cod. LXXXVIII. ( pag. 557. feq.) oratt. La
et II. pro rhetorica aduerfus Platonem, et ad Capitonem oratio tertia (vel potius quarta) -
pro rhetorica. Sequuntur anonymi fcriptoris quatuor argumenta orationum aduerfus Pla«-
tonem ; quarum primum et quartum inferta funt integra Sopatri in. Ariftidem prolegome- -
nis, quae lcbbius praemifit Íuae editioni; fecundum vero et tertium ab iisdem rige
menis lebbiique opere abfunt. Haec autem argumenta «ffe videntur lriarto illae hypothe- !
fes, quae, tefle Fábricio, in edit. Florentina, (qua vero equidem careo, aeque ac lebbius |
illam defiderarat;) iisdem oratt. praemittuntur. Excipit anonymi fragmentum fcholiorum -

- in
"EE

Vol. 1V. p. 35. AELU ARISTIDIS CODICES. Li&IV. c. XXXIL ὃς

in priorem orationem adverfus Platonem pro rhetorica, quae defunt in Tebbiana editione, —
Cod. CXV. fol. 93 et 96. (Iria. pag. 458.) Arifl. oratio funebris in Etoneum et Monodia
de Smyrna.

In bibl. Ejforialenf, (tefle Plüero in itinerario per Hifpan. pag. 1:6. etc.) Acifl. fer.
mones varii 20. eiusdem Panathenaicus et monodia in Smyrnam, denique de vrbano et
fimplici fermone.

De codice /"indob. YV. vide fupra ad $. V. nr. 48. fcripta. 1n eodem cod. funt Zfri-
flidir orationes duae contra Platonem pro rhetorica. coll. quae fopra nr. 46. adnotata funt. —
Duos codd. Monac. AHauar. et tres JMecrimonnianos contulit Reiske, et varias lect. manu fua
exaratas reliquit. »

— üguflae Vindel. in cod. II. nr. 2. (fecundum Reiferi catal. pag. 77-) plurimae oratt.
in eodem et in alio cod. nr. 13. (pag. 78-) bis Panathenaica: in cod. XIV. XVII. (p. 79.)
iiquot orationes.

In bibl. Britasnicit Londini in bibl. mufei britann. inter codd. ZHaríeam. in
τοῦ. MMMMMDXLVIII. fermo de Baccho et de Hercule, (tefle catal. tom. II.) deinde (fe-
undum catal. MSS. Angliae et Hiberniae,) Oxom. cod. collegii noui, nr. 1223. (eo víus
Ml Iebbius) — in bibl. Barozc. cod. XXXVIII, quatuor oratt. cum fcholiis; cod. LVI. de-
criptio iuuenis; et ex eo fumta inter aduerfaria Langbaeni, (cat. p. 270. b.) — cod. LXIII.
Panathenaicus et orat. pro quatuoruiris nec non eiusdem orat. fragmentum. — cod. LXVIIT.
»pift. ad M. Aurel. Antoninum, cod. ΟΥ̓́Τ. epift. ad eumdem, nomine Smyrnae, terrae
notu collapfae. — cod. CXVI. panegyricus, M. Aur. Antonino diclus. — cod. CXXXVI.
yratt. XXVI. cum fcholiis anonymi, fortatfe, (ait editor catalogi;) Sophiani, cuius quidem
10men adfcriptum eft pagina praecedenti. — At eo tantum videtur indicatum fuiffe nomen
"off;[orir codicis non, auctoris fcholiorum. — cod. MCCCLL. in bib]. Guil. Laudi, oratt,
egati ad Achillem et de Roma. — In bibl, Bod/á. cod. MMMDLXI. or, III. platonica
id Capitonem, et panegyr. in Cyzico. — Camtabrigiar, in collegio Reginenfi libri de
iuili et fimplici dictione. v. lebb. prolegomm. fol. c. vbi feptem codd. Barocc. alio autem nu-
nero fignatos, et reliquos, quorum leclt. varr. habuit, codd. defignat. Πανὶ,

Editioner.

Graeca orationum LII. Florentiae ex officina Philippi Iuntae, A. 1517. fol. In hac
raeter ὑποϑέσε:ς veteris Ícriptoris in Panathenaicum, Leuclricas et Platonicas orationes
abetur p: 155. ΛΔιβανία πρὸς τὸν μέγαν Θεοδόσιον περὶ τῆς Ξαάσεως. Libanii de feditione
intiochena oratio, quae in Morcllina edit. Libanii occurrit tom. II. p. 389. In indice ora-
'onum, quem huic tomo Morellus praemifit, ait, eam fe depromíiffe e germanica edit.
wiflidis Adrianenfis. Sed quum nulla exflet editio Ariftidis, in Germania excufa, grae-
am fcribere voluiffe Morellum mihi perfuadeo. Fabric. De hac edit. v. Clement biblioth.
urieufe etc. tom. II. pag. 8o. feq. 7aittaire A. 'T. tom. II. pag. 138. inprimis p. 30o. feq.
landini annales Iuntarum typographiae etc. part. II. pag. 119. et quae-ego fcripfi in Introd.
1 hift. Gr. L. 11. 1. pag. 203. et de dubia ed. Aldina gr. a. 1527. notaui. In catal. biblioth.
inellianae duo fuerunt ed. Florent. exemplaria, (v. catal. Pinell. tom. II. pag. 170. feq.)
uae olim ad Burmann. pertinuerunt, quorum alterum eft flipatum emendationibus ac
Otis autographis Guil. Canteri; alterum, quod ex bibl. Boerneri, Theol. Lipf. tranfierat in

E23 Bur-

36 LibIV.c. XXXII. AELII ARISTIDIS Vol IV. p. itin 3
Burmannianam, emendationibus msstis ex autographo lIofephi Scaligeri. De vtroque exem-
plo v. Auisfe in animaduerff. ad graecos auct. volum. III. praef. pag. IX. fqq. Exemplar,
Canteri notis msstis, ex Burmann. exemplo exfcriptis, ornatum, poflea Reiske ab Abrefchio -
acceperat mutuum et ex illo Canteri curas fecundas, fiue emendationes cum fuis et Abre- -
Íchii animaduerfionibus admodum raris breuibusque euulganit in vol. quinto animaduerfio-
num pag. 585. fqq. compara tamen iudicium et notitiam cl. ZJorelíi praef. ad fuam edit. ;
orationis aduerfus Leprinem Ariflideae pag. XXIV. fqq. Harl.

Latina, Wafleae apud Petrum Pernam 1:566. fol. quatuor tom. in vno volumine ex.
erudita et praeclara verfione praeflantiffimi: Guilelmi Canteri, qui verfionem fuam Maxi--
miliano II. imperatori, infcripfit, orationibusque Ariflidis a fe translatis fubiecit itidem in-
tomo quarto latine a fe redditas Gorgiee orationem in Helenam; Thucydidis funebrem in
Periclem; Lerbona&is hortationem, Andocidis de pace; Herodis Attici orationem de Rep.
AE. orationes Aiacis atque Viyffis, Lyfiae contra | P] Eratoflhenem: | Dinarchi contra
Demoflhenem, Zf/idamantir orationem Vlyflis contra Palamedem, et Gorgiae orationem
Palamedis. Denique fubiungitur Canteri libellus de ratione emendandi Ícriptores graecos,
in quo ex Ariflide potiffimum exempla repetit. — Vfus eft editione Ariftidis Florentina, ab.
Arlenio cum MSS. collata, quam a Io. Oporine accepit: et in margine funt paucae bre-.
vesque, maximam partem criticae adnotationes. ἱ

δ ὡς ὁ.

αγαρίο Latina cum Latina verfione Guil. Canteri, A. 1604. 8. tribus Voluminibus,
oliua Pauli Stephani. In hac nitida nec inemendata editione, cui Gnomologia fiue fen.
tentiae infigniores, ex Ariflide collectae, praemittuntur, fubiectae funt variae lectiones quae«
dam ex Canteri et alio quodam codice excerptae. Sed viciílim defiderantur "Y zoSses.
graecae non contemnendae veteris fcriptoris, (Synefio et 'Theone tamen, quos laudat,
sumo) in Panathenaicam εἴ orationes Platonicas, in graeca luntina editione obuiae, et:
omiffus eft praeter Guilelmi Canteri notas, (quod nollem), marginales, eiusdem libellus.
de ratione emendandi graecos auctores, quem latinae édiióni fubiunctum effe iam dixi,
et non minus miror, praetermiífum effe a Zano Grrufero, cum in face ar&tum tomo tertio
libros nouarum lectionum Guil. Canteri et "Theodori Canteri varias leciiones recudendas.
daret. Oiniffae denique funt aliorum veterum oratorum a Gvil. Cantero. latine. redditae
orationes. Fabr. Almelouen. memorat alteram. quoque Ariflidis editionem fub Paulli
Stephani nomine, 161. g. At Maittariur in. A. T. tom. IIl. pag. 858. nor. b. bene iudi-
cat, vel errorem effe typographicum , vel Paullum Stephanum eidem ediconi annum alium
sdisitos vt pro noua haberetur. — lfocrates gr. et lat. cum nonnullis v dw: (Pa-
nathen.) Zriflidir, fol. Henr. Steph. 1593. "

Poflea nouas editiones parare inflitucrunt. 7o. Guif. Beraer. Profeffor quondam Wit-
tebergenfis, (tefle Fabricio.) atque Zorefzhius "^); fed vtriusque conatus exitu felici caruit.
Inter

bb) Vide ipfum in vol. III. mifcell. obff. critic; gium ibidem dedit p. 225. feq. haud raro contra
in auctores etc. pag. i:5. vbi fpem quandam fecit Iebb. difputans , confcribendo Vindicias et conie
nouae editionis cum fcholiisin Panathenaicam vber- éuras in Ael. Arift. hymnos in ouem et Miner--
mis et orat. pro Quatuoruiris locupleaüoribus, quam vam, ac tom. ilL. p. 100. fqq. pracbuit addenda
quae in Oxonienfi comparent editione. et cum fuis atque corrigenda. d
aliorumque animaduerfionibus. — Specimen egre- -

EDITIONES. Lib. IF. c XXXII.. 31

Inter ea nova prodiit editio, a nitore chartae et typorum magis, quam ab eruditione et
fagacitate ingenii commendabilis :

Aelii IAriflidir Adrianenfis Opera omnia: graece εἰ latine, in duo volumina diffvibuta.
Cum notis et emendationibus Guil. Canteri, Triflani, Palmryrii, T. Fobri, Spanhemii,
Norrmanni εἰ Lomb. Bof: adiun&is infuper. veterum fcholiis et prolegomenir Sopatri Zpa-
mernfir, ab erroribus vt. plurimum rrpurgatirg graeca. cum ms3tis codd. variis et. pracflan-
liffimir collota: recenfuit et. obferuatt. fuas adiecit. Samuel Icbb. — Oxonii e theatro Sheldon.
vol.I. 1122. 4. vol.lL. 1730. 4. impenfíis Dauid. Lyon. Conf. acta erudit. Lipf. a. 1724.
pag. 425. et a. 1731. pag. 56. atque Clement. bibl. cur. etc. tom. 1I. pag. gr. feq. Multum
quidem adhibuit diligentiae in colligendis, quae ad emendationem atque interpretationem
facerent, fubíidiis; ^ Nam praeter fcholia et Canteri notas et praefixam Ariflidis vitam,
a Maffonio docte compofitam, varios ex "Triflani aliorumque in fronte memoratorum V. D.
operibus hinc inde decerptos dedit flores, et ex codicibus, Coisliniano atque Anglicanis, ad-
tulit lectionis varietatem, et plura emendauit: praeterea duobus exemplis edit, Florentinae
vfus eft, quorum alterum a Federico Morello cum mssto ex parte collatum erat, alterum
notis quibusdam marginalibus ab líaaco Cafaubono illuflratum. [πὸ notis atque obferuatt.
tomo alteri adnexis, multa bene docteque explicuit. Praemifit tom. I. iudicia de Ariftide
fuperba et veterum et recentiorum. Αἴ enim permulta decffe ad editionem non dicam
abfolutam, fed probabilem, cuius virtutes refpondeant externo fplendido cultui, iam plu.
res fenferunt. Nemo tamen grauius, et forfan aequo acerbius de Iebbio eiusque editione
indicauit, quam Arirke in praef. ad vol. III. animaduerff. p. VIII. fqq. (notatus ideo a Com.
Rewiczky in bibl. gr. et lat. pag. 67.) Is vero acute iudicat de ingenio et cloquentia Ari-
flidis, eumque apte comparat cum Demofthene. Ipfe Reisfz, editurus Ariftidcm, plura re-
liquit volumina praelo parata: n. Il. voll. ed. Iebbianae, tria voll. ineditorum gr. fcholia-
flarum, :vnum volumen, quod continet varias leeliones ex duobus codd. Monac. Bauar.
et tribus Meermannianis, ab'eius vxore excerptas, denique nouas animaduerfiones, emen-
dais quoque iis, quas a. 1761. in lucem emiferat. v. Reii£ii vitam, Lipfiae 1783. 8. p. 172.
vbi plura beati viri mssta, ad auctores gr. pertinentia, defignantur. Conf. ibid. epiftolae
ad Reiskium pag. 196. fq. 202. fq. 205. Íq. et 212. Harl.

Editiones ac verfiones fingularum quarumdam 4riffidir orationum, et librorum de
ciuili ac fimplici dictione, fupra in recenfione fcriptorum. editorum Ariflidis fuo loco con-
fignauimus. Plera Ariflidis loca illuflrat Exerhie! Sponhemius in Exercitationibus de vfu
ac praeflantia numifmatum , et aliis fcriptis fuis eruditiffimis. Fabri — Reiki atque Zbre-
fihi labores et coniccluras iam fupra laudauimus. — Alii vero VV, DD. periculum fecerunt et
locis Ariflidis luxatis aut. corruptis. medicam manum adhibere fluduerunt: e. g. Lam-
beriur Bof. in animaduu. in fcriptores graecos, Franecker. 1715. 8. pag. 69-75. alii
viri docli paffim tentarunt, emendarunt, aut illuflrarunt plura Ariflidis loca, e. g. Hem-
flerhuf. ad Lucianum, Valckenar. ad. Herodotum ed. Weflel. et ad Euripidis Hippoly-
tum, Doruille ad Charirona; Leénnep ad Phalaridos epiflolas,' Koen ad Corinth. grammat.
Bernard et reliqu: in'erpretes ad Thomam Magi(lrum, qui multa laudauit Ariflidis loca,
Wyttenbach ad Plutarchi lib. de S. N. V. Toup. emendat. ad Suidam et Hefychium alii.
" E 5 que

38 Lib. IV. c. ΧΧΧΙ͂. VARII ARISTIDAE. Vol. IV. ».303} 304

que bene multi, quos omnes amplis verb's enumer.re haud vacat. Futuro autem editori, —
latus patet campus, in quo ingenium, dilgeniiam et eruditionem exercere atque oflen-
dere poílit. Har/,

VIL Alii 4rifida:.

Ariftides, Lyfimachi F. Athenienfis, cognomine iuflus, de quo Plato Theaeteto, "Thucy-
dides, Nepos, Plutarchus, Suidas etc. Ariftides nofler tom. Π]. pag. 146. feq. 249-
286. 499. feq. 452. feq. 319. feq. [ Quaedam illius fententiae feruatae dicuntur in
᾿Αποφϑέγμασι σοφῶν τῶν C. v. Bandini catal. codd. graec. cod. 8. plut. LXXXVI.
tom. Ill. col. 325. /Jar. Ab eo alii etiam fingularis iuflitiae ftudio infignes viri Ari-
flidis cognomento honorati funt, vt de Matra quodam fcribit idem Suidas in Μέτριοι
ex Damafcio in Ifidori vita.

Ariflides, Xenophili filius, et alter iunior hoc nomine, quos cum Ariflide iuflo a quibus-
dam confundi notat Plutarchus in illius vita fub init. [Adde fupra, $. 1V. circa fin.]

Ariflides, Athenienfis, quem de animalibus, arboribus et.agricultura fcripfiffe e Plinio col.
ligit Bernhardus a Mallincrot in paralipomenis ad Vorlium de Hiftoricis graecis, nul.
lus eft, fed Ariflides, Milcfius, a Plinio intelligitur, de cuius fcriptis Voffius de Hi-
floricis. graecis, Meurfius in Bibl. graeca et Harduinus ad Plinium videri poffunt.
Fuere autem ísocgigv libri, Ἰταλικο. Πεῤσικοὶ, Σικελικοὺ et περὶ Kyidg. [v. notam
fupra intcr inedita etc. nr. 20.] Denique lafciuum opus Μιλησιωκοὶ. quod Sifena .
olim latine verterat, de quo confer Politiau. c. 16. Mifcell. et Nic. .Heinfium ad haec
Ouidii 2. Ὑ τ. 443.

Vertit Ariflidem Sifena, mec obfuit illi
Hifioriae turpes in[eruif]e iocos. ^ Fabr.
Heinfius ad locum, a Fabricio citatum, pauca habet; at vberrime eruditeque difputat
de illo Ariftide eiusque fcriptis αὐ Orid. "rift. I. verf. 413. feq. (vbi ego quoque in
mea edit. quaedam notaui:
luuxit A4rifiides Mülefia crimina fecum
Pulfus Zriflides nec tamen vrbe fua.
Harpotration in voc. Δερμιφῆς.» (vbi v. Mauffacum, et Valef.) citat Jibrum fextum
AMilefiacorum. Zriflidirt. Meinüius igitur fufpicatur, haec Milefiaca vna cum feria hi-
floria, quae paffim ab antiquis laudatur, ab Ariftide edita fuiffe videri, Har/.

Ariflides, Eleus, mechanicus, machinae in hippodromo inuentor, cuius meminit Paufanias
in Eliacis poflerioribus pag. 504. Idem, vt exiflimo, a quo Pythicam et Olympi-
cam palmam reportatam fcribit pag. 490. Sed alius Ariflides, Eleates, cuius flratege-
mate Dionyfium delufum narrat Polyaesus VI. c. 11.

᾿Δριξείδης νομικὸς., «rtemidor. IV. 3.
Ariflides Quintilianus, de cuius libris de Mufica dixi III, το, 4.

Ariflides, Samius, ex quo lunae curriculum confici integris quater feptenis diebus fcribit
Varro apud Gellium IlI, το. fed ibi pro Ariftide legendum videtur Ariflarchus, quem- .
admodum

ΜΟΙ IV. p.394 0 305 VARII ARISTIDAE. Lib.IV.c. XXXII. 39

admodum pro Ariftotele Ariflides apud Euflathium ad Odyff. £. vbi de Dodone. Vide
JBerkelium ad Stephanum pag. 334. Etiam ex Ariflarcho,, tragico, Euripidis aequali,

Ariflidem effinxit Hendreichius in pandectis Brandenburgicis, et ex Ariflaeneto Arifli-
dem epiflolarum amatoriarum fcriptorem.

[T] Ariflides, "Thebanus, pictor antiquus, qui ommium primus omimmwm pinxit et fenfut
s omnts expref/|t , quor vocant ἤθη. id eff perturbationer, durior paullo in coloribus etc.
- Plin. XXXV, το. Confer Prancifá lunii Catalogum Artificum pag. 28.

Ariflides, quem Zifruuiu: VIIT, 4. laudat inter eos, qui de locorum fontiumque natura
fcripfere. Idém, ni fa llor, Polemonis, periegetae, exfcriptor, de quo Stephanus Byr.

- "de Dodone: Προσϑετέον ὃν τῷ περιηγητῇ Πολέμωνι, αἰκριββῶς τὴν Δωδώνην ἐπιξώ-
μένῳ. καὶ Δριξείδῃ τὸ τέτε μεταγεγοαφότι, λέγοντι κατὼ τὸ β΄. Videndum ta-
men, idemne hic cum Ariílide, Milefio, de quo fupra.

Ariflides, flatuarius, Polycleti difcipulus, Plin. XXXIV, 8.

Eme Athenienfis, philofophus, fed qui CHRISTO nomen dedit, et apologeticum pro
Chriflianis, philofophorum fententiis contextum, fcripfit ad Hadrianum, imperatorem.
Laudant Eufebius in Chron. et IV, 3. Hiftor. Ecdef. S. Hieronymus Epiftola 84. ad
Magnum, oratorern et c. 20. de Scriptt. ecclef.. Syncellur pag. 348. P7 fuardur εἰ Ado

Y Martyrolog. 5. Non. Octobr. ex Menologiis Graecor. vbi de paffione Dionyfii Arco-

- pagitae, et Martyrologium rom. prid. Cal; Sept. Confer 7o. ἔγημε Grabe fpicile-
gium Patrum tom, IL. pag. 125. feq. et Steph. /e Moyne ad Varia facra pag. 155. feq.
qui inter alia ex Guilleterii fide refert, illam Ariflidis apologiam . in Graecia: adhuc
fupereffe. — Que/ques. Caloyers. fe vantent. d' avoir cette /Apologie dans la Bibliotheque
du Monaftere de Medelli ^), qui eff a fix mille d' Athenes; Quod non incredibile
videtur Paulo Colomefio ^. Sane in Orthodoxographis et Bibliothecis Patrum ex-
flare, praeter rem fcripfit Pandectarum Brandenburgicarum auclor pag. 271. abrir.
adde infra, lib. V. cap.I. vol V. pag. 186. vet. edit. Harl.

Ariflides i junior , itidem: Chriflianus, cui lulius Africanus dicauit, quae ἬΝ de concilia.
tione genealogiarum CHRISTI apud Matthaeum et Lucam. Vide Photium Cod. XXXV.

Omitto Ariflidem , Locrenfem, qui a muflela 'Tarteffia morfus dixit fe aequo animo latu-
rum effe mortem, ἢ ple: pardalis dente pereundum fibi effet, vt eft apud /4elian.
XIV, 4. Var. Fabr. MAddantur: Zfrifiider, philofophus peripateticus, Laert. V, 62.
ZAriftder, philofoph. méguricis 4 Laert,|l, 13. Zdriflider, Kheginenfis, philof. py-

thagoricus. Harl.
IX. Index

£t?) Vel potius Penfelici montis, hodie Pendeli v. Vilis anecd, gr, tom, IL. pag. 264. not.
Harles.

.dd) In paralipomenis de Scriptoribus Eccef.

"T n

4o — Lib. IV.c. XXXII. —.' INDEX SCRIPTORVM | Vol IV. p. 306 aor

IX. Index Scriptorum et aliorum quorumdam, αὖ Ziriflide memoratorum. Coucinna- |
fur a me ad paginas editionir. grato-latiuae Pauli Stephani. — Nota de di&l. libros duor
de ciuili et fimplici dicione ex edit. Norrmanni denotat, Ὁ

[Hunc indicem integrum repofuit Iebb. in tom. IL. fuae edit.]

Aeacus tom. T. pag. rog. quis Aeacus aut Minos reprehendat? tom. III. pag. 314. velut fi
Phrymondas ille (iniuflus) Aeacum [6 faceret, 5:16. (Mentio illius Phrymondae
etiam 325.) ;

Aegyptiorum facerdotes tom. I. pag. 53. 91. tom. ΠῚ. pag. 553. 615. coi , tom. I. pag. 379
Eorum σοφία tom. III. pag. 69. ὧν ἱεραὶ ϑῆκαι βίβλων ἱερῶν ὠπείρος ὠριϑ μὲς ἔχεσι,
tom. I. pag. 98. gyro φυλάττϑσιν ἐν φήλαις ἐν τοῖς ἱεροῖς ay ἄλλων κτημάτων;
tom. III. pag. 609.

Αἰγυπτίων ἢ Φρυγῶν ῳδοὶ, tom. L. pag. 454.

Αἰγύπτιος ἀνθρωπίσκος , tom. T. pag. 629.

Aefchines tom. IlI. pag. 30. 37. 472. 4714. Lyfaniae F. Platonis συμφοιτητὴς , 31. Socraticus,
35. 363-366. 367. Sophifla dictus a Lyfia 517.

Aefchines, Demoflhenis aduerfarius, tom. lll. pag. 438. 653. de ciuili diff. pag. 202. 216. feq.
256. in Ctefiphontem, refpicitur de ciuili αἰδῇ, pag. 178. περὶ παραπρεσίβείας, ibid,
242. feq. :

Aefchylus, cm I. pag. 30. 169. tom. III. p. 27. (Myrmidonibus) 220. 485. 428. 560. 562.
580. 703. infra, in Ariflophanes.

«ἰς ἐλευσίνιος πρὸς χορὸν ἄσεται » tom.l. pag. 454. Verfus ex Septem Thebana t. I.
pag. 699. tom. Ill. pag. 527.

Aefopus, tom. I. pag. 153. 572-

Agathio, tom. I. pag. 491. NL ;

Agatho (apud Platonem Conuiuio) tom. III. pag. 475. Comice a Platone traducitur, 488.

Albus ἄρχων τῆς ᾿Ασίας. tom. lI. pag. 562. T

Alcaeus Mytilenaeus, tom. 1, pag. 152. tom. ΠΠ. pag. 192. 339. ad eius verfus alluditur t. II.

ag. 335.

Mos Acifidis διοικητὴς. tom.l. pag. 6rr. Philumenes pater 626. feq. .

Alcinoi apologus, tom. I. pag. 536. tom. II. pag. 598. Vide et tom. III. pag. 5g. feq. Ὁ

[P] Aleman, infra, Laconicus poéta. T

Alexander Cotyaenfis, tom. I. pag. 142. feqq. Ariflidis praeceptor, tom. I. pag. 489.

Amphion et Zethus, conditores "Thebarum, tom. 1. pag. 425.

Anacharfis, Scytha, tom. III. pag. 547.

Anaxagoras, tom. III. pag. 101. 291. 540. Periclis praeceptor, 218.

And:otio, tom. III. pag. 517.

Annicerus, Afer, tom. III. pag. 385.

Antiphonti praelata a Platone Afpafia, tom. II. pag. 217. —

Antillhenis liber περὶ χοήσεως. tom. l. pag. 560. de vfu vini.

Antoninus Pythodori, fophifla, tom. L. pag. 493.

Apellas tom. I. p. 120. feqq.

Apellis γρώμματα fiue picturae, tom. III. pag. 70r.

--

^.

Vol-IV. p 3979398 AB ARISTIDE CITATORVM. ΧΖι. 177... XXXIL 4

Apollodorus (apud Platon.) tom. III. pag. 483.

Archilochus Parius, tom. I. pag. 152. tom. III. pag. 172. lamborum poeta ab oraculo poft
necem honoratus, 487. περὶ τὰς βλασφημίας διατρίβων. eius aduerfarii Lycambes
Chidus (Xedz:;). vates quidam, et Pericles, (diuerfus ab duce et oratore attico, ) ibid.
Conuiciatores Αρχιλόχε πίθηκοι» 511.

Θρῆνος "Agyéivos, tom. 1l. pag. 454.

Acon, tom. lll. pag. 140. 157.

Ariftophanes tom. III. pag. 221. vbi ad eius ranas refpicit, 660. vbi ad vefpas, feq. a Pla.
tone comice tradecitur, tom. lil. pag. 488. Ariflophanis fingultus apud Platonem in
Conuivio tom. III. pag. 475. 551. feq. ἀλλαντοπώλης (in Equitibus) Pag. 496. ad ver.
fus in Acharnenfbus adluditur tom. HI. pag. 29. alius ex eadem comoedia, 396. ex
Vefpis tom. I. pag. 55. ex ranis tom. I. ρος. 157. tom. III. pag. 520. verfus de Pericle
ex eius Acharnenfibus, tom. III. peg. 215. 227. feq. de Aefchylo dictum, morte eius
tencbras obortas, σκότον eme, τεθνηκότος &vr8, tom. III. pag. 156.

Nebulae tom. I. pag. 624. vcrfus ex illis, non nominato auctore, pag. 26g.
"Telmiffenfes tom. I. pag. 486.

Arilophon, infra in lphicrate. : 3

Ariflotelis apud Philippum et Alexandrum gratia, tom. I. pag. 154.

Contra Arithmium Zclitem Ψήφισμα Athenienfium , tom. I. pag- 322. 351. 504.

Afpafia, tom. III. pag. 217. Milefia, 212.

[P] Infcriptio ςήλης Athenis ereclae in infamiam Arithmii, Pythonadis F. t. III. p. 557.

Attici Eleufiniorum Myfteriorum ἐξηγηταὶ et μυταγωγοὶ, tom. I. Pag. 315.

Cum Atticis comparati alii Graeci balbutiunt, tom. 1. 314. — Atticos fe vnice fequi teflatur
Ariflides, tom. 11. pag 647. ὡς μὲν καὶ ἡμέςς ἐκ εἰς ἕτερον τελᾶμεν ἔθνος τῇ προαι-
géces τῶν λόγων, ἅπασι πρόδηλον.

Bacis, tom. II. pag. 22. toin. Ill. pag. 22.

Baffus, tom. I. pag. 488. 58r.

Battus vocis caufa Delphos profectus, tom. III. pag. 516.

Biblus ϑεραπευτὴς τῶν παλαιῶν, καὶ Two τρόπον πρόϑυμος περὶ λόγες. t.l. p. 575.

Boscyptaechmus, qui fruflra putauit, nomine mutato fe feliciorem euafurum, t. III. p. 516.

Callitechne, Ariflidis σύντροφος: tom. I. pag. 491 et 628. vbi Callityche legitur.

Capito, ad quem fcribit Ariftides, tom. III. pag. 525. feq.

Zei poetae dictum (Simonidis vel Bacchylidae) σιωπῆς ἀκίνδυνον γέρως ,' tom. III. p. 238.
Athenodoro tribui a Stobaeo, Canterus obferuauit,

Celer γοαμματεὺς βασιλικὸς, tom. I. pag. 595:

Jhabriae dictum, tom. III. pag. 686.

!|Jhaerephon, tom. III. pag. 338. :

Jharidemus, rhetor Phoenicius, tom. I. pag. 493.

Zharondas, Italiae et Siciliae legislator, tom. III. pag. 546. 548. ᾿

Zhiron, tom. I. pag. 76.

|Jimon, orator, tom. III. pag. 483.

Jinefias comice a Platone traducitur, tom. IIT. p. 488. 494.

leon et Cleophon., illaudati oratores, tom. III. pag. 291.

Vol. VI. E Comoe-

a2 Lib 1’ XXXIL INDEX SCRIPTORVM VoLiV. p.98 P309 Ὁ

Comocdiae, tom.l. p. 61. tom. III. pag. 196. agendae diffuadentur, tom. II. pag. 274. fq. Ü
comoedia accufatur a Platone, plurimos comice traducente, tom. III. pag. 488.
κατοὶ τὲς κωμῳδοποιδς . tom. lll. pag. 192. 215. 255. 495. Comicus quidam tom. lll,
pag. 373. 520. (Ariftoph )
Κωμικὸν ῥῆμα. tom. IIT. pag. 222. ex comoedia γλυκύτητα petunt fimplicis flili feri-
ptores de dici. fimplici p. 398.

Corus, μάντις. tom. 1l. pag. 501.

Cratinus, tom. III. pag. 33. 709. eius dictum de Pericle Ἑλληνίδων μεγίτην τὴν ἐκεῖγε γλῶσ-
σῶν. 214. xal igoios; tom. III. pag. 659. eius Xesgoves , 660.

Creophylus, tom. IlI. pag. 544. fcq. 547.

Critias, de dic. fimplici, p. 346. 386.

Cyri DJEORNGE: Dunipamifiue S (ex Xenophonte) tom. I. pag. 130.

[P] Daedalus, tom. lll. pag. 51,

Damon, (muficus), tom. III. pag. 540.

Demodocus, tom. Ill. pag. 58. leq.

Demoflhenes, tom. I. pag. 485. 573. 575. 576. 644. tom. III. pag. 6. 33. 52. 100. 226. 511.
819. 538. 558. 620. 686. 714. 139. lib. de ciuili dis. fingulis paginis, et de fimplici di&,
pag. 368. 408. 410. 430. ὃν ἐγὼ φαίην ὧν Eeus τινος λογίε τύπον εἰς ἀνθρώπϑς κατε
ελϑέιν. tom. ΠΠ, pag. stt. ἱκανὴ Qopo τοιδτος em Tis ἣν γενόμενος), 654. βιαίως
καὶ Δημοσϑενικῶς, de ciuili dicf. pag. 318.

ad Athenienfes fcribens de Concordia, tom. II. pag. 334. (Epiftola 3.)

Epiflolze, de ciuili dit, pag. 428.

Oratio contra Ariftocratem tria genera caufarum adtingit, de ciui di&. pag. 296.

contra Calliclem , de fünplici diff. pag. 428.

iy τῷ κατῶ Κόνωνος, de ciuili dif pag. 226. 258. 248. 276.

de fuifa legatione, de fim;/ici di&. pag. 428 refpicitur pag. 424. et tom. III. pag. 524

de Halonefo, refpicitur d^ dif. ffmjdici, pag. 422. !

in Leptinem, tom. III. 526. refpicitur de di&. fipliti , pag. 358.

ex Olynthiaca tertia, tom. III. pag. 74. 44r. Íeq. refpicitur Olynth, I. de did. μιιρϊεὶ
pag. 393. 422.

pro praeconio ὑπὲρ τῆς. ἀντιῤῥήτεως, tom. ML pag. 652. feq.

ὑπὲρ τῷ τεφανϑ. tom. L pag. ὅτι. refpicitur, tom. III, pag. 226. 438. feq. de diff. jn
plici, pag. 437. 442.

xaTa Στεῷανξ-. Ct ciuili di& pag. 250.

ἐν τοῖς συμελευτικοῖς. id. pag. 252. 214.

iy TQ περὶ συμμοριῶν, id. pag. 254. "

Diagoras, tom. ΠῚ pag. ror.

οἱ τὲς δικανικὲς Aoyss συνεσκευωσμένοι» de dic. fimpliti, pag. 410.

Dio, Platon: amicus, tom. ΠΙ. pag. un. feq. 130. 133. feq. 152. 328. 321.

Mina Dio, Ariítidis amicus x πρωγμάτων καὶ λόγων vies tom. III. pag. 58

Dionyfius Corinthi, tom. I. pag. 155.

Dionyfodorus comice a Platone traducitur, tom. III. pag. 488.

- Diophanes, Ariflidis familiaris, tom. 1, pag. 499.

Diotima,.

Vol. IV. p. 399 840? AA ARISTIDE CITATORVM. . Lib. IV. c. XXXII. 45
Diotima, tom. IIT. pag. 212. Mantinenfis hofpita, ib. ex Pla'onis Sympofio.
Διθυράμίβων ποιηταὶ» tom. Ll. pag. 399. Διϑυραμίβοποιοὶ, tom. TII. pag. 492. Dithyram-
bum reprehendit, et imitari fe tamen, ait Plato. tom. III. pag. 490.
Δύσηρις Θετταλὴ . tom. I. pag. 134.
Epagathus, Ariflidis τροφεὺς. tom. I. pag. $03.
Epaminondae πρὸς Θηβαίες ἀπολογία.» tom. ΠΠ. pag. 658. 685. Epigramma, 686.
Ephorus, tom.llí. pag. 586. 589. 590. 591. 595. 596. Lariffaeus, 592. philofophus et fo.
phifla, 585.
Epicharmus, comicus, tom. IIT. pag. 550.
Epigrammata in Athenienfes et Lacedaemonios, qui pro patria fortiter rem gefferunt, t. III.
pag. 646. feq.
Eeoneus, tom.l. pag.1:35. feq.
Euareflus, Cretenfis, τῶν ἐν φιλοσοφία διατριβόντων, ἐλθὼν ἀπὸ Al yum , t. I. p. 518.
Eudoxus, tom. I. p. 645.
De Pericle verfus Eupolidis, non nominato auctore, tom. III. pag. 215.
Euripides, tom. 1, pag. 345. (ex Sthenoboea, idem hemiflichium etiam pag. 57.) 584.
(Phoeniff.) 433. 489. (iterum e Phoeniff.) t. III. p. 27. 56. 167. 326. (ex eiusCrefphonte)
491. 560. 562. (ex Thefeo) 703. decori non fatis obferuans, tom. II. pag. 22r.
Verfus non nominato auct tom. III. pag. 67. refpicitur et tom. III. pag. 512. et tom. I.
pag. 435. verfus ex initio Troadum, et tom. ΠΠ. pag. 559. ex Helena et de ciuili
dit. pag. 308. ex Orefle
Vide et infra, in Sophocles.
᾿Ακριβέφξερον Εὐρυκλέες., tom. Ϊ. pag. 57. ;
Euthydemus comice a Platone traducitur, tom. IIT. pag. 488.
'"Euthymenes, Maflilienfis, tom. III. pag. 596.
ὁ Ἐξηγητὴς. prodigiorum interpres, tom. I. pag. 645.
Fronto, tom. I. pag. 125.
Glabrion ὁ πάνυ. tom. I. pag. 612.
LIceyier: λόγοι, tom. MI. pag. 65. vide infra, Plato Gorgia.
Γοργείω κεφαλὴ, 155. Τοργείας͵ κεφαλῆς ὠπόγονοι, 663.
Gorgiam comice traducit Plato, tom. III. pag. 488.
Grammatici, tom. I. pag. 583. ἄϑλιοι Γραμματιςξαὶ. tom. IIL pag. 643.
Τραμματιφῆς Σωώτης, tom. lI. pag. 576. 579.
σκολίον carmen in Harmodium, tom. I. pag. 141. j
Hecataeus , tom. ΠῚ. pag. 649. ὁ λογοποιὸς» tom. IIT. pag. 608. Milefius, 609.
Heliodorus, ἔπαρχος Aegypti, tom. I. pag. 602.
Hellanieus, tom. lil. pag. 649.
Heracleo, medicus, tom. I. pag. 520. a
Herculis σφοῶραι , tom. I. pag. 61. $72«. 59. 314. tom. II. pag. 307. cum TThefeo amici-
cia, tom. 1. pag. 181. 189. tom. II. pag. 258. feq. "EM
Hermias, tom. I. pag. 628. τῶν τροφίμων τῇ '"Agiseida ὁ zeige. ἄξιος, 530.
Hermocrates ἐν Evgaxacous δημηγορῶν. tom. Itl. pag. 65r.

Hermocrates, Rhodius, ποιητής μελῶν. tom. I. pag. 578.
| F 2 Herodo-

Pme.

du

44 Lib. IV. c. XXXII. INDEX SCRIPTORVM VonIV.p.4orfa4os —

Herodotus, tom. IIT. pag. 517. 521. 554. 572. 579. 585. Hifloriae eius infcriptio, 649. xaA-
MM δ θα οι, p. 575. de Aegypto multa falfa prodidit, ibid. reprehenfus laudatur
582. leq.

Hefiodus, tom. I. pag. 66. 122. 147. 351. 363. 398. 420. 464. tom. II. pag. 348. 381. tom. IIT. —
pag. 6. 44. 55. feq. 164. feq. 166. 184. 223. 249. 284. 626. 627. 628. ἀρξάμενος τῆς Θεο-
γονίωας,, tom. lll pag.627. refpicitur, tom.l. pag. 5. tom.lll. pag. 536. Boeotius,
tom. I. pag. 152. traducitur a Platone, tom. lll. pag. 548. 549.

conuiciatores, Ἡσιόδῳ. κηφῆνες . tom. III. pag. 511. Hefiodi fuci.

Hippias, fophifla, tom. Ill. pag. 483. comice traducitur a Platone, 448. 549.

Hippocrates, tom. I. pag. 79. 637. 638. tom. III. pag. 52.

Homerus, tom. I. pag. 9. 12. 18. 28. 34. 39. 40. 46. 48. 85. 91. 95. 96. 97. 98. 114. I25. 127.
132. 136. 153. 169. 298. 347. 384. 386. 388. 394. 398. 410. 415. 420. 422. 427. 433- 435.
439 441. 443. 445. 419. 480. 528. 628. 635. 644. tom. II. pag. 305. 314. 326. feq. 354.
359. 318. feq. 396. feq. tom. III. pag. 6. 7. 43. 57. 10. 11. 147. 149. 159. 162. feq. 164.
165. feq. 168. 172. 175. feq. 177. 180. 210, 250. 251. 282. 295. 314. 336. 551. 371. 387. 402.
feq. 420-426. 471. 485. 486. 488. 493. 494. 506. 525. 544. 546. 547. 548. 540. 551, 606. -
607. 608. 627. 628. feq. 630 - 640. 650. 659. 666. 661. 678. 698. 103. 726. 727. de ciuili
dil. pag. 290.

Smyrnaeus, tom. 1. pag. 152. 504. 408. 456. 474. tom. II. 306. tom. IIT. p. 6o9. Me-
letis **) filius, tom. I. pag. 476. tom. Ill. pag. 727. Ὡς Chius, t. ΠῚ, p. 703.

Ex Athenienfium colonia, tom. I. pag. 358. fermo eius Atticus, ibid.

ἀὠρξώμενός ve καὶ ἀπεργασάμενος ὡς κάλλιξω ποίησιν» tom. III. pag. 213. Tragicus dictus
a Platone, tom. Ill. pag. 550. ;

lias, tom. ΠῚ. pag. 42. Paraphrafis verfuum primorum lliadis, de ciuili dif. pag. 318. feq.
Verfuum Odyffeae j. 425. feq. id. pag. 324.

Odyffea, tom. I. pag. 529. 539. tom. III. pag. 42.

ἐν ᾿Αχαιῶν vos, tom. l. pag. 39.

reprehenditur, quod de Aegypto falfa fcripferit, tom. ΗΤ. pag. 666. feq.

Verfus Homeri, ipfo non nominato, tom. |. pag. 13. 33. 72. i15. 124. 132. 334. 335. 542.
tom. lI. pag. 292. tom. I!I. pag. 38 - 44. 221. 242. 255. 214. 303. 348. 427. 483: 511. 585.
"621. 624. feq. 652. 665. 669. 610. 673. 695.

Verfus ex hymno in Apollinem, tom. I. pag. 13.

[ΡῚ Homeridae, tom. III. pag. 374. Homerus a Platone eiectus e Rep. 544. feq. comice
traductus, 549. ; E

Hymni, ezae et &yxopig difcrimen, de ciuili di£. pag. 302.

Hyperbolus, illaudatus orator, tom. Ill. pag. 291.

Iphicrates, orator, tom. lll. pag. 656. κινδυνεύων ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ὑπ᾽ ᾿Αριφοφῶντος, 651.
Apologia ipfi tributa ὑπὲρ τῆς δωρεᾶς Lyliam fortaffis potius habet auctorem, 656. ]

líchyron, tom. L pag. 531.

^

I

᾿
L
|
|

lfocrates,

e *

££) Hic h.l. alius eft, ab Homero et aliquis /MMe/es, qui mox fub hoc nomine commemoratur,
Hum.

“ΜΟΙ. TV. p. 402 P 403 AB ARISTIDE CITATORVM. —Lib.IP.e XXXIL «ἃς

lfocrates, tom. IIT. pag. 517 et 66r. vbi nomine eius omiffo ad Panegyricum illius refpici-
tur, vide infra, Sophifla. Oratio de Pace de ciuili di£f. pag. 234. feq. 238. — Refpici-
tur et pag.31o. adduclo loco ex orat. πρὸς Εὐθύνϑν, et 306. ex laude Helenae.

lulianus, tom. I. pag. 616. — Vide infra, Saluius.

Λακωνικὸς ποιητὴς, tom, I. pag. 53. (Aleman) tom. IIT. pag. 55. 642.

Λακωνικὴ τάξις τῆς δίκης, tom. III. pag. 688. Λακωνικαὶ ὀρχήσεως , 713.

Legislatorum antiquiffimorum hymni in Bacchum, tom. f. pag. σι. οἱ ποιηταὶ νομοθέται
καὶ παροιμίαι καὶ δήτορες καὶ πάντες κελεύξσιν ἀμύνεσθαι τὲς ὑπάρξαντας, vim vi
vepellere, tom. MI. pag. 259.

Βασίλε;ος νόμος. tome. pag. 131.

Lex Attica de Οἤτγδοίπηο., tom. III. pag. 398. praemia a populo donata rata effe oportere,
de dich, ciuili, pag. 222. Laconica iubens cedere fenioribus, 505. Perfarum de non
condemnando, niíi cuius malefacla benefactis praeponderant, 419.

Λογοποιῶν τὶς ( Aefchines philof.) περὶ τῆς ᾿Ασίας ἔφη. ὅσην ὁ ἥλιος πορεύεται ταύτης
πάσης ἄρχειν ἄνδρω ἕνα, tom. 1. pag. 340.

Lucius, Ariflidis amicus, eloquentiae fludiofus, tom. T. pag. 641. 642.

Lycurgus, legislator Lacedaem. tom. I. pag. 63. tom. II. pag. 386. tom. III. p. 19. 272. feq.
290. 546. a Deo leges accepit, tom. I. pag. 316.

Lyfias, tom. ΠῚ, pag. 24. 485. 517. 683. feq. Orator, tom.l. pag.595. Vide et fupra in
Iphicrate.

Margites et Coroebus, tom.III. pag. 516.

Machaon, tom. I. pag. 74.

Maximus, fenator et oratór e primis inter Romanos, tom. IIT. pag. 525.

Meles, κιϑαρῳδὲς. tom. III. pag. 305. 404.

Menandri βιβλίον. tom. I, pag. 500. ϑεράπαιναν ἐποίησε Μένανδρος τὴν Φεουγίων - t. IIT.
pag. 312. Ad Menandri dictum &ydece κακῶς προσσοντος ἐκποδὼν φίλο; adluditur,
tom. I. pag. 192. feq. et 470.

Metrodorus, poeta, tom. I. pag. 495.

[P] Milates (MeAzzzs). tom. I. pag. 564.

Miltiadis eloquentia, tom. lil. pag. 483.

Minos, tom. I. pag. 83. tom. III. pag. 314.

Mithaecus, coquus, tom. IIT. pag. 144. 180. 203. 248. 251. 327.

(0 ὁ τὴν Σικελικὴν ὀψοποιίαν cvy'yeyeeQos , tom. lI, pag. 317. 376.

Mufaeus, οἰκήτωρ EAsvciwes , tom. 1. pag. 449.

Mufaei hymnus in Bacchum, tom. I. pag. 5t.

Mufonius, tom. I. pag. 646.

Neritus, Ariflidis Τροφεὺς., tom. I. pag. 552.

Oracula, tom. I. pag. 62. 131. 182. 249. 414. 541. 561. tom. III. pag. 19. 56. feq. 298. 306. fq.
313. 345. 346. feq. 350. 487. 490. 624. 64:1. Verfibus lambicis, tom. I. p. 551. 602. 699.

.. plura fine meiro edita, tom. Ll. pag. 87. συϑόχρηφον γ tom. III. pag. 664.
Oracula Amphiarai, Trophonii, Amphilochi, t. I pag. 82. Delphicum, Dodonaeum etc.
tom. I, pag. 82. tom. ll]. pag. 24. quis Calchas vel Mopfus ifla praedixerat? 721.

Bacidis, Amphilyti, tom.1l. pag. 22. Clarium, Ammonium, tom. III. pag. 21.
F5 λογίων

46 Lib. IV. c. XXXII. INDEX SCRIPTORVM Vol. IV. p. 4038404.

λογίων aregnryncess , tom. L. pag. 456. -yvoO; σεαυτὸν, tom. III. pag. 624.

Οἱ περὶ 'Ogésgy λόγοι, tom. 1, pag. 24.

Orontis, Perfae, diclum ,. eumden digitum ian vnum denotare, iam decem millia, t. III.
pag. 423.

Orpheus, tom. I. pag. 448. tom. IT. Pag. 400. tom. III. pag. 319. 707.

hymnus in Bacchum, tom. I. pag. 51,

Οἱ τῶν παιάνων ποιηταὶ» tom. I, pag. 399.

Οἱ à IlaAcusivg dvece[2àc (Iudaei), tom. lI. pag. 514.

Palamedes, Graecorum fapientiffimus , tom. III, pag. 438. feq. 430. feq.

ὁ Παμφίλε μῦϑος. tom. ]. pag. 377. (de Pamphilo Virbio apud Platon. X. de Rep.)

Pardalus, ὃν ἔγω φαίην ὧν ἄκρον τῶν ὑφ᾽ ἡμῶν Ἑλλήνων γενέσθαι γὙνῶνορ λόγες. tom. IL.
pag.58o. Ariflidis amicus, 60g.

Parrhafii, pictoris, epigramma, quo fe ipfe laudat, tom. III. pag. 658.

Paufaniae epigramma, infcriptum tripodi, quem Apollini confecrauit, tom. III. P- 289.

- Periclis eloquentia, tom. Ill. pag. 214. feq. orator, pag. 483. Περίκλειος τύπος, tom. III,
ag. 653. ,

ας πᾶν Archilochi aduerfarius, tom. HL pag. 487. 6.

Περσικὴ τάξις τῆς δίκης. tom.Ill. pag. 688. Lex Perfica, fupra in Lex. ζῶντας κατο-
ούττεσϑαι Ileggis], 112.

Phemius, tom. {Π|. pag. 40.

Phidias, tom. II. pag. 5t. 52. eius Minerua, tom. L pag. 528.

Philadelphus νεωκόρος, tom. l. pag. 524. 526.

Philonis pharmacum, tom. I. pag. 558. ^

οἱ πρῶτοι ταῦτα Φιλοσοφήσαντες. tom. I. pag. 33.

Philoxenus, dithyramborum pocta, tom. Ill. pag. 386. — Cytherius, 388.

Philumene, Ariftidis σύντροφος 7), Alcimi filia, tom. IL. pag. στ. 626.

Pindarus, tom. I. pag. 16. 19. 53. 134. 138. 156. 412. 447. tom. II. pag. 315. 354. t. III. p. 88.
89. 9o. 177. feq. 209. 309. 422. 428. 538. 643. 644. 691. 692. 716.

"Thebanus, tom. L. pag. 152. μάλιτα ἀληϑείως ἀντέχεσθαι δοκέξ τῶν ποιητῶν περὶ τοὶς
ἱςορίως. tom. III. pag. ὅτο. eius paeana Pan faltauit, tom. LI. pag. 7t. tom. Ilf.
pag.285. dithyrambi, tom. II pag. 491. hymni, ibid.

Verfus Pindari, ipfo non nominato, tom. III. pag. 47. 48. 49. (adde 422.) De rebus
Aegyptiacis falfa tradidife arguitur, tom, III. pag. 610. in fe perinde, vt in alios,
compofuit hymnos ἐπινίκδς» 645.

Plato, tom. I. pag. 67. 129. 130. 152. 153. 156. 371. 516. 594. 595. 642. 643. tom. III. pag. 6. 7.
et deinceps per orationes Platonicas fingulis paginis, 180. 185. 190. 278. 691. 728. |
ex Platone γλυκύτητα petunt fimplicis flili fcriptores, de dic. fimplici, p.398.

Alcibiades I. tom. III. pag. 539. feq. refpicitur, tom. llI. pag. 471. feq.

Am:.tores refpiciuntur, tom. llI. pag. 219.

Apologia Socratis, tom. III. pag. 184. 655. refpicitur , 434- 436.

» Atlanticus

f) llam, Ariftidi cariffmam, perperam huius σύντροζον vocari, contra Fabricium docet /ajfon
j. V. nr. 2. Hari. ἢ

τ Vol. ΤΥ. p.204 405 AB ARISTIDE CITATORVM. LiblV.cXXXIL 41

τς Atlanticus refpicitur, tom. III. pag. 197.

Cratylus refpicitur, tom. III, pag. 285. 444- 482. 519.

Conuiuium , tom. I. pag. 5o4. tom. Ill. pag. 475. refpicitur et tom. ΠῚ. pag. 51: 120. 179.
212. 324. 551.

Crito refpicitur, tom. III. pag. 249.

Epiftola, tom. lll. pag. 333. ad Dionyfium, tom. I. pag. 594. longa epiflola, (feptima;)
tom. IL pag. 113. ex epiílola octaua, tom. III. pag. 133. ad epiflolae fecundae verba
adludit tom. ΠΠ. pag. 477.

Euthydemus refpicitur, tom. III. pag. 19o.

Gorgias, tom. III. pag. 8. 11 - 15. 65. 103. 144 - 146. 149. 154. feq. 193. feq. 268. feq. 532.
refellitur, ibid. in orationibus Platonicis.

Laches, tom. III. pag. 213. 324. refpicitur, tom. III. pag. 344. feq.

[P] Leges, tom. III. pag. 109. 255. 489. libri de legibus refpiciuntur, tom. III. p.123. 186.
249. 335. 337. 354- 427. 429. 431. 466. feq. 728."

Menexenus refpicitur, tom. Ill. pag. 142. feq. 217. 257. 287. 464. feq. 474.

M en tom. It. pag. 156.

Parmenides, σύγγραμμα 9éiov, tom. III. pag. 544.

Phaedrus, tom. lll. pag. 24. 638. reípicitur et tom. I. pag. 153. tom. III. pag. 49. 58.
190. feq. 218. 285. 343. 416. 490.

Politicus, tom. IlI. pag. 184.

Protagoras, tom. IIT, pag. 372. refpicitur, tom. III. pag. 244. 483. 549.

Refpublica, tom. ΠΠ. pag. 241.255. 489. refpicitur, tom. I. pag. 377. tom.ll. pag.70. t.HI.
pag. 99. 188. 237. feq. 477. 518. 521. 544. feq.

'Theages refpicitur, tom. IIl. pag. 477.

"Theaetetus, tom. I. pag. 130.

"Timaeus relpicitur, tom. III. pag. 70. 186.

Plato, Ariflonis F. tom. III. pag. 186. fophi ifla didus a Lyfia, 517. in eum epigramma ex 2.
de Rep. 123. 533. δενότατος yer gay , 333. 3711. 412. 460. verborum maximam cu-
ram habuit, licet neget, 225. eius apud Dionyíium gratia, tom. L. pag. 155. tom. III.
pag. 371. feq. ter Siciliam adiit, tom. IIL. pag. rix. 410. 529. a Pythagorico quodam
Íeruatus, 381. a Pollide, Spantano; abductus, 382. d

Eius, quum viuerct, exigua fama, Πλώτωνός τε 8 πολὺς ἣν ὁ λόγος ἐπ᾿ αὐτῷ Πλατω-
vog, tom. r ,Pag- 644.

. e τῶν Ἑλλήνων eisos καὶ ὁ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμώτων ἐπιτήμων, προσθήσω καὶ

τῶν ϑείων . tom. III. pag. 419. 51.
ipfe Remp. non geffit, 455. Διϑυράμβων ποιητὴς &pisos, 491. tragicus, 489. €o*
micus, qui comice multos traducit, 488. 549.
— Platonis anachronifmi, tom. III. pag. 474. feq. 551.
| Podalirius, tom. I. pag. 73. 80.
οἱ Iloyro, tom. I. pag. 29. 33. 58. 74. 77- 84. 102. III. 242. 559. 395. 401. 402. 406. 436. 476.
tom. III. pag. 37. 259. 344. 610. 669. 670. 705.

- quidlibet audendi aequa illis poteflas, tom. L. pag. 9o. Tugawvó, τίνες τῶν ὀνομάτων,
tom. L pag. 84.

Ποιητικὸς

48 Lil. IP. c. XXXII. INDEX SCRIPTORVM Vol.IV. p.405P406 .

ἸΠοιητικὸς λόγος. tom. I. pag. 49. 410. 418. Poetae verfus, tom. I. P. 57. 344.542. t. III.
pag. 67. 214. 381. de αἰδῇ. ciuili, pag. 312.

Veríus in Miltiadis victoriam, tom. III. pag. 289. elegiae in victoriam Cimonis, tom. III.
pag. 259. feq.

οἱ Πολιτικοὶ, oratores, de fimplici dit). pag. 414. 416. 430. 452. 441.

Pollio, Afiarches, tom. I. pag. 611. (12.

Pollis, Spartanus,, qui Platonem e Sicilia abduxit, tom. III. pag. 382. feq.

Polus (apud Platon.) tom. llf. pag. 482. etc.

Porphyrio, medicus, tom.[. pag. 622. 627.

Prodicus, PNG tom. Ill. pag. 483. comice traducitur a Platone, 388. 548. feq. Ceus,
547. feq.

Ru Geta inuentor, tom.llI. pag. 168.

Προφῆται xc irgéis, tom.l. pag.29. 86. 429. tom.III. pag. 553. Προφητὼν σχῆμω καὶ
τάξιν ἔχοντες, tom. III. pag. 22.

Protagoras, fophifla, tom. ΠΠ. pag. 483. 548. de dic. fimpliti, p. 362. comice a Platone
traducitur, tom. III. pag. 388. 549. — Abderita, 547.

Pyrallianus, tom. I. p. 593. περὶ τὲς Πλάτωνος λόγδς εὖ γεγυμνασμένος, 594. ^

Pythagoras, tom. ΠΠ. pag. 522. 574. nihil fcripfit, tom. ΠΠ. pag. 405. Sophifla dictus ab
Herodoto , 517.

Κοινὼ τοὶ φίλων. (Pythagorae dicium ;) tom. I. pag. 422. |

Pythagoricorum ltalicorum aliquis, (Archytas) tom. III. p. 381.

Τῶν HuSwyopg καὶ Πλάτωνος σχεδὸν ὄντες λόγων. tom. lll. Ρ. 519.

Pythociides, tom, III. pag. 540.

Pythoa (orator), tom. Il. p. 237. 272. Byzantinus, 273.

Quadratus, tom. [. p. 123. 489. rhetor, Afiarches, tom.l. p. 597. 598. fophifla, 615.

Rhadamantus, tom. I. pag. 81. 85. 109. tom. IIL.. p. 243. feq.

Rofander, philofophus, tom. I. pag. 576. 571. 578.

Rufinus, tom, I. pag. 581. 587. 606. 616.

Rufus, Phocenfis, tom. I. pag. 518.

Saluius (lulianus), conful (A. C. 175), tom. I. p. $15. fupra, Iulianus.

Sappho, Mytilenaea, tom. I. pag. 152. 457. tom. III. pag. 642.

Sarambus ὁ κοίπηλος, tom. Ill. p. 317. hic eft ille tertius, p. 251.

Satyrus, medicus Pergamenus, tom. I. pag. $49. fophifta, (forte igreezoQusrv intelligit,
licet inter Eunapii fophiflas etiam medici occurrant) & τῶν cervo, ibid. $50. |

Σάτυρος τῶν ἐπὶ σκηνῇ κατηράσατο τῷ Ἡρακλέ;» ὅτῶ "y ἔκυψε προσιόντος κάτω. t. IIT, | |
ag. 515.

Rede ENicenUE: tom. L pag. 531. "Theophilus antea dictus, ibid. 374. 588.

Septem fapientes, tom. III. p. 18. ab Androtione didti zr coQuso. 517: |

Sefoflridis 57A«, tom. I. pag. 428. |

[P] Seuerus Phryx, Afiae praefectus, tom. I. p. 572. 6c0. 603. 604. 609. |

Sibylla, tom. III. pag. 22. 24. |

Simonides, Ceus, tom. I. pag. 152. feruatus, quod Diofcuros carmine celebraffet; tom. L|

pag. 584.

|
|

Eius |

ὙΜῚΝ p. ao? 498 AB ARISTIDE CITATORVM. 1}, 177. ε. XXXIL 49

Eius £zryeoeuuoeT o, tom. TIT. pág. 356. 646. fq. ποῖος ταῦτα Σιμωνίδης ϑρηνήσει: t. T.
pag.134. Vide et fupra Ceus.

Filius Leoprepis , octoginta annos natus, .tom. III. pag. 645. ipfe de fe: μνήμην £ τινὰ
φημὶ Σημωνίδε ἰσοφαρίζειν. ibi !. Simonides et Pindarus, vt in alios, ita in fe quo-
que ἐπινίκθς compoluere, ibid. ἀνήρ τις Σιμωνίδειος, tom. III. pag. 645.

Sifyphi σύνεσις. tom. 1. pag. 44.

Socrates, tom. I. pag. 51:. tom. III. pág. 103. 120. 121. 123. 243. 246. 247. 282. 291. ies 324.
656. Sophifta ab Androtione dictus, 517. nihil fcripfit, tom. ΠῚ. pag. 495 Íap'en-
tiffimus ab oraculo iudicatus, tom. III. pag. 36. feq. 345. 8 τῶν ᾿Ῥητόρων βδες, 95.
od διδώσκαλος καὶ ἑταζερος.., 132. eius difcipuli, A Alcibiades et Critias, 139. 207.
407. 1e

Socratis συμπόσιον. (apud Platon.). tom.Y. pag. 504. ab Apolline iuffus muficam tractare,
vt fludium acerbiratis (φιλαπεχϑημοσύν 93») in dicendo deponeret, tom. III. Pag- 493.
EoxenTiwoc ὃ τρόπος καὶ ἄρχεῶος omnibus ex rebus quiddam virae communi profu-
turum er:ere. de diff. fimphiei, pag. 390. exemplis vti, pag. 408. ὁ

S^lenfis fophilla, tom. IIL. pag. 70.

Sulon, tom. IlI. pag. 284. 461. fcq. 684. Sonh: fla dictus ab Herodoto, 517. ὁ τῶν νομοθε-
τῶν ἐνδοξέτατος. 679. ΕἸὰ9 β, βλίον es αὐτὸν καὶ τὴν ἕαυτῷ πολιτείαν. 680. eius
leges, tom. IlI. pag. 272. A71. 495. de εἰ" dict. pag. 202. elegi, tom. II. pag. 582. 46r.
Τρίμετρω. ibid. er 680. "Ipfe, ibid. feq. ad 682.

^. TU ἐφ Μεγαρέας. ἔχοντα ἄσαι λέγεται- tom. III. p. 461. Lex vetans maledicere mor-

tuo, «tir quis ab eius liberis maled:eto peratur, tom. III. pag. 502.

Τῶν ἐλλογίμων καὶ παλαίων σοφιξτῶν τὶς ἐν ἀρχῇ συγγράμματος. tom. II. p. 298. (1fo-
crates Panegyrico).

Sophillarum nomen fapientiiTimis viris olim tributum, tora. HIT. pag. 517. Plato ,. licet fophi-
flas patlim i in'ectetur, bom ipfum vocat τέλεον σοφιΞῆν. (in Cratylo) t. AIL pag. 519.
σοῷιςξα)- ὃς οἱ 7e: -σωγωγῶς νϑθετϑσι. 611. μετεωρολόγοι σῶν σοφιξῶν.» αἰδῇ. ciuili

ag. 16g.

B hcrdes. tom. I. pag. n (Philoctete) 596. feq. tom. III. p. 173. 180. 220. 380. (ex Ocdi-
po Coloneo) 513. (ex Aíace) 622. 705.

[P] Sophoclis Nauplus, tom.l. pag. 454. Σάτυροι. tom. III. pag. 512. verfus ex eius Aia-
ce, non nom'nato auctore, tom. Ii. pag-354. tom. III. pag. 390. Verfus ex Aiace,
Locro, perperam Euri, idi tci a Platone ("T heage) tom. III. pag. 477.

Speufippus, tom. III. pzg. 138.

Stefichorus Himeracus, tom. T. pag. 152. tom. III. pag. 92. eius παλινῳδία. tom. I. p. 462.
tom, III. pag. 466. 529. μέτεεμι δὲ ἐπὶ ἕτερον προοίμιον κατα Στησίχορον, 6.1:

| Συβαριτικοὶ μυϑοι. tom. IIT. pag. 595.

Templorum p'cturae et infcriptiones abfurdae reprehenduntor ab Ariflide, tom: E pag; 5t.
Carthaginienfes inuenta fua ct res. geflas deferiptas in templis folpenderant toin. ΠῚ.
pag. 501.
Terpander, Lesbius, tom. IT. pag. 316. tom. III. pag. 146. 305. 411.
"Thales, Mi'efius, tom. IT. pag. 547. T hretlae mulieris dictum ad Ὑ haletem, animum ipfi
extra domeher Herculis et Gades fuiife, 597.
Vol. VI. G Thamny-

so Lib. IF. c XXX1I.— ADRIANVS SOPHISTA ο΄ p.so8B aeg τὸ

'Thamyris, tom. I. pag. 448.

'Thearion, piftor; tom. IIT. pag. 144. 180. 203. 248. 251. 327. 495.

'Themifloclis dictum: periilemus, nifi periiffemus, tom.l. pag. 465. Orator, tom. IIL.
pag. 483. :

"'Theodotus, tom. L. pag. 485. 502. 587. Medicus, 525.577. 585. — Athenienfis, 641.

"Theophilus, fupra, Sedatus.

"'Fhrafymachi imitatorem Platonem arguit Ariflides, tom. III. pag. 489.

'hucydides, tom. 1. pag. 417. 573. 642. tom. ΠῚ. pag. 183. 217. 441. 65r. de fimplici d:&.
pag. 442. de di&lione ciuili, p. 192. 194. 200. 261. refpicitur tom. I. pag. 387. tom. III.
pag. 401. 422. 520.

Olori F. ὃς 8 μόνον τῇ τῶν λόγων δυναάμε; καὶ σεμνότητι. ἀλλο καὶ τῇ τῶν πραγμά-

τῶν οἰκριίβείω πλέφον προέχειν τῶν συγγραφέων dexéi, t. lll. p. aoo. 202. feq.
Timocreon, tom. Ill. pag. 487.
"Tragoedia, tom. I. pag. 61. 139. 461. tom. II. pag. 334. 429. 486. T αὐγῳδοποιοὶ, tom. III.
pag. 492. Τραγικώτερον εἶπεν. tom. I. pag. 67. ὦ TE τροαγικξ im t. I. p. 139.
'Tragoed'am infectatur Plato, ct ipfe leges fuas tragoediam vocat, tom. III. p. 488. feq.

Avo μορφοὸς ἔχοντες ἀντὶ τριῶν τῆς τραγικῆς βοὸς. tom. III. pag. 511.

6 ϑαυμαςὸς ἐκῶνος ὁ τὸν τρικοίραινον ποιήσας. tom. 1. pag. 368.

ὃ νομιζόμενος πρὸ Τριπτολέμξ (βίος, tom. 1. pag. 395.

'Tyrtaeus, tom. ΠΟ pag.i2t. Laconicus poeta, tom. IIT. pag. 55.
Xenophon, tom.lll. pag. 122. 243. 244. περὶ τῇ Kugg μεγώλε διαλεγόμενος. 665.

In /ibro de dic. fimplici, a pag. 3:6. feqq. Xenophon (ἀφελὴς ἀνὴρ. pag. 372.378. 412.
llavray8 δὲ ἐν τῇ φράσε; ἀφέλειαν μόνος ὁ Ξενοφῶν ἐργάζεται.» 408.) laudatur
fingulis fere paginis. Eius Εὐρυϑμία. Ρᾶρ. 350. ἐγκρώτειο:» 450. τύπος; 444.
Conuiuium, pag. 371:

ὠπομνημονεύματα. pag. 312. 314. 410. zroiderm, 312. feq. 430. Agefilaus, 412.

Zeno, tom. I. pag. 486.

Zeno Parmenidis zoeuJixo , tom. III. pag. 554. Pythodori et Calliae praeceptor, 541.

Zethus, tom. {Π1. pag. 167.

Zeuxis, tom. III. pag.52 pictor. Epigramma, quo fe ipfe laudat, tom. VII. pag. 659.

Zofimus, Ariflidis τροφεὺς. tom. 1. pag. 491. 495. 506. 507. 508. 509. τέχνην ἀγαθὸς τὴν
ἰατρικὴν, 510.530. 547. 551. 553. 561. 600. 614.

X, Ariflidis αντισχολαςὴς fius aemulus Athenis in declamando fuiffe a Suida tradi-
tur ADRIANVS, Phoenix $2), Tyrius, Herodis Attici, quem pro funere laudauit ^^), difci-
pulus, in throno fophiftico Athenis fucceffor. | Hic Marco Antonino, imperatori, itidem ad- |
mirationi fuit, amplisque muneribus ab eo donatus efl, vt narrat P/iloffratus ") in eius
vita. Ex eo tempore τὸν ἄνω ϑρόνον fiue fuperiorem cathedram rhetoricam etiam romani |

Athenaei |

55) Hinc orationem fuam aufpiealem Athenis hl) id. pag. 586.
exoríus fuit his verbis: πάλιν ἐκ Φοινίκης ypzpuea- i) Philoflr. pag. 588. feq. lib. 2. de Vitis So-
τα. evum e Phoenicia litterae. Philofir. p.587. phift. Fabr. Magnam partem e Philoftrato exfcri-
edit. praeclarae G. Olearii. pt Eudocia pag. 5o. Hari. ᾿

Vol. 1V. p. 409 P 410 ADRIANVS SOPHISTA. Lib. IV, c. XX XII. κε

Athenaei obtinuit, et imperatori Commodo ab epiflolis fuit *), difceffitque e vita Romae,
octoginta circiter annos na: us quum eflet. Difcipuli Proclus Naucratites, Antipater Hie-
rapolitanus, Heraclides Lycius, Quirinus aliique. — Inter fophiflus tantum fuit eius nomen,
vt mitis γόης fiue magus ^) videretur, Huius Adriani nonnulla cum verfione (ua edidit
Leo Zílatius i&. Excerptis variis graecorum fophiftarum et rhetorum, Rom 164r. 8. funt
autem [IP] non integrae declamationcs, fed ex illis excerpta felecta loca, qualia ex Hime-
rii μελέταις apud Photium babemus.

1. AABca φαρμακείας By, oi τε ἦν καυϑῆναι!. ὑπέσχετο τις γυνὴ καύσων αὐτὴν καὶ ἔκαυ-
σεν. ᾿Αξιοῖ ᾿Αδριανὸς ὁ Ῥήτωρ καὶ ταύτην καῆνα!. 'enefici comperta mulier comburi
mon poterat. “γα eam fe combuffuram promittit et comburit. — Adricnus, oroicr,
poflulat , vt «t haec ipfa, tamquam veneficae artis gnara, combrra/ur, pag. 238. fubf.
Haec excerpta leguntur ia cod. Marciano 242. f.l. 83. ex quo Jilloifon in an«cd. gt
pag. 254. vitium, in Allatii edit'one obuium, correxit, /7ar4.

, ^ ' 23 ' 25354 ' 1 ^. 4 * *
2. Μισϑοῷόροι vov ποτάμον τοῖς πολεμίοις ἐπηγαγον» καὶ “ὠπαίτῶσι τὸν μισθὸν παρ
᾽ ͵ , . ὁ . 3 z . a
Αμφικτύοσι δοκιμαζόμενν — Meccenari militer. famine in hofles, | quibus illi obrue-
rentur, diduido, merced in exiguat in iudido Amphicyouum , pag. 241.

4. Δεσπότης δόλο κατηγορέ; ἐπὶ μοιχεία. τῆς οἰκείας γαμετῆς ἐξηγησαμένης. ὡς vue
TETQ ἐν τῷ Tij: ᾿ΑΦεοδίτης ἱερῷ ἐμίγη. Domus, audius ab vxort, fein f mus
eum jeruo in L'éuc ic tempi. con u ti e, — fei uum adulterii atev/at, pag. 245. — Haec
velut ad βασιλέα ^e in:perctorem dicta μελέτη integra aetatem, τὰ itfe. videtur.

4. Περὶ προέδε τῇ BmvA«viev βασιλέως. —De[eriptio pompae et ingrefJus γερὶς Babylo-
mirum, pag.25..

5. Breues quaedam: fcotentiae ct dicla ex declamationibus, vt videtur, eiusdem Adriani ex.
᾿ cerpta, pag. 254. 255.

Apud Philoftra'um, pag. 58g. mentio declamationis. cuius argumentum a Marco, impera-
tore, ei propofitum fuit "Y zegidrs , ὁ ἐς μόνας ἐπιτρέφων τὸς Δημοσϑένες γνώμας ὅτε δὴ
ἐν Ἐλατείᾳ Φίλιππος ἦν. — Hupenides, qui, dum in Elot:a e[jot Philippus, ad fole. Dr-
mofflhenis confilia meutein aduericiat. — Saidas [atque hanc particulam ex illo Eudocia.] longe
plura illius commemorat. — Nam Praeter μελέτας et λόγος ἐπιδεικτικὸς, ait, eum fcrijfiile
Μεταμορφώσε:ς, libris ViI. et περὶ ἰδεῶν λόγε de formis orationis libros V. περὶ τῶν ἐν
τοὺς caeci ἰδιωμάτων, de fictum rhctoricorum proprietatibus libros III. Epifiolas, da.
λαριν ""). (orationem de Phalaride, an epiflolas, quae exftant fub nomine huius tyranni?)
et παραμυϑητικὸν confolatorium ad. Celerem, illum intellige rhztorem τεχνογροίῷον,

' cuius Philoflratus in Dionyíio, Milefio, meminit, p. 524.
G 2 XL Quae

kk) Phil. p 589. ἀντιγραφεὺς τῶν ᾿Επισολῶν hoc mm) In Eudociae violario nefcio, vtrum tardi-
eft, di&ator epiftolarum , qui non ipfe fcribendis — tate typographi, aut librarii potius, an, quia germana
epiftolis manum commodabat, íed fub (e habebat — fuiffet fcriptura, legitur φώραριν παραμυϑιτικον. fic
fcribas et librarios, quibus verba dictabat, anim- et fine interpunctione) εἰς Κέλεραι. Equidem vitiim
aduertents ΑἸ ον. l p.58. ad Sud. in ᾿Αδριανός, effe typographicum potius exiftimem. | Conf. fu-

ll) Phiiofir. pag. 590. pra iu vol, 1. 664. not. g. animaduerfa, Harl.

53

Liv.1£. (C. XXXIL | ALLATII EXCERPTA RHETORVM.

Vol. IV. p. 410P 411

XI. Quae praeterea in Excerptis illis rhetorum ac fophiftarum graecorum primus

e bibliothecarum abditis eruit et ex

rimo tomo Jariorum an/iguorum, (quod opus inte-

grum noa vidilfe Jucem dolendum eft) edidit Z/aziur, haec funt:

t. Heracliti περὶ ὠπίφων de incredibilibus capita XXXIX. p. 1.

2. Znonymi, longe Heraclito recentioris, de codem argumento, capita XXIL p.26. De
vtroque vide, fi placet, quae dixi fopra, lib. I. cap. 22.

3. Lihanii, fophiflae (de quo infra libro V.) διηγήμωταω fiue. narrationes XXXIX. pag. 47.
'ExQecises fiue defcriptiones VIL. p. 84. et progymnafmata totidem ,. pag. 342.- 397.

omnia hactenus inedita.

4. NICEPHORI τῷ Βασιλάκη BASILACAE ""), fcriptoris chrifliani, qui fub Alexio Comne-
no, A. C. rigo. defunclo, rhetorices profcíforem getfit Coli, et Pauli-epiftolas inter-

pretatus eft, fabulae V. p. 125.
4. Lupi et paáfloris, 5. Graculiet auium.

Leonis et tauri, 2. Equi et cerui, 3. Leonis et puellae,

Διηγήματα iue. Narrationes XV. p. 137. 3

De Achille, 2. Myrrha, "T hyantis filia, 3. Mida (διηγημώ ὃ καὶ Πλόέταρχος ἐν παρφαλ-
λήλοις διηγῶται). 4. Vlyffe, 5. Daedalo, 6. Pafiphae, 7.learo, 8. Excidio Troiae,
9. lThamyri, το. Danaé, τι. Hercule, 12. Platano, Aloci fiiia, 13. Aloidis, fiue filiis
Aloei, Oto atque Ephialte, 14. De Narciilo et 15. Polydoro *^).

Ethoporiae ΚΡ) VI. pag. 176.

educi e carcere et poft diiudicáta regi fomnia Aegypto praefecti.

1. Iofephi, ab Aegyptia muliere accufati. 1I. Eiusdem,

III. Dauidis,

quum, Saule perfcquente, ab Allophylis teneretur et neci tradendus effet. IV. Eius-
gm TU 4 4. 5
dem, quum filius, Abfolon, eum perfequeretur. V? Eiusdem, quum Saulem incu(lo-
56 ἢ perieg

ditum ac fomno fepultum in fpelunca. comprehendiffet.

VI. Edeffenae puellae,

ἃ Gotho milite delufae. VIL. Olitoris, exfpectatione fua in cupretfo ob fpem vbe-

51:5) De hoc Bafilaca eiusque cum Bafilio, diaco-
no, diflidiis multa ZAilatius in praef. ad haec excer-
pta repetit ex Nicetae Choniatae lib. VEI. de rebus
geftis Emanuelis, imp. et Iohannis Cinnami libro 1 V.
quos vide. Fabr. Adde infra, libr. V. cap. 5.
pag. 400. vol. VI. ed. veter. not. arl.

090) In bibl. Zuguflana eft, fecundum Reiferi
catal. p. 36. in cod. Nicephori Bafilici progymnafia-
tum principium, — Z/orgit, in cod, XXXHL, medic.
Laurent. pl. 32. eft nr. 7. hic titulus: Iooyuuvzzp-
τὰ Κυρίκ NomQoos τὸ BagaXaxux νοταρέκ (Πηρρ-
rialis notarii,) ex lisque διήγημα τὸ xerÀ Οδυο-
σέα, narratio de l'lj[es atque Bandin. opinatur
tom. Il. col. :84. fq. hunc eífe fortaflis Niceplo-
TUI, cuius narrationes Allatius edidit, et Fabric.
h. l. memorat. Praeterea in eodem cod. funt quae-
dam alia, quae latuerunt Fabricium, nim. nr. 8.
Jent-ntiae ; nr. 9. altera fententia; nr. 10. confu-
ta!io eorum, quae circa ztalantam feruntur. —

rior's

Montfaucon in bibl. Coislin. pag. 103. fqq. graec.
publicauit decretum circa vnionem fvnodi cum Leo- :
ne, Chalcedonenfi, etc. ab Alexio Comneno editum,
in quo pag. 105. praeter alios, qui fubfcripfere,
memoratur JVicephorus, motarius patriarchalis.
In cod. Parif. bibl. publ MMDCCCCXVII. Ba-.
Jilacae ethopociae, quae ab confectore catal. t. IL.
pag. 570. dicuntur ireditae: initium τίνας ἀν ἀπε
λόγας ὁ Δαβίδ. — Inter codd. Langbaeni (in ca-
tal. MSSr. Angl. et Hibern. Ll. p. 270.) etliopoeiae
facrae. Harl. i

pp) Ethopoeiae funt imitationcs fermonis, ad
mores et fuppofitas perfonas accommodatae, quae.
latinis rhetor:bus inferiorum faeculorum Kt/iicae
diRiones, et non fatis apte adlocutiones vocatae
funt. Vide Sirmondum ad Ennodium p. 74 et 8o.
E Graecis, praeter hunc Nicephorum et Seuerum,
Ethopocias etiam hdbemus fcriptas a Libanio; la-
tinas ab Ennodio , epifcopo poftea Ticinenfi,

ςς

Vol. IV. p. 4? 4'*. ALLATII EXCERPTA RHET. ET SOPHIST. Lib.IV. c. XXXIT. 953

rioris fructus translata fruflrati. Fabr. Fabulae V. narrationes VIII. et Ethopoeiae VI.
funt in Patwfae encyclopaed. philolog. vol. I. p.382. feqq. Harl.

5. SEVERI, ALEXANDRINI, Ethopoeiae V. p.221. 1. Achillis, apud inferos edocti, captam
a Pyrrho "Troiam effe. IL Menelai, rapta a Paride Helena. II. Hectoris, quem
comperiífet, [1] Priamum apud inferos cum Achille conuiuatum. ΙΝ, Pictoris, de-
pictae a fe imaginis puellae amore capti. "V. Herculis, Periclymeno in certamine
fefe. commutante, nec propriam formam referente. — [Inter codd. regios JMotrir. eft,
tefle Zriarto, in bibl. Matrit. codd. gr. pag. 461. feq. cod. CXV. in quo fol. 210. feq. funt
Seueri ethopoeiae (hoc ordine) II. III. V. IV. et I. Praeterea continet eiusdem, ἃ Fa-
bricio non memoratas, marratiomer, διηγήματα, de viola, de hyacintho, de Ario-
ne, de Icaro, de Oto et Ephialte, quas /riarfe primus e cod. graece euulgauit. —
Eaedem marrotiones Íunt, tefte Montfauconio, bibl. bibliothecar, vol. I. pag. 584:
e. in biblioth. /ediolam. Armbrofiana. — In bibl. Parif. publica funt etheporiae in
codd. MMDXLIV. MMDCCCCXVIII. et MMDCCCCLXXXV, —- Inter codd. Lang-
barni (in catal. codd. Angliae et Hibern. 1. p. 270. δ.) in quo cod. funt quoque ico-
lai, fophiffae, ethoporiae, latine. — Inter codd. Thom. Galei (ibid. II. p.189. nr. 5973.)
ethopoeiae, editis auctiores. Har! ] — ^ Has ethopoeias, fed minus integras, ediderat
Federicus Morellus graece et lat. 41) Parif. 1616. 8. . Poft Allatii editionem verfionem-
que denuo aucliores et alio ordine cum noua verfione foa et cafligationibus vulga-
vit Thomas Galeus Oxonii 1676. 8. ad calcem Demetrii Phalerei et aliorum, de qui-
bus infra capite proximo ""). — Addidit autem tres hafce ethopocias: vnam, quam ab
Allatio ftatim dicam vulgatam effe fub nomine'Theodori, Cynopolitae: alteram Aefchi-
nis, deprehenfa Philippi apud Demoflhenem imagine, et tertiam denique, perbreuem,
Brifeidis, quum a praeconibus abduci fe fentiret. — Ceterum nihil imipedire videtur,
quominus Seuerus harum ethopoeiarum auctor fit Senerus ille, fophiffa romanus, Da-

᾿ mafcio apud Photium cod. CCXLII. (vbi de Seuero, imperatore, fermonem effe, p. 546.

543. 558. 560. perperam fibi perfuafit eruditus interpres;) et Suidae memoratus; nam
romanus dicitur zac τὴν τῷ νόμθ ἀξίωσιν. quia iure ciuitatis romanae gaudebat,
Alexandriae vero docuit, vt ex eodem Damafcio et Suida claret. Floruit Athenio
imperante, qui occifus eft A. C. 47r.

6. THEODORI, CYNOPOLITAE, Etrhopoeia, (quam modo dixi a Galeo vulgatam fuiffe
Seueri, Alexandrini, nomine:) Τίνας &v ézei λόγδ-ς Αἰσχίνης. vviues φεύγοντα κατα-
λαβὼν Δημοσϑένης καὶ φιλοφρονησάμενος παρεγγύα Φέρειν τὸ συμβεβηκὸς γεν-
ναίως. Quid dicere potuerit. Zde/thines , cum eum exilii caufa folum vertentem Deme ffhe-

G 5 ner

qq) Gale in fin. praefat. feribit, euer; etho-
poeias aliquot imprceffiffe Lutetiae a: M. D. XCI.
(1591) Fred. Morellum, gr. etlat. In catal. bibl.
Leidenfis, paz. 141. nr. 45. inter alia, opera Mo-
relli Lutet. 1591. $. excufa, memorantur quoque
Seutri ethopociae. Editio tamen, Lutet. 1616. 8,
fuit etiam in bibl. Askew. pag. 141. nr. 3487. et

a Maittario A.'T. HL pag. £69. fic citatur: Se-
vtri Ethop. f. morales fidiiones heroum, graece
nunc primum ex bibl. reg cum lat. verf. et notulis
Fed. Morelli. Lutetiae 1616-8. Harl.

vr) Rec. opera 7. Frid. Fifcheri. Lipfiae v773. 8.
III. ethop. recepit /o. Patuja in encyclop. philo].
vol. I. pag. 407. - Harl.

54 Lib, IV. c. XXXII. ΔΙΈΛΤΙ EXCERPTA RHET, ET SOPHIST, V^' IV. p. 41 «s

nes. comprehend [[:t, exhibitirque muneribus adhortaretur , vt infortunium fortiter fer-
ret, pag. 135. Ecquis ille Theodorus v«l quando vixerit, mihi: incompertum. — Cy-
nopolis, Aegypti vrbs, de qua dixi fupra ad Plotini vitam,

4. CALLINICI, fophiflae, ἐκ τῶν εἰς và πάτρια Ῥώμης. fragmentum de laude Romae,
quam qui non viderit, eum non minorem, ait, pati iadluram, quam coecum, cui
Íolem adfpicere non datur, pag. 256 - 258. De Callinico vid 'endus Suidas, dui in-
ter eius fcripta memorat περὶ τῆς Ῥωμαίων ἀνανεώσεως, καὶ ἄλλω τινὼ ἐγκώ-
puc καὶ λόγεο. Syrus, vel, (wt alii;) ex Arabia petraea oriundus, docuit Athenis,
Galieno imperante, cuius imperium definit in A. C. 269. — Scripta eius alia fuere:
aduerfus Lupum *') (rhetorem) [ e] zee κωκοζηλίας ῥητορικῆς. "id Galienum, imp. Ὁ)
ποοσφωνητικὸς, (qui forte eft μέγας ille βασιλικὸς λόγος, Menandro, rhetori, memo-
ratus.) “14 Cleopatram. — Rerum | Alexandrinarum | hifloria librir X. quod opus lectum
S. Hieronymo, Suctorium Callinicum laudanti praef. ad Commentar. in Danielem
(Σϑτώριον enim cognominatum efle, Suidas adnotauit,) vt Voffio etiam pulchre obfer-

vatum; et denique aduerfur Philofophoum fetfaz. [ Eudocía , quae pag. 268. eadem
tradit, addit cum Suida, καὶ ἄλλα vw ἐγκώμια καὶ λόγες. Eudoc. tantum fcri-
pfit σοφιφεύσας. Suidas autem addit ἐν ᾿Αϑήναις. Harl] | H. Palefius ad Ammiani
XXIII. 3. ex epiflola Libanii ad Ariftaenetum docet, Callin cum fuiffe nomen flatio-
nis in Mefopotamia circa Euphratem, ita vocatae ex eo, quod Callinicus, fophifla,
ibi occifus effet. Fabr. Adde fupra, "e E p.36. Jonfium de fcriptor. hift. philof.-
lib. III. cap. 14. ὁ. 5. p- 89. Harl.

8. Ifaati (Comneni) , Porphyrogennetae, im τῶν JEMEN ὑπὸ τῇ Ὁμήοξ de prar-
termi[fs αὐ Homero, p. 259. Eiusdem “χαρακτηρίσμαωτα Graecorum et 'lroianorum
ducum, p.304. Dixi de hoc lib. IL. c. 7. $. 9. (vol. 1. p. 555.]

9. ZInonymi (lohannis forte Pedia(imi, chartophylacis,) περὶ τῶν dudexo ἄϑλων τῇ Ἡρα-
κλέες de duodecim laboribus Herculis, p. 321- 34.

το. Leonis, philofophi, καρκῖνοι fiue verfus XXV. retrogradi, p. 39g. in quibus et ille, quem
aquiminario ** in templo S. Sophiae CPoli infcriptum notat Co/om.fius in Opulcu-
lis, pag. 10r.
Nov ἀνομήματα, μὴ μόναν ὄψιν,
Item ille:
Νοσῶ, Σὺ ὃ. 7 ἴαμκ, ἸΗΣΟΥ͂", σῶσον,
τι. Epigrammata graeca fingula in S. Crucem, Nicolai, metropolitae Corcyrenfis, Johan.
nis, geometrae, et Emanuelis Pile. Mec minus in S. Ioh. Chryfoflomum, eiusdem
Phile et Nicolai, metropolitae, atque in Chryfoflomi depo(itionem, P/zifi, p. 399. 400. |
XII. Acifli. |
55) Eudocia et Suidas , πρὸς Λξσπον. Hawl. ^

£t) Apud do&iff. Voffium de Hift. Graecis p. 225. male, ad Galenum, vnde alio etiam errore colli- |
git, Antonini Pii actate vixiffe.

us) Vas facrum intellige, aquae benedictae (iue luftrali capiendae deftinatum.

Vol, TV. p. 413 414

HIMERII DECLAMATIONES. Lib. IV. c. XXXII. ὃς

XII. Ariflidis imitator fuit HIMERIVS ""), ex Prufiade ciuitate Bithynus, Aminiae,
rhetoris, filius ^), cuius declamatienum orationumque notitiam et reliquias, a Photio
cod. CLXV. et CCXLIII. feruatas, Henricus Stephanus A. 1567. 4. fubiunxit duibus Pole-
moniacis, [[Ρ] graece primum a fe editis, de quibus fupra dixi, quamobrem hoc loco illius
mentionem facere placuit, licet longe iunioris, vtpote qui vixit Conftantii Iulianique, imp.
temporibus ac deinceps: aemulus fophiflarum , Anatolii ac Proaerefii, vt narrat Eunapius in
Proaere(ii vita pag. 1:9. a quo etiam p. 129. docemur, luliano ac Proaerefio fuiffe fuperfli-
tem, et pofl Iuliani, A. C. 365. occi(i, necem ingreffum effe iter, poflque fata Proaerefii
[et poflquam antea Conflantinopoli, Corinthi et in aliis vrbibus aliquamdiu. commoratus
declamarat,] Athenis fedem fixiffe, vbi xac ῥητορείοιν πρὄφτη διδασκαλείθ. rhetoricae
Jiholae praefuit, tefle Photio pag. 184. fophifla publicus et tandem Areopagita factus eft,
a CHRISTI nomine alienus, et facris noflris furtim canum inflar oblatrans **). De di-
cione eius ita Eunapius: εὔκολος δὲ ἀνὴρ ere καὶ συνηρμοσμένος. κρότον δὲ ἔχε: καὶ
ἦχον ἡ συνθήκη πολιτικὸν, oj π8 σπανιος καὶ παροὶ τὸν Θέϊον “Δριξείδην ἵσταται... — Facilis
vir in fermone εἰ concinnus, nec fono ac plaufu im ciuili genere dicionis deflituitur , nonnur-

quam e let rarius ad diuinum Zriflidem affurgit.

vv) De Himerio, eius vita, fatis, fcriptis editis
sntea et ineditis erudite. fufeque egit Gottlieb
IV'ernsdorf in. praefatione p. XXX. fqq. ad fuam
editionem, quam, cui volupe erit, confulat velim.
Atque, quoniam ego in Introduct. in hift, L. Gr.
Πα. pag. 326. fqq. de co iam copiofe differui,
hic mihi eo breuiori effe licebit. Ear.

wi) ll'ernsdorf ab initio vitae etc, plures, ano--

firo diuerfos, amplis verbis enumerat Himerios.
Equidem paucis eos nominabo. Sunt autem 1) Zi-
mierius, parafitus quidam Athenienfis, P/utarch. de
discrim. amici et adulatoris pag. 6o.
Himerius apud Zftlana/. apolog. II. tom. I. p.622.
Illius epift. exftat quoque in cod. Vindobon. LVII.
nr. $7. apud Lambec. III. p. 242. Kollar. et Werns-
dorf. probat codicis le&. *Le£oros ἐξώκτωρ, loco vul-
gatae ἔξαρχος. 3) Alius Himerius in Iuliani ep. 37.
fecundum cod. Barocc.. — 4) Himerius, officio-
rum magiíter, ad quem proftant Bafilii Caefar. epi-
ftolae 216. 217. 416. — 4) Himerius, lambli-
chi pater, quem plurimis litteris celebrat Libanius.
Atque ea, quae Wernsdorf. pag. 37. feq. de illo
docte difputat, bene faciunt ad illuftranda expli-
candaque ea, quae in fuperiore vol. V. p.760.fq.
Ícripta funt. — 6) Himerius, Taraconenfis in
Hifpania epifcopus. — 7) Zimerius, epifc, Ni-
comedienfis, quem Neftorii fucceffor, Maximia-
nus, a. 432. fuo exuit officio, v. /Murator. in anec-
dotis graecis ad epift. V. Firmi, pag. 286. — 8)
Himerius, epifc. "Tricaflinus in Gallia, 5, Lupi

2) Flauius ἡ

Pluribus etiam encomiis Photius eum
mactare

fucceffor, / Sidon. 4dpollin. epift. VIT, 13. p. 460. —
9) Himerius , chartularius, temporibus Philepici
imperatoris, v. Suid. v. Κυνήγεον ex Codini Origin.
CPolitanis, Ex hocce Chartulario et Theodoro, Le-
€&ore, collecia hiftoria operum publicorum CPolitan.
exftare dicitur in codd. bibl. publ. Parif. v. Labbeum
bibl. nou. MSS. p. 77. cat. codd. Parif. t. IL. p. 404.
cod. MDCCLXXXIX. et Bandurii imperium orien-
tale, t. I. p. 26 et 88. 10) Zimerius, "Thrax, dux ex-
ercitus [uftiniani, imp. in Africa, et poft in Italia
Rhegii, a Procopio belli Vandal. IV. 23. p.291. et
belli Gothici III. 39. p. $57. memoratus, — 11) Ex
Himerio feu Hemerio, hippiatro, excerpta Conftan-
tini leguntur in Sim, Grynaei collectione Hippia-
tricorum. vid. infra tom, VI. pag. 439. ed. vet. —
12) Himerius, protofecretarius, et poftea Dromi
logotheta, tandem in monafterium Calyporum re-
legatus, ibique prae moerore vita defun&us, faec. X.
temporibus Leonis, philofophi, imperatoris. — 13)
"Iu£eis ex conie&ura Corfinii, pro E£«ege, in fe-
pulerali quodam marmore. v. Acta erud. Lipf. 1751.
pag.399. — . De noftro Himerio praeter Photium
et Wernsdorfium egerunt quoque £unapius cap. 12.
pag. 129. Suidas pag. 1239. Tillemoni hift. des
Emper. tom. IV. art. 34. de Iulien p. 1046. Leick
in diatribe Photiana pag. 22. Saxius in Onom. I.
pag. 413. fq. Har/

xx) llerusdorf pag. 43. coniicit, Himerium
natum effe circa a. Chr. 315. et exftinctum circ.
a. 386. Harl.

56 Lib. IV. c. XXXIL HIMERII Vo. IV. p. 414 P n5
madcare ccgnofcitur, quem fi placet vide. [ De eius moribus v. Wernsd. $. 15. et δ. 18.
de eius d'cendi genere.] —Peruenit ad vltimam fenectutem, filiaeque ^) fuperfles amifüis
oculis, vt fcribit Suidas, et facro fiue comitiali morbo correptus diem obiit. Iuliani, imp.
γραμματέα fiue ab epiftolis fuiffe, narrat ZoA. Txetzer Chiliad. Vl. v. 328. Filium eius, Zam-
blithum, Ariflaeneto commendat Libanius in epiftola [487.] quam edidit Lambecius VI. de
Bibl. Vindob. pag. 254. ^?) Alterius [vel potius vnici ] filii Rufini mortem dolet pater in
μονῳδία. apud Photium pag. 594. Ibidem verba: ἀφῆκα πολλάκις TUS τῷ CoQus8 Qa-
vas, νὺν τὰς T8 Πατρὸς ἀφίημι» | ab erudito interprete male accepta, reddi debent üic:

Saepe , tanquam fophifla, verba feci, munc loquor tanquam pater.

Ex Himerii, Bithyni, μελέταις ^) atque Acycis apud Photium cod. CLXV. memorantur:

1. Sub Hyperidis nomine, an Demoflhenes Philippo tradendus fit.
eundem Phot. cod. CCXLIHL p. 574. feq. Fabr.
tii eft repetitus gr. ac lat. nec non explicitus,

exflat, fimul indicatur. Zar/.

Excerpta habes apud
In Werusdorfii editione, locus Pho-
ct, quo quaeque ecl. in illius «dit.

2. Sub nomine Demoflhenis, vtrum reuocandus ab exfilio Aefchines, ibid. p. 575.

3. Aduerfus Epicurum, impietatis reum, p. $78.

(D 4

queritur,

[In ed. Wernsd. ecl. I - HI ]

. Pauperis nomine aduerfus diuitem, cuius fceleribus totam. (nam domum exhauflam
Phot. pag 582. edit. Hoefchel. et in H. Stephani Himerio- p. 52. a verbis:

ηδίκηταί Tis εἰς "reda. [ap. Wernsd. ecl. IV. p. go. vbi v. nor.]

5. Nomine "Themifloclis aduerfus Perfarum regem, qui Athenienfibus pofl Medorum bel--
lum damna refarcire promittebat, fi bello abflinerent, id. p. 586. [eclog. V. in ed.

Wernsd. pag. 125. feqq.]

6. Polemarchicus, (fiue laus eorum, qui in bello pro patria cum Perfis fortiter pugnando

occubuerant.

Excerpta apud Phot. p. 591. fed integra MS. exflat in Bibl. Augu(lana ^),

vna cum aliis duabus, quarum trium Himerii orationum apographum ab Ehingero ad
"Tengnagelium miffum feruatur etiam in bibl. Vindobonenfi. Ex Auguílano codice lo-

yy) Filium vnicum, Rufinum, faucium dolore
praemature abreptum, amifit eiusque mortem in ,«o-
ygd/x ad fluuium, Melanem, vbi tim commoraba-
tur, fcripta, quae eft oratio XXIII, deplorauit.
Filiam autem patri fuperuixiffe , docet Wernsdorf.
pag. 42. contra alios aliter fentientes. Harl.

zz) Enimuero huius /amblichi patrem, Hime-
vium , quem Libanius plurimis celebrat epiftolis,
a noftro Himerio, fophifta, fuiffe diuerfum, diferte
copiofeque oftendit //"erusdorf. |. c. p. XXXVII fq.
ifte Himerius, homo Syrus, decurio forfan Apa-
meenfis, eruditus homo et opulentus, iam ante
a. 358. e vita exiiffe videtur Wernsdorfio. Idem
pag. L. fqq. &. 12. de gratia, qua valuit H:merius
apud lulianum , multus eft, fed negat cont a Tze-
tzam, cuius narrationem etiam Leichius in diatr.

cum

Photii pag. 22. fequebatur, Himerium fuiffe Iu-
liani fecretarium feu fcribam. Earl.

a) Μελέτας fiue declamationes minoribus cifris
Arabicis, λόγας fiue orationes et λαλεῶς maioribus
Romanis numeris defignaui. Nonnullis etiam prae-
fixa apud Photium προϑεωρία fiue argumentum,
Fabr. Circiter feptuaginta declamationes reliquit
Himerius. Eas non legit Suidas, fed quae de illo
cotnmemorat, ea ex Damaício forfan haufit, Eu-
napius et "Tzetzes legerunt; fed defcripferunt ni.
hil. Euftathius autem tria eius loca excitat, tefte
Wernsdorfio pag. LVIL arl.

b) Vide Reiferi Catalogum MSS. Codicum Bibl,
Auguflanae pag. 80. et Lambec. lib. VI. de Bibl.
Vindob. pag. 254.

SI cns : DECLAMATIONES. γι, IPF.tXXXIL sg

VIL.

-eum adfert Piemeus zd Apuleii Milefias p. 215. et Alex. Morus notis in Nouum Foe-

dus, ad Phiisp.IL. 21, Zabr. In edit. Wernsd. orat. IL. p. 368. fqq. H. rl.
Kreopagiticus pro liberate Rufini, fili. Phot. p. $19. [ Ecl. VIT. ap. Wernsd.]

' Vil. Μονωδία | in filium, ' ipfo aetaris ore et fumma fpe de fe facta exflioctum, id. ibid.

[otat; XXIIL. W'ernsd. p.266. plenior e cod. romano. add. W. ia vita Himerii p. XLIi.]

Lia
ΤᾺ. Epithalamius, in nuptias Seueri amkifui. Haec ora io, (e qua itidem apud Photium
- 5 , P

X

leguntur excerpta. p. 556.). integra exftat in Bibl. Vindobonenfi. [v. quae {τα ΡῈ} in In-
trod. in: hifl. L. Gr. IL. 1. p. 327. fq. efl vero orat, 1. Wernsd. qui de Seruio illo late
dif»utat.]

16. Diogenes, five propempticus, — Dialogus, Phot. p. 598. [ecl. X. Wernsd. p. 170. [44

XL συντακτικὴ λαλιοὶ fue ACyce συντακτήριος fermo valcdictorius ad amicos, quum Co-

ΧΗ,

rinthum proficifceretur, id, p. 600. [ecl. XI. Wernsd. p. 194 ]

Propempticus ad Flauianum, Afiae ProCof. id. p. ἔοι. Fobr. .In ed. Wernsd, p.206.
ecloga XIII. Is quoque exiflimat, dictam eile foríau a. 362. banc oration-m in Fla-
vianum , de quo vberius dilpurat; idemque refutat Lcichii o; iuionem orit [: riptam
efTe in lul'anum Aug. Ernem Plawano, non, vt Leichius ne es ibat, Iuliano, circ.

a. 354. dicata. fuit ecloga XII. apud W'ernsd. p. 196. fqq. in catalogo Photiano, vt
videtur, omia: aut tertia illa jn Flauianum, quam Pbho:ius in ca'alego XLI. nume-
rauit,.. Inferipta autem eíl vna jlia et Dinplex oratio. eaque propemptica: ἐκ τῶν U7r0-.
λοίπων. διαφόρων ὄντων.» Ho] διαφόρες ἔχζντων ὑποθέσεις. ex reliquis orationibus
variis.et varii argument... ar.

XIII. In Pifonem, aduenam Aegyptium, id. p. 605.- [Wernsd. ecl. XV. p. 246.]
14. Alius propempticus, fiue Diogenes. Male apud Pho*. p. 604. ἑτέρξ προτρεπτικξ cum

XV.

legendum fit προπεμπτικϑ. Fabr. /ansdorf in. duas fegaratas diuilit eclogas, feu
pouus declaniationum parriculas, quarum pror [ ecloga XIV, infcribitur ἑτέρα zrgc-

"Toez'Ti«S (ergo retinuit W. id. voc.) λόγδ τὸ προοίμιον. elterius f'uaforice exordium
? y gooiut »

p: 249. fqq. atque nofter abiturum a fe di: cipu!um íalubribus. infiruit praeceptis: po-

- flerior fiue ecloga XVI. pag. 250. «ἢ particula ἐκ 78 Zgoze|TTikB, ex propem; tico ;

atque in nota fufpicatur, in quemdam illufti:is patris firm abeuntem dici. declama-
tionem, omiflo Diogenis nomine, quod quidem retinui in textu Phoni, cuius tamen
fcriproram, (quum Hoefclielius Habeat προτρεπτιμο ὃς ἡ. Stephapus au: cm argozreuz T
κὸς ἢ ,) fie putat, (p. 8. fq.) bep eíle , πάλιν προτρεπτικός᾽ καὶ apiamlbi
xoc ἢ Διογένης. arl.

Extemporalis oratio ob contentionem in fchola exortam id. p. 606. — [ Exflat tantum

exordium. Apud Wernsd. eft ecl. XVIL. p. 253. fqq]

XVI. In Cypriorum aduentum, id. p. 6o7. — [Wernsd. ecl. XVIII. p. 260. f24]
XVH. In coe fuum e guppscnpa auditorem, ibid. | 'Wernsd. ecl. XIX, p. 264. feq.]

XVIII. In illud, Zr σπανιω τοὶ x6, rara, quae pulcra, quum rogztus declamare d'fluliffet,

ibid. Lap. Wernsd. ecl. XX. pag. 268. fq.- Contrariaun léntegtiam iple tuetur in
orat. X XII. r.

Vol. V1 H ' XIV. In

5 — Lib IV. c. ΧΧΧΙ͂. HIMERII VoblV.p an

XIX. Ia Mufonium , Graeciae ProCos. Phot. p. 6o8. [declamáta Athenis in publico theatro 1
circ. 3, 557. aut 358. apud Weerusd. ecl. XXI. p. 274. fqq.]

[IP] XX. In Seuerum, aducnam, Symplegadi (Ponti infulae) praefectum, ibid. Fabr... [Apud |
— Wernsd. ecl. XXII. p. 278. fqq. vbi infcribitur: ἐκ τῷ εἰς Σέβηρον νέηλυν᾽ πὸ προό-ῦ
pucv» €x ca, quam dixil im uouitium Seuerum, exordium. — Wernsd. vero in nota cul. |
pat Fabricium , quod verba Photii, εἰς Σεββῆεον νέηλυν ἐπιτάντα συμπληγάδι, vertit -
in Seuer. aduenam Symplegadi praefectum. Namque γέηλυν » animaduertit, non adue-
nam quemuis, fed noucliam difcipulum, receptum illa oratione in coetum, deno-
tari, nec vmquam auditam effe praefecturam Symplegadis: συμπληγάδω h. l. effe
velitationem et conflidium, quafique acierum collifionem et ἐσιταάντοω cuj. noucl-
lum difcipulum, qui fuperuenerit covflifiui et rixir, quales tum Athenis inter variarum
Ícholar:m dileipulos faepe accidiffent, Hinc vcrba Photii interpretatur p. 9. in Seue-
rum noudium, qui confini adfuerat.— Harl.

^

XXL Λαλιοὶ. ex qua locus legitur p, 609: [Wernsd. ecl. XXIII. p. 280]

XXH. In Vrfacium, Comitem, fin cod. romano pritpa eff oratio; in ed. Wernsd. orat. XXV.
vel potius fragmenta, p.814. feqq]. XXTIT. Seuerum, amicum, [ap. W. orat. XXVI,
pag. 522. reliquae fuat ap. illum oratt, XXVII- XXXII. praeter. illam in Athenaeum,
quae cef! ecl. XXVHTE] | XXiV. Scylacium, Graeciae ProCos, XXV. In Ephefios ho-
fpites et Myfoss et Leon's ciues. XXVI. In amicos e patria Bithynia. XXVII. in
Athenaeum, comitem *;, NXVHE In Priuatum domo Romanum, qui Ampelii, ProCos.
fium inflitecbat, | XXIX, De fuo e Corintho reditu... XXX. In Phoebum, Alexandri,
FroCos flum. Ex his pauca quaedam apud Photium excerpta p. 609 - 615. (

XNXI. In. Arcadium; medicem et coinitem, ibid. . [Wernsd. orat. XXXIII. p. 870. fqq.]

XXX!L Propemptecus ad amicos^) aduenas, Phot. p. 615. feq.

XXNUI, Propeinpticus alter ad Flauianum, id. p. 614. [ap. W. ecl. XXXVI. p.306. fqq.]

XXXIV, Epitia!umnius in Panathenaeom. abr. Periit haec oratio. — Leichius quidem vocc.
Photi εἰς Παναθϑήναιον emendanda ceufet εἰς Παναϑήνωια,, et intelligit orat. ΠῚ, 3.
At haec, ait Wernsd. p. τος in. fc(lumn. Panathenaicum dicta non efl; fed in Bafilium, .
eiusque fili ob'ter modo mentio iniecta. Potius adflipulans Fabricio, nuptialem
q»amdam oraiionem credo honori Panathenaei, forfan quondam difcipuli, dicatam
fuiffe cte. Duae quoq»e fcqoentes declamationes perierunt, Har.

XXXV. XXXVL. Acuoj Üuc adiocutiones duae.
XXXVII. Auc-

b) Vide de hae Wern-d. p. 2832. Harl. dine vero Himerii oratt. eft czetio XXX. pag. 879.

€) Pcr ἑταίρας fue amicos, focios, fodales ple-.. et interipta: προτρεπτωιὸς εἰς τὰς προσελϑόντοις ἑτοάς
rumque auditcics fophitaeinteliisereliccbit. For. ess ἐφ᾽ ἑτέρων ous» καὶ es ποικιλίαν, kortaiiud.
Werüsd. primum dedit p. 10. in textu. Phcil προς ad eudiiorcs, qui ab atis fopliftis a eum accef-2
πεμπτῆριος (nter V. L. autem legere iubet agzcoe- Jerant, ad vavietaicin tu orationibus fe&andatm
miss ) εἰς τὰς πρόσελ Sévzes ἑταίρας. et- vertit; inrpeilens. Harl. |
conmmoniloria in Gcejum dijcpulorum, Iu or-

3

Yo). IV. p. 416 ar DFCLAMATIONES. Lib. 1V. c. XXX1I. 59

— XXVII. Διάλεξις.» difputatio a. 362. habita Philippis in itinere ad Iulianum imper. a quo
vocatus fuerat. [Wernsd. orat. VI. p. 498.]

XXXVIII. Orationes CPoli dictae de laudibus illius vibis, et Iuliani mper. Fofr. | [W'ernsd.

" ad Photii textum pag. 11. Schottus, ait, et Fabricius feparant orat. in. Colin. ab ora-
tione Mithriaca; quod non feciffent, fi inregram VII. (ia cod. romano orat. XIV.)
vidiflent. Habita efl orat. a. Chr. 562. et efl apud Wernsd. orat. VII. pag. 510. vbi

S w.notas Πα. ,

XXXIX. In.Mithrae facra. — Confer Reinefi Epiflolas ad Hofmannum et Rupertum p. 62r.
[v. quae inodo funt adnorara.]

XL. Διάλεξις. in Salluftium, praefectum. Fobr. [Wernsd. ad Photii textum l.c. — Huius
inquit, nihil exflat, nifi forfan, quod fcre fufricor, in ecioga XII, latet, et tres Sal.
luflios, illis temporibus celebres, diflinguit. cr.

XLI. In Flauianum, ProCos. Fabr. Non amplius exflat. H.

XLII. In natalem diem amici, [orat. VIII. pag. $42. ap. Wernsd.]

XLI. Aa2ux in bonam amici valetudinem. Fsór. Haec et f quens orat. non font, quod
Schottus et Fabricius fecerant, .diuclleniae; fed vna efl or. caque ipud Wirsd,
pag. 556. fqq. ΙΧ. integra, quam. Photius adpellat λαλιαν΄. at Himerius in illa orat.
fimul reflirutam val-tudinem discipulo gratulatur, et conira izpidiam atque infidiatores
difputat. v. Werusd. pag. 12. Harl.

XLIV, In infidiantes.

XLV. XLVE. ln Bafilium ProCos, [or. XIIT. et or. lI. pac. c88. et pag. 426. vbi vide W.]

XLVII. In Hermogenem, Graeciae ProCos. [ ap. Werusd. (qui de Hcrmogene multus eft, )
or. XIV. pag. 696.]

XLVIII.: In Plocianum, ProCos. [periit oratio.]

XLIX, In Ampelium, ProCos. Prooemium ἐκ τῆς εἰς ᾿Αμπέλιον “ποοπεμπτικῆς dat Pho-
tius, pag. ὅτι. feq. [ecl. XXXI. pag. 256. Wernsd.]

L. In [Vettíium Agorium ] Practextatum Graeciae ProCos et amicos. Fabr. Hanc in per-
ditis habendam , orationem Wernsdorf. ad Photii textum pag. 13. a fequenti non fepa-

" randam putat, vt Fabricius et Schottus fecerant; e contrario vnam eamdemque et in-
eunte a. 362. Atheuis in laudem Praetextati, ante iter ia Afiam ad Iolianum fufceptum,
eile declamatam. Verba igitur Photii vertit: ἐπ Praetextatumi Proc. Graeciae εἰ ad fcni-
liarer, pofihac ad Iulianum Zug. difcefJurur. Πανὶ. t :

LI. Ad lulianum, imper. quum CPoli difcedere pararet.

Lll. Nicomediae habita oratio, quum a Pornpeiano, vrbis praefecto, verba facere rogatus
fuifet, Fzór. Huius difputationis, diclae circ. a. 550. nihil fupereft:: ad cam. tamen

- "refpicit Libamiur ep. 654. ad Celfum. — Hilo autem anuo Libanius Nicomediae in Bi-
thynia docebat. v. Wernsdorf. pag. 13. fqq. — Hof. ἧ
[f] LIT. LIV. Ia aduenas, [ap. Werusd. or. XV. peg.672. feqq.] et iia in aduenam. [haec

periit]
H 2 1s LV. In

6o — Lib. IF. c. XX XII. HIMERII Vol dV. pat |

* B

LV. In Zenonem, amicum. [Non amplius εχ δε]

LVI. In Aphobinum, aduenam. [Haec etiam interiit. 7. ;

LVIL Iun eum, qui, Neptuni oraculo monitus, reuerterat. [Nihil illius declam. fupereft.]

LVIIL LIX. In eos, qui ex lonia aduentaffent. Et alia in Ionas hofpites. [apud Wernsd.
orationes X, pag. 562. fqq. et XI. pag. 570. fqq.]

LX. Extemporalis ad amicos dicta oratio. [ad initium auditionum, apud Wernsd. (quem
vide) or. ΧΙ]. pag. 580. ] |

LXL Oratio, quam amico CPolitano tradidit. [ap. Wernsd. or. XVI. pag. 680.]

LXIE Διαλεξις. Difputatio inter amicos poft reditum e patria. [ap. Wernsd. or. XVII. p. 695.]

LXilL. Διώλεξις extemporalis de fuo docendi munere. [ap. Wernsd. or. XVIII. pag. 704.]

LXIV. Obiurgatio eorum, qui negligenter orationes audirent. (ap. Wernsd. or. XIX. p. 712.
cum alia infcriptione.]

LXV. Extemporalis oratio ad eos e difcipulis, qui frenos refpuere videbantur. [ap. Wernsd.
or. XX. pag. 718. fq4.]

LXVI In Cytianum, qui petolanter fe gefferat,' quum fuperiorem orationem Himerius -
dixijfet. « [Periit haec oratio.]

LXVIL. Horratio de rerum vacetzte in dicendo fectanda. [ap. Wernsd. or. XXI. p. 730. fqq.]

LXVIL. διώλεξις pofl vulneris medelam. [or. XXI. pag. 750. vbi v. Wernsd.]

LXIX. Poft redium a Corintho. (nifi eadem cum XXIX.) [ Defideratur. accedit tamen W.
fafpiconi Fabricii. ]

LXX. In flilum et amicos, f. difcipslos. [Periit orat.]

LXXI. In vibem Lacedaemoniorum, quum fomnio obfequutus Amyclaeum Deum precatu-
rus acceffi. [etiam haec interiit. conf. Wernsd, in vita, pag. XL!V.]

LXX!l.. Azeccces et recirationes non omnino. publice fieri oportere. | (Necdum haec exflat.
In Photio tamen Wernsd. pag. 16. malit legere ἐπσαγγέλλειν prom.ttere ec indicere, pro
vulgato, αποωγγέλλεν.)

LXXIIL LXX V. Λαλιαὴ oportere in gymnafiis verfari et alia Corinthi edita. Fabr. . Prior
λαλιο «ἢ ἀρ. Werasd. orat. XXIV. pag. 808. fed ibi dedit; et fic emendandum cen-
fuit ia Fhotii narratione, ὅτι dei ἐν γυμνασίοις vay fimper exercitationibus vacandum
ejje: poflerior irerür.. Jar.

His accedit LXXV.. Oratio in Anatolium, praef clum praetorio, e qua prooemium adfert :
Photius pag. 612. feq. [in οὐ. Werosd. ecl. XXXIL. pag. 296]. nam quis fit zeozreuzrTa-
xc, equo excerprim l-gitur apud eundem pag. 605. feq. incertum quidem eft, non:
dub.to tamen, cile ex vno corum, quos jam ePhotui Cod. CLXV. memoraui ^). Tomar

gn Galiut

d) Photius aiebat, fe leziffe orationes Himerii tii locum pag. 17. Schottus, ait. vnam fupra fe-
numero circiter feptuaginta, — W'ernsdoif. ad Pho- — ptuaginta, Fabricius quatuor et feptuaginta nume-
rat:

DECLAMATIONES. Li.1V, c. XXXI1L δὰ

Galeus i in notis ad Demetrium Pha! ereum p. 246. ex Himerii λαλιῷ incdita citat haec
verba: ἦν δὲ Ἑρμείας ᾿Αταρνεὺς τὸ γένος. ὁ δὲ Ἀταρνεὺς Μυσῶν πέλις. [llla «utem verba
funt ex orat. VI. in Photii catal. nr. 37. in Wernsd. ed. p. 594. fqq. vbi vide not. Horl.

Notabit leor, H. Stephanum, qui excerpta Photiana ex Himerio graece in lucem edidit,
diu ante quam Photii Bibliotheca a praeflantiffimo Hoefchclio graece vulgarctur, et ab An-
- drea Schotto in latinum fermonem conuerteretur, eiusdem et Polemcni; duabus declama-

tionibus praeter cafligationes fuas adiunxiile etiam alia 7), haec nempe:

- ᾿Ανωνύμε τινὸς “περὶ δύο ενδοῶν ριξευταντων ἐν πολέμῳ καὶ ὠγωνιζομένων περὶ TQ

τεΐων.

certantque de palma, Ac» Ariflomeni sdilgitur:

Anonymi de Cleonide et Ariftomene, qui ambo τα bello fortiter fe geílerant,

pag. 20 - 22.

2. Ῥητορικῶν προγυμνασμάτων παραδείγματα, ἐκ διαφόρων σοφιξῶν συλλεγέντα γ. exem.
pla progymnafinatum rhetoticorum e variis fophillis, Aphthonio, 'Theone, Libanio

"collecta, pag. 26-88. Fabr.

Reflat, vt de codd. mist. et edd. pauca "Nubitstani:

Irnidorf. in. praefatione primum

pag. lH. fqq. fludium, quod in conquirendis aut per alios. conferendís codd. msstis lauda-
bile indefeilumque collocarat, multis verbis exponit; tum pag. XII. fqq. codices ipfos aut

quorumdam apographa copiofe defciibit.
tres orationes:

paullo poft erit fzrmo, ac forfan Kio tanum.
Jo. Guil. Steinheil in itineribus fuis ex illo cod.

tiones in nullo alio codice funt repertae.

Sunt vero r1) cod. Zuguflanur chart. et continet
ex quo manarunt apographa Steinheilianum et Vindobonenfe,. de quibus
] P

Duae priorcs in illo cod. faec. XIV. ora-

fecerat apographum, ex hoc defcriptae funt in cod. XXIV. chart. biblioth. Vffenbachianae,
atque ex hoc apographo Vífenb. Jo. Henr. Maius in catal. MS. Vífenbachiorum Halae

Hermundur. 1720. fol. part. ll. pag. 586. fqq. typis illas,
a Wernsd. autem non laudatis, vitiofe publicauit.
cum gr. cum quibusdam ex anthol. inedita epigrammatibus. Gieffae 1719. 8.
reliquit, quae feruantur in bibl. GiefTenfi acad.

rat: fi illa poft reditum Corinthiacum bis citata pu-
tetur, vere LXX. numerari debebunt. | Verumta-
men praeter has LXX a Photio lectas recenfitasque
exflant aliae quatuor aut quinque, nempe 1) in
Anatolium ecl. XXXV. 2) or. IV. in Ceruorium,
(a Wernsdorf. ex codd. Barocciano ct romano
E- 454. feqq. edita.) 3) or. V. 'Theflalonicae dicta.)
(a Wernsd. ex iisdem codd. pag. 472. feqq. publi-
cata.) 4) ecl, XII. quae ex variis fermonibus ex-
cerpta dicitur; fed potiflimum ex propemptica qua-
dam in virum nobilem Athenis recitata, (pag. t96.
vbi We:nsd. refutat Leichii fententiam, illam in
Iulianum effe dictam) ac farfan 5) ctiam ecl. XVI
(pag. 250. ex propemptco ; nec τρίς Wernsdorf.
cum Fabricio, fcit, in cuius honorem illa or. reci-
taa fit, et quo numero Phoüus cam in catalogo

cum verfione fua lat. notisque,
Hem Maius edidit. Himerii Panathenai-
Notas mstas

2) cod. //indobonenfi: , ex Auguflano de-
H 3 Ícriptus.

recenfeat.) Ex iftis autem LXXI. quas recenfuit
Photius, penitus perierunt decem et octo; reliquae
aut integrae, nempe XXXII. aut eciogis Photianis fer-
uatae, nempe XXI. fuperfunt. Hactenus Wernsd,
adde eiusdem notam doctam ad primam ecl. p. 25.
feqq. de Himerii fcriptis, quae Photius legit, eo-
rumque difcrimine, et in vita pag. XXXXIII. feq.
ac pag. LVIL feq. Wernsdorf. ipfe euulgauit ecío-
gas XXXVIL. ex Photii myriobiblo, et declamatio-
nes integras XXIV. Harl.

&) In Polemonis εἰ Himerii declamatt. et eclo-
gis, gr. 1567. 4. quae infignis editio Wernsdorfio
optimas faepe füppeditauit le&iones et Hoefchelia-
nis praceferendas, vt ille iple fatetur pag. X et XL
vbi de illa edit. et Hoefckelii ac Schotti, de quo
grauiter judicat, opera paullo latius differit. Zar/.

62. 1 ΠΧ ΧΧΙΣ, HIMERII DECLAMATIONES

fcriptus. v. Nffif. eatal. MSS. Vindob. part. IV. 166. pag. 62. 3) cod. Barorcian. 151. Oxo-
nii. in bibl. Bo:lei. continet. octo vel nouem potius oratt. ex «o deriuati funt, 4) et 5)
Laugbainiamir atque. Cantabrigienfir, manu forían Galei fcriptus, ita, vt al'a, f. Panathe-
naica, (or. HI. ap. Wernsd.) ex apographo Auguft. accederet in vtroque cod. 6) am.
burgenf? apographum duplex, manu Io. Chrifloph. Wolfii exaratum; alterum, quod con-
tinet duas oratt, (n. L et IJ, Wernsd.) alterum octo vel nouem potius declam. ex apogra-
pho Langbainiano, non ex cod. Barocc. vti Fabricius fcripferat vol. 1X. B. Gr. pag. 426. vbi
Himerii λαλίαν quamdam gr. euulgauit, fed in illo apographo, quod Ehingerus ex cod.
Auguflano factum ad Vilerium miferat, et Fabricius edidit, faepe aberratum fuiffe ab primo
exemplari, 4o. Mich. Hewfimger in. Actis fociet, lat. lenenf. tom. 1. part. I. pag. 48. feqq. -
late docuir.. 7) Romanus //ctic. codex praeflantiffimus et locupletiffimus, qui feruauit XXXI.
declamatt. et.folus continet XII. plane integras et X. dimidiatas, in edit, Wernsd., lI - XXXIV.
atque Wernsd. de illo cod, multus eft. praef. pag. 1V. fqq. (vbi quoque memorat, Leonem
Zllatium in apibus vrbanis p. 177. promififle editionem XX, declamatt. Himerii, in V1] li-
bro τῶν συμμικτων faciendam ,) in primis pag. XVI. fqq. — — Inrer codd. /o/fjanos in
catal. bibl. Leid. pag. 40r. memorantur. Himerii Axio], led fchedam,; vix vnam paginam
oceupautem , Patriciique Iunii manu exaratam, nil continere aliud, ac infcriptiones et ini-
tia octo declamationum anglicarum; cod. autem quem Eman. Martinius poflederat et in -
fuis laudarat epiflolis, venditum fuiife ab illo cuidam Anglo, tum in manus veniffe 7ar.
Harris, (v. Taylor in vol. IM. b. 2. praef. Demoflhenis,) Wernsd. pag. VIII. fq. teflatur. |
Nec ego plurium codd. notitiam acquirere et dare potui.
-

Quas Himerii orationes Stephanus, Fabricius et Maius in lucem emiferunt, earunmí
editiones iam per occafionem commemoraui. — At JZ/zrnidorf.. fufcepit arduum et cum
laude abfolutum ad fructumque reipublicae litt. plenum laborem, parando nouam omniu, .
quotquot nancifci poterat, declamationum editionem; nectamen, licet, diu veríatus in
iflo negotio, nullis fumtibus nec operae fludioque perpercillet, editionis redemtorem repe-
rire potui. Primo autem ampliffimos in fingulas eclogas orationesque confcripferat com-
mentarios, quorum vbertate moleque quum cognofftct bibliopolas deterreri a fumtibus prae.
bendis, poflea eos valde contraxit et cafligauit, Nec tamen multis bibliopolis tam Germa-
nis quam Batauis, lucri cupidis, placuit illa opera. Atque poft iilius demum obitum fa-
ctum efl, vt ego, ad faliuam mouendam, opitulante b. Lengnichio, primum ederem ora. |
tionem cum prioribus, h. e. copiofioribus Wernsd. commentariis.

Hinmerii δορί ας oratio, qua lauder vrbis. Conflantinopoleos et. Iulioni Augufli cele.
brantur € vecenfioue et cum commentario Gottlieb I eyusdorfiá , Profetforis quond. Dantifcani i:
Erlangae 1785. min. 8. )

"Tandem plenior editio, cuius mentionem iam paffim frequenterque feci, iwoante -
cl. Heynio, cum commentariis valde cafligatis, at doctillimis, e carceribus quafi emiffa, lu- ^
cem adípexit. Inícripta vero eft: P

Himerii Sophiffae quae reperiri potuerunt: — videlitet. eclogae €. Photii myriobiblo ripe.
tine εἰ declamationes, & codd. Zduguflanis, Oxonienfibus εἰ Vaticanis. tanium mon ommer,-
punc

Vol.IV.p. 42309 4:4 DEMETRIVS PHALEREVS. —Lib.IP.c XXXII. 63
munc primum in lucem prolatae, — Accurate vecenfuit , emendauit , latina verfione et commen.
lario perpetuo. illuffrauiz,. denique diffzrtationem de vita Himerii praemifit Gottlicb. WPernr-
dorfur, im Athenaeo Gedan. quondam Prof. publ. — Góttingae 1790. 8. — Praefatus eft
frater. illius, 7o. Chrifl. JV'ernidorf. Prof. tum. Helmfladienfis, in eaque fata editionis atque

vitam fratris pulcre lateque expofuit. —

Fabricius poflea de Demade et. Lesbona&fe notatu digniora adtulerat; at ego illas fe-
dliones iam füpra in vol. II. p.869. fqq. ad fuas fedes iure quafi poftliminii reduxi. Har.

VolLIV. p 453 254 COUAUPOVOT XXXIII (olim XXXI)

DE RHETORIBVS ANTIQVIS, DEMETRIO, HERMOGENE,
LONGINO ALIISQV E,

Ι. Liber de eloquutione fub Dermetrii Phalerei nomine editus, alterius iunioris Demetrii, rhetoris,
effe videlur , qui Jub M. 4dutonino vixit. 1L Eius codd. msti, editiones et interpretes. IU.
Index [triptorum ,. ab eo citatorum. ΙΝ. Hermogenes Tarfenfis. ΜΝ. Opus illius rhetoricum,
quinque [rriptis couflans. . VY. Codd. msti, editiones et interpretes atque. [cholicflae gráect
editj, inediti atque deperditi. | VII. Hermogenes alii. NIU. Iudex fcriptorum, ab Hermogene
laudatorum, X. Longini περὶ ὕψες liber. X. Eius codd. editiones et interpretes. ΧΙ. lit
Longini, ib. ludex fcriptorum , ab eo laudatorum ex Hud[oni editione. XH. Scriptorum
Longini deperditorum catalogus. —XIIL. Zphthonii Progymmna[fmata. XIV. Theonis. XV.
Index Scriptorum, ab Theone laudatorum. — XVI. Rhetores αὖ Aldo editi. ΧΝῚΙ. Index
feriptorum, in graecis ad 44phthonium et Hermogeuem commentariis citatorum. | XVIII. Tho-
mae Galei Rhetores fele&i. XIX. Matthaei Camariotae compeudium rhetoricae.

[Cum auctario G. C. Harles.)

: I.
Diwrrii PHALEREI nomine exflat libellas infignis et lectu dignus περὶ ἑρμηνείας»

dt eloqiutione eiusque formis quatuor, tenui, magnifica, polita et graui. Sed facile fuboluit
eruditis hominibus ^), auctorem eius non effe poffe veterem illum, cuius Laértius vitam
fcripfit, Theophrafli difcipulum ^), vltimum ex Ztticis, qui dici poffit orator, vt Tulliur *),

ct lib. X. cap. 1. [9] QuinZilianu: de Demetrio Phalezeo loquuntur. Nam licet nihil ha-
beat

a) Francifro Pauaffori lib. de ludicra dia.
pag. 255. JHevm. Conringio praefat. ad Epiftolas
μας, Ioh Ionfio aliisque. βαῦν. [Conf Morkhof.
|polyh. lit. VL 1. 3. vnde Marveus orat. 23. vol. 1I.
| pag. 399. eum vocat ncn, Demetrium Phalereum,
ἴα, Demetrium Alexandrinum. Vid. idem vol. 1T,
Jorat. Vill. pag. 286. . Placcius Pfeudon. nr. 798.
peg. 223. vbi plures citantur, in his Dicmannus;
χὰ falfuin efle, fcribit, Muretum, qui in orat. 6.
Zlbelum tribuifet JJerüetrio ZHexandrino; fed
pfe falfus eft. Nec adientitur Victorio, qui De-

metrio Phalereo adftripfit librum, Cafaubonus
in Cafaubonianis pag. 59. ed quem locum p. 249.
in notis Jo. Chriftoph. I/oif. plures cum Cafau-
bono confentientes laudat.] — /Mo//er. in Homo-
nymofctp. pag. 298. fqq. /7eum.

. b) Dixi de illo Demetrio nonnulla lib. 3... [c. 8.
vol. lil. pag. 486. adde, quae fcripfi in. Introd,
in hift. L. Gr. I. pag. 493. feq. vbi quoque de
libello, de eloquutione, difputaui. Harl.)

€) De orat. Hl, 23. Brut. cap. 9. etc.

δ4 Lib. IV. c. XXXIII. | DEMETRIVS RHETOR. VolTV.p a4 ans

heat elecantia, judicio et eruditione illius indignum, multaque paucis doceat; tamen, vt ^
H. Τωβιν pag 65. ad excerpta Peirefciana et. ZAom. Gui; in not's ad Denistingi pte:
fzuauit, fect. 2531. laudatur Artemo, qui, indicem Ariflotelis epiftolzrem fcripferat, qui
quidem longe pofl Demetrii aetatem vixiffe videtur, Sect. 76... Nicias memoratur. pictor,
qui vixit aetate regis, Attali, vt docet Plinius lib. XXXV. cap. ri, Demoflhenem et Xe-
nophontem, a quibus-non multum actate Demetrius Phalereus afuit, oeexmwiee fct. 77.
vocat." De Comoedia fecit. 181. non modo: tamquam, quae iam ic. actate defiffet, lo-
“ἤριτυν, fed etiam, velut ipfe non natus Athenis, ἡττίκιζον inquit. Menandri itidem com-
oedias quod fedt. 197. ait ὑποκρίνεσθαι. Philemonis vero legi, vix poteft fcriptum eife :
a Phalereo, qui Menanádri aequalis erat; Pollremo fec. 508, lauda:ur Demetrii ipfius Pha-
lerei VOX, qua Crateri,; Macedonis, fpiritus contumaciamque notauit, . Nec verifinvle eft,
ita a fe ipfo laudatum Demetrium Phalereum, cui tamen , velut auctori, non heri demum
vel nudius tertius; fed iam ante aliquot faecula tributus fuit ille libellus, vt conflat ex epi-
ftola TheophylaGii, quam inter illas, a Meurfio editas, incatTum quaeras, fed quam cum l'e-
«τὸ Victorio ἊΝ communicauit e codice bibl. Vaticanae Guil. Sirlctus: εξ δὲ τοὶ Περιποτϑ
ez ado Ces καὶ τὸν δωιμόνιον ᾿ Ἀρισοτέλη οὐχεις . τί τὴν Y^ τ ταν ἐπέχεις καὶ οἰπεοπτοιεῖς
eg τοὶ “πάτριοι 8 ydg ἐκεῖνα T8 κορυφαίϑ Sacro Θεόφρασος xe] Δημήτριος. ὧν d μὲν
ἀπὸ "ds ϑειότερον Φραζειν ἔλαχεν» ὁ δὲ Φαληρεὺς καὶ περὶ ἑρμηνεῖος λόγξ συνταγμάτιον
σπεϑδαϊον ἐξήνεγκεν. Et certe Demetrium auctorem effe, non dubi:o, tot «odicum co:fenfa
et Ammonii auctoritate permotus , qui commentario in Arifotelis libra: m περὶ ἐρμην etre
pag.?. eius meminit his verbis: E γὰρ δὴ καϑάπερ Δημή [Tues τὸ “περὶ ᾿λογογφαφικῆς ἰδέας
βιθλιίον συγγράψας, X07 ὅτος ") αὐτὸ ἐπιγράψας περὶ ἑρμηνείας , οὐξιοῖ καλῶν ἑρμηνείαν
σὴν λογογροφικὴν ἰδέαν. Quoniam vero inter Demetrios celeberrimos facile fuit ille Pha
lereus, quem in mediocri genere dicendi excelluiffe notauit Cicero. in Oratore, c. 27. hinc
fadum, vt, qui Demetrii alicuius, rhetoris, libellus effet, ad Demetrium Phalereum refer-
retur. gitur adfentior Johanni Hu. Tfono , qui in praefat. ad tom. I. editionis praeclarae
Dionyfii Halicarnaffei , quum monu: iffet, Scholiaflen Ariflophanis ad Nubes v. 400. [i^] (fiue
memoria lapfum, fiue quod Diouf etiam librum περὶ ἑρμηνείαις fcripferat, et in illo
locum Arito;hanis adhibuerat, quem Demetrii libellus fect. 150. ab amoenitate commen-
dat.) librum περὶ ἑρμηνείας tribuere Diontfio Holicarna[/nfi 1), καὶ, Σϑνιον ἄκρον ᾿Αϑηνῶν
χάρις ἐξὶν SIX &AAoTQiB, ὡς ἔφη Διονύσιος ὃ ᾿Αλικαφνασεὺς ἐν τῷ περὶ ἑρμηνείας, hoc
iudicium fuum fubiungit: Sed virium Dionyfium nofivum ivtelligat, am alterum, mam tres
fuerunt Ex Halicarnaf]o oriundi , (vide Meur/inm ad. Helladium pog. 36.) jncerrast eff... Not
tamen ignoro. librum gregi ἑομηνείας, f'ub Demetrii nomine vulgatum, Dionyfio nofiro adfrribi
a Menagio (ad Laécüum pag. 59. et 222. edit. Wetílen. et anti Bailleti c. 52. 4f. /^offio (ad
Catul-

d) P. l'ifforius praefat. ad Demetrii libellum γλαφυρᾶς συνϑέσεως Ὑ aliquid tradidiffe. Et tamen
Florent. 1562. (vti iam Gale ad illum locum et cenfor edit. Fi-
iet fcherianae in bibl. philol. II. 3. pag. 271. docu«
C)uEarofie ofegs eru cunt,) Dionyfius Hilic. tom. II. s hi late dis.
f) Uionyfium non effe parentem huius libelli, putauit de venufta compofitione, — Auctor igitur.
vel ex eo patet, quod auctor $. i82. contendit, Dionyfii librum de compofione vel, ignoraui
neminem ante fe de eleganti compofitione (se? vel ignorare voluit. Zar/. 3

!

E lV. p. 225. DEMETRII EDITIONES. Lib.IV. c. XXXIII. 65

Catul'um pag. 153. et libro de po&matum cantu et viribus rhythmi pag. 9r.) et H. J/alrffo
(notis ad excerpta Feirefcisna pag. 65.) 5. — erum quum Drmetries 1,11. mumeret Ionfiis
(lib. If. cap. 18. de fcriptoribus hifi. philof.) quibvs addi potefl Demetrius Halicarnaffzus
a Zenobio in prouerbiir (171. 22.) laudatur, eo iagtr propender animus, vt credam, Deme-
trium, quem exaudrinum Galenus lib. ad Epigenem c. 5. vocat, εἰ Laertius lib.5. c. 4.
tellatur fcripfille τέχνας δητορικοὶς. Quceoli huiur libelli ouGlorem effe, | iis ratioxibus ad-
uuEirs, quibue hauc fententiam. adffruunt GG. Joh, V. jfius. (lib. VI. infiitut. Oratoriar. c. 2.)
ἐξ Thomas Golrns, (pracf. ad rhetores electos, qui Marci Antonini actate vixiffe obfer-
wat, ita enim ibi legendum pro Antonio.).

IL. Codd. MSSti et editiones libri περὶ ἑρμηνείας.

Codices MSS hi fere. mihi innotuerunt. | In bibl. Laurent. Medic. cod. XI. nr. 4.
plut. 59. et cod, XIV. plut. 6o. (tefte Bcndin. catal. codd. t. M. col. 5oo et 604. €t col. 666.)
in cod. XVI. nr. 5. oceurrunt DIzisetrii: Phalerei forie tpiffolarer XXI. feu formulae ftri-
bendarum epiffolarum varii generir ad. Hera lidem: Ícd. adnotante Bandinio, fine nomine
auctoris exílat ille in collectione epifl. graccarum Cuiaciana pag. 164. et alii vindicant illum
Libanio, alii "Theoni. adde íupra in vol.l. pag. 681r. $. Xill. — 1n cod. VIII. plut. 86.
(t. Ii. Bandin. col. στο. feq.) continentur apophthegmata fapientum, in his Demetrii Phalerei.
atqge Leicae inter codd. Vofl. (catal. pag. 398. nr. 53.) Demetrii Phaleréi apophthegm. VII.
fazientum et in bibl. publ. Parif. in codd. MDCCLXXIV et MMDCCCLXXXV. — JMe-
diolami in bibl. Ambrof. Dem. Phaler. τς /7enetiir in bibl. Marciana, cod. CCCCXVIII.
faec. circ. XL. oratt. Demoflhenis quoque praefiguntur Demetrii Phaíerei τύποι ἐπιςολικοὶ,
de quorum auctore incerto paullo ante quaedam adnotata funt. — ἴῃ cod. CCCCXXIX.
membr. faec. X. et cod. DVIII. chartac. Dem. Phal. περὶ ἑρμηνείας. (v. catal. codd. graec.
pag. 263. εἴ 273.) — Parif. in bibl. publ. idem lib. in codd. MDCLVI. MDCCXLI. MMXL.
et in biblioth. Coisliniana, cod. bombycin. tefte Montfaucon. catal. pag.445. — Matriti
in bibl. regia ood. XCIX. fragmentum libelli. (Zriart. cat. gr. codd. pag. 387.) it. in bibl.
Eícorial — In bibl. Z/indobourmfi cod. LX. apud Neffelium part. IV. pag. 37. idem lib.
In bibl. quondam Z/ideiberg. fuerant quondam aliquot libelli codd. qui num in Vatica-
nam vencrint, equidem nefcio. — Codic. Cantabr. contulit Gale.

Editiones: de quibus intelligenter disputat cl. Fi/zher in praef. pag. X. fqq.

Graece primum vidit lucem edente 7ZZ/do inter graecos rhetores. — Venet. 1508. fol. p. 545-
573. itaque fallitur Cafelius qui a Petro L/i&orío primum editum adfirmat. [v, Bure
bibliogr. inflruct. B. L. tom. I. pag. 92. ]

Vulgauit

g) Atque libr. I. de critica, cap. VIII pag. τς. nouiffimos addes fubícriptores, cl. St/meider. in
fed Burmann. qui in nota de hac controuerfia plu- pracf. ad fuam edit, pag. ΧΙ. fq. et cl. FZ/cher. in
ra adtulit, accedit Hudfono, Fabricio et reliquis, praef. Harl, :
qui ante illos in eadeni fuerunt fententia: quibus

Vol. VI. I

66 Lib. IV. c. XXXIII. DEMETRII EDITIONES Vo! IV. p. 455} 426

Vulgauit quidem. iBoriur Demetrium bis, fed diu poft Aldum, Florentiae A. 1552. 8. graece,
ex luntae officina et vna cum verfione fua et infiguibus commentariis, ib, 1562. fol.
Fabr. Sed lectiones primi exempli diferepare nonnullis locis a lectionibus fecundi,
docuit Fifcherus. — Maiftaire tamen in indice ad A. T. pag. 530. memorat edit. cuius |
quantum inuefligaui, nullibi deprehendi mentionem factam, gr. Florentiae MDXLII,
(1542.) 8. nifi, quod editionem Florent. a. 1552. non commemorat, ex catalogo quo-
dam, haud diligenter fcripto, temere referipfcrit annum illum. — ^ Aliam editionem
gr. et lat. ex interpretatione Petri Victorii , fine loco et die, in forma 4. praebet catal.
bibl. Menken. part. 1. pag. 97. — — De editione 'iforiana a. 1562. v. Dimnir in Me-
morab. bibl. Garell. pag. 469. feq. qui praeter ea animaduertit docetque, editionem
cum comment, P. Victorii, Pafauii per Gratiofum Percharium, a. 1557. 4. quam JVe-
gri in Iftoria de fcritt. Fiorent. pag. 471. citat, effe, quia habeat Vict. dedicationem, ὦ
ad Farnefium fcriptam, Florentiae VI. id. Sext. MDLXII. plane fictam et fabulofam.

( Aliam edit. Victorii cum commentario, gr. et lat. Florent, apud luntam 1574. fol.
citat Osmont in Diction. typograph. tom. IL. pag. 321, Denique 77i&lorii edit. graec.
et lat. cum commentario, Florent. 1594. fol. ap. luntas laudat Bure in Bibliogr. in-
flrudl. B. Lettr. tom. I. p. 87. Atque exflat in bibl. Dresd. exempl. illius ed. et bina
exempla fuerunt in bibl, Thottiana, tom. IV. pag. 15. Harl.

cec «οὐ . ER.

Prodiit etiam Graece Parif. 1555. 8. apud Morell. [qui vfus eft antiquo cod.] et Argentor,
1556. 8.

Et ex Joh. Cafilii recenfione, [f. potius ex fecundo Vict. exemplo, quibusdam correctis.]
Rofloch. 1584. 8. additis in extremo libri Zfriphronir, Sicycnii, paeane in honorem bo-
nae valetudinis, [epiflola Gregorii, Nazianzeni, de fcribendis Epiftolis,] et Ariffotelis |
paeane in Hermeam, Atarni tyrannum, fcolioque "Timocreontis, Rhodii, in vituperatio-
nem Plui. De his tribus dicere me memini lib. II. c. 15. $. 17 et18. — Ceterum liber |
de cloquu'ione, qui ab eodem Ca/f/io, ibid. 1585. 4. editus eft rec. 1653. 8. latine fub
titulo Phalerei, [IP] non. eft latina interpretatio libri Demetrii; fed nouum fcriptum |.
illius argumenti, a Cafelio compofitum. :

Ex verfione Marci Zntcaii Zntimachi, Bafil. 1540. 4. vna cum Dionyfii Halic. praeceptis .—
de orat. panegyrica, nuptiali, natalitia et epithalamiis, atque cum praefat, librorum .-
Polyaeni: fed in hac editione non integer Demetrii libellus occurrit, fed tantum ex- |

cerpta de membris et incifis, de periodis, de componendis Epiftolis et characteribus
dicendi.

x verfione latina IVefafis Comitir, — Venet. 1557. 8. vna cum Alexandro, rhetore.
? "

Cum verfione latina et notis S£onirlai Ioui. [cuius dedicatio fcripta eft XIT. Cal. Ian. 1556.]
Bafil. apud Oporia. 1557. $. additis Dionyfii Halic. quibusdam Opufculis, ab eodem
lllouio latine traslatis. [^ddita eff praefat. Victorii, cuius edit. efl bafis; fed babet |
quoque lect. ex ed. Morel. In fine efl index vocum, quac im vetufio cod. (n. Mos |

relli) |
]

Ya. 1v. p. 426 ὃ 427 DEMETRII EDITIONES. Lib. IP."t. XXXIII. — 64

relli) aliter , quam imprefJum eft, Jiriptae funt. Falfus igitur fuit praeflantiffimus
Cafelius etiam in hoc, quod a nemine ante fe in Germania Demetrii librum editum
exiflimauit.

Ex verfione et cum fcholiis γαμεῖ τὶ Maslouii, Patav. 1557. 4.

Demetrii. Phalerti περὶ Ἕρμηνείας liber vtilis et vere aureus, quaeftionibus explicatus, flu-
dio et opera Jo. Simonii, rhetorices in academia Roftoch. profeif. publ. Roftochii 160r.
(32. — ἴῃ catal. bibl. Barberinae tom. I. pag. 200. citantur edd. huius fententiae:
Dem. Phal. de locutiore epiffolarum , gr. lat. Han. 161. it. latine Leidae, 1591. 8. Harl.

Cum verfione Victorii, et fe&ionibus eiusdem in contextu, et Panigarolae ad oram libri
notatis, — Veuet. 1645. 4.

Inter Rhetores felectos, editos a Toma Galeo, Oxon. 1676. 8. primo loco occurrit Deme-
trii liber cum Victorii interpretatione graece et latine, diftinctus ex eiusdem Victorii
edit. fecunda in fccliones 331 additis notis. eruditis, quibus praeclarus editor hunc
fcriptorem illufirauit,- vfus codice MS. Cautabrigienfi, et editionibus Victorii, Mo.
relliana et Maslonii. Fabr. Enimuero Fifcherus notauit in praef. pag. XV. Galeum
non modo feruaífe vitia Victorianae editionis; fed aliis etiam cumulaffe, atque adeo
texta Victoriana multis locis temere mutalle. — — Galeani exempli textus gr. fed hinc
índe emendatior, cum latina Victorii verfione repetitus eft Glasguae ap. Foulis. 1743.
8. εἰ 4. — — Demetrii. Páalereum cum reliquis rhetor. felectis ex edit. ΤῊ, Galei
cum eius notis, gr. et lat. typis renouandum curamit, et varietatem lectionis Aldinae,
(item Victorianae, Cafelianae et Glasguenfis in libello Demetrii, -interieclis animad-
verfionibus criticis, tam editoris, quam cl. Schaeideri,) adiecit Jo. Frid. Fifthev.
Lipfiae 1773. 8. conf. praeclaram huius edit. cenfuram, in qua de ingenio Demetrii et
argumento libelli bene difputatur, in philolog. biblioth. tom. II. part. ΠῚ. p. 250. fqq.
et part. V. pag. 390. fqq. Gottingae 1773. 8. — Eruditae cb. de vfu et vi formularum
rhetoricarum atque ipfa vett. rhetorica interferuntur. — — NouifíIima et critica efl edi-
tio. Demetrii de elocutione liber. — Curauit 10. Gottlob Schneider. Altenburg. 1779. 8.
ex cod, tamen Morel. poffunt quaedam fuppleri. Conf. eiusdem viri docliff. de nu-
pera Demetrii de elocutione editione admonitio ad lectores, (in. qua et vitia typo-
graphica emendantur, et duae adiectae funt obíf.) in Volborthi bibl. philol. vol. 1f.

Lipíiae 1780. 8. pag. 197. fqq. Har/.

Petri Zingeli Bargaei commentarii in Demetrium, quorum meminit Rogerus Afchamus
Epiftola ad Io, Sturmium, non viderunt lucem quod fciam. Fabr. — Coniccturas quas-
dam de aliquot locis elibello De:netrii fecit 17. 22. Muretus variar. lectt. lib. I. c. 16.
pag. 25. fqq. tom. II. Opp. Mureti a Ruhnkenio edit. — — Zordion in hflor. acad,
Parif. Infer. vol. III. pag. 151. fqq. emendat locum quemdam fect. 84. ed. Oxon. Harl.

Italice ex Petri Seyne interpretatione. — Florentiae 1603. 4. et ex paraphraft Francfti Pa.
nigarolae Venet. 1609. 4. τες. ibid. 1642. 4. et ab .ntonmio Gaza in compendium red.
acla. Veronae 1649. 8. et 653. — denique ex verfione /Marcedl/! Hadrioni, edente /futouio
Franc. Gerio.. Flocent. 1738. 8. conf. Paitozi biblioth. degli autori — volgarizzati,
tom. l. pag. 279-283. Harl.

I2 ΤΠ. Zudex

68 Lib.IV. c. XXXIII.

INDEX SCRIPTORVM

Vol. IV. p.426 P 428

IH. Index Scriptorum, aliorumque in libro περὶ ἕρμηνείας memoratorum, concinuatur

a mg ad fi&ioner minores editionum l/i&orii et Galei.

[Is repetitus eft in. ed. Fifcheri.] ,

Aegypti Deum celebrantes feptem. vocali-
bus, 11.

Aenigma (Cleobulines) de cucurbitula, fedt.
102.

[P] Aefchines, orator, 211.

Aeíchines , Socraticus, 910. 310- eius Telau-
ges, 310 et 172.

Alcidamas, r2. 116.

Musei ἐν ᾿Αλληγσρίαις ;

Anacreon, 5.

Anonymus, 97. 115. 121. 162. et paffim.

Antiphoa, 53.

Antiflhenes, 26r.

Archedeinus ,. 54.

Archilochus, 5.

Ariftippus, 317.

Ariftophanes, 150. 153. 162.

Arifloteles, τι. 28. 29. 34- 38- 39- 41. 8T. 97.
116. 128. 144. 155. I58.

Ejus epiftolae, 231.239. 242. ad Alexan-

drum 243. ad Antipatrum 233.

Ártemo ὁ τοὺς AgisoréAss Ἐπιτολος ἀνα-
χοάψας.. 25r.

Attici, 117. 181.

Clitazchus, 310.

Κωμῳόδικα παίγνια καὶ σατυρικοὶ . 143.

Crates, Cynicus, 271. Κρώτητος “ποιητικὴ, 172.

Ctefias, 218. feq. 222.

Demades, 299. feq. 304.

Demetrius, Phalereus, 308.

Demoflhenes, ir. 31. 257. 259. 262. 265. 284.
281. 296.

Dicaearchus, 1:35.

Diogenes, Cynicus,

Dionyfivs, 99.

Διϑυραμιβικῶν συγκείμενος» 9t.

Dores, 180.

Epicharmus, 24.

Euripides, 199.

ICI,

272. 272.

Gadarenus (Theodorus forte, rhetor,) 246.

Gorgias, 12. 15. 29.

Hecataeus, Milefius, 12. in principio hiflo- '
riae, 2.

Heraclitus, 196.

Herodotus, 12. 17. 37. 44. 66. 112. 184-

Hippocratis Aphorifmi, 4. 247.

Hippocrates alius, 225.

Hipponax, r32. 325. |

Homerus, 7. 5. 12. 37. 48. 52. 54. 56. ὅτ. feq. Ὁ
84. 107 - Lt I. 130. 150. 267. 269. 275. ᾿

Ifocrates, 12. 23. 25. 29. 68. 322.

Lacedaemoniorum epiflola ad Philippum, 8.
9. 102. 252, Lacones βρωχυλόγοι» vf

Lyfias, r28. 194. 279.

Menander, 197, Eius Μεσσήνια , 154-

Mufici, r78.

Nicias, pictor, 76.

Peripatetici, 184.

Φακῆς ἐγκώμιον. 112.

Phidiae opera ampla fimul et exquifita, 14.

Philemon , 197.

Philiftus, 203.

GevyiCe ἢ σκυϑίζειν, 96.

Plato, 5. 57. 51. 56. 8o. 184. 186. 211. 225. 235.
219.396.399.319. Epiílola ad Dio-
nem, 237. 243.

Poeta, 79.

Polycrates, 126.

{Ἰ Praxiphanes , 51.

οἱ νῦν ῥήτορες γελοίως ποιδσιν. 305.

Sappho, 127. 132 leq. 146. 163. 167. feq.

Σάτυρος αντὶ TQa'yeoias, YTO.

Sophocles, 114.

Sophron, 128. 151. feq. 154. 157.

Sotades, 195.

"Theognis, $6.

"Theopbraflus, 4t. 114. 175. 229.

"Theopompus, 27. 15. 251. 258. 262. !

Thucy- —

à

ΠΟ Vol IV. ρ. 4:8 Ὁ 429 HERMOGENIS SCRIPTA. Lib. IV. c. XXXIJI. 69

"Thucydides, 25. 39. 40. 44. 45. 48. 49. 65. "Timandram accufans, 326.
72. 113. 184. 212. Praelonga eius Epi- Xenophon, 3. 6. 19. 37. 8o. 85. 90. 95. 98-
Ποῖα. 137. 103. 127. I31..134. 13]. 139. 156. 184.
Τηλαυγὴς θύλακος. 172. 204. 318.

IV. HERMOGENES, Tarfenfis, rhetor, Callippi F. nepos forte vel propinquus fuit
Hermogenis, Tarfenfis, quem propter quasdam in hiftoria figuras, librariis etiam, qui eany
deícripferant, cruci adfixis, occidit Domitianus, tefle Suetonio c. X. Vix quindecim an-
nos. natum aufcultauit et admiratus fuit Marcus Antoninus, iam imperator, quem Hermo-

- genes ita adlocutus οὔτε fertur ^j: ide cci, ββασιλεὺ- ῥήτωρ παιδαγωγξ δεόμενος» ῥήτωρ ἥλιε
xiay περεμένων. — En tii & Imperator rhetorem , qui paedagogo indiget, oratorem, qui annos
ex[peGiat. ^ Mufonium quoque, philofophum, Hermogenis fuiffe auditorem, Suidas [atque
Eudocia pag. 165.] refert, quod de celebri illo philofopho Stoico accipere tempus non pa-
titur. ltaque, nifi fallit nos Suidas, de: alio iuniore Mufonio. hoc fit intelligendum , de
quo apud Ariflidem, rhetorem, mentio. Anno-decimo feptimo *) aetatis fcripfit τέχνην éa-
πορικὴν et anno vicefimo librum.de ideis, qui iam pridem in omnium fuere manibus; fed
mox anno vieefimo quinto virum defecit memoria, atque adeo dicendi facultas, neque
eam recuperaífe confiat, licet diu poft vixiffet et vltimam fenectutem attigiflet. | Itaque
contemtui babitus locum dedit Antiochi, Sophiflae, dicterio:- Ἑρμογένης ἐν παισὶ μὲν γέ:
δῶν. ἐν δὲ γέρεσι ποῖς. Imíey pueros fenex, ἱπίες fenes puer... Mortui in. cadauere diffecto
cor pilis obfitum ^) eft repertum, [P] et maius etiam, quam hominum effe folet. Cogno-
mine dictus £u57e fiue /ta/ptor, neicio an ideo, quod doceret dictionem fealpello quafi
deradere, vt Symefísr in Dione pag. 47- dixit τὸ λέξιν καϑῆραι τε καὶ ἐποσμιλεῦσαι-

|... Hermogenir opus rhztoritum quinque conflabat feripts, e quibus ad nos peruene-
runt pofteriora quatuor ). lllud diferte docet nos Jo. Tz«fzer Chil. VI. hift. 79. cuius

verba adícribam:
p Ῥητορικῆν'

h) Philoffratus 2. de Sophiftis pag. 575. cuius k) Hefychius illuftris in 'Eozoy. Plura exempla
verba adducit etiam Scholiaftes Hermog. p. 15. hominum, quorum.cor pilofum eft repertum, ccl-
' 4) Suid. in Ἑρμογένης ct auctor Vitae Hermo- legit clegantiff. Mureius XIL 10. Var. Lect. Pon-
genis, graece e codice Barocciano editus a Godfrido amus bellar. Attic. pag. 301. et Alexander Ta[-
Oleario in eruditiffimis motis ad Philoftratum, /ozus in libro Italice edito, cui titulus pen/ieri di-
pag. 577. Fabric. — — [riarte in catal, codd. gr. verfi, lib. VI. cap. 5c. De Z4riflomene Meffenio
bibl. Matrit. pag. 151. fqq. vberius recenfet cod. idem tradit praeter alios Dio Chryfoft. XXXV.
XLII. qui multa rhetorica, in his Hermogenis, pag. 430. de Leonida Plutarchus in parallelis mi-
tum etiam inedita fcripta continet. Prolegomera noribus pag. 396. Porro quod ad praegrandem
rhetorices, incerto auctore, excipiunt alia prole- cordis miagnitudinemr attinet, Ariftoteli et Plinio
gomena, n. incerü Vita Hermogenis et introductio | obferuatum, timidiflima quaeque animalia maximo
in Hermog. rhetoricam. Vitam, quoniam breuis corde gaudere. Confer Bocharti Hieroz. p. 798-
εἴ et discrepat ab ea, quae apud Suidam et in. et //ignolii Maruilii Mifcellanea hiflor. et litterar.
notis Olearii ad Pbiloflratum e cod. depromta le- tom. I pag. 61. feq.
gitur, lriarte exícripfit. In illa autem cum nulla
| fit mentio Mufonii nec libr. de Coele Syria, tum f) Quintum etiam ad nos perueniffe; paullo poft
| traditur, Hermog. anno vicefimo feríio edidiffe videbimus, Zarl,

σύνταγμα περὶ τῶν ἰδεῶν. Harl.

MEC

1o Lib.IV.c XXXIII HERMOGENIS SCRIPTA. V9L.1V. p. 329 430

PDA SOUPESNN Hes ws ES

ἡτορικῆν μιὲν γέωσκε τὴν δικηγορων τέχνην, Ὁ
"(uv βίβλον. Ἐρμογένας δὲ σοζφιςικήν με B) καλ ἐγ,
Αὕτη δὲ σο(ιςεύεσα ῥητορικῆς ἡ βίβλος

4 [3 E » , H -

Πεντώβιβλος ὑπάρχει μὲν» e$ πέντε σιαερέίτοαιν

“7 " , , ' 1 € ,
ἘΠ τὲ τὰ προγυμνώσματα, «ςἄσας καὶ τὰς ἑυρέσαξς
Ἰδέ * , 1Sodoy. davor. Dy «7

ἰδέας xm] πρὸς μέϑοδον δανότητος σὺν τότοις,

Idem repetit Chiliad. ΧΙ. hift. 360, atque omnium quinque argumenta copiofe profequitur.

[Vt omnia fimul comprehendam breuitatis fludio, codicum msrtorum notitiam flatim
fubiungam. In cod. /Matritenfi mem. funt praeter adlata 1) definitiones flatuum (Ξσεων),
incerto auclore; 2) expofitio flatuum Hermogenis, incerto etiam auctore; 3) prolego-
mena rhetorices; hoc idem opus eft, quod in bibl. Coi;/iziana cod. CCCLXXXVII. exftat
infcriptum: συναγωγὴ σὺν Seg διαφόρων ἐξηγητῶν εἰς τὰ Αφϑονίξ προγυμνάσματα;
quod /Monífauron in bibl. Coislin. pag. 590. fqq. adiuncta lat. verfione vulgauit, et Fa-
biicius in. B. Gr. vol. IX. pag. 586. fqq. gr. et lat. iterum edidit, et ex fuo codice hanc
pleniorem adícripfit infcriptionem: συναγωγὴ τῶν ἀναγκαιοτάτων ἐξηγήσεων εἰς τὴν Due
φορικὴν τῶν ὠποδοϑεισῶν ὑπὸ Te χροιτιωνῶν ἐξηγητῶν καὶ ἑλλήνων. ὧν εἰσι χριξιανοὶ
μὲν ἸΩΔΊΝΗΣ φιλέσοῷος μέγας καὶ ὀρϑοδοξότατος ὁ Σικελιώτης» καὶ ἕτερος ἸΩ-
A'NNHE, διδώσκαλος ὁ Γεωμέτρης. ΓΡΗΓΟΊΙΟΣ Μητροπολίτης Κορίνθε. ἕτερος
Μητροπολίτης ὁ ΔΟΞᾺ ΠΑΤΡΙ͂Σ» καὶ IQANNHE ΓΕΏΡΓΙΟΣ, ὁ διαωιρετὴς λεγόμενος"
Ἕλληνες δὲ ΣΙΜΠΛΙΆΙΟΣ, ΛΟΓΓΙ͂ΝΟΣ, ZYPIANOZ, ἸΑΜΒΛΙΧΟΣ. vide quo.
que $. VI. fin. Sed exemplar Matrit. praeftat: habet enim. cum multa alia vberiora, tum
in primis enucleatius exordium, dein caput nonum integrum, cuius exigua tantum pars
in illo fupereft, ac decimum, quod ibi omnino defideratur. Hinc lriarte eius exordium
et capat nonum ac decimum in vtriusque editionis fapplementum cum verfione fua latina
publicauit. "Tum fequitur in cod. Matri. 4) in progymnafmata (fcil. Aphthonii, vt pa-
tet ex cod. Coislin. CCCLXXXVI. fol, 121). — 5) flatuum rhetoricae notitia; vide haud
ita multo poft, Notam.) — 6) rhetoricae capita, fec. Aphthonium, audiore incerto. —
7) et 8) de progymnafmatis, ab anonyimo. — — 9) J4phthonii progymnafmata in rheto-
ricam Hermogenis, — τὸ) adnotatt. in flatus Hermogenis. — τι) Hermogenir progym-
naímata, quae ab Heeren V. C. edita effe, deinceps adnotabimus. — — 12) rhetoricarum
rerum excerpta tria ex incertis aucloribus cum Hermogenis vita. — 13) Hermogenes. |
de flatibus. — 14} eiusdem de inuentione libri IV. το 15) Incerti expofitio libri Her- |?
imog. de ideis, quae defideratur in excufis exemplaribus. — 16) Ipfius Hermog. de ideis
libi ll. — 17) Hermogeuis de methodo vehementiae lib. Sequuntur problemata fiue |
propofitiones rhetoricae in flatus Hermog. et alia expo(itio eorumdem. — In cod. LVIIL. '-
fol. 122. ( pag. 197. ap. lriart.) funt anonymi prolegomena in Hera. libr. de (latibus, — |
In cod. LXVIL fol. 9. pag. 234. excerptum de Homero, ex lib. a. cap. ro. Hermogenis |
de formis oratoriis; aliud Lafcaris excerptum, in cod. CXV. (pag. 454.) et alia (p. 46r. fa.) |
In cod. CXV. fol. 192. (pag. 461.) Lafcaris collectanea de figuris ex Hermogene. — it. ia |

bibl.

9) Semper fere in penultimis fylabis verfus terdum tamen hoc negligit Zzefzes, vt VIII. Chil.
politici debent habere tonum fiue accentum , in- verfu 19.

HERMOGENIS SCRIPTA. Lib. IV. c, XXXIH. m

bibl. E/torial. rhetorica cum fcholiis et Hermogenis vita, tum de rhetorica lib, 3 et 4. cum
expofiione Io. Doxopatris, tefle P/zcro in itinerario, pag. 172.

In cod. LXVII. bibl. regiae Taurinrur. (cat. codd. gr. pag. 171.) eft integrum opus
Hermogenis rhetoricum cum commentariis; im his quoque, vti in cod. Matritenfi, pro-
gymnafmata, feu de rhetorices praeexercitamentis. — Ante libr. de flatibus fcripta funt
prolegomena, ab iis, quae edidit Aldus, diuería.

AMediolani in bibl. Ambrofiana funt, tefte AMontfauzon in diario ital. pag. 16. Hermog.
ihetorica multis in codd. et Syríazi, Marcellini atque Sopatri fcholia in Hermogenem.

Florestiae im bibl. B. Mariae monaft. Aphthonii et Zermogenir cod. bombyzc. tefle
AWontfauc.l. c. pag. 396. — — Jbidem in bibl. S. Marci Hermog. rhetorica. — — Jbidem
in bibl. Medic, Laurent. cod. XIV. plut. XXXi. Rhetorica libris IV. (n. prioribusz), opus de
formis eíl in IX feciiones diflributum. — (Bandini cat. codd. gr. II. pag. 88.) — cod. XIV.
plut. 55. et cod. XXXV. nr. 6. plut. 60. (Band. 11. pag. 278 et 614.) de figuris, quarum men-
tionem facit Hermog. in libr. de figuris et de formis dicendi. ^n pofteriore cod. funt
quoque Herm. partitiones flatuum et quaeflion. orator. cum vberrimo commentario, tex-
tui interferto, et prolegomenis in illos libros: nec non libr. Il. de formis oratoriis cum
commentario et prolegomenis; denique Hermog. de apto dicendi genere cum breui com-
mentario. — n cod. XX. plut. 55. et cod.,VIL plut. 59. ars rhetorica de partitione fla-
tuum et oratoriar. quaeflionum eum vberrimis Syriami, Sopatri, Marcellini et anongmi
comment. (Jandim. M. col.284 et 493.) — ars rhetorica de flatibus cum comment. anonymi,
(Doxopatri, fufpicatur Bandin. Il. col.340.) de flatuum diuifione cum commentar. partim ano-
nymi, (Doxopatri,) partim Georgii Diaeretae, tum de inuentione oratoria libr. IV. cum
comm. Georgii Diaeretae et alius incerti: porro enarratio in ideas Hermog. excepta ab
ore Ioannis Siculi, quam excipiunt libri lI. Hermog. cum commentariis Syriani aliorum-
que excerptis et margini adfcriptis: (in hoc cod. deeffe alia, alia transpofita, notat Ban-
din.) denique de methodo apti generis dicendi, cum comment. ex interpretatione Metro-

politae Corinthi Gregorii. — — 1n cod. XIV. plut. 57. (Band. IV. col. 355. feq.) de inuen-
tione libri IV. cum comment. praemittitur comment. ab initio mutilus ad cap. V. libri de
| flatibus. — — In cod. XXIV. plut. 58. (Bandin. lI. pag. 464. feq.) excerpta rhetorica ex

| Hermogene, Ariflide, Sopatro, Longino, Syriano etc. — In cod. XV. et cod. XXII. plut. 6o.
| quatuor priores libri Hermogenis, cum fcholiis margin. (Bandin. M. col. 64. fq. et 611. fq.)
In Á-—7 plut.6c. funt quinque fcripta Hermogenis, atque adeo etiam progymnafmata
capp. XII. di(lncta, quae, (vti quoque "Tzetzes numerauit libros,) primum locum inter
fcripta Hermogenis in hoc cod. occupant. v. Bandin. 11. col. 616.

Venetiis in bibl. Marciana codd. CCCCXXX et CCCCXXXI. quatuor priora Hermog.
fcripta et cod. DXCIX. ars rhetorica: fecundum catal. codd. gr. — — Neapoli, in bibl. regia,
de flatibus, cod. CLIII. — — 7roi/i, et trium anonymorum prolegomena, ipfiusque Herm.

| quatuor priora fcripta, cum variorum commentariis, cod. CLXIV. —. —Progymnarmata
| eam reliquis feri;tis Herm. cod. CLXIX, — quatuor priora fcripta Herm. cod. CCVII et
| CCXIV. — In bibl. Veneta S. /ichael. Herm. de inuentione libri 1V. de formis libri II.
-| de fchematibus, quoram meminit Hermog. in illis libr. tefle ZMitZarellio in illa bibl. codd.
» «ol 492. et col. 1013. — — In bibl. Pine/i quondam fuit cod. chart. in 4. qui continet
ἢ Herm.

42. Lib.IP.c. XXXIUI. HERMOGENIS SCRIPTA.

Herm. de parüt. flatuum et quaeftion. orator. de inuent. libri IV. de formis orat. liber I.
cum expofitione, gr. v.-catal. HI, pag. 351.

Parif. in bibl. publ. Hermog. de partitione flatmuum, in XXII codd. de inuentione
oratoria in XV. codd. — de formis orat. in XVII codd. — de eloquentia in XV codd.
quos omnes et fingulos enumerare, haud vacat. v. indic. ad vol. IT. catal. MSt. Multis
codd. addita funt prolegom. aut commentar. — progymnasmafa ir codd. MMDCCXXXI.

"et MMDCCCCXXIX, — excerpta ex Herm. libris de inuentione orat. cod. CCLXXXVIF.
nr.19. ln cod. MMDCCCCXVIII. funt fcholia in Herm. artem rhetoric. de partit. fla-
tuum, e Georgii Moni, Alexandrini, diclantis ore excepta. — Opus hactenus ineditum, ait
confector catal. codd, vol. II. p. 570.

Leidae in bibl. acad. Herm. cod. citatus in cat. bibl. illius, pag. 335. nr.28. fed, qui-
mam inínt libri, non memoratur, nter codd. //offian. cat. p. 395. nr. x, ita citatur: Her-
mog. definitiones vel ὅροι, et alia rhetor. opera, quorum vltimum eft περὶ μεθόδῳ devo-
πήτος. Sequuntur auería pag. 244. Ὑζέτζε λογισμῶν τῶν σγαλαιῶν xg] νέων, in verfibus
«ontra Hermogenem.

In Britannia, fecundum catal. MSS. Britann. et Hibern. funt Oxoniae inter codd.

collegii noui, Hermog. rhetorica, codd. MCCXXI et MCCXXII. — — Inter codd. Jaroc- |

cian, in cod. XLV. comment. in Herm. de flatibus, et fynopfis figurarum, quarum memi-
nit Hermog. in libris de inuentione et de formis. — cod. XLVIII, capp. quinque priora
de flatibus. — cod. LXXVI. compendium de figg. e lib. de inuentione et de ideis. —
cod. CXXXIII. anonymi expofitio in Herm. libr. de partitione. — «cod. CXCIV. compen-

dium libri de ideis et Syriani comm. in illum librum. — Inter codd. Thom. Boiliii, |
cod. MDCCCCLVIIL Herm. ars rhetorica. — cod. MMCCCCLXXXIII. 7roili prolegg. |
in rhetor. Hermog. alia prolegg. in libr. flatuum; Lolliani et alius prolegg. de ftatibus. — |

Cantabrigiae in bibl. collegii S. Trinitatis, compendium rhetoricae Hermog. cod. CCCXC.

Aphthonii fiue Hermegenis progymnasm. cum 77oifo, et prolegg. de flatibus Hermog. ||

cum Sopatro, cod. CCCCXLII. — τὰ bibi. collegii Caio - Gonuilems. Hermogen. de fig.

et ideis, cod. MXXXVI. — n bibl. eccl. Weflmona(lerienfis Herm. rhetorica, cod. v.

catal. tom. II. nr. 3101, — — Codd. Voffian. funt in bibl. Leidenfi.. — — In bibl. ANorfol-|

£inna, Herm. de inuentione, cum fcboliis Tzetzae), MMMCCCCXLVII.

In bibl. Zindobon. cod. CXXXVII. nr. 4. (ap. Lambec. VIT. col. 550. fqq.) eft memo-

bilis collectio, de qua Fabric. in fiue $. VI. agit. — — Tzvfzae epitome artis rhetor. Her-:

mogenis, verfibus politicis, in cod. XXVII. nr. 5. (Lamb. VII. col. 140.) — Ia bibl, Hei-

delbergenfi fuerunt quondam, tefle Sylburgio, plures Hermog. codd. — Lipfae in bibl.
acad. cod. Hermogenis. — JMomathii in bibl. elector. Bauar. prolegom. in Hermog. de

inventione; Herm. de flatibus, de inuent. et dicendi generibus, cum fcholiis, cod. COXXX/. -

(catal. codd. gr. pag. 81.) — — Zugrif/ae Vindel. in. bibl. publ. Herm. de inuentione, cum
anonymi de interpretatione, tefte Avifero in indice libr. MSS. pag. 78. — — Gueifeibyti
(ex bibl. Gudiana;). Hermog. de figuris.

Sequitur, vt fingula Hermogenis fcripta recenfeamus.. Harf.

r TEXNF |

h ; ; 2 1
ΠΟ Val. TV. p. 420 Ὁ 41ο HERMOGENIS SCRIPTA. Lib. IP-c. XXXIII. 45

ox qEXNH 'PHTOP;KH' διαιρετικὴ πεξὶ Smccewy, des rhetosi ca de partition | f'atuum εἰ
peo quanfiicin oraforiorum ") in XIV. genera, quam duodcvigefun Ὁ aetatis anno fcc-
.püt. telle Suita, apud quem non duo diuerfi libri funt: τέχνη et περὶ Ξάσεων, μα
| verbis interiectis parentheli inclufis ambo coniungenda videri ur hoc modo: ἔτη δὲ
Do ψεγονὼς περὶ e “τωχοαίδεκο γζάφει τέχνην ῥητορικὴν (ἣν uera χέρας ἔχοτιν enar
meg.) περὶ φώσεων, βιβλίον ἕν, νεὶ certe τέχνη eft vocabulum generale, vniucrfa
Hermog: "nis Icripta rhetorica. complexum. | Apud Euflathium. quidem ad Homer,
ὁ τῶν ταάσεων ἐξηγητὴς efl. Hermogenes. In hanc τέχνην περὶ cucsay commen'taria
, Syrian, Sopatri et AMarcellini, et ex Porphyrio pag. 162. et /piphon:o pag. 192. et
“ἤπολ πιο pag. 199. 5 fragmenta edita funt graece ab Aldo 150g. fo'. — Librum ipfum
Hermogeuis graece [IP] vulgarunt praeterea Parifienles Ao. 15:0. 4. [ap. Chr. W«chel.
.et (cfle quidem Moittaire A. T. HE, pag. 287.) ibid. 1538. 4.] et 20. Cajt/ius Rolloch.
3583. 8.
Latine vertit "Nütalu Comer, Pafil. 8.

Paraphrafi interpretatus efl Hilarion ZMonethur ?) Ven. 1523. et Friburgi Prisgoiae 1541. 8.
Argentor. 1563. 8. Alteri cuida: Hermogeni tributum hunc librum fuiffe a nonnal.
5
- lis, teflatar Scholiafles: graecus Hermogenis, qui illis neutiquam adfentitur, "ag. 13.
g F

CES eodcm pog. 15. et 162. colligo, Prphsrium quoque commentario illufiraife iunc
"Hermogenis flibellom. — Minucianus vcro anre Hermogenem de illo argumento fcri-

A. pferat,. Vide pag. 77. vbi varie vocabuli: σασις etymologiae, et definitio pag. 78.

2. TP! EYPE XEQN Je muentione oratoria libri 1. ad Marcum Iulium, quem κεώτι-
; Soy adpeilat. In hos f.holia arooyini veteris Chiitliani idem Aldus edidit, P. 352-
1 476. in quibus ξέρες etiam Cap: itum mentio, vt pag. 356. 358. 339. 364. ἐν τῷ ἐννώτῳ
E: κεφαλώίῳ TE τρίτϑ 277 μαϑήσῃ. etc. Gregorius, theologus, laudatur pag. 364.
71-395. 399. 401: 416. 4317. Hi quiteor Hermogenis libri cum tels et praelectioni-

— bus 70. Sturmii, edcnte difcipulo eius, lohaine Cocino, Pefccenfi Bohemo, | prodiere

Argentorat. 1570. fcq. tribus Vol.

3. ΠΕΡῚ ΔΈΩ, N De formir oratorár, non fingulorum quorundam oratorum, fed vni-
verfe de formis et characleribus dicendi omnis generis, licet ex Demollhene maxiine
exempla periit, Lii H1. in quos et ipfos cominentaria, eraece ab Aldo edita, exílaut,
nefcio cuius auctoris, certe non inerudit atque itidez Chrifliani, vt ex. pag. 585. per.

Ipizue

M

*as

o" Vide Schol, Hermogenis pag. 120 (Apud pag. 154. citat Hernogenem et Aphthonium , la-
Eudoc. fic diflin&um legitur, συνεγράφωτο τέχνην tine, Zntonio Bonfine,. Afculano, interprete, Lug-
ξητορικήν᾽ περὲ scctuv βιβλίον ἕν" etc. praeeunte | duni, apud Sebaít, Gryph- 1538. 12. (epud Wait.
Suida. ] Ili. pag. 287. Parif. 1538, ap. Seb. ΟΥ̓ΡΕς in 8.)

Ὁ) Hermogenis rhetorices compendium , inter- adnotatque , in extremo libro reperizi opuf fculum,
prete Hilariose, Veronenfi monacho, cum Arifto- infcriptum, quomodo ftatus C£ gnofcemus ὦ ecuti-
telis poetic. interpr. Georg. Valla aliisque opufc. gum Hermogenem, et illi ad hitreram re! pondere |
Ariftotcl. latine fsctis, Venctiis, per Bernard. Ve- notitiam, (licet non integram,) ítatuum rhetori-
met. de Vitalibus. 1504. fol. tefte JVai;taire A, ae, graece, ia cod, Matrir, 43. Earl.

b. IL pag. 167. —2 Zriarte in catal. codd. gr.

Vol. VT. K

1 Lib. IV. c. XXXHI. — HERMOGENIS- SCRIPTA. VollV. Ρ. 430 B 43r —

fpicue colligitur, vhi legas Xeis2e γεννῶται et pag. 390. allegantur ἐκ τῆς Sec γρα-
€ is quaedam de ferpente, protoplaflorum feductore, pag. 376- 415. À Marcellino p. 71.
ἰδέω definitur ἐξαγγελία TE λέγε καὶ τὸ σῶμω αὐτῷ καὶ ὁ χαρακτήρ. et pag. 14.
ἃ Sopatro ποιότης τῆς φράσεως. Adde pag. 76. :

Libri Hermogeais περὶ ἰδεῶν graece editi feparatim cum libro περὶ δεινότητος Parif. 1531.
4. exc. Chrifli. W'echelus. Fab5r. Hi duo libri de formis cum fequenti, fiue me-
thodo etc. feparatim editi funt Argentorati graece cum latina verfione et fcholis Zo. Stur-
mii, curante et pracfante Zo. Cociuo, quatuor tomis, quoniam et textus vtriusque
Ícripti graecus cum ver(ione latina, et Sturmii fcholze peculiares habent infcriptio-
nes. — Primus tomus efl infcriptus ermogenir — de dicendi generibus, feu figuris
orationum libri Il. latinitate donati et fcholis explicati atque iiluftraii a 7o. Sturmio.
Excud. lof. Rihelius 1571. 8. (Cocinus in praef. fummis laudibus extollit Hermoge-
nem, et hunc defendit a fcuero Scaligeri iudicio.)- Secundus tomus inferiptus eft 70.
Sturmii Ícholae in libros duos Hermogenis de formis orationum etc, 1571. Pari modo
alterum volumen, fiue tomus Ill et IV, habent peculiares quoque infcriptiones : Her-.
mog:mir — de ratione traclandae grauitatis occultae liber, latinitate donatus, et
Íchol's explicatus — a 70. Sturuio exc. Tof. Richelius 1571. 8. etc. Horl.

4. ΠΕΡΙ MEGO'AOT AEINO'THTOEZ Methodus. apti et ponderofi generis dicendi: Τὰ hunc
libelinin, quem laudat 7ze£zer Chil. Vll. hifl. 169. breuis commentarius, graece ab
Ado vulgatus, exflat, pag. 415-417. — Non abfolutum hoc fcriptum ab Hermogene,
[E] et Minuciano atque Apfini plurima auctorem debere, notat Matthaeus Camas
riota in compendio rhetoricae pag. 22: ἢ

5. Priftiani liber de X11. *). praeexercitemrentir rhetoricae ex Hermogene, (ipfe enim Her-
mogenis ]ther intercidit *)) exftat in. Grammaticis latinis Heliae Putfchii pag. 1329. et
in Khetoribus latinis Francifci Pithoei pag. 322. et in variis Prifciani editionibus, quas
in Bibl. latina recenfui. [Praeexercitamenta ex Hermogene translata. Exc. Mich. Zym-
mermann. Vindobonae 1558. 8. v. Denis Wiens Buchdr. Gefcbichte, pag. 523. vbi
aliae quoque edd. memorantur.] | Hermogenis Artis et progymnafmatum compendium
graece fcripfit Zatfhars Cameriota, (qui captae CPoleos temporibus vixit) MS. in
Bibl. Reg. Parif. [ V. infra δ. XIX. ἢ. cap.] Auctor συνοπτικῆς παραδόσεως τῆς δῆτ᾽
Topic, quam fub einsdem "Mattbaei nomine Hoefchelius edidit, et Scheferus deinde
vertit ac notis illuflrauit: Te ῥητορικοὶ προγυμνάσματα εἰς δώδεκα περιέφησε, πρὶν
« τι ^ Cu , ef - 2 , Ἃ , 3
ὁ Ταρτεὺς Ἑρμογένης, εἰς ὕξερον δὲ ταῦτιι εἰς δέκα καὶ τέσσαρα παρεξέτεινεν ὁ ἂγ-

τιοχεὺς

P) Hermogenes in vno progymnasmate con- e(t,) et vero graece ex cod. Matrit. ertum eft.
iunxerat confirmationem εἴ confutationem , in vno et formulis typographicis defcriptum, item ex |
quoque vituperationem et laudem. Avhthonius Prifeiano emendatum notisque eruditis. iluftra- |
poftca haec diuifit, atque ita quatuordecim pro- tum a ccl Hrerer, Prof Géttingenfi, in: Biblioth,
gYmnafinata propofuit. Fzóric. Conf, omnino der alten Litterztur vnd Kunft, tom. VILI et IX.

Jriart. de cod. XLIIL. Matric. pag. 154. fqq. et inter inedita, Zar/. 1
Baudin. IL. col. 616. Harl.

qQ) Non intercidit; fed exftat adhuc in codd.
Matrit. aliisque, (vti in notitia codd. ob(eruatum

οι. τύ, p i319 132 EDITIONES HERMOGENIS, Lib. IV. c. XX X1H.

^

75
τιοχεὺς ᾿Αφϑόνιος. Pluribàs hoc docet Ioh. "Tzetzes Chil, XI. hift. 369. Ex his pa-

tet, non accurate Suidam de phi honio, fophifla, tradere, eum fcripfiffe progymna'mata
in Hermogenis artem "). Rectius enim dixillet, eum in Hermogenis progymnafmara
fcripfille, eaque magis perfpicue explicaffe et exemplis dilucidatle , quo iplo factum
videtur, vt, feruato Aphthonii libro, Hermogenis ille perierit.

Perierunt. Hormogenis (alterius forte, quem occidit Domirianus,) libri II. περὶ κοίλης

Συρίας. eidem Suidae et Eudociae memorati in Ἑρμογένης.

VL Editiones Hermogenir.

Éiraece. fcripta Hermogenis prodiere cum Commzen'ariis graecis Syriani *), Sopatri ef. Mar.

cellini in ςώσϑις et Anonymi Chriftiani in reliqua. Venet. apud /dum 1508. 15c9. fol.
inter graecos rhetoras, 2. Volum. [Plura v. in. /airta/re A. IT. M. pag. 191.10] Sy-
T. H " ; ἐν (NIIS (* * Dar ». d ἢ , *
TSRUS pag. 63. etian in progymnafmata [cripfitfe le iunuit , ἔγνωται πολλώκις Wgl
ty προγυμνασμσι.

᾿Αφϑονίε — προγυμνάσματα. Ἑρμογένθοι ῥητορικαί. --- 47 πη] (fic loco Aphthonii, etiam

in breui Dein. luntae dedicatione.) prael/udia, Z/ermogenis rhetorica.
pri[Jjun | Florentiae in. acdibus Philippi Juutae , | Florent
inentaris. Πα].

In calce: /m-
ini. 1515. 8. graece, fiue com-

Graece fine commentariis, adiunctis Aphthonio et Longino, e recenfione [TP] Franrifti

Pcrti; Cretenfis..— Genev, 1569. 8. apud lo. Crifpinum. [de qua ed. plura leges in
Maitiaire A. 'V. WI. pag. 5:8. fq.]

Graece et. Latine cum verfione l.tina et commentariis Cafparir. Laurentii Genev. (f. Colo.

niae Allobrog. apud Petrum Aubertuui.] 16:4. 8. [de verfione Zenjuir iam fupra
egimus, ]

Edi:iones et interpretes fingulorum quorem lam Hermogenis librorum, fupra fubinde indica.

tos, hie nolo repetere. Neque copiollus memorare rhetores recentiores, vt Geor.

gium, "Trapezuntium, qui in quinque libris rhetoricorum ex Hermogene profecifle fe
non diffimulat, et ei vicillim adfundit lucem.

Quac in Hermogenem fcripferunt Porphirius, tum AMetrophaser, Suidae et Scholiaftis Her-

7) Sed in cod. Matrit. τ. fupra memor, difer-
ts verbis Z/pithonio ad(ribuntur progymnasm,
in artem. Hermogenis, /arí.

s) De Syriano hoc, qui Procli praeceptor fuit, didis habemus.

mogenis laudatus, [nec non Menander , Laodicenfis, τεῆς Eudocia pag, 301. interci-
derunt: quemadmodum et Hermogenis ipfius σύγγραμμα περὶ προοιμίβ , quod iam
Marcellini tempore non exflabat, vt teflatur. cominentario ad Hermogenis Suceg
pag. 176. In Bibhotheca imperatoris feruatur Syntagma MS. expofitionum variorum
auctorum graecorum in Herinogenis arrem oratoriam, nempe τῶν ££o Lougini, lam.
bhchi, Syriam et Sunplicii: — Chriftianorumque Zohangis Siculi, Johannis Geometrae,

K 2 Gregori

ftam, ad quem Epiftola Aeneae Gazaei nona, ct
cuius eclogas laudat Photius cod. CLXI, 47αν-
cellinus idem mihi videtur, cuius vitam "Thucy-

dicam infia lib. V. — Sopairum intelligo. fophi-

!

46 LiblF-c XXXIH.

Gregorii, mettopolitze Corinthi, (Pardi cognomento; vide Labbei Bibl. MS.
et Georgii Diaeretac *) , vt teflatur Lambecius lib. VII. de Bibl...
7. feq. [ pag. 550. faq. ed. Koll.] vbi ex Allatio de Georgiis pag. 321. -
notat, Di Verena dictum ob fcholia, quae in διαιςέσεις ςαάσεων dixerat, - Idem Alla. i
tius memorat pag. 369. Grorgii Pathymeris μελέτας in progymnasmata et ege, -
itemque pag. 586. Georgii Genifíii Epitomen MS. in Hermogenis artem aliaque fcri- -
pta rhetorica, qualem etiam elaborauit Matthaeus Camarioía.

lohannis TAa dA
Vindob. pag. 2

ALII. HERMOGENES.

*

Troili 5), fophiflae,

prole 'gomena MSS. in Hermogenis, (non, Ariftotelis , vt Labbeus pag. 110. Bibl. πον,
MSS.) e quibus locum adfert. Langbaenius ad Longinum pag.17. manu exarata funt -

in variis Bibliothecis ").

Iam olim fcriptor ad Herennium libro et capite primo no-

tauit, Aetores graecor, ne parum mulía feft viderentur, ea conquifuiffe , quae nihil
adtinebant, vt ars difficilior cognitu putarctur.

VII. Fuere, praeter vtrumque Hermogenem , δ. IV. memoratum et alii Ffermogener,

yt 1ὴ Socraticus, Hipponici F. de quo Plato et Xenophon.
3) M. Tigellius Eermogenes , mufieus et pocta,
4) Hermogenes , hiftoricus inter cos, qui

XIL ad Attic. Epifl. 24.
Horatius lib. τ. fat..2. et alibi.

2) Clodius Hermegener, Cir.
dis infectatur -
e Iudaeis men- -

tionem fecerunt, memoratus a Zofzpho 1. contra Apionem pag. to5t. cuius locum adduxit |

etiam Juftbius pag. 485. praeparat.
Apollonii M. 724. — 5) Hermogenes,
prp libri Vii. ἘῸΝ

6) Hermogenes Afueadius ,

Forte idem , quem ἐν τῷ περὶ Φρυγίας laudat Schol.
quem Vitruuius tefla'ur fcripfiffe de templo Dianae,
Patrocli fub Antiocho, Seleaci F. legatus, -

de quo MED apud Phot. Cod. .CCXXIV. 1) Hermogenes, dercli&ior apoftoli Paulli, 2'T'im,

1, 15. vnde Apof flolicus Hermogenes dicitur a 7yr£ull, c. x. contra Hermogenem, ἃ
num: nc irf: Vip offolici.s Hernoge ner in regula prrfeuerauit.
haerefi LI. 6. 8). H.rmogenes, Africanus, auctor Hermogeniano--
iorum, qui materiam aeternam efle docebant, confutati a Tertull. libro

accenfetor ab Ep n Saba
rum fiue Msteriar

t) Sed totus titulus mangonium fapere videtur
Rulhuken in diff. de Longino 6. 14. p. 4c, prae-
miffa ed. Lougini "Toupianae. Zar.
v).Hic Zrohus patria Sidetes, Socratis Scho-
laftici praeceptor , floruit faeculo. poft. CHRI-^
PUN natum quinto. Vide //a/»f. ad Socratem
NUS
| Di his graecis commentatoribus v. quae in
τα τ codd. funt adnoteta, adde ;n catal. codd.

bibl. Par:/. t. 1. p. 569. íqq. codd. MMDCCCCXVI

— MMDCCCCXXVI. et pag. 584. fqq. codd.
MMDCCCCLXiX - MMDC CCCLXXXVI. Lonstini
Ícholia in Herm. exfti: s d'cuntur in. bibl. /ei-
deibeyg genfi, tefte bud io im cat codd. gr. —
ΤΟΣ ΒΕ Íchoha exflare im ccd. bibl. Leidenfis et
Norfolcianae. fupra iam obíerustum eft, ct lau-

dat ea Ruhnkezu ad Rutil. Lupum, pag. 41. ct in
notis eis ad Longin. ed. T'oupii peg locum
ex eo adtulit. — Ad Zoanais SSzceliotae comment,

543
. 21.

Afri ICàá-.

Hoflibus diuinitatis CHRISTI.

contra

MS. in Hermogenem (quem Parif. in bibl. Camilli.

Falconeti a fe excuffum efle, ait in nota ad Lon-
gin. ed. II. "Toupii pag. 242. fq.) faepius prouo-.-
cat Ruhuken. in dif. laudata pag. 15. 19, 22,

25 et 27. loannes autem Siceliotes, f, Siculus, num.

idem fuerit ac ille hidoricus, qui circa a. 866.
floruit, et de quo po(t Vofiium pluribus egit Zo
gitor in bibl. ficula, tom. L. p. 513. fq. equidem
nefcio. — £p ipiauit, rhetoris, comment. in Her-
mog. citatur etiam infra 9$. 13. in fcriptorum , in
conment. ad Hermos. citatorum, indice. — Geor
gi Geunifti Pl-ihonis opus de-rhctoricae partibus
ineditum exflat in cod. Parif, MMDCCCCXXVI.

6

nr. 5. — De 70. Geonietra v. Fabr. B. Gr. Harls
i£) Herniogenis inuentum fuiffe pfeudedipteron
usd fublato interiore columnarum ordine, vn

porticu circum, fed 2uipliore, gaudebat, ait Juifs
fascoi in diario ital. psg. 6 et 159." Far.

Mob IV. p.432 433. —

f

p.104) —

í

.epifcopus inter eos, qui Neflorium damnarunt in concilio Ephefino pag. 117.
gener, chirurgus et medicus malus, quem perftringit Lucilius in graecis epigrammatibus ὍΣ

τ 5 medicum exftare notet epigr. Lucilii lib. IL, an-. eap. X. ---

Nol 1V. p pt 4 τ INDEX SCRIPTORVM Lii, IV.c XXXI. m

contra Hermogenem. — Aliis Hermogenes ifle videtur dici Hermias. 0) Hermogener, cu-

10) Hermogener, Rhinocurorum

1) Hermno-

ius βλάσφημα γράμματα memorat Socrates VII. 12.

12) Herinogenes, Graeciae ProCos. [an. Chr. 356. aut 559.] ad quem Himerii λαλιοῦν Photio
memorata, [et edita a Wernsdorf cum reliquis Himerii opufc. or. 14. pag. 606. fqq. vbi
in nota W. multus eft de illo. — Idem forfan, qui a Libanio, ep. 127. dicitur-fuiffe prae-
fes Syriae ac Phoeniciae. 13) Hermogenes, llus, auclor cod. Hermogeniani fub Con-
flantini liberis v. W'ernsd.l.c. — 14) Hermogemer, martyr, de quo eiusque martyrio, a Si-
meone, metaphrafle, confceripto, v. Lambzt. comment. bib], Vindob. ΜΉ]. col. 482. fq. et
'col. 660. ibique Kollar. Harl] Omitto alios, vt Hermogenem, furis nomen apud Martial.
XIL 29. ét de quibus Zrimef. pag. 640. Epiflolar. ad Hofmannum, et lafcript. lib. I.
nr.39. pag. 70. [In infcriptione XXII. Paulima Hermogenis Nicomedif]a, in Biagi monu-
mentis gr. Romae 1785. 4. in fine. arl. ]

VHL Iudex fcriptorum, ab Hermogeue citatorum, ad paginas editionis
Genev. i614. 8.

Aefchines, orztor, pag. 84. 325. 436. 405. 498. 539. $42. eius contra Timarchum, 131. 132.
133. 439. aduerfus Ctefiphontem, 542.

Aefthines,: Socraticüs, 596. 506.

Αἰσωπείδς μύϑες et δραματικὲς finxit Nicoftratus,, σοῦ,

Anacreon, 589.

[P] Andocides, sor. :

Antiphontes, duo oratores, Rhamnufius, cuius funt λόγο; Qovixci, et alter Antiphon vega
τοσκόπος καὶ ἐνειδοπρίτης , cuius funt: λόγοι περὶ ἀληθείας, καὶ ὁ περὶ ὁμονοίας gd
οἱ δημηγορικοὶ xg] ὁ πολιτικὸς, 496. feq. -

Archilochi tetrametri trochaici,: 283.

Ariflides iuftus, 7. . Ex Ariflidis, rhetoris, oratione contra Callixenum pro decem dacibus
fepeliendis, 279.

K 3 Ariflopha-

5

x) Fuit Eermogenes, Hadriani, imperatoris,me- nem veterem, Smyrnae repertam cum Richardo
dicus, apud Dionem Caffium f. Xiphilinum libr. 69. Mead et Dan. Clerico cenfet Fabric. Ludolplt. au-
cap. 21. psg. 1169. vbi Aezmarus in nota et ic&io- tem Aui/Ter, qui cum in epiftola quadam in: Journ.
"mem defendit a cónie&tura Hieron. Mercurialis, V. — des Savans a. 1716. M. Maio et in Mera. de, Tre-
L. L cap. 5. legendum opinantis Zreéhigenem, voux m.Sept 8. 1715. tum inprimis iu cosmentatt,
"pro Hermogene, et arbitratur, inter eos, quos -acad. Infcr. tom. IV. pag. 665. fqq. docte iliuftrat
Fabricius h.l. et infra in vol. XIII. p. 180. fq. τος vitam fcriptaque Hermogenis, illam infcriptionem
cebfet, vix quemquam pro eo, quem Dio mcmo- refert ad Heimogenem, de quo ?n nummo Nero-
rat, εἴς habendum. — Ab illo diuerfum facit. nis spud Vaillan:um; ἐπὲ Ἑρμμογέν:ς E gaoyatsty , et
Fabric, in vol. XIII. p. c. Hermogenem Erafi/]ra- quatuor eruit Hermogenas, — — Heumann.'in nota
m«ta addit FHormogenem. apud Sueton. in Domit,
Inter principes viros "Thraciae etiam
Ze:mogenags numerat imer. orat. Ll. κ. 13. p.348.

feum; aduerfus quem aut alterum ciusdem ncmi-

thol. epigramm. grace. psg. 217. et aliud. p. 214.
Ad Hermog. vero Ersfiftrateum fpe&are infcriptio-

e

8 Lib. IV. c, XXXIII. — INDEX SCRIPTORVM Vol. 1V.p. 434 8435

Ariflophanes in Acharnenfibus, 565.

Callixenus, 279.

Comicum dicendi genus, 562. feq.

Critias, orator, laudatur, pag. 497.

Demades legatus miffus ad Fhilippum, 95.

Demodocus, 481.

Demoflhenes , 3. 22. $2. 63, 10. 193. feq. A18. 419. feq. 311. et fingulis fere paginis, Eius epi.
fola ὑπὲρ τῶν Avxseys παίδων et Epiflola ὑπὲρ τῆς éxvrS8 waO9c98, 444. Oratio -
contra Ariflocratem, 128. contra Cononem, 121. pro Corona, 320. contra Lepti-
nem, 216. contra Midiam, 418. 531. in Neaeram, 320. περὶ παραπρεσβείοις, 120.
Philippicae, 530. $65. contra Timocratem, 131. 196. 442. παρὰ τῷ ῥήτορὶ apud
Demoflh. 442. etc.

Didymus, grammaticus, 496.

Dinarchus, 296. 494. hordeaceus Demoflhenes, 495.

Dionyfius (Halic.) ὃς dexé περὶ λέξεως i πεπραγματεῦσϑαι» 371.

Dorica dialectus, 283.

Euripides, 226. 227.

Gorgias, 465. 478.

Grammatici, 220. -

Hecataeus, Milefius, ze ὃ δὴ μάλιτα ὠφέληται ὁ Ἡρόδοτος, 513.

Herodotus, 281. 399. 405. 406. 508. 509. 53:.- Hecataeo, e quo profecit, fuavior, 513.

Homerus, tragicorum parens, 561. poétarum, oratorum et AcyeyeQav pracflantiifimus,
481. in omnibus formis orationis excellentiffimus tum poé&rarum tum oratorum, 452. fq.
citatur pag. 211. 224. 225. 290. 326. 371. 406. 520. 521. 529. 534. 536. 531. 560. 562. etc.

Hyperides, 420. 491. 498.

líaeus, 490.

[P] Ifocrates, 270. 333. 353. 355. 357. 361. 396. 464. 490. 492. feq. ἐν zregeuvéaeoi , 530.

Leges quaedam, 16. 17. 71.

Lycurgus, orator, 500.

Lyfias, 352. 420. 461. 462. 478. 490.

Menander, comicus, 223.383. 399.

Nicoflratus, orator, 507.

Pericles, 4. 29. 34. 61. 66. 86. 142. 144. 147. 227. 228. 230. 451.

Pindarus, 285.

Plato, 278. 282. 283. 406. 418. 476. feq. 518. 534. 556. etc.

Polus, orator, 478.

Sappho, 403.

Si monides, "Theocrito laudatus, 452.

Συμπόσια Σωκρατίικοὶ» 565. Platonis et Xenoph. 505. 566.

Solon, legislator, 74.

Stefichorus, σφόδρα ἡδὺς διοὶ τὸ σπολλο ὶς χρῆσθαι ἐπιθέτοις, 409.

"Theocritus, 283. 388. 389. ἐν χάρισιν ἢ léguvi,. 452.

'Thucydi--

E. d.

, yo.tv. p.435 P 136 DIONYSIVS LONGINVS. Lib.1V.c. XXXIII. 49
"Thucydides, 286. 449. 497. 509. 510. 521. 535. 537. 550. 564.

"Xenophon, 404.feq. 410. 412. 593. συμπόσιον, 505. 566. ὠπομνημονεύματα » 530.

IX. Dion;fias LONGINVS *), Suida τεῆς Caffur etiam didus, nepos forte Caffii
"Longini, cuius apnd Plutarchum prooemio lib. IV. fympofiacon mentio *), videtur diuer-
dus fuiffe a Dionyfio Phafelite ^"), licet Suidas [et ex co Eudocia pag. 283.] Longinum
"affirmet fcripfiffe A£Zec "Avzupe ye, et auctor vitae Nicandri Dionyfium Phafelitem citet
ἐν τῷ περὶ τῆς ᾿Αντιμώχε ποιήσεως et περὶ ποιητῶν. — Nem ne dicam, diuerforum hos
elle librorum titulos, fane auctor vitae et Pindari Scholiafles, qui itidem Dionyfii l'hafe-
litae mentionem facit, potius notiore nomine Longini eum adpellaffent ^). —[Fabric. iu-
"dicium comprobat ornatque Ruhnkcn. in fin. diff.] Interim nec fatis exploratum cft, fue-
-ritne Emefenus, licet eum Emcefenus rhetor, Corneliur Fronto, Plutarchi nepos, natum ex
forore fua ^), Frontonide, heredem reliquiffet. . Syriaci certe fermonis[I] ignarus non fuit,
diu verfatus in Phoenicia et Palmyrae apud Zenobiam, reginam, quae ipfius etiam confi-
lio fuperbiorem illam epiftolam ad Aurelianum fyriaco idiomate ^*) fcripüt. Longe maxi-
mum autem ftudium impendit litteris graecis, et vt omni eruditione pectus imbueret, Athe-

y) Chrifloph. Saxius in Onom. I. p. 371. plu-
res iam laudauit V. D. qui de Longino egerunt,
eiusque aetatem refert ad a. Chr. 267. — Heineken
fuae editioni praemifit Longini-vitam, in qua etiam
ta, quae Langbain aliique de Longino, eius ps-
tria, etc. disputarunt, íedulo collegit. add. Mor-
hof. polyh. lit. VE. 1, 6. et A&a erud. Lipf. 1741.
pag. 399. Nemo tamen vitam fcriptaque Longini
curatius ac. diligentius perfequutus eft, quam e-
trus Joann. Schardam , in diff. philol. de vita et
fcriptis Losgini , habita praefide Dav. Ruhn&rnio,
(fub cuius nomine citari folet,) Lugd. Bat. a. 1776.
4. Atque parüm afuit, quin integram illam h. l.
reciperem. Enimuero cum propter molem libelli,
tum inprimis, quod illa in prima etaltera Toupianae
€dit. libri Longiniab initio recufa eft, idcoque facile
poteft comparari, abiecto illoet confilio, pauca tan-
tum hinc inde notaui ex ilia, faepius autem lecto
res ad illam ablegaui. ^ Neque omnia , quae in In-
trod. in hift. L. Gr. II. t. pag. 277. fqq. fcripfi,
hie repetere placet. zr.

mg) Rauhnken ὃ. 2. monet, plenum hominis no-
men fuiffe Jiouy[ium Ca(ium Longinum; grae-
co Dionyfi nomini, quod accepiffet infans, ro-
mauum Caf Lomjini.accefliffe , fiue, quod ipfe
in familiae Cefliae Longinse clientelim receptus
effet, fiue, quod eius maiores per aliquem. ex
Caffiis Longinis accepiifent ciuitatem; atque illam
rationem meliorem εἰς Fabriciana, Longinum
fuiffe nepotem Caffii Longini, quippe qui, (vii
€x contextu Plutarchi pateat,) üon Graecus, fed

nis,

vius e proceribus romanis fuiffet, Longinus vero
plerumque hoc vno nomine, . femcl Dionyfius
Longinus, bis terue Cajfius Longirus, num-
quam íimpliciter JJiong/ius laudatur. $ 3. idem
colligit Ruhnk. Longinum natum efle Athenis a.
c. 213. Harl. 3

44) Eundem cum illo non dubitat effe Gerardus
Langbaenius. Video etiam, Dionyfium Phajeli-
tim a Schurtzfleifchio eundem haberi cum Diony-
fio, Charmidae filio, cuius itidem in fcholiis ad Pin-
darum pag. 381. edit. Ozon. mentio. Sed plures
potuerunt efie Dionyfii, grammatici, qui in Pinda-
rum elaborarunt, et videtur Scholieftcs diferte di-
ftinguere alterum hac προσϑήπη ab Dionyfio, quem
modo Phafclitzm, mox, omiffo Dionyfii nomine,
τὲς περὶ τὸν Φασηλίτην pag. 421. nominat.

bb) Sed cum hoc oratore romano male confufus
eft Párouio, Emifenus, Longini auunculus,- qui
Athenis artem rhetoricam docebat, Hinc mox fcri-
bendum erat P/rroztonid2: Ille Phronto Longini
ingenium ad eloquentiam omnemque humanitatem
finxiffe videtur. Zar.

£c) Suidas in Φρόντων. Fabr. Phrontontm, Emife-
num, qui fub Seuero, imper, vixit, a 77. Cora. Froa-
toue, M. Antonini, philofophi, in litteris latinis ma-
giítro, probe discerendum efie , contra Rualdum,
Langbsenium aliosque, docent Ed Corfin. in vita
Plutarchi $ 5. p. IV. feq. et &uhnkzn. diff. $. I1.
pag.6.íeq. Har.

da) //opijcas in Aurcliano c. 27.

Lib. IV. c. XXXIII. DIONYSIVS LONGINVS, . Vol. IV. p. 436.

go.
nis, Romse et vbicamque terrarum, (varia enizm loca vna cum parentibus fuis adiille fe
teítatur.). doctifimos quosque vicos aufcultauit **), quorum celebriores nominzt iu prooc-
mio libr σερὶ τέλες aped Porphyrium in Plotini vita c. 20. 7), Eiusdem Plo'ini iudicium
de. Longino exflat, quo Pail»fophum euta: negavit 55), Philologum efle confetfus eft, licet
multa etam philofophici argumeati Longinus feripGífet, et non perfunorie in illo quo-
que fludio verfarum fe elfe fuiffet teflatus: Platonis fingillatima cultor "), cuius natalem
fiue Platonia, (IlAwravesz euim , non Πλχωτίνειο ibilegendaüm,) celebrauit, tefle Ew/zbio
X, 3. praeparat. At in antiquitate omni et humaniore doctrina excellenzifiimus fuit , nec
minus iudicii exquifii atque κριτικώτατος, qua de re nota funt Eunapii et aliorum vete-
rum teflimonia "), Longini libro, de quo iam dicturus fum, a viris doclis praefixa '^),
Hinc et in "Theophylacti epiftola XVIIL. 2 «ao Λογγῖνον κρίνειν veluti prouerbio dicitur *
pro male iudiare: perperam enim Marinerius "Tieophylacli verba reddidit fic: Tu igitur
Longini dudidig ne miài impomür, me videaris ipfe iuxta Longini fenfum aliquid decernere,
Rectius vtique Tac, "Tollius, Ne mihi igitur Longini cenfuras actribuar, me ct ipfe monnul-

lir non fecundum Longiaum iudicaye videaris.

gini nomen pro Cri/iro et erudito cenfore vfurpatum obferuare licet, vt iu S. Hieronyint

££) Praecipue Ammonium Saccam, qui tum
Alexandriae platonicam docebat philofophiam, et
Origenem, a chriftianis facris alienum, de qui-
bus v. Ruhu£k. &. V. illos tamen haud temere fecta-
tus elt Longinus; potius germanum eum fuiffe pla-
tonicum, docet Zunk. $. V. fed S. VII. eximit
eum e numero pythagoricorum. /7ar/.

7) Supra pag. 127. feq. vet. ed. [adde RuAnk.
$..IV. pag 7. et inter fragm. Longini.]

£g) Porphyr. vita Plotini c. 14, fupra p. τι.
(vet. ed.) vbi Longinus etiam a Porphyrio Q«g-
xs adpellatur: puto enim, falli eos, qui hoc
nomen proprium efle putent nefcio cuius philofo-
phi. [Aaür. fententiam probat Ruhnken pag. 13,
Fabricius etiam ad Porphyrii loeum (alibi repeti-
tum; ibi vero a me confulto praetermiffum ;) haec
fcripferat: Philarchaeus non eft nomen proprium
viri; fed Longinus dicitur a Porphyrio QX«pxcios,
ἢ. e. antiquarum litteracum et prifae fapientiae
fludiofus. Quod vero P:otinus de eo iudicauit,
philologi laudem ei relinquens, — philofophi eri-
piens, probatur etiam Proclo libr. I. in "Timaeum
Piatonis cap. 27. ad quae verba Heumannus in orat.
fui exempli notauit. ,,Immo vero P/ilarchaeis eft
nomen proprium; de duobus enim loqui Porphy-
rium, dum fcribit, ἀναγνωσθέντος δὲ οὐτῷ τῷ τε περὶ
οἰρχῶν Acyyhe, ΚΛι τὰ φιλαρχίας 9 patet ex 7x
ve — — KAY. yidetur enim per PA/archaeum
intelligere Origenem, quem flatim laudat. |, Nam
et Origenes chri(lianus fcripfit περὶ ἀρχῶν, Etiam
Plutarchus citatur a Porphyrio: v.infra im indice

Certe quemadmodum Ariflarchi, ita Lon-

. ad

fcriptorum, a Porphyrio citatorum,, pag 203. [ed.
vet. f..vol. V. pag. 755. nou. ed. vbi quoqué ry
larcius citatur.]:* Hactenus Heomanau. Ruhnken,
vero in Porphyrio legit 7X ep? deg» Λογγίνας
(eic&to Καὶ) 73 φιλαρχαίς. Contra Toup. in iu-
dice fub voc. illo φιλαρχ. adfentior, inquit, Va-
lefio, cui φιλαρχοῖδος titulus libri videtur, Subin- |.
telligitur fcil. λόγος, Sic φιλαλήϑης λόγος, Eufeb.
contra Hieroclem pag. 113. Ταῦτα ῥήμασιν αὐτοῖς
Ἱεροκλᾷ τῷ τε καϑ' ἡμῶν ἐπιγεγοαφότε ΦΙΛΑΛΗ-"
OH^ AO'TON.* Idem in notis pag. 463. compro- |
bat Valefii fententiam, φιλαρχοῶον nihil aliud etle, .
quam libci titulum; fic Ἥρωδιανα φιλέταερος" Zmvo-

δότα φιλέτομρος, de quibus Pier/om. in praefat. ad

-

Moerin. Zarí. i
hi?) Platonicum vocat Longinum Zon/ius ΠῚ, 14.
pag.284: Jeu. p

4) Teftimoniis veterum de Longino addendus |
infignis locus Proc/? in IV. Platonis de Rep. p. 415.
vbi ex Porphyrii evjéuzzors refertur Longini diss.
putatio, quam habuit cum Medio, ftoico, de parti. -
bus animae, [conf. iud. cium- Ruhnkenii in. dilp: -
$. XII. et XIII. vbi quoque 15. dubitat; Longinum |
fauiffe Chriftianorum doétrinis. adde quae fcripfi in -
Introd. l. c. p. $3. Harl. E

kk) Add. Pope- Blount cenfurae etc. p. 200. fq.
Harl. Longinum valde laudat Porphyr. in vita.
Plotini cap. 20. init. et cap. 2x. fin. Zo/fZen. in.
vita Porphyrii eap. V. Longini librum celebrat 7...
G. Dergérus in praefat. ad libr. de pulcritudime |
p.97. fqq. Hem. p

*

Yet JV. p. 426 Ῥ 137 LONGINI CODICFS, Lib. 177. εἰ XXXIII. . gt

2d Ruflieum Epiftola 95. Critizyum ἢ diceres effe Lonoinum, cenforemque Romanae facun-
diae n). late difeipulos Porphyrium habuit, de quo fupra dixi, fed et Zenobia, Orien-
εἶς regina, Lomgino magillro vfa effe ad graecas litteras dicirur, J"opifzo tefle in Aureliani
ifa c. 27. [c. 3o. Plura leges in. 'uAm&en. dill. $. XI. p. 29. fqq. adde infra, lib. V. c. 38.
vol. IX. pag. 500. not.] | Haec Zenobia, quae poft Odaenathum, regem Palmyrenorum,
maritum Íuuim ἃ. C. 267. occifum, regni molem in fe fufceperat, finesque [IP] adiecta
Acgypto et aliis regionibus auxerat, ab Aureliano, imp. victa bello A. C. 273. et capta inter
08. quorum vía confilio effet , Loaginumn etiam nominaauit: itaque imperator eum (latim
occidi iuffit. — Sane in ποτές Louginus fe gefhit, vt Piofophum decuit: non enim. modo
ipfe fupplicium fubit fortiter, fed et alios, qui iniquius illud. patiebantur , folatus eft "").
nter: fcripta eius plurima atqne μέγα τοῖς idle MET 7; r8 a οἷς ὄφελος, φέροντα. ma-
mam dotirinae f'udiofir vilitatem adferentia 55) vnicum aetatem tulit, περὶ owes "*), liber
ὁ fublimitate orationis , (non nteger, quod dolendum ,) ad "Terentianum, quem xeeriscy
wotat et φίλτατον. atque, vt doctis viris, (non plane certa coniectura.) videtur, haud
diuerfum ab illo T'erentiano, cuius librum elegantem de uictris, latino carmine legimus.

. Codd, mssti atque editiones libri de fublimi dictione.

eh praeter eos, quos Fabric. memorauit, hi fere funt. In bibl. Parif. funt de
fublimi dicendi genere quatuor codd. DCCCCLXXXV. MMXXXVI. (qui fub finem faec. X.
exaratus maxime memorabilis et fons quafi habetur, ex quo reliqua, quae hodie exftant,
exemplaria manaffe dicuntur, v. notam in catal. codd. Par. vol. IT. pag. 435. Morum erin
primis Pearce in praef. ad ipforum edd) MMDCCCCLX. MMDCCCCLXXIV. In cod.
autem MMDOCCLXXXI. funt fcholia Lomngiui in Hephaeflionis enchirid. a Ioanne Boiuin.
primum edita.

Florentiae in bibl. Medic. Laur. ( Bandini catal. II. col. s4. fq.) plut. 27. cod. XXX.
variis lacunis interruptus et correctionibus in margine adfperfus, de fublimitate etc. —
cod. XXIV. plut. 59. nr. 8. ex Longini Opp. excerpta. — — Quorum izalicortim codd. lectio-
nes habuit "Tollius, infra ipfe Fzbr. adnotauit. — ^ De cod. “πόνο! Mediolan. cuius le-
&liones enotauit Schurtzfleifch. v. Mori praef. pag. XXIIL et ibid. pag. XXVII. feq. de cod.
Duthiano, cuius lectiones Langhaenius (de cuius edit. compara Ἐπὴν notata,) atque Ῥεαγ-
cius, nomine Sfephami addito indicarunt. — — In bibl. acad. Girffzzfi funt animadu. Steim-
luilii msstae ia Longinum.

De

1) Male Creticum legit Tol. Vlarcianaeus t. TV.
pag. 776. [add. uhnken. $.1X. p. 24. et $-X. vbi
inquirit, quid tandem Longino Crifi:i famam glo-
| riamque in primis confecerit, et docet, id maxime
effe&um efle opere, Longinianorum facile prae-
ftantiffimo et infcripto, o φιλόλογοι, i.e. variae
eruditionis fludiofi, de quo docte agit. adde, auae
de fcriptis Longimi deperditis, nr.-19. funt adiícri-
| pta. Harl,

mm) Loüginus autem Athenis docebat ncn vni-
ce philofophtam , (vti //a/efio ad Eufebii H.E. VI.
Vol. F1.

19. et de critica I. 17. vifum eít;) fed etiam artem
grammaticam et criticam, Tbhcetoricamque, tanta
vi et copia litterarum, tantaque eruditione, vt,
tefte Eunapio in Porphyrio pag. 13. βιβλιοϑήκη τις
ἔμψυχος καὶ περιπατῶν xcaov diceretur. w. Ruhn-
ken S. VIII et IX. Harl.

un) Zofimus , lib. 1. cap. 56.

00) Idem ibid.

Ep) Poteft verti de altitudine flili. Sic enim lo-
quitur Quinétil. dial. XVIII. 3, XXI. 7. XXXI. 8,
Heum.

: L

-.

82 Lib.lV.c. XXXIII. LONGINI EDITIONES. Vol. V. p. 438

.... De editionibus, quia Heinrften pag. LXX. fqq. et Morus p. XXXIII. fqq. foarum. cditt,
folerter et copiofe disputarunt, equidem paucis agam, Morum qui eas in claífes reduxit,
cum primis fequuturus: infertis tamen, vbi opus videbitur, verbis Fabricianis. Heineken
integras fingularum editt. repetiit infcriptiones.

Clafis 1. Princeps edit. ex cod. Ambrofiano ducta, gr. eura et cum notis, in mar-
gine adpofitis, Franc. Robortelli. Bafil. 1554. 4. apud Oporin. Dedicatio ad Ranut, Farne- -
fium, patrem purpur. fcripta eft Patauii, nonis Augufli 1554. 3

Clajis 1I. ed. Manutiana: Dionyf. Longini de fublimi genere dicendi. In quo cum
alia multa praeclare funt emendata, tum veterum poetarum verfus, qui, confufi commix-
tique cum oratione foluta, minus intelligentem lectorem fallere poterant, notati atque di-
fünci. Apud Paullum Manutium, Aldi fil. Venet. 1554. 4. Manutius primus fe illum
vulgare credidit, ex codice bibliothecae, quam Venetis legauit Deffarion, cardinalis. 864
vide iudicium "Toupii in praef. de illa edit. et cod. In hac editione verfus poetarum, quos
laudat Longinus, ab eius verbis diflincti funt, quod facere Robortellus neglexit. Sed Ma- |
nut. multa temere mutauit. v. Pearcium et Morum,

Clafis 111. Aphthonius, Hermogenes et Dionyfius Longini, praeflantiffimi artis |
rhetorices magiflri, Francifti Porti, Cretenfis, opera induflriaque illuflrati atque expoliti.
Geneuae ap. lo. Crispinum, 1569. 8. ΕΠ repetitio ed. Manutianae, cum nonnullis immu-
tationibus, folertia et beneficio ingenii potius, quam ope codicis cuiusdam faclis, et fons
reliquarum vsque ad Pearcium edd. Zfdiunximws, inquit editor, DDionyfium Longinum, fume |
mi iudicii ehetorem, — quem. et. ipfum. pe[fime habitum ipfe Francifcus Portus Cretenfis olim |
Ferrariae V enztiisque veluti rediuiuum. curauit. iudicio et induflria magir, quam fubfidio li- |
brorum, quorum praeter vnum (Dudithii, vt viri docti coniiciunt) vix alterum exemp/ar 715,
nedum tertium reperiretur: in quo plus loboris fufcipiendum fuit ef ad conieBuras et ad in-.
genium. fugiencum. ^ Haec editio cum emendationibus, e codice If. Cafauboni a G. I. Vollio
adfcriptis, fuit in bibl. Petri Franci, — — Francifti Porii fatis vberes commentarii demum
accefferunt ad calcem ed. Pearcianae, Amflclod. a. 1753. a Wettfleniis recufae, Αὐ "Toup.
in praef. ad fuam edit. coniicit exemplisque comprobat, Manutium vel commentarios iflos
exaraffe, vel faltem. Longinum ad mentem Porti publicaffe. — — "Tandem latine verfus
prodüffet, fi reuera exflitiffet editio, nec erraffet Fabric.

Ex interpretatione Petri Pagani, Venet. 1572. 4. [fed ipfe Fabric. correxit' errorem: |
edit. enim et verfio illius anni non exflat: fed Fabr. in mente habuit collectionem, quae |
infra in nota gg memoratur, Bonon. 1644. v. Heintken. |

Verfio elegantiffimi Mure/i, quam promifit pag. 15. ad Catullum, perinde vt illa, |
quam udrear Duaithiur paraffe fe teflatur, praefat. ad Dionyfii Halic, de "T'hucydide ju- |

dicium, numquam vidit lucem.

Vuo loco excepto, cum ed. Porti confentit ca, quae cum veificne latina, fynopfi. |
bus et notis Gobriclis de Petra 11) profefforis graecae linguae apud Laufannenfes, Genev.

(al.

qq) lofephus quidam ex roma!ariís im col. grammaticorum, Zdutori del ben Parlare, Venet, H
lectione plurium fcriptorum rhetoricorum ct 1643. 4. VII, voll. in vol, V, pag. 451-486. Gae |—
brielis |-

E"
*
"ὃ" -

(NS. ν 458} 219 JLONGINI EDITIONES. ^ Lió IP. εἰ XXXIII. 83

(αἱ. Colon. Allobrog.) 1612. 8. (12.) apud To, Tornaefium, prodiit. Ex hac fluxit editio

H eum ver(ione Petrae er eruditis notis Geráar ἢ Langbaenii, Oxon. 1656. et 1658. 8. Laugbaen.
"memorat cod. gr. bibl. regiae, qui H«nr. Hammondo vifus eft manu ipfius Stephani cxara-

| füS: fed ,Langbaen. cenfet, eum effe vel exemplum Dudi:bianum, vel huius apographum,
[Ger. Langhaeuii προϑεωρία vbi in auctoris profapiam et patr'am inquiritur praemitfa eft.]

Cum triplici verfione Pacaui, D m nici Piximentii, Vibonenfis ac meliore Petrae, et
praelectionibus [in titulo tantum. prom'flis 1 Ca«o/i Mazo/efi, Bononiae 1644. 4. Hanc
ξχδοσιν omnium pofiremam et tempore et d'gnitate vocabat Tan. Fabi: add. Heineken,
pag. 73. feq.

τ Cum verfione Petrae, ad calcem defcripta, notisque, emendationibus acutis et praefa-
ione Tumaquilli Fobri Salmur. 1663. 12. quae editio cum plurimis notis MSS. poflefforis
fuit in bibliotheca Fetri Franci.

Qruartom claffem con(tituit luculenta venuflaque editio ΤῸ, qui quidem in praefa-
tione et. in fronte libri gloriatur, fe ex quinque codd. Mistis emendaffe contextum ; fed
ipfe fatetnr; fe cx cod. Veneto Marciano V. L. raptim corrafiffe potus, quam collegiffe at-
que excerpliífe. Praeterea, notante Pearcio, cod. Parif. plerumque male citauit. Neque
tamen haec editio eft fua laude defraudanda. ^ Tolius enm, vt Fabricii iudicium repetam,
"codice lfaaci Voffii cum manuferipto Parifienfi collato, Veneto item S. Marci, et lectio-
nibus trium codd. bibl. Vaticanae vfus nouam praeclaram verfonem et notis integris Ro-
bortelli, Portr, Gabrielis de Petra, Langbaenii, Fabrique fuas addidit, fubiunxitque frag-
menta Longini, (e Plotini vita, a Porphyrio fcripta, et Eufebii XV. 21. praeparat, Eu.) nec
non gallicam Boilauii verfionem, cum aucloris atque Andreae Dacerii fuisque notis gal.
licis. Denique fubiungitur guítus criticarum Tollii animadverfionum in Longinum. Lugd.
Bat. 8. A. 1677. pridem editus et cum infigni acceffione hic recufus, quo veteres fcripto-
res inter fe contenduntur, vt capitibus 5. 13 et 14. fortuitorum Tollius fecerat, editorum
Amft. 1687. ἃ. Volumen claudunt variae lectiones ex Codd. Vaticanis CCLXXXV. CCXCIV.
εἴ optimi MCCCCXVII. a Laurentio Zaccagnio ad "Toilium miffae, Petraeque fynopfes et

- huius item ac Fabri praefationes, et index locupletiffimus. Quae de Longino ipfo Petra, Lang-
baenius et Faber obferuaueranr, libro praemittuntur, qui Sereniff. Principi electora!i Brzn-
denburgico, [D] Frid. Wilhelmo, ab auctore infcriptus, et nitide atque emendate excufus
prodiit "Traiecti ad Rhen, 1694. 4. ξ

"Tum 10. Hud/ozus nitidam et infignem Longini editionem «mifit Oxonii 1710. 8.
(rec. et auclior. 1718. et 1750.) cum verfione latina, graecis emendate excufis et diligen-
fer recenfitis per fingulas paginas fubílrata, et notis ad intelligendum fcriptorem vndique
án opportunam breuitatem contraclis. Latina verfo Jar. ΤΟΙ cít, verum zb editore hinc
inde interpolata, et verbis otiofis amputatis ad graecum fontem exzcta. De Longino eius-
que fcriptis diligentior notitia, et teflimonia vberiora praemittuntur, Indices etiam vtilif-
fimi tres, verborum rerumque et fcriptorum, a Longino laudatorum, infertis virorum do-

L3 ctorum

brielis de Petra verfionem latinam, recudendam — Bonon. 1644. in cat. bibl, Barberinae, tom. II.
€urauit, adnctante Heincken.: qui ctiam obfer- pag. 152. haud exftare. — Confe&tor catalogi cum
vat, Praelectiones Petri Pagani in Lougiuum, ed. Car. Mauolefiüi confudile videtur, Har/.

m

84. LibI/.: XXXIIL —— LONGINI EDITIONES. ΜΟΙ. ΤΡ. passo

ctorum obferuationibus. —Subieclae etiam funt ad calcem. voluminis variae lecliones ex co-
dice MS. Iohannis Mori, Elienfis epifcopi, et in praefatione graece infertum apofpafma-
tion ex libro Longini περὶ μέτρων. ,

Quiuta claff s habet auclorem et feriptoris fofpitatorem. Zackariem Pearcium. — Primum
ab eo fplendido veflitu ornatus et editus efl: Diosyfü Longini. de fu linitate commentarius
quem ποῖα verfiome donauit, perpituir notis illuffrauit , plurimiique in loiir, partün autfo-
rifate optimorum ansst. partim coniectura. emendauit , additir etiam onmibus eiusdem. aub&koris
fragmentis, Zachar. Pearce, A. M. regiae maieflati a facris domellicis. Londini, ex of. |
ficiua Iac: Tonfon et Io. Watts. 1724. 4. à;

Tum, quia ín hac editione adeo fplendida, vt emtores facile poffent deterreri , nimis
tenax codicum et primae editionis fuerat, nouam, quae facilius poflct parari, vulgauit editio-
nem, et aliquid remifit feueritatis, Lond. 1732. 8. rec. 1743. 8. (de qua v. lourn. des Scav. a. 1744-
part. 2. pag. 220-232.) 1752. 8. Edinburg. 1733. Glasguae gr. et lat. 1751. 1263. 8. et 1773.
4. — Londini 1775. 8. — . Ad priorem quidem Pearcii recenfionem coeperunt Wetfle-
nii, Amflelodamenfes, textum Longini graecum recudendum curare; fed quia, dum opus
fub prelo fudabat, altera Pearcii editio lucem adfpexit, huius mutationes atque acceffiones
ad calcem notarunt, et abfolverunt editionem a. 1733. 8. ^ Addiderunt Fr. Por/i , commeu-
tar. ex bibl. Verburgii acceptum , de quo vide "Tou». in praefat. — Altera Pearcii recen
fio eft quoque ba(is Heinekenianae editionis. ^

Dionmyfiur Longin vom Erhabenen, | griechifch und teutfch, mebfl deffrn Leben, emer -
Nachricht von fzünem Schriften und einer Unterfuthung ,| was Longin durch. dat. Érhobene:
verflehe, von Carl. Heinrich. Heintken. Dresdae 1737. mai. 8. rec. cum praef. Lifcouii, ib.
1742. (v. Einige Schriften der Altdorf. deutfchen Gefellfchaft, Altd. 1760. 8. pag. 140. fqq.)
Vitae Longini huius epiftolam ad Porphyrium ex huius vita Plotini, graece et germanice
et indici fcriptorum Longini, huius fragmenta gr. et germ. additis notis inferuit Hecinek.
In animadverfionibus, baud fpernendis, ad lib. de fublimitate interdum verba explicuit, fae-
pius de fenfu in vniuerfum et de ipía re atque lacunis quaefiuit et contra Siluanium difpu-
tauit, interpretum copiis bene vfus: in verfione autem vim orationis Longinianae haud 2
fequutus eft.

Longini de fublimi libellus, graece conferiptus, latino, italico, - (per Abbat. Zfntom.
Franc. Gorium;) et gallico (Boilauii) fermone redditus. — Additis annotationibus. Vero--
nae, ex typogr. Io. Alb. "Tumermani. 1733. 4. Graec. textus rcpetitus efl ex Hudfoni edit.
Oxon. 1710. conf. Pai/oni bibl. degli Autori — volgarizzau, tom. II. pag. 220. fq.

΄

εὖ »

Praeclara eft editio, quam curauit b. Morus: Dion. Longinus de fublimitate ex vecene

fione. Zachariae Peartii, — Zfuimadierfones. interprecum excerpfit, fuar et nouam verfionem.
adierit Sam. F. Nathanoel Morus, Vhilof. Prof, Lipf. — Lipfiae fumtu hcred. Wcidm. et Rei-
chii 1/69. mai. 8. Conf. nou. act. erud, Lipf. 1769. pag. 516. fqq. m. Nou. — ldem vir.
humaniffimus et poft fata adhuc celeberr. poflhaec fcripfit Libe/lum. auimavuerfonum ad.
Longin:m. | Lipfiae 1783. mai. g. in quibus primo de notione et potcllate fubiimitatis ele
ganter difpurauit, tum multa Longini retractauit loca, aut vberius doctiusque explanauit. ——
Longinur —. graece: adiecta verfione gallica, cum praefat. vicecommentarii. cura P. Ca-
soli Lauclot, e congregatione S. Mauri. Ratisbonae, 1775. 8. [

Ἂν.

i. Nouiffima

τ
L

Vol 1V. p.439 440 LONGINI VERSIONES. Lib. IV. c. XXXHI. | 85

ΟΠ Nouiífima eaque critica et doclifima editio: .Dionyfii Longini quae fuperfunt , .gr. et
lat.. Recenfuit, notasque fuas atque animaduerfiones adiecit 710. T'oupiw;. Acc. emenda-
tiones Jan. Ruhukemü, (cuius quoque difp. de vita et fcr. Longini laudata faepius, prae-
milla efl.) editio altera. Oxon. e typograph. Clarendon. 1778. mai. 8. et 4. Harl. Primae
editionis quae eodem aano prodierat, cenfurae doctae funt in bibl. Amft. Crit. Vol. I. P. HI.
pag- 32. fa. et in bibl. philol. Gótt. Vol. I. pag. 97. fq.

Sub initium anni 1711. Witebergae in 4. laudatitfimo inflituto D. Heuricur Leonhar-
dur Schurtzfeifchius, | do&tiffuni viri. Conradi Samuglis Schurtzffeischii fratris fui Obferua-
tiones ad Longinum vulgauit, in quibus codicem MS. Ambrofianae bibliothecae et editio-
nem graecam Pauli Manutii fingulari induflria conferens, ingenio atque doctrina fua lo-
cis quamplurimis lucem adtulit non vulgarem. Fabr. 4. G. B«rgerur in toto opere de
pulcritudine oration. copiofiffime illuflrat Longini doctrinam. Πανὶ.

Leo latius in Euftathii Hexaémeron, pag. 6. Neque mimus fur eff, qui bona alio-
rum furripit, quam qui mentir monumenta et. aliorum fludia fuffuratur , et au&orem filentio
praeterit, de quo fi quir plura defiderat , adeat moflror in. Longini de fublimi genere oratio-
mi libellum commeniarior. Spectat huc aliquomodo Allatii ber de erroribus magnorum
virorum in dicendo, qui prodiit Romae 1636. 8. Nam commentarii quidem illi in Lon-
ginum editi non funt, neque //atonii Quaerengii difputatio de iudicio Dionyfii Longini
in comparatione Demoflhenis et Ciceronis, memorata eidem Allatio pag. 45. Apum vr-
banarum. Neque, quae Cofpar Stioppiur contra Longinum fe fcripturum minatus eft, vt
ex Cafauboni epift. 665. cognofcas. ^ Operae pretium interim fuerit adire, quae de Me-
teoris orationis, fiue diclis, in fpeciei fublimibus, reuera [IP] inanibus atque vitiofis fcri-
plit Longino fuffragatus Samuel. JVerenfelfius fingulari diatriba, Bafil. 1696. 4. quae deinde,
eiudem libro de logomachiis eruditorum fubiecta, prodiit Amflelod. 1702. 8.

Virfones: Znglicae [ oh. Hall, Lond. 1652. S. v. L. I. Brüggemann View of the En-
glish Editions, Translations ete. pag. 387.] I. P. S. G. Lond. 1681. (al. 1680. 12.) et 1698. 8.
Oxonii. — a JZ:lffedio, Londin. 1724. cum eius opp. pag. 137- 255. ex verfione Boilauit
factae. Cum notis et narratione de vita Íctiptisque Longini etc. per ΖΡ ἢ Smith. Lond.
1739. 8. the fecond edit. 1742. etc. vid. Brüggemann pag. 388. —, aliae Nic. Piselli
Paátauii 1639. 4. — nt. Franc. Gori, Florent. 1757. 8. v. Paitoni l. c. pag. 229. fqq.
vbi quoqve de II. aliis haud editis verff. agitur, et Heiuefe prolegg. pag. LXX Vil. faq.
Belgica. P. le Clerg. Amflel. 17219. 8. — | Geriianicae Heineckii memorata, et 7. G. Sc/lof-
ftr cum animadu. Lipf. 1781. 8. — — Luffanira, per Cuflodio fofé de Olivtira. | Lisboae,
1171. 12. — Ga/lira ex eleganti verfione Nicclai Boilaui Defpraei, cum eiusdem et 74:-
dríae IDacerii notis, prodiit ad calcem Satirarum Boilauii, qui omnium mazuibus teruntur.
Parif. et Am(lel. 1689. 12. atque inde faepius. In editione Amfl.lod. 17or. 12. accedunt. ob-
feruationes- aduerfus ea, quae Claudius Perraultus in inuidiofa comparatione vete-
tüm cum recentibus, Homero, Pindaro et aliis antiquis fcriptoribus obiecit.- Famdem
Boilauii verfionem cuni eius Daceriique et Tollii notis iam dixi fzbiunctam quoque legi
editioni infigni graecolatinae Longini Traiectinae. Fabr. —Boi/aui ver(io eff quoque cum
3b. o. Boiuini in Boil. Opp. Amftcl.1729. fol. tom. I. pag. x. fqq. In illo tomo funt
"tiam pag. 77. fqq. Boilauii X. criticae animaduer(t. πὸ nonnulla Longini loca, et pag. 117
Eufibij Renaudoz ad décimau in Longinum animadyerfionem; pag. 135. (et in CZeriri bib].
ES fclecta;

36 ΣΙ ΠΡ. XXXIII. ALII ΤΌΧΟ — —— Vol. IV. p. 454i

fclecta, tcm. X. pag. 21r. fqq.) Huetii examen iudicii Long. de loco Mofis in Gen. fiat

lux etc. pag. 152. refponfio ad Renaudot. pag. 158. Clerici obferu. ad X.fect. pag. 168.

De la Motte refponf, animadu. — Praeter ea memorandae funt De δὲ. Evremont obff.

in quasdam Boilauii animadueri. in: Melanges curieux de Pieces attrib. à Charl. de St. De-

nis, Sieur de S. Evremont. Amflerd. 1726. 8. tom. I. pag. 471 --- ( Thom. Hutchinfon)
obif. in mifcell. obIf. vol. T. tom. pag. 145. fq. qui Boilauii verfionem fub examen vocauit.

— Chriffoph. W/ol(ii diff. de eo; quod fublime efl in his Mofeis verbis, γενέσθω Φῶς. ad

Longin. II. Y. fe&. O. Lipfiae, 1734. 4. vt Auhukem. ad Longin. ed. Toupii, pag. 250.

Mofen Mendelfon aliosque mittam, qui paffim de hoc Longini iudicio dilputarunt. —

Io. Guil. Bergero praefide diff. M. Io. Steph. Pilarici, de delectu Longini, Witteb. 1712. 4.

ag. Lebrecht. I'lkte ὕψος fcriptorum diuinorum e Longini excelfa difciplina expenfum

ΤΙ. difpp. Witteberg. 1758. 4. — — Notari etiam aldique poteft fatira in poetas quofdam

ingenio abundantes et vero lafciuientes. —.Z4nti- Longin oder die Kunfl, in der Poefie zu

kriechen, anfinglich von dem Herrn D. Sc/uvif? den Englándern zum Beften gefchrieben,
jetzo zur Verbefferung des Gefchmacks bey uns Deutfchen veberfezt etc. (von Io. loach.

Schwabe.) Lipfiae 1734. 8. Harl. Critical Eflays 1. Obferuations on the Sublime of Lomn-

nu$ étc. (auct. Greez) Lond. 1770. 8. ludices tres vocum fere omnium quae occurrunt 1) in

D. Longini Comm. de Sublim. et eiusdem Fragm. 2) in Eunapio 5) in Hieroclis comm. im

aurea Carmina Pythagorae. —Concinnauit c5. Robin/on, Oxon. 1773. 8.

Varii. MMSti Codices libri Longiniani exftant, quorum partem iam memoraui, [et quo.
rum notitiam ego fupra locupletaui,] fed vniuerfi illi ex vno codice regio Parifienfi pro-
fluxiffe videntur Richardo Simoni libro 2. Epiftolarum fclectarum, gallice editarum, epift. 24.
pag. 145. feq. quod ex eo colligit, quoniam eaedem in omuibus lacunae occurrunt, vt
fcct. 3. duorum, et fect. 9. octo foliorum.

Alii Longini.

Cafíur Longinus, de quo Plutarchus in prooemio libri IX. conuiualium quaefl. — Verba ἐπὶ
ξένης ibi de exfilio accepit Nic. Antonius lib. de iure exulum, pag. 72.

Cornelius Losgizur, cuius epigrammata quaedam graeca leguntur in Anthologia pag. 453.
555. edit. Wechel. [Brunck. anal. lI. pag. 2oo.]

Longini, quorum mentio. in infcriptione Ancyrana apud /ontfauconum. pag. 165. palaeo-
graphiae graecae, T. Λονγεθνῳ 7) Παυλείνῳ Γ. Aovyeswos Σάρανγις καὶ T. Acvyémes
Κλαυδιανὸς πατρὶ μνήμης χάριν.

Longinus, monachus, calligraphus circa A. C. 1272. cuius apud eundem Monffauconium
mentio, pag. 65. 102. 322. :
Longini Martyres, de quibus Martyrologia 24. April. 2. Mai. 24. Iun. d etc.
Longixi, de quibus Infcriptionem lapidis, in comitatu Ceflriae non ita pridem effoffi, ad-

fert Ioh. Hudfonui: F/auius Longimus trib. mil. leg. XX. Longinus filius eiur, dono

Samofata,

fr) Vetercs librarii atque ita fculptores quoque — C. Tacobo Gronouio etiam obferuatum praefat, ad
paflim negligunt Grammaticorum illud fcitum, yx, Harpocratiouem.
vel, yx, vel, yv ponendi pro »x, vx, vy, vt V.

ΕΟ 5... XXXIII. 87

Vol. IV. p. 441 INDEX SCRIPTORVM.

Samofata, Fabr.-. Claudius. Longinus in lfcrizioni antiche delle Ville et de' Palazzi
Albani a Gaiet. Marino editis Romae 1785. 4. pag.25. Harl.

Mitto alios huius nominis in Gruteriano infcriptionum opere, tum-octo vel nouem
confules Romauos et duos Anaflafio imperante tyrannos, ZLongimum item exarchum Ra-
vennatenfem fub luflino iuniore, et quod militis memoriam, qui latus CHRISTI λόγχῃ

"fiue lancea perfodit *), Longini nomine celebrant Martyrologia 15. Martii, quemadmo-
^dum Menologia hoc nomen 26. Octobr. tribuunt centurioni, qui fub cruce flans infigne
"illud de filio DEI teftimonium edidit *. In Pfeudo.Lino de acis S. Pauli incerta fide
traduntur a Nerone ad Apollolum miíli, qui nuncium de fupplicio perferrent, Megiftus,
Longinus et Ace(lus, et fermonibus Pauli, vt CHRISTO nomen darent, paífi fuerint fe

perfuader;.

- XL Index feriptorum, in Dionjfi Longini libro περὶ ὕψες memoratorum **).

4.

Aefchines, fragm. r.

Aefchylus diiudicatur, 15, 5. eius locus. ib.
Amelius, fr. 5, 2. fr. 6, 2. 3. diiudicatur fr.

5, 6. :

Ammonius 13, 5. Platonicus 5, 3. reprehendi-
tur, fr. 5.

Amphicrates 3, 2.

Anacreontis idiotifimus 3t, r.

Annius, Stoicus, fr. 5, 2. 5.

Apollonii Argonautica fine vitio, 33, 4.
Aratus, loca eius, 10, 6. 26, 1.
Archilochus, Homeri imitator 15, 3. eius lo-
*' cus, το, 7.

Arimafpia, carmen, 1o, 4.
- Ariftides, fr. r.
Ariftophanes, 40, 2. eius locus, fr. 5, 5.
Ariftoteles, 52, 3.

Athenaeus, Stoicus, fr. 5, 4.

55) De hoc Longino et huius fabulae origine
vid. Saubert in varr. leCion. Matthaei pag. 235.
Hem.

i£) In bibl. Cois/iz. tefte Montfaucon , merno-
rántur pag. 82. ín cod. faec. IX. S. Longini mi-
litis vita, gr. — pag. 211. cod. Martyr. (δ. Lou-
Blni centurionis, d. XV. Oct. item in codd. 7in-
dobou. tefte Lambecio vol VIII. p. 476. 536. 551-
557. — Paflio S. Losgini matyris d. X. Dec. in
cod. Bodleiano MMCCCCXXXLI. nr. 22.

B.
Bacchylides, Pindaro inferior, 33, 5.
€.

Calliflhenes, 5, 2.

Cecilius, 8, 1. eius liber de fublimitate t, 1-
Platoni Lyfiam praefert, 32, 8.

Chryfippus, fr. 7, 1. "

Cicero cum Demofthene comparatur, 12,

3. 4.
Cleantbes, fr. 7. 5.
Clitarchus, 5, 2.
Cronius, fr. 5, 6.

D.

Democritus, Platonicus, fr. $, 2.
Diodotus, Platonicus, fr. 5, 3.
Demoflhenes, fr. i. comparatur cum Cice-

rone et Platone, 12, 3. 4. cum Hype-
ride,

Longinus abbas, cuius fchol. in fermones afce-
ticos Iíaaci Syri Anachor. in cod. Coisl. CCLXVIII.
apud Montfauc. pag. 312. Harl.

uu) Tollius indicem fcriptorum plurium inferu-
erat indici rerum et verborum, et Fabricius
péginis edit. Hudfoni adcomimodarat: quam quum
non omues ad nianus habeant, (neque ego illa
vfus fum,) indicem fe&ionibus harumque para-
graphis textus aptum et auctiorem ex Mori exem-
plo recepi. Zar/.

398 ΕΠ IV. c XXXIII.
ride, 34. diiudicatur, ib. exemplar eft
metaphorarom víurpandarum, 32, 2. eius
hyperbata efücacia, 22, 3. interrogatio-
hes, 18; t. loca, 2, 9. 16, 7. 15, 0.
16, 2. 20, 1. 27, 3. locus numerofus 59,
4. praeflantia, 34, 4. verfus ionicus et
hexameter fr. 5, 4.

Demofihenes Crithinus, fr. x. :

£.

Fpicurus, fr. 7, t.

Eratoflhenes cedit Archilocho, 43. 4.
Eubulus, Flatonicus, fr. 5, 5.
"Euclides, Platonicus, fr. 5, 3.
Eupolis, eius locus, 16, 3.

Euripides diiudicatur, r5, 3. eius loca, r5, 2.

4.15, 9. locus verbis tenuis, numero
fublimis, 40, 3. 4.

G.

Gentilianus Amelius, vid. Zmel,
Gorgiae Leotini verba tumida, 3, 2.

H.

Hecataeus, eius loca, 27. 2.

Hegelias, 5, 3.

Heliodorus, fr. 32. Peripateticus, fr. $, 2. 5.
eius enchiridion, fr. 4, 10.

Hephaeflio, eum fequitur Longinus in metro
tractando fr,3, 2. eius liber de metro
diiudicatur, fr. 5, 11.

Herennius, Stoicus, fr. 5, 4.

Herodotus, Homeri imitator, 13, 3. eius hy-
perbole laudatur, 38, 4. idiotifmus, 31,
2. loca 22, 1. 26, 2. 43, 1. locus frigi-
dus, 4, 7. periphrafis, 28, 4.

Hefiodus, locus eius, 13, 4. verfus reprehen-
henfus, 9, 5.

Homerus, 15, 5. 26, 1. 3. 27, I. 4. etfi peccans
interdum, Apollonio et 'Theocritus non
peccantibus praeferendus, 33, 4. vitia
bonis compenfat, 33, 4. eius alvndeta,
I9, 2. loca, 15, 3. 26, 1. 27, t. 4. loca

INDEX SCRIPTORVM N

fublimia, 8,2. 9. 4.5. 6. 8. 1o. — τὸς
5. Iliadi Οὐν δα diilimilis, 9, x. Odyf-
ἴξα lliade recentior et inferior, 9, ra.
13. Odyffea puerilis interdum, Q..14.
Hyperides diiudicatur, 38, 2. cum | Demno-
fihene comparatur, 34. eius locus, I5, IO.

1.

Ion, Chius, Sophocli etiam labenti poflhaben. .

dus, 335 5.
Ifaeus, fr. r.

lfocrates, fr. 1. eius difcipuli particulis abu.
tuntur 21, 1. eius hy perbole, 38, 2. conf.

4 2.
kh.
Lyfias, fr/r. praefertur Platoni a Cecilio;
32, 8.
Ly(imachus, Stoicus, fr. 5, 4.
A.

Matris, 3,2. [forte Thebanus, v, Toupii not
ad Longin. pag. 278. fq.]

Medius, Stoicus, fr. 5, 2. 5.

Moderatus, fr. 5, 6.

Mofes, eius locus fublimis, 9, 9.

Mufonius, fr. 5, 4.

N.
Numenius, fr. 5, 6.
O.
Origenes, Platonicus, fr, 5, 5.
P.
Parmenio, 9, 4. í
Paullus, Tarfenfis, fr. τ.
Phaebio, Stoicus, fr. 5, 2.
Philiflus, 40, 2.
Philoxenus, fr. 3, 2.
Plato, 12. fludiofiffimus Homeri imitator 13,
3. in metaphorarum vfu intemperans 32,
s. poflponitur Lyfiae a Cecilio, 32, 8.
eius cum Lyfia comparatio, 35. defcri-
pto corporis humani, 32, 5. loca 12, 5.

23, 4.

*

Τ᾿ Vol. IV. p. 443.

3, 4. 27. 2. 29. loca frigida, 4, 6. pe-
riphrafes reprebenduntur, 20.
Plotinus, fr. 6, 2. platonicus, 5, 2. diiudica-
tur, fr. 5, 6. reprehenditur, fr. 5.
Porphyrius, fr. 5, g.
Proclinus, platonicus, 5, a.
Ptolemaeus, peripateticus, fr. 5, 4.

S.

Sappho, eius carmen, Io, 2.3.

Simonides, 15. 7.

Sophocles, eius locus, 23, 3. phantafiae r5, 7.
Btelichorus, 15, 3.

T:

[Poflumius "Terentianus, cui Longinus librum
inícripfit, r, 1. vbi v. Fabri not. Longi-
nus eum paílim vocat φίλτατον. ἥδι-
Sov, Φιλοτητα, Graecum, xgeziscv, vn-
de Fabricio videtur σοί] rempublicam.
Harl.]

[Texvéyen Qoi, 12, 1.]

"Themiftocles, ftoicus, fr. 5, a.

"Theocritus, 53, 4.

SCRIPTA LONGINI DEPERDITA.

Lib. IV. c. XXXIII. gg

Theodorus, 3, 5. [Langbaen. intelligit Theo-
dorum Gadareum, qui, Gadaris natus, do.
cuit Rhodi; hinc fe dici maluit Rhodium,
quem fludiofe audiífe dicitur Tiberius
Caefar. Quinclil. HIT. x. v. infra in elen-
cho rhetor. graec. ἢ. v. Har.

"Theophraflus, 32, 3.

"Theopompus, eius idiotismus, 31, 1. locus,
43. 2. 3.

"Thrafyllus, fr. 5. 6.

"Thucydides tempora permwtat, 25, 1. eius
hyperbata, 22, 3. hy perbole laudatur, 58,3.

"Tünaeus frigidus, 4, r. [vbi v. IToupii not.
pág. 284.] eius locus, 4, a.

"Timarchus, fr. 1.

X.

Xenophon, fr. r, 27. fect. 4. 4 ets. 32, 5.
[Longin. fect. 8, r. memorat librum
Íuum de Xenophonte. Forte pars fuit
τῶν Φιλολόγων. Harl.)

Z5

Zeno, fr. 7, 3.

Zoilus, 9, 14.

XIL Scriptorum Longini "") deperditorum. breuis motitia, a Langbatmio εἰ Hud-
Wt fono maximam partem colleiia :

[Sed curatius ac fufius difputarunt de Longini fcriptis deperditis Ruhnken. in diff. $. XIV. et Tou-
pius in notis ad Longin. pag. 4ot. Har]

τ. Περὶ τὸ κατα Deis.

Τὰ in impreffis et manu exaratis Suidae codicibus reperiri te-

flatur Kuflerus, etfi Langbaenius malit Maóig, vt λέγος Demoflhenis intelligatur:
Hudíonus Mzd/e, vt defignetur floicus philofophus hoc nomine, Longini aequalis,
cuius apud Porphyrium in Plotini vita et apud Proclum [Ibr. 4. polit. Platonis p. 415.]
mentio, ita fubintelligendum vocabulum ὄντος, vel καλθ, vcl vé^ag, aut eiufcemo-
di aliquid. Fabr. Vide fupra $. IX. not. f. fed Hudfoui coniectura efl fala. Nam
Medius, (loicus, in alio libro fuit a Longino refutatus, v. mox, nr.18. Zeum. Atque

vv) Plurima fcripfiffe Longinum et Suidas te-
flatur, et Eunapius in Porphyrii vita confirmat,
qui elogium eius texuit his verbis: Λογγῖνος δὲ κατὰ
τὸν χρόνον ἐκᾶνον βιβλιοϑήκη τις ν ἔαψυχος καὶ περι-
mur μεσᾶον - - - μακρῷ τῶν τότε ἀνδρῶν τὰ πάντα

Vol. VI.

mihi

, - »? - * -

&pisoc, καὶ τῶν βιβλίων τε αὐτῷ πολὺ πλῆϑος Φέοε-

E D " vox

Tx, «mj τὸ ᾧερομενον SBuswu(trU] καὶ e is κατέγνω
' € - ,» ' , *

τινὺς τῶν παλαιῶν, S τὸ δοξασϑὲν ἐκρώτει πρότερον,

&AX καὶ Λογγένᾳ ἐκρυται κρίσις,

Μ

go Lib. IV. c. XXXIII. LONGINI ^ Vo. 1V. ν. 443 24

mihi placet fententia. Ruhnfenii, qui legit περὶ 78 κατοὶ Media fcil. λόγω, i.e. de
Denoffhenis oratione in. Midiam,. et pertinere, "iudicat, ad quaeflionem, inter rheto-
res agiratam, Midiana vtrum elfet χαρακτῆρος παϑητικθ. an πραγματικδῖ v. Pho-
tium, bibl. cod. CCLXV. pag. 1470. Idem fufpicatur, librum fuiife partem τῶν Q»-
AeAcywy. Contra Toupius legit Mzdie, et philofophum floicum intelligit; plenam

autem infcriptionem fuile περὶ τῶν μορίων τῆς ψυχῆς κατὰ Μηδία ex Procli loco
cit. colligit. Harl.

2. ᾿Απορήματα Ὁ μηρικο. — Suid. atque idem opus vel ex duobus proximis vnum refpicit
Euflathius, qvando in commentariis ad Homerum Longinus ipfi laudatur: Diony-
fius vero ἐν τῇ ἐ ἀπόρων, quem citat fcholiorum minorum auctor ad Iliad. (2. 398.
diuerfus mihi a Longino videtur. [conf. fupra, vol. 1. pag. 516.]

3. Ei φιλόσοφος “Ὅμηρος. Suid.
4. Προβλήματα 'Opxes καὶ λύσες. ἐν βιβλίοις β΄. Suid.

' M Y e ' € αν ΟΣ, Uy m fid

5. Τίνα zraQu τὰς igogims οἱ Τρωμματικοὶ ὡς ἱξορικα ἐξηγϑνται. quaenam contra hidem
hifloriae tamquam hiflorica enarrent grammatici, id. [eodem Suida tefle, Cecilius,
quem in libr. II. Y. reprehendit, fimilem librum fcripferat. ]

6. Περὶ τῶν Ὁμήρῳ πολλὼ σημαινεσῶν λέξεων. libri quatuor, Id.

7. ᾿Αττικῶν λέξεων ἐκδόσε;ς β΄. κατὸ φοιχᾶον. — Atticarum dictionum editiones duae, or-
dine alphabetico, id. Videtur idem opus effe, quod in fronte Suidae memoratur,
inter fcriptores, quibus ipfe ad condendum lexicon fuum *"") vfus eft: Λογγῖνος ὁ
Κασσιος, λέξεις κατοὶ soe. Etiam Jacobus T'olliur teflatur, fe εχ bibl. Ciam-
pini nactum contenta Lexici facri inediti, cuius haec inferiptio: [IP] [ab impoftore fa. -
cla, iudice Ruhnk. pag.38.] Λεξικὸν ἐνδιαϑέτων γραφῶν ἐκτεθὲν παροὶ Στεφοΐνε
καὶ Θεοδώρα καὶ ἑτέρων λεξικογράφων, Κασσιωνδ καὶ Λογγίνδ φιλοσόῷϑ.

8. Acfes ᾿Αντιμώχε καὶ Ἡρακλέωνος. Suid. Ab hoc iam notaui diuerfum videri Diony--
hi Phafelitae περὶ τῆς ᾿Αντιμάχξ ποιήσεως. quod citat auctor vitae Nicandri, a quo

etiam idem περὶ ποιητῶν laudatur. Fabr. [fubfcribit huic iudicio euhn&en. Pag. 42. et
pag. 38. fq. de Heracleone. Harl.]

9. περὶ ὠρχῶν. Porphyr. de vita Plotini, c. 14. et Holíten. in vita Plotini.

10. περὶ ὁρμῆς.» dt inflin£u. f. adpetitione, opus philofoph. ad Cleodamum et Porphyrium
id. c. 17. pag. 120. [vid. Toup. pag. 401.]

11. περὶ T£A8s contra Plotinum et Gentilianum Amelium, cuius prooemium feruauit idem

Porphyrius, c. 20. pag. 127. feq. Fabr. Porphyrius pracfationem huius libri et par-
tem

4010) Sed illum fcriptorum indicem ἃ mendace ᾿ανκόριος, item locum in Photii lex, inedito, v. Eég- -
mangone confe&um effe, oftecdit /'a/cken. in. Qo deprompta fuiffe ex illo Longini vocabula-
"Theocriteis pag.295. fqq. Compara Torp adLormi- rio. Zar.
gin. p; 403. qui putat, loca Suidae in Αὐωνάριος ct

Vol 7V. p. 444 SCRIPTA DEPERDITA. Lib. IV. c. XXXIH. οι

x tem epiflolae Longini ad Porphyrium conferuauit, et inter fragmenta Longini rece-
perunt, emendarant atque illuflraruat Tollius, et reliqui recentiores Longiuiani libri
- editores, v. Toup. not. pag. 393. fqq. Harí.

12. Epiflola ad Amelium, qua refellit eius epiftolam, ad magnitudinem libri productam et
ad Longinum miffam, περὶ 78 τρόπϑ τῆς Πλωτίνα Φιλοσοφίας , id. pag. 132.

13. περὶ τῆς κατὼ Πλατωνα δικαιοσύνης, aduerfus eundem Amelium. id. pag. 131.

15. 16. περὶ τῶν ἰδεῶν, aduerfus Plotinum, et de eodem argumento aduerfus Porphyrium,
Plotini de ideis fententiam Longinianae, quam ante probarat, praeferentem , οὐντί-

γοωφή. ibid. Refpicit Syrianus, Longinum laudans in 12. Metaphyf. pag. 59.

17. Epiftolae complures, e quibus fragmentum vnius ad Porphyrium, in qua eum rogat,
vt ad fe in Phoeniciam veniat adferatque fccum | Ploüni fcripta emendata, id. c. 19.

pag. 123. feq.

18. πεοὶ ψυχῆς, e quo opere οντίρῥησιν aduerfus Stoicos, corpoream animae fubftantia
tribuentes , leruavit Eufsbius XV. 3. [21. pag. 822. ed. Parif. a. 1628 ] praeparat. euan-
gelicae. Confer Proc: ad lib. IV. Platonis de Rep. pag. 415. Fabr. —Tollius et re-
liqui recentiores editores inter fragmenta Longini receperunt et expofuerunt atque ad
hos commentarios To//üu; pag.252. et Ruhnkem. dill. pag. 41. retulerunt Longini cum
Medio difputationem, nr. r. fcript. deperdit. memoratam. 7ar/.

το. Longinum ἐν τοῖς Φιλολόγεις (lul. βίβλοις vel evyyezupuaci) citat auctor vitae Apol.

lonii Rhodii, vt probet, "arrham eíle Cretae vrbem. — Nihil vero ad Longinum, vt

exiflimo **), Dionyfius ἐν Κριτικοῖς, laudatus Lairtio lib. 1, in "Thalete c. 38. nam

et Dionyfius, Halicarna(icüs, intelligi potefl, qui κριτικο fcripfit, ne dicam, viros do-

étos legendum fufpicari in Κρητικοῖς vel χρονικοῖς. Fabr. De hoc opere, quod Lon-

gino critici nomen gloriamque inprimis paraífe videtur, et cuius iacturam, εἴ, quod

valde doleamus, egregie copiofeque difputat Aunken. difp. $. X. Fuit vero liber, in

quo Longinus de antiquis, etiam actati fuae proximis fcriptoribus , in vtramque partem

i iudicaret, et quamdam velut ingeniorum ageret cenfuram. Titulus erat, οἱ Φιλό-

λογοι, i. e. variat eruditionis fludiofí: quare non opus eft, vt cum Fabricio aliud no-

men fubintelligamus. ^ Grande autem opus fuiffe videtur: nam liber XXI. laudatur

a Io. Siceliofía in comm. msto in Hermogenem περὶ ἰδεῶν. Δὲ tamen pauca fuüper-

funt Longini fragmenta. — Ad Longini QuAcAoyss etam rcferendum, | cenfet Ruha-

ken., eius de Ari(lide iudicium, quod exftat apud Sopatrum, prolegg. in Ariflid. p. 3.

' ldem arbitratur, το περὶ Ξενοφῶντος» quae ipfe Longinus Π. T. fect. 8. comme-

morat, nifi quis pro commentariis in. Xenophontem habere velit, partem fuiffe τῶν
φιλολόγων. Harl.

M 2 20. 'Odas-

» xx) Fabricio fub(cribit Relnken pag. 42. Nam. fe. Nam Diogenes, quacumque demum: acetate
»falfum eft, ait, quód dicitur, Longinum per vixit, certe aute Longinum vixit.* Zar.
"temporis rationes a Diogene commemorari potuif-

ο2 11}. 177. ε. XXXIIT. LONGINI Vol. IV. p. 444 345

20. Ὀδαίναϑος, de rege Palmyrenorum Odaenatho λόγος fiue liber, feriptus, vt videtur,
po eius necem. Meminit Libanius in Epi iflolis ineditis, didnt verba a Bigotio com-
municata cum T. Fabro. Ὀδαΐναϑος ὃ λόγος" οΛογγίνδ δὲ ὁ λόγος. ἐγὼ μὲν ἀπαι-
τῷ, σὲ dà dàvegs καὶ γενέσθαι δίκαιον περὶ τὴν ὑπόσχεσιν. Fabr. Mia epiflola in
editione Wolfiana Libanii epp. maiore numeratur 998. pag. 466. Nomen autem num-
morum aucloritate reclius fcribi ΟὈϑενώθϑης, per e, Wolfius ad epift, 925. pag. 432.
cum Spanhemio flatuit. llla, quam rogat Libanius, oratione, (inquit Ruhnken.
pag. 42) fi Longinus Odenathi laudes complexus eft, vt nobis videtur, concidit, quod
narrat Trebell. Pollio XXX. tyrann. 17. Zenobiai caedis Odenathi coníciam fuiffe.
adde Toupii not. pag. 402. Harl.

21. Nefcio, qua fide Ge/nerus in Bibl. fcripfit, Longini opufculum de aciebus bellicis (περὶ
τάξεων. vt Aelius Harpocratio, rhetor, Suida tefle, fcripfit περὶ τῶν παροὺ Ξενοφῶντι
ταξεων) graece feruari Romae. — Dionvfi ufi i Longini opnfeula de magnitudine. orationis
εἰ de aciebur. bellicis et περὶ ὕψας λόγξ ῥητορικὸν liber imperfelur ,| graece. fruantur
Romae. | Poffremum [WU] D. Diegur Hurtadus Caefaris legatus Venetiis habet. — Certe
liber, quem memorat, de maguitudine orationis non videtur alius effe, quam quem
TROC "regi ier et forte magnificam orationem pro magnitudine orationis
dicere voluit. :

22. Τὰ περὶ Ξενοφῶντος. Longinus ipfe lib. de füblimi oratione fect. 8. ὡς καὶν τοῖς περὶ
Ξενοφῶντος ὡρισάμεϑα. [ν. ad nr. τ9.

23. In Platonis Timaeum an fcripferit aliquid, vt ex Proclo colligere quis poffit, nolo ad-
firmare. Fabr. Longini tamen commentarium in Platonis "imaeum, vel potius in
prooemium Tina, Íaepe laudat Procíur in eumdem dialogum, pag. 1o. 1r. 16. 20.
21. 29.50. 63. 98. v. Ruhnken. pag. 14. qui etiam memorat pag. 13.

b) Longini in Platenis Phaedonem commentar., laudatum ab Olympiodoro comment.
inedito in eumdem dialogum pag. 379. D. et obferuat, Longinum non folum res, fed
etiam verba Platonis perfequutum effe. Zar.

24. Τέχνη ῥητορική. Schol. Hermogenis pag. 380. [ed. Ald. ex qua illam particulam Lon-
gini editt, in fragm. pofuerunt.] Etiam in fyntagmate expofitionum variorum auctorum
in Hermogenis artem rhetoricam, quod manu exaratum exf(lat in bibl. Vindobonenfi,
tefle Lambecio lib. VIL. pag. 257. [ pag. 550. ed. Kollar.] Longini commentarii conti-
nentur. [v. fupra, in cap. de Hermogene.]

25. περὶ συνθέσεως Acyav, lib. de fublimi oratione fedt. 5 39. Longinus ipfe teflatur, fe de
hac fatis copiofe tracla fl in duobu: commentariis : pum ἧς ἐν δυσὶν ἀποχρώντως απὸ-
δεδωκότες συντάγμασιν ὕὅσαγε τὴς ϑεωρίας ἡμῖν ἐφικτά. — Exflat et fimilis argumenti
libcr inter Dionyii;, Halicarnaffei, opera, de quo lib. 4. c. 31. [vol. IV. pag. 395. vbi v.
nor./.] Ex illis Longini petitum videtur teftimonium de rhetoribus, quod ex co-
dice MS. Vaticano euangeliorum, cum Hudfono Zaccagnius communicauit : Aey'fi-
νος ὁ καὶ Ῥήτωρ, τὴν τῶν μεγάλων ῥητόρων ἀπαρίϑμήσιν συνέταξεν ὅτως" κορωνὶς δὲ
ἔξω λόγδ παντὸς, καὶ Φρονήμωτος 'EAAquxg Δημοσθένης) Aucixs, Αἰσχίνης» Ad

seidne,

D

Vol. IV. p. 445} 446 SCRIPTA DEPERDITA. Lib. 17. ε. XXXIII 93

seins , "lees , Τίμαρχος. Ἰσοκράτης Δημοσϑένης ὁ ὁ καὶ "m xgidives , Ξενοφῶν.
πρὸς r&Tos Παῦλος ὁ Ταρσεὺς, ὅντινα X9] πρῶτόν φημι προϊξοώμενον ὄγματος ὠνα-
ποδείκτο. —Poflrema de Paulo, apuflolo, a Chriftiano homine adiecta funt. Fabric.
Illud tcflimonium inter fissipents apud Morum et Toup. primum occupat jocum,
atque a A'u/nknio ad Rutilium Lupum, pag. 88. emendatur atque illufiratur.. Adde
eumdem in hifloria critica oratorum graec. pag. XCV. fq. Poflrema de Paullo effe
prorfus alienum additamentum, Auhs&en, 1. c. priore, et in ed. T'oupii pag. 250. atque
JMorur, pag. 643. fq. edit. recte, opinor, exiflimarunt. add. Toupii not. pag. 390.
Nogelius tamen, Prof. quondam Altdorfin. id de Paullo iudicium adferit Longino in
dilput. in iudicium Longini de apoflolo Paullo, Altdorf. 1772. 4. Harl.

26. περὶ παϑῶν fingulari volumine fcripturum fe recepit ibid. fect. vlt. περὶ ὧν ἰδίω προή-

γεμένως ὑπεσχόμεϑα γράψειν ὑπομνήματι.

27. περὶ μέτρων [ἔπε fcholia in Hephaeflionis enchiridion] fcripfiffe Longinum, ex fcholiis

[28.

ad Hermogenem pag. 387. colligas, vbi etiam Hephaeflion citatur, cuius de illo ar-
gumento eruditum librum nec minus doclis fcholiis graecis. illuflratum habemus. | Ho-
rum maximam partem e Longino petitam effe, patet ex huius libro περὶ μέτρων,
quem ex Vaticana bibliotheca depromtum vidit Zv//f'enius 55) apud Allatium, cuius-
que particulam a lac. de St. Amand ex cod. Vatic. defcriptam accepit Zudfonus, et
in praefatione ad Longini περὶ vss librum [] publicauit. Titulus fic fe habet:
ἐκ τῷ Λογγίνδ τῷ φιλοσόφε. Et mox fequitur: Tz προλεγόμεναι εἰς τὸ τὸ Ἡφαν-
ςίωνος ἐγχειρίδιον περὶ μέτρων sixev. Fubr. Scholia illa fuperfunt in codd. MSS. (fic,
tefle Sylburgio, fuit quondam in codice bibl. Heidelberg. forfan Vaticanae bibl. poft-
ea illato, Hephaeflion cum prolegg. Longini:) ex quibus partem publicarunt 70.
Hudfon in fua edit. et ex illa Fabricius h. ]. in vet. edit. atque, aliis ducbus ex codd.
Parif. additis fragmentis, 10. Boiuinur in poflumis Boilauii operibus, Parif. 17:2. 4.
et Amll. 1715. v. . Fabr: lib: V. c..7. vol. VII. pag. 16. fq. vet. edit. qui iam ante Paw
in Hephaeflione ipfo pag. 25. ed. Parif. et Corn. de Paw. vbi ex vulgata lectione Lon-
ginus ab Hephaeflione citatur, vocc. καὶ Λογγῖνος corrigit et fcribenda iudicat καὶ
λογία. Atque haec emendatio vel ex fcholiafle ad Longinum, vbi i Epicharmi drama
λόγος καὶ λογία ciratur, petita probabilior eft, quam Paw fufpicio καὶ λογιῷ. Fragmen-
tum illud, quia cum binis aliis Heinecke, Pearcius, Morus ac Toup. in fuis editionibus
rétafléndéin curarunt, emendarunt et expofuerunt, nolui ex vet. Fabricii edit. hic repe-
tere. Magna etiam pars ab initio fere totidem verbis exflat in fcholiis ad Hephaceflionis
enchiridion pag. 76. ed. Corn. de Paw. Boiuinus autem contulerat cod. Parif. et Am-
brofianum, ac notas atque verfionem adiecerat. Zar/.

περὶ ἐθνικῶν" Vetus grammaticus in cod. CCCLXXXVII bibl. Coislin. apud Montfau-

ton pag. 597. Longinum iis adnumerat, qui de Gentilibus fcripferunt: Ὅσοι περὶ
M 3 ἐθνικῶν

vy) Dinarchum vocatum effe xo/3woy fiue hor- Αἰσχίνης» Ὑπερείδης, "louios, Navegxos, Δημοσϑέ-
deaceum Demof[lhenem, teftatur Hermogenes. Con- νης ὁ κρίϑινος, Ἰσοκράτης, ᾿Αντιφῶν. Harl.

fer Scholia Graeca ad Hermog. pag. 415. Fabr.
Hinc Ruhnken, priore l.c. fic corrigit plura — —

zz) Cap. 6. de vita Porpbyrii, fupra p. 238,

Lib. IV. c. XXXIHT. APHTHONIT CODICES.

94 Vol. IV. p. 4380 459
ἐθνικῶν. ᾿Ωρίων Θηβαῖος. Μητρόδωρος, Φιλόξενος, Λογγῖνος. — Mirum eft, ait
Ruhiken. diff. pag. 39. Stephanum Byzantinum, in Εϑνικῶν fcriptoribus commemo-
randis in primis diligentem , nullam Longini mentionem facere. Adde 'oupii not.
pag. 403. Harl.

XIII. APHTHONIVS, fophifla Antiochenus, Ariflide, cuius orationem ὑπὲρ τῶν τεσσ
cxgav ^) laudat, et Hermogene, (quot annis, vel [I] faeculis non dixerim.;) iunior "),
cuius progymnafmata rhetorica ^) duobus additis auxit; fiue potius, vt paulo ante ex Mat-
thaeo Camariota notaui, duo in quatuor dispefcendo diftinctius propofuit et exemplis illu-
íflrauit *). Iuniorem etiam atque adeo alium hunc effe oportet ab. Zph/Aonuio, quem fine
fophiftze elogio addito memorat Suidas in Σέργιος, teflaturque, fuiife patrem Sergii, Zeug-
imàten(is et Sabini, fophiflae, qui Hadriano imperante floruit. — Alius quoque Zphthoniar,
quo "Theodoritus in Hift. religiofa, et alii item ApA/houii quinque vel fex, ad quos S. Nili
Epiílolae ex(lant. [S. Z/ph/honii et aliorum martyrium in cod. Florent. monat. B. Mar.
tefte Jontfaucon in Diario ital. pag. 364. 7fphthoniur, manichaeus, in Photii narratione, a
Montf, edita in bibl. Coislin. pag. 357. med.] Nec minus ZphiAhoniur, comes, ad quem
heroicum poéma fcriptum a Panolbio, poéta, commemorat Suidas in Πωνόλβιος. — eli
Fefli Aphthonii fragmentum de carminis adpellatione citatur ab 7f. P'ojfio lib. de viribus
rhythmi et poematum cantu, pag. 9o.

£Codd. MSSii, quorum equidem notitiam dare poffum, hi fere funt. Montfauconi
tamen bibl. bibliothecar. quoniam multa habet incerta, et obuia efl, compilare nolui. In
bibl. Laurent. Medic. F/oreniiae. Aphthon. progymn. cum fcholiis vberrimis marginal. in
cod. XV. et in cod. XXII. et cod, XXVII. plut. 6c. (Bandin. cat. M. col. 604. col. ὅτι et 615.)
in cod. XXV. eiusdem plutei, prolegomena in Aphth. progymnasm. cum textu Aphthonii
et commentariis in illum. — (Bandin. IL. col. 614.) — Progymnasmata cum fcholiis et glof-
fis in cod. X. plut. 87.. (Bandin. HII. col. 390. nr. 7.) — In bibi. monaft. B. Mariae Aphthon.,

cum Hermogene, tefle /Montfaur. in diario ital. pag. 596.
Venetür

a) Aphtkon. progymnasm, vbi de Ethopocia,
pag. $2. edit. Scobarii.

b) Saxius τὰ Onom. T. p. 394. actatem Aphtho-
nii et Theonis ad a, Chr- circ. 3:5. refert, et,
equidem, ait, ab hac ipfa fiue fuperioris, fiue hu-
ius faeculi aetate, quae fophiftarum feraciffima eft,
neutrum diucli et feiungt velim, Ὡς Apbthonii
ratione docendi et dicendi bene iudicat Camerar. in
praef. ad (uam editionem. arl.

c) Suidas vocat Ezs τὴν Eopoyifvss τέχνην προγυκι-
γώσματα, nifi duo diuerfa Aphthonii fcripta his
verbis voluit indicare, Progymnasmata nimirum,
et in Hermogenis artem Commentarios, Anony-
ius auctor graeci in Aphthonium commentarii ad-
pellat προγυννώσματα τὴς Ῥητορικῆς, Aphthonii ge.
λέτας legiffe fe teftatur Phoiius Cod. ΟΧΧΧΠΙ.
quae interciderunt. Laudant praeterca Aphthonium
"Ezetzes, Euflathius, "'homas Magifter, Matthaeus

Camariota, qui Antiochenum vocat, et alii. Non
meminere, quod miror, fi iuniores funt, Priícia-
nus et 'Theo, qui de progymnafmatis. fcripferunt,
Fabr. Omnino diuería funt et in cod, Matrit. fu-
perfunt Zfphthonii progymnasmata in Hermoge-
nem, v. fupra in notitia codd, msst. Hermogenis,
adde Zaudin. cat. codd. gr. bibl. Laurent. vol. II,
col. 616. nr. II. εἰς, ZZarl.

d) Aphthonius quidam, profeffor eloquentiae |
Alexandrinus , memoratur a. P/iilo/fargio libr. HIT.
cap. 15. Εἰ hic fortaffe eft auctor progymnasma-
tum. Certe hic pag.45. mentionem facit biblioth, |
Alexandrinae. (conf. Camerar. ad Aphth. p. 237.) |
Alius Zphthonius decurio facri palatii in aula Ho-
norii imperat. memoratur a Symmacho lib. X. ἱερὰ |
76. Ex fine ep. 75. adparet, eum fuifle (cribam im-
peratoris. eum.

Yol IV. p. 449 J APHTHONII EDITIONES. Lib.IV.c. XXXIII. 95

P'mrtis in bibl. S. Michaelis (tefte Mittarellio in bibl. codd. illius monallerii col. 64.)
progymnasmata in collectione vett. rbetorum graec. — In bibl. Pineili fuit cod. Aphth.
progymnasm. cum prolegomenis de rhetorica et expofitione, gr. v. catal. tom. IIT. pag. 55r.
AMedioloni in bibl. Ambrof. Aphthonii progymnasm. in cod. CXCIV. multique alii eiusdem
codd. In cod. quodam cum phthonio Hermogenes comparet, tefle ZJontfsur. in diario
ital. p. 16. — Neapoli in bibl. regia, in cod. CLXIV. Aphthonii progymnasmata cum prole-
gom. et commentariis. — in cod. CCVII. et CCXIV. apophthegmata. — —Leidae in bibl. acad.
inter codd. Voffianos, quaedam Aphthonii, (catal. p. 401. nr. 4. et pag. 403. nr. 22.) fabulae
Aphthonii cum indice, — 1n bibl. publ. Parif. exflant progymnasmata in XVIII codd.
msstis, quorum nonnulli adiecta habent fcholia, eaque in cod. MMDCCCCLXXVII. multa
ab editis diuerfa. — ^ In cod. bibl. Coislin. CCCLXXXVII. eft collectio diuerforum inter-
pretum in Aphthonii progymnasmata, quam edidit /Monfauc. in biblioth. Coislin. p. 590. fqq.
atque ex illo Fabric. in B. Gr. vol. IX. pag. 586. fqq. adde Monrfauc. l.c. p.596. et fupra in
fedt. de Hermogene in notitia codd. Matrit, atque Zriart. cat. codd. gr. Matr. pag. 151. fqq.
et pag. 154. in eod. cod. XLIII. Zphthonii progiymnafimaota habent inlcriptionem, Zphthonii
progymnasmata in rhetoricam Hermogenir. — Τὰ Britannia tefte catal. codd. Angliae et
Hiberniae, Oxonii in bibl. coll. noui, cod. MCCXXII. Inter codd. Barocc. codd. XLV.
et XLVIII. progymnasm. cum fcholiis in cod. L. Aphthonii fabslae. — | in cod. CXCIV.
- fcholia in Aphthon. rhetoricam exercitation. — — Inter codd, Bodlei, cod. MDCCCCLVIII.
Cantabrig. cod. CCCCXLII. inter codd. collegii S. Trinit. Aphthonii fiue Hermogenis pro-
gymnasm. cum 7voifo. — Inter codd. ecclef. Weflmonaflerienf. Aphth. progymn. cum
Ícholiis catal. Il. cod. MCI. — in bibl. Norfolciana, eadem, in cod. MMMCCCCXLVII.
V/indobonae in bibl. caefarea progymn. in cod. XVIII. et CCXXXVIII. tefle Nef/elio in ca-
tal. codd. part. IV. pag. 15 et 129. — —— Lip/íae cod. in bibl. academica. — In bibl. Zi-
delberg. quondam fuere codd. Aphth. plures cum commentariis, — In bibl. elector. Ba-
var. Monac. cod. CCXXX. progymn. Aphthon. cum prolegomenis, (catal. p. 81.) Harí.]

Editioner.

"dphthomi progymnasmata primus graece vulgauit Zf/dur ^), primumque illis locum inter
graecos rhetoras dedit excufos Venet. 1508. fol. Idem tomo altero A. 1509. exhibet
anonymi veteris, ( Doxipatrum vocat Politianus Mifcell. c. 55.) graecos commenta-
rios, numquam ab ceo tempore praeliis iterum fubiectos. [conf. Maittaire A. T. II.
pag. 191. f. c. not. msst. Spanhem. in bibl. Bodlei.]

Eadem progymnasmata graece, Parif. apud Wechel 4. [Parif. 1531. 4. tefle Maitt. in indice
A. T. pag. 53. 1544 εἴ 1550. 4. ap. Wechel. gr.] — εἴ cum Hermogene, Florent. apud
lunt. 15915. 8. — [phthouii et ΤΊ μοι; progymn. gr. per Zingelum Barbatum. Ro-
mae 1520. 4. v. JMaittaire Δ. ΤΠ. pag. 599. — — Aphthon. progymn. gr. et lat. 70.
Maria Catanato interprete, (Venetiis forfan) f.l, et a. 8. (de hac aliisque edd. vide,
quae adnotaui in Introd. in hifl. L. Gr. II. 1. pag. 307. fq.) — latine reddita a. Aud.

Agricola

€) Aldus iam cum fabb. Aefopi, Venet. 1505. fol. edidit ex Aphth. exercitamentis de fabula, tum
de formicis et cicadis excerpta, graece. Zar.

96 Lib.IV.c. XXXIII. APHTHONII EDITIONES. Vol.IV.p.449 450. —

"Agricola Parif. 1549. 4.] — atque cum Hermogene et Longino, Genev. 1569 et 1570.
8. apud lo. Crifpinum, ex recenfione απο τὶ Porti.

Ex verfione, qvae praefert nomen Audo/phi Zgricolae, ( [6 quam illo prorfus indignam
Scobarius iudicat.) inter alia Agricolae fcripta vna cum Prifciani praeexercitamentis
prodiere Colon. 1539. 4. vt alias editiones omittam.

Ex verfione Natalir Comitis Hermogenes de arte rhetorica et Aphthonii progymnasmata,
excufa Bafil 8.

Cum verfione 7o. Mariae Cafanaei. Parif. 1531. 4. [Parif. ap. Ch. Richard. 1558. 4. it. cum Petri
AMofzlinni praecept. rhetor. Colon. 1525. 8.] et latine ex eiusdem verfione [Venet. 1513.
8. Ald.]: Ba(il. 1521. 4. Venet. 1523. [Parif. 1534. ap. Chriflian. Wechel.] etc. Ex “πα
tonii Bonfini interpretatione, [IP] cum Hermogene de arte rhetor, ad Matthiam, Hun-
gariae regem. Lugd; apud Sebaff. Gryph. 1538. 4. Venet. 1539.

Graece cum verfione Joach, Camerarii. Lipf. 1567. 1570. 1588. 8.

Graece cum verfione et commentario D. Burchardi Harbart. Lipf. 1591. et 1596. 8. [v. Pi-
nell. catal. lI. pag. 1] et deinde faepius, vt 1616. 1629. etc. [ed. V. correclior et au-
ctior, Stetin. et Colberg. 1656. 8. in cat. Bünau. tom. I. pag. 207. fq.]

Graece et Latine cum explicatione et exemplis Chriffophori Praetorii. Francof. 1655. 8. et
cum notis breuibus Zo. Stheferi. Vpfal. 1670. rec. 1680. 8. adiunctis Z7wouir pro-
gymnasmatis. [v. Fam. hiftor. litterat. gr. in Suecia pag. 131.}

Latine ex Agricolae partim, partim ex Catanaei verfione cum commentariis et exemplis
Reinhardi Lorichii, Hadamarii. Poft editionem A. 1546. 8. faepius, vt Francof. 1557.
1589. apud Chouet, 1592. 12. etc. Parif. 1621. 8. apud Cramoif. [(Amflel. 1645. va. ibid.
1649. 12. 1657. in 24. et Vefaliae, 1670. 12. Wratislau. 1689. 8. — In JMenken cat. I.
pag. 166. citantur Aphthonii progymn. latine cum fcholiis A. Lorichii, Amflel. 165r.
i2. Μη τανε] in bibl. codd. S. Mich. Venet. col. 64. memorat ed. Lugdun. 1555. et
Venet. ap. Io. Baptift. Combi a.1630.. Harí.]

Dominici Machanei verfionem , cuius ipfe in notis ad Aurelium Victorem de viris illuflri-
bus c. 18. mentionem facit, et Petri Sumonir Zfprilei haud vidi: [neque ego vidi.]

Ioh. lMicraelii progymnafmata Aphthoniana in vfum fcholarum et fludioforum eloquentiae
illuftrata. Stetini 1655. 8. et deinde faepius vt 1662. 8. 1691. 12. etc. Ne dicam de
commentariis Philippi Horft, tonii Burchardi Lubecenfis, Io. Simonii et aliorum,
aut de exercitationibus ad progymnasmata Prifciani, quas JVatham Chyfraeur edidit
Bardi Pomeraniae 1592. 8.

Ex melioribus editionibus progymnasmatum Aphthonii eft Graecolatina cum F*ancifii Sco-
'^— barü fiue de Eftobar verfione et tabellis , decerptisque ex commentario Hadamarii no-
tülis, apud Commelin. 1597. 8. et Lugd. Bat. 1626. 8. Parif. 1627. 8. [gr. et lat. Parif.
1621. 8. 1623. 12. 1660. 12. v. Moittaire A. 'T. III. pag. 879 et 882. et pag. 917. apud
Cramoifium. | Pro Scobario, cuius verfio etiam Barcinone 1611. 8. prodiit, inale Sco-
toni nomen excufum eíl in Bibliotheca graeca Laurentii Lundii, pag. 22.
In

THEONIS PROGYMNASMATA. Li.!V.c. XXXIII. ΟἹ

ode bc Skabarii" ediione adiunclae etiam gracce εἴ l:tine funt SUR Aphihon: ἐγ: uloe XL,
nümquam antea elite, cum verfioae Jacobi Kimtndontii, fiii, et A«fopi.via, bréuiter
def ripta, quae incipit, Αὐσωπος. ὁ λογοποιὸς 7 c μὲν i» τῷ γένει. Mlas fabulas,

^" faepius deinde prelis iterum fubiectas /), referre ime imeaiini fupra lib. 2. c. 9. €. 9. [n
vium fcholae Eton. Lond. 1682. $.]

- [Gr. cum interpretzt. lat. ita M adum vt noua videri poffit; (cura Dan. Heini.) acceff.
: Thronir progyinaasmatibus. Lugd. Pat. apud Elzeu. 1626. 8. — Aph: hon. et T heo-
nis, fophillae, prozymnasmata, gr. et lat. Lugd. B. 1576. 8. in Menken. catal. I. p. 124.]

— Proxime Aphthonium , quemadmodum et 'Theonis, de quo flatim dicturus fum, progym.-

" nasmata, ad MS. cod'ces receníita notisque ill;(lrata, dabit docliffimus vir /o. Hinricur

rii; Liaguarum oriental. profeffor in Academia Ar gentoraten/ 1. [Quae tamen

edit. num lucem adfpexerit, equidem dicere nequeo. — Hic commemorare iuuat

M. lo. Lunsblad diff. de onc asmate chiiarum Lund. 1791. Sunt przeparationes

quacdam ad Aphthonium et chrias, ab illo commendatas, quarum etiam exempluin
exponitur. 7Jar/.]

: [e] XIV. ia - Alexandrinus, fophifta, “είς cognomine, fcripfit et ipfe Τέχ-
vu περὶ προγυμνασμάτων. (vnius enim fcripti bonc titulum. etfe apud Suidam, non duo.
Tum, raihi perfuadeo τ, quae etiamnum exíiat, atque dodlrinam de praeexercitamentis rhe-

; toricae ab Hermogene et A phibouto traditam , (lieet neutrius meminerit,) luculentius ex-

t pécat atque EU illuflrat, vt Εἷς hber ürouioss eloqueutiae merito debeat' εἴς quam
&oimmendatiff mus.

[Cod4. funt in bibl. Par. cod; MV DCCCCXVIIL nc ri. — | Florentiae in. bibl. Me:
dic. cod. X. plut. 5j. *. Bandin. eatal. adde: gr.lL psg.272. — In 7fmgiia, in bibl. Bod-
Mei.'cod. MMCCCCLXXXIIH... Theonis y jiogyimin. com Ícholiis;. — 1n bibl. KEf'oriaf. Hi fp.

progymn. cum variis lectionibus, et 77205. zdiex. de graminatica eas fle Piero
jn itinerar. per Hif pan. pag. 132. " Hael.]

: Prodit primum Romae, cum Aphthonio 1520. 4. minus quidem emendate, graeco
idiomate, qua (οἷα edirione vfis vir doctifinus loochimus Cazierariur, latine vertit, et in
Graecis plurima menda fuflu!it, Bafil. 1531, 8. De feriptore ipfo, /atir quidem, cius iudi-
ECIO; Gap "aret, et ülgrnio εἰ duchrina e£ ttiam v/tu bonarum ariium egre, v dm, Ceufiuu fuiffe ?,
yt adavdum dolendum ft, hoc opus ipfiur tam deprauai us mendo ifumzue od 30r perten jj
dnuentio egrecin efl, argwneniationes ef ea, quae vocant. Graeci ἐπιχεεήματα fa Mah
Verba clexia, fu "acque orztiouis plane /fttiea; a praezcptis atem nemo siiunr vuigaria
Jiquutur, memo iia ab iniellizentia et copiu Dre niurlonge abduxi/fe reperitur. —.Came-
"rarius graece primvm (eparatitus et ad calcem voluminis la'ine excudi fecit; fed in editione
gedenfi A. 1626. 8. interpretatio Camerarii a. Dau. Hzizfo recenfira,. per fingulas poginas
] 4 elt

Ἂν E Et fabb. Ac(opi additas, vt collect. Neucleti, €) T'or(an interpunctio tantum mutanda eft, de-

Francof. (6:0. 8. it. (cum MSS. Barocc. per Ed. lendo poft voc. τέχνην puucto, vti factvim. effe ar-

"Bernard collatae) Fraucof. i660. 8. v. Cat. bibl. bitror in textu. Eudociae pag. 251. vbi eadem Sui-
. Bodl 1. pag. 57. Zari. ' . dae verba eafcripta leguntur. | Harl.

- Fol. VI. N

οϑ Lib. IV.c XXXIII, 'THEONES VARII. VOTI PAPA

efl flatim Graecis ex aduerfo pofita, exemplis tamen progymnasmatum ^), vtpote quae
'Thconem auctorem non habezut, pracetermiffis. Idem de editione ΠΡ ει dixeris, A. 1670.
recufa 1680. 8. quae Aphthonii et "Theoris progymnasmata exhibet, notis chants Sch. fe-
riMiufira:sa. Proxime ineliorem vtriusque editionem cum notis fuis curabit, iam in Aphtho-
nio lauda:us mihi praeflant finus vir Joh. Here. Lederlinur, a quo 'Theonem inprimis

cx MSS. bibliothecae regiae Parif. multis in locis correctum et fkholiis graecis. haclenus ..

ineditis ex eadem et Bod!capna B:bl. illuflratum exfpectamus. | [Sed illa ed. quantum equi-
dem noui, lucem non adfpexit,]

Alia huius "Theonis fcripta, Suidae memorata, quae aetatem non tulere, funt ὑπό-
prn εἰς τὸν Ξενοφῶντα. εἰς τὸν ᾿Ισοκράτην; εἰς Δημοσθένην. “Ῥητορικαὶ ὑποθέσως. et
ζητήματα περὶ συντάξεως Acya. Plura non nominat, etfi plura longe fcripfitle eum
teflatur.

Dubito valde, (licet nihil ambigat Z7offitts lib. de Rhetoricae natura p. 64.) "Theonem

hunc effe eundem cuin "Theone, fophifla, quem Damafcius apud Photium p. 552. memorat. ,

Certe a Suida diflingui video, qui ab illo quoque τέχνην ῥητορικὴν fc ripram refert: ct plures
fuere Tiecuer rhetores ac fophiflae, vel eodem tefle Suida, Scd ei hoc minime adeo explora-
tuin eft, quando vixerit rofter*), «t num idem auclor fit fcholiorum in Aratum *), et qui Apol-
lon'um, Rhodium, tefle fchol. Arifloph. aliosque po£tas, vt bycophronem ac Nicahdrum, tefle
Stephano Byz commentariis illuflrauit, quod grammatico potius quam fophiflae conve-
nit. [Sed Kiftr ad Suid. IL pag.:82. illa fcholia noflro adtiibuenda cffe cenfet. Num

ille ZAecm, an alius feripferit in "Theocritum fcholia, baud omnino liquet. | '"l'heon :
quidem, Nicandri interpres atque commentator, medicus fuile videtur. | Conf. J/arton

ad Theocrit. tom. I. pag. 155. et quos ille laudat V. D, Harl.)

'"Theones alii.

Theon, Alexandrinus, Hypatiae pater, qui Theodofio imperante floruit atque in Euclidem
et Ptolemaeum fcripfit. De illo dicendi locus erit infra libro V.

"Theo, Alexandrinus, fcriptor Γυμναςικῶν, de quo vide indicem fcriptorum, a Galeno cita-
torum: [ct Fabr. in elencho medicorum vol. XilI. voc. 'T'heon.]

'Theo Alexandrinus, S:oicus philofophus Auguflo imperante clarus, quem Suidas ait fcri-
fife libros tres περὶ τεχνὰν ῥητορικῶν et commentarium in A pollodori introductionem
Phyfiologicam.

"Theon, Antiochenus, philofophus, itidem floicus, qui fceipferat Apologiam Socratis. Suid

"Theo, grammaticus, Plutarchi ἑταῖρος» qui eius in Conuiualibus quaeflionibus faepius men.
tionem facit.

'Theo

f) In Romana et Camerarii editione fubiiciun- leguntur in limine Tomi primi editionis Morel.

tur etiam /Zxempla progymnasmatums 81. illa non. lianae. ^

'Theonem. fed Libanius auctorem agnofcunt, in- 1) Circa a. Chr. 515. v. ad Aphth. not. Harl.
ter cuius opera una cum Camerarii lana verfione Δ) Vide quae füpra lib. 5. cap. 18.

ace E

- Vol. IV. v. 455} 453 . THEONES VARII, Lib. 1V. c. XXXIII. | 99

- -

' Thco, graminaticus alius antiquior, qui Romae, Auguflo imperante, docuit. Suid. ἴῃ ᾿Απίων.
e
"Theo, Lyconis, peripatetici, feruus, Laert. V. 37.

"Theo, pocta falfus et diciciflimus, de quo viri docti ad Horatium et Aufonium, atque
Erafmus in prouerbio dente Theonimo rodi.

- Theen, praeco, apud P/inium XXXIV. c. 5.

"Theo, Samius, pictor, Quintiliano, Plinio, Plutarcho et Aeliano celebratus. Vide Franifc
lumi catalogum artificum , pag. 211.

Theo, Sidouius, Gymnafii, fophiflae, Fil. imperante Conflantino clarus. Suid.
-'Theo, Smyrnacus, platonicus, de quo dixi lib. III. [c. τ. 18. $. 21. vol. IV. pag. 35. Íqq.]

'Theo, Tithoraeus, floicus, Laert. IX. 82.

'Theo Valerius, fophifta, cuius commentarius in Andocidem a Suida memoratur.

[Theon, monachus Aegyptius, cuius vita defcribitur in hiftoria monachorum Aezyptior. in
cod. Coislin. LXXXIII. apud /Josffaur. in bibl. Coislin. pag. 258. fqq. Har/.

[QU] No:sbit etiam lector Dionem, Theonem et Socratem apud Graecos fcriptores frequen-
ter poni pro quouis nomine viri, vt apud Latinos ponitur Caius Titiusque.

XV. Indix Scriptorum iu. Thionis Progymnarmatir, memoratorum, compofitus a ut
ad pop omar edilions Ioachim Camerarii.

[Editioni Scheffer. qua tamen careo, index Euwoque auctorum; ab Aphthonio et Thcone citato-
rum, ad fiuem fubiunctum effe, adnotat Fantius 1, cit. ]

Acfchines, pag. 7.20. 7t. magna argumenta tractando ἃ aptus, 21. contra Timarchum τό.
ε contra Crefiphontem ; 17. ἀπερὶ παρωτπρεσβείας , 17:
Alsgzeci λόγοι s 10. 2l.
Acfopns Λίβυς Grp. 22. κατακόρως καὶ δεξιῶς μύϑοις χοησαάμενος, 22. λογοποιὸς» 23.
᾿Αλκαϊκὸν μέτρον , 22.
Alexandri M. dicla, 53: 55. fea.
- Kati (ihenis ,- Attici, diclum, 63.
Apolio. dorus, Sheratis d: fcipnlus, 55.
-Apolionii, Rhodii, dicun: cya yvecis 7c Φὴ λέξεως. 5.
Archilochus, 7. 22
Ach νος ἔλεγχει, ὃς.
| AescQavescy μέτρον. 22. ;
* Ariftoteies , IOO. oí περὶ ᾿ΔΑριξοτέλην. 5. (male Camerar. Perigatetiri) vt. 98.
X. Ariflotelis et "Theophrafli zeAAc βιβλίῳ ϑέσεων ἐπιγραφομενοαν 16.
-Afiani. rhetores, 10. ;
Attici S9 MUACI, loquaces, 85.
Dionis, fophiftae, dictum, avaritiam. urez “πολι» cile vitiorum, 45 63.
Connis, Cilix, μυϑοποιὸς» 22. :
mo: N 2 T«

loo Lib.1/.c. XXXIII. INDEX SCRIPTORVM Vol.1V. p. 453 455.

Τὰ ἐν 03 Κοήτῃ μυϑολογέμενα., 69.

Cybiilus ex Libya, po ez ois 22.

Cyprit, 105.

Demofihenes, 7.8. 17. 47. 71. Eius didum ὑπόκρισιν ναι τὴν ῥητορικὴν , 65.
πολιτικώταωτος. 48. Etymon Demoflhenis quat dua cS yos , 11-

κάλλιξο; λόγων δημοσίων. ἐν οἷς περὶ vepa τι ἢ ψηφίσματος ἐμφισβητέται» vt de co- :
rona, et contra Ándrotionem et "'imdera: eni et Anflocratem, 5. Magna argu-
men'a tractando aptus Acfchines , tenuia Lyfias, Demoflhenes vtraque, 12. Saepe —
feipfum za«gaQexée. S. λόγοι eius πολιτικώτατοι, 49.
contra Androtionem, 5. 9.
Ariflocratem, 5. 8. 16. 34.
pro corona, 5. 9. 14. IT.
contra Midiam, 8.
infra in Ifaeus, Lycurgus et Lyfias.
in Leptinem, 9. 16.
Olynthiac. 38. - ς
κατα Ὀνήτορος. ἐξέλης. 16. t
σερὶ παραπρεσβείας.. 9. 12. 17.
κατῷ Τιμοκρώτες» 10.
Damon, paedotriba, 55.
Democritus, parvae vrbis ciuis, 18.
Diogenis , cynici, dicta, 51754. : feq. 55. 56. 59.
Draconis lex, μὴ οὐπτοινῶν ΟΣ
Fpaminondae dictum, Br
Ephorus ἐν 72 ze AK εῶς. 10. ἐν τῇ &. Y. ἐν τῇ δ΄. 68. ἐν 72 C. Y2. ἐν τῇ «e. 13. ἶ
E, c rus ad WOROMMN. fcribe n$j 10. εὐ Polyaenum, ibid. ἐκ τῶν σπεριζερομένων ὡς ἐκεί.
ν»8. nas δὲ εὐέπω ΜΟῚ γὺν αὐτὰ εὑρὶ Ic EY ἐν τοῖς συγγροώμμασιν αὐτῷ. ibid. -
Fuphron, 17.
Euripides rej »rehen us , quod Heer bam, intempefliue philofophantem, induxit, 4.
Eius didum, τὸν γῶν fede emo Θεὸν. 6o. Y
Fabulze Aefopiae, Libycae, Sybatiüicae, Phrygiae, Ciliciae, Caricae, Aegyptiae, Cy-.
priae, /21. (πᾳ.
Hecatzeus.
ἐν τῇ c. τ΄. ἐν τῇ β΄. τι.
Hegefias, cheror; 19.
Htrmagoras, 92.
Heracliti obfcuritas ab ambiguitate, 36. A

Herodotus, 11. 12. 13.14.17. 37.58. 42. 48. 65. 68. καὶ περ ἑλληνιςὶ γοώφων, [δ] βαρβαρικῶς
ems OS i$, ὅτι τὲς ἐκεάνων Acyes μεμίμηται» 8. bis, auis, ab eo rale de-
fcripta, 9i.

Heron, σκυτοτόμος. poflea philofophus, 78. feq.

Mefiodus, 21. 24. 65.

T
Li

vb CHE HM VAM,

E

j

Homerus,

»

Δ

*
em

Vol. V. p. 4:5. 4^ A THEONE CITATORVM. Lib. IV. c. XXXIII. 1

Qo
»

Hon erus, Δ. 15. 19. 22. 22. $8. 89. 90. 105. κατ᾽ ioo» ποιητὴς, σι. Odyilea, 4r.
verfus, 35. 56. 6o.
verfus nei ab Archilocho μεταφρασϑέντες. T.

Hyperides, 15.17. ἐν τῇ κατὰ Δριταγόρε. 14. eius ἐπιτάφιος. 15.
Ex lfaei ek κατοὶ Διοκλέος ὕβρεως. Demoflhenes quaedam in Orat. contra Midiam trans-
tulit,

- Mocratis didum suQueis Θεῶν πεῶδες. 51. 57. 58. 63. praecep'oribus plus debere nos, quam
patentibus , 54. difcipulo opus zeanudis καὶ 18. yemQudis κοὶ v8, 56. 62. panegye
ricus, 49. vide infra in Lyfias.

Laconis cuiusdám dictum, 45.

: Laconum fermones παῦροι xo) λιγέες. 85-

L-gomlstores, prouidentiae fufiragantes , 100.

Leontium, philofopha ex meretrice, 79.

Lycurgus , legislator, 69. 06.

Ex Lycurgi, oratoris, τῆς ὕβρεως λέγῳ quaedam in orat. contra Midiam transtulit Demo-
flhenes, 8. ἐν τῷ κατὰ Δυκόῴρονος, 14. Eius Ἑλένης ἐγκώμιον, 1. 11. Εὐρυβώτε
ψόγος, ibid.

Ex Lyfiae orat. τῆς ὕβρεως Demofthenes quaedam iu Orat. contra Midiam transtulit, 8.
Ex eius Ep: raphio et Olympico, lfocrates in fuum panegyricum, ibid. Eius Epi'a-
phios, 15. περὶ ἀνακαλυπτηρίων.. 16. περὶ ἀμίβλώσεως, dbid, vbi addit de duabus bis
dubitatum, an fint Lyfiae. Πρὸς Διρκλέω ὑπὲρ τῷ κατοὶ τῶν δητόξαν vops, τό.
tenuia argumenta traclare aptus, 21.

"Medeae fibu!a, 66.

Menandri. EX 15. ἐν ἀρχῇ T8 τε Δαρδάνε καὶ T& £eveAcya , 48. ἐν τῇ Xen (forte
zeeru) ἐπικλήρω. Ξ

O!ympradis dictum, 55.

TV παλαιῶν οἱ ποιηταὶ». 23. οἷ παλαιοὶ, 35- 75.

Palaephati, peripatztici, ὅλον (βιβλίον περὶ τῶν ὠπίξων ἐπιγραφόμενον, 69.

Pericles, Olympius d; ictus, 11.

Phaedonis, Socratici, Zopyrus, 24.

Philiftus, 11. 89.

; [f] à τῇ ἀ. n. ἐν T2 *. 15. ἐν τῇ iX. 15.

totum A:ticam bellum ex Thacydide in fua Σικελικοὶ transtulit, 8. ab omni abfti-
nuit digreffione, 33.

Pittaci, Mytilenaei, diclum, ne cogitantem quidem Deos latere, 52.58. eius lex ambigua,

| τος. feq.

Plato, τοῦ, ἐν ἐλι ya px tn viuens , ἄξιξος ἐγένετο, 87. eius dicla, 53. 56. ἐπιτάφιος.» 15.

Phaedo, r2. fiue διώλογες περὶ ψυχῆς. 23.

Phaedrus, τϑ. 68.

᾿ de*Rep ir. 12. 18. 98.

"Fimaess, 14.

Pyrrhi, Ep rotarum. regis di tum, 56.

Pytbagorse, philofophi , VERMES 54. Ξ

, N 5 Rhadatnan-

102. Lib. 177. c. XXXIII. ALDI RHETORES GRAECI. Vol. IV. τ. 456 P a5

Rhadamantus, Minos etc. 69.
Simonides, iubens greuei ἐν τῷ Die , «B) περὶ μηδὲν ἁπλᾶς σπεδχζειν, 63.
Socratici dialogi, 1$. Socratis dictum, 52.55. 02. ἀνὴρ διαλεκτικὸς, ibid. — Phaenareti,
Maiae et Sophronifci, flatuarii, F. 78.
Solon, 96.
Sophocles, poéta, ir.
Sybaritae dictum, 63. Sybariticae fabulae, 21, Vide et infra, "Thurus.
'Theanus, pythagoricae, dictum, 52. Ἁ
'fheodorus, Gadarenus, 52.
'Theophraftes, vide fupra, Ariftoteles.
'Theopompus, 7.
Eius ἑλληνικαὶ ἱπορία! » YT. tres et plures libros integros digreífionibus implet, in qui-
bus Philippi ne mentio quidem, 34.
i τῇ ὀγδόῃ. 12. ἐννώτῃ» 15.
ἐν τῇ emos] τῶν φιλιππικῶν, τι.
ἐκ τῆς πέμπτης καὶ εἰκοφῆς » 13. Teq.
Philippi ἐγκάμιον» 15.71- — Alexandri ἐγκώμιον.» 15.
"Thucydides, 7. 12. 13. 14- 17. 38. 39. 42. 44. 65. 16. 89. cius ἐπιτάφιος» T5.
Vide et Philiftus. Narrationes per aeflates et hiemes dilcerpft, 33. hyperbatis víus |
frequenter, 36.
TThurus, Sybarita, μυϑοποιὸς.» 22.
(Tomyris, ἡ Μασσαγετὶς-. 83: i
Verfus ambiguus, ἐγώ σ᾽ ἔϑηκα dEAov ovr ἐλεύθερον, 27. Verfus co ici πάντων eiygue
πνίω λαλίτατον-. 45. Menandro tribuitur, pag. 49. l
[P] Xenophontis Agefilaus, 15. ᾿λληνικαὶ iscplotj s 17. ἡ
ἷ eL cvv ov EU MOT V » 12, IOI. . E
Sympoltum, 15. 84. n M
Zileucus, 96. ; ὃ
Zeno, τοῦ,
(Zoroafler Βώκτριος» 83. j

XVI. In ALDI MANVTTIT collectione rhetorum, | quam Venetiis A. 1508. fal. praé--
fixa cpiflola graeca Demetrii Ducae, Cretenlis, ad Marcum Mufurum, (non valde, quod.
dolendum, emendate,) edidit, et Iohanni Lalcari infcripfit, continentur: εἶ

1 Zphihouii, fophiflae, progymnasmata, pag. 1- 17. a
2. Hi mogenis Ars rhetorica pag. 19-37. Eiusdem, περὶ ἑυρέσεων » “τόμοι ὅ΄. Pag. 38- 77.
zie ἰδεῶν τόμος οὐ. pag. "Suc 112. περὶ Ὑοφγοτήτος. TOMOS B. pag. 15 - 148. “περὶ

΄ n ᾿ -

de99de δεινότητος, pag. 149-160. E

3. Zrifotelis Artis rhetoricae libri tres pag. 161-234. Rhetorica ad Alexandrum pag. 23.
26g. et de po&ica liber pag. 269-286.

4. SOPATRI Juuefcers Orrzucrav pag.287-455. Audlor huius operis, quo copiofa ad-.

modum de componendis declamationibus praecepta et diuifiones controuerfiarum cone

tinentur,

Vol-1V. τ. 457 P 458 ALDI RHETORES GRAECI. Lib. IV. c. XXXIII. 105

tinentur, Sopater efl; non Plotinianze ille fcholae fucceffor celeberrimus, quem Con-
flantinus M. occidit, fed alivs fophifla, ducentis annis iunior, de quo EEERUEUM
nülla fupra [$. s. «t 6. in notitia codd. Hermog.] "). Caeterum de iflis rhetorum
διαιρέσεσι fiue diuifionibus quaeftionum controuerfarum confulenda commentaria ad
Hermog. peg. 261. et ANicolaur Faber ad Senecae controucrf. i. pag. 82. feq. — Sopa-
tri opus, vti orationes, quas babemus, Antiphontis, Andocidis, Dinarchi, Lycurgi
et [μοὶ ex Graecia fecu adtulit Iohannes Lafcaris, vt Aldus A ert [Ex illo So-
patri opere deproinptum εἴ videtur Jriarío in cat. codd. gr. Matrit. pag. 197. fragm.
in cod. LVIIi. nr. 151.]

5. CYRI, fophiflae. (n-fcio an Cyri Theodori Prodromi, qui fub initia facculi duodecimi
poft CHRISTVM natum vixit,) περὶ dia ee ορῶς φαίσεων. ΡΒ. 456 - 460. Eidem, du-
bito, an zuctori tribuenda fint προβλήματα ῥητορικοὺ εἰς Sce , fiue argumenta
controuerfiarum vndefeptuaginta, quae fine nomine aucloris ex veteri MS. Frid. Lin-
denbrogii edidit graece, verfionemque fuam addidit Johannes Husiwedelius. Hamburg.
1612. 8. [conf. cap. feq. h. v.]

. Dion: vfi Halicarnaffei τέχνη περὶ τῶν πανηγυρικῶν pag. 502 - 507. Eiusdem sis τῶν

Θεκυδ, ds ἰδιωμώτων p38. 597-545. εἰ περὶ συνϑέσεως c ὀνομάτων pag. 545- 5

1- Demetrii, PEalerei, gregi ἑρμηνείας e ἐς, περὶ Φεάσεως, Pag. 545-513:

[δ 8. ALEXANDRI περὶ τῶν τῆς διανοίας σχημάτων. εἰ περὶ τῆς λέξεως σχημάτων:
p2g.582-583. Alexander hic eft Numenius (iue Numenii, rhetoris, ( Adriano impe-
raute clari.) filius, fophifla " Iulio Rufiniano in limine libri de figuris fenteatiarem ^),
Suidse, et fcholiaflis graecis Hermogenis laudatus. Librum vtrumque Alexandri de
— figuris fententiae et di pen. latine vertit JVafalis Comer, cuius interpretatio lucem
vidit Venet. 1557. 8. lilam vidiffe fe-negat Laurentius Nada; qui cum nova
verfione fua εἰ ca(ligationibus vulgauit graece et latiue Vpfaliae 1690. 8, addito Fhoeb-
ammone atque Minuciano. abr. Loca quaedam Alexandri, rhetoris, correxit £n.
Valefiur libr. 1. emendztionum cap. 25-28. — Qeoddam Al ais opufc. in qnibus-
dam codd. tribuitur quoque Menandro, eiusque libr. adinifcetur. v. quae paullo] poft
funt adnotata. — — In bibl, Laur. M iib. Florentiae eft opufculum, f. τὸς χυοά-
dam ilius compendium in cod. VIL nr. 39. plut. ss. ( Bendim. catal. codd. gr. II.

col. 265) — - Parif. in bibl. publ. inefl in codd. MDCLVI. MDCCXLI. cum fcholiis,
et

m) De Sopatro, Apamceenfi, fophifta et philofo- mot. tom. V. pag. 566. not.Á. denique libr. V.
oho, quem Conftandünus interfecit, et alio SSopa- 38. 9. vol. IX. vet. ed. pag. 425. vbi a/ii Sopatri
ΤῸ, Apameenfi, vel ^lexandrino, qui plurimorum (coll. Suida l. c) nominantur. De.Sopatro, co-
ibrorum epitomas fcripfit, v. Suidam: h. v. t. IL. ^ nico, v. in vol.Il. pag. 492. in notitia comicorum
Jig. 354. atque ex eo Adociam pag.58$2. De deperditorum. De rhetore noftro conf, iníza in
xiore vide etiam, (obíeruznte iam Xüftero ad elencho rheror. gr. h. v. — Hari.

id.) Eumapium in vita Aedcfii et /"alefium ad πὸ [circ. a. Ch. 172. v. Saxii On. 1. pag. 320.
iozomeni hifior. ecclef. lib. Il. cap. 5. Pofterioris Egi.

'pitomen exhibet P^ofius in bibl. cod. CLXI. 0) Peg. τος. in Ruhnken. edit. Rutilii Lupi.
dde Fabr. B. Gr. fupra in tom. II. pag 321. et conf. not. Ruhnken. pag. 142. et fupra in Vol. HI.
om. IIl. pag. 51. it. tom. IV. pag. 290. fq. ibique pag. 56. Zar.

τοά Lib IP. c. XXXIII. RHETORES GRAFCL . ^ Vo. IV. p. 438 Paso ^

9. Scholia περὶ σχημάτων ῥητορικῶν pag.583-503. Nomen audloris nullum Aldus addi. |

et in epitomen. redadum in cod. MMLXXXVII — In co! Hid: -erg. quodam
Alexander olim fuit cum Menan: dro, grammatico, Ap^ne et Mi: υυτίαπο.. Hail

it; fed laudatus vir doctillimus Laurent. INormcmuus poft "Th. Galeum obferuauit,
ERE RE E effe, fub cuius nomine hibuit 1o. Sambucus, et exflat in codice |
bibl. Parif., vt videre eft in. La'Jei bibl. noua MSS. pag. 1c9. atqne Msstum euol-
vit Cangiur gloffar. in Φόρος. [Secundum ca'al. codd. bibl. Parif. publ. Pheeham-
monis opufe. de fizg. orat. eft in codl. MDCCCCLXXXIII. (in quo cod. ett quoque
anonymi opufc. de figuris oratiouis.) MMDCCCCXVI. (cum fragmento altero libri
de flatibus.) MMDCCCCXXIX. MMDCCCCLXXVII. et MMMXXXIL (hic cod. i
nonnullis dicitur ab editis elle diuerfus, cuius ope poífit Phocbam. textus longer
atque emendari) — In eodem cod. eft Vhocbammonis ,opufculum de flatibus, adbsc
ineditum:/ quod incipit ὁ Mavaxigvee ὡρίσωτο τὴν suci. etc. --- ἘΠῚ quoque cod.
d t in bibl. Ambrof. — — In cod. Coirlimiano CCCLXXXVII. fol. 1253. de artium:
et difcip'inarum iauentoribus (in Z/oz'fawcon bibl. Coislin. pag. 598.) Fhoebammon
adnumeratur commentatoribus vett. medicorum.] — Pro inedito perperam habet.
Corolus Daubuz lib. pro teílimonio Flauii lofephi de CHRISTO pag. (46. Quae.
ex Phoebammone citat Matthaeus Camariota pag. 12. in fynopticis praeceptis rheto- |
riccs, in hoc libello pag. 98. ctiamnum leguntur. Neque forte erraucro, fi Phoeb-
ammonem hunc Athenaeo, Naucratita, quem laudat, longe iuniorem et non diuer-
fum εἴς duxero ab Phoebammone, aequali Synefii, qui inemoratur in esiflola Syue-
fi CXLUI. — Chriflianis adícribendum probe notauit. Zonar Galeus. ad Tiberium,
rhetorém pag. 249. certe Paulum S&ov xz65oAov pag. r4. adpellat, verba eius ex.
1. Corinth. X. το. adferens. Neque Normanno repuguanerim, qui ex: nomine, apud
Suidam ctiam obuio, Aegyptium effe colligit, et fortaffe Alexandrinum. fuiife fufpi-
catur. [Phochamm: fuiffe aequalem νοι, pluribus rationibus duclus iudicat M. fo.
lac, Bofius in epitl. gratulatoria de TOR Romer rhetore, eiusque reg i σχημάτων
δητορικῶν libello, Lipfiae £758. 4. idem pag. XI. apud P4oiuim cod. CCL XXIX. p.916:
vbi nofler dir ES κοινοπολίτης , € itle gere Κυνοπολίτην. Secundum hauc igiiur con-
iecturam. Phoebammon ortus cft ΟἿ Amopoli, vibe Aegypti, Zar] Prodiit libellus hic
cam Normanni verfione et cafligationibus, Alexandro, de quo-iam dixi, fubinnclus,
Etiam de /fatibzs ") fcripfile Phoebammonem , innuit Zxetzer. Chiliad. VI. v. 293.

«d

s^

Στώσεσι τὸν Φοιθώμμονα καὶ Μινεκιανὸν δέ,

Ex hoc loco, puto, ofa lib. T. Inflitut. Orator. pag. 177. in epilogo doctrinae de
ftaribus inter alios rhetores Phoebammonem quoque memorare. — Quis δέ alii conm-
piures partim ante. Hermogenem , partim. pofl eum honc rem funt perfecuti. — 1fliurmodi
doa Zpfines vterque ,- driflides, Dhoebemmon:. fum item fo. Doxopater, Gem flus,
zt [D] anonymus graecus, whetoricer ftriptor , quorum trium mecdum. im lucem editi
commentationibus fe v/um im rhetoritis fuir feribit suelioris notae rhetor, Petrur

p) Quod opufc. fupereífe in cod. Parif. modo vidirzus. Harl.

Vot IV. τ. 419
MÀ

RHETORES GRAECI.

Lib, IV. c. XXXIII. τὸς

hannes Nunnefius Valntinus , qui felicivs aliquando nobir Hirmogenitam artem tod dit,
quam factum a m*pni mominis sh.tore.. Georgio Trapezuntio,

'10. MENANDRI, rhetoris, περὶ γενεϑλίων διηγήσεις 1) ct διαίρεσις τῶν ἐπιδεικτικῶν (iue

“ de diui&one cau/arum in genere demonfltrativo pag. 594-641.

Altera pars hwius libri

vindicanda rhetori, Alexandro. Nam ex duobus opufculis, Menandri fcilicet et Alexan-
dri vnum librum perpéram conflatum effe in editione Aldina, monet Henricur [7α-
lefiut ad Eufebium pag. 28. idque alibi fe demonflratuzum vic cruditiffimus teflatus
efl"). Latine vertit Natalir Comer, Venet. 1557. [8]. 1558.] 8. Menander ille, non
dubito, is ipfe fuit Sophifla Laodicenus ad Lycum fluuium, cuius commenraria in ar.

tem Hermogenis et Minuciani progymnasmata Su'das commernorat.. Fabr.

Menan-

Mri autem libellus, comparata, quam ille ipfe in primo capite propofuit, encemio-

rum variorum diuifione, vix integer ad noflram aetatem perueniffe videtur.

Sed ho-

die leguntur ea tantum, quae de laudibus deorum fiue hymnis, et de laudibus re-
gionum vrbiumque diilleruit: quae de encomiis forfan hominum et brutorum com-

men'a'us erat, ea interierunt, —

Ipfe Menander, vt cl. Hecren bene docet, fuit

Laodicea, in confiniis Cariae et Phygiae fita, ortus, et probabiliter floruit poft Liba.
nii tempora pofteriore faeculi tertii parte, οὐ fub finem illius faeculi confcripfit li.
brum de encomiis Genethlio, qui, tefte Suida, viginti et octo annos natus, ante fae-

in louem. —

culi. quarti initium verifimiliter obiit, dedicatum. — Ἴ
nauder ἰαυάδε ἰδ. 1. cap. 3. hymnum in Apollinem, et cap. 8. adludere videtur ad H.
Plura v. apad cl. Herren, cuius opera multo emaculatior notisque eru-

Ex reliquis fuis fcriptis Me-

ditis inflructus feparatim prodiit: Menandri rietoris commertariur. de encomiir , ex re-

« cenfione et cum animaduerfionibus 4. H. L. Heerrn.

Praefixa eft coumientotio de ἤϊεπο-

- andri whetoris vita et. fcriptir, fimulque vniueríe de Graecorum rhetorica. Gottingae,

1785. 8.

In bibl. publ. Parif. funt quinque codd. n. MDCLVI. MDCCXLL. (in quo opufculum in duas
partes diuifum, quarum fecunda Menandri quoque nomen praeferat, eile dicitur in cat.
codd. tom. II. pag. 393.) — cod. MOCCCLXNIV. et MMCCCCXX'IL in quibus in-
efl lib. de diuifions cauffarum in genere demonflratiuo. — — In bibl. Laurent. Medic.

— F'orentiae eft in. cod. 1. plut. 56. Menandri rhetorica: fed Bamdim. catal. tom. Il.
- col. 299. fq. obferuat, effe varia capp. ex eius rhetorica excerp'a, quorum prima verba,

vnde codex incip'at, in ed. Aldina non reperiantur.

παραμυϑηήτνικξ de oratione conf.latoiia,

4) Palef emendatt. pag. 26. corrigit πρὸς Γὲ-
νέϑλιον vel ἡ Deve3A/« , (Sophiftae cuiusdam et dis-
cipuli Minuciani:) cl. Hezres autem πρὸς Γενέϑ-
Juow περὶ τῶν ἐπιδακτ. Hail.

r) Atque id //a!'r/ius ex eo recte fciteque col-
lizit ia emendationum libro I. cap. 24. pag. 29.
quoniam auctor diu.(ionem, quam Menander ini-
tio libri primi praefixit, haud fequutus aliam viam
Anfiflat, et de hymno rurfus praccipiat, quafi ni-

Fo. F1.

Prinum caput infcribitur περὶ
(in edit. Ald, pag. 629-650. lin. 5.) fequun-
tur

hil ante dixif^t: tum quia incipiat ὁ ᾿Αλέξανδρος
Φησί. εἰς. Idem. /'alef. in eodem cap. 24. item,
cap. 23. quacdam Menandri loca emendat. ^ Tex-
tus aurem ed, Aldinae incredibili vitiorum. nume-
ro eft cbfitus, et errorum cauflas fontesque ape-
ruit cl. Heeren. in praefat. ad (uam cdit. Adde
pag. 17. comm. praemiffae, vbi V. D. iudicium
Valefii et Fabricii vberius comprobat. Zar.

[9]

106 Lib. 177. c. XXXIII. ALDI MANVTII ες Nol. IV. p. 435

ter capp. VIII. quorum. primum infcribitur πῶς χοὴ χῶραν ἐπαινῶν. (in. Ald. edit.
pag. 600-611. et in ed. Heeren efl feclio fecunda pag. 57. Íqq.) et incipit: $zreuvBjuev

ἕ
7 c

Quos. ws ἀνωτάτω διαλεγέσθαι dei etc. (cx hac vna particula, comparata ed. Hee |
ren adparet, magnam variarum leclionum fegetem pofle colligi.) ^ Caput nonum in
hoc codice διαίρεσις ἐπιδεικτικῶν, dimiffo reu[Jarum im genere demonfiratiuo. — Deci-
mum cap. περὶ yeve9Auxx8 , de oratione motalitía. (quae duo capita potius ad aucto-
rem , Alexandrum, referenda videntur.) — Denique fequuntur duo capita, quae in ed.
Aldina defiderantur, quorum alterum infcriptum eft γενεθλιακὸς., alterum Κωτατο-
μὴ κανόνος κατὼ τὲς πυϑαγορικές. Ex his perfpicimus, codicem dignum efe, qui
excutiatur diligentius et conferatur. — n cod. XI. plut. 59. efl nr. X. Menandri,
(et forfan Alexandri) diuifio cauflarum etc. (Baadim. Il. col. 500.) Idem liber, (fed
partim ab initio mutilus, partim in media oratione et capitum ferie confufus, denique
in fine plenior,) eft in cod, VIII plut. S1. ( Hondiz. Ml. col.225)) — In cod. II.
plut. 55. CHandin. M. col. 217.) eft nr. 26. ZMenandri cuiusdam ad Glyceram epiftola.

F'enitiis in bibl. Marciana in cod. CCCCXXIX. | (catal. codd, gr. pag. 210.) Menandri
diuifio cauffarüm in genere demonflratiuo. Oxcrr. in cod. CXXXI. bibl. Barocc. e Me-
nandri rhetorica cap. 1. περὶ Acys ἐπιβωτηρίδ. cap. pollrem. σερὶ προπεμπτικῆς λα-
As. d προπεμπτικὴ Aot Aux. :

Neapoli in bibl. regia in cod. LII. Menandri διαίρεσις τῶν ἐπιδεικτικῶν. --- Mediolani
in bibl. Ambrofiana, cod.

V/ind.bonae in bibl. caefar. zregl τῶν ἐπιδεικτικῶν, tefle Neffelio, in cat. part. IV. cod. LX.
pag. 37. — Bibl. Heidelbergenfis quondam ctiam Menandri habuerat codd. Harl,

τι. Zfriflidis περὶ πολιτικβ Acya pag. 041-663. Eiusd. τεχνῶν ῥητορικῶν περὶ ἀφελᾶς
ACy8, pag. 653-682. !

13. APSINIS τέχνη Ῥητορική. pag. 682-726. Eiusd. περὶ τῶν σχηματισμένων προίβλη-
μάτων, p. 227-130. add. paullo pofl, indic. fcriptor. in comment. gr. ad Hermog. citat.
v. Zpfines.. Plures fuere Zpfimer, Rhetores; [v. Etdoc. pag. 67.] fed horum auclor libro-
rum fuit Zpfiues , Phoenix Gadarenus, Bafilici, rhetoris, auditor, imperante Maximino,
cui A. C. 238. Gordianus fucceffit, clarus, de quo 73e/ze; Chiliad. VIII. v. 696. :

"Ess suu πόλις Γάδαρι τῇ τῶν Φοινίκων χώρᾳ

ἐξ s Aquws Γαϑαρεὺς ὁ Ῥήτωρ ἐγεγόνει.

Suidas: "Aplvme* Γαῤαρεὺς σοφιτὴς. σπαρεὶς. ὡς λόγος, ἐκ Πανὸς. μαϑητεύσας,
δὲ ἐν Σμύρνῃ Ἡρακλείδῃ τῷ Λυκίῳ, ὅτα Βασιλικῷ ἐν Νικομηδείας ἐσοφίςευσεν ᾿Αϑή-
ygci βασιλεύοντος Μαξιμίνε ὑπατικδ λαβὼν efe. Bafilicum hunc laudat Apfi.
nes fub initium flatim libri ὁ dé ei ϑῶος βασιλικὸς κούκθινο “προσέθηκε. Ex hoc Αρῆ-
ne profecitle Hermogenem , feribit Matthaeus. Camiartota pag. 20, led iniquiorem eo
loco fe prodit aduerius Herimogenem , et Apfiuem falfo habuit pro antiquiore, quum
fuerit Herimogene iunior, et praeceptor Calani Berytii, Sophiflae, Gordiano imperante
clari, de quo Suidas in Feáovés. — Aequalis vero Maioris, Sophiftae, de quo Suidas in ' |
Moiwp. Hic cll Apfines, Phocnix, Philoflrati amicus, qui eius memoriam et accura- -

tionem -

΄

Ve! IV.p 460P16t RHETORES GRAECI Lib. IV, c. XXXIII. 101

L

* ,

tionem extremo libri poflerioris de Sophiflis laudat his verbis: καὶ ὁ Αψίνης τε ὁ (ci
, ^ » '

3 Ὁ 2) , » 23: ^ , Ly » ,
Yik, ἐφ᾽ ὅσον πρδβη μνήμης τε κοὶ ἀκριβείας.» ἐκ ἐμὲ des ygaiQem, καὶ "yao ὧν πι-
, ΄ ' D *:209. 2 v9
| euDemy ὡς χαριτώμενος, ἐπειδὴ φιλίω μοι πρὸς αὐτὸν ἦν. — Lcgere me memini prod-

iitfe libellum Apfinis, rhetoris, de vemoria, interprete Federico Morello, cum eius no-
tis, Parif. 16:9. S. fed libellum ipfum numquam vidi. De aliis 7fp/fmir duobus idem
Suidas meminit his. verbis: "Axpáae Δϑηνοῶος ἀξιόλογος σοφιτὴς, 'Ovaciug πατὴδ
τῷ σοφιτῇ, v8 πατρὸς Αψίνε. Hic poflerior Apfines, Apíinis, Athcnienfis, nepos,
idem mibi videtur, de quo Eurapius in Iuliano, Apfines, Lacedaemonius , δόξαν ἔχων
τεχνιπθῶ vios, Ílue qui aris rhetoricae magiflrum cum laude geffit. Suidas enm in
"Ovetsiuss tellatur, hunc Onafimum, Apfinis parentem, Conftantino imperante floruiffe,
et fuille Spartiatam. — Citatur Apfines ab Vlpiano in Demoflhen's Orat. contra Lepti-
nem), et Apfinis τέχνην περὶ προοιμίων καὶ πίτεων laudat Scholiafles Hermogenis
pag.14. Pubr. De codicibsr pauca addam. rif. in bibl. publica Z/pf. ars rhetorica
in codd. MDCLVI, MDCCXLI. et de figuris, in cod. MDCCCLXXIV. — Floren.
fiet in bibl. Medic. cod. XI. plut. 59. nr. 5 et 6... Zpfinir de prooemiis f. ars rhetorica,
et de figuratis quacflionibus. ( Bandiz. cat. codd. gr. IE. col. 500.) — —— Neapoíi in
bibl. regia, cod. LII. ex Apfine περὶ τῆς τῶν κεφαλαίων παρασκευῆς. περὶ προσω-
σοποιίας. — indobomae in bibl. caefar. ars rhetor. tefle IVef//Jio, in cat. part. IV.
pag.37. — Guelfirbyti cod. ex bibl. Gudiana. — In bibl. quondam Heidelberg. Apf.
lib. fuit in codd. — In bibl. É/zoria£. cod, Apfin. de prooemiis, tefle P/cro in itiner.
per Hifp. pag. 157. Ha 1.

13. MINVCIANI fiie NICAGORAE περὶ ἐπιχειρημάτων de fedibus argumentorum p. 731-

734. Hunc quoque libellum fiue τέχνης Minuciani particulam vna cum Alexandro et
Phocbammone vertit, et graece ac latine cum cafüigationibus edidit Normannus, Vpfal.
1699. 8. "In Commentariis graecíis ad Hermogenem paffim legas Minucianum zb
illo "Tarfenfi rhetore tacite tangi; — Matthaeus vero Camariota eum etiam exfcribi ab
H:rtnogene adfirmat. Sed, quomodo, quaefo fieri potuit, vt Nicagorae, Athenicnfis
Sophiflae, filium, Minucianum, vel perftcinxerit vel exfcripferit Hermogenes ? Nicago-
ram familiarem fuum laudat vna cum Apfine in extremo libi pollerioris de Sophi-
flis ^) Philoflratus, qui vixit vsque ad Philippum imperatorem, ad quem Nicagoras
“πρεσβευτικὸν, Suida [ it. Eudocia p. 309.] tefle, fcripfit. — At Hermogenem, Marco
Antonino imperante, conflat, τέχνην fuam compofuiffe, Itaque aut alius fuerit Minu-
cianus antiquior, aut certe chronologia inconfulta hoc a Camariota et fcholiaflis Her-
mogenis fuit adfirmatum. | In Minuciani, Arhenienfis, τέχνην fcripferat Porphyrius et
Paurratiur, Sophifla; in progymnasmata eiusdem enander, Laodicenus, Suida tefle,
Ἰέχνην ipfam Minuciani σερὶ Ξοσεων legit adhuc 7xzeftzer Chil. VI. v. 739. et^ XII,
570. eoque longe iuntor Camariota, atque, vt Normanno videtur, etiam Georgius,
'"Trapezuntius, cuius haec funt verba V. Rhetoricor. pag. 134. — Nam et veteres omnes

2 rAitorer

5) Et cl. /7o/f in comm. ad illam orationem fae- coftrato, rhetore, M. Antonini temporibus claro,

pius prouocat ad Apfinem. Zar. quem igitur confundit Olearius cum Nicagora, vti

1) Pag. 628. .vbi in not. 3. S. IV. Olearius pro- iam adnotauit Rfmfen. in difput.. de Longino

vecat ad not. 6. pag. 624. fed ibi agitur de Ni- $. VIII. fin. Hari.

-

ig Lib. 1’. τ XXXIII. INDICVLVS SCRIPT, AB ALEX, CIT, γον, ν᾿ 460 646:

rhetorer vique ad. Ifocraticam illam. fcholam multa de formis dixerunt, et. Minucianus,
[IB quamuis confufe, multa tamen et praecepta et exempla, partim ab aliis defignata, par-
tun fua inJuffria. fumta a clariff mir oratoribus fibiicit. Himerius apud Photium, lau-
daturus Rufi, filii foi, cuius obitum dolet, facundiam, ait, eum dixiife δερνότερον Mi-. |
γεκιανθ. σεμνότερον δὲ Nuxa'yceg. Cod. CCXLIIL pag. 596. — Ceterum nefcio, quo
argumento Scheferus notis ad Camariotam pag. $3. hunc Minuciani libellum περὶ ἐπι-
“ειρημάτων vel iunioris vel plane alterius alicuius effe adfirmet. In iisdem notis
pag. 64. perperam contendi, Minucianum vixiffe tempore Galeni, medici: nam zi |
Ta»B fub Imperatore Galeno. apud Suidam [et Eudociam quoque pag. 301. ] le-
gendum effe, cerüillimum eft vel ex eo, quod Nicagoras M'nuciani parer interfuit
conuiuio , quod in Πλατωνείοις praebuit Longinus, Galieni temporibus clarus, apud
Eufib. X, 3. praeparat. lraque Dausv8 nomen pro TIaAs E audacler ibi reponunt |
viri docti, Simlerus, Reincfius, Ionfius et Küflerus.| Fabr. — Codici msstor. adbuc
faciam mentionem. — Hidebergee quondam in bibl. elect. fuiife Misure, codd. patet
ex Sylburgii catal. — — In bibl. caefarea J/indobun. ex(lat cod. tefle N«//zlio in catal.
part. IV. pag. 38. cod. LX, — — Flerentiae in bibl. Laurent. medic. cod. XI. nr. 7.
plut. 59. (Bandini cat. codd. gr. II. col. 500) --- 7"enetiir in bibl. Marciana, cod.
CCCCXXIX. (cat. p. 210.) — Parif; in codd. MDCLVI. MDCCXLL etc MDCCCLXXIV.
bibl. publ. — lu bibl. Εὐτογίαί. cod. qui a P'ürro in itinerar. per Hifpan. pag. 138.
citatur /Minutiami in Nicsgerae libro de argumentatione. Zar.

Indiculus fcriptorum ab Alexandro, vhetore, Phoebaumone et. Minuciano citatorum.

Ad paginas editionis Normanni,

Aefchines, lex. pag. 4. 16. 18. 36. 59. 40. 52. 56. 58. 60. 65. 80. 82. 86. Piotbam. pag. 132.
Minuc. pag. 148...
Alexandrinorum zai. Phorbom. pag. 114.
Apollonii, Molonis, definitio σχήματος, Phorbam. pag. 89.
Ari(ides, (Atticus ille, iuflus cognomento.) /Minur. pag. 156.
Athenaei, Naucratitae, definitio σχήματος. Püotbam. pag. 98.
Caccilius, Calactites, PAoebam. pag. 98.
Carcinus (Kagxivcs)» rhetor. “εχ. pag. 60.
D«inoflhenes, fingulis fere paginis. | '
περὶ yog τῆς πολιτείας πολλώκις λέγων ὁπλῶς καὶ ποικίλως πλάττειν τὸν λόγον 8
προίξαται!. lex. pag. 18.
Euripidis verfus. Z/ex. pag. 12. 28. 50. 34. 36. 42. bis.
Herodotus, Zlex. pag. 92.
Homeri verfus. Alex, pag. 4. 26. 58. 46. 66. 68. bis. 16. 86. 88. 94. Phoebam. p. 102. 134.
Hypsrides in Demoflhcnem, flex. pag. $2. de Phryne, id.
l(ocrates, “εχ. pag. 58. 80. 95. Pkorbam. pag. 10.
Menaudri, comici, verfu: decem, 2f/ex. pag. 30. —
[6] Oraculum, “εχ. pag. 36.
Paulus, ὁ Dice ὠπόξολος., Dhotbam, pag. 124.

(VoklV. ν: 4425163 ΙΝΡΕΧ SCRIPTOR. IN COMMENT. | Lib. 1. c XXXIII. 109

: Pericles," “μι, pag. 136.
Poétae, 7x. pag. 79.
Πολιτικὸς λόγος «9j συγγοαφικὸς, Hex, pag. a.
Sophocles, 44lex. pag. 56. Püosbam. pag. 134.
"Thucydides, /flex. pag. 6. 710. 74. 76. 82. 88. Minur. pag. 136. 150. 162.
Xenophon, fex. pag. 6o. 70. bis, 78.
Loili definitio σχήματος, Phoebam. pag. 98.

14. Commentaria graeca in Apthonium et Hermog. fupra in vtroque mihi memorata, quae
totum volumcu poflerius Graecorum Aldi implent, totique operi fi finem imponunt.

XVIL Judex Scriptorum, in Commentariis graceir αὐ Hermogenem. smemoratorum,
compofitus a me ad pag mas ediiionir. /Aldinae.

Scholia in. Aphthonium numeris in editione nullis notata funt, quoniam vero mon vitra XXIP.
paginas ad/urgunt, ieffor facile illa poterit in Codice fuo fignare calamo, et a me maio-
ribus numeris romanis fignificabuntur.

(Accentibus defiituti libri veteres, pag. 110. 350. 351.

(Apud Aegyptios ars medica reperta ἐκ τῶν κατοὶ μέρος νοσέντων τε καὶ τὰς τῶν γόσων
iac ess ἀπογραφομένων. 17.

Aeoles, 407.

Acíchines, 20. 27. 87. 108. 128. 133. 212. 213. 244. 264. 300. 305. 304. 310. 352. 373. 399- LS
γραμματιςὴς, T8 δημοσίᾳ, 595. an Cherfobleptem Philippo prodiderit, 65. πάϑος ἐκ-
τραγῳ & 172. Oenomaus dictus 410.

κατὰ Κτησιφῶντος. 36. 43. 79. 172. 113. 294. 302. 364.

περὶ παραπρεσβείας. 127. 256. 257. 357. 362. feq. 338. ἀπολογίαν παραπρεσβεῖας ye
γοαφως., 182. 183. 184.

x&TX Ἰιμάρχϑν 33. 02. 68. 112. 114. 115. 118. II9. 132. 296. 319. 320. 321. 354- 360.
561. 408.

Δηλιακὸς, 390. εἰ καὶ νοϑεύεται.

Aefopus, pag. VII.

Acfopiae fibu: ae, et Sybariticae, Phrygiae, Lydiae ete. pag. III. IV.

(Aetoli, Njset, "Thraces, ανδροφόνοι, Phafelitae, fycophantae etc. 139. 141. Siculi, ad motus
proni, 309. Theffali, zzrsci, 314. etc. Siphnii et Megarenfes , εὐκλείας fiue bonae
famae nu!lam gerentes curam, 316.

(Agis, Lacedaemonius, ἔργῳ καλῷ ἀπολυσάμενος τὴν διαβολὴν, roo.

(Alcibiades, 28. 65. 92. 138. 141. 156. 164. 179. 186. 245. 251. 254. 251. 258. 262. 289. 296. feq.

. Alcman, 40ο.

lexinder, rex, ἔγραψεν ᾿Αλέξανδρος, μετὰ τὴν A«peig γίκην ὡς ἕυροιεν ἐν τοῖς λογισ-
μοῖς Δαρεῖξ πεντήκοντα τάλαντα eiaQora Δημοσθένην. 35. 126. ᾿Αλέξανδρος

᾿ ὄναρ εἶδεν ὀνείρῳ μὴ πιξεύειν. 55. 59. 61.

- Alexander , rhetor, 365. Numenii, Ἐς eius- τέχνη ῥητορικὴ» 14»

Ammonius, ὁ ὁ Λαμπρεὺς, & τῷ περὶ [βδωμῶν, 401.

O 5 Anacreon,

no Lib.IPV.:. XXXIIF. INDEX SCRIPTORVM VoL TV. p. 4639 464

Anacreon, 405.

Androtion, Ifocratis difcipulus. Τεχυίτος τῷ λέγων, act.

Anonymus in Hermogenis coca commentarius , ἐξ ὠνεπεγρώφε, 190. 102. ᾿Ανωνύμϑ,
220. 261. 337. 35t.

(Antigenides et Satyrus, tibicines, pag. VII.

Antiechus, Sophifla, 13.

Antiphontis δευτερολογίαι Ὁ Pag. XIT.

Antiflhenis dogma 2 ori ὃν Ésiw ἀντιλέγειν. pag. XXII.

Aphthouio quaedam inferta, psg. XVII. ceQuszs mois ῥήτορσι τιμωρῶν, pag. XVIIT. eius
μέϑοδος fiue praecepta prog ymnasmatom, εἴ μελέται exempla pag. XXIV.

Apfnes, 402. Eius τέχυη περὶ προοιμίων καὶ πίξεων, 4. ἐν Τῇ περὶ τῶν μερῶν τῷ λό-
ys τέχνῃ, i

Aquila (rhetor), o ᾿Ακύλας, 56. 62. 73. 19.

(Archidamus, 95. feq. 98. ΤΑΙ. 157. 170. 277. 285.

Archilochus, 404. πρὸς ψόγον δεξιὸς. pag. XVIII.

Archytae, Pythagorei, decem praedicamenta, 120.

(In Areopagitico iudicio nullis locus prooemiis; 353. nec miferationi , 413.

(Arillarchus, 34. í30. Mofchi F. yexQeis ἐπὶ τῷ Νικοδήμδ φόνῳ, 100. 192.

[P] Ariftides, iuftus , pag. VII. 54. 60. 172. Plato Ftetur, eum ῥήτορα δίκαιον γενέσθαι» 22.

Ariftides (Hadrianenfis rhetor) pag. XVII. 19. 414. ἐν τῷ Περικλέξ, 304. 305. ἐν τῷ
Καλλιξένω, 306. dorm

Eius orationes duae de Critia, tyranno, ab Ariflogitone caefo, vna breuior, altera pro-
lixior, pag. 67. & ,“λευκτρικοῖς s 318. ὁ πέμπτος τῶν ᾿Λξῦκϑ εν ῦό ibid.
ἐν τῷ περὶ πολιτικῶν λόγων» 415.

Ariftogiton, 34.394. Orator αὐτοδίδακτος. 16. Τυραννοφένος, 67. ab Harmodio adiu-
tus, Hippiam interfecit, 235. — Aefchinem et Demoflhenem arguens QA ig u8 , (ita
leg. pro φιλιππικβ.) et μηϑισμξ, 196. | Aefchinem et Timarchum. οὐξιῶν xermryc-
£&v , 296.

Arifltophanes, grammaticus, infra, Menander.

Ariflophanes, comicus, 72. Eius Equites, 92. 93. 245. Εἰρήνη 5 300. Νεφέλαι»

391. IA2Tcs, 4^ 6.
(Arltophon ! et Cepbalus ἀμφισίβητδντες καλβ Big, 23]. 249. 301.
Arifloteles, Stagirites, pag. Ili. XVI. IO. 15. 23: 168. 174- 301. 566.
Eius dictum αἰσχρὸν σιωπᾶν. Ἰσ σοκράτην δ᾽ ἐῶν λέγειν» 120.
Categoriae, 120. 3Ó1. Ῥητορικαὶ τέχναι » 120. exotericae et acroamaticae lecliones, ibid.

Ariftoxenus, 38r.

Afpifia, 6r. Ἥρα, fiue Tono dida, 72. Epitaphius fermo cius nomine apud Platonem Me-
nexeno, 493.

Afpafius (Rhetor). 402.

Athanafius (Rhetor), 146.

᾿Λττικὸν ὑπερϑετικοῖς avri συγκριτικῶν κεχρῆσθαι 24. Attici 405. gaudent μακρολόγιαν,
30. Atticillae παντελῶς οποτρέπεσι T8 OV οματοποιξῶν xc] μόνοις — xen
σϑαι τοῖς τετρα μμένοις Ovc óM AGI 395. Athenis ἄρχοντες ἐξ ἐυπατριδῶν, licet 1ro -

paupe- i

Vol. IV.p. 464 466 AD HERMOG. CITATOR. Lib, 1V, t. XX XIII. τὰ

pauperiores , Phalaride crudeliores et iniufliores. ibid. "Thesmothetae Athenienfium,
ὑπὲρ ἱερῶν ἐυθύνοντες » 320. κατοὶ τὸς Αττικὲς νόμος ἐξὴν τοῖς ἀνδράσι τοὺς ἑαυ-
τῶν γυναῦκας ἑτέροις ἐκκομίζειν, οὁ8. Athenienfes γεωτεροποιοὶ. 135.
Attici Eleos accufantes apud Amphiclyones, iniuriarum, 228. 242. De tribubus, ecclefiis
et prytauiis Arhenienfium vide pag. 399. feq.
(Autocles, 8 γοὶρ Xv Σόλων μὲν αὐτὸ παρέλιπεν» Αὐτοκλῆς δὲ εὕροιτο; 366.
Bacchylides, lyricus, 303.
[ΡῚ Bafilicus (rhetor), 311,
Bias, pag. VI.
ἡ κατοὶ Κάδαον «o Aavacy' Γραμματικὴ ἐπί τε τῶν Τροωϊκῶν ἐσκῶτο, καὶ μέχρι τῶν Εὐ-
sh wAede τῷ εὐντω μετοὶ ταῦὺττο διέμεινε χρόνων; IT.
&Callixenus, 147. 2599...
(Cephalus, vide fupra, Ariftophon.
(Cecrops divis ; διοὶ τὸ πρῶτον συνοΐγειν ἄνδρα καὶ γυνοῖϊκα.» 28.
(Chabrias; Conon, lphicrates, 5218.
(Cleon, 92. 196. 245. 251. 258. 261. 283. 292. 304.
Cli(lhenecs, legislator, 503.
Comici, pag. V. ἡὶ κωμῷῳδίω s 37. ἔμμετρος ῥητορικὴ, 3 386. Keumor Tis, 301. Κωμω-
i jv à ὀνομαςὶ; 348. 340. :
Corax, rhetoricae inuentor, 5. 6. ὁ TexveyeaQos, 240. TO κατὰ Κόρακα καὶ Τισίανγ 59.
Critias, 66. 67. 332. 390. 415. ΤΑΝ εν τ non deterior, 415.
Critici, δος.
(Cylom, "Theagenis, (qnie ΒΑ tyranni, gener. 151. κυλώνειον ἄγος; 360.
Cynaegiro vel Callimacho dicendus a patre λόγος ézirxQues, 300.
(Damo, paedotriba cleudus, pag. VI.
(Danaus, fupra in Cadmus.
Demades, 138. 356. ez τῆς κώπης ανίπτοις “χερσὶ ἐπὶ τὸ βῆμα πηδήσας» 16.
Demofthenes, rhetor κατ᾿ ἐξοχὴν: pag. ΧΧΙ. 95.155. ὁ κορυφαῖος τῶν ῥητόρων. pag. rt.
“πολιτικῶν ἄριφος. 378. fingulis fere paginis. In gencre iudiciali et del beratiuo prae-
clarus fuit, ininus valuit.in pancgyrico, fiue demonflratiuo, 17. μισότεκνος, 363. eius
dictum: ἐδεὸς ὁμολογῶν «dixe ἑάλω. 91. δΔήμο οσϑενικὴ δεινό '᾿ὁτῆς ἈΟΊ Ζσπερὶ igoic, 110.
καὶ βία. 233 καλλίξη καὶ δριμυτάτη, ἡ μέθοδος. 250. τίς ἐκ ὁμολογήσειε kga-
Tiscis ᾿ἐορκέναῇ ποιήμασὶ τε. καὶ μέλεσι τὲς Δημοσϑενικὲς Acy8s ; 518. ποικίλος μά-
Aso ὁ ῥήτωρ. 31 6.
— Eius Oratio κατ᾽ Ajowjve, 95. 135. 158. 139. 141. 148. 175. 226. 264. 565. 401. 4117. 420.
E “περὶ τῆς “Δλονήσϑ, 40ι.
— X TO. "Avdgeriaves , pag. XII. XVIIT. 30. 152. 171. 502. 556. 586. 4C9. 405. 4Ot. vbi
notat, hanc orationem fingulari ftudio a Demoflhene fuiife expolitam €t κεκαλλῶω-
πισμένην. ἢ uod Androtion lfocrarig effet difcipulus et τεχνίτης T2 λέγειν.
— ἡ κατὼ CUIR pag. XXV. τοῦ. 390.
m — κατοὺ ᾿Αειςοχράτθν. 74. 89. LIO. 170. 172. 175. 213. 215. 315. 408. 351. 323.
|— xaT ᾿Αρισοτέλες. pag. 30.
— σερὶ ἀτελείας laudatur » pag. 4ot.

Demoflhbe-

112

Lib.IV. c. XX XII. INDEX SCRIPTORVM

" . ,
Demoflhenis Δικανικοὶ λόγοι». 378.

——

πρὸς Βοιωτὸν περὶ προικὸς. 381.

I περὶ TE Διοπείθθς λέγων ἢ τῶν Φιλιππικῶν, ,2τ.

— κατὼ Melle, pag. XIV. 43. 64. 15. 78. 88. 170. 172. bis. 176. 201, 302. 205. 207. 208.

ΠῚ

15

ig

---

[f] — κατὰ Ὃς ύνωνος. προωγωγείας. 245. 264.
Oi Aix εκτικοὶ, 16. 83. 168. 368. ἀποδείξεις ἔν τε γεωμετρίο καὶ διαλεκτικῇ καὶ éxTe-

Aixrvs ἐν τοῖς ἐφημέρισι. V].

Diodori definitio rhetoricae, pag. MT. -

Διϑυραμίβοποιοὶ , 301.

'Timocrates, a Diodoro κατηγϑι μενος.» 393.

Dinarchus, κρίθινος Demoflhenes, 415.

Diogenis, cynici, dicta, pag. VI. 1
(Diou pro qua olibet homine, 266. 1 "|

Dionyfius (Hal carnafk. ) ts elec meis 387. 391. 403. ἐν τῷ περὶ μιμήτεως s 318. 370. anm

ἐν τῷ περὶ εἰρήνης 313.
ἐπισολῇ περὶ ἀφέσεως. 394.
περὶ τῆς ἰδίας xaSole, ibid.
τῷ δήμῳ ταῖς ἐπιξολοὶς ἐπιξέλλε,, 305.
ἐν τῷ emo Qo s 33.
ἐπιτροπιχοῖς, 132.
κατὼ Κόνωνος. αἰκίας. 134. 135. 142. 220. :
πρὸς Λεπτίνην, pag. XV. 28. 33. 43. 72. 14. 89. 171. 218. 294. 504. 307. 310. 315. 585.
505. 398. Vide et pag. 260. [e εἰ 492. vbi videbis , ab Aipafio et Apfine indignum
hab: tum Demof(lhenem, vt τραχυτητός τε καὶ σφοδρότητος ἄμοιρον.
ὑπὲρ, Μεγαλοπολιτῶν, 318. 413. 401. 3591.

2ι8. 219. 220. 221. 223. 225. 226. 228. 232. 233. 360. 398. 401. 405. 322. 325.
“πρὸς Νικόφρατον. 4096.
Ὀλυνϑιακοὶ λόγοι. pag. XIV. XXII. 308. 309. 311. 313. 315. 316. 352. 396.
περὶ παραπρεσίβείας, 29. 33. 79. MO. 127. 144. 148. 154. 163. 166. 169. ind ITI. 174. 115:
351. 364. 384.
πρὸς Πανταίνετον. 115.
περὶ seQavg, pag. XV. XVII. 18. 28. 36. 43. 44: 64. 73. 74. 15. 19. 89. 103. ug. 158.
141. 170. 175. 183. 205. 212. 213. 217. 250. 204. 298. 302. 304. 310. 215. 316. 379. 392.
396. 399. 416.

κανικώτατιος τῶν λόγων. 14.
κατοὸ XreQens ψευδομαρτυριῶν, 127.
συμβελευτι» οἷς» 309.
κατὰ Τιμοχράτεςν pag. 28. 175. 216. 503. 361. 416. feq.
ἐν Φιλιππικοῖς » 45. 142. 210. 207. 309. 312. 313. 379. 385. 386. 411.

συμβελευτικοὶ. εἰ χρὴ ἀμφικτύονω Φίλιππον ποιῆσαι!» pag. 14-
ὑπὲρ Φορμί avec, V. 59)

Qna 3€8.

ἐν πρώτω χαρακτήρων s 378. 412. ἐν τὼ περὶ συνθέσεως ὁ ὀνομάτων, 318 et 583. 387.
"Diony
|

- Vo IV. p. 467 ὃ 468 AD HERMOG. CITATORVM. . Lib.IP. c. XXXIII. τ

Dionyfius, ὁ τὴν περιήγησιν γράψας, 579.

Dores, pag. III.

Draco, lcgiMator, 303.

Δρώματα καταϑῆναι!.» ἔϑος ἐν τοῖς Διονυσίοις, 245. ᾿βραματικά Te Καὶ ποιητικοὶ, 415.
-Empedocles Agrigencnus Pythagorae dilcip. o-xeAvcavépes , 381.

(Epaminondas, pag. Vil.

Epicurus, 381. Ae; ὃν Lg yv» δοκιμάζεται. 300. Epicuru: ἐν σῷ περὶ Pi τορικῆς, 377.
Ἐρίρβαπῇ (rhetoris) comme ntarius in. Hermogenem, 192.

Ἐπὶ τῶν “χρόνων Εὐαγό ες τϑ coQus& ᾿Αϑήνῃσιν ἐπεισφϑαρεῖς ἄλογος σοζφιΞῆς » ὃς καὶ {χ}.}

ὅμιλον μαϑητῶν ἐπήγετο, ἘΠ θμὸν pi φάσεις ἀποκαλῶν.» 16.

' (Euclides, 2 Athenis, f'ipra Cadmus,
Euctemon λόγον ἔγραψε oT OL ᾿Ανδροτίωνος ὡς ἀδικηθεὶς v vm αὐτῷ, 356.
, Euripides, pag. IV. 311. 56.3901... & Ἑκαβῃ. pag. XX. ἐν Ogésg, 404. οἱ ἐξηγηταὶ τὸν

Ὀρέφην Everz; δὲ ἐξηγέμενοι 3-

Euthias, Phrynes accufator, 45.
(Euxitheus et Herodes, 126.
E Γεωμέτρης . (nomen proprium rhetoris, cuius etiam apud Camariotam mentio 3j p. XV.

XIX. XXI.

Gorgias, 378. 396. 401. 412. — Tifae difcipulus, pag. 6. Eius λέγοι λωμπάδθες. Rhetori-

Ifocrates aedis
ὁ Θεολόγος Veyyc

ἐν τῷ moie εἰς τὸν μέγαν Βασίλειονν 394. ἐν τῷ συντωκτηρίῳ, AOT.
:Barpocration, 2:6. 567. ——

cam Athenas

adtulir, ibid. Poli pracceptor, infra, Polus.

ad (Nazianzenus) 364.390. 399. 401. 416. 417.

d
,

Hegemon, orator αὐτοῤίδακτος» 16.

Hephaeftion, 381. 587.

Hermnagoras (rhetor), 25. 87.

De Hermog:ne vide pag. 13. 62. e TEX ογραφος, 14. ὁ τεχνικὸς.» YS. εἴς, ποίνυ οἰκριβῶς,

340. καλῶς, 343. σκόπει TH τεχνικξ τὴν ἀκρίβειαν» 101. 334. 343. TO Ἕρμο-
γένεν περὶ πολιτιχδ Acya ésiv ὃ σκοπὲς- 15. καὶ μόνον τὸ τῶν σασεων βιβλίον διαΐ-
βεσιν ὠνόμασεν. ἀλλ᾽ ἤδη καὶ τὸ τῶν ἕυφέσεων, 262. σύγγρομμά ἐξὶν “ἙΕρμογένδο
περὶ προοιμίξ. ó εὕφηται μὲν ἐν τοὺς ἀναγραφαῖς. g φέρεται δέ. 76.

Partes fiue capita τέχ; ἧς Herinoge (nianae fubinde οἱ "antur, vt ἐν τῷ περὶ τῶν πραγμα-

των λόγῳ" 178. ἐν τῷ περὶ TÉTB τῷ κεφαλαίε λόγῳ», 179. ἐν τέχνῃ τῇ πραν-
ματικῇ 201. ἐν TO σερὶ ἰδεῶν. 74. 16. ἐν προγυμνοσμασιν 9465: ἐν προοιμίοις
τῆς τέχνης s 280. ἐν μεϑέδῳ. 295. ἐν διοιρέσει τῶν κεφαλαίων. ibid. ἐν διαιεέσει
τῶν ςώσεων". 207: ἐντυχὼν τῷ ἐννώτω (χεφαλαίῳ) TE Te/8 τόμϑ τϑ ᾧ d
βιβλίς (περὶ ἑυξέσεων) 356. ἐν τῷ τέλει: τϑ δευτέρο βι βλίε. 401. ita 358. 35054
mp περὶ μὲν, 7r got ᾿ἡγήσεως ἐν ἕξ τόμοις Ses “περὶ δὲ din γήσεως ἐν à 359
ἐν τῇ περὶ τῶν σάσεων πραγματείος» 316. ἐν τῇ διωιρέσει τῶν SG TEO 345. ἐν
τῷ περὶ τῶν φασεων λόγω. 359. 362. ἐν τῷ πεεὶ περιέϑε. τεχνολογήσεται" 364.
ὄρηταί φησι παρ ἐμδ ἐν τῇ μελέτῃ. 376. ὃ περὶ Πλατωνικῆς ἢ Δημεσϑενικῆς ἰδέας
γέγραπται τὸ συγγρώμμω-. ἀλλο περὶ καϑολικῆς ἰδέας» ibid. ἐν τῷ περὶ σεμνό-

Vol. VI. B τητος

τ. Lib. 10. ὦ ΧΧΧΙΗ, - ἸΝΡΕΧ SCRIPTORVM Vol. IV. Ρ. 465 δ 469

σῆτες, 387. 404. ἐν exceso δευτέρῳ κεφαλαίῳ τῷ περὶ μεθ: ἐδ δεινότητος» .388.
£y ταὶς ἑυρέ σεσι ὥρηκε, 380. ἐν τοῖς “περὶ ἑυφέσεως. 416. ἐν τῷ περὶ ῥητξ καὶ δια-
γοίας ΤΟΝ 341. ἐν τῷ περὶ τραχύτητος. 306. ἐν τὼ περὶ ἐυκρινείας λόγῳ, 3908.
z^ ^M ^

L3
x
1
ἐν
B
m"

Au
aq

NUS

ἡμούτων γοφγότητος, 309. ἐν τῷ περὶ σχημοίτων καθαρότητος, 490.
ἐν τῷ περὶ λέξεως καδαρφότητος. 401. ἐν τῷ περὶ τῆς ὑπερίβολῆς, 492. ἐν TÀ
περὶ γλυκύτητος ἈΩῚ e penes λό y9, 403. “περὶ δεινότητος, 404. ἐν τῷ περὶ μεϑ- E
cie γοργότητος. 406. 401.

“πολλῷ Mivgexiav8 Co Qésepov Didot aet , 53. εὐδιοιρετώτερόν σως καὶ ἀκριβέξερον. 54.
βέλτιον. 83. falli, qui librum alii Hermogeui tribuunt, 13.
τὲς περὶ Ἑρμαγόραν ἐ ἐλέγχει. 87:
οἱ συνηγορᾶντες "Egueytas 110, τινὲς δὲ ἐξηγήσαντο, 49. πτοῶώσμω Tryp Qr,
351. τὸν τεχνικὸν ἄξιον ϑαυμοίσαι- 336.
τινὲς ὁὲ μέμφονται τὸν Τεχνικὸν,, 52. 107. 134. 149. Gs τινες QuAevemümins 51. Em
σημαίνοντα τινὲς τῷ χωρίῳ» ὡς gx ὀρθῶς ε ἔχοντιγ 74- 173: E πανυ οὐκριββῶς, 191.
ωκαίρως s ds μάτην, 8x cixeuBas » LAS. 347. ἕπταισεν ὃ τεχνικὸς TÜTO εἰπῶν,
154. ὁ μότοι Ἑρμογένης οαἰγνοήσας 78To. 158. ἔλαϑε de, φασί τινες. ἑαυτὸν '
ὁ τεχνικὸς ἐλέγξ ζας, Ε253. 224: “ἐπιπλήξοε τις τῷ ἙἬ ὁμογένει» οι. ἔσφωλται ἐν- p:
ταῦϑω ὃ e τεχνικὸς» 97. δοκέ; μὲν γνωσιμοιχεῖν dia ad λέξεως. δῆλον ὡς σφόδρα
πρὸς Φιλονεικίαν ἀπέβλεψεν. 1 180. Confer infra, Minucianus. 1
H:rcdotus, pag. V. 62. 585. 386. 590. 396. 406. μύϑοις vfus, pag. IV.
Hefiodus, 379. Oeoyavía , 389. fcq. Verfus ὃ δχνη ἐπ᾿ ΟΣ] γηροίσκε: etc,

Ilomerus, pag. I. V. XV. XVlil. XX. pag. 4. 21. 185. 510. 313. 358. 313- 573: 315. 318- 379.
385. 394. 409. 4tO. 414.
Vtitur vocibus Atticis, Doricis etc. 40T.
Ad laudem δεξιὸς, non ad Piipersttenns pag. XVIH. Poéta xüT ἐξοχὴν. Ρ. ΧΧΙ.
Fomeri oratores, Neflor, Palamedes, Vlyífes, 17.
"Open ᾿Αϑηνῶ, 17. Ὁμηρικὸν 2T WORT 311-
Κακῶν lim τὴν πόλιν ἐλευθερώσαντες . 215. "
lliad. e. verf. 173. feq. pag. 402. verf. 459. feq. p. 369. y. verf. 25. et A". verf. 557. p. ee
y. verf,.33. pag. L4 v. verf. 250. pag. 52. Χ΄. vei 107. pag. 39r.

παραχωρδσι Ὁμήρῳ πάντες» ὅσοι τοὺς λογικοὶς μετῆλθον τέχνας» ἅτε ἐξ αὐτῷ TUS x
xus εἰληφότες καὶ τὰ σπέρμωτα τῶν ὑποθέσεων. 308.

el

Hyperides, 174.295 296. Acfchinem et Demoflhenem παραπρεσίβεξας κατηγορῶν, 127.
184. Δηλιακῷ-. 183. 38). 399. ἐν τῷ ὑπὲρ Φρύνης τῆς ἑταίρας» 45. 109.

Ἰάλεμος. ὥδος Sos, 410.

Iambiichus £v τῷ περὶ κρίσεως cipis8 Aoys. 318. ἐν τῷ περὶ τῆς Πυϑαγορο a8 αἱρέσεως 383:

Ἰαμβοφάγος pro conulciatore , 305.

Xfocrates , pag. VI. ter et pag 40. 140. 285 i 518. 281. 381. .396. AIO. μέλε; αὐτῷ μωροί
Tos T8 κώλλες, 403 g “πρὸς οἰγῶνω, GANG “πρὸς ἐπίδειξιν (ej γράφων Aoyas καὶ
οντισοφιΞεύων Λυσία καὶ Γοργιοίζων.- 40ο:. συμβελευτικὸν εἶδος Aoys διαπλέκων,
πανηγυρίζο: wavrou S. Λττικῶν, ἀνδρωγαθημώτων μνήμῃ» 74- apud LIlocratem et
Demofthenem του] iambici et choriambici verfus, 356.

-

Vol. IV. p. 470 Pat AD HERMOG. CITATORVM. — Lib. I. c. XXXHIT. iig

ἐν τῷ Dac σίριϑι, p ag. XVII. πρὸς Δημόνικον. 385. ἐν τῇ Ἑλένῃ. pag. XVII.
Εὐαγός "σῦν pag. XVII εἰ pag. 2t. 23. ἐν τῷ Πανηγυρικῷ, pag. XVII. et pag. 18. 75.
πρῶτος νεώτερον ἔγραψε ἐγκώμιον 413.
ἐν τοὺς παροιν νέσεσι» 75. ἐν τῷ Πλαταικῷ, 154. 155. κωτοὶ σοφιπῶν, 370.
ἐν τῇ τέχνῃ. 207. 385. feq.

(Lacedaemonii ozyuAeyim gaudent, 3o. peregrinis iniquiores, 27. reges eorum He-

| raclidae, 30.

Leges variae, pag. XXIV. ὅς. 94. 85. 89. 93. 98. 100. 101. 102. 103. 104. 105. Io. 107. Ic.
1OQ. II2, II5. 117. I18: 119. 132. 133. 136. 172. 188. 191. 194. 197. 257. 239. 2.1. 253. 210.
274. 215. 292. 295 296. 297. 300. 501. 302. 307. 319. 321. 322. 332. 333. 234. 342. 345. 348.

1,310: ψήφισμα. 339.

Lex εὕρημα καὶ δῶρον Θεῶν, δόγμα, d? ἀνθρώπων σοφῶν, 490. Aefchinis dictum ἐκ
voe TH τινῶς ὡμαφτανειν. τὸς νόμες ἔσεσθε. € 8T. Leg: bus non fcriptis multae gen-
tes vfae; 1.31. Locrenfium lex ἐν βρόχῳ τὸν ἀπΠ ρος ἔχοντα νομοθετῶν, 28.

λύσις νέμϑ. 90. etc. ῥητὸν et διοίνοια, 252. 256. με 330: [ᾳ. νομοϑέτε γνώμην ψηλα-
ᾧφαᾶσϑαι- 2406. 259. 296. etc.

Leo, rhetor. 110.

(H τῇ λόγο τέχνη (Logica) 81.

Lollianus, 25. 271. cius τέχνη 7 ze e Qoo ῥητορικῶν; τά.

Longinus, 387 ὃ Φιλολόγος ἐν ῥητορικῇ τέχνῇ. 380.

Lucianus, ἐν τῷ kA TTA, pag. XX.

Lyfia:, 358. 518. 510. κατὰ Διογετ' ovos , 38. 4τι. πρὸς Μικρίνην"» 165. ἐν τὼ ὑπὲρ Nose

ζ μώχης διώκων ᾿Ἐκφαντίδην KC Aic C eta 130. ἐν τοὺς ποωρασκευοὶς , 142, κατὰ
Nis προδοσί ας. 416.

-Yfocrates ἀντισοφιπεύων Λυσίαν ἦοι. Lyfias ἐρωτικὸς, apud Platonem, 406.

Maior, (Μαΐωρ) rhetor γέος , 150.

Menander (comicus) pag. Vl. et pag. 27. 405. L xe ANISe τὸν [βίον μιμησοέμενος, 38. 39.
Ariflophan: $5 grammatici , de co dictum, ὦ Mévavdee xej Bis, πότερος ἄρ ὑμῶν πό-
τερον ἀπεμιμήσωτο, 38-

ἐν Γεωργῷ, 404. ἐν Heg im (ita leg. pro Iegin3: tot) 39t.

Metrophanes (rhetor) 78. 121. 137. 224. 276. 290. 222. Ἑρμογένες ἐξηγητὴς, 338.

(Miltiades, 300. 304.

Minuciaaus, 15. 53. 54. 10. ter. 7r. 72. 76. 78. 79. 83. 93. 94. 95. 99. 109. 120. 121. 152. 173.
177: 178. [78: 180. t96.. 197. 202. 204. 224. 243. 788 feq. 201. 5Ot. ἐν τῇ eura τέχνῃ»

" 04. τὸ περὶ Ξοίσεων, “τέχνην usd da ῥητορικὴν, 287. Μινδκιανὸς καὶ οἱ ἄλλοι
τεχνικοὶ. 126. 270. ὅλως δὲ vero τέθεικεν Ἑρμοῦ "ένης πρὸς Μη εν ανὸν ἐπιτάμενος
48. πολλὴ ἀμφισβήτησις Ὑξγονξ Pig Qua Egpeye fvet, 200. eie MiyByiv ev ouvér-
TeTO , 26. gu 171. 287. 1870 εἰς Μινεκιᾶνὸν Gc TéheTog, 27. . πρὸς Mi κιαινὸν
φιλονείκως ἵξαται» 49. 99. 177. 179. 180. 181. ἐπελαβ οντό τινες τῷ FEX S es Mi-
VEXjXYB συντρέχοντος» 53. μάτην ἐρεσχελέ; προ i6 Μινϑχιανὸν ἐνιφαάίμενος» τι. (ft
IMinucianur Hrmogene longe fuit iunior, vr fapra motaui.)

Neocles (rhetor) 262. 365.

(Nicias, 141. 186. 261. :
j , P^ [Nicode-

n6 Lib. IV. c. XXXHI. INDEX SCRIPTORVM VellV. p. P pe τ

(Nicodemus, 34. 130. 100, Vide fupra, Ariflarchus.

Nicolaus, Sophifta, pag. XXIII. XXIV.

Oppianus, 379:

(Oiympias, 363. eius dictum, pag. VI.

Oracula, go. 11. 195. 238. 360. amb! gua. 0. 202. ,λοξίας ὁ ὃ Θεὸς, 116. ὁ ἐν Μιλήτῳ
Ges; 377. τὸν Πυϑιον ψεύδεσϑα; καὶ τῇ κοινῇ ἢ Φύσε; τῶν πραγμάτων, εὑρίσκεται EVO.
viov, ἐδέποτε yug Θεὸς ψεύδεται. O1. fed πρόμαντιν Πυϑίαν ψεύδεσθαι et φιλιπ-
σίζειν dixit Demolthenes, 02.

O; παλαιοὶ, pag. 1:77:14: p 171. 175. 183. 352: 391. 408. τῶν σοφιξῶν. 13. ῥήτορες, 413...
οἱ παλαιότεροι:. 353. 370. παροὶ τοῖς ἀρχαίοις, 184. 353. 372. 313: Δημοσϑένες xoi '
τοῖς πολλοῖς τῶν ἀρχαίων s 299.

Pantaleon, medicus, 110.

Paulus (rhetor) vide infra, Polus.

(Paufanias, 237. Μηδισμδ κρινόμενος 167. feq. 177.

Pericles, pag. XIV. XVI. 34. 55. 47. 61. 75. 127. 129. 137. 143. 145. 146. 151. 156. 162. 165. 167.
355: 360. 375. 38}. Olympius, 72. 356. Jine riii rasis τῶν πολιτῶν, 139. ὁ συνέσεε,
πάντων Ἑλλήνων ΤΥ Ee 394. :

Phalaridis crudelitas, pag. XVI. prouerbium Φαλάριδος οἰδικώτερος καὶ ὠμότερος., 30.

Philippi, regis, epiftola (apud Demoflthenem περὶ φεφανε) 213."

[P] (Philozrates, 34. 4οι. Philocrates et Plirynon ἐν ταὶς igopitus κεκωμῳδομένοι; 56.

Fhiloflratus, ἐν τοῖς [θίοις τῶν σοφιξῶν, 13.

(Phrynon, 34. 36. 49. 138. 245. 264. 401. fupra Philocrates.

Pindarus, pag. V. 377. 391.

(Pifillratus, 143. 557.

Pittacus, Mytileneeus, pag. VI.

Plato, pag. VI. bis. XVI. pag. 3. b's, 9. 19. 21. 22. 40. 45. 164. 378. 389. 407. 414. 416.

Apologia Socratis, 16. 128. 174. Conuiuium, 72. 306. Cito, 21f. Eothyphron, 365.
Gorgias, pag. ΠΠ. 6. 10. 16. 17. Ploto πραγματείας ἰδίας κατὰ τῆς ῥητορικῆς.
Ποιησοέμενος, 15. 18. Phaedo, 10. Phaedrus, 16. 120. 169. 173. (vbi male σπλείονω
pro Πλάτωνα.) 114. ἐν τοῖς περὶ Ἔρωτος λόγοις. 391. 400. Πλατωνικὴ ἰδέας
καὶ Δημοσϑενκὴ. 316.383. Πλατωνική τε καὶ Δημοσϑενικὴ φράσις, 3177: in ciuili
dictione praeflat Platone Demofthenes, 378.

Plato, comicus, 277.

Plutarchus, ἐν τοῖς παραλλήλοις» pag. V. t

Po£arum fabulae, pag. ΙΝ,

Polemo, 45.

Polus, Gorgiae, rhetoris, difcipulus, ἐν τῇ τέχνῃ. 18. ᾿Πῶλος (ita leg. pro Παῦλος.) καὶ
Γοργίας σφόδρα κάλλος πείζροντικότες, παντοδαπῶν παρισώσεων πληρϑσι TEC Ae
y8s. 4οι.

Porphyrius, 15. 25. 108. 217: ὁ Φιλόσοφος, 385. ἐν τῇ εἰσαγωγῇ» pag. XVLl. Ex εἴ
commen'ario in Hermogerem, 162. t

Priapea ftue ἰϑυφαλλικαί. 392: OM

Pythagoreoruin, αὐτὸς ἔφα, 392.

(O(VoLTV. p 279 Ὁ 474 AD HERMOG. CITATORVM. ^ Lib.IP.c XXXIII. τῇ

Rhetores, 309. 122. 168. οἱ δέκα, 7. 415. παροὶ πᾶσι τοῖς οἐρχάίοις ῥήτορσι. Ya. Rhe-

-

toresne ἡγεμόνες, an οἱ φρωτηγοὶ, 238. perfecti rhetores et fatietatem et füpinitatem
effugiunt, 240. ῥητορικὸς συλλογισμὸς. 209.344. Vide τεχνογραῷοι.

Σων ων" ὁ τὸς τραγικὲς χορφὲς διδώσκων. 381. 384. ^

ὁ Σαρδέων (rhetor, Camariotae etiam memoratus) pag. XXIII.

Simonides, 410, in eum Epigramma, ibid.

Socrates, pag. Vl. 54. 55. 60. 61. 64. 174. δημοτικώτατος τῶν πολιτικῶν. 130.

ΠῚ Solon, 20. 366. Legislator, 172. 303. ἀξίως τῶν v8 Σόλωνος νόμων τεθραμμένος,

pag. ΝΠ. Eius diclum, οἷος ὁ βίος τοιᾶτος καὶ ὁ λόγος, τοιχῦται καὶ πράξεις, 33:
(οἱ σοφιΞξεύσαντες, οἱ διδασκαλείων ῥητορικῶν προτάντες, 415.
Sophocles, 377. ἐν Οἰδίποδι, 389.

Σωτάδε,οω , 393.

᾿ Stoicorum Crocodilites, 66, 59.

Syrianus a Sopatro citatur, 127. 200. 210.
οἱ τεχνογροίζει!, 04. 131. 177. 181. 2CO. 251. 291. 380. οἱ τεχνικοὶ, 148. 184. 241. 276. οἱ
πρὸ Ἑρμογένες τεχνικοὶ πλὴν Μινθκιανβ» 94. χρῶμα τῶν τεχνικῶν» 156. — coQr-
ββέξερον τεχνολογητέον., 117. MA. εἴς. τινὲς τῶν ἐπιγοα ψαμένων τέχνην δητορικῆνν
286. Vide fupra rhetores.
"Terpander. 20.
"Theano, Pythagorica, pag. VI. Ἷ
[Themiflocles, 71. 72. 152. 172. 237. 300. 304. 354. 350. Eius λέξεις λαμπραὶὴ. 220. T$
πρῶτον συνέζηκεν ἀσωτίω.. σοφίω τὸ τελευτοῆον πάντας παρῆλθεν» 289.
"Theocritus, 301. ἐν βεκολικοῖς. 405.
"Theophrafli τεχνή ῥητορικὴ περὶ ἐνθυμημάτων: 14.
5» Dax γραφὴ, 390.
"Thucydides, pag. VII. 21. 24. 25. 27. 34. 35. 39. 43. 44. 62. 75. 19. 80. 133. 141. 152. 259. 267.
514- 315. 374. 391. 293. 416. συγγραφεὺς κατ᾽ ἐξοχὴν, pag. XXl. ἐν τῇ τρίτῃ ἱπορίο»
23. ἐπιτάφιος. pag. XX. 21. 23. 416. δημηγορία!, 495. ἐν δημηγορίαις δοιμύτατος»
309. ἐν τῇ Κερκυραίων δημηγορία 395. 308. ἐν τῷ προοιμίω τῆς Κερκυραίων δημηγο-
οἷας s 416. ἐν τῇ δημηγορία Κλέωνος καὶ £uoder8, 283. ἐν TÜ Κοριν)ίων δημηγορία»
᾿ 308. 306. 307. πρὸς Λακεδαεμονίες. 313. ἐν τῇ Περικλέδε δημηγορία» 265. 318. ἐν Πε-
gixAei λέγων, 312.
Tiberius (rhetor) 385. 399. 401.
'Timocrates, 28.
'Timotheus, muficus, 20.
Tifias, 8. Coracis difcipulus, 6. praeceptor Gorgiae, ibid. στὸ xo Kogoaxo καὶ Ti-
σίαν, 50. s
Teayikoi , 391. Τραγῷδοι, pag V.
Vlpianus (rhetor) 399.
[IP] (Xaunthippus, - 300.
Xenophon, 363. ἐν τοῖς παιδείοις, 318. ἐν τῇ πρωτῇ ἱΞορίω Τῆς Kuga παιδείας, 405.
ἐν πέμπτῳ, 409.
Zeno (rheio:) 552.
| Ρ 3 XVIIL Vir

ng Lib.1V.:c XXXIII. THOM. GALEI RHETOR. SELECTI. ΜΟΙ IV. p. 174 P 475 -

LI í

XVIII: Vir faepe iam laudatus mihi THOMAS GALEVS fingulare volumen graece et
1:tine fab. Zhetorum fele&forum nomine emifit Oxoniae e theatro. Scheldoniano, 1670. 8. —
[rec. Lipliae 1773. 8. cur. 1, F. Fifzberi,] in quo conünentur, praeter. 1. Denztrii Phaiersi i- Ὁ
brum de elocutione, de quo fupra dixi; b i ]

2. 'TIBERIVS rhetor, de fehematibur Demoffüeuig , περὶ τῶν παροὶ Δημοσθένει; σχημάτων,
pag. 178-197. Videtur hic effe Tiherius, quem philofophum ac fophiftam Suidas vo-. 2
cat, teflaturque, fcripfille περὶ ἰδεῶν λόγῳ de formir fue generibus crafionis libros —
tres, gregi πιαρασχευῆς de adparatu ad dicendum. σερὶ μεταποιήσεως de variatione
fiue co:nmutata ratione dicendi. περὶ ἱτορίας de hiffoiia. περὶ Acys τάξεως καὶ
συνθέσεως. D difpofitione et tompfifione orction r. περὶ διοερέσεως Acyg de diui
fione oratio:ir. seg) μετωϊβολὴς λόγο mo TIMB. De diuilir orationis variaiiofe. 7regi
λόγων ἐπιδεικτικῶν. — De demonfiratiuis orationibur. περὶ προλαλιῶν κοὶ προοιμίων,
JDe prarfationibur eL prooemiis. περὶ ἐπιχαρημοότων. 1)ε argumentis. περὶ Δημο-
σϑένες xgq Ξενοφῶντος. De Demoffheue e£. Xenophonte. περὶ "Heeocra καὶ Oskv-
dije. De Herodoto et Thusjdide. Laudat hunc Tiberium etiam de fchematibus dif-
Íerens commentator Hermogenis tribus in locis, et Matthaeus Camariota pag. 12,
compendii raetoricae, vbi definitionem σχήματος e Tiberio adducit, e quo ipfo patet,
pro τὸ μὲν κατοὶ φύσιν apud Camariotram effe legendum μή κατα φύσιν. Ex Ari-
füde quaedam, nomine eius ditlimulato, baufifíe Tiberium, obferuat Normannus ^
notis ad lib. de ciuili dictione pag. 466. Diuerfus igitur atque iunior fuerit Tiberius —
ifte a "Tiberio; rhetore, ''heodoreo fiue "Theodori, Gadareni, dif-ipulo, cuius mentioapud ;
Senecam fuaforia 3. — Fuit et. Tiberius Victor Mineruius, qui CPoli primum, dein
Romae, denique Burdigalae rhetoricam docuit, tefle 21:/0»:0 iu Profefforibus Bur-
degalenfibus, pag. 145. edit. Iacobi Tolli. Alius 7i5eriu: las, cuius epigrammata
graeca in. Anthologia pag. 62. 63. 64. edit. Wechel. et Tiberius, medicus, caius frag-
menta obuia funt in Hippiatricis graecis pag. 20. 27. 72. 95. 10r. 137. etc. — — Tibe.
rii , rhetoris, libellum de figuris Demoflhenis edere voluit Allatius; fed numquam lu-
cem vidit eius editio, Labbeo licet memoratas. fed, vt ipfe tellatur, [IP] non vifa.
Primus itaque doclifümus Galeus e MS. codice protulit, et verfione douzuit cafliga-
tionesque addidit. Fabr, Cod. opufc. de fchemat. Demoflh. fant. J/enetiir in bibl.

Marciana cod. LXXXI. (eatal..pag. 56.) — Parif. in cod. MMDCCCCXVIII. bibl, Ὁ
publ — -Oxoz, in cod. MMCCCCLXXXHLE bibl. Bodieianae, in quo etiam eft opufc, 2
anonymi de rheforíeza, —— — Vtrumque opufc. Lozdizi inter codd. "Thomae Gale, in 2
cat, codd. Britann. et Hibera. vol. II. nr. MMMMMDCCCCLXX. pag. 189. Harl, - —
3. ANONYMI περὶ ῥητορικῆς, Compendium vhetoricat, pag. 198-212. itidem e MS. codice, —
in quo iuactus Tiberio erat, a Galeo primum editum et verfione notisque breuibus
illuílratum. 1

;
4. Seueri, Alexanzrini, Ethopociae, auctiores, quam Allatius vulgaucrat e MS. exhibitae et
noua verfione donatae, vt dixi fupra cap. 30. $. it.

XIX. MATTHAEI CAMARIOTAE nomine Dauid Hoefcheliur, cui tot alia prae- -
-- clara monumenta hae litterae debent, graece publici iuris fecit συνοστικὴν παράδεσιν τῆ
Ῥητορικῆσ᾽

M νσνξινω

"45

Μοὶ. ΤΥ. ν. 4π.- MATTH. CAMARIOTAE COMPEND. LibIP.c XXXIII. "9,

Ῥητορικῆς., fiue Compendium Rhetorirae, Auguflae Vindel. 1597. [a.1595. citatur in bibl.
Pinell. I1. pag. 15. et alibi.] 4. . Fortaffe coniectura de auctore fefellit Maximum Margu-
nium, epifcop. Cytherenfem, a quo id Hoefchelius accepit; nam in codice Voffiano bibl.
Leidenfis nullum exílat auctoris nomen: et diuerfam ab edito occurrere in codice caefarco,
quem pag. 182. memiorauerat, teflatur Lambeciur VIL. pag. 406. Diuerfa etiam, eodem
Camariota auctore, eft fynopfis Hermogenis adhuc inedita, quae incipit: Ῥητορικὴ ἐπὶ du-
νωμίς τεχνικὴ ctc. Epitomen etiam MS. progymnasmatum memorat Labbeur pag. 169.
bibl. nou, MSS. et Zf/latius de Georgiis pag. 383. vbi notat, per errorem quandoque vO-
cari Georgium Camariofam "): Sed illam ab Hoefchelio graece vulgatam fynopfin cum la-
tina verfione fua ct notis recudi fecit Jo. Scheferur. Hamb. 1675. 8. in leclionum academi-
carum libro, quo animaduerfiones in Miltiadem Nepotis, epiflolas Plinii, Curtium, Ci-
ecronem de Legibus, Apocolocyntofin Senecae et fraginentum Petronii Tragurianum con-
tinentur. Huius libri exempla quaedam quum adhuc haererent apud bibliopolam , nouus
titulus pracfixus eft, Seheferi Mifiellanea, Vpfal. 1697. 8. Fuit Camariota ille patria Thef-
falonicenfis, profcífus philofophiam CPoli poflrremis Palaeologorum temporibus, circ. a.
1450. praeceptor Georgii Scholarii, et variis fcriptis, etiam expofitione in Synefii epiflo-
las clarus. | Vide z4//atium de Georgiis p. 399. — Obiit paulo poft excifam a "Turcis CPolin.
Fabr. Eadem fere repetiit, quibusdam latius expofitis, Fabricius in praefat. ad Mattaei
Camarictae orationes 14. in Plethonem de foto, quas ex bibl. publ. Lugduno- Bataua pri-
mum edidit et latine vertit Zerm.. Sam. Reimarus Lugd. Bat..1721. 9. Camariota ille fcri-
fit queque encomium in tres hierarchar, Bafilium, Nazianzenum et Chryfoflomum, cuius
mitum habuit Henr. Sauiliur, et quod memoratur etiam ab [fatio de Georgiis p. 382. feq.
"Idem Camariota fcripfit /amentationem de capta a. Turcis CPoli, quae proflat gr. et lat.
in Crufi 'Turco- Graecia pag. 76-79. Opufculor. codirer hi fere funt: In cod. Jimdob.
XCVII. apud Lambec. VII. pag. 384. Íq. efl Camariotae epitome rhetor. ex faiipus Her-
mog. de arte oratoria, atque Kollar. longum fuppeditat Lambecii addiramentum, in quo
plura de zetate Camatiotae et de opera Hoefchelii ac. Margunii Ἢ fufpicione epi(iolaque, a
Fabricio obferuata, etiam aduotantur. — /ugu/fae Vindel. fynopfis rhetorica, qvac Reifer.
4n catal.etc. pag. 42. videtur, ait, effe Matthaei Komariothen//s, qui praeceptor fuiffe di-
citur Gennadii. — Oxon. inter codd. Baroccianos, in cod. XLV. Camariotae rhetorices

| epitome, ex Hermogene, et eiusdem epitome progymnasimatum rhetoricze; in cod. XL VIII.
compendium rhetorices, eiusdem canon iambicus f. hymnus in feflum purificationis; eius-
dem canones in feflo exaltationis crucis et in feflo Pafchatis. — — in cod. CIV. epitome rhetor.
H:rmogenis. — Inter aduerfaria Gerordi Langlaeni (in cat. codd. Angliae ctc. I. p. 270.
in vol. 9.) epitome progymna:matum rhetoric. gr. — Parif. in bibl. publ. rhetorices com-
pendium in feptem codicibus: in cod. MMDCCCCLXXH. efl quoque eiusdem rhctorices
rogymnasma'um epitome. — verus iambici in cod. MMDCCCLUI. antirrhetica in
|. cod. MCCXIV. homilia in laudem Bzfilii, Gregorii Nazizoz. et Io. Chryfof'omi ia codd.
| MCXCI. et MCCXiV. Symboli explicatio in cod. MCXCI, — Progymnasmatum rheto-
| rices epitome, et epitoae rhetoric. ex Hermog. in cod. CCXXX. bibl. Tazrin. (cat. p. 516.)
In

w) Hic Georgiws Cawmar. antiquior fynodo interfuit CPolit, fub Alexio Comneno, cuius dceretum
refert Montfaucon in bibl. Coisliu. pag. τον. Z/a1.

120 Lib. IV. c. XX XIIT. 3NDEX SCRIPTOR. A CAMAR. CIT. — Vot.]V. r. 475} 476
* ——ÁÀÓ
"In bibl. E/zorisl. Matth. Camariflae, (fic vitiofe in P/ü:ri itin. per Hifp. p3g. 181.) epi- |

tome in rhetoricae progymnasmata. Π αν]. "Ἢ

Indiculus feriptorum, a Matthaeo Camariota. citatorum.

Aphthonius ex Hermogenis duodecim progymnasmatis fecit quatuordecim, a.

Ap(nes, 20. 22. vide Hermogenes. E

Byzantii, 28-30. ex quo loco auctor CPoli fcripfiffe colligitur.

Demoflhenes, 26.

Dionyfius (Halicarnaffeus), 24.

Empedocles, 24. *

ὁ Γεωμέτρης. (rhetoris nomen;) contra Sardeonem, rhetorem, fciibens, 16.

Hermogenes, "arfen(is, 2. 14. ἐν ταὺς idéeus, 24. Eius ἰδέα! ἑπτοὶ, ib. eius XII. progym-
nasmata et XIII. fpecies flatuum 2. figuras paucas expofuit, 1o. ex Apfine et Minu-
ciano pleraque transtulit, 20. feq. ( Fa/litur Camariota, nam vtrumque atate ante-
tjt, vt fupra notaui.) .

Homerus, 6. 24.

lamblichus, 24.

lfocrates, 24.

Lyfias, 26.

Minucianus, ὁ τεχυογοοίῷος. 20. 22. Vide fupra in Hermogene.

Orpheus, 26.

Philoltratus, 24.

Phoebammon, Sophifla, ra. Eius definitio σχήματος. ibid.

» Ἂν c . , "e M ET ^N 1
Sard:on, rhetor, τό. KZv à Γεωμέτρης ἐξ ὧν κατὰ 78 Xagdeuv ygoQa, (male interpresz
ex iir quae de Sardibus fcribit.)

Syrus, rhetor. (Libanius), 26.
'Theodedtes, Phafglites, 20. 22. E

Tiberius, 12. Eius definitio σχήματος, ibid.

ἢ !
JELENCHVS ORATORVM RHETORVMQVE CELEBRIORVM AC SO.
PHISTARVM APVD VETERES MEMORATORVM ".

[ Cum fupplementis C. G. Harles.]

ELENCHVS5 KRHETOR. GRAECOR. . Lib.1L.:..XXXIF.
CAPVT XXXIV (olim XXXII)

121

Ps fcriptores, libro 2. c. vlt. $. τ. a me memoratos [aliosque a me p. 746. 8o. 872. fqq.
wol. II. adductos,] de Rhetoribus antiquis, amifimus etiam Δ βιαίας librum ad Caeci.
lium περὶ τῶν παροὺ τοῖς Αττικοῖς ῥητόρων, Àmmonio laudatum in Θεωρὲς, et Zludro-
tlidis περὶ τῶν ἐμποδὼν τεχνολόγων de Rhetoribus fuae actatis, quem Suidas commemo-
rat: vt Caecilium ipfum Caliautianum de Demoflhenis et Lyfiae Orationibus, aliosque prae-
teream. am paucis referre ac litterarum ordine perflringere iuuat Centuriam vnam alte.
-ramue Oratorum Rhetorumque ac Sophiflarum graecorum, quibus facile alias lecloris in«

duflria adiunget.
-exprimendos curaui,

Eos e quorum monumentis aliquid ad nos peruenit, «naloribus litteris

^

[tar fcr. commentar. hifloricos et methodum chetoricam. :Suidas ἢ. v, et Eudoc. pst

Harl |

blabiur, vide Socratem VI. 2. Hifl. Ecclef.

Zfaciur, de quo Eunapius.
ADRIANVS, fophifla, de quo fapra c. 30,
Zhidifius , de quo ad Funapium.

"Aemilianus , Libanii difzipulus, quem adi libro TII. epift. 52. feq.
AESCHINES, Athenienfis, de quo fupra lib. 2. c. 26. 6. 9.

[ 4effon. v. fupra, vol. II. pag. 872.]

LAefoput, Mithridatis anagnoíles, fcripfit laudation. Mithridatis et de Helena, v. Eudoc;
iras op. 8 P

δὶ

pag. 67. et Suid. I. pag. 660. ibique Küfter. fupra vol.T. pag. 621. Harl.]

Zietiur, in Anthologia Epigramm. Graecor. pag. 413. edit. Wechel.
Zignonides, rhetor. Plutarch. Phocione pag. 756. [fupra vol. 11. pag. 873.]

ZAgrotar, Maffilienfis.

— .$) Minutiarum captatori et obícurorum homi-
mum, quorum nihil fupereft praeter nomen, in
terdum ab hominibus aeque obfcuris aut in fcho-
liis et commentariis grammaticoruni nondum edi-
torum, et in fcriniis adhuc delitefcentium tantum-
modo feruatum , venatori, et tamen de fua erudi-
tione glorianti largam forfan fegetem me relin
quere, equidem lubenter fateor, nec illius indu-
flriae laudique inuideo. Atque compara, quae
cl. /l'olfius in prolegomm. ad orat. Demoflhcenis ad-
werfus Leptin. pag. XXXI. fqq. de ingenio et ar-
gutiis plurimorum oratorum rhetorumquc, qui,

- Fol. VI.

Seneca controuerf. 14.

"Altibiader, vide, fi placet, quae fupra lib. 2* c. vlt. [vol. IT. pag. 747-]

ALCIDA-

quum vera eloquentia in Graecia conticuiffet et
foro ceffiffer, fophiftarum potius quam oratorum
períonam indueruut, intelligenter differuit. Inter
ea tamen me haud ommino ἀσύκαιβολον difceífiffe,

. demonftrabunt fupplementa, quae colligere potui.

De nonnvllis vett. oratoribus atque rhetoribus
gr. egregie disputauit Ru/mken. in hiftoria critica
oratorum graecorum, praefixa illius edit. Autilii
Lupi etc. Lvgd. Bat. 1768.8. — In biblioth. 7"z-
neta Marciana, (τεῆς J/ií/oifon in anecdot. graec,
II. pag. 249.) cod. DCXLIX. in 12. faec. XVI. con-
tinet variorum opu/c. de rhetorica. Harl.

122. Lib ΤΙ] ε. XXXIF. ELENCHVS BREVIS ΜΙ ΤΡ. p 470 2.8

ALCI!DAMAS, Eleates, quem Palamedem Plato adpellat. | Confer ibid. δ, 4. [pag- 716. Íq.]
Alcidamantis τέχνην ῥητορικὴν memorat Qnintil. Ilf. τὶ
ALEXANDER Numenii, lophifla, de cuius libro duplici περὶ σχημώτων dixi Capite fue |
periore 31. $. 16. De aliis Zlexondrir, fophiflis, videndi Philoflratus ac Suidas. |
[P] Mphicrater, Piutarch. Lucullo, pag. $c6.
a Inoxcogorar, rhetor Ifocrateus, Laért. in Anaxagora. [Pufen. l. c. pag. 86.]
ZInaximeuer, Chius, fophifta, Lucian, in A&tione, tom. I. pag. 573. L|
ZInaximener, Lampfacenus, rhetor, cui rhetoricam ad Alexandrum, quae inter Ariflotelis |
fcripta ex(lat, quidam tribuunt. De eo lib. 2. cap.e4. δ. 9. [vol. II. pag. 650. fqq. |
Fudoc. pag. st. ] : i ᾿
ANDOCIDES, Athenienfis, de quo lib. 2. c. 26. $. 3. :
4ndrocles, demagogus, Plutarch. Alcibiade, pag. 200. [fupra, vol. lI. pag. 749.] *]
"Androrlides , Synefii Lydi, Philadelphenfis, filius. — Suid. h. v. et Eudocia, pag. 59. iterum
iisdem. verbis, pag. 75. Harl.] |
"Indromachu:, Suid. in. Ziz/xies. Fabr. | Docuit Nicomediae fub Domitiano, imper. Eudor.
pag.58. Harl.
ZIndrotio, Schol. Hermogenis. Fabr. Athenienfis, lfocratis difcipulus. —Eudoc. pag. $9.|
Hart.
ANONYMI, 1) ἐξήγησις ia. Aphthonii progymnasmata et Hermogenis quaedam: de quo
capite fuperiore. 2) Compendium rhetoricae, a'Tho. Galeo editum, ibid. 3) £Ej-|
γησις in Ariflotelis rhetoricam, de qua lib.3. cap. s. Fabr. Conf. fupra in notitia
codd. Hermogenir. — Aliorum anonyinorum, qui artem rhetoricam aut partes illius ex« |-
pofuerunt aut illufirarunt, et qui funt permulti, Ícripta, paffim delitefcunt in biblio- |
thecis. Ne illorum enumeratione tempus chartamque. perdam, prouoeabo tantum ad.
indicem catal. codd. in bibl. Parif. tom. 1L. voe. anonym. ad Bandini catal. codd. στοῦ
Medic. IIl. col. 449. fqq. — Lambeii comment. indices ad λον, itiner. per Hifp...
pag. 194. εἰς, Har. N
antiothus, Aegaeus. Philoflr. [Eudocia, pag. s8.] ^
Jdntipattr, de quo Anthologia Epigramm. Graecor. pag. 413. Fabr. Adriani et aliorum.
auditor. v. Eudoriam, pag. 571. Harl. , 1
ANTIPHO, Rhamnufius, ef Oratione tefle Quincliliano III. τ. primur cmnium ftripfit , et—
nihilomnuar et artan ipfe comrofuit, et pro fe. dixiffe optime efl creditus. De eo vti
de Autiphon'e, iuniore fophifla, dixi lib. 2. c. vlt. [vol. 11 p. 750. fqq. Eudoc. p. 59.] Ὁ
ANTISTHENIS, Cynicorum principis, nomine declamationes binae exflant, Aiacis vna, al [
tera Vlyífis, vt dixi lib. 2. c. 24. [vol. IT. pag. 697. fqq.] E.
"Intonimur, Pythodori F. fophifla, Ariflid. tom. 1. pag. 493. |
"uytur, Socratis accufator.
Zp^artur, Suid. [Eudoc. pag.67.] | «
[Ap^efio , fupra vol. II. pag. 873. Har] |
"dphthonitr, v. cap. praeced. |
Zpollodorur, Pergamcnus, qui Apolloniae Caefaris Augu(li praeceptor fuit. Ab eo did
"Apollodorti, vt Dionyfius, Pergamenus, cognomento Atticus, tefle Strabone, et aput.
M. Annaeum Senecam Brutidius Niger et Atticus Vipfanius. —Sed Zpollodori praete.
e

ne:
Ow

Y : :

hd

Yol. IV. p. 473 P 179 RHETCRVM GRAECORVM. Lib. IV. c, X XXIV. 123

v E V5 ; Ξ

db : pta megir ex αἰ τέρμ cegnof.as, quorum d:lzentifimur im tradendo fuit latine Caius

D. Fair, graece Zditicus. Nam il'ur folu vidctur ars edita ad Matium, quia cacte-
raf mia ad Domitium epiffola non agsfzit. Hacc Quinctilianus III. 1. vide etiam,
quae dixi fopra lib. 3. c. 27. [vol ΠΠ. pag. 3or.] vbi de Apollodoris variis, et JVir.
Fabrum ad Senecae Svifor. 3:

"Mpollodorur, rhetor, quem S. Nilus lib. τ. epift. 75. reprehendit, quod CHRISTO nomen
quum dediff:t, ad idola reuerfus fuerit.

"Mpolloniur, Alabandeufis, cognomento ZJolon, quem multa de rhetorice fcripfiffe tradit
Quinckilianus ilf. τ. De illo Caefaris ac Ciceronis magiflro dixi lib. 4. c. 26. [vol. ΠΙ,

pag. 272. fq.] vbi de variis Apolloniis.

"Edtpollonium ,' Archibii F. aut patrem, (v. fupra, vol. I. pag.505. fq.) etiam inter rhetoras re-

C fert Eudoria, pag. 59. Harl.)

[Ὁ] Mpolloniwt, rhetor, apud Martialem V. 22 et 55. alin item, quem audiuit Verus, impera.

tor, tefte Capitolino. Fabr. 4polloniur, Naucratites, Adriani et Chrefli auditor, mor.

tuus Athenis LXX. annos natus. —Eudor. pag. 66. fupra, vol. lI. pag. 277. Harl.

Mpollophan:: , Polemonis praeceptor, Suid. in Διονύσιος ὁ "Aecozraty.

APSINES, de quo capite fuperiore, $. 16.

rchedemur, Quiuctil. IIT. 6.

"rchilochur Corax, Abulpharaius, pag. 44. nifi nomen corruptum. De Corace infra fuo

... loco. :

[Arcüinur, de quo fupra, vol. II. pag. 749. Hari]

[Ariffaenetus , rhetor. Eudoc. pag. 67. Harl.)

Zlreur, quem multa de rhetorice fcripiffe Quinctil. IIT. r. affirmat. — Adde Ionfium, P. 215.

[dfrgyropulur, v. infra, foanmes.]

ARISTIDES , Hadrianenfis, de quo fupra c. 30.

LAfriffocles , Meílenius, peripateticus, (de quo et aliis eiusdem nominis v. fupra, vol. IIT.
pag. 470.) fcripfit quoque τέχνας ῥητορικας» tefle Eudora, p. 71. et Suida I. p. 326.

4riffocler, Pergamenus, Ariflidis magifler et Herodis Attici difcipulus. — P/ilo/fr. fophift.
H. δ. 9. pag. 567. fqq. ibique not. Otear. /Maffon in vita Ariftidis, δ. V. fect. το.

"riflodemur, princeps eius rhetoricae, quae refpondet adulatorize, in collecliore gr. diuer-

- forum interpr. in Aphthon. in cod. Coislin. apud Montfaucon, p.596. Harí.]

"trifogiton , Suid. ἴα Ὀφλήσειν. Quinctilianus XII. το. Scholiaftes Hermog. [Eudocia p.65.
in cod. (ὐἱεῖ, ap. Montfauc. pag. 596. add. ibid. pag. 450.]

riflonis τέχναι δηήτορικαι. — Lacrt, VM. 164.

Zriflophon, “4 λοι. XM. pag.577. Cafaub. pag. 229. ad Theophra(li Characters. [ v. fu.

| pra, vol. !L. pag. 749.]

ARISTOTELES, de cuius rhetoricis fcriptis editis dixi lib. IIT. c. 5. vbi et de graeco fcho-
liale anonymo, Parif. 1539. fol. edito. — Poflmeridianis fcholis artem oratoriam do-
cere confueuit, vide Quinctil. III. x. Schol. Hormogeis , pag. 120.

riftoielrr alii rhetores tres apud Laertium V. 35.
irtemon, cuius mentio apud Senecam, rhetorem, et Demetrium “περὶ ἑρμηνείοίς , atque

Harpocrationem.
Q. 3 “Πιερία,

Ámir

ma Li ΠΡ. XXXIF. ELENCHVS. EREVIS Vol IV. p. 470 486,

"filepins , fophifla, "Marcelli: Vità. "Thucyd. Vlpianus ad Demoflhenis Philippic. 1. Etyrüol:
M. in"Agayg.

"fiatiti oratores , de quibus viri docti ad Strabonem et Sueton. Quin&Bilianur XM. το. Cicere|
Bruto c. 13. Oratore c. 8. 18. 63. 69.

"fpafa de qua lib. 2. c. 23. δ. 31. in. notis:

l/pafi tres, de quibus Suidas [et Eudocia, pag. 66.] de. Afpafio,, Ranennate, Demetriani,
difcipulo etiam Philoflratus, in vita Apalii. |

Afleriut ,. Lacharis difeipalus, Suil. Λαχοΐρης-

Zfhjdamar, Yocratis difcipulus, de quo dixi in tragicis fupra lib. 2. c. 19. !

ATHANASIVS , rhetor Byzantinus, recens fcriptor graecus, quem laudat Hafuziwr ad Τα
pum, Ferrarienfem, pag. 440. edit. nouae Lipf. Vide, quae de eo dixi fupra hoc libro;
[cap. 31. vol. V. pag. 771. [.. In cod. Cois/. Montfauc. pag. 599. cod. LVIII. Matrit.
(4riart. cat. pag. 197.) in quo: cod. plura funt rhetorica opufcula, fol. 139. exflaut,
ex. ZIthanafíl ,, Sophiflae Mexandrini, feriptir, quae Zofimus, "T heonis difcipulur, emen-
dauif. Differt igitur ab illo. Har.

Aihinatur, Hermagorae maxime par atque aemulus. Quin&il.lIL r. Etiam Zdthenaeum
Naucratitem , de arte rhetorica aliquid fcripfife [IP] ex Phoebammone colligitur, qui
de&nirionem. σχήματος ex eo adfert. Fabr. Sed. conf. fupra, vol. V. pag. 602. dti
nota de ZAem. rhe ore. HHarí.

Hilinodorur, fophilta, de quo Philoflratus [et Eudocia, pag.5:.]. Alius antiquior Affe
nedorur, Rhodius, cuius rlietoris meminit Quindlil. lI. τς,

Alitalur, Ífophifla, Polemonis F. Vide 7riffan, tom. Il. pag. 647. Fabr. Conf. Philoffrat?
de foph. H. 25, $. 2, ibique Olear, qui nummos, a "Triflano et Spanhem. de Prytan-
pag.Y7o9. exlübitos, aeri iterum incidendos curauit, Olearium autem, quando. fcribit.
Attalo patriam fuille Sinyrnam natiuitate, Laodiceam adoptione, ZMaffon in vita Ati.-
ftidis δ. lil. fect. 13. not. 8. erroris arguit notatque, Attalo Laodiceam (ce et natil
vitate, Smyrnam autem Szcec fcu adoptione fuiíIe patriam, et eum a Smyrnaeis ac -
cepiffe ius ciuitatis. - Har. 2H

Jititus, Pergamenus, σοφιπὴς ἱκωνὸς xg συγγρωφεὺς καὶ λογογροίφος.. Strabo XIII-
peg.625. Supra, Zfpollodorus, cuius difeipulns fuit. — ;

Bofilicur , Apfinis praeceptor, a quo landatur et a fchol. Hermogenis, et Suida in Baci
xoc, Δῴνης et Παμπρέ 7105, [εἴ Eudoc. pag. 95]

Baffus, foplitla;, cia. aduerfus indoctum, Esp. 3. pag. 118. tom. III. ed. Reiz. c
et M. du Soul. not. couferes.]

Βημεοίοχισς. fophifta, cuius μελέτας ct alia Suidas. memorat.

Biar, Prienenfis, αι. F..g4. Suid. ᾿

Bion, rhetor. LaZrt. YV. 58, [et ex illo. Eudoz. pag. 94.1 Agathias. |

Caecilius, Calantianus Siculus, quem multa de rhetorice fcripfiffe teflatur Quin&f. n:
De eo viri docti ad Voss Fabr. | Cecilium (Κεκίλιον ) librorum manu exarato
rum auctoritate fcripfit Mürus; cuius notam. primam ad Longin. pag.2. vide; ide
in libello animaduu. ad Longinum pag.18. fq. de Cecilii ipfius libro de fublimitat:
quaedam docte adnotat, Καρκίλιος dicitur ab. udoria pag. 268. ex Suida, tom.l ἐξ
pag. 285. vbi. Küfler docet, Meurfium bibl. graeca. male fecifle ex vno Msn duo. -

teru

τὰ

,
n

ED

:

. Vol. IV. p. 480 RHETORVM GRAECORVM.. Lib.1V.c. XXXIP. v25

alterum Ca/lantinum.,. ex corrupto Suidae loco, (vbi tamem Holflenius δά Stephan.
Καλὴ ἀκτὴ monuit, legendum effe Καλακτῆνος, pro vitiato Καλαντιανος.) et alterum:
Caloafliten, ex Athenaeo. Fuit vero patria Calactinus, ex vrbe Siciliae, Καλὴ xri
dicta, ortus. Dubius adhuc erat Taylor. praef. ad vitam Lyfiae pag. 66. fq. ed. Reisk.
tom. Il. vbi quoque Caecilii fcripta enumerantur. Illam: Caccilii Ícripturam: defendit:
Toup. im notis ad Longin. pag. 26g. fqq. — Idem contendit, Caecilium, contra quem
fcripfit Longinus, vixile fub- Iulio et Augufto καὶ μετέπειτα . Suidamque confudiffe:
duo Caecilios, álterum fub. Auguílo, alterum fub Hadriano. "Tum, Suida potiffimum
duce, recenfet vberius fcripta Caecilii, quae vero omnia temporis inuidia abfumfit s;
περὶ ῥητορικῆς, de rhetorite; περὶ σχημάτων. de figuris ; περὶ χαρωκτῆρος τῶν δέκα:
ῥητόρων. de chara&iere decem oratorum. — (Contra hunc libr. feripfit Lufimachider,, tefle:
Iminonio. de differ. v. Θεωρός. "loup. autem haud probat coniecturam Valkenarii in.
'animaduu. ad Ammonium, emendaturi in Ammonio. Λυσιμοχιίδης: ἐν τῷ πρὸς τῶν
παρο τοῖς ᾿Αττικοῖς ἑορτῶν. E contrario "Toup. legendum cenfet, περὶ τῶν £ παρὸ
τοῖς Αττικοῖς ῥητόρων) Ὑπὲρ Λυσίβ σύγγραμμω.- commentariur de ]μ1α. Περὶ:
᾿Αντικρῶντος σύνταγμα, commentariur de utiphonte. Σύγκρισις Δημοσϑένες καὶ
Κιωκερῶνος.. comparatio Demoffhenis et. Cireromir. Σύγκρισις Δημοσϑθένδς καὶ AU E,
tomparatio DemofFi. et. Aefzhinir. Περὶ ἱξορίας. de hifforia. "rivi dun eges ὁ AvTi-
κὸς ζῆλος τῇ ᾿Ατιοίνε. quaenam fit diflerentia inter. atiicmm dicendi genus et aflalicum..
Περὶ Δημοσθένες., ποῖοε αὐτῷ γνήσιοι Ac yos, καὶ ποῖοι νάθοι. de Demofthenis oratio-
nibus germanis et [puriür. Περὶ τῶν. καϑ' ἱξορίαν ἢ παρ᾿ ἱξορίαν εἰρημένων τεῖς δή-
τορσι. de iir, quae ab oratoribus. vel. fecundum, vel praeter. lafloriae veritatem. dica:
funt. Περὶ δελικῶν πολέμων. de bellis feruwlibur. — Kevrez Φευγῶν., doo, coutra Phiy-
ger», libri 1}. Ἐκλογὴ, λέξεων κατοὶ sorge, θείορα fiue dele&us vocabulorum ordine:
alphabetico: ex quo opere Suidas mulra depromfit. Περὶ ὕψος. de fublimitate s at-
que Caecilius T'oupio videtur pag. 273. primus fcripfifle περὶ ves. Qnando vero:
Suidas fcribit, Caecilium fuiffe Iudaeum , intelligendus efl Q. Cazcilivr,. famofus i(le:
Verris quaeflor, notante et illuffrante "Toupio pag. 269. Copiofus quoque efl de
Caecilio, eius patria. fcriptisque /Mongi£or. in. biblioth. ficula,, tom. I. pag. n7. feq.
Harl. j

[Caianur, fiue Gaiamur, Τα ϊανὸς, Arabs, rhetor et fopbifla,. Apfinis difcipulus, fub Maxi-
mo (fiue potius Maximino) et Gordiano, imperatoribus, Beryti docuit eloquentiam.
Scripfit de confiructióne libr. V. artem rhetoricam, declamationes, v. Soid..L. p. 462.
ibique Küfter. Eudoc. pag.1oo. infra vol. VIE. pag, 54. Zar/.

[Callirater, fupra voll. pag. 873 Harl]

"CALLINICVS, fophifía, de quo ἔργα. c. 3o.

Callippi, Athenienfis, τέχνη: — Arifiot. 1T. 23. rhetor;
Callifiratur, cuius exemplo Demoflhenes ad. eloquentiam: fectandam fuit inflammatus, vt
dixi lib. 2. c. 26. $. 8.
'CALLISTRATVS, fophifla, cuitis ἐκφρώσεες memoraui fupra. hoc libro 4. [c. 22. vol V.
' pag. 558. fqq. fupra vol. I. pag. 750. 7a:1]
Carcinus 5. rhetor, laudatus. Alexandro: lib: de figuris. dict..

* Q 5 | Carncadkr.,

126 Lib. IV. c. XXXIV. ELENCHVS BREVIS Vol. IV. p. 420 P 48i

Carneade;, de quo in Platonicis dixi fupralib. 5. Fabr. Cap. 4. pag. 166. f4. vol. III. adde
Carpzou. difput. de vita et placitis Critolai, philofophi peripatetici, $. III. pag. το.
not. d. Harl. :

Caffianus , fophifla, cuius apud Philoftratum mentio.

[Coffor, Rhodius, vel, vt quidam aiunt, Galata, rhetor, Philoromanus cognominatus,
fcripfit de argumentis oratoriis libr. V. de ratione perfuadendi libr. II. artem rhe-

toricam; de Nilo; de iis, quae a chronologis funt ignorata, et alia. v. Suidam -

tom. II. pag. 246. Eudoc. pag. 268. — Meurfium in bibl. graeca. — Ofcarii not. ad Sui-
dam, cum I. A. Ernefli obiT. in Ariftoph. nubes etc. editas, Lipf. 1795. 8. pag. 256. fq.
inprimisque ZZeynium in Coinm. de Cafloris epochis populorum ϑαλαττοκρατησάν-
σῶν in Nouis Commentt. Soc. Gott. tom. pag. 66. fq. In cod. MMDCCCCXKXIX. bibl.
publ. Parif. eft Cafforis, Rhodii, opufculum de metris rhetorum propriis. Harl.

]
]

Caucalus, Chius, rhetor, cuius ἐγκώμιων Ἡρακλέας laudat Athenaeus, etforte Καύκαλος |

legendum apud Suidam in Λήμνιον κακόν.

Celer, Caninius, τεχνογροίῷος » M. Aurelii et L, Veri praeceptor, de quo meminerunt Tu-
lius Capitolinus et Philoflratus. Fabr. (de vitis fophift. T. fect. 3. pag. 524. vbi v. Olear.
de fcriptura nominis, num K£Aeg, an KéAoe legendum fit.. Philoflratus ait, Cele-
rem fuiffe egregium epiftolarum imperatoriarum magiflrum, et de arte rhetorica feri-
pfiffe. Ab epillolis fuit Hadriani, imperat. Eius meminit Zri/fidez in orat. facra IV.
pag. 595. fiue tom. I. pag. 335. ed. Iebbii, additque, eum fuiffe fcribam regium. 7e
lei Celeris epiftolam ad Hadrianum citat Prifcianus, obfíeruante H. J/alefío emendatt.
lib. YII. cap. s. pag. 8s. Harl.

Cephalus, rhetor Athenienfis, Lyfíiae pater, cuius ἐγκώμιον Acádos ab Atbenaeo citatur.
Vide Tzetzam Chil. VI, Hift. 34. et Suidam in Κέφαλος. qui primum σροοίμιο et
ἐπιλόγες orationum compofuiffe teftatur. Fair. Sed conf. fupra in vol. lI. p. 748.
adnotata.

(Ab Kudotia pag. 268. et Suida IT. pag. 505. citatur Κεφαλίων ἢ Κεφάλων. Gergethius,
rhetor et hiftoricus fub Hadriano, auctor declamationum rhetoricarum , et hiílo-
riarum variarum, libr. IX. — Küfler. tamen notat, a Suida confundi Cephalecnem,
qui vixit fub Hadriano, cum Cephalone Gergiihio, multo antiquiore. Plura vide
apud Fabr. infra in vol. IX. libr. V. cap.38. pag.398. Har]

Ciphifodemur, orator λώλος fiue loquax, Periclis aduerfarius, de quo Suidas et fchol. Ari-
floph. au. verf. 1294.

Cephifodorur, fiue Cephifodotur, Yfocratis difcipulus, de quo dixi lib. a. cap. vlt. [vol. II.
pag. 750 et 792. Differunt autem Cephifodorur et. Cephifodotur.] — Mentio eiusdem
[IP] apud eundem Suidam et in Graecis Ícholiis ad Ariflophanem atque ad Arillote-
lis rhetorica pag. 64. b.

Chaves , orator Athenienfis. Suid. "Avrizramges. Et fcho!. graec. ad Rhetorica Ariflotelis p. 80.

Charidemur, de quo Suidas loco laudato. —Zfriffider tom. L pag. 493.

Charifíur, Ly(iae imitator, de quo Cicero in Bruto c. 83. Aeinef. p. 560. Var. lect. [fupra
vol. If. pag. 873.]

Chiridius, Antholog. Epigrammatum graecor. pag. 412. edit, Wechel.

Chyfppus, | Vide mox in Clcanthe.

Cinear,

I"
!

᾿

Li

I

- Voi. IV. p. 451 482 RHETORVM GRAECORVM, . LibIV.c XXXIV. τῶι

Cinear, rhetor. Steph. in Ἐφύρα. Male κωινεὺς vel κωινέας apud Laértium, ct in fchol.

ς Pindari, vt Meur(io in Bibl. graeca obferuatum. —[Citatur ip Steph. Byz. fragm. ap.
: JMoatfout. in bibl Coislin. pag. 284.]

Claudiur, fophifla, Epiphan. tom. I. pag. 627.

Cleanthes, fioicus, de quo Cicero IV. de finibus cap. 3.: Scripfit rhetoricam Cleanther,| Chry-
fppus ctiam, fid fic, vt, fi quis obmuteftere cupierit , nihil aliud legere debeat. [fupra
vol. III. pag. 55^. fqq.]

Cliarchur, Rutil. Lupus de figuris fententiar. pag.1. Clrothares id. pag. 3. Myrleanus.
Phot. Cod. CLXXVI. Fabri. — Sed Cleochares et Clearchus apud Rutilium non funt
diuerfi oratores, atque apud Rutil. c. 2. aliosque nomen CLracharis pro vitiofa lectione
Cleorchi. dole copiofcque reflituit Rui&en. in notis pag. 5- 7. Clecchares fuit aequa-
lis Democharis, de quo paullo poft erit fermo, et fcripfit orationes, a Autilio p. 5.
et 35. ed. Rühnk. memoratas, item, quod ad artem rhetoricam pertineret, obferuante
Ruhnk. pag. 6. adde fupra, vol.Il. pag. 873. — Clearchus tamen fcripfit περὶ γλωσ-
σῶν. tefle fchol. Veneto, ad Homeri ll. ψ΄. 8t. pag. 497. ed. Villoif. et Euffath. ad
plura Homeri Odyff. loca, (v. fupra, vol.I. pag. 468.) laudat cius aenigma de Eu-
nuciüo, pumice noctuam petente. Zar/.

Cleon, demagogus. Cie. Druto c. 7. Quintil.lX. 3. Maximus Tyrius pag. 49. Suid.

Cliffhener , Cic. Bruto, c. 7. i

Cocrur, Athenienfis, IMocratis dif-ipulus, Suid. [fupra vol. II. pag. 8oo-]

Codration, fophifla, Vari, Pergaei, praeceptor. Philoflr.

* Concodrii, fiue Cocondrii de tropis MS. Labbeus Bibl. nou. MSS. pag. τοῦ.

Corax et Tifar, Siculi, primi artem et praeccp'a rhetorica fcripferunt, pofi Gelonem et
Hieronem exflinctos. Schol. Hermog. pag.5.6.240. [et in Aphthon. progymn. 1n
Jilontfau:. bibl. Coisl. pag. 592.] Cic. Bruto c. 12. et 1. de Oratore, c.20. et Ill. 21.
Quintil. HI. 1, Ariflot. IL. 24. Rhetor. Sexíur 2. contra Math. pag. gr. [Plura colle-
git ZJongitor in bibl. Sicula I. pag. 146. fq. et IL. pag. 267. fq.) ^ Alius Corax, Archi-

- lochi interfector, apud Heraclidem de politiis cap. 8. et Corax Θολλόγος apud Dacam
pag. τοι. fq. Hifl. Byz. E

Cornuti artem rhetoricam laudat Porphyr. in Categorias, pag. ro.

Craterus, rhetor. Anthologia Epigramm. pag. 413. edit. Wechel.

Crate: , "Trallianus, Iíocratis difcipulus, Lazrt. ΓΝ. 23. [fupra, vol. II. pag. 8co.]

Creon, in libris ῥητορικῶν citatur a Suida pluribus locis.

Critiar, orator. Cic. Dionyfius Halie. Philoflratus etc, ^ Vide et Cauzwm lib. 1. de eloqu.
: c. 19. et dictionarium Hiflor. Baci, qui Voffii aliorumque errores cozigir, AMeur-
fium in Bibl. Attica, et quae fupra lib. 2. c. 26. [vol. 1I. pag. 749.]

Critolai, τέχνη. | Quintil. M. 15 et 17.

IP) Crfphon. Tzetz. Chil. V. hifl. 35.

[Cte/ppur et Cydizr, fupra, vol. II. pag. 872 et 873. et de priore notandus eft locus Gre-

. gor. Cor. in explicat. Hermogenis pag. 938. a J//olfio prolegg. ad Demoflh. orat. con-
tra Leprin. pag. 49. fq. excitatus, et quae ipfe cl. ///o///ur pag. 52-56. de eo aliisque
minus notis oratoribus copiofe docteque difputauit. Har/.]

Cyrinur, fiue Quirinur, fophifla, Nicomedienfis, Philo(tr.
E NN. CYRVS,

wg Lib 17. «, ΧΑ ΧΧΊΖ. ELENCHVS BREVIS * Vol. IV. p. 4*2

(CYRVS, fophifta ineptus. Piilofr. in vita Damiani, "Videndum fintné huic tribuenda T
quae στεξὶ διαφορᾶς Ξάσεων Aldus edidit, an Cyro "Theodoro Prodromo, vt fufpi- —
catus lum capite fuperiore, 4. 16. Fubr. Cyrus de differentia flatuum eft in. cod.
Parif. 4MMDCCCCXXIV. et in cod. Zugw//^. Vindel. prouti a Reifero, cat. pag. 89. «Ὁ
citatur, Cyri Gregoroe Íchema. | Harl. ij

Cytherer, fophifla, ad quem epiftola fecunda Firmi, Caefareae epifcopi, (qui A. C. 439.
Obiit, in Anecdotis graecis Lud. 47nton!i Muratorii, pag. 282. 5

[Damianur, Ariflidis et Adriani auditor. Eu or. pag. 130. Hari.

JDamnar, Σκόμβρος. — Seneca Suafor. 2 Controuerf, 14. Strabo.

JDardenus, Affyrius, Antiochi, Aegaei, praeceptor. Philoflr.

JDaphuidius. Rutilius Lupur, de figuris, pag.5. Fabr. Ledio et fcriptura, Daphnidiur
orta e(t in Rutilio 1. cap. ts. pag. 52. ed. Aun&en. , (cuius adnot. conferes,) ex praua
Pithoei mutatione verioris et antiquioris fcripturae nominisque JDJap/nis. adde fupra,
vol.ll. pag. 873. Hari. !

DDecrianus, fophifla, de quo Lucianus in Afino, tom. II. pag. 77.

VIDEMADES, fupra. (lib. 11. cap. 26. vol. I. pag. 868. fq.]

Deimear, Demadis e tibicina filius, ibid. nota qgq7.

DEMETRIVS, Alexandrinus, de cuius libro “περὶ ἑρμηνείας vide, quae cap. fuperiori.

Demetrii, de quibus Jonf. pag. 209. 210. — Laértiur V. 38. Íeq. et 85.

Denietrius, Phalereus, vltimus ex Atticis, qui dici poffit orator. Quin£'il. X. x. ex Cic. Brut,
9. conf. Diogen. Lairt. V. 15. fqq. — Perizon. ad Ael. V. H. lib. HII. c. 1T. 1

Denetrianur, Apafii praeceptor, εὖ γινώσκων τὸς ῥητορικὲς τῶν λόγων, Philoflrat. IL. 33.
de vitis Sophift.

IDemotharer, fuit Demoflhenis fororis filius, Leuconoen(is, orator et hiftoricus infignis. u-
zilius Lupus de figuris p.1 et 6. Cic. Bruto 83et2..de Oratore ς. 23. Seneca lI. 23. de ira. — |
l/alefiur ad excerpta Peirefc, p. 10. — 7offiur de natara rhetor. p. 84. et de Hifl. graecis. |
T 1t. JMeurfius in bib. Attica, Aeine/fus p. 360. Var. lect. Fabr. De ipfo Demorhare, El
qui praeter ffforiam et orationes fcripfit quoque dia/ogos, eius ingenio, democratiae
fludio et fatis multus ε Ruímáen. ad. Rutil. 1. 2. p. 7-9. alios quoque VV. DD. laudzt
et refutat Fabricium, illum inter philofophos Platonicos et Stoicos recenfentem.

[Denocles , qui patromymica forma etiam vocatur Democlider , "Theophrafli difcipulus, ora-
tor atticus, Democharis aequalis, cuius mentionem facit Diongyf. Halic. in Dinarch. n
pag. τι7. obferuante Jéuánkemio l.cit. pag. 8. inprimis vide, quae ille notauit in hi«
floria crit. oratt. graecorum. pag. XCI. fq. ar/.]

Democritur, Pergamenus, Laert. IX. 49.

DEMOSTHENES, de quo dixi lib, II. c. 26. $. 8. !

IDemnoflratur, Piutarch. — Alcibiade, pag. aco. -

Dexippus. Herennius, Athenienfis, Suid. incertum idemne fit, de cuius fcriptis alterius ar-

gumenti dixi fupra c. 25. [Sed vw. fupra, vol. IlI. pag. 39. fq.] ἱ

Diar, Ephefius, fophifla, PAilo/tr. foph. I. c. 3. pag. 485. fq. 38

DINARCHVS, de quo lib. II. c. 26. $. τι. n

iDIO CHRYSOSTOMVS, de quo lib. IV. c. το. :

IDiocíes, Caryflius, Seneca, rhetor, in Suafor. et Controuerf.

Diodotur, "

ΜΟΙ TV. p. 382 333 RHETORVM GRAECORVM. Lib, IV. c. XXXLIT. 129
᾿ JDiodotur, Cop dox, fophiffa, Philcftr.
DIONYSIVS, Halicarnafleus, de quo lib. IIT. c. 31. [vol. IV. pag. 382. faq.]
JDionyfinr, qui Ciceronem às uit, vide ibid. vbi varios Dionyíios recenleo.
Dionyfius , huius filius, elegaus magis declamator, quam vehemens, Sen. controuerf. 4.
Dion;far. rhetor, qui in Arcopagitae opera fcholia [UP] fcripfit, Labbe tom. I. p.765. de S,
E. o με "yas Διονύσιος o ᾿Αλεζανδρείαξ ἐπίσκοπος ὁ ἀπὸ Ῥητόρων ἐν τοῖς σχολίοις,
οἷς πεποίηκεν εἰς τὸν μακοίριον συνώνυμον αὐτῇ Διόνυσον. Zlnaffafius, Sinaita, cap. 22.
: Hodegi pag. 540.
DIONYSIVS LONGINVS, de quo cap. fuperiore.
Dienyfiur, ὁ χαλκδς, rhetor et pocta, then. XV. 669.
oe une Milefus, fub Hadriano clarus. v. fupra, vol. IV. pag.410. Eudoc. pag. 130. fq.
A Suida. in voc. Διονύτιος ᾿Αλεξανδρε, vol. 1. pag. 6ct. cognominatur “οὶ α.]
δι κη ϑάονι. Lurian. t. Il. pag. 636. in. Conuiuio.
JDiophanes, Porphyr. vita Plotiui. — Alius D/iophaner, Mytilenaeus, rhetor, de quo Cicero
Bruto ^).
"Diotimur, Suid. in ᾿Αντίπατρος.
Dorio, fite Dürio, Seneca in fuafor. et Controuerf, Fabr.
[Doxopetrir, v. in capite fuperiore, €. VI
Dromocldes, Sphettins, tempore Democlis T: Demothdi s, quocum confunditur a (ον πο
Faíl, att. tom. IV. p. 59. óblcrssnte Ruhnken. in hill. crit. orat. graecor. p. XCI. Har/.]
Exeboliur, fophifla CPol: Sorrates hift. Ecclef. III. 13. Suid.
Primus mouilfe aliqua cirea Rhetoricen Empedorler dicitur, praeceptor Gorgiae Leontini,
tcfle Quintil. ΠῚ. τ. De illo dixilib.2. c.12. $. 8. De Epaminonda Cicero Bruto c. 15.
Ephia/ter, Suid. in 'A: ντίπατρος , vide et fupra lib. 2. c. 26. [vol.lL. pag. 748]
nh Cumanus, Ifocratis auditor, cuius περὶ i λέξεως Strabo memorat. Confer, ἢ pla-
» P'efium de Hilt. graecis 5).
Eu: ἐν τῷ περὶ ἑητορικῆς iaclauit, fe folum inueniffe veram rationem eloquentiae ciui-
lis. φύτις qyxe ἐφξιν d keibpicod λόγες. τέχνη δὲ δδεμία, Schol. Hermogenis
ag- 377.
Bii rior Eudocía pag. 165. fupra in notitia codd, Hermog. et infra, in vol. VII. lib. V.
c. it. pag. 418. arí.J
FEuSenon, jsuis declamator fed dulcis, Sen. Controu. 1.
[Endzmus, Suid. h. v. et Eudoc. pag. 165.]
Kriphylur, Rhodius, Quiactil. X. 1. e Cic.
Exuogoras , Lindius, de cuius fcriptis Suid.
Wucrhlus Vide infia in Protagora.
KEubuiur, Suid. [6 ra, vol. 1. pag. 59. Euot. pag. 164.]
Exgciur, Suid. in XxAAgsiee.
- [Euediauur,

1t) Cap. 27. vbi di citur et Gracchi magifter et x) Plera vide in vol. II. pag. 355. et pag. 850.

Graeciae tempor ribus iliis di fertiff: mus fuiffe. [io- De Éphoro iuniore, itidem Cumzno, bifforico v.
phauém quemdam ἐν τῇ πρώτη τῶν. ποντικῶν ia Euaoc. pag. 164. Harl.
£s memorat μοῦ, pag. 31. Harl.

Vol. VI.

5o Lib.IV.c. XXXIV. ELENCHVS BREVIS Vol IV. p. 453 154

FEuodianur, Smyrnaeus, Arifloclis difcipulus, Romae fcripfit plures orationes pancgyri-
cas, v. Eudor. pag. 164. Harl.]

Eufzbit:, Arabius fophifla, Su:d. — Eius μελέται» Photius Cod. CXXXIV.

Euflephiur, Aphrodifien(is, Suid. ^ Lacharis difcipulus, id. Λαχάρης. [De Eufebio et Eu-
flephio v. quoque Eur. pag. 166.

Euflochiur, Cappadox, fophifla, tempore Conflantis, fcripfit Cappadociae et reliquarum gen- |
tium antiquitates, v, Suidam et Eudociam 1. cit. Hal.

Fauorinur, de quo vide Philoftr. et quae fupra lib. HI. (cap. IV. vol. HII. pag. 173. fqq.

Geointtrer , hector, quem laudant Schol. Hermog. et Matthaeus Camariota, — [Dicitur Zcam-
nes Geometres v. in capite fuperiore $. VI. In cod. Barocc. XXV. funt 7o. Getomt-
trae encomium quercus, ecphrafis horti, eiusdem alia ecphrafis, laudatio pomi, eius-
dem aliud encomium. — in cod. Matrit, 7o. Geometrae protothroni laudatio pomi,
quam Zriar/£ cat. codd. Matr. pag. 3ot. Íqq. primus graece vulgauit. oan. Geomtr.
fermo gratiarum. actionis in adnuntiationem deiparae, in cod. Coiriiz, tefle Montfauc.
pag. 181. fol. 177. — Excerpta in cod. Coisl. (ΟἹ, eod. Montf. tefle pag. 251. —

Genethlius, Palaeftinus, foplilla, Minuciani et Agapeti difcipulus, Callinici aemulus do-
cuit Athenis, et obiit annos XXVIIL natus. Scripfit adlocutiones, et declamationes,... |
item propempricuim ad amicos fuos, Daduchum et Afclepiadem, atque orationes pane- |
gyricas. v. /Tefygzh. !llufir. pag. το. ibique Meurfii notam pag. 135. Suid. ἢ, v. et
Eudot. pag. 100. —

Grorgius Diaereta. v. Lambec. comment. bib]. Vindob. VIT.p. $1. in cap. fuper. δ. V. Zarf.]

Paulus Geriinus, Ὧν τς vide lib. 2. c, 26. δ. 4. vol. Il. pag. 779.

Glau-ppur, Hyperidis F. de quo memini lib. 2. cap. 26. $. το. [vol. II. pag. 8561 Vide et
Suidam vbi de Glaucippo, Iyperidis patre. |

Gicucur, fophifta, de quo Philoflratus, de Sophift. II. 2o. pag. 6or. - 1

Gro, Spiridion (al. Scyridicus), Senecae in controuerfiis et fuafor. laudatur. 4

GORGIAS, Leonfinie; de quo dixi lib. 4. c. 26. ") Τέχνην ῥητορικὴν fcripfit, et commu-. 2
nes tractauit locos, quorum ruemiuit etiam Quinctil. H1. 1. Alius Gorgias, iunior, ἡ
'Thetor, qui libros IV. graece de figuris fcripfit, aequalis Rutilii Lupi, qui eum lau. 12
dat pag. 10. et in compendium mifit, adde Quin&ilianum IX. 2. et Nic. Fabrum ad Se--
necae 1. τ. controuerf. 4. pag. 1:5.

Grondons, Afanus declamator, Sem. Controuerf. 2.

[Gregoriur, Corinth. v. fupra in cap. de Hermogene, $. VI.]

HARPOCRATIO, Alexandcnus, de cuius Lexico rhetorico infra [] cap. 38. vbi et de aliis .—
Rhetoribus hoc. nomine.

Hegemon, Schol. Hecmog. [fopra, vol. II. pag. 872.) 1

Horefior y Magnefius, de quo viri docti ad Longin. et Agatharchides apud Phot. p. 724. fq.

[fupra, vol. II. P. uu Alius Hegefías, Cyrenaicus, ποσιϑάνατος Cic. 1. Tufc. c. 34.
Heraclider, La&t. V.

H.radides, Lycius, SOR in ᾿Αψίνης εἴ Νικητής.

*

t4

Home

y) Vol.IL pag. 895. vbi in nota etiam de Gorgia iuniore agitur. Zarí.

- Vol. IV. p. 484 RHETORVM GRAECORVM. — L?.IP.c. XXXIP. 131

"Hermagorar. Casion, de quo idem Suid. [et Eudocia pag. 164.7 Lavdatur in Rhetoribus
P.thoei pag. 45. 51. 108. 19. 299. fqq. et in Schol. ad Hermog. Theodori Gadareni
difcipulus, propriam in: arre dicendi viam inflituir, quam plurimi funt fequnti, tefle
QuinQil.YM. r. Karar fententiar dicebat , fed argu'ar, et quae audit.rem diligentem pe-
nitur affcerent , fecurum et. aegligentem transcurrerent , Senec. Controuerf. 14.

Hermiar, Alexandrinus, Suid. in Παμπρέπιος.

- [Hermocrates, Vhocenfis, Rufini Smyrnaei auditor. Eum valde laudat P/il./ffr. de fophift,

IT. 25. pag. 608. fqq. Harl.]

HERMOGENES, "Tarfenfis, de quo capite fuperiore.

Horo, A'henicnfis, Suid.

HERODES, Atticus, de quo cap. 20.

Hieriur, Athenienfis, Suid. in Παμπρέπιος. | [Meminit illius Zugu/inu: libr. IV. Confeff,
cap. 14.]

Hierocles , rhetor afiaticus, Cic. Oratore cap. 69.

Hicerouymur, Rufinus de compofitione et metris orat. pag. 318. — De compoftione et nu-
meris e£ pedibus orationis, vt Cicero dicit, ifl feripferunt apud Graecos: Thrafyma-
chur, Nautrater, Gorgiar, &Kphorus, Ificrater, TheodeClies, | Ariffoteer , — "Theo-
dotur Byzanfiur, "Theophraflur, Hierongmue. — Latine de uumerir hi: Cicero, Fi-
&orinur, Eufrbius, Tirentianus, Varro, Probus, Charifius, Diomedes, Quin£i-
liamus, Douatur, Fior, Seruiur.

HIMERIVS, fophifla, de quo cap. 32.

Hippia:, Eleus, de quo dixi lib. 2. cap. 24. δ. 19. [vol. IT. pag. 657.] Meminit inter τέχ.-
vie ῥητορικῆς fcriptores Quintil. III. t.

Hybreac,/ Seneca in fuafor. et controuerfiis. Hybreae, difertiffimi viri, filius, apud M.
"Tullium, Ciceronis filium, male cauffam agens, memoratur ab eodem Seneca Sua-
foria 8.

HYPER!DES, de quo lib. 2. cap. 26. $. το. (vol. IT. pag. 856.] 3

loanuit, 1tali: μέθοδος 'Ῥητοριχῆς κατοὶ σύνοψιν MS. in Bibl. Vindob. Vide Lambecium lib.IV.
pag. 322. fq. [/HTatfatic. bibl. Coisl. pag. 444.] et lib. VIT. pag. 149. [De Joanne Si-
cHiola, 10. Geomeire et lo. Georgio v. Íapra in cap. de Hermogene $. VI.

lo. Argyropuli prolegc. in progyanasm. fuerunt in cod. Heidelberg. de eo v. Saxii Onom. II.
pag. 446. fq. iofra vol. IX. pag. 425. Πανὶ.)

Iphicrates , vhetor et dux, de cuius f.riptis Meurfius in Bibl. Attica. [fupra, vol. II. p. 749.]

ISAEVS, de quo !ib.. cap. 26. $. 6.

Jüdorrr, Pergamenus, Laért. VII 34. [fupra vol. I. pag. 813. Tefephts Fehacendyta, (de quo

" — Fabr. B Gr. vol. XII. pag 639.) — Eius epitome. rhetorica exflat in cod. II. Florent.
Medic. plat. 58. (v. Bauzini catal. eodd. gr. V. col. 438.) et in cod. //indobon. (tefte
Neff lio, cat. codd. VV. pag. 41. $. 10.) Finit. in. bibl. S. Michael. v. /Mittarell. catal.
codd. iliius bibl. col. 1015. fq.] s

ISOCRA TES, Arhenienfis, cuius artem rhetoricam memora Quin£il. II. τ. de illo vti etiam
de alio ioniore huius nominis dixi lib. 2. cap. 36. $. 5.

Lacliares, Euflephii, -Nicoiai et Afterii praeceptor, Suid.

R 2 Leo,

152 LiblV.c XXXIV. ELENCHVS BREVIS Vot TV. nm. 4819 385-

Leo, Alabandenfis, id. Leonar, id. [ Eudocia pag. 280 et 181. de hoc et duobus anteceden-
tibus.]

Leonidas, rhetor Chriflianus, ad quein S. Nilus HII. Ep. 291. editionis Allat.

Lesbocler, Mytilenaeus, Strabo, Seneca rhetor etc.

LESBONAX, de quo [vol. II. pag. 871. fq.]

LIBANIVS, de quo infra, lib. 5.

Licinius , ἴσιο], grzecus, Rhetoricor. Ariflotelis pag. 72. b. .E

Loilicsus, Suid. fchol. Hermogenis. [Philoflr. de foph. I. 23. pag. 526. fq. Eudoría p. 281. ὁ
cl. Z/clf. prolegg. ad Demoflh. orat. contra Leptin. pag. 36. not. 3. Lolliemi, fo- ὦ

phiftae, prolegg. de flaübus|funt in cod. Bodlei. MMCCCCLXXXIII.. fecundum catal.
!
|
]
LI

torn, T. pag. 128.

Longin::, de quo cap. praeced.

Luycoleon, fupra vol. M. pag. 750. arl]

Lucophron, ἴσο]. Graecus. Rhetoricor. Ariflotelis ΠΡ] pag. 62. b.

LYCVRGVS, Athenienfis, de quo lib. 2. c. 26. $. 7.

LYSIAS, Athenienfis, de quo lib. 2. c. 26. $. 4.

Maior, Arabius, aequalis Apfinis et Nicagorae, fub Caefare Philippo, Suid. Eudoc. p. 300.
et [chol. Herinogenis pag. 139. ed. Ald.

[Malchim , Byzantinum , qui fcripfit hiftoriam ab imperatore, Conflantino, vsque ad Ana-
flafiumn, Eudotia pag. 300. inter rhetoras recenfet, alias Suidae (tom. ll. pag. 485.)
verbis νία. Photiur autem. quem fequitur Fabric. infra lib. V. 5. s. pag. 236. vol. VI.
vet. edit. et vol. 1X. pag. 400.) in bibl. cod. LXXVIL. eum facit Philadelphienfem, et
Voffiss de hiflor. graec. pag. 266. eum potiore iure accenfet hifloricis. Har]

JManippur, gramunati-ae artis et difciplinae rhetoricae peritiffimus, in Actis Archelai, edi- - lg
tis a pracflantiffimo Zaccagnio pag.23. Apud Epiphanium haerefi Manichaeor. LXVI.
tom. I pag. 672. elt Jarfpur, male, ni fallor.

MARCELLINVS, rheror, de quo nonnulla lib. 2. c. 25.

[Morcellur, rhetor Pergamenus, fcripfit libr. 'Adgieyce, fiue de imperio. — Suid. h, v. et.
Eudotia, pag.3ot. Harl. ᾿

AMarteur, rhetor Byzantiaus fub Hadriano, Syncell. pag. 350. :

AMerpfos, Suid. [vbi v. Küft. YI. pag. 505. et Eudoc. pag. 301.

JMateruns, fophila, Xiphi.jn. pag. 222. |

MATTHAEVS CAMARIOTA, de quo cap. fuperiore. Η͂

Maximus , -xhetor, Plutarchi aequalis, IX. 4. fympof.

Maximi, fophiftae Alexandrini, μελέτας laudat Photius Cod, CXXXV.

Maximi duo, Byzantius, Euclidis Pater, et alter, Ephefius, Socrates f. 165. H. E.

AMegar, fiue 7Magnur, Procopii Gazaei difcipulus, vide huius Epift. 15. 17. 50.

LMelifarmus, Athenienüs, fcripf. epillolas et fympofiac. Eudoc. p. 304. Harf.]

AMelitus, Suid,

MENANDER, rhetor, de quc capite fuperiore,

AMnecler , vhetor afiaticus, Cic. oratore cap. 69.

[Menefechiur, fupra, vol.1I. pag. 872-]

[Mensflüeur, ibid. pag. 146.]

AMitrodorur,

΄

Vol. IV. p. 485 RHETORVM GRAECORVM., Lib. IV. c. XXXIV. 153

AMitrodorus, Scepfius, Quiztil. X. 7. e Cic. 3)
- Mitrophanes, Suid. et Scholiaftes Hermog. — [Tres autem Metrophanes recenfet Suida; VT.

pag. 556. fq. 1) fophiflam, ex Eucarpia, vrbe Phrygiae, oriundum, qui feripfit de ipía
Phrygia libr. II. de formis crationis, de flatibus, commentarium ia Hermog. artein
rhetoricam, comment. inAriflidem: 2) Metroph. Cornt/iani, rhetoris, filium, fophiflam,
Lebadia, vrbe Eoeotiae, ortum; qui fcr. declamationes, orationes panegyricas, et de
generibus dicéadi, quibus vfus eft Plato, Xenophon, Nicoflratus et Philoflratus. De
duobus hifce Metrophan. eadem ex Suida narrat Eudocia pag.3ot. — 3) His addit
Suidas (ex Damafcio,) AMetropüantu: , a Lachare genus ducentem, contra quem Superia-
nuf, fophifla, librum fcripfit.

AMerophenir, Smyrnenfis, chrifliani, mentio fit in cod. Coislin. CCLXXXVIIL in ZMont-

füutog. bibl. Coislin. pag. 405.

- Mickael , Presbyter ,. (facc. IX.) de conffru&ione partium orationir, opus editum Edeffae in

Mefopotamia; in cod. Mediolam. Ambrof. tefle AMostfaucos in diario ital. pag. 16.
in cod. Éfceriol. tefle Plüero in itinerar. per Hifpan. pag. 192. vbi fic citatur: 71h.
Presbit. et Singelii (h. e. Synetlli, v. Fabr. B. Gr. vol. X. pag. 220.) Hierofolyniizni,
methodus de orationis conílruclione: (iu indice codd. a Clarkio in epift. de Hifpan.
exhibito, decfl illius commemoratio.) in cod. /Jairif. XI. apud /riort. cat. codd: gr.
pag. 145. qui an'maduertit, fub nomine Georgii Lecapeni editum. effe id. opufc. zsgi
συντάξεως τῶν ῥημεύτων , (cum "Theodoro Gaza,) Florent. apud hered. Philippi Iun-
tae, 1520. 8. iam cum "Theodoro edit. εἰ ibid, 1515. 8. et cum aliis, ibid. 1526. 8.
v. Bandi annal. tvpogr. lunt, IL. pag. 76. 163. et 203. Venetiis in vol. graecorum
grammat. 1525. 8. pag. 171. fqq. et Fabric. B. Gr. lib. V. 7. de grammat. graecis
vol. VII. pag. 46. ed. νεῖ.) Eit quoque in feptem codd. bibl. pubi. Parif. — in
cod. VM. Florent. Med. plut. 55. tefle. Bandin. cat. codd. gr. pag. 266. íq. qui de Mi-

"chaele illo; presbytero, eft copiofus, eumque, non, Lecapenum, auctorem effe libelli

flatuit cum Z//etio de Georgiis, in calce vol. X. Fzbr. B. Gr. pag. 7co. $. 46. — Εἰ
quoque ibid. in cod. XLVI. plut. 57. ( Bandzi l. c. pag. 372.) tem in bibl. Cois!im.
(v. Montfattcon. pag. 239.) Vatic. Barber. Vallicellan. etc. fub illius AJiciar/ir nomine.

Michaelis, metropolitae Áthenienfis, protheoria, epiflolae V. oratio habita Athenis, cate-

cheíis prima, lamentatio demortui Adyephi, oratio rhetoris cuiusdam in illum Mi-
chael. JWishae/ir Anchiali orat. in imperat. .Manuelem Choniatem : quaedam JMichat-
lis Choniatae: haec omnia funt in cod. Barocc. CXXXI. (catal. pag. 14. fqq.) Harl]

MINVCIANVS, de quo capite fuperiore.
Miliiade:, rhetor, cuius mentio apud Senecam controuerf. 25.
Jsafza, Berytius, cuius artem rhetoricam et alia Suidas memorat [vid. ibi Küfler II.

pag. 567.]

AMsefatur, rhetor. id. in Νικαγόρας.

[Moerocler, v. fupra, vol. 11. pag. 872.]

R5 Mufonii.

z) Vid. fupra vol. IL. pag. 660. et vol. HII. de Strabonis loco vid. //effeling ad Hieroclis fyn-
pag. 697. Infignis locus eft de eo apud Strabon. ecd. in ltinerar. pag. 691. 4467].
hb. XII pag.go7. vbi conf. not. in Almelou. et

34 Lib.IV.c. ΧΧΧΙΓ.

ELEN ..VS bREVIS

Vot IV. p. 48 486

Mufowi. [de quibus ad Eunapium dicturus erat Fabricius.]

JHyro, Suid. Rutilius Lupus pag. 7. de figuris.

[v. Fu^nkin. ad Rutil.'pag. 66 et 73.]

Nau rater, Mocratis dilcipulus, vt notaui lib. 2. cap. 26. [vol. 1]. pag. 8oo. [4.1 Meminit

Quintil. ΠῚ, 6,

[Nean her, Cyzicenus, difcipulus Philifei, Milefii, fcripfit multas orationes panegyricas, et

περὶ κα ποζηλίας ῥητορικῆς. v. Suidas h, v.
floricos libros, negligentiae tamen argui

dilenrit V. D. in bibl. critica Amflel. II. part. g. pag. t4. Conf. Imnfum de fcripr. |

et Éudoriam pag. 309. — Scripfit quoque hi-
videtur ἃ P/utarcho Sympof. I. cap. τσ. fed

hifl. 1. 4. $. 5. pag. 157. fq. — Dogrn. La£rt. VM. 7a. ibique Menag. //ofjum de hill.

gr. l. cap. 15. pag. 98. fq.

Meinerr hiftor. originis doctrinarum apud Graecos et Ro-

mar. l pag. 221, fopra, in vol. II. pag.3ir.. Harl.]
Neotles, rhetor, e quo definitionem ἐπιχερήματος adfert fchol. Hermogenis pag. 362. et

ἐνθυμήματος pag. 365.

Neflor, de quo Homerus, et Cic. Bruto cap.ro. qui de Menelao etiam cap. 13. de Vlyffe |

cap. IO. ;

Nicagoras , fophifta, de quo capite fuperiore, in Minucianc.

Nicander , fophifla ineptus, Philoflrato memoratus in vita Damiani pag. 6c5.
NICEPHORVS BASILACA, de quo fopra, cap. 3o.

Nicephori, Calliflti, rhetorica MS. in codice bibl. Parif. MMMCCLXXI. Montfauconus- |

pag. 7o. Palaeographiae Graece.

Niciar, Lyfiae aduerfarius, Clemens Alex. pag. 626. ^).
Niceter, quem fuo impetu Graecis valde placuiife, fcribit Seneca fuaforia s. Confer, quae
de Niceta Philoflrratus et viri docli ad Plin. VI. 6. Ep. et Quintil. de caufis corruptae

eloquent. c. 15.

[Nizetae, rhetoris et philofophi chrifliani in SS. martyres Cerycum et lulittam, | in cod. |
Coislin. Montfaucon pag. 424. adde ibid. pag. 108. Nicetas, Paphlagon. rhetor, p. zur. |

et 212. cod. CXLVI. fol. tro et 292.]
Nicocrates, Lacedaemonius, Seneca lualor. 2.

Nicolaus, e Myris Lyciae, Lacharis difcipulus et Procli, vide /Jarim. vita Procli cap. ro.

. * , , b
Suidam in. NixoA. et Λαχοίρης ^^).

Nicolaus, Damafcenus, de quo Suidas, et [I] quae fupra 1. 3. [c. 8. vol. HI. p. 5oo. fq.] Ὁ

in Peripateticis,

84) Enimuero /Viciam, quem non eloquen-
tia, fed opibus et fortunis viam fibi ad honores
muniuiffe, docet P/utarch. in eius vita pag. 524.
D. ex oratorum catalogo expungendum οὔτ, mo-
net Ruhnken. in hiftor. critica oratt. gr. pag. XL.
et in. Clemente nomina fic transponi iubet: Av-
σίας ἐν τῷ πρὸς Νικίαν ὑπὲρ παρακαταϑήπηξ, Hart,

bb) Scripfit artem rhetoricam et declamationes,
v. Suidam ibique Küfler. tom. 1l. pag. 624. et
Kudocium pag.3c9. Sed apud Suilam et Eudo-
ciam ab illo discernitur JVicolaus, rhetor, qui

[Nic fus, |

floruit fub Leone feniore, imperatore, vsque ad
Zenonem et Anaítafium, atque fcripfit progym-
nasmata, declamationes rhetoricas et alia quae-
dam. Inter codd. bibl. Boa/eianae (catal. codd; |

Angl. et Hibern. LI. pag. 128. feq.) fuut in cod. b
"
[

MMCCCCLXXXIIL. /ico/ai, fophiftae, progynue |
nàsmata, et (eiusdemne, nec ne? ) de rhetorica,
in cod. Barocc. CXXXI. (cat. pag. 16.) progynt- |
nasmata, et ἀποσπασιάτιον, velifnnilia cffe , quae
de Niobe feruntur, Inter aduerfaria Ger.
Langbaeni, (cat. p. 270.) Nicolai progymnasmata.

: Inter

|

I
|
|

r

H

5
n
i"

»

"1
LI 1
f

E

Vol. IV. r. 486

τὰ

RHETORVM GRAECORVM.

Lib. V. c. XXXIV. 135

[Nicolaur, Syracufanus. v. fopra; vol. II. pag. 776... Horl.]
Nicomedes, Pergam«cnus, rhetor, auditor Chrefli, Byz. de quo Philoftr.

Nicof'raturs, Macedo, de quo Suid. *)

Numeniur, de cus fcriptis Suidas, et Eudoc, pag.310. pater Alexandri, de quo capite

fuperiore.

[Vixit tempore Hadrizni, imper.. Ad hunc enim fcripfit confolationem fu-

3 per morte Antinoi: praeter ea de figuris dictionis, argumenta in Thucydidem et De-
moflhenem, atque chriarum collectionem. Zar.)

Onafnur, Suid. in "Avpivas et Org.

Palladius, Methouaeus, de quo Suid, [et Eudoc. pag. 352.] fophifla, cuius μελέτας lau-
' dat Photius Cod. CXXXIII. [v. infra lib. V. c. 32. vol. IX. pag. 12.

-Pammems, Demoflhenis ftudiofi

Pamphili Τέχνη- Zh iffot, rhetor. 1. 23.
JPon:raties , Said. [Eudoc. pag. 355:]
Potrec'us, Suid. in ᾿Αντίπατρος.

iffimus, Cir. oratore c. 30.
Meminit et Quiz&i. MI. 6.

- Polus Germinus, fophifla, vide fupra ]. 2. c. 26. ὅ. 4.
[Paullus T'yritr, rhetor, miffus ad Hadrianum, imperatorem, legatus, Tyrum effecit me-
tropolim. fcr. artem rhetoricam, progymnasmata et declamationes. Suid. Ml. pag. 6r.
c

udo. pag. 353. Hari.)

[Pazf5::ar, Caefarienfis aequalis Ariflidis, feenndum Suidam Y. pzg. 62. vbi conf. Küfleri

not. et ÉEudor. l. c. fcriphit declamationes ct problemata

et àlia, Sunt tamen qui ar-

bitrentar, hunc eumdem eíle ac is, cuius exflat opus de Graccia. v. fupra vol. V.

pag. 507. fq. add. ibid. pag. 307. not. e. Harl.

Piricles, de quo lib. 2. c. 26. [vol. II. pag. 746. fq.]
Petrus, rhetor. Anthologia Epigramm. f. 412. [Suid. III. pag. 103. ibique Küfler. Eu-

dodi pag. 353.
Pharax , Swd. Flutarch. Alcibiade pag. τοῦ.

Phaedrus, fophifla ineptus, Piiloffrati vita Damiani pag. 6c5.
[PA ppus, rhetor et fophifla, fcr. de Synaloepha etc. Suid. MIL pag. 602. Eudoria-

pag.422. Harl)

Inter codd. 7/om. Gale (catal. II. p. 185.) e Ni-
£0iai, fophifiae, libro progymnasm. fabulae decem.
Quae tamen in cod. Barocc. leguntur fub nomine
"Nicolai, fophiflae, ea fub Libanii nomine a Mo-
rello ad calcem tomi lI. opp. Libanii effe vulga-
ta, Fabr. infra, libr. V. cap. V. peg. 585. vol. VII.
enimaduertit. Parif in bibl publ. cod.
MMDCCXX. nr. 3c. Nicolai foph. narrationes va-
riae. cod. MMDCCCCXVIII nr.$8. eiusdem pro-
gymnasmata. ZVicolai Ca5a/ilae orationes ct en-
«omia in cod. Coíslim. in Montfauc. bibl. coisl.
pag. 426. fqq. Zar.

cc) Nicoffratus, qui circa tempora Antonino-
rum vixit, praeter alia, a Suida IL. peg. 624. εἰ

Philifcur,

Eudocia pag. 310. commemorata, fecit quoque κεύ-
Sas ἐκ Αἰτωπείκς μόνον, wA οἵκς ἄνα! πως wj δρα-
ματικὲςς tefte. Hermogene de ideis. Eum tenen
inythographiam eatenus tantum excoluiffe, qua-
tenus rhetoricae infcruire cenfeatur, Tyrieáttt diff.
de Babrio, Eriangae, 1785. 8. pag. 35. fufpicatur:
addit tamcn, fcholiafien in locum citatum Herz-
mogenis pag. 41:. ed. Ald. docere nos videri,
Nicoftratum ícripta quaedam mere mytholosica
edidiffe. add, 7oufium de fcript. hift. phil. HII. 6.
4 et 1$. Nicoflrati elegantiam orationis laudat
Philoflrat. de vit. Sophif. II. 51. t. vbi v. Olear.
peg. 624. Harl.

16 Lib. IP, c. XXXIV. ELENCHVS BREVIS

Philifeur, Milefius, Ifocratis difcipulus, Suid. [fcripfit artem rhetor. libr. II. et alia. Plura

vide fupra, in catal. Fythagoricorum, vol. Ll. pag. 861. fq.]

Dhilifus, Naucratita, 14. [De hoc Philiflo, quem alii faciunt Syracufium, et diuerfus eft
ab feniore Philifto f. Philifco, plura vide fupra, in vol. I. pag. 132. Íq. Hari.]
[Philodemius. | Opufculum eius περὶ ῥητορικῆς repertum eft inter Herculanenfia rudera, et
fpecimen illius. dederunt editores antiquitatum Herculan. tom. V. pag. 721. notante
l/üloifon in anecd. gr. tom. 1I. pag. 159. not. conf. fupra vol. lI. pag. 609. vbi ad-
dendum eft, opus de Mufica Jib. IV. in XIX, capp. diuifum cum eruditis amplisque
notis et verfione latina Carol. Rofini, in Herculanenfium voluminum, quae fuper-
funt, tomo I. Neapoli, 1793. ex typographia regia, fol. cum XXXVIII. tabulis aeneis
exiiffe in lucem, v. ephem. litter. Gotting. a. 1794. plag. 159. et Schüfzii, Prof. Ienenf.
progr. f. animadu. in libr. part. I. Ien. 1795. fol. atque auctorem libri:^ Reife von
WWarfchau über Wien nach der Hauptfíladt von Sicilien, Breslau 1796. 8. lile quum
in itinere effet Pompciis, off, bibliothecarius, occupabatur verfione voluminis Phi-
lodemi zegl κακιῶν καὶ ἀντικειμένων. (volumen ipfum numero infignitum eft ᾿Αριϑμ.

XX.) Decem autem volumina, oinnia audlore Philodemo, iam explicita fuerun*, :

et in vndecimo, in quo de pocfi agitur, Philodemi volumine explicando tum verfa.
batur Roffius. ZZar/.]

PHOEBAMMON, de quo capite fuperiore.

[Phormio , fupra vol. 1l. pag. 873. j

Phylager , Artemidor. libr. IV. cap. 2. ΦΥΔΑΓΡΟΣ ὁ ῥήτωρ O'Y APON τὸν ῥήτορα νοσξν-
τα ἐθεάσατο. v. 'alef. emendatt. lib: IIT. cap. 9. pag. 9o. Δαν.

Phylax, fophifta ineptus, Philoflrat. in vita Damiani pag. 605.

De Pifffroto, Cirero Bruto cap. 7. 10.

Ditho/uzs, fchol. Rhetor. Ariflotelis, pag. 62.

PLATO in Gorgia rhetoricam vt inutilein traducit, quod fecit etiam Agnon in accufatione
rhetorices ct Athenodorus, Rhodius, atque in Gryllo Arifloteles, Critolaus quoque et
Epicurus atque ex iis, qui exflant, Sextus Empiricus. De Platone confer Zzezem
Chil, XI. hit. 585. et Arifidem in Platonicis orat. pro rhetorica.

Plution, Seneca fuafor. τ.

POLEMO, de quo fupra, c. 39.

Poli, Gorgiae difcipuli τέχνη. Plato Gorgia pag. 462. tom. I. edit. Serrani, Syrianus in
Hermog. pag. 18. ete. [lupra, vol.lM. pag. or.

Polion, tempore Pompeii M. vid. Suid. et Eudoc. pag. 555.]

Po'jelariius , Plutarch. VIII. 6. Sympof.

Polycrates , Athenienfis, qui Socratis accufationem fcripfit, Suid. Eudoc. pag. 354. Quin-
élil. HI. 1. Eius encomium in "Thrafybulem,. fchol. graecus rhetor. Ariílot. pag. 48.
[con£. cl. Heeres ad Menandr. de encomiis, pag. 29. not. g.]

Polycuslur, Suid. in ᾿Αντίπατρος. [Eudoc. pag. 354. Duo autem hoc nomine fuerunt ora- |

tores, de quibus multus eft. 7euhuien. hift, crit. pag. 80. Íqq.

Prifcur , fcripfit declamationes et alia, tempore 'Theodofii iunior. v. Said, IIT. pag. 174. |

Eudoc. pag. 355. infta, V. 5. 4. vol. Vf. pag. 235, etc. ed. vet. Ha.

Proacrefius, |-

:

|
l
|

Vol: V. p 6 457. RHETORVM GRAECORVM — Lib,]P. c. XXXIII. 13;

Proaerefiur , fophifla, . Chriflianus, Athenis docuit, fed lege lata a Tufiazo, me Chrifliani
liberalium ortium doflorer- effent ,. quim fibi [pecialiter Imperator concederet , vt Chri-
jfianos doceret , feholam fponte deferuit, wt narrat S. Hieronymus in Chronico. — Prae-
ceptore eo vfi funt S. Bafilius Caefar, et Gregorius Nazianzenus, tefle Sozomeno VT.
16. Scripfit inter alia Romae encomium, ob quod flatua ipli pofita ex aere cum hac
infcriptione: ἡ βασιλείωσω Ῥώμη τῷ βασιλεύοντι τῶν λόγων. Vlura de eo dixi ad
Eunapium: [quae in fcriniis adhuc latent. | Nunc folum referre iuuat Nazianzeni
epigramma, quod defuncti praeceptoris fui honori fcripfit et in Anecdotorum fuorum
graecorum limine [P] Lud. Zntoniu; Muratorius vulgauit Patauii 1709. 4. € codice
Anbrofiano et Mediceo.

Μηκέτε Kexgomim μεγάλ᾽ εὔχεο, ἐ ϑέμις Pw
Ἢε)ἐχ τυτϑὴν ἄντα φέραν δαῖδα,
Οὐδὲ Προαερεσίκ ἑῥήτρη βροτὸν ἄλλον ἐρίζαν
"Os ποτε ἀρτιτόκοις κόσμον ἔσασε λόγοις,
Βροντὴν ᾿Ατϑὲ ἔνεικε νεόκτυπον. ἀλλὰ Σοφισῶν
H&y γένος ὑψιλόγων ἀκε Προαερεσίῳ,
EZ μὲν, MAX guy ἔσχε Mope QSaovos: ἐκέτ᾽ ᾿Αϑῆναι
Κύδεμμοι- ὦ γεότης, Φεύγετε Κεκροπίην.

-EProcopiwr, rhetor Caefarienfis, de quo infra, vol. VI. lib. V. cap. 5. 6. 3. pag. 248. fqq.
vet. ed.]

Proditu:, Ceus, quem lfocrates audiuit, de quo l.c. cap. 24. $. 41. [vol. H. pag. 718.]
dcripfit τέχνην ῥητορικὴν, vt cclligas etiam e Quincliliano HI. r.. qui locos communes

. eum traéctaffe. refe:

Protagoras, Abderites, quem líocrates audiuit. De eo l.1I. c. 24. $. 28. Ab hoc decem

millibus denzriorum didiciff- artem, quam edidit, rhetoricam, diclus eft Euathlus, tefle

! Quinciliano Hl. τ. Vide et Gellium V. 3 et 10.

Puton, apud Senecam Controu. 2. an Plution?

Pythia, Vythias Rutiiio Lupo de figuris pag. 3. 4. [v. Runfen. ad eum pag. 40. Boyle

— in Diction. h. v. toin, HI. not. g. — £udoc. pag. 356.]

Python, Byzantinus, "Tzetz. Chil.-VI. hift. 38. et ad Suidam Neocorus.

Quadratus, rhetor. — Arift, tom. I. pag. 597. fq. :

[Aufinur, Apollonii, Naucratitae, filius, ex concubinatu natus, P/ioffr, Sophift. IT. 19. p.599.
Is diuerfus fuit a Azffno, fophifla, et praetore Smyrnaeo, de quo multus eft O/za-
riur ad Philofir. Π. 25. pag. 698. feq. cut tandem circa Seueri, Caracallae et Getae,
impp., tempora qvatuor minimum A ffiui fuiffe videntur. Primus Apollonii, Naucra-
titae, nothus, Smyrnaeorum alter fub Senero et Caracalla: praetor et fophifla; ter-
tius Smyrnaeorum fub. Gordiano praetor; quartus Sardianorum archon. Hai.

-Sabinur, Zeugmaten(is, Suid. in Za. et Σέργιος. [De hoc et reliquis Eudoc. 591.
SalluZiur, Athenienfis, de quo ex Damafcio idem Suidas,
Sardco, (9 Σαρδέων) in Íchol. ad Hermogenem et a Matthaeo Camariota memoratus.

Seropio, Suid. [et Eudoe, pag.58r] Ewexz.. Alius Serapio, Alexandrinus, iunior, de quo

| Porphyries in Plotini via c. 7.. | Alius, de quo in cod. Coislin. apud Montfaucon
ol. I1. S peg. 574-

n8 Li.IV. c XXXIV. ELENCHVS BREVIS: 2 ΨοΙ ΤΡ. p ac Ὁ 488

pag- 514. fol. 210. it. pag. 139. in cod. LXXXIIT. im quo eft Serapionit, monachi, Ae.
gypti, vita: pag. 6. — Athanafii epift. ad Serapionem.] )

Sergius , Zeugmatenfis , Aphthonii F.

SEVERVS, Alexandrinus, de quo fupra c. 32 et 33.

Sextus , de quo epigramma:

Εἰκὼν ἡ Σέξτα μελετξ, Σέξτος δὲ σιωπᾷ.
Ῥήτωρ ἦν ἄκων, ὁ δὲ ἑήτωρ εἰκόνος εἰκών.

Sibyntius , "T heodectis, Phafelitae, feruus, primus feruorum artem oratoriam profeffus, Suid.

Siriiur, Neapolitanus, fophifla, Andromachi difcipulus, Suid. [et Eudocia pag.381.] in
Σιρίκιος, vbi eius μελέτας et πρόγυμνάσματο cominemorat.

SOPATER, qui διαιρέσεις ζητημώτων et in. Hermogenem fcripfit, de quo cap. fuperiore.
[$.1V. et XVI. Ia cod. XIV. plut. 58. bibl. Laur. Med. (Bandin. cat. codd. gr. IL. col. 465 )
ex Sopntri translationibus, iterum. ex. Syriami et Sopatri operibus. — in cod. III.
plut. 55. et cod. XXI. plut. 5g. (Bandiu.l.c.col.aY8 et 462.) Sopatri diuifio quaeflio-
num. eiusd. comment. in artem rhetor, Hermog. in cod. XX. plut. 55. et cod. VII,
plu. 59. ( Basdin. V. col. 284. fq. et 493. fq.) argumentum. in. Ariflidis orat. platon.
pro-IVuiris, cod. VI. plut. 6o. cod. XII. plut. 6o. ( Band. lI. 590 ct ὅθι. conf. fupra
ad cap. de Ariftide notata) — . in bibl. regia JMatrit. cod. LVIII. fol. 131. ex Sopa-
tii, lophiflae, feriptis. — (/rierf. catal. pag. 197.) :

Sophoclis; fupra vol. 1T. p. 7:0. Hail ᾿

Sophiur , Rhaumnafius, fophfla, Antiphonüs pater, Plutarch in vitis decem rhetorum.

Sofirater, Rutilius Lupus de figuris pag. 5 et ro. [pag. 3o. ed. Kuhnken. cuius not. conf.
et pag. 122.]

Sofus , fephifla ineptus, Philoflrat. vira Damiani pag. C65.

Koterus, fophilla ineptus, Phi'oflrat. eodem loco.

Strato, locas difcipulus, Laért. V. 61.

Stratocles, [P] Rutil. Lupus pag.3 ct i2. [ed. Ruhnken. pag. 32. vbi v. longam adnotat. et
pag. 135. adde eumdem Ruhaken., in hift. crit. pag. 82.] de figuris.

Stiperiswrs, Suid. Μητροῷ ἀνῆς εἴ Σωπεριανὸς.

SYRIANVS, qui in. Hermog:nem fcripfit, de quo cap. fuperiore: [et BHamdim. cat. codd.

gr. Medic. If. col. 465. nr. 7.]
'THEMISTIVS, de quo infra, libro V.

Themiftcles, Cicero Bruto c. 1. το. Ariflides, fchol. Hermog. etc. [ Ruhnken. biflor. crit. |

pag. €8.]
'THEO, Alexandrinus, de quo capite fuperiore.

[TAeocritur, Chius, rhetor, difcipulus Metrodori. Eudoc. p.250. Suid, II. pag. 177. ibi. —

que Küfler.]

Theode&les, Vocratis et Ariflotelis, qui ei oratoriae artis libros, quos ederet, (tefle Pale. -

rio Max. VIV. 14. 3). donauit, difcipulus. . Meminit Cicero, Rufinus de compofitione |

Orat. pag. 316. 318. Quintilianus IH. 15. a quo (Gorgia) mom diffentit "heodeGfer ,. fiut.
ipfius id opur efl, quod de rhetorice nomine ciur inftribitur , ftue, vt creditum efe, Zri-.
Jfotelis: in quo efl, finem ejfe rhatorices, ducere homines dicendo in. id , quod a&for ve-

lit.

οι. TV. p «88. ^. RHETORVM GRAECORVM. [51 XXXIV. τ39
——

lit Vide Menag. ad Laértii V. 24. et Zriffotelem ipfum ΠῚ. 9. rhetor. et libro rbe-
tor d Alexandrum cap. 1. ([xdor. pag. 230. Suida: ll. pag. 173. vbi Küfler. in no-
tis plura de eo difputat. Ruhn&en. hift. crit. p. 85. fupra. vol. ΠῚ. p. 406. εἰ vol. If.
7. . pag.325.fq. Habuit ille filium eiusdem nominis, quem fcripfiife, raduat Suidzs et
'* .Eudocia ll. cc. artem oratoriam libr. VIT. encomium Alexandri, Epirotae, hifloricos

^ aliosque commentarios. et inflituta barbarica. Har.
Thecdorur, Byzantius, fupra ia Hieronymuj. Rufin. de compofit. Ex iis, quos Plato λο-

γοδαιδώλες adpellat. Οὐυϊπέμ!. HT. τ.

THEODORVS, Cynopolita, de quo fupra cap. 36.

Theoderus,| Gadarenus, qui fe maluit dici Rbodium, in qua infula Tiberius Caefar. flu-
diofe eum 2audiffe dicitur tefle Quin&il. MI. 1. De iUo Nic. Faber ad Senecae Suafor. 3.
pag. 28. vbi Tiberii Theodorei mentio. ' Auditor quoque eius Hermagoras, de quo

1 fupra, Vallius item Syriaeus, cuius memisit Sena. coptrouerf. g. ^^),

Theophraffur, quem de rhetorice diligenter feripfiie teflarur Quiuctil. IiI. 1. comment. ad
Hermog. pag.14. Vide, quae de illo fupra lib. 4. c. 7.

Theopompus, Chius, Ifocratis difcipulus, de quo Voffius in hift. Graecis **).

Thercmenes , v. fupra 1. 2. c. 26:7). — Mocratis praeceptor fuit, vt notaui ib. $. s. [p. 778.]

ATüefrefur, rhetor, quem Caefareae audiuere Euzoius et Gregorius Naz. tefle Hieron. lib,

.. "ἐς fcriptoribus Ecclef.3*). lllius Nazianzeni epigramma, quo eum defunclum deco.
ravit, exflat in. Anecdotis graecis Muratorii pag. 3. Sed quod forte vtramque difci-
-^ plinam profeffus effzt, inícribitur εἰς Θεσπέσιον Γρωμμωτικόν; eft autem hoc:
, A:, ej, κἀὶ σὺ ϑάνες» Φϑονερὴ dé σε μοῖρ’ ἐκάλυψεν,
Θεσπέσιε, φϑιμένκ δ᾽ ἀφϑιτόν Psi κλέος.
᾿Αρτιτόκοις ἐπέεσσι τόσος βρύσες, ᾿ἡ δ᾽ ἐβόπσε
᾿Ατϑέφ᾽ τίς mor ἐμῆς δόξαν ἔχε σοφίης;

Thrafybulur , Suid. in ᾿Αντίπατρος.
Thrafymachi, Chalcedonii, τέχνη. Cic. Oratore c. 12. inter primos qui arte quadam verba
.vinxerunt, c.12. adde c. 52. [qui vliimus locus notatu dignus efl, ex quo etiam pa-
. — fet, eum ante Socratem vixille.] —Jufimum de compofitione orat. p. 318. 319. Quin-
τ Bl. VIT. το qui communes tractatfe locos obferuat. eius ὑπερβάλλοντας memorat Plu-
. tarchus 1. i. fympof. c. 2. pag. 618. D. [fupra, vol. Π. pag. 804. ]

Thweydider, Periclis aduerfarius, de quo lib. 2. c? 26. fvol.1l. pag. 748.] vti de aliis huius
nominis l. 2. c. 25. [vol. ll. pag. 728. [4.1 Vide et de vtroque Thucydide Ciceronem
i "Bruto cap. 7 et tt.

4

5.2 : TIEERIVS,

dd) Adde Suid. et Eudoc. loce, mem. Laugbacn. Coislin. pag. $94. fq. vbi dicitur rhetor folum con-
ad Longim. pag. 25. oli et indic. fcriptorum — fultandi peritus, et Morum in examine locorum
& Longin9 citat. h. ν. ari. cuorumdam, praemiffo eius edit. hiftor. graecae

££) Xol. IL. pag. 80!. (qq. add. bift. acad. Peri Xenophontis. Zar/.

Infcr. tom, XIV. £rid. Koch pzogr. de Theopom-
po» Chio, .hiftorico Graecorum quondam cele: gg) De alio Thefpzfio, Soleni, v. Piutar-
berr. Stettin. 1792. 8. az. - chui de $. N. V. pag. 83. fqq. ibique Wytten-

Jf) De hoc v. fupra vol. II. pag. 738. interpr. bach, animaduerff. pag. 89. 44. Harl.
| in Aphthonii progymnasm. in /ontíaucos bibl. :

m

i Lib.]P].c: XXXIP. | ELENCH. BREVIS RHETOR. GRAEC.

"TIBERIVS, de quo capite fuperiore.
Timarchur, Rutil. Lupus pag. 12. de figuris ^^.

Vol. TV. p. 488

Tifar, Syracufanus, quem lfocrates audiuit. — Vide fupra, in Corax.

Troilus, Sidetes, Socratis, fcholaflici, praeceptor. Vide eum lib. x. c. 12. et lib. 7. c. 27. 57.
Valef. pag. 204. ad Sozom. Ex huius Troili prolegomenis MSS. rhetoricae, locum
de Gorgia adfert Langbaeniur ad Longin. pag. 17. edit. Tollii. [v. fupra in notit, codd.
Hermogen. et fin. $. VI. í

E Trophonio, fophifta, adnotata quaedam, in cod. Heidelbergenfi CXLIX. quondam

fuille, fcribit .Sylburg. in catal. MSS. graec. biblioth. Palatisae pag. 47. mii ibi- |

per errorem feriptum et verum nomen fuerit. Tryphon. ΔῈ tamen TeeQovis σο-
Qisa, Trophonii fophiffas opufculum de rhetorica exflat in cod, regio Matrit. CXI.
atque Zriarfe in catal. codd. graec. pag. 442. non modo, "ryphonis quidem, ait,
grammatici frequens mentio at Zophonii , fophiflae, prorfus nulla; fed etiam huius,
tamquam ignoti, alioqui non inficeti, fcriptoris concibnum opufculum typis inno-
tefcere iudicauit, pag. 442 - 445. "ryphon vero eft notior. v. iufra lib. V. cap. T.
pag. 34. 36. 48 et 72. vol. VII. vct. ed. et in hoc vol. cap. 56. 6$. 1. 15. ae 19. ;—
Tyyphznis libel. de tropir bue figuris poeticis, fiue, vt etiam dicitur, de vocum paffio-
nibus, exflat in quinque codd, nin. MMVIII. MMLXXXVII. MMDLI. MMDCCCLXV
et MMDCCCCXXIX. bibl. publ. Parif. — . 1n bibl. Neapolit. regia in cod. ΧΕΙ, ex
"Tryphonis iib. περὶ παϑῶν τῶν λέξεων. etin cod, XXVII | 'Trypho. de. vocabulo-

rum adfectionibus. — —AMedirlani in bibl. Ambrof. "Tryphon de pathonibus didiionum, |.

telle Montfauc. in-diario ital. pag. 16. εἰς, Harl.]
V'ar&s, Laodicenfis, Suid.
VLPIANVS, Demoflhenis enarrator, de quo infra lib. V.
AXenophoutis, τέχναι óqrogixoj^ Pollux VI. cap. 33. fect. 143.
Zetharias, Evagr. Hl. 7. Y

Zeno, Citieus, iunior, a qvo Lyfiae orationes illuflratas fuiffe memorat Suidas ^).
praecepta maxime fecutum fe teflatur Sulpitius Victor in inflitutione oratoria ad Silonem,
generum. — Laudatur et Zeno, rhetor, a Ícholiaflis Hermog.

[Zoi'ur, notus ille Homero- maflix. v. fopra, vol. I. p. 559. fqq. fcripfit quoque contra lfo- |

cratem. v. Suidam M. p. 13. et Éudor. p. 203. quae ctiam Zenobimm, fophiftam, fub

Hadriano imperat. auctorem epi'omes prouerbiorum Didymi atque "Tarrhaei, forfan |
S Tx , B - .
propter iilius γενεθλιακὸν εἰς ᾿Αδριανὸν. adnumerat rhetoribus. —Zonaeuz, de quo vid,

fupra

Zenonis |

ΔΙ Locus Rutilii eft libr. 11. c. 20. fin. Sed Rufin-
ken. ad illum locum corrigit Dinarchi. "Taylor qui-
dem ad Ae(chin. contra Timarch. p. 84. refert quo-
que "'imarchum in oratofum numerum, et prouo-
cat ad illam Rutilii locum et ad fragmentum quod-
dam Longini. Enimucro Aultike:, od Rut]. ΠΕ. 5.
pag. $8. monet, Timarchum oratorem nec fan-

do quidem cffe auditum, et, vti iam fupra in in-
dice fragmentorum Longini obferuauimus, vulnus |

in Longini fragm. fcite apteque fanat,. Fari.

ii) Demofthenis quoque oratt. illuftrauit ZZeno.
vide fupra, vol. IL. peg. 849. praecipue Chapman
ibi iam in nota laudatum, et vol.li. pag. 770. ibi- |
que uot, s. Zar,

Lib. IP. c. XXXIV.

GRAECORVM RHETORVM, 141

Vol. IV. p. 488 P 489
s fupra vol. I. p. 697. $. XLI... Scripfit quoque de figuris orationis, quod opufc. ineft
cod. MMCXIX. bibl. publ. Parif. Harí.]

Zopyrus , Clazomenius. Quinctil. III. 6.

Zofimur, Gazaeus, qui in Lyfiae [et Demoflhenis] orationes fcripferat, tefle Suida. [et

j Eudoc. pag. 203. fupra in hoc cap. ad voc. Zfthanafius, et in vol. II. pag. 719 et 849.
atque infra, lib. V. cap. 5. vol. Vl. vet. ed. pag. 588. Har/.]

Um

po. C'A'PVT XXXV Colim XXXMNIYy
DE IVLIO POLLVCE ET PTOLEMAEO ASCALONITA:

I. MSti Codices et editiones Onomafüici. WM. Ilii Polluces:

I. ΠΗ Pollucis aetas et. fcripta.
V. Ptolemaeus ZAfcalonita. NY, Eius περὶ

IV. Index fcriptorum, a Iulio Polluce citatorum.
διαφορᾶς λέξεων, ὁ MSto Gudiauo.

[Cum fupplementis G. C. Haries.]

I.

Ios POLLVX, Nancratites, Aegyptius, a patre fuo in criticis bene eruditus, ceterum
difcipulus Adriani, fophiflae, et Antipatri, Hierapolitani, praeceptor, a Commodo, imp. cui
. yocem ^) et ingenium fuum probauerat, iuffus rhetoricam docere Athenis, non caruit
detractoribus, ex quibus nota funt Luciani ^), Athenodori *) et Philoflrati in ipfum iacla
Ícommata. Annos duodcfexaginta vixit, et fcriptis pluribus inclaruit, e quibus perierunt
Διαλέξεις fine Ago], Diffrtationer, et Μελέται Declamationer, quarum has, vt parum
atticas, Philoflratus, qui fragmenta quaedam illarum fcroauit, illas vt pueriles Athenodo-
rus perflrinxit. Fic Κόμοδον Κωίσαρα ἐπιθαλάμιος., oratio in nuptias Commodi Imp. Ῥω-
μωϊκὸς λόγος, Laur vrbir Romae. /— Σαλπιγκτὴς ἢ ἀγὼν μεσικὸς, Tubicen ,- fue certamen
mufium. Κατὰ Σωκράτες, 4Ácwfatio Sotratir. Κατο Σινωπέων, Contra Sinopeufer.
Πανελλήνιος, Oratio in conuentu totiur Graeciae habita. ᾿Αρκαδικὸς, ad Z/frcader fiue in
laudem Arcadum oratio, quae vniuerfa Suidas commemorat. ᾿Αρκαδικὸν in Budenfi bibl.
adhuc fuperfuiffe, Gefnerus adnotauit ^. — Sed merito gratulantur fibi graecarum litterarum

ftudiofi, quod aetatem tulit eidem Suidae memoratum Pol/utis Ονομαφικὸν fiue. J/orabu-
S 3 larium

4) Philoftrat. 2. de fophi(t. pag. 505. Μελιχρξ
τῇ Φωνῇ βασιλέα Κόμμοθδον ϑέλξας τὸν ᾿Αϑήνῃσι 3ρέ-
XO» map αὐτῷ εὕρατο.

b) Lucian. iw rhetorum praeceptore. confer
ftholia graeca ad Lucian. tom. II. pag.33. 34. Suut
ttiam viri docti, qui Pollucem perftringi putent
aLuciano [de faltat. c. 35. tom. IT. pag. 287. vbi
ν. not. in ed. Reitz. et in eiusdem ] Lexipharne,
Vide Graeuium notis ad Lucian. tom. 1. pag. 929.
[Ge:nezum ad Luc. Lex, *om. II. p.516. et p.336.]

et Kuhnium praef. ad Pollucem. Sed hoc multis
a-gumentis praef. erudita ad eundem Poliucem re-
fellic HemQerhufius, [qui in illa copiofe docteque
difputat de Polluce, eius opere, codd. edd. etc,
pag 33. fqq. de vi et poteftate voc. ?vouasixo».]

c) Aiinodorus apad Philoftratum. p. 594. et
Philoflratus pag. $92.

d) Conf. /"o[f. de hiftor, gr. IV. 17. Pollux pro-
mifit ta&uücum et ftrategicum libr. Onom. 11. c. II.
Harl,

142 — Lib. IP.c XXXPF. IVLII POLLVCIS CODD. Vol. IV. p. 480 Ὁ 490

lari: tu, in decem libros diftinctum, et Commodo, Caefari, adhuc admodum adolefcenti' (certe
patre M. Antonino adhuc fuper(lite,) *) infcriptum, quo per rerum claffes progrediens ex
omni fcriptorum genere fynonymas voces phrafesque ad delectum et copiam graecae diclio-
nis parandam colligit. Laudatur hoc Onoma(licon a 7ze/za Chil. VII. hift. 145. et. Bal-
famonz ad can. 70. Epiflolae S. Bafilii, vt alios iuniores im omittam. [v. Baillet ugem.

des Sav. tom. II. pag. 316. fq. ed. 1735. 4. et teflimon. doct. vir. prol. pag. 47. fq. ed. Hem |

flerhuf.. Harl. ]

[I] 11. [Quod ad codices mrrtos adtinet, miffis illis, quos contulerunt aut laudarunt
editores, et quorum mentionem iam fecit Fabricius, de quorum etiam fatis quaedam bene
obferuanit Hemílerhuf. praef. pag. 36. reliquos, mihi notos, breuiter enumerabo. Leder.
linus Parifiis V codd. bibl. publ. infpexit, quos praef. pag. 16. fqq. curate defcribit, et fpe-
cimina quaedam ex illis exbibet. — Sed fecundum catal. codd. Pari/. tom. II. onomaflicon
in feptem. codd, Parif. nim. MDCCCLXVIII. MMDCXLVI. MMDCXLVII. MMDCXLVIII.
MMDCXLIX. MMDCLXX et MMDCLXXI. in codd, autem MDCXXX et MMMXLIX,

, funt excerpta. Kü(lerus contulit binos codd. Parif. et quas ex illis enotauerat varr. leet.
eas poflea mifit-Hemflerhuf. et hic illas in "praef. pag. 37. fqq. publicauit. - Neque enim
iisdem ad editionem vti licuit. — Praeter ea exílant codd. MSSt. Pollucis ia bibl. Me-
dicea Floremtiae. — Pollucis enim lib. X. funt in cod, XXXII. plut. 28. (illum quidem ab edi-
tis multum discrepare, late docet Bandin. catal. codd. gr. pag. 56. fq) — in cod. XII.
plut. 56. (Band. ib. pag. 307.) — in cod. I. plut. 58. (Jondin, ib. col. 437. fq. multis de-
fcribit eum, notatque, quae defiderantur aut incuria compactoris librorum funt transpo-
fita-) — in cod. CCCCLXIX. plut. 58. cum Pollucis epigrammate iambico octaflicho ad
ipfum imper. Commodum, quod Zand. II. col. 469. fq. gr. cum verfione latina publicauit, —
Onomaflici liber primus, cum epiftola Pollucis ad imper. Commodum, in cod. XXI. nr, 4.
plut. X. — libr. V. VI, VIIL IX et X, in cod. I. plut. 55. lib. I. et pars libri II. in cod. III.
plut. 56. (Bandin. |. pag. 489. εἰ Π|. col. 293 et 296.) — — 'enrtiir in bibl. Marciana, in
codd, CCCCXCIII. DXIIL. DXX. (in quo funt libri quinque priores,) et DXXIX. fecun-
dum catal. codd, gr. — . Inter codd. gr. apud Nauios, Patricios Venet. adíeruatos ,. (Bo-
non. 1784. pag. 509.) cod. CCCIV. nr. τ. definit in libro X. cap. 29. fegm. 130. edit. Amflel,
Napoli in bibl. Auguflinenf. S. Ioan. ad Carbonar. cod. XLIV. — Leidae in biblioth. publ;
inter codd. Voffianos, e(t codex, (v.catal. pag. 392. nr. 28.) cuius bonitatem editores,
praecipue Kühn in praef. celebrarunt. — — De /upgu/lano et pluribus, iisque diuerfis codd,

olim. Heidelbergenfibur itidem docti editores adfatim difputarunt. — In bibl. caefarea Z7im- |

dobon. Voll. lexicon. gr. tefte Lambecio in additam. ad. vol. IV. commentar. pag. 506. ed, |
Kollarii et in Nef/elii catal. part. IV. pag. 31. cod. XLIV. — Matriti in bibl. regia cod. LXX,
in cuius fol. τ. a manu recent, faec, XV. iam fenefcentis folitarium adparet graec. octaftiz ὦ
chon iambicum in Pollucis, vt videtur, Oaomaflici laudem, quod quia ab eo, quod Le- "

derlin. e cod. Parif. in praefat. publicarat, interdum differt, νίαν δ in catal. etc. pag. 253.
fubiectis verfione lat. et adnotationibus tam grammaticis, quam criticis, iterum curauit

formulis typographicis defcribendum. — Tum fol. a. auerfo fequitur ipfum Pollucis ono- P
maflicum, |

4) Pollux igitur floruit circ. a. Ch. 175. v. Saxii Onom. L. psg. 328. Harl.

Vol. IV. p. 400 POLLVCIS EDITIONES. Lib. 177. c. XX XI.

143
maflicum, et Zriarfe, per fiuzulos libros quatenus vel cum exemplo Wetfleiniano et codd.
a Sébero et lungermanno collatis confpiret, vel ab iis discrepet, late exponit, ldem /riarte
pag. 277. memorat inter codd. Mendozanae bibl. codicem nr. 34o. qui continet fabulam

"n Pollucem et. Athenoeum. το 1n M. Britannia, (fecundum catal. codd. etc.) Oxonii in-
τοῦ MSSta collegii corporis Chrifli, Pollucis Onomaft. in cod; nr. MDXLII. In indice msti
cod. Antonii Eparchi, (Fabr. B. Gr. vol. X. pag. 480. vét. ed.) citantur varia ex onomaflico
Pollucis. adde Paulli Colemefíi bibl. choifie, in eius Operibus, a Fabricio colleclis editisque
Hamburg. 1709. 4. pag. 446. Íq. vbi Seberi edit. Pollucis iiie recenfet, et quorumdam me-
minit codd. msst. Zar/.]

— Editiones Graecae tres viderunt lucem, prima Zf/di, dicata Heliae Capreolo Brixiano,
Venet. 1502. fol. ^). Altera Bernhardi Iuntae cum praefat. graeca Scipionis Carteromachi,
Florent. 1520. fol. adiuncto Stephano Byz. Tertia Bafileenfír ex lo. Oporini officina *)
A. 1556. 4. cuin indice auctorum et praefatione Simonis Grynaei. Lafima vnica prodiit
Bafil. 1541. 4. a eudolpho Gualthero, 'T'igurino, admodum adhuc adolefeente, compofita, et
abfente illo, neque emendatis graecis codicibus vfo, non fatis emendate excufa. Quare
eius faepe puduille fe fcribit ipfe in litteris, quadragefimo fere anno poít exaratis. Eius.
dem Gualtheri obferuationes in obfcuriora Pollucis loca ib. 1542. 4. ^ Graecolatinae exflant
duae, vna JJ olfzangi Srberi, qui ad Graeca cafliganda duobus MSS. Palatinis atque Au-
guílano et notis Frid. Sylburgii vfum fe effe teflatur, etlatinam Gualtheri verfionem locis
variis emendauit, notas denique eruditas et indices meliores addidit, verfioni accuratius exa-
minandae peculiarem fe aliquando operam addicturum pollicitus. . Francof. apud Wechel.
1608. 4.. Altera luculentiflima illa Jet/Zeniana Amflel. 1706. fol. curantibus praeclaris viris
To. Henr. Lederlino εἰ Tiberio Hemfferhufio. In hac τὴ Graeca longe emendatiora et inte-
griora exhibentur ope variorum codicum MSS. praecipue illo Demetrii Chalcondylae, qui
poflea feruabatur Antwerpiae in Collegio S. I. deinde praeffantiffimo Iíaaci Voffii, (quem
'Jaudat hic notis ad Catull. pag. 53. ac Var. Obf. pag. 101. 116. et alibi,) tum cafligationibus,

uae Salmafius e codd. Palatinis, H. Valefius e Strauchii et Falckenburgius ex alio codice
libris fuis adfcripferant, et emendationibus Güil.Canteri. 2) Latina verfio ex Seberi editione
fifitur, cuius praecipui naeui n notis cafligantur. 3) Numero capitum feruato, libri fin»
| guli in minores etiam fubdiuiduntur fecliones. 4) Singulis paginis fubiiciuntur praeter Se-
beri notas inediti ante commentarii virorum docliffimorum GozAhofredi Iungermonni ἢ), Pa-
Jatino et Caroli Labbei codice vfi, et, cuius eruditum fpecimen animaduerfionum in: Pollu-
cem A. 1675. 12. Argentorati prodierat, Joach. Kukmii: tum notae laudatorum duum viro-
Tum Lederlini vsque ad feptimum, et ad tres pofleriores Hemflerhufii. — Praefationes etiam

nouae

f) Quam Aldinam edit. a. M. IL D. (1498) ad-. Leopard. lib. IT. emendatt, cap, 8. et Seberi praef.

fert Oriand. pag. 389. eam merito habet fufpe-
€&am /Maittaire in indic. A. T. pag. 168. Scribere
forfan voluit Orlandus M, D. II. Zar.

| .g) In &ne: per Balihyferum Lafium et Thom.
| Platterum, snenfe Martio. Sed Iuntiua ct Eafi-
lcenf, edd. funt vnice ex Aldiva repetitae et textus
] in iliis tribus indignis deformatus mendis. v, Paz.

-

pag. 44. edit. Wetftein. Zar.

h) Hic MS. feruatur etiam in Bibl, Gymnafii
Schleuingenfis. Pollucis editiones moliti praeter-
ea funt Bonav. Vulcanius, vt ipfe teftatur praef.
ad Ifidori Origines, tum Melch. Schmidius grae-
carum litterarum Profeffor in Academia Helmíta-
dienli. Vide Tenzelii dialogos menftruos À. 1692.

pag.

124 Lib.IV.c XXXV. ALII POLLVCES. Vol. IV. p. 499 Pot
nouae fuperioribusque editionibus praemiffae, et indices longe [T] locupletiffimi vocum
graecarum et fcriptorum, quos Pollux laudat, auctore Stephano Bergiero , 'Tranfyluano,
graece et latine infigniter erudito, fubiuncli funt, e quibus alterum illum fcriptorum hoc
loco fubiungere congruens inflituto meo ratus fum. Faór. Plura adnotaui in Introd. in
hift. L. Gr. I. 1. pag. 209. fq. de illa edit. et de litteris ad Bentleium et quae hic de opera
Hemflterhufii et multis, quae fupereffent, emendandis Pollucis locis verbisque in binis
illis litteris, a Ruhnkenio in altera edit. dogii Tib. Hemferh. Lugd. B. 1789. 8. publicatis,
ad eum fcripferat et quomodo docla et amica illa Bentleii admonitio paene fregiffet Hem:

flerhufii animum. Zar/.

0H. Fuere et alii Poílure veterum fcriptis memorati vt. τὴ Po//ux, cuius obitum |
luget Herodes Atticus apud Lucianum in Demonacle tom. I. pag. 865. 866. is ipfe videli-
cet, de quo Philoflratus in Herodis vita pag. 557. 2) Julius Pollux, Chriílianus fcriptor
hiflotiae phyficae in Hexaemeron et Chronici fiue ecclefiaflicae hiftoriae ab Adamo vsque
ad Gratianmm Auguítum, quae MS. fuit in bibl. Palatina, et in aliis bibliothecis etiam
Germaniae oceurrit. Vide de codice Bauarico Gretferum de cruce pag. 2701. De Schleu.
fingenti Ludouicum. Loca graece. producunt Lamberiur ad Codinum pag. 141. 143. 165. et

Fabroiius ad colle&dionem conflitutionum ecclefiaflicarum Balfamonis pag. 1379. ').

pae. 982. Henr. V'alefius fingulari ftudio illuftrare
inftituit capita Pollucis, quae Remp. Athenienfem
fpe&ant, vt difcas e Iac. Gronouii V. cl. praef. ad
Valefii notas in Harpocrationem, abr. Atque
F'alefus in emendatt. lib. L. capp. XII - XVI. ct
cap. XXXIV. plura Pollucis loca tentauit atque cor-
rexit. Practer ea Heringa in obff. criticar. libro,
Leoward. 1749. 8. cap. Ill. pag. 23 - 52. et p. 169.
acpag. 208. Toup in emendatt. in Suid. et Hefych.
mutis locis aliique critici paffim emendarunt aut ex-
licuerunt haud pauca Pollucis loca. ἐστί.

i) Adde Henflerhuf. ad Pollucis Onomaft. p.32.
Codex quoque, qui vero caret initio, atque adeo
notitia nomineque au&oris, eft in bibl. Ambro-
fana Mediolani. Num defcripüt Bianconius, at,
ignarus nominis et auctoris, edidit opufculum ab
initio et in fine mutilum et fine auctoris nomine,
in praefatione autem varia, quamquam ingeniofe,
fed fruftra hariolatus eft tum de tempore, quo fcri-
ptum videretur opus, m, eo, quum Leo M ponti-
fex romanus aut in viuis adhuc, aut haud diu mor-
tuus fuiffet, tum de auctore, quem Hefychium ec-
clefiae hierofolymitanae presbyterum fuiffe fufpi-
cabatur. Editionisautem, notis eruditis inftructae,
haec eft infcriptio: | Z/nonymi fcriptoris hifloria
facra ab oróe condito ad laieutinianum et lalen-
iem imop.e veteri codice graeco defcripta, 7oan-
ses Baptia Bianconi, Gymnafii Bonon. Profeffor,

3)

Pollux

latine vertit, et nonnulla adnotauit. Bononiae
1779. fol. Illam editionem ignorans cl. Hardt
ex cod. Bauar. (ex cod bibl. regiae Hifpan. defcri-
pto») qui ab initio quidem eft integer, (habet enim
et tabulam et prooemium , adfcripto nomine Pol-
lucis, Ik Πολυδευκας ἵσοριος Φυσικη εἰς τὴν Koogeo-
ποιΐκν ἐκ τῆς γενεσεως xm] χρονικὸν ἐφεξης cum ini-
tio capitis 1. quae omnia abfunt cod. Ambrof.) at
in fine ibidem, vbi defiit Mediolanenüis, deficit,
primum, vtfibi videbatur, dies in luminis oras
emifit opus, Infcriptio haec e(t: IxXex Πολυδευ-
καρ "Lsopm φυσική. — lulii Pollucis hiftoria phu-
fica , feu chronicon ab origine mundi, vsque ad.
F'alentis tempora. Nunc. primum graece et latine
editum cum leGionibus variis et notis ab 7guatio
Hardt, Presbytero et bibliothecae elect. Monacenfi
adiuncto. Monachii et Lipíiae 1792. $. Graecüs
textus deftitutus eft accentibus, et interdum differt
ab ed. Diancon. Contulit V, D. chronicon 77:£0-
do/ii cuiusdam Melitiri adhuc ineditum,. et Cedre-
mum, Cyrillum, Malelam aliosque, atque varias
ex iliis enotauit fubiecitque textui lectiones. Pf:
licam vero hiftoriam auctor ideo nominaffe vide-
tur opufculum fuum, quod ab initio multa de.
ortu zundi rerumque creataruni praeter rem adtu-
lit. "Tum hiftoriam Iudaeorum et Chriftianorum
inulto verbofius, quam reliquorum populorum, eft
perfequutus, | ari, ΟΣ

-VoLIV.p 401... INDEXSCRIPTOR. APOLLVC.CITAT. Lib. ΠΣ c. ΧΧΧΡ,, 145

Pollux , epifcopss prouinciae Libyae, cuius mentio apud Epiphanium tom. I. pag. 574, 4)
Pollux, ad quem Libanii Epiflola 1. 1.38. vbi eum ab eloquentia et eruditione celebrat.
5) Pollux feruus apud lofephum pag. 653. Omitto Pol/iem, Cafloris fratrem, ἐς quo
in fabulis, quem a poliendo vel pollucibilitate dictum fcribit Fu/gentiz; l. 1. Mytholog.
cap. 2.

IV. Zu&orum, a Iulio Pollute in. Onomoffico laudatorum., Index.

Achaeus ἐν 1ριδ, X. 157. ἐν Πασιφαῃ , X. τι.
Aefchines II. 82, 1:6. VI.20.37. VIII. 72. Alexis, lI. 14. 23. 64. 112. 149. IIT. 45. IV.
E" IX. ὩΣ: x 182. Vl; 35. 58..45. 104. 168. VII. 55.
Aefchiues, rhetor, IT. τοῦ, IIT. 55. 146. 147. 148. n3. 16r. X. nr. Eius'ApQeris, VII.
VII. 51. "meri NUIT:
xaTa Κτησιφῶντος.» VII. 202. X. το. ἐν Ασκληπιοκλείδῃ., X. 10]. 108.
Tipeéx8 κατηγορῶν. VI. 34. Βωμῷ, VII. 72.
Aelchines, Socraticus, 11. 56. 84. VIL. 150. Γυνονκοκρατείος, ΙΧ. 44.
ἐν Αξιόχῳω-. VI 135. Διδύμοις, ΙΧ. 153.
"Pivavi, VM. 103. Δρωπίδῃ. X. 120.
Aefchylus, li. 1co. 125. 196. V. 47. VI. 23, ᾿Ἐχπωματοποιὸς, VII. 190:
40. 46. 8o. 161. V1I. 40. 5 1. 60. 6r. 78.167. Καλασίριδι. X. 18.
171. 1X. 156. X. 44. 46. 132. 180. Καυνίοις, VII. 166,
᾿ d ᾿Αγαμέμνον,» IV. 110. Λέβητι. VI. 65.
|. Axrv8e'yikois, VII. 35. Λευκάδ,. X. 144.
eius Euuevidec , IV. 110. Λημνίω ,. X. 100.
Θαλαμοποιοῖς. VIL. 122. Ποιητρίο. ΙΧ. 153.
ἐν Κερκύον;, X.115. τῷ Σπονδοφορικῷ. X. τα:
Κήρυξι. 1X. 136. . eiusdem Σώρακος.» X.130.
Κήρυξι Σωτυρικοῖς , X. 186. Ταραντίνοις 5 X. 2I.
Zavreius, Χ. 117. Amipfias, lI. 200. IIl. 48.
eius Προμηθεὺς πυρκαεὺς, ΙΧ. 156. X. ἐν Kong, X. qt.
64. t Μυχοῖς. Vil. roo.
Σισύφῳ . X. 20. 77. τῇ Σαπῷοῖ, ΙΧ. 138.
Φοινίσσαις. VII. or. EQedzyg, IX. 96. X. 144.
Φρυξὶν ἢ λύτροις, VII. 15r. Amphis. eius δοώμα '"AAerzr Tei » VII. 17.
τοῖς Ψυχαγωγοῖς. X. 10. ᾿Αλκμαίων;. X. 170.
Ψυχοξασία , 1V. 130. vid. not. ᾿Αμπελεργῷ, VII. 170. IX. 88.
Agias, comicus, IlI. 56. eius Κονιώτης. VII. 125.
Agloflhenes, IX. 83. Κυβευταῖς. VII. 203.
Alcaeus, IL. 157. Vf. 107. Anacreon, ἢ]. 105. III. 49. IV. 61. V. 76. 96.
ἐν Γανυμήδερ, VIL. 23. Vl. -22::25. 107^ VIT. 172.177... X. 30.
Ἐνδυμίωνι, IX. 53. Ἴων καὶ ποιητὴς ἀνήρ, III. og.
δευτέρῳ βιβλίῳ μελῶν. V. 169. ᾿Αναγραφὴ τῶν ἐν Ἀκροπόλε, ἀνωϑημοίτων
δευτέρῳ μελῶν, X. 113.’ ἐπ᾿ ᾿Αλκιβιάδε ἄρχοντος , X. 126.

Vol. ΚΠ T Anaxarne

n6 LiblV.eXXXV.

Anaxandrides, II. 166. V. 16. VI. 43. τότ,
PL. v
ἐν ᾿Αγχίσῃ, ΙΧ. 59.

Ζωγροίφοις ἢ Γεωγρώφοις., X. 59.
Κιϑαριξοίω , Χ. 112.

Anaxilas (ct Anaxilaus lI, 34.) II, 27. 29. VII.

53. (Anaxilas, Rheginus , V.57.

ἐν ΠΕΣ X. 190.
Γλαύκῳ. ΙΧ. 29.
eri. VII. 167. X-46.

Anaxippus ἐ £y Κιϑαρῳδῷ, X. 94.
Andocides, Il. 53.

Androtion, VII. ir.

Anthippus, muficus, IV. 78.

Antiieon, ll. 151.

Antünachus, pocta, IL. 178.

Antiochus ^), VI. 99.

Antiphanes, V. 98. VII. 52. 199. IX. 99.

$y "Argo: κῶν Vl $4.
᾿Αϑώμαντι, X. 62.
᾿Αλιευομέ: v3. 1X. 29.
᾿Αποκαρφτερξν τιν. X. 15g.
Avr8 ἐρῶντι- X. 152.
"AQecdigs yoveag , X. 84.
Bor ic, Nes.
Βομβυκίῳ, X, i19.
Βεσίριδι, X. 65.
Βυζαντίῳ, VIL 170.
Εὐθυδίκω. X; zx
Κοροπλάϑα. X. 103.
Κυϊβευτοῦς. X. 131-
Κύκλωπι. ΙΧ. 88.
Λευκοδες Vl. 66.
Mehearyea 13.
Μηδερος. VAT, 51-
Midavi; X--159.
TG | μύλων, VIT. 21.
[Ὶ Mésdi, X. 61.
Oe AQ s KE 21:
'OeQa , X 172.

ἃ) Sed kcal effe [rchilocitts, docet Ruben. ad Vellei. Paterc. 1, 5. pag. 20. Zarl

- INDEX SCRIPTORVM

Vol 1V.p 402} 403 Ὶ

ἐν Παρασίτῳ-. X. τοῦ.
ZazQoi, VM. 2i.
τοῖς Σκύθαις. VIL 59.
Σκύϑαις ἢ Ταύροις . N. 168.
Στροιτιώτῃ, ΙΧ. 48.
Τραυματίω" ]V. 183. X. 46.
Quev,, Vil. 192. X. 49.
Φιλίσκῳ- X. 116.

Antiphon, 1. 24 98. IT. 7. 13. 4t. 57. 58- Zl
109. 119. 120. 123. 128. 129. 196. 214.
223. 224. 228. 230. lll. 63. 113. 1V. 9.
41. 164.126. V. 141. 145. VI. 165. 169.
183.196. VII. 169. 189. VIII. 21. 24. 68.
103. IX. 13. 20. 53, (ἐν τοῖς περὶ ἀλη"
Seas, VI. 143. vid. not. )

Antiflhenes, V. 65.

ἐν Ποοτρεπτικῷ. VI. 98. X. 68.
Anyte Tegeatis, eius CPIEFac Rem V. 48.
Apo llodorus Caryflius ἐν ἀμφιαραάφ.» X. 161
᾿Αντευεργετέντι, X138.
ἐν Διωβόλῳ s X. 154.
TÜ νέα , X. 152.
Apollodorus Gelous. — Eius Γραμματιδο-
ποιὲς. IV. το. VII. 190. X. 93:
ἐν Veudeuavri, X. 138
Araros, Vl. 43.
ἐν Καινέ;. VIT. 65.

Aratus ἐν τοῖς Ιατρικοῖς. V. 38.

Archilochus , L 132. 11. 27. 34. 193. VI. 86;
187. VII. 41. X. 27. 135. 160. vid. ΧΕ
141.

Archippus, JIT.. 54. 154. VI. 1714. VIT. 148.

£y HeaxA& γαμᾶντι. IX. 72. X. 169.
᾿χϑύσι" VIL. 16. 28. X. 20.
Πλότῳ, VII. 65. X. 136.

*P/ygys , II. 183. VII. 199. X. 177:

c

Arifteas ἐν Ὀρφέ;. IX. 43- Ἢ
Ariftogiton, ὁ ῥήτωρ, Χ. τι. : t
Ariflomenes, VL 167. !

2i

1

x.

TYaIY- v 403 os

t
ἐν

Tónei, Vit. 21τ. ͵
Διονύσῳ ἀσκητῇ. ML rgo.

Ariftophanes,, I..35..725::83:5 Δ 80 7b. 15. τῷ,

20. 28. 32. 54. 39. 4. 42. 56. 57. 59. 65.
67. 15. 16. 19. 89. 94. 160. 168. 109g. 11.
125. 15. 154. 16o. 180. 189. 199. 212, 2:8.
231. 233. III. 25.42. 48. 70. 92. 140. 146.
153.. IV. 18. 65. 64. 67. 106. 115. 121. 163.
112. 181. 182. 187. 183.
Yr, 12.14. 19: 20, 24.33. 41: 43. 47: 10.
56. Go. 62. 65. 19. 80. 86. 91. 99. 1co.
IIO. 125. 151. 138: 160. 161. 163. 165. 167.
VII..3. 22..26. 28 20. 32.534. 31: 39. 40.
49. 60. 64. 61. 10:93. 99. 1c0. 108. 138.
159. 141. 143. 144. 148. 150. 161. 162. 166.
170. 177. 187. 190. 194. 195: 1906. 200.
210. VIII 28. IX. 25. 52. 153. 154. 161.
162. X. 27. 60. 63. 75. 135. 153. 161. 187.

"Ayeviseis , VII. 168.

Αἰολοσίκωνι, V. 79. IX. 63. 89. X. 24.

25. 124. 116, 118.

᾿Ακετρίαις , 1V. 125.

(P) 'AuQiaexo , 1.176. VIT. 164. 18:1. X.
40. 92. 180.

᾿Αναγύρῳ. VIT. 164. IX. 64. 72. X. 54.
55. 16. 51. 114-

᾿Ασκληπιὸς. non eft comoedia Arifto-
phanis, vt Seberus cum interprete vi-
detur accepiffe, fed Flutus ibi dicitur
"AczAgzig vilum recepüfe, Il. 59.

᾿Αχαρφνεῦσι. Vll. 24. 164. X. 35. 68. 71.

12. 9t. 92. 94. 95. 110. IM. 116. I2.

156. 164. 168.
Βαβυλωνίοις, 1X. 186.

85. 3o 173.
Βατράχοις. VII. 8 175.

X. 14, 17. 28. 48. 120. 148.
Γεωργοῖς , VII. 201. IX. 69. X.69.

IX. 28. X. 38.

IX. 64. 9o.

- Toe, IV. 180. VI. 69. VH. 125. IX.

39.- X..6t. 74. 104. 173:

Γηρυδάτῃ. iV. 181. VÍ. 69. VII. 7. 117.
149. 176. 181. N. 59. 75. 91. 92. 16c.

165. 170.

A POLLYCE CITATORVM.

V. gt. 66. VI. 9.

3)
Oeuei ,

Libl.IV. e. XXXV... 147

LO] Γλαύκῳ; ΠῚ. 43.
Δαιδολῳ.

VI. 100. t17.

Δωταλεῦσι, VÀ. 153. 168. 176. 181. IX,
88. X.32. 93 169. [10 158. 172.
Δάναϊ inis VII. 199... X. 26. 39. 127. 130:

Διονυσοΐγῳ - Χ 27.

Aedui ἢ Κενταύρῳ-. ΙΧ, 36. 53. X.

19. 171.185. (fed VIL. 24. 2 Kevra-
ees efl.)

Δράμασιν 5 Ns. X. πιο. 166. 185.

Egi, X. 102. 188.

᾿Εκκλησιαζόσαις., 1X. 58.92. X. 12. 31.
80.

Ἥρωσιν, VII. 15. 16. 21. 133. 167. X, 6t.

78. 112. 112:

Θεσμοφορια ζέσαωις , V. 19. τοο, VII.
66. 95. 1X. 56. 69. 131. X. $8. 137.
140. 152.

᾿ππεῦσιν. I. 175. 1X. 154. X. 96. 104.

Κωχάλῳ.- VII.- 172.

Δημνίαις. Vll. 159. 152. 166, IX. 126.
X. 25.

Λυσιπρώτῃ. VIL 113. IX. 36. X, 32. 37.
59. 159.

NeQéAecug, 1X. 136.
168.

Νήσοις. VL 45.104. (dubium an ipfius
Ariflophauis fit IX. 89.) X. 47.

'OAxxei. IX. 60. X. 73. 84. 102. 144.
159. 172. 175.

X. 35. 86. 171.

Πελαςγοῖς, VIL 105. X. 174.

Πλδτῳ. VII. γι. us. IX. 102. 139. X.
48 193. 155.

HoAueidy , IX: 3r. Πρ ΞΕ OU. 45.

Προαγῶνε. X. 44.

Σκηνὰς καταλαμβανέσαις. VIL 157.
202. X. 28. 67. 166: H4. 144. 147.

X. 47. 113, 156.

ZQon 7 IT. 19g. VII. 59. 105. 176. 181.
IX. 89. X. 22. 1c2. 182. 185.

Teymiscis, VM. 149. X. 47. 88. 93-
98. 101. 119. 151. 173.

ΒΩ P

18 1δ. 177. ὦ. XXXV.

[] ἐν Τελμισσεῦσιν. Ν1.83. X.72.80.82.
Τριφάλητι:- IX. go. X. 121. 151. 162.
Φοινίσσαις. Vll. 199. X. 17. 119. 155.
"agens s VI. 15. 187. 160.

Ariflophon £v Oper 2 Πυραύλῳ, IX. 1c.

Aiifloteles, I. 213. 1I. 68. 86. 93. 94. 95. 99.
135. 144. 220. IIl. 17. IV. 56. V. 38. 40.
52. 68. 15... VL. 16. 31. VIII. 65. IX.
62. 87.

ἐν τοῖς περὶ ζώων, VI. 54.

περὶ ζώων i ἱσορίας ἐν τῷ ὀγόοω. X. 184.

περὶ ζώων ἐ ἐν τῷ τρίτῳ, X. 139.

ἐν Κυρήνῃ» ἔς 62:

Πολιτείού ᾿Ακραγαντίνων" IV. 1τγ4ᾳ. IX.

80.
᾿Αργείων. X. 179.
Ἱμεραίων. IV. s

᾿Ορχομενίων. X X. 165.
Σικυωνίων. 1X. 11.
Ταραντίνων » ΙΧ. 80,

Ariflote'es aut "i hcophratlus ἐν τῷ περὶ με-

vTXAAwv, Vll gg.

Arifloteles et "Theophraftus ἐν Φυσικοῖς» X.

170.
Arranves, eius verfus. II. 180.
Axionicu: ἐν Χαλκδικῷ. X. 122.
Callias, Tl. 1^1. 1c2. 186. 1]. 25. IV. 9.
ἐν Κύκλωψ. Vli. 105. 116.
Πεόδηταις. VU. 113.
Callimachu:. V. 96. IX. 72. X. 153. 156.
Califlhenes ἐν ᾿Αποφϑέγμασι, ΙΧ. 93.
Calliflus, comicus , I1. 112.
Can:harus, IV. 6r.
Cebes. IIl. 95.
Ceph fodorus, IV. 173. X. 126.
ἐν Τροφωνί ip, VM. 40. 87.
"YS XN RETOL
Cerci las, MI. 27.
Chtonides ? ἐν Ἤρωσι- X. 43.

Clearchus, H. 18s. Solenfis, Ariftotelis difci.

pulus, 11, 146. vid. 164.
Cleon ἐν δευτέρῳ MEARY , X. MEET
Clonas, eius γόμος αὐλητικὸς. 1V. 79.

INDEX SCRIPTORVM

'Craterus ὁ Ta ψηφίσματα συνάγων, ΝΠ].

— Crstes, IV. 185. VI. 79. 161. VIII. 26.

Vo'. IV. p 495 P 496

Columnae Atticae, X, 97.
Comici, V. 97. 1or. et alibi.
Recentiores, VI. 18.
Siculi, IV. 175.
Comoedia Media, VII. 162.
Noua, ΠΙ. 74. Vf. gc.
: Vetus, VIL. 190.
Coricus et Eraftus, corum ad Platonem Epi[t:
X. 150.

126.

ἐν Γετοσι» VII. 179. 204. X. 118.
Ἑορτοῦς. VII. 92.
Ἥρωσι, lll.155. X. 9o. 175.
Θηοίοις, VI. 53.
ΔΛαμίῳ.. 1X. 62.
Παιδιοῶς, ΙΧ. 114. |
(Παρακαταϑήκῃ. IV. 175. vid. not.)
Σαμίοις VM. 63.
Τόλμαις. ΙΧ. 53. X. 54.

Cratinus, 1l. 7. 10. 17. 28. 43. 49. 78. [Pj 124.
153. 188. ΠῚ, 14. 64. 75. 80. 92. τοῦ. IV.
184. V. 68. VI. 12. 21. 23. 26. 61. 65. gr.
86. 161. 165. VII. 28. 31. 57. 39. 41. $8.
107. 142. 161. 179. VIII. 31. IX. 9g. X.
64. 143. 186.

ἐν Βεσίριδι. X. 82.
Διο σαιλεξαρονει VI. 48. VII. 28. 122.

159. 108. X. 25. 34. 149.
"Hewci, X. 64.
Θράτταις, IX. gi. X. 67. 160.
Κλεοβελίναις, X. τος. Κλεοβελίνῃ. εῇ
Ν!]. 41.
Μαλϑακοῖς, Vl.106. VIL 1ηι. X. 50. 7
Neutces , X. 171. 186. |
σοῖς Νόμοις. Ν]. 68. VIL 86. - Ι

᾿Οδυσσεῦσιν. VI. 68 69. " 32,

Ilavézrreus , X. 16.

Πλότῳ. i. 61.

Πυτίνῃ. Χ. 58. 67. 70. 184.

Σεριφίοις, VIL 69 Σερίῷοις eft X. 156. ᾷ

Τροφωνίῳ , Vl.103. X. n5. |
Χείροσι —

γ Vol. TV. P. 496 P497

Χάροσι. VI. gg. VIT, atr. X. 186.
Ὥραις» Vl. 18. VIL. 164. IX, 131: X.
49. 76.
Cratinus, iunior, ἐν Ὀμφάλῃ. VII. 58.
ἐν ἀγποβολιμαίῳ; VIt. 211.
Critias, Il. 58. 148. 122. 196. III. 116. IV. 63.
165. VI. 31. 58. 153. 194. 195. VII. 78. 9r.
O8. 154. 177. 179. 196. 197. VIII. 25.
IX. 17. 161.
ἐν Αταλαντῃ. VIL 5r.
τοῖς Πολιτείαις. VIT, 59.
Criton ἐν Αἰτωλοῖς. IX. τϑ.
τῇ Μεσσηνίω, X. 35.
' Ctefias,. Il: 60, V. 4t.
Demades, VII. 104.
Nota X. 23. 24. 36. 39. 46. 74. 19.
St. 84. 85. 89. 93. 103. 105: IOS. 114. 130.
135. 137. 150. 157. 169. 170. I71. 182. Eo-
rum ratio exponitur 96. 97.
Democritus, Chius, (muficus) IV.65.
Demoflhenes, I. 94. 161. IL. 14. 33. 54. 59. 59.
64. 111. 110. 127. 122. 124. 128. 120. 151.
200. 207. 254. III. 28. 30. 58. 59. 61. 81.
83. 84. 89. 91. 125. 141. 143. 1V. 19. 163.
166.167.171. Ν. 80. 154. VI. 8. 9. 37.
9I. ΤΟΙ, 124. 130. 143. 153. 183. VII. 130.
159. 160. 161. 197. VII. 23. 26. 28. 30.
64. 69. 72. 83. 114. 134. 136. 157. 140. IX.
20. 52. 63. 92. 136. 138. 155. 157. X. 15.
36.23. 192. συνώγχῇ εἰλημμένος , VII.
104.
ἐν τοῖς ἐπιγοαφομένοις πρὸς "Agiseyeiro-
yu. X. 155.
τῷ Ἐρωτικῷ. VI. 144. vbi dubitatur an
illius fit.
τῶ κατ᾽ Evéeye καὶ Μυησιβέλε, VII.
118.
τῷ καταὶ Κόνωνος. X. 62.
τῷ κατοὶ Μέδοντος. VAI. 55.
(νόμον γρώψας) Vil. roc.
τῷ κατοὶ Ὀλυμπιοδώρε» VI. 19*. IX.
39.
[Ῥ] ἐν τοῖς συμβελευτικοῖς προοιμίοις, VI. 143,

A POLLVCE CITATORVM,

Lib. 17. c. XXXV. 149
ἐν τῷ πρὸς Φαίνιππον» X. τι.
πρὸς Φορμίωνα περὶ daveig , YX. 45.
Dinarchus, Ill. 37. 81. IV. 165. 167. VI. 156.
159. 161, 164. 168. VII. 11, 185. VIII. 24.
10. 72. 83. 121. 56. X. 15.
γεωφάνεια ὑπὲρ ὧν λέγε Δενωρχοῦν
ΜΗ. 99.
ἐν τῇ τῆς ἱεροὺς δοκιμασία. VIT, 69.
Dinolochus ἐν ᾿Αμαζόσιν, X. 177-
ἐν Μηδείω, IV. 174.
Diocles, lll. 42.
ἐν Βάκχαις, X. 18.
Μελίτταις. X. 99.
(Diodorus, "Thebanus, IV. $6.
Dio, tragicus, vid. Ion.
Diphilus 2 ἐν Men ais X. 72.
᾿Απολιπϑσῃ. Xo
Ἑκάτῃ. X. 72.
᾿Ἐπιδικαζομένῳ. X; 137.
Ἐπικλή 9 X. 99.
| Ki9ugudo, X. 38. 62.
Μαινομένῳ , X. 18.
Σικελικῷ, IX. gt.
Draco, Vi. 42. 125.
ἐν τοῖς νόμοις s ΙΧ. 6ι.
Ecphantides, IT. 127.
Empedocles, ll. 223. 226.
Epaeneti et aliorum ὀψοποιητικοὶ συγγράμ-
ματα: Vl. 10.
Epicharmus, IH. 141. IV. 56. VI. 35, 9o. VIT.
183. IX. 26.
ἐν ᾿Ασπαγοῶς». VX. 26. 41. 42. 81.
Βεσίριδι. 1X. 45.
Ἐλπίδι- Χ, 161.
Ἥβης γώμῳ. X. 86,
Ναυαγῷ. X. .86:
Νήσοις. X. 62.
Ὀδυσσέ; Αὐτομόλῳ: IX. 4:.
Πέρσαις, ΙΧ. 92.
Πύϑων,, X. 110.
Πύῤῥο; ἢ Προμηϑέ;, X. 82.
Σκίρω.ε. X.87.
Φι,λοκλίνῃ, X. 71.
T 5 Χύτραις

Bo Lib. IV. c XXXV.-

ἐν Χύτραις» ΙΧ. T0.
Epicrates, ὁ κωμῳδιοδ δάσκαλος, IV. 151.
Epicenes ἐν Hovrixo, VII. 29.
Epigramma de Anthemione, VIIT. x31.
. Hippamone, V. 47.

Epiftola Alexandri ad matrem VI, 87.

Era(li et Corici ad Platonem, X. 150,

^ Lyfiae, VIL 131.
Olympiadis, Vil. 28.

'lheanus, Pythagorae coniugis, ad

'Timaretam, X. 21.
Exatoflhenes, I. 145.
ἐν τῷ Ἑρμῇ. VII. 9o.
τοῖς περὶ Κωμῳδίας.. X. 60. 61.
τῷ Σκευογραφικὼῶ, X. τ.
Eubulus, ll. 28. 96. ΠῚ. 21. VI. ro. VII. 56.
Vid. IX. 93.
ἐν ᾿Αγχίσῃ, Vl. το. IX. 76.
IAwwxo, Vl. 6T.
"[wvs, X. 106.
Κατακολλῶντι. X. 10T.
τοῖς Κυβευτωῶις. VÀ. 205.
DP] ἐν Παμφίλω., IX. 9r.
IIecepeviaxo » X. 98.
τοὺς Στεφανοπώλισι, X. 120.
Fuclides, V1. 161.
Eudoxus ἐν NaukArea δοώματι, VM. 201.
uii κύκλιοι νόμοι. 1V. 79.
Eunicus, ἐν 'Avridi, X. 100.
Euphorion, IV. 95.
Eup Jis, I. 111. 1T. 9. 28. 35. 89. 120. 124. 159.
235. lll. 72. 41- 79. Τοῦ. 115. 130. IV.
$1. 188. VI. 15. 18. 56. 65. 90. 92. 193.
159. VII. 22. 83. 169. 176. 179. VIII. 34.
IX. 41. 49. X.:92. 150.
ἐν Mv ,: X. 102. 151.
(de Αλιεῦσ, vid. not. X. 98.
Αὐτολύκῳ ; 1X. 30. X. 45. 41. 164.
τῷ πρώτω Αὐτολύκῳ- Vll. 202.
Βάπταις. ΝΠ. 123. X. 91.
Δήμοις. ΝῊ. 123. 164. 1X. 45. 58. 69.
Δυάδι. AN. 21.
Εὔλωσι. IX. 14. τ46. X. 98.

INDEX SCRIPTORVM

Hermippus, Il. 115. ΠῚ. 125... VIL. 194.

ἐν Κόλαξι, VIL. 192. 1X. 37. 59. go: X. -
10. 28. 39. 9o. 9T. j E
τῷ Maga, X. 13.
Πόλεσι. 11. 77. VIL 13. 29. X. 192. “.
Ταξιάρχοις» VII. 196. 168. IX. 5g. 102.
X. 11. 63. 156. *
τοῖς Φίλοις. VIT. 133. Χο 85:
Χρυσῷ yéves, Vll. 86, ΙΧ,.26. X. 63.
140.
Eupolis (lunior Anaxila) ἐν Avvrayr;, VII.
168.

Euripides, IT. r4. 51. 169: 161. III. 5. 16, 58.
13. 82. IV. 141. Vi. 156. VII. 31. 169.
IX. 161. X. 27. συνηρξο τοῖς τετταράκον-
τὰ προτᾶσιν Αϑήνῃσι. IX. 101,

ἐν Αλκμένῃ.. X. 117.

Αὐτολύκῳ Σατυρικῷ. Χ. χαι. 178.
Δαναΐσι. 1V. 1n.

Evevc3& Σατυρικῷν X. 108. 145.
"HeoxAedeus , MI. σε.

Qxc&. ib.

"vo, VM. 118.

᾿Ιἰξίωνι, ΙΧ. 27.

ἹἹππολύτῳ καλυπτομένων IX. 5o.
"'Ogésy, Viagq -

Παλαμήδε:, X. 145.

Σκίρων:. YX. T5.

Σατυρικῷ. X.35-

Τημενίδαις. 1X. a7...
Φοινίσσαις, ΙΝ. 129.

Glaucus, Locrenfis, ὀψοποιητικῆς πραΎμαν

τείως σοφιτῆς. VL 71. :

Gorgias, I. 145. fophifta, eius ᾿Ονομαςικὸν

βιηβλίον, AX. ag.

Hecataeus, 1. 5c.

Megefippi et aliorum ὀψοποιητηκα ev'y'yootpa-.

ματα, VI. το.

Heraclides, Syracufanus, ὀψοποιητικῆς προγτο

ματέας ccQ.ans , VI. 71.

Heraclitus, V. 163.

[I] ἐν Δημόταωις, VII.8g. ΓΝ. γι. X. 165.
τοῖς Θεοῖς, IX. 126.
ἐν

yotntv. p.497P499 —

4

/ Voll. p. 499 $0. A POLLVCE CITATORVM. Li&IV.: XXXV. 1g

E ἐν Θεσμοφόροις, X; 122. 71. 19- 81. 83/90. 123. 124. 128. 134. 146.
^ '* TOig Κοϑόῤνοις, Vll, 292. 165. 170. 173. 175. 188.
: Moigeuc, VM. 2ςο. X. 156. ἐν Οδυσσεία,, VI. 18,
Στρατιώταις. X. 182. Φαίαξιν, 1X. 106.
: Φορμοφόροις. ΝῊ. 80- IX. 71. Hymni Attici, X. 162.
Hermon, hillrio comicus, IV. 98. - Hyperides, I. τοι. 162, II. 14. 15. 20. 33. 42.
Herodotus, 1: 50. 75: 153. 244. 247. II. 5. 8. 58. 119. 123. 124. 200. III. 27. 43. 53. $9.
23. 37. 51.58.59. 62. 64, 103. 109. 120: 63. 74. 77- 19. 81. 85. 113. 1V. 56. 163.
322. 12).-151.:152. 153. 168. 200. 233. ΗΙ. 166. 172. V. 89. 93. 107. 142. VI. 14:24.
7. 25. 30. 42. 49. 58. 74. τοῦ. 109. 126, 25- 37. 39. 144. 169. 183. VII. 8. 18. 44.
144. lV. 18. 19. 368. V. 26.88. VI. 25. 121. 125. 132. VIII. 24. 28. 31. TO. 13. 16.
J ἀπο 125. Vll. τι. 31.163: 72. 76. 81. 83. 80. 143. 134. IX. 34. 14. 157.
$6. 123. 137. 143. 161. 178. 386. 211. IX.6. ἐν τῷ περὶ ἀντιδόσεως “πρὸς Πασικλέα, IX,
66. 153. X. 10. 52, 58. 10. 18. 115. 150.16c. 36.
162; 178. 192. πρὸς ᾿Απελλαῖον περὶ ϑησαυρξ, VI. 27.
ἐν τῷ πέμπτω βιβλίῳ, ΙΧ. 56... - [δ] κατῶ ᾿Αριτοφῶντος, VII. τι.
k 3 ΄ βιβλίῳ, X.. 231:22. ὑπὲρ Ἁρπάλε, xi 159. vbi additur
? Herophilus, M. 202. & μή Ψευδὴς ὁ λόγος.
᾿ἩιΠούίς, I.57. 63. 66. 223. 231. II. 184. IIT, πρὸς Δημέαν. X. 15.
19. 93. VI. 83. X. 99. Ἐπικλέα, VH. 149.
Hsfiodo adfcribuntur οἱ Κεραμές, X. 85. ὑπὲρ AvxeQeoves , M. 151. VIII. 52. IX,
Hierax, IV. 79. 137. 156.
"Hipparchus £y ταῖς Παννυχίσιν, X. 108. (ὑπὲρ Μυκάλς. VII. IQI.
Hippocrates, ll. 4. 54. 78. 131. 140. 141. 144. ^. Ícd vid. not. X. 59.)
189. 211. 222. IX. 69. X. 15o. Vid, VIII, ὑπὲρ Νικᾶς. X. 39. vid. not.
46. ὑπὲρ Ὀχετϑ- XU 30.
ἐν τῷ πρὸς τὰς Κνιδίας δόξας. X. 87. ὑπὲρ Πατροκλέες, lV. 122.
- Hipponax, I. 152. 189. IV. 79. VI. 19. X. Συνηγορικῷ. III. 125.
15- 81. 184. ὑπὲρ T8 Teeixas , IX. 34.
ἐν τῷ πρώτῳ Ἰαμίων. IV. 169. X. 99. “ρὸς Χάριτα; VIII. 142.
115. lobas, V. gg.
δευτέρω Ἰάμίβων , X. 19. lon, VlI.9g. VIT.6o. Chius, II. 9s. Tra-
Homerus, 1. 5. 42. 51.63. 10. 16. 71. 83. 135. gicus, ll. 88. vid. not.
137. 141. 171. 183. 196. 221, 223. lI, 26. ἐν AM X. ga.
31. 33. 34- 40. 43. 50. 53. 64. 88. 89. 98, τῷ μεγάλῳ δοάματι, ΧῚ 177.
100. 129. 130. 144. 149. 168. 173. 175. 179. Ὀμφώλῃ; V. τοι.
. 188. 205. 209. Ill. 7. 15. 20. 44. 1V. 8. Συνεκδημητικῷ, 11. 88. vid. not.
18. 159. 171. 177. 189. V. 14. 45. 65. 76. Φοίν,κι. 1X. 31.
88. 91. 95. 96. 97. 111. 132. 145. 155. 164. Ifaeus, 1L. 8. 18. 20. 57. 48. 6r. 64. 127. 229.
VI. 22. 26. 36. 32. 80. 92. 93- 95.91. 100. 230. 251. llL. 6. 13. 15. 33. 51. 59. 67.
102. 104. 107. 125. 181. VII. 6i. 68. 79. 80.81.108. IV. 94.167. Vl. 192. VII.
115. 116. 117. 125... 1X. 19. 35. 58. 54. 55. 8. 1. Vlil. 23. 27. 3-. 64. 66. 67. 71.

60. 67. 68. 69. 13. 144. 156. X. 38. 51. 82. 83. Socraticus, ll. 109.
ἐν

152 [}ὮῪὀἰ. IV. ὦ XXXV.
ἐν τῷ πρὸς ᾿Ανδοκίδην. VII. 14.

κατ᾽ ᾿Δριτώρχε! "161:

περὶ T8 ᾿Αρχεπόλιδος Me ΤΗΝ X. 15.

τῷ πρὸς Διοκλέα, ὕβρεως, VII. 151.

τῶ πρὸς Διοκλέα περὶ χώρίε s X. τὶ.

τῷ πρὸς Εὐκλείδην περὶ xy egle, VIII.

48.
πρὸς Δυσίβιον, X. τ5.
Ifocrates, il. 20. 56. 58. 64. 119. 124. 230. 231.

III. 24. 63. 101. 141. 154. 1V. 43. VII.

128. VIII. 24. X. 83.

Κεραμέϊ quidam Hefiodo adfcribunt, X. 85.
(Laciades, IX. 58. leg. ἐν Λαϊιώδαις. vid.
X. 57. not.)
Lex Attica VII. 146. IX. 42. Regia, VI. 35,
Lycophron, II. 58.
Lycurgus; 11. 34.
ὃ Ῥήτωρ, VI. 74.
ἐν τῷ κατοὸ Μενεσαίχμϑδ» VIT. 137.
Lyfias, 1. 121. IL. 7. 20. 55. 57. 18. 159. ΠῚ,

63. 14. 16. 81. 82. V. 242. VI. 102. VII.

12. 42. 104. 115. 131. 179. VIII. 23. 24. 3t.

31. 64. 85. 121. X. 157.

ἐν τῷ περὶ ᾿Ασπιδοποιξ, VII. 15. 155.

ὁ κατ᾽ AvroxAéBs λόγος, VII. 200. vbi
obferua, addi: Si modo Ly fiae eft baec
oratio.

ἐν τῷ κατ᾿ Λὐτοκράτες » VII. 77. IX. 51.
Um "AyiNMeida Qóva , ΙΧ. 50. 154.
λόγος ὑπὲρ τῶν Rr ΩΝ εἰρημένος
πρὸς Εὐϑίαν, X. 96.
[e iy τῷ Διοφάντα περὶ χωρίξ. VII. 17.
(Ἐλευσῖνι. Seberus non recle cepit X. 96.

τῷ xad Θεοσδοτίδε, VIT... 46.

τῷ πρὸς Ἱπποκράτην, ib.

τῷ ὑπὲρ Καλλαίσχρξ, X. 105.
κατοὶ Καλλίξ v(Àeews , Ill. 76.
πρὸς Κλέωνα, X. 114.

σὴ πρὸς Μετάνειραν Pzi30Mj, VII.

120.
σῷ κατοὸ Πανταλέοντος. l1V. 23.

πρὸς Πειϑόῤημον ὑπὲρ ἀποτασίδ;

VIL 17.

INDEX SCRIPTORVM

Vol. IV. p. 500 P 5ot :

περὶ τὸ Toz8, VII. 120.
πρὸς Φίλιππον ἐ ἐπιτροπῆς, Χ, 23.
πρὸς Φίλωνα ὑπὲρ Θεοκλείδε φό-
y8, IX. 39..
“περὶ χρυσδ τρίποδος, VII. 103.
170.
“πρὸς Xurgivov, X. n6.
Lyfippus, VII. 51. 41.
ἐν Βάκχαις, VII. 77. 89. X. 50. 154.
Magnes, comicus, 11. 10r.
ἐν Λυδοῖς, VII. 188.
(Marfyas , 1V. 48.)
Menander, I. 71. 79. 227. 1I. 78. 82. 149. 194.
III. 29. IV. 81. 178. V. 10c. VI, 9. ir.
I2. 25. 58. 6o. 161. VII. 22. 86. 179. VIII.
26. IX. 159. X. 123. 162.
ἐν Ag, X. 132.
“Αλνεῦσι, X. ς2. 145.
᾿Αῤῥηφόρῳ, X. 176.
᾿Ασπίδι. X. 137.
Δημιβογῷ, X. 102;
Εὐνέχω , IX. 45.
Θετταλικῇ, Χ, Hs.
Ἰπποκόμω, 80. 98.
Καρχηδονίῳ, X. 73.
Μεσσηνία., Χ. τοῖ-
Μι, σογύνῃ » VIL. 79. 81. X. 50. 127. 159.
Μισεμένῳ, X. 146.
᾿Ολυνϑία» X. 110.
Ὀργῇ ; VI. 102.
τῷ Παιδίω. X. 187.
ἐκ τῆς Παρακαταϑήκης» IX. 76.
ἐν τῇ Περινθϑία. X. 12.
Ῥαπιζομένῃ, VIL 51.
Συνωριφώσαις, Vl. 101, X. 18.
Φιλαδέλφαις-» X. 94. 143.
Metagenes, ΠΙ. 75. Vl. 40. X. τις.
ἐν Φιλοθύτῃ. X. 88.
Mithaeci et aliorum Ὀψοπσοιητικοὶ avy'yoeu
ματα. VI. 10. 1
Myrtilus, comicus, VI. 40. |
Nicander, Colophonius, V. 38.
Nicocharis (Nicochares) IL. 19. X. 155. |

xe: p-.5ec ses

τς ἐν τῇ Γαλατείαν. X.:93.

CE ν' He aA γαμεμένῳ; | VIF. 4c.
E. τῷ Ἡρακλβιχόρηγῷ, VIL 45.
Κρησὶ, VII. 93. Χο. ,ἅ

: - Λημνίαις, Χ ποῦ.

- Nicon ἐν Κιϑαρωδῷ» VII. gg.
Nicopheles , T -banus , mulicus, IV. 71.
᾿ Nicophon. VÍ. $6. MEC
. ἐν ᾿Αφρεδίτης yoveas , X. τοῦ.
"Πανδώρα. VII. 32. ἀκ οι
[] τοῖς Xesgo'yotsógai » IV.56.
Nico(iratus, V. 190.
Oiy mpias ἐν ὐπογφαφῇ. τῇ κατ᾽ ὄνομα mi
τῶν φαμένων aQuyerc9o τὰς δόσεις, X
τὰν
ἐν ἐπιςολῇ»ΟΝ". 28.
Olympus, muficus, 1V. 18. 79.
Orphica Carmina, IL 39-
Pantaleon, eius aliorumque e issronfr mos
συγγφέμματα» VI. 70,
Paxami Ὄψοπο; ἡτικὸν σύγγραμμα. db.
Phaedong: zv τῷ Ζωπίφῳ. LIE 18.
Perfinus, poé&a. !X. .
*Phalereus , : Vli. 55. art
WPherecrates, V. 17: 25.27. 28. 33. 35- 48. οὔ.
XO1. I2. 150. 1162x.11I.: 8o. V. 26. VI.
45. Vil. 90. 94. 178. 195. VIII. 34. ver-
-fus plufculi, 1V. 58. 59. 6c.
ἐν ᾿λγαϑοῖς, ViLE 198. X. 41.
Avyelois » VIl. 195. X. 150.
AvreucAos , VII. 150:
ῳ Texomi, X. 62.
Δολοδιδασκάλῳ: III. 8ο. X. 54.
Ἴπνω, X. "δι. 183.
Kogiayver, X.'119.

v ee A VIL 152. IX. 95. X.

5». 80.
A preti VI. 10$.- X. 19.
Μετάλλευσι. X. 15.
HENCAP iam ΜΗ. 17.13. X. gr.
a Πέςσωις. ΜῊ, τς:
| 9 HeraAg. ΝΠ. 163. vid. not. X. 75.
Pherecydes, X. 128. 139.
—' Fol. FI.

À POLLVCE CITATORVM.,

I

Lib. IV. c ΧΧΧΡΙ τς

Philemon, IV. 6r. IX. 67. το: Nowae' co-
moediae poé&ra, IV. 175. -
ἐν “Δρπαζομένῃ. ὙΠ: 28... ᾿Δρπαζομένῳ

efl X. 1c4.
Γάμῳ. X. 116.
Εὐρίπῳ » ib,
Θυφωρῶ, X. 164.

Πανηγύρει, 1X. 38.
Πιττοκοπεμένω, IX. 66.
Ῥοδίαις. X. τάς.

τῷ Σαρόίῳ, IX. 65.
Σικελικῶ, IV. 175.
Philetaerus, VII. 46.
Philippid: s, HT. 148. VI. 188. X. 167.
ἐν ᾿Αδωνιαζόσαις» V. 100,
Αὐλοῖς. VI. 51.
Λακιοδαις, 1X. 38. X. 37. vid. not.
SwerziAcgog , IX. 30.
Φιλευριπίδῃ» IX. 58. 98.
Philippicorum quinto, X. i6r.
Philippus (videtur Philippides legendum) ἐν
Φιλευριπίδῃ. IX. 88.
Phililus, 1I. ru. 154. ML. 56.. VIT. 16g.
ἐν βιβλίων, X. n6.
τῇ ἕκτῃ. X. 42.
Philochorus ἐν τῷ ἀτϑίδι, X. qr.
Philo ἐν τῇ τῷ Nee ποιήσει, X. 198.
Philonides, Il. 24. 149. III. 18. τοῦ. VI. 168.
ἐν Κοθόρνοις, 1X. 20. X. 115.
Philoxenns, Siphnius, muficus, IV. ὅς.
Philyllius, ll. 231. VI. 103. 161. VIL. 29. 3t.
X. 126.
ἐν Δωδεκάτῃ , Χ. 10.

[δ]. Πόλεσι. VII. 168. πο. X. 58. 126.
Φρεωρύχος δρῶμα ΝΊΪ. 192.
Phrynichus, ll. 17. 34. 56. 82: οὔ. MIL. 44. 45.

48. IV. 181. 184. VI. ἴῃ. VII. 151.
ἐν Ἐφιαάλτῃ. VH. 103.

Κρόνῳ, VII. 136.

Kay sels , ἵν ες:

Μονοτρόπῳ. VAL 21. 178.

Μέσαις. VII. 203. X. 86.

IHeaseicus, Vll. 23. X. 159.

V

͵ €
Buca των

“4 LibklP.c. XXXF. INDEX SCRIPTORVM ο΄ Mol. IV. v. 303 50a

ἐν Σατύροις, lI. 75.
τραγῳδοῖς, VIL. 195.

Phrynis, muficus, 1V.66.
Pindarus, lll. 17.

Plato, I. 5. 42. 64. 141. 181. IT. 5. 7. 12. 13. 14.
19. 20. 34. 36. 41. 43. 56. 51. 63. 64. 65.
13. 11. 82. 83. 1ΟΙ. 102. 114. I20. 121. 123.
124. 127- 128. 129. 149. 155. 159. 162. 193.
194. 195. 211. 214. 220. 226. 230. 231. 236.
TIT. 9.13.14. 15. 23. 30. 49.55.58. 59.69. 14-
46. 11. 82. 86. 89. 92. 98. 141. 145. 150.
153. 154. IV. 2. 8. 9. 45. 41. 48. 58. 63.
61. 121. 156. 161. 165. 167. 208. V. 104.
118. 153. 169. VI. 21.32. 80. 103. 125. 15t.
156. 159. 162. 163. 133. 196. 200. 204.
VIE 1. 4.6.12. 30. 33. 34. 94. 108. 138.
5 34.
2:430:150;
43. 51. 66. 88. 131. 139. 147. 152. X. 135.

145. 110. 203. 206. VIII. 22 -25. 30
16: 13]. X92. IX. Ὁ: 16.126.12

175. 177’
» ᾿Αλκιβιώδῃ. X. 141.
Εὐθυδήμῳ. X. 48.
Θεωαιτήτω. TM. 19. IX. 16.
τοῖς -Nóuois , ΠΠ. 14. 54. 109. VI. 144.
τς XX. 46. 49. X. 116.
τῷ δευτέρῳ Νόμων. IX. 134.
Ileguevióz, I. τις.
τῇ Πολιτείος , X. 14r.
τῷ Πολιτείοις δευτέρῳ. VII. 117.
182.
τῷ Πολιτικῷ. VII. το.
Πρωταγόξῳ 269
Συμποσίῳ, Vl. 181: VIE. 172. X. 50.
141.

δὼ
N

Τιμαίω, VM. 15. 55. 110. rg. IV. 40. VII.

121.
τῷ Φαίδωνι, IT. 122.
Φαίδρω.- IX. 158.

τοῖς εἰς τὸν Φαϊᾶρον ἐρωτικοῖς, IX. 111.

τῷ Oir». 1Π:. 133.
περὶ ψυχῆς, 11. n8.

Plato, comicus, II. 9. τ75. 196. ΠῚ, 70. 126.
IV. 56. 64. VI. 25. 3:1. 49. 75. 103. VII.
20. 31. 134. 210. X. 19o.
ἐν ᾿Αδωνιδι, X.104. N
Aii xaxgjtvo , VIL 132. X. 17.
Ἑλλαδι, X. 11. 142. 167.
Ἑορταῖς. ΝΠ. 12:. 186. X. 34. μ 195.
τοὺς ἀφ᾿ ἱερῶν. VIL. 47. X. 190.
KAecQavri, X. 96.
μετοίκοις. X. 24.
Νίκαις , VII. 40.
[t] ] τῇ Νυκτὶ μακρᾷ ν VI. 142, :
τῷ Ποιητῇ. X.190.
Σοφιταῖς, VII.100. X. 161.
τῇ Συμμαχ!: 'α. HI. 83. VI. 1T. VII. 202.
Ῥοδίας Dorici, 1V. 173. IX. 120.
Polycletus, iM. I51.
Polyzeius, II. 118.
ἐν Δημοτινδαρέῳ. X. 16.
Διονύσξ yoveis, X. 170.
vus Μεσῶν γονεῶς , VI. 168.
Pofidippus, 1H. τοι. IV. 175, X. 140.
ἐν ᾿Απολοπομένῃ» X. 68.
Γαλάτῃ. IV.175. Vll. i11. X. 22.
Ἐπιτάϑμῳ, X. 159.
Κωδων:. lX. 28.
Pfychoflaíia ( Aefchyli δρῶμων) IV. 130. vid.
not.
Pythagoras, 11. 226. eius coniux, Theano, |
X. 21.
Pythia, VIF. 112.
Rhinthon, ἐν Ἰφιγενείᾳ ἐ ἐν Αὐλίδι, VII. 9c.
ἐν Ταύροις. VIL 62.
P Τηλέφῳ. X. 35.
Sacadas, muticus, IV. 78.
Sannyrion, X. 189.
ἐν Γέλωτι. ΙΧ. 26. X. 185.
Sappho, III. 31. VI. 98. 107. VII. 46, 93. x :
40: 124.
ἐν ario τῶν μελῶν; vir. 13.
Simon, 1. 190. 194. 204. ΠΠ, 69.
Sirena. Chius, ὀψοποιητικῶν Scriptor, —
V1:

. Simonides —

Vol, TV. n. £019 505

Simonides, ὁ Ταμββοποιὸς, V. 65.
Simonidis Epigr: atmmma de Cane, V. 47.
Simylus ἐν τῇ Μεγαρικῇ, X. 42.
Solenfis (ὁ Σολεὺς) f. Clearchus , If. 164.
Solon, 1.26. 246. III. 28. 22. V. 63. VI. 156.
VII. τότ. VIT. 42. 53. 125. 141.
ἐν τοῖς Ιάμίβοις, X. 103.
τοῖς Νόμοις, VIT. 34.
Sophocles, ll. 14. 23. 3t. 34. 64. 100. Τοῖ.
109. 151, 154. 162. 172. lIT. 10. 13. 45. 73.
98. 107. 14t. 145. IV. 62. 141. V. 26.
VI. 39. 65. 83. 161. 192. VIT. 3o. 3t.
36. 44. 70. n8. 132. 185. 191. 263. IX.
97. 158. X. 81.
ἐγ Aiy&, X. 150.
Αἰχμαλωτίσιν X. 190.
᾿Ανδρομέδα. X. τ20.
᾿Αχωμῶν συλλόγῳ - X. 134.
Δοιδώλῳ, VIL. 117.
ταῖς ΖωΞῆρσιν, f. Ζωφοίσιν, VI. 68.
| HeaxAé Σατυρικῷ, VM. 109. X. i16.
Oei, IV. 75.
Ἰνώχῳ, IX. $5.
"[oxA& , X. 39.
Ἱππῶνι. V.m.
"Dxveureas Σατύροις, X. 34.
Keezzy, VI. 174.
Aaxouveus , 1X. 49.
Macs , X. 186.
Ναυπλίῳ. X. 134.
[t Ναύπλιος πυρκαεὺς , IX. 156.
ἐν τῇ Ναυσικώο . X. 52.
Οἰνομοίῳ, Χ, 55.
Πανδώρο;» Χ. AM
ἐκ τῶν lAwvreguov, VI. 45.
ἐν Πριοέμῳ ^ X. 141.
τῇ Προκρίδι. AX. 140.
τῷ Τριπτολέμῳ; X. 19-
Tew! (Ag, X. 165.
Og, "Vit. 195.

Sophocles, Amphiclidae F. Sunienfis, promv!-
gauit legem Atticam adueríus Philoio-

phos, IX. 42. -

A POLLVCE CITATORVM

Lib. IV. ce. XXXV. 155
Sophonis aliorumque ὈΨυοποιήτικοὶ συγ-
γράμματα. VI. T0.
Sophioa, VI. 9o. IX. 46.
ἐν Μίμοις evdoeteie -. IV. 174.
γυναικείοις, IV.1234: Χ σον
Νυμφοπόνῳ. X. 107.
So(icrates ἐν 77 Παφακαταϑήκῃ» TX, $7.
IV. 173. ita hic legendum pro Crates.
Stagirites (Arifl.) II. 164.
Stefichori fepulcrum in Himera, IX. 100.
Ste(ichorus ἐν Κερβέρῳ, Χοῖς 2:
Strattis , 1I. 173. 184. 226. III. 27. 146. VI.
14. 156.
ἐν τῷ Κινησίο;ν IV. 169. X. 160. 189.
Mupjadon s IX, 48.
τῷ Φιλοκτήτῃ» VIL 134,
Φοινίσσαις, IX. 123. X. 183...
Χρυσίππω, X. 55.
Wuwyazose , Χ. τοι. 127.
Teleclid.s, IT, 41. IIl. 70.127. Vil. 192.
ἐν ᾿Αμφικτύοσι.» X. 164.
᾿Αψευδέσι, X. 68. 98.
Πρυτάνεσι" VAL 135.
"Telefilla, 1l. 23.
Terpander, muficus, IV. 65.66.
'Theano, Pythagorae coniux, ἐν Ἐπιφολῇ πρὸς
Τιμαρέταν γροιφείσῃ» X. 21.
Theodectes, fophifla, in foluendis quaeflioni-
bus conuiualibus celeber, VI. 108.
"Theodoridas, X. 187.
"Theodorus, Colophonius, eius σοίημω ἡ Λλῆ-
τις. V. 55.
"Theodorus aut. (dubitatur enim) Philo συνέ-
ϑηκε τὴν τῷ Neo ποιήσιν, X. 198.
"Theophilus ἐν Παγκρωτιαςῇ. ΙΧ, 15.
"Thcophraflus . VI. 107. VIIT. 53.
ἐν τῷ Μεταλλικῷ, X. 149.
περὶ Νόμων, Vill. 52.
δεκάτῳ Νόμων. X. 19.
Thecphraftus et Ariíloteles, ἐν τῷ περὶ με-
ταάλλαν, VIL. 99.
'"Theophraflus et Arifloteles ἐν. Φυσικοῖς. X.
170.
Va Theopom-

156 [ἐδ, ΠΡ’. ε. XXXF.

"Theopompus, comicus, 1]. τὸ. 18. 122. 124.

234. III. 39. 75-- V. 98. VI. 25. 85. 103.
VI. 190.

ἐν ᾿Αλϑαίον X. 180.

Εἰρή: ἢν Ml. 27. X. ug. 124.

Καλλαίσχρω: IX. 59.

Ka Aii, VI. 159.

᾿Οδυσσεῦσι. VII. 74.

[Φ} Πωισὶ. 11 66: X. τ8ι1:

Παμφίλῃ. X- 49.

Πανταλέοντι. ΙΝ. 16.
μφισβητεσϑαι τὸ ρῶς

Πόλεσι. Χ. 145.

Xen. VII. I81. X. ICQ.

Στρατιώτισι"» IX. 64.

vbi obf.

INDEX SCRIPT. A POLLVCE CITAT.

Voi. YV- ». 505 P 507

Timocles ἐν τῷ BeAavet», X 154.
'Tragici, ΠῚ. 9s.
"Ty ndarichus, Sicyonius, 'Oxozrentz udis πρα-

᾿ ψμᾶτείας σοφιτής» Vl. 1ι.

"Tyrtaeus, IV. 106.

Xenophanes,

»
εν

IX. 85.
τῷ περὶ Φύσεως. VI. 46.

Xenophon, Ll. go 94. 112. 134. 182. 188. 221.

233. 244. 1]. 7. 13. 14. 20. 34- 41. 49. 5I.
54.55. 56. $9. 61. 64. 67. 77. 81. 82. 97.
O8. 122. 126. 150. 151. 154. 156. 160. 180.
193. 194. Ill. 25. 59. 62. 75. 77. 89. 100.
108. 124. 127. 134. 152. 153. 154. —1V. 14.
167.158. V.9.11. 15.27. 29.30.50. 86. VI.

Lec σαι ὁ συγγραᾷεὺς, 1I. 58. IV. 93.
ἘΠῚ

I4. 15. 22. 26. 27. 31. 35. 36. 39. 44. τοι.
143. 155. 157. 187. 194. 226. VIL. 6. 7. 8.
123. 9- 21. 50. 65. 64. 70. 81. 99. 100. 113. 122.
ἐν τῷ meos. ᾿ IT. 45. 142. 148. 149. 167. 182. 184. 186. VIII.
"Thucydidés;- I.:26. 60. 83. 95. 125. 137. 150. 28. 68. 154. IX. 7. 55. 49. 82-151 153. 161.

156. T. 5. 15: i 14- X9- 130: 121. 126. X. 13. 16. 43. Grylli F. eius Canis, V.
149- 154. 161.231. 111-30. 54. 58. 59. 63. 4T- ;
15- 11- 91- 92-94- 99- τοῦ. 1C 1. 104. 1c6. ᾿λϑηναίων πολιτείοι. ΧΙ. 43. ,
107-150. 141. 153- V. 165. 189. V. 153. τοῖς περὶ ᾿Αληϑείας, VI. 134. vid. ποῖ.
157. 16G. VI. 7. 22. 35. 38. 156. 162. 192. VIT. τῇ Avx[Xxce. X. SO. 138. 174.
2. 13..64: 84. 114: 1: 4. IIS. 121. 124. 149. τοῖς ᾿Απομνημονεύμασι, VAI. 33:

τ"

101: 10 95 'V.ill. 15. 23. 69.72. 1X..7.,9: 15. Ἱππικὼ-. X. τ.
16. 26. 66. 93. 142. 148. 153. 157. X. 10. Λακώνων πολιτεῖο;, VI. 142.
14. 27. 37: 176. Οἰκονομικῷ: VII. 118. IX. 43-
ἐν τῷ τρίτῳ βιβλίῳ. IN. 46. τῇ Παιδεία. III 122. VII. 44. 68. X.

ἑβδόμω βιβλίῳ. X. 15.
τῇ Πλατωϊκῇ πολιορκίω,, X. 182. τῶ τρίτῳ τῆς Παιδείας. VII. 118.
"Timaeus, li. 3o. τῷ ἕκτω τῆς Heudetgs, X. 16.
Timareta, ad quam "T heano epiftolam fcripfit Zopyrin et aliorum ΟψΨοποιητικοὶ συγγράώμ-,
X, 2t. pora, Vl. 70.

52.

V. 2wum libro περὶ ὁμοίων καὶ διαφόρων λέξεων. qui fertur fub nomine Zfmmonii,
ici, dixerim fupra c. XXIX. vol. V. pag. 715. feq. iuuat hoc loco nonnulla δίνας
gere : de TOL EMAEO, Afcalonira, qui ab eodem Ammonio laudatur, et iam fub Ptole-.
maci, iam fub Afcalonitae nomine citatur ") in fcholiis minoribus atque ab Euflathio ad.
Homerum,

C-

D) Citatur. Πτολεμαῖος 2 ' Azxx^wvizsüs ab Hero-

phano Byzant. voc. Βρεττία ct Ἐρυσίχη, fufpicante
diauo in excerptis MSSt. περὶ προσῳδιῶν, eta Ste-

quidem Luca Hol/tenio in indice fcriptorum, a Ste-
phano

ον DL p. σις PTOLEMAEVS ASCALONITA, Lib. 1V.c( XXXV. 151

Homerum, [et faepius in fcholiis ad Hom. Il, Marcianis, a Villoifon. editis. vide fura,
vol. 1. pag. 449. ct ibid. pag. 5or. nr. XCIX. de cius fcriptis, praecipue ad Homerum fpe-
Klantibus. ZJari] Dubito, idemne fit Ptolemaeus, a quo definitionem grammatices, quam
Dionyfius, Thrax, dederat, reprehenfain fcribit Sexzus. Exipiricus lib. r. contra Math. p. 13
et 15. atque fcholiafles ineditus ad Dionyfium, '"Thracem. —Vterque equidem Ptolemaeum
hunc peripateticum adpellant, diuerfum vtique, a Ptolemaeo, peripatetico iuniore, de quo
Longinus apud Porpáyrism in Plotini vità cap. 2o. ne dicam de aliis Ptolemaeis, Gram-
"maticis, de quibus Suidas "), qui Ptolemaei, Afcalonitae, mentionem facit his verbis: Πτό-
λεμεῶος ὁ Ασκαλωνίτης γραμματικὸς. ὃς ἐπαίδευτεν ἐν "Fou. ἔγραφε προσῳδίαν Ὃ μη-
οικήν "). περὶ Ἑλληνισμθ ἤτοι ὀρϑοεπίας. βιβλία id. πεοὶ μέτρων. περὶ τῆς ἐν Οδυσσείᾳ
᾿Αριταίρχϑ διορθώσεως, περὶ διαφορᾶς λέξεων, καὶ ἕτερος Ὑρωμματικά. — Hoc περὶ dim
φορᾶς λέξεων [ττῖρταια Sui/ae memoratum, fiue fragmenta eius nactus fum e bibliotheca
'"Gudiana, cumque Ammonio conferens, obferuaui, pleraque omnia apud Ammonium legi
lisdem verbis, ira tamen, vt ordine litterarum ab eodem digefla fint *), et in editionibus
Ammouii etiam emendatoribus, vt, quas H. Stephano et Bonau. Vulcanio debemus, non
pauca poflint ex boc Afcalonita vel fuppleri vel corrigi, vt cuiuis patebit ex hoc fpeci-
mine: [atque Γ᾿ αὐ m. morem gefht Fabricio, verba Ptolemaei paífim adfcribendo
Ammonianis, aut ad illa prouo-zndo in fua editione: in animaduerfion. ad Ammon. qua-
quor emendauit Prolemaci loca. Ego tamen nolui, breuitatis-fludio, ea. quae Valck. paf-
fim adnorawit, hic repetere, perfuafus; harum litterarum cupidum pfum comparaturum
elle Amiuioaium eiusque erudiütlimum interpretem. Har.

HIOAEMAIOY TOY" AXKAAQNITOT
eei διαφορᾶς λέξεων.

3. Διαφέρες αὐχὴν δέρης. Δυχὴν μὲν "ye λέγεται τὸ ὕπισϑεν τῇ τρωχήλϑξ. δέρη δὲ τὸ
ἔμπροσθεν καϑ'᾽ ὁ ἐξιν ἡ φαρυγξ.

2. "le μὲν λέγεται ἡ ὠπὸ τῇ μεσοφρύε καταγωγὴ μέχρι TE χείλες, μυκτῆρες θὲ αἱ τῆς
δινὸς κωτατρήσει:ς. δὶ ὧν ἔξεισιν ἢ) ἀπομασσόμενον.

« ΄ wv ^ 5 , ' ^
3. Ἑςιώτωρ μὲν ἐφὶν ὁ ἑτιῶν, δαετυμὼν δὲ ὁ ἑξιώμενος , κατοὶ *) Πλατώνα.
,
V5 4." Agyes

phano Byzant. citatorum, in nouis Obff. mifcell.— momen mentitur, recentioris aeui magiflellus, ab
belgic. tom. H. pag. 123, Zar/. - -Ammonio diuerfus abit 9. 7. In praef. ad Ammon,
pag. XXIL quae, inquit, fub Ptolemaei Afcal. no-
mine vulgauit Fabr. (h. Ll.) certiffima praeferunt
1) Id opus fuiffe videtur, cuius partes, n. Zsv- recentioris aci veftigia. In animaduerff. autem
τέρα τῶν ἐν Ἰλιάδι προσῳδιῶν εἰ δευτέρα περὶ τῶν iv ad Ammon. cap. XVII. p. 72. ex Ammonio, ait,
'Oduzz dz προσῳθιῶν citantur ab Znmonio de differ. quem pa(fm fequitur Ptolem. A/calon. etc. Harl.
E ^ EUM: paga. ed. Valcken. τ dy 0) Cou£. l'aicken. praef. ad Ammon. pag. IV.
Opufc. περὶ διαφορᾶς λέξεων Ptolemaeo abiudicat. Evi
Nam ibid. not. 8. callide, inquit, quae hic Pto- /
lemaeo tribsuntur, defceripfit f£fus Ptolemaeus
Afcalon. apud Fabr. $. 137. et psg. 3. not. 12. Pto- q) Verba κατὰ Πλάτωνα apud. Ammonium defi-
lemaeus ait; Afcalonita, fiue potius, qui antiquum — derantur.

44) Atque Eudocia peg. 360. ex illo. Zar.

ΡῈ) Plenius apud Ammon. τὸ ὑγρὸν ὠποκασσό μενον,

1.838 Lib. IV. c. ΧΧΧΓ,. PTOLEMAEVS ASCALONITA Vol. TV. p. str

4. "Ages. μὲν λέγονται οἱ νεογνοί. Que δὲ λύκοι ἄρνεσσι ἐπέχραον ") ἢ ἐρίφοισιν. ᾿Αρνειοὶ
δὲ οἱ προήκοντες τῇ ἡλικία.

5. ᾿Απονίψασϑαι μὲν λέγεται τὸ uera φαγῶν, κατο χώρας δὲ ὕδωρ αἰτῆσαι. “πρὸ τῇ
φαγεῖν *) καὶ μετὰ τὸ e«; γέν.

6. Φεύγει μὲν δίκην ὁ κατηγορόμενος s καὶ soe ὁ wer Qiexe ὠποφεύγε; δὲ ὁ νική-
σας καὶ λυϑεὶς τῆς icm cda ἐν ;

4 "Ayegoies ") βαρύτονον ὁ ἐν ἀγροῖς διατρίβων" HAPUS δὲ ποοπερισπώμενον» ὁ μὴ
ἥμερος. ᾿

8. ᾿Ασφόδελος μὲν προπαροξυτόνως ἡ βοτάνη. ὀξυτόνως δὲ ὁ τόπος.

9. ᾿Αμυγδαλὴ περισπω μένως τὸ δένδρον, ὠμυγδάλη παροξυτόνως ὁ καρπός.

το. ᾿Ατελὲς Kel, ὠτέλες ον διαφέρειν φασίν. ᾿Ατελὲς μὲν yag ἐπὶ τὸ uite τελόμενον»
ἀτέλεςον δὲ τὸ ἀδύνατον τελεσθῆναι.

τι. ᾿Απολογῶσθοι v8 ὠπολογίζεσθϑαι διαφέρει. ᾿Απολογεῖσϑαι μὲν yxe τὸ ἐποδιδόναι
τὸν λόγον. πολογίζεσθαι ") δὲ ἐν τῷ λόγῳ τὴν E RUE ἀνασκενάζειν.

Z2. ᾿Αμφὶ v), περί. Τὸ δὲ ἀμφὶς. ποτὲ μὲν σήμαίνει τὸ περὶγ ποτὲ δὲ χωρίς. f
γ ' » 3 5) M 3c^ M € x LI , ,
13. ᾿Αντικρὺ μὲν τὸ ἐπ᾿ εὐθείας. ἄντικρυς δὲ τὸ διαῤῥήδην καὶ φανερὼς xp] τὸ ἐπ᾿ εὐθείας
,
TO7IIXCV.

14. ᾿Ακταὺ μὲν εἰσιν οἱ πετρώδεις τόποι παρακείμενοι τῇ ϑαλάσσῃ *), ἐπὸ τῷ ὥγνυσθαι,
τὰ κύματα ταῖς πέτραις προσαρμοσσόμενα. Gives δὲ οἱ ἀμμωώδεις αἰγιαλοί.

15. ᾿Αναβάτης μὲν ἵππὸ, ἀποίβάτης δὲ ") νεώς.

16

IT. ᾿λνάμνησις καὶ ὑπόμνησις διαφέρει. ᾿Ανώμνησις μὲν γίνεται ὅταν τις d ἀφ᾽ ἑαυτῇ
εἰς μνήμην ἔλθῃ τῶν παρελθόντων. Ὕπομνησις δὲ ὅταν ὑφ᾽ ἑτέρε τινὸς ἐπὶ τῶτο
προωχ, ϑῇ.

᾿Αναςῆναι μὲν τὸ ἐπὶ πρᾶξιν Tiv ὁρμῆσαι, ἐγερθῆναι δὲ τὸ ἐκ κοίτης.

18. ᾿Απαράσκευον 7s καὶ, οπαφασκεύαφον διαφέρει. Ὁ μὲν γοὶρ ἀφ᾽ ἑαυτὲ τὴν [UT] Xe
ρηγίων ἔχων , ἀπαράσκευος. Ὁ δὲ di ἑτέρα. ὠπαρασκεύαφος.» οἷον οἱ μοναχοὶ E
αἀπαρασκεύαϑοι. :

19. ᾿Δλνδρωγαϑία * 5) ἀνδρείας δια φέρει. ᾿Ανδρεία μὲν. γορ δύναμις ἐπωινδμένη. ἀνδραγα:
γαϑία δὲ καὶ τὴν ψυχικὴν ὠρετὴν ἔχε; uxorvgücav.

20. Ἅμα

y) Apud Ammonium defunt verba 5 ἐρίφοισιν. x) Verba ἀπὸ τῷ etc, vsque ad. Sec , et deinde

5) Apud Ammonium fupplenda verba poítrema, | vox αἰγιαλοὶ, decít in Ammonio,
καὶ μετὰ τὸ φαγᾶ». jy) Ammon. νηός, 3

f) Ammon. τῆς κατηγορίας, eodem fenfu, 2) Verba ἐφ᾽ favz* fupplenda i in Ámmonio.

1.) Contra prorfus Ammonii codices, προπερισπω- a3) Haec tota obíeruatio in Aminonio defide- —
ἀκένως μὲν ὃ ἐν ἀγρῷ κατοικῶν, προπαροξυτόνως δὲ ὁ ratur. Ia 1
σκχαιὸς TES TpOTPMP. , b$) Sic MS. forte legendum οἱ vog a7 gladia-

1

v) Aliter Ammonius , quem, fi placct, vide, tores tou faffru&i. -
17) In Ammonio haec obíeruatio tota deeft. (€) Ammon, 4J»x; 27a. à
1
i

Vot ΤΨ. r. 51} sts DE DIFFERENTIIS VOCABVLOR. LiIU.c XXXV. 1$9

20. "Apa καὶ ὁμθ διαφέρε. "Apo μὲν γάρ ds χρονικὸν ἐπίῤῥημα, ἐμᾷ δὲ τοπικόν.

21. ᾿Δποκήρυκτος μὲν ἐξὶν αὶ ἐπὶ ἀδικήματι ὑπὸ τῷ πατρὸς ἐκβληϑεὶς τῆς οἰκίας. ἘἜκποιή-
τὸς δὲ ὁ δοϑεὶς ὑπὸ τῇ πατρὸς εἰς υἱοϑεσίαν ἄλλῳ, ὦ λέγεται ^^) εἰσποιητὲς γε:
γονέναι.

» q*4 , - 2 "i ᾽ E

22. "Asgoy μὲν ἐξὶν τὸ ἐκ πολλῶν ἄφρων μεμορφωμένον Cudiov. οἷον Ωἰρίων, ἢ ἄρκτος.
Acme δὲ ὁ ες.

Cetera nolo integra defcribere, fed tantum adnotabo, quae in Ammonio vel omiífa
funt, vel aliter atque rectius apud Ptolemaeum leguntur, quod fi nulla differentia fit, tan-
tum primum verbum obferuationis cuiusque adponam,

23. βλέπειν. 24. διορϑὲν.

25. εὐθὺς ἐπὶ χρόνα καὶ ἐπὶ OeO8. ὡς Φαμὲν εὐθὺς κανών. εὐθὺ δὲ gx ἔτι ἐπὶ χρόνα;
ἀλλ᾽ ἐπὶ τῇ £7 εὐθείας οἷον εὐθὺ “χωρίων “) etc.

26. ἄρα. 27. ἐξόσε.

M A ' NOS ag SEES UR ᾿ '* Mc o? H *

28. Θεατῆς μὲν Ολυμπίων xo] τῶν ὁμοίων λέγεται!» ϑεωρὸς δὲ ὁ εἰς Θεὲς πεμπόμενος,

29. ἰσϑμὲς — ὑπὸ ϑαλάσσης --- ϑαλάσσης πόρος etc.

30. λυχνᾶχον xe λαμπτῆρα τὸν νῦν φανὸν, (male apud Ammon. φασὶ τὸν viv) ct dein-
de zavov, non Πανός.

31. Λίβανος καὶ To δένδρον καὶ TO ϑυμιώμενον καὶ τὸ ὅρος.

32. μάχη. 433. αἴθε ἀπαφέμφατον πρόσωπον. 34. ἑτερόφϑαλμος. à

35. τὸ μὲν ἐδέποτε καὶ ἐπὶ TB παρεληλυϑότος καὶ ἐπὶ τὰ μέλλοντος λέγεται!» τὸ δὲ &de-

4 : ὦ , t , ,

πώποτε ἐπὶ TU παρεληλυθότος, use οἱ λέγοντες, δδεπώποτε γενήσεται. σολοικίζεσιν.
36. σύνεργος, prO ὀξυτόνως, quod eft in Ammonio, leg. ex Ptolemaeo βαρυτόνως.

37. ὁ δὲ, ὅδε. 38. τιμωρέσϑαι.

30. ἡ χάραξ — παραδεσμεμένων ῥάβδων.

5 L " , € " * 22 L4

4o. 'Egixsge; — ὡς οἱ Λύκιοι τῶν Τρώων. σύμμαχοι — e τῇ Δγαμέμνονος Mogpudo-
ves καὶ οἱ ἄλλο; Ἕλληνες.

41. ὁ ἕνεκα σύνδεσμος —— ---- ἕνεκα Ἑλλήνων pro quo rectias apud Ammon. ἕνεκω Ἑλένης.

45. ἐμβαδες μὲν [Ὁ] κωμικὼ ὑποδήματα. ἐμβάται τραγικο,.

43. δεσπότης ὁ τῶν ἀργυρωνήτων κύριος. κύριος δὲ πατὴρ vi καὶ γυναικός.

44. δικατής. — 45. διφϑέρα — νώκος αἰγὸς δέρμα, κῶας δὲ προβάτων.

46. Δαμώλη. 41. Dixi». 48. σφλημα.

49. Τίθη:

dd) Ita legendum apud Ammon. pro ὃ λέγεται. e£) Valck. animadu. ad Ammon. pag. 91, cor-
Fabr. nec displicet Valcken. in not. ad Ammon. rigit χωρίς, Zar4
pag. 19. Harl.

τόο Lib.IV. c. XXXV. PTOLEMAEVS ASCALONITA Vol !V. p. 518

49. Τίϑησ. 50. ἀναβάλλεσθαι. “51. μαρτυρία.

52. βασιλεὺς — τύραννος pro quo Ammon. κοίρανος. : ,

53. ἄβαξ. 54. παρακέκρδσα!. 55. μνημέία. 56. βλέφαρα.

51. ἐκπολεμῶσαι --- ἐκπολεμῆσαι δὲ τῷ πολέμῳ ἐξελϑῶν 7).

58. κραιπάλη. 59. ἀράχνη. — 60. κόπτει. ὄι. ἄβῥωςος.

62. αὖϑις. 63. ἀποκριθῆναι. 64. βοίς. ὄς. πρὸ μοίρας-

66. ἐπιτᾶλα!. 67. ϑέσϑαι.. 68. Τὸ ἑσπέρας. 60. ἐπαγγέλλε:.

1ο. εὐφυής. — 1X. ββρύκειν — βρυχᾶσϑαι. 723. Ct 225. ὠπελεύϑερος.

13. οἶνος ἐςὶ λόγος κατοὶ ἀπόλυσιν μυϑικήν. εἴς. παροιμία δὲ -- ἐνδέωσα τῷ οὔνε., καίτοι
ἔζωϑεν ἐνδεχομένη.

44. ἀνακῶσϑαι --- κατακῶσθϑαι δὲ ἐπ᾿ ἀνθοώπων ἐν κλίναις ὄντων.

15- “πόλις. 16. τήϑη. 71. τιτϑή. 18. Φίλος. 79. ὅσιον.

8o. ἕλκος. Apud Ammon. legendum: Χρόνιον παϑος μόνον. licet in Ptolemaeo illud μό-
voy defideretur, qui denique addit: τραῦμα δὲ ἡ ὑπὸ σιδήρε τρῶσις γινομένη, πληγὴ
δὲ ἡ ἐκ χειρὸς πλῆξις.

$t. ἐοικότα. 82. Τὸ ἔνδον.

83. ἡ ἀπὸ πρόϑεσις — ἀπ᾿ ϑηνῶν ἔρχεται — παροὲ Σωκραάτος ἔρχεται.

94. αἰδὼς — ὧν σεβασμίως τις ἔχε. 85. ἐπιτρα Qus.

86. ἐνθύμημα — ἐνθύμιον δὲ ἐπὶ τῷ προστροπαίε οἱ ἀρχοῦοι φασίν.

$7. Ζώνην λέγεσιν τὴν 78 ἀνδρὸς, ζώνιον δὲ τὸ τῆς γυναικός.

88. ἡ κέδρος. — 89. τὸ ἄγων.

80. χλοῦνα παχὺ ἐγκοίμητρον καὶ τετράγωνον » xis τὸ Φορόμενον καὶ τῇ ἐργασίᾳ
΄ c s , , δ si Ὁ à 4 ν᾽
μαλωκωτερον. 3] δὲ χλαμὺς Μακεδόνων ἐξὶν εὕρημα. καὶ ἔχε: κυκλοτεξρή TOL κατω.

, * E il ὡς ΄ ASTA / X μ᾿
οι. ἀποφορὼ --- ἢ τῶν ὑπήκοων τοῖς ἄρχξσιν ἐπιτελδμενον. εἰσζφοροὶ δὲ ἐξὶν ὑπὸ τῶν
- € D . 7 Ὁ ΄ ^

πολιτῶν δημοσίας ἕνεκα χρείας ἐπίδόμενον τῇ VIGAEH.

92. ζῆλος --- ζηλοτυπία τὸ ἐν μίσει ὑπάρχειν» οἷον ζηλοτυπέξ ὅδε τήνδε.

93. ἡσυχάζειν τὸ ἀτρεμῶν δὶ ὁλδ σώματος, σιγῶν δὲ τὸ μὴ λαλέν.

94. σρωτόπεδον. 095. σρατόα. — 96. τὸ Aye. ; .
9T. τὸ αἰτῶν. — 08. δια(βόηϑος. a
99. 109, καὶ *yiva διαφέρει, ὅτι τὸ i091 σημαίνε: τὸ γίνωσκε, σήμαίνες δὲ καὶ TO γίνδι |. m

N m 3) m- € bj ὦ
loo. Ψέλλιον τὸ τοῖς ἄκροις βραχίοσιν τῶν" γυναικῶν περιτισ)έμενον χρυδδν κόσμημᾶ:
, ' ur ᾽ -
Ψάλλιον δὲ τὸ τοῖς ἵπποις περιτιϑέμενον ἐν τῷ φόματις

τοι. ἐσιτίμιον. 102. πρεσίβεύοντα!. 103. ἄγγελος. ιο4. Om. j| -

ff) Valcken. in animadu. ad Ammon. pag. 72. fcribere iubet τὸ πόλιν ἐξελᾶν, Harl.

Vol, ΤΥ. p.i δ 5:9 DE DIFFERENTIIS VOCABVLOR. 146. 1. c XXXI. i6:

105. "Meis καὶ Tenerics δια φέρεσιν. Οἱ μὲν γοὶρ adonos ἐξ ἀρχῆς» δόμοι δὲ τὸ μὲν
ἀρχῆθεν ἐκ ἰδεμοᾶοι. ἀλλοὶ Φοίνικες κοὶ Σύροι.

L3 E:

, * , , ^Y ^ ἘΞ
ἴοῦ. «ὠληϑὲς — ἄληθες τὸ κατ᾽ ἐπερώτησιν γενόμενον σημαίνε; τὸ ὅμως καὶ τᾷ ὄντι.
, ΄ ᾧ a
"NOT. ἀναγόμενον καὶ αἀναςχϑέντες etc.
108. κατοίκησις. — 109. Κίϑαρις.
""j: c E δ 4 ' ^ ,
ὙΠΟ. o7txyTico --- αἀπηντῆσεν εἰς τῆν δίκην etc.
iil. Κηρύξαι. 112. κύε;ν.
[P] 113. et τς5. κομῶν καὶ κϑριῶν ἔλεγον οἱ ὠρχιοῦοι.
314. ἀποτωσίδ. τις. ἀτέχνως. E
: , ^ Ὁ , ,
τι6. ἀτιμϑται — ὁλυσχερὴ ὠτιμίαν. 117. ἄχρι.
E - ^ D * ^ -
T8. βωμὸς μὲν ymo iw ὁ ταὺς πρόσβαάσεσιν ἐξέχων. ἐφ᾽ ὃ τοῖς ἐρανίοις Θεοῖς αἱ ϑυσίαι
» f) [3 iJ ν᾿ , ? 7 »? ,
το mouEVFa.. Esix δὲ ἐξὶ βωμὸς περιφερὴς πρόσβασιν x ἔχων: "EaymQue δὲ ἔλεγον
* Ps gt? ' ^ ' . ^ ΄ * - - ' 3
τὲς τῶν ἡρώων βωμὲς, καὶ τος ἐν κοινῇ χρεία — dux τῶτο γᾶν τὸς ἱκέτας ἐπὶ
Esíxv καταφευγειν.
» , , ,
H9. γυμνασϑῆναι — γυμνάσασϑαι!. 120. δήμιος. τ21. διήγησιν.
Ὶ - ' , n - » b
122. dy AEv μὲν γὰρ ἱμώτιόν φασιν. διπλώσιον δὲ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν κατοὶ μέγεϑος δια-
- 3 , - , , , » " c ,
c EQOVT'wV , 5 διάξημα, οἵον δ᾽: πλάσιον ἔχε: TOT8T8; διπλάσιον ἀφέςξηκεν ἥδε ἡ πολις
τῆς de, δχὶ diz Agr. "
, * , 3 : -
123. δύναμις. 124. τι καὶ διότι. 125. οἴκαδε. 126. πελαΞῆς.
΄ Ἵ iH ' , ΄ 1
A πλδσιος — εὔπορος ὁ πρὸς τὰς ἐπιβαλλέσας χρείας ἀνενδεῆς etc.
128. εἴ 519. πῇ. 129. ῥῴφανον. 130. δώματα.
MOX , ΔΆ ^
131. χτήματα — τὸ μὴ ἡμέτερω- ἐπικτήματω:. ὡς ἐναλλότρια. τῶ δὲ CAUTE, κτήμα-
τς φὰς ὡς ἐνοίκιο. - ' '
132. ἐγχείσαι — ἤ τινος τοιότε. ὅταν πατάξη. ἐναλέμψαι δὲ ἐπὶ ὀφϑαλμῶν.
133. εἰκῶν. — -— καὶ τῶν ἄλλων ϑηρίων. 134. ἐκκλησία.
D. S^ s 1 «5 ,
135. ἔνδοξος 6 ἐπίσημος καὶ εὐκλεής εἴς... 156. To εὐφραίνεσθαι.
^ ΄ £25 , , £i M T7
137. Sa QuAM ὀξυτόνως ἡ οπωρῶ.- ςαφύλη δὲ Baxevrà ὡς ὡς Φαισυλή 53), ἡ δοκές μία εἶναι
€ M - ΄ bl ΄ x -“ ,
Co vy τιϑησαμένων τὸν Διόνυσον ἐπὶ τῆς καϑιεμένης μολύβδε παρὰ τοῖς ἀρχιτέκτοσ;

τίϑεται.
^ 39)
138. σημεῖον. 130. ἡλΖισαν.
1 Zu ͵ Morc
340. ἱερέξον —— τς χρηφτήριον δὲ το iegesey ete.

τ4τ. σκῶμμα --- --- διασυρμές Tias "") περιέχοντας. 142. φῆναι καὶ ταϑῆναι.

143. “τὸ
gg) Cónf Faíckem. animadu. pag. 206. inpri- —— AR) περιέχοντα malit 'aícken. l.€. pag. 210.
mis pag. 207. fq. Har. Harl.
Fol. [1]. X

8... ὦ 1F. c. XXXV. PTOLEMAEVS ASCALONITA. Vol.1V. p 519525

143. τὸ ἱππές Kc ἱππέας διαφέρει. Ἱππᾶς μὲν «e λέγεσιν οἱ ᾿Λττικοὶ ἐπὶ ὀνομαφι-
zs πτώσεως, ἱππέας δὲ ἐπὶ αἰτιατικῆς. ἐπιτεταμένως. Ὁμοίως βασιλές καὶ βα:
σιλέας. καὶ T ἄλλα προοσηγορικώ. 145. σοι.

345. Ἰταλιῶται μὲν λέγονται, Ἕλληνες οἱ ἐν τῇ "rales, Ἴταλοι δὲ Bae eger. καὶ ὁμοίως
Σικελοὶ μὲν βάρβαροι οἱ ἐν Σικελίοῳ . Σικελιῶται δὲ Ἕλληνες οἱ ἐν τῇ Σ,κελίᾳ.

146. τρίετες, quem locum Ammonius (pag. 157. vbi v. Valcken.] nominatim laudat, Pto-
lemaeo, Afcalonita, auctore citato.

147. ὑπόσχεσις — —— ὁ δίχα παρακλήσεως Ti παρέχειν βελόμενος.
148. KdAAemx. 140. Κόρδαξ. 150. Κώταγμα. — 151. Καταχύματα.
152. Κέλης. — 153. Κιβωτός. — 154. Κλῆσις. 155. εἴ 133. Κομῶν.

156. Κόρυδος -- — Σωτείρας Κόρης ἱερόν. 157. Κυβεύειν.
158. Κύπτειν — --- κυπταάζειν δὲ τὸ σρατεύεσϑαι» pro quo reciius Ammonii codices,
σραγγεύεσϑαι- .

159. Κωμωδός. 160. λαλῶν. 161. λῆμα. | 162. λογογράφος. 1
163. Μακρολόγος. 164. [δ] Μαχαέρας. 165. MivoeiCav.-. 166. Μοχϑηρός.

167. Nao. 168. Ναύκληρο. τόρ: οἰκίζετα!.. 170. δυσπειϑής: 1τ7ι. ὄδλοι-

172. διχότομος. τη3. οἰκότολψ. 74. οἴνη... 175. Exgv. ττ6. σχ9η.

111. παιόδοίο — — καὶ ἐκ παιδὸς ἀγωγῆς ἐπ᾽ ὠρετὴν ὁδηγξσα.

178. παιδίσκη. — 119. redis.

180. μεταβολὴ — — ἀλλοίωσις ὃ μόνον μεταχαρακτηρισμὸς. «AE καὶ τῆς πρότερον
ὑπολήψεως οἴησις ἑτέρα. a iue δὲ, ὅταν ἀφ᾽ ἑτέρε χρώματος εἰς ἕτερον με-
ταβάλλα;. : τῇ

381. πρεσβύτης καὶ προβεβηκὼς καὶ γέρων διαφέρεσι. Βρέφος μὲν yae ἐξὶ τὸ γεννηθὲν
εὐθέως. παι Mov δὲ Το τρεφέμενον ὑπὸ τῆς τιϑηνϑ σωιδοίφιον. ποωιδοριον δὲ τὸ ἢ
τος καὶ τῆς λέξεως αντεχέμενον. παιδίσκον δὲ ἐν τῇ ἐχομένῃ ἡλικ' ἰα: πος
δὲ ihe τῶν ἐγκυκλίων μαϑηματων ἐρέμενος. τὸν δὲ ἐχόμενον οἱ μὲν πάλληκα;, οἱ
δὲ βέπαιδα. οἱ à ἀντίπαιδα, ci δὲ μελλέφηβον. Ὁ δὲ μετὰ ταῦτα ἔφηβος, ὁ δὲ
μετὰ ταῦτα μειδαίκιον. ὦτα μέραξ. emo νεανίσκος » ὦτα νεανίας. ἅτα, αἰνὴρ μέ-
πον , eX "golbe (Banus , ὃν ἈΟΊῚ ὡμογέροντα καλϑσιν» ὅτα γέρων. ea πρεσβύτης,
ὅτα ἐσχατόγηρως

192. ἐπσικήλοιον. 193. παραβολή. 184. παρειαὶ. 185. πάσασϑαι.

189. πένης — — πτωχὸς δὲ κατεπτωκὼς καὶ προσαιτῶν. ἦλϑε δ᾽ ἔπι πτωχὸς πανδή-
μις. ὃ κατὰ ἄξυ πτωχεύεσκ᾽ Ἰϑαάκην. ; |
381. πλημμυρίδες τῶν ποταμῶν yox πλῆμνοι δὲ μετὰ τϑ aj τῶν τροχῶν σύριγγες.
188. δια πολιτεύεσθαι μὲν λέγεσιν τὲς ἐκ τὴς αὐτῆς πόλεως εἴς. :
189. gro.
4) Palcen. anim, ad Amun. pag. 197. corrigit: Ib [ sAZe;q πλημρνρίδες τῶν πυταριῶν,
Har.

Noni Div B 510 DE DIFFERENTIIS VOCABVLOR. Lib, IV.c XXXF. 165

το. πομπή. 190. μετρῶσϑαι. 191. vemgov. 102. vis.

193- πρότερα. 104. ῥὶς. 105. πρυτανέξα.-

196. πρῶτος — --- Εἰ δέ τις ποι, πρώτως ἦλθεν εἰς ᾿Αϑήνας, ἁμαρτάνει. ἐχρῆν γὰρ
eme, πρῶτον "*).

167. Νηρηίΐδας. 108. ἕόανον RT ἄγαλμα δὲ τὸ Πάρειον etc.

399. eix&o. 200. ὀλίγον. 201. ὄρϑρος.

* bs c ! eg » ! - LES , €! e
202. ὀψὲ —— - ἑσπέρα. OTE 6΄ς 7iEQUS ἤλϑεν ἡμερὼ δύνοντος Q4Ai8. 203. δνεκα.
204. παρέχειν — — — pro ἐπεθυμίων legendum apud Ammon. προθυμίαν.
205. πηδάλιον. 206. πυϑῶν. 20]. δοιαὶ. ᾿ 208. ῥόδον. ^
200. σχιταὶ — -- σχιΞξοὶς ἐνεγκῶν. 210. τώλαν. 211. τεξχή-

E Li * ' , "D. * ,
212. τετραχμον μὲν TO YVCjuG]AX, οἱ Ἀττικοὶ λεγδσιν. IC.

[Huc etiam referri poffunt, quae in cod. regio JMatrit. LXXXIIT, (tefte Iriart. catal.
codicum gr. pag. 306. fqq.) ab iniuria temporis feruata reperiuntur. 1) fragmentum fine
titolo de vocibus animalium. quadrupedum, quod lriarte pubicauit: incipit χρεματίζεν
"ἐπὶ Urzz ὀγκᾶσϑαι ἐπὶ cB μα] βοωμῶσϑαι ew. 2) tria fragmenta, itidem ab Iriarto
edita, quorum primum et fecundum auium et quadrupedum voces, duobus titulis di(linctas,
exhibet, tertium vtrasque, vno t'ulo, n. auium, cum vocibus fonisque ignis, ventorum
"rudentumque complectitur. Ad Po//ucem vero lib. V. cap.3. vbi fimilis fere catalogus repe-
ritur, fupplendum aut compzrzndum facere poffunt illa fragmenta. — His ex cod. Fscorial.
fubiunxit lriart. pag..3c7. f1q. Z«modoti Phileíairi*) fragmentum de differentia vocum ani-
smalium , d.nique diuerforum animantium voces, per quatuor illa fragmenta temere fparfa,
in formam catalogi, quem dicunt, alphabetici, redegit et cum fragmento, ab Aldo primum
vulgato, contulit. ' Adde-fupra, in vol. I. p. 724. fq. adnotata et. Pier/?n. praef. ad Moer.

- pag. XLVIL fq..— —Z/a/cfen. in animaduerff, ad Ammon. p. 228. fq. dedit e cod, bibl. Lei-
denfis membran. Zenodoti opufcul. quod et longius efl, nec raro differt ab eo, quod Iriart.
publicauit. Ex hoc tamen quaedam Valcken. fufpiciones atque emendationes firmantur.
Ex eodem codice idem Valck. alius snonymi opufeulum περὶ ζωνῶν ζώων haud fpernen-
dum edidit, doctisque notis illuftrauit. — Idem 7a/ctem. Ammonio fübiecit pag. 155. fqq.
notisque doclis copiofisque inflruxit Erani; Philouir de cifferemtia fignificaticnir opufc. ex
cod. //offiano, qui ex codice regio Parif. defcriptus erat, fumtum, — Ea autem, quae ad
"fidem libri VolDani vulgata funt, ex ma'ore opere decerpta videntur Valckenario, et li.

belli fcriptor fuiffe grammaticus, qui, vt ait Valck. dum vetufliffimi Herennii Philonis per-
onam fufcipit, paflim et in ipfo limine fraudem prodit, vbi pro 'Ezevy/g nomine, mendo-
fam librorum leclionem fequutus, pofuit Ἐρανί. Harf.]

Xa CAPVT

4
kf) Conf. 4mmonu. pag. 18. ibique mot. Valek. Har.

cd) $esres, vnde Valcken. conicétura de nomine in animaduerff, paullo poft laudatis robur
accepit. :

164 Lib 1V.c ΧΧΧΡΙ, — DIALECTI LINGVAE GRAECAE ΤΥ. e Ὁ} } 55:

CAPVT XXXVII (olin XXXIV)
DE PHRYNICHO ET ALIiS SCRIPTORIBVS VOCVM ATTICARVM,
IISQVE; QVI CETERARVM DIALECTORVM DICTIONES IN-
TERPRETATI SVNT. -

4

1. Dialeforum graecarum varietas. 11. Qua in re potiffimum confifrat, ΠῚ, Praecipui quidam
in nobilioribus diale&is fcriptores. ΙΝ, Scriptores de vocibus 4iticis deperditi. ΝΜ Moeri- -
dis Sylloge. NI. Phrynichus de vocibus Atticis. NI. Herodiani fragmentum, ibid. Aluda-
ees Plirynichi cenfurae. ΨΙΠ, Eius libri σοφιστικῶν παρασκευῶν. ΙΧ. Didrx fcriptorum, a Phry-
nicho laudatorum. — X. Thomae agiflri de vocibus Atticis. ΧΙ. Index [criptorum, ab eo
citatorui. ΝΠ. £Emanuelis Mofchopuli. XIIL Georgii Lecapeni 1715. XIV. Scriptores vo-
cum dialeti doricae. | XV. aeolicae. | XVI. ionicae. XWM. alexandrinae. XVI. aliarum. -
XIX. Editi fcriptores de.diale&is. XX. ἐϑνικαὶ θνομασίαι.

[Cum auctario G. C. Harles.)
I.

Qeon in aliis linguis folet ficri, quae latius patent et per plura faecula pro-
pagantur, ita graecae quoque accidit, vt in varias dialeclos diuifa a fe ipfa vcluri diuerfa -
abiret, et cam Tones, Attici, Dores, Macedones graece loquerentur, multa tamen ajiter
efferr.nt Dores, quam Attici, atque ita de ceteris. Quid quod hac recenti aetate dialectos-
Graeciae feptvaginta reperiri, et Athenis cum maxime idioma loquendi graecum omuium
peíTimum obtinere fcripfit Simon. Cabafílat ad Martinum Crufium, pag. 461. "Turco Graes
ciae, et pag. 489. Sed et olim in Atrica ipfa non tantum aetate diuerfa, fed et locis aliis.
varias vzcdicueécése Tezixos luille, hominesque varie loquutos fuiffe, conflat, vt praeter
alios docet Sextur. Empiric. Eb. contra Grammaticos, cap. 3. Hinc multae ᾿Ατϑίδες. αἷς
que ita Δυρίδες quoque et Ἰαάδες. — Attica ipfa adco a fc interiecto tempore defecit, (vide
Lyfizm Orat. X. conrra "heomne(lum, vbi quaedam profert ex Solonis legibus: et quae
difleruit Bentleius in. Differt. qua. Phalaridis epiflolas foppofitas effe euicit aduerfus Caro-
lum Boyleum,) vt liceat adfirmare, atticam nouam, (de prifca, florente Graecia, mihi fer-
mo efl, hoderna enim attica longe magis etiam ab illa, quam nouam voco, Giflat "",)
fimiliorem eile communi dialecto, quam atticam veterem, quae cadem eft com Iorica,
(vti Ἰαονεῖς Homeri. Athenienfes eife Strabo docet) atticae novae, [If] ad quam fpcctare,
etiam Chalcidicam recte uo'atom Zauo. Autgrr/io, pag. 465. Variarum, atque ita capiendus
'Thucvdides, quum Lbro fexro idioma Himerenfium inter doricam et chalcidicam diale-
ctos medium fuiile teflatur.. Homeri ;ta ferinonem atticum effe, notat Zfri/lider in Pana.
thenaico tom. |. pig. 313 — Dicitur porro dialectus communis, non quod ex reliquis dia-
lects compofita. efl; fed quod abftinet vocibus phrafibusque, fingulari dialecto propriis,
ills potius, quae vel oninibus vel pluribus dialectis communes funt, vtens 5. Adcoque
hoc genus loquendi, a quo longe diuerfa e(l ἰδιῶτις γλῶσσα fiue vulgi lingua, eft pro» —
prium |

mn) Haec tamen hodierna lingua gr. prope ab- n^) Confer praeter V. D. paullo poft laudatos,
effe videtur ab antiqua. ruftica, multis inmixtis ρε- Gz. Guil. Airc/unaieri diff. de dialecto graecorum.
regrinis vocibus formisque. Πα]. communi, Witteberg. 1709. 4.

| Vol. TV. p. 522 LINGVAE GRAECAE DIALECTI. Lib. IV. c. XXXIP. 165

proprium iis, qui in Graecia non nati, linguam ex magiflris vcl librorum opera addif-unt,
neque vni certae dialecto. fe adflringere profitentur. — Hoc fcribendi genere praerer Plu-
tarchum aliosque qnam plurimos vfus Polybius, nec ionice fcripfiffe dici poteft; nec dorice
nec' aeolice, neque. atticas cz praffe elegantias, et(i praeterca σύνταξιν quoque ac minus ac-
curátám vérborom conílructionem quandoque in eo reprebendendim monct Diony fius
Halicarnaffenfis libro “περὶ συνθέσεως ὀνομάτων. ^ E contrario poétae, quo facilius ver-
ba ietris complectantur, ex fingulis dialectis voces. decerpun'. Permifcent inter fe,
p:omifcueque illis vtuntur, prout e, re carminis fuiffe vifum fuert. ^ Qnod primus
facere adgreifus efl. Homerus *), tefte Dione Chrgfoflomo, qui Dilfertat. Xll. pag. 213.
de ilio refert, quod wee» τὴν ἑλληνικὴν γλῶτταν διῃοημένην τέως, ὠνέμιξε. Vnde
JP*yphoms, Alexandrinus grammaticus, 'fingulati libro egerat περὶ τῶν agp Ὁμήρῳ
διαλέκτων. tefle Suida, et Plutarchur in Homeri vita λέξε; ποικίλῃ variisque dialectis,
maxime vero attica, vfum poctam, non paucis exempiis docet. Hoc exemplum Homeri
qui imitanrur, noa poilunt dici vti dialecto communi; nemini enim vmquam in Graecia
illa communis fuit, nemo ita eft loquutus. Nec mediocrem etiam obfcuritatem adfert iila
variarum dialectorum: mixtura et confufio, vt in Lycophronis Alexandra, Simmiae, Do-
fiadae et "Theocriti po&matibus aenigmaticis obferuare eft, et idem Dio Chryf/flomur dif-
fert. X. pag. 149. oracula ideo obfcuriora effe queritur, innumerosque per illa deceptos,
quod non certa aliqua dialecto vterentar. Fajr. Plura, quae facerent ad hane et feqq. pa-
Tagraphos partim cafligaudas, partim illuflrandas, iam in prolegomenis a4 Iutrod. in hill.
L. Gr. $. 9. pag. 34. fqq. adtuli, idemque aliquot VV. DD. laudaui, qui id argumentum
wberius expofuerunt. Qoare hic pauca addere lubet. Eoram, qui de dialecis gr. fcripfe-
runt, notiiiam dabit paragraphus XIX. Hic e recentioribus rantum laudabo doctum vtile-
que opus: Graecae linguae dialecli in [h-lae vega H'efHinonaflerienfr vfum, opera Mith.
Maitfaire: 106. — recoznitae opera Mich. Maitaire prarfationem et appendicem x. 4 ollo-
loni Dyrcoli fragmento inedito addidit lo. Frid. Reitzius. Haz2ae- Comitis 1758. 8. Prae-
miffa eíl breuis in graecae linguae dialectos introductio, in qua primom adnotat auctor,
multos veteres numeraffe quatuor dialectos, fed bene contendit, auctoritate Srrabonis atque
Euflathii nixus, omnes L. Gr. dialectos ad tres praecipuas commodiffune reduci poffe, at-
ticcm, doricam, (ad quam, tamquam ad (lirpem et matrem, referenda eft aeolica,) et
joscoum: tum de finguli: tribus illis quaedam no'atu digna refert, in primis entrnerat po-
puios gentesque et fcriptores, fingulis vtentes dialectis et in notis fubieclis infienem recen-
fet locorum et auctorum copiam. Attica autem dialectus alia eft vetus, aiia noua — lila
vfi funt "Thucydides, Tragici, et nonnulli prifcae comoediae poetae. Noua dialecto attica
feripferunt Plato, Xenopbon, oratores, Menander, com reliquis comicis, et fophiftis re-
rentioribus, f. Atticflis, vti H. Stephanus eos nominare maluit, qui, non orti Athenis,
Atticos exprefferunt imitando. — Interdum, | qui. vetere attica. vfi funt. dialecto, a gramma-
ticis in d-as claffes diui/i funt, τῶν πρώτων et τῶν μέσων. Per Atticos πρώτϑς intclligun-
tur etiam Homerus alique, Ariflophane antiquiore:: per μέσας autem Ariftopbznes cete-
rique eius aetatis fcriptores. Plura tamen de dialecto atüica inuenies in Hear. Steph. com-
ment. de atticae linguae feu dialecti idiomatis, (fubiuncla eius edit. Gloffariorum dz rum etc.
1513. fol) in primis in adpendice ad aliorum fcripta de dial. attica, cap. XIX. p. 235. fats
X 3

€) Sed conferas velim , quae fupra in vol I. pag. 563. fq. not. ἀξ. fcripfi. Earl.

——

ι66 Lit. IV. c. XXXVT. LINGVAE GRAECAE DIALECTI. ὸ
de antiquiore, et de Atticiflis, cap. XXT. pag. 245. fqq. Adpendix autem dicitur, quoniam
perónet inflar commentarii ad. collectionem libellorum quorumdam grammaticorum , (de
quibus deinceps erit fermo,) praemiífam vltimo "Theíauri L. Gr. tomo. De duplici dia-
ledo attica, quaedam notarunt Sa/maf. in. commentario dc Fi-lleniflica, controuerfiam de
lingua helleniftica decidente et pleniifime pertractante origincm et dialeclos Gr. L. Lugd.
Bat, 1645. 8. part. II. cap. 4 et 5. Taylor in praef. ad ind. Att. in Lyfiam et 10. Pierfom. -
tam in praefat. ad Moeridis lexicon attic. pag. 26. fq. quam in notis ad Moerin pag. 405.
Ionica dialectus primum eadem fuit ac vetus attica; at lones, poflquam, Athenis prof«cti,
cum Caribus et Lelegibus veríari coeperunt, loquelam fuam deprauafle et plane ἐκβαρίβα-
ρῶσα!.» Ícribit So/mafiur in commentar. de Helleniflica part. IT. cap. 7. add. /Moittair. in- -
troduct. mem. pag. lll Pariter dorica dialectus dmplex fuit, vetus et noua, quae pofle-
rior eaque paullo fuauior, admixtis ionicis formis, in Sicilia potiffimum orta fuiíle aut
dominata videtur. conf. veterem "Theocriti fcholiaften, a 7Maiitario |. c. pag. 17. et alium
I. Theccr. idyll. in mea edit. pag. XLVII, excit. et quae in prolegg. ad Theocr. p. XXXII.
adnotaui. De dialecto denique communi, quae alias ἑλληνικὴ adpellatur, reétius et cura-
tius diflerit Pierfom praef. ad Moerin pag. XXVIL fq. et per τὸς κοινὰς intelligit, qui, atti-
carum elegantiarum minus fludiofi , vocabulis formisque vocabulorum, communiter receptis, |
communi fignificatione vtebantur, et per τὲς Ἕλληνας fcriptores, non, rudes ac paene barba-
ros, fedeos, qui ἑλληνικῶς, graece fcripferunt, nullis aut paucis vocabulis formisque voca-
bulorum, certae cuidam dialecto propriis, vfurpatis. — Grammatici tamen iam ante Chr. N. et
mox faeculo I et II. poft Chr. N. quum pleraque Atticorum vocabula a ceteris Graecis aut non
intelligerentur, aut certe iis efTent obfcura nec vfitata, ea per κοινοὶ ἑλληνικοὺ, vulgo Graecorum
tum temporis cognita, interpretanda putarunt. — Adde Sa/maf. comm. de Hellenifiica, part.T
ad primam et fecundam quaeft. et part. Il. cap. 1. Omnes autem, graeca lingua loquentes,
quod e variis gentibus conflati diuerfas regiones infulasque incolverunt, diucrfaque habue.
runt inflituta et diuerfa ortus, vitae, morum, educationis imperiique genera, diuerfatque
coeli terraeque naturam: faclum eft, vt, quod etiam inter gentes ciuitatesque et vero wr
bes Germaniae vbiuis fere cognofcitur, alia ciuitas in paucioribus vocabulis formisque illo-
rum, vel in pluribus aliam, nec raro peculiarem 'et τοσικὴν haberet loquendi ac modo foa-
vius, modo durius afperiusque aut latius pronuntiandi rationem formamque, immutatis
quoque aut corruptis vario modo litteris fyllabisue, aut mutata vocabulorum terminatione, -
vi atque fignificarione, aut fua, aliis incognita obfcuraque, adhiberet vocabula atque idio-
mata. Hinc ortae funt et nominantur linguae aut dialecti Macedonica, Syracufana, Cye
pria; "Theffalica, Lycaonica, Laconica aliaeque multae; quarum veftigia in paucis tantum:
monumentis aut hine inde per fcripta veterum auctorum fparfa, aut a fcholiaftis, grame
maticisque gr. ex. gr. ab Hfyck:o, qui multas τοπρκοὶς . (h. e. certis locorum finibus inclu-
[λ5.) gloilás citat et exponit, ab Zfpollouio Dy:colo in fragmento grammat. a Reizio Mait-
tairii libr. de dialectis gr. adiecto aliisque indicata explicitaque occurrunt. — Neque vero exe
fitit fcriptor, qui perpetuo pureque vfurparet vnam alteramque illarum in vllo libro. De
Laconica dialecto v. infra δ. XIV. et multa diligenter. collegit eruditeque explicuit alc |
aatr 2d "Theocriti Adoniaz. pag. 271. χα. 7Maredonitos formas a. multis Athenienfibus per
conluetudinem fuiffe recepras, prodit Zf/&enaeus pag. 122. qui, Μακεδονίζοντας, ait, οἷ!
“πολλὲς τῶν Δττικῶν dics τὴν ἐπιμιξίαν. — Diuerfas Jablon:ikii et GuAlingi de lingua ly-
caouica

' A
VoL TV. p. 522 ὃ 523 LINGVAE GRAECAE DIALECTI. Li. IV.c. XXXVII. 161

eaonica fententias fcriptaque iam in prolegg. ad introd. pag. 38. memoravi, vbi quoque
"Villojfonii (in prolegg. ad Homer. pag. 46. fq. not.) de dialecto ITzaconum et hodierna
Graecorum adnotatt. laudaui, Lingua autem graeca quum ab initio multas pertuliffet zu-
tationes, haud mirum eft, eam poft commixtionem Graecorum, cum peregrinis barbarisque
populis factam, ab origine fua, antiqua forma et prifca Atticorum potiflimum elegantia
valde aberraffe; multa accepiffe vocabula peregrina, et vltimis praecipue temporibus paene
mouam eíle faciam. Conf. Simon, Portii Grammatica linguae graecae vulgaris , praemiffa
"WFrerne gloffario mediae et infimae graecitatis, tom. I. pag. 19. Lugd. 1688. fol. inprimis 70.
JMich. Lonsii philolagiae batbaro graecae pars |. continens 1) meletema de origine, pro-
τοῖα et fatis L. Gr. tam veteris, quam hodiernae; 2) grammaticae barbaro- graecae fyn-
Opfn; 3) Gloffarii barbaro-graeci compendium. Parsll. exhibens :) introductionem ad
Ῥοείϊη barbaro-graecam; 2) Batrachomyomachiam Homeri, a Demetrio. Zeno *) in verfus
barbaro- graecos conuerfam , cum interpretatione latina et notis Martini Crufii : Differtat.
de verfione N. T. barbaro-graeca: 4) exercitationem de differentia L. Gr. veteris et nouae.
Noribergae et Altdorfii 1708. 4. Har. τς ι

ΤΙ. Iam fi quaeras, qua potiffimum in re dialedtus confiftat, vel ab alia diflinguatur,
refe quidem docuit Sa/mafíus, quo nemo melius et doclius de hoc argumento fcripfit,
in commentario de lingua Helleniflica, fingulis potius vocabulis, [horumue adfedtionibus]
quam integro filo orationis integrisque phrafibus dialedtos a fe inuicem fecerni ac feparari.
[P] Vnam enim rem diuerfis nominibus diuerfae dialecti vocant, vt quod Aeoles, Iones, Do-
τὸς πρόβατον, Atüci die. Vel vna eademque vox diuerfas res notat in diuerfis dialectis,
Vt ὠνέκαϑεν a longo tempore Yonibus, Atticis defuper. — Etiam diuerfo genere efferuntur
momina, vt Attici dicebant, τὴν φώμνον, τὸ τάριχος, Peloponnefii vov sagavcv, τὸν TÓ-
οίχον, quod notatum Sexto Empirico libr. contra Grammaticos, cap. 7. Attici contrahe-
bant j&, iro, ἐπλᾶῶτο et fimilia, quum Iones dicerent ἐδέετο, ἐπλέετο. δέω. Denique
fcriptio et pronuntiatio varia inprimis non paruam mutationem adfert, quae fere praeci-
pua diuerfiratis dialeclorum et degenerantium linguarum. origo εἴ, Dores πλατυξομεν-
Tes"), παχέα γλᾶσσα Cappadocum, vt eft apud PAloffraturs in vita Paufaniae, Sophi-
flae, pag. 590. — Atticis εὐωδίαν tribuit Socrates apud Xenoph. lib. 3. ὠπομνήμονευμ. — Vox
quippe ii:dem fuauis, no deflituta grauitate, lonibus mollis et foluta, Aeolibus afpera,
hinc vocibus modo additae litterae vel integrae etiam fyllabae, modo demtae vel traieclae
vel permutatae, atque hoc iam in initio, iam circa medium, iam in extremo, nec foluin
in verbis et nominibus rectis, fed et in cafibus verborum nominumque, et in particulis et
in quibuscumque partibus orationis: de quibus fingulis forte melius conflaret, fi aetatem
tulifeot T/eodori Gadaren/zr libi duo περὶ διαλέκτων ἐμοιότητος καὶ ὠποδεέξεως , quocum
meminit Suidas. !

HL. Quum

d) Zrni, Zacynthii, circa a. Ch. 1435. eleri, lia autem in eam pag. 636. fqq. et in praefat. de
|verfionem, politicis verfibus expreffam, edidit Mart. illa lingua quaedam acute. disputauit,
ICru/ius in '"Turco- Graecia pag. 273. fqq. et ex ea ; ; 3
Mich. Langius, ac doct cid cl. Hon adiecit e) Conf. loeum memerabilem ZLeocr, XV. 8$.
fuac edit. Hymnor, Homericor, p. i21. fqq. fcho- 5t 53: ibique fchol, Harl,

168 Lib. IV. c. XXXP' I. SCRIPTORES DEPERDITI. Vol-1V. p. 52300 524 ;

IIl. Quum iu fuis quique dialectis fcripferint optimi fcriptores; Jonica Herodotus,
Hippocrates, Democritus, Rlianus, Ctefias, Archilochus, Anacreon, et Aretaeus, medi-
cus: 4eolira Sappho, Corinna, Alcaeus: Zorica, Pindarus, Bacchylides, Simonides,
Theocritus, Bion, Ibycus, Callinus, Sophron, Archytas, "Timaeus Locrus, Ocellus Lu-
canus et Pythagoricorum plerique: —/4/f£ira denique dialecto. "Thucydides, Ariftophanes,
Plato, Xenophon, lfocrates, Demoflhenes, 'l'heophraflus aliique complures ^), quum,
inquam. fcriptores optimi fuis dialectis fcripferint, et alii poetae, exemplo Homeri, ex
variis dialectis voces mutuati fint: nemo non intelligit, neceíle fuiffe iilis intelligendis, |
idiotismos fingularum in peculiaribus lexicis adnotari. Praecipue vero Atticorum voces
phrafes veneresque et elegantiae a plurimis expofitae funt, in vfum etiam illorum, qui at-
tice fcribere, atque adeo, quaecumque auribus atticis non probarentur, in fcriptis fuis vitare
'optarent.

[P] IV. Neque vero huc referendi funt flatim omnes, qui ᾿Ατϑιίδος titulum fcriptis
fuis praefixerunt, vt /Zndrotio, Demur, flr, Hellanicus, Philochorus aliique a Stephano,
Harpocratione, Hefychio, aliis lauda'i, Neque enim iili Lexica attica concinnarunt; fed
hiftoriam atticam, etfi tenuiter admodum ieiuneque, atque ita, vt cito lectorem fatiarent,
vt de iis fcribit Dionyfiur. Halicarua(fenfis lib. Antiquit. Rom. primo cap. 7. Qnpaedam
etiam ᾿Ατϑίδες verfibus fcriptae erant, vt eg fioi illa, cuius meminit Paufanias in Roeo-
ticis, et(i ibidem innuit, eam iam fua aetate intercidiffe. — Ceterum ex iflius Dionyfii, no-
bilis fub Augufílo hiflorici criticique, familia prodiit. “εἶμεν Diomfiur, itidem Halicarnetg
feus, quem fub Hadriano foruitle et Atticiflam cognomento dictum, auctor nobis eft Sui-
das?) Hunc nempe illum ipfum eíle, fuadet ratio, cuius libros quinque 'Agzuzgv vos
μάτων, alphabeti ferie digeftos ^) laudat Pofiur in Bibliotheca, codice CLII. vbi iljos
Scymno cuidam infcriptos docet, diuerfo vtique ab antiquiore illo Scy mno, Chio, auctore
periegefeos, iambis defcriptae, ad Nicomedem, Bithyniae regem. — Addit antem Photius loco
iam dicto, Aelium illum. Dionyfium Lexici fui attici, | Scymno inleripti, duas editiones
jn lucem ediliffe, quarum altera, itidem quinque libris conflans, priorem fuppleuerit i
que fcriptorum adductis locupletius confirinauerit, quare optat, ab aliquo illas coninugi et
in vnum corpus ordinemque compingi; ita enim fore opus longe vtiliffimum. ογρησιμῶ-
τατος ὃ ὁ πόνος τοῖς τὲ ἀττικίζειν ἔχεσι φροντίδα. καὶ τοῖς τῶν ArTIMGY συγγρώμμας
σιν ἐνομιλέιν προαερξ μένοις. Ὅσαι τε γὰρ ἐπιχωριάζεσι λέξεις τοῖς Αϑηναίοις, ἐντεῦθεν.
ἕξιν ἐκμαϑῶν. καὶ éri ἄλλο ἰδιοτρόπως αὐτοῖς λέγεται, ὃ χωλεπὸν εὑρᾶν. Dionyfiu
ifle Atticifla non femel laudatur Euftrathio in Homerum, | et ad verfum gra. , Dionyli,, pe-
riegetae. Huius quoque eíTe putabat Meurfias, quod περὶ ὠκλίτων ῥηματων et ἐγκλιψο-
μένων λέξεων vulgatum eft ab Aldo Manutio in Volumiae eximio, quod iafciipfit ϑησαῦ-
pov, κέρας 'AuaAS es, κήπες Αδων δος A. 1496. Ceterum illius operis, Photio tanto»
topere laudati nihil, ad nos peruenit. Porro Gaíur in libro de fcriptis propriis meminit, |
fe compofuiffe τῶν παρὼ τοῖς Δττικοῖς συγγῥαφεῦσ, ὀνομάτων (βίβλες μή, liue diclio-

nd i
Pleniorem catalogum exhibuit ,Vaittaire in h) Cuius opus vt e bibliothecarum latebris in p. B.
introd. laudata. Zat/. cem proferri poflit, cum Pier/onio praef. ad Moer. «

g) Conf. fupra, cap. 31. libri IIT. δ. 20. vol.1V. eft optandum. Zar/.
p. 405. vol. IV. p.650. infra vol. VII. p. 42. Harl.

Mu

d

Vo. IV. p. 15} 59 DE VOCIBVS ATTICIS. . Lib.IP. c. XXXI. 169

. gum atticarum libros XLVIII. vt πολιτικῶν ὀνομούτων libros, ab eo fcriptos, omittam, de
« quibus infra fum dicturus. Verum teftatur idem Galenus in calce libri de. ordine libro-
rum. [] fuorum ad Eugenianum, fe neutiquam de vocibus atticis fcripfiffe, quod repre-
"hendendos effe crederet, qui minus attice fcribunt, quum praeflst in fermone, quam in
vita, foloecismum vel barbarismum committere; fed vt con(laret de vero fenfu vocum
apud veteres atticos fcriptores, quem recentiores interdum fusque deque habuiffent. Etiam
Dionyfius: Longinus ᾿Δττικῶν λέξεων ἐκδόσε:ς β΄. reliquit, vt Suidas auctor efl, et Luperti
Berylii ᾿Αττικαὶς λέξεις memorat idem Suidas *), vbi ait, Grammaticum hunc paulo ante
Claudii fecundi tempora vixiffe. —Citatur etiam. Lupercus, fed in aliis, opinor, fcripti
ab Euílathio ad Dionyfii, periegetae, v. 492. etStephano in Νήρικος. — Theodori Atticae glof-
Íae Athenaeo laudantur, eiusdem forte, quem Suidas [e: Eudoc. pag. 136.] Diodorum vo-
€at, et Alexandrinum patria, cognomine Z"alerium, (ub imp. Hadriano ᾿Αττικήν λέξιν
fcripfils teflatur. — Scripfit et ᾿Αττικῶν λέξεων συναγωγὴν κατοὶ sovyeiev. Valerius. Pollio,
itidem Alexandrinus, cuius epiflola ad Sotheridam laudatur a Clemente lib. VI. Stroma.
teon: Nifi forte Diodorus ille Valerius etiam Pollio vocabatur. — Epither/s, Nicaeni, (male
Θέρσις pro ᾿Εσιϑέρσης legitur apud Erotianum in Αμην.) voces atticas citat Stephanus
in Νίκαια. eiusdem, ni fallor, cuius mentio apud Flu'archum lib. de oraculorum defee
€lu pag. 280. edit. Aldinae, vbi ait, eum Aemiliani, rhetoris, patrem fuifle, vnde eum
yixiffe fub "Tiberio et recte et facile colligere potuit /oz/imr pag. 238. de fcriptoribus hift.
philofophicae, etfi, qva aucloritate fretus id adfirnet, nefcire le fatetur "Thomas de Pi-
nedo ad Steph. .. Etiam Vieandri , "Fhyatireni, (ia legendum pro "Theaterini apud Wowe-
fanum pag. 79. Folvmatbiae, et emendandum fphalma in Actis Eruditor. Lipf. A. XC.
pag. 441. vbi male. Zriffophonir | "Theaterini legitur pro. Nicandri. Thyctireni,) αττικοὶς
λέξεις laudat Athenaeus, quod opus pluribus libris conllitiffe difcas ex Harpocratione , qui
eiusdem duodeu'gelimuin ᾿Αττικῆς διαλέκτε in teftimonium citat voce ZgexAcQév. — Philc-
tionis, Aexoneuíis, (ex populo Atticae;) ᾿Αττικοὶς λέξεις fiue φωνὰς. ᾿Δττικο ὀνόματα,
᾿Αττικος γλώσσας idem citat Athenaeus, vnum, vt opinor, opus diuerfis, fed idem figni-
ficantibus, infigniens titulis. — Refpicit et Tryphon apud Ammonium in IIoyggoy *). Orio-
ii, Grammatici Alexandtini, συναγωγῇ Αττικῶν λέξεων, Suidae memorata, víus efl auctor
b magni

' 4) Add. Eudoc. pag. 282. fq. vbi pariter reli- «t in prolegom. pag. LXVIL - LXX. de eo agit.
qua eius fcripta indicantur. arl. Quando autem exiftimat, ab auctore etymologici
τ KR) Vid. vol. I. pag. 139. Diuerfus autem eft M. faepe ad verbum fuiffe defcriptum Philemonem;
Philemon, criticus, tempore.Alexandri, et P/ii/e- fecus fentit cl. Schneider in biblioth. philol. tom. II.
fi0n, auctor lexici inediti, (vid. fupra in vol. 1. part. Vl.. Gottingae 1774. pag. 520. fqq. vbi de
pag. 518.) Huius pofterioris Lexicom teclhnolo- Pbilemoue ciusque libro erudite et copiofe dispu-
gicum , ordine alphabetico dispofitum , velpotius tat. Primum enim oftendit ex Philemonis epi-
prima tantum pars de nominibus integra, cum ftola, illum vixiffe poit tempora imperatoris. Mar-
fecundae partis initio de vcrbis fupereft.in cod. ciani, et diuerfum effe a Páilemione, grammatico,
MMDCXVI. biblioth. publ. Paz;/. (v.cat. codd.Il. ac praeceptore iunioris Maximini apud Capitolin.
pag. 528.) Conftabatautem octo libris, fecundum — pag. 148. — Tum plura adfert loca Phrynichi,
9&o partes oret!onis pofitis, vt ex epiftola ad An- — Euftafhüi, fcholiaftarum Apollonii Rhodii atque
tiphanem nupcupatoriz, operi praefixa, liquido ad- — Pindart et Etymologici M. quae tota exícripfitgram-
paret; Meliorem obieruationum partem adtulit maticus ills, — Adde eumdem cl. ScAineider. in frag.
J'illoifon in notis ad Apollonii Lexicon homericum — mentis carmin. pindaricorum pag.lor. Zar.
Vcl. JT. Y

,

τὸ 74}. IV. c. ΧΧΧΥ͂Ι. SCRIPTORES DEPERDITI Vol. WW. p. 525 526

magni Erymologici. [v. lib. V. cap. 7. vol. VII. pag. 67. ed. vet.] — /nafzae quoque Berytii.
᾿Αττικαὶ λέξεις Suidae laudantur. — Pamphilum, de cuius Lexico plura dicta funt capite
fuperiore ^), etiam de vocibus atticis peculiari [I] opere egiffe, colligas ex Zdthenaei lib. XI.
pag. 494. vbi Pamphilus ἐν ᾿Ἄττικαις λέξεσιν citatur. dem libro XV. et Erotianus in vo-
cibus Αμην. Κνησέρης διοπῷ. riflophanir, Grammatici Byzantini, ᾿Αττικοὶς λέξεις me-
morat. Craletis, non philofophi "Thebani vel comici, fed quem Criticum et Homeri-
cum dictum effe Suidas refert "), illius, inquam, Cratetis librum quintum ᾿Αττικῆς δια-
λέκτε laudat Zffhenarus libto XL. pag. 497. — Demetrius quoque. 4xion Αττικοὶς λέξεις
coliegit, tefle fcholiafte Arifloph. ad Aves, et de Alexandrina dialecto, libro, quem me-
morat Athenaeus lib..9. fed et atticas voces collegere Paufamiar atque /renaeur, de quibus
adhuc pauca (ubiungam. Nam Pau/aniae quidem Lexicon pluribus verbis laudat. PAotius
cod. CLIII. teflatus "), plures etiam exhibuille voces, quam Aeii Dionyfii opus, etfi in
hoc teftimonia fcriptorum largius pleniusque adlata fuevnt,— Quis vero fuerit ille Pau/a-
miar, Lexici auctor, minus exploratum eife detur: nam vt verifimiliter id. referatur. ad
Caefareenfem | grammaticum ,' Aeliuni praeceptorem, cuius doctillimum opus σεριήγῆσις
ἑλλαϑος. (ludioforum manibus teritur, et de quo plura Philoflratus fecundo de Sophifta-
rum vitis: mirum tamen fit, in Atticis ne femel quidem eius meminiífe, et alios praee,
terea fuilf: hoc nomine certum eft, ex quibus Paufanias, Spartanus, Suidae celebratur, quem
inter alia fcripfitfe rcfert de fcflis Lacedaemoniorum. [et alium Paufaniam, Damafcenum,
diflinguit Holflen. v. fupra vol. V. pag. 307. not. a. et pag. 309. not. o.] Sed cuiuscumque :
demum Paufaniae 'Avzrixzc λέξεις confultas olim a fe teflantur Euflathius ad Homerum
non vno in loco, et auctor fcholiorum ad quartum Apollonii Rhodii, et fcholiafles ad
'Thucydidem lib 6. cap. 27. qui ᾿Αττικῶν ὀνομοτων συναγωγὴν adpellat. — Videtur etiam
idem opus refpicere, Paufaniam laudans, Euffathiur ad Dionyfii, periegetae, v. 525. De -
Irenaco ita Suidas, in Πάκχτος. Παάκατος ὁ Miv&xuoc , χρηματίσας καὶ Εἰρηναῖος: "Axe£av-
δοεὺς γοωμματικὸς » περὶ τῆς ᾿Αλεξανδρέων διωλέκτε ἢ περὶ ἑλληνισμϑ, βιβλία C. ἔπι δὲ
κατοὶ sorydov. Περὶ ᾿Δττικῆς συνηθείας τῆς ἐν Mies καὶ ποοσωδία,, βιβλία γ΄. ἔςι δὲ
κατοὶ φοιχᾶον. Περὶ ἰδιωμάτων τῆς ᾿Αττικῆς καὶ Δωρίδος διαλέκτε καὶ ἄλλα πολλώ:
ldem alibi: Εἰρηνάίος ὁ καὶ Πάκατος κληθεὶς τῇ ᾿ωμαίων διαλέκτῳ (idem enim fonant
haec duo nomina Graecis /renaeur et Latinis Pacctur) μαϑητὴς Ἡλιοδώρε τῷ peTQix&,
(cuius meminere H-phaeflio, Prifeianus, Rufinus et alii,) Γραμματικὸς "AAe£ovdesus, —
πεοὶ τῆς Αϑηναίων προπομπίας. περὶ τῆς ᾿Αλεξανδοέων διαλέκτε, ὅτι ἐξὶν ἐκ τῆς Ατϑές,
δος. βιβλία C. ᾿Αττικῶν ὀνομάτων βιβλία γ΄. ᾿Αττικῆς συνηϑείας τῆς ἐν λέξερ [IU] καὶ.
προσῳδία xaTa Ξοιχᾶον βιβλία γ. Κανόνας ἑλληνισμὲ βιβλίον a. περὶ ᾿Αττικισμὰ [D
βλίον ὁ καὶ ἄλλα πολλά. Huc patet, falli virum eruditiilimum, fiue potius aliud agens
tem ferpfife, quum iu difertatione de Criticis, Harpocrationi adiecta, tamquam duos
diflinctos a f- fcriptores commemorat Pacatum et Irenoeum, aliis quoque, vt fit, hanc
eius halluciuationem | imitantibus. Frequentius tamen a graecis fcriptoribus laudatur fub
nomine

ἢ Add. Eudoc. pag. 359. Harl. i

m) Vide (upra, vol 1. pag. sog. vbi quoque de Demetrio Ixione agitur. infra ὁ, XVII, Zarl.
4) Vid, infra, vol. IX. pag. 419. Harl,

Vo!. IV. p. 526 ET MOERIS DE VOC. ATTICIS. Lib. IV. c. XXXFE IL. ται

nomine /remae, quam latino ZMinucii Paroti, wt a Sorrafe, qui ex Trenaei /fifirifla non-
mulla profert de voce ὑπόφασις lib.3. Hiflor. ecclef. cap. 7. Εἰρηναΐος δὲ ὁ Γραμματικὸς
ἐν τῷ κατοὶ φοιχέϊν ATTMus ^) καὶ βάρβαρον ἀποκαλέ; τὴν λέξιν. μὴ δὲ yote παροὶ
τίσ, τῶν παλαιῶν εἰρῆσθαι. Εἰ δὲ πϑ καὶ ηἴρήται μὴ ταῦτα σημαίνειν ἐφ᾽ ὧν vov Tre Qat-
λαμβάνεται. Παρὰ μὲν γὰρ EoQoxAet ἐν Φοίνικι ἐνέδραν σημαίνειν. (conf. Ier. XXIIIL 18.
22. vbi LXX. interpretes vocem o2, quae confilium lonat, vertunt ὑπόφξημα et ὑπότασιν,
quod pridem notatum Pe/auio pag. 320. dogm. "Theol. de "'rinitate.) παροὶ δὲ Μενάνδρῳ τοὶ
καρυκευματα- ὡς ἐξ τις λέγοι τὴν ἐν τῷ πίθῳ τῷ οἶνε τρύγα ὑπόξασιν. — Etiam ab Etymolo-
gict Magni auctore citatur Εἰρηνοῖος ὁ Αττικισὴς in voce κομψὸς 5) et ὑπηρέσιον. — Eiusdem
περὶ τῆς ᾿Αλεξανδρέων διαλέκτα adducit in Πυδαρίζειν.. lrena:um in primo Apollonii,
hoc efl, in fcholiis ad librum primum eius poé&'ae, laudat vetus ad Apollonii Argonautica
Ícholiafles, Fabr. Citatur quoque a fcholiafle ad Ariflophauis Vefpas v. 895. — In fcholio
ad iusiurandum Hippocratis, a Meibomio edito, 'PivOoe ἐν τὼ περὶ τῆς ἀττικῆς συνηθείας,
addito eius fragmento, citatur, vbi vero Koem. in praef. ad Gregor. Corinth. de dialcétis
pag. XVIII, corrigit cum Ruhnkenio Εἰρηνοῖος. Harl.

V. [Fabriciur cum in hoc capite, tum inprimis libr. V. e. 38. CLVII. vol. IX. p. 420. Íq.
εἰ priore quidem loco, Moerid.r libro nondum edito, pauca eaque haud fatis adcurate ex-
plicita, pofleriore autem loco, Hudfoni edit'one vfus, quaedam paullo ccitiora de MOE-
RIDE prodiderat. Enimuero quum maxime nouiffimus editor, Pferfonigr, in praefatione
multo vberius.doctiusque de AMoeride eiusque libello disputaífet: fatius effe duxi, vt ea,
quae Fabricius vtroque loco pofucrat, hic coniuncta aliisque obferuationibus, praecipue ex
Pierfonii pracfatione petitis, aliquantum auéliora 'exhiberem. De nomine et vero de aetate
Moeridis atque de infcriptione libelli, quem is reliquit, f. Lexici affici, diuerfo modo dis-
puratum eft a viris doctis. — Quae igitur hic dicenda videantur, paucis comprehendam.
Δ Saxio in Onom. I. pag. 335. vocatur Zfeliws Moeris Zftticiffa et aetas illius, duce quo-
dammodo Henr. Cannegietero ia epifl. ad Pierfon. huius editioni pag. ΧΕΙ. infera, (in
qua tamen nomen 74i JMorridor non inueni,) per coniecturam refertur ad exitum fae-
€uli fecundi poft Chr. nat. Eudfou quidem poft Phrynichi tempora eum floruiffe autu-
mauit, quod is a Moeride citaretur in Ἰσοτελής. Eninmuero is locus, qui etiam exfulauit
ab optimis membranis Coilinianis, Moeridi inuito a librariis eft intrufus, ipfeque Moeris,
fi non antiquior, certe non multo poflerior Phrynicho, et Aelii Diony(ii, qui fub Hadriano
floruiffe dicitur, aequalis, haud vanis rationibus adduélis, effe videtur Pierf n. pag. XV.
dMoirir autem recle adpellatur in codd. Coislin. et Parif. quondam regio. Famdem fcri.
p'uram PAofíns in bibl. et codd. exhibent, quos ecoluerunt atque citarunt Stephanus le
Moyne noris ad varia facra pag. 479. tom. II. (vbi tamen operarum tarditate editum efl /Hae-
| fis.) Salmafiss de helleniflica pag. 46. fq. Víferius, Valefius, Cangius, et Labbeus bibl.
| noy. M3St. pag. 105. (sbi tamen operarum errore viriofe fcriptum eft /Moenir.) | Contra in
Ya codd.

"SRL

4 jy
0) Küller ad. Suid. tom. II. pag. 29. coniicit, p) In hoc loco Iren. non folum vocatur Zfttici-
|lexicon lrenaei, ab Socrate Αττικισῆς infcriptum, fia; fed citatur quoque ἐν τῷ x σοιχέῳ. Ergo
.| haud.diucrfum effe ab opere, quod aSuida dicitur opus illud pluribus conftitit libris, quam, vt Sui-
»

Arzux)s cuvySe«s τῆς i» λέξα κι προσῳδ εἰς, Harl. das fcripfit , tribus. arl.

4. — Lib. IV. c. XXXPVT. MOERIS ATTICISTA

codl. Veneto et Vindobon. vnde defluxere Voffianus et Pricaeanus, nominatur Enmoerider,
atque fic aut. Zumozrir adpellatur ἃ Colomefío Obff. facr. pag. 186. et Ex. Spanhemio ad
Arifloph. Plut. v. 12. 546. sgt. et de V. ac PR. numismatum. — Atque, fi coniecturae locum
dare licet, forfan in codice, vnde memorati codd. manarunt, initio gloffarum aliquis mi-
nus diftiacte minus fcite adfcripferat εὖ Μοῖρις, beue Moerir: Quod librarius male iatel-
lectum mutauit in nomen proprium Füjcigis. In codice Antonii Fparchi apud Sreph. ἰδ.
JMojue tom. I. vatr. facr. pag. 529. et 71nfehmum Bandurium pag. 886. ad antiquitates CPol.
dicitur Meris Ztric βα, Μοίριδος ᾿Αττικιτ "ATTIkOY καὶ Ἑλλήνων κατοὶ Scry eov. in cod.
Coisl. eft. fimpliciter Μοίριδος ᾿Αττικιξξ. eam in cod. Veneto CCCCLXXXVI. recentiffimo

Εὐμοίριδος "Avrixis8 1. Sed apud Photium cod. CLV. pag. i71. titulus libri eft, non co-

gnomen f-riptoris, Μοίριδος ᾿Αττικιτής. Similiter Moeridis Zfitiriffam vocat IManfJac. diff.

crit. in Harpocrat, Qui tiralus, fi MSSti addicerent, non displicuit Pierfon. praef. p. XVI.

Atque Salinaffur ad Tertuliiani palum pag. 411. Moerin Zf/fziffam citat περὶ Ἑλλανιχῶν

καὶ Αττικὼν λέξεων. Sic et Plin. excreitt, pag. 925. A. de discrimine et communium di-

ctionum, ib. pig. 922. A. Lexicon. pag. 12u.. Z/uifos, Antonii Eparchi librum fequutus,

titulum fecit: Μοίριδος ᾿Αττικιτξ λέξεις Αττικῶν καὶ Ἑλλήνων. (leid. Ἑλληνικῶν.) κατοῦ
Seryécv" aquo, fine codicum acctoritate, discedere no'uit Pierfons attamen fufpicatur,

libzil: inferiptionem olim fuiife: Μοίριδος, fiue Μοίριδες ᾿Αττικιςβ, λέξεις 'Αττιχα. ΔΕ
ticae eiim, ait Pierfon, dictiones hic explicantur per communes et vulgo Graecorum re? —
ceptas. Similia opufcula, codem fere titnlo, faüerunt Philemonis, Arillophanis Gramma-
tici, Luperci Berytii, Ae!ii Dionyfii, Pollionis Alexandrini, Mnafeae Berytii aliorumque;
quorum fragm:nta apud Hefychium, Suidam, Erotianum, | Fuflathium confervata funt; '
conf. /M»uffar. dif. crit. pag. 563. fqq. — Moeridos autem, vt Fabricius fcripfit, inflitutum
eft, adnorare et iater fe cousferre voce. quibus Attici et quibus Graeci in aliis dialechis, -
maxime illa xong. vtebantur: interdum notat et κοινὸν vulgi, illudque diuerfum facit nom
modo ab attico, fed etam ἑλληνικῷ.» vt in Ἐξίλλεν. Εὐφήμει, Κάϑησο. Λήμμα. Oldizav,.
Οἵσε, Σιχέατον. luterdum, quod commune cil pluribus dialectis vt vocem Διωκαϑεν come
munem eile Doribus et Ionibus. Efl etiam, vbi ἀτϑ θα πρώτην καὶ δευτέραν di(linguit,

vt in Πλυνᾶς, κατα τὴν πρώτην "ArOide' KvaQés κατοὶ τὴν δεύτεραν ᾿Ατϑίδα. Enim

vcro de hisce rebus et dialectorum discrimine ac diuerfitate multo accuratius et diligen- -
tius difleruir, et omnem quaeflionem, quae κοινοὶ fiue ἑλληνικα vocc. a grammaticis ad. -
pellata fint, intelligenrer expofuit Pierfom. in pracfat. pag. XXVI. fqq. atque fupra iam ad-
tigmus. Moeridis autem Lbellus, quamquam plures illius exflant codd. in bibliothecis, -
et plures viri docli eos aur euoluerant et laudarant loca ex illis; aut eorum apographa |
compararant fibi, vt Salmafius, Pricacas, Bullaldus, Mauffacus, Valefius, Víferius, Voffii,
Spanhem us, Menagius, Du Cange, Colomefi:s, Le Moyne, Küflerus, alii: hoc tamen
faeculo po? multorum conamina demum integer lucem adípexit. Quos codires MSStos
Pierfonius in praef. aut copiofius dcferipfit, hi funt: | quorum pleniorem notitiam fi quis.
cupit, illam i» confulat quaefo pra.f. /^eme/um cod. in bibl. D. Marci iam fupra laudauis |
mus, Jatianu! col. n.-moratur a Pá. Jac. Mouffaco dii. crit. ad Harpocrat. pag. 364«.

(393..

4) Sic citatur a /"il'oifon. in anecd. gr. tom. IT. pag. 79. in catalogo autem codd, gr, bibl. D. Mar-
οἱ pag. 255. tantum. Eunoeridis libelius ae vocibus ailicis, k

^

MOERIDIS CODD, ET EDITIONES. 7 17... XXXV I. τῇ

(393. nou. ed.) Ex cod. /"indobosem/fí Moerin manu fva deferipferat Prieaeus, ex cuius
- fchedis fumferzt fibi Harbinus apographum, atque hoc vfus eft Hudfonus. — Ex eodem Pri-
caei codice If. Voffii liber, qui nunc in bibliotheca Leidenfi. adferuatur, defcriptus εἴς vide-
tur. Ad fidemn cod. Vindobonenfis expreflum Ez. Spanhemius babuit exemplum. — Melior
illis eft codex, recens quidem, at e bono cod. deriuatus, bibl. publ. Parifisat, quo vte-
bantur Salmafius, Menagius, Du Cange aliique, et quem denuo contulit Stocber. Parifini
cod. apographum fuiife videtur codex, quem fuum laudat Steph. [e Moyae varr. facr. p. 419.
fed integritate et bonitate omnes fuperat cod. Coirlimianur, aec. X. fcriptus"). Ex hoc
ecd. quem Sallierius faepius infpexit, et Stocberus denuo excuffit, Montfaucon in bibl. Coisl.
pag- 485. fqq. fpecimen dedit, at multa vitiofiffime expieiliffe dicitur. Is codex, qui vbi-
que fere ipfam Moeridis manum exhibet, non modo multa vocc. rariora et plane gloffe-
matica conferuauit, in aliis neglecta; fed etiam folus non fenlit manum interpolatricem.
Namque in illuin codicem, vnde Parifinus, Vindobonenfis praecipue aliique fluxere, homo
flulte feduius multa intulit ex Phrynichi adparatu fophiflico, ex "Timaci lexico platonico,
ex exico quodam rárforico, (quod in eodem codice Sangermanenfi, quo Moeris conti-
netur, et quod edidit /cntfaszon in bibl. Coislin. p. 491. fqq. ex Suida, Hefychio aliisque
lexicographis et grammaticis. Vid. Pierfom. praef. pag. X et XVII. fq. qui illa ornnia, pro
Ípuriis habenda, aílerifco, νοϑείας figno, in fua editione diflinxit. — Plures autem viri docti
olan vel:confilium Moeridis publicandi ceperant, vt, Martinus Brunnerus, Io. Colum-
bus, Küílerus, Duckerus, Claud. Sallierius, Higtius, vel nouam editionem promiferant
et ipfi parare inceperant, vt Elias Stoeberus, Argentoratenfis , qui fpecimen nouae Moeri-
dis, Thomae Magi(lri aliorumque editionis fpecimen a. 1751. emilit, et antea Ju/. Carolur
Scálaegrris, qui confpeclum editionis Moeridis Atticiflae Hamburgi 1734. praelo exire iuf-
fit. Sed nullus corum rem ad exitum perduxit; Schligeri autem confpcctum Pierfon fub-
iunxit pracfationi fuae editionis et de eorum con(ílio fludioque copiofe diíleruit. Primus
vero qui reuera Mocridis libellum formulis typographicis ex apographo Pricaeano defcri-
bendum curaret et illuflraret, fuit Jo. Hud/on.

— . JMoeris Zitirifía de voribur attitir et. Hellenitir. Gregor. Martinus de graecarum litte-
rarum pronuntiatione. — Oxon. e theatro Sheldon. 1712. 8. *). Conf. Acta erud. Lipf. fup-
plem. tom. VI. fect. II a. 1717. pag. 49. fq. Malo tamen confilio, vt ledres quaerendi
labore fcilicet leuaret, fedem vocum. mvtauit, et has fecundum litterarum ordinem d:fpo-
fuit aliaque, partim deprauatis fchedis vfus, partim mutationibus temere falis, commifit,
quae Pierfon;o (praef. pag. XiX. fq.) minus probarentur.

Hudfoni exemplum recudi fecit, iuncto Timari Lexico platonico ex recenfione Ruhn.

kenii, fuisque additis obferuatt. Jo. Frid. Fifthwr, Lip(iae 1750. 8. conf. noua acta 2
Y 3 "o .Lipl.

.$) Hinc, quum ille cod. faec. X. effet exara- — Magiftri aetatem id in recentioribus codd. a gram
us, Thomas autem Magifter faeculo XIV. proba- maticis forfan fieri potuit.

Wliter vixiffet, δ δι ον pag. 20. pracf. reiicit Io. 5) In catal. bibi. Barman HI. in catal. codd.
"E Fifcheri fufpicionem, Moerin e Thoma Ma- etc. pag. 44. nr. 3781. occurrit Moeris “ἐπα
fro a recentioribus grammaticis quibusdam in graece, (ine anno et loco edit, cum MSS. «ol-
acis locup.etatum efle. Enimuero pofl Thomae latus, ͵ ;

14 110. 170... XXXV I. |. SCRIPTORES IN MOER. CITT.

Lipf. 1758. M. Maio. pag. 255. fqq. — Fauflis auibus fucceffit Pierfom, qui non folum de
Moeride, f.d etiam in nots eruditis de ipfis litteris. multisque, quorum loca corrupta fe-
liciter fanauit, auctoribus gr. optime meruit. Inícriptio autem libri haec eft:

Μοίριδος ᾿Αττικισξ λέξεις ᾿Αττικῶν καὶ Ἑλλήνων κατοὸ ςοίχῶον. Motridir Attici-
fae Lexicon atticun, cum 1o. Hudfomi, Steph. Bergleri, Claud. Sallierii aliorumque πο-
εἰς. Secundum ordinem MSStorwum reflituit , emendauit , animaduerff. illuffranit Io. Pierfo-
nur. “ει. Αἰλία Ἡρωδιανθ Φιλέταιρος. “εἰ Herodiani. Philaeterus & SS. nunc primum
editur: itum. eiuidem fragmentum e MSS. emendatius atque. au&hiur. — Lugd. Bat. 1759. m.g.
Primum verborum ordinem ex cod. Coislin. pracflanriffimo et Voffiano reflituit. "Tum
opibus, a Sallierio, Schlaegero, Stoebero, Bernardo, Berglero, lac. Gronouio, aliisque,
quos in praef. laudauit, collectis, bene vfus, Moeridis textum verbaque a moltis vitiis glof-
fisque, a mala manu infertis, purgauit eruditeque explicuit atque illuftrauit.

Nomen vero Moeridis non inauditum fuit in antiquitate, Non obfcurum, ait Fabri-
cius, /Morridir, antiqui(fimi Aegypti regis, nomen vel ex Herodoti Futerpe, et JMozridir;
quem procuratorem Virgilii fuifle narrat Seruius ad Eclogam IX. — Pierfon autem in praef.
pag. Xlll. fq. duo alios /Moerides obferuauit; alterum apud fcholiaflam Apolloaii Rhodii
ad lib. II. v. 789. qui, Mygdonas ab Hercule debellatos fuiffe tradidit, alterum in Stra-
tonis epigr. A Moeride autem terminatione tantum differunt, (vt idem animaduertit)) Moe«-
reas, Moerichus et Moerus apud Hefychium fab. CCLVII. | !

Subiungam indissm au&iorum, a Motride citatorum, ex editione Picrfonii.

Ari(loteles ἐν τῇ Λακεδαιμονίων zroMreio Herodotus 186. 249.
398. Homerus 33. 136. 176. 285.

Ariftophanes 155. 201. 252. 546. 385. 419. Hyperides T
ἐν Βαϊβυλωνίοις 190. Jfaeus 125.

Antiphon pag. 254. Hermippus 348.

Βατροίχοις 165, Phrynichus 199.-
Θεσμοφοριαζέσαις 301. Plato 92. 95. 224. 321. 417.
" Aveis gir . 29. ἐν Θεαιτήτῳ : 128. ἢ
Νεφέλαις 363. Ἱππία 129..
"Opuriw 55. 109. 241. 242. Ἱππία ἐλώττον; 425.
Πελαογοῖς 92. Νόμοις 137. 149. 351.
Πολυείδῳ 286. Νόμων e. 167. 406.
Comicus 418. Νόμαν β΄. 171.
Demoflhenes 95. 256. Νόμων 9. 126.
iy τῷ κατὰ Δριφογείτονος 185. Πολιτείῳ f. Πολιτικοῖς 191.
τῷ κατοὸ Media 203. Πολιτικῶν y. 120. 2ο6.
φιλιππικοῖς 10. 144. Πρωταγόρο; 411.
Eobulus 188. Συμποσίω : 422.
Eupo!is ἐν Αἰξὶν 70. Φαίδρῳ 125.

iy Πόλεσιν 250. Φαίδων; 164, |
Plato, | |

4

Vel. IV. y. 528 PHRYNICHVS Lib. IV. c. XXXIV. τς
Plato, comicus 43. Xenophon 116. 132. 149. 264.
ἐν Exrudige 21, ἐν τῇ Ava ces 19-
Theopompus 224. ᾿Απομνημονεύμασιν 15ῖ.
Thucydides 20. 26, 86. 114. 130. 132. 143. Παιδείας [2 316.
144. 162. 254. 256. 266. 299. 319. 332, Ὑπομνήμιασι. 164,

ἐν «. 48. Harl.

VI, Inter eos, qui iam publice editi exflant, antiquiflimus efft PHRYNICHVS Arabius,
Sophifla Bithynus, M. Antonino et Commodo, cius filio, imperante clarus, cuius ἐκλογὴν
Ἀττικῶν ῥημάτων καὶ ὀνομώτων Corneliano infcriptam habemus ^. In Catalogo MStorum
Bibl. Baroccianae fol. 9. male excufum eft Phrynichur ad Cornelianum de vocalibur ab vfu
remotis: legendum de vocibur.. Hunc porro Cornelianum, rhetorem, et imperatorum, Antonini
tt Veri vel Commodi, ab epiflolis *) fuiffe, docet Fhrynichus'in βασιλίσσω *), et in Tux
πρόσωπα. vbi laudat eum tamquam καθαρὸν καὶ ἀφχιοῖον Ῥήτορα, καὶ μόνον μετώ "y
ἐκεῖνος, τὲς ὠμφὶ Δημοσθένην λέγω, ἐπανώγοντα εἰς τὸ ἀρχαῶον σχῆμα καὶ δόκιμον τὴν
grece. Nunnefio minus ver(imiliter idem fuiffe videtur cum Zftidio (iue Zfttiliano Cor-
wliano, Syriae praefecto, quem a Vologefo fugatum refert Iulius Capitolinus in Marci
Antonini vita cap. 8.

[Codd. notitiam praemittam. In bibl. publ. Pirif. fecundum catal. codd. Phrynichi
ecloge eft in codd. MXLV. MMDCL. cum ZHrodiani fragm. de eodem argumento, et eclo-
garum compendium in cod. MMDCCCCLXXXVI. nr.14. ἤιει in bibl. D. Marci in
οὐ. CCCCLXXXVI. Phryn. liber de vocibus atticis, τες cat. pag. 255. adde //illoifom in.
anecd. gr. IT. pag. 79. — — In Zrfzmüi, archiepifcopi Monembafiae, violar. compofitione
Cin cod. XXVI. plut. 4. bibl. Mediceae Flor.) funt ex PArynicho quodam, (plures enim
mlit aetas Phrynichos, v. fupra, vol.lM. pag. 316. fq.) περὶ ἡσυχίας excerpta, tcfle Bam.
lin. cat, tom. I. pag. 549. Cod. Harorr. (nr. 16. pag. 9. catal. codd. gr. Angliae etc.) iam
"abric. memorauit. In bibl. Heidelbergenft , (tefle Sylburgio, cat. nr. 132. et 243.) fverunt
jnondam codices Phryn. nominum atticorum. — Calliergus vfus efl codice non malo; fed
ninus locupleti; locupletiore zutem, at minus diligenter fcripto, Nunnefius. v. de Paw.
raef. qui füfpicatur, et ea, quae Calliergus, et ea, quae Nunnefius dedit, effe ex inte-
ΤῸ opere excerpta, quae vel parcius fuiffent defcripta, vel copiofius. Hari.

Primus illam Phrynichi συλλογὴν publici juris fecit Zachariar Calliergur, Cretenfis,
omae À. 1517. ") quem fequutus £ramifzur Zf/ulanur Léxico fuo illam fubiecit vna cum
"Thoma

v) Pag. i12. ed. Corn, de Paw. cuius not. con-

f) Conf. de Phrynicho P/iotii bibl. cod. CLVIII.
fr. Harl.

uidae Lex. h. v. tom. HII. pag. 637. ibique Kii-

tr, &Eudociam (quas repetiit Suidae verba,)
w. 424. P. I. Nunnefium praef. ad fuam edit.
recufam in ed. Corn. de Paw, 7i/[»&iont hift,
εξ Emper. tom. !J. pag 450. Hari.

w) ita reddo vocem ἐπιτολέα. cum Nunnefio,
fi Azathiae εἰ aliis tebellarium notat, fiue yexa-
«rof opoy γ vt veteres gramuiatici interpretantur,

10) 1n 8. Calliergi edit, cum "Thoma Maziftro,
huius anni memorant quoque Maitatre. A, TT. II,
p.398. aliique. At Zaiabera rr in Zuxerl. Nach-
richt. I. pag. 416. ex «catal. bibl. Parif, bell. lettr.
tom. 1, pag.20. citat ediuonem fine anni nota.
Harl.

126. Lib. IV, c. XXXV I. PHRYNICHI EDITIONES Vol: 1V. p. 5280520.

'Thoma Magiflro, Mofchopulo, Ammonio aliisque, ap. Aldum Venetiis, 1524. in folio. |
Hinc Michael Faftofanus. excudit Parifiis Ao. 1532. in octauo cum ER "Thoma Magi-
flro et Mofchopulo, Aclianique et. Orbicii de vocabulis militaribus fiue tacticis.. In. his
editionibus litterarum ordine procedit Phrynichi collectio, in nullos libros diflinguitur,
neque verfionem latinam adiunclam habet, minusque plena eft et perfecta; neque in ea
occurrunt, quae ex Phrynicho producit Stephanus ἐθνικογροίῷος in voce ᾿Αϑῆναι. fiue ex
Phrynicho ipfo adhuc i integro fiue ex Stephano [t] repetit Mofchopulus: o δὲ Φρύνιχος
ονώττικον Qiu eve τὴν φωνὴν καὶ ϑαυμάζε; πῶς ὁ Φερεκράτης ᾿Αττικώτατος ὧν, χιοῆ-

ται. Longe pleniorem deinde editionem ex MSto codice dedit Petru: Johanner INunnes
fur, quamuis nec in illa loci, a Stephano memorati , vefligium adpareat. | Suidas autem,
opus Phrynichi memorans, ait, eum ᾿Αττικιξὴν fiue περὶ ᾿Αττικῶν ὀνομάτων libros duos
confczipfiffe ; certe in editis Suidae codicibus [et Eudocia] binarius tantum librorum Phry-
nichi numerus exflat, quum in MSto Phrynichi, quod Nunnefius fequutus eft, diflin&um -
fuerit in libros tres; tertio tamen libro non integro, fed exigua tantum illius. parte foper-
flite. Neque vero in Nunnefii exemplari verba, vt in prioribus difpofita funt κατοὺ sors
xcv, fed promifcue, nullo litterarum ordine feruato. — Addidit porro non latinam mmodo.
verfionem Nunnefius; fed notas quoque eruditas, Phrynichumque, ita a fe ornatum, flrenae.
loco obtulit Andreae Schotto Ao. 1586. Inde peruenit in maous viri optimi Dauidis Hot-
fihelii, qui notis fuis doctilfimis adiunctis cum locuplete verborum. anctorumque, quos
Jaudat Psy cBus vel carpit, indice in lucem emifit Auguflae Vindelicorum Ao. 1601. 4«
HERODIANI quoque, de quo iufra in Grammaticis dicturus fum, fragmentum de atticis.
vocibus graece et latine fubieclum legere eft pag. 84. ad 93. Fabr. Conf. Zap/i Augse
burgs Buchdrucker- Gefchichte, tom. I. pag. 194 et 197. Nouiflima efl editio: Párgnicht
eclogae nominum et verborum atticorum , cum verfione latina Pergi Joan. Nunnefii et eius-
dem ac Dav. Hoefthelii notis: vt et notis /ofzphi Scaligeri in Phrynichum et Nunnefii πος
tas, curante 7o, Corm. de Paw, qui notas quoque fuas addidit, —"Lraiecti ad Rhen. 1739. 4.
acc. quoque Herodiani fragmentum. Paw edit. Calliergi cum ed. Nunnefii contulit, et omnem, |
vti. ait, diuerfitatem exacte notauit. In longa praefatione Doruillii vangum criticam ii ina-
nes Corn, Pauonis paleas, (Amllel. 1737. 8.) pari infectand: fludio et more fuo p«tulanti
excuffit et iactitauit in aduerfarium: doctas tamen obff. adfperfas effe fcurrilibus dictis , baud
erit inficiandum. arl.

"

ΝΠ. Ceterum paullo audacius fubinde nec fine aculeo οἱ νότως ᾿Αττικίζοντες a Phry-
nicho perflriaguntur, et, quandocunque vel poétae comicique noui vel philofophi vel alii
recentiores infolenti aliquó verbo vfi funt, eos fpernere ac relinquere, e contrario cum
antiquis. potius et σολιτικοῖς loqui iubet. ta enim vocare gcnuinos Atticos Phrynicho in
vfu politum efl. Oratores praecipue illos, ciuilem et robuílam eloquentiam lloreatium
Athenarum temporibus fectatos, quales fuere Demoflhencs et Aeíchines, qui, πολιτικὸν.
ἀτκῶντες Acycv, rempublicam fua dicendi facultáte perculerunt. ΑΝ qu:deam lib. 3.
in Epilem. Hippocratis πολιτικοὶ ὀνόματα funt voces συνηθέταται et vulgatis vfus,

x) Vide 7 αἱεῖ, ad Harpocrationem, εξ quae viri docti notant ad Lonsinum, pag. 4. edita
cobi "Toll. Ariftidem lib. 1. τεχνῶν ῥητορικῶν, qui eft περὶ Aoys πολιτικξ,

Vol. IV. p. 5:0 Ὁ 53t DE VOCIBVS ATTICIS, Lib. IV.c. XXXVII. m

fenfu ipfe fcripfit libros tres τῶν παρ Εὐπολίδι», libros quinque τῶν παρ ᾿Αριτοφαίνῃ et
bros duos τῶν παρὼ Κρατίνῳ πολιτικῶν ὀνομάτων, vt refert in libro de fcripus propriis,
quod (e alii, mirus recte, ni fallor, acceperunt de verbis forznfibus. — Sed Phrynichus
πολιτικς Oppon't ἰδιώταις €t ψευδαττικοῖς et quibuscumque ron puce attice loquentibus.
Hinc, tametí! alia Graecorum dialectus vocem aliquam admittat, fi tamen ab τῶν δοκίμων,
elafficorum et genninorum Atticorum vfu remota fit, continuo decidi illud fuum £ Qeer-
τὶς ἱπποκλείδῃ. Neque maximis viris parcit, vt, (i quis Phrymchum legat, iam faci
eredat Sextum Empiricum non ab re fuccenfere Grammaticis, ridereque, μηδὲ δύο σγ:
δὸν ῥήματα δεξιῶς ἐξθειν δ γωμένες . ϑέλοντας ἕχαξον τῶν μέγα δυνηϑέντ. των ἐν εὐῷρα
4x καὶ ἑλληνισμῷ παλαιῶν, καϑάπερ Θεκυδίδην. Πλώτωνα., Δημεσϑένην, ὡς βαάρίβαρε
ἐλέγχειν. Sed vicillim Phrynichus reprehenfus eft a Thoma Magiflio in collectione vc
€um Atticarum, de qua mox dicemus: Nunnefius praeterea et Hocfchelius praecipue ir
motis ad Phrynichum hoc negotii fibi dederunt, vt voces ab illo reiectas bonorum fcripto-
rum auctoritate tuerentur. ld quod iam pridem fingu/ari opere feciffe videtur Orur, Gram-
ma:icus Alexand:inus, inter cuius fcripta Suidas refert librum aduerfus Phrynichum κατὰ
φοίχεῖον. Ab Thomae quidem cenfuris Nunnefius interdum. Pbrynichum d«fendit, Hoe-
fcheiius contra Phrynicho faepe etiam Noui T«efl. et LXX. interpretum fcriptorumque ec.
clefiaflicorum vfum obicit, recte arbitratus, horum dictiones non ita protritas effe, vt
quidam opinantur, etfi Salma(ius, qim fuccincns, non minus in facris fcriptoribus,
quam in nouis Comicis graecis multas voces idioticas et e triuio petitas agnofcit lib. de
Helleniflica. E contrario Franzifiws ἤσαν in libro. elegantiffmo. de ludicra dictione
pag.ior. Phiynichur, inquit, a Toma Mogifiro, tritico et colleBore atticorum vocum, de.
prehenfus in multis ac magnis erroribur, et a lof pho. Scaligero ob illam ipfam. Menandri re-
prehenfionem. et tenfurcy inprobatur, Phrynichus, inquit, Menandrum malum auctorem
Atticismi ele dicit, cui nos non credimus, et Menandrum pius in atricismo vidiffe, quam
Phrynichrm, certo fcimos. — ZIn/maduerti ego certe, ab eo male negari , σύγνρισιν d pro
bati vocem , quami Diosvfius quidem Halicarnoffeur, haud ipnarur, opinor, brnitatir verbo-
rum, in illa fua comp'a"atione Piatonir εἰ Demofihenis feepius eademque. fententia. vfurpet.
a sdcun famen non optimis femper vocibus vfum, fcd interdum de induflria vulga-
"e$ et idioticas aut σφοῦρα κωμικεὶς. νῖ Eollux vocat, in dramata fua recepiffe, «colligas
qnoque ex eo, quod idem Pollux negat, fe [ΠῚ vfurum verbis Menandri, nifi quum nul.
um apud T probatos fcriptores vocabulum commodum occurrit. Alize quaedam Phry-
üichi acriores cenfurae, quibus non Menaundrum modo, fed multos etiam alios avctores
audatiflimos perfiringere veritus haud eft, reprobantur a ZMzuagio notis ad Laéttium p. 18.
98. 215. ct aliis im locis. Ναίαξις cenfor dicitur Barthio ad Claudianum notis. Praeter
ero Nunnefii et. Hoefchelii adnotata exftant etiam. ad. Phryuichum et eids interpretem
{τὶ illuflris notae, fine auctoris nomine ab eodem Huefthelio editae, Auguílae Vindel.
e 1603. 4. quibus loca Phrynichi complura emendantur et illulrantur, tum Nunne-
li verfio pariter et notae frequen: er caflig gantur. — Pzucis foliis hae notze conflant,
Ec produnt auctorem, erf nomen nullum praefixum fit. — Cafauboni
pm elfe putabat /Mentelius apud " Menagi um tom.]l. Antibailleti pag. 173. et fane in
alce harum adnotationum, Ifaaci Cafauboni ad Hoefchelium epiflola occurrit; (ed no
is ipfas non Cafaubonum, Ííed Jofzphum Scaligerum auctorem agnofcere, difíces ex Hoe-
Vol. FT. Z - fchelii

18 Lib. IV. c. ΣΧ ΧΧΓΖ,. PHRYNICHVS Vol IV. p. 53:53.
fchelii litteris ad Kirchmannum , quae leguntur poft epiftolas Marquardi Gudii pag. 198. *).
Ciratur Phrynichus nofler a Stephano Byz. in 'A97»aj, Etymologico Magno, «t Thoma

Magiflro, etc. j

VIIL Tam non opus eft, pluribus notare eorum ?) errorem, ἃ Boeclero, Menagio
aliisque pridem cafligatum, qui librum de vocibus atticis, quem hodie habemus, epitomen
efle contendunt ecQuzixzie παρασκευῆς fiue adparatus fophiflici Phrynichi, de quibus PAo-
dius cod. ΟΥ̓ ΠῚ]. vbi refert, opus illud Commodo, Caefari, dicatum, (non Marco Aurelio
Antonino, vt perperam adfirmat Menagius l. c. pag. 172.) multis coníliti(fe libris, quorum
finguli aliis viris doclis et amicis ab auctore infcripti fuerint, vti primores tres et decimus,
et poft vndecimum aliquot Zfriffocdi cuidam, quartus et octauus Zu/iano , enatori romano,
Phrynichi populari, quintus et vndecimus Menodoro, cui etiam librum περὶ κινήσεως ὀγο-
μάτων. de nominum in/txiene miflurum. fe pollicetur; fextus Tiberino, feptimus et plures
e poflerioribus Menophilo, ceteri &hrgino, (Grammatico fortaffis illi, cuius πολυμνήμονῶ
Socrates lI. 23. et Suidas Fudociaque pag. 371. commemorant,) et Hofilii, Milefio, Sophi-

flae.

luerit Bra£i epillolas. Ipfe autem εὐλικρινὸς

y) Pierfon. in pracf. ad Moeridis lexicon p. 39.
Phrynichum non ab omni quidem in veteribus re-
prehendendis petulantia; a multis tamen criminibus
€t ab inuidia, qua immerito premitur, fcite liberaffe
mihi videtur | Nam, diuerfam, ait, Phrynichus
a Moeride aliisque !enuit rationem: non enim vo-
ces atticas explicuit; fed in Corneliani, atticae pu-
ritatis ftudiofiffimi, gratiam voces, minus probatas,
fua aetate increbeícentes, mumoA«(xcxs, praeter
antiquorum morem, aut contra illum vfurpatas,
«ollegit. — — — Verum non tam quosuis fcripto-
zes graecos reprehendifie cenfendus eft, quam fo-
phiftas quosdam, Lolliamm, Alexandrum, An-
tiochum , Phauerinum, Polemonem, alios, qui,
quum vercrum Atticorum elegantias et veneres ex-
primere fe putarent, multa noua, fordida, et ab
vfu veterum remota orationi fuae admifcebant. —
Nonnullas quidem voces, a nouae comoediae poe-
tis vfurpatas, imprcbat Phrynichus, in vnum /Me-
nandrum paullo ixiquior. Sed hic a peregrinis et
macedonicis non abflinuit, et multa praeter vete-
rum Atticozum, Plateris, "Thucydidis, Ariftopha-
nis, Demofthenis etc, quos vnicam Atticismi regu-
lem cenícbat Phrynichus, morem frequentauit, Ple-

In vndecimo libro, [vt ea, quae Fabricius in lib. V. cap. 38. de Photio pag. 421. fq.
vol. IX. fcripferat, huc reuocem ,] magnis extulit laudibus aequa!em fuum, Zfriffidem, rhes
torem, in cuius orationes tunc incidit, et quem eloquent fTimis praeferri zb aliquibus nom
miratur, quum AMarcianur τῶν κρητικῶν.» (Schottus xgrri»2v.) συγγραφεὺς, etiam prae
Platone ac Demoflhene genuinae eloquentiae normam , (κανόνα τῆς ἐν λόγω ρετῆς 9) vO-
καὶ καϑαρὲ καὶ ἀττικβ ACyB κανόνας Καὶ

ξαϑμας
rasque Phrynichi obferuatt. veriffimas, cenfurás iu-
ftiffimas effe; demonflrari f2cile poflit. — Hactenus
Pierfon, qui tamcn negat nullus, quaedam verb:
elegantiffima et quae veterum autoritate ἔς faci
tueantur, temere ab ipfo Phrynicho aeque ac ἃ
alis Grammaticis effe finibus Atticac profcripta
ldem iam adnuntiauit, nouam parari a Ruhnke
nio editionem Phrynichi aliorumque Grammatico
rum, et libelli grammatici cuiusdam eruditi, €
in Phrynicho ceterisque nimis anxiis Atticismi cul
toribus confutandis verfati; e quo libello graeca
fpecimina protulit /Monz/aucon bibl. Coisl. p. 4$!
Ruhnkrn. indice ad Timaci lexic. pag. 41. edit. II
Phrynichus prope folus veterum grammaticorum
quam fermonis elegantiam praccipit aliis, ipfe p
ftat fcribendo. — Herodiarius in opufculis, a!
de Paw Phrynicho, et a Pierfon Moeridi adiectis

camdem fere cum Phrynicho tenet ratio
Harl.

z) loh. Scheferi pag. 155. libri de ftylo, Bi
leti jugem. des Scav. fur les Grammairiens G
pag. t6. Morhofii Lib. 2. Polyhift, pag. 17. "vbi
pro Phrynichii Strabii lege Phrynichi Arabii.

,
/

/

Vol. IV. p. sto P st DE VOCIBVS ATTICIS Lit. IV. t, XXXF I. το

σάϑμας καὶ παραδενγμα fermonis teríi et puri atque attici regulam, amuífim et exem-
plum non dubitat etle praeferendos omnibus, in quibus nec ipfe Momus, nec corycaeus
liquis daemon habeat, quod poflit reprehendere, P/atonem ct Demo/Pienem "efchinemque
Lylaniae Ε, Socraticum , dialogorum feptem fcriptorem, quos Sorra:i aliqui, velut auctori,
tribuerunt. His praeter ea fubiungit cum ceterorum mouem rhetorum choro Thucgdidem,
Xenophontem, Critiam, Calaefchri F. et Znti//henis duas orationes genuinas de Cyro et
Vlyile, ᾿Αντισϑένην μετοὶ τῶν γνησίων αὐτῷ δύο λόγων. τῷ περὶ Κύρῳ καὶ 78 περὶ Odua-
σέως, Jriflophcnem cum reliquo Comicorum, qvratenus Attici funt, choro, et "Tragicos
Αἰσχύλον τὸν peymAcQavora cy, wg] Σοφοκλέο Tov Ὑλυκὺν καὶ τὸν πανσοῷον Εὐριπίδην.

Nec fingulas voces modo, fed et phrafes et formulas, Acyss κομματικὲς, nonnullos
etiam eic κῶλα παρατενομένες χαριέντως τε Wu] καινοπρεπῶς εἰρημένες TE καὶ GuVTe-
ταγμένας complexum fuille. Eius vero operis, in quo pauca, quae non in Helladii quo-
que maiore Jexico, fed fpar(im aliisque permixta legebantur, libros XXXVII. duntaxat vi-
fos fibi teftatur Photius iuxta feriem litterarum. vocibus difpofiis, εἰ auctor totidem alios
libros eiusdem argumenti promiferit, vnde facile conciliatur Suidas, qui praeter ari;
σήν Phryn'chi memorat ciusdem καινοηίρεπὼς τιϑεμένων συναγωγήν σοφιΞξικῆς παρασκευῆς
βιβλία λζ΄. οἱ δὲ c)". it& enim legendus et fupplendus ille locus, nempe fi XXXVII. li-
bris, Photio vifis, totidem alios, a Fhrynicho promiffos, addas, prodeunt cà". fiue LXXIV.
Laudat et hoc Phrynichi opus Scholiaftes Comici ad Pacem. — Non mediocriter porro hal-
lucinatur auctor Bibiiographiae curiofae, Germanopoli, vt infcriptio prae fe fert, in lucem
editae, et propter varias interpolationes truncationesque ac mutationes, Boeclero, ad quem
auctorem refertur, indignae, dum de Phrynicho agens haec fubiungit: — Nunnefius in το.
dice fuo mulia egregia adnotauerat, quae. Daniel Heivfiur pro. fuis poflea. edidit, acerrime
propterea. iraduéiur a. Claudio Salmafo in prae/atione ad Simpliium. | Sane Heinfius in
Phrynichum numqüam fcripfit, vti nec Nunnefius in Simpliciums fed Francifci Nanfii
emendationes in fuam Simplicii editionem Heinfium transtuliffe et pro fuis venditaffe, Sal-
maíius conteadit, quum Nanfiani codicis in pracfatione typographi, Heinfianae editioni
praemiifa diferta fiat mentio, atque adeo a plagii culpa Heinfius facile abfoluatur, cui,
quauis data, vel non data, occafione, nimis inclementer faepe infultat vir maximus Salma-
fius. Bailletum vero, qui Bibliographiae curiofae errores fine cenfura fuis doctorum iudi.
ciis inferuit, pluribus verbis reprehendit /ezagiu: in Auti- Dailleti capite XLVII,

[Phrynichi opus, XXXVII. libris confians, quod a viris dolis certatim laudatur,
et in cod. dicitur προπαρασκευὴ σοφιξιχὴ. ab interitu, haud exiguam certe partem, eft
feruatum in cod. Coislin. ex quo JMonífasmcon in catal. codd. illius bibliothecae pag. 465.
469. dedit fpecimen. Εχ eodem cod. partein, hactenus ineditam, defcripferat notisque in.
fltuxerat Claudivr Sallizriur, qui poflea, ad alia delatus, totum fuum adparatum et pro-
Winciam cius operis euu!gandi tradidit Ruhokenio. Hic vero in praefat. ad T'imaei lexic.
Platon. et laudauit Sallieri humanitatem et piura loca in notis ad "Timaei lex. atque in
animadu. ad Xenoph. M. S. aut adtulit ex Phrynichi adparatu, aut emendauit, ldem fe.
cerunt //a/;/kez. ad Eurip. Hippolyt. pag. 259. 1). ἢ gttenbath ad Plutarch. de S. N. V.
pag. 12. frequentius Pizrfon ad Moerin et interpretes ad Thomam Magiflrum.. 476: 1.]

42 Ceterum

Lib. 1V. «. ΧΧΧΚΡῚΊ. INDEX SCRIPTT. IN PHR. CITT, VellV. p. s32B3

180

Ceterum fuere et alii. Phrynichi praeter noftrum, | qui de atticis didionibus fcripfit, et ex
quo praeter rem duos facit 7ohamzer Jocobur Hoff mannus tom. I. Lexici vniuerfalis Part. 2,
pag. 163. De illis dixi fupra Lib. 2. cap. 19. [vol. I. pag. 316. fq.] Nunc indicem Seri- -
ptorum, in Phrynichi libris de dictionibus atticis citatorum; paullo quam efl.in. Hoefche-
liana edirione vel qualem in diífertatione de Lexicis graecis $. 14. olim dare me meuuini,
auctiorem fubiungam.

IX. Iudex /u&orum, qui in libello Phrynichi citantur, vel reprehenduntur.

[Pa:w fuae editioni adiecit quoque indicem auctorum, qui in libello Phrynichi et Herodiani fragm.

citantur; eumque, parum diueifum, nec multo auctiorem paginis fuae editionis, adcom-

modauit.]

Aegyptii pag. 54. 58. ἐν τῷ xwTo Διονυσιοδώρα 40.
Aeoles 54. 64. Oratio contra Neaerai) Demoflheni
Alcaeus, comicus 42. fuppefita 42.
Alexander, Syrus, fophiffa. 62. Dio, philofophus 1o.

Eius ep'flola 44. Porienfes 42. 64.
Alexandrini $8. 72. Epicharmus 12. 18.
Alexis, comicus. 48 60.698. Erctriaci 18.

Antiochi, Sophiflae, βιβλίον, ἐγορὸ ἐπι- Eubuli com. κορυδαλὶς 6o.
γραφόμενον 32. Eupolis, comic. 24. κόλακες θο.
Antiphanes, comicus 58. E.usdem forte xcAexes refpicit in zx

Archippus, comicus 88. gacir8s 24.
Ariflophanes — 16. 24. 26. 32. 44. 56. 58. 60. Euripides 60.
66. 72. 8o. Gagianus (Caianus), Smyrnaeus, ῥήτωρ 78.
iy yea , 68. Δαιδάλῳ 8o. [Gatus, Arethufius, grammaticus. Ρ. 188.
δαιταλεῦσι 16. ἱππεῦσι 44. ed. Corn. de Paw. cuius not. confer.]
γεφέλαις δευτέραις 12. Graeci 14.
Arifloteles 56. ἐν τοῖς Ὁμήρε ἀπορήμα- Gyinnaflici $4.
σιν 42. Hecataeus 56. B
Afiani 46. Herodotus 32. 36. 44. 80. 84. DL.
Athenienfes 12. 16. 18. 56. 52. 62. 64. 66. 68. Hefiodus 16. bis
12. 16. et alibi. Hippias 56.
Bithyni 46. Homerus 62. 66. δ᾽
Balbus Trallianus, orator 19. ὁ ποιητὴς
Caius, Ατειμαίας, grammaticus 8o. Hyperides $8. 6o. |
Chryfippus 30. 56. Ilonici. Ἴων συγγραφεὺς 56. 64.
Comoedia 38. noua 25. 27. 62, 64. 10. Lollianus, Sophitla 28.30. —
vetus 10. 52. 58. Lyfias 20. 602.
Corinna 56. ἐν τῷ κατ᾽ Αὐτοκράτες ὅ4.
Corr elianus 6. (interpres Agisoxgoiras-)
Ciatini loc. 18. 22. 24. 42. 66. 8o. Macedones 68 16.
Demoflhenes 20. 34. 54. 56. 70. 14. Medici 8. 26.
Menan-

Vol. TV. p. 534 'THOM. MAGISTER DE
Menander 32. 58. 66. 72. 76. 18. 82. 84.
ἐν τῇ Exp. Pulcherrima Menandri co-
moedia μισογύνη- 16.
Myrtiilus 8o.

"Phauorinus ^") 28. 32. 34. 36. 58. 62. 82.
84. ἀνὴρ Acys itd 40.

ὁ πρῶτος Ἑλλήνων δόξας eno ἐν συγ-

γοώμματι ἐπιγραφομένῳ περὶ τῆς
Δημάώδες σωφροσύνης 43.

ἐν τῷ περὶ εὐχῆς 4O. ἐν τῷ περὶ ἰδεῶν

λόγῳ ibid.

Pherecrates TO.
Philemo 64.
Philippides 66.

Philoxenus ἐν τοῖς περὶ ἰλιάδος ev'yyeocp-

μασιν 44.
Phocy lides, Milefius, παλαίος c Qoden, Io-

nicus 64.
Phrynichus, comicus 12. ἐν σατύροις 44-
Phylarchus 8o.

Plato IO. 16. 44. 56. 58.

Plutarchus φιλοσοφίας ἐπὶ ἄκρον ἀφιγμέ-
νος 46.

- Kius περὶ δυσωπίας 30. σύγκρισις ᾿Αρι-

ο΄ soQaves καὶ Mevotydea 46.

Huc 5^) pertinent quoque THOMAE,
P quon

Is autem magiflellus recentior veterum Grammaticorum,

Chr. 1310.) Ὀνομώτων ἐκλογα.

Phrynichi, Ammonii, Herodiani, et Moeridis fcrinia expilauit.

VOC. ATTIC. Lib, IV. c. XXXP I. 181

Polemo, lonicus Sophifta 28. 44. 78.
Eius Hifloriae 44. infcriptio in imaginem

Demoflhenis 18-
Vide et infra, Secundur.

Oi ὠμφὶ τὰς δίκας ῥήτορες 18.

Sappho 54.

Secundus, grammaticus, Polemonis amicus,

eius συγγράμματω COrrexit 44.
Solon ἐν ποιήμασιν 14.
Sophocles 30. ἐν ᾿Ανδρομέδοι 68.
Stoici $8. 68.
Stratis, comicus 34. 80.
Syllas 28.
Syracufani 64.
'Teleclitus (lege "T'eleclides) 68.
"Teleclides, com. 52.
"Theo, grammaticus 68.
"Theophraftus 6o.
"Theopompus, comicus 3o.

Thucydides 16. 56. 58. 81. ἐν τῇ eydcg

$0.
Tragoedia 38. 68.
Xenophon 14. 20.

MAGISTRI vulgo dicti, (qui vixit circa a.

Vbi autem veteres illos

duces reliquit, viribus fuis nixus, haud raro im errores incidit turpiflimos *"). — Codices δὰ"
tem MSSti, quorum plurimos iam 4o. Chriffoph. JV/olfur, qui, nouam, eamque accura-
tiorem, paraturus editionem, fpecimen illius dederat, praemiffa notitia editionum Ecloga-
rum vocum atticarum ^^), et Oudendorp in praefat. ad recentiffimam edit. laudarent, hi

fere in meam venerunt notitiam.

Duo biblioth. Parifince codd. memorat Fabricius, at-

que illorum Íocían varias lectiones, a Stocbero excerptas, Oudendorpius adtulit. Sed plu-

aa» Phauorinus ille ferioris aetatis, cuius Lexi-
«on habemus, multa fumfit ex Phrynicho, ab eo ta-
men quoque diffentit: v. Hoecfchel. et Cors. de
Paw ad Phrynich. pag. s et τᾷ. Har.

bb) Quae Fabric:us olim fcripferat, quoniam ni-
mis exilia videbantur, ea deleui et recentiorum inter
pretum curis induftriaque partim adiutus, meliora,
certe. plura memoratu digna ponere adlaboraui,

Z3 res

tc) Vide Pierfon. praef. ad Moerin p. XLI. fqq.
qui, de Thoma haud magnifice fentiens, pluri-
bus exemplis ea omnia probat, idemque "Thomam
a conuitiis Trilleri, inprimis ab impietas cri-
mine, (exemplum criminis Trilleriam v. p. 323:
ed. Bernardi.) bene defendit.

dd) In mifcell. obff. vol. V. t. 3. p. 28. fqq. vbi,
vero nomine fuppreífo, fe vocauit Lexiphilum.

13 Lib. 177... ΧΧΧΡ. THOMAE MAGIST. CODD. :
res codd. exflant in illa Parif bibl. Auctor quidem catalogi codd. MSSt. bibl. reg. in -
vol. IT. /zx indicat libros fcriptos, qui continent dictionum atticarum collectionem, a "Thoma
fadam: nr. MMDVIII. MMDLXII. “) MMDCXXIX. MMDCL. MMDCXCI. MMDCCLXI,
Paene omnes hi codd? exarati funt. faec. XIV. praeter cod. MMDCL. fcriptum a. 1424. et
cod. MMDCXCI. exaratum a. 15312. manu Sebafliani Ducii, — In bibl. 7e/[erioma fuit cod.
nr.XLVI. — Florentiae in bibl. Medic. cod. VI. plut, 55. tum cod. XVII. plut. 57. omiffo ta-
men Afagi//ri nomine, cod. XLIX. plut.57. vbi infcribitur tamen γραμματικὴ τῷ σοῷωτά-
τὸ — — Θῶμα τῷ Μαγίςρε - συνετέϑη δὲ κατοὶ φοιχέϊον᾽ et incipit Αἰχμάλωτον ποιῶ
εἰς, (pag. 23. ed. Bernardi) (v. Bandini catal. codd. gr. tom. II. col. 304 et 557. atque 430.)
mutilus cod. XXIV. plut. 57. (Band. ib. col. 371. fq.) — In cod. VII. plut. or. nr. 1. (and.
III. col. 423.) eft vita Ariftophanis, "Thomae Mag. tributa. — —Zledio/azi in bibl. Ambrof.
cod. faec. XIV. Z'hroduli Magiflri eclogae, tefle /Montfaucom in diario ital. pag. 16. qui ad- -
dit, huncTheodulum in alio codice, (Mediolanenfine, an alio?) Thomam Magillrum nuncu- -
pari. — In bibl. rcgia ANeapol;itaa in cod. XXVII. 5) Theduli (Thomae) Magiftri ExAo-
yi εἰς. — in cod. CVL. Crifloduli (Thomae) JMagi/ri colleclio vocc. atticarum: — eius- —
dem tradtatus gregi συνταξεως. nc. ᾿Αγορανόμῳ γενικῇ. eryogatvópam δὲ ῥωμαίων ἐτελεύ-
τήσε σέλευκος. Taurini in bibl. regia, in cod, LII, τῷ Moy/seg γραμματικὴ κατοὶ Ξοι-
A&ov, (vti in cod. quodam mediceo.) ἥτις λέγεται kgj ὠττικισμοί, Adaotat tamen edi.
tor catalogi codd. graec. illius bibl. pag. 156. fe contulifle cod. cum edit. rom. a. 1517. ac
magnam animaduertiffe discrepantiam multis et in cod. praetermifis et in compendium re-
daclis, atque exemplum quoddam adponit. — in cod. CLXIII. 7Aomae Magiflri elementa
αἰεὶ eloquii, fecundum alphabeti ordinem; quae confona eife omnino edit. romanae, ob-
feruat confedtor illius catalogi pag. 246. — J/enetiir in bibl. Marciana cod. rec. qui conti-
net Thomae Magiflri, Εὐμοίριδος (fic) ᾿Αττικισ et aliorum grammaticorum opufcula, teíle -
Villoifon in. Anecd. gr. M. pag. 79. — Ad duo codd, Voílianos biblioth. ZLeidenfir, quo-
rum tamen alter Thomae excerpta potius, quam Thomam continet, Oudendorp. iam exe-
git vulgarem 'Thomae contextum. Idem Oudend. perantiquum et optimae notae codi-
cem 5), quem ex fectione bibl. Boernerianae Burmannus: l|. grandi pretio coniparauerat
fibi, in praef. valde laudauit. Add. catal. bibl, Burmann. in catal. MSSt. pag. t. nr. 1220,
vbi quoque nr. 1219. memoratur cod. Burmann. Thomae Jagifri, grammat. de vocibus.
atticis vsque ad voc. οὐτρεμῶ, cum plurimis emendatt. Meibomii in margine, mist. ordin, -

alphab.

e£) In eodem cod. eft nr, 14. anonymi lexicon gg) Idem codex comple&itur, notante Ouden-
ineditum , quo de vocabulorum discrimine, quae dorpio, /Maximi Plantzdae librum meg Συντα ξεως
adfnem fignificationem habent. Initium eft zoc- ῥημάτων αἰματαβάτων καὶ μεταβατικῶν, Manuelis ^
τὴρ 6 ἀροτριῶν, Litterae "T. pars maioret reliquae /Mo/cliopuli, B4zantini, τῇ Kerros dvedis, ἐηπλιογήν D
omnes defderantur, et nr. t6. anonymi lexicon, κασὼ σοιχέϊον ὀνομάτων ᾿Αττικῶν, οἷς oí δοκεκώτατϑι "
quo germana quarumdam vocum fignificatio indaga- χοῶνται τῶν παλαιῶν" item Λεξικὸν περὲ πνευκατν
&ur: opus ineditum, incipit, ὠγαϑὸν μόνον λεεγόμεενον. κατὰ sor ον ἐκλεγὲν «παρὰ Ὑρυφῶνος, οιροβόσπε
ff) in codem codice eff AGAPET (alias /Mo- καὶ Θεοδωρέτα etc. Verum vltima funt folummodo
fchopulo tributa, v. fupra, vol. V. pag. 555. et in. excerpta, breuiora illis, quae primus edidit Val ὦ
"cod. Matrit. ib. pag. 544.) ὀνομάτων ἐττικῶν σνλλος. chen. poft Ammonium pag. 207. 2r |
yn, ἰπλεγᾶσα ec) τεχυολογίας τῶν ἀπήνων τῷ GuAs- ' ]
y ᾿ς

2 ? ἀπὸ τῶν βεβλίων τῷ δι τὼ
epzT? χορ απὸ Twy εϑλων Tuv mTOMHIT Y.

ΤΗΟΜ. MAG. CODD. ET EDITT. Lib. IP. c. XXXP I. | 185

alphab. — Ex cod. mssto collegii noui Oxoniemfir chartac. Er. Benzel. enotauerat varr.
leciiones, qvas poflea commiferat 1o. Chrifloph. Wolfio et ab hoc acceperat Ovdendorp. —
In bibl. Norf»/kiaza (tefle auctore catal. codd. Angliae t. II. p.85.) n. MMMCCCCXXXVI.
eft Thom. Magifler de Ariflophane. — Ὡς Thomae Mag/ffri Ícholiis in Pindarum et
cod. Matrit, v. fupra, vol.ll. pag. 65 et 67. — In bibl. /7iudobon. caefar. eft cod. CXCVIIT,
"Thomae Mag. lexicon atticum, tefle Ne//e/io in catal MSS. part. IV. pag. ri. — — In
bibl. mar. nec non in bibl. //uguflaua Vindel. ct quondam in bibl, Heidelberg codd.
Thomae Mag. de vocc. atticis.

Editiones

Princeps eft Zachariae Calliergi, vna cum Phrynicho, Θωμᾷ τὰ Moyiseg καὶ &À-
Φάβητα ᾿Αττίδος διαλέκτϑ ἐκλογαὶ s αἷς οἱ δοκιμώτατοι χρῶνται τῶν παλαιῶν. καὶ Ti*
γες αὐτῆς παρασημξιώσεις Xo] διαφοραί. graece. Romae 1515. 8. (v. JMaittaire A. 'T. 1T.
pag.308.) Haec incognita fuit Franc. Afulano, qui poft Di&ionarium graecum cum ine
gerpretatione latina etc. in collectione variorum libellorum vcterum grammaticorum et lexi-
cographorum, Ammonii, Orbicii, Ioan. Grammatici, Herodiani, lo. Characis, Choero-
bofíci, etc. vltimo loco ZAomae Moegiffri, Phrymichi, et Émanuelis. Mofchopuli eclogas
atticorum nominum et verborum primus publicatfe fibi videbatur in edit. J/emeta in aedi-
bus Aldi et Andr. Afulani, foceri, menfe Decembri 1524. fol. (v. Serie dell' edizioni Aldi-

ne, ed. ll. pag. 60.) — Tertia efl: 7Aomae Magiffri, Phrinichi et Mofihopuli eclogae at-

carum vocum, Aelian. et Orbic. de ratione acier. inflruend. graece. Lutet. ap. Mich. Vaí-
cofanum 1532. 8. (v: /Maitíaire A. 'T. 1I. pag. 777.) -τ-- Quarta eft Nicolai Blaucardi , gr.
et lat. Franequerae 1690. 8. — εἴ gr. 1698. 8. ^) cui nonnullae Lamb. Bof. animaduerf(io-
nes eruditae acceíferunt. Sed de audacia atque temeritate Blancardi, qui plura vulnera

inflixit Thomae Magiflro, quam fanauit, haud pauci V. D. funt conquefli, et, quae in-

commoda inde nata fint, bene docuit Wolfius in Mifc. ob(T. l.c. pag. 29. feq. — blancar-
dus enim, vt ait Oudendorp. in praef. fine vlla codicis, manu exarati, ope multa tacitus
immutauit, veterum fcriptorum, quos excitauit Thomas, loca ex vulgaribus illorum edi-
tionibus contra MSStorum et editionum fidem exhibuit, ac vocum ordinem, in prioribus
ἐκδίσεσιν obferuatum, pelfimo confilio neglexit, et diuulfis multifariam paragraphis, par-
timque praepofitis, partim ferius collocatis, ad litterarum feriem propius eas adcommo-
dauit.] In Bofii tamen [vt ait Fabricius] obferuationibus Thomas arguitur, non raro dam-
naífe loquutiones bene atticas, quod Leopardo *) etiam Graeuioque ad Soloecismum Luciani,
loh. Ienfio in Lucianeis lectionibus, Ioh. Barbeyraco in epiflola ad lacobum Bernhardum ^^)

et

hh) In bibl. P. Burmanni II. fuerunt quatuor if) Qui in libris emendation. tom. HIT. thefauri

exempla ed. Blancard. collata cum MSS. et notis critici Gruter. varia loca tentaui*, Harl.
isst. Alberti atque Drakenborchii, et exemplar: ἀκ) Nouell. Reip. litterar. A. 1702. Nouembr,
Th. Mag. elegautiae atiicí eloquii, graece, f.l. pag.s15. Fabr. adde /Zolf l.c. pag. 52. Pierfon.
tt a, cum MSS. coll. v. Catal. l. c. pag. 44. De in praef. ad Moerin pag. 42 fqq. Hinc in notis
illa Blanc. edit. pofteriore, praecipue de L. Bof. ad Th. Mag. hic ab interpretibus, a Trillero au-
animeduer(f. plura legis in íupplem. actor. erudi- tem interdum iufto acrius, eft reprehenfus. Georg,
tor. tom. IlI. fcét, VII. a. 1702. pag. 314. fqq. Frid. Hespelius, in mifcellan, philologicis, Ar-
gentor

184 Lib. IV. c. XXXP'I. 'THOM. MAG. EDITIONES. Vol IV. p. 535} 536

et aliis viris clariffimis notatum fuit"). Etiam Martinum Brunnerum , profefforem grae-
cae linguae Vpfalienfem, a quo Palaephatum notis illuflratum. babemus, Lexicon atticum
'Thomae Magiflri recenfere et praelis fubiicere molitum, didici ex Nicolai Heinfii epiflola
ad lfaacum Voffium, quam edidit.Colomefius in obferuationibus ad Lil. Giraldi dialogos
de po&tis pag. 63. Dauid Hoefrheliur ad Godofredum Iungermannum $. Cal. Dec. 1606.
De Harpocratione tuum probo confilium, fed fuppetiarum nihil habeo polliteri. Verum fi
rer feret moram, ad Thomam illum. Magifiyum non. inus feram opir, quam Phrynicho
a me praeflfitum. [Poflhaec Laurent. Normannum, | Sallierium, ndr, Duikterum , 1. Chr."
W'olfium, qui Normanni adnotationes et Franc. lunii emendationes ex libro Volfiano de-
Ícriptas nactus erat, et Stoeberum (Magiftri eclog. cum Moeride et Phrynicho editurum,)
in recognoicendo notisque illuflrando "Thomae Magiflri opufculo verfatos, nouas molitos
fuiffe editiones, partim ex nouis ephemerid. litterar. Lipfienf. a. 1727. pag. 179. et a. 1749.
pag. 481. cognofcimus, partim a Wolfio et Oudendorpio locis citatis id. vberius eft decla-
ratum, Enimuero illorum confilia fuerunt irrita; collectae tamen ab illis opes aliis viris
dodlis multas egregiasque poflea conferentibus fymbolas, ad Oudendorpium et Bernardum,
fauente fortuna, peruenerunt: qui illis aliisque fubfidiis, ab Oudendorpio in praef. com-
memoratis, bene vfi,, nouam eamque pleniffimam curarunt editionem. — Hanc tamen ad
editionis Blancardianae normam effe expreffam, ordinemque in codd. et antiquis editt. fer-
vatum, malo confilio, negleclum, Oudend. valde doluit. Infcriptio autem haec eft:

Θῶώμα τῷ Meyiseg κατ᾽ Αλφάβητον ὀνομάτων ὠττικῶν ἐκλογαὶ, tx di[pofitiont
Nic. Blantardi, cum vetuflis Lamberti: Bof., et nouis ἀεξιπδίοναι virorum D. Heinf, Fr.
Juni, Laurent. Normanni, Erici Benzeli, 1o. Chrifloph. W'olfa,. Arn. Drakenborchii,
Abr. Torrenii , et cum maxime viuorum Cl. Sallierii, Io. Iac. IWitteri, Dan. Guil. Trilleri,
El. Stoeberi, Tib. Hemflerhufii, Franc. Oudendorpii, Fred. Lud. Abrefchii animaducr fioni-
bus, collegit partim dige[fitque Io. Stephan. Bernard. M. D. qui et fuas notar adiecit. Lug-
duni Batau. apud Petr. vau der Eyk et Cornel. de Pecker 1757. mai. 8. confer ephemerid.
Gotting. litterar. plag. 83. 8. 1151. Harl.]

In cod. bibl, Parif. publ. MDCCCLIIT. ita infcribitur, tefte Fraxineto: τῷ σοφωτάτε TE
Movax8 Kuele ϑεοῦδθλε ϑεσσαλονικέως T8 Moryizos ἐκλογαὶ ὀνομώτων Αττικῶν οἷς οἱ doxi-
μώτατοι χρῶνται τῶν παλαιῶν. καὶ τίνες αὐτῶν παρασημειώσεις καὶ διαφοραὶ τῶν αλ-
λήλων. Vheffalonicae vixit, patria Cretenfis fuit, fi idem eft "Thomas, Hiero - Μοπᾶ-
chus, cuius epitome Suidae Lexici, manu exarata exftat Dresdae in bibl. Saxoniae Electo-
ris. Eius fcholiis MSS. in Ariftophanis Plutum, nubes et ranas, ex bibl. Colbertina vfus
eft idem Fraxinetus fiue Du Frenius in gloffario mediae graecitatis. [Pindari, Euripidis
et Ariftophanis vitas, a Thoma Mag. confcriptas, quibusdam illorum editt. effe additas,

fupra
gentor. 1701. 4. pag. 17. adtulit plura Adriani ex- in pracfat. negat, eum faepe falli; on raro, ta-
empla, quibus erroris conuinceret Thomam, im- men ait, /n/ons 6} adcufatus Magi/ler, qua/i vo»
merito quaedam, tamquam minus attice dicta dam- cem, vt minus graecam condemnaf]et; quum in-
nantem, Zarí. nuerit folum Tlomas, eam vel nequaquam, vtl

ll) Oudendorp. quamquam in notis Thomae minoris v/us atticam fuiffe. Harl.
Magi(tri iudicia faepe ad examen reuocauit , nec )

Mendvegntsé 0. DE VOCIBVS ATTICIS. — LibIP.z ΧΧΧΡῚ, τς

a in vol. lI. in capp. de iliis poetis, iam obferuatum εἴ. In biblioth. publica Parif.
cod. gr. MS. MDCCCLIIT. poft collectionem vocum Atticarum habetur eius oratio, qua
Cynargiri pier, Kup&orion, Polemarcho, Coliüimachi patri, praeferendum fe contendit. Ora-
fio, qua hortotur. /dIthenienféz ad concordicin, | Oratio ce laudibus Iohonnir, baptifTae, . Ora-
lio, ve! potius epiffola, ad phitofophum, Zofephum.. Oratio epologrtica pro Chendreno,. alia-
que. Vide et. Lalbcum bibl. nou. MS. pag. 74. vbi une regium MDCCCCXXII. re.
cenfet ""). — Difertiflimam faudationem Gregorii Nazianzeni, et orationem gratulatoriam
magno exercituum duci Aagelo fcriptam, aliasque binas ad magnum Logothetam, Theodo.
rum AMetochitam, et ad patriarcham C. Politanum Niphouem: (nale Tri typhon hic vocatur
a Dufrenio) laudationem regis Cypri, et epiflolar feptem cum. Nierphori Gregoras. epiftola
ad Thowam magiflrum, prius graece et latine edidit vir doclillimus et Sueciae fuae nu-
per lumen haud vulgate, Laurentius Normannis, Vpfzl. 1693. 4. Ex quibus epiflolis, vti
etiam ex προσφωνητικῷ ad Niphonem, patriarcham, ct ex iis, quae ad imperatorem, Androni-
eum Palacoiogum, fcrip(iffe perhibetur, nec [IP] dum in lucem emiíla, rccte docet, Thomam
Borniffa faeculo poft natum Servatorem quarto decimo ineunte. Sufpicatur quoque, eum
Magifiri fiue officiorum fiue fcriniorum regiorum et chartophylacis munere fuactum ,. eum-
demque rhetoret ac cauffarum patronum, fiquidem hic e(t Thomas, fcholaflicus, auctor epi.
gramunatis lib. IV. antholog. cap. 31. pag. 514. quo Demoflhenem, Ariflidem et Thucy-
didem veluti zg&s ῥητορικῆς ὠτέρας maximi facere fe teflatur..— Poflea vero, imperatore,
Andronico Palaeologo feniore, fortunis opibusque per nepotem exuto inque monafílerium,
fuafu potiflianum patriarchae, "Niphonis , ΑΔ. C. 1327. detrufo, et Antonii Monachi nomen
cum cucullo fibi imponente, parem cum hero fortunam et alios expertos, et "Thomam
no(lrum, abdicato munere publico rebusque faeculi repudio mifo, deinceps "Táeodulum
adp:llatum fuiffe. Q»od vero eumdem fub. Deuetrii quoque Sara nomine latere, nunc
Tácodori Monachi et CAri/Toduli "") adpellatione venize, adfirmat, vellem coniecturas has
Íuas argumentis confirmaflet vir doctus et ΠΗ τς mius. Ceterum citatur Thomas Ma-
giller a fcholiafle Luciani, ad libellum, qui Phalaris infcribitur, et verba, ad quae refpicit,
im hoc libro de vocibus Atticis, voce αὐθέκαξος occurrunt, vnde euin "Thoma noflro iu-
niorem efle, recle in lectionibus Lucianeis obferuauit Iobannes lenfius. . Ian indicem fcri-
ptorum, a Thoma laudatorum, e Blancardi editione [et a Dernardo in illius edit. etiam re-
»etitum ,] fubiungamus.

XL Index Juflorum, qui a Thoma Moagifro citamtur, explicantur, notantur.

ACHILLES, RHETOR. ἐν Aeux/zzzz, voce ἀναβαίνω. :
AESCHINES. v. δημόκοινος. δυντης. ἐκδθοχή. Ws ἐπεφραμμέ: vas. ἐπιδέξιος. ἐπικαλξ-
3 , - c “Ὁ ΄
τ΄ μα. ἐπιλεῖπε;:. ἐπιταμένως. ἑταῖρα. eUvouég Oe]. εὐφημία. καιρός. λογογραῴος.
μαρτυρία,
ΜΗ) Secundum catal. codd. msstor. in bibl.Parif, dia, in laudem 5. Icaunis, baptiftae, et gratulato-
'om. DJ. in cod. MMDCXXIX. funt "Th. Mag. ad ria ad. Magnum Stratopedarcham Angclum: tum
Iheodorum Metochiten; gratulatoria ad Nipho- ἐς origine hymnorum in cod. CCCLL, ct declama-
1m; ad iofephum, philof. delteiorüm etPerífarum — tiones in cod. MMDCXXIX.. Zar/.

Hp ad ide E TIE d 15) In cod. tamen Neapolit. eum nomine Cfrri-
ndronicum: incod, D int. praeter illa floduii infigniri, fupra vidimus. Harl.

tripta etiam oratio ad "T heffalonicenfes de cencor-

"ol. VI. Aa

186 Lib.lP.oXXXVL INDEX SCRIPTORVM Vol TV. τ᾿ εἰς P 558

μαρτυρία. μισϑοφορῶ. οἰκῶ. cQ. παροινία. προβολή. φρωματεύς. ὑπτιοίζειν.
Φιλανθφωπία. χλανίδιον.

ΛΈΒΟΗΥΙ, Vs. v. αἰτὅμαι- βασίλεια. γείτων. διαπεπραγμένον. διςροφοι. διώκω. ἑβδόμη.
ὄργω. ἐμποδών. ἐξήρτημαι ἐπετειλώμην. εὔνοια. ἥκω. ϑεοπρόπες. ϑεωρός." ἵκταρ..
d κατέρχομαι. κέκτημαι. κώμας. λωφᾷ. MT μᾶλλον. μέλλω. μή. ὄρνιθες.

«On φρατιο. ςαϑεῦσαι. συμφέρον. φερέγγυος. χλιδῶ. ὠφελῶ.

ALEXANDER, SOPHIS'TA. v. dox.

ALEX'S. v οἰκίας δεσπότης. παλαιξρικός.

ANTIPHO.:v. λατόέμος.

APHTHONIVSs. ἐν τοῖς προγυμνάσμασιν. v. ἀνεβαλόμην.

OT ΔΡΧΑΙΌΟΙν πορνοκόπος εἴ alibi. ;

AKISTiDES. v. ὠγάώλλω.. ὠγωγός. Ges. αἴσχιον. οἰκέτης. αμαϑὼς. ἐμφήλικέσερα. ἄνα

βασμές. ἀναδησάμενος. ava D εν αἱ QE VL AE y open αναμιμνήσκομαι. τ"ονε[βαλέμην. evéi-

Aev. ἀνειμένον. ἀνέφησα. ανέχω. ἀνέφγεν. ἀξιῶ. ἀοίκητον. ἀπείρατος, ὠπήλαξεν.

οὐποκρίνα σϑλαι- ᾿Απόλλω. ἀπολύομαι απόξολες. οἰρύτομαι. ατεεμῶ. αὔξειν. αὔξην.

αὐτομολία. αφαιρῶ. a oue. βαξύνειν. βασκωίνω. βέϊξωιος. βελόνη. βηξ: βλαξ.
βέλομα). βελευτήριον. βρέχει. γάνος. γὰαφργώλισμός γεννηθείς. γῆρας. γᾶδν. δεθῆς
σομαι. δεκέτες. diei ἴβων. das. διενειμοίμην. διέφϑορεν. διηλλάγη. διωρυξ. δυοῖν.
ἐδίδαξα. ἔδες. εἰ. εἰς: ἔσω. ἑκασαχῆ. ee AA. ἐκβολή. ἐκέι. ἑχοντής. ἐκποδὼν.
ἕκωῶν. ἐλάώα. ἐλευθερία ἐξεῖλε. ἐξ. ἐπιπολῆς. ἐξερῶ. ἐπαγγέλλω. ἐπέκεινει. ἐπ
δειξις. ἐπίχειμαι. ἐστιν! ties. ἐπίτιμος. ἐπιτρέπει εὔκολος. EUVOIGL. εὐπρεπής. εὔχομαι.
ἐφόδια. ἔχω ζώνμον ἦϑος. ἡμῶρτον. ϑάκος. ϑεραπειοῦ. ϑεωρός. ϑόρυβος. ϑύωμα.
ἰδέα ἰδιαίτατον. i0 y 09 χαϑύήκοντα. κάϑησο. κάλως. καταβολή. καταϑέω. κατο-
πτὰ. κατορϑῶσαι!. καττίτε ἐρος- κέκλεισμαι. ἄορ ϑν λαγχάνω. λαίλαψ. λά-
ξυγγα. λεπτόν. λογία. λοιμός: λύτρα. μ'άνομα. Μαραθῶνα. μεγαλοψυχία. μᾶ-
ον μέλει. peers. μή ater Vecooyb n νῶν. ἐνεμομῆν. νενηφότως. Neenis. £e
γίζω. ξυρέω. t οἷς. ὅποι. ὁρμίζω. 8* ἄν. δτωσί. ἔφλημα. ποιανίζω. παρ zo eame
pat παραπλένν. παρίφαται. πεντετηρίς. περιεγένετο. πιθανός. πλινϑίον. πϑ. προ:
ξενῶ. πρός. προσβάλλω. προσγελῶ. προσε; len προσηγορία. προσήκει. πρόσκρεμα.
πρόσοδος. προσοικῷ πρόσχημῶ πεωΐτεϑον. ῥαςωνή éergor. éryéo ὁξς. car eee.
σχωιός. σκηνή. σεφανίτης cu^ Aex Seis. σύμμετρον. συμῷ φορά. σύνοιδοι. τέλος. τήμε:
eov. τίϑην. τιμῶ. τριήρεος ὑββοιτικώτερος ὑπάγω. ὑπάρχω. ὑπέρ. ὑποκορίζομαι.

ὑπολογίξομαι. φάκελος. φανϑ εἰς. φέρε. φυγή. Quy. χαμαί. X Succ. “χιτῶν. x&v

ψάμμος. ψεῦδος. ὡς. A

ARISTOPHANES. v. οἰγροῖκος. οἰκέτης, e e ἐλυϑές, ἀναδησομενος. ἀνέωγεν. ὠπειλῶ.
ἀπολείπει. οπόνιπτρον. ἀργός. αὐτὸς ὠὐφροντισέῖν. Ba Bor. βελεύομαι. Bas. Da
xe: y&v. δημότης. διωκεκναμσμένος δρῶ. ey A cepa. dx £a. e à ὠφελεν. εἰσήβ-
δησε. ἔκδημος ἐλάω. [IP] ipfa. δὲς ἔνεςιν. ἐξεκόπη. ἐξ.. ἐπιτοίβεται. ἐρῶ. εὔκολος,
εὐφημία. εὔχομαι. (nA. ἥξω. Seg. ϑύλακος καϑι Φείς. “κατάβα. καταγλωττία,
τα. καταχύσματα. κλαάξν. κλέπτης κολοκύντη. κόπτει. λάρυγγω. λοπάδιον.
μᾶλλον. μάτην. μαΐττω. μεϑύση. neige t. μελίπηντον. μή. μιαρός. μὸνώτατος.
νεομηνία. olo Ca. οξίς. ὀρνηῖγες δὸς d. c φϑαλμιῶ. πεῖσαι. παίω. παραφρονῶ. 7a
τραλοίας. pius. GAdy. ἀλυνῥύς, qrodaaros. πολύτιμον. T8. πρόβατον. πρῦσ-

A

1

δῶ άνεν 5:33T5:99. ἃ THOMA MAGISTRO CITATORVM. 118. 177. c XXXV. τῷ

T
We Exo πριστρίβομαι. ῥέγχω. ῥήτωρ. διγέω. σημᾶον. σκίμπες. σμωινύη. séuQuAx.
, b - , ,' Lr] € ΄ € - 152
" συνόει. τέμοχος. τευτλιον. τρεῴεμαι. ὑᾶλος. ὑπαγω. υπερορω: ὑποκορίζομοη. Qxe-

Lo μακός. Φασιανοί. Φέρε. φϑώρε. Φϑοῖς. χαίρειν. χαιφήσεις. χϑές. χιτών. χολή.
x&v. χρήξης. doa. ὡς :

ARISIOTELES. v. (Z;£v. πνεύμων. χαῖρε.

.CHAR!CLEA. (HELIODOR 1.) νεεὐαγγελίζομα,-

DEMOSTHENES. v. ἀναισϑητεύομαι. ἐνέωγεν. ἀποδέχομαι. ὠπέφολος. αὔξειν. βασνωί.

τος γῳ. βόλομαι. γελοῖος. δεδεμένος. διαβέβλημαι. διάγω deua. δελξμαι. ἔγγιον. ἔσω

᾿ς ἐκέρ. ἕλξαι. ἕνεχα. ἐξῶλε. ἐπετειλάμην. ἐπιτρίβεται. ἑταϊιρα. εὔηϑες. εὐθύνη. εὐ-
€M » -"- P0 , 7" ,
vi λαβείσϑαι. Co. ἦϑος. καϑώπαξ. κατασκενάζω. κίναιδος. κλάειν. κρύφα. λογο-

. γράφος. μεϑύση. ξαίνω. ὁ dive. πανταχέϑεν. παρανόμων. πεζὴ seoid. πίνε.
πολιτεύομαι. πομπή. προξενῶ. προστρίβομαι. πώμαλα. ῥέων. σύμβολον. TeruQa-

Lo μένος τί διωφέρε:. τιμῶ. ὑπερήφανος.

DIO. ν. ἡμίση. νενηφότως.

EPICHARMVS. v. λάρυγγα.

EVBVLYVS. v. ϑηρίκλειν. κέρυδος.

EVPOLIS. ἐν βάπταις. v. ὑπάγω.

EVRIFIDES. v. βλέπεν. βῶλος. Feeyo. yea Qevs. διαχρῶμωι δίδωμι. διῆρες. δικάζω.

J^» / - ΄ , - δ,
ES ἐγχωλῷ. &9 ὠφελεν. due. ἐκπλήττω. ἐκποδών ευρήμο. ἔχω. ἥκω. ϑῆλυ. ἰδῶ. izo-
b , ^ 7 ΄ A 2 , RJ y € ^^
ΗΝ φῶ. καιρος. κήθεταί μώξος. eA OU Y QS. μεσονυκτιον. YUY. ὅποι. ὁρμίζω. σπαραξαθες.

᾿ πόθεν. πόλις. πομπός. σαίρεν. σκότος. τίϑην. τιμωρῶ. ὕποπτος. φάσματα. Queis.

τς χλανίδιον. χβή. χρῆν. Ψαλλιον. Ψυχή.

GREGORIVS, l'HEOLOGVS. v. ἀσφέδελος. βύειν. διατίϑεμαι. ἑβδόμη. ϑεωρος. μισϑός..

Xo ὁ Àd3wm. ὄφελον. παρά. πολύ. πειξῶ. προσγελῶ. ὑπέχω. ὑπόγυον. ἜΣ

'H ΘΕΙ͂Α ΓΡΑΦΗ,..ν. εὐαγγελίζομαι. iufra, Sacrae litterae.

-HELIODORVS fiue CHARICLEA., v. εὐαγγελίζομαι.

[P] HERMOGENES. v. προίβολή. :

HERODOTVS. v. ἠγανακτησάώμην. ἀϑυμίωα. ἀληϑεύω. ὠλογία. ὠμηχανῶ. ἀνωγινώσκω.
ὠναλέγομαι. ἄνωθεν. ἀπεόος. ἀφ. ἄφθονος. γέγονα. δεσποτεία. διώκορος. διατί-
tuo. δια χοῶμα). διδῴη. διέχει. ἑκών. ἑάλω. ἐμποδων. ἐξ. ἐπίτιμος. ἑτοῶρα. gusc-
μῶν. ζευγνύατι. καϑάπτομαι. κατατρέφομαι. κατεύχομαι. λογίες. λόγιμον. εἰκέ-
ταὶ. ὅμοιον. ὅπλα. δες. ὄφελον. ὄχλος. παραϑήκη. παξάλιος. re eesdev. παρέςη-
σαν. περιβάλλωῳ. περιεγένετο. πρεσβεύονται. προέθωκεν. προορῶ. ποόσκειμαι 7reoc-
TrciEju04- σιγῇ. SoAos. σύνϑετον. τέλη. τίϑην. τόξευμα: ὑποκρίνομαι. ὑπολαμβάνω.

᾿ς ὑποτίϑησι. ὑφίταμαι. φάρμακα. χρημοτίζω. ψυχή. ὠνήσομαι.

HESIODVS. v, ἀράχνη. βραδύτερον. ζηλῶ. ϑαμα.

HIPPOCLIDES. v. ἐνέχυρα.

HIFPOCRATES. v. Qxeuax a.

HOMERVS. v. zzésre. ὠτέλετον. βέλος. DfAcua. vyeor log. δεδίττομοι. διδωη. ἐκέ,. pe

V owwmo. ἔχω. ϑυρεός. κάθισον. Keg. μαξός. νῦν. ἔνϑος. ὅποι. πωρα. παύω. πε-

τ΄ σληγώς. πόλις. Dwyim. συλῶ. τίκτειν. ὑπάγω. φράσον. Qui. χρείᾳ. ὥχρος.

ISOCRATES. v. σλαΐτος.

AVLIANVS. v. ἀπέδοσις.

au " - Àa 2 LIBANIVS.

«

gs 1. 17’. ἡ XXXVI. INDEX SCRIPTORVM Vo! TV.p 539 $46

LIBANIVS, v. οὐγροῖκος. ἀϑέωτος. αἰτϑμαι. οἰκκισμός. dep ον. ἀνοδησοέμεϊ es. εἰνακαϑε "
αἴρομαι. evo. ἀνωμιμνήσκομαι. ἀνανεῦμαι. ἀνάπαυλα. ανθλεν. ανέραφος,
οὐνέῳνγενς εἰνίξω. αντίγρωφα. απαντικρύ. are. GA et. ἀποπέμπω. ἐποφέ-
ges ia ἀφγυφαμοιβός. ἀρτοπόπος. οἰξέιος. ὠσύνετος. αὐχήν. Pinoy epos. βίον.
βελεύομαι. βϑλητήρ eicy. βραῤύτεξον. βρωμᾶτα γῆμαι. ψεγνόμενον. Γοργῶώ. ψξν. de-
κρυσι δεκέτες. LLORAR δια χρῶμαι. δή. διέπαυσε. δικαζω. δοκὸς. δυῶν. du
Qov. ἔσω. ἐκταΐδην. ἑλληνίζω. ἐλπίς. ἐνταῦϑα. ἐπαγγέλλω. ez éidev. ἐπὶ κόρ v9.
ἐπινίκιος. ἔπιπλα. ἐρεσχελέξ. ἐφευνῶμαι. ἐροίην. ἐρῶ. εὐθύνη. ἐφόδια. ζάπλετος. ἢ HR.
ἥλιος. ϑύωμα. καθάπαξ. καρῆναι. κατασκευοίζω. κατορθῶσαι. κελεύω. XeYTOM
xAS. κομίζομαι- κονδυλίζω Aces. λεπτόν. λύξωμα. μεγαλαυχῶ. μεϑύτση. pe
ταζύ. μή. νυμφεύτρια. οἰμκώζω. ὀπτήρ. ὁπωρῶν. ὁρμίζω - ὀσῴρομαι. ὅτως. παιδί-.
σκῆν. πανοικί. παραβάλλω. περίΐπο μαι. Πέρσας. “πίνε;. ποδαπάς. πρεσβεύονται.
πωλητήριον. ῥήτωρ. σκίμπεδς. pavo. su uoi. Ξύραξ. συμίβελεύω covisa ren. συντί:-
Sau. τεϑνήξεται. τίθην. τιμῶ τυγχαίνε:. ὑπερορῶ. [δ] ὑπνώδης. ᾧΦαάσκωλος. φορά.
vQyr. Qusav. jeudi. χρηματίζω. 2 χρήΞης. χρυσίδες. χρῶ. ὥρα.

LVCIANVS. v. ἃ μέν. iy vow ag ocv. we. aO ecos. οἰκέτης. οἱλιεύομαι. RAM yog
οἰνέρουτος. ἄν ξωγεν. ὠποκήρυκτος. οποπέμπω. eese. οἰπρονέητος. ἀνώμοτος. d
yes. aeri. ἀτέλεςον. ὠτενές. αὐϑέκαϑξος. οὐωρί. βεκολέιν. βέόλομαι. γαργαλισμύς.
γρόφομαι. διαβόητος. δ ακονθμαι. διατίϑεμαι. διδώσκομαι. διέφϑορεν. δοκές. ἐγείφος.
p €. eges. ἐκπλήττω. ἑκῶν. ἐλλέ(θο ος. ἐλπίζω. ἐνδεδυκώς. ἐξήρτημαι. ἔξω. Sz

9. ἐπιδρομή. ἐπιλανϑαάνομαι. ἑομογλύφος. εὐμαϑης. ἑυρίσκομαι. ζωπυρῶ. Succ.
Ἰδιόξενος ἵτημι κάθοδος καπνοδόμη. 067 ay ν αὶ κατέσχημοη. Keyxe eoj. κεραία. κε"
Qa. κληρονομῶῷ κορυζφροῖίον. κυνίδιον. ua. μαχλαᾶς. μή: ναυωγίω. Νηρηίς. ὀρϑρεύω.
ἐδέπετε. TTG AUS IOS. zaea. παφαβάλλω. πατραλοίας. περιβάλλω. περιεσπας
σϑη. πίομαι προσηγορία. ῥαδιϑργός. σέες. σίαλον. τεϑνήξεται. τίλλω. πτριακοντέτης.
ὑπερμαζῶ ὑφίταμαι!. φαῦλος. Φωρῶ. χαίρειν. χιτῶν. χωρίς. ψαλλιον. ὠνήσο-
Ho. ὡς.

LYCOPHRON. v. ἅτερος. '

MENANDER. v. κολυμβηπής. λήϑαργος. πορνοκόπος. Ν

PHAVOR!NVS. v. ἐπεζελευσόμενος. ἐξιδιάζονται. καϑιερῶσαι. προπετῶς.

PHERECRATES. v. ῥυπωίνω.

PHILO. v. ἐξαπιναίως. ξινίζω.

PHILOSTRA EVS. v. ἀνάϑημα. ἀνθέων. οἰπὸ τῷ διακειμένε. αὐχήν. οφαιρῶ. ὠφανίζε-
ToO. ᾿Αχερεσία. βασίλεια. γεγυμνασμένος. διαβέβλημαι. διώγω. ἐμβριϑής. Uno
gr iege ea. εὕρημα. ἡβαν. κατηγορῶ κέκτημαι. λεπτόν. μεϑύση. ξένον. ὁ δῶνα.
ὁμιλητής ὅτως. ὄψις “παραγινώσκω. παρὰ πολύ. προσγελῶ. ῥαθυμῶ. euis.
ὑπτιώξειν.

PHRYNICHVS v. οἰνέῳγεν. διδῴη. δυοῖν. ἐΐσω. . χωρίς.

PINDARVS. v διάποιςα. ἤτοι. πειρῶ.

PLATO. v. ayerej ey cov ἄϑυρμα. αὐσχιον. ἀμφιγνοῶ. cuire. αἰναλέγομαι. εἶνε"
βίωσω. ἀνέλεν. οἰ ποδέν μαι. ἄτεσιον. ἄττα βέλομωι γέγονα. ψεννὰς diez eer.
διαφορά. δίκη. δοκῶ. dui ec μα! dore me uu. εἰ. εἰσήει. ἐκεῖ. ἐναρίθμιος. ἕνεκα. ἔξω.
ἐπᾶν. ἐπανοξῦϑμοι. ἐπὶ κορῥης, ἐπιφρέφο Ho. ἐπιψηφίζω. ἑταιρότερος. εὐκταἷον.

εὐπρεπής:
*

"

,

YokIV. p.951? ΑΤΉΟΜΑ MAGCISTRO CITATORVM, | Lif. 1. c XXXUT.. i89

εὐπρεπής. εὔχομαι. ζευγνύασι. ζωπυρῶ. ϑεωρές. Sac. ἰδέα. dw. κατα γῆνα!, κατη-
γοφξμαι. κατόπιν. [δ] , κατορϑῶσαι. κοινῶ. μεϑύση. “μέλλω. μή. μεμδμαι. γῶν.
ὀψοποιός. παιδεία. παρά. παρακελεύομαι. περί. περιςγένετο. πηνίκα. πρώττω. TrQO"
τέρα. πρωΐ. “πρῶτος. σφὲ. τεθνήξεται. τιμῶ. ὑπέρ. ὑπερήφανος. Φέρε. Φερεφάττα.
φοιτῶν. χαίφειν. χρήσϑων. ψοαίμμος.

PLVTARCHVS. v. ἄνωθεν. ἀτενές. δημέκοινος. διαπεπραγμένον. δυσωπδμα). εὐπρέσοδοτ.
Coviov. κόρυδος. λαμυρία. uz ée- ὑποκορίζομαι. φϑεῖο.

POLLVX. v. ναξς.

ΟἹ 'PHTOPIKOY.. v. ἐξαπιναίως.

SACRAE LIT'TERAE. v. ἀξιῶ. ἈΝ ni εὐθές. κατα γῆνο. vni.

SOPHOCLES. v. cvéAev. απαφκξι, αἰποδραάς. βρα(βεύς. βῶλος. γϑν. διέφϑορεν. ἔδος. εἰ,

᾿ ἔξω. ἐπαγγέλλω. eziso. ἑσάώτω. ζηλώ. ζῶμα. ἤσϑα. Vic£evos. κεντεῖ. κίναιδος.
κομπάζω. pav. pan. yov. ez rie. ex ἄν. πανεργύς. προΐσχο. προξενῶ.. πρόσιχη-
μα. cvi Qegec- τιμωρῶ. ὑφήγϑμαι. φριμάττεσϑαι. χάριν. χλιδῶ. Xe. χρή. χρῆν.
Ψυχή. es.

STOICI Philofophi. V. περίφασιν.

SYNESIVS. v. ὠγώγιμα. αϑυμία. ἀκλισμός. ἄκναπτον. οὐλεκτρυῶν. ave. Doe poe εἰνω-

? xg en ἀναπεμποζομαι- ἀνέωγεν. ἀπέχω. πηνγορευμέναι. ἀποδέχομαι. ὠποσο-

" 2. ἀσύνετος. βελευτήριον. βῶλος. γρώφομαι. δεδήσομαι. δεσποτεία. δευσοποιές.
διαβόητος. διαπεπραγμένο ον. διοίςροφοι. δικασήριον. δύναμαι. δυνάφης. ἔζων. es.
ἐκνέας. ἐλπίς. ἐνταῦθα. ἐν χεῶ. ἐξήρτημαι. ἐπαγγέλλω. ἐπιλεπει- ἔφϑακα. ἐφ᾽
ὦ. ἡβᾶν. 32 Sa£éa. ϑόρυβες. Sveece. κοίϑοδος. καάλως. καταγλωττίσματα. κοι-
ταμικρόν. κελεύω. κεραία. xiveudcs. κόρημα. λογεῖον. λογογραφος. μᾶ. μάλη. μή.
νέμω. γομῆ. νυμφεύτρια. μνυχίξει. Oper. ὁρμίζω. ἕτως. οφϑαλμιῶ. παλαμναῖον.
παφαβαάλλω. παρὰ πολύ. παρήλλαξα. Πέρσας. πολιτεύομο. πομπή. πορνοκόπος.
aroTYi auod. πράττω. πεέσβας. προπετῶς. “προσηγορία. προσποιξμαι. προτροπή.
zc. ῥαπώνη. ῥαφανον. σύραξ. συνίφωται. τάπητες. τέλη. τέμαχος. ὕετον. ὑποόρχω.
ὑπερμαζῶ ὑπνομαχιν. ὑπόψηφος. Φφάκελος. χαμαί. χιανδόν. χϑές. xa. Epi-
flolas Synefii citat, adlatis primis earum verbis, vt in ἐξήρτήμαιμ. et alibi.

SYRACVSII. v. ἡ πηλός.

'TELECLIDES. v. σερίτασιν.

'THEOCRITVS. v. xceudes. μαςῦς.

'THEOPOMPVS COMICVS. v. κυνίδιον.

'THVCYDIDES. v. ογάλλω. αἰγωγός. ἀγὼν. οὐδωρότατος. ce. οἰκρατίοι. εἰναδυστμενοε.
aor AB aat. οἰνακείμενος. ἀνα λέγομαι. evt λογίζομαι. ὠνέϊλεν. ever. aveo ye
ἐντιβόλησις. ἀντίπαλον. ἀξιῶ. ἄπεδος. ἀπεικότως. ἀπήλλαξεν. οὐπόγνωσις. ὐπὸ»
φέρεσθαι. ἀβῥωξία. ἄτοπον. ἄχρι. βαοίβαρικος. βήξ. βλαφϑέντες. βελεύομαι. C-
λομαι. δώπανος. δεδοωσμένον. Ὡς δένόρεσιν. διαβέβλημαι. δια βόλιμον δια γνώμη»
διώγω. διακωχί. διασώζ: cog. δια χρῶμαι. δίδωμι. δέχ, χει. διηλλαγή. deAea. δυοῖν.

- δυσπρόσοδος. ἐγκαλῶ. εἰ. eco. ἐκβάλλει. ἐκβολη. ἐκεῖ ἐκπ λήγι' "vd 0g. Per "TU.
ἐχφροντίζω. ἑκών. ἐλάα. ἐλπίζω. ἐ "δέχεται. Aden. ἕνεκα. ἐνθύμιον ἐνιαύσιον. ἐν»
ταῦθα. ἐντυγχαίνω. Env ay m eo. ἐξαπιναίως. ἐξέλ ME ἐξ ἐγωπολῆς. ἔξω ἐπαγῶ-

qs. ἐπανάξασις. ἔπαντες. ἐπχῶϑεν. ἐπέσχον. ἐπετωλώμην. ἐπίθοξος. ἐπτιὸ 2] ἐπὶ»
Aa 3 κλήτοδ.

7

τὴν τ

190. Lib. IV. c. XXXV I. "MOSCHOPVLVS

Vo'. IV. p. 535 533
χλητος. ἐπίμαχον. ἔπιπλα. ἐπίτιμος. ἐπιτρέπεξ. ἔποικος. ἐσβαίνω. εὔγνωμον. εὐεπί-
Seres. εὐηϑες. εὖ λέγε. εὔνοια: ἐφιέμενος. &QoAxe. ἐφόρμησις. ἐφ᾽ ᾧ. ἕως. ζῶμα.
ἡμίση. Sagsera. ϑύειν. idc v9q. ἱκεσίοι. καϑίξαμαι!. κατ ἐκένο TB καιρξ. καταινῶ.
καταλύομαοι- «κκατασκοπή. κα ατάσχεσις. καταφρονώ. KT OTI TX. Κεγχίρεαί. κεραία.
κομπάζω. κυκλέω. λωμυρία. λατόμος. λεποτάξιον. λεπτόν. λῃπρικόν. λύζω. pes
νομῷ. μαοτύριον. Morro. μέλεε. μενετός. μεταπέμπομαι. μήνυτρα. ναύταϑμος:
γέμω. ξενίζω. ξυλισμός. ὀλυμπικός. ὀρϑρεύω. ἑρμίζω. ὅσον. ὀςρακίξζομαι. ὀψέ. πανο:-
κί. παρά. παραβάλλω. παραϑήκη: παρακέλευσις. παρακομίζομαι. παρήλιος. πα-
ραάλογον. πεζὴ squid. περῶ. περαίϑμαι: περιεγένετο. περιορῶ. zo eoo pat
σομπή. πρέπει. πρέσβεις. πρεσβεύονται. προΐσχω. πρός. προσέσχον. πρὸς ἱερεῖς.
πρόσκειμαι. πρόσοδος. πρόσοψις. προσποιξ μαι. πεοστάττω. σροστί, ἐμα)- πρόσχη-
μα. σρωΐ. πεωΐτερον. ῥαάων. émet. σαλπίζω. Σικελὸς συγγραφεύς. συλλαμ-

([βανε:. “συμφέρων. σύνθημα. συνωμοτον. cQ. σχολαίτερον. τέλος. τιμωρῶ. ,Τολμητής."

vita. ὑπάγω. ὑπερορῶ. ὑπολαμβάνω. ὑπολύω. ὕποπτος. ὑφίταμα. Φαζκελος. Q;-
λίος. Φορταγωγύν. φυγή. χάριν cidm σοι. χρηματίζω. χρήσϑων. ᾧνευογ: ὡς.
ὠφελῶ.

XENOPHON, v. δένδρεσιν. ἔτι. εὐπρεπής. ὀσμή. δαδιθργός. ὑπνομοῖχ εἶν.

XII. Supereft MANVEL fiue EMANVEL MOSCHOPVLVS, Byzantinus, Mofchopuli,
Cretenfis, fratris filius, "Thoma Magiflro paulo iunior, et circa tempora captae CPoleos
clarus, atque vna cum aliis. Graecis 'extorribns in laliam profugus*^). Eius perquam vti-
lem συλλογὴν ὀνομώτων Αττικῶν in calce lexici fui primus cum Phrynicho, [] Tho-
ma Magiílro et Ammonio iam antea vulgatis in lucem emifit Francifcus Zifulanus, Venet.
apud Aldum A. 1524. fol. poflea Parifiis reducit Michael Vafcofanus A
tis praeter "Thomae et Phrynichi collectiones etiam iis, quae ex Aeliano et Otbicio de
vocabulis militaribus folent ad Suidae et aliorum Lexicorum calcem fübiici, Inf-riptio li-
bii in Siraque editione haec eft: Τῶν ὀνομοώτων ATTI. συλλογὴ ἐκλεγεῖσα απὸ τῆς
τεχνολογίας τῶν εἰκόνων TÉ Φιλοφράτϑ ἣν ἐξέδοτο ὁ ὁ σοφώτατος κύριος Mae o Me
σχοπᾶλος, καὶ ἀπὸ τῶν βιβλίων τῶν ποιητῶν, cuvert2n δὲ ἐνταῦθα κατὸ φοιχ ἐξον.
Fraxine'us [h. e. Carol. du Frerne,] qui illo libro auctiore MSto vfus eft, in bibl. regia
cod. MDCCCLIII. hanc fe infcriptionem inueniffe refert: Τῷ σοφωτάτε .Kueig Μανϑὴλ
τϑ Μοσχοπόλϑ Βυζαντίξ τὴ (78 Κρητὸς ἄνεψιβ) ἐκλογὴ. κατοὶ ser tov ὀνομάτων. Ἀττι-
κῶν. οἷς οἱ deir eri χρῶνται τῶν παλωιῶν '"). Rarius tamen et vix vsquam Ícripto-

res

Α. 1532. 8. "?). addi- :

o)' Vide (apr: vol. I. p. 407. not. gg. vol. V.
pag. 555. fq. coll. $. X. huius cap. Plura de eo
eiusque libris τοιταίος infra libr, V. 7. 4. vol. VH.
pag. 37. Íq. vet. edit. et quae ego fcripfi in introd.
in hift. L. Gr. IL. 1. pag. 544. Hari.

pp) In bibl. Leid. οἷ exemplar, confcript. a
Franc. Iunio, v. catal. illius bibl. p. 2:3. Zar.

qq) Mofchopulus, Cretenfis, Byzantino antiquior
claruit circa A. C. 15:2. De vsroque dicendi plu-
ra locus erit libro quinto,

11) In cod, Ma£rit. LXXIV. (tefte /riarto, ca-
tal. codd. gr. pag. 270. fq.) inter alia /Mofchopuli
fcripta eft quoque iliius Sylloge nominum attico-
rum; in cod. autem XCV, eft opufc, Mofchopuli,
quod Iriart. pag. 376. ineditum efle cenfuit, περὲ
τῶν ἰδιωμάτων, de dialeflis, inc. Ἰὰς διώλεκτος λὲν
γεται καὶ τῶν Wysy ἀσιανγῶν διετοίκων ἢ ᾿Αϑηναέων
cuius libelli de diale&o ionica in(cri-
prie ab argumento vniuerfi operis defumta et pri-
mum eius ent de dialecto iozica tantum in -

co

"EA
Iovov

;
πελοπονησκ᾽

TONER Hr ja XS ml 7. v i

τας ^ai dile named:

Mets gio Aud),

Ux

“

Yst lY. pas ἜΤ LECAPENVS DE VOC. ATTIC. Lib.IP.c XXXV I. τοι

res nominetenus laudat Mofchopulus, voces ipfas ποιεῖ et diflinxiffe contentus. — Vnus
- locus non eft omitrendus, quo facros libros dialecto Alexandrina corifcripros effe notat:

σιν, M , € ' “Ὁ ,
τὸ καϑαὰ οἱ Δττικοὶ χρῶνται. TO δὲ κωθὼς ἐδέποτε, ἀλλ᾽ ἡ τῶν ᾿Δλεξανδρέων διάλε-

τος, xa iv ἡ ϑέα γραφὴ γέγραπται.

^0 XIII. Atque haec hactenus de fcriptoribus, : qui voces afíirar peculiaribus libris eol.
legerunt, quibus addes GEORGII LECAPENI circa A. C. 135c.. clari grammaticam, fiue
ineditum vocum aztticarum Lexicon, quo in epiílolis οὐμοιββαίαις ipfe et Andronicus Zarides

vfi fuere, cujus memini. idem. Normannus in praefatione ad Ariflidis “ρεσβευτικόν. De

Lecapeno videndus Z4/latiu: libr. de Georgiis-pag. 363. Fabr. Adde infra, libr. V. cap. 7.

p.55. fq. et 44:fq. vol. ViL vet. edit. Introducl. m. in hift. L. Gr. IT. 1. p. 533. //illoifon anecd.

δέ. tom. II. p. 79. de quodam codice 77eueto (in δίς]. codd. gr. p. 255. cod. CCCCLXXXVI.
in quo etiam eff grammatica Lecapeni alphabetica: in qua et de vocc. atticis et de diffe-
rentis vocabulorum agitur. Villoifon excerpfit ex illo cod. initium et finem. In fine
quidem confpirat cum cod. JMorgueuf, ex quo cel. /atthat, Prof. olim Mosquenfis,
nunc Wittebergenfis, vberrima dedit excerpta in LeBionibur Mosquenfibur Lipfiae 1779. 8.

à o -
vol. I. pag. 5$- 79. fed ab initio, id fi vel in codice fuerit Mosquenfi, eoque non integro,

vel acl. Matthaeo defcriptum, vterque cod. valde discrepat, nec ego duo illa, quae Vil.

lofon excerpfit exempla, quae incip. ᾿Ασχολία et ᾿Αμύνερν., reperi in excerptis Matthaea-
In cod. bibl. Zuzw/ lanae Vindel. (tefle Reifzro, catal. pag. 64.) Leap. opufc.

anis. —

. de fignificationibus dictionum. — codd. Parif. //atir. et. Barocc. ipfe Fabr. memorat infra

vol. VII. 1. cit. — [Ια coz. XLIX. plut. 57. bis, nr. V ct VIII. bibl. Florent. Laurent. tefte

aBandin. catal. codd. gr. 11. col. 430. — Οχοηὶϊ inter codd, coilegii noui, nr. CCXCI. fiue
- in

goli in cod. XXVII. bibl. regiae-eft Man. Mofchop.

«od. defcriptum effe videtur. Hinc in cod. 7/in-
de dialectis homericis. — in cod. XX XII. Mofcho-

doboi. CXXVLI. (vbi idem exftat opusculum mstuni)

a Nef/elio in cat. part. IV. p. 75. citatur Mo/chopuli
libel. de diale&o iorita. n bibl. Coislin. in cod.
CCCXLIX. minus integro, cum fincera infcriptio-
πο, íylloge etc. (vti in cod. Matrit. et Parif.) et
-eum alio titulo, γραμματικὴ τῷ Kvpg Μανεήλ. Ex-
eerpta ex eo dedit /Monifaucom in bibl. Coislin.
pag. 5!5. ίᾳ et obferuat, Mofchopulum ex veteri
quodam lexico codicis, antea ab ipfo Montfauc.
*efcripti, multa fumfiffe mutua. — In bibl. pübli-
-«a Par:f. (fecundum catal. codd. tom 1I.) Mofcho-
uli voces aiticae extant msstae in codd. MMDVIII.
MMDCXXIX. (in quo ecloge vocc. attic. paullo
uctior, quam in edita effe perhibetur,) ct
MDCC.XL — Decod. Burmanni IL. v. fupra
ad Thom Magi(trum εἰ Oudendorp. praef. ad il-
lum Magiftrum, (ell. 4. auerf. et 5. not. — In
bibl Leidenfi inter codd. Voffian. citatur in catal.
pag. 595. nr. 7r. fol. Mosxorsi^s ᾿Αττικισμοὶ vel
di&ionarium atticum irtegrum, "Thomae Magiftri
momine editum. Olim lani Rutgerfii. — — JVea-

pul. colle&io. vocc. atticarum ex Philoftrato et ex
libris poetarum: opufc. mutilum , definens in lit-
tera I. Reliquorum opufc. Mofchopuli, qui in illa
exftant bibl. commemoratio huc non pertinet. —
Ibidem in biblioth. Auguft. S. Ioann. ad Carbonar.
cod. XXXVIL ὀνομάτων ὠττικῶν συλλογή. — [Π7ε-
dioíani in bibl. Ambrof, Mo(chop.lexicon amplum:
item anonymi lexicon poeticum, et alia enonymo-
rum lexica graeca, tefte /ontfauc in dizrio ital.
p. 17. Venetiis in bibl. Marc. cod CCCCLXXXVI,
recentior. eít praeter aliorum grammsticorum
opuscula, Mofchopul íylloge τῶν ὀνομάτων Ἂτ-
τικῶν" v. P'illoifon anecd. gr. II. pag. 79. qui ibi-
dem pag 79-85. ex codem cod. primus cuulgauit
anonymi Zticiflae de atticismis opu/ruium an-
tea ineditum. [ἢ cod. LXXI. bibl. Matrit. reg. te-
fte. 7riarto pag. τος. fq. catal. eft collectio plurium
opufc. grammst in his fol. g. de beifenisimo ; fol. 5t.
de dialectis late, et incipit ab atticaj et fol, 34. 35.
36. 38. de reliquis. Harl.

102 Lib. IP. c. XXXV I. DE DORICA, AEOL. Vo WW» n-545 P544

in catal. codd. Angliae et Hibern. I. pag. 57. nr. MCCLXI. Zecap. grammiatica gr. — inter
codd. Barore. nr. 103. cum Mofchopuli coll. alphab. — — Taurini in bibl. reg. cod. CCLXXIV.
fol. 1. Lecapeni et Zaridae epiflolae XXXI. et fol. 8t. Lecap. de artificio grammatico;
inc. ye Qe , τὸ συγγράφειν λόγον ἢ ἄλλην τινὼ ἱπορίων etc. (catal. codd. gr. Taurin.
pag.379.) — Parif. in bibl. publ. Georg. Ltcap. grammatica, ab initio mutila, et eius-
dem, (vt confector catal. codd. illorum, tom. II. pag. 575. fufpicatur,) Homeri canoniz-
mata inedita, in cod. MMDCCCCXXXVIII. — in cod. autem MDCCCCLXI. e(t inedita
nec vero integra, Epidleti euchiridii expofitio inedita, auctore Georgio Lecepemo, — — In
cod. regio /Matrit. LXXXIII. (Iriart. pag. 320.) eft Gregorae (r8 γρηγορῶ) opufc. de diclio-
num aliquot apud veteres //gzi/iratione, a recentiore víu aliena: inc. ἰτέον ὅτι σλείξως λέ-
£ec εὕροι. — "Tum aliae, (vt ait Iriart.) ex eodem, vt videtur, auctore, fubeunt de quarum.
dam vocum imfexione e£ figuificatione, excerpta minutiora. — In cod. XCV. eft idem Gre-
gorac, nempe, Jicephori, opufc. feu fragmentum de vario dictionum fignificatu pro va-

ria temporum ratione, et Zriaríe pag. 381. id in lucem emifit. De Demetrio lxione v. ad
δ. XVIL. Har.

XIV. De Doricae Dialecli vocibus fcripferat Artemidorus Ariftophanius, tefle Athe-
naeo 7) Ad Doricam referenda Laconia, cuius fingulari opere collegerat Zfri/lophanez,
grammaticus, vt eft apud eundem Athenaeum libro tertio. Quod cum iam pridem de-
perditum fuerit, ex parte iacturam illam compenfare conatus efl Zohannaer Meturfiur, a quo
voces, Lacedaemoniis proprias, diligenter collectas babemus libro tertio Mifcellan. Laconi-
corum capite fexto et proximis. Ad Doricam pertinet etiam Cretíca, cuius vocabula ex-
pofuerat [81 Hermon fiue. Hermonax in. gloffis Creticis, vt idem refert Athenaeus, Non
omittenda hic, vbi de.doride dialecto agimus, Tryphonir, Alexandrini "), fcripta, quem fub
Auguílo, imperatore, et ante, vixife Suidas teflatur, περὶ τῶν παρὰ Σιμωνίδῃ διαλέκτων,
καὶ Πινδάρῳ, καὶ Λλκμᾶνι, καὶ τοῖς ἄλλοις Λυρικοῖς, περὶ τῆς Ἑλλήνων διωλέκτϑ» καὶ
᾿Δργείων. καὶ Ἱμεραίων. καὶ Ῥηγίνων καὶ Δωριέων καὶ Συρακξσίων. Facit huc “Περὶ
Porti, Francifci, Cretenfis, filii, recentioris licet fcriptoris, Lexicon Pindaricum , Hanov.
1608. 8. et Lexicon Doricum in "Theocritum, Mofchum, Bionem, ibid. 1603. 8.

XV. Idem Tryphon concinnauerat etiam περὶ πλεονασμᾷ τῶν ἐν Αἰολίδι διαλέκτων
βιβλία €. tefle Suida, quibus feptem libris plurima vocabula 74eolica diale£i expofita ab

illo fuiffe non dubitamus, quod etiam, integris veterum fcriptis deperditis, obiter in Ety- |
mologico fuo latino fecit eruditiffimus Voffius, ad quem ita fcribebat Sa/ma/iur Id. Auguff.- |
A. 1639. pag, 32. Epiftola V. «ιάϊο, te de Eximologico latino fiue /4eoliro iam. ferio cogis |
fare, quae dialect us [atinam *") totam antiquam, quonta eff, paucis exceptis formauit. Quare

dam |

55) Conf. Maittaire introduét, l.c. de diale&is — sw) Dionyfius Halicarnaffeus lib. T. Antiquit. |

gr. p. VI. fqq. et fupra ad. ᾧ, τ. adnotata, In cod. Rom. Adde ZZomam Gatakerum Cap. 1. de

MMDCLXII. bibl. publ. Pazf. funt nr. 4. excer- ftylo N. T. et Colome/ium δὰ Quinüiliani lib. I i

pta ex Herodiauo de diale&o dorica. Harl. Cap. 5. pag. 203. feqq. Opufculor. oZ. Rual-
tt) N. infra V. 7. νοὶ, VII. pag. 48. ed. vet. in. dum in vita Plutarchi Cap. 14. pag. 2$. ;

cod. Matrit. XCV. tefte Iriart. pag. 369. íqq. funt

aliquot Tryphonis oputc. 76: ].

-—

/ Vol. IV. p. 534 P545

IONICA, ALEX. ET ALIIS DIALECT, | Lib. JV. «. XXXV I. 193

dam origines per otcafionem oitigi in. Exercitctionibur Plinianit, et poffem, | fi tecum vna
sffum, monuulla expedire, quae certo fcio vec. tibi mec olii cuiquam venire in. mentem po[fe;
mon, quod ingenio aut fvgacitate magi: veleam; [ed quia bono quodam fato im ea fcripta
eternum. incidi, quae tibi videre mon contigit. — In'er ola vidi Zfpollonii τεχνικο et. “για.
dii, grammatici, opera, in quibus, proeipue in. Apollonio, multa reperiuntur citata teffimonia
Alraci, Sepphonir, Corinmae, Rhinthomis, Sophromir et aliorun, qui lingua Zeolia au£

- Dorica mera. fcripfere, ex. quibur duabus diale&is mon 1e latet conflatam ejfe Romanam pri-

΄

ftam loquelam.

XVL, Praeter. Philoxenum "^), quem περὶ "Iodos διαλέκτε feripfiffe ex Etymologice
Magno [et Suida MI. pag. 606. arque Orione 7 4ebono in Etymol. MS. apud Korn, in pracf,
ad Gregor. cor. pag. XIX.] cognoltimus, lonicae dialecti, cuius quatuor χαρακτῆρας in-
muit Herodotus lb. t.c. 142. voces non paucas explicauerat Zfpolionius in ἐξηγήσεε 'Heo-
δότε γλωσσῶν, quae ab Etymologici magni auctore citatur in voce κωφὸς et ccQusre.
Ex hoc Apollonii opere velut ex atbore fur.cium et truncatum et diuulfum putabat /auf-
facusr breuem illam collectionem τῶν "Hecd:resxy λέξεων. quae ex Goldafli codice recen.
tioribus Herodoti editionibus pracfigitur, (Lexicon quoddam Zerodoteum eft in cod. Aw.
gu(t. Vindel. tefle Aeifero cat. pag 64. fupra, vol.ll. pag. 336. H»r.] Exflat et Lexi.
con lonicum Zfevilii Porti, cdivum Hanoviae 1603. 8. Supra quoque ex Suida [ΡῚ ine-
morauimus Callimachi πίνακα τῶν Δημοκρίτα γλωσσῶν, et inferius iterum locus erit inter
medica lexica dicendi de gloffariis in Hippocratem, quem fimiliter, vt Democritum et He-
rodotum, ionica dialecto vfum fuifle conftat. — Nunc tantummodo notare liceat, voces,
Derocrito peculiariter vfurpatas, οἰβδηρικὴν διάλεκτον dici a Suida in Ῥυσμός.

XVII. De lexandrina dialecto feptem libros fcripferat Iremarus fiue Minutiur Pata.
fur, eamque cum attica comparauerat, atque ab eadem non pauca accepiífe oílenderat,
vt auclor efl idem Suidas, [et Ewdecia pag. 169.] Quod Irenaei opus intercidiffe, me.

| rito dolet Johannes Croiur cap. XXXIII. Obferuationum in N. T. vbi de eadem dialecto

pluribus differit. — Demetrium quoque xionem περὶ ᾿Αλεξανδρέων διαλέκτε laudat Athe-
maeus, [libr. lif. cap. 1t. fed libr. IIT. cap. I. citatur ἐν πρώτῃ ἐτυμολογεμένων" libr. II.
ἐν ἐτυμολογίῳ.- Δ fchol. autem Arifloph. ad aucs, ver. 1568. citatur ἐν τος Αττικοῶς
γλώσσαις. — Saepius laudatur folo Demetrii, femel Zxicnit nomine, a fchol. ad Arifloph,
ran. v. 78. 136. 310. 1001. 1021. 1227. adde fupra in νοὶ. l. pag. 509. et pag. s1o. iam de
D:metrio Pugile, eiusque opere περὶ διωλέκτε egi, duce Jilloifon in prolegg. ad Apol.
lonii lex. homer. pag. XXVIL fq. Hari] Cum vero Maccabaeorum temporibus et poft
Iudaei complures vt in aliis Aegypti locis, ita potillimum Alcxandriae veríati fuerint, ex

quibus

vv) Mof[chopulum quoque de diale&o ionica
ftripfiffe, ex cod. Matrit., fupra ad $. ΧΙ, cita-
to, cognouimus. P/iloxenus autem de diale&is
etiam Syracufiorum et Laconum et reliquis; item
de hellenismo; de gloffis libr. V. etc. fcripfit. v.
Suidam h. v. ibique Küíterum pag. 606. qui no-

Voi. VI.

tat, ab Etymologo v. Κορώνη et Euftath. ad Hom.
Odyff. pag. 1570. 37. citari librum Philoxeni περὶ
Ῥωριαίων διαλέκτα, adde Villoi/. praef, ad Apollon.
lex. homer. pag. XXII. fupra, vol, L. pag. 51g.
Koen, l.cit. Harl. P

Bb

194. Lib.IP.c. XXXV I. APION ET TRYPHON DE DIALECT. — Vor TV. p.515 P 546

quibus nihil celebrius cff Philone, cuius fcripta eximia. etiamnum hodie manibus terimus,
hinc factum eft, vt nonnulli docti viri hellenifticum quoddam genus loquendi !udaeis, per
graecas prouincias difperfis, proprium commenti, idemque efle purantes fcribendi genus,
uod in LXX. interpretibus et noui foederis libris occurrit; male hoc confonderent cum : |
dialeto Alexandrina. Qua ratione Chriffiemu: Sthotanu: cum Matthiae Paforis clauem
N. T., vocibus, in LXX. interpretum verfione obuiis, auctam Franequerse luci daret, in prae-
fatione adfirmauit, Je plenum lexicon. Helieuifficum fiue Zflexandrinum fiudiofis exhibere. ἂς
licet. diuerfum plane feribendt genus fit, quo vtitur Philo, ne de aliis τοῖς ἔξω et vetu-
flioribus fcriptoribus Alexandrinis dicam, et quo vtuntur fcriptores noui foederis vel fe-
ptuaginta interpretes; tamen voces Alexanórinas in illis notarunt Salmafius, Heinfius,
Grotius et alii viri eruditi. Confulendus inprimis. Zfuwfredur Hody in libr. 2. de Bibliis
Originalibus, cap. 4. cuius antiquitatibus Alexandrinis fata intercefliffe dolendum eft. Fabr.
εἰ. Frid, Guil. Síurz, in praefenti Prof. Gerani, difp. de dialecto Alexandiina ratione fimul
habita verfionis librorum V. T. graecae, Lipf 1786. 4. et lI. progr. Gerae 1788. fqq. add.
Cel. Fifihzr. Proluff. de Vitiis Lexicorum N. T. pag. 659. 4. — ^ De Ἑλληνσμῷ Tcriptit
Philo f. Philouides, (funt enim eadem nomina, led diuerfa forma) tefle Orione T'Aebano in. -
Etymol. MSt, Is vero faepe permutatur cum ioxemo, vti pluribus docuit Kom in
praef. ad Gregor. Corinth. pog. XX. fq..— In cod. Matrit. cile quoque opufc. de. HalZenirmo,
adnotauimus fupra, ad $. XII. ar/.

XVIIL 4pionem περὶ Ῥωμαϊκῆς διαλέκτε citat Athenaeus libro XV. [conf. 7illoiJ.
prol. ad Apollonii lex. homeric. pag. LVIT.] ΑΒ codem memorantur. Diodori γλῶσσαν
Tramo"). Neoptolemum £y vois Gevyleus ᾧων οἷς laudatum reperias ab Achille "Tatio.
in Magoge ad Aratum. Phrygiam vero linguam graecae propaginem fiue dialectum fuiffe
eflendit ZAeodorus Ryckius dillertat. qua. Aencae in Italiam aduentum aduerfus Cluuerium.
et Bochartum confirmat, capite vltimo [ΠΡ] pag. 465. 466. et(i multa Phrygum vocabula
ex Palaeflina defumta effe oflendit. Bocharíur t. Hierozoic. lib. 2. cap. 36. pag. 3^9. et in
libro, quo Aeneam in ltaliam vnquam veniffe pernegauit. 770] quoque ἐξήγησιν "Po-
διωακῶν λέξεων adducit Arhenaeus. — Zfrcadirar quasdam et Zfrgiuar voces colligit Mauffacur
in dilfertatione, quam Harpocrationi praefixit vir doctiffimus.

XIX. Piurium dialectorum rationem explicatam dederant praeter 7rgphonem [euius -
Ebellus περὶ παϑῶν d'alectorum tantum adhuc fupere(t;] et Z'ieodorzum, Gadarenum., cuius. |
iam. $. 2. menüini, Parmeno, Rhodius, “περὶ διαλέκτων , quo idem. Athenaeus vfus efl, et
"Apollonius, erammaticus, περὶ ὀνομώτων κωτοὶ dixAevrcov, memoratus Suidae, Dionyffur. |
lambus περὶ διωλέκτων., iterum citatus ab Athenaeo, [/4ri/fecler στερὶ διαλέχτων. tefle fchol.
rec. ad. Oppiani hilieut. 1. 223. aliique à Keenio, praef. ad. Grezor. Cor, pag. XXII. citati]
Exflat et hodie libellus vtilis περὶ τῶν διωλέκτων τῶν παροὺ Κορίνθϑ. παροκβληϑεισῶν δ᾽
dicleflig, a Coriatáào dicerptir, τὰ quo bene πγοϊτας phrafes multaque vocabula dialectis fine.
gulis, Atticae, Doricae, lonicae et Acolicae, propria, exponuntur. — ln praefatione ait CO- ἢ

RINTHFS, —
M

ew!) De Philoxeno v. motam ad $. XVI. — De Ἰταλικαῖς γλώσσαις f. glo[fs Italienfibus egit Adlexz.
Symmach. Mazochius in commentario in aeneas tabb. Heracleenf. part. L. pog. 142, Earl. |

Vol. IV. p. 46 CORINTHVS DE DIALECTIS. Lib.IP.: XXXPL τὸς

RINTHVS, (fen potius GEORGIP S, fiue Gregorius, αν ἄπ cognomine **), Corin.
' thi. metropolita "*), cuius grammatica quaedam opufcula, manu exarata, occurrunt in bibl.
Vindobonenf. (Vide Zfi[ati:wn libro de Georgiis p. 416. [et in Fabr. B. Gt. vol. X. p. 298. fqq.]
et. Tryphoutin, grammaticum, et Zohan PLilopostum aliosque complures in hoc genere
᾿ elaboraífe;: at neminem fatis expofuitle, quae ad fingulas dialectos pertinerent. Hic Co.
— viuthur leuiffima et falfa coniectura a quibusdam habetur auctor po&matis, quod fertur fub
—momine Coinii Smyrmaei fiue Quinti Calabri. — Ceterum liber ille de dialectis, graece ab
Aldo editus, tum in κέρατι ἀμαλϑοίας, [Venet. 1496. fol. — cum Conflantini Lafcaris
opufc. Cebetis tabula, Pythag. et Phocyl. carmin. Venet. ap. Ald. 1512. 4] tum ad calcem
Lexici Afulani: latine exhibetur ab ZZ;arico Stephano, tomo IV. "Thefauri graecae linguae,
et a Johzmme Scapula ad calcem Lexici: graece quoque et la'ine fubiectus eft Grammaticae
Con/fautimi Lafcorir ab Aldo, Pauli filio, excufae, Venet. 1558. 8. [a. 1557. notatur a Maitt,
Δ. D. HH, pág. 70r. et in Serie dell. ediz. Aldine ed. IL. pag. 105. — Principem (tamen. edi-
tionem, fub ipfa typographise initia /Zedilani cum Demetrii Chalcondylae et Manuclis Ero-
tematibus, fine vlla anni, loci, paginarum nota in min. fol. (de qua iam ia prolegg. ad
Introd. in hift. L. Gr. pag. 43. egi.) Fabricius et Koen:us ignorarunt. Plura de illa edit.
AMaittaire A. T. IV. pag. 753. (in meo excinplo, in. primo folio cum fignatura « eft index
erratorum; contra ia exemplo, quod habuit Mafrtair. in mánibus, iu fine Mofchopuli,)
Iriart. in. cat. codd. στ, Matrit. pag. 144. fq. cel. Pauzer in aunal. typogt. vol. II. pag. 96,
nt. 594. et cel. /Horel. ad Pinelli cat. tom. lI. pag. 232. fq. — — Kvez. in. praef. nominat
Gregorii editt. aliis libris iunctas, Pariffuam apud Egid. Gormontium, 1523. 4. Z'enetam
Hier. Stoti cum Confílant. Lafcaris gratnatica, 1546. 8. et Bafiecmfzr, in fol. Valentini
Curionis, 15:5. Zo. J/alderi, 1541. et Hier. Curion. 1557. — ἴῃ adpendice ad Diction.
gr. lat, Bafil. 1584. fol. apud Sebaft. Henr. Petr. funt quoque ex Io. Grammatici τεχνικοῖς
δὲ Gregor. Corintho excerpta lat. cum vocc. et exemplis gr. id, quod etiam ab aliis lexi-
corum confectoribus factum efl. Sed omnes editt, e duobus vel tribns codd. msst. fluxiffe
widentor. lllis autem multum prae(tat Koenii edit. tertiae fere partis acceffione e codd. lo-
cupletata, et ex cod, potiffimum Voiliano emendata, ordine vocc maxime reflituto ex ifto.
Notae, quibus haec ed. ornata eft, et quae vtilitate, faitem doctrina, multum fuperant Gre-
ri libellum, infinitae eruditionis, fagaciflimi ingenii et iud'cii lectione vett. auctorum
bene-fubacti, te(les futt locupletes. — Praeterea. permulta. vett. auct. loca illuflrantur et emen
dantur. Editio autem efl infcripta: Temyoele Μητροπολίτε Κορίνϑε περὶ διαλέκτων. Gre-
gorius ,. Corinthi Metropolita, de diolehi. ΕἸ codd. msstir emendauit et notis illuffrauit Gir-
beriur Korn, I1&us..— Acc. Grammatici Leiden/is. et. Meermaviani de diafeflis opuftula, ab
dir, quac fub losunit. Grammatici nomine vulgo circumferuntur, [longe diuerfa, Lugd. Batav,
1766. 8. graece. couf. Klotziiacta litter, vol. IV. part. ΠῚ. pag. 320-326. Koen, graecae
linguae Profeff. Franequeran. non multo poft immatura morte ex(linctus, late eruditeque
ἄπ praefat. differnit de multis rebus, ad gr. vett. grammaticos pertinentibus, inprimis de
ai Bb 2 nomine
τ xXx) Quod, poftquam Corinthi infulam obtinuiffet, abieciffe videtur, v. Koen. praefat. pag. XIV.
E “" Harl.
: 9) Circ. a. Chr. no. vt fufpicatur Saxius in Onom. litt. IL. pag. 243. fq. fed conf, Kocu. pracf.
pag. XIV. (ᾳ. Hart.

,

196 Lib. IV. c. XXXV I. CORINTHVS DE DIALECTIS.

nomine (in codd. male Kegi92 , Κορύτα interdum fcripto.) de zliis Cerinthir, de noflri
| Greg. Corinthi aetate, de fontibus, e quibus haufit, (qui praecipue fuerunt fcbol. ad Ari-
flophanem, quae habuit ille editis pleniora, ad 'Thucydidem, Euripidem aliosque, tum
Hermogenes, Joannes Graminaticus,) de erroribus Greg. Corinthi, quem tamen a H. Ste-
phani iniuria bene docleque defendit, de codd. aliisque, quibus vfus eft, fubfidiis, con-
filio εἰς. In cod. quodam reperit H. Stephanus titulum, τὸ μακαρίτϑ ΚΟΡΥΤΘΥ περὶ
διαλέκτων" in cod. τποπαῇεγι Florentini infcribitur, (tefle Monifauc. in diario ital. c. 25.
pag. 365-) TÉ μακαριωτάτε KOPI OT περὶ διαλέκτων. ἴω bibl. Leidenfi eft codex
quantiuis pretii inter codd. //offanor, in 4. nr. 20. cuius apographum Valcken. fecerat fibi
et commiferat Koenio, qui etiam a A/wAm&enio accepit collationes duorum exemplarium,
alterius antiquioris, recentioris alterius, quae in vno cod. Parif bibl. publ. nr. MMDCLXII.
fed varia manu fcripta continentur. Idem nactus eíl codicis chartac. inter /7aficatmor nr. 9T.
qui multis locis veram Gregorii manum conferuauit, apographum, et a Ger. Meermanno
codicem faec. XV. chartac. quem ille vna cum reliqua Parifienf. lefuitarum bibliotb. com-
parauerat. De his igitur codd. latius difputar Koenius, In catal. autem codd. msstt. Parif.
bibl. publ. tom. II. praeter illum, quem contulerat Ruhnken, et in quo auctor libri voca-
tur Georgius Pardur, itemque conrinentur anonymi opufc. de pajfomibur fiue figtwis di-
Blionir, anonymi de vocibur, quibur ΑἸ vti confaeuzrunt; anonymi de fímil.bus et diffe-
rentibus vocc. etc. tres occurrunt codd. nr. MMCCCCXXIIT. MMDCLXXVI!I. MMMXLVIT.
et alius, nr. MMDLII. in quo citatur Georgiur Pardus, Corinthi metropolita. — — In
eod. MMDCLXIX. funt Georgii Pardi, Corinthi metropol. de foioecismo, de barbarismo;
et de fyntaxi, libellus ineditus; item Zo. Philoponur de dialeclis, in cod. CCCLIX. exflat
eiusdem. Georgii Pardi metrop. Cor. commentarius nondum editus, in canones domini-
€os feflorumque totius anni et in triodia magnae hebdomadis ac feflorum deiparae. —
De Georgii Cor. et aliorum expofit. in Hermogenem in cod. Vindobon. (Lasniec. comm,
tom. VII. col. $50.) et aliis vide fupra im cap. de Hermogene. — — Fioriutioe in bib]. IMe-
dicea, Georgii Cor. de dialectis in cod. XIV. plut. 55. — cod. XVI. et XXVIII. plut. 56.
(v. Bandini catal. codd. gr. IT. col. 279. 315. et 529.) --- In cod. XXill. nr. V. plut. 3x. funt
anonymi canones de dialectis, ionica, attica, dorica, aeolica et boeotica: quos Aamdin. in
indice f. v. anongmi col. 449. effe fufpicatur Gregorii metropol. Corinthi. adde eumdem
vol.II. col.g4. — In cod. VII. nr. 37. et 38. plut. 55. in titulo quidem nominatur Myreo-
“πολίτϑ Κορ. εἴς. Metropolitae Corinthi D. Gregorii, (fed a recentiore manu in fpario va-
«uo, a vetere fcriptere relicto, adiectum gr. efl id nomen;) εὐσαγωγικὸν περὶ λογογραφίαςν
(de foluta oratione.) περὶ ἐπσισξολῶν. περὶ ςἔχων. ct, (quod tamen opus fuperioris contis
nuatio effe videtur,) de o&fo partibus orationir rhetoricae; Íed Bandini Π. col. 265. de:
auctore operis dubitat. — — In eodem cod. nr. XLVI. e(t περὶ συντάξεως Aóya» ἤτοι περὶ
τὲ μὴ πολοικίζειν καὶ περὶ βαρβαρισμδ' ἐν τῷ μεταξὺ τέτων gj περὶ συντάξεως qrgo-
Sicevv καὶ ῥημάτων, τῷ μητροπολίτε KogivOa Γρηγορίε" Addita nota, illum effe, qui
domimicor canones interpretatus fit, antea. Pardus vocatus. Bamdim. vero ll. col. 267. fq.
obíeruat, legi etiam fub eodem titulo et in 7/aticano cod. DCCCLXXXIII. et in Palat.
'eod. CXLVI. pag. 184. idque colligi ex Allatii diatriba de Georgiir apud Fabric. B. Gr.
vol.X. pag. 798. — Cum eadem de Gregorio nota efl in cod. XVI. nr. X. plur. 6o. ορυΐο,
περὶ συντάξεως, dt confiruclione, (Bandim. lL col.607.) — In cod. XLVIII. plut. 57. ef.
Gregorii, ὦ

MISURA

KE OENEORETAU

Vol. V. p. τι 6 Ὁ 537 PHILOPONVS DE DIALECTIS. Ζίϑ. ΠΡ’. ε. XXXV. 19]

- Gregorii , archiepifFopi metropolis Corinthi, expofitió in canones dominicos XIII, quos recen-

* fet Bandin. 1. c. col. 428. fq. — — A P/üero in itiner. per Hifp. pag. 169. inter codd. E/zu.
fial.citatur Georgius de Grommotita. — — Matriti in bibl. regia, in cod. XL. (lriart. cat.

| pag. 145. fqq.) plures Grammatic. libri exflant: in his fragm. ab Iriarto in lucem emiffum,
Mu τινα πόλεων, propria quaedam ciuitatum vocabula: idem opufc. eft in cod. XCV. emen-
datius, atque vtriusque codd. diuerfitatem lriarte. pag. 378. latius expofuit. — In eod. cod.
XCV. (4riart. pag. 3569 - 382.) eft ampla collectio plurium opufculorum grammaticor. in
his fol. γι. fragm. Gregor. Cor. de dialectis, prooemium ete. tura fol. 73. excerpta ex
Greg. Cor. aliisque de dialectis, cum permultis Conflant. Lafcaris adnotationibus, fcboliis
et auctariis, fol. 86. Tryphonir de tropis opufcul. quod lriarte pag. 373. cat. nondum ty-
pis euulgatum arbitratur, fol. 118. ex Zo. Philoponi fcriptis de idiomatibus f, diale&is. fol, 123.
Mojfchopu!i opufc. de idiomatibus fiue diale£ir, (quod etiam memoratur a Nef//lio cat. part.

-1V. pag. 73. inter codd. Vindobon.) et aliud eiusdem περὶ τῶν παϑῶν τῶν λέξεων Try-

. phon/s de Ípiritibus; anonymi de figuris, foloecismi fpeciem babentibus, quae quarum fint
diale&ferum propriae; et eiusdem operis, eodem fane titulo initioque libellum ignoti aucto-
ris in catal. codd. bibl. Taurimenfir, pag. 374. legi, animaduertit Iriarte.) In Britannia,
inter codd. Barocc. funt in cod. LXXI. varia opufc. grammatic. in his T'heodofiis, Alexan-
drinus, de dialcctis, et Gregor. Corinth. de dialectis. -— cod. CXIX. et cod. CXXXI Gre-
gor. de dialectis. Harl.)

Ibidem habes etiam libellum de dialectis, decerptum ex technicis 7024NNIS PHI-
LOPON4 7), fed in hoc ratio potius infledtendi et mutandi voces, fingulis dialectis pro-
pria, quam voces ipfae, iisdem familiares, exponuntur, quod etiam de fragmento fiue ex-
cerptis ex Plutarchi de vita Homeri, (Eu/fathio quaedam editiones male tribuunt, regi
τῶν παρ Ὁμήρῳ διαλέκτων intellectum. velim. — Recentiores de dialectis Graecorum fcri.
ptores, Martinum Rulanduni, Erasmum Schmidium aliosque referre fuperfedeo. Fabr.
AMaittarii libr. iam fupra laudauimus, ^ Huc pertinent, Hadriani 7fmerotii opuíc. de dia-
lectis. graecis, cum aliquot Luciani epigramm.. gr. Parif. exc. Chriflian. Wechel. 1534. 8. —

eiusdem de dialectis diuerfis declinationum graecanicarum, tam in verbi;, quam nominibus,
ex Corintho, Io. Grammatico, Plutarcho, Io. Philopono atque aliis eiusdem claffis. Parif.
jn aedib. Afcenfianis, apud Mich. Vafcofanum. 1536. 8. (v. Maitt. A.'T. ind. pag. 37.) —
eum To. Varennio et Mofchopulo de accentibus, Parif. ap. Chriflian. Wechel. 1544. 8. —

m Vareunii lib. de accentibus, ibid. ap. lo. Benenat. 1578. 8. — et Jo. Fried. Facii, Prof.
E. compendium diale&dtorum graecarum, in vfum fcholarum. Norimbergae 1782. 8.
401 in praef, praeter ea jam excitauit C. G. Scuarzii, Ferberi, Heupelii, Phil. Labbe, et
ANibbii difpp. librosque de dialectis gr. Zar/.

XX. Non omittendae porro hoc loco Callimachi ἐθυικαὶ ὀνομασίω - [T] Athenaeo me-
| moratae et Euflathio ad Odyff. Jj. quo in opere de nomini^us, nationi vnicuique peculiari
| bus, egerat. Huius operis partem fuiffe librum, quem Suidas Callimacho tribuit περὶ cve-

Bb 5 μασίως

zz) V. paullo ante feripta ex codd. Parif. et Matrit. et de edit. Koenii, qui Io. Grammatici opufe,
ab edito diuerfum , fub finem Cor. Gregorii pag. 301. fqq. € cod. euulgauit. Za,

198. Lib. IV. c. XXXV I. BARBARAE VOCES IN GR. SCRIPTT. — Vo. Τν. » sir

μασίας Vy Suy, recte fufpicatar Rich. Bentleius in Callimachi fragmentis, accuratiffime di.
geilis et collectis, pag.314. Idem, ni falor, recte addidillet μηνῶν προσηγορίας Κατο
ἔϑνη gj πόλεις ), quarum idem pag. 349. ex Suida meminit, eiusdem operis partem.
fuile, quae verifimillima Meurfit coniectura. eft in notis δά Helladii Chreftomathiam
pag. 77. Porro ἐθνμκοὺς ὀνομωσίας fcripferat etiam. Hippiar, De/iur, laudatus ab auctore
fcholiorum ad Apolloni: Argonauticon librum ΠῚ. (et ab Eudor. pag. 248. de Cadmo.] - His
adde ΕΗ Παντὶ ὀνομασίας ἐθνῶν καὶ πόλεων, quas laudat /frhenagur libro X1. et Zenodoti
λέξεις ἐϑυνικοὶς, quarum mentio apud Galenum in gloflis Hippocrateis voce “πέζαι ας πέλλα.
L.erduüm et barbarae voces oecutrunt in Graecorum fcriptis, quas, ex Phoenicum, Scy-
tharum, ve! aliarum gentium lingua petitas, referunt. —"l'ales hinc inde explicantur in glof-
fario Hhfj hij. E recentioribus vir dochiffimus, Samuel Bochartur, in fuo Chanaan voca-
bula Pheuicia, apud veteres obuia, diligenilfime perfequitur, ^ Voces Scythicar nonnullas
expofuit Boxkorniur et Rudbeckiur, Megyptiacas Kircherur, et in dilfertatione de Criticis ἡ
Mouffotur collegit. Idem Mavffacus Perfitar quoque eodem loco adtingit, de quibus con-
fulendi ipfuper Henricus F'alefus ad Ammianum, | Exechie!, Spanhemius. epilola aduerfus
hifloriam criticam V. T. Richardi Simonis, Leuinur W/armerus ad prouerbia Perfica p. 41,
Biffonius de regno Perfarum, pag. 349. fed prae ceteris elegantiflimi ingenii vir et exqui-
fitae eruditionis Zddrianur Rlandur part. 2. mifcellaneatum | differtationum et. Guilielmus
Jiurtouvs, Anglus, qui ad calcem hiftoriae graecae linguae, Lond.-Auno 1657. 8. .editae,
fubiecit Aenbavo linguae Perficae, quam quidem vir ille doctus ex lingua graeca deducere
conatur. Sed forte magis linguae perficae cum noflra germanica; quam cum graeca con-
venit, vt oftenlum fuit /uflo- Lip/o Cent. 3. ad Belgas Epift. 44. Hoxhornio in differt. ad
Blancardum, quae adiecta eft Q. Curtio editionis Blancardi, et /fudreae AMállero., Greiffen-
hagio, apud Ludolphum Küflerum fiue Ncocorum in bibl. nouorum librorum Anno 1697.
psg. 46r. feq. quamuis viro fummo, Sasieli Bocharto, libr. 1. Phaleg. cap. 15; pag. 69. ine
credibile videatur, 1» tanta locorum intercapedine linguam Perficam. cum Germafbica come
inune aliquid habere *). Integrum quoque [7] opus. de linguae | Perficae ac^ Germanicae
ad&ünitate molitus fuerat Johannes Flichiangus, tefle Salmafio pag. rog. epill. et. in piaef
ad

cies τῶν οἰρχόντων, in tertio corporis Grammatico:
rum graecor, ab Aldo edit. 1523. et in Adpeudice -
Thefauri L. Gr. Stephau. aut Ἕρμηνείαν τῶν imisga
τευμάτων καὶ πολεκιιεῶν παρκχτιξεων Φωνῶν, qui τῷ
cabul. tacticorum catalogus fubiungi folet Suidae.
lexico; Küfter vero omifit verfionem lat. fed /ont-

4) Ya cod. /Matrit. XCV. eft fol. 184. auerfo:
περὶ διαφόρων μηνῶν, de diuerfis men[fióus, n. Ae-
pyptiorum, Afcalonitarum ; Antiochienfium f, Ma-
«cionum, .Hebragorum atque Athenienfium; tum
Bithynorum, Cypriorum; atque catalogum illorum
menfism exfcripfit 7riart. catal. pag. 379. fq. idem

anii aduectit, illis quidem haud abfimiles inueniri
gpud ;». Joasa, Jjama/cenum , Opp. vol. 1. p.578.
edit, Lequienianae, tum in 7/ieodori Gazae de
menfibus libro, denique in fine lexici, ex Roberti

€o i[iantinr aliorumque fcriptis concinnati, In eod,

«od. fol 186. fqq. funt ovo xclo] etc. f. vocc, rei
muliaris, m. praefeClurarum et ordinum in belli-
gis &dparagbus, ordinum velitum, .nominaque
equitum: id autem opus effe, obferuat /riarte
pag. 380. nihil aliud, mifi τάξιν πολαιῶν xg]. évejamo

fautoneum, tamquam ineditum; e cod, Coisl, euul.
gauit gr. et lat. in biblioth. Coislin. pag. 505. fqq. -
bene tamen animaduertit, multa in Arriano cor-
rupta pofle ex illo opufe. refarcirí, Atque ex hoe |
£odice poffunt quaedam in editisBuidaeque fubiune |
€tis fuppleri et corrigi. * Harl. : EM
b) Con£ Herm. von der Hardt in Syria graeca.
pag. 74. fqq. coll. 70. 44iberii obff. philol. in fae -
cros N. T. libros, pag. 3. fq. Ear —— »

ΠΟ ΟΙΕΥΝ. pc547 Ὁ 545 LEXICA BIBLICA. Lib.IV. e. XXXV II. 199
! ad arabicam. paraphrafin tabulae Cebetis et carminum aureorum Py:bagorae. "Verum haec
- quidem facile conciliari iater fe pofünt, fi vel germanica lingua e graeca ceperit originem,
- wt vifum Michaeli Neandro, Berneggero, Matthiae Brendelio, ac Georgio Chriftophoro

Peiskeros lofepho Mariae ^) Bellino; et Iohanni Petro Erico: vel Graeci plura accepcrinf
- a Germanis, νι placet Goropio Becano et Vander Mylio in-fyntagmate de lingua Bel-
- pica. [vel vtraque lingua a communi flirpe, celtica aliaue, orta fucrit. — Conf. Pelloutize
hifloriam Celtarum, gallicé fcriptam.] | Vide etiam Boxhornii difíertationem de linguae
- Graecae, Romanae et Germanicae Symphonia, et Mericum Cafaubonum libro de quatuor
- linguis, vbi Anglica veterem: fiue Saxonicam linguae graecae traducem eíle contendit
- pag- 189. feqq. - Quibüs adde, quod in Annalibus Frifiorum et plurimis chronicorum Ícri-
, ptoribus traditur, Saxones primum dictos Maccdones, ct militaffe Alexandro Magno, et

«o mortuo venille in Germaniam. Verum haec credat, qui volet, nos ad alia pergimus.
τα -"
: CAPVT XXXVII (olim XXXV)

DE LEXICIS BIBLICIS, ET GLOSSARIO HESYCHII ALEXANDRINI.

L Lexica biblica Philonis, Origenis, Eufebii, Curilii etc. YI. Hefychii Alex. Gloffarium. MEÁ

[Cum auctario G. C. Harles.]

£.

D. generis Lexica ^) biblica reperio, aut enim nomina propria hebraícaue intef*

etantur, aut verborum graecorum, fcd obícurorum vel peculiari ratione accepforum;
Eon exponunt. Jnter prioris generis Diclionaria nihil olim fuit celebrius libro hebrai-
eorum bominum PHILONIS, ludaei, qui etiamnum modo fub ORIGEN!S, iam fub €Y-
RILLI, Alex. iam fub nullo [P] auctoris nomine graece fupercfl in variis bibliotbecis et
infcribitu: : ἑρμηνεία, ὀνομάτων καὶ λέξεων ἑβοωϊκῶν τῶν ἐν ταῖς ϑείαις γραφος ἐμῷερο-
μένων κατοὶ sore». Latine, fed plucm.an mutatus et iuterpolatus ici. pridem et fre«

quentifme exculus fuit inter opera S. Hieronymi, qui im pracfatione ita fcribit: Philo,
à: gir

^

— &) V. A&a Erudit. Lipf. Anni 1686. p. 4r9. feq.

ficare Lexicon, non vnice vocabulumi, monent
Ruhnken. pracf. δὰ Hefychium , tom. II. pag. XI.
et Villoijon praef. ad Apollonii lexicon homer.
pag. XXX. Interdum idem voc. denotat vocabu-
lum rarifümum, antiquum , et a vulgi vfu abdu-

-" d) Λέξιν quoque apud grammaticos faepe figni-

Gum, notante eodem 7/i/ei/ou ad. Apoll. lexicon:

hom. v. ὠβώκησαν, pag. $. In cod. Leidenfi am-
tiq. membr. anonymus graminaticus A££is , oit, isi
Quia) ἐγγρώμριατος μέρος Aoys παριξᾶσα. "luv δὲ λέ.
ftu» αἱ «fp εἰσὶ ποιγτικαὶ» αἱ δὲ κοιναί" αἱ δὲ κατα:
διώλεντον, ν. Ko£H. ad lo. Gramrmatici opufc. ed.

: .Gregorii Corinthi de dialect, fubiecturms pag. 391»

Hari.

aoo Lib.IV. ΧΧΧΧΙ͂Π. PHILO ET ORIG. DE VOCC. HEBR. — Ve-1V- p. 5:82? 59

vir difertiff/imus Judceorum, Origenis quoque t;ftimonio comprobatur edidi/fe librum he^raicoruns

sgominum eorumque etimologiam iuxta ordinem litierarum e latere copulaffe, Qui quum vulgo ha«

beatur a Giraecir, e£ bibliothecar orbis impleuerit, fludii mihi fuit in latinam eum [ingvam vertere.
Verum tam diffona inter. fe exemplaria veperi, et. fic confufum orcinem, vt tacere melius iu-
dicauerim, quam reprehenfione quid dignum firibere. — Itaque hortotu fratrum Lupuli et I/a-
lgriani, qui me puíant aliquid in hebracae linguae notitia profecif/e , commotur, fingula pee
ordinem fzripturcrum volumina percurri , et veiur aedificium noun cura inflauronr feciffe mt
reor, quod a Grarcir quoque appetendum fit. Neque vero alia fuit ratio mirificae illius
exemplarium libri Philonis difcrepantiae, quam quod in omnium manibus quum effet, qui.
libet fibi putaret integrum pro libitu illud interpolare, addere ac demere, quodcumque
vifum fuiffet. — Et quoniam Origenes, vti verfionis feptuaginta interpretum, ita huius

uoque Philoniani operis, recenfendi curam in fe (fufceperat, praeterea, quod Philo in no»
iminibus N. T. fecerat, fuumque laborem Philoniano fubnexuerat; hinc factum, vt in qui-
busdam codicibus integrum Origeni, Alexandrino, tribueretur, cuius vtpote a multis damna-
to nomini quidam deinde nomen Cyrilli, itidem Alexandrini , fubflituerunt. Quod admo-
dum molefte fert vir doctus 7/aacus F'offus cap. XVI. libri de Sibyllinis oraculis: Libelloz
Hieronymi de explicatione. nominum hebraicorum a Iudaeis concinnatos fuiffe, extra dubium ejt.
In multis etiamaum biblicthecir graece. fuperfunt , et conflat, Origenem eos fuis inferu:lfe ope-
gibur, In Lexico nec dum edito, quod Cyrillo tribuitur, (in codice MS. bibl. Bremenfis *)
Κυρίλλε εἰς τος ὠπορεμένας λέξες τῆς ἀγίας γραφῆς.) ad calcem. fubiunguntur iflac He-
braicae expofitioner. — Attamen: Lexicon. iflnd non eff Οὐγ 1, fed Origenir, fiue potius Iu.

dacorum, a quibur Origenes accepit. 1n veteri meo libro, erafo Origenis nomine, Cyrillo:

adzribitur , quod ipfum quoque in aliir faBum fuiffe obfzruauimur exemplaribus, — Et fane me.
frio, quo fato contigerit, vt tam mulia Origenir opera pratpofTero tanti viri odio adtributa fimt
Cyrillo, homini, neque do&hrine neque probitate alteri comparazdo. Ceterum Origenis ἑρμηνεία
τὼν Ἑββραικῶν ὀνομάτων [δ] laudatur etiam a Iuftino iuniore, quaeíl. 32. ad Orthodoxos,

qui iterum , quaeft. 86. Origenem omnium, quae in facris feripturis occurruat, hebrái-

corum nominum ac menfurarum interpretationem edidiffe adfirmat. Neque vero id ne.

atur a Rufino, cum inue^liua 2. in Hieron. p. 151. ait, fe nec vnum locum ex Scripturis di.
vinis de Hibraeo ab Origene inuenire íranslatusm, quae Rufini verba obiter infpexit Hue-
tius lib, 3. Origenianor. pag. 265. Rufinum reprehendens. Nihil autem magis commen.
dat nouam Operum Hieronymi editionem, a Iohanne Marcianaeo, Benedictino, Parifiis ador-

natam, quam quod feeundo tomo, A. 1699. vulgato, non tantum Hieronymi librum de πος

minibus hebraicis longe emendatiorem, [εἰ et graeca Philonis atque Origenis ex variis
MSris codicibus exhibet, vt promiferat in epiflola, quae legitur in Ephemeridibus Erudi-
torum gallicis, anni 1696. pag. 455. In eodem fecundo tomo exflat liber fiue Lexicon
de locis Hebraicis, quem de Graeco Eufebii Hieronymus transtulit, quique latine tantum
occurrit in iis, quae ante vulgatae erant, Hieronymi editionibus, De eo dixi fupra libri
huius quarti cap. 6. [vol. IV, pag. 742. fq.] — Nunc tantum addere licet, multa eius libri
got Bonfrerii, Marcianaei, et lohaunis Clerici curas feliciter et certiflime emendata atque

noua

g) V. ad csp. V. f. 49, δ. 8. vo]. IX. p. 5t. fq. vet. ed, Harl. -

EDITIONES. Lib. IP. c. XXXV I. 201

Mol TV. p. 548 549
nova luce perfufa effe a Jarcbo IRhenfirdo, in. Exercitationibus philologicis, Franequerae
Δ. 1707. editis ad loca deperdita et deprauata Eufebii et Hieronymi, de fitu et nominibus
locorum facrorum.

ΤΙ. Alterum genus Lexicorum biblicorum effe dixi, quibus verba LXX. Interpretum
vel Noui Inflrumenti gracea quidem, fed obícura vel fingulari gnuificatione accepta ex-
plicantur. Talia olim exflitere forte complura, et fub Cyrilli Alex. nomine hodie in bi-
bliothecis occurrunt, Talibus quoque vfum effe conflat, ipfummet non abfurde illis accen-
fendum auctorem gloflari, quod fub HESYCHII, Alexandrini, nomine exftar, Quamuis
enim idem infinita explicet poétarum 7) et aliorum σὼν ἔξω fcriptorum loca: tamen: dici
non poteft, quam multa etiam graecae verfionis librorum facrorum V. T. fcriptorumque
Noui foederis àb eo praeclare illuflrentur. — Huius vtiliffimi ac paene neceffarii omnibus,
frio graeca tradtantibus, Gloffarii vnicum, εἰ non vsquequaque emendatilfimum exem-
lar, fauflo omine peruenit in manus Ioh. lac. Bardelloni, qui id Aldo Manutio excuden-
dum tradidit. — Prima itaque [eaque vitiofa] ZZefychii editio 5) Venetiis, anno pofl Chri-
flum natum, 1514. fol. [If] ex Aldi officina luci publicae expofita et reiiquarum edd. bafis
eft, quam mox ZJoreutina cura Zrtesii Fraucimi P'archiem/r pcr hered. Philippi luntae
anni 1520. et anno polt /Zagenoezftr [in aedibus Anshelm: Badenfis, et de qua ed. vide
infra fub fio. δ. VIL] vtraque in fol. excepit ^). Atque hae omnes Bofilem/zm Lexici
Hefychiani ἔκδοσιν ") anteuerterunt, vt falfus fuerit 77oetius, quum in Bibliotheca Studiofi
"Theologiae lib. Il. c. 4. pag. 373. folam editionem Hefychii Bafileenfem ex[lare credidit,
Poflca Hefychius elegantiffime Lugduni Batauorum Anno MDCLXVIII, in 4to. efl typis ex-
fcriptus, cui hortatu et adminiculis viri infignis Emerici Bigotii, curante et digerente Cor-

nelio

f) Praecipue Homeri, obferuantibtus Ruhnkenio
et Villoifonio, et iam antea 7o. /em/io, in Lucu-
bration. Hefychianis, Roterodami 1712.8. in praef.
tt per totum librum. 47 αν].

E) Curante Marco Mufiro, de quo poftea, Ia

- bibf. Pinelli fuerunt duo exemplaria: alter:m cum
. adnotatt, autogzaphis Io. Arcerii, Pctri Frencii, et
. Arn. Drackenborchii; alterum adnuott.. mstis viri
. do&i refertum. v. catal. III. pag. 258. cl. Erneftt
. vfus-eft exemplo Aldino, in cuius margines Th.
| Reinefius varias notas fcripferat, e quibus quae in
. primis vtiles videbantur, transfcripfit ille 11. not.
δὴ Hefychii gloffar. facras, inferius memoratas.
|. In bibl. Bodl. cod. L. I. t4. art. Seld. ex(tat ed. Ald.
| eum motis msstis H. Stephani. Zar/.
| 1) Hagenoenfem edit. aliquando occurrere, noui-
| musquefi nouam et diuerfaru, fi titulum fpectes lon-
! giorem, qui in prioribus erat fimplex. Vltimum quo-
| que folium, in quo locus et annus menfisque dies
tOmpoarebant cus figura fubie&ta Af. quod norren
eft Thomae Znjelmi Badenfis, e& cmiffum. 564
vna cademque eft cum Hagenoenfi, vt lib;arius

Fol. VI.

omiffione illa et longiore titulo fucum emtoribus
feciffe videatur. v. Ziberti praef, ad Hefych. t. L
cap. II. vbi de variis editt. do&te difputat. ZZarl.

1) Fabricius in altera editione in indice adden-
dorum et corrigeud. addit, a. 1545. fol. nec.in ea
vllam adiecit notam, ita, vt illam ἔκδοσιν veram pu-
tauerit, quum in prima edit. in addendis et omi-
fifíet anni notam, ct vero fcripfiffet, ,, delenda ver-
ba de Bafilceenfi editione Hefychii, Voetio memo-
rata, quia plane chimaericam illam effe, et Voctio
Hagenoenfem in animo fuiffe, mihi perfuadeo. **
atque Z/berti in praef. p. VIIT. huic Fabricii fen-
tentiae fubícribit, aut fufpicatur, fuiffe exempla
ed. Hagen. nouo tantum titulo praefixo. — Benzel,
in not. fcripf. * Bafileenf. apud Opcrin.a. 1568. He-
fychii lexicon gr. apud. Commelin, impreffum im
fol. dicitur ín catal. librorum, qui in bibliopolio
eius reperiuntur, pone Eunapium a. 1596, 8. edi-
tum, Sed non memini, me hanc edit. videre,
Barth. epift. ad Daumium faíc. VI. pag. 69, Stru-
viL* Harl.

Ce

202 Lib. 1777. c. XXXP II. HESYCHII ALEXANDRINI Vol. IV. p. 549

nel:o: Schreuclio, Adriani Iunii, Iofephi Scaligeri, Claud. Salmafii, Tac, Palmerii Grente- |
menilii, Godfr. Sopiugii, Francifei Guicti et Io. Cocceii, Ioh. Frid. Gronouii, "Tan. Fa-
bri et aliorum doctorum hominum emendationes fingulis fubieclae paginis acceffere, Fabr. |
De permultis variisque naeuis huius editionis, venuftae magis quam accuratae, v. ipfum Fabr.
paullo poft $. VIL. Zibert. in epiflola ad Fabric: in huius vita, a Reimaro confcripta,
pag. 212. in primis per totum cap. III. praefat. pag. IX- XIV. Schreuelius tamen, quod in
ipfo opere diem, (vt ait Albert.) vltimum clauferat, d. XI. Sept. a. 1664. non omni quidem
vacat culpa negligentiae, ofcitantiae, temeritatis, interdum tamen poterit excufari. — Optima |
et fplendida eft nouiffinaque editio. Ἥσυχιθ Δεξικον. Hefijchii [exicon, cum notis doctorum. |
vircrum integris vel editis antehac, nunc auctis et emendatis, Hadr. lunii; H. Stephani,
Iof. Scaligeri, Claudii Salmafii, Iac. Palmerii, Franc. Guyeti, Godefr. Sopingii, lo. Fune |
geri, Io. Cocceii, lo. Fr. Gronouii, Io. Cafp. Sniceri, "Tan. Fabri, Corn. Schreuelii, Ed, |
Bernardi etc. vel ineditis H. Valefii, Dan. Heiniüi, Phil. Iac, Mauffaci, "Thom. Munkeri, ο
Marc. Meibomii, Io. Verweii etc. inprimis Lud. Küflert, 'T'ib. H«mflerh. Io, Chri(t. Biel. ete. |
praeter felectas Io. leni, Dan. W:lh. Trilleri, G. d' Arnaud, Frid. Lud. Abrefch etc. ex au. 4
tographis partim recenfuit, partim nunc primum edidit, fuasque animaduertf, perpetuas |
adiecit Joanm. Zlberti, '"Vheol. Doct. et Prof. ord. in acad. Lugduao-Bataua, cum eius. i
dem prolegom. et adparatu Hefychiano. (tom. 1.) Lugd. Bat. 1746. fol. — — In tomo IE
excudendo operae, ob varios grauesque et diuturnos, quibuscum conílictandum erat Ale -
berto, morbos, quibus tandem d. XIII. Aug. an. LXII. et aetatis anno fexagefimo quinto |
confumtus eft, lentius procefferant ad. voc. (auAcyge. llo mortuo, Rubnkenius, cura |
reliquarum plagularum fufcepta , opus prolligauit, ibid. 1766. fol. et erudita ornauit prae- n
fatione. — Alberti in praef. ad prius volumen copiofe egit de auctore. huius lexici eiusque |
aetate; de variis operis editionibus, fpeciatim de vltima ed. Schreseliana; tum de editio- |
nibus promiffis et latentibus doctorum notis, denique de fua editione, variisque ad eam |.
adminiculis, et modo ac ratione fur inflituri.— Illis. fubiecit praefationes. et dedicationes |-
fuperiorum editionum, et alia, vel edita antchac vel inedita, quae ad Hefychium facerent,
In his funt Franc. Seuini et Claudii Sallierii epiflola de Hefychii edit'one ad noflrum Fa- |
bricium; tum ex B. Gr. caput, in quo locup'etando ad praefens verfamur, et cap. V. li- |
bri V. vol. VE. pag. 240. fqq. de Helychio illaftri;; poftea Zufà Chrifliani "Fhorfthmidii de
Hefychio, Milefio, illeftri difp. habità Witeb. rz16. et 7. 4. Eriv/li erudita comment. de |
gloffariorum graecorum (in primis Hefychii) vera indole et recto vfu in interpreratione, | ^
(fcripta L'pliae 17423.) — Hle inter alia nouem conflituit canones, ex quibus gloffariorum
ratio. vfusque melius intelligeretur. — — Zfiberti vero: iam antea praeclaras in Hefychium ob-
feruationes arque emendationes dederat in bibliotheca Bremenfi, claff. VIII. faf-. I. p. 149. fqq.
in mifc. critic. in Hefychium, — fubicctis gloffar. gr. in libros N. T. Lugd. Batau. 1735. 8.
pag. 295. fqq. et in Periculo critico, in quo loca quaedam, cum V. tum N, foederis, tum |
Hofychii et aliorum illuflrantur, vindicantur, emendantur. Lugd. B. 1727. 8. item lovis paene |
infinitis in. ObIÉ. philol. in facros N. T. libros. Lugd. Bat. 1725. $. denique, adfumtro no-
mine Gratiaui de S. Bauone, in inilcell. obfT. criticis im auclores vet. ac recent. in quibus.
etiam paffim occurrunt I. Iortini, P. Weff-lingii, Frid. Lud. Abrefchii, Lud. Gafp. Valcke-.
narii, Hebr. Eil. Harckenrothii et aliorum. animaduerfiones ad' permulta Hefychii loca:
quorum coniecturas atque emendationes quoniam Sexius in Onom. I. pag. 465. fq. fub fuis
cuius-

Vol. ΤΥ. p. 549 550 EDITIONES. Li^. IV. c. XXVI. 303

. cuiusque nominibus iam diligenter commemorauit, hic nolo amplius figillatim indicare.

Vberiorem autem binorum voluminum cenfuram confecit 7. 42. Enoffi; (να fufpicatur
Saxius 1. c.) in nouis actis eruditorum Lipf. a. 1746. im. Ocl. pag. 575 - 581. et a. 1769. m.
Aug. pag. 337-356. atque de priore tomo couf. 7. Sal. Suleri. notitiam. fplendidiflimae
Hefychiani lexici editionis, inter Batauos prodeuntis, addito fpecimine animaduer(l, Halae
Magdeb. 1749. 8.

Vnuicus autem, quod valde dolendum eft, cod. imstus tantum | exflat in bibl. Z7nefa
Marciana: de quo quidem etaliis rebus, ad Hefychium pertiuentibus, ad $. VII. plura
dicemus, — Cel. tamen /f/fer in allgem. litterar. Anzeiger, a. 1796. nr. 27. pag. 292. ex
Íchedula quadam, Salmafii manu, vti opinatur, fcripta, in qua Dupuy rogalfe dicitur
Heinfium, vt locum quemdam curaret. conferendum. cum codice quodam. Hefychii msto
'valde antiquo in bibl. Laurent. medicea, coniicit, Fiorentiae in illa bibl. faeculo XVII.
adhuc fuiffe codicem Hefychii valde antiquum. ar.

IIT. De auctore, quis qualisue fuerit, folliciti animaduertimus, Adrianum Tunium in
adagio fBsysies et βοβώρας ex loco Fuflathii ex Herodiano citantis, quae in Hefychio
noflro leguntur, male colligere vel fufpicari, Hcrodiani efle Lexicon iflud, quod nos He-
fychii adpellamus, — Sed Hefychius iple in pracfatione, fe patim veftigia legere Herodiani,
teflatur. — Ceterum non in veteribus tanum Lexici, de quo fermo nobis efl, editionibus
praefixa effe Suidae verba, quibus de Hefychio, Milcfio, agit, fed idem quoque in Schreue-
liana accidiffe video, perinde ac fi Helychio, Lexici auctori, aliquid cum Milefio illo
commune eílet. Quod merito mirum alicui videri queat, etfi Schreuelio forte non e(l im-
putandum, quem ante abfolutam editionem vita exceffiffe accepimus ^). ΔΕ enim aucto-
rem Lexici non Milefium hominem, fed Alexandrinum grammaticum, codex, Bardelloni
manu ^) exaratus, adpellat, vt hunc quaerentibus de illo ne cogitandum quidem effe, et,
qui vtrumque confundit, fi non toto coelo, certe totis regionibus aberrare videatur. Quod
monere fusque deque habuiflem , nifi viderem, viros doclos al:quando iflhoc errore im-
prudentes abripi, ex quibus vnum iam liceat adducete /Martimum Hantkitm , qui pag. 145.
eximii operis de Byzen'inis fcriptoribus inter iudicia de Hefychio Milefio, doctiffimi Gram-
matici encomium repofuir, quod Lexicographo noflro tribuerat vir acutus, Richardus Monta-
cutus, Eiusdem eft erroris, quod Guil. Budaeus in libro de affe et poft eum Georgius
Agricola in opere de menfuris et ponderibus Hefychium Lexicographum Anaflafii, impe-
ratoris, tempore vixiffe dicit, quum de Hefychio [P], Milefió, id Suidas adfirmatfet, — Nec
ex alio fonte e(t, quod ad annum Chrifli soo. refertur. Hefychius in cenfura celebrium
auctorum, edita. a Baronetto Anglo, Thoma Pope Blount.

IV. Ecquis vero Alexandrinus Hefychius ille fuerit, quando vixerit, quae munera

q y d
gefferit, nemo forte efl hodie, qui nos certo docere poffit. — Chriflianis quidem facris
ΟΌ 5 initiatum

k) Alberti quoque Suidae locum inferuit prole- —legauit bibl. Venetae Marcianae. v. Schow in lit-
gom. notisque Küfteri et fuis inílruxit, /7arl. teris ad Heynium pag. 7. et in praef. ad Hefychii
ἢ Bardellonz , mobilis Mantuanus, codicem, lexicon ex cod. reftitutum pag. X. vbi quoque fa-
quem poífedit, Venetias miferat, vt ab Aldo for- tetur, fe nefcire, vbi et a quo cod. Marcianus fcri-
mulis typographicis defcriberetur. Poflea venit in ptus fuerit, vndeque venerit, Zar.
biblioth. Bapt. Recanati, qui eum cum aliis codd.

ac Lib. IP. c ΧΧΧΡΤ, HESYCH. ALEX. CHRISTIANVS — VetlV. ν. τὴ δ ότι,

initiatum fuiffe, tam efl certiffimum, quam falfum eft, quod adfirmat Suidas, Hefychium,
Milefium, a Chrifti nomine alienum. furfe, — Nam et Milefium iftum, qui illuflris etiam
-compellatione celebrari meruit, fuiffe Chriflianum, ex nomine lohannis, quo filium eius
gauilum effe Photius cod. XLI: auctor efl, et ex aliis argumentis, a Meurlio Hankioque
productis, facile conflat, neque firmum eft, quod pro- contraria fzntentia :ationis loco
Suidas adiicit; ὅτ, ἐκκλησ χειρῶν EUevcs μιημονεύεεν. quum iplius quoque Chrifli honori-
ficam, vbi de Sibylla agit, mentionem facia. — Longe autem efl liquidius, Lexicographum
Hefychium non accenferi debere paganis, vsque adco, ^vt hunc non minus quam Suidam
monachos fuiffe coniecerit Érarmus Chiliad. 3. centur, 6. adag. 58. Ac Suidam quidem
monachum adpellauit etiam Scaliger ad Varronem, et /£frianu: Boilletur in doctorum
iudiciis, gallice editis, tom. 3. pag. 125. Εἰ Johazmes Bona, cardinalis, in notitia auclo-
rum, quibus in Pfalmodia fua vfus eft, Suidam monachum Byzantinum dicere non du-
bitat, fequutus, ni fallor; Demflerum in Antiqu. Rom, ctfi, quo veteri auctore hoc ad-
feratur, incaffum follieitus fit elegantiffimus /Memagius cap. LXXVI. Antibaillei. Hefy-
chium autem, qui, excepto Erasmo, monachum vocaucrit, haclenus quidem potui repe-
rire neminem. — Chriflianum tamen effe, plurimi iam animaduerterunt cet argumentis non:
inficiandis oftendit Cofnubonur ad Athenaeum, lib. Ll. c. 9. vt Schreuelii. praefationem filen-
tio przeteream. — Infinita. funt non tantum Noui foederis, fed et LXX. interpretum. loca,
quae illuftrat explicatque Hefychius, Aquilam quoque καὶ 72s τὴν ἑβραϊκὴν φωνὴν μετῶ-
ϑέντας λοιπὸς memorat. γαθίεγ patriarcharum, — prophetarumque εἴ — apofloiorum,.
CHRISTI denique ipfius nomina, aliquot etiam: Philoniae nominum: hebraicorum etymo-
logiae, vt Abelis; Abdiae "), [I] Abraami, Adami, Amofi, Dauielis ete. apud eundem:
occurrunt, de quibus confer, fi placet, Joh. Marcianaeum ad S. Hieronymi librum. de no-
minibus hebraicis tom. HI. f. 9o. feqq. et. Richardi Simouir epillolas criticas, Dafileae excu-
fas, pag. τοῦ. fqq. — Spiritus Sancli: meminit Hefychius his verbisz: oz Que Πατρὸς ἡ διπλα-
aia. χοίρις. cT Que- ὁ πατὴρ.» ἡ πνεύματος ὡγίε διττὴ, ἐνέργετα. vbi verba ὠπῴύς. ὁ πατὴρ'
praemittenda funt, et deinde coniunclim legendum: azQo' πατρὸς. ἡ. διπλασία χάεις.
ἡ πνεύματος ἀγίε διττὴ ἐνέργεια, refpicitur autem "). locus IV. Reg. H. 14. in editione
feptuaginta interpretum, ad quam emendandam illuflrandamque porro: quantum auxilii
adferre Hefychius valeat, docere larum litterarum fludiofos vir fommvsz Johanner. Peor-
foniur. poteft, cuius luculenta exflat, editioni feptuaginta interpretum , Londinenfi, Canta-
brigienfi,! Amflelodamen( ac Lipfienfi, praefixa, quaniquam nomen eius primis tantum-
modo litteris fubfiguatis innuit, praefatio. | Docere idem poffunt Iohannes Drufius ,. lfaacus:
Voffius, Bochartus, et Lambertus Bofius, pluresque alii cruditiflimi et facrarum litterarum:
fludiofiffimi viri, Iohannes denique Pricaeus et Henricus Hammondus, qui etiam, quamy
vtiliter Hefychius ad' iliu(trandum. Nouum Foedus adhiberi poffit, poft Danielem Heins |
fium in fuis commentariis egregie oflenderunt. Atque vtinam vel Pearfonio vel Pricaeo;.
quorum vterque Hefychii ἔκδοσιν molitus eft, tam infignem laborem tamque vtilem in lit-
terarum, facrarum praefertim, bonum abfoluere licuiflet

"qpiciis ddn-d pda jui mdi ni ieu

pounmpeup QM

δ,

— T

,

UM——— m

V. Haec

m) Pro- Ag ἐρμξ ósosleg. ex: MS. libri no- 9) Vide Dan, Heinfii Prolegomm, ad Ariftarchum:
minum Hebr. ὁ δξλός «x, notante Marcianaeo. [fed: $. pag. 663. edit. in: fol.
v;.ibi not. V... D.. col; 16. fq; tom, F,. ed, A:berti ];

ΜΟΙ iV. p τοῦ Ὁ τος SCRIPTOR TERTII SECVLL 1, 177... XXX/IL 2ος

V. Haec pridem cogitanti mibi, in mentem venit, an forte Hefychius, Alexandrinus;

Οὐ euius editio graeca veteris inflrumenti Hieronymo "aliisque celebratur , quique tertio poff
Chriflum natum faeculo Horuit, pro primo ac praecipuo auclore huius lexici habendus
eflet. Atque hanc fufpicionem meam tum in differtatione de numero feptuagenario δ, XVI.
tum in differtatione; quam A. 1689. de Lexicis graecis edidi adinodum adolefcens, publice
prodidi; quam ita volui mtelleclam, vt a pofleriore manu non pauca illi acceffiffe fimul
exillimarem, qualia funt Diodori Tarfenfis, Cyrilli, Ambrofii et Epiphanii mentio, itemy
barbara quaedam et alia, quae manifello pofleriorem aetatem innuunt. Cuius generis ad.
ditiones acceffionesque tum. commune lexicorum fatum, tum illud magis credib:les reddet
" hominibus minus pertinacibus, quod gloffarium Hefycbii truncatum [IP] maleque habituny
etiam omnium confeílione eft eruditorum. — Ac fi Staphamur Lemouiur, vir eruditiffimus,
in!notis ad varia facra pag. 867. non dubitauit adfirmare, Origenis Lexicon latere fub ifto:
Hefychiano, nefcio, magisne fit credibile, quod a nobis adfirmatum e(t, Hefychii Lexi-
con in Helychii Lexico reperiri. —Qnamuis itaque me non fugiat, a Grotio ad Gen. XXVI.
33. Stephanum, Byzantinum, Hefychio, lexicographo, tamquam antiquiorem praeponi, et
Wilhelmum. Erneftum. Tentzelium part. 2. ditf. felect. pag. 124. eumdem Hefychium faeculo
fexto putare recentiorem: qui proinde in dislogis fuis menflruis A. 1689. pag. 1242. im-
manem chronologicum errorem commififfe me, totisque adeo faeculis aberraffe, olim:
pronunciauit: nullum tamen hic faeculo fexto iuniorem Hefychium demonflrare potuit,
cui illud gloffarium probabili opinione, nedum certa fententia, tribuatur. Itaque necdum
coniecturae me meae poenitet. Moneo etiam, in illa fententia. confirmatum iri, qui cum
Hefychii gloffario diligenter centulerit lectiones MSti codicis Alexandrini feptuaginta inter^
jretum,. quas Angli ediderunt, fiue quae illum. ex affe exprimit, editionem Grabii. Im
illo quippe codice Alexandrino referri ἔκδοσιν graecae verfionis Hefychianam Ifaaco Voffio,,
Ezechieli Spanhemio, aliisque viris doctis obfceruatum. — Nec miretur aliquis, ad tertium
a Chriflo nato faeculum a me glofarir huius primum auctorem reduci, quum vir prae-
flantiffimus Tomar Hydz libro fecundo de ludis orientalium pag. 156. ambiguus haereat,
vtrum Pollucem Hefychius, an Hefychium Iulius Pollux fecundi a Chriflo nato faeculi

Grammaticus exfcripferit,.

' VI. Non autem ad illuffrandos LXX. interpretes fantum, nouique inflrumenti libros
vtiliffimus eft Hefychius, fed et omni generi graecoruüi auctorum, poetarum potiffimum
|pe:difcendo mirifice facit, vnde ad intelligendos poetas, inque his principem inprimis:
Homerum recte Hcfychii gloffarium commendauit Ludouicus Viues in aureo opere de tra-
dendis difciplinis. Etiam ad Hippocratem interpretandum maximo: adiumento: fore He-
fychii lexicon, Scaligero vifum eft. — Nec fugit Meurfium ratio, graecarum: litterarum, ft
quis alius, callentiffimum , quum lexicon iflud antiquae eruditionir pei pronunciauit libr. τ.
miícell. laconic. cap. XiIE. Et quis omnia eruditorum. hominum encomia atque laudes,
quibus Hefychium. noflrum. (IP] paffim profequuntur, ex eorum feriptis velit colligere, aue
fi velit propter: multitudinem: atque frequentiam facile poffit? Nam vt elogia, a Bailleto et"
"Thoma Pope Blount collecta , praeteream, nihil certe in Salmafii, Cafaubomorum, Vof-
fiorum, Heinfiorum, Canterorum,. Brodaei, Scalig.rorum, Barthii, Petitorum, Fülleri,
Bocharti aliorumque complurium: libris efl. frequentius, quam vt. Hefychius gloffographo-
Gc 3 ruin

206 Lib.IV.t. ΧΧΧΖΧΥΠ. PRAESTANTIA ET VTILITAS Vol.1V. p. 553

rum optimus, mirae ac profundae eruditionis grammaticus, omniumque dodctiffimus gram-
maticorum, eiusque Lexicon eruditionis veteris abyílus adpelletur ). Nec Graeciae totius
modo, fed ex parte et orientis eruditionem in Hefychiano lexico conclufaám iacere, JDa-
nid Heinfus in Ariftarcho facro adfüimauit, quod vir fummus, Bochartus, etiam iuit
confirmatum, quum Phoenicia, in Helychio obuia, fingulari capite immortalis ope- |
ris, quod Chanaan mfcriplit, explicanda fibi fumfit. Vide librum. eius fecundum, — |
cap. Xl. cuj praeter ea, quae de voce σθκοβάληνος Bocharto praeterita notauit Ezechiel — |
Sponheimius pag. 318. feq. de vfu numifimatum , /Mauffactir in ditlcrtatione critica, Harpo-

crationi fubiecta, pag. 399. feq. addi potell. — Zomar vero Keinefíus multa etiam Germa- — |
nis vernacula vocabula in Hefychio ποίαις fe ait pag. 656. variarum lectionum. Perficas ^ |
yoces, ab Hefychio explicaras, illuflrat Adrianus Relandur, part. 2. mifcellanearum diffec-
tatiopum, — Vfus eft Hefychius quamplurimis auckoribus, oratoribus, poetis, grammaticis
et aliis, quorum index a lobonne Pricaco quondam confectus et ad calcem notarum in
Apulcii sinum aureum Goudae 1650. 8. editus, Schrenclianae quoque Hefychii editioni
deinde fubiectus fuit, atque infra vao alteroque loco auctior exhibebitur. Reinefius in epi-
ftolis ad Vorftiutn teftatur, fe, antequam Pricaei elenchus innotuiWet, fimiliter eiusmodi
indicem fcriptorum, Hefychio vfurpatorum, confeciile, quale quid mihi quoque admodum
adolefcenti accid't. Inprimis vero, quod in praefatione ipfe prae fe fert He!ychius, Apio-
nis, Apollonii, Ariftarchi, Didymi, Diogeniani, Heliodori ac "T'hconis laboribus mirifice -
adiutus fuit, quorum auctorum pars, lexica κατοὶ soryey, pars, Ícholia in Homerum
et alios poétas Ícripferat"). Pro Heliodoro Herodorum, Homeri interpretem, patria H«ra-

cleotam,

0) Nubem teftimoniorum laudumque, quibus mendaret, Ideo exiftimat Valcken., Hefychium,
madatur Hefychius a multis, coegit Alberti in praef. fiue vetus illud et ad adipifcendam eruditionem in-
ad 1. vol Har, geniumque exercendum vtiliffimum in(trumentum,

p? De his vide Alberti et ceterorum V. D. ποίας ifta ad Eulogium epiftola contaminari. Neque ta-
ad Hefychii epiftolam ad Eulogium, et /'a/ckem. men omnibus perfuadere potuit Valcken. Epiftola
in fchediasmate de Epiftola ad Eulogium, (in calee enim refpondet operi, non quale nunc eft; fed.
ad Virgilium collatione fcriptorum graecorum il. quale tum, quum illa fcriberetur, fuit. conf, Ruhn-
luftratum opera Fuluii Vrfini. Ille vero poftquam — £en, praef. pag. 1V. (44. et pag. VIII. vbi colligit,
de lexicis quibusdam graecis antiquis praeclare dis« — quod et epitomatores et librarii nomina grammati-

putauit multisque fpeciofis acuteque. excogitatis
docteque explicitis rationibus oftendere conatus eft,
ΓΑ θὰ Ícriptorem vltimi aeui gzaeculum , multa
de memoratis grammaticis graecis falfo aut minus
re&e pleneque tradidiffe; tandem concludit, lucu-
lenram gloffariorum lexicorumque veterum συνάγω-
γὴν. quam fub Helychii nomine legimus, non etfe
vafti operis epitomen, poftquam epiftola ad Eulo-
gium fcripto fuiffet mandata, concinnatam ; faepe-
numero quidem auctorum et populorum nomina
male praecermiffas non paura etiam, quae in libris
vetuftis plenus legerentur, fuiffe contracta, fed ab
illo, qui non periüitlime hanc colle&tionem primus
adornaffet, epiftolam ad Eulogium, a Graeculo re-
ceniüore praefixam, vt librum nullius momenti in-
crementis a fe dictatum, fplendidis mendaciis com-

corum, quos Hefycbius in praefatione íe adhi-
buiffe dicit, certetim deleuerunt, inde peti argus -
mentum ad praefationis fidem conuellendam non
poffe. illoifon quoque in prolegg. ad Homerum
pag. XXVIIL. fin. adfenfum denegat argumento, |
quod Valck. ab Ariftarchi mentione in epiftola Eu- |
logii facta duxerat. Idem doétiff /"i/loi/on in pro» |—
legom. ad Apollonii lexicon homericum paflim eít
copiofus de grammaticis illis graecis, in epiftola ad | -
Eulogium laudatis: pag. VIL. fq. refutat Ruhnke« |.—
nii fententiam, in praef. ad Hef. vol. II. pag. $. — —
prolatam, qua negarat ille, Zpionem fuiffe Apol- d
lonii discipulum. «conf. fupra, vol.I. pag. 555. fq) ΕΣ
'Tum magnam gloffarii Apoll. partem ab Hefychio |—
effe defcriptam, atque Hefychium poffe vel poft do- — |
&ifümas Alberti aliorumque curas ex Apolloaii le- | T
Σ᾽

* Vol. IV. p. 553 ὃ 554 GLOSSARII HESYCHIANI Lib. IV. c. XXXV1I. 207
- eleotam, reponit vir fupra laudes Johazer Georgius Graeuius ?): fed et Heliodori nomen
alibi apud Hcfychium non femel occurrit, Herodori vero [1] numquam *) et fuerunt
Heliodori complures, etiam grammatici, et locum homericum interpretaturus Suidas in
τρίγληνα Heliodorum auctorem laudat, vt forte minus follicitandum illud nomen effe
videatur. — Qvod vero ex aliis profeciffe fe ait Hefychius, quum ingenuitatis laudem ei
conciliare debuiflet, obíeruatum eft, eruditionis opinionem apud nonnullos detriuiffe, ex
quibus Reine(ius, erwditionem, inquit, quam ei pa[/m tribuunt , potius iis feriptoribur, quor
excerpfit , (off enin folum συῤῥαπταδης .) iribuertin: cum enin nihil paene. eius fft, quoto
do eruditum £Eoérws fuife colligam? — Nihilominus ipfum quoque mu!ta addidiffe, extra
dubium videtur, et ipfe Hefychius: λέξιν uiv, inquit, 8dep/x» παρέλιπον κειμένην παρ᾽
αὐτοῖς, ἀλλο καὶ πλθξαώ 8X EUQGY προστέϑεικα. Neque laude defraudandus eft auctor,
qui optimos fcriptores excerpendos delegit, et laboriofe digeffit, ac ipfe fua induflria ct
doclrina non parum locupletauit. Ait porro Hefychius, fe omnia accuratiffime perfcri-

fife fecundum praecepta grammatici Hcrodiani: Ego vero, addit hifce verbis recitatis Ri-
chardus Bentleius, gui T'eodofí MStam ἐπιτομὴν τῆς χαϑόλα Herodiani le&litaui, tefli-
- ficor, parum huic promif/o vel nullo modo fatisfa&iwm effe... Sed hoc exfcriptorum et in-
terpolatorum ofcitantiae potius, quam auctori tribuerim , quibus et illud, ni fallor, me-
rito. adícripferis, quod voces infinitae in alienum translatae fint locum, vt notauit Auf.
gtrfus pag. 561. var. lect. Et quod idem Bentleius obferuat, litteras ,, ες ct ἡ item e et ox
paflim promifcue vfurpari. Nec minus, quod ait Ga/aferur pag. 460. Aduerfar. fami-
liare efe Lexicographir, vt ea fub cedem vocabuío comprehendant cf repraefentent | quae il-
lud, quod id ipfum peculiariter defgnat vel confequitur. vel. antecedit , vti Hefychius in. v-
"es tt τύψον. Τύπτειν enim neque cadere neque domare fignificat 5). — Quod praeterea He-
— fychius ipfe auctor efl, fe in Lexico fuo ταὺς παροιμίαις τάς ὑποδέσες [a Diogeniano
fcil. omiffa: ] ἐποδοδωκέναι. idem quoque in libro ipfo prout hodie quidem in manibus
nollris verfatur, rarillune praeflitum adparet, vnde pridem de mutilatorum, truncatorum,

interpolatorumque moleílis manibus conquefli funt viri docti, Erasmus in adagiis, Mauf-
facus

κατοὶ swyüw. Denique pag. XIII. paucis oflendit,
quam. lexici condendi rationem et viam tenuerit
Hefychius. Har.

4) Conf. fupra, in vol. I. pag. 512. fq. adnotata
v. Heliodorus et p. σις. v. Eferodorus atque Kulm-
ken praef. ad Hef. II. pag. VII. fqq. inprimis ZZi-

Xico inmiumeris paene locis reffitui, aut a falfis
paullo audaciorum criticorum emendationibus vin-
dicari, pz!lim docet do&tiff. 7lloifon inprimis
pag. XLIX. fqq. pag. LIII. fqq. Idem ipfe mul-
ta Hefychii loca, noua eiusdem cum Apollonio
"comparatione inflituita, emendat, multoremque

Veterum grammaticorum nomina, ab Hefychio fiue
ab eius epitomatore omiffa, ex Apollonio indicat
'reuocatque. Inde vero facile cognofcitur, qui fa-
&um fit, vt non minima pars lexici Hefychiani
gloflis conftaret homericis. v. //i//oifon p. LXUL. fq.
et Ruhzkenz qui de illis quoque et grammaticis,
quorum diligentiae et fedulitati plurima debuit He-
Íychius, late eruditeque differuit in przcf. p. V. (qq
pag. IX. inprimis p. X. fqq. de D/ogesiaso. Idemnv

putat, Hefychium fimpliciter infcripüitfe libe. "Hzv-

xis Deuyspotrixi ᾿Αλεξανδρέως συναγωγὴ πασῶν λεξέων;

berti notam 31, ad Hefychii epift. ad. Eulogium.
Harl.

r) Herodori tamen mentionem apud Hefychium:
if Ἐπηβώτορι μήλων fub. finem articuli effe prater-
miífam, cet reftituendam ex Apollonio pag. 342.
(ybi vero male legatur Ἡρόδοτος pro Ἡρόδωρος ,Ὑ
cenfet /"illoifon in prol. ad lex. Apollonii homerie.
pag. LXIL. coll textus pag. 342. vbi in verfione
lac. pofuit quoque nomen Zerodori- Harl.

s) Vid. Μ΄ iloifon prol. ad: Apollonii lex. houter..
peg. ΧΕΙ, fq. Hari.

2o8 148. 177. .. XXXV. GLOSSARII HESYCHIANI Vol. IV. p. 554 P555

[acus differt. critica ad Harpocrationem, "Tanaquillus Faber ad Anacreontis carmina, et
com plures ahi. — Henricus ΡΣ notis poflumis ad Hiarpocrationem pag. 283. putat,
Hefychium in (olis duabus vltimis vocibus ὡς et ωὠρίων breuiatorum fceleflas manus effu-
gille, quum in reliquis vocibus foede truncatus ac mutatus [IP] fuerit. In Scaligerauis
fecuadis quoque legas, epitomen tantum fapereffe Hefychii, et loca auctorum deeffe.
Faber contra, quem iam nominaui, fufpicatur, multos olim Hefychii purpurae fuos pan-
nos aufos fuiffe adfuere, et optima qu;eque corrupifle, faepe etiam detraxiffe. Idem Fa-
ber, in ilo pretiofi fao Hiller thefauro tarbeges ex. graeco vulgori, quod ῥωμαϊκὸν UO-

toni, reperiri obí:tuat. Quaedam po[fm infata efft ab indolis, fatir visi do£fi norunt, ]

inqvit Barihius lib. XLII. cap. 26. Aduerfariorum. — Idem alibi in notis ad Claudianum
pag. 102. Hefgclio, qui teflimonia veterum auGorum exfecuit, piaculum. inexpiabile fcit.
Plurima enim bonorum f:riptorum loca paucis ve: bis illuflrat do&iffmsr omsium Gramma-
licorum, quat nf coram glofis fuis vidiar, vix Joias, quam fint erudita, — lacobus Pal-
serius Exercitationibus in optimos auclores graecos pag. 526. Ju tota dtteratura graeca
μη autor magis corruptis ef. et iantis [cotet erroribus, quam Hef;chiur, et quamuis
ΑἸ κεπαεὶ codices in snultis locis mendofi deprehenduntur , non. verebor dicere, Hefichium im
ena pagina plures errores habere, quam /Tthenaeum im quatuor, ideo ex eo mon emper {25
curum cff antiquiores auCores emendore, — Neque omnia ab exfcriproribus ac interpolatori-
bus; fed quaedam etiam ab Hefychii ipftus negligenria et ignoratione errata in illud lexi-
con isrepfille, non paucis eruditis viris perfoafum eft, quibus ego fane facile ac lubenter
accedo. — Plurimum tamen interpolatoribus fuis hoc debere eum arbitror, quod durius
eum interdum accipere critici quidam ac philofophi paene coacti fuerint. ls, cuius iam
aliquoties memini, graecantiffimus et praeflantitfimus vir, Richardus Ben:leius, in ]uculenta
illa fua, quam loanuis Malalae Chronico fubiecit, ad loannem Millium fcripta epiftola,
acrius paullo. in Hefychiem inuectus eius ofcitantiam inter alia his potifhme verbis per-
flringit: Dum Hof gchius ex antiquis. Lexicis, Scholaflir, Grammaticir, quae mou contzxe-
bauiur κατ φοιχίῶον Omni ex parte vocabula zorradit, quibur hanc [unm cuyeryoryny lotu-
gletet et ref.rciat , faept vfu venit , vt ab imperitis librartis, qui parum eccurate feripferanf,
vel a [εἰ fimilibus cvou ToO cens im errorem indue us Kt , quaeque murquam gentium. vel
Ie&la vel audita. [nnt, le&foribur. fuis obtrudof. | Non eile Hefychium auctorem multa fide

dignum, ait inde Caefar. Sceliger. pag. 451. exercitation. ad Cardanum, et pag. 455. pluris -

bus in locis futilem apclorem ac plane grammaticum adpellat, quam crilin feueram, iu-
flam tamen arbitcatur Acinz//us epittola ad Ioh. Vorflium 26. — Atque haee in iis forte to»
lerari tanto facilius poffit, quae ad rcs.naturales adtinent, quale efl, fuper quo Hefychium
locis adduclis Scaliger cafligat. Quibus adde fis et iliud eiusdem Scaligeri lib, I. de.plan-
tis, pag. 64- feq. : ΠΗ Πρελ βάοτ λιν lapidem. facit. alium. αὐ Herculeo — — Credo, il
{πε fagculum fuiffe odincdum. βαοβαρωθέν. — Blultis etiam deprehendere licet, eum congef-
[e in illud horreum fruid cum frugibus etiam. frarabatos cum fiis tabernaculis , dum omni-
"Iu; ex arcis omnia conutrrit fine vanno aut cribro, Fabr. Multa ab epitomatoribus fuiife
contrada et mutilata, fcriptorum auctoritatem frequenter fublatam et multa a librariis foe-
difime corrupta, a viris doclis euictum efl abundeque dcmon(lratum, | Noflra aetate id
clare oftendit Runken in praef, ad Hefych. pag. IV. VI. feq. collato lexico rhetorico wsto
Parif, necdum edito, et faec, X. foipto. Animaduertit enim et docet tum in pracfatione

tum

Vol. IV. p. 556 ἢ 557 EDIT!ONES GLOSSARII. Lib, IP. c. XXXF' II. | 209

tum in auctario emendatt, in calce vol. IL., illius lexici librarium, fiue alium, eo antiquio.

. rem paffim id interpolaffe gloffs Hefychii, non truncati, mutilati, corrupti fed integri,
illibati et omni labe carentis. Adde /iloif. prol. ad Apoll. L. H. pag. XXXVII. feq. in-
primis pag. XLIX. feqq. LIII. feqq. exemplis ex Apollonio fumtis, quorum ope demon.
flrat, multa vocc. inprimis permulta grammaticorum nomina ab Hefychii exfcriptore omiífa
fuiffe et deleta. Confer etiam, quae pag. LXX. obferuauit vir ille ἀφῶ, Harl.

VII. Non obflantibus autem hifce finiflris de Hefychio iudiciis, eruditiffinus quis-
que magni tamen illum merito facit, eumque exílare et emendatiorem exflare, plurimum
e re publica literaria intereffe arbitratur. - Vnde plerisque viris doctis familiaris hactenus
fuit et adfiduus comes, multos praeclara nec alibi obuia docuit, a multis vicilim lumen
accepit, multorum ingenium induftriamque exercuit. Atque vt de illis tantum, qui He-
Íychium edere moliti funt, pauca quaedam addam; fub initium fuperioris feculi hanc
prouinciam, Iofepho Scaligero haud dubie auctore, exornandam fibi fumferat iuuenis tum
Íupra aetatem eruditus, JDaniz| Hrinfur, cuius rei frequens in Cafauboni epiftolis. mentio
Occurrit. — Ft in p:olegomenis ad Ariflarchum facrum pag. 663. Hinfius, ipfe Hefychii
mentionem faciens, qui anfe píurer, inquit, anuos adoleftentes. admodum fzriptorem illum
emcndanimus, vera at lzgitima ob alienis ac fpuriis diffinximur. — Idem in litteris ad Putfchium
datis A. 1603. In. Hefychio locos quingentos veflitui, «t quotidie numerum augeo, quum
per grauiora lief. Equidem Heinfii non paucae emendationes leguntur in Schreueliana
editione, et plures longe nobiscum communicaturus fuerat lohannes V'erweiur , qui Ve-
netam et Hagenoenfem Hefychii editionem, Heinfianis cafligationibus a capite ad calcem
refertam, a filio illius, Nicolao, acceperat. Sed Heinfius quidem ab occafione et fuo genio
ad alia fludia vocatus ab Hefychio edendo animum abiecit, qua de re iam anno 1618. pu.
blice moauit Janus Rutgerfivs. — Anno autem 1639. haec ad. Zflexandrum Morum fcripiffe
video Claudium Sarrauium, fenatorem Parifienfem: nte quadraginta ammos ille Heinfrus
magnae func, quam mom impleuit , fpei adolefzens , totum fe effe praedicabat in Hefyrhio ador-
nando, eiusque editionem, vt opus confr&lum putares , proxime fequentibur fcilitet nundinis,
ví moris erat, pollicebatur. — Credibile eft, illum eam prouinciam Nicolao, filio, dudum deman-

: daffe. Sed munc hit tantum cogitat de. Ouidio emarulando: Itaque occupa, — Dignus enim

-£) Sed Alberti prolegg. fol. b. 2. dedit primas, quas duxerat Heinf£ws, lineas praefationis, et in-
fcriptionem , quam dare voluit editioni. Zar/.

: Foi. VI. Dd B

moo Σιν ΠΣ. ΦΧΧΆΑΧΙ͂Ζ.: HESYCHIANI GLOSSARITI Vol. V. p. 5589559

fuit *). . Et illae quoque Suiceri emendationes maximam parters (pleraeque etiam laudato
Suiceri uomine,) coipaerent in Schreueliano Hefychio: eti qusedam, nefcio, qua de
caufa omiffie funt; quasdam Reinefio potius, quam: Suicero adfcribi oportebat. Sed-et
alioqui in Schreueliana iila editione paílim obferuare eft emendationes virorum doctorum

nunc mutilas, nunc loco motas, iam plane centra auctorum mentem. addudas adferri

faepe obferuationes maximi imomenti praetermitti, quod fere follemne eft in editionibus,
quas fpeciofa inf riprione cum notis variorum adpellant, qua de re pridem nec iniuria con-
que(i funt vifi eruditi, τὰ pagina flatim fecunda nam. 3. Tazagei//o Fabro tribuitur, ac
ü pro ὥππες apud Hefychium «zes legere praeceperit. ' Quod etiam Iohannes: Verweius
in [pecimen noeae foae editionis recepit, addita hac praematura epicrifi: Zneptiffime.. Di-
gnur loude Fauber, f eu enda[. t ἀπτώες- εἴς. At Fabro tam putidae correclionis fcu core
ruptionis potius numquam in mentem venit, nam in epiflolis; Salmurii editis, in quibus
emendationes illas Hefychianae leguntur, ait, fibi videri fcribendum ccizzres ex Homero,
quod et Scaligero placuit, et rectum efl. Eadem pagina num. 15. Zar. Palmerii notam
mutilam adtulit Schrénelius, vti Verweius teftatur his verbis: Schreuelius ex ποία .Palmt-
riaua difraxerat praecipua, mor ea fuppleuimms ex. conamentario manufcripto Palmerii, quem

tiobiscuw; pro fingulori. humonitate communicauit vir omni do£frina «t elegantia confammattus, |

Stephanus Moriuur , auunculi fui heres puto, qui quidem nunc fan&as litterar profitetur opud
Liflel dameufes. | Quam autem. familiare fit Schreuelio, fummos viror muliare ifla capitis
deiiuutiome, alibi docebimus , ἐν ὁ Θεὸς Θελήσῃ, καὶ ἡμέις ζήσομεν. — Idem mamque fatum.
lohannis Fungeri tt. aliorum, vt difto quotidie ex Hefgchiis, quor pof[fidet. Bibliotheca Fra.
n-queraua, et mihi permi(/Ju. Senatus. ompliffimi peramanter. fubminiflrouit eruditifftnus et οἶα.
rifinur lacobus [0] Perizomiur, ifius Zdcademioe ἃ. t. Re&for Magnifeur. — Praeter viros:
doctilfimos, Zohannem Pearfontsn et Johanutm: Pricacum, qvorum vtrumque Hefychii edi-.
üonem mo;i:os fuifle fnpra commemini, Exehie| quoque Spamhemiur aliquam in emen-;
dando lexico.iflo induflriam pofuit, vt ipfe refert in egregio l.bro, quen de vfu et prae-
flantia numisinatum infcripfit, pag. 206. Cer£z maiora lcionum | portenta in optimum ate.
&orem Hefüchium irrepfife vel noua, quae modo prodiit (Schreueliana) editio fatis euincit, et.
quae plura adhuc in codem reffaut, emacvionda, cuius Iuctlenta liceret his mobir dare fpeci-
uina, qui abiqguoam operam. im crendatione Grammaticorum. Corgphaei etiaui pueri. olim. pos.
fuimus, fauente Tum hir conatibes toidemque promouente maguo Salmafio, — Sed 5aec alterius
loti, In bibl. lfaaci Voti. fuit Aldina Hefychii editio cum emendationibus Thomae. Brus.
nonir, Windeforienfis canonici. In bibl. Wittiana eadem editio cum notis MSS, Zari Parr«.
hafii *.
voluit, et luculentum fane dediflet, nifi tam laudabile inflitutum fata viri docliffimi, anno
clolocxeir. e viois euocati, intercepiflent. Nam quantum ex fpecimine, quod in varía.
loca transmiilum et Almeloueenii beneficio ad me quoque peruenit, cognofci poteft, ma-
guis ad id opus adminiculis, quorum partem iam memorauimus, vfus fuit: AJemrici Pa-

wu) V. Ziberti prolegg. fol. b. et c. qui multa v) Benzti in not. msta Laur. ait, Normannus
excerpta. dedit ex epiftolis Suiceri et I. Rod. Wet-. noftras in edit. Hackiana oppido multa adnotauit, et
fienii ineditis, quae ad hiftoriam Hefychianae il. He(ychium, vterat εὐςοχώτατος, feliciflime Hefychio:
lius editionis facere viderentur. Zar. refituit. Nos illas obil. transfcripfimus.: H1.

*

Denique /ozanzer P^ervty, Ícholae Hagen(is moderator, Hefychium nobis- dare

Vol. IV. ». 550 P 56t EDITIONES PROMISSAE. Lib. 17. ce. XXXV Il. 2n

. I;fi quoque et aliorum doctorum virorum codices in. promtu habuit, nec ipfe pepercit la-
bori et diligentiae, alios lexicographos, qui ex(lant, et fcholiaffas, postasque ipfos et fe.
pvaginta intérpretes ac nouum foedus et omne genus graecorum auclorum conferendi,
ex quo collationis fladio,: quartum lucis Hefychio adferri, quot loca fanari ac. reflitai
po'lint, neino paullo humanior ignorat, nemo paullo doctior non eft expertus, Neque
pargum operae pretium ex ipfius Hefychii locis inter fe comparatis ferri poteft, praeci-

- pue si modo compofita et deriuata, modo ílmplicia ac primitiua interpretatur, modo
.ynum, modo plura funul verba explicat. | Verweyo autem defuncto, optandum e(t, vt
adparatus ille certe, noa contemnendus, inciderit in Kü/Perum aliquem, qui dignam tanto
- opere doctrinam et diligentiam, iudiciumque adferre, et eitismodi qualem optamus Hefy-
chio rempublicam litterariam denique donare potfit Ww). Hithardur quoque Zieutfeiur quan-
tum in Hefychio poflit, non paucis illius locis praeclare fanatis in iffa, quam dixi, ad
Ioh. Millium praeclara epiftola et ia fragméntis Callimachi, fatis aperte nos docuit, Et.
ipfe quidem [IP] pag. 39. epiftolae, Habeo, inquit, alia f*xcenta, quae hac vice coudoabitur.
Verum hercle fi uiquam vfur. fuerit, vt noua Hifjchii editio procuretur, qui vt in puen-
dor errores. crebro. inciderit, vtilifrus mihilominus et. paene nccefjarius efl. ouinibus qui ad
voram eruditionem viom ajje&ant,

Jd tibi de pleno poflum promittere, Milli,

quingue plus millia mendorum me corre&hurum effe, fi libuerit, quae euzoy,av et laboriofam
diligentiam ha&kenur. eluferunt, [adde eius epift. antea ineditam, de glotlis facris in. Hefy-
chio infititiis, ab Albert. prolegg. fol. d. a. publicatam. HarL] Praeterea vir, quum vi-
veret, graece doctiffimus, T'Àomas Galeur, Íe, adfirmauit, quater mille amplius loca in
romtu habere, quae in Hefychio meliora reddere potlit, fi noua adornanda fit editio.
Lambertus. Bofíus, fupra mihi laudatus, in Monobiblo obferuationum criticarum, cap. 36.

vsque ad 5o. plura Hefychii loca illuflrauit fanauitque. — Habeo et ineditas notas quantiuis .
pretii in Hefychium auctore Johamne /^ito Pergero, [4 Fabricio accepit illas 7o. Chriff.
Il/clf,. earuinque partem, cum littera A hic definentem, vna cum Q. Septimii Florentis
τ Chrifliani, Cafpar. Barlaei et Eduardi Bernardi in totum Hefychii lexicon adnotatt. et
emendatt, publici iuris fecit in anecdotis gr. faeris et profanis, tom. IV. p. 172. fqq. Ham-
burgi 1734. 8. Omnes poflhaec Pergeri notàs a Fabricio communicatas habuit Alberti, e
fuo quamque loco inferuit fuae editioni. — De ipfo Pergero quaedam prodit lferti in praef.
pag. XXXI. fq. et ex litteris refert Trilleri, hunc habuiffe genuinum atque plenum obff.
Pergerianarum volumen autographum, Fabricium autem et Wolfium leuia faltem ex eo-
dem excerpta, atque mutilum mancumque quoddam ezoezecpuoriov. Alberti tamen in po-
fleriore volum. multa multorum perperam dicta neglexit, inprimis Pergeri, vt ait Ruhn-
ken. praef. pag. II. qui Pergerum nominat hominem fupra quom credi poteft ineptum. Harl.]
quibus aliquot millibus locorum lux adfunditur, et editio Hefychii Schreueliana emendatur.
Dd 2 - Ante.

[

D. t9) Partem Küíter. auimadueríf. acceperat Al. δά vol. IT. pag. ΠῚ, qui, omnino, ait, fatendum
berti, quum ín priore volumine edendo verfare- εἰ, Küfterum vnum in paucis, poft Bentleium,
tur; v. eius praefat. pag. XXXIL, fq. reliquam par- . rectam Hcfychii caftigandi viam iuflitile, Zar,
tem multo poft, opera Sallierii. v. Ausin&en. pracf.

z Lib. IP. c, XXXI II. GLOSSARII HESYCHIANI Μοὶ. Τ᾿ p. S^t

Antequam. de Hefychio dicere omittam, ncto, editionem Hefvchii Hagcnoenfem *) loca
nonnulla aliter a'que emendatius lzgere Aldina, quam folam fua in 2zdcze fequutus fuitfe
videtur Coraelius Schrcuelius: deinde quod non fugit doctos, Vaárinum Camettem, qui in
fuum Lexicon integrum fere Hefychium transtulit, loca quaedam inter transfcribendum
correxitle, etfi plurima quoque deprauata in opus fnurs recepit. Denique locis bene mul-
tis Hefychii lucem adfundi, vt in Henrici Srephani, Roberti Coaflantini, Martinii et aliis
recentium lexicis, ita et in "Thefauro ecclefialico Suiceri, et in Cangii Gloffario mediae
graecitatis, Fabr. Ea, quae Fabricius fcripferat, partim repetit; partim amplificat ca(li-
gatue, alioruin quoque: V. D. labores, notas confiliaque late recenfet Zberti in prolegg.
cap. IV. de editionibus promiffis et latentibus doctorum notis, cap. V. de fub(idiis Schre-
ueli et Verweii, etaliis multis, quibus vfus eft, ineditis, quae omnia copiofe repetere
nolo, ne charta et lectorum patientia abutar. Sed de Hefychio ipfo eiusque Lexico panca
addere iuuat. — Hefychium fuiffe architectum Lexici, at finceri, non corrupti, mutilati in-
terpolatique, non eft, quod dubitemus. — At quando vixerit ille, res eft incerta, cuius
quae(lio viros doctos in diuerfas traxit fententias, — Miffis illis, quas Fabricius $. V. et 4f
berti in. pracf. pag. V. collegerunt, quasdam perfequar. Petrus JP/Jeling in probabil. c. 32.
pag. 293. coniecit, Hefychium recentiorem elfe Bafilio M. et in mifc. obff. vol. IV. tom. I.
pag. 125- 131. (adfumto C. Iunii Patrophili nomine,) canonem fuum, multa grammatici
nofiri fist Bafilii M. aut potius cuiusdam, Bafilio M. recentioris, neque tamen multum in-
Íra eius aetatem demittendi, im. Efaiam commentario intelligi vix poffe, exemplis permultis

fecundum feriem alphabeti, in edito Hefychio feruati, adflruere conatus eft. Sed Gratia- ἡ
nus de S. Bauone, h. e. Alberti, in eodem obíT. mifcell. vol. pag. 262. fqq. et in praefat.

ad Hef. Lex. 1. c. offendit, valde lubricam efle Weffeliagii arguimentationem , quum glof-
fae illae facrae *) alii potius homini, quam Hefychio fint adícribendae: et Alberti fuam

ipfius opinionem, in periculo critico pag. 9r. propofitam, etex vocabulo Kega pro aetate,

hoc fenfu in Carthaginienfis concilii canonibus faepius obuio, ductam, Hefychii lexicon
circa faec. V. compofitum effe, iugulauit. Attamen fufpicatur, Hefychium exeunte faecu-
lo IV. vel paullo poft, fuum lexicon compofuifTe: cuius fententiae Saxiur in onoin. I. p. 465.
ideo fubícribere haud dubitat, quoniam feriori aetate per Graeciam et Aegyptum hominem
a facris Chriflianorum alienum exflare potuiffe, vix fibi perfuadere poflit. — Sa/fier in hi-
floria acad. Parif. infcript. vol. VI. pag. 203. fqq. ed. Parif. aut ex interpretatione Gottche-
diae germanica vol. III. pag. 402. primum reiicit Fabricii opinionem, Hefychium, Alexan-
drinum, qui fub exitum faec. ΠῚ. et fub initium faec. 1V. tefle Eufebio vixit, atque,
Maximino Chriflianos vexante, ad fupplicium raptus efl, gloffarii fuiffe auctorem: tum
negat, H.fychium, epifcopum Salonenfem, circaa.c. 4:2. aut Hefychium, Milet. circ.
a. c. 536. fuiffe gloffarii conditores. — Contra verum auctorem fuiffe chriflianae difciplinae
adíeclam, et pofl conciliem Nicaenum, Epipbanium et Cyrillum, faeculis V. aut VI. quo-
niam vocabula quaedam chriffiana, tum fere temporis orta, explicuiffet, demum vixiffe

fibi perfuadet. Idem, Hefychii opus poftea fuiffe multum locupletatum aut valde inter- '

polatum, vt credat adduci non poteft. Enimuero vanitatem illius fententiae, non eft,

fibi
X) Vid. Alberti praefat. pag. VIL. Earl.

wy) Cou£. "alckenarti diff. de gloffis facris ex Hefychio, quae eft tertia in fpeciminibus eius acade-
micis, Franeq. 1737.

— — HUP

τῶν E ÉGC oce

^

- os 2r clips, urere

NOTITIA, - Lib. IV. t. XXXFII.. 213

quod poft P.buker! zliorzinque diligentiam αἰφας fiEtiliratem pluribus demon(rcm. | Run.
KRouiur in pras. au Hieryen. pag. XII contendit, IHiefychium incertae quidem effe actatis,
fed certe vixiffe ante decimum faeculum, quod librarius Coisliniani lexici, fec, X. fcripsi
aut alius eo antiquior id paffim interpolaffet Hefychii gloffis. — Idem ex ratione lexici con-
dendi, ab Hefychio feruata, efficit, hunc non fuiffe chriflianum: quippe chriftiani gram-
mutici non id egiffent, vt, quod fecerat Hefychius, rariora vocabula veterum fcriptorum
teflimoniis munirent; fed vt illa, tamquam inutilia additamenta, tollerent ac delerent.
Hine cadit quoque fententia Fabricii, (etiam infra, lib. V. cap.I. 19. p. 279. vol. V. vet. ed.
repetita) Hefychium, Aegyptium epifcopum, primum fuiffe auctorem huius gloffarii,
Atque fagaciifimi iudices, Bentleius, Alberti, Valckenaer, Ruhnken, et Schow aliique
oflenderunt, epitomen antiqui operis Hefychiani a docto quodam homine chrifliano eife
factam et ex Cyrillo aliisque gloffographis facris ab co aliisque chriflianis auclas gloffis
facris, quae primum margini adiectae, deinceps in plurimis locis male et contra ordinem
fuifent textui infertae, in paucioribus locis conuenicnter. Gloffas illas facras editurus erat
Biel, et tamquam promulfidem futuri laboris dedit in commentátione, quae octo: tontum
continet pagg. et infcripta efl: — He/yrbiur facer, fiue gloffae ex Hefychio, Alexandrino,
quae ad voces et phraíes S. S. explicandas, illuflrandas facere poffunt. —Selegit, recenfuit
verfionem et notas cum eruditiffimorum hominum tum proprias adiecit 7. C. Biel. Bruns-
vigae 1716. 4. Sed, epiflola forfan Rich. Bentleii deterritus, abiecit confilinm: quod po-
fica fzuflis auibus exfequutus eft cl. Ernfi, qui gloffas iilas facras, ex vniuerfo Helychii
opere fommo ftudio excerptas, feorfum edidit, acute faepius emendauit et eruditis inftruxit
- animaduerfionibus in libro: Gloffae faerae Hefuythii, graece: ex vniuerfo illius opere in vfum
interpretationir libr. [acrorum excerpfit, ememdau t notirque illufirauit. Io. Chr. Gottlieb. Er-
mfi, Prof. philof. P. E. — Accefferunt praeter differt. de gloffr faerit Hefychii:: gloffae gr.
in Pfulmor ex catal. IMStorum bibl. Taurinenf. denuo editae. Lipfiae 1785. mai. 8. [Anno feq.
idem V. D. Spicilegium addidit: Suidae et Phauorini Gloffae facrae, graece. Cum Spici't-
gio Gloffarum fatrarmm. Hefijchii etc. — illuftrauit 7. C. G. Ernecfli — Lipf. 1786. 8.] In dii.
Alberti et Bentleii fententiam de auctore gloffarum facrarum examinat et has cenfet, maxi-
mam quidem partem, ab ipfo Hefychio effe collectas et additas. — Iili ipfe Hefychius vi-
detur, libro confecto, fpicilegium tum facrarum tum aliarum gloffarum habuiffe, ac fuis
quasdam locis inferuiffe; vbi vero adfcribendi locus non fupereffet, neceflitate coactum, in
aliis locis collocaffe, ad quae ex ordine litterarum non pertinerent. Denique arbitratur,
multas ex gloffis facris recto ordine et loco fuo pofitas, ita effe longas, vt plane non in-
feri, fcripto autographo, potuiffe videantur, nifi a prima auctoris manu adfcriptae fuif-
fent. Haec fi adco certa effent atque explorata; fequerctur, vt multo feriori aetati adli-
garetur Hefychius, etiamfi dubias quasdam gloffas concefferis ἃ feriore auctore pluribusve
infertas fuiffe. Neque tamen cl. Frnefli, vtut fuam opinionem ingeniofe ornaflet, et de
fontibus gloffarum facrarum difputaTet erudite, potuit omnes in fuam adducere fententiam.
Sic dilentit cenfor libri in ephem.. Lipf. litterar. plag. 58. eiusdem a. pag. 594. qui facras
illas gloffas a monacho quodam potius, quam ab Hefychio ortas effe arbiwatur aliaque
epponit argumenta, Adde cenforem in Supplem. ad diurna litterar. Ienenf. a. 1785. nr. 4t.
Nouiflime quoque cl. Szhow., Danus, gloffas biblicas ad vnam omnes minime ab Hefy-
chio profcctas effe, Ííed a chriflianis ex Cyrillo aliisque. gloffographis facris, quibu:cum
' Dd 5 femper

em ΠΡ XXXPIL GLOSS HESYCH, EMENDATT.

femper copfpirare videantur, defcriptas et. margini adfcriptas exifiimzuit, — flle autem vie
doct. vt maxime arduum et molcítum, ita laude grataque memoria digniffimum fufeepit
laborem. Nam quum plures de fide Mufuri in codice, faec. quidem XV. exarato, at ex
codice anriquiiiimo deferipto, vnde aldina fluxit editio, recognofcendo dubitareat, eiusque
male fedulam induflriam atque mutandi interpolandique lubidinem reprehenderent: Mu-
furi flagitia, audaciam atque" errores, ab operis Aldinis interdum auctos, primum Doruille
(v. Alberti praef. fect. VI.) tum diligentius curatiusque V'illoifon. in anecd. gr. 11. p. 258. fqq.
pleniflime tamen et lollertiflime iu binis libris Sciow patefecerunt atque liquido demon-
ülrarunt. Horum vero poflremus primum fcripfit Epi//ofar criticar ad C. G. Heynium et
ad Th. Chr. Ty:hfenium, vuiuerfitatir. Gotting. profeforer, Romae 1799. 4. in quarum
riore lexicon. Helychii MS. quod Venetiis in bibl. D. Marci exflat, delcripfit, et egre-
gium dedit fpecimen. "Tum in fingulari opere omnes mutationes, interpolationes, etiam
emendationes, interdum mire fagaces atque felices, a Mufuro proprio aufu in codice fa-
ctas, fecundum litterarum gloffarumque ordinem diligenter enotauit, et, quantum, detrito
msto, fleri potuit, primam codicis Jectionem reflituere adnifus eft. — Operis autem, ad
fructum vtiliffimi, infcriptio haec efl; Hefychii Lexicon ex cod, MS. bibl. D. Marci reffitutum
et ab omnibus. Mufuri correflionibur repurgatum, | fue. fupplementa ad. editionem. Hefychis
Albertinam: au&ore N. Schow. Lipfiae, in offic. Weidinann. 1792. 8. In notis doctis non
folum, quae bene maleue intellexerit aut fecerit Mufarus, paucis explicuit; fed gloffas
quoque frequenter acuteque emendauit aut varias Hefychii gloffas ex Cyrilli, Stephani et
'Theodori aliorumque gloffariis biblicis, |iatricis quoque et botanicis gloffis msstis reflituit
et illuftrauit, llla autem omnia in vno codice membranaceo, faec. X. at mendofo, quem
poffidet Caietanus Marini, archiuo Vaticano praefectus, continentur. Adde, quae adno-
taui in Introduct, in hift. L. Gr. II. τ. pag. 351. fqq. Ex his autem iisque, quae Ruhnkenius — -
in praefat, et in auctario atque Villoifon ex Apollonii Lex. obferuarunt, facile augurari —
licet, quam amplus pateat campus futuro Hifychii editori ad ingenium exercendum co-
piasque eruditionis doclrinaeque, frugali tamen modo, exponendas. Praeter ea cognofci-
mus, viros doctos, qui operam augaeo ifli expurgando addixerunt, etiam recentifimum —
Hefychii interpretem, Zo. Toupium in Emendationibus in Suidam. et Hefyrhium , vol.IV. ἢ
Oxonii 1790. 8. in emendando corrigendoque Hefychio faepe quidem ingenii felicitatem?
miramque fagacitatem demonfílratlle, nec tamen raro, a Mafuro elufos et deceptos, ina.
nem diligentiam curamque collocaffe, Atque, vt ait Schow in litteris prioribus pag. 10.
Mufurus verum doctorum hominum tormentum dici meretur: ipfius enim. emendationes
Hefychii interpretes plus cruciarunt, quam ipfa msti vitia. Infinitum autem foret, omnes
enumerare, qui in repurgaudo Hefychio patlim defudarunt. Atque nonnullos iam hinc inde
in hoc cap. et in Introduck. 1, c. laudaui; plures excitauit Alberti in praefatione. — Sed hacle-
nus de Hefychio, de quo ne iufto verbofior fuerim, paene vereor et veniam peto. Harl.
Lexicis biblicis prope omiferam accénfere, non vtique praetereundas graecas, quas
vulgo appellamus Cen:ordantiar ^), quales habemus in Nouum Teítamentum quidem

a Xy/fo

2) Sixtus Sen. lib. IV. Bibl. f. pag. 286. Eu- ad imitationem Hwgonis- Carenfis, Anno Domini
thalius Rhodius, monachus 5. Bafilii, collegit grae- 1300. Sed numquam vidit lucem. Fabricius lib. V,
co fermone opus concordantiarum totius Bibliae, cap. 40. fe&k 1. not. a. vol. IX. pag. 621. vet, ed,
hoc

— νων. t — 99m

n

Vol IV. p. 56r 5962 INDEX SCRIPT. ΔΒ HESYCH. LAVD. Lio. IV. c. ΧΧΧΥ͂ ΜΠ. 215

ἃ Xi/fo lietuleio primum Bafil. 1546. fol. deiude αὖ H. Stephano 1594. 1600. (et longe me-

- liores in tertia ediiione 1624 Genev.) pleniffimas denique ab Erarn:o Schimidio editas Witteb.
4.1638. fol. In graecos veteris "'etlamenti libros Concordantias longe pleniores emenda-
tioresque ct aptius digeflas pofl infignem Conradi Kircheri, Auguflani, operam, cuius opus
Francof. 1607. 4. prodiit, exfpectamus ab erudito et humanilhimo Viro Zbrahamo Tvom-
mio, Paflore Eccle£ae Groningánae. Fabr. Atque editum eft 'Trommii opus, Amflelod.

718. fol. v. fupra, vol. HI. pag. 165. fq. vbi de illo et Zizlii lexico in LXX. etc. aliisque, qui
huc pertinent, libris fatis eft difputatum. Hail, *

VIII. Index fcriptorum, qui im Hefrchii Graeco. V'otabulario [audentur. — Confe&us. εἰ
Íphabetico ordine di[roftur a lohomme P:itato.
[Cum acc, Alberti in fin. vol. 11.}

X. ACHAEVS. v. ἀλίβαπτον. δίχολοι;. κύττα-
goi cim.
IDEM in ᾿Αλχκμαίων,, (ex emendatione So-
pingi) v. Anavirws.
ἐν Αλφεσιϊβοία. v. Évaseos.
ἐν Θητσέ;. v. σαρωνία.
ἐν Ἴριδι (ex rcflitutione Cafauboni) v. ἐκολ-
| λόπωσε.
- ἐν Μοίραις. (ex emendatione Meurfii;) v.

L4
νυμφόβας.
u , E ,
ἐν Οἰδ' ποῦ). v. ἐκλωπίζεται. εἰκάϑαρτον.

᾿ hoc dedit fupplementum. .» Ab eo tempere, quo
illa trip, non modo Erasmi Scluxidii concor-
dantige N.'T. recufae funt emendatius, Gothae
cum praef. D. Ernefti Samuelis Cypriani, 1716.
"fol. fed etiam typis nitidis Wetftenianis, Amficl.
1717. fol diligenti caftigatum fiudio lucem vidit
opus Concordantiarum graecarum in LXX. ia-
zerpretes vtiliffimum et ad graecos. Patres tra&tan-
dos, locaque, ad quae illi adludunt, facrarum lit-
terarum promtius ind2ganda opportunum adprime,
auctore venerando o&oginta amplius annorum fene,
D. Zdóra^asmo Trommio, eccleiae Grocninganae
pàáftore, cui belgicas etiam concordantias, a. 1585.
*editas et fecundis curis iam perficiendas ciues fui
debent. Quam vtile fit hoc confilium, quo Con-
tordzn:ias in LXX. interpretes. graecarum vocum
ordine Trommius digeffit, vel Ἴδην. δὲς με patet
iudicio, cuius aufpiciis (militer ordinatas, ac ve-
luti inuerfas Kircherienas concordantias Oxonienfis
bibliotheca adfersat: neque hilum detrahitur per
pracdariffimam illam Trommii operam vtiliffimis

ἐν Ὀμφάλῃ. v. Qaveice. à
ἐν Περρίϑω. v. ὠμφεςχήπιθον. [Με
in xceírvevas , nobis emendantibus. P.]
ἐν Φρίξῳ. v. πελεός.
AESCHINES. v. ᾿Αγκυρόβυλα. ἀργας- 9:0.
βλαβίαν.
AESCHINES SELLVS. v. σεσελίσϑαι-
AESCHYLVS. v. αἰγίζων. ἀλαμός" ὥλως.
ἀνέδην. ἄνω ποταμῶν. αὐλῶνες. αὐρι"
βάτας. αὐτορέγμονος.- βενίς. ἐθανοῖς.
ἠριγένειο-

eurfio et

idem; fed longe alio inftituto fufceptis nec grae-
carum, ícd hebraicarum vocum ordine digeftis
Conradi Kircheri concordantiis. Quae vcro deefíe
Trommianis cauffanur viri praeclariffimi, vtinam
illi per fe praeftent potius, lucubrationesque edant
fuas vel 4mbrofi Azgierij, Hiberni, quod lau-
dant, Lexicon duplex biblicum, ex Dublineanfi ar-
chiuo proferant, quam viro infigni propter E35
quae fecit, amplas promerito gratios, imireri-
tam propter non ea, quae fccit, fcribant dicam.
Etiam Kircherus in libro de vario concordantiarum
fuarüm víu, qui a. 1622. h. c. decimo poft eas
publicatas anno Wittebergae in 4. lucem vidit, te-
ftatur, fe lcnge pleniores caftizatioresque et inde-
clinabilibus voculis additis locupletatas ad precium
et lucem, quam mumquam tanien ba&enus. vide-
runt, paraffe. Trommius vero Jo. Gagait£ris vin-
diciis Kircherienis, Oxon. 17:8. $. editis epifto-
lam apologeticam Amftel. 71$. 4. et bibliothecee
Hallenfis fcriptori, (fet. 2. pag. 84. f4.) fuccin.
&am refponfionem oppofuit, Groning. 1719. 4-"

436 Lib 15... ΧΧΧΖΙΝ.

ἠριγένεια. ἴττυγα. κεχρημοτίσθαι. co-

σολοπέται σαυφοίβριϑές. ὑόσκοπον.

IDEM £v ᾿Αγαμέμνονι. v. ἀγοίωσθεν. ἀλνή.
ἄπτηρος. ἀσκεύοις. yovixs. δεμνιοτήρῃ.

ἐν ᾿Αϑάμαντι. v. ἀήτδς 07 oia. Bzucu-
ὅσης [ v. not.]

ἐν Αἴαντι μαφιγοφόρῳ. v. eei.

ἐν Alrvicus. ν. αἱ μοίδρυμοι [eniqaci-] in. ἀνα-
ξίαν, Iohanne Meurfio, etin κρείττο-
vas, nobis emendantibus. P.

ἐν ᾿Αλκμήνῃ. V. ἀποςώς.

ἐν ᾿Αμυμώνῃ. v. ϑρώσκων.

ἐν ᾿Αργείοις. (corcigente Mauffaco) v. ὠπό-
σκήμμώ- (reflituente Meurlio) v. ἐμμέ-
Aero.

ἐν Βασσάραις. V. εἰλλόμενον.

ἐν Γλαύκῳ ποτνιέξ. V. οἐμφίσωπον. εὐφήμοις.
οἴτηλον. ξιρίῷξ. :

ἐν Δανάῃ (Meurfius Aayeaci) v. καϑαίρο-
μα! í

ἐν Δικτυβλκοῖς. V. δωνῶσϑαι. (ϑῶσϑαι.)

iy Ἐλευσινίαις. V. ἀοξήσω.

ἐν Ἐπιγόνοις. v. τιμαλφής.

ἐν Ἡδωνοῖς. v. ἄδασμος. αἰγίζειν. ἀμφί-
δρομος. ἄσσιφα.

ἐν Ἡρακλείδαις. v. ὠμφιμήτορες. ἐπι-
γλώσσω.

iy Θεωροῖς ἢ ᾿Ισϑμιαφαῖς. v. ἰαμββίς. ἵν.
not. ad v. Σκωπευμάτων.]

ἐν Θοήσσαις. v. ὠγοῖς. (ἀλαιός.)

ἐν Ἱερείαις, V. κατωλφβα-

ἐν Ἰξίωνι. ν. ἱερέϊον. ἢ

ἐν Ισϑμιαφωῖς. v. Azrosas-

ἐν Καβόροις (ex emendat. Sopingii,) v. Ἐμ-
petat.

ἐν Καλλιξοῖ. V. σανίος-

ἐν Κερκύωνι. v. ἄμίβωνες. ὠτίσεις.

ἐν Κερκύων, Σατυρικῶ. V. οὐπεψύχη. εὐ-
ληματέ.

: cr

ἐν Κίρκῃ. V. αὐτοφορβος. :

ἐν Κίρχῃ Σατυρικῇ. v. Cuyoaa.

ἐν Κρήσσαις. V. οτόπαςον. ἐπιξενᾶσϑαι.
χων σαν

INDEX SCRIPTORVM

Vol TV. p £620? 563

ἐν Λαΐῳ. ν. ἀράχνξ.

ἐν Δυκέργῳ. V. ἀνότατος.

ἐν Μυρμιούσι. V. ἄγρεμον. ἐγνεροδες. κα»
(ας.

ἐν Νεανίσκοις. V. ορεατον. ἀὠφοίβατον.

ἐν Νηρᾷ. v. cone.

ἐν Νηρηίσιν. ν. ἀϑήρ. (v. not.) ivaga Qe-
pog. ͵ € ,

ἐν Νιόβῃ. v. ἐπώζειν. ἡμορίς. κάκαλα.

ἐν Ὀμφάλῃ. v. φαναῖος.

ἐν Περῥωεβοῖς. v. ἀπταιόλη.

ἐν Προμηϑεε. v. ἐπιξολαί.

ἐν Προμηϑέι δεσμώτῃ. V. ἀϑετῶς. edis.
διαμφίδιον. ἐλελεῦ.

ἐν Προμηϑ λυομένῳ. V. εἰσαφάσματα.

ἐν Προπομποῖς. v. δίπολοι.

iy Πρωτεΐ. v. ἄελστοι.

ἐν Πρωτέβ Σατυρικῷῶ. V. ἄμωλα. ἐπάσω.

ἐν Σατυρικῷ (Meurfius Κερκύων;, vel Πρω-
τὰ σατυρικῷ) v. ὠποφύλιοι.

ἐν Σαλαμῖνι. v. ἀναριβδοῖ. ὠνήρης. Meur-
fius legit Σαλαμινίας. vt et in ἔκλογ ον.
et κανϑύλας.

ἐν Σεμέλῃ. v. ἐμφίδρομος. ὠνταίο. ἄξερ-
κτα-

ἐν Σισύφῳ. ν. ἰώμβωνες. ("Au[owves.)

ἐν Σισύφω πετροκυλιΞῇ (fic emendat Meur-
fius) v. Sopas.

iy ΣΦιγγί. v. uvas.

ἐν Τηλέφω. v. ἀμφιδεξίοις.

ἐν Τόξοτιτιν. v. πεζοφόροις.

ἐν Τροφοῖς. v. dinge. πεδοίκε.

ἐν ὙΨιπύλῃ (fic enim legendum puto) v.
αἀποκορσωσαμέναις.

ἐν Φρυξί (ic Meurfius) v. ἄγαςα. οἰδίο-
πον. Cd Δοπεδιξ τα, ἐπιξρο-
Qo; (ex emendat, Sopingii,) v. τιτῆναι.

ἐν Ψψυγωγωγοῖς. v. ἡμέ MU

ἐν ψυχοτασίαις. v. ανηκίδοτι. οἰονιβάτας,

AGATHON. v. ὠγαϑώνιον. (v. not.)
ALCAEVS. v. ἀδηφάγοι. eia ἡμέρω. ἐπαΐ-

y8s. (v. not.) ἐπιπνεύων. τετρο(βαρῆ. τες
,
τραύων.

ALCMAEON.

———— ὦ

VoL1V. p. “61 Pss

ALCMAEON. v. Βλήρ.
ALCMAN. v. ἄαντα. ὠλίβαπτον. (ex emen-
dat Stauleii) ἐποφάς. κλεψίαμίβοι. vit-

geus.
ALEXANDER. ἐν ἐπιτολοωῶς. V. οἰροπάνοι.
γήητικα. σκοῖδος.

. AMERIAS. (ex ςομϊεύμιγα Κα τὶ) v. ᾿Αϑημέ-
yes. Βαδάς. βωαϑάλη. βαβυκάς. ἴσϑλη.
καλαῤῥυγαί κάλιϑος. καμαςίς. λιτ-
μός. πέχιαρις. πιγγωνεόσσιον. σαυᾶ-
dog. σμώγῃ. σχερόν. ὑφαίνειν. et ἔος-
fan in σαυτορέα, vbi vulgo ἀμερίω legis.
tur. P.

- AMPHILOCHVS. v. μύσχης.

[6] ANACREON. v. e;Duzeidm. μιϑα.
&3v γυμφέων. αὐτάγετοι. γυνοῦκες.

Bur ncs v. ὠμφίδυσις.

ANDROMENIDES. V. ἐνοδία. (v. not.)

ANONTMI. Ὁ TX umo AnaS8vyre γεγρα-
φώς. ν. ἀφρόν “τος.

Ὃ τὴν μικραν γφρώψας᾽ Ducdas- (fic enim
lego) v - διομήδεεος οἱ οἰνούγκή.

Ὁ τὰς ᾿Αταλάντας συνϑεὸς.
κρδροπυρῶν ἤν. *

Οἱ τὴν Jtem φωνὴν μεταϑέντες. 1. e.
ei LXX.) v. ὀνοκένταυροι.

Οἱ περὶ Θεόφραφον. v. Διὸς ἄνθος. nifi
forte ex vfu linguae ipfe '"Theophraflus
defignetur. P. *

'O περὶ τῶν ᾿Δρισοφαίνες, v. σα μίων. S«d
leg. φησί τις παρὸ τῷ ᾿Δριξοφάνει.

Salmaf. pag. 236. ad infcript. Herodis.

Oi τὼ Θηβαϊκοὸ γεγρωφὅτες. v. τευμησίω.

ἐν τῷ περὶ ἱπποτροφίας. ν. παρώπαλα-
σφυρήματα.

᾿Αῤχοα ποιήματα. V. δῶροι. Verfus. v.
“προσαυρίζεσα.

| "ANTICLIDES. v. ὠλευροδξντες.
ANTTIGONVS. v. xev^os.
ANTIGONVS CARYSTIVS. ἐν τῷ περὶ ζώων,
V. ARCH
Vel. VI.

v. διονυσο-

AB HESYCHIO LAVDATORVM. Lib, 1707... XXXV HI. 211

ANTIMACHVS. v. γαιηίδα. ἐανηφέρος. εἰσ-
κονιανοί. ἐπιήρα. ζειροφόρος. κλύμενος.
σύτενον. χυρηϊον.

ANTIOCHVS Ὁ ᾿Ξενοφανες. ἐν τῷ περὶ ἴτο-
Aims. V. χώνην.

ANTIPATER. v. δημιάσι.

ANTIPHANES. v. αὐχένιοι.

ANTIPHON. ἐν Area. v. "Ais.

APOLLODORVS. v. ἀγος. αἰγφεύς. e: Aog.
yeaus σέριφος. παριωμμί Eg.

APOLL ONIVS, Ὁ τῷ ᾿Αρχιβίε, ὁ ὁ τὸς Ὅμη-
ρικοὶς λέξεις γεάψας. in Praefatione et
v. ἐλεώτης. ἔχετος.

APOLLOFHANES. ὁ Κωμικός. v. uua iate Qi.

IDEM ἐν Κρησί. ν. Θεοὶ ξενικοί.

APPION. ὁ τὰς Ὁμήηρικάς λέξεις, γοοψας.
v. &'yver&s. adis. αὐσυμνητῆρι. ϑαλα-
μηπόλος. ἰονϑάδος. κήξ Modes. μηο-
vé. μήνιμα. ἐδενόσωρα. πόποι. Φοινήεν-
τα. χα μαμευνοΐδε ἐς et in Praefatione.

AQVILA. v. ὀνοκένταυροι. σεερῆνες.

ARCHIAS: v. Ψαυξά.

ARCHILOCHVS. v. ᾿Αγόμενος. ᾿λζγία. 'Asg-
deves. λκομψον. Γυμνόν. Διφόσῃ. ἐρ-
γάτις. Ἔτριψεν. Ἡμισύτριτον. Qae-
qum. Κάρπαϑος. Μενόκερα. Μύσχης
(v. not.) Πυῤῥηχίζαν. Σώλπιγξ. Σειρίε.
Σκελήπερον.

ARCHIFPVS, ᾿Αμφιτρύωνι δευτέρῳ.
emendat. Florent.) v. Ἐπενώτισεν.

ARISTARCHVS. v. αἰψηραί. ἐμφιπελέη.
nm ἀντιαίνεεφαι. ασφόδελος. δερ-
μησής. δίψιον ἄφγος. ἐλαιὅται. ἐλειός.
ἐπὶ Qaia. ἐς τὸν λιμένου. ἰωγή. κυ-
σολάκων. λυκοκτένϑ ϑεξ. πάλιν. πάν-
τὰ λίϑον. πρακης. et in Praefatione.

ARISTEAS. v. a rA MT

ARISTOMENES, ὁ Κωμικός. (obiter citatus)
V. ϑυροποιός.

ARISTONICVS. v. ᾿Ακοτήσας.

[δ] A SOUND IMYS, v. [2gó 8.

(ex

ψώσματα.
ARISTO-

zig Lib IV. c. XXXV II.

ARISTOPHANES. v." Aay9«. αὐτίκα. ἀφορ-
μή. ἄφοον. ἄχνη πυρός. βέϑυτον. βυρ-
σαίετον. (γρισῶν.) γυμνότερος. Ἀείβη-
eidos. γυνή. δαιδάλεια. δαφνοπώλην.
δράώκωιναν. δρακοντίδης. ἐμπεδορκῶν.
ἔμπεσα. ἐνδυμίωνω. ἐτνήρυσις. Ἰωσώ.
ivvos. ἱπποίερον ἱπποκλείδης. κλύμενος.
λακρατίδης. λάμια. λοχιείαις. μεγά-
An ϑεός. μεσαυχένες. μετάλλειον. μολ-
vc. tv8 πόκα!. 8 παντός. ξρανίαν.
πηλέως μάχωιρω. σαμίων. cégiQos-

IDEM ἐν ᾿Αράμασι. ν. βύρσαν. fed, vt poto,
δρώμωασι legendum: vt voc. 8 γάρ. P.

ἐν ᾿Αχαρνεῦσι- v. ἐσκοροδισμένος.

iv βαβυλωνίοις. V. ἐς τὸν λιμένα ἰπριοίνο..
Σαμίων.

ἐν Βατράχοις. V. γωνιασμός. ἐκμελίτης:

ἐν Γηρυτώθῃ. v. αὐτοὶ ϑύομεν.

ἐν Δωιδώλῳ. v. δορυφόνον.

εν Εἰρήνῃ. V. ἐλίχνων.

ἐν Θεσμοφορια ζέσαις. ν.Βαρβός. ἔμβολον.
καλάσιρις.

ἐν ᾿ππεῦσιν. ν. ᾿Αχίλλειον. βυρσίνης. esas.
ἱππῆς τῶν ἐγχέλεων. (ὠχίλλειον.)

ἐν Κενταίρω ν xUAA8 πήρα- 8 γάρ.

ἐν Κιϑαος δῷ. v. “εελέαν.

ἐν Κωκάλῳ. V. ἰπνός.

ἐν Λιμνίαις. v. δορύαλλος.

ἐν Νεφέλαι:ς. v. λέσβιος. σιδαρέοι.

ἐν Νήσοις. v. ϑύρσϑ κυνῇ.

ἐν Ὅλκασιν. v. ὠπεσφακέλισεν.

ἐν Ὄρν:σιν. v. βλιμάζων. γλαῦκες λαὺῦ-
giro. -

ἐν Σκηνοῶς καταλαμβανέσαις. V. 8 γάρ
etc. τριτοφάτης.

ἐν Σφηξί. v Ws cxx.

ἐν Τελμησεῦσι. v. πύλαι.

ἐν Τριφάλητι. V. ἑρμῆς τρικέφαλος. AA cao

ἐν Ὥραις. v. ἀρῶς ἱερόν. δικαφικόν. ζεῦ-
γος.

IDEM, vt videtur, tacito nomine. v. βαρ-
Bes. βοτροιδία. δωροῖ. Θαλλοῷόρος.

INDEX SCRIPTORVM.

VoL. TV. p. 564 P 505

ARISTOPHANES, grammaticus, v. βέϑν.
τόν. γοισῶν. μεσαυχένες.
ἐν γλώσσαις. ν. ἀάδα.
ἐν ἐξηγήσε; λακωνικῶν. v πεξέαχος.
ARISTOTELES. v. ἄμίβουττοι. ἀμμᾶς. βα-
τίδες. βεϑός. βούττος. δεκάτῃ ϑύομεν.
δελφική. Aie. ἰννός. wegwogaáo. Ζο-
γοίαις. μέροπες. πελειοθρέμμονω. σαν-
δαράκη.
ἐν Ὀπεντίων πολιτεία. ν. ὥσπετος:
ἐν τῇ πολιτεῖο (Athenienfium, vt videtur)
v. εὐθύνας.
ἐν τῷ περὶ Ζώων. ν. πώυξ.
ARISTOXENVS. v. κληψίαμβοι.
ARTEMIDORVS. v. κνηξός., σκυρία. Τα-
λάντιον. forfan et in. μίλαὰ ξ. qui locus
corruptus videtur. P.

ARTEMO (ex coniectura Sopingii) v. Ἡδύ-
7IY8Y.
ASCLEPIADES. v. κολακοφοροκλείδης. ἐν
ἕχτῳ Τρωγῳδθμένων. V. ῥησίαρχος.
ATHENION. (vt videtur). v. ἀνϑρίσκιον.

(errat. v. not.)
ATTALVS. ἐν τῷ περὶ Παροιμιῶν. v. κορίν-

waci.

BACCARIS. v. βρένθιον. ridicule. non fcri-
proris nomen , fed vnguenu eft.

BACCHYLIDES. v. δίχολοι-

BEROSVS. v. σαραχήρω.

BLAESVS.* v. μηκκώνωσις. μόλγωῳ.
τὸς.

BASTAS, Chius, hifloricus. v. βαάξας.

BOETHVS. ἐν τοῖς περὶ Πλάτωνος. V. die
πάντων Ἀριτής.

[P] ΒΙΤΟΝ. v. capu Doxn.

CALLIAS. v. μεγαρικαί. σκανάς. ete.

CALLIMACHVS. v. &. ἀοξοί. βεγενέων. (ex
coniedura Sopiug.) 9v. ἴωῷ. κώπτα-
καταριΞξήν. Aeseicev ac- νεκάδεσσι. σιᾶ-
λενδροίς. χρεμέδα.

IDEM. ἐν Ἑκαάλῃ. v. γηφαγοι.

CALLISTRATVS. v. οἱρμοϑδίε. Call. gram
mucus. éAegs. ϑεώσκω. ἰλλυρις. ett.

gra vot.

p

QuAa-

n

]
ΕΥ̓͂

U

v"

Vol. TV. p. 566 δ 567
᾿ ^ B . .
gtxgvozw. videndum etiam, an in κυ-

os.
| CASSANDER. (ex emendatione Junii) v.
᾿Δοῖα. ;

CHAMAELEON. v. λιβυκά. ἢ

CHARIXENA. Ἐρωτικῶν 7romTe'w. obiter
citata v. ἐπὶ Χαριξένης.

CHOERILVS, comicus, obiter citatus, ἐκ-
κεχιοιριλωμένη. piov.

CHRYSIPPVS. φολιά-

CLEARCHVS. v. ἄδωνις. γλυκὺς ὠγκων.-
διομήδειος αἰνοώγκη. διὸς ἐγκέῷαλος. ct
forte in μητέρα. ἐν τοῖς περὶ Παιδροίας.
V. μανέρως.

CLETODEMVS. ἐν τῇ ᾿Ατϑίδι. v. ἕβδομος.
fed legendum CLITODEMVS videtur,
vel potius CLIDEMVS, qui £y τῇ 'Az-
9S4), 6. Athenaei citatur. forfan et fupra
in ᾿Λγαμεμνόνιος φρέατα idem. nomen
reflitaendum, vbi vulgo Δῆμος legitur. P.
V. προοικία!

CLITARCHVS. v. μήτερα.

COMANVS. v. Δἰνίζομαι. ἀλίπλοα.

CONON. (vt videtur) v. βερονίκης, πλόκα-

Hos.
CORINNA. v. τόνϑων.
CRATES. v. ἐνώπιο. ἡμερῶν.

CRATINVS. v. αἴδουτον. ἀνεξικώμη. οπέ-
Qensav. «ψῶ. βαλανιομφάλες. βρέα.
γαληδέα. δέξω. διαλαές. δυσβροίκανον.
δυσϑαλής. ἑλλόπιδας. καῦτις. κορσαά-
κις. κυβηλίς. λέρνη ϑεωτῶν. ναύσων.
σαυνίον. σκυϑικός. “ορίλον.

ΡΕΜ ἐν Βεκόλοις. (reftituente Cafaubono).
V. συρπερέγχιε::

ἐν Δρωπέταις (lic enim legendum puta-
mus.) v. ὠγερσικυβθῆλις.

ἐν Δηλιάσιν. v. [D&s ἐν αὐλίῳ. (v. not. ad
voc. ed eias.)

ἐν Ger reas. v. δίλογχιον. συρίβηνεὺς, et
forfan in v. ὠπέφρησαν. vbi vulgo
Seacw.

AB HESYCHIO LAVDATORVM., Lib. IV. c, XXXV II.

219

ἐν Ἰλιώσι. V. αἰϑρίᾳ. [ Soping. emendat
Δηλιάσιν.]

ἐν Κλεοίδέλω, (Κλεοίβελίνῃ legendum pu-
tamus) v. αὔϑης.

ἐν Κρήσσωαις. v. κωνῆσαι!. (v. not.)

ἐν Μαλϑακοῖς vel Μαλακοῖς. (vt videtur
fcribendum.) v. fjevrivg.

ἐν Νόμοις. v. λυκομίθίς.

ἐν Πυλωφώ. v. γοργῶπις. ζωπύρε.

ἐν Σεριφίοις. v. διονυσοκρεροπυρώνην. vide
et ἴῃ βρίκελοι.

ἐν Χείρωνι. v. αὐτόφορτοι.

ἐν Ὥραις. V. κήτιον. μυσίκαροι.

CRATINVS. ὁ νεώτερος, ἐν Γίγωσιν. v. παά-
μύλης.

CTFESIAS. v. exea.

CYRILLVS. ἐν τῇ ρμηνείο Ὡσηὲ 78 Προ-
ᾧῴητξ. V. μονιος.

DEMETRIVS. (hiftoricus, vt ex fragmen.
to adiuncto videtur.) v. ἐμπήρϑς. [im-
mo comicus. v. not.]

[P] DEMOCRITVS. v. ἀμφιδήτιοι. ἀπα-
τητέν. ἄσκληρες. βάςας. ββροχμῶδες.
βῥόχος. (v. not.) δεξαμεναί. δυοχοῖ.
συγγόνη.

DEMOSTHENES. v. ὠρεραῖοι. εἰϑύφαλ.-
λον. 6a.

iy τῷ κατὰ Τιμοκράτδς. v. colas.

DEMVS. ἐν τῇ δωδεκάτῃ τῆς Ατϑίδος. v.
ογαμεμνόνιω φρέατα. — ldem eft, qui
fub nominé DEMO"IS occurrit. v. o;-
yeici, etc... Vide fupra in. Cletodemus.
(vide voc. προηρόσιω. etibi not.)

DICAEARCHYVS. v. ἐν πίθῳ. etc.

DIDYMVS.. v. αὐλίς. (v. not.) DeíueAor. ἐπώ-
Qe. κέλετο. (V. ποι.) κόρσακις. λα-
πέρσα!. λέσπιν. λιμοθωριέϊς. μοσυνοί-
κια. μυκερίνο. οἰοπάτη. σαωμιακός. εἰς.
σισύμβοιον εἰς. σκινϑαρίζειν.

IDEM Ὁ τὸς Κωμικὰς λέξεις γοώψας. In
Praefatione.

DINOLOCHYVS. v. ades. μυρμηκιά. ὀλβά-

X0Y-

Ee Δ DIOCLES,

420 Lib.l1P.c. XXXP II.

DIOCLES. v. λαπαραι. τίγγω. συγκομιΞὸς,
(ybi medicus vocatur.) vnus forte ex ve-
terinariis,

DIODORVS, 'TARSENSIS. v. διωγόρας.

DIOGENIANVS. ἐν περιεργοπενήταις.
Praefatione.

DION. v. sadmov.

DIONYSIVS. v. ὠμβλῶνες. βέτυρος. one.

isgiava. κλισίαι. σχυρϑαλιος. ὑάλικος.
(v. not.) v ὑγρίην.
DIONYSODORVS. v. yAaUxg τέχνη.
DIOSCVRVS. (ex Hcinfii coniectura;) v. Ku-

Ín

ἡκή.-

DORYLLVS, ὙΒΑΟΙΟΝΞ, obiter citatus. v.
δος υαλλός.

ECPHAN FIDES COMICVS (citatur obiter)
v. ἐχκεχοιριλωμένη. εἴ in v. καπνίας.
Vide et in Χορίλον, vbi forte Χοιρίλον
legendum.

EMPEDOCLES. v. ἐγέννητα. βαυβώ. Idem
obiter citatus in κωλυσανέμοις.

EPAENETVS. v. τηάλλακτον.

EPHORVS. v. τανοωγραίων.

EPHORVS, CVMAEVS, obiter citatus, v.
δίφορος.

EPICHARMVS. v. ἄγκυρα. ἀσπαξήν. Cv.
not.) βιίμίθλινος. βλιτάχεα. καμπισί-
υιο. καπνοκορτυάζεται. λυκόσρατος.
(vvlg. mal« Ἱπποχείρμω!) ῥογκίην. σῶώ-
μαίνεται ὑλλα-

IDEM ἐν ᾿Αγροφίνῳ. v. κόλαφος.

ἐν Βάκχος. v. ἰγληχίδων.

ἐν Κωματαἷίς. v. Qeoyiov.

ἐν τοῖς Μησὶ. (wt videtur) v. σχυφοκώνα-
κτος. ἴοι fan et in σκωρνυφίαν.

ἐν Ορξα. v. ὀρϑα. (ν. not.)

ἐν Παιδοτρίβωις. v. xcAe Qos.

i Τοιακάσι, forfan. v. σκωφνυφίαν. quod
videor ex antitheto μησὶ colligere. Vide
fupra in .exuQokovavTos.

EPIPHANIVS bis (inquit Cafaubon. ad Athe-
naeum pag 31.) Me loca effugerunt ifla.
[ν. μνᾶ. τάλαντον

INDEX SCRIPTORVM

Vot. TV. p. s67 ? 568

ERATOSTHENES. v. ezyesyév. ἀλκεόν. βα-
σιλίδες. ἐφώδιον. ἡδυντῆρες. Kee.
σπωμένην. ναρϑοικιῶντες. παρ αἰγείρε.

[0] ἐν τῷ inre τῶν Ronny v. δοί-
x8 etc.

ESAIAS, propheta V. ὡρίων.

EVEVLVS ἐν Κυβευταῖς. v. μάνης.

EVCLIDES (3ocraticus.) v. ἀνύξιον. confer
Gellium VI. το.

EVCLITVS. ν. γάλας. vereor vt corropte.
Eueclus, in Alberti ind. tum v. ἐμπυρι-
βήτης. κακόρας. Καπάτας. Σκυδωσκιο.

EVCRATES. ἐν 'Ροδιωκοῖς. v. ἔλατρον.

EVDOXVS. v. Bs Κύπριος.

ÉVELVS. v. κακόρας. κώπατας. (vbi vulgo
tamen Εὐήλων legitur.)

EVPHORION. v. ἀλλίξ. ἄνταρ.

EVPHRON (ex coniectura Sopingii.) v. εὐα-
φήδισεν.

EVPHRONIVS. v. λακκοσπέδα.

EVPOLIS. v. ἀπ᾽ cvs. etc. βοῶπις. γαλῆ-
ψυς. due i ἱππέως. δα μασικόνδυλον.
ϑύα. κοτυτω. κριός. oe. γνάθος σαν-
viov. et forfan in v. zz/gay (vbi vulgo
πόλις.) ᾿

ἐν Αἰξίν. ν. ἱερεὺς Διονύσε.
iv Βάπταις. v. βάξΞξας.
ἐν Μαρικᾶ. v. δέλων 72s.

EVRIPIDES. (ex emendatione Sop! ngii jv.
οἰϑίκτορας. οὐγυπτία ἐμπολή. ἄντος.
ἄνω ποταμῶν. (T: AG VIS CY» κορίνγϑσι.

IDEM ἐν Αἰόλῳ. v. οἐκρουτές.

ἐν ᾿Αλεξαίνδρα,. v. dures.

ἐν Aki. v. ἅλις.

ἐν ᾿Αλκμαίωνι. v. &e'yadvesy.. οἰτενής. fni
et v. Βλήρ.

ἐν ᾿Αλκμήνῃ.
yv.

ἐν ᾿ΔΑλόπῃ- v. ἀπρόσηλος. fi bene ad Har-
pocraüonem Mauílacus correxit. Bro.
daeus autem corrigit Μεναλίσπῃ.

ἐν ᾿Ανδρομοΐχῃ. ν. ἀγρεύματα. αἰπηῦρον.

ἐν ᾿Αγδρομέδο. v. ἀμαβεται..

(vt reflituit Meurf.) v. ἀμολ-

Vol. IV. p. $68 P $9

,
ἐν ᾿Αντιόπῃ. V. εὐθυδήμονω.
» » kJ , ' ,
'OEY Avyg. V. «πενήτζω. διέφϑειρε. κέρας.
- 2
fy Δίκτυΐ V. ἀζοίμην.
» € , $4
ἐν 'Exa Bg. v. κάσις.
, ^ ^
ἐν Feex 98. v. ζεῦγος.
» - " , ,
ἕν Ἡρακλείδαις. V. αἀμαλον.
«
ἐν Ἱκέτισιν. v. ἀναϑρομή.
3.52 - γ γ' - - * . ὦ
ἐν Ἰνοῖ. v. δ᾽ ἄρα et vide infra in Ova.
Lj , ,
ἐν Ἱππολύτῳ Ξεφανηφόρῳ. V. ἀνασειρα-
ζω
» , Ὁ , ,
ἐν Ἰφιγενεῖο; τῇ ἐν Αὐλίδι, — V. D eausa.
απαρϑένευτα.
..3 4 - , * ,
ἐν IQryevesia τῇ ἐν Ταυροις. v. ἀγχιίπὲς et
ΕῚ ,
ἀντιψάλμες.
3» , , ad , ,
& Iwwvi.. V. εἰλειϑυΐαν. ἀντίπηγωώ. καρῷυ-
,

ag.
ἐν Λικυμνίῳ. ν. ϑριάζξειν. λικυμνίοις [βο-
Adis.
ἐν Μελεάγρῳ. V. ἀντήλιοι. καϑωσίωτε.
ἐν Μεναλίππῃ-. V. ὠπρόσηλος. Βτοάδεο
coniiciente.
. ἐν Μηδείο. V. ὠπαιώνιξον. ὠποΞξέλλε:ς. αἰ-
συμνῶ. ce.
ἂν Οἰδίποδι. v. ἀηδόνα. ἄναρϑρος.
ἐν Οἰνέ. v. ἀϑράνευτον. ἀκρίζων.
ἐν 'Ogézg. v. ἀφύλλε φτόματος.
ἐν Παλαμήδῃ v. ἔμβολα.
ἐν Περίϑῳ. v. ἐφέξεις. Souza.
ἐν Πελιοσιν. (ex rellitutione Meurfii.) v.
ὠντεμμάσσασθα,. εἰ ἀρταμᾶν, (ex
eiusdeu) re(litutione) item in xaTa«-
βολη.
ἐν Πηλέ. v. ὠρκέϊ.
ἐν Πλησϑένε;. v. κότταβος.
ἐν Σισύφω. v. ἐλίσσων.
ἐν Σκίρων;. V. ομαρτητήν. εἰ in ἔμβολα,
Brodaeo emendante.
iy Exveicus. (ex rcflit. Cafaubon.) v. ζεύ-
γλας.
ἐν ὝΨιπύλῃ. v. ἀναδρομα,.
ἐν Φιλοκτήτῃ. V. οὔρειν. αἰών. ὠκριβές.
γαῦρος.
ἐν Φοίνικι. V. ἐμνήξευτος.

AB HESYCHIO LAVDATORVUM. Lib. IV. c. XXXV IT.

221

ἐν Qev£v. v. ἰλλάϑας.
£v χρυσίππωῳ. ν΄ εἰοέζων.
IDEM obiter citatus, v. σχανδιξ.
EZECHIEL. v. βεζέι.
GALENVS. v. σώτε:ρα-
GLAVCIAS. v. zéze et σωμίϑη, vbi medicus
vocatur. (forte ctiam v. δήμητρα.)
GORGON, hifloricus, v. ezrizre^ucice.
ἐν τῷ περὶ Duci y. v. καταβῤῥιπτίτης.
HECATAEVS. v. uz αὐνήν.
HEGESANDER. v. azoQuecis.
HEGESIAS. v. ἀγριμέλισσα.
HEGESIPPVS, rhetor. v. κρώβυλος.
HELIODORVS. v. aJeuxei. ὠμενήνωσεν. οἶνα-
γωγή. ἀνακτορίησι. αναπυτα. εἴ in
Praefatione.
HELLANICVS. v. κάδμιοι.
HERACLEON. v. γεφυρίς. ταυληρόντα. T&*
ϑήσεται. τίγγα. τριχϑάϑδες.
HERMEAS. 72 ᾿Αριξοτέλες γνώριμος» citae
tus obiter, v. τοζρνη.
HERMIPPVS. v. λόγχια.
ἐν ᾿Αρτοπώλισι. v. δοκικῶ, vbi male "Ee-
μιπτος legitur.
ἐν Δημώταις. V. 8 Qeovris. etc.
ἐν Θεοῖς. V. μίλαξ. meminit huius fabulae
etiam Poliux 9. 7.
ἐν Κέρκωψι. V. κολακοφοροκλείδης.
ἐν Στρατιώταις. V. πάνικτον.
ἐν Φορμοφόροις. (ex reflitutione Cafauboni.)
v. Διὸς βάλανοι.
HERMODORVS. v. exvdi«oj.
HERODIANVS, grammaticus, in praefatione.
HERODOTVS. v. οὐγα ϑοεργοί. βασ:λᾶς.
ζαλμολξις. ζερώ. ϑύετον. καναμίς.
μυκερίνα. πισσοκωνίας. τιαρα.
HESIODVS. v. dps. ἀργεη ἀφροδὶ-
σιος ὅρκος. γοργείῆν. δίψιον ἄργος.
ἐπ εὐρυγύψ.
ἐν Θεογονία. V. γάσος. εἰρεῦσαι. VT
κρήνης. :
ἐν Καταλόγῳ ἠέξιων. V, ἠοία.
HIPPARCHVS, v. ταραντῆνος.

Ee 3 HIPPO.

223 Lib.IV. c. XXXV II.

HIPPOCHARMVS. v. λυκίςρατος. nifi le-
gend. (vt fupra monuimus.) Ἐπίχαρ-

μος.

HIPPOCRATES. v. αἰών. ὥλμα. οἰμφιμή-
πριίον. evi [Don οπολελαμέναι. οὐρ-
xm φύσις. χρη πυρός. βαλβίς.
βλιηχῶδες. βεβαάλιον. βρη μὰ, διω-
σαφῶν. δίκαιον. κέδματ'

[0 HIPPONAX. v. αἰβδής. yx βα-
σαγκόρος. βεβρενϑυόμενον. ἐμβάφιον.
ἐμπεδής. κυβήκη. κυλλήβην. μαυλι-
ene.

HOMERVS. €. ἄ. οὐγυια. oj. αἰδοῖος. ἀκτή.
ἅμαλλα. ὠμαρτῆ. ἀναϊβήμεναι. ἀναί-
δῆς. vergi si. ανωτροπῆς. ἄπτερος.
οφγέσαο. αὐτίκα. yao]. yAvQides.
γόνος. δαοδάνια)- δαρδάώπτειν. ero
τήν. διατοίβοιτε. ,δοιαὶ yao τε, εἴς. ἐα-
γόν. ἔδωκα πολλά. ἐπιμάξακα. ζήγαι-
yo. ἠρῥῆκεν. Siy.. ϑρύον. κάρα. κατοὸὶ
φεφόνης. κνώδαλα. κολόν. κρόσσαι.
λύχνος. μά. μασχάλην. &e. πελεός.
πλωτή. προτιβάλλεαι. σύλα!" σέθεν.
συμπληγαδες. τεῖχίον. τρεῖς Deci. τριάς.
ὑποχαλκίς. χοιμαμυνοῦ. ὡμοϑετνν.

IDEM citatus fub nomine 78 Ilemr8a. v.
ἀγαυοί. ὠκέοντος. ἄριϑον. δαὶ δέξα-
σϑαι- δίδυμοι. δίχαλον ζυγόν. δνοπα-
λίζων. eia vias. ἔργον. ζόφον gegoev-
τα. νόμος. &. πάλιν.

IDEM obiter citatus. v. ῥαβϑοι. ῥανψωδός.

1BYCVS. v. βρυαλίκται- cergig, etc.

IOB. v. ὠρίων. et v. τερέβινϑος. In pofle-
riore autem voce iíla legendum IOBAS
crediderim. P.

108. Ἔν πεντεκαιδεκάτῃ περὶ ὁμοιοτήτων. v.
καάρτη. legendum et hic puto IOBAS.
Vide Athenaeum pag. 110. edit. Lug-
dun. P.

IOBAS. v. βλιτύριον. [βρίγες. κυλικίας. λυ-
βιφοίτην. co aor.

IDEM. ἐν τετάρτῳ Θεατρικῶν. V. κλωπειοῖ.
Ἐν τετοίρτῃ ϑεατρικῆς ἱπορίας citatur

INDEX SCRIPTORVM

Vol. £y p.569 571

Athenaeo lib. 4. Ἰοβᾶς ὁ τὰς ϑεατρι-
κοὶς ἱςορίας γράψας, citatur et ab νὶ-
piano ad Demoflhenem. P.
ION. ἐν ᾿Αλκμήνῃ. (fic enim legendum.) νυ.
αὐτώγετοι. κωταφρακτοις.
ἐς ᾿Αγαμέμνονι. V. ἱππικὸν χλῖλος. 55-
ova.
ἐν ᾿Δργείοις. ν. σαῖρον.
ἐν Εὐρυτίδαις. v. ἐϑίκτορα:. iios. κυδρός.
(ex reflitutione Rich. Bentleii.)
ἐν Μεγώλῳ δοώματι; v. ὀνοταζομένη. et
μελαγχαίταν.
ἐν Ὀμφάλῃ. v. ἐβῥωπίζομεν. μαγαΐδεις
(ex reflitut, Calaubon.) μεσομφάλξς.
G7 iACV. .
ἐν Τεύκρῳ. v. αἰδροί. οἰμφιβώτης.
ἐν Φοίνικι δευτέρῳ. ν. τιμαλφής.
ἐν Qeageis. v. κλητῆρα. γιφόεσσα. citatus
et in vocibus πυκνῶν €t Φοινικόλεγνον-
videndum, an et in νυμῷαῖον.
IONAS, propheta, obiter citatus. v. Ἰωνᾶς.
ISIDORVS. v. δεσώρην.
ISTER. v. ἅμαλλα. for. et in σίκεον.
LEO. ὁ ᾿Αλαβανδεὺς ἐ ἐν τρίτῳ. V. βαιᾶγις.
LEONIDES. v. ἕκτορες πάσσαλοι, etc.
LEVCON ἐν Φράτερσιν. V. παάπης.
LEVCVS. ἐν Νόμοις. v. λέπτας. [imimo Za-
Aevxos-]
LVCAS, euangelifla. v. Ἰάκωβος.
LYCOPHRON. v. κατειλυσπωμένην. πύπ-
παξ.
IDEM in Κασσώνδρω, vt videtur, v. ἐπσα-
yov.
[P] LYSIAS. v. ἀδηφοίγοι. τιμωριοί.
LYSICRATES. v. βαγαιά σμυξια-
LYSIMACHVS. v. exUgos, εἴς.
LYS!PPVS. v. βέδιος.
ἐν Βάκχαις. ν. ὠγερσικυίβῆλις. huius dra-
matis faepius Pollux meminit.

MAGNES, comicus, v. ψηνίζων.

MARA'THONIVS, ὁ ποιητὴς» obiter. v. ua» |

a Sav.
MARCVS, euangelifla. v. Ἰάκωβος.
MARSYAS.

4
ud n

ΜΟΙ. ΤΥ. p. 571 72

MARSYAS. v. ὑετής. ἐν τῇ lodi. v. σκότιος.
MATTHAEVS, euangelifta. v. Ἰάκωβος.
MEGACLIDES. v. ἀϑηνᾷ. λιμένα κλυτόν.
MELESAGORAS, v. ἐπ᾽ εὐρυγύῃ ὠγών.
MENANDER. v. ἀλλ᾽ ἄχρι ἔξεξιν. ἔμπυος.
καλαϑίσκος. ὧς. :
IDEM ἐν ads Qeis. v. ἀφαίασαι. [vid. not.)
fv Λευκάσεσιν. v. λευκάδος. —
ἐν 'Ocyy v. 8 μάτην.
iy Παρακαταϑήκῃ. (emendante Cafaub.)
v. ὄφες.
ἐν "dela. v. παρεσία.
ἐν Y uvid. v. βάκηλος. 7T euQis.
ἐν φάσματι. v. ἔμβαρος.
METRODORVS. v. ὠγαμεμνόνια Φρέατα.

MNASEAS. ἐν τοῖς περὶ Λιβύης. v. βρα-
ἢ καίοις.
ἐν τῇ lad. (ex coniectura Valefii) v. σκό-
Tics.

"MORSIMVS, tragicus ineptus, obiter cita-
δε fUr. κλύμενος.

MOSES. v. δραχμή.

MVSICI. v. διαύλιον. δίεσις.

MYLLVS, comicus, obiter citatus, v. μύλ-
λων. WAS
"MYNDIVS. v. ὑπομελάϑρα. fic MYNDIVS
fine adiuncto Arnobio lib. 6. citatur. De

Alexandro, Myndio, faepe Athenaeus.
(NASSANDER. v. acia.)
NICANDER. v. ἐγωνοϑέτης. ἀϑελβέιν. 9i-
βεήν. κλισία). μέσκος. τριτώ.
NYMFPHODORVS. v. αἰγίς.
.OCHLVS, £y τροφωνίῳ. (fi non mendofe.)

ORACVLA. v. ϑέμησις. πελάνα.
ORVS. v. »yu Qeicv.
-OSEAS, propheta, obiter citatur. v. μονιός.

PAEON (ex coniectura Valefii.). v. eec
Y Tos: P.

. PANYASIS. v. ἠοίην. -
"PAVLVS. apoflo!us.. v. Παῦλος,
PERIGENES. v. διαπίνεεν.

PHANIAS in Κήρυκες.

AB HESYCHIO LAVDATORVM. Lib. 177. c. XXXP' 1I.

225
PHANODEMYUVS. v. ὠχάνας. γαλεοί. ταῦ-

os.
PHERECRATES, v. ἐπίμεςα. μιμάρκυς.
ἐν πετάλῃ. V. μετάλλιον.
ἐν τυῤῥανίσι. v. γυμνῷ φυλακήν.
PHERECYDES. ν. εὐρύμας. ἰορφῶσσα. Ὁ
PHILEMON. v. ἴσις. [forte etiam v. &Qeua-

σαι.} sai:
PHILETAS. v. ἅμαλλα βαβυκώς. ϑέσσα-
λα). σκεέρος. σκύζης. ὑπ᾽ αὐνῆν. νπε-

ὠσί αν. B
PHILISTVS. v. βεβάροτις. μεσηρεύειν.
FHILOCTETVS. v. δορυφόνον. [v. in. Phi-

loxenur.]

PHILOCHORVS. v. ξυμβόλες.

JDEM ἐν τρίτῳ. (fortaffe ᾿Ατϑίδος intelligen-

dum,) v. eycee1cs Ἑρμῆς.
ἐν τετάρτῳ. V. ἱππῆς.

PHILOLAVS. [PAilyliur,] ν, πόλεσιν. Aix
νοφιλάργυρος.

PHILOSTEFHANVS. v. ϑριπέβρωτος.

FHILOXENVS. [ex emendat. Hemflerbufii]
V. δορυφόνον. ἐν Σύρῳ. v. μεσαύχενες. :

PHOENICIDES, comicus, Megarenfis. ν. δύ-
Yao, σιωπᾶν. ;

PHRYNICHVS, £y Αἰγυπτίοις. Υ. ieuveT 04
- σεμέλη.

ἐν ᾿Δλκήτιδι. v. ἀϑαμβές.

ἐν Δαναΐσιν. v. ἔγκαρτα.

ἐν Κόννῳ. ν. ἀεί.

ἐν Κρόνῳ. v. σεελλίσαι-

ἐν Κωματαῖς. v. κολακοφοροκλείδης.
ἐν Ταντάλω. ν. ἐφέδρανα.

PINDARVS. v. ἀληθές. dis κόρινθος. κα-
ταπίμπρασϑαι.

PISANDER. v. νὸς g παρῶ etc.

PISISTRATVS. v. XT LY -

PLATO. v. ἀγανακτῶν. ἀλῆτις. ὠμφιμᾶ-
σχαλος. ὠρχωνίδας. ἀσελγής αὐτὸ
dele. βορᾶς δευτέρων ὠμεινονων. à
παντων κριτής ἐμμέλεικε. ἡρωκλεξοι.
λίθος. κριός. πῦρ ἐπὶ πῦρ. ποδακάκη.
σίλλυβον, εἰς. sagi.

ἐν

24 Lib. 177. c. XXXV II.

ἐν Γοργία. V. τὸ παρόν.
ἐν Ἴων». v. ἡφακλεία λίϑος.
ἐν τῷ cecus v. Pyyaseluudos-

PLATO, concur. v. ἀλῆτις. ὠρχωνίδας. [ν.
not. Ἴ ἀσελγής: ἐν τοῖς wQ ἱερῶν. V.
ἐσπαλιεύς.

ἐν Μαμακύϑῳ. v. μαμακύϑος,
ἐν Μωμοϑήρα. v. παλινδορία.
ἐν Σύρφακι. v. παλινδορίω.

PLVTAKCHVS. v. δεκαδώρῳ οἱμοίξῃ. ον»

POLEMARCHYS. V. χρυσᾶς. -

TOLEMON. v. διοσκώλιον. ἐφώῤδιον. ἠλύσιον.
κυλίκρανον. Y. δευτερόποτμος. [v. not.]
πεισωπἕττα. exui ad.

IDEM. ἐν Ἐφρατοσϑένες εἰποδημία. v. βίηφι.

ἐν Αἴαντος ὑποκρίσει. ν. 077 SOY.
POLYPIVS, v. φρετοτύπανα.
POLYMNESTVS, poéra Colophonius, obi.

ter citatus. v. πολυμνήξιον., etc.

PRAXILLA SICYONIA. v, βάχχες διώνης.
PRAXIPHANES. v διατροχαίδες.
PYTHAGORAS. v. γυνή.
PYTHAGORICI. v. ἐτασμές. πίραινον.

RHINTHON. ν. ὥσκετος. βρυδαλίχα. γα-
Acci. ζεῦγοι. [7. not.] καλα(βρίαν. κοέρ-
χαροί.- (ex. coniect. Sopingii.) λένδιε.
σκαλιῶ. cob voges. σαπυλλέιν. σάρμα-
τῶ- τροχιαδο. ὑδράνα. Φαινόλα.

IDEM. ἐν Μηδεέο,. v. κομοίκτωρ.

SAPPHO. v. Ἕκτορος : πάσσαλοι.

SACRA pagina ἐν τῇῷ δευτέρα τῶν βασ.-
λειῶν. V. (Cans , et v. ὡρίων.
fub nomine τῆς γραφῆς.

SELEVCVS. v. βέδιος. διώσχεσις. καάρβα-
γ0!. σήριον. TI AR OY.

SIMMIAS. v. πτωχάς.

pa an V. κάρκαρω. νεωιρηΐσιν. οἰκιά-

SOLON. v. οὐγχιπίνδην. βεένειν. τριτωία.
obiter etiam in σεσάώχιϑειο,. [P] χαλε-
giu εἴς, εἰ Tgéis ϑεοί.

INDEX SCRIPTORVM
SOFHOCLES. v. Za. οὐδρέπανον. cia

Vo!. ἵν. p. 5τῦ «13

gos. ἀλύβας. ἀνωψύχετα. ὠπαιέλη-

μα. ἀπονθρωπος. ἀρϑραίοι. αὐλῶνες.

ἀφάρμακον. βασκανος. βωλόναι. γλί-

dg χθαναι. γλοιαίς. γνώμων. ἐγκερού-

des. ἡρακλεία. καϑαγίσω. (κωχεύα-

σιν.) σειρίξ. σεμνά. cii Qia. TvQo.

A Supayra oi v. οὐγχιομήνης. ouaca-

σωις. ἐπιξήγματα. ἐχρωματίσϑη. Δη-

" ἐς. κατα γνῶναι.

ἐν ᾿Αϑάμαντι δευτέρῳ. v. ἕρκεσι. ἑψιά.

ἐν Hue μαςιγοφόρῳ. V. ὠρῆ. ἄσκοπον.
ἄφρακτος. ἐξαλύξωμαι. κατηναρισ-
μένα.

ἐν Αἰγέ, (ex emendatione Cucina ν.
ταύρειον πόμα.

£y Aryic9a. v. ᾿Δρύϑμων.

ἐν Αἰϑίοψι. V. ἀγαρκτον.
ἀπιτό.

ἐν Δἰχμαλωτίσιν. v. αὐχμόδετος. οἰλιτρο-
σύνη. ἀμφίλινα. ᾿ανηκές. ὠπειϑής.
βαίων. ἐμπλεύρε. εὐτερνομαντίωρ, ἐνώ-
ταις. ἐπιμάσσεται. ἤαννοῦ.

ἐν Αἰχμαλώτοις. V. ἄσεπτον. ἄχνην. ἱε-
φόλας. ἰκτερεύσεμεν.

ἐν ᾿Ακρισίῳ. v. ἄδοξα. ἀκτίης. ἀλοίματα.
ἀνταίαν. ,, ἰπόῤρομον. ἀποφανϑείς. cee-
ματα. ἄφομος. βίδην. γάτριον ἵν. μοι.
ἰλλάθας.

ἐν ᾿Αλεάώδωις. v. ἐφυμνές. fed legendum
᾿Αλευάδαες.

£y ᾿Αλεξάνδρῳ. ν. δύσαυλος. et ϑηλάςριᾳν
videtur ᾿Αλεξανδρα, legendom,

ἐν ᾿Δλκμαίων:. | V. αἰνῶ. αἰραίας. Bre. fr
not.]

ἐν ᾿Αμφιαράῳ. v. ἰγῖσαι. ὠλεξαίϑριον. v

£y ᾿Αμφιτρύωνι.
μάτιπον.

me
Ξ

ἀνϑοβόσκονγ.

ἐν ᾿Αμφιτρύωνι δευτέρῳ. (εχ reflitutione j^

Meuríii.) v. ἐπενώτισεν.
ἐν ᾿Ανδρομέδο. ν. ea Aires ἀμφίπρυμ-

γον. debitas. κερίον. μάσϑλη. cx

λητόν. ^n

V. ὠμφιτέρμως. τραν:

at

E^
"

Vol. IV. p. 3739 574

NE

ἐν ᾿Αντηνορίδοιις. v. ἀφεψιασσάμην. ἐκ-
βιβάξαι.

ἐν ᾿Αντιγόνῃ. ν. κοινός.

ἐν ἰλτρές v. ἐπισπάσει.

ἐν ᾿Λ᾿χαιῶν συλλόγῳ. v. ἐπιξενξσϑα). ἐπὶ
σειϑσης. £u: λες.

ἐν ᾿Αχιλλέως ἐραφαῖς, (tacito nomine eius,)
v. ὀμματειος πόϑος.

ἐν Δαναῃ. v. ἀνθήμερον. εἐἰφροδίσιω ἔργα.

ἐν Δαιδέλῳ. V. γοργάθων. ἐσέφιϑην. (emen-
dante Cafaubono.)

ἐν Διονυσια κῷ. v. SoxSes.

ἐν Δόλοψι. ν. εὔναιος.

ἐν Εὐμήλωῳ. v. αἵματος. εἰς.

ἐν Εὐρυσώκῃ. ν. ἀδόξατον.

ἐν Ἑλένης εἰπαιτήσει. ν. acvorycer ier

ἐν Ἠλέκτρα. V. ean. οἐμήτωρ. ἀντήρεις.
ἐπηγγελλόμην. λυκοκτόνϑ 98.

[δ] : ἐν Ἡρακλ. ν. κύκλες.

ἐν QGuésy. M. ἀκήρυκτον. ἄλογα. ἀλωπός.

οἰντερᾶσιν. οἰπείρονας. ἀπόϑεα. ἀτελῆ.

ἐν Quésg δευτέρῳ. v. ἡγόμην. ἀφοσιωμές

ναὶ.

ἐν Ovésy τὼ ἐν Yin.
οἰπτοπλήκτῳ, ποδὶ. αὐτομάρος.
Φορτοι. ἐπωίνες.

ἐν reto v. ἀελλόϑριξ. ἀναιδείας. ἄναν-
τα. ἀλωπὸς, (ex reflitutione Cafaubo.
ni;) ἀντίπλαςον. ὠρκασκύνη. ἐπίκρϑ-
μα. κυομῳ.

ἐν Tec v. ἄλυτον.

ἐν Ἰοβάτῃ. v. φύλλωτον.

ἐν Ἱππόνῳ. v. ἐπαλέξασϑαι. ἀπαρϑένευ-
τος. [ν. not. ad czray9evzos.]

ἐν "Igi. v. εὔωρος.

ἐν Ἴωνι. v. χερσεύει.

ἐν ᾿Ιφιγενίᾳ τῇ ἐν Δὐυλί δι. ν. εἰκρεῖχ e.
ἀπαρϑένευτα. ὠπυνδακωτες. βασιλη.

ἐν Καμικοῖς. V. κωχεύϑσιν.

ἐν Κλυταιμνήφρα. ν. «gau. [v. not.]

ἐν Κηδαλίων;. v. αὐτοκτίτες. δέατος. Ca-
faubono corrigente.

ἐν Κολχοῖσιν. V. ἐπαλλαχϑεσα,

Fol. F1.

v. αμόρῷ ᾧωτον.

,

«Ur δ.

AB HESYCHIO LAVDATORVM.

ἘΣ

Lib. ΠΡΟ XXXVII. 52:

ἐν Keegag. v. οἱ ἔκτημαι.

ἐν Κρησίν. v. βεδοί. γώφριον. [v. not.] Hinc
corrige G, 12. Pollucem, εἴ pro Xe
ce lege Κρησὶ, vel Keegy.

ἐν uo d v. ἄνϑεωσκε. (ἰσ. Mojo legen-
dum. )

ἐν Λαοκόωντι. V. καταῤῥώκτης.

ἐν Λαρισσαίοις. v. ὡς.

ἐν Λημνίαις. ν. αξύμίβλητον. ἀσολπιγκτον
ὥραν. vide et in “μυμῦ

ἐν Μελεάγρῳ. v. αντίβοιον. ἰζοφόρϑς.
κυάώμῳ.

ἐν Μυσοῖς. v. ἀπόβαϑρα. οἰποσύρες:. ἐπύ.-
eg. esgaQis. ἀφϑίτες.

ἐν Μώμῳ. ν. ἀλώπηξ. ἀμφίον. ἀναςύψαι.
ὠποσκόλυπτε. [forte et v. ἄνϑρωσκε.]

ἐν Ναυπλίῳ. V. οἰνόφειος.

ἐν Ναυπλίῳ πυρκαέ! v. ναύκληρον. πεσ-
σά.

ἐν Ναυπλίω καταπλέοντι. (ex reflitutione

Meurfii.) v. ἐπίκοτα. τρίτος. κρατήρ.
αυσὶ vel ναυσικάοα. (ex emendat. Ca.

(oon jv. αὐναροιβϑοῖ.

ἐν Ὀδυσσῶ μαϑνομένω. ν. ἐμπεεῆς. ἡμα-
λαάψας. ϑρεκτοῖσι Mos. ϑριαΐξειν.

ἐν Οδυσσῶ ἀκανϑοπλήγι. ν. ἀἰϑηρόβρωτον.
ἐλωιαδεσσα.

ἐν Οἰδιποδ'. v. δαψωδός. οἰπέτροπον.

ἐν Οἰδίποδι ἐ ἐπὶ κολωνῷ. V. QTY Y x. αμπυ-
κτήρια. (vbi editur ἐν κολωνῷ .) οἱώτι-
es.

ἐν Οἱδίποδι Tug o. V. ἐελλάδων. ἄκων.
d ris wucrgozov. βαιόν. imas.
expo de. es.

ἐν Οἰνομώω. forfan in οἰρδροῖοι. [v. not.]

ἐν Παλαμήδῃ. ν. οἰκεσρόν. δροπά.

ἐν Πανδώρα. ν. κεχήλωμαι.

ἐν Περιλάῳ. v. καῤπομανῆς.

ἐν ins i i V. αἰωλῶσαι. [βερεκύντα. ἴαν-

. Φοινικίο ig.

ἐν Tlovedo. v. οὖν ταίας. ἀἐραῖιον.

ἐν Πολυξένη. ν. παράφυμα.

& ᾿Ῥιζοτόμοις. V. eisecas.

»
ty

3226 Lib. IP. c. XXXV II.

ἐν Ea aove v. ϑῆμα. καρυκοί.
ἐν Σατυξφίσχω. (ic. Σατυρικῷ.) V. οβῥωγὲς
ὄμμα

[Ὁ] ἐν E»ewe v. ἰϑύσσαιν. ἀνωισϑήσω.
ases. &girov ἄῤῥητον. ἐνθρίακτος.
Σισύφῳ. v. ζεῦγος.

£y Σκύθαις. vi ὠχίλλειον.
£y Σκυρί Be.

Aere.

ex ret itutione Cafauboni,) v.

ἀποΞίβης. αὐτόσιτον. (ex eiusdem refli.

tutione.) εὔωρος. ὠἐχρήμωτον. (vbi vul-

go Exvgics legitur.)

συλλόγῳ. y. ἐκκεκόπηται. vide fupra in

᾿Αχαιῶν συλλόγω.

Συνδείπνοις. v. μείσϑλη. et v. a eror.

vbi vulgo Συνδεΐπνῳ legitur.

ἐν Συνωνύμων ὑΞξέρω (ex reflitutione Mcur-
fiij) v. ἄρητον. [ν. not.]

ἐν σφυροκόποις. V. κεχήλωμαι-

ἐν Ταινάφω (vel Ταιναροις.. vt emendauit
(3 aubonus;) v. GA.

ἐν Τωινάρῳ Σατυρικῷ. V. ἀργξ fuo.

ἐν Τηλέφῳ. v. αἰειφόρος.

ἐν Τηφέ;. v. ἐγληγίδων. fic et in αθδηνο-
ΙΝ εἴ ϑεανὴ. quo vtroque loco ma-
le Τυροῖ editur. [imo recle. v. not.]

ἐν Té« wyavicus. V. Gene évers. αἰόλη νύξ.
οὐἰμφίνεικος. ανευῷη μήσε:. ἀντίπρωρο.

ἀπλοόκητον. ἀφοτές.

ἐν Teal. V. ἀμασεται. eh δρόποις. ez
cx). ἀπιτος. ἄσας ἀσέλεικεν. ἐλαιδ-
ταὶ. ἕρκη. ἴαννω. Ἰηϊος. καταρίβύλαις.

ἐν Τριπτολέμῳ. V. ὥμαλλα. απεϑυμιῷ.
πυνδάκωτος. «Qe Mo (vbi mal- Tei-
πτομέλῳ Cditur.) dais. (vbi vulgo male
diucllitur.) ἕλκη. ϑαιρίς. γχννα.. IAAveis
γονή.

ἐν Τυμπανιξαῖς. V. ἄδημον. ἀνετῶς. ev-
TisEE Qo. à; cxauNoc. fort et in ὠπαν-
ϑρωπος ΠΕ not.] et in κορμὶ i£erog. vbi
kcgen: dum fortaffe, ὦ ὥσπερ ἐν Τυμσανι-
Sos. :

ἐν Τυραννοις. v. ἔχϑιμα. | Meurf. Τυραν-

Ya 'etücnda t Oedipo nimirum. — Vide

INDEX SCRIPTORVM

| VoL. IV. p. 571 576

fupra in Pherecrates. [Picrfon ad Hero-
dian. pag. 4:6. corrigit Tveci-]
ἐν Ὑδροφές eis. V. XC cives.
ἐν Φαίδρα. ν. ἄγκυραι ἄγος. ἄπλεκτοι.
ἀπέπτυσε. αὐτομόλως. ἀνψερές. κυλαύ-
γων. μῶλυς.
ἐν Φιλοκτήτῃ. V. cipere. ἄμπυκες.
ἐν Φιλοκτήτῃ ἐ ἐν Τροία. v. δράκοντα. ὄρυο-
παγὴ Ξόλον. ζηλῶ. ῥακτηρίοις. fed no-
mine tacito,
ἐν Oe V. ἐπενώτισαν.- ἀρτύμασι. καταβ-
ῥακτης.
ἐν Φινές δευτέρῳ. v. e (E ey T
IDEM tacito, vt videtur, nomine. v. εἰρά- '
e. Bieuwv. βλής. (aut faltem Εὐτὶρί- ᾿
des, vterque enim ᾿Αλκμαίωνα fcripfit)
βρυαξζέσης λεαίνας. βρυαλίκται. ya-
Ais. “γαάπξιον. “γελχανός. δορυαλλός.
ἐπενωτισεν. ἐπήκοος. [] ἡρακλείαι. λί-
Ss. etc. ναύκληρον. εἴς. σεμνοὶ. etc. ——
SOPHRON. v. οἰγροπηγῆ. οἰδαιία. ἀλύδιμον.. |
οἰλικωύων. διατελείαν. ἠρύκαλον. κα- |
τάΞικτον. παραΞίζεσα. Gago. - ᾿
SOPHRONIVS, v. cxavxs, [forte Sophron,
v. not.] etc.
SOSIBIVS. v. ἡλακατια. περφίλα. σάνδυξ.
SPEVSIPPVS, v. MC :
STESICHORVS. v. βοναλίκται ἡλίβατεον.
; ya υκλήρώσιμοι- εἴ obiter in τριάς.
STRATTIS. v. καάλχας.

ἐν Ζωπύρῳ περικαιομένῳ.
κας.

E gs. Mu ων: εἰς,
. ὃ μάλα xum |

ἐν Φερτικῷ dc ραματίῳ v. κολενοῖνοι. “τ
SVILAS. SB/Aue (nifi corrupre jv πυῤῥαία..

Suidas Θεσσαλικῶν πρώτῳ οἰτατυῦ a
Apollonii Scholiafie, pag. 122. m
Steph. Idem et pag 26. videndus.
TACTILE v. γνωμοτυπίω. δπλασιχομός.
ἱερὸς λέχος.
'TELECLIDES. v: βρόμιος. δρεπτόν, εὐτρηΐδεν
IDEM ἐν Πρυτανεῦσι- v. δορυφόνον.
'TELESILL3. v. βελτιώτας. )
"I HEOCRITVS. v. αἰολικόν. βεκολιασμές.
THEOGNIS ,

Vol. IV. p. 576 577
ἘΣ —

THEOGNIS. (st videtur) πολυπαίδης.
ΤΗΕΟΝ. ὁ τὰς κωμικοὶς, λέξεις γράψας, i in
Praefatione, v. ἀγνῶτες. σκίτωλοι. [ν΄

not]
THEOPHRASTVS. v. εὐφροδὶ σίος ὅρκος. ζύσ-
καπνος. ἐπίπτερον. κολλύρα. κύνα"

ρος. κύπωρος. aiepz Qai. σαλακωνί-
σα]. σίδη. σισύμβριον. σκυρϑαλιαίς. vi-
de et in διὸς ἄνϑος.

περὶ Φυτὸν. V. ςελίς.
ἐν τῷ μεταλλικῷ. v. cte ]- σύζωσμώ.
SAIs.

THEOPOMPFVS. v. βιδύρας. δοναταν. Cerea.
ἐν τρίτῳ αὐτῷ λόγῳ. ν. iz Troc.

THVCYDIDES. V. ἀμφ! ἰβολοι. ἀντίπαλον.

οἰργυρέω ὕννις. ὠρτάς. αὐτοβοέϊ. βιιο-

GLOSSARIA IN THEOL. ANTIQVOS. Lib. IV. c. XXXV LII.

227

τεύειν. ἐννεούκρδνος. ἤντήσεν. κυλώνιον.
λιμῷ. 8 ῥαδίως. πύϑιον.

TIMACHIDAS. v. πυριβρεμέτας.
TIMARCHVS. v. ἐμυςίς.
TIMOCLES. v. ἀπυξίνε.
'TRAGICI. v. βαϑμοί.
TRYPHON. v. ῥαφανίς.
XANTHYVS. v. ἀτταγάϑη. BeXei.
XENOPHON. v. ὠποσκαλίδοντα.
νϑσι.
ἐν ᾿Αναβάσει. V. σιγάζοντος.

ἐν πρώτῳ ᾿Αναβώσεως. v. Φοινικιφῆς.
ἐν ἕκτῃ Δναβάσεως. V. ,σίγλον.

σωπιοώ-

T ἐν Κυνηγετικῷ. v. σαρδόνες.

ἱρὰ πα ρα ἢ XXXVIII (olim XXXVI)

DE LEXICIS ET GLOSSARIIS 5)
ΟΠ IVRISCONSVLTORVM,

MEDICORVM,

AD SCRIPTA THEOLOGORVM,
PHILOSOPHORVM AC

RHETORVM GRAECORVM INTELLIGENDA COM..
PARATIS. :

T Glof/aria in Theologos Graecos.

λέξις νομικὴ MSS. IV. Erotiani glofJarium de vocibus Hippocratis.
Index [criptorum , ab Erotiano ilaudatorum. ΜΠ.

dicendusue fit potius Herodianus. — VI.

VIII. IX. Zia Lexica et glofJaria iatrica, botanica, phufica et chemica.

lofophica; vt Platonica, Peripatetica, etc.
XII. Zarpocrationes plures.

eraiione laudatorum, ex editione Nicolai Blaucardi.

Harpocrationis Lexico.

It. Gíof/ae verborum Iuris a Carolo Labbato editae, . YII.

V. Striptoris aetas et

X. Lexica Pii-
XL Lexica deperdita in rhetoras.. ΧΙ. De
XIV. Zndex Jeriplot um, ab Harpo-

[ICum fupplements G. C. ZHaríes.]

oem biblicis graecis, quae in celebrioribus bibliothecis Europae complara MSS. ex-
Ee dixi, ἘΠΕ ΕΣ etiam venit diclionariam ecclefiaflicum optimae notae, in biblio-

- 8) Nofter Fabricius Lipfiae a. 1689. 4. fub no-
mine 7. 4. Fabri ad calcem centuriae anonymo-
rum et plegiariorum vulgauerat breuem de lexicis
graecis differtat. poftea autem, quae de illo argu-
mento notaífet, íe iníeruiffe bibliothecae huicce

theca

Ffa

graecae , ipfe teftatus eft B. Gr. lib. V. c. 40. init.
(vol. IX. pag. 620. vet, ed.) — al. Erneft. Loe-
Jther in epiftcla de flatu progreffuque fcriptorum,
abs fe promifforum, promifit opus de gloílis, glof-
fographis ete, confectum: qucd forían alicubi adhuc

latet.

»

228 Lib.lP/. c. XXXP' i1. GLOSSARIA

7

theca Medicea *), quod laudat Alexander Morus in notis ad 3 "Tim. I. 6. et Matth. I. 19. 2).
Neício, an diuerfum a Stephani, antiqui gloflographi, (eiusdem grammatici, opinor, qui
in Dionyfii, "Thracis, τέχνας fcripfit) expolitione MS. 5dia9érov γραφῶν, quae citatur
a lohanne Pearfono praefatione ad feptuaginta interpretes. [ct eft in cod. medic. XLIL pl. $7.
vti modo vidimus: diuerfae autem effe videntur a cod. dicionarii ecc'effaflici , a priore co-
dicis illius partes fed forfan conueniunt cum paruis lexicis, in eod. cod. obuiis. ar] Sed
fuerunt praeterea, qui doctorum etiam ecclefiaflicorum ac. "Theologorum graecorum fcri-
pta, ἢ qui fingulari dicendi genere vfi fuillent, gloflariis eiuscemodi illuflrareot. — Talis
ἑρμηνεία. λέξεων , litterarum ordine concinnata, pracfigitur primae editioni graecae operum,

uae feruntur fub nomine Dionyfi Zreopagitae ^), Florent. apud Philippum Iuntam A. 1516.
8. Ac fallitur Lambeciur, qui, id gloffarium ex cod. MS. Vindoboneníi memorans, pro ia-

Vol.IV. p.572 ἡ

Jatet. — Aliorum, quae in hoc capite non conime-
morantu£, lexicorum ac gloffariorum notitia in ca-
pite; quod ex vol.iX. vet. edit. paullo poft in hunc
tomum reducam, locum inueniet meliorem. G/o)
faria autem iam ante Strattidis, poctae comoediae
veteris, tempora, vigente adeo lingua, Athenis re-
perta fuiffe, patet ex fragmento Strattidis, de quo
v. fupra, vol. ll. pag. 497. not. Nubem vett,
grammaticorum , qui lexica, gloflaria etc. confar-
cinarunt, diligenter excirauit cel, Zeck in comment.
de litteris et auctor. gr. et lat. part. I. p. 47. Íqq.
Πανὶ.

b) Bandinius in catal. codd. 2r. bibl. Laurent,
vol. 1. pag. 43. illum cod. XX. plutei V. vberius
defcribit, et ex lexico vocc. ecclef. fpecimen adfert
vocc. quae a fecunda alphaheti littera oriuntur, et
€itat verba Fabricii. Praeter ea is cod, continet
alia parua lexica, fiue fragmenta, λέξας τῆς ὄκτα-
τεύχε" λέξεις τῶν Βασιλήων" λέξας τῶν ἑκατὸν πεντή-
κοντα ψαλμῶν" quae conuenire videntur iis, quae
infunt in cod. Fabriciano, infra in h. tomo ex vol.
IX. vet. ed. meniorato. — — In eadem bibliotheca
medicea cod. XXXII. plut. IV. praeter epiftolas
catholicas et Paullinas aliaque comprehendit in fine
aliquot Lexidia, quorum primum vocc. continet
€CIX. ex cpiftolis Paulli cclleclas, ct fecundum al-
phabetum dispofita; alterum alia, itidem ex apo-
folo, fed nulto ordine congefta; tertium vocc, ex
variis tum veteris tum noui te(lamenti libris excer-
pta, fed ita euanida, vt vix legi poflint; adparet
etiatn quaedam apocalypfcos interpretatio. — Quar-
tum denique inferibitur, Λεξρεὸν Κυρίλλα τῷ εὐαγ-
γελίκ, Lexicon Cyrilli ex euangelio: continet au-
tem vocabulorum hebraicorum, quac in euangeliis
occurrunt, breuiffimam interpretationem, v. Ban-
dini cat. l. pag. 554. fq. qui etiam fubfcriptiones
amanuenfium «od. membran, a. Chr. 1093. manu

edito

exarati refert, —— — In cod. XLIT. plut. 57. (Βαη-
din.M. col. 418. fqq.) plura funt lexica: memora-
mus h. l. r) Lexicon S, Cyrilli, vti videtur Bandi-
nio; 6) Lexicon dictionum V. et N. Teftamenti,
expofitarum a Stephano, "Theodoreto, εἰ aliis le-
xicographis, Caflhano, Longino philofopho. In-
cipit ab Octateucho: fequuntur vocc. ex quatuor
libris Regnorum, libro Iob, Ecclefiafte, epiftolis
D. Paulli, Pfalmis et.Canticis. 12) Dictionum,
quae habentur in fan&is euangeliis interpretatio ;
14) dictiones ex Chriflianorum libris. 16) Theodo-

Jii, monachi, granimatici, interpretationes in plures "7

acroflichides canonum diuerícrum anni feftorum,
17) Lexici fregmentum, initio et fine mutilum, —
In cod. L. plut.57. (Zandin. 1., col. 431.) 1) ev»-
αγωγὴ λέξεων etc. collettio dittionum, conctanata
ex diuerfis libris, veteris inquam ac nouae fcri-
piurae. (di&ctionis.) 2) /'ariae interpretationes
di&ionum ex attis apoflolorum, CL palmis, can-
ticis, o&ateucho, [obo, Prouerbiis , prophetis
ct enangelis; 3) interpretationes voctn hebrai-
carutn , fecundum ordinem litterarum. — 12) veit-
Lorum nonna, ct alia opuscula argumenti. facri,
adde cod. XVIII. plut. 59. apud Jandin. Il. col,
569. fq. nr. HI. et VIL. — ἧ In cod. XXX. pl. 58.
C(Bandin. 11. col. 476.» Lexicon, definitiones con-
tinens theologicas ac philofophicas, ordine alpha-
tico dispofitas, initio mutilus cít codex. Alia lex,
v. in fequentibus notis memorata. /7arí,
£) Lexicon ecclefiafticum, f. collectanea ex Chry-
foftomo et aliis in Genefin, in cod, IV. bibl, Mo-
nac. Bauar. Harl. - β
d) In bibl, Parif. publ. in cod. DCCCCXXXIIT,
(catal. tom. II. pag. 183.) Dionyfii Areopag opp.
fequitur lexicon, vbi explicantur vocc, difficiliora,
quae in S. Dionyfii fcriptis occurrunt; in codice
DCCCCXXXIV. illius opp. praemittitur explicatio
vocc.

Vol.IV. p- 577
———————————— --

THEOLOGICA.

Lis. IV. c. XXXV III.

229

edito habct, libro III. pag. 72. *) quod eo magis mireris, quoniam ipfe pag. 73. pag. 108.
ed. Kollari.] facit iilius Iuntinae Dionyfii editionis mentionem. — Incipit: ἀγάμενος, Sav-

vocc. dificil. in illius opp. obuiorum. — — Expli-

- «atio vocc. quorumdam difficil. quae in Gregorii

JVazianzini carminibus occurrunt, cít in cod, Pa-
rif. MMCCCCVIIH. nr. 6, item in cod, MMDCXIX.
nr.2. nec non in cod. Cois/;1. CCCXCIV. tcfte
Montfaucon bibl. Coislin. pag. 603. Za»/.

£) Siue col. r95. fq. ed. Kollarii, cuius not. con-
feres. In vol. VÍI. col. 532. cod. CXXXIII. nr. i9.
eft anonymi Lexicon biblicum graecum, conti-
nens interpretationem fuccinctaam obfcuro:um vo-
cabulorum , quae exfiaut in verficne graeca V. et
N. teftamenti. nr. 20. Interpretatio hebraicorum
nominum et vocabulorum, in 58, fcript. occurren-
tium, ordine alphabetico, et ur. 21. alphabetum
Hebraeorum cum explicatione graeca. nr. 23. no-
minua duodecim apoftolorum et quatuor archange-
lorum cum explicatione, — — 1n bibl. Z/eneta D.
Marci, cod. DLXXVIIL. explicatio vocc. hebraic.
per alphabetum. (catal. pag. 303.) — — "netiis
inter codd, Nanianos, in cod. CCXCVII. fq. (cat.
pas. 498. fq.) n.2. Lexicon in Píalmos, nr. 3.

rua lexica in omnes fereSS. libros. — in codice
CCXCIV. (catal. pag. 497.) ἑρμηνεία λέξεων τῶν ἐν
τῷ ἀποςόλῳ Παύλῳ ἐμᾷ ἐρομεένων, — in cod. CCCI.
(cat. pag. 505.) Lexicon in XII. prophetas. — in
cod. CCCIII. nr. II - IX. (catal. pag. 527.) Lexica
in Pfalmos, cantica, o&atcuchum, (bina exem-
plaria diuerfa,) in prophetas, a&a apoftolorum,
epift. ad Hebraeos, cum aliis breuibus huiusmodi
Jexicis, — — Morentiae in bibl. monafterii, (vid.
AMoutfauc. diar. ital. pag. 368.) cod. faec. XIII.
membran, Lexicon gr. in cuius fine explicatio grae-
€a nominum hebraicorum S. S. — Parifiis, in bibl.
publ. fecundum catal. codd. vol. II. cod. XXXIX.
nr.14. cxplicatt. vocc. nonnullorum, quae in V. ac
N. T. leguntur. — cod. CCCCLXIV, nr. 5. ano-
nymi lexicon S, 5. e Stephano, aliisque lexicogra-

his depromtum ; nr. 4. anonymi lexicon. — co-
dex DCCCCH. n. 6. lexicon e fcriptoribus facris
.et profanis colle&um, vbi praeter nonnulla vete-
rum teftimonia, alia multa fcitu non indigna repe-
riri dicuntur: fed litteram A. tantum continet. —
eiusmodi fere lexicon eft in cod. MMCCCCVIII.
nr. 3. — cod. MCXLII. anonymi lexicon, vbi
praeter fcriptores facros, pauci alii, Damafcius,
Home:us, laudantur. — In cod. MMDCX. lexica
in plures libros V; et N. Teftamenti, — In cod,

Ff.5

,
paces,

MMDCXVII. nr. 2. anonymi lexicon, quo vocc.
Oétateuchi difficil. explicantur. nr.3. item in codd.
MMDCLV. MMDCLVI. MMDCLIX. MMDCLX.
MMDCLXI. MMDCLXXII. MMDCLXXIII. ano-
nymilexica, quibus complures V. et N. T. libri
exponuntur. In cod. (qui ex vetuflo exemplari,
quod in bibl. Principis Valachiae adferuabatur, de-
fcriptus effe perhibetur) MMDCXVIII. nr. 4. ano-
nymi Lexicon, vbi explicantur vocc. difüciliora
ΝΌΟΝ. T. Auctor vero Stephanum, Theodo-
retum, Cajianum et Longinum philofophum du-
ccs fequutum fe effe profitetur. — Opus illud dici-
tur nondum publicam lucem adfpexiffe, δὶς quo-
que nr. 5, eft anonymi lexicon hebraico graccum,
hactenus ineditum, cuius ope quacdam Hefychii
loca, (gloffae facrae, ni fallor;) poflint emenda-
ri, — In cod. MMDCXXXII. Lexicon in plures li-
bros V. T. — Inccd. MMDCXXXIII, MMDCLXIII.,
MMDCLXIV. MMDCLXVIII. anonymi lexicon, ex
fcriptoribus tum ecclefiaflicis tum profanis colle-
€um. In cod. MMDCLVIII. hebraicorum quo-
rumdam V. Τ᾽, vocabulorum explicetio. — In
cod. MMDCLXV. anon. lexicon in quosdam V. T.
libros. — In bibl, Cois/iniaua funt multa lexica,
(v. ipfum Fabric. infra, lib. V. cap. 4o. fe&. VIII.
vet. edit.) in his cod. CCCXCIV. lex. in libros V.
et N. T. cod. CLXXVIIIL lex. in fcript. facros et ἢ
profanos. cod, CCCXLVI. λέξεις XII. prophet, etIV.
libr. Regum | Montf. bibl. Coisl. p. 602. fq. pag. 238.
Ρ. 592.) — Intercodd. 7/2,0m. Gale cod. LV. fiuein
cat. codd. Angl. et Hib. nr. 4MMMMMDCCCLXXXIX,
di&ionumS.S. index alphabeticus. — — Zugu/iae
Findel. in cod. bibl. publ. diétionar. vocc. graec.
collectum ex variis auctor. tam facris, quam pro-
fanis, et expofitio vocc. in epiftolis Paulli, XII.
prophetarum ac libris regum, (Reifer. cat. p. 80.)
Quaedam eiusmodi generis expofitiones et lexica
funt in bibl. Escorial. v. P/ür. itiner: per Hifpan,
pag. 199.fq. — — Haec fufficiant. — Notandum
adhuc eft G/offarium graecum in facros N. T. li-
bros, ex MS. primus edidit notisque illufizauit 7o,
Ziberii. Acc. eiusdem miscellanea critica in g/of-
Jas nomicas, Suidam, Hefychium et index auto-
rum ex otii lexico inedito. Leidae 1755. mai. 8.
(εἰ. autem /Maithaei, in praefenti Profeífor Wit-
teberg. ex cod. typograph. fynod. Mofquenf. edidit
in Leltionibus Mosquen/ibus, vol. M. (Lipf. 1779. 8.)

pag

3290 Lib. IV. c. XXXV III.

5) , 5 -Ὁ , ^ », ΄ » , ς *& -
μώσας. ἐκπλαγεῖς. ἄγαν. πῶνυ. ογεννῶς, ἀσϑενῶς, ἀνώνδρως. οὐὙ πεῖ, οὐγιασμοςη

GLOSSARIA

Vo! IV. p. 577 ὃ 578

τ χάϑαρσις. ἀἄγκυλον. σκολιὸν. δυσχερὲς, ποικίλον, etc. Simile Lexicon vocum, quibus
Johannes Chryfoflomur fignanter vfus, MS. fuit bibl. Scorialenfi, et onomaflicon vocum,
Andreae Cretenfi propriarum, fubiunxit eius operibus, (IP] a fe editis, Francifcus Combefi(ius.
Omnium etiam manibus teritur doctiffuni viri, Zohannir Cafparis Suiceri /), "Yhefaurus ec-
cleüaflicus, e Patribus graecis collectus, quo praeter infigniores voces Noui. in(lrumenti
multa graecorum ecclefiae doctorum vocabula docte et diligenter exponuntur, ritusmque

fimul et dogmatum atque hzerefium notitia fubinde perflringitur.

Prodiit opus vtiliffi-

mum et viginti aanorum Jabor, Amflelodami, A. 169a. fol. licet infinita adhuc in Patribus
graecis, quae ab illo neutiquam adünguntur, fuperfint, alterius fortaffis viri docli indu-

flria atque filo confignanda.

II. Vocabula foreufía Zuris αὐ τὶ veteris petere licet ex Harpocratione et virorum do-
dorum in illum commentariis, (de quo inox infra dicam, vbi Lexica in graecos rheto

res relaturus fum) tum ex Guilielmi, Budaei Commentariis linguae graecae *).

At in con-

flitutiones imperatorum, quae Befilicorum. libris continentur, et in alia monumenta Iuris

taeco romani, gloífaria varia ex codicibus MSS. biblioth. Parif. defcripfit, et ad calcem
obferuationum atque emendationum in Synopfin Bafilicon [infer. Veteres. glofae verborum
iurir, quae γμαζῆμι in. Bafflicis reperiuntur, cum notis ] edidit Carolur Labbaeus Parif. 1606.
4. Eadem íubiecta deinde etiam funt gloffariis latino - graecis et graeco latinis Cyrilli, Phi-
loxeni et aliorum, quae poft Henricum Stephanum longe auctiora magisque digeíla et
emendata ex Labbar eiusdem recenfione habemus excufa Parifiis 1679. fol, ^), 15. in epi-

pag. 6o. feqq. — Gloffariwn paruum in epiffo-
las apoflolorumi, ct pag. 72. fqq. notis illuftrauit,
in quibus diligenter compareuit Cyrilli lexicon MS.
ab Alberti codd. Cyrilli faepe diffentiens, et cum
duobus /exicis gr. quorum loca frequenter excer-
pfit, et de quibus dixit in Glo/ariis graecis mino-
vibus, et aliis anecdotis graecis εἰς, Mosquae
1774. 4. editis, quae etiain buc referenda funt.
Nam in priore parte nr. 4. eft glol/ariumi in omnes
epift, Paulli, practer illam ad Philemona.. Zar/.

f) Obiit Suicerus Anno 1765. 25. Sept. Heidel.
bergae, cum antea Tiguri docuiffet.

Sic Lexicon rhetoricum , cuius fpecimen de-
dit ATon/faucon, bibi. Coislin. pag. 491. fqq. in
primis comparatum effe ad ius atticum explican-
dum ait Kulinken. in praef, ad Hefych. Lexic, r. II,

ag. IV. — JBudaei coramentarii prodierunt pri-
mum Parif. ex chalcographia badiana, 1529. fol,

^- tum Coloniae opera et impenfa Ioannis Soteris.

a. 1530. ti. Mart. fol. (huius edit, exemplar ipfe

oílideo: laudat quoque illam edit. Binemann. in
catal. MSS. et libror. rariff. pag. 46. Freytag. ve-
Yo in adparatu litter. tom, 1. pag. 379. íq, vbi de

ftola

illo praeclaro opere copiofus eft, num iure fufpi-
catus fit, Colonienfem edit. effe eamdem edit, quae
Ba[ileae eodem quoque anno 153c. prodierit, alii
certiora dicant: equidem dubito: nam in Bafileenfi
ed. in calce legitur, Zafileae in. aedibus Zo. Bebe-
lii , menfe Martio M. D. XXX.. nii dixeris, Io.
Soter. et Bebel. communi fumtu renouaffe typis edit,
Parifinam , et vtrumque primum tantum atque vl-

timum. folium mutaffe, fuoque et vrbis diuerfae ||

nomine fignaffe diuerfimode.) "T?rtia parte auctior
et fplendidius excuíus eft liber in officina Robert,
Stephani, Parif. 1548. fol, recuf, Bafileae ap. Ni-

col. Epifcopium 1556. fol. et in Budaei Opp. omnie. | '
bus, Bafil, 1557. fol. conftituunt tomum quartum,

adde infra libr. V. cap. 40. vol. X. pag. 74. vet;
edit. Zar/.

h) Noua editio: Z'teres gloffae verborum iu-
ris, quae pam in. Bafiicis reperiuntur: quas
ex variis msstis codd. bibl. reg. Carolus Lali-
.baeus eruit, dieit et notis illuffrauit..— “σα
Jerunt in hac editione ipfis glofis additiones ex
libro msto: praeterea Jofephi Scaligeri et alio-
rum P. D. emendationes : denique notae ntonis

Schul-

. Vol. IV. p. 578 Ὁ 579

IVRIDICA.

Lib. IV. c. XXXV III. 231

Ποία ad Jacobum Augufinm Thveanum, JZeterer, inquit, iurisconfulti Graeci tot. glcffar
{πὲ ῥωμαϊνων λέξεων συναγωγοὶς ad imperatoriarum conflitutionum , iir vefertarum , intevpre-
tatiouem et lugum romanarum ijutelligentiam. fibi. parauerunt , | quae quidem hue vsque maxi-
mo Jludioforuin damno in. biMiothecarum puluere fopultag iacerumt , fepultae, inquam , inte.
grae fuerunt , paiticilas enin. aliquar. eruerunt. auipliffmi. do£fiffrmtique viri, Zfldiatus, Cuia-
cur, Briloninr, Pihoti, Formerius: muuc vero oumer, quar mandfci potui, a me colle&'at
etin vuun Corpur redaffae ac emaculatae. prodeunt απ στ [πὶ nomi tui Jplendorem 1η1ι-
"duanfer,/— Citz:ur Stephanus, nefcio quis"), in his gloílis voce δίκη: Patr, ICtos, voce
Ἶνρεμ Παυλιαάνη. — Ideun ἐν τῷ ὦ περὶ δυσοιποσπόφων voce δετίγνο. | Sabbatiur voce ἰντερ-
βώλλομ. Piutarchur ἐν τῷ Σόλων, (ita lege pro EA) in ἰντερκοπεῦο. Lcbeo (ita lege

(pro λαβὼν) voce ἰντζιδριάρωμ.
,

Papinianur,. voce ἰνφοάκτθμ.

Zquilius: Gallus, ΤΟ τὰς

2398. * , ; 4 Uy , 1

voce ἐπερωτήσις. a7ropriAus, ausim et ἰ᾿νϑφώκτεμ. Hefychius illuficir ΠῚ ὁ Φιλοσο-

Y ^ -» -» D ΄ E E τι

Quras (ἐπὶ τῆς) Μιλησίας ἐν τῷ ἐ χρονικῷ διατήμοτι τῆς ἱφξορίας VOCe παλμωτίδς. ἐν
- 5 , Ey *onp : A AROUR ;

τῷ s. διατήματι, voce Φόλλις: — "hilelaeus ICtus ibid.

: MI. Noui, plura eiusmodi Lexica iuridica fiue gloffas nomicas exflare in bibliothecis
variis *). manu exaratas, vt quibus vfi funt Meurfius et Cangius, et quales funt illae, e

o

Ae L By . * E β 3 :
quibus infigoe Dionis fragmentum excerpfit H. Valefius notis ad Excerpta Peirefciana. Ha-
b«o et ipfe gloffarium eiusmodi, fcriptum in charta ante annos quadringentos, (licet parum
-emendate,) latina latinis primum, deinde graecis litteris defcripta exhibens, fubiundla graeca

Schultingii , Ti «t Anterefforis, in. Euerh. Ot-
donis thejauro iuris roin. tom. III. ed. II. "T'raie-
δὶ ad Rhen. 1733. fol. pag. 1697. fqq. Schultng.
din pracfot. ait, gloffarum auctores, quorum nomi-
mu ignoramus, non aute imperium Leonis, philo-
fophi, cuius initium incidit in annum aerae vulga-
ἴδε 886. vixiffe. Labbaeus autem ex diugrforum le-
xicis fiue gloffariis, ia vnum σου ἢ τὶς, id opusculum
concinnauit. Hinc toties vnum idemque proponi-
tur verbum, vel eodem, vcl diuerfis in locis; mo-
do fimiliter, modo elitez enuntiatm, et nunc hoc
nunc illo modo, nunc breuius et concifius, nunc
jplenius atque vberius expofitem,: v, Schult. praef.
qui etiam. 1nemorat 70, AMearfium in gloffario
graeco- barbaro et Carol. du Fresne, Lom. du
"Cange in gloflario mediae et infimae grzecitatis non
| pauca iam reftituiffes pofteriorem quoque complu-
yes recentioris Graeciae cuoluiífe libros. msstos,
wtet g/ofJas nomicas, partim ex regia, partim ex
Maticana bibliotheca pet tas, indeque non pauca in
fuum contuliffe gloffarium. Schulting. auamquam
multa quidem pra:clare emendauit aut. explicuit:
aliis tamen amplum reliquit fpicilegium. — Vt mit-
tam, quae V. D. (et multos laudau:t Schulting. in
Amotis,) paffim, data occafione, adtulerunt ad glof-
farum emendationem aut interpretationem , pecu-
liarem operam impenderunt illis 7. Zliberti in mis-

interpre.

cellaneis criticis in gloffas nomicas, fubiun&tis a
pag. 225. eius Gloffario gr. in facres N. T. libros
fupra laudato, /Matth. Roeuerus in fpecimine ob-
feruatt, ct emendatt, ad gloffas vett, verborum iu-
ris, ad calcem fragmenti veteris I&i de iuris fpe-
ciebus et manumiff, pag. 41. 44. Lugd. B. 1739. 8.
Petr. Boudan: in àuimaduertl, criticis ad loca quae-
dam iuris ciuilis deprauata, cap. VI - X. in Oclrichfii
thefauro nouo diff. belgic, vol. II. t. 2. p. 197. Íqq.
Petr. Lucret. Struchtmeyer in epift. crit. in glof-
fas nomicas, Vltrai. 1769. 8. quo cum rem faepe
habuit 70, Zern. Kühler im interpretationum εἴ
emendaticnum iuris romani libro 1, ed. II. Lipfiae
1792 8. cap. VI et VIL. p. 62 fqq. vbi gloffae no-
micae faepius corriguntur et explicantur: denique
Georg. loa. Jacob[on in fpecimine critico in glof-
fas nomicas, Dauent. 1777. 4. adde Saxii Onom,
litt. II. pag.127 et549. Harl. add. H. 1. Zrntze-
tii Obferuationum Sylloge in A&tis Societ. Tra-
iect. T. L. pag. 126. fq. ,

i) An is, qui, ἀϊσοῇ!ς componendis a Tribonia-
no adhibitus, Pandeclas ἐς zA«;es verot? de quo
vide Baci hiftor. iurisprud, rom, lib. ΓΝ, cap. L

$. VIL. arl.

k) Vaticanam et Mediceam memorat Scliulting.
in pracf. et gloffarum apographum cod. Medic. ha-
buiffe Iac. Gronouiui, prodit. Zar/.

233 Lib IV. c. ΧΧΧΡ ΠῚ: GLOSSARIA IVR!DICA., Vol. 1V. p. s79 $80
interpretatione, hoc titulo: Δέξις νομική. Initium eius vna cum librarii aberratiopibus ad-
fcribam. | det!) ἔχε. | 41d. piartium. participandim ad πραετίεμ παρτικιπονδεμ- ἑαυ-
τὸν ἠνέσχετο πραθῆναι. “ἰεάϊεν a) 'AsdiAec ci vaca. — dMiteui Ὁ) ἀδιτεύε;, ὑπαισέρχεται-
Alummur cASuvos, ϑρεπτός. "A diles ἀεδίλες, οἱ ἀγοφωνόμοι. Adnotus c) οδνάτες. ὁ ἐξ
εἰῤδενογονίοας συγγενής. mita οὐμίτα, ἡ πρὸς πατρὸς θέα. Adoption οἰδοπτιὸν, ἡ vioDezios
"ldrogation (ατιοραῖο) ὠἀδοογατιὸν ἡ ἐκ β ατιλέως υἱοϑεσίω γινομένη dut προτώγματος, ἤτοι
xao παροίκλησιν. edes tuentur. dede τϑένταρ. διτινες τὲς vase ἀσφαλίζοντω. dd.
natorum ἀδνωτόρεμ»ν συγγενῶς. “1π|ῤῖοπ d) ἀὠλείβίον, ἡ πρόσκλισις €) ἢ πρόσχωσις TB
sorum. Muturitett (auctoritate) ὠκτϑριτώτε, αὐϑεντία. “ἴφίον (actor) ἄκτορ. ὁ d
yov. Alimenta ἀλιμέντα ᾿ διατροφάς. Ad. exibericum ἀδεξιβένδεμ. ἡ παρατατικὴ TÉ
πρώγματος ἀγωγή. » περὶ ἐκνικήσεως. lditatiom ἢ, οἰδιτωτιὸν. d/itoHov T8 οἰκεῖν τινῶ
εἰς τὴν ÉripB οἰκίαν. dqíur &wrBs, δίκαιον TE βαδίζων μὲ διὼ τῷ c8 ἀγρξ μετοὶ ὑπο-
Qvyla. dquaedugtus ὠκϑαεδέκτες, τὸ ἕλκειν μὲ vdwQ d ἀλλοτρία crygB. — Zdufium g)
αβέτεμ. ἀντλεία ὕδατος. difeqtum ἀφέκτομν h) πρόσωπον. — Aiflinteufi 1) ἀδεινατεύ-
ce, ὠποπέμψει:. παραιτήσεται. — ddempteuon. ἀδεμπτεύων, ἀφαιρέμενος. “φερε αξίοι
ἀκεπτιλατίον. εἰκονικὴ πρῶξις ἢ καταβολή etc, — Haec fpecimiuis loco plus fatis effe po
funt. Fabr. De lexico Harmenopuli vide infra lib. V. cap. 42. vol. X. vct. ed. Florentiae
in bibl. medicea, in cod. VII. plut. s. e(t nr. 2. Lexidion quoddam quinque foliis, nullo
auctore tituloque adfcripto, et nr.3. Lexidion, tribus foliis, integrum quidem, fed nullo
ordine feruato, compleclitur νικῶν καὶ κατηγοριῶν ὀνόματα; in cod. XLI. plut. 57. funt
lura lexica varii generis. Huc pertinent nr. 4. dictiones rhetoricae, praecipue nr. 13. it.
ih cod. I. et cod. VI. plut. go. dictiones (λέξεις) latinae, quae habentur in iure, cum
raeca illarum interpretatione, fecundum alphabeti ordinem. (v. Zandini catal. codd. gr.
vol. I. p.17. et vol. II. col. 419. et 420. vol.III. col.172 et 182. — — Z'enetiis in bibl. D. Marci,
in cod. CLXXII. (catal. codd. gr. pag. 100.) legum delectui in compendio etc. praemittitur |
index copiofus et lexicon iuridicum. — in cod. CLXXIV. lexicon iuridicum, cuius initium
refpondet principio cod. a Fabricio memorati. — in cod. CLXXVII. fynopfi Bafilicorum.
praemittitur lexicon, quod, auctor cat, p. 103. fcribit, in aliis quoque haberi codicibus. n. codd.
CLXXX. CLXXXII. et CLXXXIIL. — Inter codd. Nanianor cod. CCCI. nr. 2. paruum lexi.
con vocc. latin. quae in iure graeco romano occurrunt. (catal. pag..5o05.) — V'indobonat |
in bibl. caefarea cod. lI. nr. 7. cod. VI. nr. 6. cod. VII. nr. 8. cod. XIII nr. 2. cod.LI. nr. 31. |.
anonymi gloffae iuridicae latino - graecae, (v. Lambec. comment. vol. VI. part. I. col. 34. !

col. 56. col. 72. col. τοῦ. vol. VIIT. col. 997. vbi Kollarius in nota, Z/ofíari, ait, tribuit

Robertus Gerus in adpendice ad Caueum, quem confules.) — — cod. LII. nr. 8. cod. LIII, | |
nr. 8. et 18. (Lambec. VIII. col. 1002. 1006. et τοῖο) In Kolfarii fupplement. ad Lambece, |
pag. 502. et 331. in cod. XLIV, nr. 2. et cod. XLVI. nr. 2. — Parif/íir in bibl. publ. (quae
abundat lexicis varii generis,)) in cod. MMDCLXXI. nr. 4. anonymi lexicon, quo voces
quaedam latinae ad ius pertinentes, graece exponuntur. — — Zonifaucon in bibl. Coislin, .

pages

I) Habet. δ) aedes. Ὁ) adit. c) agnatus. Yn δ) male πρέσκλησις in editione Labbei, f) habi.
glotlis Labbaei ééysé3os , et infra etiam &J»éres, tatio. g) hauftum. /) hinc mpezumeA dem, qui.
ac pofica: κοδνώτον οἱ ix ϑηλνγονίας, d) aluuium, affectum refpicit. i) abftinet, J ]

Vo'.IV. p ssi 8582 GLOSSARIA MEDICA Li, IV. t, XXXV III. 233

pag. 488. fqq. dedit ex cod. CCCXLV. membran. fzec. X. fpecimen, f. iuris vocabula or-
dine alphabetico. Zar/.

IV. Ad mefcae artis vocabula defcendenti occurrit primo loco EROTIANT τῶν παρ᾽
Ἱπποκρότε; λέξεων συναγωγὴ. fiue gloffarium im voces Hippocratis, ad Andromachum "ἢ;
quod primus ex codice M3. quem Heluctius quidam ex bibliotheca Vaticana fibi com-

modatum [δ] furripuerat ") graece publici iuris fecit Heuricur. Stephanus Parifiis, à0. 1564.
Ἐπ pag. 5-53.) vna cum eruditis cafligationibus fuis pag. 113-178. et Gali ἐξηγήσει Ἔα
Ἱσποκρώτες γλωσσῶν ad Theutram, a Petro Gillio emendata, (de quo libelio vide fu-
pra cap. 19. vol. V. p. 436. Íq. inter. Galeni fcripta num. 69.) atque nefcio, cuius Lexico
- breui vocum, vt habet titulus, Herodotearum, et fragmento Corinthi de dialeclo ionica.
Addidit denique Stephanus pag. 179. 180. paucas Conradi Gesneri in Erotianum caíligatio-
nes, loca Galeni ad aetatem, (lilum et res Hippocratis facientia pag. 181- 192. et vocabulo.
rum medicinalium expofitiones graecas, ordine alphabetico defcriptas , ex Hippocrate, Are-
taeo, Galeno, Oribalio, Aétio, Alexandro Tralliano, Paulo Aegineta , cum latina inter-
pretatione, quam ex Celfío vel aliunde adiunxit, pag.!93-576. et capita libri f:condi et
quarti ex Onomaflico Iulii Pollucis, quae rem medicam et pattes corporis humani fpe-

εν m) Quia Erotianus libellum fuum infcripfit An-
dromacho iuniori, archiatro Neronis, et ab ipfo

Galeno commemoratur; inde patet, eum vixiífe
— reuera Neronis, imperatoris , aetate ct ente Galeni
fempora. vide Franzii praef. ad edit. qui, cum
- grammaticum fuiffe c«que fcriptorem vetuftiffimum,
nequaquam autem medicum, autumat pag. XUI.
Saxius in onom. litter. I. paz. 256. aciigat eius
aet. a. Chr. circ. 64. incertum temen effe putat,
num ad Andromachum , patrem, ícripferit libel-
lum Erotianus, an ad fiium, et dubitat quoque
Fabric. in 9. feq. (ed filium intelligendum effe,
Paul. Cigalinus in lcct. 1L. de Plinii fide et au&o-
ritate probaffe dicitur in nota Franzii ad Erotiani
prooemium. — Codd. fuerunt in bibl. l'atican.
tres , nifi plures, 1) quem furripuit Heluetius qui-
dam, 2) ex quo vertit Euftachius, 3)« uem laudat
Phil. Labbeus bibl. nou. MSSt. P. se in bibl.
Carpeu/i, tete Franzio in praet. p. XVI — "Tum
in bibl. Parif. publ. tefte catal. vol. II. in codice
MCLI. in quo etiam eft Dio/zoridae et Stephani,
thenienfis philofophi, cojlectie remediorum al-
phabetica, corrupta illa et graeco- barbara. — tum
in cod. MMCLXXVIH. nr. 3. — Codicem citat Coc-
£hius pag. 5o. et in bibl. 'ofjana alus erat nr.
MMDCCX XII. etfi titubante cum titulo, vt ait Aa//e-
fUs in bibl. medicinae practicae tom. I. p. 175. —
"In codd. MMDCXIV. et MMDCXV. in quo tamen
multa pafíim defiderantur, atque incod. MMDCEI,
V'eneiiis inter codd. Nanianos cod. CCXLIX, 'EPQ-

Fol. /I.

clant,

TIANOT" - συναγωγὴ et ΓΑΛΗΝΌΤ τῶν Ἱππυκρώ-
τες γλωσσῶν ἐξήγησις. — l'indobonat in bibl. Cae-
faz. cod. XXXVIIL. apud Lambec. in ποία a Fabri-
cio citatum, — Coliationem lexici Erotiani ex ed.
H. Stephani ad cod. mst. JJoruillianwm inftituit
Jo. Steph. Bernard et foras dcdit in Nouis mifcell.
obferuatt. tom. IX. pag. 999 -1ot9. item collatio-
nem lexici Galeni cum eodem codice, ibid. p.1020-
1056. in fine autem tomi fpicilegium V. L. in Ero-
tianum et Galeni gloffas. — In cod. E/zorial. tefte
Plüer. in itinerar. per Hifpan. pag. 167. Lexicon
Herodot. in cod. Cantabr. coll. S. Trinit. v. catal.
codd. Angliae et Hibern. part. IL. pag. 99. Harl.

n) ἢ Lambec. lib. VI. de bibl. Vindob. p. 154.
[pag. 350. ed. Kollar.]

0) Infcriptio libri rarioris et: — Diftionarium
medicum , vel expolitioues vocum medicinalium
ad verbum excerpiae, ex Hippocrate, diretaeo,
Galeno, Oribaíio, Rufo Ephejio, Actio, Alexan-
dro Trai/iano, Paulo Zegincta, A&uario, Corm,
Celfo: cum latina interpretation. Lexica duo
in Hippocratem. huic difionario praefixa funt,
UHum, Erctiam, nusquam aaíea editum; aite-
rum, Galeni, muito emendatius, quam autea
excujum. an. M. D. LXIII. Excud, Herr. Stephan,
8. In bibl: publ. Leidenfi funt duo exempla, quo.
rum alteri If. Voílius ad Erotianum aliquid adícripfe-
rat; alterum habet notas mist Bonauent. Vulcanii,
Hail. ;

Gg

24 Lib. IV. c. XXXV III. | EROTIANI GLOSSARIVM Vo!. IV. p. 582 Ὁ 585

dlant. Latine Erofiamum ex alio codice Vaticano vertit et commentario illuflrauit Bar-
tholomaeus Euflachius Venet. apud Lucam Antonium luntam 1566. 4. Cum ciusdem Eu.
flachii verfione adiunclus etiam e(l graecolatinae editioni operum Hippocratis Gcnev. 1657.
fol. et curante Renato Charterio, Vindocinenfi, recufus fuit in tomo primo fplendidae edi-
tionis graecolatinae Parifien(is A. 163). operum Hippocratis ac Galeni in tredecim volumina
in fol. diuifae. — Euflachii notas adieclas non effe, erunt, qui doleant, quas laude fua non
indignas duxit Barthius libro XXXIII. c. r. et libro LIV. cap. 4. — Aduerfar. [ Franz, edit.
fuae adiecit Euflachii notas easque valde laudauit.] Inter opera, quae ad editionem parare
inflituit Medicus Auguílanus eruditiffimus, Georgius Hieronymus. fF'clfchiur p) num, XL.
fuit Erotianus et Galeni Exegefis vocum Hippocratis cum verfione latina, et cuius vfum
fingillatin demonflraturum fe recepit, Arabica. Fabr. Nouillima efl editio, Erotiani, Ga-
leni εἰ Herodoti gloffaria in. Hippocratem, ex rec: nf. H. Stephaui, graece et lat. Acceffere
emendatones H. Stephani, Bartholomaei Euflachii, Adriani H:ringae etc, Recenfuit, va-
rietatem lectionis ex msstis codd. Doruillii et Mosquenfi addidit, fuasque animaduerfiones
adiecit /o. Ge. Frid. Franziur. Lipfiae 1780. 8. In pracfat. agitur de tribus illis gloffariis.
'Textui fubiectae funt variae lectiones et V. D. coniecturae, his autem notae Euflachii et
aliorum memoratorum V. D. Franziique. — Zdrion. He:izga, cuius animaduerfiones gram-
maticas et criticas magnam partem idem Franz. recepit, in Obf. eriticarum libro fingu'ari,
Leowardiae 1749. 8. paffim, praecipue cap. 13. pag. 104-119. emendauit et expofuit Erotia-
num; cap. autem I. pag. 2. fqq. copiofe demonflrare adnifus efl, auctorem in conferibcndo
lexico non fequutum fuiffe alphabeti feriem, fed ordincm toto coclo diuerfum. Har[.

V. Venit mihi aliquando in mentem, Erotiani nomen depravatum effe ex Hirodiani
nomine, idque cum in differtatione de Lexicis graecis, ante hos duos et viginti annos edita,
fcripfiffem ,' intellexi poftea, comprobari virorum doctorum fuffragiis, e quibus 7faatur
V'ofiu: in pererudito Commenrario ad Catullum, pag. gr. mirzm eff, inquit, quod feribit
Herodianus, qui vulgo ditur Erotiauur. — Quid quod Etymologici [IP] Migni auclor in
ἤἌμπωτις, Κυρίως. inquit, λέγεται 7 ἀναχώρησις τῆς ϑαλασσης ἤγεν ἡ ἀνωπινομένη Sa-
λασσα — — xareyensinas δὲ xou ἐπὶ TB ἡμετέξξ σώματος ἡὶ ἐκ τῆς ἐπιφανείας εἰς
vo βαϑος ὑποχώρησις ὕλης. ὅτως ἩΡΩΔΙΑΝΟΙ͂Σ ἐν τῷ περὶ ἐξηγήσεως τῶν λέξεων
Ἱπποκράτες. Et Philippus Lebbeus 1n. bibliotheca noua MStorum pag. 385. H^rctiani
Lexicon vocum Hippocra'is per Alphabetum in bibl. Vaticana. et Carpenfi. commemorat,
Non tamen plane efl exploratum, pro falfa et corrupta habendam eile tot MStorum coe
dicum, H. Stephano, Gesnero, Euflachio et Lambecio infpectorum, leclionem, qui Ero-
tiani nomen conflanter repraefentarunt. — Regiorum quoque Farifienfium, quos Labbeus
pag. 126. iam laudatae bibliothecae, Oribafii lazrica, Erotiani Lexicon et Diofcondis ac
Stephani Athenienfis de re medica Lbros ordine alphabetico exhibere teflatur, — Dcinde no-
tandum, quod ne vocabulum quidem ἄμπωτις, nedum illius explicatio; quam ex Hero-
diani 2£wysces vocum Hippocratis auctor Etymologici adfert, in Erotiani, fiue vt Hugoni
G:otio "?) dicitur, Erofionir libro lcgitur, cui obicctioni occurrere nullo modo licet, nifi

mutilum
p) Vide JPelfchii epiftolam de fcriptis fuis ad calcem epiftolarum Gerhardi Iohannis Voffi, editionis

Auguílanae Vindelicor. et calcem bibliothecae promiffae ac latentis Almelooveenii, [et Franzii
praef. pag. XVIII. not. c.]

pp) Vide Thomae Galakeri Aduerfaria pag. 138. edit. Lond.

Vo! TV. p. 5830551. INDEX SCRIPTT. AB EROT. LAVD. Lib.IV.c. XXXV Hl. 235

mutilum illum ad nos veniffe velis caufari: contra Galenus in fua expofitione gloffarum Hip-
pocratis voce κώμμορον., nominetenus Erotianum laudans, ex eo profert, quae etiamnum in
hoc libello leguntur, licet quaedam editiones Galeni perperam ibi pro Erotiano Herophi-
lum ingerant. Facilius etiam fieri potuit, vt ignotius Erotiani nomen in notius Herodiani
corrupcrint librarii, quam viciffim. ^ Sed et vterque, Herodianus, grammaticus, quem pe.
lagus fcriptorum reliquiffe poft fe Prifcianus teflatur, et Erorianus illo antiquior in eodein
argumento induflriam fuam exercere potuerunt. Credibile autem, | Zfndrowachum illum,
«cui Erotianus gloffarium fuum inferiplit, non diuerfum effe a celebri illo archiatro Nero-
nis, imperatoris, vel certe eius filio, itidem medico, de quibus videri poffunt Iohannes
Harduinus ad Plinium, Thomas Bartholinus de Medicis poétis et quae dixi fupra lib. 3.
cap. 29. $. 8. [vol. IV. pag. 356. fq] Quamquam JMerfilius Cagnatur, nefcio quibus argu.
mentis ductus, lib. 2. Obferuationum Cap. 28. vereri fe, ait, ne recentior aliquis tempo.
rum ignarus falfo titulo et fimulata dedicatione librum Erotiani ediderit, vt opinionem
vetuflatis ei compararet. [v. Franz. pracf. pag. XIII. fq.] — At certe antiquum et doctum li:
brum εἴς, neque habere, quod illa, quam dixi [IP] aetate fit indignum, mihi perfíuadeo.
In bibl. l(aaci Voffii fuit Graeca Erotiani editio, quam Stephanus vulgauit, adfcriptas ha-
bens Bonauenturae Vulcanii emendationes, eflque et mihi aliud eiusdem exemplum, | in
quo manu fua palfim quaedam emendauit eruditorum princeps, lofephus Scaliger. — Sed
indicem Scriptorum, quos laudat Erotianus, per otium a me concinnatum, antequam de
iflo gloffographo dicere omittam, fubiungere operae pretium eft.

VI. Index Seriptorum, ab Erotiano laudatorum *).

Apollonius, Cittieus. v. κλαγγώδη, et prat»

Aefchbylus, voce ὥμβην.
ft. vbi male al. Zfpollodorur.

, 2 ,
ἐν Euuevici. v. ἵκταρ.

Ἡδωνοῖς. ibid.
Σισύφῳ. v. διοπῶ.

Aleman ἐν à μελῶν. V. νεωχι μόν.

Andromachus, cui συναγωγὴν λέξεων Erotia-
nus infcripfit. praefat.

Antigonus, grammaticus. v. zz/jvigoe-

Alexandrinus. praefat.

Jintiqui. v. ἀντεόνϑεον, κατεφρόνεε. σκορδὶ-
νήμα. πλεγγίδω. τὸ τέρϑρον. Φολλικώ-
δη. φοένας.

Apollodorus. v. χέλωμα.

ἐν β΄ περὶ θεῶν. V. χάριτες. ἢ

Apollodorus. ὁ τὸς ὕπνος γρώψας. v. τὸ

" TÉg9eov.

4) V. notam prim. ad $. anteced. Har/.

ἐν τῷ περὶ ἄρϑρων. v. ἄμβην.

Apollonius, Memphites, ἐν τῷ περὶ ὥρϑρων.
ibid.

Apollonius, ὁ ὄφις. prarfat.

Apollonius, fenior. ibid.

Apollonius, ὁ 95e. v. ἄμβην. idem, qui ia
praefat. Apollonius, ὁ oue, vbi cius li-
bri XVIII. contra Heraclidem, "Tarenti-
num, et ΠῚ, contra Bacchium memoran-
tur.

Archilochus. v. σκύτα. Téoguv.

Ariflarchus, grammaticus. praefaf.
Ariflocles, Rhodius grammaticus. ibid,
Gg 2 Ariftopeas

r) Franz. fubiecit fuae edit. ad calcem, indicem aufforum, qui in tribus gloffariis laudantur,
eumque paginis luae edit. adcommodauit, obf. interdum litterariis infertis, ar.

26 | Lib. 1/ . c. XX XI/ L1.

Ariflopeas, Rhodius (al. Ariflobulus) gram.
maticus, ibid.

Ariflophanes, comicus. v. οἐχιλληΐδες. βάκ-
χάρις. κενέβεεια. σκορλιημα-

ἐν ᾿λμφιαράῳ. ν. λείβηρίοες.
Αὐτολύκῳ. ν. ἀμβην.
᾿Αχαρνεῦσι. v. κυρθνημῶ. κόλλικες. μα-
eiaiivoi. segiQi is

Βατρώχοις. V. οἶνος.
UR dy. V. γαργαλισμξ. ἐκλαπήτε-

EU V. ἀνεκάς.
Θεσμεῷορ: αζόταις. V. οἶνος.
Ἱπσπεῦσι. V. ἠδύμασι.
Κωκάλῳ. v. φῶδες.
ἼὌρνισι. v. βλακεύειν. ἴπνϑ.

Ariflophanes, grammaticus. v. ϑραάσσει. Qo-
gnis. χέδροπα.
ἐν ταῖς Αττικοῦς λέξεσι. v. ἄμβην. διο-

πῶ. κνησέρης.
τοῖς ὑπομνήμασι. v. Uu io

Arifloteles ἐν τοῖς κωμικοῖς. V. ἡρακλείης
voca.

Artemidorus, Grammaticus ἐν τοῖς λέξεσι. v.
λάτιον.

᾿Ασκλατίων. Υ. aj Pav.

Afclepi ide. Y. γόνοι.

ἐν τῷ ἐξηγητικῷ T8 κατ᾽ in eesov. V. σχέ-

TE OLQY OS

dttici. v. ἀκεσίας. διοπῶ. δειμώδεος. ἐπίθημα.
ἐμβατευόμενον. ἐπιεικῶς. ἐπηλυγαζον-
Taj. ἡδύσμαωσι. εἶκταρ. καρδα μύσσων.
κόσμϑ. μυττωτόν. ὀγκυλωμεένη. civatoi-
δες. πῦρ: τετραμμένον. τὰ ἐπιμήνιο.
ᾧωνο. Φϑείσκος. χάριτις. χέδροπα.

Bacchius, (Barxx;eies) Tanagraeus, praefat. v.
ἀλλοφασσοντες. egeat. ἀπολελαμμέ-
yo αμφιδέξιος. eA cis ees. αἰόνησις.
eio ia. eiim ἀγάλλεται. βλι-
χῶδες. ἔκχυμα. ἔμπηροι ϑράσσει.
κλαγγαδη. κυβιτῶ. λάπτει. λελυγισ-
μένα. μᾶσσον. μετεξέτεροι. γεξαερα.
ey Xit OXYIS. ὁπλα. πηχέδεον.

INDEX SCRIPTORVM

Vo. JV. p. 534 f 585
ξξεεναξε βεε sio

Eius συντώξας τρέις λέξεων᾽ Ἱππορώτος mul.
tis poetarum teflimoniis additis. praefat.

Apollcnii "heris libri lll; contra Bac-
chium. ibid. Vide et infra Epicles et
Philinas.

ἐν τῷ a τῶν λέξεων. ν. Az. ὖτρε-
χέως. ἀνακώχησις. αὐτίκα. γυῖον. ἐμ-
βατευόμενον. ἕδος. cz ies cxe9 gc-
τέφραν. τύρσις. Quay
ἐν vo β΄. v. ἅλις. οἱ Sys Syyhae-
μένα. ἐμβατευ: μενον. λαπῶδες. πο:
TOY LOL. πυϑμενόθεν. τεύζων.
ἐν τῇ τείτῃ. v. ἀρτίων. εἰνάγκη. ἄμβην.
ἑδρωίως. ἐξαρύεται. ἐνεφλεβοτέμησε.
συχνόν. SegomQes. ]
Callimachus. v. συναρϑμᾶται. τοὶ λέγνω τῆς
ὑτέρας. Herophilius, ὁ ἀπὸ τῆς ἥρο- :
φίλε οἰκίας. praefat.
Callifiatus ἐν σ΄ Populer v. χέϊαι-
Cinefias. y. δεμο οε:δέα,.
Οἱ περὶ τὴν Gg y κωμῳδίαν χαταγινόμε-
yoi. praefat.
Cydias, Herophileus, praefat. — Vide et in-
fra in Ifchomachus et Lyfimachus.
Demetrius, epicureus. v. κλαγγώδη, €t prat»
fat.
Democritus. v. Φλενωδωδη. et praefat.
Diagoras, Cyprius. v. περόνας.
[P] Didymus, grammaticus, Alexandrinus.
pratfat.
Diocles. v. ἐκτόμϑ. κοτυλιδόνας. σκωμοειδές,
Caryflius. v. φῶδες.
ἐν τῷ κατ᾽ ἰητρεῖον. v. ἄμβην.
Diodorus, grammaticus. v. καμμάρῳ,
Diodotus ? ἕν B μυϑολογιῶν. V. νίωστον.
Diofcorides φακῶς. v. ᾧωναὶ» εἰ praefat.
vbi eius libri feptem memorantur. ἐν
τῷ ἐ τῶν ὑλικῶν. V. καμμορῳ.
Diphilus (comicus) ἐν Δαναΐσι. v. TORIS
λισμξ.
Dorita. v. ἀνωκῶς IDorgos. φῶδες.
Fpicles. y. (poa a 7r oNeAat pa evo se
τίων. ὠϑέλγηται. ἀνωκώχησις. αὐτί-
XX.

Vol.IV. p. 486 ᾧὶ 537
a ELLE OH UR dara

xx. βλιχῶδες. ἑδοαίως. ἵδρυτο. κανο-
»iag. eAwyisgtyo. μεϑέησιν. ὄμματα.
ὑδερᾶν. Φαομακοῖσι. χέϊαι.

Ordine litterarem fcripfit de vocibus Hippo-
cratis, nimis breuitatis fludiofus, La-
ταῖς συντομίας φιλωτής. pratfat. Bac-
chii tres συντάξας in compendium. mifit.
ibid. vbi pro παρεπικελεύςϑ κρητὸς, le-
gendum παρ ἐπικλέδς τῷ κρητός.

Epicurus. praefat.

Epitherfes (male Θέρσις in edit.)

ἐν β΄. τῶν λέ ἐξεων. v. ἄμβην-

Erafiflratus. v. ὥμβην.

Eratoflhenes. v. χέζαι-

Euphorio. v. βλιχῶδες. — Eius fex libri, qui-
bus voces Hippocratis explicantur. prae-
fat.

Eupolis. v. ἐχῖνον.

ἐν Ai£l. v. πρόμαλον. σελαϊχίοισι.
κλοτοῦς. (lege κλοπαῖς) v. ἡδύσμασι-
Λάκωσι, V. μυττωτόν.
Μαρία leg. μαρικῷ) v. Ψψώγδας.

Euripides, v. λυόμενος.

ἐν ᾿Αλκμαίωνι. v. σκεθϑροτέραν.
᾿Αντιόπῃ. V. κατε eQecves.
Εὐρυσϑές. v. τὸ τέρϑρον.
Ἱσπολύτῳ. V. ἀμφιδέξιος. διοπῶ. de-
βλήϑησαν.
KAeci- (leg. «guai ν. ἀτρεκέως.
Μελανίπηῃ. v. ἀλάτορες. -
Οἰδίποδι. v. ὑπείλλε.
Of; (leg. Oivet) v. τιμωφέξσα.
"Oefsg. v. διεβλήϑησαν. σώφα.
[tj Πολυεΐδῳ. v. διεβλήϑησαν.
Φοινίκῃ (leg. φοίνικι) v. διμπετής.

$) Verfus Euripidis, loco illo citatos ab Erotiano .

vit hunc in modum:

AB EROTIANO LAVDATORVM. Lib. IV. c. XXXIII.

231

Eurycles. v. σλοώδης » nifi forte legendum
ἐπικλῆς pro Εὐρυκλῆς.

Glaucias. v. ἐἰμφιδέξιος. ἀνϑόλικες. ἀνακω.
"cis.

Empiricus. praefat. de vocibus Hippocratis
ordine fcribens. alphabetico μακρότερος
ἐφάνη. ibid. Vnus eius liber fed zro-
λύξιχος πανυ. lta enim legendum pro
πολύσχιςος.

Hecataeus. v. xvásea.

Heraclides, "Tarentinus. v. ϑρώσσε:. μᾶσσον.

Pee 2 M et prarfit.

ἐν β΄ ἐξηγητικῷ τῷ d ἐπιδημιῶν. v. SAÀ&y-
yide.

Vide et fupra, Apollonius o Se.

Herodotus. v. ὠμφιδέξιος. μετεξέτεροι» et
praefat.

Herophilus. v. ἀλυσμόν.

Hippocrates ἴων. fiue Ionice fcribens. v. rei
TwcQuéis. adde Galen. tom. 5. pag. 463.
edit. Bafil. Scripta Hippocratis paflim ci-
tat Erotianus, fed de dictione eius atque

. vocum, quibus vfus efl, interpretibus, et
ex fcriptis, quae genuina eius funt, vide
prarfat. :

Hipponax. v. ἀμφιδέξιος. μαριλῆνοι. To
pu. Φῶδες.

ἐν & ἰάμβων. ν. cose D pat.

Homerus ὁ ποιητής. v. οὐμφιδέξιος. eret
κέως. eroe. ἀνασμόν. ἄναυδος. «ήρ.
ἅλις. γυῖον. εἰρύεται: ἐτιταίνετο. Emi-
sayruj. ϑύνων. ἱμείρομαι. ἵδρυτο. ἰδνώ-
93. κεκρίφαλος. κατηπεδανόν. κρή-
yvov. λέγων. μαρμαρυγοῇ. Egevs. ὄχε-
TÉS. παλύνων. περνάς. ῥινονυχογθα-

Gg 3 φηϑέσος

iofephus Scaliger in codice fuo manu fua emenda-

"Hxe Cx9ixs ymss πουλιπὼν

" ' Ἔρος LU

xs αὐϑιγενὴς ταηϑῶσα δοκὸς
seyavas παρέχα χαλύβῳ minat,
x9 Ξανρο ero xpndés ὠτρεκέῖς

epis κυπαρίσσῳγ

238 Lib. 1707... XXXP' III.

φηϑώσω. συνοχωκός. σπεδή. τρύζειν.
ἀϊξα

ἐν τῷ ἐ τῆς Ἰλιάδος. v. ἀλυσμόν. ἀχλυῶ-
δὲς.

Homeri verfus, lliad. y. 250. et τ΄. 183. prot-
fat.

Hippocrates, ae Ὁμηρικὸς τὴν φράσιν. prat-
fat.

Ἢ περὶ ἰσχόμοωχον (lege Λυσίμαχον) καὶ
Κυδίαν τὸν μυλασσέα (lege μυλασέα,
ex Myla(a, Cariae ciuitate) v. ἵκταρ.

Lacones. v. πίλοισι.
Lycus, Neapolitanus. v. οἰρτίων.

ἐν τῷ ride τὲ συγγφομματος (Hippo-
cratis. de locis in homine) ἐξηγητικῷ.
V. καμμορον.

Lyfimachus. v. βλιχῶδες. τράμιν.
Cous. praefat. eius libri ΠῚ, contra Cy-
diam, Herophileum. ibid.

Menander x) v. ςλεγγίδα.

ἐν ἀσπίδι. v. ἔμυξεν.

Βοιωτία. v. ἡμιεκτία.
Δαρδανῳ. ν. ἡδύσμασι.
ἐπί τ rie V. ἐχῖνον.

Meneftheus, ὁ Στρατονικεύς. v. ἄμβην.

Metagenes. v. πόλφοι.

Nicander. v. ἐκθήλυσις. xvisea.

ἐν Γεωργικοῖς. v. χέδροπα.

[0] Θηριακοῖς. v. ἄγνα. τάμισον. χα-
μαιζήλξ. χηραμίδα.

ὡς καὶ Νίκανδρος ἐξηγϑται. v. αϑέλ-
*ynraj.

Niger. v. φαρμακοῖσι.

ἐν τῷ περὶ ὕλης. v. λείριον.

᾿Ὡρογροίφοι οἱ περὶ χρόνα γράψαντες. v.
ὠρέοντα.

IIeeryévns, c ὀργανικὸς y μηχανικῶν. ν, ἄμ-

ἢν.

Πηλέμαχος 9 vide "'Telemachus.

Petronius. v. σχύτα.

ἐν ὑλιχοῖς. V. YII TTOY.

Pherecrates (comicus) ἐν ϑαλώττῃ. V. &e-
δαλον.

)

INDEXSCRIPTT. ΑΒ EROT, LAVD. Vc1V. p. ss? P ses

ἐν μεταλλεῦσιν, V. ἄρμῷ.

Philemon (comicus) ἐν pius v. ἐχῖνον.
ἐν eren ἡγύρει. ν. ἄρδαλον.
Philinus. v. ὠτρεκέως.

Empiricus, Bacchi aequalis, contra quem

fcripfit. praefat.

FKius libri fex de vocibus Hippocratis, ib.
Philocrates, Samius, v. xaeuxeverv.
Philonides, Siculus. v. ἐξέρυθρον. mgireuo-

Quas.
Phryges. v. riueQio.
Phrynichus (comicus) ἐν- κρόγῳ. NW. ὑποτεῖ-
vog.
Pindarus ἐν ὑπορχήμασι. αἰών.
Plato 1. de Rep. v. βλακεύειν.
Polyzelus (comicus) £y δήμῳ. v. δεινόν,
Rhodii. v. ἄμβην.
Romaui. v. ῥίζη e AS ns.
Siculi. v. κρωμβέξον.
Sophocles. v. ἀχιλληίδες.
ἐν ᾿Αχωιαδῃ (l«gend. ᾿Αλευάδαις) V. κατο-
Φρόνεε.
᾿Αμφιαρείῳ. ibid. et πέλον.
Ἑλένης ὠπαιτήσει. v. ϑρασσει.
Σμηριγόνη (legendum ἠριγόνη) v. ὕπο-
Qeov.
᾿ΙΦιγενείο,. v. vz'eQeov.
Κλυταιμνήτρα. v. ἀντεόνϑεον.
Πελίᾳ. v. παιδικὸν παάϑος.᾿
Ποιμέσι. ν. πέλον.
ἐλεγείοι. v. χάριτες.
Strato, Eraliflrateus. v. ἄμβην.
Srrattis (Comicus) ἐν κυνηγοῖς. v. κώμμάρᾳ.
ἐν Φοινίσσαις. V. λείβηρίδες.
"Tarentinus, vide fupra, Heraclides.
'Telemachus, grammaticus. v. λεβηρίδερ, -
Theopompus ἐν Ὀδυσσείᾳ. ν. λάσιον.
Theríis, vide fupra Epitherfes.
Θόας c ᾿Ιϑακήσιος.» 'Thoas, Ithacenfis, v.
κερίω.
Thucydides. v. ἐπηλυγάζονται. τὰ ἐπιμή-
yum. et praefat,
Xenocritus, Cous. v. ὠλλοφάσσοντες.
Gramma-

Vol. IV. p. 588 530

Grammaticus, Hippocratis voces primus
: interpretatus. pra'/fat.
Zeho, Herophileus. v. μην κὠμμάρω.

DE νόος. HIPPOCR. SCRIPTORES. Lib.IV. c. XXXV III.

239

Zeuxis ἐν τῷ β΄ τῶν ἐξηγητικῶν τότ τῷ βι-
Bis. (Hippocratis de locis in homi-
ne,) ibid,

[I] VII. Quam multi ante Erotianum in explicandis Hippocratis vocibus verfati fuerint,
docet ille in praefatione his verbis, quae paullo emendatiora , quam funt in editis, cum

verfione inea adfcripfi. Fabr,
adtulit. Ear/.

Πολλοὶ τῶν ἐλλογίμων ὃκ ἰατρῶν μόνον &-
Ax κρὶ γραμματικῶν ἐσπέδασαν ἐξηγή 10 0£-
σϑαι τὸν ἄνδρα. κοὶ τοὶς λέξεις ἐπὶ Το xor
νότερον τῆς ὁμιλίας οὐγοιγ εἶν. Ξενόκριτος
“γοὶρ ὁ Kaos , γραμματικὸς ὧν. ὡς φησιν ὁ
Ταραντῖνος Ἡρακλείδης. πρῶτος ἐξελάβε-
To τὸς τοιαύτας ἐξαπλᾶν φωνάς. ὡς δὲ καὶ
ὁ Κιττιεὺς ᾿Απολλώνιος isegai καὶ KeANi-
μαχος ὁ «72 τῆς Ἡροφίλε οἰκίας. μεϑ᾽ ὃν
φασὶ τὸν Ταναγραῖον Βαπχείον ἐμβαλῶ
τῇ πραγμωτείο, καὶ due τριῶν συντάξεων
πληρῶσαι τὴν προθεσμίαν» πολλὰς παρα-
ϑέμενον εἰς TÉTo μαρτυρίας ποιητῶν. ᾧ δὴ
τὸν ἐμπειρικὸν συγχρονήσαντῶ Φίλινον ἐξ ἕξα-
βιβλε πραγματείας ἀντειπεῖν 9 X04 παρ
Ἐπικλέες TÉ Κρητὸς ἐπιϑεμένδ Tus Βακ-
xe λέξεις διὰ c4 συνταίξεων, ᾿Απολλωνίϑ
τε TB Ὄφεως τϑτο ποιήσαντος. xe Διοσκο-
gla 78 Φακῶ, πᾶσι τέτοις ἀντειπόντος dj
ἑπτὰ βιβλίων. ᾿Απολλωνίϑ τε τῷ Κιττιέως
ὀκτακωίδεκα πρὸς TX τῷ Ταραντίνα τρίω
πρὸς Βακχόον διαγρώψαντος. καὶ Γλαυκίῷ
TE ᾿ἘΕμπειφικᾶ δὶ ἕνος πολυςέχε, πάνυ καὶ
κατὰ scii eiov πεποιημένε ταυτὸ ἐπιτηδεύ-
σαντος. Πρός τε τέτοις Λυσιμάχϑ τῷ Κώδ
x ΄ βιβλίων ασπονήσαντος πραγματείαν. με-
τὸ τὸ τὰ τρία μὲν γράψαι προς Kudixv τὸν
Ἡροφίλερον. Tela [IP] δὲ πρὸς Δημήτριον. Καὶ
γαρ c atvade ξοέμενος αὐτὸν Εὐφορίων πᾶσαν
ἐσπόδασε λέξιν ἐξηγήσασϑαι διὰ βιβλίων
ἕξ. là» δὲ γραμματικῶν Ex ÉÜsw ὅςφις ἐλ-
λόγιμος

Paucas Fabr. emendatt, Franz. in addendis ed. fuae p. 619.

Multi celebrium nom. medicorum. tantum. fed
grammaticorum. quoque fluduerunt. Hippocra-
tem exponere , et votes eit. vocabulis aliis, qui-
bus conimuniter in. confuctudine vtimur, if-
terpritari. Xenocritus quippe, Cous, gramma-
ticus, vt ab Heraclide, Tarentino, traditum
efl, primur fufcepit vocabula eius explonare, at-
que ZTpollonio, Citieo, tefte etiam Callimachus,
Herophileus. Pofl hunc aiunt operi manum
adm.siff; Bacchium, 'Tanagraeum, et tribus
libris iuflitutum fuum perfeciffte ,, multis po?-
larum teflimoniis *) in. hoc infupwr adiuntiit.
Cuius. aequalis Philinus, empiricus, fex libros
contra firipfit. [τ eodem argumento verfati
funt Epicles, Cretenfis, qui Bacchii /ibros in
compendii mifit ,, Apollonius item cognomine
Ophis, et Diofcorides, Phacas, qui aduerfus
hos ommer fcripfit libris feptem, Apollonius
item, Cittieus, qui duodeuiginti libror compofuit
tont; a Heraclidem, Tarentinum, e£ contra Bac-
chium £rer:. Nec non Glaucias, empiricus, vno
ftd praegrandi libro εἰ fecundum. litterarum
ordinem digeflo. Ly (imachus praeterea, Cous,
libros XX. in hoc genere elaborauit , pofiquam
iria volumina feripferat contra Cydiam, He-
rophiieum , [1] e£. totidem. eduerfus. Deme-
trium. — Sed et Euphorion, Lofimachum fezu-
tur, voces vn'uerfar librir [ex interpretori in-
flituit. — Ex grammatidr vero clariffimir

qui-

£) Galenus praefatione ad gloffas Hippocratis refert, Ariftarchum Grammaticum Bacchio τὸ πλῆ-
Jos m«g«deymeruv fiue loca fcriptorum fuppeditaffe.

LEXICA

Lib. IV. c. XXXP III. Vo!. IV. p. 599

240
quibtrque rationem Hippocratis nemo non habuit,
Arillarchus e£. hinc Ariflocles atque Ariflo-
peas (al. Ariflobulus) Jhodii ac pofl. vniuer-
Jos Alexandrini, Antigonus et Didymus,

λόγιμος Φανεὶς παρῆλϑε τὸν ἄνδρα. ἔτι δὲ
᾿Αρίταφχος παρ ὃν γεγζφωφασι ᾿Ἀριξοκλῆς
καὶ Δριτοπέας (al. Δριφοίβλος) οἱ “Ῥόδιοι,
καὶ μετοὶ πώντας AvTiyovos xg] Δίδυμος οἱ
᾿Αλεζανδρῶς.

VII. Ab Zerophilo quoque gloffas Hippocratis fcriptas et vocc. obfoletas expofitas,
Galenus auctor efl: [conf. Hil/eri bibl. medicinae pract.l. pag. 122. fq.] Diofroridima vero
iuniorem, gloílographum ") Alexandrinum, quem a Diofcoride Φακᾶ diflinguit, pluribus
libris ἅπασαν Hippocratis λέξιν explicare profeffum, ne tertiam quidem eius partem exe -
pofuiffe, et plurima adtuliffe vulgaria et ex Nigro, Pamphilo, Diofcoride Anazarheo, ane
tiquioribusque Crateua *), Theophrallo, Heraclide Tarentino et aliis pluribus exfcripfiffe.
Ipfe quidem Galenus in fua glotfarum Hippocratis ἐξηγήσει profitetur, le expofiturum 8 uo
γον ecc τοῖς ἄλλοις παλαιοῖς ὑπαρχοντα συνηϑη τῶν ονομώτων Sk ἔτι, ἐπὴν ἐν ἔϑει νῦν»,
ἀλλο καὶ ὅσω κατα τινο τρόπον ἴδιον eris ἐποιήσουτο ὁ Ἱπποκράτης» ἢ μετενεγκὼν πὸ
v8 συνήϑες, ἢ σχῆμα περιϑεὶς ἕτερον, ἢ τὸ σήμοῖνον ὑπαλλάξας “). Ab boc Galeni di.
verfum MS. gloflarium in Hippocratem euoluit Cangius. [Bacchiiur quoque fcripfit in νο-
ces Hippocr. obfoletas. v. Haller. l. c. pag. 128.] Etiam fub falfo Herodoti nomine Char.
terius ad Erotiani calcem Lexicon paruum vocum Hippocratis fubiecit tomo 2. ed, Op. -
Hippocratis et Galeni pag. 140. fcquutus Hieronymum Mercurialem , qui illud fuo Hippo-
crati adianxerat: Zemricur Stephanur vero vna cum Erotiani et Galeni gloffariis pag. 105-
109. *) vulgauerat hoc titulo: Λεξικὸν τῶν Ἡροδοτείων λέξεων. quod nefcio, an verifimi-
liter Mauffacts. pag. 380. diff. de Criticis habebat pro particula operis Apollonii, gramma.
tici, cuius ἐξήγησιν Ἡροδότε γλωσσῶν laudat auctor Etyniologici MS. in σοφιτὴς et κω-
Qéc. Ex recentiorum monumentis praefenti loco laudanda eft Znutii Foifi oeconomia
Hippocratis fiue Lexicon Hippocrateum Francof. 1588. Geneu. 1662, fol. quem fibrum Κεῖ-
nefius Epift. ad Nefteros pag. 23. ftudiofis medicinae Hippocratis vtilitlimum et in omni-
bus bibiliothecis medicis fpectandum adpellat. —Johanzir item Conradi Dieterici Yatreum
Hippocraticum, [P] fiue Lexicon graecum ex vocabulis aphorismorum Hippocratis cOH- .
cinnatum, fpilfo volumine in 4. Gieffae 1656. et VImae 1661.

IX. Ὀνομασίας τῶν φαομοίκων tefle Galeno in gloffis v. Ἰνδικοὶ, fcripferant olim
complures, καϑαώπερ Mevec2eve ΤῈ Καὶ ᾿Ανδρέας ὁ TB Χρυσώορος wg] Ξενοκράτης καὶ wo
κϑρίθης.

w) Vide fupra cap. 5. $. 2. huius libri IV. [vol.
IV. pag. 616. et Zal/eri bibl. medic. practicae I.
pag. 218-] . ;

v) Ex Crateua , Diofcoride et Galeno excerpta
funt in cod. Vindobon. qui defcriptus eft ex antiq.
cod, medic. v. Lamhec. VI. part. 2. col, 209. add.
cod. Parif. $. IX. Hanf. à

w) lis, quae fupra in vol. V. pag. 437. fcripta
funt, adde, inter codd; Vofífian. effe Lex. Hippo-
craticum Galeni. v. cat. codd. Angliae et Hibern,
vol. Ii. pag. 59. cod. MMCLXXI. f, 6o. Harl.

x) It. Franzius ed. pag. 602. fqq. quem conf,
in praef. pag. XX. fq. de auctore et infcriptione
libelli differentem , et fequutum Zeringae inter-
pretationem, pag. 2. Obfi. critic. Hic vero ad-
firmat, lexicon illud nullum alium in finem Hip-
pocrati praemitti, nifi quod multae harum glof-
farum etiam apud Hippocratem reperiantur, nec
mirum , quum dialectus ionica vtrique fit commu«
nis. Harl, EC

Vel- 1V. p. 501 IATRICA. Lib. IF. é. XX XI 11IT.

241
ex goidns δ ᾿Αλεξανδρεύς. Huic iuniori. Dioftoridi fortaffis tribuenda eft hifloria plantarum
ordine alphabetico et alphabetum Empiricum, quae vtraque ad calcem Diof.oridis, Ana-
zarbei, cum verfione ct fzholiüs edidit Ianus An:ionius Saracenus *). In aai "epinetat li-
bro VII. Cap. 3. 7) virtutes medicamentorum et apud Zfiwm tetrabibl. αν lib. τ΄ [implicia
pharmaca ex plantis, litterarum. ordine referuntur. ^ Litterarum. quoque ordine decurrit,
atque adeo Lexigi parui inflar eft, de quo dictum lbro quinto, Simronis Sethi τα) Sya-
tagma de alimentorum facultate. | Pazami quidem. ἐψψωρτυτικο, κατα Scryéioy, Suidae
memorata, diu eft quod iaterciderunt. | Ouiitro gloffas Nirolai JMjrcpf*"), qui faeculo
decimo tertio fcripfit, et Aicomedis ^), iatrofophiflae Lexicon, aliaque Lexica et gloílaria
medica ac botanica incertorum auctorum, ia vatiis obuia bibliothecis, et Labbeo, Cangio,
Lambecio metnorata atque infpedta ^"). — Qxod vero in indice auclorum, quos citat ad
Solinum Salmafius, memoratur Ofiridis Lexicon chemicum, eeror efl nam Salniafiur ex-

wy) Diofroridae colle&io remediorum alphabe-
tica e(t in cod. Parif. v. ad 6. IV. adde Laimóec. de
"eod. Vindobon. VI. peg. 228. fq. Har.

2) Paulli Aegín. catal. alphab. medicamentor.
fuccedaneorum ex Galeno, iu cod. Vindob. XL.
nr. 3. et rt. Lambec. comment. VL. col. 355. feq.
adde Bandini cat. codd. gr. III. pag. 156 et 165.
codd. Parif. bibl. publ. n. MMCCXL. et MMCLII.
ac Halleri bibl. medic. pra&t. I. peg. 313. Hari.

88) In bibl. //indobon. cod. VIII. apud Lam-
bec. comm. vol. VI. col, 213. vbi in parte II. plu-
res codd. medici recenfentur. cf. infra vol. X. pag.
320. Apud Lambec.l. c. col. 267. Srthi lexicon
botanic. graeco - barbarum. id. ibid. col. 355. add.
Halleri bibl. med. pra€t. L. pag. 3:18. Zar.

bb) In cod. Pari: MMDCLIX. n. 2. bibl. publ.

: eft JVicol. M yrep/i dynameron; opus ineditum or-

dineque alphabetico dispofitum. — Litterae A. pars
maxima, integrae vero B. E. A. E. Z. defiderantur;
rac&xus index antidotorum copiofiffimus, qui ad
tteram 77. pertinet. v. cat. codd. regg. II. p.455.
add. Ha/leri bibl. chirurg. I. pag. 166. feq. bibl.
. medic, pract. I. pag. 324, et 526. infra in vol. XIII.
pag. 4.fqq. Zar.
££) Conf. infra, vol. X. p. 52. ed. vet. Harl.
dd) Lexicon botanicum ex Diofcoride et multis
- aliis citatur in cat, libr. graecorum incertae biblio-
"thec. in Lamii deliciis erudit. Florent. 1743. 8.
pag. 107. — Apud Lanbec..vol. VI. part. II. in
cod, VI. nr. 4. col. zto. vocabula quaedam medi-
€a graeca cum explicatione itidem graeca: in cod.
VIII nr, 4. lexici botanici fragmentum: in codice
XXVI n. 4. col. 271. et in cod. XXVII nr. 4. col.
277. lexic. botanicum ex Diofcoridis libris VII. de
materia medica, ordine alphabetico, — in codice

- Fel. VI.

ercitatt.

XXVIII, nr. 5. col.282. Diofioridis, Anzzarbenfis,
et Steplani, Athenienfis, alphabetum medicum em-
piricum: vide quoque in cod. volumine cod. XI.
n. 7. et commentar. vol. II. p. 267. adde cod. fu-
pra, ad $.IV. memoratum. (Zabr. B. gr. vcl. XII,
pag. 695. fqq. et Zalferi bibl. botan. I. pag. 165. et
bibl. medic. pra&t. Ll. pag. 310. vbi dicitur prodiif-
fe cura C. /lolf, "Tiguri 1581. 8. alphabet. medi-
cum ex Diofcoride et Stephano collectum.) — In
cod. XXXVHI. nr. «. col. 352. catalogus alphabet.
graeco- barbarus medicamentorum Gmplicium. —
In cod. XL. nr. col 554. Diojcoridis, Anaz. fuppo-
fititium. alph. medicum empiricum. — In-bibl.
quondam Zéeidel^erg. in Sylburgi catal. nr. 19g.
et 400. lexicon herbarium per fynonyma, — z/a-
guflae l'indel. in bibl. publ. cod. alpbabetum ia-
tricum, continens morborum et fymptomatum no-
mina, fecundum ordinem litterarum, cum reme-
diis eorumdem ; item interpretatio quorumdam
vocc. medicorum et herbarum etc; tcfte Reijero in
catal. pag. 65, et 80. — In bibl. Laurent, Medic.
cod. XLiI. nr. IV. plut. 57. fragmentum lexici her-
barii. (v. Bandin. cat. codd. gr. IJ. col. 419.) —
in cod. X. plut. 75. lexic. botanicum ordine littera-
rum Galeni et eiusdem fuccedaneorum f, fynony-
morum aliudlexic. item ordine litter. ( Bangin. VI.
col. 156. fq.) — In bibl. AMatrit. cod. LXXXIV.
fol. 133. et paullo diuerfa cod. CX. fol. 189. efi defcri-
ptio plantarum, fructuum vel pomorum, item zni-
manüum, metallorum, foífilium aliorumque fim-
plicium et medicarum cuiusque poteftatum, ordine
litterarum dispofita; ex Diofcoridis libris V. de ma-
teria medica defumta et a recentiore quodam col-
le&ore ita compofita cf: idem effe opus videtur
quod e cod. Vindobosi, Lambecius, quem iam lau-

Hh daui-

aja Lib. IV. c. XXXV ALI. 1 Vol IV. p. τοῖ P 59:

" 1
LEXICA PHILOSOPHICA
ercitatt. Plin. psg. ro97. ex anonymi paruo Lexico πχρυσοποίίας κατοὶ vtryccv, quod MS.

eft cam in bibliotheca Vindobonenfi, vt teflatur Lambetiur lib. VI. pag. igo. **) profert

tantum haec verba: "Ocieis ἔξι μέλιβδος ne θέον, quibus denotatur, plumbum et fülphur

chemicae artüis fcriptoribus quandoque venire Qficidis nomine. - Idem Lexicon chemicum,

quod propemodum integrum locis fuis inferum video gloffario graeco Cangii, feruo et

ipfe manufcriptum vna cum fcriptoribus chemicis graecis, quorum apographum beneuole

mecum comiunicauit Paulus. /indingiur. De illis fufius ditferendi locus infra libro fexto

[cap. 3. fect. XVII. vol. XII. pag. 708. íqq.]. dabitur, nunc tantum verbo monere iüuat, in

JMatthiaei quoque Sigatii; Mantvani, Lexico fiue pandeclis, qui circa A. C. 1297. fcripfir,

'vt ipfe teftatur vocabulo bruer, praeter latinas, arabicas aliasque exoticas, multas etiam.
graecas voces iatricas, fed fere femper inemendatiflime fcriptas latinis litteris, alphabetico

ordine referri et explicari. | Harpotrationis, ZHexandrini, Lexicon ineditum περὶ Φυσικῶν

δυνείμεων citat idem Salmafius, legunturque Harpocrationis illius nonnulla in Kyranidibus,

de quibus dixi Lib. r Cap. 9g. Fabr. In bibl. publ. Parif: (fecundum catal. codd. vol. 11.)

eft. lexicon ciesitum in cod. MMCCLXXV. nr. 3. cod. MMCCCXXV. nr. et, 2. codex

MMCCCXXVI. nr. 3. et 4, cod. MMCCCXXVII. nr. s. et 6. cum aliis multis fcriptis che- -
micis; cod. MMCCCNXIX. nr. ir. et 12. et multa alia fcripta chemica. —- !n bibl. Lau-

rent. medic, F/orentiae cod. XVI. plut. 86. continet vberriinam graecorum chemicorum col-

lectionems in qua efl nr. 2. Lexicon feu gloflae chemicae: et Bendim. in catal. III. col. 348.

totum id lexicon, ait, fois locis Cangius fuo gloffario inferuit, collatis aliis eiusmodi glof-

fis msst. Lambecio itidem infpectis etSalmafio. — — /"entiir in bibl. Marciana codd. CCXCIX.

«t DXCVIIL in collectione chemicorum graecorum. Zar/. s

X. A medicis deueniendum ad püofophor, qui quum et ipfi vocabula fibi peculiaria
habeant, ac pro diuerfis diíciplinis et feétis diuería , non dcfue; unt, qui et illa finguliri-
| bus

dauimus, recenfuit et citauit JVr//?/ius in cat. bibl.
caef. part IlL. pag. 56 et 27. ἔοι. XVI. nr. 4. at-
que ineditum effe videtur 7riarto in bibl Matrit.
MSStor. pag. 344. fq. pluscula e cod. Matr. excer-

pta e Dicfcoridis, Galeni et Cratevae fcriptis, qui-
bus plantarum nomina, illarumque vires, feruato
ordine alph: betico exponuntur, cum notis margin,
ibid. nr. 16. lex, botanic, — cod. MMCCLXXXVII.

peuti; e cod. CX, de fuccedaneis medicam. etc. gr.

dedit Iriart. pag. 436. — In bibl. /"emeta Marc.
lexicon botanicum , in codd, CCXCIL et CCXCIII.
(cat. pag. 138.) — Eiusmodi lex. in cod. Nanicno

CCXLVII. (cat. pag. 4:9.) cod. CCLII. pag. 446.
In bibl. publ. Pa;/. (fecundum cat. codd. vol. I1.)
cod. XXXVI. nr. σι. lexic. botauicum, vbi vocc.
indica exponuntur. cod. MCCCX. nr. io. anonymi
lex. botanicum, e variis medicorum fcriptis colle-
Cum : cod. MDCCCLX XXIII. n. rt, cod. MMXL VII.
nr. 6. cod. MMCXLIX. nr. 4. cod. MMCCXCIV,
nr, 2. cod. MMCCCXIV. nr. 6. cod. MMCCCXVIII.
nr. à. Jriart. in cat. codd. Matrit. pag. 437. feqq,
e cod. CX. gr. euulgauit, Diofcoridis de lapidibus
commentar, contractum, qui 57. lapidum nomina,
formas — ordine litterarum breuiter enarrat. — In

bibl. Parif. pozro cod, MMCCLXXXVI. nr. 1. excer-

nr. 2. lexicon in Hippocratem ,: cuius auctor Gale-
nus fertur, et nr, 3. lexic. botauicum , quo expli-
cantur vocc. Arabibus inueécta. — in cod. MMDLXII,
nr. I5. lexici anatomici ÉKiagmentum, — Gíofas ia-
iricas f. botanicas e cod. membr. orutizno de-
fcripferat Bernárd, easque, licet auctor hiuc in- |
de vapulet, publici iuris fecit cel. D. Chriflia. -
Gothfr. Gruner in D. 70, Steph. Bernardi, me-
dici Arnbemienfis, reliquiis medico- criticis, le-
nae 1795.-8. pag. $. fqq. ct eas ad explicationem |
Diofcoridis, Oribafii et Pauili aliquam habere vtili- -
tatem , iudicat cel. Gruner in praef. p. 6. Harl.
££) Col. 4o&. fq. vbi Kollar. notat, du Cangium
fub fin. lexici mediae et inf. graecitat. t. II. Monte
faucon in pal«eogr. gr. huiusmodi lexicon chemi- |
cum jin lucem protuliffe. Zar/.

Vol. IV. p. 592 LEXICA PHILOSOPHICA.

Lis, IV.c, XXXV IIL 243

bus . Lexicis interpretarentur. — Lariiur de Platone lib. 3. cap. 63. ὀνόμασι δὲ κέχρηται ποι-
κίλοις, πρὸς TO μὴ εὐσύνοπτον ewey τοῖς ἀμαϑέσ, τὴν πραγματείαν. ad quem locum
adprüme huc faciunt, quae adnotat Menagius. Scripferat Timens (iunior) Lexicon breue
ad Gentianum ordine alphabetico περὶ τῶν παρὸὼ Πλάτωνι λέξεων, memoratum Photio
in bibl. cod. CLI. [vid. infra, vol. IX. lib. V. cap. 38. pag. 418. n. 171. et pag. 419. nr. 154.
et 155. de Boitio.] Laudat idem Photius cod. CLIV. [qq. 7). οὐ συναγωγὴν λέξεων
πλωτωνικῶν ad Melantum, itidem ordine litterarum compofitam et longe praeflantiorem vti.

. lioremque opufculo "Timaei; "Tum einsdem Bothi περὶ TOY παρὰ Πλάτωνι ἀπορθμέ-

yov λέξεων» ad Athenagoram. | Citatat Bo&chas ἐν τοῖς περὶ Πλάτωνος apud Hzfychium in
dia πάντων κριτάς. Harpotration quoque, Argiuus, platcnicus philofophus, Caefaris con-
victor, praeter ampliífimos in Platonem commentarios, verborum Platonicorum libros duos
conleripfit: Auctor Suidas... Clearchur, Selenfir, peripatet:cus , TO ἐν τῇ Πλάτωνος πολι-
Tei, μαϑηματικῶς εἰρημένα enodauit tef!e Athenaeo: Dionyfur, HalicaruofJenr, mulicus 58),
eodem Suida tefle, Ícripfit libros quinque περὶ τῶν ἐν τῇ Πλώτωνος ror etes μδσικῶς εἰρή-
μένων. | [In iisdem. P/aton cir gloflis illufirandis verfatum effe Clemestem, coniicit Ruhn-
ken praef. ad "Tim. pag. X. ex Suida v. Ζώλην et alüs. — Idem Clemens , tefle Suida v. KAq-
μῆς. fcripfit περὶ τῶν Ἰσοκροτικῶν σχημοίτων. HarL] — Throdori, Soleufís, librum de ma-

-thematice dictis in Platone citat Plutarchus libello de animae procreatione et libello de ora-

culorum defectu. —PAiZgpur Meujarur omnia loca mathematica, quae in operibus Plato-
nis, praeceptoris fui, Oobícruauerat, fingulaiia excerpfit et expofuit.- Ton, Sinyrnaeur, etiam
peculiari opere traclauit, quae mathematica ad leclionem Platonis vtilia fint, verum et

Hh a hoc,

ff) Wnicus fupereft cod. membran. faec. X. in
bibl. Coisliniana, ex quo Bera. Mont/aucoa fpeci-
men, quamuis minus adcurate defcriptum, prodi-
dit in catalogo eiusdem bibliothecae pag. 477. Ex
€o, qui plura continet gloffaria, cod. 79. Cappe-
sonnerius "Timaei lexicon defcripfit, et apogra-
phum mifit Dav. Kuhikenio, qui primus id edi-
dit eruditisque aninraduerfionibus ornauit, Lugd.
Batav. 17:4. $. —— quod cum Moeride recudi fe-
cit 7. Frid. Fifcher ,. Lipüae 1756. 8. — Poftea
Ru/'inten. iterum edidit libellum notis potiffiznum

-egrecie et largiter auctis multisque fcriptis ineditis

Jaudatis collatisque, Lugd. Bat. 1789. mai. 8. Quam-
quam Filloifon ad Longum pag. 179. fq. animad-
vertit, Capperonerium plura neglexiffe, Ruhnken
tamen nouam codicis collationem non curauit, ne.
ἅτε vero, quae Villoi£, adnotarat, ea praeteriit
filentio. (v. quae fcripfi in Introd. in hift.'L. G. II.
part. IL pag.295.) In praefat. Ruhnken. docte dif-
L e noflro lexicographo, a quo etiam, non,
tp putabat, a 7íimiaeo, "Tauromenita, hi-
ftoriarum fcriptore nobiliffimo, grandioris molis
libeum Συλλογὴ ῥητορικῶν ἀφορμῶν βιβλία £5, con-
fe&um iudicat. ^ Quando vixerit "Timaeus, non

omnino certum eft et exploratum , nec ex actate
Gentiani, cui "Timaeus infcripfit opufculum, huius
aetas definiri poteft. v, Ruhnken. not. pag. 1. feq.

. vbi plures Geuiianos, in antiquis monumentis me-

moratos, recenfet, Ruhnken quidem /eurfium,
male opinantem, "Timaseum, Locrum, philofo-

Y phum pythagoricum , effe lexici auctorem, et /o.

Jonfium , qui de fcriptor. hift. philof. I. 6. opufcu-
lum tribuit Timaeo, Cyziceno, Platonis difcipulo,
fatis rcfutat, neque ex loco lexici platonici fpurio,
v. Οὐχ Suse, vbi Porphyrius laudatur, "T'imaei ae-
tatem erui poffe, bene deumonttrat: fufpicatur ta-,
men, 'limaeum floruifle faeculo tertio, fophifta-
rum feracilimo. —Timaei autem libellum eile in-
terpolatum et aliorum, inprimis Herodoti, gloffis
amplificatum , docet doletque. Ouod. Photius in
lexico inedito, et Suidas, aliquando etiam Etymo-
logus M. bonam huius gloffarii partem ad verbum
defcripferunt, nomine auctoris fuppreffo: Ruhn-
ken ex illis faepe "Timaei verba, et ex Timaeo fre-
quenter Suidam in notis emendauit atque illuítra-
vit. Harl.
gg) Vide fupra, cap. 36. 9. IV. Harl.

244 Lib.lF.c. XXXV 11. LEXICA RHETORICA za IV. p. 592 * 503

hoc, et quae iam e Menagio cominemoranii, alia quaedam Lexicis enumerare nolim, vti
nec AMiirophanir , Sophillae, περὶ τῶν χαρακτήρων Πλάτωνος, qui liber,- a Suida
laudatus, rhetocici argumenti fuit. potius, quam graminatici: nec quae Ga UNE fcripferat
de iis, quae in "Timaeo Plétonis dicta funt Ἰητρικῶς. aut quae Plutacchus de variis Plato-
nis locis commeritatus. fuit. Δ fimiliter lexicon. vocum | Ariflotelicarum κ᾿.) a. doctifli-
mo viro, Pitro Petito, exfpcclare iuffit Menagius, quod, Nicalio licet etiam memo-
ratum in epiftola de Petiti vita et fcriptis, tamen nondum vidit lucem. | Ell interim in ma-
nibus Lexicon eruditi viri et digni vita longiore 1). Martini Fogelii poflumum philofo-
phum, quo vocabulorum homonymorum praecipue-ex Ariftotele fignificationes; diigenter
explicantur. Hamb. i89. in 4. Omitto latine editam /oA. Haptiflae Bernardini, patricii
Veneti, feminarium fiue Lexicon triplex arque indices in philofophiam platonicam, peri.
pateticam ftoicam Venet. 1582. fol. atque inde Lugduni, Geneuae etc. — PAilemonir, gram-
matici, Lexico τεχνολογικῷ MS. ex bibliotheca Colbertina vfus cft Cangius. abr. De
Pilenose v. quae notaui in introd. in bifl. L. Gr. 1T. 2. pag. 311, — — Praeterea plura dabi-
mus iufra ad lib. V. 4o. de lexicis gr. ineditis: conf. V'illofn prolegg. ad Apollonii lex.
homer. pag. LXVIHL. vbi in nota 1. explicatio voc. τεχνολογίας cx Philemonis loco quo-
dam adfertur; in notis ad Apoll. plurima Philemonis e cod. excerpfi.. — Anonymi lexi--
con mathematicum eft in cod. Guil. Laudi, in bibl. Bodlei. nr. 744. catal, codd. Angliae. L
pag. 57. Sie quoque veieres haud pauci πὴ: et glotfaria concinnarunt ad poetarum in.
terpretationem facilitandam. — Sic lexica et gloffaria gr. homerica Ícripferunt Apollonius,
Clearchus,. Heliodorus, de quo vide V'illofou. prol. ad Apollon. pag. 24. Hermappias,
Parmenion, Philemon, Philetas, aliique fupra in vol. L. lib. II. cap. 5. inter commentato-
res Homeri, et a V'illoifon in prolegg. ad ed. Homeri Venetam pag. XXVI. XXIX,
XXX. etc, atque in prolegg. ad Apollonii lexic. Homer. laudati. — Pormcio à γλωσσογρό-
ᾧος ci'atur. in. fcholiis Marcianis aliisque ad Homerum. v. lupra, vol.l. pag. 448. 452. et

gloff;graphi ab Eu'lathio citati, ibid. p. 476: in fcholis Marcianis, ibid. p. 447: —'- Lexis-

con Homericum, ia cod. F/oreit. medic. X. (v. Bendiri catal. codd. gr. 1. pag. 549.) —
Traogicum et comicum lexic. fcripfit Didymus. v. Fuhakeu: praef. ad Hefych. lex. II. p. IX. fq.
qui ZAzomi quoque l c, eiusmodi generis lexica adferit, idemque de lexico Diogeniani
docte copiofeque diiferit. — addantur fupra vol. V. pag. 109. dicta. — In bibl. quondam
Hoideloerg. teile Sylburgio, 553. lexicon homericum. — ln Eos Florent. medic. XXVI.
plat. IX. (Bd. "n. cat. 1. pog. 437.) etin Naniano CCXCIV. nr. 5. (pág. 497. catal. codd. gr.
Nanianor.) λέξεις ἐκ τῆς 'HEIO'AOT βίβλε. atque cod. Sui idae in fine additgm fuia
hanc notam: λεξικοὶ εὑρίσκονται ταῦτα: Πολυδεύκος τῷ δήτορος" Διονυσίξ τῷ ᾿Αλικαφ-

ναωσέως᾽ Εὐδήμϑ T8 ῥήτορος" "Ay τω va Hovax τῷ ϑεσσαλονίκης: Κύρε EosaSig' v8 Egi |

da τὸ αγίβ Κυοίλλβ᾽᾽ * Has vives" ᾿Αμμῶώνιος" Διονύσιος" "Pexotvis, editor illius at. Na-
nian. (Bonon. 1784. min. fol) pag. 500. obferuat. /7arl.

IX, Rhetorica Lexica non modo ad intelligendos oratores fed et ad ornatum diclionis |

graecae et copiam comparandam faciunt, cuiusmodi £2 rynichi παρασκευαὶ σοφιφικαὴ», 85

"
hi?) Forfan hue referenda eft συμφωνία τῶν 7X collectio vocc. atque fententiarum quarumdam ex
᾿Αρισυτέλες συγγραμκάτιων, concordantia librorum — Ariftotelis libris, ordine litterarum digefta effe di-

Arillotelis, quae eft in cod. //eneto D. Marci, et citur in catal, codd. gr. illius bibl. pag. 312. Harl.

ὩΣ ox —— WE ME UC UON —Mumm— GEL OG

—

-

Vol. TV. p. 593 LEXICA RHETORICA. Lib. I7, c. XXXV III. 245

qubss dixi fupra cap. 56. $. 8. Philonir Lexicon rhetericum ex Etymologico Magno in
Δέμα laudant viri-docti, nifi ibi legendum ὅτως Φίλων ες τὸ ῥητὸν pro ῥητορικὸν ") Zo-
imi, Gazaei, Lexicon "regio Suidae [et Eudot. pag. 203.]. memoratur ^*, nec minus
Julii I^eflini, Sophillae, ἐκλογή cvepetrav ex Demo(lhene, "Thucydide, Ifaeo, Ifocrate et
"Phrafymacho et alis rhetoribus. — Exdemi, rhetoris, Lexicon rhetoricum, ab eodem Suida
diligenter tritum, [ct valde laudatumn ab Eudocia pag. 165.) exflat adhuc MS. in variis bibiio-
thecis, vt Vindobonenfi, Parifienfi [cod. MMDCXXXV. et conf. catal. codd. Parif. reg. V.
pag. 531] Medicea laudaturque a 7o. Prírazo. notis ad Noui Teflamenti libros vt in 1 Ti-
moth. lll, 3. etc. a Cangio in gloffario graeco [ uAm£en ad Timaei lex. pag. 31. 35. etc]

"alisque. Pazfauiae lexicon '"Pzrcerzcy citat ad Homerum et dedit multa egregia fragmenta,

E ὃ - ! ES Yieupys - A 73
-tertiumn. denique ἰδίως Acyas πολιτικδν» fiue dictionis ciuilis

Euílathius "), cui e PA4otio, cod. CL. addere licet 7uliemi ""), (illius, vt fufpicor, cui
Phrynichus librum quartum fuae παρασκευῆς infcipfit;) Λεξικὸν τῶν παρα τοῖς δέκα δή-
Tego λέξεων, κατο soryeicv, quod non dubitat praeferre Lexicis rhetoricis Diodori et Pi-
lofi rati, 'Yyrii: Diodori illius puta, quem Suidas Valerii Pollionis, Alexandrini, filium com-
memorat, et ἐξήγησιν τῶν ζητεμένων παροὶ τοῖς ( ῥήτορσιν Íeripfitle tradit in Πωλίων.
Ait etiam Photius, fe euoluifle, quibus nulla auctorum nomina praefixa fuere, Lexicon
xaO o ois ἰδέας. fiue puri ac fimplicis fermonis, alterum σεμνῆς ἰδέως fiue flili grauis, et

quali rhetores Attici vti con-
fueuerunt, cod. CXLVI. feq. Fa^ríc. Lexica rhetorica vc κατα sery&cy et lex. rhetor.
auclore “2110 Diontyfio, frequenter citat Euflathius ad Homerum, | vide fupra, vol. l. p. 482.

^»

Lexicon rhetoricum, ad ius atticum explicandum inprimis comparatum, quod eft in cod.

€oislin. et cuius fpecimen dedit /onzzfaur. in bibl. Coisl. pag. 491. feqq. iam laudauimus,
et praedicauit Zuhnken in praef. ad Hefych. pag.lV. et frequenter in notis ad Timaei
lexicon. — Auonymi lexicon, hactenus ineditum, | quo exponuntur voces difficiliores, .
quae in variis Demoflhenis oratt. occurrunt, in cod. Parif. publ. bibi. nr. MMDCXVIII,
nr.3.- Oratores, poétae aliique explicantur et laudantur in permultis Lexicis, in codd.
bibl. Parif. v. catalog. vol. M. pag. $28 - 539. — Flerruiiae in bibl. medic. cod. XLII.
plut. 57. funt 1) Philippiearum Demofihenir orationum dicliones, 2) aliae dictiones rheto-
ricae, 3) dicliones Jemo/fenir deliberatiuarum oratt. ΠῚ. 4) lexicon militare et alia. (vid.
3Bandin. V. col. 419. fq.) In cod. XIX. plu'. 58. gloffae fiue di&d:ones quaedam diuerforum
populorsm. (Zamdim. lc. pag. 458.) Alia lexica grammatica haud pauca adfsroantur in
adem bibliotheca. — Lexicon rhet. et poetic. in 0:8], quonéam Heidelberg. 113. in Syl-
.burgii catal. ibid. 119. Lexicon gr. ct la. — uguflae lisdel. in cod. lexicon Herodo-
teum. Vt mittam, quae infra in hoc volumine commemo:abuntur, Har.

"

XII. His vt videtur pridem deperdiis, certe in lucem publicam non protradtiis, ex-
flat et omnium in manibus verfatur Z'airii HARPOCRATIONIS "") περὶ τῶν λέξεων
SU: Foie Aievs

— £i) Plura de illo adnotat 7"i/[o;/oit in prolegg. ad mm) Conf, Zonfium de fcriptor, hift. philof. ΠῚ,
Apollonii lex. homcric. pag. 67. Hari 14. 5. pag. 9ο. ed. Dornii, az

- kt) Conf, Taylor pracf. ad Ly(iam vol. HI. p. 67. n5) Hameerger. in zuverlzffig. Nachricht. H,
ed. Reiske. Harl. pag. 390. eum Veri, imperatoris, in graecis litteris

AD) Vid. fupra in vol. 1, pag. 486. Hari. fuiffe magiftrum et vixifle ante a, 169. cum aliis pu-
tat.

a46 70. IV. c. ΧᾺ XP 11]. HARPOCEATIONIS LEXICON Vo! 1V. p. 503 594
βιβλίον. five Lexicon , rhetoribus. potiffimum atiicis intelligendis deflinatum, vnde in qui-
busdam editionibus As£ikóv τῶν δέχα ῥητόρων inferibitur. | Sed ab auctore nullum alium ᾿ς
titulum , quam λέξεις, praefixum, contendit /ohaznes Meurfius Vl. 2. Attic. Lect. cuius f.n-.

tentiae ctiam in fua editione fuffragatus c(t Zacobus Gronouisr:; nam et Suidas [ Eudociae

que pag. 66.] dilerte. vocat λέξεις τῶν δέκα ῥήτόρων. verba enim, quae ibi fequuntur, gdy- 1 :
Sue ^) συναγωγὴν» aliud opus lloridorum indicant, fallunturque, qui illa ad [δ] lexicon à
nolirum referunt cum Johamnz Sohefrro, libro de ftilo Jatino, pag. 151. X Harporrationis
Lexicon primus graece edidit //dus , Venet. 1593. fol. vna cum Vlpiani, rhetoris, commen. i
tariis in Demoflhenem. Deinde minus emendate iterum ibidem 1527. fol. Nam quae ex |
eadem officina Anno 1513. et 1534. fol. vna cum Ifocrate cxcufa funt, non integrum Har- i
pocrationem exhibent, fed tantummodo ἐκλογὴν ᾿Δοποκρατίωνος καὶ Σδίδω περὶ τῶν vrag. Γ
Ἰσοκρώτει λέξεων, quam videre eft in aliis eiiam lfocratis editionibus, vt Baüleenfi, 1565. í
&. et Henrici Stephani. Anno 1593. fol. Ab eo tempore Harpocratienem recenfere atque - ||
edere voluit Godofredur Jungermarnaur, vt ex eius ad Wolflgangum Seberum literis di. T
dici, tum Zohanner: Meurfius, quem Mauffacus fcriptis ad eum litteris ab hoc confilo τὸς,

vocauit, Litterae illae in praefatione editionis Gronouianae obuize funt; fed vidi etiam '
Mauffaci epiflolas ad Andream Schottum, quibus eum etiam atque etiam precatur, vt — .,
Meurfium quouis modo ab illo conatu dimoueat, quod temen Schottus neutiquam fecit, ;
fed quemadmodum ad maturandum opus initio, ita deinde poít Mauffaci Harpocrationem.
iam vulgatum, ad nouam editionem primum "^), hinc ad animaduerfiones [vas fcparatim ; Γ
edendas femel iterumque ipfum hortatus εἴς Meurfio tamen fatis fuit, dcinde in Attica- — ,
rum lectionum libris VI. anno 1617. ediüs, aliisque fuis fcriptis hinc inde loca quaedam
Harpocrationis tangere obiter, ex cuius epifto'a, Valerio Flaeco Lamperti Zflcrdi praemiffa,
video, etiam Alardo in mentem venitfe de Harpocratione recenfendo, cuius notas poflu- -
mas praefat. Graeciae in muce promiilas, ncfcio an valde dignas luce, apud filium ha- 1;
tenus delituiffe, fcribit lohannes Mollerus in Homonymotícopia, pag. 308. ZAmar quos — .

que de Pinedo ad Stephanum ; Byzantinum, teflatur, fe in Harpocratione illuftrando ope-
E pofuiffe. Pridem ante hos Fridwrieur Sylburgiur Anno 1594. poft abfolutam Etymo- ᾿
logici Magni editionem fcripfit ad Theodorum Cantecrum, (in epiflolis clarorum virorum, ;
a Gabbema editis) pag. 710. Seorfim deinde fucse[Jurusm tomum alterum, in quo libri de |
dialt&lis , Attici Lexicographi , Harpocration, fi DES inflitatum profperauerit, — Sed alter
ille r
(
fi

tat. Contra Saxízs 1n onom. lit. IT. pag. 407. ad-
ferit eius aetatem circ. a. Chr. 554. et eum Liba-

telogium. ad Harpocr. pag. 3. ed. Blancardi. adde li
codicem Matrit. infra in notitia codd. memoratuni. hi

uio fuiffe aequalem cenfet, cum, quod ex Athenaeo
nonnulla deícripfiffet, tum, quod credibile fit, eum
ipfum effe, quem Libanius fingulari epiftola com-
mendauit Ariftaeneto , epift. 367. pag. 181. edit.
Wolf. In hac fententia quoque fuifle videtur Zfenr.
J'alef. in notis ad Mauflaci differt. critic. pag. 201.
ed. Gronov. adde $. feq. Har.

00) Apud Eudociam legitur ἀνϑηρον συναγωγήν.
De vi et poteftate huius formulae v. /Ma ac. an-

Harl. kt

pp) Audreas Schottus ad lohannem Meurfium
27. Auguft, 1615. Εὐαγγέλια tibi debeo de Harpo-
cralioue, in quo fi tllam operam ponis, quam pos
tes, et polliceris, ingenti noflro gaudio poftcri-
tati oflendes, te uon minus in. Ztticis et decem
Graeciae Oratoribus, quam in Mixobarbaris ae-
tatis mediae fuiffe verjatum.

τ ΨοΙ, IV. p.501 fos HARPOÉRAT. EDITIONES. Lib. IV. c. XXXV III. 241
^aille tomus numquam prodiit. —Piilippi vero [T] Jacobi JMavffaci **), Morelliano codice
vfi, et Vaticano '"), atque Aldina editione, cui varias lectiones e Vaticano codice Pithoeus.
adícripferat, praeclaram Harpocrationis editionem conflat lucem vidiífe Parifiis, anno 1614.
4. in qua negari nequit, mulra loca emendata feliciter 55), illuflrata eruditiffime. Addita
etiam, quam accurz'ílimam JMerfius vocat VI. 2. attic. lect. diflertatio, in qua de arte
critica, Lexicis veterum varii generis et de Harpocrationibus diuerfis docte difputat. Anno
pofl, a. 1615. 8. Tolofae vna cum Platarcho de íluuiis edidit Mauffacus adpendicem ad
notas fuas in. Harpocrationem, infcripfitque Salmafio, paucis conftantem paginis, a 365.
ad 375. Latinam verfionem quare noluerit adiungere, declarat his verbi$, quae Blancar-
dus quidem ia fua ed:tione omifit:: Fer/fouem adAibere noluimus , ne fana mente praeditis et
litterarum vt deret. fcientibus ludibrio effemur εἰ cont&mtui, ad inflar quorundam e triuio in-
ferprefum , qui Pollurem «t Suidam et elior id gezur au&lorer. iuterpretandos. fufteperunt.
Forte non minus difficultas rei n cauffa eft, quae homines fanos abflerret, vt non liben-
ter fufcipiant, quod lucuienter fatis atque ex voto efficere fe vident vix poffe: nam bonam
et perfpicuam verfionem Suidae, v.g. ac Pollucis, tum etiam Harpocrationis vel contem-
nendam effe, ve] inutilem, nemo fanus dixerit. Sed facila transferre, in difficilibus haerere vd
ex fulgore dare fumum, aut ia pleiisque omnibus cefpitare, hoc eft, quod viri maximi
merito in eiusmodi libris contemnendum effe duxerunt, praecipue cogitantes de graecae
lingvae reconditis opibus agi, quas latina lingua omnes nec nouit, 7. pro di-
gnitste valet. "Traditür a Nicolao Autonio Harpocrationem vertiffe Ia6ne Zinrentiur Ma-

vinerur, Valentinus, praefectus, cum viueret, bibliothecae regiae Efcurialenfis, flammis zd
4 um

4) Obiit Mau[facus Parifiis, Anno 1650. et cod. IV. plut. 5&. (Baundin. catal. codd. gr. ΤΙ. col,
eum graece do&iiffimus fuiffet, ex morbo ita per- 277. fq. qui cum Suida et Valefio noftrum rheto-
diderat illius linguae vfum atque memoriam, vt rem fuiffe Alexandrinum iudicet, et col 440) in
nec litteras quidem illius noffet aut legere poffet. — cod. X. nr. 1. plut. ct. -excerpta ex Harpocratio-
1 rr) Codd. aliorum notitiam fubncétam. In cod. nislexico, (Bia. ML. col 429.) — If bibl.
MMDLH. Pari/. bibl. publ. eft Harpocrat. lexicon — //indobos. tcftc Neffelio in catal. part. IV. p. 129.

in epitom. redactum. — /"enetiis in bibl. Marcia- in cod. CCXXXVIL. nr. 4. — In bibl. quondam
na Harpocr. lexic. in codd. CCCCXL1IL CCCCXLI1V. — Heidelbergen[i, 315. apud Sylburgium, cod. Har-
et vsque ad litt. Δ. in. cod. CCCCXC. tefte catal. pocraf. — In cod. XCV. biblioth. reg. /Vatrit. in
pag. 230 et 256. — Romice im bibl. angelica, cod, — Jriarii caral. pag. 5&1. citatur “Ἀρποκρατίωνος ᾿Αλεᾷξ-
thart. (aec. XIV. — Pztaaii inter codd. Ic. Rho- — &ydgfes cogis συναγωγὴ τῶν ἀνθηρῶν λέξεων τῶν δέκα
| dii, Harpocrat'on, cod. chart. quem probatae ve- ῥητορικῶν. quae in&riptio, (v. ad inirium huius pa-
| tuflatis, et an&iorem edito, fcribit Zoma/inus in — ragraphi ,). num a vianu Conftantini Lafcaris , qui
! bibliothecis Pztauinis, Vtini 1:39. 4. pag. 139. — — adnotationcs et fcholia adferipfitad marginem, pro-
! Atque plenior olim fuiffe videtur liber. Locus qui- fecta fit. an ex cod. antiquiore deriuate, equi-
|'Hem Suidae voc. παράκλησις, qui eodem modo ex- dem nefcio. Lexicon autem in. hoc codice, qui
! flat in Harpocrationis lexico, ex quo hauferit Sui- initio mutilus eft, alicubi contractum, alicubi dictio-

τ das, in cod. Vindobon. aliquento auctior et, mo- num ordine peruerfam videtur ir/arto. — In cod.
| nente et demonftrante Larmbecio in comment. de — Baroccíauo LXXVI. (cat, MSS. Angliae et Hibern. I.
| biblioth. caefar. III. col. 270. fq. Suidam certe iam — pag. 9.} Harpocrat. Jexici fragmentum. — in cod,

| olim mutilo Harpocrstionis exemplo vfum videri, 7Y.. Gafe. Harp.lex n. MMMMMDtCCCCLXVII et

etiam cl {770} ad Demoftken: orat Leptream incod.bibl./4robarae. n. MMMMv.MMMDLXXX,

| pag. 303. fufpicetur. — Πεαϊοί απ! in b:bl. ÀAm- cat. cicli. pag. a$o et 246. Hart.

| brofiana, tee /Moutfaucon in dierio ital. pzz. 17. 55) Confer Cojom;fi Biblipthecam -felectam,
Florentiae in bibl. medic. cod. XIV. ρίας. 55. et num, 5o. h

XXXIII.

248 Lib.IF.. c. HARPOCRATIONIS EDD. Nol. 1V. p. 505 Ὁ 507

dum confüumtze: fed illa ipfius interpretatio non magis lucem adfpexit, quam tot aliae,
quibus Euflathianos in. Homerum et Dionyfium commentarios, aliosque Scholiaflas grae-.—
corum pozrarum latine de graccis reddiderat "). Nicolous itaque B/ancardus primus fuit,
qui Harpocrationem cum verfione fua latina euu!gauit Lugd. Datau. 1683. 4. editionemque
hane fuam ornatillimam reddidit non modo vtilillimis indicibus, fed et notis Mauflaci in /.—
qualibet ftatim pagina fuo !oco fubílratis, et ex Tolofana [P] appendice emendatis auctis-
que, tum fubiunctis ad vclumiais calecm eruditiffimis, poflumis licet: animaduerfionibus
Ífumini viri, Henrici 'alefii, quibus et Harpocrationem et Maulfaci notas differtationem-
que eius criticar, qua emendat, qua illuflra. — Hae //a//// notae ex bibliotheca Guiliel- -
mi Proufleau, antecefforis Aurelianenfis, prodierant anno ante feparatim, curante Zacobo (3rono«
vio, Lugd. Butav. 1682. 4. "). Nouam quoque graecam, (omitfa verfione,) eamque emen-
datiffimam arpocratiouis. editionem eidem dockillimo viro debemus, qui vfus eft variis
ledionibus, quas frater cius ex Florentino codice excerplerat, tum recenti codice, quem
in nots pag. 68. elegantem et fidum adpellat, tcflaturque infcripta habuiife recentiore manu. .—
haec vetba: αὕτη ἡ βίβλες iw "Aeuovig τῷ ᾿ΑϑηναίΒ. ἔχει Φλεία ζ΄. —Adhibuit prae- —
terea editionem Aldinam Anni 1527. notatam manu Xylandri, Fabri, Sylburgii, Marquardi ^
Freheri, Danielis Heinfii, et Iani Rutgerlii, quam a Guilielmo Goéfio praedicat fe nactum
effe: deaique aliud eiusdem editionis exemplum, quod Heinfii fuit, et qui haec verba δάσος
fcripfit: Praeter cagaquae hic praeffiti, ipfe e libro illuffrris. Scaligeri suulta fuppleui, cui
geuerendus "Thüsodorus Beza e codice in Italia MS. quaedam, a fe defcripta, miniflrarat. Prod. -
iit haec Gronouii editio Lugd. Bat. 1696. 4. "") quam dicauit illufiri viro, cognato fuo, -
Magno de Wedderkopff, etin fine adiunxit Henrici Stephani diatribam de nonnullis vo-
cabulis et loquendi generibus, ab Harpocratione et Suida apud lÍocratem obferuatis, peti.
tam ex editione Ifocratis, quam a Stephano curatam dixi, Anno 1593. fol. In praefatione:
et notis bonus Blancardus, quem Gronouius paflim Frificum interpretem adpellat, mifere-
accipitur, et veluti capital admifiíIet, laceratur mirum in modum, quod fecir, quae potuit, -
et conatus efl fine cuiusquam iniuria bene mereri de bono publico, quod aliquando non
melioris lectionis in mentem ipfi venit, MSS. codicibus deflituto, quod in verfione nonnum-
quam dormitauit, quod ordinem vocum, libri facilius '*'*) euoluendi cauffa, immutauit, quod
virorum doctorum obferuationibus [IP] iam exflantibus, Harpocrationem vertere in latinum
aufus fit, interpretationisque gloriam libi arrogauerit, atque id genus alia infandae, Wo.
quidem

[4
&

hoc fcripta fint, vt »romte refpondeant confulentis (
bus, nefcio, an valde reprehendendi fint ii, qui ἢ
monitis de fuo confilio le&oribus commodiorem ἢ

HD) In indice msstorum | Marineri, Iriarti cata-
logo codd. gr. Matrit. fubie&to, illius verfionis men-
tionem factam effe, non inueni. arl.

w4) Conf a&a erudit. Lipf. a. 1682. p. 250. feq.
et de ed. Blancardi, a. 1683. p. 465. fq. Harl. ,
vv) Compara acta erudit. Lipf. ἃ, 1656. m, Aug.

illa redigunt in ordinem, atque ita veterum fcri-
ptorum defe&tus emendant, quos ipfos qui ita ad-
mirantur, vt non poflint ferre meliora, quia re-

ἢ

Uu

peg. 347- fqq. Harí. centia funt, illis integrum tamen per hoc eft alias ἢ
ww) Verilfimum fane eft, quod obferuat vir editiones adire. Fabr. Blancardum, quod ordi-

do&us, Harpocrationem , (vti Eretianum quoque
etalios veteres,) non accurate obferuaíffe in voci-
bus ordinem litterarum, quae primam cuiusque
vocabuli litteram infequuntur: cum vero lexica ad

nem vocc, inmutauit, culparunt quoque λον θη,
ad Moer, praef. pag. XVIL aliique. adde Jilloifom
praef. ad Apollonii lex, homer. p. XLI, Πανὶ,

Vol. TV: p. 1075087 AETAS. Lib, IF. c. XXXV III. 249

quidem fari amat, ἐμ ἰδίας crimina, ex quibus patere vult fcilicet, won Graeca, non Har.
qoerationem αὖ eo intelligi, mec Harpocrotionem ab to editum effe. — Qualia legenti mihi fuc--
currit illud δ. “μόνον Apologia pro Davide tom. 1. pag. 769. Saepe in iudicando ma-
jus peccatum irdicii efl , quam peccatum ipfius, de quo fuerit iudisatum. Fabr. — Vatia loca
Harpocrationis Toup in emendatt. in Suidam et Hefychium paffim emendauit. add. Beutleii
epill. ad Millium pag. 67. fqq. Harl.

XIII. Cum Harpocrationes plures fuerint etiam rhetores, εἰ Suidas Lexicon in de-
cem Oratores tribuat //aferio Harpocrotioni, rhetori Alexandrino, quo tempore ille vixe-
rit, non plane extra controuerfiam pofitum efle videtur **) ^ Nam Harpocratio, qui in-
ter praeceptores Veri, imperatoris, a Capitolino refertur, grammaticus fuit, et quam-
quam a grammatici hominis inílituto. neutiquam alienum eft, — Lexica contexere; ta-
men non video, cur Suidae teflimonium fit reiiciendum, qui rhetori Alexandrino Lexi.
con, quod habemus, rhetoricum, diferte tribuit. — Atque Alexandrinum fe auclor ipfe
prodit in ἀνωκαλυπτήρια; nam, quum ait: ταῦτα δὲ εἰσὶ τὰ πάρ ἡμῖν ϑεώρητα,
verba, παρ ἡμῖν» Valefius erudite interpretatur, opud fexemdrinos 99). Idem Valefius
non dubitat, auclorem Lexici εἴα Harpocrationem illum, Libanii aequalem, qui in epiftola
eum Ariflaeneto commendat his verbis: “Αρποκρωτίων "ce ὁτοσὶ καὶ ποιητὴς οἰγαϑὲς,
καὶ παιδευτὴς ἀμείνων. δεινὸς μὲν ἐνθὥναι (forte. ἐκϑὥνα!) ^") τοὶ τῶν παλαιῶν νέοις, des-
γὸς δὲ ἐκείνοις παρισωθῆναι. βεβιωκὼς δὲ συνεχῶς ἐν βιβλίοις, ἡδίξην μὲν ἔχε: κομψείαν
ἀπλὲς τις ὧν καὶ γεννοῶος. καὶ Ex ἄν οἱλοίη φρονῶν μὲν ἕτερα, λέγων δὲ ἄλλα. Har-
potration ifle εἰ Poita bonur, et inflituendi dexteritate praeflantior etiam , idoneusque vete-
rum ftripta adolefcentibur inflillare (interpretari) et qui paria cum antiquir facere poffit. Hic
libris adfidue inmutritur, fuaui eff iugenio, fimplex alioqui et cordaiur, ei quem. meno 1)711-
quam deprehenderit alia. feutientem e£ alia loquentem. — Neque Lambecius, qui eam Libanii
epiflolam graece edidit Lib. VI. de bibl. Vindob. pag. 245. dubitat, hunc ipfum effe Har-
pocrationem illum, romano nomine clientelari Valerium dictum, a quo Lexicon rhetori-
cum fcriptum efle Suidas auctor cfl: [nec dubitat Jo/fius in nota ad Libanii epift. p. 181.
not. ro.] Fateor tamen, rem minime effe exploratam, neque audeo pro certo adfirmare,
vtrum cum Harpocratione ifto commune aliquid habeat Zarporrar, Scholafficur οἱ Sophi-
fla, ad quem complures exftant epiflolae l(idori Pelufiotae, vt fit [IP] nomen ὑποκορι-
οἰκὸν fiue decurtatum, cuiusmodi plura paflim obuia funt, et pridem notata viris doctis
4ilriato lib. x. Parergon cap. 26. J/aato Caf/cubonó ad Athenaeum pag.523. J^o[fo inflitut.
Orat. lib. IV. cap. 1. tmemate 5, einefío epiftolis ad Rupertum pag. 461. Zuchnero ad Pli.
nii lib. X. epift. 5. Za/;fio ad Eufebii pag. 278. Girberto Cupero in Harpocrate pag. 2. fq.
Richardo Bentleio epil. ad Millium pag. 82. fq. Jof/uae Barnefío ad Anacreontem, P. 36. Íq.
aliisque. Hoc conflat, Harpoerationem, Lexici auctorem, ex quo multa ad verbum repe-
tunt Suidas, Etymologici Magni auctor et Varinus, iuniorem eífe Athenaeo, ex quo eum
"quaedam defcripfüíle et inter defcribendum aberralfe, notat Jau/facus differtatione critica

pag.

. €x) Vide notam ad $. antecedentem. Harl.
yy) Adde epift. Libauii ad'Themift. 371. ibique not. Wolfii pag. 138. Zar/.
zz) Wolfius in fua edit, ad h. epift. nihil mutat. Zar/. ]
Vol. VI. Ii

$so Lib.lV.c. XX XV ILI. HARPOCRATIONES Vol. IV. v. 598 599
pag. 378. feq. edit. Blancardi. Sed laudat et Athenaeus Harpocrationem quendam, Mende-
fiin, qui de placentis fcripferat, XIV. pag. 648. ᾿Δοποκροτίων δὲ ὁ Μενδήσιος ἐν τῷ “περὶ
“πλακϑντῶν τὴν παρὸ ᾿Αλεξανδρεῦσι καλδμένην παγκαρπίαν καλέ. lucertum de hoc,
an alio "T'ertullianus cap. 7. de corona: Liberum eumdim apud. Zfrpyptior. Offrin, Warpo-
cration indu/lria hederatum argumentatur, quod hideroe natura fit, cerebrum ab heluco. de.
fenfare. Δὰ quem. locam Pamelius, Ego eum, inquit, au&orem puto intelligi, cuiur exe
fat. Romae in. P"atitona liber περὶ φυσικῶν δυνάμεων, quippe cum ad phyficam rationem re-
Jeratur id, quod fequitur. — Mauffacus quidem negat, hunc fe librum in Vaticana bi-
bliotheca aut eius catalogo reperire potuiffe, fed Salmafius quoque ad Solnum tefla-
tur, fe euoluill: Harpocration's Lexicon, περὶ φυσικῶν δυνάμεων, εἰ latinus Kuranidum
interpres, de quo lib. r. cap. 9. ^) dicere me memini, teflatar, fe librum phyficalium vir»
tatum collegifTe ex Coerani, regis Perfarum, experimentis e£ ex libro Zfrporrationis , ZAllexan-
driui, ad propriom filiam"). — Fuit et Harpocros (iue Harporration iatraliptes Aegyptius ex
praefectura Memphitica, cui ciuitatem romanam a Traiano impetrauit P/imius X. 4. et 5.
Epift. | Sed vt ad rhetores huius nominis reuettar, Suidae memoratur Caius Harpocraiio,
Sophifta, qui praeter alia fcripferat περὶ τῶν ᾿Αντιφῶντος σχημώτων., περὶ τῶν Yeglóg
xoj Λυσίᾳ λόγων, etalia 2). "Tum Zfelius Harpecratio , itidem Sophifla, qui fcripferat zegi
τῶν δοκέντων τοῖς ῥήτορσιν ἠγνοῆσϑαι, ὑποθέσεις λόγων "Yareoida. περὶ τέχνης ῥητορικῆς,
περὶ ἰδεῶν. — Praeterea περὶ τῷ κατεψεῦσθαι τὴν 'Hecdere ἱξορίαν ct περὶ τῶν παροὶ Ξε-
γοῴωντι τάξεων. | Hic, vt videtur, Harpocratio laudatur in commentariis graecis ad Her-
mogcuem pag 216 et 567. ^. — Meminit etiam Suidas Harpocrationir Zfrgiui, platouici
philofophi, qui Caefaris conuictor [WP] feripferat commentarios in Platonem libris XXIV.
et Lexicon Platonicum fiue λέξεις Πλάτωνος. fupra etiam mihi memoratas, libris duobus
Huius Platonici vna cum Plotino, Amelio et Boetho meminit Zemrar Gozaeur in "Theo-
phraflo fuo pag. 16. et Stobaeus apud Photium et in Eclogis Phyficis: neque audiendus
Jarihius, cui in notis ad. Aeneam pag. 97. hic Harpocration idem cft cum Veri, impera-
toris, praeceptore. Omitto alios hoc nomine, Valefio et Mauflaco obferuatos, vt Harpo-

traf tonem,

4) $. X. vol. 1. pag. 70. fq. vbi in nota plura
disputaui, et ὁ. XVIL. pag. 74. Harl

0) In cod, CX. /atrit. reg. bibl. fol.6. eft Har-
pocrationis liber medicinalis ex Syria, fiue alter
prologus in librum. Kyjranidem, quem /riarte in
catal. codd. gr. pag. 432. publicauit: fol. 75. cft
Harpocrationis epiftola ad. imperatorem, nefcio

nr. VIIL eft ἐκ τῶν τῷ Zomoxpur(uyos τῷ ἀλεξανδρέως
περὶ φυσικῶν δυνώμεων ζώων τε Qurüv καὶ λέίϑων, ἃ
ἔγραψε πρὸς τὴν ἰδίαν ϑυγατέρα ctc, et editor catalo-
gi pag. 449. fqq. dedit frccimen excerptorum ex
illo Harpocrationis opere de viribus naturalibus ete,
In cod. Ceislin. CLVIII. (Montfauc, bibl. Coislin.
pag. 220.) eft fol. 8ο. βιβλίον “Αρποκρατίωνος,, Guy»

quem, five praefatio, librum Necepfi, regis Ae-
£Ypti, ipfi dedicantis, Illum autem Harpocratio-
nefn haud alium effe, ac Harpocrationem noftrum,
rhetorem Alexandrinum , cenfet /riarte pag. 435.
et ipiius Harpocrat'onis teftimonium adfert e prae.
fat huius libri, in qua, fe, profitetur ,. in Afiae
regionibus grammaticam exercuiffe, tandemque
Alexandriam contuliffe, et philologos anteceffiffe
perfe&tiffimos, — Inter codd. graecos MSSt., apud
ANanios Venetiis adferuatos, in cod. CCXLVII,

Sess τῷ Κυρινξ βασιλέως περὲ xd - λίϑων πετεανῶν τε

^ 2 , ^ - 5 3, ^ * 2 ὦ
«Xj ἐχϑύων καὶ βοτανῶν κατ᾿ «AQwiyrs. cuius ini-
tium paullum differt ab initio, e cod. Naniano ex-
cerpto. Harl.

t) Conf. Taylor. praefat. ad Lyfiam, tom. II.
pag. 68. ed. Reiske. Zar.

d) Dictus quoque eft Proclus, et WEN in
eum legitur in lapide apud /uratorium , In(cript.
pag. 138. 2. Harl.

Μοὶ. ΤΨ. p. 399 P 660 ALI. Lib.IV. e. XXXV 1I. 251
erationem, Naucratitem, epifcopum Aegyptium, qui interfuit concilio primo Nicaeno,
Harpocrationem , epifcopum in Bubafto Aegypti, cuius mentio in breuiario Mcletii apud
Athanafium Apologia fecunda tom. 1. pag. 789. Harpocratem , Aegyptium, Ammonii Her-
nieae difcipulum, de quo ex Damafcio Suidas. — Zarpocratem , Claudii, imperatoris, liber.
tum, Sueton. Cap. 28. etc. Fabr. Epitaphium arporrationir, nefcio cuius? primus vul.
gauit έν. van Spaan in diff. de Antiphonte etc. in vol. VII. oratt. graecor, a Reiskio edito.

rum pag. 802. Harí.

XIV. Elencus. Veterum fcriptorum, qui a Valerio Harpotratione laudantur, illu.
Jirantur, vel notantur.

Ex editione Nicolai Blancardi.

ACHAEVS ἐν 'Adecise. v. ὠργᾶς.

ACVSILAVS £y τρίτῃ. v. Ὁ μηρίδαι.

AESCHINES. v. γοργύρα. Δράκων. decuo-
κήρυκες. Χίλων.

ἐν τῷ κατοὶ Τιμάρχε. V. ὠγρίες. ἀδύνα-
τοι. ἀμόργός. Ανδοκίδε Ἑρμῶς. Av-
τοκλαθης. δημόσιος. διωασείξες, εἰ δια-
ψήφισις. δοκιμωασϑείς. ἐπαγγελία» et
ἐπακτροκέλης. θέμενος τὰ oz Aa. Θέρ-
σανδρος. καϑάρσσιον. Kzdavidgs. Κολυτ-
τεύς. ληξιαρχικόν. γραμματέϊον: En-
ραλοιφέιν. οἴκημα. ὅτι νέμος ἔσιν etc.
vrgoQegeis. τετρυπήμένοι. Φιμοί.
ἐν τῇ περὶ τῆς παραπρεσβείας ἀπολογία»

fiue περὶ τῆς ἀποδόσεως. in ἀντίθεσις.
εἰργῶς. βάώταλος. ἐκκλητεύειν. ἐννέω
ὁδοί. Ἐπικρώτης. Θερμοῖν. Θρόνιον. ἱκε-
τηρίω. [δ] Κέκρωψ. Κτησιφῶν. Aer
δίας. Νεμέα χαράδρα. Νίκαια. ὁλο-
σχοίνες. ὀρικο. ζεύγη. ὅτι Etvas εἴς.
παλίμβολον. περίπολος. προβολάς.
προτασίω. προφτρόπαιον. ςρατεία ἔν
τοῖς ἐπωνύμοις. Στρέψα.

" * N ,
ἐν τῷ κατὼ Κτησιφῶντος. v. ᾿Δῴνία.. et.

7 , € , 2 lod ,
αἀζήτητον. Ἀλονήσος. ἀνώγας. βναγυ-
΄ , ΄ ? , 3.5
ρασιος. AvotQAusici- ἀντιγρωῴευς. ὠτί-
᾿ς f 7 , ^ L
puros. ἄγων. αὐυλίω. oQosie. lavos.
€ ,
διωαμεμετρημένη ἡμέρα. ἐξάγιπος. et
* , , ,
ἐξαρώσασϑαι. ἐπιλώχων. ἐἔπιξατής.
"€ , 5 ,
Ἐργίσκη. 'Eeuoj. Ἐρυβάτην. ζηλοτυ-
lod € 4
gay. εἰ ἡγεμονίω. δικατηρίξ ϑεσμοθέ-

ταὶ. ϑεωρικοί. Gustev. ἴσαι! ψῆφοι. Κἢ-
gros. Κηφισόδοτος. Κιῤδεοῖῖον πεδίον. Ko-
τύλαμον ὅρος. Κραυαλλίδαι. Κρώβυλος.
Κτησιφῶν. Μαργίτης. μεσεγγύημα.
σμηρευοντας. παραγγελία. παραβάλ-
λοιτο. Πήληξ. 7recedeci. Πρόνοια. σροσ- -
τροπαίον. πρυτάνεις. Ταμύναι. τριτ-
TUS. (Deuvovoas.
AESCHINES, SARDIANVS. ἐν Ἰάμβοις: v.
Κέκρωψ.
AESCHINES, SOCRATICVS. ἐν᾿Αξιόχω. v.
᾿Δξίοχος. :
διαλεγόμενος ἐπιγραφομένῳ ᾿Ασπασία. v.
Ασπασία. i
AESCHYLVS. v. Gecivicy.
ἐν "Aeyeteis. V. χιλῆδος.
Ἑλλαδίῳ. V. μωλακίζομεν.
Εὐμενίσιν. V. Εὐμενίδες, ϑεμιξεύειν.
Κερκύων;. V. ὅρον.
Μυρμιδόσι. ν. προπεπωχότες.
Μύξαις. V. Ὀργεῶνας.
ALCAEVS. v. τετύφωμα;.
ἐν τῇ κωμῳωδοτραγωδία. voce οὐδῥηφάγως
τριήρεις.
ἐν πεντηκοΞτῇ ὀγδόῃ. ν. σκυϑικαί.
ALCMAN. ἐν πρώτῃ. v. Θεραάπναι.
ALEXIS. v, Σινώπη.
AMMONIVS. ἐν τῷ περὶ βωμῶν καὶ ϑυσιῶν.
V. ᾿Αμαζόνειον. ἐσσχέρα.
ἐν τετώρτῃ περὶ βωμῶν. v. ϑόλος.
li 2 AMPHI.

as Lib. IV. c. XXXV III. ELENCHVS SCRIPTORVM

AMPHITEVS δευτέρῳ περὶ Ἡρακλείας. v.
Σαβοί.

ANACREON. v. ἑομάς.

ANAXIMENES. v. ᾿Αρχιδώμιος πόλεμος. Εὐ-
ϑίας.

ἐν πρώτῃ Ἑλληνικῶν, V. ὠμφικτύονες.

ἐν Φιλιππικῷ. v. Μύρτανον. ὁ κάτωθεν
νόμος.

ἦν πρώτῳ φιλιππικῶν. v. πεζέταιρος.

ἐν τετάρτῳ φιλιππικῶν. v. ᾿Αλόνησος.

fy ἑβδόμῳ τῶν περὶ Φιλίσπον. V. Mxse-
a.

ἐν ὀγδόῳ Φιλ,ππικῶν. v. Καβύλη.

ἐν τῇ δευτέρα τῶν περὶ ᾿Αλέξανδρον. voce
᾿Αλκίμαχιος.

ANDOCIDES. v. eivag in Cov.

[0] à và πεοὶ τῶν μυπηρίων. ν. ᾿Ανδοκίδῳ
Ἑρμῆς. ἐπεσκήψατο. ἑταιφείοι. Θημα-
κεύς. λογιπαὶ καὶ λογιξήρια.

ἐν τῷ περὶ τῆς edet. v. ὀῤῥωδᾶν.

ἐν τῶ “περὶ τὴς εἰρήνης. V. Ἑλληνοταμίαι.
νεώρια καὶ νεώσοικοι. Πηγα,-

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Αλκιβιἄδα. v. ἐμποδών. εὐαν-
δρία.

ἐν τῷ περὶ ἐνδείξεως. v. ζητητής.

ANDRON ἐν ὀγδόῃ τῶν συγγενετῶν. v. Qoe-
βαντειον.
ANDROTION. v. ξενικὸν ἐν Κορίνθῳ.

ἐν τῇ ᾿Ατϑίδι. v. διαψψήφισις. συγγοαφές.

ἐν πρώτῃ '"Ar9iles. v. Πανανϑήναεο.

ἐν τῇ ἢ δευτέροι, ἀποδέκται. ^ Ἵππαρχος.

ἐν τῇ τρίτῃ, ἊἌτϑιδος. v. δέκα καὶ δεκαδᾷ-

χος. Μόλπις. 'OQeoverov.
iy πέμπτῃ τῆς Ατϑίδος. v. ᾿Αγνίας. Kg-
Φησίδοτος.

ἐν ἕκτῃ ᾿Ατϑίδος. v. ἱεροῦ τριήρης. New.
ἐν δωδεκάτῃ ΔΑτϑίδος. v. ᾿Αμφίπολις.
ANDROTION aut FHILIPPVS. ἐν τῷ Γεωρ-
γικῷ v. σαφυλοβολεξον.
ANTICLIDES. v. Καλαύρερα.
ἐν τοῖς ἐξηγητικοῖς. v. ὀξυϑύμιω. ΄παλῶ-
μναῖος. προκώνιο.
ANTIMACHVS. v. ᾿Αδρώςειαν. ᾿Οργεῶνας.

"Vol. IV. p. óiogess

ANTIPHANES ὁ νεώτερος ἐν τῷ περὶ τῶν
ἑταιρῶν. v. ᾿Αντίκυρα. Νάννιον.

ἐν Εὐθυδίκῳ. v. ξενιτευομένες.
ἐν Εὐπλοία. ν. £usis.

ANTIPHON. v. ἄβιος. οδιάφατον. desc.
&xo. 8. ανονγινωσκόμενος. ἀχιαριξέιν.
βάσανος. δυσάνιος. ἐν Beaux.

ἐν τῷ » περὶ ἀληθείας. V. ἄγει:

ἐν τῷ ἀληθείας πρώτῳ. voc. ἐδέητος.
ἀναποδιζόμενα. ἀνήκει. ἄοπτα εἴ
ἀπαϑῆ. δεήσεις. διάϑεσις. ἔμβιος.
ἐπαλλάζξεις. ὀφιγνηθῆναι.

ἐν οληϑείοις dev τέρω. v. οἱγνεύετε τὴν πόλιν.
eese γουπανιον. δεινῶ. di sacis.
περιφοριῶσϑαι Φορίνης.

ἐν τῷ περὶ τὸ Σαμοθρακῶν Φόρϑ. v. ej.
οποδιδόμενοι ἀπόταξις. ἐκλογεῖς. συν-
τελεῖς.

ἐν τῷ περὶ ὁμονοίας. V. οὐϑεώρητος. ava-
ϑέσϑαι. αὐλιζόμενοι. βαλβίς. διάϑεσις.
εὐηνιωτατα. Μακροκέφαλοι. Exo:
δὲς. ὑπὸ γῆν οἶκδντες. φηλώματα.

ἐν τῷ κατοὶ Dig. v. ἀκροᾶσϑαι. ἀπολα-
χιῶν διάληξις. ϑῆτες καὶ ϑητικόν.

ἐν τῇ πρὸς m AvuogOtyec γραφὴν ἀπο-
λογίο- ᾿Αλκιβιάδης. ἀποτειχ ἤσαν.
PUQSERUE κελέοντες Gua iov. συνή-
Ὑόροι.

ἐν τῷ πρὸς τὴν Δημοσϑένες ἀντιγραφὴν.
v. ᾽Αν ζῶν.

ὑπὲρ τῆς εἰς τὸν ἐλεύϑερον ztcada- v. ἀξιοῖ.

[t] περὶ T8 Ληναίων φόρϑ. v. ᾿Αμφίπολις.

ἐν τῷ περὶ T8 Λινδίων Qoea. V. ee ev.
ἄττα. δι ἐμιουτϑ ἐπαγγελία. ἐπίτκο-
πος. προσφορο. συνήγοροι. τριβωνευό-
μενοι.

κατοὶ Λαισποῦιδ. V. ὠπιξέν. πϑληψός.
ἐπίσκοπος. Οἰσύμη.

ἐν τῷ πρὸς Νικοκλέα. “περὶ ὅρων. ν. εἰργυ-

£oxo7retov. did μέσα TOY Be "Egon.
εὐϑύωρον. Κεραμεικός. ᾿λέσχαι- παρα-
ϑυξον. πουτανεΐας. piso A cdd
Ὑπέρβολος.

ἐν

: Vol. IV. Ρ. ὅο ὅς 3
0 ————— —

ἐν τῇ πρὸς Φίλισσπον OCTO NO y lat. V. δημο-
τεύομενος. alibi ἐν Φιλιππικῷ, ν. εἰσφρή-
cav.

ἐν τῇ πρὸς τὴν Καλλίϑ ἔνδειξιν ἀπολογία.
ν. διαϑεσ σις. ἑρμας. μοιροδικῆσαι.

ἐν τῷ περὶ τῆς μεταφάσεως. ν. διοιφῆσαι.
ἐμποδών. ἐπεσκήψατο. 'Herigyesa. a
σιώτης. τετρακόσιοι.

ἐν τῷ περὶ ταόνων. V. εὐρφϑάλμως. Πυρι-
λαμπῆς.

“πολιτικῷ, V. εὐσύμβολος. ἡμιολιασμός.

ἐπιτροπικῷ Καλλιςράτϑ. V. ὅτι οἱ ποιή-
ταὶεῖο.

ἐπιτροπικῷ Τιμοκράτς. WE σπαφτωλές.

ἐν τῷ κατὼ πρυτάνεως. V. ῥητορικὴ
γραφή.

ἐν τῷ περὶ T8 Ἡρώδε φένξ. V. διετείνοντο.
Φρᾶδος.

ἐν τῷ περὶ τῷ χορευτξ. V. διδώσκαλος. Διὶ:
πόέλια.

APOLLODORVVS. v. χόες.

iv τοῖς περὶ Θεῶν. v. αὐτόχϑονες. κύρ-
βεις. μέον καὶ μειαγωγός. πάνδημος
᾿ΑΦροδίτη.

ἐν ἕκτῳ περὶ. ϑεῶν. ν. ὠποπομποίς.

ἐν τῷ περὶ τῶν ᾿Αϑήνῃσιν ἑ ἑταιρῶν. ν. Ναν-

νιον. Φανοτράτῃ.
APOLLONIVS, NICAENVS. v. Ἴων.

APOLLONIVS, ACHARNENSIS. v. Xa.
κέα.
ἐν τῷ περὶ τῶν ἑορτῶν. ν. πέλανος. Πυα-
γνοψιο.-

APOLLOPHANES ἐν Ἰφιγέροντι. ν. ἀδελ-
φίζειν.
ARATVS. v. ᾿Αρκτᾶρος.
ARCHFMACHVS ἐν τρίτῃ Εὐββοεικῶν. v.
κοτύλαιον ὅρος.
ἐν τετάρτῃ τῶν Εὐββοεικῶν. v. ᾿Αλόνησος.
ARCHILOCHVS. v. Στρούμη.
- Τριμέτροις. ν. παλίνσξιον. —.
ARCHIPPVS ἐν τοῖς Ἰχϑύσι. v. παλιναίρε-
τος.
"Ovo.. V. τοπῶον.

AB HARPOCRAT. LAVDATORVM. Lib. 17. c. XXXV HI.

253
ARIGNOTE. v. εὐοῖ.
ἐν τῷ “περὶ τελετῶν. ν. νεβρίζων.
ARISTARCHVS. v. δερομιξής. διεκωδωώνισθο.
ὀξυϑυμία.
ARISTIDES ἐν τῇ ἕκτῃ Μιλησιακῶν. V. δερ-
piss.

ARIS TODEMVS ELIENSIS. v. Ἑλλανοδὶ-

(e ARISTOGITON κατὸ Τιμάρχξ. V. Αὐ-
τοκλείδης, Θέρτανδρος.

ARISTOMENES COMICVS. v. μετοίκιον.

ἐν Tego. v. Φορίνης.

ARISTOPHANES COMICVS. v. ἄττα.
Kd κελέοντες. κίναδος. κρᾶφις. Πο-
οἰος.

᾿Αμφιαράῳ. ν. Aa ees. ῥόπτρον. :
᾿Αχαρνεῦσι. v. ᾿Ασπασία. λάρκος.
Βαβυλωνίοις. V. ἐπιβάτης. φρωτήρ.

ἐν Βατράχοις. ν. γωνιασμός. ὁρικῶ ζεύγη.
DL εωργοῖς. v. κωδία. Σηραγγιον.
ἐν ΤΊ aea. V. σκαφίον. τῆτες.

Γηρυταίδῃ. v. βωμολοχεύεσϑαι- ᾿ἑἕρμας.
Ναΐς.
Δωταλεῦσιν. ν. ᾿Αλίπεδον. ἐπίπεμπτον.

ϑῆτες καὶ ϑητικέν. κιγκλίς. Ναυτοδί-
καὶ-

Δαναΐσιν. V. ἐχῖνος.

ἐν Εἰρήνη. v. γύλιος. Xevcis.

Ἥρωσιν. V. πυελίδα»

Θεσμοφοριαζέσαις. v. ἐμῷ; doy. βελείω.
Tewxés. φασκωλιον.

ἐν ταῖς devrégeus Θεσμοφοριαζέσωις. V.
Πύλα;. -

Ἱππεῦσιν. v. ἐλεοκόπων. δόῤδιον.

ἐν Κωκάλῳ. ν. | σώμαλα.

Λημνίωες. ν. ἐρκτεῦσαι. μέταυλος.

Λυσισρατῃ. v. ἀμοργός. ἀφρκτεῦσαι. Κω-
Ads.

ἐν Νεφέλαις. V: Teen
£vsis. φελλέα. “ιρῆται

'OAxaci. v. ἐπίγυον:

ἐν Ὄρνισι.. V. ὠγυιοας. οετός. νοϑᾶα. avree-
μολόγος. “χερνίβων.

li 3

ἐσπαϑατο.

Πελαρ-

254 Lib IV. c. XXXF HI.

Πελαργοῖε. ME οἰκίσκῳ.

ἐν Πλότῳ. V. καταχυύσματα. Ναΐς. £svi-
κὸν ἐν Κορίνθῳ.

ἐν Σκηνῶώς καταλαμβανέσαις. ν. δήμαρ-
“οϑ'

ἐν Σφηξία. v. οἰγυιἄς.

Ταγηνιποῖς. v. ἀπολαχι ὧν. κύπασσις.

Τελμισεῦσιν. V. σιπύο:-

ἐν Τριφάλητι. v. διὰ μέσξβ τάχες.

ARISTOPHANES, GR AMMATICVS. v. £e-

γα νέων. zrgex aiat.

ARISTOTELES. v. ᾿Απόλλων Πατρῷος. ἐμ-
βεβλημένα. ἐπιμελητής. ἐμπορίθ. xol

yag etc.
ἐν τῇ ᾿Αϑηναίων πολιτεία. N. ὠὐγορανόμοι-
εἰδύνατοι. ἀντιγραφεύς. ἀποδέκται-

ὠποφασίξ. ἀφύνομος. βελεύσεως. γοωμ-
ματεύς. δατέσϑοι. δεκαζων.. δήμας-
“χος. διαιτηταῖ. δια μεμετρημένη ἡμέρα.
δωροζενία. εἰς ἐμφανῶν κατάφασιν.
“Ἑλληνοταμίαι. ἐπὶ Ae Qnia. ἐπιμελή-
τὴς τῶν Musei. ἐπὶ Παλλαῤίω. ἐπι-
ST. eU ove. ἐχῖνος. ϑεσμοϑέται.
ϑῆτες καὶ ϑητικόν. ἵππαρχος εἴ iz-
grs. κατοὸ ἥμες. Ἱκαςάς. κύρβε:ς εἰ
κυρίω ἐκκλησία. λίθος. λογιξαὶ καὶ λο-
γιπήριω. μετιρονόμοι. ναυκρορικοῦ. ὅτι
νόμος etc. πιώρεδρος. M CALLE (Pze-
τακοσιομέδιμνοι. περίπο Aes. πολέμαρ-
χος. πρόεᾶροι. πρυτανείας: πολῆται
*0 πολητήριον. σῖτος εἴ σιτοφύλα-
κες. σροατείο ἐν τοῖς ἐπωνύμοις. φφατης
Vor. τω μίαν. τετρακόσιοι. τετρυπημέ-
Voi- τριττύς. Φύλαρχος.

ἐν τῇ κοινῇ ᾿Αρκῶ ὧν πολιτεία. Υ. μύριοι ἐν
μεγώλῃ πόλερ.

ἐν Ἠλείων πολιτείο. v. Ἑλλανοδιίκαι.

ἐν τῇ κοινῇ Θετταλὼν πολιτεϊο. V. τε-
τραφχία.

ἐν τῇ 'Κυϑνέων πολιτεία. v. Κύϑνιοι-

ἐν τῇ Κυσρίων πολυτείαι. v. ἄνωκτες Mod
ἄνασσαι.

ELENCHVS SCRIPTORVM

Vol.IV.p..603f 654 —

ἐν τῇ Λακεδοιμονίων πολιτεία. voce μόρων.
ἐν τῇ Μασσαλιωτῶν πολιτ' eie. v. Macao-
Aic.
£y τῇ "'Ozrevriov ONT eie. v. λμφισσα.
ἐν τῇ. Πελληνίων πολιτείῳ ν. μαςῆρες.
ἐν ταῖς Διδωσκαλίαις. v. διδάσκαλος.
ἐν τοῖς Δικωιώμασι. ν. Δρυμός.
ἔν τινι τῶν πρὸς Φίλιππον ἐπιτολῶν. V- ὅτε,
ξένες etc,
ἐν ὀγδέῃ ζώων i Íscelas. v. κοβαλείώ.
ἐν ἐννώτῃ περὶ ζώων isolate. v. ἑβδομευο-
μένϑ
ἐν τῷ Παροιμιῶν.
yUCi-
ARISTOTELES, CHALCIDENSIS ἐν τῷ πε-
| Εὐβοίας. v. "Apyega.
ARISTOXENVS ἐν τῷ περὶ τῆς τραγικῆς
ὀρχήσεως. V. Κορ ακισμός.
ἐν τοῖς Πραξ; σε μοιντείοιο. v. Μεσαῖος.
ARTEMIDORVS. v. Γανος.
ARTEMON ἐν τῷ πεεὶ ζωγράφων. Io
λύγνωτος.
ASCLEPIADES Τραγῳδεμένοις. ν. Meva-
λίππσειον.
ἐν τετάρτῳ Τραγωδεμένων. v. Δυσαύλης
A THENAEVS. v. Ναΐς.
CAECILIVS. v. ἐξέλης. I
CANTARVS, vel PLATO, Συμμαχίω. v.
ὀρνιϑευτής.
CALLIMACHVS. v. ἐνεπίσκημμω etc.
Μαργίτης.
ἐν τοῖς ὑπομνήμασι. ν. ἼΑκη.
ἐν τῷ περὶ ὠγωνων. ν."Ἀκτιαᾶ.
CALLISTHENES. V. QC ot*y oiov.
ἐν τῷ εὐτέρῳ Ἑλληνικῶν. ν- aee |
CALLISTRATVS. V. ἁπλᾶς.
CALUISTRATVS3 aut MENECLES ἐν τι
περὶ ᾿Αϑηνῶγ. v. ἑκατόμπεδον. E
Ke αμεικός.
CALLIXENVS ἐν τετάρτῃ περὶ λέξαι
δρείας. v. ἐγγυθήκη. '
CARCÍNVS TRAGICVS. v. καρκίνος. :
CLEANTHES ἐν τῷ περὶ Θεῶν. v. λέσχα! d
Ne

v. ἀρχὴ evogo dere

"Io

Nol IV. p. 605 P ἠοὐ

[P] CLIDEMVS ἐν πρώτῃ ᾿Ατϑίδος. v. Με-

λανίππειον.
ἐν τοίτω εἰφωτογονίας. V. πνυκί.

CLITARCHVS ἐν τῇ πέμπτῃ. ν. ὁμηρεύον-
τας.

CLITARCHVS, GLOSSOGRAPHVS. ν. ἐπ’-
βλῆτας.

CRATERVS ἐν τῇ τῶν ψηφισμάτων συνώ-
ψωγῇ. ν- ὅτι. διαμαρτανε, Δημοσϑένης

εἴς,
ἐν τῷ τετώρτω τῶν ψηφισμάτων. v. Ναυ-
τούίκα).
ἐν τῇ very ψηφισμάτων. v. ᾿Ανδρων.
Νύμφαιον.

CRATEs. v. προκώνια.
Θηρίοις. v. παρδσία.
CRATINVS. v. ἀγυνῶς. Κισθήνῃ.
ἐν ᾿Δροχιλόχοις. ν. ἰϑύφαλλοι.
ἐν Δραπέτισιν. ν. epar ὁδός.
Θράτταις. V. ἀρχυωρύς.
᾿ ἐν Τροφωνίῳ. v. ἐπιθέτες ἑορτάς. παρέα!
ὄφεις.
£v τοῖς ME v. “ἀρκτεῦσαι-
ἐν Ὥραις. v «ξυτίς. δυτα. Φελλέα.
CRITIAS ἐν τῇ ior CM σολιτεία.. V.
λυκιδογθς.
CROBVLVS COMICVS. v. ὅτι χιλίας ete.
CTESIAS ἐ ἐν περίπλῳ ᾿Ασίας. v. Σκιώποϑες.
Er τῇ T frg. V. ὑποκύ ets.
DAIMACTIVS PLATAEENSIS. ἐν δευτέρῳ
7 περὶ Dàniie. v. ἐγγυθήκη.
DEMETRIVS. v. "Axq.

DEMETRIVS MAGNES. v. λευκὴ GT.
ἐν τοῖς περὶ ὁμωνύμ κων ποιητῶν. v. Ἰσαῖος.
ἐν τοῖς συνωνύμοις πόλεσι- V. Meu LE
DEMETR!Vs PHALEREVS ἐν τοῖς eei
τὴν ἐν ᾿Αϑήνῃσ; γομοϑεσίαν. V. "Eexcios
Ζεύς. παράςασις.
ἐν τρίτῳ νομοθεσίας. v. σκαφηφόροι.
DEMETRIVS, SCEPSIVS.
"oM
Iov.

ἐν δευτέρα Διακόσμε. v. Θυργωνίδαι!.

b ^
v. ᾿Αδράξε;αν.

:
|

AB HARPORCRAT. LAVDATORVM Lib. IF. c.. XXXV III.

255

DEMOCHARES ἐν τοῖς Διαλόγοις. ν.Ἴσχαν-
δρος.
DEMON ἐν τεσσαρακοφῇ περὶ ἸΠαροιμιῶν. V
Μυσῶν λείαν.

ἐν τῷ περὶ Θυσιῶν. ν. προκώνιο.

DEMOSTHENES. v. ᾿Αγάϑαρχος. οἰειλο-
γία. epus Dare καὶ παρακαταίβάλ-
Aen. ᾿Δρτεμισία. Δάοχες. διάθεσις.
ἔμ μῆνοι δίκαι. ἐπαιρόμενος. ἐπώπτευ-
κότων. Κολωνίτας. Μαργίτης. πρύ-
πεμπτα. Πτοιόδωρος. ᾿χαφαάκωμω-

ἐν τοῖς Φιλισπικοῖς. ν. οἰγνωμόνως. eva.
βάλλε:. ἐνεχαίτισε. ᾿Αντρῶνες. ἰπό-
pino. ezrosgeQiv. ᾿Αρύμβας. οὐρχαίως.
ἄτιμος. ἄττα. βάρφαϑρον. Βοηθρομεοί-
δημότιος. διοικῶν. Δρογγίλον. δυσωπὲ-
pant ἐκπολεμῶσαι. Ἐρυϑραζοι. ἐῷορ-
pv. ἡλικία. Ἡραῖον τέίχος. κορθα-
κισμός. Μεϑώνη. μελίνη. Μενέλαος.
μετοίκιον. “μόρων. ξενικὸν ἐν Kogivd a.
[P] ὀλεγωρήσετε. Παγασαῖ. Παναϑή.
you. Πανδοσίω. πάραλος. παρακρέε-
Τα]. πεζέταιρος. “περὶ τῆς ἐν Δελῴοῖς
σκιᾶς. περίοδος. περισοιχίζεται. σινο-
xix. πολιτεῖοι. Πολύτρατος. προβαλ-
λομένδς. πρόβολοι. προπύλαια ταῦτα.
προυτανεύοντα. Πύλαι etc. doas. E;
γεῖον. ExiaSos. searriryoi. σύνταξις.

v τετραρχία. τὸς χωρὶς οἰκδντας. ὑπά-
γϑσιν. Φύλαρχος.

Φιλιππικῷ. v. Ἡγήσιππος. ϑεωρικά.

ἐν πρώτῳ 'Φιλιππικῶν. ν. ἀποτολᾶς. ϑεω-
οἰκο. Ἱέραξ.

ἐν δευτέξῳ Φιλισπικῶν. V. γέρρα νέμοντα:

ἐν σετάρτῳ Φιλιππικῶν. V. depo τριήρης.

Ἵππαρχος.
; ;
ἐν πέμπτῳ Φιλιππικῶν. v. ἐκδεξάμενος.
ἐπικηρυκεία. ÉXivos.
ἐν ἕκτῳ Φιλιππικῶν. ν. ᾿Αλέξανδρος. δὲ»
καδαρχία

ἐν ἐβόόμῳ Φιλιππικῶν. ν. ᾿Αλέξανδρος.
Βέχετα. Ἐλάτεια. σύμβολα. -

E

ἐν

236 - Lib. IP. c. XXXF III.

ἐν ὀγδέω Qum mV. V. εἰσφρήσειν. Κα-
βύλη. κατάγειν τοὺ πλοῖα. κληρδχοι.
ΜαΞειρα.
ἐν ἐννώτω Φιλισπικῶν. ν. een. Eyes.
EXpeolies. καταβολή. Λευκάς. μαλα-
κίζομεν.
ἐν δεκάτῳ. Φιλιππικῶν. V. καθήκοντα.
ἐν τῷ περὶ συντάξεως. v. Κύθυ,οι. ὁπισϑό-
etes: ὀργάς. παρδσία.
ἐν τῷ περὶ τῶν συμμοριῶν. ν. κληρθχοι.
κοινωνικῶν. ὅτι ἑξοκισχίλιω etc. συμμο-
gio τίμημω.
περὶ τῆς Ῥοδίων ἐλευθερίας. v. Δοτεμισία.
Κυπρόϑεμις.
ἐν τῷ ὑπὲρ τῶν Μεγαλοπολιτῶν. V. Τρι-
καίφαινον.
ἐν τῷ περὶ τῶν πρὸς ᾿Αλέξανδρον συνθηκῶν.
ν. ᾿ προβολάς.
ἐν τῇ περὶ τῆς ἑαυτῇ καϑόδε ἐπιΞτολῇ. v.
Καλαύρειοι.
ἂν τῇ περὶ τῶν Avx&e'ye παίδων ἐπιΞολῇ-
ν. ἐρανίζοντες. φϑέην. ἀλη aaa
προοιμίοις δημηγορικοῖς. v. ὠρχὴ ἄνδρα
: δείκνυσι. ὀβῥω &v.
ἐν τῷ ἐπιταφίω. ν. Αἰγᾶδαι. Κεκροπίς.
ἐν τῷ περὶ παραπρεσβείας, quae eadem
a noftro adpellatur xaT Δἰσχίνδ. voce
ea Boso iun ᾿Αλέας. ᾿Αλέξανδρος.
ἀπόκρισις. ἀταϑμητότατον. συν
τώτατον. ἄττα. αὐτέχϑονες. διεκω-
δωνισε. Δρυμές. ἐξωμοσία. ἐπαγγελία.
Pm Rex neu Eva Ἐπικράτης. ἐσπαϑᾶ-
το. Ἡδύλειον. Ἡράκλενα. ϑίασος. 96.
λος. Ἱερώνυμος. ἴσα βαίνων Πυϑοκλέ.
᾿Ισχανδρος. Κορσίαι. “Κτησιφῶν. Κυρη-
βίων. μύσιοι ἐν μεγώλῃ zoe Νεωη.
ὅτι ξένες etc. παραγγελίω. προβαλ-
λομένξς. προβέλευμα. προπύλωιο
[δ] ταῦτα. πώμαλα- ςεφανῶν τὲς νε-
νκηκότας. σύγκλητος ἐκκλησία. TAM
φώσσαιον. Φρύνων.
iy τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος. vulgo inferipta
“περὶ T8 Ξεφανε, in Ay»gs. ἄκριτος.

E
INDEX SCRIPTORVM

iy τῷ κατοὶ Mese, v. «^yvide. ἐντίϑεσις.
Y Ae y8ea. es eain. er: 'μῆτος αἰγῶν καὶ

Vol. τυ 5» 6069602 ἢ |

ὠλάφωρ ᾿Αμφιστα. ava Qogat. ᾿Ανεμοί-
τας. ἀντίθεσις. απόῤῥητα. ὠποςολέςς.
'Aguoset ᾿Αρτεμίσιον. Ἴλττις. βασκαί-
yer. γέθῥο. γραμματεύς. δορξίσκος. ἐκ-
ἑξάμενος. ἐκμαρτι ga. Ἐλατεια." Ἔμ-
7:860. ἐνθρυπτά. ἐπαιρόμενος. ἐπιτε,- ὦ
χίσμα. ᾿Ἐπιχάξης. Εὐὔβελος. Εὔδικος.
Εὐξίϑεος. εὐοῖ. ἑωλοκρασία. ἡγεμῶν
συμμορίας. Ἡγήμων. ἠκρωτηριασμένοι.
Θεμίσων. Θεογεώτων. Θεοκρίνης. Θη-
σέϊον. ἱεφομνήμονες. Ἵππαρχος. Κερκί-
ms. Kemfas. κίναδος. Κυρσίλον. λα-
ουγγίζων. λεύκη. Λεῦκτρα. λικνοφό-
ξος. Acyise xci λογιξήριο Aóye τυ-
ev. Μενυχία. Μύρτανον. Μύρτις.
Μυσῶν Aera. veBeicav. »γεήλατα.
Neo». οἰκίσκω. ὀνομάζων. ἐκ ἐπὶ etc.
7r eot ὄφεις. παράσημος δήτωρ. σαρ-
ελϑένν. Πεποαίρηϑος. Περίλλος. rop
πείας καὶ πομπεύειν. Πορϑμός. προ-
βαλλομένες. προπεπωκότες. Πύλαν»
εἴς. Σαβοὶ. Σ;μός. Σίμυλος. Σινωπή.
σπερμολόγος. spezTés. CUVTEAC. TE-
τύφωμαι. τραγικὸς πίθηκος. Φιλάμ-

μων. Φρεάριος.
τῷ περὶ τῶν ὠτελειῶν, quae vulgo in-
fcribitur, πρὲς Λεπτίνην. ν. δεχατευ-

τάς. Ofc 2527 Θευδοσίαν. Λυσίμαχος.

τιμητός. βιαίων. Bes φωνῆς. Ὑξαφεύς. Quen
TUTO ἐκλώζετε. ἐπὶ κόῤῥης. ἐπιμελητὴς ὃ
τῶν μυπηρίων. ἑπιότωρ. Εὐαίων. ϑέμε-
γος τὸ ὅπλα. Kar arx ergo evi. κύμβιον.
Πανδιωνίς. παρασκηνιᾶ. πεντηκοτὴ ete.
πληρωτής. προβαλλομένες. ῥυτά. Τη-
Neqve. τἰμήμαᾶ-
τῷ κατ᾽ ᾿Ανδρωτίωνος. v. ανελξσω, etc,
εἰντιγραφεὺς ἀπὸ τὸ πράγματος.
οπροβέλευτον. dexacr every. ἱαχείφοτος,
via. ἐξετάζεσθαι. ἐξορχησομενος. ἐπι-
ψηφίζων. ϑεσμοθέται. Μελανωπόξι
πομπείας,

LT

VoL IV. p.6070 609. AB HARPOCRAT. LAVDATORVM. Lib. IP. c. XXXV. 2$

πομπείας καὶ πομπεύειν. πρόεδροι.
Φανοςρώτη. “χερνίβων. χρυσίς.

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Δριξοκράτϑο. voce ᾿Αϑηνόδω-
eos. αἰδέσασϑαι. ᾿Αλέξανδρος. 'Δλιῤῥό-
Duos. ἀλογίαν. ὠνδροληψίω. "Αντίσσα.
ἄξονες. ὠποκηρύττοντες. ἀπόμισϑοι.
᾿Αργοῖος. διωμοσία. Δρῦς. ἔθνος. ἐκ-
προσωγωγῆς. ἐν Φρεάττοι. ἐξεγγύησις.
᾿Ἐξήκεςος. ἐπὶ Δελφινίῳ. ἐπὶ Παλλα-
δίω. Εὐμενίδες. ἐφέται. ἐφορία. ἢ ἐν
ὁδῷ κωθελωῶν. ϑεσμός. καϑελῶν. Κέ-
βρηνα. Κερσοβλέπτης. κλῆσις. Κότυς.
Κριϑωτήν. νοϑέτα. ὁδός. ὁ κώτωϑεν νύ-
pos. [δ] ὅτι οἱ ὡλόντες, etc. παράση-

c^ 1 v

Mos ῥητωρ. Πενέφαι!. Σκῆψις. Σμικυ-
ϑίων. Φαύλλος.

ἐν τῷ word Τιμοκρώτεςο, V. ἀγορανόμοι.
᾿Αγύβῤῥιος. "Aivei8s. ὠκινάκης. ὠφύνομος.
"αὐ Χεροτονία. διεγγύησιν. ἐπώνυμοι.
Ἐ ΤῸΝ , ΞΔ c
ἑτεροφαλμος. ζητητής. Ηϊων. ἱερο-
pie. KO xGITEUS: ceca δήμες δικα-
φής. Κυνοσώργες. Auxeiv. Μαυσωλος.
Ναυκραρικοί. ὅσιον. ποδοκάκκη. προσ-
τιμήματα.

oT "Agisesyetrovos. V. ὠνασείσας. οἰνίδου-
T's. ἀργῶς. γνῶσις. ἕνα). ἔνδειξις. Θεω-
eic. wwywAis. μετοίκιον. veas. opa.
πληρωτής. Goaegnuowcs,

dy τῷ κατ᾽ "Aeigoyerroyos πρώτω. V. ὠπε-
σχοινισμένος. βασίλειος soc. βελεύ-
σεως.

ἐν τῷ κατοὶ Θεοκρίνε. V. ὠγρωφίξ. ἐνδε-
καάζοντας. Θεοκρίνης.

ἐν τῷ κατα Νεαίρας. V. Αλῶα. ἀποπεῷασ-
μένον. ᾿Αττικοῖς γρώμμωσι. Βρυτιοἴδαι.
yegeuat. γέῤῥα. δημοποίητος. θ)εγγυή-
σιν. “Ἱππαρχος. Κωλιάς. oTi οιωμῶώρ-
τανε; εἰς. πωλῶσι. ψιϑυριξής, ἙἭ. μῆς.

ἕν τῇ πρὸς Εὐβελίδην ἐφέσε;. v. 'Axu8-
σιοι. ὠἀποψηφίζονται. γαμηλία. γεννη-
ταῖ. δοκιμασϑείς. ἐξένιζε. ἔφεσις. ξενί-
ζαν. Πλωϑεύς, Πόριος.

Vel. VI.

κατ᾽ ᾿ΑφΦόβε, v, διακεχοημένον, ἔκδοσις,
Λευκονοεύς. τίμημα,

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Αφέβε πρώτῳ, V. ἐπιτροπή,
κηκίς, σῖτος. συμμορία.

ἐν τῷ πρὸς ᾿Αφοβον τρίτῳ, v, ἐπαιρόμε:
γος,

ἐν τοῖς πρὸς Ὀνήτορα περὶ τῆς ἐξόλης λό-
weis. V. Ὀνήτωρ,

H hd A , , τ

ἐν τῷ κατ᾽ Ovifrogos, V, δοκιμωσϑείς. προ-
σασία.

, b A» ,

ἐν τῷ κατοὶ Ὀνήτορος δευτέρῳ, V, ὠποτι-
Mao, εἴς,"

ἐν τῷ πρὸς Ζηνόθεμιν. v, λέμβος, χρῆται,

ἐν τῷ πρὸς Azravr&guov. v, ᾿ΟΦρύνερον.

ἐν τῷ ὑπὲρ Χρυσίππε πρὸς τὴν Φορμίωνος
παρωγρωᾷφήν. ν. ἐπιϑέτες, ἑορτάς,
ἐῴφεκτος,

ἐν τῷ εἰς τὴν Λακρίτε παραγοαφήν. voc,
᾿διοπτεύων. Μένδη. πεντηκοςὴ, etc. σύ.
λώς.

ἐν τῇ ὑπὲρ Φορμίωνος παραγραφῇ. voce
οναίνεσθαι. AQess. etc. προθεσμίας νό.
μος. χρῆται.

ἐν τῷ κατοὶ Στεφάνϑ. v. ᾿Ανωκεῖον, diyri-
γοωφή. ἐκμαρτυρία, ἐξετάζεσθαι. ἐπι
leres ἡβῆσαι. ἐπωβελίων. ϑέσϑαι. κα-
ταψευδομαρτυρησοίμενος, μάλϑη. πρέ-
ζλήσις. φαρμακός,

ἐν τῷ κατοὶ Στεῷανϑ πρώτω. V. Ἶσα (durs
vov Πυϑοκλέ;. καταχύσματα.

ἐν τῇ πρὸς Πανταίνετον παραγραφῇ. v.
ἐπὶ Θρασύλλῳ. Μαρώνεια. παρακα-
ταβολὴ, etc.

ἐν τῇ πρὸς Ναυσίμαχον Xo] Ξενοπεςδην
[Ὁ] παραγραφῇ. v. αἰδέσασθαι.

ἐν τῷ πρὸς Βοιωτὸν, “περὶ TB ὀνόματος. v,
᾿Ακαμαντίς. ᾿Απατέἕρια. AeAQivioy,
ἐρανίζοντες. ἑςιώτωρ. πινοίκια, σεση-
μασμένω. φράτερες. χόες.

ἐν τῷ πρὸς Σπϑδίαν. V. ἐνεσκευασμένην.
νεμεσείού. opos. σκήνην etc.

Kk - à

ag8 1». II". c. XXXV LI.

ἐν τῷ πρὸς Du EE yoce ὠπηλοημένος.
οἰπόφασις. ἐσχωτιο. Κριωεύς. Κυϑή-
gus. σημέξου.

ἐν τ o περὶ ᾿Αγνὴ [8 κλήρε. v. ἐξεπρέμνιζον.
ires xod ϑητικόν. κλῆσις. πρόπεμπτά.
πρίσκλησις.

ἐν τῷ κατ᾽ Εὐέφγα χρὴ Μνυησιβέλξ. voce
᾿Αλκίμαχος. ἐκωλίφρεν. ἐξηγητής, ἐπ-
ἐνξγκέῖν à: epu etc. Ἑομῆς ὃ πρὸς τῇ πυ-
λίδι, ἡτημένην. κακοτεχνιῶν. “πρὸς τῇ

etc.
, ,
xaT Ὀλυμπιοδώρε. ν. ἀνθυπώμοσαν.
ἐπεδίκασε. ὑπωμοσία.

ἐν τῷ πρὸς Τιμόθεον. V. ὠποςησόμενον.
ἐνεπίσκημμα εἴο. ἐχῖνος. Ἱπσπποδόμεια.
κακοτεχνιῶν. AsxiBeyes. Μαιμακτή-
gio.

ἐν τῷ πρὸς Πολυκλέω περὶ T8 ἐπιτριηραρ-
χήματος. vs δάγμα. ἐπιβάτης. ἐπόγ-
δοον. ἐφ᾽ ἱερόν. Μαφώνειω. πεντηκόντ-
ἀρχος. Περιϑοῖδαι. Σιτηρέσιον. Στρύ-
pn. Temeaex npa.

“περὶ T8 ςεφανδ TS τριηραρχίας. V. σύ-
λας.

ἐντῷ 2 πρὸς Κάλλιππον. V. "Ax. λαμπρέις.

ἐν τῷ 7s Νικέςρατον, περὶ τῶν Δρεθ8-
cí8 ὧν ἱρωπόδων. v. οὐπογρωφή. ἐμβε-
βλημένα. Παμβωτάδης. σερίςοιχοι.
ῥοδωνιαῖ.

ἐν τῷ κατοὶ Κόνωνος. V. ὥπαγε. ἁπλᾶς.
αὐτολήκυϑοι. γραφή. δίκη. ἰδίαν. θύ-
QuAAc. Λεωκέρειον. λίϑος. Μελίτη.
Πανακτος.

$ τῷ πρὸς Καλλικλέω, περὶ χωρίε βλα-
f. V. m ὠπόμισϑοι. χλί»
es.

ἐν τῷ xao Διονυσοδώρϑ. V. ἐμφετερό-
σπλδν.

Ὁ ,

ἐν TG κατοὸὶ Μέδοντα. v. δεκατεύειν.
"-Ὕ ,

iy τῷ πρὸς Ζηνέβιον. v. ἰδίαν.

πρὶς Κριτίαν περὶ 78 ἐνεπισκήμματος. Y.
ἐνεπισκήμμα εἴς.

ELENCHVS SCRIPTORVM.
DIDYMVS GRAMMATICVS, v. d ju-

Vo. TV. p.669 P óic.

σϑωμάτων. ἐλευϑέριος Ζεύς. ἐνθρυπτά.
ἐξένιζε. ἐπιδίετες ἡβῆσαι. ἐσπαϑᾶτε.
ἑωλοκρασία,. ϑέτης. ΘύΞξιον. Κραναλ-.
Aides. κύμβιον. λυκιθργέίς. ματρυ-
λέξον. οἰκίσκω. ὁ καάτωϑεν. νόμος. id
ϑύμια. c ὁσιον. Παιανιέξς, ae πανδαισία.
παφασκήνιοι. “πέλανος. “Περὶ τῆς ἐν Δελ-
Φοῖς σχιᾶς. περίποιχοι. ποδοκάκκη.
Πολύςρατος. προκωνια. πρόπεμπτα.͵
προφασία. Πυϑαιέα. πολῶσι. eoi.
TES ἑτέρες τραγωδὲς οὐγωνιῶται. Qae-
μωκός.

ἐν τοῖς εἰς Δημοσϑένην ἡ Miei e v. y&-
μηλία.

[P] ἐν τοῖς coin ὑπομημασιν ας yum
Aia.

ἐν τῷ ὑπομνήματι εἰς τὸν Ὑπερίδε λόγον.
κατὰ ὁ Δημάδε. ν. ὀξυϑύμια..

ἐν βιβλίῳ περὶ τὸ ὠρκτεύειν κοὴ δεκατεύ-
em. V. δεχατεύειν.

ἐν ἑβδόμῳ τῆς ὠπορεμένης λέξεως. voce
δερμιςής.

ἐν eios ὀγδόῃ τραγικῆς λέξεως. v. £nga-
Ace.

DIEVCH!DAS. v. Γερανία.
ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Μεγαρικῶν. v. ὠγυιῶς.

DIODORVS, PERJEGETES ἐν τῷ περὶ δή-
μων. v. Ἕρμος. Ἐροιάδαι. Ἐρφχείαϑεν.
Ἑυώνυμοι. Θημακεύς. Θοραΐ. Θορικός,
Θυμοτάδωι. Ἰκαριεύς, Ἰτεοωΐος." Καιριας
δης. Κερωμέςς. Κεφαλῆϑεν. Κηττοί.
Κηφησιεύς. Κολωνίτας. Κριωεύς. Λαμ-
meas. Λευκονοεύς. Λδσιεύς. Ξυπε-
ταίονες. Οἴηϑεν. οἷον. Παιανιέις ete.
Πήληξ. Τυρμίδαι. Φηγαμεῦσι.

DINARCHVS. v. βελεία. γοργύρα. gna
seay.

XOT Αγασικλέξς. V. ᾿Αγασικλῆς. δόσις.
εὐανδρία. προμετρητής. σκαφηφέροι.
alibi eadem oratio, ἐν τῇ κατ "Aya.
κλέδς εἰσωγγελίο,, vt 1n ἀπόταφος.

'

“--

Vol. IV. p. 61ο δ61ι

ἐν τῷ κατοὶ Θεοκρίνδ. V. ὠγραφίθ. Θεο-
κρίνης.

ἐν τῷ κατὰ Πολυεύκτξ, V. Αἰγῶον. ete
χιαιφεσιάφοιν. Καρύανδα. παλίμβολον.

κατοὶ Πολυεύκτϑ ὡροδοκίας. V. δώρων
γραφή.

ἐν τῇ κατὰ Πολυεύκτε ἐκφυλλοφορηϑέντος
ἐνδείξει. ν. ἐκφυλλοζφοφῆσαι. παλιναί-
βετος.

ἐν τῇ κατὰ Πολυεύκτε δοκιμασία. V. ἐπ-
QUT QOREATIS-

ἐν τῇ κατὰ Πολυεύκτϑ ἀποφάσε:. V. 7r0g-
απ γγελία.

ἐν τῷ κατοὶ τῶν Πατροκλέες παίδων ἐ 5ga-
νικῷ. Vi ὥλογοι ἐρανιξαί. πληφωτής.

ἐν τῇ ἢ διαδικωσίᾳ Φαλληρέων. v. ᾿Αλόπη.

ἐν τῇ κατοὸ Πυϑές εἰσωγγελίο,. V. ὦντι-
βληϑέντας. ἐπρότων. καταδεδέσϑαι.
κοβαλεία.

κατα Πυϑές, v. οὐῤῥηφορέιν. βασιλικὴ
δια δρομή. ἐπιμελητὴς ἐμπορίξ. λαμπά-
διον. Μητρῷον. νομοφύλακες. ὑπόλο-
fov. Xeucoycerov. χυτροί.

κατα ἡ Πυϑέδ ξενίας. v. δώρων γραφη.

κατοὶ Κηφ,σοκλέβςο. V. ὠπήχαεια.

κατὰ Φορμισίξ ἐσεβείως. v. ὠποβάτης
etc. προφρόπαιον. ὑποφόνιοι.

ἐν τῇ πρὸς ᾿Αντιφάνην οἰπολογίο regi 78
ἵπ78. Υ. οἰποβάτης εἴς, ὀχῶον.

ἐν τῷ πρὸς τὲς Λυκόργξ ποδας. V. οἶπο-
νομή.

κατοὶ Λυκέργε. ν. τρίτον ἡμίδροαχμον.

tt: ἐν τῷ XOT ᾿λρχεσράτξ. ν. οὐποιψηφίζονται.

δὴ

ἐν τῷ κωτῶ Προξένε βλάβης. v. ὠργυρο-
ϑήκη. βασανίσας. ματρυλέιον. ὀρνιϑευ-
τής. σκιράφια.

ἐν τὼ o κατα Κλεομέδοντος. V. αὐτοδικέν.

ἐν τῷ κατὰ Καλλισϑένδς. νος, μέδημνος.
μετρονόμοι. τοιτημέριον. ᾿ὑποφονια.

ἐν τῇ κατὰ Καλλισϑένες ἐνδείξει. v. Β8-
λαία.

ἦν τῇ κατὰ Καλλ,σϑένες εἰσωγγελία. V.
διάμετρον. ἡμίεκτον. κόμμωτα κοὴ κυ-

AB HARPOCRAT. LAVDATORVM,.

Kk 2

Lib. IV. c. XXXV III. 239
, ,F ,

enia. λθτροῴέρος etc. σιτοφυλακες.
τεταρτημόριον.

ἐν τῷ κατοὶ ΠιΞίβ. v. βεϑλεύσεως.

ἐν τῷ κατὰ Στεφανϑξ. V. γήπεόδον. δημο-
τελὴ etc. 'Eexeio Sev. IIa AAqvevs. ὑπο-
κύδεις.

ἐν τῷ κατὸ Στεφῷανξ, περὶ τϑ ὀχετὅ. v.
Παιανιῶσς etc.

ἐν τῷ naro Ἡδύλης. v. δια μαρτυρία εἰς.

ἐν τῇ περὶ τῆς ἱερεΐοις διαδικασία. v. Δυσ-
αύλης.

ἐν τῇ ὑπὲρ Aic xv συνηγορία, AOT 2 Ae-
yi8. V. ἐκμαρτυρία. κλιμαΐζε:. σπινοόκιο.
φΦρυκτωρῶν.

ἐν τῇ κατα Ae &de£a. v. πσαραῷρυ-
xTGgen.

ἐν τῇ Κροκων,δῶν διαδικασία. ν. ἐξόλης.
iege οΦαάντης.

ἐν διωμαφτυρία, περὶ T8 μὴ ἐπίδικον ὦ εἰναι
τὴν AeiscQavres θυγατέρα. v. ἐπίδι-
Κος etc.

ἐν τῷ κατοὶ “Μοσχίωνος. v. Ἑρκέος, Ζεύς.

ἐν Τυῤῥηνικῷ. V. χέρκϑρος. Λιπάρα. οἴκημώ
περίτασιν. Στρομφίδες γῆσοι.

ἐν τῷ κατοὶ Καλλαίσχρϑ. ν. Κηφισόδωρος.
κύκλοι.

ἐν τῷ πρὸς Λυσικρατην. ν. Kee.

£y τῇ πρώτῃ κατ᾽ Ἡγελόχεξ συνηγορία.
ὑπὲρ ἐπικλήρϑ. v. ληξιωρχικὸν γθωμ-
μωτόον.

ἐν τῷ κατὰ Tiuexeetr8s. v. λογισαὴ εἴς,

ἐν τῷ κατα ἡ Θεοδότε. V. λετροῷορος.

ἐν τῷ κατο Δημοσϑένδο. V. μετοιωνίσα-
σϑαι. μυλωϑρός.

ἐν τῷ κατῶ ὶ Ποσιδίππε. ν. οἴκημα.

ἐν τῇ πρὸς τὴν Καλλίσσϑδ παρωγφοαφῇ.
ν. ὁμοερκές.

ἐν τῷ καταὶ KoAMTS. v. ὑπονομεύοντες.

ἐν τῷ ὑπὲρ τῆς νεώς. v. παρϑσία.

DIOGÉNIANVS. v. decesa.
DIONYSIVS CHALCIDENSIS ἐν τρίτῃ XTi-

σεων. V. HQosia.
ἐν πέμπτῃ κτίσεων. ν. "Hecaov τέρχος.
DIONY.

Ὧ6ο Lib. I. c XXXIII. ELENCHVS SCRIPTORVM Vol. IV. p. ὅτι Ρ 613
DIONYSIVS, HALICARNASSEVS. v. ἐγεσπί.

3 j Li
ἐν Βώπταις. V. πιωλιναίρετος.
σκημμώ εἴς.

3 ^ , , [ Ὁ ^
ty τοῖς Δήμοις. ν. Ασπασιίο. μεῖον MOM JAG4 0

DIONYSIVS, TRYPHONIS F. ἐν τῷ περ γωγές. ὀξυϑύμια.
ὀνομάτων. ν. “Ἕρμος. , ἐν Κόλα ξ;. v. περίξωτοι.
ἐν δευτέρῳ ὀνομώτων. V. γουπώνιον. ἐν Μαρικᾶ. v. ταμίαι.
DIPH!LVS ᾿Αποβάτῃ. v. αὐτολήκυϑοι. Πόλεσιν. V. οἰμοργές. οπόκρισις. λογίξα,.
[ΡῚ Ἐμπέρῳ. v. ναύκληρος. Φίλοις. V. κατάξασις.
Συντρόφοις. v. δευσοποιός. Xeusoytve. V. σιπύα.
Συνωρίδι. V. φιμοί. EVRIPIDES. v. KZc;.
DIYLLVS. v. ᾿Αριςίων. ἐν Αἰγίδι. v. Πάνακτος.
DRACO περὶ γενῶν. v. Ἐτεοβετάδαι. ἐν ᾿Αλόπῃ. ν. ᾿Αλόπη.
DVRIS. v. ᾿Ανδοχίδο Ἑρμῆς. ᾿Ασπασία. ἐν ᾿Αντιόπῃ. v. Ὕσίαι.
EPHORVS. ν. ᾿Αρχιδώμιος πόλεμος. Act ἐν τῷ Ogésq. V. πέλανος.
τός, Π.αλαμήδε;. v. διεκωδώνισε;
ἐν τῇ πρώτῃ. V. καινῶς. Κέβρηνα. ὝὙψιπύλῃ. V. ἀρκτεῦσαι.
ἐν δευτέρω. v. "Amori í GLAVCVS. v. Maceos.
ἐν τρίτη. V. ΟἸσύμη. HECATAEVS, MILESIVS. v. ὀξυϑύμια:
ἐν τῇ τετάρτῃ. V. Αἶνος. Δατός. ἐν β΄ ἡρωελεγείων. ν. cideAQuCe.
Κριϑωτήν. Μαρώνετα. Τορώνην. ἐν περιόδῳ τῆς γῆς. v. Κωλωύρεκο,.
ἐν τῇ πέμπτῃ. ν. Σόλοι. ἐν περιόδῳ Εὐρώπης. V. Κύπωσσις. Λοι-
ἐν τῇ ὀγδόῃ. v. Εὐρυβάτην. δίας.
ἐν τῇ πέμπτῃ X0) δεκάτῃ, V. Σκῆψις: ἐν πρώτῳ περιηγήσεως. V. δοδωνιοί.
ἐν τῇ ὀγδόῃ ΧΟ EX ET jj. V. Ἱερώνυμος. [] HEGESIPPVS CROBYLVS. V. Ἡγήσιπσ-
ἐν Τῇ ἐννάτῃ καὶ δεκώτῃ. v. Ἱερώνυμος. “τος. t
ἐν τῇ εἰκοςῇ. V. Μαντινέων. διωκισμός. HELLANICVS. v. αὐτόχϑονες.
ἐν εἰκοτῇ τοίτῃ. V. Νεμέα χαραάδρο. ἐν ᾿Ατϑίσιν. v. Ἐρυθραῖοι. :
περὶ “ωρίων. v. "40 Qotyiov. ἐν πρώτῃ τῆς ᾿Ατϑίδος. V. εἱλωτεύειν. Παν-

EPIGENES. v, Ἴων. αϑήναια. Φορίβαάντειον.
ERATOSTHENES. à v περὶ “χρονογοο- ἐν δευτέρα ᾿Ατϑίδος, v. ᾿Αλόπη. iegeQety-
Quay. v. Ἐδηνος. τής. Μενυχίω. Στεφανηφέρος.

ἐν τοῖς περὶ τῆς ἀρχαίως κωμῳδίας. ν. de-. ἐν τετάρτῃ τῆς Ατϑίδος, v. Πηγαῆ.
καζων. μέσον xy] μειουγωνγός. ἐν τῇ ᾿Αγλαντ,αδι. V. Ὁμηρίδαι.
ἐν ἑβδόμῳ “περὶ τῆς ἐρχαίας κωμωδίας. v. ἐν τοῖς Θετταλικοῖς. V. τετροαρχ ἰοῦ.
μεταλλεις. ᾿ ἐν δευτέρῳ Περσικῶν. v. Στρέψια.
ἐν τοῖς περὶ ὠγαϑὼν xo) κακῶν. ν.“Αρμοςώ. ἐν πρώτῃ Τρωϊκῶν. ν. Κριϑωτήν.
EVBVLVS ἐν Γλαύκῳ. V. “χρυσοχοέιν. ἐν δεχώτῳ Φορωνίδος. ν. Στεφανηῷφό ὃς.
DCUM T. HELIODORVS, PERIEGETES ἐν τῶ περὶ
EVDOXVS ἐν τῇ περιόδῳ, V. Λιπάρα. ᾿Ακροπόλεως. νος, Θετταλός. Νίκη,
EVPHORION. v. ὑποκύδεις. ᾿Αϑῆνα. ᾿
ἐν τῷ Απολλοδώρῳ. V. ὁ κάτωθεν νόμος. ἐν πρώτῳ περὶ τῆς ᾿Αϑήνῃσιν ᾿Ακροπόλεως. ὦ
“περιφεριῶσθαι. V. προπύλαια ταῦτα. |
EVPOLIS.. v. ὠγυνᾶς. βάταλος. gregi τῶν ἐν ᾿Αϑήνῃσι τριπόδων. ν. Ὀνή-
ἐν Αὐτολύκῳ. V. ἐπιδέκωτον. τωρ.

HERA-

Vol. IV. Ρ. 613 δόιϊ4

HERACLEON. v. ματρυλέτον.
HERACLIDES aut PHILOSTEPHANVS ἐν
τῷ περὶ Νήσων. V. Στρύμη.
HERMIPPVS. v. Εὐϑίας.
ἐν δευτέρῳ “περὶ τῶν Ισοκρώτϑς μωϑητῶν.
v. "Iccios.
HERODICVS à 5 ΄κωμῳδομένων. v. Σ,νώπη.
HERODOTVS. v. οὐπαρτιλογίαι. "Aerepu-
σία. γέῤῥω. Δορίσκος. μελίνη, Τιτῶ-
κίδαι.
ἐν πρωτῇ.
σαι.
ἐν τῇ δευτέρα. v. λογοποιός.
ἐν τῇ τρίτῃ. ν. γοργύρα.
ἐν τῇ τετάρτῃ. v. Aiyis.
ἐν τῇ πέμπτῃ. v. Ναυκφωρικοί.
ἐν τῇ ἕκτῃ. V. οἰποσάξαντα. ᾿Αταρνεύς.
ἐν τῇ 7 ἑβδόμῃ. v. Aviieeyets.
ἐν ὁ δίῃ. ν. Νεώη. Πρόνοια.
HESIÓDVS, v. ἔργα νέων. Μελίτη.
ἔργοις. ν. ᾿Αρκτϑρος.
ἐν τρίτῳ γυναικῶν καταλόγῳ. v. Μακρο-
κέφαλο;. ὑπὸ γῆν cixSvres.
HIPPOCRATES. v. δυσάνιος.
HIPPONAX. v. κύπασσις. μάλϑη.
HIPPOSTRATVS v. "Afze;s.
.HOMERVS v. ἄβιος. np yes τριήρεις.
: Αἶνος. ὥμιπποι. ἀνωρϑίαζον. οὐσυνϑε-
τότατον. Βέτης. γοαφεύς. ἐλεοκόπων.
ϑέμενος τὰ ὅπλα. λέσχαι. λεύκη. Μα-
φὠνεςοῦ. ὁδός, ὀρικοὶ ζεύγη. ὁρκάνη. πέ-
Aces.
ἐν τοῖς εἰς Ὅμηρον οἰνα φερομένοις Κέρκω-
Ψιν. ν. Κέρκωψ,.
ἐν τῷ εἰς “Ὅμηρον ἀνωφερομένω Μαργίτῃ.
ν. me
HYPERIDES - ᾿Αγασικλῆς. Αἰγιλιεύς,
E uii ice. evrryen Dr. Δρακοντί-
δης. ἑκωτομβαιῶν. ,ἐλευϑέριος Ζεύς.
ἔμμηνοι δίκαι. ἱεροφάντης.
ἐν τῷ κατοὶ Πολυεύπτϑ “περὶ διαγράώμ-
peres. v. οὐγοραίς. ονωσυντάξας. διά-
γρώμμώ. ἡγεμων συμμορίας. Θαργή-

᾽ , y ^»
V. ὠνούγνωσκοόμενος. ἑθωλιοῶ-

AB HARPOCRAT. LAVDATORVM. 1. 177. c. XXXP 111.

261

λια. [I] Κυϑαντίδης. ὀβολοξτωτέ: συμ-
μορὶ 'α-

ἐν τῷ περὶ TH Πολύευκτον ςρωτήγέειν.
ἼΛκτια. ὅόδιον. 3

ἐν τῷ Avia V. οὐγοροσαι. ἄνετον. amo
kic. "hic cdi προηροσίο. "Pavese
σύντ'

ἐν τῷ κοτοὸ Μαντιϑέξ. v. ὠκμαίζεις. Πο-
σε:δεών. σκευοποιξντοῦ τὸ Trey pote

ἐν τῷ ὑπὲρ Χαιρεφίλθ᾽ ved ἡ τῷ vagi x es v
᾿Αχτή. kA OLX ego ovi. X&Sgivoi- γού-
Ἀλήρος. προμετφητής.

ἐν τῷ ὑπὲρ Χαιρεῷιλ (AB περὶ 78 ταξίχες
πρώτῳ. VOC. dQes κοὴ ὠπαλλάξας-

ἣν υκὶ.
ἐν τῇ ὑπὲρ Χαιρεφίλξ D II IL AE HA:

ληνεύς.
ἐν τῷ κατ ὁ Δημάδε. ν. ᾿Αλκίμωχος. B&-
Φόνιω. δειπνοζόρες. ϑοιπηδέφατον. Διο
τή. Μηκύϊθερνα. ὀξοϑύμια. παλα-
μνοῦος. παρέιαι ὄφεις.
ἐν τᾷ κατὰ Anc? ξενίας. v. κυρίῳ ἐκμλής-
cia. ὀσιχοφόροι. χιαλκέου-
ἐν τῷ πρὸς τὴν Δημέδ yea Qi.

v.

voce Aa-

Jum vs.
ἐν τῷ κατοὶ Κόνωνος- ν. ἄνδηρα.

ἐν Διομείοις. ν. Ἡράκλειον.
ἐν τῶ ὑπὲρ Φρύνης. v. ἐνεπόπτευτος. ἔπω-

πτευχότων. Εὐϑίας. Ἰσοδωίτης.
ἐν τῷ κατοὶ Δημητρίας ὠποςφασίξ.

οποξασία.
ἐν τῷ κατ᾿ ἡ ϑηνογένες πρώτῳ. ν. βελεύ-

σεως. κατοὶ τὴν οὐγοροὸν ψευ Ew. ὁμό-
σε ἰέναι. “ποδο sex Pn.

ἐν τῷ wa "ASwy ογέν ὃς δευτέρῳ, v. ὠπρόσ-
κλήτον. τοὺ τῶν Φώρων κρείττω.

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Αριταγόρας. ν.᾿Αφύας. ἰφαί-
ῥρεσις. δωρο οξενίο- μετοίκιον. προξάτης- J

voce

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿λριξαγέφας ἐπροςασίξ δευ-
τέρα- V. imeosamia. διωμαρτυρίω εἴς,
νοϑέα. or, χιλίως CtC. “σολῆται. Qu-

᾿λάώγγια.

Kk 3 κατὰ

46a. Li. IV. c XXXV IIl. — ELENCHVS SCRIPTORVM —— Yo IV. p. ὁτ4 δόιό

κατὼ ὁ Δημοσθένες., v. "Aeisiove διάϑεσις.
ἐπισώτης. κατατομή. Νικάνωρ. σα-
θα ea Qr.

ἐν τῷ κατ᾽ Avri8 ὀρφανικῷ. v. οσήμαντα.
βάσανος. σεσησασμένῳ. ὑποφήσας.

ἐν τῷ πρὸς Ἐπιρλέω περὶ οἰκίοις. Ve Γρύλ-
λος. διώγραμμα. ὃ

ἐν τῷ κατὰ Πασικλέδο. V. ἔκδει. Cup

ορίω.

ἐν τῷ Ug Καλλίσπε πρὸς Hec. VOCE
ἐλευσίν ἰού. Ἑλλωνοδίκοη.

ἐν τῷ πρὸς Y γιαίνοντα. vOC. ἕνη xo) γέα.
ϑέσϑαι.

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Αρχεξρατίδε. Υ͂. ἐν παραβύ-
«». Εὔβϑλος. “ϑεωρικά. ἰϑύφωαλλοι.
ξυπεταίονες. πάφαλος. Στειριεύς.

ἐν τῷ πρὸς Χαώρητῶ ἐπιτροσικῷ. ν. ἐπιδίε-
τες. ἠβῆσαι.

ἐν τῷ κατοὶ Δορωϑέξ. Y. ἐπὶ κόῤῥης.

ἐν τῷ ὑπὲρ X uie πρὸς Πυϑέοων καὶ Av-
κἔργον. ν. ἐπιλξειροτονία.

ἐν τῷ xaT Αὐτοκλέες, V. qa γέων. EUj-
yos. κατέλευσων. Κολωνίτος. (v Μη-
λέβιος. ποδοςρώβη. σρατηγοί.

ἐν τῷ ὑπὲρ δημοποιητῆ. ν. Ἕρκειος Ζεύς.

“ἐν τῷ περὶ τῶν Εὐβόλξ δωρεῶν. v. Ἑρμαΐ.

Εὐβελοε- πεντηχοτὴ etc,

ἐν τῷ πρὸς ᾿Αριφογείτονον. v. EJguoditerov.
Κεκροπίς. νοωύκληρος. Οἰνηΐς. ὅσιον.

ἐν τῷ ὑπὲρ ᾿Ακαδήμϑ. v. Ἡφαισία.

ἐν τῷ ὑπὲρ T8 Πυράνδρε κλήρϑ. V. κακώ-

VS
ἐν τῷ ὑπὲρ Ξενοφιλβ. V. Μαενυχιῶν. Τυρ-
piden. σία).

ἐν τῷ ὑπὲθ Ξενοφίλξ πρώτῳ. v. Κεραμέις.

ἐν τῷ πρὸς ᾿Απελλοᾶον περὶ T8 ϑησαυρξ.
v. Κολωνίτας.

ἐν τῷ πρὸς !" AgreNAGAOy. V. Κτησίδ Διύς.

Πυϑωνέω. πῶλας.

ἐν τῷ περὶ πῆς φυλακῆς τῶν τριηρῶν. Υ.
κομιςικοὺ πλοία. προβόλιον.

Ἂ -
ἐν τῷ gines λόγω: ν. κομιφεκοῶ 7ENOI&S.

ἐν τῷ ὑπὲρ τῇ Ἱππέως κλήςξ. v. Κυδαϑη:
ναμεύς. τριωκαύς.

ἐν τῷ περὶ τῆς Ἱππέας κλήςδ dd v.
παφακαταβολὴ etc.

£y τῷ πρὸς Πάγκωλον. v. μαςῇῆρες.

ἐν τῷ ὑπὲρ Zee. v. Μετανγεντνιῶν.

ἐν τῷ κατοὺ Πατροκλέξδς. v. Ναννιον. Ne-
μέα χιαραίδρα. πάνδημος ᾿Αφροδίτη.
He«gatBusov. Φορβάντειον.

ἐν τῷ " ὑπὲρ Φορμισίδ. v. Πανδιωνίς.

ἐν τῷ πρὸς Ac pum pov. V. πρόσκλῃσις. — -

ἐν ἐπιταφίῳ. v. Πύλαι etc.

ION ἐν Ὀμφάλῃ. v. ϑίασος.
£y τριογμῷ. ν. Ἴων.
ISAEVS. v. ἀερλογίω. ονογινωσκόμενος. ὦνα-

δικάσασϑαι. γαμηλία. ἐξέλης.

ἐν τῷ ὑπὲρ Μενεκλέβς κλήρϑ. V. γενής.

ἐν τῷ περὶ τϑ ᾿Απολλοδώρξ κλήρξ. voc.
γεννηταῖ. ἱππάς. κοινὸν γρωμματον.

ἐν τῷ περὶ T8 'Ayvig κλήρξ. V. εἰσαγγε-
Mig. καδίσκος.

περὶ τὲ Φιλοκτήμονος XAe8. V. εἰς y
γῶν κατάτασιν.

ἐν τῷ περὶ τὸ Κίρωνος κλήρ8.: ν. εἰς ἕω.

ἐν λίμναις Διόνυσον. ἐξηγητής. Φελλέα.
Φλυά. “Χολαργεύς.

ἐν τῷ περὶ ᾿Ασυφίλε, κλήρξ. V. ϑασος. ἃ

ἐν τῷ περὶ T) ᾿Αριπώρχϑ κλήρϑ. V. OTi παι-
δὶ xo] γυναικὶ etc.

ἐν τῷ περὶ v8 Πύῤῥε kAggB. V. παρόάφα-
σις.

ἔν Tivi τῶν κληρικῶν. ν. ταμίαι.

ἐν τῷ πρὸς Σάτυρον ὑπὲρ ἐπικλήρϑ. V. ἐπί-
δίκος etc.

ἐν τῷ πρὸς ΔΛυσίβιον περὶ ἐπικλήρε. voce
ἐπίδικος etc. ve9éia..

iy τῇ ὑπὲρ Εὐμαωϑᾶς εἰς ἐλευϑερίαν d Qus.

m» V. &yei. ἐξαιρέσεως δίκη. ἐπεσκή-
ero.

[t] iy τῷ πρὸς Εὐκλείδην περὶ Xegia. v.
᾿Αγνίας.

ἐν

Vol. IV. p. 616 P ó17
rx — M m ——

ἐν τῷ πρὸς Εὐκλείδην τὸν Σωκρατικόν. v.
βελεύσεως. ὃ er: TG ἐπικηρυττόμενω e etc,
ῥητορικὴ γραφή. τρικέφαλος ὁ Ἑομῆς.

ἐν τῷ “πρὸς Μέδοντα περὶ DA v. Aife-
vas. πανδαισία. ψευδεγ γραφή.

ἐν τῷ πρὸ es Νικοκλέα. ν. Θυργωνίδαι. Ti-
uel ay.

ἐν τῷ πρὸς ΝΜικοκλέω περὶ χωρίξδ. Y. κλή-
τῆρος etc. ψευδ: :κλησίω.

ἐν τῷ πρὸς Τιμωνίδην περὶ χωρίξ. v. ἐσίως

in.

& τῷ πρὸς δημότας περὶ χωρίξ. v. EQnr-
τος.

ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Μακεδονία ῥηθέντων. v.
᾿Αλκέτας. "Ez «της. πέπλος.

ἐν τῷ κατ᾽ Ἑλπαιγέρδ Xe Δημοφαΐνξς. v.
ἀλεργοπωλικῇ. ᾿Αραφήνιος.
τρημένη ἡμέρα. ἐπιδέκωτον. ἐπιΞξωώτης.
ἐπώνια. Ἰκαριεύς. icoreAns etc. κήρυ-

- μετοίκιον. Οἴηϑεν. πολῆται etc.
iuo. σύνδικοι.

ἐγ τῷ κατοὶ Διοκλέθς ὕβρεως. V. ᾿Αμαζό-
γείον, διωυγορεύων. ἐκπλινθεύσας. ἔπι-

“σλον. καταδικασαμενος. κωτῳκοδόμη-
σεν. ὅρον. ᾿προξιμήματα. ςαφυλοβο-
λέον. τοπόιον. . τριπτῆρα.

ἐν τεμενικῷ. ν. ἅμιπποι.

ἐν τῷ » πρὸς Ἕρμωνα περὶ ἐγγύης. v. &vary-
xouov. ἀνδουποδοκάπηλος. αἀφοσιῶ. Βό-
ϑύυνος. ᾿διεσπευσόμην.

ἐν τῷ πρὸς ᾿Απολλόδωρον. V. ἀνώτεῖ. ἐπερ-
γασάμενος..

ἐν ὠπολογίο ὠποφασίε πρὲς ᾿Απολλέδο-
gov. v. ὅτι “πρὸς τῆν. Φυλὴν etc. “ολέμ-
a

ἐν τῷ πρὸς Καλυδῶνα ἐπιτφοπῆς. v. "Ày-
Seu κριτος. ἀφ᾽ ἑςίως. ἱππίω ᾿Αϑηνᾶ.
Κεφαλῆϑεν. χρῆται,

ἐν τῇ ἐξέλης Καλυδὼν; πρὸν ᾿Αγνύϑεον
ὠπολογία. ν. ἐπισημαάόνεσϑαι.

ἐν τῷ πρὸς Καλλιπηίδην. v. ἀντεπιτίϑη-
ea.

ἡώμεμε-

AB HARPOCRAT. LAVDATORVM. Lib. IV. c. XX XV III. 263

ἐν τῇ ὑπὲρ Νικίδ συνηγορία. v. ἀὐτοβύε ἐξαν-
TES. χίλιοι διακίσιοι.

ἐν τῷ ὑπὲρ Μνησιϑέξ ϑυγωτρὸς. V. eme
gres.

ἐν τῷ πρὸς ᾿Οργεῶνας. V. οὐποφορῶν. Ὑε σε
σίππϑς. εἰσεπόδιζον. Ὀργεῶνας. πᾶν
λίνσκιον.

ἐν τῷ πρὸς Πύϑωνα ἐποςασίξ. v. δια, ἀρ»

τυρία ς etc.
ἐν τῷ ὑπὲρ Πύϑωνος diztosaciS. v. κλητῆ-
ξες εἴς.

ἐν τῷ πρὸς Καλλικρατην. v. διασκευώσα-
σϑαι. ἐκδικάσασϑαι.

ἐν τῷ πρὸς Στρατοκλέα. voce δνωλύγιον.
μεῖον κοῦ, μειοεγωνγές. ὀϑνέτος.

ἐν τῷ πρὸς ᾿Αριξογείτονος xod Agam moy,
V. ἐνεσκευωσμιένην.

ἐν τῷ δευτέρῳ κατὰ KaAMQayres. V. 87i
τρίταις.

ἐν τῇ πρὸς Τληπόλεμον ἀντωμοσία. VOCE
ἐπώνιο.
[] ἐν τῇ πρὸς Διοζϑαίνην ἐπιτφοπῆς οὐσος
λογία. ν. ἱεροὶ cdes. παρεγγυ ὕύησε εἴς.
ἐν τῇ πρὸς Βοιωτὸν ἐκ δημότων ἐφέσει, V.
Κειριοίδης. λῆξις.

ἐν τῷ κατὰ Κλεομέδοντος. ν. κλήτῆρες xo
κλητεύειν. :

ἐν τῷ περὶ τῆς ποιήσεως. V. Οἷον.

ἐν τῷ πρὸς Δωρόϑεον ἐξόλης. γος. ἐσίας
fe.

ἐν τῷ κατ' οἱ Θεοτίμξ. V. Περγασῆϑεν.

ἐν τῷ πρὸς Μενεκράτην. V. περιοίκιον.

ἐν τῷ κατὰ Νικοδήμϑ. V. 7. προσεποιήσαντο.

ἐν τῷ περὶ μὲ -τοικισμξ. V. συλλογή.

ἐν τῷ κατὰ Μεγαρέων. v. ΣΦοδρίως.

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Δριφοκλέες. v. ὑπερήμεροι.

ἐν τῷ πρὸς Ἰσχίμαχον. Υ. χίλιοι. διακο-
σιο!.

ISOCRATES. v. αὐϑέντης. ἐνσημωινέμενος.

ζητητής.
ἐν τοὺς πρὸς Νικοκλέᾳς ὑποϑήκαις, vOCe
Θέογνις.

2464 Lib. IV. c. XXXI HI,

ἐν τῷ Πανή ἡγυρικῷ. V. οὐγωνιῶν. οἰπολε-
λοιπέτεξ, cepas. ᾿Αταρνεύς. Δρά-
χων. εἰλωτεύεν. ἐπίταϑμος. Θερμοπύ-
λα. OipDgov. Καδμεῤω. καινῶς. Ki

ρυκες. Κισϑήνη. κληοϑῦχοι. — Kugenov.
πολιτεία.

ἐν Φιλιπσικῷ. v. ᾿Αμάδοκος. οὐναιρεϑείς.
ema ριϑμῶν. ἀποπομπάς. ἤπειρον.

ἸΙδριεύς. ξενιτενομέν 8s.

dv "Aexidaluo. voc. ἤπειρον, Μασσωλίο.
Πεδώριτος. σπερίς So TOI.

ἐν ᾿Αρεοπωγιτικῷ. ν ". διεσκωριφησομεϑω.
ἐπιϑέτες ecc "τος. ὉσίΟΥ. cwyyeaQes.

ἐν τῶ περὶ εἰρήνης. r. δεκοίζων. κακῶς εἰ-
dores, oM cand Μαντινέων διῳ-
κισμός. Φιλοσοῷειν. φυλή.

ἐν Εὐωγόρϑ ἐγκωμίῳ. ν. Εὐαγόρας. Σόλοι.

ἐν Ἑλένης ἐγκωμίῳ. v. βομβυλιός. Gegá-
“νη. Ὁμηρίδαι.

ἐνΒεσίριδι. v. διάθεσις. κοὴ γοὶο τὸ ) μηδένα :

etc. λογισμός. λογοποιός. πωῤῥησίας.

ἐν τῷ Παναϑηνοωκῷ. V. ἐγελαωίων. οἶντί-
ϑεσις. οπολελοιπότες δεκαδαρχία.
ἐλαωφροτάώτες. ἐπισημαίνεσθαι. Πανα-
ϑήναια. Τορώνην.

ἐν τῷ περὶ τῆς ἀντιδόσεως. | V. ἰγων:ἄν.
Ζεῦξις." Ἴων. κοροπιλοίϑθος. Ὀνήτωρ. “πα-
ραγφαφή. Παῤῥάσιος. περίποτοι.

περὶ v8 Ζεύγες. V- “παῤῥησίας.

ἐν τῷ Τρωπεζιτικῷ, V δημόκοινος. καρκίς
νος. Σκηνήτης.

& τῇ πρὸς Καλλίμοχον παρα θοῇ. ν.
δίκα xg] δεκαῦθχος. πρυτανέιο, TPi-

yay.
ἐν Αἰγινητικῷ. voce eideA QiCem. Ilocivos.

φϑόην.

ἐν ΤῊ ἐπιξολῃ τῇ πρὸς Φίλιππον. V- ὠπιςειν."

ξενιτευομένδο.

ISOCRATES APOLLONIATES ? ἐν ταις πρὸς
Δημόνικον [Ὁ] παραινέσεσιν. ν. Ez WT OS
ὅρκος. παράκλησις. ᾽ς

ISTER. v. τριτομηνίς.

ELENCHVS S

IVBA ἐν τοῖς περὶ γραφικῆς.

Vol. IV. p. ór7 P 618

ἐν τῇ συνογὙἢ 'τῶν ᾿Ατϑίδων. ν. "AyOe-
σηριῶν. ἐπενεγκῶν δόρυ etc. Koigoi-

αἱ.

ἐν πρώτῃ τῶν ᾿Ατϑίδων. v. Θεοίνον. Actj4-
πᾶς.

ἐν τρίτῃ τῶν ᾿Αττικῶν. v. Παναϑήνωα.

ἐν τῷ ry. v. ὀσχοῷο ego.

ἐν ἕκτῃ xod] δεκάτῃ τῶν ATTIKGY συναγω-
γῶν. v. Τραπεζοφόρος.

ἐν ᾿Αταντῳ. Jy Παιανἕς.

ἐν πρώτῳ τῶν ᾿Απόλλωνος ezriQavetay. v.

αρμακός.

voce Πολύ-
γνωτος.

ἐν ὀγδόῃ περὶ ζωγράφων. voce Iléoi-

C105.

LYCVRGVS ? ἐν τῷ περὶ διοικήσεως. V. ἀγα-

Os τύχης veos. Αἰγίς. δοκιμωσϑείς.
Ἐπικράτης. Λυσίμαχος. OX.cioY. σεί-
φινο. φεφοανῶν τὲς νενικηκότας.

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Αρισογεήτονος. voce eee ig.
ἡλικία. Μητρῶον. δρυγμα. τρίγωνον
δικαφήριον. χιλιωθέντα. evdey-

γραφή.

ἐν τῷ περὶ τῆς ἱερείας. v. ᾿Αλόσῃ. διήλλα-
ξεν. ἐπίβοιον. ἐπιμηνίο. ἐπιτελεῶν etc.
ἐσχάρα. Ἐτεοβετάφαι. κύρβεις. Μή-
κων. Νίκη ᾿Αϑῆνα. παράκλησις. πάς-
εὖρος. πέλανος. πλυντήρια. Πολύγνω-
πος. πφοτέλειο, ,νσκίρον. Τραπεζοφόρος,
τριτομηνίς- "Yyeio ᾿Αϑηνᾶ.

ἐν τῷ κοτοὶ Λυκόζρονος. V. οὐνδρουποδιςής.
ἄοικος, Ἵππαρχος. κωνηφόροι. Μελᾶν-.
ἔππειον. πεφασμένης.

ἐν τῷ κατ οἱ Auxc ζῴρονος “πρώτῳ. v. Ims.

ἐν τῷ xor o Λυκόφρονος δευτέρῳ. voc. id
καύνη.

ἐν τῇ κατοὶ Λυκόφρονος εἰσαγγελίᾳ. voce
Ὑακινϑιδαις.

ἐν τῇ πρὸς Δημαΐδην οἰπολογία. ν. ΠΕ ΤΙ
τῆς οἷο, τὲς ἑτέρξς το. ey.

&y τῇ kao Μενεσαΐχμδ εἰσωγγελία. ν.-
ἀρκυωρός.

κατα

Vol. IV. p.618 P 620

κατοὶ Μενεσαΐχ με. v. Δηλίιαφαί. 'Exa-
Ejs tires: Κηφισόδωρος. “προκωνιο. Ilux-
γόψιο.

κατ᾿ Αὐτολύκε TE ᾿Δλρεοπαγίτϑ. v. Δὐτό-
τλυκὸς. ἠρίον.

ἐν τῷ κατὰ Λεωκρατ' 8s. V. Αὐτόλυκος. Ev.
ρυμέδων. Ἵππαρχος. κατάγειν το
πλοῖα. Τυρταῖος..

ἐν τῷ ἀπολογισμῷ ὧν πεπολίτευται. VOC.
δερμωτικόν. ἐδωλιῶσαι. ἑκατόμπεδον.
νεώριο.

ἐν τῶ κατοὶ Λυσικλέδς. V. ἐπὶ Δηλίῳ μά-
xn Aep adea.

ἐν τῇ διαδικασίῳ Κροκωνιδῶν πρὸς Κοιρωνί.
δας.ν. ϑεοίνιον. Κοιρωνίδαι. Κυνίδαι. περοσ-
χαιρητήριο. Σκαμίβωνίδαι.

κατ᾽ Ἰσχυρίδ. v. ςρωτήρ.

ἐν τῷ κατὰ Δεξίππε. v. σύνδικοι.

ἐν τῷ κατὰ Κηφισοδέτε. v. χιλιωθέντα.
ΠῚ LYNCEVS ἐν- τοὺς ἐπιτολοῶς. voc. ἰϑύ-
φαλλοι.

LYSIAS in ἄερκτον. "MAS
δᾶγμα. διαθέσεις. ἑλικτῆρες. Side:
κατάτασις. Χαρικλῆς Χολλίδαι.

ἐπ Tovg |CIS.

ἐν τῷ Tics ᾿Αλκιβιάδην. v. Χευκὴ ἀκτή.
Ναυτοδίκαι.

ἐν τῷ πρὸς ᾿Αλκιβ,αϑὴν περὶ οἰκίας. V. πα-
ρακαταβολὴ - Ste,

ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Αλκιβιάώδε λεποταξίς. M ἘΛΑΙ͂ΑΙ:
κιβιοης.

ἐν τῷ κατ᾿ gis ψόρε ἐνδώύξεας. V. ὠμωσ-
γέπως.

ἐν τῷ κατοὶ Θεομνήφε. V. ὀπίλλεν. ἀπέβ-
ῥητα. ἐπιορκήσωντα. πεφασμένης. πο-
exec.

ἐν τῷ κατ ᾿ Δὐτάνδρε καὶ Πυϑές ξενίας. v.
᾿Αρχιϑάμιος πόλεμος.

ἐν τῇ ὑπὲρ TE Ἐρατοσϑένες Φόνε ἀπολο-
γία. v. μέτοαυλος.

ἐν τῷ ὑπὲρ TB Ἐρατοσϑένες πρὸς Ἰσόδη-
μον. V. αὐθέντης.

Vol. VI.

AB HARPOCRAT. LAVDATORVM. 11}. 17). c XXXI 265

ἐν τῷ κατ᾽ Ἐρατοσϑένες ἑ ἑνὸς τῶν τριοίκον-
TO. V. Δαρεκός. Θέογνις. Θηραμένης.
Πείσων. πολέμαρχος.
εν τῶ περὶ σρατιώτξ. v. διχαίωσις.
ἐν τῷ κατα Miziyg Qóe. V. idis AIR
ἐν τῷ κατοὶ Nixig ἀργίας. v. διαγράψα-
σϑαι. δωροζξενία. CC Θετταλές.
ἸἹτεαῖος Κηττοί ὀβολοτατεέξ. Ποταμός.
πτώματα ἐλαιῶν.
£y τῇ πρὸς τὴν Μιξιδή ἡμ8 γραφὴν ἀπολο-
yia. v. διῆρξα. ἐπιϑέτες ἑ ἑορτός. Λέ-
Acer. Μεσαῖος. πρόπεμπτα. 7 eoxe-
goreviz.
£y τῇ τῆς εὐσείβεξοις περὶ TB XuxB ἀπολο-
yia v. ἐπιγνώμονας. σηκός.
ἐν Ὀλυμπιακῶ v. devis,
ἐν τῷ προς Σώφρατον i ὕβρεως. v. ἰσοτελης.
ἐν τῷ κατ Ανδοκίδρ οσείβείας. V. κατα-
πλήξ ῥόπτρον. φαρμακός.
ἐν τῷ πρὸς Ανδοκίδην ἀποτασίε. v. ἐπί-
“χυον. πληξηριόσαντες.
ἐν τῷ πρὸς Καλλιφαντην ξενίας. voc. νο-
«τοῦ.
ἐν τῇ ὑπὲρ Πολυτράτϑ δήμα καταλύσεως
᾿ἀπολογία. v. Πολύτρατος.
ἐν τῶ περὶ 78 Βατράχϑδ Qovg. v. ζηγέ-
σιον.
ἐν τῷ κατ ᾿Αἰσχίν περὶ τῆς δημεύσεως τῶν
᾿Αριξοφαν ὃς χρημάτων. ν. X&rgoi.
ἐν τῷ, πρὸς izyis ἥν TOY Σωκρατικόν. ν.
᾿Ασπασία. ἄξικτον χωρίον. κατα-
πλήξ.
ἐν τῇ ὑπὲρ Evxeira dix μαρτυρία. v. ἀδλη-
φάγες τριήρεις.
ἐν τῷ κατὰ Δημοσϑένες ἐπιτροπῆς. V. οἶδο-
κίμαςος. αἰδέσασϑαι. καρπῇ δίκη. μέϊον
καὶ Mery oy os.
ἐν τῷ δεκάτῳ xao Δημοσϑένες ἐπιτρο-
“πῆς. ν. ἐλεοκόπων. ἐπισίτια.

περὶ τϑ ἀδυνάτε. v. ἀδίνατοι.

[P] ἐν τῷ πρὸς ἐφ α d τὸν αὐλητήν. V.
ἀκμώζες. ᾿Αντιγενίδας.

a66 Li^IV.c. XXXl' III.

E] Ὁ N

ἐν τῶ προς ᾿Δσίωνα περὶ τῶν βιβλίων κλο-
πῆς. v. ἀμῷ; νοεῖν.

ἐν τῷ κατ᾿ Εὐϑυόίκε. v. ἀμφ, δέαι.

ἐν τῷ περὶ τῆς ἐμίβλώσεως. v. οἰμφιδρο-
μια. ϑεμιφεύειν. ὑπόλο 7.0):

ἐν τῷ προς Βοιωτόν. ν. νούγειν.

ἐν τῷ κατοὶ Θρασυβέλξ. voc.

᾿λναξίβιος.

Δικαιόπολις. ἐπιθέτες ἑορτάς. do.
vius. Πολύφρατος. Πυρῥία. Σεύϑης.
Στρέσης.

ἐν τῇ προς τὴν ᾿Αριξοδήμε γραφὴν διαμαρ-
τυρὶ ig. V. ᾿Ανθήνη. οποτασίο. ὑἡοέμοθ-
τυρία εἰς: -

ἐν τῶ πρὸς Μέδοντα. v. ᾿Αντίκυρα. ἐπή-
τ Ο:

ἐν ἐρωτικῷ. V. ἀπαγορεύειν.

ἐν τῷ πρὸς ᾿Αρέσανδρον. v. ἀπαρτιλογία.
ἐκλογᾶς.

κατὰ Llocidizrz 78. V. ἀπολαχϑν.

ἐν τῷ πρὸς Καλλικλέα. v. ἐπόμισϑοι εἴς.

ἐν τῷ προς Διογένην ὑπὲρ μισϑώσεως ciz8.
voc. αποτεμήτα) etc. ἐπιτιμητώς. Σϑέ-
yEAcs.

ἐν τῷ πρὸς Λεπτίνην. v." Aodwrros.

ἐν τῷ ὑπὲρ Deuvixa θυγατρός. v. οἰρκτεῦ-
co. δεκατεύειν.

ἐν τῇ κατο MolorB ν. αὐλία.

ἐν τῷ κατ Εὐθυκλέες joe ἐξέλης. v.
αὐτομοχ θῖν.

ἐν τῷ πρὸς E v. οἐφανὴς 8cic
etc. Ἱερώνυμος

ἐν δυσὶ λόγοις ue Κινησίαν. v. βεβα,ω-
σεως. Κρ ἡσίας.

£y τῇ πρὸς Φιλοκρώτην συμβολωίδ ἀπο-
Acy ἰού. v Βησηΐς.

ἐν τῷ καταοὶ Φιλοκράτες. V. Εὐώνυμοι.

ἐν τοῖς λό γοις βιαίοις. ν. βιαίων.

ἐν τῷ κατα QuAovide βιαίων. v. Ἡλιαίω
etc. κακώσεως. Ναΐς.

ἐν ἐπιταφίῳ. v. CU

ἐν τῷ κατε NuciO dg. V. γῶν i7 465. cios ef.
πλινθῶον. siga Φαληξέν.

ἐν τῷ πρὸς Ἀλεξίδημον. v. duré og.

ELENCHVS SCRIPTORVM

Vot. IV. p. 62^ ότι

ἐν τῷ περὶ τῇ Διογένες xAngg. v. δίκα καὶ
δεκαδόχος. Μόλπις.

ἐν τῷ προς Εὐπαϑην. V. degyusits-

ἐν τῷ κατὰ Μέόσχε., v. δήμαρχος.

ἐν τῷ "T€ τῶν ῥητέρων νόμϑ. νοο. δώρων
Ὑφαφη.

ἐν τῷ πρὸς Ἐτεοκλέω. περὶ χρημάτων. V.
ἐϊβδομευομένε.

περὶ τ τῆς ἐ ἐγγυθήκης . in ἐγγυθήκη.

ἐν τῷ περὶ τῆς ἀντιδόσεως. VOC. ἐννεοκρδ-
γον.

ἐν τῷ κατὰ Στρατοκλέες ἐξέλης. v. ἐξέ-
A46.

ἐν τῷ πρὸς XeugéspaTov. ν. ἐπακτὸς ce-
dd

ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιώρχε. ν. ἐπεσκήψατο.

ἐν τῷ κωτῶ ὁ Νικομαχίδο. ν. ἐπιβολή.

ἐν τῷ περὶ τῆς εἰσφορᾶς. v. ἐπίγφα φώς.

ἐν τῷ πρὸς Θεοπει:ϑὴ ἐπιτροπῆς ἐπιλόγῳ.

v- ἐπιδίατίϑεσθαι.

ΠῚ: ἐν τῷ ὑπὲρ Νησοκλέξς. v. ἐπιδιατίϑε-
Dd

ἐν τῷ πρὸς Κριτόδημον. ν. ἐπίπεμπτον.

ἐν τῷ πρὸς 786 ἐπιτρόπϑς τῶν Βοῶνος ros-

gy. V. ἐπιτροπῇ εἰς,

ἐν τῷ πρὸς ᾿Δριξοκράτην περὶ ἐγγύης ἐραίνξ.
v. ἔραν! οντες.

ἐν τῷ κατὰ Τελαμῶνος. voce Eiv£icaj.
κάϑετος.

ἐν τῷ κατὼ Φιλίππε ἐπιτροπῆς. ν. Cergos.
ὁδός. πεδιακα. :

ἐν τῷ πρὸς Γλαύκωνα. v. Ἡλιωζα etc.

ἐν τῶ περὶ TE 'Hysceavdgs κλήρϑ. ν. κακα-"
σεως.

ἐν τῇ περὶ τῇ κυνὸς ἀπολογία. VOCE καρ-

,

XivVcg.

ἐν τῷ πρὸς Μν νησίμαχιον. ν. Καρκίνος.

ἐν τῷ περὶ τῶν ἰδίων εὐεργεσιῶν. v. Κῶοι.
μεταπύργιον. Φηγαμεῦσι.

ἐν τῷ ὑπὲρ Βαγχ 8 καὶ Πυϑαγόςϑ. v. κύ-
πασσις. Tl ὕγελα. cius mad.

ἐν τὸ 726 is Λαΐδα. v. Λα γίσχα.

ἐν τῷ καὶ ᾿Εὐφήμε. v. λαμπάς. πυελίδα.

ἐν

I E
Vol.IV. p.62109623

ἐν τῷ πρὸς Καλλιππίδην. v. λερκος.

ἐν τῷ πρὸς Διοχάρη. V. μεταλλές.

xau Μαντί8. v. Νότιον.

ἐν τῷ πρὸς Νικόδημον καὶ Κριτόβελον. voc.

n ig.

ἐν τῷ πρὸς Λακρατην. ν. ,ἐβολοφατῶ.

ἐν τὼ περὶ Θεοπέμπε κλήρε. v. cgyéov.

ἐν τὼ πρὸς Ασωπίδωρον περὶ οἰκίας. voce
παφακαταβολὴ etc.

ἐν τῷ περὶ τῆς Ὄνομακλ eng ϑυγατρός. ν.

πεντακοσιομέδιμνοι. Ὑβαδαι.
,
ἐν τῷ πρὸς Μενέφρατον. ν. προθεσμίας vo-
μος.

ἐν τῷ κατ᾽ "Az τολλοδωώρϑ. v. πρόπεμπτα.
ἐν τῷ περὶ Μακαρτώτε κλήρξ. νοῦ, Προσ-
πάλτιοι.

» En n D RJ s
ἐν τῷ περι ἡμικληρίξ τῶν Μακαρτατδ χεή-,

μάτων. V. σιπύω.
ἐν τῷ κατ᾽ "Aydeeri νος. V. ΣηραΎΎ ον.
ἐν τῷ ὑπὲρ Δεξιδ ἀποτασίδ. V. Στρομβι-
χίδης.
ἐν τῇ πρὸς Πυϑόδημον ὠπολογίο. ν. τῆτες.
ἐν τῷ ὑπὲρ Καλλίξ. v. τἰμημου.
ἐν τῷ πρὸς Δίωνα: V. φασκάλιον.
ἐν τῷ πρὸς Κλινίων., v χίλιοι διακόσιοι.
ἐν τῇ πρὸς Πολυκράτην κατ΄ Ἐμπέδε ἐπι-
«Ξολῇ. V. περιφοριῶσϑαι.
LYSIMACHIDES ἐν τῷ περὶ τῶν ᾿Αϑήνῃσι
ἑοοτῶν καὶ μηνῶν. voc. Μαιμακτηριῶν.
Μεταγειτνιῶν. σκίρον.
MARSYÁS ἐν Μακεδονικοῖς. voce ᾿Αμφίσο-

Ag.
MARSYAS SENIOR ἐν ὀγδόῃ Μακεδονικῶν.

ν. Μύρτανον.
[Ἐ] ἐν πέμπτω τῶν περὶ ᾿Αλέξανδρον. voc.
"Agisiov. Μαργίτης.
MARSYAS IVNIOR. v. Γαληψός.
ἐν ἕκτῃ Μακεδονικὼν. ν. Λιτή.
MELANTHIVS ἐν δευτέρα ᾿Ατϑίδος. V. γρυ-
πάνιον.
MELITO -» πρώτῳ “περὶ τῶν £y Αϑήνῃσι ye-
γῶν. v. κάϑετος.

ΑΒ HARPOCRAT. LAVDATORVM Lib. JV. c. XXXVII.

267
MENANDER. v. e'ycles αγυιᾶς. αὔλειος.
δυσάνιος. ἐλευθέριος, Zi eus. ἴσαι Ψήφοι.

epa.

ἐν ᾿Δνατιϑεμένῃ ν. μετοίκιον.

ἐν Αὐτοπενθδντι. v. ςκεφανῶν τὲς νενικηκό-
τας. -

ἐν Δακτυλίῳ. ν. αὐτολήκυϑοι.

ἐν Διδύμοις. ν. μετοίκιον. Ποταμός.

Δυσκόλω. V φυλή.

ἐν δευτέρα ' Ἐπικλήρῳ. v ὅρον.

Ἐπιτρέπεσι. νοῦς ἐπιτροπὴ εἰς. ματρυ-
λέξον.

᾿Εφεσίῳ. V. κύκλοι.

ἐν Ἡνιόχω. v. αὐτολήκυϑοι.-

Θαΐδι. ν. μέταυλος.

Θρασυλέοντι. v. φΦιλοσοφῷένν.

ἐν Κανηφόρω. ν. Αἰξωνεῖς.

Λευκαδίο. ν. Λευκάς.

Μισογύνῃ. v. “παξάτασις.

Παρακαταϑήκῃ- v. ὅρος.

Περινϑία. V. πομπείας etc.

Πωλεμένοις. v. διασείξες.

Σικυωνίῳ. v. οἰναίνεσϑαι. παλίμβολον.

Τροφωνίῳ. ν. αὐτολήκυϑοι.

ἐν TG "Ywsid. v V. ἡτημένην.

Χαλκείοις. v. Χωλκέϊζα.

X5gm. v. δια φῆσαι.

Ψευδηρακλέ:. v. Krroi8 Διός.

WeoQesdee. v. Πανωκτος.

MENECLES aut CALLISTRATVS ἐν τῷ
περὶ Δϑηνῶν. v. ἑκατόμπεδον. Ἑρμαΐ.
Κεραμεικός-

METAGENES Αὔραις. v. οἰκίσκῳ.

MNASEAS PATRENSIS ἐν πρωτῇῃ Εὐρωπή

v. ἱππία Αϑηνῷῶ. Σαβοί.

MVSAEVS. v. Μελίτη.

NEANTHES. νΑτϑις.

NICANDER ἐν πρωτῇ τῶν Αἰτωλικῶν. νος.
Θύςιον.

ἐν ἕκτῳ Κολοφωνιακῶν. voce πάνδημος.
᾿ΑφΦροδίτη.

NICANDEN. THYATIRENVS ἐν τῷ περὶ

ὧν δήμων. v. Θυργων δα!. Tiraxidas.

El:3.-- ς ἐγ

268 L4.IV. c. XXXV III.

ἐν τοῖς ἐξηγητικοῖς τῆς ᾿Αττικῆς διαλέκτε.
v μέδιμνος.
ἐν τρίτῃ ᾿Αττικῆς διαλέκτϑ. ν. βωλεῶνες.
ἐν ἕκτῳ καὶ i j δεκώτῳ τῆς Ἀττικῆς διωλέκτε.
ν. Tei riga.
iy ὀγδόῃ καὶ δεκώτῃ Ἀττικῆς διωλέκτε. V.
ξηραλοιφν.
NICANOR μετονομασιῶν. V." Àxit.
NICOMACHVS vel PHERECRATES Me
ταλλεῦσι. V. peTa Aes.
NICOPHON, COMICVS in κορδακισμός.
NICOSTRATVS, COMICVS ἐρνιϑευτῇ. v.
ὀρνιϑευτής.
NYMPHODORVS in Αὐγίς.
PALAEPHATVS ἐν πρώτῳ Τρωϊκῶν. v. Δυσ-
ers.
ἐν ἑβδόμῃ Τρωϊκῶν. v. Μακρικέφαλοι.
PHANODEMVS in γωμηλία. χαλκέϊα.
ἐννώτῳ ᾿Ατϑίδος. v. Λεωκόρειον.
ἐν πρωτῇ Δηλιακῶν. ν. Pici νῇσος.
PHERECRATES Αὐτομόλοις. V. κοιρκίνος.
Ἰπνῷ ἢ Παννυχίδὶ. ν.πνός.
Μεταλλεῦσι in μεταλλᾶς.
Ἐν Πετάλῃ- V. κολωνίτας.
Τυραννίδι. v. βωμολοχεύεσϑαι.
ἐν Χώρωνι. v. ἅττα.
PHILEAS ἐν γῆς περιόδῳ. ν. Θερμοπύλαι-
PHILEMON ἐν Σαρδίῳ. ν. τριτημόριον.
PHILINVS ἐν τῇ πρὸς Αἰσχύλε. καὶ EoQo-
κλέδςν καὶ Εὐριπίδα εἰκόνας. v. ϑεω-
gie.
ἐν TO κατοὶ Δωροϑέξ. v. ἐπὶ κόῤῥης.
ἐν Κροκων, δῶν διαδικασία “πρὸς Κοιρωνίδας.
v. Κοιφωνίδαι!.
PHILIPPVS vcl ANDROTION ἐν τῷ Γεωρ-
ικῷ. V. φαφυλοβολέϊον.
PHILISTVS iu αδῥηφάγες τριήρεις.
PHILOCHORVS in Αγνίας. αἰδύνατοι.
᾿Αλῶα. ἀντιγραφεύς. εὐανδοίω. περί-
οοίχοι. πομπείας etc.
ἐν τῇ Ατϑίδι. v. συγγροιφ ες.
ἐν δευτέρῳ ᾿Ατϑίδος. νὸς Βοηδρόμια. ἐπί-
βοιον. κανηφόροι. Βα ΧΘΈΣ σκίρον.

ELENCHVS SCRIPTORVM

' ὟΝ

Vo. TV. p. 622 * 624

ἐν τῷ τρίτῳ ᾿Ατϑίδος. v. ᾿Αλωπεκαῦ. ϑεω-
eid. Κεραμές. κολωνίτως. λίθος. Με-
λίτη. Οἴηθεν. τρικέφαλος Ἑρμῆς.

ἐν τῷ τενώρτῳ τῆς Ατϑίδος. v. γεννήται.
Λύκειον. προπύλαια ταῦτα. SQUTGo
ἐν τοῖς ἐπτων ὑμοις.

ἐν τῷ πέμπτῳ ᾿Ατϑίδος. v. Δατός. Ἑρμῆς
πρὸς τῇ πυλίδι. Στρυμή. συμμορία.

ἐν ἕκτῳ Tis Ac) ἰδος. v. διαψήζισις. Θεω-

el: dee τριήρης. κατατομή. χίλιοι
᾿α κόσιοι.

Ξ "es , , L ,

ἐν τῷ ἑβδόμῳ. V. ὠποξολές. νομοφύλακες.
φυλή.

ἐν τῷ δεκώτῳ. ᾿Ατϑίδος, v. ἀνεπόπτευτος.
ἐπωπτευχότων ξενικὸν ἐν «Κορίνϑῳ. ὅτι
ἑξακισχίλιω etc.
ἐν τῇ de Meo. V. en cogor.
ἐν τῇ TQic καϊδεκώτῃ. ν. Οἷον.
£y τῇ ἕκτῃ Kel δεκάτῃ. V. ἅμιπποι. :
ἐν τῇ “πρὸς Δήμωνα ἀντιγραφῇ. v. Herio-
yeinx-. -
ἐν τῷ περὶ ἑορτῶν. v. ᾿Αλῷα. Χύτροι
PHILOSTEPHANVS ant HERACLIDES ἐν
τῷ περὶ Νήσων. v. Στρύμη.
ἐν τοῖς Ἠπειρωτικοῖς. ν. βέχετα.
PHRYNICHVS Μέσαις. V. κάδισκος.
ἐν Iloxseicus. v. ἐξθλης,
Τραγῳδοῖς. v. διάθεσις.

PHYLARCHVS ἐν τῇ e/xos7 πρώτῃ. νι πάρ-
αλος.

PINDARVS v. ἄβαροις. αὐτόχϑονες.
Διϑυράμβοις. ν. παλιναίρετος.

PLATO v. ρος διωλύγιον. ἐπίπεμπτον.
Eigves.

ἐν Ἱππάρχῳ. ἡ φιλοκορϑῶ, v. ἀγωϑέσϑα.. ᾿
Ἑρμα.

ἐν Σοφιστῇ. ν. ᾿Απόληξις.

ἐν τῷ περὶ ἀνδρίας. v. Αἰξωνες.
ἐν Tee: γ t. V. dix μέσε Té BS.
ἐν oeil Qu. V πολέμαρχος.

& τῇ Σωκρούτας ἀπολογία. ν. ντιγραφή.
ἐν τῷ Μενεξένω. v. ᾿Ασπασία.

Vol. IV. p. 624 Ὁ 625

ἐν πρώτῳ τῆς πολιτείας. V. λαμπαδιον.

πολέμαρχος.
ἐν πέμπτῳ πολιτείούς. V. δευσοποιός. χου-
σοχιοέϊον. »

ἐν πρώτῳ νόμων. V. Θέογν:ς. ὀθνέζος.
ἐν πέμπτῳ νόμων. ν. γήπεδον.
ἐν τῇ ἐννώτῃ τῶν νόμων. ν. εὐγνιώτατα.
PLATO, COMICVS ἐν Γρυψίν. v. πληφηριοί-
eos.
Λάκωσιν. v. Σϑένελος.
Πρέσβεσι. v. οἰποκηρύττοντες. ζητητής.
Συμμαχίο. v. ὀρνιϑευτής.
ἐν τῷ Σύρῷακι. ν. κατςασις.
"aee: Ae. V. ἐπιλαχῶν.
Qaovi, V. vereor,
POLEMON v. ἕνη Xod νέα.
& τοῖς πρὸς Ἐροτοσϑένην. ν. ἄξονες,
περὶ τῆς ἱερᾶς, ἐδδ. v. ἱεροὶ ὁδός.
ἐν τῷ “περὶ τῶν ἐν τοῖς προπυλαέοις πιναά-
κων. V. λαμπάς.
ἐν τοῖς περὶ τῆς ἀκροπόλεως. NOC. Νεμέα
χαράδρα.
POLYSTEPHANVS ἐν τῷ περὶ κρηνῶν. voc.
λϑτροφόρος etc.
POSIDIPPVS, COMICVS in ϑῆτες κοὶ 9η-
τικόν.
PRAXION ἐν δευτέρα Μεγαρικῶν. νος, σκί-
: oy.
EYTHEAS : ἐν τῇ πρὸς τὴν ἔνδειξιν ἀπολογία.
ν. . ὠγφαφιίε.
ἐν τῷ κατ᾽ ᾿Δδείμαντος. ν. ὀξυϑύμια.
SANNYRION Γέλωτι. V. ναύκληρος. πέλα-
γος.
SCYLAX ἐν τῷ περίπλῳ. V. ὑπὸ γῆν οἰκἔν-

TES.
SELEVCVS ἐν
eios.

SEMVS ἐν τῇ πρώτῃ. ν. Ἑκάτης νῆσος.
SIMONIDES ἐν Ἰόμβοις. v. Μυσῶν Aetav.
ἐν τῷ εἰς Λυσίμαχον τὸν Ἐρετριέα ϑρή-
. ye. V. Ταμύναι.
SOLON ἐν τῷ πρώτω κώτω T8 ἄξονος. ν.
σῖτος.

δευτέρω περὶ (βίων. v. Ὁμη-

AB HARPOCRAT. LAVDATORVM Lib,IV.:. XXXV III.

269

ἐν εἰκοστῷ “πρώτῳ τῶν νόμων. V. ὅτι οἱ ποιή-
τοὶ εἴς.
SOPHOCLES in παφακρξεται. Τύριος.

ἐν Αἰχμωλωτίσι. V. ὠπομάττων.

᾿Ακώμαντι. V. ἔπισλον.

ἐν Εὐμήλῳ. V. καϑελων.

Ἰνώχιω. ν. πωλίνσκιον.

ἐν τῷ Δαοκόωντι. V. ay vias.

ἐν Νιόβη. v. δερομιξής.

Πηλέ;. v. ξηρωλοιφέιν.

Ποιμέσιν. v. Ναννιον.

Πολυξένῃ. v. ἠκρωτηριασμένοι.

[ΡῚ Τριπτολέμῳ. v. Μελίνη.
SOPHOCLES ἐν τοὺς ἐλεγείαις. v. οἰρχὴ ἄν-
- deo δείκνυσι.

SOPHRON ἐν τοῖς ᾿Ανδρείοις. V. πῶλας.
STAPHYLVS ἐν πρωτῇ τῶν περὶ ᾿Αϑηνῶν.
ν. ἐπίβοιον.

ἐν τῷ περὶ τῶν Αἰολέων. V. Πρόνοιρι.

ἐν τῇ τοίτῃ περὶ Θετταλῶν. ν. IHevégeg.
STESICHORVS ἐν 'IA/& πέοσε:. voce καϑε-

λῶν.
STRABO ἐν ὀγδόῃ γεωγοωφεμένων. ν. A&
χαίον.
ἐν τῷ 2 δεκάτῳ τῶν γεωγραφδμένων. voce
Λευκάς.

STRATTIS, COMICVS. v. Λαγίσκα.
ἐν Ἰφιγέ EQOYTL. v. ἀδελφίζειν.
ἐν Kvgoiat. v. Κινησίοις.
Λημνομέδο,. v. em Ns.
Μακεύδέσι. V. τοπέιον.
ἐν Μηδεία. v. Μυσῶν λείαν.
TELECLIDES ἐν τοῖς Πρυτανεῦσι. wOC. δ
ἐνιαυτδ.
'THEOGNIS, MEGARENSIS ;n Θέογνις.
THEOPHRASTVS ἐν τοῖς περὶ νόμων. νος,
ἼΑρδηττος. δώρων γραφή. κατο τὴν ἀγο-
gav eivjeuó ev.
ἐν τρίτῳ νόμων. ν. , ἐφορία. ϑεσμοϑέται.
ἐν τετάρτῃ τῶν γέμων. νος, κωταχιειροτος
via.
ἐν τῷ δεκάτῳ τῶν νόμων. VOce σκαῷη-
φέροι.
Ll1:3 ἐν

oio Lib. 1V. c. XXXV Π].

ἐν ἑνδεκάτῃ τῶν νόμων. v. ἰσοτελής.

ἐν τῷ τρισχοιὸς ex oir τῶν γόμων. ENS ὅτι
οἱ cA V T'es etc.

ἐν πέμπτῳ x9] δεκώώτῳ νόμων. voce Que-

Brun.

ἐν τῷ ἕκτῳ xod δεκώτῳ τῶν νόμων. VOCE
Φρεώττοι. ὑποφόνια.

ἐν ὀγδόῃ og δεκώτῃ gregi νόμων. voce
Bcixs δίκη.

ἐν τῷ εἰκοφῷ τῶν νόμων. V. οποίβώτης εἴς.
παρασκήνια.

ἐν πρώτῳ τῶν πολιτικὼν “πρὸς καιρὅς. voc.
ἐπίσκοπος.

ἐν τετώφτῳ τῶν πολιτικῶν. V. ᾿Ασπασία.

ἦν τῷ παροιμιῶν. voce ορχὴ ἄνδρα δεί-
κνυσι.

ἐν Ter deri] περὶ Φυτῶν, V. ὁλοσιχοίνες.

ἐν ἑβδόμῳ περὶ φυτῶν. v. μελίνη.,

ἐν τῷ περὶ μετάλλων. v. κεγ χρεῶν.

ἐν διαϑήκωις. v. Ὀργεῶνας ;

THEOPOMPVS. voc. ᾿Λρτεμισίω. Θρόνιον

Μαύσωλος.

ἐν τοῖς Φιλιπαικοῖς. v. Τιλφωσσαιον.

ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Φιλιππικῶν. ν. ᾿Αγαῖος.
Κωνέως.

ἐν δευτέρα Φιλιπαικῶν. V. Nay.

ἐν τοίτῃ Φιλισπικὼν. V. Δατός. ἱεροὶ ὁδός.
Πανδοσίω,

ἐν τετάρτῳ. v. “Αλόνησος. ᾿Βϊΐων.

ἐν τῇ πέμπτῃ vay Φιλιππικῶν. V. Πα-
po oj.

ἐν ἕκτῃ. οὐ Πύγελα-

[ΡῚ ἐν τῇ δεκάτῃ τῶν Φιλισσικῶν. v. Ei-
βελος. σύντωξις.

iy τῇ ἑνδεκάτῃ τῶν Φιλιπηικῶν. V. ᾿Αμο-
δοκος. ;

ἐν τῷ πεντεκαιδεκώτῃ Φιλ,ππικῶν. VOCE
Κερκίδας. Νότιον.

ἐν εἰκοςἢ δευτέρα. ν. Θερμάν. Λύκερον,

ἐν τῇ 6/4057] πέμπτῃ τῶν Φιλισπικῶν. V.
᾿Αττικοῖς γράμμασι. Agos. Ἡδύλερον.

ἐν τῇ τριώκος,!. V« ἱερομνήμονες. Κορσία!-
Πύλαι etc.

ELENCHVS3 SCRIPTORVM etc,

-TIMOCLES, COMICVS ἐν Ὀρεφαυτοκλείδχ:

Vol. IV. n. 62: ἢ 626

£y TECTUQUOST] Te/ my. ν. EAdE erat.
ἐν τῇ τεσσαρακοξῇ τετάρτῃ. V. TET(U-
xi. À :
ἐν τῇ τεσσωραποςῇ ἑβδόμῃ. v. Καβύλη.
ἐν τῇ. πεντηκοςῇ. ν. exiguae.
ἐν τῇ vevTHMOSI “πρώτῃ. voc. Ἱερώνυμος...
Μύρτις.
ἐν τῇ πεντηκοςῇ ἑβδόμῃ. V. Ξεφανῶν τὲς
νενικηκότας.
ἐν δευτέρα Ἑ λλην,κῶν. V. Πεδώριτος.
THEOPOMPVS, COMICVS Τισαμένῳ. v.
καταπλήξ.
Ἡδυχάρε:. ν. καταχύσματα.
THVCYDIDES v. ἅμιπποι. eror erint.
"Aex; idofpies πόλεμος. δικαίωσις. ἐκστο-
λεμῶσαι. Ἠΐων. φύραξ.
ἐν τῷ προοιμίῳ. v. etes.
ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἱποριῶν. voc. ὠρετή᾽ EE
χιοίως. Εὐρυμέδων. "oves. Κρώβαυλος.
ἐν τῇ δευτέρα. ν. Οἰνόη.

ἐν τῇ τ τρίτῃ. ν. μεταπύργιον. i
ἐν τῇ τετάρτῃ. wOCC ἐπὶ Δηλίῳ τ Πρ]
δόϑιον.

ἐν 7 τῇ. πέμπτῃ. V. Πάνακτος.
ἐν τῇ ὀγδόῃ. voc. Δελῴίνιον,
συγγοωαῷέις. Ὑπέρβολος,
TIMACHIDAS v. Men σῖτος.
'TIMARCHVS, RHODIVS in ἀργῶς.

'Heriovera.,

v. IIne ei9v3oy.
TIMOSTHENES 2 ἐν τοῖς περὶ λιμένων. voce
ἐφ᾽ ἱερόν.
XENAGORAS. v. “Κέρκωψ.
ἐν τετάρτῳ “χρόνων. v. Κραυαλλίδαι,
ἐν ταις νήσοις. m Χύτροι.
ΧΕΝΟΡΗΟΝ. Vd Αγησίλωος.
ἐν To ἢ ἀναβάσει. Υ. ἡμιολασμός.
ὠνωβάσεως πρώτῳ. V. μελίνη.
ἐν δευτέρα ἀναβάσεως. v. εὐϑύωρον:,
ἐν ἕκτῃ ἀναβάσεως. V. MEAT.
ἐν ἑβδόμῃ ὦ ἀναβάσεως. ν. Cerea.
ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς, VOC. ἅμιπποι. eve
καϊον.

Ey

VolIV p.1P2

ἐν δευτέρῳ Ἑλληνικῶν. V. Θέογνις.

ἐν τρίτω Ἑλληνικῶν. V. Πενέφαι.

ἐν ἕκτῃ ἑλληνικῶν. v. ἐχκπολεμῶσαι. Πο-
λύτρατος. ῥόπτρον., j

ἐν τῇ Δαχώνων πολιτεία. V. μόρων.

iy πρώτῳ ὠπομνηήμονευμάτων. v. Ψψηφίζων.
Qu Aya.

APOLLONIVS DYSCOLVS

Lib. V. c. XXXIX. 27

^ ᾽ ,
ἐν δευτέρῳ εἰπομνημονευμώτων. v. δυσω-
z&pa. ϑίασος.

κυνηγετικῷ. V. ὠρκυωρός. περιΞοιχίζετα.
“ποδοτράβη. “προβόλιον.

ZOPYRVS ἐν τοῖς περὶ ποταμῶν. v. Ἕρμον.

CAPVT XXXIX (olim libriV. part. III. cap. VII.)
DE APOLLONIO, DY8COLO, EIVSQVE FILIO HERODIANO, ATQVE
ALIIS GRAMMATICIS GRAECIS.

Ι. De Apollonio, Dufcolo. YI. Eius Syntaxeos übri, et inedita quaedam... ML. Hifforiae mira-

biles. ΙΝ. Scripta deperdita.

V. Index fcripiorum, iu Hifioria commzentiita ct. quatuor

libris fyntaxeos laudaiorum. Vl. De Herodiano, grammatico, eiusque fcriptis editis et MSS.

VII. ac deperditis.

VIIL e Herodiano, hifforiae fcripiore, quem ab grammatico diuer-

fum fuiffe demonfiratur , codd, et edd. 1X. De grammaticis graecis, αὖ Aldo iunttim editis.
X. De Hephae[fione, Alexandrino. XI. Hephaefliones varii. XIL Index fcriptorum, in He-
phaeftionis Enchiridio et graecis ad eum fcholiis citatorum. XIII. De Dieuyfio, Thrace, MS.

et ineditis in eum variorum fcholiis.
edita e MS. Holfteniano.
alphabetico recenti.

XIV. Dionyfi, Thracis, τέχνη γραμματικὴ, nunc primum
XV. lii grammatici graeci editi, iuedii ac deperdiii, ordine

[Cum fupplementis G. C. Haries.]

I/Aoitonws, Mnefithei et Ariadnes F.. Alexandrinus, cognomine dyfzciur, fiue diffici-
lis, temporibus Hadriani et Antonini Pii Alexandriae floruit ^), magnum inter gramma-
ticos [δ] nomen confequutus, tum ob fcripta, quae ipfe compofuit, tum ob filium, quem
infituit, Herodiaaum. "Cognomen dyfcoli *) a moribus potius, quam phrafi perplexa et

à) In cod. Vindob. Claudii Ptolemaei oper. qua-
dripartiti anonymus gr. praefatus clare fcribit, Pto-
lemaeum cum Herodiano, Galeno et Hermoeene
floruiffe Hadriani, imper. temporibus, permanfiffe
sutem in vita vsquead imperium M. Antonini, phi-
lofophi. v. Lambec. comm. de bibl. Vindob. VII.
paz. 189. fq. — Saxio in Onom. lit. 1. pag. 302.
Apollonius ad A. C. 165. vixiffe et paullo ante Phle-
'gontem "Trallianum fcripfiffe videtur. Conf. G. 7.
Mofiium de hiftoz. gr. l:br. II. cap. 24. -Veurfii
fynt:gma de ícriptoribus eius nominis, pag. 57.
Hamberg. zuverl, Nachricht. ll. pag. 309. feqq.
Hari.

abrupta

XS '
b) Auctor Vitae: Ἐκλήϑη δὲ δύσκολος, Pee x]
, 3 LE») ΄ à» »?a4 * ,
δυσχερής isi κατὰ τὴν (Qoxciv, δὲ ολίγων δὲ λέξεων
πολλοὶ παριτῷ νοήματα ἢ ὅτι κακότροπος ἣν, ἢ ὅτι ἐν
τοῖς γυμναπέκες δυσλύτες ὠπορίας ἔλεγεν, [a qua fen-
tentia parum abeífe videtur /on/itzs de ícript. hift,
E J, : r3 m 15 '
phil. I. 17. 3. pag. 248.] Ἔϑος γάρ ἣν τοῖς op oaout
σοζοῖς εἰς ἕνα τόπον συνέρχεσϑαι., καὶ γυμνασίας reply
2 D ] πα 9x rd rx. P 4.
αἰνιγματώθεις τινὡς καὶ ἀσαφᾶς λέξεις Q3iyysz2o]. De
quaeítionibus huiusmodi granmneticis confer /ofr.
ÍF'owerium €. 10. Polymathiae. (et Kuffer in. hie
ftor. critic: Homeri part. II. fct. VII. p. 227. feqq.
infra de grammaticis ineditis, v. ZZpo/lonius.]

21. Lib.lV.:c. XXXIX. . APOLLONIIS CODICES

Vol. IV.p. 20? 5

abrupta, vel a difficultate, quas propofuerit, quaeflionum tuliffe duxerim: nam vt phrafis
eius nihil habet molefli, ita cum diilicilibu$ moribus pulchre conuenit eius egeflas, qua
compulfum auctor vitae refert, quum chartas non poffet emere *), fcripfiffe ἐν ὀςξράκω
fiue in tefla. Vixit et fepultus eft in Bruchio fiue Πυρεχείῳ 4) Alexandrino, in quo viros

doctos antea regum Aegyptiorum liberalitate nutritos confiat.

Apollonium hunc et He-

rodianum omnibus prioribus grammaticis antefert Prifcianus in praef. lib. τὶ iudicas, eos,
quanto fint iwniores, [anto prrfpicaciores et ingeniis florui/]e, et diligentia valuiffe, idque
omuium iudicio confirmari eruditiffiorum. — Quid enim Herodiani artibus certivs? quid Apol.
lonii ferupulofir quaefHioniSus enucleatius po[it inueniri? Ibid. ait, Apollonium et Herodia-

num omnes antiquorum. errores grammaticorum purgauille.

[In eadem praef. memorat

Herodiani fcriptorum pelagus, et patris eius, Apollonii, fpatiofa volumina. Heum.] lisdem

maximis auctoribus confilum audere le gramma icorum aliorum ante fe errores corrigere,
i Sorib Rf: lere f. tico I te fi

Ícribit praef. libri 6. et imaximum auctorem artis grammaticae paffim adpellat, wt lib. 8.

pag. 833. et in limine libri XI. et pag. φάτ. Aelius igitur "Apollonius , quem nos quantum

potuimus fequi deflinauimus, — Atque initio libri XIV. Graecorum doGifimi, e£ maxime Apol.

loniur, cuins au&boritatem in ommibus fzquendass putaüi.

II. Scripfit tefle Suida πεοὶ συντώξεως τῷ λόγῳ eod de Syntaxi partium orationir,
fiue, vt Prifcianus in libri XVIL exordio [Ὁ] interpretatur, de ordinatione fiue confir u&lione
diBionum libros IV. — Idem Prifcianus librum tertium laudat libro XVLiI. p.134. Fabr.

Codd. et Palat. et fuum iai memorauit Fabric, — His: aliorum addam notitiam, —
In bibl. publ. Parif. funt, fecundum vol. IL. cat. codd. MSSt. in cod. membr. MMDXLVIIT.
libri, e Küflero a Fabricio fub finem huius paragraphi citati, 1) de orationis conflruclione
libri IV. cum fcholiis, margini adfcriptis;. 2) liber de coniunctionibus; 3) liber de aduer-
bis; 4) liber de pronominibus, quorum tres pofteriores inediti etiam auctori catalogi luce
digni videntur, cum propter auctoris fummam doctrinam, tum propter veterum quorum-

dam fcriptorum fragmenta, quae ibi leguntur.

Atque Ruhbnken. illorum apographum fibi

feciffe videtur. Koen quidem in praef. ad Gregor. Corinth. de dialectis," tres ilios libros

fibi Ruhnkenii humanitate euoluere licuiffe, pag. XXI. fcribit. —

In cod. MMDXLVII.

et MMDXLIX. libri IV. de orationis conflructione; priori praefixae funt auctoris vitae duae,
altera anonymi, altera ex Suida. In cod. MMDL, excerpta ex Apollonii, grammatici, li- .
bris, in bibliothecis adhuc latitantibus. In cod. MMDCCCCXCIX. nr. 12. Apoll. opufcu-
lum de Jefihimir vita, et duplex illius gramiatiei argumentum ἴῃ orat. aduerfus 'Timar-
chum. — Paíauii in bibl. Corradina, Zpollonius Alexandr. grammaticus, graece, citatur
a Tomafino in bibl. Patauin. msstis pag. 94. ibid. pag. 136. in bibl, Rhodii Apollonius de
proprietatibus ftercorum , (an, verborum, aut aliud eft opus alius Apollonii?) — Foren.

€) Idem auctor vitae: TocZzo» δὲ ἣν πένης ὁ Απολ-
λώνιος, ὡς ἐν ὀσρώκῳ γραζειν τὸ ἑαυτξ συγγράμματα,
διὰ τὸ μὴ εὐπορᾶν χάρτας πρίασϑαι!. Mos porro an-
tiquifimus fcribendi in tefta, vt vel ex Athenien-
fium oftracismo omnibus εἰς notilimum; quem
'Thefeus reperit.

tiae

d) DehocBBruchio viridoctiad Ammianum XXIE.
15. et qui de Mufeo Alexandrino fcripfere Io. Fri-
dericus Gronouius et Ludolphus Neocorus t, VIII,

Antiquitatt. graecarum [ac. Gronouii,

^

/

NATA P3. τ LIBRI IV, DE SYNTAXI. Lib.1V.c. XXXIX. 1413
᾿ diat in bibl. Medic. Laurent. de con(tructioné libri IV. in cod. XXIII. plut. 6o. et cod. XXXVII.
nr.1o. plut. 6g. et nr. 11. efl anonymi opus de conflcuctione valde diffufum, additis quibus-
dam de figuris rhetoricis, variarum rerum, vt animalium, domorum, brutorum, feruo-
rum, arborum, herbaruin etc. nominibus, denique variis quorumdam vocabulorum figni-
ficationibus, — de con(lruclione libri tres priores, in cod. XXVI. plut. 6o. — liber pri-
Imus, nec is integer, in cod, X. nr. 6. plut. gr. tefle. Baudia. catal. codd. gr. ll. pag. 612.
4615. 65r. et lll. pag. 428. --- Venetiis in bibl; S. Michaelis, (tefle ZIZitarel[ o, bibl, codd.
MSSt. etc, pag. 65.) Apollonii narratio in Aefchinem, . rhetorem, cod. L. — Leidae inter
«codd. Votlianos (catal. bibl. pag.403. nr. 234.) excerpta latina ex Apollonii, Dyfcoli, fyntaxi.
.JMairiti.in bibl. regia, in cod. LXXXL. ποωρεκίβολα) ex libiis variorum grammaticorum,
atque ex Zfpolíouio et. Herodiauo; atque Jriarte in catal. pag. 295. partium. fingularum ar-
guimenta diligenter eft perfequutus, pag. autem 297. fq. nr. 68. commentar. gr. de etymo-

- logia (v. infra ad δ. XV. init.) et pag. 299. catalogum auctorum excitatorum, in his Apol-

- lonii, contexuit. -— | Z'indobomae in bibl. caefzrea cod. CXXXVIII, de conflructione, et
cod. CCXXXViI. de fyntaxi, tefle JNz//elio codd. part. IV. pag. 79 et 129.

In catalogo librorum msstor. graec. incertae bibliothecae (in Lam; deliciis erudito-
Tüm, Florent.1743. 8. pag. 8-) citatur Γρωμμαωτικὴ Απολλωνίθ α΄, codex dicitur devréga
puixase, fecumdae longitudinis, — — Koen in notis ad Gregorium Corinthum de dial. profert
pag. 96. locum, quem emendat, alium pag. 114. et pag. 161. duo loca ex grammatica in-

- edita, Adde Juhusen ad "Yimaei lexicon. pag. 199. ed. τ. Jo. autem Fyid. Reitz calci li-
bri ,Maittariani de diale&is, gr. pag. 421. fqq. fubiecit ex cod. If. Voífii excerpta. ex. Apol.
lonii, Dyfcoli .grammatica, .er.non. folum notas adiecit criticas,. fed in praef. quoque fub
fin. late de iis diüferuit. . Illis excerptis J/o/fur quoque in edit. fragmentorum Sapphus
vfüs eft, et Keen ad Gregor. Corinth. pag. 11. locum quemdam: correxit. — In: fcholiis
ad Ariflophanem, praecipue ad Ranas, frequenter citatur, laudatur et reprehenditur

. Apollonius. Hori. .- |

ον Poft editiones oraecas imperfectas *), ex quibus vnam ad, manus habeo, luculentis ty-

pis imprelfam ab Aldo Venet. 1495. fol. cum T heodozi Gazae Grammatica, qui Apollonium
nefcio

in plerisque fequutus eft ^), optimam graecolaünam debemus Frid. Sy/éurgio, cui

»

£). Gefuerus in Pibl. Zpollouii Alexandre Dyf-
toli de conftruEtioxo libri IP. impre[f Venetiis in

4. apud Aldum, e£ T'iorentiae tn 8. M. 3515. eb:

: olim Roriae, fed omncs iftae ediliones imperfeRtae
J funt.
lingua do&ifimus , oflendit mihi Penetiis exem-
plar fuum impreffum ,. cui multa folia, quae de-
- ficiebaut, manu ad[cripta erant. Nimirum in
editionibus graecis, quemadmodum et in codice
meo MS, defunt lib. 2. feG. 18. p. 142. edit. Wech.
a verbis πρὶν ἡμῖν vsque ad pag. 182. ἄγε τὰ iy τοῖς
πρώτοις. ἘλπῚ10. 4. fe&t. 10. 144. a pag. 326. ad 330.
vt minores lacunas pag. 79. 111. 197. 215. 256. 259.

m 0l. 7 1. E

Nicolaus Sophianus, vir graecus, δὲ in ea.

cuius

266. 272. 289. 313. 314. 517. 322. quae circellis in-
clufa Sylburgis exhibet, praeteream. Nota etiam
traiectioues , quod (ect, 1. libri IV. leguntur, quae
Wecheliana editio lib. tr. fe&t. 5. habet a pag. 18.
ἃ verbis τῶν ὑπολεπορμένων vsque ad pag. 21, init.
Nec non lib. 3. fc&, τ. mediae inferta," quae in
Wecheliana peg. 196. conftituunt fectionem fccun-
dam. . 1 :

f) De edit. Zldina v. cd. Panzer: A, 'T. HIT,
pag. 377. fin. et quos ibi bene multos V. V. D. D.
ille laudat: atque Maittaire A. T. IV. pag. 82. qui
Aldi praefationem. curauit recudendam: de edit.
luntina, Zpollonii Alexandr. de conftru&iioue,

Mm

Lib. 1V. c. XXXIX. APOLLONI] HIST. MIRABRILIS, Vol. IV. p. 3 1

214
cuius dodli viri Jatinam verfionem et commentarium ex Italia obtolerat Io. Vincentius Pi-
nellos, fed huic deinde praelata ab editore e(t verfio Francifzi Porti Cretenfis, qui Graeca
ex MS. codice Michaelis Sophiani emendauerat et fuppleuerat, ac notas quoque addiderat,
opusque fuum morti vicinus legauerat "Theodoro Seballio, a quo illud Sylburgius deinde
nactus efl. Hic Graeca recenfuit ad apographa Porti et Andreae Dudithii, quae ambo ex
Sophiani codice defcripta erant, et quoad libri 1. capita XXI. conueniebant cum codice
Palatino, quem cum Aldina editione in plerisque confpirare animaduertit. — Praeter ver-
fionem ac notas Porti, fuas etiam addidit notisque Porti infperfit, adiunxit quoque Photii
excerpra, in Hilpaniis non diu ante publicata ex libris duobus Chrcftomathiae Procli gram-
maticae, cum verfione et notis ZIndreae Schoifi, praecipue autem indicibus vtiliffimis et
accuratiflimis haec Apollonii et Procli fcripta illuflrauit. — Francofurti apud Andreae We-
chelii heredes 1590. 4. [conf. Freytag adparat. litter. II. pag. 164. Íqq.]

Poffideo et ipfe MStum codicem Syntaxeos Zfpollonianae trecentorum amplius anno-
rum in charta bombycina, quem dono mihi dedit vir iudicio et doclrina praeflans Io, Phi-
lippus Palthenias, Gryphiswalden(is Academiae, quum viueret, non inficiandum ornamen-
tüm. [P] Huuc codicem video eosdem habere defectus, quos in editione graeca obfer-
vare licet, vt in nota adícripta expofui.

In bib'iorhe-a regia Parifienfi exftant praeterea MSS. eiusdem Apollonii opufcula tria,
περὶ συνδέσμων, de coniun&lionibur; περὶ ἐπιῤῥημώτων, de aduerbiit; et περὶ αἀντωνυμιῶν,
de pronominibus, digna profecto, inquit Kifferur ad Suidam tom. I. pag. 284. quae in lu-
cem edanrur, tum propter eredirionem et antiquitatem auctoris, tum quia faepe in illis
veteres fcriprores deperditi citantur. Ibidem producit initium libri de pronomine, in quo
citantur Aiflarchs , Dionyfodorus Troezenius et. Tyrannio, Fabr,

[In feholiis Marcian. ad Homer. Il. κ᾿ 252. Apollonius vocatur τεχνικὸς. ad alia Ho-
meri loca ibidem citatur Apoll. Dyfcolus ἐν τῷ περὶ παρωνύμων. ἐν τῷ περὶ ἀντωνυμιῶν,
ἐν τῷ περὶ μετοχῆς vide Jilloifon prolegomen. ad Homeri ed, Venetam pag. XXVIII.
fub fin. fupra in vol. I. pag. 440 et 504. feq. ἐν τῷ περὶ μετοχῶν ab Euflathio ad Homer
440. C. Harl.

III. A Suida diferte inter fcripta Apollonii noflri memoratur liber περὶ κωτεψευσμένης
ἱξορίας.. et idein Meurfio videtur, qui a Guil. Xylancro, Auguftano, fub ἱξοριῶν ϑαυμα-
cio, Hijloriorum mirabiliwn titulo prolatus primum 5) in lucem eft donatusque latina ver-
fione, et cum Antonino Liberali, Tralliani de mirabilibus et Longaeuis lib. Antigoni mi-

rabilibus

eum JV. Bafilio de gzammatica exercitatione, Flo-
rent. in aedib. Phil, Iuntae 1515. 8. v. Bandini an-
nal. Iuntar. typogr. II. pag. 98. fq. ac Maittaire A.
'T. indic. f. tem. V. pag. 55. penes quem tom. 1I.
part. ll. pag. 833. fit fides de edit. 7po//. de con-
firu&ione liber I. gr. Dionyfii 1555, 8. In (διαὶ,
bibl. 4.&em pag. 3t. citatur 77po//. zdiex dc con-
ftru&ione, M. Bafilii de grammatica exercitatione

gr. Venet. 1526. 8. cuius editionis, quae ex Tunti-
na repetita effe videtur, nulla iniicitur mentio in
ferie dell ediz. Ald. ad ἢ, a, et Aomanae, a Ges-
nero citatac , editionis mentionem et veftigia nus-
quam equ dem deprehendi, Zar/.

E) Xylender in praef, ad Albertum a Steten:
Quo: ad te mitto libellos, eos Graecos ex vetu-

fijmis meubrauis, varifjamo mihique alias num-

| Vol. IV. p. «Ὁ ς APOLLONII SCRIPTA DEPERDITA. Lib.IP.c XXXIX. aj

rabilibus graece et latine editus Bafil. 1568. 8. — Fuit Apollonius aequalis Phlegontis, a quo
tatur. c, XI. et ΧΕ. mirabilium, licet illa, quae Phlegon ex Apollonio, grammatico, pro-
fert, in hoc, qai exllat eiusdem argumenti, libro, non leguntur. lique et /Meurfur non
integrum Apollonii librum, fed fragmentum tantum eius ad nos perueniffe exillimauit,
qua in parte libenter ei adíentior. Ab hoc Meur/o meliorem Apollonii iflius libelii edi-.
tionem habemus vul2atam Lugduni Batav. 1620. 4. cum Xylandri verfione, Meurfii notis
et de Apolloniis fyntagmate. Fabr.. Meurfii ed. recuía eft à Lawio in Meurfii opp. t. VII.
et a Lud, Henr. Teuchiro cum notis Guil. Xylandri, Io. Meurfii propriisque. Lipf. 1192.
8. Harl.

IV. Scripta Apollonii deperdita.

Περὶ μερισμῶν τῶν τῷ Acy8 μερῶν. de partitione partium orationis libri I. Suid. [Eudoc.
quae h.l. maximam partem confpirat cum Suida.] et auctor vitae, quae Syntaxi
praemiffa legiiur: is enim ait, Apollonium (cripfiffe περὶ τῶν ὀκτὼ μερῶν τῷ λόγο:
quemadmodum et Prifcianus in exordio libri 17. — Incertum liuiusne parres operis fue-
rint; quae ab Apollonio ipfo in Syntaxi gnemorantur, [P] lib. 2. pag. 117. περὶ ἄρ-
Θρῶν. de articulir, lib. 1. pag. 17. περὶ προστακτικῶν, de imperatiuir, ΠΡ. τὶ p. 72.
73. 91. lib. 4. pag. 297. 322. περὶ μετοχῶν, de partiripiir, lib.3. pag. 364. 234. περὶ
ἐπιῤῥημαάτων. de aduerbür, lib. 1. pag. 92. lib. 3. pag. 205. 264. lib. 4. pag. 313. περὶ
τῶν συνδέσμων. de coniun&ionibus et earum confiru&lione,

Περὶ ῥήματος. ἤτοι ῥηματικὸν, [ ῥηματικῶν Eudoc.] de Verbo, libri ΓΖ. Suid. Scholiafles
MS. ad Dionyfium, "Thracem: ὁ δὲ Διονύσιος, ὡς Quoi ᾿Απολλῶώνιος ἐν τῷ ῥηματι-

^u e £ X ceo» E] , , , P . L 4

κῷ, ἕτως ἐρίζεται" ῥῆμα Eg λέξις κατηγόρημα σημαίνεσα. Prifcianus lib. g. p. 833.
Zipollonius [;miius autior artir grammaticae. docens in primo libro de verbo. | Defini-
tio ῥήματος in iisdem fcholiis ad Dionyfium haec ex Apollonio adfertur: ῥῆμα esi
μέρος λόγδ ἐν ἰδίοις μετασχηματισμοῖς διαφέρων χρόνων δεκτικὸν, μετ᾽ ἐνεργείας ἢ
παϑες προσώπων τε καὶ ἀριϑμῶν παραφατικὸν ὅτε καὶ τὰς ψυχῆς διαϑέσεις δηλοῖ.
Apollonius ipfe lib. 1. Syntax. pag. 77. ὡς ἐπεδείκνυμεν & τῷ περὶ ῥημώτων. et lib. 3.
pag. 208. ὠκριββώσομεν ἐν τῷ περὶ ῥημάτων.

Περὶ τῶν εἰς pd ληγόντων ῥημάτων παρωγώγων, de Verbis deriuatir, defientibus in. μι,
liber vnus. Suid.

Περὶ ὀνομάτων. ἤτοι ὀνοματικόν. De Nominibur, liber vnur. Suid. Fabr. In Kudociae
libro legitur περὶ ῥημάτων, ἤτοι ὀνομαςικὸν ἕν. Harl.

Περὶ ὀνομάτων κατοὶ διώλεκτον. — De. Nominibus. fecundum varias dialeFor. Suid.

Περὶ τῆς ἐν ϑηλυκοῖς ὀνόμασιν εὐθείας. De Nominum foemininorum cafu reBo, liber vnur. Suid:

"Περὶ παρωνύμων, d; paronymis, liber vsur, — Suidas, et Conflantinus Porphyrog. c. 23. de
imperii adminiflratione. [fopra in vol. 1. pag. 505.]

Ἢ Mm 2 Περὶ

- quam vifo litterarum genere concriptis, liberali | erat repertus, tranusfcriptos fuperiore anno (1567)
permiffu. Hiufirifimi optimique Principis ac Do- cum ociojus duguflae e//m, in latinum fermo-
mini mei, in cuius bibliotheca is codex abs me | nem transtuli.

216

Περὶ
Περὶ

Περὶ

Pe: ἢ egi παϑῶν. lfagoge fiue. de pa[fionibus , atque de fiawris vocum grammaticis, —

II egi
Περὶ

Περὶ
Περὶ
Περὶ

et pe ὑπομνημάτων - εἴ ab Etymologico M. in xeQce, et σοφιξὴς Gioflae Hero-

doti.

pg ? 21

i ποοϑέσεων. - D» praepofitionibur. Suid.

| τῶν Διϑύμε πιθανῶν, De Didymi probabilibur. Suid.

| συνθέσεως. D: rompofitione. Suid. [Eudoc. omifit.]

| διαφορεμένων. De ds, quae duobus tmuodis efferuntur. Suid.
| σὃ τίς. De vorula τίς. Suid.

i πνευμάτων. D (ρινιείδεις. Suid. Pup As lib. 4. pag. 314. ὑπὲρ ὧν ἐν τῷ

| κτητικῶν. De po[fiffmir. Suid.
| συζυγίας. De coniugotione. Suid.

οὐ, γενῶν: Dr generibur. Suid. Steph. in | Καρία. Apollonius ipfe lib. x. Sys P. 2$.

Lis. 17.«. XXXIX. APOLLONH SCRIPTA DEPERDITA. Vol. I. p. 55

συγκειτικῶν. — De comparatiuir. Suid. |
διαλέκτων Δωρίδος, "lidos, Διολίδος, ᾿Ατϑίδος. — De diah&lis Dorica, louita, 4o. ——
lira, Attica. Suid. - ὕ

σχημούτων Ὁμηρικῶν. D: Jfiguris Homeritir. Suid. Apollonius ipfe lib. 4. pag. 324.
ὡς δώκνυται ἐν τῷ περὶ σχημώτων. ——— á á

Suid. Stephanus in Καρίω. Etymologicum magnum in Λρίτυλλος, ex quo M
hunc Apollonii librum etiam commentario illuftsnun ab Herodiano.

τόνων κατηνωγκασμένων, de fonir coa&lir libri duo. Suid.

τόνων σκολιῶν. De tonis obliquis, liber vnus. Suid. Apollonius ipfe lib. 2. pag. 135-
iy τῷ περὶ τόνων ὠκριβέξερον τοὶ τοιαῦτω ἐπεδείξαμεν.

moii. De accentibus libri quinque. Suid.

Ξοίχείων. De litterir fiue. elementir. Suid,

ὀρϑογραφίας. D: oriliographia. Apollonius ipfe lib. 3 . Syntax. pag. 270. τῷ τοιᾶτε

ἐντελέξφερον ac οδερκνυμένϑ ἐν τῷ περὶ ὀρϑογραφίας. Du ci'atur in cod. Coislin. de
artium et difeiplinarum inuentoribus, in JMontfaucom bibl. Coislin. pag. 597. omitti-

tur ab Eudocis.]

8 bi Mo Pie ον eia

indo Poe δ,

“ἘΞ

“περὶ πνευμώτων ἠκριξωσαμεν.

trs

πρὸς ὃς οὖν τείζηται, διοὶ πλειένων ἐν τῷ περὶ γενῶν, et pag. 30. καθότι παρεξήσω-
pev. καὶ ἐν τῷ περὶ γενῶν. Ἐτίαπι hunc Apollonii. librum coinmentario Herodianus
illuflrauerat, vt ex laudato Stephani loco paret.

Cirantor etiam in Scholiis graecis ad Apollonium, Rhodium, Apollonii λέξεις,

Sel plures fuere Apollonii, etiam grammatici, Vide fupra lib. 3. cap. 26. [vol. IV.
15, fqq] j

V. Index

Vs.1V.p.6Ps —— INDEX SCRIPTT. IN APOLL. CITT. — Lii. 17". c. XXXIX. 91]

VI. Iudex Scriptorum, in. Hifforia tommentitia et in. IV. fyntaxtor! Zpollomianae
j laudatorum.

Numeri paginas edit. IVechelianae , C. praemiffum. capita: Hifforiae. commentitiae indicat.

E]

Abro, Brommaticus, 66. 116. 124. 130. 181. 210.
ἐν τῷ περὶ εἰντωνυμίωξ s dc d owe l. 2g. pag. 66.. Aurbichem reprehendit. 105.

Alcaei liber primus. 62.-
[I] αἰολίζεται τὰ "Ae ποιήματα, δωρίζοται τὰ ᾿Αλαμᾶγον. 277.
. Alcnian: ari.

Anacreon. 237.
Andron ἐν τετώρτῃ τῶν πρὸς Φίλιππον ϑυσιῶν. C. 8.

Áràti verfus, non nominato auclore. 09.

Aüflarchus; grammaticus, ἐξηγησοήμενος, τοὶ “ποημωτα ἐθαυμάσθη. 96. citatur 57. 83. 84-

e 29. 165. 181. 122.
εἰὰς αὐϑετήσξ;ς in Honiero nm. eius ἐκόύσεις 159. reprehenfus ab sends 105. Im&
"'Ariflophanes, grammaticus. 504. :
Arifloteles. C. 6. ἐν τοὺς ἐκλοϊγοῶς τῶν εἰνατομῶν. Ὁ.30. ἐν τοῖς fuas fiue περὶ pin:
C.27. 28. 44. ἐν τῷ περὶ ζωῆς wp] ϑανώτε. Ὁ. 26. περὶ μέϑης. ΟἹ 25. ἐν νομίμοις
βαρβαρικοῖς. Οἱ n. ἐν τοῖς Qusixeis προβλήμασι. C. 9.: 2. 3T. 51.
Arifloxenus ἐν τῷ T ἐλέξδ Eo. C T.
Bacchylides louem. c τρίσωρχον dixit, 188.
Callimachus. 66. 219.
Comanus, grammaticus, Homerum interpretatus. 149.
&tefias. C. 40. zv τῇ δεκοίτῃ Περσικῶν. C. 20.
Eudoxus, Cnidius, ἐν τῷ ἑβδόμῳ γῆς περιόδε. Ὁ. 38,
Kadoxus, Rhodius. C. 44.
Euripidis Phoeniffae. 62.
Heraclides, grammaticus. 328. ἐν. τῷ περὶ ποϑολικὴς προσωδίας de accentibus in vniuer-
; fum IV; xo. pag. 326.
KTeraclides, Cretenfis, ἐν τῷ περὶ τῶν ἂν τῇ Ἑλλοδι πόλεων. C.19. Fortaffe pro κρητικῷ,
fiue Cretenfi, legendum AMETS» Y vt fufpicatur Olearius ad. Philoflratum, pag. 525.
Hefiodus.- 58: 209.324.
Homerus. 12. 15. 26. 22. etc; verfus eius r ngulis fere paginis, licet. nomine non femper ad-
pellato.- ' Eius ἐκόόσεις variantes 159. locus ex (ógyrgarygepve pattern». fed nec auctore,
2... Tec poemate laudato. 303. ὦ
Menander, comicus. 154. τὸ παρὸ Μενανδοῳ. ὦ ὦ Λάχηξ, Λάχης. 5t.
Incerti fcriptoris. τὸ κατε σόπες pucr. C. 13.
Pbylarchus ἐν τῇ ἡ ἱξοριῶν. C. 14. ἐν τῇ X. Ὁ. 18.
Pindarus. 8o. 223. 277.
^ ἐσϑμιονῖκα!. 158. locus difficilis ἐτάραξεν τὲς ὑπομγηματισαμένξο. mu.
Pofidonius » grammaticus, 331.
Sappho. 288.
[E] Scymnus, Chius. C. 15. ALIA
Mm 3 Seleucus

218 Lib. IV. «. XXXIX. - HERODIANVS Vol. IV. p. $9

Seleucus, grammaticus, Homerum interpretatus. 167.

Sophocles, Aiace. 51. 213.

Stoici. 36. 14. 279. 295. 300. 314.

Tacus ἐν τῷ περὶ λίθων. C. 36.

"Theocritus, 131. eius verfus, non nominato auctore ro. 125.

"1 heophraflus ἐν τῷ περὶ φυτῶν. C. 16. 29. 31. 32. 33. 34. 41. 43. 47. 50. «ἐν τῇ € τῶν φυτι-
x&v αἰτίων. 46. ἐν τῷ περὶ ἐνθδσιασμῶν. C. 49.

Theopompus ἐν τοῖς Θαυμασίοις. C. 1. 10.

'Trypho, grammaticus. 35. 51. 52. 53. 57. 71. 180. a14. 301. 317. & τῷ περὶ προϑέσεων. 311.

Zenodotus, grammaticus , Homerum interpretatus. 1I. 43. 164. 165. "

VI. Apollonii, de quo hactenus dictum eft, filius [AELIVS ^] HERODIANVS
Alexandrinus, patre, a quo edoctus fuit, in grammatica fcientia neutiquam inferior, Ro-
mam fe contulit, et imperatori 5 Marco Antonino, fe probauit , [adeoque in viuis fuit circ.
a. C. 163:] atque amore eius dignus habitus, προσῳδίαν fuam catholicam ei infcripfit, tefle
auctore vitae Apolloni. —Zirtium minutifimur frif.itator audit Ammiano Marcellino XXI.
16. et a Prifciano maximus ancor arfir graminatirae, vna cum Apollonio, patre, frequenter
laudatur, et pelagus poft fe traditur reliquife fcriptorum, e quo pauca admodum, veluti
tabulae naufragium longorum temporum euaferunt; nihil enim Herodiani typis. editum
exlat, nifi haec admodum exigua apofpasmatia: ;

1) περὶ τῶν ἀριϑι μῶν, ad calcem Apollonii Syntaxeos, in edit. Aldina, cum Theod.
Gaza. Venet. 1495. |

2) παραγωγαὶ δυσκλίτων ῥημάτων. - 5

3) Ἐκ τῶν Ἡρωδιανῇ παρεκβολαὶ μεγάλε ῬῬήτορος. Maec duo apofpasmatia exflant
graece in volumine altero Grammaticorum Aldi, quod recenfeo infra $. 9, ;

4) πεοὶ ἐγκλινομένων καὶ ἐγκλιτικῶν καὶ συνεγκλιτικῶν μορίων. Ἦος quoque in eo-
dem volumine legitur, et praeterea ad diclionarii graecolatini et latinograeci Ve-
net. 1524. fol. :

[Excerpta ex fcriptis Herodiomi de magno verbo, gr. apud Wechel. 1542. 8. --- Plura

deinceps funt in lucem prolata: de quibus copiofe difputaui in introd. in hift. L. Οἱ
11. τ. pag. 166. fqq... Hic igitur notanda funt opufcula et fragmenta edita.

Fragmentum de differentiis et vi quorumdam vocabulorum, graece et lat. cum notis
Petri Io. Nunnefii, Dau. Hoefthelii, et 1o. Corn. de Paw , ad calcem Phrynichi eclog.

pag. 198 - 217. edit. Corn. de Paw. Cod. eft in biblioth. publ. Parif. MMDCL. nr.2. —

. Eft quoque libell. in cod. reg. MMDCLXII. quem Ruhnken comparauit.

h) De hoc nomine v. Casnegieteri obf. in Pierfonii pracfat. ad Moerin Atticiftam pag. 46. et id
praenomen tribuitur illi, vt paullo poft videbimus in cod. quodam Veneto Marciano. Har.

ADAE

GRAMMATICVS. Lib. IV. c. XX.X1X.. 219

AiAlg "Heodievg Φιλέταιρος et fragmenta ἐκ τῶν Ἡρωδιανϑ. quae quidem Cornelii Paw

edit, Phrynichi iam adhaerent, et maioris Operis, Ζητεμένων τῶν μερῶν τϑ λόγϑ
elle. videntur; at. ΡΙογίοπ, θιπεπάδείογα et tertia fere parte aucliora edidit e codd. eru-
diteque explicuit ad calcem Moeridis pag. 431- 479. conf. Pierfon. praef, pag. 45. feqq.
Locum quemdam conclamatum pag. 448. fanaffe et reftituiffe cum fumma fiducia
vifum eft Toupio in emendatt. in Suid. et Hefych. I. pag. 450. Indicem auctorum,
ab Herodiano citatorum, fubiecit Pierfom fuae Moeridis editioni pag. 2.

CI. Villoifon in anecdotis graecis tom. II. pag. 85. fqq. plura notauit aut edidit: Pri

mum animaduertit pag. 85. in cod. 7neto Marciano CCCCLXXXVI., recent. effe
idem Herodiani fragmentum, quod Pierfon, auclius tamen , fubiecit Moeridi Attici-
flae: in cod. autem CCCCLXXXII. pag. 257. catal. (vti in cod. Florent. Medic. XIX.
plut. 58.) Herodiamo tribui opufculum incditum et infcriptum: Hgediav8 περὶ 7r-
ρα γώγων λέξεων ceo διωλέμτων᾽ fed hanc in Dionyfii Thracis τέχνην γραμματικὴν
commentarii partem non effe Herodiani, qui ipfe in ea laudatur, fed alterius gram-
matici technici. . An eliodori? Huius quidem nomen inter commentatores Dionyfia.
cae artis occurrere, infra ad $. XIII. animaduertimus. — Vtriusque autem nomen ali-
quoties fuiffe confufum, fatis eft exploratum et euictum.

la cod. CCCCLXXXIII. legitur fol. 150. verfo Herodiami πεοὶ Ξίχων τῆς λέξεως opus.

culum, cui praemiffum efl Hzliae, monachi, περὶ τῶν ἐν τοῖς ςίχοις παϑῶν. quod in
multis codd. reg. bibl. Parif. P/uZarcho male tribuitur et publicatur a 7/illoifoa. p. 85. fq.
et pag. $6. libellus ipfe Herodiani περὶ ςίχων τῆς λέξεως. quae particula elle vide-
tur maioris operis grammatici.

cod. DXII. pag. 87 - 97. primus protulit opusculum, in quo multa loca et fragmen-
ta veterum, in his pag. 93. Clrocharmi cuiusdam , occurrunt, AI'AIOT Ἡρωδια-
»8 περὶ σχημάτων. quod laudatur ab Etymologico M. in 'Aeyugecv et edere volebat
Leo Allatius in quarto libro fuorum Συμμικτῶν. Particulam auius opusculi περὶ τῶν
ἐν διανοία καὶ λόγῳ σχηματων jn catal. codd. S. Marci pag. 275. male, vt nouum
opus ab eo diuerfum, indicari, obíeruat 7/illoif. in not. 2. pag. 89.. Ex quo iisque
quae e codicibus poflea adnotauimus, colligi poteft, partes maioris operis auulfas
interdum pro peculiaribus opusculis effe habitas. De opufculo, a Bandinio euulgato,
v. paullo poft in notitia codd. msst. Har].

l
| 1) Inter fcholia in Dionyfium Thracem, in cod,
Veneto Marc. CCCCLXXXIX. fol. 15. verf. haben-
'tur libelli «ee? βαρβαρισ ep καὶ σολοικισιξ κατὸ πλά-
τος, a Valcken. ex codd. editi et Πιδιοῶϊ Ammo-
nio pag. 191. fqq. tamquam incerti auctoris; v.
Valcken: pracf. pag. X. feq. et in not. pag. 192.
|vbi tamen fufpicatur, prioris tractatus auctorem
ἀϊεὶ poffe Herodianum, atque da Cange notat,
Jingloffar. med. et inf. graccit. ad vocc. Κερβικάριον et

|

MSS. in bibl. regis Galliae, Ἐπιμερισμοὶ, κατ᾽ ἐλφάβητον.
Περὶ σολοικισμϑ καὶ βαρίδαφρισμξ. Fabr.?)

Περὶ

Mar, citare Herodianum de foloecismo et bar-
barismo MS, in cod. Colbert. MDCCCXXV. lllos
autem libros reuera effe Ἥρωδιανς Αἰλίκ, /illoifon
l.c. pag. 175. docet ex cod. Marciano DXIL. et
hunc et mem. cod. CCCCLXXXIX. comparat cum
Valckenar. editione, nec paucas ex illis dat exami-
natque varias lectiones. De aliis codd, paullo poft
fermo erit. Zar.

289 Lib.IP.c XXXIX. |; HERODIANYS Vol. V. p.8

legi “χρόνων. Laudat Cangius in gloffario graeco. Fabr.

Ilse: ροόνων τῶν ἐν Φωνήεσι καὶ πνεύμοτων elt liber vicefimus operis integri in codi-
ce Matrit. de quo poflea. * — "In codic, bibliothecae public. ῬΑ. MCCLXX.
nr. 17. et cod. MMDCCXX, nr/28. Herod. de foloecisimo. MMDLII; Poljbitis, vel
potius Herodiamus de barbarismo et foloecismo; MMDCCCCXXIX. Herod. de foloe- -
cismo et barbarismo. (fecundum catal. MSSt. sol. II.) — Praeterea in cod. MMDLIT,
funt anonymi opufculum de barbarismo et foloecismo ab Herodiani op. diuerfum et |
Herodiani Páileiaerus, vbi praecipue ἐξ voce. quibus optimi Ícriptores vti confue-
verunt, fermo fit: e cuius cod.'apographo/ecidit Pierfon:z. v. eius praefat, p. XLVI fqq.
In.cod. MMDCCCCXXIX. funt quoque Z/rrod, opufc. de figuris ;. de Íermonis víu -
parum reco; de verbis fubiunctiuis. et non fubiunctiuis. τς Zerod. ἐπιμερισμοὶ
funt in codd. MMDXLIiI. MMDLL (ὡς orationis figuris) MMDCCXCIX. MMDCCCX.
(in cat. II. pag. 554. dicuntur excerpta-e fcriptis Herodiani de magmo verbo, ab Aldo
edita.) MMDCCCLXXXI. MMMXXVil. fed auctor cat, II. p.519. de cod. MMDXLHUI.
quo continentuz, ait, ZZerod. ez Ae gum Hol s in duas,partes diuifi, idque feruato alpha- .
betico ordine. Verum in operis contextu complura occurrunt ,. e quibus iure ac. me-- τ
rito concludas, aut huncce tractatum; interpolatum fuiffe, aut illius auctorem diuer-
fum omnino eífe ab Herodiano, magni nominis grammatico. Idem pag. 565. partem
fextam cod. MMDCCCLXXXI. maioris , ait, alicuius operis Herodiani fragmentum; -
vel caput infcriptum περὶ φέχων τῆς λέξεως, illudque tunc nondum editum: poflea
a Villosfon publicatum. [π΄ cod. MMMXXVII. funt Herodíani opufc. rir, 7. de ac- 3
centibus et fpiritibos , et.nr. r1. de nominibus et verbis iis, in quibus declinandis velat
coniugandis peccari folet. — — Herod. de inclinatis; encliticis et fyacliticis dictiuncu-
lis, in cod, MDCCLXXIIL. nr. 5. — Zerodianus de (guis numerorum, in codice
MMDCXXX. nr.58. — i

Venetiis in bibl. Marc. quae ex cod. CCCCLXXXII. CCCCLXXXIIT. et Dxir. notauit ant
edidit l'ilfoifon, iam fupra memorauimus, |

Flormtiat in bibl. Med. Laurent. cod. XXII. plut. 6. tria funt Herediani en gramma,
quae vnius ; operis maioris partes effe videntur, 1) Headiav8 τῶν ζητϑμένων κωτοὶ κλίσσιν᾽
παντὸς τῇ λόγε μερῶν᾽ Herodiani quaefita circa declinationem omtium orationis partium,
quod opufculum Bandiaius in. cat. codd. gr. T. p. 343- 146. prine graece enulgauit.
2) περὶ ῥήμωτος.. 8d EX » de. verbo, uias, initium ;. inc, ἔτι ὑμῳωρτοίνξσιν AES
vyovres ζέζηκα καὶ πέφυκα εἴς. 3) τῷ αὐτῷ ἕτερ τεχνικρὸν ὧν 5 ἀρχὴν, giurdem
Herodiani, alia de arte, quorum initium: 1c. τὸ πρὶν, ἢ μετὰ ὑποτακτικε 2 cuvT'acc
σεται etc. plura exfcripfit Bandinius. Codex autem fcriptus e(t Venetiis a lo. Rofo
presby tero Cretenfi , 1401. — In cod. VIL. nr. 8. p'ut. 55. legitur Ἡρωδιανξ ὡς
τῶν “πρὸ μιᾶς ἐχόντων τὸν τόνον οαρσενικὼν εὐθειῶν καὶ τῶν κλητικῶν αὐτῶν,
“περὶ γενικῶν ὠμφιβαλλομένων ἀπὸ dixeeva Herodiani de nominibus nofeulia: T.
centum habentibus aute. vltimam, ac de eorim "vocatiuis e£ genitiuis ob ancipiti deriu
Jir, et nr. 27. περὶ dry govooy de diflionibur duortum tempori. nr. 24. eft anonymi
dio atium alphabeticum de differentiis fimiliumy voce, fecundum litterarum: accentus

|
|

GRAMMATICVS. Lib, IV. c. XXXIX. 281

et fpiritus, τῶν κατοὶ ἀλφαβητον ἐπιμερισμῶν, et nr. 25. continuatio, de differen-
tia fignificatuum fimilium vocc. fecundum alphabetum, περὶ τῶν διῳφϑόγγων. (Ban-
din. 11. col. 262. fq.) — — In cod. XIX. plut. 58. nr. τ. Herod. (vel potius alius gram-
matici, vti fupra e Villoifonii obferuat. adnotauimus,) de nominibus, f. περὶ παρ-
αὐγωγέων γενικὼῶν οπὸ διαλέκτων. de deriuctionibur genitiuorum a d'aleclir. 2) De
verbir, quae excerpta primus edidit Aldus fub titulo: παρεκίβολα) etc. — (andi. VI.
pag.458) Eadem duo opufcula funt in cod. XIV. nr. 3 et 4. vbi poflerius infcribi.
tur, παρεκβολαὶ τῷ μεγάλε ῥήτορος. (Bandim. M. col.638.) In cod. XIII. nr. 62.
plut.74. Herod. de mumerorum ΠΟΙ, quae ipfae ab vnitate procedunt vsque ad de-
cem millia.

In cod. JMatrit. regio XXXVII. (cat. Triart. pag. 141.) efl fragmentum fine auctoris nomine

de accentibus, in fequentes titulos diflributum, de accentibus generatim, de puncto,
de fpiritibus, de vocalibus tenuibus, de diphthongis, de vocalibus afpiratis: id frag-
mentum, Conflantini Lafcaris manu defcriptum, ab iis, quae ille in. grammatica
fua ea de re tractauit, discrepare, et forte ab eodem ex Herodiani profodia fumma-
tim depromtum effe, fentit Iriarte. "Tum fequitur prologus, vt Lafcaris opinatur,
T'heod/ fii in canoncs vniuerfalis profodiae Herodiani, et index XX. librorum vniuer-
falis Herodiani profodiae, de quo ad $. fequentem agitur. — In cod. LXXXI. IHoe-
ex[2oAoj f. excerpta ex libris variorum grammaticorum, atque ex Apollonio et Hz-
yodiano, Argumenta fingularum feclionum et particularum curate recenfet Zríaríe.

Pag- 295 - 299.

In Britannia, fecundum catal. codd. Angl. et Hibern. inter codd. Barocc. in cod. LXXII.

Herodian. de dichrouis f. de vocalibus ancipitibus et excerpta ex Herodiano. — ia
cod. LXXVI. Herodian. regula de variatione accentuum in genitiuo; it. de quaefitis
circa omnes nominum declinationes et de couiugatione verborum. — cod. LXXXIV.
Herod. de numeris, — cod. CXIX. ex Herodiauo et aliis antiquis regulae variae:
it. Herod. de quantitate dichronorum. — cod. CXVI. (an Herodiani?) de barbarismo
et foloecismo. — cod. CXXV. Herod. fragment. de accentibus aduerbiorum, et ano-
amymi, (eiusdem ne, Herodiani, an ex illius opere excerptum?) de barbarisino, fo.
loecismo et de dialeclis. — cod. CLXXIX. Hered. lóri (XX. de accentuum ratione,
a'Theodofio in compendium redacti; idem opus, quod eft in cod. Matrit. effe vide-
tur, — Oxcnii in bibl. collegii noui cod. MCCLXII, Homeri llias cum gr. fcholiis et
epimerismis Herodiani, — Inter codd, TAom. Gelz, nr. CCXLIX. (aut cat. II. p.197.
nr. MMMMMMLXXXIL) grammaticae catholicae per Theodofium epitome.

Vindobonae in bibl. Caefarea. Herod. obf. de notis numerorum apud Graecos, et opufc. de

dialectis gr. linguae, in adpendice ad Lamibeii comment. de bibl. Vind. vol. IV. col.
507 et 508. ed. Kollarii; — in cod. CCXVI. nr. 5. Herod. de accentibus aduerbiorum
(Lambec. V. col. 544.) — iu cod. CXXXIIT. nr. 4. Zerod. de vetufli(fimis numerorum
notis, apud Graecos vfitatis. — (Lambec. VIT. col. 524. feq. vbi is quoque comparare
iubet G. 7. J/offum de fcientiis mathematicis cap. 8. $. 3. et 7Matthaei Holfli lib. de
numeratione emendata, veteribus Latinis et Graecis vfitata, Antwerpiae typis Chphori

Vol. VI. Nn Plantini,

Lib. IV. c. XX XIX. HERODIANI Vot. 1V. p. Sto

Plantini, 1582. 8 ) — Praeterea fecundum Nerii cat. codd. gr. part. IV. funt in
illa bibl. Herod. ἐπιμεοισμοὶ fec. alphabet. cod. CCOXLVI. — de figuris cod. CCLXIII.
ars grammatica et opufcul. de fchematibus ac figuris. cod. CCLXXI. nr. τ et 2. —
Heidelbergae quondam fuerunt codd. Herodiani de notis numeralibus, de flexione no-
minum ac verborum etc — — Ex Zerodieni opuíc. de voribur attitir, nondum edito,
locum excerpfit, idemque emendauit Aunken ad "Timaei Lex. platon. pag. 135. ed. ll.
Cl. Matthei, Prof. Witteberg. quaedam inedita Herodiani, grammatici, opufc., e codd.
defcripta, bibl. elector. Dresdenli donaffe dicitur. — Huc reducam, quae Fabr. paullo
infra de grammat. gr. ineditis, v. Herodian. fcripferat. ς, Ars grammatica et de fche-
matibus ac figuris nec non ἐπιμερισμοὶ ordine alphabetico MSS. in bibl. Vindobon.
et in cod. Colbertino MMCCXX. Labbeus in bibl. noua MSS. pag. 383. ob/eruet leor,
inquit, grommaticae grarcae. fludiofus, opera ΠΩ Romae apud Muscardum a. 1643.
prodii[fe Tiberium Sophiflam, Hcrodianum, | Lesbonc&em Romanum, — Mich. 420ffo-
lium et alios de figuris gratumaticis, graece. et lotine, quae tamen. opufcula nondum
miii videre contigit. Haec, (typographi forte culpa.) numquam puto lucem vidiife,
vti multa alia, quae Allatius víibus publicis laudatiifimo fludio deftinauit. * — Quos

codd. Paroccianos Fabricius memorauit, eorum paullo ante iam facta eft men-
tio. - Harl.

Περὶ “χρόνων. Laudat Cangius in gloffario graeco.

VIL Scripta Herodiani deperdita ἢ).
Εἰς τὸ ἀνεκφώνητον. Etymolog. M. in δυσωπέσϑαι.-

In Apollonii περὶ γενῶν. Stephanus in Καρίω. — Ceterum Suidas in Λόπερκος tradit, Le
percum, Berytium, libris XIII. de generibus multa Herodiani κατευδοκιμῆσαι fiue E
daífe et rectius tradidiffe.

In Apollonii περὶ παϑῶν. Vide mox infra in zzxSày.

Περὶ γομ8 καὶ συμβιώσεως. Etymologicum M. ἴῃ "Δρσήν.

Ἐξήγησις τῶν λέξεων Ἱπποκρώτες. Etymolog. M. in"Auzwris. Sunt viri docli, qui
H-rodiani efle putent librum de vocibus Hippocratis, qui exflat fub Erotiani nomine.

Sed quid de illa coniectura mihi videatur, dixi lib. 4. c. 56. $. 5.
Ἐπσιμεςισμοὶ, (quorum partem MS. in bibl. reg. Gall. exftare fupra dixi,) Suid. in xera-
. προίξεται. Schol. Ariflophanis ad Equites v. 433. ad Aues 877. Etymol. in ἀνδε-
γάκην, Euflathius ad Iliad. δ. pag. 445. vbi, num, Herodianus fit auclor, videtur ad-
dubitare

&) Quaedam tamen opufcula, inter deperdita
olim numerata, a Villoifonio, Bandinio et Pierfo-
nio eífe edita, alia in codicibus mssta conferuata
adhuc latere, ad fuperiorem paragraph. iam obfer-
vatum eft. In fcholiis /"enetis δὰ Homerum fae-
pius laudatur. erodianas ἐν τῇ "Dax προσῳϑίᾳ,
ἐν τῇ καϑολιτῇ προσῳδίᾳ, 7). ἐν τῷ ὑπομνήματι TE περὶ

» Ν -- 2 - -
παϑῶν Διδύ μα, ἐν τοῖς OYORAWTIAOIS , ἐν τοῖς ἐπιμερισ-

μοὺς εἰ in ἐπεμερισμιῷ, v. 'illoifon. prolegg. ad Ho-
meri edit. Venet. pag. XXXI fupra, vol.I. p.447.
452. 455 €t 477. in notitia auctorum, in fcholiis ad
Homerum et ab Euflathio citatorum: tum plura
pag. $14. in catalogo commentar. deperditorum in
Homerum, nr. LXMIL. vbi etiam confufio nominum
Herodiaui, Herodoti atque Heiiodori eft animad-
verfa. Zarí.

Vol. IV. p. οδιο SCRIPTA DEPERDITA, Lib.lV.c XXXIX. 283

- . dubitare, Εἰ Etymolog οἱ Magni auclor in Ὑπερκύδαντας., τὸ ὀνοματικὸν, inquit,
τῇ Ἡρωδιανδ ὡμολόγηται ξέναι. οἱ δὲ ἐπιμερισμοὶ ἐκ εἰσὶν αὐτῇ πάντες, οἰλλ᾽ εἰσὶν
καὶ Ψευδεπίγραφοι. [v. «d fin. fuperioris $. notata.]:

Magni ἐπιμερισμοί. ldem auclor in ᾿Αβακέως. ὅτως Ἡρωδιανὸς εἰς τὲς μεγάλες ἐπι-
μερισμές.

Ζητέμενα τῶν μερῶν TÉ λόγε. Idem in Φιλοπότης. ὅτως Ἡρωδιανὸς εἰς τὸ ζητέμενα
τῶν μερῶν τῷ λόγε. [Edidit Bandinius, vi i | notauimus, adde Pirrfom. praef. ad
Moer. pag. 48.] την».

Περὶ κλίσεως ὀνομάτων. cuius operis librum 1. laudat Stephanus in Befyes.

Μονόβιβλος., περὶ κυρίων καὶ ἐπιϑέτων καὶ προσηγορικῶν. — Schol. Euripidis in Hippoly-
tum coronatum, verf. 408.

Μονόβιβλος. ὅτι τοὶ εἰς ὧρ ἐδέτερα παραληγόμενω τῷ a ἄχνλιτά εἰσι. Etymolog. in
nei
Καρητος.

Ονομωτικὸν fiue ὀνοματικοὶ κανόνες. Euflathius in Iliad. 2. pag. 445. ΟὐνΠ᾽ π. p. 1807.
Etymolog. M. in Ὑσερκύδαντας » vbi male excufum ἐνεμαςικῷ. [vid. fupra, vol. I.
pag. 477. not. &.]

Περὶ OgScyeaQius. Prifciau. lib. τ. pag. 567. Stephánus in Καρία. [audor gr. de ar-
tium et difciplin. inuentoribus in cod. Coislin. apud JMenfaucon in biblioth. Coislin.
Pag. 597.]

Ll οι . , ,

Περὶ παϑητικῶν. Etymolog. M. in ἀὡλώλημα-

Περὶ παϑῶν in librum Apollonii, eiusdem argumenti. Etymolog. [P] M. in ἀρίσυλλος..
et paflim alibi, Stephanus in πνύξ. Schol. Ariflophanis ad Lyfiflratam vert. 994.

᾿Ανέμαλος προσωδία. Etymologo M. in ᾿Αρναῖος.

᾿Αττικῆ προσῳδια. Schol. Ariftophanis ad Aues verf. 485. et Etymologicum M. in

/
Oogia uos.

Ὁμηρικὴ προσῳδίω. Suidas in μεμνῆτο. Huius partes, Ἰλιακήν πρεσωδίαν citat [fchol.
Marcian. v. Villoif. prolegg. cit. pag. XXXI. et] Etymol. M. in *Hce, vbi bis male
excufum προσόδῳ pro 7rgonadia , 'Odueseizsv Scholiafl. Arftophanis ad Aues,
verf. 862.

Μερικὴ προσῳδίω. Auctor vitae Apollonii Dyfcoli. nifi pro μερικὴν προσῳδίαν. legen-
dum ὁμηρικήν. Fabr. Contra Ἰοἰ ενῖτις in obíT. ad. iudicein lcr'ptorum a Stephano,
Byzantino, ciiatorum, (in Nouis mifcell. obf. belg. tom. If. pag. 122.) duce auctore
vitae Apolloni in Suida v. Μεμνῆτο pro é τῇ Ομηρικῇ legere iubet ἐν τῇ μερικῇ.
neque tamen adnotator velit emendationis verira'em pracfiare: at minime aulculran-

Nana. dum

Lj Vide fupra, vol. I. p. 477. med. fchol. Mar- κιοῖς interdum diuerfa eft fententia ab ea, quam
cianus ad Il, Δ, 66. qui locus ex Euftathio, a Fabri- Herodianus fequebatur. ἐν 72274247 et ἐν τῷ ὄνομα.
εἷο laudato, vel emendari poteft, vel explicari. τικῷ. Wide L'iiioi/. prolegom. ad Homeri Il. pag.
Citatur quoque ἐν mrs, Atque in ἐπέμερισς XXXI. Harl.

284 1718. 177. ε. XXXIX.

HERODIANI

dum effe cenfat Fabricio, ὁμηρικὴν, pro μερικὴν. προσῳδίαν corrigendum conicctan-
ti: ct μοι quod putem, ait, fub nomine προσῳδίας μεξικῆς opus ab Herodiano fuiffe
vulgatum; fed quoniam eft exploratiflimum, praeter σήν καϑολικὴν προσῳδίαν He-
rodianum confcripfitfe προσῳδίαν Ἰλιωκὴν:, Οδυσσειακὴν, Arno e Itaque, nifi egre-
gie fallor, eam grammatices partem etiam μερικῶς patticulatim pertradlauit, atque
adeo τὴν μερικὴν προσῳδίαιν woj τὴν καϑολικὴν συνεγοώψατὸ. Ingeniofa quidem et
probabiliscft coniectura; cuius tamen veritatem equidem praeflare nolim. 2a προσο
«Jiu faepius citatur, et magma pars illius feruata eft in fcholiis ad Homerum Mar-
cianis; at cur de μερικῇ vbiqu elt, excepto illo loco, altum fiientium? Forfan igi-
tur auclor vitae etiam fcripfcrat "Duexn zrgonadim. Harl.

Προσῳδί. καϑολικὴ fiue ἡ χαϑόλα T. «aS cA (fcil. προσῳδία fiue τέχνη περὶ προσῳδίας

Euflathio ἡ μεγάλη προσῳδίω , libris XX. ad imper. Marcum. Antoninum. Jdem au-
étor de Apollonii vita: καϑολικὴ δὲ λέγετωι- eri ἀπὸ μονοσυλλοίβε λέξεως ἕως di-
cuAAx[2a (lege δ΄ συλλάβε hoc elt τετρασυλλαβε) παξραλαάμβανει. Saepius cita-
tur hoc opus Teyx8 a Stephano Byzant. qui [ibrum vigefimum citat in ἄβαι.
Laudat quoque hoc opus frequenter Scholiafles Apollonii, Rhodii, et librum vigefi-
mum ad lib. 10 v. 1289. Herodianum primo Catholicors laudat Prifcianus lib. 6.
pag. 723. vt omittam alia veterum loca, quae notauit Kuflerus ad Suidam t, II. p. 78.
Hoc opus prolixum in epitomen olim contraxerat Ziriffodemur, grammaticus , vt Sui-
das teflatur. Aliam Epitomen MS. feruat bibliotheca Bodleiana, quam legiffe fe te-
flantur Bentleius ") Epiftola ad Millium, aliique viri docti. Haec TAeodo/fium, gram-
maticum, auctorem habct, eundem, qui in Dionyfium, 'Thracem, fcrip(it. "Titulus eft:
κανόνες τῆς xuOohwijs προσῳδίας. TE σοφωτάτε Heedivü, περιέτεμε Θεοδόσιος
ὁ Γραμματικὸς, φυλάξας τὸν ἀριϑμὸν τῶν βιβλίων. Ε ve litteraria foret, inquit
laudato loco Küflerus, ff haec Epitome Thecdofiíi et alia nonuulla veterum. Technicorum
opufcula, quae im bibliotheca Oxonienfi latent, in lucem aliquando protraherentur.
De Conffautizi Laftarir Epitome MS. libri XVI. dixi infra pag. 40. in Catalogo gram-
maticorum. Fabr. Eupithii, grammatici, qui opus Herodiani grammaticum inter-
punxit et recenfuit, epigramma exflat in. rumckii analeclis veter. poetar. graec. t. IT.
pag. 492. Operis illius Herod. excerpta potius, quam opufcula, περὶ τόνων» καὶ
“χρόνων. item de foloecismo. (et plura opinor;) effe, cen'et quoque Holflenius I. cit,
— De cod. Matrit. XXXVII iam ad paragr. antecedentem qvacdam monuimus. Hic
praeterea, docinte et vberius explanante ἤγία 10 pag. 141. feqq. adnotamus, prolo-
logum fequi indicem vgizti librorum vniuerfais Herodiani profodiae. Compledli-
tur antem liber I. nomina, d:finentia in y., plus quam vnius fyllabae, mafculina et
femin'/na; IL in ἕξ, e, et in ας. HI ings. IV. in js. V. purain es. VI, in [ce — Ace,

et

Vol. IV. vr. 7^.
—Ó—m

$5) Verba Pentleii funt pag. 37. quum retuliffet,
Hefychium, Alex. in praef. Lexici fui referre, fe
omnia manu fc-ipfiffe μετὰ πάσης ὀρθότητος καὶ ἀπκρι-
βετάτης γραφῆς xaT τὸν γραμματικὸν Ἡρωδιανὸν, ad-
dit: Kao vero, Qut Trodolt MStoni ἐπιτονὴν
τῆς xaTa Herodiaui letfitaui , teflificor, parum

huic promifo, vel nullo modo fatisfa&um effe.
Fabr. Eft inter codd. Barocc, nr. CLXXIX. deeft vero
liber vItimus fiue XX. Praefationis initium eft zgoz-
ῳδία ἐνὶ, operis initium , τοὶ εἰς ἄν λήγοντα. ν, Cd-

tal. codd. Angliae et Hibern. 1. pag. 23. Zar.

πα —ÀÀ € δὰ

'Vol. IV. p. tt SCRIPTA DEPERDITA. Lib. IV. c. X XXIX. 285

et in ὧν. VIT. in μὸς vsque ad finita in ὠ. VIII. in goc- ψος (aut potius, vt ex 'Theodo-
fii contracto , Herodiano adparet, in Qs.) et de neutris in ος. IX. de compofitis in
es. X. mafculina et feminina in vs et quae diphthongos habent ante g, item in os
etj. XI. feminina in α. XII. feminina in 4 et ὦ cum confonarum rurfus ordine; Xll.
de nomiuibus neutris; XIV. de nomine monofyllabo; XV. ad regulam exigit obliquos
nominum cafus et numeros, fecundum declinationem et fecundum thema dictos. XVI.
compleclitur verba finita in ῳ et in μὲ fecundum omnem perfonam. XVII. omne vet-
bum et omne parücipium; XVIII. pronomina, articulos et praepofitionem; XIX. ad-
verbia et coniunctiones; XX. de temporibus et fpiritibus. — Illum indicem excipit ipfius
operis Herodiani, a T'eodofío contracti, infcriptio, tum fingulorum librorum, nu-
mero eorum feruato, tituli, principia, exitusque, quae omnia dedit Iriarte, fed quorum
repetitio ἢ. 1. foret molefla. In codice tamen Matrit. deeft liber vicefimus. — — /e0-
dofíi epitome vel potius excerpta ex Herodiani et 'Theodofii, grammaticorum, fcriptis
Íunt in cod. Parif. MMCCCCXXVI. nr. 10. εἴ, vti confector catal. vol. II. pag. 500.
adnotauit, operis initio fcriptum eft: ARecogmowerunt Zacharias, Stordili, et Nicol.
Turrianur, Criténfzr: ad calcem ab eodem Zacharia obferuatum , librum (de profo-
dia) Zeliodoro potius, quam Herodiano effe tribuendum. v. fupra, in vol. Y. p, 512
et 515. et euhnken praef. ad. Hefych. II. pag. V. fq. docet, Heliodorum non fcripfiffe
Homeric. interpretationes. — In cod. CLXIII. Taurinen/ et in cod. Barocc. CLXXIX.
bibl. Bodleianae eft T'4zodofi, grammatici Alexandrini, de profodia opus. De aliis
"Theodofii opufc. gramm. infra poft $. IX. inter grammaticos gr. ineditos voc. 7/ec-
dofius fermo crit. — Zfrcadiur quoque, grammaticus Antiochenus, (de quo vide infra
inter grammat, gr. inedit. h. v.) compendium fecit maioris operis Herodizni in opere,
libris XIX, conflante, περὶ λόγε τῶν ὀκτῶ μερῶν TB Acys. καὶ περὶ εὑρέσεως τῶν
προσῳδιῶν . καὶ περὶ ἐγκλίσεως καὶ ἐγχλινομένων., ἐν ᾧ καὶ περὶ πνευμάτων xod χρό-
νων. Codices fuperfunt in bibl. publ. Parif. nr. MMCII. et MMDCIII. de quibus 7/i/-
loifon in epiflolis Vinarienfibus (Turici 1783. 4.) pag. 115. fqq. efl copiofus, ex eoque
plura excerpit, et pag. 117. feq. prooemium et capitum indicem depofuit. — Adde
eumdem virum doct. in prolegom. ad Homeri lliad. pag. XI. feq. de Zfrzedio, et
"Theodofii, Herodianique epitomatoribus. — Jriarte l. c. pag. 144. Conffantiui quoque
Lofrarir compendia operis Herodiani memorat. Har.

Συμπόσιον quod Puteolis fcripfit. Stephanus in ὥκαιαοχείώ. — Euflathius in Iliad. f. p. 154.
Etymologicum M. ἴῃ ἯἮ δος.

Περὶ συντώξεως ςοιχείων. Stephanus in ἐγβάώτανα.
in anecd. gr. I. pag. 86. fqq.]

Περὶ σχημάτων, Etymolog. M. in ᾿Αγούφεον. [ΕΠῚ in cod. Veneto Marc. 512.]

Quid Herodiami artibur certius? [Refpicit

[Hoc et feq. opufc. edidit Villoif.

Τέχναι γραμματικα!. Prifcianus praef. lib. τ.
forfan opus inaius Hcrod. grammaticum.]

Herodianus ἐν τοῖς εἰς Aie, de mominibus, in. Al definentibur., videtur citari a Stephano in

ἄδελις.
Nn 3 VIII. A

ag6 LibIF. c XXXIX. HERODIANVS Vol.1V.p.12-

VIII. A grammatico, Herodiano, haud dubie diuerfus ") fuit HERODIANVS, qui Hi-
floriam Caefarum dictione eleganti et perípicua fcripfit; et quem adcuratioris curae et ex-
quifitae artis nomine Curtio in Latinis Boeclerus comparabat, Wagenfeilius Salluflio: nam
et aetas qua vixit, et vitae genus aperte vtrosque diftinguunt. Grammaticus apud Mar-
cum Antoninum, A. C. 180. defunctum, gratiofus fuit ; Hiftoriae fcriptor longe poft vixit,
vltra annum nempe 238. in quo eius tela Hifloriae definit, quamquam in calce libri fe-
cundi ait, fe LXX. annorum res tradere conftituiffe ^). — Alter ille grammaticam docuit, ne-
que aliam, quam vmbraticam vitam duxit: at fcriptor hiftoriae lib. 1. cap. 2. teftatur, fe ἐν
βασιλικαῖς ἢ δημοσίαις ὑπηρεσίαις γενόμενον ea , quibus ipfe interfuerit, exponere. Lauda-
tur ab Éuagrio, Scholaflico, lib. V. Hilt, Ecclef, cap. vlt. *) et Trebellio Pollione in triginta
tyrannis cap. 32. Lampiidio in Alex. Seuero cap. 52 et 57. et in Zintonino DDiadumeno c. 2.

*

5») Confundunt alii, Gesnerum in bibl, et Sigo-
nium iniudicio de hiftoricis romanis fequuti, [etiam
Gibbon in: Gefchichte des Verfalls und Untergangs
des rómifchen Reichs, t. I. c. V. not. 69. p. 260.
ed. et verf. Wenck. Lipf. 1779. 8.] a quibus recte
diffentit Hanckius libro 2. de rom. rerum Ícripto-
ribus pag. 294. Fuit etiam Herodianus quidam
iunior , belli dux fub Iuftiniano, de quo multa Pro-
copius. Diuerfus quoque Herodianus cuius men-
tionem facit Pliotiss cod. LXV. pag. 46. ex li-
bro VIL. "Theophylacti Simocattae. Vide etiam de
Herodiani ftatua. Codini Origines CPol. n. 75.
Combefifii fa(ciculum rerum CPol. p. 7. etc. Fabr.
Alius Herodianus, ad quem Libanii, Sophiftae, epi-
ftolae. Eeum. ἢ '

ΟἽ Enimuero quod Herodianus in prooemio f;
libr. 1. cap. t. δ. 3. fqq. praecipue ἢ. 5. coll. cap. II.
$. 5. fcribit, ab exceffu Marci res fexaginta an-
norum, (curatius ann. 59. ab ineunte a. Chr. 180.
vsque ad medium a. Chr. 238.) viuo fe et partim
tefte geftas, tradere, contra in exitu libri IL. di-
ferte feptuaginta annorum decurfum fibi pracfini-
tum adfirmat: cel. //7o/f in narratione de Herodia-
no, praemiffa illius editioni, pag. XXXIIL in po-
fteriore loco reponendum cenfet ἑξήκοντα, quod
iam fufpicati erant Sylburg. ad IL. 15. et Leisnerus
in prolufione, pofthac laudanda; in primis Mongal-
tus in verfione gallica et notis fubie&is, ab eodem
Wolfio iam laudati. » Fabulam chronologicam, (vti
referam , quae Fabr. infra, in vol. IX. lib. V. c. 58.
nr, XCIX. pag. 406. fcripferat,) accuratam anno-
rum fexaginta," quos infignis ille fcziptor, Herocia-
nus, perfequitur, ab a. C. 182- 239. exhibet oan.
F'iguolius in. diff. 11. apologctica de anuo primo
Alexandri Scueri Aug. cap. X. v. opp. S Hiepolyti
t. Led. a me curatae pag. 255 f Idem doct. Woitius
colligit, Herodianum circ. a V. 923. a. Chr. 79.ma-

a Julio

tum fub principatu M. Aurelii, eta. V. 993. a. Chr.
240. mortuum effe, et, quamquam, ait, eum fa-
cile finimus, aliquot annos amplius vulgati libri
gloriola frui; non eo tamen vsque, vt Decii aut
Gallieni tempora adtigiffe concedamus, quod teme-
re fufpicatur Strothius ex poftremis verbis libri II.
Herodianus natione fuit graecus, quod nomen il-
lius et lingua, qua in fcribendo vfus e(t, fatis ar-
guunt: Romae tamen eum, fi non natum, certe
aliquam vitae partem , et iam fub Commodo vixif-
fe , colligi poteft ex lib. I. cap. 15. $. 4. extr. aliis-
que locis et expofitione rituum romanorum rerum-
que vrbis propriarum. Plura de Herodiano, cius
fide hiftorica, fcribendique genere, aliquoties in
vtramque partem disputata, congefferunt et obfer-
varunt praeter 77//eniont. a Fabricio iam laudatum,
auctor biographiae britannicae, (qui tamen Hero-
dianum, Alexandrin. grammaticum, male confundit
cum Herodiano, hiftorico ,) tom. II. pag. 118 - 126.
verfion. Murfinnae; ἢ G. de Chaufepie nou. Dict.
hiftor. et crit. h. v. tom. 1I. pag. tor. fqq. vbi quo-
que variorum de Herodiani hiftoria dicendique ra-
tione iudicia adfert; 770m. Pope Bioun£ in cenfu-
ra celebrior. author. pag. 192. íqq. ed. Geneu. (de
Schirach) in hiftorifchen Zweifeln und Beobach-
tungen, part. I. Halae 1768. 8. pag. 20 - 72. qui
vt in culpando Dione Cafílio, ita 1n laudando He-
rodiano nimius eft; inprimis cl, ///o//, (in cuius
iudicio plures mecum acquie!cent,) iu narratione de
Herodiano, in qua idem hittoriam editionum corein-
nauitcriGcam, — 1n introduct, in hill: E ΟΥ̓. pag.
243 fqq. de pluribus editiombus; praecipue rarto-
ribus et ve: fionibus fufius iam disputaui.. [Jar].
0) ἃ cap. z4. vbi //^o/f in narratione cit. pag.
XXXIIL not. 2. corrigendum putat 'Heuwlenz τὸ
2: MAZIMIUNOT (vulgo MazZax) τελευτῆς
duAETo4. Har,

Vo. IV. p. τὰ -HERODIANI CODD. ET EDD. Lib, IV. c.-XXXIX. 1281

a Iulio Capitolino in Maximo et Balbino cap.15. atque in Albino cap.12. vbi euim ad fidem
pleraque dixiffz tradit, et in duobus Maximinis cap. 13. quo loco notat, eum Maximino
in odium Alexandri plurimum fauifft. Alii Pertinacem nimis ab eo laudatum arguunt;
alii termporum et annorum notationem omiffam, alii vt Tillemontius 4) non orationes modo,
ex ingenio attributas iis, quos loquentes inducit, quod ipíi eft cum aliis hifloricis com-
mune, fed epiftolas quoque.

Ex(lat Herodiani Hifforia Romana *) ab exceffu Marci Antonini vsque ad Gordianum,.
nepotem, qui Maximino fuccellit, defcripta /ibris [δ] 77.111]. quos legit etiam Páotiur, at-
que ab iudicio fcriptoris et dictionis amoenitate commendat codice XCIX. Fabr.

De rodicibur mrstir prius agam: De iis, quibus vfi funt Politianus , Aldus, Stephanus
et Andr. Schottus, nil certi dici poteft. — Romae in bibl. Angelica effe dicitur cod. faec. XIV.
chartac. Zerodiami, fed num hifloricus fit ille, an grammaticus, certo dicere non aufim.
F'cuetiit in bibl. D. Marci funt codd. CCCLXXXIX. chart. faec. circiter XV. et CCCXC.
membran, 4, faec. XV. Confeclor catal, codd. gr. pag. 187-193. priorem maiore ex parte
ad dimidium cap. XII. libri IV. contulit cum edit. Stephani et plures excerpfit lectiones.
Has fub examen vocauit, al'asque obferuatt. quae tum ad emendandum facerent, tum ad
interpretandum, addidit Fyid. “πάν. Stroth in V fpeciminibus animaduerff. in libr. 1- MIT.
Herodiani, Stollbergae ad Hercyniam 1776. fqq. 4. deinceps Gothae 1780. 4. Integri cod.
collationem, a Zanetto factam, accepit Irmifch. — — 77indobona in bibl. Cacfar. eft, te(le
Nffelio, catal. codd. gr. in cod. LIX. nr. 7. Herodiani hifloria; cuius codicis, qui cum cod.
Veneto, eoque, quo vfus eft Politianus, conuenit, collationem, ab Aloyfio Emerico ΤΣ
a Locella inflitutam, publici iuris fecit Strofh. in bibliotheea philolog. vol. I. Lipf. 1779- 8.
pag.160-197. — Monachii in bibl. elector, Bauar. cod. CXCVII. cuius excerpta plenif-
fima Irmifch,. accepit a Martino, tum fcholae Ratisbonenfis, poflea Lipfienf. Rectore. —
Macarius | Chryfoeephalus , in Ῥοδωνιῷ in cod. J/emeto Marc. ex VI. prioribus Herodiani
libris quaedam excerpfit. v. Villoif. anecd. gr. vol. lI. pag. 1o. vbi a pag. 4. de illo cod. et
de Macario Chryfoceph. multus eft.

Editionum quinque numerari poffunt claffes; prima orditur ab Aldo, fecunda a Ste-
phano, tertia a Sylburgio, quarta ab editore Ingolfladienfi, quinta a Wolfio, Prof. Ha-
lenf, — — Herodiani autem hifloriam, antequam graece edita effet, JPo/iiamur € codice
gr. latine, atque eleganter quidem venuf(leque, fed liberalius vertit, de eiusque opcra in vtram-
que partem disputatum efl: conf. F. O. Menkenium in vita Angeli Politiani, Lipf. 1756. 8.

pag.

4) Tillemontius in vitis imperatorum t. 3. not. 2. infcribitur : Ἡρωδιανξ τῆς μετὰ Μόρκον βασιλείας
in vitam Macrini pag. 614. Τομέ le carattere ὧδ ἱσοριῶν βιβλία ὀκτώ, — Voc. tamen ἱσορεῶν omittunt
V Hifloire d* Herodien, qui eft fort orateur, por- | edd, Ald. et Bafil. I. idque fpurium habet Sylburg.
te à croire, que les lettres et les harangues qu'il. quod tamen ab auctoris manu additum cenfet
vaporte font de luy meme, etnon pas deceux quil IP/o/f. in narrat. laudata pag. 37. minus autem id
fuit parler. adde notam 6. in vitam Maximini 1. pracftare audet de verbis, τῆς &er« M. faciens.
pag. 635. feq. Harl.

1) In "Thefauro cornucop. Ald. pag. 268. cita-
tur Herod, ἐν τῇ πρώτῃ ἱσορίᾳ, In plerisque codd.

288 Lib.IV. c. XXXIX. HERODIANI EDITIONES

pag.:50. feqq. — Autographum Politiani mstum exflat Florentiae in bibl. Rinwzeiana *). In«
certa autem et parum credibili fama aiunt quidam, Politianum Gregorio Tiphernati furri-
puille illam verfionem: v. Jac. Thomof. de plagio litterato $. 526. pag. 235. alii eum, - at»
guunt, in conuertendo Herodiano Omniboni /icentini wefligia preífife. v. Fyreytag. adpar.
litter. L. pag. 670. — — llla autem Politiani verfio primum adfpexit lucem Romae 1493. fol.
de qua vide Foffim in catal. codd. faec. XV. impreffor. in bibl. Magliabechiana, vol. L.
col. 766. fq. aliosque a cl. Pauzero in A. T. vol. IL. pag. 510. citatos. Edit. a. 1493. fol.
fine loci nota, ex catal. bibl. Tellier p. 274. adfert Pauzer V. C. in A. T. vol. IV. p. 59.
nr. $to. Quando autem Z.ttarellius in adpendice ad codd. msstos S. Michaelis Venet.
col. 192. fq. duplicem memorat editionem Zomanam, alteram fine a. et l. nota, alteram a.
1493. cui praecedat fextus graecur, cum de duplici edit. Romana, tum inprimis de addito
textu graeco, et num hic ad illam pertineat edit. romanam, magna quacílio et vero du-
bitatio oritur. In bibl. quidem publ. Er/angen/i eft verfionis lat. edit. exemplar fine ]. et a.
fed ea de re pluribus egi in Introduct. l. c. pag. 264. fq. adde Clement. bibl. curieufe etc.
tom. IX. pag. 433. feqq. vbi de pluribus editt, antiquior, Herodiani, hiflor., fufius differi-
tur. ln quanta vero laude et gratia fuerit Politiani verfio, ex eo. quod frequenter iterata
eft tam. feparatim, quam inter cetera Politiani opera, et cum textu graeco, facile intel-
ligitur »: Seorfim igitur repetita eft typis Bononiae 1493. et quidem bis eodem anno, in
fol. typis Platonis de BenediBis, et in quaternis typis Bazalerii de Bazaleriis. vid. Foff.
lc. tum

Eadem verfio, cui accedunt Sexti Aur. Vicloris, Eutropii, et Paulli, diaconi, hifloriae,
Florent. opera et fumtu Phil. Iuntae 1517. menf. Martio 1517. 8. —. Quando in catal. biblioth.
Menken. Ll. pag. 139. dicitur graecus fextus additus, penes confectorem illius catalogi fit
fides, quam quidem valde lubricam dubiamque effe, oflendi in Introd. etc. 1. c. p. 265. fq.
immo falfitas rei demonflrari potefl e praefat. Antonii Francini Varchwenfis, cuius maxi-
mam parem recudi fecit Handin. in annal. Iuntar. typogr. lI. pag. 117. feq. adde catal. Pi.
nelli |f. pag. 37. nr. 2516. — — Latina etiam verfio tantum exflat in fcriptor. hiflor. aug.
ab Erafmo editis. Bafil. 1518. et in fimilibus aliis collectionibus, vt Henr. Stephan. in vol. II.
1568. 8. fecundum Maitteire A. T. III. pag. 469. fed vide infra inter edd. gr.

Separatim deinceps prodiit verfio
' Argentorati 1513. 4. ex aedibus Schurerianis, 4.

Colmar -

9) Verfionem Herodiani Politianus in epiftola
ad Andream Magnanimum, lucubrationi illi. prae-
fixa, teftatur, dictatam a fe pauculis diebus fic
deambulante. — Innocentii VIII. epiftolae binae,
quibus et Politiano et patrono cius, Laurentio Me-
dici, gratias pro Herodiano, tam pulcre latinis da-
to auribus, agit, leguntur inter Politiani cpifto-
Jas, VIII. 2. 5. Fabr.

£) Fabric. infra in vol. IX. pag. 40$. addidit,
quae huc reducam: , Interpres germanicus in bi-
bliotheca nouiffima obíI. et recenficnum , quae Ha-

lae Saxon. latine in 4. edi a. v718. coepit, fe&. IV.
pag. 156. feq. nonnullos in Politiani interpretatio-
ne velut corporis pulcerrimi naeuos, nimiamque
omittendi licentiam reprehendere non dubitat. Ca-
ftigauerat etiam fimili nomine Politianum H, Ste-
phanus. Nihilominus 7. Henr. DBoeclerus a.16 44.
$8. maluit Herodianum dare cum Politiani verfione
fincera, reiectis H. Stephani interpolationibus,
Cuius, inquit, cemfura quam mon fit aequa eb |
erudita, «on vno fpecimine offendimus fuo loco. **"

HERODIANI EDITIONES Lib.1V.c. XXXIX. 289
Colmar. 1523. 8. cum Farckallii praefat.
Parif. impenf. Sim. Colinaei 1529. et 1539. 8. ibid. ex offic. Roberti Stephani 1544. 8.
Lugduni 1551. 1559. 12, — Cordub. 1557. 8.
Antwerp. 1566. 12.

Saepius inter cetera Politiani opera, ζημε in aedibus Aldi Manutii 1498. fol. (de
qua fplendida edit. et de Politiano v. Freytag l.c. pag. 666-675.) — Florentiae 1499. fol.
(v. Foffi catal. tom. IL. pag. 392.) — — Parif. 1512. fol. Lugd. 1537. 8. notante Fabricio, —
Bafil. 1555. fol.

Princeps et certa graeci textus editio, at multis operarum vitiis inquinata, eft Zfídiua
cum Xenophontir omiflis εἰ Georgii Gemiflfi f. Plethonis ἑλληνικοῖς et lcholiis ad "Thucy-
didem. Venetiis in Aldi neacademia. 1503. fol. Clement l. c. pag. 436. memorat exem-
plum, quod erat in biblioth. Duuiana, quod duplici inflructum titulo, altero graeco, al-
tero latino, adiunctam habuiffe videtur latinam Politiani interpretationem. — Sed videtur
tantum. Res autem ita fe habere mihi videtur. Quaedam exempla nouum habent titu.
lum. Francifcus enim Afulanus a multis feparauit exemplaribus Xenophontis παραλειπό-
μενον et illis ipfe praefatus eft Venet. in Ald. neacademia, menfe O&vcbr. τιςο3. Quibus
vero praemifla funt Xenoph. παρωλειπέμενα . ipfe Aldus gr. praefatus eft Venet. d. XIV. δα.
vembr. 1503. gr. v. Sam. Luth. Geret difp. de Aldi Pii Manutii vita meritisque etc. Vitemb.
1753. 4. Pag. 99 et 100. vbi tamen verfionis Politiaui nulla fit mentio. Enimuero , quam-
quam, aliis referentibus, in quorumdam exemplorum infcriptionibus haec leguntur; Xe-
noph. — Georgii Gemifli, — .Herodiani a Marci principatu hiftoriarum libri oclo, quos
"Augelus. Politianus elegantilhime latinos fecit: his tamen verbis Aldus innuiffe tantum vi-

. detur, ante fuam graecam editionem a Politiano lat. conuerfum effe Herodianum. [ἢ fiae
enim difertis verbis legitur: Haec omia graece in Z1ldi academia , fecundum lib. Serie dell
edizioni Aldine etc. pag. 22. vbi tamen exemple, quibus praemiila funt Xenoph. paralip.
menfem Octobrem «tiam habere dicuntur fignatum. —Videant igitur alii, quibus exempía
duplicis infcriptionis contendere licet. —

Repetita efl illa Herodian editio, at nouis vits aucta, IT. tom. prior continet Ze-
rod. hiftor. libr. VIII. graece; poflerior Po/ii:mi verfionem , Venetiis in aedibus Aldi et
Andr. Afulani, foceri, 1524. 8. v. Serie dell' Edit. Ald. pag. 59. feq.

ΕΞ Ex maiore Aldina edit. textum | Herodiani graece fine viia diuer(itate 'exfcriptum
" habet, et titulum quoque eumdem: Zerod. libr. VII. quor “1. Politianus eleg. latinos. /vcit,
. (euius tamen verfio lat. aeque abe(l,) edit, rara Loucniez/s 1525. 4. ap. Theod. Martin.

:

:

Befileae ex Aldino fonte maximam partem dcrisstae Íont quinque editt. mendis
quidem hinc inde fublatis, fed aliis multis foe3is denuo :llztis: 1) graece apud Walderum,
1530. 12. (absque anni nota, Bafil in 24. m«moratur edit, in catal. Pinell. II. pag. 35.

Vol. FI. Oo nr. 2502

ago Lib. 1 c. XXX4X.. |: HERODIAN! EDITIONES.

pr.2502 atque in biblioth. Askeuiana pag. 73. nr. 1956.) 2-5) graece cum latin. Politiani
verfione, apud Henr. l'etri, 1555. 1543. 1549. 8. ") et 1563. 4. (al. 8.)

Hevojiani liber primus, gr. Parif. ap. Chriftian. Wechsel. 1541. 4. τος Excerptae hift.
ibid. 1542. 8. in Askcu. biblioth. pag. 74. nr. 1962.

Herodiamusr cum Xiphilino receptus eft in. Pob. Srepha:i collectionem hi(loriae roma-
nae fcriptorum, Parif. 1544. IV. voll. 8. --- Correclior in altero volumine collect onis

eoramdem H. R. fcriptorum paullo plenioris ab Henr. Stephano faclae et editae 156g. 8.
1V. voll. conf. Fabric. infra vol. XIII. pag. 620.

Ex Herodiamo quoque orationes funt graece et lat. excerptae, in Concionibur f. ora-
tiovibur, ex graecis latinisque hifloricis ab JJ. Stephano excerptis et editis 1570. fo]. apud
H. Stephanum. 5

*
Secundae claffis dux fuit. Henr. Stephanus, in nitida adcurataque, neque tamen a no-
vis vitiis plane immuni, hodie vero rara editione, infcripta:

'Hosdiava Ἱξορίων Βιβλια Ἡ. Herodiaui hiflor. lib. Κ ΠῚ. cum Angeli Politiani intcr-
pretatione, et huius partim fupplemento, partim examine Heur. Stephami: vtroque mar-
gini adícripto. — Exusdem. Henr. Stephani emendationes quorumdam graeci textus locorum,
et quorundam expofiriones. Hifloriarum Herodianicas fubfequenrum libri duo nunc pri-
mum graece editi. Excudcb.. Henr. Stephanus. a. M. D. LXXXI. (t581.). in 4. five min. fol.
Steph. nouam lucem adfudit textui graeco: nam ex collatis prioribus exempiis et inter-
dum e vetere fno [διὸ certas correcbones in contextum recepit, interpunclionem refinxit
lacunas aliquot exp'euit: Politani verfionei, e regione textus pofiram, in exteriore margine
fuppleuit et emendauit. In interiore autem margine adícripfit multorum locorum emen-
dationes et quorumdam expofitiones, — Denique duos priores Ζο μι libros hifloriae novae
e cod. Leunclauii, a quo eum accepit Steph., graece cum eiusdem Leuncl. verfione latina
fubiecir. couf. Deuir in memorabil. bibl. Garcllianae pag. 524. feq. in. primis cl. J/"c/f in
narratione pag. 63. «qq.

Haec Stephini editio vitiofe recufa efl Lugduni, r6tr. et 1624. 8. — — Mla quoque
bafis efl editionis Sp/bsrgianae emendatae. Frider. enim Sy/burgiur raro deferuit in HT. tomo ἡ
fei; toam. Fifi. reriasce, Francof. ad. Moen. 1590. fol. pag. 463. feqq. (v. Fabr. infra in
vol. Xill. pag. 634. feq.) lectionem Herodiani a Stephano con(iitutam; atque, vbi quod
ex collatis, Aldina, Walderiana vnaque ex Petrinis editionibus, aliisque, quibus infiru-
élus erat, copiis mutauit, "id modefle beneque fccit: "Textui fuppofuit Stephani notas et
caltigationes Politiani, extremo autem volumini adiecit paucas quidem, at eruditas pro-
prias adnotationes. — His autem et [uis et Stephanianis inferuit 44. Schozii, a quo etiam ac-

[ ceperat

w) Haec edit. a. 1549. melior iis, quae antecef- tiorem et integriorem exire, quam antehac vm-
ferunt, effs videtur, Huber quidem, tefte Clem. quam. — Adiecta quoque funt fua fingulis libris ar-
l. c. pag. 437. in nota, adfirmat in pracf. textum — gumenta,
ecod.a Io, Phrifio; "igurino, fuppeditato, caftiga-

HERODIANI EDITIONES Lib. IV. c. XXXIX. 29ι

ceperat codicis collationem, obferuationes atque coniecturas, et Errici Memmii duorum.
que al'orum Profcílorum Parilienfium animaduerfiones.

"Tertiam. claffem vir quidam doctus ita conflituit, vt quidem nihil noui adferret de
fuo, neque vilam fubiungeret adnotationem, fed plerasque Stephani emendationes et veras
et falfas dubiasue admiiteret in contextum, Zngol/ladii 1593. 8. et 1608. 8. gr. ac lat.

Ex aliqua Bafileenfium editione gr. textum mifere exfcripfit cum latina Politiani ver-
fione moni:aque adiecit et exempla ethicopolitica ex Herodiano excerpta Dan. Pareus Fran-
cof. ad M. 1630. 8. — . rec. Londini 1639. 8. in qua pofleriore ed. aliquot operarum vi-
tia ex collatione Stephaneae funt fublata; alibi tamen noua irrepfcrunt.

Hirodiani Antoninus et Geta, gr. Parif. apud Seb. Cramoify. 1627. 4.

Herod. hifloriarum libri VIII. cum notis et animaduerfionibus Zo. Henr. Boecleri. Ar.
gentor. 1644. 8. Prima eft editio capitibus diflindta. extus gr. eft is, quem H. Stepha-
nus refinxit: notae autem. cum criticae, tum inprim:s hifloricae et politicae, et verfio Po-
litiani iotegra, h. e. fine Stephani additamentis. — . Recufa eft cum indice βαλε, Schei-
dii, Prof. Argentor.: graeco locupletiffimo, *in quo etiam interdum adferuntur Politiani,
Stephani et. Sylborgi iudicia atque corrccliones, ibid. 1662. cui iterum praefatus efl Boecle-
rus, et praemifir Politiani pracfat. ex edit. Bongn. 1493. ac Tanaq. Fabri epiflolam, ex
Epifl.larum libr, ΤΌ ep. 75. pag. 244. fqq. ed. II. in qua loci XIV. Herodiani emendati, vnus
aut alter. defenfus eft: — tum 1672. et, admodum vitiofe, 1694. 8.

Herod. libri VII. recogniti et illuftrati, gr. et lat. Oxon. 1678. (nifi alia iam praecef-
fit;) 1699. (quam bellam et correctam vocat Harwood,) tum 1104. ct, tefle quidem Har-
woodo, 1708. s. Ediüo Stephani, cuius emendationes margini adfcriptae, interdum in
textum admjiilae funt, aut Londinenfis a. 1639. 8. efl fundus: notae autem criticae eaeque
breues Stephani, Memmii et Sylburgii ipfiusque editoris, qui Herodianum praecipue con-
tulit cum aliis fcriptoribus hiíloricis, textui funt fubílratae, Num norae auctorem habeant
Hudfonium in ed. a. 1699. vti auctor. biographifae claílicae II. pag. 127. verf. Murfin. tradit,
equidem praeflare non pollui.

Vitia Bafileen(is vel Pareani exempli faepe funt. iterata in. edit.. Patauina 1685. 9. cui
acceffit chronologia, (in qua tamen Wolf plures reperit errores,) genealogia et defcriptio
geographica rom, imjerii.. Latina tantum Politiani verfio, Patau. 1685. 8. memoratur ia
"catal. Bunau. I. pag. τῶι. — gr. et latine (ex ed. Loadin.) per o. Patonum, Exinb. 1724 8,
praemiifa M. Antonini, philofophi, vita, a Io. Xiphilino conftrpta. — . Ex Oxonienfi edit.
a. 1704. fluxit Ba//eenfir, apud lo. Schyeighauíer, τ 81. 8. — Δα exemplum Stephani
textus perquam emendate recufus eft Za/ae Saxom. 1759. 12. leparatim addita Politiani
verfione.

Novam interpretationem coafecerat Berglirur. | Pofiquam illa diu latuerat ia fcriniis
Menkenii, et tandem in manus peruenerat /o. Frid. Leirmeri, quondam Rectoris fcho-
lae "Thomanae Lipfienfis : hic nouam Herodiani editionem cum Bergleri interpretatione
paraturus conülium fuum aperuit, pro Herodiano dixit, et fpecimen dedit ver(ionis Perg-

Qo 2 lerianae

293) — Li, IP. c. XXXIX. HEROD. EDITIONES ET VERSIONES

lerianae iu prolufione de Herodiano Herodianiqre verfione Bergleriana, Lipfiae 1761. 4.
Lcisnero autem a. 1767. fatis intercepto fucceflt /rmi/£à, qui in fubfidiis conquirendis, in
explicando Herodiano, conícribendo commentario operofo, et maximam yartem graim-

xitico, làboreque profligando ferream induflriam molefamque et obfcuram diligentiam
praefliit. Notae eius, in quibus textus natat, funt omnino doctae, et adcuratam vtrius-
que linguae atque antiquitatis fcientiam teflantuz; fed modum mire excedunt, et tamen

accefferont excurfus adhuc ampliores. Infcriptio autem haec eft:

"Hesdavs ἵσοριων Βιβλια ὀκτω" — Herodiani hifloriarum libri cBfo, e recenfione. Hen-
rici Stephani, cum varietate. leGionis. trium. codicum 1155. [Vindobon. Bauar. et Veneti,]
noua Bergleri verfione, tiotis variorum, [in his Reiskii, Strothii ac Leisneri,] ef indicibus
verborum ac rerum, curante Theophilo Guilielmo Irmifth, Art. Mag. Lipf. Gymnafii Plauiani
Rectore. Lipfiae fut. E. B. Schwickerti, vol. I. quod continet librum J. 1789. — vol. 1f.
quod demum complectitur libr. I1 - IV. c. 15. ibid. 1790. mai. 8. — Vol. III. cui reliqui libri in-
font, ib. 1792. — Quartum volumen, difputationes de Herod. , codd. eius et edd., indiccsque
complures continens, a b. auctore elaboratum, praelo eft paratum. Sed, quoniam in no'is
εἴ thefaurus quafi L. Gr. licct elibris vulgaribus maxime collectus, at oceano veluti immerfvs,
et de vi ac poteflate multorum vocabulorum et formularum loquendi quamquam ivflo co-
piofius, tamen vt plarimum intelligenter fubüliterque differitur, index vocc. in notis cx-
plicitorum admodum neceflarius crit.

Schoiis adcommodata efl. edit. cum breuibus notis grammaticis et criticis, atque in-
dice graeco- germanico, quam Z/dhalm, magifler DefTauienfis curauit:

Herodianr Lebeusbefzhreibung. der rümifzhen. Kaifer, von. Kommodurs bir auf Gordian
den jüngern, im acht Bühern. (graece) — Herausgegeben für Schulen, πεῖ einem vollflán-
digen Iortregifler.. Lipfiae 1791. 8.

Nouillina et o:mnino critica efl editió nouaque recenfio, quam J/"o/fius , Prof. Halen-
fis, V. C. et criticus fagaciifimus curauit: rodieni hifferiarum libri olo, graece, — Ex re-
cenfione. Frid. Arg. IPolfi. — Textui fubieRa efl argumentorum et annorum notatio εἰ prce-
mi/Ja motitia literaria. — Halis, in libraria Orphanotrophei, 1792. 8. In dodla pracfat. cl.
Wolf. de multis locis critice et grammatice agit, et pag. IX. ipfe adfirmat, hac fua edi.
fone textam centum ferme locis mutatum, et totidem etiam locos emendatiores, quam
antez, faclos efe. Iu narratione autem de Herodiano, e qua nos quoque multum profe.
cimus, de actae, vita, ingenio, fide hiflorica, fliloque Hcrodiani, tum de codd. praeci-
pue de edic. erudire. intelligenterque differit.

Ferfi fant librii Herodiani,

Germonice, ab. Hier. njuio. Bonero, Auguflae Vindel. 1531. fol, ibid. 1532. et 1535. fol. Fran.
cof. τοῦς, 8. Hamburg. 1660 8. — ἃ Giorgio Scliporzkopf, Francof. 1593. fol. — ἃ 70.
Henr. Zopf cum prácfat. Menantis (h. e. D. Chrift, Frid. Hünolói,) Halae 1719. 8. —
a Ge. Zug. Dethirding, Hafniae et Lipfiae 1741. 8. — ἃ Jo. Gotil. Cunradio , Francof.
ad Mo-n, r784. 8. — vita Aurd, Antonini ex Xiphilino et Herodiano, a 7, 4. B. Berg-
Jirüfer, Mannouet. 1730. 4. De his verfonibus fufe eruditeque differit cl. Zo. Frid. Degen
ju: Literatur der deutfch, Ucbeifetz. der Griechen, t. I, Altenburg. 1797. 8. p. 305. fqq.
Gallice,

Vol. IV. p. τυ ALD. MANVT. GRAMMATICI Lib.IV. c. XXXIX. 295

"Gallice, a Io. Colino e latina Politiani verfione, Parif. 1541. 1546. 8. cum notis. —
a Iac. Contefio 5) F'intemillio, Rhodio, Lugduni 1554. fol. His, qui eius reprehenderunt
dictionem, refpondit in libello, qui inferibitur: Jéemonffranee aux cenfeurs de la. Laaugus
Fiantoife. Recufa eft illa verfio Parif. 1580. apud Fed. Morellum et 1599. ibid. — a Boi;-
guilberto, Parif. 1675. 12. — optime a IVic. Huberto de Mongault, cum notis. Parif. 1700.
12. ibid. 1712. et 1745. 8.

Italie, Florentiae, ab anonymo, editore'zfnfom. Francino, apud her. Philippi Iun-
tae 1522. 8. Venet. per Gregorium de Gregori 1524. 1525. 1528. 8. et cum Suetonio Venet.
1529. 8. a Laelio Corano, Venet. 1551. (al. 1552.) 8. v. Paiton. bibliot. degli autori autichi-
volgarizzati , tom. II. pag. 20. fqq. et Bandini annal. luat. typogr. II. pag. 185. feq.

Belgico, interprete Petro Rabo, Roterod. 1683. 8.

uglice, vita Commodi et M. Aurelii Antonini, Lendini 1789. 12. [Plures verff.

Angl. laudat L. JF. Brüggemann View of English. Editions etc. pag. 383. Íq.]

Daxice, a L. B. Lud. de Holberg , Hafniae 1753. 8. et antca.

Leucs funt notae Pauli oit in Herodiani Marcum et Commodum, impp. Vltraiccti
1645. 12.

Fr. Gedicke coniecturae criticae ad Herod. in D. F. Stofchii mufeo critico, Lemgov.

wb. Sip. DL

In edit. Dionis Caffii Reimariana Herodianus in notis aliquoties emendatur et notatur,
tom. lI. pag. 1238. δ. 110. lacuna in Herod. II. 11. 18. expletur a Reimaro.

Herodiani locus de Antonino Caracalla explicatur et cum nummo quodam compara-

| tur a Lambecio comment. bibl. Vindob. 1. pag. 185. fqq. Harl.

IX. Zidur Manutiur, cui inflaurati in Europa decoris fui aufpicia magnam partem

'graecae litterae debent, iam fub faeculi decimi quin extremum typis luculentis corpas

Grammaticorum graecorum duplici volumine graece edidit, quorum vno, quod Venetiis
Auno MCCCCXCV, (1495.) fol. prodiit, continentur:

| 1. THEODORI GAZAE Γραμματικῆς εἰσαγωγῆς (introduBiuae Gromuetiae, vt Aldus

iaterpretatur,) 7ibri 177.

2. Eiusdem liber περὶ μηνῶν» de Menfibur, Ípeciatim Atticis.

3. APOLLONII, J/exanudrini, περὶ συντώξεως, de conflruBlione libri IV.

4. HERODIANI περὶ τῶν ἀριϑμῶν, fiue, quomodo numeri apud Graecos exprimantur,
fragmentum. ;

Alterum Volumen infcribitur: Θησαυρὸς . κέρας ἐμαλθφας, καὶ κῆποι Αδωνιδος,
Cornu Copiae εἰ Horti Adonidir, Venetiis in domo Aldi Romani, fumma cura laboreque
praemagno, menfe Auguflo, MCCCCXCVI. (1496.) fol. lu hoc exflant:

Oo 5 1L A'AIOT
v) Vide Ludou. Iac. a S. Carolo de fcriptoribus Cabilonen(ibus pag. 3t.

204 Lib.1I/, ἐς XX XIX.

L ATAIOY AIONTXIOT meg οἰκλίτων. δημοῤξων. os 0 Ὁ Mi
2. Ex rg ET'E TA GiO Y καὶ ἀλλῶν ἐνδόξων ἐκλογαὶ κατα S'ory oy. :
Σχηματισμοὶ τῶν εἰμὶ καὶ enar ῥημάτων.

o3
"

4. Περὶ τῶν τὸ καϑέζεσϑαι σημαντικῶν.
5 Τὼ r8 πορεύεσϑαι σημαντικαί.
6

"ABDI- MANVTIU : ἃ τ

Vot IV. p: 13 r4
— ———

CHOEROBOSCL — — a

. Ἐκ τῶν HP QAIAN OT? παφεκβολαι LEAN ") ῥήματος.
[δ] 7. Ἐκ τῶν αὐτὸ duy 9M, δυσκλίτων ἑημάτων.

8. ΧΟΙΡΟΒΟΣΚΟΥ πρὸς τὲς ἐν πᾶσι ῥήμασι κανόνας ζητϑντας Καὶ ὁμοιότητας.

9. T8 αὐτῷ περὶ τὸ ^ tUSIKB. γ΄.
IO.

Περὶ ἀνομαλων ῥημάτων, κατοὶ σοἰχέϊον.

u. HPOAIANOY περὶ ἐγκλινομένων καὶ ἐγκλιτικῶν καὶ τινε r Moo
12. Ex τῶ XOIPOBOX KO Y^. περὶ ἐγκλινομένων.

» , $ros ,
I3. Δνωνυμδ περ; &yXAwonsyay.
14.

Ἐκ τῶν IQA'NNOT 78 IeeuuaTix2 περὶ διαλέκτων 7). δὲ Ἢ

ι5. ET'ETAOIOT περὶ τῶν πὰρ Ὁμήρῳ ᾿'διαλέκτων.

τό.
H.

Περὶ διαλέκτων τῶν παρὸ ΚΟΡΙΝΘΟΥ παρεκβληϑεισῶν.
Περὶ τῶν εἰς ὦ ϑηλυκῶν ὀνομώτων. Chosrobofti.

Prinur, inquit Aldus in praefat. labor in hot opere concinmando fuit. Guarini Camer-

tis, et Caroli Antenorei,

Bione frequntium.

Floreutini, hominum μα Judi oc iu graccarum litterarum {6-
Hi fimul ex. Euftathio,

et Etymologico et αὐδῶ, digmis Granimiaticir

accepere hoec. canoukrmota, dicef]ereque per ordinem Litterarum, nec fine adiumento. et coifilio

Angeit Folrieni, virt fumma iugenio, ei ingeniofe doi.

Secundus vero. labor meus fuif,

qui ca ouimia retognotii, gom paruo labore cum iir conferens, vnde excerpta voluminibus fut-.—

rat.

t) Re&ius Jury x Ax "Píropes legitur in MS. Cae-
fareo, de quo Lambecius VIL pag. 259. [iVejfHl.
cat. part. IV. pag. 14. V. IV. et fic in cod. Medic.
XIV. plut. 69. tcfte Baug. ΤΕ. col. 6:8 adde Koen,
ad Gregar. Cor. de dialect, (ad quem iile in ποις
faepe prouocat ad Herodiaui MS5ta .) pag. 27-29.

vbi locum cod. Leid. comparat cuin Aldi cornu co-
piae: fimiliter pgg. 163. εἰς. αν ἢ
X) [In'codi /'eueto D kann DCLII,

N

leguntur
frog E τὴ porta toy ΟΣ Κ
Ῥεχνικῶν, il. excerpta, (vt aic /'1/4://01 in anecd,;
graecis tom Ii, p. 102.; ex eodem /oanne, quem
Gregorius Corintiuus, qui iilius, vr et "E eypho-
nis grammatuci, libris vfum fuile ie pro£ictür,

κεοὶ δι χέκτων ἐκ τῶν ΤΏ A
3

Mulia adii, plurüna imnaosiuni, adiuuante interdum Vrbano ?), diui Francifzi fra-

trc

EXT M δε ὁ
Philoponum vocat, et ex cuius Technicis excer-
pta de Gr..L. dialectis in adpendice thefauri Gr. L.
Henr. Stephanus et ad fui lexici calcem Io, Scapula
latine exhibuerunt. àdde ΠῚ vol. Aldin. mox lau-
dandum, nr. 7. Zarl.

1) Hic eft Prbaxüs Bolxanius , Adleeiats Bel.
NEAN, Minorita fiue Früfici ail Leonis X: prae-
ceptor defunctus A. C, 1526. aetat, 84. quem in re -
tenui non páruum felicitatishumanae exétiplum ce-
lebrat Pierius Valerianus deinfelicitate litteratorim —
hbro fecundo, Videndus etiam de. eo l'ojjius in
Arittarcho lib. r.c. 4. Lucas J//zddingius in fcri-
pcoribus Ord. Mihorum pag. 331. et auctores Ephe-
inéridum litterariarum Italiae (Giornale de letterati

d' Ita-

Vo. IV. » 38: COLLECTIONES GRAMMATICORVM GR. . Lib. I. c. XXXIX. 295

ire optimo, a quo breui hobcbitis, quar fumma cura et. docliffime compofuit, in graecom
linguam introdutli-ues.

[Primam ca ἢ. 1. reponam, quae Fabr. infra in vol. XIIT. pag. 6:4. addidit. ., Praeter
primam edic. Aldi maioribus typis a. 1496. fol. expreffam ex(lat etiam altera, ininore ty-
porum characlere a. 1504. fol. chartarum 140. quum prior 270. occupet. (v. Giornale ἐς’
jetterati d'Italia, tom. 19. pag:'102. feq. tom. 26. pag. 357.) — Titulus non fine cauffa per-
flringitur in Lexico graeco-latino, cura Heron. Alexandri vulgato, Parif. 1512. [0]. ΓΑ δω-
yi£ , ides. — Adonis καὶ Αδων puer amaffus. [enerir primo artatir lore prarceptur , et in jTo-
vem verfurs vnde horti Zddonidir infames, vel teftimonio Píatonir in Phaedro, quo tamm
titulo velut. adcoumodafo, parum adcurate sionuulli fuos. libros. infecipfirunt ,, quum illud
vulgo notum Jit, ἀκαρπότερος τῶν Adwvides Κήπων. i.t. Zddonidir hortis in vraiiuofiw.
Vide Erermmm iu adagio, Zdouidis horti, eique adde haec Zfrriani ΓΨ. Epictctedrum c. 8.
ἂν δὲ πρὸ τῷ γόνυ Φύσωι τὸν Sob uv ἐξενεγκῇ, ἀτελὲς ἐξιν ἐκ wma Αδωνιωακδ.“ — "Tum
reducam, quas déderat Fabric. in vol, ΧΙ, pag. 224. feq. vet. edit,

Index auGorum, quorum fit mentio in. Türfauro Cornu. copiae.
Edit. Aldi a. 1496. fol.

A. , ὁ Ταραντῖνος, 248. a.
᾿Αλκαῖος, 236. b. 245. b. 24. a; “Ἀρχίλοχιος. 241. a.
Bhokudys 343. 5..258.8- Αφϑόνιος, 257. b.
᾿Ανακρέων. 194. b. 241. ἃ. 258. b. D
Ανώνυμος Tig , poeta, init. ἢ
᾿Απολλώνιος , 197. a. 203. ἃ. 207. b.
"NeiseQdyue , 178. 1710.8. 180. b. 181.2. 183. a.

Βακχυλίδης., 243. b. 258. a.

185. b. 186. a. 188. a. 198. a. 2or. b. 236. e

b. 248. a. b. 294. a. 252.a. 254. b. 255. a. Δημοσθένης. 249- b.
ἐν ᾿Αχιαρνεῦσι, 252. b. 255. a. o ῥητωρ :
ἐν Βατράώχοις. 252. b. 253. a. ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς,, 252. 9.
ἐν Θεσμοφοριαζόσαις. 248. b. É

£y ΛυσιΞξοώτῃ. 249.a.

ἐν Νεφέλωις. 287. b.

"Opus, 249. a. 250. a. 252. b.
"Aexvras, 119. a.

'"Eziy,xeuos , init.

Εὐτάϑιος ὁ Θεσσαλονίκης, 195. a.

Εὐρ,πίδὴς !
εν

d'Italia) tom.3. pag. 43. feq. Huius Grammaticae
graecae infhitutionum libri duo ex illis, qui latine
fcripfere illa aetate, primas ferunt, atque imper-
fc&ius primum editae auctore ignaro funt ab Aldo
1497. 4. Deinde ab auctore recognitae et auctae
prodierunt 1512. et Bafileae 1:24. et 1530. 1:3;. 1539.
4. Recufae etiam Parif. 1543. et Venetiis 1549. ἃ.
Alius //rbanus Grammaticus, et iunior, pairia 1mo-

lenfis, de quo Leander Albertus in deferiptione
Italiae A. 1550. edita pag. 288. Vrbano Graima-
tico digui[imo humanifta, anche egli queff aunt
pa[ati pi[lo alb alira vita, poi che in pia luog^i
havea fatto ijperieutia della fua dottrina. Als
etiam /^rbanus, quem belluam vocat et grauiter
perftringit Francifcus Philelphus libro IV. Epiftola
ad Petrum Michaelem , data Mediolani A. 1440.

206 ΤΙ ἐν. 177. ὦ. XXXIX.

ἐν Ἑκάβῃ,, 183. a. b, 149. b.
ἐν Ὀρέφῃ, 183. b. 249. b.
ἐν Πολυδώρῳ, 248. b.

H.

Ἡρόδοτος.» 241. a. 263. ἃ. 264. a. b. 258. a. b.
259. a. b. 261. 263. b.

ὁ Αλικαρνασσεὺς. 248. a. 260. b.
Ἡρωδιανὸς, 200. b. 201. b. 208. b. 212. b. 269.a.
Ἡρωδιανὸς

ἐν τῇ πρώτῃ ἱσορία,, 268. b.

Ἡσίοδος. init. 181. a. b. 183. b. 184. b. 208.
b. 241. a. 251. b. 260. a. 261. a. 263. a.
264. b.
ἐν (Θεογονίο , 178.

e.

Θεόκριτος, 119. à. 2C9. ἃ. 3211. b. 258. b. 255.
a. b. 255. a. b. 256. a. b. 251. a. b.
ἐν AdevinQ goes , 257. a.
BaxoAe , 249. a.
ὁ Θεολόγος. 251. a. b.
ἐν τῷ εἰς τὴν Χριπ γέννησιν λόγω» 251. b.
Θεοδόσιος. 203. 261. b.
Θροκυδίδης., 239. b. 248. b. 240. b. 250. a. b.
251. a. b.

"IQuxos , 243. b.
Ἱπποκράτης, o ἴων, 249. a. 258. a. b. 260. a.
Ἱσπωναξ, 268. b.

K.
Καλλίμαχος » 194. ὃ. 191. b. 209. a. 228. b.
Κυψέλας, 243. b. 258. a.

A.
Αὐσίας ὁ Ῥήτωρ, 241. b.

ALDI MANVTII

Vol. IV. p. 15

M.
ὁ MeAados , 516.
Μένανδρος, 239. δ. 248. ὃ.

O.
Ὅμηρος, 118.

I.
Πίνδαρος, 187. a. 194. b. 336. b. 243. b. 248.
a. 252. 254. a. b. 258, a.
Πλάτων, 239. b. 247. a. 248. a. 249. a.
252. a.

us

Ῥωμανὸς. 22T. a.
« ^ € -" , ,
Ῥωμανὸς, ὁ TG Φιλοπόνα διδάσκαλος, 267. b.

Σ.
Σαπῷω. 245. b. 268, b.
Σιμωνίδης» 243. b. 258. ἃ.
Σοφοκλῆς» 171. 181. b. 250. a. 250. b.
ἐν Τριπτολέμῳ, 264. ὃ.
Συνέσιος, 256. ἃ.
Σωῴῷρων, 243. b. 258. a.
« QUE
Τήλεφος ὁ γραμματικὸς, 211. b.
Τρύφων. 241. ὃ.
ἐν τοῖς ἐλέγχοις, init,
ὁ Τυρίνϑιος., 197. b. qr.
Φ..
ᾧΦιλόπονος. 100. a. 227. ἃ.
Φιλόπονος Ἰωάννης, 247. ὃ:
Φιλότρατος
ἐν τοῖς [βίοις τῶν σοῷιτὰν. 250. b.
Χ,
Χρητμὸς ἔμμετρος. 258. b.

Non omittendum Volumen tertism ex officina Aldi et Andreae Afulani, foceri, νὰ. ὦ

gatum Venetiis 1524. fol. in quo poft didienarium Graeco Latinum et Latino Graecum pro.

illa aetate copioliflimutn, fubiecla leguntur:

i. Ammo-

ot 1V-9.t$f r6. COLLECTIONES GRAMMÁT. GRAECOR. Δι. IV. c, XXXIX. 30)

3, Ammonii περὶ ὁμοίων καὶ διαφόρων λέξεων.

"kh Τάξις παλαιοὶ καὶ ὀνομασία! τῶν ἀρχόντων, qualis «d calcem Suidae exflat fub titulo :
ἑρμηνείας τῶν ἐπιτρωτευμώτων καὶ πολεμικῶν παρατώξεων φωνῶν, vocabulorum mi-
litarium ;nterpretatio. ὁ : Σ

3. Ὀρβικίβ ὀνομασία! τῶν περὶ τὸ φρώτευμα τάξεων καὶ ἡγεμονιῶν.

(4. Τὰ τὸ Η καὶ 78 ὩΣ σημαντικά.

5. Περὶ διαλέκτων ἐκ τῶν ἸΏ ANNO Γραμματικδ τεχνικῶν.

6. ΕΥ̓ΣΤΑΘΊΙΟΥ͂ περὶ τῶν παρὸ Ὁμήρῳ διωλέκτων.

|. T. Περὶ διαλέκτων τῶν παρὰ KOPINGOT παρεκβληϑεισᾶν.

8. Περὶ ὠἀνομώλων ῥημάτων. κατο Ξοιχέϊον.

9. HPOAIANOT' περὶ ἐγκλινομένων καὶ ἐγκλιτικῶν καὶ συνεγκλιτικῶν μορίων. [Me-

lius hic editus eft Herodianus, quam antea in Hortis Adonidos.]

10. IQANNOT Feaupari8 X APAKOEZ περὶ Τῶν ἐγκλινομένων. [vide infra, in ca-

tal. graminaticor. graec. voc. Charax. Harl.)

τι, Περὶ ἐγκλινομένων ἐκ τῶν τὸ XOIPOBOXKO T".

12. Ànonymi περὶ ἐγκλινομένων. ἱ

33. Thomae Magiflri; Phrynichi et Manuelis Mofchopuli de Vocibus Atticis. [conf. Serie

dell' edizioni Aldine ed. II, pag. 6o.] ὁ

Exlat et quartum Volumen Grammaticorum graecorum, ex Aldi et Afulani officina
graece in lucem editum Venet. 1525. 8. in quo tibi occurrent:

1. Theodori Gazac libri quatuor Grammaticae graecae 5); qui etiam graece et latine prodie-
runt Parifiis [per Io Herellum ap. Afcenfium 1521. 4. v. Maittaire A. T. ll. p. 74. fq.
et pag. 618.] 1529. 8. 1540. 8. 1549. 8. Bafil. 1529. 4. ne dicam de libris duobus priori-
bus, qui Erasmo interprete 'excu(i funt Colon. 1525. 8. [multo faepius funt excuti, vt
infra ad vol. iX. pag. 194. vet. ed, adnotabimus. conf. interim Maittaire A. T. indic.

voc. Gaza, pag. 428 feq]

| 3. Eiusdem de men(bus liber.

3. GEORGII LECAPENI περὶ συντάξεως τῶν órpotrev de tonffruGlone verbortm ad. La.
zarum quendam, pag. 171-216. ^"). In limine ícripti teflatur, fe vfum praeceptis
Apollonii Dyfcoli, Herodiani, Apollonii iunioris, nec minus eorum, qui de atticis
vocibus fcripfere, et Arcadii Byzantini. Περὶ τῆς συντάξεως [T] τῇ Acys διδασκα-

T Ala

ΠΑ Ab-Aldo "Theodori Gazae IV. grammaticae iun&a. v. Maitiaire A. T. IL. pag. 17. add. p.20.
iuftitutionis libros , exemplaris vitio for(an , fuiffe arl.

iufeliciter euulgatos, conqueritur Beatus Khena- 83) vid.infra in catal. grammatic. ineditor. voc.
üus in.epiftola ad Frobenium editioni primi libri Georg. Lecapen. Hart.

| grammat. Gazae, ap. Froben. 1516. gr. et lat. fub-

Vol. VI. Pp

2ο8 Lib. IP. c, XXXIX. HEPHAESTIONIS
Ma πολλή τε uu] βαϑᾶα unSiewe, Φιλομαϑέζατε AA ZAPE, Raj πολλῇ δρομένη ᾿
χρόνϑ » wo] μείζονος ἢ τῆς καϑ' ἡμῶς δυνάμεως. Πολλὰ γοὶρ περὶ αὐτῆς τοῖς ὧρ-
χαῤοις διαπεπόνηται. ἈΠΟΛΛΩ͂ΝΙ eA τε TO σοφωτάτῳ τῷ ἐπίκλην δυσκόλῳ»
καὶ ἩΡΩΔΊΑΝΩΓΙ, τὲ τῷ πολυμαϑετάτων «4 AMOAAQNI OI τῷ νέῳ. καὶ
τῆς ΑἸΤΙΚΙΣΤΑΙ͂Σ, καὶ ΑΡΚΑΔΙΩΙ τῷ Βυζαντίῳ, ὧν τοῦς πραγματείας
εὖ ἐντετυχηκὼς, ϑαυμάσεις αὐτῶν τὸ πολυμαϑὲς καὶ τὸ Ἑλληνισμξ τὴν ὑγιᾶ καὶ
καταλληλον “χρῆσιν: καὶ τὴν ἀκριβῆ ΟΊ πολύτροπον καὶ πολυσχήμονώ “πάσης τῆς
Ἑλληνικῆς διωλέκτε ποικιλίαν. ἘἈδουΐας eft hic libellus de confiructione verborum
graece fub Lecapeni nomine etiam Florentiae [1515.1 1520. 8. apud heredes Philippi
luntae ^^), licet in MStis quibusdam codicibus referatur ad Michaelem Syngelum, pres-
byterum. Hierofolymitanum.

4. EMANVELIS MOSCHOPVLI περὶ τῆς ὀγομώτων καὶ ῥημάτων συντάξεως, de conftru-
Gione nominum ac verborum.

Nol. IV. p. 16

. ^w
s. Eiusdem περὶ προσωδιῶν» pag. 235- 236.

[ Addi poteft quintum volumen grammaticorum qnorumdam graecorum "ener. in
aedib. Aldii512. 8. iam editum. —Continentur autem in illo tomo, et in fronte graece ac
latine etiam indicantur: :

1) Ἐρωτήματα τῇ Χρυτολωρῶ. Erotemata Chryfolorae pag. 3-115.

2) de anomalis verbis, pag. 116 - 135.

3) ex libro Demetrii Chalcondzlaz de formatione temporum, pag. 133-166.
4) Quartus Τλεοί. Gazae lib. grammatices de conftruclione, pag. 167-265. -
5) Herodianus de encliticis, pag. 265- 273.

6) fententiae monoflichi ex variis poetis, pag. 273-296. Omhia graece. In calce: 7"e-

niis iu acdib. Aldi. M. D. XII.

Alia colledtio fequuta efl: Erofemata Chrijfolorae: de anomalis verbis: de formatione
temporum ex libro Chaírondjlae: quartus Gazae de conftructione:/ Herodiani de encliti-
cis: fententiae monoflichi ex variis poetis: Cazo Max. Planudae. ^ Erotemata Guarini, |
Omnia graece. — Venet, in aedibus Aldi et Andr. Soceri 1517. 8. v. Serie dell' Ediz. Aldi.
ne pag.43. --- loratior ἴῃ aedib. Philippi Iuntae 1516. 8. eadem fcripta graece pedigane

iunctim,

A. T. indic. pag. 428. de vnico vtriusque edit. dis-
crimine, in vltima pagina animaduerfo, adnotauit;

bb) Editiorem, 7Aeodori (Gazae) grammatices
introdu&. libri IV. eiusdem de menfibus et Geor-

gii Lecapeni de conítructione verborum cum epi-
ftola Euplrofrni Bonini, Florent. in aedib. Iantae
Florent. 1515. 8. Ámemorat /Vaittaire A.'T. H. p. 274.
ipfeque. Fabric. infra in vol. IX. pag. 194. et vbe-
rius Bandini in- Annal. Iunt. typogr. IL. pag. 76.
Haec editio recufa eft, aut forfan vltimum folium
tantum mutatum , ibid. 1520. 8. v. quae /Matttaire

iterum recufa, addito Zrp/iaeffione de metris, ib.
1526. 8. v. Dorxille vannum criticam ,' p, 410 fq.
AMaittaire 1. c, et Bandini annal. Iuntar. typogr.
H. pag. 202. fq. vbi notatur in biblioth. Marucel-
liana exflare exemplar cum notis msstis //iton. Ma-
riae Saluini, et HephaefHonis enchiridion fepa- .
ratim excufum viderit, Zar,

Vol. IV. p. 16 i ENCHIRIDION, Jab, IP. c. XXXIX. 289

iunctim. v. Bandini annal. typogr. Junt;IT. pag. τοῦ. —— — De alía Lafcatis aliorumque
opufc, colledione v. infra δ. XV. nr. VE. Zar/.]

X. HEPHAESTIO, Alexandrinus Grammaticus, inter imperatoris, Veri, praeceptores
Tulio: Capitolino *) laudatus, fcripfit Suida tefte ἐγχειρίδιον περὶ ^^) μέτρων, qui libellus,
eruditus atque vtilis, etiamnum exílat. 4

[Codicer. Quosdam nominat Fabric. infra, in $. X. fub finem. — In bib]. regia ZMatriz.
in cod. XL. fol. 56. Hephaeft; enchiridion de metris: inc. e μέλλοιμεν ἐμμελῶς. (fed non
confentit cum editis.) In eodem codice funt alia de metris fragmenta aut excerpta, etiam
quantum equidem animaduertí, diuerfa ab editis Hephaeflionis, aut forfan quaedam funt

ab aliis'ad Hephaeflionem fcripta fcholia: vt fol. 38. auerfo et fol. 41. de metro iambico:

tum fol. sr. de eodem metro, et de longa, breui atque communi fyllaba: fol. 68. de me-
tris, praecipue de pedibus, fol ros. de pedibus metri. Ab hoc cod. multis locis eft di-
verfus, nec vero cum editis confpirans cod. XCV. fol. r92. cum Coaflantini Lafcaris no-
tis, animaduerff. fcholiis auctariisque, v. Jriarf. eatal. codd. gr. pag. 147. et 380. feq. —
Romae in bibl. Barberina, Z/ph. de metro, cod. chart. faec. XIV. — Mediolami in. bibl;

- Ambrof. cod. tefie Montfaucon in diario ital. pag. 17. — — Neapoli in bibl. reg. cod. chart.

nr. XCVIIT. et, fecundum Mostfauc. l.c. pag. 310, cod. rec. in bibl. S. Ioan. de Carbon.
Augufliniam.— /"emetiir in bibl. D. Marc. ia cod. CCLXiIIL tum in cod. CCCCLXXXIII,
Heph. enchirid. cum quibusdam fcholiis margin. praemiflis prolegomenis Losgimi et epi-
iome nouem metrorum, fequitur expofitio in^ Hephaell. enchiridion fine nomine auctoris;
denique faübf-quitur opufculum de metris fine nomine auctoris; cum nota praefixa: Fyox-
Qu ἐκ LI τινος [Ai9Aig * init. πὲς μετρικὸν σύΞτημα. et alia opufcula grammatica. ——
In cod. DXXXL. Hephaeít, de metris et epitome nouem metrorum ex illius enchíridio.
(catal. codd, graec. pag. 130. 254. et 287.) — Inter codd. Namiauor in cod. CCXCI. n. 7.
funt fragmenta ex Hephaeflione περὶ μέτρων. fed in compendium redacta, et auclor cat.
illorum codd. p. 488. fq. collati cod. cum edit. Corn. de Paw varias enotauit lectiones.

Parif. in bibl. publ. Heph. enchir. aut excerpta ex illo funt in XIV. codd. nempe
nr. MCCLXX. MMVIII. MMDCLXXIV. MMDCLXXVI. vna cum fcholiis, quae ab editis
discrepant, vti in fequenti cod. MMDCLXXVH. MMDCCXI. MMDCCXIII. MMDCCXVII,
MMDCCLV. MMDCCLVI. MMDCCLVIIL, cum fcholiis MMBDCCCXLVII. in nonnullis
differt ab editis: MMDCCCLXXXL in quo etiam funt Longimi prolegomena, a Ioanne

Boiuin primum edita; anonymi de nouem metrorum generibus, quae ad vcrbum exftant

in fcholiis ad Hephaeft. ed. "Turnebi, pag. 85. tum nr. 5. anonym. de variis metrorum ge-
neribus, audlore quodam chrifliano; nam [pag. 88. ed. de Paw.] S. Sophronium laudat,
eumque vt multo fe antiquiorem: (confector catal. codd. vol. IL pag. 565. id ineditum
: Pp a opus

t£) In Vero cap. 2. Zfudiuit Scaurum, Gram- nus Grammaticus, cuius ἐκ αὶ hodieque de ve
maticum latinum , Scauri F. qui Grammaticus | metrica elegans libellus. — AuE'orem certe illum

"Hadriani fuit: Graecos Teleplhim, Hephaeflio- | antiquius: e[je nius dubito.

nem, Harpocrationem. Vbi IC, Cafaubonus in no- dd) Ma legendum, nou ἐγχαρίδα διὰ μέτρων,
cis; Zephaefiion hic videtur. ile effe Alexandri- iam monuere viri do&iffimi,

soo Lib. IV. i. XXXIX. HEPHAESTION!S Yet TV. Ὁ. 16

opus effe arbitratur: incip. λοιδορῶν βελόμενοι ) nr. 7: anonyeosi fragm. de carminis pedi-
bus, cuius auctor initio paginae Dionyfius dicitur. nr. 9. anonym. de iambico, heroico et
anacreontico metro: denique in cod. MMDCCCCLXXII.. Hephazff. enchir. et anonymi tract.
de metis, e veterum fcriptis collectus. — Montpellier in bibl. Pellicieri , tefte Monutfau-
con. — Florentiae in bibl. Medic. in cod, XXL. plut. X. nr; 6. cod. XXXIII. plut: 57;
nr. 3. cod. XXXIII. nr. 2. plut. 58. (Baudin. cat. codd. gr. I. pag. 489. I. col. 385. et 480.)
In cod. VII. nr, 35. plut. 55. eft fragmentum, adfcripto quidem, at a manu recentiore, no-
mine H:phaeflionis, fed cius textus, quia diuerfus eft ab edito, Zanditio l. c. ΠῚ οἱ]. 264.
ad alium. grammaticum pertinere. videtur. — : 1n Zfuglia, (íecundum catal. codd. Δα-
gliae et Hibern.) in bibl. Hojlei. inter codd. Barocc. nr. LXXI. incip. quoque; εἰ μέλλοι-,
μὲν ἐμμελῶς etc. it. 115. nec non nr. LXXIV. . compendium de metris ex Hephaeflione:
nr, 165. Heph. enchirid, cum fcholiis, in quibus tamen ordo ab editis aliquando differt. —
Caníabrigiae inter codd. collegit Caio- Gonuil. nr. MXXXVI. — inter codd. bibl. Norfol-
cianae nr. CCCCXXV. fiue in. cat. II. p. $44. nr. MMMCCCCXXIV. — inter codd. Edu.
Ecraardi, ur. XXXI. fiue in cat. ibid, p. 226. nr. MMMMMMMCCCLXXVII. — inter codd.
I7. Κορε nr. XXXI. fiue in cat. nr. MMDCCIV. p^. cum variis le&tionibus, — Leidae
in bibl. publ. iater cod. legati Scaliger. quaedam ex Hepbaefliones: (catal. pag. 343. nr. 61.)
AMonarhii in bibl. elect. Bauar. cod. CLXXV. Hepha/l. enchir. cum additamento: Demetrii
Triclinii. (cat. codd. gr. pag. 60.) — . Brerlau. in bibl. Rehdigerian. tefle Kranz in memo-
rabil. bibl, Elifabetanae Wratislau. pag. 88. — Heidelbergae quondam in bibl. Palat. nr. 132.
et, cum prolegg. Longini, nr. 314. it. eph. et If. /rgyrus de metris, nr. 386, in Sylbur-
gii catal. ταν 44uguflae Vindelic. in bibl. publ. vid. Reiferi catal. codd. pag. 88. Har

Prodiit graece cum fcholiis graecis (excerptis e Lougizo atque aliis fcriptoribus, au-
élore Chrifliano, vt ex pag. 88. perfpicue adparet,) Venetiis apud Aldum 1526. 8. “) atque
inde emendatius et cum locupletiffimo indice nitide excufum Parif. 1553. 4. ab driano
Turuebo. — [Infcriptio. haec effe dicitur: Hepharfl, Alexandrini enchiridion de metris et
poemate, cum Ícho;is antiquis, gr. In bibl. Leidenfi eft exemplar cum multis notis msst.
Num vero emendatior prodierit Hephaefl. alii indicent. . Doruille quidem l. c. pag. 4n.
monet, et deinceps vberius demonflrat, multa Heph. loca, in edd. "Turneb. et Paw. ex
luntina rectius poffe conflitui, — ^ In catal. bibl. Askew.. pag. 73. nr. 1951. citatur Zlephae-
βίον libell. de metris et poemat. Parif. apud Libert. 1632. 8. et additur, in hoc libro,
(exemplar) hauc efl? notam: Zmfer libror rariffmnos eff mumeranda haec Hephaefliouis in-
ierpretatio. 'lextus igitur graecus ab.ffe videtur. — . "lurnebi editionem ere πόθο, .
retentis ipfis paginarum numeris et mutatis apertis erroribus typographicis,,. vt plurimum

. fequutus

e£) Editio Pene!a apud dum et dubia eft, et iere: Theodori grammatices libri IV. de menfi- —
vero fpuria, neque cgo illius editionis vllibi men- bus liber eiusdem , Georgi Lecapeni de conftru-
tionem fa&am vidi, excepta Gesneri bibl. ex qua — &ione verborum, eiusdem de accentibus, ZZephae-
Fabriciana ifta notitia defumta e3e videiur Doruil- Jionis euchirid.on,. Florentiae per her. Phil, Iun-
lio in critica vann. pag. 41c. vbi de hoc errore co- τὰς a. M. D. XXVI. (1526.) 8. vide, quos laudati —
piofius agitur. Adde quae adnotaui in Introd. in. ad $. enteced. de quarto vol, granunatic, graeco-
hift. L. Gr. 1I. paz. 1. Scribere debuit Fabr. F/o- rum Aldino. Zar.
rentiae per licied. Phil. Juntae. — Ibi enim prod- :

Vol. IV. p.16 ENCHIRIDION Lil. 1V.c, XXXIX. 301
fequutus efl 7o. Cors. de Paw, fcholiaque antiqua et animaduerfiones criticas adiecit, "Tra-
iecli ad Rhenum 1226. 4. Cornelii de Paw acrius exagitat errores in fronte iam Jibclli
'HQeuzieyws Ícribendo, et in notis praecipue commi(fos acerbe reprehendit, et muita in
textu corrigit loca comparando maxime edit. Florentinam, Doruillius in libro, alioqui do-
clo: Crifica vaunus in inanes. Io. Corn. Pauonir palear etc. Am(lel. 1757. 8. c. X. in quo oflen-
ditur, Pauonem de Hephaellione peffime meritum fuifle, pag. 405-543. Paw tamen quae-
dam Doruillii crimina. aeque acerbe atque petulanter diluit in praefatione ad Phrynichi eclo-
gas a flellula quinta vsque ad feptimam. — ' Multae Pauonis coniecturae ante Doruillium
examinabantur, nec pauca Hephaeflionis et fchol. nec non excitatorum poetarum loca aut
explicabantur aut emendabantur aut notabantur a Georgio d'Zfrnaud in Ípecimine animad-

- uerff. criticarum ad aliquos fcriptores graecos etc. Harlingae 1728. 8. capp. XVI - XXVIII,

pag. 95-158. — . Hephaeflionem faepius et acriter reprehendit refutatque Godofr. Her-
ian de metris poetarum graecorum et romanorum, libr. III. Lipfiae 1796. mai. 8. il-
loifon in prolegom. ad edit. Homeri ll, Venetam pag. LIX. locum quemdam Hephaeflionis
e codice dedit emendatiorem. Har/] Lougini^) prolegomena in Hephaeflionis enchiri-

' dion integriora vulgauit graece Hudfonus in fua Longini editione Oxon. 1710. 8. [atque alii

deinceps, Hcinecke, Morus, Pearcius, "Toup. v. fupra, in h. vol. lib. IV. cap. 33. $.IX. Íqq.]
Eadem cum docliffimni viri, Zo. Boiuini, notis et verfione prodiere in editione pofluma ope-
rum Nicolai Boilauii Defpraei, Parif. 1712. 4. Amft. 1715. 12, Refpicitur hic Hephaeflionis
liber a Prifciano lib. de verfibus fiue metris comicis, a Scholiafle Euripidis, Ariflophanis-
que et Demetrio TTriclinio ad Sophoclem 55) variis in locis et ab Hermogenis fcholiafle
pag.381. 387. Etiam ex hoc libello defumta, quae de nouem metris Ariftophani praemit-
tuntur, graecis fcholiis illuflrato. Multa quoque ex illo recentiores, qui de metris fcri-

.píere, vt Jacobus Micyllur, Argentoratenfis, cuius libri I1I. de re metrica prodiere Fran-

cof. 1539. 8.

Narrauit mihi Frid. Rof/gaardur, Danus, fe hoc Hephaeflionis monumentum in Tta-
liae bibliothecis cum MSS. codicibus comparaffe, et emendaffe non paucis in locis. Fuit
etam in bibliotheca Renati Moreau Hephaeflionis Enchiridion de Metris, paullo diffimile
ab editis, tefle Labbeo pag. 213. Bibl. nouae MSS. Idem pag. 196. mermorat in Bibl, Ca-
roli de Montchal fuiffe MS. graece /Z/monymi de re metrica tractatum, alterius Anonymi
de re metrica, Hephaeflionis Enchiridion, Eiusdem metricam lfagogen ^), et dilucidio-
rem explorationem ^) de re metrica fiue' poetica. Ab eodem Labbeo pag. τιο. [et fupra
in notit. codd. ]. landantur alia fcripta buius argumenti, in bibliothecis delitefcentia , Zfndreae
et T'hcodofíi, Grammatici, de pedibus, Demetrii Triclinii de metris ^), Joannis Botaniotae

Pp 3 ad

ff) In editione Hephaeftionis Parifienfi [et Corn.
de Paw] pag.25. videtur Longinus ab Hephaeftione
citari. Sed verba 4g] Λογγῖνος ibi corrupta funt, et
legendum καὶ Xoyíz. Nam pag. 39. Scholiaftes te-
fiatur. dramati Epicharmi titulum. fuiffe λόγος x97
λογία. [conf. de Paw. not. ad loc. pag. 1:8.]

£8. Hephaeftionis fcholia in Sophoclem laudat
Calepinus Lexico in Zuíides.

hir) Pap. 63. edit. Turnebi. περὶ μετρικῆς 82u-
γωγῆς ἢ περὶ ποιήματος.

11) Pag. ὅς. σαφεςέρα διδασκαλία περὶ μεετρικῆς eon
αγωγῆς, 3 περὶ ποιήματος,

kk) Forte non alia, quam quae fcholiis in So-
phoclem praemittuntur Δηκητρία τῷ "Tguouvis cipi
μέτρων οἷς ἐχρήσατο Σοφοηλῆς, [conf. fupra, in notit.
codd. msst, de cod. Bauer.]

qo 71ἐν. 17). c ΧΧΧΙ͂Χ. HEPHAESTIONIS Vo11V. p.17 18

ad lfidorum Diaconum et Tabularium dé metris iambicis, — IPhodii Nili de verfibus Ana-
creonticis, Jucerti de metris Pindaricis "), — Trichae "'"). fynopfis nouem metrorum. De
verfibus collectio ex multis, incipiens ab ipfis XXIV. elementis, cum Znonymi de poéti-
cis elementis, de fyllaba communi, de dialectis, nec non loannis Tuefzae de omni ver-
fuum genere [9] περὶ τῶν ἐν ςίχοις "") μέτρων.» et de verfibus politicis MS, Reg. 83. id;
pag.nr. εἴ το. “εἰ Fefli Aphthonii fragmentum de carminis adpellatione laudat 7f. /7of-
fius de viribus rhythmi pag. go. Hephaeflionis Enchiridion de metris cum Longini, philo-
fophi, prolegomenis fuit etiam MS. in biblioth. Palatina, vt patet ex catalogo Frid. Syl.
burgi, pag. 94.
Ait praeterea Suidas, Iephaeflionem fcripfi(le,.

Μετρικοὶ διώφορω, quod reddunt Carmiza varia. Forte τοῦς vertas? ZJ"aria de wulrir,
vnde Hephaeflio κατ᾽ ἐξοχὴν veteribus dicitur ὁ μετρικός. Licet et plures de hoc
argumento fcripferint, vt Heliodorus, /4/lyager et alii, qui interciderunt.

Ile) τῶν ἐν ποιήμασ, ταραχῶν. De ir, quat im pocmotibur turbata funt.
Kopuxay eroe Toy Aóces. Comicorum dubiorum folutioner.
Teaymuy λύσεων. — dyagicarum folutionum opus.

Τῶν μέτρων τὸς ποδισμές. Metrorum. dimenfiouzr , et alia plurima, quae non nominat.

XL lii Hephaefliones.

Hepharflio, Alexandro Magno carus, et pofl mortem inter Deos coli iuffus, et oracula
reddere fomniaque immittere creditus, de quo Arrianus, Curtius, Lucianus etc.

Ehphaeflio, Thebanus, Aflrologus fcriptor, de quo dixi lib. 3. cap. 21. [vol. IV. pag. 143. fq.]
creditur vixiffe circa Con(lantini M. tempora. Fa&r. | In cod. Matrit, LXVIII. funt. ex
libris Zzphae/lionir, Thebani, ex Imo de principiis: e fcriptis Dorothei, verfus hexa-
metri XXL de fignis, quibus vrbes, regiones vel populi fubiacent, tum ex eiusdem
JDorothiei fcriptis de finibus flellarum f. planctarum, verfus hexametri XLI — eius-
dem dec trigonis, verfus XIIL. eiusdem, quibus in locis gaudeant aftra, νοῦς IV. —
eiusd. de altitudinibus verff. VII. heroici: denique de parte, in qua eft GOTKG 753

goeéau (docet) Annubion in elegiis, verfus XlL. elegiaci: quos omnes ver- '
!

us 98. (quorum quidem exigeam partem, nim. XXXIII. tantum, δαίμια μι in exer-
citt, Plinianis et in diatriba de annis climactericis ediderat.) Zriarfe in codd. gr. Ma-

trit. pag. 243. fqq. graece publicauit paucisque notis illuflrauit, QCuius cod. comme- -

anoratioais fupra in. vol. IV. 1. cit. fum oblitus, 7Jar/,

Hephae-
Ij) £tiam haec forte eadem, quae graecis in Pin- £H) ποιήματα τὰ κατὰ εἶχον Hephae/lio pag. 63.
siarum fcholiis praemittuntur. exponit, quae eodem verfuum genere abfoluuatur,

45) De hoc aliisque vide infra in catal, gram- — vt heroici,
snaticorum ineditorum. | /Zarl.

AE πα o

Li

Vol. 1V. p.Y& PP ro SCRIPTA DEPERDITA. Li5.IPV.c. XXXIX. 305
—

Hephaeflio, fcriptor, Athenaeo fuppar, quem vide lib. XV.'4. pag. 613. vbi eum Andranti
- libros compilaffe arguit. .

HephaefHio, Zlexandrinur, pater Ptolemaei Chenni , imas "Traiano et Hadriano im-
perante clari, qui et ipfe filius apad Tzetzam Chil. VIII. v. 388. — Ptolemaeus He-
phaeflio adpellatur. Noui, Ionfio Πτολεμοῖον 78 "Hiousiovos exponi Hephaeflionis
non filium, fed pra iceptorem vel patrem, et per Hephaeflionem illum intellig:
hunc ipfum, qui de metris fcripfit, Sed fola coniectura, nullo veteris fcriptoris te-
ftimonio, nititur haec eius fententia: igitur tamquam minus exploratam omitto.

[P Hephacfio, fiatuarius, cuius mentio in veteri monumento apud Spoxium pag. 126.
Mifcell. Ἡαιξίων Μύρωνος, ᾿Αϑηνοῶος. imos — Hic addendus catalogo Artificum
| Francifci Iunii. $

Auorum nofirorum memoria doctiffimum Virum Bonauenturam Vulcznium graeco
nomine Hephiacflionis delectatum. comperi, Habeo enim libros, quibus víus eft, et quos
manu fua in fronte fibi afferuit hac nota: Ἔκ τῶν Ἡφαρξίωνος.

Praetereo. Hrphac/Aiom , regionem et ciuitatem in Lycia, quae a flagrante fubinde et
perforato paffim ignibus folo hoc momen accepit, vt Hephaeftium fiue Vulcani templum
diceretur, memoraturque Scylaci, Senecae, Plinio, Solino ctc.

XIL Index Scriptorum, in Hephaeffionir Enchiridio laudatorum.
[Conf. indic. rerum et vocc, memor. gr. in ed. Paw.j

Parenihefi inclufi numeri Graeca fcholia indicant.

Achaeus ἐν Κύκνῳ. pag. 7. edit. Parif.
Aeolicum metrüm. 23. (89.) ilcohes 37.
Aefchylus ἐν Nuz/2g. 3.
Aiantiades, tragicus, vnus ex Pleiade, (32.) (93.)
Alcaeus. e 16. 34. 35. 39. 68. 74.
eius ὥσμα $1. 67. πρώτη καὶ δευτέρα φδὴ ἐν τῷ πρώτῳ. 61.

παρ ᾿Αλχαΐων,. 45. videtur legendum zug ᾿Αλκαΐῳ.

Genus Alcaicem decafyllabum 94. ἑνδεκασύλλαϊβον, et δωδεκασύλλαβον 46.

Alcman. 22. 28. 39. (89) integras ficophas tetrametris daclylicis compofuit, quarum Tpeci-
men 22. δεκατεσσάρων τροφῶν ὥσματα 74. genus hexametrum τὸ καλδόμενον ᾿Αλκ-
p&vos 44. [Alcmaicum δωδεκασυλλαίβον. 34}

Alexander, tragicus, vnus ex Pieiade. (32.) (93.)

| Zfmipfíar. 88.

Anacreon. 3. 4. 19. 30. A0. ter. 51. 56. 51. 6$. 10. 74:

ἐν ἐλεγεζωες. 4.
ἄσματα. IS. 22. 40. 51. 69.

Genus Anacreonticum. 16. (59.) (87.) feq.

Ananias,

404 [δ ΠΡ’. ὦ XXXIX. INDEX SCRIPTORVM 0 NGLIV;p 20 IP ir

[P] Ananias, poeta antiquiffimus, generis Hipponadlei inwentor a quibusdam habitus 16.
Οἱ eic ᾿Απόλλωνῳ "yeaQevres paeone pede in carminibus vtuntur. (12.)
ἐν τοῖς παιῶσιν ὕμνοις. (83.)
“Προ οάονγις pickor, Y4.
O; e gx, tor. (87) (94.)
Archebulus, "Thebanus poéta. 37. Genus ἀρχείβέλερον. id.
Archilochus. 16. (18.) 19. 48. 49. 50. 51. 7o. (86.) ot. ἰαμβοποιός. $0. ἐν ἐπωδοῖς. 32. ἐν
ἐπωδὴ. id. iv τοῖς τετραμέτροις. 27. Genus Archilochum. 19. (89. med.) Cratinus
EX ἄντικρυς μιμᾶται τὸ Ἀρχιλόχε τὸν ἐρωσμονίδη. SO. ἐν τοῖς εἰς Ἀφρχίλοχον Qego-
μένοις ἰοββώκχοις. 55. Lycambi filiae, Archilochi iambis laefae, [εἰρίᾷς fufpende-
runt. (87.)
Arifloxenus, (91.) Selinuntius, Epicharmo antiquior poeta. 25.
Ariflarchus, grammaticus. Δρισώρχειος ἔκδοσις poematum Homericorum. 74.
Ariftophanes, comicus. (20.) (92.) [
Eius Αἰολοσίκων. 29. ᾿Αμφιοραος. 39. Γεωργοί. 42. bis ggorigmy Θεσμοφορίζασαί.
42. Ems. 42. ᾿ "
Genus ᾿Αριφοφάνειον. 25. E
Ariflophanes, grammaticus. ἔκδοσις ᾿ΑριΞοφαάνειος poématum Homericorum. 74.
Afclepiades, genus Afclepiadeum. 34. (35.)
Bacchiacum metrum. 4t. 44. 45.
Bacchylides. 44. 70. eius zero. 44.
Bocotica diale&hus. (62.) , ,
Callimachus. 6.19. bis (20.) 26.28. 50. 55. bis 57. (92.) Poéma βάκχος. 3e. po&imation ἥ
gres ἡ κατάκλειξος. 63. I
Comici. 20. 57. 7t. 74.
Corinna. 60. ἐν τῷ πέμπτῳ. 9.
Cratinus. 48. (91.) genus xgarivesy. 56. 61. (62.) — Ariflophanio metro víus. 25. εἰς r8
'Odusedas εἰσβάλλων. in exordio dramatis. 26. ἐν Ὀδυσσεῦσι. ibid. ἐν πανέπταις.
5. 6. ἐν τοῖς χείροσι. 6. ἐν Κλεοίβολίναις. 5. 6. ἐν ὥραις. 6. ἐν Τροφωνίῳ. 4t. ἐν
᾿ΛΔοχιλέχοις. 50. ἐν τοῖς Σερίῴοις. 50.
Critias ἐν τῇ εἰς Αλκιβιάδην ἐλεγείο. 8. feq.
Da&yli Idaei fiue Curetes, a quibus pedis genus, dactylus nomer accepit, quia illo metre
circa Iouem tenerum canentes ac faltantes, Saturnum ab eo auerterunt, (8o.)
ΠΡῚ Demofthenis verfus in prorfa. (76.)
Dionyfius fiue Bacchius, pedis genus πρὸς τὸ Διονυσιακοί. (82.)
Διονυσιακαὶ πομπα). id.
Dionyfiades, tragicus, vnus e Pleiade. (32.)
Dithyrambopoeorum hymni in Bacchum pleraque ex bacchio metro. (82.)
Genus Δοχμαϊκόν. 33.
οἱ Δρωμωτοποιοί. 15.
Empedocles. 2.
Epicharmus (01.) ἐν Μεγαριδι. 5.
ἐπινίκιον εἴ “χορεύοντες , ἰοτὶρίαο metro Ariflophanio. 25. 2v
λογος

CXSLIV. ν᾽ οτῖ.. ΑΒ HEPHAESTIONE LAVDATORVM. Lié.I ὦ XXXIX. s

λόγος καὶ λογία. 25. (63)
Euphorion ἐν χεβῥονησιώτῃ. 60.
Eupolis. Tt. ἐν βάπταις. 14. Κύραξι. 4a. ἐν ταὶς πόλεσιν. (52.) ἀτρατεύτοις. 51. δι.
ἐν χρυσῷ γένε:. 60.
Genus Eupolideum. 6r.
Euripides. 55.
Genus Euripideum (88) fiue ληκύθιον. 18. (20.) |
Genus Galliambicum. 40. λελυμένον τὸ μέτρον. Οἱ δὲ γάλλοι δια βάλλονται. ὡς 9ή-
Aerxy νόσον ἔχοντες, διὸ καὶ σώματα Φόρον ἐτέλεν Ῥωμαωίοὶς εἰς τῶτο, οἱ τοῦτο; δὲ
; iegeie εἰσι Δήμητρος. (41.)
Glycon. 33.
Genus Glyconium. ibid. 6o. (62.)
Heliodorus (metricus, a Prifciano etiam laudatus). 6. (7.) (93)
Hermias , poé&ta. 67.
Hipponax. 4. 16. 17. (87.)
Hipponadeeum genus. 4. 6. 33.
Homerus. 4. 63. (76.) (91)
9 σοφώτατος. (87.)
eius verfus 2. 5. 8. 14. etc. δανψψωδία!. 66. prima δαιψωδία babet μέτρα fiue «ἶχες χ'.
(76) Μαργίτης ὁ eis Ὅμηρον ἀναφερόμεοος. 64.671. Ὁμηρικοὶ ἔπη. (89-)
Homerus iunior, filius Hornerüs ^) poétriae Byzantinae. (93.) "Tragicus vnus e Ple-
iade. (32.)
Hymni iambo fcribi foliti. (r7.)
᾿Ιαμβοποιοῖ. 20. lambelegi. st. ambus dictus a Iambe, famula Celei, quae faltans ad
hoc metrum folata Cererem eft, quum triflis fuper [I] rapta Proferpinae hofpitare- ᾿
tur apud Celeum et Nerim, eius coniugem (81.) vel a lambe puella, quae hoc me-
'ro petita conuiciis, fe ipía fuffocauit id. et (87.) vel ab anu huius nominis, quae in
Ícaphálanas lauans Hipponactem, fcapham tangentem, his verbis repulit: &:OJe»zr
ἄπελθε, τὴν gxoiQn» ἀνατοέπες. (81.) ἰαμίβίζειν λοιδορῶν. cimo τὸ ἰβάζων. id.
lambici carminis quat&or genera: Comicum, "Tragicum, Satyricum et lambicum,
Ípecialiter ita dictum, fingulorumque proprietates. (85.) (87.)
Iones. (82.) Ionicns verf. ibid.
Λακωνικὸν μέτρον. 25.
Longinus. (28 )
.Lycophron, tragicus, vnus e Pleiade. (32.) (93.
Lyrici. 74.
Margites Homeri. 64. 67.

"Menandri comoediae. 66. ἡ εἰςβολὴ τῆς Λεοκαδίας Μενανδρῳ. (73-)
d Menon

00) Sed legendum eft υἱὸς MTPOT E, τῆς Βυ- feminar. ex bibl. Fuluii Vrfini, Antwerp. 1568. 8,
ζαντίας ποιητρίθος vtiam vidit Corn. de Paw. not. pag. 43. Ὅμηρος ἐχ ὁ ποιητὴς ἀλλ᾽ ὃ MgZs, (vn-
pag. 187. fin. et /riart. in catal. codd. Matriff de male coniunctum eft 241025) τῆς BwQmvr, ποιῃ-
pag. 215. not. Clare exftat in: Carmina IX. illuftr. τρίδος. Har.

Vol. J/1. . Qq

406 Lib.IV. ὡς XXXIX. INDEX SCRIPTORVM Vol. 1V. p. 221 2:

Menon. (90.)

Ὁ μετοικός. (s) | Hephaeftio ipfe intelligitur.

Μητρῳακὸν μέτρον. 4O. Óim τὸ πολλὰ τὲς νεωτέρδς εἰς τὴν μητέρα Tày Θεὼν γράψαι
τότω τῷ μέτρῳ. id.

Moloílus, Pyrrhi et Andromaches F. a quo dictum pedis genus ia carmine, quod ille hoc
metro odas dixit in templo Dodones (82.) 58.

Qj νεώτεροι. 40. (87.)

Nicotnachus ὁ περὶ ζωγρώφων τὴν ἐλεγείαιν πεποιηκώς. Τῷ;

Pacon. 12. 42... 43. 44. 45. (83.)

Paeonicum metrum. 12. 4I.

Παλιμβακχοιακὸν. 41.

Pariambus. idem qui Pyrrhichius. (rt. 81.)

Παροιμιακὸν μέτρον du£ τὸ παροιμίας τινὰς τέτω τῷ μέτρῳ Civ. ἀλλα παροιμίαι εἰσὶ
xo] ἐπικαὶ καὶ ἰωαμβικαὴ» καὶ 8 τότε TB μέτρα μόνον. 26. (28.) (91.)

Parthenius ἐπικήδειον εἰς ᾿Αρχελαΐδω yec Quv. 4.

Περσικὸν pedis genus, ita dictum διῶ τὸ τοὺς ἱτορίας τὸς Περσικὸς τότῳ τῷ μέτρῳ γε-
γοαχῷϑαι. (82.) :

Phalaecium genus. 33. 35.

Pherecrates ἐν τῇ Κοριρνοῖ. 5]. (50.)

Genus Pherecratium. 33.

Philicus, Corcyraeus, εἰς ὧν τὴς πλειοίδος. 30. 31. (32) (93) vbi male Philifcus, Hexame-
tro Choriambico totum poéma compofuit. 30. 3r.

Phrynichus, tragicus. 39.

Phrynichus, comicus. 39.

Pindarus. 6g.

[P] Genus Pindaricum. 51, ἐνδεκασύλλαβον. 46.

Plato, philofophus. (76.)

Plato, comicus, ἐν Zavreius. 51. — Platonicum metrum, ibid.

Pleias tragicorum fub Ptolemaeo. (32) (93.)

Poétarum verfus, qui non nominantur. 2. 3. 4. etc.

Politicum carminis genus. (91.)

Praxilla ἐν ᾧιϑυροίμβοις, ἐν ez ἐπεγραφομένῃ ᾿Δχιλλεύς, 9.

Genus πραξίλλειον. 24. 36. 38. (90.)

Πριοέπειον verguperQor. 34. (59.) (61)

Ilgocedwetxcy μέτρον. (5a. bis.)

Προσόδιοι ὕμνοι. (82.)

Πυϑικὼν genus Heroicum fiue Hexametrum, quod Pythius Apollo vfus illo in oraculis.

22.

S. p primus epinicius hymnus pyrrhichio metro compofitus. (81) 27. Pyrrhi-
chius. it. (81)

Rhintho

ἐν Ὀρέτῃ δρώματι. 4. &
Οἱ éuO punc) a metricis fiue grammaticis difinguuntur. (78.)
Sappho.

Vol. IV. p. 23824. AB HEPHAESTIONE LAVDATORVM. Lib. I. XXXIX. 191

appho. 23. 30. 34. 36. 31. 39. 40. 47. 49. 51. 58. 68. 70. 14- Genus Sapphicum ἐννσασύλλα-
Boy. 33. ἑνδενασύλλαίβον. 45. 46. ἑκκομδεκασύλλαϊβον, quo tertius liber Sapphonis.
34. τεσσαρεσκαιδεκασύλλαβθον quo. totus. fecundus liber Sapphonis fcriptus. 23. feq.
ἄσματα libri feptimi. 34, — Eius funt verfus pag. 55. qui incipiunt: ἔς; μο; xa Ace παΐς.
Libri fecundi et tertii. mentio pag. 63. 65: ἐν τοῖς 7raAcuois ἀντιγράφοις κατοὶ δύο
(ὑπὸ δισιχίας fine ἐν δυωώδι φίχων) παραγεγραμμένον ἕκαφον diam. ibid, feq. Ge-
nus Sapphicum Heroicutm. (91,) !
Satyricum inmbicum. (81. bis.)
Οἱ σχολιογραφοι. (82.)
Simmias. 55. Rhodius, totum po&£ima fcripfit trimetro anapaefííco. 26, ἐν τῷ πελέκει.
31. (32.) ἐν ταὶς πτέρυξι. 32. ἐν τοῖς ποιήμασι. 43. — Fius σῷ αῖοα, (32) Θρόνος. ib.
ὡόν. 65. 68, καὶ ἄλλα παίγνια. 65. Genus Σιμμιωκόν, 35:
Simonides. 68. cius Epiggammata. 14. 64. 66, (72.)
"Sophocles Electià. (73.)
ἐν ταῖς ἐλεγείαις. 4.
Sophronius, Chriflianus poéta. (88.). «Ow τῷ wie Σωφρονίῳ καὶ ἄλλοις ἀρχαροτέροις
douce: οἷον" χριφιανῶν μακάρων ἔλθετε ποῶδες.
Sofiphanes, tragicus e Pleiade. (93.)
Sofitheus, tragicus e Pleiade. (32.) (93.)
- ΠΡ] Sorades, a Ptolemaeo l'hiladeipho occifus, quod coniugium cum forore reprehendi
fet. Cs.)
eius "Adayis. 3,
Ἰλιάδα ἔγραψε Σωτρίδης, μεταϑεῖς τοὺ τῇ ποιητῇ εἰς Ἰδιον μέτρον. (1O.) genus Sota-
deum. 37. i
Emoydewog πᾶς. 83. Spondeus, 82. s7rovdeig λύσις. 17. 20. σπονδειικὴ ταυτοποδία. I.
Strattis, Augezicjóe, Anacreonti amatus. $6,
Ὁ τεχνικός. (27-) intelligitur ipfe Hepbaeflio.
"'elefilia. 36.
Theocritus, 4. — Bacchylidis ἐπίφϑεγμα᾽ ἥ καλὸς Θεόκριτος 8 μόνος ἀνθρώπων ἑρᾶς, T0.
"Theopompus, comicus. 43. genus 'Iheopompeum, quo ille vfus eft ἐν Παισίν. ibid.
Timocréon, Siculus, κομιψὸς ἀνήρ. 40. eius ἄσμα. id. — Epigrammata. 2,
"Timotheus, Eius νόμοι κρ)αρωδικοί. 66.
'Tragici. 20. 74. Vide et fupra, Pleias Tragieorum. 'Tragicum iambicum. 87.
Xanthus ἐν τοῖς Λυδιακοῖς. 5.
"Ζωχαρίε μεγάλα πάγκλυτε κβρε. (88.) verfus chrifliani poetae. ex hymno in S. Iohan-
nem , baptiflam.
P XIH. Fertur in multis bibliothecis manu exarata DIONYSIT, Thracis, τέχνη Τραμ-
uaa, lane antiqua et. celeberrima pridem , communique vfu trita, et plurimorum illu-
flrata commentariis, .qui Eu(lathio plus fimplici vice laudantur οἱ τῆς Γραμμωτικῆς ἐξη-
γηται. In hac τέχνῃ leguntur, quae e Dionyfio profert Sextus Empiricus aduerfus Gram-
maticos, Nomioa eorum, quorum commenterii in Dionyfii τέχνην vna cum ipfa ferun-
τὰς manu exarati, funt Porphyriur, Diomedes: Scholaffizur, Melampur, Stephanus, Geor.

Qq2 gius

503. Lib, IF. c, XXXIX. DIONYSII THKACIS

gius Choeroboftus, et Theodofur, Alexandrinus. [In cod. P'eneto Marc. CCCCLXXXIX.
praeter commentarios , a Fabricio citatos, etiam interdum laudatur Heliodorus, tefle 7/il-
loif. anecd. gr. ll. pag. 98 et 99. nec non in cod. Nrapolitam. in quo etiam Jfdori com-
ment. occurrere dicitur. | Multi autem adhuc fuperfunt codicer, in quibus Dionyfi gram-
matica aliaque feruantur. | In: bibl. publ. Pari/fsa cod. MMXC. excerpta e Dionyfio, "Thrace,
de rebus grammaticis. — in codice MMCCXC. (e vetuflo exemplari, quod adferuatur in
bibl. principis Valachiae, defcripto;) Diom. Thracír ars grammatica: in cod. MMDXLVI.
Diouyfio adfcripta funt erotemata grammatica, quae in aliis codicibus tribuuntur /Maneli
JMofthopulo. v. Villoifon infra in notitia cod. Veneti et ad fin. δ. XIV. laudatum. — — Ia
cod. MMDCCCLXXXI. nr. 7. efl anonymi fragm. de carminis pedibus, cuius auclor ini-
tio paginae dicitur Dionyfius. — ^ Leidae in bibl. academ. inter codd. Voflianos Diour/fii
Thracir grammatica et in eamdem grammaticorum complurium fcholia f^), olim Alexandr.
Petauii, in membr. Tum excerpta ex cod. forfan quem vidit Cafaubonus, aut alio: n. ge-
nus Dionyfii, "Thracis, qui grammaticam fcripfit, cum Georgii Choerobofci excerpto et 1)1σ-
nidir, Ícholaflici, in eius artem: Aeodofiur περὶ cg? excerptum ex Porphyrio de profo-
dia et alia. . Denique excerpta ex Dionyfi Thratir lexico msto. (v. catal. bibl. Leid. p. 399. -
nr. 76. ac 77. et pag. 401.) In catal. codd. Angliae et Hiberniae P. II. inter Voff. codd. duo
occurrunt nr. MMCCXXVIIL et. nr. MMCCXCIII,

In Hifponiis, in bibl. Efcorialenfi , Dionyffi Thracir erotemata, fiue interrogata gram«
matica. (tefle P/iero in itinerario per Hifp. pag. 166. :

In Brifamnia, in bibl. Barocciama, cod. CXVI. continet Dionyfi Thracir grammati-
cam cum commentariis, nim. Georgii Chocroboftá comment. in Dionyfii artem; Stepfia-
nam de punctis et de criticis aliis ad Dionyfii grammaticam; 77e0dofi commentarinm in
Dionyfium "Thracem; in Ttodofii grammaticam fcholia fiue commentar. gzró φωνῆς Geor-
gii Grammatici, cognomento Cheerobofti. Ex hoc forfan codice Hody de textibus original.
pag. 157. Stephani in Dionyfium commentar. laudauit, et locum ex eo attulit; alium lo-
cum Langbammiur ad Longin. περὶ ὕψες. fedt. VI. pag. 4o. ed. Tollii et Porphyrii fcho-
lion ib. ad fect. IX. pag. 5a. ---- In bibl. Zacobaea nr. DCCCXLI. (f. cat. IL p. 246. nr. 8563.)

Porphyr.

pp) De eodem cod. egit, et quaedam ex illo ex-
cerpfit Bursmarn. 1L. ad Henr. Valefii libr. de cri-
tica, cap. L. pag.!45. [5 vero notat, eo cod, con-
tiueri Ereunii Philonis, Lesbonaflis, Diony[ii
Tracis cumfcholiaftis eius, Diomede, Porphyrio,
Taeodofío, aliorumque grammaticalia graeca, ac
fimilem fere codicem effe ΗΠ, quem. fe legiffe te-
fietar Cafaubonus in. Cafaubonianis pag. 13 et I4.
Hic vero prodit, in illo cod. effe Porphyrii de
profodias Georgii Grammatici (comment) in Dio-
nyfii artem ; anonymi fcholia in eumdem, (vt opi-
naturj) genus Djonuyfii, "Thracis, qui confcripfit
grammaticam: περὶ τῷ πῶς συνέση τὸ ᾿Αλφάώβητον,
Prolegomena artis Dionyfii, (in quibus multa de

litteris earumque adíectionibus, de profodia, et
accentibus graec. dictionum.) Sequitur 7/ieodo/ii
περὶ ὅρα, (adparet, inquit Cafaubonus fcriptum effe

grammatici, prolegomena meditantis in Dionyfium*

'Fhracemr) de dialectis ἐκ τῶν Ἰωάννα τὰ Veegepenza-
xX τεχνῶν" 4dmmonii de different. vocc, Plethonis,
vel potius Strabonis, Theffaliae chorographia. —
Ex Diont[ii Thracis differt. de accentibus quaedam
excerpta adnexuit Zo. Rud. ΠΕ θη. differt. fuae

de accentibus graecis.

talogum habes apud Z//atium de patria Homeri
p. 93. fq. obferuante ///o/fio ad Ca(auboniana p. 221,

Omnium interpretum , qui .—
vinquam in Dionyfium 'Thracem fcripferunt, ca-

Vol, IV. p. 24 ARTIS GRAMM. CODICES. Lib. IV. c. XXXIX. | 309

Porphyr. de profodia, Georgii Choerobofci quaedam; Diomeder in Dionyfii grammaticam;
Dionyfii Thracis grammatica TAeodofsr in Dionyfium Thracem; Zfmmoniur de different.
vocabb. P/ethonir, (Strabonis) defcriptio "T'heffaliae.

V'indobonar in bibl. Caefar. cod. LXXIX. Dion. Thrace. erotemata, f. interrogstio-
nes grammat. et rlietoricae, tefle Ne//zlie in cat. part. IV. pag. 48. — Hiddelbergae quon-
dam in Sylburgii catal. nr. LXX. Dion. Thrax. cum prol. Throdofíi et Diomedir in illum
comm. — Gurifzrbyti, in bibl. ducali, TArodofí grammatica.

Neapoli in cod. CLXI. bibl. regiae, Dion. Thrar. ars grammat. cum variorum cor-
mentariis, -— in bibl. Auguflinenf. Ioan. ad Carbon. Dion. gramm. cum coimnment. Dio-
medis, Z/idori, Stephani, Heliodori etc. (v. fupra in vol. V. pag. 797.)

Florentiae in bibl. Medie. cod. XXV. plut. 86. grammaticae artis elementa auclore
anonymo; inferuntur pag. 57-81. b. quaedam JDiemyfü Thracir artis grammaticae capp. et
in ea fcholia: tefle Bandinio in catal. codd. gr. Medic. II. col. 36g.

V'illoifos in .anecdot. graec. tom. II. pag. 99. feqq. e cod. J7enete Marciano DCLIT,
multa adnotauit de Dionyfio, "Thrace, eiusque commentatoribus ,, ex quibus haud pauca de-
dit excerpta: adde pag. 249. Sunt vero in illo cod. Porphyrii de profodia; Georgii Chce-
robofti de profodia; Diomedis, fcholaflici, in artem Dionyfii ;; Dionyfüi ars grammatica, 77»o-
dofí, wt videtur, in Dionyfii artem, Joannis grammatici ἐκ τῶν τεχνικῶν de dialectis,
-dnimos, de differentiis. Primum obferuat pag. 99. codici quaedam praefixa effe, quae ab-
funt ab edit, Fabricii, et quae repofuit ille: "Tum inflituit collationem codicis fui cum cod.
Hamburg. nec, opinor, ingratum erit V. D. me varias cod. Venet. lectiones adpofuiffe
textui Fabriciano. — Sequitur in cod. Venet. Dionyfi Thratis περὶ τόνε περισπωμέ-
vay. Quae in eodem, vii in Hamburgenfi, codice de profodia ponuntur, et immerito tri-
buta funt Dionyfio, ea cenfet Villoif. effe erotemata, eorumque tum initium tum vltimae .
quaeílionis folutionem idem pag. 1o2 et 103. adfert. llla excipiunt alia erotemata aliaque
opufcula grammatica. Pag. 108. in nota e cod. CCCCLXXXIX. Marciano longiorem lo-
cum e fcholiis gr. in Dionyfii 'Thracis artem gramm. excerpfit, et particulam. quamdam
illuflrauit: Multa alia ex illis codd. loca dedit pag. 104. et pag. 11x. in nota 2. pag. 113.
not. 3. p. 114. fq. not. 6. p. 172. faepius, p. 174. fq. p. 178. fqq. de tragoedia, p. 180. not. 1
et 2. 182. n. 186. fqq. — Pag. 158-143. ex ineditis in Dionyfii artem gramm. fcholiis in
codd. Venetis longiora de veterum interpungendi ratione loca euulgauit docteque explicuit.
Scripfit quoque Diomyfur Thrax πρὸς Κρώτητω εἰ περὶ ποσοτήτων, eiusque nomen ac
|" iudicia aliquoties occurrunt in fcholiis in Homerum Venetis, et in Euflathii comment. v.
fupra, vol.lL. p. 446. 471. et str. Harl] Ceterum in MStis horum commentariorum codi-
cibus magna confufio. Nam quae in MSto Holfleniano referuntur v. g. ad Melampodem,
haec in codice regis Angliae, quem euoluit Bentleius, exflant fub nomine Diomedis. [v.
V'illoifon l.c. pag. 138. not. 174.] Non raro eadem iterum iterumque repetuntur fub diuer-
fis nominibus, vel quoque in Anonymi aózA& ἐξηγήσεσ; ἀκεφάλοις. Non ctiam vsque
adeo certo conflat, quisnam fuerit. Dionyfur ille Thrax, τέχνης auctor. — Suidas quidem I.
pag. 598. memorat Dionyfium , qui a patre, Tero, Thracis nomen tulerit, licet ipfe natus

043 εἴ:

go Lib.lP.c XXXIX. DIONYSII THRACIS Vol. IV. p. 2126
id

effet Alexandriae 7). ^ Hunc ait fuiffe difcipulum Ariflarchi, grammatici, Romaeque do-
cuiffe Pompeii Magni tempore, et Tyraunionis [t] prioris praeceptor fuiffe , plurimaque
fcripfi ifle γρωμματικα τε καὶ συνταγματικοὶ καὶ ὑπομνηματικοὶ, vbi γραμματικὰ accipio
de iní (litutionibus TEX HOD » συντωγματικοὶ de libris fingularis argumenti, et ὑπομνημῶν
zixx de commentariis in poétas vel alios vetuftiores fcriptores. Hic idem eft Dionyfius,
"Thrax, quem Strabo lib. XIV, notat, quum Alexandrinus effet, didum tamen fuiffe Rho.
dium, vt nempe donatum Rhodiorum ciuiiate, Quod vero Etymologici Magni auclor de
Dionyfíio narrat, idem quoque iisdem verbis fcriptum reperio in fcholiis ad Dionyfii TÉy-
γὴν ineditis: Διονύσιος [^ ὁ Θραξ. igéoY 9 ὅτ᾽ Θρὸξ ἐλέγετο, ἢ διὸ τὸ τρῶχὺ τῆς Φωνῆς, 5
eni τῇ Avete Oex£ ἥν. Οὗγος δὲ 6 Διονύσιος μαθητὴς ἢ ἣν τῷ ᾿Αρισαρχϑ. Καὶ τὸν
ἑαυτϑ did rk ov ζωγφραφήσας, ἐν τῷ ςήϑει αὐτῷ τὴν Tee olia ἐζωγράφιεε. διὼ τὸ
aros ier αὐτὸν πᾶσαν (ita legendum in Etymologico pro παραὶ) τῆν Ἰραγῳδιαν. Δι
ἴῃ iisdem fcholiis alibi: Διονύσιος ὃ Gea ὁ e τὴν τέχνην. συγγφρωψ μενος τὴν Γρωώμματι-
ki. TÓ μὲν “γένος ἦν Βυζάντιος. ἐκωλεῖτο δὲ Oex£, τῷ μείζονι κοσμϑμενος τῆς χώρας
ὀνόματι. Ἐγένετο δὲ ἄγαν σπϑδοῶος Mp τ πρλυμαϑὴς» Ge πάντας ὑπερβάλλεσθαι τες
κατ᾿ αὐτόν. Qnod porro incertum fit, idemne hic TEX» Grammaticae Ícriptor cum Dio-
ny(io, 'Fhrace, Aciftarchi di fcipulo, tis verbis norant. eadem fchol: a [eti in cod. Veneto , tefle
Villoifon 1. c. pag. 17|. fia]: Θέλδσιν & τίνες, μὴ δῖναι Ὑνήσιον τὸ Θρακὸς τὸ παρὸν σύγ-
"yet uuo s ἔπιυχειρδντες, Bree, vi οἵ TEXYIKOL μέμνηνται 78 Διονυσίξ TE Θρακὸς.» καὶ λέ-
Agi, CTI Qis TN τὴν προσηγοςίαν ὠπὸ τὸ ὀνόματος, καὶ συνῆπται τὸ ἄρθρον καὶ τὴν
ἀντωνυμΐαν. “Αρῶ ὧν gx Ési yip TÀ ᾿Θρακὸς τὸ παρὸν σύγγραμμα. Ἔ-ν ὃν εἰπϑν,
ὅτι ἄλλος ἦν ἐκ divos Διονύσιος | t Gp ea£, καὶ ἄλλος ὁ περήσας τὸ παρὸν σύγγραμμα. "Exéi-
γος μὲν μαϑητὴς ᾿Δρισώφχϑβ» τος ἦν τῇ Πηφ8 5). Atque alio in loco: Περὶ τῷ ὄναι yi
σιον τὸ παρὸν βιβλίον ἀμφισβήτηται. Ἐπεχοίφησαν, y&e qnis ὅτως εἰπόντες. ὡς zi
τεχνικοὶ etc. "Egi ὃν ev, ὡς ἔκθνος ὃ ὁ Διονύσιος ἄλλος ἦν. Ἐκέν es μὲν Mee ἥν
᾿Αρισάρχϑ — — ὅὃτος δὲ ἐσιν ὃ λεγόμενος ὁ τῇ Πησἕ. Ἐλέγετο καὶ ὅτος Θρὼξ, 5 διὼ
τὸ τύχα Ἰσῶς Tis φωνῆς, ἢ διότι Ko Ti οληθεῖο Θραξ ἢ ἣν. Εἰκὸς δὲ καὶ κατοὶ πλά:
vi αὐτο, κληϑῆναι Θράκα. Ὅτι δὲ ἄλλος ὅτος, δηλοῖ Ko] Ὁ παρ ἀμφοτέρων ὁρισμὸς
τὸ δήματος. Obr es μὲν yag τὸ ῥῆμα opi ἰζεται" ῥῆμα és) λέξις ἄπτωτος » n
Xe ὧν TE Xp προσώντων᾽ [ΕἸ καὶ ἀφιϑμῶν,, ἐνέργειαν ἥ πάϑος παριτώσα. Ὁ δὲ Διονύδιος
ὡς Quei ᾿Απολλῶνιος ἐν τῷ ξηματικῷ. ϑὅτως ἐρίζετα" nua ἐξὶ Ms, κατηγορημο an
μαίνβσα. Quemceunque autem haec τέχνη ematya'yik grammaticum Diony(ium 55) ha:
bet
qg) Kifter ad Siidae locum citat ZJeurfium in 55) De pluribus Dionyfiis Gramaticis infca oc ΕἼ
&hodo pag. 95. feq. Hinc quaerit Saxíus in Ono- capite Fabr. In codic. regio /Mafrit. LXXXIHIL 4
maft. I.p.447 an Dionyfius, VVhrax, forte -vixe- qui varia continet grammatica collectanea, occur»
rit circ. a. V. C. 686. ante Chr. nat. 66. ? [am in. ritfol. 56. (tefte Jriartó, catal. codd. gr. Matrit; —
"A po!lonii lezico homer. voc. "Li sogat Pag. 438. ed. pag. 314.) notitia veterum grammaticorum, im qua
Milloifon. citatur Dion. Adde 7 'o[fium de hi£or. ἀς Dionyfii, grammatici, actete ita agitur, vt vel
graec. lib. I. cap. 25. ed. IL. Lugd. B. 1651. 4. p.148. notitia vel aetas Dionyfii dubia mihi videatur. En |
€t notam ad fin, $. XHI. Hail. apps " Aes ddiot γραιριμιατεκοῖ, ᾿Ηλιεύδωρος" ᾿᾿Απίων"
rr) ΑἹ. Πησξ, Wefcio an huc faciat, quod S$ui- Ὑρύφων" Αβρων" ᾿Αρίσαρχος" ᾿Ἀπολλώνιος ὃ Δύσκος
das Dionyfium, "Thracem, ait fuifle Tzor, nam is λοις k "Hoodronis υἱός" Διονύσιος ὃ Θραξ Βυφώντιοε
eumdem illum cum Dionyfio, Aciftarchi, difgpulo σύγχερονοε ᾿Αρισοτέλα χαὶ Μραξκράνα" Qvzos ὁ Διονύ-
facit. £125 «y oxQus ἐσκῆσας τὴν τέχνην, ἐγγράφως πρῶτος "

ἐξίδωκε.

Lib. 177. ΧΧΧΙΧ. 5ι

Vol. IV. p. 20} 27 ARS GRAMMATICA;

bet auctorem, certe ob antiquitatem, perfpicuitatem et acumen digna eft, quae lucem vi
deat, et cuius editionem pridem moliti funt viri docti, Mauffacus et 1f. Vofbus *). Τρῖ-
tur non ingratam me rem poto facere graecarum litterarum fludiofis, fi eximium hoc
monumentum praefenti loco cam eis communicem ex apographo Holíleniano, quod ex-
flat iater MStos codices bibliothecae Iohanneae huius vibis Hamburgenfis.

Dionyfii Thracis Ars Grammatica.

[Cum V. L. cod. Veneti a Villoifonio excerptis.]

CAP, T.

Γρωμματική ἐσιν ἐμπειρίᾳ τῶν παροὶ τοῖς ποιητοῶς τε καὶ συγγφαφεῦσι ὡς ἐπὶ Té
“πολὺ λεγομένων, Μέρη δὲ αὐτῆς εἰσιν ἕξ: Πρῶτον, ἀνάγνωσις évrQions κατῶ σροσωθίαν.
Δεύτερον. ἐξήγησις κατὸ τὲς ἐνυπάρχοντας ποιητικὲς τρόπϑο- Τρίτον. Ὑλωσσῶν Te
καὶ ἱποριῶν πρόχειρος ἀπόδοσις. Τέταρτον, ἐτυμολογίας εὕρεσις. Πέμπτον ἀναλογίας
ἐκλογισμός. Ἕκτον, κρίσις ποιημάτων, 0 δὲ κάλλιςόν ἐπ; πάντων τῶν ἐν τῇ τέχνῃ:

τ“ CAP. ΤΠ. Περὶ ᾿Αναγνώσεως. Ὡς Ledione.

, , "^ o» , » , , ΄ , H ! M

᾿Ανούγνωσίς isi ποιημάτων ἤ συγγραμμώτων ἀδιώπτωτος προῴορα-.. ἀνγνωξπεον à
καϑ' ὑπόκρισιν, κατο προσωόδίαν. κατὰ διαςολήν. Ἐκ μὲν qe τῆς ὑποκρίσεως τὴν γε
τὴν.» ἐκ δὲ τῆς προσῳόίας τὴν τέχνην, ἐκ δὲ διαφολῆς τὸν περιεχόμενον νῶν ὁρῶμεν. fc
τὴν μὲν τραγῳδίαν ἡφωϊκῶς οἰναιγνῶμεν, τῆν δὲ κωμῳδίαν βιοτικῶς. τῶ δὲ Aye λέγυς
£9, τὸ δὲ ἔπος ἐντόνως, τήν δὲ Pugna ποίησιν ἐμμελῶς, τὲς δὲ οἰκτξς ὑφειμένως ΟῚ
Ὑγοερώς. τὰ γὰρ μή παρῶ τὴν TETOY γινομενώ παρατήρησιν » κα! τας τῶν ποιητῶν Me
τος κωταῤῥιπτέ;, καὶ τοὶς ἕξεις τῶν ἀνωγινωσκόντων κατωγελάτες παρίφησι.

CAP. III. Περὶ ova.
| Τόνος ési Φωνῆς ὠπήχησις ἐναρμονίε. ἢ κατὼ ἀνάτασιν ἐν τῇ ὀξέα y κατοὸ ὁμαλισ-
^ ΕἸ "Ὁ , » ' » - »
μὸν ἐν τῇ βαρείο, ἢ uxo περίπλασιν "") ἐν τῇ περισπωμέν.
CAP. IV. Περὶ Στιγμῆς. De interpundtione.

| Στιγμαὶ εἰσι τρᾶς" τελεία, μέση, ὑποτιγμή. Καὶ ἥ μὲν τελεία cry ἐσ! διανοίας
ὠπηρτισμένης σήμειον. Μέση δὲ σημᾶον πνεύματος ἕνεκεν παραλαμββανόμενον. ὝΤΖος!γ-
| a δὲ διανοίας μηδέπω ὠπηρτισμένης ἀλλ᾽ ἔτι ἐνδεόσης σήμεϊον.

Περὶ Γρωμματικῆς. De Grammatica,

De tono.

| CAP. V.

|

diiduxe , ἐκ ix προσῳδίας «plz atyos , ἀλλ᾽ ἐκ τὸ opu
τῆς γραμματικῆς" Θεοδόσιος δὲ 8 ᾿Αλεξανδρεὺς μετα-
| γεγέσερος ἐφάνη καὶ ᾿Ιωάννης ὃ φιλόπονος, ZIntiqui
| grammatici — --- Dionyfus Thrax Byzanuti-
| sus, Ariftoteli et Praxiphani, (de quo vid. fupra,
ἀπ vol. III. p. 503-) aequalis. Is Dionyfius quum
fine fcripto artem (grammaticam) edocuiffet, illam
| primus fcripto edidit, von a profodia, feda gram-
matices definitione exorfus εἰς, Harl,

it) Conf. IP/olf not. ad Cafaubon. pag. 220. fq.
et Burmann. ad Valcf. de critica pag. 145. fq. vbi
plures praeter ea laudantur; qui de grammatiees
criticesque notione, diuerfitate er diuifione ex ve-
terum fententia egerunt: quibus addes doctum li-
brum 7. Ern. Imman. If/alchii de arte critica ve-
terum Rotmanorum: ed, II. Ten. 1757. $. Harí.

unu) Περίκλασιν in cod. Veneto, Za.

312 Lib IV. XXXIX. DIONYSII THRACIS Vol. IV. p. 2702s

CAP. V. Πῇ ") διαφέοε; φ,γμὴ vzesryuis; Quomodo differt punctum a commate?

Χρόνῳ. ἐν μὲν γὰρ τῇ Ξιγμὴ πολὺ τὸ διώφημα. iv δὲ τῇ ὑποφιγμὴ παντελῶς
ελίγον.

CAP. VL περὶ Ῥαψωδίας. De rhapfodia,

Ῥαψῳδια 2 esi μέρος ποιήματος ἐμπεριειληφός TIVA ὑπόϑεσιν. Εἴρηται δὲ ῥαψῳδία οἱονεὶ
ῥαβδῳωδία τις ὅσα. ἀπὸ τῷ δα Qyiva ῥάβδω περιερχιομένεθεαδειν τῶ T8 "Opes ποιήματα.

CAP. VIL Περὶ Eroryei. De elementis fiue litteris,

Γράμμωτά ἐ £Siy Εἰκοσιτέσσορο co τῷ c μέχρι TE d μεγαάλϑ. Γρώμμωτα δὲ λέ-
"yero dicc τὸ γραμμαῖς X04 ξυσμαῖς, τυπϑσϑαι- γράψαι y«g E 2 foa] παροὶ" τοῖς παλαιοῖς:
ὡς καὶ σαρ Ὁμήξῳ "E NUy δὲ M ᾿ ἐπιγράψας Taco πὸ ὃς ἔχεαι *") αὕτως. τὸ δὲ
αὐταὶ Xod sore καλέται oe τὸ ἔχειν Soi, τ νοῦ καὶ τάξιν. Τότων Φωνήεντα Ey
εἰσιν ἑπτὼ, 0. ε. ἡ... 0. U- καὶ ὠ. ᾧωνήεντο δὲ λέγεται διότι φωνὴν ἀφ᾿ ἑωυτῶν ᾿ὠποτελέῖ,
οἷον &- ἢ: Τῶν δὲ Φωνηΐντων μακροὶ μέν εἰσι δύο ἡ. καὶ v. βραχέα δὲ δύο ε ψιλὸν, X94
0 μικρόν. Δίχρονῶ δὲ τρία, Q6. 4. 391 3 διχρονώ δὲ λέγεται. ἐπειδὴ ἐκτείνεται, καὶ συξΞ SÉA-
λεται. Προτακτικοὺ φωνηέντα πέντε 0. E. ἤ- 0. ὦ. προτακτικοὶ δὲ λέγεται» Ti προτασ-
σόμενω TE, ΜΟΊ TB v συλλαβὴν ἀποτελεέϊ. a. QU. Ὑποτακτικοὶ δὲ δύο. i. “91 9- Τὸυ δὲ ἐνίοτε
προτακτικόν és, τῷ ε ὡς ἐν τῷ μυϊω καὶ ὥρπυια, υἷος καὶ 59) τοῖς ὁμοῖοις. ἀπ θάνε
δὲ εἰσιν ERO αν. αὖ. c) even. ου. Σύμφωνα δὲ τῶ λωπὰ ἑπτακαίδεκα. β.γ. ὃ. $ 9. κι A.

μιν. E 7.6.0. T. ᾧ. X. y. σύμφωνα dé λέγεται oTi αὐτὰ μὲν xaO ἑαυτὰ φωνὴν Ex ἔχε,"

συντασσόμενω δὲ μετὰ τῶν Φωνηέντων φωνὴν ἀποτελέ τὅτων ἡμίφωνω μὲν ὀκτώ. 6 £
Ψ. Δ. μιν. ρ.σ. Ἡμίφωνα δὲ λέγεται» ὅτι παρ᾽ ὅσον ἧττον τῶν (φωνηέντων εὐφωνα καϑ-
ἐσήκεν. ἔν τε τοῖς μυγμοῖς καὶ σιγμοῖς. λφωνα δέ ἐσιν ἐννέα. β. y: ὃ. 9. κι zT. Q. χ-
ἄφωνα δὲ λέγεται » ὅτι μᾶλλον τῶν ἄλλων 25i κακύφωνα. ὥσπερ ἄφωνον λέγομεν τραΎ-

ὠδὸν τὸν κακόζωνον. Téroy ψιλὰ μὲν τρία. κ- 7. T. Δασέο δὲ τρία 9. Q.x. Méca |

δὲ τότων τρία B. y. δ. [e] Μέσα δὲ ὄφηται. ὅτι τῶν μὲν ψιλῶν ἐ ἐςι δασύτερα. τοὺς δὲ
δασέων ψιλότερα. Καὶ ἔ ἔξι τὸ “μὲν β μέσον TE 7 καὶ T8 Q. τὸ δὲ y μέσον τὸ X « καὶ TE X,

τὸ δὲ ὃ μέσον τῷ 9 καὶ τῇ T. ᾿Αντισοιχ δὲ τοὶ δασέα τοῖς ψιλοῖς, τὸ μὲν ᾧ τῷ 7. ὅτως" E

᾿Αλλά pe 5p ὃ ezn ἔσχες iov εὐεργέο νῆα 7. To x τῷ 2t 3 Avrix, ὃ μὲν χλοῶναν

T£ χιτῶνώ : TE ἔνγυτ᾽ Ὁϑδυσσείς. τῷ 970v") Ὡς ἔφαϑ᾽ οἵ δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν eye |

Yovro σιωπῇ. ^ Ἔτι δὲ σοῖς συμφώνων dx μέν. esi τρία. €. £ Ψ. Διπλῶ δὲ e ὄρηται ὅτι
ἕν ὕκωσον αὐτῶν ἐκ δύο συμφώνων σύγκειται " τὸ μὲν C ἐκ 78 σ καὶ ὃ. τὸ ὁ δὲ ξ ἐκ TE Y καὶ
σ. τὸ δὲ Nj. ἐκ 78 7 Kel g. ᾿λμετάβολα δὲ τέσσωρο λ. He Ve ᾿Αμετάβολα DE ἄρηται ὅτι,
8 ? uera Dai A&TO ὅτε ἐν Τοῖς μέλλεσι τῷ ῥημάτων, ὅτε ἐν ταὶς κλίσεσι γῶν ὀνομοατων. τὰ ἡ δὲ

αὐτοὶ καὶ wyox καλῶται. Τελικοὶ ἀρσενικῶν ὀνομιούτων ὠνεπτεκτάτων κατ᾿ εὐϑείων Καὶ Eie

χὴν πτῶσιν, Ξοιχέιού ἐπ, πέντε. v. Í 6. c. p. οἷον Δίων», Φορξ, Nésee, Παρις, Πέλοψ.

Θηλυκῶν
vv) Πῆ τὸν διαῷ, Venet. Harl. zz) Odyff, /. 279. 1
410) Xliad, A. 3388. a) Odyff. $: 219.
xx) e?xrw; cod. Venet, Zarl. b) lliad. γ΄, 95.

Jy) Καὶ ἐν 7ei5.cod, Ven, Hu

p

"
*

D

i)

^

4

Vol. τν. p. 25 Ὁ 29 ARS. GRAMMATICA: Li II XXXIX. su

᾿Θηλυκὼν δὲ ὀκτώ. eL. ἡ. o. v. E. ρ. o. Ψ. οἷον Μᾶσα, Ἑλένη. KAes, χελιδὼν. ἕλιξ, μήτηρ,
Θέτις, λαίλαψ. Οὐδετέρων δὲ ἕξ. α- «- ve. σι v. οἷον ὥρμα. μέλι, δένδρεν, ὕδωρ, δέ-
πας. δόρυ. τινὲς δὲ προσιϑέασι καὶ τὸ o. οἷον ἐκένο, τῦτο, ἄλλο. δυϊκῶν δὲ τρία. et. ε. ὦ.
οἷον ᾿Ατρείθα, "Exroge. φίλω. Πληϑυντικῶν τέσσαρξα. 1. G. 3. ἡ. οἷον Φίλοι, Ἕκτορες,

βιβλία, βέλη.
CAP. VII. Περὶ Συλλαβῆς. De Sylliba:

b. d " ͵ A -

77 Συλλαβὴ δέ ἐπὶ κυρίως σύλληψις συμφώνε μετοὶ φωνήεντος. ἢ φωνγέντων. οἷον πᾶς:
- m 5 nsi E ; " MN

Bas, καταχρητικῶς δὲ καὶ ἡ ἐξ ἑνὲς φωνήεντος.. οἷον c. m.

CAP. IX. Περὶ μακρᾶς συλλωβῆς. De Syllaba longa.

Μακροὶ συλλαβὴ γίνεται κατὰ τρέπες ὀκτώ" Φύσει μὲν τρέϊς . ϑέσει δὲ πέντε. Καὶ
Φύσες uiv, ἤτοι ὅταν Qui τῶν μακρῶν ςοιχείων ἐκφέρεται ^), οἷον “ρως. ἢ ὅταν ἔχῃ ἕν
Ti τῶν διχρόνων κατ᾽ ἔκτασιν παραλαμβανόμενον, οἷον Ague. ἢ ὅταν ἔχῃ μίαν τῶν
διφϑόγγων. civ Αἴας. Θέσε; δὲ, ἤτοι ὅταν εἰς δύο σύμφωνα λήγῃ- ἢ τὴν ἑξῆς ἔχῃ ὥπὸ
συμφώνων 4) ἀρχαμένην, οἷον ἔργον. ἢ ὅταν διπλῶν σύμφωνον ἐπιφέρηται,» οἷον ἔξω. ἢ
ὅταν εἰς διπλν σύμφωνον λήγῃ. οἷον ἅπαξ.

CAP. X. Περὶ βοαχείας συλλαβῆς. De Syllaba breui.

, * , t, ^ ΄
Βρωχείος συλλαβὴ γίνεται κατοὶ τρόπες δύο. ἤτοι ὁταν ἔχῃ ἕν vi; τῶν φύσει βοα-
Li C e τω , ^ ^ ,
χέων. οἷον βρέφος. ἢ ταν ἔχῃ ἕν ") τῶν διχρένων κατὰ συΞτολῆν παραλαμβανομενον,
οἷον Ἄρης.

CAP. ΧΙ. Περὶ κοινῆς Συλλαβῆς. De 5.118δ4 communi.

᾿ Κοινή συλλαβὴ γύώεται waa τρόπες τρέϊς, ἤτοι ὁταν εἰς ᾧωνῆεν μακρὲν λήγῃ καὶ
τὴν ἑξῆς ἔχῃ ὠπὸ φωνήεντος ἀρχομένην, οἷον᾽ Οὕὔτι μοι αἰτίῃ ἐσσί. Θεοὶ νύ μοι [[δ] αἷ-
Tuch εἰσιν 7). ἢ ὅταν [Dome ἢ βραχυνομένῳ ἐπιφέρονται 5) δύο σύμφωνα. oza τὸ μὲν
δεύτερον ὠμετώβολον, τὸ δὲ ἡγέμενον, xaO ἕν ἀφωνέν Ov. iov: Πατροκλέ μοι de
πλῶτον κεχαρισμένε ϑυμῷ ^). Ἢ ὅταν βραχἕα ὅσα καταπεραιοῖ εἰς μέρος λόγε. xg]
Tüv ἑξῆς ἔχει ἀπὸ Φωνήεντος ἀρχομένην» οἷον ἡ. Νέφορω δ᾽ ἐκ ἔλαθεν ἰαχὰ πίνοντά

περ ἔμπης.

CAP. XII. Περὶ Δέξεως. De dictione.

Co Ae ἐσὶ μέρος τῇ κατὸ σύνταξιν Acys ἐλώχιξον.
CAP. XIII.

C) ἐκφέρηται melius in cod. Venet. Harf. £) Melius in cod, Venet. βραχὺν φωνήεντε émigo-
| d) cweQavs melius in cod. Venet, Hari, no θύω cvm, ὧν τὸ μὲν 3εύτερον, Hart.

| £) ἦν τι τῶν cod. Venet, melius, Hanf. &) Miad. 7. 287.
| 1) Iliad. £. τ.

fi lliad. 7- 164.
Vol. VT. Kr

314. Lib. IF. c. XX XIX. DIONYSH THRACIS Vol. TV. p ^o? 55

CAP. XIII. Περὶ Λόγε. De fermone.

Acres δὲ ἐφὶ “πεζῆς τε καὶ ἐμμέτοα λέξεως σύ: Seni , διάνοιαν αὐτοτελὴ δηλῦῶσα. TE
δὲ λέγε μέφη ὀκτώ. νομῶν ῥῆμα, μετοχὴ. ἄρθρον, ἀντωνυμία, πρόϑεσις, ἐπιβῥημα
7] σύνδεσμος.

CAR- ΚΝ: Περὶ ᾿Ονέματος. De nomine.

"Q veu esi μέρος λόγε πτωτικὸν, σῶμα καὶ f) πρᾶγμα σημαίνον. σῶμα μὲν οἷον λό

Ses. To yu δὲ οἷον παιδεία, κοινῶς TE καὶ ἰδίως “λεγόμενον. Κοινῶς μὲν οἷον ἄνθρωπος,
ἵππος. ἰδίως δὲ οἷον Σωκράτης. , παρέπεται δὲ τῷ ὀνόμωτι πέντε, γένη» ἔθη, σχήματα.
ἀριθμοὶ, πτώσεις. Γένη μὲν ὃν εἰσι TOi , αἰφσενικὸν» ϑηλυκὸν Kou | gà: Fvegov- ἔνιοι δὲ /mgoc-
TiO "cC τότοις καὶ τὸ ἄνθρωπος. ἵππος, ἕτερα ἫΝ τετέξι. τὸ κοινέν τε καὶ ἐπίκοινον.
Καὶ κοινὸν μὲν. ὡς ᾿ὄφηται το ἄνθρωπος καὶ ἵππος. ἐπίκοινον δ οἷον χελιδὼν.» «eres. Ein
ὲ dvo, πρωτότυπον Xe παρογωγον. Πρωτότυπον μὲν $v és. τὸ κατοὶ τὴν πρώτην

ϑέσιν λεχϑὲν» οἷον ori Παφαγωγον δὲ τὸ ἀφ᾿ ἑτέφβ τὴν γένεσιν ἐσχηκὸς, οἷον γαιήϊος.
Εἴη παφαγώ) ων E ἐσὶν ἕπτα. Πατρανωμικὸν. κτητικὸν, συγκριτικὸν, ὑποκορισικὸν, παρώ-
γυμον καὶ ῥηματιχόν. Πατεωνυμικὸν μὲν ὃν ἐξι κυρίως τὸ ἀπὸ σατρὸς ἐσχημωτισμένον.
Καταιχρητικῶς δὲ καὶ ame προγόνων. οἷον» Πηλείδης ὁ o ᾿Αχιλλεὺς, Ac Διακίδης. Τύποι
δὲ τῶν πατρωνυμικὰν αἰζσενικῶν ὀνοματων τρός, ὁ εἰς due. ὁ εἰς ὧν. ὃ es adios. οἷον
᾿Ατρείδῃς, Ἄτρειων, ΟΊ ὃ τῶν Αἰολέων ἴδιος τύπος. Ὑῤῥαδιος.. Ὑῤῥα vae TOS ὁ ILr-
τακός. ᾿Θηλυχῶν δὲ τύπο; εἰσὶ τρεῖς. ὁ εἰς 165 οἷον Πριαμίές. ὁ εἰς ας» οἷον Πελιώς. καὶ ς
εἰς Wn» οἷον ᾿Αδρασέη. ᾿Απὸ μητέφων 8 σχηματίζει Πατρονυμικὸν δος ὁ Ὅμηρος. ἀλλ᾽
οἱ ] νεώτεροι. Κτητικὸν δέ ἐς, τὸ ὑπὸ τὴν κτῆσιν πεπτωκὸς, ἐμπεειειλημμένε TE κτήτορος,
οἷον Νήλαιο; | ἵπποι» Ἔκτόρεις χιτὼν, Πλατωνικὸν βιβλίον. Συγκριτικὸν δὲ és τὸ TüV
σύγκρισιν ἔχον πρὸς ἕνα ὁμοιογενῆ ὡς ᾿Αχιλλεὺς ἰσχυρότερος Αἴαντος. ἢ ἑνὸς πρὸς πολ»
λδς ᾿ ἑτερογενεῖς, ὡς ᾿Αχιλλεὺς ἰσχυρότερος τῶν Τρώων. Τῶν δὲ συγκριτικῶν τύποι εἰσὶ
τρέϊς, ὁ εἰς τέρος Js βραδύτερος, X94 ὃ εἰς ὧν καθαρὸν. οἷον βελτίων, καλλίων. κρείων
ὁ εἰς σῶν. οἷον ") ἥσσων. Ὑπερϑετικὸν δὲ es τὸ κατ᾽ ἐπίτασιν ἑνὸς πρὸς πολλὲς πα-
φαλαμββανόμενον ἐ ἕν συγκρίσεν. Τύσοι δὲ αὐτῷ εἰσι δύο, ὁ [2 εἰς τατος. 0, ἕὸν ὀξύτατος, καὶ
c εἰς 50ς 9 οἷον [ΡῚ μέγισος. ἄριςος. Ὑποκοριξικὸν δὲ ἐ £S4 τὸ μϑωσιν T8 ΠΑ E ón-
λὃν ἀσυγκρίτως. οἷον ανϑρωπίσκος» λϑαξ, μειρακύλλιον. Παρώνυμον δέ ἐ si τὸ zug
ἔνομα ἢ ὡς ἐξ ὀνόματος ποιηθὲν , οἷον ϑέων, τεύφων Ῥηματικὸν δὲ ἐ isi τὸ ἀπὸ ῥήμα-
τος παρηγμένον. οἷο Φιλήμων. μνήμων. Σχήματα δὲ ὁ ὀνομοίτων € εἰσὶ τοία. GABY, σύν-

ἔτον.- παρασύ: Serov. ᾿ἀσλὃν μὲν, οἷον ΔΌΣ σύνϑετον dà, οἷον ᾿Αγαμέμνον. Παρα-
: :
σύνϑετον δὲ, οἷον ᾿Αγαμεμνονίδης. Φιλιππίδης. Τῶν δὲ συνϑέτων διαφοραί, εἰσι τέσσαρες.

αἱ μὲν γοὶρ αὐτῶν εἰσιν ἐκ τῶν δύο τελείων, ὡς “ιειρίσοῷος. αἱ δὲ ἀπολειπόντων Ἂ ὡς Σο-
Φοκλῆς. e , δὲ ἐξ ἀπολείποντος. καὶ ^ TeÀeíg ὡς Φιλόδημιος. αἱ δὲ ἐκ τελείδ καὶ οἰπολείπον-

τος, ὡς Περικλῆς. Δριϑμοὶ δὲ τρῶς. ἑνικὸς, δυϊκὸς καὶ πληϑυντικός. Ἑνικὸς μὲν. οἷον,

Ὅμηρος
&) πρᾶγμα c. Venet. Harl.
4) οἷον ὀξύτερος. βραδύτ. cod. Venet. Harl. "
ti) κρείσσων, ἥσσων cod. Venet. Harl,
2) αἱ δὲ ἐκ δύο ἀπολαπόντων cod. Venet. Zari.

*f ort, miter s

B
y

fcx

Vol IV. p. so P 3t ARS GRAMMATICA. Lib.IF, c. XXXIX... 315

i Oputeos- δυϊκὸς δὲ, οἵον τὼ Ὁμήρω. πληθυντικὸς. oiov Ὅμηροι. Εἰσὶ δὲ τινες ἑνικοὶ Χορ:
κτῆρες καὶ xaTa πολλῶν λεγόμενοι, οἷον δῆμος. D6E «ges. Az πληθϑυντικὲν “) Ke TO ἑνικῶν
Kod δυϊκῶν. ἑνικῶν piv, es αἱ ᾿Αϑῆναι» 678. δυικῶν δὲ, ὡς ἐμῷ: ^T Ege. Πτώσως δέ εἰσὶν
ὀνομοίτων πέντε. ὀςϑὴ, γενικὴ» δοτικὴ, αἰτατικὴ καὶ kno. Λέγεται 5 μὲν ἐρϑὴ ὁ Qvo-
μαΞικὴ Xl | eu9 cix. n j δὲ yyevix?, κλητικὴ καὶ πατρική" ἡ δὲ ὃ doT d s ἐπισαλτική. 5 δὲ αἰτιο-
τικὴ κατ᾽ αἰτίων , ἡ δὲ κλητικὴ προσαγορευτική. ὝὙποπέπτωκε δὲ τῶ Dreux T: ταῦτα.
ἃ X94 j à προσαγορεύεται . κύριον. προσηγορικὸν ἐπίθετον ^), πρὸς τι ἔχον. m υμον,
συνώνυμον » Φερώνυμον, διῶν 'UMCV . ἐπώνυμον. ἐθνικὸν, ἐρωτηματικὸν, οἰόφισον. ἀναῷορι-
κὸν ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν nol οἰνταποδοτικον καλεῖται. περιλητικὸν» ἐπιμεριζό-
μενον, περιεκτικὸν. πεποιημένον, Ὑενικὸν» &dikov, τακτικὸν, ἐἐριϑμητικὸν » μετδσιαςι-
κὸν. ἀπολελυμένον.
Κύριον μὲν &v iiy δ τὴν ἰδίαν σημαίνει.» οἷον Ὅμηρος. Σωκράτης. Προσηγορικὸν δέ
igi τὸ κοινὴν ξσίαν ,σημοῦινον., δ οΐον ἄνθρωπος, ἵππος. Ἐπίϑετον dé ἐπι τὸ ἐπὶ κυρίων ἢ
προσηγορικῶν ὁμωνύμως τιθέμενον » ΟΊ δηλᾶν ἔπαινον ἢ ἡ Ψόγον. “Λαμβανεται δὲ “τριχῶς.
ἀπὸ ψυχῆς. απὸ σώματος. καὶ απὸ τῶν ἐκτός. ἀπὸ ψυχῆς, ὡς τὸ coe ὡν καὶ ἀκόλα-
gos. ἀπὸ δὲ σώματος. ὡς τὸ “ταχὺς, βραδύς. ἀπὸ δὲ τῶν ἐκτὸς. ὡς τὸ πλόσιος, πένης.
Πρός τι δὲ ἔχον ἐξὶν, ὡς πατήρ, υἱος, Φίλος. δεξιός. Ὡς πρός τι δὲ ἔχοντά ?)
Égiy, ὡς νυξ, ἡμέρα. ϑανατος, ζωή. Ὁμώνυμον δέ és ὄνομα τὸ κοτοὶ πολλῶν ὁμωνύ-
μως τιθέμενον » οἷον ἐπὶ μὲν κυρίων. ὡς Αἴας ο ὁ Τελαμώνιος, καὶ Αἴας δ TE ᾿Οἰλέως. Ἐπὶ
δὲ “προσηγορικῶν; ὡς μὺς ϑαλασσιος, καὶ μὺς γηγενής. Lu ὥνυμον δέ ἐξι τὸ ἐν δια φέροις
ὀνόμασι, τὸ αὐτὸ d4^8v , οἷον ὥορ, ξίφος, μάχαιρα, σπαάϑη. φάσγανον. Φερώνυμον δέ
ési τὸ a τίνος συμβεβηκότος τεϑὲν, οἷον μεγωπένθης. Διώνυμον δὲ isi ὀνόματα δύο
xa ἑνὸς κυρία TéTa/y μένου. οἷον ᾿Αλέξανδρος ὁ 0 Xj Πάρις. 8x ἀναςρέφοντος TB λόγε. 8
γὰρ ὅτις ᾿Αλέξανδρος, ὅτος καὶ Παεις. Ἔπσωνυμον δὲ ἐξιν ὃ καὶ Διώνυμον καλεῖται» τὸ
μεϑ' ἑ ἑτέρε κυρίϑ xad ἑνὸς λεγόμενον» ὡς ἑνοσίχιϑων ὁ ὁ Ποσειδῶν. καὶ Qéifles ὁ ὁ ᾿Απολλων.
Ἔϑϑνικον δὲ ἐ ἐπὶ τὸ ἔϑνες δηλωτικὲν» ὡς Φευὺξ, Γαλάτης. (0j Ἑρωτηματικὸν δέ ἐξιν ὃ καὶ
TIUS TOV ἢ). TO κατ᾽ ἐρώτησιν λεγόμενον » οἷον τίς, ποῖος. πόσος. πηλίκος. ᾿Δόρισον δέ si
TO τῷ ἐφωτιμωτικῷ ὁ ἐνωντίως τιϑέμενον. οἷον. ὅπις. ὁποῖος. ὁπόσος, οπηλίκος. ᾿Αναφο-
einer d ἐσιν. o X9 ὁμοιωμοτικον καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὲν καλόται. τὸ ὁμείωσιν
σημαῖνον. οἷον τοσδτος.. τηλικδτος, τοιδτος ὅ). Περιεκτικὸν !) δέ ἐξ, τὸ ἐμφαΐῖνον ἐν ἑαυ-
τῷ TO περιεχόμενον » οἷον δαφνων, παρϑενεών. Iezrem Ἱμένον ὧδέ ἐς, τὸ ze τῶς τῶν
ἤχων ἰδιότητας μιμητικῶς εἰρημένον. οἷον φλοῖσβος. δοῖζος ἐρυμαγᾶές. Γενικὸν δὲ ἐς;
τὸ δυνάμενον εἰς πολλοὶ en διαιρεθῆναι - οἵον ζῶον, φυτόν. Εἰδικὸν δὲ ἐξι τὸ ἐκ τῷ γε-
vag dieuge9ty , οἷον βδς. ἵππος; ἄμπελος, ἐλαία. lawTikOY dé gi") TO ἀριϑμὸν S

Kr 2 μαῖΐνον
ΟἽ πληϑυντιχοὶ κατὰ ἑγικῶν τε «5; codic, Venet. χοροὺς, Ὀκλος" ἐπιμεριζόήμενον δέ ἐσ τὸ ἐκ δύο, ἢ καὶ
Harl. πλεόνων, ἐπὶ ἐν ἔχον τὴν αἀναφορον, οἷον ἑπεοίτερον,
Ld
B) ὡς πρός c. Venet. Harl. ἕκαξος,

t£) περιληπτικὸν corrigit Villoif.. ZZarí.

4») Apud Fabric. duo articuli confufi funt, etle-
gendum eft cum cod. Venet, τακτικὸν dí igi, τὸ T4-

5) In cod Venet. adhuc addita: TIepiexrixcy à ZR δηλξν, οἷον πρῶτος, δεύτερος» τρίτος. dpi T4X3;
ἐς, τὸ τῷ ἑνικῷᾷ ἀριϑιμῷ πλῆϑος cn;odvov, οἷον δῆμος, di ἐσι τὸ ἀριϑιιὲν σημοῦνον, οἷον ἃς, δύο, τρές. Fla.

q) ἔχον is; c. Venet. Harl.
T) πευςικὸν καλᾶται. cod. Venet, Harl.

3416 Lib.IV.c. XXXIX. DIONYSII 'THRACIS Vol. IV. p. 3t P 3^

Jadycy v. Oy ὥς, dvo, τρεῖς. Μετεσιαπικὸν à: ἐπι τὸ μετέχων ἕσίας τινός, οἵον χεύσειαις.
οἰργύρειος. ᾿Δπολελυμένον δὲ sw, ὃ ) καϑ' ἑαυτὸ καλέται. οἶον Θεὸς, λόγος. Ta δὲ ἐνό-
inp dS: ἐσεῖς εἰσὶ δύο, ἐνέργετα Kel grades. Mapas μὲν, ὡς κριτὴς o κρίνων. rogos
82, s κριτὸς ὁ κρινόμενος.

CAP. XV. Περὶ Ῥημάτος. De verbo.

Ῥῆμα ἐπὶ λέξις ὥπτωτος. ἐπιδεκτικὴ χρόνων τε καὶ προσώπων xvj ἀριθμῶν, ἐνέρ-
γοαν ἢ πᾶϑος παριφῶδο- Παρέπεται δὲ τῷ ῥήματι ὀκτῶ. ἐγκλίσεις. ,διωϑέσεις. ἔθη
σχήματα, αφιϑμοὶ. χρόνοι" πρόσωπα συζυγίαι. Καὶ ἐγκλίσεις μέν εἰσι “πέντε. Ὅρι-
sud, προσακτική», ἑκτικὴν ὑποτακτιμή, καὶ creta ares. Δια θέσεις δὲ εἰσ; Tp&s. ἐνέο-
"yen. 7 Sos, μεσύτης. Eve yeroe μὲν. οἷον τύπτω. πάϑος. οἵον τύπτομαι. Μεσότης 3)
ὴ ἘΠΕ μὲν ἐνέργειαν. ποτὲ δὲ πάϑος παριξῶσω, οἷον πέποιθα "). διέφϑθορα.. ἐποιησομην.
ἐγραψάμην. Eidg δὲ δύο. πρωτότυπον, X04 παφάγωγον. Πρωτότυπὸν μὲν. οἷον ἄρδω.
παραγωγον δὲ, οἷον ἐρδεύω. Σχήμωτα δὲ TQia v &zABY. σύνθετον, -παρασύνϑετον.
οὗπλδν μὲν, οἷον φονῶ. σύνθετον , οἷον κωταφρονῶ. παρασύνθετον. οἷον ἀνταγωνίζω,
Quem. "Agi uel δὲ τρῶς. ἑνικὸς. δυϊκὸς κοὶ πληϑυντικός. Ἑνικὸς μὲν, οἷον τύπτω.
δυϊκὸς ). οἷον τύπτετον. πληϑυντικός. οἷον τύπτομεν. Πρόσωπα δὲ τρία, πρῶτον, δεύ-
τερον. κΩΙ τρίτον. πρῶτον. οἷον τύπτω, δεύτερον, οἷον τύπτεις. τρίτον. οἷον σύπτει.
Teac» μὲν, «p 8 d λόγος. δεύτερον δὲ, πρὸς ὃν ὁ λόγος. τρίτον δὲ, περὶ & ὁ λόγος.
Xeóvo δὲ TQ6s , ἐνεσῶς- παρεληλυθὼς, μέλλων. Τέτων ὁ παρεληλυθὼς E £Xe διαφορὰς
τέσσαρας. παρατατικὸν, παρακείμενον s ὑπερσυντελικὸν » αόριςον. ὧν συγγένεια Tes.
ἐγετὼς πρὸς παρατατικὸν. παρακείμενος πρὸς ὑπερσυντελικὸν., οἰόρισος πρὸς μέλλοντα.

CAP. XVI. Περὶ Συζυγίας. De coniugatione.

, Συξυγία ἐ ἐξὶν ὠκόλεϑος ῥημάτων. κλίσις. Εἰσὶ δὲ συζυγίαι βαρυτόνων ἑημάτων ἕξ,

ἡ μὲν πρώτη ἐκφέρεται δια T8 β. ἢ Q. 17 z. ἢ 7T. οἷον Aeif)o , yeaQo τέφπω. κόπτω.
Ἧ δ δευτέρα διὰ τῷ γ. ἢ κι ἢ χ. ἢ XT. οἷον λέγω, πλέκω, τρέχω, Tiere. Ἡ τρίτη
διὰ T8 δ. ἢ 19. ἢ δύο ττ. εἷον ἄδω, πλήϑω, ἀνύττω. Ἡ δὲ τετάρτη d T8 C. ἢ τῶν
δύο cc. οἷον Octo, νύσσω, ἐφύσσω. Ἡ δὲ “πέμπτη διοὺ τῶν. τεσσοζρων Spera Dv. ^
Μ' Y. Q. οἷον ψάλλω. νέμω. κρίνω. [P] σπεόρω. Ἡ ἑκτή διὼ xa eg TE o. οἷον ἱππεύω,
πλέω, βασιλεύω, ἀκέω. Τινὲς δὲ καὶ ἑβδόμην συζυγίαν ") dub v8 E. καὶ Ψ. οἷον
λέξω καὶ ἕψω.

CAP. XVIL Περὶ τῶν περισπομένων. De verbis, quae circumflectuntur.
Περισπομένων δὲ ῥημάτων συζυγίαι. τρές. ὧν ἡ μὲν πρώτη ἐκφέρεται ἐπὶ δευτέρα καὶ
τρῖτϑ προσώπϑ8 διὰ τῆς e iQ3eyya - οἷον νοῶ, vodig, voe. Ἡ d? δευτέρω di τῆς α ds-

φϑόγγε. προσγραφομένδ μὲν c TB h 8 συ; vex ave ue 8 δὴ. οἷον βοῶ, Beas , βοᾶ. 'H δὲ
τρίτη di τῆς οἱ διφϑόγγδ. οἷον χρυσῶ; χρυσοῖς “χρυσοῖ.

CAP. XVIII.

v) δὲ inferit cod. Venet. Harl.
10) πέπηγα cod. Venet. Harl.
X) δυϊκὸς δὲ, οἷον τύπτετον, πληϑοντικὸς δὲ, οἷον cod, Venet. Zarl.

g) ἄγεσι addit c. Ven. Harl.

Vol. IV. p. 339 55 ARS GRAMMATICA. Lib. IV.c XXXIX... γα
CAP. XVIIL Περὶ τὰν εἰς Mi. De Verbis in μι.

Τῶν δὲ εἰς pi 2 ληγέντων ῥημοίτων συζυγίαι εἰσὶ τέσσαρες. ὧν ἡ μὲν πρατη dE
, €cTaj em τῆς πρώτης τῶν περισπωμένων s ὡς ez τῷ τιϑῷ γέγονε τίϑημι. Ἡ δὲ ὁ )ευ-

] τέρα ἀπὸ τῆς δευτέρας, ὡς ἀπὸ ἱσῶ γέγονε, ἵημιν Ἡ δὲ τρίτη aro τῆς τρίτης. ὡς ἀπὸ

78 διδῷ γέγονε, 4j: ϑωμι. Ἡ δὲ τετάρτη ἀπὸ τῆς ἕκτης τῶν βαρυτόνων, ὡς ὠπὸ TÀ πη:
νύω γέγονε σήγγυμι.
CAP. XIX. Περὶ Μετοχῆς. De PhbOS

Μετοχή esi λέ ἕξις “μετέχεσα τῆς τῶν ῥημάτων καὶ τῆς τῶν ὀνομοίτων ἰδιότητος.
Παρέπεται δὲ αὐτῇ ταῦτα ἃ καὶ τῷ ῥήματι καὶ τῷ ὀνόματι» δίχα πρισώπων τε καὶ
ἐγκλίσεων.

CAP. XX. Met "ASes. De articulo.

ἼΛρϑοον ἐ ἐσὶ μέρος λόγε πτωτικὸν. προτασσόμενον καὶ ὑποτασσόμενον τῆς κλίσεως
τῶν ὁ ὀνομάτων. ΜΑΙ ὑποτασσόμενον μὲν τὸ ὅσ. προτασσόμενον͵ δὲ τὸ e Παρέπεται δὲ αὖὐ-
τῷ γένη» ἀριθμοὶ, στώσεις. Γένη μὲν ἂν εἰσι τρία. ὁ ποιητὴς» ἡ ποιήσις xi τὸ ποίημα.
᾿Δριϑμοὶ δ TQ6&s , ἑνικὸς» δυϊκὸς. X94 πληϑυντικός. Ἑνικὸς μὲν οἵον τὸ, e. ἡ. τό. δυϊκὸς
δὲ τῶ Τα. πληϑυντικὸς δὲ οἷον 6i s αἱ. σά. Πτώσες dé, ὁ 05 TÀ; τῷ, τίν. ὦ. ἡ, τῆς- T

τὴν. ὡς τὸς τῷ, τῶ, τὸν ὥ.
CAP. XXI. neo ᾿Αντωνυμίας. De pronomine.

᾿Αντωνυμία δὲ dei λέξις avri ὀνόμωτος παραλωμίβανομένη. προσώπων ὡρισμέν yi dit-
λωτική. Παρέπεται δὲ αὐτῇ ἕξ. πρόσωπα; γένη, ἀριθμοὶ, πτώσες, σχήματα καὶ εἴδη.

CAP. XXII. Περὶ πρωτοτύπων. De pronominibus primitiuis et deriuatis.

Πρόσωπα πρωτοτύπων μὲν» ἐγώ, σύ, f Παραγώγων δὲ ἐμὸς, σὸς. vs. Γένη μὲν
πρωτοτύπων διὸ μὲν τῆς Φωνῆς 8 ? διακρίνεται » dia δὲ τῆς ἐπ᾽ αὐτῶν ϑάξεως. (t) οἷον ἔγώ.
τῶν δὲ παραγώγων ὃ ἐμὸς, ἡ ἐμή, τὸ ἐμόν. ᾿Αριϑμοὶ δὲ πρωτοτύπων ἑνικὸς μὲν. ἐγὼ
σὺ, , Δυϊκὸς δὲσ eQsi, yai. “Πληϑυντικος δὲ ἡ ἡμᾶς, ὑμᾶς, σῴές. Παρωγώγων δὲ ἐ ἐμὸς,
σὸς, ὅς, Δυϊκὸς fud, c9, ὦ. Πληϑυντικὸς € ἐμοὶ, σοὶ, οἷ. Πτώσεις δέ πρωτοτύπων
μὲν ὀρϑῆς ἐγώ. σὺ, E γενικῆς δὲ ἐ ἐμὲ, ca, δ. δοτικῆς δὲ ἐ ἐμοὶ, σοὶ, οἵ. Αἰτια τικῆς ἐμὲ,
σὲ, ἕ. Kris δὲ σύ. Παραγώγων δὲ ἐ ἐμὸς, σὸς, ὅς. ἐμδ, ci, 8. ἐμὸν» σὸν» ὃν. Ex
ματὰ δὲ δύο, οπλᾶν. σύνθετον. eV μὲν DE cB, E σύνϑετον δὲ ἐμαυτξ» σαυτῇ,
ἑαυτδ. Ἐδὴ δύο. ὅ eri ej μέν εἰσι πρωτότυποι; ὡς» ἐγὼ, σὺν ἃ αἱ δὲ παραγωγοι» ὡς
πᾶσαι αὐ mimos αἱ καὶ διπρόσωποι κὠλδνται. ,Παράώγονται δὲ Tes. οὐπτὸ μὲν mamme

κῶν ^*) ej ἕνα κτήτορα δηλᾶσα!. ὡς ἀπὸ T8 a8 ὁ ἐμός" ὠπὸ δὲ ϑυϊκῶν. LZ δύο, ὡς oo
TE yai νωΐτερος. ᾿Απὸ δὲ πληϑυντικῶν αἱ πολλὲς, ὡς ἀπὸ τὸ ἡμῶς ἡμέτερος. Τῶν δὲ
«ντωνυμιῶν ej μέν εἰσιν οἐσύγωρϑροι, αἱ δὲ σύναρϑροι. ἀσύναρϑροι μὲν οἷον ἐγώ" σύναρϑροι

δὲ οἷον ὁ ἐμός.
Ἀγ3 CAP. XXIII.

2) Ληγόντων cod, Venet. Harl.

— 40) ἐπὸ μὲν ἑνικῶν cod, Venet. Zarl,

318 Lib. IV. c. XXXIX. DIONYSII THRACIS GRAMMATICA — Vo-IV.p 33931

CAP. XXIII. Περὶ Προϑέσεων. De praepofitionibus, a τ

t

TlecSecis ἐξ! λέξις προτιϑεμένη πάντων τῶν τὸ ACy8 μερῶν ἔν τε συνθέσει «op cuv- us
: |

, 3M - c "i » ' s δὲ E] , ᾽ M Hj D X.
cde. Εἰσὶ δὲ πᾶσαι αἱ προθέσεις ὀκτῶ xo) ὀέκα. ἐν εἰς, ἐξ, πρὸ, πρὸς, συν, ave
᾿ ' 3 E] ^ ^ c '
χατοὶ. di, μετοὶ, παροὶς ἀντὶ, ἐπὶ, περὶ. ἀμφὶ, ἐπε, ὑπὸ, ὑπέρ.

CAP. XXIV. Περὶ Ἐπιῤῥήματος. De aduerbio. *

, πες ME ' , 3! STE L AM 3 , ;

Ἐπιῤῥημῶ or MEDOA Acye aNITEY xotrob θημῶτος λεγόμενον, D ἐπιλεγομενὸν ῥη-
pai. Τῶν δὲ ἐπιβῥημώτων τῶ μὲν su QU AG τὸ δὲ σύνϑετα. ? AzA« μὲν. city qre- δι
λα! σύνϑετα δὲ, οἷον πρέπαλαι.. To δὲ χρόνε δηλωτικοὶ. οἷον νῦν, τότε, αὖϑις. T&-
τοις δὲ ὡς ἄδη ὑπονοητέον τοὺ wcup8 παραςατικοὶ, οἷον ᾿σήμερον, αὔριον, τόφρα. τέως,
πηνίκα. Τοὶ δὲ μεσότητος, οἷον καλῶς, σοφῶς. τοὶ δὲ ποιότητος, οἷον πυξ, AUE, βοτου-
δὲν, οἀγεληδίν. τοὶ δὲ ποσέτητος, οἷον πολλάκις, ὀλιγοίχις, μυριοίγις. τοὺ δὲ ἐριϑμξ δη-
λοτικοὶ, οἷον dic, τρὶς. τετροκις. τοὶ δὲ τοπικοὶ, οἷον, ὥνα, κάτω. ὧν σχέσεις εἰσὶ reas.
ἡ ἐν τόπω: ἡ εἰς πέπον, ἡ ἐχ τόπε, οἵον οἴκοι, οἴκαδε, οἴκεϑεν. τοὶ δὲ εὐχὴς σημαντικοῦ,
οἷον αἰϑε, ὅϑε, ἀβάλε. τοὶ δὲ ὠρνήσεως, ἢ ἀποφάσεως, okv 8, ἐχὶ 8 δῆτα, βὐωμῶς.
τοὶ δὲ συγκαταθέσεως, οἷον vo], ναΐχι. τοὶ δὲ ὠπαγορεύσεως,, οἷον μὴ, μηδῆτα, μήδα- |
μῶς. TÀ δὲ παραβολῆς ἢ ὁμοιώσεως, οἷον ὡς, ὥσπερ, ἠύτε, καϑὼ, καθάπερ. τοὶ δὲ
ϑαυμαςικοὶ, οἷον βαβαί. τὼ δὲ εἰκωσμξ, οἷον ἴσως, τάχα. τυχέν. TO δὲ τάξεως. ἑξῆς,
ἐφεξῆς, χωρίς. τοὶ δὲ ἀϑροίσεως, οἷον ἄρδην, ἅμα. τὼ δὲ παρακελέυσεως,, οἷον ex,
ἄγε, Φέρε. T& δὲ συγκρίσεως, οἷον πόϑεν. TB, πηνίκα. πῶς. το δὲ ἐπιτάσεως, οἷον
λίαν, σφόδρα, ἄγαν, πάνυ, μάλιτα. το δὲ συλλήψεως, οἷον ἅμα, ὁμβ, ἄμυδις, πο δὲ
ἀπομωτικοὶ. οἷον μοί. τοὶ δὲ κωτομωτικοὶ οἷον Vi. νοὶ δὲ ϑετικα, ov, γαμητέον, *yea-
σπτέον, πλευτέον ^). το δὲ ϑειασμθ, οἷον εὐοῖ, εὐάν. ;

CAP. XXV. Περὶ συνδέσμων. De coniunctionibus.

, , E , ^ , * ^ , Σ Α
Σύδεσμός ἐξι λεξις συνδέβσα διάνοιαν μετὼ τάξεως, xo) τὸ τὴς ἑρμηνείας κεχηνος
p PEE B - ^ x
σληφϑσα. Τῶν δὲ συνδέσμων ci μέν εἰσι συμπλεκτικοὶ, οἷον οἷδὲ διωζευτικοὶ, οἱ δὲ συναπτικοὶ,
, ἣν IER. S
οἱ δὲ παρασυναπτεχοὶ; οἱ δὲ αἰτιολογικοὶ, οἱ δὲ παραπληρωματικοί. Καὶ συμπλεκτικχοὶ μέν $3
, [] B ΄ »» 3
εἰσιν ὅσοι τὴν ἑρμηνείων ἐπ᾿ ἄπειρον ἐκφερομένην συνδέδσιν. Εἰσὶ δὲ οἶδε. μὲν, δὲ, ve, xod,
^ 5 ^ » Y d , V ^ ,
ὠλλοὸ, ἡμὲν, ἠδὲ, dro, αὐτοὶρ ^), ἤτοι. Οἱ δὲ διαζευτικοί εἰσιν ὅσοι τὴν μὲν Φρώσιν
SO " ; - utm 7 M ΟΣ !
ἐπισυνδέδσιν, ἀπὸ δὲ πράγματος eis πρᾶγμα dvisQciv. ἙΕἰσὶ δὲ ὅτοι, ἢ, ἥτοί, ἠξ. Συν-
us E e vq οὖν γὰὺ Nm 5. às d ' . ic) δὲ Ἢ 2 Bg
OL7ITVXOI ΟΕ E101V, CGCI ὕπαρξιν ) 8 θηλδσι. σηήμαρδσι oc &XxoA8Siev' Εἰσὶ 0s οἵ δ) E7C: j/
, A , I] , ^ , L
εἰ. ἄπερ, εἰ δὴ. εἰδήπερ. Παρασυναπτικοὶ δὲ εἰσιν ὅσοι μεθ᾽ ὑπάρξεως xo] τάξιν δη-
Ὁ «Ὁ Y , N^ , L^]
λξσιν. Εἰσὶ δὲ οἵδε. ἐπεὶ. €zerzeg, ἐπειδὴ, ἐπειδήπερ. Αἰτιολογικοὶ δὲ dm, ὅσοι ἐπ᾿
TA E , ^ E et f (o €i e
ἀποδόσε, εἰτίας παραλαμίβάνονται. Εἰσὶ δὲ οἵδε. ἵνα, σῷρα. ὅπως, ἕνενα,, ϑνεκώ, διξ,
, ^ ΄ EN 5 ᾽ Ὁ ν ^ ,
διότι. x90, καϑότι, χαϑόσον. ᾿Απορηματικοὶ δὲ εἰσιν, ὅσοι πρὸς τοὺς ἐπιφοροας τὲ Xo
, —M 2 de BM δ » ἡ δὲ 2 3! 5 ' » ' pem
συλλήψεις τῶν ἀποδείξεων εὖ διοίκειντα!. Ἑἰσὶ δὲ οἷδε, ἀρῶ. ὦλλα, ἀλλώμην. τοιγάρ-
TG

bb) Sequuntur in cod. Venet. 74 δὲ βεθανώσεως, ££) μὲν s. ced, Ven. Harl.
οἷον ὀγλαδὴ. Harl.

£C) μὲν ἂν cod. Ven. Zarl.
dd) x, ἄν. 5701. cod. Ven, Harl.

ff) sr& deeft in cod. Venet, rc&e,. v. Villoifom, —
Harl. i Pp

— Homerum, Lucianum et Plutarchi Ἠϑικά.
᾿χουσοῤῥήμονος "louvve, loannis Chryfo(lomi; inde fatis fe prodit, fcriptum effe a iuniore

Vol. IV. p.311 35 GRAMMATICI GRAECI EDITI. — Lib, IV. c. XXXIX. 319
Ὁ . Ν » L4 Σ - Nd " ,
TOi, TCIOQBV. Πωρωπληρωμοντηίοι δέ Εἰσὶν, 000; μετοβ 4 κοσμϑ8 ἕνεκεν παραλαμίθάνον-
ται. Elsi δὲ οἵδε. δὴ gm, νυ, πὲ, vci, ϑήν, mo, δῆτα, περ, πω, μὴν, ἄν, αὖ, ὃν
* Ὁ [7]

κεν, γε. Τὲς δὲ προτιϑέωσι xod évavri uer iRSS , οἷον ἔμπης, ojos.
Hadenus Dionyfii, Thracis, Grammatica.

Sequuatür ibi plura de profodia, fed quae a iuniore addita effe teftatur. Porphyrius
i eodem volumine MStus, cuius haec funt verba: jséoy ὡς 8 Διονύσιος 6 περὶ τῶν cXT
μερῶν λόγε διδώξας ἡμᾶς Kel ἔτι πρὸ τότων περὶ φοίχείων καὶ συλλαβῶν καὶ λέξεων;
ἐκ ἀπὸ προσωδιῷν ἤρξατο, MAN ἀπὸ τῷ ὁρε τῆς Γραμματικῆς. Τα δὲ περὶ προσῳόίας
ἕτερός τις τέτε μεταγενέξερος διαὶ τὰς ἄρτι Γραμματικὲς οἰχομένες ἀναγκαίως ἐδδαξε.
Fabr. Huic adfeatitur //illoif. 1. c. et putat, haec non alia ete ac ea erotemata gramin.
quae paullo poll citantur, et immerito tribui folent Dionyfio "Thraci. Har/.

In bibl. Vindobonenfi, vt refert Neffelius, exflant MSta Dionyfii, Thracis, erotemata
Grammatica e£. Riutori:a. Vide eum parte IV. pag. 48.

XV. Zi Grammatici graeci, editi €).

I. Ad calcem grammaticae Vrbani Bellunenfis, de qua δ. IX. in not. dicere me me-
mini, fubiiciuntur graece 1) ἀποσπασμώτιον €X antiquiffimo grammatico, "TRYPHONE,
de vorum paffionibur fiue figuris, παάϑη τῶν λέξεων, quod Graece etiam et latine exftat
ad caleem grammaticae graecae Alexandri Scoti Lugd. 1614. 8. pag. 954 - 956. Occurrit
MS. Lipfiae in bibl. Paulina, Oxoniae inter codd, Baroccian. atque àlibi.

[I] 11. S. BASILH περὶ γραμματικῆς γυμνασίας, de grammotica exercitatione exflat
raece ad calcem Syntaxeos Apollonii Dyfcoli, Florent. 1515. 8. "^) hine graece et latine
cum Gilberti Cognati verfione prodiit Bafil. 1533. et in adpendice operum Bafilii magni
pag. 171-194. Parif. 1618. fol. et in editione Bafilii Parif. 1638. tom. III. pag. 592. Laudat
uod vero inter alia illuflrat etiam verba 78

aliquo, non a magno illo Bafilio, Caefareenfi. — Atque iam a Martino Crufio in Turco
Graecia pag. 44. notatum eft, verum auctorem effe JManuelem Mofchopulum. ^ Hic calami

errore in praeflantiifimi Cauei Hifloria litteraria, vbi de Bafilii Ícriptis differit, loannes
Moícho-

Etymologiae litterarum, (e. g. τὸ ὥ᾽ ἄρηται uoc

£g) Poft Fabricii tempora quaedam grammati-
τὸ ἀλφῶ, τὸ εὑρίσκω" τὸ πρῶτον εὐρεϑέν " illi fimile

corum graec. opuscula in lucem effe prolata, par-

| timiam in hocet fuperioribus capp. obferuauimus,

partim quaedam pofthacc adnotabimus. δὶς Zriar-
f£ in bibl. reg. Matrit. codd. gr. e cod. LXXXIII.
varia, (v. fupra ad $. II. huius cap-) et pag. qui-

| dem 314. fqq. primus euulgauit duo anonymi opufc.

1) de litteris, (fiogularum videlicet litterarum de-
finitiones, e. gr. € Φωνῆέν ἐς! D, ocvov προτακτικὸν
τελικὸν ϑηλικῶν καὶ ἐδετέρων ὀνοκοίτων καὶ ἀρσενικῶν
xara ποιητικὴν ἀδααν" οαντισοιχὴν τῷ Ὁ καὶ V.) 2)

περὶ ἐτυμολογίας τῶν xd ςοιχεων, de etymologia
XXIF. litterarum opusculum idem lriarte pag.
297 Íq. publicauit et cum cod. LX XXIII. mem, con-
tulit) — 3) pag. 316 fqq. ZJoanuis Grammatici
Characis opufc. de inclinatis particulis. conf. in-
fra catal. Grammaticorum ineditorum, vbi etiam
fuo loco de 7ryphone agitur. Harl.

hh) v. Burfiii vnnac, typogr. ant. IL. pag. 98.
Harl.

4290 Lib. IP. c. XXXIX. GRAMMATICI GRAECI EDITT. Vol. IV. p. 3536

Mofchopvlus adpellatur. Certe pleraque iisdem verbis leguntur in Manuelis Mofchopuli
σερὶ σχεδὸν» vt conferenti patebit.

HI. Zesriceur Stephamur in. Adpendice thefauri graecae linguae haec e veteribus gram-
maticis graecis latine alia, alia graece et latine, alia graece tantum adiunxit, quae deinde
eius exemplo ad calcem Lexici fui exhibuit quoque Stephani epitomator , Ioannes Scapula.

1) De graecae linguae dialectis ex fcriptis IOANNIS GRAMMATICI, quae τεχρικα
fuerunt infcripta. Hunc Ioannem, Gregorius Corinthius Páilopomum adpellat.

2) De Dialectis excerpta a CORINTHO, fiue potius a GEORGIO fcu GREGORIO
PARDO, Corinthi deinde metropolitano "), qui faeculo XII. fcripfit et Tryphonis, gram-
matici, ac lohannis Philoponi monumentis vfum fe profitetur, librumque fuum iuueni cui-
dam confecrauit: Ἰδὲ σοι καὶ τὰς διαλέκτες ἐγχεερίζω, νέων μοι πώντων Φιλολογώτατε,
περὶ ὧν 6, τε ΦΨΙΔΟΠΟΝΟΣ ἸΩΔΑΝΝΗΣ ἐποίησε, καὶ ΤΡΥΦΩΝ ὁ Γραμματι-
κὸς, καὶ ἄλλοι πολλοί, οἷς ἱκανὴ περὶ τὰ βιβλία διατριβὴ καὶ ἄσκησις γέγονεν, ἔπῳ
δὲ τις μέχρι καὶ τήμερον τὸ πᾶν ἑκάτης τῶν διωλέκτων ἐγνώρισε. De his aliisque, qui
dialedtos Graecorum expofuerunt, dixi lib. 4. cap. 36.

3) Ex PLUTARCHO excerpta de dialectis, tropis et fchematibus, atque Hcmerico eo-
rum vfu. Petita haec e vita Homeri, quae fub Plutarchi nomine fertur, et a viris quibus-
dam doctis ^) refertur ad [IP] Dionyfium, Harlicarnaffeum. | Ex eadem petitum eft P/uf-
archi de metis in codice MS. bibl, Caefareae apud Lambecium V. p. 258. et in codice Ba-
rocciano CXXV. Fabr. — Auctor eft Eliar. v. infra in cat. grammat. gr. inedit. h. v, Har".

3) Dt fpiritibus di&lionum,, περὶ πνευμώτων libellus qui collectus fertur ex nefcio,
quo THEODORITO et aliis; Etiam Labbeus in bibl. nova MSS. memorat p. ros. 'Theo-
doretum de liferir et de fpiritibus, quem ait manu exaratum feruari in codicibus DCCCCI.

et XXIX. Et in codice Barocciano LXVIII. exflat "Theodoretus de fpiritibus ex Herodiano:

Πωτρικίω Θεοδώρητος. Fabr. Diu illum libellum quaefiui in meo Stephani exemplo; fed
fruflra. Poltea etiam cognoui, ζζαίελεμ, in. praef. ad Ammon. de differ. adfinium. vocc.

pag. XII. errorem Fabricii iam animaduertiffe, — At, idem Valcken. non folum obferuauit, |

in variorum libellorum farragine, quae fubiacet lexico graeco-lat. Jelentini. Curionis,
Bafil 1525. edito, etiam exflare opufc, σερὶ πνευμέότων, quod videri poflit ex fimili libro
excerptum; fed etiam, calci ed. fuae et Z£mmonii p. 207-242. gr. adiecit, e cod. Voll. in 4.
Δεξικον περὶ πνευμώτων ἐκλεγὲν ἐκ τῶν περὶ πνευμάτων Τρύφωνος. Χοιροίβοσχε, Gro
δωρίτα καὶ ἑτέρων" καὶ. ἀντιγροίφοις διαφόροις ὠντιβληϑὲν καὶ ὀρθωθέν. — 'akk. ait, in
hoc libello multas elle voces, quas gloffar vocamus; plurima, quae Gr. L. fludiofis vfoi
eífe queant, et quae femel legiffe neque,doctos poeniteat. — In cod. Matri. regio XCV.
e(t "T'heodoriti lib. περὶ πνευμάτων" cuius tamen nec initium, et multo minus finis plane
confonat cum iis, quae Valcken. edidit: Jriarfe vero in catal. codd. gr. pag. 376. notat,
fe neque in H. Stephani Thes. Gr. L. adpendice reperiffe, neque id, quod Fabricius infra

in

ii) Vide Allatium de Georgiis p. 42^.
-kk) Confer, fi placct, quae de hac vita diximus lib. 2. τ, 1. δ. 4. [vol L p. s21.]

--

Vol. IV. g: 46 GRAECI EDITI. Li. V. c. XXX1X.. 32

in catal. grammaticorum graec, h. v. adfirmarat, ad czlcem Grammaticae Jrbani, ct

Zlexandri Scoti, €t ad calcem Scopulae. —

In eodem cod. fcquitur fol. 138. Georgii

Choerobofzi de fpiritibur: ied i4riarte adnotat, hunc Chocrobofci libellum hàbere in cod.
DCCCLXXX1i bibl Va'ic. (tefte 7/lietio in diatriba de Georgiis, pag. 318. id initium,

quod "Theodoriti libell. habeat in cod.- Matrit.

"Tum foi.148. cod. Tryploris de foiriti-

bus, et fol. r3t. anonymi opufc. παλαιὸν — antiquum de fpiritibur: de leni fpiritu no-
fatis, Reclius igitur farrago illa a Valcken. euu!gata, dicitur collecta ex Tryphone, Choe-
ro5ofco, "Theodorito et aliis. Atque in bibl. Zugu//ana Vindel. tefle Rrifzro in cat. Ρ. 64.
efl Lexicon de fpiritibus ex Tryphone, Choeroboíco, 'Theodorito etc. idem in cod. Bur-
mont. v. Oudendo: p. pracf. ad "Thom. Mag. flell. 4. auerf. et 5. — — In bibl. publ. Parif.
eft in cod. MMDCIHI. Tieodorifur de fpiritibus, (auctor tamen catal. codd. tom. II. P. 527.
' adnotat, in aiiis codd. tribui libellum Georgio Chorrobofto, quod facile poteft conciliari,
fi de collectione, e pluribus grammaticis facta, in qua modo hic, modo ille primo loco
nominabatur, non de peculiaribus fingulorum libellis fermo eft et Choerobofcus notior
fuiffe videtur librariis, quam '"Theodoritus)) — — 1n cod. MCCLXX. nr. το. T'eodorctur
de litteris. — . Florentiae in bibl. Medic. cod. XXXVI. nr. 3. plut. 57. T'eodoriti de fpi.
ritibus, v. Bandin. catal. codd. gr. IT. pag. 395. qui errat, dum fcribit, nihil de hoc 'Theo-

- dorito apud Fabricium. Harl.

: 4) De paffionibus fiue figuris didlhionum ex TRYPHONE, grammatico: [de quo in-

fra cominodior locus erit dicendi.]

4) CYRILLI five potius IO. PHILOPONI ") συναγωγὴ τῶν πρὲς διάφορον σημασίαν
διαφέρως τονεμένων λέξεων. tolleffio votum, quae-pro diuerfa fignificatione accentum di-
verfum accipiunt. Hunc libtum, quo differentiae vocum graecarum quoad tonum, fpiri-
tum, genus vtili inflituto explicantur, longe locupletiorem et plus quintuplo a fe auctum

- feparatim edidit vir de graecis-literis immortaliter promeritus Erafinut. Schmidiur, Wite-

fiue nouam.
*

"dino. et fopra c.36. pag. 125.]

partim denique fubfcriptis fit. locupletata.
Foi. FI.

- ἢ) Difertis verbis 7o. Philopouo id opufcul.
"adfgnatur in cod. /Maírit. XCV. fol. 162. atque
Jriarte in catal. codd. gr. pag. 377. aniwaduertit,
dn illo cod. colle&icnem vocc. fiue ordine, fiue
.mumero contractiorem ab excufía (in lexicis Ste-
, phani , Scapulae et Conftantini ) non parum differ-
.re, tametfi plurimis acce(lionibus Coz/Tantini Laf-
taris manu partim adícriptis, partim interfcriptis,

(In

bergae 1615. 8. praemiíffa differtatione de pronuntiatione graeca antiqua contra yeoQvro»
᾿ς 6) AMMONII περὶ ὁμοίων καὶ διαφόρων λέξεων, de ffmilibur et. differentibur vocabu-
lis liber, graece. De hoc vide, fi placet, quae dixi l. 4. [c. 29. pag. 715. fqq. vol. V.]

T Τάξις παλαιοὶ ww ὀνομασία! τῶν ἀρχόντων.
8) 'OcBixis περὶ τῶν περὶ τὸ ςράτευμω τάξεων. [v. fupra, $. IX. de tertio vol. Al.

9) Ver-

eod. cod. Matrit. fol. ri8. legitur ex 7o. Philo-
poni (criptis περὶ ἰδιωμάτων, de idiomatibus, f. dia-
le&is.) — Pariter fub nomine 70. Zexazdrini
grammatici (Philoponi) in codd. Florent. Medic.
XXVI nr. 4. plut. 57. cod. XIX. wr. 6. plut. 58.
et cod. XXVI. plut. 59. (v. Bandini cat. codd. gr.
IL. pag. 573. 458. 545.) — ltem in codd. Paris.
MMDCKXVIII. et MMDCLX. εἰς. Zar,

Ss

Lib. IV. c. XXXIX.

322

9) Verborum themata, quae magna ex parte vel fant snomals, «el poética, aut
vt non obuiam cuilibet habeant originem.
nus ipfe ex Ποῖ εἴ δὲ Euflathio, Varino et aliis fcriptori bus congeffit.

certe eiusmodi,

19) HERODIANI περὶ τῶν ὠριϑμῶν.
foleant.

11) GALENI περὶ μέτρων καὶ ςαϑμῶν, de momnfurir et ponderibus [ibellus Galeno ad-
Ícriptus et ex iis, quae apud Paulum Aeginetam et Scholiaflem Nicancri legontor, emen.
In hoc leguntur etiam. nonnulla ἐκ τῶν Κλεωπώτρας κοσμήτι-
xay, ex reginae, Cleopatrae, Cosmeticis, fiue de munditie corporis curanda ct Diolcoridis

datus, graece ct latine.

de imenfuris ac ponderibus.

12) De menfibus et partibus eorum, diatriba Henrici Stephani.

IV. EMANVELIS MOSCHOPVLI grammctiae aríir methodur vna cum Gazae li-
bris duobus prioribus prodiit graece Bafi. apud ἴο. Walderum 1540. 4
Praeter ἐρωτήματα continet etiam. Canones,
Habeo idem Mofchopuli opus grammaticum -MSturn in charta, cxeratum anno Graeco-
rum φυινὴ hoc eft Chri(li 1450. quod olim fuit lo. Alexandri Bralficani, "cuius nomen,
A. 1525. Budae inferiptum, | in fronte libri adparet, vna cum infüguibus, in quibus lani
bifrontis imago, adfcripto hoc graeco diflicho: ^

προσῳδίω ""').

Κερδαλέες δίζεσϑε ipse ληΐσορες £2.26,
(Ton δὲ γάρ P5. φύλαξ ἔμπεδος ἡ mivh,

Atque his verfibus latinis, in quibus fanus loquitur:

ZImpla quidem merito Linguae Graecae atque Latinae
Conciffa efl fidei Bibliotheca meae. — .

Parte ab vtraque, oculos circumfvro po[ft iniqua
Ne quis forte bouum tollere fraude librum.

mm) Sed diu ante Walder, prodiit Mofchopuli
διωρϑωϑέντων ἐρωτημιοίτων, περὲ προσωδιῶν. inc. τί n
c s εἰς, circ. med. pars | altera incipit Zex σὺν
ϑεῷ τῶν ἀρσενικῶν κανόνων etc, cum paradigmatibus,
dein pari modo τῶν ϑηλυκῶν et ἐδετέρων κανόνων"
poftea de verbis eiusque temporibus; denique de
cafibus nominum et formatione temporum, fine ].
a. et typographi nota, fub initium typographiac
gr. in Italia. v. quae fcripfi in Introd. in hift.
L. Gr. IL. pag. 41. — — De codd. pauca fubiungam,
In indice quodam codd. gr. in Lari deliciis erudit.
Florent. 1743. 8. pag. 120 in codd. CXVI. 77/ro-
dori Gazae grammatica, fine principio; item 770-
Jcliopuli grammatica: in cod. CXIX. fyntaxes non-
mullae, vt videtur, /Mo/cliopuli. Huius operis ini-

GRAMMATICI

Graece et latine, fubiuncdto H. Stephani auctzrio.

"poftea seruo erit.

Vol. IV. p. 356 37

Hanc collectionem H. Stepha.

de numeris, quomodo apud Graecos notari

Incipit: Ti ἐξιν
et περὶ κλίσεως praecepta.

tium de dialettis , fecit probabiliter, vt librarii ab h
illo interdum defumerent totius operis infcriptio —
rem, fic cod. Matrit, reg. XCV. fol. 125. infe Ἢ
ptio eft Mofchopuli 2] τῶν ἐδιωκιείτων, de idioma- -
tibus f. ge Atque, notante etiam Zriart, ca- —
tal. codd. gr. peg. 376. a primi capitis initio in.
cod. V'indobas. CXXVII. in JVeffelit catal. caefa- -
reae bibl. part. IV. pag. 75. nr. 2. titulum , Ma-
nucis Mojchopuli lib. de. diale£o ionica accepit, |
Num igitur eiusdem grammaticae CPRrEER fueril
in cod. Matr. LXXIV. fol. initium συζυγίων coniuga- -
tioium et fol. τςο. Tecnologia de aequalibus
fiue de diciionibus fibi invicem refpondentibus,
Iriarte l. c, pag. quacrit. De reliquis codd,

Hari.

mecum SIC poco me om

——

270
εἰν»

as

Vot TV. p.57 32

GRAECI EDITI

Lib. IV. c. XXXI X.

3?3

Duo fuere Ionueler Mofthopuli , vnus, Cretenfis "), temporibus Andronici Palaeologi fc-
nioris, clarus circa AC. 1392. alter, huius cvexJucs, fiue patruelis, Byzantinus, qui pofl ca-
ptam CPolin vna cum alis Graecis in Italiam circ. a Clir. 1453. profugus fuit^") Priori

tribuuntur Érofemata in codice Barocciano"XXXV. ^) quemadmodum pofleriorem aucto-

nn) Crufius Turce Graec. p. 44.
00) De Cretenfi. v. Saxii Onom. II. pag.587 ad
a. C. 1592. de Byzantino id. ib. pag. 445. ad a. C.
1453. Vtrumque haud diftinxit. Z/umphred. Ho-
dits de graecis iillu(tribus L. Gr. inftauratoribus
pag. 316 Harl.
pp) In cod. Florentino, Medic. XXVI. nr. 5. a
pag. 7. plut. 28. exftat 2nitium erotematum emenda-
torum per Manuel, Mofchopulum , ὅρος προσῳδίας
definitio profodiaes stque incalce pag. 7. legi, 14
opus in quibusdam valde differre ab alio notiore
opere Mofchóopuli; in pluribus vero conuenire
cum illo, prodit Jazd. catal. codd: gr. 11. col. 43.
In cod. XXXI. et cod. XLIV. plut. 59. funt fub
falfo Cyri nomine, Mo/chopuli Crelenfis, (st ait
Bandin. l.c. ool. 553. ct col. 573.) erotemata et
σχεδογραφίκ. In cod. XLV. plut. 59. effe /Jan. /Mo-
Jchopuli crotemata, quamquam in fumma primae
paginae ora a manu rcc, adpofitum fit nomen /io-
ny/ii Thracis περὶ τῶν προσᾳδιῶν notat Daudim. 1,
c. col. 576. vtpote quum ex illo antiquiore gram-
matico multa decerpíerit, in fuamque deriuarit
grammaticam Mofchopulus. In cod, XIV. plut. 55.
eft opuíc. de adfe&ionibus dictionum, quod in fronte
ornatum eft laude, de illis hic adcuratius agi, quam in
- antecedenti Tryphonis libello. Bandin. IT. col. 279.
Parifiis in bibl. publica funt erotezmata in nouem
codd. msst. nr. MCX. MMDXLVI, vbi quoque Dio-
nyfio TT hraci tribuuntur, MMDLXVIIIT. MMDLXX.
MMDLXXIX. MMDLXXXIL in c, MMDXCVI. eft
Man. Mofckop. de orationis cenflruttione. opufc.
( st videtur. quidem auctori catal. 11. pag. 525 )
inedithm, cuius initium τῶν μὲν συνταξέων, tum
erotemata nr. MMDCVIf, MMDCVIIL et, vti vi-
detur au&ori catal. H. p. 532. in cod. MMDCXXIX.,
—JMofthop. οὐ. gramm. de nominibus, verbis,
pronominibus, aduerbiis etc; — — In cod. Cois-
liniano:CCCXLVILI. e& granmnnatica graeca am-
iplifüma , in cvius fol. 276. exemplum orationis
defumtuim eft ex Man. Mofchop. grammatica ct in
' cod. CCCXLIX. eft Mofchop. de vocc. atticis apud
Philofirat. tum iliius grammatica, ex qua 7Von£-
fauc. in bibl. Coislin. pag. 515. fq. plura excerpfit,
et oftendit, Mofchopulum ex veteri quodam lexi-
- «o multa fumfiffe mutua; — in cod. CCCXLL. funt

552 rem
epi/tolae Man. Mofch. ( Montfaguc. l. c. pag. 455.)
in cod, CCCL. AMofchop. grammatica , a Rob, Ste-
phano edita: et in cod. CCCXCV. /Man. Mofchtop.
de profodia. — Z'enetiis in Mufeo Grimano in
cod. refcripto Man. Mofchop. erotemata, teíte
Montfauc. in diario ital. pag. 40. (qui cod, poftea
venit in bibl. S. Michaelis Venet. v. plura in Mit-
tarelli bibl. codd. illius monafterii col. 797.) et
eodem Montfauc. tefte ibid. pag. 17. in bibl. Am-
brofiana, /Mediolaui , Mofchopuli lexicon amplum
eiusdem grammatica fzepe, ct de metris. — — //z-
tüé£iis in bibl. D. Marci, (fecundum catal. codd.
gr.) in cod, CCCCLXXXV. Man, Mojfchop. Creten-
fis ezotem:ta grammatic. fiue grammaticae artis
methodus: fequuntur varia exercitamenta cius-
dem Mofchopuli , quae alias Bafilio M. tribuuntur.
Incod. CCCCLXXXIV, erotemata, vt ait auctor
catal. pag. 255. antiqua grammaticalia, quae ini-
tio ordine conueniunt cum erotematibus Mofch.
fenioris: ceterum longe plura in hoc cod, conti-
nentür, ex quibus, vt coniicere licet, Mofch. gram-
maticagm fuam concinnauit. In cod. CCCCLXXXVI.
Mojfch. grammatica in compendio; et vti in cod.
CCCCLXXXVIIL Aofth. iunioris collectio vocc.
atticar. ex imagiuibus Philoflrati per ordinem al.
phabeti. — In cod. CLIV. /A/am. Mofth. contra
Latinos. — JVeapoli in bibl. regia funt plures
codd. plvraque opufcula Mofch. (v. fupra vol. V.
pag. 774. (qq) in cod. III, inftitutiones grammat.
in cod. XILI. expofitio capp. paraenetic. Agapeti
cum analyfi grammatica, — in cod. XXVII. ero-
temata, expofitio gramm. εἰς σχεδὴν βασιλικήν, fyl-
loge vocc. atticorum ; de vocabulorum edfcctioni-
bus et de dialectis homericis, — In cod. XXXI.
LXIL LXXVII. (in quo etiam eft illius σχεδογρα-
Qc ,) et CLXXXIILI. erotemata — in cod. XXXII.
colle&io vocc. attic, — in cod. CI. fcholia in He-
fiodi O. et D. — 7/id. in bibl. Auguftin. S. Ioan,
ad Carbonar. in cod. XXXVI. collectio vocc. attic.
in cod. XXXVII. prima fcheda, --- J'indobonae
in bibl. cacfarea, (tefte Neffelio in catal. codd.
part. IV. erotemata in codd. XCII. εἰ CLXXXVI.
libell. de diele&e ionica, in cod, CXXVII. —
grammstica, etalia ad illam pertinentia opufe. cod,
CCI. CCLXII. cum lib. de profodia, CCXCVv.

CCXCVI.

324 2.5. c. XX X4X.

rem habet liber de Z/ocibus Zftticir in Philofirati 41) imaginibus et aliis fcriptoribus, de quo
dixi Jib. 1V. cap. 36. ᾧ. 12. et quae de confiruGiu sie nominum. et verborum et περὶ προσῳ-
ι [cum TTheedoro Lecap. et Hephaeftione, Floreut.
per her. Phil. luntae, 15:6. 5. Paif. 1544. 8. Bafil. 1546. 8.
putem librum zeei γραμμωτικῆς γυμνασίας , quem inrer opera S. afi
eiusque plane argumenti σχεδογραφίαν fiue praxin περὶ
σχεδῶν 5) h. e. de partibus orationis, qua exempla anal yfeos grammaticae,

lic [(*] liber nitidis typis Exoafalo
multis reprehenditur ab Henr, Stcphano de linguae
Et multa in eo nullius vfus, nec pauca falta efTe notauit Vaf-
Haud inutilis tamen recle utentibus liber, longe, Cangio teíle,
auctior edis exflat in b'bliotheca regis Galliae,
Paraphrafín ἢ fiue ἐξήγησιν gramiaticom in duor primores libros lHiador,
et ex alio codice bibl. Icfuitarum Anrwerpienfi s vulgata efl a To. Scherpeze-
lio, Amfelod. 1702. 8. [v. fupra in vol.l pag. 407.] Nec minus y lia in. Hefodi , Opera

“οἰ Dier, de quibus diclum a me lib. 2. eap. 8 $. ag. *),

δίας edita funt ab Aldo 1525. 8. recufa

editum paulo ante memoraui:

matice examinandae orationis traditur.
1545. 4 apud Rob. Srephanum ^),
graecae ftudiis pag. 6. feq.

Tur 118. 1. Ariflarchi.

bibl. Palatina,

CCXCVI. CCCI. CCCIV. :CCCXLV. Schedia;
«od. CCXXXVI. CCLX. vt eius fcholia , in codd,
Vindobon. obuia, in Hefiodum, Pindarum, Philo-
ftrati heroica et varia epigrammata omittam, —
"Secundum Lanbecii comm. vol. V. col. 528. feq.
in eod. CCXCH. nr. 16. fqq. Nicetae carmen ad
15, Angelum, Philoftrati icones, Paulli Silentiarii
femiiambi in "Thermas pythias, haec omnia cum
fcholiis Man. Mofchopuli, et eiusdem fcholia at-
que commentar. grammat. ampliffimus in varia epi-
:grammata, nec non eiuscem fragm. graminaticae
gr. de fpiritibus, atque aenigma. — 1 codice
XXXV. Barocc. Oxon. Maa. Cretenfis erotemata
grammatica, de octo partibus orationis, de prof-
'odiis fragm. aliud op. de o&o partibus oratiouis:
AManucl. Ma/chopuli de o&o partibus or. decempo-
iribus verborum; aliud compendium deverbis. Zar.

gj) Hic eft liber 'Gesnero memoratus, fub titu-
lo: Coled'anea vocabulorum $uxta ordinem Ζ1|-
phabeti ex imaginibus Philoflrati. Fabr. | Conf.
i1otitiam codd. antecedentem , tum .cat,.codd. bibl.
Parif.publ.pag s525.nr. 2596. 4riarte cat.:codd.
igr. Matrit. pag. 270. de-cod. LXXIV. .de cod. Bur-
mam, Ougend. praef. ad "Thom. Magiftr. flell. 4
*auerf. et 5. — In bibl. publ. Leidenfi ett.exemplar
«edit. Eutet 1532. de.vocc. attic. «cum .nctis ansstis
AXFrancifsi Zunii: v.-catal.;pag. 253. at pag. 295 cis
itatur cod, Voffian. Mogxozs2.x ᾿Αττρασμοὶ, dictio-
nar. atticum integrum, ;Thom. Mag. nomine edi-
um Parifiis, add. Baudin, «catal. «codd. medic. 4I.
«9l 303«et 429. Harl.

€RAMMATICI

cod. XXXVII. (in quo tamen explicationes εἰ ἐσεῖς ς΄

328. 329. 396. 41τ8,.553. 573. lll. 412. — — In bibl,

cum "Thoma Mzgiftro, nr. 164. in Sylburgii catal,

fcr. in introd, in hift. L. Gr. I. p. 41. fq. Harl.

AMMDBCCLXXXI. MMDCCLXXXVI.

Vol. V p.37

Huius quoqos Mofchopuli
*7) Caefarcen(is

et ratio gram-

graece "Parif.

Juniori Mofchopulo etiam tribui ideo
quae MS. fuit in

Cretenfis , funt
"Ézipe-

At Mofchopuli ,

rr) Hanc intellige /chedam Βαβι , quam -
Mofchopulo tribui feribit Io, Scherpezelius. praef,
ad paraphráfin brorum primorum Iliadis, ;

ss) Vid. Caugiutm gloffario Graeco et ad Alexia- —
dem pag. 421. et Mofchopelum ipfum pag. 46. vbi ——
vocabula c x edoy pe Qv et σχέξδος interpretatur. Fabr. —
Praeter codd. iam memoratos Jlorestime in bibl, -
Medic. /chedograpiia , in cod. VII. plut. LV. cod; —
VIII ct XVIL nec non XXIIL mutilo, plüt. LVE.——

citationes funt mulio breuiores,) cod, XLI. plut. —
LVII. cod. XXXI et XLIV. plut. LIX. cod, XXV. —
plut. LXXXIX. fragment. in-cod. X. nr, 12. plut. —
ILXXXXI. v. Zandin. l.c. IL. col. 245. 305. 316.

Ejcor. fecundum caial. "'arracon. 1587. nur. 261 et A
262. Heidelbergae quondam fchedae et vocc. att.

Hail.
ἐξ) Mofchopuli περὶ σχεξῶν εἴς. ex ed. Rob. Ste- "E
phani graece recufa eft Vindobonae 1773. Plura.
E. ὴ
142) Μοίοβορυϊο, Cretenfi, difertistribuunturver- Ὁ
bis in cod. Metrit. v. /riar£e-catal. p. 272. nr. meos
adde fesra.ad vol. L.;pag. 575. fq. εἰ 518. not. Tr y
Sunt quoque in.cod. Vindcb. XXXV. n. 2. (Lam. m
bec. Ψ 1. το]. 530.) in codd, Parif. biblioth. publ. —
MMDCCVIII. MMDCCLViH. MMDCCLXXI, ᾿
Harl. !

Vol. IV. p. 38 GRAECI EDITI, Lib. 1, e XXXIX. . 325

Ἐπιμερισμοὶ et fcholia interlinearia ac marginalia in Philcflroti Heroicortm librum, MsSta
in variis bibliothecis, vt Vindobouenfi: Fuerunt etiam inter codices Gudianos, qui iam
accefferunt bibliothecae Guelpherbytanae. [v. vol. V. p. $42 et 550. in cod. Neapolit. XXVII,
Agapeto tribuuntur] — Incertum, vtri amborum tribuenda Sysop/s vitae Eur'pidis, vna
cum breui commen'ratiuncula περὶ τῷ €dsAe, faepius in fronte 'Tragici huius édita, t
a Cafpare Stiblino latine verfa: tum quae im eadem bibliotheca Vindobonen(i Msta ex-
ftant fzholia im Pindori Ofmpionicas, [v. fupra, vol.1L. pag. 67.] et fiviptum de Dia'eflo
Jonica ,' nec non gregi πνευμάτων de fpiritibus et aenigma, quod. memorat. Lambecius VI.
pag.25o. Nefflius 1. pag. 302. et quae in. cod. Barocciano LXVIII, de fol -ecifmis et par-
ormiae vulgarer, et quae ipfe poflideo manu exarata χἠ ]α in.axtiqua Epigrammata, tum
Lexiton amplum et commentatio de tetris MS. in bibl. Ambrofiana Ὁ). et libellus arithme-
ticus de quadrctis magirir, quem e cod. MS. bibl. regis chrifliauiffimi [MMCCCCXXV.] la-
tine vertit vir acutiffimus, Philippus de la Hire, tefte Zo. βαρειὰ du. Hamel in Hifloria regiae
Ícientiarum academiae an. 1691. pag. 297. -Coufer de hoc Mofchopuli fcripto Memorias
academiae feientiarum Parifienfis, gallice editás A. 1705. pag. 212. feq. et 481. et A. 1710.
pag. 182. Hoc puto eff, quod im quadranguli inuentionem feroari bibl. Diegi Hurtadi
Venetis, fcripfit. Gesnerus in fua Bibliotbeca. Fabr. n cod. J/indob. CX XXMi, nr. 26.
(Lambec. comment. lib. Vll. col. 535) aenigma aliquod Jan. Mofzhop. — Eiusdem fcho-
lia in Sophorlir Autigonen, ia cod. Mare. //ezeto CCCCLXX. (catal. codd. graec. Mare.
p.249.) eiusdem opulc. de proceffione Spiritibus S. in cod. bibl. publ. Parij; DCCCCLXIX.
mr.22, Hori. Ties

V. EMANVEL CHRYSOLORAS primus recentiorum grammaticorum graecorum,
qui in Talia graecas literas [inter ann. 1390 et 1400. et poftea ] docuit: Μανθῆλος ὁ Xev-
΄σσολωρᾶς ὁ φυτεύσας weg ὥδαξας ἐν Ἰταλίᾳ τὰ ἑλληνικοὶ, ὃ βιβλίον ἐκ cd ὅπως τινὲς
τῶν ὠμαϑῶν συτέλαντες διέφϑωραν, inquit Conflontinur :Loftarir lib. 3. Grawmativae ο
peg. 282. [Multi de eo egerunt, v. quos laudat Zamberger Zuverl. Nacbr. TV. p. 649. fq3.
Frajtag εἰ Clement locis mox citandis, nec non Saxius in Onomafl. 1I. pag. 380. feq. et
573. et, quae ego adnotaui in Introd. in hif. L. Gr. I. 1. pag. 545. fq. inprimis Humphred.
:Hodius de Graecis illuflribus L. Gr. litterarumque humaniorvin inflaurator. Londini 1742. 8.
lib. L. cap. 2. pag. 12. fqq. qui, poflquam de cius legationibus, .commoratione et difciplina
in L'alia et morte, qua Confiantiae, (quo ineunte a. 1415. ad concilium «Conflanticnfe mil
fus eft, ) d. 15 April 1415 vitam fiiut, notatu memorabilia adtulerat, et quosdam refutarat
louii errores, fcriptum illius .recerifet aut potius enumerat, quae hic paucis, .add:tis qui-
busdam, repetere iuuat. Sunt ve:o

1) Epif'ola ad To. Palaeologum » imperat. qua veterirat mouae Rosse comparatio con-
tinetur, gr. et lat. Petro Lamibecio interprete. —- eiusd. epiflolae ad loan. et Demetrium
Chryfoloras: cum Ge. Codini excerptis de antiquitat, Conflantinopol..a Lanibecio cd. Pa-
| 3rif. 1655. fol. pag. 107. Íqq. et 127. 44. (conf. infra, lib. V. cap..5. pag. 484. vol. VI. edit. vet.)

T $55 3) Epi.

— ev) Montfauconus diar. Ital. pag. 17.

926 Lib IV. c XX XIX. GRAMMATICI

2) Kvif'olae plures gr. et aliquotlatinea Ronauentura Vuleanio cenuerfae latere dicuu-
tur in bibl. publ. Leiden(i (v. catal. bibl. Leid. pag. 544. 345. et 349.)

3) Ora'ío iu obitum fratris fui, Pilantis,| vna cum orafioue de trinitate, ct alia ad
ejftoper, Florentiae in bibl. Medicea.

4) Gregorii IM. pontificis rom. liturgia, elatino graece verfa a Chryfolora, Rombé
in cod, LXXV. bibl. Barberinaez auctiorem eam effe et perfectiorem illa; quae exflat in bibl.
patrum fub nomine Georgii Codini, teflator Leo Allatius. (de Gcorgiis, p ag: 362.) fed Ho-
dius nefcit, an vtraque prorfus diuerfa fit. adde l'abr. B. Οἵ. vol. Χ ΤΠ. pag. pP

-

5) Emm. Chryfolorae capp. quibus proSatur, Spiritum S. etiam procedere a filio. (conf.
Leon. απ in Roberti Creyghtoni apparatum, verfionem et notas ad bifloriam concilii
Florentini fctiptam — exercit. t. Romae 1665. 4. pog. 3. feqq. vbi quoque de difcipulis
Emm. Chryfolorae, et de duobus aliis, Joanne ac Deinetrio, Chry foloris; agit εἴ TR
opufcolum de proceífione Sp. S. breue, fed fatis acute et d [criptum eíl dicit. Adde
infra in vol. X. pag. 392. fqq.)

6) De difputatione Spiritus 8, inter Man. Chryfoloram et Gregorium Palamam,; quata
in MSto Venet. apud Sanct, Antonium exflitiffe, fcribit Poffeuin. in adpar. facr. in Greg;
Palamas fed dubitat Zfodiur pag. 21. faltem opiuatur, mili dialosus fit ficlitius, alium,
Ioannem forfan, Chryfoloram elfe Dass ums — ldem Hodius notat, Leontii Pi-
lati verfionem Odyffeae in exemplari Patauino, male tribui Manuel Chryfolbtdli «i7 nt

'l'um pauca adtulit Hodiur de Chryfolorae erotematibus et obferuat, «a fuiffe a Yo.
Capnione in Germania, et ab Erasmo Cantabrigiae auditoribus praclecta atque explicata; |
αὖ Albano Torino in iun translata et a emm Virunio commentariis illuflrata; plura
vero de eius epitaphio et laudibus, quibus eum ornarunt aequales. ἃ pag.32. multa alia; —
quae ad Enmunan. pertinent, in Te funt ab Hodio éoillas a) Zindrcae In'ioni Orat. im
mortem Man. Chryfolorae, fiue, vt eft in cod. Bailiolenfi, pro Man. Chryf. fancre. b) |
Garporini Pergamen/s (rectius llergomenfis ) in lavdem praecedentis orationis epiflola ad .
auctorem, ex cod. msto Nocboleiuiot c) Guarini epift. zd Man. Chryf. qua laudes eius
continentur, ex codd. Norfolcianae et Bailiolenf. bibl. d) Ex iisdem: codd; alia epiflola
ad Barth. de Montepoli de morte et laudibus Chrvfolorae. e) E tribus codd. earumdem .-
bibliothecarum Guarini, Veronenfis, "Ha ad Loanm. Chryfoloram, ^Conflantinopoln
miffa, qua illum confolatur fuper Emmanuelis obitum. f) Eiusdem Guarini epifi, ad facos —
buin de Fabris, ex cod.Bailiolenfi, aliaque excerpta, quae ad laudem Man. Chryfolorae perti —
nent. Denique de Joanue et Demetrio, Chryfoloris, copiofe agitur. τος Coditer, manu
exarati, in quibus Chryfolorae fer nus c funt fere hi: Leidat inter codd. ex legato —
Bonau. Vulcanii, Jam. Chrijfol. epiflolae fupra iam memoratae. — — Parif. in bib]. publ -
erotemmata grammat. im eod. MMDCIX. MMDCX. MMDCXI. — | encomium vtriusque. T
Romae in codd. MMXIT. MMDCCCCLXVII. — de proceffione Spiritus S. in cod. MCCC: | 1
Fenetiüs in bibl. D. Marci, opufc. de proceffione Sp. S. in cod. CLVII. fcripto a. Ch. 1442, —
grammatica, in cod. DVI. — — Eomae in cod. bibl, Chiggiae Man. Chryfolorae quaedam ἢ
tefle ZMMontfascon im diario ital. pag. 238, τς Floremtiae in. bibl. Laurent, epift. de compa- |

rat, —

GRAECI EDITI. LibzlU.c XXXLX. 3:21

rat. veteris et nouae Romae, in codd. XX. plut. 6. cod. XXII. nr. 5. plut. 10. cod. XXI.
plut..59. — epift. II. ad Ioan. et Demetrium Chrylolorzs in isdom codd. — epift. ad
Pallantem Strozzam in. codd. XX. et XXIII. memor. vide Zandiz. cat. codd. gr. |. p. 139.
et 490. Il. 541. — Atque epiflolae Chryf. ad Palantem de morte fratris fui. ip:iium graece
protulit Baadim. l.c. t. 1. p. 139. fq. et multus eft de Chryfolora eiusque epiflolis. Idem
laudat tam Boeraersm de doctis hominibus graecis, Lipfiae 1750. 8. pag. 1. fqq. qui p. 22.
adnotat, plures eiusdem Chryf. epiflolas exflare in bibliothecis Italiae celeberrimis, in bibl.
Viadob. etc. vtt ex Mon'faucon bibl. bibliothecar. eruitur. tom. I. pag. 200. 235. 266. etc.
quam obferuat, Nic. Cogmenum Papadopolum in hifloria gymnafii Patauini pag. 163. men-

tionem facere epiflolarum Chryfolorae, a JMich. /Margunio, 1550. editarum. — In bibl.
KEftorial. Man, Chryfol. ecotemata: τοῖς Ant. Auguflino in bibl. Tarracone 1597. — n
bibl. Zuguffaua Vindel. Chryfol. erotemata. tefle Reifero in cat. pag. 85. --- Geífzae in

* bibl. ducali, Man. Chryf. ἐρωτήμωτο συνοπτικώτερα τεϑειμένο;. cod. membr; fcriptus eft
a loanne Cretenfi (491. ct continet quoque “ρὲ fabb. Hefodi O. et D. atque XVHI Idyl-
lia Theocriti. v. Cypriani catal. codd. msst. bibl. Gothanae, Lipf. 1714. 4. pag. 108. cl.
Sthlichtegroll contulit partem. cod. eum ed. Argent. 1516. in off. Io. Knoblauch, atque, vt
mihi per litteras human. fignificauit, eum, animaduertit, ab edit. valde discrepare: e gr.
quae iu edit. pag. 1. per quaefliones πόσω βραχέα: δύο ἔψιλον καὶ opuxgov lunt excufa,
ea effe in cod. fine quaeflione: Βραχέα δὲ óve. E Ψίλον καὶ O μικεὸν, cripta. — — F'in-
debonar in bibl. caefarea Man. Chryiol. nonnullae epiflolae, teíle ἡ ει ο ia catal. codd.
part. IV. pag. 131. cod. CCXLV. nr. 6. (adde Kollaris fupplem. ad LLambec. comm«nt. tom. I.
pag. 449. fq.) — ibid. pag. 163. cod. CCCXLVIL. citantur. Demetsii Chryfolorae erotemata
grammatica. — ln Zngíia, Oxoniae, in bibl. Bodl. cod. I. /Max. Chrzfol. erotemata
grammat. -

Ad editiouer erotematum. progredior, qvae fuperioribus facculis fiequentios, quam
moflro, factae funt. Dau. Clement. permaultas antiquas edd. etiam incertas enumerat ex
aliorum plerumque indiciis in: Bibl. curieufe, hiflorique et critique VII. pag. 92 - 95. not.
Graece fine l. et a. 8. (Mediolani) v. cel. Panzeri annal typ. ll. pag. τοῦ. n. 620. la
cat. Pinelli III. pag. 233. fq. alia edit. cum Ccbete absque vlla nota, Íaec. XVI. 8. citatur,
quam cel. Morellius £osar aut. Zenetiis, a Zacharia. Call'ergi, exculam arbitratur. —
gr. et lat. f.l. et a. in 4. bis, fed charactere diuerfse. .v. catal. Pinell. III. pag. 253. ibique
cl. Morelli notam, et Panzer 1. ας. IV. pag. 1. nr.324 εἴ 325. — στ. et lat. praeit alpha-
betum, oratio dominica ct falutatio angelica, Venctiis, per Peregrinum (de Pafqualibus )
Bononienfem. | Venetiis 1484. 4. v. Panzer. IIT. pag. 210. ur. 801. — eadem, Viacentiae
per Mag. Leonardum de Baílea. 1490. 4. v. Pamzer Ml. p. 520. n. 16. --- Chryf. gram-
matica, gr. Pari. 1500. 4. v. Panzer lll. pag. 400. ex catal. bibl. Kulenkamp. pag. XV.

"m. 145. conf. not. — — Ἐρωτήματα — Parrhis. ap. E. Gourmostium coll. exemplari, quod
εἰ Petr. Danefits dederat, correctore Melch. Volmario, typis Fr. Tiflardi 1507. 4. "").
[ [ E. z
L IO.

L μη) Conf. Clement. bibl curieufe etc. VIT. dicio deftitutam, et in not. f. memorat Chryfc!.
pas. 93. fq. Maiitaire A. T. IL pag. 104. vbi de grammaticam maioris formae a. 152;. 2puc Gour-
!"Gourmontio asit, fe vidiffe, fcribit, Chryfolorae ^ mont. Editt. sp. Gourmont. a. 1500. 4. et 1511, 4,
grammaticam, a Courmontio excufam, at anni in- alienis teftimoniis citat Cleent. l. c. p. 93.

Miu oy
P

ps 10} 177, ι. XXXIX. GRAMMATICI

Frot. Chrifclorar, in compendium redacta a Guarino Veronenfi. fic:edit. plerumque ci-
tatur. Sed verus titulus οἷν Guarini erofemata cam sutfie additamétttir, et euin comite
tariis latinis. Ferrariae per lo. Mazochum, 150g. 8. Titulum fequitur epiflola lat. ediro-
ris, 10. Marie Tricoelii: tum. Ciryfolorae erotewata in compendium redacla per Guarinum.
Poflhaec Ponfiri Pirunii epiflola, cum vita Em. Chryf. et Guarini. pev Pont. iruvium
defcripta, denique eiusdem. Vitunii déclzrationes f. comment. in ero'emata Guarini, Piurà
v. de hac rariflima edit. in Freytzgii analeciis litterar. pag. 405. fq. Clemeut. IX. pag. 292.
Eroteniata, de atiomalis verbis, de formatione temporum ex libro Chalcondylae etc. graece.
Venet. ap. Aldum 1512. 8. — — Eadem opuftula: acc. Cafo εἴ erotemata Guarini. Venet.
ap. Ald. 1517. 8. — €oaf. Clzuent, tom. VII. pag. 92.

"Eyesoldiev γοαμματικῆς εἰσαγωγῆς ἐκ διαφόρων συγγοαφέων συλληφϑὲν — Ἐρω-
τήματα τῷ Χρυσολώρα εἴς. Érotemata Chryfolorae ; de verbis irregularibus; de formatioue
temporum, ex Claltonés/a, Theodori grammat. — liber IV. de Syntaxi; Herodiani de
encliticis fcnteatiae monotlichae. — — Ceforir fcntentiae, diflichis expreffae, a Zaximo Pla-
aude e latino in graecum fermonem conuerfae graece. — Florentiae, impenfis Phil. Tuntae,
labore Barthol. Brifianei. 19314. 8. —— rec. ibid. 1516. 8. conf. Zamdimi annal. typogr. lunta-
rum, tom. ll. pag. 54. fqq. et 108. fq. — iterum rec. ibid, per Benedict. Iuntam, 1549. 8.
v. Bandin. |. c. pag. 233. feq. a), ues d

In volumine, infcripto: Quae foc libro continentur, Georgii Simisr Vuimpinenfis ob-
feruatt. de arte grammatica; de litteris graccis ac diphthomgis et quemadmodum ad nos
reniant3 Abbreuiationes, quibus frequentilfime Graeci vtuntur, Érofemata Guarini ex Chry-
folorae libello maiusculo, cum interpretatione latina; líagogicum fiwe introductorium in
Jitteras graecas, in 4. efofemata in altera operis parte fol, IX. fqq. graece et lat. leguntur.

In calce: Tubiugae im aedibus Thomae /ashelmi, Badinfs, minís Martio, M. D. ΧΙ.

(1312) Simler, auctor et collector huius voluminis et praemifit et in fine fubiunxit epiflo-
las nuncupatorias; 6. autem ifebrondus praefatus commnendauit Simleri fludium atque .

laborem. — 1n Zfftubachii biblioth. vniuerfali, f. catalogo, tom. Il. in adpend. f. incu-
nabulis artis typogr. pag. 93. citatur Chrg/olorae graminatica graeca, folum ex edit. Franc.
V'atabli 1518. 4.

Chrufolorae erot. graece; cum duobus diflichis, graeco altero, altero latino, Otto-
mari Lufcinii. —A:gentorati in offic. Io. Knoblouch, chalcogr. Argentin. 1516. 8. v. /Maitt,

Δ. Τ᾿ ind. v. Cliryfoloras, pag.256. Fabric. quoque. olim hoc loco et in B. Gr. vol. VI.
vet. ed: pag. 484. not. memorat illam edit. fed formam im quaternis effe fcribit, Offmar —

Lufüin'ur, f. Nachtgail, fe, profitetur, Chryfoloram potiffimum eífe fequutum, aut

tius in. fermonem conuertiffe látinum in Progymnasma'ibus graecae litteraturae, Argentor. ,
typis Io. Knoblouch. 1517. 4,; — aud. ibid. 1521. 8. et ibid. 1523. v. 74m Ende in vita Ott-

mari Nachtgallii, in Strobelii Miícellaneen literarifch. Inhalts, part. IV. pag. 48. fqq.

Erotemata, et de formatione temporum ex. Chalcondyla, gr. Romae 1522. 8.

— Eretrmata Gaarini (iue ex Chryfolora excerpta;) per Georg. Rithaymer feutew-
tiae monoflichi ex variür poetis. Viennae Pannoniae per Io. Singrenium 1533. 8. gr. et a BE
- Idem

GRAECI ΕΡΙΤῚ, ΜΠ. XXXIX. 129

"Jdem P'ithatmer , Chryfoloram ita imitatus, vt, ipfo fatente, ne latum quidem culmum
Mic) ab eo difcederet, polea edidit Ἐπιτομὴν — — Compendium im offo parter orationis
Xgraece) ef femporim. formationes. — Gregorii (Nazianzeni) fAeologi fententiar- tarmina aurca
Ῥηήλαροι ae. Viennae Pannoniae 1524. 8. de vtroque rar. libro v. Deni; Wiens Buchdrucker-
gelchichte; pag. 235. fq. et 245. fq.

... Em. Chryf. grammatices epitome, cum adnotat. Bafil. ap. Bebeliuim 1528. 8. tefle
AMaittaire A. T. II. pag. 712.

τ΄ — erotemata, (ct reliqua, quae funt in pofleriore Aldina et in Tunt. edit.) in fine:
Ὑ ον a Rabanir, (qui etiam praefatus eft.) cf. focii Venetiis excudebant MDXL. (r540.) 8.
"Copiofus eft de hac editione, de Chryfolora et Guarino ac reliquis Frzyzezg in adparatu
literario, tom. Ill. pag. 171-177.

} Eadem , a Dominizo Siluio, graec. et lat. Venetiis, zp. Zanettum 1538. 8. — eadem:
accedunt opuícula varia grammatica, gracce, —Venctiis, ex oflic. Farrea 1544. 8. v. Pinelli
catal. ΠῚ. nr. 7161, ct 7162. pag. 234.

Em. Chryf. graecae inflitutiones, graece, cum lat. Dominici Syluii verfione, Paris
sp. Chr. Wechel. 1539. 8. cur. Gerardo Sukerodio, Med. Doéct. v. /Meittaire A. T. 1H.
pag. 308. et Clement. 1. c. tom. VII. pag. 94.

ἜἘρωτημ. τῇ Χρυσολαρᾶῶ. Emm. Chryfolorae grammaticae inflitutioner multis locir ve.
tens δὲ emendatae et inogna cura atque diligentia cafligatae; graece. Parif. excud. Chr.
Wechel. 1547. 4. acc. libell. περὶ ἀτωμάλων ῥημώτων. v. Clement. ]. c. pag. 95.

— Erotemata; de anomalis verbit; de formatione temporum ex. libro Chalcondylae ;
Gozse de conjforu&lione; de encl.ticir; fententiae monoflichi ex variis poetir; Catoni di/Hicha;
Erotemata Guarini, de tribubus Zffhenienfium ct. fymmoriir. Venet. ap. Feder. Turrifanum
1549. 8. v. Büncu. catal.L. pag. 234. et Jaiftaire Il. pag. 582.

— Erotem. gr. lat. etc. Parif. apud Clir. Wechel. 1550. 4. tefle Maittaire iu indic.
pag. 255. Hari]

VI. CONSTANTINVS LASCARIS Byzantinus, Grammatica Meffanae et Mediolani
fcripfit A. 1460. ad 1479. vide Lafcarim ipfum in calce libri 3. et Crufitm in Turco Grae-
eia pag.102. [— De Cen/lentino Lafrari, diuerfo a Iano f. Ioanne Lafcare, Rhynda-
ceno, pluribus egerunt 7oj. Zfn!. Saxius in hiflor. typogr. litterar. Mediolaneníi a. 1446.
col, CLXXV. fqq. Hodiur de Graecis illuflr. etc. p. 240. fqq. Beerner de doctis Graecis etc.
gag. 170. fqq. Lil. Gregor. Gyraldur de poetis, dial. Il. pag. 552. Opp. adde infra in vol:
XIV. pag. 22. fqq. — (Codirer et mauu Lafcaris defcriptorum, qui quidem nihil ad prae-
fens pertinent ad nos, et librorsm ipfius haud pauci exflant in bibl. regia AMatrifenff,
quos Jriar?e in catal. fime bibliothecae Matrit. codd. gr. diligenter recenfet. Sunt vero in
eod. LXXIX. Conf. Lofrarir Y) prolegomena inedita rhetorices ex diueríis, eapp. VI. 2)
'pitome rhetoricorum fílatuum technici Hermogenis. (conf. fupfa pag. 70.) 3) Epiftolae,
|quas publicauit pag. 184. inprimis pag. 290. fqq. (in epilola ad Pardum de conditione kt-
Io. ΡΊ. δε terarum

45:0 Lib.IV. c XXXIX. GRAMMATICI
M

terarum graec. et de fatis quorumdam aequalium notatu haud indigna occurrunt.) 4) Ex.
cerpta manu partim ignota, partim Lafcaris fcripta ex Gregorio, theologo, Libanio et '
Herodoto, et opufc. de meníuris et ponderibus, Lafcaris, (vt fufpicator Iriarte.) fludig
concinnatum. — In cod. XCV. qui opufcula diuerforum grammatica continet, 1) epb | 2
flola, praefixa commentariolo de Homeri tropis et figuris homericir, (quam ex cod. XL, 77
pag. 145. fq. gr. et lat. prodire iuffit Iriarte.) 2) Ipfe ille commentzr. nondum editus, qui |^
jtidem exflat in cod. mem. XE. 3) Menfes Athen. Bithyniorum, Cypriorum, Cappado- |
cum cum gloffis et adnotatt. Conft. Lafcaris; Nomina menfium publicauit Zriarte p. 379. fq. ἴω
adde infra de Granamat. gr. adhuc ineditis, voc. anonymi. 4) CLXXL prouerbia, ordine .
litterarum digefla, cum fuis pleraque explanationibus, quae Conft. Lafcaris e variis dele- i^
git auctoribus. — — la cod. XCVII. Lafc, 11. libri de vocalibus fubícriptis et de pronomi- "i
nibus, qui, adiundii Lafcaris grammaticae , Venetiis apud Petrum et lo. Mariam, fratres de p"
Nicolinis, 1550. 8. editi funt, (v. Iriarte pag. 581. et paullo pofl de cod. LVI. adnotata.) jun
In cod. CXI. lriart. pag. 44:. Lafc. in rhetorieae prolegomena ex diuerfis, ( Ariflotelgy τ
Hermogene eiusque explanatoribus.) — — In cod. LVI. 1) Lafc. de grammatica, libri ΠῚ οἱ
prooemium Zriaríe pag. 185. fqq. graece edidit cum fua verfione latina, in quo prooemio d
Llafc. de erotematibus, a Grammaticis graecis concinnatis, de renato L. Gr. in ltalia fludio —
et de fua grammatica eiusque argumento differit. Τρ lriarte curatius oflendit,. quate& ^
nus Grammat. Lafcaris, in hoc codice feruata, differat ab. edita: denique epilogum f] a.
bri finem, qui varia, ad graecae litteraturae hifloriam fpectrantia, continet, et differt ab is, —
quae funt in excufis, in lucem edit. graece. 2) Lafcaris epiftola, quam integram, audlio- .
rem atque emendatiorem, quam Fabricius, gr. cum fva verfione lat, enulgauit. 3) De n
accentibus oclo partium orationis fpecialiter: 4) de pronominibus fecundum omnem dia. *
le&tum et poeticum vfum. 5) Περὶ τῶν προσγεγραμμένων (in excufis ὑπεγεγοαμμένων Ἶ n
φωνηέντων, de adfiriptis voralibus, i.e. de diclionibus, quarum vocalibus adfciibitur vel — 5
fubfcribitur iofa, etalia, quae liber tertius grammatices in capite de verbo compleclitur, ἢ
In cod. XCVIlI. fol. 152. acceffit Conft, Lafc. de pronominibus fecundum omnem dialectum — Ὁ
et poeticum vfum. v. /riarte pag. 1909 et384. 6) Vberior commentarius, infcriptus, e ἰ
πόνων εἰδικῶς τῶν ὀκτὼ μερῶν v8 Acys. de accemtibns oflo partium orationir fpecialiter eX
Theodofíi grammatici commentariis, vt ipfe Lafcaris teftatur in epilogo, ab [riarte typis.
expreffo pag.19t. Lafcaris autem prodit, fe T'eodofíi de accentibus librum, ex Herodiani
mcgna profodia contractum, inueniffe in vetuflo codice monafleirii faluatoris in fummitate
Meffanae con(lituti. — lriarte vero adnotat, catalogum MSSt. graecorum illius bibliothes —
cae ampliffimum adferri ab. “μὲ. Po[ftuimo in fine tomi II. adparatus facri. — — In cod.
LVII. qui Quinti Calabri carmen continet, funt Lafcaris et argumenta, fingulis poematis ὦ
libris praemiffa, et poetae notitia, quam Zríarfe pag. 192. fqq. graece cum fua verfione.
lat. formulis typographicis defcribendam curauit. — — In cod. XXVIII. ex(lat idem Quinti.
carmen cum Lafcaris argumentis, quae Zriarfe pag. 125. fqq. publicauit graece. — lm
cod. LXXII. funt ( Conf. Lafiarir v) excerpta ex Plutarcho, Suida, Athenaeo, Diogene
Laertio, anthologia graecorum epigr, et aliis: Lafcaris epigr. quaedam graeca cdidit Jriasde
pag. 257.
Xx) Sic tamen ὑπογεγρ. legitur in cod. XCVII,. fol. 147. vbi idem optfc. iterum occurrit. v. Zríart,
pag. 584-

GRAECI EDITI. Lib, IP. c, XXXIX. 39

pag. 257. fq... 2). Epiftola ad Georgium Placentiaum de fignificatu vocc. e latino fermone
graece factorum, ὀφῴφίκιον et ὀφφικιάλιος, quam lriarte pag. 258.. graece cuulgauit. 3)
Synopíis hifloriarum e variis hiíloricis collecta, atque Zrier/e pag. 266. edidit narrationem

. de Demetrii ac Thomae Conflantini, imperatoris, fratrum, Peloponnefi defpotarum, cafibus

eorumque fübolis variis rerum euentibus, graece cum fua verfione latina. — ^ E codice
LXXXV. /riart pag. 35a. fq. in lucem exire iuflit gr. cum fua verfione lat. Con/f. Lafza-
vir breuem narrationem imperatorum a "Theodoro Lafcari ad Conflantinum, 450 impe-

- rante CPolis capta εἴ. — — 1n cod. LXVII. fol. 9. (in quo fol: 11-21. fuat quoque Lafca-

ris collectanea miícellarum adnotationum rhetoricarum, praecipue grammaticarum,). et

CXV. Conff. Lafz. excerpta ex Hermogene de figuris rhetor. Ex cod. CXV. fol. 314. edi-

dit /riarfz pag. 463. fq. epicedium iambicis verfibus XXXII. compofitum in Georgium Ra.

. lem quemdam et epigramma funebre in principem Hispan. loannem; aliod in Ferdinan-
dum QCunium, Siciliae reclorem, aliud hic et pag. 257. ex cod. LXXII. in "Theodorum

Gazam defunctum, vt minutiora notasque Lafcar. in aliis codd. Matrit. obuias praetermit-
tam. — In cod. bibl. Efroriel. Conf. Lafteri: de conflructione quorumdam verborum
fecundum genera, liber II. tefle P'üero, itinerar. per Hifp. pag. 163.

Parif. in bibliothecae publicae codd. MMDLX. MMDXC. MMDXCI. MMDCXII.
et MMDCCCLXV. eft Conf. Lafz. grammatica feu liber de verborum conflructione: Zaní
autem Lafrarir epigrammata in codd. CCXXIV. MMCCXLVIIL MMDCCCLXXIX.

Taurini in bibl. regia, in cod. CCLXXVII. Lafr. grammatica, — in ced. CCLXXI.
prolegg. in Orpheum; et opuft. de poeta. — Prolegomrtia ex hoc cod. in prima parte Mar-
morum Tuaurinenfium gr. et lat. cum animadueríf. primum edita funt: opufc. autem de
portta, in quo breuiter poefeos natura atque indoles indagatur, et varia illius indicantur ge-

mera, confector catal. codd. gr. Taurin. pag. 375. fq. graece cum verfione fua latina pri-

mum euulgauit. — — la cod. CCXLI. Callimachi hymni, cum tribus in Callimachum epi-

— grammatibus, ab auctore catalogi pag. 564. fq. graece et lat. editis; illerum vltimum Conft.

Laícar. habet parentem.

Floreufiae im bibl. Laur. Medic. cod. XLII. plut. 59. Conff. Lafz. grammaticae liber II.
tefle Ziandim. cat. codd. gr. lI. col. 572.

Romae in. cod. Vatic. MDCCLI. Conf. Lafz. opusculum de verbis barytonis et cir-
cumflexis ad Io. Ximenem, Proregem Sicilise, tefte Holflenio etc. in nouis mifcell. οδής
a. 1741. tom. lf. pag. 120. fq. — — In catalogo codd. gr. bibliothecae incertae, (in Lam4
deliciis eruditor. Florent. 1743. 8. pag. 121. cod. CXVII. Conft. Lafc. lib. primus gramma-
tices, et in eodem atque CXVI. cod. ZAeodori Gazae grammatica.

V'indobosas in bibl. caefarea, in cod. CCXCII. n. 25. (ap. Lamber. V. col. 532.) Conf.
Lafc. expofitio vaticinii Chofroae, regis Perfarum, de imperio romano: in cod. autem
CXII nr. 9. (apud JVeffél. part. V. pag. 159.) efl La/zaris cuiusdam fcriptum de itinere fuo
per Europam, cuius titulus et principium: Λασκαρέως. Ἐγῶ περιελθὼν γῆν πολλὴν τῆς
Edeozws etc. — — Oxcnii in bibl. Bodlei. cod. LVII. Conft, Lafc. de fubfcriptis vocalibus.
cod. LXXX. grammatica. — Inter codd, et aduerfaria M. Cafauboni Con/Z. Laft. epift.

1t» graeca

333 Lib. IV. «. XXXIX. GRAMMATICI

graeca ad Philipp. Melanchthon. fecundum cat. codd. Angl. et Hibern.], pag. 267. —
Leidae inter Voll. codd. Lafzaris, (vti opinatur auctor catal. pag. 398. n. 57.) gramuatica
graeca, incipiens a profodia. —— — ani Loafzarir expofitio epigrammatum. ad verbum fa-
€la. (catal. pag. 383. nr. To. et pag. 398. n. 57.) -

Editiones:

€irammntita graeca, graece, Mediolani, per Dienyfium Parauifinum: recognofcen'e
et praefato Demetrio, Cretenfi, Mediolani 1476. 4. liber efl primus graece integer excufus.

vid. fnt. Saxii hiflor. litt. typograph. Mediolan. pag. DLXIII. et Panzer. A, 'T. lI. p. 25...

et IV. pag. 355. curatius ex Foffii bibl. Magliabech. τοι. Π. pag. 57. Poft grammatices com-

pendium exflant quaedam ex 7ryphone, grammatico, de pafl'onibus diclionum. — graece,

cum interpret. lat. loannis Monachi Placentini, ibid. 1490. 4. v. Saxü hiflor. etc. pag.
DLXXIL. Panzer 1. c. ΤΠ. pag. 39. Bandin. cat. bibl. Laurent. Medic. II. col. 470 ct 567. —
gr. cum Io. Monachi Placent. interpretat. Vincentiae, per Leonard, Bailienfem 1488. 4.
v. Panzer 1. c. ll. pag. $18. —

Erotemata, gr. et lat. cum Pythagorae carm. aureis, Phocylide etc. Venet. litteris
Aldi Manuti1494. 4. δες editio efl prioribus auclior atque correctior. Petrus enim

Bembus et Angelus Gabriel, Lafcaris in Sicilia difcipuli, commodarant Manutio Conflan- |
tini librum, ipfius manu emendatum: De hac memorabili oppidoque rara editione, in qua

etiam primnm pars aliqua zou frflfamenti, principium euangelii loannis, graece typis ex-
primi cocpta eft, v. /Maittaire A. 'T. IV. pag. 48. fq. ac pag. 577. item pag. 105. vbi /7ol-
marii iudicium de tralatione latina, ifti Aldinae edit. adiecta, quam ineptam elle cenfet,

in medium profert; ncc non cel. Panzer A. T. Hl. pag. 361. feq. G/andorf. prolegom. ad.
Pythagorae A. C. pag. 24-31. — — Recufa aut vltimo fafciculo aucta eft illa editio Vene--

tis litteris Aldi Manutii 1495. 4. ν. Panzer l.c. pag. 378. n. τοῦς. Vtriusque anni exem»
pla fuerunt in bibl. Pinelliana, vide catal. tom. III. pag. 239 et 240. vbi v. not. cel. Mo-
rell. τς Quibusdam igitur exemplis abetfe videntur aut peculiarem babuiffe inf-riptionem,
aut praefationem, Lafcaris erotemata, fi ZMait/aire l. c. pag. 593. titulum operis plene re-
pofuit: omiffa Lafcar. operis mentione; nec integrum habuit exemplar. -— — Cos/f. Lafr.
prooemium de nomine et verbo, lib. III. graece fine leta. v. Foff. cat. bibl. Magliab. IT.
pag. 56. et bis, Panzer vol.lV. pag. 151. ac. 473.

La[corir inflitutiones etc. Ferrariae, per Io. Maciochrum r5ro. 4. v. fupra im vol. I.
pag. 197. not.

Confl. Laftarir de octo partibus orationis, liber I. eiusd. de confiruclione, liber II.
de pronomine fecundum omnem linguam et poeticum vfum opufeulum, cum latina ver-

fione (acc. Cebetis tabula; gr. et lat. et alia, quae in ed. 1494. exflant, atque introductio ὦ

ad hebraicam linguam.) Venetiis apud Aldum, fine anni et pag narum nota in 4-- Val-

de confufae funt, infectis hinc inde Cebetis capitibus, quaedam plagulae f. qvaterniones, -

ita vt aliquoties Aldus n infima pagina feriberet: / quaere reliquum im medie fiquentis. quae

ternionis. v. quae fapra io vol. |. pag. 708 udnotaui, — ΑΒ hac paul'ulom diuerfa effe

videtur alia vetuflillima edit. fine loco et anno, in 4. in. Menken, catal. patt. l.p. 164.
Lajtar.

gi we

." sim

Vol. V. p.39 : GRAECI EDITI ΤΑ e XXXIX. -533
—H—
ILaftar. grammatica: . Cebetis tab. — | Pyrhag. — — Phocglid, — — Io, et Coristh, de

dietis £r. et lat. Venetiis apud. Aldum 1512. 4. vid. Müitini eM. pag. 240.

Conflant. Lafr. grammatica gr. Romse 1568. gr. in 8. — de oclo partibus orationis

Ἢ reliqua, quae funt in ed. Ald. ἃ. 1512.) — Florentiae opera et fumtu Fhil:ppi Iuntze,

1515. 4. conf. Ban'ini annal. luntar. typogr. part, II. pag. 96. fqq. Pracfatus eft. Bernor-

dur Junta, Qvare nefcio, an eadem fit.editio in ca'al. Pinell. MI. pag. 270. fic citéta,

ἃ Βαμα πο autem in annal. typogr. Tunt. non. ita memorata: Lofcaris Conf. compendium

. odo orationis partium t alia, gr. lat. typis Birgardi Juifae in 4 fine anni nota. —
Louauii 1516. 4. gr. et lat.

Loft. grammatica, gr. et lat. per Melchior. Seffam et Petr. de Ravanis, focios,
Venet. 1521. 4. — de quorumdam verborum conflructione liber fecundus graece. Parif.
ex offic. Chr. Wechelii. 1535. 8.

"Laft. compendium oclo orationis partium, gr. et lat. Venet. 1559. 8. aut 1540. 8. i
Menken. cat. l. pag. 147. — — idem cum aliis opusculis, Bafil. ex offic. Oporina. 1547. s
graece ac lat. ap: hered. Rauani. Venct. 1555. 8. in catal. Thott. tom. IV. pag. 585. et Pi-
nelli catal. l.c: ap. Pavll Man. a. 1557. 4. v. Maittarii A. T. lI. pag. 701. — — Glandorf.
in prolegg. ad Pythág. pag. 43. Ííed in catal. Thott. inter libros formae ot. citatur. —
ex emendatione lo. Patàufae , Athenienfis hierodidafeali, etc. Venet. 1711. 8, Π αν] ἢ

Ad. ΗΥ̓ΡῸΝ libri tertii tcflatur Lafcaris, fe sihibi:e Mznvelem Chryfoloram, cuius
Jibrum: ab i imperitis con'racium queritur: et THEODORI GAZAE 59) libros quatuor. βι-
βλία χάλλιξα καὶ ἐλλογιμώτατα. Libros nsi Apollonii, Dyfícoli, Ἡρωδιανϑ πλέϊξας
Συγγέλξ Ἱεροσολυμίτϑ 5) τὸ περὶ συντοΐξεως. Μαξίμε T8 Πλανέόδε τὸν διάλογον καὶ
τὸ περὶ συντάξεως. καὶ περι ] μεταβατικῶν καὶ μετα aav de verbis tranf. tiir εἰ πη ae
fitiuis. Ἔρύφωνος Xa Θεοδοσία X94 Χοιροβοσκ τα EUQIT κέμενῶ. Περὶ συνωγύμων δημά-
τῶν. περὶ τρόπων καὶ σχημοίτων͵ ποιητικῶν , περὶ παϑῶν, περὶ πνευμότων. περὶ πειο-
τῆτος καὶ ποσότητος, περὶ ἰδιωμάτων. Τὸ 72 Μοσχοπέλδ πάντα, τὰς ἐνλογος Θω μὥ

78 Meayisea , τὸς τϑ Φρυνίχε. τὰς τῷ Αρποκρωτίωνος, τὸν Πολυδεύκην αὐτόν. Τὼ
ἘΠῚ περὶ
40) Praeter editiones. fupra f. IX. pag. 13. et τς, defumpte, --- Aliquoties in hac et fuperioribus

memoratas, Gazae Grammatica Graeca prodiit grae-
ce Florent. 152c. 8. Venet. 15:5. 8. et facpius Pari-
fiis [rariffimis libris adnumeratur edit... 7::e0dori
grammaticae introductiuae liber quartus. — Venun-
dantur Parifiis ab Egidio Gourmont. 1516. 4.] at-
que Bafileae, graece ct latine cum interpretatione
latina ex Erasmo, Conr. Heresbachio, iac, Tu-
fano et Cornclio Croco Bafil. (522. 4. 1220. 4. et
cum verfione Eliae Andrae Parif, t;-1. 4. Fabric.
Habeo antiquiflimzim edit. graece IV. plagul. fine
wlla nota anni, loci aliaue typographica in fo!
in prima pag. folummodo legitur: (πῆρες
Rionis graeco - latinae principcliores latinisque
dispares; ex quarto ingeniofijfymi Theogor i Gasac

le&ionibus 7Zodori Gazae, (qui circ, a. Chr,
14350. floruit) facta eft mentio. Adde F/umphrid,
Hodius de Graecis illuftribus L. Gr. inftaurat. cap,
HL pag 55. fqq. Boerner de do6is hominibus

graecis pag. 121 fqq. Zreytag adparat, litter. IT,

p- [15. Íqq. infra lib V. cap.33. vol.IX. p 194. fq.
vbi plura fumus adnotsturi de fcriptis T heodorí
Gszae atque editt. Saxii Onomaft. I1. pag. 4c9. Íq.
vbi plures Jaudantur V. D. qui de Gaza egerunt
et p.575. Quaedam ego memoraui de illo in [n-
trod. in hift, L. Gr. IL. t. pag. 517. ari. i

zz) Michaelis Syngeli, presbyteri Hierofoly-
mitani cuins Syntaxis verborum.edita graece eft
fub Gcorg:i Lecapetii nomine , vt dixi fupra $. IX.

3) ΔΙ. c. XX XIX. GRAMMATICI ΜΠ p.39P4e-

περὶ μέτρων διώφορα. καὶ τὸ T8 ᾿ΗΦαιξίωνος. Τὸ περὶ τόνων Ἡρωδιανθ᾽ gj Θεοδοσίς,

συνέτεμον ἐν βρωαχᾶ. Τὸ Mefuei, τῶ Ἐτυμολογικοὶ καὶ ταλλα ὅσο εἰ τὸς ege"
ἰνήκες xg] ϑεμέλιω τῆς “Ἑλληνικῆς γλώττης. Lafcaris de veris graecarmm literarum, [if]

formis Parif 1536. 8. vna cum Adriano Amerotio de dialectis, Ceratino de fono littera-

rum etc, — Huius Conflantini Lafcaris epitome libri XVI. Herodiani μεγάλης προσῳδίας᾽
exflat MS. in variis bibliothecis, etiam 1n lohannea huius vrbis, Κωνφοαντῖνος ὁ Λώσκαρις

ἹἸακώβω Zupieg τῷ Μελιξρῳ ") μυτικῷ λογιωτώτῳ τῷ ὠντιβασιλέως τῆς νήσε Σικελίας.

Ὃ πολυμαϑὴς HP QATANOZ. ὃ λόγος. πολὺς ἐν Γρωμμωτικῇ. υἱὸς γεγονῶς AgroA- .
λωνία ἐκείν τὸ Δλεξζανδρέως. dum τὴν πενίαν ἀποδημήσας τῆς πατρίδος, εἰς τήν ποτε

ϑαυμαςὴν ἔπλευσε Ῥώμην. τῆν κοινὴν ἑΞτίαν ἐπὶ τῷ Εὐσεβδς ") ᾿Αντωνίνδ αὐτοκρώτορος

δικαία καὶ λογία ἐν ἑκατέρως τῇ γλώσσῃ. vQ' ὃ Φιλοτίμως ὑποδεχϑεὶς,. τιμηθεῖς re καὶ

εὐεργετηϑεῖς, 8 μόνον τὴν EAAada φωνὴν ηὔξησε διδοίξαι ), eA Ae καὶ πάμπολλα Dau-
μάσιω συνέϑηκε, τϑότῳ ^) βασιλᾶᾷ χαριζόμενος. Μεθ᾿ ὧν καὶ τὸ περὶ τόνων. THAN

METAAHN φημὶ ΠΡΟΣΩΙΔΙΆΝ, ἐκθνῳ ἐπέγραψεν ἘΝ ΒΙΒΑΙΌΙΣ ΕἼΚΟΣΙ,

βίβλον πολύτιχον, ἣν μετὰ ταῦτω OEQAO'ZIOEX ἐπιτεμῶν τόν τε ὠριϑμὸν τῶν ββι-

βλίων, τὸ, τε μῆκος ἐφύλαξε. du τὸ μὴ οἷον τε βρωχίτην ἐπιτομὴν τὴν βίβλον δέξω-

σϑα!» xb] uos ἐν τῷ τῆς ὀνοματικῆς ") τόνῳ, πολυποικιλτάτω ὄντι. ὙΤαῦτο τοι κοὴ

αὐτὸς πολλάκις προθυμηθεὶς. ᾿βοαχιύναι Sx ἐποίησα, Wo μὴ παϑὼ ταυτὸν ἐνίοις. οὗ
συντεμόντες ἔδοξαν φαγόνα 7) NeAe weusoy. Τὸ δὲ EKKAIAEKATON συντεμῶν TB.
xu] συντάξας κατοῦ τοῖς δ΄ συζυγίας τῶν νεωτέρων, ἔπεμψα σοι. Sequitur deinde pros-
odia verborum, quaenam βαφύτονω εἴ περισπωμενο fiue cireumflexa, definit in his ver-
bis: πλὴν TE ἔργω ἀπὸ v8 Pyeige κατοὶ συγκοπήν. Promifit Lafcaris fimiliter in Xyme-
nis fui vfum traditurum profodiam nominum, περὶ τῶν τόνων τῶν ὀνομάτων. Et Gram- ,
matica Conílantini, et Epitome eius exílat MS. in bibl. Vindobonenfi.

VII. IANI LASCARIS de veris graecarum litterarum formis ac caufis apud anti-
quos. Parif. 1536. 8. dan

VHT. DEMETRH CHALCONDYLAE Erotemata. ([Graece. Mediolani, cum Mo--
fckopulo et Gregorio Corintho, fine l. et a. quae eft editio et princeps et rariffima. v. cel."
Panzer A. CY. |. pag. οὔ. et quae ego fcripli in introd. in hiflor. L. Gr. 1. pag. 43. (et
pag. 145. de edit. principe Homeri, a Deinetrio Chalcond. ete, curata.) De editt. Florent.
et Aldina cum Chryfolora w. paullo ante ad fect. V. — erotemata Parif. ap. Aeg. Gour-

mont.15?5. 4. Hari] — οἵ cum Mofchopuli Syntaxi Bafil, 1546. 8. —. De formatione tem-
porum ex libro Chalcondylae apofpafmation excufum femel iterumque vna cum erotema-
tis Chryfolorae, de quibus fupra. Fabrir. Floruit exeunte faeculo XV. et diem obiit fu-
premum Mediolani a. 1510. octogenario maior, Litteras graecas profeffus eft Mediolani,
atque
&) Μιεριελλίῳ c. Iriart, at Ἀογεταάτῳ decft. Quae €) διδαξας cod. Matrit.. /arí.
D TN

RE in cod, Matr. adnotare PCIe ebur oo
b) intellige Marcum. Antoninum Phi'ofophum,
qui etiam Pius quandoque audit. Vide quac dc
Herodiani profodia fupra p. 10 f) Peres 78 Νάλα c, Matrit. Harl.

6) ὀνομαςικῆς c,Matrit, Earl.

|

|

|

]
i

i

! B.

“ἀνα m

*

OysdY.pato GRAECHEDITI ET INEDITL — Li IF. c XXXIX. 35

^

atque codicum graecorum in typographicis officinis fuit corrector. — Plura de co vile
ap. Zumphr. Hodium le. pag. 211. fqq. Boeruer. |. mem. pog. 181. feqq. γονέας adpar.
litter. 111, pag. 147. fq. (vbi edit, Zenrita Chryfolorae erotemat. et ex Cha/cosdylae περὶ σχή-
ματσμξ τῶν χρόνων aliorumque. opufculorum, apud Victor. a Rabanis et locios, 1540. 8.
recenfetur ,). Jandin, fpecim. litteraturae Florentinae, tom. II. p. 43. fq. Saxísz Onom. M.
pag. 480. fopra, in vol. L. pag. 414. Maitteire A. 'T.1V. pag. 50. 93. fq. 11o. fa. — Non
confundendus efi cum Demetrio Creienfi , qvi Mediolani linguam docuit graecam, et Conf.
Lafcaris gramm. graecae,. Mediolani 1480. fol. graecam latinan:que praemifit praefat. poft
ea Florentiae vna cum Demetrio Chalcondyla primam Homeri curauit editionem. couf.

. Saxii hift. typograph. Mediolanenfem pag.:73. Zarí.

"- IX. AEEXANDRI HELLADII, Theflali, σςαχυολογίω τεχνολογικὴ τῆς Ἑλλαώδος Qa-
γῇς, fiue fpicilegium Grammatices Graecae per quacítiones et refponfiones, cuim praemio
dislogo dr pronuntiatione Linguae Graetae in Europa, prodiit graece et latine, Noriber-
gae 1712. 8. Hic Hlladivs, qui etiamnum fpirat florente iuuenta, pleraque repetiit'ex
libro recufo Venetiis apud Nicolaum Sarum 1694. 8. qui infcribiturt ςαχυολογία τεχνο-
λογικὴ κατ᾽ ἐρωταπόκρισιν τῆς γραμματικῆς τέχνης, ἐχδοϑῶσω παρὼ BTXIAPI-
ΝΟΣ iouovcy;s MAKPH, τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Recenfuit Joanaes ZIbramnr , Cretentis,
addiditque 1)' Aminonium de differentiis vocum, 2) Ταξιν zaAeuav so) ὀνεμασίας τῶν
e yovre», quod fcripmm ad calcem. Suidae et in alis Lexicis graecis faepius prodit. 3)
Orb:cii adpeilationes ordinum pracfectorumque imilirárium.— 4) TZ 78 ἢ σημαντικά. 5)
Ta τῇ ὡς σημαντικά. 6) Περὶ 78 iQeAxvs;8 γ΄. ἐκ τῶν ΧΟΙΡΟΒΟΣΚΟΥ͂. 7)
Ἐκ 78 αὐτῷ Χοιροβεσκξ πρὸς τὸς ἐν πᾶσ; τοῖς ῥήμασι κανόνας ζγτδντας καὶ ὁμειοτή-
τας. S) Aurea carmina Pythagorae. — Ex J/zfjarion's Matre τα χυολογίω.. tellatur Alexan-
der Helladius, adolefcentes hodie grammatica elementa doceri, lib. de flatu praefenti cc-

clefiae graecae pag. 85.

᾿ὰ Grammatici Graeci adhue inediti 8).

afmmonii de acyrologia MS. cod. reg. Parif. XXIV, [conf. fupra, vol. V. p. 115. not. ///.]

|
|

4dIndrtae,| Grammatici, de pedibus. — Labbe bibl. noua MSS. pag. rie. [v. fupra $. X. med.]
Forte Zudreae Doni , recentis admodum fcriptoris, cnius grammatica αὐτόγρωος in

. — codice Barocc. XIX. et Mofchopeli fchedographia manu eius fcripta cod. LliI.
Zfnonymi plures, vt in bibl. Eodleiana cod. XIV et XXXV... Barocc. περὶ 78 πῶς συνέτη ἡ
τῶν Ἑλλήνων γραμματικὴ εὕρεσις, καὶ ἐκ τίνων καὶ ποίων ἀνδρῶν τῶν παρ Ἕλλησι
e Scr eov

g) Cum hoc grammaticorvm ineditorum non Gregorio Corintho, a Ji/fot/onto in anccdot. gr.
sBinus quam fequenti deperditorum catalogo com- — tom.II. ab //7on£f7, ex codd. bibl. Coislin., Jriar-
paranda eft commermtatorum in Homcrum no- 20 aliisque in cat. codd. gr. effe publicatz, paffim
titia et vero nubes, tum fupra in vol. 1. lib H. adnotauimus. — Atque-nos quamquam iis, quae Fa-
tap. 5. p.502. [η4. tum a./ L/oi/ozío prolegom. bricius collegit et ordinauit, haud pauca adieci-
ad edit. Homeri Venetam pag. XXIX. fqq. excitata. mus, aliorum tamen, in hoc non omnibus aeque
Alia opufcula grammatica Fabric. aetite, e //a/c/e- — grato iucundoqueet vero fterili interdum litterarum
"ario, cum Amreonii opere de differentiis adfin. campo indufiriam exercentium curis et fcdulitati
vocc, a Píprjonio cum Moeride, a Aogzenio cum largam relinquere fegetem, haud negamus. Ez.

336 Lib. IV. c. XXXIX. GRAMMATICE. 191. Vol. IV. p. δι 32

ξοιχείων εἰσαγωνγὴ απὸ τῷ ἀλήφ' γέγονεν Ἑβδαϊκϑ πρϑώτε Seryée. Mia cod. XLV.
XLV, L. Ll. LVH. LXVIIT LXXI. LXXVI.CXVI. CXIX, etc! Fabr. [Infinita paene vis
grammaticorum rhetorumque anosymorum partim inediterum colligi potefl ex Ban.
dini catal. codd. gr. Laurent. (Aidio. voc. amomtmi,).ex indice catalogi: cod. Parif.
vol. If. ex indic. bibl. Cantabr. et-Bodl. vocc: Grammat; catal. codd: Angliae et Hi-
bera, — ex Lambeci commentariis bibl; Vindob. aliisque, 'quos: harüm deliciarümm
copidi iph confulent, catalogis indicibusque, — Bibl. regia Zatrit. abundat codd,
epufec. grammaticorum ; atque driartt in. primo tomo, (reliqui adhuc defideraiitur, )
aliquot anonmorum , qui de rebus. grammaticis fcripferünt, opofcula recenfuit,
quaedam publicauit. Sic in cod. XCV. (/rierf. pag. 369. faq.) funt de fyntaxi ver-
borum, ordine litterarum, de animaliutu. fate quadrupedum fiue alitem, vocibus fyl.
loge, (atque friarfe edidit fpecimen 1. c. et vbcrius pag. 300, fqq. e cod. LXXXIH.)
tum pag. 372. fs. fol. 61. fqq. eiusdem codicis varia, quae ad rem gramwaticam p
tinent, pag. 376. opuíc. de tropis, auod ab aliis Mich. Apoflolio, ab aliis, (vt in
catal. codd. bibl. reg. Zaurim. pag. 379. cod. CCLXXIV. fol. 161.) Tryphoni adtri--
buitur, fed lriarto vidctic nondom RUE pag. 371: fol. 151. Íqdd. anonymi opufc.
de fpiritibus, aliud, (quod etiam eft in cod. CCLXI. bibl. Taurinenfis I. pag. 374-)
de figuris, Ten (pcciem habentibus pag. 377. et ex cod. XL. qui etiam continet.
suultd grammatica opufcula, pag. 146. notatur fragm. de metris: ex vtroque cod.
XL et XCV. edidit /ria/f. pag. 378. proprias quasdam ciuitatum variarum dicliones,
menfiumque apud varios populos nomina, Idem Z/riarfe edidit pag. 297. et aliud
pag. 315. Íq. anonym. et opuíc. de etymologia XXIV. gr. litt. pag. 314. incerti de cla-
ris montibus, fluminibus et infulis fragm. pag. 537. fq. deorum epitheta εἴς. Ex cod.
Naniano CCCIV. in catal. codd. gr. msst. apud Nanios, pag. sro. fimile Matrit. cod,
anonymi opufc. propria quarumdam vrbium vocabula, (idi τινα πόλεων zi pag. $10.
euulgatur, Sed haec fufficiant. Hail.

Apollonii, "Dyfcoli, nonnulla, de quibus fupra Pag. 4. Eiusdcm de paffionibus didlionum i m
codice Barocc. XLV. incipit: τοὶ πώϑη rev λέξεων. — Huius fcriptoris editam fyn-
taxin, vtut parum vulgo tritaàim, Ezechiel Spanhemius a Salmafio tanquam optimain
Hellenismi magiflram commendatam fibi celebrat pag. 199. b. ad Iulianum. .De cog-
nomine ἄμ (τοὶ, fotte veriiTuna ratio eft, quod [δ] fit ita dictus ob egeflatemet vitam
inopem, qnae δύσκολος Graecis adpellatur, vt apud Aiiflophanem in Pluto v. 204.
ψυχρὸς Bic xod δύσκολος, t

Mich. AfpojTolá de Rguris grammaticis edere voluit Allatius. — Vide infra, in Herodiano.

Arcodii Grammatica libris XIX. cod. reg. Parif. C CCCL. Aexadia περὶ τόνῳ τῶν ὀκτὼ με- i
ρῶν ud λόγο καὶ περὶ eugec eas τῶν προσῳδιῶν καὶ περὶ ἐγκλινέντων.. ἐν ᾧ καὶ “περὶ P
STVEULAUT Y x9] “ρόνων. MS. in codice Colbertino MMMUCXXII. Salmofitir epift. pe
ad Voflium: | ater alia vidi Apollonii ve; DuX& et “γεαη gr ammafici, opera, im qui- —
bus, praecipue iu. Apollonio mu/ta veperiuntur citata teflimonia /Alcaei, Sapphonir, Co-
rinmae, Rümihouis, Sophronu:s et allóntlin ; qui lingta Zeolica aut Dorica mera fcripfere,
ex quibus duabus diale&ir non te latet conflatam εἴ Rosianam prifzam loquelam. Fabr. 1
De hoc “»εααϊο. grammatico ados v. paullo poft in catal. grammaticorum
graecorum ἧι. v. inprimis- cl, /"illoifon in Epiftolis Vinaienfib. pag. n7. feq. vbi ex

cod.

|

Vol. TV. p. 43 - GRAECI INFDITI Lib.lV.e XXXIX. 337

E

cod. Parif. ofim regio MMCII. et cod. MMDCIII. edidit prooemium libri ᾿Αρκαδίᾳ
περὶ τῆς τῶν τόνων εὑρέσεως κα] τῶν σχημάτων αὐτῶν, καὶ περὶ χρόνων κρὶ πνευ-
“μάτων et librorum XIX, indicem, ex quo adparet, Arcadii opus nihil aliud effe,
nii Herodiani τῆς καϑόλϑ ἐπιτομήν. adde eiusdem prolegom. ad Venetam Hom. ἢ.

. editienem pag. ΧΙ. Harl.

tur Zirgyrür de metris poeticis, in cod. Florent. Medic. XXIII. nr.6. plut. 31. (Bandia.
cat. IL col. 94.) in codd. bibl. publ. Parif. MMDCCXXXI. MMDCCL VIII. MMDCCLIX,
in cod. XXVII. ANeapoli£. reg. — in cod, bibl. //indob. CCXLVIL If. frpyri varia
collect. poetica, logica et aflrronomica, (Neffel. cat. IV. pag.131.) Opuscula eiusdem
mathemat. pluscula funt in codd. Florent. Medic, et J/enet. D. Marci in codd. mul-
tis Bodleionis et Sauill. — de metris inter codd. Jacc/aeor in cat. codd. Anglise et Hi-
bern. tom. 1I. pag. 246. nr. 8558. De hoc Argyro, monacho, circ. a. Ch. 1372. plura
vide in Fabr. B. Gr. vol. X. pag. 176. fqq. αν! ἢ

Zriflarchi, grammatici, Canonum thefaurus, Cod. VI. bibl. regiae Parif. Labbe pag. 104.

bibl. nouae MSS.

[Joannis Charari?, incertae aetatis, de encliticis opufc. in cod. Flor. Medic. XXVI. nr. 3.

plut. 57. et cod. XXV. nr. 8. plut. 58. (edit. ab Aldo cum aliis, 1524. v. füpra $. IX.
et Bandini catal. codd. gr. Medic. II. pag. 373 et 468.) item in codd. Parif. bibl. publ.
MDCCLXXIII et MMDLVIII. (im quo plura funt anonymorum opuscula gramma-
tica,) nr.32. vbi opus ineditum effe dicitur. — Hinc 7riarfe in catal. codd. gr. Matrit.
pag. 316. (44. e cod. LXXXIII. opufc. Characi; περὶ τῶν ἐγκλινομένων μορίων, graece
publici fecit iuris; Num autem et quatenus differat ab eo, quod Aldus edidit, de-
cernere nequeo: at tamen idem eífe videtur. Nam /riorfe ipfe p?8- 451. eiusdem Io.
Charac. opufc. περὶ ἐγκλινομένων non folum in cod. quoque CXIV. exflare, et initium
aeque ac finem. confpirare' adno'at cum iis, quae e cod. LXXXIIL. exferipfit; fed
etiam obferuat, id iam legi in Aldino "Thefauro cornu copiae, et hortis Adonidos
fol. 226 - 229. quamquam fab anonymé nomine. — In cod. Taurinenfi GCLXXI:
fol, 14. (catal. codd. pag. 375.) eft Clarais de Orthographia. Harl.

Chrifoduli, vide iufra, Planudae et Thomae Magifri.
[Sub nomine Cyri exflant in II. codd. Medic. erotemata Mofchopuli. vide fupra ad δ, XV.

nr. IV. Hari.

Demetrii, anagnoftae, Grammatica MS. Florentiae in. cod. XIV. faeculi, in bibl. monaflerii

B. Mariae. [v. Z4on/faur. diar. ital. pag. 568.]

Dinietrii Chryfolorae Erotemata Grammaticae in bibl. Vindob. tefte. Nzffzlio IV. pag. 163.

nifi Demetrium Chryfoloram fcripfit pro Emanuele Chryfolora, de cuius erotematis,
faepius excufis, dixi fupra pag. $8. fq. Huius Demetrii Chryfolorae Epiflolae centum
ad imp. Manuclem Palaeologum, exflant in codice Barocciano CXXV. Fabric. —

Eaedem epiftolae exflant in cod. Parif. bibl. publ. MCXCL nr. το. -

Dimeirii: Melidonis grammaticalis in' Homerum explicatio, in cod. Z/dic. XXIII. nr. 4.

[4

- plut. 31. tefte Bandim. catal. codd. gr. 1I. col. 94-

"ol. I. Vv Danuctri

58 Lib. IV. c. XXXIX. GRAMMATICI Vel. IV. p. 42

Demetrii Mofthi, argumentum Orphei carminis de lapidibus im eod. bib], publ. Parif.
MMDCCLXIV. conf. fupra, in vol. I. pag. 156.

Demetrius Tritlinius enchiridion de metris in cod. Parif. MCCLXX. nr. 9. conf. fupra in
vol.ll. pag. 221. feq. Duo ex illo opere excerpta in cod. Zatrit. CXII. v. Jriarte
catal. codd. gr. pag.446. — Eius fcholia in Hefiodi O. et D. inedita in codd. 7e-
netir Mare, CCCCLXIV et CCCCLXXX. in quo etiam fuat ciusdem fcholia in. Hef.
'Theogoniam. v. catal. codd. gr. pag. 246 et 252. Harl. ?

Dioneder, Scholaflicus in Dionyfium, "T'hracem. | Cod. Barocc. CXVT. et iu bibl, Iohannea
Hamb. [in cod. 77ofjano MMCCXCIII. cat. codd. Angliae et Hibern. IT. pag. 62. et
in bibl. Zacobaea. ibid. pag. 246. —— Conf. fupra, $. XIL init. 7illoifon n anec-
dotis graec. tom. ll. pag. go. e cod. DCLII. 77eneto Marc. Diomedis Xojesii
(fic) fcholiorum indicem pofuit; — pag. 121. dedit e duobus codd. /enetir Mar-
cianis ex Diomedis fcholiis locum; et longiores particulas ex iisdem. pag. 172. feq.
et pag. 186. adde pag. 126. et pag. 133. not. Locum quemdam excitauit 7Zaírkenatr
in variis lect. verfuum Homeri ll. XXII. fabiediis Vrfini Virgilio collatione fcriptor.
graecorum illuflrato, pag. 53. feq. — —— Diomedis comm, in Dionyfii, "Thracis, artem

grammaticam efl quoque in cod. bibl. publ. Parif. MMDXLII. — n cod. Voffiano, -

bibl. Leidemf. v. catal. pag.399. nr. 7. — quondam in bibl. Zeideiberg. ur. 70. Syl-
burg. ca'al. vna cum Dionyfio, "Fhrace. — Refutatar Diomedes a Ícholiafle Ho-
meri Veneto D. Marci ad ll. B. 252. pag. 6o. Harl.

Dionyfi, “εὶς. excerpta quacdam ex codice MS. Henrici Scrimgeri ad Meurfiem mi-
file fe tcllatur Patricius Iunius Epiflola ad cum data, quae cum aliis pluribus, ad eun-
dem fcriptis eft apud me.

[E/iar, Cretenüs, de variis metris, in cod. 7eneto Marci CCCCLXXXIII. v. cat. codd. gr.
pag. 254. et apud ΖΜΟ m anecd. gr. pag. 85. vbi duo opufcula memorantur Eliae
fiue, vt ibi fcribitur, /Teiae monachi 1) περὶ τῶν ἐν τοῖς ςἴχοις παϑῶν.. vnde ex-
cerplit Villoifon particulam, et obferuauit, id opusculum in n ultis codd. bib!. Parif.
publicae male tribui Plutarcho. v. fupra ὁ. XV. fect. 1. 5. 2) 'HAi8 μοναχϑἕ X A-
PAKOE περὶ διαφόρων μέτρων opusculi caput. — — In catalogo bibl, codd. Parif.
tom. II. pag. σι. e cod. CCCLXII. n. 6. ciratur. ,, Florilegium, cuius auclor dicitur
Helios, presbyter et defenfor. [δὲ de rebus ad mores informandos idoncis: opus
graece ineditum.* — — In cod. Florentivo Medic. XVI. plut. $6. eft 'Hou8 ZAoxjs&
μοναχϑ Χαρακος weis lochwmv τὸν αἀδελῴον αὐτῷ περὶ. δια φόραν μέτρων. Plures
autem foerunt. Eliae. v. Fabr. B. Gr. vol. X. pag. 5c8. vbi vero. nihil- occurrit de me-
moratis opusculis. adde vol VIIL pag.61:7. fq. Harl.)

HEuagrii, f. fcholaflici epiphaci, fiue potius Monachi aut. Pontici, variarum confideratio-
num, fiue de fermonis difceimine capita LIV. in cod. E/rorial. τῆς Plüero in itiner,
per Hifpan. p. 167. conf. Fabric. B. Gr. lib. V. cap. 4. vol. VI. p. 127. vet. edit, Harl,

Georgii Ch esobofti, περὶ τρόπε P) τῶν κατοὶ ποιητικὴν καὶ Θεολογικὴν senza. Citat
Meurfius gloflar. ia νος. MS. Co,bert. MDCCCXXV. - Barocc, XXXVI. LXVHI.

LXXI.
h) Huius Georgii lbellus περὶ τρότων, de frgu-— Procli diff. de diuino ad poeticen inftin&u, (ex eius

ris pocticis, oratoriis et theolog cis grocce cum -coumentar, in Platonem.) [conf, fupra , $. XIII]
Yed. Morelli verfione prodiit Parif. 1615. 12. cum

- o R—MÀÀ

|

ds

Vol. IV. p.42 GRAECI INEDITI. Lib.17.c. XXXIX. 439

LXXI. et Eiusdem περὶ προσῳδιῶν in bibl. lohannea huius vrbis et Oxonae in Bod.
leiana cod. Barocc. CXV. incipit: isécv ὅτι τριχῶς λέγεται m προσῳδία 5. De
AXXF H. tropis et figuris goctiis et de Jpiritibur atque. accentibur ex(lat MS. in bibl,
V indobonenfi.

[Lambecii comm. IV. col. 47. fq. et Nefzl. catal. part. I. pag. 447. et part. IV. pag. 145. lib.
de fpiritibus. — — In bibl. quondam Zeidelberg. nr. 40. cat. Sylburg. atque nr. 302.
metnorantur ex Georgii Choerobofri grammaticis excerpta. — In cod. //atic. Choer.
expofitio in artem grammat. D;ony(ii, Thracis, et Herodiani προσῳδίωαν, tefte Hol.
fies. in nouis mifcell. obf. Belgicis a. 1741. tom. lI. pag. 119. — — In cod. 7/enete
Marc. DXII. (v. /ilfoifon l. c. pag. x03. not. 2.) — — Florentiae in cod. Medir. VIT.
et cod. XIV, plut. 55. (in quo etiam exflant opuscula, nullo auctoris nomine addito,
de diclionis adfediionibus, quae in poeticis potiffimum libris occurrunt, et de figuris,
quae foloscismi fpeciem habent, quae et quarum diale&orum fint, quae duo opus.
cula Bandinio catal. codd. gr. 1T. col. 278. etiam a Georgio Choerob. confecta viden-
tur:) in cod, XVI. plut. 87. et cod. X, plut. gr. nr. 3. explicatio figurarum poetica-
rum. atque nr. 4. (eodem Choerob. auctore, vti probabiliter fufpicatur Bandin, 1. c.
111. col. 428.) aliae figurae poeticae XXVII. demonflratiuae locutionis figuratae, rhe.
toricae et logicae inflitutionis, — — Excerpta de fpiritibus et accentibus vocc. in cod.
Medic. VII. plut. 55. nr. 28. et de accentibus ex Choerebofti, Zfrtherii et aliorum ope-
ribus in cod. XXXIV. plut.57. v. Bandin. l.c. col.263 et 388. — Florentiae in bibl.
monaflerii B. Mariae Ge. Choezr. de poéticis, cod. bombyc. tefle ZMonffauc. in diario
ital. pag. 569. — —JNrapoli in bibl. reg. cod. XXVII. de figg. poeticis, de vocc. ad.
fectionibus quae foloecismi fpeciem habent. — adde cod. CLXI. poftea memorandum.
— [n bibl. publ. Parif. codd. DCCCLIV. MCCLXX. MMVIIL. MMCCCCXCV.,
MMDCL, MMDCCLVII. MMDCCLXL MMDCCLXIIL. MMDCCLXXXVII.
MMDCCCCXXIX. εἴ Chorr. de figuris aut tropis poeticis: — — In Zmglia, Oxo.
niae in bibl. Bodlei, cod. XXXV, Gorg. Chorr. de tropis poeticis lib. VI. num eius.
dem fint opufc. ex eodem codice in catal. codd. Angliae et Hibern. pag. 4. poft G*.
Chocrob. memorata, de litterarum graecarum inuentione et ordine, de orthographia
anonymi tract. de grammatica, non clare fignificatur. — in cod. L. 4ro. Choerob.
orthographia in compendium redacta, et ordine alphabeti digefla, cum anonymi or-
thographia. — In cod. LVII. anonymi, fed, vwti auclor catal. pag. 7. fufpicatur,
Chozrobofzi opufc, de fyntaxi verborum fecundum ordinem alphabeticum. — — [u
cod. LXVIII. opufc. de tropis poeticis, et alia grammaticalia. — — In cod. LXXII. de.
foloecisme, et quot modis committitur. — In cod. CXVI. funt, (partim a Fabri-
cio obiter notata) Ge. Choerob. comment. in Dionyfii, 'Thracis, artem grammaticam,
inc. Τέχνα ἐξί. tum in Theodofii grammaticam fcholia fiue commcntar. ἀπὸ φωνῆς

Vva Georgii

i) In eod. 7'eneto DCLIT. v. Z'illoifon. anecd. de profodia, a Villoifon. e tenebris eruto. — — In
gr. Il. pag. 99. inprimis pag. 103. not. 2, p. 107. cod. Matrit. LXXXL v. Jriarte cat. pag. 255. —
mot. 2. vbi pauca dedit excerpta, et alia pag. 110. ib. in cod. LXXXIII. ex libris Choerobofci de or-
not. 2. et in not. 3. snimaduertit, Georgium Choe- thographia. Zriart. p. 306. — in cod. XCV, de
rob. haud pauca defcripfiffe ex Porphyrii libello fpiritibus. v. Zriart, pag. 376. fq. Hart.

34o Lib. Mn XXXIX

GRAMMATICI Vol. IV. p. 43
Georgii, grammatici, cognomento Choerobofci, init. 27755 ἐν συντόμῳ: denique
eiusdem Choer. de tropis opufe. init. zeuprixei τρόποι εἰσίν. — |n cod, CXIX.
Choer, Ícholia in 'Theodofii, grammatici, op. de verbo. — Inter codd. Foff. (qui
nunc funt in biblioth. Leidenfi,) nr. oo. fiue catal. codd. Angliae etc. Π. pag..6o.
Choer. de tropis poetarum, et lexicon ex Tryphone, Choerobo/to, 'Uheodoreto et
aliis collectum. (eft etiam in cod. quodam Z4ugu/f. Vindel. et aliis.) — in cod. CLXXXII.

fiue catal. mem. nr. 2293. Dionyfii, Thracis, grammatica, cum fcholiis Georgii Choz.

robofii, Diomedis, fcholaflici, 'Theodofii, Porphyrii et alioram, — Inter codd. bibl.
Jlacobatat (cat. cit. pag. 248.) nr. 8563. — Georgii Chocrob. quaedam , it. Diomedes in
Dienyfii, 1 hracis, grammaticam ; Dionyfii, Thracis, grammatica; "Theodofius in Dio-
nyfium, 'Thracem etc. — — In bibl. Efzoríal. Ge. Choerob. de tropis et de grammatica.
tefle P.üero in itiner. pag. 169. Harl.

m De fpiritibus feruatur etiam in Vaticana, cod. DCCCLXXXIII. Zlilatio tefle distr.
de Georgiis, pag. 318. et incipit: τὸ & πρὸ T8 iavr2 Ψψιλδται Wei, "Amt«v. au-
«Tos ^). Grammatita MS. Romae in Collegio Graecorum incipit: τί £n Γραμμά-
τική; τέχνη ϑεωρητικὴ καὶ πρακτική. ln titulo additur, ab aliis tribui, (failo haud
dubie.) S. Bafilio. Γεωργίβ 78. Χοιροβοσκξ γραμματική. Ἄλλο, λέγδσιν . ὅτι TB
eyis Βασιλείδ.. — Eiusdem. Οβοεγοθοζτὶ efl, inquit Allatius, quód spud Ioannem Su.
zium fuifle tradit Verderivs ia fopplemento, Georgii, grammatici, de Symfaxi, [ vid.
paullo ante de codd. Bodlei. notata;] | Legunturque hodie in bibliotheca regis Gallo-
lorum Georgii Choerobofti , Doctoris Oecumenici, de £ropir, de diaieBlir, de fthrma-
dibur. — Eiusdem Orthographia. — Iterum. de iropir porticis. ^ Eiusdem | Grammatico,
Ex Choerobofto variae regulae. grammatitat. — Vide Labbeum bibl. noua MSS. p. 104
et 110. qui pag. 106. memorat Canomer grammaticos di&onte Georgio, D.acono, do-
dore Oeruineniro^). 1dem forte (criptum, quod apud Allatium pag. 321. de Georgiis

ex cod. MCCCLXXXV.

&) Hoc opufc. quod incipit τὸ α etc. in cod, Ma-
"rit. XCV. fol. 12$. tribuitur TAeodorito. Con-
"tra in eod. cod. fol, 138. Georg. Choerob. libellus
ἐς fpiritibus, incipit: Τὸ τερητικὸν ψιλξται πλὴν
TE ἅλυσις wa ἐδης εἰς, v. Jriart. peg. 376. feq.

iHarl.
/) Sic queque in«codice quodam Bodleizno, an-
"ea jmemorato et Veneto, poílhaec citato. —- In ca-

talogo codicum bibl. Parif. quond«m regiae t. II.
'&itantur adhuc praeter laudetos: cod. MMDLIV.
Greg. Choerob. Pyzantini grammatici et oerumu-
nici magiftri , tra&atus de orthographia, incipit:
᾿Ακτὰς jc 7x 1, — τού, MVDLVHI nr. 8. Greg.
Chorrob. canonismata, (iuc de inucftigandis xer-
«borum drfficiliorum. themaubus. —. cod. MMXC.
*rotemata et oratio in laudem $ "Georgii Martyris.
«od. MMDXCIV. gramniatica.— cod. MMDCCIVI.
iP(almorum iz, fiue ipfaluiorum ommum

Regis Galliar. refertur hoc titulo: σπρολεγόμενα τῶν (Θεο-

ὁσία

interpretatio grammatica, auctore Georgio Choz-
robofro, opus imeditum. Incipit: Was Qvo xat
*zA3» — In cod. //encto Marc. CCCCLXXXIX.
Ge. Clioer. interpretatio in prolegomena et in ca-
nones TTheodofii, grammatici Alexandrini: Γεωρ-
yis dixxóvs Fu] χαρτοφύλαπος. μεγάλε γραμματιχξ
καὶ οἰκκριενικξ διδασκώλα ἕρικηνεῖο: ἄς τε τὰ προλεγό-
μενα 40] εἰς τὰς εἰσαγωγικὲς κανόνας Ceodocin yoc arme.
TixE TE ᾿Αλεβανδρέως, Προλεγόμενα 'χαὶ ἡ τότων ἐρ-
&oex. ldcm initium, ait confector catalogi codd,

gr. Marcian. pag. 254. fub alio titulo ap. Laóbium —

1. a Fabricio excitato, —
: 2,
Choer. expofitio canonum ete. Σ χόλιαν ro: ἔξηγὴ-

In cod. CCCCXCI. Ge. -

- » 3, a L3 , 3278
σις τῶν εἰς τὸ (Wem τῷ Θεοδεσίᾳ κανόνων»), ἀπὸ φωνῆς

Ἐξωργίξ τῷ ypepuaxTixE τὸ τὸ ἐπίκλην Χοιραβύσκαᾳ,
(catal. pag. 2356 et 257.) «ex graecis "codd, illorum
pag

duorum infceipticnibus cognofcimus quoque Geor-

:$u nufier.henores laudesque. — inc. CCCCXCUI.
"Te

ὁ Ὁ

"Vol. JV. p. 43 44 GRAECI INEDITI. Lib, IV. c, XXXIN, 34
πὰ
Jocle κανένων εἶπὸ Φονῆς Teucyle Διωκόνε. οἰκεμενικβ ὥδασχοῖλϑ. Incipit: "Ezerin
κανόνων εἰσαιγωγικῶν μέλλομεν ἄδχεσϑαι, ἐν ἐπιτομῇ δὲ TÉTBS παραδίδωσιν ἡμῖν ὁ
Θεοδόσιος. μάϑωμεν τί ἐξι κανῶν "). Sed honc Georgium, diaconum, qui ἼΜεο-
doíii; Alexandrini, Canones grammaticos iliuflrauit, atque exflat etiam in bibliotheca
Seguieriana ?) et in Bodleiana, codice Barocc. LXXVI. CXVI. CXIX. etc. Chocro-
bofto ivniorem et ab co diuefüm quidam volunt, licet Choerobofcum eism Chri-
flianum fuiife et-dodtoris oecemenici titulo. infignitum . conflet. Alium praerciea
' Ütorgiumn: Grommaticum memorat" Allatius pag. 322. anacrcontica eius carmina y. quae
edere eriam voluit, celebrans. — Fuit et Georgius Grammaticus faeculo XV. qui Ícri-
pfit codicem. graecom MMMCCLXYV. in bibl. regia Parif. vt notat Montfauconus
pag. 99. Palacographiae Graecae... Georgius Choerobofcus de fofoccismio , et quot mo-
dis committitur: in codice Barocc. LXXL.— Ἐπσιμερισμοὶ Pfalmorum nouem fub hu.
ius Georgii nomine lecli Allaiio ^), atque in Scorialenfi bibl. quondam obuii, qui
bus nouem Pfíalmi grammatica analyfi evoluuntur, [] fi non alium Grammaticum
"habeant auctorem, oflendunt, Chocrobofeum hunc fuiile Chriflianum, qui vixit ante
Stephanum Byz. ἐθνικῶν fcriptorem, vel eius Epitomatorem , Hermolaum , qui luflie
niano imp. opus fuum dedicavit, adeoque floruit faeculo faltem quirito pofi. Chri
flum natum. [add. J/ilfoif. anecd. graec. IT. pag. 103. not.] Citat certe Stephanvs vel
Hermo!ass in Ταμίαϑις Georgii Choerobofci ὀνοματικὸν fiue librum de nominibus,
vti. Etymologici Magni fcriptor, ózuerixcv eiusdem fiue de verbis opus Gramanati-
€um in Θρούψας. Sed in libello Georgii περὶ τρόπων laudatur Simeon , ametaphraftes,
iem conflat floruiffe faeculo decimo. — Choecobolci cognomen per conuicium ei ini
pofitum fuille, obfereat Allatius ex Euftathii Commentariis in carmina Jambica Da-
mafíceni de Pentecofle. Frequenter citatur in Etymologico M. qui canomum cs
ammaticorum et OrtLogrophise fubinde mentionem facit, quem memorat etian:
Euflathius, qui Georgium τεχνικὸν hoc ell τέχνης grammaticae fcriptorem vocat,
vti Varinus quoque in Lexico.

Georgius, (2l. Gregorius) VPardus antea didus, Corinthi epifcopus atque metropolita,
vnde Coriniáur?) vulgo audit, de barbarismo et foloecismo, et de fyntaxi, MS. in
bibl. Vindob. [v. Neffel. cat. part. IV. pag. 5. cod. VI.] aliisque. Ἐπὶ: περὶ τρόπων
“ποιητικῶν. in bbl. Vatieana.- Vide Zi'/otium de Georgiis pag. 416. feq. vbi de eius

ominentariis grammaticis in Odas facras S8. Cosmae «t Io. Damaíceni, Fabr. De
Vv 3 nomini-

et DXXIV. ἐπιμεερισχεοὶ pfelmorum aliquot. — Jécws, Ald initium in cod. Z'enet. Marciano
JNeapoli im bibl. reg. cod. CLXI. fcholia ες τῆς .CCCCXCI. Harl.

ὀνομικτικὰς κανόνοις imo (φωνῆς T'ewpyta τῷ Xoipofi^cus, ων"
1$) Vide catalogum "MSS. Graecorum Seguieria-

(v. fupra vol. V. pag. 783.) — [π cod. regio ; COP UEME :
Matrit. XCV. (οἱ. 246. auerfo Chocrobefci.opufcu- [86 bibl. (quae hodie Coisliniana eft) peg. 15.
lum, (vti videtur Iriarío, catal. codd sr. p. 30) 0) Pag. 319. de Georgiis. [adde, quae paullo

aduerfus vos, qui regulas et lmilitudines $n extui-
ius verbis quarrünt , quod. Aidus in cornu copiae
eet hortis Adonicos publiceuit. bas p) Sub Corinthinomine liber de diale&is fae-

4n. In cod Barocc. i XXVI font G. Clo. ETC- .pius.editus, wt dixi lib. IV. cap. 36. $. 19.
legem. in canones 7/£0d0//i7 t init. ?zacy 6 Ceo-

ante ig motitia codd. adtulimus.]

3.2 Lib. IV. c. XXXIX. GRAMMA'TICI Vol. IV. p. 44

nominibus, aetate librisque Gregorii, (vti in cod. Meerman. Medic. Laurcnt. etc. le.
gitur.) v. Korn. pracf. ad Greg. Cor. de dialectis pag. XIII. fqq. — F/orent, in bibl.
Medic. cod. VII. nr. 57. plut. 55. Γρήγορία ifagogicur liber de foluta oratione, de epi-
folis at de verfibus, et nr. 58. (vt quidem Bandin. de codd. gr. lI. col. 265. fufpica-
tur.) continuatio operis fuperioris, de offo partibus orationir rheforicae. — Yn eod.
cod. nr. 46. e verfione latinas de ronffru&lione orationir, vel de non folotcizando et de
barbarirmo, etiam de romfirutGiione praepcfíitionum et verborum. Meiropolitae Corinthi
Gregorii. Hic efl, qui Domiuicos canones interpretatur eft , et. Pardur antea vocaba.
fur. vbi Handin. col 268. legitur, ait, etiam fub eodem prorfus titulo et in Vati-
cano cod. DCCCLXXXIII. et in Palat. cod. CXLVI. pag. 184. vt colligitur ex Zf//a-
iii diatr. de Georgiis apud Fabr. B. Gr. vol. X. pag. 798. — — In cod. XVI. plut. 60.
nr, zo. eiusdem de conflruclione: ( Basdim. l. c. col; 607.) — πὶ cod. I. plat. ss.
nr. 9. et cod. V. nr. 7. plut. 57. e commentario AMoetropoltae Corinthi in. Hermogenis
libr. de methodo apíi et ponderofi generis disendi. v. Bondin. l. c. col, 292 et 342. et
fupra in h. vol. pag. 75. fd. — — In cod. XLVIII. plut. 57. nr. 4. Gregorii enatratio
in dominicos canones (n. Damafceni, Cosmae et Marci) /an&orum feflorum totius
anui, triodiorum [anfae maioris hebdomadae et. feflorum famEliff. deiparae. — Fufius agit
de argumento. Baudiniur ]. c. col. 428. et obfervat, quatenus concordet cum cod. 7/a-
tirano - Palat. CCCLV. — In bibl. Ef/zorial. (tefle Plüero l.c. pag. 111.) 'Geor-
gii Cor. de conflruclione lib. — Iun bibl. quondam Heidelberg. Gregorii fyntaxis,
feu de conílrudt. part. orat. (Sylburg. catal. nr. 146.) — J/indobonae in bibl; Caefar.
Gregor. expofitio in canones f. cantica. ecclef. fcftorum dorninicorum totius anni, vt
et in Triodia et canones magnae hebdomadis et feftorum Mariae, (Neffd. cat. codd.
part. I. pag. 213. fq.) — — Parif. in publ. bibl. cod. CCCLIX. commentar, in canones
donsinicos. — cod. MMDCLXIX. de foloecisimo, de batbarismo et de fyntaxi libell.
ineditus. Harl.

Georgii Cuxtefü, (Kagréen) Icholarii, περὶ soryesov ἤτοι γραμμάτων , σπροσῳδιῶν κοὶ τῶν
ἐκτὼ τῷ λόγε μερῶν.» ἤτοι εἰς Γραμμωτικὴν σρώτη εἰσωγωγή» in gratiam amici com-
pofita, MS. Mediolani in bibl; Ambrofiana et Romae in fancta Sylucflrina et Valli.
cellana. dilatiur pag. 499. de Georgiis. | [Georgii Curteffi, ftholarii, libr. YI. de con-
flructione, fiue chronographia et alia, in cod. biblioth. E/roríal. apud P/üerum 1. c.
pag.270. — Georgii Stholarii de octo partibus orationis opufc. in cod. MMDLXXXT.
Parif. bibl. publ. Georgii Ícholarii aut Gennadii epiflolae, orationes aliaque opufcula
theologica etc. funt in multis illius bibliothecae codd. v. indicem ἢ. v. ad vol. IW. ca-
talogi. Pariter in codd. bibl. F/oremt. Medic. ex quibus hic tantum commemoramus
Georgii Cutefüi. de elementis ct litteris, de accentibus et octo partibus orationis feu
potius in grammaticam introductio prima. (tefle Zandim. II. p. 470.) in cod. XXVII.
nr. plut.58. --- Georgii Curte/ii epift. τῷ. in. cod. XUT. plut. 74. (v. Bandim. lI. col.
10]. feq. et Renandoz. in Fabr. B. Gr. vol. X. p.366. fqq.) — — Georgii fchol. epiftolae
funt quoque in octo codd. bibl. Parif. publ. fecundum catal.II. — — Neapo/i in bibl.
reg. Georg. Scholavius περὶ τῆς κλίσεως va ὠρσενικῶν ὀνομώτων, cod. Xll. (qui li-
ber fuit quoque in cod. quondam Heidelberg. nr. yoo. in Sylburgii catal.) — — Eius-
dem περὶ soretoy ctc. leu introductio prima. in cod. CCXL. vid. fupra in vol. V.

*

pag. 791:

A

- YSngV. ee 4545 GRAECI ἹΝΈΡΙΤ. Li IV.c XXXIX. 54

pag. 191. Harl] — Dubitat πῆτε pag. 396. 4cc. ilemne bic fit cum Georgio
Scholario, qui fub Gcnnadii nomine noti/imus cfl, et de quo alibi.
Georpiur, diatonur. — Vide paulo ante jn Gcorzio Choerobofeo.
Georgii Lecopeni, monachi, qui in "Fheffalia medio faceulo XIV. vixit, diuerfa ab edita
Íyntaxi (de qua fupra δ. IX.) τεχνολογίω περὶ Γραμματικῇς., Üue περὶ neces
SU ῥημώτων neg ὀνομάτων MS. in codice regio. Parif. MMDCCLXX. et Natican. codic
DCC-CLXXXIH. — Incipit: ye er ἐνεργητικὸν σήμοώνες πέντε. Eiusdem de ἤσητὶς
τυ οπιεγιεῖς εἰ (ὐσποπέηηοία in Homersin. 1 οὐϑεμς pag. 104. bibl. nouse MSS. De
aliis eius fcriptis videndus Zi/latiur de. Georgiis pag. 365. feq. Schedas eius ineditas
grammaticas citat Meur(ius gloffario in zoguz:e, qui Lecapenum vocat, vt Geínerus
Logaponum. Ia catalogo MS3. bibl. Bodlei. codice Barocciano CIII. Lecapenae gran-
. aiatica. Zliphabetica. Fobr. | Vide (upra cap. 36. δ. XIII. paullo poft, v. JUich. Synge-
iur, — ἴῃ cod. regio Matrit. XL. (Irict. pag. 145.) Georgii Lecapeni. περὶ συντώ-
ξεως τῶν ῥημάτων. — 1n cod. /'emeto Marciano CCCCLXXXVI. ex quo Z'illoifon
in anecd. graecis II. pag. 79. not. initium et finem grammaticae Lecapeni exhibuit,
— Ex AMosquenfi codice dedit cl. /Maftáaei in Lection. Mosquenf. tom. 1. pag. 55- 19.
vberiora excerpta ex gramematica Ge. Lecapen:. — Epiflolae in cod. Bauarico XCVI.

b (v. catal. codd. gr. pag. 36.) — in cod. Medic. F/orent. XXIV. plut. 57. v. Baudin.
cat. II. col. 367. et col. 548. cod. VIII. col. 430. cod. XLIX, bis nr. 5 et 8. de Lecap.
opvfc. de artificio grammatico, diuerfo ab edito Lerapemi opere de confiruclione ver-
borum. — Z'enetüf in.bibl. Marc. cod. CCCCLXXXVI Ler. groumatica ordine
alphabetico. — Parif. in bibl. publ. cod. MDCCCCLXI. Lecap. expefitio in Epi-
leti enchiridion — cod. MMDCCCCXXXVIIL eiusd. Homeri canonismata et gram-
matica. ν. cat. codd. tom. H. Harl.

Georgii, Sihofarii, vide fupra Grorgii Curtefi.

Georgii, Trapezuntii, grammatica, cod. reg. .Parif. MDCXLIV. Fojr. Georgii, Trapexun-
lii, grammat. grcécasm neque inuenio in catal. codd. gr. bibi, Parif. tom. M. ia indic.
notatam, neque in aliis, quos confului, catalogis codicum graecorum, neque in ca-
talogo Ícriptorum Georgii, infra im vol. IX. pag. 723. feq. memoratorum. — Contra

* pag. 727. fcripfiffe dicitur de fuo /atinz de oclo partibus orationis compendium,
edirum. Auguflae 1557. 8. Har.

Gtorgii Zegabeni , caumen poliicam de feptem vocalibus et litteris confonantibus, ex quo
ver(iculi quidam apud Z//azium pag. 310. et de Georgiis, quibus cgeflatem ἢ fuam. Gram-
maticus ijle deplorat.

[Gregoraz, de vocabulorum aliquot apud veteres fignificitone, a recentiorum vfu aliena;
tum alia ex eodem, wt videtur, auctore de vocc. quorumdam inilexione et fignifi-
catu excerpta minutiora, in cod. regio JMotrit. LXXXIIT. tefle /riarto in cat. cod.
gr. pog. 320. Forfan intelligendus eft. Gregerar Ni: ephorur? de cuius opufc. gram-

τ "maticis v. paullo pofl, v. Nicephorus, et infra V. 5. in vol. VIL. pag: 396. fea. ed.
vet. Harl. 3b:

[Cyrus Grezorar. v. fupra pag. 128. et voc. Cyrus. Fari]

Harminopul/, Lexicon verborum ictu cnt et de verbis tranfitiuis-. MS... in ded
Barocc. LXVIII. De fyntaxi verborum. cod. CLIX. Vide infra in Planude; Fr.

á : ,
4 ὦ Lexicon

344 Lib. IV. c. XXXIX. GRAMMATICI ες Ναὶ. IV. 48

Lexicon alpliabeticum,. περιέχον τοὶ κοινῶς γρωφόμενω ῥήματα in cod. CCLXXXIX.
J/indob. nr. 33. fed definit intra primam litteram “4. te(le N. fjvlio catal, codd. part. I.
pag. 398. feq. et Lambec. vol. V. comment. cod. CCLHI. ur. 33. col. 349. vbi Kol-
lar. adnotat, ab hoc diuerfum effe Lexicon, continens τὼ πολυώνυμα τῶν ῥημάτωνς
apud Neflel. cod. CCXXI. nr. 5. part. IV. pag. 120. aut in Lambecii comment. vol. VII.
cod. XXL. nr. 3. pag. 120. ct 1V. col. so4. — . P'enetiit in. cod. Marciano DXCV.
(catal. pag. 311.) — — Parif. in bibl. quondam regia, cedd. MDCXXXI. A. et MMDI.
In bibl. Éfrorial. nr. 272. fecundum Ant. Auguflin. cat. Tarracon. 1587. 4. — De
Conflantino Harmenopulo eiusque reliquis fcriptis vide Fabr. B. Gr. V. 42. δ. 6. vol. X.
pag. 224. fqq. Harl.

(Hiliodorur: de rebus ad grammaticam pertinentibus (fi efl verum auctoris nomen.) in cod.
Matrit. LXXXIIL nr. 78. fec. /riart. cat. pag. 318. fq. conf. //illoifon prol, ad Apol-
Jonii Lexicon pag. 24. et fupra cap.57. δ. V. Harl]

Herodiomi quaedam. | Vide fupra in hoc cap. €. VI et VII.

loonnir Hotaniotae ad Vidorum, diaconum et tabularium, de metris iambicis.. Labbe p. rto.
bibl. nouae MSS. (v. fupra $. X. et infra in catal. grammatieorum deperditor ἢ. v.]

Ioannis Leuitae, de (piritibus, in bibl. regis Chri(tianiffimi codice DCCCCI.. [n. 1270. cat.
tom. fI. pag. 271. 2.V

[Joannes Charax. v. lupra, Charax.] E

Ποαππῖ! Glycir, fiue. Glycat aut. Gilycei, patriarchae, grammatica MS. in bibl. reg. Parif.
et in codice XIV. faeculi Florentiae in bibl. monaflerii B. Mariae. Fabr. De oratio-
nis conflructione in codd. bibl. publ. Parifgaa MMDLXII. (in quo eiusdem, Zoanm. -
Glyris alia alius argumenti opufcc. reperiuntur.) MMDLXIII. MMDLXIV. (fra&atur
de grammatica dicitur in catal. codd. Parif. 1. pag. 535.) MMDCCXX. (in quo cod, ὦ
fecundum auctorem catal. Il. pag. 544. minus plene vocatur fra&atus de fyntoxi.) —
Florentiae in bibl, Medic. col. 7. nr. 49. plut. LV. fapientifmi (Aoyo9éra τῷ doops) |
Logothetae: Dromi (fiue curfus publici) Domiri Ioannis Glycir (Γλυκέως). qui poffea
fuit Patriarcha. C Politanus fermo σερὶ ἐρϑότητος συντάξεως de τοῦξα confiru&licnir ra-
tione ad fuum ipfius filicm Cyrin, Georgium v. Bandin. cat. codd. gr. II. col. 268, —
In cod. CCCCN€.. /eneto Marc. /[o. Glyraei de fvntaxi, et in cod. CCCCLXXXVIT.
fine auctoris nomine, — n cod. bibl. Zuguffanae Vindel. apud Keifer. pag. 64. -
eat; Jo. πεν fvutaxis. [conf. Fabr. B. Gr. vol. X. pag. 472. Harl. :

[Ifaacus ZMrgyrur. v. fupra, voc. Argurus. feu. Ifsacur Mouachur de metris, in cod. bibl. -
Touria. CCLXXI.. nr. τ. (v. obferuat, auctoris caral. codd. gr. pag. 374.) — in catal, -
B, eco in catal. codd. Angliae et Hibern. II. pag. 246. — in cod. bibl. Neapolit. ^
regia& X XVIT, conf. Fabr. B. Gr. vol. X. pag. 176. fqq. Hort. t

Conflantini. Lafceris de profodia verborum, — Vide fupra $. XV. fedt. VI. Eiusdem de bass
ritonir ct dircumfxis vna cum Grammatica et fyntaxi MS. pag. 104. nefcio au di. -
verfa ab editis.

Labonaflir, Romaui (h. e. ex nova Roma CPolitan) greg? σχημόώτων de figuris gramm Ἧ
ticis, de fpititibus et dictionibus edere voluit Allatius, Vides fi placer, quae dixi ind

[II. c. 26. vol.ll. pag. 872. et vol. V. pag--7173
d Ϊ Libauii

Vol. IV. p, 4$ GRAECI INEDITI Lib. IV. c. XXXIX. 355

dLibamii et aliorum de Metris. Cod, LXXI. Barocc.
dManuelis Calecae , | grammatica in codice regio Parif. MDCXCHI,. Fahr, — — Manuslit Ca.
leat. erotemata in codd. bibl. publ. Parif. CCCCXXV. MMDLXV, de pronominibus
et cod. MMDCV. gramuinatica, adhuc inedita. conf, Fabr. B. Gr. vol. X. Ρ- 420. feq.
Harl. ^C ;
Manuelis. Mofchopuli, Cretenfis ac Byzantini, Varia. vide fupra $. XV. nr. IV.
JMMaximi Mozar:, canon περὶ πνευμάτων καὶ aT IS Ol y eov. Labbe pag. 134. bibl. nouae MS.
Fabr. riarte cat. codd. gr. Matrit. p. 271. incertus eft, num libellus iu cod. LXXIV,
"nr. 150. TexvoAoyix περὶ cvrisorycev de aequalibus fiue de dictionibus fibi-inuicem
refpondentibus, Maxiumum Mozarum habeat parentem. | Z7or[.
JMelampodis in Diony(ium; "'hracem. | In Ichannea bibl. huius Vrbis, et cod. CXVI. Barocc.
[v. fupra $. XHL]
[Michael Angelus, de conftruenda oratione, in cod. Efcor. apud Montfauc. nifi legendum
fit Mich: Syngelur, feu Synceliur./ Harl ]
Michaelis . Soliardi Grammatica. — Labbe pag. 105. bibl. nouae MSS.
Michaelis. Syngeli [ Syncelli]: presbyteri Hierofol. (cuius fyntaxis edita exflat fub nomine
Georgii Lecàpeni, vt pag. 16. dixi) de metris, de partibus orationis, de dialectis,
᾿ quantitate fyllabarum et aliis grammaticae partibus. id. Fabr. In codic. Florent.
Medic. VII. nr. 4s. plut. LV. et Bandin. cat. codd, gr. V. col. 266. multus eft de vero
auctore Suyncello et de nomine officioque Syacelli. — In titulo dieitur ex interpret, Ban-
dini:- Michaelis | Presbyteri et. Syncelli apoffolicae fedis Hierofolimytanae methodus. de
con[irt&lione orationir etc... — Sed plura iam notauimus fupra, in ἢ. vol. pag. 133.
Σύγγελλος περὶ συντάξεως vocatur et citatur a Pachomio in cod. Naniano pag.s::.
cat. codd. gr. ap. Nanios adferuatorum. — Adde, etiam Michaeli Synceilo tribui id opufc.
in cod. Veneto D. Marci, CCCCXIV. (v. cat. gr. codd. pag.230.) — in cod. Za.
rot, LXXVI. pag. 9. b. catal. — — In cod. Escorial apud Auguflin. Anton. —
Nomine auctoris non addito in cod. /Matrit. reg. XL. tefle Zriarto pag. 145. Harl,
Neophyfi, monachi, de XXIV. litterarum inuentione et allegoria, MS. graece Romae, Gefne-
rus in bibl. Fabr. De hoc Neophyto, recenti grammatico, ciusque libro multus eft
F'illifom im prolegom. ad Homeri Il. cum fcholiis Venetis pag. XIII. not. add.
IM. ntfaucon. in bibl. Coislin. p. 63. 127. fin. et 404. — ὀ Trium Meophytorum opuf-ula
theol. funt in bibl. publ. Parif. v. indic. tom. IL. Fabr. B. Gr. X. pag. 331. Íq. 541. et
ilis locis; Harl.
| Excerpta e Nicanore de interpun&lionibur. Yacipit &rypoj εἰσιν ὀκτώ. MS. cod. LXXI. Ba.
rott, Melampus in fcholiis ineditis ad Diony(ium, "Thracem, laudat iuniorem Dio-
ny(io Nicanorem, eiusque διωτύπωσιν περὶ ΞΙγμῶν. Hic eft Nicanor, grammaticus
Alexandrinus, qui Hadriani temporibus vixit, et per iocum φγματίας dictus eft,
quod doctrinam περὶ ΞΙὙμῶν pauto fubtilius excuffiffet, Jj; ἐπολυλόγησε 7regl srypnav,
vt ait Euflathius. Suida enim tefte feripferat περὶ Ξιγμῆς τῆς xx9oA8, de interpun-
dione vuiuerfe libros fex , horumque compendium libro vno. Nec non de interpun-
dione apud Homerum εἰ Callimachum. Ne dicam de eius κωμῳδομένοις et περὶ
yausaOps, et de voce ὦναξ. Fabr. Vide fupra in vol. I. pag.svz. Jarion. in ed.
"Theocriti tom. I. pag. 136. In fcholis in Dionyfii τέχνην. a {Μοὶ οι; in Ἀπ οὐ,
Pet: VI. Xx graec.

346 Lib, IV. c. XXXIX. UGRAMMATICI - Vol TV. τ. 6

graec. editis, p. 140. Nicanor vocatur ueTaysvésegós Auóvucid , tum eius die τύπωσ)ς
greg) τῶν «Ὑμῶν Citatur, et fententia quaedam refutatur, In Euftathii comment. in
Homerum, praecipue in fcholiis ad Homeri lliada Marcianis, (vid. vol. Y. pag. 448.)
faepius memoratur Nicanor. conf. fupra in νοὶ]. ΠῚ, pag. 46. plures occurrunt NVica- |
nortf, in his Nicamor, qui res geflas Alexandri M. feripfilfe dicitur in cod. Coir/m. |
CCLXX. pag. 325. fqq. quod continet opus Photii, Zfmphilochia, ineditum , in quae-
flione CLX.. pag. 347. JMontfaur. bibl. Coislin, Har. 53 |

Nicephori Gregorae, de inflabilitate regularum. | Labbeur pag. τος. conf. paullo ante, voc.
Gregoras, et l/abr. B. Gr. V. s. in vol. VI. pag. 306. vet. ed. fupra, vol. L. pag. 406.
not. dd. etc. — ἴῃ cod. regio 7Matrit. XCV. fol. 246. eft fragmentum de vario di-
clionum fignificatu pro varia temporum ratione, quod ἡνίαν, cat. codd. gr, pag. 581.
publicauit. In cod. LXXIII. fol. 224. fqq. funt Greg. Nic. tres monodiae et Antirrhe-
ticus f. refutatio prodigiofarum Latinorum narrationum. —— In bibl. F/orent. Medic.
excerptum de regularum. inflabilitate, cod. IX. plut. 31. (v. Zandim. cat. codd, gr. II.
col. 85.) cod. VII. nr. 4o. plut. 55. (Band. 1. c. col. 265. id opufc. tribui, adnotat,
Georgio Choerobofco apud Aldum Venetiis 1496. fol. pag. 215. et Bafil. 1540. in 8.
pag. 255.) — ἴῃ cod. XXXIV. plut. 57. nr. 2 et 3. de conflrudiione et epiftola
ad imperatorem, quae duo opufcula non recenferi in catal. operum Nicephori apud
Fabr. B. Gr. VI. pag. 312. (ed. vet.) animaduertit. Zandin. l.c. col..388. — In cod.
XVI. nr. XI. plut. 60. περὶ ἀπόρων, de dubiir, opuíc. grammaticale: cuius initium,
obferuat Bandim.ll. col. 607. cum aliis bibl. Medic. confonare exemplaribus de regu-
larum inflabilitate; finem tamen effe ab omnibus diuerfum; et in hoc codice opufc.
multo longius, quam in aliis; — — In cod. Parifizo bibl. publ. MCCLXX. mr. 18.
de regularum gramunaticarum inflabilitate..— In bibl. Cois/iz. cod. CXCII. fol. 145.
technologiae de grammaticis, fed initium idem efl, quod in cod. Medic. (v. JMonz.
fauc. bibl. Coislin. pag. 245.) — In cod. bibl. “περι. Vindel. technologia grame |
matica, tefle Aeifzro, cat. pag. 64. — — Reliquorum illius libporum notitia dabitur
infra fuo loco, iam fupra memorato. a/.

Nictae , metropolitie Heracleenfis, libellus grammaticus. id. Fabr. Is primum Serrarumin
Macedonia prima archiepifcopus; poflea autem Heracleae Ponti in Thracia metropolita
fuit. v. Fabric. B. Gr. lib. V. s. pag. 432. vol. VI. ed. vet. et meam [ntrod. ia hift. L,
Gr. II. pag. 304. et fupra, in hoc vol. pag. 134. In cod. MMCCCCVIII. nr. 13 et 14.
bibl. publ. Parif. Nicetae, Serrarum epifcopi, verfus iambici de rebus, ad gramma-
maticam pertinentibus, eiusdem obíf. grammaticae, oratione foluta. — in codice
MMDLYVIIF nr. 5-7. eiusd. epitheta Iouis, Bacchi etc. eiusd. verfus iambici de anifli-
chis et de orationis conflructione, verfibus iambicis. Zarí.

Nicolai Rhabdae Grammatica. id. Fabr. In cod. MMDCL. biblioth. publ. Parif. catal. IT.
pag. 534. citatur Zfrtabardae grammatica inedita: inc. τῆς γρωμμωτικῆς τέχνης: im.
indice autem pag. XXXI. fub nomine Jicolaus Smyrnaeur, Ziriabafdus, | coguomine
Rhabda. Hari.

Rhodii Nili, de verfibus Anacreonticis. id. pag. 110.

Niphoni:, monachi, de octo partibus orationis. id. p. τος. Fabr. In cod, Parif. MMDLVIII,
nt. 4. bibl, publ. VViphonis de litteris et ocio orationis partibus, ar/.

Orionis

OYeb3V. νι 46. GRAECI ἹΝΕΡΙΤΙ. ΤῊ c. XXXIX. 441

-— Orionis περὶ ἐτυμολογίας. ^ Labbe bibl. noua MSS, pag. 107.385. [ Orionir, grammatici,
- etymologicum , in cod. MMDCLIIT. bibl. publ. Parif — in cod. MMDCX. Lexi-
con ctymologicon, ex Orioze, Thcbano, vt fert titulus, collectum. conf. euhnken

praef. ad. Heiychii lexicon, vol. ll. pag. ΝῊ. adde paullo poft in catal. grammatico-

rum graec.h. v. et de aliorum | Lexicis infra fuo loco agitur. — 7/al;ten. diatr. fub.
iuncla Euripidis Hippolyto, cap. XXV. pag. 291. D. obferuat, Oiionem feu Orum ex

d icholiis.in. Lycophrona antiquioribus multa videri retuliffe in fuum Etymologicum. —
In cod. CCCXX. nr. 4. bibl, J/indobon, leguntur adpophthegmata. quaedam mi/cellanea,
quorum principium ᾿Ω ρίων ὁ Φιλόσοφος eigituev^ ὅπερ σὺ μισξς εἴς. | Lambec, autem

,in comment. vol. V. coi. 580. notat primum, bis ibi fcribi “Ω οίων cum fpiritu afpero,

non, cum fpiritu leni, Qv. Tum opinatur, hoc loco intelligendum effe Qrio.
nem, Tüebanum, Acgyptium, quem Suidas (tom. ll. p. 797.) prodit concinnaffz col-
lectionem fententiarum, feu florilegium, ad Eudociam, imperatoris, "Theodofi iu-
nioris, vxorem , libris tribus: a quo haud diuerfum arbitratur Lambecius, quem idem
Suidas l.c. refert fuifle. Alexandrini grammaticum, traditque. fcripfiffe forileginm,
᾿Ανθολόψιον .. atticorum. vocabulorum collectionem, de etymologia, et encomium
Hadriaui, Caefaris: atque Küfferur in nota addit, Orionis, grammatici , faepe memi-
niffe Etymologum, et Orionis, "Thebani, nominatim mentionem facere voc. ἼΑνϑος.
Oriona ."Thebaaum fcripfife de gentilibus, traditur in codice quodam graeco de ar-
tium et difciplinarum inuentoribus, a /omfauc. edito in bibl. Coislin. pag. 597. fin.

* De Oro vide infra in cat. grammaticor. gr. h. ν, Παρ.

[Pachomius Ruf;nus, monachus. Προϑεωρίω εἰς τὴν γραμματικὴν, in cod. Namiano
CCCV. Initium longum dedit confector catal. graecor, codd, apud Nanios adfer-
,vatorum pag.511.5:3. Qui locus ob enumerationem veterum multorum. grammati-
corum eorumque Ícriptorum, «íl memorabilis. — Tum fequitur. titulus: σχέλια et
pag. 3. eodicis citatur χοραξ ris τῶν πάλαι γραμματικῶν, et pag. 4. agitur de in-
.erpundlione. Titulus περὶ sryuzs' initium ex co excerpfit auctor catalogi. Scholia
illa abfoluuntur pag. 6. et fequitur γραμματικῆς εἰσαγωγή κατ᾽ ἐπιτομὴν com fcho-
lio Pachomii, pag.33-76. Εἰσαγωγή es τὴν γραμματικὴν ἐπιτομωτερον ἐκόοθ ca
mo] σαιφέςξερον ὑπὸ T8 σοφωτάτε καὶ λογιωτῶτε Κύρε MATOAIOT TOY^

— ΚΑΜΑΡΙΩ,ΤΟΥΎ. εἰ aliorum grammaticorum gr. opufcnia aut excerpta. — [π
U eod. cod, nr. VII. eft Packosii oratio nr. VIT. IX. eiusdem opufc. theologica quaedam

nr. XI et XII. duae eiuséem- homiliae: nr. XV. fin. epigramma in abbatem, Nilum,
quod editur pag. 516. ^ Aetas illius ex eo colligi poteft, quod in praefatione, (p. sir.
cata.) non folum Conflantinum Lafcaria, Manuelem Chryfoloram etc. memorat,
fed etiam, τοῖς Απολλωνίῃ ait, μόνοις ἐνετύχεμεν χαλκογοαφῶσιν, &r ἂν T T-
— HOLPAGEUDZIN: immo vero in cod. CXXV. pag. 259. catal. occurrit opufc. con-
—tra Martinum Lutherum, quem fratres vocat. — Auctor catalogi pag: sti. Pachomii

,nüllum, inquit, opus Fabricius vsquam memorat, quamuis vol. X. B. Gr. pag. 440.

Pathomii, abbatis Hieromonachi , meminerit, quem zb hoc alium fuiffe crediderim,

mifi vnus idemque modo catholicus fuerit, modo fchismaticus. — Z/la£io tamen hic
-mofler aliquantum notus fuit, vt patet ex libro IIT. de vtr. eccl. confenfu cap. 4. et
"Imadutio pag. 31. praef. in Pepanum.* — In cod. Naniaso CXXV. funt mülta Pa.
j 5:5 Xx 3 éhomit

348 Lib. IV. c. XXXIX. GRAMMATICI Vol.IV.p. 46147.
chomii Rhacendytae, monachi, opufcula theologica et polemica, homiliae orationesque,.
epiflolae XV. canones in Chrifli natiuitatem , in Pentecoflen etc. ars. grammatica cum
fiholüs Pachomii et ἑρμηνείω σύντομος εἰς τὴν καϑ' ἡμῶς μεσικήν; quae omnia, ab
auctore catalogi fufius recenfa, repetere nolo. ldem tamen confectoy catal. p. 26τ-
271. nonnulla edidit ex illo codice, n. περὶ τῆς ἐκ τῶν ϑείων γραφῶν ὠφελείας etc.
cum fcholiis, atque de Cartaro quodam, Corcyraeo, et de haerefi Cartanitarum. —
In cod. CXXVI. nr. τ. et cod. CXXVII. pag. 153. nr. XIII. iterum orat. xaT *y:o-
κατηγόρων et aduerfus /Martinum. Lutherum. — — In cod. CXXVII.. Pachomii. περὶ
εἰκόνος καὶ τῷ κατ᾽ εἰκόνα. nr. XV. XVI. XVII. alia opuscula theologica. nr. XVIII.
epiflola contra Dionyfium, hieromonachum anachoretam, nr. XIX. collectio monu-
mentorum ecclefiaflicorum , ex quibus conflet, vitam monachorum debere effe com-
munem. nr, XX. epillola ad Macarium,, mctropolitam Theffalonicenfem , et nr. XXI.
canon in Athanalium et Cyrillum. Zarlí.]

.In bibl. Efior. num PAocae gramm. et Phalaris de fynonymis, reuera, vt alicubi legi,
exfent, fere dubito. In Píüizri quidem catal. in eius itineribus per Hifp. non re-
peri; fed pag. 187. memoratur codex, in quo funt plura Piotii operas in bis ex
Photii (vnde per errorem forfan orta eft praua fcriptura Phocae,) bibl. felecta quae-
dam de grammatica et Procli vtili docirina, ἢ] αν].

dMMaximi Planudag Grammatica MS. Florentiae in bibl. monaflerii S. Mariae Benedidli-
norum fcripta À. C. 1341. tefle Zonifaucono Palaeographia [I] graeca pag. 70. Eius-
dem Planudir dialogus de quaeflionibus grammaticis, qui inferibitar Neophron et Pa-
laetimus, in cod. Barocc. CXXV. et bibl. regia Parif. *) et Seguieriana. Incip. reos
τῶν λόγων αὐτῶν ὦ Παλαίτιμε. — Vide Catalogum MSS. graecorum illius bibliothe-

cae,

q) In bibl. publ. Parifinae codd. ( vt videtur de conftru&ione cod. XXIX. nr. t. plut. 58. — cod.

MMDLXLL. nr. ri. in catal. quidem, vol. II. p. 522.
memoratur P/an. dialogus de grammatica; cla-
rius autem) MMDLXXX. MMDXCVI. fragm. et
MMDCVI. eft P/an. Neophron et Palaetimus. de
rebus grammaticis, — in codd. MCCXI. cum dua-
bus eius homiliis, variisque verfibus et precatiun-
«ula; cod. MMDVIII. ars grammatica de fyntaxi
et MMDLXXXI. eius grammatica. in codd.
MMDLX. MMDLXII. nr. 5. MMDCLXIX. et
MMDCCXX. nr. 23. eiusdem opufc. de /yntaxi:
quae pars grammatices efle videtur. In vltimo cod.
nr: XXVIL. anonymi de verborum fjntaxi incipit
eodem. modo, ac Planudis libell, — ^ Eiusd. pro-
legomena rhetorices, (fed nomen Planudae a manu
recentiore adícriptum eft, in cod. MMDCCCCXX.
de metris in col. MMDCLXXVI. — In bibl. Δίο-
vent. Medic. P/an. de verborum confiructione lib.
cum gloffa interlineart, cod. XXIII. nr. 3. pl. 31. cod.
XXXIV. nr.21. plut. 57. — cod. VIL. nr. 47 et 48.
de grammatica dial. inter Palaetimum et Neophro-
na, ac deconftru&iione verbi, (fiue de fyntaxi.)

CCLXI. nr. i. plut. 59. — dialogus inter Neo-
phron. et Palaet, atque de confiruct. verborum lib.
in cod. XLIV. nr. 12 et 153. plut. 59. — dialogus
idem praeterea, particula in cod. XXXIV. nr. 4.
plut. 57. — integer, in cod, III. nr, x. plut. 56.
cod. XXIV. nr. r7. plut. 57.
Bandini cat. codd. gr. II. col. 268. 295. 369. 393.
5t: et 575. — Ex eius technologia (grammatica)
fragm. in cod. X. nr. 12. plut. οι. Aandin. 1Π,
col. 429. et excerptum quoddam grammaticale in
cod. XVII. nr. 18. plut. 59. Band. II. col. 532. —
Taurini in bibl. regia, in cod. LXXVI. fol. 2o.
Plan. rhetorices prolegg. (forfan initium eius com-
mentar, in Hermogenis rhetoricam,) — in cod.
CLXIII. fol.125. opufc. de conflru&t. verborum. .
In cod. 554. fol. τ. dial, inter Ncophrona et Palae-
timum, de grammatica, v. cat. codd. gr. "Taurin,
pag. 171. 246 et 482. — In bibl. regiae /Veapo/it.
cod. XXVIL. Παρατμήκατα ἀναγκοῖξα τῆς τῶν ᾿Αττι»
xüv cvmJe-. cod. 32. ars grammatica, — cod, -
LXXXIV. de fyntaxi et dialogus de quaeftionibus

gramm.

Plura de his vide in

Vol. TV. p. 4?
——— MH

GRAECI INEDITT.

15.177... XXXIX. 349

cae, quae hodie Coisliniana, pag. 2r. [f. Montfauc. bibl. Coislin. p. 245. cod. CXCIT.
fol. 182.] et Labbei bibl. nouam MSS. pag. τος. vbi etiam Planudae fyntaxin ex Har-
menopulo et Chriflodulo commemorat Donati Grammatica parua, a Planude graece
verfa, cod. LXXI. Barocc. in bibl. Bodleiana.

[Polybius Sardianus, de foloecismo et acyrologia. vide fupra, ad vol. IV. pag. 334. adde
cod. Florent. Medic. X. nr. 13 et14. plut. 81. de foloecismo et de fpeciebus ornamen-
torum orationis. (Bazdiz. IL. pag. 391.) cod. Nanian. CCCIV. nr, VIII. pag. 51e. codd.

graec. apud Nanios. Zar/.]

Porphyrisr de Grammatica de regulis fpirituum MS. in codice Colbert. MCCXIT. [v. fupra,

$. XIII. et in vol. V. pag. 741. feq.]

Michaelis Pfelli, de Gramruatica, verfibus politicis: ad Conflantinum Monomachum, MS.
in bibl. regia Parif. ") aliaque, de quibus Zf//a£ius libro de Pfellis $. 61. editionis a me

*

gramm, inter Neophrona et Palaetimum. — cod.
CLXIV. περὶ yzi3£ctuy, — — Oxonii in cod. Ba-
rocc. CXXV. dialogus de grammatica, cet multo
aué&tior dicitur (in catal. codd. Angliae et Hibern.
pag. 14.) in codice Bod/eiano, qui habetur in Ar-
chiuo Δ. 179. πρὸς τῶν εἰς, p. 5. — in cod. CLIX.
Harmenopuli prooemium de íyntaxi verborum.
τῶν ῥημώτων τὰ μέν, — — Maximus Planudes de
conftru&tione verborum. τῶν ῥημάτων v& μὲν Sdeu5
pag. 182, — Huius opufculi, (ait conditor catal. cit.
pag. 21.) prooemium idem eft cum fuperiore, quod
Harmenopulo infcribitur. Sequuntur deinde poft
prooemium verba ordine alphabetico: οὐγολλορεαν

ἡ ἀγαλλῶμαι!.» τὸ Χαίρω pag. 182. — In cod.
-Hodlei. MMDCCCCV. dialogus de grammatica. —
Inter codd. /"ofjjanos (ibid. Il. pag. 60.) nr. 2236.
Planudis et aliorum fcripta aliquot grammatica.
In cod. E/corial.tefte Montfauc, — — /"enetiis in
bibl. Marc. cod. CCCCXLIV. P/an. de verbis transi-
tiuis et intranfitiuis; adiunguntur alia, ad gram-
maticam pertinentia, de nominibus, verbis et ad-
verbiis, per ordinem alphabeti, inc. τῶν ézw«rwv
τὰ μὲν ἐδαμῇῆ. Eftigitur partic. libri de conftru-
&ione verborum , aut hic liber ipfe. — — In cod.
CCCCLXXXVI. dialogus, Neophron et Palaetimus,
et de fyntaxi: in cod. CCCCLXXXVII et DX. dia-
logus, fecundum catal. codd. gr. Dialogus ille mi-

nus mereri lucem videtur /7/oifonio in anecdot. ,

gr. IL. pag. 79. adde eumdem V. doctiff. pag. 133.
not. Plura de P/auude eiusque opp. infra in vol. X.
pag. 533. faq. Harl.

1) Secundum catal. codd. Parif. bibl. quondam
regiae in codd. MCLXXXIIL. nr. 4*. comment de
XXIV, litteris; nr. 6o. de quorumdam fcriptorum

Xx 3 curatae.

charactere feu proprio cuiusque dicendi genere in-
primis nr. 61. de charac, Gregorii; theologi,
Bafilii M. et Gregorii Nyffeni; nr. 67. explica-
tio litterarum afpiratarum, tenuium et media-
rum; nr. 59. de locis et. nominibus atticis; nr. 72.
de conftructione partium orationis, nr. 73. rheto-
ricarum idearum fynop(is; nr. rit. verfus politici
de omnibus difciplinis: cum aliis eiusdem Planu-
dae 126. opufculis varii argumenti, — — Tum va-
ria in cod. MDCXXX. MMCCCCVIII. nr. 5. gram-
matica, verfibus politicis, nr. 8. fragm. de vocc.
nonnullis difficilioribus; — in cod. MMDLI. n. 26.
et cod. MMDCXX. nr. 2. grammatica — loren-
tiae in bibl. Medic. cod. XXIV, plut. LVII. Mich.
Pfelli , vt Bandin. cat. II. col. 370. codice, hunidi-
tate ct madore labefactato, coniecit opufcula,
(aut particulae,) quatuor de rebus grammaticis
fcripta verfibus politicis. — In cod. XXVI. n, VII.
plut. LVIL. P/eili fynopfis omnium do&trinerum,;
verfibus politicis. nr. VIII - XIV. incl. variae gram-
maticae partes, verfibus iambicis. Bandin. l. c.
col. 373. feq. — In cod. XL. nr. 55. plut. 57:
Etymologiae variae, a Bazdin. in vol. 11. col. 417.
nomen Pfelli non additur; fed in indice f. vol. III.
col. 571. tribuitur illi id opufculum aut forfan frag-
mentum vnius paginae. — — /e//i breuis explica.
tio de eonftru&tione feu de non foloecizando et de
barbarismo; inter quae ctiam de conftructione
agitur pracpofitionum et verborum. Opus, quod
ab Zllatio in diatribe de Pfellis omiffum effe fcri-
bit Bandin. 1. c. II. col. 418. de cod. Medic. X.
plut. ΧΕΙ. — In cod. CCC. bibl. Vindobon. (tefic
Ne[felio cat. codd. IV. pag. 146.) de, rhetorica;
verfibus politicis, ar.

389

Lit, IV. c. XXXIX, ^ GRAMMATIC Vol. IV..p.2Y

euratae, Ex grammatica, verfibus politicis fcripta, fobinde aliquid profert eur
in gloffario Graecobarbaro.

[Sophromius, patriarcha, de interpunclione, ín cod. Taurinezfí/ CCLXXI, fol 76. (catal.

codd. gr. pag. 375.) Pachomius in praefat. grammat. in cod. Napiaao, pag: str. codd.
graec. Naniap. citat Sophronjum , patriarcham, περὶ ὀρϑογραφίᾳς et περὶ προϑέσεωγ:,
Harl.] - .

Stsphanus , grammaticus, in Dionyfium, T'hracem. cod. Barocc. CXVI. et in bibl. Iobannea

huius Vrbis Hamb. (v. fupra ad δ. XII. Z/i/foif- anecd. gr. I. pag. rar. feq.]

[ Theodorus f. Theodoritur. v. fupra $. XV. fect. IL nr. 3, Iríart. catal. codd. Matr. p. 376,

T^g

Theodoretus de litteris in. cod. bibl. publ. Parif. MCCLXX. nr. 1g. το Theodoritu:
de fpiritibus. ibid. in cod. MMDCII. nr. 3. αν

dori Prodromi, qui cirea A..C. 1teo. claruit, graminatica, quaefliones grammaticae,
σχέδη et breuis enarratio. ad quaefita Sebaflocratoriffae, MSS. in variis bibl, TAeodori
Prodrowi de accentibus, Lexicon ,.et de menfibus laudat AMeurfiur in gloffario, Fa.
brit, Theod. Prodr. praecepta grammatica in bibl. publ. cod. Parif. MMDXCIV.
nr.5. — opufc. de fpiritibus ineditum, in cod. MMYV. nr, 4. — grammatica inedi-
ta, ib. cod. MMDLXL ar. 1, —— Floreniiss in bibl. Medic. cod. VIT. et cod. XVII.
plut. LV. in erotemata Z'&ocoffi breuis enarratio marginalis Theod. Prodromi. de
de quo opufc. plura v. in Bandimi catal. codd. gr. ll. col. 245. nr. M. et col. 280:
nr.ll. — Excerpta ex illius interpretatione εἰς τῶ ἐρωτήματα, in cod. XXV. plut.
XCVL v. Baudin. MI, col, 568. — In cod. Ejfzorial. Jheod. Prodr. grammatica
feu expofitio in Mofchopuli grammaticam. item. Z"eodori, grammatici Alexandrini,
de profodiis, tefle P/gero in itiner. per Hifp. pag. τοῦ et192. — grammat. in cod.
quondam Zfeidelberg. v. Sylbtrg. cat. nr. 43. — — In bibl. J/indobon. caefar. ced. CV.
nr. 2, tefle Ie/tlio, cat. patt. IV, pag. 62. Pluribus de hoc 'Theodoro Prodromo et
reliquis eius fcriptis egit Fabr. b. Gr. V. 6. $. X. vol. VI. pag. 799. edit, vet. Harl,

Thiodofá, Alexandrini, chrifliani fcriptoris, in Dionyfium , "Thraeein, MS. in bibl. Iohan.

'TAeo

nea huius vibis et eod. Barocc. CXVI. — De dialectis cod. Harocc. LXXI.. Epitome
magnae profodiae Herodiani, in bibl. Hodlei. cod. Barocc. CLXXIX. Canones gram-
matici ὀνοματικοὶ ἀπὸ Quis Γεωργία Χοιροίβοσκϑ, MS. iu bibl. Coirliniana p. 250.
Erotemata grammatices memorat Labbeus bibl. noua MSS. pag. τοῦ. de profodia, de
pedibus, carminum generibus et dialectis, MS. in bibl, Vindob. sbr.. Vid. Neff.
catal. eodd. part. IV. cod. CCXVI. nr. r. — — In bibl. Gudferbyt. cam aliis gramma-
ticis ex bibl. Gudiana. v. bibl. Gaudi, Kilon. 1706. pag. 539. nr. 63. pag. 525. nr. 12.
et pag. 543. nr. 83 et 84. — — Conf. Pil/oifon anecd. gr, M. p. 98. fq. fragm. p. 102.
173. Íq. id. in proleg. ad Homeri Iliad, pag. XI. fq. not. et in epift. Vinarienf. p. i8.
lriart. catal. codd. Matrit, pag. 141. fqq. et 141. Bandim. catal. codd. gr. Medic. II.
col.244.Íq. et 280. — —— Catal. codd. graee. Taurin. p. 246. etc. v. fupra δ, VII. circ,
fin. et $. ΧΙΠ. Harf.
guofi,. grammatici, canones Orthographiae v]tra mille, ad Leonem, Armenum, imp.
MS. in codice Baroccano L. Incipiunt: τῷ δεσπότῃ ps καὶ ssQavnQoeo, De hoc
"Theog:0/0, qui in Etymologico magno fubinde laudatur, vide fcriptores pofl "cT heo-
phanem pag.sr Ah. Betlóá. epift. ad loh. Miliium pag. 77. Fabr. — Theog ffs
(qui

Vol. IV. p. 48 GRAECI INEDITI. Lib. IV. c. XXXIX. 35

(qui nono faeculo floruit,) aut vti in catal. codd, Angliae et Mibern. L. nr. 5o. vo-
catur, , Z7eognoti in illud, quanti efl orthographia, in cod. Florent. Medic, XXXVI.
nr, 2. plut. 57. ( Bandit, cat. 1L col. 395.) Leoni; Armenio, dedicauit mille fua prae-
cepta de reca fcribendi ratioue, quorum XL. docent, quàndo e, fcribere oporteat,
et quando e, et totidem, vbi ej, et vbi v. conf. J'illoifon in Anecd. gr. IL. pag. 127.
not. qui de actate et Orthographia T'/rogno/li fufius agit adnotatque, illum feripfiffe
quoque hifloriam eorum, quae regnante: Michaele Balbo Π. Amorien(i, a. Chr. 82t.
Leonis, Armenii, fucceflore et'a. Chr. 829. exflincto, acciderunt. Zar.

[ Theonis , Zflzxaudrini, de grammatica fpeculatiua;, in cod. Efzoria/. v. fupra pag. 97. adde
pag. 98. et 99. de duobus aliis eiusdem nominis grammaticis. Harl.)

[I] Thomae Mogi/ri, grammatica MS. Florentiae in bibl, monaflerii B. Mariae et in co-
dice regio Parif. MCCLXXXVIIIL. — Clrifloduli de fyntaxi per ordinem | Alphabeti.
vod. MDXXXVIII. [conf. fupra, cap. 36. δ. X. in hoc vol.]

Jricha, τῷ σοφωτάτε le περὶ μέτρων in codice bombycino XIV. faeculi, Floren-
tiae in bibl. monafterii B. Mariae, tefle Z«ontfaucono in diario italico p.369. Fabric,

- In bibl. /znet. Marc. CCLXXXIIL. (catal. codd. gr. pag. 254.) — in cod. bibl, publ.
Parif. MMDCCCLXXXI. in quo funt nr. 9. TYichae fynoplis inedita et verfibus fcri-
pta, vbi de nouem metrorum generibus agitur; nr. Io. eiusdem ineditus libell, foluta
oratione fcriptus, quo idem tractatur argumentum; nr. 1. anonymi (fed Zyichar, fu-
Ípicante confectore catalogi, vol. II. pag. 564.). lib. flricla oratione fcriptus ineditus-
que, de verfibus pindaricis. Harl.

Trgphonir obferuatio de litera ρ΄, πῷ δασύνεται καὶ m8 Ψιλδται in tod. Barocc. CXXV.
etin bibl. Vindob. Lambec. V. pag. 258. [ p. 544. ed. Koll.] De metris cod. LXXI.
Barocc. in bibl Bodleiana. Fabr. In cod. Naemiamo CCCV. (catal. codd. Nanian,
pag. 514.) Tryphon. Alexandrin. περὶ τρόπων. — Florentiae in bibl. Laurent. cod. ΝῊ,
nr. 31. plut. LV. ex Tryphonis opp. de voc. et poteflate ὡς ct aliis nonnullis, Inc,
"Iste, ovi τὸ ὡς τριούκοντα σημαίνει. — Handim. catal. codd. gr. IM. col. 263. animad.
uertit, fimile quid haberi graece apud Aldum, Venctiis 1524. fol. p. 77. b. et graece ac
latine ad calcem Lexici Tufani 1555. fol. — Illis in eodem cod. pauca alia fucce-
dunt περὶ ὑποτακτικῶν. — — Ὡς adfecionibus dictionum in cod. XIV. nr. 7.
plut. LV. (Zaudin. 1. c. col. 279. obferuat, exflare quoque excerpta ex illo Trypho-
nis opufculo in calce grammaticae graecae Vrbani Bolzani, Bellunenfis, Venet. apud
Franc. Rampazetum 1553. 8. ct initio tom. IV. "Thefauri Stephan. L. Gr. et in Con.
flantini Lafcaris compendio octo orationis partium , Mediolani 1480. fol. nr. 2. vid.
Bandin. 1. c. col. 567. adde fupra δ. XV. 1.) in cod. XVI; nr. 3. Tryph. de tropis, et
nr. 4. de adfectionibus dicdlionum, et nr. s. (vt .Handin. l. c. col. 316. fufpicatur, )
eiusdem de pedibus et metris verfuum. — cod. XXVI. nr. 2, et inter fcholia in Ho-
merum in cod. XXXII. plut. LVII. et fragmentum, in cod, XLIX. plut. LVII. de di-
dionum adfecüionibus. (Bendim. 1L. col. 372 et 584. et 430. — — In cod. X. nr. 9 et
το. de tropis et de adfection. dictionum. | (Jandim, lI. col. 590.) — — In cod. Z7eneto
Marc. DXII. de tropis poeticis et de vocc. adfeclionibus. (cat. codd. gr. pag. 275 et
216.) — In bibl. publ. Parif. codd, MMVIII. MMLXXXVIIL. MMDLI. MMDCCCLXV,
MMDCCCCXXIX. de tropis fiue figuris poeticis. — — In cod. Matrit, VIL. nr, 49.

et

422 Lib. IV. :. XXXIX. GRAMMATICI

[εἰ 5o. cod. XCV. fol. 86 et 112, de paffionibus vocc. et de tropis. v. Iriarf. cat. p; 25.
pag. 373 et 376. — ἴῃ fragm. Stephani Byzant. edito a /Montfaucon in bibl. Coisl.
citatur pag.285. TYuyphon ἐν παρωνύμοις leu denominatiuis, et in alio cod. p.597.
numeratur in catalogo Grammaticorum. de tropis in cod. bibl. Taurinenf. CCLXXiV.
et de adfect. diction, cod, CCLXXI. nr. 76. v, catal. codd. gr. pag. 379 et 375. —
Inter codd. //offianos in cat. codd. Angl. et Hib. Il. p 61. nr. MMCCXI.. Tryphonis et alio-
rum fcripta grammatica. — ibid. nr. MMCCXXXVIII.. Zrypho de paffionibus vocabulo-
rum. — Ib. inter codd. 'Th.Gale nr. MMMMMDCCCCLXVI de dictionum paffionibus
libellus et multaalia. Oxonii inter codd. Barocc. nr. XLV. LXXVI. de vocc. adfectionibus,
nr. LXVIH.. Z*yphonis opufcula quaedam. — nr. LXXIL. Tryph. de metris, — Citatur
ab Euflathio ad ll. &. p. 556. et in fcholiis /en/tir Marc. ad Hom. Iliada γ. 122. ἐν τῷ à
ἰρχαίας ἀναγνώσεως. — ln bibl. Lip/iemfi t'aullina fragm. de figuris dictionum.
Multa alia ferpfit critici. et grammatici argumienti, — A Suida autem voc. Τρύφων εἷ-
tantur de pleonasmo. diale&forum, quae funt in acolica liigua. lib. V 1I. — de aial/&ir,
quae fuat apud Homerum, Simonidem , Pindarum, Algmonem et. alios lyricos; — de
diale&lo Atticorum, Argiuorum, Himeraeorum, Rheginorum, Dorieofium tt. Syracu-
fanorum. — de omalogia inflexionum lib. 1. — de analogia ze&hi cafus. — — de nomi-
nibur comparatiwis lib. 1. — de analogia monofyllaborum, —— de charaBieribus momi-
num, lib. I. — de votibus bargtonis lib. I. — de verbis encliticis εἰ infinitiuir, im-
peratiuir, optatiuis, ef im vaiucerfum omnibur. —. ὧδ orthographia, et is, quat im
ea quaerunfur tb olia. — Citantur “περὶ ὠττικῆς προσῳδίως ab Athenaeo IL. cap. 13.
eiusque liber fecundus et tertius ab Ammonio. — περὶ ὀνομασίων ab Athenaeo IV.
cap. 23. lll. cap. 5. — παρωνυμὼ a Steph. Byzantino, voc. "Αγνιο etc. — σερὶ
σχημάτων , ab Etymol. M. v. 'Aeyiódes. — περὶ ἑλληνισμδ ab Ammonio. v. Küfler.
ad Suidae locum, tom. IlI. pag. $13. et ran Goenr diff. de Simonide p. το. fq. Eius-
dem Tryphonis περὶ ἄροϑρων et προϑέσεων citat Zpollonius, Dyscelus , in fyntaxi. adde
fupra cap. 36. $. 19. de Gregorio Corintho. fupra cap. 34. pag. 140. vbi de T'ryphone
et de Trophouio quodam ignoto iam egi. — ZYopkon, nifi vitium fubfit librarii, oc-
currit in fcholiis Z/enet. Marc, ad Hom. 1], & 289. Harl.

Jo. Tzetzae, verus politici de pedibus et metris poeticis. in bibl. Vindob. et cod. Barocc.

CXXXI. Fabr. Ne[fH. in catal. codd. Vindob. part. IV. pag. 145. in cod. CCC. nr. 2.
et 3. ineffe fcribit 7oam. T*efzae expofiionem ifagoges Porphyrii fiue libros V. de
quinque vocibus, verfibus politicis, et epitomen artis rhetoricae Hermogenis, verfi.
bus politicis: in parte autem prima, pag. 392. in cod. CCLXXXVII. nr. 2. 'Tzetzae
libell. de pedibus et metris poeticis. — In cod. Florent. Medic. VIT, nr. 29. 70.
Tzstzae de particulis encliticis. (v. Bandim. catal. codd. gr... col. 263.) — [π cod.
Veneto Marciano CCCCLXXXIIL. de. metris pindaricis. — — In cod. bibl. publ. Pa-
vifinag MMCCCCXCIV, nr. 10. 10. Tzeízae de verbis, fubiunctiuum habentibus vel
'pon habentibus. Zar.

Zachariae Callitrgi, compendium grammaticae, cod. LXXI. Barocc.

f Zenodo-

(9.

νοῖ. ΨΊΝ »: 415. CATALOG. GRAMMAT. GRAECORVM. Lil: XXXIX. 935

[Zenodotur, φιλέτερος, (vel potius φιλαίτερος..) de differentiis vocum animalium: in
cod. Kfforial. ap. Plüer. itiner. per Hifp. pag. 193. — Illum libellum e codice /7/offozto
emendatius edidit notisque illuftrauit //c/ckez, in animadueríl. ad Ammonium lib, III.
cap. 18. pag. 227. Íqq. conf. Pierfon. praef. ad Moerin. pag. XLVIL. fq. Harí.]

[Zonaeus , de figuris orationis, in cod. bibl. publ. Parif. MMDCCCCXXIX. nr. 7. Harl.

Catalogus Grammaticorum Graecorum deperditorum.

Quibus etiam Indicem editorum, et ineditorum , de quibus fhiaR'enus. diftum efl, maioribus (it-
teris iuferui. :

Cum non modo Zfiepiadir *) Myrleani iunioris opus de Grammaticis iam pridem
iaterciderit, conflaus pluribus libris, quorum vndecimum laudat vetus auclor vitae Arati;
fed, quod mecum dolebis, etiam Zoannir lonfi*) commentarius, quem de Grammaticis
antiquis paravit, fatis viri docbffimi fit interceptus, hanc iacturam vtcumque praefenti ca-

ite refarcire, et pofl editos atque ineditos Grammaticos graecos etiam vnam alteramque
deperditorum hoc loco centuriam referre inflitui, quod boni, rogo, Lector, confulas.
Fabri. — . Nullum fere faeculum feracius fuit Grammaticorum quam Ptolemaeorum, re-
gum Aegypt. nulla vero ciuitas et fchola plures protulit aluitque Grammaticos, quam
Alexandrina. Ptolemaeorum aetate, (vt ait cel. Zeyne in. doctiff. atque eleg. proluf. de
genio faeculi Ptolemaceorum, in eiusdem Opufc. academicis, vol. I. pag. 98. fq. multorum
ingenia exercuit polyhifloria aliqua, polymathia et philologia, diclique illi Grammatici,
quorum fludia tum fuere valde clara, eorumque numerus ingens, nec fuit facile quis-
quam aut philofophus aut mathematicus, aut alius doctus homo, qui non effet gramma-
ticus: adeo multa lectio, variarumque in primis prifcarum rerum cognitio, in laude et
honore habebatur; cui rei bibliothecae Alexandrinae copiae locum et opportunitatem
fecere etc. Poft Ptolemaeorum tamen tempora diu adhuc Grammaticorum familia, nifi
emnes, plurimas tamen Alexandriae fcholas occupaffe videtur. adde cel. Bec progr. de
vfu fcholiaflarum. Lipfiae 1784. 4. in primís ilius commentarios de litteris et auctoribus
graec. atque lat. part. I. fect. 1. $. 24. pag. 47- 75. vbi is et commodas grammaticorum cri-
corumque claífes, atque aetates conílituit, et de illorum diuerfitate, meritis, laboribus li-
brisque etc, more fuo, h. e. docte et libera'iter eleganterque egit. — — Multi tamen illo-
rum grammaticorum in explicandis illufiraidisque poetarum, praefertim Homeri, carmi.
nibus potiffimumeserfabantur. Quot vero grammatici graeci omnis actatis et cuiuscum-

ue nationis carminum illorum emendationi aut interpretationi operam addixerint, vel ex
ampliffimo grammaticorum et commentariorum de Homero aut in Homerum catalogo
fupra in vol. 1. pag. 502. fqq. contexto, et ad quem deinceps tanium paucis ablegabimus
lectores, po'eft cognofci. Ibidem iam adnotatum eft, quot nomina grammaticorum ex

- fcholiis demum graecis Venetis in Homerum innotuerint, quorum inagnam partem cel.

Filloif.

5) Vide, quae Jon/us lib. ». de fcriptoribus hift. philofophicae c. i7.
£) Opus de Grammaticis promittit Jon/ius p. 210. et alibi,
T"ol. FT. yy

344 Γ.7.ἐ. XXXIX. ἢ CATALOGVS Vol VIL p: a5 49

V/'illoif. iu prolegomen. ad Homeri Iliada p. XXVII. fqq. excitauit. Adde indicem aucto-
rum, in fcholiis illis memoratorum, fupra in voll. pag. 444. fqq. — Infuper Eudoria in vio-
lario, in 7/illoifonii anecdotis gr. tom. I. fecundum ordinem litterarum permultos nomi-
nauit Grammaticos; item /Meur//us in bibliotheca graeca et bibliotheca attica; in Grono-
uii thefauro antiquitat. graec, vol. X. pag. ποι. fqq. et 1598. fqq. ed. Venet. His aliisque
fubfidiis, mihi notis, vfus catalogum quidem Fabricianum pro viribus amplificaui; at ta-
men ei, qui vel vetera ad auctores fcholia vel alia fcripta grammatica edita ineditaque,
(quae equidem nec confulere potui nec memorare,) atque omnium criticorum praecipue
Salmafii, Hemflerhufii, Ruhnkenii etc. notas in vett. auctores aut in aliis libris. fparfas
diligentius perfecutus eft, aut tantum perluflrauit, aut piflrino illi operam addicturus efft,
me largam reliquile fegetem, et multorum nomina memoriam oculosque effogiffe, lu.
benter confiteor, neque laudi hominis illius adfidui gloriaeque inuideo. Zar/.

Jbron, Phryx, fiue Rhodius, ex feruo manumiffus, difcipulus Tryphonis, grammatici,
Romae grammaticam et rhetoricam docuit, fuppar Auguíli imp. temporibus. De
eo Suidas. [udocia, pag. 62. anonymus in notitia veterum grammaticorum, in
cod. Matrit. apud Zríar!. p. 314. cat. Ab illo diuerfus efl Z5ron, Calliae filius, Athe- .
nienfis, (apud Z'offum de hiflor. graecis IIT. pag. 314. collato tamen Ruhnken. ad
'Timaei lexicon pag. πὸ. de eo, quod dicitur ἐξηγητής.» facrorum religionumque in-
terprés,) qui fcripfit περὶ ὠντωνυμίας. περὶ παρωνύμων εἴ περὶ ἑορτῶν Wo ϑυσίωγ.
v. JMeurf. bibl. atticae, lib. |. b, v.] Citatur ab “ροϊϊονῖο in Syntaxi, et ab δυΐζογο
Etymologici, apud quem in Ὁ μοκλήσασκεν,» male "Aufdeev pro "Agar.

Achilles, citatur inter grammaticos in cod. gr. a JMonffaur. in bibl. Coislin. edito p. 507.
Harl.]

[Adrafur, Montfauc. l. c. Har.]

"igialei, grammatici, qui Archelai difputationi cum Manete interfuit, mentio apud Epi-
phanium tom. [. pag. 627. Sed is in Alis ipfis Archelai, a Zaccagnio editis, pag. 23.
archiater nobiliffimus adpellatur.

[f] AELIVS DIONYSIVS, et Zelius Serenus. Infra in Sereno et Dionyfio.

LAetheriur, Apameenfis, fcr. de vocalibus ancipitibus, auctore quodam gr. a ZMontfaucen i
bibl. Coislin, pag. 597. edito, fub fin. Hcr] |

"gallir fiue Znagallir, Corcyraea grammatica, de qua praeter Zfthenaeum Suidas in"Ogyg-
σις et "Avery.

"gallias, Corcyraeus, Ariflophanis, grammatici, difcipulus, citatus [in fcholiis Venet. Marc;
vbi dicitur Ariftophani γνώριμος ,] in fcholiis minoribus et ab Euflathio ad 1l. X. 490.

[Agapetur, grammaticus, in cod. gr. a Moztfaur. edit. 1. c. Hari]

4igatho, Samius, de quo Meurfius in bibl. graeca.

"Agathotler, citatus in fcholiis ad Apollon. Rhodium, Etymologico Magno, Euflathio etc.
[in fchol. 7/enet. ad Homer. 1. 591.] :

Aarephon, qui de homonymis fcriptoribus librum compofuit; Suid. in ᾿Απολλώνιος.

Alexander, Aetolus, ex Pleurone, Aetoliae oppido, temporibus Ptolemaei Philadelphi cla-
rus, de quo dixi lib. 2. cap. 19. [vol. II. pag. 283. adde Etdce, pag. 62. Brunck lect.
ad anal. gr. poet. vol. III. pag. 98. feq. fupra, in vol. 1V. pag. 46o.]

Alexander,

Yot. VII. e. 2950 GRAMMAT. GRAECORVM. Lib. IV.c, XXXIX. 355

"dlexander, Cotyaeus, polyhiftor, de quo lib. 4. [cap. 33. pag. v7. feq. in hoc. vol.] ad
Orationem XII. Ariflidis, qui eum defunctum elogio celebrauit, [fepra, vol. I. p. 503.]
Cornelius. Alexander, Milefius, polyhiftor et ipfe cognomento, priore antiquior, Cratetis,
grammatici, difcipulus. Vide Suidam, [Eudociam,] et quae fupra lib.3. [cap. II.

εὐ vol.IHl. pag. 55.] vbi varios Alexandros recenfeo.

Zlexarchus, grammaticus, qui fe ipfum folis: imagine effingi curauit, tefle Ariflone; Sala.

. minio, apud Clementem Alex. pag.36. protreptici.
vloxio- fiue lexander, Myndius, de quo viri docti ad. Laertii lib, x. cap. 29. [ 7illoifos
"prolegg.:pag. 30. fchol. ad Τ δοῦν, VII. $7. faepe in fcholiis Venet. ad Homer. Il.
v. fupra in vol.l. pag. 444.] :

Zmarautur, Alexandrinus, cuius commentarius ad 'Theocritum laudatur in Etymologico
magno. ::oLiber περὶ σκηνῆς ab Athenaeo.

Vfmbryon, quem περὶ Ocowg/ra laudat Laértius V. c. 1«.

ZHhmelfarorár , citatus.a fchol. Euripidis ad. Alceft, 1. ;

4Imerias, Macedo, de quo Zfurfiu; in bibl. graeca. [J//arfow. ad Theocr. I. P. 137]

"Lnmonianur, Svriani, philofophi, propinquus, de quo Suid. in"Oyeg λύρας. et "Appoviaves.
Damafcius apud Phot. [fupra, vol. 1, pag. 503.] ;

AMMONIVS, praeceptor Socratis, Scholaftici, auctor libri zregj ὁμοίων λέξεων, de quo dixi
lib. 4. cap. 29. $. 15. [vol. V. pag. 715.]' ν

“μιηιοηίπ ;: Ammonii Ἐ. Alexandcinus, clarus ante Augufli, imp. tempora, de quo dictum
a me eodem loco, [pag. 712. fupra ad vol. L p. 593. Har/.] ldem forte Tryphonis,
"grammatici, de quo infra, pater. AUN

"ndrantur, de quo Zfthenaeur lib. XV. pag. 673.

[Afnaxarchur, fupra, vol. T. pag. 503. Har] |

ANDREAS DONVS. Supra inter gramimat. ineditos h. v.

ZIndromazhus, philologus, gener Homeri, tragici, maritus Myronis. [I]. Suid. in Μυῤω.
Eius Ἐτυμολογικαὶ, Íchol. minor. (et Venet. Marc.] ad Iliad. Μ΄, 150. [ v. Vlef. de
critica càp.s. pag. 153.] Alius Z4ndromachur, Syrus, Sophifla, de quo Suid. in "Ay.

* — δρόμ. Ne memorem hoc loco Z/udromachor, medicos, de quibus infra, libro VI,

L/fndronicur. fupra vol. I. pag. 503. Harl]

Léfuiretus ,. Euftath. ad Odyfl. VI. pag. 567. lin. 43. ed. Bafil. — Z4lciphron. lib. T. epift. 28.
ibique Bergler. pag. τ. Harl].

"Inieror, Mex. infra in' Apollonio. [ μάθε. pag. 62.]

[Intigener, citatur. zb. Apollonio foph. in lex. homer. fed 7illoifonio in prolegg. ad illud
lexicon pag. XX. feq. legendum videtur ᾿Ασχιγένης. Harl.]

Zlutimachus, Colophonius, grammaticus et poeta, de quo Kuflerus ad Suidam confulen.
dus. [fupra. νο]. 1. pag. 503.

Lfniiffhéner. v. in. vol. I. pag. 503.]

[intodorur ,'Cumaeus ,; in fchol;- Venet. Marc. ad Hom. ll, ..38. 63. et 630. v. F'illoifos

" ,prolegg. ad Homeri Il. pag. XXX. fub finem. — Alibi vocatur Zufodorus, vide infra

Su sh. v. Harl.]

"pellito , *"T'eins , φιλέβιβλος μῶλλον ἢ φιλόσοφος , quem Ariflotelis et Theophrafli libros
ex veteribus exefis codicibus transferipfille in noua exempla, fed parum f£cliciter fub-

Ty 3 inde

5396 Lib. IF". «. XXXIX. CATALOGVS ΠΕ Vol VH.p. 50 P 51

inde fuppleuiffs arguit. Strabo XIII. pag. 60g. adde Zfthemaeum V. pag. 214. Suidam
in ᾿Απελλικῶν, et quae dixi lib. 5. [cap. 8. vol. III. pag. 466.]

"Aper , ex Ariflarchi fchola, Romae docuit, Didymum frequenter perflrinxit, difcipulum
habuit Heraclidem, Ponticum. — Suid. in Ἡρακλείδης.

APION, Pliflonices, cognomento μόχϑος fiue labor, difcipulus Didymi, Anterotis, gram-
matici praeceptor. Suid. in ᾿Αντέρως εἰ ᾿Απίων. — Vide fcriptores a me laudatos lib. 2.
cap. 5. et lib. 4. c. 6. $. 6. vbi. de libris Flanii lofephi aduerfus hunc Apionem. Eius
gloffae Homericae MSS. in codice Barocc. CXIX, .in bibl. Bodleiana. Fabric. . Sed
confer, quae fcripfi fupra, ad voll. pag. 503. feq. et nomen male fcribi cum du-
plici zz. Zppionei, Pilloifom in prolegg. ad Apollonii lexic. homer. pag. 6. not.
obferuat, multosque, qui de Apione fcripferunt, laudat viros doctos. Harl. ,

“Προ παγὶς. Laodicenus Syrus, de quo infra inter poetas chriflianos; Grammaticus dici-
tur a Suida in ᾿Απολλινοριος: NN.

Apollodorus, Mhenienfis, Afclepiadis:F. difcipulus Ariflarchi, grammatici, de quo fupra
lib. 3: càáp. 27. Fabr. Vol. Wl. pag. 296. vbi v. de eius opere deperdito: γλώτταῖς,
Kudot, pag. 63. et illoif. in prolegg. ad Homeri Il. pag. XXIX. med. atque de hoc
Apollodoro et fequenti, in prolegg. ad Apollonii lexicon homeric. pag. XXIII. feq.

» fupra in vol. 1. pag. 504. vbi quoque de JZpollonio. Charidor vel reclius Chaeridos,
de Zfpo:lonio et Dyftolo, εἰ Tyauco εἰ Molonir filio. HarT.

Apollodorus," Cumanus, de quo ibidem [p. 298. fqq.] vbi varios Apollodoros recenfoo.

"Apollodorus , Cyrenaeus. | Suid. in " Avriveus.

"Apollonius, Alexandrinus, Zrchebuli fiue ZIrchebii pater, an filius, Auguflo imperitante cla-
rus. Fahr, De hoc Apollonio, fophifla, eiusque lexico homerico, primum a Villoi.
fonio, dein a Tollio edito, iam pluribus egi fupra ad vol.l. pag. 505. fq. Hic ad-
datur, Bocchum Slothomverum in vtramque editionem fcripfiffe animaduerff. et Apol
lonii emendationes in Tirotinio tritico in vett. auctores graecos, praefertim Orpheum,
Scylacem et Zpollonium. Leoward. 1792. mai. 8. pag. 57. fqq. Hari.

"pollonius, Alexandrinus, alio nomine Z/nferor, qui Claudii temporibus Romae docuit,

raeceptor Apionis Pliflonicae. De hoc et fuperiore dixi lib. 3. cap. 2r.

APOLLONIVS, Alexandrinus, cognomine dyfcolus, clarus temporibus Hadriani et Antonini
Pi, de cuius fyntaxi et libris mirabilium dixi fupra pag. 2. feq. de ineditis fcriptis
pag.4. et 41. 42. de deperditis p. 5. Fabr. Apollonius de paronymis, Íchol. Venet,
ad Hom. 1]. α΄. sog. fed de illo eiusque fcriptis, a fcholiafte Homerico citatis, v; quo-

que Zilloif. prolegg. ad Hom. pag. XXIX. et fupra in indice etc.' vol.I. pag. 444.

Harl.

"Apollonius, Myndius. Stephanus Byz. in Μύνδος.

[I] "pollonius, Nyfaeus, cuius Strabo meminit Iib. XIV. pag. 650.

APOLLONIVS, Rhodius, grammaticus et poeta, praeceptor Afclepiadis fenioris Myrleani,
praefectus. bibliothecae Alexandrinae, tempore Ptolemaei Philadelphi, quo in munere

fucce(forem habuit, tefle Suida, Ariflonymum. — De eius fcriptis fufe. dictum: a me

e(l libro 3. cap. 21. !

MICH. APOSTOLIVS. fupra pag. 45. et lib. 4. c. 11. δὲ 9« [vol. V. pag. πιο, feq.]

“χε la,

Vol. VIL p. 51 GRAMMATIC. GRAECORVM. — Lib.IV.c XXXIX. 35

[Zfguila (᾿Ακύλας ) grammaticus et muficus dicitur ab Eudocia pag. 62. et Suida I. p. 97.
Havl.] .

ARATVS, poeta, Manecratis, grammatici, auditor, grammaticis et ipfe accenfendus vel
propter ὡιόρθωσιν Odyíleae. Homericae, de qua dixi lib. 2. cap. 2. δ. τ9. De aliis
eius fcriptis lib. 3. cap. 20. [vol. V. pag. 87. fqq.]

ARCADIVS, Antiochenus, qui, Suida (et Eudocia] tefle, fcripfit περὶ ὀρθογρα Qias - περὶ
συντώξεως τῶν τῷ λόγε μερῶν, €t ὀνομαφικὸν» quod ille praeclarum et admirandum
adpellat. Eius ineditos adhuc libros XIX. memoraui fupra in cat. grammatic. inedi-
tor. h. v. De Orthographia praeter Arcadium fcripfere Apollonius Dyscolus, [ loan.
Charax,] Choerobofcus, Didymus, Draco, Eudaemon, Herodianus, tlyperechius
Alexandrinus, Orus, Pamphilus, [Philoponus,] Soterides, [Theodofius,] '"Theogno-
flus, Tryphon et Tyrannio. [v. quos e cod. gr. nominat /Montfauton in bibl. Coislin.
pag. 597. JJarL] Zircadii librun περὶ τόνων MS. laudat Salmafius de modo vfura-
rum pag. 256.

Aychiar, Alexandrinus. Suid. in Ἐπαφρόδιτος. Fabr. vw. V.'illoifon proleg. ad Apollonii
lex. homer, pag. XX. fupra in vol.I. pag. 506. Har.

"Archibins, Apollonii F. vel pater, qui ἐξήγησιν Epigrammatam Callimachi fcripfit. Suid.
Fabr. et Eudoc. pag. 64. fupra ad vol. 1, pag. σοῦ, Harl.

"rthibiur, Ptolemaei F. Leucadius, fiue Alexandrinus, qui "Traiani tempore docuit Ro-
mae. id.

Archilochus. — Aliquoties quidern tamquam criticus vel grammaticus commemoratur. Sed
loca, vbi'nomen eius occurrit, vel effe corrupta, et Zfri/larchum fobflituendum, vcl
male intellecta, et de nomine verfuque poetae, non grammatici cuiusdam. explican-
da, acute docet RuAnkem in praef. ad Hefychii lexic. vol. II. pag. VIT. Har/.]

Archigener. | Euflath. ad Ody(f. 1397, 5. Confandi cum eo videtur. Zfutigene;. v. paullo
ante, h. v. Harl.)

[Archimedes , "Traianus. fupra in vol. 1. pag. 506. — Add. Mongitor. bibl. Sicula tom. I.
pag. 83. Har!

[Aretades. — Citatur in fcholiis Marcianis ad Homer. Il. v. Jilfoifon proleg. ad Homer,
pag. XXX. fin.

[Argyrus. v. fupra inter inedit. gramm. gr. h.v. Zar/.]

[Zrifftas, cum aliis grammaticis de accentibus, in fcholiis Marcian. P'enet. aà Il. N. 137-
Harl.]

ARISTARCHVS, Samothrax , clariffimus e difcipulis Ariftophanis, grammatici ,. Alexan-
driae docuit, in(lituirque filium regis Ptolemaei Philometoris, aemulus Cratetis, gram-
matici Pergameni, cum quo contendit Pergami. Difcipulos grammaticos habuitfe
circa XL. atque vltra DCCC. ὑπομνήματω ") fiue commentarios reliquiffe refert Sui-
das, qui teflatur, in Cypro infula obiiffe annos natum LXXII. | Difcipuli fcholaeque
fucceffores eius. Ariflarchei adpellantur, vt Aper, Ariflis, Aziflodemus, Demetrius,
Ixion, Demetrius Scepfius, Dicacarchus Lacedaemonius, Menander, Mnafeas, Pam;

ΐ Yy 3 philus,

9$) In fchol. ad T/eocrit. X. $. citatur ZJfriffarchus iv ὑπομνήματι Auxsgys Δίσχύλια, Hari.

4.5 Lib. IF. c. AXXIX. CATALOGVS ΜΟΙ ΜΙ. p. subs
philus, Satyrius, Hellanicus, Menecrates, Nyfaeus, Mofchus Syracufius, Ptolemaeus,
Pindarion et Epithetes; filii Ariflarchus et Ariflagoras. De eius emendatione poe-
matum Homeri dixi lib. II. cap. 2. δ. 18. (vol. L. pag. 365. feqq. add. pag. 506.] De
alis eius. fcriptis videndi /Mezrfiur in bibl. graeca, — /omffrr etc. "). . Confer etiam de
[P] Aciftarcho Zrmagium c. 25. Aati Bailleti. Ariftarchi, grammatici, Canonum the-
faurum MS. memoraui fupra in catal. grammatic. gr. incdi, h. v. Alii. Zfriffarchi
fuere 1) Samius, mathematicus, de quo lib. HI. (18. vol. IV. pag. 18. fqq.] . 2) Te-

eates, tragicus, de quo lib. Il. c. r9. 3) Medicus reginae Berenices memoratus
Poljawio VMT. 5o. 4) Byzantii praefectus. apud. Xenophontem VM, de expedit. Cyri
pag. 378. 5) Alexandrinus "Overgoxgim xav fcriptor, ZAritrmidor. IV. 25... 6) Sicyo-
nius, quo fe vfam Plinius maior profitetur libro V. hifl. nat. 7) Zfriffarclus ὁ τῶν
᾿Ολυμπιάϑων ἐξηγητὴς interpres antiquitatum Olympicarum, qui, mercede conductus,
Paufaniam circumduxit, aquo laudatur in Eliacis prioribus pag. 428. 8) 4friffarchus
chronographus, cuius epiftrolam ad Onefiphorum, primicerium, de fitu Athenarum et
geftis ibidem apoftolorum tempore, laudat. Hilduinus, non maximae fidei fcriptor,
in Areopagiticis, epiftola ad Ludouicum, imp. Puto hanc epiftolam ἃ futoribus fa-
bularam fuppofitam efe Ariftarcho, qui comes apofloli, Pauli, fuit Actor, XXVII
2. Colo. IV. zo. a Pfeudo Dorotheo autem adferibitur LXX. difcipulis, et Apameae
Syriae epifcopus fuiffe traditur, quem faciunt alii aeque incerta fide epifcopum "'Thef-.
falonicae. 9) Zfriflarchur, Ephefi tyrannus, de quo Suid. ro) Orator Ambraciota-
rum, qui Olympiad. ΟΧΙ. 2. ciuibus fuis perfuafit , vt praefidium Philippi Macedo-
nis vrbe eiicerent,. tefle Diodoro Sic. XVII. pag. 488. So :

Ariflar, Ariflodemus, Ariítocles grammatici memorantur /arrozi libro IX. de lingua Latina.

Ariflir, difcipulus Ariflarchi, | Suid. in Ἐρατοσθένης.

"Ariflocles , Rhodius, Augufli, imp. tempore clarus grammaticus et rhetor, cuius σπερὶ σοιητ" Ἶ
τικῆς laudat Ammonius in Ἐπικήδιος. Vide AMeurfium de Rhodo 1. 6. qui alios Zrí- '
flocles vecenfet in bibliotheca graeca et ad Arifloxenum p. 145. feq. Zfriffocir, gram.
matici, meminit etiam "arro libro IX. de lingua lat.

Atriflodemi dao ? yfaei, quorum mentionem facit S/rabo lib. XIV. pag. 650. narrans, al.
terum. Menecratis, grammatici, (de quo infra.) fuiffe fiium, alterum,
qui magni Pompeii libros erudit, mane rhetoricam, pomeridianis horis. grame
maticam docuiffe. ^ Ex his alterum in teflimonium videtur vocare 7arro loco
laudato, [IF] et Plutarchus parallelis minoribus, μυϑικήν Ariftodemi laudans συναγωτ,
yi. Etiam apud Parthenium im eroticis c. 8. legendum ᾿Αριφόδημος 6 Νυσαεὺς ἐγ,
πρώτῃ ἱποριῶν, vt τεέϊο /oflur de hil. graecis, non. vt Meurfius, in bibl. graeca,

6 Nizatevs.

v) Sic ia fcholiis 7"enef. Marcianis ad Hom. Hl, — et M. Chrif?. Laur. Matthefii difp. de Ariftarcho,
citatur Ariftarchus ἐν τῷ πρὸς Φιλητᾶν συγγράμματι — grammatico. Ienae 1725. 4. ;qui ἃ. It. feqq. alios
ἐν rois πρὸς Y agauesóv * Scripfit praeterea ez «&x^Hcío- — Ariftarchos, e Fabricio potiffimum, excitat, iis-

T v. Ralinken pracf. 2d Hetych. IL. pag. VIL. vbi que adiungit Zrifiarchui, "Theode&ae pqtrens,

quoque demon(teatur confufio nominum zdrifarchi apud Plutarch. περὲ φιλαδελφίας pag. 478. et Zfri-

atque Zrchilochi. De Ariftarcho multus eft //iJ- flarchum, "Tarfenfem, Aíclepiade antiquiorem, ex

loif. in prol. ad Homcri Il. p. XXVI- XXIX. Add. Fabriciano ad Actii opera indice, lib. V. cap. 23.

eumdem in prolegg. ad Apolloniilex. hom. p. XV. bibl.gr. Zar. ( iz]

Vol.VII. p. 539 54 GRAMMATIC. GRAECORVM. Lib. IV. c. XXXIX. 459

à Νικαεύς "). Ab horum priore forte non diuerfus Zfrifodemur, Alexandrinus, (ita
dictus non a patria, fed quod Alexandriae docuit,) Ariftarchi difcipulus, in fcholiis
ad Pindarum et Athenaeo laudatus, qui in Pindarum fcripfit. -

“νι Ποάφνια tertius iunior, a quo Epitomen τῆς x«96A& Herodiani fcriptam teflatur Sui
das in 'Agizd. De aliis Ariflodemis, Cario, Eleo, et Thebano /Meurfiur in bibl,
graeca et //offiur lib. τ. de hifl. graecis cap. 2t. De Ariflodemo, Athenienfi, tragico,
dixi lib. I. cap. το. De Zriflodemo, Spartiata, viri docti ad Laertium lib. I. cap. 5r.
Omitto Zfriflodemum Cumanorum tyrannum, de quo Luis; V. 34... Alium iterum, regem
Meffeniorum, de quo Paufanias in Meffeniacis, et Zfriflodemuim ex Herculis pofleris,
Euryflhenis et Proclis, geminorum, parentem, de quo Z/pollodorus in bibl. (v. cl. Heyne
ad Apollod. Π. pag. 510. — zfriffodemwum denique, pontificem templi Dianae, cuius me»

iminerunt fabulofi fcriptores, Iacobus de Voragine ac Petrus de Natalibus.

Zfriflonicus, Alexandrinus, qui fcripfit de notis criticis in Homero et Hefiodi "'Theogonia;
et de iis, quae apud Homerum ἀσύντακτο fiue a communi conflructione abhorren-
tia occurrunt libros VI. Vide Suidam in "Agisóvixes , ibique Küfleri notas, [Eudoc.
p. 64.] et Meurfium in bibl. graeca. Faór. Vide finem rhapfod. Homer. quartae etc.
Strabon. Y. pag. 65. A. ed. Almel. qui eum dicit grammaticum fuae aetatis, et citat
iy τοῖς περὶ τῆς Μενελάξ πλανης᾽ adde fupra in vol. 1, p. 507 et 365. not. /illoif.
prol. ad Hom. pag. 18. Harl.

4riflophanes, Byzantius, Callimachi, Zenodoti Ephefii, Dionyfii Iambi, Euphronidae
Corinthii fiue Sicyonii et Eratoflhenis difcipulus, praeceptor, grammatici, Ariftarchi,
praefecturam: geífit bibliothecae Alexandrinae *) regnante Ptolemaeo Philadelpho, vt
narrat Jitruniu;, quem vide praefat. libri VII. — De eius διορϑώσε; poematum Homeri
dixi lib. 2. cap. 2. δ. 17. quemadmodum de 'Aezixeis λέξεσι et γλώσσαις Aa. ovis
lib. IV. c. 36. de epitome librorum Ariflotelis de animalibus lib. 3. c. 5. δ. τό. et de
animaduerfionibus in Callimachi πίνακας lib. 3. c. 17. Alia eius fcripta referuntur
a JMeurfio in bibl. graeca, Zom/fo de fcriptoribus hifl. philofophicae, et Kuflero ad
Suidam. [add. Ewdor. pag. 64. fupra in vol.I. pag. 507. Harl.

riffoteles, grammaticus, gregi zrAecvez 2 memoratus Laértio V. 35.

Artemidorus , Pfeudo - Ariflophanius, de quo dixi lib. IV. c. 15. vbi varios Artemidoros re-
cenfeo. [v. vol. V. pag. 263.]

ZIrtemidorus, Afcalonita, ibid.

Ziricnidorur Copito, fub Hadriano, imp. ibid,
Artemidorus,

i) rifodemus, Nu[aeus, ῥήτωρ τε ἀλλὰ καὶ
γρο ικιατικὸς, in fchol. /7enet. Marc. ad Hom. Il. I.
verf, 4:3. conf. {οἱ prol. ad Hom. p. XXXIX.
Scholiaft. ad Euripid. Phoeniff. v. 1120 et r126.
atque ad priorem locum Za/cken. not. pag. 732.
A fcholiafte ad "Theocr. VII, 1c3. dicitur Zri/fode-
mus ὁ Θηβαῖος, eta Suida in Ὃ μολώτος Ζεὺς cita-
tur "Agisooguos , (fic enim loco Zri/lophanis lege-
re iubet [JoruilL. in nou. miicell. tom. IIL. p. 159.)
iy δευτέρῳ Θηβοϊκῶν'" in qug is opere, vt fufpica-

tur Zalcken. l|. c, templorum, altarium, ftatua-
rum, portaruimque infcriptiones potiffimum expli-
cuerat, quod Θηβαϊκῶν ἐπιγραμμώτων titulo citat
fchol. Apollon. IT. 96. fchol. in Eur. Phoen. v. 162.
᾿Αρισόϑηκεος ἦν ταῖς Θήβαις. — Denique Valcken. no-
tat, in /Mich. /fpoflolii farragine, centur, XXVIII.
prou. 42. "Agisódnaoy rerum. Tuebanarum jcripto-
y£m in Χρηςόθημον effe transformatum. arl.

x) Addendus pracfe&üis bibl. Alex, quos recen-
fct Ionfius pag. 102.

3602ἁ Lib.IP". c, X.X.NIX. CATALOGVS Vo!'.V!T p. 533955

Artemidorus, "T'arfenfis, cuius meminit Strabo XIV. pag. 675.

ZAfciepiades , Dio'imi F. Myrleanus fiue Apameen(is, Bithynus, genere Nicaeenfíis, ex Apol.
lonii, Rhodii, fchola Romae clarus tempore Pompeii magni, de cuius fcriptis ad Chal-
cidium JJeurfur pag. 25. ἴα, et Jomfius lib. M. de fcriptoribus hift. philofophicae c: ro.
pag. 167. fcq. Hic eft, qui fcripfit φιλοσόφων βιβλίων. διοοθτικα » telle Suida [ct
Kudoc. pag.64.] | Afclepiadem quoque Myrleanum alium iuniorem facit Zonfius V. 17.
qui de grammatica Ícripferit pot Dionyfium, "T'hracem, quem cafligauerit tefle Sexto
Empirico. At enim Sexfur lib. τ, c. 12. contra grammaticos, Afclepiadis quidem fen-
tentiam de partibus grammaticae diuerfam a fententia Dionyfii, "Thracis et poft illam
refert, fed Dionyfium, ab Afclepiade memoratum et coufutatum, non indicat. ltaque
idem forte hic fuerit cum. fuperiore, et qui opus illud praeclarum de grammaticis
fcripfit, quod intercidiie inprimis dolendum efl. Fahr. Conf. Groddek in: Biblioth.
der alten Litterat. und Kunít, part. ll, pag. 7i. not. “Ἄρη. lib. XL. cap. 12. pag. 499.
A.B. ed. Cafaub. in opinionem adducit, Aíclepiadem illum five feniorem, fiue; quem
Ionfius diflinguit, iuniorem fciüipfiffe quoque ζητήματα et Avzers pocticas, aut potius
homericas. arl,

[Afilepius, iunior, de quo v. fupra lib. 1. cap. 2. $. IX. vol. I. pag. 12. Harl.]

Aflyjager, grammaticus , Suida [ et Eudoc. Pag 62.] tefie fcripfit τέχνην γραμμαᾶτικ ἥν"
περὶ διαλέκτων" περὶ μέτρων" κανόνας ὀνοματικδς. εἴ commentarium. in Callima-
chum, poetam. '

ATHENAEVS, Naucratita, de quo abunde dixi lib. 4. c. 25. [vol. V.]

[Athenocies , item. Zthenodorus. fupra in. vol. I. pag. 5971. Harl.

Autodorus, Cumanus. In MS. Theodoti ad Dionyfium, 'Thracem, commentario: Αὐτός
δὼρος δὲ τις Κυμοῖος συγγραψψώμενος λέξιν. ἐπέγραψεν" Αὐτοδώρα Γραριματικᾷ
λέξις. Fabr. V. fupra voc. /dufodorur, Filloifon anecd. gr. Il. p. 173. not. Georg.
d'Argaud in. "Theodofii loco pro Zuzodoro fubftituendum effe cenfuit nomen. Zfpol-
lodori, qui etiam et Cumanus et grammaticus dictus effet: atque Burmann. IL in nota
ad //alefíi libr. de critica pag. 146. iilam maxime probat coniecturam. Zar/.

LAuxoniur, ab anonymo in codice Coislin. de artium et difciplinarum | inuentoribus apud
Montfaut. bibl. Coisl. pag. 597. inter grammaticos enumeratur. Zar/.]

Bafilides, cuius EnynmisZy librum XXIII. citat Clemens lex. 1V. pag. 506. haereticus fuit, —
et ἃ Meurfio in 0:8}. graeca confunditur cum grammatico, Bofilide, cuius περὶ Ὅμη-
eiiis λέξεως citat Etymolog. Magnum in ᾿Αρίζηλος ν᾽ vbi a Cratino quodam illud opus
in oompen dium mitfum cef:rt.

S. BASILII, nomine editum fcriptum περὶ γοωμματικῆς γυμνασίας. et Grammiatica ipfi 1
tributa. Vide fupra pag. 35 et 43. á

Caianus, Arabs, fophifta, cuius libros quinque περὶ συντάξεως Suidas memorat. [v. fupra -

ag. 125. h. v.] 1
IO. BOTANIOTA. fupra pag. 45. ᾿
MANVEL CALECAS. fupra pag. 46. £i

LACHARIAS CALLIERGVS. pag. 48.
[P] CALLIMACHVS, grammaticus et poeta, de quo vide, filubet, quae fupra lib. 5. c. v7. —

Calliftratur, - !

1
ΠῚ
ΡΣ,
1
'
,

|
!
]
!

Vol. VII. p: 55. GRAMMAT. GRAECORVM. Lib, IV. c, XXXIX. 46ι

Callifratur, a Suida fubinde laudatus. [vid. fupra, vol L. pag.507, feq. vbi queque de
Callifhtne.. HarL. —

[Cafur et Cato. fupra, vol. L pag, 508. Zarl.]

[Ca/for, Rhodius, op. de metris, rhetorum propriis, incod. bibl. publ. Parif; MMDCCCCKXIX.
vide fupra pag. 126. in hoc vol. Harl.|

Chacrit, laudatus in fcholiis ad Pindarum et Ariftophanem. — Díuerfi ab hoc Charris tibi-
cen aliusque citharoedus, de quibus eadem ad Ariftophanem fcholia: et Chaeris, Corcy-
raeus, poeta antiquiflimus ,. cuius meminit Demetrius Phalereus apud "Tzetzam prole-
gom. ad Lycophronem. Fabr. . Vide fupra, in vol. 1. pag. sog. et /"illoif. prolegg.
ad Homeri ll. pag. XXIX. fub fin. qui docet, male interdum fcribi Xaipoy aut Χῷ-
ew. Apollonius Ὁ TOY" XAIPIAOE apud fchol. Ariflophan. ad Vefp. 1190.
Horl,

Chamaceon, de quo Meurfius in bibl. graeca. Fabr. Conf. in vol. I. pag. 508. adnotata
et plura in difp. de Simonide, praefide Ly/. Mich. van Goenr, a Petr. Ger. Duke-
ro ventilata, "Traiecli ad Rhen. 1768. 4. pag. 4. fqq. — Ὡς 7o. Charate vide fupra
pag. 468. h.v. tum cat. ineditor, grammat. gr. et a Meur/ío in bibl. graeca voc. Charax
in medium prolata. Zarl.

Charon, Apollonii, Rhodii, difcipulus, cuius librum de hifloriis, quas adtigit Apollonius,
memorat Scholiaíles illius grammatici ac poetae. "

Chrufippur , philofophus, de quo lib. IIT, c. το, [ vol. III. p. 546. feqq.] dixi, varia etiam

rammatíca fcripferat, quae memorat Laértius V. 192. feq.

DEMETRIVS CHALCOCONDYLAS, de quo fupra pag. 40.

GEORGIVS CHOEROBOSCVS, cuius inedita retuli fupra p. 42. feq. edita p. 13. 14. 41.

CHRISTODVLI, alio nomine Thomae Magiflri, fyntaxis MS. fupra pag. 47. 48.

DEMETRIVS CHRYSOLORAS, de quo pag. 41.

|. EMANVEL CHRYSOLORAS, de quo pag. 58.

Claudius, Didymus, infra in Didymo.

[Cleanthur, fupra in vol, I. pag. 508. fq. Meurf. in bibl; gr. h. v. Harl.
[Clearchus, iv γλώσσαις citatur. vide pag. 127. huius vol. Harí]
Climrr, Etymolog. in Ζάώλη et Suidae fubinde laudatus.

| [Clidemus. Meurfiur in bibl. gr. h. v. et J/alckez. ad fchol. Euripid. Phoeniff. p. 647. vbi

monet, Cüdemum in Exegetito, (ab Zfthenaeo YX. pag 409.F. etc. citato,) facrorum
ritus et caerimonias explicuiffe, non quasuis voces obfcuras inftar lexicographi, quod
Ca/aubon. arbitrabatur in animadu. ad Athen. pag. 697. 698. — —Z/alri. ibid. p. 685.
Harl.)

[Clitarchus, gloffographus et hiforicus, — Meurfiur in bibl. gr. h. v. Harl.

Comanmur. Supra pag. 7. [et in vol. 1. pag. 509.)

| CONON, cuius διηγήσεων argumentum feruauit Photius cod, CLXXXVI. De illo To.

Galrur in dilf. fcriptoribus hift. poeticae praemiffa cap. 8. [fupra, vol IV. pag. 25.
Saxii Onom. l. pag. 180. feq. Harl.)

Cometa; , grammaticae doctor CPoli füb Michacle, "Theophili F. de quo continuator Theo.
phanis pag. 118. Hic eft, de cuius interpunctione poematum Homeri dixi lib. a. c. 2.

$. 21.
Vol. VI. Lz "^. CONSTAN.

462 Lib. IV. c. XXXIX. CATALOGVS Vol. VIT. p. 55 Ὁ 56

CONSTANTINVS. LASCARIS, de quo fupra pag. 39. |
CORINTHVS, de dialectis. vide fupra pag. 14. 15. 35. 44. et lib. IV. c. 36. $. 19.

Corinthus, grammaticus graecus, quem memorat Aufonius in Profefforibus Burdegalen-

fibus. "

Crater, Mallotes, grammaticus Pergamenus, Ariflarchi aemulus, de quo lib. 3. cap. το.
[vol. III. pag. 558.] et de eius διορϑώσε; Homerica, a qua Homerici et Critici cogno-
men tulit, lib. 2. c. 2. ᾧ. 20. [it. in vol. 1. pag. 509. "alten. ad fchol. Euripid. Phoe-
niff. pag. 6og. vbi in fchol. ad Ariftoph. Equit. 5og. ὅτως ὁ ΚΡΑΊΗΣ (n. nofler
grammaticus) corrigit pro: ὅτω Σωκράτης. Harl.

Cratinus, de quo paullo ante in Bafilide.

GEORGIVS CVRTESIVS, de quo fupra pag. 44.

[Cynaethon aut Cinaethur. fupra in vol. L pag. 508. Harl.]

[P] CYRILLI, fiue Zo. PAilopozi Lexicon, de quo fupra, pag. 36. Aliud de quo lib. 4.
cap. 7. $. 1.

Daphidas 'Felmiffenfis, grammaticus, de quo Suidas, [Eudoria p. 132.] et Valerius Max.
lib. r. cap. 8.

Demetrianus, criticus et mathematicus, pater Afpafii , rhetoris, qui tempore Alexandri Ma-
meae , imp. Romae claruit. Suid. in ᾿Ασπάσιος.

Denetrius, Adramyttenus, cognomine Ixion, Augufli aetate floruit ex Ariflarchi fchola.
Vide Suidam [Eudociam p. 132.] et de eius fcriptis Meurfium in bibl. graeca. JMena-
gium ad Laértii V. 84. Fabr. Supra in vol. 1. pag. 509. feq. vbi alii quoque Deme-
trii grammatici adducuntur. — Denstrius. Calatianus, in Ícholis ad "Theocr. v. fu-
pra, vol. IIl. pag. 797. Harl.

DEMETRIVS, anagnoftes. Supra pag. 4t.

DEMETRIVS CHALCOCONDYLES. Supra pag. 40.

DEMETRIVS CHRYSOLORAS. ibid.

Denmstriur, Cyrenaeus, cognomento S vos. Laért. V. 84.

Demetrius, Erythraeus. Laért. ibid. Suid. in Τυρωννίων.

Demetrius Vxion, fupra in Demetrio, Adramytteno.

Demetrius, Magnes, de quo /Meurfiur in bibl. graeca, [vbi multi recenfentur. Demetrii, |
V'offus de hift. graecis et Jonfiwr. Fnbr. Adde Menag. ad Diogen. Laert. I. cap. 38.
in vita "Thaletis, Zurmanm. Hl, ad Zalefíi libr. de critica pag. 147. Kuhn&en ad Kutil,
Lupum pag. 27. Harl.

[Demetrii Melidonir expofitio grammaticalis in Homer. in cod. Florent. Medic. apud Ban-
din. cat. codd. graec. tom. ll. pag. 94. — —— Demetrius Pugil. fapra vol. 1. pag. sto.
Har.]

Demetrius, Scepfis, Síraboni [I. pag. 16. vbi v. Cafaub. de eius aetate pag. ror. ] lauda:
tus, de quo /Menagius ad Laertium pag. 224. [fupra vol.J. pag. 5to.]

DEMETRIVS TRICLINIVS, cuius exílant in Sophoclem fcholia, et σερὶ μέτρων οἷς

*

ἐχρήσατο Σοφοκλῆς et περὶ σχημάτων. Planude iunior eft, vt dixi lib. 2, cap. 17-.

δ. 5. [vol. VI. pag. 221. fq.]
Denon, de quo Meurfiur in bibl. graeca,

[Denocriuer,

r1

| Nol VIL. p. 56 957 GRAMMAT. GRAECORVM, Lib. IV. «, XXXIX. 565

[Democriier, in fchol. Venet. ad Hom. v. Z'illoifon. prolegg. p. XXX. fin. Harl]

JDemoflhener, Bithynus fiue "Thrax, de quo Suidas atque idem. “ρας.

DDicaearzhur, Lacedaemonius, Ariftarchi difcipulus. — Suid. Kudor. pag. 133.

DIDYMVS, Alexandrinus; grammaticus 'Agigexeros ex Ariflarch: fchola, Auguflo im-
peritante , clarus, a labore immenío et fcriptorum multitudine chalzenferur, et,
quoniam ipfe, quae vel legiffet vel fcripfiffet, ob multitudinem obliuifcebatur, βι-
βλιολάϑας Demetrio "Troezenio dictus, difcipulos habuit Apionem Pliftonicem, et
Heraclidem, Ponticum. Suid. in Δίδυμος, ᾿Απίων et Ἡρακλείδης. Ex libris cius,
quos ad 4000, fcripfiffe traditur, nullus ad nos peruenit, nifi ei tribuendus fit liber
MS. de marmoribus δέ lignis omnium generum, quem fub Didymi, Zlcxandrini, no-
mine MS. Parifiis in platea S. Iacobi in bibl, Patrum S, I, num. 40. notat Jozfiur p. 221.
Nam /rzholia in Homerum, quae fub Didymi nomine feruntur, a longe iuniore aliquo |,

' ex variis fcriptoribus [IP] excerpta funt, vt dixi lib. 2. c3. [vol.I. pag. 385. feqq. ]
"Titulos quosdam librorum Didymi, qui apud veteres celebrantur, memoraui eodem
loco. Vide etiam fis Meurfium in biblioth, graeca, et Küflerum: àd Suidam, Fabr.
Adde notitiam tragicorum deperditorum, in vol, il, pag. 295. //loifom, proleg.
ad Homeri IL. pag. XXXI. — — Didymum fcripfiffe lexicon tragicum et comicum,
docet Ruhnken. praef. ad Hefychii lex, pag. IX. — Apud Suidam I. pag. 574. et Eu-
Horam pag.128. Didymus, Alexandrinus, (n.fextus f. vltimus eorum, quos Suidas
nominat, diuerfus forfan a Didymo, Clalcentero, Meurfio tamen idem,) fcripfit
Gecrgica ἐν βιβλίοις ιἐ- conf. Needhami proleg. ad Geoponica 1. pag. LVI. feq. ed.
Niclas. et Fabric. B. Gr. XIII. pag. 141. Harl.

Didymus, iunior, Alexandrinus, cuius zrQayo et ὀρϑογραφίαν Suidas memorat, Romae
eum docuiffe teflatus, Idem tamen paullo ante [et .£udoría pag. 135. inter philofo-
phos] σιϑανοὶ tribuerant Didymio Ateio 5), philofopho academico.

Claudivs Didimus, qui, eodem Suida tefle, fcripferat Epitomen τῶν Ἡρακλέωνος h. e. com-
mentariorum Heracleouis, grammatici, in Homerum et de iis, quae contra analogiam
peccauit "Thucydides, περὶ τῶν ἡμαρτημένων “παροὺ τὴν οἰνωλογίαν Θεκυδιδῃ , et de
analogia linguae latinae περὶ τῆς παροὶ Ῥωμαίοις ἀναλογίας. Ἐχ Didymi Ἐπιτομὴ
fragmentum exflat apud Sftobaeum ferm. 101. quod de ἐπιτομῇ τῶν Ἡρακλέωνος ac-
cipiendum. Meuríius haud dubitat.

Didymur, Heraclidae F, apud Neronem, imp. verfatus et mufica non. minus quam gram-
máatica arte confpicuus, de quo idem Suidas, et Eudocia pag. 133. i
Dioclet, grammaticus, cuius fomnium refert ZArtemidorus 1V. 72. [add. fchol. Z7e:. Marc.

v ad Hom, 1]. /, 105.] fg

JDiotles, e grammatico eremita Chriflianus, de quo Palladius in Laufiaca.

Diodorus, "Tarfenfis, Αριφξοφάνειος. de quo dixi lib. 5. c. 30, [vol. IV. pag. 380o.] vbi
varios Diodoros recenfeo. Fabr. Fragmenta de menfuris in codd. Medic. vide Ban.

Voz dim,

y) Sub Antonio et Cicerone eum inclaruiffe et filinm fuiffe "Tarichopult, atque fcripfiffe ὑπὸρ τὰ
τρισχίλια πεντακόσιρ βιβλία, prodit Eudocia p. 133. ISaxius in Onom. lit. I. pag. 180, adferit euim aeuo

! — Augufli circ, à. C. 29. Harl.

z) Scribendum eft, Zfreius. v. fupra in vol. I. pag. 842. et vol IIL pag. rz: Zar/.

364 Li&.1V. c XXXIX. CATALOGVS Vol. VIL p.57 58

din, cat. codd, gr. II. pag. 607. et IIT, pag. 150. — Supra l.c. p. 381. de Diodoro
Valerio. add. /illoif. prol. in Homer. pag. XXIX. circ. fin. Harl.

Diodorus , (iue. Diodotus, Galeno memoratus tom. III. edit. graecae Bafil. p. 302. et t. IV.

ag. 15.

Bisciiei) Rhodius, de quo Seetonius "Tiberio c, 32.

Diogene: , fiue Diogenianus, Cyzicenus, de quo Suidas,

DIOGENIANVS, Heracleotes, Hadriani aetate clarus, feriptor magni Lexici, e quo pro-
verbiorum συναγωγὴν habemus: vide, fi placet, quae dixi lib. IV. σ, απ. $. 4. (vol. V.

ag. 109. et quos ibi citaui.]

DIOMEDES, fcholafticus, fupra pag. 42 et 24. :

Dionyfur, grammaticus, Platonis magifler, de quo viri dodi ad Ζιαξγέ, ΠΙ. 4. Jonfíu;

ag. 250.

DIONYSIVS, THRAX, Supra pag. 24. feq.

AELIVS DIONYSIVS, Halicarnaffeus, ἐν τῷ περὶ συλλαβῶν καὶ Ξοιχείων Ἀσγω citatur in
fcholiis ineditis ad Diomyfium, "Thracem. | (P) Clarus fuit temporibus Hadriani. Huius
περὶ ἀκλίτων ῥημάτων edidit Aldus, vt dixi pag. 13. Idem forte Dionyfius, quem in
articulationibus graecis laudat Fulgentius in continentia Virgiliana, Alia de hoc Ae-
lio fupra lib. 3. c. 3. [vol. IV. pag. 405.] vbi plures Dionyfios recenfeo, et lib. 4.
c. 31. $. 4. [pag. 168. fq. ἢ. vol.] vbi de Dionyfo, Atticifla, qui idem cum Aelio eft,
et cuius inedita quaedam memoraui fupra pag. 42.

Dionyfiur , Alexandrinus, Glauci F. praeceptor Parthenii, grammatici, et fub imperatoribus
a Nerone vsque ad Traianum praefectus bibliothecae καὶ τῶν Βιβλιοθηκὼν πρἔφη,
καὶ πρεσβειῶν ἐγένετο καὶ ὠποκοιμώτων. Suid. [fupra vol. IV. pag. 465. fq.]

DIONYSIVS, Atticifla, idem cum Aelio Dionyfio.

DIONYSIVS, Car, Halicarna[feur, criticus, Augufti temporibus celebris, de cuius fcriptis
lib. 3. cap. 3.

Dionyfus , cb; Ariflophanis, grammatici, praeceptor. Fabr. v, Burztt. aliique fapra in
vol. IV. pag. 409. iam citati. Zar/.

Dionyfius, Lindius, qui Pompeii aetate grammaticam Romae docuit. Mentio apud Stra. -

bonem, Suidam et lfidorum lib. 1. cap. 15. Origg. vbi male Linteu:: apud Tatia-
num Of/gnthiur,

DIONYSIVS LONGINVS, criticus, cuius περὶ μέτρων dedi fupra lib. 4. c. 33. [p. 79. fqq.
h. vol.]

Dionyfur, Scytobrachion, Alexandriae paullo ante Ciceronem docuit, de quo viri docti
ad Sueton. de grammaticis cap. 7. [7/i/loif. proleg. ad Hom. Il. p. XXIX. fin.]

Dionyfius, Sidonius, de vocum fimilitüdinibus et differentiis, laudatus a Varrone lib. IX. de -

Lingua lat. Fabr. conf. illoifon proleg. ad Hom. ll. p. XXIX. fin. et fupra, in
vol. 1. pag. 5u.. αν.

Dionyfius, Zopyrus, fcholiafti Ariftophanis [Au. 1297.] laudatus, nifi legendum Dionyfius
et Zopyrus, vt fane videtur e La?rtio VI. 100. Fabr. — Zoryrur ἐν vertere Μιλήτε
κτίσεως citatur in fchol. J/zneto Marc. ad ll. x. 274. pag: 254. a. Villoif, adde fupra,
voll. pag. 527. Hari.

Dionyfc-

Pe ]

———————— S1 MÀMÀMMM— e το

————

gun ceneupecma agen ng V τα ΦΈΣΙ

Vol.VIL p. 58 Ὁ 59 GRAMMAT. GRAECORVM, — LiblIV.c XXXIX. 536ς

Dion:jfódorur, "Troezenius, citatus ab Apollonio Dyfcolo, vt notavi fupra pag.4. et a Plu-
"tarcho. — Alius Diony/odorus, mathematicus, cuius meminit Vitruuius IX. 9o, Diong-
fodorus, Sophifla, Platoni memoratus in Euthydemo *^), fub init. Dionyfodorus, ti-
bicen, de quo Hefychius illuflris. Fabr. Dionwfodorur, Alexandrinus. v. fupra, v.I.
pag. 5u. et 7/illoifon prol. Hom. p. XXX. Dionyfodorus, rhetor, cum grammatico,
Hifliato, ad coenam inuitatus fingitur a Luciano in fympofio, c. VI. tom. Ill. p. 423.

ed. Reitzii.

Dioftorider, grammaticus. Suid, in Νικόλαος. Fabr. Is fuit Nicolai Myronis frater, v.
Eudoc. pag. 309. Harl.

Dioftoriur, Myraeus, qui Byzantii grammaticam docuit fub Leone, imp. Suid. in Διοσκό-
οιος et Θυάτειρα.

Dorion, criticus, PAiloffrato memoratus de vitis Sophiftarum in vita Dionyfii, Milcfii,
pag.525. vbi male legit Κρητικόν. Fabr. Floruit circa tempora Hadriani, imperato-
ris, v. J"alefium lib. III. emendatt. cap. 5. pag. 85. de critica cap. 2. pag. 149. et Zur-
mann in Addendis pag. 226. fq. Harl.

Dorothiur, Aícalonita. Etymolog. in ApQryvec. Steph. ᾿Ασκάλων. Fabr. Plura v.
fupra ad vol.l. pag. $11. Harl.

[Dofíades occurrit in fcholiis ad Homerum Venet. v. 'i/loifon prolegz. p. XXX. fin. Harl.)

DOSITHEVS, magifler, incerta aetate ^") fcriptor, de tota re grammatica tres libros
compofuit, Go/da/fo *) qui MStos in codice Sangallenfi legit, iudice admodum con-
quifite. Primo libro proletaria exequitur, et paffua illa de o&fo orationis partibus
praecepta cum. induffria. — Altero. fimplicium vocabulorum fignifiationes. tradit, im iis,
quds gloffar vocamus Διὸ Lexica. — Poflremur has. continet 1). Hadriani imp. fententias
εἰ epiffolar cum aliis aliorum dicit et. iriptis, quae nefcio, quorum defidia an iniuria
truncata peritarumt. ldem Goldaflus in praefat. De DJofitheo, qui aut quo aeuo
fuerit, quir eur. meminerit , nihil dum fcire potui. — Codicem. Monafterii S. Galli, qui
Cuiacio vifur, collatur, laudatur, eum ipfi habuimus, conce[Ju et. beneficio illuftriff. et
reuerendiff. Principir D. Bernardi mune. Zfbbatis, quem im aedibus Schobingeri defcripf-
mur, hominis de ve literaria bene meriti, merentis , merituri. latobur Cuiacius lib. XIV,
cap. 33. et libro XXI. Obferuationum cap. 5. 6. 7. Hadriani fententias illuflrans tefla.-
tur, fe illas, quum effent in editione H. Stephani imperfectae et. deprauatae, refli-
tuere ex bibliotheca S. Galli apud Heluetios, vbi im calce Grammatices Dofithei. Ma-
giri fut eiurdem Hadriani feutentioe et epiflolae, hoe eff veftripta. breuia longeque
plura, quae omnia ad iur ciuile pertiment. graece et. latine. confzripta. | Auctor prae-
faionis ad Gloffaria vtriusque linguae digefta a Carolo Labbeo. Praeter bima {Πα
gloffaria, aliq:ot alia ex ineditis gloffaris excerpta Latino- Graeca. fubdidit Henricus

Zz3 Stephanus

46) Cuius fuit frater. v. Ernefli ad Xenoph. {ἐπεὶ verfione ex libro 3. Grammaticae eius excer-
M. S. III 1.1. Fari. ptas, editasque graece et lat. Gencuae 16or. 8. p. 25.

bb) Probabiliter fub initinm fseculi IIT. a. Chr. — Far. it. in ISchiultingit Iurisprud. vetere ante - Iu-
207. v. l'alcken. loco mox citando pag.1i11. et fliuianea Lugd. Bat. 1714. 4. pag. $60. feqq. a-
"Saxii Onom. litt; I. pag. 346. fq. ari. driani refponía et refcripta, e Dofitheo, cum vet.

t€) In notis ad Hadriani imp. ἀποφάσεως fiue lat. verfione notisque Goldafti recudi fecit Fabric,
tefponfiones epiftolasque graecas cum latina Dofi- B. Gr. vol. XII. pag. 516. fqq. Hari.

466 Γι. IV. ἃ XXXIX. CATALOGVS Yo. Vit. . soibón

Stephanus A. 1573. fol. Ex fir primum in certa capita ad lotos communes digeffum
Gloffarii B. Beucdi£i .Floriacenfir titulum praefert ὃ qu:d forte ex Monafterii uisus
bibliotheca fuerit. — Huic fubnibuntur. Exercitationes aliquot. grammaticae: ^4), hisque
fententiac Hadriani , imp. quat ex. codice Dofithei Grommatices Saugallenfi , im quo tar
legerat. Dacobur Cuiatius, au£liores. et moti: illuffratar rurfum. publicauit [t] Melior
Hamensueltus Goldaftus Δ. 1601. εὖ haud ita pridem //. C. Nicolaus Catharinus. Quae
quidem fententiae non aliae. funt, quam Had-iani, imp. Interrogationes , quarum mente-
nit Alcuinus Epiflofa oz, — Incertum vero an ii Dofithous. fuerit, ad quei Epifiolams
XXXIILH. firipfit Iulianur, imperator. — Certe ante Iuftinianum, imp. vixiífe non dubi-
tat Tho. Reinefius in. defenfione Variarum Lcclionum pag. go. qui de lege in parri-
cidas lata, quae inter fententias Hadriani legitur, differens, vanus, inquit, fuerit
et puerile cxiflimare legem illam fte. perferiptam, fiue morem ad Adriani tempora ptr.
tinere; mam tum parricidar culleo infutos ia more vel omnem iaGari wel befiis obiict
1. pen. D. del. Pomp. de parr. etiam viuor exuri mos erat, lulius Paulus lib. V. fen-
tent. tit. 24. fubnexaque ea efl refponfir Adriani a foviptore Magifiro grammatico: quem
citeriorum faezuloraim aliquo, et quidem ante luflinianum vixi[Je, certum eft; εἰ rept-
tita foríajfis e lege a. Conflantino, nifi nor fall t Tribonianus, primum promulgata C.
de his qui par. vel lib. occid. — Ex eodem Dofithei Grammatices libro defloratum eft
fragmentam de manumiffionibus et libertis praefertim Latinis lunianis, quod imier
veterum. ICtorum veliquiar cum codice. "Theodofiano. edidit Cuiaciur. latinum. | Lugdun.
1566. fol. Fabr. ld fragmentum docte illuflrauit /atthiar Rüver, Lugd. Bat. 1759. 8.
E cod. Leidenfi edidit /uguflin van Stauzren in mifcell. obi. crit. v. IX. t3. p. 413. Íqq.
inprimis p. 418. fq. particulam Hyginianae genealogiae cum praef. Dofithei ad Maximum
et Aprum Coff. (h. e. a. Chr. 207.) gr. et lat. Is autem cod. Leidenfis plura conti-
net Dofithecnae indu(]riae monumenta, n. biga gío[Jaria, Hadriani re[ponfa y fabulas
Aefopias , iuris antiqui fragmentum, excerptunt ex Huygini genealogia, et belli Troiani
hiforiam: omnia gr. et let. a Magiflro confcripta, quae pueris erudiendis inferuirent.
Atque integro operi auclor titulum fecifle videtur: ἑρμηνεύματα » interpretomina,
De illo autem codice eiusque aetate, de opusculis et excerptis illius, inprimis de fragm,
ex Hygini genealogia erudite fufeque dilputat et profert fpecimina //alcken. in miíc.
eb(f. crit. vol. X. pag. 108-123. Harl.

Dato, Stratonicenfis, de quo Suidas. Fabr. Plura fcripfit. v. Eudoc. pag. 133. fq. — In

cod. bibl. publ. Parif. MMDCLXXV. eft Dracontis, Stratonici, de metris poeticis op.
inediam ad Pofidonium, filium, in quo, (vt ait confector catal. codd, Parif. vol, Hf,
pag. 539.) non pauca veterum poetarum fragmenta reperias, Ex apographo illius
cod. //alkken. in diatriba, ed. Euripidis Hippolyto fübiccla, pag. 217. B. C. citat emen-
datque locum. JJar/.

Ebrardus

dd) Exercitationes illas ἅτις colloquia ex H. Ste-
phani editione Zofiaunes P'ericey quoque fubiunzit
fuae nouae Methodo docendi graeca pag. 317. Gau-
dae 1702. 8. Exflant etiam in theíauro vtriusqne
linguae: Bonauenturae Vulcanii; qui Gloffaria et

fcriptores de proprietate et differentiis vocabulo-
rum vtriusque Linguae junctim edidit Lugd. Bat,
1600. fol. pag. 381. In eodem thefauro Vulcauii
pag. 299. habes ctiam Hadriani ἀποφάσεις, quales
H, Stephanus cum gloffariis fuis ediderat.

E

Vol. VIL p. óoP ét. — €RAMMAT. GRAECORVM. Lib. IP. c. XXXIX. 367

Ebrardur, de quo Henricus de Gandauo in catalogo fcriptorum Ecclef, c. 6o. Ebrardu:
Betuniae oriundus, fcripfit librum quem Graecifmum vocant , Grammaticis on iguotum.

EMANVEL CHRYSOLORAS. Supra, pag.538.

EMANVEL MOSCHOPVLVS. pag. 37. feq.

Epaphroditur, Chacronenfis, Archiae, Alex, de quo fupra, alumnus et difcipulus, clarus
Romae a Nerone ad Neruam vsque, de cuius fcriptis Ki/ferus ad Suidam videndus.
[Loc. cit. 1. pag 790. et fupra, vol.I. pag. 512. de Epaphrodito, Chaeronenfi. Har/.]
Alius Epaphroditur Neronis libertus, de quo, vti etiam altero, quem apeftolus Pau-
lus memorat, dixi lib. III. cap. 9. [vol. V. pag. 65.]

LEphorur, Cumanus, fcripfit vitam Homeri et alia. v. fupra vol. I. p. 321. δ. HII. et p. 512.
inprimis vol.Il. pag. 8oo. Harí.]

Epitherfer, Aemiliani, rhetoris, pàter. Plutarchi ciuis et in grammaticis praeceptor. P/w-

- — Ζαγεῖι. 46 oraculorum defectu pag. 419. Eius A££e citat Erotianus in ὥμίβην.

ERATOSTHENES, de quo dixi lib. III. cap. 20. (vol. IV. p. 117. fqq. et 7 illoif. prolegg.
ad Homer. pag. XXX. αν]

[Euagrius. Variarum confiderationum fiue de fermonis discrimine capita 54. in cod. E/to-
rial. tefle Plüero in itiner. per Hifpan. pag. 167. Har!.] :

Eudaemon, cuius orthographiam praeter Suidam et Etymologicum Magnum laudat Ste-
phanus Byz. in Αἰλία. Fabr. Fuit Pelüfiota et aequalis Libanii. v. Eudor. pag. 168.
et Holffen. in nouis mifcell. obíff, crit. vol. II. pag. 119. Harl.

Eugenius, '"Trophimi F. Phryx, qui temporibus Anaílafii docuit CPoli, [TP] et multa fcri-
pfit, quae apud Suidam [et Éudor. pag. 168.] videantur. Alius Eugenius: e gramma-
tico et rhetore latino, Valentinianique imp. antigrapheo Tyrannus, de quo hifloria
Miícella XIII. 11^ et Zo/fmus 1V. 54.55. 58. V. 5. — Alius Eugenius , "Themiftii, philofo-
phi; pater, ad quem Zu/iani epiftola XVIII.

uphorio, ab Etymologo faepe citatus, [et in fchol. Marcian. ad Hom. ll. β΄. 157. ac fae-
pius. v. fupra, vol. I. pag. 477.]

Euphranor, quem centenario maiorem audiuit Apio Fliflonices, — Suid, in ᾿Απίων.

Euphronides, Corinthius vel Sicyonius, Ariflophanis, grammatici, praeceptor. Suid. AeiseQ.

Juphroniur, citatus ab eodem Suida in AjireeQze. . Etymolog. in ἜνερΎ μός.

IOHANNES GALENVS, infra in IOHANNE Pedia(imo,

| 'THEODORVS GAZA, fupra pag. 39.

GEORGIVS CHOEROBOSCVS. p. 13. 14. 15. 41. 42. feq.

GEORGIVS CVRTESIVS. pag. 44.

GEORGIVS DIACONVS. pag. 43.

GEORGIVS GRAMMATICVS, a fuperioribus forte diuerfus pag. 43:

GEORGIVS LECAPENVS, pag. 44. feq. [/riart. codd. Matrit. pag. 145.]

GEORGIVS fiue GREGORIVS, PARDVS, Corinthi metropolita pag. 44-

GEORGIVS SCHOLARIVS. pag. 44.

GEORGIVS 'TRAPEZVN'TIVS, pag. 45.

GEORGIVS ZEGABENVS, pag. 45.

[Giaucon. v. fapra, vol. I. pag. $12.]

IOHANNES GLYCIS fiue GLYCEVS. pag. 45;
| MICHAEL

468 Lib. IP. «. XXXIX, CATALOGVS τ Vol VH. p.6r Ρ62

MICHAEL GLYCAS. Infra in Michaele, .

CHagnon. v; fupra, vol. I, pag. 512. Har/.]

Harpocratio, grammaticus, Veri, imperatoris, praeceptor, Capitolinur in eius víta cap. a.
Vide, fi placet, quae de variis Harpocrationibus, in quibus tres grammatici, dixi
lib. JV. cap.38. δ. XIIL ubi de Valerio Harpocratione, rhetore Alex. cuius Lexicon
habemus. Fabr. —Harpotration Dii magiller. v. //illoifon prolegg. ad Homer. p. XXX
fub finem. Har/. « |

Hitataeus, Abderites, quem criticum et grammaticum adpellatum effe, Suidas [cum Eu-
docia pag. 169.] auctor eft, et de Homeri ac ZZefíedi poefi fcripfifle. [ vid, vol, I.
pag. 512.} ee un i

(Hedemom. ν. fupra vol. I. pag. 512. Harl.

Hiliodorur, metricus, qui de metris verfuum multa fcripfit. . Irenaei, grammatici, pater,
Suid. Εἰρηνοῖος. Citatur ab Hephaeftione, Kufino et Prifciano. Eius difcipulus Mi-
nutius Pacatus. Fabr. V. fupra ad vol. 1, pag. 512. feq. vbi etiam eius nominis cum
aliis confufio eft obferuata. Sic cum Hefiodo confundi Heiodorum , - animaduertit
Ruhnken in. praef. ad Hefychii lexicon, tom. II. pag. VII et VIII. qui pag. V. [ᾳ. He*
liodorum, docet, non fcripfife lexicon homericum; fed Ἀέξε:ς ἢ. e. interpretationes
verborum homericorum. Adde /riarte codd. Matrit. gr, p. 318. feq. de quadam He,
liodori feriptiuncula in cod. LXXXIH. fol, 28. Harl.

Helladius, Alexandrinus, 'Theodofii iunioris temporibus clarus, cuius λέζεως παντοίας
“χρῆσιν κατῷ goryeo» ctiam Photio cod. CXLV. memoratam , [P] et alia/Suidas.com*
memorat, Hic ell Helladius, quem audiuit Socrates; Scholaflicus. Fabr. Οοηξ, Hof.
fen. in novis mifcell. obff. crit. IL. pag. 119. Eudoc. pag. 168. quae, eum fcripfiffe,
notat περὶ *eucews" παντοίας λέξεως wwra Ξοίχέξιον et alia. Harl. / nM

HELLADIVS, Befantinous, Aegyptius, Licinii et Maximiani temporibus fcripfit, ex cuius
y ensopotS'ay libris quatuor. excerpta leguntur apud Photium cod. CCLXXXIX. latine
verfa et notis illuflrata a Jo. JMenr/io, editaque poft ipfum diu. defunclum , "Lraiecli
1686. 4. et recufa "T. X. thefauri antiquitatum graeccrum Gronouiani, CC

ALEXANDER HELLADIVS, fupra pag: 41.

Hüllanicur , iunior, Ptolemaei, grammatici Ariflarchei , praeceptor. Suid, in ᾿Ανδοκίδης et
Πτολεμοῶος. Fübr. Conf, fupra, νοΐ. Π. pag. 349. .-Hellanicus iunior laudatur im
fcholiis //em. Marc. ad Homeri Il. ο΄, 651. Harl.

HEPHAESTIO, Alexandrinus. Supra pag. 16. : .

HERACLEON, Tilotenfis, aegyptius, de quo Suidas et ad eum Kuflerus. Huic: fcholía
breuia, quae in Homerum habemus, tribuuntur a Zofwa βαγπεῆο ad Euripidem t. li». —
pag. 158. lta Didymus, fiue potius Heracleon, grammoticur, vt doOhs vifum eft. i
Fabr. At Fabricius fupra in vol.Ll. pag. 513. Barnefii coniecturam iam habuit incer-:
tam. — Heracleo citatur a Stephano Byzantino, et Harpocratione v, MaervuA&ov, vbi
ex cod. Vaticano Hol/len. in Mifc. obff. crit, nouis tom. II. pag. 120. Ἡρακλέων pro. -
"He«xAecv corrigit. — Citatur quoque in Ícholtis ad Homerum Marcianis et ab Euíla-. |
thio. v. fupra, vol. 1. pag. 447. et pag. 476. ἢ. v. Harí. ]

(Herocleotes , non diuerfus. e(t ab Herodoro, docente id //illoifanio in prolegg. ad Apollonii:

— lexie. homer. pagAXIV. Zarí.|

,

Heraclider,

Vol. VIL. p. 62 3. GRAMMAT. GRAECORVM. Lit. IV.c. XXXIX. 569

Ee Ponticus, Didymi difcipulus et aduerfus Aprum hyperafpiftes ; "tempore Clau.
dii et Neronis clarus,. de cuius. λέσχαις idem Suidas. ^ Vide etiam, quae de aliis
eius fcriptis viri do&i-id Eacrüani. Eius profodiam laudat Apolloaius: in fvntaxi.-
Etiam in libro de mirabilibus c. r9. vbi liber de ciuitatibus Graeciae citatur, pro Hera-
tlide Κρητικῷ forte legendum Keit;xos, e et grammaticus hic intelligitur ex verifimili
coniectura Olearii ad Philofiratum pag. 525 et 612. Fabr. Conf. Henr. V'alsf. de
critica cap. IX. ibique not. Burmanni pag. 157. fupra. ad vol. L p. 195. fq. et p. 513. fq.
vbi alii ZZeraclider commemorantur. Harl. —

HERACLITVS, grammaticus ,- cuius "aA Homericas habemus, de quibus dixi lib, L
cap. 22. n.3.

bdsm Philo, infra, Philo Byblinr.

[Hermappias. v. fupra ad vol.I. pag. 514. Harí.]

Hermippur, Berytius, Philonis Byblii difcipülus, qui Hadriani temporibus vixit et multa
Íctipfit, Suida tefle, . De Hermippo, Berytio ac Smyruaeo, videndi Voflius et Ion-
fius, de Athenienfi comico dictum a me lib. 2. c. 22,

Hermo:rates, Yafius, Callimachi praeceptor. '

HERMOLAVS, Byzantius, cuius compendium ἐθνικῶν Stephani Byz. Iufliniano imp. di-
catum habemus, de quo dixi lib, 4. cap. 2. [vol. IIT. pag. 62. fq.]

HERODIANVS, de quo fupra pag. 8. feq. [et in vol. 1, pag. 514. feq.]

[Herodieur. v. fopra ad vol.L. pag. sis. Harí.]

Herodorus , qui cum Apione non femel citatur ab Euflathio [a fchol. Pindari e. g. Olymp. V.
Το. etc.] et cuius nomen [P] Graeuius in praefat, Lexici Hefychiani pro ZHeliodoro
reponi iubet. Fabr. De hoc et confufione eius nominis cum aliis, nec non de alio
eoque diuerfo Herodoro vide fupra, vol. L 515. et vol. lI. p. 348. Groddec& de hymno-
rum homericorum reliquiis pag. 13. not. eumdem in: Bibliothek der alten Litteratur
und. Kunft, part. IL. pag. 72. fqq. inprimis ῬΑ. 77. feq. Harl.

Herodotus , grammaticus. Suid. in Zuyc exi Fabr. An Herodorus, aut Herodianur?

qui faepe confunduntur cum ZZzrodoto; v. loca ante citata et Z/illoifon prolegg. ad

Apollonii lexicon pag. XIII. feq. Puhnfen praef. ad Hefychii lexic. tom. M. pag.

. . VIII. feq. Har/.

HESYCHIVS, Alexandrinus, de cuius Lexico fiue gloffis dixi lib. IV. cap. 57.

Hifiiaeur, grammaticus, memoratus in Luciazi Íympofio tom. Il. pag. 636. Fabr. v. fu-
pra ad ced — Hefliata, ixi ἡ Τραμματικὴ. laudatur in fchol mi-
nor. ad Homeri Il. γ΄. 64. ed. Villoif. v. fupra, vol. L pag. 516. Harl.

Homerus, Byzantius, ETE: et Myrus F. de quo dictum a me lib.2. cap. 19. 6. vlt.
[vol. II. pag. 307.]

Homerus, Sellius, de quo lib. 2. c. 22. [vol. IT. pag. 451.]

HORAPOI LO, cuius bros duos de Hieroglyphicis Aegyptiorum habemus. | Vide fupra
lib. 1. cap: 13.

"Horus. v. ids vol. I. pag. 516. an idem eft, ac Orur, de quo vide infra? Nec Horus,
(vt fcripferat Burmann. ad Henr. V'alef.; de critica, cap. V. pag. 153.) citatur a Ste. |
phano Byzant. v. Ταίναρος, fed" »goc, Orus. Harl.

Hylas, Plutarch. IX. 5. fympof. ;

Vol. VT. Àaa Hyperethiur,

310. Lib. IV. ε. XXXIX. CATALOGVS Vol. VII. p. 03 6a

Hype echiur ,. Alexandrinus. Suid. in Λέων, Μακέλλης.. et in Ὑπερέχιος « vbi eum tempore
Ma:eiam, imp. floruitle teflatur, feripfilleque σέχνην γραμμοτικὴν περὶ "νομάτων,
περὶ ῥήματος καὶ ὀῤϑογφωφίας. :

lafon, Argiuus, Plutarcho iwsior, grammaticus, cuius libros quatuor περὶ τῆς Ἑλλάδος
fiue de rebus antiquis Graeciae vsque ad obitum Alexandri Magni Suidas [et Eudocia
pag. 245. inter hifloricos] memorant. [/afou ἐν τοῖς περὶ Κνίδῳ citatur a fchol. ad
"Fheocr. XVII. 69. nifi malis intelligere Za/oncm, ANuffaeum, quem Eudocia p. 244.
inter philofophos recenfet , et feripfiffe, prodit, βίον Ἑλλάδος ἐν βιβλίοις δ΄,
Atque Stephanus Byzánt. v. ᾿Αλεξανόδρειω citat Jafonem, auctorem. υἱέαε Giracciae
libr. IV. ex iisque oraculum, Alexandro M. per quietem datum, refert. Sed Suidas
voc. Ἰάσων Νυσαεὺς dubius effe videtur, num ille Tafon fcripferit vitam Graeciae ;
contra, Jafonem Zfrgimum, concinnaffe, memorat, 17. libror de Graecia eiusque
antiquitate et hifloria vsque ad obitum Alexandri M. ex quibus illud oraculum fuerit
forfan petitum. | Atque G. 7. 7"o[fjur de hiftor. graec. Il. fin. pag. 222. vitam Grae-
ciae illam adtribuit Iafoni, Argiuo, grammatico, circa tempora Hadriani. 'Tum
Eudocia cum Suida narrat, eumdem /afonem, Nuf[fneum, fcripfitfe περὶ Pede, illuffrium
virorum vitas et philofophorum fucee[fioner, — lafonir, nefcio cuius? probabiliter Argi-
vi mentionem quoque facit Steph. Byxant. in. Τῆλος, ex quo loco coniicere licet,
vel fumtam effe Iafonis narrationem ex illius libris de Graecia, (et forfan libri quo-
que de Rhodo et Cnido fuerunt partes illius operis,) vel de infulis quibusdam eum
figillatim fcripfiffe. Adde Fabrir. B. Gr. vol. XII. pag.253. Harl] — De lafome,
Nyfaeo, Menecratis F. videndi Voffius de hifloricis Graecis et Ionfius. Ὡς Jafone
Tralliano, tragico, cuius etiam apud Polyaenum mentio, dixi lib. 2. c, 19. Omitto
Püeraeum Tafonem, ducem callidiffiumum Graecorum, de quo viri docli ad Ciceronis
lib. 1. de Offic. c. 3o. et Jafonem , Theffalum, fabularum fcriptoribus expeditionem au-
rei velleris narrantibus celebratum, de quo Laur. Brgerur in fpicilegio antiquitatis
pag. r18. feq. [et Eudoc. pag. 234.]

IGNATIVS, diaconus, cuius metaphrafin iambicam fabularum Aefopiarum habemus.
Vide fupra lib. 2. c. 9. δ. 8. [vol.I. pag. 635. feq.]

IANVS LASCARIS. Supra pag. 40.

IOHANNES BOTANIOTA, Creten(is, "Iocywvg νομικξ Kenre, Βοτανειώτε πρὸς Ισόδω-
gov Διώκονον καὶ Ταβελάριον τῶν χιωτῶν, six ἑκατὸν To ἰωμβικὸν διωσαῷϑν-
τες μέτρον. MS. in bibl. regis Galliae. -

IOHANNES CHARAX. pag. 15. [ν. Charax.]

IOHANNES GALENVS. Mox infra in IOHANNE Pediafimo.

IOHANNES GLYCEVS. pag. 45.

EP] IOHANNES, grammaticus Nicolai Myflici, Patriarchae CPol. A. C. 925. defuncti, de
cuius fcholiis in Alcinoum dixi lib. 4. c. 20. $. r4. (vol. V. 524] Fabr. — — 'Theo-
dori Studitae, (qui vixit a. Ch. 796. v. Saxii Onom. lit. IT. pag. 93.) epiftola ad Zean.
uem quemdam grammaticum eft in cod. CCLXIX. Coislin. tefle Z4Mon/faucon in bibl.
Coislin. pag. 324. Harl.

IOHANNES LEVITA. Supra pag. 45.

IOHANNES-

-

ὃ, i
An^ li

Vol. VII. p. 64} 65 GRAMMAT, GRAECORVM. Lib.1P. c XXXIX. 5n
IOHANNES PEDIASIMVS, fiue FAAHNO'X (Tranquillur) primae Tuflinianae οἱ totius
Bulgariae chartophylax, atque ὕπατος Φιλοσόφων fub Andronico Palacologo ivniore
faeculo XIV. clarus, de cuius fcholiis in Hefiodi Afpidem: et allegotiis in ciusdem
postae Theogoniam dixi lib. 2. c 8: $. 13 et τό, De. fcholiis in Cleomedem lib. 3.
c. 18. $. 22. [vol. IV. pag. 38. Íqq.] De expofitione Syringis 'Theocriteae lib. 3. €. 16.
ᾧ. 3. Eiusdem vérfus lambici de muliere bona et mala, graece et latine editi funt
a Luca Holflenio Rom. 1638. 12. vna cum fententiis Demophili,: Democtatis et Se.
cundi. Praeterea in bibl. Vindob. exftant MSS. Allegoria anagogica in quatuor pri.
mos verfus libri IV. Iliados, et de triplici modo allegoriae fabularum poeticarum,
phyfico, ethico, theologico: nec non de duodecim laboribus Herculis, et compen.
dium geometriae. Fabr. v. fupra in vol. L pag. $16. In cod. Coidim CCCXXIII.
(Montfaucon. bibl. Coisl. pag. 444.) Ioannis Pediaf. exegefes in quosdam Ariflotclis li.
bros. — . Eius epitome de menfuratione et partitione terrae, in codd, bib]. publ.
Parif. MMCCCLXXIII. MMCCCLXXXI. MMCCCCVIL MMCCCCXCVI. MMDL.
' et in cod. //enet. Marc; CCCXXIH. it. in cod. Z"indob. CV. t, tefle Lambec. tom. ΝΠ.
col. 397. fqq. contra Frifium ad Gesneri biblioth. et Voffium difputante, — Z7eme.
tiir in cod..Marc/ CLXXIV. de confanguinitate et nuptiis. — cod. D. de nouem Mu.
fis. — 'cod. DXIV. labores Herculis, — cod. DXCV. in quaedam arithmetices loca
obfcura. Zarl.

IOHANNES PHILOPONVS. Eius de dialectis fupra pag. 14. 15. 3s. Collectio vocum, quae

* pro diuerfa fignificatione accentum diuerfuim accipiunt. pag. 36. De aliis illius fcriptis

i£ infra, capite fingulari. (conf; vol. L pag. 588.] Fabr. A Ioanne Philopono diuerfus

efl alius Zoannes Grammatieus, cuius manufcriptus eft Hieroclis in carmina aurea

pythagorica commentarius.a. C. 925. in eod. Z7udobon. LXXVIL nr. 5. in comment.

Lambztii, VAT. pag. 282: fqq. cui verifimillimum videtur, Joasnem illum fuiffe vnum

ex duodecim iflis patriarchae CPolitani ποίαν], quos eruditi vocaffent. grammnticos :

de. quorum numero, officio et cognom:ne plura vide. in Jur fü gloffario graeco-
barbaro, littera N. voec. Nóroy et Νοτάριος. Harl.

IOHANNES TZETZES. Supra pag. 48. et iib. 2. c. 3. δ. 14- et c. 8. $. ro. et lib. 3. c. 16.
$. 5. vbi de eius commentariis in Homerum, Hefiodum. et quae fub fratris I(aaci no-
mine vulgauit, in Lycophronem. De cius variis Hiftoriis aliisque fcriptis dicetur alibi,
capire fingulari.

Irenacur. — Vidc infra in. Minurio. Fabr. — Conf. Suid. h. v. ibique Küfler, tom, Il. P- 29.
Kudocia pag. 169. Holflen. in. obtf. nou. mifcell. crit, IT. pag. 121. ibique not. Harf.

Afier, Cyrenaeus, Callimachi. feruus et difcipulus, de quo Voffius in hift. graecis.

CONSTANTINVS et IANVS LASCARIS. . Supra pag. 39. 40.

| -GEORGIVS LECAPENVS. pag. 15 et 44.

|—LESBONAX, Romanus Supra pag. 46.

Lupercus, Berytius, Claudii 11. temporibus clarus, feripferat Suida tefte (et Eudoc. p. 282. fq.
περὶ τῷ ἂν libros III. Περὶ τὲ ταῶς, de pauone, περὶ τῆς καρίδος, de fquilla pifce:
περὶ τῇ παρὰ Πλάτωνι ἀλεκτρύονος. de galo apud Platonem: χτίσιν τῷ “) ἐν

τὸ Aaa 2 Αἰγύπτῳ
££) τῶν Eudoc. Hari. :

322 Lib.IP. c XXXIX, CATALOGVS ^ Vol.VIL. p.65 ὃ 66

Αἰγύπτῳ ᾿Αρσινοήτε, origines [P] Arfinoéti in Aegypto. "Arras λέξεις. de Vo.
cibus Atticis. Τέχνην γρωμματικὴν» artem. grammaticam. -llegi γενῶν ἀρσενικῶν,
ϑηλυκῶν καὶ δδετέρων; de generibus mafculinis, foemininis et neutris libros XIII. in
quibus multa accuratius tradiderit, quam Herodianus.

Lynceur, Samius, "Theophrafti difcipulus, frater Duridis, hiftorici, Menandr', comici, aequa-
lis, a Suida [et Eudoc. pag. 285.] grammaticus adpellatur. ^ Eius 07:0 AVI] AOV UMOLT Cos
cpiflolas et alia multa laudat Athenaeus.

Lufmiar, Berytius, Eratoflhenis praeceptor. Suid. 'EeaosQévis.

MANVEL CALECAS, fupra pag. 46.

MANVEL CHRYSOLORAS. pag. 38.

MANVEL MOSCHOPVLVS, pag: 37. feq.

Marcianus, Γραμμοωτικὲς λόγος Avasuoiav τὴν T8 βασιλέως Οὐάλεντος ϑυγωτέρα dv
δώσκων. Suid. [//alefur de critica cap. I. pag. 150.]

JMareus, grammaticus. — Plutarch. 1X. s. (ympof.

AMarfios, γραμμὼτοδιδώσκαλος. Suid. Idem, de quo fupra lib. 4. c. 8. (vol. III. p. 45.1]

MAXIMVS MOZARVS. | Supra pag. 46.

MAXIMVS PLANVDES. pag. 46. íeq... De eius fabulis vitaque Aefopi dixi lib."a. c. g.
$. 11. [vol. L pag. 641. fqq.] De aliis eius fcriptis differendi, (plura enim compofuit, )
alibi dabitur locus. |

MELAMPVS, fupra pag. 46.

οι, Maecenatis libertus, de quo lib.2. c. 24. [vol. IT. pag. 666.] Hic eft, quem
Suetonius cap. 3. de grammaticis Lenaeum Meliffum 7), Plinius XXVIII 6.. Meliffum
Maecenatem adpellat. /

Menander, Arflarchi difcipulus. ^ Suid. in Ἐρατοσθένης:

JMenetrotts, Ephe(ius, quem Aratus audiuit, ^ Suid. in "Agere:

AMenecrates , Nyfaeus, Ariflarchi difcipulus. — Strab. XIV. pag. 650.

Tertius Menecrater, iunior, grammaticus, cuius mentio apud Zfrfemiüdorum JV. 82;

[Metaclides, aut rectius, Megaclides. v. fupral. pag. 511. Harí.] τς

[ΠΠεἰγορἤαηες. fupra pag. 133. Harí.] ,

MICHAEL APOSTOLIVS. Supra pag. 42. et lib. 4. c. 1r. $. 9. [vol. V. pag. rro.] vbi
de eius prouerbiis et "Ioy;c.

MICHAEL GLYCAS, de Syntaxi MS. bibl. Vindob. vide Aeffelium IV. pag. 11o.

MICHAEL SOLIARDVS. Supra pag. 46.

[IF] MICHAEL SYNGELVS, Presbyter Hierofol. Supra pag. 46. [Edita efl haec gram-

matica. v. fub finem huius 6.] "uu
JMinutiur, Pacatus, (graeco nomine Jremaeus, Alexandrinus, Heliodori metrici difcipulus,
de cuius fcriptis dixi lib. 4. c. 36. δ. 4. [pag. 270. adde o//fein in nou. mifcell. crit. IJ.

pag. 121.

ff) In cap. IIL legitur quidem. Lenaeus Melif- ti muneri dato pro grammatico. conf. 7. H. IKei-
fus, fed Graeuius legere iubet Cilnius Meliffus, &omii Maecenas, fiue de C. Cilnii Maecenatis vi-
quia Maecenas flt Cilmius di&us. adde Owuden- ta etc. Lugd. Bat, 1655. 3, cap. I. fect. I2 et 15. in
dorp. ad Suetonii l. c. pag. 949. In cap. 2t. de primis cap. XVIII. fecb, 8 et 9. pag. u10. Har.
Mluftr. gramiaat. agitur de C, /Melifjo, Maecena-

d 5 |
A |

Vot. Vil. p. 66 δγ GRAMMAT. GRAECORVM. Lib. 177... XXXIX... 375

pag. 121. ibique notam. ἘΤρηνοῖος pro Ῥίνθος corrigit. Ruhnken. in Hippocratis iure.
iurando, monente Kors in praefat. ad Gregor. Corinth. de dialectis, pag. XVII.
Har. ]

iMithaecur. Plato Gorgia, Athenaeus, Suid. [Etdoc. p. 304.}

Jilnafias , Ariftarchi difcipulus. Suid. Ἐρατοσθένης. Fabr. Vide fupra, vol. II. pag. 131.
h. v. /illoifon proleg. ad Homeri ll. pag. XXX. fin. //alrf. de emendat. libr. V. c. 17.
pag.134. ibique Burmanni notam. Ab Eudoria pag. 103. citatur JMuoftas ἐν πρώτῳ
περὶ Ασίας. Harl.

MANVEL MOSCHOPVLVS. Supra pag. 37. feq.

[JInzmon, Sidetes, inuentor fuiffe videtur notarum críticarum ad Hippocrat. codd. oram ad.
pofitarum. v. 7i//oifou prolegg. ad Homer. Il. pag. XX. vbi de aliis eiusmodi criti-
cis quoque agitur. r/.]

-MOERIS, atticifla, de cuius libro de vocibus Atticis, tunc adhuc inedito, dixi Iib. 4. c. 46.
$.5. [fupra in h. vol. pag. 171. fqq.]

€MOSCHVS, Syracufanus, Ariftarchi difkipulus, inter bucolicos poetas celebris, de quo lib. 5.
cap. 16. $. IX. vol. III. pag. 805. fqq. ]

JMunntiur, "Tralianus, criticus, Herodis Attici magifler. —PAiloffratus in Herode cap. 14.
et in Polemone c. 7. [/7alef. de crit. c. 1. pag. 149. fq. Harl.]
MVSAEVS, cuius carmen de Herone et Leandro habemus, grammaticus dicitur in quibus-
dam codd. MSS. vt notare me memini lib. r. c. 16. $. 6. [vol. I. pag. 123. íqq] Idem
forte Mufaeus, ad quem exflat Procopii Gazaei epiflola. [de qua v. not. ad vol. I.
ag. 126.

MARCVS MVSVRVS, Cretenfis, A. 1518. defunctus, de quo, vti de Eran, Chryfolora,
Demetr. Chalcondy!a, "Theod. Gaza, lano Lafcari et Georgio "Trapezuntio Lambe-
tiu; VL, pag. 278. feq. Fabr. lnprimis Zwmphredur Hodiur de Graecis illuftribus L.
Gr. — inflauratoribus etc. Londini 1742. 8, et Bozrner de doctis hominibus, littera-
rum gr. in Italia inflauratoribus, Lipfíiae 1750. 8. Z7ar/.

NEOPHYTVS. Supra pag. 46. 4

Aeoptolemur , Parianus, poeta et grammaticus, euius praecepta in artem fuam poeticam
transtuliffe Horatium Porphyrion adnotauit. Fabr. De hoc et de Neotde v. fupra,
vol I. pag. 517. //ilfoifon prol. ad Homer. ll. pag. XXX. Har.

NICANOR, ὁ svyuerius. Supra pag. 46. [fupra, vol. III. pag. 46. feq. vol. 1. pag. 517’

. . Warton. in ed. 'Theocrit. tom. 1. pag. 136. Harl. ]

NICANDER , grammaticus et poéta, de quo lib. 3. cap. 26.

NICEPHORVS GREGORAS, Supra pag. 46.

NICETAS, metropolita Heracleenfis. ibid.

Niria:, de quo viri docti ad Sueton. de grammaticis c. 14.

Nicocier, Laco, in grammaticis Iuliani, imperatoris, praeceptor, tefte Sorrafe IlLr Hi
Ἢ . * * LA. - - ,
videtur Nicocles, qui citatur ab Etymologici magni auctore in Σκάλοψ,.

[P] NICOLAVS RHABDA. Supra pag. 46.
Rhodius NILVS. ibid.

'NIPHO, monachus. ibid,
Àaa 3 ORION,

CATALOGVS

414 Lib. 17. c. XXXIX. Vot. VIT p 67968

ORION. ibid. Hic eft Orion fiue Orus, grammaticus Z7ebanus 55), ab Ftymologo faepius
iauda:us, et cuius Anthologiuimn liue συναγωγὴν fententiarum ad iudociam, Theodo-
fii iunioris coniugem, Suidas memorat, idem mox etiam tribuens Orioni et Oro quo-
que Alexandrino. [v. infra cap. V. 30. vol. VIII. pag. 859. ed. vet. fupra, vol.T.
pag. 226. Harl.]

Orion, Alexandrinus, cuius librum περὶ ἐτυμολογίας et atticarum vocum collectionem et
Elogium Hadriani, Caefaris, cuius forte temporibus vixit, Suidas commemorat. [vid.
inter grammatic. inedit. h. v. et fupra pag. 169. h. vol.]

Orion, grammaticus iunior, Alexandrinus, praeceptor Procli, philofophi. |.7Marin. in vita
Prodi c. 8. Diuerfus a tribus hifce Orion,, ad quem, fuum ἐν λόγοις difcipulum,
epiftola Procopii Gazaei XLI.

Orion vel ORVS, Milefur, Etymologo laudatus, qui Ορϑογραφίαν eius citat in Xo. [vid.
in cod, gr, laudato; in /Montfaur. bibl. Coislin. pag. 597.] Οἱ, Milefii, Etymolo-
gicum apud fe MS. laudat Fulvius Vtfinus notis ad Feílum in cibit;.

ORVS, lxandrinus, grammaticus, quem Suidas refert CPoli docuiffe et fcripfiffe, περὶ
διχοόνων de vocalibus ancipitibus, ESvikac (quae Stephanus Byz. etiam et Etymo-
logus citat,) λύσεις “προτάσεων Herodiani, Κατα Φρυνίχε κατα φοίχέιον contra
Phrynichi voces atticas, ordine alphabetico. Περὶ ἐγκλιτικῶν μορίων, περὶ τῆς εἰ et
αἱ διφϑόγγε. — Orthographiam εἰ πίνακα τῶν ἑαυτβ fiue indicem operum fuorum
Ori de polyfemis di&ionibus IMS. in. codice regis Chriflianiffmi DCIV. — Ori Ἰλιαδικὴν
προσωῳδίον videtur citare Etymologici Magni fcriptor in xe&ev. Sed fi redle infpi-
cias, videbis, Orum ibi prouocare ad '"Iauadiey προσῳδίαν Herodiani, de qua fupra
pag.10. Fabr. — Horus, (de quo v. fupra h. v.) Orur et Orion iidem fuiffe, eorum-

ue nomina confufa videntur. Zar.

Minutius Pacatus. Supra in. Minutio. ;

Palaephatus , Aegyptius fiue Athenienfis, de quo lib. t. cap. 21. $. x.

Palamedes, Eleates, cuius commentarium iu. Pindarum, ὀνοματολόγον et de comicis ac
tragicis vocibus librum Suidas commemorat. — Vide et fupra lib. τ. c. 23. 6. vlt. [νοἱ. 4.
pag. 295. fq. vbi duos Palamedes refero Eleates, quorum alter phyficus e Pythago-
rae fchola, de quo plura lib. 2. c. 13. [IT. 22. vol. II. pag. 473.]

(P) Pamphi/a, de qua Suidas in Παμφίλη εἴ Σωτηρίδης. [Ἐιπιάοεϊα p. 36ο. fq.] Photius cod,
^^ (LXXV. AMemagius in hiftoria mulierum philofopharum et /Zoffiur de hi(loricis grae-
cis, Dealia Pamphila, Latoi filia, idem ZMnagius ad La&rtium lib. t. fedt. 24.
Pamphilus, grammaticus Ariftarcheus , et Pamphilus, cognomento Φιλοπρωγματος. cuius
τέχνης γραμματικῆς idem Suidas ^) meminit, qui de vtroque videndus, et Lanibz-

εἶτ;

gg) V. V'illoifon prolceg. cit, pag. XXX. Ruhn-
κοι pracf. ad Hefych. lexic. H1. pag. VII, infra in
cap. de Lexicis graecis. Orionem "Theban. defcri-
pfit Etymologus M. v. Auhnken ad. "Timaei lex.
plat. pag. 217. ed. II. qui locum emendat. it. Koen
praef. ad Gregor. Corinth. de dialectis pag. XIX
et XXI. vbi locus corrigitur, ar,

hh) Eudocia p.359. (duce Suida III. p. 15. fq.
apud quem nic eft pofterior.) inter Grammaticos
refert Pamphilum, Alexandrinum, — Ariftarcheum
grammaticum , eumque fcripfiffe, prodit, pratum
(h. e. varia, inflar Anthologiae f. lorilegiis) περὲ
γλωσσῶν ἢ λέξεων βιβλία ef, (aut ex emendatione
Lambecii, quam probat Küfter ad Suidam; ἐσ, δὲ
T0iXi-

* Vol. VII. p. 68 GRAMMAT. GRAECORVM, Lib, IV. :. XXXIX. 315
citis lib. 2. de bibl. Vindoboneníi pag. 528-542. Fabr. Siue pag. 141. fqq. edit. Kol-
lariij cum primis pag. 153. feqq. vbi Suidae locum de Pamphilis vberius perfequitur,
et emendare fuflinet, dum contendit, Suidam ex duobus Pamphilis tres feciffe, fcri-
praque fecundi male adtribuiffe primo; ideo totum de Pamphilo locum aliter fcri-
bendum et in ordinem redigendum cenfet, et binc omnia fcripta, quae Pamphilo pri-
mo a Suida tribuuntur, ei abiudicat, atque fecundo adígnat, auctoritate adductus
Galeni, qui Pamphilum illum, qui de herbis ferip(it, grammaticum adpellet. | Enim-
vero Lambecii argumentationem mera tantum niti coniectura, monet Küfler ad Sui-
dae locum; praeter ea Kü(ler. exiftimat, opus Pamphili de iconibus eiusdem fuiffe ar- ᾿
gumenti, de quo fcripti funt duo libri Philoflrati zregi εἰκόνων, hodie adhuc exflan-
tes, Add. abrir. in elencho medicor. vett. in vol. XIIl. pag. 356. vbi plures quoque
Pamphili vecenfentur, atque vol. Vl. pag. 499. vet. edit. et Needhcmi prolegg. ad Geo-
ponica pag. LXIII. fqq. ibique not. Niclas, qui Küflero adfentitur; at, vtrum is Pam-
philus, philofophus, cui Suidas geoponica fiue de R. R. libr. tribuit, platonicus fit ille,
quem Epicurus Sami audiuit, (v. fupra, vol. III. pag. 181.) vt Lambecio et Küftero
placet, an vero alius, nefcire fe fatetur. Har/.

Pamprepiur, "Thebanus, qui Athenis grammaticam docuit Zenonis temporibus. — De illo
multa Suidas e Malcho, hiftórico, in Παμπρέπιος. Meminit iterum in Σαλλέςιος,
Σαραπίων etc.

Pampur, grammaticus, ad quem epiflola fexta Aeneae Gazaei.

[Parmenion, gloffographus. v. fupra, vol.I. pag. 518. vbi quoque de Pamphilo et Parme-
nifío quaedam funt notata, //illoif. prol. cit. pag. XXIX et XLI. not. Har]

Parmenifcur, | grammaticus , ab Etymologico Magno citatur in 'Agec ct in ᾿Αγραφίης. vbi
male editum eft TIagpévies.. Alius Parmenifenr, pythagoricus, de quo lib. 2. c. 13. alius
Parmeniftur, praefectus Apolloniatarum. in numo apud Laur. Begerum tom. I. the-
fauri Brandenburg. pag. 462. i

Parthenius, Phocenfis, Dionyfii, grammatici, difcipulus, Athenaeo, Etymologo, Suidae,
Euflathio aliisque memoratus, de quo lib. 3. c. 27. δ. 9. [vol. IV. pag. 305. fqq. prae-
cipue pag. 309.] vbi et de aliis hoc nomine et de Parzhenio Nicaeno, cuius narratio.
nes amatorias habemus.

Paxamur, de quo Suidas.

-

Philemon, Atticus Anxonenfis , [ vel potius Z4fexonenfir, vt docet Meurf.] de quo Meurfiur
in bibl. Attica. Fabri. ---- Meurftur col. 1583. fq. in thef. antiqq. gr. Gronou. a Po-

«οἰκίλων περιοχὴ γλωσσῶν, ἢ λέξεων.) inc, a littera,
i et definere in ὦ, quae autem ad 4 vsque ad δ΄,
pertinerent, ea eonfeciffe Zopyriona: tum εἰς z&
Nuxuydps ἐνεξήγητα, (h.c. ab aliis non explicita)
καὶ τὰ καλέμενα Ὄπικα, (aut reCrius ex emendat.
Küfteri ad Suidam, Ὀφιακὼ de ferpentibus ;) por-
ro artem criticam , et permulta alia: alterum au-
tem Pamplilum , Amphipolitam, cognomento Q:-
Kerecypmxro, Éudocia pag. 361. iuter philofophos

leno

recenfet, eumque, (praeeunte Suida, ad quem v.
Küfteri not. III. pag. 14.) fcripfiffe, narrat, exc-
νας (imagines herbarum ἢ. e. ex mente Lambecii;)
κατιὲ “οιχᾶον. (de quibus Larnbec. l. citando p. 155.
feq. ex Galeno eft copiofus, fed diffentit Küfter.
ad Suidam,) artem grammaticam, de pictura et
celebribus pictoribus, georgicorum libros tres.
(quorum fragmenta adhuc fuperfunt. v. Lambec.
Ρ- 157. 4.) Harl.

416 Lib, IV. c. XXXIX. CATALOGVS Vo!. VII. p. 68 δύ

leno edito, vol. X, docet vberius, honc Philemona fcripfiffe περὶ ἐττικῶν ὀνομάτων
ἢ γλωσσῶν" ᾿Αττικας φωνάς" ᾿Αττικοὶς λέξεις" περὶ ὠττικῶν ὀνομώτων. (quae omnia
fub diuerfis, fed idem tignificantibus, titulis citata, vnum opus fuii'e videntur,) περὶ
παντοδαπῶν 'χρητηρίων. σύμμικτα. — Add. fupra volum. 11. pag. 476. ποῖ, et illoi-
fon proleg. homer. pag. 34. qui Philemontm, τῶν συμμίκτων auctorem ,' Alexandri M.
facit aequalem. — Alius grammaticus et criticus, P/i/emon, | Creticus (aut forfan auctor
συμμίκτων ) cuius editionis homericae variae lectiones in homericis ícholiis Marcia-
nis memorantur; vide fchol. ad I. (β΄. 258. coll. iis, quae Z/U/o;fon in prolegg. ho-
mer, pag. XXXIV. ex Porphyrii quaefl. homer. 8. adducit. — Alius PAilemon, gram-
maticus, praeceptor imperatoris Maximini iunior. apud Capitolin. paz. 148. — Alius
PÀilemon, auctor Lexici technologici, de quo iam plura adaotaui fupra pag. 169. h.
vol et in vol. L pag. 13. Add. fragmentum illius lexici reperiri in cod. Medic. X.
nr.Io. plut. gr. v. Bandin, catal. codd. gr. III. col. 429. qui vero Philemonas haud
diflinguit. Zar.

Pietas, Cous, grammaticus, criticus, Ptolemaei Philadelphi praeceptor, de quo idem Sui-
das et //offiur ΠῚ. inflitut. poetic. pag. 52. Fabr. Plura vide fupra, in vol. I. p. $18.
νοἱ. 11. pag. 874. vol. IV. pag. 49o. et Koppiers obferuata philolog. pag. 35. feq. de
Püilztae, antiquioris forfan grammatici, aeuo Ariflophanis et Strattidos, /Jexico ho-
serico, de quo iam ex Koppierfio dixi fupra ad vol. II. pag. 497. not. Apud Sui.
dau tom, ΠῚ. pag. 600. (vbi v. Kü(ler.) et Eudociam pag. 424. dicitur quoque floruiffe
Philippi et Alexandri M. temporibus. conf. doctum cl. Car. Páil. Kayferi libellum,
Philetae Coi fragmenta, quae fuperfunt etc. Góttingae 1793.8. pag. 13. fqq. Har].

Philippur, quem ge fpiritibus dictionum Ícripfiffe, Herodiani praecepta fequutum, et de
fynaloepha, Suidas auctor eft.

[Philifeum , Aeginetam, [de quo v. Suidam III. pag. 605. ibique Küfler. et fupra in vol. IT.
pag. 314) Eudoria pag. 424. inter grammaticos recenfet. Harl]

Dhillatius, (al. Philtatiur) Olympiodori, hiflorici, amicus, cuius meminit ΡΟ οί: cod. LXXX,
pag. πιο. Ζητήμωτος ἐν ταζς ᾿Αϑήναις ονακύψαντος περὶ τῶν κεκολλημένων βιβλίων,
μαϑῶν τοῖς ἐπιζητᾶσι τὸ μέτρον T8 κόλλδ. ΦΙΛΛΑΊΤΙΟΣ ὁ τῷ ἱπορικξ ἑταῖρος
εὐφυῶς περὶ Γρωμματικὴν ἔχων ἀπέδειξε, καὶ εὐδοκιμήσας, τυγχοίνε; παροὶ πολι-
τῶν εἰκόνος.

Herennius Philo, Byblius, grammaticus, Domitiani temporibus clarus, Hermippi Berytii
praeceptor, de quo dixi lib. 4. cap. 6. [vol. IV. p. 753] vbi plures Philones retuli.

[Philochorus , Athenienfis, grammaticus. v. inprimis fupra, vol. II. pag. 481. feq. TMeurfius
in bibl. Attica h. v. cl. //o/f. in prolegg. ad Demofih. orat. adu. Leptin. p. XCVIII, fq.
et Olearii notas in Suidam, ab Eraefli editas, pag. 318, Zar/.]

rj) PHILOXENVS, de cuius gloffis dicam infra capite, quod Lexicis graecis adhuc deftinaui;

"^' Nonnulla de eodem habes lib. 2. cap. 5. Fabr, YVol.l. pag. $19, In fchol. Marcia-
nis et comment. Euflathii faepius memoratur. — Eius opera enumerant Suidas et Eu.
docia. Conf. Filloifon prolegg. homer. pag. 18. — O/earíi notas ad Suidam, ab Io.
Chr. "Theoph. Ernefli cum I. A. Ernefli obíf. philolog. criticis in Ariftoph, Nubes etc,
editas, (Lipfiae 1795. 8.) pag. 318. et pag. 317. de Philoxeno Εὐκλητίδε (fed in Küfteri
edit. Suidae III. pag. 605. Εὐλητίδᾳ., Euletidae filio.) Cytherio, poeta, — | Phi.

loxenur

Vol.VII p.69. .GRAMMAT.. /GRAECORVM. Lib.dV.c XXXIX. 317

loxenur vero confunditur interdum cum PAifoze; aut,-vt probabilius videtur Korzio praef.
ad Gregor. Corinth. de dialect. pag. XIX, fqq. duobus nominibus idem innotuit gram-
» maticus. . Pariter Φίλων et Φιλωνίδης eadem. funt nomina, forma duplici, de cuius

"frequentia et confuetudine docle agit idem Kozz. pag. 133. Íqq. ad Greg. Corinthum.
Harl. ον em

[Pindarus Commaticus: de rebus grammaticis eum fcripfiffe, patet ex fchol. gr. ad Diony-
fii, T'hracis grammat. a //illoifouio in anecd. gr.Tl. p.187. € cod. Veneto CCCCLXXXIX.

publicato. adde fupra in vol. 1. pag. 519. nr. LXXXVII. et nr. 4. Har]

Pinyius. | Stephanus Byz. in Bi9owov.

Pius, Πῖος. qui in Odyffeam fcripfit. . Vide fi placet lib. 2. cap. 5. [vol.L pag. s19.]

MAXIMVS PLANVDES. | Supra pag. 46. feq. ᾿

(Polio, f. Pollio grammaticus, fcripfit dé erratis; quae circa litteras committuntur, tefli-
bus Suida ll. pag. 164. (vbi v; Küfter.) et Eudoría pag. 360. Ηαν ἢ

PORPHYRIVS. Supra pag. 47. et lib. 4. c. 3o; lib./2. c. 5.

[Porphtrogenitus. v. fupra, vol.L pag.520. Hari] :

[Polybiur, Serdianus. v. fupra ínter gramunatic, ineditos h. v. Harl.)

MICHAEL PSELLVS. pag. 47. :

Pofidonius, quem citat Etymolog. in Os. - Idem, ni fallor, quem Ariflarchi ansgüoflen
laudat Euflathius. De aliis Pofdonizr praeter Ionfium et ea, quae lib. 3, cap. Io.
[vol. HI. pag. 572. fqq-] dixi, videndus Begerur tom. I. thefauri Brandenburg. p. 276.
licet numus, quem ibi refert, nulli ex tribus Pofidoniis, Suidae memoratis, conue-
nire videatur; fed potius alicui praefecto vel magiflratui huius nominis in prouincia

^^ aliqua, mári vicina, vel infula.

[Praxiphanés, Mytilenaeus, . "Theophrafti fodalis, primus adpellatus eft Grammatici πος
mine, referente Clemente. ZAMexandr. Strom. T. pag. 369. ed. Heinf. v. 7. alef. de cri-
tica cap.ll. pag. 148. ibique not. Burmanni, et fupra, in vol. II. pag. 503. Hari]:

Proiar, Zeugmatites, — Steph. Byz. in Ζεῦγμα , Etymolog.

Protogener, grammaticus. | Pfutarch. VIV. 4. et IX. 2. fympof.
£TOLEMAEYVS ,. A/zelonita, de quo dixi lib. 4. c.,35. [$. 5. pag. 156. h. vol.] et lib. 2,

(0 o€.5. [vol L. pag. 52.] |

PTOLEMAEVS, Alexandrinus, cognomine Chernus, Hephaefíoni: F. clarus Traiani et

Hadriani temporibus. Vide fupra pag. 18. [nec non, vol.l. pag. 521.] et Suidam in

Πτολεμοῶος εἰ EzmQeédyros, Dhotium cod. CXC. vbi excerpta dat ex eius fex libris

ad Tertullam, eruditam feminam. περὶ τῆς εἰς πολυμοίϑειαν weis iden eT

δυξον ἱφορίον Suidas adpellat;) quae graece et latine inter Ícript: res hifloriae poeti-
cae cum Dav. Hocfchelii et Andreae Sebotti notis recudi curauit: 7/0. Gaízu;. Parif,

1675. 8. "Tzetzae Piolemaeus: Hephaeffion dicitur. — Suida tefle fcripfit etiam Sphin-

gem, drama hifloricum, et ἀνθόμηρον poema Homerici aemulum libris XXIV. Fabr,

Kudoria pag. 360. de hoc et de aliis quatuor Pfolemaeir, grammaticis, duce Suida,

difizrit, Eudocia autem cum Suida fcribit Ptolem. ὁ. τὸ Ἡ φωίωνος. Sed lIonfus,

qui de fcriptor. hiftor. philof. Y. cap. 2. fect. 4, quaedam de no(lro habet, in fect.,s.
pag.16r. improbat eorum opinionem, qui fcribant aut interpretentur. Pfofemaen

Hephoeflicnis filium vel Pfolemaeum Hephaeflionis, quum Piofzzaers Chennur fub

"ol. IT. : Bbb Nerua

|

n

ER
UT

3183 Lib. ΤΡ ΧΩ Ὁ CATALOGVS ἘΣ ; Vol.VII. p.69 P 7o

Nerua et Traiano, Hephaefliom autem fub Antonino Pio fforuiffent. Ionfius igitur
malit Ptolemaeus, Hephaflionir praeceptor vel pater. De quo veterum vfu et fcribendi
breuitate v. etiam. illoifon. proleg. ad Apollonii lexic. homer. pag. IV. fq. Harl. Ὁ

Ptolemaeus, Ἐπιϑέτης,. Íme, vtin Euflathii codicibus, Ἐπίϑετος dictus, hoc eft afziti-
tius, quod Ariflarchum fectaretur, Hellanicum vero aufcultaret. Scripfit, Suida tefle,
περὶ τῶν παρ Ὁμήρῳ πληγῶν, de. plagis fiue vulneribus, quae inflidla narrat Ho-
merus, et commentarium in Odyífeam. Fabr. v. fupra in vol. I. p. 520. fq. Harl.

Ptolemaeus, Oroandri F.. Alexandrinus, cognomine Pinudariem, Ariftarchi difcipulus, qui,
vt idem Suidas auctor eft, fcripfit Homericorum [IP] vzoderypuotrov fiue exemplorum
libros ΠῚ. De charactere dicendi, quo Homerus víus efl. De dictione librnm ad
Neothalidem. De Vtide lliad. 566. et Afleropaco lliad. ρ΄. 351. aliaque. — Fabric.
v. fupra, vol.T. pag. 520. Har.

Ptolemaeus, cum Ariflonico, Alexandrino, patre fuo, grammaticam Romae profeffus, quem
Suidas ait fcripfiffe ze ὁμοίως εἰρημένα τοῖς Τραγικαῖς fiue de iis, quae plures "Tra-
gici confimilia fibi dixerunt. In. Homerum libros quinquaginta; De iis, quae.ab Ho-
mero Zées et parum credibiliter narrata funt, et de Muíis ac Nereidibus. Fabr.
Vide ad vol L pag.52r nr. ΧΟΥ ΤΙ]. Hur.

[Rhegisum, (de quo vide ad cap. XXXVE. de Phrynicho, et Hardin? catal. codd. gr. Lau-
rent. I. pag. 549.) atque Ahianmm, poetam, (dequo egi in vol. L pag. 734.) Suidas
pag. 256 ct 259. tom. IIL. atque Eusocia pag. 371. grammaticis quoque adnumerant.
Harl.

vro pP S . fcripfit commentarium in Demoflhenem et Herodotum. v. Suidam VII.
pag. 276. vbi plures Salluflii recenfentur , et Hemfferhuf. ad fcholiaften, (qui Σαλό-
s;ov quemdam: citat,) ad" Ariftoph. Plutum v. 725. pag. 247. not. 3o, Harí.]

Seleutus, Alexandrinvs, cognomento Homericus, qui totum poetam commentariis illuflra-
vit. Scripfit etiam de. differentiis verborum greg) τῆς ἐν συνωνύμοις διαφορᾶς, alia-
que, de quibus Suidas et eruditus eius interpres, Kuflerus, confulendus. Citatur ab
Apollonio, Dyfcolo, Euflathio ete: [De hoc et fequenti vide quoque Eudor. p. 586.]

Seleucus, Emefenus, grammaticus, cuius commentarius in Lyricos et alia fcripta a Suida
memorantur.

Sem, Eleus, qui de paeanibus aliisque rebus fcripfit, atque a Deliacorum, quod com-
pofuit, opere Dlius aliis adpellatur. — Vide Suidam [ Eudos. l.c.] et Zoffum de hi-
floricis graecis.

Melius Seres , Athenienfis, cuius epitomen commentariorum Philoxeni in Homerum [1-
bro vno et Philonis de vrbibus et claris illarum viris, libris tribus conftantem Suidas
et Eudoc. l. c. memorat.

Sergiur, grammaticus, ad quem fcripfit Severus Eutychianus. — Photii bibl. cod. CCXXX.
pag. 464. ex Eulogii Alex. libro IX. Fabr. — Pachomiur in praef. ad fuam grammat.
(inter codd. MSSt. gr. apud. Nanios adferuatos, pag. 51.) laudat Zeey/s wveyvesa
ἐμεσινᾷ εἰς το Αἰλίς 'Hgediey8. Harl.

[Seruiur, Xeesíos, ἐν τρίτῳ τῶν Τρωϊκῶν citatur ad Homer. 1], ᾧ, 242, pag. 47r. 7'illoif. -
Harl. ]

[Sextus ,

Vol. VIL p.767 GRAMMAT. GRAECORVM. — Li Κι XXXIX. 53)9

Sidoriur, citatur in Etymol. M. pag. 124. in ᾿Απὸ et in fcholiis ad 1liad. O'. 229.:ex cod.
Aloyfii Alemanni. An PAiloxemur Sidoniur apud. Euflath, pag. 570. ed. Rom.? at
pag. 966 et 1017. atque in fcholiis: Pindari Íunpliciter dicitur Sidonius , obferuante
l'illoifon in prol. ad Apollonii lex. homer. pag. XXI. Saepius occutrit Sidonii no-
men in fchol. ad Homerum. v. fupra, wol. pag. 450. h. v. pag. 452. vbi in indice
fcriptum exflat Sidonius (JDiontyfin:s). grammaticus, pag. 456. ct 492. Harl.]

STMEON, grammaticus, cuius Etymologicum MS, in bibl. Vindob.

[Simimias grammaticus a Suida et. Eudocia dicitur, fed conf. in vol. III. pag. 808. $. XI.

.. notata. arT.] du.

Socratider. | Vide paullo infra in Soteride.

[Sophocleus., inter veteres Apollonii, Rhodii, enatratores-nominatur a fchol. ad Zrifftophan.
Nub. 397. pag.309. m. edit. Harl]

[Sephronius. v. fupra inter grammat. ineditos h. v. Harf.]

Sofibiur, Laco. Suid. in Δικηλιφῶν, etin Σωείίϑιος , vbi ex Athenaeo innuit, eum fcripfiffe
Avces folutiones problematum, (vt Hephaeflion,' Orus Alex. Zenodotus et alii) adeo-
que fuiffe ex illo grammaticorum genere, qui a nodis difficilium quaeflionum fol.
vendis λυτικοὶ fiue ἐπιλυτικοὶ adpcllabantur, quemadmodum contra ἐγςατικοὶ, qui-
bus, vt Apollonio, Dyfcolo, iucundum erat, propofitis quaeftionibus aliorum ingenia
fatigare. Vide J/'owtrii polymathiam pag. 95. Joufium pag. 206. Fabr. Vide Ionf.

. de feript. hift. phil. IL 5. pag. 151. fq. ed. Dornii. fupra, vol.L. pag. 524. III. p. 819.
not. De Sofibio, tragico, vol. II. pag. 321. Sed in loco Athenaei, ibi citato, Sofitheum
effe reducendum , contendit cl. Eich/fád? de dramate graecorum comico- fatyrico, in
primis de Sofifhei Lytierfa. Lipf. 1793. 8. Harl,

[Sofphanes. v. fupra, vol.L. pag. 524. Harí.]

Soflratus, Ariflodemi F. Nyfaeus. Strabo XIV. pag.65o. Fabr. ldemne videtur δο γα.
ius, quem udocia pag. 85. inter eos nominat, qui ibi feruntur Achillis vitam enar-
raffe, aut mythos forían fataque belli Troiani expofuitfe? 7ar/.]

[0] Soteridae duo a Suida memozantur grammatici, vnus Pamphilae, de qua fupra, ma-
ritus, (fed quem alibi ) vocat Σωκρωτίδην.) quem ait fcripfiffe orthographiam quae-
fliones homericas; commentarium in Menandrum; de metris, de comoedia εἰ com-
mentarium in Euripidem. [Eadem refert Eudor. pag. 387.] Alter Pamphilae pater,
Epidaurius, qui fub eius nomine libros tres hiftoriarum vulgauerit.

STEPHANVS, MS. in Dionyfium, 'Thracem. Supra.p. 47. [Stephani, grammatici Alexan-
drini, fragmenta comment, in Dionyfii, 'Thracis, artem grammaticam e codd, Vener.
publici iuris fecit 7'illoifon in anecd. gr. tom. II. p. 125 et 141. fq. Hari] — Alius,
«t exiflimo, cuius ἐθνικῶν epitomen habemus, de qua lib. 4. c. 2.

Bbb 3 MICH,

iras citatur a fchol. B. 3d Hom. ll. A. v. 155. fin. pag. 270. ed. Villoifon. Har/.]

ii) Suidas in Παμφίλη. Ktaque videndum, *n illum feribit libros hifloriarum Pamphilae nomi-
Soteridae ambo apud Suidam denotent vnum eum- ne profcripfiffe, quod idem mox etiam de altero
demque hominem , et priore loco legendum non adfirmat.

"me Παμιφίλης., fed πατήρ. — Certe etiam priorem

8o Lib. I. c. XXXIX. CATALOGVS TS Vol. VIL p.p τα

ὙΠΟ ΟΣ [Syneellur] presbyter Hierofol. Supra pag. 16. 39. οἱ Michael Syn-

ellus.

LSyríanu v. fupra, vol. I. pag. 525.]

Tauriftur, Cratetis Mallotae auditor, Sexfo Empiriro memoratus lib. 1. contra grammati-
cos cap. 12.

Telephus, Pergamenus, L. Veri praeceptor, de quo viri docti ad Capitolinum in Vero c.3.
Suidas plura eius fcripta memorat, quae intercidiffe dolendum eft: Ποικίλης Φιλο-
μαϑίας fine variae eruditionis libros duos: Vitas tragicorum et comicorum: Βιθλια-
κῆς ἐμπειρίας de notítia librorum libros tres, quibus docuit τοὺ κτήσεως ἄξια βι-
βλία. qui libri effent comparatu digni: De Athenienfium legibus, moribus et dica-
fleriis: Περιήγησιν fiue defcriptionem Pergami: de Pergami regibus libros V. et de
Auguflali Pergameno περὶ τὰ ἐν Περγάμῳ Σεβαςίς libros duos: Praeterea libros V.
περὶ συντάξεως λόγε Αττικϑ liue de attica conflructione, et de nominibus veflium
aliarumque rerum, quarum in vita vfus eft, atque ὠκυτόκιον fiue collectionem epi-
thetorum ad expeditam dicionis copiam libris X. Denique alia Homerum fpectan-
tia, quae retuli lib. 2. c. 5. [ vol.l. pag. 525. et p. 539. $. VI. cap. VL] vbi etiam de
altero Telepho , Coo, Philetae grammatici, de quo fupra, patre. Fabr. --- Telephus
citatur in fchol. ad Ariflophan. Plut. v. 725. vbi v. Hemflerhuf. pag. 247. adde J/iz-
land ad germanicam Luciani interpretat. tom. V. pag. 392. Burmann, 11. add, ad Va-
lefit emendatt. pag. 226. feq. Earl.

Theagents, Cnidius, quem in critica magiflrum habuit Herodes Atticus. Philoffr. in He-
rode cap. 14. [conf. H. P'alef. de critica, c. II. pag. 149. fq. fupra, vol. 1. p. 525]

Thro, grammaticus, cui fuecetlit Tiberii et Claudii tempore Apio Pliflonices. Suid, in
᾿Ασίων. Idem forte Theo, cuius cominentarius in Odyífeam ab Euflathio citatur.
Fabr. v. fopra, vol.L. pag.525. JPartom ad "Theocrit. tom. I. pag. 135. fq. Rwlnken
praefat. ad Hefychii lex. vol. lI. pag. IX. fq... Harl.

THEODORETVS, [f. Tzodoritur] de fpiritibus dictionum. Supra p.56. Exflat [T] etiam
ad caleem grammaticae Vrbani, et Alexandri Scoti, et ad caleem Scapulae. Fabric.
Quod negat Zriart. fupra ad $. XV. fect. ΠῚ. nr. 3. laudatus. Παρ.

"THEODORVS GAZA. Supra pag. 59.

THEODORVS PRODROMYVS. pag. 47. [et ad δ. VII.]

'THEODOSIVS, Alexandrinus. ibid.

'THEOGNOSTVS, fiue THEOGNOTVS, ibid. Fabr. Conf. Filloifon amecd. eraec. II.
pag- 127. not. de Theognofti aetate et hifloria Michaelis Balbi 1I. Amorietlffe Harl.

Thefpefius, grammaticus, in quem Greg. Nazianzeni Epigramma dedi lib, 4. c; 32.

'THOMAS Magifler. Supra pag. 47. feq. et lib. 4. c. 56. δ. το.

Timarchur, fiue potius Timachider, Rhodius. Vide Küflerum ad Suidam in ᾿Αργας:
Fabr. Timathider emendabatur: à Mauffaco ad. Harpocr. v. ᾿Αργας" quod praeter
Kuflerum probauit πάππε praef. ad Hefychii lex. pag. VIII. Harl. 1

[Timogenes, fiue. imagenes. v. fupra ad vol. I. pag. 525. fin. et 7/illoifon prolegg. ad Hom
Iliad. pag. XLII. not. Har/.] "n Lan

TIMOTHEVS, grammaticus Gazaeus, cuius ἐποσπασμάτιον MS. in codice Barocc. 5o. '

GEORGIVS TRAPEZVNTIVS. Supra pag. 45.

TRICHA.

Vol. VL p. 72073 GRAMMAT. GRAECORVM. Li.lP.:. XXXL1X. 38

TRICHA. pag. 48. ;

'"TRYPHIODORVS, de quo lib. 2. c. s. et e. 7. $. 8.

TRYPHONIS plura inedita retuli pag. 48. ct editum de tropis atque figuris dictionum

^ apofpasmation pag.36. Fuit hic Tryphon Ammonii F. Alexandrinus, qui, eodem
Suida tefle, Augufíli temporibus et ante vixit. [v. fupra, vol. I. pag. 526.]

Tyranmio, didus alio nomine T/rophraf/ur, Hefliaei Amafeni et Dionyfii, "Thracis, di-
Ícipulus, Romam captiuus ductus a Lucullo. vbi dines et bibliothecae 30000. am-
plius librorum pofleflor factus εἴ. De hoc Hefychius illuflris et Suidar, Plutarchus
Lucullo pag. 504. et Sylla pag. 468. S'rabo XIII. pag..609. vbi de libris Ariflotelis
ab eo redemtis. [vid. fupra, vol. Il. pag. 293 et 373. ]

Tyraunio, .Amafenus, iunior, prioris difcipulus ἃ praeceptore nomen confequutus , alio
nomine joder, quem audiuiffe fe teflatur ciuis eius. Strabo XII. p.548. Hic Te-
rentiae Ciceronis libertus ct liberorum eius praeceptor, de quo Ciro M. Epift. ad
Attic. et lI. 4. ad Quintum fratrem. De huius T yrannionis διορϑώσες Homerica aliis-
que fcriptis videndus Suidas. [v. fupra, vol. ἢ. pag. $26.)

[P] !O. TZETZA fiue TZETZES. Supra in lohanne. ——

VRBANVS, Bellunenfis. Supra pag. 14.

LACHARIAS CALLIERGVS. pag. 48.

Ztmo, grammaticus, cuius epigrammata memrorat Laertius VII. 55.

(Zeno, Herophileus, (h. e. qui fectam Herophili fequebatur;) fcripfit de fignis criticis, ad
Hippocrateorum codd. oram adpofitis. v. /Memag. ad Laert. ΠῚ. pag. 161. tom, IL. et
"Villofom prolegg. ad Hom. Il. pag. XX. — De. Zenone Citieo, . qui rhetorica et
grammatica fcripfit opufcula, aliisque Zenonibur philofophis, (de quibus in vol. HT.
pag. 526. feq. et 519. feqq. fatis difputatum efl.) .v. Eudoria pag. 204. feq. et fupra,
vol. III. pag. 581. feq. de illo Zenene, grammatico. Har.)

Zeno, Myndius. Stephanus Byz. in Movdes.

Zenodotur, Philetae difcipulus, Ephefius, Ptolemaei Lagi tempore praefectus bibliothecae
Alexandrinae, de cuius διωρθώσες poematum Homeri dixi lib. 2. c. 2. ᾧ. 16. [ conf.
vol.l. pag. 527. --- De Zenodoto Philetatro, in hoc vol. pag. 160. Eius opufc. de
differentia vocc. animalium eft quoque in bibl. Efcorial. Har.

Zenodotur alter, iunior, Alexandrinus, qui Ariflarchi criticam in Homero audaciam fub-
inde calligauit, Vide, fi placet, quae dicta a me funt eodem loco. [add. /illoif.
prol Hom. pag. XXXI. De hoc Zenodoto et fuperiore v. Eudor. pag. 204.]

Zopyrie, grammaticus, cuius meminit P/utarchur IX. 2. feq. conuiualium quaeflionum.
Fabric. Conf. Éwdor. pag. 360. de Pamphilo, et fupra in hoc catal. grammat. in
voc. Pamphilur. Harl.

Ε Zopyrus, Supra inDionyfio Zopyro. Fabr. Supra in vol.L. p.527. Harpotration voc. Ἕρμος

(vbi v. Mauffacum pag. 173.) laudat illius librum περὶ ποταμῶν. —Zopyrus ,. Byzanti-
nus, ἐν τρίτῳ ἸΞπορικῶν memoratur a Plutarcho in parallelis, t. VIT. ed. Reisk. p. 249-
Zopyrus, Clazomenius, rhetor, fupra in h. vol. pag. 141. vt alios eiusdem nominis

hic praetermittam. Harl.
Bbb 5

482 Lib.IV. c. XXXIX. CATALOGVS

[In vfum Graecorum recentioribus temporibus granimaticar fuiffe compofitas fermone
£raeco, iam in introduct. in hifl. L. Gr. I. pag. 4tet 43. feq. notaui. De Lafcaris, Mo-
Íchopuli et .Gazae Aldique grammaticis v. partim fupra fub nominibus Lafcaris Gazae et
Mofchopuli, ὁ. ΙΧ et XV. partim, quae fupra in vol. I. pag. 707. feq. de editt. primis
'Theognidis et Pythagorae A..C. pag. 794. not. £22. ac 797. not. adtuli, partim in in-
dice recentiorum grammaticorum , in catal. bibl. Zusau. tom. L. vol.llI. pag. 1800. feq.
commemorantur. Recentiores grammaticae, graece Ícriptae, hae mihi innotuerunt, Ὁ

Aldi Manutii Romani grammaticae in[litutioner gratcat, (graece, cum praef. Mufuri,
qui eam poft Aldi mortem edidit;) in calce: J'emetiir in aedibus Aldi et Andreae foceri,
meníe Nou. M. D. XV. (1515.) 4. Mufurus in praefat. et epiflola dedicat. ,, Mihi, inquit,
fliolam paruulam, quam proxima foetura mentis trans.mare genuerat, tradidit (ante mor-
tem) expoliendam. — ^ Recepi igitur facturum: et quod promifum efl: nunc exitu prae-
flatur. Itaque grammatica graeca, (id enim filiolae nomen eft;) quam Aldus, immatura
morte praeuentus, plenioribus eruditionis alimentis nutrire non potuit, ad te moefla vere-
cundaque noflro impulfu proficifcitur. —Integram epiflolam Maittaire etiam in A. T. Hi.
pag. 53- feq. recudendam curauit. In ferie dell' edizioni Aldine p. 6. citatur quidem “14
JManutii grammatica graeca 1491. 4. Sed illae funt inffitutioner graecae grammoticer auct.
Vrbano Bellunenfi, ord. min. exc. in aedibus Aldi Manut. M. ΠΙ. D. menfe Ian. v. Srzmil-
kri incunab. typogr. bibl. Ingolíl. fafc. IV. pag. 88. Strauf. opp. rariora bibl. Rebdorf.
Eichflidt. 1190. 4. pag. 283. et cel. Panzeri A. T. III. pag. 418. Z/Idinar autem. grammati-
cae edd. Parif, Rob. Seph. 1531. 4. Venet. 1558. 8. 1561. 1564. 1568. 1578. 8. rmemorantur in
catal. bibl. Pinellian. III. pag. 262. feq. ed. a. 1576. in: Serie ed. Ald. pag. 133.

Βυσσαρίωνος ἱερομώχε μακρὴν. TB ἐξ Ἰωαννίνων, Σταχυολογία τεχνσλογικὴ κατ᾽
ἐρωταπόκρισιν τῆς γρωμματικὴς τέχνης. Νεωςὶ dé τυπωϑῶσω uero προσθήκης τῶν τῷ
"AMMONTIOT ὁμοίων καὶ διαφόρων λέξεων, τῶν χιρυσὼν ἐπῶν IY O AD-O POT , καὶ
ἄλλων τινῶν ὠφελίμων᾽ ἐπιμελεῖος ko]. διορθώσε, Ιωάννδ Ἱερέως 'ABAMIOT, τῇ Κρη-
τός. Venetiis 1694. 8. Ἐχ qua Zelladium pleraque repetiiffe in fua grammatica, Fabric.
fupra $. XV. fcct. IX. iam adnotauit. Á

Τραμματικὴ περὶ συντάξεως τὲ — — AAEXANAPOT MATPOKOPAA-
TOT, τῷ μεγάλε Λογοθέτε τῆς ᾿Ανατολικῆς τῷ Χριςβ μεγάλης ἐκκλησίας. — —
'Oug καὶ ἑτέρα MIXAH A ΤΟΥ ΣΥΤΓΕΛΟΥ, «8 ὠποφολικᾷ ϑρόνε τῶν Ἵεροσο-
λύμων᾽ — ἐπιμελείος xo) διορϑώσε; Αλεξάνδρα Καγκελλαρίβ T8 Ἰατροφιλοσόφε. Vene-
fiis 1745. $. In epiftola dedicat. graece fcripta, ait Alexander, Michael. Syngeli gram-
maticam quam optimam, (quae incipit .a pag. 119.) fuiffe admodum raram, ideo fe eam
iterum edidiffe. In praefatione, nomine typographi fcripta, dicitur prior editio fub nomi.
ne Lecapeni , qui illam grammat. feciffet fuam, prius prodiiffe. — ^ De grammatica Mo- .
fchopuli, edita Viengae Auflriae 1773. v. Introd. meam, proleg. pàg.4r.fqQ. — — Nouam
graecam grammaticam, quae omnes facilitate et bonitate fuperet, graece, auctore JJe
sieirio Polyzu, apud Morkiden Puliu, prelo fubiectum iri, et Polyzoy Condu, profeffo-
rem graecum Peflini in Hungaria edidife, aut e prelo mox emiflurum effe grammatic.-

graecam

GRAMMAT. GRAECORVM. Lib.1V. c XXXIX. 383

Vo!. VII. p. 73.
graecanr, per litteras mihi fignificauit eruditiffimus et humaniffimus Z/fer,. Profeif. L. L.
Graece. Vindobonenfis. Harl.

De Neoplyjti Peloponne(ti Commentario doctiffimo in quartum Gazae librum, Bucureflii
1768. edito v. Reitz. de profodiae gr. acc. inclinatione p. XVIL fq. ibique Vuolfium, V.C. Beck.

Recentiores grammaticos graecos,. qui latine fcripferunt, recenfere vniuerfos nihil ad-
tinet, non magis quam telas congerere aranearum, — Celebriores. tamen plerosque laudare
non. alienum ab. hoc loco exiflimaui ^*), vt funt:

[Iniuum faciat grammatica gr. a communi Germaniae praeceptore, PAil. Melanchtho-
me Ícripta, quae faepius e prelo exit. .Primum prodierunt in lucem PAilippi Melanchtho-
nir inflitutiones graecae grammaticae. Hagenoae ex acad. Anshelmiana, 1518. 4. — tum
titulis mutatis, grammatica graeca iam: denuo, récognita. Noribergae 1533. 8. — libellus
grammaticae gr. fludio Toach. Camerarii, Lipfiae 1552. 8. (in catal. Bunau. l.c.) 1551. ap.
Val. Papam, (ia cat. Thottiano.IV. pag.585.) et 1557. 8. — libellus gr. grammaticae ib.
1563. 8. — grammatica gr. nunc perfectior edita, fludio Ioach. Camerarii, Lipfiae 1571»
8. v. Strobelii indicem fcriptorum. Melanchthonis in: Mifcellaneen literarifchen Inhalts,
faíc. VI. pag. 1. fqq. Har]

[Ego habeo volumen in 4. in quo fequentes duo continentur libri, quos, quia funt
rariores inuen u, hic indicabo:

Quae ho: libro continentur. Georgii Simler.. Vuimpinenfis etc. Vid. fupra h. v. p. 328.

Orthographia A.M. T. — —- de litteris latinis — graecis; — 468 diuifione litera-
runr latin. — 'graecarum ;. de accentibus graecis; de diphthongis latinis, — graecis; oratio
dominica. graece; falutatio angelica alia graece; fymbolum apoflolorum, graece. — —
de orthographia litterarum graecarum; quam cognationem litterae graecae, quae tenues,

kk) Numerus eortm, id fi opus effet, valde
augeri poffet: fed quid iuuaret πιο] εἴα fedulitas in

conquirendis memorandisque cunctarum gramma-

ticarum gracc, editionibus? neque ego, etiamfi la-
borem illum, grauem neque oninino iucundum
haud detrcétarem ,' perfectam abíolutamque prae-

. flarem omnium fingularumque grammaticarum ,: et.

reliquorum, in quibus partes quaedam grammatices
feparatim vberiusque pertractantur , librorum ma-
ioris minorisque molis, editionumque enumera-
tionem, Nubem varii generis librorum, qui huc

| pertineant, iam excitatam reperies im catalogo-

bibl. Euuau. tom. I. vol. III. cap. ITI. p. 1799. fqq.
In fect. L grammatici veteres et recentiores, in
fc&. II. fcriptores de pronuntiatione L. Gr. et or-
thographia, de accentibus 9. dialectis, lingua hel-
leniflica, de profodia, fyntexi, particulis, figu-
ris, idiotismis etc. in fe&t, III. lexica, etymolo-
gica, nomenclatores et gloffaria graeca. In catal.
bibl. T/ottianae, tom.IV. pag. 229. íq. et p. 584-
| 589. — Multa quoque, quae huc facerent, colle-
| gerunt Philipp. Ern[E- Bertram in: Entwurf einer

et

Gefchichte der Gelahrheit etc. part. I. Halae 1764.
8. fect. III. δ. 4. pag. 124-132. 7o. Simonis im
Introdu&tione grammatico- critica in linguam grae-
cam, qua de linguae illius origine et antiquitate,
riatura , fatis ac fubfidiis, de praecipuis grammati-
ces gr. momentis, lingua et textu IN. 'F. graeco,
de verfionibus denique V. T. graecis differitur.
Halae Sax. 1752. — ed. II, avé&t; 1770. mai. 8-
per totum librum, inprimis, cl. Lamütz in: Hand-

' buch für Bücherfreunde und. Bibliothekare, vol. I.

part. 1. Halae Sax. 1788. 8. cap. XXVI. p. 393-462.
In prolegomenis ad introdu&t. in hiftor. L. Gr. pat-
fim, praecipue pag. 4t. feqq. haud paucos huius
generis libros commemoraui. Quapropter, quum
longa: Grammaticarum-aliorumue fubfidiorum enue
meratione, verear, ne tempus chartamque per-
dam, le&orumque abutar patientia, in fpicilegio
quodam colligendo atque commemoratione cum
memorabilium, tum maxime recentiorum libro-
rum, ad rem grammaticam pertinentium , acquie-
fcam, Harl,

394 Lib. IV. c. XXXIX. CATALOGVS Vol. VII. p.73 74
et medie et afpirate appellantur, inter fe habeant; de praepofitionibus graecis etc. In
calce: Impreífum Erphordie per Wolfgangum Schenck amno a natali chrilliano milefimo,

quingenteíimo primo. (1501) Harl.)

"Angeli Caninii, Parif. 1555. 8. et ex Caroli Hambof/ii vecenfione 1578. 8. et cum praefatione
"T'ho. Crenii de claris Angelis, Amft. 1700. 8.

Nic. Clinardi , inftitutiones Colon. 1530. 1541. 8. (Lugd. ap. Ant. Gryph. 1572. 8.] auctae et
illuflratae obferuationibus Petri /ZIutefgnani, Rapiflagnenfis, Lugd. Bat. 1594. 4. Frid.
Sylburgü , Francof. 1587. 8. [ib. 1591. 8. quam equidem habeo edit,] Hanou. 1602. 4.
Renati Guillonii, Heidelb. 1607. 8. Alexandri Scoíi et Io. l/arennii , Lugd. 1614. 8.
Peri Bertrandi Merigoni, Parif. 1618. 8. Stephani Mofgecti, Varif. 1630. 8. Gerh.
Iohannis l/o[fi, Lugd. Bat. 1642. 8. Amft, 1650, 8. ct Páil. Labbei, 8, 1, Parif. 1656. 8.
[Lawdtz pag. 491. Íqq. et in notis annorum mire differt a Fabricio, et plures adfert
edd. Aliis relinquere cogor prouinciam comparandi edd. et inquirendi.]

Martini (ει πὶ grammaticae graecae cum latina congruentis partes duae, Bafil. 1560. 1562. 8.
[Wittebergae 1615. 1642. 8. Lipf. 1702. 8. etc.] |

Ludouici Enoti, de puerili doclrina graecarum literarum, Parif. 1555. 8. apud Rob. Ste-
phanum. et ap. H. Steph. 1581.

Theophili Golii, grammatica Francof. 16:8. et 1619. II. part. 8. — — poft plures alias edi-

tiones recufa Amft. 1644. 8. 1714. 8. cum profodia graeca lofephi Langii. Hafniae

1735. 8. ibid. 1775. 8. Argentora'i 1650. 8, et. ——

lac. Gretferi, inftitutionum | graecae linguae libri IV. e quibus fecundus tradit Syn-

(0)

taxin ^) fagolflad. 1602. 8, Fabr. Meum exemplar conWHat tribus libris, et vltimus
eft infcriptus: Iac. Gretferi inftitutionum L. Gr. liber tertius de fyllabatum dimen-
fione, pro fchola rhetorices. editio ferfia. Ingolfladii, ex typogr. Dau. Sartorii

MDXCV. (1595) 8. et libri £rer.. Colon. Agripp. 1619. 8. Atque in eius Operibus

(I) Syutaxin graecam fingulari ftudio tradidit 7o.
Pojfelius poft editionem Witteb. 1561. 1586. 8. fae-
pius recu(us: etiam nouiffime cum praefat. Schurz-
Wüeifchii, et Hexaftichis tetraftichis et diftichis
graecis in euangelia, mei quondam doctoris Ich.
Gothofredi Herrichen, Lipf. 1692. 8. [1704. 8.
1725. ὃ. — Eiusd. Calligraphia gr. Frawcof ad M.
1583, 1626. 8.1. 7o. Cap. Suicrri ratio fyntaxeos
apud Graecos, quatenus a latina differt, prodiit Ti-
guri 16st, 8. 70. Flarennii Louan. 1532. 4. Parif.
1576. 8. Tobiae Eckardti compendium graecae
fyntaxeos, Lipf 156r $. Fabr. Martinus Ku-
laudus de emendata. L. Gr. ftructura. Argentorati
15,9.8. — Jo. l'ollandi elegantiae graecae lin-
guae , feu locutionum graecarum formulae € nota-
tionibus Ach. Neasdri collectae. Liptiae 1583.
8. Chrifliai: Stockii interpres graecus N. T. mon-
(trans rationem , idiotismos graeci textus dextre
cuocluendi, fenfumque rite idagandi, vt tironi

in

inffar fidi hodogetae effe queat editio fertig, prio-
ribus multo auctior et caftigatior. Ienae 1726. 8.
Eiusdem literator graecus, ed. III. Ienae 1728. 3.
Huc inprimis pertinent Guil. Budaei commentarii
L. Gr. Frauc. l'igerius de praecipuis graecae dictio-
nis idiotismis, (quem librum vtilem, ex Budaei com-
ment. niagnam partem excerptum egregiis acceílio-
nibus deinceps ornarunt Hoogeueen et Zeune,)
Matthias Dcuarius de Gr. L. particulis, ( quem
librum egregie auxit /o. Gottfried Reusmaan ,)
inprimis laudatus Heur. Hoogeueen im doctrina
particularum L. Gr. quod opus amplum et praecla-
runi commode reduxit in compendium cl. ScÁ£tz ;
Lamb. Bos de elüpfibus gr. quem librum vtiliffi-
mim Schoettgen, Leisner, I. B. Michaelis, prae-
cipue Nic. Sclueebe! multis acceffionibus locuple-
tatum variis locis ettemporibus ediderunt. De qui-
bus aliisque quod in Introd. hift. L. Gr. prolegg,
9. XII. fqq. vberius egi, et plures, praecipue mi-

; nores,

Vol. VII. p. 74

GRAMMAT. GRAECORVM.

Lib. IV. c. XXXIX. 585

in tom. XVI. part. I. Ratisbonae 1734. fol. recufum opus grammaticum hanc habet

: infcriptioncm :

Jac. Gretferi, Niro L. Gr. nimirum; rudimenta L. Gr. cum catechefi chriftiana,
hymnis et dialogis quibusdam ex lac. Pontani progymnasmatis et Catonis fententiis
in Gr. L. translatis, znffitutionum 1.. Gr. Zibri 41/. exercitatio grammatica in primam
concionem S. Chryfoflomi de oratione; differt. de L, Gr. litteris ac pronuntiatione;
nomenclator Jatino-graeco-germanicus; commentariolus de verbis anomalis et defe.
dliuis; phrafiologia graeco-latina. [αν].

Ottonis Gual/p.rii, Lubec. 1612. 8.

"Renati Guillonii, de via recla in Graeciam, cum fyntagmatis canonum et figurarum et de

carminum generibus fyllabarumque '""") quantitate. Parif. 1567. 4.
Hirmanni ab Hardt, noua et breuis methodus linguae graecae, in eius fludiofo graeco,

Helmflad. 1699. 8.

"fo. Frid. "Kotbtiri, grammatica harmonica Golio- Welleriana. Lipf. 1688. 8. 1701. 8. 1720. 8.

nores, libellos indzcarunt auctor cat. Bunau. ]. c.
pag- 1806. fq. et Latwüiz l.c. pag. 429. fqq. nolo
a omnia hic repetere copiofius. Denique, Dawe-
- fium in Mifcellaneis criticis, Hemíterhufium, Val-
ckenarium , Brunckium, Ruhnkenium, Erneftum,
Fifcherum aliosque paflim in notis ad varios grae-
cos auctores de multis fyntaxeos gr. partibus for-
- misque egregie fubtiliterque differuiffe, vix erit,
quod admoneam le&ores. Zar/. Add. Dan. P/ech-
neri Hellenolexias f. Parallelisuii Graecolat. libri
duo. Ed. /. M. Heufinger. Gothae 1753. 8.
mm) Profodia Graeca Petri Coelemanni Fran-
cof. 1611 et 1651. 8. Francofurti 16:8. 8. Philippi
Labbei 5.1. Parif. 1665. 8. Eiusdem thefaurus prof-
;'odicus graecolatinus ibid. 1634. 8. 70. J/areunii
de accentibus. Parif. 1544. 8. Fabr. Graeca pro-
fodia fufe ac compendio tradita, cum dialeáis poe-
ticis et fcribentium graeca carmina afylo tutiffimo:
opera P. Philippi Labbe, Biturici, e focietate Ie-
fu editio quin!a,; (quam habeo ,) Parif. 1671. 8.
(In catal. Bunau. citatur Pil Labbe elenchus,
| fiue thefaurus profodico - graeco - latinus. Parif.
1654. 8.) — Graecorum dialeGüi poeticae, ab
. oratoriis feiunctae , et noua methodo compendio-
. que facili traditae. Cum licentiis poeticis et grae-
- corum cpithetorum noua delineatione. Opera P.
' Philippei Labbe. —. edit. ζ΄. Parif. 1671. 8. —
-. Regulae accentuum et fpirituum graecorum, nouo
ordine in faciliores et difficiliores pro captu fcho-
lafticorum diftributae. Quibus additae funt non-
nullae obff. omnibus Gr. L. ftudiofis vtiliffimae.,
Item dialecti apud orztores víurpotae, a poetieis
Íciun&ae: cum fyntaxi faciliori ac figurata εἰς,

Vol, FI.

Lanceloti,

Huic plusquam centefimae variis in locis editioni,
quam, ceteris fere ob innumera typographorum
menda abdicatis, folam germanam au&or agnofcit,
accefferunt plurima de nouo, et regularum ordo
in quibusdam mutatus. Opera P. P£ilippi Labbe.
— editio vitima autfior. Parifiis, fumt. fratrum
Barbou, 1725. 12. — "Thefaurus graecae poeíeos,
ex omnibus graecis poetis collectus: libri duo, au-
&ore Nicolao Cau[[ino, 'Tricaffino, fociet. Iefu. Mo-
gunt. 1614. 8. — Conr. Dinneri Varrago epitheto-
rum gracorum locupletiffima. Acceffit Er. Sidelman-
ni Epitome de profodia graeca. Hanou. 1605. 8. oh,
Voiland:, Th. Morelli, Ben. Heath,YMocciae et Be-
cucci fcripta de profodia gr. etc. in Intr. l. c. p.52, et
Hermanni de metris etc. opus, fupra ad $. X. iam
laudaui. — Je rhythmo (tam mufico, quam
poetico et profaico,) Graecorum liber fingularis,
in vfum iuuentutis etc. (auctore D, Cleauer) Oxon,
1789. 8. conf. L'Efprit des Iournaux etc. Parif,
Avril 1790. tom. IV. pag. 49. feqq. Monthly Re-
view, menf. Febr. 1795. pag. 235. — — De profo-
diae graecae accentus inclinatione fcr. Frid. olg.
Reiizius. Additum eft eiusdem carmen: faeculum
ab inuentis clarum. Editio repetita, curante ///o/.
fio. Lipf. 1791. 8. De accentibus gr. v. quae
fcripfi in Introd. prol. $. 6. pag. 27. fqq. Lawütz
l. c. pag. 428. (4. cat. Baunau. |. m. pag. 1804. fq.
Quibus addatur Fo/fer on greek Accents, Lóndini
1762. 8 εἰ (quae editio in catal. Askew. paz. 3.
dicitur melior,) 1765. 8. — — Doéte copiofeque d^
accéntuum antiquitate, vfugue et variorum VV,
DD. de illis fententia agit Zi//oifon in epigolis Vi-
narienfibus , "Turici 1783. 4. pag. 115- 120. Zari,
Ccc ]

396 Lib. IV. c. XXXIX. CATALOGVS Vol. VII. p.74

Lanceloti, Benedictini e Portu Regali, Noua Methodus, nouvelle Methode pour appren-
dre facilement la langue grecque. Eft mihi ad manus nona editio Parif. 1696. 8,

Sigirmundi Lauxmin, inflitutiones linguae graecae. Vilnae 1655. x2.

[Ottomari Nachtgalli, f. Lufcinii, progymnasmata graecae litteraturae etc. Argentor. 1517.
4. 1521. 8. 1523. 8. conf. Zim Ende: in Strobelii Mifcellaneen etc. fafc. IV. p. 48. fqq.
Harl. ]

Alich. Neandri, erotemata graecae linguae, cum praef. Melanchthonis 1559. 8. — cum
prolixa et docta praefatione de notitia librorum Bafil. 1565. 8. et 1516. 8. fine Nean-
dri praef.

Henriti Opitii, theologi deinde Kilonienfis, graecismus reflitutus. Kil. 1676. 8. Lipfiae
1687. 8.

Sautir Pagnini, ifagoge ad linguam graecam capeffendam. Parif. 1523. 4.

Petri Rami, grammatica graeca, Francof. 1581. 8. 1586. 8. 1605. 8.

Jo. Rhenii, grammatica graeca. Lipf. 1658. 8. ib. 1672. 8. [alias edd. rcfert Lawütz p. 4t2.]

Frand[ti Sancii, grammatica graeca. Salmanticae 1592. 8.

Henri Stephani, paralipomena grammaticarum graecae linguae inflitutionum et animad-
verfioi.es in grammaticorum traditiones, Geneu. 1581. 8, Eiusdem de bcne infliiuen-
dis graecae jinguae fludiis, de parum fidis illius magiflris, et de cautione in illis ad-
hibenda 1587. 4. De abufu linguae graecae in quibusdam vocibus, quas Litini vfur-
pant, 1563. 1573. 8. et gallice de conformitate L. Gr. cum gallica 1566. 8. [H. Steph.
de abufa L. Gr. in quibusdam vocibus, qvas Latina vfurpat, admonitio. Zo. Henr.
Kromoyeri, humanitatis ftudiorum in acad, lenenfi Profefforis, adnotatt. nondum edi.
tis inflructam denuo publicauit Frid. Guil. Rolofíur, Berolinas. Berolini 1763. 8.
Harl.]

Frondifti Vergarae, grammatices libri V. quorum vltimus efl de dialectis ""). Parif, 1645. ΄
8. [et 1550. 8. in cat. P'unau. l. c. pag. 1800. Franc. /ergarat lib. de fyllabarum quan-
titate apud Graecos. Amflel. 1656. 8.]

lo. Verwty , noua methodus docendi graeca. Gaudae 1684. 8. 1702. 8. et Vltraiecti
1735. 8.

Vrbani, Bellunenfis, inflitutiones graecae grammaticae. Venetiis in aed. Ald. Manut. 1497.
4. — iterum perquam diligenter elaboratae Venetiis fumtu miraque diligentia loan,
de Tridino, alias Tacuino 1512. 4. conf. ad med. δ. IX. not. et paulloante de graeca
Aldi grammatica.

Georgii

sin) De diale&is Graecorum praeterea videndi
Salma[ius comment. de lingua hellenifiica; 70.
Varennius, Parif. 1545. 8. MMerigonus, ibid,
1621. 8. Martinus Rulandus, 'Viguri 1556. 4.
Erasmus Schmidius , Witteb. 1621. 8. et cum 70.
Pajoris idea dialetorum N. T. Argentor. 1712. 8.
curante Gorg. Frid. Heupelio, qui et ipfe ibid.
1712. 8. canones perfpicuos graecar. dialectorum,
exemplis auctorum illuftratos edidit, Adde /ac.
«wingeri hypotypofin dialectorum graecarum , et

alia quae de hoc argumento leguntur ad caleem

Lexici Io. Scapulae, et in adpendice thefauri H.
Stephani, et ad caleem gloffariorum, ab eodem
editorum, Fabric. Adde Maittarii Faciique li-
bros de dialeGtis vtiles, quos vna cum aliis huc
pertinentibus opufculis vberius memoraui in Intro-
du&t. 1. c. pag. 34. fqq. vbi de dialectis gr. copio-
fius differui: item quae fupra in vol. I. p. 565. (4, |
nota kk. et in hoc vol. cep 36. p. 164. fqq. funt |

hanc in rem difputata, Zur.

GRAMMAT. GRAECORVM ——— Li&IP.: XXXIX. 3871

Georgii Henr. Vrfni, grammatica et electa graeca. — Noribergae 1691. 8.

D. Iac. Islleri ct. Aor. Telleri, grammatica graeca. Lipíiae 1635. 8. atque deinde fae-

: pius. Fabr. — acc. Lamb. Bo: Íyntaxis et ratio accentuum, Amflel. 1715. 8. Lip-
fiae 1749. 8. --- Recentior et auclior eft editio, quam curauit 70. Frid. Fififerur,
Lipfiae 1756. — iterum 1280. 8. — Idem vir clar. antea ediderat tres doctos /j.
billos animadver fionum , quibus Zac. JP'elleri grammatica graeca emendatur , fuppletur.
illuflratur. Lipfiae 1750-1752. quorum nouam, auciiorem et emendatiorein editio-
nem a viro graece doctiffimo nuperrime curatam efle accepimus.

His, id fi opus videretur, haud fpernendum grammaticarum gr. numerum, adiicere
poílemus. Sed, vt iam monui, partim otium nobis fecit Lawitz l. c. partim ego recen.
' tiores quasdam grammatices commemoraui et in prolegg. pag. 46. fqq. et in Ad4endis
* - n ,

τοῦ II. part. I. pag. 319. fq. ad Introduclionem in hift, L. Gr. — Quare pauca bic licebit
adiicere.

M. Io. Leonhardi Reckenbergeri, collegium fundamentale graecum, quod abfoluitur
concifis linguae Samaritanae principiis, folidis linguae Graecorum grammaticalibus fynta-
élicisque regulis, quibus breuis tractatio de methodo fcientifica grammaticorum praemiffa
e(l. lenae 1759. 8. Auctor, linguam graecam e lingua Phoenicum feu Samaritanorum
ortam arbitratus, ex hac linguae graecae praecepta deriuauit ideoque Samaritanorum lin-
guae praecepta. f. grammaticam praemifit. In prolegg. de methodo fcientifica grammati.
' eorum iuflo fabtilius difputauit. ἥ

: Elementa etymologica L. Gr. pro tironibus fuccincle edita.a 7. F. Malero, M. P. εἰ
I. N. P. Loeraci, 1750 8. — reuifa, aucta, emendata a JZ. F. JP'ucherer, P. P. O. Carls-
ruhae 1796. 8.

Griechifhe. Sprachlehre , verfafst von I. H. Kiffemaker , Profe(f. der Philologie zu Müa.
fler. Morailerii, 1791. 8. conf. len. A. L. Z. a. 1793. nr. 193. m. lun. pag. 7:8.

Kurzgefufrte. griechifche Grammatik , von Püilipp Cer! Buttman. Berolini 1793. 8.

Formenlchre des. gricchifthen. Decliniremr und Coniugirens: ohne. AMeamte, mit Anon.
dung der profodifchen Regeln, zur JViederholung , oder auth. zum erffen Zinfang für fol-
the Schüler, die beim Flefhirem denken kümmun und wolle. | Yo» Eberh. Gottlob Giandorff.
Anfpach, 1787. 8.

L. C. V/alckenarii obíI. academicae, quibus via munitur ad origines graecas inuefti.
.gandas lexicorumque defectus relarciendos; et 10. Dan, a Lennep praelectiones academicae

de analogia L. Gr. fiue rationum analogicarum L. Gr. expofitio. Ad exempla MSS. re.
- eenfuit, fuasque animaduerlT. adiecit. Éuerhard. Stheidiur, — "Traiecti ad Rhen. 1790. 8,

Opere hoc egregie exfiructo, quod difciplinae ingenioque "Tib. Hemflerhufii ortum
maxime debet, via quafi munitur ad fubtiliorem interioremque L. Gr. intelligentiam. Atque
ab eo tempore plures exfliterunt, qui in tradendis L. gr. praeceptis illorum virorom ve.
figia premerent. liuc potimum pertinent :

Ccc a ZInfang»-

418. Lib. 177... XXXIX. | CATALOGVS GRAMMAT. GRAEC.

I. Chr. Structmeyeri: Rudimenta linguae graecae maximam partem excerpta ex To.
Verwegi noua via docendi graeca ad Syílema analogiae a Hemflerhufio inuentae- effinxit,
Euer. Scheidiur. — Editio fecunda. Zutphaniae 1797. 8.

Znfingsgründe der. griechifchen Sprache, | entworfen. von. Ioh. Georg Trendelenburg,
Prof. der griechifchen und morgenlánd, Literatur zu Danzig. Quarta emendatior editio,
Lipfiae 1796. 8.

Griechifche Sprachlehre mach ihrem wefentlichen Inhalte und Herrn Prof. Trendelenburg
Theorie der. griechifihen Conisgation, entworfen von M. IP'ilhelm Lange, Lehrer am Lu-
therifchen Gymnafium zu Halle. Lipfiae 1797. mai. 8.

Vt olim quidam V. D. fecundum methodum demonfltratiuam Wolfianam praecepta
grammatices formare et tradere, aut potius contorquere aufi funt; ira Kantianae philofo-
phiae difciplinae adcommodare fluduit initia graecae latinaeque linguae cl. Hoffur, Profelf.
Regiomontanus, in libello:

Verfuch einer. griechifchen und. lateinifthen. Grammatologie für. den akademifchen. {πε
terricht und Obere. Clajen der. Sciulim.. Koenigsberg, 1792. g.

" 3
Ad principia Hemflerhufiana reduxit cel. Zeze/, Prof. in litterarum vniuerfitate E.

fenfi, praecepta L. G. praeterea autem illam comparauit cum linguis Orientis, ex quibus,
praecipue ex femitica , ingeniofe quidem et docte deriuare conatus eft poft alios V. D.
graecam, in: Zfusführliche Sprachlehre, (in mai. 5.) ποῦ Paradigmen der. griechifchen. De-
Alinationen und. Coniugationen in X XXV. Tabellen, (in obliquo folio.) Weifsenfels und

Leipzig, 1795. 8. mai, — — De origine autem L. Gr. ex Oriente, acute faltem, difputa-
vit, in: : k

Uber. Gricchenlands. ált/ffe Gefchichte und. Sprache. — Ein V erfuch von Fr. Hezel etc.
ibid. eod. anno, in 8.

De origine linguae graecae tum qvae multorum VV. DD. fuerint opiniones, tum quae
mea fit, pluribus expofui in prolegomm. ad introduct. δ. IV et V. pag. τι. feqq. et in ad-
dendis pag. 317. feqq. De origine autem litterarum gr. et prifca fcribendi ratione vide,
quae fupra in vol. 1. cap. 23. pag. 198. fqq. et cap. 27. pag. 217. fqq. collecta funt. Zar/.

Graecobarbari fermonis vulgaris, cuius hodie in Graecia vfus ef, grammaticam com-
pofuit Simon Portiu:, Parif. 1638. 8. quam Gloffario fuo mediae et infimae graeciratis
Cangius praefixit. Lugd. 1688. fol. tom. l. p. 19. Hinc linguae graecae vulgaris elementa
publicata funt a 7oaane Tribechouio, lenae 1705. 8. et a lo. Michaele Lengio in phlolo-

giae barbaro- graecae parte priore, Noribergae 1708. 4. in qua praeterea habentur hiftoria **)

linguae

o0) Hiftoriam L. Gr. praeter Cangium pracf.
ad gloffarium graecum tradidit Gail. Burtonus, Lon-
dini 1657. 8. [et in noua rariorum librorum colle-
&ione Grofchuffiana, Halae Magd. 1709. fafc. III.
'pag. 597. Íqq.] et Laurent. Ingewaldus Elingius
Prof. Vpíal. Lipf. 169:. 8. [ Pet. Lagerióf hiftoria
L. Gr. Vypfal. :685. 8. Laur. Reinhard. de Gr. L.
fatis. Difp. Witteb. 1722. eiusdem hiftoria grae-
«ac linguae, Lipf. 1724. $. qui pauca adfert de

grammaticis graecis, cap. II. p. 43- 5r. "The Ori-
gin and Structure of the Greek Tongue. In a Se-
ries of Letters addreffed to a young Noblemann,
By Gregory Sharpe, 1767. 8. aliique et a me in

Introduct prolegg. pag. 7. fq. et a Zamdá!z l. cit. —

peg. 599. fq. laudati. Plena omnibusque numeris

abíoluta hiftoria L. Gr. adhuc defideratur. HarL] Ὁ
. Videndus etiam /egr/ius in Fortuna attica cap.

vltim.

- wnrühbus, quam fpecialibus.

Vol.IX. p. 620. SVIDAS Lib. V. c. XL. 389
linguae graecae *^) et gloffarii barbaro- graeci compendium: in pofteriore, (edita 1707. 4.)
introductio ad poefin barbaro agraecam et Batrachomyomachia homerica ex Demetrii Zni,
Zacynthii, graecobarbara 44) verfione, cum verfione latina notisque Martini Crufii, et diff.
de verfione N. T. '") barbaro-graeca, et exercitatio de differentia linguae Graecorum ve-
téris et nouae fiue barbaro-graecae, [quae fingula opufcula fuas quoque peculiares habent
infcriptiones , et fuum paginarum numerorumque ordinem.] — homas Parifnur ex
Capucinorum ordine grammaticam linguae graecae vulgaris edidit Parif. 1709. 8. latine,
gallice, et italice. Fabr, — Petri Mercado noua Encyclopaedia miflionis apoftolicae in
regno Cypri, feu inflitutiones linguae graecae vulgaris. Romae typis Saluioni 1732. 4. De
Lexicis et gloffariis paullo poft commodiore loco difputabitur.

.. Propter argumenti adfinitatem fuperioribus capitibus commode recteque fübnectendum
arbitror caput de Suida, Etym«logo aliirque Lexicis graecis, quod in vet. edit. in parte V.
libri quinti, fiue vol. IX et X, locum habuerat. Zr].

CAPVT XL. (olim libri V. part. V. cap. XL. Vol.IX.)
DE SVIDA, ETYMOLOGO ALIISQVE LEXICIS GRAECIS.

L Lexicorum graecorum, de quibus alibi iam diffum enumeratio, 11. De Suida (eiusque MSStis
£odd.) ct prioribus editionibus, Ludolphi Küfteri difJertatio, cum meis obferuationibus. 1]. De
editione nouiffma Küfleri et variis doRforum fcriptis, ad Suidam illuffrandum facientibus.
IV. De epitome Suidae inedita. id. Index ftriptorum, a Suida laudatorum. Ν. De Ety-
molegico Magnmo, eiusque au&ore et editionibus. VL. Aia gracca lexica et etymologica
MSS. VIL Judex fcriptorum iu Etymologico M. laudatorum. ΜΠ. De Lexicis graecis
imeditis, mec non de glofjarüs variis editis ineditisque. YX. De Lexico l'arini Phauorini,
X. De Lexicis graecolatinis recentium. Jtriptorum maioribus. XL. De minoribus, tam ge-

j XIL Je jcriptoribus jynonymorum, phrajium graecarum ete.

XIIL JJe graeco- barbaris et vecentis Graeciae lexicis.

[Cum auctario G. C. Har/es.)

I.

Bas de Lexicis graecis differrationem, quam ad calcem centnriae anenymorum et
plagiariorum, a. 1689. 4. Lipfiac fub 4. Fȣri nomine in paria mea vulgani admodum
iuuenis, animus fiera: locupletatam paullulum aécuratiusque dig. flam fub τὰ ]ο hiftoriae
lexicorum gra-corum f:paratim publicare; fed exifimiaui vo'«a, rcéiius me facturum, fe
quae de illo argumento notaífem, b:bliothecae huic graecac in cre:em, — ltaque de anti-

Ccce 35 - quioribus

gp) vbi $5. IV. notendae funt S'o/lbergii obíf. rr) lllóm verficnem N. T. grato barbaram

de origine et numero graecarum dialectorum, e
msto de lingua helleniftica excerptae. arl.

qq) De hac verfion- Bzrrachomyomachiae dixi
lib. II. cap. 3. $. "6. [conf. fupra in h. v. pag 167.
Repetita ea eft a /'e. /)au. /2cnio V. C. ad cal-
cem Hymnorum Hoiuericorum ;. Halis 1796. 8.

Maximi M.rgu:it Cailiopolitae poft edit. Geneu.
163874. receníuit Seraphim, Hieromonachus My-
tilaeneus, ] ond. 1703. t2. et poft hanc Zi»a/fafi«s
Michael Macedo, Halae Sax. '710. 12. ex qua
editione prediic curfus in. N. T. quadrilingui CArí-
fiiani Keincccis. Lipgfiae 1713, fol.

(390 Lib... ΧΙ, SVIDAS Vol. TX. p. 6219 625

quioribus plerisque lexicis alibi iam dixi; de editis quidem, vt Zfmmonii de differentiis vo-
cum graecarum lib. IV. [cap. XXIX. vol. IV. pag. 715. fqq.] de gloffario Hippocrateo £ro-
tiani libr, IV. [cap. 38. δ. IV. pag. 233. fqq. in hoc vol.| Éufibii περὶ τῶν τοπικὼν ὀνομά-
χων, libr. II. cap. 2. [pag. 620. fq. vol. III] Zrpotratiomis lexico rhetorico, [in hoc vol.
cap. 38. δ. XII. feqq.| gloffario Hefychii [cap. 7. huius vol] ". Ὡς JMoeridis Zftticiffa
fcap. 36. huius vol. pag. 171. Íqq.] 7Mofthopulo [ibid. $. XII. pag. 19o.] lexico biblico Ori-
genis fiue Cyrilli, Alexandrini , [ib. cap. 37. pag. 199. Iq.] Stephani Byzantini ἐθνικοὶς ΤΝ. a.
$. XIV. [vol. IV. pag. 621. Íqq.] lexico attico PArynichi [in hoc vol. pag. 175. fqq.] Ono-
maflico ollucir, [in hoc vol. pag. 141. fqq. et pag. 156. fqq.] P'olemaei Zfcalonitae , de
Thomae Παρ τὶ vocc. atticis , de lex. Georgii Lecapeni, de lexico Timaei platonico; [iu
hoc vol. pag. 181. Íqq. 191. Íq. et 243. not. f. de Photii bibliotheca alio loco et tempore fer-
mo erit. Praeter ea dixi de plerisque deperditis lexicis omnis generis, dialectorum praecipue,
editisque et ineditis Lexicis fpecialibus ad certos fcriptores, IV. 36. 37. 38. tum de gloffa.
rüs iuridicis, medicis, pbilofophicis IV. 58. [pag.228. ἢ. vol.] ac de Lexicis biblicis et Con-
cordantiis graecis IV. 38. [pag. 227 et 214.] Vt igitur plenior de toto hoc argumento tra-
atio fludiofis huius linguae a me offeratur, non pigebit praefenti capite cetera, quae re-
flant, vniuerfa colligere, atque de Suida, Etymologo et reliquis, alibi mihi haud dictis, Lexi-
cis, obferuata complecti, : :

I. De SVIDA praeclariffime promerítus noflra memoria eft vir eruditiffimus et grae-
cae ac latinae linguae ad vnguem peritus Ludo/phus Neororus, fiue Kufferus *), qui Lute-
iae, quo, relictis patriis facris, Romana amplexus fe contulerat, obiit XII. Octobr. a.
MDCCXVI, Hic poft diatribam de Suida, vulgatam Cantabrigiae 1701. 4. im qua vitia
ac defectus editionis Porti commemorat, nmorratque, quibus fubíidiis et quo adparatu no-
uam ipfe fuerit molitus, variaque Suidae, loca fpeciminis in vicem emendat atque [TP] illu-
flrat, quinto anno interiecto opus ipfum perduxit ad vmbilicum, et nouum funm Suidam grae-
colatinum cum notis, de qua ἐκδόσες infra diligentius dicturus fum, — prelo Cantabrigienfi
exire paífus eft a. 1705. tribus voluminibus in fol. | In praefatione ad hanc editionem, quum
de auctore, quem illuflrandum in fe fufcepit, de illius aetate, de Lexici eius virtutibus et
vitiis prioribusque editionibus adcurate difputet, nolui actum agere fed integram Clariffimi
Viri, mihique, quum viueret, amici differtationem, meis cum obferuationibus tibi hoc
loco exhibere. Fabr. Atque ego et propter Fabric. adnotatt. et quoniam exempla edition.
Küfleri rarefcere incipiunt, in hac edit. illam praefationem retinendam effe duxi. Harl.

1) Quis

4) Fabric, memorat quoque Jo. Philoponi de
vecibus pro tono diuerfo diuerfa fignificantibus,
in vol. IX. pag. 365. fed caput illud fequenti cui-
dam volumini referuavi. 7Jar/.

0) Natus Kufferus Blombergae, oppido Comi-
tatus Lippiae in Weflphalia A. 1670. Vide eius
elogium in memoriis litteroriis Triuultianis A. 1717.
menfe Martio p. 497. fqq. Fabr. Iu Niceronii me-
moriis doct. hominum, tom, 11, pag. iro. fqq. ex

interpretat. Baumgartenii germanica; vbi dicitur
1719. vitam finiuiffe: fed operarum vitium effe vi-
detur. Nam de ía Croze in epift. ad Tablonsk.
prid. non. Febr. 1717. (in thefauro epiftol. Lacro-
ziano, tom. III. pag. 152.) ,,de Kujffero, ait, **
refcire velim, an vera fint, quae Schardius narra-
uit, eum fibi nouacula gulam praecidiffe, quod
vix crediderim, etfi Parifiis id fe accepiífe dicat,
a Stoflio, ni fallor, antiquario, ** Zar.

"€

SVIDAE AETAS Lib, 17. c. XXXIX. 391

Vol. IX. p. 622 P6

1) Quis Suidas fuerit, aut quando vixerit, fruflra quis quaefiuerit, fi nullus vnquam
Suidas exflitit: vt virum politiffipum, Angelum Politianum, cenfuiffe plures referunt. fcri-
ptores; refpicientes procul dubio ad haec eius verba, quae leguntur lib. XI. Epifl. XX. ^)
Suidas ipfe, (f qui modo hic vnquam Suidar;) mon omnino malus au&or. | Sed Suidam vere
ex(litilfe, nec nomen cius fictitium effe, non folum euincunt codices MSti ^) Lexici huius,
in quibus Suidae, vel Sudae*) nomen comparet; fed etiam Euflathius, [I] qui in ver-

bofo commentario in Homerum Suidam noflrum aliquoties ^) laudat.

£) Ad Bernardum Riccium. —Politiano iunigen-
dus Petrus Zcyonius eft, qui lib. 2. de exilio
pag.213. apud doífos, inquit, illos viros, qui
commentarios rerum multarum confeceyunt, cos-
que in Suidae nomine ediderunt , objeruaui fcri-
ptum. — Tho. Reine[ius lib. 3. var. Lect. pag. 36r.
In farragine lexica εἰ hiflorica κατα soar co-
pio/a et varia, eoque penu quodam eruditionis
et preciofifimarum quarumvis rerum. qui Sui-
dae cuiusdam nomen praefcriptum habent, etfi
vnius autoris non [it, [ed piurium e diuer[is
omnium aetatum jcriptoribus colle&a et fub-
inde au&a.

d) De his infra, ad $. 16.

£) Suidam adpellant [au&tor cod. Matr. XX. in
TYriart. cat. codd. gr. pag. 8.3.1 multi memorati Me-
nagio c. 77. Anti -Bailleti, Card. Beffario in prae-
fzt. ad verfionem Metaphyficorum "Theophrafti,
Victor 'Trincauellus ante Philoponum in Phyfica,
Aldus Manius ante Philoponum in pofteriora Ana-
lytica, et albi, Petrus Bembus in Epiftolis p. 440.
Guil. PEudaeus notis prioribus in pande&ias, Petrus
Victerius in Variis Lect. Francifcus Robortellus in
var. locorum annotatt. Guil. Fournerius in felectis
le&ionibus, Valentinus Erythraeus indice Virgi-

liano, in vocabulo orichalro , Q. Septimius Flo-gg(z4392vos) y χαὶ ἀνδροίχλη, ὡς ἐκᾶνος Mya.

rens Chriftianus ad Ariftophanis Pacem, Iofeph.
Scaliger ad Varron. Petrus Daniel ad Plauti Que-
rolum, Iacobus Cuiacius in Obferuationibus, aliis-
que in fcriptis, et Nic. Rigaltius paffim. — Notat
autem cx2« paludem , foam, lacum, wt videre
licet in fcholiis ad Euripidis Phoeniff. verf. 1107.
3195. et Damafrio apud Photium cod. CCXLII.
p.553. v. vlt. ed. Hoefchelii. — Carolus Annibal Fa-
brottus ad "Theophili inftitutiones pag. 541. edit.
primae: Z'iri dotti Suidam Sudam appellant , [-
bris, vt videtur, au&oribus. | . Nam in. MSto
Codice Memmiano, (qui hodie eft Colbertinus
DCCCCXCII ) /ic habetur. — Huic tamen plurimos
alios licet opponere, in quibus, ut apüd Eufta-
thium, conftantez non Z4das fcd Zsi2«s adpellatur.

Quis autem Sui-

das

[Atque in aritiquo quodam exemplari per librarii
tarditatem, excidit forfan, aut, quod non fatis
clare fcriptum, aut oblitteratum erat, lin Σαιδας
legi non potuit: hinc error in nomine ad alios
tranfit libros hominesque. ZarL] Itaque Jf. Ca-
Jauboius notisad Laertii Anacharfim lib. t. fe&t. 101.
Falluntur viri do&i[fimi et magni iu. litteris mo-
minis, qui toties Suidam in ciuitate Romana no-
men muiare cogunt. Sunt enim, qui Sudam, tiec
defunt qui Sudinem, (credo, quod hoc nomen fe
in. Plinto vecordareutur legife )) adpellent. 4:-
qui verum eft profetio Suidas. —^Euffathius: 7«
es τοῖς ὑπὲρ dvo συλλαβὲς, ἰσοσυλλάβως xAiveTU[,
οἷον Τικαχίδαε, Τικαχίθα. Σκῆθας, Σκιδα, — Sudi-
ni Magi mentio ἀρὰ Theodorum Meliteniotam
fupra [in Theodori Meliteniotae prooemio in aítro-
nomiam (.. XI. qued edidit Fabr. ii vol, IX. p. 219.}
ISudiuis περὶ λίϑων apud. Plip. IX. 35, XXXVIL 8.
Sudinem pro Suida vocat Scipio "Tertius commern-
tario de Apollodoris.

f) Euftathius in Iliad. A. pag. 834. edit. Rom.
(Bafil. 168.) τὸ δὲ (ὥνος) ἂν τῷ κατὼ σοιχέον Mey án
Aw βιβλίῳ τῷ Xaidx, δηλῆνται ζωΐδια οἷον ὄνας H τινοῦ
τοικῦτα εὐτέλεσκατα. Ad Odyff. H. pag. 1571. m&-

wdidotoj um αὐτῷ xu] ox mupd τῇ Σείδα ὐϑρακος
Ad
Odyff. X. pag. 1851. τῷ δὲ μισϑὸς αὶ μεόνον Gn προῆπ-
Tu τὸ μισϑῶ, μισϑώζω, ἀλλὼ καὶ μισϑάριον καϑ'
ὑποκορισμμόν" & χρῆσις καὶ ἐν τοῖς Σ εἶδα. (apud Suid.
gac3apus legitur male pro μισϑάρια.) Αἀ Odyfl.
A. pag. 1406. παραβλήθην παρ᾿ Ὅμηρῳ «vri TÉ συγ-
κριτικῶς,, ὥς οἱ πλείας φασὶ, κατὰ δὲ τὸν Σκίδαν, ἀντὶ
TÉ ἀπατητικῶς, παραλογιςικῶς. Ad Odyff. E. p.528.
ἔς: δὲ πρόεγμα, ὡς MEyAOT Σ κίϑας, φήριγμα. εἴ p. 1538.
πολλῶν δὲ χαὶ ἄλλων τοιέτων üyruv, οἶδεν ὁ Σ᾿ κἰδα5 καὶ
τὸ o£, κοινότερον μεὲν ὃν τῷ wj. Ad Odyff. Z. p. 1554.
Σείδας yEy ἐν τῷ ὦ, φησιν, ὡς ἡ Λάρισσα σφαερίζασος
πίλῳ ὠλισϑεν εἰς τὸν Πηνειόν, Ad Odyft. ΓΦ. 1469.
ὡς ἀνιερωϑή Ποσειδῶνι (ὁ μικρὸς λιϑο;) πρὸς τὸ m τὰ
κύματα πελώζεαν Φαισῷ,, ἐν τοῖς τῇ Σαίδα κᾶται. Ad
Odytl. B. p. 1441. Τὸ ποδηγέσερον ἀντὶ τῷ ὁδηγικώ-

Τερογ.

39» Lib. F. c, XL. DE SVIDAE AETATE Vol. IX. p. 6239 624
das fuerit 4), difficile dictu eft; cm non folum alii fcriptores, fed etiam ipfe de fe fileat, nec
in noto hoc Lexico [IP] quicquam de fe memoriae prodiderit, Videtur quidem in v. Xa-
μοϑοοίκη patriam vel gentem fuam indicare, dum ait: Qui enim imitio infulam illam (i. e.
Samothraciam) iucoluerunt , Samii fuerunt, a quibus nos orti fumus. Sed verba illa non

funt ipfius Suidae, fed fcriptoris anonymi, ex quo locus ifle excerptus eft.

2) Quod ad aetatem Suidae adtinet; de ea diuerfae funt virorum doctorum fenten-
tiae, quarum nonnullas ad examen reuocabimus. — Hugo Grotius in epift. CX. ad Gallos ^),
Suidam paullo poft Con(tantinum, Leonis) filium, qui A. C. 912. imperare coepit, vixiffe
arbitratur; hac addita ratione, quod, quantum ipfe meminerit, hic imperatorum poftremus
fit *), quem in libro fuo nominet. Sed virum dockiffimum memoria fefellit. Nam in v. Αδαμ
mentio fit imperatoris Ioannis Zimifcae ^); et in v. Κωνξαντινδπολις Bafilii et Conftantini
fratrum; qui omnes Conftantino, Leonis filio, pofteriores fucrunt. Hieronymus Wol-

fius Suidam multo recentiorem facit, et ad faeculum XIV. refert; hac inductus ratione,
uod Metochitam Logothetam citet, qui fub Palaeologis vixerit.
ad Suidam haec funt: J4/que adeo, cum Metochitam Logothetam citet , qui fub Palatolo-
ir vixit, adparet, eum vix annis abhiuc 300. Lexicon hoc compofuife.

ifla Wolfius A. D. 1564.

ETT ὅπερ dy τοῖς 7X Σκίδα κἄᾶται. Ad Odyff. A.
pag. 493. ἃ δὲ xxr& Exiduy £x ἔξε τετρασυλλάώβως
ἐφιαλᾶς, ἀλλὰ τρισυλλάβως QuxX&s, Praeter haec
decem loca exftat etiam vndecimus, in quo Sui-
dae lexicon, licet non citetur nominetenus, tamen
refpicitur et tamquam fcriptoris infignis ac fide di-
gni celebratur ad lliad. Γ᾿. pag. 378. edit. Rom.
(Bafil. 286.) ὃ δὲ γράψας ἐν soxeaxxy rufa λέξεων,
λέγεσϑαι ϑεκεδέςατον διὸ τῆς αἱ δι ϑόγγκ προπαραλη-
gimp, τὸν Θεξ ἰδέαν ἔχοντα, gj παροϑεὶς χοῆσιν
"AyriQuvror, τὸ ἄνϑρωπος, 0s nai πάντων ϑηρίων Xe-
κιθίςατος γενέσϑαι , καινὸν μεέντοι γράφει. πιςεύετᾷρ
δὲ ὧς λόγα πολλὰ ἄξιος. Solere Euftathium fcrinia
Suidae, aliquando ctiam, vbi non nominet, com-
pilare, notauit Küflerus ad Suidam in πύνδαξ, Mi-

' chaclem Apoftolium fua ex Suida folere exfcribere

id. ad ῥοδίων χρησμός, [Atque de Éudocia, quae

Suidam inprimis compilauit, res eft hodie notifli-

ma. Harl.) 1

g) Suidam Monachum Byzántinum vocat Toan-
nes Rofinus in Antiqu. Rom. et poft eum Ioannes

Bona in notitia auctorum, in libris de diuina Pfalm-

odia citatorum. Monachum adpellant etiam 70-

fephus Scaliger ad Varronem pag. 6o. Mau[fa-

cus in diff. critica pag. 396. Balthafar Bonifacius

XV. 7. hift. ludicrae, Zadrianus Bailletus t. MI.

iudic. eruditor. p. 135. et Caro/us Blount ad Phi-

Sed Logotheta, quem Suidas diuerfis in locis laudat, non eft Me-
tochita Logotheta, quem ineunte faec. XIV. vixifle conflat; fed Symeon Metaphrafles Lo-
gotheta "), qui initio faeculi X. floruit: vt et [δ] ante nos obferuauit vir magni inter eru-

Verba eius in Praefat.

Scribebat autem

ditos

loftratum pag. 6. Non dubito autem ex fola con-
ie&ura a Rofino et aliis hoc pronunciatum fuiffe,
quemadmodum et ab //. Ca/aubono, qui cuculla-
tum Grammaticum nuncupat lib.1. cap. 6. ad Athe-
naeum.

h) CXVIL ad Nie. Peirefcium, quae in maiori
epiftolarum Grotii collectione eft 264.

1) Conftantinum Porphyrogenitum, Leonis Sa-
pientis F.

1) Hermannus l'itekindus, Rigae tunc verfans,
Vitas imperatorum, € Suida collectas, eum latina
fua verfione feparatim edidit Francofurti 1557. 8.
in his vltimi memorantur Conftantinus, | Leonis
Ifauri filius, qui A, 775. Michael balbus, qui A.
$29. et 'Theophilus, qui A. 841. obiit, Excerpta
de imperatoribus, ex Suida colle&a, habes etiam
graece et latine in Frid, Sylburgii tomo tertio mi- :
norum rom. hiftoriae fcriptorum, Frencof. 1590.
fol. quibus alia infuper de rebus CPolitanis ex eo-
dem Lexico adiunxit cum Porti verfione Philippus
Labbeus im tomo I. fcriptorum hift. Byzantinae
Parif, 1648. fol.

[) Ioannes 'Tzimifces imperator fuit ab A. 969.
ad 975. hinc Bafilius II, ad A. 1025. et Conftanti-
nus, eius frater, ad A. 1028.

9n) Suidas in" Agx£, ὁ λογοϑέτης iv τῷ τῆς ἁγίας
Θέκλης μαρτυρίῳ. Εἰ in NoJava* ἐν τῇ 78 μακαρίτα,

Aoye-

Vol.1X. p. 6259 ὁ26 SVIDAE AETAS. Lib. IV. t. XL. 393

ditos nominis Richardu: Bentloiur, in praeclara differtatione de Phalaridis epiflolis, p. 23.
[pag. 9. ed. Lennepii, epift. Phalar. adiecta.] — Sententia igitur Wolfii, hoc fubducto tibi-
cine, fponte corruit. Alii, inter quos ef vir doclillimus Gulielmur Caue, noftrum
vergente iam faeculo X. 5) fub Bafilio et Conflantino fratribus vixiffe cenfent: pro qua
opinione facere vidctur, quod Suidas in v. 'Adxp, vbi diuerfas annorum aeras fiue epo-
ckas recenfet, chronologiam perducat vsque ad obitum Ioannis Zimifcae, cui anno C. 915-
modo dicli Bafilius et Conflantinus, fratres, in imperio fuccefferunt. | Huc accedit quod
nofler in v. KaysevriwwvgzoAis annos a condita CPoli computans, epocham cati termi-
net in regno Bafili et Conflantini, Porphvrogenuetorum, vt illo tempore, quo ea fcribe-
bat, adhuc imperantium. — Haec fane fpeciofa funt, et veram Suidae aetatem indicare vi.
dentur. Sed (i ex notis illis temporum, quae hodie in Suidae Lexico Occurrunt, de ae-
tate eius iudicandum efl; recentiorem eum vtique effe oportet: vtpote, qui exeunte fal-
tem faeculo XI. vel ineunte XII. fub Alexio Comneno vixerit. Nam, (quod a nemine ad-
huc obíeruatum effe video,) in v. Γηώρας, v. A£ergs , et v. Ἡγήτορες, loca quaedam ex
Mich, Pfello ^) adducuntur, qui fub Alexio Comneno floruit, vitamque vsque ad initium
fazculi XII. produxit. — Si igitur ipfe Suidas loca ifla Pfelii Lexico fuo inferuit, poft Ffel.
lum vtiqve vixiffe eum oportet: fed ante Euflathium, quippe qui primus in commentario
ad Homerum noflri meminit. Vixit autem Euflathius exiguo poft Pfellum interuallo; fub
finem nimirum faeculi duodecimi, et initium decimi tertii, — Sed quod ad loca illa Pfelli
adtinet; dubium non efl, quin a recentioribus Lexico Suidae addita fint ; idque [IP] de
loco primo 7). qui adducitur in v. Γηώρας. audacter affirmare au(im; quippe quem MSS
Parif. non agnofcunt. Si igitur nec ex hac nota temporis aetas Suidae colligi poteft ; quid
tandem hac de re flatuendum fit, quaeret Lector. Equidem, nos ita cenfemus: incertum
quidem effe, quo teinpore verus Suidas, fiue primus Lexici huius auctor vixerit; anti.

Aoyo?'va μεταφράτα τῇ εἰς τὸ μαρτύριον TE ἀγίχ Ax-
πιανξ, Bene obferuat Bentleius, μακαρίτην a Grae-
cis dici, qui vel ipforum memoria, vel non adeo
diu ante obiiffet.

w) Vergente faeculo XI. fub, Alexio Comneno,
F'o[fius lib. 2. de hift, Graecis cap.26. Fabr. - Ea-
dem fententia Henr. Valefii in. praef. ad excerpta
ex collectaneis Conftarítini imperat. /7eu13.

0) Quaecunque ῥήσεις in Suidae Lexico, addito
|- Píelli nomine, leguntur, eas omnes, Küfterus ob-
feruauit, petitas effe ex Michaelis Pfelli libro in-
edito, multas gloffas vocesque obfcuras explicante,
qui in biblioth. regis Chriftianiffimi exftat cod.
MDCCCXXXVII, fol, 184. hoc titulo: Ψέλλα σύν-
οψις διὰ «ἔχων σαφῶν καὶ πολιτικῶν, περὶ πασῶν τῶν
ἐπισημιῶν, γενομένη πρὸς τὸν εὐσεβέτατον βασιλέα κύ-
| guy Μιχαὴλ τὸν Δύκαν ἐκ προτάγμιατος TÉ πατρὸς

αὐτῷ καὶ βασιλέως, Michael Ducas, Conftantini Du-

cae F. imperator fuit ab A. 1071. ad 1078.

p) Quoniam Küfterus primum tantummodo lo-
, eum non agnofci a MSS, Parifienübus obíeruat,

c-Fol. VI.

quiorem

hinc videtur tacite fimul profeffus, cetera loca ex
Pfello adducta in codicibus illis contineri , quorum
vnum annorum faltem quingentorum vetuftatem
habere infra $. 16. non diffitetur, — Itaque veram
puto illorum fententiam, qui flatuant, ex Pfelli li-
bro Suidam ipfum quaedam in Lexicon fuum trans-
tuliffe, et fub Alexio Comneno, vt vifum etiam
Voflio, circa faeculi XI. extremum floruiffe. Fabr
Hamberger in: Zuverl, Nachr. 1V. pag. 185. cum
Oudiiio comment. de S. S. E. tom. II. pag. 1454.
medio faeculo XIL. adligat Suidae aetatem, quod '
citet loca quaedam Mich. Pfelli ac Simeonis Meta-
phraftis; contra ab Euflathio "Theffalonicenfi l;u-
detur. Saxius tamen, (qui plures laudat VV, DD.)
im onomaft. lit. Il. pag. 154. fubfcribit fententiae
Pagti, qui in Critica Baroniana ad a, 975. nr. XIX,
hoc tempore , inquit, floruiffe videtur Suidas —
voce enim "Adag, diuer/as annorum fummas colli-
gens computationem juam terminat in obitu Ioan-
nis Zemi/cis, imperat., hoc anno morte Jublatt.

Harl.
Ddd

SVIDAS SAECVLO XI. CLARVS Vol. TX. p 626062?

394 Lib. IP. c. XL.

quiorem tamen procul dubio effe, quam vulgo credatur; quum perfusfum nobis fit, plu.

rima loca, quae recentiorem aetatem fapiunt, ab aliis poflea Lexico huic addira effe. Pa-

tet hoc vel ex MS. Parif. A. qui trium codicum MStorum Suidae, qui in bibliotheca regia
Parifienfi adferuantur, optimus eft et vetufliffimus. In eo enim multa loca, quae in re-
centioribus MStis, omnibusque editt. hodiernis reperiuntur, vel omnino defunt, vel re-
centiore interdum manu ad marginem fcripta funt: veluti verfus Onirocritici, qui ex
Allrampfycho vel Nicephoro in Lexicon hoc translati funt; itemque loca ex Paulo Aegi-
neta excerpta, et alia, de quibus in notis noflris Lectorem monemus.

3) Quamuis autem Suidam antiquiorem, quam vulgo creditur, flatuamus 4): non ta-
men cum Lil. Greg. Gyraldo eum adeo antiquum cenfemus, vt Strabo, quem fub Auguflo
floruiffe conflat, eius meminiffe potuerit. Exiflimat nimirum modo laudatus vir dodiiffi-
mus, Suidam noflrum eundem eífe ^) cum Suida vetuflo hiflorico, cuius praeter Strabo-
nem, fcholiaftes Apollonii Rhodii, et Stephanus Byzantius mentionem faciunt, Verba
eius Dialogo 11. de Hifforia poetcrum haec funt; Quibus illud vere rc[ponderi potefl , Sui-
dam antiquum fuiffe ftriptorem, ciius inprimir a. Strabone ?) fit mentio, et ab iir, qui in
"Apollonius , Rhodium, [IP] commentaria fcripfere, et a Stephano, et aliis. Is igitur Suidas
inter alia, (nam et. Hiftoriam ftripfit,) commentaria, vt par eff credere, mon admodum
magna condidit, quae ab aliis poflea multis locupletata et aula, ad hamc, quam vides,
libri magnitudinem exereuere, primique Suidae nomen obtinuere, εἰς. Et paulo pofl: Simul
etiam abiiciendam puto, quam Grammatiflae quidam faciunt, duorum huius nominis diffin-
&ionem , vt fcilicet ille antiquior tantum fit Hifforicur; hic recentior, Grammaticur, Ἐς
verbis duplex continetur fententia nimirum, Lexicon, quod Suidas primus compofuera',
ab aliis poflea locupletatum et auctum effe; et deinde, Suidam Hifloricum et Lexicogra-
phum eumdem eífe. Priorem fententiam probamus; et nobiscum plures ali. — At pofle-
rior fuffragatoribus caret, et Suidas nofler communi eruditorum confenfu a Suida Hiflo-
rico diuerfus, eoque recentior merito flatuitur. Et hactenus de aetate Suidae.

4) Quod ad Lexicon ipfum adtinet; id ex variis compilatum eft auctoribus ^) quo-
rum

4) Nefcio, quid in mentem venerit erudito vi- δας ἐν Θεσσαλικοῖε, et ἐν πρώτῳ Θεσσαλικῶν ad IF.

ro, Joanni Halleruordo , qui in bibliotheca curio-
fa Regiomonti 1676. 4. edita pag. 379. tradit, Sui-
damSyriani, Alexandrini, difcipulum et Procli cva-
Qoi 177» fuiffe, clarum circa finem faeculi quinti.
Non audiendos etiam puto, qui cum Gilberto Ge-
nebrardo in Chronographia ad faeculum octauum
referant, vel ad nonum cum Andraca Sauflaeo p. 656.
de myfticis Galliae fcriptoribus.

v) Hoc perfuafum etiam. Zntonio Po[feuino in
apparatu facro tom. II. pag. 457. vbi errores quos-
dam, quos putat, Suidae perfequitur vsque ad
pag. 442.

s) Strabo lib. VIL. pag. 227. Σείδας δὲ τοῖς Θετ-
σαλοῖς μυϑώδεις Xoyas προσχαριζόμενος, Apud Scho-
liaftem Apollonii Rbodii ad 1. 555, laudatur Σ είν

1255. et ἐν δευτέρῳ ad 11. 1017. ἐν τρίτῳ τῶν περὲ
Θεσσαλίαν ad IV. 816. rurfus ad I. $58. Σείδας καὶ
᾿Αριςοτέλης οἱ περὲ Εὐβοίαν πεπραγμιατευμένο, Vnde
iudice /Mau/aco in diff. critica ad Harpocrationem
pag. 396. apud Hefychium in Πύῤῥοσα, quae pars
fuit Theffaliae,. pro Σίλας, reftituendum. Xadas,
Stephanus Byz. in ἄμνρος T heffaliae ciuitate: Es
dus δ᾽ ἐν ταῖς yeveuX.oyioas , ὅτι ὅτοι ( Αμιυροῖοιν ἐκαε
λξντο Ἔορδοΐ. Idem in Δωδώνη, Καὶ Σκίδας δέ Quei
Φηγωναία Διὸς ἱερὸν εἴν! ἐν Θεσσαλίῳφ, Maec de an-
tiquo illo Suida, qui Augufti faltim temporibus

non fuit inferior. i
L) Prae ceteris eclogas iuffu Conflantini Por-
phyrogenili fa&as fiudiofe legit Suidas, et inde
plurima in lexicon fuum transtulit, vt notatum
Henrico

Lib. IP. c. XL.

SVIDAS ALIVS ANTIQVIOR. 305

Vol. ΙΧ. p. 627 028
rum nomina partim catalogus ille, qui ab ipfo Suida [Ρ] Lexico huic praefixus putatur “);
partim duo noflri indices pofteriores lectori exhibent, Mirabitur autem forfan Lector, in
indice vltimo, fiue tertio, non compszrere Scholiaflam Pindari, Theocriti, et Apollonii;
cum Reinefius Jar. Lr&. pag. 479. haec de Suida habeat verba: Suidas Harpotrationem,
εἰ Scholiaffes veterer , maxime Zdriflophanir, Sophorlit, "Thucydidir, Pindari, Theocriti,

4Spollonii, totos exhaufit, et in fuum hoc armarium. digeflt.

Henrico Valefio praefat. ad excerpta Peircfciana.
Sacpe autem loca auctorum adícribit, nominibus
eorum praeteritis, quorum aliqua ab Aernilio Por-
to, longe plura a Ioanne Pearfonio in notis MSS.
eta Küftero in fua Suidae editione adnotata, non
pauca adhuc eruditis inueftiganda relicta funt.
Fuluius Vrfinus ex Suidae Lexico multa Polybii
fragmenta colligit, non ex MS, codicis au&oritate
vt putauit Cafaubonus, fed fola coniectura addu-
€tus et ftili indicio, qui Polybianum quid tinnize
videbatur: vnde Bólybio interdum quaedam adfi-
gnarunt vtrique, quae alterius funt fcriptoris, vt
cidem Valefio obíeruatum. Marci Zntonini loca,
quae fuppreffo nomine apud Suidam leguntur, ρας
fim indicauit Tho. Gatakerus, vt Procopii Nico-
laus Alemannus et Claudius Maltretus, Cafaubo-
nus Zthenaei et Laertii, Artemidori Nic. Rigal-
tius, /eíiaui loachimus Kühnius, ZZarpocratio-
nis Mauffacus, aliorum alii. In Suida, v£ /eEi-
tando et vigilando comperifJe fe et didiciffe, ait
idem Mauffacus pag. 596. diff. critic; magna pars
ftholiorum , quae in Tragicos et Comicos circum-
feruntur, continetur. Idem pag. 392. non dubi-
tat integram /4/ii, Sophiftae, opus, cuius epigraphe
fic concipiebatur, ἐπιτομὴ τῶν Παμφίλια γλωσσῶν
ἐπὶ βιβλίων ἐννενήκοντα $25, a Suida transícriptum,
qui etíam ex graeca verfione libri Hieronymiani
de fcriptoribus ecclefiafticis, et ex Hefychii, Milefii,
ὀνοκατολόγῳ fiue de viris illuftribns libello aliqua
transtulit, non tamen tam multa, vt eo pertinere
poflint verba apud Suidam: & ἐπιτοβμή ἐσι τῆτο τὸ
βιβλίον, vt vifum Lucae Holftenio c. r. de vita
Porphyrii, vbi narret, MsStos fibi πένακας exccr-
ptorum a Suida colle&orum vel transfcriptorum
oftenfos a magno Sirmondo. Fabr. Polybii frag-
menta, quae in Suidae lexico feruantur, addita
aut inferta funt Polybii editt. à Gronouio, Ernefti
et Schweigbaufero curatis. Horum poftremus ante
editionem Polybii abíolutam f. rectius poft primum
tomum editum, multa illius hiftorici loca, quae
Suidas adtulit inferuitque fuo lexico, emendauit il-
luftrauitque egregie, idemque Zppiani etiam loca
a Suida fuifle excerpta, animaduertit in libello;

Sed incautius ibi vir Magnus
loquutus

Ddd 3
Emendationes et ob/J. in Suidam fcr. Io. Sthueeig-
hüufer, gr. et orient. litter. Prof. Argentorati fafcicul.
Ict IL in 8.1789. Ex Timaei quoque lexico platonico
plures in fuum lexicon Suidas transtulit gloffas vt
bene monet idemque corrigit Suidae locum Ru/i-
ken init. notar. ad ''imaei lex. pag. 4. adde fupra
pag. 243. not. fJ. fin. item ex fcholiaftis Avollonii
Rhodii et Thucydidis. v. Ducker in pracf. ad Thu-
cyd. pag. 92. feq. vol. I. ed. Bipontinac. Praeter ea
Photii, patriarchae CPolitani, lexicon, adhuc ine-
ditum paene totum Suidas in fuum transfumfit lexi-
con. Tum habuit et defcripfit, faepe cort:axit,
vt Harpocrationis Lexicon omittam , lexicon rhe-
toricum, de quo iam fupra ex Ruhnkenii praef,
ad Hefychii lexicon, part. II. egimus: Infigne
quoddam opufcuium veteris Atticiftae, ex quo no-
bis, (vt ait Valckenarius l. mox memorando, )
ynus omnium egregia, fragmenta quoque comoe-
diarum, per lexicon illud grande fparfa, conferua-
vit: quaedam ex PArynichi adparatu fophiftico,
e lexico Zonerae ; magnam partem defcripfit fcho.
liorum in Sophoclem atque in. Zriffophanis prae-
fertim comoedias, etiam in '"Thesmophoriazufas,
quae nondum fuerunt in bibliothecis inuenta. Haec
erudite obferuauit Za/cken. ad Theocriti Adoniaz.
pag. 297. (et de fcholiis ad Ariftoph. "Thesmoph.
etiam im diatriba, Euripidis Hippolyto adiunéta,
pag. 294. not.) "lum pergit: ,,Quod fi licet ve-
rum fateri, plerisque Suidae excerptis, ex libeis
qui ad nos peruenerunt, ne epigrammatum qui-
dem anthologia excepta, carere poflemus. fine
magno litterarum detrimento, Sed libros habuit
Polybii, qui nobis nunc periere. Legeritne libros
Dionis Ca[fii, nobis perditos, an aliunde Dionea
deriuauerit, definire ton au(im. Habuit certe alio-
rum pauca; et opufcula Zeliani, Jamblichi, Eu-
napit, Damaj[cii, quibus nos hucusque caruimus ;
non illa quidem, ἢ quis ita velit, permagni mo-
menti: ex his tamen libellis ineditis excerpta Sui-
dae cupide litterarum antiquarum legimus amato-
res. * Harl.

w) Sed vide, quae infra ad 1. indicem Suidae
lexico praemiffum, notantur. Zarí.

Vol. TX. p. 628 P 629

396 Lib.IV.c. XL. AVCTORES EX QVIBVS

loquutus εἴ. Tantum enim abefl, vt Suidas tres fcholiafles pofleriores totos exhauferit,
et collectanea fua inde locupletauerit, vt vix vnum vel alterum locum ex illis excerpferit.

s) Ceterum ex fcholiaflis veteribus nullum Suidas diligentius compilauit, quam fcho-
liaflen Ariftophanis; quippe quem totum paene in Lexicon fuum transfudit, ^ Quaeritur
autem inter eruditos "), vtrum Suidas ab hodierno fcholiafle Ariflophanis, an vero fcho-
liafles a Suida fua mutuatus fit: fiue an. hodierna fcholia in Ariflophanem ex veteri quo-
dam codice ad nos propagata fint; an vero a Mufuro, vel alio quodam, ex Suidae Lexi-

co confarcinata? Nos ita cenfemus, hodierna fcholia in Ariftophanem maximam partem,

ex veteri quodam codice defcripta ad nos perueniffe, eademque effe ") ex. quibus ipfe
Suidas fua haufit: nom pauca tamen loca a recentioribus *), partim ex [ΠΡ] Suida, partim
ex aliis fcriptoribus, illis infulta effe. Et fane, quae leguntur apud Scholiaflen illum ad
Equit. pag. 323. 'H δὲ sAeyyis τῶν πρὸς ἄλλο mi, etc. itemque ad Zfcharnenf. p. 396.
Σίκυον. ἀπὸ εὐθείας 6 σίκυος. etc. ex Suida in v. XrAeyyle, et v. Eixvov inferta effe,
emunclioris naris lectores facile mecum fentient. Lexicographum enim illa potius fapiunt,
quam fÍcholiaflen. Eumdem porro fcholiaften interpolatum effe pag. 106. ad verba comici
in Pluto, Ἢ γλῶττα τῷ κήρυκι. etc. itemque pag. 486. ad verba illa in /7e/pir, ἴλη
xaT ὄρθρον, etc. patet non folum ex eo, quod illic citetur Euflathius "), qui Suida vii-
que recentior efl; fed etiam ex eo, quod duo ifla loca in antiquiflima editione Aldina defint.

Idem dicendum eft de alio loco, qui legitur in iisdem fcholiis, pag. 15. vbi Phalaris lau- -

datur. Nam nec illum vetus editio Aldina agnofcit. Sed hac de re eruditos iam ante
monuit Vir in omni doctrinae genere excellens, Aichardur Bentleius, in differt, de Phala-
ridis Epift. pag. 22. Notandum vero eft, Su'dam interdum plura habere, quam hodierna
Ícholia in Ariflophagem: vnde recte colligi pofle videtur, fcholia illa non integra ad nos
perueniffe. Vide noflrum v. ᾿Ακαλήφη. v. Azcemros, v. ᾿Εγκεκορδυλημένος, v. Μελλονι-
κιον» V. Ναξιεργὴς» v. Πυροῤῥαγὴς, v. Σιβυλλιῶ. v. Στρεϑὸς. v. Τίτϑαι» v. Τραγικῶ-
τερος. V. Ὑπερακοντίζε:ς ; etc. ^). Et haec obiter de fcholiafle Ariftophanis.

6) Quod ad modum adtinet, quo collectanea haec digefla funt; in eo non raro 1u-
dicium et diligentiam compilatoris defideres ^). Nam primo, nofler, dum loca, ex variis
; f:ripto-

v) Vt apud /ac. Thomafium diff. de plagio lit. X) Vt a Ioanne 'Tzezze, "Thoma Msgiítro,

terario $. 550. fq. et Mau/acum diff. critica p. 396.
Andream Schottum praef. ad graecos prouerbio
rum fcriptores εἰς, Georg. Sigismund. Greenium
diff. I. de fcholiafte Ariftophanis, Witeberg 1695. etc.

10) Quae magnam partem peruetuftis iisque cla-
riffimi nominis Grammaticis debentur, Apollonio,
Didymo, Symmacho, Ariftarcho. Itaque ex illis
Suidam potius, quam fcholiorum auctorem ex Sui-
dae Lexico fua haufiffe plures viri docti agnofcunt,
vt Jac. Palmerius pag. 720. Exerc. ad fcriptores
Graecos, /Menagius ad Laértium pag. 260. 264. etc.
Meur[ius variis in fcriptis, Florens Chriffianus ad
Ari(tophanem pag 702. /Marcus Meibomius ad Ni-
c«omachi Muficam pag. 46. εἰς,

Marcoque Mufuro primae Aldinae editionis cura-
tore, et deinde ab iis, qui Florentinam in priores
praefertim. Comoedias paffim interpolatam dede-
runt. Vide Kufteri praefat. in Ariftophanem i

9) Citatur Euftathius etiam in fcholiis ad Plu-
tum v. trit, fed itidem in interpolata Florentina;
non Aldina editione.

z) Suidam vfum fuiffe codice fcholiorum in Ari-
ftoph. faepe pleniore et caftigatiore, adnotat quo-
que Zemjlerh. ad Ariftoph. Plutum p. 16. not. 22.
et pag. 452. not. ὅτι. adde fupra, vol. II. p. 364.
fub finem. Harl.

aa) Cel. 7o. Ludou. Schulze, in praefenti theo-
logus Halenfis, in docto /pecimine ob/eruationum

mijcel-

Μο. ΥΧ. ». 630 δόδο SVIDAS LEXICON SVVM CONGESSERIT. Li&.P.e. XL. 301

Ícriptoribus decerpta, in Lexicon fuum congeffit, faepe vitiofis codicibus ^) deceptus fuit:
vnde fit, vt [] voces adulterinas et corruptas pro veris et genuinis lectori interdum ob-
trudat. Sic ᾿Αμάφης apud eum habes pro ᾿Ακμάςτης" Ἠρίθμησεν pro Ἠρέμησεν᾽ Iezrixa-
μένοις pro. Μεμιασμένοις" Τάλεσιν pro Τέλεσιν᾽ Ὕςινος pro Ὕσγινος᾽ Κοιλιδιῶν pro xv-
λοιδιῶν᾽ Φρήμας pro Δι᾿ ἐρήμας᾽ Δείξαντες pro Διήζαντες᾽" ᾿Αλίβυες pro Οἱ Λίβυες"
Ἡμιμαλλόνες᾽" pro Αἱ μιμαλλόνες Θεσμοτόκον pro Ἐσμοτόκον᾽ Ἡβὸς pro Ὑβός" ᾿Ανάρπα-
soi pro ᾿Ανόργίαφοι" Aere pro Ὀλόψατο᾽ Δωτὺς pro Ἐδητύς" Εὐχείμονος pro Λευχο'-
μονος" IloucAs pro ᾿Απαιόλη᾽ Παιόλημα pro ᾿Απωμιόλημα" Ὀζωτὰ pro Ὀξωτά᾽ Ὑσήπηρος
pro Οἰσυπηρίς᾽" Φόωντα pro ᾿Αφοωντα΄ Φυλοκρινέξ pro Φιλοκρινέξ᾽ etalia. — Interdum vero
lectio Suidae melior eft ea, quam noftri codices hodie exhibent. Exempli gratia, apud Ariflo-
phanem ZAefimophor. pag. 8t. hodie legitur, — — Τηνίοισι x] Σκίροις : vbi codex Suidae
pro Τηνίοισι olim habuit Στήνίοισι; quam lectionem veram eífe probamus in notis ad v.

τήνια. Coniectura enim Bifeti, qui Gn«cetcici illic reponendum cenfebat, merito explo-

denda efl, Apud eumdem comicum in 7Aefmophor. pag. 177. verfus hic legitur:

* ι * EJ -—
Τὰς cvj«Qopzs γὰρ Exi τοῖς sevxa xci,

Vox vltima illic corrupta eft; cuius*loco Suidas in ferie fua rede habet, τεχνώσμασι.

In fabula Ecclefazufir verfus hic occurrit:

« Eu E ΩΣ t
H Yowus ἀγεσηπκυίκ Tox Ty YEXOUY,
ΕἸ -

mifcellanearum in Suidam cum prolufione critica
de glof/arii a Suida denominati indole et pretio,
Halae Magdeb, 1761. 4. S. 11. fqq. p. 2- 15. often-
dit, Suidam multis in locis imperitum egiffe com-
pilatorem. Exemplis igitur probat fufius, Sui-
dam, (in cuius tamen gloffario multa effe bona,
laudeque digna, haud negat, 1) gloffas ordine non
vbique fatis concinno dispofuiffe; 2) in interpreta-
tionibus nominum effe parum cautum; 3) in produ-
cendis fcriptorum locis faepius modum excedere, ea-
que nimium contrahere; haud raro etiam corrumpe-
re; 4) nec vbique fatis fibi conftare; 5) in iis, quae
ad hiftoriam pertinent, nimium effe, et res, fua
natura diuerí5s, faepius commifcere: denique, mul-
ta in gloffario cumulari loco alieno minusque apto,
quae tamen fuo loco fruítra quaefiueris; terque
quaterque repeti, quae iam dicta effent, et articu-
' los faepius absque vlla interpretatione adponi.

bb) If. Cafaubonus lib. 1. animaduerí. ad Athe-
naeum cap. 6. Quam faepe ifli cucullato Gram-
ma'ico (Suidae) deprauati codites errandi anfam
praebuevint , [cimus nos, qui in eius libris mul-
ias hoc genus culpas objeruauimus , vt, cum
Qoira^ ns male asud Sophoclem legit pro QvrzA-
wes. Cum apud Piudarum Φφρήμας di sa3epos pro
ἐρήμας" Apud Theocritum dira κοιλιδιόωντες,), pro
χυλοιδιόωντες, [n viteri Episrammoate ὑτίένοιο 3έ-
giox , pro ὑσγίνοιν. Pari [lupore, (cur enim non

Ddd 5 Metrum
dicam ligonem ligonem?) σκώλια alibi legit. et
probauit pro ἀσκώλια, εἰ ῥαβαδίεβος pro. c«fadís-
Bos, fubadiuua. Nam ea voce υἱὶ necr[Jario et
graeci, vt.Synefius Epiflola CXLU. quo putem
refpexiffe Suidam , fed vitiofo codice v/um. Sub-
adiuuarum mentio in notitia imperii. Miito nune
alia [aue quam multa generis huius peccata Sui-
dae, partim notata iam aliis, partim nobis alibi.
Lucas Hol/lenius ad Stephanum Byz. in Μελωινᾶς
Suidae, qui vitia codicum fuorum folet transfcri-
bere, et hoc praeftitit fideliter in vocibus ἐπατά-
ρια δὲ κελαινὰὲ, αηξίογίέας nihil momenti habet.
[mo aliter apud fcholiaflen Zriflophanis, aut
quem ifle defcripfit, letum olim, ex Apoftolio, li-
quet , qui xara λέξιν eadem narrat , fed emenda-
tius. Richardo etiam Montacutio pag. 308. adpa-
ratus ad Origg. ecclefiaft. et p. 235. Analect. Sui-
das efl Grammaticus non admodum vetuftus, nul-
lius iudicii rhapfodus , do&irinae mediocris , qut
collatis vel corrafis vndecunque laciniis farragi-
nem illam fuam tanquam centonem con[/arcinauit
et pag. 124. adparat. Suidas, in Graecis non con-
temnendus autor, rudem /e prodi et plane in-
fantem in Latinis, "Tho. Gatakerus pag. 84. ad-
verfar. occurrunt apud illus: auctorem foedi(fime
deprauata non pauca, et latina quoque vocabula
non infrequentia.

498 Lit. IU.c XL. SVIDAS CORRVPTIS VSVS CODICIBVS ΦΧ. p 6o ότι

Metrum manifefte claudicat; quod ex Suida in v. Πλερόνων fic in integrum reflitues:

- 5 -
'H γραῦς κανετηκνῖα παρὰ τῶν πλειόνων,

Scholiam enim locum genuinae vocis apud comicum hodie male occupauit, In fabula
Thefinophorias. pag. 794. inter alia et haec leguntur:

EE bs
Λέων, λέων σοι γέγονεν, αὐτ᾽ ἄγρια σόν.

Magnus Scaliger, quum videret, verfui huic modulum non conflare, eum fic refcriben-
dum cenfebat :

Afay, λέων ca γέγονενν «br ἐΐγμα σόν,

Scd ἔταῆτα. Ex Suida enim in v. Λέων pro ὥγμα reponendum εἴς ἔκμωγμω, in notis
ad illum locum probamus. Anthologiae lib. III. cap. XIV. pag. 343. epigramma in Pro-
tefilaum legitur, cuius pars efl hexameter ifte:

Δένδρεα δυσμίμκητα, καὶ ἤν mort τῶχος ἴθῳσι,

Hic τὸ δυσμίμητα» fenfui manifeflo aduerfatur; cuius loco Drodaeus reponendum cenfe-
Βαϊ δυσμήνιτω s εἴ Obfopoeus, duse. Sed vterque a fcopo aberrauit, Ex Suida
enim in v. Δυσμίσητος reponendum efle δυσμίσητα.. in notis ad locum illum monemus.
Apud Tofephum lib. V. de Bello lud. cap. XIII. pag. 739. inter alia et haec leguntur: Καὶ
πᾶσα οἰκία ὁπλιτῶν ἐκτῶτο. Vox vltima illic in mendo cubat; cuius loco ex Suida v,
Névuxro , referibendum effe νένακτο. fenfus manifeflo fuadet. Plura huius generis exem-
pla (tudiofus lector ex notis noflris colligere poterit. Nos enim haec fpeciminis loco tan-
tum propofuimus.

Porro: obferuandum eft, Suidam res hominum cognomínum perpetua ferie interdum
recitare, et ad vnum caput referre folere: quo fit, vt, quae ad diuerfos pertinent, vni
tribui videantur, et in hifloriis turbentur omnia, nifi narrationes diflinguas, et diligenter
animaduertas, ad quos quaeque eclogae referendae fint, Exempla habes in v, Εὐμένης,
y." Heov, v. Σεβῆρος, et alibi,

4) Interdum vero (quod maius eft peccatum;) grammaticus nofler res bominum, pror-
fus diuerforum, et ne nomen quidem commune habentium *), mifcetj eclogasque hifto.
ricas ad alienum prorfus caput refert: cuius ὠβλεψίας pauca exempla in medium hic pro-

ducam. In v. Μαξιμῖνος, ea, qua leguntur ab initio vsque ad verba illa, ἐπιβολὲς ὑπον,

“πτεύων, de imperatore, Maximino Thrace, intelligenda funt, — Quae vero deinceps ἘΣ
via

cc) "Tanto minus mirum, ab eo confundi res di-
verforum , fed eiusdem nominis hominum, vnde
Reinefius lib. 3. Var.le&t. pag. 362. Sunt ifa de
Philoxeio apud Suidam excerpta ex Athenaeo,
[cd indiligenter difpojita et fine iudicio, quod aliis
fexcentis locis quoque fatum probabimus alibi,
conua[atae, Quae enim de diuev/is eodem nomi-
ne Philoxenis, qui tamen omnes cupediarum cu-

linarumque adfeclae fuiffent. narrat Athenaeus,
ea Suidas omnia vni ad/cribit etc. "offius lib. 1.
de hifloricis graecis c. 24. pag. 156. notans Pofi.
donii, Alexandrini, hiftorias a Suida tributas Pofido-
nio, Apameenli, So/ennia igilur errat Suidas,
cum eiusdem nominis [ci)ptores confundit. [Adde
infra ad indicem fcriptor. de quibus Suidas, yv,
Ariflogiton.]

DT —— Ac

am —- κα. uw»

UE ub X

Vol.]X. p.631 P632 SVIDAE NAEVÍ Lib.1V.t.XL. 399

vlla nota diflinctionis fubiiciuntur, ad Galerium Maximianum pertinent: vt patet ex Eu/zo.
Hift, Ecclef. lib. ΠῚ. cap. XIV. et XVI. In v. ᾿Αλυάττης.» verba illa priora , Λυδῶν βασ:-
λεὺς, --- ἀδελφὴν ἤσχχυνεν » apud [IP] Nicol. Damafcenum in colle&aneis Conflantini, a
F'alefo editis, pag. 453. vnde locus ifle depromtus eft, de Sadyatte, patre Alyattis, di-
€untur; quae proinde nofler male ad Alyattem refert. In v. Νίχων grammaticus nofler
fupina negligentia ad Niconem refert, quae apud Pan/aniam lib. VI. pag. 464. vnde totus
ifle locus excerptus eft, de Theagene, 'Thafio, narrantur. In v. Εὐνομιανὸς Suidas Euno-
mianum quemdam a Bellifario e facro baptismi fonte fufceptum fuiffe narrat. — Locus fcri-
ptoris, qui ibi adducitur, fumtus eft ex Procopii Hiff. Zire. cap. 1. fed wbi de "Theodo-
fio quodam, Eunomianis parentibus nato, non autem homine aliquo, Junomianus adpcl-
lato, verba fiunt. Gothofredus in Prolegom. ad Philoflorgium, pag.2. ex loco hoc Sui-
dae Eunomianum aliquem fbi confinxit, qui nullus exflitit: vt in Notis noflris ad v. Ev-
γομιονὸς pluribus docemus. In v. Πῶρος» verba illa, Ὑὅτον ἤρετο περὶ διωώτης ὁ Απολ-
λώνιος., εἴς. excerpta funt ex Philofirati lib. II. de ita Z4pollouii cap. Xl. fed quae Sui-
das peífime ad Porum refert, quum apud Philoflratum de Phraorte, Indorum rege, dican-
tur. Plura exempla breuitatis gratia adducere fuperfedeo.

8) Eft et alius Lexici huius naeuus, qui in eo confifiit, quod fexcentis in locis ex-
empla, quae ex fcriptoribus veteribus "^) adducuntur, a capite articuli aliena fint, nec quic-
quam faciant ad probandam fignificationem vocis propofitae. Sed iflius rei culpam non
tam in Suidam confero, quam in eos, qui varia auctorum loca Lexico huic vel ipfi ad-
fuerunt, vel ea, quae ad marginem fcripta erant, absque iudicio et delectu in textum re-
ceperunt. Multa enim effe apud Suidam loca, quae ex margine in textum irrepferint,
ct imperitiam librariorum manifeflo prodant, nemo ni(i plane in lexico hoc hofpes ne-
gabit. Videat faltem lector, quae notauimus ad v. ᾿Αγροιώτης, v. Δναϑέναι» v. Δριξο-
γείτων, Kud. v. Εἴλλειν,» v. Navvos , v. Ὑσνομαχῶ.

9) Quamuis autem et alii fint Lexici huius naeui '*), partim ipfi [1] Suidae, partim
* librariis

dd) Plerumque etiarn haud nominatis, vnde
Joanues Rualdus animaducrf. XXIV. ad Plutar-
chum pag. 107. Primum quidem Suidam plerum-
que Zrcadicum [apere atque. Midinum, multa
sullo iudicio curaque in fuum Lexicon ab aliis
auBtoribus optimis pe[fimis traustuliffe, fuppref-
fis fere nominibus, ignorare non potuit [ummus
eruditione ac ingenio ipfe ille. Baronius. Ante
Rualdum /uff. Lipfius lib. IV. de militia Rotnana
dialogo 10. pag. 159. Sed admoneo, vtcunque
pecus Suidas eff , aureum tamen ejfe et e meliore
metallo vellus fere. . Carpfit et fumfit ex optimis,
qui fuerunt , et plerique non funt. — tinam iti-
dicio et cura , addo et fide meliori. I Nam nomi-
πα fere fupprimit, et intendere oportet, quid
tius fit, quid alienum. — Ceterum etfi ille Arca-

dicum et. Midinum füpit, àlios tamen le£oves

fuos facit, qui curio[i quidem fint et intenti.
££) In excerpendis auctorum verbis fenfum illo-
rum interdum peruertere, notat Kiüflerus in notis
ad vocem Πυλάδης. Porro non naeuis quidem ad-
fcribendum, fed tamen euoluentibus perquam in*
commodum eft, quod curn opus Suidae lexicorutn
mote, ordine litterarum digeftum fit; tamen in
quibusdam longe alium ordinem obferuat; quam
vulgo vti confueuimus. Nat αἱ poft 2 quaeren-
dum eft, & poft €, 5 poft ε, ὦ poft σ. Praeterea
confonantes duplicatae ftatim poft fimplices, verbi
gratia ἀλλαχῇ ftatim poft zXXza(, ante ἄλβα etc,
Etiatn Iacobo Gzonouio praefat. ad Harpocratio-
nem probe notátum, veteres in digerendis iuxta
feriem literarum vocibus non ita fuifle femper cu.
τοίου,

SVIDAE ET PRETIVM AC DIGNITAS. Vol. IX. p. 635

4oo Lib. 17). ὦ. XL.
librariis et recentioribus compilatoribus tribuendi; e(t tamen liber longe vtiliffimus 7), et
uem Thefaurum, omnigenaeque eruditüonis penu cum incomparabili Reinelio merito
adpellaueris. Vel fola hiftoria poetarum, oratorum, hifloricorum, etc. quae in eo conti-
netur, auro contra cara efl, et qua fiue irreparabili damno refpub]. literaria carere non
poffit. "Taceo tot et tam praeclara fragmenta veterum fcriptorum, hodie amilforum, quae
in lexico hoc nobis conferuantur, et pretium ei non paruum conciliant. [ldem iudicant

Honflerhuf. ad fchol. in Ariftoph. Plutum pag. 324. et 7'alcken. ad "Theocr. Adoniaz.

p: g. 298. Hail.)

10) Prodierunt autem haec Collectanea Suidae primo Mediolanit$), A. C. 1499.
graece tantum: in qua editione nonnulla loca defunt, quae in [|] reliquis editt. reperiun-

riofos, vt nos hodie; primam enim litteram ob-
feruaffe contentos, non raro in fyllabis integris mi-
nus follicite adhibuiffe accuratum litterarum. ordi-
nem. Huius tamen incuriofitatis exigua in Suidae
Lexico veftigia deprehenduntur. — Et nefcio, an
fuiffet vitio dandum nouo Suidae editori, fi ob le-
&orum commodum etiam illam , quam dixi, ordi-
nis anomaliam elimina(fet, et confueta omnibusque
obuia ferie voces euoluendas exhibuifler.

ff) Leo Allatius de fcriptis Socratis pag. 117.
Nou tantum tribuo Suidae, at pannis, ex quibus
confutus ille liber eff, quum [int admodum pre-
tioji et rari, multum tribuendum efl. Certe quam-
plurima praeclara et digna fcitu. iisdem, quibus
alia innumera antiquitatis tenebris fepulta nos la-
terent, hoc Suidae opere fi careremus.

gg) Prima editio Suidae, quae A. 1499. fol.
Mediolani prodiit, (non Romae, vt poft Gesne-
rum in biblioth. opinabatur Miei. Neander in no-
titia au&torum Gnomologiae Stobaeanae praemiffa
pag. 68.) charta magua et nitida, typis luculentis,
debetur Demetrio Chalcondylae, dotiffimo Graeco,
Io. Mariae Catanaei, qui latinam pracfationem prae-
fixit, praeceptori, et typorum operam fumtusque
cum co praebentibus, Ioanni Bifolo et Benedicto
Mangio, Carpenfibus. Hic eft Catanaei Suidas, qui
memoratur in €. S. Schurtzfleifchii Epiftolis arcanis
pag. 5. Chalcondyles in graeca praefatione prae-
fixa teftatur pluribus fe vfum codicibus MSS, in ca-
ftigando opere nulli peperciffe ftudio: nonnulla
autem quum non poflet emendare, ita, vt reperit,
reliquiffe, nonnulla etiam aliunde adfcita addidiffe,
*Q δὲ τὴν διόρϑωσιν 7X βιβλείκ mem ois Δημήτριος ἐσιν
δ Χαλκονδθύλης, ὃς πλείοσιν ἀντιγράφοις χρησάμενος,
κεν τάτοις πᾶσιν X σμικροὶ τὰ ἁμαρτήματα εὑρηκὼς,
ὧν τὰ πλείω ἐν ἅπασιν ὡσαύτως ἐτύγχανεν ὄντα, πολλὰ
m φιλοπονήσας καὶ ῥικσκεψώ μενος ἐπηνώρϑωσεν. ἔξε

tur.

δ᾽ ὧν ἐχ οἷος T ἐγένετο τῆς προτηκάσης διορϑώσεως TETU.
χηκέναι 9 ἀλλὰ τὴν μὲν τῆς λέξεως ἑρμηνείαν dà σπε-
J3s ἔσχε διαφυλάξαι. τὴν μέντοι παρεισσαγομμένην ῥῆσιν
πρὸς σαφήνειαν τῆς λέξεως ἡμιαρτη μένην ἦσαν, ὡς ἄχεν
ἀφῆκεν. αὶ μὴν ἀλλὰ καὶ λέξας ἐνίας, caries τὸ παρό-
mx» Ex ὑπῆρχον ἐν Σκίδῳ, ἄλλοϑέν ποϑὲν συλλέξας
προσέϑηκεν, us ἄν οἱ ὠιτἕντες τὸ σηριρινόμενον αὐτῶν
ἔχοιεν ἀπονώτερόν Tt Qj ἑτοιμότερον ἐντεῦϑεν mopiQs-
cJ. καὶ λέξας δέ τινας ἀνερμηνεύτας, ἔνϑα ἐνεχώρει,
ἐπιμελὲς αὐτῷ γέγονε σαφηνίσω. Addit idem Deme-
trius, Suidae librum in Graecia pridem atque Ita-
lia ita fuiffe rarum ac pretiofum , vt, qui eum ha-
beret, eo gloriaretur quafi thefaurum infignem,
et Amaltheae, quod aiunt, cornu poffideret. Tz3*
βιβλίον ὕὅτω Tov σπώνιον καὶ πολύτιμον ἦν ἐν τε τῇ
Ἕλλαδι καὶ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ," ὡς τὸν TXTO κεκτημκένον
μέχα φρονῶν ἐπ᾿ αὐτῷ, καὶ τὸ δὴ λεγόμενον κέρας du
Sis καρπέσϑαι. In titulo graecus exftat dialogus
bibliopolae.et lectoris φιλομαϑῆς, quo liber com-
mendatur indicaturque, tribus aurcis venuni expo-
ni. ἡ ἄν τιμὴ πόση τίς ἐς ; Xoucüv τριῶν. Au aye δὴ
xp) δὸς βιβλίον. De Demetrio Chaicondyla , qui A.
15310, obiit oCctogenario maior, praeter Iouium ia
elogiis confulere iuuabit Jani Parrha/ii , (cui filia
Demetrii nupíerat,) quaefita per Epiftolas P. 45.
144. 146. Zlcyonium 11. de exilio pag.247.. Larn-
becium VI. pag. 277. /"o[fium de arte grammatica
peg. 15. Jarillafium lib. 4. anecdoton Florentin,
Bullartium 'T. 1. Academiae fcientiar. pag. 280.
[odii et Boerneri libros, fupra aliquoties iam
laudatos, Freytag. adpar. litter. ΠῚ, pag. 174 fq.]
etc. ZIntonius Motta, Demetrii pracceptor, Le.

xico Svidae hocce praefix:t epigramma:
JDemetri, aeternos debet tibi mundus honores,
Quod dignum, quod tam nobile tradis opus,

Debet Motta magis , cari cui tanta refultat
Gloria difcipulo, te duce quanta datur.

Alterum

Vol. IX. p. 63} 635

SVIDAE EDITIONES.

Lib.V. τι XL.

404

tur ^). Eam fequuta eft editio. /7eneta "), (ue Zdldina, A. 1514. et ca gracce tantum.
Haec nonnumquam a Mediolanenfi difcrepat: vnde ex alio codice MS. eam exprcíTam effe

adparet *^).

Deinde Suidas [1] editus e(t. Ba/fzae ἢ) apud Frobenium, A. 1544. it.dem

graece tantum. llla editio haud fere ab Aldina discrepat, nifi vbi vel fphalmata typogra-
phica habet, vcl ab editoribus Bafileenfibus interpolata efl. Anno 1564. Hieronymus [77 οἹ-
ius "") Suidam, (omiílis notis mere grammaticis, et fragmentis breuioribus,) latine ἃ fe

Alterum item hoc, in quo majorem Mediolano ho-
norem ex editione Suidae, quam iis pollicetuf lo-
cis, qui Hefiodum, Homerum, ac Pindarum, Ρος-
tas, inlucem protulere. ΩΝ

Olim Phocis erat ἀοξϊὶς celebrata Poetis,
Vnde nouum exhaufit funditus A[cra melos.
Proximus huic Helicon, viuo forte aemulus illi
. dn duo tam expre[fit nobile Smyrna fophos,
Cadmeas Dircaeus olor volitare per arces
-i&tus et immienfo efl perfirepuif/z fono,
Dignius Iujubri Suidae decus cxit ac urbe,
4n cuius ἰαρία eft Graecia tota finum. Fabr.

Bandinus in annalibus Iuntarum typogr. Y. pag. 77.
vidi, inquit, Lexicon Suidae graece impreffum Me-
diolani impenía et dexteritate Demetrii Chalcon-
dylae a. 1499. fol. in quo ad calcem primae pagi-
πᾶς legitur :- Monafterii Zugelorum Petrus Can-
didus; qui veterem hanc editionem obferuationi-
"bus illuftrauit. Zar.

. hh?) Vide fis praeter Maittaire A. T. IV. pag. 93.
Íqq. et 690. cum nota, ea quoque, quae de hac
edit. in Introd. in hift. L. gr. Il. 2. pag. 505. not.
protuli et notaui, it. cel. Pauzeri A.'T. IL p. gr.
"Hamberg. Z. N. IV. pag.186. Harl.

— 4) Editio dira Venet. A. 1514. viri docti ma-
nu paffim notata exítat in bibliotheca Leidenfi in-
ter libros, quos Academiae legauit Perizonius. Sui-
dae exemplaria MSS. fi non omnia, certe multa
fic fcripta fuiffe, quemadmodum ἔκδοσις Aldina et
Bafileenfis exfcriptae funt, vt paginae faciem diui-
-ferint in duas, quod dicitur columnas fiue σελέδια,
et forfan id ipfum Suidam primum ita probaffe,

| '"motat Jac. Grozouius in emendationibus ex Suida

pag. 110. Editio Aldina praefationis loco habet prae-
"fixum monitum Aldi de modo fingulari, quem in
ordine feriei litterarum fcriptor hic obferuat, quod
deinde in Bafilleenfi quoque et Porti, Kufterique
ὁ editione repetitum legitur.
." "k£) In Goeízii Memor, bibl. Dresd. vol. I.
- falc. III. (vbi pag. 281. fqq. editiones Suidae recen-
fentur) haec infcriptio legitur huius rarae Aldinae

editionis: Suida. Praefeus quidem liber eft Sui-
; Fol. FI.

verfum

dae, qui vero ipfum compofuerunt viri dotti fue-
runt; Eudemus rhetor de ditionibus ordine al-
phabetico. Helladius Theodo/ii iunioris tempore
Jimiliter. Eugenius ex Auguflopoli Phrygiae
mifcellaneam ditionem ordine alphabetico. Zofi-
mus Gazaeus voces rhetoricas, ordine alphabe-
tico. Caecilius Siculus diffionum deleffum οὐ αἴης
alphabetico. Longinus Caffius ditiones ord. al.
phab. Lupercus Berytius voces atticas. [uflinus
lulius fophifla gloffarum librorum XCI. Pam-
phili compendium ον ἢ. Pacatus de confuetu-
dine attica, ord. alphab. Pamphilus pratum
variarum di&fionum, confíans libris XCF. Ef
autem a litzeraE vsque ad 9. nam A littera et vs-
que ad ^. Zopyrio elaborauerat. Pollio Alex-
andrinus di&ionum atticarum colle£taueum ord.
alplab. Graece. In calce legitur. Jenetiüs im ae-
dibus di et Anudreae [oceri. mense Febr.
M. V. XIHI. (t514.) fol. Hart.

1) Editio Bafileenfis A. 1344. quae Aldinam per
omnia exprimit, manu lfaaci Cafauboni paffim
notata exítat Lugduni Batauorum in bibl. Acade-
miae. [v. catal. pag. 281.] Inter librcs Gudianos,
qni feruantur in bibl. Guelpherbytana, habetur ea-
dem notata paffim manu Salmafii.

mm) Prima editio latina Hieron, ]Volfii, viri,
fi quisquam, immorteliter meriti de graecis lit:e-
ris, vna cum nonnullis /oachtmi Camerarii, quae
ad calcem voluminis fubiiciuntur, declarationibus
lucem vidit Bafileae ex Oporini officina, A. 1554.
minus emendate quidem, vt ipfe queritur in titulo
pofterioris edit. A. 1581,

Pefie meam vallante doit, vafiante librari
Editus hic propere eff, uec [ine labe liber.
Nunc pofitis nouus exuuiis nitidusque iuuenta

Εἰ δι prodit snunere Epifcopii.

Dauid Hoefchelits in litteris ad Iungermannum da-
tis.Kal. April! A, 1605. 4. teftatur, Wolfium in-
tegri Suidae editionem graecolatinam paullo ante
mortem adornafle, v2"tmauttore, inquit, mortuo,
Jidem typographus f'/rilit. Non eadem diligeniia
verfatum Wolfium iu Suida interpretando, qua in

Eee

Ifocrate,

Lib. P. c. XI.

402

verfum absque textu graeco Rafileae edidit.

SVIDAE EDITIONES.

Vol. IX. p, 635

Haec verfio Suidae, ab ipfo Wolfio reco-

gnita, poflea recufa eft Baileae A. 1581, Mirum autem non eft, Wolfio rem minus feli-

Y(ocrate, Demofthene et Zonara vfusfuit, notat
Andreas Schottus praefat. ad prouerbiorum Centu-
rias XIE. e Suida colle&as, et cum aliis Graeco-
rum prouerbiis Zenobii fiue Zenodoti, Diogeniani
et Anonymi Vaticani, vtraque lingua editas εἰ
notis illuítratas Antwerp. 1612. 4. Sed ante Andream
Schottum, (licet is non meminerit, ) XIV. centu-
rias prouerbiorum e Suida collectas, gr. et lat, cum
Hier. ΠΟΙ ὶ verfione, edidit Hermannus Germ-
bergius, icholae- Corbachianae prorector, illis-
que fubiunxit centuriam verfuum onirocriticorum
CAftrampfychi) ex eodem Suida, et epiftolarum fa-
crarum decades quinque, ex aliis etiam fcriptoribus
congeftas, Bafileae per Sebaft, Henr. Petri. 1583. 8.
Paulus Colome/ius notis ad Gyraldi Hiftor. poe-
tar. pag. 276. Epigramma in Soranum JDucent,
fub Aelii Adriani nomine ex Gerardo Geldenhau-
rio Nouiomago profert Il'olfius in hiftoricis Sui-
dae, voce Adrianus; quem locum, ji me audias,
LeRor , confules; ibi enim Suidam attingit IP/ol-
fius, vir alioqui naris obefae ,. nequaquam in-
feliciter.

$i praeflantiffimo /"offio credimus, lib. 2. de hift.
graecis c. 26. pag. 502. diu ante Wolfium Suidas
latine verfus eft a Roberto Grofetefl fiue Capitone,
epiícopo Lincolnienfi, qui A. C. 1253. diem obiit
fupremum, Sed licet oauues Balaeus Centur, IV.
€, 18. pag. 306. inter fcripta Roberti, adnotationes
in Suidam, et Suidam ab ceo translatum memoret,
id tamen non intelligendum videtur, nifi de nar-
ratione apocrypha, quae exítat apud Suidam in
"Iyz3«, et ex Roberti verfione in variis bibl. adhuc
fupereft manu exarata. Eadem narratio MS. fertur
ex alia verfione Lauri Quirini, Cretenfis, patricii
Veneti, qui claruit circa A. C. 1453, vt alias in-
terpretationes editas iam praeteream, de quibus
dixi in cod. Apocrypho Noui eft, T. x. pag. 571.
et T. 2. pag. 547. Fabr. A Maittario, A. 'T. in-
dic. fiue tom. V. pag. 267. memoratur:

De Iefu Chrifti facerdotio narratiuncula, grae-
ce ex Suida; latine incerto interprete, vna cum Zn-
tonii Marcelli ad Rhenatum, Siciliaeregem, et Gil-

berti Cognati Nozerini ad Petrum. Richardotum ἡ

epiftoliss et Machometi vita e graeco in latinum
per Georgium Hermonymum ver/a. 1541. 8.
Ibidem citantur: Caefarum vitac, ex Suida, gr.
at iat. interprete Hermanno IV hitkindo, Francof.
€x oflic, Petri Brubachii 1557. 8. Suidae excer-

citer

pta de imperatoribus orientis funt in opere Byzan-
tinae hiftoriae etc. Excerpta ex Olympiodori hift.
libr. XXII. etc. Parif. 1647. fol. Harl.

Praeter Wolfium Suidae editionem emendatioretn
etiam molitus eft Zadrianus Junius, tefte /"a-
lerio ZAndrea in bibl. Belgica pag. 109. et Joanne
Sambuco in literis ad Iunium datis IV. Id. Febr,
Α. 1564. pag. 620. Tu vero tandem nobis Suidam
reftitutum, Epithetorum graecorum explicationes
INounum et alia extrudes. Et quantum in eo ope-
rae ec ftudii pofuerit, narrat ipfe Zumius iu epi-
ftola ad Arnoldum Birckmannur pag. 74. fq. et ad
Petrum Bloccium pag. 116. Habeo et Suidam locie
ter mille, quid aio? imo μυριάκις a me interpola-
tum εἰ genuinae leBfioni reflitutum, cum indi-
cio authorum, unde fua mutuatus efl, et in alia
data A. 1562 ad Marchionem Anuglum. v73. Habeo
praeter alta prae manibus vertendum Suidam,
opus ingens εἰ maximi vfus ad omnigenam hifto-
viarum et rerum omnium abditarum coguitio-
nem, in quo eam nauaui operam, quae et mihi
honorifica, et vtriusque linguae vetuftatisque fiu-
diofis cumprimis vtilis atque adco nece[faria
futura eff , nam fupra quinque aut fex millia lo-
corum ex omnis generis autoribus petita, ger-
manae lectioni veflitui immen[o cum labore, quae
citra uoflra indufiriae opem intelligi omnino nou
po[[int. Sed pag. 136. ad eundem Bloccium; Suidas
mcus prius, quam in manus hominum veniat,
publici iuris fa&us , biennium aut plus eo. elabe-
tur. De Wolfii Suida fermo videtur effe Iunio epi-
ftola ad Guil, Lindanum p. 267. ///olfii opera vereor
vt iliparum [it futura glortofa, nifiiis tnftru£'us
veniat copiis, quas praeter me an alius habeat
ignoro, nunc illi in muftaceo quaefita. gloriola
frui aliquantifger liceat, Fabr. — Zlberti in litte-
ris ad Fabricium noítrum, Harlemi d. 8. Kal. Maii
1733. exaratis, (in Aeimari de vita et fcriptis Io,
A. Fabricii commentario pag. 215. ) ,, Vnum, ait,
addam, na&um me effe duo infignia xeu,
ANouti fcil. Dionyfiacorum (1569) exemplar, cum
vberrimis notis msstis ineditis Dan. Zeinfii, et de-
fideratiffimum paucisque notum exemplar Suidae,
(ed. Bafileae 1544.) quibus Hadrianus Junius fuas
emendationes et auctorum loca adleuerat; cuius |
mentionem etiam facis in bibl. Gr. (qui eft locus
nofler.) et ziberius Firianius, Hornanus, Ha-
driani lunii ex flia nepos, in dedicatione poema-

tum

Vot. IV. p. 635 63} L. kKVISTERI CENSVRA EDIT. ΡΟΚΤΙ. Li. V. c. XL. 403
citer fueccfliffe, quum nullis codicibus MStis inflructus, textum Suidae, vt tunc erat, cor.
ruptum, im verfione fua fequutus fit. Tandem fewilius Portur, Francifci filius, graecae
linguae in academia Heidelbergenfi quondam [16] profeflor, Suidam cum noua verfione
latina, feu potius paraphrafi, et notis, edidit Geneuae, A. 1610. 2. Vol, "") fol. Haec edi-
tio, quoniam omnium earum, quae Nofílram praecefferunt, nouiflima eft; quodnam de
ea noítrum fit iudicium, paulo fufius lectori exponemus.

1 Dicimus igitur, Porfum non eam, quam par erat, diligentiam in editione fua
Suidae adhibuiffe, nec idoneo fatis in(Iructum adparatu operi ifti manum admouiffe, Non
folum enim cum nullis codicibus MStis Suidam contulit, (qua in re tamen contingere po-
tuit, vt fortuna votis eius non refponderct.) fed ne omnes quidem editiones, tunc exflan-
tes, [I] inter fe comparauit. Ex tribus enim, quae tunc prodierant, editionibus, Med'o-
lanenfem, (quae omnium prima eft, et nonnullis in locis emendatior reliquis) numquam
infpexit: quae cauffa efl, quare non paucos errores typographicos editionis Aldinae, ia
editionem, Bafileenfem , quam xerc πόδα fequutus eft, poflea transfufos, imprudenter in
textum receperit, eosque tamquam variantes codicum MStrorum lectiones, magno moli
mine interdum emendare conetur. ^ Adhaec, quum totum fere Suidae Lexicon ex frag-
mentis variorum auctorum, quorum maior pars hodie adhuc exftat, compofitum fit; Por-
tus exiguam plane in inuefligandis auctoribus, ex quibus Suidas fua fumfit, diligentiam
adhibuit: vnde mirum non eft, fexcentis in locis Lexici huiws, quae non nifi ex auctori-
bus fuis illuflrari et emendari poffunt, aquam ei haefiffe, Praeterea, (quae maior eft ne-
gligentia)) ne ipfum quidem Suidam fecum contulit; quum faepe contíngat, vt eaedem
δήσεις bis, vel ter, apud eum occurrant; hic corruptae forfan et mutilae; alibi vero fa-
nae et integrae: vt proinde Suidas ex ipfo Suida non raro emendari et illuflrari poffit.
Hoc quum non obferuauerit Portus, (obferuare autem debuit,) faepe fit, vt, quae vno in
loco recle interpretatus fuerat, alibi, vitiofam lectionem fequutus, fuique prorfus imme-
mor, peílime vertat, eta fcopo longe aberret. Ne autem haec in virum, cuius conatus
faltem de re litteraria bene merendi laudandus eft, immerito a me dici quisquam putet;
adlatis quibusdam exemplis rem probare, et omnem calumniandi fufpicionem a me amo-
vere conabor.

12) Dixi, Portum editionem Mediolanenfem numquam infpexiffe: quod ex fequenti-
bus manifeflum fiet. In v."A(2zgic editiones Aldina et Bafileenfis habent, χρησμὲς τὸς

fum Hadriani Iunii 1598. 8; Sed quum ipfum illud
exemplar pretio redimere non liceret, omnia /uniana
án codicem meam retuli, et ab interitu feruaui.**

Harl.

De magni Pear/onii confilio Mericus Cafaubo-
nus notis ad Hieroclem , A. 1655. Londini editis,
pag. 181. Joannes Pear[onius, vir dofiffimus et
1n graecis litteris et libris omne genus, quod ex
luculentis Hefychii et Suidae, quas dudum molitur,
editionibus. [| vita fuppetet, qua digni[Jimus
eft, litteratis aliquando. conflabit , eximte ver/a-

Ege 2 καλϑθμένες

ius, Suidas Pearfonii manu paffim notatus feruatur
Cantabrigiae, cuius notis MSS. víus eft, easque
paffim laudat Küfterus. De Zeueregio autem fal-
fus rumor venit ad Schurtzfleifchium , qui in Epi-
ftolis arcanis T, I. pag. 5. fcripfit a. 1679. Suidas
Beueregii üreui veniet in noftrss mauus, quem
multa diligentia curat vir do(us e£ laboriofus
apud “προς.

00) Conf. Goet?ii memorab. bibl. Dresd, I. c.
pag. 285. fqq. Har/.

4o4 Lib. V.«. XL. L. KVISTERI CENSVRA Vol. TX. p. 637 P 639 |

καλεμένες Σκυϑίνες; quam lectionem Portus fequutus eft: cum in editione Mediolanenfi
reclius legatur, Σχυϑικός. In eadem voce, pro &Qavieav, Miti et ed. Med. recte exhi- — |
bent ἠφανσαν: ad quem locum Portus: ἀφανσαν) dimus codex, ἐφάνισαν. — "trum.
que vitiofum. — Scribendum enim ἠφάνισαν. ab ἀφανίζω. Recte quidem mones Porte!
fed quid opus fuit manifefla menda typographica editionis Bafileenfis in textum recipere, et
inutilibus obferuatiunculis Suidam onerare? In v. 'Agegeio , priores editt. (fi Mediolanen-
fem excipias,) habent, ὅτι ἡ ἄρερα πόδας ἔχειν 5 quod Portus vertit, Jeur pedes habere di-
tifur; addita nota folita N. L. 1. e. Nou /iquet. — 8i editionem Mediolanenfem confuluiffet,
non diu ei de emendatione huius loci laborandum fuiffet. In ea enim recle legitur, ὅτι
ei isr , » ΄ qr . . ;

ἡ ἄρερα πόδας ἔχειν. [δ] i-e. ZIrura, (quae eft certa agri menfora, ita dicta,) pedes
habit quinquaginta: quam leclionem non folum confirmant Msti, fed etiam ipfe Suidas
alio loco, nimirum in v. Eradiv, vbi idem locus repetitur. In v. Γηγενᾶς, in omnibus
editionibus praecedentibus, fi Mediclanenfem excipias, ante φύσήματι defideratur vox Γη-
yzv&s fine qua loci illius fenfus omnino eft obfcurus et mutilus. Haec ratio cfl, quare
Portus falfo exilimauerit, verba illa, Φυσήματι" ἀντὶ τῇ μεγάλῳ. et quae fequuntur,
non pertiaere ad v. Ezryevéss, fed alibi effe collocanda. Aliter certe fenfifet, fi, infpecta
editione Mediolanenfi, locum hunc vnius vocis adiectione fuppleri et fanari poffe intel.
lexiffet: id quod etiam ex alio loco Suidae in v. Σωσμὸς, vbi eadem ῥῇσις repctitur, dis-
cere poterat. — Poft v. Ἐπηήβθοολος in editione Bafileen(i et Porti legitur, Ἐπηϊβολώτατος,
προσοικειότατος: vbi nemo non videt, vocem pofleriorem effe παρακεκομμένην. et nullo
modo ἐκ παραλλήλδ refpondere pofle voci Ἐπηϊβολώτατος. Reclius igitur in edit. Me-
diolanenf. cui etiam fuffragantur Msti, fic legitur: Ἐπηβολώτατος. t Ἐπηγαάγετο. προσῳ-
κειώσατο. ἰδιοποιήσατο. Nusquam hic comparet vox adulterina προσοικειότατος . quam
certum efl ex voce προσῳκειώτατο effe corruptam, et genuina fede fua, quae eft poft ἜἘπη-
γώγετο, motam, alienum locum in editione Bafileenfi et Porti hodie occupare. In v.
Εἰρύσατο: editiones Aldina et Bafileenfis mendofe exhibent ἐπικέῷε; quam lectionem fc-
quutus efl Portus: qui, fi editionem Mediolanenfem confuluiffet, in qua recle legitur
"Ezixsog, vidiffet vtique, τὸ ἐπικέφε effe fphalima typographicum, εἰ proinde in textum
minime recipi debuiife. In v. Ὅμηρος, pag. 201. edit. Geneu. pro ἀφίκετο εἰς Ὑοίμον»
(quod Portus bona fide vertit, /7emit ad muptias,) reponendum efl, ἀφίκετο εἰς Ecpov,
i e. Penit in Samum; vt in Mstis, et editione Mediolanenfi recle legitur. — PofTem plura
huius generis in medium adferre: fed quum ex hifce lectori abunde patere arbitrer ,: Por-
tum edit, Mediolanenfem numquam confuluiffe, ad alia pergo:

13) Dixi fecundo, Portum exiguam diligentiam in inuefligandis anctoribus, vnde Sui-
das fua fumfit, adhibuiffe: quod omnibus, editionem eius infpicientibus, per fe manifeftum
efl. Si enim Ariflophanem, eiusque fcholiaflen, Anthologiam Epigrammatum editam,
Sophoclem, eiusque fcholia(ten, Herodotum, 'Thucydidem, et paucos alios excipias; de
reliquis fcriptoribus, ex quibus Lexicon hoc compilatum .eft, Portus ne fomniauit quidem,
Ceterum , quantam in hac editione lucem Suidae ex diligenti fragmentorum cum ipfis
auctoribus, ex quibus fumta [δ] funt, collatione adtulerimus, ex notis noflris lectori pa-
tere poterit,

14) Dixi

Vol. TX. p. 630 Pó40 DE SVIDA AEMILII PORTI. Lib. V.t. XL. 4os

14) Dixi porro, Portum ne ipfum quidem Suidam fecum contuliffe; quod itidem
exemplis quibusdam in medium adlatis probabo.

In v. Διεκωδών,σε priores editt. babent, διεπείρωασε καὶ ἐξηπώτησεν : quod Portus ver-
tit, Tentauit, explorauit, periculum fecit. — Item, decepit, fed pro. ἐξηπάτησε fcribendum
effe ἐξήτασε, non folum res ipfa docet, fed etiam Suidas alio loco, nimirum in v, Kzxe-
δωγισμένος; vbi in omnibus editionibus expreffe legitur, oj διωκωδωνίσαι s TO ἐξετάσαι.

In v. Θέμιν Portus fruflra fefe torquet, dum non animaduertit, pro βέλετα, vcl,
vt editt. Mediol. et Aldina habent, βόλεται » reponendum effe Beyerzz, vt non folum in
MStis, fed etiam alibi apud Suidam in v, Βέχετα recle legitur. Locum Suidae, vt in
editt. Bafil. et Geneu. legitur, et verfionem Porti fubiungam, vt Lector in rem praefen-
tem quafi deducatur. Θέμιν. (inquit Suidas) δικαιοσύνην. Βέλετα- πόλις P8] τῆς Ηπεῖ-
ge, Ederipus καὶ πληθυντικῶς λεγομένη" ἥν Quei Φιλόχορος ὠνομάσϑαι dix. τὸ τὴν Θέμιν
ἐπὶ βοὸς ὀχδμένην ἐλθῶν né. κατοὶ τὸν Δευκωλίωνος κατακλυσμόν. Portus haec íta
vertit: Θέμιν. Themim. Hoc momen iuflitiam fignificare vult, (i. e; fignificat. [πα com-
pofitum Θεμίσκυρα. Themifyra. — Haec autem) vrbs ef Epiri, quae per neutrum. genus ef
pluraliter effertur: quam Philochorus ait fit adpellatam, quod T'Àemir. veia boue iliuc iue-
rit, tempore diluuii Deucalionir. Nugas agit Portus, dum lectori perfuadere conatur, Sui-
dam hic de Themifícyra vrbe loqui: quod efl ab eius mente alieniffimum. — Neque fa-
niora funt, quae in notis adfert; in quibus locum hunc fic emendare et fupplere conatur:
Θέμιν" δικαιοσύνην.) | Haec ita forta[fe legenda: Θέμιν, δικαιοσύνην βέλετοι σημαίνειν. ὅ9εν
Θεμίσκυρα. πόλις δ᾽ isi τῆς Ἡπείρε. Confule Geographos in. Θεμίσκυρα. διά Βέλετω
vrbem cpud προς reperio. Omnia haec funt prorfus οἰσροσδιόνυσω., neque veram iflius
loci emendationem vel per fomnium Portus vidit. Quam facile autem has tenebras difcu-
tere potuiffet, fi confuluiffet Suidam in v. B£yera, vbi recte fic legitur: Βόχετα. πόλις
isl τῆς Haee. ξδετέρως. καὶ πολλαχῶς ^") (lege zAnDvvrias , vt in v. Θέμ:ν) Aeyc-
μένη" ἣν φησι Φιλόχορος ὠνομάσθαι. dioe τὸ τὴν Θέμιν ἐπὶ βοὸς ὀχεμένην EASem £u6i, etc.
Quam clara hic omnia? Dicit Suidas, Bucheta effe vrbem Epiri, fic dictam, quod The-
mis ἐπὶ βοὸς ὀχεμένη. boue vella, illue veniffet: quam etymologiam voci Θεμίσκυρώ
minime conuenire, nemo eft adeo hebes, quin facile intelligat. Fabr. Sed in voc. Θέμι-
Tov iniuriam facit Kü(lerus Porto, qui in verbis Acliani verfus latere verfus iambicos fufpicaba-
tur; is vero, vide, inquit, hic acumen Porti vere ἐξύμωρον, qui fragmentum hoc Ae-
liani, quod oratione profa coaftare manifeflum eft, in verfus iambicos inuitis Gratiis re-
digere conatur. Enimuero //alrken. ad Euripid. Hippolyt. v. 1157. pag. 320. Portum qui-
dem, fi illis abflinuiffet reftituendis; melius facturum fuiífe cenfet; fed tamen collato loco,
quem Suidas adfert in voc. Φιλήμων, docet, ex verbis, a Suida citatis, 4? ὄμμα “χραίνειν
ϑανασίμοις ἐκπνοοῖς. hunc veríum Euripidis.redire, adhibitum ab Acliano:

Οὐδ᾽ 2e xpomiav ϑανασίμοισιν xmvoaxis, Harl.

Poft v. Ταγήν. cv. egv. in. prioribus editt, mendofe legitur, Ταγήν ὁ [0] κνισσοϑήρας.
ὁ Ἰόνιος jv. Ad quem locum Portus: Tagem. ᾧ wecoO9nexs Cniffothtrar q. d. nidoris ve-
Y τς T6637 nator.

Ep) πολλαχῶς pro pluraliter a Suida pofitum effe videtur,

4o06 Lib.P.r XL L. KVISTERI CENSVR A. Vol. TX. p.640 P 64t

mator. Iunius menfis. Legendum videtur ς᾽ Ἰόνιος μήν. Sed N. L. Apage nugas iftas. Ex
ipfo Suida in v. aye ζῶν conflat, legendum eile, ταγηνοκυσσοθήρας; quae eft vox
comica, eleganter fignificans Jurconem. vel paraftum, (proprie eum, qui fartaginis ni-
dorem captat.) qualis erat lunius ifte; quem Portus ridicule in Tunium menfem transfor-
mat. Eadem vox in ν. Ἴθνιος, fed alio modo ante depravata erat. lbi enim in editt
prioribus legitur , ταγηνορνιϑοϑήρας; in MSS. vero, ταγηνοκνιγοθήρας: vnde, vnius li-
terae mutatione facla, veram lectionem ταγηνοκνισσοθήρας facile erueris;

In v. Τῷ νῦν λόγῳ" pulcra fententia Polybii, (cuivs nomen ibi quidem a Suida reti-
cetur, fed alio loco, quem mox indicabo, laudatur,) peflime corrupta, et mendo non
leuiter obfcurata eft. Quid enim fibi volunt verba ifla, ἡτύχήκεν ὡς κεκληρονόμηχε τοιαύ-
σὴν φήμην Ὁ Portus ea fic interpretatus eft, Znfilix fuit, poffquam talem famam iure hae-
reditario confequutus eff. Quam longe afcopo et mente Polybii? Ex MStis, ct ipfo Sui-
da in v. Τύχη patet, legendum effe, ἡ τύχη κενῶς κεκληρονόμηκε τοιαύτην φήμην: quo-
rum verborum fenfus eft, inane effe fortunae nomen, et omnia, quae vulgus ei tribuat,
diuinae prouidentiae re vera adícribenda elTe.

In v. Καρῖνος hodie legitur, Γενόμενος iv Mecig xg] βελήσεως κύριος ὠνέδραμε τῆς
λικῶτον κακὸν ἐς τυραννίδα" ὅτω καὶ τῶνομα τοῖς ἔργοις navega παρῆλθε. etc. quem
locum non folum omnes editt. fed ipfi etiam MSti fic mutilatum exhibent: cuius proinde
fupplendi fpes nulla effet, (praefertim cum Eunapii hiftoria, vnde locum illum. deprom-
tum efle ex v. Μακρῷ adparet, non amplius exílet.) nifi Suidas ipfe hic fibi opem ferret,
Ex co enim in v. Μακρῷ conflat, locum hunc fic fupplendum effe: ᾿Ανέδραμε τηλικϑ-
voy κακὸν ἐς τυραννίδα. ὥτε ἀπέδειξε χρυσὸν τὴν τραγωδεμένην τυραννίδα. ὅτω καὶ TÉ-
yog, εἴς. Quorum fenfus efl: Carinum tam malum et facuum fuiile principem, vt ve-
terum tyrannorum faeuitia, cum eius tyrannide collata, aurum quafi videretur. Elegans
prouerbium et frequens apud graecos fcriprores: quo etiam idem Eunapius in excerptis .
legationuim , ab Hoefchelio editis, pag. 13. vfus εἶ, Ibi enim de Thracia agens, eam a
Scythis tam foede deuaflatam efle ait, DEM χρυσὸν ἀποδειχ,ϑῆναι! πρὸς τὸ Θρόώκια “παϑη
τὴν Μυσῶν παροιμοιώδὴ λείαν: i.e. Vt vetus illa Muforum praedotio, prousrbio celebrata,
cum hac Thraciae vaflotione collata, aurum efje videretur. — Sic enim locus hic reddendus
eft; quem Cantoclarus ita vertit, vt fenfum eius minime intellexiffe adpareat.

[ΡῚ In v. Λευκὴ ἡμέρω refertur mos Scytharum, calculum album vel nigrum, prout rem
ex animi fententia, vel fecus, geíliffent, antequam quieti fe darent, in pharetram con-
dendi, vt poft illorum mortem ex numero caleulorum de profpera vel adverfa fortuna,
qua in vita vfi fuiffent, iudicari poffet. — Sed in prioribus editt. ante μέλλοντας defidera-
tur vox Σκύϑας. quae totius fententiae cardo eft. , Eam proinde loco illi reftituendam
effe, etiamfi codices Mfli non docerent, clare tamen oftenderet Suidas in v. Τῶν εἰς τὴν
φαρέτραν» vbi de eodem Scytharum more agens, expreffe inquit, φασὶ τὸς Σκύθας
μέλλοντας καϑεύδειν, etc.

In v. Ἐχέμυϑος Suidas inquit: Εἰς τε συναύξησιν ἀρετῆς. καὶ κακίας μείωσιν ὅλην
ὀξεκέχυτο τὴν ψυχήν. Id eft, Omne fuum fludium ad augendam virtutem e£ imminuenda
vítia

Vol. TX. p. 6410 542 DE SVIDA AEMILN PORTI. Lib.V.:c XL. 407

vitia conferebat. Sed pro κακίας μείωσιν in prioribus editt. ridicule legitur, κωμωδίως μείω-
σιν. quod Portus, fidus interpres, comoediae imminutionem vertit. Sana, quam dixi, lectio
apud Suidam alibi tribus diuerfis 1n locis occurrit, nimirum in v. Ἰδιωτής, v. Μέον, et v.
“Ὅλην ἐξεκέχυτο: quod tamen a Porto obferuatum non fuerat.

In v. Heg&ro, pro i&cirezeiéiro legendum eft σῖτον ze&c, vt in v. Βιτέλλιος. vbi
idem locus exílat. Portus, quum hoc non obferuaret, exiftimabat, loco ifti aliquid deeffe:
qua de re leclorem hifce verbis monere voluit. N. L. Defideratur euim. verbum ἠρεῖτο,
tuus cau/Ja haec videntur adlata. Sed nihil deerit, fi, vt diximus, fcribatur, σῖτον zeérrc-
Non me quidem latet, in Excerptis Ioannis Antiocheni, ab Henr. Valefio editis, vnde
locus ifle depromtus eft, legi ἐσιτεποιέτο: fed vtra lectio praeftet, nunc difputó. Illud
faltem conflat, ex mente Suidae, qui ῥῆσιν iflam fub voce 'Hie&ro collocauit, legendum efle,
σῖτον geerro.

Ex hifce paucis, (funt autem alia eius generis quam plurima;) manifeflum eft, ope-
rae pretium. facturum fuiffe Portum, fi ῥήσεις easdem , quae apud Suidam diuerfis in lo.
cis repetuntur, diligentius inter fe contuliffet.

15) Quae autem hactenus dicta funt, oflendunt, Portum non eam, quam par erat,
diligentiam in adornanda Suidae editiome adhibuiffe, Sunt autem alia, haud fane leuiora,
nec pauciora, in quibus eruditionem qaoque et iudicium eius merito defideres. Hoc vt
le&ori manifeftum fiat, pauca loca ex multis, in quibus nec accurati interpretis, pec acuti
critici partes impleuit, in medium adducam,

In v. Λυκόφρων Suidas ait, διασκευὴ δ᾽ ἐκ τότων ἐσὶν ὁ Nav mAuec: quorum verbo-
rum fenfus eft, fabulam Nauplius, cum recto talo prius non fletiffet, a Lycophrone ad
incudem reuocatam, et denuo in fcena exhibitam [] fuiffe. — A;zexeuxs enim, fiue δια-
σκευωασμένω deoux Tot, adpellatas fuiffe fabulas, a poetis noua lima perpolitas, et poflea
in fcena repetitas adcurate oflendit Ca/aubonu: ad Athenaei lib. IIT. cap. XXVI. quem Je-
τον confulat. Hinc ergo adparet, quam parum intellexerit Portus fenfum verborum il.
lorum, quae fic latine reddidit: Ex Air vero diafteue, fiue hifforica narratio , eff Naupliur,

In v. 'Ee9c; Suidas ait: Ἑωϑθός. χώρις τῷ & "AexXemmec. xo Αραρὼς, ξωθας.
XA ͵ 3 : » 4, . E
καὶ Θεκυδίδης. ἐώϑεσαν. Quem locum Portus fic vertit: 'Eg9ós. — Sine i. Solitum, con-
fustum. —Archippur. ΕἸ aptatms confuswifii. Male omnino, Vox enim ᾿Αραρὼς hic
| non fignificat apfa/ur, fed efl nomen proprium poetae; apud quem Suidas dicit τὸ ἔω-
|! Sas absque , legi, pro ἐωθας: vti τὸ ἐωϑὸς, apud Archippum, pro εἰωθός; et apud
| »"Fhucydidem ἐώϑεσαν. pro “ῳώθεσαν» reperiatur. De poeta autem Aratorae Suidas non fo-
]um fuo loco agit, fed etiam fabulam eiusdem Ὕ μέναμος laudat in v. Ave9&yey; cui loco
imperitus aliquis homo, quem itidem fugiebat, τὸ Αραρὼς ibi nomen proprium viri effe,
| motam hanc omnino egreogdicyuccy addidit: "Or; ἀραρῶς ἐπίβῥημω-. ἀντὶ T8 πρεπέντως.
| ἀραρωὼς di, οἱομόσας. Ceterum, errorem priori fimilem Portus commifit in v. Γηώρας;
| vbi τὸ ψελλϑ vertit, balbi vii blarfi; cum ibi fit nomen proprium viri, eg Michaelem
| Ffdlum defignet, "A

In

4ο5 Lib.P.c. XL. L. KVSTERI CENSVRA Vol. TX. p. 642 P645

In v. NcSeóes, Portus verba haec Suidae, ἐν τῇ 78 μακαρίτε Λογοθέτε Mere Qea-
cer, reddit, 4n interpretatione beati. Hiflorici. | At quis non videt, in verlione retinendum
fuiffe nomen ..Logof/etae quum manifeflum (it, citari illic Μνυτάφρασιν certi alicu-
ius fcriptoris, ab officio, quo functus fuerat, Logothcter dicti. Eumdem errorem erra.
vit Portus in v. "AffaZi, v. ᾿Αλκαία, v. '"Avepoves , v. Καταπέλτης. V. Ὑπαγορεῦσαμ:
in quibus omnibus locis τὸ Λογοθέτης. Hiflorigur, vel hiflorioe firiptor, interpretatur.
In fola voce Ἐξαπατη cautior fuille videtur, vbi nomen Logothstae in verfione. retinait,
Sed hoc non tam certa ratione, quam cafu potius ab eo factum fuiffe crediderim.

In v. Δὐτέλυκος priores editt, Suidae habent, ἐν τοῖς χωρωνικοῖς, quem locum Por.
tus de locis Charonicis, fiue fpeluncis pefliferis intelligendum cenfebar, 864 non animad.
vertit, refcribendum ibi effe, ἐν τοῖς Χαιρωνικοῖς. i. e. tempore belli Chaeromenfir: quae
mutatio leuis quidem eíl, fed immanem in fenfu differentiam parit.

In v. “Σοφοκλῆς. Σοῷ. Suidas inquit, Kaj αὐτὸς ἤρξε τὰ δρῶμω πρὸς δρᾶμα ἀγω-
νίζξεσθα!» ἀλλα pri sparoAcylay. Quae verba Portus fic vertit: Primus etiam ipft tra-
gicas inter fe fabularum. contentioner inflituit: fed mon dele& um umilitum. — Quae c Aevia!
Adeo nimirum obefae naris criticus fuit Portus, vt non animaduerteret, pro φρατολογίαν
legendum εἴς τετρωλογίαν.» et $uidam hic loqui de notiffimo more tragicorum. apud
Graecos, qui τετραλογίω.» fiue quaternis fabulis in fcena certare folebant. Ab ifto ergo
more aute recepto Sophoclem, tragicum , primum receíliffe, et non quaternis, fed fingu.
lis fabulis certaffe, Suidas hoc loco obferuat.

In v. Τίς τῇδε Suidas ex fcholiafle Ariflophanis refert, eos, qui olim diis libatuti ἡ

efent, ad adílantes dixiffe. Quir adcff ?. Eos deinde linguis fauentes refpondiffe, AMulti εἰ
boui. Suidae verba haec funt: Εἶτα οἱ παρόντες εὐφημιζόμενο; ἔλεγον, πολλοὶ κοαγα-
5So/: quac Portus fic vertit: Deinde, qui aderant, fefe laudantes, diccbant, multique boni-
gne. En peritum interpretem , qui τὸ euQnuCepevo, interpretatur, (7 laudomíer; cum
vertendum effe, linguis fauentes , vel, bona verba dicentes, vix tirones igaorent, Notiíli-
ium enim eft, veteres exiflimaffe, religionem violari, fi, quo tempore facra peragebantur,
verba male ominata proferuntur: vnde eos, qui aderant, veltacere omnino; vel, fi loqui
quicquam vellent, bona verba, (vt aiebant,) dicere oportebat. Vtrumque apud Latinos
continetur fignificatione phrafis Jinguir fauere; cui apud Graecos τὸ εὐφημὲν, vel εὐφη-
μίζεσθαι refpondet.

Alibi Portus vocem εὐφημία non minori errore beneficentia interpretatur. Suidae ver-
ba in v. Εὐφημία haec funt: Εὐφημίες χάριν προτιμὰ τὴν Λακεδαίμονω τὸ ϑον, ἤπε
τῶν Αϑηναίων βωμὲς σύμπαντας καὶ νεὼς. etc. Portus hunc locum fic latine hans

Bineficentiam. euim Laconicam Deus. pluris fatit, quam vniuerfar. ZAthenienfium aras. et teme -

la. Scopum non fecit interpres. Ex iis enim, quae de voce εὐφημῶν et εὐφημίζεσϑον
paulo ante diximus, liquet, 76 εὐφημία proprie fauentiam, vt Accii verbo vtar, fiue
filentium religiofum, vel bona verba, fignificare. Senfus ergo illius loci eft, Dico τὐοῤ
lacere Lacedaemoniorum pietatem, ct animum religiofum, cuius index et argumentum
fit ipforum εὐφημία » quam vniuerfas Athenienfium aras et templa.

16) Plurdi

Vol TX; p 633 8644 DE SVIDA AEMIL. PORTI. Li. Y. c. XL.

499

16) Plura de Editione Porti 7?) , eiusque naeuis, non addam; cum haec fufficere pu.
tem, Venio tandem ad nofltam; in qua quid a nobis [16] praeflitum fit, paucis leclorem do-
cebimus. Primo; '"l'extum graecum cum tribus codicibus Mf(lis bibliothecae regiae Pari-
fienfis contulimus; quorum vnus, (quem in notis noflris . Mflum A. adpellare folemus, )
optimus efl, et quingentorum faltem annorum vetuflatem habet. Huius praecipue codi-
cis ope ingentem méhdorum numerum ex Suida fuflulimus, et non paucas lacunas in co-
dem fuppleuimus; vt ex notis noflris lectori patere poterit. Alter et MS. B. cum priore
nec vetuflate nec bonitate comparandus: vnde pauciores emendationes nobis fuggetiit.
"Tertius eft MS. C. fecundo deterior: qui proinde admodum exiguo nobis vfui fuit, Prae-
terea víi fumus variantibus leclionibus Míli Vaticani ??), quas Pearfouiur, magnus ille

fp) Huic acri Kufteri de Porti labore cenfurae,
quam in diatriba, de Suida feparatim vulgata, fimi-
liter tulerat, confentiunt aliorum virorum do&ortim
ante Kufterum publice de co edita iudicia; vt Z'zi-
tiefit 111. 7. Var. Lect, et Gisberti Cuperi libro IV.
Obferuationum cap. t2. vbi Portum fubinde re-
prehendunt, Suidaeque loca complura illuftrant:
Frigidiffimum interpretem. vocat Jacobus I'inde-
ius, Suidae locum explicans in ljbro de vita fun-
&orum ftatu pag. 64. Et, Joanne Pearfonio iudice,
. prolegomenis ad Hieroclem, pag.ar. Portus Suidam
adeo "infeliciter tranftulit, maculisque plurimis
aut aafetium inuesit. aut affecit. Lambecius
lib. 2. de bib! Vindob. pag. 534. fotum Suidae
Lexicon, licet! Aemilius. Portus. illi recenfendo,
emendando et latine vertendo non mediocrem im-
penderit operam , iumumeris tamen adhuc fcatet
erroribus. lacobus Grououius ad Harpocrationem
| pe&: 96. Suidam igitur relinquamus Porto, ia-
fanudis modis corruptum. Omitto, quae in ean-
dem fententiam /ericus Cafaubouus libro, anglice
edito, de enthufisfimo c.3. pag. 83. Richardus
Bentleius epitola ad Ioannem Millium pag. 51. ete.
Quanquam vero certum cít, in multis aquam ei
haefife , plurimaque ipfum aliis melius explicanda
reliquiffe; tamen in tam vafto opere ac vario,
quod tentum laborem in fe fufcepit boni publici
cáufía, ac pro virili, licet non vbique pari felici-
tate, exhaufit, gratis potius laudibus profequen-
da, quae bene obferuauit ac vtiliter, quam, in qui-
bus cefpitauit, infolenter exagitanda exiftimo.

| qq) Plures Suidae ALSS. Codices Vaticanos me-
morat JVic. Zemannus ad hift. arcanam Procopii
pag.1or. vbi Suidam, a Chalcondyle, de graecis lit-
teris bene merito, emendatum, laudat. Editio Bafi-
léenfis cwm variis le&ionibus ex codice Sfortiano
adferuatur o;;8e in bibl. Barbérina. /enetiis

Fol FI.

epifco-

exftat Suidas MS. inter libros, a Card. Beffarione
legatos fereniffimae reip. et alius codex in bibl. SS.
loannis et Pauli. Claudius Dausqueius in limine
notarum ad Bafilium Seleucienfem p. 7. [aut p. 317.
notante etiam Kuftero ad Suid. 1. p. 420. not. 12.]
meminit Suidae MSti in bibl. Iefuitarum Zntiger-
piae, in quo nonnulla, defiderata in vulgatis. Eum-
dem codicem contuliffe fe teftatur Andreas Schot-
tus praef, ad prouerbia, e Suidae Lexico collecta.
Lugduni Batauorum: in bibl academiae inter li-
bros If. Voflii feruatur codex Suidae infignis, etfi
mutilus, cui plurimum tribuit lacobus Gronouius,
Alius codex MS. chartaceus Oxoniae im Collegio
corporis Chrifli. Ad codices regg. Parifin. aliquo-
ties preuocat ex iisque loca Suidae emendat //7eza-
gius notis ad Laértium. Τὴ tribus illis MSS. qucs
Kufterus infpexit, EsJes au&or, vt in Colberiino,
qui olim Memmianus fuit, adpellatur, ct in co-
dice l'lorentino Mediceo: in quo vt in Dresdenfi
tantum epitome Suidae continetur, refcifis hiftori-
cis et.nominibus propriis. De hac infra dicturus
fum. In bibl. caefarea Vindobonenfi excerpta e
Suida, aué&tiora editis, vt exemplo adducto often-
dit Lamibetius III. pag. o5. — Alia ex Coisliniauae
bibl. excerptis fupplet /Wontfauconus p. 605. íqq.
Fabr. Codicis Dresdenjis cbart. in mai. 8. faec, X V1.
aut XVII. Suidae lexicon graecum, vel potius //7a-
carii Hieromonachié excerpta. ex lexicoSuigae cou-
tiaentis notitiam dedit Goezz. in memor. bibl. Dr.
l. c. pag. 28t. fed parui pretii effe codicem, cenfet
Goetz. Plura de co vide infra in fine $. ΠῚ, —
Codicem MSt, Suidae Leiden/em , (olim H, Stepha-
ni, qui in (ποῦ, L. Gr. eiusque indice multa Suidae
leca e cod. fuo emendauit, poftea Voffii)) Z'aícken.
diatr. in Euripidis perditorum dramatuin reliquias
pag. 169. vocat praectantiffümum ,, et quaedam in
Suida:explicat corrigitque. | In bibl. Leiden/i funt
inter codd; Voffianos mem. Suidae codex circa vl-

Fff tima

4; Lib. P. c. XL.

epifcopus Ceflrienfis, ad marginem Suidae fui adnotauerat.

SVIDAE CODICES MSS.

Vol. TX. p. 6539 645

Sunt eae pauciores quidem,

fed interdum [16] bonae, et quae plerumque auctoritate MSti Parif. A. confirmantur. Ad.

tima mutilus et lacer, incipiens ab 'Az&z«ro et de-
finens in G4«o/* — "EzvgoAoyrxty τῷ atyeAs leen-
κατικξ. ᾿Αρχη. ἘΞ ΕΞ ΝΣ HDi MID ES apographum
recens. codicis nr. 20. (v. catal. bibl. Leid. p. 391.
nr. 2. €t 392. nr. 16. et p. 396. ur. 20.) —- Pari-
fiis in bibl. publ. in cod. MMDCXXII. MMDCXXIII.
MMDCXXIV et MMDCXXV. ab initio litterae A,
ad finem litterae T. bic cft codex, cuius ope Kü-
fterus teftatur fe ingentem mendorum numerum fus-
tuliffe, nec paucas in eodem fuppleuiffe lacunas.
in cod. MMDCXXVL. ab initio litterae K. ad (inem
litterae. 3. — Excerpta e Suida funt in cod.
DCCCCXCVIIL vita Gregorii Nazianzeni. — in
cod. MDCXXX. nr.35. — Montpellier Suidas
in bibl. Pellicierii tefte Montfauc. — In bibl. Cois-
lin. eft cod, CLXXVIII. Συναγωγὴ λέξεων συλλεγᾶ-
σα ἐκ διαφόρων βιβλίων etc. in quo, Montfaucon in
cat. bibl. illius pag. 23$. fcribit, loca fcriptorum
ab ipfo notata apud Suidam legi, fed diuerfa ple-
rumque. — Montíauc. pag. 603. feqq. ex codd.
Coislin. CLXXXVII, CCCXLV et CCCXLVII. fe-
. lecta excerpfit hiftoriea, quae apud Suidam , (vt
faepius adnotat, Harpocrationem et etymologicum
vel non exftant, vel diuerfe narrantur. — —//ene-
iis in bibl. Ioann. et Paulli Dominicanorum, .Sui-
dae lexicon, bombycim. faec. XIV. II. voll. (τεῆς
Montfaucon in diario ital. p. 47. et ibid. p. 368.)
totum Suidae lexicon. IL. voll. manu Georgii Ba-
iophori a. 1402. fcriptum. — Florentiae in bibl.
monaft. b. Mariae. — Venetiis in bibl. D. Marci
cod. CCCCXLVIII et DXXX. tefte catal. pag. 242
et 286. atenim in cod. DXXX. nor Suidae lexicorr,
fed illius etymologftum, dequo infra, latere, anim-
aduertit //iloifon anecd. gr. IL. pag. 250. qui ibi-
dem not. 2. alium cod. Suidae, nondum collatum, in
bibl. Z'eueta Marciana n. 449. et alium nr. 85. im
bibl. Ioann. et Paulli, (eumdem, reor, quem et
Fabricius et ego e Montfaucon. diario paullo ante
laudauimus,) memorat. — In cod. bibl. /"enet.
S, Michaelis ex Suida narratio, vt dicitur de fa-
cerdotio Iefu. v. Mittareili bibl. MSS. illius bibl.
col. 1698. et col. 893. de verfione Philelphi lat. tum
fcripta tum edita etc. atque copiofe col. 98:. fqq.
de verfione Lauri Quirini, et Ambrofii Camald. libr.
codicibusque aliis. — Inter codd. /Vantanos, nr.
CCXCVIII et CCXCIX. Suidae lexicon lI. tom.
fed, confector catal. pag. 500. notat, fe reperiffe,
collata prima codicis pagirra cum edit, hanc effe lo-

haec

cupletiorem codice. — Florentiae in bibl. medic.
eft cod. 1. plut. LV. Βιβλίον λέξεων Exóz. (fic) evv-
Tex Sy mapa διαφόρων σοῷ aU ἀνδρῶν: Inc, a littera A
hoc modo "A ἃ παραὶ "NpizoQuyer ἐπέῤῥηριις μετοὶ ἐκ-
πλήξεως etc. et definit in littera Ψ', fcriptus autem
eft cod. Mantuae 1422, manu Petri Cretenfis. — At-
tamen in hoc codice epitomen tantum Suidae con-
tineri;, id, quod de cod. mediceo Fabric. paullo
ante contendit, vix credo. Nam concordare, fcri-
bit Bandin. in cat. codd. gr. II. col. 213. illius le-
xici initium et finem cum edit. Cantabrig. Küfter.
nec vero alium cod. ex illa producit bibliotheca,
Idem tamen Zandin, im catal. codd, bibl. Medic.
Laurent. Gaddianae et S. Crucis, vol. III. p. 271.
XV. e cod. citat, Suidae excerptum hiftoricum, in-
terprete anonymo , de quodam Iudaeo, qui fuum
in iudaismo perfiftendi confilium enarrat. — — In
Toma]ini bibliothecis Patauinis ( Vtini 1639. 4. )
pag. 20. cod. bibl. S. [oan. in Viridario ita citatur.
:Suidas fol. Mediolani a. 1514. donum H. R.**
Oxonii in biblioth. collegii corporis Chrifli, cod.
MDXLIII. Suidae lex. II. voll. fol. — inter codd.
Baroccianos, cod. LXXVI et. CXVII. excerpta
quaedam e Suida et aliis de Creta. — — In bibl.
Bodlei. inter codd. Digbaei cod. MDCXII. collecta-
nea ex Suida. — — Cantabrigiae inter codd, coll.
"Trinitatis nr. CCCCXXIX. narratio e Suida trans-
lata, et nr, MCCCLXXXIIL. codd. collegii S. Benedi-
Gi, de Sybillis (vt ait confector codd. MSSt. An-
gliae et Hibern. I, part. pag. 13.) et aliis rebus,
variae narrationes, ex libro, qui graece vocatur
Suidas, quem tempore 'Theodofii iuuenis compo-
fuerunt quidam viri fapientes. — — Inter codd. ec-
clefiae cathedr. Duiüemeifis nr. DLXIV. Suidae
pars, a verbo ᾿Ανέφικτον ad verba 'IgizAs τῷ ἐφιώλ-
τὰς [0]. . — De codice /"offiano, nr. MMCXII. nunc
Leidenfi et Suida (cat. ll. pag. 57. item in Pauli
Colome[ii opp. iun&im editis a I. Alb. Fabricio
Hamburgi 1719. 4. pag. 847.) Pau/us Colomef[ius
pauca notauit et fcripfit, fe alia de Suidae lexico di-
xiffe in differtatione, de dubiis aliquot fcriptoribus
hactenus inedita: quae num lucem adfpexerit, equi-
dem ignoro. — Inter codd. cathedr. Cantuar. (cat.
vol. II.. pag. 225.) nr. MMMMMMMCCCXLV.
narratio e libro, qui graece dicitur lexicon Sui-
dae. — In cod. XXI. regio /MMaítrit. eft etymolo-
gicum ex magno etymolog. defumtum, a Lafcare
autem variis vocc. e Suida praefertim excerptis

fupple-

Vol. IX p.635 P 646 ET NOVA L. KVSTERI EDITIO.

Lib.U.c, XL. 4u
haec, fpecimina qnaedam variaotium lectionum opera amicorum ΠΑ͂Σ fumus ex codice
MS. Colbertino, (qui eft in biblietheca Colbertina Lutetiae Parifiorum 2) ex codice Voffiano
qui nunc eft Lugduni Batauorum, et Antwerpiano lefuitarum. | Sed omnibus iflis codici-
bus praeflat ante dictus MS. Parif. À. quo meliorem vix in Europa no(ira exílare puto.

17) Porro, verfionem latinam Porti infinitis in locis emendauimus, refecta vbique in-
wtili, qua luxuriabat, paraphrafi, Vltimam tamen limam "*), propter temporis angufliam,
ei adhibere non po:mimus. Vnde, fi quos forte erreres vel reliquimus, vel ipfi commi-
fimus, eos aequus Lector nobis facile condonabit; reputans, quam difficile fit et lubri-
cum, moliri verfionem fragmentorum, quorum fenfus obícurus plerumque eft et mutilus,

In notis nofiris breuitati , quantum fieri potuit, fluduimus, idque operam praecipue
dedimus, vt Suidam partim ex MStis; partim ex fcriptoribus, ex quibus fragmenta fum.
ta funt; et partim. ex ingenio emendaremus. T'ranílulimus autem in notàs noflras ea,
quae Pvarfoniut, maguum illud orbis literati decus, ad marginem Suidae fui, qui hic
Cantabrigiae in bibliotheca Collegii "Trinitatis adferuatur, adnotauerat: -addito vbique eius

nomine.

Perlegerat Vir ille magnus Suidam magna cum cura, eumque cum variis auclo-

ribus diligenter contulerat: vnde obferuationes eius magno nobis víui fuerunt.

Ex notis Aemilii Porti ea excerpfimus, quae ad rem facere, et alieuius momenti no-
bis effe videbantur). Sunt enim adnotationes eius leuiores [P] plerumque, et tironibus
tantum aptae, quibus proinde Suidam onerare noluimus.

fuppletum: praefixus auCtorum index, «e quorum
fcriptis Suidae lexicon eft congeftum , nonnihil ab-
ludit ab excufis exemplaribus. Plura vide apud
driarte de codd. gr. Matrit. pag. 82. 44. — Inter
codd. bibl. E/ror. Suidae lexicon, tefte P/ür. itin,
per Hifpan. pag. 190. fed fecundum Anton. Augu-
ftini catal. nr. 251. funt tantumSuidae fragmm. ab 4
ad JM. — Jiudobonae in bibl. caefarea, cod.
LX, nr.3. Excerpta quaedam ex Suidae Lexico.
v. Lambacii commentar. III. col. 270. fq. qui au-
&iorem codicis locum v. Παρώκλησις comparat cum
edit. Porti. — in cod, CLXVI. nr. 12. narratio v.
"rjr vbi Lambec. IV, pag. 391. explicat locum et
refutat Wolfii atque Porti coniecturam, qui pro
voc. Κατάϑεσιν tefiificationem , tcTimonit perlibi-
tionem legendum cenfent συγκατάϑεσιν, confenfum ;
idem Lamb. ib. pag. 49. fupplet Suidae locum in
editt. in v. Γρηγόριος Naciwvés ex cod. CIV. vbi ex-
ftet de illo narratio. — — In cod. CCV. nr. 5. /Sui-
dae loca v. γράμματα εἰ Ku2eos, v. Lambec. V.
col 14 eti3. ldemin vol. VI. pag. 225. 234. 336.
395. 396. 410. et vol. VII. pag. 8. 397. 428. ac
p.98. fq. locum de Herone, rhetore atheuicnfi, ia
wol. VIH. pag. 95. fqq. de fyb:lla, pag. 25. íq. de
lofephi teftimonio de Chrifto p.136 - 147. de Paea-

Fff 2 IIL. Za&-

niafophifta et Capitone, Lycio, hiftorico; p.662. fq.

de Triphyllio, epiícopo Callinicenfi, p. 196. de
Ignatio, diacono, illuftrauit aut.correxit locaSuidae

eiusque interpretes, ar.

rr) Küfterus in notis ad Suidam v. Διονύσιος t. T,

pas. 598. fuc vsque verfionem Porti , inuitis fa-

ne Mujis.elaboratam, totam fere induxi, aliari-
que in eius locum fubflitui: fed quum propter
magnitudinem laboris et temporis angufttam δο-
dem tenore vlterius pergere non po[Wm, iuter-
pretationem eius qualemcungue, Jaltem in arti-
tuiis longioribus, retiuere deinceps conjlitui, quod
ideo moneo , ne quis forte hallucinationes et pec-

cata Porti mihi tribuenda putet. Ad v. Ἔξελιγ μῶν

tom. I. p. 765. er/ionem Porti hic retinui, non
quod eam probarem, fed quia per temporis an-
guftiam aliter haec vertere non licebat. — Quare
letfor veniam mihi dabit fpero. Ad v. Μάρκιος
tom. IL pag. 5oo. Portus locum hunc parum fe-
lieiter vertit, vt peritus leor facile animaduer-
ἐξέ. Nos enim ad alia properantes. verfionem
eius hic intattam relinquimus.

55; Si vfum legentium cogites, Küfterus rectius
fuiffet facturus, fi ex notis Porti non plerasque ex-
puaxiffet, fed vt initio operis fecit, plures in gra-

«am

NOVA SVIDAE EDITIO

Lib, V. «. XL. Vol. IX. p. 646

412

IL. ZZa&enur eruditiffarus Kufferur, in Suidam faum praefatus, quem per quadriennium
amplius, quod Cantabrigiae infumíit, incredibili labore, per dies fingulos, wt in litteris
ad me datis profiteri eum memini, quatuordecim plerumque horis illi impenfis ita expo-
liuit, vt in editione, quam dixi, lucem vidiffe Cantabrig. 1705. fol. 3. voluminibus, Sui.
das iam fe vfibus lectorum fiflat pulcriorem longe, et locis quamplurimis per fingulas
paginas emendatiorem, quam in Geneuenfi, adnotatis paffim vel ex Pearfonii vel ex pro-
pria Kü(leri obferuatione fcriptoribus, ex quibus illa Suidas excerpfit: emendata etiam paf-
íim verfione Porti, et notis additis, iudicium et doctrinam editoris vbique teftantibus ^).
lgitur qui eum propterea tam afpere reprehendunt "*), vel maximos eius et praeclariffimos
labores afpernantur, quod fpicilegium aliquod obferuationum aliis etiam poft fe relique-
rit, vel non omnia vnus viderit, illis merito regerat aliquis, quod aduerfario fuo Kufle-
' rus refpondit in Diatribe anti- Gronouiana pag. 6. δὲ ipfe Suidam edidijes, .Domine
Profsfor , au exiflimas, 1e mullum gragágoaos admiffurum uullumue aliae induflriat lo-

$iam linguae graecae ftudioforum adícripfiffet: funt
enim inter omiffas ab illo aliquam multae haud con-
temnendae, licet Kufteri iudicio leues et tironibus
tantum aptae viderentur,

ἐξ) Infcriptio operis, omni laude laureaque di-
gni, haec eft: Xwdas. Suidae lexicon, gr. et la-
tine. Texium graecum cum msstis codd. collatunr
a quamplurimis mendis purgauit , notisque per-
petuis illufirauit: verfionem latinam Aemilii Por-
£i innumeris in lociscorrexit; indicesqueauttorum
et rerum adiscit-Ludolphus Kuflerus, Profeffor
humaniorum litterarum in gymnafio regio Bero-
lin. Cantabrigiae typis academicis. MDCCV. fol.
HI. voll... At tamen Küfterus futuro editori largif-
fimam reliquit non fegetem , fed meffem colligen-
dam. Vt omittam, obferuatt. VV, DD. deinde
memorandas, et quae Gronouius aliique iufto acrius,
nec raro iniquius notarunt, ipfe Fabricius paullo
poft culpauit ; cum ipfius Porti editio, quam Kuü-
fierus adeo fpreuit, eft fedulo adhibenda, tum in-
primis edit. princeps omnino comparanda. Atque
JBrunch ad Ariftophanis Nub. v. 1592. pag. 12r.
»nusquam, inquit, fere fcias, quid Suidas in au-
éloribus, quos citat, legerit, nifi editione illa Me-
diolanenfi vtaris. Küfleriaunae nulla fides haben-
da.« Praeterea Stephani emendationes in thef. L.
Gr. et indice, ex cod. fuo, nunc Leidenfi, fictae
et negleciae a Kuftero, reuocandae funt. v. /. AL
berti mifcell, crit, adie&a gloffario graeco in N. T.
libros, Lugd. B. 1735. 8. pag. 272. Excerpta quo-
que ex Suida, hinc inde ct in codicibus, vti antea
partim vidimus, obuia, et in editis aliis. cui prae-
miflac funt aut infertae quaedam Suidae de antiquis
fcriptoribus narrationes, nec nom fcholia ac glof-

Cini

faria, quae compifauit Suidas, item Eudociae vio-
larium digna funt, quae fedulo conquirantur dili-
genterque contendantur. Enimuero difficillimum
eft et ingratum negotium, quod homines; vel iu
hoc litterarum genere verfatos atque interioribus
artis criticae et hiftoricae facris initiatos, fatigare et
ad deuia facile deducere poffet. — Meliorem tamen
editionem a multis annis fe meditatum effe, cel.
Beck. in comment. de litteris et auctoribus gr. at-
que lat. part. I. (εξ, 1. pag. 65. (vbi de Suida agit)
profitetur, atque vt V. D. ftet a promiffis, inpri-
mis eft optandum. ar/.

uu) lacobus Gronouius in tribus maxime fcri-
ptis; Kufteri Suidam perítrinxit acerrime: primum
edidit nomine fuo praeterito Lugd. Bat. 1710. 12.
hoc titulo: infamia emendationum in. Menandri
reliquias, vbi pag. 89. feq. et 157. feq. vitia in
verfione Porti relicta arguit. Alterum fubiecit de-
cretis Romanis et Afiaticis pro ludaeis, Iofepho
lib. XIV. Archaeolog. fupplendo vulgatis, fub ti-
tulo: Svidae aliquot loca in litteris A, B, D, ^ ab
vitiis purgata ex MSS. Codicibus Academiae Lug-
duno- Batauae, ibid. a. 1712. 8... Tertium deni-
que A. 1713. 8. — Recenfio breuis gzutilationum,
quas patitay Suidas in editione mupera Canta-
brigiae A. 1705. vbi varia eius auctoris loca, per-
peram intelle&a, illuflrautur, emendantur et f/up-
plentur. Küfteri diatribe Zuti- Gronouiana prod-
iit in 12. primum feparatim, et inferta tomo XXIV.
bibliothecae felectae Ioannis Clerici pag. 49. atque
iterum emendatior et auctior Amftelodami A. 1712.
8. Nonnullae etiam Stephani Bergleri in emenda- ὦ
tiones Gronouianas ftricturae leguntur in AGtis Eru-
ditor, A. 1713. pag. 161. feq.

Vol. TX: p: 616 627 A L. KVSTERO CVRATA. Lib. V. c. XL. . 43

cum relifurum fuiffe? Haud fane id dicere aufirz vel foltim id adfirmanti tibi: nemo. credat
— — — finge igitur, ie nouem circiter. vel: decem millia locorum. in. Suida, partin ex
1155. partim ex ingenio et collatione aliorum fcriptorum feliciter. veflituiffe,. emenda[je, e£
illufraffe, (quod quidem , fi ex eiusmodi luditrir gloriam captare vellem, haud falfo de me
gloriari poffem ;) annon praeclare te de illo feriptore meritum e[Ja cenferes? | Cenferes vtique:
et nemo quidem iure id tibi vitio vertere po[Jet. . Quod. ff igitur. exifleret. homuncio aliquis,
qui leuiculum fupplementum im Suidam ederet, im quo callide κατορθωματα ἐπα dijimulans,
(quafi mihil omnino pofl alios editores im. au&lorem illum praeffitif]es;) [pinar tantum ex edi-
tione fua ffudiofe colligeret , e£ quaecunque im ea poffet, inepta cum oflenfatione carperct. e£
vellicaret ; [9] licet ipfe casteroqui uihil vnquam praeflitif]et , quod cum editione tua. Suidae
comparari μοῦ: quo animo, quaefo , iffum cauillatorem feres?

Eft vero aliquid, quod a. praeflantiffimo Suidae editore faclum nolles, et quod prae-
ter Gronouium in eo notauit etiam Lambertur Bor, vir paucis comparandus et cum magno
litterarum detrimento exflinctus 3. lan. A. 17:7. qui praeclaras fuas in Suidam obferuatio-
nes fine vlla obtrectandi Kuflero aut famae eius detrahendi libidine vulgauit in fuis ad
Ícriptores quosdam graecos obferuationibus, in lueem datis Franequerae A. 1715. 8. p.'13c*
20r. Nimirum hinc inde loca aliqua. Kuflerus omi(it, quae in prioribus Suidae editioni-
bus legebantur, et licet editor illa putauerit effe ab aliena manu, debebat tamen vel figno
aliquo diflincla addere, neque tot vocibus Suidze codices truncare, quae in fola littera M
a laudato Bofio pag. r71. notantur haec:

Maven, εὐχτικόν. omiffum ante Mays.
Μαργαρίτης. ante Μαρφγαρίται-

, ἹΜαρδόνος. ante Μαρδοχαῖος.
Μαραίνω, αἰτιατικῇ. ante Μαρής:
᾿“Μαιμώχης. ante Μαιμόωσα-
Meis uides. ante Μελαγοία.
Μελαίνω. αὐτιωτικῇ. ante. MeAeovyeics.
Μελίτωνος. et
Merreos. ante Μελίφρων.
Μέμβραξ. ante Μεμβράς.
ἹΜενοικεύς. ante Μενοινή.
Μενοινῶος. poft Μενο;νή.
Μεταβαίνειν γενικῇ. ante Μεταϊβολή.
ἹΜεταλλάσσειν αἰτιωτικῇ. ante Mero Δέσβιον.
Μετανίξαμοι γενικῇ. εἴ
Μετανοιω. ante Μεταξύ.
Μετθναι. ante Meriévaj.

à Mere αἰτιωτικῇ. ante Μετρεέτως

Μερονεξίω. ante Mes.
Merej. poft Meis.
Μὴ ἐλλίπῃς- ι

ΕΠ 5 Μη

414 Lib. 7... XL. KVSTERI EDITIO SVIDAE Vo. IX. p. 647 Ὁ 649

Μὴ ἐμβαίη.
Μὴ ἐπιχερῆτε. ante: Μεϑωνη.
Μηϊόσι. ante. Μηκαδες.
(P] Μήκοϑεν. ante. Μῆκος φάλαγγος.
"Μηκώμενος. ante Moy.
Μηλιεὺς καὶ Μήλιοι. ante Μηλιῶν.
Μμηνύσαι et
Mgcvos, ἐϑνικόν. ante. Μὴ £x.
Μητιόωσι. ante Μητίσομαι- :
Μὴ 78 λέγοντος ἴσϑι. ante Μὴ πείθε τοῖς διαβαάλλξοι.
Μίμησις ante Migegros vel Μίμνερμος.
Μιμνήσκω. Ὑγενικῇ. et
Μίμος. xo] Μιμϑμαι, αἰτιωτικῇ. ante Μισϑοῷφορά,
Μνήσϑω. γενικῇ. ante Μνητή-
Μολύνω, οὐτιατικῇ. ante Μολυρίς.
ΜΜῦες. ante Me.
Myswe. ante Musei.

Agneuit ipfe Kuflerus, minus 'confulto hoc a fe factum, et in fupplemento fuo atque
fecundis, quas parabat, ad Suidam curis ^") omnia illa fupplere promiferat, nifi mors inopina
et hoc eius propofitum, et emendatiorem multis millenis locis, quam parabat Hfjchii editie
tionem, atque tot alios praeclaros ipfius conatus interuertiffet. Ita enim ipfe in diatribe
anti-Gronouiana pag.27. Plu: femd Jfriflarehus mihi obicit, vel petiur exprobrat, quod
lota quaedam in mea editione Suidae de induftria omiferun, quae in aliis Editt. reperiantur:
vt, falicet, hac ratione fu[picionem Le&ori moneat, editionem meam eatenus. faltem. veliquir
deteriorem e[fe , quod pauciora illis contineat. — 4t vero vti vbique. alibi "riflarthur κατορο
ϑώματα mta qualiacunque ἐπ Suidam, tamquam myfteria Cereris, veligiofe celat; ita δὲ hic
pro folito fuo candore diffimulat, fupplementa, quibus editionem sieam ex. MSS. auxi, pon.
dere ct numero omiffiunculas meas lon2e vinzere, Fide altem, Leclor, ν. Ἔμβαρος, v.
Ἔνϑδοξα.. v. Ἐξεριϑεύοντα. v. Ἐπιβάθρας» v. Ἐπιμενίδης. v. AMdegvas ,. v. Μυχώνιος γεῖ-
τῶν, eit. vbi tam foedor hiatus priorum editt, ex IMSS. fuppleui, vt vel vnica harum reflitutio-
num omaes omi[fiones meas facile redimere poit. Nam et pauciffima funt, quae de induffria omifr,
eademque tam friuola et Ieuia, vt mirerir, Le&or, fi fcuerir. — Inter haec, mimirum, Junt
vocabula quaedam, interpretatione carentia: vt, Δίΐπταται, αἰτιατικῆ,. Καταπλήττω. αἱ-
τιωτικῇ: Καταπαλοῶσα!: Καταπωτῶ, οἰτιωτικῆ: Διακωλύω. αἰτιωτικῇ: Παραγροώφω,
αἰτιατικῇ. εἶτ. εις generis quisquiliar ab otiofi librariis Suidae additas fuit. etiamfi
MSSti meliores non teflarentur ,. ves ipfa clamaret. ΕῈ tamen vide, Le&or, quam indulgens
fuerim; qui ne quidem omnes eiusmodi [P] ineptias abicere voluerim', [δα] potiores ex illis reti-
nuerim: vt, ex. gr. vocem '"") Διωθηγή: quam in ferie fua. mude et. fine interpraetatione

7

vv) Harum fpecimen dat in iam dicta diatribe pag. ar. fqq.

1010) Διαϑηγὴ ordo, Democriti vox. Infra, in libro V. cap. 38, vet. ed. in indice fcriptorum, ὦ

in Philoponi comment, ad Ariftot v. Democritus.

X An C C

ΜΟΙ ΤΧ. p.649 SVIDAE INTERPRETES. Lib. V. t. XL. 45

ἢε pofitam , quia fiugulavir mihi videbatur , in editionem meam vecepiz licet in 2 MSS. Parif.
eam δε), im fthedis meir notaffem. — Fateor quidem, me ad ipfum Suidam hac de re [e-
Gorem mon monuuiffe: fed per feflinationem ,| vel potius nimiam rerum, quae amimum meum
diflrahebat, varietatem , et alia mounulla, quae in fthedir meis ex MSS. motata habebam,
aitentionem meam effugif/e video. δὶς in Διωβαλλειν, hiatum Jententiae, qui occurrit in
verbis illir, γῶν διαβάλλειν ἐπεχειρᾶντεν etc. 2 MSS. Parif. eodem modo füpplest, quo
cod. Lugdum. et. in v. Αφεζόμενος., itidem z MSS. Parif. addunt ὡραϊζόμενος : εἰ in v. Δια-
τυπῶν iidem todd. legunt μεταπλάώττων fro μεταταάττων: Vt [chedis mtis admoncor.. Sid
omnia einsmodi. fupplementa eonflitui aliquando. publici iuris. facere ; una cum. Secundis curis
meis im Suidam: quarum exiguum fantum /perimen inferiur exhibebo : vt Alriflarchum ad fimile
f'acirmdum excitem, vel potius prouwocem. Valde enim credibile off , tantum Suidae amatorem. et
ainiratorem, multar capitales, et, (vt fic loqui mihi liceat.) fef/quipedaler in Lexicographum illum
habere. obfirvotiones et. emendatiener , a longo iam tempore colle&ar : quar quare tam. pertina-
citer mobis inuideat , vt praeter. variar le&liones ex codice Lugdun. depromtas, nihil memoratu
digmum ex proprio domeflico penty ad. illufvandum. Suidam im medium adferat, haud {ἀπὸ
copio. Nifi forte ea, quae infigniora funt, fecundo. fupplemento refervaverit: ut. imitetur,
Jtiliert , morem ducum bellitorum, qui expeditor et leuiter armator. in pugmam praemittere
folent , graviore armatura fubfequente. — Et hate quidem: conie&ura ne me fallat, quam
suagno redemtum velim. — Noui enim haud pauca adhuc im Suida efft ulcera Chironia, quae
Ποία (ftilicet) "Aefculapii illiur manu. perfanari po[fe puto. Idem Kuflerus pag. 70. non du-
bitauit diffiteri, multas ex variantibus leclionibus, quas ex cod. MS. Lugdun. Gronouius
produxit, effe probas et finceras, itaque eum rogauit, vt fi tantum ipfi ab aliis rebus
effet otii, coeptam collationem abfolueret, Sed hunc a. 1716. d. 19. Octobr. mors litteris, :
iurgiisque exemit. Zar.

Multi vero fuerunt VV. DD. qui vel obiter et qua(i per transennam, vel data opera
luxatis corruptisque Suidae locis rnanum adferre medicam, vel obfcuriora illuftrare aut va-
ria ratione explicare fuftinuerunt. . Vt Bofüi, Scnveigháuftri aliorumque obferuationes at-
que animaduerfiones, antea iam fupra, aut a me in introd. in hift. L. Gr. ll. τ. p. 507. Íq.
laudatas praetermitram: in cenfum hic veniunt LL. ΤΊ. Obfzruatio in Suidam , in miícell.
obff. vol. I. tom. Ili. pag. 314-316. — eiusdem obferuatt. in. Strabonem , Diodorum, Ana-
creontem , Suidam, ibid. vol.lI. tom. 1. pag. 8-13. — — Gratiani de S. Bauonz , (h. e. Zo-
Alberti) in Suidam obferuatio , ibid. vol. Il. t. I. p. 126-134. — eiurdem in loca quaedam Sui-
dae obferuatt. ibid. vol. IX. t. 1. p. 143-156. quarum nonnullae vel repetitae funt vel nouis au-
&lae in eiusdem berti mifcellaneis criticis, fupra laudatis, p. 267-294. Jdem in obff. philol.
in facros N. T. libros, Lugd. B. 1725. 8. aliquoties tentauit, etiam p. 313. defendit Suidam. —
Quoties et infinitis paene locis Suidar in notis ad He/jchii Íexicom emendetur aut explicetur,
videbis in calce t. II. ed. Alberti in indice auctorum - emendatorum etc. v. Suidar, cui itidem a
Ruhnkenio in notis ad 'Timaei lexic. platon. fingulis fere paginis lux adfunditur. — Iam
diu antea Saímafíur in exercitatt. Plinianis pag. 472. 761. 762. 889. emendauit, multo fae.
pius explicwit illuflrauitque Suidae loca. — 1 C. G. Érmefli V. C. epiflola de Suidae

Lexicographi vfu ad crifin et interpretationem librorum facrorum, Lipfiae 1785. 8. —

Eadem, fed auctior, recufa eft in docto eruditoque libro: Suidae et Phamorimi gloffae fa-
T erat

416 Lib. V. c. XL. INTERPRETES SVIDAE "

crae, graece cuin. [picilegio glofforum fatrarum. ΕΠ οὐ εἶδ et. Etym. M. cougefit, emendauit
et notir illuflrauit -Io. Chr. Gottlicb. Exnefli , Prof. philof. P. E. |. cec.. differtatiuzcula de
gloffir facris Suidae et Phauorini. Lipfiae τ186. mai; 8. Attamen, quando V. cl. in differt.
$. II. Ícribit, conflare, Suidam et Phauorinum, qudquid glofjJarzn habeant ,: id. vel .He-
fiio, quem. compilabant, vel aliis gloffariis, nunc nobis ignotis, debere, vel proprio flu-
dio ex veterum fcriptorum commentariis et fcholiis excerpfiffe; de gloffis facris Hefychia-
nis quid alii viri docti iudicent, iam vidimus in.capite de Hefychio; Suidam autem ex aliis
potiflimum fontibus, hodie maximam partem haud ignotis, baufiíle, itidem in hoc capite
adnotauimus. — Cel. Srhu/zii fpecimen obferuatt. mifcell. in Suidam iam füpra laudaui-
mus, Vir autem dod. perfequitur multa Suidae loca ab"Aczos vsque ad Ἐφραϑῶν ea-
que modo face critica illuflrat, modo fontes aperit, vnde hauferit Suidas, modo res ver-
baque grammaticorum more explicat. — — Locum Suidae Πτεροφοίτωρ. etc. emendare. in-
füituerunt Brucker-et Fabriciur in mutuis epiftolis, fubieclis Reimari de: vita etc. Fabricii
commentario pag. 225. qd. — Suidam aliquoties emendauit 7y/or in lectionibus Lyfia-
cis, praef. illius editioni Lyfiae,. Londini 1739. 4. cap. ΠῚ, Num autem Zo, Tuaylori ad-
pendix notarum in Suidae lexicon, (v. Brüggemanm View of the English Editions etc. .
pag. 448.) lucem viderit, equidem nefcio. — Zilloifon in anecd. gr. 1l. pag. 31. nr, x. et
pag. 163. not. duo Suidae loca illuflrat emendatue. — Sed infinitum foret, omnia conge-
rere et adnotare, quae Hemflerhuf. Valckenarius, Markland, Pierfon, Koen, interpretes
ad Thomam Mag. aliique multi viri graece docii paffim in notis ad auctores clafficos aut
alibi ia libris Obf. Emendationum etc. ad Suidam illuflrandum corrigendumque varia ra-
tione et fortuna contulerunt, Pauca tantam indicare lubet opera, in quibus, dedita opera
et copiofe pertractatur Suidae lexicon. — —— Erm;/fi iunior in comm. de Procopii Caefar.
commentariis etc. pag. 4. notarat, Ofrarium exemplo fuo multas Obff. doctas adfcripfiffe.
Poílea vifi illius humaniffimi cura in lucem illae prodierunt e tenebris in libro, infcripto:
lo. Aug. Ernefi Obferuatt. philologico criticae in Ariflophanis Nubes et Flauii Iofephi
antiqq. iud. — Accefferunt Godofredi Olrarii totae ad Suidam. Lipfiae 1795. mai. 8. Enim-
vero notae ad Suidam, quae immerito adtribuuntur Oleatio, et potiflimum fpectant ad
res hominesque, de quibus fermo eft apud Suidam, — Aeimeffusi potius habent parentem. —
Hic enim vir doctiff. et folertiffumus Suidae, αὖ Aemilio Porto editi, exemplari, quod Ci-
tzae in bibl. publica adhuc feruatur, multa adícripferat, quibus vel verfionem emendarat
latinam, vel textum ipfum, praecipue fecundum edit. Mediolanenf. faepe per coniecturam, |
aut per comparationem auctorum , e quibus Suidas fuas haufit gloffas, fupplerat lacunas, |
aut veram reflituerat lectionem, faepius nomina explicuerat propria eorumque vim et pote- ἡ
flatem aut hiftoriam, aut nouis locupletarat, Has Reinefiavas obferustiones in fuum Olea- |
rius transtulerat exemplar: multas tamen acutas Reinefii emendationes doctasque lexpofi- .—
tiones neglexit, contra proprias quasdam, easque interdum leviores adleuit; id, quod late
dilucideque patefecit cl. AJülleru: Rector Citzenfis, in progr. de Suida, obferuationibus ;
Reinefii ornato, Citzae et Lipfiae 1796. 8. Idem, docuit, iam Küflerum tacite vfurpaífa
obferuatt. illas Reinefianas, : : à
In primis notandae funt Jo. Toupi emendatiomer in Suidam, in quibus plurima loca |
vett. Graec. — tum explicantur, tum emendantur; Londini 1760 -1767. IIl. tom. 8. ταῦ
Eid. epiflola critica ad. Gulielmum epifc. Gloceflr. Londini 13767. 8. — — Eiusdem curae
noui//ma£ -

x i

Vol. IX. p. 649 P 6o SVIDAE EPITOME ET ETYM. MS. Lib.V.t XL. — 4n

soui[mae f. appendicula notarum 'et emendationum in Suidam etc. ibid. 1775. 8. Quae
omnia primum recufa funt huius fententiae: Jo. Toup. opufzula tritica, Lipfiae 1780 et
1781. tom. II. 8. — - Deinde cum infigni acceffione nouarum in Suidam animaduerfio-
num 'Toupianarum atque emendationum in Hefychium vberiorum, et in Pollutem. atque
Harporrationem: pauciorum, εἴ adpendice Tyrwhitti aliusque V. D. notarum in Toupii
emendatt. in Suidam, defuncto auctore, iterum in Anglia cura et cum praefatione Tom.
Burge[i. edita funt cum infcriptione:

Emendationes in Suidam et. Hefuychium et alios fexicographos graecos. Scripfit Io. Toup.
ecclefiae cathed. Exon. praebendarius et ecclefiae S. Martini cum capella de Loo in agro
Cornubienfi Rector. Oxonii e typographeo Clarendon. 1790. 8. IV. voll. Toup erat acu.
tus quidem criticus, fed etiam immoderatus atque inhumanus, nec raro agreflis erga alios.
Num vero Pearfonii et Adr. Iunii opibus fuerit adiutus, et alieno, vti aiunt, vitulo ararit,
vti Eckard in: Ueberficht der Oerter — und Grundíatze zur Gefchichte der Bibliotheken,
pag. 115. fufpicatus fere eft, equidem nefcio et vix crediderim. — Ingeniofus quoque,
at paene audacior criticus eft

Gilbertus. JV'akefield in filua. critica, - fue in au&ores faeros. profanosque commentario.
ghilologico. Cantàbrigiae 1789- 1795. 8. V. partt. qui per omnes quinque partes criticas in
Suidam modo parciore, modo liberaliore manu fparít animaduerfiones.

Praeclaram futuroque Suidae editori admodum vtilem operam fufcepit, aliisque mon-
flrauit viam , ex aliis fcholiiset gloffariis pari ratione et confilio illufirandi eznendandique Sui-
dae, cl. Horpfuerur, Conrect. Gymnafii Islebenf. optime meritus, (qui ipfe aliquando novam
meditabatur Lexicographi editionem, fed deinde confilium abiecit,) dum edidit: Ga
sum Suidae e Sophocle eiusque fchol. depromtarum: [pecimen 1. accuratius collegit , emendauit
illuffrauit I. G. C. Hoepfuer. in: Neuen Magazin für Schullehrer, herausgegeben von G.
4A. Ruperti vnd ΕἸ. Szhlichthorf], tom. 1. part. 1. pag. 250 - 204. — — Specimea 11. ibid.

part. I. pag. 453-474. — — Specimen 111. in eorumdem editorum Magazia für Philolo-
geu, Es I pag. 146-154. — — Ex his manifeílum fit, quantus pateat campus €i, qui in
Suida reflituendo vires ingenii atque eruditionis exercere velit. Zar.

De Suidae Epitome. MS, et. Etjmologico inedito.
Quemadmodum Hieronymo Ilf, de quo fupra fed. το. placuit Hiflorica e Suida

colligere; fic aliis ante eum venit in menter, folas, hifloricis omiíffis, ex eodem obfer-
vationes excerpere grammaticas, vt Thomae cuidam Cretenfi, [IP] (qui adeo a Thoma Ma-
gillro, 'Theffalonicenüi, efl diuerfus,) cuius liber MStus exílat in variis bibliothecis. De
Drerdenfi codice ita Tomar Reinefus epiftola XLVI. ad Chrifloph. Adamum Rupertum
pag. 412. [in collectione Epiflolarum Reinefii ad Hoffmannum et Rupertum, Lipfiae 1660. 4.]
Suideorum epitome Manuw/cripta, titulo: ἀπὸ τῷ Σεΐδα παρεκ βολὴ καὶ συνάϑροισις λέζεων
χρησίμων τῶν μᾶλλον τετριμμένων ἐν λογογρώφοις καὶ ῥήτορσι, κατοὶ sory eic dimer Doo utar.
Cuius auíor "Thomas quidcm Cretenfis ἱερομόναιχος. vt apparet im fime ^7),. feruatur. in

elc&torali

XX) Sed in co Reine(ium errare, monet Goetzitis | cari, licet haud venufte quidem, fatis tamen di-
(v fupra in notitia codd. init.) quia nomen JMa- lucide fcriptum adpareat. 7ar/.

Fol. y 1. Ggg

418 78. Κ΄. c. XL. SVIDAE EPIT. ET ETYMOLOG. Ms. Vol. IX Jp. 650

ele&lorali bibliotheca Dresdae. — I'eyum ineptus ἐκλογεὺς , cum contrahere Suidea vellet , ea
groxfum corrupit. — Praeterquam enim. quod quamplurima vocabula omifit, cuiusque vnam
folum fignifitationem , refe&is reliquis, reddidit, meglexit nomina propria, hiflorica omnia et
teflimonia fcriptorum , quos plurimos citat Suidas; quo fa&um plane &fl, vt ta mullius fit
vfur, dignaqwe ideo vt inter. tinear putrefzat.. Eadem epitome MS. in bibl. ZMMedicea, plu-
teo LV. fcripta manu Petri cuiusdam Cretenfis a. 6930. hoc eft Chrifli 1438. Exflat etiam
in bibl. Segvieriana, fiue Coiriniama, ex quo codice fpecimina vulgauit eruditiffimus ZMont-
fautouus pag.251-238. teflatus, eífe quafi compendium Suidae, non pauca tamen referre,
quae apud Suidam non exílant, et plurima pofle ex hoc Lexico apud Suidam loca reflitui.

Addit Reinefius: De alfera, quam Michaelis Apoflolii, Byzantii manu ante ducentos
annos fcriptam in bibliotheca Palatina "^) Heidelbergae viderunt, et ab exemplari Suideorum,
quod habemus hodie, multis modis differre ferunt vivi do&hi, viderint alii. Refpicit fine du-
bio opus, a Lexico Suidae edito penitus diuerfum. — Efymologicum adhuc ineditum eodem
Suida auctore, de quo Fridericus Sylburgius praefat. ad Etymologicum Magaum: nonuun-
quam eliam Suidae Eíymologicum , Michaelis Zpoflolii mauu in Creta ἀπὸ ποωτοτύπϑ πάνυ
διεφϑαομένε (vt ipfe teffatur) exferiptum, ex illuffrif/mi ele&orir noftri (Palatini) biblio-
theca mihi communicatum confului. Hoc Suidae Etymologicum video etiam laudari a Sal-
mafo *^) ad Hiftoriam Auguílam, pluribus locis, et a Cangio in gloffario graeco, vt in
“πραισσόριον et alibi. Seruatur quoque Lugduni Batauorwm inter libros, qui fuere Zfaaci
F'cfli, in cuius MStorum codicum catalogo Paulus Colomefius eius fecerat mentionem,
Suidae auctoris nomine praeterito, his verbis: Zfgmologicum μέγο longe au&fiur edito, et
alius, vt videtur, au&orir. | Codex fuit Henrici Stephani. Sed lacobus Gronouiur monet,
in codice illo MS. diferte legi auctoris nomen, τῷ ϑαυμασιωτάτο καὶ σοφωτάτϑ καὶ
τεχνοπολυμαϑὃς Xsíla. Vide eius emendationes in Suida pag. 57. et pag. 92. feq. vbi
loca duo ex eo adducit, teflatus pag. 58. codicem nimis minuto charactere effe exaratum,
quam vt oculi ipfius ferrent. Fabr. — In bibl. J7zneta Marciana in cod. DCCXXX. non
eft Suidae lexicon, vti in catal. p. 286. indicatur, fed ineditum Suidae etymologicum quod
ait 7/illoifon in anecd. gr. 1l. pag. 250. cum Etymologico M. et altero Suidae lexico col-
latum, ad vtriusque emendationem plurimum prodeffe potefl. In fronte codicis legitur:
᾿Αρχὴ σὺν Seg τῶν ἐτυμολογιῶν Σεΐδο. etinc. Πόθεν ἄλῷα; παρὸ τὸ ἄλφω- τὸ εὑρίσκω"
ec. Plura vide de illo codice 7";oif l. cit. Diuerfum eft opus ab iis, fed anonymorum,
etymologiis litterarum, ex tribus codd, Marit, ab Jriarfo pag. 297. fq. et pag. 314. fqq.
publicatis. ZJar/,

IV. Indi.

yy) Nr. 244. in catal. Sylburg. Harl,

22) Hic ex illo cod, Palat. excerpta e Suidae etymolog. fibi fecerat: quae in praefenti in bibl,
publ. Parif. in cod. MMDCLVIL. feruantur, adnotante confectore catal. codd, Parif. II.
pag. 535. Harl.

Vol.IX. p. 6st

SCRIPTORES E QVIBVS SVIDAE LEXICON rc. Lit. P. c. XL. 419

IV. Index Seriptorum, a Suida memoratostm.

1) Index, qui Lexico Suidae praemittitur. *).

Τὸ μὲν παρὸν βιβλίον Σεΐδα. οἱ δὲ συντα-
΄ » » un
ξάμενοι τῦτο ἀνδρες σοφοί "Y

ΕὝΔΗΜΟΣ 'Ῥήτωρ “περὶ λέξεων "κατὰ
Sorx eov.
EAAAAIOE 2) ἐπὶ Θεοδοσίξ τῷ via, ὁμοίως.

Ὁ Hunc non ab ipfo Suida, fed alio, nefcio
quo, fronti Lexici praefcriptum effe, parum eft
credibile , licet id patere legentibus ait Conringius
in apologetico contra Borrichium pag. 542. Faübr.
Contra Herm. Comringium vnum vera iudicaffe
cenfet Z/alcken. in animadu, ad Theocriti Adoniaz.
pag. 296. qui a pag. 293-500. docte copiofeque
difputat de gloffario laconico; de Suidae lexico et
de indice fcriptorum Suidae praefixo. llle putat
Suidam nullum vidiffe lexicorum , quae in fronte
libri memorantur, fed alia, (quae nos ad fe&. 5.
iam imdicauimus, adbibuiffe, et defcripfiffe par-
tim, partim excerpfiffe. — Quod autem ifte, qui
Íplendentem illum pannum Suidae lexico praefixit,
JDiogenianum, qui, ipfo Suida tefte, in A«ysvei-
às, operis Pamphili concinnauit epitomen, (Διο-
γεν. ἔσῃ αὐτῷ βιβλία ταῦτα Λέξες παντοδαπαὶ κατὰὼ
Ξοιχᾷον, ἐν βιβλίοις É. ἐπιτομὴ δὲ ἐς τῷ: Παμφίλε
λέξεων βιβλίων ἐ αὶ τετρουτοσίων, mj τῷ Ζωπυρίωνος
εἰς.) quod igitur Diogenianum omifit; Velckenar.
opinatur, fe falfarium fraudis tenere manifeftum,
eumque aeui recentioris magiftellum vel ipfum
fcripiffe mendacem illam ad Eulogium epi&olam,
quae Hefychii lexico praefigitur, vel illam certe
legiffe, a fodali quodam fuo fcriptam in laudem
vnius praefertim iftiuslexicographi, Jiogeniani, et
Íe inagis magisque in íua fententia confirmari,
pag. 390. declarat. conf, fupra, pag. 206. not. p.
Iu Valcken. fententiam it et indicem illum a men-
dace mangone confe&um effe, adfirmat Ruhnken
in diff. T'oupii edit. Longini praemiffa ,- de vita et
Ícriptis Longini $. XIV. pag. 38. — In cod. Ma-
írit. XXI. parumper differt le&io ab edita, vti ex
variis, quas ex lriarti catal. pag.83., enotaui fub-
iecique, le&ionibus cognofci poterit. Zarl.

b) In cod. Matr. Τὸ λεξικὸν τὰ σέθα συνέτικξαν ἄν-
δρες Asi σοφοί, Harl.

Praefens quidem liber eft Suidae, qui vero
ipfum compofuerunt, viri docti fuerunt,
quorum haec funt nomina:

EVDEMVS, rhetor ^), de diffionibur ordine

alphabetico.
HELLADIVS *) Theodofii iunioris tempore,
fimiliter.
Ggg a EVGENIVS

€) 'EXX. ὁμοίως 0 ἐπὶ O. τῷ veX, c. Matr. Harl.
d) Exomnibus hifce lexicis, in fronte Suidae me-
moratis, ne vnum quidem editum exftat, folum Eu-
demi illud aetatem videtur tuliffe, atque im variis
bibliothecis fertur MStum , quod Kufterus etiam
teftatur fe euoluiffe, —Ev/z«« "Prvogos περὲ λέξεων
ῥητορικῶν, in bibl. Caefarea, regia Parif. Medi-
cea etc, *) — Apud Suidam in Εὔδημος infcribitur
περὶ λέξεων cas κέχρηνται ῥήτορές vt καὶ τῶν συγγρα
Q£uv οἱ λογιώτατοι, laudaturque tamquam zv» ὠφέ-
Augu, vtiliffiemum. — Sed illud, quod MStum in
bibliothecis dixi exftare, Kufterus putat effe ψευδὲς
πίγραφον, €t a Graeculo aliquo recentiore ex aliis
Lexicis exiguo cum iudicio compilatum et confarci-
natum. Fallitur Gaddius, qui t. L p. 173. Eu-
demum hunc eumdem putat cum Eugenio, Khodio,
philofopho, Ariftotelis difcipulo, de quo dixi lib. 3.
cap. 8. [vol. III. p. 292. fq.] vbi etiam de Eude-
$0, Cyprio, quem, defunctum, Ariftoteles dialogo
de anima celebzauit, nec non de Zudemo tertio,
Galeni aequali, peripatetico. Diueríus etiam fuit
Eudemus, Pergameius, de quo Plutarchus in Grac-
chorum vita p. 830. De aliis Eudemis confulen-
dus Zonfius lib. 1. cap. 15. Quem vero idem ait
Eudemumoratorem Megalopolitanorum, Philopoe-
menis magiftrum , is in Plutarchi codicibus p. 356.
nonu eft Εὔδημος, fed" Exówgmos, academici Arcefilai
difcipulus, idem qui Ἔκθηλος apud eumdem in vita
Arati pag. 1028. 1020.
*) [v. infra in catal. lexicorum. Zar/]
£) Hic eft Helladius, Alexandrinus, de cuius Le-
xico P/iotius cod. CXLV. qui eius iterum meminit
cod. CLVIII. Suidas in 'EXA«2, titulum operis re-
fert: λέξεως πουτοίας χρῆσις κατ soo. | v. fupra
in catal grammaticor. de hoc et de Helladio Bc.
fantin.] Non alius Hel/adius, grammaticus, cuius
apud Socratem mentio lib, V, hift, cap. 16. — Alius
vero

420 Lib.V.c. XL.

» T, , , "
ἘΧΓΕΝΙΟΣ, Αὐγδοοπσόλεως τῆς ἐν Φρυ-

yia T), παμμιγὴ λέξιν κατοὶ sorry cov.

ZQ X IMOZ -Γαζαῖος λέξεις ῥητορικοὺς 5)
κατῶ σοιχεῖον.

ΚΑΙΚΙΛΤΟΣ Σικελιώτης ἐκλογὴν λέξεων ἢ)
κοτῶ ςούχεῖον.

AOIITNOZoKA'ZZIOZ, λέξεις κα-
τὰ φούχέϊον ').

ΛΟΥΠΕΙΡΚΟΣ Βηρύττιος ᾿Αττικος λέ-

ἕξεις.

ἸΟΥΣΤΙ͂ΝΟΣ IOT'AIOZ, σοφιτὴς ^)
ἐπιτομὴν τῶν ΠΑΜΦΙ ΔΘΎ γλωσ-
σῶν [Ai ÀAimy ἐννενήκοντα ἕνές.

IIAKATOZ ἢ περὶ συνηθείας ᾿Αττικῆς κα-
τοὶ φοιχέϊον.

vero Helladius, Befantinous, de quo ad Photii co-
dicem CCLXXIX. Dictus hic Befantinous a patria,
oppido Aegypti in Thebaide, quae nomen accepit
ab Antinoo Hadriani et Befa Deo, cuius oraculum
ibi fuiffe teftatur Zmmianus Marcellinus lib. XIX.
cap. 12. Vide ibi notam H. Valefii, Cafaubonum
ad.Spartiani Hadrianum cap. 14. et Claud. Nica-
fium , ad numum pantheon Hadriani pag.53. Hel-
ladii, pantomimi, mentio in Chronico Malalae t. II.
pag. 98.

f) πακ. - “οἱχ. defunt in cod. Matrit. Harl.

8) Σωσ. yug. mto! ῥητορικῶν λέξεων xwv cox. cod.
Matrit. Harl.

h) Κεκιλλίος μαγαρεὺς (fic) σικελ, ἐκλογοὶς λέξεων
κατοὶ so. cod. Matrit. Harl.

1) Λογγῖνος " ὁ ἸΚάσιμος (fic) διμοίως, c. Mat. Harl.

&) Poft voc. σοῷ. reliqua defunt in c. Matr. Harl.

I) Πλακάτος, cod. Matr. atque κατιὰ sorx. abfunt
cod. Matr. Harl.

71) BAnafítafii, imp. temporibus CPoli docuiffe, te-
ftatur Suidas in Evy. vbi alia eius fcripta comme-
morat. Hermolaus in Epitome ἐϑνικῶν Stephani
Byz. in ᾿Ανακτόριον͵ Εὐγένιος ὁ πρὸ ἡμῶν T&s ἐν τῇ βα-
σιλίδι (im vrbe regia, non, vt Tho. Ρίπεάο, in
aularegin, vel, vt Berkelius, regiae /cholae,) σχο-
X«s διακοσμήσας ἐν συλλογὴ λέξεων. Alius Eugenius,
philofophus, "Themiftii, philof. ae rhetoris, paier,
de quo volum. VIII. lib. V. c. 18. [vet. ed] Alius
Kugenius, de quo Photius cod. XXIII.

1) Zo[imus hic ex Gaza, fiue Afcalone Syriae,
Sophifta, eiusdem Anaftafii temporibus clarus, tefte

SCRIPTORES E QVIBVS SVIDAS.

Vol. IX. p. 651 Ὁ 652.

EVGENIVS ex Auguflopoli in [IP] Phrygia")
mifcellanzam ditionem, ordine alphabe-
tico.

LOSIMVS, Gazaeus "), vocer rhetoricas , or-
dine Alphabetico.

CAECILIVS, Siculus ?), diffionum dele&um,
ordine alphabetico.

LONGINVS CASSIVS ^), di&iontr, ordine
alphabetico. i

LVPERCVS Berytius ?), voces atticar.

IVSTINVS *) IVLIVS, Sophifta, PAMPHI-
Ll g/offarum librorum. XCI. *) compen-
dium lcvipfit.

PACATVS 5) de confuttudine attica, ordine

alphabetico.
PAMPHI-

Suida in Zuz. Deillo, quemadmodum et dealiis Zo-
fimis dictum volum, VI. pag. 6:2. [vet. ed.]

0) Caecilius hic, Calantianus Siculus, Romae Au-
gufti temporibus docuit, tefte Suida in 'Ecjuwyopas,
Videndus idem in Καικίλιος, et quae de eius fcri-
ptis notant viri docti ad Longinum.

p) De Longino hoc dictum a me lib. IV. cap.55.
vbi inter fcripta eius deperdita e Suida in Asy. re-
tuli ὠττικῶν λέξεων ἐκδόσεις β΄ κατὰ sod. Ct λέ:
das ᾿Αντιμάχα καὶ "Heax.£ayos,

q) Lupercum, Berytium, grammaticum, paullo
ante tempora Claudii fecundi, qui ab A. 268. ad
270. imperium tenuit, vixiffe, e Suida in Λέπερκος
cognofcimus, Euftathii tempore iam eius fcripta
interciderant , quae ex fcholiaftis tantum fe cogno-
viffe teftatur ad Dionyf. v. 492. Λέπερκός vis ἀνὴρ
παλαεὺς us ob σχολιαςα) λέγεσιν. Citat Steph. in
Nygpetos.. [v. fupra 1n catal. grammaticor.] !

v) Seu Pefiinus ,| Oxsuziyos, v, Suid, 1I. p.733.
h.v. et J'aicken. l. c. pag. 294. fq. Harl. '

5) Küutterus ita accepit, ac fi epitome libris XCT.
conflitiffet, quod non eft verifimile; fed libros
Pamphili XCL five, vt infra, XCV. in epitomen
luftinus Iulius contraxerat, Iulius ifte, incertum,
an diuerfus a Iuliano, Sophifta Cappadoce, cuius
Lexicon iw rhetores meriorat P/rotius cod. CL.
Fabr. De Pamphili aliorumque gloffarii$ niu!tus
eft /alcken. ad "Theocr. Adon. p. 293. fqq. Harl.

£) Hic eft Minucius Pacatus, grammaticus, |
qui graeco nomine etiam pro Pacato /rengeus di-
Gus eít, et cuius τὸν κατοὶ sordes ᾿Αττικισὴν lau-

dat

Vol. TX. p. 653 P 654

HA'MOIAOX λειμῶνω λέξεων ποικίλων
eei yet ἣν βιβλίων ἐ ἐννενήκοντα πέντε "i
ἔτι δὲς ἀπὸ τὲ e σοιχέϊξ ἕως τῷ ὦ. τὸ
y&e ἀπὸ τῇ € μέχοι T8 ὃ ΖΏΠΥ-
ΡΙΩΝ ἐπεποιήκες ").

HnOAIQON, ᾿Αλεξανδρεὺς. ᾿Αττικῶν λέ-
ξεων συναγωγὴν κατοὶ φοίχειον.-

2) Index firiptorum,

LEXICON SVVM COMPOSVIT.

Y
Lib, V. c. XL.

421

PAMPHILVS ") profe variarum di&ionum
conílaus libris XCV. Eft autem a littera e
vsque ad z, nam a littera x vsque ad δ,
LOPYRIO 5) elaborauerat.-

POLLIO, Alexandrinus, dicionum atficarum
colle&taneum | volumen | ordine alphabe-
tico.

quorum Suidar moiiliam tradit per ordinem litferarum, [au&ior

εἰ locupletior.

Abaris, Scytha. Seuthae filius, χρησμὲς fcripfit σκυϑικες, cracula Scythica. γγοΐμον Ἕβρε
τῷ ποταμδ. Nuptias Hebri fluuii, καϑαρμὲς Iufirationer et Θεογονίαν profa et ᾽᾿Ασόλ-
Aayos Med εἰς Ὑπερίβορέες "Apollinis aduentum αὐ Hyperborcos , carmine.

Abas, fophifla,

rhetoricam. —

ἱφξορικοὶ ὑπομνήματα - comiientarior hiffaricor. τέχνην ῥητορικὴν, arte

Abron, Phryx fiue Rhodius, grammaticus, Tryphonis difcipulus, libertus, σοφιξεύσας, fiue

qui rhetoricam docuit Romae.
Acacius, patriarcha CPolitanus.

Pod ῥήτωρ δεινότατος. aequalis Libanii et Iuliani, imp. cuius iudicia cum Tufciano,

Phryge, rhetore infigni, reprehendit.

Acamatius, Heliopolitanus, philofophi adfectans nomen, qnum rudis effet et imperitus.

Achaeus, πο στο tragicus, fcripfit £ragoediar. decem.
Achaeus , Pythodori feu Pythodoridis F. Eretrienfis,

quarum vna vicit.

vt alii, XXX. vel XXIV.
fabulas edidit ab cya LXXXIII.

Achias, propheta.

tragicus , docuit fabular XLI. vcl,
" Sophocle paulo iunior, cum Euripide

[P] Achilles Statius, Rickandtinds, fcripfit ra κατοὶ Λευκίππην καὶ Κλετοφῶντα καὶ &A-
Ac ἐρωτικοὶ . de Leucippe et Clitophonte. et olia amatoria libris P 1II..— "Tandem factus
Chriftianus et epifcopus. Scripfit περὶ σφαίρας καὶ ἐτυμολογίας de [phoera, et efy-
mologia , et isegi iav σύμμικτον. hifforiam miftellaneam , quae multorum et magnorum

virorum mentionem facit.

Sulus vbique fi fimilis illi, quo in amatoriis vtitur.

Acefius, Nouatianorum epifcopus, qui concilio (Nicaénd) interfuit.
Acron, Acigentinus, medicus, Xenonis F. Athenis ἐσοφίξευσεν, philofephiam docuit Empe-

doclis tempore, ante Hippocratem fcripfit περὶ ἰατρικῆς. de arte medica, dorice et

dat Socrates lib. III. hiftor. cap. 7. De illo dixi
[pag. 170. in h. vol. et fupra in catal. grammat.]

44) περιοχ. - πέντε defunt in cod. Matrit. Harl.
Ὁ) πεποίηκε cod. Matrit. Harl.

10) Pamphili, Alexandrini grarimatici, Ariftar-
chei, gloffae citantur ab Athenaeo, auctore magni

Ggg 3 περὶ

Etymologici ,, Euffathio εἰς, — Alia eius fcripta mce-
morat Suidas in IIz«(«. E
x) Paierius Pollio, Alexandrinus, Diodori,
philofophi, pater, clarus Hadriani tempore, d cu-
ius Lexico P/rotius cod, CXLIX. De fcriptore plu-
ra Suidas in Πωλίων et € recentioribus Z0:/55 III.

7. pàg- 246. (4.

sac ΤΩ ΡΟΣ XD. INDEX SCRIPTORVM Vol.IX. p.ósa Póss

περὶ τροφῆς ὑγιεινὼν de. falubri vidur ratione, ἘΠῚ hic vnus illorum, qui ventorum
rationes obferuauerunt. Y

Acufilaus, Cabae F. Arginus, ex Cercade, oppido prope Aulidem, hifloricus antiqui(fimus,
fcripfit Genealogias, aeneis vfus tabulis, in quas aiunt patrem eius incidife, quum lo-
cum quendam domus fuae foderet.

Acufilaus, Athenienfis, Agathocliae F. qui, Romam tempore Galbae veniens, ex oratoria
tantum eft lucratus, vt Athenienfibus centum millia drachmarum in foenore pofita
reliquerit.

Admeti. μέλος et Harmodii. de rebus facilibus. σκολιός. carmina, ad vinum decantari folita:

Adrianus, imp. Φύδε; Φιλόλογος ἐν Ext T Ego TJ γλωσσῃ καὶ τινα πεζὸ xo] ἐν ἔπεσι “ποιή-
ματα παντοδαπο κατέλιπε, matura dofhrinae awan: im vtraque lingua et profa e£
carmine firipta oimnir generis reliquit. — — — ββλόμενος πώντων ἐν πῶσι περιεῖ-
ναὶ εἰς. Quin. vellet. praef/are omnibus, viros in αἰϊημο fludio praeffan£es. oderat.
Hinc et Fauorinum Gallum et Dionuyfium , AMilefium, Sophbiflas , opprimere fl'udebat, cum
Alüs modis, tum vero aduerfarüs eorum, hominibus nullius vel minimi pretii. extollane
di. Hic im epiflola quadam etc.

Adrianus, fophifla, Herodis difcipulus, tempore M. Antonini, Athenis aemulus Ariflidae,
rhetoris, Romae rhetoricam docuit, dictator epiftolarum Commodi imp. fcripfit με-
λέτας decamationes , μετα μορῷώσαις metamorphofer libris 7711. περὶ ἰδεῶν Λόγε de
formis orationis libros Κ΄. περὶ τῶν ἐν τοῖς σοίσεσιν ἰδιωμάτων de ffatuwum. propritta-
tibus libros III. Epiffolas ct λόγες ἐπιδεικτικὲς orationes declamatoriar, — Phalarim
(orationem) et παραμυθητικὸν confolatoriam in. Celerem.

Acdefia, Alexandrina, Hermiae vxor, cognata Syriani, filios, Ammonium et Heliodorum;
in philofophia erudiendos curauit a Proclo.

[P] Claudius Aelianus ex Praenefte Italiae, fummus pontifex et fophifia, poft Adriani
tempora Romae docuit, μελίγλωσσος fiue μελίφϑογγος, melleae linguae fiue melleae
φοῦὶν vir.

Aelianus, belli dux, Valentis, imp. temporibus, σαιδείας ἔτε ἐντὸς ὧν ὅτε ἄμοιρος.

Αἴλινον, doe ϑρήνα καὶ ὠόῆς. genus lamentationir et carminir.

Aeneas fcripfit σερὶ πυρσῶν de faribur, quae iu fpetulis accenduntur , vt ait Polybius, et
περὶ πρατηγημάτων ὑπόμνημω commentarium de fIrategematibur.

Aenicus, Athenienfis, comicus antiquae comoediae. Ex fabulis eius, "Ayrea.

Aeneus, (Ajverg) Sophifta, cuius libri, αἱ μετάϊθολοι» quafi tranrmutatorer. dicas.

Acíchines, Charini, fartoris, F. (al. Lyfaniae;) Athenienfis, Sphettius, philofophus Socra-
ticus, cuius dialogi, Miltiades, Callias, Rhinon, Afpafia, Axiochms, (confer Suid.

- in ᾿Αξίοχος) Telauges et Alcibiades. Nec non illi, qui vocantur Acephali, vt Phae-
don, Polyaenus, Dracon, Eryxias, de virtute, Erafiflratus, Scythici. Hic Aecfchi-
nes in Siciliam ad Dionyfium pecuniae caufla profectus elt.

Aefchines, Athenienfis, Atrometi et Glaucotheae fiue Leucothceae F. difcipulus Alcidamantis |

Eleatae, hiflrio, deinde fcriba, poflea orator. Hic Ctefiphontis accufator a Demoflhene
victus Rhodum fugit ibique docuit.
Aefchylus Athenienfis, tragicus, Euphorionis F. et frater Amitiae, Euphorionis et Cyn-

aegiri. —Certauit Olympiade LXIX. natus annos XLV. Primus auclor fuit, wt tra-

gici

li
li

Vol.IX. p. 655 Ὁ 636 DE QVIBVS SVIDAS. Li ΤΕ εν ΣΧ. 423

gici perfonis terribilibus et pictis, arbylisque, fiue elatioribus calceis uterentur. Scri-
pfit elegias, et tragoedias XC. Vicit octies et vicies: vel vt alii, deciester. Filios ha-
buit duos, tragicos, Euphorionem et Bionem. obiit aet. LVIIT. in Sicilia etc.

Aefopus, Samius vel Sardianus, vel Mefembrianus vcl denique Cotyaénfis Phryx, fabula-
'rum conditor, a Crocfo dilectus, (ante Pythagorae tampora, circa Olymp. XL.) fer-
uus Xanthi Lydii: vel Samii Iadmonis, cuius ferua erat Khodopis "Threffa, quae
deinde Sapphonis Fratri, Charaxo , nupfit. Scripfit το ἐν Δελφοῖς αὐτῷ συμβαντα-
de iir, quae ἱρ!ῇ opud Delphos acciderunt, libros 11. — Alii aiunt. ὠποκρίμωτω Ὑεγθῶ-
Φέναι μόνον» fabular folum feripfiffe. Delphi Acfopum Phaedriadibus praecipitatum
rupibus occiderunt Olympiade LIV. etc.

Aé&tius, Antiochenus, magifíler Eunomii , Paulini Tyrii fectator , haerefiarcha, Ario fuffra-
gatus: cum difcipulis ex categoriis Ariftotelis differuit, [16] Epi/fola: compofuit ad imp.
Conílantium. | Seclatores eius Aétiani et Eunomiani. )

Africanus, Sextms, Afer philofophus, qui fcripfit κετὲς ttflos libris XXIV. de remediis
phyíicis, et quae ex verbis, incantationibus et fcriptis characteribus conflant, miros-
que effectus habent. Ad eiusdem argumenta, contra hiftoriam Sufannae adlata, re-
fÍpondit Origenes.

Agapetus, Synadorum epifcopus, de quo Eufeb. (imo Philoftorgius: confer Tillemont.
T. 7. memor.) à

Agapius, Athenienfis, philofophus, poft Procli obitum, temporibus Marini. (ex Damafcio.)

Agapius, Alexandrinus, CPoli ἰατρικῶν μαϑημάτων ἐξηγητής. A ioa:

Agathias, Scholaflicus, Lueiezos Myrinenfis, fcripfit hiftoriam ex eo tempore, vbi defit
Procopius: nec non alios libros partim ligata partim foluta oratione, et Ae viera

^ €t κύκλον τῶν νέων ἐπιγραμμάτων.

Agathon, tragicus, et comoediarum fcriptor, Socratis difcipulus.

Alcaeus, Athenienfis, tragicus, quem nonnulli primum fuiffe tragicurn contendunt. ;

Alcaeus, Mytilenaeus, deinde Athenienfis, comicus veteris comoediae quintus, Micct, F.
fcripfit comoediar. X. : :

Alcidamas, Eleates, Afianus philofophus, filius Dioclis, qni Mufica fcripfit, ᾿εἰ Gorgiae
Leontini difcipulus.

Alcimenes, Megarenfis, tragicus.

|! Alcimenes, Athenienfis, comicus.

| Alciphron Magnes ex Magnefia ad Maeandrum, philofophas.

Aleman, Lacon Meffoates: fecundum Cratetcm σταίοντα, (in hoc lapfum fiue errantem.)
Lydus, Sardibus oriundus: ex fernitute manumiffus, filius Damantis vel Titari. Do-
rice fcripfit, vt folent Lacedaemonii: inventor ἐρωτικῶν μελῶν» amatoriormim carm
mum. Scripfit libros fex lyricorum carminum et κολυμβώσας, t'atantes. πρῶτος εἰσ-
ἤγαγε. μὴ ἑξαμέτροις μελωδῶν, primur infroduxit ufum, vi carmina mtlita verfe-

| bur won hexametris coufcriberentur.

| Aleman, alius Meffenius, itidem lyricus, 3

Alexander, Aegaeus, pater Caclii, philofophus perípatetícus, cnm Chaeremone, philofo-
pho, praeceptor Neronis, imp. quem vocauit πηλὸν cupri πεφυρμένον» julum {π|-
guine macerafum,

Alexan-

42 Lib. V. εἰ XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p.656 P 657

[IP] Alexander, Antiochenus, poft Porphyrium epifcopus, temporibus Chryfoftomi, vir-
tute, philofophia et eloquentia infignis.

Alexander, Aphrodifienfis , philofophus.

Alexander, Cafilonis F. rhetor, frater Eufebii, rhetoris, luliani difcipulus.

Alexander Claudius, rhetor.

Alexander, Hierapolitanus, epif. et martyr, fcripfit; τί καινὸν εἰσήνεγκε Xeisos εἰς τὸν κόσ-
μον. κεφάλαια Θ΄. de rebus mouis, quar Chrifus in mundum i.tulit, capita 1X.
librum, egregiis fententiis refertum.

Alexander, Milefius ), polyhiflor, Romae fuit temporibus Syllae et ante: a Cornelio Len-
tulo, cuius paedagogus ac libertus fuit, Corn«lii fortitus cognomen, Laurenti periit,
aedibus eius ab igne confumtis, quod vbi comperit uxor eius, Helena, ὠπήγξατο,

-. laqueo vitam finiuit. Fuit grammatici , Cratetis, difcipulus, συνέγραψε βιβλία ἀρε-
ὃμδ xperrToO , libros fcripfit innumeros, et χερὶ Ῥώμης, de Roma libros 77.

Alexander, Numenii F. Sophifla.

Alexander, Pleuronius, ex Pleurone, Aetoliae ciuitate, Satyri ct Stratocleae F. grammati-
cus, (circa Olymp. CXXIV.) tragoedias fcripfit, unus ex Pleiade tragicorum.

Alexander, Seleucienfis, Cilix, Alexandri, cauffidici, F. rhetor, σηλοπλαάτων fiue Juteus Plato
cognominatus, :

Alexis εχ Thurio, quae ante Sybaris, comicus, docnit fabulas CCXLV. patruus Menan-
dri, comici, Stephani, itidem comiei pater. :

Amelius, Apameenfíis, philofophus, 'magifter Porphyrii, aequalis Ammonii et Origenis.

Ammonianus, grammaticus, Syriani, philofophi, propinquus ἡγάπα τὴν ἐπὶ ποιητῶν ἐξηγή-
σε; καὶ διορϑώσε; τῆς ἑλληνικῆς λέξεως καϑεμένην τέχνην, artem in. politarum enar-
ralione et graecae difionir emendatione. occupatam. diligebat. ὅτος ἦν ᾿Αμμωνιανὸς, 75
κεχτῆϑαι συμβέ(βηκεν ὄνον (feruum hoc nomine) σοφίας οκροωτῆν. :

Ammonius Saccas, philofophus Alex. ex Chrifliano ethnizus, tefle Porphyrio.

Ammonius, Ammonii F. difcipulus Alexandri, grammatici, qui in fchola Ariflarchi fac-
ceffor fuit ante Augufti, imp. tempora, ;

Amphion, antiquae mufieae inuentor. Zu/ianus im Epiff.

Amus, Aegyptius, in monte Nitriae monachus.

Anacharfis, Gnyri F. Scytha, philofophus, frater Καδούα Caduiae, Scytharum regis, matre"
graeca natus, fcripfit vc Σκυϑῶν dy ἐπῶν, de legibus et inflitutir Scytharum. vev-
Íu heroico. zregi εὐτελείας τῶν εἰς TOY ἀνθρώπινον βίον. de frugaliiate vitae humanae, |
poema heroicum verfibus DCCC. Ancoram et rotam figlinam inuenit, vixitque tem-
poribus Croefi etc,

Anacreon, Teius, lyricus, Scythini, (al. Eumeli, Parthenii vel Ariflocriti,) filius; diale-
cto ionica fcripfit elegiar, gracgoivie μέλη, fiue carmina, guae inter pocula cantabautur, et
iamibos, et quae vocantur ZZuatreoutica, — Vixit tempore Polycratis, Samii tyranni circa.

*

ὶ

Olymp. ἢ ἃ
Kufterus hune Cornelius Alexandrum: con- — obitum ct landes diferta oratione decorauit Arifti-
fundit cum altero longe iuniore Z/exandro, Co- des. Vide, quev de hoc imiore Alexandro dixi
iyaen[i ,ex Afclepiadae fchola grammatico, cuius lib. IV. cap. 57. [pag. 17- fq. in hoc vol. h

Vol. IX. p. 648 P659 DE QVIBVS SVIDAS Lib. V. c. XL. - 43$

Olymp. LII. (alii LXIT. tempore Cyri et Cambyfae.) Teo pulfus ob Hifliaei fediti-
onem ÁAbdera vrbem Thraciae migrauit.

Anaflafius, Silentiarius, imp. haereticus.

Anaxagoras, fophifla (i. e. philofophus;) Hegefibuli F. Clazomenius, «cognominatus γᾶς
fiue Mer, Periclem licet cauífae fuae nactus patronum Athenis pulfus, Lampfaci vi-
tam finiuit inedia etc. vide infra 'AzreAA «vies.

Anaxandrides, Anaxandri F. e Camiro Rhodius, vel, vt alii, Colophonius, ludis Philippi
Macedonis Olymp. ror. interfuit, fcripfitque comoedias LXV. ex quibus vicit X. Pri-
mus amores ia fcenam introduxit.

Anaxilas, comicus poeta.

Anaximander, Praxiadae F. Milefius philofophus, cognatus, difcipulus et fucceffor "Tha-
letis. Primus aequinoctium inuenit, et folflitia et horologia, et terram in medio
mundi fitam efle, .Gnomonis etiam vfum introduxit, et γεωμετρίας ὑποτύπωσιν
ἔδειξεν, geometriae inflitutionem tradidit. — Scripfit περὶ φύσεως. de natura rerum:
“γῆς περίοδον, detriptionem: terrae. περὶ τῶν ἀπλανῶν καὶ σφοῶραν» de flellis fixis
et /phatram, aliaque.

Anaximander, Arnaximandri F. Milefius, iunior, hifloricus, temporibus Artaxerxis Mne-
monis, Scripfit συμβόλων Πυϑαγορείων ἐξήγησιν. fyinbolorum Pythagoricorum inter-
gretationem.

Anaximenes, Euflrati F. Milefius, philofophus, difcipulus ct fucceffor Anaximandri, Milefii,
vel vt alii, Parmenidis. Vixit Olympiade LV.. qua Cyrus Croefum regno exuit.

Anaximenes, Arifloclis F. Lampfacenus, orator et difcipulus Diogenis Canis, et Zoili,
Aimnphipolitani, grammatici, praeceptor Alexandri Macedonis, a quo patriae fuae
veniam et falutem impetrauit, "Pheopompo in [f] odium adducendo librum vul-
gauit fub illius nomine aduerfus Athenienfes et Lacedaemonios, συγγραφὴν λοίδορον
ἐς τὸ ἀκριβέφατον μιμησώμενος, hifloriarum "Theopompi maledicum flilum accurate
imitatus,

Andocides, Athenienfis "ἡ Leogori F. vnus ex decem oratoribus, genus ducens a T'elemacho,
Vlyffis F. et Nauficaa, vt tradit Hellanicus.

Androclides, Synefii Lydi Philadelphienfis F. tempore Porphyrii, philofophi, docuit, eius.
que meminit in oratione de fui femporis dotforibus.

Andromachus ex Neapoli Syriae, fophifla, Zonae vel Sabini F. docuit Nicomediae tempo-
ribus Diocletiani imp.

Androtion, Andronis F. Athenienfis, orator et demagogus, Ifocratis diícipulus.

Angelius, Valentis tempore epifcopus CPol.

Anniceris, auctor fectae Anniceriae, tempore Alexandri M. Cyrenaeus, philofophus epicu-
reus factus, etíi parabatae fuiffet difcipulus, qui audiverat Ariftippum. — Frater Anni-
ceridis Nicoteles, philofophus. —Diícipulus celebris, Pofidonius,

Antigenides, Satyri F. "Thebanus, muficus, tibicen Philoxeni. Scripfit μέλη» carmina :
(modulis animata muficis.)

Antimachus, Colophonius, Hyparchi F. grammaticus et poeta. — Panyafidis, poetae, non
feruus, fed illius et Stefimbroti auditor: vixit ante Platonem. (v. Küfteri not.)

Antimachus, Heliopolitanus Aegyptius, qui fcripfit Κοσμοποιΐαν verlibus heroicis 3786.

Vol. VI. Hhh Antimachus

406 Lib.V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 659 P 660

Antimachus, poeta melicus, dictus Ψψεκοὶς, perinde, vt 5) Olympicus quidam, quod difci.
pulos fuos inter differendum confpergeret ac minutim. confpueret. Decretum fecit,
neminem in fcena nominatim a comicis perflringendum. [Qninque Zutimachor Sui-
das nominat, t. I, pag. 225. vbi v. Küfler.]

Antiochus, Cilix, Cynicum fe philofophum fimulans et honoribus auctus a Seuero et An-
tonino ad Tiridatem, et cum eo ad Parthos transfugit; hinc o Αὐτόμολος.. transfuga,
dictus eft.

Antipater, loalai F. difcipulus Ariflotelis, | Alexandri M. dux et deinde rex Macedoniae;
reliquit Epiflolarum σύγγραμμοω libris duobus, et hifloriam τοὺς Περδίκκε προξεις
Ἰλλυρικάς.

Antipater, Nicolai Damafceni, hiflorici, pater, Stratonices maritus, eloquentia pollebat,
qua neminem laefit, patriae et ciuibus profuit,

Antiphanes, Athenienfis, comicus, iunior Panaetio.

Antiphanes Caryflius, "Trani F. "Thefpidis, tragici, tempore, comicus antiquior.

[IP] Anüphanes, Demophanis vel Stephani F. Smyrnaeus, vel, ex Dionyfii fententia, Rho-
dius, comicus mediae comoediae, ex feruitute manumiffus, claruit circa Olymp. XCIII.
fcripfit comoedias CCCLXV. vel vt alii CCLXXX. vicitque decies ter. — Filium habuit
Stephanum comicum, obiit in Cio, piro forte percuffus , anno aetatis LXXIV.

Antiphon, Athenienfis, τερατοσκόπος, prodigiorum coniector, poeta epicus et fophifla:
dicus λογομοΐγειρος quafi fermonum coguum dixeris. Eumdem efle puto, quem
paullo poft ὀνειροκρίτην Suidas vocat et gregi κρίσεως ὀνείρων de fomniorum iudiciis ait
fccipfiffe.

Antiphon, Sophili F. Athenienfis, populo Rhamnufius, cognomine Neflor, poft Gorgiam
in forenfi dicendi genere excelluit, magifler "Thucydidis. [v. Küfleri not.]

Antiflhenes, patre cognomine, Athenienfis, ex oratore philofophüs Socraticus, peripate-
ticus primum dictus, deinde in Cynofarge docuit, cynicae fectae princeps, Diogenis,
cynici, praeceptor. Scripfit tomos X. , primum Magicum, in quo narrat de Zoroaflre,
fapientiae repertore. Hunc Arifloteli quidam, alii Rhodioni tribuunt.

Antonius, Alexandrinus, Gazae et Byzantii cauffas egit, facris alioqui maxime deditus, ita
vt Gazam redderet religiofiorem.

Anytus, Anthemionis F. Athenienfis, orator.

Apelles, Colophonius, Pythii F. Ephori, Ephefii, et Pamphili, Amphipolitani, difcipulus,
pictor celebris, ab Ephefiis ciuitate donatus, frater Ctefiochi, pictoris.

Apelliconis, "Teii, bibliotheca a Sylla in poteflatem redacta.

Aphareus, Athenienfis orator, filius Hippiae, fophiflae, et Plathanes, focratis priuignus
(zrecyoves) , clarus circa Olympiadem XCV. codem, quo Plato, tempore.

Appianus fiue Apianus fcripfit romanam hifloriam, τὴν καλϑμένην βασιλικὴν — το 'Ῥω-
μαϊκὲς Acyss ἐννέα etc.

M. Apicius etc.

Apion, Pliflonicis F. cognomento Mochthus, Aegyptius, fiue Cretenfis, grammaticus, difci-
pulus Apollonii, Archibii, et Euphranoris, centenario máioris, et Didyini. -—

omae

2) lta Wexéow dici recentiori aetate /d/ciatus et Malherba,

^

Vol. IX. p. 660 665 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. P. c. XL. 45

Romae Tiberii et Claudii aetate, fucceffor "T heonis, grammatici, aequalis Diony(ii
Halicarna(lei, Scripfit izogígv κατ᾽ ἔϑνος hifforiam de fmpulir gentibus , aliaque.

Apoilinaris, Laodicenus, tempore Conftantii et lulian, parabatae, grammaticus, phi'efophes
et poeta, fcripfit contra Porphyrium libros XXX. et verfibus graecis heroicis πῶσαν
τὴν τῶν Ἑβραίων γρωφην., totum" vetus teflamentum, [IP] reddidit, Ep:flolas item
lcriphit et multos in S, Scripturam commentarios, Idem haereticus, filius Apollina-
ris Alexandrini.

Apologus Alcinoi ἐπὶ τῶν Φλυαρέντων, deiis, qui futili et prolixo fermone vtuntur.

Apollodorus, Athenien(is, comicus, fabulas fcripfit XLVII. Vicit quinquies.

Apollodorus, Gelous, comicus, Menandri aequalis. eius dramata: ᾿Αποκαρτερῶν ἢ QiAx-
deAQei, Δευσοποιὸς. Ἱέρεια, Γραμματόδειπνος, (aut, vt Küfler e Polluce VII, 23:
legere malit, Γραμματοδιοποιὸς,.) Ψευδαίας, Σίσυφος. Αἰσχρίων.

Apollodorus, "Tarfeníis, tragicus, cuius dramata: οὐκανϑοπλῆξ, τεκνοκτόνος, Ἕλληνες,
Θυέξης, ἱκέτιδες, Οδυσσεύς.

"Apollodorus, Athenienfis ; Afclepiadis F. grammaticus, Panaetii, Rhodii philofophi, et Ari.
flarchi, grammatici, difcipulus, primus vfus tragiambico carminis genere, ἤρξε δὲ “πρῶ-
τος τῶν καλεμένων τραγιοίμίβων.

Apollonius, Alexandrinus, poeta epicus, qui Rhodi vixit, filius Sillei,- Callimachi difci-
pulus, et Eratoflhenis aequalis, et poft illum bibliothecae Alexzndrinae praefectus,

Apollonius, 'l'yanenfis, philofophus, Apollonii F. temporibus Claudii, Caii et Neronis
vsque ad Neruam clarus. Scripfit τελετοὺς initia fiue de πεν δεῖς, δια ϑήκην., tiffa-
mentum, χρησμᾶς, oratula, Ἐπιτολος, Epiftolar,. Πυϑαγόρε βίον, vitam Pytha.
gorae. "Vitam Apollonii fcripfit Philoflratus etc.

Apollonius, "Tyaneus, philofophus iunior, temporibus Hadriani imp. tefle Agrefphonte.
ἐν τῷ περὶ ὁμωνύμων.

Apollonius, Alex. cognomento dyfcolus, pater Herodiani, grammatici, τῷ τεχνογροφε,
fcripfit I) περὶ μερισμβ de partitione partium orationis libros 177. — 2) περὶ συντοεί-
ξεως de conflru&lione partium orationis libros 117, 53} De verbo fiue ῥηματικὸν» li-
bris V. 4) De verbis deriuatis in yu, definentibur. 4) De nominibus fiue ὀνοματικόν.
6) De nominibus per varias dialeos. 1) De nominum foemininorum cafu. vcéto. 8)
Je paromymis, 9) De comparatiuir. xo) De dialeCir doriza, ionita, atolita, ottica.
n) De figuris Homericir. 12) περὶ κατεψευσμένης iscelec , de hifloria tommentiiia.
13) De affeflionibus, gregi παϑῶν. 14) περὶ τόνων κατηναγκοισμένων, de tonis cooflir
libros duos. 15) περὶ τόνων σκολιῶν, de tomir obliguir. τὸ) περὶ προσῳδιῶν de oc.
centibur libros V, 117) περὶ φτοιχείων,, de elementis fne lifterir, 18) de praepofitioui-
bur. 19) περὶ τῶν Διδύμε πιθανῶν, de Didymi probabilibus. 20) De compofiticne.
21) De iir, qua duobus modis efferuntur. 22) De vocula τίς. 23) De geueribur. 24)

De fpiritibur. 55) De poffffuir. 26) περὶ συζυγίας de coniugatione.

Apollonius, Archebuli fiue Archebii F. fcripfit de dictionibus homericis, ordine alphabe-
tico: [Eius lexicon homericum hodie ex(lat, a Villoifonio,. dein a Tollio editum.] .

(i Apollonius , Aphrodifienfis; fummus facerdos et hifloricus, fcripfit Καρικοὶ fiue hti/fo-
riam Caricam. Περὶ Τράλλεων de Trallibur.. Περὶ Ὀρφέως x9? τῶν τελετῶν αὐτό.
De Orpheo. εἰ ipfius facris.

Hhh 2 Apollopha.

428 Lib, V. c. XL. JNDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 661 663

Apollophanes, Athenienfis, comicus antiquus, cuius dramata: Acus, [φ γέρων, Κρῆτες.
Δανάη. Κένταυροι.

Apflines, Athenien(is, fophifla egregius, pater Onafimi, fophiflae, qui Apfinis pater fuit.

Apfines, Gadarenfis, fophifla, ex Pane, vt fama fert, genitus Smyrnae, difcipulus fuit
Heraclidis, Lycii, et deinde Báfilici, Nicomediae. Athenis artem rhetoricam profef-
fus e(t, imperante Maximiano, et ad confularem dignitatem peruenit.

Apfines, Onafimi, Athenien(is, fophi(lae F. fophifta, iunior Apfine Gadarenufi.

Apfyrtus, Prufaénfis, vel Nicomedien(üs, miles, qui fub imp. Con(lantino ad Ifiram in
Scythia militauit. lic librum de equorum medicina fcripfit et de iisdem brutis ani-
mantibus phyficum alterum aliaque. — Scripfit etiam Cimon, Athenienfis , admirabilem
librum ἱπποσκοπεκὸν, de equorum infpeclione.

Aquila, philofophus, fcripfit σχολιοὶ λογικοὺ περὶ συλλογισμῶν.

Aquila, grammaticus: muficus.

Araros, Athenienfis, comicus, filius Ariftophanis, comici, qui primum docuit comoedias
Olympiade roi. Ex dramatibus cius funt: Kewéós, Καμπυλίων, Πανὸς γοναὶ» Ὕμε-
youcs, Adavis, Παοϑενίδιον. :

Aratus, Solenfis Cilix, Athenodori F. auditor Menecratis, grammatici Ephefii, philofopho-
rum, "limonis et Menedemi, | Vixit Olympiade CXXIV. familiaris Antigono Gonatae,
regi Macedoniae, Demetrii, poliorcetae, filio, aequalis Antagorae, Rhodii, et Alexan-

- dri, Aetoli, fratres habuit Myrin, Calondam et Antenodorum. Poeta epicus fcripfit
φαινόμενα » in quibus initium admirabile et Homeri felix imitatio. | ymnor in Ponem,
EzrovdeQooes, Παίγνια, Λφρολογίων καὶ ἀπροθεσίαν. Σύνϑεσιν Φαρμοίκων, Ong
χὼν ἐπιτήδεια. Ανϑρωπογονίαν. Ἐπιεθυτικόν. εἰς Θεόπεροστον (epicedium). εἰς ᾿Αν-
φίγονον. Ηϑοποίίας. Ἐπιτολάς. Ἐπιγοώμματω in Philam, Antipatri filiam, Απ-
tigoni vxorem. ᾿Ανατομήν. In Pou/aniam, Macedonem. - Epicedism Cleombroti. Διόρ-
ϑωσιν Θδυσσεέας emendationem. Οὐ {δα εἰ epiflolar oratione foluta. — ———

Arcadius, grammaticus, Antiochenus, fcripfit de orthographia, de conflruétione partium
orationis; onomaflicum admirabile.

Arcefilaus , philofophus.

Archedicus xopadieyecQos , qui contra Democharem , Demoffhenis fororis filium, fcripfit.
Ex fabulis eius funt Θησαυρὸς et. Διωμαρτάνων.

Archelaus, Apollodori vel Midonis F. Milefius, philofophus phyficus, primus ex Ionia phy-
fiologiam in Graeciam introduxit, difcipulus Anaxagorae, praeceptor Socratis et Eu-
ripidis: fcripfit phyfiologiam et alia nonnulla. Nihil iuftum vel turpe natura effe do-
cuit, fed inflituto omnia.

Archelaus, coloniae presbyter, contra quem fcripfit Bafilius, Irenopolis epifcopus.

Archiadas, "Theagenem ob facultates amiffas confolans. (ex Damofrio.)

Archias, Quyadc9/ges , qui oratores, fuga fibi cupientes confulere, venatus efl, vt Anti-
patro traderet.

Archibius, Apollonii F. grammaticus, fcripfit ἐξήγησιν epigrammatum Callimachi.
Archibius, Ptolemaei F. Leucadius vel Alexandrinus grammaticus, ex eorum numero, qui
Romae vsque ad "Traiani imp. tempora docuerunt,
Archigenes,

Vol. IX. p. 6650 664 ΘΕ QVIBVS SVIDAS. Lib. V.ct. XL. 4*

Archigenes , Philippi F. Apameenfis Syrus, medicus, Agathiai difcipulus, qui Romae Tra-
iani tempore artem medicam exercuit, Vixit annos ΕΧΧΗΙ, Ícriplitque multa me-
dica phyficaque.

Archilochus maledicus, alioquin infignis poeta, quem, a Calonda interfectum, Pythia vlta eft etc.

Archimedes, 'Trallianus, philofophus, fcripfit ὑπόμνημος commentarium im Homerum, et
AMechanica.

Archippus, Athenienfis, comicus antiquus, qui femel vicit Olympiade XCf.

Arcbytas, Tarentinus, Hefliaei F. aut Mnefarchi vel Mnafagorae, philofophus pythago-
ricus, qui Platonem feruauit, quum eum ad mortem quaereret Dionyfius, tyrannus,
Empedoclis difcipulus philofophiam docuit multosque libros fcripfit. Inuentor zAz-
σαγῆς fiue crepitaculi. TE. κοινξ τῶν Ἰταλιωτῶν ceésu. σρωτηγὸς αἱρεθεὶς οἰυτο-
χρούτωρ ὑπὸ τῶν πολιτῶν καὶ τῶν περὶ ἐκᾶνον τὸν τόπον Ἑλλήνων. tommumni [talio-
tarum. praefuit, Diclator a ciuibur et vicinir Graecis creatus.

Ar&inus, Milefius, poeta, Homeri, (vt ait Artemon;) difcipulus et tamen vixiffe dici-
tur Olymp. nona, quadringentis annis poft bellum troianuim: [quod. vix probabile
ον vide fupra, vol. I. pag. 9. fqq. Y

Ariani, Pfatliyriani etc. . ; :

Arignote, Samia, difcipula Pythagorae et "Theanüs, philofopha pythagorica. Scripfit
Bacthica fiue τελετοὶς Διονύσε, ct de Cererir Myflerür, nec non Epigrammata. Fertur
etiam illius fub nomine /iber facer , ἱερὸς λόγος. í

Arion, Cyclei F. Methymnaeus, lyrieus, vixit Olympiade XXXVIIL — Quidam Alcmanis
filium tradidere. Scripfit ὥσματω cantiza et zrgcoipuoe hymnos ad verfus heroicos bis mil-
le. Dicitur tragici modi inuentor fuiffe et primus chorum inflituiffe, et dithyram-
bum ceciniffe, et ita nominaffe, quod a choro canitur, et fatyros introduxiffe ver-
fibus loquentes. (

Ariflarchus , Szce(habitatione) Alexandrinus, ᾧύσες (gente) Samothrax, Ariítarchi F. cla-
rus Olymp. CLVIL.tempore Ptolemaei Philometoris, cuius filium erudiit, Fertur fcri-
pfe vltra DCCC. libros ὑπομνημώτων fiue commentariorum. | Difcipulus Ariflopha-
nis, grammatici, cum Cratete, Pergameno, Pergami faepe concertauit. Difcipulos ha-
buit grammaticos circiter XL. " Annos natus LXXII. in Cypro aqua intercute labo-
rans necem fibi inedia confciuit, reliclis filiis, Ariffarcho et Ariflagora, nullius ingenii,
ex quibus Ariffacchum venditum: Athenienfes redemerunt.

Ariflarebus, "egeates, tragicus, aequalis Euripidis, qui primus dramata ad illam prolixi-
tatem produxit, docuit tragoedias LXX., vicit duabus. [IP] Obiit centenario maior.
Morbo cum laboraífet, Aeículapio pro reflituta valetudine drama ᾿Ασκλήπιον dedi-
eauit.. :

Arifleas, Democharidis aut Canflrobii F. Proconnefíus, poeta epicus, fcripfit zz 'Δριμα-
eue καλόμενω ἔπη. carmina Zrimafpta fiue hifloriam Arimafporum Hyperboreo-
rum libris ΠῚ. et foluta oratione nonnulla, et Z/ogouiam verfibus mille. [Afrifliae
fabslam, Cyr/opr vocatam , memorat Suidas T. pag. 324. vbi v. Kufleri not. r.]

Ariflides, Adrianenfis, ex Adrianis Myfiae (iue Bithyniae, fophifta, Polemonis, Smyrnaei, rhe-
toris, difcipulus, filius Eudaemonis, philofophi , flaminis Dialis in patria fua. — Athenis
Herodem: et Pergami. Ar;floclem audiuit, floruitque Antonini imp. tempore et vitam

Hhh 5 : vsque

INDEX SCRIPTORVM

Lib. V. c. XL. Vol. TX p.664 P 66:

439
vsque ad Commodum produxit, Orationes eius quam plurimae, aliae apud alios
circumferuntur.

Ariflippus, Ariradae F. Cyrenaeus philofophus, Socratis auditor, feclae auctor Cyrenaicae,

riinus. Socraticorum, qui mercedem a difcipulis exegit. Xenophonti infeflus, au-
fleritatis Antithenis derifor. A Diogene ipfe dictus κύων βασιλικός. Plura eius fe-
runtur Apophthegmata etc. — Audivit eum Arete, filia, cuius filius, Ariftippus iunior,
Metrodidactus adpellatus. ^ Huius auditor "Theodorus, dictus atheus, mox Deus.
'Theodorum Antipater, Antipatrum Epitimedes, Cyrenaeus, Epitimedem Parabates,
Parabatem Hegefias, Pifithanatus, Hegefiam Anniceris, non ille, qui Platonem
redemit.

Ariflo, Platonis pater etc.

Ariflo, Lembus, qui librum Herodiani, 5 xaS9cA& ([0]] τέχνη) infcriptum, in compendium
redegit Danaoque infcripfit.

Ariflocles, Meffenius, philofophus peripateticus, fcripfit περὶ φιλοσοφίας de philofophia li.
bror X. in quibus omnes philofophos et ipforum opiniones recenfet. Πότερον o7r8-
δαιότερος Ὅμηρος à Πλάτων, vtrum Homerus praeflontior, am Plato? Τέχνας ju-
πορικοὶς, artem rhetoricam. Περὶ Σωραπιδος, de Sarapide. ᾿Ηϑικο, de moribus
libros 1X.

Ariflocles, Lampfacenus, philofophus Stoicus, feripfit ἐξήγησιν τῶν Χρυσίππϑ περὶ τῷ
πῶς ἕκαξα λέγομεν καὶ διανούμεθα.. enarrationem. im Carjyfppum de ralione , gua
fingula eloguimur. et cogitamus, libiis 177. ;

Ariflócles, Pergamenus, fophifla, qui "Traiani et Hadriani temporibus vixit. Scripfit ar-
tem. rhetoricam; epiffolar; de rhetorica libros V. Μελέτας , declamationer ; Πρὸς τὲν
βασιλέα ἐπὶ τῇ διανεμήσε; τῷ χρυσίξ. ad imperatorem de auri diffributione.

Ariftogenes , 'Thafius, medicus, libros XXIV, fcripfit, in quibus praeflantiora [IP] iudicata
funt περὶ διαίτης de vi&lus ratione, greg) δυνάμεως. de facultate, περὶ δακέτων. de
venenatis animalibus, περὶ σπέρμωτος, de femine, dye ov, de valetudine tuenda, Ἐπι-
ςολικοὶ quaefita per epiflolar: Ἐπιτομὴ φυσικῶν βοηθημάτων πρὸς ᾿Αντέγονον, παίτι-
valium remediorum compendium ad. Antigonum,

Ariflogenes, Cnidius, medicus, feraus Chryfippi, philofophi, et Antigoni Gonatae medicus.

Ariflogiton, Cydimachi , (Scydimi) *), vel Lyfimachi F. Athenienfis, rhetor, matre! liber-
tina, propter impudentiam Camir cognominatus et ab Athenienfibus interfectus etc.
Scripfit orationes: Zpologiam aduerfus Demoffhenem. belli ducem: aduerfus. Lycus-
gum, aduerfus Timotheum, aduerfur Timarchum, aduer/ur Huperidem, (quem ob

decretum ὦ

aa) Apud Suidam tom. I. pag. 525. Zfriftogi-
ton , Cydimachi vel Lyfimachi filius, ab Zriflogi-
tone, Scydimi F. Sycopbanta, discernitur, et de
vtroque feparatim agitur. Enimuero et prior ad-
verfus Hyperidem verba feciffe, et pofterior quo-
que Hyperidem ob decretum memoratum quam-
quam frufzra, perfequutus dicitur. Num aurem
reuera diuerfi fuerint, et vterque fcripferit contra
Myperidem, an potius cum Tayloro, qui in not.

ad Demofth. oratt. tom. III. (vbi pag. 509. feq.
de Ariftogitone vberius disputat, et pag. 510. loca
Suidae excitat,) non difcernit illos nec differre iu-
dicat, (atque Suidas a confufione rerum hominum-
que haud omnino eft immunis, v. fupra, ad fe&. 7.
not.) vnus fit idemque habendus, decernere noa
aufim. Pofterius tamen verifimilius mihi videtur.
conf. fupra ad vol. 11, pag. 858. not. et vol. ILI.
pag. 512. fq. arf.

item

δ) τῶν

Vol. IX. r. 655 6^6 DE QVIBVS SVIDAS. | Di 17.6 XL. 421

decretum poft cladem. Chaeronenfem factum adione τῶν παρανόμων perfequutus
eft, fed frullra;) aduerfus TArofullum ,. et "OeQavikov fiue orationem pro pupillis.

Ariflomenes, Athenienfis, comicus, τῶν ἐπιδευτέρων τῆς ἀρχαίως Κωμωδίας ex iis, qui
antiquae comoediae proximi fuere, belli Peloponnefiaci tempore Olymp. LXXXV.
Dictus ϑυροποιός.

Ariflonicus, Alexandrinus, grammaticus, fcripfit περὶ τῶν σημείων notir tritidis in. Τῆξο-
gonia Hefrodi. et libros VI. τῶν τῆς Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας ἀσυντώκτων ὀνομοίτων;
de uominibur in lliade «t Ody[fta, quae a communi confiructione recedunt.

Ariflonymus, comicus, tempore Ptolemaei Philadelphi et Philopatoris, et poft Apollo-
nium (Rhodium) bibliothecae regiae praefuit annum agens LXIV. Quum fugam
moliretur ad Eumenem, coniectus efl in carcerem, et poft aliquod tempus emilfus,
obiit ex (lranguria anno aetatis LXXVIL — Scripta eius permulta funt; ex comoediis
eius ab Athenaeo citatur ἥλιος ῥιγῶν fol algeur.

Ariflophanes, Byzantius, grammaticus, filius Apellis, qui ordines duxit, difcipulus Calli-
machi et Zenodoti, quorum hunc iuuenis, illum puer audiuit, et praeterea Diony-
fii Iambi et Euphronidae, Corinthii, fiue Sicyonii. Vixit Olympiade CXLV.

Ariflophanes, Rlrodius, fiue Lindius, (aliis Aegyptius, aliis Camirenfis) ciuitate Athenien-
fis, comicus, füius Philippi, in fcena certauit Olympiade CXIV. tetrametri et octa-
metri inuentor. Filios habuit Ararotem, Philippum et Philetaerum, comicos. Qui-
dam ἀπόέδολον. libertum fuiffe tradiderunt. — Dramata. eius funt LIV. ὥπερ δὲ πε-
πράχαμεν. [1] quae avtem tractauimus, fiue in quas commentati fumus ^^), Zchar-
menfes, Ranae, Pax, Ecclefiasufae, Tlefmophoriazufae , Equites, Lufiflrata, Nubes,
ues, Plutur, Vefpae.

Ariftoteles, Nicomachi et Phaeflidis F. (Nicomachus autem medicus fuit ex Afclepiadarum
genere, a Nicomacho, Machaonis filio, oriundus;) ex Stagira, vrbe "Thraciae, philo-
Íophus, difcipulus Platonis, τραυλὸς τὴν φωνὴν balba voce, Fratres habuit Arimne-
flum et Arimneflem, filiamque, ex Pythiade, ( Hermiae Eunuchi, Atarni in "Troade
principis, filia.) ipfi natam, quae tribus maritis nupfit librorumque aliquot mater ante
patrem deceffit. Habuit et filium, Nicomachum, ex Herpyllide, concubina etc. prae-
fuit per annos XII. peripateticae philofophiae, ita dictae did τὸ ἐν περιπάτῳ TO ki
zt dido, quoniam in Peripato fiue horto docuit |&rifloteles, rclicta academia,
in qua Plato docuerat. Natus eft XCIX, Olympiade: et Chalcide, hauflo aconito,
obit, quia in ius vocabatur, quod Paeanem in Hermiam Eunuchum fcripferat. Alii
ex morbo difceffiffe annos natum LXX. Timaeus Ariflotelem omnibus profcindit
conuitis: fed aliorum iudicio τῆς φύσεως γραμματεὺς» naturae firiba fuit, τὸν xo-
λαμον ἐποίβεέχων eis νῶν qui calamum in meniem iniinxit, quemque niàil fugit rerum
vtilium abflcufiorumque.

| Arifloxenus, Mnefiae Spinthari, mufici Tarentini, F, Apud Mantineenfes operam dedit phi-

lofophiae et muficae, auditor patris, et Lampri, Erythraei, Xenophili, pythagorei, et
denique

bI) Sunt verba fcholiaftae Ariftophanis, ad zez- ille vocabulum fufpectum habet, haud neceffaria
| fas fuas in comicum refpicientis. Fabr. Kültri eft, neque interpretatio , fuperflifes funt, admit-
igitur opinio j εὑρήκαμεν, pro πεπρώχιοι μεν, quod tenda. Harl.

412 7140, Κὴ. ὦ, ΧΙ, INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 666 Ὁ 657

denique Ariflotelis, quem defunctum conuitiis infectatus eft, quod fcholae fucceffo-
rem "Theophraflum reliquiflet, non fe, cuius tam magna effet inter auditores ipfius — |
gloria. Aequalis fuit Dicaearchi , Meffenii, ab Olympiade CXI. ^ Confcripfit mufica, |
philofophica, hiftorias et omnigenae eruditionis libros CCCCLIII. — Alius Zfriffoxenur, l
Cyrenaeus, luxui adeo deditus, vtlactucas in horto fuo vefperi mulfo rigaret, dicens,
virides in placentas fibi enafci.

Arnuphis, Aegyptius philofophus, qui Romanis, fiti laborantibus, praefente Marco Anto-
nino imp. dicitur arte coegiffe nubes et imbrem conciliafle. — Ali aiupt, hoc effecif- — |
fe Iulianum, Chaldaeum. "|

Arrhefius, monachus, ]

Arrianus, poeta epicus, verfibus graecis heroicis Georgica Virgilii reddidit, [IP] feripfitque — |
᾿Αλεξανδριάδα fiue de rebus geflis Alexandri rhapfodias XXIV. et in Attalum, Perga- |
menum, poemata.

Arrianus, Nicomedienfis, philofophus "Ezuxr Tes, iunior Xenophonte. Romae vixit tem
poribus Adriani, Antonini et Marci, imperatorum, et die τὴν τῆς παιδείοις δεξιότητα
propter praeclaram docirinam, efle Heliconio, ad Confularem vsque dignitatem
euectus.. Scripfit libros quam plurirnos.

Artemidorus, ex Daldi, Lyciae oppido, philofophus, fcripfit ᾿Ονωροκριτικοὺ de fomniorum
interpretotione libros I7. Οἰωνοσκοπικὰ. de auguri; χιεεροσκοπικοὶ de diuinatione,
quae fit per manuum infpettionem.

Artemidorus, Pfeudoariflophanius, vocabula opfartytica fiue de re coquinaria collegit.

Aíclepiades, Diotimi F. Myrleanus, (ex Myrlea, Bithyniae, deinde dicta Apamea;) δὲ τὸ
ἄνωθεν γένος. fà altius genus repetas, Nicaeen(is, grammaticus, Apollonii difcipulus,
qui vixit Attali οἱ Eumenis, Pergamenorum regum, tempore. Scripfit φιλοσόφων
βιβλίων διορϑωτικὼ philofophicorum librorum emendationem , aliaque multa. Docuit
Romae tempore Pompeii magni, t Alexandriae regnante Ptolemaeo quarto adole-
fcens commoratus eft.

Afclepiadae, medici, ab Aefculapio, medicinae praefide.

Afclepiodotus, Alexandrinus, de quo multa Suidas I. pag. 352. fq. e Damafcio.

Aíconius, Paedianus. 4

Afcraeus, Hefiodus.

Afüinius (Δσίννιος) Pollio, Romanus, ἱσορίας ῥωμοαϊκας συνέτωξεν hifforiam. latine compo-
fuit libris XVII. ὅτος πρῶτος Ἑλληνικὴν igogiow δωμαϊκῶς cuveyouwpmTo, t. pri-
mus hifloriam graecam. flilo latino tradidit. Fabr. De eo pluribus egi in Introdudt.
in notitiam litterat. romanae tom. II. pag. 237. Íqq. Harl.

Afpafia, Milefia, foemina celeberrima et fingulari eloquentia praedita, Sophiflria, dida-
σκεοίλος λόγων ῥητορικῶν magiflra et amica Periclis et vxor denique, quae duorum
bellorum , Samiaci et Peloponnefiaci , cauffa fuiffe traditur, et ex qua Pericles filium,
fibi cognominem, fu(cepit. Fuit et altera, meretrix, ab Afpafia Periclis diuerfa.

Afpafius, Byblius, fophifla, aequalis Ariftidis et Adriani, fcripfit de Byblo, “περὶ ςἄσεων
ἐσχηματισμένων, de flatibus figuratir; μελέτας» declamationer; Τέχνος artem rie-
ioricam ; ὑπομνήμωτιο» commitularios; Aes, fermone, — Encomium im. ZAdrianunt,
jmp. e£ in alior quosdam,

Afpafius;

Vol. IX. p. 667 I 669 "DE QVIBVS SVIDAS. Lk Vn XL a8

- Afpafius, "T'yrius; fophifla et hifloricus, fcripfit de. Epiro et ecbue Epirotitis. liffl.viam σύμ:
μίκτον liue mifzellaneam [δεῖ XX. De arte vhetorica, et alia.

[] AfpaGus, Demetriani, critici et mathematici F. Rauennas, fophifla, temporibus Alexan-
dri, Mammeae fcripfit πρὸς τὲς Φιλολοιδόρες καὶ πρὸς Δοίτωνω aduirfur. maledicos
et. Ariflonem variar oraiiomzr, — Audiuit Paufaniam et Hippodromum et artem rheto-
ricam Romae docuit, vbi diu clarus fuit.

Aflrampfychus, fcripfit βιβλίον ἰωτρικὸν εἰς ovuv ϑεραπείαν librum veterinarium. de afíao-
rum curatione, et cyesgokgrrixov. de. interpretatione fommiortm.

Aflronoimiam inter Babylonios primus inuenit Zoroafires et .poít eum Hoflanes, qui ex
genitura et motu coeli fata hominum nafcentium obferuare coeperunt. Ab his Ae-
gyptii et Graeci doctrinam illam accepere, qui nafcentibus itidem themata notabilia
adfignant, ;

Aflyages, grammaticus, fcripfit arem grammaticam. — De dialeis. — De metris κανόνας
ὀνσματικες, regular mominum; commentarium im Callimachum.

Aflyanaffa, fcripfit περὶ σχηματων συνεσιοίς κῶν. Eam imitatae Philaenis et Elephantine.

Allydamas, fenior, filius Morfimi et nepos Philoclis, tragicorum, tragicus et ipfe, Athe-

-. niepfis, fcripfit tragoedias CCXL. vicit XV. Antequam ad tragoedias fcribendas fe
conferret, audiuit Ifocratem.

Aflydamas, iunior, prioris filius, tragicus, cuius dramata Ἡρακλῆς σατυρικὸς. Ἐπίγο-
Vol , Αἴας μαινόμενος, BeAAegeQovrats , Τυρὼ; ᾿Αλκμήνη, Φοῖνιξ, Παλαμήδης.
Athenaeus, Naucratita, grammaticus, qui Marci imp. tempore vixit, Ícripfit librum, qui

infcribitur AerzvosoQusog etc.

Athcnodorus, floicus philofophus fub Octauiano imp. etc.

Athenodorus, iunior, omnibus ad philofophiam fubfidiis ab ingenio et recta animi volun-
tate inflructus erat, Procli tempore, et perfpicue difcipulis fuis fcriptores explicabat.
Hunc Salluftius dixit fimilem igni, omnia propinqua incendenti. Perfuafit tamen εἰ
ne philofophum fe profiteretur,

Adas, quem fabulae ferunt coelum et terram humeris geflare etc.

Atticus, CPolitanus poft Arfacium, Chryfoftomi fuccefforem, epifcopus, Sebafliae in patria
a monachis Macedonianis, qui ex Euftathii, epifcopi, fchola prodierunt, inflitutus,
poflea ad catholicam ecclefiam fe transtulit. Eruditus nec minus pracftans pietate ac
prudentia in veterum libris multum operae pofuit, noctes infomnes in eorum lectione
traducens; proinde philofophorum ac fophiflarum fermonibus, tamquam re noua,
minime terrebatur. ^ In presbyteri [ΠΡ] adhuc conflitutus gradu, orationes, a fe
compofitas, quas memoriter didicerat, in ecclefia recitabat. Poflea ex tempore lo-
qui et. panegyricam concionandi rationem fectari coepit , nec tamen fermones eius
vel plaufu excepti vel fcripto inandati etc. e Sozomeni hiflor. ecclef. VIII. cap. 27. et

. "Socratis hift. ecclef. VIT. cap. 2. -

- Augarus, Εδοῆδε rex, qui Traiani, imp. temporibus vixit, eique, Edeífam venienti, dona
obtulit.

Augeas, Athenienfis, mediae cemoediae pocta, Ex eius dramatibus funt: "Ayecios agrt-
flir, Πορφύρα purpura, dig κατήγορθόμενος big. atcufatus.

Vol. FI. Hii Auguftus,

434 Lib.V.c. XL. INDEX SCRIPTORVM. Vol. IX. p.669 P 676
Auguflus, Caefar Octauianus, ὁ σεβαςὸς, fcripfit περὶ τῇ ἰδία Dig καὶ τῶν πρώξεων de vita
fua εἰ rcbus geffir libros X111. itemque fragoediar, Ziarem εἰ Achillem. — Cenfu in(li-
tuto repetit τὴν "Pogeev, romanam ditionem inhabitari ab hominibus 410IOIT. etc.

Facto facrificio Pythiam interrogauit, quis poft ipfum imperaturus effet? illa vero
zefpondit:

- - €. ^
Ilois 'EBgpxies κέλεται με Θεοῖ; μακάρεσσιν ἀνάσσων
Tod: δόμον προλιπᾶν, καὶ wi» αὖϑις ἱκέσϑαι.

Λοιπὸν ἀπιϑε σιγῶν ἐκ βωμιῶν ἡμετέρων γε €).

Hinc Auguftus oraculo egreífus, in Capitolio, aram erexit eique litteris latinis infcripfitz
Haec eff ara primogeniti Dei. — [Sed fides fit penes auctorem.]

Aulus Poflumius, poema et pragmaticam hifloriam graece fcribere aufus, in prooemio
veniam a lectoribus poflulauit, fi ciuis romanus graecae dictionis elegantiam, et con-
gruentem compofitionem non fuiffet adfecutus, quod ei verfum vitio eft etc. -

Aufonius, fophifta, epiftolas et alia quaedam ad Nonnum fcripfit.

Αὐτὸς ἔφα, de Pythagora dictum,

Auxentius, Confeffor, ex Licinii notario epifcopus Mopfueflenus, frater Theodori, Athenis
eruditi, qui factus eft Tarfenfis epifcopus. etc.

Babrias, vel Babrius, ver(ibus choriambicis fabulas fcripfit libris decem, Aecfopias ex profa
in metrum transferens.

Babylas, epifcopus Antiochenus, Numeriano vel Decio, ecclefiam ingredi cupienti, reft:tit,

. et cum tribus pueris fratribus alacriter fubiit martyrium. A

Bacchylides, Ceius, ex Iulide, vna quatuor "^) ciuitatum Cei, infulae, Medonis F. nepos
Bacchylidis, athletae, cognatae Simonidis, — et ipfe lyricus.

Bacis, vates. Philetas, Ephefius, tres Bacidas fuilfe dicit, vnum ex Eleone, [IP] Boeotiae,
alterum, Athenienfem (Pififiratum), et tertium, Arcadem, ex ciuitate Caphya, qui et
Cydas et Aletes vocatus fuit. etc.

Bafilicus, fophifta fcripfit περὶ τῶν Dix τῶν λέξεων. σχημάτων de dictionum figuris , gregi
ῥητορικῆς παρασκευῆς. ἤτοι περὶ ἀσκήσεως de rhetorico adpàratu ftue de exercitatione ;
περὶ μεταποιήσεως de metapoeefi, et alia quaedam. j

Bafilius, Cacfareae (quae adpellabatur olim Mazaca.) Cappadociae epifc. Gregorii Naz. ami-
€us, vir ἐλλογυμώτατος XU] πάσης 7roudesas εἰς ἄκρον ἐληλακώς. — Scripfit plurima,
in quibus maxime admiraioni funt, quas im Hexaémerum compofuit, homiliae IX.
Scripfit et infignes libros cou/ra Eunomium, et de Spiritu S. et librum afteticum i

t

tc) bh. e. Me puer hebraeus, diis beatis impe-
sans, hanc aedem relinquere, e$ ad orcum ved-
ire iu(füt. — dbi igitur nunc filens ab aris mo-
firis. . Küfler. vero torn. 1. pag. 577. id oraculum
metri cauffa rectius fie legendum effe putat:
Ἕβραϊος κέλεται! wt Deos μανρεσσιν ἀνάσσων
Τόνδε δόμον προλιπᾶν. mm) odo» πάλιν αὖϑις
ἑκέσϑαι.
cont. imp. Caef. Augufti temporum notatio, ge-

nus εἰ fcriptorum fragmenta, (primum a Iano
Rutgerfio colle&a, nunc locupletiora,) praermit-
titur Nicolai Damajceni liber de inflitutione Adu-
gufli, cum veríione Hug. Grotii εἰ Henr. Falefüi
netis curante J. Alb. Fabricio. Hamburgi 1727. 4.
pag autem 190. feq. de commentariis Augufti de
ἄμα vita. Harl.

dd) Ceterae tres funt Carthia, Coreília fiue Co-
rillia et Poeccíla.

οὶ. ΤΣ. ». ὅζο δά — - DE OVIBVS SVIDAS Lib. V.;. XL. 435

de virginitoteg et XL. Martyrum. Gordiique, et Barlaami et Iulittae laudes; item ín
|— 0. (πιοῦν. varios et ethicos fürmoner; , εἰ epiflolar ὧν 8div ἄμεινον ad Libanium , fophi-
flam, Gregorium. Naz. aliosque etc. — Habuit fratres quatuor, Gregorium Nyffenum,
Petrum, epifcopum, et duos monachos.
Bafilius, Ancyranus, in patria epifcopus, arte medicus, fcripfit contra Marcellum et de
* virginitate et alia noa pauca. Hic Conflantii tempore princeps Macedonianae fectae
fuit cum Euflathio Sebafteno. ὃ

Bafilius, Irenopolis Ciliciae epifc. tempore Anaflafii imp. fcripfit contra Archelaum, Colo-
niae presbyterum. Fabr. Küfler Y. pag. 420. ex Dausquii notis ad Bafilium , Seleu-
cenfem, pag. 317. obferuat, in bibl. Antwerpiana exflare Suidam, manu exaratum , qui
quartum etiam Bafilium, Seleucienfem , memoret his verbis: Boc/Aeros ἕτερος ZeAeu-
κείοίς, ἑτοῖρος Χρυσοτόμθ. πρὸς ὃν ἐν τοῖς περὶ ἱερωσύνης λόγοις διωλέγεται. Harl,

Baffarica fiue Διονυσιοκοὶ fcripfit Soterichus, qui Diocletiani vixit temporibus.

[Batton, fiue Baton, comicus: cuius fabulae funt Συνεξαπατῶν. (ex hoc autem Suidae
loco docet Küfter, apud 24/&en. qui mentionem facit huius fabulae, libr. XV, Ρ. 618.
pro Κάτων; refcribendum effe Βώτων,") Λνδροῴφόνος " Εὐεργέται. Harl.]

Batalus. (mollis) dictus eff Demofthenes in iuuentute, fenex αὐσαῦ, ferpens callidus.

Beffus, Corinthius, pfeudophilofophus, cyius conuicia Apollor:us Tyanen(is Epiftolis 'et
fermonibus compefcuit. :

Biantis, Prienenfis, δίκη. in caufis orandis probitas coniuncta cum fumma eloquentia, Hip-

ponacti δικοζεσθαι Βίαντος τῷ Πριηνέως κρείσσων.

Βίβλοι Θεδ. per libros DEI inteligitur eius cognitio et perennis memoria. Pfalm;

CXXXIX. 46.

Bolus, (Βῶλος). Democriteus philofophus , fcripfit ἱξορίων καὶ τέχνην ἰατρικὴν, in qua agi-
tur de fanationibus morborum, quae ab occulta naturae vi proficicitur. — ΑΒ hoc

diuerfus eft apud Suidam Bolus, AMendefus, pythagoreus, qui fcripfit. περὶ “τῶν ἐκ

τῆς ανωγνώσεως τῶν ἱφοριὼν εἰς ἐπίφασιν ἡμᾶς ὠγαγόντων, de vtilitate, quam ex [e-
Gone hifloriarum copimus; περὶ ϑαυμασίων. de rebus mirabilibus; φυσικοὶ δυναμε-
ga de remidiis. phyfiir; περὶ συμπαϑειῶν καὶ ὠντιπαϑειῶν. — De fympathis et onti-
paths; gregi λίϑων κατα oryciov, de lopidibus fecundum ordinem alphabeticum ; περὶ
σημείων τῶν ἐξ ἡλίβ καὶ σελήνης καὶ ὥρκτϑ καὶ λύχνϑ καὶ ἴριδος. de fignis, quae
ex infpetiione folis, Iunae , vrfae, lucernae et iridir obferuantur.

[ΡῚ Brachman, rex, qui regioni nomen dedit, fcripfit leges Brachmanufn et de eiusdem
gentis rep. idiomate vernaculo, :
Brachmanes, gens religiofiffima, multasque opes poffidens et habitans infulam oceani,
uam Deus vt fortem illis adtribuit. Eo cum perueniffet Alexander Macedo, co.
lumnam erexit, cui haec verba fecit infcribi: "Eyg μέγας ᾿Αλέξανδρος ὁ βασιλεὺς

ἔφϑασα μέχρι TET8, ego magnus Alexander, rex , huc vsque perueni, etc.

Brutus, dux exercitus apud Romanos, fcripfit epifo/ar, et epitomen hifforiarum Polybii.
Eius flilus et character epiflolarum valde probatur.

Βοιώτιος νόμος cantilena Boeotica, prouerbium de iis, qui initio quieti funt, poflea vehe-
mentes fe pracbent,

lii 2 Cadmus,

456 ἔκ. t. AL. INDLA SVAILIONVIM vol. PA. p- 0710072

Cadmus, Pandionis F. Milefius, qui primus, vt aiunt, hifloriam oratione foluta fcripfit,
Orpheo paullo iunior: Osigiues Mileti et totius loniae libris I/. | Huc aiunt pri-
mum litteras in Graeciam intuliffe, quas primi Phoenices inuenerunt.

Cadmus, Archelai F. Milefius, hifloricus, iunior, (Lycius forfan eftalius;) fcripfit λύσιν
ἐρωτικῶν παθῶν. remedia amoris librir XIV. Hiflorias atticar libris XVI.

Caecilius, Siculus Callantianus "), rhetor, Romae eloquentiam docuit ab Augufli tempori-
bus ad Adrianum, ex feruitute manumiífus et antea Zfrehagathur vocatus, religione
ludaeus.. Libros fcripfit quamplurimos, comtra Phryges, duos. —Eclogem vocum ele-
gantiorum fecundum ordinem alphabeticum. | Comparationem Demeflienis et Ciceronis.
Quaenam fit differentia , fi quis imitetur Atticos vel Zfionor. — De charaGlere decem orato-

suu. Comparationem. Demofiheuis et Zefthinis..— De Demoffhenis orationibur germanis

et fpurür. De iis, quae ab oratoribus vel fecundum vel praeter hifloriae veritatem dicia
fuxt. ltem alia quam plurima. Miratur Suidas, ludaeum rerum graecarum adeo
peritum fuiffe. Τϑτο δὲ θαυμάζω, πῶς "lsdwios σοφὸς το Ἑλληνικά.

Caefar Auguílus, cognomento Octauianus, de vita propria rebusque a fe geflis libros XIII.
fcripfit. [v. fupra ad voc. Zugu/iur Caefar.]

Caefar "Tiberius, fcripfit epigrammata εἰ artem rhetoricam.

Caefarius, Gregorii, theologi, frater, fcripfit varia, itemque contra Grartor.

Caianus, Arabs, fophifla, difcipulus Apfinis, Gadarenfis, vixit Maximini et Gordiani tem-
poribus, fcripfitque περὶ cuvraZees, de covffru&ione libros V. item artem rhetoris
cam et declamationes. Idem eloquentiam Beryti docuit. ν-

[ΡῚ Caius Iulius Caefar, primus Romanorum imp. fcripfit mefaphrafin Phaemomenorum γα ;

et artem grammaticam latme; item de vila propria. Lege lata. poteftatem dedit fer-
vis dominos accufandi. etc.

Caius Caefar, cognomento Caligula arfem rhetoriram latine fcripfit.

Calanus, Indus, vnus ex Brachmanibus; (fic quemuis fapientem Indi vocant;) in cuius hono-
rem Alexander Magnus funebres ludos inflituit, et vini potores bibendo inter fe certare
iuflit propter Indorum vinofitatem. Hic ad omnes quaefliones Alexandro apte refpondit.

Callicas, Athenienfis, comicus, Lyfimachi F. Fabulae eius funt Αἰγύστιος. ᾿Αταλαντη.
Κύκλωπες. Πεδῆται!. Βάτραχοι. Σχολαάζοντες.

Callias, Syracufanus, in hiftoria Agathocli, muneratori fuo, adulatus, quem omnia diuina
et humana iura violaffe non ignorabat, eum pietate et humanitate omnes mortales
antecelluiffe fcripfit. etc. & Diodoro Sicuo.

Callimachus, Batti et Mefatmae F. Cyrenaeus, grammaticus , difcipulus Hermocratis, Iafen-
fis, grammatici, vxorem habuit Euphratis, Syracufani, filiam: fororem, Megatimam,
cuius filius fuit Callimachus iunior, qui de im/ulir oratione ligata fcripfit. Quam-
plurima omnis metri genere et foluta oratione compofuit, vt libri eius numerum
octingentorum foperent. Literas docuit in exiguo vico Alexandriae, Eleufine, donec
commendaretur Ptolemaeo Philadelpho. | Vitam produxit vsque ad Ptolemaeum Euer-
getem, qui regnum fufcepit Olymp. CXXVIL 2. — Ex fcriptis eius funt: 2e ἄφι-
ξις lür aduentus. — Semele, “ἄγρογεμι origints. — Arcadia. — Glautus.- Elpides.. Dra.

maía
££). v. Kufleri not. ad h. ], Suidae II. pag. 285. Has.

]

Vol TX. p.672 673 DE QVIBVS SVIDAS, Lib.P. c. X. aq

mata fatjrica. — Tragoediae. - Comoediae, ΜΜέλῃ fiue. carmina Iyrica..— Dis, (quo
obfcuro poemate flilum acerbe flrinxerat in Apollonium , Argonauticorum fcriptorem,
inimicum fuum;) JMufeum. Πίνακες. tabulae eorum, qui im quauis. difciplina clayue-
runt, eorumque, qune feripferunt , libris CX X. — Tabula et defcriptio eorum, qui Co-
moedias et tragoedias docuerunt, ab initio e£. ferundwm — ferien. temporum, — Index
Jiriptorum et. vocum intfitatarum. Democriti, — Nomina menfium apud. fingulas gentes e£
vrbe. Origines infularum et vrbium, mominaque earum mutata. — De fluminibus Eu.
ropat. [26 mirabilibur Peloponnefi et. Italiae... De mutatis. pifcium. nominibus, — De
ventis. «De auibus. .— De fluminibus. orbis terrarum. — Miraculorum, quae in toto orbe
terrarum funt, colle&anea, :

Callimachus, iunior, natus ex Megatima, Callimachi fenioris forore et Stafenore: poeta
epicus, qui de infulis oratione ligata fcripfit,

Callinicus, Caii F. Sutorius cognominatus, Sophifla, Syrus, vel, vt alii tradunt, Arabicus,
fed reuera Petraeus, qui docuit Athenis. Scripfit ad Lupum de carozelig rhetorica.
"Adlocutionem ad. Galienum. «(αὶ Cleopatram. [ΠῚ] De Alexandrinis hifforis περὶ vy
xcT Αλεζανδρειαν ἱποριῶν libror X. “πον ιν philofophorum. fz&as. De: Romano-
rum renouatione zreg) τῆς Ῥωμαίων ἀνανεώσεως» et alia encomia atque orationes.

Calliphanes, Parabryconus F. De iis, qui falfam variae eruditionis fpeciem prae fe ferunt.
Hic enim multorum poematum et orationum initia ad tres vsque vel quatuor verfus
recifans, variae doctrinae laudem affectabat.

Calliflhenes, Demotimi' vel Calliflhenis F. Olynthius, difcipulus Ariflotelis eiusque ave-

πε Apuxdgs confobrini filius. ἦν δὲ εὐφυὴς πρὸς τὸ αὐτοσχεδιάζειν καὶ ῥύμῃ. πολλῇ Qe
ρεσϑα!. promtus dicere ex. tempore οἱ rapido orationis impetu. ferri, — Eum et Near-
chum, tragicum, Alexander ferrea inclufum cauea interfecit, quod ipfi fuaderet, ne
ab Athenienfibus dominum fe vocari pateretur, vel quod infidias regi flruxiffet, Alii

'—. tradunt periiffe phthiriafi.

Czpito, Lycius, hiftoricus, Hic Ifaurica libris VIIT. fcripfit, et Eutropii, qui Liuium, fcri-

torem latinum, in compendium redegit, epitomen graece vertit. Idem.etiam de Ly-
cia et Pamphylia fcripfit.

Carcinus, Agrigentinus, tragicus, et Carcinus, Theodectis vel. Xenoclis F. Athenienfis,
tragicus, ^ Fabulas edidit CLX. vicit vna. Floruit Olympiade centefima ante regnum

' Philippi Macedonis. Ex dramatibus eius funt μύες murer; tum Jrhiller et Seele,
vt ait Athenaeus etc. Xenocler , Carcini F. multis machinis ad percellendos fpectato-
res in tragoediis fuis vfus fuiffe videtur, quem ideo Plato δωδεκαμήχανον adpellat.
Carcini poemata οὐνγμοωτωδη. — Carcinus enim Oreflem, ab illo caedem matris coa-
ctum fateri, verbis refpondentem inducit. — [Suidas feparauit illos, fecitque duo diucr-
fos Carcinos.]

Carica Mufa, i.e, cantilena trifli et lugubri. — Solebant enim Cares ϑρηνῳδοί τινες ναι;
lugubria carmina canere et alienos mortuos mercede lugere. Quidam accipiunt pro
barbara et obfcura, quia Cares barbare loquebantur.

Carneades, Afer, Cyrenaeus, Philocomi F. Philofophus, nouae academiae auctor: quo
mortuo lunam defeciífe et folem obfcuratum fuiffe tradunt.

Carneades alter, Athenienfis, philofophus, Anaxazgorae difcipulus.
lii 3 ^ Caftor,

438. Lib.PV.cXL . INDEX SCRIPTORVM. NoL IX. p.673 P675

Caflor, Rhodius, vel Galata, vel, vt falfo alii, Maffilienfis, orator Φιλορώμαμος , amittur
Romanorum nuncupatus. Hic, ducta Deiotari, fenatoris (rom.) filia, ab ipfo cuni vxore
fublatus eft, quod eum apud Caefarem criminatus [IP] effet. Scripfit deferiptionzm
Jabylonir et catalogum corum, qui maris imperium obtinuerunt, librir duobus, Χρο-
aimo ογνοήματα» de ir, quae a chronologir ignorata fuerunt: de argumentis crato-
viis libros 7. de perfuadendi ratione; de Nilo; artem rhetoricam et alia.

Cafius fupiter, — Cafii Pelufiotae naturali quadam folertia nodos implicare norant,
laqueos cum laqueis connectentes. Vnde modi Cafoticir finniles, | Suidas partem ad.
tulit epigrammatis, quod Kufler in not. tom, ll. pag. 249. poft Salmafium, in.
tegrum ex codice anthol. ineditae adpofuit et explicuit. ,

Cato a Romanis dictus Demoflhenes etc. ex Zppiano.

Cebes, Thebanus, philofophus, Socratis difcipulus, cuius tres circumferuntur dialogi, Se-
píima, Phrynichus et. Tabula. £zi de τῶν £y ἄδε διήγησις. haec contimet narrationem
eorum. quae apud inferos fiunt. Et alia quaedam.

Cecidius, poeta dithyrambicus, valde antiquus, cuius meminit Cratinus Panoptis, δἰ Ariflo-
phanes (Nubibus.)

Celfnus, Eudori F. Caflabalenfis, philofophus, fcripfit συναγωγὴν rire αἱρέσεως QuAo-
coQsa, tolle&ionem , in qua omnium fe&arum philofophicarum dogmata recenfat , item.

ue alia.

Cephalio fiue Cephalo, Gergethius, orator et hiftoricus, qui fuit Adriani tempore, et pa-
tria propter principum inuidiam relicta, in Sicilia vitam egit, . Scripfit “παντοδαποὺς
igcglas, variarum hifloriarum libros IX. quos Mufas infcripfit, dialecto Ionica. Item
declamationes rhetoricas et alia.

Cephalus, Athenienfis, orator et demagogus, qui primus prooemia εἴ epilogos compofuit
et tempore anarchiae vixit. Filia ipfi fuit Oea.

Cephifodemus, Athenienfis, orator loquax et peritus caufarum patronus, Periclis aduerfa:
rius aemulusque.

Cephifodorus, Athenienfis, tragicus, (comicus potius) antiquae tragoediae (comoediae) :
poeta. Ex eius fabulis funt Αντιλαὶς, ᾿Δμάζονες, Τροφώνιος. v. Alius Cephifodo-
rus, qui vt bardus et flupidus a comicis perfiringitur. Alius, magifler equitum , qui
cum Gryllo, Xenophontis filio, ad Mantineam occubuit. v. Kufleri not. II. pag. 51r.

Chaeremon, comicus 7), ex cuius dramatibus funt Τραυμωτίας, Ovgeus, Αλφεσίίοια, Κέν-
q'OLUQOS , Διένυσος. Ὀδυσσεὺς. Ovésqe, Mains. ὁ :

Alius Chaeremon, qui fcripfit Hieroglyphica.
Chaerephon, Socrati maxime familiaris: huius nullum fcriptum exítare dicitur. Cum

fratre graues exercentem inimicitias monuit Socrates, nullum etiam oculorum vel
manuum aut pedum effe ufum, nifi concordes fuerint. ex Xenophonte, lib. 1I. M. S.
Chaeris, citharoedus etc.
Chalcenterus dictus eft Didymus, grammaticus, propter adfiduum fludium, quod libris
impendit: aiunt enim, fuper tria millia libiorum eum fcripfiffe.
Chaldaei,

ff) mo tragicus. Eum quidem Athenaeus XIII. pag. 562. expreffe nominat tragicum , ct nomina
fabularum rei veritatem quoque teflantur. v. Ku/ler. net. tom. III. pag. 661, Har/.

VoL IX; p. 675 Ὁ ὁπό . .. BE QVIBVS SVIDAS. Lis. P. XL. 439

Chaldaei, nomen gentis, in aflronomia exercitatifimae. XaAJeixa ἐπιτηδεύματα etc.
Chanaan, a quo Chananaei, a lofua regione fua expulfi, qui deinde Africam *incoluere,
καὶ εἰσὶ μέχρι νῦν αἱ τοιαῦται πλάκες. ἐν τῇ Nejudie περιέχεσαι ϑτως" ἡμᾶς ἐσμὲν
Χαναναῖοι» Es ἐδίωξεν ἴησδς ὁ φής. 2

Charax, Pergamenus, facerdos et philofophus, de quo epigramma vetus, Suidae lectum.
Scripfit graecarum hifloriarum libros XL. ^ Secundo libro meminit Augufli, vt im-

speratoris, iam olim defuncti: et libro feptimo Neronis et eorum, qui poft illum im-
peritarunt, ; ;

Charax, Sapphonis frater.

Charetis pollicitationes de iis, qui facile quiduis pollicentur, vt Clares quondam dux
Athenienfium. nj

Charmus, Syracufanus, in fingula opfonia, quae conuiuis apponebantur, verficulos et pro-
verbia in promptu habebat. (quae apud Suidam fequuntur, iam fuere fupra, v. Athe-
naeus, funt autem haec: Clearchus, Solenfis, poema illud Δεινολογίων vocat, alii Oxo
Acyiay, Chryfippus l'uzeoyopiay , alii Ἡδυπαάϑεταν. ,

Charon, Lampfacenus, Pythoclis F. qui tempore primi Darii floruit Olymp. LXXV. ἢν
floricus. Scripfit Zdethiopica, Perfita libris 11. Graeca libris 1. — De Lampfaco li-
bris 1I. Libyca. — Fines. Lampfacenorum libris IV... Prytanes fiue. Zrchonter Lacedae-
moniorum, quod eíl opus chronologicum. Origines vrbium, libris 1I. Cretica i-
brir 111. in quo opere ctiam leges, a Minoe latas, refert. — Nauigationem cirea oram
suarilimam extra columnas Herculis.

Charon, Carthaginienfis, hifloricus, fcripfit de tyrannis, quotquot in Europa et Afía fue-
runt; vitas illuflrium virorum libris IV. mulieram item vitas libris IV.

Charon, Naucratita, hifloricus. — Scripfit de /acerdotibur, Zlexandrimis et. Zdegyptiis et res
fub vnoquoque geflas. De regibus, qui prifcis temporibus in vnaquaque gente fue-
runt. Je Nautrate. item alia quaedam de Zfegypto.

Chemia, fiue ars conficiendi argenti et auri. Diocletianus, Aegyptiis infeflus, Tibros de
chemia, a veteribus fcriptos, perquifiuit et igni tradidit, ne ex arte huiusmodi illis opes,
et ex opibus fiducia rebellandi pofihac fuppeteret.

Χῆνα ὀμνύναι!» per anferem iurare. Νὰ -àd omnes res nomen Dei adhiberetur, Rhada-
mantus per anferem et arietem iurare iuffit, non, vt quidam, Socrates. — :

[t] Xux£eiv, Chios imitari. Praxidamas, Democratum, Chium, et/Theoxenidem, Siphnium,
ait, primos poemata, pacta mercede, confcripfiffe, σρώτες ἐπὶ χρήματος τάξαι ἰδίαν
groom. Ex lfotrate αὐ 1ἀοίξεαμι,

Chilo, Damageti F. Lacedaemonius, vnus feptem fapientum, fuit breuiloquus, — Quare
Ariflagoras, Milefius, hune modum dicendi Ch/onium adpellat.

Chionides, Athenienfis, eomicus antiquae comoediae, cuius aiunt principem fuiffe et octo
annis ante bellum Perficum fabulas docuiffe, e quibus funt"Hees, Πτωχοὶ, Πέρσαι
, ,
E Accveioi.

Chiron, Centaurus, qui primus medicinam herbariam inuenit, Scripfit ὑποθήκας prat-
epía, verfibus, ad Achillem. — Item Ἱσπιατρικὲν, Medicinam veterinariam.. quate
etiam Centaurus efl adpellatus. 5

Choerilus,

ajo “Δ Χο. — — INDEX SCRIPTORVM . Vol. 1X. p. 760b ó7T-

Choerilus,. Athenienfis, tragicus, qui Olymp. LXIV. in feena certare coepit, docuit fa.
bulas CL. vicit XIII. — Hic, vt quidam tradunt, et laruarum et veflitus fcenici primus
auctor fuit. ;

Choerilus, Samius, vel lafenfis, aut Halicarnaffenis, aequalis Panyafis et adolefcens iam
Perfici belli temporibus, Olyinp. LXXV. Idem feruus fuiffe traditur Samii cuius-
dam, forma pulcerrima praeditus: et Samo profugus cum Herodoto, hiflorico, ope-
ram daret, litterarum et eloquentiae amore captus fuiffe :. cuius etiam amafium fuiffe
dicunt. Animum ad poeticam adpulit et in Macedonia obiit apud Archelaum, tunc
eius regem. — Scripfit viZoriam aduerfus. Xerxem reportatam ab. Athenienfibus, - pro
cuius poematis fingulis verfibus aureum flaterem accepit. Decretum infuper fuit, vt
poema illud cum Homeri carminibus recitaretur. Lamiaca. Et alia quaedam eius poe-
mata circumferuntur.

Choriambiois verfibus Aefopias fabulas fcripfit libris X. Babrias feu Babrius, de quo fupra.

Χορικὸς 5 chori. dux οἱ magifter. — 'Talis fuit Agathon, qui hiflrionica carmina, ὑποκριτικοὶ
μέλη- compofuit, et ipfe hiflrionem in fcena egit. (infra in Myrmex.):

Χορὸν δίδωμι. chorum do, idem valet ac gloria excellere ac vincere. Nam apud Athe-
nienfes comici et tragici poetae chorum impetrabant non omnes; fed clariores digni-
que habiti, poftquam artis fuae fpecimen edidiffent. — ' :

Χορὸς » in ecclefiis cantantium coetus. Ecclefiarum chori diuifi fuere in duas partes tem-

ore Conflantii, Conflantini M. filii, et Flauiani, epifcopi Antiochiae, bifariam Da-

vidis pfalmos canentes. Qui mos [P] (antiphonarum), Antiochiae primum coeptus,
totum terrarum orbem pofílea peruafit.

Chosroem, regem Perfarum, depraedicant fupra ipfius meritum non tantum Perfae, fed et
nonnulli Romanorum, vt litterarum amatorem quique ad philofophiae noflrae cul.
men euaferit, cum ei graecanica Ícripta ab interprete quodam in perficam linguam
-elfent conuerfa, ita vt Ariftotelem melius edidicerit, quam Demoflhenes Thucydi.
dem, et platonicis dogmatibus totus effet refertus, vt nec Timaeus eius intelligen-
tiam effugerit, nec Phaedon nec Gorgias etc. ex gaíhia.

Chriftodorus, Panifci F. ex Copto, vrbe Aegypti, poeta epicus, Anaflafii imp. temporibus.

Scripfit: Zfaurica libris 7/1. fiue de Ifauriae expugnatione, ab Anaflafio facta; Tlo/rgia; |

fiue Origines CPelir, verfibus heroicis Jibris X11. Origenes: "ThefJalosices librir X XI.
Origines Nacler. prope Heliopolim, in qua funt Aphaca. Originer Mileti, vrbis Io-
niae Originer Trallium. "Origines Aphrodifiadis, | Ecphrafin (iue. deferiptionem /fa-
tuorum. in gymna/io Zeuxippi, et alia multa. )
Chryfanthius, Sardianus, philofophus, quem Iulianus per litteras arceffiuit. Ille vero fuo
loco manfit, a vana gloria alienus et diuino nutu omnia faciens, Ex Eunmapio.

Chryfippus, Apollonidae F. Solenfis, vel Tarfenfis, philofophus, difcipulus Cleanthis, poft
quem floicae Ícholae praefuit, et obiit aetatis aano LXXIIL ob hauflum auidius me-
rum vertigine correptus, vel, vt alii, ob nimium rifum Olymp. CXLIIIL. Confcri-
pfit libros plures quam DCC. philofophicos, hifloricos et grammaticos, Sophismata

quaedam Chryfippi Suidas adfert e Laertio.
Ad

Vol. ΤΧ.Ρ. 671 Ὁ 615 DE QVIBVS SVIDAS. Lit. V.t. XL, Ag

Ad Chryfogonum, confefforem, epiflolas duas Anaflafiae, martyris, a Publio, fuo marito
idolorum cultore, liberari cupientis, una cum Chryfogoni refponfionibus Suidas adcti-
bit integras, de quibus confer Menagiana, tom.IV. pag. 208. edit. Amffl.

Cicilius, Argiuus, poeta epicus, qui Halieutica fcripfit verfibus, vt Numenius Heracleota,
Pancrates Arcas, Pofidonius Corinthius, Oppianus Cilix: oratione vero foluta Seleu.
cus Tarfenfis, Leonides Byzantinus, Agathocles Atracius.

Cimon, Miltiadis filius, etc. adde fupra v. Z/p/yrtur.

Cinefias, poeta dithyrambicus, qui ob impietatem et iniuflitiam male audiebat;

Cinyras, filius Thiantis, regis Cypri, valde diues et artis inuficae egregie petitus.

Kerréxerres, Vlpianus, vnus dipnofophiflarum, (apud Athenaeum,) ita didus, quia de
fingulis vocibus folebat interrogare xerej 5 8 κῶται, exflat, an mon exflat, (in
probatis fcriptoribus?)

[P] Claudianus, Alexandrinus, poeta heroicus recentior, qui Arcadii et Honorii impp.
temporibus vixit.

Cleanthes, Caffius, Phaniae F. Affius, difcipulus Cratetis, deinde Zenonis, cui etiam fuc.
ceffit: magifter Chrylippi, philofophi Solenfis, et Antigoni, regis. Hic pugil antea,
Athenas profectus, philofophiae amore captus eft: laboriofus, vt alter Hercules di-
ceretur, et QeexvrAss, quia, quum non haberet, vnde vineret, nodu mercede aquam
hauriebat, interdiu difciplinis et libris vacabat. Scripfit plurima.

Clearchus, Solenfis, varia fcripfit.

Clearchus, Ponticus, Athenas profectus eft audiendi Platonis cauffa. Sed in fomnis vi-
dit mulierem, fibi dicentem: Excede academia et linque philofophiam, qua f.ui tibi
far non efl, infenfo enim vultu te intuetur. Hinc in patriam rediit, deinde venit ad
Mithridatem , denique Heracleotarum tyrannus quum euafiffet, crudeliter imperauit,
veflibus, quales confpiciuntur in fimulacris Deorum, infolenter fe induit, filium κε.
eavov fulmen. adpellauit. Interfectus a Chione, Leonide et Antitheo difcipulis Pla-
tonis, philofophi.

Clemens, hi(lorieus, fcripfit de Romanorum regibus et imperatoribus, et ad Hieronymum
de figuris Ifocraticis et alia.

Cleobius, nomen facerdotis idolorum.

Cleobuline, Lindia, Cleobuli, fapientis, filia, ἑξωμέτρων εὠνιγμώτων ποιήτρια, fcripfit ver-
fus et griphos et celebre illud aenigma in annum, quod incipit : eis ὁ πατὴρ, 7cs-
δὲς δὲ δυώδεκα, TG» δὲ ἑκάφῳ 7reade πτριώκοντα.

Cleobulus, Euagorae F. Lindius, vnus feptem fapientum, viribus corporis et formae p:ae-
ftantia excellens, qui etiam Aegyptiorum philofephia inftitutus fuit. Scripfit ἄσμα-
τὰ καὶ Ὑοίφες εἰς ἔπη τρισχίλιω. cantica et gryphor verfibus hexametris ad ter mille,
Obiit fenex anno aetatis LXX. Filia.eius Cleobuline. Apophthegmeta quaedam (e Laer-
tio) Suidas recitat et fragmentum ex epiftola ad Solonem.

Cleophon, Athenienfis, tragicus, ex cuius dramatibus funt ᾿Αχταίων, Αμφιάραος, "Ax
λεὺς, Βάκχαι - Δεξαμενὸς. Ἠριγόνη . Quésaj, Λεύκισαος» Περσὶς, Τήλεφος.
Cleoxenus et Democlitus fcripferunt περὶ πυρσῶν de facibus, quibus in bello fignum ex

compofito datur. Horum opus Polybius, Megalopolita, correxit, vt ipfe in hi'loria
fua refert, [conf. Polyb. X. c. 39. et JV/ernsdorf ad Himerii orat. de laudibus vrbis
Vol. VI. Kkk CPol,

442 Lib. Κ΄. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 678 P680

CPol. et Iuliani Aug. a me editam, Erlangae 1785. 8. pag. 6o. fqq. nuperque de hac
re difputatum eft a. Bredow in Henningii libr. menílruo: Genius der Zeit. M. Iun.
1797. pag. 162. fqq. de "Telegraphia Graecor. et Romanor.]

Κοινὸν γραμματεϊον καὶ ληξιαρχικόν. "Tabula communis dicebatur ea, in qua fcribebantur
nomina illorum , qui in curialium et familiarum nobilium [1ΡῚ numerum referebantur,
Lexiarchiea vero, cui infcribebantur illi, qui inter plebeios referebantur.

Colauthus, Lycopolita, "Thebanus, poeta epicus, temporibus Anaflafii imp. Scripfit Chaly-
donica libris VI. Encomia verfibus heroicis et Perfica.

Corax, Syracufanus, rhetoi:ces inuentor: in hunc et eius difcipulum, Tifiam, dictum fuit:
mali corui, malum oumm. | Confer Suidam in Kax8 κόρακος.

Corinna, Thefpia, lyrica, quam alii Corinthiam fuiffe dixerunt, fcripfit nomos lyricos:

Corinna, iunior, Achelodori et Procratiae filia, "Thebana, vel Tanagraea, difcipula Myr-
fidis, Myia cognominata, lyrica, quae quinquies, vt ferunt, Pindarum vicit. Scri-
pfit (carminum) libros V. itemque epigraminata et cantica lyrica.

Corinnus, liienfis, poeta heroicus, (Homero, vt quidam putant, antiquior,) qui primus
Jliadem fcripfit, durante adhuc bello "Troiano. Palamedis difcipulus, doricis litteris
a Palamede inuentis, (opus fuum), exarauit. Scripfit etiam bellum Dardani aduer-
fus Paphlagonas: vt Homerus totum poematis fui argumentum ab eo fumferit.

Cornelius, epifcopus, qui a Nouati communione receffit.

Cornutus 5). Duo Romani hiftorici fuerunt, "Titus Liuius, cuius celebre et illuflre eft
nomen: et Cornutus. Cornutum diuitem multi audiuerunt adfentationis cauffa et
propter haereditatis fpem; Liuium pauci, fed praeclari. Liuium emnes iam norunt,
Cornutum nemo fere.

Cornutus, ex Lepti, Africae oppido, philofophus Romae vixit temporibus Neronis et ante
eum: interfedus cum Mufonio. Scripfit multa philofophica et oratoria, v. Kü-
fleri not.

Cothu:nus vocabatur '"Theramenes Athenienfis orator, Prodici, Ceii, difcipulus, — Dicitur
autem de homine verfatili et leui. Hic enim et XXX. tyrannis et populo fauebat.
lufra in Δεξιός.

Crates, Athenienlis, (veteris comoediae) comicus, Epilyci, poetae epici, frater. | Comoe-
diae ipfius: Fetroves, "Heec, Θηρία» Λαμίω., Πεδῆται!» Σάμιοι. — Scripfit et oratione
foluta nonnulla.

Crates, Athenienfis, comicus alter, etiam ipfe ex veteri comoedia, cuius tres circumfe-
runtur fabulae: Θησαυρὸς, "Ogvi9ee ,. Φιλάργυρος.

Crates, Afcondae F. Thebanus, philofophus eynicus, difcipulus Diogenis et Bryfonis, Achaei.
Nuptias fuas cum Hipparchia Maronitide χυνογαμίαν, canum matrimonium adpella-
vit, ex quo fufcepit Paficlem. Vixit Olympiade CXIII. cognominatus ϑυρεπανοίκτης,
quod in [IP] cuiusuis domum audacter ingrederetur. Scripfit philofophica etc.

Crates, "Timocratis F. Mallotes, philofophus floicus, ,cognominatus Homericus et criti-
cus ob (ludium rei grammaticae et poeticae: aequalis Ariflarchi, grammatici, tem-

pore

£g) Miror, ait Küfler not. tom. II. pag. 350. vnde haec Suidas. Certe ex nullo, vt puto, fcri-
ptorum, qui quidem hodie adhuc exftani.. Za;/.

Vol.IX. p. ὁδοῦ 6β: DE QVIBVS SVIDAS, Lib.P. XL. 441

pore Ptolemaei Philometoris. — Scripfit corre&ionem Iliadir et Odyfeae libris LX. (περὶ
λιμένων. laudante id opus Euffath. ad Οὐν 1. pag. 1613. 39. ) et alia.

Cratinus, Callimedis F. Athenienfis, comicus antiquae comoediae, λαμπρὸς τὸν χαρα:
xTije«, genere dicendi fplendido ufus etc. Scripfit fabulas XXI. vicit IX.

Creophylus, Aflyclis F. Chius, vel Samius, po&ta epicus, quem nonnulli Homeri generum
fuilfeaiunt; alii amicum tantum, a quo, quum hefpitio eum excepiffet, poema Ox;
λίας ἅλωσιν Octhaliae excidium acceperit. v. Kufleri not, IL. p. 273.

Criton, Athnien(is, philofophus, Socratis difcipulus.et amicus, omnia ipfi largitur neceffa.
ria. Seripfit Sozratir. defemfionem.

Criton, qui Getica fcripfit.

Ciiton, Naxius, hifloricus, fcripfit O&a£teridem , quam Eudoxi dicunt effe.

Criton, Pieriotes, ex Pieria, Macedoniae oppido, hifloricus. Scripfit Pallenica. Syracufaz
vum origintr. — Perfica. Κορ Sizular. — Syracufarum. defcriptionem. Ὁ) Macedonuns
imperio.

Ctefias, Ctefiarchi fiue Ctefiochi filius, Cnidius, medicns, curauit Artaxerxem Mnemonem,
et fcripfit Per/ca, libr. XXII.

Ctefiphon unus e decem, qui cum Demofthene et Aefchine legationem obiuerunt. Alius,
qui decretum de (aurea) cerona, Demoflheni danda, fcripfit, contra quem exflat Ae-
Íchinis oratio.

Κύκλια. Quae unius eiusdem erant argumenti, cyclia vocabantur, vt cantica, hymni,
pzofodia et carinina, quae in virgines . canebantur.

Κυκλιοδιδώσκαλος. - Cycliorum chororum magifler. Primus Lafus, Hermionenfis, cyclio:
choros inflituit,

Κυχλίων ve χορῶν ὠσμωτοκάμπτας Vocabant muficae corruptores ac difficilem illam modas
landi rationem, quam Fhrynis introduxit, fectantes, vel fophiflas poetas dithyrambicos
cycliorum chorum magiflros, vt Cinefiam et Cleomenem et Philoxenum. Quod au-
tem fcripta illerum fub harmoniam non cadant, ideo flexus habent plures, quos mu-
fici vocant flrophas et antilrophas et epodas. Quare etiam in tragoediis chori funt
inflituti.

Ἐυνήγιον locus (CPoli), vbi flatuae quaedam pofitae, quarum unam, minime longam;
fed valde latam et eraffam, "Theodoro, anagnofle, admirante, Himerius chartularius

- rogauit, quifnam Cynegium condidiffet? tum ille: Maximinus condidit, Ariflides vero
dimenfus eft. Quo dicto, flatua, ex alto delapfa, Himerium oppreffit. Ioannes qui-
dam, philofophus, fe fcriptum inueniffe dixit, fore, vtab illa flatua clarus vir opprime-
retur. Itaque Philippicus, imperator, eam terra obrui iuífit.

Cynifmus, fecta philofophorum, compendiariam ad virtutem viam fe tradere et fecundum
virtutem viuere profitentium, vt fuere Diogenes et Zeno, Cittieus. etc.

Κύρβεες, tabulae triangulares, in quibus leges de rebus facris et ciuilibus et poenae malefi-
corum infcriptae erant: ἄξονες, tabulae quadratae, in quibus leges de rebus priuatis
etc. Afclepiades vero tradit, eas a Cyrbi quodam, qui facrificiorum modum et ra-

tionem ad certas leges reuocauerat, adpellatas effe, vt auctor Phanias, Ereíius (ita

leg.). Vel nomen acceperunt a Corybantibus. Eorum enim inuentum effe cyrbes,

Apollodorus teflatur. —2bacus erat ingens, viri magnitudine, cui aptata erant li.

Kkk 2 gna

444 Lib, F. c, XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 681 P 682

gna quadrata, quae latera lata et litterarum plena habebant. Utrinque vero erant fibulae
ferreae, vt a legentibus moueri et verfari poffent etc.

€yrenaica fedla initium duxit ab Ariflippe, philofopho.

Cyrillus, diaconus Heliopoli ad Libenum. Hic Conftantini M. temporibus multa idola
confregit. At luliani aetate, (inimici Chriflianorum ,) ventrem eius diífecuerunt ct
iecus deguflarunt.

Cyrus, Panopolita, poeta, a Theodofio iuniore praefectus praetorii et vrbis creatus eft,
fuitque confularis et patricius. — Nam Eudocia, "Theodofii coniux, amans poefeos,
Cyrum in fummo pretio habuit, quae quum ab aula fecederet et, in Orientem pro-
fecta, Hierofolymis commoraretur, Cyrus, inimicorum infidiis eircumuentus, Cotyaeum,
ciuitatem Phrygiae, relegatus eft, vt facris ibi praeeffet, vitamque produxit vsque ad
Leonem, imp. Conf, Reinef. varr. lection. lib. MI. pag. 561. et Kufler. ad Suidam II.
pag. 402. not. 1o.

Daedali opera. De egregiis artificibus dicitur, quod is primus fimulacrorum oculos ape-
ruit et pedes diduxit praeter antiquiorum flatuariorum confuetudinem.

Damafícius, philofophus floicus, Syrus, Simplicii et Eulalii, Phrygum, amicus, floruit
tempore luíliniani. | Scripfit ὑπομνήματα commentarios in Platonem, et περὶ ὠρχῶν»,
de principis, et hiftoriam philofophicam.

Damafles, Sigeenfis, e Sigeo, ciuitate Troadis, Dioxippi F. vixit ante bellum Peloponne-
fiacum , aequalis Herodoti, homo ditiffimus et hifloricus. Scripfit de rebus, in Grae-
cia geftis. De parentibus et maioribus eorum, qui expeditionem "Troianam fufcepe-
runt, libros duos. Gentium et vrbium catalogum. De poetis et fophiflis, et alia
multa. Fuit Hellanici difcipulus.

[P] Damafus, epifcopus Romae, eleganti in verfibus componendis ingenio praeditus,
multa eaque breuia carmina , metro heroico fcripta, edidit et octogenarius "'Theodofii
imp. tempore mortuus efl. — Scripfit et alia multa.

Damianus, Ephefius, fophifla, ab imp. Seuero inter confules relatus eft et Bithyniae prae-
fuit, et porticum, quae ab vrbe Ephefo ad templum vsque pertinet, tholis ornauit.

Damis, vir non indoctus, veterem incolens Ninum. Hic, apud Apollonium (Tyanenfem)
philofophatus eius peregrinationes deícripfit, in quibus fe quoque comitem eius
fuiffe fcribit: itemque fententias et fermones et praedictiones eius. — Dictio eius, vt Af-
Íyrii, mediocris efl: graecae enim orationis elegantia, vtpote apud barbaros inflitu-
tus, carebat. etc.

Damocritus, hifloricus, Z'a&icorum libros duos fcripfit. Idem de ludaeis, in. quo opere
ait, eos aureum afini caput adorare, et feptimo quoque anno peregrinum captum fa-
crificare et interficere, carne eius minutatim diffecta.

Damophilus, philofophus et fophifla, (Bithynus,) alumnus luliani, qui fub Marco, impe-
ratore, confulfuit. Scripfit multa, inter quae in bibliothecis haec a me reperta funt.
Philobiblus liber vnus ") de libris comparatu dignis ad Lollium Maximum περὶ ie
ἀρχαίων 5 de vita veterum et alia plurima.

Damoftratus,

hh?) Φιλόβιβλος, πρῶτος περὶ ἀξιοκτήτων βιβλίων" φιλοβιβλ, commode punctum delet, vertitque πρῶ-

fic in textu graeco legitur. Fabricius igitur poft τες δον vWus. Sed Küfter, quem punétum otfen-
diffe

Vol. IX. p. 682 P 683 DE OVIBVS SVIDAS Li. V.c. XL. 445

Damoflratus, hifloricus. — Scripfit Halieuticorum libror XX. item περὶ τῆς £vodee μαντι-

|. χῇς de diuinatione per aquam , et alia mifcellanea hiflorici argumenti.

Damoxenus, Athenienfis, comicus, Ex fabulis eius σύντροφοι et ἑαυτὸν πενϑθὼν laudan.
tur ab Athenaeo.

Daphidas, T'elmiffenfis, grammaticus, Homerum eiusque poefin mendacii arguit, negans,
Athenienfes Iliacae expeditioni interfuiffe. Idem oraculum vt derideret, ex Pythia ro-
gauit, num equum reperturus eílet? Refponfo igitur dato, celeriter. reperturum,
paffim iactauit, equum fe nec habuiffe nec amififfe. Sed reuerfum Attalus, rex, prae-
cipitari iuffit ex loco, qui equus adpellabatur etc.

Datis, Perfa, quum graece loqui conaretur, pro “χαίρω dixit χαίρομαι- iungens verba:
ἥδομαι καὶ χαίρομαι! καὶ εὐφραίνομα!. Hinc Datismus nomen accepit. (pro foloe-
cismo.)

Decius, Romanorum imp. Philippi fucceffor, edicto Chriflianos morti addixit, et, vt deos
adorarent, coegit.

[Ὁ] Δηλία κολυμβητϑ, Delii natatoris. De obícuro Heracliti libro rogatusSocrates, Delium
natatorem effe oportere dixit, qui in illo non fubmergeretur, Infcribitur ille ab aliis
JMufae, ab aliis de matura: a Diodoto ὠκριβὲς οἰάκισμω πρὸς ςϑμην [Ag certa vi-
iae ad normam dirigendae ratio. — Ab alis: γνώμη ἐθῶν, regula morum vel κόσμος
τρόπων ἑνὸς τῶν ξυμπάντων. ormatur morum vniur omnium optimi.

Demades, Demeae, nautae, F. ex naupego et nauta ad negotia reip. tractanda acceffit et
contra Demoflhenem, Olynthiorum cauffam agentem, dixit, et Euthycratem, Olyn-
thium, ab Athenienfibus ignominia notatum, decreto fuo in integrum reflituit. Μδ-
giflratus autem, a fe gefli, rationes reddere iuffus, ob metum vrbe ceffit, mec ipfz ve-
firum, inquit, CAthenienfer;) mec mei efle. Domini. Scripfit ad Philippum, filium-
que ad eum mifit. Decretum quoque fcripfit, vt Graeci Philippo parerent. Idem
in pugna Chaeronenfi captus efl. Dimiffus vero legationem captiuorum gratia obiit,
quos Philippus dimifit. ^ Bis decretorum, contra leges factorum, reus peractus eft.
Remp. etiam fub Alexandro geffit. [Suidas plura in duobus, vt ita dicam, articulis
de Demadis narrat fcriptis et trium. perfequitur Demadum hifloriam.]

Demades, Laciades, Athenien(is orator, natus ex tibicina et a fuperiore Demade, demagogo,
adoptatus, pater Demeae, oratoris, periit in lacu Amphipolitano, in quem ab Anti-

atro, Caflandri patre et Alexandri fucceffore, coniectus fuit, [conf. fupra, vol. II.
pag. 868. fqq.]

Demetrius, Phanoflrati F. Phalereus, (e Phalero, portu Atticae, qui ante Phanus,) philo-
fophus peripateticus, qui philofophica, hiflorica, rhetorica, politica, itemque de poe-
tis fcripfit. "Theophraflum audiuit et orator popularis Athenis fuit. Ob formae ele-
gantiam in adolefcentia dictus Lampeto et Charitoblepharus, et ob amores Cleonis
male audiit, Ad magnam poflea potentiam gloriamque prouectum.inuidi artibus et

Kkk 5 dolis

diffe videtur, fe, fatetur, non videre, quid voc. nem fequutus reddit: Philobiblus fiue de libris com-
πρῶτος hic fibi velit. Deleto igitur voc. πρῶτος ἰο- paratu dignis. Praeter ea adnotat, "Telephum
cum fic legendum putat, Φιλόβιβλος, ἢ περὶ ἀξιοκτ. Pergamenum et Philonem Byblium libros fimilis
βιβλ, atque in verfione latina illam fuam opinio- argumenti confcripfiffe, Zar/.

446 141. V. c. X: INDEX SCRIPTORVM ol. IX. p. 633 Ὁ 6$

dolis fuis fubruerünt. — Athenis igitur pulfus in Aegyptum. venit et, apud Ptolemaeum
Soterem degens, morfu afpidis periit et in praefectura Bufiritide prope Dioípolin, in
paludibus-fitam , fepultus eft.

Demetrius, cognomento Ixion, grammaticus Atramyttenus, Augufli temparibus Pergami
vixit, fcripfitque de verbis in μι, περὶ ἀντωνυμιῶν de pronominibu:. ἴῃ Homerum
commentarium et in Hefiodum. — Ixion dictus eft, quod depreheníus effet in furto,
aureas bracleas fimulacri Iunonis Alexandrinae futripere conatus; vel, quod Euripidio
Philotimo Ixionem, fabulam, abftuliffet; vel, quod cum Ariflarcho, magiftro, contendif-
fet, IP] ingratus, velut Ixion aduerfus Deos, qui eum beneficiis adfecerant.

;Democedes, .Calliphontis, qui Cnidi Aefculapii facerdos fuit, filius, Crotoniates, Aeginae
artem medicam exercuit et vxorem duxit. Polycratem, tyrannum, pacta mercede duo-
rum talentorum, curauit. Curauit etiam Darium eiusque vxorem, Atoffam, per quam
impetrauit, vt in Graeciam redire fibi liceret. εἰς. (Ex ZIerodoto.) — Scriplit igrgi-
κὸν βιβλίον librum. medicum,

:Demochares, Demoflhenis ex forore nepos, praetura et ceteris honoribus ornatus ab Athe-
nienfibus, tefte Polybio; "Timaeus tamen eum tamquam libidinofiffunum et Botryis
ac Philaenidis commentarios obfcoenitate fua fuperantem traduxit.

«Democritus, Hegefiflrrati vel Athenocriti vel Damafippi F. vixit eo tempore, quo Socrates,
.circa Olymp. LXXVI. vel LXXX. — Abderita Thrax, philofophus et difcipulus, vt qui-
.dam tradunt, Anaxagorae et Leucippi: quin etiam, vt alii fcribunt, Magorum et Chal.
.daeorum in Perfia, Adiit enim et Perfías et Indos et Aegyptios et fingulorum fa-
pientiam addidicit. Deinde domum reueríus cum fratribus, Herodoto et Damafle,
vixit. Praefuit et Abderitarum reip. qui honor propter fapientiam ipfi habitus fuit,
Difcipulus eius illuftris fuit Metrodorus, Chius, cuius viciffim auditores fuerunt Ana-
xarchus et Hippocrates, medicus. Idem cognominatus XoQ/a, Sapientia, et Γελασῖο
ves, fifor, quod inania hominum ftudia ridere foleret. —Genuini eius libri funt duo,
μέγας διάκοσμος magnus diacosmur, et gregi Φύσεως κόσμε de matura mundi. — Scri-
pit etiam Epi/fola. Athenas non adiit etc. e Lacrtie. — Morti vicinus circa Thesmo-
phoriorum feflum, πὸ illa luctu hoc celebrare prohiberetur, panibus calentibus ad
nares admotis vitam ad feflum vsque produxit.

iDemodocus, cantor.

Demophilus, epifcopus CPol. rapidi vagique torrentis inftar plurimum uti et fordium in
fermonibus fuis vehens etc. e Philofforgio.

Demoflhenes, Athenienfis, Demof(thenis, gladiorum fabri, et Cleobulae F. orator, populo
Paeanienfis, qui maiore diligentia et fludio, quam ingenii fclicitate praeditus fuit,
vt auctor eft Hermippus etc. (vide fupra Batalus.) Ad fludium eloquentiae animum
adpulit, quum Calliftratum, pro Oropiis dicentem, vidiffet. Audiuit Ifaeum, Ifocratis
difcipulum, vfusque eft orationibus Zoili, Amphipolitae, qui Athenis eloquentiam do-
«cuit, itemque Polycratis, et Alcidamantis, (Gorgiae difcipuli,) et ipfius Ifocratis. Im
eloquentiae ftudio focios habuit [IP] Aefionem, Athenienfem et Theopompum, Chium,
philofophüm. Praeterea audiuit Eubulidem, dialecticum, .et Platonem. — Deceflit in
Calabria, quo prae metu Antipatri, regis Macedoniae, fugerat, quum per Archiam,
hifirionem , vi abflrahendus effet, haufto in aede Neptuni veneno, quod in annule

circumi-

|

| Vol. IX. p. 685 Ὁ 686 DE. OVIBVS SVIDAS. Lib. P. c. XL. 447

circumferebat, poflquam vixiffet annos LXIT, etc. — Mortuo flatua Athenis in foro
pofita eft, his verbis ba(i infcriptis: Si parer animo virer,, Demoflhunes , habuifjes, num-
quam JMacedones armis. Graeciam. fubiuga[fent.
Εἰπερ ἴσην ῥώμην γνώμῃ, Δημόσϑενες, Ox,
Οὔποτ᾽ ἄν Ἕλλήνων ἦρξεν " Aens Μακεδών.

Demoflhenes, Thrax, feripfit metaphra/im Iliadis oratione foluta. — Epitomen Damageti, He:
racleotae. [6 poetis. dithyrambicis, — Metaphrafin "Theogoniae Hefi deae.

Δέρας, aureum vellus quod. Iafon cum Argonautis in Colchidem per Ponticum mare pro-
fectus, cepit, abducta fimul Medea, Aeetae, regis, filia, non fuit vellus, vt fabulae fe-
runt, fed βιβλίον ἐν δέρμασι γεγραμμένον. liber "). in membranis fcriptus, docens,
quomodo arte chemica conficiendum fit aurum. — Merito igitur prifci librum illum
vocarunt aureum: vellus, propter artem conficiendi auri, in eo comprehenfam.

Dexicrates, comicus, Athenienfis, cuius fabula (Q' ἑαυτῶν zrAevepevos fe ipfos decipientes
memoratur ab Athenaeo lib. 3.

Δεξιὸς. καὶ QUces Θηραμένης. "heramenes, homo inconflans et tempori fe accommo-
dans, magiíler lfocratis, filius Agnonis, populo Sterienfis. (fupra in Cothurnus.)
Eum trium horum fuppliciorum aiunt auctorem ( Athenis) fuiffe, vt damnati vel
vinculis ligneis confiringerentur, vel cicutam biberent, vel exfilio multarentur. .Vi-
detur autem ex infula Ceo oriundus, nec Agnonis filius naturalis, fed adoptiuus
fuiffe, Hunc Thucydides laudat.

Dexippus, Herennius , Dexippi F. Athenienfis, rhetor temporibus Valeriani, Galieni, Claue
dii fecundi et Aureliani, imperatorum Romanorum. v. Küfleri not. 7. tom. I. p. 524.

Dexippus, Cous, medicus, Hippocratis difcipulus, qui, arceffitus ab Hecatomno, Carum
rege, vt ipfius filios, Maufolum et Pixodarum, defperato [1] morbo laborantes, cura-
ret, eos ea conditione fansuit, vt bellum, quod tunc aduerfus Coos parabat, omit-
teret. — Scripfit de re medica librum vnum , et de praecognitionibur duos.

Διαγνώμων αὐτοφυὴς. ipfo naturae inflinctu difcernere valens animata fimulacra a caffís
et numine inanibus, Heraifeur. Confer in Ἐπιφάνιος, Εὐπρέπιος, eoicxos, (€
Damafcio, ).

Diagoras; Teleclidae vel Teleelyti F. Melius, philofophus et ἀσμώτων “ποιητής cantico-
rum fcriptor, quem, quum feruus effet, Democritus, Abderita, egregio ingenio prae-
ditum cernens, decem millibus drachmarum emit et in difcipulorum fuorum. nume-
rum recepit. Hic operam dedit etiam poefi lyricae, Pindaro et Baccbylide pofterior,
vt Menalippide antiquior, floruit Olymp. LXXVIII. Cognominatus eft Atheus , quo-
niam in opinionem negandorum deorum incidit, ex quo aemulus quidam paeanem
ipfi furto abftulerat, et pcieranti non feciffe, ncc multo poft publice eumdem profe-
renti omnia bene cefferant. Hoc dolens Diagoras fcripfit τὲς ἀποπυργίζοντας Aoyas

velut de furri praecipitanter dixeris, difceffionem ipfius a fententia eorum, qui Deos
credunt,

B) Euflathius ád Dionyfii periegefin v. 689. ds Adys ἐξίκν τὴν τῆς ᾿Αργᾶς καταρτισϑῆνοι φῦλον
e Χαραξ τὸ χρυσᾶν δέρμτα μιέϑοδον ἄνα! Aya χρυ- Quei,

/woypuQiuss μιεμβροίνοας BpemegieyA gn gt vy , Jy ἣν»

a48 Lib... c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. ὁδ6 687

credunt, continentes. Poft captam Melum Athenis habitauit, vbi myfleriorum con.
temtorem Athenieníes profcripferunt, eique, qui Diagoram interfeciffet, talentum,
ui viuum adduxiffet, bina talenta promiferunt. Denique vitam finiit Corinthi.

Dicaearchus, Phidiae F. Siculus Meffenius, Ariftotelis auditor, philofophus, orator et geo-
metra, —Seripfit καταμετρήσεις dimenfiones montium, qui funt in. Peloponnefo. — 'EA-
Aades βίον Vitam Graeciae libris 111. Rem. Spartanorum. — Hic liber vt quotannis in
Ephororum praetorio puberibus aufcultantibus legeretur, lege fancitum fuit apud La-
cedaemonios, et longo tempore obíeruatum.

Dicaearchus, Lacedaemonius, grammaticus , auditor Ariílarchi.

Dicaeogenes, qui tragoedias et dithyrambos fcripfit.

Δικάζεσϑαι Βίαντος τῇ Πριηνέως κρείσσων. Supra in Bias.

Didys, hiftoricus, (οεῖρῆε Ephemeridem, item rerum, poft id tempus geflarum , in quo Home-
rur definit , libros LX. oratione profa. Rer ltalicar. | Ad haec, Tewixov διώκοσμον,
de raptu Helenae et Menelao et omnibus hifloriae T'roiauae partibus. Creta terrae motu
quaífata tempore Claudii Imp. in fepulchri cuiusdam hiatu opus hiítoricum Didtyis
de bello Troiano repertum fuit, quod Claudius quum accepi(fet, defcribendum cu.
rauit, [conf. Kufleri not. 1. pag. 590.] ᾿

Διδασκάλες peculiariter vocant poetas dithyrambicos vel comicos vel tragicos.

Didymus, Ateius vel Attius, philofophus academicus, fcripfit πιϑανὼν xo) σοφισμάτων λύ-
σεῖς probabilium et fophismatum folutiones libris I1. et alia multa.

Didymus, Didymi, falfamentarii, F. Alexandrinus, grammaticus Ariflarcheus, qui vixit tem-

oribus Antonii et Ciceronis vsque ad Auguílum. [IP] Chalcentherur vocatus pro-
pter adfiduitatem , qua in libris legendis et fcribendis eft vfus. Aiunt enim, eum vltra
MMMD libros confcripfiffe. Comparanda eft Küfleri nota 2, tom. IL. pag. 574.

Didymus iunior, Alexandrinus, grammaticus, qui Romae écoQ/seuzev, fiue eloquentiam
docdit. Scripfit zi9aye , probabilia. **) et alia plurima eaque optima.

Claudius Didymus, grammaticus, fcripfit περὶ τῶν ἡμαρτημένων πωροὶ τὴν ἀναλογίαν
Θεκυδιδῃ. de iir, quae praeter analogiam a Thucydide perperam. di&a funt. Περὶ τῆς
“παρὸ Ῥωμαίοις ἀνωλογίας» de analogia Latinorum. — Epitomen. Heracleon's. et. alia
quaedam.

Didymus, Heraclidae F. grammaticus, qui apud Neronem vixit, et magnas diuitias fibi
comparauit, et muficus valde infignis fuit et πρὸς μέλη ad carmina componenda aptus.

Didymus, Alexandrinus, de re ruflica libros XV. Ícripfit.

Apoftolus "Thomas cognominatus etiam fuit Didymus

Διεξοδικούς. Rhetoricae differentia a dialectica, ex Alexandro Aphrodifienfi (in t. "Topicor.)

Δίγλωσσος Anacharfis, Scytha, at matre graeca natus, et ideo bilinguis, qui etiam Scythis
leges tulit.

Dinarchus, Corinthius, unus ex X. oratoribus, fcripfit fecundum quosdam orationes CLX.
vel, quod verius videtur, LX , omnes forenfes, publicas alias, alias priuatas. Obiit
Peloponnefi praefectus ab. Antipatro conflitutus , Polyfperchonte poft Antipatri obitum
ei flruente. infidias.

Diuolocus,
&&) Haec Didymi Ateii videntur fuiffe,

Vol. IX. p. 687 P 688 DE QVIBVS SVIDAS. Li. V.c. XL. 49

Dinolochus, Syracufanus fiue Agrigentinus, comicus, vixit Olympiade LXXIIL. Epicharmi
filius, vel, vt quidam tradunt, difcipulus. — Docuit fabulas XIV. Dorica dialecio
Ícriptas.

Diocles, Athenienfis aut Phliafius, comicus antiquus, aequalis Sanmyrionis et Philyllii. Fa-
bulae cius: Θάλαττα (meretricis hoc nomen, tefle [δ] Athenaco,) Μέλιτται, "Osergor,
Βακχαι. Θυέξης β΄. Huncaiunt inueniffe harmoniam quamdam muficam, ex fono
acetabulorum et vaforum fictilium conílantem, quae bacillo ligneo percutiebat.

Diocletianus libros de Chemia igni tradidit. εἴς, Supra, in Chemia.

Diodorus, monachus, Iuliani et Valentis, impp. temporibus vixit et Tarfi in Cilicia epi-
fcopus fuit. Scripfit varia vt "Theodorus Lector in hift. ecclefiaftica tradit, /mferpre-
fationgr im 1otum J'etus Tof. Genefin, Exodum et veligua. In Pfalmos. In quatuor
libros Regum. — 4n loca difficiliora Paralipomenon. In Prowerbia. Quomodo differat theo-
via ") et allegoria. In. Exclefiaften. In. Cantitum Canticorum. In. Prophetas. — Chroni-
con, im quo errata αὖ .Eufebio Pamphili admi/Ja emendantur. 1n 1I. Euangelia. [n
“δα Apoflolorum. Iu. Epiflolam Ioannis Éuangeliflae. De eo, quod. fit unur. Deus. in
Trinitate. Contra Melchifidecitar. Contra Iudaeos. De vefurre£tiong mortuorum. De
ania. Contra diuerfas de £a haereticorum opinioner./ 4d Gratianum copita. Contra
affronomos et affrologor et fatum. De Sphaera et 7711. Zonis et. contrario affro-
rum moiu, De Hipporchi fphaera. 706 Prouidentia. Contra. Platonem. de. deo. et
düs. De matura ef materia, in quo opere tra&latur de eo, quod iuffum ε. De deo. et
falfa Graecorum materia. Naturas inuifibiles non elementis, fed una cum illie ex nihilo
fa&as effe. — 4d. Euphronium, philofophum , per interrogationes et refponfioner,. Contra
"riftotelem .de corpore .coelefli. — Quomodo fol fit calidus. ^ Comtra cor, qui coelum
animal dicunt. .1}6 eo, quomodo opifex quidem femper, opera vero eius mon. femper
(fuerint aut permaneant) Quomodo velle et nolle fint in IDEO .aeterna..— Contra. Por-
qhyrium de animalibus et facrificiis.

Valerius Diodorus, philofophus, 'Teleclis difcipulus, Alexandrimus, filius (Valerii) Pol-
lionis, philofophi, qui de vocibus atticis fcripfit. Vixit Adriani Caefaris temporibus.

Diodorus, Siculus, hifloricus, fcripfit bibliothecam, «uae hifloriam romanam et variam
libris XL. complectitur. Vixit temporibus Auguíli et ante illum.

Diodorus, comicus, cuius dramata: αὐλητοὶς.» ἐπίκληρος et πανηγυριφαὶ ab. Athenaeo me-
morantur.

Diogenianus, Heracleota, Ponticus, temporibus Hadriani, grammaticus. Videndum an
non forfan fit medicus, ex Albace Heraclea, oppido Cariae, oriundus: erat enim om-
ni doclrinae genere eruditus, neque expreífe traditum reperi effe ex Heraclea Ponti,
fed ita nonnulli opinantur. Libri eius hi funt: Omnmis generis votabula-ordine alphabetico
libris 7. ἘΠῚ autem epitome vocabulorum, quae Pamphilus et Zopyrion libris
[P] CCCCV. expofuerant. —F/orilegium epigrammatum; de fluminibur, locubur, fon.
tibus, montibus et promontoriis ; fluminum breuir vecenfio fecundum ordincm. alphabeti.

eum; colle&lio et tabula omnium totius terrae vrbium: εἰ alia.
Y Diogenes,

1) Id eft h. 1. fenfus abftrufior et myfticus, cui opponitur τὸ ῥητὸν, fiue fenfus litteralis. v. Küfler I.
pag. 593. not. 4. Harl.
Vol. VI. Lli

4so- Lib. V. c. XE. INDEX SCRIPTORVM Yo. TX. p. 688 P 689

Diogenes, Hicefii, trapezitae, F, Sinopenfis, primum Cleon (Menag. Κλύω) cognominatus, pa-
tria, quod monetam adulteraflet, profugus, Antiflheaem, cynicam, fectatus eft, magnis,
quas habebat opibus, contemtis. Senex a Scirtalo, pirata, captus et Xeniadae, Corin-
thio, venditus apud eum permanfit, nec ab Athenienfibus nec ab amicis redimi vo-
lens. Obiit Olymp. CXIH. quum curationem cruris, a cane admorfi, neglexiffet, eo-
dem die, qno Alexander Babylone obiit. etc.

Diogenes, vel Diogenianus, Cyzicenus, grammaticus, fcripfit Origine Cyzici. Περὶ τῶν ἐν
τοῖς βιβλίοις σήμείων de notir criticis. librorum, De pociiea. De elementis.

Diogenes vel] Ocnomaus, Athenienfis, tragicus, tempore fublatorum XXX tyrannorum.
Fabulae eius funt Zchiller, Helena, Hereuler, Thyefles, Medea, Oedipur, Chryfip-
pus, Semel.

Dion, Hipparini Εν Syracufanus, philofophus platonicus, Ariftomachae, uxoris Dionyfii pri-
oris, Siciliae tyranni, frater, cuius filium, Dionyfium iuniorem, eiecit, deiectus vicil-
fim a fratre ipfius, Nifaeo. Scripfit Epi/folar ad Platonem et alios quosdam.

Dion Caflius, cognomine Cocceius vel Cocceianus, Nicaenus, hiftoricus temporibus Alex-
andri, Mammaeae filii. — Scripfit Aifforiae romanae libros LXXX. — qui in decades
diflributi funt, | ftem Perfíca, Getica "'), Ἐνόδια. τοὶ xa Τραϊανὸν, ves α Tyaia-
no geflar, itam Zirriani, philofopti.

Dionyfius, Areopagita, doctrinae Graecorum peritiffimus, Paulo Athepieníi audito, ad re-
ligionem chriflianam conueríus atque inde epifcopus Athenarum conflitutus eft. Ti-
berii tamporibus in Aegyptum profectus erat, comite Apollophane, Sophifla, eodem,
quem Polemo, Laodicenfis, magifler Ariflidis, Smyrnae audiuit. "Tempore palfionis
Chrifli ambo erant Heliopoli in Aegypto, quum folem luna plena obfcuratum ob-
feruans Apollophanes, o bone Divnuyf, inquit, cpci2o] Θείων πρωγμοώτων vicer funt
rerim diumarum. Cui Dionyfius: ἢ τὸ S&cy παάσχε:. ἢ τῷ πασχοντι συμπάσχε:-
F4 DEus patitur vel compatitur cum patiente. — Scripfit Dionyfius ad "Fimotheum,
Pauli difcipulum et epifcopum Ephefi, de diuinis nominibus libros XII. (imo capita,
quorum titulos deinceps bis Suidas recenfet, omiífo decimo tertio περὶ τελείθ καὶ

I ἑνός.) De. ecclefioflica hierarchia, capita XV. — De coelefli hierarchia, capita XV. a quo

x malé tamquam diflindum refert Suidas περὶ τῶν ϑρανίων |] ταγμάτων καὶ eco

τῷ ἀριθμῷ. — Demyflica thirologia capita V. — Epiflolae quatuor ad Caium, monachum.

Singulae ad Dorotheum , publicum miniflrum, ad Sopatrum, facerdotem, ad Polycar-

pum, epifcopum Smyrnae, (ex qua Suidas adducit locum de eclipfi iam. memorata;)

ad Demophilum, monachum, et ad Joaunem theologum, apoft. et euangeliflam. Scien-
dum eft, quosdam externorum fapientum praecipue Proclum, Dionyfii theoremati-
bus, interdum ipfis verbis vfum fuiffe. — Hinc fufpicari licet, vetuftiores philofophos,
qui Athenis erant, illius opera, quorum ipfe meminit, ad Timotheum fcribens, fibi
vindicaffe eaque occultaffe, vt ipfi diuinorum ipfius fermonum auctores videren-
tur. Hic plenus dierum , martyrio fpiritus confummatus eft tempore "Traiani, imp.
eodem, quo diuinus guatius, Magni Dionyfii encomium fcripfit Michael Syncellus,
Hierofoly mitanus.

Dionyfius,

mm) kaec Dionis, Prufaei, potius íünt.

Vol. IX. p. 690 δόρι DE QVIBVS SVIDAS. ΤΩ. ΣΤ, 4g

Dionyfius, Terus, Alexandrinus, a patre, Tero, Thrax, Ariflarchi difcipulus, grammaticus,
qui Romae docuit Pompeii magni temporibus et T'yrannionis prioris magifter. fuit.
Plurima Ícripfit grammatica et fyntagmatica et commentarios. !

Dionyfius Alexandrinus, ,Glauci F. gramtaticus, qui tempore Neronis et fequentium impp.
vsque a! "Traianum vixit et bibliothecis praefuit, et ab epiftolis, legationibus et re-
fponfis fuit. Idem Parthenii, grammatici, magifler, difcipulus Chaeremonis, philofophi,
cui etiam Alexandriae fucceflit.

Diony(íis, Alexandrinus, .cuius inueni commentarium valde difertum in ecclefiaftem Sa.
lomonis. :

Dionyfius, Alexandri F. Halicarnaffeus, orator, et omni genere doctrinae .excultus, .Cae-
faris Auguíli temporibus vixi. — Ex huius pofleris fuit Dionyfius, Atticifla, fub Ha-
driano, imp. Ἢ

Dionyfius, Haliearnaffeus, qui vixit tempore Hadriani, imp. Sophifla, cognomento mu.
ficus, quod in arte mufica valde exercitatus effet. — Scripfit commentariorum rhythinico-
rum libros XXIV. — Hifforige mu/izae libros XXXVI. in quibus tibicinum, citharoedo-
rum et poetarum omnis generis mentionem facit. —DoGiimae smujicae fiue diatribaruns
libos XXL De is, quae im rep. Platonis mufíte dicla funt.

Dionyfius, Byzantius, poeta epicus. Scripfit deftriptionem nauigationis per Bofporum. 126
threnir poema refertum. epicediis.

Dionyfius, Corinthius, poeta.epicus, Scripfit praecepta suorum. — Cauffartm librum. — Mc
teorologira, Et oratione foluta commentarium in Hefiodum. [] Orbis terrarum deferi-
tionem , verfibus heroicis. Haec autem reperi etiam in Dionyfio, qui Lithiaca feu de
lapidibus fcripfit. —Vter tamen horum fit auctor, ignoro.

Dionyfius, Milefius, hifloricus, rer pof! Darium geffas V. iibris deferipfit. — Ortir deftri«
ptionem. Perfta; ionica dialecto, rerum troianarum libros tres: fabula:. Κύχλον ἵξορι-
κὸν circulum hifforicum libris V14.

Dionyfius Mytilenaeus, pocta epicus, qui σκυτοβοαχίων εἰ futor dictus fuit. Scripfit Bac-
chi et Mineruae expeditionem: Argonautica libris /2x, oratione foluta: mythica ad Pas-
smenontem.

Dionyfius, Mufonii F. Rhodius aut Samius, hifloricus, qui etiam facerdos fuit templi folis,
quod illic erat. Scripfit ἱξορίως τοπικοὶς lororum fiue certarum regionum Aifloriar
libris VI. Orbis defcriptionem. ἱπορίας παιδευτικῆς hifforicne inflitutionis libros X. Exi.
fimo, Dionyfiun, qui orbem defcripfit, Byzantium fuiffe , (Voffius legit Bithy nuin,
propter fluuium, Rhebam.

Dionyfius, Siciliae tyrannus, fcripfit £ragoediar et comoedias et hifforica.

Dionyfius, filius Siciliae tyranni, etipfe tyrannus et philofophus. Scripfit epi//olas et de
poematibus. Epicharmi.

Διονύσια causa Tos, dicteria in Bacchanalibus.

Diopithes legem tulerat, tefle Aeliano, vt cii, in Piraeo pernoctanti, capitale - effet.
Ipfe deinde eo nomine, quum aliquando, vefpera opprimente, in Piraeo noctem
manfille*, ab inimicis capitis accufatus.

Lll à Diofcorides,

dn Qi xr. INDEX SCRIPTORVM VoL IX. p. ὅθι δ ὅρα

Diofcorides, Anazarbenfis, medicus, cognomento φακῶς, ob lentes, quas in facie habebat.
Vixit apud Cleopatram Antonii tempore, fcripfitque libros XXIV. omnes de re me-
dica, eosque celeberrimos. :

Diofcorius, Myraeus, grammaticus, praefectus vrbi et praetorio, qui Leonis, imp. filias
Byzantii docuit. infra Θυάτεερα.

Dioxippus, Athenienfis, comicus. Eius fabulae: ἀντι πορνοίβοσκὸς. φιλάργυρος, ἱσοριογρο-
Qos δια δικα ζόμενοι.

Διφϑέρα. Εἰς διφϑέρας in pellibus fcripta confilia fua "Thoracion cum hoflibus in. Laco-
nia communicabat.

Dipnofophiflae, liber valde vtilis, cuius Athenaeus auclor eft. Ulpianus vnus dipnofo.
phiftarum εἴς. Supra, xerrexerrcs.

Dithyrambodidafcali. Ηἰἱ de rebus, quae in fublimi fiunt et nubibus, multa dicere folebant,
vocibusque compofitis vtebantur, dicentes exempli caufa ἐνδιωεριανερινηχέτας. Talis erat
Ion, Chius, poeta, qui poema fecit, cuius initium eft: aoicv ἠεροφοίταν ξέρα μῆνα μέν
etc. "") vnde Ariflophanes, iocans, ma£utinam /lellam eum vocatum fuifle ait. — Fuit
autem valde celebris, [IP] fcripfitque comoedias, et epigrammata et foluto fermone
“πρεσβευτικόν. Exílat etiam Socratis, philofophi, in eum λόγος. — Callimachus etiam
in Choriambis eius meminit, aitque, multa fcripfiffe. — Dithyrambus vero dicitur
et Bacchus, (quod per binos quafi fores in lucem prodierit tum vteri matris, Seme-
les, tum Iouis femorum) et hymnus in Bacchum. Denique Διϑυράώμίων νῶν ἔχεις
ἐλάττονα dicitur de hominibus flolidis et inconfideratis.

Δόγματα. Plato, quae vera effe percipit, enunciat, falfa coarguit, de incertis fuflinet ad-
fenfum. Atque de his, quae vera ipfi videntur, quatuor perfonas loquentes inducit,
Socratem "Timaeum, et hofpitem Athenienfem atque Eleatera: qui non funt Plato
ipfe et Parmenides, fed duae fictae perfonae etc. Philofophorum alii mundum ortum
habuiffe, alii ortu caruiffe dicunt. Item alii animatum, alii vero inanimatum eum fta-
tuunt. Anaxagoras vero et Pythagoras, in Aegyptum profecti, et Aegyptiorum- et
Hebraeorum vfi confuetudine, rerum cognitionem ab illis hauferunt. Poflea vero
et Plato, vt Plutarchus in parallelis refert. Quin etiam Aegyptii primi folem et lu-
nam Deos vocarunt, Ofirim et I(idem, Θεὸς a S&y currere etc.

Domitianus Neruam, vt imperio inlidiantem, amouit et Apollonium, T'yaneum, vt Neruae
amicum, comprehenfum totondit, et vinctum in iudicium adduxit. Quum vero phi-
lofophus illi non cederet, deridens eius acta, verecundia commotus eum dimifit. "Tunc
ad eum Apollonius: zeguaquam sie occides; mecdum enim fato maturus fum, 8 μέν με
κτενέεις. ἐπεὶ Broi μορσιμός eu. — Atque e vefligio ipfum euanuiffe ferunt. — Hic
et philofophos et mathcmaticos Roma expulit. Sub hoc et Ioannes, euangelifla , in
Patmum relegatus. Idem etiam, Dauidici generis homines, τὸς ἀπὸ τὸ yevas Δα-
[9i iaterfici iuffit, multique fub eo Chriftiani martyres facti funt. Sed Nerva loan-
nem, theologum, exfilio liberauit.

Domninus,

nn) Sed Küfler ex fcholiafte Ariftoph. corrigere iubet «sí£p« «cvagev etc. matutinam et aeriuagam
fiellam exfpectauimus etc, Harl.

Vol. IX. ν. ἰ69: Ὁ £03 DE QVIBVS SVIDAS. Lis, V. c. XL. 453

Domninus, philofophus, natione Syrus, ex Laodicea, vel Lariffa, vrbe Syriae, Syriani difcipu-
lus, et Procli condifcipulus, vt ait Damafcius. In mathematicis difciplinis exercitatus, in
aliis philofophiae partibus etiam zraAeuóregos fubactior. Quare et multa in Platonicis
dogmatibus innouavit, vnde Proclus aduerfus eum fcripfit πραγματείαν καϑαρτικήν
τῶν δογμάτων τῇ Πλάτωνος. repurgationem platonicorum dogmatum. Ab Aeículapio
iuffus, quod fanguinem exfpueret, fuillis carnibus vefci,, obfequutus eft: at Plutarchus,
Athenienfis, Aeículapii flatuam intuens, in templi enim veftibulo dormiebat , o Domine
inquit, quid fi Iudaeo, hoc morbo laboranti, remedium commendaffes? Itaque Aefcu-
lapius, flatim ex flatua fonum fuauiffimum edens, aliam curandi morbi rationem ei
praefcripfit. Ad Domninum iam aetate prouectum, accetfit [ΠΡ] Afclepiades, adolefcens,
et arithmeticum | ipfi theorema propofuit etc.

Dorius cantus, Δώριος αὐλήσις.» eft modus quidam muficus, vt etiam Lydius et Phry.
gius. — Δώριος ὀμκονομίο,, modus doriur. —. Doriur praeterea eft nomen proprium
et Dorifeus nomen loci. 5

Dorus, (Δῶρος.) Arabs, quem Damafcius ín hifloria philofophica ait fuiífe veritatis acerri-
mum indagatorem. Hunc lfidorus, philofophus, initio fenfit Ariftotelicis opinionibus
irretitum , et paullatim reuocauit ad illas Platonis magnificae fcientiae fublimes et
illuflres fententias, vt reiecta illa peripatetica fubtilitate, res minutas colligente, fe
conferret ad illam, quae per Prometheum quemdam cum ignis fplendore coelitus ad
homines demiífa eft, dialecticam , quae eft mentis et prudentiae puriffima αὐτοψία
fiue infpectio,

Δόσις. Apud oratores peculiariter fic vocantur tabulae teflamenti, in quibus quis, quae fua
funt, alteri dat, interueniente magiflratuum-fiue Archontum auctoritate.

Draco, Athenienfium legislator. Hic quum Aeginae in theatro propter leges latas laetis
acclamationibus celebraretur, pluribus petafis et tunicis et palliis in eius caput iniectis,
fuffocatus eft, et in ipfo theatro fepultus. — Vixit iisdem temporibus, quibus feptem
Sapientes, aut potius fuit illis antiquior. : Quum fenex iam effet, Olympiade XXIX-
leges Athenienfibus tulit. ὑποθήκας fiue vitae degendae praecepta. fcripfit tribus circt-
ter verfuum millbus.

Draco, nepos Hippocratis, medici illius celeberrimi, filius "Theffüli, pater Hippocratis,
cuius filius rurfus fuit Draco, et ipfe medicus, qui Rhoxanen, Alexandri Macedonis
coniugem curauit,

Draco Stratonicenfis, grammaticus, fcripfit de arte. grammatica: orthographiam: περὶ τῶν
xaO συζυγίαν ὀνομάτων de coniugatis momimnibur: de promominibus: de metrir ver-
fuum: de Satyris: de Pindari carminibus: de Sepphonis metris: de Alcaei carminibus.

'Exfasn. "ApQeyco εἰσιν ἐκβιαταὶ τῆς δίκης. καὶ νύττεσιν ἡμᾶς “πρὸς τὸ τῆς δίκης
πέρας. ambo funt acres ἐχαξίογεν iuris, qui mos flimulis ad iuflitiam exatlif/imam in-
citant. Haec de Gregorio et Bafilio. :

Ἐχκέκοφϑ᾽ ἡ μεσικὴ, excfa eff mufiea. Quum veteres olim in conuiuiis eruditas quaeflio-
nes tractare folerent, pofleri pfaltrias et cithariflrias er faltatrices earum loco introduxe:
runt. Vnde quidam καινοτομίαν, nouitatem hanc reprehendentes, prouerbio illo vfi funt.

Ἐκ Μασσαλίας ques, € AMaffilia venis, dicitur de hominibus effeminatis et delicatis, qva-

les Maililicnfes olim fuiife dicuntur. 1 )
Lis Ἐλατήηρ.

454 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p.693 694

Ἑλατὴρ.

Eidycas ᾿Αλκμᾶνχ, λύρης ἐλατῆρα Λακαίνης

/ ^
"Edexov, ὃν Macü» iwi ἀριϑιμιὸς ἔχε,

Cognofces. Alemanem, lyram. Laconicam fzite pulfantem, quem nouem Mufae habent.

Elea, patria Zenonis, olim Hyele, Phocaeenfium colonia, oppidum obícurum, et quod
bonos tantum viros alere poterat. Hanc Zeno magis amabat, quam Athenienfium ia-
ctantiam ; itaque raro apud illos verfatus in patria confenuit.

'EAeyetce "") pro. delirare quidam veterum dixerunt. Et funt, qui carmen elegiacum
hine ditum putent. "Tbeocles, Naxius aut Eretrienfis, infania correptus, carmen hoc
primus cecinit.

Elegus carmen logubre fic adpellatum, quod faepe in eo ἔ Z dicatur. Vel lamentationes,
quae ad tibiam canuntur. .Poítea Midiam, Gordii filium, dum regnaret, tibiam ad
aras et facrificia.tranftuliffe dicunt, quod maucm fuam defunctam in dearum nume-
rum referre vellet.

Eleufius, Cyzicenus et Marathonius, et CPol. non quidem magna dicendi facultzte prae-
diti, fed auflero vitae genere et fictae modefliae fimulatione, magnam adepti aucto-
ritatem, plurimos feclatores (ibi conciliarunt et mona(leria, ingenti hominum vtri-
vsque fexus multitudine referta, inflituerunt.

Empedocles, Metonis, vel Archinomi, vel Xeneti F. frater Callicratidis, primo audiuit Par-
menidem, cuius etiam, vt Porphyrius in hifloria philofophica auctor eft, amafius fuit.
Alii aiunt, fuiffe "Telaugis difcipulum, Pythagorae filii. —Agrigentinus, philofophus
phyficus, Pythagorae fectam fequutus, quam etiam aemulatus efl Apollonius 'Tyaneus
etc, Difcipulum habuit Gorgiam, Leontinum oratorem. Scripfit verfibus heroicis
ires libros gregi Φύσεως τῶν Ὄντων de rerum matura, funt autem verfuum circiter duo
millia. Item de re znedica , oratione foluta, et multa alia. etc. Empedoclis inimicitia,
prouerbium, quod dicitur de iis, qui diuturnas inimicitias aduerfus aliquos gerunt.

Empedotimus fcripfit σερὶ φυσικῆς ἀκροάσεως de phyfita auftultatione, de quo) (Iulianus)
6 παραβάτης in opere, quod Cronia infcribitur: Nos autem, Empedotimo et. Py-
thagorae credenter, eb is, quae Heraclides: Ponticus ab illir accepta tradidit, et paullo
aníc inclitus ille rerum. diminarum interpres. Iamblichus nobis. offendit.

Ἐνιαυτὸς Μέτωνος. annus leonis, i. e. orbis annorum XIX. Meto enim, znathematicus,
periodum temporis, ex XIX. annis conflantem, inuenit.

Ennius, poéta romanus, (i.e. latinus;) quem Aelianus laude dignum effe ait, quod Sci-
pionem magnifice extollere. cupiens fcripfit, folum Homerum laudes, illo dignas, cane-
re poffe, adeoque praeflantiam eius intelligere fe demonflrauit poéta Meffapius (ἢ. e.
Ennius, qui a Meffapo, rege, fuam repetebat originem.) 1

Ἐν πέντε κριτῶν γόνασι. in quinque iudicum. genibur.. Olim quinque iudices de comicis iu. -
dicabant, vt ait Epicharmus. Dictum ad imitationem illius: Θεῶν ἐν γδνασι κεὶ-
«αι. Olim in genibus iudices habebant ea, quae nunc in tabellis fcribuntur. 3

Epaphroditus, Chaeronenfis, grammaticus, Árchiae, Alexandrini, grammatici, alumnus
apud quem in(litutus, a Modefto, Aegypti praefecto, emtus eft, cuius filium Pitelio- |

num
00) At Küfterus e codd, Paris, et propter litterarum feriem edidit ἐλεγάναν, Harl.

Vol. IX. p. 695" ὅ9ύ DE OVIBVS SVIDAS. Lib. P. c XL. 455

num inflituit. Claruit Romae tempore Neronis ad Neruam vsque: quo tempore et
Ptolemaeus Hephaeflionis vixit, et muli alii viri, doctrina clari. Idem quum libros
fubinde emeret, ad XXX. mille fibi comparauit, eosque bonos et minime vulgares.
Corpore fuit magno et nigro inflar elephantiaci (ὡς ἐλεφαντώδης.). Habitauit in Phae-
nianocoris, vbi binas aedes habuit. Decesfit aqua intercute, annum agens LXXV.
multaque fcripta reliquit. v. notam. I. pag. 790.

"EzeB δειλότερος Épeo timidior Cratinus, comicus, dicebatur, fortaffe quod, quum Oeneidi
tribui praeeífet, timidior videretur. Epeus enim timidus erat.

Ephectici philofophi fic adpellati ab ἐπέχειν, inltibere , quod adfenfum de rebus inhiberent,
easque comprehendi non poffe flatuerent. καὶ δογματίζειν 7) αὐτοὶ ἀκατάληπτα.

Epliefiae litterae, i. e. incantationes quaedam obfcurae, quas et Croefum in rogo dixiffe
ferunt. Et Olympiae Milefio et Ephefio luclantibus aiunt Milefium luctari non po-
tuiffe, quod alter litteras Ephefias talo pedis adligaffet. Ea autem re comperta,
litterisque illis folutis, Epe/ium tricies 7) fuiffe proftrratum.

Ephippus, Athenienfis, comicus mediae comoediae.

Ephippus, Cumanus, filius Demophili vel Antiochi, lfocratis, oratoris, auditor, hifloricus,
qui filium habuit Demophilum, hifloricum. Vixit Olympiade XCIII. ita vt Philippi
Macedonis regnum anteceflerit, Scripfit hifloriarum ab ΠῚ expugnatione troianoque
bello ad fua vsque tempora /ióroz XXX. de bonis et malis libris XXI. Rerum admira
bilium τῶν ἑκαφαχβ. quae in quauis regione obferuantur , libros ΧΙ, De: rebus,
quar quisque iuuenit libros 1I. et alia.

Ephorus, Cumanus, et Theopompus, Darmafiflrati F.Chius, ambo Ifocratis difcipuli, fed
ingenio et flilo quam maxime inter fe difcrepantes. [6] Nam Ephorus ingenio
erat. fimplici, et quód ad dictionem eius hifloricam adtinet fupinus et fegnis femper-
ue remillus. 'Theopompus vero ingenio erat acerbo et maligno; at dictione co-
piofus er denfus, ac veliementiae plenus: ceteroqui veri fludiofus in iis, quae Ícribe-
bat. . lMfocrates igitur hune quidem fraenis, Ephorum vero calcaribus indigere dixit,
"Theopompus autem, in exilium: eiectus, fupplex ad templum Dianae Ephefiae con-
fagit. Multas etiam. epiítolas contra Chios ad Alexandrum mifit, eumdemqne multis
laudibus ornanit. Dicitur etiam vituperationem eius furipfiffe, fed quae non exflat.

Epicharmus, "Tityri vel Chimari vel Sicidis F. Syracufanus, vel ex Sicanorum ciuitate;
Craflo, qui una eum Phormo comoediam Syracufis inuenit, Docuit fabulas LII. vel,
vtLycon ait, XXXV. — Quidam tradunt, ipfum fuiffe Coum, unum ex iis, qui cum
Cadmo in Siciliam migrarunt. Alii Samium: alii Megaris,. vrbe Siciliae oriundum.
Fuit fex annis ante bellum Perficum Syraculis docens; quo tempore Athenis Éuetes,

et Euxenides et Mylus fabulas edebant.
Epicrates,

pp) Fallitur Suidas, Scepticis tribueris, quod fuit 44) Küfter ad ἢ. I. tom. IT. pag. 919. not. 8. pro
quorundam Academicorum. Nam Sceptici nihil fta- τριώκοντα 70: ἑξῆς πεσᾶν legere malit τρις τὸ ἑξὴς 7.
tuerunt neque ἐδογκιτεσαν, fed tantummodo dubi- ter deieffum fuifje ab adueríario fuamque emenda-
tare fe profitebantur. Vide, fi placet, quae no- tionem late pulcreque explicat, probatque. Harí.

taui ad Sextum Empiricum.

456 Lib.P. c. XL. INDEX SCRIPTORVM VOLI pM

Epicrates, Athenienfium orator, σακεσζῴόρος barbiger adpellatus, cnius meminere Arifto.
phanes, Plato comicus et Demoflhenes, orat. de falfa legatione. — Alius, cuius memi-
nit Lycurgus, orat. de adminiflratione aerarii, quem fcxcenta talenta in bonis habuif-
fe aiunt. Alius Epicrates, Acíchinis, oratoris, adfinis, qui Cyrebion coguominabatur,
tefle Demoflhene orat. contra Acfchinem.

Epicletus ex Hierapoli Phrygiae, philofophus, feruus Epaphroditi, unius de fatellitibus
imp. Neronis. Ob defluxionem altero crure debilis in nouae Epiri vrbe, Nicopoli, ha-
bitauit et vitam vsque ad M. Antonini imperium produxit. Scripfit multa. "T heofz-
bius, philofophus, multa ex Epicleti fcholis defumta dixit, alia et ipfe excogitauit.
Quare et praecepta vitae talibus libris complexus eft et pofleritati reliquit, qualibus et
Epictetus, ita vt noflri temporis Epictetus effe videatur, exceptis tamen opinionibus
floicis. "Theofebius enim nullius fcriptoris opiniones tam. amplectebatur et admira.
batur, quam Platonis veritatem. .Quinetiam quemdam libellum .confcripfit de rebus
in magni Politia (Platonis) .eleganter dictis, Quamuis remp. non attigit, fed pri-
vatum coluit vitae genus, eui et Socrates ille et Epictetus «o4 πᾶς εὖ Φροονὼν «εἰ qui-
libet.cordatus Πυάεε etc. zx Damaftio. 3 T

Epicurus, Neoclis F. Athenienfis, populo Gargettius , matre Chaereflrata, [P] frater Neo-
clis, Chaeredemi, et Ariftobuli, fiue Ariftodemi, philofophari coepit ab anno duode-
cimo aetatis: peculiaris fectae conditor, Et primum quidem Sami cum parentibus com-
moratus eft, deinde Mitylenae annum unum fcholae praefuit, poftea Lampfaci docuit, et
denique Athenis in horto fuo. Audiuit Naufiphanem, Democriteum et Pamphilum, Pla-
tonis difcipulum. Natus eft Olympiade CIX. feptem annis poft mortem Platonis, et vi-
tam produxit vsque ad fucceffores Alexandri M. et Antigonum, .qui Gonatas dictus eft.
Schola eius permanfit vsque ad Caefarem primum annos CCXXXVIL. et intra tem-
pus iftud XIV, fucceffores habuit. Scripta eius funt multa. In teflamento fuo iuf-
fit Metrodoro et Polyaeno fodalibus fuis femel quotannis parentari, fibi vero bis etc.
Epicurei SCto Roma funt .eiecti , eosdem .expulere Meffenii in. Arcadia, iisque expul-
fis totam vrbem a Timuchis, magiflratibus fuis, fecerunt purgari velut fordibus qui-
busdain et purgamentis liberatam. 1n Creta quoque Lyctii 77) quosdam ;Epicureos,
illuc profectos, expulerunt, legemque tulerunt: Epicurei fapientiae effoeminatae et. de-
generis ac turpis inuentores Disque inuifi per praeconis vocem .Ly&io excedere. in-
bentor etc.

Epigenes, comicus. Ex eius fabulis funt ἡρωΐνη, μνημάτιον, Boxysie (aut vtt Küller
ex Athenaeo IX. pag. 184 malit Βακχαι.) Athenaeo memoratae: duarum aliarum — |
nomina addit Küft. 1

Ἐπίγοαμμα. Omnes infcriptiones, quamuis non conflent verfibus, .dicuntur epigrammata. ὺ

Epilycus, poéta comicus. Ex fabulis eius eft κοραλίσκος., vt teflis efl Athenaeus. lib. IV.
pag. 133. et 140. vbi fcribitur Κωραλίσκος.

Epimenides, Phaefli aut Dofiadae aut Agiafarchi F. matre Blafla, Cretenfis Cnoffius, poé-
ta epicus, Huius animam ferunt corpore exceffiffe, quamdiu ipfe voluiffet, et poft-
ea in illud reuerfam effe: cutemque longo poft mortem eius tempore inuentam yea .

μᾶσι

77) Confer Triflauum tom. t. p. 445.

VoLIX.p.ó97P 609 ——— DE QVIBVS SVIDAS. O.P. XL. qe;

eto: καταίςικτον. litteris notatam. — Vnde prouerbium ἐπηκενίδιον δέρμα de rebus re-
conditis. — Vixit Olympiade XXX. vt et feptem fapientes Graeciae antecefferit aetate,
vel faltem illos adtigerit. Hic iam fenex Athenas, Cylonio fcelere pollutas, luflrauit
Olymp. XLIV. Scripfit multa verfibus: itemque oratione profa, myfleria quaedam
et luftrationes et alia aenigmatica, — Ad hunc Solon, legislator, fcriplit, reprehendens
vibis luflrationem. — Vixit annos ΟἿ, et fex continuos dormiuit,

ΠΡῚ Fpinieus et-ipfe comicus, ex cuius fabulis ὑποβαλλόμενα! Athenaeo memoratae.

Epiphanius, Vlpiani F. Petraeus, fophifla, qui et in patria, Petra, et Athenis docuit, - Scri-
pfit περὶ κοινωνίας καὶ διαφορᾶς τῶν eoirewv , de iir, quae flatus caufarum inter. fe
communia habeut et in quibus differunt. — Progymnasmata. | Declamationer, Orationes
Demarchicas. Orationem Polemarchitam. λόγες ἐπιδεκτικὲς fiue eloquentiae. f[pecimina
et Zheoremata quaedam mifiellanea.

Epiphanius, epifcopus Conflantiae, vrbis Cypri, olim Salamis diclae. Seripfit contra
omnes haerefes, libros, qui pamaria vocantur. tem alia multa, quae a doclis pro-
pter res ipfas, ab indoctis propter flilum leguntur. ^ Deceffit in extrema fenectute.

Epiphanius, epifcopus Selybriae, fiue Olybriae. Scripfit λόγον αντιῤῥητικὸν κατ᾿ εἰκονο-
καυτῶν. λίαν ὠφέλιμον. librum valde vtilem centra eos, qui imagines cremabant.

Epiphanius et Euprepius, Alexandrini, initiorum fiue myfleriorum, apud Alexandrinos re-
ceptorum, peritiffumi: Euprepius quidem illorum, quae Perfica vocabantur; Epipha-
:nius illorum, quae in Ofiridis honorem celebrabantur, et celebratiffimi Dei Aconis etc.
(ex Damaftio.)

Epiftola (IX.) Iuliani, parabatae, ad Porphyrium, catholicum, quae iubet copiofam Geor-
gii (Cappadocis) bibliothecam omnis generis philofophis, multis etiam commenta-
riorum Ícriptoribus refertam, in quibus et multa ac varia Galilaeorum fcripta, vni-
verfam ad (fe Antiochiam transmitti.

ἜἘποποίίω,, fic vocatur hiftoria, heroico verfu fcripta. Nam poefis, quae caret fabula, eft
epopoeia.

Erafifiratus, luliates Ceius, ex Tuliade, Cei, infulae, oppido, filius Cretoxenae, Medii, me-
dici, fororis et Cleombroti. Fic Antiochum, regem, Stratonices nouercae amore la-
borantem, fanauit. Sepultus eft iuxta montem Mycalen, e regione Sami. Scripfit
de re medica libros 1X.

Eratofthenes, Aglai vel Anibrofii F. Cyrenaeus, Ariflonis, philofophi, Chii, et Lyfaniae,
Cyrenaei, grammatici, et Callimachi, poetae, difcipulus. Arceffitus Athenis a Ptole-
maeo tertio ad quintum vsque vixit. Hic quod in omni doctrinae genere fecundum
locum teneret et viris fummis proximus effet, befa vocatus eft. — Alii eum Platonem
fecundum vel iuniorem, alii πένταϑλον et quinquercionem adpellarunt. Natus eft
CXXVI. Olympiade, obiit aetatis anno LXXX. ex inedia propter hebetatam oculorum
aciem, relicto infigni difcipulo, Ariflophane, [P] Byzantio, cuius difcipulus fuit Ari-
flarchus, huius vero Mnafeas, Menander et Ariftis. — Scripfit philofophica, poe-
mata, et hiflorias. —.7J//fronomiam Íiue cafafferirinor de iis, qui inter aflra relati funt.
Item de philofophorsm fe&lir. De vacuitate doloris. -Dialoger multos et multa gram-
antica.

Erennius cognomen fuit Philonis Bybli, vt ipfe dicit.

Vol. FI. Mmm Erinna;

458 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM VoL. IX. p. 6699706

Erinna, T'ia vel Lesbia, vel Rhodia, vel, vt alii, Telia, ex Telo, parua infula prope Cni-
dum. Fuit ἐποποιὸς., poetria epica, fcripfitque ἠλακάτην. quod eft poema, acolica
et dorica dialecto fcriptum, verfibus CCC. Feeit et epigrammata. Obiit virgo, XIX.
annos nata, arnica et aequalis Sapphonis. Verfus eius iudicati funt. Homericis pares.

Eriphus, comicus, ex cuius dogmatibus Αἰόλος. πελταφῆς. μελίβοια. vt Athenaeus li-
bro XIV. Dipnofophift.

Ἐς Μασσαλίαν πλεύσας. Moffiliam nauiganr, de iis dicitur, qui effeminate et molliter vi-
vunt. v. fupra, ἐκ Μασσαλίας" et ZIthen. XII. pag. 523.

Ἔσχατος Μυσῶν zAà, JMuforum vitimur mauigat, prouerbium de iis, quibus dura et
difficilia imperantur. etc.

Effaei, afcetae inter Iudaeos, qui Pharifaeos et fcribas feueritate difciplinae longe fupera-
runt, ἐπιμελᾶνται τῆς ἠϑικῆς λέξεως, ϑεωρίαᾳ δὲ τοὶ πολλοὶ παραμένεσιν dictionem
soratam curant, et in contemplatione plerumque perfeuerant, vnde etiam vocantur
Eílaei, i.e. Θεωρητικοὶ, comtemplatorer.

Euagoras, Lindius, hifloricus, fcripfit vitam T'imagenis et aliorum dotlorum virorum quat-
Jlionzs, ordine alphabetico ; "Thucydidis artem rhetoricam libris V. — De ditionibus dif-
fictilibus ac controuerfis apud. "Thucydidem ;. hifloriom regum. Zdegyptiorum.

Euagrius varia fcripfit et inter ea commentarium in Prouerbia Salomonis,

Euangelus, eomicus, e cuius dramatibus ἀνακαλυπτόμενος apud Athenaeum. [lib. XIV.
pag. 644. fed ibi fabula haec adpellatur ᾿Ανακαλυπτομένη, notante Küflero, ad t. 1,
pag. 880. ]

Euathlus, orator improbus, garrulus et ignobilis.

Eubulus, demagogus claritfimus,

Eubulus, Sphettius Athenienfis, Euphranoris F. comicus. — Docuit fabulas CIV. vixit-
que Olympiade CI. medio inter mediam et veterem comoediam tempore. v. notam
Küfleri.

Euclides, ex Megaris, in Iflhmo fitis, philofophus, auctor fectae, quae ab ipfo Megarica,
Dialedtica aliis et Eriflica. — Fuit Socratis difcipulus eique Ichthyas et poflea Stilpon
in fchola fucceffit. Scripfit dialogos, Zdeibiadem , Aefchinem, | Critonem, | Phoenices,
Lampriam ,| Amatorium et alia quaedam.

Eudaemon, Pelufiota, grammaticus, aequalis Libanii Sophiftae, ad quem etiam diuerfa
fcripfit. Hic varia compofuit poemata, et artem grammaticam et orthographiam mo-
minum.

EUdwucvésegos τῶν Καρκίνϑ φροβίλων. h.e. infelicifimur, in Carcini , poetae, filios etc.

Eudemus, orator, varia fcripfit et praecipue Lexicon vtiliffimum verborum, [IP] quibus ora-
tores et optimi quique fcriptores vtuntur, ordine alphabetico. [Küfler. in not. 2. t.T.
pag. 885. lexica, quae hodie in diuerfis exflant bibliothecis et Eudemi, rhetoris, nomen
praeferunt, ψευδεπίγραφα elfe. exiftimat.]

Εὖ διώγεν. Hanc formulam falutandi epiílolis fuis praefcripfit Epicurus. Cleon vero
χαίρειν. Plato εὖ πράττειν.
Eudoxius, epifcopus Antiochiae, ex Arabiffo, oppido minoris Armeniae oriundus, cuius
pater, Caefarius, fub Maximiano martyrii corona redimitus eíl. etc.
Eudoxus,

Vol. IX. p. 700 P701 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V. c. XL. 459

Eudoxus, Aefchinis F. Cnidius, philofophus, Platonis aequalis, cui fuere tres filiae, Adis,
Delphis, Phils. Aflrologiae infigniter deditus fuit fcripfitque plura eius generis, et
oBfazteridem, nec non. Zflronomiam ?*) verfibus. heroicis.

Euenos, duos aiunt fuifle elegiacos poetas, eosque ambos Parios.

EvesQ , onimi iranquilditatem Democritus, Abderita, docuit finem effe et fummum felicita-
tis, etc.

Eucterius, louiniani imp. temporibus doctrina quidem et ingenii praeflantia antiquis non
inferior, fed qui ex molli fimplicitate iultos infontes paffus efl iudicii laqueis
irretiri,

Eugenius, Trophimi F. Auguflopolitanus, Phryx, grammaticus, docuit CPoli, vbi valde
clarus fuit iam fenex tempore Anaflafiüi imp. — Scripfit de dimenfione verfuum meli-
corum Aefchyli, Sophoclis et Euripidis in fabulis XV. De paeonio et palimbacchio
metro ; de nominibus templorum et quomodo ea proferri debeant, vt Aucvocescy, Ασκλή-
zcv. Vocabula mifcellanea ordine alphabetico, in quo opere etiam noua quaedam
et fingularia habet ad accentum, fpiritum, fcripturam, fabulam aut prouerbium per-
tinentfia; de nominibus, ia x definentibus, wt £vdesz; vel ἐνδιο et quando «a bifariam

4 -efferantur. item alia quaedam iambica trimetra.

Εὔλογον ἀξίωμα. axioma probabile, differt a κωταληπτικῇ Φαντασία Í. comprehendente
phantafia. Cleanthes, philofophus, appofitis ipfi iuffu Ptolemaei, regis, malis punicis
cereis, negauit, fe falío vifo atfenfum, fed tantum probabile putaffe etc.

Eumolpidae ab Eumolpo, Thrace, qui rationem initiandi inuenit, vel a Mufaei filio, qui fuit
a fecundo quintus.

Eumolpus ,- Eleufinius vel Athenienfis, filius Mufaei, poetae, et, vt quidam tradunt, difci-
pulus Orphei, ;poeta.epicus ante Homerum. — Vicit etiam Pythia. Ad lyram enim
poetae de palma inter fe certabant. "Scripfit reAerxs Δήμητρος. [nitia Cereris, eius-

ue ad Celeum aduentum [IP] εἰ minifleria, filiabus eius tradita, eaque omnia verfibus
heroicis MMM. Clirofzopicorum librum vnum, profa oratione.

Eunidae apud Athenienfes familia citharoedorum, — facris inferuientium.

Eunomius, tempore Valentis imp. epifcopus Cyzicenus, netarius Aétii, quem cognomi-
mant atheum, .cum quo diu verfatus, fophiflicum eius differendi modum imitatus eft.
Eius feptem libri iu epiflolam αἱ Romanor et aliae, quae circumferuntur, lucu-
brationes, verborum quidem copia abundantes, at fententiarum inopes. Ex δοιγα-
tis hift. ecclef. IV. 1.

Euodus, Rhodius, poeta epicus, Neronis tempore vixit, poeta latinus.admirabilis. Huius
libri -nulli exftant.

Euphorion, filius Aefchyli, tragici, Athenienfis, tragicus et ipfe: qui fabulis, quas pater
ante in lucem non ediderat, .certans quater vicit, fcripfit et ipfe quaedam dramata.

Euphorion, Polymnefli F. ex Chalcide Euboeae, difcipulus in philofophicis Lacydis et
Pritanidis: in poeticis vero Archebuli, "Theraei, poetae, cuius etiam deliciae fuiífe
fertur. Natus eft Olympiade CXXVI. quo tempore et Pyrrhus a Romanis victus
efl. Eum Nicia Alexandri, regis Euboeae, Crateri filii, vxor amauit; hinc praedi-

Mmm a ves

55) Non Eudoxus verfus fcripfit, fed Aratus Eudoxi profa.

460 - Lib. V. c. ΧΙ, INDEX SCRIPTORVM VoL IX. p. Του TO2

ves ad Antiochum magnum, regem Syriae , fe contulit et eius bibliothecae praefectus,
ibidem defunctus, Apameae, vel vtalii, Antiochiae, fepultus eft. — Libri eius ver(ibus
heroicis fcripti funt hi: Hefodus, μοψοπία ἢ ἄτακτα, Mopfopia fiue Mifzellanza li-
bris V. opus continens hiflorias mifcellas, infcribiturque Mopfopia, quia Attica olim
ita dida e(t a Mopfopia, filia Oceani. ^ Definit in Attica Chiliade; nam liber
quintus infcribitur ἐπιγρώφεται ἡ πέμπτη (fcil. βΙβλος). χιλιοὶς περὶ. χρησμῶν “ἢ
Chilias de oraculis, quae poft mille annos euentus comprobauit. —Difputat enim
aduerfus eos, qui ipfum, depofita apud illos pecunia, fraudarant, docens, eos vel
multo poft tempore poenas daturos effe.

Eupithius et Archiadas, duo Hegiae, (philofophi,) filii; de quorum ingenio et moribus quae-
dam ex Damafcio etc.

Eupolis, Athenienfis, comicus, qui annos natus XVII. in fcena certare coepit ediditque
fabulas XVII. vicit fepties. — Idem in bello contra Lacedaemonios naufragio in Hel-
lefponto periit. Vnde lex lata eft, quae poetas vetuit militare. Fabulae eius funt:
αἶγες. ὠςράτευτος ἢ οἰνδρογύνη. εἰ aliae.

Ἐὺ᾿ πρώττειν . hanc formulam falutandi Plato epiflolis fuis praefcribere folebat. — Scripfit
autem Epiflolas XIIT. easque morales. Vide fupra, εὖ diayer , et Cleon, «χαίρειν:,

Eurybatus, i. e. Aomo malus, ductum e(t prouerbium ab Eurybato quodam ;. variorum opi-
niones. atque interpretationes vide apud Suidam: adde Küfleri notas. -

Euripides, Athenienfis, tragicus, antiquior celebri illo Euripide. Docuit fabulas XII. vicit bis.

Euripides, Mnefarchi feu Mnefarchidae et Clitonis F. non ex matre, olerum venditrice,

fed ex genere nobiliffimo, vt demonftat Philochorus. Natus fuit eo die, quo Graeci

Perfis fugarunt. Initio pictor, deinde Prodici in rlietoricis, Socratis vero in docitri-

na de moribus et in rebus philofophicis difcipulus. ^ Audiuit etiam. Anaxagoram,

quem quum. vidiffet in difcrimen capitis ob dogmata. veniffe, animum ad. tragoe-
diam adpulit homo feueris moribus ac triflis, vnde et μισογύνης fiue mulierum ofor
eft exiflimatus. Duxit tamen Choerinam, Mnefilochi filiam, ex qua Mnefilochum,

Mncefarchidem et Euripidem fufcepit. Hac repudiata , alteram, aeque impudicam, eft

expertus. — Athenis relictis apud Archelaum, Macedoniae regem, in fummo vixit ho-

nore, fublatus, vt aiunt, a canibus per infidias Arrhidaei, Macedonis, et Crateuae,

"Thefflaii, poetarum, ipfi inuidentium: vel laceratus a mulieribus, cum noctu Craterum,

Archelai delicias, vel vxorem. Nicodemi Arethufii peteret. | Annos aiunt vixiffe XXV.

offaque eius Pellam, iubente rege, translata. Fabulae eius LXXV. vel, vt alii, XCII.

ex quibus exftant LXXVII. | Vicit quinquies, quater adhuc füperfles, femel vero poft
obitum fabulam cius in fcena exhibente Euripide, fratris ipfius filio. Fabulas edidit
per totos annos XXVI. Obiit Olympiade XCIII. conf. Küfteri not.

Euripides, tragicus, prioris ex fratre nepos, vt tradit Dionyfius in Chronicis. | Scripfit
Ὁμηρικὴν ἔκδοσιν. editionem Homericam, nifi fortafle ea alterius fit. — Fabulae eius
funt 'Ogésae, Mdea , Πολυξένη.

Eufchemus, comicus. Ex fabulis eius ἐμπολὴ. tefle Athenaeo.;.

| Eufebius,

ἐξ) Küfler malit legere ἐπίγρ, δὲ Xs, ἢ περὶ admiffa Fabric. interpretatione et ellipfi, nil erit
“Χρησμῶν omiffo vocab. πέμπτῃ» et fic vertit; fed mutandum, Zar/,

Vol; EX. p. 72 9703 DE QVIBVS SVIDAS: ΠΡ. V. c, XL. 46r

Eufebius, Pamphili, Arianae fectae addictus, Caefareae Palaeftinae epifcopus, facrarum
fcripturarum infigniter ftudiofus et diuinae bibliothecae vna cum Pamphilo, martyre,
diligentiflimus inuefligator. Multa edidit opera, inter quae funt ifta: euangelicae dr-
mon/'rationis libri XX. euangelicae. praeparationis libri XV. — Theophaniae libri P. εἰ:
clefiaflitae hifforiae libri X. — Canones chronici variae hifforine, et eorum epitome ; de
euangeliorum diffenfíone ;; im prophetam Efaiam [bri X. Contra Porphyriune, qui
tunc, vt quidam putant, in Sicilia fcribebat, /ióri XXX. Τοπικῶν fiue de locis fa--
tris liber; apologiae pro Origene libri V1. De vita Pamphili libri 111. — De martj-
ribus alia opufcula; i» P/almor CL. commentarios eruditos, et multa alia. Floruit
maxime temporibus Conílantini imp. ac Conflaatii, et ob amicitiam, [Ib] quae ipfi
cum Pamphilo, martyre, interceffit, ab eo cognomentum fortitus eft... Scripfit etiam
ad Marinum, in quo opere dicit, Chrifli ecclefiam duo vitae genera ct inflituta prae-
eipere, quorum vnum fit excellens et fupra communem vitae humanae rationem po-
fitum. quale eft monachorum ;. alteruní minus fublime et communi hominum. vitae
accommodatum ,. quod: nec a coniugio abhorreat.

Euflathius, Epiphanienfis, fcripfit compendium chronizum rerum, ab Aenea vsque ad Ana-
flafium, imp. geftarum /ibrir "") nonum.

Euflathius, Sebaflianus cum Bafilio, Ancyrano, eiusdem vrbis epifcopo, fectae Macedo-
niagae caput fuit.

Euflephius, Aphrodifienfis, fophifla vnus ex illuflribus Adrottorum, quae eft vrbs Lydiae,
incolis. Scripfit declamationer. ἃ

Euflochius, Cappadox, fophifla. Scripíit Cappadociae et reliquarum gentium antiquitates;

- et το κατοὶ Kovsayra τὸν βασιλέα ""). rer geflar ab imperatore, Conflante.

Kuthycles,. ex cuius: comoediis funt ὥσωτο; ἢ EzrisoAs tefte. Athenaeo in Dipnofophift.

Euthydemus , magifler Apollonii, 'T'yanei, Tarfenfis Cilix etc. (ex Philoflrato.)

Euthymenes, archon Athenienfis, fub quo abrogatum eft decretum, archonte Morychide
fcriptum, quo comicis- adimebatur libertas aliquem in Ícena perfiringendi.

Eutropius, Italus, fophifta, hifloriae romanae compendium latina lingua fcripfit, aliaque.
[Alii apud Suidam fequuntur: Éufropiur, eunuchus, tutor "Theodofii, imper. et Eu-
£ropius, praepofitus cubiculi Arcadii, imper. homo fceleratiffimus.

Futyches, CPoli monaflerii praefectus, impiae fectae Manetis- et. Apollinaris tertius defen-
for etc; (ex "Theodoro Raithuenfi)

Euxenus, vir non admodum probus nec actuofae vitae deditus, et Epicuri moribus imbu-
tus. Pythagorae vero opiniones ita cognofcebat, vt aues ea, quae difcunt. ab homi.

mibus, xoXee vele) πράττε, et ζεὺς ἵλεως. Apollonius puer Euxenum audiebat, fed
ad decimum fextum annum progreífus ad pythagoricam vitam fe contulit, Euxenum
tamen amare non defit etc. (ex Philoflrato):

Ἐξ duis Apud Athenienfes feflum erat Lenaea, in quo poctae, plauftris infidentes,

.. certabant cantionibus rifus mouendi gratia, quod Demoflhenes dixit ἐξ ὡμώξης.» ex
plaufiro. Chorus Lenaeorum vocabatur Lenaites.. ;
Mmm 3 iid Ebwym
15) Euagrius V.. 24. libros: tantum duos fuiffe vv) Ita Cangius pag. 31. ad Zonaram, ex Eu-
teftatur. ; Mas TP dociae Ioniis MSS. [(. pag. 166..cd. Villoif.]

462 Lib.V.:c. XL. INDEX SCRIPTORVM. Vol.IX. p.704 756

Ἐξηγηταῖ. Tres erant exegetae oraculo Apollinis defignati, quibus curae erat luflrare
eos, qui aliquo piaculo obflricti effent. Sic etiam vocabantur patriorum inflituto-
rum et iurium interpretes, Peculiariter, interpretes facrorum , qui etiam de inferiis
aliisque iuribus defunctorum confulentibus refpondebant.

Ezechias. Exftabat liber Salomonis, remedia omnium morborum continens, qui templi
limini incifus erat. -Hunc Ezechias oboleuit, quod populus mentem ad Deum non
aduerteret, fed quicunque aegri effent, curationes inde peterent, negledla diuini nu-
minis inuocatione.

Fabius Pictor, hifloricus romanus. Hic ait, nulli Romanorum magiflratuum licere quic-
quam, quod fit publicum, in priuatos vfus conuertere.

Faleidia lex ἃ Caefare Caio Octauio lata eft, maximam etiam nunc auctoritatem ha-

, bens in haereditatum fucceffionibus, a Falcidio, tribuno plebis, inventa.

Faunus, Pici feu lovis F. quem nomine planetae Mercurium adpellabant. Hic fuit aflro-
nomus, metallaque auri argenti et ferri inuenit, eorumque tractandorum rationem
occidentales docuit. Quare etiam ab indigenis vocatus σιλετοδότης. -opum ἀοπαΐοῦ,
Infidiis adpetitus a fratribus in Aegyptum fugit in tribum .Chami, filii Noe, a qui-
bus fufceptus cum ipfis habitauit. dem aurea flola indutus .et futura praedicens
diuitiasque eis impertiens, tamquam Deus ab ipfis.cultus eft.

Fauorinus, Arelatenfis Gallus, fexu Hermaphroditus, eruditiffimus et philofophiae peritifi-
mus, rhetoricae inprimis addictus. Floruit tempore Traiani, imp. vitamque pro-
duxit vsque. ad Hadriani imperium. Aemulatus eft Plutarchum , Chaeronenfem, innu.
meris paene libris confcribendis. Scripfit et philofophica et hiflorica, quorum ma-
gnus eft numerus. Ex ipfius libris:funt ifti: De Homeri philofophia; de Socrate et arte
eius amatoria; de Platone; de Philofophorum vi&iu et alia. Idem etiam γνωμολογι-
κα di&a fententiofa fcripfit. ν. Kufler..not. tom. III. pag. 572.

Februarium menfem, a quodam .confule, Februario, natione Gallo, .quod is inuidia ductus
Camillum .per mendacia expuliffet vrbe, .deinceps autem ipfe, Camillo poft Bren-
num profligatum recepto, Íuamque.bene dicente cauffam, turpiter ex vrbe effet eie-
ctus, vefle nudatus, ;iunceaque florea circumdatus et.neruis caefus, fuiffe denomi-
natum, ceterisque menfibus factum breuiorem, Suidas forfan ex Antigonio quodam
narrat, fed Küfler. iure, nugas effe meras, iudicat. ;

Flaminius ὀχλοκόσος καὶ δημαγωγὸς τέλειος» Orator, turbae.rudi vendibilis.et qui ad popu.
lum dicendo fupra modum valeret, ceterum ad rem bellicam .admini(lrandam ἴπ-
eptus. (ex Polybio, III. cap. 80.)

Fronto, Emifenus, orator, qui Romae temporibus Seueri , imp. vixit. Hic Athenis aemu- ᾿
mulus fuit Philoflrati primi et Ap(inis, Gadareni, ibidemque obiit annos.circiter LX.
natus, et Longinum, criticum, fororis, Frontonidis, filium, .heredem reliquit. Scripfit
orationes multas.

Fuluia (DeAg/x) Antonii vxior. Haec Ciceronis caput amputatum genibus [P] fuis impofuit,
quumque ei contumeliofiffime illufitfet atque illud .confpuiffet, tandem diducto ore
extractam eius linguam acu, qua figendis capillis vtebatur, additisque multis et. gra-
vibus probris, pro roflris exponi iuffit, vt, quo ex loco aduerfus ipfam olim con-
cionans auditus fuerat, ibidem caput eius praecifum fpectaretur.

Gaianus,

VoL.TX. p. TO 766 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V. c. XL. 463

Gaianus, Arabs, fophi(la, difcipulus Apfinis, Gadaren(is, vixit Maximini et Gordiani tem.
poribus et fcripfit de conffruclione libros V. item arfem rhetoricam εἰ declamationes.
Idem Beryti docuit eloquentiam.

Galenus, medicus celeberrimus, Pergamenus, qui Marci, Commodi et Pertinacis tempo-
ribus Romae vixit, Niconis, geometrae et architecli, F. compofuit medica et philofo-
phica, itemque grammatica et rhetorica, quae, vt omnibus nota, recenfere fuperua-
caneum duxi. "Vixit annos LXX.

Genethlius, Genethlii F. ex vrbe Petris, fophiffa, Minuciani et Agapeti difcipulus, aemu-
lus Athenis Callinici.. Memoria ita valuit, vt declamationem, femel auditam, repeteret.
Obiit iuuenis, annos natus XXVIII. — Scripfit λαλιοὶς fiue διαλέξεις, adlocutiones et
μελέτας derlamationer, inter quas efl, ex/u/ fe ipfum vendeus pofl "Thebarum exci-
dium. —Propempticum ad amicor fuor, Daduchum et Aíclepiadem. ^ Orationes pant
gyricar.

Gennadius patriarcha CPol. confípectum ab eo Φαώσμα δαιμόνιον etc.

Georgius, magnae ecclefiae diaconus et chartophylax, cognomine Pifider. Scripfit Aexa-
&merum , fiue de opificio mundi, quod tribus fere millibus verfuum iambicorum con-
ftat: de Heraclio, imp. et bello Perfico: adhaec oratione foluta /4barica εἰ encomium
Zfnaflafíi, martyris. Kufleri not. 1. pag. 475.

Gefius (Γέσιος). Petris oriundus, Zenonis imp. temporibus arte medica clariffimus fuit, et
Domni, Iudaei, praeceptoris fui, gloriam penitus obfcurauit etc. Heraifcum, cum Ze-
nonis iuffu quaereretur, domi fuae occultauit, et deinde in fuga defoncto iufla per-
Íoluit. Bafilicus ideo ab imp. miffus Agapium et caeteros philofophos comprehen-
Íos in praetorium abduxit. Ex Damafcio.

Γνῶθι σεαυτὸν. et τὸ νόμισμα παραχάραξον, praecepta Pythica, Nofze te ipfum et opi-
nionem vulgi contemue: et, nom veritatem, fed nomifma adultera.

Goctiam, magiam, pharmaciam Medi et Perfae inuenerunt, Magia eft euocatio daemo-
num beneficorum, boni alicuius efficiendi cauffa; qualia funt Apollonii "Tyanenfis Sec-
“πίσματα., praecepta et oracula: Goetia, cro τῶν γόων. a lamentir, quae circa [ε-
pulchra audiuntur ita dicta eft, per quam animae defunctorum euocantur ab inferis.
Pharmacia veneficium , per quod alicui pharmaca lethalia vel philtra praebentur. Ma-
gia et aflrologia e Magufaeis, id efl Perfis, orta eft. Perífae Moyzy fiue Μαγδ-
cajo; ab indigenis vocantur. ἢ

[I] Gorgias, Charmantidae F. frater Herodici, medici, Leontinus, rhetor, Empedoclis
difcipulus, magiíler Poli, Agrigentini, et Periclis et Ifocratis et Alcidamantis, Eleatae,
qui et in fchola ipfi fucceffit. Porphyrius eum refert ad Olympiadem. LXXX, fed
antiquior εἴ. Rhetoricam primus in artem redegit etc. a fingulis difcipulis centum

. exegit minas, vixit annos CIX. et multa fcripfit.

Gratianus, imp. Valentis faeuitiam in Chriflianos deteflatus, omnibus, lege lata permifit, vt fe-
cure ac libere conuentus in ecclefiis propriis agerent, folis Eunomianis, Photini-
anis et Manichaeis conuenticula ademit.

Gregorius, Nazianzenus, in Cappadocia Bafilii, Caefareenfis, amicus, grammaticus et po&ta ex
cellens , multo magis infignis philofophus et orator οὐμῷ,δέξιος peritifffmus fuit. Mul.

ta fcripfit oratione foluta ad τρῶς μυριάδας s/yev ad veriuum triginta millia. Em
is

464 Lib. 7). ε. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 706 Ὁ 707

fis funt: de obitu fratrir, Caefarii; oratio funebris in patrem fuum: altera in fororem
Gorgoniam: De pauperibus amandir: laudes Maccabatorum: | laudes Cipriani: lau.
des Athanafíü: laudes Hieronis, philofophi: contra luliamum, imp. oratiomes; de
Spiritu S. oratione uua: orationes panesgyricae X. aliaeque plurimae, quae omnibus
notae funt. Secutus eíb.genus dicendi, quo vfus eft Po/emo, Laodicenfis, qui
Smyrnae eloquentiam docuit.et Ariflidis, rhetoris, praeceptor fuit. — Scripfit et li-
brum verfibus hexametris, in quo virginitar et coniugium inter fe colloquuntur. ltem
de aliis argumentis diuerfo et omnifario genere carminis ad verfuum triginta millia.
Huius meminit Philoflorgius, licet Arianus etc. Gregorius, alio ecclefiae fuae epi-
fcopo in locum fuum fubflituto, ipfe ruri vitam monachi egit deceflitque decimo ter-
tto Theodofii; imp. annos natus amplius ΧΟ,
Gregorius, epifc. Nyflenus, frater Bafilii, Caefar. eruditiffimus et eloquentiae laude nul.
li-veterum cedens. Eximium librum contra Eunomium fcripfit et aliud de fabrica-
Lione hominis aliasque homilias plurimas. — Item im Cantica canticorum, in Exclefiaffem
et ad fororem, IWMatrinam, longam et elegantera orationem de anima. Scripfit et mul-
ta alia et admirabile illud. excomium Stephani, primi martyris, et vitam Gregorii,
Thaumaturgi. :
Gregorius, qui et "Theodorus, "Thaumaturgus, Ncocaefareae in Ponto epifcopus, ob grae-
carum latinarumque literarum fludium e Cappadocia adolefcens fe Berytumet inde Caefa-
ream Palaeflinae contulit cum fratre, Athenodoro. Hos Origenes per quinquennium
erudit [If] et ad fidem Chrifli paulatim reduxit, Gregorius, in patriam rediturus,
Origeni praefenti gratias egit oratione pantggrira, quae etiamnum exftat: Scripfit et
metophrafin in ecclefiaflem, breuem illam, fed admirabilem: multasque epiffolas, de-
ceffit fub. Aureliano clarus miraculis, quae epifcopus edidit. —thenodorur, Gregorii
frater, fophifta, fcripfit de incarnatione δὲ fide. orationem.
Gregorius, Hermiae,, philofophi, frater, plane diffimilis , fupra modum acutus et ad quae-
fliones et difciplinas expeditus, ceteroqui inquietus etc. e Damafcii hift, philofophica.
Gygis annulur , de hominibus valde verfutis et callidis. etc.
Γυμνασίω διαλεκτική" Huiusmodi libros Zriffoteles εἰ TAeophraffus fcripferunt, quibus
docent rationem probabiliter in vtramque partem diílerendi.
Gymnafius, Sidonius, fophifla, imperatoris, Conftantini, temporibus vixit. Scripfit dec/ama-
Liones e£ commentarium in, Demoflhener: et alia. quaedam.
Haerefis. Hippobotus dicit, nouem effe fectas fiue difciplinas philofophorum, Zlegaricamt,
Evetriacam , Cyrenaicam , Epicurcam, Znniceriam, T'heodoriam ,| Zenoniam Íeu Stoi-
eam, /Lcademicam et. Peripateticam. | Cynicae autem et Eliacae ac dialecticae non me-
4ninit. -Pyrrhonia non poterit adpellari fecta, nulla enim habet dogmata. Praeter
has fecta eclectica introducta eff a Potamone, Alexandrino, qui ex fingulis feclis ea,
quae fibi placerent, eligebat etc. (Ex Laertio 1. fegm. — 19. et 20.)
Harpocras, Ammonio (Hermeae) familiaris, et Nicomedi, Ifidoro, Horapollini, Herai-
Íco etc. homo Aegyptius qui Zenonis, imp. tempore vixit. infra in Horapolline.
Ex Damafcio.
Harpocration, Argsuus, platonicus philofophus, Caefaris familiaris. Scripfit commen/aria.
vum in. Platonem libros XXIV. εἰ di&ionum P'/atonicarum libros 11.

Vol. IX. p.707 P 709 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V.c, XL; 465

Caius Harpocration, fÍophifla, fcripfit de Zfntiphontir fgurir; de Hyperidis et. Lufiae

^. -erationibus, et alia.

Aelius Harpocration, fophifta, fcripfit de i//ir, guae oratores ignoraffe vidmtur: argiu-
monta orationum. Hiyperidis; ementitam ele Herodoti hifloviams de ordinibur nülitari-
bur apud Xenophontem; de arte rhetorica; de forínir orationum.

Valerius Harpacration, rhetor Alexandrinus, fcripfit Lexicom decem oratorum, ἀνγθηρῶν
συναγωγὴν fiue floridorum colle£fanea.

Hecataeus, Abderites, philofophus, qui et Criticus et Grammaticus cognominatus eft
quod. adparatu grammatico abunde inflructus effet. — Vixit fub Alexandri Magni ue
celloribus, Scripfit praeter alia de Homeri et Hefiodi poéfi, !

[P] Hecataeus, Hegelandri F. Milefius, vixit temporibus Darit , qui poft Camibyfem regna-
vit, Cquo tempore et Dionyfius Milefius vixit, ) Olympiade LXV. hifloriographus.
Hoc iunior fuit Herodotus, Halicarnaffeus, qui multum ei, debet. Fuit Hecataeus au-
ditor Protsgorae et primus hifloriam oratione profa fcripfit, vti primus Pherecydes
(res philofophicas) itidem oratione foluta expofuit. Scripta enim Acufilai adulterina
funt. (infra; in izcerisej-) ΐ

"Haereov. Habebat Theagenes Hecatae fimulaerum, quod, quocunque iret, confulebat;
Hic καπνὸς fumms vocabatur. Fuerunt et alii duo TAvagenes, quorum alter de Ho-
mero fcripfit, alter ob mollitiem fuit infamis. conf. Kü(leri not. tom. I. pag. 687.

Hecebolius, fophifta CPolitanus, fub Conflantino Chriflianismi fe ardore flagrare fimulans,
Íub Iuliano flolidus ethnicus, peft eius obitum iterum Chriflianus, πατήσατέ Με»
clamauit, τὸ ὥλας τὸ ἀναίσθητον, conculcote. me fatuum falem.

Hegelochus, tragicus hifirio, in Euripidis Orefle pro γαληνοὶ ὁρῶ pronunciauit ya Alv
(pg. Eum, vt voce infuauem, perftringit Plato.

Hegemon, Demoflheni memoratus pro Ctefiphonte. Vnus erat illorum, qui Macedonum

partibus fauebant et muneribus corrupti credebantur.

Hegemon, "Fhaíis, cognomento Qaw;. Ex eius dramatibus ιλίννο tefle Ifihienaro in
Diphnofophiftis. XV. c.16. pag. 699. v. Küfler. ΕΠ. pag. 42. not. 1r. et p2g- 43. not. r.

Hegefippus, Crobylus cognomento, cuius effe putatur feptima Philippica, Demofthenis
nomine infcripta. Ex eius dramatibus eft Φιλέταιρος. vt meminit Athenaeus,

Hegias patrem virtute et fcientia anteceffit et iam adolefcens fpem fecit, fe Plutarcho
(Athenienfi) non inferiorem fore, vnde Proclus ipfum adhuc iuuenem non indignum
habuit. oraculorum chaldaicorum aufcultatione etc. (ex Damafcio) ]

Helenus confcripfit "χείροσκοπικὸν D IT diuinationem quae fit per infgeEl ionem mazim,
veluti cum expaníis et apertis alicuios manibus, ex ipíarum rugis coniicimus,, eum 1i-
beros procreaturum effe, vel fimile quid. :

Heliconius, fophifia Byzantinus, fcripfit eompendium Chroniton ab Adamo vsque ad 'Theo.
dofium Magnum, libris decem. ᾿

Heliconius, aftronomus, fcripfit apoteermotica, de diofzmeis et multa alia. E

Helladius, Alexsndrinus, grammaticus, qui fub "Theodofio iuniore, ΠΡ. [P] vixit. Scri
pfit ordine alphabetico de vfu omni; generis rocabtlorum. ἔκφρασιν φιλοτιμίας defirii-
piionem ambitionis, — Bacchum (ug JMufam. defcriptionem baluei Conflautiami; laudes
imp. Theodofíi.

Vol. VI. Nun Hellanicus.

a66 Lib V.c XL. INDEX SCRIPTORVM (0 ΜΟΙ TX. p. 709 P710

Hellanicus, Mytilenaeus, hifloricus, Andromenis vel Ariflomenis F. vel Scamonis, cui cogno-
minem filium. habuit. Commoratus eft cum Herodoto apud Amyntam, regem, Eu.
ripidis et Sophoclis temporibus feclatusque Hecataeum Milefium , qui vixit tempore
belli Perfici et paullo ante: (fcripfitque terrae periodum et hiftorias.) Prior peruenit
vsque ad Perdiccae tempora, obiitque Perperenae, quae eff e regione Lesbi. — Scripfit
plurima tam profa quam metrica oratione, [quae Küfler, I. pag. 708. recenfet, vel
potius addit iis, quae Voffius .congefferat.]

Heniochus, Athenienfis, mediae comoediae comicus. Ex fabulis eius funt Τροχίλος , Ἐπί-
κλήρος. Τοργόνες. Ἰ]ολυπράγμων. Θωρύκιον. Πολύευκτος. Φιλέταιρος. Δὶς ἐξαπα-
τώμενος. (Fuit et noflra aetate Polyeuctus '""), homo nefandus, femiuir, Deo in-
vifus, iracundus, Cocyti et Stygis horribilis et perniciofus humanae vitae partus.)

Hephaeflion, Alexandrinus, grammaticus , fcripfit Enchiridion de metris et μετρικοὶ varia,
fiue quae ad doctrinam de verfibus fpectant.. Περὶ τῶν ἐν ποιήμασι ταροχῶν de iis quae
in poematibus turbata funt. | Comicorum: dubioram folutiones. Et alia plurima, ltem
suetrorum dimenfoner. —

Heracleon, Aegyptius, ex oppido Tilote, quod Heracleae fubiectum eft, grammaticus.
Romae docuit. Scripfit commentarium in. Homerum, κατοὶ δαψψῳδίαν fiue fecundum
ordinem rhapfodiarum. — Item im Lyricor, et de verbis imperatiuir apud. Homerum.

Heraclides, Euphronis F. philofophus, ex Heraclea Ponti: genus retulit ad Damidem, vnum
ex illis, qui coloniam. "Thebis Heracleam deduxerunt. Fuit Platonis auditor et ab ipfo,
in Siciliam profecto, relictus, vt fcholae praeeffet. Hic draconem aluit, manfuefa-
clumque femper fecum habuit, qui etiam inuentus im eius lecto eft, quum bene va-
lens cubitum iuifTet, fed poflea repertus non fuiffet. Alii itaque immortalem factum
fuiffe fibi perfuaferunt: alii in puteum fe praecipitaffe, vt immortalitatem confequu-
tus hominibus videretur. — Multa fcripfit.

Heraclides, Ponticus, ex Heraclea, vrbe Ponti, grammaticus, qui Didymum illum TOY πά-
yy. Alexandriae aufcultauit. Hic quum audiuiffet quoque Aprum Ariflarchi difcipu-
lum, qui Romae celebre nomen habebat et [1] Didymum frequenter. perflringebat,
Japphico vel phalaecio: metro: fcripfit libros tres explicatu difficiles, multisque dubiis
quaeflionibus plenos, quos λέσχας fiue πέσαν infcripfit. Romam his delatis, Apro
aduerfarium fe profeffus man(it ibi temporibus Claudii et Neronis, ludumque littera-
rium aperuit. Multa etiam fcripfit poema epica.

Heraclides, Oxyrynchita, philofophus, Serapionis F. cognomine Lembus, vixit fub Ptole-
maeo: fexto, fcripfitque foedus cum. Zfntiozho fa&lum, item. Philofophita et alia.
Heraclides, Lycius, fophifla, librum compofuit, quem infcripfit Νικήτης ὁ κεκαθαρμένος,
Niceta purgatur, ignorans fe pygmaeorum fpolia aptare coloffo. conf. Küfleri not. 12.

tom. Il. pag. 7o.
Heraclitus,

wb) Non eff credibile, quod video quibusdam — ed. Reitzii, iudicat, a Suida intelligi Po/yeuffumt,
veniffe im mentem, his verbis perílgringi a Suida — patriarcham CPolit. quippe cuius aetas adcurati(fi-
Polyeu&tum, qui patriarcha CPol. fuit abA.C. 956. me cum aetate Suidae, a Kiiftero conftituta, con-
ad o7o. Fabr. Attamen 7, M. Gesnerus ad Lu- veniat. Harl.
«iani Píeudologiftam, ab init. tom. III. pag. 16r.

Vol, IX. p. TIO rrt DE QVIBVS SVIDAS Lib. V.c. XL. 461

Heraclitus, Blyforis **) feu Bleutonis vel Horacini F. Ephefius, philofophus phyficus, co-
gnomento σκοτεινὸς fiue ob/curur. (Confer fupra in AgA/g κολυμβητξ.) Hic nul-
lius philofophi difcipulus fuit, fed naturae beneficio et fuapte indu(liia ingenium .ex-
coluit: quidam tamen tradunt, Xenophanis vel Hippafi, pythagorici, auditorem fuiffe.
Vixit Olympiade LXIX. fub Dario, Hyflafpis F. — Multa Ícripfit ποιητικῶς. Corpus
contemnebat et iudicabat κοπρίων ἐκβλητότερον, flercore vilius, facileque, aiebat, fe
naturae defideriis fatisfacere, quamdiu DEVS corpore vt inflrumento vti iuberet. Aqua
intercute laborans fe medicis non praebuit curandum, fed corpus fuum fimo bibulo
illitum foli ficcandum expofuit. Sic iacentem canes dilacerarunt, vel, vt alii, ipfum
obrutum arena periiffe contigit.

Heraclius, Romanorum imp. Hic ab Athanafio, Tacobitarum patriarcha, et Sergio Syro (pa-
triarcha) CPolis ad haerefin Monothelitarum pertractus eft. etc.

Heraifcus ingenio fuit diuiniore, Aíclepiades, Aegyptiorum libris diutius innutritus, «theo-
logiae ipforum ac fapientiae peritior. -Heraifcus fimulacra Numine animata a caffis
dillinguere poterat: (fupra in δια γνώμων) nam iis confpedlis cor eius numine agita-
tum compungebatur. Sic cognouit zo ἄῤῥητον ἀγωλμα τῷ Algvos arcanum ἔπεα.
erum Leonis, quod Alexandrini Ofiridis et Adonidis fimul nomine colunt xara μυ-
Six" Θεοκρασίων. Mulierem menílruatam videnti dolebat caput. Mortuo quum

. AMclepiades honores facerdotibus debitos reddere, et τοὺς Ὀσίριδος ἐπὶ τῷ σώματι πε-
ριβολὲὰς Ofiridis veftibus corpus «eius tegere pararet, confeílim luce vndique illumi-
mabantur τῶν σινδόνων ὠπόρῥητα διωγρώμματω arcanae findonum litterae, [IP] et
circa ipfum confpicicbantur φαντασμώτων édn Θεοπρεπῇ., formae Ípecirorum diui-
nae. Fertur ex matris vtero prodiiffe digitum, jfilentii indicem, labiis admotum habens
quomodo Aegyptii fabulantur, :natum effe Orum et Solem ante Orum, ita vt fectione
ad digitum remouendum opus fuerit. Et Heraifcus fuit Bacchus, vt fomnium indi.
cauit. At Afclepiades theologiae patriae peritiffimus, cuius rei documentum funt
hymni, quos in Aegyptiorum deos confcripfit, item opus, quod fcribere inflituit de
omnium religionum confenfu. — Scripfit etiam opus Αἰγυπτίων ὠγυγίων Aegyptiorum ve-
tuffifinorum rer geflar et hiftoriam annorum paullo plus triginta millium complectens
«εἰς. Ammonius et Erythraeus Aegyptius inter fe contendebant Byzantii etc.

Hercules, Alcmenae F. Hunc tradunt fuiffe philofophum, quem pingunt pelle leonina, h.
e. prudentia et conftantia amictum, qui clava philofophiae peremit draconem cupi-

. ditatis, et ab ea abílulit tres virtutes, fcilicet non irafci, non effe.auarum, nec vo-
luptatibus deditum. — Sub Minoe exftitit Zerculer, Tyrius, qui purpurae tincturam
inuenit, cane maxillas (fanguine conchylii) cruentato; eamque obtulit Phoenici , regi,
qui primus purpuram geflauit,

Herennius, Philo Byblius, Herennius cognominatus, wt ipfe dicit.

"Hermagoras, Amphipolitanus, philofophus, Perfaei difcipulus. Dialogi ipfius funt, Z7;fo.
cyon. περὶ ἀτυχημάτων, de infortuniis, ἔχχυτον. esi δὲ ὠοσκοπία., cffufum fiue dr
ouorum infpeffione. περὶ σοφιξείας de arte fophiffica aduerfus Academicos.

Nnn 2 Hermago-

xx) Apud Diog. Laert. fcribitur DAseuyos * 7 (Es BXeóravos* Οἱ δὲ Ὡρακίσα, v. Küfler. Il. pag. 72.
τινες) Ἡρακίοντος, apud Suidam vero Βλόσωνος, ἢ ποῖ. 6. Harl.

468 Lib.V.:. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. zt P712

Hermagoras ex Temno, Aeoliae vrbe, cognomento Carion, rhetor, fcripfit artem rhetoricam
libris VI. σερὶ ἐξεργασίας, de elaboratione. περὶ πρέποντος, de detovo. περὶ Qea-
crue, de elocutione. περὶ σχημάτων de figuris. Hic una cum Caecilio Romae docuit
Caefaris Augufli temporibus, et aetate prouecla obiit.

Hermes, fapiens Aegyptius, ante Pharaonem floruit vocatusque fuit Trismegi ur, quod de
Trinitate loquutus fuerit, dicens, in "Trinitate vnam effe ,Deitatem. "Hy φῶς νοερὸν
“πρὸς νοερξ', καὶ ἦν ἀεὶ »&s νοὸς Φωτεινὸς καὶ ἐδὲν ἕ ἕτερον ἤν ἢ τότϑ ἑνότης. καὶ πνευ-
μα Ty T € περιέχον. ἐκτὸς τότε B Θεὸς, SX ἄγγελος.» ἐκ Bola ἄλλη εἴς. (ex Cy-
rillo 1. in. Iulian.)

Hermias, Eunuchus, Atarnae, regioni Myfiae, ad Hellefpontum praefuit, regi Perfarum fub-
ieclus. Eunuchus quum effet et feruus Eubuli, Bithyni, dynaflae et philofophi, litteris
ab Ariftotele inflitutus, de amima fcripfit, eamque immortalenr effe docuit. Hic eít
Eunuchus ille, ter [9] venditus, Ariftotelis amicus, cui filiam fuam adoptiuam vxorem
dedit, Sed et ipfe, licet ϑλαδίως. filiam habuit ex vxore Pythiadem. Scribitur 'Ee-
μίας. vt ἴῃ ςίχοις ἰωμβικοῖς Hipponactis: 59) Εὐνθχος ὧν mg] ὅδλος Ἑομίας.

Elermias (Ἑρμείας) philofophus, Ammonii et Heliodori, magiflrorum Damafcii, pater,
amicus intimus Aegypti, cupidiflimi litterarum, fratris 'Theodotae, quae erat mater
Iüdori, philofophi. Huic Aegypto, morienti, iureiurando adfirmauit, animum elfe
immortalem, quam fiduciam ipft adferebat vitae integritas. —Philofophiam coluit fub
magno Syriano, induftria nullis fodalium fuorum, ne Proclo quidem inferior. . Licet
VerO σοὺ μὲν περὶ λόγϑες éydeé seges , ἢ: κατοὶ τὴν ἀποίβειαν;, ab eruditionis et elo-
quentiae perfectione abeffet, virtutem tamen ita fectabatur, vt ne Momus quidem re-
preherdere, nec inuidia ipfa odio eum profequi poflet. "Tantum erat in. illo aequi-
tatis ἤματα vt, fi quid emeret, librum verbi gratia. venditori minoris forfan offe-
renti, quam par effet; iuflura potius pretium daret,

Hermippus., Athenienfis, comicus antiquae comoediae , lufcus, frater Myrtili, eomici.
fabulas docuit XL.

Hermippus, Berytius, ex vico mediterraneo, difcipulus Philonis, Byblii, a quo commenda-
tus fuit Herennio Seuero fub Hadriano, imp. Hic quamuis genere libertinus effet, ta-
men eruditus admodum fuit et b fcripfit.

Hermogenes, Tarfenfis, cognomento £uzze, quafi roforem dixeris : Sophifla, quern Mufo-
nius, philofophus, et Marcus, imp. aediuit, vix natum annos XV, ingenii felicitate et
doris captum ejus actatis longe fuperante. Annos natus eirditel XVIIT.. feripfit
ariein rhetoricam , quam omnes in manibus habent; dr ffatibur cauJarum librum, de

formis orationis libror duos; de (δείξη γα libros 11. Quum annum aetatis XXIV. sdti-
gilet, ingenio defecit et fui prorfus diffimilis euafit fine vlla manifefla cauffa aut mor-
bo corporis: vnde diclum Ἑρμογένης ὁ ἐν παισὶ γέρων. ἐν δὲ yégaos ποῖς., inter pueros
βέποχ οἱ ἱπίον fener. puer. De hoc Philoflratus Lemnius οἷς, Cadauere eius diffecto cor
dicitur inuentum pilis obfitum et communem magnitudinem longe fuperaffe.

Hermolaus, grammaticus Cpolitanus, fcripfit epitomen ἐθνρκῶν Stephani, grammatici, eam-
que lufliniano, imp. dedicauit.

Hero-

91) Oportet nomen effe corruptum; vel iuniorem Hippona&tem intelligi. Nam Hipponax ille an-
tiquus diu ante Hermiam fuit,

dm

wohin,

ese ton UNG e

Vol. TX. p. 1153 1 DE QVIBVS SVIDAS. Lib.V.c. XL. 469

Herodes Iulius, filius Attici, Plutarchi nepos, genere Aecacides, Athenienfis, ex munici-
pio Marathonio, Sophifla, ob thefaurum (repertum) valde diues, adeo vt et
fladium et theatrum tecto munitum Athenienfibus condiderit. Ipfius pater Afiae
praefuit et bis Confulatum geffit. — Vixit Traiani, Hadriani et Marci Antonini, impp.
temporibus et Fauorinum Polemoneémque praeceptores habuit. Scripfit ἐφημερίδας»
opus, varia eruditione plenum: item epi/fofar e£ orationes extemporales, quarum
meminit Philoflratus in Vitis Sophiftarum. ΕἸ in fchola fucceffit Adrianus, fophifta.
Circumferuntur et multa alia illius fcripta, ex quibus et ingenii eius magnitudo, et
mentis fublimitas perfpici potefl. — Obiit circa LXXVI. aetatis annum, tabe confectus; :

Herodianus, Alexandrinns, grammaticus, Apollonii, grammatici, cognomine dyfcoli, F. Vixit
tempore Marci Antonini, imp. quare iunior eft Dionyfio, qui muficam hiftoriam con-
fcripfit, et Philone, Byblio. [De eius operibus multus eft Küíler. ad ἢ. ]. tom. 1I.
pag. 78. n. 8.] i

Herodotus, Lyxi et Dryonis F. Halicarnaffeus, illuflri seneré natus, fratrem habuit Theo-
dorum. Samum migrauit propter Lygdamidem, qui poft Pifindelim, patrem, auiamn-
que Artemifiam tyrannus Halicarnaffi erat. Sami Ionicam dialedtum excoluit, et Hi-
Jforiam fibrir LX. fcripfit aufpicatus a Cyro, Perfa, et Candaule, Lydorum rege. Re-
verfus deinde Halicarnaffum , tyrannum expulit, inuidiaque ciuium tangi fe quum fen-
fiffet, 'Thurium, quo tunc Athenienfes coloniam deducebant, vltro conceffit, vbi de-
functus et ín foro fepultus efl. Sunt tamen, qui aiunt, Pellae obiiffe. De Hero-
doto ὁ πωραβάτης (lulianus) in epiflola: ἐξ τῳ zusee 6 Θέριος eve λογοποιὸς dexer,
ff cui. Thuriur ille, hifforiae fcriptor , fide dignus effe videtur.

Heron, Cotyos F. Athenienfis, rhetor, qui caufar , /4thenis αἴας, fcripfit. Item expofítio»
ntm (orationum) Diuarchi: commentarios in. Herodotum, Xenophontem , | Thucydidem.
Κεκριμένων yz A TOV Jéle&orum. vorabulorum librae IIT. Epitomen Heraclidir hiflori-
arum: de antiqwir oratoribus ef orationibus, quibus im commuiflonibur vicerunt. He-
roni Proclus fe commifit , viro pio et qui perfecte fe comparauerat ad inflitutionis ra-
tionem, Alexandriae ufitatam.

Herophila, quae et Sibylla Erythraea, "Theodori filia. — Scripfit verfu heroico βιβλία γ'
pario , ires diuinationum libror, et Confulum, vel, (vt alii tradunt;) Tarquinii tem-
oribus Romam venit, fperans, cós magno fibi quacflui fore. Sed quum contem-
ni fe videret, duos libros cremauit: vnus vero feruatus efl, quem Romani magno
pretio redemerunt.

Herfilia, nomen proprium. De ea Dionyf. Halicarm. antiqq. rom. libr. II. à

Hefiodus, Cumanus, a patre, Dio, ct matre, Pycimede, adolefcens translatus eff Afcram, Boe-
tiae ciuitatem, | Drus filius Ampelidae, nepos Melanopi, quem aiunt fuiffe auum Ho-
meri aui, ita vt Homerus natus fit ex patruele Hefiodi. Utriusque genus ab Atlante
deduci ferunt. Poémata Hefiodi, 7heogomia, Opera εἰ dier, c(gpeus, hevoinarum
mulierum catalogus, librir P. — Epieedium in Batrocum, quem amauerat: de datis
Dafylis, et alia multa. Obiit hofpitio exceptus ab Antipho et Ctimeno, qui no-
Xu putantes fe fororis fuae flupratorem interficere, Hefiodum obtruncarunt inuiti.
Homero alii antiquiorem faciunt, aequalem alii, Porphyrius aliique plurimi annis cen-

Nna 3 tum

ajo LibV.« XL. INDEX SCRIPTORVM Vo. IX. p. 714715

sum iuniorem, vt tantum XXXII. annis primam Olympiadem antecefferit, adde Küfle-
ri not. 5 et 6. tom. Il. pag. 80.
" Ec7regos. Parmenides, (alii aiunt Pythagoras,) primus deprehendit, eumdem «(fe Vefpe-
rum et Luciferum. : Pp
Hefychius Milefius, Helychi, caufidici, et Sophiae F. temporibus Anaflafii, (ct Iufliniani)
ámp. vixit. Scripfit ὀνοματολόγον, 3| πίνακα τῶν ἐν παιδείος ὀνομαξῶν, B ἐπιτομή
ἐς, τῶτο τὸ βιβλίον, Nomenclatorem, fiue, qui liber illius elt epitome, Zen viFOPE
qui do&irina cari fuerunt. Ytem hifforiam chronicom , .quam in. fex. diaffemata D.
enim fingulos libros adpellat,) diflinxit. n his libris continentur Impp. προ ἘΠ
res, variis temporibus geflae «εἰ hiftoria regum ac principum, qui fingulis gentibus
imperitarunt: item ea, quae Byzantii gefta funt vsque ad imperium Anaflafii, .cogno-
mento Dicori. 1n indice fuo nullam facit mentionem ecclefiaflicorum dun
qui eruditione clari fuerunt: vt hinc fufpicari liceat, eum non fuiffe Chriflianum fed
ethnicorum nugis et vanis fludiis addictum. "
Hierocles , philofophus Alexandrinus, ingenio ;et .dicendi facultate excellens, cuius difcipu-
lue, T heofebius, aiebat, Hieroclem aliquando inter docendum dixiffe, Socratis fermones
tefferis effe fimiles, numquam -enim eos in irritum cadere, quocunque cecidiífent.
Hieroclis animum virilem magnumque aduerfa fortuna .demonílrauit. Quum enim
Byzantium profectus Chriflianos, quorum fumma poteflas erat, offendiff:, in iudi-
cium ductus et verberibus caefus fanguinem, 400 manabat, caua manu excepit, eoque
iudicem adfperfit dixitque: Κύκλωψ τῇ, qm? ómov, ἐπεὶ Φαγες ἀνδρομέα κα (Od)
1.341.) Polt exfilium inde reuerfus Alexandriam, more folito philofophiam difcipulis
expoluit. "Mentis eius fublimitas perfpici poteft ex commentariis , quos fcripfit án aurea
carmina. Pythagoreorum, et pluribus aliis libris [P] de prouidentia , ex quibus .adpa-
ret, virum illum animo quidem excelfo, fed fcientia minus accurata praeditum fuiffe.
Hieronymus, tyranuus, de cuius morte (xavras pop) qui fcripferunt, thiflorici multa verba
. fecerunt de rebus atrocibus, quae in ipfius obitu acciderunt, vt nec Phalaris nec Apol-
lodorus nec vnus alius tyrannus fuerit illo .acerhior etc. Ῥ
Hieronymus, Cardianus, qui res, ad Αἰοχαπάίονι gear, τὰ ἐπ᾽ ᾿Αλεξανδρόοι πραχϑέντ'
(Kuflerus legit v ὑπ᾿ ᾿Αλεξανδρε res dlexandri Magni) confcrip(it. Cardia d eh
vrbis (in Thracica Cherfonefo.)
Hilarius, Phryx, fub Iouiano, imp. vixit, vir, non quidem eruditione célebris, fed Deo
vifum erat, futurorum praefcientiam illi impertiri. Itaque praeflantiffimus. vates fuit.
Hümerius, Aminiae, rhetoris, F. ex Prufiade, Bithyniae ciuitate, fophifla, luliani, imp. sm
poribus vixit et Athenis Proaerefii aemulus fuit, oculosque in fenectute amifit, Scri-
pfit Declamationes.
Hipparchia, foror Metroclis, cynici, Maronitis, philofopha .cynica, vxor cynici Cratetis
αἱ fuit Athenienfis, difcipulus Bryfonis, Achaei, vel, vt alii tradunt, Diogenis. Sen
pfit philofophica quaedam, item argumentationes nonnullas et quaefliones ad "Theo-
dorum, atheum. Floruit Olympiade CXI. (Confer quae Suidas in "Hea.)
Hipparchion mutus. Duo fuerunt citharoedi, Hipparchion et Rufinus. Quum autem inflaret
ceitamen, Hipparchion mutus fletit.
Hipparchus, comicus antiquae comoediae. —Dramata eius, de nuptiis,
Hipparchus,

Mo daas. DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V.c. XL. qw

Hipparchus, Stagirita, philofophus, Ariílotelis difcipulus et cognatus. Scripfit de mafcu-
lino et foeminino. fexu: nuptiisque deorum, et alia quaedam.

Hipparchus, Nicaeenfis, philofophus, qui fub confulibus vixit, Scripfit de “γα! Phae-
nomenir; de flellarum inerrantium conflitutione et. flatione; de men[Iruo lunae motu fe-
cuncum latitudinem. | Et in afferismor. — [Proba eft emendatio is afferirmor. In Sui-
dae textu legitur εἰς τὸς weisse, quae lectio iure videbatur vitiofa Küflero, at qui,
quomodo íanari poffet, non reperiebat.]

"Izzos, eguifler ordo. Solon, qui leges Athenienfibus fcripfit, totam eorum multitudinem
in quatuor claffes diflinxit etc.

Hippias, Diopithis F. Eleus, fophifla et philofophus, difcipulus Hegefidami, qui fummum
bonum fltatuebat aurwexerv. Multa fcripfit. — — Diuerfus eft Hippias, tyrannus
Athenienfis, de quo multus eft Suidas.

Hippobotus, philofophus, qui dixit, nouem eífe philofophorum: feclas. Vide fupra in
Hatrefis.

Hippocrates, Gnofidici F. Cous, pater Heraclidae, celebris Hippocratis auus, medicus et
ipfe e familia Afclepiadarum. — Scripfit artem. medicam.

[P] Hippocrates,- Cous, medicus, Heraclidae F. Hippocratis nepos auo praefertur, fidus

oddam ac lumen medicinae, quo nihil eft vitae vtilius. Ex pofleris Chryfi et eius
filii, Elaphi, qui et ipfi fuere medici. Difcipulus primum: patris, poflea Herodici, Se-
lybriani et Gorgiae, oratoris ac philofophi. Aiunt etiam, adolefcentem acceffiffe ad De-.
mocritum, Abderitam, alii Prodicum audiuiffe. Commoratus ef in Macedonia, vbi regi
Perdiceae admodum carus fuit, relictisque duobus filiis, "oT heffalo et Dracone; obiit anno
aetatis CIV. fepultus. Lariffae in "Theífalia. Im fimulacris et imaginibus caput eius
cernitur: pallio tectum: vel quod hic effet mos eius, vel propter peregrinandi [ludium,
vel quod eo: habitu chirurgiam: exercere foleret. Hic multa fcripfit et apud omnes
clarus euafit, adeo vt magnus Perfarum» rex, Artaxerxes, fcriptis ad. Hyftanem litte-
ris, huius viri fapientiam expetierit. Rex Regum Magnur /rtaxerxer etc. — Libri
Hippocratis omnibus medicinae fludiofis funt notiffimi, qui eos vt oracula diuina, ὡς
Θεϑ Φωνοὶς καὶ 8x ἀνϑρώπϑ προελϑέσας ἐκ. σόματος» venerantur. Primus Zusiu-
randum, Íecundus praedi&iioner, tertius Zfphorifmorum ὠνθρωπίνην ὑπερβαίνων σύνε-
σιν. qui fuperat ingenium humanum. — Quartum locum tenet celeberrimum illud et ad-
mirabile opus fexaginta librorum. fiue Hexecontabiblur,, quod omnem: medicam fcien-

tiam et fapientiam continet.
Hippocrates, "Theffali F. Cous, medicus, nepos Hippocratis fecundi , filii Heraclidae. Scri-

pfit et ipfe medica. i
Hippocrates , Draconis F. Cous, medicus, eiusdem Hippocratis fecundi nepos, qui Roxa-

nem curauit et fub Caílandro, Antipatri F. e vita exceffit. Scripfit et ipfe Medica-
Hippocrates, quintus et fextus, medici ambo, "Thymbraei filii, Coi et ipfi, eiusdemque

generis. Scripferunt ambo de eadem fícientia;
Hippocrates, feptimus, Cous, et ipfe medicus, Praxianaclis F. eiusdemque generis. Scri-

pfit et ipfe de eadem arte-
Hippolytus. Hic fcripfit in. prophetias Danielis commentarium; et in Prouerbia Salomonis,

Hippolytum ümitabor , de iis, qui caflitatem profitentur.
Hipponax,

qm Τῶν V. e XL. INDEX SCRIPTORVM Vol.IX. p. 716 718

Hipponax, Pytheae et Procridis F. Epbefius et iamborum fcriptor, qui Clazomenis habita-
vit, pullus a tyrannis, Athenagora et Coma. Scripfit in Bupalum et Athenidem , fta-
tuarios, quod imagines ipfius ludibrii et contumeliae gratia effinxiffent. | Hic etiam
primus parodiam et choliambum fcripfit, et alia. [v. Küíler, tom. II. pag. 148. not. 4.
qui locum Suidae male transpofitum de auctore parodiae et choliambi bene reduxit im
fuam fedem, fuoque auctori reddidit inuentionem. ] τ

[P] Hippys. Rheginus , hiftoricus, qui tempore bellorum Perficorum vixit et primus rer Si-

culas fcripfit, quas poflea Myes redegit in compendium, — Item Origines. Italiae. .Si-
eularum rerum libros V... Chronicorum libros V. Argolicorum libror 111.

ἹΞορῆσαι. Vide fupra in Hecataeus, vbi eadem de Hecataeo, Pherecyde et Acufilao leguntur,

Homeridae, qui verfus Homericos zecitabant, Alii familiam hoc aiunt nomen tuliffe a poeta
Homero. Alii pofleros Chiorum, qui in. Bacchanalibus per data inuicem Cuneo fiue
obfides acceptos.a pugna et furore quieuerupt,

ὋὉμήρειος λόγος. Ὁμηρίζω, verbir Homeri vtor.

De Homeri, poetae, genere, patria, aetate etc, plurima apud Suidam et in Küfleri
ad illum notis, tom. IL.pag. 682. fqq. leguntur, qui vitae quoque eius, ab Zferodoto,
hiftorico, fcriptae, meminit et ex illa longam ῥῆσιν recitat, Praeterea de Ícriptis eius
haec habet: Poemata Homeri, quae a nemine 1n dubium vocantur, funt Zliar et Oduf-
fta. Scripfit autem 1liadem non fimul, neque continua ferie, quemadmodum nunc
elt compofita, fed ipfe fingulos libros , a fe feriptos, recitauit, et in vrbibus, 4885 vi-
ctus quaerendi gratia obibat, reliquit, Poílea vero. compofiti et in ordinem redacti
fuerunt a multis, praecipue vero a Pjfiffrato, Athenienfium tyranno. Homero alia
etiam quaedam poemata tribuuntur, vt Zimazonia, lliar minor, νόξοι; ἀπικιχλίδες fiue
iurdi, ἠϑιέπακτος. (Bentleius legit ἑπταεπώκτιον.) fine iambi, ranarum et murium
pugna, ejgocyvopory jos fiuc. araneorum pugna, wegeic, «dmphiaral ἐξέλευσις feu ex- —
peditio, qrowyvi fiue Judicra ac-ioci: | Siciliae expuguatio, Epithalamia, Κύκλος fiue —
goma cycdicum , hymni et Cypria. His infra ex Herodoto addit Κέρκωπας et ἁψαρο- í
μαχίαν fiue ffurzorum pugnam, adfertque integrum Caminum variaque alia Homeri |
breuia carmina. Filii Homeri fuere. Eriphon et 'heolaus, gener Stafinus, Cyprius etc, —

Homerus, Andromachi et Myrus, Byzantiae, F..grammaticus et poeta tragicus, vnus,e pleiade. —
Floruit Olympiade CXXIV. — Scripfit tragoedias XLV.

Hoinerus, cognomento Sellius, grammaticus, fcripfit Hymnos, ludicra varii generis, νοῦς, j|
fibus: et profa de períonis comicis et argumenta comoediarum Menaadri, , Infra,
Σέλλιος. 4 Age PHP

"Opge;opigerz. — Anaxagoras, philofophus, dicebat, in luna habitari et effe in ea colles et —
conualles. Principia vero rerum efle Aomoeomzrias fiue particulas, rebus fingulis fimi-
les etc.

[1 Homoloius (Ὁμολώϊος) Iupiter , "Thebis et in.aliis Boeotiae ciuitatibus cultus et in 'Thef--
falia, nomen habet ab Homoloia, fatidica, Eunyei filia, quam, vatem, Delphos miflam -
fuiffe aiunt, vt Ariftophanes .libro fecundo rerum "Ehebaicarum tradit. — líler vero li-
bro XII. συναγωγῆς fiue collectaneorum, a pacis fludio, quod ὅμολον ell apud Aco--
les 52. Elit et "Thebis Ceres, quae Zojuojoia adpéllatur. 4 1

Qa,

zz) Conf. Valcken. ad fchol. Eurip. Phoeniff. v. 1120, pag. 732, Har&

Vol. TX. Ρ. 718 Ὁ I8 DE QVIBVS SVIDAS. Lib.V.t.XL. 4m

Ὥρα. ἘΠῚ liber quidam Prodici, Ziorae infcriptus, in quo Herculem facit virtuti et vitio
Occurrentem , quumque vtraque ad fuos mores eum iiitaret, Herculem virtuti fe
adiunxiffe, et illius fudores antepofuiffe voluptatibus vitii; ad breue tantum tempus
durantibus,

Horapollo, ex Phaenebytide, vico Panopolitanae praefecturae, :grammaticus, «ob artem cla-
rus, et nulli veterum .doctiffimorum grammaticorum fecundus, docuit Alexandriae in
Aegypto , .deinde CPoli tempore "Theodofii, imp. — Scripfit Τεμενικοὶ, de delubris et
loris faerir ; commentarium.in Sophoclem, lcaeum et Homerum. — Videtur Chriflianus
fuiffe factus, vt Heraifcus praedixerat fore etc.

ὑὙμνοπόλος. carmin/bus alios celebrans. .De Alcmane, lyrico, «epigramma, zroAA«; πατοί-
δὲς ὑμνοπόλων.

τ -
Yades. Suillis moribus et ouino ingenio praediti filii Hippocratis, (diuerfi ἃ medico, )
Telefippus , Demophon, Pericles, a comicis perftringuntur.

Hypstia, T heonis, geometrae, Alexandrini philofophi, filia, vxor Ifidori, philofophi, floruit
: temporibus Arcadii, iip. — Scripfit Commentarium im .Diophantis affronomicum Cano-
mem; in Cogica Zfpollonii. Alexandriae :nata, -educata et erudita, ingenio prae[lan-
tiore quam pater, non acquiefcens paterna in mathematicis inflitutione , .ceterae etiam
;philofophiae flrenuam .operam impendit, .et mulier fumto pallio per mediam vrbem
progrediens publice audire fe volentibus Platonem vel Ariflotelem vel cuiusuis alterius
philofophi fcripta enarrabat. ^ Hypatia dilacerata fuit ab Alexandrinis, .et corpus eius
.cum ludibrio per vibem disieclum, quod factum aiunt ex inuidia Cyrilli, vel, vt alii,
-quod Alexandrini natura effent audaces et ad feditionem procliues, Nam multos.etiam
.epifcoporum fuorum ita tractarunt, vt Georgium et Proterium etc. Imperator eam
rem grauiffime tulit, et vltus effet, πιῇ Aedefius amicos imperatoris corrupiffet. Sed
imperator poenam remittens interfectoribus, in fuum ipfius caput et. flirpem fuam vl-
tionem adtraxit. "Eius enim.nepos poenas exfoluit. Nihil ea res imminuit Alexandri-
norum ftudium in Ifidorum: .— — nam ii etiam, qui rhetoricis et poeticis fcholis
praeerant, frequentes philofophi congreffus [P] amabant. — ---- Mea vero aetas tres
nouit criticos, .qui de iis, quae de foluta oratione dicuntur, iudicare poffunt. Poe-
matum enim et fcriptorum profaicorum idem iudicium effe conflat. Ego vero ctiam
vtrorumque eumdem artificem .effe iudico, fi modo vtrumque pari ftudio .exercea-
tur. lüdorum vero inter criticos illos non recenfeo, fed tribus illis longe inferiorem
effe puto. .Iudices vero illi funt Agapius, Seuerianus, Nomus. .Nomus vero nofler
-eft aequalis. (e Damiafcio.)

Hyperbolus, :demagogus, quem "Thucydides libro VIII. per oftracismum relegatum fcribit.
Litium amans ab Ariflophane perflringitur. v. Küfler IIT. pag. :539.

Hyperechius, Alexandrinus, grammaticus, temporibus Marciani, imp. Scripfit artem gram-
smaticam ; de nominibus; de verbo; de. orthographia.

Hyperides , Glaucippi, rhetoris, vel, vt alii, Pythoclis F. Athenienfis, .demagogus optimus
et orator vnus ex illis decem, qui principes.cenfentur. Difcipulus fuit vna cum Ly-
curgo Platonis, philofophi, et lfocratis, rhetoris. Amicus licet Demoflhenis, ipfum ta-

Vol. VI. Ooo men

4m BP. XD INDEX SCRIPTORVM Q0 YoUX prono

men ob pecuniam, ab Harpalo acceptam, accufauit. Amoribus mulierum addictior
fuit. Sublatus autem eft ab Antipatro, rege, qui eum ex Cereris templo, quod eft
Hermionae, per Archiam, qui inde φυγαδοθήρας fiue fugitinorum indagator dictus
eft, extrahi, linguamque praecidi iuflit,— Ofa filius, Glaucippus, in patrio monumento
fepeliit. Orationes eius omnes funt LVI,

Ὕρβῥα παῖς. MHyrrhae filius, Pittacus; idemque [Η ν γγαάίας dicitur.

Ἴακχος, Hymnus in Bacchum. ἄδεσι γῶν τὸν Ἰώκχον ὥσπερ Διαγέρως. Hunc Diago-
ram aiunt atheum fuiffe. Fuit autem et alter "Terthrei F. qui ob maguitudinem cor-

oris ab comicis perfiringitur , vt ab Hermippo in Mciecus. ;
lacobus, Hefychii, medici, F. cognomine ψύχριτος, ex Damafcena prouincia, qui CPolt

. fub Leone, imp. medicinam exercuit egregie, ita, vt a multis diceretur σωτήρ, vt quon-
dam Aeículapius, vifusque habere, ᾿Ασκληπιαδικὴν ψυχὴν καὶ Φύσιν Παιώνιον. — Sic
et Phidiam ἐνθεσιῶντα dnpiag'yé&v numine plenum flatuas fecille, et Zeuxidem ima-
gines pinxiíle etc. (e Damaício.) 3

Tacobus haufto veneno fub Valente obit, fuadente hoc ei Libanio, fophiíta, quod inquifi-
vilfet, quis in imperio Valenti fücceffurus effet. — Vid, not. Küfleri, t. II. p. 88. fq.

Yadmon, Ἰαδμων . Ἰκδμωνος. Samius, cuius ancilla, Rhodopis, meretrix, genere Thracia,
quam Charaxus, Sapphonis frater, vxorem duxit, et ex ea liberos procreauit.

[IP] lachen, Acgypuus, fingularibus a Deo dotibus inflructus, vixit fub Senye, Aegyptiorum
rege, amuletoram incantationumque peritus, qui peflilentias graffantes exflinxit et pri-
mum canieulae exortum aefluofumque fideris illius influxum mitigauit, quam ob cauf-
fam magnifico funere elatus efl. Et fi quando morbus epidemicus inualefceret, facri
fcribae, eius fanum adeuntes, facris rite peractis, ex ara eius ignem accendebant, ro-
gisque paflim per vrbem excitatis aéris foctidi exitialem luem exflinguentes, noua hac
via morbum, ignis beneficio, propulfabant.

Talemus, Calliopes filius infelix ete.

Iambe, nomen proprium feminae, de qua vide a Küflero II. pag. 89. not. 7. citatos.

"Lauf DiCesy conuitiis infi&lari etc.

lamblichus, libertus, fcripfit Babylonica fiue Rhodinis et Sinonidis amores libris XXXIX.
Hic agit de Zobara, eunucho, Mefopotamiae formofiffimae amatore.

Iamblichus alter, ex C'alcide Syriae, philofophus, difcipulus Porphyrii, qui fuit auditor
Plotini. Vixit Conflantini, imp. temporibus. Varios libros philofophicos fcripfit.
lafon, Menecratis F. Nyfaeus, a patre, a matre Rhodius, philofophus, difcipulus et ex filia
nepos et fucceffor Pofidonii, philofophi, in fchola, quae erat Rhodi. Scripfit i//uffrium
virorum vitar et philofophorum futce[fones et fecundum quosdam /ibros 177. de vita

Graeciae, — Hic etiam de odo fcriplit.

lafon, Argiuus, hifloricus, iunior Plutarcho, Chaeronenfe, grammaticus, fcripfit de Grae-
cia libros 1177. qui continent antiquitates Graeciae et hifloriam Perfarum et res ab Alex-
andro geflas vsque ad obitum eius et tempus illud, quo Athenae ab Antipatro, Caf-
fandri patre, captae fuerunt,

Ibycus, Phytii vel Polyzeli, Meffenii, hifloriographi, vel CerdantisF. genere Rheginus. Inde
Samum migrauit, quum ibi Polycrates, tyranni pater, imperaret, Olympiade LIV. tem-
poribus Croefi, inuenit lambucam (jZuxwev ab eo diclam) citharae triquetrae genus.

Scripfit

VoL TX. Ρ. 720 PT? DE QVIBVS SVIDAS Li. V. c. XL. qq

Scripfit dialecto dorica libros VII. — Eius dictum: μή τι περὶ Θεὲς ἀμπλακὼν τιμεὶν
σρὸς ἀνθρώπων οἰμέμψαι.» deor non offeudendos, vt inde gratiam ab hominibus confe-
quarir. —.A latronibus interficiendus grues vindices fore dixit, quod comprobauit euen-
tus: vnde prouerbiam , Zbri gruer.

Ἰχϑὺς. Acfopus, Mithridatis anagnofles, fcrip(it librum de Helena, in quo ait, cetacei ge-
neris pifcem quemdam zZve vocari, in hoc afleritem lapidem reperiri , qui a fole ac-
cenditur et ad philtra vtilis efl.

Idaeus, Rhodius, Lifli F. poeta epicus, qui poft fingulos verfus alterum verfum inferens poema
Homeri altero tanto auclius fecit. Scripfit et alia, vt A&odiía ad verfus hexametros
ter mille, -

[E] Ἱερατικὴ, fiue fcientia facerdotalis, differt a philofophia, confiflitque in cultu Deorum
et a cauflis, mundum gubernantibus incipit, et circa eas Occupatur , confideratque ani-
morum immortalitatem infinitosque mortuorum apud inferos flatus, qui pro fingulis
virtutibus et vitiis adtributi funt, et varias durante vita migrationes animarum. — Aucto-
res fuere Aegyptii, a quibus Pythagorei omnia ad Graecos transtulere.

Ἴησξδο. Colloquium Philippi, chrifliani, cum Theodofio, ἀρχηγῷ ludaeorum, habitum
LInfliniant temporibus, in quo Iudaeus profitetur, fe ex codice arcano, Tiberiade repo-
fito, probe compertum habere, Iefum eife DEI filium, natum ex Maria virgine atque
olim inter facerdotes cooptatum: Iofephum quoque in commentariis de bello Iudaico
aperte dicere, [εἴπ in templo cum facerdotibus facra feciffe. De narratione illa dixi
in codice apocrypho noui '"lefl. pag. 37r. et tom. IL. pag. 547. quod vero ad codicem,
Tiberiade repofitum, adtinet, conferendus S, Epiphanius haerefi 50. pag. 133.

Tgnatius, diaconus et cuftos vaforum anagnae ecclefiae CPol. et Nicaeae metropolitanus,
grammaticus. — Scripfit υἱέας Tarafíi e£ Nicephori, fanctorum et beatorum patriarcha-
rum, elegos fepulevoler; epiffolar; iambor in "Thomam Zutartem , multaque alia.

Yion, vibs Phrygiae. "Tempore Argonautarum apud Graecos vaticinata eft Sibylla Ery-
thraea, in Phrygia vero "Tros, lli et Ganymedis pater, regnauit etc.

Ei μὴ δύναιο. "lheognis erat tragicus, poeta frigidus, quem perflringens Ariflophanes ait,
niue texiffe "Thraciam totam, et flumina congelaffe.

loannes, theologus et Euangelia, ex exfilio Patmi reucrfus aetatis anno centefimo euange-
lium coüfcripfit et deinde peruenit ad annum CXX. — Mlic autem ^) degeus, συγγρά-
Qeroy τὴν Θεολογίαν "Vheologiam (1. e. Euangelium) confcripfit. | Chryfoftomus tres
eius epiflolas et apocalypfin pre canonicis habet. :

Toannes, Chryfoflomus, Antiochenus, principio presbyter Antiochiae, et Eufebii, Emefeni,
philofophi, et Diodori feclator. — Hic multa fcripfiffe fertur, in quibus excellunt /zr-
anones de facerdotio tàm fublimitate et elocutione, tum fuauitate et elegantia verba-
rum. Cum his certant firmoner eius iz. Dauidis P/almos et in. Iohannis euangelium
adnotalioner, et in Matthaeum, | Marcum et. Lucam commeutorii. Cetera vero eius
Ícripta numerum fuperant. "lotam enim et iudaicam et chriflianam [IP] fcripturam
commentarüs explicauit, vt alius nemo. —Plurimas etiam orationes in laudem marty-

Ooo 2 rum

4) Ephefi intellige, ex Chryfoflomi bomilia in Ioannem t. VI. p. 555. ex quo locum Suidas re-
petiit.

go EPFL. |. INDEX SCRIPTORVM Vol. TX. p.722 P 723

rum: promte et ex tempore habuit, quippe qui flumine eloquentiae ipfas Nili catar-
ractas fuperaret. Nullus enim mortalium ab omni aeuo tanta dicendi copia abunda-
vit, adeo, vt folus merito aureum illud et diuinum nomen confequutus fit. Scripto-
rum eius numerum recenfere non. hominis fit, fed DET, qui omnia cognofcit. Hic
S. Ioannes vitam fumme afceticam agebat εἰς,

loannes, grammaticus, Alexandrinus, cognomento Philoponus. Huius plurima funt fcri-
pta grammatica, philofophica , arithmetica, rhetorica et in: facram Ícripturam et con-
tra XVIII. -Procli argumenta (de aeternitate mundi) et contra Seuerum. | Sed tamen
ab ecclefiae doctoribus vt Tritheita reücitur, nec im orthodoxorum. catalogum ad-
mittitur,

Toannes, Philadelphienfis Lydus. Hic fcripfit de Menfibur librum vnum, et de diofemeis,
fiue tempeflatum fignificatione, alterum, itemque mathematica varia. Ea dedicauit
Gabrieli, praefecto.

Ioannes, cognomento Stobaeus, fcripfit florilegium, variorum fententias complectens, libris
quatuor, quod opus eíl praeclarum et varia doclrina plenum, ad Epimium , filium
fuum.

Ioannes, Damafcenus, cognomine Mage, vir et ipfe celeberrimus et aetatis fuae nulli :
eorum , qui doctrina fuere illuflres, fecundus. — Eius fcripta funt permulta, et praeci-
pua philofophica et im fcripturam 5. parallela felecta et canticorum facrorum canones
tam jambis quam oratione foluta confcripti. Eodem tempore (δ παν, Hierofolymita-
nus, foruit, vir ingeniofiffunus , et omnino muficam fpirans harmonicam, Illi autem
Canticorum: canones Ioannis et Cosmae nullam cum: aliorum fcriptis comparationem
adimiferunt nec adinittunt, quamdiu hominum vita durabit.

Iobus. Habes philofophi huius praemia. Habes et eius librum, Homerica et Platonica.
Mufa fuauius. quid canentem, qui nec fabularum nec alienarum calamitatum narratio-
nem: praedicat, vel audaciffimum Achillem, aut callidiffimum: Vlyffem, quibus caedes

funt triumphus; et mulierum flupra, praeclara facinora 5, fed Satanam delcribit a nudo
quidem et inermi et folo: fuperatum etc.

Tobates, Sthenoboeae pater, ad quem: Proetus de interficiendo: Bellerophonte litteras
dedit.

Ion, Chius, tragicus et ]yricus et philofophus, Orthomenis Xuthi F. [ΠΡ] tregoedias do-
cere coepit Olympiade LXXXII. — Fabulas fcripfit XII. Secundum: alios XXX. vel XL.
Idem fcripfit zreg? μετεώρων καὶ συνϑθέτες Acyac ") (fupra in Διϑυραμίβοδιδσκωλοι)
Hunc Ariftoplianes per iocum "Acioy vocat (ma£utinam ffellam.)

Iophom, Atheniepfis, tragicus, genuinus Sophoclis, tragici, filius ex Nicoflrata. Fuit et
nothus ipfi filius, Z4r/ffon, ex 'Theodoride, Sicyonia. Fabulas Iophon docuit quinqua-

ginta,

b) Quam falfa haec fit narratio Suidae, Ionenr poetas dithyrambicos amare verborum translatio-
fcripfiffe de meteoris et συνθέτας Acyss, verbis nes?x τῶν μετεώρων, cx aftris, nubibus aliisque,
Ícholiaftae ad: Ariftoph. Pacem male intelle&is, quae in fublimi fiunt; libenter etiam vti. vocabulis.

docet Küfter ad Suidae loc. II. pag. 135. ex Bentleii fesquipedalibus ct coagmentatis, Zar.
epift. ad Millium. Contra ea fenfus £choliaftae eft,

Vol. TX. r. 123 P 724 DE QVIBVS SVIDAS. Lib,.U.c XL. 41

ginta, in quarum: numero funt, ᾿Αχιλλεὺς, Τήλεφος, Λκταίων, Ἰλία πέρσις, Ae-
£apsvóc , Βώκχα!» Πενθεὺς.» et aliae quaedam patris Sophoclis.

Iofephus, Iudaeus φΦιλαλήϑης ,. veritatis amans, de Ioanne, baptifla,. praecurfore et de do-
mino noflro Deo et fotere Iefu: Chriflo loquitur. — Fuit Matthaei, facerdotis Hiero-
folymitani F. A. Vefpafiano et Tito, eius filio, captus ,. vsque ad Hierofolymorum ex-
pugnationem apud. illos man(it, et cum ipfis Romam profectus libros VI. de excidio
Hicrofolymitano: imperatoribus obtulit; qui in bibliotheca: publica funt repofiti , et ob
illius fcripti celebritatem ftatua. donatus efl.. Scripfit etiam. Zmtiquitatuur. iudaicarum
libros X X. ab exordio: mundi. vsque ad XIV. annum Domitiani, Caefaris. Item duos
alios Zintiquitatum: libror contra A4ppionem,. grammaticum: Alex. qui fub Caligula a
parte gentilium legatus miffus eft, vt oratione quadam Philonem accufaret, quae gen-
tis iudaicae criminationem continet. Efl et alius liber omnino praeclarus de primei-
patu rotionir, in quo martyrii Maccabaeorum meminit... Hic libro XVIII. antiquitt,
aperte fatetur,. propter multitudinem: miraculorum. Chriflum- a: ludaeis. interfectum
fuiffe, et Ioannem, baptiftam; vere fuiffe prophetam, et propter caedem lacobi, apoftoli,
Hierofolyma vaflata fuiffe. Sic autem de Domino noflro Iefu Chrifto: fcribit: Eodem
tempore. exffitit. Jefus vir fapiens, ff etc.. (Vofeph; XVIII. 4. Antiqu.) Hic Vefpafiano
praedixit imperium (Ill. 14. de bello iud.).

Iouinianus, Romanorum imp. orthodoxus;. qui magnant curam geflit ecclefiarum , et epi-
Ícopos omnes ab exfilio reuocauit. ldem ad S. Atliana(ium fcripfit, vt accuratam fidei
formulam. fcripto: mandatam, fecum: communicaret,. Ille vero ipfi mifit epiflolam, or-
thodoxae doctrinae: plenam... Hunc Iouinianum: ob: traditam Perfis Nifibin carminibus,
parodiis et famofis libellis profeiderunt:— Idem Iouinianus, ab vxore impulfus, fanum
pulcerrimum, ab Hadriano ,. imp. «d confecrandam patris. fui "Traiani memoriam con-
ditum, ex quo Iulianus bibliothecam eunucho cuidam, "Theophilo, fecerat, cum omni-
bus libris cremauit,. [IP] ipfis eius pellicibus ignem: cum τα fubiicientibus. Antio-
cheni vero ,. indignatione aduerfus imp. accenfi ,. famofos libellos partim humi iactarunt,
vt a quolibet tolli et legi poflent, partim patietibus adfixerunt etc... Sub Iouiniano vi-
xit Zdcatiur, Caefarcae Palaeflinae. epifcopus. qui: bellum: de ortüodoxa fide fcripfit,
in quo fynodo Nicaenae adfentitur.

Tphicrates α futoris F. Athenienfis,. orator et belli dux, qui primus in fpoliorum infcriptione
ducis: mentionem. fecit, cum. antea: folius: vrbis nomen. infcriberetur..

Irenaeus, (latina lingua Pacatus;) difcipulus Heliodori ,, metrici,. grammaticus Alexandrinus,
fcripfit περὶ τῆς ᾿Αϑηναίων προπομπίας., de Zfthenienffum more aliquos cum honore de-
ducendi vel profequeud: : de: Alexandrimorum. dialefo | eam αὖ Attica. dedu&iam effe,
libros V 1I..— Atticorum: vocabulorum libros 111. Atticae confüttudinis. in. di&lione et
accentu , ordine alphabetico libris 111. Regulas Graecismi libisum 1. de Zdtticismo fi-
brum 1. et multa alia.

Ifaeus, vnus decem: oratorum, difcipulus Ifocratis et magifler Demoflfhenis, genere Athe-
nienfis. Demetrius vero: dicit, efle Chalcidenfem: — Hic lauda'ur vt orator, et quod

' Demoflhenem fine mercede inflituit. — In adolefcentia luxuriofus, pofles ad bonam
frugem fe recepit, ltaque interrogatus ab aliquo, quis [ilcis, quae auis efu eflent
Ooo 3 fuauif-

418 118. Κ΄. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol.IX. p. 734 Ὁ 725

fuauiffima? Defiüi, inquit, his rebus fludere, quoniam intellexi, me Tastali hortos
vindemic[ft, h. e. omnes voluptates vmbrae et fomnio effe fimiles.

Iíchander, tragicus hiflrio.

Ifidorus, fenex, Pelufiota, vir clariffimus, philofophus et orator. Scripfit epiftolas MMM,

uibus facram fcripturam interpretatur.

Ifidorus, philofophus, qui fub fratribus (fuis), fi quis alius in difciplinis pbilofophice fe
exercuit, et facrorum valde fludiofus fuit, vita philofophus, [fcientia vero non fatis
excultus et in dialecticis inexercitatus magis quam hebes. Ipfi adolefcenti mirum
quiddam accidit: nam eius aequalis, et fororis filius, annos XVIII. natus, flatim a pri-
ma aetate diuinam ingenii vim prae fe ferens, de tecto delaptus repente vitam finit.
Omnibus igitur ingenti luctu eum profequentibus , ipfe per fomnum ad I(idorum accef-
fit, eumque folatus eft.

Εἰς λατομίας. Philoxenus, poeta dithyrambicus, quum Dionyfii, tyranni, poemata, vtpote
mala, ferre non poffet, ab ipfo in lapicidinas eft coniectus, Poflea liberatus amicorum

recibus, et rurfus audiens illa, furrexit, [IP] dicens, fatius elfe in latomiis verfari,
quam ipfius poemata audire, addito dicto: οἶκος φίλος οἶκος ὥριξος domus amita,
domur optima, quod valet de teftudine.

Ifocrates, "Theodori, fabri tibiarum, F. Athenienfis, orator, natus Olympiade LXXXVI. i. e.
poft bellum Peloponnefiacum. Fic ob vocis imbecillitatem et in dicendo verecundiam
cauffas non egit, fed plures erudiit. — Orationes fcripfit XXXII. et anno aetatis. ΟΥ̓.
obiit. Fratres eius fuere "Tifippus, T'heomneflus, et Theodorus, magifler vero Gor-
gias; alii Tifiam, Erginumue vel Prodicum, alii denique dicunt 'Theramenem, Ora-
tiones eius funt plurimae.

Ifocrates, Amyclae, philofophi, F. Apolloniae in Ponto, vel Heracleae natus, vt fcribit Cal.
lifiratus, orator; difcipulus et fucceffor Ifocratis magni, et Platonis auditor. Hic cum
'Theodecte, oratore et tragico, et 'Theopompo, Chio, itemque Erythraeo Naucratita
de eloquentia certauit in funere Maufoli Caris, regis Halicarnaffi. Orationes eius funt
quinque: Zmphichyonia, Hortatoria, Páilippo fipulcrum non effe faciendum; | de mi-

rationes de fua republica.

ler, Menandri Iílri F. Cyrenaeus aut Macedo, hifloricus, Callimachi feruus et difcipulus.
Hermippus vero Paphium ipfum dicit in fecundo libro de feruis, qui eruditione clari
fuerunt. Scripfit multa et foluta et ligata oratione.

Tube, (Ἰόβας) Libyae et Mauritaniae rex, quem Romani captum et virgis caefum in trium-

ho duxerunt, non autem occiderunt ob eruditionem. — Vixit tempore Auguíli; Cae.

faris, et Cleopatrae filiam, Selenen, quam ex C. Caefare natam adoptarat, vxorem
duxit. Scripfit permulta. Eodem, quo ille, tempore floruit Dizymur, Chalcente-
rus dictus, qui multa contra ipfum fcripfit.

Tulianus, Chaldaeus, philofophus, pater luliani, theurgi. Scripfit de daemonibus libror IP.
quod opus docet modos propulfandi mala ab hominibus, omnibusque eorum parti-
bus, qualia fünt τελεσιθογικοὶ y xA dence.

Julianus, iam dicti filius, vixit tempore M. Antonini, imp. Scripfit et ipfe fAeurgica; τος
λεςικοὼ de modis res magice con[ecrandi, (v. Kiifferi not. 7. tom. II. pag. 123.) oracuía
ptrfibur, et quaecumque alia funt huius Ícientiae arcam, — Quidam tradunt, hunc Ro-

manis,

IND)»

mto. arm

TEL.

Vol.IX. Ρ. 125 P727 DE QVIBVS SVIDAS; Lib.V.:.XL. 410

manis aliquandc fiti laborantibus, effeciffe, vt atrae nubes, fubito coactae, ingentem ime
brem eum crebris tonitribus et fulguribus effunderent, idque fapientia quadam cfíeciffe
Iulianuim. Alii vero Zfrauphim, Aegyptium philofophum, hoc miraculum edidifTe tradunt.

[P] Iulianus, Domni F. Caefarienfis Cappadox , fophifta, aequalis Callinici, Íophiftae, Fuit
fub Conflantino , imp.

Iulianus, Halicarnaffeus , Seueri haerefin renouare voluit, eumque in finem Marinum, Car-
ris, Syriae vrbe, oriundum iatn miferat in Orientem, vt dogma illud confirmaret, nifi
paullo poft obiiffet etc. j

Iulianus, ὁ παραβάτης καὶ ἀποξτάτης., defertor et apoflata, Romanorum imp. genitus
ex Dalmatio, Conflantini Magni fratre, et Galla. Scripfit librum, qui vocatur Cae.
fares, continentem omnes ab Auguílo imperatores. — Alium περὶ τῶν τριῶν ay nuce
vuv, de fribur figurir, et Keóvie , Saturnalia. ldem Mifopogonem fiue Zatiochium.
Et zie» κακὸ, κατοὶ ἐπαιδεύτες vnde mala profcifeumtur, conira inerudifor: ad
canem, Heraclitum, quomodo cynice viuendum fit: epiflolas omnis generis, et alia.
Dé Empedotimo loeum e Iuliani Κρονίοις adfert etiam Suidas in Ἐμπεδότιμος. Ora-
culum, Iuliaro datum, diuerfum a duobus, quae Suidas recitat, legitur ad Cedrenum
pag. 253. -

lufliniani, Rhinotmeti, fuccefforem Leontíum, orientis ducem, Paullus, monafterii Calli-
Ílrati monachus, afironomus, et Gregorius Cappadox, monaf(lerii Flori praefectus,
imperio potiturum eíle praedixerunt, quo etiam poflea potitus efl. (Confer Nice-
phori breuiarium hifloricum pag, 25.)

lufünus, philofophus et habitu philofophorum vtens, ex Neapolitana Palaeflina prouincia,
Prifii filius, Bacchii nepos. Hic pro chrifliana religione multum laborauit, et Àn-
tonino Pio ipfiusque filiis et romano fenatui librum conira Efhnicor obtulit, op-

robrium crucis non erubefcens. Scripfit et alium librum, quem Antonini (Pii)-fuc-
cefloribus obtulit, M. Antonino et L. Aurelio Commodo. ΕΠ et alius eius liber con-
tra ethnicos, in quo de za£ura daemonum differit, et quartus itidem contra ethnicos,
quem infcripfit elenzhum. Ἐπ alius de Dei Monarchia. ltem alius, quem nominat
Pfaltera. Et alius de anima. ltem dialogus contra Iudaeos, quem contra Tyypho-
nam, ludaeorum Ephefiorum principem, confcripfit. Quinetiam contra ZMarcionem in-
fignia fcripta edidit, Item alium librum contra fe&fas omuer, cuius meminit in Zpo-
logetito, quem obtulit Antonino Pio. Hic cum Romae commoraretur, Crefcentem,
cynicum fatuum, qui contra Chriflianos maledicta profundebat, ipfum vocans hel-
luonem et prodigum et intemperantem et mortis metuentem, magno pudore adfecit.
"Tandem huius machinationibus et infidiis factum efl, vt tamquam chriftianus pro
Chriflo, fupplicio adficeretur.
[P] Iufiinus ), Romanorum imperator ὀρϑοδοξότατος , fed omnium litterarum imperitus et

quod vulgo dicitur ayaAQ gros.
Iuftus,

£) Non de Iuftiniano, fed de Zu/fimo (Seniore) topiihiftor. arcan. cap. VI. pag. 19. fed etiam Kü-
haec in Suidae codd. Vaticanis tradi, notauit etiam — fterus in nota longa ad Suidam pag. 128. vol. HI.
H. Noris diff. de Synodo V. c. a. pag. tc. Fabr. qui etiam integrum Procopii locum adfcripfit. Zar/.
ldem non folum notauit /Vic, Zemaznus ad Pro-

489 Lib.P. z. XL. JNDEX SCRIPTORVM NoLIX. p.127 Pra

Tuftus, Tiberienfis, ex prouincia Galilaea, qui et ipfe Ai/foriam Iudaicam confcribere et coi-
mtntarios quosdam componere adgreflus eft. Sed hunc Ilofephus «mendacii arguit.
Scripfit autem hiftoriam fuam eodem tempore, quo Iofephus. E

Iuuenalis, poeta latinus. —.;Hic fub Domitiano, Romanorum imp. vixit. . Doiaitianus vero
amabat prafinae factionis faltatorem, -qui Paris vocabatur, Qna de cauffa et a fenatu
eta Iuuenali carpebatur. Imperator hinc Iuuenalem Pentapolin Africae relegauit ;
faltatorem vero locupletatum Antiochiam mifit, qui, domo et balnco extra vrbem aedi-
ficato, ibi mortuus elt.

Lachares, :Lacharis F. Athenienfis, fophifla, difcipulus Heracleonis, fophiflae Athenienfis,
magifler tum multorum aliorum, tum, qui prae reliquis clari habentur, Euflephii,
Nicolai et Aflerii. Floruit temporibus Marciani et Leonis, impp. — Scripfit de colo et
commate et. periodo. διαλέξεις di[Jertatioues. — "Igogicv τὴν κατὰ Kecgv&rov, H:fforiam
Cornuti; eclogas rhetoricar fecundum ordinem alphabeti. Lachares, fophifla in difci-

linis tardior, at vultu liberali et honefto praeditus, .et virtute philofophus potius quam
lophifta adpellandus, qui vifum ,amiffum ,recuperauit, .quod ,et alioqui ;Deo :carus
eflet, Confer infra, Superionus.

Lacydes, Alexandri, Cyrenaei, F. philofophus, qui fuit nouae academiae auctor. :Scripfit
philofophica, item de Natura. ]

Lampon iurat auferem, quum aliquem decipit. Lampon erat arufpex et vates, quem non-
nulli quoque ducem fuiffe aiunt coloniae, ab Athenienfibus Sybarim miffae, Iurabat
autem per anferem, vt auem, diuinandi peritam. Supra, χῆνα ὀμνύναι.

Lamprias, Plutarchi, Chaeronenfis, F. contexuit indicem operum , quae pater ipfius de omni

raeca et romana hiftoria fcripfit.

Lafus, Charbini F. ex Hermione, Achaiae ciuitate, vixit Olymp. LVIIT regnante Dario, Hy-
ftafpis F. Quidam eum loco Periandri adnumerant feptem fapientibus. .Primus fcripfit de
mufica: et dithyrambo certare inflituit et rs Zoizix8s εἰσηγήσατο λόγες, contentio-
fum dicendi genus in vfam introduxit.

[P] Λῆμα. Ariftophanes de Euripide et Aefchylo: "λῆμα δ᾽ ἐκ ἄτολμον ἀμφοῖν εἰς, (Ra-
nis pag. 254.) :

Λήμματα, prophetiae , vel etiam apophthegimata, .ex proprio fenfu animi noflri .prolata.

Leo, Leonis F. Byzantius, philofophus peripateticus et fophifla, ;Platonis, vel, vt quidam,
Ariflotelis difcipulus. Scripfit rer Pfilippicar et Byzantinas libris 7711. Teuthrani-
cum; de Befalo; facrum bellum; de feditionibus ; er geflar Alexandri. - Hic, legatus
Athenas miffus, quum admodum .obefus effet, Athenienfibus rifum.mouit. . Atqui,
inquit, eft mihi vxor longe obefior et.concordes paruus lectus, difcordes tota domus
non capit. Eum Philippus his litteris perflrinxit: Si famam Leoni pecuniam dedifJem,
quantam a me poflulouit, flatim. Byzantium cepiffem. — Veritus igitur, me a ciuibus
obrueretur lapidibus, ἑαυτὸν ὠπῆγξε fe fufpendit mifer. .conf. Küfleri not. tom. II.
pag. 45.

Leo, Alabandenfis, orator, fcripfit Caricorum libros 11. Lyciacorum libros 1I. artem vhe-
toricam ; de flatibus caufarum: bellum facrum. Phocenfium εἰ Boectorum.

Leo, Macelles, imp. Romanorum, Malcho iudice πάσης κακίας καταγώγιον Omnis impro-

bitatis diuerforium , qui et Hyperechium, grammaticum in exfilium egit. "Quum fli.
pendium

Vol TX. p. 728 P 726 : DE QVIBVS SVIDAS. Lib P.c XL. 481

ἥν pendium Eulogio; philofopho., dari inffiffet; et quidam ex Eunuchis dixiet, hanc
pecuniam in milites impendendam: vtinam, inquit, aetate mea contingat, vt flipen-
dia militum in doctores conferantur. .. Eius temporibus fuit Zaciur , patriarcha.

Leogoras,' pater Andocidis, oratoris,

Leonas, fophifa, natione lfaurus, celebris inter eiusdem artis profeffores Alexandriae,
qui Proc/um non folum eruditionis fuae participem fecit, fed et contubernalem ad-
Ácinit, et cum vxore liberisque fuis tam familiariter viuere iuffit, ac fi germanus
ipfius filius effet. Idem cffecit, vt principibus in Aegypto viris innotefceret.

Leontius, Tripolis Lydiae , tempore Conflantii, epifcopus, quem Philoflorgius laudat tam-
quam adprobatorem Arianae fuae vefaniae. Κανόνω ὃ αὐτὸν ἐκώλεν τῆς ἐκκλησίας,
hunc ecclefiae regulam. vocabant etc.

Leontius, Antiochenus epifc. fe ipfum exíecuit, vir cetera quoque profanus: vt et Aétius,
Eunomii magiíler, qui Arii blafphemiam fuis argutiis. adauxit. :

Leontius. Ethic Antiochiae fuit haereticus, contra quem Photius, patriarcha, fcripfit. Hic

. de homonufio difputauit cum Flauiano, audacia et blafphema deliramenta proferens.

{Ὶ Leontius, monachus, fub Zenone vixit, Hic quum prophetica gratia obícuros Scri-
pturae locos declararet, multos viros bonos habuit, qui ad ipfum frequenter acce-
debant etc.

Lesbonax, Mytilenaeus, philofophus, qui vixit Augufli temporibus, pater Potamonis, phi-
lofophi. Scripfit plurimos libros philofophicos.

Δέσχοαι. Cleanthes dicit, Lefchas Apollini dicatas efe, easque exedris effe fimiles. Apollo

. €ui dicatae fuiffe perhibentur lefchae, inde dictus λεσχηνόριος. Etiam λέσχαι dicta
poémata Heraclidis, Pontici, metro Phalaecio vel Sapphico ícripta. ^ Leíchae, fedes
vel loca, in quae homines de rebus philofophicis difputandi gratia conuenire fole-
bant, Sic Hierocles libro primo Philofophumenon.

Leíchides, poeta epicus, regis, Eumenis, in expeditionibus bellicis comes, poetarum clarif-
fimus. Huius confuetudine etiam vfus fuit Pythias, hifloricus, et Menander, medicus.

Leucon, Agnu(ius, Peloponnefiacis temporibus vixit, Ex ipfius dramatibus funt: ὄνος;
ecxcQopos Qeotroges.

Libanius, Antiochenus, fophifta, clarus Iuliani, apoflatae, temporibus, ad 'Theodofium ma-
iorem vsque vixit, filius Phasganii, Diophanti difcipulus. — Scripfit infinita, et inter
ea Conffantii imp. encomium et alterum | Juliani: declamationes vhetoricar: epiffolas,
Eodem tempore fuerunt Bafiiws et Gregorius (Naz.). Iulianus vero licet tot negotiis
implicitus, tamen et litteris fedulo operam dabat, et in illis excellere videri volebat,
fophiftamque Antiochenum, Libanium, fupra modum admirabatur, laudibusque orna-
bat, atque, vt magno fophiftae, Proaerefio, aegre faceret, illum huic praeferebat. — /fca-
cius igitur, fophifla, dicendi valde peritus, et T'u/zianur, Phryx, ideo eum femper cul-
pabant, eiusque iudicium reprehendebant.

Linus, Chaleidenfis, Apollinis et "Terpfichores F. vel, vt alii, Amphimari et Uraniae, vel
Vraniae et Mercurii, Hic primus ex Phoenicia litteras in Graeciam intuliffe, Her-
culemque litteras docuiffe, et carminis lyrici primus auctor fuiffe fertur.

Linus alter, "Thebanus, iunior, philofophus.

Linus, genus hymni, vt paean. conf. Küfler. II. pag. 449. not. 3.

a. V1. Ppp Lityerfes,

48 Lib. V. c. XL: INDEX SCRIPTORVM Vol. DX. p.729 73t

Lityerfes, genus cantionis mefforiae, a Lityerfe, Midae F. quem Hercules fuflulit, conf.
fchol. ab "Theocrit. X. 41. "

Λόγια. oracula, quae oratione foluta concepta funt, χρησμοὶ verfibus:

AeyeyesQos, cauffarum vel orationum forenfium fcriptor. λογοποιὸς pro [] hiflotico
vfurpatur ab lfocrate et Kferodoto. Sic etiam vocatur inuentor fabularum et apo-
logorum.

Lollianus, Ephefius, fophifta, Ifaci, Affyrit, difcipulus, Hadriani, Caefaris, temporibus fuit
et multa fcripfit.

Longinus Caffius, philofophus, Porphyrii, philofophi, magifler, vir magna doctrina acri-
que iudicio praeditus.' Vixit fub Aureliano, imp. et ab co occifus eft, quod cum Ze-
nobia, Odenati vxore, confpiraret. Scripfit de oratione contra Phidiam; Dubitationer
Homericas : “ἢ Homerus fuerit philofophus? Problemata Homerica et Solutiones librir duo-
bur: Quaenam contra fidem hifforiae tamquam hifforica enarrant grammatiti: De vocabu-
lis, apud. Homerum multas fignifitationer habentibus libros 1. — Atticorum vocabulo-
yum editiones dnas, fecundum | ordinem. litterarum digeffas. — Vocabula Amtimachi e£
Heraclconir, et alia multa. ΠΕ ΕΞ]

Lucas, euangelifla, titulos habet LXXXIIT. capita CCCXLVIII.

Lucianus, Samofatenfis, blafphemi vel dyfphemi cognomen tulit, vel athei potius,
quod in dialogis fuis ea, quae de diis dicuntur, vt ridicula exagitat. Fertur füb
'[raiano, imp. et ante vixiffe. Primum Antiochiae in Syria cauffidieus, et quum hoc
ei non bene cederet, ad fcribendum fe contulit et infinita fcripfit. A canibus dila.
ceratus fertur homo impius, qui linguae fuae rabie ipfam veritatem infectatus fuit.
Nam in Peregrini vita chriflianam religionem perflringit, et ipfi Chrifto maledieit
homo fceleratiflimus. Quamobrem et in hac vita iuflas furoris fui poenas dedit, et
in futura. ignis aeterni cum Satana haeres erit.

Lucianus, martyr, vir nobilis, prima aetate Macarii, facrorum librorum interpretis, confuetu-
dine Edeífae vfus, deinde ad vitam folitariam animum adiecit. Ad facerdotium
hinc proceffit, et presbyter Antiochiae factus magnam fchelam illic inflituit. — Hic
quum animaduertiffet , in facros libros multa adulterina irrepfiffe, tum longo tempo-
re et crebra transfcriptione, tum quod profani quidam homines peruertere nonnul-
la aufi effent, ipfe omnes ex lingua hebraica, quam accurate callebat, in integrum
reftituit, plurimumque laborem in eorum emendationem contulit εἰς. Epiflolas etiam
edidit, vtique pracflantiffimas, ex quibus facile conflat, qualis fuerit viri huius de
rebus diuinis fententia. Martyrium obiit Nicomediae in Bithynia fub Maximiano.

Lucius Catilina teterrimum facinus aufus etc. Sed Cicero, vir fingulari [If] eloquentia
et in deprehendendis confiliis non. mediocri follertia praeditus, praeterea in rebus
multo ante profpiciendis acutiffimus, quum eius coniurationem patefeciffet, hoflem-
que (in fenatu) ipfum declaraffet, vrbe expulit.

Lupercus, Berytius, grammaticus, qui paullo ante tempora Claudii fecundi, imp. vixit.
Scripfit de particula av libros III. De pauone, de [quilla, pifte: de gollo apud Plato-
wm, Κτήσιν fiue origines Ar fimoiti imn Aegupto ; vocabula atlica; artem grammaticam:
de generibus maftulinis , focinininis et neutris libros X111, in quibus multa rectius tra-
dit, quam Herodianus. i

Lycir,

Vol YX. p. 781. 732 ;DE QVIBVS SVIDAS, Lib. V. c, XL... 483

Lycis, qui et Lycus, ab Ariftophane, vt poéta frigidus, perflringitur. Phrynichus, Ly-
cis et Amipfias tres comici habebautur fubfrigidi. —PArynithur in comoediis audito-
res plerumque taedio adficiebat. | Idem a comicis etiam perflrringebatur, vt peregri-
nus ob mala poémata et qui a propofito aliena diceret, et infnaui metro in carmini-

: .bus fcribendis vteretur. Fuerunt et alii tres Phrynichi.

Lycophron, Chalcidenfis ex Euboea, filius Soclis, adoptatus a Lyco, Rhegino,. gramma-
ticus, ettragicus vnus de pleiade. Eius tragoediae funt: ᾿Αιόλος, ᾿Αγδρομέδω., ᾿Αλή-
que. Διολίδης, "EAeQmae; Ἡρακλῆς, ἱκέται» Ἱππόλυτος. Kaacovdeeis , Λάϊος,
Μαραϑώνιοι, Ναύπλιος, Oidizas ὦ. (β΄. ᾿Ορφανὸς., Πενθεὺς, Πελοπίδαι, Σύμ-
Mou. Τηλέγονος. Χρύσιππος. Ex his Nauplium emendatum fecunda vice iterum

Àn Ícena exhibuit, Scripfit et Zlexandram, poéma obfcürum.

Lycurgus, Spattanus, a Patrocle genus ducens, legislator, quem aiunt a Creta, vel ab
ipfo Deo (Apolline) leges fuas accepiffe, Hic a Pythia Deus adpellatus efl. etc. Na-
tus fuit oclauo poít Troianum bellum anno, patruus Charilai, Spartani regis: Eu-
nomi frater. Spartanis imperauit annos XLII. quo etiam tempore leges tulit, quum
tutor eflet fratcis filii, qui ipfe quoque regnauit annos XVIII. et poft eum Nicander
annos XLViIL. Scripfit leges.

Lycurgus Lycophronis F. Athenienfis, genere Eteebutades, vnus ex decem oratoribus,
quibus Demoflhenes etiam accenfetur. Hic, vita fine crimine transacta, morbo de-
ceífit, relictis filiis, quos Demoflhenes, orator exful, calumniis vexatos oratione defen-
dit. Genuinae orationes eius, quae adhuc exflant ^^), funt iflae: Con:ra Ariffozitonem.
Contra Zutolycum. Contra. Leocratem. | Contra. Lycophronem duae. Contra Paficlem.
Contra Menaeciunum. | Contra Demadem. — Apologia aduerfus eundem: de redditis a Jt
sationibur adminiflratae reip.. Aduerfus. Ifthyriam. πρὸς [ΡῚ τὰς μαντείας. aduey fus
diuinationer. De adminiftvatione reip. De facerdote foemina. De facerdotio. Epiffolae et
alia quaedam.

Lycus, qui et Butheras dictus eft, Rheginus, hifloricus, pater (adoptione) Lycophronis,
tragici Vixit fub Alexandri M. fuccefforibus, et a Demetrio Phalereo infidiis adpe-
titus fuit. Scripfit hifloriam Libyae et Siciliae.

Aude Μοΐγνητος. drama Magnetis, comici, Lydi, ab eo emendatum denuo in fcena ex.
hibitum fuit.

Lynceus, Samius, grammaticus, "Theophrafli difcipulus, frater Duridis, biflorici, qui et .
Sami tyrannus fuit, Menandri, comici, aequalis, quem in commitlionibus dramatum
vicit. v. Küfler. II. pag. 465.

Lyfias, Cephali F. Syracufanus, difcipulus Tifiae et Niciae, vnus ex decem oratoribus.
Natus eft Athenis, quo pater migrauerat, idemque anno aetatis decimo quinto cum
duobus fratribus "Thurios in coloniam profectus efl. Poftea vero, quum partitus
Athenienfium nimis. ftuderet, inde pulfus Athenas rediit anno aetatis XLVII. Orati-
on£$ eius genuinae perhibentur effe vltra CCC, et praeter eas aliae, de quibus am-
bigitur. Dictionis eius puritatem nemo imitatus e(t praeter Ifocratem. Scripfit etiam
artem oratoria et δημηγορίας conciones , itemque encomia et orationes funebres et eri-

| Ppp 2 2 οΐα:

4) De Suidae temporibus intellige:

454. Lib. Γ᾽. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. TX. p. 732 Pris

flolar "1I. vnam pragmaticam, reliquas vero amatorias, quarum quinque funt ad
adolefcentulos.

Lyfimachus, cuius meminit Demoflhenes in oratione de immunitatibus, erat Ariflidis,
iufli, filius; At Lyfimachus, cuius meminit Lycurgus, erat vilis poeta melicus.
Lyfippus, ex cuius dramatibus funt Bay, vt meminit Athenaeus III. et VIII. Dipnofo-

hif. Sunt et aliae eius comoediae, vt Θυρσοκόμος.

Macarii duo: fuere celebres ob abflinentiam. moresque et ob. miracula. — Alter erat Aegy-
prius. — Alter, Alexandrinus, in hoc vno difcrepabat ab Aegyptio, quod hilarior effet,
et comitate quadam iuniores ad difciplinam monaflicam adliceret. Horum difcipulus
Euagrius, qui primum a Gregorio, theologo , CPoli diaconus ordinatus, poflmodum
vna cum illo in Aegyptum ad illos profectus eft. — Hic libros fcripfit valde wtiles,
quorum vnus JZMonachus infcribitur,feu de virtute aliua: alter Gmofficus vel de iis,
qui fcientiam confequi meruerunt, in centum (quinquaginta) diuifus capita. "Tertius
antirrheticur contra. tentatores daemones, capitibus octo fecundum numerum octo
cogitationum, — Scripfit praeterea [V] prognoffica problemata fexcenta. Denique ej moo
β΄ duor libros aphorifinorum., alterum ad. monachos, qui in coenobiis. degunt, alte-
rum. ad virginem. etc.

Macedonius Nouatianos quosdam ad Arianum dogma impellere conatus eft, et reliquias
Conflantini in alium. locum transflulit, denique depofitus etc. ex Socratis Il. 38.

Macedonius alius, qui fub Iuliano , apoflata, vitam martyrio finiit..

Machaon ,. nomen: medici,. vt et Chiron, centaurus.

Maeonides, Homerus. Vetus epigramma: εἰ ὃ £gAes, cwyyvesov, &zex wg] κοίρανος
ὕμνων Meuovidus γοίζφων ᾿χϑυβόλων ἔϑανε. — Si captus er,. venia tibi danda tfl, quo-
uiam θὲ principi hymuorum , Homero, aenigma pifcotorum mortem adtulit.

Magia, inuocatio daemonum beneficorum,. boni alicuius efficiendi cauffa. etc. fupra
in: γοητεία.

ἸΜαγική.. Hanc Medi et Perfae inuenerunt. ΜΗ

Magi apud Perfas vocantur philofophi et philothei, quorum princeps fuit Zoroafltes et pofl
eum. Oflanae et Aflrampfychi..

Magnes ex Icario, vrbe Atticae, comicus, qui, adolefcens Epicharmum fenem adtigit. De-
cuit comoedias nouem, vicit bis: antiquae comoediae poeta. Ariflophanes, (in E-
quitibus) adludit ad drama Magnetis, Βαρβατιτας et"Ogvi9me. — Scripfit etiam Av-
δὸς (Supra Lydi) et ψῆνασ. et βατρώχες. Genus autem coloris eft f2greozyiov,. quo
hillriones faciem illinebant, | antequam laruarum vfus repertus effet.

Magnes, vir Smyrnaeus ,. poeli et mufica arte infignis, idemque forma egregia, vrbes cir-
cuibat et carmina fua publice recitabat. Huius amore tum alii multi, tum Gyges
maxime ardebat etc.

Maior (Mag), Arabius, fophifta ,. fcripfit dé ffatibur cauffarum libror XIIL idem aequa-
lis Apfinae et Nicagorae fub Philippo ,. imperatore ,. et ante.

Malcdius, Byzantius, fophifla. Scripfit Ai/foriam ab imperio Conflantini vsque ad. Ana-
flafium, in qua res geflas Zenonis et Bafilifci et conflagrationem publicae bibliothe-
cae et flatuarum Auguflalis, et alia. quaedam commemorat, flilo:vtens graui, et tra-
gici inflar ea). quae acciderunt, exaggerans..

: Μῶλλον

ΨοΙἾΧ. Ρ. 733 735. DE QVIBVS SVIDAS.- LibV.cXL. 485,

μᾶλλον ὁ Φρύξ. Septem fapientes Graeciae, a Croefo interrogati, quis omnium effet bea-
tiffimus? alii refponderunt, feras animantes, eas enim pro libertate mori: alii cico-
nias, eas quippe fine lege, duce natura, iuflitiam colere: Solon vero dixit neminem.
anté obitum. Tunc [ΠΡ] adflans Aefopus, fabulator, tantum, inquit, ceteros fupe-
ras, qeantum: mare fluuios; Croefus autem, hoc audito, dixit, magis ipft Phryx.

Manaechmus , Alopeconnefius 5) pliilofophus. platonicus,. fcripfit philofophica, et im Pla-
tónem de vep. libros 1H.

Manaechmus, Sicyonius, filius Alcibii vel Alcibiadis, hifloricus, qui fub Alexandri M.
fuccefforibus vixit. Scripfit Aifforiam Zllexandri, Macedonis.

Manaethos, Mendefius, facerdos Aegyptius , feripfit de compofitione f) χυφίων. [

"Manscthos; Diofpolitanus, Aegyptius vel Sebennytes. Scripfit; Phyfologira apotéle[mati-
ca. verfibus hexametris, et alia quaedam a//ronomica.

"Maneros et Perimanos, nomina cantionis. Eubulus Campylione..

"Manes. Hic exferabilis homo fub Aureliano, imp. exflitit, fe Chizflum et Spiritum S. effe
comminifcens, et XIE.difcipulos, vt Chriflus, feeum habens, qui, quum ex omnibus
haerefibus, quae in iis mala erant, collegiffet, ex Perfide, Dei permiffu in. ditio-
nem romanam venit. Hic, qui et Manes et Scytliianus vocabatur, fuit genere Brach-
man, praeceptoremque babuit Buddam ,' "'erebinthum ante vocatum, qui, Graecorum
litteris inflitutus,, Empedoclis fectam adamauit, duo principia, inter fe. contraria, fla-
tuentis, litem et" amicitiam. - In Perfidem autem ingreffus ex virgine fe natum effe
dicebat et in montibus educatum,' ' Quinetiam confcriptis quatuor libris 5) vnum eorum.
vocauit ZITy/feriorum, fecundum Euangelium, tertium TAefeurum ^). quartum. Capitum.
Atque Puddas quidem ifle, ab impuro fpiritu contritus, interiit. Mulier vero, apud quam
diverfabatur, bona eius et profanos libros per-haereditatem adepta, puerum fepten-
nem emit nomine Cubricum, quem literas docuit et manumifit heredemque inflituit..
Hic in Perfide Manem fe vocauit, et Buddae libros venditauit pro fuis, Eum Rex
Perfarum viuum excoriauit, quod filio ipfius cauífa mortis exflitiffet. Hic Manes

— Vetus 'Tefl. reiecit, Nouum vt boni Dei admifit etc, Paullus quidam , Manetis ae-
qualis; Antiochiae magnae epifcopus,, Dominum nudum hominem effe dixit, vt vnum:
de prophetis. Ab hoc Paulliani.

Marcellinus, qui principatum tenuit liberum Dalmatiae et lllyriorum, in Epiro liabitan-
tium, romanis difciplinis inflitutus diuinationisque [1] peritiffimus et eruditionis
amantiffimus. Huic familiaris fuit Salluftius,: philofophus..

Marcellus, magifler Arcadii, imp. omnibus virtutibus ornatus vel potius ἀρετῇ τις ἔμψυ-
xs. virtur quaedam. auimata.

Marcellus ,. Pergamenus, orator, fcripfit librum, Zfdrianus, fiue de regno.

Ppp 3 Marcellus,

£) Küfter in nota 5. tom. II. pag. 490. animad- crum adhibenda; Vide Plutarchum de lide ct
vertit, antiquiffimum codicem Perifin. exhibere Ofiride pag. 383. feq. :
᾿Αλωπικοννήσιος:, κατὰ δέ τινας Προικον»ήσεος * vere- 5) At. Scytliianum fcripfiffe IV. illos libros; do-
que iudicat, pofteriora verba a feftinantibus libra- cet'Küfter. II. pag. 491. not. 4, €x Cyrillo et: Epi-
riis omiffa. fuiffe propter fimilem. voc. 'AAez. ct planio. Har/. ,
Hgorzovy.. terminationem. ari. 1) Θυησαυρῶν. tlicfaurorum: ex Cyrillo , Epipha-

7) Κῦφε mixtura fedecim fpecierum in vfum fa- — nio et Cedreno legzre iubet Küfter. Zar/.

i

486 Lib. V. c XL; INDEX SCRIPTORVM Y21-IX. p.735 136

Marcellus, Sidetes , medicus, fub M. Antonino. Hic fcripfit verfibus heroicis de rz medica
libros XLII. in quibus etiam. de morbo lupino hominum fiue lycanthropia, Coaf.
Kufleri not. 8. ll. pag. 498. 1

Marcellus, dux. militum..fub. Commodo; vt per totam noctem vigilare .videretur , quoti.
die fub vefperam praefcribebat duodecim tabellas δώδεκα γρωμματέϊα οἱοίγε, ἐκ φι-
λύρας ποιῶται!» earumque alias aliis horis ad diuerfos perferri curabat etc.

Marcianus, Valentis, imp. et Angelii, epifcopi CPol. tempore vixit, vir clarus, qui olim
in palatio militeuerat, tune presbyter ecclefiae Nouatianorum, Anaflafiam, impera-
toris filiam, grammaticam docuit. :

Marcianus, familiaris.Mufonio ,. Pamphylio, vir ad omnem virtutem inflar regulae .exa-
cus. Viros enim probos ad fe adliciebat Mufonius, ,vt magnes ferrum , ita, vt, fi
quis audiret, aliquem effe Mufonii amicum, eum bonum virum efle, fcire liceret.

Marcianus fub Zenone floruit, presbyter in oratorio delectus plurimum | valuit apud ( ma-
gifirum officiorum Zenonis) lllum, epicureis placitis. quotidie fe ipfum corrum.
pens, mundum fua fponte natum eífe dicebat etc.

Marcion, haerefiarcha. ud as

Marcus Antoninus Romanorum imp. omni laude dignus philofophus, qui tum alios, tum
-poflremo Sextum, philofophum, e Boeotia oriundum, Romae audiuit, crebro ad eum
ventitans, aedesque eius frequentans, Eum igitur Lucius quidam, rhetor, Herodis,
xhetoris Athenienfis , difcipulus, prodeuntem interrogauit, quonam iret, et cuius nego-
ii cauffa: cui Marcus, Etiam feni, inquit, decorum eff. dicere, ...Eo igitur ad. Sex-
zum, plülofophwmn , vt difcam ea , quae nondum: fio. "Tum Lucius, manu in coelum
fublata, .o fo/, inquit, Komanorum imp. iam Jzuex , fumta tabella, do&Boris domum fre-

quentat: Rex vero meus, /Texander , anno atatis XX XII. obiit. | Scripfit de uita fua
78 ide [Dig διαγωγὴν libros ΧΙ]. Eum facilius.eft admirari, quam laudare, quod
oratio nulla huius viri virtutibus aequari poflit etc.

"Mares, Chalcedonis in Bithynia epifcopus, Iulianum, parabatem, Fortunae [IP] immolantem
CPoli, infectatus, vocauit impium, apo(latam, atbeum.. Ille ad Marem, oculorum fuf-
fufione laborantem prae fenio, ANeque tuus. ille, Deur. Galilaeur te fanare poffit. Cui
Mares: Gratias ago Deo, qui ime lumiuibur orbawit, ne iuum vultum videam, qui
fic in impietatem prolapfus es. Iulianus inde, martyrii honorem Chriflianis inuidens,
.a Diocletiani quidem crudelitate ab(linuit; at lege lata Chriftianis interdixit, ne hu-
manioribus difciplinis inflituerentur, ne, filinguam, vt aiebat, acuilfent, gentilium
-dialeckicis expeditius refponderent. Per varias artes.etiam perfuafit quibusdam, inter
hos Hecebolio, fophiflae, vt idolis immolarent.

Miargites, qui a.comicis ob flultitiam deridetur. Aiunt, eum vltra quinque numerare non
potuiffe ete,

Maranus, Marfi, caufidici, qui Roma Eleutheropolin Palaeflinae primae oppidum mi-
grauit, filius, praefectus vrbis Romae, confularis, et, quod illuflrius eft, patricius
tempore Anaflafii, imp. fcripfit Metaphrafim Theocrifi, iambis 3150. — 7fpollonii “γρα-
Aautitorum , iambis 560g. Callimachi Hecales,. Huymuorum , CaufJarum et, Epigramma-
ium iambis 6810. Zfrati, iambis 1140. 4Vicandri theriarorum , iambis 1370. et alias
multas metaphrafes.

Marinus,

|

w

Vol.TX, p.736 P 737 ^. DE QVIBVS SVIDAS. Lib P. c. X. 48;

Marinus, füfceptà Procli fchola, quum Ifidorum, philofophurn, 'inflituiffet Ariflotelica do-
clrina, εἰ is Athenas iterum veni(fet, communi praeceptore defuncto, oflendit ei pro-
lixum commentarium, a fe.confcriptum iz Platonis Philebum: fed ie dixit ἱκανὸὼ
ναι τοὶ τὸ διδασκολε.. füfficere, quae Proclus in illum dialogum fcripfiffet. — Statim
itaque illum flammis dedit. Etiam per litteras ex I(idoro quaefiuit et ad eum argu-
menta mifit, quibus probaret, Parmenidem Platonis non effe de Diis, fed de formis.
Sed ille; pluribus argumentis Marino refpondens, veriffimam effe probauit dialogi 1]:
lius.de Diis expofitionem. "Qnare nifi iam liber fuiflet editus, etiam hunc fortaffis
aboleuiffet. Fortaffe etiam obflitit fomnium; nam Proclus dixit, fe fomniaffe, fu-
turum, vt Marinus in Parmenidem commentarios feriberet. (Ex Damafcio.)

Marpfias, orator garrulus et turbulentus, cuius meminit Ariftrophanes.

Marfyas, Periandri F. Pellaeus, hifloricus; initio litterator (γοαμματοδιδώσκωλος);, frater

'^ Antigoni, qui poflea rex fuit, vna cum rege, Alexandro, educatus, Scripfit /Zaredo-
mita libris X. a primo rege Macedonum ad Alexandri Philippi F. expeditionem in Sy-
riam poft conditam Alexandriam. — ftia libris XLI. itemque Zlexandri educationem.

[P] Marfyas, Critophemi F. Philippenfis, hifloricus, iunior.

Marfyas, (Marfi F. Tabenus )), hifloricus,' fcripfit ᾿Αρχωμολογίαν fiue anfiquitates libris

“ΧΗ Μυϑικὰ fabulofa libris 1I, et alia quaedam de patria fua.

Marfyas temporibus Iudicum iudaicorum , vir fapiens, artis muficae peritus, qui tibias
arundineas et aereas inueriit etc.

Matreas, AeozAcvos impoflor, qui befliam alere fe dicebat, quae ipfa fefe comederet ^).
Quaeritür, quaenam fuerit illa Matreae bellua. —Compofuit etiam quaeffioner ad ine
flar problematum Ariftrotelis, ex quibus erat haec: Quare fol occidens dicatur dover,
non χωλυμβῶν.

Matthaeus, euangelifta, habet titulos LXVIIL. capita CCCLV.

Mauricius, Romanorum imp. fertur verborum magnificentiam plurimi feciffe et eruditos
maximis" honoribus adfeciffe εἰσὶ Infra in Menandro; protectore.

Maximus "Tyrius, philofophus, qui Romae fub Commodo vixit. — Scripfit de Homero et
quae fit apud eum antiqua philofophia : Re&ene Socrates fecerit, quod accufatur mom
vefponderit. . Xem alias quasdam. quaefliones philofophicas.

Maximus, Epirota, vel Byzantinus philofophus, luliani, caefaris, parabatae, magifler. Scrie
pfit de infolubilibur obic£lionibus: De principür: De numerir: Commentarium in. Zri-
Jfotelem , et alia quaedam ad eumdem lulianum.

Meyzeleay, megarizare fiue philofophi Megarenfis feram fequi. Stilpo ex Megaris. vrbe
Graeciae, oriundus erat, qui copia verborum et dexteritate differendi caeteros adeo fu-
perauit, vt tota propemodum Graecia, ipfum fpectans, fectam Megaricam amplecteretur.

Melampur, diuinationis peritus. conf, Küfleri not. tom. lI. pag. 521. Y

Melanippides, Critonis F. Melius, natus Olympiade LXV. | Scripfit DifAyramborum libros
quam plurimos et poemata vtrfu heroico ct epigroutnaía et elegias et alia plurima.

5,1121! ^ Melanip-
Ὁ Ex abi, Arabiae ciuitate.

&) Videtur Matreee bellua fuiffe gnis, vt lapis mirificus Pipini apud Thuanum libro VI. et Mor-
bofium lib. L, Polybiff, cap. 13.

4885 Lib.T". c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p.737 P739

Melanippides, fenioris ex filia nepos, Critonis F.et ipfe lyticus: qui in compofitione
dithyraiborum plurima innouauit, et apud Perdiccam, regem, degens, illic vitam
finit. Scripfit et ipfe cantica. ljrica et dithyrambos.

Melanopus, adfinis Diophanti, oratoris.

Melefermus, Athenienfis, fophifla. — Scripfit meretririarum epiffolarum libros XIV... rufli-
carum vtm; culinariwn epiflolarusm vniwn; comuiualium librum vnum.

[P] Melitus, Lari F. Athenienfis, orator, qui cum Anyto Socratem accufauit et tragoedias
fcripfit. Α .comicis autem perflringitur, vt poeta frigidus et malitiofo ingenio prae-
ditus. Ariftoph. σκολιοὶ MeAir& Καρικῶν αὐλημώτων. ftoliorum Meliti et carminum,
quat Cares fibia cantant. Carmina vero Carica erant lugubria.

Melitus vixit temporibus Zenonis, Eleatae, et Empedoclis. | Scripfit de enfe, | In. reip. ad-
miniflratione aduerfatus efl Pericli, et quum Samiorum dux effet, nauali praelio
pugnauit cum Sophocle, tragico, Olympiade LXXXIV. — (Suidas huic etiam δὰ tribuit,
quae dixerat de. fuperiore.]

Menander, Athenienfis, comicus anfiquus.

Menander alius, Athenienfis, Diopithis et Hegefiflrates F. qui omnium fermone celebratur.
Nouae comoediae poeta, flrabo quidem oculis, fed acuto ingenio praeditus et in
inulierum amorem effufus. Scripfit comoedias CI 111. itemque «epiffolar ad Ptole-
maeum, regem , et oratione profa plurima alia. -

Menander, Laodicea, ad Lycum, fluuium, fita, oriundus, fophifla, fcripfit commentarios in
Hermogenis artem οἱ Minucioni. progymnafmota , et alia. fs]

Menander, protector, hifloricus, qui fic de fe ipfo Ícribit: Pater, mihi erat Euphratas

Byzantio oriundus, minime ille quidem eruditus. Herodotus frater germanus, qui,

legum doctrina: deguflata, flatim ab harum fludio receffit. Ego vero huius ftudii

quod abfolui profeflione non. fum vius, fed ad decurfiones equeflres δὲ faltationes
pantomimorum et palaeftram ime contuli. Pofteaquam vero Mauricius imperium ca-
pefliuit, princeps, qui et populi falutem prouide curabat et. Mufas amabat, poema-
tibusque et hiftoriis audiendis quam plurimum delectabatur, vtpote qui..magnarm no-
élis partem in fludiis ipfe confumeret, et ingenia hebctiora munificentia fua excita-
ret et acueret; tunc ego dolens mecum reputare coepi, non oportere me vitam adeo
inertem agere, et ad hanc hifloriam fcribendam me adpuli, quam poft defunctum

Agathiam fum aufpicatus,

Menecrates, comicus. Drama eius μωνέκφωρ fiue Ἑρμιονεύς.

Menecrates, Syracufanus , medicus, qui, facrum morbum curans, nullam mercedem reci.
piebat; fed a fanatis pofcebat, vt fe ipfius feruos faterentur. dem Iouem fe adpella-
bat, eosque, quos fanauerat, Deos, vnicuique nomen imponens, vni Mercurii, alte.
ri Apollinis. v. Zhen. VII. pag. 298.

Menelaus, Aegaeus, poeta epicus, fcripfit T/wbaidem libris XII. et alia.

Menippus, cynicus. vide ἱπέρα μη τ αμός. ἶ

Menippus, comicus. Ἔχ eius drz:natibus funt. Cercopes et. alia.

[f] Mefomedes, Cretenfis, lyricus, qui Hadriani temporibus vixit, 'eius libertus-vel ex
praecipue dilectis. — Scripfit encomium | ZIntinoi , qui Hadriano erat in deliciis, et alia
diuerfa carmina. Antoninus Syllae fepulcrum repertum inflaurauit, et. Mefoincdi,

qui

Vol. IX. p.739 Ὁ 740 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V.. c. XL. 489

qui cantica lyrica confcripfit, cenotaphium exflruxit: huie quidem, quod cithara ca-
nere didiciffet; illi vero, quod eius crudelitatem imitaretur.

Metagenes, Athenienfis, ferui F. comicus. Ex eius dramatibus funt: αὖρα!» μαμμαίκυ-
Soc, Θεριοπέρσα!. Φιλοθύτης, Ὅμηρος ἢ ἀσκηταί.

Mera λέσββιον ὠδὸν poff Lerbium rantorem. Dicitur de iis, quibus fecundus locus tribui.
tur. Lacedaemonii Lesbios citharoedos primos aduocauerunt, deinde Terpandrum,
qui ob caedem exfulabat, arcefliuerunt Antiffa, qui ipforum animos compofuit, et
feditionem fedauit etc.

Methodius, Olympi in Lycia aut Patarorum et poflea Tyri epifcopus, nitido compofito-
que fermone aduerfus Porphyrium libros compofuit, et conuiuiwim decem virginum :
ltem de refurreciione opus egregium contra Origenem, et aduerfus eumdem a Py.
£honifJa et de libero arbitrio. — Scripfit etiam in Genef et in canticum canticorum com.
mentarios, et multa alia, quae vulgo lectitantur. Hic in extrema perfecutione fub
Decio et Valeriano in Chalcide, vrbe orientis, iartyrio coronatus eft.

Meton, mathematicus: et Metonis annus. Hic Meton fuit praeflantiffimus medicus et
aflronomus. In Colono eífe inflrumentum quoddam, ab eo dedicatum, ait Calliflra.
tus. Euphronius eum ex Colono, populo Atticae, oriundum effe. Ante Pythodori
aetatem vero heliotropium erat in comitio, quod nunc ef ad murum in Pnyce.
Vel quia in Colono fontem fabricauit, vel fimulacrum, vel infirumentum aliquod
afironomicum confecit, Phrynichus in μονοτρόπῳ.

Tí δ᾽ iiy ὃ μετὰ ταῦτα ταύτης Φροντίζων;

Μέτων à AvxowtUs, οἶδ᾽ ὅτι κρήνας ἄγων »

Mérgio;, moderati, modefli. Afclepiodotus cum Athenis difceffiffet , et Seleuciam Syriae
perueniffet, fe in toto illo itinere in tres tantum homines modeftos et bonos incidiífe
dixit, Antiochiae in Ilapium, philofophum, Laodiceae, quae eft vrbs Syriae proxima,
in Merem, omnium aetatis noflrae hominem iuftiffüumum, cui Ariftidis cognomen
erat, et in Domninum, philofophum.

Metrophanes, ex Eucarpia, oppido Phrygiae, oriundus, fophifla, fcripfit dr Phrygia libros IT.
Dec formis orationum; de flatibus caufJarum; commentarium in. Hermogenis artem rhe-
-toricam; commentarium in. riflidem.

Metrophanes, Corneliani, rhetoris, F. ex Lebadia, Boeotiae ciuitate, fophifla, [IP] fcripfit
de generibur dicendi, quibus vfi funt Plato, Xenophon, Nicoffratur, Philoffratus: De.
clamationzs: orationes ponegyricar.

Metrophanes, a Lachare genus ducens. Hic quum adhuc pmer effet, exclamauit, ego
Jum Zriffophanes ille caluur. — Deinde interrogantibus, qvid dixiffet, refpondit, fe ni-
hil meminitfe eorum, quae dixerat. Aduerfus hunc Superianus librum fcripfit,

Michael Syncellus, Hierofolymitanus, fcripfit encomium magni Dionyfii.
Milo,

ἢ Küfter in not. ad ἢ. ]. tom. II. pag. 544. duo illos fenarios ita numeris fuis reftituit; Τῆς — —
Φρευτίσων; 0/9, ὁ κρήνκε ἄγων, Harl.

Vol. VI. .Q.a4

4go Lib.V. c. XLi INDEX SCRIPTORVM ' VoL. TX. p. 740 P 74x

Milo, Crotoniatee, fex olympiadibus continuis lucla vicit. Septima vero Olympiade fu-
perare non potuit Mnafitheum, qui ciuis eius erat et iuuenis et cum ipfo congredi
nolebat. — — "Fandem luporum praeda fuit: (ex Paufania, lib. VI. pag. 369. fq.)

Mimnermus, Ligyrtiadae F. Colophonius, vel Smyrnaeus, vel Aflypalaeenfis, poeta ele-
giacus. Vixit Olympiade XXXVII. ita, vt feptem fapientibus fuerit antiquior. Qui.
dam vero dicunt, ipfum eodem, quo illi, tempore floruiffe. —Vocabatur etiam Li-
gu/liader , διὸ τὸ λιγὺ. afuaui et arguto cantu. Scripfit multa.

Minucianus, Nicagorae, fophiflae, F. qui Galieni temporibus vixit. Scripfit artem rhetoricam
et progymnasmata et orationes variar.

Minyae, Argonautae.

Mithaecus, grammaticus. Scripfit Ὀψαρτυτικοὶ de condimentir ciborum, κυνηγητικοὺ de
venatione et alia. ---- Eft etiam nomen velocis hominis.

Mnafeas, Berytius. Seripfit artem vhctoricam, itemque de mominibus Zdttirir.

Mnefima:hus, mediae comoediae poeta. Ex dramatibus eius funt Ἱπποτρόφος, Βέσιρις;
Φίλισπος- (Δύσκολος) vt teflatur Athenaeus in. Dipnofophiflis.

Molones. duo feruntur, hiflriones et graffatores..

Molpagoras apud Cianos fuit vir ad dicendum et agendum promtus, fed ingenio popula-
ris. et ambitiofus etc. (e Polybio.)

Moyadav , carmen. flebile eanere..— Carmina tragica, quae in fcena recitantur, funt lamenta.
Arifloph. εἶτ’ ever eeQov porgdieas , Κιφησοφῶντα μιγνὺς, deinde alui eum monodiir,
iisque. Cipliefophontem immiftui. Mic Ciphelophon fcruus erat, qui eum carminibus
componendis plurimum adiuuabat etc.

Morfimus et Melanthius, poetae tragici, quos perflringit Arifloph. Morfimus Philocis F.
poeta frigidus et oculorum. medicus. | Melanthium reprehendit vt helluonem Eupolis in
κόλαξιν.

Moecipos, fatalir. De Apollonio, "Tyaneo; vide fupra in Domitiano;

Morychus, poeta tragicus, qui vt helluo a comicis perflringitur.

Morychus, '"Teleas ,. Glaucotes , ob veneficia male audiebant.

Mofchus, Syracefanus, grammaticus, Aviflarchi difcipulus, qui fecundus eff a "T'heocrito,
poeta bucolico. Seripfit et ipfe Bucolira.

Mofchus, malus citharoedus, qui multos verfus vno fpiritu caneret. Carmen Bocotium
inuenit Terpander, vt et Phrygium.

[P] Mofes, prophetaet legislator. Huius anno LXXX. filii Ifraelis ex Aegypto egreffi funt;
etc, conf. Küfleri not. tom. II. pag. 583.

Mofo, mulier Hebraea, a qua fcripta eft Lex Hebraeorum, vt tradit Alexander Polyhiflor.

Mufaeus, Eleufinius, Athenienfis, Autiphemi et Helenae F. poeta epicus et Orphei difci.
pulus, vel potius eo antiquior. Floruit tempore Cecropis fecundi. Scripfit praecr-
pta ad Eumolpum, filium, verfibus quater mille et alia plurima. — Antiphemus, filius
fuit Euphemi, nepos Ecphanti, pronepos Cercyonis, quem dcbellauit "Fhefeus.

Mufaeus,. "Thebanus, "Thamyrae F. Philammonis nepos, poeta lyricus, qui multo ante
bellum "Troianum. vixit. Scripfit verfus lyricos et cantica.
| : Maufaeus,

Vol. TX, Ρ. 741} 742 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V. c. XL. qos

Mufaeus, Epheíius, poeta epicus τῶν εἰς τὰς περγωμηνὲς x0] αὐτὸς κύκλος, Vnus ex
numero eorum, qui in mufeum Pergamenum Δα θεῖ! erant. Scripfit Perfeidir li.
bros X. itemque in Eumenem et Zlttalum. v. ΚΟ αὶ not. 4. tom. H. p. 378. [

Mufaeus, philofophus apud Graecos ^) Lyfias in Oratione contra Mixidemi accufatio-
nem, fi modo is verus eius auctor fit: Pueror ipfi pedi/fequor. duos efe, quorum al-
£erum vocat Mufaeum , alterum Hefiedum. — 1d autem reum fLudio fediffe patet, .:Mu-
faeum vero alii Thracem eíle dixerunt, alii indigenam et Eleufine oriundum. ὶ

Mufonius, Capitonis F. T'yrrhenus, .ex.Bulfinio ciuitate, dialecticus et philofophus Stoicus,
qui vixit fub Nerone, Apollonii, Tyanei, et multorum aliorum difcipulus, ad quem
et epiflolae feruntur Apellonii, et iliius ad Apollonium. Hic ob confidentiam et

arguendi fludium et immodicam libertatem a Nerone interfectus efl. Feruntur eius
orationes et €piffolae diuerfae philofophicae. De hoc Mufonio (Iulianus) parabates
in epiflola fic fcribit: Contumeliam, qua praefes Graeciae nos adfecit, tanta animi cel-
fitudine tulifli, vt nihil horum iu te faBium putaris. Quod autem illi vrbi opem ferre
velis, eique. fludeas, im qua fcholar habuifli, animi philofophici eff argumentum. Quare
mihi videtur. prius quidem iliud Socrati conuenire, hoc vero poflerius. Mufonio. .Nams
ille fas efe negabat, virum bonum ab vllo improbo laedi. Hic vero murorum cura-
tor erat, quum ipfum Nero exfulare iuflit. "

Mufonius, vir rerum gerendarum prudentia infignis, fub imp. louiniano, et Eunapius,
Phrygius, orator, tributis Afianis colligendis praepofitus etc.

[Ὁ] Μύδρος. Anaxagoras dixit folem eífe μύδρον πυρόεντα , ignitam ferri.maffam, Pelo;
ponnefo maiorem, ob quod morte multandus erat. E

Myia, Thefpiaca, lyrica. Scripfit carmina. [yríca.

Myia, Spartana, poetria. —ymmor ἐπ Zdpollinem et Dianam fcripfit.

Myia,- Pythagorae magni et 'T'heanis filia, Samia.

Myro, Byzantia, poetria, quae verfus heroicos et elegiacos et melieos fcripfit, Homeri,
tragici, filia, vxor Andromachi, cognomento philologi.

Myro, Rhodia, philofopha. Scripfit Chriar reginarum et fabular.

Myrtilus, Athenienfis, comicus, filius Lyfidis, frater comici, Hermippi. Eius dramata:

.. Tiravozaves ") , ἔρωτες.

MiSes et οἶνος differunt, quod οἶνος non pro pueris, fed viris factus fit, nec tantum ani-
mum obleétet, fed et admonitionem contineat. "Occulte enim et per ambages fuadet
ac docet, quod Hefiodus feciffe videtur.

Myfcelus, accepto.oraculo, valetudinem bonam antepofuit diuitiis; has delegit Archias:
vnde Crotoniatae funt robufti; Syracufani autem diuites euaferunt.

Myforum praedatio (Μυσῶν Ae) prouerbium de iis, quorum res, vt Myforum aa υἱοῖς
nis praedonibus, Telepho, rege, peregre profecto, hofliliter diripiuntur.

4443 Myxus,

$1) Idem cum primo Mufaeo , apud Suidam memorato.
$) Küfter (in not. 4. tom. IL, pag. 550.) cum Meurfio in biblioth. attica emendat Τισκνόπαυδεε;
Harl.

402 Lib.V.:. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. TX. p.742 743

Myxus, βαβαὶ Μύξος. Dictum hoc in iadtabundos et gloriofos. — Myxus enim fuit fa.
cerdos Dianae, homo facetus et iactabundus.
Nannacus ^). Vir prifcus ante Deucalionem, regem, qui futurum diluuium praefciens,

omnibus in templum congregatis, cum lacrymis Deum fuppliciter oraui. Et pro. .

verbium, a Nasnaco, de rebus admodum vetuflis.

Navéros, ecclefiae presbyter romanae; v. Nouatur. Atque Ναυαστιανοὶ αἱρεσῖται funt
Nouatiani , haeretici, fiue qui Nouati fententiam fequuntur.

Niucratis, vrbs Aegypti a Milefiis condita, quum maris imperium obtinerent. Huius ciuis
fuit doctus ille Athenaeus.

Nzuficrates, comicus. Ex eius dramatibus funt: Ναύκληροι» IHseciís ?).

Naufon Nauwtrati, de iis, qui paria fibi mutuo reddunt. Genus fcribendi in epiflolis vfi-
tatum, vt Pompacu: Pomgilo.

Nanecics, deo gratus et confecratus, vel monachus. Sciendum, tempore Claudii, Ro.
manorum imp. cum Petrus, apoflolus, Euodium Antiochiae (epifcopum) creaffet, illos,
qui prius Nazaraei et Galilaei vocabantur, adpellatos Chriflianos.

Neanthes, Cyzicenus, orator, difcipulus Philifci, Milefii.

Nearchus, Alexandro expeditionis comes fuit, et hiftoriam de eo confcripfit. —Falfo au-
tem fe praefectum claffis fuiffe fcripfit, quum gubernator nauis fuerit.

Nemefion, (Damafcii amicus.) confer Suidam in ᾿Ανεπτερᾶτον. et Ἕ ρμαῖον.

Νεμήσεις ὑποκριτῶν, diflributiones hiflrionum, Ῥοειὶς tres hiflriones forte diuidebantur,
qui fabulis agerent. Inter hos, qui viclor fuiffet, absque examine deinde adfu-
mebatur.

Neocles, Athenienfis, philofophus, frater Epicuri, qui fcripfit de fecta fua. Et Neoclis, eft
dictum: λαϑε βιώσας, qui bene latuit, beme vixit. (v. Menag. ad. Diog. Laert. X.
fegm. 111.)

Neophron feu Neophon, Sicyonius, tragicus, cuius effe dicunt Euripidir Medeam, do-
cuit tragoedias CXX. etc.

Nero fludiis , imperatore prorfus indignis, operam dedit, cithara ludens, tragoedias agens
et in theatris faltans. — Sed adhuc adolefcens ftudiis philofophiae vacabat, et de Chri-
flo inquirebat, quem adhuc fupereffe in viuis arbitrabatur. Quumque comperiffet,
a ludaeis in crucem actum effe, iratus Annam et Caipham]cum Pilato, tunc ludaeae
praefide, vinctos ad fe duci iuffit, ab iisque fcifcitatus eft, quaecunque in eius iudi-
cio acla effent εἰς. Eo tempore et Simon Magus florebat, quumque Petrus et Simon
pracfente Nerone inter fe difputarent, eductus eft ex carcere Pilatus. Nero Simonem
interrogat, an effet Chriflus? ille fe effe ait. Negant Petrus, et Pilatus, Aic, inquit,
"epyptius rff, et obefo corpore et prolixis capillir et niger omninoque ab eius forma alie-

nus etc.
Nerua,

0) Videtur nomen ex Noachi nomine corru- p) Monente Küftero not. 7. (tom. II. p. 6oo.)
ptum, licet Nannacus hic, (Stephano Byz."Aw«- non, Naufitrati comico; fed JVaucrati fabulam,
x05 ,) Phrygum rex dicitur Suidae in το πὸ Na»- Πέρσις adfignat Athenaeus libr. IX. Sed v. fupra;
yaxx, et Rex, in τὰ Ναγνώχα, in vol. 11. pag. 741. Har.

Μοὶ. ΤΧ. p.743 744 DE QVIBVS SVIDAS. Lib.V.c. X. 493

Nerua, Romanorum imp. Ioannem, euangeliftam , ex Patmo, quo relegatus erat, reuoca-
tum, Ephefum reduxit: eo tempore *), quo et Manichacorum dogma in lucem prod-

^^ dit, Manete haerefin fuam aperte docente.

Neflorius. Poft Manetem et. Paulum et Apollinarem et "Theodorum prodit Neflorius,
Germanicea, Syriae vrbe, oriundus, qui fede CPol. potus, voce duarum in Chrifto
naturarum malo errore abufus e(t, aeque ac Paulus et Theodorus, a quibus genus ")
duxit. Nam filius fuit Cilicis, (Theodori) et Samofateni (Pauli) nepos. Pofl hunc
Eutyches exflitit etc.

Neflor, Larandeníis, e Lycia, poeta epicus, pater poetae Pifandri, fuit fub imp. Seuero
fcripfitque Z/iadem λειπογρώμματον , litteris certis carentem, perinde vt 'Tryphiodo-
rus Odyífeam. Nam in primo libro nullum reperitur e, in fecundo nullum f etc.
Scripfit etiam Metamorpho/zs, vt Parthenius, Nicaénfis, et alia.

Nicagoras, Mnefaei, rhetoris, F. Athenienfis, fophifta, tempore Philippi, [0] imp. Scripfit
vitar clarorum virorum. De Cleopatra, quae fuit in Troade. — Orationem, habitam in
legatione ad Philippum, mp. Mt

Nicander, Xenophanis F. Colophonius vel Aetolus, grammaticus, poeta, medicus, vixit
tempore Attali iunioris, fiue vltimi Galatonicae, cui regnum ademtum a Romanis.
Scripfit theriaca, alexipharmaca , georgica , ἑτεροι μένων de corporibus, in aliar formar
mutatir, libros ΓΚ. Remediorum | colle&lionem ; prognoflica vcrfibus, ex Hippocratis
prognoflicis translata: de ommibur oraculis libros 111. et alia plurima, carmine epico.

Nicanores tres fuerunt: vnus, filius Balacri, alter, Parmenionis, tertius , genere Stagiri-
ta, cuius meminit Hyperides oratione in Demofthenem.

Nicanor Hermiae F. Alexandrinus, grammaticus temporibus Hadriani, imp. quo tem
et Hermippus, Berytius, vixit. | Scripfit zregi ς,γμῆς » de pun&lis apud Homerum, εἰ de
differentia, quoe. inde im fenfu oritur; de interpun?lione in. genere, libros 771. Ho.
rum compendium libro 1. De puntlis apud Callimachum , «t alia.

pore

Nicetas. Supra in Heraclide, Lycio.

Nicochares, Philonidae, comici, F. Athenienfis, comicus, aequalis Ariftophanis. Ex eius
fabulis funt ᾿Αμυμώνη, Πέλοψ, Γαλώτειω, Ἡρακλῆς γαμῶν, Χορηγὸς» Κρῆτες» Ao.
κώνες. Λήμνια!» Κένταυροι, ΧερογάώΞορες.

Nicolaus, ex Myris Lyciae, feruidus Chriflianorum propugnator et facerdos, qui magna
cum fiducia DEO preces adhibebat. Hic nihil quidem fcripfit, fed in fommis imp.
Conflantino adílans etc.

Nicolaus, Damafcenus, amicus et familiaris Herodis, regis Iudaeorum et Augufli Caefaris,
qui placentas mellitas, ab eo miífas Mico/aor adpellabat: philofophus peripateticus,
aut platonicus. — Scripfit Aifforiam vniuerfalem libris L.X XX. aut, fecundum Athenaeum,
CXL. libr. aut, CXXIV. auctore lofepho:) itemque de vita et educatione. Coefarir.

Q.q q3 Patrem

q) Videntur hoc loco apud Suidam nonnulla excidiffe, Nam Manichaeorum feCtae orizo a Ner-
vae aetate remota eft annis amplius centenis.

*) Intellige dogmatum, non confanguinitatis propinquitatem.

494 Lib. ζ΄. ΧΙ {ΝΌΕΧ SCRIPTORVM Vol.IX. p.744 Ὁ 74$

Patrem habuit, qui opes et famam eruditione adeptus fuerat: staque ille a puero in
omnibus litteris eruditus grammaticae atque inde poeticae haud vulgarem peritiam
fbi comparauerar, adeo, vt fragoediar comoediarque haud fpernendas fcriberet. Poft-
ea ad rhetoricam ac mufíicam «t mathematicas difciplinas atque vniuerfam difcipli.
nam animum adplicuit, Ariftotelem inprimis imitari-ftudebat , et multiplicem | eius
viri doctrinam fummopere admirabatur. —Aiebat, ideo plures mufas a veteribus
theologis introductas elfe, quod in difciplinis mira varietas et ad omnes vfus apta
diuerfitas reperiatur. Ingenuo homini imperitiam artium humaniorum, atque illibe.
Talium peritiam iuxta turpem effe. -Difciplinarum -orbem fimilem effe peregrinationis
[I] alibi prandendi .caufa diuertenduma, alibi pernoctandum, alibi confiflendum per
plures dies, alia obiter percurrenda, taudem reuertendum ad penates, hoc eft ad
philofophiam, tamquam ad patriam laresque .redeundum, ibique confidendum,

Nicolaus, difcipulus Plutarchi, cognomine Neflorii, fcripfit progymnafmata .et. declama-
fione; rhetoricar οἰ alia quaedam. Floruit fub Leone feniore, imp. vsque ad Zeno-
nem et Anaflafium.

Nicolaus, e Myris, Lyciae, frater Diofcoridis, grammatici, et Hipparehi et Hypati, patricii.
Docuit CPoli, fuitque difcipulus Lacharis. Scripfit arfem rhetoricam.et declamationer.

Nicomachus ex Alexandria Troadis, tragicus, fcripfit tragoedias XXI. ex quibus funt: ᾿Αλέξ-
avdecs , Ἐριφύπη. Τηρυόνης » ᾿Αλετίδης . Εἰλήϑυια, » Νεοπτόλεμος. Mucói, Oidizas,
Περσὶς ἢ Πολυξένη, Temoyie, Μετεκβαίνεσαι, Τυνδάρεως ἢ Αλκμαίων. Τεῦκρος.

Nicomachus, Athenieníis, tragicus, qui praeter omnium opinionem Euripidem et 'Theo-
gnin vicit. Ex eias Tragoediis eft Oedipus.

Nicomachus, Stagirita, Philofophus, filius Ariftotelis, philofophi, "Theophrafti difcipulus
et, vt quidam tradunt, amafius, Scripfit ethicortm libror 7/1. itemque de phufica
σεγοαῇβ patris fui.

Nicomachus, medicus, et ipfe Stagirita, Machaonis F. Aefculapii nepos, a quo genus du-
xit Nicomachus , pater Ariftotelis philofophi, et ipfe medicus. Scripfit igregixóy fiue
de re medica libros / I. et φυσικῶν de vebur. naturalibus vnum.

Nicophon , Theronis F. Athenienfis, comicus, aequalis Ariftophanis, comici.. Ex eius dra-
matibus funt ἐξ ade ἀνιὼν, Αφροδίτης γοναὶ. Πανδώρα, Χειρογάφορες, Σειρῆνες.

Nicoflratus, Macedo, orator. .Hic relatus eft in numerum decem illorum, qui fecundum
a primis locum tenere iudicabantur, aequalis! Ariflidis et Dionis Chryfoflomi; vixit
fub M. Antonino, imp. Scripfit Decamythiam; Jmaginer; Polymythiam; Thalaitur-
gor, εἰ alia plurima. Item Encomia, in Marcum (Antoninum) et alios.

Nicoflratus, comicus , cuius dramata apud Athenaeum TIavyáxecs (al. Πάνδροσος) fiue "Ayc
TUANos , (Philetzero a quibusdam tribuitur.) et Ἱεροφαντης. KA, "Affga , "CHoje-

, 2 Ὁ )ε ΄ , "^
δὸς. Διάβολος, Αντερῶσα. Εκατή;, Μαγεῖρος, uris ; IIA8T6s, Zupos, ᾿Ασελαυ-
, L , .
γόμενος, Ψευδοςιγματίας, τοκιξής.

Niceflratus, hiftrio, comicus, qui optime fabulas agere credebatur, a quo prouerbium
EAR. , , ι ,
ξγω ποιήσω παντοῶὰ κατὰ Νικοφροτον.

Νομάδες. Sacas, Ariflophani (in Auibus) memoratus, erat poeta tragicus, fic dictus, quod
peregrinus effet.

N ομογραώζοι,

Vol. IX. p. 746 P 748 DE QVIBVS SVIDAS Lib. V. c. XL. 495

Νομογραάῷφο;; Decmuiri, qui anmo Urbis Romae CCCL. leges populares et graecas im
deeem tabulas retulerunt etc.

Νομοϑέται.. Legumlatores, "Tales fuere olim quidem Mofes, poflea Chriflus. Apud Athenien-
Íes primus legislator fuit Draco, poft hunc Solon, poft eum Thales et poft hunc
Aelchylus.

Νόμοι κιϑαρῳδικοί. — Apollo, vt aiunt, adhibita lyra, leges hominibus dedit, fecundum
uas viuerent, mitigans fimul cantu feritatem, ipfis infitam, et numerorum muficorum
uauitate efficiens, vt praecepta facilius admitterent, vnde /rger citharoedizae diclae
funt. Hinc vero, vt et Ariftoteli videtur, moduli mufici, fecundum quos canimus,
magnifico nomine νόμο; adpellati fuerunt,

Nomus et lanuarius, virtute licet pollentes, priuatam et otiofam vitam amplexi funt, e
quibus VVomur ingeniofior fuit et doctrinae amantior, tam philofophicae, quam eius,
qua praeparantur adolefcentes. — Et inter omnes erat κριτικώτατος, qui iudicare opti-

me potuit virtutes et vitia tum poematum tum aliorum fcriptorum. Et vt omni-
no dicam, neque Seueriamnum, neque Agapium, philofophum, crediderim iudicio do-
€lrinae eloquentiae tantum valuiffe. Januarius vero rei gerendae peritior et pruden-
tior in ciuilibus fratre fuo Nomo etc.

Νόμος. "Fria fignificat: lex enim vna ὀύχα γραμμάτων absque litteris, per creationem
indita hominibus: altera ἐν Ὑράώμματε. lex fcripta per Mofen, illorum. cauffa, qui
priores violauerant: tertia du τῆς χάριτος gratiae etípiritus, Lex autem fecundum.
apoflolum quatuor fignificat etc.

"A£ceves leges Solonis Athenienfes vocarunt. Supra, Κύρβεις.

Nonnus, Panopolita, ex Aegypto, vir doctiffimus qui Theologi virginis paraphrafim ver-
fibus heroicis fcripfit, Aufonius, fophifla, epiflolas et alia exarauit ad Nonnum. Su-
pra in Αὐσόνιον.

Nouatus (Naves) ecclefiae romanae presb. a Cornelio, epifcopo, diffidium fecit etc. ex
Socratis IV, 28.

Novwatiani. Horum epifcopus fuit Sifinnius etc. ex Sozomeni VIIT. r..

Numa (Naegas), Romanorum legislator. Neues Πομπίλιος. Hic remp. legibus et infti-
tutis fundauit, annumque primus inuenit et folis circuitum, qui antea vagus erat. et
incertus, in. XII menfes diflribuit, 'Fempla etiam et lucos inflituit, pontificesque
et flamines facerdotibus praefecit, et Salios per vrbem faltare iuffit, Ad haec ignis
et aquae curam virginibus Veflalibus comznifit, quarum: fumma: erat dignitas et [U]
illibata ,. quod: viuerent, virginitas. Quod fi cum viro rem aliqua habuiflet,. viua de-
fodicbatur, ideo nec vnguento, nec floribus, nec vcfle, nifi alba, vti illis licuit.

Numenius,. Apameenfis, Syrus, philofophus pythagoreus, qui Platonem: coarguit, quod
fententiam fuam de DEO «t creatione mundi ex mofaicis fcriptis. fuffuratus efiet.
Hinc ait: yag is; Πλάτων, ἢ Μωυσῆς ᾿Αττικίζων; Quid eff Plato, mifi Mo.

Jer. atticiffans?'

Numenius, rhetor, fcripfit de fgurir dilion/r, argumenta in Demoff henem, chriarum colleBio-
uem, confolationem σα Hodrianum,, imp. /uper morte /furinoi.. y

Nymphis, Xenagorae F. Heracleotes, Ponticus, hiflorieus. Scripfit de Alexandro eiusque

fuccefforibus et epigonis , fiue fucceforum pofleris libros XXiV. De Heraclea libros
XIIT.

496. Lib. V. e. XL. INDEX SCRIPTORVM. | Vol. TX. p. 747 P 748

XIII. Continet autem res geflas poft epigonos, vsque ad tyrannorum euerfionem
et vsque ad tertium Ptolemaeum. Conf. Kufleri not. 8. tom. II. pagina 639.

Νῦν eUZAONKG , ὅτε νεναυώγηκω munc fecunda mauigatione vfur fum, cum naufragium
fei. Zeno, Cittieus, dicto hoc vfus eft, poflquam naufragium fecilfet, et: Deme fa-
cit fortuna, quod mos ad philofophiam compellat. —ltaque relictis prioribus praece-
ptoribus , Cratetis factus eft difcipulus, animumque ad philofophiam adpulit,

Nyfia faltatio eft eadem ac Berecynthia, Baccho facra. Berecynthus enim in ΝΥ Πα fita eft.
Ita alia dicitur Cretica, fiue Gnoífia; nam Gnoffus eft vrbs Cretae. ctc.

᾿ βέλιξαι , obclo notatum εἰ. id e(t, reiectum eft, damnatum efl, Obelus enim, fiue veru,
in libris eft fignum reiectionis.

Ὁ κάτωϑεν νόμος , Lex inferior, Demoflhenes in oratione contra Ariflocratem vel Heliaeam
fic vocat, quod dicafteriorum (Athenis) alia fuperiora, alia inferiora nominarentur: vel
ob formam fcripturae, qua Axones fcripti erant; ea autem talis erat, vt verfu pri-
mo a dextra ad finiflram procedente, verfus fecundus a finiftra ad dextram fcriptus
eífet βεςροφηδὸν fulcorum more; itaque legem eam, quae a finiflra incipit, inferio-
rem vocat Demoflhenes. Axones enim et Cyrbes eo, quo diximus, modo fcriptos
effe, Euphorion in Apollodoro docuit. Vel quia Ephialtes Axones et Cyrbes ex lo-
co fuperiore, id efl arce, in curiam et forum tranflulit.

Ochus, "Qoxec, (aliis Mes), philofophus apud Phoenices, vt Zamolxis apud Thraces et
Anas apud Afros. :

Ochus, (Perfarum rex), qui quum Apin (Aegyptiorum) interfeciffet, eum coquis tradere
voluit, vt eum in frufla diíecarent et ad coenam praepararent.

Odaenathus, Syrus, Plutarchi, philofophi (Athenienfis), auditor, quaefítiones [09] difficiles
magiflro difputanti identidem proponebat, et dicentem femper interpellabat, ad ve-
ritatem adfequendam ipfe minus perfpicax. — At Plutarchus cenfuit, philofophum
non de quibuslibet rebus interogandum, nec eum de quauis re ex tempore refponde-
re debere, Inprimis difficile et tantum non impolfibile effe, vt homines ( explorati
et certi) aliquid dicant fentiantue de diis.

Oenomaus, Gadarenfis, philofophus cynicus, non multo antiquior Porphyrio. Scripfit de
[ἔϊα cynica. Πολιτείαν fiue de rep. De Homerica philofophia. De Cratete, Dioge-
πε et caeteris ( cynicis.)

"Oyeyisixny. Artem augurandi primi inuenere Phryges, eiusque fpecies 1) ὀρνεοσχοσικὸν
aufpitium, vt, quum aue a fronte vel tergo volante et ad dextram vel finiflram
declinante, quis dicit, id hanc vel illam rem fignificare. Primum de hac arte

fcripfit Telegonus, 2) ὀικοσκοπικὸν» quum obferuantur ea, quae domi accidunt, ve. -
Juti fi in tecto adparuerit muftela vel ferpens; aut oleum effufum fuerit, aut mel, aut

vinum; aut aqua, aut cinis: aut lignum crepuerit, aut aliquid aliud acciderit, hoc vel
illud fignificat. De hac diuinatione fcripfit Xenocrates. 3) 'Evedioy, quum interpreta-
tur quis ea, quae in via nobis occurrunt, vt cum quis tibi obuius factus fuerit, hoc

vel illud geflans, hoc vel aliud tibi eueniet. De hoc fcrip(it Po/fer. 4) Xesgog xo IXGVy

quum manu expanfa eiusque rugis infpectis dicimus, liberos procreabit, vel tale quid.

De hoc fcrip(it Helenus. 5) zAjukev, cui qui fludent, ex tremore et palpitatione,

membro-

νοὶ. ΤΥ. p. 748} 749 DE QVIBVS SVIDAS. Lib.V.c XL. 49)

memborum futura praedicunt, veluti quum faliit oculus dexter vel finifter, vel hume-
rus vel femur, vel quum pcs pruriuit vel auris tinniit, hoc vel illud eueniet. De
hoc diuinationis genere fcripfit. Po/idouius.

Olen, Dymaeus vel Hyperboreus vel Lycius, poeta epicus, Sed potius eft Lycius e Xan-
tho, vt Callimachus deelarat, et (Alexander) Polyhiflor in hifloria Lyciae.

Olophyxis, ciuitas Thraciae iuxta montem Athon, cuius ciuis fuit Herodotus Olophyx,
qui de Nymphis et facrifitir, vt aiunt, fcripfit.

Olympias, certamen, quarto quoque anuo peragi folitum; ob diem, qui quarto quoque
anno ex fex horis colligitur. Prima autem Olympias incidit in aetatem Salomonis,
quo tempore Iouis feflum publica fellemnitate celebratum eff.

Olympiodorus, philofophus Alexandrinus celeberrimus. — Ad hunc audiendum Proclus,
Lycius, Ariflotelicae doctrinae difcendae cauffa fe contuli. Quum autem. Olympio-
dorum audiret, virum eloquentem, et qui propter linguae volubilitatem et celerita-
tem in dicendo a paucis auditoribus intelligebatur, fic ab eo fuit adprobatus, vt filio-
lam, et ipfam philofophice inflitutam, ipfi defpondere voluerit. conf, Küfleri not. 3.
tom. IL. pag. 683.

[T] Olympus, Generofae (Γενερώσης) frater, qui ex Cilicia Alexandriam venit ad colen-
dum Serapidem: vir ingenio admirabili, corpore magno et procero, facie honefla
et liberali, fuada incredibili. — Quare conflitutus ἱεροδιδώσκωλος facrorum magifler
apud Alexandrinos, qui tunc torrente quafi reip. in deterius rapiebantur. llle, quos
potuit, congregans antiqua inflituta eos edocebat, et comitantem hos, qui ea obfer.
varent, demonflrabat felicitatem. ^ Amicis vero praedixit, Serapidem relicturum effe
templum, quod et factum eff.

Olympus, Maeonis F. Myfus, tibicen, poeta melicus et elegiacus, auctor muficae, quae
pulfatione peragitur, itemque eius, quae cantu tibiarum conflat: difcipulus et ama-
fius Marfyae, qui genere fuit Satyrus, auditor vero et filius Hyagnidis. Vixit Olym-
pus ante bellum Troianum, a quo et mons in Myfia nomen accepit.

Onefimus, Cyprius vel Spartanus, hiftoricus et fophifla temporibus Conflantini, imp.
Scripfit fatuum diuifioner; artem iudicialem ad zfpfmem, dc arte contradicendi, pro.
gymafmata , declamationes , encomia et alia plurima.

Onefcritus, Xenophonte tanto inferior habendus, quanto exemplum archetypo:

Onetor. Contra hunc Demoflhenes fcripfit orationes de iudicio, ἐξϑλης fiue de vi. Fuit
autem vnus ex choragis, cuius etiam Ifocrates in oratione de retributione mentio
nem facit.

Onofander, philofophus platonicus, fcripfit Tu&ica fiue de acie inflruenda; de /frategemati-
bur; commentarios in libros Platonis de rep.

Ophclio, comicus, ex cuius fabulis funt, tefle Athenaeo, Δευκαλίων» Καλλαίσχρος, Κένταυ-
gos, EeTUQoi, M&caj , Movergoroi. - Meminit illius libro fecundo Dipnofophifl.

"Q ᾿φήμερε. o breuis acti homo. | lta Socrates apud Arifloph. in Nubibus ad Strepfiadem.
- Quod ipfe animum ad res diunas intentum haberet, vel, quia Socrates Sileno fimi-
lis effe. dicebatur; fimus en'm et caluus erat: apud Pindarum quippe Silenus ad.
Olympum: ὦ τάλας ἐφήμερε: νήπιε. βάζες χεοήματά μοι! Διωκομπένων, 0 mifer,
mortalis, fluite, verbis moguificis opes tuas mihi iaias. “

Fol. FI. Rrr Oppianus,

408. Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM. Vol. IX. p. 749 750

Oppianus, Cilix ex Coryco, ciuitate, grammaticus et poeta epicus; qui vixit fnb. M. An-
tonino (Caracalla) imp. Scripfit Halieutira (de pifcatione) libros V. Cynegetira. (de
venatione) libros IV. — Zxeutia (de aucupio) libros II. Quum autem poemata eius
apud imp. lecta fuiflent, is pro [16] fingulis verfibus aureum flaterem fiue nomiíma
ipfi donauit, ita vt pro omnibus verfibus viginti millia nomifmz*um acciperet.

᾿Οψαρφτυτικὴ. ars culinaria. Artemidorus, pfeudariflophanius, voces, ad artem calinariam
pertinentes, collegit.

Ὀργὰν. Herodotus, confpicatus T'hucydidem quafi infiinclu quodam Numinis lacrimantem;

» (quum Herodotum, hiflorias fuas legentem, audiifet,) ad patrem "Thucydidis dixit:
beatum te duco, Olore, optimae prolis cauffa. Filius enim tuus animum habet, dif.
ciplinarum cupidum. — .

Oribalius, Sardianus, familiaris amicus Tuliani, parabatae, a quo CPolis quaeflor efl con-
flitutus. Scripfit πρὸς τς ἀπορξντας τῶν ἰατρῶν ad medicos dubitanter, libros 1X.
Ad. Iulianum, imp. libros LXXI. — Epitomen eorum: libros LX. ad Euflathium, filium.
Item de regno et de adfeGibus. :

Origenes, qui et Adamantius, vir clariffimus et fubactus in omni genere difciplinae, au-
ditor Ammonii Saccae, philofophi, de cuius vita et fcriptis plura adfert Suidas ex
Eufebii libro VI. Sophronio et Cedreno, narratque inter alia, Ambrofii, Alex. pre-
cibus Scripturam S. éxplicaffe intra XVIII. annos et librorum fcrip(ifle ad fex millia;
atque ob eorum multitudinem, dictum συντακτίκον, etc.

Orion, 'Fhebanus, Aegyptius, fcripfit co//eionem fenteniiarum feu cyDOeAcyscv florilegium
ad Eudociam, imp. Theodofii iunioris vxorem libris ILI.

Orion, Alexandrinus, grammaticus, fcripfit ἀνϑολόγιον. — Zitticorum vocabulorum col-
le&ionem; de Etipmologia; entomium Zdriani, Caefaris.

Orpheus ex Lebethris "Thraciae oriundus , (Lebethra cinitas Pieriae vicina) Oeagri et Callio-
pes F. Oeager vero, quintus ab Atlante, ex Alcyone, vna filiarum eius. Vixit vndecim
aetatibus ante bellum troianum, ipfumque Lini difcipulum fuifle dicunt et nouem aeta:es
vixiffe. Alii vndecim. | Scripfit τριογμὲς. qui ab aliis Ionis, tragici, efTe dicuntur.
In his etiam fuerunt. illa, quae dicuatur jegosoAuxo. Κλίσεις (an κλήσε;ς.) κοσμικαί.
Νεοτευτικα. Ἱερὲς λόγες [γον fermoner libris XXIV. Hi vero dicuntur eíle Tco-

| gneti, 'Theffili; alii eos Cerzopi, pythzgoreo, tribuunt: Oracule, quae ad Oaomacritum
referuntur Τελετας. Juiíia, quae itidem Onomacriti effe dicuntur. In his etiam eft
liber de lapidum fiulotura qui ὀγδοηκοντοίλιϑος infcribitur. Σωτήρια. Haec Timocir,
Syracufani, et Pergiui, Milefii, eile dicuntur. Κρατῆρας. hi Zopyro tribuuntur. Gec-
νισμὲς μητρῶες thronifmor snaguae matris Deorum et Bacchita, quae Niciae, Eleatis,
efle dicuntur. Dfrenfiun. ad. [nfzror, quod opus Herodiri, Perinthii, [IP] eile fertur :
Peplim et Rite. Haec etiam. Zopyro tribuuntur, ab aliis Bromtino. | 'Ovejexsixóv,
verfibus heroicis MCC. ZAMflronomiam. ' Aucxozriay. Θυηπολικὸν fiue [/óyum de facri-
ficis. ᾿Ωοϑυτικοὸ ἢ ὠοσκοπικοὶ. de dininatione ex auibus, verfibus heroicis. Καταζωςι-
xov. Himmos. — Corybanticum et. Phigfica, quae Brontini efle dicunt.

Orpheus, Ciconeus, vel Arcas ex Bifaltia "T'hracica, poeta epicus. Fuit et hic ante Ho-
merum, duabus aetaübus troiano bello antiquior. —Scripüit fabu/as, epigrammata,
hymnos. i

Orpheus,

Vol. IX. »- σι 752 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V.c. XL. 499

Orpheus, Odryfius, poeta epicus, quem tamen Dionyfius ne exflitife quidem dicit: — Nihi.

: lominus poemata quaedam ei tribuuntur.

Orpheus, Crotoniates, poeta epicus, quem Piliflrato, tyranno, familiarem fuiffe Afclepia.
des libro grammaticorum fexto- tradit. — Scripfit Aexaerzgimys Irgonaulica et alia
quaedam.

Orpheus, Camarinaeus, poeta epicus, cuius effe dicunt de/zerfirm ad Ioferor.

Orpheus, rex "Thracum, cuius tempore Amazones Phrvgas fibi tributarios fecere.

Tempore Iudicum 'udaeorum, poft fublatum Athenienfium regnum, Orpheus clarus fuit,
vir fapientiflimus et multorum myfleriorum peritiffimus. Huius etiam feruntur grépi
Θεογνωσίας λόγοι, (Küllerus ex Io. Malala et Cedreno περὶ Gecyovimse,) in quibus
inter alia et haec dicit: Aetherem principio a Deo conditum fuiffe, et ab vtraque acthe-
ris parte fuifle chaos etc.

Orphei lyra.

Orus, Alexandrinus, grammaticus, qui CPoli docuit. Scripfit de vocalibus. ancipi'itus:
quomódo geutilia fint. effzrendas.folutioner propofitionum. Herodiani: Πίνακα τῶν ἑαυ-
τὸ indicem opefum. fuorum: | De encliticis poriiculirs: Orthogrophiam ordine alphabe-
tico: Dee diphthongo: -Orthographiam oj diphthongi contra. Phrynichum, ordine
alphabetico: Floriegium ftntentiarum.

Oflanae. Sic olim apud Perfas Magi vocabantur, qui Zoroaflri fuccefferunt.

Οὐδὲν μῶλλον. Sceptici fiue Pyrrhonii, fectarum omnium decreta euertentes, nullum i pfi.
dogma ponunt etc.

Οὐδὲν πρὲς τὸν Διόνυσον. Quum Epigenes Sicyonius tragoediam in Bacchum feciffet, hoc
acclamarunt: δ ΔΝ αὐ Barchum.. ΟΝ εἰ potius: olim certabant carminibus, in Bacchum
fcriptis, quae et Satyrica dicebantur. Poflea vero tragoedias fcribere adgreffi, paul-
latim ad fabulas et hiflorias deflexerunt, nullam Bacchi mentionem amplius fzcien-
tes. [P] Sic Chamaeleon in libro de "Thefpide. — Theaetetus vero in libro de pro-
verbio refert, Parzhafium, certantem Corinthi cum aliis pictoribus, pinxiffe Bacchum
pulcerrimum, et Corinthios, videntes aemulorum opera, exclamafle, quid ad Bacchum?

Οὐδὲν ἐν σελίνοις, ne inter apia quidem: in eos, qui ne principium quidem rei adfequuti
fun:: fumta translatione ab iis, qui in hortos ingrediuntur, ad extremas autem hor.
torum partes, (περικήπες.) quas apio et ruta conferere folebant Graeci, non per.
veniun',

Οὐδέποτ᾽ ἐγὼ vEToy ὑποδέξομω.. In compotationibus Athenienfes olim. carmen cantabant,

quod vocabatur Harmodium, in Harmodium et Ariftogironem, qui Piliflratidarum
tyrannidem euerterant, cuius initium: φίλτατε Aepode 8r) πὲ τέϑνηκας 7) Erant

. et alia eiuscemodi carmina, quorum vnum “πε vocabatur, alterum Zamporir.
(Infra in παροινος.)

Οὐκ ἐκομπολάκεν. non vtebar verbis tumidir, vt Aefchylus.

Οὐκ ἔνδον. Ridet Ariflophanes Euripidem, vt συλλογιξικὸν εἴς. animas ab corporibus di.
flinxit more Homerico. Homerus enim quom dixilet πολλαὶς δ᾽ ἰφϑίμες ψυχάς

Rr. mulíar

^s) Φίλτατε etc. hic eft quintus verfus fcolii, Anthol. graecam poeticam, (Baruthi 1792. $.)
quod Callifirato tribui folet. v. quae notaui ad pag. go. fqq. Zar/.

goo Lib Fc, XL. INDEX SCRIPTORVM Vol.IX. p.752 755

multas auimar foris heroum. ad ortum demifit, fobiungit: αὐτὲς δ᾽ ἑλώριω τεῦχεν
ipfos vero praedam fecit. canum. 1

Οὔτιδες. —Vtides et Soritae: Paralogismi quidam ita adpellati.

Οὐ χρὴ, Aefchylus de Alcibiade: μὴ ὠνωτρέφειν Φρόνημω Éyovro, me virum cal'idum in
ciuitote alas: fi vero alueris, me eum irrites, ftd. blanditiis demulceas, — Euripides fua-
fit, non recipiendum in vrbem leonis catulum. Bacchus ad haec: (apud Arifloph.)
difficulter fententiam fero, vter melius dixerit. Nam σοφῶς Aefchylus, Euripides
σαφῶς.

Pacatus, Minucius idem dictus, et Irenaeus, Alexandrinus, grammaticus, fcripfit de Zflexan-
drinorum diale&o fiue de Graecif/mo libros 11. ordine alphabetico: de proprietati-
bus atticae et. doricae diale&i; de atticifio ct alia multa. (Supra, in Irenaeus.)

Paeanes duo erant, vnus ἐγυώλιος fiue. Marti, fub initium praelii vel ante pugnam, αἰτοῦ
poft vicloriam Apollini, JPazauiimus carmen, quod canitur ab iis, qui a malis qui-
busdarn liberati funt.

Palaephatus, Athenienfis, poeta epicus, Actaei et Bionis F, vel, vt alii, Ioclis et Metani-
rae, vel Mercurii, — Vixit fecundum quosdam poft Phemonoem, fecundum alios, ante
eam. Scripfit κοσμοποιίων poema de opifitie mundi verfibus quinquies milles Zfpoili-
wir εἰ Dianae natiwiatem, verfibus MMM. — Feneris εἰ Cupidinis voces et. fermoner
verfibus quinquies mille: Ziaueruae e Neptuni contentionem , werüibus mille: Lato-
mae comam.

Palaephatus, Parius vel Prienenfis, qui vixit tempore Artaxerxis. Scripfit sncredibilium ii
bros V/. quos quidam Palaephato, Athenienfi, tribuunt. Sed et ifle de eodem argu-
mento fcripfit.

{Ὶ Palaephatus, Abydenus, hiftoricus. Scripfit Cypriaca, Deliara, fica ct drabica. Vixit
fub Alexandro, Macedone, et Ariftotelis, philofophi, deliciae fuit, vt auctor eft Philo
iv τῷ φοιχείῳ à περὶ παραδόξβ ἱσορίας βιβλία ὦ» ct Theodorus, llienfis, libro II.
"Troicorum.

Palaephatus, Aegyptius, aut Athenienfis, grammaticus, fcripfit theologiam aegyptiacam ;
fabuloforum librum I. fabulofe dictorum folutiones; argumenta in Simonidem ; res
troianas, quod opus alii Pario Palaephato tribuunt, Scripfit et hifloriam. propriam
Ἱξορίων ἰδίαν.

Palamedes, Eleates, grammaticus, fcripfit de comica et tragica diclione: ᾿Ονοματολογον
fiue nomenclatorem: commentarium in poetam, Pindarum.

Palamedes ,, Nauplii et €Climenes F. Argiuus. poeta epicus,. et confobrinus regis, Agamemno-
nis, non minus acutus philofophus, quam poeta ingeniofus. Idem inuentor littera-
rum €, z, Q et x, itemque calculorum et tefferarum et aleae et menfirarum ac
pond:rum. Poemata eius, Agamemnonis pofleri ex inuidia aboleuerunt. Exiflimo
et poctam, Hom:rum, quod eadem inuidia laboraret, nullam eius mentionem feciffe,
Carmina Palamedis propter inuidiam ab Homero abolita funt etc.

Palladius, Palladii F. Methonaeus, fephifla, qui visit fub Conflantino, imp. Scripfit dr
Ronauorum fiflis; difputationes; oratiomes diuerfas, vt ofympiacam, panegyriram,
indiciales.

Pamphile,

-

Vol. IX. p. 753 751 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. P. c. XL. 30.

Pamphile, Epidauria, fapiens, filia Soteridis, cuius effe dicuntur commentarii, qui Pam-
philae nomine feruntur, (vt auctor efl Dionyfius libro XXX. hifloriae muficae,) vel
Socratidis , mariti eius, « Scripfit commentarios hifforicos libris X XX1II. epitomen Cte-
Jac, libris HI. epitomas hifforiarum aliorumque librorum quamplurimas; LET
Φισβητήσεων de contromerfür; de ve V'entrea; et de aliis multis.

Pamphilus, Amphipolita vel Sicyonius vel Nicopolita, philofophus cognomento QuAc-
πράγματος. Scripfit tmagines ( herbarum *)) ordine alphabetico; artem grammati-
cam; de pitfura et pictoribus illuffribur; de ve ruflita libros III.

Pamphilus, grammaticus, Ariflarcheus, fcripfit pra?um fiue variarum rerum collectanea;
de gloffis fiue vocabuli libros XCV. a. litera E vsque ad €). Nam ab A vsque ad A
Zopyrion cornpofuerat ; im Nicandri loca [U] ab aliis explicata, et quae vocantur 'OQua-
xc '") fiue de ferpentibur; artem criticam et alia plura grammatica.

Pamphilus, qui in conuiuis verfus femper loquebatur, vt refert Athenaeus in Dipnofoph
libr. 1. pag. 4-

Pamphilus, demagogus Athenis etc.

Pamprepius, qui apud Zenonem (imp:) multum potuit, natus "Thebis, vrbe Aegypti, inge-
nio ad omnia apto praeditus, poeta et ad pocfin aptus, quum Athenas veniflet, a ci-
vitate delectus grammaticus, multos ibi docuit annos. Simulque fub magno Proclo
eruditus eft in omnibus reconditae fapientiae partibus. — Hinc nulli fecundus videri
volens cum omnibus philofophis, excepto Proclo, contendebat, Plutarchum etiam,
Hierii F. Athenienfem, et Hermiam, Alexandrinum, rhetorem , doclzinae gloria fupe-
rare fludebat. Quum autem a calumniatoribus apud "T'heagenem, illius loci ciuem,
delatus, et grauius, quam magiflrum deeeret, exagitatus fuiffet, Byzantium venit,
vbi in vrbe, in qua omnes Chrifliani effent, graeca fua religione, quam non diffi.
mulat, opinionem adtulit nominibus, fe alia quoque arcana (magica) doctrina effe
praeditum. Itaque Hillus eum, poema quoddam recirantem,. quum audiffet, com-
mendatum fibi habuit et flipendium ipfi dedit partim de fuo, partim de publico.
Deinde inuidi, perfuadentes Z:aoni ac Verinae, quod cum Hillo vaticinaretur aduer-
fus imperatorem, effecerunt, vt relegaretur. Hinc Pergamum Myfiae venit, mox
ad Hillum in lfauriam revocatur etc. Hillus ifle quum cffet litterarum amans, vo-
lebat virorum eruditorum de anima difceptationes audire, quumque ex multorum,
qui aderant, variis difputationibus et diflcníu orationem fibi non conflare adpareret,.
Maríus ,. grammatifla., fiue litteraror, ex Pane Aegypti oriundus, orationem de anima,
diu meditatam ,. eleganter recitauit, et quonam gnarus inter ignaros, wt Plato dixit,
facilius perfuadere poteft quam dochus,.. Marfi artificiofa loquacitate deceptus Hillus
eum. eruditiorem omnibus CPoleos docloribus cffe exiflimauit,. et multa pecunia, ex

Rrr 3 publico

t) Voc. herbarum additum eft de Lambecii con- — Philoftrati περὶ εἰκόνων libri, hodie adhuc exftantes,
je&ura, at fallaci, vti iam fupra adnotare memi- arl.
mi. Atque Kiifterus in not. 7 et 8. tom II. p.14. wu; Sic ex emendatione Küfteri, tom, ΠῚ, p: r5.
probabilius exiftimat, opus Pamph li de icou/6us ποῖ, t. pro vulgata let," Ore, Har.
eiusdem fuiffe argumenti. de quo fcripti fuat duo

joa “ΤΣ V, e: XL. INDEX SCRIPTORVM - ΜΌΝ, ν᾽ ΤῊ} τό

ublico ἱρῇ tributa, τὸς φοιτῶντας ἐς μεσέϊα s κατ᾽ ἐκλογὴν ἐκέλευσε παιδεύειν, 6058,
αἱ fcholas frequentarent, eum delectu docere iullit.

Πάν. Ex Aefopi, anagnoflae, libro de Helena, fupra in Ἰχϑῦς. ; :

Panaetius, Rhodius, fenior, philofophus celeberrimus, euius plurimi libri philofophici
circumferuntur.

[P] Panaetius, ionior, Nicagoia F. Rhodius, philofophus floicus, Diogenis difcipulus et
praeceptor Scipionis, African*, poft Polybium, Megapolitam. Obiit Athenis.

Pancratius, fophifla, fcripfit commentarium in Minuciani artem rhetoricam.

Pancratius. Huius feruntur Opfartytica in quibus varios artis culinariae modos. tradit.
Floruit tempore Leonis fenioris, vsque ad Zenonem. NC
Πανδελετείες γνώμας. Pandeletus fycophanta fuit, litium amans, idemque fophismata
Ícribebat, et vnus erat ex' illis, qui eirca iudicia crebro verfabantur. |. Meminit eius

Cratinus in Chironibus.

Panolbius, poeta. Scripfit diuerfa: velut carmen ad Zfetherium, morbo defonctum; a4
Erythrium; ad Dorotheum, pracfidem et comitem; às Aphthonium,, comitem epiza-
phiwum Hygpatiae, Erythrii filiae. de

Πάντα ὀκτώ. Aiunt, Stefichorum Catanae fplendide fepultum fuiffe ad portas, quae ab
eo Stefichoreae vocantur, ipfo monumento octo columnas habente, octo item gra-
dusetangulos octo. Alii tradunt, Alcetem, quum Corinthios in vnam ciuitatem ora-
culo iuffus coegiffet, ciues in octo tribus, et vrbem in octo partes diftribuiffe.

Panyafis, Polyarchi F. Halicarnaffeus, prodigiorum interpres et poeta epicus, qui posfin
ex(linctam in vfum reuocauit. Duris Samium fuiffe tradit, Dioclis filium; Herodo-
tus Thurium. — Polvarchus frater fuit Lyxi,. quem Herodotus patrem habuit. Alii
non Lyxum, Herodoti patruum; fed Dryonem, Herodoti matrem, Panyafidis aiunt
fororem fuiffe. Panyafis natus eft Olympiade LXXVIII./ Secundum alios antiquior
fuit et tempore belli Perfici vixit, occifus a Lygdamide, tertio Halicarnafli tyranno.
Inter poetas alter ei poft Homerum locus tribuitur: fecundum alios vero poft He-
fiodum etiam -et Antimachura. — Scripfit "HoaxAemdu de rebus geflir. Herculis [i-
bros XIV. verfibus circiter 9200. — '[mvixct, de Codro et Neleo, coloniisque ionicir,
carmine pentametro, verfibus circiter 7coo.

Paphnatius, vrbis cuiusdam in fuperiori Thebaide epifcopus, vir Deo carus, et miraculis
inclitus. Huic perfecutionis tempore oculus effoffus fuit, quem imperator (Conflan-
tinus) frequenter arceffebat, oculumque eius deofculabatur. Quum autem epifcopis
in fynodo (Nicaena) vifum εἴθε, vt, quicumque in facrum ordinem adlecli effent,
epifcopi, pre:byteri, diaconi et fubdiaconi abflinerent a concubitu [IP] vorum; quas,
quum laici effent, matrimoni iure fibi fociauerant: furgens vociferatus eff, non effe
imponendum graue hoc iugum clericis et facerdotibus, honorabiles effe nuptias etc.
(ex Socratis lib. 1. cap. XI. hifl. ecclef.)

Pappus, Alexandrinus, philofophus, qui fub imp. "Theodofio feniore vixit, quo tempore
etiam floruit Theon, philofophus, qui Ptolemaei Canonem fcripfit. Libri eius funt
“χωρογραφίο οἰκδμενικὴν chorographia fotiws orbir: commentariur im quatmor libros
Tod) Jyntaxis Piolemaei; defiriptio flumiorum, qui funt in Libya; interpretationes

Omnictunm.

1$ ros Vi fei o wm; cameo n SA eq n tcI I NCYNO mee

C ERE Md e

IIxeaszi-

Vol. IX. p. 756 Ὁ 757 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V. c. XL. $63

Ilaposiyie . feries: verfuum , - quorum primae litterae nomen vel fententiam aliquam. com-
ponunt. Heraclides, Ponticus, etc. e Laertii V. 92, feq.

Πάριον ab Alexandro, Paride, dictus locus, qui antea Amander. Illuc a patre, Priamo, mif-
fus Paris, ingenio felici praeditus et per triginta commoratus annos ibi in omni Grae-
corum fapientia eruditus fuit. — Edidit orationem im 'emerir laudem ,| qua Mineruae
eam et lunoni praetulit. — ZZymzum etiam in eam cecinit qui ce//ur dicitur. Hane
belli ( Troiani) caufam fuifle fcribunt ob raptam apud Spartanos Helenam etc.

Parmenides, Pyretis F. Eleates, philofophus, difcipulus Xenophanis, Colophonii, vel, vt
"Fheophraflus teftatur , *Anaximandri, Milefii. —lp(ius fucceffores fuere Empedocles,
philofophus et medicus, et Zeno, Eleates. Scripfit phyfiologiam verfibus hexametris, *
et alia quaedam oratione foluta, quorum Plato meminit.

Πάροινος. Vide fupra, &dézer ἐγώ.

- Parrhafius, Euenoris F. et difcipulus, genere Ephefius, pictor:

Parthenius, Heraclidis et Eudorae, vel, vt Hermippus ait, "Thetae F. Nicaeenfis aut Myr-
leanus, elegiacorum et variorum carminum poeta. Hic a Cinna captus eft, Roma-
nis cum Mithridate bellum gerentibus. —Poílea dimiffus eíl propter doctrinam, et
vixit vsque ad Tiberium, Caefarem. —Scrip(it e/egiar in Venerem » Zdrefer, vxorir, epi-
cedium *. Ziretes. encomium tribus librir, et alia multa. vide Küfleri notam 3. tom. III.
pag. 52. vbi de alio quodam: Parthienio ,, Phocaeenfi, quaedam adtulit.

Parthenius, Chius, poeta epicus, filius T heftoris, qui cognominatus fuit CÁaor. Ab Ho-
mero genus duxit. Scripfit de T'heflore, patre fuo, item ZMetamorphofus.

Pafes, ingenio molli et effoeminato, fed qui arte magica omnes fuperauit, adeo, vt in-
cantationibus fuis efficeret, vt coenae fumtuofae confpicerentur et praeterea nonnulli,
qui ad menfam miniflrarent, eademque omnia rurfus euanefcerent, — Habuit et fe-
miobolum, ex mina ἐκ uvas. (Portus ἐκ μαγείας) ab ipfo factum, qui quum ab ipfo
datus effet [IP] vendentibus, a quibus aliquid emere volebat, apud ipfum rurfus. in-
veniebatur, fi voluiffet. ^ Meminit eius et Apion, grammaticus, ἐν τῷ περὶ Maya in
libro. de mago.

Patricius floruit fub Iouiano, imp. fuitque Lydus, qui phaenomenorum cocleflium et figno-
rum occurrentium coniector erat. acutiffimus.

Pattaecion, vir, cui quaeflus erat, calumniis alios vexare, et adolefcentes integrae famae
et exiflimationis laceffere. — Idem a comicis perflringitur, vt fur et parietum per-
foffor etc.

Paulus, Aegineta, medicus , qui de re medica plurer libros fcripfit.

Paulus, Tyrius, rhetor, aequalis Philonis, Byblii, ad Hadrianum miflus legatus , "Tyrum
metropolin effecit, Scripfit artem rhetoricam , progymnafmata et declamationzs.

Paulus, philofophus, fcripfit introdu&ionem affrologice fiue apofelefinatita.

Paulus Germinus, fophifla, qui fcripfit, Lufae effe duor illos libros, qui de dono Iphicra-
lis circumferuntur. ltem. commentarios in reliquas βαρ orationes.

Paulus, Aegyptius, Lycopolita, fophiffa, filius Befarionis, qui et Didymus dicitur. natus

fub Conftantino, imp. fcripfit ὑπόμνημο:-
Paulus,

;o4 Lib. V. c. ΣΙ, INDEX SCRIPTORVM (00 Nó. XX. p. 757 δ 758

Paulus, Manentis aequalis, Samofatenfis, Antiochiae magnae epifcopus, qui Dominum
nudum eíle hominem, blafpheme dixit, et vt in vnoguoque prophetarum, fic etiam
in ipfo diuinum verbum habitaffe etc.

Paulus. Hic cum Chryfantho Nouatianae ecclefiae praefuit, qui prius quidem doctor lit-
terarum latinarum fuerat, deinde relicto inflituto grammatico ad vitam monaflicam
tranfit et talis fuit, quales monachos in folitudine degentes effe oportere Euagrius
fcribit etc. (ex Socratis hift. ecclef. VII. τη.

Paurolas, Phalaridis, tyranni, et Erytheae, vxoris eius, F.

Paufanias, Lacon, hiftoricus. — Scripfit de Hellefpomzo, Lacowita, Chronica , de ZfmphiBiyo-
nibus, de feflir Laconicis.

Paufanias, Caefarienfis, fophifta, aequalis Ariftidis, cuius Philoftratus in vitis fophiftarum,
vtoratoris inepti, meminir. Scripfit de fyntaxi librumz problematum librum. umum,
et alia. (Plura in Küfteri nota s. ad h.]. III. pag. 62.)

Paufon, pictor. Aefculapius Paufonem et Irum et quemuis alium pauperem fanauerit.
Prouerbium: Paufome pauperior.

Paxamnos, vir doctus, fcripfit de arte culinaria, ordine alphabetico; .Hoeotita libris duobur ;
Dodeatechnum fiue de fchematis V'anereir; de arte tin&loria libros duos; ἐδ ve vuffica li-
bros duos.

Πένταϑλος. Quiuquertio dictus eft Democritus, Abderites: callebat enim phyfica, mathe-
anatica.et difciplinas liberales, omniumque artium [IP] periteserat. Huius eft dictum:
λόγος ἔργξε ciu, oratio vmbra aÉfionum.

Pepli, qui panathenaeis maioribus, Mineruae in pompa ferebatur, apud oratores et comi-
cos mentio. In eo depictus erat Enceladus, vnus e gigantibus, quem Minerua oc-
cidit. Athenienfes, quum victoriam .reportaffent, peplum Mineruae fecerunt, et in
€o depinxerunt viros, qui fe flrenue in bello geffiffent.

Periander, Cypfeli F. Corinthius, vnus ex VII. fapientibus *), qui vixit Olympiade XXXVII,
Scripfit praecepta de vita humana, verfibus 2000. — Acceptum a pate regnum im ty.
rannidem vertit, etc. Ip eius mortem epigramma (Laertii.) “ἘΠ :

Μήποτε “λυπήσῃ σε τὸ “ἢ σε τυχᾶν 7AV0S , ἀλλὰ
Τέρπεο πᾶσιν ὁμῶς, οἷσι δίδωσι Θεός,
Καὶ γοὶρ ἀθυμήσας ὃ σοφὸς Περίανδρος ἀπέσβη,
Ὀἵὕνεκεν ἐκ ἔτυχεν πρήξιος, ἧς ἔϑελεν.
Ne te contriftet , fi non optata fequantur,
Sed placeant, dederit quae tibi cunque Deus,
Nam /apiens saoerore perit Periander acerbo
Extin&us, quod non, quae voluit, valuit.

Pericles, Xanthippi imperatoris Athenienfium, et Agariftes F. et auditor Anaxagórae, Cía
zomenii, orator et demagogus, qui primus Ícriptam orationem habuit in iudicio,

quum illi, qui ipfum anteceiferant, ex tempore dixiffent. — Vxorem duxit Afpafiam,

: Milefiam,
v) Suidas hanc particulam defcripfit ex Nic-Da- tarat: j,,funt, qui hunc vnum e feptem fapienti-
maíceno; qui tamen de Periando haec iu. fine no- bus fuiffe opinentu ; fal/o tameu.** Harl,

Vol IK. p. 748 Pto DE QVIBVS SVIDAS. Li.P.tXL. so

Milefiam.,, et ex ea filios fufcepit, Xanthippum et Paralum, quem contra ioflituta pa-
tria fic nominauit, herois, indito nomine, quod (Athenis) non licebat. etc. E

Περίμανως. Supra, μάνερως.

Ρεγίας. .Magia et afirologia a Magufaeis primum | inuenta fuit. Perfae ab indigenis vo.
cantur Magog. Et.Magufaei iidem funt.

Perfaeus, Citieus, philofophus floicus, qui etiam: Dorotheus cognominatus fuit. Vixit
temporibus Antigoni Genatae, filius Demetrii, difcipulus et alumnus Zenonis, philo.
fophi. Scripfit Aifforiam.

Berfes, Aferaeus, poeta epicus, Hefiodi, poetae, frater.

Petofiris, Aegyptius, philofophus, fcripfit, qua ratione Graeci et Zfegyptii Deorum cultum
Anflituendum effe graeceperiut ; afirologumena, ex facris libris excerptas de mufferiis
"Aegyptiorum.

Petrus, magifler, rhetor et hifloricus. "Hic legatus ad. Chofroén miffus [P] fingulari στα:

vitate et eloquentia feroces et fuperbos barbarorum .animos mitigauit. Seripfit. Aiffo-
(iar, item περὶ πολιτικῆς κωταφξάσεως., de ffatu reip. (Idem eft, quem mox fub
Iufliniano vixiffe et aerarium compilaffe Suidas ex Procopio fcribit.)

Petrus Mongus, Alexandriae epifcopus , haereticus feruidus, (Φιώπυρος.) Euphemius vero,
patriarcha, orthodoxam fidem magno fludio.defendir.

Φακᾶς. Supra, Diofcorides.

Phaedon, Eleus, philofophus, Socratis auditor, auctor fectae-Eliacae, quae poftea a Me-
nedemo, Eretrienfi, dicla eft Eretriaca. Ab Indis captum et Athenis venditum lenoni,
Alcibiades, fuadente Socrate, redemit, ex quo tempore philofophari coepit. Dialogi
eius funt: Ζώπυρος. Μήδιος, Σίμων, ᾿Ἀντίμαχος 5 πρεσβύτης» Νικίας, Σιμμίας,
᾿Αλκιβιάδης, Κριτόλαος.

Odes. Supra, in Aefopus. ;

Phaeax, orator, dicendi adeo peritus, vt, quamuis capitis accufatus et in ipfo facinore de-
prehenfus fuiffet, iudicium tamen eludere. Meminit Ariflophanes. |

Φαιός. Menippus ^), cynicus, habitu furiae indutus Ἔριννύος ἐνωλαιβον σχῆμα cireumi.-
bat, dicens, fe ab inferis veniffe, vt hominum peccata obferuaret, et quum eo rur-
fus defcendiffet, daemonibus, illic degentibus, ea renunciaret. Palla ei tunica talaris,
quam bzlteus pyniceus cingebat. Pileus arcadicus capiti impofitus, cui intexta erant
duodecim zojx& *) fiue figna zodiaci; cothurni praeterea tragici, barba ingens et
baculus in manu fraxineus.

Phalaris, Agrigentinus, totius Siciliae tyrannus, Olympiade LIT. — Scripfit Epi/fo/s prorfus.

admirabiles. Aclianus ait, Apollinem et- louem patrem Phalaridi vitam per bien-
nium prorogaffe, quod Charitonem et Melanippum clementer tractaffet.

Phallophozi,

10) At non de Menippo, fed de Jenedemo a Diogene Laertio IV.-nr. 102. (vnde Suidas hanc pet-

ticulam mutuam íumtit,) ea rcíerri, adnotat Áü/fer tom. III. pag. 589. not. 5. Hart
rud

z) Vide de Ξοιχείοις, quae noteui ad S. Hieronymum de fcriptoribus ecclef. cap. 45,

οἱ. VI. Sss

ξο6 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 759 P 760

Phallophori, Ithypballi, et Autocabdali, genera muficorum. — Zfutocabdali coronam hede-
saceam geflabant: Z£hyphalli laruas ebriorum et manicas, variis coloribus diflinclas,
tunicamque talarem: Phallophori cortice bybli faciem velabant, hedera violisque co-
ronati. (Ex Athenaeo XIV. 4. pag. 622.)

Phanes in Orphicis introducitur et Ericapaeus etc. v. Küfleri not. ro. tom. III. p. 577.

Phanias fiue Phaenias, Erefius, philofophus peripateticus, Ariflotelis difcipulus. [I9] Vixit
Olympiade CXI. et poflea, fub Alexandro Macedone. Fuit et altev Panier, dux
exercitus.

Phaon adamatus a Sapphone, non illa poetria, fed Lesbia quadam, quae fruflrata fpe fua
de Leucade rupe fe praecipitauit.

Pharifaei, feparati, quod fe ab aliis diflinguerent vita pura et accurata legis obferuatione.
Scribis eadem inílituta, continentia, vita, coniugii expers etc. — Exacliores etiam, ad-
mirandi Effaei. Ceterum Paullus Pharifaicam viuendi rationem vt optimam fectatum
fe teftatur (Philipp. III. 5.) ' Dormiebant Pharifaei in exiguis tabulis vel in fpinis vel
in fcrupulis, ne per fomnium polluerentur. Apud eosdem Fatum et Aílronomia
magni fiebant.

Pherecrates, Athenienfis, comicus, qui Alexandro in expeditionibus bellicis comes fuit.
Fabulas docuit XVII. in his πετάώλην.

Pherecydes, Babis F. ex Syro, infularum Cycladum vna, prope Delum, Syrias, Vixit tem-
pore Halyattis, regis Lydorum et VII. Sapientum aequalis fuit, natus circa XLV.
Olympiadem. Ferunt, Pythagoram ab eo inflitotum fuiffe, ipfum vero non habuitfe
praeceptorem , fed proprio fe exercuiffe fludio, comparatis fibi arcanis Phoenicum
libris, κτησάμενον τὰ Φοινίκων ἀπόκρυφα βιβλία. — Quidam tradunt, eum oratione
profa primum fcribere inflituifle, quod alii ad Cadmum referunt. — Primus etiam ani-
marum ex corpore in aliud. corpus migrationem docuifle fertur. — Seclatus e(l "Tha-
letis opinionem. Obiit morbo pediculari. Omnia, quae fcripfit haec funt: Ἕπτα-
μυχος iro Θεοκρασία ἢ Θεολογία. ἔτι δὲ Θεογονία.) libris decem Deorum genera-
tionem et fucceílionem continens.

Pherecydes, Lerius, hifloricus, natus paullo ante LXYXV. Olympiadem. Scripfit de Lero;
de Iphigenia, de Bacchi felis et alia.

Phidias, flatuarius, qui flatuam eburneam Mineruae fccit. Pericles véro, fumtibus in eam
rem faciendis a populo. praefectus, quinquaginta talenta vertit in rem fuam, et, ne
rationes redderet, bellum excitauit etc.

Philagrius, Lycius, Macrenfis, vt reperitur apud Eugenatorem. Sed vt ipfe Philagrius
fcribit ad. Philemonem in epiftola de iccore indurato, fuerit potius medicus Epirota,
difcipulus Naumachii, pofl Galeni tempora, qui Theffalonicae vt plurimum artem
medicam exercuit. Compofuit libros medicos LXX. fi fingulos numeres, aliaque opera
non pauca. ltem commentarium in Hippocratem.

Phileas, qui Andocidem faerilegii accufauit.

Philemon, Syracufanus, Damonis F. comicus nouae comoediae, qui floruit regnante Alexan-
dro, paullo ante Menandrum, Scripfit comoedias circiter XC. et vixit annos XCIV.
quidem

Vol. IX. p. τόι ὃ 762 DE QVIBVS SVIDAS, Lib. V. τ. XL. 501

quidem annos CT. tribuunt. Exflinctus ΠΡ] eft immoderato rifu. — Bello *) inter Athe.
nienfes et Antigonum flagrante, in Piraeeo degens Philemon per fomnium vidit no.
vem puellas, domo fua exeuntes. — Somno folutus narrauit puero fomnium: et reli-
qua dramatis, quod coeperat, abfoluit. Poflea inuoluens fe veflibus flragulis, quiete
iacuit et mox mortuus eft repertus. — Zdderant igitur, Epicure, Philemoni nouem Mu-
fae, et, quum fatale illud et vltimum iter ingrefJurus effet , ab illo dizre[fae funt. Dir
enim ncfas videre mortuos, quamuis fibi carifimos, ne ad[pe£tum polluont, morientium
&xhalationibus. — Tu vero, /iulte, air, eor ne curare quidem ves nofiras. — Aclianus li-
bro de prouidentia. :

Philemon iunior, et ipfe comicus, filius Philemonis, comici, qui docuit fabulas LIV.

Philepfius, cuius, vt hominis callidi, meminerunt comici antiquae comoediae, «t quod in-
ter concionandum populo fabellas narrare folebat, idem iocorum amans et QjAczo-
μων. vt innuit Demoflhenes oratione contra Timocratem:;

Philetaerus, Athenienfis, comicus, fiiius Ariflophanis, comici. Fabulae eius XXI. ex qui-
bus funt hae: ᾿Αχιλλεὺς. Κορινθιατῆς, Φίλαυλος, Κέφαλος, Τηρεὺς, ᾿Αντυλλος,
Οἰνοπίων (Nicoflrato tributa ab aliis) tum ᾿Αταλώντῃ et Λαμπαϑοφόροι.

Philetas, Cous, 'Telephi F. clarus Philippi et Alexandri tempore, grammaticus, criticus.
Hic quum in inueniendo fophi(mate, quod fpesdomemum vocatur, elaboraret, exte-
nuato corpore obiit, Fuit praeceptor Ptolemaei fecundi, fcripfitque epigrammata,
elegias et alia. ὦ

Philippicus Bardones, lufliniano imp. interfecto, vifus eft inhonefle et fegniter imperium
adminifirare. Et patres, in oecumenico concilio (CPol. A. 680.) congregatos, anathe-
mati fubiecit, diuinitus ab illis decretas duas in feruatore voluntates et actiones non
admittens, adiutores nactus Ioannem, tunc vrbis (CPoleos) fummum poutificem, et
Germanum, Cyzici metropolitanum, et alios facerdotes et fenatores plurimos.

Philippides, Athenienfis, comicus nouae comoediae, filius Philoclis, vixit Olympiade CXT.
docuit fabulas XLIV.

Philippus, Amphipolites, hiftoricus, fcripfit RAodiaca librir XIX. argumenti vside obícoe-
ni: Coiaca libris IL. 7a//aca libris IL. et alia.

[P] Philippus, fophifta, qui fcripfit de fpiritibur, Herodianum fequutus, fecundum ordinem
litterarum: ltem de fynalorpha,

Philippus, comicus, ex eius dramatibus funt Κωδωνιωξαὶ, tefle Athenaeo. [fed, notante
Kuflero, apud Athenaeum hodie nusquam Codoniaflaz Philippi laudantur. adde fupra,
vol. II. pag. 480.]

Philifcus, comicus, ex euius dramatibus funt "Aógwe, Διὸς "ycV0] s Θεμιςξοκλῆς. ᾽Ὄλυμ-
πος. Πανὸς γοναὶ. Eeug καὶ Ἀφροδίτης γοναὶ. “γοναὶ Δοτέμιδος καὶ Ἀπόλλωνος.

Philifcus, Corcyraeus, Philotae F. tragicus et facerdos Bacchi, qui fub Ptolemaeo Fhila.
delpho vixit. Ab hoc Piilifriium metrum adpellatum efl, quod illo frequenter vtere-
tur.. ΕΠ autem ex fecundo tragicorum ordine, qui, feptem numero, | píciar funt ad-

$ss 2 p«llati,

y) Haec, quae deinceps ex Aeliano Suidas ad- mici, dramata recenfet et duo alios Philemonae, al-
fert, de altero Philemone intellisenda funt, non terum Tarfíenfem, alterum grammaticum, difiinguit
de illo, qui rifu eft emortuus, [Philemonis, co- Αἰ εν ad ἢ. 1, not. 9. pag. 599. fq. tom. II.)

so8 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Voi. TX. p. τό ὃ 763

pellai. "Tragoediae eius LXIT Fabri: — Kufferus tom. WII. pag." 602. not. 7. cum
Voflio malit G/a;xos* fed vide fupra ad' vol. Il. pag. 313. not. yy. Harl.

Philifeus, Aegineta, qui Alexandrum Macedonem litteras docuit, auditor Diogenis, cynici,

: vel fecundum Hermippum, Stilponis. Scripfit dialogos, ex quibus eft Codrus. — Athe-
nas profectus vibis illius vifendae gratia, quum auditfet Diogenem , philofophari coe-
pi. Pater igitur fratrem ad illum arcetfendum mifit, fed et ille philofophiae amore
captus.eft. Deinde pater, vtriusque reducendi gratia eo profeclus, et ipfe philofo-
phari coepit. — Difcipulus Diogenis fuit etiam Phocion, ὁ χρητὸς fiue bonw* cogno-
mento. Sepultus efl Diogenes Corinthi, cane in eius monumento incifo, Sinopen-
fes etiam. flatua illum honorauerunt et epigrammate: γηροίσκες X6q χαλκὸς etc. ex
Laértii VI. 78. [v. fupra, vol. lI. pag. 314.]

Philifcus, Milefius, orator, WMocratis, oratoris, auditor; qui prius tibicen admirabilis fuit.
Vnde lfocrates eum vocauit avAerguz TQ, fibiarum perforatorem. | Scripta eius funt:
Oratio Milefiaca; Amphiclyonicas ars rhetorica libris Il. — Ifocratis ὠπόφασις.

Philifcus vel Philiflus, Syracufanus, hi(loricus, qui Dionyfii, Siciliae tyranni, cogna-
tus fuit, et in-nauali pugna, Carthaginienfibus eommitfa, obiit, Eueni, elegiaci poetae,
difcipulus. Scripfit Eme, Sicula, quo opere continentur res variae, a Siculis ad-
verfus Graecos geflae. Item genealogiam;. de Phomicia, et alia quaedam de Infula
Sicilia. (Vide infra, Philiftus: 5

Vhililton, Prufaéufis, vel, vt Philo ait, Sardianus, comicus, qui obiit tempore Socratis.
Scripfit comoedias. (βιολογώύκοις fine mimicas, Exflinctus eff τα immoderato. Ἐκ
fabulis eius funt μισοψηφιτα. — Scripfit. φΦιλόγελων fiue rifur amantem, quod opus
ab aliis ad (Hermiam) Carienfem refertur ^). Vulgo tamen Nicazníis potius dicitur,
wt teflatur epigramma

[0] 'O τὸν πολυςένακτον ἀνθρώπων βζον'

,
Γέλωτε κεροίσοις Νικαεὺς Φιλισίων,

Mortalium qui. vitam. lacrymabilem:. MW

ANicaenus rifu temperat Philifiion. Ἵ
Philiffus, Naucratita, vel Syracufius, Archonidae F. difcipulus Eueni, primus hifloriae., fe-
cundum oratoriam artem fcriptae, auctor. | Compofuit artem rhetoricam; fegyptiaca
libris OXIF.. ves. Siculas. librir ΧΙ. aduerfus. Triraranum orationem de Naucrate; de
D'onufi», tyranno, libros E. de Aegyptiorum Theologia libros 111. Conciones et alia
quacdam. ]tem de Libya ct Syria. : :
Φιλλῦδαι.» Phillidae, familia Athenis. Ex hac eligi folebat Cereris et Proferpinae facer-

| dos, qvae myflas initiabat Eleufihe. |

Philo, Ryblius, grammaticus, qui, na'us circa tempora Neronis, diu vitam produxit. Ipfe
enim teflatur, Seuerum Erennium ^7) confulem fuiffe, fe annum agente LXXVIII.
Olympiade CCXX. Scripfit zegi κτήσεως καὶ ἐκλογῆς βιβλίων de comparendir et
deligendis

z) V.füpra, vol.IL pag. 480. Zarl.

$0) Hic fub Hadriano clarus fuit. Vide fupra, in Hermippo, Berytio.

Vol. IX. p. 76308764. DE QVIBVS SVIDAS. Lib,P.c.XL. $09

diligindis libri, libror XII. de urbibur, et claris virir, quos unaquaeque tulit , libros
XXX. de imperio. Hadriani, (ub quo etiam vixit Philo, et alia. — ÉEreumiu; cogno-
minatus hic Philo, vt ipfe teftatur. :

"Philo, Iudaeus, natus Alexandtiaé, qui, Graecorum philofophiam fedlatus, ad fummam eru-
ditionem peruenit, omnesque difciplinas graecas, tam eas, quae encycliae vocantur,
quai alias adcurate' perdidicit; — Vbertate et copia dicendi Platonem expreffit, etc. (ex
Sophronio, interprete Hieronymi de Script. ecclef. et. Eufcbii I. 4. et 17. hift.)

Philo, Carpathius, fcripfit commentarium in Canticum canticorum.

Philochorus, Cygni F. Athenieníis, vates, qui vxorem habuit Archeflratam. Vixit tem«
poribus Eratofthenis, quem fenem adolefcens adtigit. . Obiit ex infidiis, delatus apud
Antigonum, ac fi Ptolemaeo fluderct.. Scripfit 'Az9/des aduerfus Demonem, de Athe-
nienfium rcbus geflis, regibus, archontibus vsque ad Antiochum Θεὸν, libros XVII.
de diuinatione libros1V. de facrificiis libr. de T'etrapoli; Salaminis origines; epigrain-
mata attica. de Atbenienffum certaminibus libros XVII. Περὶ τῶν ᾿Αϑήνῃσι ἀρξοῖν-
τῶν de archontibus Athenienfium a Socratide (Olymp. Cl. 3.) ad Apollodorum

A (Olymp. CXV. 2.) Olympiades, libris IT. aduerfus Demonis atticam. hifloriam; epi-
tomen lhiftoriae fuae atticae; epitomen operum Dionyfii de facris templis; de Sopho-
elis fabulis libros V: de Euripide; de Alemane; de Athenienftum myfleriis; colle-
€Uionem Heroidum, fiue Fythagorearum foeminarum; Δηλιακοὶ fiue de infula, Delo,
libros 1I; de inuentis; de luftrationibus; de fymbolis fiue fignis.

hilocles, Polypithis F. Athenienfis, tragicus, qui poft Euripidem vixit et χολὴ bilir co-
gnominatus eft et οἷλμίων, folfas, propter amarulentiam. Scripfit tragoedias centum,
e quarum numero: funt 'Heryovm, Ναυπλιος, Oidizas, Οἰνεὺς, Πρίαμος, Πηνελόπη;
Φιλοκτήτης. Aelchyli, tragici , fororis filius, ipfe capite prominente et acuminato vt
vpupa, filium liabuit Morfimum,. tragicum, ex quo natus eft Aflydamas, tragicus, et
ex iflo Philocles alter, belli dux. [conf. Küfleri not. s et 6.. vol, IIl. pag. 604.)

Plhilonides Athen'enfis, comicus antiquus, qui ante fullo fuit. Ex comoediis eius funt
Κόθορνοι. Απήνη; Φιλέταιρος. Alius Philonides, quem perftringit Acifloph. iu Pluto:

. et de quo prouerbium dzewdivroregos Φιλωνίδε τὸ Μελιτέως."

Philopoemen inflitutus a Cleandro, Mantinenfi, paterno tiofp.te. Poflea adolefcentiam in-
greffus Ecdemum ac Demopbanem "^ fcclari coepit, genere Megapolitanus,. tyran-
norum odio patria profugos et Atcefilai ,. pliilofophi, conuiclu tune vtentes, qui in.
euertendo Nicocle, Sicyoniorum tyranno, Aratum opera fua adiduerunt: (ex Polybio.)

Philofophus ^), qui Platonis. Leges in XII. libros diuifit, (decimum tertium enim ipfe addi-
diffe fcrtur) Socratis et ipiius Platonis auditor, qui contemplationi reruin coeleflium
vacauit. Vixit tenipore Philippi Macedonis, et baec fcripfit: De Solís et. Lasac. in.
zeruollo, ^ De Dür γον 11. De tempore. De fabelir. De. libertate. De ira. De
vetriutione.. Dà Locris Opuntiir: De voluptate. D? amore. De amicis et. amicitia. De
ftriptionz,. περὶ τὰ γράφειν. De. Platone, De. eclipfi e£ magnitudine Solis et. Lunce

Sss 3 ef

bb) Iidem infra apud Suidam minus bene vo- ct) Anonymum hunc philofophum effe PAilip-
cantur Ecdelus et. Megalophanes, Arceilai, Pita- pum, Opuntium , Platonis difcipulum , docet Ai
naci, di(cipuli,. fier tom. IL, pag. 610, not, 1, Zarl.

4190 1.18. V. c. XL. TNDEX SCRIPTORVM Vol.IX. p.764 765

εἰ Terrae, De fulguribus. De Plandtir, — Arithmetica. De numeris. foecundis, “περὶ
πολυγόνων ὠριϑμῶν. — Opticorum libros .1]. Enopticon libros 11. Κυκλιακαὶ de circu-
li. Μεσότητας medietates et alia.

Philofiratus primus, Lemnius, Veri F. pater fecundi Philoflrati, fophifla, qui artem ora-
toriam profeffus eft Athenis, vixitque fub Nerone. [IP] Scripfit plures orationes pa-
wegyricas et 17. orationes Eleufiniatas ;. declamationer;: quaeffiones whetoricar; Loca,
vnde argumenta vhetorica depromi po[Junt; de momine adwerfur ZIntipatrum , fophi-
flam ; de tragoedia libros 111. — Gimmaflicum (ue de exercitiis corum, qui Olympiae cer-

. fant. Λιϑογνωμικὸν de dignofcendir lapillir fiue gemmis. Proteum; canem fiue. fophi-
flam; Neronem fpe&latorem; tragoedias XLIII. comoedias X17. ltemque alia pluri-
ma et memoratu digna.

Philofiratus Philoflrati, qui et Verus dictus eft, Lemnii fophiflae F. et ipfe alter fophifla,
qui primum Athenis, deinde Romae artem oratoriam docuit fub Seuero, imp. vsque
ad Philippum. — Scripfit dec/amationer; epiffolas amatorias; imaginer fiue defcriptioner
libris 117. difputationzr; capras fiue de fiflulas; Apollonii Tyanei vitam libris XILI.
Forum; "Heemcy, Heroicum ; vitar fophiffarum libris 1I. epigrammata et alia quaedam.

Philofliratus, filius Neruiani, qui Philoflrati fecundi frater erat, Lemnius et ipfe fophifta
docuit Athenis, obiit et fepultus efl in infula Lemno. Auditor et gener fecundi Phi-
loflrati, fcripfit Zwmaginer; orationem Panathenaicam; orationem de Troia; paraphra/fm
clypei Homerici ; declamationes V... Quidam etiam Vitas Sophiffarum ipfi tribuunt.

Φιλοτιμότεραι Κλεοφῶνφος. zInbitiofiores Cleophonte, in cuiws labris firepit. Threicia hi.
vundo. Deridet illum (Ariftophanes), vt Thracem, quod ex Thraífa natus effet. ctc.
In hunc, qui erat demagogus, etiam exílat fabula Platonis, quae ipfius nomine in-
fcribitur, Cleophon.

Philoxenus, Euletidae F. Cytherius, lyricus, fcripfit Dithyrambor XXIP. et carmine
lyrico Genealogiam /feacidarum, obiitque Ephefi. Cytheriis per Lacedaemonios in
feruitutem redactis, emtus eft ab Agefylo quodam, et Myrmecis nomen εἰ impo-
fitum. Poft Agefyli mortem redemtus, et litteris inflitutus eft a Melanippide, lyri-
co. Calliftratus vero, Heracleae Ponticae natum effe, fcribit. Philoxenus poflquam
latemias Dionyfii, tyranni, euafiffet, (Suid. τη Ἄπαγε et Eis λατομίας.) Tarentum
Italiae fe contulit. Hinc rogatus per litteras a Dionyfio, wt rediret, nihil refcripfit,
fed littera Ὁ *^) identidem tabellae infcripta fignificauit, fe inuitationem repudiare.
Hinc prouerbium GAcZéve γρωμμάτιον.

Philoxenus, Alexandrinus, grammaticus, Romae docuit: fcripfit de verbis monofjllcbis; de
notis criticis in Iliade; de verbis in μὲ definentibuss de. diplafiafmo; de Syracu/ano-
rum dialeclo; de Hillenifmo libros IV. de coniugationibur; de gloffr libros V". de
glofis Homericis; de Laconum dialccos de diale&o Ionica, ct reliquis.

Philoxenus, Leucadius, gulo et parafitus. v. Küfler ad tom. 11. pag. 6c6.
Philyllius,
dd) Nempe το μικρὸν apud vetuftifimosGrae- et /'illoifon indic. ad Anccdota gr. tom. 1l, p. 320.

«os pro 4 diphthongo fcribi folebat, et vim habe: litt, Ὁ, Zar/.
bat negandi, v. K/leri not. 10. vol, 11, p. 606. fq.

Vol.IX. p.766 δ 767 DE QVIBVS SVIDAS. Li.V.c XL. gu

[Ὁ] Philyllius, Athenienfis, comicus antiquae comoediae, ex cuius fabulis funt: Αἰγεύς,
Αὔγη. "Avrem, Δωδεκάτη (nomen hoc meretricis) Ἡρακλῆς, Πλύντρια 4 Nauci-
xc , Πόλις, (Polluci et Athenaeo Πόλεςς., plurali numero,) dgeweuxos, ᾿Αταλάν-

"que. Ἑλένη.

Φιλύρινος Κινησίας» Cinefias poeta dithyrambicus fuit, qui Φιλύρινος diclus fuit, (non ob
leuitatem, vel pallorem, vt Suidas, fed quod tiliaceis tabulis propter gracilitatem fe
foleret fafciare, vt rectus incederet, quemadmodum ex Athenaei ΧΙ]. pag. 551. Ku-
flerus recte notauit. )

Φλέδων. Timon, Antiffhenem, philofophum, carpens ob fcriptorum multitudinem, παντο-
Qui QAé&duva: omniuarium nugatorem. adpellat.

Phlegon, Trallianus, libertus Augu(li, Caefaris, vel, vt alii, hifloricus, fcripfit O/ympiadas
librir XII. Continent autem res, vbique terrarum geflas, vsque ad Olympiadem
CCXXIX. easdem etiam {7.111 librir expofuit; defcriptionem Siciliae; de longaeuis
et rebus mirabilibus; de Romanorum felis libros. III.; de Romae locis et eorum no-
minibus; epitomen Olympionicarum, et alia.

Philoftorgius notat, (lofephum **) res Iudaeorum fufius exfequutum effe, quam Phlegonem
et Dionem, quippe qui tantum: breuiter eas et obiter adtigerint. — Ceterum illorum
quidem, quae ad pieratem aliasque virtutes fpectent, nec iflum: nec hos vllam ha-
buiffe rationem. Contra Tofephum. videri timere et cauere, ne Graecos offendat.

Φλύακες. Sotades fcripfit pA/yacas, id. eft cinaedos, dialecto: ionica. Itaque et dicti: funt
-λόγοι "Iavixci. Eodem. poematis genere víus eft etiam: Alexander, Aetolus, aliique.
(infra. in. Sotade.) i

Phocylides, Milefius, philofophus, aequalis Theognidis. Vterque annis DCXLVIT. poft
bellum: Troianum vixit, nati Olympiade LV. — Scripfit carmina: heroica et elegiasz
praecepta. fue. fententiar, quas xeQocAcuoc , capita: infcribunt. Sunt autem. ex carmi-
nibus Sibyllinis furrepta.

Phoeniciae dictae litterae,. quod Lydi et Iones eas ab inuentore, Agenore, Phoenice, accepe-
runt, vel, (vt Cretenfes adfirmant.) quod ἐν Φοινίκων πετάλοις i paimarum foliis
homines fcriberent. Scammon libro- fecundo. εὐρημώτων fre inuentorum ait, eas a
Phoenice, filia Actaeonis, fic adpellatas effe, quae virgo obiit, habuitque forores, Aglau-
rum, Frfen, Pandrofum.

[Ὁ] Phoenicides, comicus, ex cuius dramatibus funt Φύλαρχος; et μισόμενος. tefle Athe-
naeo im Dipnofophift.

Phoenicum mendacium, propter ea, quae de dracone et Spartis et Cadmo,, falfo dicuntur.

Phoenicum pacta. Phoenices, qui Carthaginem condiderunt, quum ad Libyam nauibus ad-
pulilfenc, rogarunt illius regionis incolas, vt fe reciperent noctem et diem. Hoc
impetrato, diícedere noluerunt, quafi pacti fuiffent, fe noctes. et dies ibi manfuros
effe. Demor de Metapontinis fimilia narrat.

Phormus , Syracufanus, comicus, aequalis Epicharmi, familiaris Geloni, Siciliae tyranno,

et altor filiorum eius. Scripíit comoedias VII. quae funt "Adugros; ᾿Αλκίνδς; ,AM
XUOVES

«£j Huius potius nomer füpplendum, quam cum Küffero Zu/i, cxifimio; quoniam mox iufra
Iofephi ctiam diferta mentio recurrit.

sro LiP.:n XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. 767} 7658

φυόνες, Ἰλίθ πόρϑησις, Ἵππος . Κηφεὺς ἢ Κεφάλαιο. Περσέύς. Etiam ᾿Δταλαντης
Athenaco memoratür. Primus vfus eft talari; vefle, et fcena' rubris pellibus adornata.
GeecyrAge, Cleanthes, philofophus, ita vocabatur. eto, fupra in Cleanthe. ;
DevylAcs tnis» T8 Φιλήμονος γένδς. Phrygilus eft nomen auis. Philemon autem a. co-
Γ΄ micis perfliGingitur vr Phryx, et peregrinus, et Car. À ἱ ἷ
Phrynichus, Polyphradimonis aut Minyae F. aut Choroclis, Athenienfis, tragicus, difci--
pulus Thefpidis, qui primus tragoediae inuentor fuit. Vicit Olympiade LXVII. | pri-
inusque muliebrem perfonam duxit in fcenam et. tetrametri fuit inuentor, et filium
habuit Polyphradmonem, tragicum. —Eius tragoediae hae nouem: ITA eugcviot » Ai-
^ 2 A » , RU LAS PD) , ' :
ύπτιοι, Ακταίων, AAWüsis. Avrwios ἢ Δίβνες, Δίκαιοι» Πέρσαι», Συνϑώκαι fiue, (vt
Kü(lerus legere iubet tom. HI. pag. 637. not. 3) Σύνϑακοι. Δαναΐδες. ;

- Phrynichus , Melanthae F. Áthenienfis, tragicus. Ex huius fabulis funt ᾿Ανδρομέδα ., Ἦρι-

γόνη. Fecit etiam Πυῤῥέχας. Athenienfes Phrynichum mille drachmis multarunt,
quod de Mileti expugnatione tragoediam docuiflet, :

Phrynichus Athenienfis, vnus ex poflremis veteris comoediae comicis, qui fabulas docere:
coepit Olympiade LXXXVI. Dramata eius funt Ἐφιάλτης. Κρόνος, Kóvves, Kepa-
sa), Σάτυροι, Τρωγῳδοὶ ἢ ὠπελεύϑεροι, Movorgozos, M&aoj, Musis, Ποώσριοι. Zo
τυροι. Phrynichus et Lycis et Amipfias comici fubfrigidi.

Phrysichus, Bithynus, fophifta. Scripfit 24rticiflam, de eomimibus attis libros IT. T
ϑεμένων συναγωγὴν colle&iionem fhematwum; adparatur oratorii XLV 1H. fecundum
alios LXXIV. :baioe ni

gura πάλαισμα, Phrynichi, (ducis Athenienfium,) [ufiatio, dicitur in cos, qui calli:

^ de et aftute aliquid. machinantur. etc.

Phrynis, Ariftoclidis, qui bello Medico florebat et genus a 'Terpandro ducebat, [P] difci.
pulus, citharoedus Mytilenaeus, qui primus putatur apud Athenienfes cithara ceci-.
niffe et in Panathenaeis vicifle, archonte Callia. Ifler in muwlopoeir teflatur, Phry-
nidem fuiffe Lesbium, Canopis F. qui quum effet Hieronis, tyranni, coquus, cum
aliis multis Ariffoclidi datus fit. Sed fi feruus et coquus Hieronis fuiffet, id non
tacuiffent comici, qui muficam veterem modulationibus mollibus ab eo fractam et
immutatam, faepe arguunt,

Pbylarchus, Athenienfis, vel Naucratites, (aliis Sicyonius vel Aegyptius.) hifloricus, 'Scri-
pfit expeditiouein Puyrrhi, Epirotae, in Peloponnefum libris X XIII. Deducit autem |
hifloriam feam vsque ad Ptolemaeum Euergetem et Berenices obitum, et ad mor-
tem vsque Cleonymi , Lacedaemonii, cui Antigonus bellum intulit: Aver ab Zntiocho
εἰ Pergameno Eumene gefías; epitomen. mythicam. Ylegi τῆς τὸ Διὸς ἐπιφανείας de
adpariione louis; de imuemtir. Παρεμίβάσεων libror LX. ;

φυσικὸς λόγος. Poft moralia (Stoici) tractant de rebus naturalibus — —— "Tria in rebus na-
turalibus fpectantur, forma, materia, etcaufía, ob quam forma eft in materia. Cir-
ca haec verfantur methodi quinque: phyfica, ars particulatis (ἡ κατοὶ μέρος τέχνη)»
dialectica, mathematica, prima philofophia etc.

' Pigres,

DE QVIBVS SVIDAS, Lib. P. c. XL.

Vol. TX. p. 7680 769 513

Pigres, Car Halicarnaffeus , frater Artemifiae, bellica fortitudine clarae, Maufoli. vxoris:
qui fingulis verfibus //iadir totidem pentametros addidit in hunc modum:

Μῆνιν Xade Θεὰ Πηλτιάδεω ᾿Αχιλῆος,
Μᾶσα, σὺ γὲρ πάσης πέροτ᾽ ἔχας σοφίης.

"fcripfit et Jargitem , qui Homero vulgo tribuitur, item Batrathomyomachiam.

ILwocsio fortes in vrnam demiffae, quas aereas fuiffe, innuit Demoflhencs oratione de no
mine etc.

Pindarus, "Thebanus, Scopelini, vel potius Daiphanti aut Pagonidae F. Nam Pindarus,
Scopelini fiiius, e(t obfcuror , et Pindari alterius cognatus. Difcipulus fuit Myrtidis, mu-
lieris, natus Olymp. LXV. ita vt, Xerxe in Graeciam traiiciente, effet annorum XL,
Frater illi Erotion, filius Diophantus, filiae vero, Eumetis et Protomache. Quum
petiiffet a Diis, vt pulcerrimum in vita fibi darent, compos voti factus eft; obiit
enim fubito in theatro reclinatus fuper Theoxeni, amafii fui, genua, annos natus LV.
Scripfit haec libris feptemdecim, dialecto dorica: Olympionicas, Pythionica:, (Ne-
meonicas, Iülhmionicas) Profodia, Parthenia, Enthronifios, [IP] Bacchica, Daphne-
phorica, Paeanas, Hyporchemata, hymnos: dithyrambos , fcolia, entomia , Threnos,
tragoediar XI/II. et verfu. hexametro epigrammata, et oratione foluta παραινέσεις
τοῖς Ἕλλησι, admonitione: ad Graecos, et alia plurima. ;

Prior, monachus, inter deambulandum comedebat quaerentique de cauffa refpondit, nolle
fe, vt rem feriam, fed obiter tantum hoc facere. Alii refpondit, nolle fe, vt in.
ter edendum voluptatem corporis animus fentiret.

Pifander, Pifonis et Ariflaechmae F. Camiraeus, «ex Camiro, Rhodi ciuitate, quem Eu-
molpi, poetae, aequalem et amafium quidam fuiffe fcribunt; aliis Hefiodo eum an-
tiquiorem fuiffe tradentibus, aliis referentibus ad Olympiadem XXXIII. Habuit et
fororem, Diocleam. Scripfit Ἡράώκλε,ςαν fiue poema de rebus, ab Hercule geflis, libris
II. in quibus clauam Herculi primus adtribuit. Reliqua eius poemata adulterina pu-
tantur, vtpote partim ab aliis, partim ab Arifleo poeta ὑπ Αριξέως ποιήτξ com-
pofita, conf. de vtroque Pifandro Küfferi notas, tom. III. pag. 107.

Pifander, Nefloris, poetae, F. Larandenfis aut Lycius, qui vixit temporibus imp. Alex-
andri, Mammeae F. poeta epicus et ipfe. Scripfit Aifforiam variam, verfibus, quam
infcripfit Ἡραικαὶ 7) Θεογαμίαι de Heroum et Dearum nuptiis libros VI. 586) item. alia
oratione foluta.

Pittacus, Mytilenaeus, Caici vel Hyrrhadii, Thracis ,-et matris, Lesbiae, F. Natus Olym-
piade XXX!I. vnus feptem Sapientum. Scripfit /eger, εἰ Olympiade XLIX. Melan-
chrum, Mytilenes tyrannum, occidit, et Phrynonem, ducem Athenienfium, pro Si-
geo bellum gerentem, fingulari certamine interfecit, poflquam reti eum implicuif

fet.

gg) Quod Steph. Byzantius v. "Asazos Pifan-

- B P^ - -

drum laudat in decégi0, et voc. Λυκοζαα. in deci
so quarto: Küfter probat lectionem duorum

ff) Wüfer. re&e malit in longa nota legere
jewiv«. Idem negat, Pifandrum, au&orem ἡρωϊ-
κῶν ϑεογακιιῶν, fub Alexandro, Mammeae F. vixiffe.

"Contra iudicat, a Suida confufos fuiffe duo Pifan-
"dros. conf. fupra ad vol. 1, pag. 215. ac p. 590,
not. -Hari.

Vol. VT.

msstor, Parif. ἐν βίβλιοις £' i.e. libris fexaginta.
Saltem patet ex citatis, Pifandrum plures, quam
ftx , libros fcripfiffe. Ear. f

utt

gi4 128. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p.769 770

fet. Senex coadlus exercitum ducere, dixit: ὡς χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι quam! dif-
fcil efl bonum εξ. Huius apophthegma eíl: καιρὸν γνῶθι, tempus mofce. — Scripfit
verfis elegiacos DC et de legibus oratioue foluta.

Pixodarus. Vide fupra, in Dexippo, Coo.

Plato, filius Ariflomis, qui Arifloclem patrem habuit, et Perictiones vel Potones, genus
trahentis a Solone. — Sexta enim ab illa fuit filia Dropidis, poetae, fratris So-
lonis. — Solon a Neleo genus ducit et Arifto, Platonis pater, a Codro, Me-
lanthi filio. — Fertur Platonis mater ἔκ τῆνος Deis ὄψεως ex vifíone quadam. diui-
5a facta fuiffe, quum ei Apollo adparviffet: et, Platone in lucem edito, tunc demum
maritus cum ea concubuiffe, Natus eft Aeginae Olympiade LXXXVIII. poft initia belli
Peloponnefiaci. Vixit annos LXXXII. Obiit Olympiade ΟΥ̓́Τ. coelebs et virgo.
Dormiens vita exceffit, quum in fefto epulatus ΠΡ] fuiffet. — Etiam alii poft eum filii
Arifloni nati funt, Adimantus et Glaucus, et filia, Potone. Prima litterarum rudi-
menta a Dionyíio quodam didicit: ia palaeftra fe exercuit apud Ariftonem, Argiuum.
Quum artem poeticam didicillet, di/hyrambor et tragoedias Ícrip(it. | His deinde fpre-
tis, apud Socratem cireiter XX. aunos philofophatus efl. Et fertur Socrates, quo
die ad iplum venit Plato, in fomnis vidifle cygnum, genibus fuis infidentem. Ari-
ftocles prius dicebatur, poftea Plato dictus e(t, vel quod πλατὺς τὸ sfevov, lato
εἴτι peGore, vel quod πλατὺς ἐν λόγοις in oratione copiofus. —'Ter in Siciliam pro-
fectus eft ad tyrannos, Dionyíios. Venditum a tyranno, Anniceris, Afer, emit et ma-
numifit Docuit in Academia, fcholamque eius ordiae hi exceperunt; Speufippus,
Xenocrates, Polemo, Crantor, Crates, Socratici fuere hi: Arcefilaus, Lacydes,
Euander Phocaeenfis, Damon, Leonteus, Mofchion, Euander Athenienfis, Hegefi-
nus, Carneades, Harmadas ^^), 1); σἱοσὶ eius genuini omnes funt LVI. quorum alii
funt phyfiologici, alii ethici, alii diale&tici, — Re/publira eius in Jibror decem. diuidi.
tur; Leges vero in Jibros XIT. Reliquae tetralogiae funt nouem. Plato pauper fuit
et folummodo in. Academia poíledit hortum, ex quo trium aureorum prouentus quot-
annis redibant. Sed fuccefforibus eius per liberalitatem hominum fanctorum et erudi. ᾿
tionis amantium, qui philofophiae fludiis promouendis teflamento fua reliquerunt
bona, totus reditus mille vel plurium etiam aureorum fuit. Plura deinde refert
Suidas, quae Platonem haufiffe ex libris facris, vel ab Aegyptiis didiciffe adfirmat.

Plato, Athenienfis, comicus, temporibus Ariflophanis, Phrynichi, Eupolidis et Pherecra-
tis; Fabulae eius XLVIIU, e quibus, "Adevic, αἱ cQ ἱερῶν, Leuzec. Δαίδαλος, Ἕορ-
ταὶ. Ἑλλὰς ἢ Νῆσοι, Εὐρώπη» Ζεὺς κακόμενος, 1o, Κλεοφῶν, Λαΐϊος, Λάκωνες ἢ
ποιηταὶ, Μέτοικοι, Μύρμηκες, Μαμμάκυϑος, Μενέλεως, Nixaj, Νυὺξ μακροὶ, Ξαάν-
ταὶ ἢ Κέρκωπες. Περιωαλγὴς, Ποιητὴς. Πείσανδρος, Πρεσβᾶς., Παιδίον, Σοφιςα),
Συμμαχία, Σκύϑα,. Σύρφαξ, Ὑπέρβολος. Dev. Genere dicendi vfus eft per.
fpicuo et claro, vti air Athenaeus in Dipnofophifl. Eius etiam funt ᾿Δνδροφόνος»
Συνεξαπατῶν ct Πανηγυριςα), aliaeque plures.

Plotinus, lycopolita, philofophus, difcipulus Ammonii, qui antea. erat σακκοφόρος. fiue
baiulus, magifler Amclii, quem Porphyrius audiuit "), vt Porphyrium lamblichus,

hh) Xaguldas, et

ij) Porphyrium non fuiffe difeipulum Amelii, fed huius condifcipulum, Küfter tom. 111, p. 133,
in not, 9. ex Holftenio late demonftrauit. Za/.

Vol. IX. p. 7709 772 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V. c. XL. σις

et hunc Sopater. Tam fenex fub Gallieno ad annum eius feptimum vixit fcripfitque
libros LIV. qui [IP] in fex Enneades diuiduntur. —Víus eft corpore imbecillo ex amor.
bo facro. Scripfit etiam. alia,

Plutarchus, Chaeronenfis, Boeotius, vixit Traiani, imp. tem poribus et ante. Traianus dig.
nitate confulari eum ornauit, edixitque, ne quis magiflratuum in lllyrio fine eius
confenfu quidquam faceret. Scripfit multa.

Plutarchus, Neftorii F. Athenienfis, philofophus, magifter Syriani, praeceptoris Procli,
Lycii, qui fcholae philofophicae Athenis praefuit, et fuccefforem habuit Marinum,
Scripfit multa.

Polemon, Philo(lrati vel Philocratis F. Athenienfis, hilofophus, difcipulus Xenocratis, qut
fuit Platoni fucceffor. Academiae et ipfe ubt un, et quum antea luxuriae deditifIi-
mus fuiffet, philofophari poflea coepit. Multos fcripfit libros; fed quorum nullus
exflat. Delectabatur praecipue Homero et Sophocle, vtrumque pari fapientia prae.
ditum effe dicens; vnde Homerum Sophoclem epicum, Sophoclem vero Homerum
tragicum adpellabat.

Polemon, Euegeti F. Ilienfis, ex vico Glycyia, donatus ciuitate ab. Athenienfibus , ideoque
Helladicus adfcriptus: periegetes et hifloricus. Vixit tempore Ptolemaei Epiphanis,
Sed Afclepiades, Myrleanus, auctor eft, eum aequalem fuiffe Ariftophanis, grammatici,
et Panaetium , Rhodium, etiam audiui(fe ^^), Scripfit deferiptionem. Iii, libris III.
Origines vrbium, quae funt in Phocide, et de earum cognatione cum Zthenienfibus. | Ori-
giner urbium Ponticorum. | De vrbibur Laconicis et alia plurima. In his et κοσμικὴν
περιήγησιν, urbis deftriptionem fiue Geographiam.

Polemon, ex Laodicea ad Lycum fluuium, rhetor et fophifta, qui Smyrnae docuit, Ari.
ftidis, rhetoris, magifter. Vixit tempore Traiani et poft ipfum, difcipulus "Timocratis,
philofophi, ex Heraclea Pontica oriundi et Scopeliani fophiflae. Obiit anno aetatis:
LVI. quum fe ipfe in fepalcrum conieciffet et inedia necem fibi confciuiffet, quod arti.
culari morbo vexaretur. Quamobrem cognatis et amicis lugentibus dixit: Date mihi
aliud corpus, et in illud migrabo. Medicis quoque, crebro eum fecantibus, dixit: Quam
eitiffme Polemonis lapiidinas. excidite.

Polemon iunior, fophiíta, Commodi temporibus.

Polles, Aegienfis, (ex Aegis, vrbe Afiae, prope Magnefiam et Smyrnam,) philofophus et
vates. Scripfit ordine alphabetico συμβολικοὶ de Jignir, ex quibus futura comiicium-
tur, libros 1]. Οἰωνοσκοπικοὶ, auguria (ex auibus) [IP] Abris 7/111. arithmetica
librir. IT. περὶ τὴς m9 “Ὅμηρον ὀιωνοπολίης de aufpiciis Homeritir ; de Tyrrhenorum
diuinatione ; Ἰατροσυμββθολικοὶ conic&furas medicas ; περὶ δουοκολάπτϑ de pico Martio;
Ἱερὸν Acyov orationem [atram ; κατοικιδίων de fignis domefficis librum vnum ; Orervri-
xcv, de venatione ; de fijmpathiis et antipsthiir; de fulminibus et eorum obferuatione. dyc-
diov οἰώνισμα s de ratione captandi omina ex dir vebus , quae alicui in via occurrunt,
wt, fi quis hoc portans alicui occurrat, id fignificat. (Supra in cievisixzv. )

Pollio (Πωλίων)., Afinius, Trallianus, fophifta et philofophus, Romae eloquentiam pro-
feffus fub Pompeio Magno, T'imageni in fchola fucceffi. — Páilochori "ArSidm fiue

Afta opus
ἀξ) Sed vide Ionfoum de (criptor. hift, philof, libr. II. cap. 13. ar!

a6 Lib. P.c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 7729775

opus dz rebus atticis im epitomen redegit fcripfitque di&a εἰ fata memorabilia ") Mu.
fonii , philofophi; epitomen. Diophanir Georgicorum libris 11. oduerfur Zriftottlem. de
animalibus libros AX. de ciuili bello romano Caefarir et. Pompii.

Pollio Valerius, Alexandrinus, philofophus, qui fub Hadriano vixit. Huius filius Diodorus
philofophus fcripfit enarrationem /ocorum difficilium, quae apud X. Oratores reperiuntur.
Valerius compofuit co/leB&zonem vocabulorum atticorsm, ordine alphabetico, et alia quae-
dam philofophica.

Pollio, grammaticus, fcripfit περὶ τῶν zc γράμμω μωρτανομένων de erratis, quae
circa litteram committuntur.

Pollux (Πολυδεύκης). Naucratita, fophifla, quem quidam aiunt Arduenna Phoeniciae or-
tum, fed falluntur. Docuit Athenis fub Commodo, imp. et obiit anno aetatis LVIIT.
Scripfit Onomafficum , quod. eft collectio vocabulorum diuerforum quae de eadem re
dicuntur, Jibris Χο; difputationes fiue fermones ; declomationer. Commodi, Caefaris, epi-.
thalamium ; ordtionem, ad Romanos habitam, Ῥωμαϊκόν λόγον; Buccinatorem, Óiue cer-
tomen muficum ; contra Sinopenfes ; Πανελλήνιον orationem , in conuentu, totius Grae.íae
habitam ; Αρκαδικὸν ad. Zircades, et alia.

Polus, Agrigentinus, orator, vel potius antiquorum fophiffarum vnus, Licymnii magi-
fler. Scripfit Genealogiam Graecorum e£ Barbarorum , qui ad Troiam bellum gefferuut
et quem exitum quisque eorum habuerit. Qnidam tamen opus hoc Damafae tribu-
unt. JVauium cotalogum. [26 vocabulis.

Polyaenus, Sardianus, fophifla, fub primo Caefare, Caio. Scripfit orationer forenfer et cauJ-
farum. fiue. patrociniorum formas, δικῶν ἤτοι συνηγσριὼν ὑποτυπώσε:ς : Parthici trium-

. phi libror. 111]. et alia. :

Polyaenus, Macedo, rhetor. Scripfit de. Thebir; Ta&icorum libros IIT. et alia,

[| Polybius, Lyci F. ex Megalopoli Arcadiae, Sc:pionis Africani praeceptor et Panaetii,
philofophi, aequalis, tempore Ptolemaei Eucrgetis. Hic copiofam illam Aifforiom
tomonam libris XL. fcripfit, a fuga Cleornenis, Spartani, ad Perfeum, Philippi Ε. Mace-
donum: fucceffioni res, a Romanis geflas, ordine adnectens. Polybii hifforiam con-
tinuauit Pofidonius, Olbiopolita, fophifla, Strabo quoque, Amafeenfis, fcripfit hifloriam
inde incipientem, vbi Polybius definit, libris XLIII.

Polycarpus, loannis, euangeliítae, theologi, auditor, fucceffor Bucoli, primi Smyrnaeorum
epifcopi, martyrio pro Chrifto confummatus eft fub Marco Antonino. ^ Epiffo-
lum Ícripfit ad JPAiippemíer, πάνυ: ϑαυμαφὴν, omnino admirabilem et ad sma-

- gnum Dionyfium recpagitom., et ad. alias ecclefia. Hic. ob. quasdam fuper. die pa-
Íchatis qu;efliones, imp. Antonino Pio, et ecclefiae romanae epifcopatum. gerente
Aniceto, Romam venit, vbi multos, qui Marcionis et Valentini doctrinae credide-
rant, ad fidem reuocawit. | Marcioni, obuiam forte facto et dicenti, agno/ce ποῦ, Po-
lycarpe , refpondit, γνωρίζω σε cgnofto te primogenitum diaboli filium.

Polycrates,
iP) Küfter cum Zonfio de feript. hift. phil. HT. Idem Küfler inquirere iubet; quis fit Po//jo, quem
cap. 7. propter temporis rationem, quum Mufo- de furtis Ctefiae et Herodoti. fcripfiffe memoret

nius fub Nerone floruiffet , cenfet, dilfa et fata | Porphyrius apud Exu/rbium de praep. euang. lib. X.

memorab. Mujosii pertinere ad. Pollionem iumio- cap. 1Π. pag. 457. ar/-

rem. Confertameníüpra, ad vol llL pag. 566.

Vol. IX. p. 273 Ὁ 774 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V. c. XL. gw

Polycrates, Athenienfis, orator valde eloquens, qui poft Anytum et Melitum orationes
». eontra Socratem fcripfit. j

Polyeuctus, comicus, cuius drama v/ex;cs memoratur Athenaeo. Fuit et aetate noflra
Polyeuclus etc. Supra in ἡνίοχος.

Polygnotus, pictor, Thafius, Aglaophontis filius et difcipulus, quem Athenienfes ciuitate
donarunt, vel quod porticum. poecilem gratis pinxiffet, vel ob picturas in "e hefauro
et Anaceo.

Polymnefli, Colophonii, citharoedi, carmina (Πολυμνήφεια ). propter obfcoenitatem per-
flringuntur a comicis, conf. Küfleri not. 8. in tom. III. pag. 176.

Polyzelus, comicus, cuius dramata funt: Νίστρων Δημοτυνδάρεως, Maca» γοναὶ» Διδ-
γύσε γοναὶ, AQeedirus γοναί-

Porphyrius, petulanti et maledica lingua Chriflianos infeclatus, proprio nomine dictus οἱ
βασιλεὺς, (Malchur) , ex 'Tyro Phoeniciae oriundus, philofophus , difcipulus Ameli;,
Plotino magiflro vfi, Iamblichi magifter, vixit Aureliani temporibus, et vitam, pro-
duxit vsque ad. Diocletianum, imp. — Audiuit et Longinum, criticum. — Scripfit libros
quam plurimos, philofophicos, rhetoricos et grammaaticosz dre diuinis mominibur li-
brum 1. de principür duor; de materia, fex; de anima aduerfus Bocthum, quinque ;
de abflinentia ab animatis libros 17. de fe [V] ipfo cognoftendo, περὶ T8 γνῶϑε σεαυ-
τὸν» libros IJ. ; de inrorporeis;; vnam effe Platonis οὐ /Ariffotelis fe&lam, libros 11.5
in Iulianum Chaldaeum ;; philofophitam hifforiam libros 117. contra Chyifianos libros XV.
de homerica philofophia; aduerfur riffotelem , qui animam: entelechiam. effe. flatuit..
Φιλολόγε ἱξορίας hifloriae philologitae libros: V. de geneze, fpecie, diffirentia, proprio
£t accidente; de Nili fontibus fecundum. Pindarum; de viilitate, quam reger ex Ho-
mero po[Junt percipere , libros X. ; miftellanearum quacflionum libros V1I.; im Thurydi-
dir prooemium ;. aduerfus. Ztriflidem libror /11.; in. Minuciani artem et alia. plurima;

" — praecipue aflronomica,, inter quae et. εὐσωγωγὴν S eoyc ABA EY OY introdutlionem. in v£5
affronomicar libros 111. temque dubia grammatica.

Pofidippus, Caífandrenfis, Cynifci F. comicus, qui tertio anno pofl Menandri obitum fa-

- bulas docere coepit. Dramata eius funt ad XXX.

Pofidonivs, Apameeníis, Syrus aut Rhodius, philofophus floicus, cognomine afA/eta.
Scholam habit Rhodi, difcipulus et fucceffor Panaetii. Venit Romam fub M. Mar-
cello. Scripfit multa.

Pofidonius, Alexandrinus, philofophus floicus, Zenonis, Citiei, difcipulus. ^ Scripfit 4i/fa-
riot, inde incipientem , vbi definit Polybius, /ibrir LII. vsque ad bellum Cyrenaicum
et Ptolemaeum. — Item dzlamationer rhetoricar: in Demoflhenem argumenta, — Sed haec
puto, potius effe Pofidonii; Olbiopolitae, fophiflae. 1

Pofidonius, Olbiopolita, fophiíla et hifloricus. — Scripfit de. Ozrano e£ rebur, quae im eo
funtz de rcgione, quae. Tyrica. voratur: aíticas hiftoriar libris 177. Libyca libris ΧΙ.
et alia quaedam.

"t "

Ttt 5 Pofidonius, -

sm) Aetatem Lecisni intellige, qui in hunc Po- Fabr. Confer fupra ad voc. Heniochus notate:
Iyeuctum, fophifsm, ἔοι ρα fuum Pfeudologiftam | Harz.
ἢ περὶ TÉ ὠποφρώδος, & 2. cdit, Amftelod. p. 432. fq.

$8 Lib. V. ΧΙ. INDEX SCRIPTORVM. Vol.IX. p.774 Ὁ 775

Pofidoníus, qui fcripfit σσαλμιβὸν οἰώνισμα » (fupra, in οὐωνιφικήν.)

Poflumius, Romanss, Capua oriundus, initio aurifaber, deinae pofl tricefimum aetatis an-
num Athenas profectus, Graecorum litteris eruditus et multis praeclaris inftructus
fcientiis ad feram aetatem vixit. Hic de fe poterat vfurpare illud Heracliti (apud
Iulianum Orat. VI. pag. 185.) Εμωύτὸν ἐδιζησάώμην, me ipfum quaefui. Diuerfus a
Poffumio , confule romano, nouo homine, fed fuperbo etc.

Potamon, Alexandrinus, philofophus, vixit ante Auguílum et illius tempore. Eius eft
in Platonis de rep. commentarius.

Potamon, Mytilenaeus, Lesbonactis F. rhetor, Romae fub Tiberio, imp. 'eloquen-
tiam profeffus." Hunc, in patriam aliquando redeuntem, imperator talibus litteris in-'
ftruxit: Potamonem , Lesbonatlis F. fi quis iniuria adfiere aufus. fuert , videat, am me-
cum bellum gerere poft. — Scripfit de /flexandro, /Macedone:. Fines. Samiorum: Bruti
encomitm : Caefaris encomium : de perfelfo oratore.

[Ὁ] Potone, Platonis, philofophi, foror.

Pratinas, Pyrrhonidae vel Encomii F. Phliafius, poeta tragicus, qui cum Aefchylo et Choe-
rilo certauit Olympiade LXX. et primus Satyroz fcripfit. — lllo fabulas docente, ta-
bulata, in quibus fpectatores flabant, ceciderunt, vnde Athenienfes theatrum exftruxe-
runt. Fabulas edidit L. quarum XXXII. fatyricae, — Semel vicit.

Πρέσβεις. Philofophi, qui cum Areobindo in Perfiam iuerunt legati, fuerunt ifli: Da-
maícius Syrus, Simplicius Cilix, Eulalius (Agathiae codices Eulamiur) Phryx, Prifcia-
nus Ly dus, Hermias et Diogenes, Phoenices, lfidorus Gazaeus. Hi omnes domum redic-
runt, barbari hofpitalitate valere iuffa. — Sed in pace Romanorum cum Perfis , cautum
eft, vt viris illis fecure viuere liceret, nec coatra animi fententiam ab auita, (de Diis)
opinione effet recedendum.

Prifcus, Panites, fophifla, "Theodofii iun. temporibus fcripfit hiforiam Byzantinam et de
Attila libros VIII. item. declamationes vhetoricas et epiffolar.
Proaerefius, Pancratii F. ex Caefarea Cappadociae, fophifla, qui Antiochiae Vlpianum au-
divit. Athenis docuit paullo ante Libanium, maximis a Conftantino honoribus or-*
natus. Scripfit declamatioues rhetoricas. — Vixit et fub Iuliano Libanii temporibus, et

. — lulianus, -vt Froaerefio aegre faceret, Libanium vehementer coluit, (Supra in Li-
banio.)

Προκέφαλος. Supra, in Philocle.

Proclus, Mallotes, Cilix, philofophus floicus. Scripfit commentarium in. Diogenir fophir-
maía; et aduerfus Epicurum.

Proclus alter, Mallotes, philofophus et ipfe ftoicus.

Proclus, Proculeius, Themifonis F. Laodiceae Syriae facerdos fiue hierophanta. Scripfit
theologiam; in Pandorae fabulam, quae eff apud. Hefiodum ;. in Nicomachi ifagogen
arithmeticae, et alia quaedam geometrica,

Proclus, Lycius, difcipulus Syriani et auditor Plutarchi, philofophi, Neflorii F. platonicus
philofophus, qui philofophicae fcholae Athenis praefuit, habuitque difcipulum et
fuccefforem, Marinum, Neapolitanum. Scripfit permulta philofophica et grammatica:
commentaríum in fotum Homerum; in. Hefodi Opera δὲ dier; de chreffomathia libros III.
Περὶ ἀγωγῆς de diftiplina Theurgica libros 11, ip remp. Platonis libro: 177, in Or.

phei

DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V. c. XL. 519

ghe Theologiam; Συμῷωνίαν fiue confenfum. Orphei, Pytkagorat et Platonis; in ora-
£ula libros X. de Diir Homericir; argumenta XVIII. contra Chriflianor. Mic eg
Proclus ille, qui fecundus a Porphyrio impuram ct petulantem linguam in Chriflia-
mos flrinxit. — Aduerfus hunc Joannes [T] PAileponus fcripfit, qui argumenta eius
XVIII. admirabili dexteritate refatauit, eumque vel in graecis difciplinis, quarum pe-
ritia fe iactabat, indoctum et exiguo iudicio praeditum oftendit. Scrip(it etiam Pre-
clus Μητρωακὴν βίβλον. librum de matre deorum, quem fi quis in manus fumat,
ex eo intelliget, philofophum sx ἄνευ ϑείας κατακωχῆς non absque diuino adflatu
omnem Deae illius theologiam in lucem protraxiffe, ita, vt aures non amplius tut-
bentur lamentationibus , quae (in facris illis) audiuntur.

Proclus, imperatoris Iuftini quaeflor, vir iuflus, qui nullam legem temere fcripfit etc.

Procopius illuftris, Caefarienfis, Palaeftinus, rhetor et fophifía. Scripfit Aifforiam roma-
nasi fiue Bellifarii bella et res, Romae et in Africa geflas. — Vixit tempore luftiniani,
imp. fuitque Bellifarii notarius et comes, omnibusque bellis et rebus geftis, a fe de-
fcriptis, ipfe interfuit. Scripfit et alium librum, qui prioribus additus efl nonus, et
anecdofa infcribitur, continens vituperationes et comicas infectationes Iufliniani, imp.
et "heodorae, coniugis eius, itemque Belliíarii et vxoris eius.

Procopius. In templo S. martyris, Procopii, in Chelone, flatua cuiusdam eunuchi pofita
eft, in cuius pectore infcriptum erat: quisquis hoc fignum loco moueri, laqueo per-
tat etc.

Prodicus, Ceius, ex infula Ceo et vrbe Iulide oriundus, philofophus phyficus et fophifla,
aequalis Democriti, Abderitae, et Gorgiae, difcipulus Protagorae, Abderitae. Athenis
haufla cicuta mortuus eft, velut qui iuuenes corrumperet.

Πρόληψις,, anticipatio, f. antecepta alicuius rei cognitio. Chryfippus naturalium quaeflionum
libro XII. tria dicit effe criteria, fenfum, cognitionem et anticipationem. — Epicurus
vero prolepfin, ait, effe memoriam eius, quod extrinfecus faepius adparuit etc.

Prometheus iudicum iudaicorum tempore apud Graecos celebris fuit, qui primus inuenit
grammaticam et phiiofophiam. ldem homines finxifle dicitur, quod rudes fapien-
tiam docuit. unc floruit et Epimetheur, qui muficam inuenit: et Zftfar, qui quod
aflronomiam interpretaretur, coelum geflare e(t dictus. — Porro Zfrgur, qui ob ar-
tium repertam fcientiam multos oculos habere fingebatur. "Tunc etiam fuit Si7//a,
fatidica, regnante apud Aegyptios Pharaone, cui cognomen Zararío, et Atheuis
Cecrope, qui διφυὴς fiue biformir dictus efl ob corporis magnitudinem, vel quod ex
Aegypto oriundus veniffet [P] in Graeciam, vel quod contra promi(cuum concubitum
legem tuliffet de virginibus, vni viro collocandis. Hoc Cecrops fecit, qui, ab Aegy-
ptiis genus ducens, non ignoraret leges, quas Vulcanus, regionis illius rex, tulerat. Jpfe
Athenis regnauit annos quinquaginta.

Pronomus, tibicen, cuius prolixam barbam perflringunt comici.

Ἡροφητείώ. ali» fpiriralis, alia diabolica: nam et praedictiones diabolorum prophetiae di.
cuntur; alia naturalis, vel artificiofa, quae inter has efl media; alia denique communis
et popularis. — Ac fpiritalis quidem praecipue eft fanctorum: Dei autem difpenfatione
participes eius quoque interdum funt illi, qui tales non funt, vt Pharao, Balaam et

Caiphas, Diabolica ad folos diabolorum cultores pertinet, Eius generis funt, qui
ex

$20 Lib.V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM

ex infpectione farinae et hordei diuinant, etPythia, ex quercu oracula captans, et
Dodonaea, facrificula, et arufpices et obferuatores fignorum et fternutationum et omi-
num et fulminum et murium et muflelarum, et ligni crepitantis, et tinnitus aurium
et palpitationum corporis et nominum: itemque, qui vmbras. mortuorum euocant,
et ex aflris, aquis et aliis infinitis futura praedicunt. — Nam diuinatio ex fomnis et
apud nos quidem in vfu eft, fed per adilatum diuinum fit. Diuinatio naturalis eft
animalium brutorum. — Hirundines enim et grues et formicae imminentem tempefla-
tem praefentiunt, itemque echini et aleyones, naturae munere, Diuinatio vero,
quae arte conflat, eft medicorum, confiliariorum .et gubernatorum. etc. — At verae
prophetiae proprium eft, linguam praebere miniflram gratiae Spiritus.

Protagoras, Abderites, Artemonis vel Maeandri F. — Quidam "T'eium fuiffe fcripferunt.
Primum fuit baiulus; fed Democritum quum audiflet, doctrinae captus amore, phi-
lofophiae operam dedit et eloquentiae, primusque cognominatus eft fophifla. Idem
contentiofum dicendi genus primus inuenit, et centum minarum mercedem a difci-
pulis exegit, λόγος ἔμμισϑος. firmo mercenarius ideo cognominatus. Magifler fuit
lfocratis, oratoris. Idem primus orationem diuifit in partes quatuor, εὐχωλὴν, &gw-
τήσιν, οπόκρισιν. ἐντολήν. Alii pofl eum in feptem , διήγησιν, ἐρώτησιν, οὐπόκρι-
ew, ἐντολὴν. ἀσαγγελίων 7"), εὐχωλὴν.» κλῆσιν. Alcidamas quatuor formas oratio-
nis ponit, Qaem, ἀπόφασιν, ἐρώτησιν. προσαγόρευσιν. — Protagorae libri ab Athe-
nienfibus cremati [iP] funt, quod aliquando fic exorfus effet: περὶ Θεῶν £y. ἔχω εἰδέ-
να]. ὅτε ὡς εἰσιν, Ere ὡς EX εἰσί. De Diis ftire non po[fum vtrum fint, an vere
non fnt. Platone, philofopho, e(t antiquior, fuitque magifler Prodici, Ceii, ἐξ mul.
torum aliorum.

Protogenes, Xanthius ex Lycia, pictoria arte celebris, qui Bacchum, Διόνυσον (Leopar-
das XVI. ». emendatt. ex Plutarchi Demetrio pag. 898. legit ^") Ἰάλυσον.) Rhodi
pinxit, opus incomparabile, quod admiratus eft Demetrius, Poliorcetes, cum Rhodum
per biennium obfideret, adductis mille amplius nauibus et plus quam 550co. arma-
torum. Scripfit Protogenes de arte picloria εἰ figuris libros 11.

Ptolemaeus, Cytherius, poeta epicus, Scripfit de pfalatantha, quam herbam effe dicit
mira vi praeditam.

Claudius Ptolemaeus, Alexandrinus, philofophus, tempore Marci, imp. Scripfit frer libros
mechanicos ; de ortu et. fignifitationibus flellarum inerrantium; | planifphaerium; canonem
expeditum ; maguum opus aflrononticum fiue Syntaxin, et alia.

Ptolemaeus Pindarion, Alexandrinus, grammaticus, Oroandri F. difcipulus Ariflarchi.
Scripfit Homericorum exemplorum ózederyudrw» libros TIL. de Homerico chara-
dere; aduerfus Neothalidem de dictione; de Vtide Homerico; de afleropaeo apud
Homerum, et alia.

Ptolemaeus, grammaticus, ἐπιϑέτης didus, quod Ariftarchum fequeretur. — Auditor fuit
Hellanici, grammatici, qui audiuerat Agathoclem, difcipulum Zenodoti, Ephefii. Scri-

pfit
nn) Suid. infra in πυϑιριὴν,» ἐπαγγελίαν. Laertius habet. ὠπαγγήλίαν.

00) Confer Fraucifrum lunium im artificum catalogo pag. 184. feq. et Afer. ad Suidae locum
tom. III. pag. 218. not. 2.

Vo!, IX. p. 278 779 DE OVIBVS SVIDAS Lit. V. c. XL... $2

pt περὶ τῶν zwg Ὁμήρῳ πληγῶν, de plagir apud Homerum; — commentarium
ἦν Ody[Jzam.

Polemaeus, Ariflonici, grammatici pater et ipfe grammaticus, qui ambo Romae artem gram-
maticam profetfi funt. Scripfit ὁμοίως εἰρημένα τοῖς Τρωικοῖς, de iis, quae fimiliter ditla
Junt a tragicis; — in Homerum libros quinquaginta. — 'Toz παροὶ τῷ ποιητὴ Lives iso-
ρημένω; de iir, quae apud. Homerum mira et peregrina traduntur; de Mufis et Nertidibur,

Ptolemaeus, Hephaeílionis F. cognomine Xévwe, Alexandrinus, grammaticus clarus
fub Traiano et Hadriano, impp. Scripfit dz λογία parcdoxa fiue mirabili ; Sphiugem,
drama hifloricum; ανϑόμηρσον fiue poema Homcri aemulum, rhapfodisrun XXIV.
et alia quaedam. ;

Ptolemaeus, Afcalaonites, grammaticus, qui Romae docuit. Scripfit homericam profodiam;
de Hellenifmo, (iue de recta loquendi ratione ([P] libros XV.; de metris, de Ari-
ftarchea Odyifeae correctione; de differentia vocabulorum ; item alia grammatica.

Pulcheria, Arcadii filia, nondum aunos XV. nata imperium optime adminiflrauit, fratrem-
que Theodofium erudit, et pietate erga Deum accurate. inílituit multasque. infiruxit.
ecclefias. Neftorius Pulcheriae inuifus erat, criminabantur enim. eam apud Paulinum
Magiflrum. | Sorores eius Arcadia et Marina, "Theodofius faepe, libellis non leds
nomen fuum fubfcribebar. — Itaque Pulcheria ipfi fubiecit libellum, quo coniugem, Eu-
doxiam, donari fibi petebat, vt ea ancilla vieretur etc.

Pylades, Cilix, ex oppido Miflarnis, ^ Scripfit de /altatione ifalira, cuius ipfe inuen-
tor fuit; de faltatione tomica, quae Κόρδαξ vocabatur: ltem de /a/fatione tragica,
quae σίκιννις et de fatyriea, quae ἐμμέλερο dicebatur. (fed vide Jtem. 1. pag. 20. et
Küfleri not. 4. et 5. tom. Ill. pag. 239.)

Pyrrhon, Pliftarchi F. Eleus, philofophus tempore Philippi Macedonis, Olympiade CI. et
vltra. Primum quidem pictor fuit, poftea animum ad philofophiam adplicans audi-
vit Bryfonem, Clinomachi difcipulum, deinde Anaxarchum, difcipulum Metrodori,
Chii, cuius magifter fuit Democritus, Abderita. Statuit, nibil effs natura honeftum
et turpe, fed omnia moribus et lege.

Pycrhon, Phliafius, "'imarchi F. difcipulus T'imonis, philofophi,

Pyrrhonii philofophi, qui Pyrrhonis fectam amplectebantur, dicti etiam. aporetici, fcepti-
ci, epheclici, zetetici etc. — Sceptices primus auctor fuit Homerus, qui nihil ce:ti de
rebus pronunciat. Septem etiam fapientes fuere Sceptici, quorum eft dictum: ze quid
nimir: Archilochus quoque, quum ait: Τοῖος ἀνθρώποις vic yivereg ϑνητοῖς, ὁκοίην
Ζεὺς ἡμέρην ἄγειν ct Euripides, (Supplicibus) τό dire τὲς rwAcuzwess βροτὲς
Qeovet» λέγδσι; σὃ "yao ἐξηρτήμεθα" Δρῶμέν Te τοιᾶυϑ᾽ . ὦ τυγχάνε;ς ϑέλων.

Pythagoras, Samius, reuera "lyrrhenus, Mnefarchi, —fculptoris apnulorum, . filius,
qui cum patre Samum adolefcens ex T'yrrhenia migrauit, vbi Pherecydem Syrium,
deinde Hermodamantem audiuit, Creopbyli nepotem, hinc Aberidem, Hyperboreum
et Laratem, Magum. Apud Aegyptios etiam et Chaldaeos difciplinis inflitutus re-
diit Samum, quam quum Polycratis tyrannide teneri vidiffet, Crotonem in lialiam

abiit, apertaque ibi íchola quingentos et amplius difcipulos habuit. Fratres ei duo: natu
maior Eunomus, medius ''yrrhenus. Seruus Zamolxis, cui Getae, vt Saturno, immmo-
lant. Vxorem duxit Theanonem, Brontini, Crotoniatae, filiam, ex qua filios duos fui-
Vol. VI. Vvv à cepit,

2 Lib.V.c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 770 781

MS

cepit, Telaugem et Damonem, vel vt alii, Mnefarchum: filiam quoque, Myiam, fiue,
vt alii, Arignotem. Scripfit Pythagoras tres tantum [I] libros, zreudevrixev πολιτι,
κὸν et tertium, qui Lyfidis "Tarentini eff potius, eius difcipuli, qui "Thebis, quo fu-
gerat, Epaminondam inflituit. Quidam aurea carmina quoque illi tribuunt. — (Pluri-
ma deinde de Pythagora eiusque morte, philofophia ac fymbolis refert Suidas, qui
etiam videndus in ἤδη.) | ^

Pytheas, Athenienfis, orator, milothri, fiue piflrinarii filius , fcripfit conciones et orationes
forenfti et alia quaedam; non adnumeratus autem eft (decem) oratoribus, vt homo
audax et diffolutus, qui Athenis ob aes alienum ex carcere effugit in Macedoniam,
ac poflea rediit.

IIoSuus βοὴ. vox cum cantu tibiae coniuncta, carmem pythium. — Hinc πυϑαύλης- quo-
modo paeana vocant.

Πύϑιον. 'lTemplum Apollinis, Athenis a Pififlrato conditum, in quo tripodas ponebant,
qui cyclio choro "Thargelia vicerant.

Python, Byzantinus, orator, qui, in exfilium- pulfus, in Macedoniam abiit, ibique multos
ad proditionem impulit ete. v. Küíleri not. tom. III. pag. 237.

Quadratus, Koinznus, hifloricus. Scripfit ionica dialecto hifloriam romanam libris XV.
eamque infcriplit χιλιετηρίδος. quod complecteretur res mille annorum a Roma con-
dita ad imp. Alexandzum, Mammeae F. ^

Quirinus, fophifla, qui /iugua aerarii γλῶσσοω ταμιεῖα vocabatur, cuius cura ab imp. ei
commitfa erat. ΄ :

Rhadamanti iudicium, de iis, quorum teflata efl τα Πα, Rhadamanti iusiurandum, fu-
pra, opio cuvoveu, et Lampon. conf. Külleri not. l. c. pag. 249.

Rhamnus de fapiensibus clarisque viris dicitur. Rhamnus enim erat populus Atticae, in
quo Antiphon floruit, orator celebris, quem multi imitari volentes, prouerbium
vfui vitae reliquerunt, vt viri praeclari; Rhamnufii vocarentur. Awnufa Nemef,
flatua, quam fecit Phidias et Erechtheus matris fuae nomine, quae Nemelis νος
cabatur et illo in loco regnauerat, dedicauit. Phidias Agoracrito, Pario, amafio fuo,
permifit nomen. fuum infcribere; vt Olympiae, digito louis inferipfit Παντοίρκης xa
Aces. Erat autem Pantarces, Argiuus, formofus, ipfiusque amafius.

Ῥαριώς. Rharus Cererem, errantem et Proferpinam quaerentem, hofpitio excepit, pro quo
beneficio. Ceres "Triptolemum, Celei F. Rhari nepotem, agriculturam docuit, eique
currum alatorum draconum dedit, quo vectus terram peragrauit, et agriculturam
homines docuit.

Rhapíodi dicebantnr, qui carmina Homeri in theatris recitabant, quod aec ΠΡῚ fiue
virgas tenentes, hoc facerent ΕΠ etiam ῥα Ψψῳωδῆσαι nugari, vel fimpliciter loqui
et rcciftare.

Rheginos Xenarchus, Sophronis, mimographi, F., vt timidos in comoediis fois perfirinxit,
a Dionyíio, tyranno, ad hoc inductus. Vnde prouerbium ortum eft ῬῬηγίνδ δεελότερος
Jéhegimo timidior, de iis, qui fupra modum timidi funt.

Rheginus, grammaticus, fcripfit librum qui vocatur Polymnemon.

Ῥησίαρχος. qui oracula dicit, vt eft apud Epicharmum. — Vel, vt Afclepiades libro fexto
τραγῳδεμένων, qui omnium optime nouerat verum dicere. Lao dct

Ῥητωρ.

Vol TX. p. zàT 787 DE QVIBVS SVIDAS, Li.V.c XL. $5

εἰ Ῥήτωρ. Multis decretis cautum eft, ne in fenatu ars oratoria adhiberetur, fi quis fen.
tentiam ferret de re, quae ad priuatam jpfius fortunam non pertineret.

Rhianus, Benaeus, ex Bena, Cretae vrbe, vel Cereztes, vel, vt alii, ex Ithome, Meffenes
ciuitate, Hic primum fuit palaeflrae cuftos et feruus: poflea litteris inflitutus gram.
maticus euafit, aequalis Eratofthenis. — Scripfit ἔμμετρω ποιήματῳ ^), Heracliadum
libris XIV.

Rhinthon, "Tarentinus, comicus, auclor hilarotragoediae, fiue phlyacographiae. Figuli
filius, fub Ptolemaeo primo vixit, Fabulae eius tragicae et comicae XXXVIII. (conf.
Küfler p. 260. not. 8.)

Rufus, Epheíius, medicus, qui cum Critone fub "Traiano floruit. Scripfit libros pluri-
mos, ex quibus funt hi: de ratione vicfus libri V.5; de viu nauigantium; de medica-
mentis vuluerum; de vulnerctione ariiculurum ; de ficubus; de veteri medicina; de late;
de vino; de melíe. i

Rutilius Rufus, tempore Scipionis vixit, in expeditionibus bellicis ei comes, et res, tunc
geflas, litteris mandauit, fuitque tunc temporis tribunus militum, vt Appionus in ro-
mana hifloria te(latur.

"Puzucs, abderitica dialecto fignificat figuram. — Aliis praeterea vocibus, non graecis, De.
mocritus, Abderites, vfus efi, vt τροπὴν dixit fum , et dieSsrysv. ordinem.

Sabazius Bacchus dictus a clamore orgia celebrantium. — Nam barbaris éuzce eft σαβά-
Cav, et εὐασμὸν adpellant σαβασμόν. — Etiam ex2e; loca, Baccho conlecrata, et Bac-
chi facerdotes. Mnafeas, Patarenfis, Sabazium ait effe Bacchi filium. (Suid. in Xa9o;.)

Sabinus, fophifla, qui vixit fub Hadriano, Caefare. Scripfit Introductionem et argumen-
tum materiae declamationum libris IV. commentarium in Thucydidem, Acufilaum
et alios. ltem alias quasdam enarrationes. (Frater eius Sergius infra, Σέργιος.)

Sacas, poeta tragicus: et Sacae, gens "Thracica. Ammonius, philofophus Alexandrinus,
"cognomento Sacas, ex Chriíliano factus eft gentilis, vt ait Porphyrius.
[PT Saluflius, fophifta, fcripfit commentarium in Demoflhenem. Herodotum et alia.

Saluflius, Mopfeates, medicus, fcripfit de medicina, fub Tiberio, imp.

Salufüus, Bafilidis, Syri et Theocleae, Emefenae, F. Athenis Alexandriam cum líidoro
venit.- Eloquentiae praeceptis ab Eunoio, fophifta, Emefae tunc verfante, eruditus,
ublicas Demofthenis orationes omnes edidicit, et orationes fcripfit non. inferiores

1115. Noftrum quoque ciuem, (Damafcii veiba funt,) AMarrellum, Eunoii fodalem,

octo libros hiftoriae "Thucydidis edidiciffe aiebat, nihil tamen auditu dignum dicere
potuiffe, — Nonnum etiam aiunt fexies totum Demoflhenem edidiciffe, fed tamen ne

os quidem aperire potuiffe, vt aliquam orationem commodam haberet. Saluflius
dicebat, philofophari hominibus non cffe facile, fed potius impoffibile, Heracliti
more infeclator vulgi et derifor falfus. Idem virtutem quintam vocabat veram opi-
Vvv 2 nionem

pp) Quod omnia poemata fint ἔωμετρα, Küfter. ἑξαμέτρῳ ποιήματα, Sed criticum hicagereaut Tou.
tom. III. pag. 259. alterutrum vocabulum effe fu- pii animaduerfiones repetere nec libet nec vacat.
peruacaneum exiflimat, — Toup vero id emendatio- arl.
mibus iz Suidam vol. IL. pag. 155. melius corrigit

5:4. Lis. P. c. XL: INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 782 P783

nionem de Diis, quae interdum ineffe videtur etiam improbiflimis. Philofopha.
batur cynico more etc ;

Saluflius, praefectus praetorio fub Fuliano etc.

Σαμίων δῆμος πολυγροώμμωτος dictus ab Ariftophane in Babyloniis, vel, quod Samii, a ty-
raunis ad incitas redacti, ob ciuium penuriam feruis ius ciuitatis adfcripferunt, vt Ariftote-
les, tradit in Samiorum rep. vel, quod apud Samios XXIV. litterae primum inuentae a
Calliftrato, vt Andron in tripode ait. Archinus vero Athenaei F. archonte Eucli-
de Athenienfibus perfuafit, vt Ionum litteris vterentur. Ariftophanes autem comoe-
diam Babylonios docuit per Calliflratum annis (XX.) ante Euclidem fub archonte,
Eucle. De eo autem, qui rem iflam Athenienfibus perfuafit, fcribit "Theopompus.
Alii cauffam adferunt, quod Athenienfes Samios, in bello captos, fligmate noctuae
&otarent, Samii vero Athenienfes famaena, quod eft nauigium bireme a Polycrate,
Samiorum tyranno, primum fabricatum, vteit Lyfimachus libro fecundo Noftorum,
fiue de reditu. 1

Sauchoniathon, 'Fyrius, philofophus, qui belli troiani tempore vixit fcripfitque de Her-
metis phifiologia, quae (in linguam graecam) translata eft; antiqua Tyriorum inflituta
lingua Phoenicum: fAeologiam argyptiacam, et alia.

Sandon, Hellanici F. philofophus. ^ Scripfit argumenta in Orpheum , librum vnum.

Sannyrion, Athenienfis, comicus. Eius dramata: γέλως, A«vam, Ἰὼ, Ψψυχαξαὶ, vt Athe-
naeus in Dipnofophiftis.

[f] Sappho. Simonis filia, vel Eunomini (al. Eumeni) vel Eirigyi, vel Ecryti, vel Semi,
vel Camonis, vel Etarchi, vel denique Scamandronymi, patris, et Clides, matris.
Lesbia, Erefo oriunda et lyrica. — Vixit Olympiade XLIL. quo tempore floruerunt
Alcaeus, Stefichorus, Pittacus. Fratres eius Larychus, Charaxus, Eurygius, Nu-

fit Cercolae, ditiffimo viro ex Andro, vnde nata ipfi fuit filia, Clis. Amicae fue-
runt Atthis, Telefippa, Megara: difcipulae Anagora Milelia, Gongyla Colophonia,
Eunica Salaminia. Scripfit cavminum Iyricorum libros LX, et prima plectrum inuenit.
Scripfit et epigrammata, elegiar, iambor, monodiar.

Sappho, Lesbia, Mytilcnaea, pfiluia, de qua fopra, in Phaon.

Aelius Sarapion, rhetor, Alexandrinus. Scripfit de vifiir declamationum. ᾿Ακροώσεων fiue
aufeultationum libros VII. Pauegiyricum in Hadrianum, imp. confultationes ad Allexandri-
nor; re&lene Plato Homerum e rep. fua ablezarit, et alia multa, Item artem oratorian.

Sarapion folum fere Orpheum habebat et legebat: fubinde Ifidorum de quaeflionibus oc-
currentibus interrogans, virum fumma theologiae fcientia inflructum, quem folum
familiarem norat et admittebat, nec vllam alium fuarum facultatum, duorum aut
trium librorum, inter quos erat Orphei poéfis, dignum iudicabat, putans , .fe in illo
perfpexiffe vitam illam Saturniam, poetarum fabulis celebratam. — Nam ille quidem
poetarum fcriptis celebratus Chiron in Saturnii et Iouii regni confinio potius confli.
tit, vnde biformis eífe traditur. Eodem tempore vir alius Alexandria venit, ex tota
diamctro, vel magis etiam, fi (ic dicere fas eft, quam ex diametro ἃ Serapione diflans:
nam hie quidem Saturnius aut Iouius fuit, ille vero Typhonius, et Typhone verfu.
tior bellua. Nullus enim eorum, qui nunc viuunt, hominum ignorat, quo animo
et qua fortuna fuerit Pamprepius.

Σαράπες,

Vol. IX. p. 783 784 DE QVIBVS SVIDAS, Lib. V. c. ΧΙ $25

Σαρώπες. Alcaeus Pittacum vocauit σωρώποδα. χιειροπόδην, γαύρικαγ, Φύσκωνα, γά-
φσρωνώ: ζοφοδορπίδα εἰ ὠγασύραςον. (ex Laéttii lib. x. c. gr.)

Scindapfus, inflrumentum muficum. — De Zenone, Citieo, ( Timon:) ὁ δ᾽ ἔῤῥεε γύργαϑος
αὐτῷ μικρὸς ἰών" νῶν δ᾽ ἔχεν ἐλάσσονα σκινδαψοῖο. mentem habebat, minorem fins
dapfo. etc.

Exe. —Crantor, philofophus, poetae cuiusdam verfus σκίφης plenos effe dixit,

Σκίρταλος. Diogenes, Sinopenfis, iam fenex , a Scirtalo, pirata captus eft.

Σκληρᾶς αοιἰδῷ δασμὸν tributum durae vatis, Sphingis, h.e. difficile, (apud Sophoclem
Oedipo tyranno.)

Zuoxi, carmina conuiualia. Σκολιῶν Μελίτϑ, Καρικῶν αὐλημώτων. Melitus [T] ifle
fuit poéta tragicus, qui Socratem accuíauit. Perflringitur a comicis, vt poéfi frigi-
dus, et moribus improbis praeditus. Carica vero, carmina lyrica lugubria.

Σ κολιὸν » carmen paucorum verfuum. Timocreon, Rhodius, poeta epicus *?), tale fcolium
contra diuitias fcripfit, cuius initium eft, ὄῷελες ὦ τυῷλὲ πλᾶτε, etc. ὁ cotcat. di-
vine, víimam nec in terra, nec in mari, mec in continente viquam vifae fuiffetis; fed in
loríaro et acheroníe habitaretir: D^or enim ommium malorum inier homines cauffa eflir.
His fimile eft decretum, a Pericle fcriptum, quo Megarenfes foro, mari, continente
arcebantur.

Σκολιὸν. — Tyrannion Ícripfit cominentarium de meíro obliquo (περὶ τξ σκολιδ uérQa.)
quod ei propofitum fuit a C. Caefare.

Scopas, Aetolorum praetor, fruflratus prineipatu, euius maxime cauffa leges fcribere aufus
fuerat, Alexandriam cogitabat, ratus, fefe illius vrbis opibus inopiam fuam atque im
menfam animi cupiditatem facile expleturum. — Sed erat infatiabilis etc.

Scopelianus, Clazomenius, fophifta, qui fub Nerua vixit et Smyrnae eloquentiam docuit,
auditor Nicetae, aequalis Apollonii, Tyanenfis, ad quem etiam epiftolas Apollonius
fcripfit.

Σκύθης. Anacharfis fuit Scytha, fed matre graeca natus, et ideo δίγλωσσος duarum pe-
ritus linguarum, qui Scythis leges tulit.

Scylax, Caryanden(is, ex Caryanda, Cariae ciuitate, prope Halicarnaffum , mathematicus
et muficus. Scripfit periplum locorum extra columnas Herculis; de Heraclide, My-

lafforum rege; terrae periodum; ὠντιγρωφὴν aduerfus Polybii hiftoriam.

Scytale, epiftola Laconica. Ligna erant duo polita et oblonga, quorum alterum Lace:
daemoniorum ephori retínebant; alterum tradebant duci, quem ad bellum emitte-
bant, et quoties ei aliquid mandare volebant, albo loro lignum inuoluebant et in eo
mandatum fcribebant, deinde lorum replicantes id tabellario tradebant abfportandum.
Diofcorides ἐν τοῖς περὶ νομίμων in opere de moribus et inflitutis refert, foenerato-
res diuidere fcytalam duobus teftibus praefentibus, et in vtraque eius parte contra-
Klum fcribere, et alteram quidem vni ex teflibus dare, alteram fibi referuare. — Vte-
bantur fcytala et alio modo, vt Arifloteles in Ithacenfium rep. fcribit,

Vvv 3 Secundus

qq) Infra, apud Suidam rectius; me/icus.

$6 Lib.P.c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. YX- p.784 786

Sécundüs, Athenienfis, fophifla, (non 15.) qui vocatus eft Plinius. — Epiurtis 77) fiue cla-:
vus ligneus vocabatur, vt fabri filius, fuitque Herodis, fophiflae, magifler. Scripfit
declamation:t eratoriar. !

Seleucus, Alexandrinus,--grammaticus, cognominatus Homericus,. qui Romae eloquen-
tiam docuit, Scripfit commentarios in totum paene (à poetam; de lynonymorum
differentia; de iis, quae falfo creduntur; de prouerbiis, apud Alexandrinos v(itatis,
de Diis libros centum, item alia σύμμικτα fiue mifcellanea: [etiam gloffar aliaque,

τον de quibus vid. Küfleri not. 6. tom. 1Π. pag. 297.]

Seleucus, Emefenus, grammaticus, fcripfit ὠσπαλιευτικοὰ piftatoria verfibur hexametris li-
bros 1I/. 5) Iu Lyricor commentarism ; Parthicorum libros 14. Inueni et alium Selcu-
cum his additum, fed qui nullos fcripferat libros.

Sellius fiue Sillius, qui et Homerus dictus eft, grammaticus ante Menandrum. (Supra in
Homero.)

Semus, Eleus, grammaticus, fcripfit Eliacorum libros VIII. periodos libris Π. de Paro 1i-
brum L de Pergamo librum I. de Paeanibus, in quo opere genera muficorum recen-
fet, autocabalos, Ithyphallos, phallophoros etc. (Supra in Phallophori, vbi auto-
cabdali legitur, non autocabali.)

Aelius Serenus, Athenienfis, grammaticus, fcripfit epitomen operis Philonis de vrbibus et
quinam in fingulis clari fucrint, libros IIL;5 epitomen commentariorum Philoxeni in ν
Homerum , libr. 1. Anu

Sergius Zeugmatenfis, Aphthonii F. a cauffidicis, qui praefecti fuerunt, genus ducens,
praefectus et ipfe praetorio et coníularis et patricius. / Scripfit epitaphium in fophi.
flam, Sabinum, fratrem fuum, item alium librum pro cauflidicis aduerfus Ariflidem.

Σεσελλίσϑαι. falfo fe ia&fare, dictum ab Aefchine, Selli F. qui pauper diuitem fe falfo
lactabat. Etiam σέλλες gloriofor vocant, et gloriari σελλίζεν. .

Seuerianus, Damafícenus, vnus ex primarii generis viris, Auxentii Callinici F. ortus ex Ro-
manis, qui Alexandriam incoluere. Poetica, oratoria et iuris ciuilis romani peritia
inflructus, etiam in philofophia inflituendum fe Proclo dare volebat, ni pater, qui
patronum cauffarum inalebat, id prohibuiffet, Sed, patre defuncto, Athenas, vbi
Proclus erat, profectus fomniauit, montis cacumini, tamquam vehiculo, fe infidere
et montem ipfum aurigae inflar agitare. Hinc fato et voluntate ad remp. accedere
et magiftratum gerere quam philofophiam beatumque otium fectari maluit, Quum
po(tea in odium incidilet Ardaburii, magni illius Afparis F. multa ab illo paflus eft
fanctiffimus et fupra modum religionis graecae cultor, lfocrateas etiam orationes
copiofiores et de rep. agentes mihi enarrauit, non artificiofo illo et fophiflico, fed
prudenti et philofophico more. [P] Idem lulianum, fratrem meum ") natu mino-
rem fic ad eloquentiae (ludium inilammauit, vt eum et poetas et celebres oratores
edifcere iuberet. Et alios quidem poetas vtcumque probabat, at Callimachum in

imanus

t*) De hacle&ione v, Küfteri not. 7. tom. IILpag. 295. Harl.
55) At, notante Küftero 1, c. id opus Athenaeus tribuit Scleuco Tarfenfi, Zarl.
tí) Damaícii verba (unt.

Vol, IX. p.786 ὃ 787 DE QVIBVS SVIDAS Lib. V. c. XL. 521

manus fumens, Áfrum hunc poetam numquam non derifit. Quin lectione eius adeo
offendebatur, interdum vt librum eius confpueret, Huic Zeno, imp. proximam a fe
dignitatem pollicitus eft, fi Chriflianas fieri vellet: et ipfe nobis epiflolam, pollicita-
tiones illas continentem, fed nihil apud fe proficientem, recitauit, Arcadium etiam,
Lariffaeum, per epiftolam obiurgauit. Nam Seuerianus, in. epiftolis fcribendis acer et
cordatus erat.

Seuerus, Xe2jecs, fophifla romanus fub Anthemio, imp. fuit, Alexandriam vero profe-
ctus in otio philofophico vitam transegit, variorum librorum copia abunde inftructus.
Viros autem doctrina praeflantes, fi quisquam alius, ad fe facile pertrahere nouerat.

Seuerus (imperator) nec humanarum nec diuinarum rerum quicquam imperuefligatum vt
relinqueret, vel occultiffima perfcrutatus efl. Et ideo libros omnes, qui aliquid ar-
cani habebant, et quoscumque reperire potuit, ex omnibus adytis fuflulit, et in Alex-
andri monumento conclufit, vt nec illius corpus quisquam amplius cerneret, nec
res in illis fcriptas legeret. à

Seuerus Σευῆρος. Hic poft infelicem illum Eutychem ex(litit, et cum Antiochiae thro-
num malis artibus occupaífet, Manentis et Apollinaris et Eutychis haerefin flabilire
conabatur. Ex ecclefia itaque pulfus in Alexandrinos, populum leuem, turbinis et
procellae inflar incidit. Quum autem hic quoque alia procella ipfi et populo reflaf-
Íet, omnia confudit et perturbauit. lulianus enim quidam Hialicarnaffenfis, Αἴας
epifcopus eos diflipauit. Confer fupra, in Tuliano.

Sextus, Chaeronenfis, Plutarchi fororis filius, philofophus, qui fuit M. Antonini Caefaris

temporibus, Herodotr, Philadelphei, difcipulus fectaeque Pyrrhoniae addictus "^.
Hic apud imperatorem in tanto honore erat, vt vna cum eo ius diceret. Scripfit
Ethica, itemque fteptica libris X. Pofl. Commodi mortem quidam fe Sixtum dicere
aufus eff, facultatesque et dignitatem eius fibi vindicare, qui a multis faepe interro-
gatus fcite refpondit. Sed quum Pertinax nonnulla ad eruditionem graecam, cuíus
ile rudis erat, pertinentia ex eo quaereret, longe a fcopo aberrauit, quum, quid
diecretur, ne intelligere quidem poffet. | Adeo natura quidem vultum ei fimilem babe-
bat, ceterisque in rebus arre [16] eum referebat, doclrina vero eadem excultus non
erat. i

Sextus, Afer ""), philofophus, fcripfit Szepzica fiue Pyrrhonia librir X.

Sibylla Delphica, quam eam .Diamam adpellarunt. Vixit ante bellum Troianum: fcri-
pfit oracula verfibus.

,

.Sibyllae Chaldaeae pater Berofus, mater Erymanthe.

Sibylla, Apollinis et Lamiae F. vel Ariftocratis et Hydoles, vel Crinagorae, vel, vt Her-
mippus, Theodori, Frythraea, nata in loco Erythrarum, qui vocabatur Batti, nunc,
eondita illic vrbe, Erythrae. — Quidam Siculam tradunt, alii Sardianam, Gergethiarm,

- Rhodiam, L:byifam, Lucanam, vel Samiam denique. Fuit pofl captam vrbem "Tro-
iam

uu) Hunc Sextum, xdQi23s Πλετάρχα aSui- fii IIT. cap. 12. hiftor. philofoph. [ate demonftrauit.
da dictum, non eumdetn e(Te , (vti quidam opina- Har/.
bantur,) cum Sexto Pyrrhonio fiue Empirico, vv) Hic eft Sextus Empiricus, Harl,
Küfter (tom, III. pag. 299.) arguimnentis vfus Zon-

528 Lib.P.c XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 787 Ὁ 788

iam annis CCCCLXXXIII. | Confcripfit libros iftos: gregi σαλμῶν., de palpitationibus ;
μέλη carmina ; xenc8s, oratuía. Eadem etiam prima triquetrum genus lyrae fer-
tur inueni(le. Á
Sibylla, Heliífa, fcripfit verfibus vaticinia et oracula.
Sibylla Colophonia, quae vocata fuit Lampufa, a Calchante oriunda. Ipfa quoque fcri-
(it vaticinia et oracula verfibus, et alia.

Sibylla Theffala, dicta etiam 7Manto, quae a Tirefia genus duxit.

Sibylla Phrygia, a quibusdam vocata Sarbir, ab aliis Caf/andra, ab aliis Taraxandra, et
ipfa fcripfit oracula.

Sibylla Cumana et Sibylla 'Thefprotica. Et hae oracula fcripferunt.

Sibylla Chaldaea, fiue Hebraea aut Perfica, proprio nomine Sambethe, a beatiffimo
Noé genus ducens, Haec praedixit ea, quae Alexandro Macedoni contigiíle dicun-
tur, cuius meminit Nicanor, qui vitam Alexandri fcripfit. Eadem de Domino Chri.
fto eiusque aduentu, Numinis inftincu, plurima praedixit. | Cum hac et reliquae Si-
byllae confentiunt, nifi vt huius fint XXIV. libri, de quauis gente et regione prae-
dictiones continentes. Quod autem verfus eius imperfecti et luxati inueniantur, non
eft ipfius vatis culpa, fed fcribarum, qui vel orationis celeritatem Ícribendo adfequi
non potuerunt, vel etiam indocti et grammatices imperiti fuerunt. Cum afllatu enim
et eorum, quae dicla erant, memoria fimul definebat. Et haec cauffa eft, quare
et verfus imperfecti reperiantur, et fententia claudicans, fiue fapientiffimo Dei con-
filio hoc factum fuerit, ne a multis iisque indigais oracula eius cognofcerentur; fiue
longum tempus, vti multorum aliorum, ita etiam huius rei caufla fuerit. Praeter-
ea et obfcuritas eorum, quae a Sibylla dicebantur, et crebra librorum cius defcri-
ptio, nihil mirum eft, fi et fenfus et metri confufionem pepcrerint.

[IP] Sibyllae diuerfis et locis et temporibus fuerunt decem. Prima, Chaldaea, quae et Per-
fica, proprio nomine Sambethe dicta. Secunda, Libyca. Tertia, Delphica, Del.
phis nata. — Quarta, ltalica, quae in Italiae vrbe, Cimmeria (nata eft) Quinta, Ery-
thraea, quae ante bellum "Troianum vaticinata fuit. Sexta, Samia, proprio nomine
Phyto dida, de qua fcripfit Eratofthenes. Septima, Cumana, quae et Zfmal/Aea,
et Hierophile dicta fuit. Octaua, Hellefpontia, nata in vico, Marmiffo, prope oppi-
dulum, Gergithium , (quae loca olim finibus regionis Troianae comprehenfa fuerunt.)
temporibus Solonis et Cyri. Nona, Phrygia. Decima, Tiburtia, Albunaea dicta.
Aiunt autem, Sibyllam, Cumanam, nouem oraculorum fuorum libros adtuliffe ad
Tarquinium Prifcrum, tunc Romanorum regem: quos cum ille repudiaffet, duo ex
illis cremaffe. (conf. tamen La&ant. de falía relig. lib. I. cap. 6. $. 7. fqq.)

Sibylla vox eft romana, quam fi interpreteris, tafem fignificat, Sibyllae igitur, vt multi
Ícripferunt, diuerfis locis et temporibus decem fuerunt. — Σηβυλλιῷ, oraculorum
amore et defiderio tenetur, wel delirat et vaticinari cupit; vel oracula fomaiot ; vel
fperbit ; etc.

Σιβύντιος fiue Σ,βύρτιος, "T heodectae, Phafelitae, lector et feruus, qui, primus e feruis, ar-
tem oratoríam profeffus eft. — Scripfit artem rhetoricant.

Σ,δηρείων ψυχὴν, ferreum animum fine inexorabilem. — Glaucus quidam, Samius, ferrumi.
nationem primus inuenit; et prouerbium; G/auci ars, de iis quae facile conficiuntur,

Siluanus,

uu πὶ

Vol. IX. p. 785 730 DE QVIBVS SVIDAS, Lib.V.:. XL, $3

Siluanus, philofophus, qui cetera quidem probus erat et fandtus, fed «moribus fimplex
et apertus. :
Gees, labiir difortis: aliquem. deridet, et. (μυλλίζει) inter. deridendum. oculor moet.
Σίλλος enim eft mimus, vel falfum diclum et derifio. Et qui fillos Ícribit, dicitur
fillographus, qualis fuit Timon, Phliafius, philofophus pyrrhonius NS

Simmjas, Rhodius, .grammaticus. Scripfit gloffarum libror 111. variorum poematum i
bros L/4. Ab initio fuit Samius ^"), poflea vero, quum coloni in infulam, Amor-
gum, mitterentur; et ipfe coloniae illius dux a Samiis eo miffus fuit. "Tres autem
vrbes in Amorgo condidit, Minoam, Aegialum et Arcefimen. Vixit annos 406.
poft bellum «toianum. Secundum quosdam primus ambos Ícripfit, diuerfa alia. Item
Origines Saniorum.

Simmias, '"Lhebanus, philofophus, difcipulus Socratis. -Scripfit.de fapientia, [I] de ami-
tilia, de veritate, de mufita, de eo, quod .optaudum eff. et fugiendum; de cura ani.
ma, item alia philofophica. :

Simocattes, cognomen "Theophylacti Simocattae.

Simonides, Leoprepis F. Iulietes, ex Iulide, Cei infulae, ciuitate, lyricus, Stefichoro pofle-
rior, et cognominatur Zfelicertes propter fuauitatem. Hic artem memoriae inuenit,
itemque litteras longas et duplices et tertium fonum lyrae. Vixit Olympiade: LV.

uamuis alii eum. ad Olymp. LXIL referant. Vitam extendit vsque ad Olympiadem .
LXXVI annumque aetatis LXXXIX, adtigit. Dorica dialecto reggum Cambyfis et
λον defcripfit. Item praelium nauale- Xerxis, ct praelium. nauale ad ZIrtemifum,
verfibus elegiaeis: praelisum item ád Salomina ver(ibus melicis. Ad haec fcripfit £re.
mor, emcomia, epigrammata, patenter, iragotdiar, et alia, Hic Simonides, fi quis
alius, memoria pollebat: ei vero fimilis erat Apollonius, qni vt plurimum quidem
filebat, multa vero mente verfabat; et quum ceatefunum aetatis annum ageret, me-
anoriae firmitate ipfum Simonidem fuperabat. ldem etiam Eymmum in Memoriam ca-
nebat, in quo dicit, omnia a tempore confumi, ipfum vero tempus beneficio memoriae
expers fenii et immortale effe. Hic primus carmen mercede Ícripfiffe dicitur. Habe-
bat enim duas arcas, vnam gratiarum vacuam: alteram (mercedis) plenam. etc. Eius
didum: ἀνογκῃ sdb Θεοὶ μάχονται. etc.

Simonides, Ceius, prioris ex filia nepos, cognomine Melicertes, vixit ante bellum Pelopon-
nefiacum. Scripfit Genealogia libros 111. Inuentionum libros 111].

Simonides, Magnefius, Sipyli F. poeta epicus, qui vixit temporibus Antiochi Magni. Scri-
pfit huius res geftas, puguamque cum Galatis, in qua equitatus eius per elephantos
profligatus fuit.

Simonides, Caryflius vel Eretrienfis, poeta epicus, fcripfit Graecorum conuentum jn Auli
dem; trimetrorum libros II. de Iphigenia vnum.
Simonides. Hic imp. Iouiani temporibus vixit, et philofophus clariffimus fuit.
Sünonides, Crinéi F. Amorginus, iamborum fcriptor, Ícüpfit elegiarum libros IL item
iambos.

tg) Haec non adSimmiam fed adSimonidem, iambographum antiquifimum, Amorginum, fpe&lant-
Confer Ziatium: de Simeonikus pag. 206. feq. —

Vol. VI. Xxx

530 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p.789 791

iambos. Vixit autem ipfe] annis 490. poft bellum: troianum. — Secundum quosdam
hic primus iambos fcripfit. (conf. paullo antea, de Simmia, Rhodio, dicla.)

Simon, fophifla, qui publicam pecuniam interuertebat. Simon et "Theodorus et. Cleony-
mus periuri Arifloph.

Simplicius, philofophus.

[I] Siricius Neapoli, vrbe Palacflinae, oriundus, fophifta, difcipulus Andromachi, qui per
aliquod tempus Athenis docuit, fcripfit progymnafmata , et. declamationes.

Sifinnius, Nouatianorum epifcopus etc. (ex Soeratir Vl. 22. hiflet alia de Si(innio narra»
tio ex Sozomeno libr. VIII. cap. 1.)

Σμηκίϑης. In tabellis nomina eorum, qui in ius citabantur, infcribi folebant, //pa/ia et de-
minus, id efl, maritus eius. — .

Socrates, Sophronifci, flatuarii, et Phaenaretes,, obfletricis, F. primum flatuarius fuit: aiunt
enim, Gratias veflitas Athenis eius fuiffe opus. Deinde philofophatus efl, audito Anaxago-
ra, Clazomenio, pollea Damone, hinc Archelao. Arifloxenus ait primum audiuiffe Ar-
chelaum etc. Ingreffus virilem aetatem, ad Amphipolin et Potidaeam militauit et ad De-
lium. Duas habuit vxores, Xanthippen, e qua Lamprocles natus efl, et Myrtonem,
Ariftidis, Iufli, filiam, ex qua Sophronifcus et Menedemus, fiue Menexenus. Vixit tem-
pore belli peloponnefiaci, et quidem natus OlympiadeLXXVIL.. Vixit annos LXXX. obiit-
que imprudentia vel potius amentia Athenienfium, coactus bibere cicutam: nullo alio fcri-
pto relicto, quam, vt quidam volunt, hymno in Zfpollinem et Dianam et Zfe/opea fabula
verfibus fcripta. Philofophos effecit Platonem, qui relicto Lyceo traduxit fcholam in fub-
urbium, quod Academia vocatur, (eiusque fectatores Academici dicli vsque ad Ariflotelem :
Is enim in quodam horto ante vrbem fito Judum litterarium aperuit, et ἐκ τῷ κατ᾿ αὐτὸν
περιποτε a peripato fiue loco. deambulationis, qui in illo horto erat, fuos difcipulos
vocauit peripateticos,) Zfriflippum item, Cyrenaeum, auctorem fcholae fectaeque Cyre-
naicae, Phaed.nem , Eleum, a quo fecta eliaca, poflea ἃ Menedemo, Erctriae docen-
te, dicla eretrica; ex hac Pyrrho prodiit: Znftiffáemem , qui cynicam feclam condidit,
Euclidem , Megarenfem , a quo megarica, quae eadem a Clinomacho, Euclidis difci.
;pulo, dicta dialectica: Xenophontem, Grylli F. Zfeféhinem, Lifaniam, Sphettium, Cebe-
fem, "Thebanum, G/aucum,, Athenienfem , Bryfonem, Heracleotam, qui contentiofam
dialecticam introduxit vna cuim. Euclide, Clinomachus auxit: quuinque multos fectato-
res habuiffet, defit in Zenone, Citieo, qui fleicam fcholam inflituit, vixitque Olym-
piade CXXV. Alii Bryfonem non Socratis, fed Euclidis auditorem fcribunt fuiffe.
Bryfonem audiuit Pyrrho, a quo Pyrrhonii. Praeterea difcipulos habuit Socrates 4-
tibiadem , Critobu/um , Xenomedem; | Apollodorum , Critiam, Athenienfes: tum Crito.
nem, Simonem, Eumarem Phliafium. [P] Simmiam, "Thebanum, Terpfionem, Megari-
cum, Euenum, Chaerephontem. — Theodorur etiam, cognomento atheus, Socratem au-
diuit; docensque, omnia effe indifferentia, fectam Zeodoream inftituit. Eam philo-
fophiae partem, quae eft de moribus et virtutibus, praecipue coluit Socrates, et iam
fenex cithara ludere didicit apud Cononem, et derifus a quibusdam dixit. illud Solonis:
ὀψιμαϑῆς μᾶλλον ἢ ἀμαϑὴς. proeffat fero, quam nunquam difcere..— Hic daemoni-

um quoddam fecum familiariter colloqui dicebat. — Primus Ariflophanes Nubibus fcri--

ptis ipfum perflrinxit, vt corrumpentem iuuenes, et athemm ipfum vocauit, quod

per

Vol. IX. p. 701 Ὁ 702 DE QVIBVS SVIDAS. Lib. V.c. XL. $n

per canem et platanum iuraret. Poflea Anytus et Melitus eum accufarunt et reum
peregere. In aeflimatione vero poenae Socrates fe meruiífe dixit, vt viclus in pry-
taneo publice fibi praeberetur. llli vero capitis eum. condemnarunt. In vinculis diu
fuit, donec nauis facra Θεωρὶς Delo rediret, Critone fuadente fugam noluit fugere,
dixitque, leges non oportere violari. Haufíta hinc cicuta voti recordatus, immolate,
inquit, Zfef/zulopio. Quidam, Cyrías nomine, genere Chius, Athenas venit curn So-
crate conuerfaturus, cui dormienti iuxta fepulcrum Socratis, in fomnis ille vifus eft
et cum eo cojlocutus. — Socrates ab Ariflophane Melius vocatur, id efl atheus,
quia Diagoras, Melius, infamis erat vt Deorum ofor et hoflis. Diagoras ille initio
pius erat, poflea, depofito fraudatus, ad impietatem prolapfus efl et deos effe negauit.
Quare Athenienfes indignati Melium malis adfecerunt, — Fuit et Ariftagoras, Melius,
poeta dithyrambicus, qui quod myfteria Eleufinia euulgaffet, valde impius indicatus
efl. Ab illo tempore comici Melios vt impios perflrinxere.

Solon, Execeftidae F. Athenienfis, philofophus, legislator et demagogus, qui vixit Olym-
piade XLVII.. vel LVI. Infidiis petitus a Pififtrato, tyranno, in Ciciliam feceffit, et vr-
bem condidit, quam de fuo nomine Solos vocauit. Alii Solos etiam in Cypro no-
men ab illo accepiíe aiunt, et ipfum in Cypro deceffiffe. Scripfit /zger. Athenienfi-
bus, quas vocant axonar, quod in axibur ligneis effent Ícriptae: Item poema elegiacum,
quod Selami: infcribitur: praecepta morum, itidem verfibus €elegiacis et alia. Fuif
vnus illorum, qui VIL: Sapientes dicuntur. Eius eft Ne quid mímir, et Nofte. tt
ipfum, Precibus amicorum, aere opprefforum, victus, tabulas veterum debitorum abo-
leuit. Eius confilium et aflus aduerfus Cirrhaeos. (ex Paufaniae Phocicis p. 684.)

Sopater, Apamenfis, fophifla et philofophus, difcipulus Iamblichi, interfectus [I] a Conftan-
tino, fidem facturo omnibus, fe non amplius religioni gentilium addictum effe; ante
enim familiariter eo vfus fuerat. — Scripfit de prouidentia itemque de iir, gui inmerito
funt fülces vel infelites., | Conftantinus Sopatrum dum interemit, non recle fecit;
nemo enim coactus fit bonus, fed ex amore.

Sopater, comicus. Ex fabulis eius funt Ἱππόλυτος, Φυσιολόγος. Σιλφία ἢ Kyidi , Neuwm,
Πύλαι. 'Ogésus» Φακῆ- vt Athenaeus in Dipnofophiflis.

Sopater, Parodus, (quem a comico male diflinguit Suidas,) euius drama Βακχὶς Athenaeo
memoratur. v. Stanlei. ad Aeíchyli Coeph. v. 294.

Sopater, Apamenfis, vel potius Alexandrinus, fophifta. Scripfit plurimorum librorum epi-
tomas. Quidam etiam ἐκλογίων τῶν iscgioy excerpta hiflorica, (de quibus Photius cod.
CLXIL.) huius effe aiunt.

Sophilus Sicyonius aut Thebanus, comicus mediae comoediae. Eius fabulae funt Κιϑαρῳ-
δὸς, Φύλαρχος, Τυνδάρεως ἢ Aude, et Aw, vt ait Athenacus: item Xojgidyer,
Παρακαταϑήκη. Ἢ

Sophiílas vocabant omnes, quotquot litteris eruditi erant: etiam σοφίαν muficam, et fo-
phiflas mufices peritos, etiam tibicines. — Plato, comicus, in fophiflis Bachylidem poetam,
Opuntium fophif'am adpellat. Ari(lophanes hoc nomem tribuit artis cuiuscumque peritis,
Deinde fophiíla efl ille, qui ex falla oftentatione fapientiae quaeflum facere iouit.

Sophocles, Sophili, Colonaei, F. Athenienfis, tragicus, natus Olymp. LXXIII. ita vt an-
nis XVll. Socrate antiquior fit, ^ Hic primms tribus hiflrionibus vfus eft et trit-

Xxx 2 agopifla

432. Lib. Κ ε. XL. IXDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 792 P 793

agonifta fiue tertiarum partium actore, Primum etiam. chorum quindecim iuuenum
introduxit, quum antea duodecim tantum eflent. Idem dictus apis, propter oratio-
nis fuauitatem: primus etiam fingulis fabulis certare coepit, non tetralogia.. Scripfit
elegiam et pacanas et orationem de choro, de quo cum "Thefpide et Choerilo: con-
tendebat. Filii eius fuere Iophon, Leoflhenes, Arifton, Stephanus, Meneclides.
Obiit poft. Euripidem, quum elfet annorum XC, Docuit fabulas CXXIIL νοὶ etiam
multo plures, wt tradunt ali, Vicit vicies quater. (conf, Küfleri notas tom. III.
pag. 319. fqq.)

Sopliocles ,. Ariflonis F. fenioris Sophoclis.nepos, Athenienfis, tragicus, qui docuit dramata
XL.vel vt alii, XI. Vicit fepties, Idem et elegias fcripfit. Apollonius (Tyaneus)
caflitate Sophoclem fuperauit, [1] qui fenex demum amores tamquam furiofum et
faceuum dominum effugiife fe dicebat. Apollonium libidinis ne Euphrates quidem
arguit, quamuis falías litteras aduerfus eum cómmentus fit, inimicus illi, quod Eu-
phratem,. pecuniae caufa facientem omnia ,. deridens monuiflet, ne pergeret σοζφίων
καπηλεύειν. catuponari fapientiam.

Sophocles, Athenienfis, tragicus et lyricus, ab antiquo illo Sophocle. genus ducens. Vixit
poft pleiadem. tragicorum. Fabulae eius. funt quindecim.

Σοφὸς incantator, incantationum peritus. Pfalm. LVIIT. 5.

Oraculum.:
Σοφὸς Σοφοκλῆς, σοφώτερος δ᾽ Εὐριπίδης:

᾿Ανδρῶν δὲ πάντων Σωκράτης σο(ῥώτατος.

Sophron, Syracufanus, Agathoclis er Damnafyllidis F. qui vixit temporibus Xerxis et Eu-
ripidis. — Scripfit mimos viriles et. mimor muliebres oratione foluta et dialecto dorica,
quos Platonem, philofophum femper lectitaffe ferunt, adeo vt interdum etiam iis in-
doriniret.

Sophron, comicus, (male tamquam diuerfim a priore Suidas commemorat.) Ex huius
dramatibus zrev9ega, tefle Athenaeo in Dipnofophiftis.

Soranus, Menandii et Phoebes F. Ephefius, medicus, qui Alexandriae cominoratus eft, et
Romae artem medicam exercuit fub Traiano et Hadriano, impp. librosque plurimos
et pulcerrimos compofuit.

Soranus, Ephefius, medicus iunior, qui fcripfit de morbis muliebribur libror 117. Medico-
rum vitas et feilar ct opera libris X. et alia diuerfa. Afclepiodotus, philofophus, ar-
tis medicae peritus, nullum recentiorum: medicorum: magni faciebat praeter lacobum;
ex antiquioribus vero poft Hippocratem, Soranum Cilicem, cognomento Mallotem.

Σωσαννα. Contra Sextum Africanum fcripfit Origenes, eiusque argumenta refutauit, qui-
bus librum Sufannae impugnauit.

Sofibius, Laco, grammaticus, vnus eorum, qui ἐπιλυτικοὶ ^") vocantur, (Scripfit varia)
in quibus et hoc tradit, efle quoddam comoediae genus, quod Diceliflarum ct Mi-
melorum Δικηλισῶν καὶ Μιμηλῶν proprium fit. De Mimis antiquis in Laconia, greg
τῶν Μημκήλων ἐν Λακωνικῇ isogseyoy παλαιῶν, et alia,

Sofiphanes,

xx) Qui difficiles quaefliones propofitas diffoluunt:

Vol. IX. p. Το 5 δ τὸς DE QVIBVS SVIDAS. Li&.P.cXL. gg

Sofiphanes, Soficlis F. tragicus, docuit fabulas LXXIII. vicit fepties, ἘΠ et ipfe ex feptem
illis, qui Pleias funt adpellati. Vixit fub. extrema tempora Philippi vek Alexandri Ma-
cedonis. Obiit Olympiade CXI. vel CXIV.

Sofitheus, Syracufanus aut Athenienfis, vel potius Alexandrinus ex Alexandria "Troica,
vnus ex pleiade, aemulus Homeri, tragici, filii Myrus, Byzantinae, qui floruit Olym-
piade CLXIV. — Scripfit poemata et alia profa oratione.

Sotades, Byzantinus, philofophus, vt tradit Ariflocles libro VI. de philofophia.

Sotades, Athenienfis,. comicus mediae comoediae.

ΕΡῚ Sotades, Cretenfis, Maronita, δωεμον,σϑεὶς a daetnonio vexafus, iumborum fcriptor

ow Seripfit φλύακας nugar fiue sivaides ionica lingua, vnde ἰωνικοὶ λόγοι adpellabantur.
Hoc poematis genere vfi funt etiam Alexander Aetolus, Pyrrhus Milefius, "Theodo-
ras, "Fimocharidas et Xenarchus. Sunt eius carmina plurima, veluti ad imfzros de-
Jienfur; Priapur; in Heloflithen; Amazon et alia. — Item éykAeroueyoq: εἰ πσώρωλυς
τρέμενος. vt ait Athenaeus in: Dipnofophiftis *").

Sotades, Athenienfis, philofophus, qui Aibrum de Mufleriir fcripfit,

Soterichus, Afites ^*), heroicus poeta, qui fait fub Diocletiano.. Scripfit encomium Dio-
cletianiz: Bafílarica fiue Bacchica libris quatuor; de Panthea Babylonia; de Ariadne;
vitam Apollonii, Tyanei; Pythonem fiue Alexandriacum. — Eft autem. Alexandri Ma-
cedonis hifloria,. quum "Thebas cepit. ltem alia;

Soteridas, grammaticus ,. maritus Pamphilae , (fupra:in Pamphila, Socratidas,) cui etiam hi-
florias attribuit... Scripfit orthographiam; quaefliones Homericas; commentarium in
Menandrum;. de metris; de cow:oedia; in Euripidem.

Soteridas, Epidaurius, pater Pamphiliae, cui libros tres commentariorum infcripfit. vt ait.
Dionyfius libro XXX. hiftoriae muficae..

Speufippus,. Eurymedontis F. Platonis ex forore, Potone, nepos, auditor et in Academi
fucceflor. Vixit Olympiade CVIIL. Scripfit plurima, praecipue philofophica. Fuit
ingenio auflero, maximeque iracundo. $^

Σφοῦρα. Pila lufit Ariflonicus Caryfüus, Alexandri, regis, in ludo pilae collufor. — Pilae
inuentionem Anagallis, Corcyraea, grammatica, Nauficaze, Alcioni filiae, attribuit.

EQvedidss , caprarum: et ouitam excrementa. — Carcinus poeta fuit, euius filios paruae flatu-
rae Ariflophanes perflringit, vt ὄρτυγας ciwoyevéis , γυλιαύχενας ὀριχηξοὶς . νᾶννο-
Qvé&s, σφυράδων ἀποκνίσματα. μηχανοδιῷας: εἴς. Xenorler, Carcini filius, multas,
easque infolitas machinas ad. perceliendos fpeclatores in fabulis fuis introduxiffe dici-
tur, quem- Plato- ide. δωδεκα μήχιανον adpellat. Deos enim adícendentes et defcen--
dentes imitabatur. pe

[I] Spintharus, Fíeracleotes, poeta tragicus, cuius fabulae funt Περικαιόμενος, Ἡρακλῆς». Zs-
μέλη κεραυνδμένη. — Hino vt barbarus et Phryx a comicis perítringitur..

Xxx 3 Spittalus,

yy) Male ,. (ait Küffef ad h. I tom. TIT. p. 357. — zz) Rectius Oafites, ortus ex vrbe "Oczis, quae
Haec enim, "EyzXeow. et IIxo«Avrg. pertinent ad: vulgo dicebatur, Ὕασις, Lydiae. v. Steph. By-
Sotadem, comicum, vt expreífe docet Zí/iengeus — zant. v." X«cw. et Küfler ad Suid. III. pag. 357.
libr. VII. p.293. et lib. IX. p.368. couf. fupra; Zar/«
vol. IL pag. 495. fq. Harl.

7

534 Lib. P.:. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 795 P 796

Spittalus, medicus apud Athenienfes. — Ariflophanes: ἄπελϑε πρὸς τῇ Σπιττάλε. abi ad
Spittalum. Tu vero guttam. paris vnam inflilla mihi in calamum iftum aereum aut
argenteum , quales habent medici,

Spyridon, Trimithuntis, iu Cypro ciuitatis , epifcopus, multa mira fecit et concilio Nicaeno
interfuit: (confer Socratem lib. x. hift. c. 12.)

Στάσιμον , genus carminis, quod faltatores flantes canebant.

Σταυρός. ἴῃ feptentrionali parte fori collocata eft crux, inflar illius, quam Conftantinus
magnus in coelo vidit, auro obducta, habensque in apicibus rotunda mala. Ibidem
filiorum eius flatuae auratae confpiciebantur. Sub Theodofio magno , imp. cum gen-
tilium templa euerterentur, in Serapidis templo inuentae funt hieroglyphicae litterae,
crucis figuram habentes. Quas quum illi, qui ex gentilibus Chriftiani facti fuerant,
confpexifent, dixerunt, Crucem apud litterarum hieroglyphicarum peritos fignificare
vitam futuram.

Stefichorus, Euphorbi vel Euphemi, wel Euclidis, vel Hyetis, vel Hefiodi F. ex Himera,
vrbe Siciliae, Himeraeus. Alii Matauria, Italiae ciuitate, ortum tradunt. Alii Pal-
lantio, Arcadiae vrbe, profugum, Catanam migraffe ibique obiiffe et fepultum ante por-
tam, quae ab eo Stefichorea dicta fuerit. Iunior Alcmane, lyrico, natus eft Olym-
piade XXXVII. Obiit Olympiade LVI. — Fratrem babuit Mamertinum, geometriae
peritum, et Helianaciem, legislatorem. — Fuit autem lyricus, eiusque poemata, dorica
dialecto fcripta, funt Jibris X.X7/I. — Dicitur fcripta vituperatione Helenae. vifum ami-
fife, deinde in fomnis monitus, propter pa/inodiam vifum recepiffe. Quum primum
Τί ας vocaretur, accepit nomen Stefichori dy τὸ φῆσαι χορὸν, quod primus chorum
inílituerit, cum cantu citharae coniunctum.

Stilpo, Megarenfis, philofophus, qui fuit fub Ptolemaeo primo difcipulus Paficlis, "Thebani,
qui audierat fratrem, Cratetem, et Dioclidem, Megarenfem; is vero Euclidem, difcipu-
lum Platonis, Praefuit megaricae fcholae, et dialogos fcripfit non pauciores viginti.

Ero, porticu, in qua floici, Στωϊκοὶ, qui antea Zenonii, Athenis docebant. Haec ad.
pellabatur antea σπεσιανάκτειος. deinde a Polygnoti pictura dicta eft ποικίλη. ἴῃ illa
inambulans Zeno, Citieus, differebat. Sub XXX, tyraunis autem mille quadringenti ci.
ves ibi interfecti funt.

[I] Strabo, Amafenus, -philofophus et geographus. (infra, Strato.)
Strato, comicus mediae comoediae. Ex eius fabulis erat Φοῖνιξ.

Strato, Lampfacenus, philofophus , "T'heophrafli difcipulus et fucceffor, filius Arcefilai vel
Arcefii, cognomine Phylicus, quod prae ceteris omnibus phyficae contemplationi de.
ditus effet; magifler Ptolemaei Philadelphi , multos libros fcripfit.

Strato, Amafenus, philofophus, qui vixit fub Tiberio, Caeíare. Scripfit geographiae Ji-
bros VII. (Imo Strabo, libros XVIL.) ;

Strattis, Athenienfis, tragicus. Eius fabulae funt: ᾿Ανθρωπορέξης, ᾿Αταλαάντη, Αγαϑοὶ
fiue ὠργυρίδ ὠφωνισμὸς, ᾿ΙΦιγέρων, Καλλιπίδης, Κινησίας, Διμνομέδων, Μακεδό-
vec ," Μήδεια, Τρωΐλος. Φοίνισσαι , Φιλοκτήτης; Χρύσιππος, Παυσανίας , Ψυχαξα),
vt teflis Athenaeus in ὈΙΡΠΟΙ ΡΠ ΠΣ.

Studius,

E ralio ς meii a——

Vol. IX. p. 796 707 DE QVIBVS SVIDAS. Lib, V. c. XL. 535

Studius, dynafla, qui celeberrimum illud monaflerium (CPoli) condidit, Fuit olim 'eccle-
fia Catholicorum, poflea mutaturn eft in monaflerium. — Idem Studius princeps aedem
archangeli, Michaelis, Nacoliae condidit, in quem et verfus heroici feruntur:

E) * "
Στάδιος ἀγλαὸν οἶκον ἐδείκκατο, καρπαλίμως δὲ

τ , " ' * ε 4 P PLN
δὲν κάμεν, εὕρατο μισϑὸνν ἑλὼν ὑπατηΐδα ἑώβδον,

Suetonius, (Σευητόνιος) dictus "Tranquillus, grammaticus Romanus.

Superianus, fophifla, genere laurus, Lachiaris difcipulus; ὀψιμαϑής» qui annos amplius
triginta natus demum coepit oratorum libros legere et ad difciplinas liberales animum
adücere, tamen labore improbo et flagris etiam, quibus fe ipfe in balneis concidit,
ea edidicit, quae a pueris magiflri exigunt. Itaque in celebri Athenarum vrbe euafit
fophifla, Lachare gloria non multo inferior. Nam fcio, et Lacharem fophiflam fa-
.€tum diligentia magis, quam ingenio. Eius enim orationes legi, e quibus valde ad-
curatus mihi, fed ingenio tardiore vifus eft. — Effigies quoque eius referebat virum, ad
fludia quidem tardiorem, fed vultu pulcro et tali, qui virtutem polliceretur, et dignus
erat, qui philofophus potius quam fophifla vocaretur. Nam alioqui Lachares vir fuit
Deo carus, qui vifum amiífum etiam illius beneficio recepit. (Ex Damafcio.)

Sybaritica apophthegmata, apud Epicharmum. . Sybaritíeae fabulae, id eft, Aefopicae.
Et prouerbium: Sybarita per plateam , in eos, qui fuperbo gradu incedunt: Sybari-
tae luxuriofi, praecipue ille Mindyrides etc.

Συγχρωτίζεσϑαι ad aliquem accedere, ἢ. e. familiariter cum aliquo verfari. Lenoni, Ci-

-tieo, oraculum coníulentí, quo pacto beatam [1Ρ] vitam degere poffet, Deus refpon-
dit, εἰ συγχροωτίζοιτο τοῖς νεκροῖς» fi familiariter. cum mortuis verfarctur , id eft,
cum fcriptis et libris antiquorum.

Symeon, mirabilis ille vir; (qui vulgo dicitur Sfy/ifer)) De hoc quum Aegypti monachi
audiuiffent, eum in columna flare, rem infolitam damnantes, (ipfe enim primus hoc
fecerat,) eum ex coetu fuo excluferunt. —Pofílea vero, cognita viri illius vita et ani-
mi modeftia, rurfus eum in coetum fuum receperunt. Ad hunc Marcianus, imp. ho-
minis priuati habitu clam venit,

Σὺν δὲ Θεοὶ μάκαρες. Ηος Rhapfodi accinere folebant: vt citharoedi, zAA' ἀναξ ees.
Haec enim epiphonemata apud veteres poetas obuia.

Synefius, Pentapoli IThebaidis, quae in Libya fita eff, oriundus, philofophus, epifcopus
Ptolemaidis, ex ofdine facerdotali, Scripfit libros diuerfos et grammaticos et philofophi-
cos, itemque orationes de regno, et orationes panegyricas fiue generis demonfiratiui,
Item encomium caluitiei, et orationem admirabilem de prouidentia, genere dicendi
graecanico: aliosque plurimos et diuerfos libellos, et praeterea epiftolas, quae apud
omnes in magno pretio babentur,

Συντακτήριος Origenes adpellatus fuit, quod multos libros confcripfiffet ^).

Zea, Syra ") apud Romanos diuina epi[lola.
Syrianus,

&) Falli Suidam, quum Origenes auctore Epi- ^ b) Videtur Suidas male fcripfiffe Σύρα pro Zexex,
phanio, Συντώκτης, non Συντακτήριος vocatus fuif- σοῦ.
fct; monet Κύβος ad h.l. tom. Ill. p. 408. Har/.

536 Τὰν). « ΧΙ: INDEX SCRIPTORVM XN613X. ν᾿ ΤΟ ΤὉ 008

Syrianus, Alexandiinus, philofophus, qui Athenienfi fcholae et Diatribae praefuit ; magi-
fler Procli, qui fuit ipfius fuccelTor. | Scripfit in. totum. Homerum commeatarium li-
bris VIL Ia remp. Platonis libros IV. In Orphei theologiam libros II. In Procluin
εἰς rà Πρέκλξ περὶ τῶν παρ Ὁμήρῳ Θεῶν, de Diis Homericis; confenfum Orphei,
Fythago:ae et Platonis; de oraculis libros X. et alias quasdam enarrationes. Ifidorus,
ph Wofophus, vt Damafcius ait, omnia veterum fcripta accuratiflime examinare non
d«finebat; fed poft Platonem, lamblicho et lamblichi amicis ac comitibus operam
naxtme dabat: quorum optimum effe adfirmabat ciuem fuum Syrianum, Procli ma-
giflrum, ^ Neminem vero, quod quidem ad verae fcientiae collectionem adtinegt , cOil-
temnendum effe cenfebat.

ΤΡ] Τάβλα. tabula. Nomen lufus, quem Palamedes magna cum fapientia inuenit, vt ex--
ercitus Graecorum haberet , quo tempus falleret. In hoc lufu tabula eft mundus ter-
reflri; Duodecim x«go; fiue fcripta, circulus zodiacus. Fritillus et in eo feptem
tefferae, feptem ílellae planetarum; turricula vero , altitudo coeli , ex quo multa bona
et mala omnibus rependuntur.

"Te δ᾽ ἐκ τρίποδος, ex tripode diGía, de rebus veriffumis. Cum Arifloclea, quae erat Py-
thia, rem habuiffe frater dicitur, et oracula quae Apollo: per eam edidiffet , vt vera
adnotaffe. De Apollonio, "Tyanco, Philoflratus: Non erat copiofus in dicerido; ne-
que ironice loquentein quisquam audiuit , neque coram auditoribus fe jactantem,
fed tanquam ex fr pode, moui aiebat, εἰ sidétor mihi:

τὸ en Τρίποδος. Apollo vaticinans vtitur tripode , propter tria rerum tempora. Homerus
ὃς Ὑ de τῶ T ἐόντω, τό T ἐσσόμενα, πρὸ T ἐόντω qui mouit ef pratfentia, et fu.
tura ef praeterita. Apollini tripus aureus ceflitj:a piícatoribus oblatus primum VII.
Sapientibus: fed, quum bi illum repudiarent, datus fuit Apollini, velut lapientiflimo,
cui dare oraculum iufferat. :

Ta ἐκ τῶν ἁμοζῶν σκώμματα. cx plaufiris differia. Adieiis in fefto Choum, qni co-
aneffatum ibant, plauílris vecti obuies dicteriis et conuitiis infeclabantur. Idem in Le-
naeis poflea faciebant. . Mulieres Athenienfium, plauflro vectae, quum Eleufinem ibant
ad magna myfleria, in via fe mutuis conuitiis infectabantur, Alexandrini olim ani-
qnarum ludere faciebant. -Certis enim diebus homines, curribus vecti, quibus
hoc ipfum munus mandatum erat, per totaim vrbem ibant, et flantes, vbi vellent, et
ad domum fubfiftentes , vbicumque placuiffet, de plauflro loquebantur, non falfa con-
vitia iaclantes, fed vera crimina exprobrantes etc.

Te ἐπὶ κοσκίνε. ad cribrum di&a, deillis, qui per cribrum et tripodem aut Lasten va-
ticinantur.

Τὸ Nawexs, fupra, Nannacus.

TavrcAe fupra lfaeus.

T& Σαμίων. Supra, Σαμίων! ;
'Tatiasus. Hic fub Iuliano, parabate, martyrio obiit, (vna cum 'Theodulo, vt narrat Suid.

in ᾿Αμάχιος,
Ταυροφαγος, Bacchus, quod illis, qui dithyrambo vicerant, bos praemio daretur. Alii
Ariftarchum falli dicunt, putantem , taurum illis Bux praemium. Ariflophanes Cra-
finum

Vol TX b 700Ps:o. DE QVIBVS SVIDAS Lib. V. c. XL. 531

tinum dixit ταυροφάγον, vel vt crudiuorum, [P] vel vt vini amantem, | adeoque
Bacchum, vel, quod mater Cratini facris Bacchi μοσχοφαγε eflet initiata etc.

Taurus, Bervtius, philofophus platonicus, qui fuit fub Antonino Fio. Scripfit de differentia
dogmatum Platonis et 4hriflotelis; de corporibus et incorporeir vebur, et alia plurima,

Telauges, (genitiuo Τηλαύγες.) Samius, Pythagorae magni filius et difcipulus, magi(lec
Empedoclis, Scriptit de fetra&jy fiue. quaternione libror IV.

'Telegonus primus artem diuinandi inuenit, e. g. fi in tccto muftela ve] ferpens adparuerit,
hoc vel lud fignificat, Supra, in οἰων,φική.

Telephus, Pergamenus, gramrnaticus, fcripfit quot rer grammnticun fcire oporteat ; de figu-
vir vhetoricir apud. Homerum libros 11.; de fermonis attii conflruGione libror V. 5 de
Homerica vhetorica; de Homeri εἰ Platouis coufomfu; variae eruditionis ποικίλης Qu-
λομαϑίας libros 11. Tragicorum et comicorum vitas. Βιβλιακῆς ἐμπειρίας. de notitia li-
brorum libros 1T. in quibus docet, qui libri fint comparatu digni, ltem Zomerum fo-
lum ex antiquis puro fermone graeco vti; defcriptionem Pergami; de Zuguflali Pergame-
no libros II. 5 de dicofleriis Athenienfium; de Zthenienfium legibus et moribus; de Pergami
regibus libros V.. de vfu, fiue de nominibus vellitus et aliarum rerum, quibus vtimur,
ordine alphabetico; de [ΠΣ errore; Ocytocion, fiue colle£io epithetorum, eidem vei
conuenientium, | ad expeditam. diclionis copiam parandam, libris X.

"Telefilla, poetria, Huic flatua pofita eft, ad cuius pedes libri iacent, galea vero capiti
eius impofita eft. Nam quum Lacedaemonii, interfectis iis, qui in templum confu.
gerant, Árgiuorum ad vrbem capiendam irent, T'elefilla mulieres armauit et hofti.
bus obuiam proceffit. Quod confpicati Lacedaemonii retro cefferunt, turpe ducentes
cum mulieribus pugnare, Sic completum eft oraculum etc,

Teleftes, comicus, huius dramata Agyo et ᾿Ασκλήπιὸς, vt teftatur Athenaeus XIV. Dipnofoph,

De Telmeffia vulpe rerum "Thebanarum fcriptores copiofe tradiderunt, vt Ariítodemus
etc, Fabula defumta ex Cyclo epico.

'TTdmiffus, vrbs Lyciae, a Telmiffo, filio Apollinis, et vnius filiarum Antenoris, quam
prodigiorum interpretem σερωτοσκόπον Íecit, vt auctor Dionyfius ἐν κτίσεσ; fiue
Origimbus,

Τέλος. Solon, praefentem Croefi fortunam contemnens, iuffit eum totius vitae finem ex-
fpeclare etc.

[I] Ariflo, Chius, τέλος, finem, effe dixit, indifferenter fe habere ad ea, quae inter virtu-
tem et vitium media funt, nec vel minimum in alterutram partem ab hifce moueri;
fed in omnibus rebus aequali effe animo, Sapientem enim fimilem effe ccya92 vzo-
κριτῇ. idoneam perfonam in fcena agenti.

"Terpander, Armacus, aut vero ex Lesbi ciuitate, Antiffa; vel Cumanus. Alii ab Hefiodo,
ab Homero alii genus eum aiunt duxiffe, fuiffeque filium Boei, qui filius Phocei, ne-
pos Euryphontis, Homeri pronepos exfliterit; Lyricus ille lyram primus feptem
chordis inflruxit, et /yricos momo: primus fcripfit, quamvis quidam ad Philammo-
nem hoc referunt.

Tetracdys. Pythagorei omnem numerum vocabant quaternionem, Omnis enim numerus
completur denario; denarius vero ex quaternis componitur, Magni ctiam faciebant
quaternarium ob quaternas lunae formas etc.

Vol. VI. Yyy Tetra:

438 Lib. V. e. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p.800 80

Tetralogis. Secundum tragicam tetralogiam Plato dialogos edidit. | "Tragici enim quater-
nis fabulis certabant, Dionyfiis, Leuaeis, Panathenaeis, Chytris, quarum quarta erat
fatyrica, Dialogi Platonis omnes LVI., in fingulis infcriptio duplex, vna a nomine,
alteraa re, In Tetralogia prima familiam ducit Euthyphron fiue de fanctitate, dia-
logus πειραφικὸς, fiue explorandi cauffa inflitutus, Secundus Apologia Socratis, qvi
efl moralis. "Tertius Criton, fiue de eo, quod eít faciendum, jitidem moralis,
Quartus Phaedon fiue de anima, qui et ipfe moralis eft, De fecunda Tetralogía et
fequentibus habetur in libro Diogenis Laertii de vitis philofophorum.

"Tetrametri carminis inuentor fuit Ariftophanes, poeta, , 3

'Yeucer, Cyzicenus, qui fcripfit de aurifera terra; de Byzantio; Mithridaticarum. rerum
libros V. de Tyro libros V. de vebus. Zfrabicis libros V. iudaicam hifforiam libris VT.
adolefcentum. Cysicenorum. exevcitationem libris. 111. et alia.

"[hales, Examii et Cleobulinae F. Milefius, vel, vt Herodoto videtur, Phoenix, natus ante
Crocfum Olymp. XXXV. fecundum Phlegontem vero iam claruit Olympiade VII,
Verfibus hexametris fcripfit de meteoris, de aequinotio et alia multa. — Obiit fenex,
a turba elifus et. aeffu refolutus, quum gymnicum certamen fpectaret. Primus fa-
piens adpellatus eft, et primus animum dixit immortalem, et eclipfes et aequinoctia
deprehendit. — Apophthegmata eius funt. plurima, vt celebratum [IP] illud: mofce te
ipfum. Nam illud: fpoude, e$ proeffo «ft noxa, Chilonis eft potius, qui illud fibi
vindicauit, itemque illud, Ve quid mimis. "Thales, philofophus phyficus, eclipfin
praedixit fub Dario ( Medo fiue A!lyage. v. Küfleri not. 2. tom. II. pag. 165.) Arifto-
phaues "Thaletem: vocat ἄνθρωπον ἄκρον τὴν εἰςρονομίαν. Θάλης habet Θαάλητος; at
Θαλὴς. GxAS. Dicitur et Θαλέας vt Ἑ μέας.

"Thaletas *), Cretenfis aut Illyrius, lyricus, antiquior Homero, fcripfit carmina.

"Thaletas, Cnolfius rhapfodus, fcripfit poemata quaedam mythica.

"Thamnyris, vel 'Thamyras, "Thrax, ex Hedonis, vrbe Brincorum, Philammonis et Ár-
finoés F. epicus ante Homerum octauus, fecundum alios quintus. Alii Odryfium fuiffe di-
cunt. Hic Thamyris, quod Mufas contumelia adfeciffet, ab illis excoecatus efl. Ex-
flat ^) eius Z^rologiía verfibus fere ter mille hexametris comprehenfa. Primus puerum
adamauit Hymenaeum, Calliopes et Magnetis F. Alii Rhadamanthum aiunt adama-
tuna Tallone, Cretenfi, vel Chryfippum, Pelopis F. aLaio. Alii Italos primos hoc ob
militiae neceffitatem inueniffe. Sed primus lupiter Ganymedem adamauit. Prouerbium:
Thamyrir infanit, de iis, qui induflria et certo confilio quaedam flulte facere viden-
tur, iu ἽΑμυρις.

'Theaetetus, Athenienfis, aflrologus, philofophus, difcipulus Socratis, docuit Heracleae. — Pri-
mus fcripfit de quinque corporibus folidis *) τοὶ πέντε κωλέμενα Ξερεοῦ» vixitque poft
bellum Peloponnefiacum.

"Theaetetus, ex Heraclea Pontica, auditor Platonis.

"Theagenes,

€) Quod Strabo lib. X. pag. 432. antiquiffimum illum lyricum vocat Θάλης, hoc nomen etiam Sui-
dae hic reftitmendum putat Küfter l, fupra citato. Z7ar/,

&) Vix de Suidae temporibus hoc verum fuit.
£) llla funt pyramis, cubus, oGaédron, dodccacdron; icofaédrom.

|

Vol.IX. p.fori 302 DE QVIBVS SVIDAS. Li. P.XL gg

Theagenes, Archon athenienfis, multum pecuniae in doctores et medicos, «t alia patriae
commoda impendit ^ Eum Marinus, dignam philofopho grauitatem «etinens, obfer-
vabat, colébat, et palam praeítolabatur et domum .deducebat et convenientem hono-
rem ei habebat, qualis viro principi vrbis et fortaffe totius reip. romanae -debebatur,
erat enim vnus ex romanis patribus et fenatus Palatini primus etc.

"Theagenis et Aefchinis opes: de pauperibus, qui fe diuites iactant. Sunt.et alii due
"Eheagenes, vnus, qui de Homero fcripfit, et alter, qui propter mollitiem vitae de-
ridebatur. Vocatus efl xozryós fumus, quia, quum multa polliceretur, nihil praefta.
bat. ldem timidus, et Hecates (imulacrum habebat, quod confulebat, quocunque
iret. Inde prouerbium: Theagenir Heafaeum. — De Aefchine fupra in Σεσελλίσϑαι-

Theano, Metapontina, vel Vhuria, Pythagorea, filia Leophronis, vxor [lf] Caryfli, vel
Crotonis, vel Brontini, pythagorei. Scripfit de Pythagora; de virtute ad Hippoda-
mum, "Thurium; adon tiones anuliebrer et apophthegmata Pythagoreorum.

Theano, Cretenfis, philofopha, filia Pyrhonactis et vxor magni Pythagorae, ex quo fufce-
pit Telaugen et Mnefarchum, .et Myiam et Arignotem, Quidam aiunt, fuiffe vxo-
rem Brontini, et Crotone oriundam. — Scripfit commentarios philofophsicor et apophthte
gmata, et potmia quoddam epicum.

Θεμιςεύειν. oracula edere, quod "Themis olim ante Apollinem oracula confulentibus red.
diderit. De Apollonio (Philoflratus lib. I. cap. 13. pag. 23.) καὶ τὰ λεγόμενος ἠχώ,
ὡς x70 σκήπτρξΕ ϑεμιξευόμενα.

Themiflius, philofophas, qui vixit temporibus luliani, apoflatae, a quo conftitutus eft
praefectus CPolis. | Scripfit Zriffotelir naturalis auftultationis paraphrafin libris V 11I.
paraphzafiín analyticorum libris 1I. apodi&itorum libris H1. de anima libris 1I. in hoe
opere fingularia quaedam profert de fcopo et infcriptione: paraphraf/ía Categoriarum,
libro vno. ltem differtationes.

"Themiftocles ete. fcripfit epiftolas, generofum .et .excelfum animum vbique fpirantes.

"Themiflrogenes, Syracufanus, hifloricus , fcripfit Cyri expeditionem , quae inter Xenophontis
opera exílat, et alia quaedam de patria fua, v. Küfteri longam notam 7. de iila quae-
íflione, num Themiflogenes, an Xenophon fcripferit illam expedizionem , in tom. 11,

e. pag. 171. adde fupra, vol. ΠΠ pag. 7.)

"Theocrines, fycophanta, quem perfiringit Demoflhenes pro. Ctefiphonte.

"Theocritus Chius, orator, difcipulus Metrodori Ifocratici. Scripfit chris idemque factione
in rep. cum Theopompo, Aiílorico, certauit. Fertur et eius Ai/feria Libyca, et epi/lolae
admirabiles,

"Theocritus alter, Prexagorae et Philinnae F. vel, vt alii, Simmichi, Syracufanus. Alii Coum
aiunt et deinde Syrácufas migraffe. Scripfit carmina bucolica, dorica dialeclo. Quidam
etiam ipfi uwibuunt Proridar, Klpidar, hymmos, heroinar, carmina epicedia, elegia,
iambor et epigrammata. Sciendum eft, fuiffe carminum bucolicorum poetas, hune.
"Theocritum, Mofchum Siculum, et Bionem Smyrnaeum, ex quodam oppidulo,
quod Phlotfa vocabatur, oriundum.

'Theodecles, Ariftandri F. Phafelites, orator, fed qui ad fcribendas tragoedias fe contulit,
difcipulus Platonis, Ifocratis et Ariflotelis. — Hic et -Erythraeus Naucrates et Ifocrates
Apolloniates, orator, et Theopompus Olymp. CIII. funebres orationes in Maufoli lau-

ΥΥΥ 2 dem

520 Lib.V.c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 802 δ 804

dem habuerunt, Artemifiae, vxoris, hortatu. Atque ea, quam docuit, tragoedia ma.
gno cum adplaufu victoriam ei peperit. Alii dicunt, "lTheopompum primas tuliffe,
Dramata docuit quinquaginta. Mortuus eft [1] Athenis aetatis anno XLI. patre ipfius
adhuc fuperílite. — Scripfit etiam. artem. rhetoricam. verfibus, et alia quaedam oratione
foluta.

"Theodecles, fuperioris filius, orator, fcripfit encomium Zflexandri, Epirotae ; hifforitos com-
mentarior; inflituta barbarica; artem eratoriam libris 7. 11. et alios quosdam coi-
mentarios.

Theodericus, Afer, (rex Gothorum et Italorum,) diaconum habebat orthodoxum, quem
valde diligebat et fouebat. Hic exiftimans, fe "Theodorico gratificaturum , ab homou-
fia fide deficiens, Arii fententiam fequi coepit, "Theodericus autem, hoc cognito,
hominem tam carum ftatim capite plectendum curauit, dicens: Si Deo fidem mon fer-
vafli, quomodo facram confciemtiam erga hominem feruabis?

"Theodoritus, nomen proprium. Θεοδωώρητος , donum Dei.

"Theodorus, Byzantinus, fophifla, qui a Platone λογοδαίθοιλος eft vocatus; fer pfit con/ra
Thrafjbulum, contra Zndocidem et alia quaedam.

"Theodorus, atheus cognomento, qui Zenonem, Citieum, Bryfonem et Pyrrhonem , ephe-
Kicum , audiuit, et omnia indifferentia effe flatuens fectam 7/eodorzam condidit. Hie
multa fcripfit, ad fectam ipfius fpectantia, et alia quaedam. Idem ad Hipparchiam,
Cratetis vxorem, dixit (ex Euripidis Bacchis,) haec efl ἡ τοὺς πρὸς ἱξὸς ἐκλιπϑσα κερ-
xidxs, quae radiis apud telar reli&lir pallium geflat. |

"Theodorus, Gadarenus, fophifla, feruili natus genere, magifler Tiberii, Caefaris. Deinde
de profeffione fophiftica Romae cum Polemone et Antipatro certauit. Sub Hadriano,
imp. filium eius fenatorem fieri contigit. Scripfit "γος 111. de iir, quae in voribus
quaeruntur; de hifforia librum vnum; de thefi, vnum; de dialeclorum fimilitudine et
demomflrazione libros 11. de republica, duos; de Coclefyria, vnum; de facultate ora-
toria vmum , et alia,

"Theodorus, poeta, qui verfibus varia fcripfit, et in. Cleopatram carmen.

"Theodorus, Lector magnae ecclefiae CPol. Scripfit Aifloriam ecclefíaflicam a. Conftantini
temporibus, vsque ad lufliniani imperium.

"Theodorus, qui poft Apollinarem Laodiceae in Syria (epifcopum) exflitit et Mopfuefliae in
Cilicia epifcopatum adeptus efl. — Hic Apollinari ex diametro contrarius etc.

"Theodofis, philofophus, fcripfit /phaerica libris 111. comsnentarium in Theudae capita;
de dicbus et nofi bus libros 11. commentarium in. Archimedis. ἐφόδιον; deftriptioner ae-
dium libris [1]. freptica capita; affrologica; de habitationibur. Verfibus de vere fcripfit,
et alia diuerfa. Erat autem Tripolitanus. ;

S. 'Theodofius, coenobiarcha,. vixit fub Anaftafio Dicoro, haeretico.

[P] Theodulus, fub Iuliano, apoflata, martyr (cum Tatiano et Macedonio, vt dixit Suidas
in "Apoyos. )

"Theogi on Demoflheni, quem Dinarchus et alii "Theogenem adpellant.

"Theognetus, comicus, ex cuius fabulis funt φώσμα fiue φιλάργυρος, Φιλοδέσποτος, Kév-
ταῦρος. vt Athenaeus in Dipnofopluft,

"Theog iis,

Vol.IX. p.804 δ. 895 DE QVIBVS SVIDAS. Lib.V.c XL. 5g
Theognis, Megarenfis ex Megaris, Siciliae ciuitate, natus Olympiade LIX.. Scripfit elegi-

am in Syracufanos, ín obfidione feruatos: fententias veríübus elegiacis ad verfuum
MMDCCC., ad Cyrnum, amaftum fuum, gnomologiam elegiacam: praecepta moralia;
eaque omnia verfibus fcripta. — His tamen turpia quaedam et puerorum amores et alia,
quae virtutis amantes auerfantur, immixta Íunt.

'Theognis, poeta tragicus valde frigidus, ideo dictus mix, vnus e XXX. tyrannis,

'Pheon, Alexandrinus, philofophus ftoicus, qui fub Augufto poft Arium vixit. Scripfit com-
mentarium in Zp^llodori introduGlionem phufiologicam, itemque artis rhetoricae libro: 11.

"Theo, Smyrnaeus, philofophus. ὃ

"Theon, ex Antiochia, quae fitaefl in Daphne, philofophus floicus, fcripfit apologiam Socratis.

'Theon, e mufeo (n. Alexandrino,) Acgyptius philofophus, eodem tempore vixit, quo
Pappus, philofophus, qui et ipfe Alexandrinus fuit, lub 'Theodofio maiore. Scripfit ma-
ihematica, arithmetica, de aufjiciis et σοῖς coruorwm; de ortu caniculae ;. de. Nili afcen-

. fus in. Ptolemaei expeditum canonem, et commestariun in paruum aflrolabium f).

Aelius Theon, Alexandrinus, fophifla, fcripfit artem. rhetoricam; progymnofmata; com-
mentarium im Xenophontem, lfotratem οἰ Demofllenem; argumenta rhetorica, quat
fliones de flru&ura orationir et alia plura 8).

Valerius Theon, fophifla, fcripfit commentarium in. Andocidem.

'Theon, Gymnafii, fophiftae, F. Sidonius fophifla, in patria docuit, et fub imp. Conflan-
tino conful et praefectus fuit.

"Theon, fophiítla rhetor, (ceQueze λόγων ῥητορικῶν.) a S. Marcella, fi originem lon-
gius repetas, fi proximam et genus paternum, ab Ecdicio, magiflro, oriundus. Scri-
pfit artem rhstoricam homo non. ille [I] quidem admodum ingeniofus ct acutus, fed
difcendi cupidus et laboris füpra modum amans, —Qnamobrem breui temporis fpatio
msximam eruditionem fibi comparauit, et tam antiquarum rerum quam receritium
fcientiam animo complexus eft. (e Damafcio.)

"Theophilus, comicus. Ἐχ eius fabulis funt james, Ἐπίδαυρος, παγκράτεια s ( Athenaeo
Παγκρωτιαςὴς.) Βοιωτία. Προιτίδες, Νεοπτόλεμος. !
"Theophilus, imp., Michaelis, Amorrae;, F. Michaelis, pater, Copronymi haerefin (n. icono-
machiam) amplexus, ipfoque nulla in re melior. Quum igitur eadem amentia, quae
Manichaeum et Arium olim, animum cius inuafiflet, períequutionem et ipfe contra
ecclefiam coepit inflituere, alter Nectanebo, adiutorem nactus loannem, patriarcham,
vel potius Manriarcham, aut Daemoniarcham, novum reuera Apollonium aut Balaam
noflii temporis, lecanon;antem. ΔΒ hoc etiam litteras. edoctus, homo varius et

fceleratus erc.

"Theophilus. Hic ex India reuerfcs Antiochiae vixit, et ecclefiam quidem nullam adfigna-
tam habuit; fed quaíi communis quidam fuit (doctor et epifcopus,) quem imperator

Yyy 3 omni

f) Videtur legendum εἰς τὸν μεκρὸν ᾿Αφρολόγον (vol. II. p. 182.) adtribuenda effe fcholia in Arati
ὑπόμνημα, nOn ds τὸν μικρὸν ᾿Αςρολάβον. De fe- pheenomerna et diof*meia , quae hodie exfliant;
| tem fcriptis, quae in paruo Alexandrinorum Aftro- eumdemque effe exiftimat, quem inter vett. enar-
| »go-comprehenéebantur, dixi libro ΠῚ. cap. ς. ratores Apollonii Rhodii recenfet fchol. Ariftopb.

& ι2. feq. (ed. vet. fed cap. 18. tom. IV. p.16. fq. ad Nubes. Quae de fingulis iam fuis locis adnota-

εἰ. nou.) ta funt, hic repetere nolumus, Zar/.

. €) Huic Theoni putat Küfler in nota 5. ad h.l. .

542 Lib. V. c. XL, INDEX SCRIPTORVM VoLTX. p.805 Psc6

omni honore et obferuantia coleret. Erat ille quaedam quafi Apoftolorum imago, quem:
'Thalaflius, non exiguo tempore cum ilo verfatus, et in huiusmodi rebus mendacii
minime fufpectus, ait, Iudaeam quandam foeminam mortuam ad.vitam reuocaffe.
Theophraflus, Melanti, fullonis, vel Leonis F. Ereffius, auditor Ariflotelis, et fucceffor
fcholae peripateticae , ab eo, Chalcidem migrente, relictae. — Hic ante vocatus eft Tyr-
tamus; fed ob diuinam eloquentiam ab Ariílotele Eupbraftus,dictus efl, et poflea Theo- :
phraftus, ficut Plato du τὸ ἐν τοῖς λόγοις πλάτος propter amplam dicendi copiam
Plato fuit vocatus, quum antea Ariflocles vocaretur. — Difcipulos habuit plures, quam
bis mille: amafius eius fuit Nicomachus, Ariflotelis F. A Caffandro, Antipatri F. in bo» :
nore habitus efl. — Deceflit adfidua ícriptione fatigatus, quum ob difcipuli nuptias ad
aucos dies animum relaxaffet. Scripta eius funt plurima, in his amalyficorum pri-
orum III. pofleriorum. V/1I. analyfir .fullogifiorum; amalyticorum. epitome. Aygypt-
yay τόπων liue loci redu&li; de lapidibus 5.de plantir; de metallis; de odoribus; cha-
safferes et alia. :

A3 γὰρ καὶ Θεόφραφος, «fus imóva μὲν, ἄπηρος

Ύ A y [ἢ ,
Ἢν δέμες, τ᾽ ἀνεϑ εἰς κώτϑανε πηρομιελιης.

Ἱμέορον ecce valet Theophraftus , dum labor .vrget,
| Laxatus /ludio foluitur. et moritur.

"Theofhylactus , fophifla, cui cognomen erat Simocatta.

"Theopompus, Chius, orator, Damafiflrai F. vixit tempore interregni Athenienfium; Ὁ
Olympiade XClIL. quando et Ephorus, Ifocratis auditor, floruit. Scripfit pariter ac
Ephorus epitomen Aiffariarusm Herodoti libros 11. Philippiza libris LX XL. μονίας
grattar, quae Jibrir XI. con(lant, et inde narrationem ordiuntur, vbi Thucydides et
Xenophon definunt, et complectuntur ea, quae geíla funt poft bellum Peloponnefia-
cum, et cetera. — Scripfit et alia. plurima.

"Theopompus, "Theodeétis.fiue Theodori filius, Athenienfis, comicus, edidit fabulas XXII.
fuitque antiquae comoediae pocta fecundum Ariflophanem, (cripfitque plures alias
fabulas. .etc.

Θεώρημα. Arcefilaus , philofophus , erat natura -tardus δὲ ofcitans, ἐν δὲ τῇ τέχνη τεϑε-
eentvos , fed artis tamen probe peritus. — Hic dixit hianti fibi geometriam in os in-
volaffe. abr. Enimuero, (Pearfonio et Küflero ad h.l. tom. II. pag. 183. not. 5.
animaduertentibus,) compilator Arcefilao.ea tribuit, quae apud Zaertigm libr.1V. nr. 32,
vnde hic locus excerptus eft, ab Arcefilao, de Hipponico, geometra, dicuntur. Harler. -

'Theoris, fatidica, ob impietatis.crimen multata morte. Demofthenes contra Ariflogitonem,

Θεωροὶ» qui ad oraculum mittebantur: et omnes rerum diuinarum .cuílodes et curatores;
ὠρή enim curam fignificat.

Θεός. Philo, quum verba Θεὸς Κύριας interpretaretur, fummae trinitatis notionem habuit.
Graeci flatuunt, Dcum effe animal immortale, ratione praeditum, perfectum, intel-
ligens , beatum, in quod malum non cadit, curam gerens mundi et eorum, quae
in mundo funt, non tamen humana forma praeditum; opificem huius vniuerfi et
tamquam patrem omnium: partemque eius per, oinnia penetrantem variis nominibus
pro diuerfis facultatibus adpellari.

ME
eos,

Vol. TX. p. 5906 P 807 |. DE QVIBVS SVIDAS. Lib. P.c. XL. $5

Θεὸς, ἡ ἀναίδεια. — Colebatur Athenis Jmpudentia, eique templum 'erat, vt tradit I(ler
libro XIV. i .

'Theramenes, Athenienfis, orator, Prodici, Ceii, difcipulus, cognominatus cothurnu;. Scripfit
declamationer vhetoricar, et alia quaedam.

"Therapeutae. Philo in libro de vita contemplatiua fcripfit de afcetis Hebraeorum etc.

"Ihefeus, hifloricus, fcripfit virorum il//uftrium υἱέας librir V. Corinthiacorum libros. I1I. iu
quo opere de lihmicorum ludorum inflitutione | agit.

'Oic;c, fecundum Ariftotelem eft paradoxa opinio alicuius viri, in philofophia clari, fiue
problema. Veluti, vtrum omnia continuo fluant, et femper gignantur, et nihil um-
quam fit, fecundum Heraclitum: vel, vtrum 14, quod εἰ vnum, fit et. immobile,
vt Parmenidi videtur: vel, vtrum motus fit, sn non, vt Zenoni vifum; vel, vtrum
fanitas bonum fit, an non, vt placet Chryfippo: et vtrum contradicere liceat, an non,
vt Antiflheni probatur. Opponitur id, quod Séce eft et quod [IP] ᾧφύσε; fiue natura.
Etiam rhetorica problemata quidam thefes vocant; Ariftoteles hypothefes.

"Thefmothetae, magiílratus Athenis, viri fex, ex nouem archontibus, Hos leges quotan-
nis correxiffe, docet Aefchines contra Ctefiphontem,

"Ihefpis, ex lcario , Atticae populo, tragicus, decimus fextus ab Epigene Sicyonio, primo
tragico: alii fecundum ab eo faciunt, alii primum tragicum fuiffe adfirmant. Hic
primum ceruffa facie illita tragoedias egit, deinde faciem andrachna in docendis fa-
bulis texit; poflea laruarum lintearum vfum introduxit. ^ Docuit fabulas Olym-
piade LXI. et inter tragoedias eius commemorantur &22« Πελί 5 Φορβας. Ἱερεὺς»
ἠΐίθεοι, Πενθεύς. :

"T'efpis, citharoedus, de quo Arifloph.

"Thucydides, Olori F. Athenienfis, filium habuit Timotheüm. Maternum genus a Mil.
tiade duce, paternum ab Oloro, "Thracum rege; duxit, Antiphontis difcipulus, cla-
rus cirra Olympiadem .LXXXVIIL. Scripfit Peloponn.fiorum ct/ ZAthenienfum | bellum.

. Hic puer adhuc Herodotum ; Olympiae hiftorias fuas recitantem, quüm audiuiffet, qua-
fi numinis alicuius inflinctu lacrimari coepit. Herodotus igiur patri gratulatus eft
de fili indole. (Supra in ὀργῶσαν), nec eum iudicium fuum fefellit — Hic. "Thucy-
dides artium praecepta probe callebat, et elegantia Orationis, accurata rerum notitia,
artibus imperatoriis confiliisque excellebat, et iu argumentis panegyricis. Solet a ge-
nere foeminino ad neutrum tranfire, vt: Τρέποντωι εἰς Μακεδονίαν ἐφ᾽ ὕπερον (pro
ἐφ᾽ ἥνπερ) ; Ι :

"T huriomantes. Athenienfes ad vrbem, 'Thuriam, condendam decem viros mifervnt, inter
quos fuit Lampon, vates, qui vrbis condendae rationem et modum alios doceret.
Θύνα. ex thyino ligno confecla. Sub Zenone, imp. in Cypro inuentae funt rel'quiae Barria-
bae, apofloli, qui Paulo fuit peregrinationis comes. — Huius Barnabae pectori impofi-
tum erat euangelium fecundum Matthaeum, thyina habens folia. (conf. Küfleri not. 2.
tom. lI. pag. 219.) - 2

"liberius, Oclauiifilius, Romanorum imp. homo crüdelis, verfutus etc. (Attamen litteras
amabat. v. Sigirm. Jufli Ehrhardti commentat. de Claudii Tiberi Neronis in littera-
xum fludia meritis. Coburgi 1753. 8.)

Θυρεπανοῖ-

s Lib. Κ΄. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol.IX. p. 807 P269

Θυρεπανοίκτης. Supra, Crates, "Thebanus.

Tiberius, philofophus et fophifta, fcripfit de formér orationis libros IIT, de commuta-
tione; de hifloria; de difpofitione et compofitione orationis; de ciwilir orationis nit-
datione; de demon[lratiuis orationibus ; de prarfationibus et prooemiis; de argumeütis ;
de Demoflhene et. Xenophonte; de Herodoto et. d hucydide.

Θυμελικοί. Hiflriones Ícenici.

Timachidas, Rhodius, coezar fiue δείπνων ὠνωγραφοὶς fcripfit carmine heroico [IP] Jibris XT.
Et Numenius ὀψαοτυντικὼν fiue de rarione cibos condiendi libros compojuit, et Ma-
flreas, (Μητρέας apud Athenaeum [. pag. 5.) Pitanaeus, et Hegemon, "Thafius, co-
gnomine Qaxi fiue Lens, et Artemidorus, pfeudo- Ariflophanius, qui eulinaría. vocabula
collegit, et Philoxenus, Claudii F. (apad Athenaeum Λευκαδιος) a quo etiam Philoxe-
niae placentae nomen habent. d

Timaeus, hifloricus, Ephorum vehementer infectaius eft, duobus ipfe peccatis obnoxius,
tum, quod alios acerbe criminetur ob ea, quibus ipfe con!lringitur, tum quod
animo corrupto fuerit et improbas fententias libris fuis inferuerit, Quod fi Callifthe-
nes merito poenas pendit, quod Alexandrum in Deorum numerum referre voluit,
quid meruit Timaeus qui Timoleontem μείζω ze τῶν PziQavescre» Θεῶν fupra
fplendidiffimos Deos extollit? etc. Scripfit de Syria eiurque vrbibus, et regibur
libros, 111.

Timaeus, Locrus, philofophus pythagoreus. — Scripfit mathematica; de Natura; de Py-
fhagorae vita. ) zd

"Timaeus , Andromachi F. Tauromenites, Philifci, Milefii, difcipulus, multus in aliis: repre-
hendendis, vnde dictus efl ἐπιτίμαιος, etiam γραοσυλλέκτρια, quod quaeuis fine delectu
in fcripta referret. — Scripfit Ztalira et. Sicula libris 111. Graera εἰ Sicula; collet?io-
nem argumentorum vhetoricorum, libros LXV III. Olympionicar fiue xgovikac. πρῶ"
Ed affa chronita. — Hic "Timaeus, qui anteriorum hifloriae fcriptorum errores
acerbiffime cafligauit, fuit quidem in ceteris| hiftoriae partibus ftudiofiffimus veri,
fed in quinque libris poflremis, quibus res Agathoclis complexus eft, tyrannum il-
lum, a quo in exfilium pulfus fuerat, omnibus conuiciis onerat, hominemque igna-
uiffimum fuiffe adfirmat, illum Syracufanorum victorem, quorum tamen fortitudinein
omnibus effert paginis etc.

Timagenes, regii argentarii F. Alexandrinus, rhetor; vel, vt quidam, Aegyptius, qui fub
Pompeio Magno Romam a Gabinio captiuus ductus, et a Fauflo, Syllae F. redemtus
Romae eloquentiam docuit, cum fub ipfo Pompeio, tum poft ipfum fub -Caefare Au-

ufto et poftea, eodem, quo Caecilius, tempore. Quum autem ob dicendi libertatem -
(Ποῖα excidiffet, in praedio Tufculano vitam transegit. Obiit Dabani poft coenam, quuin
vellet vomere, σῴηνωϑ εἰς, cibo exitum non inveniente fuffocatus. "Multos libros fcripfit.

Timagenes, hifloricus, foZiur marir periplum fcripfit Jibrir P7. ᾿

[ΡῚ Timagenes, fiue Timogenes, Milefius, hiftericus et rhetor, fzripfit de Heraclea. Ponti-
ca et claris eius. vrbir viris libros quinque, Item Epiffolar.

"Timarchus, Arizeli F. prodigus et cinaedus, quem Aefchines reum peregit etc.

'Timafion , adolefcens Aegyptius, quem Apollonius, 'Tyaneus, quum moneret, vt fecum
phifopharetur, O Dii, inquit, qualem me dicam? nam inalus quidem non fum,

bonum

Vol. TX. Ρ. 809 Ρ 81 DE QVIBVS SVIDAS; Li.U.cXL) τὰς

bonum vero utrum me 'exiflimari oporteat nefcio etc. (ex Philofirato lib. VI. de
vita Apoll. cap. 2.

"Timefitheus, tragicus, eius dramata fuat, Δαναΐδες! β΄, Ἕκτορος "λύτρα, Ἡρακλῆς,
Ἰξίων, Καπανεύς, Μέμνων, Μνηφῆρες, Ζηνὸς γοναὶ, Ἑλένης ἀπαίτησις, ᾿Ορέφηςν» Πυ-
λαΐδης. Κοαξωρ καὶ Πολυδεύκης.

Timocles, Athenienfis, comicus. Ex eius fabulis funt: Αημοσοέτυροι» Kévraugos, Καύ-
vi, Ἐπιςολαὶ» Ἐπιχωιρέκακος» Φιλοδικαξὴς, Πύκτης. Memorat Athenaeus dm
libris Dipnofophiftarum.

Timocles alter, et ipfe comicus, ex cuius fabulis, vt teftis idem Athenaeus, funt Διονυ-
σιώξζεσαι!. Πολυπρώγμων, Ἰκοίριοι, Δῆλος, Λήϑη. Διόνυσος, Κονίσαλος, ΤΙορφύρα,
(quae aliis Xenarehi effe videtur,) "Hesse, Δρακόντιον» Néw4x, (meretricis hoc
nomen,) 'Ogésze, Μαραϑώνιοι. Sunt.et aliae quaedam. [Sed Meur/fws in bibl, at-
tica et Suidas ad Ἢ. 1. vol. IH. pag. 475. cenfent, Suidam male hunc pofleriorem Ti.
moclem ἔθος diuerfum a priore, quum idem fit comicus. ]

Timocreon, Rhodius, comicus et ipfe veteris comoediae. Huic inimicitiae intercefferunt
cum Simonide Melico et Themiftocle Athenienfi, in quem etiam carmine [δὲ ἐμμε-
λὲς τινος ποιήματος) vituperationem contexuit. Seripfit vero comoediam in The-
mifloclem et Simonidem, aliaque.

"Timolaus, Lariffaeus, Macedo, 1hetor, Anaximenis Lampfaceni difcipulus, qui quum in-
genio poetico eílet praeditus, fingulis lliadis verfibus fingulos verfus interferuit, et
id opus Τρωϊκὸν inícripfit, hoc modo: 2

ἽΜῆνιν &ade Θεοὶ Πηληϊάδεω ᾿Αχιλῇῆος

“Ἣν ἔθετο Χρύσκ κεχολωμιένος ἑίνεκα κίρης,
᾿Οὐλομένην, ἣ μυρί᾽ ᾿Αχαεοῖς ἀλγε ἔϑηκε

ἹΜαρνα μένοις, ὅτε Τρωσὶν ἀτὲρ πολέμειζον ἄνακτσες
Πολλὲς δ᾽ ἰφϑίμες ψυχὰς cid προΐαψεν,
Ἕκτορος ἐν παλαμησι δαϊφομκένων ὑπὸ duoi.

Scripfit et alia quaedam.

Timon, imifanthropus, philofophus, qui fectam omnem auerfabatur, "wt inuifus omni-
bus (ab Ariftophane in Lyfiftrata) perfiringitur. Hunc Neanthes ait, quum de pyro
fylueftri cecidifet, claudum factum effe: quumque medicum nollet admittere, pu-
tredine confumtum fuiffe. [If] Poft mortem autem eius, fepulerum, in quo condi-
tus erat, iuxta viam fluctibus marinis a reliqua terrae parte diuifum et inacceílum
factum effe,

Timon, Phliafies, et ipfe philofophus, qui fcripfit Süfor, hoc eft vituperationes philo-
fophorum, /ibris III.

"Timotheus, Athenienfis, comicus mediae comoediae. Ex eius fabulis funt: πύκτής,
παρακαταϑήκη, μεταβαλλόμενος ἢ μεταφερόμενος. — Eft etiam Kuvetgiy Timothei
comoedia, tefle Athenaeo in Dipnofophifüs, (lib. VI. p. 243.)

Timotheus, "Therfandri, vel Neomyfi, vel Philopolidis F. lyricus, qui decimam et νης
decimam chordam (lyrae) addidit, et antiquam muficam ad molliorem modum tra:
duxit Fuit autem temporibus Euripidis, tragici, quibus et Philippus Macedo. regna-

Vol. V1. Lzz bat

s46 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol.TX. p. 510 P 81€

bat. Obiit aetatis anno XCVIT. Scripfit verfibus nomos muficos XIX. prooemia
XXXVI. Dianam, Diafceuas VIII. Encomium: Perfas fiue Naupliums Phinidas; Laer-
tem; dithyrambos XVIII. hymnos XXI. et alia quaedam. Alexander muficorum au-
diendorum, ἢ quisquam alius, cupidus fuit, "Timotheum enim, tibicinem, aiunt,
quum aliquando Mineruae ὄρθιον νόμον tibia caneret, Alexandrum adeo commouiffe,
vt inter audiendum ad arma profiliret; Timotheum autem dixitfe, talia eífe debere
carmina regia. Hic tunc, milis celeriter nunciis, erat ab Alexandro arcelílitus.
(conf. Küfleri not. tom. III. pag. 474 fqq.)

Timetheus, Gazaeus, grammaticus, temporibus Anaflafii , imp. in quem etiam tragoediam
fecit de vecligali publico, quod chryfargyrum adpellabatur. Scripfit etiam verfibus
de animalibus quadrupedis et feris, quae funt apud Indos, Arabes et Aegyptios,
quasque Africa alit: itemque de auibus peregrinis et de ferpentibus libros IV.

τιϑύμαλλος. Confueuerunt medici oflentationis gratia patrias herbarum nominare, v. g.
lafer Cyrenaicum, tithymallus Laconicus etc. ——

T/rAcs. litulus a capite differt, Nam Matthaeus habet titulos LXVIII. capita CCCLV.
Marcus titulos XLVIII. capita CCOXXXVI. Lucas titulos LXXXIIL. capita CCCXLVIII,
Ioannes titulos XVIII. capita CCXXXII, Et z,zAceiov, titularium, pugillares, tabella.

Titus, Romanorum imp. Vefpafiani F. vir omni virtutis genere ornatus, vt ab omnibus
ἔρως καὶ τρυφὴ amor εἰ deliciae generis humani vocaretur. Nam et eloquentiffimus
erat, et bellicofiffimus, et moderatiffimus, Et latina lingua quidem in adminiflran-
dis publicis negotiis vfus eft, poemata vero et tragoedias graece compofuit, Expu-
gnatis autem Hierofolymis coronas, a legatis finitimarum Palaeflinae gentium miffas,
repudiavit, [IP] profeffus, non fe ea feciffe, fed Deo, Iudaeis infenfo, manus com-
modauiffe etc. :

Τὸ Δίωνος γού. Dion, Alexandrinus, philofophus celebris, quum a quibusdam aduerfa-
ris fratris fui, Topfii, luctatoris, maledictis profcinderetur, nihil refpondit, atque
in aedes fuas reverfus nihil iracundiae prae fe ferens adolefcenti ('Topfio) ne γρὺ
quidem dixit. Lev. fordes vnguium.

Té Ἡσιόδειον γῆρας, Hefodta fenecius, de iis qui prouectae admodum funt fenectuti:.
Pindari epigramma: s

- « , , 5 ,
Χαῖρε dis ἡβήσας καὶ dis τάφε ἀντιβολήσιις,

"Heéod', ἀνθρώποις μέτρον ἔχων σοφίης.

Salue bis iuuenis, falue bis παξέρ fepulchrum,
M.nfura liumani o Hefiode ingenii.

Τοῖς Ἱπποκράτες υἱέσιν ἐξεις. Hippocratis, (non, medici,) filios perflringunt contici,

vt indoclos et fpurcis moribus. Forum nomina: Telcefjppus, Demophon, Pericles.

Τὸν Κολοφῶνα ἐπίθες. Colophonem. adde. Duodecim. ciuitates Joniae in concilium, quod

P'anionium dicebatur, de communibus regotiis deliberaturae, conuenire folebant. Quod

fi igitur fuffragia efTent paria, Colophonii calculum imparem addebant, qui ceteros
vincebat. etc.

Tà» es τὴν φαρέτραν. Aiunt, Scythas, cubitum ituros, in promtu habere ph. retram, at-

que fi diem iilum absque inoleíliis transegerint, calculum album in ph«etram coa-

üicere :

ΜΟΙ TX; p. 8 ΠῚ 812 : DE QVIBVS SVIDAS. Lib. P. ce X. 551

iicere: fi fecus, nigrum. — Quum igitur aliquis moreretur, prolatis pharetris, calcu-
los numerabant, et pluribus albis repertis felicem praedicabant defunctum. Hinc dies
albus pro felici.

Τόπος. Ariftotelis "Topica infcribitur opus, quod /oci in illis traduntur, quibus inflrucli
de qualibet re propofita probabiliter argumentari poíflumus. Quidam cenfent librum
primum non, Topicum, fed πρὸ τῶν τόπων.» ante locor, infcribendum effe etc.

Tragiamborum primus inuentor Apollodorus, Afclepiadis F. grammaticus. (Supra,
Apollodorus. )

"Traianus, patricius. Hic fub Iluftiniano, rhinotmeto, floruit, Chronicumque breue ac

- praeflantiffimum σύντομον πάνυ ϑαυμάσιον fcripfit. Erat idem chriflianiflimus et ma-
xime orthodoxus.

Suetonius, "Tranquillus, grammaticus romanus, fcripfit de Graecorum ἱμὰς librum I. de
Romanorum fpe&atulis et ludis libos 11. de anno romano librum 1. de notis, quarum
vfus eff in librir, περὶ τῶν ἐν τοῖς βιβλίοις σημείων librum I. de Ciceronis vep. [i-
brum 1. in quo contradicit Didymos de mominibur propriis et. formir. veffium et. cal-
ctorum et reliquorum, — quibus quis veffitur. Περὶ δυσφήμων λέξεων de verbis mali
ominis, fiue de maledictis, et vnde horum quodque. JJ Roma eiusque inflitutis et
moribus libros 11. Συγγενικὸν Koncotgoy familiam Caefarum, quod opus continet [IP] eo-
rum vitas et fuccefliones a Iulio vsque ad Domitianum Jibris 7/111. — Stemma il.
lufirium virorum Romanorum. ἡ

Τρία Στήσιχόρε» tria Stefithori, id eft Srrophen, Antiflrophen, Epodon. "Tota enim
Stefichori poefis eft epodica. Et hominem prorfus imperitum perflringere volentes
eum ne fria quidem Sre/ichori noffe dicebant.

Tribonianus, Macedoniani F. ex cauflidicis praefectorum praetorio, gentilis et impius, a
Chriflianorum fide prorfus alienus, idemque adulator et impoflor, qui lufliniano,
cuius erat quaeflor, conabatur perfuadere, eum non moriturum, fed viuum in coe-
lum translatum iri. Ingenii acie vaiebat et apicem eruditionis adtigerat, ita, vt nullum
aetatis fuae mortalium hac laude fuperiorem haberet. Sed legum nunudinationi erat
deditus, et inexplebili auaritia, quam fplendore fummae eruditionis obfcurabat.

"Tribonianus, Sidetes, ex cauffidicis praefectorum praetorio, et ipfe vir multifariae erudi-
tionis. Scripfit verfibus commentarium in Ptolemaei Canonem: concentum mundani. et
harmonici diathematis: εἰς τὸν πολιτεύοντα καὶ διέποντα, iu gubernantem et admini-
Jirantem : in planetarum domicilia et cur fingulis domicilium hoc vel illud adtributum
fit; de XXI. pedibus metricis vhythmicis: metaphrafn Homerici nauium catalogi ;
dialogum JMacedonium fiue de felicitate; vitam "Theodoti, philofophi, libris 111. ora-
tionem confularem, profaice, in Iuflinianum, imp. orationem de regno, in eundem;
de menfium. permutatione, verfibus.

Tiibunus Hic tempore Chofrois vixit, genere Palaeflinus, vir eruditus et arte. medica
nulli fecundus; fingulari idem moderatione, et pietate in deum praeditus. A luflini-
ano impetrauit Chofroes, vt apud fe vno anno manere illum fineret. lilo elapfo iuf-
fit petere a fe, quicquid vellet. lle nihil aliud, quam captiuorum aliquot Roma-
norum poflulauit libertatem, quibus alios ter mille Chofroes addidit.

Zzz 2 Triphyl-

448 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol.IX. p. 812 P 814

Triphyllius, epifcopus. difcipulus Spyridonis, Cyprii, thaumaturgi, cuius miracula. litteris
mandauit. Multa enim fecit Spyridon,, vt in vita eius verfibus iambicis fcripta tra.
ditur, quae quaerenda funt, vt valde vtilia. x

Τοταγωνιφής. Aceíchinem multis in. locis perflringit Demofllienes vt hiflrionem tragicum
vilifmum, in tertio ordine eum murmerans. Primus Sophocles vfus eft tribus hi-
flrionibus et tritagonifla., (Supra in Sophocle.)

Troilus, fophifla, qui-CPoli docuit. Scripfit orationes ciuiler, epiffolarum libros IK.
[P] Τρόμητος. Demoflhenes Aefchinem inter alia dicleria vocat etiam γρωμματοκύφωνα
et filium cuiusdem TYometir, literatoris, fiue primorum elementorum. doctoris.
"Teozeuo. Antiqui Attici circumflectunt in. penultima, Teozrazoy, recentiores in antepenul-
tima acuunt, τρόπαιον. Antiqua vero lingua Attica eft illa, euius principes fuere
Eupolis, Cratinus, Ariflophanes, Thucydides; Noua vero, cuius Menander, et alii;

Τροφώνιος... Καὶ TeoQevia uec γὴς παΐγνια. — Lebadiae (in Macedonia) fuit oraculum,
quod a defcenfu dictum κατα βάσιον. Erant vero ibi. fauces. quaedam, quae tantum
extremas pedum hominis partes capere poterant. Deum igitur confulturi, per cer-
tos prius dies feruata caflitate, et facro habitu ornati ambabus manibus melittutas
fiue placentas, melle confperfas, tenentes, ad fauces illas fedebant, et repente fub
terram abripiebantur. "Trophonius autem fuit Erefini filius, fratris Agamedis. etc.

Ἱρογοκωμωδίω. fic di&a, quod victores praemium acciperent σήν τρύγοω, hoc eft, vinum
nouum; vel, quod olim, quum laruae nondum inuentae effent, vevyi: faecibus ora
perungerent.

Τρυγοδαίμονες » veluti Cacodaemones dicli (comici veteris comoediae,) quod obícoeni
eflent et impii et cauillandi ftudio: totos fe dederent.

Tryphiodorus,. Aegyptius, grammaticus et poeta heroicus. Scripfit Jarafhomiota: lli
excidium; de Hippodamia: Oduffeam litfara (Z) carentem ,. fiue poema de laboribus
Vlyilis. et iis, quae fabulae de illo tradunt.

Tryphon, Ammonii F. Alexandrinus, grammaticus et poeta, qui vixit Augufli tempori-
bus et ante. Scrip(it de pleonafmo diale£lorum , quae funt in Zleoliza lingua, libror XII.
de dial&lir, quae funt apud Homrrwn et. Simonidem et. Pindaewmn: et. Iitmanem. alior-
que lyritos:. de Hellenifmo (περὶ τῆς Ἑλλήνων διαλέκτξ) et. dialeGio Argiuorum, Hi-
suerarorum, Rheginorumz, Dorienfium e£ Syracuforum; de inflexionum. analogia Ti-
brum I. de re&ii cafur analogiu; de n.minibur comparatiuir librum I. de sonofjllabo-
gum: onalog:a; de nominum: charafferibus lioyum I... de verborum grauitonortm. analo-
gia, librwn 1. de verbir. eucliticir, infuitiir, imperatiuir, optetiuir, deniqne: omni-
bur; de o thographia: et' iis, quae. iw ea quaeruntur ; de fpiritibur et tropir: et alia,
quae enumerat Küfler. in nota 3. tom. III. pag. 513.

Tyrannio, Epicratidis et Lindiae, Alexandrinae, F. Amifenus, qui Corymbi nuncupabatur.
Vixit fub Pompeio Magno et ante, difcipulus cum aliorum, tum etiam Hefliaci,
Amifeni; aquo. etiam. "T yrannio dictus eft, quod condifcipulos exagitaret, quum an-
tea "'heophraftus diceretur. [If] Poftea etiam Dionyfium, 'Thracem, Rhodi audiit aemu-
lusque fuit Demetrii Erythraei: Idem Romam: captivus a Lucullo ductus efl, quum Mi-
thridatem, Ponticarum gentium regem ,. ille deb:llaflet. Romae vore clarus et diues fa-
€tus, librorum etiam vltra tringinta millia fibi comparauit. Senex obiit, podagra confe-

élus,

Vol TX. p. $14 P 815 DE QVIBVS SVIDAS. Lii. V. c. XL. ggg

tus, Olymp: CXX. arino tertio, Fabr. Küfler in nota x. T. IIT. p. 518. primum notst, nu-
meros effe manifeflo vitiatos, quia diu poft illam Olympiadem Pompeius et Lucullus, fub
quo Tyrannio vixit, floruiffent. Hinc corrigit Ὀλυμπιαδι ez, i. e. Olymp. CLXXX.
Deinde obferuat, hunc 'Tyrannionem fcripfiffe περὶ 72 σκολιξ pérgs, ὃ zgeriOn
ἀυτῷ ὑπὸ leis Καίσαρος. tefle fcholiafla Ariftophanis ad Ranas v. 1337. Num vero
hic Tyrannio, an alter fit, cuius mentio exflat apud fcholiaflam Nicandri , eruditos
inquirere iubet. Adde fupra in catalogo grammaticorum graecorum, h. v. Harl.

"Tyrannio iunior, Phoenix, Artemidori F. difcipulus "Tyrannionis fenioris, vnde etiam

momen tulit, quum: antea Diocles vocaretur. Captum bello inter Antonium et Cae-
farem, Dymantes quidam, Caefaris libertus, redemit. Poftea T'erentiae, Ciceronis vxo-
ri, donatus eff, a qua manumiffus, Romae docuit et libros fcripfit LXVIII. ex qui-
bus funt: de Homerira profsdia; de partibus orationis, in quo dicit, nomina pro-
pria effe indiuidua, ἄτομω ὥἄνωι τοὶ κύριο ὀνόματος, adpellatiua vero, primitiua; et
participialia, deriuatiua; de /ingsa romana, eam a graeca oriundam efle. Zfnfigenir
dialiffur romana: retentiores poetas αὖ Homero. dif/entire; enarrationem. partitionis
T'yrannionir (fenioris); corre&ionem. Homericam; orthographiam.

Tyrannio, Meffenius, philofophus. Scripfit libros 171. de auguriir. Exflant et alii cius

libri vtiles.

"Tyrannus, fophifta, fcripfit de /fatibur conffarum et diuifrone orationir, libros X.
T yrtaeus, Archimbroti- F. Lacon aut Mileuus, poeta elegiacus et tibicen, quem fe runt

carminum fuorum. cantu Lacedaemonios ad praelium imnciraffe, et fic adfeciffe, vt
bello contra. Meffenios victoria potirentur. Eft autem. antiquiffimus, aequalis feptem
ilorum,:qui Sapientes vocantur, ant etiam an'iquior. Floruit Olympiade XXXV.
Scripfit remp.. Lacedaemouis, et praecepta vitae vcrüibus elegiacis, ir'enque μέλη: πολε-
putei ca: mina. δε ρα, libris V. Lacedaeinonii iurauerant, fe vel Meffenam: captu-
ros, vel mortem. oppetturos. Quum autem oraculum iuffiffet ducem ab. Athenien-
fibus petere, T'yrtaeum, poetam 5; hominem: claudum ab iis acceperunt, qui ad. vir-
tutem eos cohortando, vicefuno- anno. Mcffenam cepit: quam Lacedaemonii folo
aequarunt, et captiuos inter Heloras retulerunt.

Valentinianus, imp: rom. chriflianus, quamuis Chriflum eiusdem cum Patre naturae effe

fentiret tamen diuerfo cultur deditos nulla cre vexauit. Valens autemi, Ariana infe-
€tus labe, multos in exfilium pcpulir, quo tempore ecclefiae romanae Liberius: prae-
fuit, Alexandrinae [P] Athanafius, CPelitanae Eudoxius, Arianae impietatis mag-
fler. ctc.

Val. m$, Romanorum imp. epifzopos in exfilium mifit et presbyteros εἴ monachos, Tati-

ano tunc Alexandrinam ecclefiam regente, multosque Chriffianos excruciauit, et

quosdam etiam igni tradidit. Haec autem: omuia poft Athanafit obitum fecit. Or-

thodoxi ex CPoli legationem ad Valentem. Nicomediam miferunt, viros ex ordine

facro LXXX. quorum principes erant "Theodorus, Curbagus et Menedemus, quos

vniuerfos cum ipfa naue fuccendi iuffit, quae Dacibyza vsque cum perueniffet, ibi

. diffoluta efl. — Huius tempore Lucius Arianus ecclefiam (Alexandrinam) tamquam lu-
pus inuafit; Petro Romam fugiente , talisque edidit facinora, qualia ne in. gentilium

Lzz 3 quidcm

5590 Lib. V. ε. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. IX. p. 815 IP 816

quidem perfecutionibus patrata fuerunt, Nam tria hominum millia emifit, qui viros
pios iu deferto trucidarent et diffiparent,

Varus, Laodiceufis, fophifta, Polemonis et aliarum aequalis.

Iulius Veftinus, fophifla, fcripfit compendium Pamphili gloffarum libris IV. voces file-
Has, ex Demoflhene , Thucydide, Jfaeo, Jfocrate, — Throfymavio et. aliit. orafori-
bus. colle&as.

Vlpianus, Emefcnus, fophifla. — Scripfit de patria, Emeía; de Heliopoli, de Bosporitir et
aliis plurimis, Progymnafinata: artem rhetoricam.

Vlpianus, Antiochenus Syrus, fophifla, qui prius Emeíae docuit temporibus imp. Con-
flantini, Varias fcripfit orationes, declamationes, difputationes, Acyes, μελέτας, διᾶ-
λέξεις. et alia quaedam. [Hunc Vlpianum Küfler in tom. II. pag. 738. auctorem efle
opinatur commentariorum in Demoflh. qui adhuc ex[lant.] ;

Vlpianus, Gazaeus.

Vlpianus, frater Ifidori, philofophi, ingenio optimo praeditus ad mathematicas. fcientias,
vnde nomen eius Athenis celebre fuit, — Et Syrianus, admirans eius ingenium, mul.
tis narrauit, nullam ipfi clauem adco intricatam et artificiofe compofitam offerri
potuife, quam non facile aperiret; fed in reliqua philofophia nihil memoratu di-
gnum edidiffe. — Iuuenis et coelebs de vita deceflit, magna fuae bonitatis laude apud
homines relicta etc. (ex Damafcio.

Vranius, Syrus, CPoli oberrabat, artem profeífus medicam, qui quum ex Ariflotelis do-

* gmatibus nullum perfecte noffet, inani variae doctrinae opinione turgebat. Hic cum
Areobindo, legato, ad Perfas profectus eft etc. (ex Agathia, II. pag. 67.)

Xanthus, Candaulis F. Lydus, Sardianus, qui vixit eo tempore, quo Sardes captae fue-
runt. Scripfit Lydiacorum libros IV. in quorum fecundo narrat, Gygem, Lydorum
regem, mulieres caflraffe, vt iis femper aetate [TP] et forma florentibus vteretur.
Idem refert, Alcimum quemdam in illa regione regnaffe, hominem religiofiffimum
et clementiffimum, cuius tempore et alta pace et opibus (Lydia) floruerit etc.

Xenarchus, comicus, ex eius fabulis eft. Βοκαλίων, tefle Athenaeo, II. Dipnofophifl. ^)
nec non IloeQiea, Xxv9oj, Alle, Πένταϑλοι, Πρίαπος, Ὕπνος, Στρατιώτης.

Xenocrates, Agathonis vel Agathanoris F. Chalcedonius, difcipulus et fucceffor Platonis,
poft Speufippum, quem excepit Polemon, et hunc Crantor, Hic miffa fibi ab Alexan-
dro Macedone triginta talenta ad eum remifit, dicens, regem, non philofophum indi-
gere pecunia, Scripfit de. Platonis. republica. Celebratur eius temperantia et caflitas.
Hic (imo alius, vt fufpicor,) fcripfit οἰκοσκοπικὸν οἰώνισμα.. Vide fupra in οἰωνιξικήν.

Xenophanes elegia quadam etc. (de Pythagora ex Laertii VIII. 56. fqq.)

Xenophon, Grylli F. Athenienfis, philofophus Socraticus, qui primus vitas philofopho-
rum ^) fcripfit et ὠπομνημονεύματω fiue dicta factaque memorabilia, Filios ex Phile-

fia

h) Küfter ad vol. II. pag. 643. nr. τ. exiftimat, quod hodie illius fabulae, Βακαλίων, nulla apud
Athenaeum libr. II, fiat mentio, nec ipfe Athenaei liber IT. integer ad nos perueniffet , locum
illum, in quo Athenaeus fabulae Bucalionis mentionem feciffet, hodie intercidiffe, Zar/.

i) Sed vide Jon[ium de vitis fcript, hift. phil. lib. I. cap. 7. qui Suidam hic de philof. erraffe con-
fendit, Harl.

-—"
Vol. IX. p. 816} 81:7 DE QVIBVS SVIDAS BE. 6 XD. 551

fia fufcepit Gryllum. et Diodorum , qui etiam Diofcuri vocati fuerunt. Ipfe vero
attica apis cognominatus eft. Condifcipulus Platonis fuit, floruitque Olymp. XCVIII.
Scripfit libros fupra XL, e quorum numero funt hi: de inflitutione Cyri libri [7111. de
expeditione Cyri libri V 11. rerum. graetarum. libri 11. Conuiuium et alia. multa.
Militauit contra Perfas, cum Cyro profectus aduerfus Artaxerxem, fratrem, etc.

Xenophon, Antiochenus, hifloricus. Scripfit Babylonira, quod eft opus amatorium.

Xenophon, Ephefius, hifloricus, fcripfit EpAefaca, fiue libros decem de amoribus Abro-
comi et Anthiae, et de vrbe Ephefiorum, atque alia.

Xenophon, Cyprius, hifloricus, fcripfit Cypriara, quod opus itidem eft hifloria amatori
argumenti, agens de Cinyra, Myrrha et Adonide.

Zaleucus, Locrus, Thurius, pythagoreus philofophus et legislator, qui pro patria pu-
gnans obiit, Hic ante fuit feruus et paflor: difciplinis autem inflitutus fuis ciuibus

-"tulit leges, inter quas et haec fuit, vt mulieres ingenuae cum domeflicis et vna pe-
diffequa, candidis veflibus iudutae incederent, aliae (meretrices) ay9wazs verficoloribus.

Zamolxis, Pythagorae feruus, vt Herodotus libro quarto, Scytha, qui reuerfus in pa-
triam docuit, animam effe iinmortalem. — Mnafeas vero refert, apud Getas coli Sa-
turnum, vocarique Zamolxin. Hellanicus in [IP] νομίμοις fiue. inffitutis, barbaricis
ait fuiffe quemdam Graecum, qui Getis, in Thracia degentibus, τελετοὶς, inifia de-
monílrauerit, dixeritque, neque fe moriturum, neque fuos feclatores; fed omnia
bona habituros. His dictis domicilium fubterraneum exílruxit, deinde ex "Thracum
oculis et confpectu fe repente proripiens in hoc fe abdidit; Getae vero ipfum defi-
derarunt. Qvarto anno poft rurfus adparuit, et "Thraces omnia ipfi crediderunt.
Aiunt quidam, Zamolxim feruiiffe Pythagorae, Samio, Mnefarchi filio, et libertate
donatum, ifla commentum fuiffe. "TIerizi vero et Crobyzi credunt, animarum im-
mortalitatem , et mortuos ad Zamolxin ire tradunt, quem rediturum effe aiunt, id-
que femper verum efle putant. Quamobrem facrificant et conuiuantur, quafi de-
functus fit redirurus.

Zeno, Teleutagorae F. Eleates, phi'ofophus, vnus de illis, qui accefferunt ad Pythago-
rae et Democriri tempora; vixit enim. LXXVIII Olympiade. | Difcipulus Xenopha-
nisjaut Parmenidis, Scripfit ἔριδας contentiones: enarrationem | Empedoclis: aduer-
fus philofophos de Natura.- Hunc aiunt inuentorem fuiffe dialecticae, vt Empedo-
clem rhetoricae, Sed quum Nearchum, vel, (vt alii tradunt;) Diomedontem, Eleae
tyrannum, euertere vellet, captus efl. — Interrogatus autem ab ipfo, liuguam prae-
morfam ac refectam exfpuit in tyrannum. Εἰ in mortarium coniectus tundendo con-
tritus eft. Differunt Eleates (ab Elea ltaliae) et Elaites (ab Elaea Afiae in Aeolia. )

Zeno, Mufaei F. Sidoni;s, philofophus floicus *), difcipulus Diodori Croni, magifler Ze-
nonis, Citiei, fcripfit apc/ogiam Socraris εἰ Sidoni ca.

Zeno, Mnafeae, vel Demii F. Citieus, ex Citio, Cypri ciuitate, philofophus, floicae
feclae auctor: (Supra, iu sox) difcipulus Cratetis, cynici, deinde Polemonis, A'he-
nienfis. Obiit anao aetatis XC. fubinde de cibo aliquid detrahens, donec prae virium
infirmitate tandem periret. Oraculum de vitae genere confulenti etc. (fupra in cv7-
: χρωτίζεσθαι.)

. k) Menagius ad Laértium VIL 35. legit philofophus ἐρισιπόει

552 Τήν. PV.«XL. INDEX SCRIPTORYM. Vol TX. Ρ. 517 P619

«χρωτίζεσϑαι.) Phoenix cognominatus eft, quod Phoenices illius oppiduli incolae
fuerint. Floruit fub Antigono -Gonata Olymp.|CXX,. Et prouerbium, Zenone «onti-
nentior, Ζήνωνος ἐγκρωτέξερος. Mic nouae philofophiae fuit auctor. Reuera -enim
omnes fpecie vultus et grauitate et profecto etiam μακαφιότητι beatitate , (apud La-
ertium [δ] VH. 28. μακροβιότητι longaeuifate, fuperauit. Obiit expers morborum
et optima femper valetudine vtens

Zeno, Diofcoridae F. Tarfenfis, vel, vtalii tradunt, Sidonius, philofophus, difcipulus.
Chryfippi, Tarfenfis, philofophi ftoici et fucceffor.

Zeno, Citieus, rhetor, an philofophus, incertum. — Scripfit de f'atibur cau/farum; de frigus
rir; commentarium in Xenophontem , in.Lyfiam, in Demoflhenem; de argumen-
tis oratoriis.

Zeno, Alexandrinus, Iudaeus, fed quum ludaeorum genti nuncium publice remi(fiffet, vt
apud ipfos receptum e(t more, per ipforum fynagogam die fabbati a(inum album
traduxit. -Hic Zeno natura quidem aequus et bonus; fed in eloquentia et difciplinis
tardior, femper difcere cupiens et rogitans, fed omnia propemodum ignorans etc.

Zeno, alius, Procli aequalis, genere Pergamenus, et ipfe natura ad difcendum tardiore,
"bonus tamen et moribus compofitis. Vter vero ipforum Salluflio cauffam a Proclo
diflidendi praebuerit, dicere non poffum. Jg

Zenobius, fophifta, qui Romae docuit fub Hadriano, Caefare, Scripfit compendium. pro-
verbiorum. Didymi et. Tharrhati, libris 111...) ltem graece interpretationem. hifforiae
yum Sallufiii, hiflorici romani et ipfius bellorum; genetkliacum in Hadrianum, . Cac-
farem , et alia.

Lenodotus, Alexandrinus, grammaticus ὁ ἐν ἄφες vocatus. Scripfit aduerfus ea, .quae
Zriflarchus vt fpuria in. Homero rticcit; aduerfus Platonem de Diis; de Homerica
confuetudine: — Solutiones. Homericarum dabitationum; n Hofiodi Theogomiam, et
alia multa.

Zenodotus, Ephefius, poeta epicus et. grammaticus, Philetae difcipulus. "Vixit fub Ptole-
maeo primo, et primus fuit Homeri corrector, (v. Küfleri not. r. tom. IL. pag. 8.)
idem alexandzinis praefuit bibliothecis et Ptolemaei liberos inflituit.

Zeuxippus. Chriflodorur, heroicus poeta, fcripfit ecphrafin flatuarum Zeuxippi. (libro V.
Anthologiae epigrammatum graecorum obuiam. .conf. Kü(ler. not. 6. Lc, p. 8.)

Zeuxis, quem Arifloteles Ifocratis tempore pictorem fuiffe tradit, in Veneris templo Cu-
pidinem, pulcerrimum rofis coronatum, pinxit.

Ζῆσαι δὲς. bis vixiffe et reuixiffe dicunt Herculem, 'Tyndareum et Glaucum: quidam etiam
Aefopum.

Zoilus ex Amphipoli, "Macedoniae ciuitate, .quae olim vocabatur ἐννέω ὁδοὶ, fiue nouem
viae, cognominatus Homeromaflix, quod Homerum derideret, quapropter Olympiae
«ciues, ipfum perfecuti, de Scironiis faxis.praecipitarunt. — Fuit rhetor et philofophus.
Scripfit et quaedam graminatica, vt contra Homeri poefim libros 1X. hifforiam a. The-
gonia vrque ad Philippi mortem: libros LIT. de A4mphipoli. Item contra [P] Jfocratem,
,oratortm , aliaque plurima, in quibus fuit et ZZomer vitsperatio.

Zonaeus,
J) V. Küfter. not. 7. tom, II. pag.7, H.

Vol. IX. p. 510 Ὁ 520 DE QVIBVS SVIDAS. Lib.V.c. XL. s$

Zonaeus fcripfit amatoriar epiflolas, et de [udo pilae. — Ciccumferuntur et aliae cius epi/fo-
lae uflicanat; fed ab ipfius filo recedunt.

Zoroafires ,. Perfomedus , ceteros a(lronomos fapientia faperans et primus auctor Mago.
rum nominis, apud ipfos recepti. Fuit aunis quingentis ante bellum Troianum.
Cireumferuntur eius //belf; quatuor de matura; de pretiofiz lapilliry vnus; praedi£tio-
ner ffellarum; apotelefimaticorum libri P.

Zoroaílres, aflronomus fub Nino, rege Áffyriorum, qui optauit, vt igne coelefli confla-
graret, monuitque Affyrios, vt eineres fuos feruarent; fic enim fore, vt regno num-
quam. exciderent, quod etiam nunc ") apud ipfos obf:ruatur.

— Zoromasdres, Chaldaeus fapiens, fcripfit mathematica et phyfica.
Zofimus, Alexandrinus, philofophus, fcripfit Chrmeutira ad Theofebiam, fororem, idque
opus, ordine alphabetico fcriptum, libris XXVIII. conflat. A quibusdam id infcribitur

χειρόκμητα. Item viau Platonis.
Lofimus, Gazaeus vel Afcalonites, fophííla, temporibus imp. Anaflafii.
rhetoricum, ef. commentarium iuDemoflhenem εἰ Liam.

Scripfit [exicon

11. Zndex Striptorum, a Suida laudatorüm, mouuullis lotis Küfferiano plenior.

A. [0] Aenigma, tir 4101: vir, auen mon amem
s

Acacius, fophifta. v. A/9zvice. etc. V. αὖνος.

Acacii, Caefareae epifcopi liber de orthodoxa
fide. Ἰ[οβινιανός.
Acliaeus.
Ἐν Ἴριδι. v. Bc. ἕβδομος.
Ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ. v. Ἐλελεῦ.
Acufilai fcripta fuppofititia. Ἑκαταῖος, Ἴ50-

Aefchines. v. ᾿Αζήτητον. ᾿Αστοβλεπόμενοι.
Δσέλγεα. Αὐλεῶ 9. ᾿Αφοσιόμεϑα.
Ἐκκλητεύειν. Ἐξώγιτος. Εξαγώνιος.
Ζηλοτυπέν. Θέμενος. Κίῤῥδα. Λοιδίως.
Οἰκημα. Περίπολος. Ταμύνα)-

Ἐν τῇ Απολογίω. v. Ἱκετηρία.
«Ἐν τῷ xaTa Κτησιφῶντος. v. "Apa. ᾿Ἄνα-
qus. Avrryee eus. "Evory&s. due v.

eO i. NUES
Aelianus, v. Ἂ βληχοῖν. "AfBgeus. ᾿Αγεται.
᾿Αγονία. ἼΛγριος. " Adpu. "Adgóv. 'Ae-

videi. ᾿Αϑλητάς. ᾿Ακκιζόμενος. Aum.
Καλέ. iterum: ᾿Ακόλωξος. Αλῆται.
᾿Αλοῶ. "Δλμώχον. ᾿Αμφισβητῶν. Ave
βολή. etc. : ;
Aclianus ἐν τῷ περὶ “προνοίας. Az 'ABacavi-
gos. Ὀργεῶνας. Σεμνώ. Φ,λήμων.
Idem opus περὶ ϑείων ἐνωργετῶν. v. Ave-
μαάξατο. ἐν τῷ περὶ ποικίλης ὠφηγή-
σεως. V. ᾿Ασέλγεω. Ads. Kan. Φιλιω-
Θέντες.

Ἐπιλαχών. Ἡγεμονία δικ. Θεωρικὰ
xe Θεσβοθέται. "looj VQ. Κεφά-
Amy. Κεφάλαιο. Μαργίτης. Ὁμη-
ρεύοντας. Παραίθοόλοιτο. Παραγγελία.
Πατρῴων. Πήληξ. Προστρόπαιον. Πρυ-
τάνεις. Φιλεργός.

2 "x ,

E» τῷ περὶ Παρωπρεσβείας. v. Νίκαια.
2 ' Ἵ ,
Ολοσχοίνω. "Or: £ées. Προξασία.

E , EJ -
Πυνϑώνέσθαι. Στρατείος ἐν τοῖς.

?

Ev

"7) Non magis vetum hoc fuit Suidae aetate, quam Zoroaftreos, quos memorat libros tunc apud

Graecos fuperfuitfe,

Vol. FI.

Aaaa

54 Lib. P. c XL.

Ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχε. V. Myeles. 'Ae-
χεῖον. Δεῦρο. Ξηραλοιφν. Παῤῥησία.
Προφερᾶς. Φιμοί.

Aefchinis, Socratici, dialogus Axiochus. v.
᾿Δξίοχος.

Aefchylus. v. ᾿Αμφιμήτωρ. ᾿Δναξ. ᾿Αποφώ-
Aii. Δίκαιος. Δοκιμάσας. Αἵμδς. Ἔνϑ᾽
ὄτε. Θανατῶν. Κάλαϊς. Καάλλη. Καά-
ges. Δεωργός. Μέτοικοι. ὌὈρϑην.
"Oecv. Παγκοινος. Πλέκος. logos.
Ὑμνέν.

᾿Αγαμέμνονι:. ν. Γλγγαροι. Τρὶς ἕξ.
Εὐμενίσι. ν. Eopevides.

Ἐν Ἡδωνοῖς. v. Αἰγίζειν. Ἡδωνίς. Μεσό-
pas.

Ἔν Ἰφιγενεία,. v. Κυδαξεται.

Ἐν Μυρμιδόσι. v. ᾿Αβδέλυκτα. ᾿Αποίμω-
ξον. Τριέμβθολον.

Ἐν Μυσοῖς. v. ᾿ργεῶνες.

Ξαντρίαις. v. Ὀκτώπεν.

Ἔν Ψυχαγωγοῖς. v. Σταϑερόν. 2

Aefchylus ab Ariflophane dictus ἀξύςατος.
ν. ᾿Αξύξατον.

Aefopus. v. ᾿Ανα βιῶναι.

Acfopus , Mithridatis anagnofles, eius liber de
Helena. v. Ἰχϑύς. et Παν.

Aetius v. Αὐξέντιος.

Agaclytus.

Ἐν τῇ π΄ Ὀλυμπιάδι. V. Κυψελιδῶν.

Agsthias. v. "A &. ᾿Αγερωχία. ᾿Αδήλητος.
᾿Αλιγέρνης. ᾿Αλύειν. Δμηγέπη. — Age

φιγνοέ;. ᾿Αμφιθϑέατρον, ᾿Ανεκτα. Avri-'

ξοον. ᾿Αντωπέϊ. ᾿Απόμοιρα. ᾿Αποπορευ-
τέω. ᾿Απωώνατο. ἈΑτημελία. Avrc[2cet-
᾿Αφειδήσας. Βωμολόγος. BeevouecDag.
Γαῦοον. Διωβησείοντας. Ἐλοιδορέμεθα.
Ἔμβολον. Ἐναλλάγδην. Ev χρῷ. Ezi-
κερτομϑσι.- Ἐπίκλημα. Ἐπίκληρος νο-
μος. Εὐκτόν. Ἐφεςρίς. ᾿ϑαγενής. Κα-
τωκάρα. Κωκυτός. Κυματωγή. Λειπο-
Tai. Μεταμαϑεν. Μετέωρα. Mr
σϑαριῶν. Οἰκογενής. Οὑπερ. Παλιμ-
Beim. Παλίωξις. Πάταγος. Περιόν-

INDEX SCRIPTORVM

Vol. IX. p. 320 P821

τὰς. Περιωπή. Προτροπαδην. YlIugéi-
«eus. Σεσαγμένην. Σπαλίωνες. Συγ-
κροτέ;. Συῷεός. Τολμητίας. Φασκώλιον.
Φρενήρης. Χήτει. Χοσρόης.
Ἐν Ἐπιγρώμματ;- v. Μέγας Dac.
Agapetus. Γενέθλιος.

Agapius. v. Γέσιος.
Agathinus, medicus. v. ᾿Αρχιγένης:

[I] Agathoclis, Atracii, ολιευτικα. V. Κικέ-
λιος.

Agrefphon.

Ἐν τῷ περὶ ᾿Ωμωνύμων. v. ᾿Απολλώνιος

ἕτερος.

Alcaeus. v. ᾿Αλαζων. ᾿Αρήϊος. Βληχρόν. Θε-
ρώπναι!. Θυμὸς ἑπταβ. Πιτυάνη. Σκυ-
Suxaj- Τετύφωμαι. Χρήματ᾽ ἀνήρ. Χρή-
ματα.

Ἐν τῷ Κωμῳδοτραγωδῷ. v. ᾿Αδγφαγία.
Alcidamas. v. Πρωταγόρας. Πυϑμήν.
Alcman. v. Χϑονία. Ψιλεύς. ᾿Ελατήρ.
Alexander, Aetolus. v. Φλύακες. ᾿Ασατος
Alexander, Aphrodifienfis, v. Διεξοδικές.
Alexander, Polyhiflor. v. Maca. Ὡλήν.
Alexandrides.

Ἑλένῃ. v. ᾿Αβέλτερος.

Πεισανδρῳ. ν.᾿Δρεοπαγίτης.

Alexis. v. ᾿Αναλωμίβώνειν. "AyS aia Aria.
Ἐκκόψαι. Ἐπιλησμότατον. ᾿Ισχυρί-
σκος. Ὀφϑαλμὸν ἐπ. Προσέκοψεν. Σι-
vorm Σπεδαάζω. Τρίπος. Φιλοτησία.
Ψυχικος.

᾿Ατϑιδι. v. Μᾶλλον p

Πεζονίκῃ. v. Μᾶλλον μ-

Amerias. v. Διακόνιον.

Amipfias, v. "Auezres. Δναβιβῶμαι. ᾿Δνήκει.
Ανέξη. Λύχις. ἐν δ

Μοιχοῖς. v. ᾿Ανωαψυχῆναι!. ᾿Δγεώγεισαν.

Καββαλων.

Ammouius. v. Ἐσχάρα.

Ammonius, Hernvae F. v. Αἰδεσία.

Amphis. V. NeayigAever ag.

Anacharfis,

^

Vol.IX p.821? 822 A SVIDA CITATORVM. Lib. V. c. XL. 555

Anacharfis, Scytha, philofophus, qui anco- Antiphanes, iunior. v. "Alios. ᾿Αδιάξατον.

ram et rotam figlinam inuenit, et Crocfi
vixit temporibus, v. ᾿Αγκυρᾶν.

Anacreon. v. Ἑρμαῖος. Θωρήξασϑαι. Μυ-.

σάχνη. Τὼ Ταντάλϑ.
Anagallis, Corcyraea grammatica. v. Ορχήσις.
Anallafius, Silentiarius, poflea imperator,
Eutychis opinioni adhaerens. v. : Φα-
Tela.
Anaxagoras. v. ᾿Αποκαρτερήσαντά.
Anaxandrides. v. Νεκταζριον-
Anaxilas. v. ᾿Αντίκρισις. Ψηλαφίζει.
“Ὥραις, V. Μᾶλλον μ.
Anaximenes.

"Ev d. τῶν Φιλιππικῶν. ν. Πεξαίτερος.
Ἔν ζ΄. τῶν περὶ Φίλιππον. v. ΜάΞε;ρα.
Andocides. v. ᾿Αναυμωχίδ. ᾿Ανωρϑιασμένον.

᾿Αρετή. Ἐπεσκήψατο. Ἑταιρώω. Λο-
γιξαί. Nee Σκανδιξ.
Andron.

Ἐν Τοίποδι., v. Σαμίων δ
Androtion. v. βεφόνιω. Συγγραφές.

Ἐν ἕκτω ᾿Ατϑιίδος v. Νεῶσι.

Anniceris,' v, "Aeisiz gros.
Anony mus,
Ἔν τῇ ueterucio τῶν “Αγίων δισμυρίων. v.
"Asa Qe.
Ἔν β΄ Φιλεοσοφεμένων. ν. Ἔκμποδων. (Hie-
rocles apud Apoft. VIII. 20.)

Ἐκ 78 [2g τὸ Χρυσοφόμϑ. ν. Κυριόσσξ.
Antagoras, Rhodius. v. ΓΑρατος.
Antigonus, Caryflius. v. ' τοϑλαδίας.
Antimachrs. v. ᾿Αδράτεια. ᾿Ανατυπῶσαι. [P

Πῶρος. πάϑος. Σταϑερόν. Ταλαόπωρος.

Ἐν τῇ Aug ψενεῶ. v. "Ogyeaves.
Antiochus, philofophus, v. A&xgAAes
Antipater, "Theodori, athei, difcipulus. v. Ae/s-

Ios. ;
Antiphanes. v. ᾿Αλθρυ οῖον. ᾿Αμαρτυρήτες.
᾿Αποδικῶν. Τρίτῳ καὶ τ. Ὑπέρχολος.
᾿Αγροίνοις. v. Ῥαγδαίες-
Εὐϑυδίκῳ. V. Ξενιτευομένϑς.
Aeukadio. v V. ᾿Ανάριξος.

"Aeeso. "Axa. ᾿Ακροᾶσϑαι. “Ἅμα.
᾿Αναγινωσκομένε, ᾿Ανήκε;. ᾿Λξιοῖ. "Ao-
zT&. Aza9mg. ᾿Απεγένετο. Αποὼδό-
μενοι. ᾿Δποκρίϑητι. ᾿Λσολαύειν. ᾿Απο-
τειχίζων. "Arra. Αὐλίζεται. ᾿Αχαρι-
sev. Βάσανος. Δεκατευτάς. Διαϑεσις.
iterum, Διώφασις. Διετείνοντο. Δυσα-
νισος. Ἔμβιον. Ἐμποδών. Ἔν βραχᾶ.
Banus: Ἐπαλλάζξεις. Ἐπεσκή-
- Ἕρμαζος. Εὐϑυωρόν. Εὐόφϑαλ-

ΠῚ Lope ΒΡ Ἱκετεύω. Καταλα-
βϑᾶν. Μοχϑηρός. Ὀκνῶ. Πατρώων.
Προσῷορά. — Xwviyogcs. Τελεσθήναι.
Τέως. Φηλωματα. Φορύη. Χρημά-
των.

Ἐν τῷ περὶ ᾿λληθείας. v. "Aye. ᾿Αϑέη-
τος. Nerven. Merega..

Ἔν ᾽᾿Αληϑείας Isis E, ρυπαίνειν: Διάϑε-
eis.

Ἐν τῇ ᾿Απολογίο τῆς Δωροδοκίας. ν. Τέως.

Ἐν τῇ ᾿Απολογία τῇ Μύρε. v."ATTa.

Ἔν τῷ πρώτῳ περὶ τῇ Δικαιογένες κλήρξ.
ν. Τέως. :

Ἔν τῇ πρὸς Δημοσϑένην γραφῇ. ν. Κε-

j λέοντες.

Ἐν τῇ πρὸς τὴν Καλλίᾳ Ἔνδειξιν ᾿Λπολο-
γία. ν. Μοιροδοκῆσαι.

"Ey τῷ περὶ Μεταξάσεως. V. Στασιωτής.

Ἐν τῷ 2 προς. NixoxA£o. V. ErsQon,.

Ev τῷ περὶ Ὁμονοίας. v. ᾿Ανδρία. Ἵνα.
D rnidi sores: Qezex. Σκχιατποδες.

Ἐν τῇ Παρανόμων Κατηγορία. v. Δεῦρο.

Ἐν τῷ Πολιτικῷ. ν. Εὐσύμβελος.
Ἐν τῷ περὶ Προνοίας. v. ᾿Αναϑέσϑαι-
(Sed ibi lege, “περὶ Ὁμονοίας.)

Ἐν, Προοιμίοις. v. Αἰσθέσθαι. Μοχϑηοί-.
"Apa.

Ἐν τῷ Σαμοϑρακικῷ λόγῳ. Y. Exp
ϑροΐκη,

Ἐν τῷ ὑπὲρ τῇ Σαμοθρακῶν Φέρε. v.
"Mrore die.

Aaaa 2 Anto.

556 Lib. Fc. XL.

Antonius, monachus. v. 'Au£s..

Apellas, Ponticus. v. Ῥωδωπιδος.

Aphthonii filit; Sabinus, fophifla, et Sergius,
patricius, V. Σέργιος.

Appion. Σπιλάζδες. ΣφΦαραγον. Τρίγληνο.

Ἔν ᾿ἘἘπιγρώμματι. v. ᾿Αγύρτης.

Ἔν τῷ περὶ Maya. v. Πάσης.
Apollodorus, v. 'AuQiQayres. ᾿Ανάξατοι.

Κάλυμνος. Κύϊος. Κύρβες. Κύρβε:ς
αἱ τ. Λαρινοί. Ὀσφύς. Ῥαξαι. Ταυρο-
πόλαν. Φρϑδος. Χόες. Ἑορτή.

Ἐν τῷ περὶ τῶν ᾿Αϑήνῃσιν Ἑταιρῶγ.ν. Φα-

νοφραίτη.
(9 Ἐν ἕκτῳ περὶ Ἐσχάομξ. ν. Kagdiwr-
Tem.

Ἐν τῷ περὶ τῶν Ἑταιρῶν. v. Ναννιον.

"Ev τοῖς περὶ Θεῶν. v. Με γωγίο-
Apollodorus, Cary ftus,

᾿Αποκαρτεῤξσι. V. Σπεδοζω.

᾿Απολιπϑσῃ. v. Ἐγκομβωώσασϑαι.
Apollodorus, Cyrenaeus. v. "Ayrixgus. Βδε-

λύσσω.
Apollonius. v. Λίσπη.
Χαλκόα.
Apollonius, Archibii. v. ᾿Ασίων.
Apollonius "Tyanaeus. v. ᾿Ανωξαγόρας γοή-
Té. —
Apollonius, Rhodius. v. Μαρσύας ἐν 7. Ma-
ex auo vog.
Ἐν ᾿Αργοναύταις. v. Δυγκέως.
Apollophanes. v. ᾿Αδελῷειός. Ὑπωπιάζω.
Apoftolus, v. Kaxia- Κακοήϑε:α. Καταίβρα-
βεύεσϑαι. Καταλαλιά. Κατανυγῶ.
Νόμος. Ξένος. "OzA« Q. ὈΨωνια-
Παρέδωκε. IleoesceA 9 ev. Περπερείοι.
Πολλὸὶς ἐ ἐπετῷ. Πονηρία. Πονηρόν. eg
euge uo. Ὕπερι iones. Ὑπόξασις.
Ὑπωπιάζω. Φβϑόνος. ves. Φύσις.
PUE

Appianus. v. ᾿λλλαξάμενος. ᾿Αλιτενής. ᾽Δλ-
λόκοτον. ᾿Δλωνευόμενος. ᾿λναλαμβοί-
νεῖν. "AyeCevyyo. Απαξιῶν. ᾿Αποφρά-
des. ᾿Αφάπτειν. "Ayensia. ᾿ΔιψαύΞξως.

Μετά. ὝὙδροφορία.

INDEX SCRIPTORVM

Vol. IX. p 822]? 824

᾿Αψιμαχία. Βλάσφημος. Δεσαντες.
Διέφερον. Δικοιῶν Δοξοκοπίο. Ἐγχρό-
νων; Εδοκίμαζεν. Ἔ sod pe ia Ἔκνισεν.
Ἔνϑες. Ἔνσπονδος. 'EvreAés. Ἔπα-
Φοόδιτος. Ἐρφέϑισμα. "Esi ue Εὐζω-
γοι- Esos. Ζῆλος. ᾿Ιδιόξενος. ἸΙέν-
τες. Ἱλαρός. Θησαυρές. Κληρϑχον.
Ko9oy. Λιφαιμέϊ. Λυπρόν. Meregiozra-
Sé&y. Νεαλής. Νεργόβριγες. Οἵ, σε-
c7. Oiseci. ᾿Ὥσατο. Πάρεσις. Παρ-
ἤγγελλον. Παρορκῆσα!- Πιϑανές. Il.
μελή. Πίμπραται. Προϑήβας. Πρόρι-
€. Πρησήσεσϑαι. Ῥετίλιος. Συνήδομαι.-
Συνίσως, Σύφαξ. Τετρύσϑαι. Τύπος.
Ὑφίςαται. Χρηματίζει. Ψαφαρόν.

Apfines, Gadarenus. v. Φρόντων.

Aquila. v. Ἑκϑσιάζομαι. Κνίζον.

Araros. v. Ἔωϑός, filius Ariflophanis: comici.
V. ᾿Αρισοῷ.

Ὑμεναίω. V. "Avadervan.

Aratus, v. T'véivoi. Χερμῶὼν ὀρνι9.

Archias, Alexandrinus, grammaticus. v. Ἐσα:
Φούδιετος.

Archilochus. v. "A &. Ἰσμαρικὸς οἶνος. Καϑ-
eL eot. Καταπροίξεται. iterum. Κύ-
ῴωνες. Μυδαλέας. Μυσάγνη. Ξενία-
Παλίνσκιος. Πυρῤῥώνειοι. Σκανδολητρά.
Τήνελλα. Φεψάλῳ.

Archippus. v. Διωβώλλεται. Ἔωϑός.
Architas in Τιμωχίδας.
Arete, v. "Agisuz res.
Ariftagoras, v. Χίλων.
Μαμμακύϑῳ. v. ᾿λνϑέων.

Ariflarchus. A ΔερμιΞής. Δέρτρον. Hà" ὃς.
"Ove πόκαι. Ὀξυϑύμια. Πρόμνιος. Ταυ"
ροφάγος. Ταχυβάμονοις. Demetrii
Ixionis et Dicaearchi, Lacedaemonii, 1na-
gifler. v. Δημήτριος. Beto poros. Ari-
flophanis, Byz. difcipulus, Ἐρατοσθέ-
yas

Ariflias. :

[C] Κύκλωπι. v. ᾿ΑΔπωλεσας.

Arifleus,

Vol. IX. p.824 P825 A SVIDA CITATORVM. Lib. V.c. XL. 551

Arifleus, pocta, qui Pifandro fua fuppofuit
v. Πείσανδρος.

Ariflides. v. Εἰς κόρωκας. Αδριανός.
Ariflippus, Cyrenaeus. v. Αὐσχίνης.
Ariflis. v. Ἐρατοσϑένης.
Ariflo, Chius. v. Τέλος.

Ariflocles.
Ἐν. τῷ τ΄ περὶ Φιλοσοφίας. v. aides,
Ariflodemus, Eleus, T'hebanarum rerum fcri-
ptor, v. Ἑλλανοδίκα. Τελμισσία. Χρή-
jT. ἀνήρ. (add. ad voc. Zfriffoph, gram-
mat, notata.) :

Ariftomenes.
Ἐν Ben9 eie. v. Ψαμμακοσιογώργαρα:

Ariflonicus. v. 'Axoswccus.

Ariflophanes. v. "A 4. ᾿Αβελτερώτατος.
Αβυσσος. ᾿Αγαϑων. Ἃ γίζων. ᾿Αγχύ-
εἰσμῶ. ἴλγλιϑες. ᾿Αγοράζω. ᾿Αγοραῖίος
yEs. ᾿Αγωνισμῶ. ᾿Αγφιοποιόν. ἼΛγροικος
ὀργήν. "Ada ξῆσαι. "Adexerevr8s. " ÀeA-
στον. egormyéis. etc.

Ἐν ᾿Αμφιάρεῳ. v. ᾿Αχηνία. T8. T8To κα
Φλέων. ἊΣ Ἐς

Αἰολοσίκωνι:. v. ᾿Αγοράσαι.

᾿Αγαγύρω. ν, "Appii tton. "Agaryiee.
᾿Αρχεῖοι. Ξυννένοφε. Ὁδὲ παρέσης. 'Oe-
ϑοπλήξ. Παραλξμαι.

᾿Ανταγωνιξαῦς. V. ANS.

"Ayeyeügiy. ν. ᾿Αγορανομίας. ᾿Ανθηρά.
etc; ^ -

Βαβυλωνίοις. v. "PoSux Ceci. Σαμίων δὶ Σ,-
μός.

Βατῥώχοις. v. Αβυσξδος. ᾿Αγνῶτα. etc,

. Τεωργοῖς. v. ᾿Ατρέα. Τοῖς Ἱπποκράτες:

Ἑήφα. v. Σπλεγγίς.

Δαιϑάλῳ. v. Εὐρυβατος πον. "Ove euis.
Ὑπηνέμια.

'Δαιταλεῦσι. V. AvaickeW. ᾿Ανώφατοι.
Aia. Ῥαγδωίες. Σ σαι. Στλεγγίς.
Τροπίως. Χαρίσιον.

Δαναΐίσι. ν. ᾿Δργύρειος. ᾿Αταλαίΐπωρον. Ai-
Aercs. KAerrarycea. Avyxéws. 18: ΤΕ-
το X. Χύτραις 10g.

Εἰρήνη. V. ᾿Αγῆλαι. ᾿Ανάποίτοι. Αναῤδι-
χἄσϑαι. Γλίσχρον. Δημιξργοί. Aige.
᾿θγκύλλεσ Sag. Ὡρακιασας.

"Heus. v. ᾿Αμφορεαφέρες.

Θεσμοφοριαζέσαις. v. "Δλγησις. ᾿λλῷα:
γε; εἴς,

Θεσμοφοριαζέσαις β΄. v. Λακωνίζω: Δύ-
κος ἔχανεν.

Ἱπσπεῦσιν. v. ᾿Λλιτήριος. ᾿Δρίβαλλος, εἰς.
Κενταύρῳ.. ν. Προδίκον.

Κωκάλῳ. ν. Ὧδε. Πώμαλα.

Λημνίαις. V. Ἂσε" χρήσατο. ὮΩ voy ϑεομεί.
Χρή Ψαμμακοσιογώφγωρα.

Λυσισφατῃ. v. Ἐξεπιώκατον. Κεκωδων:-
σμένος. Κωμῆται. Κύνα d. Λέκιϑος-
An Λόχος. Δυχόποδες. Μελανίω-

Ὅσιν ὃν X. Πακτᾶν. Παάσῃ τέχνῃ.

Νυφελᾶςς. v. ᾿Αγρείω ἀοιδῇ. ᾿Αϑηναίων
δυσβ. etc.

Νήδοις. v. Διαϑήκην did. Ἐξέχειν τὸν ἥ.
Ξυννένοῷε.

Ὁλκάσι. v. Εὔαϑλος. "Ha.

"Ognei. V. "Avyegoe ᾿ὁμίας. ᾿Αγχιξεῖα. etc.

Πλότῳ. v. ᾿Αγοροίζαν. ᾿Δ Αγύριος. etC. —

TleAuesde. v. Avdeises- Ἔρημον ἐμβλ.

Ἐν Προαγῶνι. ν. Σταϑερόν.

Σψηξίν. v. Αποφυσήσας. ᾿Ατηρότατον.
[t] Eyyas σφίμυϑος. ᾿ἘμφερέΞτατες. Ἐξ-
£yety τὸν ἥλ. Ἐφέλκια. ᾿Ὀροφή. Πα-
ρα βολὴ πραγμ. x8.

Ταγήνιξαις. v. "Ageokmelcerv. ᾿Αποχρων-
τως. "AQUm. Gwzeve. Παραιξορθσιν.
Πρέδικον.

Τρυφαάλητι. v. Τοῖς Ἱπποχράτες. Τῶν
τριῶν.

Φοινίσσαις. V. ᾿Ακαλήφη.

Ariflopbanes, grammaticus, v. Μασχαλίσμα-.

τῶ. Προκώνιο. Eratoflhenis difcipulus.
Ἐρατοσθένης. ^ Ariflarchi praeceptor.

V. Aeisapxos. :
Aaaa 3 Ev

6558 Lib.V. τ: XL.

Ἐν β΄ Θηβαϊκῶν. v. “Ομολώϊος. ") "X us.
Pfeudoariflophanius. ᾿Αρτεμίδωρος. Τιμαχί-
δας.

Ariflophon.
Πυϑαγοριτῇ. v. Πυϑαγόρα τοὶ c. in fin,

Arilloteles. v. ᾿Αδοξότατα. ᾿Ανώλογον. ᾽Δντ-
ἐπιχειρεῖν. ᾿Αγτιπελαργϑν. Avriseó-
Qas. ᾿Αντιτυπῆσαι- ᾿Αξίωμα. ᾿Δπλῷ

- λόγῳ. ᾿Δρχὴ 7 ᾿Αρχή ἄνδρα. ᾿Αχώνη.
Βλάκα. βελεύσεως. Δατείσθωαι. Δεκα:
τεύων. Διάϑεσις. Δωδωναῖον. Δυσκο-
λαίνεν e. Airnois. Ἐκ περιεσίως. Ἐναᾶν-
τία. Ἔντευξις. Ἐξ ὑποθέσεως. 'EziTi-
μήσις.- “Εἰς κόρακας. ᾿Ισόκωλον. Θέσις.
Κατασκευάζειν. Κεφαλισμες. Κίνησις.
Κοτίνῳ Ξεῷ. Λῆμω. Λίϑος: Μαωσσα-
λίας: Μετρφιοπαυθεῖν. Mega». Navvos.
Νόμοι. Ολέκρανον. Ὀσφύς. Ὀφϑαλ-
Hes “Ὡς ἔπος εἶπ. Περιεσίω. {νευμα-
Tir. Πέϑεν. Σωφρεσύνη. Ταμίαι. ee-
20 τις. Τενέδιος £. Té μηλιακόν. Tgo-
Q Τοιττύς. Ὑπέχεε. Φαντασίο.
Φαιόν. Φοινικίδα. Φυσικὸς A. ψυχή.

Ἐν τῇ Αθηναίων πολιτείῶ. v. Κύρβε;ς,
Auxézodes. ΠαροΞασις. Περίπολος.
Πρόεδροι. Σῖτος. Στρατεία ἐν τοῖς.

Ὑπὲρ το Καλλικρ.

Ἐν τῇ ᾿Αποδεικτικῇ: ν. Ἐπιξήμη. ὅτι Qc.
'Ev Διδωσκολίρως. v. "Qva σκιού.

Ἐν τῷ περὶ Δικαιοσύνης. ν. Ἐυνρύβατος.
σον.

Ἐν τοῖς περὶ τς v. ᾿Ακαλήφη. ᾿Δλκυο-
γίδες. Κεσξείς. Κοβαλία. Ψαϑαρόν.
Ἐ» ᾿Ηϑικεῖς. v. "AySeuzcs.- Τὸ προσηγ.

Κατηνγς gin. v. ᾿Δέτιος.

"Ey 75 κορῆτ τῶν Θετταλῶν πολιτεία. v. Tz-
τραρχία.

Ἔν 73 ᾿Ιϑακησίων πολιτεῖοι. v. Σκυτάλή-

Ἔν Κυμαίων πολιτείος. V. Τύραννος.

INDEX SCRIPTORVM

Vol. IX. p. 825 829

Ev τῇ Κυπρίων πολιτεία. v. Ανάκτες.
Magicus Antiflhenis, Ariftoteli a quibusdam
tributus. v. ᾿λγτισι)ένης.

Ἐν τοῖς xxT& τοὶ Φυσικά.
eri Q.

Ἔν τῇ Μηλιέων πολιτείον. ν. Τῶν φιλτά-
Tav.

Ἐν τῷ περὶ μνήμης καὶ Uzv8 xo] xaO
Uma μαντικῆς. ν. Μνήμη.

Ἐν τοῖς περὶ Πολιτείας. v.
Παίφεδρος.

Ἐν τῇ Σαμίων πολιτεία. V. Σαμίων δ.

Ἐν Συρακϑσίων πολιτείου. v. Καλλικύ-
gioi.

[t] Ἔν τοῖς Τέποις. v. Εὔνες. Εὔψυχες.
Ὁμολογία. Προαίρεσις. Ταυτόν. "Yre-
ληψις.

Ἔν β΄ τῶν Τοπικῶν. v. Χαλεπώτατον,

Ἐν ταὶς πρὸς Φίλισπον Ἐπιϑολαές. V.
Ὅτ, ξένας.

Ἐν τοῖς Φυσικοῖς. v. Εὔδησις.

E» τῷ περὶ Ψυχῆς. V. 'Aya98 δαίμ.

Arifloxenus. v. Σκολιόν.

Arnuphis, Aegyptus. v. Ἰελιανὸς ὁ Ieeya-
μηνὸς. ἡ.

Arrianus. v. ᾿Αλέξανδρος. BaAvroc. Ἐπαινἐ-

v. Ἐπιξήμῃη.

Ἐσχατιάν.

τῆς. Ἐπιῷρασϑ εἰς. Φαύλη ναῦς.
Artemidorus, v. Τευταάζων.
Afclepiades,

Ἐν τῶ faro βιβλίῳ τῶν Γραμματικῶν,
v. ᾿Ορφεὺς Κροτ.

Ἐν ς΄ Τραγῳδεμένων. ν. Ῥησίαρχιος.

Alius Afzlepiadcs, iunior. Hou 'Hees-
σκος,
Athenaeus,

Ἐν AerzvoseQisdig. V. ᾿Δριφώνυμος. 'Ae-
χέδικος. Διοκλῆς. Ἐπιγένης. Ἐκίλυ-
xoc. Ἐπίνικος. "Ἐριῷος. Εὐαγγελος.
Εὐθϑυκλῇς. Εὐσχήμος. Εὐῷρων. Ἡγή-
μῶν. Ἡγήσιππος. Θεόγνητος. Καρκί-

γος,

n) Sed ibi legere iubet ZZriffodemi nomen DoruilL in nouis mifc. obff. II. pag. 159, adfentiente
laickeá- ad Eurip. Phoeniff. fchol. verf. 120. arl.

Vol. 1X. p. $26 P 827
5.-..-.---.-.-.------ -- --

νος, Λύσιππος. Μνησίμαχος. Ναΐς.
Nuxospavros. Νωγαλέον. ᾿Ξέναρχος.
᾿Ωφελίων. Πάμφιλος, τος. Πλάτων.
"A9. Πολύευκτος. Ῥώμη. Σαννυρίων.
Σώπατρος, Κωμ. Σωπατρος. παρ.
Σωτάδης. Σωφιλος. Σώφρων, κ- Στράώτ-
τις. Τελέτης. Τηλεκλείδης. Τιμόθεος
"A9. Τιμοκλῆς ἕτ. Φίλιππος. Kop.
Φόρμος. Συρ. Φοινικίδης. Χαιρήμων.

Ἐν τῷ (2. τῶν Δεπνοσ. v. Βράβηλα.

Ἐν γ΄. v. Δαμόξενος. Δεξικράτης.

Ἔν |. V. Διόδωρος. καὶ avr.

Ἔν jx. v. Δαμέξενος.

Ἐν B. v. Διόδωρος. καὶ vr.

Athenodorus, Arati pater, et alius, frater. v.
"Δρατος. ,

᾿Αττικιανοί. v Ναυκραρικαί.
B.

Babries. v. "Auzy. [Ανωθεν. Ἄσϑμα. ᾿Αχαί-
v5. Léemvos. Δάώπτω. Excsore. Exw-
ϑόορεν. Ἑταιρεία. Εὐλαί. "Híov. Ἥρα.
Καμεραία. Κνηκίας. Κωλώτης. Κωμῆ-
ται. Κωτίλλω. Κρίμνον. Νεββρείην. Ne-
βρός. Νέμεσις. Ὀνείω. Παλαμναῖος.
Πανϑοίνην. Πετάβρα. Πίϑηκος. Πρίων.
Πυῤῥίχαις. Σωράώκες. Σπῆλυγξ. Στε-
λεόν. Tayaryecios. Τιττυβίζεται. Τριγ-
χός. Φωλάδι. Georgia. Vide etiam
infra Fabu'ar.

Bacechylides. v. EjjeAcv.

Bafilicus. v. Γέσιος-

Bafilius. v. Ἐχενηίς. Καταδυναςεύε:. Στρα-
γότερος.

Bafilii M. laudatio funebris. ν. ΓΑ βαρις.

Baton. v. Πυϑαγόρας. Ἐφέσιος.

* Bion, philofophus. v. ᾿Αγκών.

Bion, tragicus, Aefchyli F. v. Α)σχύλος.
Botrys, v. Δημοχαίρης.
Dryfonis, Achaei difcipulus. v. Κράτης,
€:
Caddus, hifloricus. v. Xegicw. (Sed ibi fcri-
bendum eft. Καγδιδος.)

A SVIDA. CITATORVM.

Lib. V.c. XL. 559

Caelius, Alex. Aegaei F. v. 'AAé£avógos-

Callias. v. ᾿Δρώχνη. Ἑλλεβοριῶν.
Κύκλωψιν. v. ᾿Αράχνη. :

[IP] Callimachus. v. ^A a. ᾿λδμωλία. QAAE
τοίβανος. ᾿Ἀμιϑοῆσαι- ᾿Λπεξώ. Aze-
βροάσματα. Az aros. δραχρη.-
"Agrasol. " Agi. " Asugoy. Γέντα. Au-
να. Aervov.. Δύη. Ἐγκυτί. Ἑκάλη. Ἕκοη-
σεν. Ἐλελεῦ. Ἐπικλινές. Ἔρώως. Ev
gas. Εἰκαία. "gus. Κατηναρισμένας.
KeAagaix. Κολωναων. Κόροιβος. Κτείς.
Κυκλίων. Κύφελλα. Μαραθών. Μή:
Νωσοίμενος. Οὐ γάρ: Ὡλήν. Περιδέξιος.
Περιπηχύναντες. Πονηροῖς. ΤΟΡΘ μηῖον-
Iles. Ποίη. Σέβας. Σιμωνίδης, οήῶϑ
Τάλις. Ψύδος.

Ἐν τῷ περὶ τῶν Myevay. V. ᾿Λατίο.

Ἐν Βαρίβαρικοῖς Νομίμοις. V. Φαάσηλος-

Ἐν Ἑκάλῃ. v. "Aeuei π8. Ai cene.
Ἱμοῖον. Kee. Κωμῆται. Mus.
Ναὶ μὰ τό. Σῦφαρ. Vide et Exam
᾿Ἐπαύλια. 3L

Ἐν τοῖς Ἐπιγοαμματίοις. V. Ὑμϑς. ὦ M.

Ἐν "Y vois. ν. ᾿Αγορανομίας. 1

Ἐν Χωλιάμβοις. v. Διϑυραμοδιδσκα-

οἱ.
Callimachi difcipulus, Ariflophanes gram-
maticus. v. ᾿Αριφοφάνης. In Callima-
chum fcripfit Z4//yeger, — ln eius epi-
grammata ᾿Λρχίίιος.
Callinicus, fophifla. v. Γενέθλιος. idis
Calli(lhenes. v. ᾿Αναγκοῖον. Avagaodaj. Aye-
yexy. Βόθυνος. Σ
Ἐν β΄ Περσικῶν. v. Σαρδαναπάλες. 3
Calliflratus. v. ᾿Απλᾶς ἐπιφυλλίδα. Ἢ γλῶτ-
τα. Ἰσοκϑάτης. ᾿Αμύκλα. Μέτων. ᾿Οὐῤ-
δον. Σελάχιν. Φιλόξενος Εὐυλήτ΄.
ἐν τῶ περὶ ᾿Αθηναίων. v. Ἕρμαι. j
Candidus, hiftoricus. Vide fupra (πάψη,
Cantharus,
Ore&. v. ᾿Αϑηναίας.
Caucafus. v. Λήμνιον.

Cephalus, rhetor. v. Ἐπσιτίμια.
n à Ἂν Cephifodo-

560 Lib.V. c. XL.
Cephifodorus.
᾿Αμαζόσι. v. "Oves ὕεται.
Cercops, pythagoreus. v, OgQevs...
Chacremon, philofophus, Ncronis: praece.
ptor. v. ᾿Αλέξανδρος, Alycliog.
Chaeremon,
Τεροίτῃ. v. Qe £y, ὑπάρχων.
Chzmaelcon.
Ἐν τῷ περὶ 1 Θέσπιδος. v. Οὐδὲν προς τὸν A.
Ἐν τῷ περὶ Σατύρων. V. ᾿Δπώλεσας. ᾿Αρί-
sioe. Κύκλ.
Charax, hifloricus.
Charmides. v." Aógy.
Chionides.
Ἥρωσι. v. " Aqyvos.
Chrylippus. v. Κέρκωπες. xus idt Χαρ-
μος. Θέσις. ᾿Αϑήναιος.
Ἐν τῷ περὶ Καλϑ καὶ Ἡδονῆς. v. Aesatu-
ροκοίκκοεβον.
Ἔν τῷ i2. τῶν φυσικῶν λόγων. v. Πρό,
Amis.
Ἐν τῷ περὶ χρησμῶν. v. Νεοττός-
Chryfofiomus. v. Βδελυγμίωα. Διαπεῷφωνη-
κεν. Κατανύγῶ.
Ἐν τῇ Ἑρμηνεῖος τῆς πρὸς Κορινϑίες Ἐπ
ςολῆς. V. Δόγια.
Cinefias, poeta dithyrambicus. V. Κωτωτιλῶ.
ΟΙβο εξ ν. Ὑπὲς το Καλλικρούτες,
Ἐν τῷ περὶ Ov. v. Νεοττός.

v. Ὅμηρος.

[P] Clezrchus, Solenfis. v. Χώρμος. 'A94-
γοζέος,
Clemens. v. Ze. Ἥρας δὲ δι Παλίμβο-
λος.
Clementis, Stromatei liber. v. Λεόντιος μονώ-
χός.
Cli!emus. ν. Απεδα. Ηπέδιζον. Πύκνη. Yos.

Clitarchus. v, Σαςδώνιος.
Clitodemus, v. Ezi πωλλαόδίῳ.
Crantor, philofophus. v. Θέσεις. ExuiQn.
Craterus. N. Ναυτοδίκαι.
Ἔν ἐννώτῳ τῶν Ψηφισμάτων. v. Νύμφαιον.
Crates. v. ᾿Αλκμάΐν. ᾿Ανεβίω. ᾿ΑΨάλακτος.
Γυπαρίοις. Διαβάλλειν. Διαψαλάτε

INDEX SCRIPTORVM.

Vol. TX.

P. 827} 323

vega. Ixpesix. Προκώνια. Σαρπή-
δονία:

Ἐν τῷ περὶ ᾿Αϑήνῃσ; Θυσιῶν. v. Εἰρεσιώ-
γῇ. Kuvietes.

"Ev Ferca. ν. Ye diac e.

Ἥρωσι. v. 'A9de a.

Παιδιοῶς. v. "AA: ἕτερον.

Τόλμαις. v." Ὄνος ἐν μελ.

Crates , Ári(larchi, grammatici , aemu]us, v.

Agisagyes-

Crates, "lhebanus. v. QUT " KgaA-

λώνιος.
Cratinus. v."AveATey. ᾿Ανωνεῦσθαι!- ᾿Δναπί-
«omen. ᾿Ανεπτερᾶτο. λυθρωπος λυπή-
οσολ. ἼΑνοργοι. "Ares λαβέν. "AzmA-
Ad£as. ᾿Αποκέισθαι. “Ἄπορῶν. Βαδιςε.
Βῶσον. Agr ce. Αἴγλη. Ai sgaía.
᾿Εγκυρῆσαι. Ἐξοδιοι. Ἐπηνήκιζε. Ἔπι-
λησμότατον. Εὔερον. KAesg9évas.. Κον-
yas. Δέρνη 9. Μισήτην. Ναξιδργής.
Ὁλόφωνος. Ὦ τάν. Παιδικοί. Πολύμνη-
Ses. Πρόσισχ ε: “Ῥύβδην, Ῥύγχος. EQa-
κελίζοντεο. ἽὝπελα y. Ψαμμακοσιο-
γαφγαρα. Ψύρα.

Ἔν ᾿Αρχιλόχεις. v. Διὸς ψῆφος.

Βεκόλοις. v. ᾿Ανθρακος. ᾿Ανεσίαν. Age.

κτιννύναι.
Δηλιάσι. ν. Pace.
Διδασκαλίας. v. ᾿Αναρύπτειν.
Διονυσιαλεξανόδρῳ. V. ᾿Ανεπώγγελτος.
" Avgsis.

Δραπέτισι. v. Apneerev. AyentiauaSe,
“Λποπατημα. Κυβηλίσαι. Ὄνος ὕ νεται.
Ὧδε.

Ἥρωσι. v. ᾿Δνεκας.

Geor reus. V. Ὀκτώπεν.

Μαλϑακοῖς. v. Κυλλᾷ 7r.

Ἐν Νεμέσερ. v. Χαίρις. κιϑ..

Νόμοις. ν. ᾿Αλώπηξ. ᾿Ασοφοματίζειν. Χρή.

᾿Οδυσσεῦσι v." ASvepe.

Πανόπταις. v. Κηκοίδιος. Παιδικα..

IIu2 ϑαιγοριζέσῃ. ν. Ξενοφάνης.

Πυλαίαν. Evegov. Τὸ παρὸν ἐ,

Πυλαίοις.

Vo'. IX. p.828? 330

Πυλαίοις. v. ᾿Αμύνασϑαι-

llurivg. v. ᾿Αρούχνη. Αφέλφα. Δεσμώτης.
Ac EROR QBYOV-

Σεριφίοις. v. ᾿Δμοργοί. (Σεοίφοις.) Στα-
ϑερόν. Τελενικῆσαι.

Τροφωνίῳ. v. Αἴρεσίθαι.

Χείρωσι. ν. Οὐρανία ed. Πανδελετίες.
Ῥαδαμάνθυος.

Ὥραις. ν. Μαρίλη. Παιδικο. Πυροῤῥα-
γῆς. Ταῦτα reo aao.

Creon.

Ἐν α΄ "Pnzogikar. v. ᾿Εγκεκορδυλημένος. Ni-

δάριον. Φακιόλιον.

| [P] Criton.

Ἐν Γετικοῖς. v." Ari, τῷ ser. Βοιωτίαις.
Γέσοι. δΔεισιδαιμονία. Ἐνεμημένων.
Καϑιφἀμενός.

Crobylus. v. Ὀψοφαγία. Τιμωχίδας. "Pod.
Ctefias.
Ἐν Περίπλῳ ᾿Ασίας. v. Σκιάποδες.
Cyclus epicus. v. Τευμισίο.
Cyprius poeta. v. Ojves ὠνωμ.
Cyrillus Magnus. ^ Ex eo prolixus locus
contra fpadones et eunuchos adducitur.
v. Σποαδων.

D.

Daduchus, v. Γενέθλιος.

Damageti, Heracleotae, epitomen fcripfit De-
moflhencs, "Thrax. v. Δημοσϑ.

Damafcius, v. ᾿Δγα Θοεργίοι. ᾿Αγχινοιῶ. "Ay-
χίσκοπος. ᾿Αϑρυπτος. ᾿Αϑύτες. ᾿Απέ-
gauor. ᾿Αχροατῆς. ᾿Ακφόπολις. ᾿Αμήχα-
γον. ᾿Ανϑρωπος. τὸ προσήγ. ᾿Απῆγεν.
᾿Απόπε;ρα» ἴλττα. ᾿Αφέλερου. Βλακεύε-
ται. Γελασείω. Διωλύγιον. Δομνῖνος-
Ages. Αἰδοῖος. "Evaryéss. Ἐνδόμυχος.
Ἐπ᾿ EA Xaov. Ἐπιτίϑησι. Ἐπιφάνιος
xe Εὐπρ. Ἑρμαῦον. Ἔρως τὸ πο. Εὐ-
pecia. Εἰδωλον. Hyefyevre. Ἰδιώτης.
Θοίνη. Καῤῥων. ἽὍσιον χῶρ. Ὦχα.
Παρίτασϑαι. Πῖνος. Πλαδαρόν. Προσε-
gren. Πρύσοιτο. Πυργδται!. 'Ῥητορι-

Vol. VI.

A SVIDA CITATORVM.

Lib. V. t. X. 86i
κή. Ῥυϑμίζει. Eu ὀνείρων. EToryéx.
Συννήσας. Συριανός. Τάττεσα. Tew-
μήριον. Τετρογωνος. Φιλία. Φιλοπονία.
Χα "εντίζεις. Χρημωτισμές.

Εἰς 74» Φιλύσοῷφον ἱφορίων. x. T ey oguos.
Ἰφικρατιδες.

Daniel. v. Θέρας.

Dauid. ν. "Afovecov. ᾿Αγίωσμα. ἴλκανϑα.
᾿Ακηδία. ᾿Αλλοτρίως. Δμωμος. ᾿Ανϑο-
μολογησόμεϑα. ᾿Αξίωμα. ᾿Απολύαν.
᾿Αποσκορακίζει. ᾿Ασείβῶν. ᾿Ασκὸς ἐν
πάχνῃ. Ατεκνίο. ᾿Δῴρων. Βασαν. Bi-
βλοι Gea. Βρωχίων. Γαξ sig. Igxppa-
τείας. Διαβέλιον. Au θήκη. Διακενῆς.
Διαλογή. Διεξζόδες. Διέξελεν. Δυνο,-
ξήν. Αἰών. Αἴτημα. ᾿Ἐγκαϑηται. "Ex-
φάσις. Eveworgv. Efxzwe. "Eze
c9. Ἐπεφήριξαν. ᾿Ερημικῷ. Ἐτυρώϑη.
Ἐὐϑέως. Εὐρίζῳ. Εἰκών. Ἐ]σβολή. Ἡμέ-
£o δυνάμεως. Ἡμέρα σον. Θεός. Δαβ.
Θραῦσις. Κασσία. Κατανυγείς. Κατά-
παυσις. Κατέῤῥαξας. KovreuQuvev.. Κέ-
δροι. Κεκράξομαι. Κέρας, ἰσχ. Κισσῶ.
Κλῆρος. Κωτίλλη: Κωφῆς. Κρίματα.
Κρύφνοι. Λάκκος. Ληνός. Λόγιαι Av-
τρωτής. Μαννα. Μετοχή. Μὴ κατα-
πραύνῃς. Μονογενῇ. Μονόκερως. Οἶνος.
Ὀνόματα. Οὐκ ἐξελεύσῃ. Οὐ τοι. ἀν-
τί. ᾿Ωδῖνες. Παραζήλε. ΠαραΞήσομαι.
Παῖδες. Περιβόλαμιον. Πραᾳότης. Προα-

ναταξωμαι- Προσήλυτος. Πρόσω πον.
Ies. IlyxocCaci. Πύλαι à. Σελήνη.
Σκότος. Σοῷφός. Στέαρ. Συντέλειαι.

Συφροφή. Σ χοινία. Τάν;ς. Τίς, ἀντὶ τ.
Τὸ ἀντάλλαγμα. Τρίψις. ὙΤροχὸς
Δαβ. Ὕδωρ dw. Ὑπελάβομεν.
Ὕπνος ἐπὶ Θ. [ΠΡ] Ὑποσκέλισον. Ὕσ-
σωπος. Υἱοὶ Gea. ὝΨος. ὙΨψᾶτε. ᾧη-
μί. Dus. Φρέαο' Χέρα- Χὲς Jav. Xei-
cis. Χρίσμα. Ψεῦδος. Vom.

Demagoras. v. ᾿Αλκυονίδες.

Demetrianus, criticus et mathematicus Rauen-
nas. v. ᾿Ασπάσιος.

Bbbb Demetrius.

562 Lib. V. c. XL.
Demetrius: v. Az. Iecscs.
Demetrius, Phalereus.
Ἐν τοῖς “περὶ Νομοθεσίως. v. Παράφασις,
Ἐν γ΄ Νομοϑεσίας. v. Σκαφηφόροι.

Demetrius, Scepfius. v. ᾿Αδράφετα.

Democlitus. περὶ πυρσῶν. v. Κλεόξενος.

Democritus, Abderita. v."A ἃ. ᾿Αναγκαῖον.
᾿Απολλώνιος. Evego. Εἱμωρμένην- Πέν-
ταῦλος.

Περὶ τῶν &^ Adde. v. Τριτογένεια.

Democritus, hifloricus. v. Ἰέδας.

Demon. v. Δωδωναῖον. Ἢ δὲ “χελώνης. Ἡ
Que 9. Ὄνος ἄγων. Σαρδωνιος Ὑ. QDoi-
νίκων σ.

Ἐν τῇ "Agi. v. Τριτοπάτορες.
Ἐν τῷ περὶ Θυσιῶν. v. Προκωνιο

Demophon. v. Acguyiov.

Demoflhenes. v. 'AyozQis. "Neroni ἼΛκρι-
τος. ᾿Αλαβαςοθήκας. ᾿Δλογία. 'Ap-
Quien. ᾿Αμφοτερόπλεν. ᾿Ανασκευώ-
Go aevo. ᾿Ανήκε;. ᾿Λνήρηκεν. ᾿Αντέ-
Xe ᾿Αντικατωλλαττόμενος. "Abo. ei
éfr- "A£iov. ἐπὶ τὸ δι "Απαγε.
᾿Απαλλάξας. ᾿Απεγνωκώς. ᾿Δπέλθῃ.
᾿Απετιμήσατο. ᾿Λπογνές. ᾿Αποκήρυ-
κτον. Αποκρίϑητι. Απολογίζω. ᾿Δαό-
μισϑος. ᾿Αποψηφίζονται. ᾿Ασοψηφ:-
σϑέντα. ᾿Αποβέλευτον. "Aris. Ages.
Iegéciv. Γραμματοκύφων., Γραφεύς.
Δαπανῶν. Δεῦρο. Δημοτευόμενος. Δια-
Secus. Διακεχρφημένον. Aic x esporoviat-
Διεγγύησιν. Διφῶν. Δοκιμασϑεῖς. Ἐγ-
κρατειο. ᾿Εξεγγύησις. Ἐξεπρέμνιζον.
Ἔξόρισον. Ἐξόλης. Ἔξω μος. Ἑωλοκξα-
σία. «Επαγγελία. Ἐπιτρέπει. 'Eeayi-

- Ἵππαρχος, TU. Θέμενος. Gja-
cos. Θύραι 8g. Καϑελών. Κακώσεως.
Καταχειροτονίαν. Κλίσις. Ovfrag.
"Oa σμιο. Ὅρος. Ὦ μηδαμῶς. Πόα.
Πώμαλα. Προβολάς. Πρόπεμπτα.
Heezziver. Ῥήτωρ. Zune. Συντιμηϑῆ-
you. τάλαντον. Τραγικὸς 7r. Τρόμητος.
Quac. Φωκίων, Φοινικίδο.. Χαάρακα.

INDEX SCNIPTORVM -

Vol. IX. p. 830 P $31

Χερνίβων. Χρῆφαι δύο.

Ἔν τῷ ᾿Αγνίϑ κλήρξ. ν. Πρόκλησις.

Ἐν τῷ περὶ τῶν ᾿Αδελφῶν. v. Λυσίμαχος.
le ge οὐτελε:ὧν.

Ἐν τῷ κατα ὁ Αἰσιχίνξ. V. ᾿Αποκρίϑητι. Ezi-
κράτης, ᾿Αϑην. Ἐσπαϑᾶτο. Ἡρα-
Κλειοῦ. "Ica. βαίνων. Μύριο; ἐν μ- Νεῶ-
ei. Ὅτι ξένες. Προβωλλομένες. Προ-
βέλευμα. Προπύλαια. Συγκλήτος.

Ἐν τῷ κατοὶ ᾿Ανδροτίωνος. v. ᾿Ανελεν. "Ay-
τιγραφεύς. ᾿Απογραφή. Ἐξητάσθης.
Ἐξορχησάμενος.

Εν τῷ ,Ζρος ᾿Απατέριον..
᾿Οφρύνιον.

Ἐν τῷ κατὰ ᾿Αφόβε. ν. "Bari. KeQa-
Nj. Συμμορίω.

Ἐν τῷ πρὸς᾿ λφοβον. v. Ὑπσὸ μάλης.

Ἐν τῷ κωτοὶ ᾿Δριφογείτονος. ν. ᾿Δνασείειν-
᾿Ανίδρυτοι. Βδλεύσεως. lvo.
Qeeciroi. "Ἐνδειξις. Eidos. ναι. "Esq.
Θεωρί. Arta. Ὁμϑ [P] ἐγγύς. Πλη-
ρωτής. Φαρμακος.

Ἐν τῷ κατὸ ᾿Αρισοκροίτες. v. ᾿Ανδρολη-
Via. "A£eves. ᾿Λπεσχ ίνισε.
ger. Αἰδέσασϑαι. Ἔθνος 8 p. εν.
Θεσμός. Νοϑθείο. 'Odes. Ὁ κάτωθεν
νόμ. "Ori οἱ ὁλόντες.
μα! Ievésog. Σκήψις.. Φαῦλος. Arp.

Ἔν τῇ πρὸς τὴν Βελὴν καὶ τὸν Δῆμον "Egri-
σολῇ v. Ἐρφγολάβος.

Ἔν τῷ πρὸς Διόδωρον. v. Συνετιμήϑη. (Sed
lege, Ἔν τῷ πρὸς. Διονυσόδωρον.)

Ἐν τῷ κατὰ Διονυσοδώρε. v. Τέως.

Ἐν τῷ Ἐπιταφίῳ. Αἰγάδαι. :

Ἐν τῷ περὶ Ἐπιτριηραρχήματος. v. 'EQie- 3

» af E ' , !
Ey τῷ que Εὐβελίδην. v. Γαμηλία- Δίκη.

Κρίσις.
Ἐν τῇ πρὸς Εὐβελίδην Ἐφέσει. v. Πόρος.
Ἐν τῷ κατ᾿ Ευέργϑ. v. Πρὸς τῇ πυλίδι.

Ἐν τῷ κατὰ Cesena. v. Ενδεκαάζοντος. ὦ
V. ᾿Αποικοῦοτ

Ἕν τῷ 76 ὃς Ka λλικλέα.
Meis. Χλίδος.

EDS
Τὴ

Ἐμ-

᾿Αποφεύ- .

v. Ἔγγερον |

, ΄ d
Ovx ἀνασχήσο- ὦ

em ἐν

πότος tem

E accsadt

Vol. IX. p. 331} 832

Ἐν τῶι κατοὶ Κόνωνος. ν; Αὐτολήκυϑοι.
᾿Ιδίων. Δίϑος. Mm Φαῦλον. τὸ
eA.

Ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος, ν. ᾿Αποματτε-
cO og. Agro, ᾿Αρτεμίσιος. Βασκαίνει.
Γεῤῥώ. Ἐκ περιδσίως. Ἐπαιρόμενος. Ez
τείχισμο. Ear tene Evo. Ἥγεμων
συμμ. Ἡγήμων. Ἡκρωτηφ:ωσμένος. Θε-
μίσων. Θεογείτων. Θεοκρίνης. Aaguy-
γίζειν. Λεύκη. Aóys. T. Μενυχία.
Μύρτης. Μυρτώνιον. Νεβρίζων. Νέων.
Οἰκίσκῳ. Ὀνομοΐζων. Οὐκ ἐπὶ τῆς αὐ-

«rs. Παράσημος. Παρελϑέιν. ἸΤερίλλος,
ΤΙομπείας. Πορϑμός. Προβαλλομένες.
Σαάβοι. Σιμός. Σίμυλος. Στρεπτές.
Φρεάριος. (Vide etiam paullo inferius,
Ἐν τῷ περὶ Στεφάνε. ἘΠῚ enim eadem
oratio. ).

Ἔν τῷ πρὸς τὴν ΛακρίτξΣ παραγραφήν. v.

Ἢ Πεντηκοτή.

Ἔν τῷ κατα Δεστῖνδ. V. ᾿Ανταπαοιτῆσαι.

Ἐν τῷ 2 πρὸς Λεπτίνην. ν. Ὅρα δή.

Ἐν τῷ κατὰ Medi. v. Apa. ᾿Αφραβη.
Βιαίων. Ξυλλαβῶν. Οἷον. Πεντηκοτή.
Προβαλλομένες. "Pure. Σπεδάζω. Τί-
pupa.

Ἔν TO κωτοὺ Νεαίρας. v. ᾿Αποπεφασμέ-
yov. ᾿λττικισμός. Ἐκχφυλλοφορῆσαι. Kv-
νέας. Ὁ κώτωϑθεν » Πωλϑσι.

"Ev τῷ κατῶ Νικοτρατϑ. v. ᾿Αρχαῖον.

Ἐν τῷ πρὸς Νικόσρατον. v. Περιξοίχων.

Ἐν τῷ κατὼ Ὀλυμπιοδώρε. v. ᾿Ανθυσώ-
μοσία. Ἐπεδὶ ME.

Ἐν τὼ κατὼ Ovifrogos β΄. v. ᾿Αποτιμηταί.
Προσασίω.

Ἔν τῷ περὶ Ὀνόμωτος. v. Πινοΐκια. Σεσή-
μασμένῳ.

Ἔν τῇ πρὸς Πανταίνετον παραγραφῇ. v.
Ἐπὶ Θρασύλλῳ. Keyxesov. Μαρώνεω.
Παρακατα βολή.

Ἔν τῷ περὶ Παραπρεσβείας. ν. ᾿Αφάϑμη-
τος, Ασυνθετώτωτον. Αττα. Δρυμός.

A SVIDA CITATORVM.

Lib. V. t. XL. 565

Ἐπικράτης. ᾿Αϑην. Εἰσιτήριοι. Ὁρᾶτε.
Πυνϑανεσθα. Τέως. Ὑποκοριζόμενοι.

Ἐν τῷ ὑπὲρ Ῥητόρων λόγῳ. v." Aga.

[] Ἐν τῷ περὶ τῆς Ῥοδίων ἐλευθερίας, v.
᾿Αρτεμισία.

Ἔν τῷ κῶτοο | Xzsdie. v. Νεμεσία,

Ἐν τῷ πρὸς Σσϑϑδίων. v. Xii.

Ἐν τῷ περὶ Eve ova. v." Mua. ims
Ἐξητάσϑης. Καλαμίτης. Καταψευδὶ o-
μαρτυρησώμενος. Κατηγορίας. Κύαδος.
6 - Παραπεπτωκώς. Σύλας. Τρίμμα.
ὁ vere. “Φάρμακος. (Vide etiam fupra,
Ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος. E(t enim ea-
dem 'oratio. )

Ἐν τῷ περὶ τῶν Συμμάχων. ν. Τίμημα.

Ἐν τῷ περὶ «Συμμοριῶν. v. Κληρδχοι.. Κορ
γωνικόν. Ὁ κάτωθεν. Συμμορίω. Τέως.

Ἐν τῷ περὶ Συντάξεως. v. Ὀπισϑόδομος.
Παρεσία.

Ἐν τῷ πρὸς Τιμόθεον. v. ᾿Αποςησάμενον.

Λυκιεργίς.
Ey τῷ κατὸὼ Τιμοκροίτες. v. Ἑτερόφϑαλ-
μος. Ἴων. “Ἱερομηνίαι. Ναυκραρικα,.

Ὅσιον. Ποδοκοίκκη. Προστιμήμωτω, Φαῦ-
λον. e Φιλέψωος.
Ἔν τῷ πρὸς Φαίνισπον.

᾿Απόφασις.

Ἐν τοῖς Φιλισπικοῖς. V. ᾿Αγνωμόνως. 'Ae-
o etios. "Aera. ἼΛτιμος. Βοίραρον. Δυσ-
ὠπϑμαι: Ἔϑνος. ἃ p. Ἐπικηρυκείοι.
Ἐφορμῶν. Ἐχζνος. Ἡλικίω. Κατα βολή.
Καταάώγειν. το zr. Μαλκίομεν. Μάςει-
ρα. Μεϑώνη. Μελίνη. Δημ. Μενέλαος.
Μετοίκιον. Μορῶν. Ξενικόν. Ξυλλα-
έν. 'Oxya. λυγωρήσητε. "Ove σκια.
Παγάς. Παραλος. Πεζαίτερος. Περὶ
τῆς ἐν Δ. ΠεριΞοιχίζεται. Πιναΐκιοι. Πο-
Mure. Πολύτρατος. ΤΠροβόλω. Προ-
σύλαια. Προτιμῶν. Πρυτανεύοντα.
Στρατηγοί. Σύμβολα. τοὺς c. Συντά-
ξις. ὠντὸ τ. Γέως. Τὲς χωρίς, Ὑπαγε-
ew. Φύλαρχος.

Ἐν τῷ ὦ. Φιλιππικῶν. V. ᾿Ασοφολάς.
Bbbb 2 Ἐν

᾿Απηλοημένος:

4

3604 Lib. V. c. XL.

Ἐν΄ ς΄ ius. V. Δεκώρχαι-
Ἔν τῷ ὑπὲρ Φορμίωνος. v. Προϑεσμίας.
Deinofihenes ab Athenienfibus traditus Anti-
patro cum aliis oratoribus, Hyperide,
Himeraeo, Lycurgo, Polyeucto, Ephial-
te, 'Thrafybulo, Charete, Charidemo,
Diotimo, Patroclo, Caffandro. v. 'A»-
τίπατρος.
Demoftratus. v. Δημοποίητα. Χάραξ. eec.
Dexippus. v. "Ago δή. ᾿Επιμᾶλλον. Εὐϑας-
σῶς. Παραπολύ. Παραχρῆμα. Πα-
τασσέσῃ. Ῥωμαίων ἀρχῇ. Σεμνόν-
Θησαυρῷ. V. Κωρυκαίος.
Diagori, athei, οποπυργίζοντες Noyer- V. "Agro-
groe'y-
Dicaearchus.
Ἐν τῷ περὶ Μεσικὼν ᾿Αγώνων. V. Σκολίον.
Didymus. v. ᾿Αλύειν. "Avdgem. epe.
Ἐλευθέριος. Ἐξένιζεν. Gela. Κυψελι-
δῶν. Δυκιεργεῖο. Ὀξυϑύμια. "Oóéov.
"Ocicev. "o ταν. Παρασκήνια. Πέλανος.
Περὶ τῆς ἐν Δ. Περις eX v. Ποδοκεκκη.
Πολύφρατος. Πωλξσι. Προκώνια. Πρό-
πεμπτῶ. Προξασία. Τευταζεν. Τὲς
ἑταίρες. Φάομακος.
Dá&lymum audiuit Appion. v. ᾿Απίων. multa
contra lubam fcripfit. v. Ἰόβας.
(v Didymus, Monachus. v. 'Agu8s.
aque v. AyeaQia. ᾿Ανάγεσθαι. λναλ-
v. ᾿Αντέχει. ᾿Αντιβοληϑέντος. ᾿Απή-
ons ᾿Απογνές. ᾿Αποπεφασμένον "Agro-
σώξαντα ᾿Απόταφος. ᾿Αρχαιρεσιοί-
Qav. Βολαία. Βελεύσεως. Βελείο I ce-
γυρα. “Διούμετρος. Ἔξέλης ὃν Εὐανδοία.
Θεογεΐίτων. Κλιμαζε; Λαμπάδιον. Ac-
yit Mox Seis. Οἴκημα. Ὁμοερκές.
Ὄχϑον. Παλινοαώρετος llega Qeuxo-
ρῶν. Ὑπόλογον. Ὑποφόνια. Φασις.
Χρυσοχσέϊον.
Ἐν τῷ κατα Ἀγασικλέες. v. Σκαφηφό-
gor. Z6
Ἐν τῇ ὑπὲρ Alexa ᾿Ισηγορία. v. Κλιμα-
ZiGes.

INDEX SCRIPTORVM -

Vol. IX. p. 532 533

Ἐν τῷ κατὰ Λρχεφρώτϑ. v. ᾿λποψηφ!-

᾿ς ζονται.-

Ev τῷ κατο Καλλίςϑ. V. Ὑπονομεύον-
τος.

Ἐν τῷ κατοὶ Λεωχαίρϑε. ν. Δεῦρο.

Ἐν τῷ κατοὶ Λυκέργε. ν. Καταλείσιμον.

"Ev τῷ κατοὶ Μεναίχμξ. ν. Πραγματεῖοι-
"Ev τῷ κατὼ Πολυεύκτε. v. Biyeiov,

Ἐν τῇ κατὰ Πολνεύκτα , ἐΔποφάσει- v.
Παραγγελία-

Ἐν τῇ κατα Πολυεύκτε ἐκφυλλοφορηϑέν-
τος Ἐνδείξει. ν. Παλιναίρετος.

Ἐν τῷ κατοὶ Πυϑέδ. v. ᾿Απρότων. Καλ-
λίας. στερ. Καταδεδέσϑαι.

Ἐν τῷ κατοὶ Στεφάώνε. v. Ὑπὸ γῆν ok.

Τυῤῥηνικῷ. ν. Περίξασιν.

Ἐν τῷ ka To Φιλοκλέες. v. Πυνθάνεσϑαι.
Ἐν τῷ κατὰ Φορμισίε, v, Ἡληνδημένον.

Dinolochus. ν. Ὗς ὑπὸ (oz.

Diocles.

Βάκχῃ. V. Κακὸ x.

Diocles Mace γεγραφὼς." pater Alcida-
mantis, Eleatae, philofophi. v. ᾿Αλκιδού-
μας. ;

Diodorus. v. ᾿Αντικατέξησαν. Γάλα. Ἔντει-
νας ἑαυτόν. Ἐξακριβωθέντες. Κλίμα- -—
κες. Λυσιτελές. Ileuavieis. Στεγαινόν.
Σύλλας. ὄν. κ. Evveryev. '"Ymosxs. Xa-
λάσω. Χρῶμα. τϑτο.

Ἐν τῷ περὶ Σταϑμῶν. v. Τάλαντον ὡς Q-

Diodotus. v. Δηλίε κολ.

Diogenianus. v. ' Aeseco-

Diogenes, cynicus. v. ᾿Δναξιμένης. "Avr
σϑένης. ᾿Αρίξιππος. Ἑυπώρυφα.

Di jogencs Laertius.

Περὶ Βίων Φιλοσόφων. ν. Terga, at.

Dion. v. ,Aecuowrquxes. ᾿Ἐπιτάτις. 9ηλ.
"EccAsvoy Ἡνδρωθησαν. Μάρκος βασ.
Ὑπεξέσχεν.

Ἐν Ῥωμαϊκοῖς. v. Βύας. Δοξασίας. 'Eds-
pog. Ἐδικαιώϑησαν. Ἐνϑυμιζ peor.
"HyaAAtv. Ὡς ἐπίπαν. Ῥωτωνη. Στά-
boys -

Ev

Vol. IX. p. 833 δ 835

"Ev β' τῆς δευτέρας Συντάξεως. vw. Οὐδὲ
Ἡρακλ.
Dionyfius. v. ᾿Αγύρηνα. ᾿Αντιφανης. "Aeriso-
pes. Βασιλεύς.
Θραξί. v. Πέλανοι.
Ἐν κτίσεσι.. ν. Πραξι δίκη. Τελμισεῖς.
Ἐν τῇ λ΄ τῆς Μεσικῆς i ἱξορίας. v. Παμφ!ς-
Aq. Σωτηρίδας. Ἐπιϑ.
Ἐν Ῥωμαϊκοῖς. v. Nézreros-
ἄν οὐκ ν. Φορμίων.
Ἐν Χρονικοῖς. v. Εὐριπίδης, τρανγ-
[P] Dionyfius, Areopagita. v. Μοναχός.
Dionyfius, Halicarnaffenfis. v. Περι ποιήσει.
Πλεονεξία.
Dionyfii lambi difcipulus, Ariflophanes, gram-
maticus. v. ᾿Αριξοῷ.
Dionyfius, Milefius. v. ᾿Αδριανός. Ἑκατοῦος.
- Diophantes. v. Ὑσατία.
Diofcorides. v. Πρώσον κακ-
"Ev τοῖς περὶ Νομίμων. v. Σκυτάλη-
Ἐν τοῖς παρ Ὁμήρῳ Νόμοις. νι Ὅμηρος.
Diotimus.
Ἡρακλέες Λϑλοις. v. Εὐρύβατος πον.
Diphilus. v. Καραδοκεῖ. v. Νεοττόν. Πόρκσς,

Φιμοί.

Ἐν. ᾿Αμάφριδι. v. ᾿Αϑηναίας. Πολιτοκα-
πέιν.

Ἐν τοῖς Ἐναγίσμασ:;. v. Ψωλόν.
Πολυπραΐγμον;. ν. Ῥαγδαίδς.

Domnus, Judaeus: ν. Γέσιος.
Duris. v.^Q πὸ ἱερὸν 7r. Πανύασις. Λυγκεύς.
Ἔν τοῖς περὶ Αγαϑοκλέα- v. Εὐρύβατος.
πον.
"Ev τῷ περὶ ᾿Αγώνων. v. Σελῖνδ ς-
"Ev 9! Διβυκῶν. v. Λαμία.

E
Elephantine. v. ᾿Δευανασσα.
Empedocles. ν. Ἥλιος. De eodem. v. ᾿Αμύ-
κλαι. ᾿Απολλώνιος. ᾿Αϑήναιος, eius ver-

fus. v. 'Agrves. Epigramima in Acro-
neim. ἴλκρων. 3

A SVIDA CITATORVM.

Lib, V... XL. | 56;
Entaeon. v. Ngiz. (Sed ibi legendum eft,
Euphorion.) :
Epaphroditus. v. Νῶροψ,.
Ephialtes.
Ἐν Φιλισπικῷ. v. Ὁ at ag y.
Ephorus. v. Δέλων 7r. Ἐπ τὰ Μανδραβό-

A8. Εὐρύβατος. indi Καινός. Κω-
ρυκαῖϊος. ΠεριϑΘοῖδαι.

Epicharmus, v. ᾿Αμάμυξις, ᾿Αναδενδρώδα.
᾿Ανανέμειν. Ἂφ᾽ ἱερᾶς.

Ἔν πέντε κριτῶν y. Κόνδυλον. Νῆφε. οἷ-

νος ὧν. Πρόχειφος. Pon. Ῥησίαρχος.
Σικελίζων. Συβαριτικεῶς. Te Ταντά-
As T. Ψύλλα. ᾿Αϑήναιος.

᾿Δμύκω. ν. ᾿Ἐγκομβώσασϑαι. Κυδάζεται.
Ἐν Κωμαφξαῖςν ἢ Hue. Vv. Ἥρας δὲ
EC Me
Epicurus. v. Γύννις- !
"Ev vw. τῶν πρὸς Ἰδομενέα "EgrisoNov-. V
Πύϑια.

Epicus cyclus. v. Τελμισίουν

Epigenes , Sicyonius, tragicus, Οὐδὲν πρὸς
τὸν Διόνυσον.

Epigrammata ex Anthologia edita, v. "A x.
᾿Αβρόμιος. ᾿Αβρός. "Ayavor- "Aye δῆ-
τα. etc. quam plurimis in locis.

Epigrammata ex Anthologia inedita. v. 'Ayc-
So. ᾿Αγέμιος. ᾿Αγρέφνα. ᾿Αγροτέρας-
᾿Αδρανές. ᾿λήσσατος. ᾿Αητής. ᾿Αϑώ-
πευτον. ᾿Αϑυρμα. ᾿Αχαάμαντα. "Bs
᾿Ακοξήσας- ᾿Αλέγοις. ᾿Απελεῶν. Δμὺγ.
δαλῇ. ᾿Αμφίδορον. "Ap inser. 'Ap-
pil ᾿Αμφίξεν. "Avesguso. Avre: οἷ-

᾿Απάρχεσϑαι. ᾿Απεκρονιξϑ. "Age
eet ᾿Απέχω- Αρής. ᾿Αρίδεσ. A e-
ϑοοπέδαν.. ἱΑρπεδόσι. ᾿Αρτιδαεῖ. "Ast
φέα. ᾿Ατιμαγέλδ. ᾿ΑΦατοι. ᾿Λῴριόεν.
᾿Αχαίνη. [t Βάμβαξ. Βασσαρικα.
Βίτιννα. Βλαύτη. Βολίς. Βοτηφικά. Βώ-
τορες. Βεμολγές, Βέτης. Βεφαγος. Ba-
Φόρτων. Βεχανδης. Βεχίλϑδ. Beers
Φεγγίτης. Βρόμος. Βροτολο; γός. Buc-
σινον. Ταλλαίῳ. Γαμψέν. Τέλγιθες.
Bbbb 5 Γενεοί.

366. Lih. P. e XL,

Γενεοί. Γεώλοφον. Γομφιόδοπα. Γρι-
greus. Δαφετίδ. Act. Δαιδώλεον. Δεὸ-
Tas. Δεραγχέάς. Δωδεκώδωραι. 'Δυσή-
xs Δὕλινον. Αἰπύ. DRE Ἔγκο-
νέεσω.. Ἐνδυτά. ᾿Ενναέται, ᾿Εγυδροβίων.
Ro Ἐπαισόφδιον. ripas UACS-
Ἐριβεύχων. Ἑρμωναξ. Ἐτνήρυσις. Ex-
esie. Εὐδινητα. Εὐρώταν. Εὐσπειρῆ.
Ἐψύχϑη. ΕἸβεσϑαι. Εἰνοσίφυλλον. Εἴ.
σατο. "Hyceen. Ἥρασσον. Ἦσϑα. Ἰα-
χήματα: Ἰλήκοις, Ἰνωπός. Ἰξύν. Ἴτες.
Θαλάμη. Θαλαμηπόλος. Θαλπτήξια.
Θεοφορίο. Θέριπρον. Θεσμοτόκον. Oer-
λόπεδον. Θηκτόν. Θίασος. Θρίναξ. Θυώ-
δὲς: Gueces. Κάσιον. Κατήλυσιν. Καυ-
cio. Κεγχρίτισι. Κεκρύφαλον. Κελα-
d&civ. Κεμάς. Κημός. Κίοκον. Κνημοί.
Κνῆςις. Κνίζων. Κόλον. Κόναβος. Kogo-
βαντείων. Κωνοφόροι. Κρωνείοι. Keatv-
TOES. Κρῆναι. Κυβελείοις. Κυκᾷ. Κύμ-
βαλα. Κυνβχις. Κύπελλον. Λαβθύριν-
Ses. Λαγαρόν. Λαάγυνος. Λαλάγημα-
Acreits. Λωίλωψ. Λεαάντειραν. Δεχώ.
Λέκνον. Διβάδα. Λικμαία. Διτός. Ao-
£. Λωβητῆρα. Awezuoy. Δωτός. Av-
πρή. Λυσσάνιε. Μαλϑακόν. Μαιμέω-
σα. Μελάώμβωλος. Μνιρορόν. Μυχήσαν-

vec. Μύξα. Μύωψ. Notgdes. Nae9u£-

NeeSrye. Eesvew. Ὀγδοήκοντα. Oivc.
“πέπαντοι. Ὀλυγαύλαξ. Ὀλιγηφοσίη.
Ὀλίγον. ᾿Ὄλπη: Ὀνομαϑύς. Ὀργυιά.
Ὁρεία. iter, Ὀρείχαλκος. Ὁσίη. Ὧλε-
σίίολος. Πώμβαξ. Πέλεκυς. Πελώσριος.
Πέποτο. ,Περόνη. Πετάλοις. HeQoeuy-
μένον. Πήρα. Ππιήεντα. Πιληθέντα. Ii-
λήσεσι. Tiros. Ποδεῶνες. Πολυαύλακος.
Πολὺ "γλεύκϑ. Πποποίδες. Πρεῶν. Πρῆνες.
ΤΙρῶνες. Πτύγμω. Ποιφύσσω. Ῥίνη. 'P-
gris. Ῥόμβος. "Pare. Ῥωπικοί.. Ῥυτῆρα.
᾿Ῥύτορα. Σάγωξις. Σαμύϑας. Σελίς,
Exizavow. Σμήνη. Σπήλυγγες. Σπόγ-
γος. Στέρῷος. Στρεπτός. Στροβιλος.
Συγχίδα. "Tox κόκκξ. Τανυμήκεες,

INDEX SCRIPTORVM :

Vol.-IX. p.835 P $36

Τετρανθέντα. Τηϑύς. Τηλοπέτευς. Το-
eun. Τρ, γέρων. “Τρύπανα. Τρυτοδόκη.
v Τύμπστανον. “Εύμπανος. Ὑπέρισχιε. "Yr:
πυϑμίδιον. "Yswes. Φαδεσίδαρον. Φάρ-
σος. Φρώσγανον. Φελλός.: thusgód sae:
Φύζω. Φι: det. Χαραόρω. Χαριεργο. Χε-
οἰφυφέα. Xeoce. Ψαφαρῇ. Yeusoc. Ψαί-
sopa. Ψῆκτρω.
Epiphanius, fophiíla, v. ᾿Λπολλινώριος,
Epiílola Artaxerxis, regis Perfarum, ad Hy-
flanem, Hellcfpond procedium, v, Iz-
ποχρατης.
Epitimides, Cyrenaeus. Y. ᾿Δρίξισσος.
Eratofthenes. v. Ἦ δ᾽ ὅς.
inlibro IX. v. ἹῬύκϑ,
Scripfi it de Sibylla Samia. y. M γε:
“γόν.
Efaias. v. E
Ethnicographus. ^ Νακώνῃ. Μάξης. οἱ ἐτυ-
μολόγοι- N. ME
Euagrius. v. “Μακάριος.
Eubulus. v. ᾿Αποῤῥησία. Xodgém. Xeuscyodbl
[IP] verfus de vino. v. Οἶνος,.
Ἐν Aat tote. V. ᾿Ασκός. — |
Διονύσῳ. V. Κωφότερος κ.
Καμπυλίωνι. ν. ᾿Αν,ακκάς. Μανέρως. Πε-:
eias.
Euclus. ὁ Χρησμολόγος. γ.. Δεν
Eudemus. y. Φρυνώνδας.
Ἐν τῷ περὶ Λέξεων Ῥητορικῶν. v. Εὐγένε-
ξερος x.
Eudoxus, Cnidius. v. Αὐσιχίνης. Κρίτων,
Eudoxius. v. Αὐξέντιος.
Euetes, comicus. v. "Eze Qeodireg.
Eugenator. v. Φιλώγριος.
Eugiton. v. A/gezres X.
Eunapius, v. ᾿Δμελικτον. ᾿Ανεξηκώς. ᾿Δνηρέ-
Θ,ζε. ᾿Δνῆψεν. ᾿Λπαγορεύειν. ᾿Απεφα-
T. ᾿Αποτραχηλίζοντες. ᾿Ατάσϑαλα,
᾿Λτέκμαρτον. Βαλάώντιον. ᾿Διοΐμετρος,
Διενεγκέῦν. Διηυχιενίζετο. Διοσημίο, Δρᾶ-
μα: ᾿Ἐγκύκλιον. Ἐκμελές. Ἑλλανοδὶ-
κοι. Ἐπεσύδιον. Εὐτρόπιος ὁ εὐν. ZeUy»

μα,

A SVIDA CITATORVM. Lik.V.:.XL. $6

Vol. IX. p. 836 P837
μα: Εἰσπομπή. Εἰσφρήσασϑαι. "Dn.
Θέσε;ς. Καγχάζω. Καρικὸν 9. Κατα-
καίνεν. Kavsavrivos ὁ a. Μακρῷ. Ma-
γαλοπρεπής. Μελεδωνές. Μικρξ. Μο-
σχεύων. Μυριέλικτος. Οἰδβσαν. Οἰδυΐ-
yes. Οτράκδ zr. Παρακινξντα. Παρα-
ςάται. loud. Πρόβολος. Ῥῦύμα. Ῥύ-
μη. Σιρομάξης. Σταϑερόν. Στέατα.
Συντεκμηράμενος. Ὑπαῤθϑριον. Χαριεξέ-
gas. Χρῆμα. ΨΙιλός.

Eunapii, Sardiani, Chronographia citatur in v.
"PaQives.

Funomius. v. 'Aériec. Αὐξέντιος-

Euphemius, patriarcha CP'ol. v. Φατρία.

Euphorion, tragicus, Aefchyli F. v. Aizxv-

Πόλεσι. ν.᾿Ανεώγεισαν, ᾿Ανήβδησεν. ᾿Απλή-
ios. ᾿Απώμοτον.

Σφιγξί. v. Νεαν,σχεύεται.

Ταξιώρχιαις. v. ᾿Αλφάνει. "Oves. ἐκροῶ-
ται. Ὧδε.

Χρυσογένει. ν. ᾿Αποπάτημα.. (Χρυσῷ γέ-
ver.) Ὡμιλλα. 18 Aes. [T] Ψωμμα-
κοσιογώργαρώ. ᾿

Euripides. v. Αγαλμα. ᾿Αλλήλων. ANTO.
᾿Ανάπτυξις. ᾿Ανδρωποδίζω. ᾿Δνειλή-
ϑυ,αν. ᾿Απάγε. " Agture- "Aegisizt os,
Σωκρ. Βέβηλος: Avez Atusos. Ἐψεύ-
σαντο. Eveizridescy. Eig. "Ἤπειρος. lj
Ἰννοί. Κεροβάτης. Λίθων χ. Λογισμός.
Aces. Παλαιγενές. Ilev9eoo. IlA&v.

Aes. zA. Πυῤῥώνειοι. Ῥαχίζεν. Teis ἕξ.
Euphorion. v. ᾿Δτώρμυκτον. Εὔωρο;. Κώβηξ. Φήμη:
Περιφοριῶτϑαι. Αἰγέξ. V. Δεκατεύειν,

Αἰόλω. v. Κλῆρας Ἕρμ.-

᾿Αλκήςιδ,. v. Κλέπτησ. Οὐχὶ μάλλον;

᾿Αλκμήνῃ. V. Ταῦτω μὲν πρὸς o.

᾿Ανδρομαχῃ. V. Μὴ τὸν ἐμόν. :

᾿Ανδρομέδα. v. Axes. Εἰσῇ.

᾿Αντιόπῃ. V. Νόσον ἔχειν.

Βάκχαις. V. ᾿Αογαλέον.

Βελλεροφόντῃ. V. Οἴμοι. σχὶ

Ἑκάβῃ. V. Χαλώσω.

Ἐρεχϑει. V. ᾿Ανάφωτο. Βὲς ἕβδομος. Σε:
ληναΐ:

Ἐν ᾿Απολλοδώρῳ. v. Ὁ κάτωθεν v.

Fuphranor. v. ᾿Ασίων.

Euphronidis difcipulus Ariftophanes, gram.
maticus. v. ᾿Δριξοῷ.

Euphronius. v. Κηρύλες. Μέτων. Παραιξορξ-
σιν. Δειτρέφης. Διόδωρος.

Eupolis.. v. ᾿Αδραμύτειον. ᾿Αϑηναίων δυσβ.
᾿Αλλοὶ γάρ. ᾿Αναγχιππῶν. ᾿Αναβῥύε;.
᾿Ανεπίπληκτος. ποκαϑεύδεσιν. Βα-
σιλεύς. Βατάσας. Γεῤῥοῖν. "EsyxetQos.
Εὖ ἔχειν ς. Ζητρεέῖον. Κατάφασις. Κομ-
μἔσϑαι. Κυλλός. Μυσώχνη. Παιδικό. Ἱππολύτῳ. v. Νὺν δή. Σεμνέν.
Πρέσισχε. Σαπρέν. Ταμίαι, «e. Το- Δικυμίνῳ. V. Εἴδεω. (Δυκιμνίω.) v. Φαῦ-
ρύνη. Τοῖς Ἱπποκρώτες. Ὑωώθεις, Xam. λον. ἶ
λές. Ψαμμακοσιογάργαρα. V aat. Μελεώγφῳ. V. Νὺν dif.

Αἰξί. v. ᾿Αρμογή. Τώγυρι. Xen- -— Made. ν. "A à. Μεσῶ. Xepsey-
Αὐτολύκῳ. V. ᾿Αναφλασμοί. Avenats. GDor- Oiv&. v. Ἡρακλείων.

σιονοί. - Φ,τύσαι.
Βάώπταις. V. ᾿Ατρύφερος.
αὐ Δήμοις. ν. ᾿Αγήλα. ᾿Α'αἰθλυτωνῆσαι. 'Av-
τιμώχϑκατ. "Agyvgeos. Νεανισκεύε-

TOJ. :
᾿Κόλαξ,. ν. Λαφυνγμές.
ε Μαρυκᾶ. v. ᾿Αμφορεαῷερθς, Μικρδ T8
eB. Xam.

'Ogésg. v. Πέλανος,

Πειρίϑω. v. Πόλος,

Σισύφω. V, Χαίρω.

ὙΨι. πύλῃ. v. Δωδεκαμήχανος,

Φοῖν εξ, memoratur ín v. ᾿Ανωγυρασιοι:
Φρύξῳ. v. Τίς οἶδεν, ;

Eurycles, vates. v. Ἐγγαςφοίμυϑος,

Eufebius,

568 Lib. V. c. XL.

Eufebius, rhetor, Caülenis F. Alexandri, rhe-
toris, frater. v. ᾿Αλέξανδρος.

Eufebius Pamphili, v. ᾿Αγαπητός ?). "Inz8s.
᾿Ωριγένης,», ὁ x9 Ad

Euflathius, Sebaflenus, Macedonianae fectae
princeps, v. '"AvTiucs. Βασίλειος.

Euxenides, comicus. v. Ἐπίχαρμος.

Euthycles.

Ἐν ᾿Αταλάντῃ. v. B&s ξίβδομος.
Ezechiel, propheta. v, Λέβης.

F.

Fabulae. v."Adev. ᾿Ακηδής. ᾿Ανεως, "Aexes.

τς Alem. Αἰώρω. "Horedavés. Καρχαφρό-
δες. Λάχος. Δίβυσσω vevis.. Ale. Δέ-
Qos. Neos. Πελεροέδης. Πορῷύρε:. PO
σύρα. Σκῶλος. Στυφελισμός. Ταυτὶ
μὲν εἰκ. Φηλδν. Ψαφαρῇ. Vide etiam
fupra Babrius.

Fauorinus, Gallus. v. " Adgiobves.

Francis haflae ayyeves. v. "Aysyeves.

G.

Galenus. ν. Ἔφορος,
Ἔν τοῖς “Απλοῖς. V. ODenóv.

Gloffographi. v."Avr/xeus. ᾿Ονεζώτ'ο.
Gorgiae, Leontini, mentio. v. "Avr/Qav, difci-
pulus Alcidamas. v. ᾿Αλκιδοόμας.

Gregorius, Nyffenus.
Ἔν τῇ Κοσμογενείω. ν. Τυχαία.
Gregorius, theologus.
Ἐν τῷ εἰς τὸν μέγαν Βασίλειον Ἔπιτα-
φίῳ. v." Aagis. (vid. "Theologus.)

H.

[9 Hecataeus, Milefius. v. "AdcA eee. Mor-
αίδιον. Νῶλα. τ
Ἐν τοῖς περὶ Ὑπομνημώτων. ν. ᾿Αλκυο-
vides.
Hegefander.
Hegefias, pifithanatus. v. "Aeis;zzres.

4) Eufebius pro Philoítorgio.

. INDEX SCRIPTORVM

Vol. IX. p. 837 P335

Helicon, Cyzicenus, in Αἰσχίνης.
Heliconius. v. ᾿Απίων. ᾿Αῤῥιανὸς, Nivop.

Heliodorus. v. Σπιλάδες. Τρίγληνα..

Heliodorus, Periegetes.

Περὶ τῆς ᾿Αϑήνῃσιν ᾿Ακροπόλεως. v. Προ-

συλατῶ.

Ἐν α΄ περὶ ᾿Ακροπόλεως. v. Νίκη A9.
Heliodorus, Hermiae F. v. Αἰδεσία.
Hellanicus. ν. ᾿Αμφίσματα. ᾿Ανδοκίδης. " Aved-

διχῶντο. Ν,σσαία.

Ἐν αἱ ᾿Ατϑίδος. v." Agere ποΐγος.

"Ev [2 "AvSides. v. Μενυχία. Στεῷανη-

Φόρος.

Ἔν τοῖς Βαρίβαρικοῖς Νόμοις. w Ζάμολ-

ἐς.

Heracleon. v. Τευταάζειν. 5

Heraclides, Lycius. v. Νικήτης.

Heraclides, Ponticus. v. 'EuzrederiMes. Λύ-
σιοι τ. παραΞςιχίς.

Heraclides, Tarfenfis, v. ᾿Αμπλαάκημα. Νά-

ns. : j |

Hes v. ᾿Αγχιβατῶν. ᾿Αμφισβατένν.
᾿Αναρίϑμητος. Ποτϑμοσ. 'Ῥωμ. Θέσις»

Heraifeus, v. Γέσιος.

Hermippus (Perytius, hifloricus.) v." Aga.
Δημοσϑένης ᾽Αϑην. Σίβυλλα.

Ἐν β΄ τῶν διαπρεψάντων ἐν παιδείος de-

λων. ν. Ἵςρος. ;

Hermippus (comicus). V. Δελοκομπήσας.
Λεωτροφίδης. Ὑπαγωγεύς.

᾿Αϑηνῶς γονοὼς. ν. ᾿Ανϑέων. " Hà ὅς.

᾿Αρτοσωλίσι. V. ᾿Αγῆλαι.

Δημόταις. V. Λεπτολογίο. Οὐ ᾧροντίς.

Εὐρώπῃ. V. Poem.

Μοίραις. V. Ἴακχος ὕμν.. ἡ
Herodis, Attici, difcipulus, Adrianus, v. 'Adgia-

yos.

Herodianus. v." Aezrres. "Evregóvesa. Hj.
Λαρινοί. Ματιολοίχός. Παῖς. Φωριῶ-
μός. Λόπερχος. ,

"Ev Ἐπιμεοισμοῖς. v. Κάταπροίξεται.

Ἐν

ΟἿ. fX. p. 518} 839
——— —

"Ey Ὁμηρικῇ Προσῳδίῳ. v. Μεμνῆτο.
Τὴν καϑόλϑδ Herodiant incompendium mi-
fit Ariftodemus. v. ᾿Αριφόδημος:

Herodicus ,. Perinthius. v. Ὀρῷεύς.

Herodotus. v. A5. 'AvysAa rev. iterum. 'A-y-

χότερος. Αδην. ᾿Αελπτέοντες. ᾿Ακϑει.

etc.

» Εἰς τὸν βίον Ὁμήρε. v. Χρήμη.

De Herodoto vide etiam in Χοίρεμος et Ἕκα-
veios. Alius Herodotus, Democriti
frater. v. Δημόκριτος.

Herodotus, Olophyxius, de Nymphis et fa-
crificiis, v. 'OAcQuEs-

Hefiodus. ν.᾿Αγαλμα. Δῖνος. ᾿Αλκή. ᾿Αρώχ-
yy. Αὖον. Βλωμός. Δοῶτας. Διωνήσει.-
Δίκης. Δόμεν. Aides. Ἐλεδένη. Ἐπάχ-
"voce Ἐπιοίλτην. EUcexs. Ζυγομα-
xev. Ἡμίσεια. Iowa. Θείας. Θύμος.
Κομιδή. Κυϑέρειω. Κυνοκέφαλος. Λέ-
σχη. Μαχλοσύνη. Μελίτη. Μέτρησον.
Nàv. Ὄνειαο. Ὁπλή. Ὅσῳ [[] πλέον.
᾿Ωρακιοσας. Πηγώδας. Πρίνινοι. Πρό-
ᾧερε. Πυγοςφόλος. Tévdes.. Τέῷρω. Τοῖς
ὀρϑῶς.

Ἐν y' Καταλέγξε. v. Ὑπὸ γῆν oix.
Hierocles. v. Διωλέγοιντο. Διότι.. Ἐμποδῶν.
Τέμνϑσι.

Ἐν ὦ Φιλοσοφομένων. v. Ἐμποϑθών. Λέ-
G4.

Hieronymus.

Ἐν τῷ περὶ Τραγωδοποιῶν. "Matyvediies.
Ἐγκατωμοδόμησεν.

Hippias, fophifla. v. Ὑ ύραννος.

Hippobotus. v. Δίρεσις.

Hippocrates. v. "A d. "Aya. Δέρτρον. Ἔμ-

"o βόλιμος. "His. Κέδμωτοα. Ilomszrree-
vides.

Hippodromum audiuit Afpafius, Rauennas, fo.
phifla. v. ᾿Ασπάσιος.

Hippolytus. v. "Axeugcs-

Hipponax. v. "Δ ῤῥεν. Βίαντος. Bézrehes. *Fo-
μίας. ὁ eUy. Μυσάχνη. Χαραόριος. Xe-
λιδόνων.

Vol. VI.

A SVIDA CITATORVM.

Lib. V. t. XL. $69
Homerus, v."A d." A βιος. ᾿Αβληχροόν. ᾽᾿Λνάλ.
ματα. ᾿λγαάννιφον. etc. ES ῬΑ
Ἐν Ἰλιοΐδι. v." Aweoy. € Coritmo argumcn-
tum poematis [* fumfit v. Κόριννος.
Ἐν Ὀδυσσείρ. V. " Augoy. “Αλα: Νένακτο.
Νηλιτής.
Hoflanes. v. ᾿Αςρονομία.
Hyperechius. v. Λέων βασιλεύς.
Hyperides. v. ᾿Αγορώσαι. ᾿Ακμοΐξζε:. "Axa.
᾿Δλκίμαχος. ᾿Δλῴ,τες. ᾿Αμφισβητῶν.
Ay Qa. ᾿Ανεπόπτευτον. " Ayeroy. "Àyr-
Éxet-. , Aerepicis. ᾿Αφαίρεμα. ᾿Αφέν-
τες τὴν ὑπ΄. ᾿Λῷεις. ᾿Αφύαι. Βάσα-
νος. Βολεύσεως. Διώϑεσις. ᾿Ελευϑέριος.
Εὐημερίσωντος. Ζυγομαχᾶ. Θέσϑαι.
Θρ,πήδετον. Κακώσεως. Καταχειροτο-
νίαν. Κεραννύδσι. Kopusimo. Κώδια.
Μοιχίδιον. ΜΝ αύκληρος. Νέμειν πο. Ni-
κανωρ. Νοθϑείο. Ὀβολοτατῷ. Ὀξυϑύ.-
pue. Og. Ποδοςράβη. Πωλάς, Πω-
λητήριον. "PcDuev. ΞΣύνταξις. ἀντὶ τ΄.
Τοιοωκος. “Ὑπσοςησώμενος. Φιλοτησία.
Φρονηματισϑήναι!. Χϑρα.
Ἐν τῷ κατὰ ᾿Αντιϑέτϑ. V. Σκεῦος.
Ἐν τῷ πρὸς ᾿Λριπογείτονω. ν. ᾿Απεψηφί.
σατο. Οσιον.
Ἐν τῷ κατ᾽ Αὐτοκλέδς, V. Μηλόβιος.
Ἐν τῷ κατο Δημάδε. v. Λιτὴ πόλις τῆς
Μ. Ὀξυϑύμνα. Παρέϊαι. :
Ἐν τῷ κατὰ Δημαράτε. V. Θριπηδέςα-
τον.
Ἐν τῷ κατοὶ Δημοσϑένες. ν. ᾿Αριξαῖος.
Κατατομή. Νικάνωρ. Τρεῖς. Παραγρα-
φή. ἐ μ.
Ἐν τῷ Κυϑινακῷ. v. Θαῤῥαλέον.
Ἐν τῷ xac Πασικλέδςο. v. Συμμορία.

Ἔν τῷ oro Πατροκλέες. v. Αὐλαία. Ne
, Ll
μέας. Tloeot2usov. Φορβαντέϊον.
Ἐν τῷ κατοὶ Πολυεύκτϑ. V. ᾿Αγορῶς. ᾽λνα-
συντώξας. Συμμορία.
Ju ^" ;
Ev τῷ πρὸς Τίμανδρον. ν. παιδάριον.

Cece I. Iambli.

sio 17. ἐς XL.

, Y;
lamblichus. v. "Af ge. "AxéAwses. ᾿Αναγ-
xeim. ᾿Απρωγμόνως. — (Nix od ovi Qo.

Ἐμπεδότιμος. Ζηλοτυπία. "Ἤδη. eri
v. Hxise. Συμψήσας. Συχνεῖς. Te-
λωμών. Τελώνης. Ὑπεξζέπεμψεν. ———

Ibycus. v. ᾿Αμπάκλημω. ᾿βύκειον δησ. Μη-
τοι. Σείδιον. Χαος. και.

loannes. v. Διῆψε.

[I] Ioannes, euangelifla. v. Βηϑανία.

loannes, magnae ecclefiae diaconus et lo-
gotheta generalis. v. ᾿Αρτέμιος. ΓΕνι-
κός.

lob. v. Ἐτρωχηλίαωσεν. Κόμη. Συντέλειο.
Ψελλίῳ.

lobas. v. Βλήτυρι.

Ἐν β΄ Φϑορᾶς Λέξεως. V. Σκομβρίσαι.

Ion, Chius. v. Διϑυρωμίβοδ, δώσκαλοι. μᾶς.
ὦ M. ᾿Αϑήναιωος.

lofephus, v. ᾿Αβάσκανος. "Ade. ᾿Αϑροίζει.
᾿Ακρασίας. Λκρότομος. : ᾿Αλαζονεία.
᾿Αμφορεύς. ᾿Ανεπικλήτως.“ΔἈπαξ, Are-
φείδομαι. ᾿Αποδέον. ᾿Απολαϊβθόντες. ᾿Λπο-
σημήνασϑαι. ᾿Αποτυγᾶντες. Αὐτόϑεν.
᾿Αχϑηδῶν. Γυμνοπαιδεία. Δεξιός. εὐν.
Δήφηλα. Διασκεδαννύδσι. Διεργάζε-
ταὶ. Δικαιδν. Ἐκεχιειρίω. ᾿Εμέλλησεν.
Ἐμεχωνῖται. Ἐμπαροινᾶντες. Ἔνδεκ-
vus. Ἐνράσσεο;.. Ἐξαλλομένες. Ἔ ξόν.
Ἐπικατέσεσες. Ἐπικλάσας. ὈἜπΠο-
φϑαλμίσας. Ἔθβῤῥεψε. Ἐσπάρασσε.
Ἐσχεδιαζον. "Erexvireve. | EvxAetx.
"Inc2s. Ιβςος, "lexvece. Θωλπόμενοι.
Gxjvcs. Θειωώσμοί. Καξτο. Καταμη-
σάμενος. Κατασχεδιάσω. Κατέδε;. Κα-
τωμαδέν. Μετέωρος. Μήδαβα. Μοῖρα.
Νωκος, Νεμεσηϑεῖς. Νένακτο. NeQ-
Saxirej. OeQaves- Πάμβερον. Παρα-
βολή. Παραφυλάσσω. Παρεϑέντος.

Πεπιλημένη. ΠΕεριϊξομενος. Πολεμίζειν.

Προαλίσαντας. Προσε:λήφεσαν. Προσ-
κληδονιζόμενος. Ῥώθιον, σ. ἱῬοῖζος. 'Pu-
cix. Σώγη. Erat. Xvéye. Xu

INDEX SCRIPTORVM

Vo!. TX. p. 830 P 34:1

βαρόν. Στρατηγιῶν. Στύππη. Τεϑε;-
κότες. Τρωχηλίζων. Ὑσπληξ. Φάκελ-
λον. Φϑῆνα.. Gowixidx. Φυλέτης.
Χαλκχιδίτις. Xena. Xe. Ψυχρός.

Ἐν ᾿Αρχαιολογία. v. Νόμβα.

Ἐν τῇ Ἰξορίω τῶν Μακκαβαίων. v. 'ES-
νογγοίκτε.

lfaeus. v. ᾿Αγενής, " Asyoi.- ᾿Αῳλογία. AX&g-

γοπωλική. Auot Covesov. Αμίπποι. ᾿Ανα-
“γινωσκομένθ. ᾿Λνογκοῶον. ᾿λνωδικάσοι-
σϑαι. ᾿Αντεπιτίθησι. ᾿Απολαύει;ν. ᾿Ἀ'΄πο-
Φορᾶν. ᾿Αφείς. ᾿Αφοσιόμεϑα. Βόϑυνος.
Βελεύσεως. Γεννῆται- Διογορεύων. Διώ-
μεμετρημένη. Δἰσϑέσϑαι. Ἐκόικάσα-
c9aj. Ἐκπλινϑθεύσας. Ἐμποδών. Ἔνε-
σκευασμένην. ᾿Επισημωίνεσϑαι. Εἰσαγ-
ψελία. Θίασος. Κατῳκοδόμησε. Κηρυ-
κοώ. Κλητῆρος. Νοϑείώ. 'Op8. Ὃρ-
γεῶνας. "Ogov. Ὅσιον. Παλίνσκιος.
Παρεγγύησε. Πατρώων. Προσεποιή-
σαντο. Τέλματα. Φασκώλιον. Φελλά.
Χίλιο.. Χρῆφαι δύο. Ψευδοκλησία.

Ἐν τῷ πρὸς ᾿Αγσίβιον. v. Τέως. (Sed ibi
fcribendum eft, Λυσίβιον.)

Ἐν τῷ πρὸς ᾿Απολλόδωρον. V. ᾿Απεργο-
σέμενος.

Ἐν τῷ πρὸς ᾿Λριφογεζτονώ. V. Διοϑεσις.

Ἐν τῷ “πρὸς Διοκλέες UBeres" v. Karadi-
κωσοίμενος. TeizrT ineo.

Ἐν τῷ πρὸς Δωρόϑεον. v. Ἐπιτήϑη. "Op.
ἐγγύς.

Ἐν τῷ κατ᾽ Ἑλπαγόρα καὶ Δημοφάνες.
v. Μετοίκιον.

[δ] Ἐν τῷ zecs “Ἕρμωνα. v. " Aveiuouov.

Ἐν τῷ περὶ Εὐκλοδδ. (leg. πρὸς EJAedw) |
v. Τρικέφαλος.

Ἐν τῷ ὑπὲρ Εὐμαϑ8ς εἰς ἐλευϑερίαν
ἀφαιοέσε;. v. Ἐμποδων.

Ἐν τῷ πρὸς Καλλικράτην. ν. Ὁμϑ. ἐγ-
yus.

Ἐν τῷ πατοὶ Καλλιφῶντος. V. Ἐπιτρίταις,

Ἐν τῷ πρὸς Λυσίβιον. v. Ἐπίδικος. Τέως.

'Ee τῷ πρὸς Μενεκράτην. ν. Περιοίκιον.

y Ἐν

- Vol, IX. ».321}81: .
m —ÀÓ—

Ἐν τῷ ὑπὲρ τῆς Μνησωίε ϑυγατρός. v.
᾿Απορώτατος.

πρὶς Ὀργεῶνας. v. Ὀργεῶνας.

Ἐν τῷ ὑπὲρ Πύϑωνος ὠποτασίθ. v. Kg
τῆρες.

Ἐν τῷ πρὸς Στρατοκλέα. v. Merov.

Ἰπάοτγυς. v. ᾿Λρχηγός. Ἰωάννης ᾿Αντιοχ. Κα-

τανυγῶ. Σπϑδή.

Ifocrates. v. ᾿Αγων:ὧν. ᾿Αγωνιῶ. ᾿Αδελφειός.
᾿Αναίρεθείς. ᾿Δπαριϑμησόμενος.
ϑέντης. Διάϑεσις. Διεσκαριφησώμεϑα.

- Ἐπισημαίνεϑαι. Ἠλ,»δημένον. Ἤπειρον.
Θερώπναι. Καινός. Ylo&gys. Συγγρα-
Qais. Συνέπεσε. Φαῦλον ἄρ. Φιλεργός.
Λυσίας.

Ἕν τῷ περὶ ᾿Αντιδόσεως, ν. Ὀνήτωρ. Πε-
οίξατοι. .

Ἔν τῷ "Aeeozrovyrrieg. v. Ἐπιϑέτες.

Ἐν τῷ ᾿Αρχιδάμῳ. v. Μασσαλία.

Ἐν Βϑσίριδι. ν. Λογισμός. Παῤῥησίας.

Ἐν τῷ πρὸς Εἰδοϑέαν. v. Χιάζειν.

Ἔν τῷ περὶ τῆς Εἰρήνης. v. Κακῶς e.
Φυλή. Ic.

Ἔν ᾿Ελένης ἐγκωμίῳ. V. Διάϑεσις.

Ἔν τῷ Παναϑηναϊκῷ, v. Ἀντίϑεσις. "Agro-
λελοιπότες.

Ἐν τῷ Πανηγυρικῷ, ν. ᾿ἀπολελοιπότες.
᾿Λρχαῖος. Ἐπίξαϑμος. Κληοϑχο;. Κυ-
ρέτον se. Παραγραφή. Παράώκλησις.
Πολιτεία. Πραττομένες. ——

Ἔν Παραρέσεσιν. ν, Ξυλλαβέν.

"Ev Τραπεζτικῷ, v. Σκηνή.

, LJ * ΩΣ ^ ^

Ev τῷ κατοὶ τῶν EoQisay. v. Μεσεγγυϑν-

TOJ.
Yeratiz difcipulus, Androtion. v. ᾿Ανδοοτίων.
lfler. v. Θεός. Σοῷ. Λωμπάδιος. Τριτόμη-
vie. Φάρμακος.

Ἔν y τῶν ᾿Ατώκτων- v. Ταυροπόλαν.

Ἐν τοῖς ᾿Δττικοῖς. ν. ᾿Αμνόν. Περιφίωρ-
χος.

Ἐν ὦ Δττικῶν. v. Τ,τανίδο."

Ἐν τοῖς Ἐπιγραφομένοις Μελοποιοῖς. v.
Φρύνις.

A SVIDA CITATORVM.

Αὐ- "

Lib. V. c, XL. $5

Ἔν τῇ Συναγωγῇ τῶν 'ArOidey. v. Ez.

ye*yxeiv.

Ἐν ιβ΄. τῆς Συναγωγῆς. v. 'OuoAaizz.
Iuba. Vide fupra /obar, ;
lulianus. v. ᾿Δπόνοιω. Οὐδὲ yes. Χρῆμα.

Ψυχίδιον.
(0] Iulianus ἐν ᾿ἘπιΞξολῇ. v. "Aulo. 'Hes-
δοτος, A. Μδσώνιος. Ko.

Ἐν τοῖς Κρονίος. v. Ἐμπεδότιμος. ᾿ἴ[ϑλια-

νὸς, ὃ Παρ.
Iulianus repreheníus. v. ᾿Αχοΐχιος. Δηβονιος.
Iuliani, parabatae, epiftola ad Porphyrium, de
inquirenda bibliotheca Georgii. v. 'Ez;-
ςολή.
Iulianus, Chaldaeus. v. "Mey&Qus.
Iuliani, rhetoris, difcipulus, Alexander, Cali-
lonis F. v. ᾿Αλέξανδρος,
Iulius, Africanus. v. 23/9.
Ixion.
Ἐν ταῖς Λέξεσιν. v. Λαισποδιῶσϑαι.
L.
Lacydes. v. Base x Ses.
Leagoras. v. Aj.
Leonidis, Byzantini, halieutica. v, Κικήλιος.
Libanius. v. ᾿Αχρισίῳ. Βασκωένω. Ἥκιτα.
Ὀδύρομα;.
Liuius. v. Λέχθλλος. Σύλλας. Κορνϑτος.
Logothetes, (Simeon , metaphrafles.)

Ἐν τῷ τῆς ἁγίας Θέκλης μαρτυρίῳ. v.

λβαξι. ᾿Δναίμονες. Ὑπαγορεῦσαι.

Ἐν τῷ 78 día Θύρσε μαρτυρίω. v. Κα-

ταπέλτης.
Ἐν τῷ μαρτυρίω TB Καλλικελάδε. v.
Ἐξαπάτη.

Ἐν τῷ μαρτυρίω TE ὠγίβ ABwimyS. v.
Νοϑεύε;- ;

Ἐν τῷ 78 oci Μαρκέλλε βίω. w.'AA-
Xen at. :

Ad hunc Logotheten etiam referenda for-

fan funt, quae habet Suidas. [I] v. 'Ay

ἀμφοῖν.
Longinus. v. Alavoxers. ᾿Ιωνϑαζριος. Φρό-

των.
Cccc 2 Lucianus

512 1400 F.c. XL.

Lucianus. v. "Eri ipae. Κολυτεύς. Ματά-
ζῶν. Τί κοινὸν x. :

Μυίας ἐγκωμίῳ. V. Ἐλέφαντα.

Τίμων;. V. Παιδοτοίβας.

Lycon. v. Ἐπίχαρμος.

Lycophron. v. Ἐκπωκιῶ. Nidov. Νηρίτης.
Τευτάζειν. Τόργος. Φλυδόμενος. Χά-
Auf/2es-

Lycurgus, L
σαντο"

Lycurgus, orator. v. ᾿Αγφωφίδ. As Nace.
Δοκεμασϑείς- Miis. Ἑκατόμπεδος.
Ἐσχάρα- Κτηματίτην. Νεώρια. Πα-
«ἀκλήσις. Τραπεζοῴφόρος. Χιλιωθέντα-
Ψευδὴς &yy

"Ev τῷ κατὰ ᾿Αριφογεύτονος. v. Μητρῷον.

Ἐν τῷ XOT Αὐτοκλέϑδς, ν. Μηλέβοτος.

Ἐν τῷ gregi Δικικήσεως: ν. Ἐπικράτης
᾽ϑην. 'Oxgio Σείριον.

Ἔν τῷ περὶ τῆς Ἱερείας. v. Νίκη. Προτέ-
Aera Συσσημωίνεσιθαι-

Ἐν τῷ περὶ τῆς “ἱερωσύνης. V. Προχιορι-
φήρια.

Ἐν τῷ κατοὺ Λυκόφρονος.
Μοχϑηρία.- 9k. ᾿Ορκανη-

“Ἐν τῷ περὶ Μαντειῶν, v. Καυχῶ.

Ἔν τῷ xcTo Μενεσαίχμδ. v. Ἰπροηροσίαι.
Προκώνια. Πυανεψιῶν,

Ἔν τῷ κατοὶ Τιμοκρώτϑς. V. Πεπορπημέ-
νος. (Sed ibi legendum efl, «ara Λεω-
xgotr8s.)

Lycus, Neapolita. v. Πύθω.

Lycus, Rheginus. v. Λάρινοι.,

[P] Lyfias. v. ᾿Αδοκέμαξςος. "Aegnurov, "Ax-
μοΐζει. ᾿Ανάγεσθαι- Abo». "Abd.
᾿Απήχειο. ᾿Αποκρὶ jum. ᾿Απολαχ ον.
᾿Αποπεφασμένον. ᾿Αργυρώματα. "Àegnk-
τεῦσαι. Αὐϑέντης. Δύλεω 9. ᾿Αφα-
yis, Δατέσθαι. Δέκα. Δερμιξής. Διώ-
dices. Διῆοξα. Δικαιώσεις. Αἰδέσω-
σϑα!. Ἔνγγειν. Ἑκωδωνίζοντο. Ἔλεο-
κόπες. E o Ἐπεσκήψατο.
Ἑπιϑέτες. Ἐπιορκήσαντα. Ἐπίπεμ-

Lacedaemonius. v. ᾿Αποκωρτερή-

V. Ἐμποδών.

INDEX SCRIPTORVM.

Vol. IX.p.8120 343

στον. Ἐπιτρέπενν. Ἡλικία. ᾿Θεμιςξεύειν.
Θηλάζειν. Κάϑετος.. Κακώσεως. Kag-
κίνος. Καταάςωσις.. Κίος.. Λαγίσκα.
Λευκὴ ἀκτή. Μεταπύργιον. Mog ej.
Ness. Νοθείω, Ὀβοελοξατέ, Olos. ὠν-
τὶ τ. Οἷος &. Ὀρῤγεῶν. Οὐσίῳ Qavega.
Παραφρυκτωρευόμενος. Πεύίκα. Ieer-
Φοριῶσϑα!. YeQuoutves. IHAersiteiae-
σας. Πλημμελῶν. Πλινϑῶον. Hz. Πο-
λύςρατος. Πυελίδα. Equos. Τίμημα.
ὝὙπόλογον. Φαφμακος. eis. Φα-
σκώλιον. Φρυκτός. Χρηματιφής. Χρή-
μαίτων.

Ἐν τῷ πρὸς "᾿Αλκιβιάδην: v. Αἰσθέσϑαι.

Ἐν τῷ ποὸς ᾿Αλκίβιον. v. "αλαεόν.

Ἐν τῷ κατοὶ ᾿Ανδοκίδο ἀσεβείας. v. 'Pc-
στρον.

Ἐν τῇ πρὸς ᾿Ασύβαρον ᾿Ἐπιξολῇ. v. Πώ-
μαλα.

Ἐν τῷ περὶ 78 Βατράχε φόνϑ. v. φηγέ-
m

Ἐν τῷ 3 πρὸς Γ λαύκωνα. V. Πρὄκοτο.

Ἐν τῷ xara Δημοσϑένδς ἐπιτροπῆς. V.
Καρπὲ δ.

Ἔν τῷ περὶ 78 διδομένε τοῖς ἀδυνάτοις
ὀβολδ. ν, ᾿Αναώπηρον,

Ἐν τῷ περὶ τῆς Ἐπιγένδς Jis orare: v.

à ᾿Ανώργυρος:

"Ev EgisoAj. v. ὑπὸ μάλης. Φαῦλον ὄρ.

Ἐν τῷ XOT ᾿Εὐϑυδῖκϑ. ν͵ ᾿Αμφιδέαις. :

Ἐν τῷ περὶ αἰκίως πρὸς ἸΙσοκρώτην. v.
"x Bess. 9 μ.

Ἐν τῷ πρὸς Καλλικλέα. V. ᾿Απόμισϑος..

S

Έν τῷ ) πρὸς Κλεινίαν. v. Ὑπὸ μάλης.

Ἔν τῷ πρὸς Κτησιφῶντα: v. Συγκομιδή.
οἰπείπατο.

Ἐν τῷ πρὸς Δυσίβιον. v. Bee (Ifaei,
non Lyfi ae.)

Ἐν τῷ κατὰ Λυσιϑέε. v. Γωνία.

Ἐν τῇ πρὸς Μετάνειραν ἐπιπολῇ. V. Ὁμξ.
ἐγγύς.

Πρὸς τὴν Μιξιδομε γραφήν. v. Macenos. 7r.

Vol. TX. p. 843 ps4

Ey τῷ πρὸς Ναυσίαν περὶ τῇ TUTS. V.
Λιϑεργική. ;
"E τῷ κατα Νικίῳ. v. Πτώματα ἐλ.
Ἐν τῷ πρὸς Ξενοφῶντω. v. Συγχομι ἡ.
Ἐν τῷ πρὸς τὸν Πολέμωνα λόγῳ. v. Ἐπὶ
καλάμῃ φᾶν.
Ἐν τῷ κατοὶ τῶν Σ,τοπωλῶν. V. Afuov.
οἱ ῥήτ.
Ἐν τῷ πρὸς Τίμωνα. wv. ᾿Ασχηματισμέ-
vos.
᾿ Ἐν τῷ πρὸς Τιμωνίδην. v. Διάϑεσις.
᾿ Ἐν τῷ ὑπὲρ Φερενίκδ. V. Οὐσία φανερά.
Lyfimachus.
Ἐν β΄ Nésev. v. Σαμαίνη. et Σαμίων ὁ δ΄.

Μ.

Macedonius, con(íul. v. ᾿Αγαϑίας.

Magifler, Coproegnius. v. ᾿Ανώγεον.

Magnes. v. Λυδοί.

Ἐν Πιτακίδι" v. Νὺν δή.

Malachias. v. ᾿Αββᾶ. Μεμυαωλωμένα.

Malchus. v. 'Apa£rróv. Ἐπετίμα. Λέπρα.

"o Mov ac. Σύνταξις. Ὕπολαβων.

Marathonius CPol. v. Ἐλεύσιος.

Marcellinus. v. ᾿Ασήλαυσε. ᾿Απολάυειν.

Marcus Antoninus. v. ᾿Ακενόσπεδον. ᾿Ακέ-

ον. ἐκ v. Ανακλητικόν. Εὐλυτος-

Εὐμάζρεια. Ὄρϑός. Heazciavés-

Marinus. v. ᾿Αρχή. ἡ μέν.

Maximus. v. Συγγοαφεύς.

Medius, medicus. v. ἜἘρφασίφρατος.

M:gaclides ἐν τοῖς περὶ Ὁμήρε. v. "A9s-
ναίως.

Melanthius.: v. Γρύπαίνεν. Ἔνψρυπε.

Menander, medicus. v. Λεσχίι

Menander, comicus. v. 'Aygias. "Mpdisen:
᾿Ανωπετῶ. ΛΔνατρέχω. ᾿Απασκαρίζων.
᾿Απέφηνεν. ᾿Λποσοίβε. ᾿Αρτίρκροτῷσϑαι-
᾿Ασκαλαβωτης. Ασχολος. Βαϑύς. Βε-
κόρυζαν.. Δημιδογοί. Διαρτήσαι. "Ex-
κορηϑείης. Ἐξαλλαζξαι. Ἐσχιάτως.
Εὐρωτιὧν. Εὐτελής. Εἰς ; σὐγοραόν. Ἡρά-
xAes. "loc βαίνων. Κόπτω. Κόρημα.

A SVIDA CITATORVM.

Eb -D.cXES $495

Μετοίκιον. Ναὶ μοὶ τό. Ὁμϑ. ἐγγ'ς.
"Oeev. Ὅρος. Οὐ μετόν. Πατάγημα.
Παίσωμεν. Πλύνεταίι. Πρώγματα. Προ-
ςάτης. Σαϑρωϑήνα!.. Σπαλίωνες. zi
xoQavren. Tov τοιῶν *. Τρικορυσίο.
Ὑπαάρχων. sis; “Φιλυσοῷών. ἀντὶ τ.
Φρυώττεσθαι. Φύλη. Χλωςόν. Ψεῦσον.
Vide et Λυγκεύς.

"Ey ᾿Αδελφοῖς. v. Κοινοὶ το T.

“Αλιῶ. V. ᾿Δντάλλαγον. Φηλξν.

᾿Ανατιϑεμένῃ η. V. ᾿ΑληϑέΞξερα.
ἄγγελος.

᾿Ανδρία. v. Νεοττόν.

᾿Ανδρογύνῳ. v. Λάμια. Φίλιος.

Ἐν ᾿Απαγγελλομένῳ. ν. Εἰς τὸ δέον.

Ἐν ᾿Απίτω. v. ἽΛβρα.

Αὐλητρίδι. v. Δωδωνοῖον. Ὁ

᾿Αφροδισίῳ. V. "Ay s. ᾿Αναϑέσϑαι-

Δαιταλεῦσι. V. ᾿λπέδραν.

Δακτυλίῳ. v. Ὑπηνέμια. ὡς ἥ.

Δημιδργῷ. v. Δημιδργοί.

Ais ἐξαπωτῶντι. v. ᾿Απότα. Ζαάκορος.

Δυσκόλῳ. V. Παν;κῷ d.

Ἐγχειριδίῳ. v. Κωρυκαΐίος:,

Ἐπιτρέπεσι. ν. Ματρυλλέϊον.

Ἑταίραις. V. ᾿Ανωπετῶ.

᾿Ἐφεσίῳ. ν. Ἔνδυο.

Ἥρωσι. v. ᾿Ανωαλυϑῆναι-

Gad; v. Κίγκλος.

Θησαυρῷ. v. Κανϑαρε μ-

KovnQ$eo. v- ᾿Αντώλλαγον. ᾿Αποκρίθητι-

Καρίνω. V. ᾿Αλύσιον-

Κατα ψευδομένῳ. v. Τὸν ἀφ᾽ ἱερᾶς.

Κεκρυφάλῳ. v. ᾿Αβυοτάκη. Αἴρειν. xj
τὸ π΄.

Λευκαδία. v. Ζοκορος-

μέθῃ. v. ἼΔλλο, ἕτερον.

Μεσηνίο;. Y. ᾿Αράώβιος ἄγγελος.
Ψύλλα.

Μισεμένῳ. ν. ᾿Αποκνοίειν, ᾿Απαμφιέσαν-
TES,

Μι, σϑμένωις. ν. Λακωνικαὶ κλ.

Μισογύνῃ. v. Παρώφωσις.

τος 3

᾿Αραάβι ς

7
Ἴσσα-.

ΝΜαυκλή

“14. Lib.V. c. ΧΙ,

[IP] Ναυκλήρῳ. v. Ναξιθργής.
Ὀλυνϑίω. V. Φέρειν. p

Ἐν τοῖς περὶ Ogngg. v. ᾿Αϑηναίας,
Ὁμοπατρίοις. V. ᾿Αλφάνει.

Παιδίω. V. ᾿Δπόφα. ᾿Αλεξιφάρμακα.
Ἐν Περινϑίω. ν. ᾿Αβέλτερος. ᾿Δνέον.

Πομπείας. ;
͵ » » ,
ῬῬαπιζομένῃ. V. ᾿Αμφορεωφόρες. ᾿λνέσπα-
xe. Μυόχοδον. ᾿
, - r
Σικυωνίῳ. V. Δβρα. λγγαρο.. Κακῆή
d
μὲν o.
[4 » , Δ᾽,
Συναριξώσαις. ν. ᾿Αγαπησμὸς. Aigem.
x ,
TO

Ξυνερώσῃ. Y. ᾿Αναπετὼ. €) μέλεε:
Tir93. v. Αἰτήσασϑαι.

Ὑδρεία. ν. ᾿λνορωρυγμένον.

“Ὕμνιδι. v. Αἰτήσωασϑαι. Διτέμενος, ——
Ὑπσοβολιμωίω, ἢ ᾿Αγροίκῳ. v. II5pzresy-
Χαλκηδονίω. V. Λιτυέοσης,

Χαλκίδι. ν. Πέμπτῃ Φ9,

Χήρα: v. ᾿Ανάδοχον.

Ψευδηρακλᾷ. V. Δβρα. Καρκίνε ποιήμ.
Ψοφοδεξ, v." Ὄνος λύρας.

Menandri, comici, patruus, Alexis. v." AAe£s.

Menander, Ariflarchi, grammatici, difcipulus.
v. Ἐρατοσϑένῃς.

Menander, hifloricus. v. 'A/AéAreeges. "Ave-
παυλον. ᾿λνάριςος. ᾿Ανάβῥοστον. — Agre-
τάφρευον. "Ag? ἐχϑρῶν gr. " Nreeuroy.
Alcicc. Ἐμβο,9ὴ v&v. Ἐπεθοαζε. Ἐπιε-
δεπῆσαι!. Εὔψυχος. Θεήλατος. Θρᾶ-
κες. Ko. Οὐ μέλον αὐτῷ. Πώνακτος.
Περιπέττϑσι. Ταγχοσθρώ, Φιλεριςῆ-
cc. Χαώρακα.

Menecles. v. Διωκόνμον, (Vbi, ἐν τῷ Τλωσ-
σοκόμῳ.)

Ἐν τῷ περὶ ᾿Αϑηναίων. v. Ἑρμῳ. Ksga-
μόνος.

Menecrates, Ephefius, grammaticus, v."Aea-
τος. ὃ

Menippus, cynicus. v. Oeuos.

Mefapii ceruum vocant ββρένῥον, ν. Βρεντή-
gicY.

INDEX SCRIPTORVM

Vol.TX. p. 8345 $46

Metagenes. v. Ξενοσκοπῶν. Συγκόψαμ.
Θεριοπέρσαις. v. Tis mQozros.
Michael Syncellus encomio in Dionyfium. v.
Διονύσιος.
Minucianus. v, Γενέθλιος.
Mnafeas. v. Xcfoo.. Ὕμῶς, ὦ Mey.
Ἐν τῷ περὶ Εὐρώπης. v. Πραξιδίμη.
Mnafeas, Patareníis.
Ἐν τῷ Περίπλω. v. Πύϑε χελιδ.
Mnafeas, Arillarchi difcipulus. Ἐρατοσϑέ-
vns
Morfimus, tragicus. v. ᾿Αςυδάμας-
Mofes. v. 'ABfog. Ὁσιότης.
Ἐν Δευτερονομίῳ. ν. Auotx Ea
Mofo foemina Hebraea, cuius fit σύγγραμ-
μα ὁ παρ᾽ Ἑβραίοις νόμος, fi fides Ale-
xandro, polyhiilori, in libris V. de Roma,
v. ᾿Αλέξανδρος.
Mufaeus. v. Μελίτη.
Mufonius. v. Ἐπεσόδιον:
Myes. v. "Ius.
Mylus, comicus. v. ᾿Ἐσέχαφςμος-
Myrtilus. v. Λήμνμον.
Mythologi. v, Xegmves-

N.

Naufiphanes Democriteus, v. "Eris gos,
Neanthes. y. ᾿λσοῤῥῶγας. .
Nearchus. v. ᾿Αλέξωνόρος, ὁ QuA-
Neoclides. v. Naves.
Nicaena Synodus. v. ᾿Αρερωνός.
Nicauder. v. Εὐρύβατος, πον. Τριπτῆρα, ἡ
Ἐν αἱ Αἰτωλικῶν. V. Τι,τανίδα.
Εἰς τὸ ᾿Αντιφάρμακον, v, Δερκευνέος,
Nicander, Alexandrinus.
Ἔν τῷ περὶ τῶν Δριξοτέλες μοϑητῶν. v,
Αἰσχρίων. !
Nicanor, qui vitam Alexandri feripfit, v.
Σίβυλλα XaAd- El.

Nicetas, martyr. v. ᾿Αϑανώριχος,
Niceas, Eleates, v. 'Oggevs,
Oirezoio- v. ᾿Αμφίας,
Nicolaus,

«vd

Vol. IX. p. 846 ἢ 347
Did

Nicolaus, Damafcenus. v. ᾽Ὧμή τις &vaj. de
eius patre, Antipatro et fratre, Ptole.
maeo. v. ᾿Αντίπατρος.

Nicomachus, medicus. v. ᾿Αριφοτέλης.

Nicon, geometra et architectus, Galeni pater,
v. Γαληνός,

Nicophon. v. "Yzrozem.

Πανδάρῳ. v. Κοιμίσαι.

Nicophron. ;

᾿Αφροδίτης *yoveas.. v. ᾿Αροΐχνη. Eéedos.

Nicoflratus. v. ᾿Αδροίςξειω, Ταρῥαντινίθιον.

Nicoteles, philofophus, Anniceridis frater.
v. ᾿Αυνίκερις,

Numenii filius, Alexander, fophifla. v. ᾿Αλέξ-
ἀνδρος.

Numenii, Heracleotae, halieutica. v. Κακίλιος,

Nymphodorus. v, Aiyis.
O.

Olyrmpícus ὁ Ψψεκάς. v. ᾿Αντίμαχος;

Onomacritus a quibusdam oracula fcripfiffe
dicitur. v. 'OeQevs.

Oppianus, Κικίλιος. :

Ἐν ἐ τῶν ᾿Δλιευτικῶν, v. ᾿Ασφάλιος.

Oraculum, Sybaritas perituros; quum homi.
nes pluris feciffent quam Deos. v."Auv-
᾿ς. Lacedaemoniis datum v. Διερωνό-
tna aliud de muro ligneo v. ἀνῶλε.
Zenoni, Cittieo, optime victurum, εἰ σὺγο
χρωτίζοιτο τεῖς νεκροῖς, v. Δἰγυστία.
Calondae. v. 'AgyjAex;s. Attalo. v.
ἼΑτταλος. Alia Αὔγεςος, Bous. Xen.
σμός. ᾿Δρίσιππος. Κροῖσος. Διογένης.
Δόρυ κηρύκειον. Εἰς κυνόσαργες. ᾿Ιδλια»
νός, Λεωκέριον. Μύσκελος ἐκπεσῶν.
Ἐπαμινώνδας. Εὐγενέφερος. Εὔϑυμος,
Εὔλαχα. Εὐτόκιος. Φορμίων, Oidiz8s-
Πάντα ὀκτώ. Ῥοδίων χρησμός. ὑμὲς δ᾽
ὧν Μεγαρ. Σόλων. [[] Συγχρωτίζε-
σϑα!. Ταῦτά σοι. Τελεσίλλα, Τοιξ-

| vovi. "Tévov. Τρογος. Τυρταῖος,

| Origenes ad Africanum de Sufanna. v. 'AQe;-

κανὸς,

ἃ SVIDA CITATORVM.

Lib, V. c. XL. $35

Fragmentum ex quadam eius epiftola. v.
᾿Ωρ,γένης, xo) Ad.
"ueryfvge , Aeuvid.
Orion. v. ᾿λβλεμέως. Πόρκος,
Orpheus. v. Φάνης.
Ἐν Δίκτυϊ, v. Ἵσαπος Nic.
Φυσικῷ. V. Τριτοπάτορες.
Fragmentum Orphei babes v. Ὀρφεύς,
ὅτι.

Exegetici in Orpheum auctor. Terreza-
Τορες,
Ρ,
Palaephatus.

Ἔν τῷ C. τῶν Τρωϊκῶν. v. Μακροκέφαλοι.

Panyafis. v. Οἶνος ὧν. — Difcipulus eius, Anti-
machus, Colophonius, v. ᾿Αντήμαχος.

Pamphilus, Platonis difcipulus. v. 'Ezix&;
eos.

Pancratis, Arcadis, halieutica, v. Kiz/Acs.

Parabates, philofophus. v. ᾿Αννίκερις,

Parmenides. v. Μακοίρων νῆσοι, Ὥς λίαν:
Θέσις, Anaximenes, Parmenidis di.
Ícipulus. v, ᾿Ανωξιμένης. Empedocles.
Ἐμπεδ' E :

Parthenii, Nicaeenfis, metamorphiofes. v. Né-
Sag.

Paficles, v. Κρώτηςι

Paulus, apoflolus. v. ᾿Αγώπη. "Aexós ἐν σώ-
Xd. Δόξα 9εδ. KeQoAaucv.

Paulus, aflrologus. v. Ἰϑςιν ανὸς juve p.

Paulus, Antiochiae epifcop. a quo auliani. v.

Μάνης,
Paulus Silentiarius. v. ᾿Αψαϑίας.
Ἐν Ἐκῴρασει τῆς ἁγίας Σοφίας. ν, Hea-
γος, :
Paufanias, v. Πύνδα ξζ. eum audiuit Afpafius,
" Rauennas, fophifla. v. 'Aezracies.
Perginus, Milefius. v, Ὀρφεύς.
Periander, v. ᾿Αμφιανωκτίζειν.
Phalaris. v. ᾿Αδριανὸς, σοῷ,.
Phanias, Erefius. v. Κύρβεις, αἱ τ’
Phanodemus. v, Ἐπὶ Παλλαδίῳ,

$106 Lib FK. XL.

Ἐν τῇ πέμπτῃ ᾿λτϑίδι, ν. Παρϑένοι.
Εν ἕκτω. V. Tener quas XoAxea-
Eherecrates. v. '"Ayegas ὥραν. ᾿Λδωνίω.
᾿Ἀλοοΐων. "Apost. Λναϑύειν, ᾿Δνασπᾶ.
᾿Ανα ψηφίσασθαι. Δήμαρχοι. Καρκέ
νος. Κιλίκων. Κορίαννοι. Κύνα "Pu-
παίνω. Evnia. Τευτοίζειν. Τραύξανα.
Φοβερέ ὃς.
᾿Αψρίοις. v." Agri. (λγροῖς,) Xeipis, κί):
Αὐτομόλοις. 3. ᾿Αχκαλήφη. Πασσυϑδεῖ.
Στραγγακίδες., n
Teac. V. ᾿Αϑηναίας. "Aprig.
Δελοδιδασκάλῳ. V. ᾿λναψηφίσωσϑαι-
Ἰπνῷ. V. ᾿Απέόδραν.
"Isg- V. "Afws, ὁ ὃ εὔωνος-
Κοριάννοις. v. ᾿Ανόδοντον. ᾿λνυδρεύσασϑαι.
(Kegiayvéi.) T&. Tero x, Ὑοσκυαμᾶν.
Κρωπατάξλοις. v. ᾿Αγυιως ᾿Λνεῴγεισαν:
᾿λπαςτί. "Nzregóe: Νωτοπλῆγα. [] Πε-
eig góc. Φίλιος.
Λήροις. v. Χρή.
Μυρομηκανϑρώποις. V. ᾿λρῶται. Que
Airis, xov Τεϑολωμένος.
Πεταλῃ. V. Δίροιν, Xod τὸ 7.
Τυραννίδι. v. ᾿Δράχνγ. Xvx voci.
Pherecydes. v. Θυωρές. "Yus. Ἑκατοῦον,
Philaenis. v. ᾿Αςυάνασσα. Δημοχιάνης.
Philagrius. ;
"Ey. τῇ πρὸς Φιλήμονα ᾿Επιφολῇ. v. Φιλ-
ἄγριος.
Philanias. v. Θερμοπύλαι.
Phileas. v. Βέσποροι.
Plilemo. v. Ἄσχολος. Εὐμενίδες.
eicv.
Νεμομένοις. ν. ᾿Αποξοματίζωιν.
Νυκχτί. V. Τηνώλλως.
Παγκφατιοϑῇ. v. Πρό. ἀντὶ τῇ c.
Πτέρυγι. V. ᾿Αϑηναίος. :
Philetaerus, comicus, Ariftophanis, comici, F;
v. "AgiscQ.
Μελεώγρω. ν. ᾿Λμπαλίνωρος.
Pbiletas, Ephefius, v. Βάκις.
Philinus. v. Θεωρικα Χο.

Τοιτημό-

INDEX SCRIPTORVM

Nol. TX- p. 8 7T 84$

Philippides. v. Μακρὲν 5. ᾿“Ψωμοκόλακες, ὦ

Philippus. v. ᾿Δποσιμῶσαι.

Comicus, Ariflophanis, comici, F, Y. Ais.
Philiflus. v. ᾿Ασποθήκην. Νωνυμνα-. i
Philo. v. ᾿λγαλματοφορέμενος. Βίος, Ivo»
ps. Θεός. Φίλων. Θεραπευταή.
Ἐν τῷ εἴ φοιχείῳ “περὶ τῆς Πωραδόξδ. ἷξ6-
eias. Παλαίΐφατος, ᾿Δβυὸ. ᾿ i
Ἐν τῷ IHoN:x8 Big. V. ᾿Λβραάμ. A
Philochorus. v. Αδύνωτοι, Δλκυονίδες, Δλῶα.
᾿λνεπέπτευτον. Βόχετα. | lewmraj.
Ἑρμῆς. ὁ πρός. Εὐριπίδης. Μνησ. Θέ-
μιν. Κανηφόροι. Κατατομή. Λίϑος. Av-
κεν. Οἰῆϑεν. Ὁμογόλακτας. Ὀργεῶ-
yes. Περιποίχων. Πομπείο. Πρὸς τῇ
συλίδι. Xeccx Dan. Συγγραφέςς. Συμ-
μορία. Τετραίδι. ὙΤρικέφολος, Τριτοπας-
vopes. Φυλή. Xvreoi. “πόλ.
Ἐν β΄ 'AzSÍ δὸς. v. Κοβαλία. Xwigov.
Ἔν γ΄ περὶ Μαντικῆς. v. Ἐγγωφρίμυϑος,
Ἐν Τετραπόλε;. ν. Terowido..
Philocles, tragicus. v. ᾿λουδάμας,

Philolaus. v. Ὑπόνοια.

Philoflorgius. v. " Ago aues. Βασίλειος.
Φλέγων.

Philofiratus. v. ᾿Απολλώνιος Τυανεύς, Διά-

γον. Ἑρμογένης. Καλάβροψ. Κατα-
ψήσας. Κατεγλωττισμένον.. Κῶμος.
Λεπτολογίο Πυϑαγόρας. Σιμός. Σο-

Qusils. oj. Ὕποτενε:. Φοιτᾷ. Φρόν-
1121s

Ἐν τῷ βίῳ T8 ᾿Απολλωνίβ T8 Τυανέως.
V. Κρώτης.

Ἐν Βίοις τῶν Σοφιξῶν. v. Ἡρώδης. Ἰἴϑλιος.
Παυσανίας. Κωσ. Ὕπέρῴρων.
Philoumus Evripideus. Eius tragoedia Ἰξίων.
v. Δημήτριος.
Philoxenus. v. Ἔϑυσας, Θρεττανελό. see-
i πταίΐγλαν.
Philoxenus, muficus. v. "Avriyev/das,
Philyllius, v. " Axc.
Aia. ν. ᾿Δνώλφιετον.
Phocylides. v. ᾿Δποιτέων. Χρῆφαι.
Phormus,

^

Vol. IX. p 349 Ὁ 850 A.SVIDA CITATORVM. σύ πο πα, gm

[ΡῚ Phormus, Syracufanus, «comoediae re-
pertor. v, Ἐπίχαομος. ;

Photius, patriarcha, v. Ὀρεζω. contra Leon-

tium, Antiochenum. Λεόντιος.

Phrynichus. v. ᾿Αϑηναίας. ᾿Αϑύρωτον."Ανοις.
᾿Απύλωτον. Ψόϑος.

- Μονοτρύόπῳ. v. Μέτων. Παρϑένο;. Ὕπεο-
ὠποντίζεις. :

Μέσαις. v. Καδίσκος.
Museus. v. Τευτοΐζοιν.

Phryaichus, comicus, vt frigidus, perflrin-

| o) gitur. v. Λύκις,

Phylarchus. v. Λευκὴ ἡμ. Tien.

Phyllis, muficus. v. Σ κολιόν.

Phyton. (al: Φοίτων.) v. Αἰσχίνης.

Pindarus. v. ᾿Αγάλματω- Αμαχον. " AvaA-
xis. ᾿Αγύπαρκτον. ᾿Δροΐχνη. Βείσανος.
Βωσιλεύς. Βληχοόν. Δωμωσίῷρων. Ai-
940. Ἐπέτειον. ΕἼδωλον. Εἰχός. Ἥρας
δὲ δεσμ. ᾿Ιοξέφανοι. ᾿Ισχχύων. Θωλπνέ:
τέρον., Κάτωθε. Κατωκώρα. Λυγκέως.

'Meyevopos. Ὦ, ᾽φήμερε. Σ'χεώσον. Τὸ
. Ἡσιόδειον. Φϑόνος. Φῶτα. Χρήματα,
χρῆμ. c UE
Ἐν Διϑυράμίβοις. N- Παλιναίρετος. ἕν
Ἐν Σ χολῇ. v. ᾿Αϑηναίας. (Sed ibi fcriben-
dum, ἐν Σκολιοῖς.

Pifander.. v; ᾿Αγαϑυρσοι. Ἂ;

Pifides. v. ᾿Αγωγόν. “Αμμωτα. ᾿Ανεκτά.

| ᾿Ἀντλίω. ᾿Αποῤῥῆξαι. ᾿Απόσπονδον.
᾿Ατρόμητος. ᾿Δχειρος." Βώκχος. Βύδσι.
Τιγαντιᾶ. Διόστρο: Διπλόη. Δύνωμις.
Αἰετές. "Ἔψγερον. ᾿Ἔγγυον. Ἐμβριϑῃ.
Ἐμπίς. Ἔναυλον. ᾿Ενθθσιώσας. "Ezre-
χτης. Ἐπίδοσις. Ἐπιξτάτης. Εὐλαΐβη-
Ses. Ei εὐκτικόν. Ἦν. Ἡρακλείω ^i-
Sos. Κακὼν π. Κατηχῶν. Κίβδηλον.
Λετϑογία. Age. Μαιεύεται- Μόχ-
Ses. Νεοσπάδα. Νεῦρα a. Νυμφίος. Ξέ-
νας. Ὄγκος. Oisgos. Οὐσιῶσα)!. Πα-
ρώβασις. Παροψωνδσι. Πῶρος. am.
Προσώχ Siro. Σταγειρίτης. Συμφορά.
Σύριγξ. Σύρω. Σφύζε. Ταυτότης.

Vol. VI.

TéAam. TeAevanv. Τόνον. Τρόπος.
Τύχη. cur. Ὑπεξελεύσε:ς. Ὕποψία.
Φϑόη. Χρῶμω, Ψῆφος μέλ. (Omnia
haec fragmenta Piíidis depromta eífe
exiflimamus ex poemate eius de bello
perfico, quod hodie intercidit. )

Pittacus. v. ILizzoxescy.
Plato, comicus. v. ᾿ἀνα βιῶναι. Αἴσωπος. ὁ

τῶν μ. Ἐπικράτης. Κριὸς ἀσελγ. Με-
μιλτωμένον. Πλεξηριάσως. Σποργίλος.
Σ χοινίον. (Φϑωσιανοί.

᾿Αδωνίσι. v. ᾿Αφοδεῦσαι. Ὑπέρϑδ π.

Ἑλλαδ,. v. Φώλαγξ. 9ηλ. à

"Ecercis: ν. Δεινόν. Διϊτρέφης. Ὄμφαξ.

Κλεοφῶντ. v. Φιλοτιμότεραι.

Μενελάῳ. v. Τί ἐκ dz.

Ξάνταις. v. Τευτάζειν.

Παιδαρίῳ. v. Παφάβασις.

Πεισονδρῳ. ν. ᾿Αρεοπαγίτης.,

Πρέσβεσι. ν. ᾿Απέσχαζεν.

XoQuseus. v. Σοφιξής. 'κομ.

Ἐν Σύρφακι. v. Τελέας.

Ὕπερβοόλῳ. v. Εὕὔερον.

Ἐν Φαων;. ν. ᾿Ατηρότατον. Γλυκὺς d-
κῶν.

Plato, philofophus. v. ᾿Αβθλῶν. "Arcs.

᾿Αγνωμόνως. ᾿Αὐδικία. ᾿Αϑάνατος. Ἄλλ᾽
3. ἀντί. ᾿Αλογία. τὶ p. ᾿Αμαϑέξςερος.
᾿Αμαϑίω. ᾿Αναϑέσϑαι. [IP] ᾿Αναπλή-
σας. ᾿Ανδρωποδώδεις. ᾿Ανευφήμησε.
᾿Αντιλέγεν. ᾿Αντίληψις. ᾿Αξιῶν, ᾿Απι-
sé. ᾿Απλότης. ᾿Αποϑρέξεις. ᾿Αποκή-
euxrey. Απ᾿ ovg. ᾿Αποῤῥηθέν. "Aga.
᾿Αῤῥατον. ᾿Αρνδμένη. Agyeacs. Ἀρχίας.
ἤΆσκησις. ᾿Ατέχνοις. Βαρβαρίζε;. Βϑέλ-
λεται. Δεινῆς ἀνογκης. Διωλύγιος. Ἐψ-
γαςρίμυϑος. Ἐγλιξάμην. Ἔμποϑδων.
Ἔπσεχε. Ἔδως. Εἱμαρμένην. Εἴξωσι.
Ἰδέας. Θεό gos, BuC. Κάκη. Κατεύ-
χεσϑαι. Κίνηδις. Λήθη. Λυόμενος. Μια-
ex x. Οἶνος av. Ὧδε. Ὥρα. Παμπρέ-
ics, ὅτος. Παρμενίδης. Περὶ πόδα.
"om Προσέπαισε. Πῦρ. ἐπὶ v. Σο-

φίαν.

578 Lib.V.c. XL.

Qiav. Συηνία. Τέραμνον. Τομόν: ὝπΖω-
πιάξω. Φαῦλον. Φαῦλος, εὐτ. CDonóv.
ᾧευκτέον. Φοραά. ΧϑΘές. Χωλός. Χρυσο-
xosiov. Ψαϑαρόν. Ψυχή. Vide etin
Δόγματα.

Platonis epigramma. v. Ἱππίας A9.

Ἐν ᾿Αλκιβιάδῃ. v... ᾿Θρϑουγοκόπος.

Ἐν Γοργίο;. v. Aii μέσϑ. Ἐγκρώταια. Δυ-

- ψιζόμενος, Νέος. és).

Πλάτων ἐν N. Τὸ παρὸν ἐ. ᾿Αρίφων.

EJU9v/Qeor. v. Χρή.

Θεαιτήτω. v. ᾿Δμβλίσκϑσοιν. ᾿λναλαμββά-
γεν. ἴλνεμος, ᾿Δποςτοματίζειν. Ἔπιδε-
ξιελευϑέρως. "X μέλεε. ᾿Ωργασμένος.
Τηνάλλως. Ὕεκον. Ὕπηνέμιο.. Χρυσὴν
σαρήν. Βδέλλετα,.

Ἐν Ἱππία. v. Ζῶμεν.

Κρατύλῳ. V. Ὑπὲρ τοὺ cw. —

Νόμοις. v. ᾿Αϑύρεων. "Agri. ᾿Αρύτεσϑαι.
Ἐπιώψατο. ᾿Ἐπωβελίαι. Κατασκεδώ-
Ce. Δύσῃ. Νῦν δή. πλώτων ἐμ Ν.. Τολ-
μῆσαι. Ὕεικόν.

Ἔν δ΄. v. ᾿Οργεῶνες.

Ἐν ζ΄. v; ᾿ἀνωϑολώσε;. Δεῦρ᾽ οἰεξ-

"Ey ,α. v. ΚΙβδηλον..

Ἐν ,β΄. ν. Ψαλίδα.

Παρμενίδης: v. ᾿Δρίξων. Ι

Πολιτεία. v. Δῶρα. Θεός. Μινυρίζω. Iorgaz-
ςησόμεϑα. Teire xe. Τροφή. Χυτρέα.

Ἔν à. v. Ὕμνειν.

Ἐν β΄. ν. Ἥρας δέ. Κατατενας. Maeg-
τύροντα).

Ἐν γ΄. ν. Ἔρίῳ σεψ. Σπδδώζω. Τροφή:

Ἐν d'. v. Βχώκα.. Φαῦλον..

Ἐν ἐὶ v." ASvpos. d

Ἐν 9. v. Bouf28cw.

Ἐν ἡ. v. Ζάλην. Περιουγειρόμενοι. ἔδαωινόν
μενα. Χϑονίο..

ΤΙολιτικῷ. v. ᾿Απέσβη. Μεταποιέξσθαι:.

Ἐν Πρωταγόρο. V. ᾿Αδεέμωντος. Ἡρόδι-
κὸν:

Ἐν τῷ Σοφιςῇ. v. Δόξα. Κηρύλος:

Συμπόσιον, V. ᾿Αχάϑων.. ᾿Αβϑήναιοος

INDEX. SCKIPTORVM

Vol. IX. p. 850 IP 851

Ἐν τῇ ΞΣωκρώτδς "Kaonoyla- v. ᾿Αντιγρα-
Φεύς. ν

Ἐν Τιμαίῳ. v. Δρύοχοι. Ἐγκύρτια. Zo
λην. Ταλαντεμένην. TevrcGey. Φυσι-
Ace. ᾿Δρίσων.

Ἐν Φαίδρῳ. v. Ἐξαντη. Κυψελ,δῶν. Παι-
δικά. Σταϑερίν. TuQov.

Ἐν τῷ Φαίδωνι. v. Εἴδησις. Νϑς. "Oerv-
γοκόπος. Παρδσία. Πλάτων ἐν Ν. Φαῦ-
λον. ᾿Αρίφων. ' :

Plotinus. v. Ἐπακτόν. Ἡδόμενος. Κόσμος:
[P] τό. Ὁμοίωσις. φυσικὸς λόγος.

Plutarchus. v. ᾿Ανανεῦσϑαμ. Ἐγγώνιος. Ἰέρ-
quce. Κάλλιππος. Μαικήνως- Noo.
'"Ofxs. Σικχός. Σύλλας. ὃν x. T8
δελίξ. Ὕπερκύπτω-

Ἐν Παραλλήλοις. V. Δόγματῶ.

Poeta, (Homerus,) v. ᾿λσομωγδαλία. Δια-
'eiderty. Κυλλός. Πόρκος. ΤΠροικός.

Poeta Cyprius. v. Οἶνος ὧν:

Polemo. v. "Aercs. ὁ Nj. Ἕνη παρ. Ἠλύσιον.
Ἵσπος Noo. Μωρότερος. Νηφάλιος.
Ἑελμισέςς- :

Ἔν τοῖς πρὸς ᾿Αδοῶον, καὶ Ἀντίγονον. v.
᾿Αζηνιεύς. UA
Polybius. v. 'AyoSveca. ᾿Αγωγή. ᾿Αγωνιῶ.
᾿Αἴσσδσιν.. ᾿Αϑεσίαν. ᾿Ακέραιος. ᾿Ακό-
As9oy. ᾿Λκρόπολις. ᾿Αλαζονεία. ᾿Δλκή.
᾿Αλογίω- ὠτωξ. ᾿Αλογιτία. ᾿Δναδέξα-
σϑα!.- ler. ᾿Αναζυγοῶς. ᾿Αναπείρως:
᾿Ανώςασις. ᾿λνωτάσεις. ᾿Δνεκτοί. Ayey-

^» νότητον. Δνεπισήμαντον. Ανεπιταϑ-
μεύτξς. ᾿Ανήνυτον. ᾿Δννίβας. ᾿Ανθρω-
πίνως. ᾿Αντεποιηϑέντα. ᾿Δνυτικώτερα.
᾿Δξιδμένϑ. ᾿Απαλγᾶντες. ᾿Απαξίωσιν.
'Απαραγγέλτίως. ᾿Απεδειλίο. ᾿Απέλυ-
σεν. "Aursuoev. ἴτετ. ᾿Απαρείσατον
"Ago. ᾿Απόκλητοι. Απολεγόμενος.
᾿Απολογισμός. ᾿Αποξυτρᾶνται- Δατίξα-
σις. ᾿Αποσφαλμήσας- Mer. "Agro τὰ
κρατίςξ. ᾿Απδρώσαντας. ᾿Απροϑέτως.
"Aemros. Δὐυλαία. Δυτώρκερο. Δὐτο-
σαϑῶς. Αὐτοτελής. Λῷῴῷυής. Βαρος.
Βαρυνό-

TM VER PPS

ως

à
Σὰ oc Sls RE Pac Afta rd C Wa,

γὰς.

Vol.TX p. 851} 852

Βαρυνόμενος. Βασανίζε:. Βεκάρας. Βῶ-
λις. Γεφυρίζων. Δαψίδων. Δεδοξοσοιη-
μένον. Δεισιδαεμονίο. Δημωγωνγικός. Δη-
Moxoze. Δημοκραωτίω. Δημοχάρης.
Διαβιασάμενος. Διάληψις. Δίαρμα-
Δίαρσις. - Nit y. Διατατικώτερον-.
Διεσκευασμένην. Διείψψευσμένο;. Δικαιο-

ὁσίῳ. Δυέν. Δυσποτμότερον. Αἰνείώς.
Ales δάκτυλον. Ἐζυγοξατῶτο. Ἔϑε-
Ἀοντήν. Ἐκϑθέχῃ. Ἐκκλείεσι. Ἐχλαβᾶν.
Ἔχπλαγάς. Ἐκτενῶς. Ἐχφωινετώτας.
Ἐκ χειρός. Ἔμφασις. Ἐναύαν. Ἐνέ-
πεσε. Ἔνεργόν. "EE ὠκεραίε. Ἐξαλλος.
Ἐξαίσια. Ἔ ξεριϑεύονται. Ἔ ξοδία."Ἔ ξοι-
γὲς. Ἐπεσημήναμεν. ᾿Ἐπιβώϑρα. "Ezri-
Boni. ᾿Ἐπιψεννήμωτα. Ἐπικάϑηται.
Ἐπὶ κεφαλοίθ. Ἐπίνειον. Ἐπίπνοια.
Ἐπισημήνασθωι. Ἐπίξασις. Ἐπῳδός.
᾿Εργαςήριον. Ἐργαςικός. Ἐργολάβος.
Ἔρύκχειν. Ἐσωματοποίε.. Ἐσπέδαζον.
Ἐσχεδίαζον. Εὐδοκεμένην. Εὐήϑης. Ἐύ-
“ξεσιλόγος. Εὐφυῶ. Ἔφαμμα. ἘΦ᾽ ὦ:
Ζηλοτυπίω. Ζώγρια λα. Εἰκοβολέν.
Ἡρμόσαντο. Ἱππαφέσεων. ᾿Ισηγορέξ.-
Θεατρίζω.Θέρετα.Θυμομωχϑντες. Καϑ-
ἥκοντω. Καϑυκόμενοι. Κανϑήλιος. Κα-
ταβολή. Κατακωλῶν. Κατάλυσις. Κα-
φταπορευθέντων. Καταχήσων. Kora-
ψηήσας. Καταινέσαντος. Κωτέσχον.Κατ-
οἰμώξας. Καχεξίοι. Κεραέω. Κλεόξε-
νος. Κομιδή. Κέννες. Κύβος. Κυρία. Aet-
σπεσϑαι. ΔΛιτοῖς. Μεγαλομερία. Μεϑοδὶ-
κῶς. Μερίτης. Μνησικακέιν. Μοναο ἰού.
Muvew. Νεαλής. N8» ἔχων. Νῶλα-
Ὀρϑή. Ὀρϑήν. Ὁρομητήριίον. OJeros-
Quy, οἷον. Ὄχλε. Παλέγκυρτος. Πα-
ραβόλως. YlmporzrodiCew. Παρατετοὶ-
μηκότες. ᾿'Περικοπή. Περιπαϑῶς. [U]
Περισπῶᾶν. Περέξασις. ΤΠερίφασις. Πλα-
δαρόν. Πολλοὶ κενά. Πόπλιος. ΠΙραξι-
κοπήσας. Πρᾶξις. Προδόταις. Πρόϑε-
σις. Προσαγγελία. Προσανέχων. Πρὲς
Κρῆτα. Προσπεσόντων. Heosum. Πρὸς

A SVIDA CITATORVM.

Lib.V.t. XL. 549
τρόπων. Πρεργ τερον. “πρόχειρος. YU.
ivo. Ῥαβόξχρι. “Ῥα διέφερον: Ῥαδιθρ-
γος. Ῥαθϑυμέν. Ῥῦμα. Σάώμβυκες. X,
τομετρειν. Σκεῦος. Σωματοποιῆσοι.
“Σπεδάζω. Στακτή. Σουρ ζω iid
yi. Xuveciu. Συντάξας. Σύνταξις.
usas. Συξήσας. Τελεσιδργήσας.
Tevoryr. Τέτηκα. Τληπόλεμος. Τοοχο-
Cen. Τύχη. συντ. Ὑπερῆραν. "Yeroxei-
vea dag. Φατέ. Φέρτρον. Φειδίας. du.
"λωκιοῦ, Χαρμα. Χειρισμόν. Χόρδευε. Xog-
ἡγίω. Ψυχωγωγέ. Ψυχομαχϑντες.

Polyzelus.

«Λημοτυνδώρεῳ. V. Τῶν τριῶν κακῶν.

Porphyrius. v. ᾿Αμμώνιος. Γοργίως. Ἐμπε:
δοκλῆς. Ἐντελέχαα. Ἡσίοδος. Σάμας.
Φερεκύδης ᾿Αϑην.

Ἐν τῷ περὶ τῶν ἐμποδῶν τεχνολόγων. ν΄.

: ᾿Αγδροκλείδης. ; ,

Ἐν φιλοσόφῳ ἱξορίς. ν. Ἐμπεδοκλῆς. Ous-
(ρος. Σωράώτης. Xe.

Pofidippus. v. ᾿Αντήλιος. ᾿Ασηλιώτης, Egra-
^us. Προσέκοψε.

Δημύταις, V. “Νεαν,σκεύεται.

Pofidonius, Anniceridis, philofophi celebris,
difcipulus. v. "Ayy/zeo;c.

Pofidonii, Corinthii, halieutica. v. K;xuss.

Praxidamas. v. X; en.

Praxillae Adonis. v. Ἠλιϑιώζω.

Praxion.

Ἐν β΄ Μεψαρικὼν. v. Σκίρον.

Prifcus. v. ΓΑ βαρις. ᾿Αμοιβαία. Χώρυβδ,ς:

Procopius. v. ᾿Αγχίςροῷο. ᾿Δκμὴ wx-
λέ, μαρτάδας. ᾿Ανώψεσϑαι. ᾿Αναϑέ-
μενος. Δνάρτησις. ᾿Απόνοιο. ᾿Αποπο-

: φεία,. Ager. "Ατρακτον. Γράφειν εἰς
τῶώχος. Δαρως. Δέον. τὸ πσρ. Δειμαίνες,
Διήνεγχων. Ἐγγυήσασϑαι. Ἑκαςξόάτω.
ἜἘνήγεν. Ἐν παραβύςξω. "E£edówyvia.
Ἐπενεγκῶν. Ἐπεὶ οἱ. Ἐπιβύσαντες.
Ἐπίδοξος. Ἐπιεικῶς. Ἐπίκομος. Ἔπω-
pis. Ἔφίππειον. Ζώγριω. 'H£ís. Θυμέ-
Aq. KoAcvos. Aogdepéyg, A&Teov. May-

Dddd 2 yaveia.

sgo Lib. V. c XL.

saver. MUN. Μυώνων..

"Quies. Ὡρα. καιρός. Παδώλογον. HIocg-

ὡδέμενος: Πισός. Ῥωχμός. Σκορπιαί-

νεσϑθαι!. Σύνταξις. ΐ

Procopii, Caefareen(is, hifloria, ab Agathia
continuata. v. ᾿Αγαϑίας.

Prodicus. v. Βρενθύεσθαι. cius liber, Horae.
LEO: ey.

Propheta. v. Κακέω. div: YleereiLee Xovi-
σα!- Τιμιδλκῶν. περήφανος. Ψυχι-
X6S-

Protagoras. v. Πυϑιμήν-

Proxenus. v. Λαρινοί.

Prufaénfium lingua vernactla.v. Λεβητωνάριον.

Pfellus. v. Γηώρας. ceres. Ἡ γήτϑρες.

Ptolemaeus Hephaeflionis.. v. Ἐπαφρόδιτος.

Ptolemaeus, Nicolai, Damafceni, frater. v.
᾿Αντίπατρος.

[ΡΤ Pythagoras. v. Ὀνωρόπληκτον. Ἀπολλώ-

τ vice: Ἐμπεδοκλῆς. Ἐμπεδότιμος.

Pythagoricorum: fymbolorum interpretatio:
ν. ᾿Αναξιίμανδρος: ἰ

Pythagorei. v. ᾿Αοιϑμῷ. Νϑο.

Pythias ,. hiftoricus. v. Aee xd.

R..

Rhetores, v. Μνημέον. Mox Snoóc. ἸΤαλαιόν..
Παράςξασις. Παῤῥησίω. ἸΤατρώων. FTeni-
δοίοιον. Πεδίκα.. Πλεονεξίᾳ. Πολιτεία.
Πρέσβις. Πρὄκειτο. Ὕποτροχίζεσθαι-

Rhodioni a quibusdam tributus. Anti(lhenis:
magicus. v. ᾿Αντισϑένης-.

Rintho.. v. 'ÀyAevxés.-

S.

Salluflius. v. ᾿Αϑηνόδωρος. Μαρχελλῖνος:

Salomon. v. Βδίλλο. 'ExAevrcs.

Sappho. v. ᾿ληδών. ᾿Αμώμυξις. ᾿Αναδενδρο:-
de. Ῥοδώπιδος: :

Scammon.

Ἐν 2! τῶν Edenuctrov. v. Φοινικήϊας.

Scylax.

Eius IIegízA8s laudatur. v. Ὕστο γὴν cix.

INDEX SCRIPTORVM.

Vol. IX. p. 852} 854

Ὁμαλές. Seleucus.

Ἐν τῷ Ὑπομνήματι τῶν Σόλωνος ᾿Αξόνων.
v. ᾿Οσγεώνὲς..

Seleuci , "'arfenfis, halieutica. v. Κικέλιος.

Semus, Delius, v. Προίμνιος.

Sibyllina. oracula v. A/2egves: ex illis furre-
pta capita Phocylidis. v. Φωκυλίδης.

Silenus.

Ἔν β΄ τῶν περὶ Συρακϑσῶν. Σαρϑδώνιος.

Simocatta. v. 'Agroxvesew. Βομίβέ. Γέλως
πλατύς. Διώμοτος. ᾿Ἐγκύκλιος: Εἰσήῤ-
δησεν. Θούλλος. Παραλῦσα!- Περιωπή-
Περιπολῶν. Ὕπερώη.

Simon. v. Πιττάκειον.

Eius Ἱσποιωτοικὸν laudatur, v. Ὑρίλλη:

Simonides. v. ᾿Αμύνασϑαι: ὋὉπλή- Περια- !
γαιρόμενοι- Σαρδώνιος. Συμφορά.

Ἐν Πεντάϑλοις: v. 'Axxvovidese !
Epigramma in Acronem , Simonidi tribu-.-
- tum. λκρων:
Socrates. v. ᾿Ασέξω-
“Ἐν Ἐκκλησιαςικῇ "lsceiw. ν. "Amicos.
Κυνήειος: Ξ
Solon. v. Ἐσιμενίδης. Ἱπποίς-
Ἐν" Αξοσ,. ν. Eires.
Ἐν Νόμοις: v. "Agree.

Sophocles. ν. Ἂ d. ᾿Αγώσματα. ᾿Αγνώμο-
Ves. ᾿Αγωνάρχαι.: ᾿Αγυ ον. ᾿Δδόμαςος:
etc;

Ἐν Αἴαντι Λοκρῷ. v. Σπολας: Τοσϑτον.

Ἐν Λίαντ, MorsvyoQpzoo- v. Γνώμη. Παρά.

Αξχμαλώτοις: v. Ὑπὸ παντί- (Δίχμα-

: ᾿λώτισι) v. Φαῦλον. E

Ἐν ᾿Αντ)γόνῃ. v. Τάλις:

Δανάῃ:. v. Πῶρα. :

Ἤλέκτρα: ν. "Avere: Mu: "Epoto y nA
σϑη- Ἐξένισε. Ἴασις. Στόμαφγος. Φέ
Aos: ]

"Heeyóvg.. v. Τοπαΐζειν.

Θησέ;. v. Ὄμπνιον-

[P] Ἰνώχω: v. "Apoc

Ἔν "Igryevete- ν. Πενϑθερα:

Ἰχνευταῖς. ν. Ῥικνϑσθαι-

΄-

Κηδα-

Vol. 1X. p. 854 Ὁ 855
Κηδαλίων;.- v. Λευκὴ S. "Ove exi
Κολχίσιν- ν.᾿Ανθυπϑργῆσαι.

Κωμικοῖς. V. Πέρδικος: p)

Νίπτροις. v. Παρδσία: A.

Οἰνομάῳ. V. Διέξοδοι. Λήϑω. A-

Ποιμέσι. ν. Θρηνέν. Eae»

Teaxuvieus: V." Ὄγκοσ.

Τοιπτολέμῳ. v. ᾿Απεπλίξατο: Περιβά-
δὴν. DA. bz

Ἐν Τρωΐλω. v. ᾿Ἐμασχαλίσϑη-

Τυμπανιφοώις. ν. Δρακξαυλος.

Ἐν Τυροῖ. v- Ταυροφαγον.

Ἐν Φαίδρω. ν. Χωλάξω.

Φιλοκτήτῃ. V. AQavroy. Νευροσπαδῆς.

Sophoclis caflitas, ν. ᾿Απολλώνιος.

Sophron. v. ᾿Αποκακήσαντες. Δποκηδήσαν-

τες: Ξυήλην. T3. Ψαμμακοσιογώργαφρα-
᾿Ακεςρίαις.. v. Κώπηλος. £.
᾿Ανδρείοις-- v. Πωλάς--
Sofibius, Lacon. v. Δικηλιξῶν..
Soficrates. v. "AuQias-
Ἐν Κρητικοῖς.. ν. Δόλων πί:

Soterichus. v. Βασσαρικά.

Speufippus. | er^
Ἐν τῷ «(2 τῷ Ὁμοιοτήτων: v. Πηνίον C-
Speufippi, philofophi, poema in Catlandri

nuptias. v. Αὐσοζίνης:

,

Stephanus ,. comicus ,. Alexidis, comici, F. v.

᾿Δλέξις: Antiplanis F. ᾿Δντιφανης..
Stefichorus. v. ρήβαλλος: Καϑελώῶν.. Κύλ--
λάρος: -
Stlpon. v. Μεγαρίσαι:
Strabo... v. ᾿Δβυδών. Λέμκδλλος:
Strattis.. v. Απεμυϑήσω. Δυσόμοιοξ:.
Ἐν ᾽᾿Ατάλανταις.: ν. ANQeoQoeor-
Ἐν ᾿Αταλαάντῃ. v. Σκῶρ:
Μακεδέσι. v. Τοπέζον.
Ἐν Πολιτεία. v. Οὐ λῖνον.
Ποταμοῖς: V. Λίνον A-
Suetonius: vid. infra. Tranquillus:
Symmachus. v, "Aye. 5 »8cim- Θαβῤῥελ-
λείδης: Κνίζων. Νιττάριον: Οἰνοπίποας.
Syncellus (Michael) v. Διονύσιος: ὁ ᾿Λρεωπ.

4

Α ϑΨΡΑ CITATORVM.

Lib.V.t. XL. 58i
Syne(ius. v. Ῥινολαβίς.
Synefii, Lydi Philadelphienfis, filius, Andro-
clides. v. ᾿Ανδροκλείθης.
Synefii frater, Hierax. v. Δίδεσίο.
Syrus: Scripturae interpres. v. Σερῆνας:
"E x

"T'elaugis difcipulus; Empedocles. v. Ἐμπεδο-

κλῆς.
Teleclides.. v. ᾿Ανηρώτιζεν. ᾿Απατῆσω! To
δ᾽ αὶ παρὸ x. Τευτάζειν. Τύλα.
᾿Αμφικτυόσι. ν. Αὐτίτην.. Κατ. χειρός.
Xécoj:
Ἡσιόδῳ. ν. Οὐδαμῇ.
Πρυτάνεσι. ν. Ῥαγδαίες.
Terpander. ν. Ὄρϑιον νόμον.
"Terpfion. ν. Ἢ e X.
"Thagenides. v. Mz νόμισον.
"T halatfius.. v. Θεόφιλος.
"Theaetetus. v. ὝὝδωρ δὲ zr:
[Ρ] Ἐν τῷ περὶ Παροιμίας:. v- Οὐδὲν πρὸς
τὸν A- 3
Thebaicorum fcriptor anonymus. v. Καό--
m |
Themiftocles, interpres oraculi, fapiens ad-
pellatur. v..'Ay&Ae.. |
"Theo, grammaticus. v. "Agríay.
'Theocles. v. Ἐλεγείρεν:
"Theocritus. v. ᾿Αδύ.. -Ἃ πίτυς. Βρώβηλχα-.
Εὐρώς. Ἡττήϑης. Κειλιδιῶν. Κυλοιδισων.
Στεῤῥὸν ἀντ. Τήνω. Ψ,ϑυρίζε:.
"Theodoretus. v, ᾿Ασκὸς ἐν πώχνῇ-
"Theodorus, Rhodiorum flrategus, ἐν τοῖς ὑσος
μνήμασι: v. Πανικῷ δώματι.
"Theodorus, anagnofta.. : ;
Ἔν τῇ. Ἐκκλησιαςικῇ, ἹΞορίῳ. v. Διόδωρος:

μον.
"Theodorus , Ilienfis. :
Ἐν β΄ Τρωϊκῶν. ν. Παλαίφατος ᾿Αβυδ.
"Theodorus, Raithi presbyter. v. Μῴνης:
"Theodorus, atheus, mox Deus. . v. Agísiz-
7ος. 1 ; . - 3 ΄
"Theodofius , coenobiarcha. v. ᾿Αναςασιος.
"Theodotus (lege "Theodotio) v. Κνίζων..
Dddd 3 "Theologus.

82 Lib P. e XL.

Theologus. v. ᾿Αγνωμόνως. ᾿Αγόνων. "Aides.

Ἄκϑω. ᾿Δλέϊσται: ᾿Αντίοχος. "Azav-
ϑήσαντα. ᾿Απαργμάτων. ᾿Απήντα.
"Aecxsvov. Acikes. Διανύγειο. Aiges.

Μεγαλομερία. Μελίαι. Ὥρω καιρός.
Ὠριγένης » ὁ καὶ Ad. Παρά εσος. Πε-
εἶγρα. Περιδέξιος. Πηδαλιεχῶν. Σχέ-
σις. Φιλοτίμως. Χϑές. Ψίχες. (Vide
etiam fupra Gregorius, theologus.)
Ἐν τῷ, τί (δὲ οἱ ἹΜακκαβ οι. ν. ᾿Αντίοχος,
Εἰς τὴν Συντακτύ, Qioy. v. Περίγρω.

"Theophraftus. v. ᾿Δρχὴ ἄνδρα. Δίοσμος.
ἸΙσοτελής. Κατωχειροτονίαν. Κύττα-
φος. Ναννος. “Ολοσχοίνῳ. OcQeavrr

κόν. Παρμεν δῆς. "Pis. Θυμβογέροντες.
Ὑποφοόνιω. Φλέων. Ψινάϑες.

Διαθῆκαι, τῶν ἐξ Ἐλευσῖνος.
᾿ργεῶνας.

Ἐν τοῖς πρώτοις Καιροῖς. v: n Exvgia.

Ἔν τῷ περὶ Καιοῶν β΄. ν. Κυψελιδῶν.

Ἐν τῷ περὶ βασιλείας Κυπρίων. v. Τιώρῳ.

Ἐν τοῖς περὶ τῶν Νόμων. ν. ᾿Αρδήτης. Κα-
τοὶ τὴν οἰγοροίν.

"Ey ry. τῶν Νόμων. V. Ὅτ: οἱ ὠλόντες. V
Ξομώτερον,

Ἐν i£ Νόμων. ν. Φάρμοκος.

Ἐν 45. Νόμων. ν. Ἐμφρεάτοι.

Ἐν € Φυσικῶν.- ν.᾿Δκαλήφη. (imo potius
Φυτικῶν.)

Ἐν ζ΄ περὶ Φυτῶν. v. Μελίνη.

"Theopompus, comicus. v. Καταπλήξ.

Eius drama, Βατύλη. v. Νιτ τοριον.
Ἡδυχάρει. v. Καταχύσματα.
Θησέ;. v. ᾿Αβυρτάκη.

Καπηλίσι. ν.Αττις,

Παμφίλῃ. v. "Por iCety-

Ἔν Σειρῆσι. v. Περίβωλα.

Theopompus, hifloricus. v. "Mvexe. (03'453-
ἥλιος. Λὐτοίβοεί. Κιλικισμός. Δοπάς.
Αὐκειον. Μαύσωλος. Ὅμηρον. Σκιρα-
2 Σσεδάζω. Vide inprimis, v."EQo-

Ὀργεώνων.

Lir XXXI. Ti ἐς, 76.

INDEX SCRIPTORVM

Ns. X. p.8557P 556

Ἔν τῇ Ἐπιτομὴ τῶν Ἡροῦδότε. ν. Eza-

aea.

Ἐν Φιλιππικοῖς. v. Βάκις. Δόλων πόλις
Καάϑαρσις γυν. Λόγον ἔχειν. Πονηρόπο-
λις. Φορμίων.

Ἐν β΄. ν. Φρερήσεις. Χύτροι.

Sub Theopompi nomine editus liber ab
Ánaximene contra Athenienfes et Lace.
daemonios, in ᾿Αναωξιμένης. ᾿Δριφο-
κλέδς.

"Theofcbius, v. Ἐπίκτητος. Ἱεροκλῆς.

Thucydides. v." Ayos. ᾿Αδρωμύτειον. ᾿Αδύνα-
E εἶναι" ᾿Αϑήναιον. ᾿Ακηρυκτεί. Ακρο-
τελεύτιον. ^ AM. etc.

Πρωτῃ. V. ᾿Ανωπίπτειν. ᾿Αντιλογιῶν. ' Aro»
Npuxém. "Agyveüv. Διωβάλλειν-

Τρίτῃ. ᾿Ανταποιτῆσαη.

Teroferg. v. ᾿λνταπαιτῆσαι.

Πέμπτῃ. ν. ᾿Αγώῶν. ᾿Ανανεβσθαι.

Ἑβδόμῃ. v. ᾿Αποζοματίζειν.

ὝΒυρεπες vel '"Thugenides.

Ἐν Δικαφαῖς. v. T eie ven.

Timaeus. v. ᾿Αγαϑθοκλῆς. ᾿Δριξοτέλης. m
πρός. Δημοχρίφης. Καλλικύριος. Κοινᾶ
τῷ T. Ὧιτο ἱερὸν π. Σαρδώνιος. *y. Po-
]ybii de eo iudicium v. Δεισιδαιμονία.

Timarchus, Rhodius. v. ᾿Αργος. (Sed ibi le-
gendum, Τιμαχίδας.

'Timocles, Syracufanus. v. ᾿ρφεύς-

'Timocreon , Rhodius.

Eius fcolium in diuitias. v. Excouóv.
Timon. v. Φλέδων. Xxavde pcs.
T'ragicorum pleias. v. ᾿Αλέξανδρος Αἰτωλός.

ΔΛυκόζϑρων. “Ὅμηρος ᾿Ανδρομοίςκ 8. Σω-
σίϑεος. Σωσικλῆς. Σοφοκλῆφ. Φίλ-
σχος,

"Tranquillus. v. ᾿Ασσάρια.

'"Tribonianus. v. ᾿Αγαϑίας.

'Tufcianus, Phryx. v. ᾿Ακόώκιος. Ληβάγιος.

V.

Varro. v. Ἐγκατέσκηψαν.
Virgilius, v. Aifdegvos.
Vita

Vol. X. p. 1P2

Vita S. Euthymii. v. "Ay ὠμῴοῖν-
X.

Xanthus. -

, "Ὁ ^» d ——.
Ἐν β΄ τῶν Λυδιωκῶν ν. Ξάνθος:
Xenagoras. v. Κέρκωπες.
Xenarchus, comicus. v. 'Pwyjv2s.

A SVIDA CITATORVM.

Lib. V. c. XL.

595

Ἐν τῇ Λακώνων πολιτεία. v. Megay.
- ἅ » ?
Ἐν τῷ Οἰκονομικῷ. ν- Αγλευκές.
L n ,
Ἐν Συμποσίῳ. v. Σπϑδάζω.
Ζ.

Zeno (Eleates). v. Θέσις. Ἐλέσ. Ὁ
Leno Cittieus. v. Αἰγυπτία. "Aves Καϑῆ-

κον. Ὁρμή.

Xenophanes. v. Ἥκ,ξαω.
΄
Zenodotus. v. Δωτῆ-

Xenophon. v. 'Aya 9o. ᾿Αγαθῷ τιν» ᾿Αγαρα-

τος. εἴς. Lenodoti difcipulus, Ariftophanes gramma-
Ἐν ᾿Απομνημονεύμασιν. ν. Δυσωπϑμα). ticus. v. AeisoQ.
Πρόδικον. Zoili, Amphipolitae orationibus vfus Demo-

flhenes, v. Δημοσθένης.
Zopyrus, v. Xi9vgisa:
Lopyrus, Heracleotes. v. 'OgQevs.
Zoroa(ler.. ν.. ᾿Αςρονομία.

Ἥρων;. V. ᾿Αγλευκές. Ὁ *

Ἐν Κύρῳ ᾿Αναβώσε;. v. ᾿Ανώγεων. Ἔκλω-
grevoy. Κασπαία. Κατασκεδαζεν. Με-
λίνη. Δημ. Ξυήλην. Χιών.

Ἔν Κύρα Πωιδείο. v. Π,ϑανόςο.

Reliqua CAPIT. XL. LIBRI V. ea vet. edit. Vol.X. cap. XL.)

IV. Zndex fcriptorum, a viris dotfis iu Suida, vbi nomina ille praeterit , inuefligatorum * ex edi-

. tione Kliferi, " V. De Etymologito Magno eiusque au&ore. — lum nec. Megalum. effe, nec
Nicam, nec Suidam, mec Mujurum aut Calliergum. ΝΙ. De magni etymologici editioni-
bus. VI. Zia etymologica graeca perdita et /ISS. et vecentiorum. edita. — Index. fcripto-
rum, in Etymologico magno laudatorum. |VIIL. De Lexicis graecis ineditis, nec non. de
glo[Jariis variis editis ineditisque. 1X. Lexicon graecum biblicum vulgatum e MS. Codice
D. Abrahami Hinkelmanni. | X. De Lexito larimi Phauorini. ΧΙ. De Lexicis graeco-
latinis recentium fcriptorum maioribus. Xll. De minoribus tam generalibus quan fpecia-
libus. XIIE. De Sctriptoribus fimonymorum, epithetorum, particularum, phrajium. graece-
yum £c. XIV. De graeco- barbaris et vecentis Graeciae Lexicis.

[Cunr au&aário G. C. Harles. Ὁ

di IV. Iudex Scriptorum, a viris do&is in Suida, vbi loca ille nom nominatis au-
Goribus adftribit, iuuefligatorum, | repetitur ex: editione. Küfl evi,

| AI isoss. v. Κῆτος. Krynés. TéQea.

Aclianus "Taclicus. v. Ἐξελιγμῶν. Λοξὴ 'φαλαγξ. Μεταίολή. ΤΠαρεμβολή, Περισπο:-
σμύς.

| efchines. v. Φρυνώνδας. : ᾿ j

Agathias. v. ᾿Αχροςόλια: ᾿Λνδροώριογ. ᾿Δνεδήσατο. ᾿Αφελές. Ῥεγαννυμένος. Γηραιός. Ἔγκας
vides. Ἔμπληκτοι: Καϑετῶτι. Καϑεξώτων. Κιγκλιδάριοι. Κώμυϑα. Μελαντιοίς. Ναφ:
σῆς. Οὐρώνιος. Ἡρέσίβεις. Προέμίβολα. Τροεξειρεσίω. Σταγειρίτης. Σχολοωίτερον. Το"
Auzsvem. Τομίας. Ὑπεκέρωσις. Φοράδην. Χοσρόήφι

Alexander

484 Lib.V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM ^ "VoL X. p.23

Alexander, Aphrodifienfis. v. ᾿Δκριβής. ᾿Αναγκαῖον. ᾿Λιϑρώπος τὸ σρ. Ἀντικείμενα. ᾿Αν-
τιτρόφες. ἁπλῷ λόγῳ. ᾿Αποκύρυκτον. Τυμνωσία. Διωλεκτική. Αἱρετόν. Ἐγκράτεςω
διάϑ. Ἐγκοάτεια σωῷρ. Ἐκ περιδσίας. "Ἐνδοξα. ᾿Ἐνθύμημα. "Evrev£is. Ἐξ ὑποϑέ-
σεως. Ἐπαγωγή. (pag.784.) Ἐπιπόλωια. Ἐπιτήμη καὶ εἰἴσϑ. Ἐπιτίμησις. "Ego
dd. Ἐρώτησις ἔνδοξος. Εὐδαιμονία. Ἐὐεξία. Εὔνες. Εὐφυία. Εὐὔψυχός. Θεωρία αἷρ.
Θέσις κατ᾽ Apis. Κάλλος σύμμ. Κυρίως. Λευκόν. Μίξις. Νεμεσητικός. “Ομολογία-
Ὁμώῶνυμα. Οργή. Πάϑος. Παράδειγμα. Περιθοία. Iles ἐδ. ΠίΞις ὅτι. Πολυπραγ-
μοσύνη. Πρᾶξις. Πραότης oy. Προαίρεσις. Συλλογισμός. Συνοχή. Ταυτόν. Τόπος.

cep enyyos- Φίλος ir. GO vos παϑ. Φόβος. Quy. Φορά. Φύραμα. Χαρά. Χρῆσις.

Anonymus in vita Ariflotelis. v. ᾿Αριτοτέλης, υἱὸς Nau. :

Anonzmns jn. vita Pythagorae apud Photium. v. 'Ayyjvec. Δνθρωπος αὐτός. ᾿Αριϑμῶ.

τς Eizpéu. Μνήμη. Ὀξύτης. ὌΨις. Πυϑαγόρα το σύμβ. (pag: 236.) Terganrus-

Antoninus ( Marcus). v. "Ae. τότε. Ασοθανθν. ᾿Ασχολος. ᾿Αψικάρδιος. “Αψήκορος, Ἐρο-
cos. Δοίμων. Εὐανακλήτως. Θεραπείο, ᾿Ὡιφικὼς. Περιλαλϑσιν. Προσοχή. Στόδλιον.
Συμίβαίνοντῶ. ' T

Apollonius, Rhodius. v. Κατδλάς.

appianus. v. Ad. ᾿Ανάφασις. ᾿Αννίβας. ᾿Ασδρεβας. Keegy. ᾿Αχίλλειος εὐχή. Τέμω. Δα-
χτύλιος. Δεσιδαιμονία. Διετίτρη. Ἐπικύδης. Ἑταίρα. Εὐψυχίω. Εὔψυχος. Κατα-
πέλτης. Κάτων. Μάρκος Μάλλ. Μασανάσσης, ὁ τῶν Νομ. Περσεὺς Μακ-
Σίφαζ. , :

[P] Ariftophanes. — ᾿

Achsrnenfibus, v. AAX. ἔσιν ἡμ. ᾿Αμπεχόμενος. ᾿Ανόρω Ti. ᾿Απεμορξάμην. ᾿Απορᾶντι.
VAlexges. Γραφή. διαλλαγή. Διωπανῶμεν. Διόπτης. Ἑναπομόρξετα). " Ev. Ἔ ξερού-
cae. Εἰ μὴ κατένιψε. Ἵνω μή σε βώψω. Ἴσχειν. τρία. Θρυαλλίς. Κατάρδων. Κα-
τατεμῶ. Κλῶε πηκτα. Λάρκος. exci. Muze. Μεγαρικαί. Νεώρια. Νϑμηνίω.
Ὄξεσιν. Ὅσα. Οὐδέποτ᾽ ἐγώ, Οὐκ ἔνδον. Οὐρίο rz. Ὥς ἐγὼ μ. Πωλλαδίων. Πα-
λαμᾶσϑαι. Παωρακεκομμένος. Πάρνοψ. Περίδε. Τπόσρ. Πρωγμώτων. Σκανδιξ. Σκο-
ροδίοις. Σπυρίδιον. Συμφοροί. Σῦς. Ταραξικάρδιον. Τίς ὠμφὶ χαλκ. Ὑπὲρ ἐπιξ. "Ys.
Φελλά. Φεψάλῳ. Φιλτάτιον. Φοινικίδα. Χειμῶν cov. Χοιρίων. Ψόφε. Ψυχρϑ.

uibus. ν.᾿Αλφειός. Δμάϑητος. ᾿Αμαρυγώς. ᾿Αναβολοίς. Δεκατεύεν. Διεμήρισαν. NB-
λος ὧν. Ἐκβιβάσας. Ἐξῳκοδόμηται!. Ἥκε;. Θεαγένες χρήματα. Καλλίας πτερ.
Κατοὶ χειρός. Κόψυχος. Κραδῃ. Λάμπων. Λήκυϑον. Λῦσον. Μα γῆν. Μή μοι 7r-
Mged μοι δοκ. Νυμφίε (βίον. "Oves evi. ᾿Ορέξης. "Oevis. Ὀσμή. Οὐδὲν δὲ οἷον. Οὐδ-
ἐν de ἄμ. Οὐκ ἐπίσταμωμ. Οὐχ ὑπ᾿ ἄλλων. Πεισώνδρα. Πηνίκ᾽ isi. πλῆκτρον. Mo- -
λιόν. Πῶς δοκέϊς. Πραγματοδίφης. Πυτινοῖα. Σέρφος. Σκυτάλι ἐῷ. Ταυτὶ aevo ein.
"Pues gu. Ὕ PE oce Φιλοκράτης, o XTg. Gevyios. Φρὺξ μηδ. Χαραδριός.
Χϑονίας. :

Exclefiagnfis.. v. ᾿Αγύριος. "Αγχδσα. ᾿Ανάσιμον. ᾿Αντεχειροτόνησεν. ᾿Αὠρίῳ. Αποίμωξον.
᾿Αριφράδης. Δευτεριαζειν. Δημοτικοί. Ἑκοΐξοτε. Ἐνημμένος. Ἐξολίσϑῃ. E£or.- Emi- |
κλιντρον. Ἐπικράτης. "Ig. Κατωναάκης. Κεκονιμένος. Κνῦμα. Κρεάγοα. Μίλτος.
Μῦρα. Νεβυςικόν. Οὐδὲν πρ. "Qus καταλ. Παμπησίαν. Παραβλέπεσα. Παρώ-
πεπληγμένα. Παραχορδιῶς. Παρερπύσασα. Παρείρπυσεν. Πάτταλον. Πλερόνων. -

Προσπί- ὦ

VoLX. ».3 85 VBI CITANTVR A SVIDA: Lió, V.c. XL. 585

.^ Προσπίπτεσαι. Πρωΐ. Σμοιός. ZTow To ταμ. Συμβαλῶν. Ti TÀTO σοι T. Τέτῳ μὲν
ὄπω Ὑπαποτρέχειν. Ὑποδεισϑε. Φορμίσιος. Χαρίτων. Χοῶ.

Equitibus. v. ᾿Ανέσιος. ᾿Αντιφερίζειν. ᾿Α ξιώτερος. ᾿Απεψησάμην. Ἄφες. Βριμήσαιο.. Aux-
παωτταλευϑήσῃ. Διασεΐίων. Δωροδοκᾶν. Ἔγχανών. Ἐμοὶ δὲ τοιῶτ. Ἐξολῶν. EQ ἕν-
δεκω. Εἰ μὲν v. Ἠλιϑιάζω. Ἤρειδεν. Θρέττε. Kong. Κώδιον. Κράμβη. Κύβδα. Κυ-
γοκοπήσω. Λεπτή τις. Λξτρον. Λοιδορέξσϑαι.. Μάγνης. Μῷζα. Μέτοικο. Now.
Νῶνν. NU xg. Ξυναυλίαν. Olive z. Ονυχίζεται. Οπασας. Οὗς ἐγὼ βόσκ. Οὐ χῶ-
gov. Πεντεσυρίγγῳ ξύλῳ. Περίδε. Περιελῶ. Περικέμματα. Πλατυγίζε;.. Πλεέτω.-

Πορπαξ. Προσόδιοι. Πρῶτα scry. Πυκνός. Σίζον. [δ] Σταάσεις. Τὴν degisi Τὸ μὲν

. γόημω. TuQus. Ὑπερεπυπηαάζοντο. Φανός. Φροντίς. Χεσείω. —

gfirata. v. ᾿Αλλ᾽ ἐμός. "Axsros. ᾿Λνοργίας. ᾿Δπερᾶντα. ᾿Αποῤῥωῶγας. Αὐτόδαξον.
᾿Αψήκτω. Γρυκτόν. Τυναΐκισις. Δέλτα. Διωλλώτταν. Διαφορεμένης. Alei. Ἐν μύρ-
78 €^. Ἐξαμήσω. Efire. Ἐξηνϑισμένα!. Ἐπιγλωττήσομαι. Ἐριννύων. Ζωπυρήσεις.
ἙἸρημένον. “Ἰὔγξ. Καταπυγωνέξερον. Κόπτω. Κύλιξ óez. Λαμπιτώ. Λόχμη. Μηδικὴ
πόα. Μῆλα. Μεσωϑθῆναι. Οἰῶ. Ὀροφή. Οὐδὲν γώρ. Οὐδέν ἐπε ϑηρ. Οὐκ ἐπίγλωτ-
φήσομαι. Οὐκ ἐτῶς. Οὐ ςήσομαι. Ovre σὺν πανωλ. XL σπερμ. Παπαῷον. Vawyvia.
Πλεκῶν. Σακος. ΣΦρι γῶν. Ταῦρος. Τίμων. Τοξοποιέν. Τρικορυσίᾳ. Τυρόκνητις. Φα-
yos. Φορήσω. Χερνίβος. Ψήττα. Ψῆφος xe. Ψηφοφορία.

Nubibus. v. Aidem κελ. ᾿ΔΛεροβατᾶν. ᾿Αλσὶν δίωσμ. ᾿Ατιμώχε κατασ. ᾿Δπέτω. ᾿Ατέχ-:
νως. Βλιττομάμμας. Τνώμα. Τνώσῃ. Δέον. Διοίσειν. Ἐμπηδῆσαι!. lo κλάετε. Keie
yeci-. Λεπτολογία. Μανιῶν. Μεγακλέες. Μεταπήδα. Νεφέλας. Οὐκ ἂν ἀποῦ. Οὐ-

ρανόμηκες. Παρακαωταβολή. Παράνοια. Πωρατῶναι. Πεντετώλαντος. Πηδῶν. Πολ-
λοὶς ἐπιτρ. Πολλῷ γε p. Σωχρώτης, Σωκρ. Ταχύς. Τεττίγων. Τηλεσκόπῳ. Τῆς μω-
gius. Ὕπέρτονον. Φιλέξ γάρ πως. Φλαῦρον. Χαύνωσιν: Χωιρεφῶν. Χολῶσι. Χροιο.
Χρυσὼ waa. :

- Pate. v, ᾿Αλλ é τις ὕμ. ᾿Αντλία. "AQeue. Δαλίον. Ἐλεήμων. Ἐμποδων. Κόρημα. Λή-
ges. Μονῳδᾶν. Νὺν r8 ἐκ. Οἷον τὸ ϑαυμ. Οὐκ ἔφ, παρὼ T. Ὥς καλὸν» ὦ Πόσ.

Παρέτραγον. Περιεζώσατο. Πονηροῖς. Ῥιπός. Σαμοθροίκη. Σοβαρά. Φαύλως ἐρ.

2,

ζϑοινιχικῶν. Χάρισι... Xeucis. Ξ

Piuto. v. "AX. ἐκ ἔνεξι. “Ἑκάτην. Εἰρεσιώνη. Ἡ γλῶττα τῷ κ' Ἦσαν. Θάσιος. Κύλιξ
daz. Οἴμοι δὲ κύλ. Οὐ γὼρ πείσεις. Οὐκ ἔφ; συκοῷ. "oe ἀγαθά. Τὲν τετραδι. Io-
Sàc. Συλλήβδην. Συνεκποτέα. Φιακοῖ.- Ἶ

Ranir. v. ᾿λνάπαυλαν. ᾿Αχϑοφέρον. Βρῖϑος. Γοργόνες Τιϑρ. Δήμαγωγέ:. Διαύλερον.
Δἰόλαν. Ἐγῷθα. Eye μέν. Ἐξίτασϑα. Ὡς ἀπόλοιτο. Κατατιλᾶ. Καὶ ταῦτ᾽ ἔχ.
Κωδωνοφαλαροπώλες. Λεώκριτος. Λῇμα. Μάχιμος. Μεγαίνετος. Μὴ τὸν ἐμόν. Μι-

΄ » ἣν ERE * » $^ Lad ;» z 3 V
XEc7rQezi eae. Moeoi. OidZcav. Οἱ . οἶδα. Οὐ δήπε μ᾽ ἀφ. Οὐκ ἔξιν es. Ou; ἔχω
φράσαι. Οὐχ, οἷός v εἰμί. “Ὡς ἀπολοῖτο, Περικλῆς ὅτ. Πινωκηϑόν. Πλαίσιο, σύμπη-
κτα. Πονηροῖς. I18 σχήσειν. Πυῤῥίχαις. Ῥόπαλα. Σάφα. Σκολιο, Σκύμνος. Σμιλεύ-
ματα- Συγχυϑείς. Ταῦτα μὲν ze. Τὴν [] γῆν. Τίς es avez. Τίς δ᾽ εἶδεν. Tom
Στυγές. Τυφών. Φεῦ. Φιλοτιμότεραι!. Χαλκίον. Χάρων.
Vol. VI. Ecce Thernto-

ς86, Lib. F. c. XL. INDEX SCRIPTORVM. Vol.X. p3P6

Theruophoriazufir. v. ᾿Αγρεία. ᾿Αλλ᾽ 8 γάρ ei. ᾿Ανταυγές. "Agseyr. Mir μὲν ἡ μ'
Ἔγκυκλον. Ἥκες. Κηδετής. Κομψέν. Κοικύλλες. Κοινολογίω. 'Λέων.. Μελανοσυρ-

᾿ς μοῶον. Μύρμηξ. Παλαμήδης. Πλάτη. Πορίμῳ. Πόσϑιον. Πυραμᾶς. Σμίλη. “Ὑερηδών.
τεχνάζεν. Τεχνάσμασι. Τί ὃν ἔτι. Togeves. "T φέξειν. Χαλαραά. Ψιλός.

Vifpis. v. ᾿Αναμασσώμενοι. ᾿Ανατρητές. Δνϑρήνη. Αὕτη ye xo. Διεκερμότισε. Δοϑ,ἦνι.
Αἴσωπος, ὁ τῶν μ- Ἐκκαλαμᾶται. Ἐλαολόγοι. Ἐξ ὄξος lom. v εἰδῇς. Ἰννοί. Θα-
ψίνῃ. Θεσμοϑέτης. Θυμὸν ἐξ. Καταπροίξεται. Καχρύων. Κλητῆρα. Κλητήρ. Koxve
πολ. Λάχανα. Μισόδημος. Οὐδὲ χαίρω. Ὡς ἡδέως. Παροινικώτατος. Περιπεῷϑες.
Προσκαύσασα. Πρυτανέω. τοὶ d.d. Πυρίνω. Σαυλοπρωκτιῶν. Σκίβδον. Σορός. Στίλη.
Στυφεδανός. Ταῦτα λήρ. Τωθάζων. Τροφαλίς. Ti ταῦτα Ane. Τυφεδανός. Φυξη-
μάζα. Χαρινάδης. Χελώνας. Χελύνη. Χοιρίναι!. Χοροϑλιψ,.

Arrianus, v, ᾿Αλέξανδρος ὁ φιλ. Ἐνυάλιος. ἩφαιΞίων. ^ oes.

Artemidorus. v. ᾿Αγκών. ᾿Ακέφαλος. ᾿Αλληγορία. ᾿λναβοίσεις. Ἀναγκαῖον. ᾿Ανδδείο. “Ἀρ-
σαξόν. ᾿Ασώμινϑος. Βαλανεομφάλες. Γαλῇ. logos. levem. Γνάφαλοι. δακτύλιος.
Διόνυσος. Δρώκὼν τὸ ϑηρ. Αἶχες. Αἰδοῖον. Ἔϑος. ᾿Ελέφαντος. ᾿Ενύπνιον. 'EQeseis. "“Ἐφη-
βος, κιλ. "lego νόσος. Θύλακες. Κλίβανος. Κορώνη. Κῦμα. Acer. Μελι τοῖον κυν.
Μορμυρωπός. Νεμεσᾶν. " Ovesgoy ἔγυπν. Ονειρος. Πεπρῶσϑαι. Πλύνεται. [Πυργίσκοι.
Σιδηρξς ἄνϑρ. Στοιχϑα. ΣΦαιρίζω. Τέραμνα- Τήβεννα. Τριβακά. Τοίχαρχος. Τύλη.
"Yes. Φοῖνιξ. Ψῆφος. Ψῆφ. καλ- ᾿

Aflrampfychus. v. ᾿Αλωπηξ. ᾿Ανήρεις. "AvDonZi. " Agen; [BA.. Βόας See. Βορβοροτάραξις.
Beovraj. Βρύσις. Γελῶν. Γέροντα. Γυμνὸς x99. Δένδρε. Ἐκκλησίαις. Ἔσϑειν. Ἵσπες
μελ. Θάλατταν id. Θανῶν xaO ὕπν. Θρίδακας. Ka ὕπνες. Κεκλωσμένα. Κόπρῳ
καϑ. Λαγῷ πον. Λάκκῳ Λύκος wey. Μάχην. Μητρὶ πλάακ. Μιξιονίδης. Μῦς δ᾽ αὖ
Qav. Nexess cg. Νενησμένα. Οἶνος κεν. Ὀσμή. Οὐρανοβοίμονος. "Oxpese zr. o
xexr. Πάσσαλος. Πρήϑων. poft" v. Παχές. Ποῦδας κρατ. Περιξερώς. καλὸν πέ-
TecDoy, poll v. Πέττεσα. Πέτρα καθ Πηγὴ διαυγ. Πνοή. Πόδως. Πόλον. Ῥάβ-
δος. Σελήνη. Σταφυλή. Στολήν. Στύλος. Σῦκον. Σφῆκες ῷφαν. Τεῖχε; καϑ. Τρίχας. |
Τρώγων. Τυφλὸν Q. "Ys βλ. Ὕπνος ἐπὶ 9. Φιλῶν. Χάρα. Χιὼν φαν. Χιτὼν ῥαγ-

ν

Χρυσον xe.

[Ὁ] Atheuaeus. v. ᾿Αϑήνωιος: ᾿Ακήματα. ᾿Αλθηφιάώς. ᾿Ανακέσθαι. ᾿λναλαμβάνειν. "Avat-

05 quien. "NyOeyoi. Ἀπίκιος. "Απυρὰ σῖτα. Δοιδός. ᾿Αφύα. Βρέχειν. Βρύτια. Δακτὺυ-
λήϑρα. Nous. Ans. Δειπνοσοῷιξαι. Ἐξυπτιάζω. Ἐπιξεφέας. Ἐπιτραπεζώματα-
Καλλιφανης. Καρίδας. Καταίονῆσι. Κατέσειε. Κιντέρος. Κωθωνίσαι!. Ματρέας.
Μέϑη. Μενεκρώτης Eve. Οἶνος ὠνομ. Ὅμηρος. (pag. 683.) "Ὄρχησις. "Osgen- "Oo-
φαγία. Πάμφιλος ὅτος. Πασάμενοι. Περιγλωττίς. Πίθυλλος. Προίμνιος οἶνος. Πυ-
λάδης. Σημός. Τελετή. Τελλίας. Τιμωχίθας. Φαλλοῴφόροι. Φιλόξενος, Acum. Χάρ-
μος σὺρ. Χορείαν.

Bafilius Magnus. v. ᾿ΑποΞολικὴ reir. Ἔξ &.

Chryfoflomus. v. ᾿Αββᾶ. ᾿Απρόσιτον. ᾿Δφοσιέμεϑα. Βδέλυγμα ἐρ. Δελεία. Ἐνδελεχισμός. ἡ
Μωρία die xg. Συγκατάϊβασις. Τελώνης ἀλλ. ;
: Codinus.

VBI CITANTVR A SVIDA. Liís.V.c. XL. 481

Vol.X.p.607.
Codinus. Multa funt apud Suidam loca, quae apud Codinum de Originibur .CPolitanir
totidem paene verbis leguntur. Ea autem non ex ipfo Codino, vtpote fcriptore re-
centiore, Lexici huius compilator fumfit; fed ex eodem auctore *), ex quo et Co-
dinus. Loca autem funt fequentia. v. ᾿Αδιαίβηνή. ᾿Αρκαδίοω. ᾿Ατραβατικάς. Αὔγεςος
o K. '"AQeodizz. Βασιλικὴ ὅτι & τ. Βηρίνη. Τῇ. Δημήτηρ. Ἑλένη. Ἑρμῆν. Ἑςία. Ἥρα.
Ἰανβάριος. legmavos ὃτ. Kr. Κυνήγιον. Μάμας. Μαναίμ. Μηνῶς. MiAiv. Παλα-
τῖνοι. Πρίαπος τὸ ὧν. Προκόπιος ὅτι, ἐν T. Σέλευκος &T. Σταυρὸς ἐπὶ τὸ β. Στήλη
v8 Q. Τροιβενάλιον. Φόρος. '

Conflantini, porphyrogenetae, Collectanea, fiue Excerpta hiflorica. | Loca inde depromta
ad fuos quaeque auctores, veluti Polybium, Diodorum, Nic. Damafcenum, etc,
retulimus.

Cyrillus, Alexandrinus. v. ἙἝἭ μῆς. ὃ τρισμ.

Cyrillus, Hierofolymitanus. v. Ὀλυμπιάς.

(£] Damafcius. v. ᾿Αϑηνόδωρος., s. pag. 13. Δληθινὸς ἔρως. Αμήχανον. ᾿Αμμωνιανὲς "yo.
᾿Αμφιλαφῆ. ᾿Αναλκις. "Λπλαςος. ᾿Αρποκρᾶς. ᾿Αρασϑα!. Ασκληπιόδοτος. Λτρυτος-
᾿Αφεδρείας. Ἑέσιος. Γρηγόριος οἶδ. Δαιμονία. Διαγκωνισοΐμενος. Διωϑέτης. Διέσιν. Δω-
ριὸς QUA. "Evdeésegos. Ἐπίκτητος. Ἑρμαῖον. Ἕρμείας ὅτος. Ἔρως τὸ πρ. Εὐθύγλωτ-
τος. Ἑυλόφως. Ἑὐμοιρίωα. Εὐπείϑιος. Εὐρετής. Εἶδος. Ἥλιξ WA. Ἡραώσκος. ᾿Ιφικρα-
Tides. Θεαγένης. Θῶπες. Κατακωχή. Κατανωτίσασθαι!. Μαρῖνος. Μισοπράγμων.
Μῶμος. Ὄλυμπος. Οὐλπιανός. Ὥτα κωτεαγότα. Παμπρέπιος. Πλάτων ὁ Φιλ.
Πολυήκοος. Σαλδόξιος ὅτ. Σεβηριωνὸς, ἀπὸ deja. Σεπηριανός.. Σωρανὸς ἐῷ. Τὰ ὦτα.
Τελεσιδογόν. Ὑοκορίζεται!. Dra. Φυλάκιω. Χωρὶς τῶ Μυσῶν. Ψυχή.

Monendus Πίος οἷ Lector, plura apud Suidam loca occurrere, quae ex Damafcio de-
promta effe, et flilus et argumentum facile perfuadeant: fed nos ea tantum hic πος
tauimus, quae et apud Photium in Excerptis ex Damafvio leguntur, et proinde Da-
mafcii effe certo conftat. | ;

| Diodorus, Siculus. v. ᾿Αναγωγή. Ανωλεξώμενος. Ανέσειον. ᾿Αντέχο. Βώρος περὶ πολ.

Βλανων. lox. Δημήτριος, ᾧῴανοςρ. Διατροπή. Ἐπιφυόμενος. Εὐκωιρίων. Ἴδιον;

"dier. Καλλίοις, o συρ. Προδείκταις. Συβαωριτικοῖς. Τίμαιος, ανδρ. Ὕπερπετς.

Diogenes, Laertius. v. ᾿Αγαϑθόν. "Ay δῆτα. ᾿Αγκῷν. ᾿Αδιαφορία. Αδύνωτα. ᾿Ακαδημία:
᾿Ακήβδηλον. ᾿Ακρων. ἼΑμπωτις. ᾿Αμφιβολία. ᾿Δναγκαῖον. "Avete. ᾿Αξιόπιξος. ᾿Αξίω-
μα. ᾿λπαϑῆ. "Azwves. Απογραφή. Αρετή. "Agesuum. ᾿Αρχή. «ex. ᾿Δτυφίαᾳ.
Αὔε;ς. Δυλητοίς. Βάρος περὶ πολ. Βασιλείώ. Βαφταχϑεη. Βίαντος. Βῤοντή. Ταλα-
Eas. Τραμμή. Τυμνοῤῥύπαροι. Δασμολογῶ. Δαῤμονο.. Δέλτος. Δεσμοὶ τῆς ψυχ.

; Eeee a Δείξεις.

Tas antiquitates vindicare. voluit in diff. inferta

a) Hunc auctorem anonymum "Antiquitatum
tom, VIL Hift. eriticae Maffonianae pag. 247. fq.

CPolitanárum trecentis. et quinquaginta annis Co- .

dino antiquiorem primus e codice regis Chriflia-
niffimi A. 1711. vulsauit Zn/elmus Bandurius,
vt dixi volum. VI. pag. 549. fq. vet. ed. Cafimiri
' vero Oudini argumenta ; quibus Michaeli Píello il-

et recufa Lugd, Bat. in triade differtationum A, 1717.
8. admodum incerta effe ac lubrica, probat lauda-
tus Baudurius pracf. ad tom, I. numismatum im-
perator. Parif. 1718. fol.

488 Lib. P. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. X. p. 7 Po

etas. Δηλία to^. Διωκόσμησις. Διαλεκτικῇ. Διάλογος- xc Δοξάσαι. Δϑλοι
πάντες. Δώριος. Ὀνομῶ Κ. Afgecis ἢ λ. Ἔγκλισιν. Ἐγκράτεια 109 ᾿Ελεύϑερος. Ἐπα-
“γωγή. Ἔπεχε. Ἐπιθυμία. Egi. er; φησ. Ἐπιφάνεια. Ἕσπερος. EU διογειν.
Εὔλογον. Εὐπόϑεια. Εὐσέβειαι. Εἴσῃ. Ζήνων. μνασ. Ζῶναι. Εἰδέα. Ἡδονή. ἡ ἬἭκΞα.
Ἵρις. Νέφες vey- ᾿ἸΙσχυρογνώμων. ιὐγξ. Θεόδωρος: ὁ ἐπίκλ. Θεός. Θεώρημα. Θέρος
ξεῖν. Θέσες. Θείες τὲ og. Θυωρός. Ka eivoj. Καϑῇῆκον. Καϑυππάζξεσθαι. Κακία-
Καλὸν πρᾶγμα. Κανωώπος. Καππαρις. Κατηγόρημα. Κεραυνός. ᾿Κομῆται. Κόσμος οἱ
Ed s. Κοτύλη. Κρόμμνα. Κύκλοι. Κυνισμός. Λεπανδροῶν. Δήκῦθον. Λόγος. Λοψο-
τόπος. Λύπη. Μάγοι. Μᾶλλον, μᾶλλ. Μεγαλοδωρία. Μεγαρίσαι. Μέτοικοι. N&s.
ὁ v8s 7. eve divis. Ὀζωτά. Ὁ μοιομέρεεοι. Ὀνησίκριτος. Ὄντω. Ὁρμή. Ὅρος: Ὀςῶ-
yoj. Οὐδὲν μᾶλλον. Οὐρανός. ᾿Ωτοθλαῤδίας. Ὥχος. φιλ. Παϑη δύο. Παϑος. Πᾶν.
Τιαρωγραμματίζων. ΠαραΞιχίς. Πάχνη. Πένταϑλος. Πιήναντα. Πολιτικήν. Πολι-
σισμός. Πρηξήρ. Πρόληψις. Πρένικος. Πρωταγόρας. Πυϑαγόρας. Πυϑαγόρα τὸ σι
Πυϑμήν. Πυρίβιω. Πυῤῥώνειοι. Ῥομίβοτωμυλήϑρα. Ῥοίακες. Σαρόπες. Σε,σμός. Σή-
μοῶον. Σκιμαλίσω, Σκίφη. Σολοικισμός. Σοφία xo] σοῷ. Στιγμή. Στοῖκοί, Στοι-
yy eov. Συγγνώμη. Σύμβολον. Τεϑεωρημένη. Τέλος. ἹΤετρωλογίω. Τιμῶμαι- Τρικύλι-
scs. Τρόπος. Τροχιλίας. Τυφών. Ὕετός. Ὕπνος τὸν ὕπν. Ὑποβολή. Ὑποτελίς.
ὝὙπόχυτος. Φαντασίω. Φαιός, Φημί. Φϑινόπωρον. Φλέδων. ᾧλοιίς. Φόβος. Φυσι-
κὸς λόγος. Φύσις ἐξίν. Χάλαζα. Χειμών. Χροὶ δῆλω. Χρόνος. Χρύσιππος.

Dion Caffius. v. ᾿Αγήλέιεν. "Adie βηνή. ᾿Αδριανός. ᾿Αμβλύνω. ᾿Αμυξί. ᾿Αναιρεθείς. "Avne-
τήμένοι. ᾿ΑνταγωνιΞής. ᾿Αντίοχος ὁ αὐτ. ᾿Αντῶνῖνος. βασ. (pag. 234.) ᾿λπαλγὲν-
τες. Βυζαντιον. Δεινὸς» ori: Ae. Δίκροτα. Ἐναγισμοί. Evene. ᾿Ἐξαιρετέα. Oex-
ζξσα. Καϑήρει. Καίρια. Κλαύδιος. Κύλιξ ῥοπ. Λαμπάδια Aderat. Μαρκελλος»
sea. Μάρκος βασ. Μήϑ᾽ ὑπὸ veor. pes νοῦν Σέξτος 'χαιρ. Σπόρος. Ὑπεξέσχεν.

Dionyfius, Halicarnaff. v. ᾿Δριπύδημος. ᾿Ασσυρίων ἀρχή. ἼΛτεγκτος. Αὐταρκειᾶ. Αὔχημα.
Γαΐίος Aer. Διωρτώμενος. ᾿Ἐκτετηκυῖα. Καϑοσιωϑ)έισαι. Μάρκιος, se Παραιτησό-
μενος. Πόπλιος Οὐαλ. Ποςόμιος ὕπατος. Πύῤῥος ὅτ. TaAavrsve. Ταμιεύεται-
Τεκμαιρόμενος. Τρύχη. Ὕποβήσονται. Χορταῖος.

Epigrammata anthologiae ineditae, "Vide Indicem praecedentem fcriptorum, a Suida lau-
datorum, v. epigrammata. ὦ

Eufebius. v. ᾿Ωριγένης. Πλάτων ἐν yop

Gregorius, Nazianzenus, v. Auergya-

Harpocratio paffim.

Herodianus. v. ᾿Αμαξςης. cout Περιϑίοις. Σεβῆρος. ὃ ὅτι s.

fe] Herodotus, v. 'AjucS sy. ᾿Αναγνωσϑ εἰς. ᾿Αφοσιέμεϑα. Βέττος. Γύγης. Δαάτις ὃτος.
Δηΐωώκεω. Δημοκήδης. Διφαζσιο. “Δελοσύνη. Ἐξεχωρήσεν. Ἐξιφορήσαντες. Ἐπελέξαν-
To. Ἐπέτηξεν. Ἐπὶ πρύμνην. EvAoj. Θεμίσων. Κατοικτίζετο.. Κνῶν. Κῦρος. MiATiA-
δης. Μνωμένη. Πολυκράτης. Oij&cay. Ὅμηρος. (pag. 684. feq.) Περιεμεκτήσουον He-
ειἡμοακτεον. Φωκαέων.

Hefiodus. v. "A Aere μητρυιή. Ασφόδελος. Δὼς cy. Νήπιος. Τένϑ αν. ; S.
. : Hefychius,

Vol. ΧΡ, o δἴο VBI CITANTVR A SVIDA:; LiV.c.XL, $89

Hefychius, Milefius: v. Ξάνθος. Ξενοκρώτης. Vorcuuy μιτυλ. Φαίδων.

"Homerus. v. 'AAocs "Aui £ É Βάλλενν. Δι᾽ ἀσπιδέος. Δοιοί. Αἰτίζων. Ἑανῶ. Ἐλύσϑη. Ἐξ
εἰκαλαβῥείσοο. Εὖτε. "ldem. Ἵνα τότῳ. Καλλικολώνη. Κάτων. Καιεροσέων. Κέρω
εἰγλαέ. Λάϊνον. Λαϑικηδέω. Μετά. Μηπενϑές. ᾿Ολέϑεϑ. "Overae. Παλαιόν. Παρα-
βλῶπες. Παρακλίνασαι. Παραιτησόμενος. Ποινή. Σαμε ὑλ. Χαάλκεος. Xe.

lamblichus. v. Διωμπερέως.

Interpretes LXX.. Veteris Tef. v. "ASZos. ᾿Ανϑέξεται. ᾿Απελάκτισεν. ᾿Αποκαϑιτῶν. ᾿Αρέ-
ce. Αὐτή. Aes. Ἐξωλέϑρευσας. Ἐπεςήριξας. Ἑσσήσεις. "Ea AR Ἴδβοσαν. Καξ.
δῆς. Κατεντευκτήν. Κρῖνον. Λυμαΐνομαι. Ave. Μὴ οἰποσκοροκίσῃς. Ογδίη. Ὀλολυ-
— φέτω. Οὐκ ἂν ὀρϑῶς. Οὔτοι. ΠαξαΞήσομαι. Πεφρυγμένα. Πιανώτω. Πολεμῶ. Tigc-
βλημα. Προσκόψῃς. ποοφυλακή. Πτέρνα. Πύρωσον. Συνίημι. Τιμιελκῶν.

Ioannes, Antiochenus, v. ᾿Αδριανός. peg. 57: ᾿Αλέξανδρος ὁ e μαμμ. ᾿Αναφάσιος ῥωμ. ÉBxs.
Avroyivos Eas. ᾿Απετρύετο. ᾿Αποχρησάμενες. Αὐρηλιανὸς βασ. Βεσπασιανός. Βι-
τέλλιος. Ταΐος £m. Ι φατιανός. Δαυὶδ βασιλ. Δέκιος. Διοκλητιανός. Δομετιανός.
Αἰμίλιος. Αἱρετόν. Ἑρκέλιος. Ἡρακλῆς ᾿Αλκ. Figerro. Ἰοβιανός.- Ἰελιανὸς ὁ ὑπ.
Θεοδόσιος βασ. Καϑοσίωσις. Κόμοδος. Κύντιος Ku. Λέκιος Efey. Λυπρά. Μαξιμῖ-
yes. Μάρκος βασ. Νεοχιμός. Νέρων ἔτι v. ἼὌϑων. Ὁρμαϑός. Οὐαλεντινιωνός. Ioe-
ἀνώλωμα. Πομπήϊος ὅωμ. Σαὲλ Duc. Σεβῆρος σοῷ. Σερέχ. Στενέβοια. Σολομῶν.
Στέρξω. Τὰ πλείςε ah. Ταρκύνιος cz. Τιβέριος βασ. Tiros βασ. Τραϊανόρ᾽
Ὕπατοι. Ὑποςησάμενος. Φαμωσσα. Φαῦλος. Χημεία.

Monendus eft Lector, omnia haec loca loannis, Antiocheni, depromta effe ex collecta-
neis hiftoricis Conílantini imperatoris, ab Henr. Valefio editis.

Yoannes, grammaticus, vulgo Philoporius dictus. v. 'Axge. ᾿Αναίμνησις. ᾿Αντιτυπῆσα:
᾿Λόρατον. ᾿Απόδειξις. ᾿Δρμονίαν. "Aexa ποιήτ- Av£s. Βέλησις. ΓΕλῶττα. Διώθεσις.
Aie Qoavis. Διηχή. Alec uos. Δόξα. [] Δύναμις. Αἰσϑέσεες. Ἐπιξήμῃ ὃ eri Que. Ζωὴ
παρατ. Εἰδη.. Εἴδησις. Hxo- Ἴδιον. τῶτο dr. ἸἹκτεριῶν. Θυμός. Κίνησις, Κογχύ-
Ag. Κόσμος τὸ ἐξ ἐρ. Κοιναὶ ἔννοια. Μέγα καὶ μικρόν. Μέγεϑος. μεταβολή. Μέται-
Tos. Μήλης ἐντεϑ. Μῆν,γξ. Nócos. NEs. ὁ v8e π. Ὁ ξὺ καὶ Β. Ὁρατέν. 'OsQeavri-
xov. 'OQ8a^ ucs. HaSos. Τινεύμων. Πῦρ. "Pic. Ῥυϑμός. Σαΐδδιοι λίθοι. Tev μύξιον.

᾿ Ἄέλος. Τροφή. Φαντασία. Φάρυγξ. Φ μόν. Φωνήν. Φῶς. Φυσικὸς λέγος. Ours
Χρῶμω. Ψόφος.

Yofephus. v. ᾿Α βάσκανος. ἤλδερ. ἼΛδεια. ᾿Αδοξϑται. ᾿Ακοίνης. ἴλγανος. "Agen. od. AQr-
λότιμος. Buxcva. Γεδεών. Γωρυτός. Δελεώξζοντες. Ἐχλε:πία. Ἐνφομισμαάτων. Ἐξώ-
λῆς. Ἔσσαϊοι. Εὐνοίοςς. Εὐπραξία. Ἥλικες. Ἰεζάβελ. Ἱεροβοοὶμ ὃ e. Ἱλαροῖς. Ἰωάν-
yis βασ: feg. Ἰώσηπος imd. Θανατῶν: Καϑυφίεντο. Κατανομιξεύσας. Κορβανᾶς.
Κριός. Μελέτη. Magis. Ναβεϑῶς. 'Oc». "OCias. Ὀχοζίας. Πετεοβέλον. Προτο-
μή. Πτολεμοῖος ὁ βασ. Ῥήξας. Σημεῶαι. tiq Ταλαντον. Tiros βασιλ. "Ye-
κανίων. Φινεές. GDesooi.

Yüdoros; Pelufiota. v. Avezrerés, "Eas. Ἐν τοσότω. Παραίθενγμω. Ee nro egy Za-

Φεοσύνη λεγν
Ἔσὲϊ 3 fulianus,

sgo Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM : Vol. X. p.1of
' OD RR.

Iulianus, imperator. v." AxArrov. ᾿Αντισϑένης. Γελοῖος. Αἴσωπος 6 ὁ τῶν μ. Εἰς τέῷφοαν ye.
Ἡράκλειτος ὄν. Κ. Καταγηρασωις. Κωνφαντινόπολις. ᾿Μαγνητῶν. κακά. Maguire
Σαρδαναπάλες. Τεττάρων. Φειδίας.

Laertius. Vide Diogenes.

Marcellus in vita Thucydidis, v. Ἰκρίον. Θεκυδίδης.

Marcus Antoninus, Vide fupra Zfutoninur.

Marinvs in vifa Prodi. v. "Hyptves. “Ἥρων. Λεωνῶς. Mqreoaxag. ᾿Ολυμπιόδωρος.. m
κλος 0 AUx.
Menander, hifloricus. v. ᾿λπεφλαύριζε. ᾿Αποκατέξην. Ἐκμαγέον. Ἐκμαλθακῶσαι. Ἔφοι-

νίττετο. Νεκυΐα. Ee. Ὑδρος ἄσιον. Ὑποτυφέσης. ᾿

Nicander. ν. Ἵσποι.

Nicephorus. v. ᾿Αδαμ. (pag. 41.) Macy rap

Nicolaus, Damafcenus, v. Δκαςος. ᾿Αλυάττης. ᾿Απετρύετο. ᾿Αρβάκης βασ. ᾿'Αταλαντη.

Ἱππομένης. Κροῖσος Aud. Λυκάων. Avx&gyo τῷ νομ. Μάγνης, ανήρ cp. Mc£os.
Περίανδρος ὁ Ky Σαρϑαναπάλος "Acc. Ὑπογραφόμενος.

Omnia haec loca Nicolai, Damafceni, ex collectaneis hifloricis Conftantini, porphyrogen.
ab Henrico Valefio editis, depromta funt. - |

Nilus, eremita. v. Οὐ κατασχών.

Nonnus in orationes fleliteuticas Gregor. Nazianz. v. Μαγεία. MiSea. Οἱωνιφικήν. Στήλη Ἢ
καὶ suMT. Τάνταλος. Φαλλοί.

Oecumenius, v. ᾿Αλαζονείω. Πεοτομή. Σαββάτε.

Palladius de Brachmanibus. v. Βρωχ μᾶνες.

Paulus, Aegineta. v. ᾿Αβρότονον. ᾿Αγαρ;κόν. “Ἄλιμον. ᾿Αλϑαζα. ὠλέη. ᾿Αλσίνη. ᾿Αναγαλ-
λίς. ᾿Ανώγυρος. ᾿Ανδρούχνη. ᾿Ανεμώνη- ᾿Παρωνυχία. Πόλιον. uei er iua Σα-
γωπηνόν. Στρωτιωτής [2or. Φέρβιον ἐδ. Χάλκανθος.

Paufanias, v. "Ayis. ᾿Αναξιμένης. ᾿Αννίβας. Γλαῦκος Καρ. ᾿Ἐπαμινωνδας." Εὔϑυμος. Ἱπ-
πόμαχος. Κλειτόμαχος. ΔΛεοντίσκος. Μίλων. Πλίνϑος. Πολυδάμας. Σόλὼν TÉT. Es-
σρατος. ci. Ταινία. Φρόνημο. Χειρονομέῖν. e^ T

Philoponus. Vide fupra Joannes, grammuticur. Ti.

"m

nulastot
Philo, Iudaeus. v. Σεμνέξον- Ἐπ 81. Ὁ ΤΣ ΩΝ
Philoflorgius. v. ᾿Αγαπητός.

Philoftratus. v. Γλγαμαι. 'Ayeigat ᾿Αδώμας. ᾿Αχδοϑινια. ᾿Αναβαλλόμενου: "Ásibeipac.
᾿Δνελέγετο. ᾿Απενιαυτίσαι. ᾿Απεσπόδαζεν. ᾿Απήχ 97: ᾿Ασβαμαῖϊον. " Aveysves: Βα-
λαντιοτόμος. Βάσσος" κορ. Τὶ ἄγγης. Acus. Διοίγ ξὲν- Διϑύραμβος: Αἰσχίνης. e τῷ
λυσ. Ἔθνος. ᾿Ελεύϑερο s. Ἐμπεδοκλῆς τὸ cv κρ. Εὐθύδημος: Εὐξενές. Ἔφηβες. 'EQi- 3
ye. Ἡρακλείδης ὁ ὁ Λύκ. Hye καὶ T. lacs 2E) "Pr. Θαυμαπαῖ- (Θεμιπεύσαντος.:
Καάμπτω. Κωδιον. Konica. Κύδνιον ῥεῦμα. Λεπτολογία- Δυγίζειν. Μάρκος. ὁ καὶ

"Avr.

Vol. X. p. πὶ δτ3 VDI CITANTVR A SVIDA. Lib.P.cXLD. $9

ss 7Àyr. Μελετώμενοι: Νικήτης. Οϑόνη. Oye π- Περιβωλλόμενος: Περιεβώλοντο. Πῶ:-

oc ρος βασ. Σιμωνίδης. Σκωπτόλαι. Σοφοκλῆς» «gis. Tad ἐκ v8 τρ. Τανταλξ κήπ.
Τιμασίων. Ὑπέρῷφρων ἐγ. Χαίρειν πρόσρ.

Photius in bibliotheca, v. ᾿Αγχίνοιώ. ᾿Αγχίσπορος.

Pindarus. v. Σύτο.

Pifides (Georgius). v. Εὐφρόνη, ἡ γύξ. Ἔχῖνος-

Polybius. v. ᾿Αγαϑοκλῆς. ᾿Αγωνιῷῶ. Αϑεσίαν. ᾿Αϑλητοίς.. ᾿Ακέσαιος: ᾿Λλογισίο. "AA eros.
᾿Αμετάκλητον.. ᾿λνάληψις. "Avotesgos.. [ΠΡ] ᾿Ανασώσων. ᾿Ανεθυμιᾶτο. ᾿Ανέμων qoo.
᾿Ανθρωπος. τὸ τῶν ev9g. '"Avcdim. ᾿Αντίγονος. ᾿Δντίοχος ὁ (δασ. "Ava cgo Anis
᾿Αντιπερίσπασμα. Απαντᾷᾶν. "Agrezisevov. ᾿Απήνη. Αποδοκιμάσας. ᾿Απύκλητοι,
᾿Απολέμητον. Απολλωνιοὲς TT. Αποσκευή. Αποτομῶν.. Απέτριψις. Ἀπροαγέντων.
᾿Αρίξαινος. ᾿Δριτοκρώτης. Αριφόνικος. ᾿Δριφοτέλης τίμ. “Ἀρμοζόμενος. ᾿Αρχίας» ὅτος
Bex. ᾿Ασδρέβας. ὁ Καρχ. Ἄτταλος βασιλ. Δυλαίωα. Αὖλος roy. Δυλῶνες. Αὐτο-
παϑῶς. ᾿Αφρερήτες. ᾿Αψίκορος. Βοίναυσος. Βαρυδαίμων. Βοτρυοταγῆ. Τόργος. Δά-
ψιίδων. Δαιτρός: Δεκαμαιοῖον. Δεινοκράτης. Δημαγωγές. Δημοχάρης. Διαγωνιάσαν-
τε.. “Διακεχυμένοι. Διάληψις. Διαμησάμενος. Διαφέρων. Puteo. Διεξάγονται-
Δισϑμήσαντα. Δικοωμοπραγέῖν. Διοφονης. Δόξαν δυσχροηξόμενος. Δὶμιλίω. Ἐγχω-

- ριον. Ἔϑελοντήν. Ἐκκαλέσασϑαι. Ἐκκαλῶται. Ἐκλεγόμενος. Ἔκ μεταβολῆς. Ἔκο-
ρωνίω. Ἐκπεφυσημένον. Ἐκπλαγᾶς. Ἐκκυβεύειν. Ἐμβελές. Ἐμπειρῶν. Ἐνάπτοντες.
Ἐνδυομενία. Ἐνερευϑής. Ἔνοχος. Ἐξάλλως. Ἐξεμηρύσατο. Ἐξηνδραποδισμένον. Ἐπέ-
Qu. Ἐπιμετρόσης: Ἐπιπολάς. Ἐπιπρεπείδις. Ἐπιτοφῆς. Ἐπὶ τῶν ὑποκ. Ἐπίφασις:
Ἔπσραττον. Ἐϑλα. Ἔς; τὶς δίκ. Ἐσφαλκέναι. Εὐαρμοφότερος. Εὐμένης» βασ. Εὐ-
περίκοπτος. EU πεφυκώς. Ἐφεδρείω. ἜΦ᾽ o. Ἥμισυς ὁ βρ. Ἥπερ. ᾿Ἡταίφηκεν- Ἰβυ-
κανητῶν. Ἰβύκινον. Ἱέρων. Ἱερώνυμός. Θεοκλυτήσαντες. Καϑυφῶντο. Καρδιοφύλαξ.
Κατοὶ ζυγόν. ΚατακόρεΕ. Κατανατάς: Ka εὐχήν. Κατερῶσαν. Κενταυρικῶς. Κενοὶ
χενα. Κηρύκειον. Κλεομένης. Κνέζας.. Κότος ἀνήρ. Κοχλίας. Κωϑθωνίσαι- Κριοκοσ ὥν-
Λώςαυρος. Λέμβος: Λεύκιος, np. Λεύκιος epe. Λεπόμεθα. Λιμόψωρος. Μαλακία.
Maviéxns. Μασανάσσης- ὁ ἐν Λιβ. Μαχλος. Μολπαγόρας. Νέοντας. Νῆφε, Ne-
μή. "Og9ol. Ὀρτιώγων. Οὐχ, οἷον. Ὥφελείας: Παμφιλίδας. Πάντα ἐν ἐλ. Παραίβα-
λέσϑθαι. Παράπαν. Παραιτοῖτο. Παρέβαλεν. Παιδομαϑῆ. Περ,πέτειο. ΤΊερσεὺς ὃτ.
cya. Πιξωσάμενος. Πληρώματα. Πολέμαρχοι: Πολυκράτης.» ὁ τῆς K. Πύπλιος, ὅτ’
Πόπλιος, περὶ τ. Πόπλιος σκ. Πραΐφεκτοι. Πρέμνον. Vlehywrzres: Πρὸς αὐτῇ. Προσήηγ-
γελμένοις. Προσπορευομένων. Προξασίω. Προφρόπαιος. Πρεσίας ὁ βασ. Πτερίνης.
Πτολεμαῖος spam. Ποινή Ῥαδιεογός. Ῥωπικός. Σώλος. Σημαία. Σίωλος. Σιτοβολίοις,
Σχόπας. Σκορπίδια. Σωματοποιῶν. Σωσίβιος: Σταΐσις. Συναγομένων. Σύνθημα- Συν-
ϑηματικῶς. Σύνοψις. Συριγμός. Τίμαιος ois: "Tiros, φρατήγ. Τριόρχῆς. Ὑπεραλγῆ.
"Yreseevieis: Φανοτεῦσιν. Φαρμακείας. Φερεκάκες. Φίλιππος, ὁ βασ- Φίλιππος 0
qux. Φιλοποίμην. οἶχ. Φλὰ μίνιος. [δ] Φόρος, τὸ πωλ. Χάραξ «ec. Χαίρων, Δα-
wed. Χεμασκήσαντοα. Χρείου.

Prifcus; rhetor et fojhifla. v. ἴΑβαρις. ᾿Δκατῖροι.. Σαραΐγ 8goi-
Procopius:

592 Lib, V. c. XL, INDEX SCRIPTORVM Vol. X, p.159 14

Procopius. v. "Asyagoz. ᾿Αγκῶν. ᾿Αγνῶτας. ᾿Δένναον. ᾿Ακρασία. ᾿Λκρωτίζῳ. ᾿Αλλαντο-

-— πώλης. Αλπειν. Δμαλασύνθω. ᾿Αμαρτάδας. ᾿Αμειίεσθαι. ᾿Αμήχανα. ᾿Δνάδικα.
᾿Ανακράτος. Λναλφαβητος. ᾿Ανῳξυρίδας. ᾿Αναπεστωκώς. Ανήμοος. Δνϑρωσπρθαίμο-
ves. ᾿Αξιόμαχος. Ἀπέροτον. ᾿Αποκναίειν. ᾿Λπολεγόμενος. Απόσιτος. ΑΤερος. ᾿ΑΛιχοῦ-
οι. Βελισάριος. Βῆρος. Βροτολοιγός. Τραμματεύς. ΤραμματιΞής. Δορας. Δαιμονίως:
Δεξαμενή. Δεξιὸς.» καὶ ὁ ev. Δεινοὶ ἔμπ. Δίαυλος. Διέχϑσαν. Δίπυρος. Δόλωνες,
"Eyezoa. Ἐκκρεόμενος. Ἔλεσε. Ἐνδελεχισμός. Ἐν παρωβύτῳ. Ἐξωρτήσας. Ἔπαγα-
ψέσϑαι!. Ἐπαγγέλλε;. Ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ. Ἐπήγγελλεν. Ἐπιβατεῦσαι. Ἐπιβολή. Ἔπι-
δοζος. Ἐπικαλῶν. Ἐπισκήπτει:. Ἔπρασσον. Ἐσεσήρεσαν. ᾿Ετώϑαζον. Εὐνομιονός. Εὐ-
πώρυφα. Εἰσαγωγεύς. Ἠλίϑιος. Hacev. ἸΙωοίνγης ὁ τυρᾶνν. "Yocvyne o Καππ. σχυ-
οίζετο. Θῶσσον γ. Θεόδοτος ὅτ. Θευδερίχος. Θευδιβαλδος. Καϑαρῶς. Κατακορής,
Καταπροήσεσϑαι. Κωτατείνεσαν. Κώτοχος. Κέρμωτα. Κῆδος, Κηφήν. KeTery&ess.
Κύρτωμα. Λαωμπρῶς. Λιμιταναῖοι. Λωφῆσαι. Μωροκακοήϑης. Nea. Νεοχ μῶν,
Ξυνδιενεγκῶν. Ὀβολϑβ. ᾿Οξυρεγμίω. ὍὍποι. Οὐ δέον. ᾿Οφρυάώζω. Παλωμνοῦος. Παρ-
óv. Περιτροπῇ. Πέτρος ὅτ. ἦν ἐπ. Πολεμησείοντες. Πολεμητέωα. Πορϑμός. Πόῤῥω
τῶν νυκτ. Πράσινον xe. Πρίσκος Ἔμεσ. Πρόκλος v8 βασ. Προσεδίζει.. Πρυτανευό-
σής. Σηρική. Ξισύρα. Σκορπιαίνεσθαι. Σκότιος. Σταϑμᾶσθαι. Συνωνή. Σχολάριοι.
Ταβελλίων. Τεκμήριον. Τίτανον. '"Tew8vos. Τριβωνιανός. “Γριγονίω. Τύχη. Οὐκ
νϑρο. Ὑπερήμερος. Ὑποσπανίζων. Φώρμακον. Φϑόρος. Χιβόλδιος, Χιτών, Χρυ-
συμαλῶ.

Scholiafles Ariftophanis paffim.

Scholiafles ineditus ") in Lyfffratom Ariflophanis. v." Αβυσσος. ᾿Αγοράσω. ἤΛλλοσον. "Aog.
ει. Αμπρεύοντες. ᾿Αποῤῥϑγας. ᾿Δρκτος ἐν βραυο. ᾿Λταυρώτη. ᾿Αττικος. Διαξῆ-
να!. Διαφανὴ χιτώνιω. Ἐμπίς. Ἐντεθρίωται. Κονίσσωλος. Κορύβαντες. Κυοσώνιε.
Ξυταϑεύσω. "OCen- Παππῷον. Πωράλων. Συνιτωμένες. "TiO. Τυρόκνηξις.

Scholiafles Homeri, v. ᾿Αϑανατος. ᾿Ανηρεμψαντο. ᾿Δῷλαςον. ᾿Αῷνειος. ᾿Αφύσγετον.,
“Ἑπταβόειον. Κακοῤῥαφίαι!. Κωταεσατο. Κατακλῶϑες. Μετασπώμενος. Παραυδή-
σας. Πεπάλαχϑε. Πέπον. Πολυδίψψιον. [P] Πολύλιξος. Πολυφόρβη. Ῥηγῶς. Ῥηϊξή.
Σταμίνεσι. Τηϑὺς ἥ γῆ. Ὑπερώηταν. Χολωσέμεν. ;

Scholiafles Sophoclis. v. ᾿Αγίζων. ᾿Αδέρκτως. ᾿Αζήμιος. "Aet. ᾿Αλίπλαγκτος. ᾿Ανωκωχεύειν Ὁ
᾿Αναμπλάκητοι. ᾿Αναυδος. ᾿Αντήρει:ς. Αντιπέτρε (nj. ᾿Απόπτολις. ᾿Αποτροπιαζό-
μενοι. ᾿Αποίξ. " Arosa. Δραρε με. ᾿λριτόχειρ. ᾿Δσπλαγχνος. " Asopoi. "Δτιμος. ᾿Δτ-
λήτῳ. Αὐτοδαωῆ. "᾿Αφρακτος. Βαρκαίοις. Βέβηλος. Δεξια. Δεσμώτης. Δεαινόπες. Δηΐο.
Δίπαλτος. Δορύξενος. δραπέτης. Moa νύξ. ᾿Εκτριβήσεται!. Ἐλώφησεν. Ἔμπληκτοι.
Ἐναγῆ. Ἐναλλαγῆνα!. Ἐξεξεμμένοι. Ἐπίσκοπον. Ἐρέσσεσιν. Ἐὐμενίδες αἱ em. Ev-
Φήμε. Ἡὐχένιζεν. Ἰηίων. Ἱππομοανῆ. Κακοπινέτατον. Καλχαίνεν. Κατασπείρας:
Κατάσεψον. Κατηναρισμένας. KoiAg gar. Kudacevoy. Λαίβος. Μάγος. Μακραίων;.
Μελέτωρ. Μετανεγνώσθη. Mise καλαΐ. Νεωρῆ. Νηφάλιος. Neige. Νύσιαι. {Ξενίας

Οἱοίβότης..

}9ὴ Editus poftea a Kuftero in praeclara fua Ariftophanis editione, Amflelod. r7to, fol. ex codice |
Ifaaci Voffii, : ᾿ Ἵ :

Vol. X- p.14 15 VBI CITANTVR A SVIDA. Lib. P. t. XL. $93

"OleBérus. Οὔρησας. ΤΠώμψυχος.- IIoc Qecviuov. Yegrroozrtov. Tleigee- ἸΠΠηγαὶς γάλ.
Πῶρος. Πάϑος. Προσπεφυκότος. Προφώτης. ἸΠοιμένων. Ποινή. Ῥαωψωδίω. Σημαίνει.
Σιδηρέων.- Στέρνω χϑ. Συμμαϑῶν. Συνδαίξον. Συνηλλάγην. Ταλαίπωρος. Τάλις.
“Τανύποδας. Ταυριώνη. Τύπωμα. ὙὝπαυλον. Ὕπηνέμιοι. Ὑπόβλητον. Deo ys.
Φοιτῶντωα. Φυτάώλμιος. Xokom8s. Xengodoiiu o. Χηλαργοῖς. Χλιδή. Χνόας.

Scholiaflcs "Thucydidis, v. ᾿Ακησυκτεῖ. ᾿Ακροτελεύτιον. ᾿Λόριξος. ᾿Απαλλέάξειεν. ᾿Απαλγή-
σαντος. Απέφϑε. ᾿Αποσαλεύσας. Ἀραντες.Διωγνώμη. Διαλλαγῆναι. Δίεκπλοι. Διέ-
Qegoy. Ἐβαρύνετο. “Εϑελοπρόξενος. "“Ἐκόαῶ. Ἐλπίσας. Ἐπίδαμνος. Ἐπέίνειον. Ἐπὶ
ῥητοῖς. Ἐπωτίδες. Ἔποικος. Ἐυθὺς 09 εὐϑ. Ἑΐλως. Καλῶς ἀντὶ τ. Καταδύσαντες.
Καταλῦσωι. Καταφρόνησιν. Κρωβύλος. Ace. Μαυλίας. Μεταχειρίσα!. Μετεώρες. Μέ-
τῶπον τῆς νεῶς. Νωυάγιον. Ξενωγῶν. Ξυμφορών. Ὁμωχαίτας deja. Ὥνευον. ΤΙαροὶ
τὸ καϑες. Πωιᾶνας. Πελιδνόν. Περίνεως. lleg.zAem. Πλοῖα κατάφο. Πολυτελίές.
προσκώπες. Πρύμναν ἐκρ. Συμμαχιία. Φρυκτοί. Χωλκίοικος. ΨΙλοί,

Simocatta (Theophylactus). v. ᾿Αγχίθυρος. ᾿Αναντωγώνιξος. ᾿Ανάώπηρον. ᾿Αν]ραποῆίζω.
᾿Απεπόνδν. Απείρηκα. ᾿Απόκοιτος. ᾿Απόμαχος. ᾿Αποσκευαζόμενος. ᾿Αποσχεδιοίζειν.
᾿Αποχειροτονηϑῆναι!. Αὐραν. Τέλως πλατύς. Δυσϑανατῶντα. ᾿Εγκύκλιος. Ἔ ξάντη.
"E£owos. Ἐπισάλων. ἘπιΞτολᾶς. Ἐρεβοδιφῶντες. ᾿Εχύρωμα. Εἰσπομπή. Εἰσφρήσα-
σϑα!- Κάταυχμον. Κλεσθρα!. Κληρονομῶ. Κομεντίολος. Κρωπαλᾶν. Λαΐλαψ.
ΠΡῚ Λεωνίδης. Λειποταξίο. Μαυρίκιος. Μωχάων. Μετοιοσποϑέν. Μοναχιός. Movoy-
δχί. Μορμολύκεια. Ναὶ μοὶ τόν. Οἰδήματω. Ὀξυπαϑῶς. ᾿Ορῷανός. Παραϊββραϊβέυον-

πῶ. Περιπτύσσεται. Πλανήτης. Σάπειρ. Σκηπτός. Σκροίβων. Συνέριϑος. Ταλαντεύει.
«IJ, - 4, 5 } ΄ 7
ὝφΦαλοι. Φάραγξ: Χαγανος. Χελύνη. Χλομάρων. ap

Socratis hifloria ecclef. v. ᾿Αέσιος. (pag. 61.) ᾿Ακέσιος. ᾿Αμϑς. ᾿Απολλινόριος ὅτ. ( p. 281.)
" Agetetyol. Αἰβῥήσιος. ᾿Αττικός. Ἑκηβόλιος. "EZeQuverro. Ἑυὐνόμιος. Μακοΐριος. Μα-
κεδόνιος. Μαξέντιος. Μάρης. Μαρκιανὸς ὅτος ἐπὶ 86A. Ναυάτος. Παῦλος ὅτος με:
7& Xe. Παφνέτιος. Πολύχδς. Σισίννιος. Σπυρίδων. ι

Sophocles. v. ᾿Αγηλατῶν. "Ayxaoy." A*yeios? Αζηλον.᾿Δεικῶς. Agdov. Ange Aueedas. " Autacs.
ἴἼΑκρας νυχτός. Δκροσφαλές. "᾿Αλλὰ δ᾽ ἀλλ. ᾿Αλλὰ νῦν. "ANNO ταῦτα μέν. ᾿Αλλ᾽
ἔς ἀληϑ. Αλημώ. ᾿Αλιτηρϑ. ᾿Αλωτόν. ᾿Αμοιρῆσαι. ᾿Αμφίδοομον. ᾿Αμφίξαωται. "Ava
νος. “᾿Ανώλκις. ᾿Αναξίω. ᾿Ανεπίτροπος. " Avere. ᾿Ανειμένα!. ᾿Ανήκεφον. ᾿Ανήνυτζον-
᾿Ανία. ᾿Ανόνητα. ᾿Αντυγες: Αξίωμω. ᾿Απερίτροπος. ᾿Αποπτον. ᾿Απωτέρω. ᾿Αροῖος.
"Ag tsm. ΓΑρχων. ᾿Ατακτί, Αὖϑις. ᾿Αφοβόσπλαγχνος. Βώρος περὶ πολ-. Βασις.
Βιοςερῇ. Βενόμον. T ελαξής. Γένυς. Γλῶσσαν. Τνωτός. Δέδοικα. Δεννοίζων. Δεινόν.
Δεινὸς, σιανβογός. Δημιθογός. Διεπεραιώϑη. Δωρητόν. Δρόμοις. Δύσϑεον. -Δυσπινῆ.
A? dj. Αἰνικτά. Αἰπύ. Αἰτναίω. Ἔγχος. ᾿Εϑηλύνθη. Ἔκτιμος. Ἐκτόπιος. Ἔκύρεν.
Ἔμμηνα. Ἔμπολιν. " Evr'eoQee. Ἐξωιοδσιν. ᾿Εξέπραξεν. Ἐξέχρη. Ἐξ οἵων. Ἔπισκο-
“πῶν. Ἐπίξω. ᾿Επιξροφῆς. Ἐφιννύων. Εὔσοια. ἜφΦίῃ. Ἐχέγγυον. 'Ex,9eav. Ἡ γόμην.
Ἤδη. Ἤλαυνεν. Ἠνϑισμένον. Ἱκτῆρας. ἴω σκότος. Ἶρος. Ἴσασι. Θάτερα. Θίγειν.
Θυμὸς ἕπταβ.. Κακόθρες. Καπνϑ σκ. Κατάςξεψον. Καΐριω. Kedvos. Κενεόν. Κεραυνοί.
Κέρδος. Κομίζεται. Κόέφη. Λάας. Λαμπτῆρες. Λασίοις. Λέγειν σὺ δεν. Λύγδην. Λῦ-
μώ. Μεϑάφμοσον. ΜΜέλε. Mi οἷς £y. Μνῆςις. Μυσίων. Μύχος. Ναυωγίων. Νέμω.

. Vol. VI. ΕΠ Νηλίχεξο.

$94. Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. X. p ΣΤῚΣ

Μηλίπες. Ξενία. Ξυναλλοαγή. Euez. Οἰκονομῶ. Οἰκτρῶς, Οὗμοι τῷ μὲν vos. Οἵος:
Οἰχνῶ. Οἴχωχ᾽, ὃλ. Ὄνειδίζω. Ὀργαΐνειος. Ορειβώτης. ττοβον. "Ore γάρ. Ov.
oz. ἐπ. Οὐδ᾽ ἔργω μ. Οὐρανία ὠςρ. Οὔριος. "Ogov. Οὐτιδες. ^ €) δύσμορε. "XQ. ζεῦ.
Qu μή 85i τ. ᾿Ωμοκρωτής. 'ῶς 8x. ὠρκέσοι. ᾿Ωφελεν. Πάγκοινος. Πώϑωι!. Πωλαιός.
Παλαιτής. Πάνϑυτα. Παραγάγῃς. Πελειώδες. Πέραωσις. περιπτυχήρ. Περιττώ.
Περισκελές. Περσεφόνη. Πέσημα. Πεφασμένε. Πλαγάς. Πλαϑεν. Πληϑύεσιν.
Πολλά vo cj. Πολλαὶ δ᾽ ἀπ. Πόλις δ᾽ ὁμᾶ. Πολύζηλος. [0] Hes. Πρᾶγος.
Ilexxrogm. Πρισϑείς. Πρόϑυμος. Προξένε;. Ilgózrms φόλος. Πρόσεδρος. lleocmyogos.
Iles νῦν ce ume. Προφάτης. πρόφητ᾽ civoryw. Προσφορώ. Πρόσχημα. Ποικιλῳδός.
Ῥιποίς. Ῥῦμα. "Pucix. Σειροῖος. Σημαίνει. Σκληρᾶς cid. Σπεύδειν. Στέγει. Στό-
paeyos. Στόμωσις. Συμπρώκτωρ. Σύνομοι. Τωρίβ. Τάρβη. Τέκεω. Ῥερμίω. Ti
γάρ με λυπ. Τί δῆτ᾽ ὧν ἀλγ. Τλήμων. Τὸ γοὶρ ἐσλ. Τὸ καλῶς ἔχον. Τοσϑτον. lo
σῦτο συμβ. Τῷ τοι. Τρανές. Τρέφεσϑαι. Τοῖς τεκξσι. Τυφλός. Τύχη. Ὕβρις Qur.
“Ὑγιές. Ὕλακτέ. Ὑμνήσεις. Ὕπεσβροιϑές. Ὕπέροπτα. Ὕποτείνε;:. Ὕ Ψηλοτέρας-
Φος. Φήμη. Φλαῦρον. Φλέγων. Φλογιςόν. Φόβας. Φοβερά. Φορα. Φρώσας. Φρο-
và. Χάρις. Χαρίζω. Χϑονοφιβῇ. Χωρὶς τό, v ei. Χρόνος γοὶ εὐμ. Ψιλός.

Sophronius. v. Βαωσίλειοσ, Καὶσ. Γρηγόριος, Ναζ. Γρηγόριος, ὁ καὶ Θεόδ' Δώμωσος. "Eri-
φάνιος. Ἐὐσέβιος ὁ παμῷ. lesivos, QuA- l&sos Τιβερ. Ἰώσηπος. "led. Μεϑόδιος,
᾿Ωριψγένης. Πολύκαρπος. Φίλων Ἰιϑδ.

i]
Sozomenus. v. ᾿Αττικὸς, ἐπ. Nawvovrioor.

Stephanus, Byzantíus. v. ΓΑ βιλα. ἔλπτερα. Βισαλτία. Τύαρος: ΑἸανή. Ἰταλία. Ναύπα- —
! , ;
κτος. Ναυπλια. Neoydgesoc. Νεοκαισάρειο. Νέπετος. Νινόη. Νισσαίοα. N8xeia. Νώ-.

vaxeis. Νώροψ. Ὀλόφυξις.
Syncellus (Michael) v. ᾿Ανέκαιϑεν. Διονύσιος ὁ ἐφ. (pag. 591.)

Synefius, ν. "Ανθρωπος ἐκ ἔχ. ᾿Αποθνήσκοντας. ᾿Αποσμιλεύεσι. Βώλλων Σωκρ. Βόσρυχος-
Διονυσίων exce. Δώριος αὐλήσις., Ἐξάγιτος. Ἐπηλυγοζοντωι. ἜΦετέν, "Isioy σα-
grgov. Θεωρίω τέλ. Θηλυδρίας. Θιασώτης. Θυνοσκοπῶν. Κατομόσαι. Κῆρας. Κομῆ-
ται. Κόσμει. Κότυς dap. Λακιδίας. Νέμεσις. Οἶσθα. "Οργια. Οὗ voz. ἐπ. Πανδέ-
xvaj. Περιπλείονος. Πολιτικὴν oig. Πόῤῥω d. Πρὸς λύραν ἄδειν. Προτέλειον. ὝΖενομω-
X9. Ὑπὸ πῆχυν. Φιλοσοφίας oQ. Φϑάσειε.

"Theocritus, v. Χαλεσὸν Χορ.

"Theodoretus. v. "Aduecev καλ. ᾿Αλέξανδρος ᾿Αντιοχ. ᾿Ανϑομολογησόμεϑα. ᾿Αντάλλαγμα-
᾿Ασκὸς ἐν πάχνῃ. Δτεκνίω. ᾿Αῷρων. Βεελφεγώρ. Βίβλο;, ϑεδ. Βρωχίων. ΓαΞήθ.
Διεξόδες. ὑδ. Δικωιώμωτα. Novas. Ἔχφασις. Ἐκτετιναγμένων. Ἐντός. Ἕως ὃ
dvr. Ἐπὶ χορῶν ἀρ. Εὐθέως, ἙΕὐλογήσαι. Ἐὐριζῶν. ΕἸδωλὸν. ἡμέρας πονηρώ. Θαρ-
σῶς. Θεὲς τὸς τ. Θεοὶ οἱ κ- ἙΘησαυροὶ ἀνέμων. Θλίψις. Θύραι δρωνδ. Kies. [IP] ἰσχ.
Κλῆρος. Κλῆδφοι. Κνίζων. Κόλπος. Κοιλώδα XA. Κοιλάδα ax. Κύριλλος uin. Λάκκος.
Λέβῃς. Ληνές. Λυτρωτής. Μακάριος. ὁ ἐν ἐγ. Μάρκος, ᾿Αρεϑ. Μεμυωώλωμένα. Μετ-
ἐμελήϑη: Μονόκερως. Mugoy ἐπὶ κεῷ. INeQgol. Nepos τρίω σήμ. Νόμος πολ. ᾿Ὡ,δο-

“οίησεν.

metra anf is ἥν.

quiim adn aL ,...- -,

Vol. X. p. 7818

VBI CITANTVR A SVIDA.

Lib. V. c. XL. τος

ποίησεν. Παραζήλθ. Περιβόλαιον. Ποσαπλὼῶς. Πραότης ἐπὶ O. Προσήλυτον. Πτέρνα.
Πύλαι due. Σελήνη. Σκότος. Σοῷός. o ϑήρεπ. Σπακτὴ καὶ κασ. Στέαρ. Στήρ,γμα.
Σχοίνισμω. Τροχός. Ὕδωρ dvriA. Ὑποπόδιον. Ὕσσωπος. Ὑμὶ Θεῦ. ὝΨϑτε.

"Theodorus, lector. v. Θευδέριχος ὁ "AQe-

"Theodorus Raithou de Incarnat. Domini, v.

᾿Απολλινώριος &r. Εὐτυχής ὅτος. Θεόδωρος

kd - -€ » ^ ,
ὅτ, Νεσόριος. Παῦλος ὅτος ἐγ. Σευῆρος. Ταραξίας.

"Theophylactus. v. Κεφάλαιον. Τεχνήτόν.

Thucydides. v. ᾿Αποκρότω. Δημιθογός. Ἑλληνοταμία!. ᾿νέρσει. Νόσον ἔχων. Zuyyeas

Qàs. Ὁμαιχμία. Πλῷ χρησ. Φέρειν.

Xenophon. v. ᾿Αλεξόμενον. ᾿Ανεήμων. ᾿Απέκεντο. Βάλανος. Αἴϑειν. Ἐπίμαχος. Καρβά
τινα). Κῦρος ὁ βασ. Max. Μάρσιπος. ΜαΞός. Μελίνη. Μένων ᾿Αϑην. Νώπος, Οἷ-
, » « pum , ΄ , € ,
yos ὥνομ. Οξος ἐψ. ὥκνδν. Hara. Παρειή. Πεποδισμένο;. Σησώμϑδ». Σκύτινοῖς
Σμήνη. Σπεδαιολογῶ. Στολάς. Σύϊνον. Σενδόνη. Τηρήβαζος.

. Xiphilinus, Vide Dion,

Zenobius. v. ᾿Ανδρὸς γέρ. "Avril πέρκης ew. Γερανδρυον. Ἐπὶ τῷ Made. Θάσος ἐγαϑ1

,

Θολερῶς προίβ. Θρῶκες ceu. Θύ
Ὁ Σικελικός, To Δίωνος. Χαραδροῦος.

αζε. Καὶ σφάκελοι. Λευκὴ ἡμέρα. Μωρότερος Moe.

Zofimus. ν. ᾿Αϑηνόδωρος Xr. Θεοδόσιος βασιλ. Κρίσκης. Λϑκιανὸς ἕτερος. ρχησις Παντ-

᾿Ῥεῷινος. Σισίννιος 8T. Σκύσϑαι.

V. Poft Suidam dicere iuuat de Lexico σέ πιο]οσίτο, vtiliffimo, quod antiquius for-
taffe 5), quam Suidas, .certe non minus antiquum, itidem vt ille ab Euftathio ^) citatur,

et iam quartam lucem [I*] vidit graece, fub titulo

€) Sylburgius non multo poftPhotii, patriarchae,
tempora vixiffe auctorem etymologici credidit, fed
Choeroboíco etiam iunior eft, quem conftat poft
Simonem, metaphraflem, hoc eft non ante faecu-
lum.decimum fcripüiffe. Fabric. Auctorem ety-
mologici niagni Suida recentiorem effe; fufpican-
tur T/iom. Warton in praefat. ad Theocrit. p. XV.
not. I. a domini Cl2. et Saxius in Onomaft. lit,
II. pg. 159. qui aetatem illius adligat a Ch. circ.
999, et plura notatu digna obferuat. Contra iu-
nior 7/icognoflo, qui facc, IX. floruit, auctor, quia
fubinde in Etymologico M. laudetur, (v. fupra in-
ter Grammat, gr, ineditos ἢ, v.) effe videtur 7il-
loifonio in anecd, gr. pag. 127. not. I. qui tamen
in indice, voc. Erymologici IM. autor , p. 285.
caute adiicit, ,,nifi pofteriori manu adfuta et ad-
dita fuerint huiusce lexici loca in quibus Theogno-
fti mentio fit.* Ibi quoque reiicit Corfini opinio-
"nem, Zindromachum , (de quo poftea;) auctorem
fuiffe: neque Demarchum a Natali Comite, V.

ETYMOLOGICI MAGNI In primis
ΕΓΔ editionibus

Mytholog. cap. 13. p. 405. defignatum videri au-
€torem Etymol. pluribus docet Saxius 1]. c. p. 1όο,
Vtigitur nomen, ita quoque aetas auctoris igno-
ratur. Harl.

d) Eufiathius in liad, β΄, pag. 205. edit. Bafil.
To δὲ μέγα ἐτυμολογικὸν συγκροτξν εἰς τὴν δασᾶαν τῆς
ἀρχάσης, λέγα παρα χϑῆναι τὴν ἀλίαρτον, ὠπὸ ἀλιεέων
καὶ ἄρτε. In liiad. A. pag. 768. x3 ὁμοιότητα
τῷ ἤγανον, πήγανον, ὃ καὶ ἐν τῷ μεγάλῳ ἐτυμολογε-
κῷ κᾶτα. [π Odyff. A. pag. 29. ἐτυκολογίαν dà
τοιάτε ἄβακος, ὃς καὶ κοινολεκτᾶται!, ἂν τῷ μεγάλῳ
iu εὐρᾶν ἐτυμολογικῷ, εἰ in Odyff. B. p. 93. ἐτέον,
ὅτι ἐν τῷ μεγάλῳ ἐτυμολογικῷ εὕρηται κατά τινα γλῶσ-
σαν καὶ παλέος ὁ μάταιος πλαονασμῷ τῷ z, διμοίως τῷ
ἤγαγον, πήγανον. In lliad. B. pag. 230. Τὸ δὲ ἀλε-
σιον ἐν μὲν τοῖς παλαιοῖς τῶν ἀντιγράφων δι διῷϑόγε
γα Φέρεται, ὡς ἀπὸ TE ὠλέω, ἀλέσω, κατὼ τὸν Ἔτυ-
μιολόγον. -In Iliad. » pag. 835. Φασὶν οἱ ἐτυμεολόγοε
"s χόρτοι οἱ τροχαλοὶ, imd ἀπὸ χόρτα κατεσχενάς

ὌΥτΌ,

$96. Lib V.c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. X. p.18 19
editionibus Venetis tantummodo infcribitur "ErupcAcyiev μέγα xaT ὠἀλφώβητον, πάνυ
ὠφέλιμον. Αι Sylburgius titulum fecit; ᾿Ετυμολογικὸν μέγα. ἤγεν 4 μεγάλη γραμ-
puri. Nec enim etymologiae folum, inquit, in illo traduntur, fed et analogiae prae-
cepta, et quamplurimae gramunaticae obferuationes aliae, immo et hifloriae ac fabulae
paflim infperguntur. ^ In Henrici Stephani codice MSto *) maximam cum hoc opere:
habente adfinitatem, cuius tamen copiam fieri fibi fruflra Sylburgius expetiit, infcri-
ptionem praeferebat Ἐτυμολογικὸν τὸ μεγάλ γραμματικξ. et mox in operis princi-
pio, eexn τῆς μεγάλης γθωμματικῆς. | Quod poflerius facit, vt nolim fubfcribere
coniecturae praeclari Viri Goldafli /),' qui teflatur, fe in MSS. reperiffe hunc titulum:
Ἔτυμολογικὸν τῇ μεγάλε γραμματικδ. et Íufpicatur, auctorem Etymologici magni
fuiffe grammaticum quemdam nomine Z/fegalwz, vel 7Megalem. | Quamquam alioqui non
mags a Graecorum víu abhorret illud nomen, quam a Latinorum nomen ZZagmi 5)
vel a Germanorum confuetudine nomen Groffi Gvotüique. — Nam. /Jegali Siculi mentio
obuia apud Etymologum et Suidam in MeyaAé&ev μύρον et AMegales, Phryx, a quo
Sabini edocli augurandi artem, Solino aliisque celebratur: et Πέρας. Procopii, fophiflae,
difcipulus, de quo ipfe in epiflola 13. 17. et 5o. meminit: et ZZegas chirurgus apud Cel-
fum: vt alios in praefenti praeteream. "Tamen non magis auctorem magni Etymologici
conftat nominatum fuiffe. Megalum, quem' Nicam, licet Politianum ^) fequuti viri doéli *)
eum audacter [1] Nicam adpellant. At lfaacus. Voffius, qui hoc etiam ipfe a Politiano
paffus fuerat fibi perfuaderi, poflea incidens in codicem ^), qui Politiano impofuit iflud ,. vt
crederet, non potuit fibi a rifu temperare, quum. obferuauit, volumini illi MSto fermo.

. logici

£) In catalogo bibl, Leidenfis pag. 396. nr. 20.
ita citatur: ,,Etymologicum /Magni grammatici,
vt eft fcriptum in ipfo codice, quem effe Suidam,
mox infra adparet ex infcriptione, τῷ ϑαυμασιωτοί-
πὰ καὶ σοφωτάτε καὶ τεχνοπολυμοϑᾶς Σ κἴδα , cuius
apographum e(t num. XVI. Codex fuit Henr, Ste-
phani et Melch. Goldafti.** Aliud Ezymologicum,
fed continens tantum litteram 7f. ct incipieus ab
"Afxovda , vbi narratur fabula, in eodem eft co-
dice. In catal. codd. Angliae et Hibern. 1I. p. 6o.
nr, MMCCXI. inter codd, Voflian. fic fignatur: ,,Ety-
mologicon μέγα longe auc&tius edito, et alius, vt
videtur, auctoris. Codex fuit Henr. Stephani.
Aliud Etymologicon, fed continens tantum litte-
ram 4.“ Harl.

f) Goldaf[lus.Epiftola ad Iungermannum , inter
Gudianas, a Burmanno vulgatas pag. 155.

£g) De Magnis dixi infra libro VI. vbi de Ma-
gno, iatrofophifta,

L) Angelus Politianus cap. 72. Mifcell. JVicas
in commentüvio, quem per ordinem litterarum
dispofuit, graece ille quidem, [cd in hunc ferme
intelleftum philyram interpretatur :. philyra plan-
tà; librum, papyro fimilem, habens, ex quo ctiam

funes complicant. — d/Avge Φυτὸν ἔχον φλοιὸν Bu-
βλῳ παπύρῳ ὅμοιον, ἐξδ τὰς «εφάνες πλέκεσι,

1) Sic /'e(jjus pater libro de IV. artibus popu-
laribus-pag. 22. et lib. IX. de Idololatr. cap. 34.

; Filius, Z/aacus l'offíius, ad Melam, lib. I. cap. t9.

Ezech, Spauhemius de vfu numifm. pag. 358. edit.
Amft. Koenigius pag. 22. bibliothecae; Tomas .
Gaíeus praef. ad Palaephatum ,. Bailletus. iugem.
des Savans tom. Il!, pag. 625. — Zinc. Placcims
theatro anonymorum pag. 357. feq. .—
ky Aegidius Menagius c. 75. [f. pag. 85. feq.
tom. VII. ed. Amftel. 1725, 4. anti- Baillet. hoc
narrat ex ore Emerici Bigotii, qui illud. ab Ifaaco
Voflio accepit. Video, hoc etiam probari auctori
Diarii Veneti (Giornale de letterati d' Italia) t. XX.
pag. 278. Idem Bigotius teflatus eft, infgnem
MsStum codicem Etymologici euoluiffe fe Floren-
tiae in bibliotheca Iacobinorutm ad S, Marcum, et
Nicae veítigium incaffum in illo quaefiuiffe, Ni-
ciam , grammaticum , femel iterumque citat Eufla-
thius ad Homer. fed is nihil ad fcviptorem Etymo-
logici. Nicas ne graecum quidem nomen Bigotio
videtur. [add. Clemeit. bibl. curieufe εἰς, t. VIII.

pag. 129. not,] ᾿ :

AVCTOR INCERTVS, Lib. V. c. X.

Vol. X. p. 1920 597

logici praefixum labarum cruciforme cum verbis decantatiffimis ἐν τέτῳ νίκα. de quibus

iora duo, ἔν τότῳ- deleta, tertium folum, vclut fcriptoris nomen vifum Politiano,
νίκα relictum fuit. ^ Fuerunt etiam, qui Etymologici magni auclorem elfe opinaren-
tür Suidam); Íed etiam haec fententia parum eft verifimilis, quum Suidae etymolo-
gicum plane diuerfum a magno illo et adhuc ineditum Sylburgius et alii viri dodi
euolverint, vt fupra in hoc capite $. III. fin. notare memini: et auctorem Etymologici
magni a Suida diferte videtur diflinguere Fuflathius, vtrumque laudans ad llizd. A. p. 768.
Illos fimiliter certisfime fugit ratio, qui vel /Marcum JMufurum"), vel Zachariam Callitr-
gum, Cretenfem "), pro auctore etymologici- venditarunt, quum illorum tantum in editione
ες prima Veneta operis huius aliquae fuerint partes, ipfimet autem Euftathio, a quo Ety-
mologicum illud citatur, iuniores fint aliquot faeculis. ^ Marcus quidem Mufurus grae-
cam praefationem praemifit, in qua queritur, difficile fuiffe, opus hoc emendatum ex-
hibere, propter defectum emendatorum exemplarium. Ἡ δὲ διόρθωσις ἐργώδης ὑπῆρξε καὶ
χαλεπὴ διενεγκῶν κατ᾽ ἔνδειαν ὑγιῶς ἐφ᾽ ὥπασιν ἔχοντος wyrrygo(Qu. ὧν "yug ἦν εὐπορία»
ταῦτ᾽ εἰ καὶ ἄλλως παλαιοὶ καὶ ἀξίοπιτα, ἀλλ᾽ ὃν ἀσαφῆ καὶ γοίφων ἀνώμετα» [δῚ
καὶ dud τῶτό τινος εἰκατξ Ο,δποῦδ; παραπλησίῃ δεόμενα. [Atque, fiue Calliergus, fiue
Μαυΐαγυς videtur vel ex aliis libris fimilibus vel εχ ingenio plura collegiffe aut addidiffe,
uam in cod. fuo reperiffet.] Corrigendi laborem praecipue in fe: fufcepit Calliergus, vnde
in calce libri traditur opus emendatum πόνῳ καὶ δεξιότητι Zoe mole Καλλιέργε τῷ Κρητές-
Quisquis vero fuit anctor, certe Chriflianus, vt ex quamplurimis libri locis clarifime ad-
paret, et iam a Mauílaco ^). eft. adnotatum, veriffime de fe adfirmauit, prae litterarum
amore nibil] fe fludii et laboris intermififfe, vt opus praeclarum et vtile clucubraret,
licet preffus egeflate εἰ variis iactatus vitae moleíliis ac calamitatibus. Ita enim ille in-
νόος Ἤτοι pag. 417. edit, Sylburg. δίκαιον ἥγημαι πολλῶν ἀντιλεγόντων πάντας παρώ-
κρθσαμενος τῇ πάρα ὅσε; μόνῃ ἕπεσϑαι!» καὶ μὴ γράφειν & χρείω ἐκ esi. κοὶ μάλιτα
πολλαοὲς xo] ἄνεικαφοις συμῷφοροίς καὶ τῇ τῶν ἀναγκαίων πιεζόμενος σπάνε. ὠλλοὶ τῷ
τῶν λόγων ἀνθελκόμενος ἔρωτι ξδ ὅλως τοῖς ὀφθαλμοῖς ὕπνον δέδωκα. ὥξε καὶ αὐτὸς
ὠφεληϑῆναι το μέγιΞα: καὶ τοῖς μετ᾽ ἐμὲ καταλιπέιν μνήμης ἄξιον. Sane Etymologicon ma-
gnum fludiofis graecae linguae fyllogen praeclaram exhibet obferuationum omnis generis
grammaticarum, etymologicarum, mythologicarum et lexicarum ex variis grammaticis, ety-
mologicis et lexicis?) congeflarum, et praeterea viginti quinque vel triginta circiter populorum

Ffffs. gloffas

f) Memoires de 'Trevoux A. 1714. p. 1133. Syl-
. burge ignoroit le nom de | Auteur. du gros livre

des etymologies Grecques, et apparemment c eft
SEIDAS, dont Mr. Gronovius a vá (e nom ala
iéte d'un pareil ouvrage.

t) Andreas Schoitus- praefat, ad prouerbia
Graecorum, D. Zdarius Rechenberg notis ad Athe-
nagoram de refurrc&ione pag. 59. edit. Lipfienfis.
Jac. Thoma[ius diff. de plagio- δ. 665.

8) Laelius Bifcioia lib. τ. horar. fubcifiv. etc.

o) Mau/acus diff. critica ad Harpcerationem
pag. 385. edit, Leidenf. — [Neque tamen 1s fuit mo-
nachus. v. nof. I. in Anti-Baüllet, pag. $6. edit.

cit. fed forfar etiam loca, quae fcriptorem pro-
dant chriftianum, a manu ferioris aeui adiccia funt
quae fententia quoque eft viri cuiusdam do&i in
Baumgartenii Nacnricht von einer Hallifchen Pi-
blioth. IV. pag. 511. not. Nam probabile eífe vi-.
detur, primi compilatoris opus non adeo grande,
fed fenfim a pluribus hominibus auctum, interpo-
latum , etiam deprauatum fuiffe. Harl.

p) Ab Etymologo M. aliquando etiam Tmaei
lexicon Platonicum ad verbum defcriptum effe, ro-
mine autoris fuppreffo, obferuauit Puin&en praef.
ad Timaei lexic. pag. XIX. ed. II. Ear.

9 LiP.c.XL' ETYMOLOGICI MAGNI Vol. X. p.20 P ?t
59 ple ier Lau

gloffas. Illic enim legas *) voces, fed paucas quasdam, Zfeofum, Zllexandrinorum, Apolloniata-

vum, 4Dnbraciotàrum, Zdrabum , Arcadum, Bithgnorum, Bosotorum, Chiorem, Cnidiorum,

Corinthiorum, Cretenfium, Cypriorum, Cyrenaeortm, Ephefiorum, Evcetrienfium, Gortyniorum,

Hermiouenfium, Ionum, Lacosum, Lydorum, Lydorum, Macedonum , Megarenfium, Me-

fapiorum, Me[finiorum, Niza?nfium, Oropiorum , Pamphyliorum, Pergacorum, Phrygum,

Poniicorum, Aheginorum, Rhodiorum, Samiorum , Siculorum, Syracufanorum, T'arentino-

rum, ThefJalorum, Thracum ,. Trocstiniorum; Jtalorum et. Romanorum, Indorum, Perfa-

rum, Piocuicum fue Poenorum, Syrorum et. Turcarum. 1n etymologia vocum tradenda:
non tam fuam exponit fententiam , quam quae apud grammaticos vel alios fcriptores paf-
fim reperit, enarrat: nec mirum, fi non femper rem tangit acu, fed, Thoma Gatakero .
iudice *), etymologus efl per antiphrafin plerumque fc. di&íur. Nam quis nefcit, omnibus

in linguis quantum bac in parte fibi omni aetate indulferint ingenia, quam multa pfeu-

detyma in Platone ipfo et Varrone notent eruditi, quam facile falfa fpecies pro vera no-

tatione illudat et abblandiatur etiam acutiffimis et peritifhmis? [IP] Atque licet in aliqui-

bus certum detur cernere, et ad liquidum rem perducere linguarum et hiftoriae fubfidio,

in longe plurimis tamen cum S. Auguflino ἢ fentias, vt fomniorum interpretationem, ita

verborum originem pro cuiusque ingenio praedicari, follemneque originum fcriptoribus,

quod Homerus de Vlyffe, ψεύδεω πολλὼ λέγον ἐτύμοισιν ὅμοιῳ.

VI. Codd. MSSti et editiones Etymologici magní. -

Codicum Etymologici M. qui fuperfunt, paucorum notitiam dare poffum. — Florzm-
1íat in bibl. Medic. Laurent. in cod. III. plut. LVIT. initio et fine mutilus, — integram,
in codd, ΧΙ. et XV. plut, LVII. v. Bandini cat. codd. gr. I1. col, 336. 350. et 357. — Pa-
tauii in bibl. St. Ioann. in Viridario etymolog. M. et aliud vetus etymologicum, characlere
antiquo graeco. v. Jar. Phil. Tomafini bibl. Patauinas, pag. 21. et 22. — — Romar in bibl, '
Barberina, cod. faec. XV. chart. In cat. codd. Angliae et Hibern. pag. 190. in cod, quon-
dem ΤῊ. Gale MMMMMMXXXIV. eft pars lexici, quod conuenire dicitur cum Etymo-
log. M. Etymologoc. mst. Parif. laudat £/unfen praef. ad Hefych. II. pag. IX. ex eoque
locum editi Etymologici mutilatum et corruptum reflituit. — De Leidenf cod. paullo
ante nonnulla funt adnotata. — — Matriti in cod. regio XXI. eft anonymi Etymologicon,
ex Etymol. M. defumtum, quod Conftantinus Lafcaris variis formulatuüm vocabulorum-
que difficiliorum , inprimis e Suida excerptorum indicibus fupplenit, idemque aliis auxit vo-
cab. et notis fcholiisque illuflrauit: de quo cod. plura leges in Zriarii cat. codd. etc. p. 82. fq.
De aliorum etymologic. lexicorum codd. msst. pofiea fermo erit.

Editiones fant ipfae quatuor, dequibus, inprimis de principe et de Sylburgiana copiofus
eft multerumque VV. DD. iudicia notitiasque collegit C/ememf in: bibl. curieufe hift. et -
! eritique,

q) Conf. Mau[/acum pag. 391. feq. et indicem in Sylburgii edit. in Alex. Zfpollon. etc.

v) Tho. Gatakerus p. 428. Aduerfar. mifcell. Vide etiam Lamberti Bos diff. de etymologia
graeca. E

5) Cap. V. dialc&ic.

' Vol. X. p. 21 22

'Turco Graecia pag. 55.

EDITIONES. : Lit. F. c. XL.

599

critique, tom. VIII pag. 128. — 131, adde quoque Gorzii memor. bibl, Dresd. III. p. 260.
Íqq. Harl.

Princeps editío eft, [quae non folum propter fummam raritatem, fed etíam, quia ca-
ret multis iis additionibus et mutationibus, quae fequentibus ab editoribus demum factae
funt, permaguo femper pretio diuendi folet, v. Sam. Ege bibliothec. felectifim, Bernae
X743. 8. part. I. pag. r55.] : :

Ἐτυμολογικὸν Μέγα κατὰ ἀλφάβητον πάνυ ὠφέλιμον. Ψεπειίίς Α. 1499. ma-
iore forma folii, typis luculentis eum praefatione graeca JJarci Jufuri, ex recenfione
Zachariae Calliergi, Cretenfis, vt docet haec nota, in calce operis adícripta: τὸ μέ-
γα ἐτυμολογικὸν ἐντυπωϑὲν πέρας ὀληῷεν ἤδη σὺν Θεῷ ἐν "Eveviaus, ανωλώμωσ:; μὲν
v8 οὐγενξς καὶ δοκίμε ἀνδρὸς κυρία NIKO A A'OT ΒΛΑ ΣΤΟΥ͂ τῇ Κρητὸς, παρω-
yéges δὲ τῆς λαμπροτάτης τὸ καὶ σωφρονετώτης κυρίας ANN HZ, ϑυγωτρὸς τῷ παν-
σεβεςάτε καὶ ἐνδοξοτάτε κυρία AOYTKX ΝΟΤΑΡΑ͂ 2) ποτὲ μεγώλα Δεκὸς τῆς Κων-
ςαντινεπέλεως , πόνῳ δὲ καὶ δεξιότητι ΖΑΧΑΡΙΌΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟῪΥ τῷ Κρητὸς, τῶν
λογίων ἀνδρῶν χιώριν καὶ λόγων ἑλληνικῶν ἐφιεμένων. Praefixa etiam duo graeca epigram-
mata, alterum loannis Greporopuli, Cretenfis, et alterum eiusdem Mufuri, qui graecas
tunc litteras ^) Venetiis publice docebat frequenti femper ac graui auditorio, et Cretems
fis etiam ipfe hanc editionem. totam Cretenfibus deberi celebrat his verbis:

Κρὴς γὼρ à τορνεύσας, το di χαλκέως Κρὴς ὁ συνάρας
Κρὴς à xaJ ἕν «ἰξχς, Κρὴς ὁ μολυβδοχύτης,
Κρὴς δαπανᾷ wíxus 0 φερώνυμος, αὐτὸς ὃ κλείων
Κρὴς vade, Κρησὶν ὁ Κρὴς ἤπιος αἰγίοχος,

Secunda , Venetiis A. 1549. fol. curante Federico Turrifano, Andreae, cuius filiam
Aldus duxerat, filio, qui nonnulla cafligauit, alia ipfe curauit inferi "), aflerifco tamen
adpofito a veteris fcriptoris verbis femper diflinxit. [Infcriptio huius editionis, ctiam ra-
rae, cuius exemplar e bibliotheca publ. Noribergenfi in manibus habeo, haec efi;

Μέγα Ἐτυμολογικόν: Magnum: Etymologicum graecae linguae, tunc recens famma. adhibi-
1a didgentia excu[/um, et innumerabilibus pene. di&lionibus locupletatum. « Quar vt. facilius
cognofcere. leor poffit, fiugulis manur index eff appofta. deo vt fere mihil im hoc libro
drfiderari icm poft ab iis, qui graecis lifterir nauant. optram. Venetiis spud. Feder. Tur-
rifaaum. M. D. XLIX. fol. In bibl. Leidenfi eft exemplar, ab H. Stephano et sliis viris
doctis paffim confcriptum , et aliud cum notis msstis Francifci Iunii et alius viri dodi. v.
'eatal. illius bibl. pag. 249.]

- lllae additiones in Commeliniana etiam et nouiffima [IP] Veneta recufae leguntur. Sed

aflerifci in hac nouiflima male ^) practermiffi.
Tert ia,

9) Ὅς hoc /Vofara confer Martinum Crufium ia — difionibus et iis exquifitifimis augendum cura-
vi, vt qui liber antea ct videri poterat, et certe

u) H. Stephanus p. Yu, de infidis graecae lin- erat imperfeGus, is deinceps induftria fumtugue

guae Magi(lris.
v) 'Turrifanus in prae£, 7n magno hoc Etymo-

logico mulia defiderari cum animadueriifem, tot

noftro et abfolutiffimus et difceutibus vtiliffime fs
futurus etc.
17) Non leui de caufa afterifcj feruati a Sylbur-

6po Lib.V. t. ΧΙ, ETYMOLOGICA GRAECA V. X pilae

Tertia, Commeliniana, Friderici Syfourgii *) , Veterauienfis, accuratiffimo fludio dili.
gentiffimoque labore rcecenfita, illuflrataque notis et indicibus, et academiae Heideiber-
geníis Doctoribus confecrata. Heidelberg. 1594. fol. Fabr. Haec quoque editio libris ra.
iioribus adnumieratur, et eft iufcripta: Tos CEPR IS

᾿Ετυμολογικὸν τὸ Μέγα - γεν. 4 μεγάλη Γραμματικὴ. | .Efymologicon magnum, feu
suaguum grammaticae penu ; in quo et originum et analogiae datirina ex veterum Jenteutia copio-
fijfine proponitur , hifforiae item et antiquitatis monumenta pa[fm attiuguntur. | Superiorum
"editionum variorzmque auctorum collatione a multis ac faedis mendis repurgatum, perpetuis
notis iliuflratum , triburque vtiliffmir indicibur, verborum, rerum atque. au&orum, numcro
paene iufiuiforum , muc Tecens adaucum. Opera Frid. Sylburgii, Veterauienfis, E typo-
grapheio Hieronymi Commelini. A. Chr. MDXCIIII. [0]. Sylburg. in epiflola nuncupa-
toria profitetur, fe ad emendandam fuam editionem Hefychium, Suidam, Euflathium
Pollucem , Harpocrationem et Suidae Etymologicon. diligenter contuliffe, certas emenda-
tiones admiffiffe in contextum , dubias vero in notis adtuliffe. Quae ex Anaflafii Sinaitae,
etymolog. addidit Sylburgius, ipfe Fabric. in $. feq. obfermauit. Conf. Baumgartenii.
Nachricht. von einer Hallifchen Bibl. tom. IV. pag. 506. fqq. — Engel 1, c. et Chryfander
in prologo de fingularibus librorum Magni Crufii, Mindae 1751. 8.. pag. 5o. tefle. Clement
]. c. not. 69. pag.13r. non probant mutationes a Sylburgio factas. In bibl. publ. Leiden-
E? (catal. pag. 249.) e(texemplum cum adnotatis et Dionyfii et Ifaaci Voífii tmsstiss et
aliud fuerat in bibl. Pine/[j cum notis plurimis msst. viri docti huius acui, tefle Morel-
lio, V. C. in catal. illius bibl. tom. III. pag. 235. nr 7169. Har.

Quarta ex recenfione Panagiotae , Sinopenfis, qui caftigationes Sylburgii ex eius notis
plerasque ") in. contextum recepit: caeterum aflerifcos, quibus additamenta "Turrifani di-
flinguebantur et Sylburgianos. indices praetermifit, Venetiis e typographia Ant, Bartoli,
apud Nicolaum Sarum. 1710. fol. Non dubium igitur, quin adhuc longe optima Etymo-
logici, quae exfat, editio fit Sylburgiana, digna etiam ob raritatem, quae in graecae
linguae fludioforum vfus recudatur.. Fabr.- Non fufficit, vt recudatur; fed opere ab ex-
fcriptoribus peffime habito, multis titulis deprauato atque orbato, necefle efl, vt nouum
plane condatur Etymologicon, h.e. vt futurus editor alia exemp!a huius fimiliumque lexi.
corum etymelogicorum insstorum conferat diligenter, titulos deperditos poflliminio refli-
tuat loca auctorum , quae velexplicat Etymologus, vel quibus vtitur tamquam exemplis,
fuamque fententiam folet munire inuefliget, et veterum grammaticorum fcholiaflatumque,
ex quibus fua plerumque haufit auctor, fontes fcrutetur atque aperiat: quod pruden-
ter animaduertit latiusque. expofuit et exemplis clare demonftrauit atque iiluflrauit, nouam
paraturus editionem, (quae vero profpero caruit exitu;) JL. Kulentamp, Prof. quondam
Gottingenfis, in Specimine emendationum et obferuationum in Etymologicum Magnum,

maximam

Etymologo, wt notatur in Actis Erud. A. i713. chap. 19. pag. 220. fqq.
pag. 488. ac licet effent vel diguiffimae, tamen mali f
moris eft, lacubrationes recentium fcriptorum pri- y) Confer A&a Erud. 1715. peg. 484. feq.

fcis ita permifcere, vt ab illis diftingui nequeant,

gio, funt eim pleraeque illae additiones indignae «) Rich. Simon nouvelle bibl. choifie .tom. T,

Vol. Χ. Ρ.52 23 DEPERDITA: Lit. V. c, XL, ;6ài

-maximam partem petitarum ex codice Gudiano, qui Guelpherbyti in fereniff. Ducum
Brunfuico — Lüneburgenf. biblioth. adferuatur. —Góttingae 1765. 4. rec. in bibl. Bremenfi
noua claff. VI. fafcicul. 1. Bremae et Amiflel. 1766.8. pag. 133. fqq. Atqui quam multa
Etymologici M. loca egeant medicina, aut meliore explicatione atque illuflratione, docte
copiofeque demonflrauit.vir quidam doclus in fpecim. obf. in Etymol. M. auclorem, in
obíf. mifcell. vol. Y. part. HI. pag. 413- 420. vol. II. tom. I. pag. 118-125. tom. II. p- 289-
.295. vol. 111, tom. Il. pag. 267-270. et vol. IV. tom. I. pag. 142- 148. Vir ille do&tus quum
tantum vocc. litterae 74 perfequutus effet: inde cognofci potell, quanta fuperfit meffis
emendationum, in toto opere faciendarum. Ita quoque Etymologus paffim a viris doctis
emendatur aut explicatur; e. g. quam plurimis locis in notis ad Hefychium, a Koenio
ad Gregorium Corinthum de dialediis, in notis ad ΤᾺ. Masiftrum ed. Blancardi, a Pier-
fenio ad Moerin, a 7alkm. ad "Theocriti X. eidyllia, ad Euripidis Phoeniffas et. Hip-
polytum atque ad Herodotum, ab Zem/lerhufo aliisque ad Pollucis Onomaflic. a Beniírio
in epiflola ad Millium, a Toupio in emendatt. ad Suidam et Hefych; ἃ ///akefield in filua
'€ritica, part. I. et IL. ab Zrefchio, Relando, Ernefli aliisque permultis tam in notis ad
auctores clafficos, quam in libris obferuatt. Emendationum, alisque eius generis. Har].

VII. Etymologica Graeca deperdita. *)

[Andromachus ἐν Ἐτυμολογικοῖς citatur in fcholiis et minoribus et Venetis ad Homer. lliad.
Μ΄. vers. 130. Quando vero Cor/fin. in faflis attic, 1. diff. VI. pag. 386. ex eo, quod
verba, a Ícholiafte memorata, conuenire videntur cum iis, quae ab auctore Etymo-
logici in v. προϑέλυμνος fcripta funt, colligit, Andromachum illum videri auctorem
fuiffe Etymologici M., argumentum eft valde lubricum, quia et verba ipfa haud
plane eadem funt, et vero, quum plura eo tempore iam exflitiffent lexica etymolo-
gica, facile fieri potuit, vt vterque ex communi hauriret fonte, aut, vti Corfin. ipfe
fentit, vel Andromachus Etymologi noflri vel Etymologus ipfe Andromachi verba
transfcriberet, Ex illo igitur indice illaque fufpicione aetas neque Etymologi, neque
fcheliaflis certa poteft definiri, Har/.]
""Mpollodori, Athenienfis, περὶ ἐτυμολογιῶν memorat Zfthenaens lib. 2. p. 63. et lib, 15. p. 483...
Demetrii Ixionis ἐτυμολογόμονω idem Zdthenaeur pag. 50. et 74. Ceterum fallitur Maus-
facus, qui in diff. critica p. 384. putat, Zxiomir et Dolionis, (pro quo nomine Ori.
onem legere fuadet,) libros de etymologiis memorari abEtymologo in'ApQ/ov. Nam ex
Choerobofco tantummodo fcriptor ille notat, vocem ᾿Αμῴίων fimiliter formatam, vt
Ἰξίων et δολίων. »
Orion, Alexandrinus περὶ ἐτυμολογίας. Suid. Fabr. conf. ad cap. 7. fupra de gramma-
ticis ineditis h. v. Harl.
Orus, "Thebanus Etymologus, citatur in Etymologico magno v. 'Azovidu.: adde eumdem
in Αὐγυπτος. à
Pumprepii, Panopolitae, ἐτυμολογιῶν ὠπόδοσιν memorat Suidas, Fabr. conf. fupra, c. VII.
in catalogo grammaticorum graec. h. v. et Eudor. pag. 357. Harl.
t ; ! Denique
x) Confer JFouwer. de Polymathia cap. IX. p. 7t. fqq. Lipfiae 1667. 8, Hari.
- Foi, VT. | Gg88

602 Lib.V.c. XE. ETYMOLOGICA GRAECA Vol X. p.22 23

Denique aliud Etymologicum , τὸ ὥλλο ἐτυμολογικὸν, fine nomine auctoris laudat, Etymo-
logici inagni Ícriptor in Πηλεὺς, Ehuvus, Ὑπήνη, Φασιανός.

Graeca Etymologica inedita.

«Ἄμα Πα]. Sinaitae, Etymologicum MS. memoratur in Philippi Labbei bibl. noua MSS.
pag.103. Videndum tamen, zn fit diuerfum a breui [Ρ] apofpasmatio Anaftafii
περὶ ἐτυμολογίας, quod ex codice Auguftanae bibl. κεφαλαίων xd decripferat Hoe-
Íchelius, Sylburg. vero edidit graece ad calcem Etymologici magni pag. 827. 828.

ἀπο ποτα plura etymologica ct maiora et minora f. epitomae exftant adhuc in bibliothecis,
e. g. /'indobonmfi Caef. cod. CCXCII. nr. 23. etymologicum gr. ordine alphabetico:
tefle Laubetio, in commentar. etc. tom. V. col. 531. — Parif. pub]. cod. MDCCLXXIII.
nr. 21. lexic. etymolog. cuius auctor in exponendis vocc. homericis potiffimum ver-
fatur. Defiderantur feptem priores litterae, Quod vero, (vt ait auclor catal. vol. II.
P. 400.) ibi nonnumquam laudatur Porphyrius, hoc recentior anonymus nofler fuerit
neceffe efl. In illo autem opufculo multa optima. — Ibidem in cod. MMDCXXXT.
anonymi etymologicon, in quo nemo paene veterum laudatur et quod ab eo, quod
Sylburgii opera prodiit, plane diuerfum effe dicitur. Contra in cod. MMDCXXXVI.
eft etymolog. ab edit. Sylburgiana quoque dinerfum ; at multi veteres auctores in eo
Jaudantur, tefle auctore catal. 1l. pag. 531. fq. — Ex etymologico inedito bibl. publ.
Parif. locum citat Jeunten praef. ad Hefych. 1l. pag. IX. Íq. vti fupra iam adno-
tauimus. — In bibl. /Matrif. regia praeter cod. XXI. de quo multus eft. Zriarte. in ca-
tal. codd. gr. pag. 82. feqq. et iam fupra ad $. anteced. et in capite de Suida nos
dicere meminimus; — in cod. LXXXI. fol. 68. et cod, LXXXIII. fol. 66. it. cod. CXIV.
fol. ro. tria, quae a femet ipfa hinc inde diflentiunt, opufcula de etymologia XXIV.
litterarum ab Zriarío pag. 297. fq. pag. 314. fqq. et pag. 448. fqq. edita illu(lrataque.
In cod. CVII. fol x. etymologici cuiusdam fragmentum 359. vocabula, quae a ]itte-
ra /4 incipiunt, compleclens, et fol. g. Etymologicum paruum, a Conflant. La-
Ícare fuppletum et notis, cafligationibus, gloffis auclariisque confperfum: fol. 89.
fcries alphabetica vocabulorum XXXIV. — Etyma vocc. gr. in cod. Oxonitnf cor.
poris Chrifli, nr. MDCCXXIX. in 8. et in bibl. Caio Gonuill. Can/cbr g. cod. liber de
etymologiis, nr. MXXXVIIT. et nr. DCCXXXV. (part. II cat. codd. Angliae etc. p. 108.)
expofitiones etymologicae de naturis rerum ex variis auctoribus medicis ac philofoph.
Venetiis, in bibl. Capelli Etymolog. graecum, faec. XIV. tefle Montfaucon in diario
ital p. 64. — In bibl regia JVecpolitaga lexic. etymol. in cod. CXXXVIII. CXLVIII.
CLXXIX. atque poflremum cl. Baffur, (v. fupra, vol. V. pag. 786.) fufpicatur eífe
Hori Milefi. Et fic in alií's bibl. Vaticana, Mediolanenfi etc. alia latere videntur

exempla MSSta conf. Kwienkamp l.c. pag. 7. adde etiam paragraph. de Lexicis
graecis, Harl.

loannis, Damafteni. Vide, quae notaui volum. VIIL pag. 819. vcl. edit. [ín cod. quondam
Heidelberg. n. XLVI. in Sylburg. cat. pag. 19. In cod. bibl. Be nenfir, (v. Sinneri catal.
codd. MSSt. bibl. Bernenfis, pag. 504-507.) eft Lexicon, quod Ioanni, Damafce 1o,
tribuitur, in quo is vocc. ordo alphabeueus Íermatur, vt primo wgseyio, dein 9-

; | Eb.

INED!TA; Lib. P. c. XL. 603

- Auxa, denique οὐδέτερα recenfeantur, quae excipiunt jguara et poflremo ἐπιῤῥήματω
Idem ordo eft in codice, qui quondam fuit TAomae Barfholino, Hafaienfi, et fcri.
ptus eft a Nicodemo, monacho a. C. 1296. tribus igitur annis inferior Gudiano. Il.
lud gloffarium communicatum ab Abrahamo Kallio acceperat Ku/enramp. fpec. lau-
dato pag. τι. fjq- qui animaduertit, non folum eumdem iíeruari ordinem in quibus-
dam Gloffariis bibl. Coislin. (quorum fpecimina exhibet Montfaucon in bibl. Coislin.

ες, pag. 238 fq. et 499. fqq.) fed etiam lexicon et Berneufe et Bartholinian. vt plurimum

— fequi Suidam atque Etymologum, ideoque digna, quae cum vtroque conferantur di-
ligenter. Idem Kulenk. pag. 14. docet, Lexicon illud Bern. a compilatore tantum-
modo tributum fuiffe Damafceno. Nam fub voc. Παράδεισος, (qui locus excerptus
e(t ex Io. Daiuafzeni de fide orthodoxa libr. IJ. cap. τι, et exflat quoque in Suida et
cod. Bartholinian. omiffo tamen Damafceni nomine in v. Παράδεισος.) in cod. Bern.
-adícriptum efl nomen Damafceni a fciolo quodam, quae cauffa erroris et opinionis
fuit, effe lexici auctorem Io. Damafcenum.

[Orionis, Thebani, Etymolog. MS. citat Ruhzen praef. ad Hefych. tom. II. pag. VII. et ad
imaei Lex, platon. pag. 217. vbi Etymologus M. defcripfiffe dicitur Orionem. At-
τ que in catalogo codd. Parif. olim regg. vol. II. pag. 528. cod. MMDCX. nr. 4. memo-
ratur [exicon etymologicon, ex Orione, Thebano, vt fert titulus, collefium. Orion
autem et Orus, 'Theban. forma loquendi fcribendique, mon reipfa, diuerfi fuiffe
- videntur. v. fupra in cat. grammatic. graecor. h.v. et, quae infra in indice fcriptt.

in Etymol. M. citator. voc. Orion adnotaui. Harl.]

Orum, Milefium, in Etymologico inedito laudat Fuluius Vrfinns ad Feflum in Cibus,
teflaturque illud fe MStum habuiffe *^). Videtur ex eodem effe, quod ex Oro, JMile-
* ffo, adfertur in lex. graeco inedito apud Montf. pag. σου. bibl. Coislinianae: [et for-

... te eít in cod. Neapol. CLXXIX.] :

Photio tributum Etymologicum, fine nomine auctoris, exflat in codice Gudiano *^) bibl.
principali Guelpherbytanae illato, vt dixi Volum. IX. pag. 566. [ed. vet. de Photii
fcriptis ineditis; vbi quoque de cod. anglicano agitur.] Ex illo copiofa excerpta de-
bemus Joanni Chriflophoro Biel, quae leguntur in Actis Eruditor. T. VI. fupplemen-
ti pag.253-260 /*). . Eius editionem olim molitum fuiffe Zarguardum Gtudium, colli-
gas ex Wilh. Goefii ad eum epiílola; quae inter Gudianas legitur pag. 62. . Hoc
lexicon iam olim laudauit Francifcus Turrianus in Apologia pro Epiflolis Pontificum

.. libr. 3. c. 11. et 12. et fortaffe auctor magni Etymologici, Photium aliquoties laudans
patriarcham, Fabr. Infinita paene loca lexici Photiani citantur et emendantur in notis
ad Hefychium, ad quem vide quoque Ruhnken. praef. p. XI. fq. "Tria loca excitat emen-
datque 7/al4, ad Eur, Hipp. p. 207. 236 et 28ι. Photii gloffarium eft Romae in bibl. zz.

Gggg2 glia,

da) Orus ex (choliis inLycophr. multa in fuum — plurimos ex Ammonio titulos in fuum opus trans-
etymolog. retuliffe.videtur. 7'altk. ad Eur, Hipp. tuliffe, permultis aliis additis, qui neque in illius
pag. 291. Harl. Ammonii, neque in Ptolemaei, Afcalonitae, de

bb) V. catal, bibl. Gudianae pag. 539. Harl. differentiis vocc, libris reperiantur. Zar/.

€t) ls vero obícruat, Etymologum Gudianum

604 Lib, P. € XL. ETYMOLOGICA GRAECA Vd: X328

gelíca. In cod. bibl. Parif. MMDCXXI. Photii lexicon, a Ludolpho Küflero, (vti ait auctor
catal. tom. II. pag. 529.) dum in Anglia verfaretur ,. menfibus Decembr. a 1699. et
Ianuario 1700. defcriptum. Cod. ille, vnde defcri pferat Küflerus, olim erat TA. Galei
iam vero cuíloditur Oxonii in bibl. Bodleiana. Apographum JPAofiamum habuerat
Kulencamp. (vide eius fpecimen laudatum pag. 10.) qui praeterea iam adnotauit, plura,
quam Bielium dediffe 7. C. Harenbergium, "Theologum. quondam Brunsuicenfem, in
diatribe epiftolica de Photii Etymologico M. (in noua bibl. Bremenfi, claff. V. fafe. II.
pag.28o fqq.) s autem fcripfit, transmififfe viros quosdam, graece doctiffimos, ex
academia Oxonienfi exemplar, fideliffime ex cod. Galei defcriptum, ad viros graece
eruditos Brunsuicum, opusque Etymologicorum aliorum Msti codicis Hod/eiani ope
ita emendaffe, vt prelo tandem poffet fubmitti, et glociofe in lucem exire publi-
cam. Idem contendit, codicem Galranum ἃ Gudiano Guelferbyt. quem a. Chr.
MCCXCHI. fcriptum fuiffe, ex fine operis adparet, εἴς diuerfiffimum, vtriusque
autem collectorem fuiffe Chriflianum; : Gudium vero. vel. deceptum ab alio, vel
quaeflui inhiantem fuum exemplar venditaffe pro Photiano lexico, et fchedulas, fron-
tibus voluminum adglutinatas, Gudii, (vt opinabatur ,Zeufimgerur apud Harenber-
gium,) Mstas, Photio id opus tantum tribuere, illius autem nomen, nusquam in co-
dice occurrere. — Verum in hoc erraífe viros doctos, oftendit Kulenkamp pag. 14.
et monet, in addendis, litterae ΩΣ adiectis, in fine voc. Κρόνος, verba, ὅτως ἐγὼ
Φώτιος ὁ πατριάρχης.» reperiri; quae Gudium forfan commouerint, vt crederet,
Phorium effe auctorem totius operis, Sed Kulenk. qui de illius cod. antiquitate, fcriptura,
auctoritate etc. docte copiofeque difputat, acnte demonftrat falfitatem illius iudicii. Quum
enim ile locus ex Photii fcriptis a compilatore ita effet excerptus, vt is, quam
Photius adiecillet fuae epicrifi οὕτως ἐγώ, adderet Φώτιος ὁ πατριοίρχχης, colligi
tantum potefl, illum locum excerptum, (quem etiam auctor Etymologici M. v.
Κρόνος Photio adícribit, omiífis autem vocc, ὅτως ἐγώ.) non integrum opus Pho-
tium habere parentem. ldem Kulenkamp. refutat iniquam Harenbergii opinionem,
codicem "Thomae Gale e(fe praeferendum Gudiano, et bunc parui aeflimandum.
E contrario idem Gudianum codicem, vti etymologicon 7 /traie&linium, ét cod. Parifinum,
quem Ruhnkenius excuffit, ex collatione animaduertit, non modo afe parum nihilue dif-
fere, fed etiam ad illuftrandum, emendandumque et reflituendum Etymologicon M, plus
couferre, quam plura lexica, Photiano fimilia: atque, comparato quoque Cyrilli Gloffa-
rio Msto Bremeníi, pluribus varii generis demonflrat exemplis infignem illius codicis
wtilitatem. — Zarenbergiur vero in eadem bibl, Bremenfi, tom. VI. fiue claff. VL. fafc.
III nr. IV. pag. 278. fqq. fcripfit Epiffolam ad — L. Kulemkampium: de. Exymologicis
quibusdam graerir, et o. /ilberti indicem auctorum ex Photii lexico inedito fubiecit
Gloffario graeco in facros N.F. libros etc. Lugd; Batau. 1735. 8. Hal.

Sinizonir, grammatici, Etymologicum ordine alphabetico, foliis centum feptuaginta et vno
MS. in bibl. Caefarea, tefle. Ne///iío parte VI. pag. 71. codice philofoph. CXXXE
Suidae Etymologicum MS, in bibl. Palatina olim, (hodie in Vaticana) et Lugduni. Bata-
vorum inter libros If. Voffii. Vide, fi placet; quae dixi cap. de Suida; fect. IIT. fio. -
Saepius citatur a ZMeurfío in gloffario graeco barbaro. Fabr. De codice Jarríano
: Suidae

Vol. Χ.Ρ.23 24 ες ἹΝΕΡΙΤᾺ. Lib. V. c. XL. δος

Suidae Etymologici, quod cum Etymologico M. et altero Suidae lexico. collatum,
ad vtriusque emendationem poíle plurimum dicitur conducere, copiofus eft et fpc.
cimen dedit 7/illoifon in anecdot. gr. tom. 1I. pag. 250-252. Harl.

Etymologicum ineditum bibl. TraieE'inae laudat Eftienbachiur in notis ad Orpheum pag. 266.
et JJadriamus Relandur in parte fecunda differtationum | mifcell. pag. 21x. 188. 135.
229. 250. Simile Traiedlino effe Photianum, de quo fupra memini, notatur ia
Adis Eruditor. tom, VÍ. fupplementi pag. 260. Fabr. Etymologicum Traiecfintm
cuius ian antea mentio facla eft, apographum eíle E:ymologici, quod fuit in bibl.
publica Zntwerpienfi, quae olim erat focictatis Iefu, cura Io. Georgii Graeuti ante
a. Ch. 1689. factum Saxiur, ab aucloribus haud vanis narratum fibi fuiffe, tradit js
Onom. litt. tom. II. pag. τότ. fqq. Illius. etymologici collationem cum. Ammonie
et Etymologico M. etc. dedit Car. Segaar in epift. ad Valken. Traiecti ad Rhev,
1166. 8. v. fupra in cap. de Ammonio, in vol. V. pag. 717. A Valkenario aliisque;
inprimis Aoemio in notis ad Gregor. Cor. permulta loca cod. Leidenfis, nec pauca
Etymolog. MSt. Pari/ien/ir excitantur. Codicem quoque Etymologici quondam Z/;£euia-
num aliquoties vidi memoratum. Apographum illius ex Anglia retulit Kulenkamp.
v. cel. Schneideri fragmenta carminum Pindaric. pag. to2. Harl.

In bibl: Caefarea MSSt. nerd ἀἐλφοίβητον ἐτυμολογίαι duiQegn,. ᾿ΔΑρχὴ τὸ oe. οἐγαϑθὸν
emo τὸ ἄγαν ϑέειν ἡμᾶς ἐπ᾿ ἀυτῷ. | Opulculum paucis conflans foliis, [Alia eiusmo»
di opufcula, in codd. Matrit, et Oxon. reperiri, paullo ante voc. Z/uonymor. memo-
rauimus. Zar/.]

Recentiorum | firipta, ad Graecas. vocum origines eruendas. facientia.

"Angeli Caninii Alphabetum Graecum , in grammatica edita Parif, 1655. 4. Lond. 1600. 1615.
1624. 8. et. Th. Crenio curante Amflel. 1700. 8. : *-

[P] Zo. Harmari, Lexicon etymologicum , adiunctum Lexico graeco Io. Scapulae edit. Lond.
1637. fol. et in edit. Elzeuiriana 1652. et Bafileenfi 1665. recufum,.

Matthiae Martinii Cadmus graeco - Phoenix, fiue Etymologicum vocum graecarum, maxime
earum, quae in LXX. Interpretibus et Nouo Το, occurrunt. Brem. 1625. 8. et ad calcem
lexici Martinii Philologici, quod poft editionem Brem. 1623. fol. et alteram locu-
pletiorem Francof. 1655. recufum Traiecti 1698. fol. cum Ifidori gloflario, per Grae-
vium et Almeloueniui illuflrato.

Frandfü Gregorii Etymologicum paruum ex Etymologico magno, Euflathio, Martinio
etc. excerptum, digeílum, explicatum. — Lond. 1670. 8.

L.mberti Bos erudita dillertatio de Etymologia graeca, fubiecla eius exercitationibus Phi-
lologicis Nou. teft. editis Franeckerae 1713. 8. .

"gidius Menagius Origines linguae-graecae promifit in Obferuationibus, 'gallice editis, ad
Malhcrbam, poetam Gallum, pag. 362.389. et in amoenitatibus iuris. pag..SI. feq.

vbi etiatn fpecimen illius operis exbibet, nec non in notis ad Laertium pag. 45- 59-

b 16s. b. Idem pag. 149: Platonis in. Cratylo funt fere omnia pfcudetyma, pace auti
C888 5 vef

-6o06 Lib. Κ΄. c. XL. ETYMOLOOCICI RECENTES Vol.IX. p.24*

viri liceat. dixiffc, [ed de hir alibi, Magnum quoque in etymologiis graeci: eruen-
dis ftudium pofuerat Zranciftur Guictus, latina vaiuerfa repetens ex graecis monofyl-
labis, de quo Antonius Periander in Guieti vita. Sed nec Menagii nec Guieti lucu-
brationes perduclae funt ad vimbilicum, certe hactenus in lucem protractae non funt.
Multa interim licebit cum fructu repetere ex iis, qui latinae linguae origines non indili-
genti ftodio excufferunt, in Graecia certe quaerendas: vt ex ul. Caefare Staligero de
caufis latinae linguae, Jofzphio Scaligero ad Varronem et Feftum, Matthiae Martinis
Lexico, cuius iam feci mentionem, philologico, Chriffiani Hecmanni Originibus
lingsae latinae, quintum recufis Francof. 1672.8. 10. Fungeri, Leowardienfis, ety.
mologico trilingui, Lugd. 1670. 4. Nie. du ZMortier etymologiis facris graeco lati-
nis, de quibus Acta Erud. A. 1703. pag. 471. maxime ex Gerh. Io. "olii etymolo-
gico, praeclaris et verioribus plerumque If. Voffii obferuationibus in nouiflima editione
locupletato, inter Voffii opera Amft. 1695. fol. Fabr. :

[Samucel. Komig. Etymologicon belleno-bebraeum, feu primitiua graeca ex hebraeo
fonte vicinisque orientis linguis, vti Chaldaea, Syra, Arabica atque Acthiopica dedudta,
interfperfis non patcis obferuatt. philologico criticis. Francof. 1722. 8. — — Huc quoque re-
ferri poffunt, qui de ortu linguae graecae vel ex patrio folo vel ex alia quadam lingua,
vatia ratione fortunaque fcripferunts atqueego diuerfas variorum opiniones librosque haud
paucos iam excitaui in prolegg. ad hift, L. Gr. $. 4. pag. τι. fqq. — Addi poffunt;

: Placidi Spathefora patronymica graeca et latina, ex vtriusque linguae fcriptoribus ex-
cerpta, quibus multa aceefferunt vel a recentioribus, vel ab ipfo auctore iuxta regulas |
atque licentias efficta, — Panormi. 1668. 4.

Etymologifche Vnterfuchungen latein. Woerter aus dem Griechifchen. —Lipfiae I.
tom, 1785. 8. (Audore Penzelio, Gymn. Merfeb. coll.)

I. D. a Lennip, eloquentiae et L. Gr.. ín academia Groeningana Profeffor. im ana-

legiam L. L. cui praemiffa' eiusdem viri docti oratio de linguarum analogia. Londini, Pa-
riis, Lugd. Bat. etc. in min. 8. fine anni nota.
; L. C. V'alkenarii obferuationes academicae , quibus vía munitur ad origines graecas
inueftigandas lexicorumque defectus refarciendos, et 7. Dow. Lenmep. praelectiones acadc-
micae de analogia Gr. L. ad exempla Msta recenfuit fuasque animaduerfl.- adiecit Ever/r.
Stheidiur. ^Vltraiecti ad Rhen. 1790. mai. 8.

In primis laudandum eít egregium opus: Jo. Dam. Lezwep. Etymologicum L. Gr.
fiue obíeruationes ad fingulas verborum nominumque flirpes fecundum ordinem lexici
compilati olim a Io. Scapula. Editionem curauit atque animaduerfiones cum aliorum, tum
füas adiecit Euerh. Scheidüur ,.. cuius praemiffa funt quoque prolegomena, de lingua latina,
ope linguae graecae illuflranda, adiectus efl iudex etymologicur praccipuartm. latinarum,
Partes I. 11. "Traiecti ad Rhenum etc. 1790. mai, 8.

Plarium vocabb. graecorum etymologiae ct deriuationes paffim explicantur aut tentan-
tur in. Ric. Dawes Mifcellaneis Criticis, praecipue in Adpend. ad fecundam edít, Oxon. 178r.
8. p. 505. fq. Lennepianis obíeruationibus haud pauca adduntur.

De origine L. Gr. ex antiquiffima lingua Semitica, etymologicis de ortu permulto-
rum vocabulorum. graecorum : obferuationibus interfperfis , ingeniofe non minus, quam
(quod in hoc litterarum genere follemne et frequens eft;) audacius differitur in libello:

e Ueber

Acta Apollolorum (Vlil. 26.) v. "Asezs.

NobX ν. 25. | ETYMOLOGICI RECENTES, Lib.V.c. XL. 607

Veber Griechenlands aeltefle Gefchichte vnd Sprache. Ein Verfuch von Friedrich
Heel, (Profe. Gieffenfi,) Weiffenfels vnd Leipzig. 1795. 8. — ^ Addam quorumdam,
maioris minorisque molis opufculorum notitiam, quam aliis debeo, quod in iis de ety-
mologia aut origine vocabulorum graecorum in genere agitur,

JD.G. Sharpe Origin and Structure of the Greck Language, 1767. 8, Contra hunc
disputat D. 7incent in:

'The Origination of the Greeck verb. | An Hypothefis, Londini :792. 8. cum V.
tabellis. ^ Auctor opinatur, omnia verba fuas inclinationes debere verbo z5, in cuius lo-
eum poflea fucceffit εἰμ. conf. ephemer. litter. Gotting. a. 1794. pag. 183:

ldem fcripfit: "The Greek verb analyfed. An Hypothefis, in which the fouree and
flructure of the Greeck Language, and of Language in general, is confidered. ΒΥ J7".
F'intent. DD. London. 1795. med. 8. Conf, tamen ephem. litter. Gotting. a. 1796. plag. 6.
pag. 55. f.

Horne Tooke edidit ἔπεα πτερόεντα, or Diuerfions of Pyrley, demonfiraturus,
duas tantum efie partes orationis, nomina et verba, vnde deriuata fint aduerbia et couiun-
. &üones. — Bddors in adpendice ad libr. obferuations on the nature vt demonfiratiue

euidence, a. 1793. de fludio graecae etymologiae apud Batauos, contra Hemflerhuf. ac
Monboddo contendit, non verbum, fed momen cífe verbum, vt ita dicam, fundamentale.
Idem contendit 7/oziar Gunther Browne contra Vincent. in: Hefrmer vn marfted , or the
art of Speech, founded on the Affociation of Words and Ideas. With an Answer to D.
Vincents Hypothefis of the Greek Verb. ap. Payne. 1795. min. 8. et, Hermer vimarked, Letter
ΠῚ et IV. containing. the Myfleries of Metaphyfics. ap. Ridway. 1796. min. 8. Iu vtroque
libro difputat contra. arri? Hermes, or Inquiry concerning vniuerfal Grammar, (cuius
gramrnatieze philofophicae interpretatio germanica facta efl ab Exwerbect cum animaduerfioni-
bus et Exeerb. et F. 4. I/oifi; pars I. HalaeSaxon. 1788.8. altera enim pars lucem non vidit.)
Is vero fecundum Hartieianam de idearum adfociatione doclrinam demonftratum iuit, quomo-
do ex vnico nomine verbum cum reliquis orationis partibus fit profectum. — Sed mittamus hoc
etymologiarum genus, haud raro nimis fubtile argutumque et vero ineptum. — In genere qui-
dem etymologiae fludium vtile eft et vero neceffarium. ^ Atenim, vt Horatius ait, εἰ
aiodus ifs vebur, funt certi denique fines. etc... ΠῚ autem areutiarum minutiarumque vtua-
tores, qui omnia vsque ad primam loquendi originem primasque vocabulorum latebras
fedesque expifeari et ad vnguem refecare adlaborant, fub:iliore philofophandi abuti folent
ratione, quam vt primi lingeae cuiusdam parentes, homines rudes, fcire eam atque ad-
hibere potuerint. Atque ab infantibus, dum loqui incipiunt, meliora faepius edocemur,
et vfum verborum valere vt pnmmos, iam Horatius iure adfirmauit.. Har.

(e VIL Index Scriptorum, in Etymologico citatorum, depromtur ex. Sylburgiana editio-
nt; fed exundefus et au&ius aliquibus locis, et maximam. partem cd alias ctiom edi-
tioner accommodatur.

P - ψ, « -
Abro, grammaticus. v. Ἡ μικύκλιον €t Ομοκλήσασκεν, vbi male "Aufer.
. ^ M - z
^ Aceftodorus v. Δωῤωγοῖος,

Acufilaus.

6o08 14}. Κ΄. ε. XL. INDEX SCRIPTORVM VoU X. p. 25T 26

Acufilaus. v. Κόῖος.
Αἴλινον "Threnus ia. bonorem Lini, Calliopes F.;v. Αἴλινον.
Aelianus, infra, Claudius.
Acolicis multis vtitur Homerus. v. ᾿Αλωλύκτημαι-
Aefchines pag. 322, 4T. 346, 36. 165. 46. 790. 49.
Orat. contra Ctefiphontem. v. Ἐπιλαχῶν.
Demoflhenis in eum fcomma, v. Ἰαμίβοφαγος.
Aefchyius pag. 54, 36. 93, 50. 103; 11. 118, 31. 149» 5T. 151, 48. 161, 15. 182, £5. 250, 4. 271, 18.
219, 16. 288, 5. 346, 571: 403, 48. 409, 48. 447; 13. 450» 20. 473, 16. 486, 48. 490, 11. 530,
51. 537. 46. 563, IO. 565, 22. 674, 20. 753» 22.
ἐν Δγαμέμνον. ν. ᾿Αγγαφεύω εἰ Ἔρσαι.
᾿Αργείοις. v. ᾿Ενηλύσια.
Πηνελόπῃ. v. Δἰδοιέξατος. :
Aeíchyli durities ab. Ariftophane notata. v. KcAAezes.
ὑπόμνημα Προμήϑεως δεσμῶν, fiue commentarius in. Aefchyli Prometheum vinctum.
v. Προσέληνδι.
As&thlius. "Vide Athlius,
Aetolus (Alexander) v. Δροίτη.
Agatho (tragicus). ἐν ᾿Δερόπῃ. ν. Εἰσῇμεν.
"Agathocles (grammaticus) v. Δίκτη.
Alcaeus. v, ᾿Αμαάνδαλον. ᾿Αχνόώσδημι. Βληχρόν. Δῆλος. Δυσί. Ἔδϑηκε. ᾿Εβῥεντί, Ἤπιαλος,
Κνώμψω. ;
ἐν τῷ ἐνάτῳ. V. Οὐδεις.
Aleman. v. ᾿Αζωναυσίον. Γεργύρα. Ἥδϑυμος. Καλῶ. Κέρκος. Κέρκυρ. "Οκκα. Περίηρς.
Alexander (grammaticus). v. ᾿Αμαμυξίς. ᾿Αρμάτειον. "An. (vbi male ᾿Αλεξωνδρεὺ;) Ai
xgov. Δωτίνη-
Cotyaénfis. v. Δέδοικα. Περίβῥηδής.
Alexander, polyhiflor. ἐν τῷ σεοὶ Βιϑυνίας. ν. Κύβελον.
Alexander Thafius, (grammaticus). v. Διόνυσος
Alexandrinorum dialectus. vide infra, Irenaeus.
᾿Αλέξης (grammaticus) v. Κορόσυνα. ἡ
᾿Αλεξίων (grammaticus) v. Κατ᾽ ἐνῶπα. "
Alcxis (comicus) v. Θυσίω. ove, vbi Sylburgius fufpicatur citari eius drama, cui ti. —
tu'us πωλλακή. , 4
Amarantus (grammaticus) ὑσομνημωτίζων τὸ ἰδύλλιον Θεοκρίτϑ.» 8 ἡ ἐπιγραφὴ λυκίδως 4 — |
ϑαλύσια. V. Διεκρανώσατε. ᾿
Ambron. vide fupra, Abron.
Amerias (grammatieus). v. Λισσή.
Amipfias, (comicus), ἐν ἀποκοτταβίζεσι. v. "Ey x gea.
Ammonius (grammaticus), v. X;eoj.
Ammonii verfus, (illius forte poétae, de quo Socrates. VI. 7. hift.) v. Μίμαντος.
Anacreon 2, 49. 259, 28. 345. 39. 585: 9- 429, 51. 433, 47. 448» 10. 462, 10. 489. 39. 5145 27. 524.9 —
51. 601,23. 103, 29. 715; 8. 714» 39. |

Vol. X. p. 26 27 IN ETYMOL. M. CITATORVM. Li^. P. c. XL. 669 -
£y ἰάμβῳ. v. Κνυζηϑμός,
τῷ δευτέρω τῶν μελῶν. V. Μῦϑος. Σ᾿ νοϊμοροιϊ
Anaxandrides in Φωρμαωκομέντει!- v. Ορίγωνον,
Anaxillas v. Φι,λοδεσποτεύομαι-
Andocides. v. Ἐσεσκέψατο.
ἐν τῷ περὶ μυξηρίων. v. ᾿Αμφισβητῶν:
Andreas, medicus, ab Eratofthene βιβλιωόγισθος diclus, quod fcripta ipfius clam expilaffet.
v. Βιβλιαίγισϑος.
Andro, hiftoricus. v. Παρνασὸς. Suez.
Androtio, hifloricus v. Βρισοῖος. Συγγραφεῖς.-
"AvrryekQay difcrepantia et codicum MSSt. v. ᾿Αντιεγονίζω. Βινᾶν. Ἐνείρω. ΖωΞτήρ. Κι-
- yix. ᾿Ωρεϊτης.
Antimachus, pocta. v. ᾿Αδόροις, (vbi male excufum οντιμοίχαις.) " AQeves. Δαμαλέος. Δὲ
ὠσπίδος. Ἐρεχμὸς. Θαυμακτρον. "ldms- Λωχμῷ. Σεεροάγω. Τροίω.
Ἰαχίνῃ. ν- ᾿Αβολήτωρ. :
ἐν πρώτω Θηββαίδος. v. Βασιλέυτωρ. x
[P] Antipater, 'Theffalonicenfis, ἐν ἐπιγοάμματι. ν. Καυσίαν.
Antiphanes, comicus, κιϑαρῳδῳ. v. Πόρκις.
Antipho pag. 242, 8. 330. 35. 355. 30. 735. 26. 798; 34.
ἐν ὠληϑείας β΄. v. Τρυπᾶσϑαι-
ἐν τῷ περὶ ὁμονοίας. v. Θεαιδέφωτος.
ἐν τῷ πολιτικῷ ν. Εὐσύμβολος. :
Aphthonius εἰς το προγυμνώσμωτο τῆς ῥητορικῆς περὶ γνώμης ν. ᾿Δρναϊος:
Apio, grammaticus, pag. 152. 5. 329, 13. 371, 28. 514, 21. 519, 46. 525, 6. 530, 21. 541, 21. 628,
30. 48. 634, 43. 650, 1. 668, 23. 719; 40. 137, 55.
Apollodorus, Cyrenaeus, grammaticus. v. Βωμολόχοι- p. 57. 19. 72, 51. 151, 49. 157, 32. 249,
43.330, 39. 331. 38. 486, 28. $045 13. 507, 6. 514, 22. 530, 48. 537. 55. 541, 20. 543, 19.
654, 1.636, 21. 698, 3. 825, 6.
ἐν τῷ περὶ τῶν ᾿Αϑήνησιν ἑταιρίδων. v. Φανοςράτη: 5
' Apollodorus, comicus. v. Ἐγκόμβωμα. .. Confer Photii epiflolam 156. vbi Apofloli, Petri,
ἐγκομβώσασϑε τ. epift. V. 5. ex Apollodori loco illuftrat.
Apollonius, Archibii F. grammatiéus. v. Αἰζηὸς. ΓΑλεισον. Νήφω pag. 47, $4. 69, 22. 82, 31.
140, 30. 168, 37. 238. 24. 274; 27. 216, 25. 321, 53. 598, 43. 419, 39. 434, 13. 461, 54. 412,
10. 21. 415, 55. 520, 44. 538, 9. 566. 8. 619, 56. 628, 51. 641, 40. 655, 47- 664, 29. 672, 7.
140.10. 161,19. 773: 19. 814, 22. Fabr. Item p.32. voc. Αἰζηὸς, p.61. in" AAezov, et p. 605.
in Νήφω. quae Etymol. loca exftant quoque in. Apollonii lex. homer. pag. 82. et rra.
voc. Αἰζηοὶ et"AAescoy, edit. Villoifon, cuius prolegg. conferes pag. XXXIL. et
XXXVI. fq. vbi cafligatur Fabric. nofler. quod h. l. ad Apollonius, Homeri lexico-
graphum, ea referat quae fub nomine plane diuerforum ZApolloniorum citentur apud Ety-
mologum Magnum, a quo certum fat, nusquam alibi ad partes vocatum fuiffe Apol-
lonium Archibii F. nifi vocc. Αἰζηὸς. "AXemrov et Νήφω. Harl.
ἐν ταῖς γλώσσαις Ἡροδότε. v. Κωφός. XoQusis. Fabr. | Hic Apollonius diuerfus efl ab
Apollonio, Archibii F. gramumatico. Z7ar/.
Vol, VI. Hhhh Herodia-

Ε

6:0 Lib. V.c. .XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. X. p. 27 P29

Hercdianus εἰς τὴν ᾿Απολλωνίξ εἰσωγωγὴν ἤ περὶ παϑῶν. ve ᾿Αρίσυλλος.
Zenobius εἰς τὸ ῥητὸν 78 Απολλωνίβ, ν- ᾿Αήϑεσσον.
Apollonius, Rhodius, locis quamplurimis citatur.
ἐν d ἀργοναυτικῶν. v. ἐρχύνιος..
Scholia in Apollonium. ϑτως εὗρον εἰς τὸ σχόλιω τῶν οἰργοναυτικῶν TB ᾿Απολλωνίξ. V.
᾿Αγχαυρόν. ᾿Αϑαμαάντιον. Aixas. ? Aaccy. KAerrr.
"Tarrhaei fcholia in Apollonium, ἑ ὅτως Ταῤῥαϊος ἐν τοῖς ὠργοναυτικοῖς, V. Agetay.
Apollonius ἐν τῷ με΄ τῶν Καρικῶν. v. ᾿Δρπασος.
Apollophanes v. Φιβαλέως.
Aratus v. "Agua. Γυρῶσαι. Ἑλιίκωπες. Ζωδιον. Θερε;τοίτη. Μύκης.
[6] Archilochus v. ᾿Αϑῶος. Αἰηνὲς. Aug. Ασελγαίνειν. ᾿Ατρύγετος. "Eyxvri. Ἐκ Ῥωμής. Ha.
Θάλλω. Κοπάεν. ᾿Κορωνός. Ὀροίτυπος. Προίκτης. Στύπος.
Archippus, comicus. v. Ἐπίβολος.
Mu grammaticus, pag. 49, 55. 78, 21. Sr, 16. 9o, 43. 11s 28. 34- 15 7. 45. 247: 12. τς
3. 251» 39. 37. 271, 21. et pluribus in locis. ᾿Δρίσαρχος͵ xo] oi ἀκριβᾶς γραμματι-
κοί. V. Φανήγ- ᾿'λριταίρχετον ἀμάρτημα v. Ἤιδη. ὁ Σιδώνιος μέμφεται ᾿Αριπώρχω- V-
"Age. ἐπίμεμπτος ᾿Δείξαοχος V. Διδώσκω.. Dionyfius. "Thrax, Ariflarchi difcipulus,
praeceptorem pinxit cum tragoedia i in pectore, ἐν τῷ «19e ἀυτῷ τραγῳδίαν ἐζωγρά-
Qe, dud τὸ ἀποφηθίζαν αὐτὸν πῶσαν τὴν τρωγωδίαν. v. Διονύσιος.
Ariftarchii;, οἱ ᾿Αριτάρχαιοι. v. Βηλός.
Ariftocles ἐν τῷ περὶ ὁιαλέκτε- V. Κῦμα-
Ariftodemus. v. Διόνυσος.
Ariftoni ἴσας, grammaticus. v. "AjdgAcs. Ὀλοοίτριχος.
ἐν σημείοις. ν. "Eeei, Oii.
ἐν τῶ περὶ σημείων τῇ 'Ognea- ν- Avxvos-
Ariftonymas v. Βεμβράς. i
Arillophanes, comicus, pag. 45, 25. ὅτ, 18. 8o» 8. ro, 50. atque quamplurimis aliis in locis.
Eiusdem ᾿Αμφιοίραος v. ᾿Αντιβολῶ. :
᾿Αναάγυρος.- ν. Βεκέφωαλος.
᾿Αχαρνεῖς. V. ᾿Ατερώμων. ᾿Αχαιά. Ἐτνήρυσις-
Βατραχοι.- v. Κιμμερίες. Κῷνος. Ὀβελίσκος. Ὑπογραμμός-
Βαϊβυλώνιο;. ν. Ἔγκιν ἕμενος. Ζώτειον.
Feweyoi. V. Γλεχόμενος. Ἐλαΐζε;ν. ἢ Deigecar-
Γῆρας. v. Mceuohoxeiov..
Γηρυταδης. v." Hiery.
Ἐιρήνη. V. ᾽Α Δναβῥιχώμενοι. Ἐνωρῶ-
Δαιταλέᾶς. ν. Δαιταλεύς.
Δαναΐδες. V. ᾿Αταλαίπωρον.
᾿Ἐκκλησιοίζεσαι. v. Ὀρίγανον-
"Heus. v. Hie.
Θεσμοφοριάζεσαι- ν. "Hreov. MogpoXoueiov.
Tzrzeis. v. " ANE. ᾿Αφελής. Ἔγχελυς. Ἐπίπαφα. Κοώλεμον. Πυδαρίζεν. Σκαρδαμύσσωιν.
[P] Λυσιςράτη. v. Οἰσυπηρο.
Νεφέλοι.

γοὶ. Χ.Ρ. 20 3o IN ETYMOL. M. CITATORVM. IO AN Gu

Νεφέλαι v. ᾿Αγῆλω. "Avda.
Νῆσοι. V. Ἔλυμος. ἜἜνδυμος.
- Πλατανιξαί. v. Αἰδοιέξατος.
Πλᾶτος. ν. Hem. Ἦν. πατήρ. Φως.
IicAverdes. v. Ἔρημος. Θητειότρ,ψ,.
Ta*ynviso]. V." Ἦτρον. Κωνῆσαι-
Τελμισοί. ν. AgisuANos- (Τελμισές. ν. Μεταλλερν)

Ariflophanes, grammaticus. v. Κύρβες. Συρβώβυττα.

Ariftoteles v.'A ula. ᾿Αχεφωΐς. Βῶξ. Ἑρμῆς. Eewdios. ᾿Οσφύς. Σοφιξής. Σωφρονιτῆρες. Ταμίας.
Φόξινος. τος. Philofophus. v. Ἐπηλυγαίζονται. Εὐήϑης.. mortuus prae moerore, quodEu-
ripi rationes peruefligare non poffet, v. Εὔρισος. Hermiae, eunuchi, Ser; fiue ado-
ptiuam filiam habuit vxorem. v. Ἑρμῆς."
ἐν τῷ περὶ ζώων. v. Γαςρίμαργος.
ἐν τῷ πέπλῳ V. Ἦλις.
πολιτείω Αϑηναίων. v. Ἱεροποιοί. Δατητής.
᾿Ιϑακησίων. v. ᾿Αρκείσιος.

Κυμαίων. v. Αἰσυμνῆται. Βλάξ.
περὶ Κυρηναίων. v. Αἰϑήρ.

Arifloxenus, grammaticus. v. Λιπσερνῆτις:
ἐν πρώτῳ περὶ τραγικῆς ὀρχήσεως. ν. Σίκιννις.

Arrianus ἐν τῷ β΄ τῶν Βιϑυνιακῶν. v. ᾿Αφέσιος.

Artemidorus, grammaticus. v. ᾿Αρισκύδης. "Agua.

"Aeris et Nix dig adnotatio. v. Ἑὐχντητος.

Atcalonites, infra; in Ptolemaeo. à

Afclepiades. v. Κύρβει:ς. zb Apollodoro citatus. v. ᾿Ασσληδόν. — Myxleanus. v. ᾿Αζυάναξ.
ἐν τῷ ὑπομνήματι τῆς ὀἐδυσσείας. V. ᾿Ἀρνοῖος.

Aíclepius citatus ab Alexandro, Cotyaenfi. ν. "Α χνή.

Athamas, grammaticus. v. Teiroyzves.

Athenaeus ἐν τῷ β΄ τῶν demvesoQusay. v. Βράώβηλα

Athlius ἐν τοῖς Σαμίων Ὅροις. ν. Νένωτα!. Athenaeo Aethlius.

Attalus, grammaticus. v. Μῆλα.-

Axionici dictio reprehenditur. v. Yiixov δέομα.

Babrii verfus a cci πέπρωται, ταῦτα TN. γενναίως. v. ἸΠεπρωμένον.

Bacchylides poéta. v. EideAcv. Πλημμυρίς. —Bacchylidis pater, Midylus. v. Μεΐδυλος.

[P Bafilides. vide infra, Cratinus. :

Bafilius ὁ ἅγιος. v. Ἔνασμα. παροὶ τῷ μεγάλῳ Βασιλείω. v. Κάδης. ὁ ἅγιος Βασίλειος εἰς

τὴν τῇ Χριςξ γέννησιν. v. Διωλείμματα.. j

Befantinus ἐν τοῖς περὶ χρητομαϑίας. v. Βρενθύεται. Nu. Πότνια.

Callias. v. “Ἑλλέϊβορος. i
πεδήταις. V. Εἰσῆμεν.

Callimachus pag. 8, 32. 38, 36. 49; 48. et aliis quamplurimis in locis. ὁ Καλλίμωχος o γραμ-

ματικὸς ἐποίος πίνακας. ἐν οἷς εἰσιν ἀναγραφαὶ roi τῶν οἰρχαίων, οἷς ἐντυχῶν ὁ

γραμματικὸς ἐποιήσατο τος ὑποθέσεις τῶν δρωμάτων. v. Ile. :
à Hhhh 2 Qo TiO "

6: Lib. V. c XL. s INDEX SCRIPTORVM : θεῖε: Ρ. 30 31

αἰτίων libro T. v. Βρέφος. vide et infra in Theone;
eis Ἑκώλην ἡρωΐδα ποίημα. ν. Ἑκάλη.
ἦν τῇ Ἑκαβῃ. v. AAg«. Videtur leg. Ἑκαάλῃ.
ἐν τοῖς ἐλεγείοις. v. Δυσί.
ἐν τοῖς περὶ ὀρνέων. v. ἨΠέλεκα.
£v χωλιώμβοις. v. ἼΑλες. Θαλῆς.
Hedylus εἰς τὴν ἐπιγραφὴν Καλλιμόχε. V. ᾿Αλυτάρχης;
Capys, litterae κάπσα inuentor. v. Ka za.
Cephalo Gergithius. v. Καπύη.
Cephalus, rhetor. v. Ἐπιτιμία.
Charax, hifloricus v. Κολώνειοι.
Ioannes Charax, grammaticus Chriftianus. v. Eizev:
Chares, grammaticus, v.^Hd cs.
Charon Lampfacenus jgegé. v. ᾿Δμαδρύαδες.
Georgius Choerobofcus. v. ᾿Αμφιεεμένο;. Θρέψας. Grammaticus pag. 5, 48. 20, 23. 56. et
locis quamplurimis,
eius κωνόνες grammatici. v. ᾿Αβλῆτα. ᾿λμένης. Abiégeon. Κλέα. NégAus. Πηλέυς. Χρέος.
᾿ορϑογραφία. v. ᾿Δδηλος. Vu. " Agvetes.
Ῥηματικὸν fiue de verbis. v. Θρέψας. Κέκρικα.,
“περὶ ποσότητος de quantitate. v. Αἰδοῖος. ' "Aus. ᾿Ἄλφη: ᾿Αμαρτῆ. "Argeidgai.
εἰς τὸ ὠνεκφώνητον. ν. Πιναξ.
προλεγόμενα τῶν ϑδετέρων, de neutris, v. Οὐδέτερον.
περὶ τόνϑ: V. Θῶνος. Φρητός.
περὶ κτητικῶν de pofleiluis. v. Γήδιον.
[T] Chryfippus (philofophus. v. ᾿Αλάώφωρ.) "Aufbau. Aidaoxo (ar Herodiano) 'Ezrixoyésv.
Κορυϑαάλη. Κρόνος. Vans; “Ῥέω. Τελετή.
Claudius lulius ἐν τοὺς Φοινίκης ἱξορίαις. v. T δειρα. Sed ἴῃ v. Βάκχος pro Κλαύδιος le-
gendum Aces, vt monuit Salmafius pag. 95. ad Infcript. Herodis, Attici.
Claudius (Aelianus), philofophus. v. ἐρώδιος.
Clemens v. ZA.
Cleo, ὁ ἐλεγειοποιός. ν. Εὐβήριον.
Clidemus. ν. Ὕπης. vide Clitodemus.
Clitarchus, Acgineta, λεξικογφάφος. v. Γάργαρος, Βρἔχος:
ἐν γλωσσαίς. V. "Avésecs.
Clitodemus v. Ἐπὶ παλλαδῳ. vide Clidemus.
Cornutus. ἐν τῷ περὶ ἑλληνικῆς ϑεολογίας. v. Ζεύςι
Crates. v. Εἰλίσες. Βέϑρον. Μεμνέωτο.
Crates, comicus, ἐν μετοίκοις. V. Πωγωνιήτης.
᾿Οδυσσεῦσιν. V. Ἐπὶ Χαριξένης.
Πολίνῃ. v. Διακαυνιεῦσαι-
Τροφωνίῳ. v. Διαρῥικνᾶσϑαι-

Crates, grammaticus v. "Avete. "Aeg. ᾿Αφαρεύς. A αἀσπίδεος. Ἔρεμβοί, YloDuowvres-
ἐρσοϑύρη. Ὑπεριταένοντο:

Cratinus,

οι, νι 3: 835 IN ETYMOL. M. CITATORVM. — Li.L.cXL. 65

Cratinus, grammaticus, ἐν τῇ ἐπιτομῇ τῶν Baeieide περὶ ἐμηρικῆς λέξεως. v. ᾿Δρίζηλοι.

Cratinus, comicus, v. Βωβώκτης. Βλιμάζεαν. Δικπηνικίζω. ΕΦετίνδα. Καρίς, Σκιρωθῆναι.
Dictus ταυροφώγος. v. Ἑσυροῷ.

Διονυσωλεξανόρω. v. Bm

Δραπέταις ν- ᾿Αγερσικύβηλιν.
Δραπέτῃσι feu. δοαπέτισι. v. ᾿Απόπατοσ.
Μαλϑακοῖς. v. Καβαιτσος.

Critolaus, grammaticus. v. ^H à ὅς.

David propheta. v. Καϑης.. vide infra, Pfalm,

Dedio. ἐν ὑπομνήματι Λυκόφρονος. v. ᾿Ἤπιος.

Demetrius. ἐν Σικελικοῖσ. v. Ἔμμῆροι.

Demetrius, (grammaticus). v. Βείσμα,-

Demetrius, Scepfius. v. Χεραδες.

Demetrius, ὁ συκτής. v. Δημήτριος.

ἐν τῷ περὶ διαλέκτε. v. Μωλωψ.

ΕΡῚ Demo. v. τριτοπάώτορες.

Democritus v. ᾿Αλαπαάζων. Δεῤκελον, Νένωται. Ολοοίτροχος.

Demonicus ízze&. v. Γλαύξ.

Demophon ἐτυμολογέ!. v. Δορύκνιον.

Demoflhenes pag. 54, 8. 167, 43. 228) 50. 240, 25. 241, 2. 349, 42. 355. 2. 362, 23. 565, 5. 369,
36. 518, 25. 511. 49. 637: 1. 672, 34. 699, 25. 744. 18. 782, 35. 788. 57- 780: 47- 193; 14. ad-
verfur Zlefchinem. v. Ἐσπωϑθῶτο. Σύγκλητος. aduerfus Aphobum v. Συμμορία, adutr-
fur IAriflocratem , v. Σκῆψις. contra Ariflogitenem, v. "Ἔνδοιξις. Ἔν φρεωτοῖ φάρμα-
xoc. Oratione περὶ ὠτελε:ῶν. v. Θέσϑω,. Pro corona, v. Θεωρικόν. Ἰωμβοφάγος. Ev-
Ac ὙὝπερίβολήν. Pro Cteffphonte, v. Βάσκανος, Ἡγήμων. ZIpologia aduerfus Lacritum,
v. "Aexev. contra IMidiam. v. 'legozreioi "Viggo. contra Neaeram, v. ᾿Ἐκφυλλοφορῆσοι-
contra Οἰγηηριοάογπι:. v. Ἐσεδίκασε. contra Pantaenetum. v. Σχῆψις. in Philippicir p. 151,
5.187, 56. 449. 9.736. 5. ll. p. 620,47.699,33. 46. IV. p. 469, 4. V. p.324, 47. 404, 53. VI.
p.254. 26. Püilippica feptima, v. Σύμβολαι. illiurauctor videtur Hrgefppur, cognomento
Crobylus. v. Ἡγήσιππος. contra Spudarumfen Spudiam v. Σκηνῶ. coatra Stephanum v. Θέ-
σθαι. Φάομακος. Oratione περὶ τῶν συμμοριῶν. v. Τίμημα. contra T imotratem v. "Ha.

Dercyllus, dorica dialecto recentioie vfus. v. Εὔϊος.

Dexippus ἐν δωδεκάτῳ χρονικῶν. v. ἔλξρος.

Didymus, grammaticus. pag. 137, 1. 145, 42- 146, 39. 148, 12. 179, 13. 105. 49. 268, 15. 224, 14.

230, 4. 247, 56. 329. 47. 345, 3. 351. 56. 812, 29. 429. 43. 452) 30« 489» 5. 492, 52. 645,
2. 663. 23. 141. 27. 42. 155. 40. 188. 4-

Commentario in Odyífeae £. v. Περισκόπτῳ." Exvecs.
Sympofiacon libro ΠῚ. v. σκολια.
Libro de lyricis poetis v. Προσῳδία!. Ὕμνος.

Dinarchus. v. Φώσις. Oratione contra l.ycurgum, repetundarum reum. v. Ἱεροποιοί.

Dio. v. Κάψα. Ἐν ῥωμοϊκῃ ἱπορία. v. Ἐσάλευε. Ῥωμοβκῶν libto XV. v. ἘΦικαιώϑησαν.
XVI ibid. et v. Ἤγαλλεν. XVII. v. Ἐδημώθη. ED

Diodorus. v. Διώνυσος, "Hades:

Hhhh 35 Diogenes,

6ι4 Lib. P. c. XL. INDEX SCRIPTORVM . Nol. X. p. 32934.

Diogenes, grammaticus, pag. 95, 42.99, 13. 101; 2. I0» 24. 11O, 32.111, 5. 5C. t12, 27. 122, 29.
125, 12. 154» I. 143, 4- 195, 45. 51. 214, 58. (e 210. 39. 244, 22. 248, 1. 24. 245, 8. 207, 9.
272. 34. 269, 42. Lexicon eius refpicitur v. ΓΑλώϊβαςρον. Δαιτυμόνες. Δροΐξων.
Diogenianus, grammaticus v." Ayeraj. ᾿Αταλαύπωρον. Βούττειν.
ἐν τοῖς χρονικοῖς. ν. Δίλιος.
Dionyfiacorum (Nonni) liber IX. v. Διώνυσος
Diony fius citatur in fragmento Anaflafii, Sinaitae, de etymologia, quod Etymologico Magno
a Sylburgio pag. 828. fubiicitur.
Scholia in S. Dionyfium de diuinis nominibus. v. ᾿Αρμάριον.
Dionyfius, grammaticus. ν. Ἔμισα. Ἐννεσίῃσι. Κίναιδος. Κίνδαψος.
Dionyfius, Afcalaphus. v. Διονύσιος.
Dionyfius, Athenienfis, in κτίσεσι. v. Προικόννησος. s-
Dionyfius, periegetes, pag. 70, 53. 86, 53. 205, 38. 427, 20. 622, 1. 659, 51. 705, 37. 45. 108, 53.
151, 48. 820, 30.
Dionyfius, Sidius. (6 Σίδιος) v. ὙπΠοπτέρων.
Dionyfius, "Thrax, grammaticus, difcipulus Ariffarchi. Τὸν ἑαυτῷ διδάσκαλον CwyenQnu-
σας, ἐν τῷ ser αὐτὲ τὴν τρωγωδίαν ἐζωγρώφε; dix τὸ ἀποφηϑίζεινν εἰὐυτὸν πᾶσαν
τὴν τρογῳδίων. v. Διονύσιος. —Citatur v. Ἑανός, "Ezio X; euevos , Ταρῷφειας. Y.
Diotimus. v. Baxsees.
Diphilus, v. Τάλαντον.
Gera Toit. V. AAerzi TIS
παλλακή. v. Βεβάλιον.-
Dorotheus, grammaticus, v. Δμῷιγνωέν.
Duris. v. Ἰήϊε. Ki9mgos. Samius libro zregi νόμων. v. Θώραξ.
Empedocles. v. Aiuz “Ἥλιος.

Eunomides Εὐνομίδης. ὁ τὸ 9e γράψας. ν. Θέλγεε:.
Epaphroditus. v. "Αρδις, "Aie. ᾿Ασελγαίνειν. ᾿Ασκωλιάζω. BaeNatveioy. Βατίρ. Δεῤκε-
λον. Δέσνος: Κανναϑρον. Κελητίζει. ἴ

ἐν ὑπομνήματι τῆς O Ἰλιάδος. v. Γαώργαρος
ἐν ὑπομνήματι τῆς |. Οδυσσείας. v." Aegoi. Κεφαλληνία.
Épicharmus, comicus. v. ᾿Αμαμαξύς. Βασσων. Βαίων. Βεμβρας. Βίβλινος. Βιστάζω.
Βλείς. Δέλφαξ. Ἐγκόμβωμα. Εὔληρα. “Ἤδυμος. Κολαφίζω. Μβσα. (συξβαρίζειν.)
iy ἀρπαγοῖς. v. Πέποσχε. : ,
ἐν Αταλάντῃ. V. Ορίγανον.
ἐν τοῖς Πέρσαις. V. ᾿Ασκωλιάζω.
Προμηθεῖ. V. Στατήρ.
[ΡῚ Epici. ἐπὶ τῶν ἐπῶν. v. 'Oyeifos.
Epigramma, infcriptum tumulo Erythraei , regis. ν. Ἐρυϑραῖον.
ϑτως εὗρον ἐν ἐπιγράμμασι τῶν πρώτων. V. ᾿Αβόη.
᾿ΠΑπήραϊογ, "Theffal. ἐν ἐπιγρώμματι. v. Καυσία.
Eratoflhenes. v. Δράξων.
ἐν ὑπιθαλαμίῳ. V. Δυρόσχας.
ἐν τῷ Ἑρμῇ. V. Ἴθλος. :
Eratoflhe-

Vo'. X. Ρ.34 35 IN ETYMOL. M. CITATORVM. Lib.V.c XL. 615

Eratoflhenes medicum , Andream, vocauit ββλιαίγισθον, quod libros ipfius per plagium
fibi clam ἜΡΙΑ τ ν. Βιβλιωίγισϑος.
Eratoflhenes, grammaticus. v. Ἢ Jes. Κόρη. Κύρβεις. Κύπρις. Max. Ποῖ κῆχος.
Etymologicum antiquius , τὸ ἄλλο ἐτυμολογικόν. v. Πηλεύς. Σίκημα. "Yong Φασκω-
Aioy » QUAM, χρέος. “χωλός.
S. Evangelia. ὡς ἐν τοῖς ϑείοις Ἐυαγγελίοις. (Ioh. 1V. 24.) Πνεῦμα ὁ j| Θεός. v. "Hroe-
Eubulus, mediae comoediae poet. v. Θηρίκλετον. Γλωττοκομθον. Τοκώδοω.
Eudaemon, grammuaticus. v. Aecoy. Θεῖον.
Ἔν τῇ ὀρϑογραφία. v. Θύον.
Eudoxus ἔν τῷ S ἱτοριῶν. v. ᾿Αδρίας.
Euemerus. Meffenius. v. Βροτός.
Eulogii, Scholaflici ἀπορίαι καὶ λύσε:ς ν. Οὐχ ἅπτομαι.
δύσκλιτα ῥήματα. ν. Χέω.
Eunomius ὁ δυσσεβής. V. Ἤγαλλεν.

Euphronio, κατηγορᾶσι T2 EuQeoviovos εἰπόντος τέκνον. μὴ σύγε μητρὸς ὑπ᾿ ὠνδερεῶνος
ἀνήσῃς. v. ᾿Ανϑερεῶν. Videtur vtique legendum Εὐφορίωνος.
Euphorion, v. ᾿Ακόνιτον. "AeyavSov. ᾿Αταρμυκτον. ᾿Αχιλλεύς. Βέθρον.

ται. Γεραίνειου. Δώνειον. Εὐὔαρχος. Εὐβύριον. Εὐφυκόωσα. Εὔωροι. Ζωφήρ-
Καύηξ. Κρέον. Βιβδέμε eO. Πρηνής. Ῥειώνη. Σαυωνίς.
Euphorus. ἐν 77 Εὐρωπῃ. v. Ἐποιχιομένην. an Ephorus?
Euphronius, grammaticus. v. Ἐνεργμός.
Eupolis, comicus. v. AynAar- ᾿Αδολεσχία. Βλιμαΐζειν. Τέῤδα. Δέῤῥις. Ἔγκαφος. Εὐτρήσιος. Ζή-
τρεῖον. Hideso.O s. Ἤΐϑεος. Κάλλαια. Κόντιλος. Πίσα Ῥύμβω. Σκιρωθῆναι- Στειλειο. Tops
Αἰξι. v. Ταγυρι.
Αὐτολύκῳ. ν. Φι,τύω.
[Ρ] Δραπέταις. ν. ᾿Αφαδός,

Χρυσογενεέου. V. ᾿Απόπατος.
| Euripides ex Phlyea, populo Cecropidis Atticae. v. Ayer. matre olerum, venditrice, natus. v.

ORITUR citatur p. I, 38. 45. 31. 50, 25. 52, 46. 10, 3. 92, 24. 112, 26. 127, 15 135
12. 145, 26. 186, 28. 190, T. 23. 220, 21. 229, 37. 272, T. 215, 14. 279, 21. 292, 13. 328»
26. 355, 14. 382, 56. 388, 32. 593, 18. 411, 13. 426, 6. 453, 51. 411» 14. 529, 25. 555. 36. 551»
53- 504, 22. 576, 30. 659, 16. 737, 17. 750, 43- 759,13. 264, 52. ΄

᾿Αλόπῃ. V. "HdéeSy.
Ἑκώβ. Y "Hopev. Ῥάχις. Commentarius in Hecubam: saldo 5 ἀρχαίοις ὕμνοις

ἔσιν eugeiv ἐν ὑπομνήματι Ἑκάβης. v. Δωριοίζειν.
Ἑλένης ὠἀπαςτήσει. V. Ἥ μην-
"Eeey,3éx Euripidis σσαρῳδῶν Ariflophanes. v. ᾿Ασιοίτις-
Ἡρακλέ- v. Ἐσχάρα.
Ἱππολύτῳ. v. Ἠλίβατος. -

Ἰφιγενείου. v. Zi. :
Κρήσσαις. v. Φληήναφος. ᾿
Λικυμνίῳ. v. Φαῦλος.
Μελεάγρῳ: v. Φῷ.

Μηδείαῳ.

Βοιωτός. Γαιζῇ-
"los. Ἶφις.

διξ. Lib. V. c. XL: INDEX SCRIPTORVM

Μηδείο. v. Αἰσυμνὴ ται. "AA. Teoxós.. ire.
"Qeisz- v. "Agreiges.. Iovi es.
'Paog. V. "Hegev.
Σισύφῳ. ν. Χαίρειν.
Τρωσί. v. Πέλανοί.
Φοινίσσαις. v. Διήρης. Δοχμιακός. Κόμπος. ᾿Ονωδοςὶ
Φρίξῳ. v. Zu Σιροί.
Fauorinus περὶ σαντοδωπῆς ὕλης. ν. Σητάνειοι.
Georgius Choerobofzus, fupra in Choerobofco.
Ariflarchus xd] δι ὠκριβεῖς γοαμματικοί. v. Φανήῃ:

Gregorius Naz. ὡς τῷ ϑεολόγῳ donet. v. Αἴγυπτος. Λἰὼν. Αὐλὸς. Ἐλευσίς. Ἔξίτηλον. Θρῆ- - |

σκος. Καππάδοξ. Meus. Πραξ. Περιδέξιος, (Συμβῶμεν.)
Ei τὸς Μακκαβαίες. v. Δείκνει.

"Ager eos τις εἰς Αϑηνᾶν ἔγραψε μέλος σύντονον, ezreo ὠπὸ T8 εὑρόντος ᾿Αρμοώτειον εἰ-

κότως ἐκλήϑη. Y. ᾿Αρματειον.
"Aguale ὑπόμνημω ὦ τὲς ὀφϑαλμὲς ὑπογροίφεσι. V. ᾿ῬὙπόγοαμμα.

{ΡῚ] Hebdomadis niagnae canon, fiue hymnus, qui in magna hebdomade concinitur.v. Δεξιῶ.

Hecataeus. v. Γέψειος. Μέτασσοη.
Hedylus, fupra in. Callimacho.

Hegefippo Crobylo tributa feptima DemofthenisPhilippica. v. Ἡγήσιππος:

Hegefippus, hifloricus, v. ᾿Δργώ.
Hellanicus. Y Ἐρεμβεί.
ἐν πρώτη. ν. Άρειος πάγος.
ἐν τοῖς βαρβαρικοῖς νόμοις. v. Ζάμολξις:
Heraeleo ἐν ὑπομνήματι Σ΄ Ἰλιαδος. v. Ῥαϑανίξειν:
Ἔνοδιοις. V. ἠεροειδές.
Heraclides, grammaticus. v. Ἐγοδίω. Οὐρανός. Σταφυλή. ^ Qr:
ab Oro eitatus. Βρωχιύς.
ἐν τῷ περὶ TÉ δὲς καὶ χρή. v. Δᾶλος, vbi Ἡρακλῆς excufum pro
Heraclides ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Περσικῶν. v. Δανοΐκῆς,
Heraclides, Ponticus. v. Κιμμερίδς.
Heraciides, Soranus. v. Λημῶ.
Heraclides, "Terinaeus. v. Τέρενο.
Heraclitus, ὁ σκοτεινός. v. Βίος.
Heraclitus, grammaticus. y. Σκότος,
Herennius Philo ἐν τῷ περὶ χρηπομωϑείούς. Υ. Wes daa
Hermapias ,. grammaticus. v. Παλινορμένῳ.
Hermippus ἐ ἐν ᾿Αϑηνῶς γονεῖς. v. ᾿Αρνειούς.
ἐν τῷ περὶ τῶν adita λαμψαντων Aou V. ᾿Απάμεα.
Hermip »pus, grammaticus. v. Δροΐτῃ. Ἢ δ᾽ ὁ

Herodianus,, grammaticus pag. 15.39. 9,41; 90 42. et quamplurimis in; locis. κατοὶ τὸν Κοζο

γόνου Ἡρωδιαν, v. Auri.

ἐν τῇ καϑόλε. v. ᾿Αμίβρύσιος. "Ment. ᾿Αρνειός. Βείβων. 'Ozravéoy. IIAcigeso.

Vol. X. p.359 36
— P MN

ox

Ἡρακλείδης.

ol X. psa IN ETYMOL. M. CITATORVM. Lit. V. c. XL. 6;

ἐν μονοβίβλῳ. ν. Καρητος.

εἰς τοὶ ζητόμενῳ Tuv μερῶν τῇ λόγϑ. ν. Φιλοπότης.

ἐν τοῖς ἐσιμερισμοῖς. V. ᾿Ανδενοίκην. Ὑπερκύδαντας.

εἰς τὸς μεγάλες ἐπιμερισμές. v. ᾿Αβακέως.

ἐν τῷ ὀνοματικῷ. V. Ὑπερκύδαντας.» vbi male excufum ὀνοματικῷ. Nam ὀνοματικὲν

nomenclator efl, ὀνοματιεκὸν autem tractatio grammatica de nominibus.

o [IU]. megl “ταϑῶν de adfcctionibus partium orationis v. geo, et quampluribus aliis

. in locis. z

περὶ παϑητικῶν. v. AA Amand. A

In Apollonii εἰσαγωγὴν ἢ περὶ παϑῶν. V. ᾿Αρίσυλλος,

εἰς τὸ ὠνεκφώνητον. v. Δυσωπᾶσϑαι.

ἐν τῷ περὶ σχημάτων. V. ᾿Δργύφεον.

περὶ ᾿Αττικῶν προσῳδιῶν. V. Φωριαμύς.

£y τῇ ἀνωμαάλω προσόδῳ. V. ᾿Δρναΐιος.

ἐν τῇ Dua “ροσόδω. v. Ἦ δος. .

fv τῷ περὶ ἐξηγήσεως τῶν λέξεων Ἱπποκράτεος. ν.Δμπωτις.

ἐν τῶ συμποσίῳ. V. Hdes.

ἐν τῷ περὶ γάμδ xod συμβιώσεως. v." Δοσην.

Herodotus, v. ᾿Αχινώκης. Βασσώρω. Γεωπῶναι. Διασφάξ. 7ήτρειον. Ἤπϑ. Μελίνη. "Odio
δῶ. Πανέφϑε. Πρηνής. Σήϑω. Σπυρίς. Τιτακίδω.. Libro 1. ν. Ἦ μήν. ill. hiftoria
rum, v. Ταῦλος. Κινάμωμον.

ὉἸοῖϊδε in Herodotum , fupra in Apollonius.
Μανέϑων ἕν τῷ πρὸς Ἡρόδοτον. v. Λεοντοκόμος.

Flerodotus, grammaticus, v. Ζυγομωχιν:

Herotheus, *Hez9eoc, v. Βίνη.

Hefiodus pag. 2r, 26. 35, 29. 36, 23. et ploribusaliis in locis. Sed qui Hefiodo tribuitur ver-
fus v. Βύλος, eft Dionyíii, periegetae, 912. Notatur Hefiodus v, Κύπρις. ᾿

ἐν ἔργοις καὶ ἡμέραις V. Αἱρεύμενον. ᾿Ακίνητα. ᾿Αλέυω.
ἐν Θεογονία. v. "Aidyes, "Aidvés. ᾿Δρτιέπιαι. Κοῖος. Στύξ. Στυφελός.
ἐν ᾿Ασπίδι. v." Ἔπιτνον. Κίβισις. ΠΙαγασεῖος. Πανέῷϑε. Τ᾽ ταρήσιον. Φλεγύας, Χρέμιζον.

Hippocrates. v. Ajav. Ἄρτος. "Ayyg. Βρυγμός. Ταργαρεών. Ἔλινύειν. Πόνος. (Συγκομι-
Soi.) XQeryav.

Dictionum. Hippocratis ἐξήγησις. Supra in Herodiano.

Hipponax, poeta. v. ᾿Αναβῥιχῶσϑαι. Βάρωγχος- Βόλιτον. Ἐμβιβάξαντες. ἜἘρωδιός. Kei-
κε. Λύχνος. Μεμετρίωτα).. Ὁδός. Oprxem. s

Homerus pag. 9, 45. 18, 51. 23, 5. et aliis fexcentis in locis. πολλοῖς Αἰολικοῖς χρῆται. v.
᾿Αλαλύκτημαι. Δευτέρας lodos ἐκ ἐχοήσατο. V. X1AAo. — Dionyfius ὁ ἀσκάλαφος
dictus, quod frequenter in ore haberet verfum lliad. /. 82. Διονύσιος.

Commentarii in Homerum. vide in Afclepiade, Didymo, Epaphrodito, Heracleone,
Pio et Theone.
[0] ἐν ὑπομνήμασιν Ἰλιάδος. ν. ᾿Αγκύλος. ᾿Αγών. ^ Aidgor. " Auoroy. Keoxos. Alv.
Herodianus. ἐν "Dua; προσόδῳ. v. 'Aeyeies. ;
εἰς τὴν Βοιωτίαν εὗρον ἐν ὑπομνήμασ; σχόλιον. ν. ᾿Αζείδαο.
Vol, VI. liii σχόλιον

6ι5 Lib. V. c. XL: INDEX SCRIPTORVM.. i "Vol: X: p.38 P39

σχόλιον Ἰλιάδος σ΄. V. Δὶνωρέτη.

ἐν τῷ λεξικῷ τῆς αἱ Ἰλιάδος. ν. Λαός. "TAG TOV.

ἐν ὑπομνήματι X, Ὀδυσσείας. v: Κϑρόσυνα. |

Cratinus in epitome Bafilidis περὶ Ὁμηρικῆς λέξεως. v. "Aelfrrhec:
Rhapfodi οἱ τοὺ Ὁμήρϑ ἔπη οὐπαγγέλλοντες ἐν τοῖς ϑεώτροις. v. Ῥαωψωδοί.

E c v , . E -l- x
Hymni veteres. ἐν ορχαίοις ὕμνοις Egi euge. V. AcgixCer. Hymnos: ad citharam caz

nunt flantes, v. Προσωδίοι εἰ ὕμνον ex Didymo de lyricis poetis. Hymni

n

differunt

E) H [7 . κι T
a προσῳδίοις, ἐγμωμίοις et ἐπαίνοις. V. T juyos.. Hymnorum alia zreccadue , alia jzree-

χήματα, alia ςώσιμω- V. Προσῴδια.

Hymnus ἐπ᾿ Αϑηνῶς ἱππίας. V. Ἵππία. —
Klyperides. v. Ἐλέυϑερος. Θέσϑαι. Φρονέ;ν»-
ἐν τῷ κατὰ Δημάρχϑ. ν'᾿Ἐπίβολος.
«cro Παωσικλέες. v. Συμμορίο.
κατο Πατροκλέδς. V. Φορίβαντέϊον».
«ero Πολυεύκτϑ. V. Συμμορίο;.

Talemi ὠδὴ frigida et inepta. v. Ἰάλεμος:

Ἔν τοῖς Ἰάμβοις. ν. Βρενδύεται ,. videtur excidiffe. Ícriptoris nomer:. :
Yafon, grammaticus. v." Aq.

lTbycus, poeta. v. Αὐσιον. Διέφρασαι-. Ἤλσατο. Ἠώς. Κυώρης. "Pres, Τράπεζα.
"Ex τῆς ἑομηνείας τὸ κατοὶ Ἰωάννην. V. Κόσμος. | AS Ws

Yoannis , poctae, verfus: cezgens οἐφύκτοις, ov διαρϑροῖ δακτύλοις. V. Τετύκοντος
Toannes Charax, grammaticus Chrflianus, v. Ejzzer. iP US ^
Yobi liber. v. ITovieevo..
Xon. v. Μάκαιρα.
Ion ἐν Ὀμῷαλῃ. v. IS. n
iy Kia. κτίσε;.. V. Λόγχος:
TYofephus.. v. Θανατῷ, XvyysyeeQas..
lXrenaeus, ὁ ὀττικιπής. V. Ὕπηρέσιον. ἐν τῷ x soryeie. v. KopNpes..
ἐν τῷ περὶ τῆς ᾿Αλλεξανδρέων dire. Πυδαρίζων.
Τίβειις, v. Ἐμσοδών. Τέλμω. Φασκώλιον, Φελλέα. Φερέτρω..
[Ρ] ἐν τῷ δευτέρῳ «aro Καλλι(φῶντος.. v. Ἐπιτρίτας. ;
ἂν τῷ κατὰ Ἑλπαγόρξ. V. Σύνδικοι.
Yfocrates. v. Διεσκαρι ζησόμεθα. Ἐκοικάσασϑαι. Ζεῦγος:
Αρεοπαγιτικῷ. V. Ἐπιϑέτδο:
ἐν τῷ πρὸς Λυσίαν. ν- Ἐπίδικος:.
Tfler, grammaticus. v. Το τήν. Φάρσμακος:
ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν ᾿Ατϑίδων.. v. ᾿Ἐσενεγκῶν.
Tuba. v. Βλίτυρι. Διόνυσος.
Iulius Claudius ἐν τοὺς Φοινίκης ἱφορίαις, ν. Γαάδορας

à

Leander (grammaticus) v. "His.
Leocrines (grammaticus). v. Kejcoe..

Lexicon

VoX p.30 4o — IN ETYMOL. M. CITATORVM. Lib. P. c. XL... 619

Lexicon rhetoricum, v. ᾿Αλώξωρ. ᾿Ασφαράγος. Βάτταλος: Βλώξ. Βόλιμος. Βρέγμα.
Βρούττοντες. Γλίσχρος. Δέρτρον. Δόγμῶ-. Δυσωπέισϑαι Ἐπσιτάξ. Θέσϑαι. Σφαδά-
Qe. Τρώχηλος. Ὑπήνη. Φαλός. vide et ᾿Αβάκησαν. ᾿Δββληχρόν. Αἰ γέρωχος etc.
ὡς εὗρον ἐν Taie λέξεσι; τῶν ῥητόρων. v. “Φῶς. |
£ro Φίλων εἰς τὸ ῥητορικὸν (Philo Herennius) v. Afuo. nifi legendum ῥημωτικόν:
Lexicon primum v. ᾿Αχτή. Εϑέατρος.
Lexicon fecundum v. Ἔδέατρος. τως εἰς τὸ πρῶτον λεξικόν. ἐν τῷ δευτέρῳ εὗρον ὅτως
etc. Vide ct Ἐδέυετο.
Lexicon Diogenis; Lexica in Homerum, Hippocratem: vide in Diogene, Homero, Hip:
" pocrate. yo
Lexicon-etymologicum anfiquius. vide Etymol.
Lexicon Atticum, vide fupra in Irenaeo.
Libanius. v." Eze AZ. Nx
Lucianus. v. ᾿ἀμωρτῇ. ᾿Επίτιμος. Ἡρώκλεις.
| Lycophron (in Alexandra) v. ᾿Αγαφόρων ^^) (265.) ᾿Αγηλάτῳ (430-) ᾿Αλιβδύειν (351.) Αλμαᾶ
| (319.) ᾿Αμπρέυω (635-) 'Azreexr iens (21-) ᾿Αρίσβη (1308.) “Αρμῶ (106.) ᾿Ασίας (1283.)
"Ἄσπετον (5.) ᾿Αξεμφὴς (1117) ᾿Ατάρμυκτον (u71.) Βαλβίς (13) Βασσαρω (171. et
1393.) Βύκτης (138.) Βύνη (τογ. 751.) Γωμηλίαι (323.) Γάσω [Ὁ] (292.) Γρενοί (294)
Δύμη 591.) Ἐπωπίδα 1176.) "Exives (904-) Ζώραξ (313-) Ζηρυνθίω (T1. 449. :958-)
"Hio (244-) Ἡμάλαψε (34-) " Hv δὲ μηκυνθῇ λόγος. (2.) Θυωρίτης (93.) Κάσσω (131.)
Κασσωρίς (772. 1385.) Καυχῶ (626.) Κηκώς (545.) Λέπτυνιν (49.) Aesusrew (n87.)
Μηλιαυϑμές (96-) Μύδρος (212-) Μύκλος (Tni-) Nasés (639. 646.) Νασμός (80-) Μη:
οὖς (8962) Ὀμφαλός (1264.) Οὔσα (20.) Ὀφελτρεύω (1665.) Πέμπελος (682. 826.)
Πρευμενής (536. 1055.) Πρίαμος (331. Íqq.) Πύγαργος (91.) Ῥαιβός (238. 262. 563.
Ὁ17.) Ῥυξάζων (1089.) Σαλώμβας (98.) Σαρόμενον (389.) Σεμνός (112-) Σ,σύρνω (634.)
Σμήριγγω (31-) Στελγίσματα (814-) Στέρῷος (652. 1341.) Στύπος (355.) Στυφλώ (131-)
Σύφαρ (193.) Τέρεινω (126. 1008.) Τεταργωνωμένη (01) Τετρήνας (422.) Τ,ιϑαβώσ-
corres (622) Τιμαλφέξατον [364-] Τρώφηξ (641. 1001.) Dey £ (154-) Φϑερῶν (1385.)
- Φριμαωσσομένη (244-) Φώσσων (26.) Χαρωμός (181) Ψαλάξεις (139.)
Lycophron (elio opere gramtatico) v. Σωπέρδης. Τευταζων.͵ :
Commentarii: in Lycophronem. ἐν ὑπομνήμασ, Λυκόφρονος. v. "Δμαντες, Ἄτλας. Da-
Tet. Εἰλενία. τῶν 4
Ὁεδίοι ἐν ὑπομνήματι Λυκόφρονος. V. Ἤπιος:
Lycurgus, legislator. v. Γωλακτοφάγος.
Lycurgus; orator. v. Ἐϊρεσιώνη. Ἐπικρώτης. Xvvómer. Φάσις:
"Éy'TO κατοὶ AuxoQeovos. V. Ἐμποδων. Ὁ
De lyricis poetis Didymi, grammatici, liber. v. Προσῳδίαι. Ὕμνος:
Lyíanias (grammaticus). ν, "Ygregwrodoyro.

Iiii 2 Lyias

dd) Numeri, fingulis vocibus adie&i, indicant Schmidius, qui moóuam Lycophronis editionem,
werfus in Lycophronis Alesandra, ad quos Etymo- fed quam non perfecit, parare inftituebat. Pleras-
logici ati&tor refpicit. 'Eos in exemplo fuo, quo que varias le&iones ex Etymologico iam in fuo Ly-
vtor, adnotaucrát vir prae(lantifümus, Erasmus cophrone admotauit Potterus, FUN

Lib. V. c. XL.

620

INDEX SCRIPTORVM

Vol. X. p..40 P 4t

Lyfi jas orator pag. 254, 20. 267; 29. 335, 23. 326, 44- 355, 42. 360, 1. 445; 23- 187, 53. 189, 6.i
ἐν τῷ » περὶ αἰκίας πρὸς Ἰσοκρώτην. v. Ὕβρις.

ἐν τῷ πρὸς Ξενοκρώτην. v. Συγκομιθή.

Manetho ἐν τῷ πρὸς Ἡρόδοτον. VE Λεοντοκόμος: T à ind

Marfylas ἵξορε;:. v. Koivos-

Megalus, Siculus, (medicus), aliis Mctallus, vnguenti pretiofi repertor, Acifiapliaok ecle-

bratus. v. Μεγαλέον. Μετάλλερον.
Melanthius. v. T φυπᾶσϑαι.
Meleager (comicus). ἐν δόλοις. v. Ολίρει

Menander (comicus). ᾿Ακαρής. ᾿Αλάςξωρ. ᾿Αλέγω. ᾿Αὐδαβών. ματα δίφρος: Εἶπον. bius.
Ζάκορος. Ἱερὸν os 8v. Ἰκόνιον. Οὐδέτερον. [P] Iloatzeia dare Ilóz uos» pom Στφώγξ:
Συκοφαντία. Τραπεζοποιός. Φέρενα. Φρύαγμα.

ἐν τῷ γεωργῷ. V. Beo.

Menander τόπον νομίζερ & ἄνα! Φυλήν. v. Φυλάσιοι.

Gv τῷ περὶ Κύπεξ: v. Σφήκειοω.)
Menecles. v. Αἰολῶς.
Menecrates. v. Ἐπίτιμος (ex Luciano).
Menecrates. ἐν ἐργωνῷ. v. Ἠϑμός.

Methodius (grammaticus), pag. τ, r9. 6, 58. 8, 34. et quamplurimis aliis in loeis. . .
Milefius. v. Κναδος. — Putem, Ariflidis Milelaca intelligi; non. Orionem, vt Sylburg f".

Mimnermus. v. Βάξις.
Mnáfeas. v. Ζαμολξις.

Mofis canticum. v. IIo. Καὶ ἄποινον is τῷ Κυρίῳ ὁ Θεόπτης ἦσεν Maii ὑπὲρ

Ἰσσαηλιτῶν etc.
Myríinus. v. AeuxoSéw.
Myfimblus. ν. Μέλος ὩΣ

Neanthes ἐν τῷ πρώτῳ περὶ τελετῶν. V. Βριτόμαρτυς.

Neoptolemus.' v. Κολοσυρτός:
Nuxadíe ὑπόμνημα. v. Εὐώττητος-

Yat

Nicander pag.18, 44. 21, 22.35, 13. et aliis Iocis quampluribus. Eam im v. ᾿Ανδρώγρια: ἢ ἢ
ἐν Θηοιακοῖς. v. Αὐγοφεγος. Ἐλμνός. ᾿Ολοῷωϊο, "Ogeexevem- Ῥαδικα. ? Cuoy.
& ὠλεξιφαρμαίκοις. v. Βέἕκερα. Πόλιον. Σίζω.
εἰς τὸ avriQatguaxa. (idem Ícriptum cum fuperiore.) v. Ὁ eno. Δερκέυνέρεν, Δορύκριον, ᾿

ἐν τοῖς Διἰτωλοῖς. V. ᾿Ασέληνο-

t
t

Schcliaftes Nicandri, v. ᾿Ατίζων. Οὕτως εὗρον ἐν ὑπομνήματι Νυκάνόρε ὦ "Ἔν". piti et T

££) Sed V. D. in: Baumgartenii Kachiichtet vor
einer Hallifchen Biblioth. vol. IV. pag. 509. feq.
cum Sylburgio 'intelligit Oruri, Milefiumi, quoniam
eius et in cit. loco Etymologici fiat mentio et apud
Montfaucon in bibl. Coisliniana, in qua liber illius
manu exaratus occurrat. {747}.

ff) At enim Etymologicum Gudianum MSt, et
"Askewiauum MSt, in apographo: Kulenkampii ex-

Nicanor,

hibent μην δε Wai cl. Schneider in fragmen
tis carminum ^pindaricórum pag. i62. ex eo 5,ad-.
paret, ait, re&e Sylburgium conieciffe, nomen
auctoris cffe A yr/ilum; qui patriae, Lesbi, hiftoriam
fcripferat; vnde, quae hic, (in, Etymolog. M.) de
Mufis Lesbiacis traduntur, integriora habet Cle-.
mens Alexandrinus sohortat, “ἡ jgentes. tom. l.
pag.27.45 Hari.

Vol. X. p. taz IN ETYMOL. M CITATORVM. Lis, P. c. XL. 6m

Nicanor, (grammaticus) v. ᾿ΑΘριβής.

Nicocharis Λημνίω. ν. Κωδιον.

Nicocles, (grammaticus). v. Σκαάλοψ,.

Nicolaus, (Damafcenus). v. ἐν δευτέρῳ τῶν iegiov. v. ᾿Αχωιμένης»-

Nicophon, (comicus). ἐν χορογοόφορσι. v. Ἐσίχυτος.

Nicoflratus, (grammaticus). v. Erenvoy.

(Nonnus) ἐν ἐννώτω Διονυσιοκῶν. V. Διώνυσος.

Nummi antiqui aerei Athenienfium obelifco notati , v. 'OfeAlexec. Φώτρς ὁ πατριάρχης
ἐβολὸν κληϑῆνα! φησιν, ἐπειδὴ τὸ eto aov χαλκῶν νόμισμα τῶν ᾿Αϑηναωίων ὀβελί.
σκον εἶχεν. lbidem notatur, primum Phidonem regem Argiuuz fuiffe, qui numum
eudit, (aureum intellige. v. Εὐϊθοϊκόν.)

Nymphus, philofophus. v. Γαάργαρος.

Oppianus, v. 'AQur.

dv τοῖς ὡλιευτικοῖς. V. Λώβραξ.
ἐν τρίτῳ ἀλιευτικῶν, V. Κωφύκιον.

Oracula. v. ᾿Αγροτέρας. Εὕὔδωνος. Ἡρακλῆς.

Orbicius ἐκ τῶν zregi τὸ ςράτευμώ μον v. Ereeros. -

Origenes, (grammatieus). v. ᾿Ασρείδης. Ζήτρειον. Ορίγοῤνον: i

Orion, grammaticus. pag. 2, 9. 3, 26. 31, 4. et aliis quamplurimis in locis; Orion περὶ ἐδ-
γήκῶν. Vs Aqu. 0

Orion, Milefius. v. Ἐγῷδα. Ἐνώδιο. ia

Orion, Thebanus. v."Avy9es, Mirum fi Orionis et Ori nomina apud Etymologum et Sui-
dem non confunduntur. Vide, quae notaui fupra in catal, grammat. graec. Fabr..
Adde fupra, $. VII. huius cap. de Etymologicis ineditis, Hic autem repetere placct
quae Burmannu; ll. in Addendis ad Z7. /alefííi Emendatt, pàg. 233. adnotauit: —
,,Illius Zori aut Ori, (de quo Valefius,) fiue Oriomir, (nam horum nomina con-
fufa funt,). librum. σέοὶ Ἐτυμολογίας ct atticarum vocum conleclionem laudat Sui.
das; eiusque praeter Etymologum M. meminit etiam: Euflathius ad Homerum. v.
Fabr. B, Gr, X. pag. 42. [vet. ed. qui eft nofler locus,] et Lamb. Bos in. diff. de Ety-
molog. graecis poft eius exercitatt. philol. pag. 3. vbi et alios graecos Etymologos
recenfet. Huius Grammatici Etymologica praecedente faeculo V. D. Martinur Brun.
nerug, Prof. Gr. L. Vpfalienfis et Io. Schefferi focer, in animo habuit, "Thomae Ma-
giflro et Moeridi Atticiflae adiicere, et eruditus Siculus, /artinur ja Farina integrum
Orionir Etymologicum ex MSto bibliothecae S. Laurentii feu Scorialienfis in Hifpa-
nia incepit edere, — Vide Oclau. Falconerii et 'N. Heinfii epiftolas ;' tom. V. ,Sylloges,
P3g- 497. 498. 503 €t 526. 3. Harl, c ur

Orpheus, v. Aexoce. Φάνης:

ἐν τῷ ὀγδόῳ TB ἱερξ Aoys. V. Γίγας.

ἐν τοῖς OeQree φυσικοῖς. v. T “τοποτορες": 4 2 :

"Commentarius in Orpheum, i τὸ ἐξηγητικὸν. ποιήσας. ibid. -

ἱερδργίας Orphicae obfernantiffimt "Thraces. v, Τρῆσκος: : i i
Orus; grammaticus, pag. 43. 42. 44, $T. 51, 8. €t aliis quamplurimis in locis, .

ἐν τῷ περὶ ἐθνικῶν. V. Δίγδυμον. f
liii 3 £y

622 Lib.P. c. XL. INDEX SCRIPTORVM gor X. p. 42Ὁ 44

iy Ἰλιωδικῇ προσύδω (nifi Herodiani potius). v. Κρέον. —

Orus, Milefius. v. Zererv. Κάβαισος, Kaos. "Οληαι. ONuTOS.
gave. Σωτηρία. Τερϑρεία.- ns "s S Mo
ὀρϑογραφίο. v. Xo. Οὑτῶς εὗρον εἰς τὴν ὀρϑογρωφίων " eg T8 Μιλησίς.

Orus, Thebanus. v. Αἴγυστος. Τελετή. etymologus. v. ᾿Αβαρνίδα.

[P] Paean ἃ nudis pueris decantatus Apollini apud Lacedaemonios. v. l'uuvezreudio..
Palamedes, hifloricus, ὁ τὴν κωμικὴν λέξιν συνωγωγών. v. ᾿Αρμάτειον. (De antiquioris Pas
lamedis ἀϊβωκίω. v. Πεσσοί.) "a im τῆ

Pamphilus (grammaticus). v. Εἰδω. Ylefgoy. ^

ἐν γλώσσαις. ν. Κμέλεϑρα. (ex Herodiano.)

Panyafis. v. Βηλός.

Parmenius, v. 'Ayea Qin.

Parmenifcus (grammaticus). v. ᾿Αρέξω.

Parthenius. v. "Ados. Δεῤκελον. Δροίγη. Δρύψελλον. "Eenuvios;

iy Κρινουγόρο. V. " Aemrus. | :

i» Ἡρακλᾶ. V. Αὐρόσχως. ᾿Ερίσχηλος, ;
Paulus (apoftolus). v. Μή.
Petronius, (grammaticus). v. Σκύτος.

Phainus (Φαεινὸς), grammaticus. v. Βλιμώζειν.

Phanes, Erefius. v. Κίτριον. Idem, qui Phanias ὁ Ἐφέσιος. v. Κύρβεις. Sed rectius εἴ Ἐρέ-
σιος, quod Laertii, Athenaei, Suidae et aliorum teflimoniis comprobatur, maxime
etiam Plutarchi, qui Phaniam Lesbium adpellat, Fuit'enim Erefus Lesbi oppidum.

Phanodemus. v. TaugozróNoy- Τριτοπάτορες. .

Phemonoé, vates Apollinis, hexametri carminis inuentrix, quae oracula illo verfuum ge.
nere expreflit. v. "EAeycs. i n

Phemius, poeta, Homero memoratus. v. Θέλγεν.

Pherecrates, comicus. V. Baiowoves. Bog. Γυνή. ᾿Ἐγκιλικίζων, Ἐγρηγόρσιον. Ποῖ κῆχιος,.
Σινάμοροι, Συηνίω. TepDpeto. » t). aaghh

Κοριαννόϊ. v. Ὑοσκύαμος. ^ —

Μυρμηκανϑρώποις. v. Τεθολωμένος-

Pherecydes. v. "Aguzres. Παλλδδιον. Πολέμων. Ὕης;

ἐν τοῖς αὐτόχϑοσι. V. Βοηδρομιών. i
Philarchus. 'vide Phylarchus, b il E A
Phileas. v. "Ados. ᾿Αργανϑώων: jac : "1n
Philemon (eomicus). v. Ἡρδώλωσε, Λήδιον. Nées Ταλαντον oC sor ut
Philetas. v. Νή. Προικόννησος. x. ὯΝ id

ἐν γλώσσαις. V. Ἔλινός. )
Philo (grammaticus). v. ᾿Αγροτέρη. "Ax. "Ameis. ᾿Αμφισβητῶν. "Ave doas. Büros.

Βάτης, Δεξιτερός. "Edwrós. "Iyw μέν. :

[B] εἰς τὸ ῥηματικοὶ αὐτϑ. V. ᾿Αβολήτωρ. ᾿Δέντος. M ΤΠ]

εἰς τὸ ῥᾳματικὸν οὐτῇ, de verbis ac verbalibus. v, "Ajscz. ἴΑχμητος. ».

i s v. Δέμα. (nifi et ibi legendum ῥηματικὸν, et Philo ifle idem um Phi- '

oxeno. | í

Περιδέραιον. Πρἄργϑ. Xe

᾿

*

— Yol. X. p.24 45

IN ETYMOL. M. CITATORVM.

Lib. P. c, XL. 633

m ἐν τῇ περὶ Ῥωμαίων διαλέξει. v.. "ANT fg. (nifi, legendum Philoxenus à τῷ περὶ Ῥωμαίων

διαλέκτο. Vide infra, Philox.)
Philo περὶ πόλεων. Vide infra, in Sereno:

Herennius Philo ἐν τῷ περὶ χοητομωϑείος: v. Γέρανος:
Philochorus. v. Βέχετα. Θήσειον. Θυηλαί. Συγγραφές. Συμμορία. Τριτοπώτορεοι

^ : Ὁ i 3
ἐν τῷ πρώτῳ τῆς ᾿Ατϑίδος. v." Asv.

ἐν τῷ δευτέρω; τῶν Ατϑίδων. v. ᾿Αρητήσιον.
Philofophus (Ariflotcles). v. Ἐσηλυγαάζονται. Εὐήθης:

Philoflephanus. v. "Aeezav, (Συνώπη;)
Philoxenes x;xeiciv. v. Ἑρμίς.

Philoxenus, grammaticus. pag. r, 39. 57, 41. 96, 16. et pluribus aliis in' locis;

εἰς τὸ περὶ συγκοιτικῶν, de comparatiuis ,.

τερος. T. ἐρωίτερος.
εἰς τῶ ῥημωτικο αὐτϑ. V. ΑἾϑος..
fer fupra, in Philone.

v. Αἰδοιέξωτος: Εἰς τὰ συγκριτικαί. V. BEX-

ΓΕ MY DEL » Ξ
Εἰς τὸ ῥημοωτικὸν αὐτϑ,, ν. ᾿Ανάκτωρ. Tló9og. Cons

ἐν τῷ περὶ μονοσυλλαῤβων. V. Θάνωτος. Ἰάλεμος. (ex. Orione) Πρόφρασσω. Ἔν τῷ περὶ

μονοσὐυλλώβων ῥημώτων. v. Κναφεύς.
ἐν τῷ περὶ Ῥωμαίων διωλέκτϑ. V. Κορώνη.

Ξέξης: τῇ qut Confer fupra in. Philone 59).

ἐν τῷ περὶ ἰώδος διωλέκτϑ. V. Κορυφή. Κρόσσας. ΟἸαξ.

Ὃ τὴν Φορωνίδω γράφων. v. Ἐριένιος..

Photius, v. Κορεσϑῆνα!. Patriarcha, v. Ἑ γητόριο.. Κρόνος. Ὄβελίσκος.
Lexicon. Photii ineditum, de quo Volum. IX. pag. 567.

Phrynichus (poeta). v. "Aidgor- Ἔνεογμός.

Videtur refpicii

Phryniclius (grammaticus), v. Λῤῥατος. ΣφΦηκῶσα;.

Phylarchus. v. Βόσπορος. Φυλάσιοι..

“

Phyficorum ὠδολεσιχία, dicla ἐπ ὠπὸ v8 ἄδην ἐν ποιήμωσι πολλὲς Φυσιολογῆσα), ἀλλ᾽
» ὦ. €NY coy € 3 ΄ M 5: ἢ A d E
ἀπὸ τῷ wie. placere, ἡ ὃν τῶν ὠρεσκόντων xod αὐτοῖς δοκέντων διώλεξις ἀδολεσχία

ἐκαλῶτο. ν. ᾿Αδολεσχίω.

[ΡῚ Pindarus. ν. ᾿Αλέρα: ᾿Αμαδρυαίδες. ᾿Αντιβολῶ. ᾿Αςραβής. Αὐτίκα. ᾿Αφαρεύς. " AQevos..
Βληχρόν.. Δάκος. Δωυλός. Διϑύροωμίβος.. Διΐγυσος. Naxos. Ἐπαοιδή. ᾿Επέτειον. Ἔρος..

gg) Phiüloxenus iv τῷ περὶ τῆς Ῥωμαίων dich beri
laudatur quoque ab Orione, "Thebano, in Etynrol.
msto Parif. Ὕπέρινον " vnde fupplendus eft Etymol.
M. pag. 779. 6. iudice Koen. praef, ad Gregor. Co-
rinth. de dial. pag. XIX..fgq. qui, aliquando fe
fufpicatum effe, fcribit, cum Fabricio [h. 1. ],-
compendifactem fcribendi rationem fuiffe cauffam,
cur pro Philoxeno Philo laudaretur; atque fe obfer-
νας in Etynologico Leidenfi msto; nomen Φιλόξε:
yos, quibus in locis Φίλων praeferat Etymologicum
editum, et pag. 6o, 28. mst. reginm Parif. pro- c
Aw» habere Φιλόξενος, ,, Nunc vero, pergit, pa-

E Εὐϑήμον:..
rüti abeft, quin credam , duobus nominibus, id,
quod faepe vfu veniffe conflat, eumdem gramma-
ticümi innotuiffe, ^ Certe, nifi binominem fuiffe:
grammiaticum concedas, nomiuum Φιλόξενος et Φί--
Xu» follemnis permutatio etiam Suidam, libros
περὶ EXXowiepz: Philoxerio tribuentem, fefellerit.**
'Tum oftendit, in Etymol. reg. mst. v. 'AxcA.azoc
laudari Philovein. ἐν τῷ περὲ 'EXAqvepx*. contra ab»
Orione, Thebano, Etym. M. v. Kesav, Philonida
ἐν τῷ περὶ ἑλλην. Φίλων autem et Φιλωνίδης effe no-
riinà eadem duplici forma , auimsduestit, Far.

624 Lib.V. c. XL. INDEX SCRIPTORVM No. X. p.458 46

Εὐϑήμονι. Ἐχέτης. Κέλευϑος. Κέπφος. Κιδαλίω. Κίων. Κλέξος. “Λιμήδη. Μεμνέωτο.
Ξενοδύκον. Πίσα. Πλειοός. Σελλοί. Χέραδος. ἱ ΚΟ j
ἐν Ὀλυμπονίκῃ (9^). ν᾿ Ὄχλος. 1
ἐπινικίω Ξενοφῶντος. V. Ἑλλωτίς. (C Xp
᾿Αγησίαᾳ Συφακεσίῳ. V. Θήβα. «ὡς εὗρον εἰς τὸ σχόλιον τῷ Πινδώρο ἐπινικίω ὕμνῳ ᾿Αγή-
cia Συρακδσίωῳ. 1 : s
᾿Αγησιδώμῳ. V. Tloreuviov.
. ᾿Αριφοκλέ;. v. Ψεῴενος. S n
Εὐαρμότῳ ᾿Οπεντίῳ. V. Mirguy, Οὐτῶς εὗρον εἰς τὸ σχόλιον τῷ Πινδάρε Eumguosa
"'Ozevrie. *
ἐν ὕμνοις. ν. ᾿Ὡ μήρησεν.

διϑυράμβων “πρώτῳ. V. Θώραξ.

Scholia in Pindarum. v, Erad;v. Θήβα. Μίτραι.
Pifander, v. Κεραννύς. (alius, de quo v. Xvyyeaqeas-)
Pius (grammaticus). v. Tleergóndfis.

iy ὑπομνήματι τῆς π΄ ὀδυσσεΐας. v. ᾿Ὡ μήρησεν. ἶ
Plato, philofophus. pag. 7, 13. 8. 7: 95; 20. 106, 33. 54. et aliis locis eompluribus,

ἐν τῷ Γοργίαν. ᾿Αμφισβητῶν.

Θεαιτήτω. V. ᾿Αμφιδρόμια.

Ἱππία. ν. Τορύνη.

Mivei 9 περὶ νόμων. ν. Ἢ ψηϑήσαι “πρίωμος.

Νόμων πρώτω. v. Ἐπίβολος. fure. V. Ὑμνηπολοέτω. ἑβϑόμω. ν. Ἔ ξειλῆσαι. Sdena-

TQ. V. Ἐπωβελία. δωδεκάτω. v. Εὔϑυνοι. ; s ς

ἢν α' πολιτικῶν. V. Αἰδοιέξωτος. Φαῦλος. ἐν τρίτω πολιτείας. N. Τροφή.

Πρωταγόρα. Y. ᾿Ασκάντης. ᾿

iy σοφιςῆ- V. Πόρκις. :

Plato ἐν συμποσίῳ. ν. lewics.

τιμωίω. Y. Τώλαντον. Τευτάζειν.

Φαίδων;. v. Τυφών.

Φιλήβω. v. Γενέῴξης.

ἐν τῷ περὶ ψυχῆς. V. Τρέφεσϑαι. Φαῦλος"

[P] Plato, comicus. v. Ἑξάκλινον. Εὔδιος, Ὀλιος.
ἐν Ἑλλαδ'. v. Φάλαγγες.
Εὐμένισιν. v. "AvaCvy&v.
Plutarchus ἐν Aevi. v. Σασάχϑειο. Σόλοι. Συκοφαντία.
Plutarchus ἐν μελέτῃ Ope. v. ᾿Ανεμοτρεφές.
Plutarchus (grammaticus). v. phe:
Polemo. v. Ἠλύσιον. Τελμισσέςς.
Polybius. v. Βρεττανοί.
"^ Polyidus ὁ διϑυρωμίβοποιός. v. " ArAs.
Polyidus μάντις: v. Εὐχήνωρ. Λέγε; τὸν χρησμόν. v. Βακέρας.
Polyzelus (comicus) δημοτυνδάρεω. v. Ἐννεάκρενος.
μεσῶν *yoves. ν. Ἐπώκριος.

u

Porphyrius.

|^ Vol. X. p.46 47 IN ETYMOL. M. CITATORVM. Lib. P.c. XL. δὲς

Porphyrius. v. '"Eo;xas. Ἴξαλος. Κνίσα-
Pofidippus. v. Τρώχηλος.

Pofidonius, (grammaticus). v. "Opis.

Proclus σερὶ xzesscuocloee- v. " EAe'yos.

Proteas Zeugmatites, (grammaticus). v. Κιμμερίθς,

Pfalmoedus ὁ ψαλμῳόός. (Dauid) v. Σ'χοινίον. Εἰς τὸν ἐ ψαλμόν, v. Σχές. Ἐν τῷ λή
Ψαλμῷ. V. Παλαιξή. Εἰς vOv νϑ΄ ψαλμόν. v. Σίκημα. Ψαλμὸς cQ. v Σηλώμ.

Érws εὗρον ἐν ἐπιμερισμῷ τὸ Ψαλτηρίξ. V. Αἴγλη.

Ptolemarchus, (grammaticus). v. "Avdpa*yeua. Mmeia. Ὀλοοίτριχος. Σταφυλή.

Afcalonites. v. Άρεω. Οἴων.

Pythagoras, v. Κόπις. Ζάώμολξις. :

Οἱ Πυϑαγέρειο.. ν. Δυάς. Πυϑαγορικοῖί. ν. Λοξίας. :

Ἡ τῶν ὕλων τάξις, κόσμος ὑπὸ Πύϑωνος ὠρηται. v. Κοσμῆσωαι.. Alii hoc non Pythoni,
fed Pythagorae tribuunt.

Q»aefliones conuiuales. v, I'e/zros. TeiQos.

Rhianus ἐν τῷ τεσσωρεσδεκώτω Ἡρακλείας. ν. ᾿Ασέληνα.

Salluftius, (grammaticus). v. “Αρπίς.

Salomonis Prouer. v. - Παραβολή.

Sampfonis aenigma. v. Παρωβολή.

Sappho. v. ᾿Αβακής. "Aidgci. ᾿Αμαμαξύς. " Awgoi. Αὔως. Δαύω. Ἐμπάζομαι. Ἕσπερος.
Θεΐομεν. Χεραδες, ᾿Ωιόν. Aeolica dialecto vfa, v. Τίς.

Scenici agones Athenis in. templo Dionyfii, Lenaei. v. ᾿Ἐπιληναίῳ.

[f] Scholia in Apollonium etc. — Vide fupra in Apollonio; Homero, Orpheo, Lycophro-
ne, Pindaro.
Seleucus, grammaticus v, "Aid. Βρώβηλα. Eieo. Ἕπτα. Λαχμῷ. Μορίαν. Πανσαγία.
Semus, Semonides. vide Sim.
Serenus ἐν τῇ ἐπιτομῇ τῶν Φίλωνος. V. ᾿Αρσινόη. ἐν τῇ ἐπιτομῇ τῶν Φίλωνος περιπόλων
(περὶ πόλεων) v. Βεκέρας. ᾿
Sergius, grammaticus. v. Iw;«.
Sibyllae oraculum de Aroé, fiue Patris Achaiae. v. 'Agor.
Sidonius, (grammaticus) Ariftarchum reprehendens. v. "Azo. 1
Simonides. v. Αἰριπόλιοι. ᾿Αλέρα. ᾿Αμιϑρῆσαι. "AeyavDov.. Δαύω. "Eznvr ἀλλήλοις
Ζῴδιον. Zevodcuov. Ὀρσοθύρη. Πρώρα. Τρασιά. Φοξός. Χλωρος. Ψεδνός,
Σιμωνίδης, a Simone, lyrico, diuerfus, v. Σιμωνίδης.
ἐν ἰώμβοις. Διωασαυλέμενος.
Simonides ὁ γενεωλόγος. v. Ἰτωνίς.
Simus Σίμος ἐν τῇ ἕκτῃ τῆς Dudes. V. Βίβλινος. lege Σῆμος,, εἰ Δηλιώδος.]
Socrates, philofophus, ab Eupolide πτωχὸς ὠδολέσχης dictus, v. ᾿Αδολεσχία.
Socrates, grammaticus. v. Εὐβοίς.
Solonis leges. v. "A£cves. Θεσμὸς Δρά
Solon, Cilix. v. Σόλοικοι.

Vol. VI. Kkkk Sopho.

κοντος. Νόμος Σόλωνος. v. Θεσμοϑέται.

εἶ Lib.V.c. XL. INDEX SCRIPTORVM Vol. X. p. 47 Ῥ 48

Sophocles pag. 26, 16. 27: 20. 35; 4. 42, 40. 69, 42. et aliis pluribus in locis. Defuncto ab
Mthenienfibus dedicatum ἡρῷον, et ipfe honoratus nomine Δεξίωνος, quod Aeícula.
pium domi fuae excepiffet ,' et aram ei confecraffet. ν. Δεξίων. à τ

ἢν ἼΛιαντι. V. Δατῶ. Ἐχυδάσσατο. Ἱππομανής. Ὁμοκλή.

Αἰχμαλώτισι. V. Φαῦλος.
᾿Ανδρομοώχῃ. V. ΠαρασοαΎ γα: E
᾿Ανδοομέδο. ν. Δίγονος.
᾿Αντιγόνη. V. Aerea.
Δόλοψι. v. Εὐναῖος.
Ἠλέκτρα. V. Σῶκος:
᾿Ἤριγόνῃ. v. Τοπάζειν:
Κόλχοις. ν. "Hoyer.
Οἰδίποδι. v. Βέβηλος. Θῶκος:
᾿Ονομακλῶ. v. Βεϑόη.
[P] Ποιμέσι. v. Ἐχϑές.
Πολυξένη. v. "Azreges.
Τοιπτολέμω. v. Ἑὐπλίσσοντο.
ΤυμπανιΞξαὶς. V. Δράκαυλος:
Tveci. v. TeogoQoryov.
Tveci β΄. v. Εἰρηνοίδοσκός.
Φαίδρου. v. Πρίσκυλλώ.
Sophron v. ᾿Απσῇμεν. ᾿Ασαλής: Βιπτάζω. Δαλός. Δελήτιον. Δεξιτερός. Ἐμβραμένα.
Ἐντροπαλιζόμενος. Δαύμακρον. Κέλευμα. Μακάρτατος. Πώ. Ὕγιής.
ἐν Θυννοϑήρῳ V." Hie. Ἐν ϑυννοθήραες. v. Δογχάδες. :
ἐν μίμοις. v. Κνυζηϑμός.
εἰς ἀνδρείδς pues. V. 'AAQusus. Evae.
ἐν τοῖς γυναικείοις τροπαίοις. V. Σκιρωϑῆναι.
Soranus, (medicus) v. T ἀργαρεῶν. Keotros. Κρόταφο;. Augri. Δογχώδες. Heraclides Soraz
nus. Λήμω. “:
(Stephanus ἐν τῷ “περὶ Κύπσρϑ. ν. EQixer.)
Stefichorus. v. ᾿Ανασφῆλα!. Ἠλίβατος. πύλλαρος. Ylouyedie. TuQweus.

Stefimbrotus. v. Διόνυσος.
ἐν τῷ περὶ τελετῶν. V. Ἰδαῖοι:

Strabo. v. Δμαςρις. Θεσσαλονίκης
ἐν €. v. Borzem.

Strattis, (comicus.). v. Doer.
Μακεδόσι. v. Πρπέϊον:

Symmachus, (grammaticus). v. Biupcen-
adici. v. "Ayrízouos, vbi male παρα τὸ vexres excufum pro τοῖς Τακτικοῖς.
Tarantinus, v. "Ezuydem. Fortaffe Heraclides.

"'Tar-

Vol X p.48 Ὁ 49 IN ETYMOL. M. CITATORUM Lib.V.c.XL. 63

"Tarrhaeus. v. ΕἸνάνυχες "^). |
ἐν τοῖς Λογοναυτικοῖς., (commentario in Apollonii Argonautica) v. ᾿Αρείων.
"Teleclides, (comicus). v, Τευτάζειν.
Telemus, pocta. v, Εὐρυμίδης. (Odyff. ἡ $09.)
Teucer ἐτυμολογές. V. Βέβαια.
"Teucer Cyzicenus, v. Βϑτρωτός.
"Theagenes, (grammaticus). v. Be2euo.
'Themiflagoras ἐν 77 χρυσῇ βήβθλῳ. ν. ᾿Αφυπαλαία,
"Theo, (grammaticus). v. Γλκμήνος. '
ἐν ὑπομνήματι, Ὀδυσσείας. ν. Πύελος. :
ἐν τοῖς ὑπομνήμασ; τϑ αἱ αἰτία Καλλιμάχϑδ. V. Βεκέρας, T2 β΄ miris. v. ᾿Αφυρόν.
'"Theochoretus, ϑεοχώρητος, non nomen auctoris efl, vt in indice Sylburgiü notatur, fed
Moyfis elogium, Dco plenus... v. Μωσῆς.
"Theocles, Naxius fiue Eretrienfis , πρῶτος &Aevyciov μέτρον ὠπεῷϑέγξατο We IAEA Ἔλα:
αἰνεῖν.
"Theocritus pag. 28, 52. 54, 27. 73, 2. et pluribus in locis, Commentar. in Theocriti Lyci.
dam fiue Thbalyíia, fupra in Aimaranto. ;
Theodoretus. v. Ozec&s.
"Theodorus ὁ πανώγης ἐν τῷ πρώτῳ περὶ κηρύκων γένες. v. Ἡκμεροκωλλές.
"Theodorus, grammaticus. v. Ὀρίέγανον.
"Theognis, (fortaffe 'Theognotus, grammaticus,). v. ᾿Αμββρόσιος.
"Theognotus, grammaticus. v. Κοιμῶμαι. Κοίτη. Μενοινή. "Οὐ. Qid/zr8s. Οἰωγήν, Πυϑμήν-
" Σμῶδι ξ. "Y Qa.
"Theologus. fupra Gregorius Naz.
"Theophraflus. v. Τυμίβογέροντες. Φαάρμακος:
ἐν ἐκτωκωιδεκώτῳ νόμων. v. Ἔν Φρεωτοῖ.
"Theopompus, (biftoricus). v. 'Avzef2ce.
Theopompus, (comicus). Παμφίλῃ. v. Ἐπιτηϑή.
σε:ρῆσιν. ν. ᾿Επὶ χαραξένης.
"Thefeus ἐν Κορινϑιωκῶν τρίτῳ. v." Aevn.
'Thrafybulus, (hiftoticus). v. Aedeveuos-
"Thrax. v. 'Eyós, Vide fupra, Dionyfius. :
"Thucydides pag. 68, 44. τοῦ, 35. et pluribus locis, libro IIT. v. Euz95s, Συγκομιδή, IV.
Κόχλος. VL. Ζεῦγμω.- Ὕσποκρίνονται. VIL. Συγγοωφέις.
Thyillus (idem, fi Sylburgium audimus, qui Plutarcho et Athenaeo Diyllus)), v. Κόμανα.
"T imachidas,. (grammaticus), v. Kegodoxa :
Timaeus, (hiftoricus). Γαλατία.
"Timotheus. v. Διαψαίρδσι,
"Timotheus, ὁ κιθαρῳδός. [1yricus] v. Ὀράγανον:
Tranquillus (Suetonius) περὶ βλασφήμων (λέξεων). ν. ᾿Αρχολίπαρος.
- (Trypho, grammaticus. v. Ἐτώσιος. "Ig: μὲν ὁμμῶ., Ἰώ, Λιμός. ᾿Οχεσῷ;ν. Φιλήτης.
Kkkk 2 Bi Horn:

hh) Enimuero in cod, msto Leidenfi Turrhaeus Φέρεσϑαι legi videtur J/alcken. in. diatrib. Euripid.
uon citatur; fed reGlius, ὁ δέ τινὰ ταρώσσα τὸ ἐπι- Hippolyto fubie&a, pag. 291. B. Harl.

628 Lib. V. c. XL. INDEX SCRIPTT. IN ET. M. Vol: X. p. 5o est

ὁ ᾿Απαρκτίωνος. v. Δαζνειον. 4
ἐν τῷ περὶ πνευμώτων. ν.. Áemos.
ἐν τῷ περὶ σχημάτων. ν. ᾿Αργιόδες.
Tyrannio, grammaticus, v. Εἴρυτο. ᾿Οληαι!. Παλινορμένω.
Variae codicum lectiones notatae. v. ᾿ΑΦύη. Γράσων. Ἐπιβωσόμεϑα. Ἕφορι. Ἐτύχϑη.
Κιμμερίες. Μυλιόωντες. Πολιοί. Ῥαδαλόν. Τευτάζων. Τιμή. Φόρτατον-

Xanthus. v. Ἕρμαϊον.

(Xenagoras ἐν τῷ περὶ νήσων. v. ΣΦήκεια.)

Xenis ἐν τοῖς περὶ Κρήτης. V. ᾿Αρκέσιον.

Xenocrates ἐν σρώτῳ χρονικᾶν. ν. ᾿Ασσυρία.

Xenophanes. v. Beóroxes-

Xenophon. v. Kilodeero Γαυσόν. Τήρας ")' Κανναϑρον. Μελίνη. Μεμνέωτο. Πολυπώμ-

μῶν. Σφαδάζοιν. Ὑπερδέξιον. Ὑποκορίζεται. Ὑποτεμνόμενος, Χλιδόωσα-
τετάρτω παιδείας. V. Ἐπίβολος.
ἐν ἀνωβάσε;:. ν. Δύσπαρι.
ἀπομνημονεύμασι. ν. Ὕϊκον.
ἐν τῷ περὶ ἱππικῆς. ν. Σκιρωϑθῆναι-
ἐν τῷ Κυνηγετικῷ. V. Εὖρις. Ποδοςράβῃ;
ἐν τοῖς περὶ πόρων. V. Ὀφειλή.

Zamolxis, Pythagorae feruus , immortalitatem animae docuit. v. Ζώμολξι, vbi et alia de illo.

Leno, Citieus. v. Erwixoi.

Leno, Myndius, v. Mce/av.

Zenobius, grammaticus. v. Aide. ᾿Αλώλημαι!. ᾿Αλύσκω. "AvriDcAG- ᾿Απόχρη- Βέβϑλα,

Βέλεμνα. Οὐδείς Σίζω.
εἰς τὸ ῥητὸν τὸ ᾿Απολλωνδ. V. ᾿Αήϑεσσον.

Lenodotus, grammaticus. v. ᾿Αμῷ,σβητῶν. ᾿Δραριημένος. Γέλαν. Τόον. Δέδοικα. Δι’ ἐσ-
arideos. Ἦν. Ἰδρώς. Καὶ σφέας. Κεφαλέων. Κέκλυτέ μευ. Κρίκε. ᾿Οψεΐοντες. "PadaAóv.
Exe. Ὕφύφαςαι. Ὥλλο;.

Zoilus, Cedraneníis, ὁ κεδδυσεύς. (grammaticus) v. 'Ados.

VIII. Lexica quaedam et gloffaria Graeca inedita.

Lexica fine nomine auctorum diuerfi generis in bibliothecis reperiuntur, vt funt, quae ex ᾿
bibl. publ. Parif. et Colbertea laudat Cangius, vnum, cui titulus: ἔρωνος λέξεων 5 aliud: βιβλίον
ἐξηγόμενον τὸ λεγόμενον Aeinóv, ἐπιλογισμὸς λέξεων, ἐνεργειῶν τε καὶ βοτανῶν καὶ ἀσϑε-
γερῶν xod ὠυτῶν τῶν κατοὺ sorxeov 5 aliud, (de quo paullo poft quaedam adnotata funt.) συνο-
xyaxyr λέξεων συλλεγεῖσα ἐκ διαφόρων βίβλων τῆς παλωιᾶς τέ Quia γραφῆς καὶ τῆς νέας»
καὶ ἐκ τῆς δήπε τῆς ϑύραϑεν ; aliud, quod infcribitur σέφανος λέξεων 5 aliud lexicon. gram-
matices περὶ τὸ τῆς γρωμματικῆς λεξικδ; aliud lexicon, ad Íchedographiam atque ana-

lyfin

11) Sed pro Xenophonte iegendum effe in Ety- nomina etiam confufa effe in fcholiis ined, Lei-
mologici loco Xeuophanem , monet Z/alcken, loco — denf. ad kom. Il, A. vert 27. Har/.
eit. pag, 195. A. idemque animaduertit, duo illa

Vol.X p. 51252 LEXICA GR. ET GLOSSARIA INEDITA. Lib. V. c. XL. 629

lyfin grammaticam inferuiens, quod incipit: ἀρχὴ σὺν Seo τῷ λεξικξ καὶ τῶν ἀντιΞοί-
χὼν τῷ πρώτα σχέδες εἰς μέτρον sim» πολιτικῶν, εἰς νόησιν γὙραμμοτων καὶ τέχνης
αντιξοΐχων xod γόησιν τῶν λέξεων. Varia etiam et egregia lexica fine auctorum nominibus
MSta in bibl. Seguieriana fiue Coirliniaua, quae non modo memorat, fed etiam ampla
ex illis fpecimina exhibet praeftantiffimus /Monzfauconu: p. 231. qq. 238. 239. 469. 481. 499.
503. 602. 603.
Etiam Lexicon Graecolatinum, latina manu fcriptum in codice decimi quinti faeculi et
a gloffario Graecolat. quod 64]. Stephanus edidit, diuerfum pag. 238. fq. Herodoti vocabula
pag.484. luris vocabula pag. 488. Rhetorica pag..49t. Λεξικὸν τῆς Γραμματικῆς
Pag. 495. Syntaéticum verborum quos cáíus regant. pag. 496. 498. ^ Vocum S. Scri-
pturae p. 502. in Octateuchum pag. 494. in canones fiue. hymnos ecclefiafticos pag. 495.
Vocum Hefiodi pag. 502. Lycophronis pag. 494. Luciani pag. 490. Lexicon iatricum
pag- 5c2 m carmina Gregorii Nazianzeni pag. 603. Lexicon nomicum fiue iuridicum
Pag. 488. fqq. etc. Fabr. [Multo plura, quae in Parifienfi aliisque publicis bibl. ex£ant,
lexica atque gloffaria MSta fupra per totum caput XXXVIII. pag. 228. fq. paffim adnotaui-
mus. Hic aliorum, quorum notitia cognita mihi eft, codd. faciam mentionem. In bibl.
Parifina praeter ea reperiuntur, fecundum cat. codd. MSstor. vol. !T. in cod. MMDCXVII. et
MMDCXVIII. lexica anonymorum, quibus cum complures V. ac N. T. libri exponuntur, tum
Ícriptorum profanorum vocc. explicantur: in cod. MMDCX. fex lexica in libros V. et N. te-
flamenti, et explicatio quorumdam vocc. Homericorum. — in cod. MMCCCCVIII. n. 7. ex-
pofitio quorumdam vocc. Hefiod. — in cod. CCCC. n. 13. anonymi lexic. verfibus politicis.
in cod. CCCCLXIII. n. 2. lexicon S. S. e Stephano aliisque lexicographis depromtum, et nr. 2.
anonymi lexic. —*in cod. DCCCCXXIII et DCCCCXXIV. loci communes ex libris facris et
fcriptoribus ecclefiafticis, ordine alphabetico: et in duobus fqq. codd. eiusmodi loci commucz
: nes, (ex Maximi et Antonii Meliffae florilegio probabiliter.) — decod. DCCCCXXXIIL nr. 2.
fiue lexico, vbi explicantur vocc. difficiliora, in S. Dionyfii fcriptis obuia, vide fupra p.228.
not. d. in cod. MDCCXX. n. 24. lexicon alphabeticum , cui vero initium et finis defunt. — in
cod. MMCCCXIV, n.2. lexicon, vbi'quaedam non contemnenda reperiri dicuntur. et nr. 6.
lexic. botanicum, — in cod. MMDLXII. n. 14. lexicon, vt dicitur, ineditum, in quo de vo-
cabulerum agitur diserimine, quae adfinem habent fignificationem. nr. 15. lexici fragmentum,
vbi variae corporis humani' partes explicantur ; nr. 16. lexicon, quo germana quorumdam vocc.
fignificatio indagatur; opus ineditum. — in cod. MMDCCLYXII. nr. 5. lexicon, in quo illa
vocc. exponuntur, quae plures habent fignificationes: et nefcio, an plura, praefertim re-
centiffima noflra actate, im illa bibliotheca reperiantur. Βοξαπίεα et chemica illius bibl.
MSta indicaui fupra, pag. 242. rhetorica etc. pag. 245. adde AAunies. praef. faepe lauda.
tam ad H-(ych. II. pag. IV. fqq. tum pag. XI. (vbi de lexico Diogeniamo multus eft) de
vfu voc. λέξις. coll. fupra pag. 199. not. — — Multos gloffographos graec. laudat Zloi-
fe? im prolegg. in Homer. pag. 28. fqq. — Ineditum lexicon graec, chartac. mt. faec.
XIV. et varía gloffaria gr. inedita chartacea faec. XV. cl. /Mattiaei , Prof. Wittenberg. dono
dedit electorali bibl. Drerdenfí. — Vide etiam, quae paullo ante in indice fcriptorum, in Ety-
molog. M. citatorum, v. Lexicon, memorantur.
Lexicom Parif. cuius mentionem Fabricius ex Cangio paullo ante mentionem fece-
rat, Συναγωγὴ λέξεων, συλλεγᾶσα ex, διαφόρων βίβλων τῆς παλαιᾶς τε Φημιγραφῆς (h.e.
Kkkk 3 φημὶ

6:5 Lib V. c.XL] LEXICA GRAECA.

φημὶ γραφῆς) καὶ τῆς νέως. (hie. eum veteris, inquam, fum mouae di&ionir) de Ro:
chefort in: Notices et Extraits des MSst. de la Bibliotheque du Roi, lis au Comité établi par
fa Majefté dans l' Academie Royale des I. et B. L. tom. I. Faris. 1787. mai, 4. p. 131-195. vberius
defcribit et excerpit.— Rochefort putat, hoc lexicon fuiffe fontem, ex quo hauriret Suidas,
aut potius ex lioc aut communi.aut fimili fonte hauftum et in compendium redactum vi-
detur. Eft quidem lexicon, ab homine quodam docto ex pluribus, quae habuit, com-
pofitum. Hinc modo conuenit cum Suida et Helychio atque Etymologico M. modo
diferepat ab illis. — Magis tractat grammaticalia atque etymologica, inprimis verba philo-
fophica explicat copioftus, et dignum eft, quod aut integrum edatur aut comparatum
cum Suida aliisque excerpatur. Idem effe videtur, quod eft in bibl. 7"enzta Marciana
nr. CCLVII. (Catal. codd. gr. p. 257.) in quo cod. Veneto fubfequuntur quoque ΒΟ: verfus
quidam politici, ἑομηνεύοντες λέξεις, et alia de nominibus, nec non Sophiani de fyntaxi
et Philoponi de diclione opufcula. — — "Tum jdem lexicon, feu eadem συνωγωγὴ eft in
codice L. plut. 57. bibl. Laurent. Medic. v. Bandimi cat. codd. gr. etc. 1I. col. 431. et im
bibl. Coislin. cod. CLXXVIII. v. Montf. bibl. Coislin. p. 238. — adde quae paullo poft de le-
xico Z/Taximi dicta funt. — In cod. CXXXIII. nr.18. Z/indobon bibl. eft lexic. gr. cuius quidem
prima littera, τὸ ἄλφα. deeft, fed quod Lambe. in comment. de bibl. Caef. vol. VIT.
col. 533. dignum habet, quocum Hefychii, Suidae et Phauorini lexica gr. vt et Etymolog. M.
diligenter conferantur, Subf»quuntur nr. XIX. lexicon bibl. gr. nr. ao. interpretatio hebraico»
rum nominum et vocc. in S. 8. occurrentium, ordine alphab. nr. XXI, alphabetum Hebrae-
orum cum expofitione gr. adde Ne//lii cat. codd. caefar. part. IV. p. 9o. cod. CLVIII. p. roo.
cod. CLXXVIII. nr. 18. p. r13. cod. CCV. p. 142. cod. CCLXXXIV. nr. 4. p. 155. cod. CCCXXL.
CCCXXIL etc. anon. orthogr. L. Gr. fecundum alph. Lam/ber. V. p.531. n. XXH. fragm. gloffarii,
ib. V. part. If. col.560. cod. XLIII. Lexicon in Dionys. Areop. Lambez. ΠῚ, 195. In codd. bibl.
"Augnflanac Vinde). dictionariolum alphabeticum et lexicon de fpiritibus ex "Tryphone aliis.
que, tefle Reifero in cat. pag. 25. et 64. — 1n bibl. regia Aeapolitaza funt feptem lexica
MSta. v. fupra in vol. V. indic. codd. v. Lexicon. — Secundum Tomafinum in bibliothecis
Patauimis msstis pag. at. eft in bibl. S. Ioann. in Viridario lex. graecum anomymi, fimi.
le quidem edito, (et panllo inferius in notitia lexicorum editorum memorato,) Io. Caftzo-
ni Placentini, fed copiofius. (v. not. adfcriptam.) ibidem Jo. Co//roni Placeut. vocabularium
gr. latinum Mst. citatur. — In bibl. Hatleiana, cod. MMMMMDCCXCII. lexic. graeco - lat. et
lat. graecum. — In bibl. Adediolanenfi Ambrofiana funt, tefte Z/Jon?f. in diario ital. p. 18. et
i9. in pluribus codd. lexica Cyrilli, Mofchopuli ampium, anonymorum tria, et lexic.
poeticum, atque in alio. λέξεις Σαρακηνικαὴ ordine alphab. pag. 498, memoratur lexic.
graeco - latin. membran. cod. 7onom. coenobii canonicor. regular. S. Saluatoris, Dichion.
gr. lat. in bibl. /enzta S. Michaelis. v. Mitiareíli catal. codd. pag. 324. fin. — — Gloffa-
rium f. ijj vives πόλεων (Athenienfium, Argiuorum, Aetolorum Siculorum aliorumque, )
in cod. CCCIV. nr. XL Aaaiamos et auctor catalogi Nam. codd. gr. pag. sro. dedit haud
fpernendum fpecimen; pag. autem 491-497. multo longiora excerpta e cod. 294. at mu-
tilo ab initio. In eodem cod. nr. III. funt λέξεις ἐκ τῆς "lioda βίβλξ. In fine autem
pofiremae paginae (vt ait editor pag. 496.) fcriptus eft titulus operis, quod fcriptum erat
in aliis, quae nunc defiderantur, paginis: σῷ μακαριωτάτε — -— Κυρξ MIXAH' A
TOY" YEA AOT" s/xo πολιτικοὶ πρὸς τὸν βασιλέα Κύριν Kovsawrivey τὸν uovoyotgov

etc,

Vol. X. p.51 P 52 ET GLOSSARIA INEDITA: Lib. V. c. XL... 63

etc. — In alio codice Naniano CCCHI. (conf. fupra, p. 229.) eft 1) Lexicon, ex quo audor
catalogi pag. 506. fq. plares excerpfit particulas, 2-9) Lexica in aliquot V. et N. libros. 16.)
alphabetum Hebraeorum, graecis et hebraicis litteris, addita cuiusque nominis fignificatione.
Sequuntur nomina menfium Aegyptiorum, Macedonum, Atticorum et Hebraicorum. — In
bibl. Ereoriaf. funt duo lexica, tefle Piero in itinerar. etc. pag. 194. —- — In bibl. Zeidel-
berg. (tefle Sylburgio in cat. n. LXXVIL) fuit quondam lex. herbarium; eiusmodi generis lex.
herbar. per fynonyma, nr. CXCIX. — nr, CXII. ]exicon ὠνεπίγροα ον, quod habet oratoria
et poetica: nr. CXCIV. Jexicon graeco -latinum nec vetus, nec fatis accuratum, in multis ta-
men non fpernendum. nr. CXCV. lex. latino graec. aduerbiorum, et lex. Cyri//i breue admo-
dum, et plura forfan, fed num adhüc fuperfint, equidem nefcio. Hic adiiciam quorumdam
deperditorum notitiam.

De zloffario laconito late eruditeque disputat J/alfem. ad "Theocriti Adoniazus. p. 295;
feqq. Omnium antiquiffimi Γλωσσογράώφοι fuerunt Simumias Khodiur et Zfriffophanes By-
zamiiur, fub Piolemaeo Philadelpho clarus. —zriflophanir tamen gloffarium laconicum ἃ
nullo grammaticorum, quorum ad nos fcripta peruenerunt, neque ab Athenaeo lectum
fuiffe, fufpicatur Valckenaer. Sed de gloffariis gloffisque fupra in cap. 36. etc. copiofius
eft disputatum.

Pamphilus, fcripfit copiofiffimum lexicon, libris conflans XCIV. vel XCV. ex quo
inulta nobis excerpfit Athenaeus. Ille in fuura lexicon gloffarium lacon. recepiffe videtur
Valkenario. Is quidem recepit gloffarium ereticum ,.25 Hermonatie fcriptum, item itolicem
JDiodori et Heraclzoni:, vti Valcken. corrigit Athenaei locum III. pag. 11x. et plura de Pamn-
ghilo adnotat. conf. fupra pag. 192.]$. XIV. Harl.

Gloffarium haud contemnendum, quod olim fuit Petri Francii, ab eo tempore. per-
venit ad doctisfimum Hemflerhufium, vt ipfe teflatur pag. 1355. ad Pollucem. Fabr.

LArehelai lexicon. faerae artis, eft in bibl. Gue/fzrtina, €-cod. Mazarin. defcriptum:
v. Montfaur. bibl. bibliotheca. msst. nr. 199. Harl.

Ex Zpollonii , fophiftae , Lexico Homerico ampla excerpta e codice Coislinano promit
laudatus Montfauconus pag. 457-465. Fabr. Editum οἵ a Villoifonio, deina Tollio. v.
fupra νοὶ. 1. pag. 505. fqq. Zar.

«Ἄν πὶ Lexicon msst. in bibl Caefarea. Vide Neífelium parte IV. pag. 74. Fabr.

[S. Ithanafi, Alexandrini archiepifcopi, lexicon, (cuius quidem auctoris fertur,) cft
in bibl. publ. Parifina, cod. MMDCXVIIL. qui plura continet lexica. v. catal. codd. Paris.
"dl. pag. 528. Harl.
| Lexicon Cyril/i, diuerfum a gloffario edito eraecolatino, faepius laudatur a Meurfio
in gloffario graeco, et a Cangio, qui optimae notae [IP] codicibus, Regio et Colbertino, vfus eft,
.Exflat etiam in Vaticana, in quam ex Palatina efl translatum, nec non in Medicea, in Got-
torpienfi, im Bremenfi etc. *) λεζικὸν τῷ γί KugiAA8 nare sorydey. ln alis Κυρίλλε
᾿ ᾿Αλεζξων-

ἀκ) De cod. Bremenfi v. Io. Ciriff. Biel in praef. 745. 4. Idem in notis fclectioribus in Hefychium,

"ad exereitauonem de liguis ex Libano, Bizunsuici editioni, a Io. Alberti cuzatae, iníeriis, plurimam
2 parteni

632 Lib. Κ΄. ὦ XL. LEXICA GRAECA. Vol. X. p. 5a
᾿Αλεξανδρέως. Fortaife Cyrili nomen etiam reponendum in cod. Coi;jliniamo, de quo
Montfauconu: p. 226. vbi memorat duo folia ex lexico archiepifcopi &lexandrini. Cyrilli lexi-
con iterum memorat pag. 603. Vtrumque diuerfum efl a lexico fatis fpifio, quod babeo MS.
ante annos quingentos fugientibus paílim litteris exaratum in membrana, quod infcribitur
Κυρίλλϑ ἀρχιεπισκόπϑ. — Cyrilli lexico gloflae biblicae in codice Colbertino fubieclae le-

guntur, quarum auclorem non Cyrillum, fed Origenem putabat efe If, Voffius, licet et .

his Cyrilli nomen praefigatur.

mat. gr. h. v.]

Eudemi Εὐδήμε ῥήτορος περὶ λέξεων ῥητορικῶν.
MMDCXXXV. vid. catal. II. pag. 531.) et in bibl. Medicea ^) ac Caefarea Vindobonenfi. *

Pricaeo ad r. Timoth. III. 3. Küflero ad Suidam etc. vide
quae dixi fupra, de Suida IV. init. indic, fcriptoram , a Suida laudatorum.

Citatur a Cangio in glolfar.

partem ex Cyrillo-Bremen(i defumfit, qbferuante
Kulenkampio in fpecimine emendatt. "et obferuatt.
in Etymolog. M. pag. 9. fq. cui tamen, auctorem
huius lexici effe Cyrillum , minime videtur proba-
bile. Titulus vero KugAAs εἰς vds ὠπορεκιένας λέ-
des τῆς ϑέας γραφῆς non folum ab altera, eaque
longe recentiore manu eft additus, fed etiam, quum
praeter vocc. fcripturae facrae plurima etiam ex
profanis auctoribus graecis in illo explicentur, mi-
nime conuenit huic gloffaio. — [π codd. Parif.
bibl. publicae Cyrilli lexicon frequenter occurrit,
vt in cod, MMDCX. nr. 2. Cyrilli lexicon et
nr.I. idem in epitomen contractum: in codd,
MMDCXVIII. MMDCXIX. MMDCXX. MMDCLV.
MMDCLVI. MMDCLXXIH, lexicon illi tributum.
— Caietanus Marini, arch. Vaticano praefectus,
poffidet codicem membran. , qui Cyri//i, Stephani,
"Theodori aliorumque gloffas continet, faec. X. at
mendofe fcriptum. Atque Cyrillum Marinium Bre-
menfi interdum pleniorem, interdum inferiorem
effe ait .Schote, (qui co vfus, multa ex eo loca
in notis citat,) in praefat. ad Hefychii lexicom e
cod. Marciano reftitutum, pag. XIX. feq. eiusque
dinerfitatis cauffam effe pronuntiat , quod codicum
archetypa diuer(íis additamentis in margine adau-
€a fuerint et interpolata. — — /orentiae in bibl,
Medic. in cod. XLIL. plut.L VII. (in quo cod. funt plu-
ra lexica argumenti diuerfi-a variis concinnata, in
his TAeodofii cuiusdam monachi grammatici lexi-
con vocc. quae inueniuntur in tropariis,) in cod,
forfan XLVIIL initio mutilo; diferte vero iu cod.
XXX. plut. 58. cod. XVI. et cod. XLIX. (cui alia

Salmafius pag. 75. ad Tertull. de pallio. adfert locum e Ba-
filii, presb. fcholiis in Naz. qui totidem verbis in Cyrilli lexico legitur.

Dofithei gloffas citat Mf. Voffius ad Catullum pag. 97. etc. [conf. fupra in cat. gram-

Cod. Parif. MMDCCLVII.. (cod.

Conflantini

colle&io, Ptolemaei λέξας, eft fere vnicuique lit-
terae poft Cyrilli vocc. adiecta,) plut. 59. Kvg/A-
Ax — λεξικὸν κατὰ «οἰχᾶον. v. Bandin. catal. gr.
Hi. pag. 418. 427 et 476. vbi vltimum cod. a Fa-
bricio innui, ille opinatur, it. pag. 528. 578. feq.
Idem Bandin. p.570. memorat cod, XVIII. plut. 59.
in quo nr. ΠΙ, εἴ συναγωγὴ λέξεων ex diuerfis li-
bris V. et N. T. nec non profanorum auctorum
concinnata, ordine litterarum, quod is lexicon
habet, quod fub Cyrilli nomine vulgo circumfer-
tur, quamuis principio et fine ab aliis differre vi-
deatur. — Inter codd. gr. JVanianos, cod. CCCI.
y. catal. pag. 504. fqd. — . Eft quoque in cod. Es-
corial. et cod. quondam Heidelberg. n. CXCV. — —
In cod. Leiden/i inter codd. Voffianos Cyrilli vo-
cabularium v. catal. bibl. Leid. pag. 398. nr. 63.
(vbi quoque pag. 343. nr. ὅς. citatur inter codd, -
Scaligerianos lexicon graeco -latinum; pag. autem .
400 fq. nr. 6. eft lexicon Hippocraticum, tum frag-
mentum di&ionarii graeci, item ex Diony/ii Thra- ὦ
cis lexico msto.) pag. 402. nr. 7. inter codd, Vof-
fian. Lexicon eft notandum Cyrilli compofitum z«-
g& 75 Kv ANTONI OT τῷ Φιλοσόζφε, — Jin-
&obonae in bibl. Caefarea te&e JVe//elio in cat. IV,
pag. 131. in cod. CCXLIV. Cyrilli lexicon. adde
notitiam, initio huius paragraphi datam, et fupra,
pag. 228. not b. pag. 229 et 230. not. e. fin.)

Joannis, presbyteri Damajfceni, lexicon etymolo-
gicum. v. fupra $. VI. et infra in cap. de Dama-'
fceno. Harl. .

Il) v. Bandin. cat. cod. gr. IL. pag. 569. Harl.

Vol. Χ. Ρ. 52. ET GLOSSARIA INEDITA, Li*.V.:. XL. 63

Con/lanti εὐ Harinenopuli Lexicon περιέχον τοὶ πολυώνυμω τῶν ῥημάτων MSt, in
bibl. Caefarea. Vide Neífelium parte IV. pag. 120. Fabr. conf. fupra, inter grammaticos
ineditos v: Zarmenopuli lexic. pag. 343. fq. plura dabiinus.infra lib. V. cap. 42. vol. X.
pag. 279. ed. veter. Hoc loco tantum prouocamus ad Lambetii comment, de cod. CCLIII.
Vindobon. et ad notam Kollarii fubiectam pag. 349. fqq. et ad catal, codd. gr. Ζζεπεί.
Marcian. pag.3t1t. cod. DXCV. — Eft quoque inter codd. Eforiol. De aliis lexicis iuridi-
cis vide fupra pag. 231. fqq.- Harl

lufliniazi. Magni lexicon Ant. Verderio et aliis memoratum, nullum efl. Vide Lam.
becium lib. 1. pag. 149. 150.

[oamer Monachus. Huic quidem Jexicom peramplum , quod eft in cod. J/eneto bibl.
Dominicanorum SS.lo. et Paulli, adícribitur: initio enim libri haec leguntur; "Iove
τῷ MovaB ὡς ἔγω νομίζω, 1. €. Ioannir Monarhi , vt arbitror, tefte Montfaucon in. diario
italico pag. 48. Har/.] :

JWan. Mofthopuli lexicon in Philoflrati imagines, MS. in bibl. Coisliniana. Vide
Montfauconum p.515. Fabr. Vide fupra, inter grammaticos editos $. IV. p. 325. fq. Codd.
quondam fuerunt in bibl. ZZeidelberg. nr. 238. et 358. cat. Sylburg. add. fupra, in vol. V.
pag. 543. fqq. in notitia cedd. Philoflrati. Har/.

τς JMaximi dictionarium .in bibl. Medicea. Futile dicitur Iofepho Scaligero, etin quo
vix quicquam bomae frugis contineatur p. 464. Epift. Fabr. In bibl. /Medicea eft fecundum
Bandini cat, codd. gr. I. p.16.fq. cod. VII. plut. V. atque plura de eo adnotat Bandin. quo qui-
dem animaduertente Guil. Langius in indice Mediceae bibl. id S. Maximo adtribuit. Contra in
calce a codicis fcriba adnotatum: defcriptum effe hunc librum ab exemplari, valde quidem
mendofo, vetufto tamen; auctorem vero et collectorem operis infcriptione nullius mentionem
faciente, cognofcere non licuiffe: atin prima pagina fcriptum fuiffe rubris et nigris maioribus
litteris, Zntonii ; cuius vero et vnde et quo tempore nihil omnino. ,,Codicem, denique ait, lo-
cupletem et diuinis dictionibus, colere et amplecti conuenit: auctorem vero ipfius ,. qui velit,
inquirat. ,, Idem Bamdin. fcribit, fe multa offendiffe, quae docta, exquifita pulcraque
effent, et haec facile nonnulla leuia, friuola et inepta fuo nitore defendere; veterum
autem auclorum, editorum ac deperditorum faepe fieri mentionem, eorumque et ceterorum
multa exponi. Praeter ea memorat, illud exflare in. multis bibliothecis, praecipue in /Mo-
"matenfi electoris Bauariae et Dresden, in cuius codice collectorem adpellari Georgium Hi-
romonathum, qui hoc opus ex Suida excerpferit. Quando autem addit, multa de hoc le-
xico egregia proferre JMonfefaltomium in bibl. Coislin. pag. 238. videndum eft, cui fas
'erit comparare et inquirere, num fit idem, ^an diuerfum? Nam Coislinian. exemplar
fimile effe videtur ei lexico, de quo paullo ante ab initio huius paragraphi et ipfe Fabricius ex
"Cangio titulum adtulit, et ego ex notitia Rocheforti plura adnotaui. Neque idem efle vi-
detur, (vti Bandin. opinatur,) quod iu cod, 7Marzíano Veneto CCCCXCII. feruatur. Infcriptio
quidem vtriusque codicis differt, — In cod. XXXVII. plut. IX. bibl. Medic. idem effe
lexicon, fed infcriptum: ἐκ διαφόρων λέξεων συντεϑῶσα κατὰ φοίχέιον παροὶ TB ἀγίε
ΜΑΞΙΜΟΎ, fcribit Bandi. tom. I. pag. 416. et plura de illius virtutibus atque interpo-
lationibus alierum differit. Adfirmat vero, Maximum ceteris et adcuratiorem effe et vbe-
Vol. V1 ἘΠῚ: riorem

634 Li. V. c. XL: LEXICA GRAECA i VolX. p. S28

riorem in definiendis vocc. minusque ineptire. Alii igitur videant, num Scaligeri; an Jan-
dini iudicium fit aequius. Harl. ;

Nicotmedir, iatrofophiflae, lexicon ex codice Parif, MMCXLVII. laudat Cangius.

[Orionis lexicon. v. fupra $. VII. inter Etymologica gr. inedita h. v. et p. 347. inter
grammaticos ineditos, tum in catalogo grammaticorum graecorum h. v. Burmann. ad Va-
lefii emendatt. pag. 153. et 233. Har.] c

Ofiridis lexicon chemicum laudatum Salmafio ad Solin. vide quae dixi lib. IV. c, 36;
pag. 581» "TORNA

ες Philonis λεξικὸν τεχνολογικὸν ex. codice Colbertino MCCLXVI. Fabr. [In catal,
codd. gr. Paris. ir. MMDCXVI. v. fupra pag. 169. not. K. et pag. 244.

τ Philoxeni, (vti opinantur quidam.) gloffae ad gloffarium wtile graeco-latinum , in:
cod. Parif. MMDCXXVII. v. catal. codd. gr. II. pag. 530. conf. paullo poft, de gloffario
graeco, ab Henr. Stephano edito. — De PAotii lexico v. fupra $. VII. in notitia Etymo-
logicor. graec. deperditorum. .Ha;7.]

Ex PArynithi Arabii σοφιπικῇ. προπαρασκευὴ excerpta ex cod. Coisliniano dat JMont-
fauromus p. 465-469. De hoc Phrynicho dictum a me volumine: hoc p. 175; fqq. et 178. fqq.

[I] Lexicon Stephani , grammatici ex quo loca plura leguntur in gloffario graeco .
Meurfii. Ηἰς eft Stephanus ille antiquus gloffographus, de cuius expofitione vocum τῶν
ἐνδιαϑέτων γραφῶν inedita dixi lib. IV. cap. 38. fupra pag. 228.

Throdori Prodromi Lexicon citat Meurfius in.gloflario graeco aliquot. locis. | [conf.
fupra, pag. 350.] : : ;

Theophy!s&i lexicographi mentio in. dictonario inedito Cois/iniamat 815], apud Mont. .
fauconum pag. 239. ]

Timaá, fophiflae, Lexicon Platonicum in bibl Coisliniana. Vide dicla in hoc vol:
pag. 243. not. che

lo. Zonarae Lexicon fuit olim apud H. Stephanum, a cuius genero,, Cafaubono
víum illius fibi expetit lofephus Scaliger in epiflolis: | Meminit etiam.illius Ant. Poífe-
vinus in adparatu facro, et aliquot illud exhibent codices MSti Caefareae bibl. Fabr. 'lefle
Nefflio in parte IV. catal. codd. pag. 24. cod. XXXIL pag. 89. cod. CLIV.. pag, 155.
cod. CCCXXII. in quorum poflremo eft quoque lexicon orzAographicum. — Inter codd.
Voflinos bibl. Leidenf. excerptum. ex Jo. Zonarae lexico MSt. quod in Sambuci fuit bibl.
de verbis Xenophonteis; v. catal, bibl. Leid. pag. 401. nr. t. Locum ex eo citat. uhnken
ad Xenoph. M. S. II. 2. 14. pag. 229. ed. Ernefli. / Zonarae autem lexicon partim faltem
defcriptum fuiffe a. Suida, obferuauit //alciem, ad 'Lheocriti Adoniaz. pag. 297. C.

AMontf. in diario ital. pag. 569. memorat cod. monaflerüi Camaldulens. Florcatiae,
in quo eft gloffarium graeco-latin. in cuius fronte lcgitur epiftola Franz, Philelphi, a quo
illud. congeflum effe videtur. Sed hactenus. Zar/, : ipe

Dt

ἐν 1: ΧΡ 258 Pa ET GLOSSARIA INEDITA. Lib. V. c. ΚΙ, ἕδὲς

De GLOSSARIIS antiquir, ab H. Stephano primum editis, e$ deiude a
Bonau. ζῇ uicanio et Carolo Labbeo recenfitis "..

Carolur du. Frerne "") praefatione ad. gloffaria, a Labbeo digeffa:

Henricus Stephanus, vir in vtraque lingua admodum verfatus, quod eius editi libri
palam oflendunt, publicato fub:an. MDLXXIL Linguae Graecae, feu, vt verius dicam,
omnis litteraturae reconditioris "Thefauro, cui ille tot annos, poft paternos conatus, in-
fudarat, (na.n patrem, Robertum, idem in graecis, quod antea in latinis, adgreffum fuiffe,
profitetur alicubi idem Henricus ^), anno cenfequenti "") bina edidit Gloflaria, Latinum
grateum alterum, alterum Graeco- Latinum, e fitu, vt praefert libri titulus, vetuflatis eru- ἡ

ta, quae "Thefauro Graecae Linguae quodammodo adfuerentur, et Supplementi vicem

praeberent. ΑἹ licet, ex quibus ea depromferat bibliothecis, non indicauerit, conflat ta.

men ex eiusce aeui fcriptoribus, Gloffarium Latino Graecum. inuentum primo fuiíle a

Petro Daniele, IC. Aureiianenfi, cui Seruium, Qvuerolum, aliosque non. minoris momenti
MSS. codices debent, quotquot funt eruditi, qui Adriano "Turncbo illud primum commu-
nicauit, ille [P] vero lac. Cuiacio, vt ipfemet agnofcit Cuiacius 44): Z7eferer. Gloffae, in-
quit, quaeé-a do&isffino Turnebo ad me paruenerunz , beneficio ciusdem. Danielir, a quo Tur-
τοῦτ acceperat, vt icem in aduerfaris fuis retulit, ett. — Sed et Iofephus Scaliger illud
etiam tum vidit, vt fcribit auctor Scaligerianorum, ex quibus notas in Varronem, Feflum
et alios fcriptores non femel colluflrrauit: ΚΒ. Germani Gloffae funt inuentae a. Pctro. Da-
uitie, qui primum ear mouflrauit Cuiacio: fetundus ab co vidit Scaliger, poft Turnebus,
Vbi B- Germaui Glofjae dicuntur, quod ex bibl. monaflerii S. Germani Parif, primo erutae
fint, quod teflatur non vno loco Briffonius lib. de Verborum fignificatione, 2. editionis,

. Quum igitur Gloffae illae virorum doctorum manibus exinde tererentur ,' ad Henricum
Stephanum tandem peruenere, a quo editae funt cum aliis Gloffariis. Elapfis deinde an-
nis aliquot, .-Hosauentura P'ulcanimr, Brugenfis, litterarum graecarum in Academia Lei-
deuíi profeflor, vir libris fcriptis alias clarus, eadem, quae Stephanus Gloffaria rurfum
typis mandauit, anno fcilicet MDC. *") ac Gloflis quidem latino-graecis Pailoxemi, tam-
quam earum audloris, nomen praepofuit, licet in Henrici Stephani editione nulla Philo-
xeni iflius mentio occurrat, tametfi fatendum, a viris doctis paffim laudari ea adpellatione.

Llllo Quod

e

v5) In bibl. publ. /Peimar. cuftodientur obff. πη) Carolum du Fresue (iue Cangium au&o-
ad vetera gloffaria prelo paratae. Aufger/ii no- rem effe illius praefaticnis, teftatur /enagius
tac ad gloffarium graecum , (quod idem ille e ve- t. II. anti Bailleti pag. 18,
τα fatis membrana defcripferat,) editae funt in 00) In praef, ad Ciceronian. Lexicon.
Obi, mifc. crit. tom. IX. pag. 140-142. — In Ep) 1573. in fol. addito amplo de Atticae lin-
cod. /Matrit. VII. eft gloffarium graeco-latinum, guae feu diale&ti idiomatis commentario,
litterarum ordine digeftum , et manu 70, Theffali qq) L. το, obf. cap. 34.
SSrutariotae a. 1470. fcriptum: quod /riaríe in 77.) Lugd, Bat. in fol. Titulus operis eft: T/e-
cat, codd. gr. pag. 24. omnino diuerfum effe, ait, f[aurus vtriusque liuguac, h. e. Pbiloxeni alio-
ab iis, quae.Stephanus, Vulcanius et Labbeus edi- rumque veterum autliorum gloffaria Latino- Grae-
derunt. Harí. : ca et Graecolatina etc. Vide iufra pag. 59. [659.]

636 Lib.V. ε. ΧΙ, GLOSSARIVM LATINO GRAECVM Vol.X. p.539 54

Quod vero Vulcanium et alios impulit, vt eas Philoxeno adícriberent, diflichon illud fait,
quod in MS. earundem codice legi adferunt 5"):

"Toro δῶρον, τῇ σοφὴ γερουσίᾳ
Ὕπατος ὑπάρχων προσφέρω Φιλόξενος,

Verum nefcicbant viri docti, hofce duos verficulos infcriptos legi Diptycho Confu-
lari Compendienfi, cuius ectypon dedit Sirmond:s: in notis ad Sidonium "), et ex eo
Alexander. F'uifthemiur in Diptychis, Leodienfi et Bituricenfi. Atque ita dubitandi fupereft.
locus, an Gloffarum PAiloxenus ille Conful**) auctor fuerit, licet ante lufliniani aeuum
compaclas fuiffe plerique ex eruditioribus exifliment, atque [ΠΡ] in his Ludouicus Carrio *"),
qui haec fcribit: E veteribus Gloffis , quas Ilufliniani imperio Juperiores effe alias offendetur,
εἰ quarum apud me magna eff cu&loritas. Et Salmafius ^"); Gloffae Philoxeni, quae ante
Jus Iuflinianeum fuerunt. compilatae, et multa habent ex libris Jurirconfultorum, quorum
firipta in Jure luffiniani condendo adhibuit Tribommur. ^ Et fane fi earum auctor fuit
Philoxenus, paullo ante Iuftinianum compactas fuiffe confliterit, cum Philoxenus, de quo
funt hi, quos retulimus, verfus, Conful fuerit an. DXXV. fub Iuflino Seniore, hoc eft
biennio fere, antequam luflinianus imperium capeíleret. ϑεά εἰ non defuere, qui
Gloffarium iftud PAiloxeno adícriberent, cuius librum περὶ Ῥωμαίων die AixTg laudat ali-
cubi Euflathius **), fiue ille idem fuerit cum Confule, feu alius ab eo. Vtcumque. fit
de Gloffarum Latino- Graecarum auctore, eiusmodi funt, vt a viro docliffimo confectas
in confeffo fit, Legi, inquit Adrianus Turnebus ""), im bilingwi J/orabulario perquam vt-
tere quaedam ,| quae admonitione digna credidi, et in apertum proferenda duxi, cum. eum li-
brum fibi videatur vir vtraque lingua doE'ur paro(fe. Ἐπ᾿ Yofephus Scaliger **): Gloffarium
illud uon fatis laudatum, et quod magi/ellorum manibus teri mon debet, fed tantum a doClio-
ribus no£fe et die verfari. | Salmafius “); Gloffae, quas pro incomparabilibur habent quidam.
Sed et ab illo optimarum | GlofJarum ^) adpellatione paffim. donantur. Denique loannes
Meurfius^) : Gloffarium illud ab Henrico Stephano viro do&li//mo ante annos aliquot. editum,
Thefaurur magnus antiquitatir, magnus mendarum etc. Sed et hoc addam ex eiusdem

H. Ste-

55) Vid. fupra in catalog. grammaticor, graec. vv) Lib. 5. Ant. Lect. c. 4. in tomoIII. Lam-
voc. Philoxenus. Harl. padis artium Gruter. pag. 6r.
ἐξ) Ad lib. 8. epift. 5.

uu) Fuit fane Philoxenus quidam alius Cythe- uno) DX Nodo qp

rius vel Alexandrinus Stephano, Euftathio, Ety- xx) O4. ἡ.
mologo aliisque laudatus, quem Romae rhetori- —— jy) L. 27. Aduerfar. c. rj. Vide eundem ], 1$.

cam docuiffe Suidas teftatur, qui fcripferat inter — c. 28. l. 19. c. 2. l. 20. c. 6. 29. 30. 36. l. 21. c. I.
alia περὲ γλωσσῶν libros V. et περὲ τῶν παρ᾿ "Ognoo ]. 2/7..C. IO.
γλωσσῶν,» cuius operis epitomen compofuit ZZe/ius In Noti T 4
Seregus, Athenienfis grammaticus. Sed nec ilii ez) iri INotis ad-Felln Anibaéise
Philoxeno gloffarium iftud certo tribuendum con- a) De Modo vfur. pag. 568,

: ius aué affe fuit aliquis ex gra : s 1
ftat, cuius au&or fortaffe fuit a iquis ex gramma b) Salmaf. ad Hift. Aug.
ticis CPolitanis, quales vtraque lingua eruditi flo-
ruerunt etiam Iuítiniani aeuo, vt Priícianus et alii. €) In Exercit. Crit, part. 2. 1, 4. cap. 15, Mifc,
Vide Cargii praefat. ad Gloffar, Lat. $. 41. pag. 35. animaduerf, peg. 220.

AB H. STEPHANO EDITVM. Lib. V. c. XL. 631
H. Stephani praefatione ad "'hefaurum linguae graecae ^), [IP] mwulfo ditiorem fuif olim
Linguam Latinam et multo etiam plura. eius vocabula, quatn putemus , nobis. periiffe, often-
dere vetera ifla Gloffaria.

Vnde porro Gloffarium Graeco- Latinum depromferit Henricus Stephanus, neque pa-
riter ille aperuit, contentus, obferuaffe im ca/ce quorumdam Cyrilli ftriptorum. inuentum,
vnde a quibusdam fub eiusdem Cyril/, quicumque ille fuerit, nomine laudatur. lllud
conflat, aliud fuiffe ac diuerfum ab eo *), quod in bibl. monafterii S. Germani. Pratenfis
liodie adferuatur, vetuflate fua commendandum , tamet(i, [P] vt pleraque eiusce Ícriptio-
nis generis,.mendis haud careat. Codex enim in membranis fat eleganter fcriptus Caroli
Calui aeuum praefert: quod vel inde colligere eft, quod poft Gloffarium et Prifciani
voces graecas, latine explicatas, legantur aliquot Exercitationes grammaticales. graeco- lati-
nae, fat male digeflae, et a viro, qui linguae graecae elementa vix adtigerat, compofitae,
et a nefcio quo Martino διδασκάλῳ defcriptae, (nam et is nomen fuum prodit,) vbi et
aliquot verfus graeci, fat incomti, tum a Ioanne Scoto Erigena, tum ab ipfo Martino in

Vol, X; p.551 57

d) Pag. 16. Defiderius Heraldus, qui multa hu-
ius gloffarii emendat et illuftrat libro 1, Aduerfa-
riorum (editorum Parif. 1599. 8.) Qui vetus glof-
farium, ab H. Stephano excufum, fcripfi) , do£tus
fuit. Sed multa in eo perperam a librariis fcri-
pta, perperam intelle&a. | Bonau. Vulcanius no-
tat, maximam ex illo fieri poffe ad graecam ct la-
tinam linguam lectiffimorum et rariffimorum voca-
bulorum acceffionem. Sunt tamen non pauca in
hoc etiam petita e triuio, et quae pueris etiam
gromtum efl octurrereparuis, vt verbis vtar 'Te-
rentiani Mauri: fed multa viciffim praeclara, fa-
teor, et vix alibi obuia, quaedam etiam antiquati
et obfoleti vfus, alia recens inducta, vt patebit
vel confulenti farraginem vocum infolentiorum ex
hoc maxime gloffario, colle&am a Jano Laurenber-
gio, et ad calcem antiquarii eiusdem, velut in fup-
plementum fuübiunéctam, Lugd. 1622. 4. Francifci
Guieti obferuationes ineditas ad hoc gloffarium
memorat Antonius Periander in: eius vita.

£) Aliud vifum erat eidem Cangio pag. 35. prae-
fat. ad gloffar, latin. n. 41. Seruatur etiamnum in
bibliotheca monafleríi S. Germani Pavifienfis,
vude ea olim depromferat Hearicus Stephanus,
vetus Codex, alter fub Carolo Caluo, rege, vnciali-
bus litteris a quodam Martino fat male defcri-
ptus, in quo horum alterum , Graecolatinum fti-

licet gloffarium , continetur: qui quidem Codex

snendis licet vbique /cateat, non modicum tamen
conferre pote! ad emendandum illud, quod edi-
tum efl. Fuit ille Ecclefiae olim Laudunenfis, vt

ex hae epigraphe colligitur: Hunc librum dede-

rat Bernardus et Adalelmus Deo et 8. Mariae;

L111 5 Caroli

Laudunenfis Ecclefiae: fi quis abftulerit, offen-
fionem Dei et 8. Mariae incurrat. Sed quod
obferuandum , glo[fario praefigitur | epiftola,
nefcio, am colle&oris vel autforis, quam hic
de/cribere. vifum efl, wt cuiuis liceat de ea
iudicium ferre: Dile&iffimo Abbati S. M. fide-
liffpus amicus veram in Chrifto falutem: Le-
&is epiftolae veítrae literis, amantiflime Abba,
per quas me fuper quibusdam quaeftiunculis confu:
lere voluiftis , animaduerti diligentiam efficacis in-
genii veftri nequaquam rerum temporalium tumul-
tibus fuccumbere, fed fcripturarum meditationibus
laudabiliter inhaerere. Atque idcirco dignum eft,
vt pie pulfanti aperiam, imo ipfe per me pandere
dignetur, in quo funt omnes thefauri fapientiae
abfconditi: qui aperit et nemo claudit , claudir et
nemo aperit: fplendor eft lucis aeternae et fpecu-
lum fine macula. Accipite igitur ἐρωτήσεων veftra-
rum folutiones, quas de Graecorum fontibus hau-
rire ftuduimus, et vobis legendas fine praeiudicio
altioris forte interpretationis transfcripfimus. Quae
quidem Epiflola fortaf/e [cripta fuerit Smaragdo,
S. Micha?iis ad Mofam ZAbbati, qui vixit Anno
DCCCXX. cuius nomen vel aignitas hifce literis
SM. defiguetur. ^ Haec Cangius, vir eruditiffi-
mus, qui in eo fallitur, quod ex hoc codice putat
H. Stephanum gloffarii iftius editionem paraffe:
ipfe enim Stephanus teftatur, fe illud reperiffe fub-
iunctum fcriptis Cyrilli. Ceterum Codicem San-
germanenfem iam diu non amplius exítare in illa
bibl, fed fubreptum effe ab aliquo improbo, queri-
tur /Monifauconus pag. 42. palaeographiae grae-
cae, editae A. 1768,

GS Li.F,wXL, GLOSSARIA AB H. STZPHANO Vol. X, p. 57 5$
Caroli Calui, Ermintrudis, vxoris; et Hinemari /) laudem defcribuntur: fed, alia, vt. vides
re efl, manu, quam qua Gloflàe exaretae funt, adeo, vt par fit, cxiflimare; Gloffas ali-
quanto antca tempore defcriptas. Ia eo vero cod. Graeca in Gloffis, litteris vncialibus
defcribuntur ac proinde nullis adpofius accentibus, cuiusmodi fuifle exemplar, que
vfus efl Henr. Stephanus, verofimile efl 7), quum in vocibus, quarum apud illum
fdes fublefla erat, hes omiferit . Duplex porro in eodem cod. defcribitur Graecum
Alphabetum, alterum, vt dixi, litteris vncialibus; altcrum, vt ibi adnotatur, . /onga
manu id eft litera vulgari, in quo paululum a noflra differunt, &, (9, ὃ... A, let; Q.
Gloffis praefigitur epiftola, quae defcripta legitur ^) in praefatione, Gloflario, ad Scriptores
mediae et infimae [ΤΡ] Latinitatis nuper edito, praefixa, feu is reuera auclor fuerit, feu de-
fcriptor. Gloffario vero, ordine litterarum exacto, fubiunguntur voces latinae, quae alio,
quam eae, genere") graece explicantur, Has ex eo cod. defcribere *) vifum eft, tum
quod fint eiusdem manus ac charatleris, et quaedam ex iis occurrant, de quibus filent
Gloffae; tum: quod , etfi complures ibi habeantur, aliis perfaepe graecis reddantur voca-
bulis; et quod denique in plerisque locis vel emendandis, vel a mendi fufpicione liberandis,
non minime conducant. lfliusmodi Gloffarum Graeco-Latinarum apographum adferuatur
in membranis in bibl. Parif. cod. LXXXV, recentiori manu deícriptum, et quod in ipfo
limine Cardinalis Borbonii infignia praefert, ita, vt eius iuffu ex alio antiquiori cod. de-
fcriptum fuiffe par fit credere. Neque tamen idem omnino ceníeri debet cum Sangerma-
neni, feu Stephaniano Gloffario, quum, etfi eadem, quae illud, contineat graeca vocabu-
Ja ac eadem fere femper alphabetica ferie defcripta, aliis interdum Latinis reddantur, nec
Latina omnia, quae habet Sangermanenfe, complectatur. Nam etfi compilator illud ex-
fcripferit, non modo complura interpolauit, fed et ex minoribus Gloffariis, quae edita
funt a Stephano, aliisque excerptas voces praepoflero. facpe ordine interferuit. Quisquis

; autem

f) Laudunenfis. Atque credibile eft, hoc ipfo
MSto bibl. 8. Germani vfum olim Hincmarum Lau-
dunenfem, quem verba abftrufa et vndecumque
per gloffulas colle&a crepantem perfirinxit Hinc-
marus, Rhemenfis, in epiftola, inferta Concilio Dua-
zenfi 1. A. 871. parte ll. cap. 25, T. V. Harduin.
pag. $259. nec non Opufc. 35. €. 43. T. 2. Opp.
pag. 517. et pag. 548. mos ctiam mioderai glojja-
vios Graecos, quos fuatim lexicos vocari audiui-
mus , fed et fapientum [cripta de nominibus ob-
ftrufis kabenus , e£ adeo fenfatuli fumus, vt. uo-
ftras di&atiunculas eo vsque circumducere e£ pro-
ducere po[jimus , quatenus verba graeca vel ob-
firufa de gloffariis ad/amta in. admirationem vel
ftuporem ne[cientibus feu fcalpentes aures haben-

in Palacographia graeca laudati Montfattconi p. 249-
cum fpecimine chara&terum graecorum latinorum-
que ex MS. Codice Laudunen(i exprefforum, Ob-
feruo autem, primum ftatim vocabulum, quoda
Stephano, Vulcanio et Labbeo exhibetur: Zezzor
intatius : apud Montfauconum effe zfzxazos inbac-
chatus, deinde οβέλτερος infalfus, &gus. fite vita.
ἀβλεφίο, foliicitudo, pro quo rectius Steph.. coeci-
iudot ὠβελία inconfullum , éggns- glaber etc.

1) Nolim adfentiri Ca/p. Barthio, qui tom, E.
in Statium pag. 579. ait, in Cyrilli gloffario grae-
co-Latino multas οἶδ latinas voces ab auctore οχ-

lanandis preifius Graecis confictas,

&) Exhibentur a Labbco poft gloffarium Latino-
Graecum pag. 199. feq. vbi habes vocabula, Latinis

ti»us profesre po[[iius , cii vanitati obuiat Scri-
piura dicens , vanitas vanitatum et omnia vanitas,
5) Non adco certum tamen; potuit enim Ste.
phanus in illis vocibus, quae re&e fc eius iudicio
habcbant, accentus addere. .
Δ N. 41. Amanuenfi tribuitur et legitur etiam

foeminina, quae Graecis ma(zulina: hinc mafculi-
na Latinis, quae Graecis neutra εἰς. Haec refpi-
cit, opinor, Montfauconus, quum cum, qui hunc
librum rogatu Abbatis compofuit, ait, in finc grac-
cae linguae fyntaxin adornafte,

ET BONAV. VVLCANIO EDITA. Lib.P. t XL. 659

autem ille fuerit, vixit poft an. MCC. vt qui Mag. Egidii"), qui tum floruit, meminerit,
et nonnullas voces batbaro-latinas non femel obtrudat,

Praeter bina ifta Gloffaria, aliquot alia, ex ineditis Gloffariis excerpta, latino* graeca,
fubdidit Henricus Stephanus "), Ex iis primum in certa capita") ac locos communes di-
eflum, Gloffarii B. Benedi£i "), Floriacenfir, titulum. praefert , quod forte ex iflius mona-
ílerii bibl. [IP] fuerit... Huic fubnectuntur Exercitationes aliquot. grammaticales ^), hisque
fententiae 2) Hadriani, imp., quas ex cod. JJofíAei grammatices Sangallenfi, in quo eas le-
erat lacobus Cuiacius ^), auctiores et notis illuflratas rurfum publicauit Melchior Ha-
menuclt Goldaflus anno MDCI. et haud ita pridem Nicolaus Catharinus?). Quae qui-
dem Sententiae non aliae funt ,, quam Hadriani ,. imp. Interrogationzr *), quarum meminit
Alcuinus epifl. CII. lücertum vero an is Dofitheus: fuerit, ad quem epiftolam. XXXIII.
fcripfit: Iulianus; imp. Priori ifli, Gloffario fubiiciuntur-bina. alia vocabulorum. vtriusque
linguae excerpta.ex veteribus membranis, de quibus, vt et de caeteris, praefatur idem
H. Stephanus. |
' Anno MDC . fimili, -quo H. Stephanus, ordine Gloffaria eadem rurfum typis man-
*dauit fupra laudatus Bonauentura Zulcanius, quibus adpendicis vice addidit I/ídori Glof-
jar" Latinas *), vetéres grammaticor. Latifios et Graecos , qui de: proprittate et. differen-

diis ^wocabulorumi vtriurque. linguae fcripfrunt; átque in iis ZvAAcygv, feu Collt&ionem

. « f). De hoc Zo. Zfrgidio dixi in bibl. Latina IV.
12, pag. $872. . : ς
^ Ἵ2) Pag. 237-259. Eu. α :
- 41) Wt de coelo, de Diis, de homine etc. 'voca-
büla fine ordine litterarum ponuntur. latina. cum

graeca expofitione,.. Diuerfae ab his vetuftiflimae:

gloffae MStae, quae fcparatis capitibus de (upelle-
.&ile, de penu ,. de vefte et argento tra&ant, lau-
datae a Salmafio ad Ias Atticuni' pag. 458.
o) Abbatis, ^ oom
. p) €olloquia duo | graecolatina familiaria; qui-
bus; verbum verbo-redditur. His alia quinque fub.
iunguntur, in. Iohannis Verwey noua methodo do-
"cendi Graeca, Gaudae 1702. pag. 331. feq.
'q) His a'Stephano' prdenüttüntur Viciarii et
Carfilidis vefpohía ad: varias interrogationes: nec
non 'tefpon(a quaedam fapientum , et παραγγέλι tu
7 fiue praecepta columnae Dclphicae olim inferi
pta... Refponfa illa etiam cum altercatione Hadria-
"ni et Epicteti edidit, eique Pippini et Alcuini dis-
putationem ' addidit ^ Henv;- Lindebrogias Hon
burz. 1615. 12. Francof. 1628, 8. Eadem Epi&eti En-
chiridio fubiecit Zbrahumn Berkelius: Amft. 1670.
8. Delphis 1685. 8. iu uif ioi
4) L. 21, Obfc. c. 5.: $ 8M. esihies
s) Nouiffime eadem Hadriani ac Dofithei grae-
ee et latine cusi Goldaftz notis recufa funt nitide in

vocum

Antonii Schultingii Turisprudentia, veteri ante Iu-
ftinianea Lugd, Bat. 1717. 4. pag. 855. feqq. De
illo Do/itlieo, ad quem, vt opinior, Libanii exftant

"Epiftolae, et de Goldafti editione dixi fupra in ca-
"tal; grammaticor. gr. v. Dofithieus.

$):Intelliguntur potius Hadriani altercatio cum
Epicteto, de qua paullo ante dixi.

4) lfidori gloflario Vulcanius fubiungit Z/oca-
bula rariora collea ὁ glo[/is veteribus, nec non
gloffas e glof/ario arabico latino veteri MS.

v) Latini quidem funt, excerpta e Cornelio
Froutone, Nonio Marcello; Agratio: et ex 'Te-
rentii interpretibus, 7ce/jo-Eouato, Zdrruntio Crlfo
lisque: nec non ex So/ipatri Charifii grammati-
cae infüitutionibus, Q. Z/ronio Paediano in Cice-
ron. /Zartio Seruio in Virgil, Sexto Pompeio Fe-
fio de Verbis veteribus; J/arronue de Lingua lat.

Ὁ, Terentio Scauro de orthogrephia et Z4gellio. His

fubiicitur vocum aliquotapud Terentium explicatio
€ veteribus membranis. Gracci funt 1) Zmmoriius
de firüilibus e£ differentibus vocabulis, de quo dixi
Vol.V. p. 7t. feq. 2) Auonjmi collectio vocum,
quae pro diuerfa fignificatione accentum diuerfum
accipiunt, ' Cyrillo tributa ab aliis, ab aliis Philo-
pono; vt dixi Volum. IX. pag. 365. [vct. cdit, in
eap. de Philopono , et fupra in hoc vol. pag. 321]
3) Zinonymi vocabula de re wilitari, τάξις παλοιρὼ

610 Lib. V. c. XL. GLOSSARIA CAR. LADBBEI Vol. X. p. $9 P 6o

vOLUM) glGecarum , [P] im quibus diuerfur accentus. fignificationem. immutat , et Onomaflicon
vetus Latino Graecum "), olim quidem. Argentorati an. 1536. editum, et Calepino. praefixum:
quibus omnibus adiecit ille Notas et Cafligationes, tum in Gloffaria, tum in cetera, qui-
bus editionem fuam adornauit. Qua in re id praeflitit, quod pollicitus fuerat Stephanus,
qui Emendationum fuarum, quarum iam magnam partem adfectam et paratam habuilfe
Íe teflatur, fpem lecloribus iniecerat, maxime in vocabulis graecis, quae vt mendofa, vel,
faltem quae mendi fufpecta vifa erant, absque accentu ediderat. / Verum, vt faepe contingit,
viros doctos nonnullas adgredi folere litterarias lucubrationes, quibus vltimam manum ad-
ponere mors vetat, ea Stephani lucubratio cum ipfo auctore interiit: quod quidem dam-
num refarcire conatus eft Vulcanius. Sed et id fe pariter adgreffum profitetur alicubi Ca-
faubonus *), qui quum accepiffet, Gloffarii editionem parari a Vulcanio, ab incepto delti-
tit. Za&fenur Cangius. ,

Denique Caro/ur Labbeur, ICtus Parifienfis, frequentibus Iofephi Scaligeri et Ifaaci Ca-
fauboni litteris excitatus, ad meliorétn fludioforum vfum gloffarium duplex longe accura-
tius pleniusque ita adornauit, vt latino- graecum ex graeco.latino, viciffimque graeco-
latinum ex latino-graeco, et vtrumque ex Onomaflico graeco -latino ceterisque, ab H.
Stephano et Vulcanio publicatis, fuppleret et accuratiori litterarum ordine digereret,. hac
indicationis, vnde fingula repetita fuerint, feruata ratione, vt voces, quae in latino-
graeco gloffario, ex latino-graeco, ac viciffim quae in graeco-latino ex graeco - latino
Henrici Stephani defumtae funt, nullo charactere defignentur: contra vero, quae in lati-
no-graeco ex graeco-latino excripta funt, denotentur littera C. qua. Cyri//i nomine in-
fcriptum gloffarium innuitur: viciffim, quae in graeco -latino ex latino-graeco, littera P.
qua Philoxeni nomen datur intelligi, licet Philoxenum illius effe gloffarii auctorem neuti-
quam [IP] conftet. Quae porro in vtroque gloffario defcribuntur ex excerptis, littera E. quae
ex Onomaflico, littera O., quae denique ex laudata fylloge; littera S. ;denotentur. Hoc

loflarium vtrumque, ita digeltum, manuque fua nitide defcriptum, Labbeus moriens lega-
vit Zegidio Menagio, a quo acceptum deinde Camgiur edidit Parifüs ex officina Ludouici
Billaine 1679. fol. ^ Cangium enim, qui nomen fuum non adícripfit, auctorem praefa-
tionis effe," quae typographi nomine gloffariis Labbeanis praefigitur, teflatur Zemagius
in Anti Bailleto cap. τοῦ. tom. 2. pag. I8. — ltaque et ab Cangio fufpicor collectas effe
cafligationes et emendationes in vtrumque gloffarium, quae e virorum doctorum: fcri-
ptis et collatione MSS. Regii ac Sangermanenfis, nec non exemplo gloffariorum Henr.
Stephani, quod manu magni Cuiacii notatum feruatur in biblioth. Colbertina, , Ad cal.
cem voluminis recufae exílant veteres gloffae verborum luris, quae paflim im Bafilicis
feperiuntur, quas ex variis MSS. codd. bibl. Parif erutas digeflasque et notis 'illuftratas
Carolus Labbeus edidit Parifiis 1606. 8. Sed de his aliisque gloffariis Iuridicis et Nomicis

quemad-
καὶ ὀνομασία! τῶν οἐρχόντων, qualia Suidae folent fub. —praeftantia fcle&iiffimorum vocabulorum nihilo in-
iici vna cum breui Z/rbicii epofpasmatio, 'Oegwis — ferius Vulcanius adpellat, fola vfus Argentoratenfi
περὶ τῶν περὶ τὸ σρώτευμο τάξεων. las ὀνομασίας editione, itaque et vocabula a literis X et Z inci-
auCtiores graece ex codice Seguieriano dedit et la- pientia omifit, quia typographus. Argentoratenfis
tnàm verfionem adiunxit Montfauconus pag. 50s. illa ex codice MS. repracfentare neglexerat ideo,
feq. bibl. Coislinianae. quod mere graeca effent.

|) Hoc onomaflicon prioribus illis gloffariis x) Epiftola LV. ad Frid. Lindebrogium,

Vo CR OH AEXEIE ΤΗΣ OKTATEYXOT. Lib. P. ε. XL. 658

quemadmodum ' de Medicis quoque dicere me memini lib. IV. cap. 38. in hi. vol. p. 250. fqq.
Igisur nihil addo in praefeati, quam excerpta ex gloffario eiusmodi edito Iuridico bibl. Sc.
guierianae fiue Coilinianae exhiberi a Montfaucono in cat. MSS, Graecorum illius bibl.
P. 488 - 490. Δικῶν ὀνόματω κατ᾽ ἀλφάβητον.

Gloffarium aliud breue graecum , antea ineditum , ex MSto cod. primus in lucem pro-
tulit et loca eius quaedam caíligauit Janus Fuigerfius libro VI. variarum leclt. c. s. p. 552-
560. Lugd. Bat. 16:18. 4. Sed quod tunc fugiebat virum eruditiffimum, id pulcre obferua-
vit, Friedr. Strunzius, po&feos in academia Wittebergenfi profeffor, qui hoc gloffarium fe-
paratim cum notis fuis recudi fecit Witebergae 1719. 8. Ex hac editione enim zdparet,
illud totum olim a grammatico, qui id adornauit, deflinatum fuiffe vocibus in Oppiani
Halieuticis interpretandis. .

Praeter .gloffarium graecum ineditum fupra, poft initium huius $. memoratum, quod
Cyrilli, archiepifcopi, infcribitur, habeo etiam in membrana fcriptum ante quadringentos
annos aliud gloffarium vetus non contemnendum , fimiliter ineditum, fed parum emendz-
te fcriptum et mutilum ab initio, itaque incerti auctoris, a priore tamen diuerfum, quod
vtrumque olim fuit D. Abrahami Hinckelmanni, vtrumque [0] conferri operae pretium
effet cum Hefychio, atque hunc ex illis, quae memoraui, emendari ac fuppleri, vel po-
tius vnum aliquod plenius ex editis et ineditis, docti alicuius viri fludio in fludiorum vfus
concinnari. .Huic meo fub extremum fuübiicitur 1) Ae£ixóv τῷ ἀγίου Auevvsig. — In Dio-
nyfum, quem Zfreopagitam vocant, quale in editione graeca Dionyfii Tuntina A. 1516. g.
exílat, et ex quo onomaflicon Dionyfianum 5) Balthafaris Corderii licebit locupletare,
pleraque enim , quae ille praeteriit, in hoc adnotata video. 2) λέξεις τῆς ὀκτατεύχε, in
OBfateuchum ^) quod in lexici biblici fpecimen infra integrum cum lectore. communicabo. 3)
λέξεις T8 τετρα[βασιλεῖε. iu quatuor libros Regum. 4) λέξεις T9 Ἰὼβ. in libium Li.
5) λέξε:ς τῶν παροιμιῶν in Prowrbiorum librum. 6) λέξεις τῆς πανωρέτο in δγγσείάεηι.
1)MEÉas τῶν προφητῶν, in Propheta. 8) λέξεις Ἰεζεκιὴλ, inm Exechitlemi. 9) λέξεις ἐν
τοῖς ἁγίοις εὐαγγελίοις, in 177. Euangelia. 10) λέξεις τῶν πράξεων. 3n Aa Apoflclorum
vna cum vocibus ex S. Pauli Epiffolir. 11) breue lexicon vocum, ob diuerfum accen'um

* vel diuerfam vnius literulae fcriptionem diuerfa fignificantium. 12) λέζες τῶν e Ψψαλ-

^ ] » ΩΣ D . . - P
μῶν in. CL. Pfalnos. 13) λέξεις τῶν ῳδῶν. in Cantica S. Scripturae. 14) ῥητορικαὶ λέξεις,
Vos. Rhetoricae. i

AEZIKON TH'X OKTATETY' XOT.

» L4 * , ^ * EI: ,
Ανεζωπύρισεν᾽ εἰνεκτήσατο τῆν ψυχήν καὶ ἀνενεώσωτα.
» ^4 * "Ὁ - ,

φέρον" καλον, ἐπεχαρη: κεχιαριτωμένον.

tévot φορές:

53) Τοπι. Π, Opp. Dionyfii Areopag. pag. 505-
$30. Antwerp. 1634. fol.

z) In cod. Mediceo Florent. XX. plut. V. eft
1) lexicon vocc. ecclefiafticorum (quod Bandi. cat.
cold. gr. 1. pag. 43. fqq. valde laudat;) 2) lexicon
τῶν λέξεων τῆς Οκτατεύχκ, cuius initium differt a
Fabriciano codice, 3) λέξες τῶν Βατιλήων, 4) λέξαν

Vol. VI.

τῶν ἑκατὸν πεντήκοντα quA «uy, V, Dang. ].c. et
conf. fupra pag. 228. not. b. pag. 229. not.e. Jn
cod. Parif. MMDCXVII. n. 2. — JVa'riti in ccd.
XXL. fol. 357. λέξας τινες τῆς Πεντατεύχα et diuer-
fae voces, maximam partem peregrinae, ex Regum
libris IV, de quo cod, vide Zriarte cat. codd. gr.
pag.84. Hari.
Mmmm

643 Lib.V. c. XL. AEZEIX , Vol.X. p 65 63

ava Qogeis" οἱ ἀνέχοντες, οἱ αναϊβαφάφοντες.

οἰγκύλας" ὀγκίες εἰς ὃς ἐμβάλλονται οἱ κρίκοι.

αὐγκωνίσκες" ἀντιβαίσεις, ἢ σκεύη τιμωρητικά.

ὠσπιδίσκες᾽ σκϑτάρια. ᾿ .
ἀναξυρίδες" βρακία ἢ βαρβαρικοὶ ἐνδύματα.

ἄτρυγον" καϑαρόν.

᾿ἀφέρεμα᾽ ἀνοθημα ἢ ξένιον.
αἰναζυγαῖς" ἀναλύσεσιν, ἔπἀνασφοφαῖς.

ανασέματι, divae aT ες" ἀφανισμᾷ eQawes τοὶ σκιλα.

οἰποκν ες" οὐποσπ ἀφελέι τὲς πέλας.

ανωπεποιημένα᾽ ἀναφυρϑέντα

«πωρτίαν᾽ τέλος: dae aov.

eue erue αἰπεκλήρωσεν, διέ esuev.

ἀμαυρά" σκοτεινή.

[Ὁ] ἀμφιβάλλω" διςάζω, eso.

ἄποιον" ἄνοφον, οἰνήδενον.

ἀλελψεσιν" “χείσεσιν.

eiie os" ὄρνεον ὃ παρ ᾿ vào aov τρέχει.

y Xs εὔων" Ó συνεγγυς T8 γένες. 4
Βολίδες" ἀκόντια ἢ λογχάρια.

βαρκηνεῖμ' (ludic. Vl. 4. 16.) ἄκανϑες σκόλοψιν.

Γερδσίαν᾽ τὸν αὐϑϑροισμὸν τῶν γερόντων. :

γείορος" ζύλακας ἢ za ecikas. -
γεαμματοεισωγωγές" ἐκβιβαςὰς, παιδευτάς.

γαμβρές" ὃ πενϑεξός.

Aeg “περὶ τὴν δύσιν TE ἡλίε.

δέῤῥεις" δέρματα ἢ ἢ κιλίκια τρίχινο.

it QogeY' ἀνομοιογενές.

διεσκευασμένοι: ἔνοπλοι, ξιφήρεις.

δρακός" τῆς παλάμης, τὴς χεῖρος τϑ “χωρξντος. .

ἜἘκτομίαν᾽ ἐκτετμημένον.
ἐγγασφίμυος" τῇ γαςρὶ μαντευόμενος-
εὗρος" πλατος.

ἐπιτεύξεται" ἐπιτυγχάνει.
ἐμπέπαιχα" ἐνέπαιξο, ἐχλεύασα.
ἐποίδν ἐλολίμ᾽ ἐποίδν Xs.

ἐγκρίς" γλύκασμα ἐξ ἐλαίϑ.

ἐξηρτισμένοι ὠποκρεμάμενοι. δ᾽

ἐρικτον᾽ κοπάνιϑον

ἐντοδήμας 77)" μαμιλάριω ψαλίδια.

ἐνηρκταίη)

8a) Leg. ἐντομίδας ex Leuit, 19. 28.

Vel. X. p. (3 6$ ΤῊΣ OKTATETYXOT.

ἐνηρχταίη" ἐγήρξατο ἡ πληγή.
ἐξοιβασμένη" συγκειμένη σύνϑεσις.

εἰς συνοχαίς" εἰς συνϑλιμμόν.
ἐβρωτίων" σκωληκόβρωτος, σεσήπως.
ἐν φυτῷ exu ἐν φυτῷ δυνατῷ.
ἐφυϑρο aya μενον" πεφοινιγμένον, πυβῤῥον.
ἐκλιμίαν᾽" οὐχοφτασίαν.

ἐπωμίς" ἱερατικὸν περιβόλαιον.

Lib. Κι ΧΙ, 643

ἡ δεδήλωσις" λίϑος ἢ ἢν ἰδώμας ἐπάνω κείμενος, ὃς ἐναλλάττων τὴν [δ] ect αὐτῇ, δια
κυρίξ Pre τῷ λαῷ ἐσόμενώ τινα. μέλας μὲν ὁρώμενος Θάνατον. ἐρυϑρὲς δὲ σῷα-

yas λευκὸς δὲ διαλλαγὴν ἐδήλε τῷ Seg.
Ζωγρήσασϑα," ζῶντας συλλαβέσϑαι.-
Ηὐτομόλησαν᾽ προσέδραμον τοῖς πολεμίοις.
Ozzy * Ὑλωσσόκομον.
9 βη: πλέγμα βίβλινον ἐμφερὲς κοιτίδι τὸ μέγεϑος.
SAadixy τεϑλασμένον.
'Ising" ἐσχάραι.
ἴβιν" ogvecv.
Κατασκοποι" οἱ ἐπιδόλως κατασποπεύοντες.
| κανᾶν" κανίσκον ἢ δισκαίριν.
κόνδυ" ποτήριον βασιλικόν.
κατακαρπώσεις" ὁλοκαρπώσεις.
Sua A dd soy, Ccpuevos τὸ ἀποβησόμενον.

κνήφηῃ" τῇ ἐλεφαντιοσει.

κατα χώραν" ἐπὶ TB αὐτὸ τόπε.
καθέζεσθαι" καταϑαάψασϑαι i ἢ κρατήτασϑαι.
καϑῆκεν" ἀφῆκεν, κατήγαγεν.
κλίματα: H D ἢ τόπϑ.
καυλός " ἐν ᾧ ὁ λύχνος, ἐμβάλλεται.
κρωτῆρες" σίκλοι ἢ σκύφοι.
X ACE conia.
κύαθδε αντλητήριοι, σκυφοίκια.
κοσύμβες" κροσσωτοὶ ἱμάτια.
κορυξβαντιον' περίϑεμα κεφαλῆς.
xag" ἦδος καμελαυχίε τιώρας.
κέρκος" ρα.
καταπέτασμα" κατακάλυμμα.
κωτόχιμοι" iy ὑπὸ πνευμάτων.
κρηπίδα" βαϑμίδα ἢ ἢ βάσιν ἢ ἤ ὕχϑη.
κρερφγας' σεβλία.
κατερυγότας" δια ῤδερυγμένες.
καδηδύην' περιβόλαιον βαρβαρικόν.
Meus ὀρέων" τὰς κορυῷάς.

Mmmm a

κρίνου"

644 Li. PV. ὦ XL. AEZEIE

«glya ἀνϑη» εὐωδιώζοντα, κρίνοις ὅμοια:
κλυδωνιζόμενος" σημειοσχοπϑμενος ἢ ἐπερωτῶν μάγων:
Λαμπήνας. ἄρματα ἢ ομάξας.

λύτρα" τὰ ὑπὲρ αἰχμωλωτῶν χρήματα-
λόγον κρίσεως" λόγον eei 7
λινοκελώμη᾽ ζυλοκαλάμη.

Μαγόμενον" γεγοήτευμένον..

pea μεταχείρησις.

μηνίσαξε" μαηιούκιοι.

μυχὼ ἐνδοτέρω οἴκῳ.

μώλωψ' ὁ ο ἐκπληγεὶς αἱματώδης φύπος-
μίτρω" ἀναδημω ἢ ἢ ζώνη.

μετοὸ τὸ ἐξαλειφϑῆναι τὴν οἰκίαν prre τὸ χρισϑῆναι.

ἡΝεῶσιϑαν" ϑερῳπεύεσθαι.
γεκυμοαίντεις᾽ ei τὲς γεκρὲς ἐπαέροντες.

Οὐκ ἐπανατρυγήσεις" 8 | ῥα γολογήσεις.
ὁλακαυτωματα" ἐπὶ τῷ ,ϑυσιαφηρίε καιόμενα.
οἰωνιζόμενος". ὁ dic τῶν ὀρνέων μαντευόμενος.
ege οἱ τῶν ζεῶν κόκκοι.

ὁμοίωμα" μορφή.

8 κατοχεύσεις ")' τὸ μὴ μιγῆνωι ἵππον ϑηλυκόν
Ποιότης" νόφος, ἡδονή.

πάρες" ἄφες.

παρωσάμενος" οὐφιὼν ἤ eva χωρῶν.

ποδήρη" τὸ μέχρι ποδῶν ἐρχόμενον.

πυγμή γοόνϑος.

gregi ue φημινάλια:

gregiécioy' ἐξαίρετον.
σπεριπήϑιον" bus τῷ ἱερέος ἐπὶ TB Suas:
πεπεμμένον" Copia iav.

προσαγιόχασι" προσήγαγον

πτερύγιον" Φώρσια τῶν ἱματίωνς
περισέλλομαν, ὑποχωρῶ.

στίλοις: πτεροῖς.

παίοντι! τύπτοντι» κρέοντι:

προνομήν" αὐχμωλωσίαν.

περικαϑαίρων᾽ ἀναλύων τὴν γοητείαν:
σαροπληκτος" ἐξετηκώς.

[P] πέσσει. πέττερ ἀφτοποιξξ ὀπτας.

bb) Leuit. XIX. τον

Vol. X. Ρ. 64 Ὁ 66
emus un

Ζεντεσίκλοι:

Vol. X. p. 66 Ὁ 67 ΤῊΣ OKTATEYXOY. Lib. V. c. XL, 645
πεντεσίκλοι" ὀβολοὶ ^) ἔκοσι:

πελεκανος" ὄρνεον δενδροκολάπτον:

στίλοις" “πτεροῖς.

πρόσεχε" ὠσφαλίζε,

-"zAeisus νόσδο᾽ ἐπιμόνες:

Ῥωννυσιν᾽ ὑγείων πωρέχει-

Σιτοδείος" Aue φενοχωρίας:,

σπειρῶν" τὸ ὀξυτόνως σπειρόμενον:

συμβ,βῶ" σοφιςῶ, vice ποιῶ.

σπάνδοντος" τῷ eov ποτήριω ἐν οἷς ἔσπενθον.
σφαιοωτῆρες" σφαίραις conu.

exviQes ζῶα μικροὶ ὑπὸ τὲς κωνωηίας:
συμβιβάσω" νοῆσαι, “ποιῶ.

σκῦλα" λάφυρα, γύμνωσις ἐν πολέμῳ;

σαῖς ζύμη.

συμπεποπριμένες 44)" συῤῥαφέντως περόνῃ.
σφηκίας" σφηκὼν κατοικήσεις.

σάπφειρος" λίθος τίμιος.

συνοχοίς" εἰς συγκλεισμὸν, εἰς τὸ συνέχεσϑαι.
σκῶλον. ἄκανϑι ,ἐμπαγέν.

σαττίν᾽ τόπος ϑτως καλέμενοςς 3
σφακελίζοντες᾽ ὑποτρέμοντες.

σὶρομάςης" ὀγκινόλογχον.

σαϑμῶν᾽ παραςοίδων S'ugay.-

σίκλος" ὀβολοὶ τέσσαρες.

σφαιρωτῆρος᾽ ἵμαντος 7E ὑποδήματος.

Τὸ ϑέριπρον" τὸ πολύτιμον ἱμώτιον.
τῶ περάτῃ πέραν τῷ ποταμδ ἥκοντα
τριςάτας" τὲς παρὸ χθρα τοῦ. βασιλέως οἰριξερον τρίτής μοίρας ἄρχοντας.
τηλαύγημα" ἀρχὴ. λέπρας.

τὸ ὁλμὸν τῆς σιαγῶνος" τὸ κοῖλον τῆς σιοιγῶγος.
τετρωμένξς" νενικημένεις.

τερατοσκόπος" συμβόλοις “προσέχων:

ΠῚ vi | τεύξεται" τί γίνεται», -

τρυφερός" τρυφητὴς, σπατάλας.

AX ποτρέμοντες" ὑποπίπτοντες-

ὑπέρογκον μέγαν ὑψηλόν.

[7 7E τὸ ὑπέρϑυρα.

T Mmmm 3 Qéevw

£c) Obolum ponit pro drachma, vt infra in σίκλρε
dd) Hefych. σνρπεπερονημένεε,

646 Ζίν. ΌΧΙ, ΔΕΞΕΙΣ Vol. X. Ρ. 6Ὁ Ὁ 68

φέρνη προὶξ ἢ δωρεά.

Quedv ζυμῶν.

Φορολόγητοι λειτεργοὶν ὑποτελεῖς.

Φλογὸς καρδίας.

φαγέδαινα᾽ νόσος ἐσὶν λαιμαργικὴ ἢ λοιμική.
Χρυσῆ γλῶσσα νοϑῦται τὸ ἄκρον τῆς ζιβύνης.
χίμαιραν" περσυνὴν αὐγοώ-

xum ὑψώμω γῆς, ἢ βουνὸς ἢ τάφος.
χίδρα" κοψωώσιτον λέγε:-
χαραζδριος" δος cgvéa. ,
χωρίον. τὸ χωρῶν Tas αὐγας.
ἤΩ μην. ἐνόμιζον.

qz TO] ἐθϑεαϑη.

AEXEIS TOY TETPABAZIAEI OT.
"Apes tor βαϑμῶν.

καὶ ἐξέτασεν 7) αὐτὲς εἰς τοὺς vois" εἰς τοὺς ἕδρας,
, "LIPS PES
Ἐδαψιλεύσατο di ὑμᾶς" QeovriCerzregl ὑμῶν.
ΕῚ ^ [4 -- , ^ € ,
Eis μεσαάῷ ^)". eis τὴν vzosaciv.
ἣ hh x f . ,
Τρουνπαλίδας “.) τϑ γωλακτος᾽ τυρον-
L4 d 5 5 , 7 Ὁ ΄
ῥάνδε μῶν yot^ JUQOEOS, ἢ αρίβαρικᾶ περιβολαιδ.
T3 yidege 78 συτηματος.
' ὦν 5 AR κ᾿ E ἢ
παροὶ τῶν ἐργαίβυοφ᾽ ποίρο τῶν λίϑων.
g X NS 2e , D »
Εἰς τὰ αμτρινγομ᾽ εἰς TOUS πελιαθού.
μεταμεμέλημαι᾽ ἐδοκίμασα μεταςῆσοι τὸν Σαϑλ.
Βασιλειῶν β΄. 2
'"AexQu9' παλάθας.
σκυτάλιν᾽ βακτηρίαν.
(P) σαφωϑ' βοῶν" γαλαβοῶν.
κορύμην᾽" “περιζώνην.
Βασιλε:ῶν y.
* , m ^
ἐς evrloy ὑφαινόντων᾽ κανόνιον TO μέσον τῷ i38.
, An , ^
συνεχόμενος veado]" συνεχόμενος πυρετῷ.
3 Ans] b *
ἐνλαμπίνη ἅμαξα wot By oe.
' N ΝΗ D M 2] ' 5i
εἰς τὸν ὀδόντα᾽ εἰς TO ἄροτρον, εἰς τὴν ὠλακᾶ.

eg) ἐμαφὲ 1. Sam. V. 4.

f) ἐξέξεσεν αὐτοῖς τ. Sam. V. 6. i
£8) Mecexf 1. Sam. XIV. t.

hl) τρυφαλίδας t, Sam. XVII. 18, Scaliger in Scaligeranis p. 98. τροφαλλίδκς,, παρὰ πὸ τρέφεσθαι,

ac. T DU. MM TOT TETPABAZIAEIOT. Lib.V.c. X. 64

το Üreíx τῶν ἀλλοφύλων" τὸ τάγματα.

^ , Li ^ «2» E ^ ^ ^4
τὸν βατραχον αὐτῶν Φησὶν o Ἡσαίας. r&TÉS! τὸν ϑεὸν αὐτῶν Ἐλαμ.
, ,

7ZIgo7z JN προδωμην.
δα(βίρ. χρηματιΞήριον.

, ^ 8, . € M , n ' ^ e e ^
ϑάλασσα χαλκῆ ἤν" ονιπτήρ εἰς ὃν ἔνιπτον τας χθρας οἱ ἱερές ἰσόντες (εἰσιόντες.)
᾿ , , € M € 1 -
ExciAcs o9 uaoev ἐσανίδωσεν κεκοιλωμέναις ὑπὸ τεχνιτῶν σανίσιν κρυπτοίς ϑυρίδας καὶ
ι ' No 23 HAN 3 , ; :
TES σαῦμες τῶν εἰσόδων, ἢ τότων παραφάτας, TETSIY τοξίς.

ε ΄ c r4 E ^
ὑποκάτω ῥαμέν᾽ ὑποκάτω ἀρκευτξ.

, x δ E -Ὁ 70, - e "Z
0X0p7ziici τοι CXOQTI: "αὐ ταυτοῶ E105 €iciy OZTÀGYy πολεμίων.

» πὲ, 3 -
ἐν σοχωθϑ᾽ ἐν συγκλε:σμοῖς.

AM na * 7 E - ^ *
ἐφέιλε τὸν τελώμωνω " GUY τῇ σποδῷ τὸν τελώμωνα.

Βασιλεῶν d.

μοαβιννοκίμ ") ἦν τρέφων βοσκήματα.
χιτίην᾽ σολας.

͵ " ,
τολύπη βοτάνη δηλητήριος.
χώμασιν" τὲς ἱερῶς τῶν ματαίων.
» , M ,
imjkeiv* ἄγκιφρα, κρεώγρας.

, '
παλαϑας" χίδρα.

, , » M , , -
παλάϑας μακαβα" ἢ TO χαλάεον ςρόμα:
Τοῖς ἐν τῷ μισθαάλ᾽ τῆς ἐπιξολῆς με.

μέ » 0*4 , r , , ὦ
ἐπάταξαν αὐτὸν εἰς λύτρωμα᾽ εἰς ἀφεδρῶνα.

Β o
ἰεζέρ' ἅγιον.
x

σύνδεσμος" ἄνταρσις. ἐπιβελή.

τῶν σαδερώϑ᾽ τῶν διατάξεων ἢ περιβολῶν.
τὸ βεδέχ᾽ τὸ δέον.

[P] δῆλοι ἠβαν" οἱ δῆλο; Pavo.

δῆλοι ἡβωώνεον: ἐμάντευεν.

, " ? € , * , P ?
ρήματα v8 vere Εβραίεις ἀλφαβητε ἐκ χαλκξ ἐκτυπωμένα [ugs τοίχείξδ πλειο-
E » ^ A aint. “ἃ ' ,

ya ὑπάρχοντα. ὁτῶν ὃν ἐϊόλοντο οἱ l&ouci ἐπερωτῆσαι τῷ Κυρίῳ, ἐν τῷ ἐφὲδ κεί-
ES ΓΕ * L «

-

μενος ἡπλωμένα καὶ ἀνορθέντο εὐθὺς TÀ Ξοιχέξο ἐκείνας μόνω τῶ ἐπιτρέποντα TO
προκεμενον πραγμῶ γενέσθαι ἢ μὴ γενέσθαι. οἷον. ἐοὶν ναὶ ἔλεγεν ὁ Κύριος. τὸ YU,
ἄλφα, ἰῶτα ἀνορῦδντο μόνο, καὶ ὅτως ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀποκρίσεων «τῇ Κυρίε. τῶν
διὼ τῶν δήλων γενομένων νοητέον. ἤγεν duoi δεήσεων, ὅτε ἱερεὺς καὶ ὁ λαὲς vds διοὶ τῶν
δήλων ἀποκρίσεις γεγενῆσθαι αἰτέντο παροὶ Kugls. καὶ τηνικαῦτα ἐγένετο αὐτεῖς
καθὼς προγέγραπται. εἰ δὲ ἦν ὠργισμένος αὐτοῖς ὁ θεὸς, ἐδὲν αὐτοῖς Dd τῶν δή-

λων αἰπεκρίνετο.
Παρὼ μασωβ᾽ παρὰ τὸ ϑυσιαςξήριον.
* , ^ , x
τὲς ϑελητας. τὸς Fy'yaseipvdas.
, 4, 5? , ,
λόγον μονόζωνον. &vedeeucyros Agata

ij) (Bcc) Maza ἣν νωκήδ, 4. Reg. 2; 4, adde. Amot r.

648 Τὰ... ε XL:

ἐν οἴκω ἀφεσώφ' ἐν οἴκῳ ἐγκεκλεισμένος-
ἐν σαλαζς᾽ ἐνχαλκά-

τῷ νεχωθ τῶν οἰρωματων.

ἐν σαλενωτῇ" ἐν τῇ Qagoryyi

TES "χωμαρίμ᾽ TES ka des Tac.
μαζερώϑ᾽ mang ὅτω XoABevos.

τῶν καδεσίμ᾽ τῶν τελετῶν.

εἰς yov εἰς γεωργές.

T8 νοσοσοτ᾽ τῷ διωφϑείροντος.
μεχωνώϑ᾽ βασις. : 1» :

τὸ χωθαρ᾽ οἰκροκίονον, τὸ ἐπίθεμα.
ἐπὶ vo σανβαχα" κατὼ τὸ δίκτυον. ;
πὶ ὁ ϑεὸς HosS ἀπῷω" πῇ ὁ Θεὸς καὶ Yur-
ἐφέὸ «ἐλληνικὴν διπλοίδα.

LEXICON VANMINI

Vol. X. p. 69970
Mone

X. De Lexico V'arini Phauorini.

VARINUS *) PHAVORINUS Camers, loannis Lafcaris et [P] Angeli Politiani ^)
difcipulus, monachus Ord. S. Benedicti ex Congregatione Silueftrinorum, et praeceptor
Ioannis de Medicis, (qui poftea fuit PapaLeo X.) hinc bibliothecae "") Mediceae A. 1512. Flo-
rentiae praefectus, et ab A. 1514. epifcopus Nucerinus "") interfuit Concilio Lateranenfi
A. 1516. atque diem obiit A. 1537. Hic Aomar A. 1523. in fol. apud Zachariam Callier-
gum, Cretenfem, excudi curauit Lexicon Graecum vberrimum, in quo graecae voces non lati-
nis, fed graecis vocibus facilioribus explicantur, quod infcripfit Iulio de Medices, tunc cardi-

&k) Quae de 7/arino referam, magnam partem
debeo eruditiffimis auctoribus Diarii Veneti (Gior-
nale de letterati d' Italia) tom, XIX. pag. 98. feq.
Ipfe fe vocat B«givo , Aldus Guarinum , Ariftobu-
lus epigrammato, quod ZAe/auro et Cornu copie,
A. 1496. excufo, praemittitur, Dupwo. — Vide
Mich. Maittaire annales typograph. p. 146. Ac ve-
rum nomen fuit Guarinus: τρίς tameu P'arinus
dici maluit, vt a Guarino fcilicet illo Veronenfi,
(qui tamen Volaterrano etiam lib. 21. anthropol.
Varinus,) tanto facilius internofceretur, — PAa-
vorinum ἴς dixit a patria, Camerino Vmbriae vi-
cima. Per ejfere originario dal caflello. della
Pieve Favera vicino di Camerino, citta ducale e
nobilifima del Umbria, prefe da e[fo il cognome
di Faverino. Lil. iftoria di Camerino parte 2.

pag. 277:

il) In elogio funebri (apud Vghellum) dicitur
τῷ Λασπάρεως γραμιατικευσάμενος, À Politiano au-
tem hoc teftimonium tulit in epiftola ad Macarium

nali,

Mucium Camettem (lib.-7. epift. pag. 158) 7/a-
rinus, ciuis tuus, ad fummum linguae vtriusque
Tuam pieno gradu contendit, fic vt inter de-

0$ iam. (circa À. 1490.) confpicuus digito Mmon-
firetur. idem in Epift. ad Varinum ipfum; the-
fauro praemiffa; mam cum te femper habuerim
quafi eximium iter difcipulos vtriusque linguae,
meaque iibi im literis etiam arcana vetexerim,
quod tu homo grati[fimus libenter et grofiteris δέ
praedicas etc.

mm) Petrus Zlcyonius lib. 2, de exfilio.p. r79.
Confulam P'arinum Camertem, qui bibliothecae
noftrae praeeft, hominem literatiffimum et hu-
manif/imun, aut Scipionem Carteromachum, fa-
uiliaen: etiam uoftrum.

nn) Ferd. l'ehelli Ytalia facra tom. L. p. s126.fq.
[tefte autem-Bandino , pag. 1072.] et Lud. 7acobil-
ius in Chronologia Epifcoporum Nucerinorum '
p.n. Naceriam intellige non illa regni Neapoli.
fani, fed alteram ditionis Pontificiae iu Vimbria.

Vol Χ.. 70 ὅτι PHAVORINI, CAMER Tfs. Lib. V. :. XL. 649
nali ^), qui poftea inter pontifices fuit Clemens VII. "Totam Graeciam in hunc librum
Varinus coniicere voluiffe videtur: nam quicquid in Suida, Etymologo, Phrynicho,- He-
Íychio "^), Harpocratione et aliis lexicis, quicquid in Euflathio et fcholiaflis vereribus ad
[] vocabulorum explicationem continetur, id fere omne in lexicon fuum tranflulit. Saepe
etiam leguntur emendatius in Varino, quam in ipfis, vnde ea liaufit, auctoribus, quam-
quam aliquando nonnulla laciniofe *!), faepe deprauata quoque transfcripfit. Iniquius
enim efl iudicium ZlJaufJai**), qui, quos offenderit in Suida, Hefychio et aliis lexicis
errores, hos omnes reünuiffe, fimulque in vnum coegifle Varinum arguit, ita vt
nullum alium vfum et leuamen lexicon illud vaflum fludiofis adolefcentibus praeflare.
poílit, praeter nouas quasdam vocabulorum explicationes, quas e lexicis, quae non-
dum funt luce donata ?), feruantur in bibliothecis, retuliffe illum verifimile efl. —Gram-
maticae quoque vicem Lexicon illud praeftare potefl, vt praeteream tot fabulas, hiflo-
rias, prouerbia et res varias Ícitu? dignas paffim traditas et explicatas. Non contem-
nendum auctorem adpellat Guilel/inus Canterur lib. 2. nouar. lectionum capite 9. et haud

inuenuflis epigrammatis lucubrationem eius commendarunt loannes Lafcaris,

Scipio

Carteromachus, Angelus Politianus et Jloachimur Camerarius ^), wt omittam laudes, in

00) In dedic. Varinus fe iam pér XXX, annos
domus Mediceae alumnum fuiffe .non diffitetur: &
zy ἐγὼ τριάκοντα ἤθη ἔτη τῶν ΜΜεδίκων τρόφεμιος γεγο-
yus, Ἀφὶ τοσῖτον vm αὐτῶν εὐεργετηϑεὲς τῶν καλῶν τε
κέγαθῶν, ὧν τυγχάνω ἔχων. Subiungitque, iuue-
nem fe Petro de Medices, ipfius fratrueli, Cornu Co-
piae dicaffe : ὥσπερ καὶ ἔξε νέοι ὄντες τὸ τῆς ὠμαλϑίας
πέρας Πέτρῳ τῷ μακαρίῳ cs ἀδελφῷ (Gesner. male
interpretatur fratrem, vid. Diar. Ven. tom. XIX.
pag. 117.) ἀνατιϑὲν ἐξεπονήσαμεεν, De illo opere 7/a-
riri rarius obuio,- quod ex graecis digeftum gram.
maticis primo prodiit Venetiis apud Aldum A. 1496.
fol. minori typorum charaétere recufum eft A. 1504.
atque infcribitur: ZZefaurus, corzu copiae, et
horti Adonidis, dixi hoc vol. pag. 293. 14.

£p) De Hefychio dubitat V, D. in: Baumgarte-
fiii Nachrichten von einer Hallifchen Bibl. tom. IV.
pag: 513. not. quoniam Varinus in epiftola nuncu-
patoria fcripfiffet, fe vidiffe, .omnes graecos in-
terpretes et grammaticos , (πάντας τὰς τῆς ἕλληνι-
κῆς γλώττης fsygyrés Gu ἑρμηνεύτας) peculiaria
quaedam tantum traCtaffe, alios ex oratoribus,
alios ex poetis collectiones fuas atque expofitiones
coégiffe, ideo fce plenam inftituiffe collectionem.
Et tamen, vt V. ille doctus fcribit, | Hefychius
idem confilium in concinnando fuo opere, in prae-
fatione , cuius fi auctor eft Hefychius, prae fe tu-
lit, Harl.

gg) Vide Pauli Leopardi emendationes lib. IX,
cap.1$. towno IIl. Lampadis artium Gruterjanae,

Fol, P1.

eumdem
rr) Mau[Jacus diff. Harpocrationi adiecta p.396.
edit. Lugd. Bat. 1683. 4.
ss) lofephus Scaliger monet, vix quicquam in
Varini lexico contineri; quod non in aliis editis
contineatur , licet colligendi ea laborem, quem in
fe fufcepit, fateatur vtiliffimum effe, Ita enim ille
Epift. 25. pag. 503. cum de PhotiiLexico adhuc in-
edito dixiffet: ἔα αὶ hodie magno cum fru&tu le-
gentium fimilis labor /arini Fauorini, qui ae-
qualis fuit Jaeculi Politiani. .Et quanquam apud
Jiudioos magna in gratia eft, nihil tamen habet,
quod ion hodis in aliis reperiatur.
£t) Lafcaris, Carteromachi et Camerarii epi-
grammata operi Varini praemittuntur. Politiani
vero tetraflichon, quo Varinum Italiam matrem
effoetam atque extorem Graeciam futtinere, atque
alere velut αἀντιπελαργξντα adfirmat, adfcribam εχ
eius poematis graecis tom. III. Opp. edit. Lugd.
1537. 8.
Ἕλλαδ, τοῖς idiots πεπλανη μένη iy Ae βυρίνϑοις
Οὐ μίτον, ἀλλὰ βίβλον πρἔϑετο δαεξχλεονῦ
Οὐχ Ἕλλην, Ἰταλὸς δὲ Βαρῖνος, κἔτιγε ϑᾶσαν
Εἶγε νέοι τὴν γραῦν ἀντιπελαργέομιεν, Fabr.
Quod idem Politianus vertit.
: - HP m
Graeciae provriis erranti in labyrinthis
Non filum, fed librum propo/uit Daedaleum,
Non Graecus, [cd Italus Varinusz. nec mi-
rum quidem,
δὲ iuuenes vetulae beneficium rependimus,
Hari,
Nnnun

6.5 Lib. P. c. XL. LEXICON VARINI z7c. Vol.X.p.71P72

eumdem congeftas, tum a Voffio, Borrichio, Morhofio “") aliisque, tum ab eodem Ca:
merario in praefat. ad fecundam Lexici Varini editionem Bofif. apud Robertum Winter
(Xesuegmév) 1538. fol. quae, licet minoribus expreffa [ΠΡ] typis, tamen et emendata eft, et.
duos vberrimos indices graecos adiunctos habet, tum vocum, extra ordinem alphabeti po-
fitarum, tum prouerbiorum, auctore Hieronymo Gunzio, Bibracenfi, quem virum fibi:
amiciffinum et vtraque lingua doctiffimum Gefnerus "") adpellat. Editio Parifienfis :
apud Morellum, Simlero 5.5) memorata, nulla eft, vti pec Hanouienfis A. 152r. fol. quam
videas referri in catalogo bibl. D. Adami Chriftophori Iacobi. Sed harum vice merito
celebrare iuuat nouam /"enetam, graecis maxime hoc flagitantibus **), quoniam priores -
duae rariffimae erant in ltalia et vix XXV. vel XXX, fcutatis venales, curatam Anm. 1712.
fol. "") ab Antonio Dartoli, typographo Veneto, cafligatamque diligenter et excufam typis
nitidis et maioribus ^7): columnis per tria σελίδιω diflinctis, atque vocibus fingulis, quae
explicantur, nouum verfum incipientibus. Multae ^) etiam voces prioribus editionibus ad-
iunclae, quae aflerifco femper diflinguuatur, etiam indices ex Bafileenfi editione repetiti, at-
que opus infcriptum Ioanni Conflantino Bafarambae, W'oewodae Prancouano, cuius ef.
figies etiam praemittitur, principi Walachiae, qui genere materno Cantacuzenos adtngit.
Codex MsStus ^) lexici Varini, qui fuit apud Henriewm Sigirmundum Sihillingium, diaco-
num

t5) ΓΟ. de philologia cap. V. $. vr. Olaus a) Non ita mul£ae funt, v. cenforem illius ed.
Borrichius de Lexicis lat, et graec. ad caleem ana- ἢ: Baumgartenii Nachricht. von einer Hallifchen
le&orum de lingua lat. pag. 5o. — .Morof. lib. IV. , bibl. tom. IV. pag. 512- 515. Harl.

polyhift. cap. 8. pag. 94. Diarium Venetum tom, b) Florentiaeinbibl. Laurent. Medic. inc. XVII.
XIX. pag. 123. feq. plut. LV. eft cod; lexici elegantiffimus vocc. graec.

vv) Gefnerus bibl. pag. 328. b. im quo Varinus inclinationes omnes paullo remo-
tiores gr. L. breuiter ac dilucide et per ordinem
litterarum complexus eft, de quo cod, item thefau-
ro cornu copiae etc. ab Aldo 1496. edito, et de editio-
ne lexici graeci Romana typis Zach. Calliergi, co-.
piofus eft Bandin. in cat codd, gr. II. col. 281. fqq.
Lexicon incipit ᾿Αρχὴ τῷ A ςοιχείκ. "Awzos ἄγεν
ἄτης. definitin Q verbis τῷ ὀφϑαλ εξ, — Inter codd.
Baroccianos bibl. Bodlei. cod. 549. continet apo-
du er phthegr. quaedam philofophorum colle&ta per P/a-

xx) Diarium Venetum tom. XIX. pag. 127. Le wvorinum. — F'indobonae in bibl, caefarea, codex:
due prime edizioni de l'arino erano diuenute fi. CXXXIIL. nr. XIV. eft adnotamentum de origine
vaye, edi prezzo [i enorme, che a Sran p&?G alphabeti Graecorum, quod exftat in Phauorini.
per verticinque e aucite trenta ducati. leneziaui .]exico, ed. Bafil. 1538. col, 345. in fine litterae A.
poteuano apprefo ilibrai ritrouaví. I Graeci tefte Lambecio comment. VII. col. 530. -- Mairi-
ma[fmamente ai Leumnte, appre[jo i quali qucfto. tj in bibl. regia cod. LXIV, comple&itur Pfauoring
lejtco e i credito e is ufu piu di qualungue alios — eclogas ex Euftathii in lliadem et Odyffeam Home- ὦ
ne hanuoffollicitato i Barioli etr. ri commentariis excerptas. et a Cerilo Antinoro,

wj) De hac vide fis Acta Erud. 1713. pag.24:r. Phauosmi difipulo, defcriptas, mecdum editas,
Neuen Bücher-Sael] XXV. pag. i. Diarium Venc- Vti opinatur rjarfus in cat. codd. gr. Matrit. qui

1016) Simlerus bibl. pag. 675. — Phauoriui Ca-
merlis lexicon Graecum cum indice parafticha-
dum locupletifimo excufum efl Parifiis in officina
Morellii , iu fol. Catalogus bibl, Iacobeae editus
Lipfiae 1695. 8. inter libros philofophicos in fol.
parte 2. pag. 4t. num. 234. Farini Phauorini Ca-
anertis Lexicon Grüecum fme. verfione. Hauou.
I32r.

tum tom, XIX. pag. 127. feq. multus eft de illo cod. pag. 227. fq.
ev) Minoribus potius: maiores confpiciuntur in Commendandus eft liber: Suidae et. Phauorint
Eumol. M. Zari. gto[Jae f/acrae, graece. cumfpicilegio gloffarum fa-

eraruim

Vol. X. p. 12 73 LEXICA. GRAECOLATINA. Lib, V. c, XL. . 65x
num Drofenfeldenfem, memoratur a 19, Fafoldo in pracfat. ad orationem Scipionis Carte.
romachi de laudibus litterarum. graecarum, ipfius cura recufam Baruthi 1690.4. Prae-
ter lexicon.hoc et Corum Copiae, de quo dixi hoc. volum. pag. 293. exílant etiam 27ρο-
phthegmata *)ex variis auctoribus per ZoA. Stobaeum collecta J/'arimo Fauorino interprete,
ad Leonem X. Romae 1577. 4. 1519. 8. et Cracou. 1529. 8. quam poflremam ditionem

hoc epigrammate commendauit Wenceslaus Sobeslauienis: "AM

[δ] LeRor caucide, fi cupis repente
Diuina quafi virgula vocatus
JMoralem fophiam tibi parare,
Hoc parui moneo legas libelli.

X graeco tibi quod bonus P'arinus
Jraduxit lepide fimul Latine.

Lexica Graecolatina Recentiorum ^).
"

X. Inter Lexica Graecolatina recentiorum fcriptorum, ratione temporis, quo in lucem
edita eft illius lucubratio, familiam ducit Zo. Craffonur, Placentinus, Carmelitanus, cuius
Vocabulifla graecolatinus 2) primum prodiit Regii Lepidi A. 1497, 8. quae editio in-Lei-
denfi bibl. publica adíeruatur; deinde edidit Bonus Accurfius, Pifanus, dicauitque Ioanni
Francifco Turriano, ducali quaeftori, impreíTum in aedibus Dionyfii Bertochi, Bononien-
fis, fubterraneis, Zutiuae 1499. fol. vt didici ex Michaelis Maittaire Annalibus typographi-
cis t, 1. pag. 363. Habeo εἰ ipfe Lexicon eiusmodi Graecolatinum perantiquum, editum in
fol. fed in quo titulus deeft, neque extrema pagina 455. locum aut tempus denotat, quod
incipit: gyzs, ios, intamgibilis, ἄσαπτας imtaugibilir, vel cui motere quis megueat εἰς,

«rarum Hefychii et Etymol. M. congeffit, emenda-
vit et notis illuftrauit Zo. Chrift. Gottlieb Ernefti ,
philos. P. E. Acceffit differtatiuncula de gloffis fa-
cris Suidae et Phauoriui. Lipfiae 1786. m. 8. Vir
do&iff. in differt. $. 1. pag. XV. contendit, Suidam
et Phauorinum , quicquid gloffarum habeant, id
vel Hefychio, quem compiiabant, vel gloffariis,
nunc nobis ignotis, debere, vel proprio fludio ex
veterum fcriptorum commentariis ct fcholiis ex-
cerpfiffe. Pag. autem XXUL. δ. III. fin., Phauo-
rinus, inquit, quum maxime habcat gloffas eius-

- modi, quae ad libros N. T. fpectant, ex illis po-

tiffimum interpretibus haufit, quorum in illos libros
commentaria exftitere, h.e. ex Chryfoftomo, 'T'heo-
phylacto, Oecumenio, '"Theodoreto; quos ipfos
fontes.etiam Suidas pafüm adiit. Locos hiftori-
cos, dogmaticos, myíticos, etymologicos e variis
auGtoribus, vt Iofepho, Cedreno, Procopio, Ba-
filio M. , Cyrillo Alex.aliisque, vterque transtulit, **
Har.. j
€) Idem Diarium Venetum pag. 1to. fq. -

Nnnn a H. Ste-

d) Quaedam /exica iam receníui in prolegome-
nis ad hiftor, L. Gr. I. pag. $1. fqq. De quibusdam
egit /aichius in introductione in. L. Gr. part. I.
cap. ILI, $. 81. fqq. pag. 148. fqq. editionis fecundae,
Quae in bibl. B/nau. ( Dresdenfi bibl. publicae
inferta,) exftant, ea memorantur in catalogo bibl.
Bünau. tom. II, vol. ΠῚ, pag. 1807. fqq. Nubem
vero lexicorum gr. excitatam repcries in Zemuric.
Guil. La:waetz Handbuch für Bücherfreunde und
Bibliothekare, vol: L tom.I. pag, 441-454. et in .
primo fupplemento, pagina 393-313. Quare, vt
omnia et fingula, praefertim minora, lexica enu-
merem, num neceffe fit, paene dubito: quinimo
praeftare videtur, lectores ad illos ablegare libros,
et meliorum, aut rariorum recentiorumue Lexico-
rum notitiam tantummodo propinare. — Commemo-
rare adhuc iuuat 7. £7. Boeclzri diff. de lexicis vete- -
rnm Graecorum, ex Photio potiflimum : in eius differ-
tatt. academ, t. I. p. 645. Argentor. 170r. 4. Harl.

£) Manufcr. exftare in bibl. Patau, fupra in no-
titia codd, notauimus, Har/.

6:2 ΓΙ. ΤΥ. εἰ XL. LEXICA Vol. X. p.73? 71

H. Stephanus in Epiftola de typographiae fuae flatu, A. 1569. 8. edita, et libro de vita
Stephanorum adiuncta, i5, inquit, quae circumferuntur. Lexicir. Graeco- Latinir primam
impofuit mamum m. nachus quidam , frater Ioh. Craflonus, P/acentimur, Carmilitanus, fed
tum i£ ieunis expofitionibus , (im. quibus vernaculo. etiam firmone interdum, id eft Italico,
viifur.) contentus fuiffet , perfunGiorie item. conflruclioner. verborum indica] , nullos. au-
Borum locor proferens , quibus illae pariter e£ fignificationer cognofci poffint , multi pofiea
certatim multa hinc inde fine vllo dele&iu atque iudicio excerpta inferuerunt ;. donec tandem in-
do&lir typographis de augenda lexicorim sucle inter fe cevtantibus, et. praemia dir, qui id
pracflarent , proponentibur, quae ieiunae, ef, fr ita loqui lieet, mocilentae antea erant. expo-

fitioner, adeo pingues et craf[ae. vediitae funt, vt in illir paj/m mihil ofiud ,, quam boeoti-

cam fuem agnoftamus. Eodem loco varias eius modi βαρβαρολεξικοσυῤῥαπταάδων hallucina-
tiones atque errores H. Stephanus perftringit. Fabr. n catal. Bunau. ]. c. pag. 1898. oc-
currit Cra/loni lexicon; editio antiqua. nitidiffima, fine indicio et loci impreffionis; fol.
atque edit. Z«Mutinae in aedibus Dionyfii Bertochi 1469. fol, in nota autem | confeclor caf.
ait, ex collatione huius editionis, cum praecedente inflituta; fatis adparcre, vtramque efle
diuerfam, fed priorem {. 1. omnino Mutinenfi antiquiorem. Atqui prior effe videtur ea,
quam cl. Panzer. A. T. vol. l pag. 456. nr. 299. laudat, eodemque, fcribit, characlere,
quo Homerus Florentiae 1484. impreílus fuit. Idem V. D. alias memorat edd. antiquas
f. l. et a. 4. (vol. IV. pag. r17. n. 394. de qua editione multus eft Braunius in notitia. —
de libris — in bibl. monafterii ad SS. Vdalricum et Afram Auguflae exflantibus tom. II.
p.72.) — (Mediolani.) quarum quidem altera iu 4. (circa a. 1481.) habet epiflolam Boni Ac-
curfii, Pifani , praefixam ad Ant. Eracellum; altera in fol. (poft an. 1480.) eiusd. epifl. ad Io.
Francifc. "Turrianum. (v. Panzer. V. pag. 100. et 101. ac 7o, Z/nf. Saxii hifl. tvpograph. lit.
ter. Mediolanenf, col. 167. vbi de Bonacurfio multus cft, et pag. 44s. ac. 612.) ldem
cel. Panzer, pott alios, quos laudat, memorat editt. /7incentinam , per Dionyf. Bertochum,
1483. fol. — — Regiir 1497. fol. v. vol. II. pag. 516. et lI. pag. 394. de JMutinenfi, iam
memorata, vol. II. p. 152, -«Mantuanam autem a. 1494. habet fpuriam vol. II. p. 8. Zar/.

Lexicon Graecolatinum excufüm ab Aldo Venetiis, 1497. fol. hinc Ferrariae A. 1510.
[cum Cyrille, Ammonio etc. per Io. Maciochum. fol.] er Parif. Hicron. Alexandro curante
A. 1512. auctumque a /o. Maria Tríca/!o, Aequinate, in quo mula falfa, notante Gefnero. Dein-
de Lugduni cum auctario et a. //alentino Curionz, Hagenoio, Bafilese apud Cratandrum
1519. fol. ibid. 1584. 4. [Lexicon gr. cum Maximi Tyri, philofophi platonici, fermoni-
bus et Angeli Politiani Ruflico. — Bafil. rs19. in 4.] -

[0] Nic. Beraldi Dictionarium Graecolatinum Parif. 1521. fol.

Dictionarium idem addita interpretatione. latina, tribus vocum millibus auctius, ad.
ditis variis Grammaticorum graecorum apofpasmatiis, et de vocibus atticis, "Tho. Magiflro,
Phrynicho et Emnanuele Mofchopulo. Venet. 1524. fol. apud Francifcum Afulanum. Fabr.
De h. ed. v. ferie dell edizioni Aldiue, ed. ll. pag. 6o. Editio Aldina a. 1534. quam
memorat ZLa:waetz; in fupplem. cit. pag. 306. nulla et per errorem numeri typographicum
orta, efle videtur, dem Lawaetz. memorat l. mem. edit. Venetam apud Seffam. 1555.
fol Mentionem vero lexici rarioris inuentu facere iuuat; Lexirom Graero- latinum, par-
tim ex Graecorum lexicis; partün ex recentiorum lucubrationibus nou quorumlibet, fed

exqui-

LAM I LIB

—-—

γαῖ X. peá. GRAECOLATINA, «ἰδ. Τ᾽, ες XL. 65

exquiütorum, nim. Guil. Budaei, Erasmi Rotterod. Laurentii Valláe:;. Hermolai Barbari,
Angeli Politiani, Ludou. Coelii etc, Parif. apud collegium Sorbonae. 1530. fol. Harl.]

lacobi Ceratini Dictionarius Graecus Bafil. 1524. fol. cum praefat. Erasmi, qui Ceratino
auclor fuit, vt hunc laborem in fe fufeiperet, et ipfe nonnulla adiecit. Inter eos, qui
graeca auxere Lexica, profitetur et MAINO non parum deberi, ac male precatur inui-
dae febri, quae ftudiofis eam vtilitatem reddiderit malignuiorem. Vide Erafmi Epiftolas
lib. XXVII 2r. vbi ait, Ceratinum exactam vtriusque linguae peritiam cum incredibiii no-
deflia copulaffe. —Huiur, inquit, acceffionem eum conferren cum aliortm au&ariir, quac iu
proxima Gurmuntii editione fuerant addita, (nam. hanc. Ceratinus nofier mon viderat.) miro
modo vix vilam vocem ab hoc amnotatam comperi, quam illi priores. octupo[Jent. — Pauperir
efl numerare pecus, fed. pauperius eff. numerare. diciioner. — Satis mulas adiecit. Ceratinur,
Jed ingentem fateberis 1he/aurum , [i expendas, quod. acceffit, potiur, quam numerer.

Magis etiam illo lexicographorum vulgo fe exemit GUJLELAMIUS BUD AEUS,
renafcentis literaturae alter quafi Camillus, quo elogio eum mactat “74... Junius lib. 2.
cap. 6. Aduerfariorum. — Huius Commentarii graecae linguae praemiffa graeca ad regem
Galliae, Francifcum, praefatione, Parifiis primum 1529. et Colon. ac Bafileae 7) 1530. fol. editi,
et deinde tertia parte auctiores Parif. 1548. apud. Rob. Stephanum fol. typis luculentis re-
cufi funt et Bafil. 1556. fol. quartum Operum Budaei volumen implent. In his auctor,
nullo neque alpbabeti neque alio ordine obferuato 5). ^ innumerarum vocum phra-
fiumque, illarum praecipue, quae ad res ciuiles ac forenfes pertinent, prout fub acumen
flili fcribenti venerunt, proprias et varias fignificationes ex probatis auctoribus, oratoribus
maxime et hifloricis, eruit, atque latine ex veterum Romanorum vfu expofuit, vt nihil
illis elegantius, nihil doctius cogitari poflit. Ac dicitur liber ille Salmafio veram ad eru-
ditionem viam primum aperuiffe, vt non vane auguratus fit iam olim. Erafmus in Ep'-
ΠΟΙ, obferuationes Budaei vtriusque linguae ítudiofis plurimum vtilitatis effe adlatu-
ras. Nam et ad latinam eloquentiam | apprime facere, veriffime monuerunt Francif-
cur l/auaffor de ludicra dictione pag. 321. et Kick. Simon. biblioth. felectae, gallice edi-
tae, tom. L pag. 354. De iisdem commentariis Angelus Caninius in Hellenifmo: Z//ius
orationis formar , et breuiter quicgnid ad graecomitar [1] phrafes attinet, do&iffme ger/e-

“μές eff Budaeus im fuis commentarii, quor nupur et. emendate et. elegonter magno fludio-
rum bono excudit Badiur. — Eum librum comparare fibi del t, quisquis fiio graetari voit.
Edmundus Richerius in obfletrice animorum p.230: Quia πιασπὶ illius Budaei meas εἴ
infitutum im fuir commentarii fuit Graeca Latinis: conferre εἰ conne&lere,. certumqua eff,
quicquid unquam elegantiae aut. vennf/otir in vtraque lingua exlitit, id totum libris illis
contineri , qui huic fludio ezregiam mauare operam cupiunt , excellens. illud εἰ coeleffz. anoni-

Nnnn 3 icum

f) Conf. fupra in ἢ. vol. pag. 235. not. g. Poftea
accepi, Colon. et Bafil. eiusdem anni edd. effe di-
verfas. Harl.

g) Attamen poft dedicationem, Frairci/co , Gal-
liarum regi, fermone graeco fcripiam, exftat index
re soya. [Index [2cundum pagiasrum nume-
ram et ordintm corum , quae iu his commentariis

Gr. L. marginibus potiffimum adnotata latius ex-
ponuntur: reliqua vero, quae aut perflringuntur,
aut quae quis indice vix commode compleciatur,
vt fit in plurimis quaternionibus, adfaüm fre-
quens fuppeditabit le&io, ** Arofri. Index quidem
adhaeret quoque editior. Eafil. et Stephan. fcd in
contextu nullus ordo obícruatus eft, Zar.

LEXICA Vol. X. p.75 76

6:4 Lib.V.r. XL
auntum. Buda: cogitate notare debent; cuius auxilio ommía linguae priucipis arcana facile
perucf'igabunt, Buchananus : !

Gallia quod Graeca eft, quod Graecia barbara non eff,
Ftraque Budaco debet vtrumque fuo.
Omitto elogia, certatim in eum congefla, a Jud. Pive ad lib. 2. Auguflini de Ciuitate
DEI cap. 7. et de tradendis difciplinis pag. 306. — Sca/igero in Scaligeranis, Barthio XXI.
3. Adverfar. ZMorá&ofio lib IV. polyhift. cap. S. $.3- Vitam Budaei") fcripfit Ludouicus
Regius, quae cum lucubrationum eius elencho legitur apud Batefium et Leickerum ἣ:

Regio addenda, quae habet Ioh. Launoius parte 2. Gyimnafii Navarrei pag. 875. feq. qui

tamen fallitur, quum pag. $82. natat, Budaeum obiifle anno 1575. Calend. Septembr. nam
anno 1540. Cal. Sept. exflinctus e(l, aetaüis 73. Budaeum in plerisque libenter fequuntur
Lexicorum Graecorum, poft cum vulgatorum, auctores, etiam Henricus Stephanus, qui in
paucis quibusdam locis ab eius fententia difcedit, quorum rationem vberiorem reddere vo-

luit in fuo, quem promifit, thefauri graecae linguae Corollario, et in editione noua Com- . 7

mentariorum Budaei, Cogifo enim, inquit in praefat. ad thefaurum graecae linguae p. 12.
de libri illius editione, quae habeat cum alia, quibus sulto qua: antea vtilior reddatur, tum
vero mcas in quoríam locor aumotalioner. Sed nec Corollarium illud, nec editio Com.
mentariorum Budaeanorum , a Stephano notis illuflrata, lucem vidit.

[I] Dictionarium trilingue, in quo latinis vocabulis, in ordinem alphabeticum digeflis,
refpondent Graeca et Hebraica, Hebraicis adiecta funt magifiralia (Rabbinica) et Chaldaica,
opere et labore Sebaffiani Münfleri congeflum. Bafil. 1550. 1543. 1562. fol. Latina et Grae-
ca eadem fere in Trica£lii Lexico.

"Aubrofíi Calepini Lztino didionario vocabula graeca anonymus quidam adiecit. Id
faepius fubiectum prelo etiam cum aliarum linguarum acce/lione, vt in ediione Bafil. 1605.
lexicon vndecim linguarum. ,

Lexicon Graecolatinum auctum infigniter a. praeclaro viro, Petro Gyllio. Bafil. 1532.
fol. et deinde faepius cum aliorum auctariis recufum, vt infra commemorabitur.

Primum circa 4. C. 1531. (inquit Couradur Gernerur in. epiftola, A. 1562. fcripta, de
libris, a fe editis;) Lexicon graecolatinum (Bafilss37. fol) quod iam: ante a diuerfis et immo-

eninotis, neftio quibus, fatis mifere confarcinatum erat, ex l'hauorini, Camertis, Lexico Grace- -

co ita auxi, vt mihil in illo exf'aret, quod mon vt fingulori fide ac diligentia, ita labore
suaximo adicerem: fed typographus, me infcio e£ proeier omnem ex[peliolionam meam, exi-
guam

À) Adire etiam licebit de Budaeo elogia Iouii
pag. 179. ct Sammarthani p. 3. Nicolai Reusncri
icones pag. 95. Bullartii Academiam fcientiar, t. 2.
pag. 166. Claudii Sinceri vites ICtorum ΠΕ, p. 103.
Alphonfi Clarmundi vitas editas germarice tom 1.
pag.25. ΒΑ] Lexicon, Hehndreichii pandectas
Brandenburg. Bailletum tom. 3. iudicior. editorum

gallice pag. 157. feq. Bonifacii hift. ludicram XV.
3. etc, [70. Fabric. in hiftoria bibl. Fabric. vol. ILI,
pag. 255. fqq.]

1) Frid. lac. Leickherus in Vitis decem ICtoruni,
editis Lipfiae 1686. 8. pag. 28. Guil. Batefius in
vitis fclcétorum aliquot virorum excufis Lond, 1681, -
et 1704. pag. 215.

f

Vol. X. p.76 8 77. - GRAECOLATINA. Lib. Κη. ε. XL. 655

guam duntaxat περ πὶ meae partem adiecit , voferuons fibi forte au&farium cd fiquenter
etiam editione. — Eodem paullo poft defun&o, meum exemplar ecuperore non. potui. — 4b
eo etiam fempore iu gratie: Henrici Petri, Baffí typogrophi, ter aut quattr ex diuerfis
leflionibur meis, idem volumen infigni acce[fiome auxi, Jn. 1545. ita vt femper mominarem
authorer, a quibus fingula excepifJim , vt et authoritar maior e[ftt, ef oythographia minus
corrumaperttur : quod fi olii etiam multi Lexicorum corruptores potiur quam. au&tores. obfir-
va[jent , non v:que adeo aliquot. smillibus locorum corrupta haec. volumina haffenus. in publi-
eum prodiüffeznt, aon folum typographitis erratis. pafJan innumeris abfurdif/wie refirta , pro-
pter imperitiam illorum, qui ad praela corrigunt: fcd ipforum etiam au&orum. quorum plu-
rimor idcirco fita nomina profiteri puduit. ΖΡ Itima quidem editio ame locupletata Bafilee nuper
prodiit ex officina Hieronymi Curionis 44.1550. Septembri, in folio, chartis ivecentis ocfo-
ginta quatuor. — —— im L:xicón Graerolatinum 44. 1544. Bafileae excufum in 4. de vtilitate
ar dignitate linguae graecae. praefatus. fum.

Petri Dafypgodii , Heluetii, quo praeceptore vfum fe Tiguri, narrat Gesnerus, Lexic.
Graecolatinum | Argentorat. 1539. 4. [Colon. 1676. med. 8.]

Lexicon, Antwerpiae editum, anno eodem 1539. 4.

Lexicon Graecolatinum Bafileae 1539. 4. spud Io. Walderum cum praefat. Simonis
Grynaei, qui illud his verbis laudat, fane magnificis: [P] Lexicom igitur, adolefrenz, hoc
grarcum ad fummum , quantum maxime fieri pote? ,| perdu£ium haber. — Copiofius et. voci-
bur pluribus refertum nullum exflat, comparatu facilius nullum, «ad v[um accommodatum
sieliusque. nullum etc.

Jo. Chaeradami lexicopator etymon Graecolat. Parif. 1545. fol

Nitolai Gerbelii Lexicon Graecolatinum A.1546. MS. vidile fe Argentorati teflatur
Gesnerus in Pandeclis p. 57. b. :

Lexicon Graecum locupletatum ab Zadriamo lumio A. 1548. fol. et 1557. fol. ex offic,
Hier. Curionis, fol. inferiptumque Eduardo, Angliae regi, fidei defenfori ct fupremo
Anglicanae ecclefiae a Chrifto czpiti, quem titulum, Indici librorum probibitorum infer-
tum queritur, lunius, vt videre licet in eius Epiftolis pag. 124. pag. 469. fq. et 5c8. De
Lexico iflo iterum pag. 7o. 223. ct 180. vbi fex millibus vocum atque eo amplius auctum
afe teflatur. Ab hoc opere diuerfus eft eiusdem lunii nomenclator, patuae molis liber,

fed praeclarus et wülis, de quo infra,

Lexicon Graecolat. editum Lugd. 550. fol apud Frellonium ^. Et aliud eodem
anno Bafileae, locupletatum a Jo. Hartusgo, poft Zrlemium, aliosque. | Marr. .-Hoppers
diclion. lat. gr. Bafil. ex off. Hier. Curion. 1563. fol. i

IOACHIMI CAW ER ARII Commentarii infignes vtriusque linguae fimiliter, vt Βα:
"daei opus, nullum alphabe:i ordinem obferuant, in quibus diligens praecipue exquifitio nomi-
num, quibus partes corporis humani adpellari folent, additis, ct funclionum nomencla-

türis, et aliis huc accedentibus. Bafil. 1551. fol,
Jacolj

&) Lugduui apud Mich. Syluium,. 1553, fol, Fa;í, :

656 1μὑ, Κ΄ c XL. ROB, CONSTANTINI Vol Χ. Ρ.77 875

Jacobi Tufani Lexicon. gr. lat. Parif. 1552. fol. ingenti vocum 'acceffione iecdede
tum: [rec. Venet. 1555. fol.] :

Ex Budaei commentariis maximam partem decerptum Lexicon Graecolatinum Coro/i
Stephani, qui Robert frater, Henrici patruus fuit, editum Parif. A. 1554. fol. cum ad-
ditionibus MSS. Hoefchelii obuiuzn Romae in bibl. Barberina,

Inter melioris notae Lexicographos merito fuo refertur ROBERTUS CONSTANTI-
NUS, medicus Cadomenfis, cuius Dictionarium Linguae Graecae, Cadomenfi Ciuitati
et Iacobo Dalechampio, viro docto et prae caeteris amico, ab auctore dicatum lucem
vidit Geneuae apud fo. Crifpinum A. 1562 fol. 2. Volum. atque deinde cum additionibus
Frandfü Po:ti aliorumque recufum eft ibid. A. 1592. fol. ne dicam de Lexico Graeco-
Latino Jo. Crifpini, collecto ex eodem Rob. Conftantino et A. 1566. 4. edito, quod manu
Ifzaci Voffii paffim auctum, notatumque exflat in bibl. publica Leidenfi"), Non, wt in
thefauro H. Stephani fub radicibus vocabula, fed fuo fingula ordine per litterarum. feriem
digefta in Conf(lantini [I] Lexico leguntur. "Verum auctor in praefatione promittit arfi-
ficiofam tabulam , in qua linguae graecae origines, annominationes et feruato tantum al-
phabetico ordine in primitiuis. Hinc maiere iudicio collectum Conflantini Lexicon, quam
Stephani thefaurum exiflimabat Io. Henricus Boeclerus in bibliographia curiofa, quae fine
nomine auctoris vulgata primum, deinde Boeclero vindicata et fub Bibliographiae criticae
titulo, cum Io. Gottlieb Kraufii animaduerfionibus Lipf 1715. 8. prodiit pag.19. Certe
antequam Stephani opus videret lucem, omnium quorumcunque commentarios, qui vn-
quam in graeca lingua erant editi, a Conflantino fuperari, adfirmauit. ich. ANeander
pag. 457. erotem. Hebr. Sed praeterea etiam edere voluit Conflantinus de aczentuum grae-
corum faiionz plenam breuemque commentationem; Eflrgantias linguae graeca eiusque
eum Latina comparationem; Compendiofam methodum flud;i linguae graecae et de. eiusdem
auctorum lectione tractationem; denique Zhefaurum rerum et verborum linguae graecae per
locos communes, in quo duo indices vice duplicis dictionarij, Graeci et Latini, et tertius
rerum, quae in locis con:munibus tractantur, filuam materiamque contineret, Licet vero
integris corporis et mentis fenfibus memoriaque valida centefimo tertio Conflantinus diem ")
obi flet, 6. Cal. Ian. promiffa tamen illa non impleuit, neque in lucem protulit, quod memo-
ratur a Simlero, dictionarium, ex Homero ceterisque poétis graecis collectum, fimile di-
cionario Nizolii in Ciceronem. — Nihilominus thefauri fpem quod fecerat, inuidiam in-
currit non leuem. Conflantinum enim perfltringere videtur H. Stephanus, nimis acerbus
faepe eorum, qui idem cum ipío ftadium decurrere aufi funt, cenfor et Ariflarchus,
in praef. ad thefaurum fuum pag. 17. his verbis: Praeffiti denique, leffor, im hor opere,
vel potiur praeflare conatus fum, quae ipfum thefauri nomine uon indiguum reddant. — Eum
quidem certe titulum mihi praeripere iam olisu conati. erant. quidam, quum sse de hoc opere
agzrediendo cogitare obaudii/Jnt. Sed illi Dueeug8 torum. adpellationi serito aliquis. ex

prouesbio
^ Conf Jo. Fabricius hiftor. bibl. Fabric. IIT. n) Vide Teiflierii elogia Thuanca t. IV. p. 5o6.

Eavt. Pailletum iugemens tom, 3, pag. 137. Colomefii

| iini lexicom graec, lat, Col. 1615. 4. — — Galliam Oriental. pag. 103.
Londini 1681. 4. 7ZZari,

| VoL X. p.78 δ 19 LEXICON. GRAECOLATINVM. Lit. V. c. XL. 65g

grouerbio deprointum. vocabulum ἄνϑρωκες ad/tripf/Jet. —.Forir enim et titulo thafaurat erat;
intus autem nihil oliud, quam vulgarir confartinatio, quae amtea lexici Graecolatini τεῖος
gniti nomine adpellabatur, monis aliquot futuris ancfaz aut (fi mauis) quaedam: intzrpola-
tionum accefFo, vt vel ex ipfa collatione par/piti poteff, adeo vt. perinde. effet ac. fi. perfona-
tus Irur Croefum [ΠΡ] fe. mentiri fub. eius perfona vellet. Contemnit etiam Conflantinum.
eiusque Jaborem indignis modis lofephus Scaliger in Scaligeranis pag. 1or. et in Epiftolis
pag. 104. 107. quod ex fingulari ac priuato in eumdem odio profectum monet Hucetius
in Originibus Cadomenfibus, gallice editis, cap. 24. quum patri, lulio Caefari Scaligero,
carifmus Conftantinus fuiffet, et pec aliquod tempus communibus ab eo. aedibus. excep-
tus, tanti etiam ob eruditionem et fidem atque integritatem aeflimatus, wt ante obituta
fuum illi potiffi:mum lucubrationum fuarum ineditarum in lucem proferendarum. curam
voluerit committere. Conradus ctiam Gesnerus in Epiftola de libris a fe. editis pag. or.
Hoc auno, inquit, quo haec fzribo, 1562. Geneuae prodiif/e audio longe copiofiffmum Grae-
cae lingwae thefaurim a Rob. Conflantino, | incomparabilis doCrinae viro, ex loh. Cri-
pini oficina Huius Conftantini habemus minime contemnendum ctiam Lafimae /inguae
Jupplementum, fiue lexicon vocum rariorum, in poflrema tunc Calepini editione praeteri-
tarum, excufum Geneuae apud Euílachium Vignon 1573. 4. quod manu Emerici Bigotii
paffim notatum fuit in bibl. praeclara Bultelliana: nec non momenclatorem firiptorum,
quorum libri exftant vel MSti vel impreffi in bibl. Galliae et Angliae, indicemque bibl.
Gesneri. Parif. 1555. apud Wechelum, g. Notas in Celfum Lugd. 1566. 8. et Amft. 1687.
12. 1713. 8. In Diofcoridem Lugd. 1558. 8. Argentorat. 1565. 4. Et in Theophrafli hift
plantarum , cum Iul, Caef. Scaligeri ad eandem commentariis Lugd, 1584. 8. et Amflerd.
1644. fol. Ineditas eius in Plinii hift. nat. animaduerfiones in bibl. Latmoniana adferuari,
teftatus eft Bailletus, eius praefedtus: et nefcio vbi vel edita reperiantur vel MSta delite-
fcant, quae inter Con(lantini fcripta typis excufa memorantur ab Zfstouio Teiffierio tom. 4.
elog. Thuanor. pag.598. Aphorismi Hippocratis verfibus redditi graecis et latinis: Iulia-
ni imp. Mifopogon et Epiftolae in linguam latinam conuerfae, ncc non de antiquitatibus
Graecorum et Latinorum libri tres,

Dc HENRICI STEPHANI Thefauro Graecae Linguae.

Stepháneae flirpi id fuiffe proprium videtur, vt in communes fludioforum vfus con-
firueret thefauros 5), Ciceronianum Caro/us, [I] Latinum Aobertur 7) , graecum enricusz
licet Graeci etiam magna pars. Roberto eiusque fiudiis debeatur: ita enim de illo iam An.
1557. in praefatione ad Lexicon graecolatinum Ciceronianum filius ipfe, Henricus Stepha.

nus, teflatur, fe propemodum vereri, vt Alexander olim patris Philippi victoriis mate-
E riam

9) Theodorus Iaufonius ab Almeloueen de vitis YI. tom. F. ib. 1556. fol. — auct. ib. 1545. III. tom.
Stephanorum, Amft. 1683. 8. pag. 72. Mich. Mait- fol, — cum: adnotatt. H. Stephani, curante Anton.
taire in Stephanorum hiftoria. Loftdini 1709. 4. Birrio. Bafil. 1540 - 1543. tom. IV. fol, — ἰοῦ.
pag. 352. [Car. Stepht. thefaurus M. T. jCicer. Parif. .— Sept. de lat. et graecis nominibus arborum , fru-
1556. fol. — eiusd, L. L. cum-graeca collatio.Parif. ticum, herbarum, pifcium et auium, Parif. Rob.
1554. 8.3 ' Stephan. 1544. Hari. :

Q) Roberti Steph. thefaurus L, L. Parif. 1531.

Vol. FI. Oooo

658 Lib.V. e. XL. H. STEPHANI ze Vol. X. p. $0 P 81

riam triumphorum fibi eripi dolebat, ne fic patris fui in litteras meritis induflriae fuae
laudem intercipi contingeret. ΕἼ comafus quidem tius forta[e nihilo meis maiores: fed. vt
viribus, ita etiam effectu longe profé&lo. fum inferior. — Ecce enim ille tibi non Lexicon grat-
colatinum nefcio quod , ex inepti[/imarum adnotationum quadam velut colluuie conflatum, tan-
quam veffimentum aliquod ex vilibus Jerutis tonfarcinatum , ftd ingentem. et. immenfum [in-
guae graecae thefaurum, iam a multis. annis, fumtibus propt. infinitis, ex. praeflanti/imir
linguae. au&foribus. tibi congtrit atque coaceruat. — Qui certe illo latinae linguae. thefauro,
(quem etiam ipfe cumulauerat,) tanto erit opulentior, tantoque pretiofior , quanto πιαΐογες
funt illius, quam huius, ví omnes fatentur, diuitiae. — Poft Robertum , A. 1559. defunctum,
"de excudendo thefauro iam A. z56r. cogitauit filius; nam die r3. lulii illius anni datum
eft priuilegium Caroli IX. Galliarum regis, cui A. 1510. 15. Febr. aliud Maximiliani IT.
imp. acceflit. Non prius autem 'Thefaurus graecae linguae ab Henrico Stephano in lu-
cem datus eft, quam A. 1572. fol. quatuor voluminibus, dicatusque Maximiliano II. imp.
Carolo IX. Galliae regi, Elifabethae, reginae Angliae, atque electoribus imperii, Friderico
Palatino, Auguílo Saxoniae et Ioanni Georgio Brandenburgico, nec non academiis, Vien:
meni, Pragenfi, Parifienfi, Oxonienfi, Cantabrigienfi, Heidelbergenfi, Lipfienfi, Wite-
bergenfi et Francofurtenfi, ad. Viadrum. Opus incomparabile, amplas Graeciae opes totis
eaniflris admetiens fludiofis, et quod immenfo labore ftetit auctori, adiuto licet parentis
indu(lria 4) et Friderici Sylburgii ") ac fortaffe aliorum *), vnde omnes graecarum littera-
rum ftudiofos beneficio fibi obflrinxit tanto maiore, quod ab illo vsque tempore, qui vbe-
riores et accuratiores panderet graecae linguae commentarios, per annos centum et [Ὁ] quin-
quaginta repertus eft nemo. In titulo- ipfo profitetur auctor praeter alia plurima, quae
primus praeftitit paternae in thefauro latino diligentiae aemulus, vocabula in certas claffes
diflribuife, multiplici deriuatorum ferie ad primigenia tamquam ad radices, vnde pullu-
lant, reuocata.
Nunc alii intrepide veftigia noftra fequantur ,
Me duce plana via eff, quae falebrofa fuit. Ens

Quamquam vero ingens laudeque fua dignus, nec inutilis labor etiam eft ille, quo
vocabula graeca ad radices fuas primus reuocauit; tamen ad quotidianum vfuni (ludiofo-
forum atque euoluentium. compendium neutiquam. opportunus, fed . moleflifüimus eft,
adeoque aliis feruari commentariis, et lexicon identidem confulturos morari non debebat.
Moratur auteni incredibiliter non tirones modo, fed etiam eos, qui progreffus non con-
temnendos in graecis litteris fecerunt: quam multis enim in vocabulis non fatis conflat
etian dodiílimis de origine? deinde compofitorum omnium, quum duae ad minimum

" radices
4) Paterno au[picio atque du£'u. H. Stepha- eo adiutumr. At Stephano facit iniuriam Melch.
nus praef. ad Adagia Eraími An. τὸς 8. Adde eius Adami in Sylburgii vita pag. 193. edit. infol. quan-
Epift. de typographiae fuae ftatu, apud Almelo- do fcribit, potiflimam thefauri partem eius labore
veen pag. 177. conftare: vnde reprehenditur a Bailleto tom. 2. iu-
y) Frid, Sylburgius ry96. 14. Febr. Heidelber- diciorum de fcriptoribus pag. 156. ;
gae peftilentia interemtus eft, tefte Abrabamo Scul-
teto in narratione de vita fue pag. 4. vbi addit,
H. Stephanum in adornando thefauro multum ab

/ ) Sesligerana pag. τάς. H. Stephanus non folus
fecit thefaurum, | Plufieurs y ont mis la main.

Vol. X. p:St P 85. THESAVRVS .GRAECAE LINGVAE.

Lib. V. c. XL. 689
radices effe debeant, incertum manet, fub vtra inuefligandum fit, etiamfi conflet de radice
vtraque. Ac nifi verborum indice, qui in quarto tomo exflat, fludium inquirendi quodam-
modo Stephanus leuaffet , multi haud dubie illud confulere plane defperarent, quia non pof-
fent id facere fine nimis magno eoque faepius faciendo quoiidie temporis difpendio, | At fic
quoque duplici tamen labore opus, indicem enim primum, deinde in alio volumine locum
ipfum euoluere eft neceffe. Et quamquam non crediderim, hanc effe cauffam *), vt ho-
die vix vnus graece doclus-reperiatur pro quinquagenis peris graecarum litterarum, qua-
les fuere bene multi renafcenübus litteris, antequam Stephani thefaurus et Scapula in ho-
minum manibus verfarentur: nihilominus puto eíle veriffimum, [IP] in lexico hanc effe
virtutem maximam, vt, qui illo vtitur, fine difficultate ac temporis iactura, quae inqui.
rit, inuenire queat; itaque longe praeferendam methodum aliorum, qui non fub radici-
bus, fed fuo quaeque loco per alphabeti ordinem vocabula fingula exhibent exponuntque.

Non Parifiis, vt perfuafum multis, fed Geneuae excufum effe thefaurum ,. (neuter
enim locus in fronte operis notatur;) merito ob rationes, quas fuggerit hiftoria ty pogra-
phei Stephaniani, flatuit eruditus amicus et collega meus coniuncliffimus, Mich. Richey,
in Chreflomathia graeca, fiue confilio de recte infituendo graecae linguae fludio, cuius
feclione VIII. .de .thefauro hoc differit .accuratiffime. Idem on fine cauffa negat, duzs
illius exflare editiones, licet recentiffimus ac diligentiffimus hifloriae Stephanorum fcri-
ptor, JMichaél JMaittaire, pag. 355. pofleriorem etiam thefauri editionem prodiiffe t:m
certum effe adfirmet, quam, quo anno prodierit, fatetur incertum effe"), Sed poft vulga.
tum À. 1579. compendium a Zo. Scapuía, quo maximam fibi factam iniuriam, et opportun:in
diflractionem operis fui, tanto fumtu fuo et labore perfecli, impediri, haud immer to dolel at,
nouum frontifpicium thcfauro fuo praefixit Stephanus, εἰ in illo Scapulam pungit his verbis:

Quidam ἐπετέμνων me capulotenus .abdidit enfem,
eger eram-a fcapulis, Janus at. huc redeo.
Oooo 2 Ín

t) Moyfes du Soul in Epiftola, irferta Nouellis τ Diuerfa effe huius 'Thefauri integra exem-

litterariis, Amft. À. 1720. 8. editis gallice, t. XI. p. 133.

la pratique de mettre les motsnon dans leir ordre
alphabetique, mais fous leur racines, qui à eu lieu
depuis que, pour le malheur des lettres, les Etiennes
s auiferent de ranger tous les derauez et fes com-
pofez [ous leur racine, a éte une des principales
caujes de la decadeuee de Grec. Car qui eft - ce qui
pourroit fupporter le degout , que caufe cette me-
&hode? — απ] voyons nous ce qui en efl erriuc.
Ie. pofe en fait, qu auveuouvellement des leitres
en Europe ; il y avoit plus de cinquaute per/onnes

pour une aujourd' hui qui favoient le Grec. Pour -

quoi cela? Eft ce que le bon fens et la nouvelle
philofophie ont fait decouvrir à notre fiecle , que
les écrits des Grecs , font ou ridicules , ou faux,
ou unvginjargon comme les fübtilitez de l' Ecole
que ceux , qui ne favent pas les chofes, confon-
dent affez [ouvent avec la Philofophie des Anciens.
Point du tout etc.

plaria, atque annis diftantibus, typis denuo com-
pofitis, e prelo proe iffe, quod anno circiter 15go.
fz&um eflfe putat /Maittaire in hiftor. Stephan.
p38- 359. du&ius rationibus probabilibus, contendit
Barth. Nic. Krolin , Paftor quondam Hamburg. ad
D. Mar. Magdal. in cet. bibl. fuae (Hamb. 1793. 8.)
pag. 174. et vberius atque copiofius expofuit ratia-

nes fuas in epiflolaad me, menfe Maio 1791. data,

ad quam.quoque .in catal. fuo provocauit.

Quare

.ego in fine huius fe&tionis illam formulis typogro-
:graphicis defcribendam curabo.

Meum thefauri
Stephan. exemplar, (vti illud, quod in Baumgar-
tenii Nachrichten. von merkwiürdigen Büchern,
tom. IV. pag. 269 - 272. defcribitur,) in fine tituli
habet notam anni: ZZuno M. D. LX XII. excude-
bat Henricus Stepbanus. In bibl. Pinelliana ex-
fitere duo exemplaria; alterum fine anni nota,
alterum cum ποία a. 1572. (vide catal. illius bibl.
tom. III. pag. 273. nr. 7433. et 7434.) Harl.

66o 11. 7). c. XL. H. STEPHANI Vol. X. p. 52} 83

In auerfa tituli huius noui facie, fiue opiflographo, etiam comparet Epiflola, qua
non modo grauiter conqueritur de iniuria, ab epitomatore fibi illata; fed etiam contendit,
plura eaque magni momenti praetermiffa a Scapula, quae poni leclorum intererat, in aliis
etiam invertiffe eum ac peruertiffe dicta, dum mentem atque artificium auctoris non ad-
fequitur. Eamdem querelam fuam repetit Stephanus in palaeflrra de Lipfii Latinitate, An.
1591. 8. edita, pag. 51. y vbi etiam nouo illo, quod dixi, frontifpicio, ornatum thefaurum.
iple pofteriorem operis fui editionem pag. 54. adpellat, atque in Scapulam flringit. hofce
iambos, quos fplendida bilis ipfi. dictauerat:

Opus redegit qui illud in compendium,
Ampendium in eo temporis quam maximum
Feciffe dicit: vellet id pgenfare nos

Suae crumenae maxinio. compendio.

[t] Le&orum at ille maxime di/zendio
Contraxit opus id, impofuit et omnibus.
Poena irrogetur huic vt non grauis tamen,
Tantum effe diguum dixerim fufpendio.

Sed operae pretium eft, audire etiam Srapulam , ita cauffam fuam agentem; et quan-
tum Stephano debeat, vel non debeat, profitentem in pracfat. ad. Lectorem: Jm hoc opere
abfoluendo cum plurimum operis contriuif]um, — — intidi forie in thefaurum, ab Henrico
Siephano confiruGium, cuius fola imfiriptione lefla, exiffimaui, me a&hwn egiffe. — "erum
cui thefaurum illum, — penitiur intro/pe&ium,, praeter. afia multa, a meo confilio difcre-
pantia, diuerfo etiam ab eo, quem fecutus fueram, ordine feriptum ζωὴ re ipfa togmo-
vilem, idque amicorum oculis fubieciffem , eorum iudicio fretur multisque ratiomibur addu-
Bur haec fandem im lucem prodire permifi. — 4t vero me thefauri ibus. Herculeo fone. labore
conpofiti , auBlorem , bene de literis meritum, debita laude frandere, aut me olienis plumis
venditare videar, quid illi acceptum feram, | foteri mon grouabor. — Cum enim im eo thefau-
ro, tanquam in penu locupletiffamo , di&lionum visa et proprietatem melius exprimi , fignifica-
tiones diffinBius collocari, pluribus aptioribusque exemplis. confirmari, ἀδείας conflruciio-
ncs diligentius obferuari, Z^mique quae tum veteres tum recentiores lexicogrophi, jcholiaffae,
grammatici et alii, in graecae linguae cognitione excellentes viri, ad hot argumentum perti-
aentia feripferumt , plenius contineri e accuratiur quom in fuperioribus lexicir colle&la exhi-
beri comperi[Jem; ea inde poti[f/mwm depromta meo inflituto accommodoti, confultir iis quo-
que au&boribus, ex quibus illa in thefaurum fuerunt velata, — Pauciffima ex pluribus. exem-
pla filegi loquendi formulas non nifi inagis neccf]orias expofui . ne liber, in nimiam tholem
excrefiens , leBori taedium afferret , emtoremue pretii wagnitudine dererreret, δὲ autem im £o
thefauro multa vorabula adie&la funt , quat in aliis lIexieis defiderantur , ita etiam mon pauca,
teflimonio munita, huc acteffiffe, fi. quis collationem iuflituat , fagpiur deprehendet , atque adgo
quamplurima adiici poffe nou 6} difimulandum. In hoc omnes eruditi confentiunt, nec Scapu-
lam fraudandum laude induflriae, licet iniquum prae fludio, et de Domino quondam fuo
ac praeceptore ") meritum haud bene: H. Stephani vero dolendam vicem, cui pro tantis

laboribus
v) Almcloueen pag. 74. de vitis Stephanor. et Mich. Maittaire pag. 558.

2933: 2200 ET EIV8 SVPPLEMENTA. Lil.V.c. XL. 66:

laboribus fuis et impeníis, quibus omnes, litteris operantes, fibi maxime obligauit, hoc

gratiarum loco repenfum eíl, vt redacto ad inopiam identidem querendum: fuerit, a tle.
* ' 3) ^ ^ ,

fauro fe efle pauperem redditum. Θησαυρὸς pisos. πᾶσιν ἐὼν ἑτέροις, ἐπὶ κοίκιξος ἐμοί,

Zt thefaurus me hic ex diuite reddit egenum,
Et facit vi iuuenem ruga fenilis aret.

Quamquam.etiam in celebrando et extollendo opere vtiliffimo liaud minor eft eru-
ditorum confeafus, quod horreum ac promtuarium totius Graeciae vocat Morhofius, Meri-
eus Cafaubonus ^) viri fummi inaeflimabilem thefaurum , atque alibi; librum incompa-
rabilem et vere thefaurum: tamen iamdiu fimili defiderii et votorum confenfione exoptant
omnes, vt poft tam diutinum et longius faeculo fpatium exoriatur tandem aliquis, Stepha-
no fimilis, fed fauentiore vtens fortuna, qui adiutus ab aliis *) fuppleat, atque ex fcripto-
"ribus, vel poft Stephanum demuin protractis in lucem, vel ab eo non fats diligenter ex-
cuffis, latifundia gracca amplius oculis omnium pandat, facilioreque et obuio vtentibus
ordine exponat, Vir doctifimus O/aus Borrichius in differtatione de lexicis pag. 5o.
JNemo merito fuo laudatior Henrito Stephano, cuius graecae. linguae thefaurug paene. τη αν
omnium eft, folidur, cultur, loczpler, in quo nif tria defiderarzutur, (primo, quod exflent
fon pauca in iir, qui ommium manibus verfontur aucoribur, hic omi/fa: fecundo ; quod mui-
fa id temporis Graecorunz monumenta, hodie in publico ποι μα, nondum euulgata effent:
ferto, quod votes plurimae plures. admittunt fignificationes, quam quae ia illo fhefauro
fígnatae fint.) iam perueniffct ille lexicographorum Graccorum labor ad vique fuos vmbilitor. -
Fuit, quum plenius lexicon graecum exfpeclare iuberemur a viris, in Graecorum fcripto-
rum lectione fubactifIimis, Rich. Bentleio, Britanno, Laur. Normanno, Sueco, et Ludolpho
Kuffero *), Germano; quorum hunc fatum praematurum intercepit et alios quoque ipfius
conatus leudatiffimos, editionem Hefychii, et thefauri latini recogniti euertit. Norman-
num fimiliter mors acerba eripuit facris et humanioribus litteris, — Bentleium animus ad alia
amoeniora et fplendidiora reuocauit. απ Cornettae, clerici regularis, Lexicon Grae-
cum ex facris et externis fcriptoribus in quinque magna digeflum volumina editionique

aratum, laudat et Komae in bibl. patrum S. Mariae Magdalenae MStum feruari teflatur
Profper. Mandofius iu bibl. Romana pag. 150. De aliis, qui idem faxum voluerunt, iu-
vat, ne acm agam, [] adponere notata a clariffimo collega meo, JHirhaele Richey,
in laudata Chre(lomathia graeca: Non dicam de exemplo thefzuri Stephani, quod poffidere mihi
contigit, cui faa manu pajfsm quaedam addidit Erafmus Schmidius. Ioh. Conradum Dieteri-
cum, profefforsm Gic/infem, au&iarium quoddam ad idem opus fub manu habuiff, in quo
Θοοο 3 EYTOYES

1) Pag. 42. ad Marcum Antonin. et in diff. de /iuic operi inuigi/antes viros, quot annos fibi de-
nupera Homeri editione, pojceret £hefaurus , qui vniuerja Graecorum om-

x) Rc&o et aequiflimo iudicio Mich. Maittaireim — niue ZufTorum vocabula variasque ipforum figni-
Stephanorum hiftoria pag. 383. Tantum abefl, ficationes complet£eretur. :
vt ob aliquot voces, in H. Stephani tlefauro de-
fideratas eum uegligeutiae injimulem, vt eius
potius indufiriam Jujpiciam , quod plures non de-
fideraniur. [n quam immauem molem excrejce-
vet, quam incxhaujios labores, quot Herculeo

9) Hic fcripturus erat de lexicorum graecorum
defe&ibus, vti narratur in a&is erud. Lipf. 1710.
pag.105;. in cenfura editionis Áriftrophanis, a Kiü-
flero curatae, /7a;7,

*

662 Lib P/.t. XL. LEXICA No X.p 8586
errores eius. fe dete&hurum fit. pollicitus, fed, quum viuzret , non. inenife typographum , et
ph mortem eius omnem illum laborem in irritum cetidij]; refert. Morhofius , (out qui Mor.
hofum fupplesit, loh. Frickiur,) lib. IF. Polyhiff. capit, 8. ff. 6. Imo difterptum plane
deinceps auciarium illud fuiffe intelligo ex fragmeuto eius, quod in manibur tonneminis. effc
fíguificatur. im n:um Dücher-Sacl tom. 1. pag. 962. | Kem eomdem, a IMorhofio traditam,
confirznat doGiffmur Dirterizi im profeffoue graecarua litterarum | fuccef]or ,, Yo. Henr. Ma-
ius, fü. qui etiam. im obferuoticnibus fuir facris lib. IV. pag. 161. fegg. voces CCLX. a
fola preepofttione σὺν incipientes, aut fine au£forifate addutlar, aut ploue a Stephano
omifJar, veceunfuit. — Sic plurimas. alias, iden vel intatias , vel au&oritate nulla αὖ
eo confirmafas, in vno Epiteto et. Simplicio obferua[fe , iam. pridem virum,. in hac pa-
lacfira verfati]mum , Simonem Ertmannum, /cribit Borrichiur in adpendice ad. ZAualcéla Lat.
linguae pag. σι. qui et ipfe ibi, quid iu Stephano defideret , exponit , οἱ complures nominat
Jfiriptores gratos, ex quibus ille vel parum, vel nihil in fuum thefaurum adfciuerit. Ex folo
Luciano vocabula CXL//. quorum haud facile vllum epud Stephauwm offenderir, notauit
Ioh. lenfius, et fua ferie exhibuit in le&ionibur Lucioneis lib. 114. cap. 1. pag. 309. fq. ...Net
pridem ex folo Xenophonte loh. Grammius, profeffor Hafaienfir, f[pecimen dedit fupplemen-
ti. Lexicorum Graecorum ad calcem fuae. hifforiae Deorum ex Xenophonte, fiue prodromi “πο
tiquitatum Xenophontearum , quae differtatio ef Hofuiat edita 1716. 4. vbi lexicon illud a p. um.
porrigitur ad-p, i59. coutinetque voces, quae in praeffantiffimis JIudioforum graecorum. graecae
linguae teruntur lexicis graecolatinis, (proinde et in thefauro Stephani ,) vel prorfus non haben-
tur, vel nullo au&lovis claffici teftimonio confirmantur : fore etiam, vt idem vir dothiffmus fimiles
ex aliis quoque ftriptoribus obfzruationer aliquando. adiciat, fpem effe dicit Seuerinus .Lin-
trupius im praefat. αὐ Chriftiani Falfferi. fupplementum Linguae. Latinae plag. )()(. Tau.
Fabrum iam olim quatuor miilia vorum graecarum , lexicir praetermiffarum, collegiffe, tefla-
tur ilia eit , ZAuna Daceria, in uotis ad ZAnacreontem 5). . Nec dubito quim maximus etiam
ad sem lexicam adparatus in. promtu fuerit Ioh. Cafpari Suicero, qui Lexicon graecum
mains ineditatus e/1, quod immenfo fere labore colle&um et in duos in folio tomos diflributum.omuer
votes graecar exhibiturum erat, ipfo promittente [IP] in praefat. ad thefaurum Exclefiafficum.
Michael etiam. Maittaire aliquando dicentem cudiuit Busbeium ^^), do&orem. quondam fuum
in. fthola IV eflmonaflerienfi , graece peritif/imun, fibi virum quemdam doctum offenziffe bina
volumina vocum, quae in. H. Stephani thefauro non reperiuntur , vt vefert in. hifforia Ste-
phanorum pag.388.'^) De fcriptis vtilibus variis grammaticis, quae in adpendice thefau-
ri fui Stephanus exhibet, dicere me memini vol. VII. pag. 35. fq. Tomo autem. primo

praemit-

2) Locus eft ad Odam LVIIT. pag..204. Le fuot bb) Multi alii paffim collegerunt, aut adnota-

ἀναταλύζω dont znacreon (2 fert en. cet. endroit,
ne fe trouve point ailleurs, €t on le chercheroit
inutilement dans les ditiounaires , τι] bien que
beaucoup d'autres, que nion pere avoit autrefois
ramaffez , jusques au nombre de plus de quatre
mille. Á

a3) Hic eft Busbeius, a quo vfum lexici Scapu-
lae alumnis Weftmonafterienfibus interdictum nar-
rat idem Maittaire pag. 358.

runt voces, quae deeffent in thefauro Stephaniano ;
vt Danielis Scott adpendicem ad thefaurum Gr. L.
ab H. Stephano conftructum, et ad lexica Conftan-
tini, etScapulae, Londini 1745. tom. L. II. in fol,
Reimari, Munthii, Fifcheri, Abre[chiique col-
lectanea fupplementaque, a me in Prolegom. ad .
hift. ling. gr. 1. pag. 83. iam obferuata praetermit-
tam; adiici poflunt: Adpendix ad Lexicon graeco
lat. a Zo. Scapuía confiructum, et ad alia Lexica

Gr,

Vol. IX. p. 86 GRAECOLATINA. Lib. 7. ΠΣ 663

praemittuntur de laudibus graec. litterarum orationes binae, vna Sripionir Crateromachi *"),
Piftorienfis, Danieli Reinerio, patricio Veneto, infcripta, etaltera /M. /utomii Z/futimachi,
- habita in Gymnafio Ferrarienfi: his fubiunguntur excerpta ampla ex oratione tertia, quam
in commendationem: graecarum litterarum. vulgauit Conradus Hererbachius... Eadem cum
prioribus duabus orationibus lacobus: Lectius praemnifit corpori poctarum graecorum, edito
Coloniae Allobrogum fiue Geneuae: A. 1606. fol. Fabr.

. Epimetron..
Quae b. Krohn. de repetita Stephaniani Thefauri Gr. L. ad me fcripfit, hic ponam.

De repetita et alfera huius 'Thefauri Srephamiami editionz adhuc Ííub iudice lis
effe videtur, quae/fionem , an re ipfa ex(let poflerior? alii", oblata de hoc opere cius-
que editionibus differendi occafione, filentio praetereuntibus, a/ij negantibus, aliir
contra adfirmantibus viris rei literariae peritiffimis. ^ Sic 122 B«re (Bibl. inflruct, Bel-
les Lettres T. I. pag. 32. nr. 2243.) quum editionem, quae annum 1572. praefert, attulif-
fet, quamuis in nota addita de Scapu/ae perfidia copiofe differit, tamen de iis. exemplari-
bus, quae anni indice deflituuntur et quorum in frontifpicio Diflicho illo quidam ἐπιτέμ-
yay etc. Srapulam pungit Stephanus, nihil habet, quod moneret lectores. — Atque /ac.
JMorellus, biblioth. Venetae D. Marci cuflos, qui catalog. biblioth. praeftantiffimae 7Map/.
Pinlli a fe euulgatum vberioribus eruditiffunisque annott, literariis inflruxit, ad vtrumque
Stephan. "T hefauri exemplar (catal. tom. IlI.. pag. 273. NN. 4733. 34.) de eorum dilfimilitu-
dine omnino nihil adfert. At, quod magis mirum, ipfi 7/od. Jan[J. ab Zllmelovzen , qui
fingulart Diff. Epiffolari ad. Io. Georg. Graeuium de Vitis. Stephanorum, celebrium- ty-
pographorum, de induílria expofuit, alia illa exemplaria, quorum in titulis annus, quo
typis expreffa funt, non exílat, omnino ignota fuerunt. Vid. pag. 72-74. et pag. 52-
additi /ndicir Librorum ,. qui ex omniuzy Stephanorum officinis vnquam prodierunt.

His igitur fübticentibus, negant, vniuerfum "Thefaurum Graecum ex Sephaniano prelo
iterata vice prodiiffe, fummi etiam in re literaria viri, Jo. Z4[b. Fabriciur cum eo, quem
fibi confentientem: adduxit /Mich. Richeyo ,. (h. 1) ; atque pofl hos Sigirm. Jac. Baumgarten
* (Nachrichten von: merkw. Büch. IV. Band. pag. 272.) maxime ad ita flatuendum hac ra-

tione

Gr. e cod. MSto olim: Zskeuiano in lucem nunc
primum vindicata. Londini 1789. mai. 8. Continet"

etiam vocc. in Tragicis gr. praefertim, quae ab
H. Steph. (unt omi(fa. Viri cuiusdam do&i /pecimen
fupplementi vocum omiffarum in H. Steph. thef.
Gr. L. in Mifcellaueis obíf. criticis in auctor. vett.
vol. VI. tom. I. p. 179. fq. — Vir quidam do&us
in ephem. litterar, Gothanis 8. 1789. pag. 521, exhi-
bet e "Meleagri carminibus plura vocc. gr. fingula-
ris formae, quae in lexico Stephaniano defide-
rantur, ——- Similiter. Aider. ad. Ariftophanem,
Hemflerhufius ad Lucianum et alibi, /rwi/ch in
notis ad Hcrodianum et alii ad alios auctores gr.
collegerunt et notarunt fupplementa. Zar.

cc) De Carteromacho, fiue Forteguerra, difci-
pulo Politiani, viro doctiffimo, qui An. 1513. diem
obiit, coníulendum Diarium Venetum (Giornale
de letterati d Italia) tom. XX. pag. 278. feq. [et
Bayle di&ion. voc. Carterom. tom. 1l. pag. 6o.]
Oratio haec eius poft editionem primam Venetam
ap. Aldum 1504. 4. faepius lucem vidit, vt Bafil.
1517. .4. Romae 1543. 4. et Baruthi, /o. Fafoldo
curante, 169044. Antimachi Oratio cum eius ver-
fione librorum Gemifti Plethonis de geftis Graeco-

rum, aliorumque apofpasmatiorum Dionyfii Ha-

lic. Demetrii Phalerei et Polyaeni prodierat Bafil.
1540. 4.

664 Lib. P. c. XL. LEXICA GRAECOLATINA:

tione dudii, quod Stephanus, vt faepius ipfi querendum fuit, iniuria, Scapu/a fibi illata;
ad inopiam redactus et a "Thefauro pauper redditus fuerit, quam ob cauffam de repeten-
da eius editione ipfum, exiflimant, ne cogitare quidem potuiffe, Sic in re facti argu.
mentatione, vt ita dicam, dogmatica vfi, eo prolapfi funt, vt, quod ipfe Stephanus ex-
preffis verbis. de "Thefauri fui po/feriore editione plus vna vice teflatus fuerat, id ad fuam
tamen praeconceptam ipfisque indubiam opinionem interpretarentur. lta enim -Fabricitur
fupra: 7/bi ( Palaeffrat de Lipfü Latinitate pag. 54.) Stephanus etiam mouo illo, quod dixi
frontifpicio (in ea enim fententia Fabricius atque cum eo Baumgarzrn fuerunt nouwm , mo-
do frontifpicium 'Thefauro fuo,. poft illatam a Srapu/a iniuriam praefixifIe,). ornatum The-
fourum. ipfé pofleriorem operis. fui editionem adpellat. ]

Hac ratione negat Fobriz., licet bene nouerat, Mich. Maittaire, diligentiffimum illum
Hiftoria Stephanorum Ícriptorem, pag. 355. adfrma[]?, tam certum effe, prodüffe ρο θεῖον
van etiom. T'hefauri editionem , quam, quo anno prodierit, e[fo incertum. — Maittairio accel-
fit Zo. Fetr. Kohliur, (de quo Chrffph. Sax. Onomaft. P. VI. in Anal. pag. 717.) mox
Kiloni, mox Petropoli P. P. qui, Petropoli relicta, Hamburgi, quum per plures an-
nos ibi priuatis fludiis literarum incumbens commoratus fuiffet, vitam cum morte commu-
tauit vir literatiffimus, et in libris eorumque editionibus explorandis atque diiudicandis
acutiffimus. Hic, vt ex cius ore ipfe accepi, vtrisque "T'hefauri exemplaribus fedulo col-
latis, nullus dubitabat, quin Z7. Sz. 'Thefaurum funm, quantus quantus efl, altera vice prelo
fubiecerit atque denuo ediderit. 868. fato praeuentus, de eo, quod reperiffe fibi vifus ἔπε»
rat atque in chartam coniecerat, nihil, quantum Ício, cum orbe erudito. communicauit,
quamuis apud animum conflituerat,

A parte veri omnino flant hi Duumuiri, JMaiztaire atque Kohliur, quod ex ea, quam
ipfe ego inftitui, exemplarium collatione his rationibus clare euincitur. ;

L Jpfus AuGoris de editione pofferiore repetitis tef imoniir, quorum vam
jn ea, quae auerfa tituli, anni nota deflituti, facie fiue opiftographo comparet, JZemr:
Stephani adinonitioug de Thefauri fui Gr. Epitome, quae titulum Lexici Graecolat. moni
prafert, pefiremo fe lectoribus his verbis fcriptis offert: ,, Huic enim omiiia (fc. addita-
,menta, emendationes et cenfuras) vom huic pofferiori Thejauri edifioni inferere (in-
» ftri autem, Lexico typis denuo compofitis prelo iterum fubiecto omnino mon potuif-
»fent) verum. feorfm cdeve vifum efl , ne ei, qui iam priorem ἐπ δέ. pofferior ttiam,
^, fl kabere illa quoque velltt , comparanda effet, fid in illa eiusque. corollario. diuitiarum
» Graecarum. cumulum et ipf? pojfideret.. Vale! * — Ejusmodi ipfius Stephani t2 Jflimonium
ineft etiam Diffithi, quo "Thefaurus in frontifpicio exemplarium , quibus anni nota deeft,
Lectores alloquitur, fis verbis extremis:

— — — πο janmu at hue redeo;
quorum fenfus hic e(t: Jam vcflitutus altera editiong vcdeo, iterumque integer in Iucem pu.
blicam prodeo. "
Alterum vero, quod ipfe Stephan. exhibet teftimonium, exflat in eius Ῥαΐαο γα
de Lipfi Latinitate, A.1591. edita, pag. 54. etiam, licet in peruerfum ícenfum detortum;

ab ipfo Fabricio allegatum,
IL. Exe

LEXICON HENR. STEPHANI, Lib. V. c, XL. δός

II. Exemplaribus vírirque (quorum in citatione id, quod impreffionis anni notam
praefert , Lit. 4. quod autem nota illa deflituitur, Lit. B. infignietur) oculis f"birBir
atque inter fe collatis, Exhibébo igitur diuer fitatis f/pecimina non quae poffem
omnia, fed breuiratis fludiofus, ex fingulis Tomis folummodo quaedam in/ignia ct eius.
modi, quibus omnino diuerfa atque diffimilia effe huius Thefauri. integra Exemplaria et an-
norum interuallo ἐμοῖς denuo compofítis e prelo prodii/Je quandam eorum partem, extra omnem
dubitationis aleam ponetur.

a) Literae vnciales fiue grandiores Romanae, in interflitio fingularum columnarum
ad loca commode citanda et citata facilius citiusque inuenienda pofitae, (A. B. C. D,
E. F. G. H.) i» Exemplaribus 4 εἰ B. non vbiuir eidem verfui f. lineae adhaerent, fed
quandoque in “4 altiorem, in B inferiorem locum occupant: tamquam, "Tom, I.
col.37.38. Lit. G. ad vocem 'ATK T AO 2; tom. Il. col. 31. 32. it, col. 155. H. litera
interílitio columnarum in 77 ad fextam, in J contra ea ad quintam lineam ante fina.
lem comparet. ldem, quum quam frequentiffime et in omnibus reliquis Tomis oculis
fubiiciatur, non eft, wt afferam plura eiusmodi fpecimina.

b) P'erfur f. lineae columnarum modo continent numero plures, modo pauciores vo-
ces in “4, quam in B. et v. v. Tanquam tom. I. col. 489. in ez, 4 lin. 1. voces 6,
B autem 7. lin. 2. 4 voces 125. B tantum τι. complectitur. "Tom. II. col. 31. lin. rs.
4A voces 8. et in fine verfus vocis diuifae Zar fyllabas priores Ca/o — ; B autem
voces 8, et vnam abruptae in verfus fine vocis fyllabam priorem Ca— ; Ita habent
etiam ZZ et B. verff. 16. 17. 18.

c) Alia iu fine verfuum Sylfabarum. vltimae vocis diffrahendarum ratio in 4 quibus.
dam in locis obferuatur, in B locis iisdem a/ía. E. gr. T. L col. 38. vocis 'AT K T-
AOX ad Lit. G.

44. lin. 2. Epith — Ouidio adun.
cus arcus
B.linj3. — —- Ouidio ad-
vncus arcus
cf. Tom. I. col. 490. C. lin. 5. in “4 et B. Praeterea col. cit. G. lin. penultima iterum
eft inter 44 et B. eiusmodi diuerfitas
TT. II. col. 31. lin. 15. 4. — — Calo-
"nef — propria,
— .-:55 — pH. — Ca.
loner — pro-

εὐ Το in hac columna in vtroque 4 et B faepius. cf. pag. 159:
'T. HII. col. 471. lin, 20. 21. 44. — — τὸ λεγόμενον
ἐκ τῶν
-- — - - B—-— τὸ λεγόμε-
νον ἐκ τῶν

Vol. VI. Pppp cuiusmodi

666 Lib. P.c. XL. LEXICON HENRICI STEPHANI.

cuiusmodi fpecimina etiam eadem col. 471. F. lin. 1. etc. occurrunt, quemadmodum
fere vbiuis in reliqq. IV et V "Tomis.

d) Diuerfa vocum ftriptio. 'T. Y. col. 491. C., Α΄. lin. 7. ἐσϑίες
B. — 8. ic9ig
— — 493. E; 4. — 3. ὠπο yv
B. — — ἄπο γνωμῆς
TÜcol p Es o4. ον ov AS!
JB. — — qvos zravozi T8

e) Nomina propria. Auctorum citatorum diuerfa ratione fubinde decwrtata, vt in nomi-
nibus P/atonir et Plufarchi; pro vtroque enim. nomine eft quandoque üisdem in lo-
cis in Z4. Pl. in B autem Plat. Plut. Sed quum fchedula, in qua haruma abbreuiatio-
num diffimilium Ípecimina adnotaram, amiffa fit, fingula loca, quibus occurrunt
citare nequeo.

£) Ipfi chara&eres et Graeci et Latini, quibus Lexicon impreffum eft, in A videntur
aliquanto effe maiores, recentes item atque acutiores fuiffe, in B. minores plerum-
que, vfu triti atque obtufiores.

Q) Exrata operarum Í. typographica in B. praeter ea, quae iam in 4. deprehenduntur,
et ex eo in Z. tranfierant (cuius infigne documentum e(t in eà, ita dicli correctoris
incuria, qua in pofleriore Indicis (f. Tomi V.) parte col.108. poft verfum vltimum
integer verfus, quem ad fenfum dicendorum adeíffe omnino oportet, in vtroque ex-
emplo deefl, ita vt vtrique hiece verfus

ctu fit. Τεροβινϑίνη autem dicitur Tercbintkina re —

addendus fit), accef/erunt alia noua plura. Yn calce enim t. V. col. 207. 208. dimi-
dia paginae inferior pars in /4 omnino typis eft impreffa; in hac autem eiusdem pa-
ginae extrema parte in J typis defcripta baec leguntur. — Ex iir, qui fequuntur ἴο-
cis nonnulli in aliqua tantam exemplarium (44 et B) parte (per 'T. I et IL.) emendatione
egent, His a Stephano obícruatis locis nonnulla infunt errata, quae non in 44, ve-
rum in J duntaxat occurrunt, exemplaribus igitur, anni notis deílitutis,- propria.
Quorum e numero haec adferam fpecimina:

B. t. I. col. 567. (568.) v. 57. παρωϑρῆσαι; fcribe, παραρϑθρῆσα!: et v. 63. πσά-
οαϑρήματα; Ícribe, παραρϑρήματοω. Quae recte habet f.

— 1044. v. 18. propria d.; fcribe, propriéd. — Ita recte 74.

— 1049. v.68. τῷ ὁ εἰς, ἃ δρόμος; fcribe, T8 o εἰς 1. & δρομ. Et fic in «(.

— 1050. v. 52. aromadaire; fcribe, dromadaire. Ita integre 4.

-— IT. V.2. Ey λεὺς; V. 33. ἀγόντον; V. 37. ἐλεήμω; ν. 39. €i εκᾶ:
quae emendatione egent: v, 2. ᾿Αχιλεὺς; V. 33. ὠνόνητον; V. 3T-
ἐλεήμων; v. 39. éiveuoc mam (addit Steph.) im hir tribur vocabulir. quat-
dam exempl, (B) literam y nom. fatir confpicuam habent ,/ quod in. alii
accidit lotir, de quibur fimul te monitum volui: pariterque. de locis
in quibur prima verfus (vulgo lineae). [itera def. in mounullis tantum

exempla-

E:
[T5

᾿ Ι LEXICON HENR. STEPHANE Lib.V.tXL. 66;

7 exemplaribus, vt (in 44, non vero ín IJ) cof. 554. in principio verfur
tertii à fint, «ταρχὴ pro Καταρχὴν quod decidiffet litera K aut. in-
Jfirumento quo atram ntum. literis impouitur efft. auulfa. fic c. 1130. 1.
λεφανταρχίω pro. ἐλεφανταρχία.

h)-His omnibus addendae videntur quaedam vtrorumque exemplarium dierfifater obuiae
in T.1. folir, quae inde a ftontifpicio vsque ad Lexici ipfum exordium decurrunt.
Varietates quidem illas in Epigraphis, omiffis Priuilegiis , ΗΠ. Steph. admonitione et
in vtraque primi folii facie confpicuas in exemplaribus, anni nota deflitutis, vt fatis
notas praeteriens, infigniores tantum referam. 3

Pag. 7. Catalogus 4du&iertm Gr. lin, 2. 44 — expofitiones vo-
cabulorum etc.

B — — expofitiones

vocabulorum etc.

— utlortr Gr.; ratione generis fcribendi, relati in fuas claffes, vcr in 4.
curuatis, in B. maximam partem perpendicularibur vé&lis inclufi funt.

— in fine columnae primae in 44 verba: Meat editionis, folito charactere Ro-
mano, in B autem eadem ita diclis literis curfiuir comparent.

.

Pag. 9. fqq. in 77 fignaturae b. i. b. ii. b. iii. b. iii.
in B -— — b.j.b.ij. b. ijj. b. iiij.
— 12. lin. 33. Verbum lineae primum eamque inchoans: Sum in 4. in marginem
paginae exteriorem extra lineam extrufum adparet; in Z reliquis linea-
rum initiis accommodatum.

Folio cum fguatura «Δ, i. pofl p. ze. 44. SCIPIONIS CARTEROMACHI PI.
f : florienfis oratio etc.
ΜΠ, SCIPIONIS CARTEROMACHI
Piftorienfis -oratio etc.

— vocabulum poflremum lin. vlt. “4. lingua
; B. ligua
. Praeterea obfcruandum, Titulos fingulares tomi III. in ZZ habere fignaturam A ai.
et Tomi IV. AAaai; quae fignaturae defunt in 8.

Iam, puto, fatis efíe ad euincendum, re ipfa exflare iterafam et alieram Tcfauri Stepha-
niani Gr. editionem atque hanc e(/e eam, quae amni nota def'ituitur. Quo autem anno prod-
ierit, incertum quidem, quod iam JVaiztaire afferuit; tamen certiffimum, ante annum 1591.
iam hancce alteram editionem enulgatam fuiffe, quum in Pa/ajffra de Lipfi latinitate,

uae 159r. in Incem emiffa eft, ipfe S£zphanur illius po/ferioris editionis, vt iam obferuaui,
Ld mentionem,

Quid tandem ex his omnibus allatis de vtraque editione eiusque pretio decernendum
atque flatuendum ? τὴ Nihil refert, qua editione ad linguae graecae fludium vtaris; eft
enim illa altera ne vllis quidem additionibus Jocupletata, neque in priore minus recte dicta ia

-Pppp2 pofteriore

668 Lib.P.c. XL. ALIA LEXICA.GRAECOLATINA

pofleriore funt emendata. 2) Prior, quae anni notam expreífam habet, praeflat re ipfa,
quum ei fphalmatum operarum pauciora inünt, editione pofteriore. 3) Poflerior con-
tra ea, fi non venuflate, artis tamen typographicae et orthographiae maiori fludio, atque
hiftoriae huius Lexici literariae, quos aperuit, fontibus omnino commendari videtur. —
Addo Epigraphen Thefauri Stephaniani Gr. cum fua varietate vtramque integram, in
noua Biblioth. Gr. Fabricianae editione Harlefiana ad pag.79. Vol. X. adferendam,
quum vna atque altera a Fabricio omiffa fit,

ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ EAAHNIKHZ ΓΛΏΣΣΗΣ, THESAVRVS GRAE-
CAE LINGVAE, 4b Henrico Stephano conffri&u. ΘΝ QVO PRAETER
ALIA PLVRIMA quae primus praeflitit (paternae in "Thefauro Latino diligentiae
aemulus) vocabula in certas claífes diflribuit, multiplici deriuatorum ferie ad primi-
genia, tanquam ad radices, vnde pullulant, reuocata.

THESAVRVS LECTORI.

Nunc alii intrepide vefligia noflra fequantur
Me duce plana via efl quae falcbrofa fuit,

ENS peer
EUM MEME CO. ues E. em

(Infignia Oliuae Stephani, cum Noli Altum fapere; fine fubfcriptione)

Anno M. D. LXXII, excudebat Henr. Stephanus. CVM PRIVILEGIO CAES.
MAIESTATIS, ET CHRISTIANISS. GALLIARVM REGIS.

altera. Epigraphe:
ΘΗΣΔΎΡΟΣ — THESAVRVS LECTORI, de ea quam fecit quidam eius epitome, :

Quidam ἐπιτέμνων me, capulo tenus abdidit enfem: ;
Eger eram à fcapulis, fanus at huc vedeo,

De magno quod idem compendium adfert difpendio agitur in ea quae
proxime fequitur epiítola.

(Infignia Oliuae Stephani cum No/i Zfltum Sapere ; fubfcriptione
HENR. STEPHANI OLIVA.

CVM PRIVILEGIO CAES. — GALLIARVM REGIS.
Hadenus Krohm. Harl.

ALIA LEXICA GRAECOLATINA.

Lexicon Graecolatinum Petri Gyllii, cum variis acceffionibus aliorum, et notis a To.
Hartungo additis recufum eft Bafil. 1577. fol, ex officina Henrico-Petrina; fed optima et lo-
cupletiffima exílat editio anni 1584. fol. in qua darur frui iunctim exhibitis obferuatis Pe-
tri. Gulli, Guil. Budaei, Iacobi Tufani, Conr. Gerneri, Hadr. Iunii, Rob. Confatini,
Io. Hartungi, Marci Hopperi, Guil, Xylaudri editorumque Zac, Cellarii et Nicolai Hoeni-

geri.

-—

Vol. X. p. 36 37 LEXICA GRAECOLATINA. Lib. V.c. XL. 669
geri. Fabr, In meo exemplo edit. Bafil. 1584. neque in titulo, neque in praefatione πο-
men Petri Gylli reperire potui: neque 70. Fabr. in hifloria biblioth. fuae, vbi parte ΠΙ.
gag. 252. fqq. de illo, praecipue de Budaeo et reliquis V. D, qui in titulo Lexici nomi-
nantur, copiofe agit, Gyllii mentionem iniicit. Haec editio, quae, quoniam in titulo
acceflerunt nomina Xylandri, atque Cellarü, vulgo dicitur nouemuirorum, multo ple-
nior quidem eít, et curatior quam prior, quae feptemuirorum nominatur, edita 1537.
1560. 1563. (cum notis, margini adícriptis, et colleclionibus msstis fuit exemplum in bibl,
"Thottiana in cuius catal. tom. IV. pag. 68. fqq. 237. fqq. etc. multa varii generis lexica
exfliterunt) 1572. fol. Contra haec habet multa vocabula, praecipue medica, quae in ed.

a. 1584. defiderantur.

10. Scapulae Lexicon ex Henrici Stephani thefauro, quicquid diffimulet, excerptum,
et laudabili indu(lria in Φιλελλήνων vfus digeflum atque exornatum locupletatumque, pri-
ma vice lucem vidit Bafiieae A. 1579. κ5) fol. 1504. et Geneu. 1598. et cum | Hypotypofi
dialedorum Jar. Zuwingeri Bafil. 1605. et cum Latino Laurentii Martii, Palatini, indice
1627. **) et Lond. 1637. addito infuper Jo. Harmari lexico Etymologico, [IP] et denique ac-
curatiffimo fludio Lugd. Bat. et Amt. 1652. fol. apud Elzeuirios et Hackium, curantibus
Cornelio Schr;uzlio εἰ Lamberto Barlaeo, qui Ioannis etiam Meurfii Gloífarium; Graeco-
barbarum abbreuiatum, praeter varia opufcula grammatica, in thefauro H. Stephani obuia,
adiecerunt. Haec editio recufa Bafileae 1665. fol. Exílat etiam epitoma Scapulae edita
A. 1598. 4. Ex laudato collega meo, Michaele Richey , comperi, duo exempla Scapulae,
quibus egregia plurima ex lectione graecorum fcriptorum adnotauerat Balthafar Stolber-
gius, ὁ μακαρίτης. efTe in manibus Reu, Theod. Daffouii, antiftitis Rendsburgenfis. Inter
alia in illis annotationibus Stolbergianis videre licet voces phrafesque fcriptorum facrorum
noui foederis, tef'imoniis auctorum graecorum comprobatas, Sic in bibl. Barberin. adfer-
vantur lexica Tufani À. 1552. fol. et Rob. Conflantini A. 1562. fol. manu. Hoefchelii pathim
aucta et emendata,

Dictionarium quadruplex, anglicum , latinum , graecum et gallicum. Lond.158o. fol.

Eduardi Grant, qui Crifpini Lexicon quater vel quinquies mille vocibus auxit, lexicon
graecolatinum Lond. 1581, 4.

Lexicon trilingue. — Argentorat. 16:1. fol.
Dictionarium tetraglotton, latinum, graecum, gallicum et belgicum. Franeck. 1612.8.

Morelli thefaurus linguae latinae, graecae et gallicae, ex emendatione Auberti, Lugd.1612.4.
Pppp 53 Jf. Hab»

££) Falluntur, qui A. t;7e.adfignant, vt auctor
clariffimus hiftoriae Stephanorum pag. 359. et bibl.
Fabriziana Helmft. tom.-. p.250. [vbi de hoc. lex.
de Scapula, Zwingero, Harmaro et Io. Meurtíio
Copiote agitur. ]

dd) Lawuacetz V. pag. 445. citat praeter ea editio-
nes, Befil, 1:80 fol -— ibid. 1589. fol. — .Geneu,
1628. fol — atque in fupplem. pag. 307. cdit,

Bafil. 16c0. apud H. Petrum cum Scapulae tabulis
de diale&tisfol. — Lund. 1696. fol, — cum Meur-
fii gloffario contracto Bafil. fol. IT. vol. Noua
et infigniter locupletzta edit. a pluribus annis pro-
miffa eft in catal. librorum Liofienfi nundin. fed
num εἴ quando ea editio cui Kronbiezgelius et Reus-
mannus immortui (ont, íam paene profiigata, lu-

cem adípiciat dies docebit. Harl.

610 Lib. 7. c. XL. LEXICA MINORA Vol. X. p.s7 Pss

Ir. Habretht Yanua linguar.. filingnis, lat. germ. gall. ital. hisp. et angl. Argentor. 1630. 8.

Henrici Dicimatoris thefaurus linguarum latinae, graecae, hebraicae, gallicae, itali-
cae ct germanicae, Lipf. 1613. fol.

[Lexicon gr. lat. ad formam Henr. Stephani, f. 1. ap. Guil. Laemarium. 1598. 4. — Ge:
neuae ap. P. Aubert, 1616. i

Io. Crifpimi lex, gr. lat. Colon. Allobr. 16:5. 4.

10. Serpilii diction. lat. graec. et germ. infer. Antwerp. ap. Steclfium. 1545. 4:
Henr, Stephani epitome thefauri ling. gr. f. lexicon gr. lat. Ebroduni, 1623. 4.

A4. IM. Szencienfí lexicon lat. graec. hung. Hannou. 1611. 8.

Lexicon philol et etymolog. graeco-lat. — anglicanum. Londini. 1677. fol.

Jo. Gezelii lexicon. graecum. Aboae. 1749. tefte Lawaetz. fupplem. pag. 308. Hari]

LEXICA MINORA.

Had. lunii nomenclator, rerum nomina propriis vocabulis expreffa variis linguis ex-
plicans, Antwerpiae An. r567. 8. editus et 1576. 1583. [Francf. 159r. ibid. 1620. — auct,
ab Heri. Germberg. ap. Stoer 1619. 8.] deinde recufus: Edmundo Richerio iudice nec lau-
dari fatis nec digne aeflimari poteft, cum loco breuiffimi optimiique commentarii in omnes
antiquos auctores efle poffit. c. 6. obfletricis, animor. pag. 227. 7)

Balthafaris Garthii lexicon graeco-latinum Francof. 1662. 8. et deinde faepius, Gar-
thius olim bilinguis, iam trilinguis, hoc eft Lexicon latino-germanico-graecum, adornan-
te Koenig. Norib. 1658. 8. — curis fecundis Georgii JMaithiae Komigii, cum praefat. B, -
Ioh. Mich. Dilherri. . Norimberg. 1679. 8, i 1

. Kilhardi Lubini clauis graecae linguae, fiue compendiofum lexicon latino- graecum
et graeco-latinum, vna cum fylloge fententiarum 7), quibus Vocabula linguae primitiua
continentur, Rofloch. 1605. 1609. Lubec. 1613. 1620. Lipf. 1633. et ex Danielis ac Phi.
lippi Parei recenfione Francof. 1643. 1663. 8. Lugd. Bat, 1644. 12. Aufl. 1647. 1651. 1664.
12. etcum interpretatione germanica Norimb. 1718. 8. Fabr. Animaduerti quoque, ci.
tatas effe editt. Lipfiae 1650. 8. — — Bruníuici 1677. 12. —Hannou. 1682. 12. — Norib,
1610. 12. et 1690. 8. — Londini 1669. 8. i We

Io. Knapii lexicon gr. latin. Antwerp. ap. Gymnicum. 1539. 8. Zarí.

Antonii Laubegoir Graecae linguae breuiarium graecolat. Duaci 1626. 8;
Io, “σιο:
00 In compendium reda&us ii vfum fcholar, fubiici. Similiter radices linguae graecae verfibus

Marchic. Berol. 1647. 8. /7arl. gallicis complexus eft Claudius Lancelotus, ma^
gg) Hae fententiae folent etiam Schreuelii lex. nachus Benedictinus,

Vol. X. p. 58 Ὁ 89 LEXICA MINORA. Lib.V.c XL. 6n

' Io. Zdiioff Comenii Ianua linguarum, graecis additis a T/izodoro Simonio, Holfato, Amft.
3642. 12, ex Siepl. Curcellaei recognitione Amfl. 1649. 8. [Multae edd. exfliterunt in bibl,

"T'hottian. v. cat. IV, p. 620. 630. [4.1

Coraclii Scüreuelii Lexicon manuale graecolatinum analyticum et latino-graecum, Lugd.
Batau. 1654. 8. 1657. 8. ib. 1670. 8. et ex quinta editione, in Belgio curata, Amt. 1682.
etiam emendatius. prodiit cura b. doctoris mei, lo. Godofredi Herrichen, Lipf. 1684. 8.
Dresd, 1707. 8. et ex recenfione Henr. Ludolphi Holtzkampii Amft. 1769. 8. Auctum
-graecolatinum per Zo/zphum Hill, et latino- graecum a 7o4. Hutchinfouo Lond. 1663. 8.
J'abr. Praeterea memorantur edd, Lugd. Batau. 1664. 1676. 1682. Amflel. 1684. 8. r1oo.
1709. 8. auct. ab Zil/io, Cantabr. 1685. 8. — Lipf. et Budifin 1696. 1702. 1701. 1714. 8. —
£dit. aucta, Patauii 1715. fol. — Dresdae, 1736. 1752. 1762. 1767. 1175. 8. Harl,

[Dan. Schulz lex. gr. lat. Sedini, 1668. 8.]

Guilelmi Robertfoni thefaurus linguae graecae, a lofepho Hill auctus, ad voces circi-
ter 24000. Lond. 1676. 4. non immerito laudatur a Colomelio pag. 79. bibl. felectae; eft
enim lexicon omnium in eo genere locupletiffimum et emendate excufum.

MM. Gottlob. Frid. Peckii liber memorialis graecae linguae ad modum fimilis latini
Cellariani, voces primitiuas et fub illis deriuatas et compofitas naturali ordine exhibens,
cum praef. M. Io. Dauidis Schreberi, Dresd. 1709. 8.

Joannis Cafparir Suiceri Lexicon graecolatinum, Tiguri 1683. 4. qui maius etiam
aliud, duobus vol. in fol. adornaífe fe teflatur in praefat. ad Thefaurum Ecclefiaflcum —.
quod lucem haud vidit.

Lexicon graeco -latino- germanicum Francofurti 1698, Zunneri fumtibus curatum ; bo-
nae notae.

Lexica latíno- Graeca Io. Gerlaci Wilhelmi, Ioh. Lindneri etc,

τος JBrniamini Hederichii 55) lexicon manuale graecum, cuius nuper fpes facta eft, omni-
bus fui generis lexicis, quae exflant, longe locupletius promittitur in tres partes, videlicet
hermeneuticam , analyticam atque fyntheticam diuifum, forma octaua maiore. Fabr. Prod-
lit Lipfiae 1722. m. 8. — per Patrik. Londini, 1739. 4. — auctum a Morell. ib. 1778. 4.
poft repetitas Sam, Pa/ricii curas multis vocabulorum millibus plurimisque nouis fignifica-
tionibus verborum locupletatum, et multis modis cafligatum et emendatum, cura 10. 4,
Ernefüi. Lipfiae, in bibliopolio Gleditfchii: pzoflat etiam Londini apud Nourfe, 1767.
mai 8. — ib. 1775. — ib. auct, cur, M, JZemnditri, 1788. — auctior et emendatior edit.
eura eiusdem, Lipf. et Londini 1796. mai 8. De Ernefl. cdit. aperte iudicat ///yztenbach
in praef. ad fuas eclogas hifloricas pag. XXVI. fqq. Reiske vero Ern, iuuit in altera edit,
et conqueflus eft de ingrata opera, in vita fua, ab eius vxore edita pag. 95. Har/.

lo. Chrifiamum quoque Hertzogium, praeclaris lucubrationibus notum et graecae

linguae haud mediocriter peritum, lexico graeco. digerendo [ΠΡ] operam, fuam addixiffe,
Ὁ an JIbeBMEE

hh) Gelefrte 3eituigen A, 1719. pag. 200.

6m Lib. 77... c. XL. LEXICA MINORA | Ἢ Vol. X. p. $9

libenter intellexi ex Goftlieb Szollii introductione in hifloriam eruditionis, edita A. 1718. 8.
Bermanice pag. 128.

Infigne etiam fpecimen lexici noui.graeco -gallici lucem vidit in Gallia, Projet
d'un d Bi maire grec, — Vide Mem, de "Trevoux, luin 1718. pag. 1118. lournal des Sauans
1118. Decembr. pag. 671. Hic. guftus facile faliuam mouebit graecae linguae ftudiofis, vt
totum opus abfolutum videre defiderent, quod dictionariis, hactenus editis, locupletius futurum
eft et acuratius. Vttamen pluribus inferuiat, ex graeco- gallico oportebit adornari graeco - lati-
num, vel Gallorum exemplo ab aliisetiam nationibus graeco-germanicum, Gracco-anglicum etc.

Theodori, Polycarpi F. Dictionarium graeco- latino- Ruflicum prodiit Mofcuae 1704.
4. Vide Acta Erud. tom. 4. fupplem. pag. 5oo. Far.

[Nic. Gürtleri Lexic. vniuerf. quatuor linguarum, lat. germ. graec. et gall. Bafil. 1731. m. 8.
Barth, Caflelli lex. medicum graeco-lat. Geneuae 1747. m. 4.

fbr. Καὶ! fpecimen fupplementi thefauri graecae linguae Stephaniani ex "Theognidis
fententiis (litt. A-) Hafniae 1760. 8.

'Thefaurus trium liguarum, latinae, gallicae, graecae. Parif. 1762.

M. Chr. Zimmermann, Prof. in Gymnafio Stuttgard. nouum lexicon manuale grae.
co-latinum et latino graecum, in vfum fcholarum. — cum praef. J. P. Milleri, Rect. et
Prof. in Gymnafio Vlmenfi. Stutgardiae 1771. mai. 8.

Conflantini Georgii Dictionarium IV. linguarum, graecae fcil. literalis, graecae vul-
garis, latinae atque italicae. Venet. Bortoli. 1757. IL. vol. 4. — auct. G. Conff. Ioammi-
nenfir. Venet. typ. D. "Th. Ioannienfis. 1786. fol.

The Origin of Language and Nations hieroglyphically, étymologically and topogra-
phically defined and fixed, after the Method of an Englifh, Celtic, Greek and Latin.
Englifh lexicon. — by Roland loner. Lond. 1764. 8.

I. W. I. Dilleniur griechifch- deutfches Woerterbuch für die Iugend, nach Schelleri.
fchen Plan gearbeitet, mit einem griechifchen und deutfchen Index. Lipfiae 1784. m. 8. —
ed. II. emendat, auctior, ibid. 1792. mai. 8. — ed. III. auctiorem promifit auctor anno
praeterito.

M. I. C. V'ollbeding. griechifch -deutfches Handwoerterbuch, zum Schulgebrauch. Li-
pfiae 1784. mai. 8. — Eiusdem Supplemente, Emendationen und Berichtigungen etc. Li-
píiae 1758. 8. — deutfch .griech. Handwoerterbuch. ibid. 1790. 8.

I. Gottf. Haar, (Conrect, fcholae Schneeberg.) Vollflaendiges griechifch - deutíches
Woertetbuch. Er//er Band. A. — K. Lipliae 1797. 8. conf. len. A. L. Z. a. 1797. nr. 252.
mens. Áug. pag. 361. fqq. — Praefiantia fuperabit minora lexica id, quod cel. St/meide-
yu, Prof. Francof. ad Viadrum, fecunduin ordinem etymologicum vocabulorum collige-
re et componere coepit:

| I. G. Schneidevs Kritifches griechifch . deutfzhes Handwoerterbuch beim Lefen der grie. :
chifchen profan-Scribenten zu gebrauchen. tom.l. Züllichau. 170. med. 8. (οι, II.
nundinis vern. Lipf. prodibit.)

Huc

Vol.X.p.89*90 LEXICA IN SINGVLOS QVOSDAM POET GR. Lib. V. c. XL. 61:

Huc quoque pertinet egregium opus: Zexicon fechnologicum graetorum rhetorum. Con-
geffit et animaduerfionibus illuflrauit Jo. Cáriff. Theoph. Ermefi, philof. prof. Lips. Lip.
fiae 1795. med, 8. Harl.

Lexica Jpetialia et. indicet. graecarum. vocum. im. fcriptores quosdam. fimgulor graeccr,
In POETAS quidem: .

In Homerum Wolffgangi Seberi indicem, Lexicon analyticum Lud. Culonii, clauem
Ant. Roberti et G. Perkinfi, lac. Sorgeri phrafeelogiam Homericam, et epitheta ex Iliade
per Nic. Pruflum collecta, iam memoraui lib. 2. c. 3. $. 29. feq. [vol.I. pag. 339. Íq. cum
meis additamentis, et pag. 565. de Dammii nouo lexico gr. etymologico. Berolini 1765.
4. Harl.] quibus addere licet indicem locupletiffimum graecsm, quem Euftathii ad Home.
rum commentáriis fubiunxit in Romana editione Matthaeus Debares fiue. Deuariur: alium
Bafileenfis ἐκδόσεως curator. Indicem item, de quo Scaliger in Scaligeranis pag. 145. vbi
de H. Stephano: l'indice der mots d' Homere ef! bon. — Indicem item Áícani Perfii, Romae
. editum: Indicesque graecos in volumine vtroque editionis praeclarae Homeri Barnefianae
[et Erneflinae] fubiunctos. Ieremiae Hoelzlini indicem in Iliad. lib. I. V. et IX. editos a "Theod.
Schreuelio Lugd. Bat. 1642. 8. Homeri epitheta, a Jacobo Reuio collecta, habuit MSta laco-
bus Perizonius, legavitque ea bibl. Leidenfi. Indicis omnium vocum Homericarum Sebe-
riano etiam digeflioris et elaboratioris, nefcio quo auctore, fpecimen Gieffa ante aliquot
annos ad me mifit vir doctiffimus Io. Henricus Maius, filius. Fabr. De Apollonii Lexico
- gr. lliados Odyff. vid. fupra, vol. I. pag. 5o5. fq. Har.

In Hefodum, Georgii Paforis in collegio Hefiodeo Amft. 1623. 8. atque ex patris
Íchedis per filium Matthiam Paforem index auctior in editionibus Hefiodi Schreuelianis
Amll. 1650. 1657. 8. Lipf. 1684. 1713. et Amflelodamenfi Ioannis Clerici r7or. 8. [v. fupra,
vol. I. pag. 604. fqq.] Praeclarus etiam- index graecus in Hefiodum eiusque fcholiaffas
exflat in editione Plantiniana 1603. 4. [δ] quem autor eius, Daniel Heinfius, pro glof-
fario et vocabulario Hefiodico lectoribus fuis commendare non dubitat. Fabr. (Vincent.
Calà Orofii de Figueroa) index Hefiodeus. Neapoli 1791. mai. 8. Harl.
Ia Trognidem index Wolfgangi Seberi. Lipf. 1603. 1620. 8. et index atque analyfis
- omnium vocabulorum in editione Francofurtenfi a. 1701. et 1710. 8. quam notis etiam et
commentario inflruxit Henricus Gottlob Iuft, Profeffor Academiae Erfurtenfis. [v. vol. rz.
pag. 115. ἴ44.}

In Phocylidem εἰ Pythagorae aurca carmina indicem omnium vocabulorum dedit idem
Wolfgangus Seberus ἢ) Lipf. 1604. 8. In Phetylidem, aurca carmina et Naumachi fenten-

tias,

ii) Hic Seberus indices eiusmodi etiam in alios pag. 471. et de aliis pii huius et diligentis viri fcri.
poétas graecos, Apollonium, Euripidem, Sophoclem — ptis God/ridi Ludouici hiftoriam Rectorum (μοὶ,
"Theocritum etc, adfectos habuit. "Vide eius Epi- pag. 130. fqq.
ftolam ad lungermanum, poít Hottomannianas

Vol. VI. 9.444

674 Lib. P. c. XL. LEXICA IN SINGVLOS QVOSDAM POETAS Yol. X.p.soPot

tias, indicem et analyfin grammaticam M. Adam Erdmannus Mirus, gymnafii Zittauien-
fis Conrector infigniter promeritus. Budiffae 1715. g.

In Pindarum et lyricos Aemilii Porti Lexicon Pindaricum Hanou, 1606. 8. et index o-
cupletiffimus omnium fere vocum phrafiumque, qui exflat in editione Pindari Oxonieníi
1697. fol. Nam Erafmi Schmidii πινδαροταμέϊον fiue Concordantias Pindaricas quarum
fpecimen dedit in prolegomenis ad illum poetam, defideramus. Fabr. De Porti et Dam-
snii lexic, vide fupra, vol. II. pag. 77. et 78. Euripidis Phoeniffis edit. Schütz Halae 1772.
8. vberrimus graecitatis index additus efl. Har/, :

In Zefchylum index graecus vocum, in fcholiis explicatarum fubiungitur in editione
Stanleiana, Lond. 1665. fol. [Lexicon Aefchyleum recentiflimus editor , Cel. Sehüfzitts pro-
mifit. Sophoclis editioni Etonenfi 1786. 4. index copiofiflimus et Euripidis edit. Lipfieafis
'Tomo ΠῚ. Euripideum Lexicon eft additum.]

In Zfriffophanem πίναξ ἁπάντων τῶν ἀξιολόγων ἀφϑονώτατος occurrit in editione
graeca Bafileenfi Frobeniana 1547. fol. repetitus etiam in graeco-latina Geneu. 1607. fo).
Sed longe pleniorem indicem vocum Ariflophanis, aecuratioremque debemus viro erudi-
tiffimo, Ludolpho Kuflero, in editione comici, quam adornauit, praeflantiffima, Aunft,
1710. fol.

In JMenandri et Philemonir fragmenta index graecus a Ioanne Clerico adiectus, cui
plura etiam inferta ex inedito Photii Lexico, Amft. 1709. 8.

In Callimachum index graecus vocabulorum omnium exftat ad calcem editionis Pari-
fienfis An. 1674. 4. quam dedit Anna, Tan. Fabri filia, Cum tempore fragmenta plura
accefferint in editione Callimachi Graeuiana Vltraiecti 1697. 8. etiam index graecarum vo-
cum in illa [et Erneflina] occurrit locupletior.

In Lycophronem index vocabulorum omnium auctore Richardo Wright, Londinenfi,
exhibetur in editione vtraque Potteriana Oxon. 1697. 1702. fol.

[Editioni 4polfonii Rhod Argonaut. Shawianae adiectus eft Index omnium vocabb.
emendatus in ed. Lipfienfi 1797. 8.]

[ΡῚ In. Theocritum, Mojchwn, Bionem etSimmiam dictionarium Doricum Aemilii Porti,
Francef. 1603. 8. [Plenum lexic. adhaeret edit. Reiskianae]

In Dionuyfi periegefin dolendum eft Ba/thafari Scheidii indicem fato viri praeclariffimi —
interceptum eífe, cuius fpem ille fecit praefat. ad indicem in Herodianum.

In Oppiani Halieutica gloffarium, de quo fupra 6. IX. de gloffario, a Rutgerfio edito:

In Jufaei carmen de amoribus Herus et Leandri index omnium verborum fubiicitur
editioni, quam cum variorum notis adornauit D'cmie/ Pareur, Francof. 1627. 4. et editio-
ni cum nouo indice graeco Jo. Henrici Kromayeri, Halae Magd. 1721. 8.

In Nenni metaphrafin Evangelii lohannei, index graecus Frid. Sylburgii, in edi.
tione Commeliniana 1596. 8. recufa Lipf. 1618. 1629. 8. [fed omnibus bonis et recentio-
ribus edd, poetar. g. addi folent indices varii generis.]

in SCRIPTORES PROSARIOS.

In Herodotum lexicon Ionicum Aemilii Porti, Francof. 1603. 8. gloffarium breue;
λέξεων ἰάδων συλλογὴν et loach. Camerarii atque H. Stephani recenfio et interpretatio
vocum Iierodoti, quae exflant im ediügnibus huius [criptors melioribus Stephaniana - -

Mou iode ἰδ τον τευ κα Iungerman-

Yol.X. p. 91 95 ET ALIOS SCRIPTORES ÓRAECOS. Σ᾽, XL 6g

Iungermanniana, Galeana, Gronouiana [et Weffeling.] Breue aliud lexicon Anonymi τῶν
Ἡροδοτείων λέξεων, quod ex codice Golda(li occurrit in editione Grouom. p. 748. Mauf-
facus exitimauit, effe excerptum ex Apollonii γλώσσαις Ἡροδότε, quas ex magno Ety.
mologico fupra nominaui $. VIII. v. Z/po/fon. Idem illud H, Stephanus pridem A. 1564.
8. ediderat ad calcem fui Erotiani pag. 105. In Herodoto Tho. Galei habes etiam indi-
eem dictionum Herodoti Ionicarum graeco-latinum concinnatum a Nathane Nicols: et
editionem Iac. Gronouii claudit index vocum graecarum, de quibus in notis differit.

In Hippocratem Erotiani et Galeni faepius edita, aliorumque deperdita gloffaria memo:
raui 1. 4. c.38. $.4. fq.in h. vol. p.253. fq. vbi etiam diclum de Anutii Foéfii lexico Hippocrateo
elaboratiffüumo Francof, 1589. —Geneu, 1662, fol, et de Ioh. Conradi Dieterici Iatreo Hippo-
catico fiue lexico in Hippocratis Aphorifmos, Gieffae 1656. Vlm. 1661, 4. nunc tantum
addo, in ephemeridibus litterariüs Parifienfibus A. 1715. menfe Iulio p. τι3. fq. propediem
edendum promitti Doucquerii, medici Cadomenfis, lexicon medicum vniuerfale etymologi-
cum et philologicum, in quo vndecies mille vocabula rarioris vfus ab auctoribus graecis
latinis et gallicis adhibita illuflrantur. Fabr. ld num editum fit, nefcio. Caffd/íi autem
lex. med. fupra in catal, lexicorum iam memoraui, Har/.

In Tucydidem index graecus verborum phrafiumque fubiungitur in editione W'eche-
liana 1594. fol. alius in Thucydide optimi viri et non fine maguo dolore mco litteris
nuper erepti, Io. Hudfoni, Oxon. 1696. fol. [et Duckeri ed.]

In AXemophoniem, Aemilii Porti index graecarum vocum phrafimmque et H, Stepha
ni vocabula Xenophonti peculiaria vel cum Herodoto ac "Thucydide communia, exílant
in editionibus Xenophontis Sylburgiana Francof. 1594. fol. et Parif. 1625. fol. Jo. Grammii
fpecimen fupplementi lexicorum ex Xenophonte, ad calcem hiítoriae Deorum fiue pro-
dromi antiquitatum Xenophontearum, —Hauniae 1716. 4. Fabr. Erneftium , Schneiderum,
cum primis Zeunium vtiles et egregios indices adieciffe editionibus fuis opufculorum Xe-
nophont. fupra, in vol. III. libr. τ. cap. 1, in catal. editt. Xenoph. oflendi. Zar/. Speci-
men Indicis Xenophontei nuperrime edidit Prof. Frid. Guil. Sturziur, Gerae, 1798. 4.

In Jfocratem Hieron, Wolfii index in editione Bafil. 1549. fol. [in edit. Auger.
T. Π|1 Michael Neander in phrafeologia lfocratis, Bafil, 1558. 8. H. Stephani diatriba
de vocabulis nonnullis et loquendi generibus ab Harpocratione et Suida apud Ifocratem ob-
feruatis, in editione lfocratis A. 1593. fol. et ad calcem Harpocrationis illuflrati a Iac. Gro-
nouio Lugd. Bat. 1696. 4. Non repetenda hoc loco, quae de Harpocratione et aliis in Rhe-
toras Lexicis dixi libr. 4. cap. 38. δ. XI. fqq. (pag. 244. fqq. in h. vol.]

In P/afonem plura veterum Lexica deperdita memoraui lib. 4. c, 38. $. 1c. [pag. 242:
vbi quoque agitur] de Timaei Lexico. Non contemnendus etiam index vocum fubiicitur
editionibus Platonis graecis Bafileenfibus 1534. et 1556. fol. Fabr. Fifeher:us iam a pluribus
annis promifit clauem PjJatonicam, et locupletiffimum eximiumque indicem fubiecit Fi4-
sif: fuae editioni doctae Platonis Gorgiae, Gothae 1796. 8. Lexici Platonici fpecimen diff.
IV. lac. Wogner. Goett, 1798. 8. Harl. :

Q.qqq 3 fa

616 Lib.PV.:. ΧΙ, LEXICA IN SINGVLOS Vo! X. p. 92} 03

In Zfefthinis tres dialogos index graecus verborum et phrafium locuples fubiun-
ctus editioni praeclarae graeco-latinae Petri Horrei, Leouardiae 1118. 8, [in primis £i.
ftheri. editionibus.]

[Reiske locuplet. indices confecit ad Aefchinis, Lyfiae, Demoflhenis etc. orationes in
edd. oratorum graecor. — In Reiskiana editione Opp. Plutarchi tom. XI. et XII. conti-
nent amplos indices. De editionibus. autem cum vberioribus indicibus lam in fingulis capi-
tibus de auctoribus ibique in notitiis editionum egimus, Addam Woerterbuch nach den
Capiteln des Pa/aephatus von unglaublichen Begebenheiten etc. Coburg. 1784. 8. Doclio-
rem vero indicem f. clauem fubiecit Fifzherur fuis Palaephati editionibus. v. fupra, vol.r.
pag.19r. — 4. F. Dilfchmanni — vocabularium graecolat. in. Gefneri. Chreftomath. gr. et
in AXemophon'is M. S. itemque in Homeri libros VI. priores, etc, Stendal. 1785. 8. —

Ep:&itu; ed. Vptoni habet vberrimum indicem, et ita alii plures auctores hoc praecipue
faeculo a viris doctis illuftrati editique. Har.

In Zfriflotclem indices graeci optimi fubiundii in editione Philofophi operum accura-
tüffima graeca Wecheliana A. 1587. 4. quam Friderico Sylburgio debemus. Idem vir
egregius magno fludioforum huius linguae fructu fimilibus inftruxit indicibus alios etiam,
quos vulgauit fcriptores, vt DJionyffum *^) Halicarnaffeum, romanae hifloriae fcriptores
graecos minores, nec non Pau/amniam, Etymologicon magnum, luflinum [QU] Martyrem et
Clementem , Alex. Theodoreti libros. de curatione graecar. adfect. Lexicon autem vocum Ari-
flotelicarum, ad philofophiam pertinentium, Petro P:tito auctore, quod breui proditu-
rum fcribebat Menagius ad Laértii Platonem pag. 160. b. lucem non vidit, Pridem quo-
que intercidit Clizarchi liber de interpretatione vocabulorum Ariflotelis, quem . laudat Eu-
ftratius in IV. Nicomacheorum. Sed exflat D. Martini Fogelii lexicon infigne vocabulo-
rum, homonymorum praecipue apud Ariflotelem , editum Hamb. 1689. 4.

In Theophrofli Characteres Ethicos, Index praeclarus analyticus Petri Hedelini, cu-
rante Erico Benzelio, Vpfaliae 1708. [Melior eft Fifcherianus.] --

[Lexicon Po/yhianum vtiliffiumum in edd, Ernefli et Schweighauferi. Harl;

[in Zpollodori Bibl. ed. Heyn. Index]

In Plutarchi librum de puerorum inflitutione index analyticus et lexicon Olai Hefychi
Lipf. 1705. 8. [et ed. Heufingeri.]
In Julii Pollucis Onomafticon index Wolfgangi Seberi, in edit. Francof. 1608. 4. et

longe plenior accuratiorque Stephani Bergleri in editione Pollucis optima 'Wetfleniana
Amfl. 1706. fol.

"Arriani hiftoriam de expeditione Alexandri et de rebus Indicis vidi illuflratam eruditis
notis et vberrimo indice vocum phrafiumque graecarum atque ad editionem, paratam a Geor-
gio Raphelio, paftore ecclefiae Luneburgenfis, cuius obferuationes infigues ad Nouum
Teft. e Xenophonte, Polybio et Arziano digeflas habemus.

In

kk) Indices graecos in Dionyfium Halic. et Cle- . debemus A. 1715. fol, Indicem in Paufaniam etiam
mentem Alex. habes etiamin editionibus Oxonienfi- in edit. Lipfienfi A. 1696. fol. iu Iuftinum. Marty-
bus vtriusque fcriptoris, quorum illam /o. Fudfo- rem, inedit, Parif. 1615. 1636. fol, Witcb. 1586. fol.
πὸ, À,V104. hauc Jo, Potéero; Oxonienfi, epitsopo

Vol. X. p. 93 δ 94 QVOSDAM SCRIPTORES GRAECOS. Lil. Κ΄. α XL. 617

In 4eliami varias hiflorias Lexicon concinnauit Zo. Scheferur, Argentorat, 1647. 1662.
8. deinde auxit et emendauit in fua elitione Joachimus Kuhniur, Argentorat. 1688. 8. et
ποιὸ accuratoque ftudio Jac. Perizonius. Lugd. Bat. τοι. 8. [et Kretfchmarus in indice im
edit. Dresdae et Lips. 1746. 8.]

In Herodiani Hiftoriam Lexicon, fiue index graecus analyticus locupletiffimus Ba/tAa-
faris Scheidii, ad calcem editionis Boeclerianae Argentorat. 1662. 1672 et 1694. 8. [Add. In-
dices editt. Weffcl. Diodori Siculi et Reimari Dionis Caífii Opp.]

. - In Sextum. Empiricum index graecus, fubiunctus editioni, a me curatae, Lipf. 718. fol.
auctorem habet ingenem egregium, Nicolaum Fedderfen, Flensburgenfem.

Ex Luciano indicem vocum, quae in Henr, Stephani thefauro omiffae funt, confi-
gnauit Ioannes lenfius libro tertio lectionum Lucianearum cap. 1. p. 309. 316. Hag. 1699.
8. [Plenus index complet tom. IV. edit. Reitzianae.] :
. — [Index vocabb. Grr. in. Hirgerii Opp. ed. Wernsdorf. — in Geopenicorum ed. Niclas
| T. 1V.]
. JMam. ]Hofzhopuli in Philoflrati imagines lexicon MStum fupra δ. VIIT,

[I] Ia catalogo bibl. inflructiffimae Bultellianae p. 343. memorantur Lexica quaedam
graeca edita ad quorum margines Emericus Bigotius manu fua noteuerat voces víurpatas
a Porphyrio, lamblicho, Polaco, Dione Chryfoftomo et Zriflaeneto: mec non a patribus
graecis, Ju/ffino, Origene, ZIthanafo, Gregorio Naz. Cyrillo Alex. Theodoreto, Nilo.

Bene JMich. Moittaire, vir egregius, in hiftoria Stephanorum pag.389. Mi sudi
quidem, fed litterarum amantiffmo, veniam dent eruditi, fi cupiam, vt nc quis auGlorem
veterem editurur fe opere propofito defuntum putet, modo- ipfum. nitido charaBlere, charta
magnifica, motis luculentis órnatum excudi. curauerit , nifi non. infulfuna indicem, fed. lexicon
ipfi au&fori peculiare accommodrt. :

Non omittendum etiam hoc loco H, Stephani graeco-latinum fex. Cireronianwm, edi-
tum Parif. 1557. 4. in quo graecorum feriptorum loca, a Cicerone citata, cum Tullii verfio-
ne exhibentur, graecisque illorum vocibus ordine alphabeti defcriptis, interpretatio Cice-
ronis laudatiffmo inflituto adiungitur. Fabr. Adde Lexicon Ciceroniamum graecolatinum
et cafligationes in quam plurimos locos Ciceronis. Aug. Taur. 1743. mai. 8. Harl.

Ad ea denique, quae de lexicis graecis δι δ Ποῖ; in facros atque ecclefiaflicos fcriptores tum
vniuerfe tum figillatim in Diomyfium Areopag. Joannem Chryfofl. et Andream, Cretenfem,
adornatis dixi fupra fect, IX. fin. et lib. IV. cap. 37. et38. et de Corordamtür, quas ad.
pellant. graecis ia LXX. Interpretes et in Nouum eft. ibid. [fupra pag. 214. feq. h. νοἱ.
hoc loco adiungere inuat, praeterita tunc mihi: Jo. Ernefli Grabii gloílarium graeco -
latinum in Zrenceum, in edit. Oxon. 1702. fol. repetitum etiam auctius in Maffuetiana Paril.
1Tro. fol. Fabr. Add. Concordantiae on the Greek Teflament: with the English Verfion
to each Word; the principal Hebrew: Roots correfponding of the LXX. short critieal
notes where neceffary, by loím JFiliamr. Londin. r767. 4. Harl. ils

Lexicon graecum biblicum , curante Chriffophoro Píantino, editum cum inflitutioni-
bus linguae graecae. atqve epitome thefauri linguae hebraicae Santis Pagnini ia tomo VIF.
Operis polyglotti, Antwerp. 1572. fol.

--- In LXX. INTERPRETES et Jibror Peferir Tiff. apotryphor Lexicon fuccinctum
graeco-latinum Zacáariae Rofenbachii, Med. D. et. facrarum linguarum im fchola iliuflri

Q434 5 Herbo-

6:1 Lib.P. ἃ XL: LEXICA IN LXX. INTERPRETES Vol X. p.ó40995

Herbonenfi profefforis; quód exflat in eius Methodo omnifcientiae Chrifti, Herbornae
1634. 8. quo fub titulo habes fimul vocabula graeca Novi Tefl. fecundum claffes rerum
digeffa, et. elenchum graeco-latinum dictionum, quae in Vet, et Nouo Το , pariter oc-
cürrunt, nec non indicem graecarum vocum, quae in Nouo ΓΙ, tantum reperiuntur, et
fpecimen omnifcientiae gentilis, hoc eff plerasque latinas et graecas dicliones primitias,
fimiliter per claffes rerum. difpofitas.

[I] Chrifliani Schotani lexicon Hellenifticum feu Alexandrinum, Franequerae in 12. vul-
gatum, exhibet G. Paforis clauem Novi Teft. auctam vocibus, in verfione graeca LXX.
Interpretum occurrentibus, — Diligentiore fludio etiam, celeberrimo Montfaucono praceun-
te, vocés LXX, Interpretum, ceterorumque Aquilae, Symuachi etc, adiunctae lexico
Paforis in Nov. Tel. cura. Chriffiani Schoctgenii, Lipf. 1717. 8.

Mich, Crellii fylabum graeco-biblicum, fiue vocabulgtium, omnia nomina et verba;
quae in Vet. Tcft. verfione LXX. virali habentur, per claffes declinationum et coniugatio-
mum recenfens, ordine alphabetico ante terminationes obferuato et adiecto catal; vocum
Noui Teíl, τῶν ἁσαξ λεγομένῳν. Altenburg. 1646. 12.

Praeclarum inprimis eft lexicon duplex, reliquiis Hexaplorum Origenis fubiunctum,
quas incredibili fludio poft Flamminium Nobilium et Ioannem Drufium ex editis atque
ineditis monumentis congeffit vir fupra laudes Bernardus de Montfaucon Parif. 1713. fol. 2,
Vol. Prius lexicon. hebraico- graecum eft, alterum graeco-hebraicum: in vtroque vocabula,
non modo apud LXX. Interpretes, fed etiam in Aquilae, Symmachi, Theodotionis et
caeterorum interpretum fraginentis obuia exhibentur cum Latina interpretatione, et He-
braicis, quibus refpondent, adiunguntur. [Praeflantius eft Jo. Frid. Fifzheri Clauis reli-
quiarum verfionum V. T. graccarum Specimen, cuius Part. I. Auctior repetita eft in Com-
snentt. 'Tlicologg. edd. a Velthufeno, Kuinoelio et Rupertio T, IV. pag. 195. Íq.]

Lexicon in LXX. interpretes a D. Hugone. Bruzhtone ftudiofe compofitum, et ad.
huc ineditum "Thomas Hayne in praef. ad dif. de linguis (in "Tho, Crenii Aualectis
pag 15. feq.) teflatur, fe Collegii Sionenfis bibliothecae Oxon. dono dediffe,

In NOVVM TESTAMENTV M, nota omnibus

Grorgii Paforis, profefforis Franequerani, clauis, manuale, fyllabus omnium Noui
Teft. dictionum Lugd. Bat. 1628. 12. Amfl. 1632. Lipf. 1732. med. 8. etc.

Eiusdem Lexicon graeco-latinum , cum etymis nominum propriorum et peregrino-
rum. Herborn. 1622. 1626. 1632. Franeq. 1652. Naumb, 1637. 8. Fabr. Etyma nominum .
propriorum, itemque analyfis hebraeorum, Ífyriacorum et lat. vocc. quae in N, T. vs-
piam occurrunt. Ienae 1668. 8. — Lexicon manuale emendatum. et auctum cura 7. F.
Fifiheri, Lipfiae 1155. 8. fed nolo ea, quae de lexicis gr. in N. T. a Scvarzio, Schüttgenio,
Krebfio, Spoknio et Schleusnero in Introd, in hift. ling. graec. 1L.2. p. 110. fqq. adnotaui, hic re-
coquere, cl. 7. F. Fifther edidit Prolufiones XXXHI. de viris lexicorum N. T. 1772- 1790-
4. quas deinde iuactim edidit: Prolufiones de vitiis lexicorum N. T. feparatim antea, nunc
coniunctim editae multis partibus auctae multisque in. locis emendatae. Lipfiae 1791. πηδῖς
T. — Ydem curauít nouam editionem Cár. Stock clauis linguae S. N. 'E, Lipfioe 1753.
m. 8. Editio quarta prodierat lenae 1743. m. 8. Har,

Α Ψψευ:

ET IN NOVVM TESTAMENTVM. Lib, V. c. XL. 679
A ψευδερμήνείαις Caluinianis repurgatum a Jo. Philippo Oheimio. Lipf. 1658. ξ.
fibid, 1666. 8.)

Illflratum variis obfervationibus philologicis et verborum e LXX. interpretibus ad-
paratu auctum a Chriffiano Sthoetgenio. Lipf. 717. forma maiore octaua.

offi, Bergenfis in Norwegia Superintendentis , notae ad Paforis lexicon memorantur
àn Epiflola Io. Ifaaci Pontani, fcripta A. 1632. et in Antonii Matthaei fylloge Epiftolarum
cum A. Alciati Epifl. centra vitam monafticam , edita Lugd. Bat. 170g. 8.

Lud. Lucii dictionarium graeco-latinuní in Nouum efl, editum Bafl. 1640. 8.

"udreas Pauli, Wismarienfis, Θϑεμαϑορολογία, diflincte exhibens atque grammatiea
ἀκριβείας declarans radices omnes et deriuata atque compofita vocabula in Nouo Teft.
Occurrentia, quae per diuerfas terminationes difpofuit et analogiae atque fignificationis ve-
luti clafibus diflinxit. Eubec. 1653. 12.

10. Dawfon lexic. alphabet. N,'T. Cantabrig. 1706. 8. [Londini 1776. 8.]

Ioh. Conradi Dieterici, prof. Gieffenfis, Antiquitates poflumae Noui Tefl. etiam bic
memorandae, quoniam et ipfae digeflae funt ordine alphabetico vecum graecarum, atque
Lexicon infigne Philologico-'Theologicum in noui Foederis libros praeflant. Francof.
i680. fol Hic vir doctus etiam parauit in vfum graecae linguae fludioforum radicale
nominum, verborum et particularum , nec non izuenzarium harmonicum , voces phrafesque
- graecas cum latina et aliis linguis conferens, et rationale vocum, fiuc etymologicum. Vide

eius fpecillum chreftomathiae graecae, editum Marpurgi A. 1649. 4. pag. 37. 59. 60.

Similiter pars pofterior Criticae facrae Ezuardi Leigh, Angli, obfervationes philo-
logicas in omnes graecas voces Noui efl. ordine alphabeti collocatas, exhibet, Amft.
:- 1619. 1688. 1696. fol. ") .et Martini Cafp. Wolfiburgi Obferuationes facrae in Nouum

"eft. excufae Lipf. 1714. 4. de quibus Ephemerides eruditorum Parif. 1719. menfe Septemb.
pag.308. De loh. Cafp. Suiceri thefauro "), in quo itidem voces etiam. Noui 'Te(l. ple-
raeque erudite illuflrantur, iam dixi lib. 4. c. 38. pag. 230.

10. Drufiüi ad voces hebraicas Noui foederis commentarius, Lexici in morem con-
vinnatus, prodiit Franequ. 1616. 4.

Jartini Prtri Cheitomati. Lexicon. vocum graeco-barbararum N. T. quae Orienti

originem debent, Amft. 1649. 12. Praeter Drufium et Cheitomaeum de vocabulis Hebrai-
; cis

Vol. X. p.95 96

gtaeco intelligendo conimode adhiberi pollit. Go-

If) Ab Henr. a Middoch iu lat. fermonent con-
wería, ed. lat. tertia, Francof. et Lipf. 1694. 4.
Editio latina quinta, nouis tam vocabulorum
quam obferuationum additionibus aucta, nec non
fupplemento, antea feparatim adiecto, iam fua
radice inferto et ab infinitis locorum, | praefertim
fÍcripturae repurgata. Accefüt ( Jo. Cour. Kesleri
gymnaf. Goth. fubconre&oris) adpendix vocum,
in codice graeco LXX interpretum et apocryphis
(etiam in fragm, Aquilac, Symmachi et "Theodo-
tionis) occurentium; ita vt aunc haec noua edi-
tio vniuerfo cod, facro tam hebraceo, quam

thae 1706. 4. Kesleri adpendix habet peculiarem
et longiorem inícriptionem ,-in qua praeter ea ex-
hiberi dicuntur plurima vocabula multaeque voca-
bulorum fignificationes, quae in omnibus, ctiam
copiofiflimis lexicis, ita dictis thefauris, gloffariis
et dictionariis fruflra quaerantur. In praefatione
fubíidia, quibus vfus fit, enumerat auctor, — it.
Gothae. 1735. 4. Harl. ,

my) hmftel 1682. — ed. 2. priori emendatior,
elegantior et longe auctior. ibid. 1728. fol. 1L, vell.
Harl,

ὅβ.ο Lib.P.t. XL. SCRIPTT. RECENTES DE SYNONYMIS GR. — Vol. X. ν, 96 97

cis Nouo Teft. confulendi Angelus Caninius ""), Otto Gualtperius, Petrus Poflinus et D.
Auguftus Pfeifferus.

Io. Knollii, conrectoris fcholae Rigenfis , vocabularium biblicum Noui 'T'eft. perquam
vtili inflituto ita elaboratum, [IP] vt vocabula fingula ordine librorum, capitum et ver.
(aum diftincte tironibus exponat. Saepius prodit, vt Rudolfladii r7oo. 8. Lipf. 1711. 8.
( — editio octaua, prioribus longe auctior et emendatior, curante Zfudrea Butigio, Lipf.
1730. 8. — ibid. 1739. 1745. 8. Harl.] "

Iloathimi Langii, Graeci Noui 'Tefl. clauis grammatica, Hal. Sax. 1720. 8. 1736. 8.

Matthiae Flacii clauis S. S. ex recenfione T/od, Suiceri, Francof. et Lipf. 1719. fol.

Chr. Reineccii manuale biblicum ex Concordantiis graecis adornatum, in quo voces grae-

cae omnes, in verf. LXX. interpr. et in apocryphis V. T. nec non in textu originali N.
T. occurrentes etc, Lipf. 1734. 8.

Io. Simonis, hift. S. et antiq. prof. Halenf, lexicon. manuale graecum, etc. Halae
1166. mai. 8.
Griechifch -deutfches Lexicon über das neue T'eflament — von B. Car/ Friedrich

Bahrdt. Berolini 1786. med. 4, vt Sturmii, "Telleri aliorumque lexica in N. T. germanice
fcripta, omittam.

XIIL Seriptores weeenter, qui Synonyma Greta, Epitheta et Phrafes collegerunt , mec
son tradiderunt de Graeis particulis, orthographia, profodia, fymphonia cum
alíir linguir. ete.

1. STNONTM A collegit Martinur Rulandus, Auguft. Vindel. 1519. 1567. 1571. 1576.

8. in quibus cum non immerito plura defideraíffet H. Stephanus praef. libri de inflituen-
- dis graecae linguae fludiis, emendauit illa'et locupletauit infigniter Dauid Hoeftheliur ib.
1585. 1590. 8. et Geneu. 1612. 1618. 1646. 8. [add. Lawütz L. pag. 454. et fuppl. pag 313,]

[Synonymorum libellus ex optimis latinae et graecae linguae fcriptoribus congeftus,
iam vero in gratiam fludiofae inuentutis Suecanae concinnatus, plurimisque in locis ad.

auctus ab El Putri Helfingio, | Stockholmiae 1587. min. 8.
AM. Dan.

nn) Angeli Caninii, Anglarenfis, Ἑλληνισμιος, co- — vit et notis ac praefatione, in qua de claris agitur

piofilimi graecarum latinarumque vocum indicis
acceíffione per Carolum Hauboefium locup!etatus;
in quod quidquid vetufliffimi fcriptores de Gr. L.
ratione praecipiunt, atque adeo omnia, quae ad
diale&tos intelligendas et poetas penitus cognofcen-
dos pertinent, facili methodo exponuntur. Acc,

lurimorum verborum originum explicatio , regu-
fc quaedam breues de ratione Íyntaxeos, et loci
aliquot N. T. cam Hebraeorum originibus conlati
atque explicati, Thom. Crenius recenfuit, cmenda-

"Ingelis, auxit. Lugd. Bat. 1700. 8. In praef. p.75.
Íqq. agit Crenius de Angelo Caninio, et obíeruat,
hanc illius grammaticam graecam editam effe initio
Parif. typis regiis a. 1555. et in officina Morelli
in 4. poftea Londini 1600, 1613. et 1624. 8. fi re&e
intelligo eius verba, dum ,, Londini, ait, a. cI2. IoC.
(male enim in inferiptione iftius exempli , quo vfus

quodque fequutus fum; Cl. C, eft) XIII. et XXIV.
in 8. ** Harl.

Vol. X. p.92 P 93 SYNONYMA, EPITHETA: Lib. V. c. XL. 6&

. JH. Dan. Peuteri comment. differentium apud Graecos νοῦς, potiffiinum ex Ammonio,
Lesbonacte et Philopono colledtus et locupletatus. — Praetniffa eft dil. de vfu differentium
ap. Graecos vocum in "Theologia. Dresdae 1740. (al. 1748.) 8. — Lawaetz in fpicil. I.
pag. 314. citat Pezrerí lex. vocc. graec, Synonymicarum [nifi error fit,] potiffimum ex Am.
monio etc. collectum etc. Dresdae 1766. 8. — Commendanda cft 1

Dan. V'echieri Hellenolexia, — fupplem. atque nouis accefljonibus auxit Z, /ich. Hei:
finger. Gothae, 1753. 8. Horl.] -

^ Paffim etiam Synonyma notata funt in lexico latino - graeco. Ludouiti Lari, pro:
feíforis Bafileenfis, vulgato Bafil, 1638. 8. nec non in Zo. Bemízii thefauro, de quo infra,
quemadmodum nter veteres fcriptores fynonyma non indiligente fludio olim adnotauit
Julius Poll:x in fuo Onomaflico. Fabr. ; |

[De Syntaxi praeter Vigerum, et eos, quos fupra p. 384. Not. //. laudaui, funt memo«
randi libri et

Carzerarii fyntaxis L. Gr, Bafil. 1539. 8.

Georgii Fabricii fyntaxis gr. auct. Colon. 1564. 8. — cum "examinatione regular. et
ordine orationis auclior. it. de verbis anomalis. cum indice 1576. 8. τ

Godefralcus Praetorius de fyntaxi graeca, libri II. Francof. 1554. 8;

ss Chrift. Socii litterator. graecus. Ienae 1697. 1710. 8. etc.

Principia fermonis gr. iuxta methodum recentiorum, quae vulgo Welleriana dicitur, —
Acc. fpecimen. fjutaxeos noua arte ad principia Sancliana compofitae. Ed. noua, auct, et
emendatior. 'liguri, 1784. 8.

Erh. Gb. Glandorf Progr. über die Conftructionslehre im. Algemeinen. Onoldi 1790j
4. Horles. i

. 2. EPITHETORUM Graecorum farraginem locupletiffimam, adícriptis poetarum
"veterum, qui illa vfürparunt, locis, debemus nobili viro, Io. Hartungi difcipulo, Conr. Din-
ro ""), Acroniano, in Friburgenfi primum academia graecae linguae profeffori, ac deinde
'confiliario Wirceburgico, qui illam primum excudi fecit 1589. 8. recufam deinde typis Weche-
Tianis'Hanou. 1605. 8. addita Erafmi Sidelmanni epitome de poefi feu profodia Graecorum:
deinde minus luculenter repetierunt. Geneuenfes An. 1614. g. et 1634. 8. fed ita, vt. graecis
epithetis latinam verfionem adiungerent. Collecta etiam a Jich. Neandro epitheta exílant
in Io. P'ollazdi libro primo de re poetica Graecorum, alia in thefzuro graecae poefeos
Nic. Cauffini S. Y. Epitheta Homerica ex lliade collegit. Nicolai Pruffur, Lugd. 1594. 12.
vt inedita, a Jarobo Revio collecta, omittam, quae in bibl. Le:denfi adferuantur. [In
cod. Parif. bibl. publ. MMDCCLV. funt epitheta e poetis veterib. collecta, ord. alphab, a Zo.
Bordato. Harl.)

"[P]3. PHRASES clegantiores ex Homero Zac.Sorgerus: in Homero enucleato, Fran-
cof. 1625. 8. ex poetis, graecis collegit et fub titulis digeffit Daniel Pareus in mellificio At-
ticO
oo) Vide Henningi IJ'itie memorias ICtorum — dreas Dinnerus , ICtus Altdorfinus, de quo Clau.
faeculi XV K. pag. 149. Huius Conradi filius, 445- — dius Sincerus in vitis ICtorum tom, 2. pag. 147,
Vol. V1. z Rrrr

682 Lib.V. c. XL. PHRASES GRAECAE Vo. X p 9? Pes

tico “2, Francof, 1627. 4. nec non Nr. Caffnus, "Tricaffinus, S. I. in thefauro graecae po*-
feos. Mogunt. 16:4.'8. et Zoh. Pollandur in libris quatuor de re poetica Graecorum,
quos Mich. Neandri, praeceptoris fui , aufpiciis congeffit ediditque Lipf. 1579. 8. et 1592. 1615.
8. [/o. /"ollandi elegantiae Gr. L. feu locutionum graecarum formulae e notationibus “Με.
Neandri collectae. Lipfiae per Io. Steinmann. 1583. 8.

lac. Gretferi. phrafiologia- gracco-lat. iu eius Opp. tom. XVI. pag. 491.

10. Fyid. Reitzii de ambiguis, mediis et contrariis, fiue de fignificatione verborum
ac phrafium ambigua. 'Traiecli ad Rhen. 1736. 8. — De verbis Graecorum rnediis com-
mentationes Lud. Kufteri, Io. Clerici et Erasmi Schmidii recenfuit fuam adiecit Chri/fph.
Wollius. Lipf. 1752. 8. — Sigirmundi Frid. Drefigii comm. de verbis mediis N. T. (cur.
Fifcheri) addita eft Küfleri et Clerici comm. de verbis mediis. Lipf. 1755. 8. Harl] Λεξίδιον
graecum poeticum, quod in fpecillo chreftomathiae graceae promifit Joh. Conradur Dic
iericur, non vidit lucem quod fciam.

Ex fcriptoribus optimis profariis Martinur Rulandut, Frifingenfis, de emendata lin.
guae graecae flructura libro fecundo. ^ Argentorati 1559. 8.

Ex lfocrate /Mich, Neander , Bafil. 1558. r912. 1588. 8.

lac. Billius, Prunaeus, quem benemerentifimum linguae gratcat laudat ex merito Nic.
Comnenus pag. 260. praenot. τὴν Πάρον. edidit Locutionum graecarum in communes locos
per alphabeti ordinem digeflarum, volumen, Duaci 1578. 1599. 12. Lugd. 1588. 8. recufum
Parif. 1603. 8. Geneu. 1594. 1603. 12. et 1614. 12.

To. Bentziur , Bruxellenfis, in thefauro elocutionis oratoriae, fine pure loquendi et feri.
bendi, ex Io. Sturmii confilio fecundum naturae rerum ordinem digeflo in locos LXXVI.
quo neminem veneres graecae linguae diligentius maioreque cum iudicio congeffiffe, idque
opus omnibus in graeca eloquentia colleclaneis praeferendum, iudicat D. Morhofius 1$),
Prodüt Bafil. 1581. fol. et Argentorat. 1594. fol. — . :

Francifci V'igeri de praecipuis graec. ling. idiotifmis. Parifiis 1627. 12, Fabr. Ν᾽,»
gerus opellam fuam compilarat ex Guil. Budaei commentariis 1, gr. fed tamen propter vti-
litatem faepius erat editus libellus, Parif. 1644. 12. Lugd. B. 1680. 12. — ad vfum feminarii
Patau. Bellouaci 1692. 12. — Lederlin auxit et emaculauit in ed. Argent. 1708. 8. (v. quae fcri.
pfi in vitis philolog. vol. HII. p. 23. fqq.) fed maiorem adtulit eruditionem et vtilitatem Zfenr,
Hoogeuren, qui librum perpetuis eruditisque. animadverfionibus et quam plurimis idiotismis
(É potius idiomatibus) illuftrauit auxitque Lugd. B. 1742. mai. 8. tum ad quintam partem 10.
cupletauit, ib. 1752. — tertium, aut. ib. 1766, mai, 8. — Hoogeu. ed. recudendam curauit,
nec fpernendas adiecit obff. Zeune, Lipf. 1777. 8. Aegre id tulit Hoogeueen, et peculiarem
edidit libellum atque cenfuram [hoc titulo: I, C. Zeunii Animzduerüones in. Vigeri — li-
brum, ad iuflam examinis lancem reuocatae ab H. Hoogeueen, L. B. 1781. 8.] Iterum tamen
Zeune nouam, eamque aucliorem atque emendatiorem parauit editionem, Lipfiae 1789. m,
8. cuius editionis docta efl cenfura in Ien. A. L. Z. a. 1791. nr. 328. mm. Dec, vbi plura, in-

terdum

Pp) Vide /"oetii bibl.theolog, pag. 374. et bibl. 44) Lib. ». polyhit, cap. 2. pag. ὅπ, et lib, 4.
Fabricianam (D. Io, Fabricii, Theologi Helmít.) cop. 8. pag. 99. feq.
tom. 3, pag. 5oo.

- Vol. X. p.98 f 08 "* PARTICVLAE, z1c. Lib. V. c. XL. 683

terdum leuiora, notantur, et' noua proponitur eiusmodi libri conficiendi methodus, At.
qui. plura poíle conferri ad locupletandum opus, oflendit cl. Degen in ll. programmati-
bus fiue ad idiomata graecae diclionis fpicilegiis, Onoldi 1780 et 1781. 4. De. idiomatibus
et ellipíibus L. Gr. agitur in libro: Les principaux idiotifmes de la langue grécque, avec les
ellipfes, qu'ils renferment. — par Mr. Furgault, Prof. émétite de l' Univerfité de Paris
à Paris 1784. 8. — De L. Bofií libro vtiliffimo de ellipfibus gr. variisque illius editionibus
egi in prolegg. ad Intred. in hift. L. Gr. $. 14. pag. st. arl.

lo. Pofftliur in Calligraphia Oratoria ling. graec. poft priores editiones Witteb. 1565.
8. Francof. 1585. 1590. 1594. '") ab auctore recognita et amplius tertia parte aucta Hanou.
1605. 8. fobiuncto indice non latino tantum, fed graeco quoque, qui in Billio defidera-
tur. Recufus eft liber Lugd. 1607. Geneu. 1613. 1624. 8. εἴ addita plerisque vocabulis gal.
lica interpretatione 1636. 8. apud Iacobum Stoer. [cum addition, Ze. Godofr. Herrichen et
praef. C. S. Schurzfleifchii Francof. 1688. 8. Lipf. 1725. 8. adde La vaez L p. 430. Com-
mendandus eft Zfntonii Schori liber aureus de ratione docendae difcendaeque linguae gr. Emen-
dauit auxit Frid. ilh. Ion. Dillenius, Stuttgard. 1780. 8. cum lfocrotis orat. ad Demon.
gr. ac latine.

Von dem künfllichen Naturgange der griech. Sprache in ihren Hauptwoertern, in
Rückficht auf Sprachgefchichte, von 70. L. Ho/f. Hamb, 1784. mai. 8. Harl.]

—. 4. De PARTICULIS graecae linguae erudite commentatus eft Matthaeur. Debarer
fiue Diuariur, idem, cuius indice locuplete in Euftlathium , Homeri interpretem, ornata eft
editio Euflathii Romana. — Librum de particulis poft auctoris fata in lucem dedit et Alex.
Farnefio dicanit propinquus iliius Petrus Deuarius, Rom. 1588. 4. Poflea iterum prela
fubiit Londini 1657. 12. et Efchenbachio curante, Altdorfii 1700. 8. —Excufus et eodem an-
no Traiecti ad Rhen. (quaedam exempla Amflclodamum praeferunt,) in 12. Fabr. De
Deuaríi, et Hoogeuernii, multis parafangis priorem fuperantis, libris de particulis Gr. L.
pluribus differui in Prolegg. ad Introd. in hift. l. gr. $. 12. pag. 48. fq. Hic notandum eff,
primum Deuarii librum faepius exiiffe prelo. "Tum Zo. Ge. Sam. Bernholdum dediífe fpe.
cimen fupplementorum ad Deuarii librum de particulis gr. in der Hamburg. vermifchten Bi :
bliothek vol. IIT. pag. 540 - 546. a. 1745. 8. — Multis acceffionibus locupletatus et infignitec
emendatus e(t Deuarii liber a Jo. Got?f. Reutmanno,. rcctore fcholae Schneeberg. Lipfiae et
Schleiz. 1775. 8. — fed locupletiffimum et pracflantiffimum eft opus Hoocgeueenii, qui in
eo conficiendo XVI. annos confumfit:

DoBirina particularum. L. Gr. auctore et editore Henr. Hoogeueen , Delphis 1769. 4.
JL voll. de quo opere plura fcripfi in vitis philologorum, — noflra aetate clariffimorum,
vol. IV. Bremae 1772. pag. 155. fqq. et de vtroque. Reusmanni atque Hoogeu. opere in
prolegg. ad Introduct. in hift. ling. gr. $. 12. pag. 49. Hoogeu. opus in compendium red-
egit et tamen binc inde auxit cl. Schüzz:

H. Hoogru. doctrina particularum graecar, recenfoit, breuiauit et auxit Chri/fi. Godof.
Schütz, P.P. O.lenenfs. Deffauiae et Lipfiae. 1782. m. 8. et mutata primi folii infcriptione,
Rrrr 2 Lipfiae

yr) Priuilegium Caefareum datum iam εἰ A. 1582.

6j 1. ΣΙ. — GR. L: ORTHOGRAPHIA, PROSODIA ^5 Vel. X. p. 69

Lipfiae 1788. 8. — lohn Hunter in 1. vol. '"Transadions of the Royal fociety of
Edinbourgh. Edinburgi 1788. m. 4. egit de nominibus, fignificationibus et vi variarum
eoniunctionum, praefertim coniunctionis" AE. v. ephem. litter. Goetting. a. 1789. pag. 137.

Remarques de Critique fur quelques endroits détichez 4 Hefiode, d' Anacreon etc.
oi l'on trouve quelques Obferuations fur les particules grecques ὕπερθεν, ὑπὲρ, ἐν et ἐνὶ;
in I hifloire critique de la Republ. des Lettres, tom. XIV. pag. 42. ét 255. fqq.

Io. Chrift. Herzog diff. de graecac particulae ἐπὶ proprio fignificatu cum cafu quar-
to iuncto. Lipf. 1705. 4. | m sra

“πάρ. Bayer diff. praes. I. 4. Ofiandro, Momentum particularum. graec. in expo-
fitione N. T. Tubingae 1744. 4-

Ccfp. Frid. Hochenberg de fignificatione praepofitionum gr. in compofitis et gene-
ralia quaedam de rztione compofitionis vocc. grace. Trai. ad Rh. 1771. 8.

Atque fic de vi et poteflate quotumdam vocabulorum, de accentibus, pronuntiatióne
aliisque quaeflionibus grammaticis plures in peculiaribus libris disputarunt. v. Bnau, cat.
lc. Simonis et JZ/althii libros citatos et Lamaetz ll. citatos quibus, fi opus effet; alia fcri-
pta poffent addi: et ego in prolegomen. ad hift. L. G. iam multa adtuli. ΟἹ, fupra p. 354.
ἴᾳ. adnotata. iC 2

De verbis anomalis commentarius, in quo fingula verba, aut anomala aut alioqui
difficilia ordine alphabetico ad fua themata reuocantur, prioribus editionibus auclior. Pa-
xis. ap. Guil. Morelium 1558. 8. Harl. :

Leonitenum de particulis graecis, non vidi.

s. 10. TORTELLII, Mrctini. cui libros fex linguae latinae elegantiarum Valla infcri-
pfit, liber de Orthographia, fiue dictionibus graecis, quas Latini vfurpant, tum propriis, tum
aliis Venet. 1471. fol. Taruifii 1477. fol. Vicent. 1479. fol. Venet. 1495. fol. — Ab initio operis
et alia quaedam enumerantur, et fcorfim dictiones compofitae graecae latigis vfitatae,
Hoc opus intelligit Hierom. Jaginr lib. 2. Mifc. 14. quando Tortellii lexicon. commemo-
xat, atque eum aducrfus acerbiorem Galeoti Martii 55), Narnienfis, cenfuram tuetur, Con-
fcr de hoc Tortellio. Tyithemium cap. 751. de Script. Ecclef. Jouii elogia, Z"offium de hift.
latinis lib. 3. p. 519. et Diarium Venetum (Giornale de letterati d' Italia) tom. XI. p. 305. fqq.

6. Ad PROSODIAI et quantitates vocum graecarum pernofcendas faciunt Z/bdiar
. Praetorius in libris IV. de. poefi Graecorum, Bafil. [1558. 8. in Bun. catal. p. 1806.] 1561. 8.
Petrus. Coclemannzr, qui paedagogii Stetinenfis conreclor fuit, in opere profodico grae-
co, Francof. 161r. S. 1651. 8. [1668. mai. 8.) JVir. Cauffimur in pofteriore parte thefauri
graecae poéfeos, Mogunt. 1614. 8. — Philippus Labbe, S. 1. in elencho fiue thefauro prof-
odico graeco-latino, Parif 1654. 8. et in graeca profodia fufe et compendio tradita,
cum dialectis pocticis ib. 1663. 8. ib. 1671. g. — Georgius Matthiar Koenigiur, profeffor
Altdorfinus, in tirocinio poetico Graeco, in quo epitheta, nomina, verba et aduerbia fe-
' cundum diuerfam quantitatem ordine Jitterarum digefla exhibentur. Norimberg. 1673.: 8: "Fabr.

CAri/loph,

$5) Lib. de do&irina promifcua cap. 2$.

As Aide tli s OR

P
;

. Froben, a. MDXXXVIL 4. Adde,. αυὰς disputaui

Vol. X. p. οὐ P foo GRAECAE LINGVAE SYMPHONIA: Lib. V. c. XL. 685

τ Chriffoph. Cellarii compendium profodiae graecae. Veronae 1711, 8.

I.I. Meyer Betrachtungen über die Ausfprache des Sylbenmaaffes, befonders der
£riechifch. und latein. Sprache: Stetin 1782. — De Kircheri, Heathii, Morelli, Mocciae
et Becucci libris, huc pertinentibus, egi in prolegom. mem. $. 15. pag. $2. fq. quibus addi
poffunt ii qui fupra pag. 385. Not. m. laudati funt. Etiam CZ. JF/afits graecam profo-
diam haud raro adtígit et cum latina comparauit in Senario fuz de legibus et licentia. vete-
xui postarumi. Oxon. 1687. 4.

7. De Symphonia et adfinitate linguae graecae cum aliis linguis, fpeciatim Germanica
dicere. nonnulla me memini lib. IV. cap. 36. $. 20. vbi etiam de Germanicae cum Pera
conuenientia, quibus addere licebit ZMich. Neaudri Chronicon pag.158. feqq. Georgium
Hickefium in. dif. Epiflolari (chefauco feptentrionali inferta) pag. 158. — Matthaei. Hilleri [Ὁ
Íyntagmata hermeneutica pag. 129. fq. et 10. Henricum van Selen. pag. 119. feq. in notis
ad.Guil. Burtoni Aenbaya veteris linguae Perficae, quae poft edit. Londinenf. 1657. recu-
di curauit Lubecae 1720.8. vna cum Boxhornii ad Blancardum Epiflola, de Perficis Cur-
tio memoratis vocabulis, Sa/iafiu; quidem a Scythica veteri tamquam dialectos derivat
Perficam et Teutifcam, et ab hac Graecam putat profluxiffe pag. 66. libri de Helleniftica.
Etiam in moribus et vitae ratione inter Perfas Germanosque multa confpirare obferuauit
AMatthiar Beneggerur quae[t. 129. in Tacitum, et exflat Jich. Picarti Oratio, qua Germa-
nos Perfarum eíle fratres contendit. Sigismundi Gelenii lexicon fymphonicum, quo vo-
eabula linguae Graecae, Latinae, Germanicae atque Illyricae fiue Slauonicae inter fe con-

Áeruntur, exflat editum Bafil. 1537. 4. '") et Georgii. Crucigeri "^) harmonia linguarum qua-
.tuor cardinalium , Hebraicae, Graecae, Latinae et Germanicae. Francof. 1616. fol. Gror-

gii Chriflophori Peirkeri ICti indices Graecae ac Germanicae linguarum analogiae Lipfiae
1685. 12. "") in quibus etiam Lexicon Graeco Germanico analogicum promifit, cuius nec dum

.quod fciam, editi vices interim praeftabit Georgii Henrici P'rfni "") Onomaflticon Germa-

nico- Graecum, vulgatum Ratisbonae 1690. 4. accuratius et plenius in hoc argumento ver-

fatus eft poft Wolfg. Lazium libro de gentium migrationibus pag. 25-36. Mich. Neandrum

in deferiptione Orbis terrarum parte I. pag. 279. feq. Matthiam Bernegerum qu. XI. in Ta-
ci Germaniam ct Matthiam Braendeiium in anomaliae fuae, quam μισελλήνων vocat,
praefatione, et Iofephum Mariam Bellinum in epiftola ad Ottonem Menckenium **). Iam
pridem ante hos etiam Jo. Camerarius de Dalburg , Wormatienfis epifcopus, aliquot mil.
lia dictionum graecarmm collegerat, in graeca et germanica lingua idem fignificantium;
st praeter Auentünum teflatur Io. "Trithemius, fed illius lucubratio lucem non adípexit.
| Rrirr 5 Cum

P) Infcriptio librí haud 'frequentis haec eft: πη Vide Reu, Fabricii, Helmft. 'T'heologi bibl,
ILexicum. Suymphonum, quo quatuor linguarum — vol. HI. pag. 284, :

Europae familiarium, graecae fcil. latinae, germa- OUT

micae'ac Sclauinicae concordia confonantiaque in- vv) A&a Eruditor, A. 1696. pag. 418.
dicatur, per Sigismundum Geleniudr, quantum

perociumlicuit; nonofcitanter editum. Bafil apud : 1610) A&ta Erüd. 8, 1690. p. 468.

in prolegg. ad hift. L, G.illjssque cum alis com- —— "9 "Δ, a, 1686. pag. 325. et a/ 1590. p. 464.

paratioe. Zar/,

686 Lib. V. c. ZL. LEXICA MED!AE Vol. X; p. toco f tct

Cum vero latinam lingmam graecae origines debere in confeffo (it, huc etiam. faciunt
Io. Lud. Prafchii **) di(lertationes duaede origine germanica latinae linguae, editae Ratisponae
1686. et 1689. 4. 4M. Zucrü Boxhornii dif. [f] de graeca, romana, germanica linguis |
earumque Symphonia, fubiungitur grammaticae eius breui latinae, in vfum Chriflinae, Sue-
ciae reginae, editae Lugd. Bat. 1650. 12. loachimi Perionü libri IV. de linguae gajlicae
origine et cum graeca cognatione, Parif. 1554. 8. De graecae linguae cum Sueogothica
adfinitate Io. Peringskiold in notis ad vitam Theodorici, regis, p.356. fqq. [it. Er. BHenzel,
Er.F. iunior in periculo runico. Benzel.] Cum Belgica praeter Io. Goropium Becanum Zfbraam
van. der IMylen in Syntagmate de lingua Beleica, Lugd. Bat. 1612. 4. (Guil. Otton. Rritzii Bel-
ga graecillans. Roterod. 1730. mai. 8. Harl] Exftat etiam Cáriff. Nirmutani dictionarium linguae
Latinae harmonicum cum Graeca, Ga/lica et Jfalica, Francof.1625. 8. — Druides in Gallia lit.
teris graecis vfos olim teftatus ef Caefar 5), quod praeter rem foilicitatum a Francifco Hoto-
manno, adferuit Conr. Sam. Schurztlleifchius in diff. de Druidibus. In fermone Cambrico etiam-
num vefligia graeci fermonis obferuari notauit Petrus Danicl, notis ad Querolum, qui fertur
(fub Plauti nomine. Stephanus Skinnerur in etymologico linguae Zfngíicanat, voces Anglicas
ex linguis hifce repetit duodecim: Anglo-Saxonica feu Anglica prifca, Runica, Gothica, Cim-
brica bo Danica antiqua, Franco - Theotifca feu ''eatonica vetere, Danica recentiore, Belgica,
"Teutonica recentiore, Cambro britannica, Franco-gallica, Italica, Hifpanica, Latina et
Graeca. Lond. 1671. fol. Vocum /J/andalicaram cum graecis confpirantium catalogum dat
Wolfg. Lazius libro laudato pag. 148. feq. Non omittendum etiam fchediafma eruditum
Eram, Pauli F., Findingii de linguae Graecae et Zfegyptiacae adflnitate, vulgatum
Hafniae 1660. 4. in quo. Aegyptiacae linguae veteris Aenjayos ex prifcis collegit. fcriptori-
bur, et confutat /fthasafium Kircherum, qui graecam linguam ex Aegyptiaca profluziffe
fibi perfuadebat cap. V. prodromi Copti. Non minus fallitur Zo. Petrus Ericur, qui in
renato € myílerio principio philologico, Patau. 1686. 8. *) et in ἀνθρωπογλωττογονία
Venet. 1694. 4. omnes in vniuerfum linguas ex vna Graeca repetit, Fahr. Plurium, eo-
rumque recentiorum , opiniones de origine ling. gr. et comparatione cum aliis linguis iam
collegi fupra in vol. l. pag. 202. Íqq. not. g. adde fupra, L. vol. pag. 388. et alia apud
Laswaetz. l. pag. 68. Íq. rat. fqq. et fupplem. pag. 68. fqq. Harl. :

XIV. De Graeco-Barbaris et mediae ac vectntie Graeciae Lexicis.

Lapfis Graecorum rebus, etiam illorum lingua a veteri vfu ac puritate adeo. mirum

in modum ac prorfus defecit, vt interieclo tempore et oblinioni tradiderit infinita, et vi-
ciffim aliena ac barbara quam plurima adíciuerit, aliam prorfus formam alimmque colo-
rem induerit, nec magis Graecorum veterum aliquis, vel illorum Ícriptorum [] ledtione
tritus intelligat loquentes hodie vulgari lingua Graecorum, quam Latinus Italum vel Gal-
lum Ὁ), Belgam Germanus: itaque ad fcriptores mediae et infimae Graecitatis cum fruclu
legendos

yy) A&a Erud. a. 1686. pag. 419-420. fermone Graeco obíeruatorum a fe exhibct Sam.
22) B. Gall.libr. VI. cap. t3. vbi v. not. Morí, et Bochartus in iudicio de Antonii Goffelini veterum
quos ille praecipue laudat, Riiferum ac Jo. G. Gallorum hiftoria tora. τ, Opp. pag. ε28ι. Fabr.
Frick, Harl. conf. Guys litterarifche Reife nach Griechenland,

4) A&a Erud. a.1686. pag. 327. Lipf. 1772. 8. tom. I. pag. 149. fqq. tom. lI. p. 67.
5) Syllabum verborum Gallicorum in recentiore fqq. Zar.

Vol, X. p. Ye2 δ το 3 ET INFIMAE GRAECITATIS. Li.V.c.XL. 68
legendos omnino opus fuit aliis etiam lexicis et gloffariis, vti aliis etiam grammaticis li-
bellis *) neque hoc in genere defiderari a fe quicquam paffa eft eruditorum induflria, fcd

laudabili fludio certatim in eo defudauit, Huc enim faciunt:

Stephami a Sabio (in Cangii praefat. ad Gloffar. latin. pag. IIl. et apud Morhofium
IV. polyhifl. c. 8. δ. 1t. male excufum a So/io) Corona pretiofa Venet. 1527. εἰσωγωγὴ
γέα ἐπιγραφομένη s(Qoves χρήσιμος, ἤγεν σέφανος τίμιος, de page ἀναγινώσκειν,
: γράφειν, γοεῖν καὶ λαλόν τὴν ἰδιωτικὴν κα] ὠττικὴν γλῶσσαν τὴν leowxov, ἔτι δὲ καὶ»
τὴν γραμματικὴν καὶ τὴν ἰδιωτικὴν Ὑλῶσσαν τῶν Λατίνων. Vtcunque voces exhibet ex-
preffas lingua graeca vulgari pariter et antiqua, latina et Italica, Non multum tribuét
huic libro Henricus Stephamus dialogo de parum fidis Graecae linguae magifuis p. 134. fq.
Recenfuit deinde ediditque. Petrus Burana, — Venet. 1546.

Gloffae graeco- barbarae MSS. quie a Meurfio, Rigaltio, Cangio citantur.
Gerafimi V Iachii thefaurus frequenter laudatus a Suicero, vt in'Poyas "Pd, Pau etc,

le. Miurfi gloffarium graeco-barbarum, in quo vocabula 56co. exponuntur, (vt
ipfe notauit im Athenis Batauis) Lugd. Bat. 1594. 4. et 1800. vocibus auctum, ibid, 1614. 4.
1620. 1710. 4. et in IV. tom. Opp. Meurfii, a 7o. Lamio Florent. 1744. editor] Epitome
eius fubiuncla lexico Scapulae in editionibus Elzeuitiana a. 1652. et Bafileenfi 1665. fol. Meur-.
fii gloffarium graecum dimidia parte locupletatum edere voluit Marcus Zintoniu: Petilius
tefle Allatio pag. 186. apum vrbanarum : fed eius inflitutum , quemadmodum quoque glof-
farii latini Meurfiani editionem , fatum intercepit. Fabr, Add. Metrophani: Critopuli, pa-
triarchae alexandrini, Emendationes et animaduerfiones in 10. JMMeurfi gloffarium graeco* ἡ
barbarum, ex autographo nunc primum edidit Jo. Georg. Frid. Framziws, phil. et mcd.
D. ac P. P. Lipf. etc. Stendal. 1787.8. De JMetraph. Critopulo v. Fabr. B,L. V. 45. vol.
X. pag. 498. vet. ed. et Franz. in praefat. pag. VII. fqq. — Meurfii gloffar. in compendium
redactum, Scapulae lexico adiectum eft in adpend. pag. 312. ed. Bafil. 1665. fol. Harl.

[W] Hieromymi Germani ^) S. 1. Vocabularium italicum et graecum vulgare. Rom.1635. 8.

Simonis Portii didionarium latinmm graeco-barbarum et litterale, quo dichionibus
latinis graeco: barbarae et graeco-litterales, hoc eft veteris graecis et graeco-barbaris ite-
rum latinae et probatae graecae conferuntur. Opus fufceptum iuffu Cardinalis Richelii,
editumque Parifiis 1635. fol.

Caroli du Freme, Domini du Cange gloffarium ad Scriptores mediae et infimae

Graecitatis, cum adpendice ad gloffarium latinum, et praemiífa Simonis Porti *) gram-
matiea

€) De grammaticis linguae graecae vulgaris dixi
hoc vol. pag. 5$8. quibus adde editam grammati-
cam a T/ioma Parifino, monacho Capucino, gal-
lice, italice et latine, Parif, v709. 8. Acta Erud.

1711. p. 348. Fabr. Inter codd. /Vanianos, Venet.

e(t in cod. CCCVI. initium graumaticae G, L. vul-
garis, quam fcribere ftatuerat CanellusSpanus, ro-
gatu Antonii Cocchi, medici Florentini. v. Cat, cod.
ap. Nanios, pag. 517, Har/.

d) Eiusdem Germani grammatica graeco - bat-
bara, fcripta italice et a. 1622. $. edita. Hic cala-
mi lapíu videtur Chriftophorus Germanus dici in
praefat. ad Cangii gloffar. latin. pag. III.

&) Haec Portii grammatica graeco - barbara fe-
paratim prodicrat Parif, 1638, 8. [v. fupra, h. vol.
P4 388.}

688 1 ΧΙ LEXICA MED. ET INFIM. GRAEC. ΜΟΙ. X. p.108 104

matica graeco - barbara Lugd. 1688. fol. .. Admirandae induflriae et ingens ingentis opur,
vt merito nuncupatur a Cotelerio III. monument, pag. 655. .Norunt enim omnes, quantae
vtilitatis hoc fit eiusdem Cangii perinde, vt latinum, in quo vtroque. .non modo voces
explicantur infinitae, fed ctiam ritus quamplurimi et antiquitates tam ecclefiaflicae quam
aliae, pulcerrima luce perfunduntur, et alia digniffima cognitu ex Scriptoribus editis et
ineditis magno numero eruuntur. Ab Emerico Bigotio adiutum. auctorem , notat 7/igmo-
lius Maruillius tom. L. mic. hiftorico literar. pag. 175. fed quod non hilum illi debet de:
trahere, vt non Cangio in folidum et hunc ct tot alios immenfos pro communi vtilitate
exhauflos labores debeamus. Ait ipfe quidem in praefatione, typographos Parifienfes, lin-
gua fcilicet graeca deterritos, noluiffe opus boc typis exfcribendum fumtu fuo in fe reci-
pere. — Sed exflat fcriptum, cui titulus; Jes imiprimeurs et libraires de Paris à Meffieurs [ei
gens der lettres, non minus ipfis honorificum quam Cangio, quo Parifienfes typographi
et bibliopolae negant, gloflarium graecum vnquam data opera fibi fuiffe oblatum, fed
a Lugdunenfi potius bibliopola, Aniflonio, qui tunc Parifiis fuiffet, fefe praeuentos; muair
4Hniffon s etant trouvé dans. Ie. meme tempr à Parir, mour enleva cet ouvrágr, Fabr. Et
tamen poteft thefaurus ille egregius locupletzri, quod ipfe Fabric. paullo poft obfcruauit,
et multis exemplis docuit Hemfferhnf. in motis ad Ariftophanis Plutum, | fingulaque vocc,
notauit in indice Il. Har. denk

10. Mithaelir Langii breue gloffarium barbaro-graeeum, in parte priore philologiae
barbaro-graec. Norimb. 1708. 4. [v. fupra bh. vol. pag. 388. fqq. adde ciusd. diff. de verfione
N. T. barbaro-graeca. Altd. 1707. 4. Zar.) i!

"Alexii de Somavera P), Capucini, thefaurus ling. graec. vulgaris et italicae, fiue lexi-
ton omnium, quae hactenus viderunt lucem , [I] locupletiffimum Graeco - Italicum et Ita-
lico- Graecum, — poft auctoris fata in lucem editum a Thoma Parifino , Parif. 1709. 4.
II. voll. Fabr. Λεξικον cimAcgopoixov Deguovixov καὶ Ἱταλικον. Neu: griechifch- deutfch-
italiánifches Wrterbuch. Herausgegeben von D. Kar! J'eigel.. Lipf. 1796. mai. 8. Harl,

Lexita fpetialia ad. votes mediae et infimae Qraecifatis facientia.

Dionyfii Gothofredi nomenclator graecarum iuris dictionum, quae apud Harmnenoz
pulum et alios quosdam Juri; auffores Graecos occurrunt, ad calcem promtuarii Harme-
nopuliani, graece et latine editi Geneu. 1587. 4. — Vide, fi placet, quae de gloffario in Ba-
filica et de aliis nomitir ac iuridicir-lexicis dixi lib. IV. cap. 38. hi. vol, pag. 230. feq. et. de
Medicis ac Chymicir graeco - barbaris, pag. 233. fqq.

Nic. Rigaltii gloffarium: τακτικὸν μιξοβάρβαρον, in fcriptores rei. militaris, Parif.
1610. 4. Hoc in compendium redactum cum latina verborum interpretatione, additis non-
nullis ex Meurfio, exhibet Jo. Ludouicus; de [a Cerda, 5.1. capite 120. Aduerfariorum fa-
crorum. Lugd. 1626. fol. Mii

Ia

f) Journal des Savans 1708. p.409. Nouvell. Erud. v71t. p.545, Cat. bibl. Bünau. tom.I. vol. III,
de la Rep. des lettr. 1710. "l'om, 2. pag. 217. Aé&a pag. 1812.]

TTA

MELDE ms mi Σὲ

Vol X. p.194 P 155 INDEX LEXICOGR. GR. Lis. V. c. XL. 68s

In Air fanforum, fingulis ferme. voluminibus fubiiciuntur graeci indices vocum
graeco-barbararum, e:quibus Cangius fuppleri poterit. Similiter Zoannir Malalae Chronico
Oxonienfes fubiunxere indicem vocabulorum, a Cangio praeteritorum vel aliter acceptorum.
His adde onomaflicon vocum g:aecarum, Z/na/eCir Grascis monachorum Benediclinorum
fubiectum, quae in nonnullis exemplis infcribuntur tomus quartus monumentorum Co-

telerii.

Caroli Zfunibalis Fabrotti gloffaria complura exftant inter hiftoriae Byzantinae fcri-

ptores, hic neutiquam praetereunda, vt ad Georgium Cedrenum Parif. 1647. fol. et Venet.

1729. fol.

Ad Niretam Choniatam, eodem anno 1647. et Venet. 1729.

In TArophylaffum Simocattam , A. 1648. et Venetiis 1729. fol.

naffem, A.1655. fol. et Venet. 1729.

In Con/fautinum Ma.

—— Ad Nic. Chalcondylam et Ducam ad calcem Chalcondylae, A. 1650. fol.
Index vocum graecarum, quae in Cangii notis ad Cinnamum, Niceph. Bryennium et

ad Annam Comnenam explicantur, A. 1570.

Petri Poffini S. 1. gloffarium ad 7/nuae Comnenae Alexiadem. Parif. A. 1651. fol.

Jac. Goari ad G. Codinum A. 1648. et Bernardi Medonii, "T'olofatis , ad anonymi ex-
plicationem officiorum ecclefiae CPolitanae 1655. fol.

Francifci Coinbrfifii Onomaflicon vocum Zndreae, Creteníi, propriarum , ad calcem
eius operum graece et lat. editorum , Parif. 1644. fol.

Index Lexicographorum. graecorum, editorum, ineditorum, deperditorum,

Aelius Dionyfius h. vol. c. 36. pag. 168. 245.
et vol. IX. pag. 419. (vet. ed.)

AMMONIVS lib, V. 29. pag. 715.
Anaftafius, Sinaita, fupra p. 6oo.
Anonymi p. 602. 628. 672.
Antonius pag. 244.
Apion. fupra p. 194. 356.
Apollodorus fupra p. 6or.
Apollonius fupra p.336. p.165. 195. 194. 271.
. . MS. fupra p.631.
Ariftophanes, grammaticus , p.170. 192.
"rleniur fupra p. 655. 5
Arfenius MS. fupra p. 63r.
Artemidorus Ari(lophanius pag. 192.
Bacchius, p. 240.
Lambertus. Barloeus fupra p. 669.
Jofua Barner p. 612.
Rich. Bentley pag. 66r.
Jo. Bentzius pag. 682.
Nic. Beraldus. p. 652.

Fol. VI.

Steph. Berglerus p. 676.
Emeritur Bigotius p. 617. 688.
Iac. Billius p. 682.
Sam. Bochartus p. 687.
Boéthius p. 243. vol. IX.
Lamb, Bos fupra p. 605.
Hugo Brughtonus p. 678.
Guil. Budaeus p. 653. 663. 668.
Petrus. Burana p. 687.
Caecilius Siculus. p. 420. |
"Anbrofíus Calepinus , fupra p. 654.
Callimachus p. 193. 197.
Joachimus Camerarius, fupra p. 655. 674.
"Angelus Caninius p. 605.
Nic. (αι p. 681. 682.
Jac. Cellarius p. 668.
Jac. Ceratinus p. 653.
Ioh. Chaeradamus p. 655.
Clzarchus p. 243.
Clemens p. 243.

Ssss

Pag. 419. (ed. vet.)

Clidemus

ἰἱδοο Lib. P.c XL.

Clidemus pag. 361.

Clitarchus p. 361.

Petrus Coelemonnus p. 684:

Franc, Combefifius. p. 659.

Rob. Conftantinus p. 656. 668.

Paulus Coruetta MS. fupra p. 66:,

Joannes Craffonus p. 652.

Crateua pag. 240.

AVich. Crellius p. 618.

Lud. Culonius p. 613.

J'ai. Curio p. 652. à

CYRILLVS Alex. psg. 199. 228. MS. fupra
p. 631. 632.

Peirus Dafiypodius fupra pag. 655.

Joh. Daiwfin p. 619.

Henr, Decimator p. 610.

Demetrius Ixion fupra 170. 193. 250.
p. 6o.

Demetrius Pugil p. 193.

Matthaeus Deuarits fopra p. 675.

Didijmus. p. 244. 363.

Joh. Conradus Dietsritus $ag. 661. 679. 680.
682.

Conr. Dinuerus. p. 681.

Diodorus p. 169. 194. 245. vol. IX. pag. 418.
(vet. ed.) :
Diogenianus vol. IX. p. 418. (ed. vet.) fupra

pag. 564.
Aclius Dionyfius fupra p. 168.
Dionyfius Longinus fupra p. 169. alius p. 245.
Dionyfius Sidonius p. 564. al. 244.
Diofcorides iunior p. 240. 24r.
[P] Dorotheus volum, IX. p-419. (ed. vet.)
Dofitheus fupra p. 632. 565. fq.
JDoucquerius p. 675.
Epitherfes. p. 169.
EROTIANVS p. 233.
Simon Ertmann:zs fupra p. 662.
'TYMOLOGICVM magnum , fupra p. 589.
fqq. 417.
Fudemus MS. p. 244.245. 419. fupra p. 632.
Eugenius p. 420.
EVSEBIVS lib. 1V. p. 44: (ed. vet.)

| fupra

INDEX

Vol X. n. 105]? rc6
Loco E

Tan. Faber fupra p. 662.
Car. Annibal Fabrotzur p. 688.
Nic. Fedderftn p. 671.
Anutius Foéfius p. 675.
Jartinus. Fogelius p. 616.
Car. du Fresue p- 687. 688.
Galenus p. 169.
Balthofar Garthius p. 670;
Georgius Lecapenus MS. p. xor. 341-
Nic. Gerbelius fapra p. 655.
Hieron. Germouus p. 681.
Conradus Germerus. p. 654. 668.
Gloffaria edita ab H. Stephano, Bonau. Vul-
canio, Car. Labbeo, fupra p. 635. 640.
Gloffarium a Rutgerfio vulgatum p. 642.
Gloflarium biblicum p. 644. :
lac. Goarur p. 689.
Dionyf. Gotlofresus p. 688.
lo. ErnefIus Grabe p. 617.
loannes Grammius p. 662. 615.
Eduardur Graut p. 669.
GREGORIVS CORINTHVS p.195. fqq. 547.
Fyandftus Gregorius p. 605.
Simon Grynatus. p. 655.
Francifeur. Guietus p. 606.
Petrus Gyllius p. 654. 668..
lo. Harmarus p. 665. 669.
Conflantinus Harmenopulus MS. p. 345. fupra
pag. 633.
HARPOCRATIO p. 245. fqq. 245.
Jo. Harturgus fupra p. 655. 668.
Petrus Hedelinus p. 676.
Beniamin. Hederich p, 631.
Dan. Heinfur p. 673.
Jo. Chriflism Hertzog p. ὅτι,
Helladius Vol, IX, (ed. vet.) p. 418:
Hellanicus fupra p. 198.
Hermon fiue Hermonax p. 192-
HERODIANVS p. 278. fqq.
Herophilus pag. 240.
Olaur Hefythius fupra p. 676.
HESYCHIVS Alex. p. 201. Íqg-
Hippias Delius p. 198.
. Jeremias

Vol. X. p. τοῦ P To8

Jeremias: Hoeltzliunr p. 673.

- Nic. Hoenigerus. p. 668.

Dax. Hoefcheli:s p. 669. 680.

larcus Hoppiru: p. 668.

Petrus. Horreus. p. 676.

Joh. Hudfon p. 616.

Joannes Penfiur p. 662. 677.

Ioannes Damafcenus MS, fupra p. 604.

IOANNES PHILOPONVS p. τοῦτ. 371. et vol.

1X. p. 565. (ed. vet.)
Irenaeus p. 170. 193. €t 420. 372.

ΠΡῚ fulianus p.245. et vol. IX. p. 418. (vet. ed.)

Iuftinus Iulius p. 42c.
|. Hadr. Iunius füpra p. 655. 610.
| Hur, Gotilob [uff p. 673.
| Iuflinianus fupra p. 633.
Joh. Knollius p. 680.
Georg. Matth. Koenigius p. 684.
Joach. Küinis p.67].
Ludolphur Küflerus p. 661. 614:
Phil. Labbe p. 684.
Claudius Lancelotus p. 670.
Joach. Langius p. 680.
Io. Mich. Longiur p. 688.
"Intonius Laubegois p. 670.
Eduardus Leigh p.619.
Leonicenus p. 684.
Dionyfius Longinus fupra pag. 169. 420:
Eilhardus Lubinus fupra p. 670.
Lud. Lucius p. 679. 680.
Lupercus Berytius.p. 169. et p. 420,
aimus fupra p. 653.

o. Henr. Maius p. 662. 675.
Matthi&s Martiniur p. 605.
Lcur. Martius p. 669.
Maximus MS. fupra p. 635.
Beoraardus Medoniur p. 68g.
Agidiur- Menagius p. 605.
IM. trophants p. 244. (ed. vet.) fupra p. 687.
Joonner Meur [is p. 681.
Minutius Pacatus. Supra, Irenaeus.
Adam Exrdinaun Mirus fupra p. 674.

^

LEXICOGRAPHORVM GRAECORVM zrrc;

LUE XU 6g

JVnafear p. 170.

MOERIS fupra 171.

Bernardus de Montfaucon fupra p. 67g.

MOSCHO?PVLVS pag. 190. 323. MS. fupra
pag. 633. 677. |

Mofchus p. 194.

Sebaft. Musflerus fupra p. 654.

Myrepfus p. 241.

JMich. Neauder. p. 675. 6gt.

Neoptolemus Parianus p. 194.

Nicander "T'hyatirenus p. 169.

Nathaw Nitolr fupra p. 675.

Nicomedes MS. p. 634 et 241.

Laur. Normanius p. 661.

.Jo. Phil. Ohrim p. 679.

Onomafliton vetus p. 640:

ORIGENES p. 199. fq.

Orion, Alex. fupra 169. 347. 374. 6or.
Orus, Milefius, MS. fupra p. 574. 601. 603:
Orus 'Thebanus p. 193. 374. 603. :
Ofiris MS. fupra p. 634.

Pacattis. v. lrenaeus.

Pamphilus p. 179. et pag. 421:

Pamprepius fupra p. 601.

Daniel Partus p. 68r.

Parmeno p. 194.

Parmenion p. 244. 375.

Georgius Pafor fupra p. 673. 618:
Matthias Pafor p. 613. 678.

ZIndreas Pauli p. 619. —

Paufanias p. 170. 245. 410.

Gottl. Frid. Peckiur fupra. p. 67r.

Jac. Perizonius p. 671.

G. Perkinfur p. 613.

ZAfcaniur Perfiur p. 675.

M. Antonius Pstilius p. 687.

Petrus Petitus. p. 616.

Philemon MS. fupra 634.
Philemon, Axonenfis, p. 169. 244. 245. 375:
[P] PHILO IV. p. 199.

Philo alius p. 195. 245.

Eranius PAilo p. 163.

Philoponus p. 562.

Ssss 2 ἱ Philoftra

692 Lib. V.c. XL.

Philoflratus pag. 245.

Philoxenus p. 194. 376

Photii MS. vol. IX, p. 566. (vet. ed.) fupra
p. 603.

PHRYNICHVS p. 175. et fupra p. 654.

Chriffophorus Plantin:s fupra. p. 617.

Valerius Pollio, vide Valerius,

Iulius POLLVX fupra pag. 141. 244. et fupra
p- 681.

Aenilius Portus fupra p. 193. 674. 675.

Simon Portiur p. 687.

Jo. Poj[felius p. 685.

Petrus Poff/nur p. 689.

«Mbdias Praetorius p. 684.

Nic. Pruftus p. 673. 681.

Ptolemaeus Afcalonita MS. fupra p. 157.

Georg. Raphelius fupra. p. 677.

Jacobus Reuius p.*673.

Nic. Rigaltiur p. 688.

Guil. Robertfon p. 671.

ZHntoniur Robertus. p. 673.

Ronaces p. 244.

Zacharias Roftnbachius p. 677.

AMartinus Rulandus p. 682.

Stephanus a Sabio p. 687.

Jo. Stapula p. 660. 661. 664.

Jo. Schefzrus p. 671.

Balthafar. Schieidius p. 614. 617.

Erarmnus Schmid:us. p. 661. 674.

lo. Frid. Schneiderus p. 672.

Chriflicn Schotítgenivs p. 678.

Chriflianur Sthotanus p. 654.

Cornelius Schreuelius. pag. 669. 671. 673.

IVolffg. Seberur. p. 675. 616.

Simeon MS. fupra p. 604.

"Theodorus Simonius p. 671.

Alexius de Somcuera. p. 688.

Iac. Sorgerus. p. 073. 683.

INDEX LEXICOGR. GR.

Vol. X. p.Tc$ P roo

Stephanus alius p. 228. et fupra p. 654.

Carolus Stephanus fupra. p. 656.

Henricus Stephanus. pag. 658. feq. 673. 675.
611. - '

Rob. Stephanus p. 659.

Balthafar Stolbergiur MS. fupra p. 669.

To. Cafp. Suiterus p. 671. 679.

SVIDAS pag.589. fqq. Eius Etymologicum
MS. fupra p. 417. 604.

Frid. Sylburgius fupra. p. 675. 616.

"Theodorus p. 169. 194.

"Theodorus Prodromus MS. fupra p. 350, 654.
Solenfis p. 243.

"Theodorur, Polyrarpi F. p. 672.

"Theon p.243. :

"Theophylaétus p. 634.

"THOMAS Magiller. p. 187.

Thomas: Parifinfir fupra p. 687.

'TIMAEVS p. 243.

Io. Toreílius fupra p. 684.

Io. Maria T*icaéliur p. 652.

Jac. Tufanus, p. 656. 668.

"Tryphon p. 192. 194.

Valerius Pollio IV.34. p.517. fupra p. 421, 418.

VARINVS Phauorinus, fupra p. 647. feq,

Iulius Veflinus p. 245.

Francifcus Vigerus fupra p. 682.

Gerafíuus V lachiur p. 687.

lo. l/ol'andur p.682. .

Hierougym. Wolfius p. 675.

Cafp. W'olfrburg. p. 619.

Rich. IV right p. 614.

Guil. Xylander. p. 668. *

Zumodotus. p. 160. 163. 198. 353. 381. (vet. ed:)

Io. Zonarar MS. fupra p. 634...

Zofimus Gazaeur p. 245. 420. (vet. ed.)

STEPHANVS Byz. lib. IV. cap. 2. pag. 641:
vol. IV.

-

CAPVT

Vol. VT. p. 1
Don md

CONSTANTINVS M.

Lib.V.:r..XL. 69;

CAPVT XL. LIBRI V. (olim cap.IlI. partis alterius, libri V.)

DE CONSTANTINO MAGNO, IMPERATORE *).

L Conflantinus M. 11. Eius Or&tiones, Fpiflolae et edi&fa. 1IL Confi[fio et Donatio feppofta
Cov/lantino. IV. Differtatio fiue Digreffo qua probatur, cruccm, quam vidit in £oelo Con-
fiautinus, fuiffe Phaenomeuon uaturale Crucis im. Halone Jolari. :

[Cum fupplementis G. C. Zaríes.]

I.

E Flauims Valerius. Zdurelius Claudius CONSTANTINVS, cognomine Mognur , Fla-

&) Nberior de Conflantini M. vits, imperio,
ingenio moribusque et profeffione doCirinae difci-
plinaeque chriftianae notitia haurienda eft ex fcri-
ptoribus hiftoriae tam catholicae atque ciuilis, quam
ecclefiafticae antiquioribus aeque ac recentioribus,
Praeter ea alii, qui non pauci funt, feparatim per-
fequuti funt vel integram illius hiftoriam vel par-
tes vitae aut inftitutorum. Multi autem vtin eolau-
dando, ita quoque in eo vituperando et vero ca-
lumniando fines legesque veritatis migrarunt:
quamquam id verum eft, eum vt virtutibus, ita
vitiis excelluiffe. Aliorum tamen induftria ac fe-

. dulitas in enumerandis fcriptis, in quibus de Con-
ftantino M. varia ratione et fortuna agitur, otium
nobis fecerunt, ita vt in paucorum fcriptorum com-
memoratione acquiefceremus. —

Io. Pogtius edidit hiftoriam litterariam Con-
fiantini M. plus 1:0. rerum Conftantiniarum fcri-
ptores fiftens. Hamburgi-1720. 8.

Olear. in bibl, fcript. ecclefiaft. pag. 179. fq.

Io. Aib. Fabricius in falutari luce euangelii toti
orbi per diuinam gratiam exoriente etc. Hamburgi
1731. 4. cap. XII. $.2r. fq. p. 255-2772. quaedam
notatu digna de Confiantinc. falfas religiones abiu-
rante, et Chriftianorum facris initiato, eiusque vi-
€toriis et felicitate ftudioque difciplinae chriftianae
tutandae at ia prouinciis fuis amplificandae obferuat,
Pofthaec infignem exhibet catalogum de Conftanti-
no M.fcriptorum a) graecorum veterum, b,latino-
yum veterum, et ex num:smatibus atque in(criptio-
nibusantiquis, c) recentiorum.
Conftantini M. per annoslatedigefta. In cap. XIII.
pag. 273 - 294. recenfet leges et edicta imperaxoris,
variisque praecipue litterariis illuftrat obferuationi-
bus: 1) leges pro Chriftianis et augendis atque or-
mandis Chriftianorum ízcris, 2) idololatriae, vt

Dein fequitur vita

Ssss 3 vit

fcribitFabr.) debellandaeatque ethnicismi tcllendis
flagitiis ac fuperftitionibus, 3) Iudaeorum progref-
fibus cohibendis; erroribus etabufibus remouendis
ab ecclefia chriftiana et difciplina conferuanda.
QuodConftantinus M. cimne imperium vriucrfumque
orbem romanum non vni, fed quatuor pracfcétis
praetorio regendum comiifit , CZojim. M. c. 33.)
finzulisque fuas adfignauit dioecefes ac prouincias.
Fabricius pag. 284. fqq. ex Zofimo et Notitia imp.
inferit tabulam quatuor illarum pracfeé&urarum cum
fuis dioecefibus ac prouinciis: pag. 287. autem,
de concilio JVicaemo copiofe differit.) 5) leges fa-
cro ordini honorando ecclefiaeque chriftianae fus-
tinendae ac locupletandae. — Catalogus quidem
eorum, quos citauit Fabric. infiguirer poteft locu-
pletari, et egregie auctus eft a. cl. AMeufzlio in
bibl. hiftor. vol. V. parl. L. Lipf 1790. 8. pag. 178-
207. Quare πε moleftus fiam, paucorum tantum
iniiciam mentionem, add. quos iam citaui in In-
trod. in hift. ling. gr. II. 1. pag. 309.

Laudandi funt /Mos^emii commentarii de rebus
Chriftianorum ante Conftantinum M. Helmftad.
1753. 4. eiusque inftitutiones hift, ecclcfiafticae an-
tiquioris libr. IV. Heimftad:i 1755. — ed. IL 1754.4.
et vollftindige Kirchengefchichte — von 7o. Zug.
Chr. v. Einem , Lipf. 1169. fqq. 8. X. voll. atque
Io. Andr. Cramer in tertia continuat. (p. 222. fq.)
Io. Benigni Boffuet Einleitung. in die allgemeine
Gefchichte der Welt bis auf Kaifer Karl den Grof-
Ten: überfetzt miteincm Anhang hiftorifch - critifch.
Abhandlungen vermehrt von Zo. “μα. Cramer , Li-
pfiae 1748.8. — Fortfetzung von ebendemfclben; I-
VIL. ib. 1752-1786. 8. quia vterque tantum aberat
a nimio laudandi adulandique ftudio, quantum afuit
ab acerbitate etiniquitate cum in iis culpandis, quae

nec recte celebrari poffunt nec omnino excuiari,
; ium

694 1}, Κ7. c. XL.

CONSTANTINI M:

Vol. VI. p.2

vit ^) Valerii Conflantii Chlori F. natus Naifi, Daciae oppido 2), A. C. 274. [IP] die 27. Febr.

tum in reticendis obfcurandisue immo carpendis
iis, quae vel praedicanda , vel excufanda funt, —
Contra Bernhard de larenne, Superior quondam
ordinis Theatinorum , in: Hiftoire de Conftantin
le Grand, Paris 1728. 4. impotens eft imperatoris
adulator ct praeco, nec modum tenet in com-
pilando et vero fingendo.

Sobrie intelligenterque iudicat, et vitam impe-
ratoris curate perfequitur cel. Zo. Matti. Schroecilt,
profeffor Wittebergenfis, tum in tom. IV. operis,
infcripti: Z4gemeine Biographie, Berol. 1772.
mai. $8. pag. I- 90. tum in tomo IV. operis aim-
plifimi : Chriflliche Kirchengefchichte, Lipf. 1778.
m. 8. a pag. 27-420. f. fincm tomi. In viroque
opere au&or do&iff. diuerfas variorum VV. Ὁ. Ὁ,
narrationes fententiasque et libros citat non miuus
quam hinc inde fub examen vocat,

Fa, quae Zo/imus in hift. libr. IL. cap. 8-55.
de Conftantino M. memoriae prodidit aut ad illius
nomen infamandum fcripfit, bene illuftrantur, et
hittorici fides modo vindicatur, modo impugnatur
in commentario biftorico, editioni Aeitemeieri fub-
ie&o, pag. 543-560. — Zofimi hiftoriam raeioze
fide dignam cffe, quam Eufebii aliorumque fcri-
ptorum eccles. graecorum vitam Conftantini M. con-
tendere et probare adnifus eft Chrifiian Thomas.
in obfervatione de fide fcriptorum vitae Conftantini
M. in Obferuatt. Halens. (Halae 1700. 8.) tom. I.
pag. 57- 377-

Eduard Gibon in: Gefíchichte des Verfalls und
Untergangs des rómifchen Reichs, aus dem Engli-
fchen überfetzt, und mit einigen Anmerkungen
begleitet von. Kar! Go:tfried Schreiter Prof. zu
Leipzig. vol. ΠῚ. IV. et V. vsque ad cap. 21. (Lipf.
1789. et 1790. 8. *) hiftoriam imperii romani atque
Conftantini M. huiusque profeffionem nominis chri-
ftiani et ftudium erga rem Chriftianorum; ingenium,
faC&a, moresque, vitia et virtutes, (de quibus vid.
cap. XVIIL pag. 152. fqq. vol. 1V.) fata coetuschri-
fiani; etc, late Cocteqne exponit, εἰ ἐς rebus, con-
trouerfiis, do&rinisque et conciliis Chriftianorum
fubtiliter acuteque , at liberius et feuere interdum,
iudicat. —Separatim edita funt quacdam capita de
Conftantino:

*) De editionibus anzlicis et verfionibus hu-
ius operis v. cl. /Mez/rl in bibl. hiftor, vol.IV.
part. I. Lipfiae 1789. m. 8. pag. 542. fqq.

Die Bekehrung des Kaifers Conflautims das
Groffen, nach ihren. Urfacheu und. H'ürkungen,

Parenti

nebft einer. AAbfchilderung des Charvakters. diefes
Für[teu, aus d. Engü[chen des Edw. Gibbon, über-
Jetzt von Herrn von [Falterflern. Altonae 1784. 8.

De genere et progenie Conftantini; M. quaedam,
eüam incerta, nec fatis explorata, tradit Matthaeus
Aimerichius ia INouo Lexico hiftorico et critico an-
tiquae romanse litteraturae deperditae vel latentis.
Accedunt nonnullze diff. et multa corollaria de re-
bus parum obuiis, hi&oriam romanam antiquam illu-
firantia, Eaffaui 1787. 8. pag. 365- 368. .

Vita Fl. Vl. Conftantini M. au&ore Zac. de la
Baurt, praemiis incerti panegyrico, Maximiano
et Con&aantino di&o, in tom. I. Panegyricorum
veterum, a Wolf, laegero editorumi, Noribergae
1779. 8. pag. 509 -324.

Cel, Beckiss in: Anleitung zur Kenntnifs der all-
geueinen Wek-und Volker. Geíchichte, tom. II.
Lipf. 1768. 8. p. 491-500. preffz quidem, at do&e
eruditeque enarrat vitam Conflantini et hiftoriam
illius temporis idemque haud paucos citat libros
libellosque, in quibus vel integra illius imperat. e£
aeui hiftoria, vel partes quaedam fufus explican-
tur, — (Jo. Joriin) Remarks on ecclefiaftical Hi-
ftory. Lond. 1751 - 1754 III. voll. 8. In vol. III. p. 1-
246. de imperio Confítant. M. controuerfiis arianis
et fcriptozibus gr. ecclefiafticis: v. Baumgartenis
Hachricht. von merkwürdigen Büchern. tom, VIII.
pag. 552. fqq. Haec fuffician. Harl. —

δ) Ita vocatur in numis, vt apud Zriffanum t.5.
pag. 395. quamquam: alii, vt Aurclius Victor, Iu-
lium Conflantium adpcllant. Conítantini M. numos
illu&rarunt praeter alios , qui numifmata imperato-
rum edidere, Cangiss in familiis Byz. atque 7//ex-
auder Pilthelmius S. L. in A&is San&or. 'T. V.
Maii 21. pag. 22. feq. Fabr. add. alios a /Meufelio
l. c. pag- 198. fqq. memoratos, Harl.

c) De Conflantini patria, quam zlii minus pro-
bebiliter habent Britanniam, fed auctor incertus pa-
negyrici c. 4, ad quem prouocantii, qui Britanniam
fuiffe patriam opinentur, natalem imperii, nom
vitae defignat,) alii Drepanum in Bithynia, quae
vrbs poítea a Conftantino Helenopolis nomen ac-:
cepit, alii Tarfum, et de conditione matris, He-

Jenae, haud confentiunt fcriptores. v. Gibbon,

tom. 111. c. 14. pag. τοι (qq. et Baufie vit. Conftan-
tini laudatam, pag. 209. qui pro Britannia certat;
at rectius negant Cellarius et Yaeger, ad locum pa-
negyrici, pag. 2:6. fq. 7o. "ogt fcripfit Íchediasma
hiftorieum de patria Conftat, M. Viterubergae {716,
4. Harl.

Vol. VI. p.2 ORTVS, RES GESTAE, OBITVS. Lib.U.t. XL. 695
Parenti in imperio fucceflit A. C. 306. 25. Iul. ^) Vxorem habuit Z/ineruimam, Ctifpi ma-
trem, eaque defuncta Herculi filiam , Flauiam Maximianam Fau/lam, ex qua Conflantinum,
Confílantium et Conflantem, Conflaitiamque ct Helenam genuit. Idem pofl vifum in coe-
lo Crucis infigne chriftiana facra amplexus et victoria de Maxentio potitus eft A, C. 312.
Hinc Maximino a perfequendis Chriflianis defiflere coacto, et viclo etiam Licinio ^) nihil

. ab eo intermiffum, quod ad ecclefiam Chrifli ornandam amplificandamque et ftudia littc-
rarum fouenda 7) facere poffet. Vnde a Graecis ἰσωπόςφολος vel ὁ ἐν βασιλεῦσι 5) ᾿Από-
SoAos dicitur et follemniter colitur eius memoria die XXI. Maii. —Non incleganter etiam

. a Theodorito in Hifloria religiofa pag. 768. adpellatur Chriflianorum Zorobabel, qui fide-
les e captiuitate liberauit et templa eis reflituit. Denique multis pace et bello praeciare ge-
Ílis, morti vicinus ab Eufebio, Nicomedienfi, non procul Nicomedia in Achyrone, villa, ba-

- ptisinum ^) füfcepit, et paucis dicbus poft diem obiit facro Pentecoflcs feflo 22. Mai, A. C.
331 Feliciano et Titiano COSS. quum regnaffct 30. annos, menfes nouem, dics 27. vixif-

d) Beaune, nefcio num aerae romanae diuerfi-
. fate, an aliis rationibus cauflisque ductus, in annis
fignandis differt. Sicnatum eum fcribit a. v. c. 1025.
a. Chr. 272. Hatí.

£) Hic memoranda videtur do&a Fromimanui
commentat. de philofophis, a Licinio, imp. excruci-
atis, Coburgi 1763. 4. rec. in eius Opufculis phi-
lologici atque hiftoriciargumenti, ibid. pag. 615. fq.
in qua contra /Mos^emium, (in infütutt. hift. eccl.
faec. V. part. 1. c. I. $. 10. not. pag. 146.) probat,
spud Zurelium 'iitor. de Caefar. cap. 41. per p/ii-
lofophos non intelligi Chriftianos, fed philofophos
proprie dictos, et in genere homines litteratos,
Hart. : ;

f) duret. Viffor in Epitome cap. 41, de Con-
ftantino: Commodi(fimus rebus multis fuit:- ca-
jumnias fedare legtbus feueri[fimis , nutrire artes
bonas, praecipue fludia litterarum: legere ipfe
fcribere, meditari, audire legationes et querimo-
nias prouinciarum. δὶ Orat. de laudibus
Conftantini p. 361. vbi de fcholis ab eo conftitutis,

5) Vide 7/alef. ad Eufeb. IV. 6o. de vita Con-
ftantini, et Mich. /e Quien ad Damafcenum T. I.
pag. 650. Fabr. ACta.Sanctor. ad d. 21. Maii p. 15.
íq. Tillemoht hift des Empercurs, tom. IV. partr.
pag. 428. fqq. Bruxell. i769. 12. — Apud Eujeb.
de vita Conftantini M. lib. II. cap. 48. (44. adhor-
tatur ciues ad difciplinam ac doétrinam Chriftiano-
rum íectandam , et cauffas cur id faciant, exponit.
Quae alia inftituerit ad prauas religiones exflirpan-
das, oftendit 7o. Jil. Hojfinann in ruina. fuper-
fitionis paganae, Witteb. 1738. conf. Schrückhi
hift. eccl, l. mem, pag. 108. fqq. Zar,

fetque

k) Baptifimum alteruz, quem a Silueftro, epi-
Ícopo romano, fufcepiffe lepra cbátum Conftanti-
num, acriter aduerfus Tenzeíinm iu examine fa-
bulae romanae dc duplici baptismo Conft. M. in
Exercitatt, fele&t, part. 1. pag. 392. fqq. disputat
SSchelftraten in antiquitate ecclefiae illuftrata, part
Hi. diff. 5. cap. 6. [de vtriusque controuerfia et fcri-
ptis plura v. iu AMeu/zlii bibl. híft. V. 1. pag. 190.
Íq.] fabuiisadfcribunt non modo Proteflantes, vt
praeter laudatum "Tenzelium parte 2. diff. fclectar.
"Abraham Scultetus in diff. anti- Baroniana de ba-
ptifmo Conftantini romano, Necftadii 1607. 4.
fed plerique etiam in Romana ecclefia eruditi viri,
vt Benedictini ad Ambrofiam T. 2. pag. 1209. Ti/-
lemontius 'T. 4. hift, imp. pag. 634. Papebrochius
in Actis Sanctor. T. V. Maii zr, p. 14- fq. ct Conra-
dus Jatiningus in Apologia pro- Papebrochioy quae
praemittitur A&is San&ornm T. 1. Iunii pag. XVL
feq. Fabr. Baptismum tamen priorem, a Silueftro
acceptum, operofe, at fru&tra, vindicare noftro faecu-
lo ftuduerunt Matthias Fuhrmaan in hift. facra de
baptismo Conftant. M. pars I. Romae 1743. — pars
fecunda. Vindobon. 1746. 4. (v. Lipf. ephem. litter,
2. 1746, pag. 593. fqq. et noua acta erudit. a. 1751.
pag. 18. fqq.) et Mattheus Zlimerich. in diff. lIda
de duplici Conft. M. baptismate, romano vno, Ni-
comedienfi altero, fubiuncta eius nouo lexico lif.
δὲ critico , pag. 2$2. fqq. iterum ibid. in adpendice
pag. 312. fqq. contra /"ranci/ci ΟΠ examen: cri-
ticum baptismatis Conílantini, in eius vita Conft.
M. italice fcripta. Fulign. 1786. II. tom. 4. .Bauue
nihi! adfirmat; attamen inclinare videtur in pertes
Papebrochii aliorumque, | Adde Schióehh et Mcu-
fcl. 1}, citt, Earl,

CONSTANTINI M. EPISTOLAE Vol. VI. p. 275

696 Lib.P.c. XL.
fetque annos 65. menfes duos, et dies 25. Fabr. —JHaune l c. pag. 3:3. contendit, Con-
flantin. M. decefliffe e vita a. C. 557. anno imperii 32. quum annos aetatis 65, compleffet.
Gibbon YV. pag. 195. eum, fcribit, mortuum efle a. ch. 555. a. aetat, 64. Conr. Sam. Schurz-
fláüfth in 'fmemat. quibus primi Chriflianorum imperatoris antiquitates illuftrantur, $. 7. fqq.
ex Eufebio aliisque probare ftudet, Conflantini mortem incidere in annum imperii eius
tricefimum fecundum. Sed errorem fingularem aut loquendi modum Eufebii patefecit Pagius
in critic. in annal. Baronii ad a. 337. nr. 3. adde Gruner, "Tzfchucke et alios ad Eutrop.
X. s. al. 8. Cum Fabricio confentit Saxius in Onom. I. pag. 301. vt alios chronographos
et hifloricos practermittam. ar/.

IL. Exflant eius Epi//oae complures, ab Eufebio et aliis feruatae, quae a docliffimo
Caueo in hifl. literaria icriptorum | ecclefafticorum diligenter recenfentur. Eius obferuatis
pauca haec, fi placet, addes. ^ Epi/lolae [P] ad thanafium fragmentum pro Ario reci-
piendo *) habet ctiam Socrates lib. 1. cap. 27. et Sosemenus I, 22. — Edium prius pro pate
Chriftianis concedenda, quod graece Kufzbius refert X. s. Hift. feruavit Jatine La&fantius
lib. de mortibus perfecutorum c.48. Epiftola ad Exclefas de Synodo Nicaena legitur etiam
apud "Theodoritum lib. r. Hift. ecclef. cap. το. — Epi//ola ad "rium εἰ ]rianos, quam pro-
ducit Gelafius in Actis concilii Nicaeni IIL 1. fuppofititia videtur Ca/aubozo in Cafaubonia-
nis pag. 143. Prodiit hoc refcriptum etiam feparatim Parif. 1595. 8. apud Feder. Morellum
cum lat. verf. e Baronii annal. ad a. C. 319. nr. 8. fq. licet verfionis auctor non fit Baronius,
fed Petrus Morinus tefle ipfo Baronio. — Ab Epi/ola ad Symodum "Tyriam, quam habent
Eufibius YV. 42. de vita Conftantini, et T'zodoritur lib.r. hift. cap. 29. diuerfa e(t, quae
exílat apud Socratem lib. r. cap. 34. Sozomenum I[. 28. nec minus in Tripartita III. 7. et apud
Nicephorum VIII. 5o. — [Plura fcripfit et collegit Fabr. in luce falutari euangel. p. 287. Íqq.
Schroeckh hift. eccl. l.c. pag. 118. fq. 323. fqq. 340. fqq. 386. fqq. etc]

Oratio ad fanGorum coetum, 2d calcem librorum Eufebii de Conflantini vita legitur
graece e latino verfa, non ab Eufebio, fed ab alio interprete, vt ipfe lib. IV. cap. 32. de
vita Con(lantini diferte innuit. Fabr. Eufebium eius auctorem vocat Aeisfiur lib. de Si-
byllis, cap. 10. et ipfe abr. B. L. lib. L cap. 12. $. 203. Heum.

Similiter a nefcio quo e latino graece verfa eft breuis Oratio ad Synodum Nitaeram
de Pace, quam idem Eu/»bius HII. 12. exhibet. Prolixiorem, quae occurrit apud Gedafiun
IL. 7. legit etiam Z/eodoritur, vt ex eius lib. 1. cap. 7. Hiftoriae colligitur.

Edi&a quam plurima Conflantini illuflrant Zar. Godofredur ad codicem "T'heodofia-
num, Francifiur Balduinus, ICtus, [ qui interdum nimis fauet Confl. M.] in fuo Conflan-
tino

1) Neque tamen Arii haerefin ideo probauit Con-
flantinus, de qua nondum ei fatis liquebat, fed
fperauit, fe ita diffidicrum femen in herba fuppref-
furum. Confer cius Epiftolam Irenicam ad Alexan-
drum et Arium, apud En/ebium 11. 64. fq. de vita
Conftantini, et ad illam Baltia/. Bebelii exercita-
tionem hiftorico theolog. Árgentorat, 1665, et /Vico/.

F'edelium de prudentia veteris ecclefiae pag. 202.
261. Schroeckli.. 1. m. praecipue Gibbon t.v. c. 2t.
In cod, Coislin. CVIL n. 23. funt gefta in fyno-
do Nicaena et de vita S. Conftantini M. tefte Mont-
fauc. in bibl. Coislin. pag. 182. Earl. — Couftan-
tini M. epiftola ad Abl. emendatur a Barf/io ad-
verfar, libr. 29. cap. 7. Heum.]

*

ΡΣ, 607

tino Bafil. 1556. et Argent. 1612. 8. [rec. tum Nic Hic. Gundlingii praefat. Lipfiae et
Halae 1727. 8. atque in Heineccii iutisprud. rom. et attic. tom. IT. pag. 569. fqq.] et qui ad
tempora quaclibet fua reuocant Annalium fcriptores, ac praecipue T7/femoniius tomo 1V.
hifloriae imperatorum. — Ceterum edictum, quod fub Conflantini nomine vulgauit Nicolaus
Cufanur lib. III. Concordiae catholicae cap. 35. Honorio ac Theodofio vindicat, et in.

Vol. VI.p.5 4 EDICTA; CONFESSIO,. DONATIO:

tegrius edidit Sirmondus ad Sidonium pag. 245.

[P] ΠῚ. Confeffio Conflantini ad Sylueftrum, epifcopum Romae, quae latine exflat ad cal-
cem recognitionum, aliorumque fcriptorugo, Clementi Rom. fuppofitorum, Colon. 1569. fol.
pag. 471. perinde vt Acta Sylueflri, fpuria eft.

Donatio, quae eidem Sylueftro a Conflantino facla fertur, romanae etiam ecclefíae

docliffimorum virorum ^) iudicio ac confeníu itidem eft commentitia.

Primus eius memi-

nit Aeneas, Parifienfis, qui circa a. C. 854. fcripfit, libro aduerfus decem obiectiones Grae-

k) Primus prolixa et diferta oratione eius falfi-

| tatem oftendit Laurentius J/alla, quae et fepara-

tim excufa eft plus fimplici vice, et cum Vlrici Hut-
teni praef. 1517. et in Ortuini Gratii fafciculo rerum
expetendarum ac fugiendarum, apud Londinenfes
recufo, et in Simonis Schardii fyntagmate tracta-
tuum de imperiali iurisdictione p. 734. fqq. legitur.
Aeneae Syluii aliorumque plurium teftimonia, Val-
lae fuffragantia, produxit F/acius in catal. tetium
veritatis, et οὗ. Cocus in cenfura Vett. fcripto-
rum, quibus adde Baronium ad A. C. 324. nr. 118.
feq. et tigt. nr. 52. feq. 7/aacium Habertum ad
ecclefiae graecae ορχιερατικὸν p. 24. 7o. Morinum
in hiftoria, gallice edita, liberatae per Conftantinum
ecclefiae, deque origine ac progreífu poteftatis
faecularis romani pontificis c. 8. Petrum de Mar-
ca 111. 12. de Concordia Sac. etImp. et VI. 6. $. 6.
Zntonium Pagi ad A. 324. nr. τό. Zillemontium
T. 4. hift. imp. pag. 226. Petrum lojzphum Can-
telium hift. vrbium | metropol. parte 2. diff. 2. c. 2.
nr. 7. et praecipue /Vatal. Zlíex. faec. IV. diff, 25.
Quos facile oppofüeris Zug. Steucho libr. de do-
natione Conftantini, Lugd. 1545.8. Zac. Gre£[ero
de munificentia principum in fedem apoftolicam,
Ingolítad. 1610. 4. pag. 86. feq. et Apologia pro
Bellarmino c. 21, et /V;colao Schaten in Carolo Ma-
guo Romano Catholico lib. 2. cap. 6. Ex Proteftan.
tibus de falfitate donationis huius videndi /o. Hz-
melius in Otio Vratislauienfi cap. 22. Gisb. J/oetiu s
"T. 2. difpp. felet. pag. 869. feq. Zac. //fferius de
Ecclefiarum fucceffione et ftatu pag. 6o. 7o. Rai-
tioldus Colloquio cum Hardto p. 227. fq. Francif-
cus Hottomanuus in bruto fulmine Sixti V. p.128.
I5t. feq. et 70. zInareas Schimidius in biftoria (ae-
Vol. VI.

corum

culi IV. fabulis variorum in rebus Conflantini M.
maculata Helmft. 1712. εἰς, EdiR'u feu fitum feu
deprauatum, adeoque indiguum quo Silueflri,
gontificis, hifloria augeatur, inquit Papebrochius,
propylaeo ad A&ta SanGor. "T. 2. April. p. τ. Fabr.
Riuetus critici facri lib. III. cap. 3. eum, — v.
rariffimam collectionem aliquot fcriptorum: de do-
natione Con[lantini quid veri habeat , eruditorum
quorundam iudicia f. 1. et a. Continentur 1) do-
nationis — priuilegium, Zarihol Pincerno de
monte arduo ad Iulium II. pont, max. intreprete.
2) Laur. l'alíae contra ipfum, vt falfo creditum
et ementitum, declamatio, cum praef. Zutteni,
(de qua v. Iac. Burckhardi comm. de Hutteni
vita, tom.T. p. 119. fqq.) 3). Vic. de Cufa, car-
inalis , fententia de donatione Conflantini,, quant

fcripfit ad concil. Bafileenfe, de concordantia catho-
lica, libr. 1IL cap. 2. 4) 24nfom. archiep. Floren-
tin. primae part. hiftorial. lib. 8. cap. 2. 8. 5) ὰ-
phat l/olaterauus, in vita Conftant, Plura vide
in Baumgart. Hall. Bibl. 1. psg. 417. faq. Dona-
tionem veram efle, omnibus viribus contendit,
aliosque teftes adpellat Zmgelus Rocca a Camz-
rino in bibl. apoftolica Vaticana.a Sixto V7 pontif-
mex. in fplendidiorem et commodiorem locum trans-
lataetc. Romae 1591. 4. pag. 122. fqq. Is Vallam
homincm iniquum ac mordac.(liinum atque ad. ob-
loquendum omnibus in rebus natum ποτα: immo
pontifici rom. poteftateri iurisdictionis fummae in
rebus tum facris tum cíuilibus adferit, Verum far-
dis auribus narrauit fabulam. lis, quos citauit
Fabricius, add. 70. Sarmbucas in libro £. epiftola
de panauthentia, fiue maicítate imp. et quorumdam
praeiudicio, fiue donatione Confiantiniana, tefte
Tttt Kollario

698 1. Γῇ. ὁ. XL. CONST. M. DONATIO . Vol. VI. p.47P 5
. corum t. VII. fpicilegii Dacheriani pag. rrr. inde Ifidorus Mercator, Hincmarus Rhemenfis,
Petrus Damiani, Leo IX, Ado, aliique. Editiones eius admodum diuerfae feruntur, vna,
quam habent Acla fpuria Sylveflri, quamque 2n/elmur Lucenfis Collectioni fuae Canonum
118. IV. cap. 32. Deus dedit lib. IV. cap. 2. {πὸ Carnotenfr parte 5. decreti cap. 49. et
Gratianus parte I. decreti dift. 96. c. r4. latine inferuit, licet in antiquioribus Gratiani co-
dicibus legi neget 2ntoninur, archiepifcopus [IP] Florentinus, parte 1. hift. tit. 8. cap. 2.
. 8. Theodorus autem Balfamon graece verfam exhibet in. fcholiis ad Photii Nomocano-
nem tit. VIIL. in bibl. canonica Iuflelli tom. JI. pag. 929. feq. — llla Balfamonis verfio vna
cam altera Z/atfhari Blaffarir edita etiam eft a Mfirquardo Frehero A. 1610. 4. additis anim-
aduerfionibus. ^ Longe prolixior eft, quam vertit e graeco latine et lulio 11, pontifici,
infcripfit Hartholomatur Picermus de Monte arduo. Haec praemiílam habet, quam modo
memoraui , ficlitiam Conflantini confr/7onem , atque poft editionem Colon. 1515. faepius lu.
cem vidit et D. Joach. Hildebrandi differtationi de donatione Conftantini imp. praemiffa
Helmft. 1661. et 1703. atque Balt&afaris Gualteri diatribae elenclicae de imp. Conflantini ba-
p'smo, donatione et legatione ad Concilium Nicaenum, Ien. 1618. 12. pag. 67. feq. inferta
legitur. Atque Zugpffinum. Steuchum arguit Io. Bodinus lib. I. de rep. cap. 9. p. 221. graeco
fermone donationem Conftantini, fcripfifle, vt fucum faceret: (γα fraus, inquit, facile ex
ipfius oratione ef antiquitatir cognitione confutotur. Alia graeca verfio (Con/lantini Har-
sienopuli, vt notat NefJelius parte 2. catalogi MSS. pag.27.) exílat in bibl. caefarea et Lam.
becio lib. V. pag. 244. lib. Vl. pag. 35. 38. memoratur ^), fed quoad fenfum eadem efl cum

illa balfamonis, cuius idem pag. 237. mentionem facit. Hanc ipfam e codice regis chri-

*
*

Kollario in fupplement. ad vol. I. Lambec. com-
mentar. bibl. Caef. pag. $22. C. et 593. A. Moj-
hemius in Inftitutt. hift. eccles. pag: 265. not. i.
ed. IL. SSchroeckh hift. eccl. 1. c. pag. 125. feqq. et
multi alii, quorum fcripta enumerat /Meuz/ei libr.
cit. vol, V. I. pag. 202. feqq. conf. ipfum Fabric,
noftrum infra, libr. VI, cap. 4. vol. XI. vet. edit.
pag. 353. fqq. et Kollariutmn, donationem ifteu: fal-
fitatis arguentem et plures iudicii fui patronos lau-
dantem , ad Lambecii commentar. de bibl. caefarca
Vindob. vol VI. col. 77. fq. Harl.

[) llla donatio exftat in codd. msst. 7"indoboti.
apud Lamórr, tom. V. codice CCLXXXIV nr, r.
CCLXXXIX. nr. 4. fom, Vf. part. I. cod. X. nr. 2.
tom. VIIL, cod. LIII. nr. 33. — Zorentiae in bibl.
Medic. in cod, XV. plut. VIIL nr. XV. eft Con(tan-
tini editum propofitum in tertio narthece SS.
magnae ecclefiae prope aulam etc. nr. 28. donetio
Co:fiaunt. Eam, quae in hoc habetur cod. exhi-
bet Theodorus Bai/amon loco a Fabricio laudato,
et Labóameus tom. L concil. ed, Venet. 1729. fol.
paz. 1567. v. Bandin. catal. codd. medic. 1.
pag. 561. feq. — "Tum in cod. LXXXV. nr. 5.
plut. 89. cum Harmenopuli promtuario iuris. v.
Bandini IIL. col, 418. — Z'enctiis in cod. Marcia-

ftianiffimi |

no CLXXXII. cum Harmenopulo. (catal. codd. gr.
pag. 105) — Parífiüis in biblioth. publica in codd.
MCCCX. MCCCLV. MCCCLXI. cum Harmenopulo,
eft edictum Conftantini, quo romano pontifici pri-
matus adferi dicitur, — In codd. MCCCCXXXVII,
MCCCCXXXVIII. MCCCCXXXIX. eft eiusd. ora-
tio ad fanCorum coetum, In cod. MCCCCXXXIV.

conftitutio ad gentes fibi fubditas, —^ In codice -

CCCCLXXIV. eiusdem epiftolae. — Inter codd.
arabicos, cod. CXXIII. CXXV, et CXXVII. continet
Conflantini aliorumque imperator. ftatuta et con-
ftitutiones. v. cat. codd. Parif, bibl. vok. I. p, trs.
ECT -- Ὁ
in cod. CCLXXVII. edium Conftantini M. in fa-
vorem romani pontificis, ex interpretat. Harme-
nopuli, (v. cat. codd. gr. pag: 380. — JVatriti in
cod. LXXXV. bibl. regiae, fol. τ93. donatio illa,
quae in aliis codd. vocatur Conff. M., de romano.
pontifice conflitutio, Interpretatio gr. in hoc cod.
confcntit cum textu a Bulengero edito: in quibus-
dam tamen lectionibus discordat; atque /riarée in
in cat. codd. gr. pag. 349. adnctauit lectiones hu-
ius cod. diuerfas a textu Bulenger. nec hic eas. ite-
rum lcgifle poenitebit. Zar/,

Taurini inter codd. gr. bibl. regiae -

d» Mio as ς: *

}

^
1
1
x
i

uum LE κα s aD e

€— M" 7T — x» “ἢ

Vol. VI. p. αὶ δ΄

"CONS ,/ANT. M. DONAT!O.

.Lib. ΚΖ t. X, 699

flianiffimi graece et latine exhibet Zu/iur Ca/far Bulengerur , lib. 2. dei imperio romano
cap. 6. p. 318. et quoniam breuis. efl, hoc etiam loco exílare non erit, puto, Lectori in-

gratum , inivcundomue. ;

Θέσπισμῶω τῷ. μεγάλε ΕΝ ἌΣ δα n),
περὶ T2 πάπα ῥώμης. ϑεσπίζομεν 2 πᾶσι
«τοῖς σατράπαις: Ke τῇ συγκλήτῳ τῆς ἡμῶν
βασιλείας, τὸν ῥώμης ἐπίσκοπον καὶ Ἰοδο-
Xov ?) τῶν αἰ γίων αἰποσόλων, Xp] κυρίβ Ha
πέτρε. ; πλείονα τῆς βασιλέας ἔχειν ἐξε-
σίων κατοὶ πῶσαν τὴν elg μένην » κατοὶ παν-
τῶν ἢ) πολλῷ πλέον ἢ τὸν βασιλέα τιμῶ-
σϑαι καὶ σέβεσθαι κεφαλήν τε ea τῶν *)
τεσσάρων ἀρχαίων ϑφόνων, κρίνεσϑαι τε 7Igos
UT, X9 ψηφίζεσθαι τοὶ τῇ ἢ ὀρϑοδόξῳ συμ-

αίνοντα zíse. δωρόμεθα yao τῷ πατρί μὲ
τῷ μακαρίῳ [e] σιλβέτφῳ καὶ τοῖς aora
"ὠϑοχίοις τὸ ἡμέτερον παλάτιον. τὸ ἐπὶ τῆς
κεφαλῆς διάδημα ἐ ἐκ λίϑων τιμίων, καὶ μαρ-
γαίων συγιεόμεν /0Y s TO κυκλῶν τὸν meo
λον eyuoQoe foy» τὴν πορφυρῶν χλαμύδα. τὸ
κόκκιον ") χιτώνω, Xo] πάντω τοὶ aues
ἐνδύματα. TO τῶν βασιλικῶν i ἵππων , ὠξιώ-
ματα: τὸ σκῆπτρα 2 καὶ TX λοιποὶ τῆς Ba
CiNeiue κοτμήματα: Kc τὴν à: ξαν ἃ ἅπασαν
τῆς ἡμῶν ἐξεσίας. τὲς δὲ τῷ κλήρῳ τῆς
ογιωτάτης ῥώμης κατειλεγμένϑε, "X02 i
σϑαι κελεύομεν παραπλησίως T3 συγκλήτῳ
ἡμῶν ἐγδύμασιν. ἵπποις *) ἐποχεμένες, ὀϑό-
yas περικειμένες λευκούς. ὡς δὲ X04 τῶ ὑπο-
δήματα τότων ὀϑονίων & etyoj πεποιημένα λευ-
κῶν, κοὶ ὃς ὧν αἰροιτο κληρικὸς. ἐκ τῆς
ἡμῶν συγκλήτε γενέσϑαι τᾶτον πρὸς τινὸς
μηδαμῶς ὄργεσϑαι. ὅτι *ye μὴν τὴν ἐκ χρυ-
c8 5 φεφαάνην Φρονήματος μετριότητι ó πατήρ
μ8 ὁ ἅγιος *) σίλβεςρος παρωιτεῖται ταῦὺ-

m) ὙΣ «sy. βασιλέως Κωνφαντίνα c, Matrit.

9») MS. Vindobonen(e addit, «v». Decernimus
vua cum omnibus Satrapis et Senatu imp. noftri.
Sic et codex Baroccianus 149. [et cod. Matrit.]

0) TZ κορυφαία τῶν ἀποτόλων, ς, Matr.
D) Καὶ παρὰ πάντων c, Matr,

Edifjum, ac "effatum diuimum magni
Conflantini de Pontifte Romano. ^ Omni-
bur Prouintiarum veoribus, ^et Senatui
FR. imperi," Romanum Pontificem , Juccef-
Jorem San&orum "Apoftolorum , εἰ Domi-
ni me Petri "mbeiorem quam imperator
habere goteflatem per vuiuerfum. orbem ad.
verfus omuer, (deeftxo/) ef plusquam im-
peratorem coli εἰ honorari, caputwe eff
quatuor antiquarum fedium, et ab eo iudi-
cari, e£ decerni quae orthodoxce fidei conut-
niunt, Edicimus: Douamus enim Patri meo
Beato Sylueffro, et fucce foribus eius moffrum
Palatium, | diadema . capitis: lopillis. pretiofir
e£. gemmis infextum, epomidem , quae col-
lum cingat, chlamydem purpurtam, — cocci-
meam; funican, etf ommia regia veflimenta,
eplüppia , quibus equi regi inflermuntur,
Jteptra, et reliqua imperii ornamenta, et
gloriam omnem meae poteflatiz. — Eos. autem
qui in clerum. Romanum alle£ti funt, ornari
iubemus isdem quibus Senatus noffer veflfimen-
tir, (55) lego παραπλησίοις) equo vehi, al-
bir vefibur tegi. ta et calceor eorum feri ex
pannis albis, et eum, qui leur fft clericus
a nemine imghiipi pojfé, quo minur fit Senator.
Quando vero coronam auream pater meur S.
Syluefler, qua eff. humilitate et moderatione,
refpuit, haec ornamenta, quae fan&am refur-
re&ionzm , e fuperilluffrem lorum frenificant
(lego καὶ τὴν ἐγίαν) fanflo eius capiti impo-

'Tttt ἃ fuimus

4) τεσσάρων πατριορχικῶν ϑρόνων c, Matr.

T) τὸν κύκκινον χιτῶνα c, Matr.

h ἐποχαμένους * ὀϑόνας περικαιμιένοις λευκὰςς͵ Matr,
t) ὁ ayuu ros. vi^ [Bes'oos c. Matr.

bb) Emendationes hae funt interpretis Bulengeri.

400 Lib.V. c. XL.

τά τοι τὸν ὑπέρλαμπρον. χῶρον σημαίνοντα
τὴν οὐγίων οὐνοίφωσιν» τῇ οὐγίω κεφαλῇ αὐ-
v8 dicus χερσὶν ἐπεϑήκαμεν "). ἡμές φράτω-
gos ὀφφίκιον ὑπελϑθόντες. καὶ TO γαλινῶ

T8 ἵππϑ8 αὐτὰ κατέχοντες» τῆς αὐλῆς, τῶν
ἱερῶν αὐτῷ ἐξίεμεν οἰνακτόρων, αἰδοῖ καὶ φό-
βῳ τὸ κυρίε με TB oyi8 συνεχόμενοι πέ-
TQB' τῶν χρησίμων δὲ κομιδῇ ΚΑῚ ϑεοφίλων
»ενομίκούμεν . ἐκφῆναι μὲν τῆς πόλεως ῥώμης,
καὶ τῶν δυτικῶν ὡπαντων χωρῶν 7€ 2 (od πό-
λεων τῷ ογιωτάτῳ p πάππᾳ, τὸ δὲ τῆς
βασιλείας κρώτος πρὸς τοὶ τῆς ἑώας | μέρη
μετενέγκειν καὶ τὴν ἐν καλλίφῳ “) τῶν ὑφ᾽
ἡλίῳ, 78 βύζαντος πόλιν κοταλαβῶν. καὶ
ἐν αὐτῇ ἱδούσασϑαι τὸ βασίλεια. ἄδικον
οἰηθέντες ἐξεσίαν € e) et τὸν ἐπὶ γῆς βασιλέα,
ΠΕῚ 89e καὶ ὠρχὴ τῆς τῶν Χρισιανῶν 9e
σκείοις, ἐκ τῶν ϑρανῶν ὑπῆρξεν ἡμῖν. 7) Ta&v-
a vds ἰδίαις χερσὶ γροόνψαντες. καὶ τῷ νε-
χρῷ τῇ xveia pg ") ἐπιθέμενοι 7 πέτρξ, πί-
sers ἐνόρκδς ποιόμεθα ys 8 μὴν ὁλως παρα-
βῆναι» ὠλλὸὶ xod τοῖς ἡμέτερον δεξαμένοις
χράτος φυλάττειν de ae M παρεγ-

γυώμεθα πρὸς τὸν ᾿ πατέρα ^?) ἡμῶν παπ-'

σῶν.) «O04 τὸς αὐτὸ διαδόχες.

CONSTANTINI M.

Vol. VI. p. 697

fuimus. — Nos. flratoris offrium obeuntes, et
frena eius equi tenentes, ex cula. palatii exiui«
mus, reuerentia et metu Domini iei S. Petri,

Jaxime autem vtile et amicum Deo effe duxi--

sus cedere vrbe Roma, et ommibur occidentir
lotis ac vrbibur fan&hiffmo Pepae, εἰ robur
imperii iranrferre ad ortum, et capere By-
Scniium vrbem optimo fub fole fiu, et to
fidem. imperii ponere: iniquum. exiflimontes,
vt imperator im 60 loto fummam poteflatem
habeat, vbi Chriflianae fidei coelitus. princi-
pium mobis fuit. | Cum haec mauu propria
feripferimur ,. et. reliquiis Domini mti Petri
impofuerimus , iusiurandum damus, mom mo-
do nor feruaturos quae fanximus, verum. et
noftros fucceffores , vt fantle ac weligiofe fer-
vent, obflringimus, idque iurati patri mo-
Jiro Papae, et fuccefJoribur eius. pollicemur.

S

IV. Claudam hoc caput differtatione de litteris, quas in coelo legiffe creditur Con-
flandsus imperator, jy σότῳ v/«w, et de cruce, quam vidiffe fe **) iurauit, et iuranti li-

i d: (ὥς d? Sour apos ὀφφίκιον c. Matr,
v) πάπα. c.Matr.
QU) τῶν ὑφ᾽ ἡλίῳ καμένην τῇ βύζαντος m.c. Matr.
ay T&vr« C. Marr.
) ἐπιϑέμενοι etiam c. Matr. ez:54. edit.
» ^ € , -€- ' -
μὴ ἢ μὴν ὁλως πᾶντα ταῦτα μὴ παρωβῆνα!, C. Μ,

Gd) ἡμῶν πάπαν c. Matr. Has quidem, ait Iriar-
te, varias le&iones fi quis inter fe conferat, nae is
mstas editis praetulerit. At enim omnia funt ficta,
Harl.

cc) Nolimigiturrem totam pro aftuto Conftantini
commento et ftrategemate habere cum /ac. Tol/io, qui
notis ad Lactantium cap. 44. de mortibus perfecu-
torum: flrategema, inquit, hoc Conftantini noti
minus [cittim , quam illud Philippi Macedonis fuif,
quo Jacrilegos Plocen/es protriuit. et ad cap. 46.

benter

Non ininus egregium hoc Licinii ffrategema atque
illud, de quo Jupra, Conflantini. - Eodem ferme
aftu c vfus Sertorius apud Plutarchum : nec Stipio-
nis in templum Louis [ecefjus, aut Numae ad Deam
Ezeriam aditus diuevfi genéris funt. Et praef.
ad gallicam Longini verfionem: Mais moy - tron-
vantque le Koy Antigonus fuccefeur d' Alexandre
le Grand s eft Jeruy du meme firatageme, feignant
d' avoir veu au ciel une pentagone , qui «fl le fi yn-
bole du Salut, avec ces paroles , in hoc figno vin-
ces, é qu'il f^ fit peiudre aux bouclités de ες
foldats, et gaigua ainfi 1a bataille trouvant au[;,
qu'un Roy ὅδ Portugal a eu la méme vifion que
Couftantin , et qu'il a par la ramporté la vitzoire
Jur fes ennemis , 7) avoue que je confidere tous ces
miyacies comme de finejes tuilitaires des grauds
Capitaines,

co ἘΞ

-

--Γὔἷλ 0 (U-————

ims mS

e pter dut d cam

Vol. VI.p.7 DÉ CRVCE, QVAM VIDIT CONSTANT. M. LibP.cXL. 70

benter credimus. — Quamuis autem digreffio ifla paullo alienior ab argumento bibliothecae
huius graecae videri poflit, tamen exiftimaui, hoc non inoportuno loco fatisfacere me poífe
defiderio illorum, qui fententiam fuper illa re meam, a communi nonnihil abhorrentem,
argumentis confirmatam videre voluerint. Eft autem de cruce Conflantini distribe ante
feptem annos a me edita, et refpondente Chriffoph. JV'oltereck, Glukfladienfi, publice in
Gymnafio Hamburgenfi defenfitata, qua probaui, Crucem, quam in coclo vidit Conflanti-
nus, imp. fuiffe phaenomenon naturale, quale in halonibus non lunaribus modo, fed etiam
folaribus confpiciendum fe fubinde, licet haud ita frequenter, offert: nec mediocriter in
fententia mea confirmatus fum, quum poflea intellexi, idem non abfurdum vifum reuc-
rendo Helmfladienfium theologo ac philofopho, | mathematicas inprimis difciplinas egregie
docto, D. Zo. Zindrese Sthmidio in dif. de Luna in Cruce vifa, lenae 1681. atque in hi-
floria Seculi IV. fabulis maculata, Helmít. 1712. Fabr. ^ In cod.,Coir/iu. ΟΧΧΙ. nr. 37.
(tefle JMozffzuc. in bibl. Coislin. pag. 196.) eft vifio Conftantini M. S. crucis contra barba-
ros, et fol. 166. verfo, inuentio S. crucis. — — conf, Difcours hiflor. fur la converfion au
Chriftianisme de Cosffantin le grand, premier Empereur crétien par. M. I Abbé de Leffocq
adpend. ad tom. I. operis: Traité hiftorique et dogmatiq. fur les Apparitions, les Vifions
et les Revelations particul. Avec des Obfervat. fur les diff. du R. P. Dom. Ca/ez, — — Pat
M.PAbbé Lenglet Dufrernoy etc. à Avignon i751. 8. v. Baumgart. Nachr. v. merkwürdi-
gen Büchern IL. p.506. feg. — — Multus eft de hac cruce et figno, atque defendit narra-
tionem Zuge/us Rocha a Camerino loco fupra cit, pag. 175. feqq. — Heumannis in. Poecile,
tom. II. libr. I. pag. 5o. fqq. fcripfit epiftolam ad Burcard. Gotthelf. Struuium de cruce coc-
lelti a Conftant. M. confpecla, in qua cum ipfo Struuio, ZAomofio in ΟΠ" fclect. Halenf.
tom. I. dif. 24. ὁ. 3. et Z£rno/do (in hift, ecclef. lib. IV. cap. 3. $. 5.) aliisque iflam narra-
tionem fabellis anilibus adnumerandam cenfet et multa contra Wolfii Fabriciique fententiam
et argumenta difputat, contenditque, non Eufebium, fed Conflantinum ipfum fuiffe huius
mendacii architectum. — ZJMoshzm. autem in inflitution. hiflor. ecclef. laudatis pag. 151. facile
refclli poffe, fcribit, qui vel prodigium hoc aflute ab imperatore fictum efle arbitrentur , vcl
ad fabulas referant: eos etiam, qui vifum hoc ad cauffas naturales referant, crucemque
in halone tum folari, aut in luna comparuiffe ingeriofe fufpicentur; illos denique, qui
diuinae virtuti, quae miraculo dubiam Conílantini mentem firmare voluerit, rem adícri-
bant. Quare, iis confutatis, cum quibusdam V. V. D. D. flatuit, Conflantino dormienti
crucem, addita infcriptione: ac vince, obicctam fuiffe. | Enimuero illa quoque interpreta-
tio haud caret multis difücultatibus atque dubitandi cauffis et rationibus. — Vnde fciuit Cog-
Ílantinus, fomnium fuiffe verum, et.vero diuinum? inprimis, illo etiam fecundum opinio-
nes veterum de fomniorum vi diuina conceílo, qui dici potuit, multos vidiffe illud fignum?
Quibus rationibus ingens multitudo, fuperflitionibus ac religionibus prauis adhuc imbuta,
tam facile adduci potuit ad id credendum? Lactantius, (fiue, vt Nourry minus recte fla-
tuit, Lucius Cecilius) de mortibus perfecut. cap. 44. comimoniíus £f, tantum ait, im quiete
Con/fantinur, vf cotlffe fignum dei notaret in. ftutis, atque ita prodium committeret, etc.
ad quem locum Aic. [e Nourry in fua Lucii Cecilii libri de mort. perfecut. edit. Parif. 1710. 8.
. diff. artic. II, pag. 184. fqq. et artic. V. pag. 397. fq. Eufebii narrationem amplexus et tui-
tus, acerbius contra Fabricii, (omiffo tamen eius nomine.) interpretationem difputat; fed
refelitur et Fabricius defenditur a Z/ümemanno in nota ad Lactantii locum pag. 147^. edit.

ttt 5 a büric-

1το5. Lib, V. c. XL. DE CRVCE, QVAM VIDIT CONSTANT. M.

a Biínemann. Lipfiae 1739. 8. euulgatae. Α Fabriciana expofitione parum discedit SchroecfA
in vita Conflantini, tom. IV. Biograph. vbi a pag. 18-34. copiofe agit de hoc figno cocle-
fti, quod pag. 32. feqq. explicat, fuiffe phaenomenon quoddam infolitum ac fingulare,
a Conflantino illiusque militibus in coelo confpectum, et ab iis, naturalis doclrinae igna-
ris, tamquam portentum: habitum: ex qua opinione variae interpretationes diuerfaeque fen-
tentiae ac narrationes facile potuerunt oriri atque intelligi. Idem Schroeckh illam fuam ex-
pofitionem haud deferuit in hift. eccl. l. c. pag. 76-84. vbi Fabricii noflri difp. commen-
dat aliosque fcriptores, in vtramque partem de hac vifione difputantes, excitat. Quosdam
etiam libros, huc pertinentes, memorat AMeufel |. c. pag. 186-189. — Contra Fabricia-
nam explicationem Cuperus in epiflola ad Fabricium (in Reimari comment. de vita et fcri-
ptis 1. A. Fabricii pag. 235. Íqq ) vifam crucem, vel primas nominis Chrifli litteras, addi-
tamque infcriptionem reiicere plane non audet, et quasdam dubitationes, ingeniofe excogi-
tatas et fpeciofe docteque expofitas, at non fatis validas, ad Fabricianam explicationem omni
no conuellendam, profert. — ^ Vulgarem fententiam exornare, quamquarn impari fortuna
et fücceffu, ftuduerunt /Mafthaeur lacufiur in fyntagmate, quo apparentis magno Conftan-
tino crucis hiftoria complexa cff (fic) vniuerfa, ac fuis ita ab omnibus oforibus vindicata,
tempori fuo et loco reflituta, ceteris tandem rei geflae monimentis illnflratur, Romae 1755. 4.
cum figg. ligno incifis, et Abb. du Fifi in diff. critique fur la Vifion de Conflantin Pa-
ris 1714. 12. mai. Atque poflerior Eufebii narrationem contra Zac. Georg. de Chaufepic,
qui in Nouveau dictionaire hiftor. et critique tom. IV. a. 1756. fub voc. Quien de la Neuf-
ville pag. 5- τί. vifionem iflam miraculorum numero eximere potiffimum adlaborauit , haud
male quidem defendit, neque tamen fatis fecit criticorum defiderio; (v. Gattereri hiftorifch.
Iournal. tom, VII. pag. 193. fqq.) Atque 7"oifiíui argumenta et vulgarem fententiam impu-
gnauit Henley in: On the Vifion of Conílantine, f. adpendice ad G. Gregory Hiftory of
the Chriftian Church from the earlieft periods to the prefent time, II. voll. nou. edit. Londini
1795. 8. T. L p.51. fqq. Is vero ad id animum aduertere iubet, Eufebium in fua hift; ecclef.in qua
fuis verbis fuoque nomine loquatur, illam famam de cruce, a Conflantino M. vifam, plane
omittere; in vita autem Conflantini animo grato erga dominum et bencfactorem adductum,
ca dixiffe, quae fides permififfet, atque ipfum fcripfiffe; x, ὑμέτερος λόγος, ἀλλ᾽ αὐτῇ
πάλιν βασιλέως. tum variare narrationem apud auctorem de mortibus perfequutorum c. 46.
aliosque, Ego vero acquiefcam in explicatione et iudicio Sc/rockhii V. C. quum maxime
ex omnis aeui hifloria pateat, credulitatem, ignorantiam rerum naturalium ex eaque ena-
tam fuperflitionem , et animum, falfis opinionibus occupatum, multas genuiffe fabulas et in-
folita coeli phaenomena habuiffe portenta, quorum fama eundo creuit, et mire eft va-
riata. Pari modo de cruce, Helenae aufpiciis inuenta et de ftupendis operibus, eius vir-
tute et contactu patratis, multa lepida et fabulofa funt excogitata, tradita et fenfim fenfim-
que amplificata. v. Weff/ling ad itinerar, Hierofolymitanum pag. 593. fq. veterum romano-
rum itinerariorum, Amflelodami 1735. 4. — Fabricii vero difput. typis hic,recudi feci,

quoniam, ab aliis ad illam ct ad B, Gr. frequenter prouocatum effe, fcio ct animaduerto.
Hart. |

Exertifatia

γο). ΥἹ. Ῥ-8δο DE CRVCE QVAM VIDIT CONSTANTINVS M. Lib. V. c. XL. 703

Exercitatio critita, qua difputatur, Crucem, quam in Coelis vidife fe iurauit Conflan-
finus imp. fuifz Phatuoienon naturale in. Halone Solari.
Praefatio.

Sandus STEPHANVS,'iamiam coronandus martyrio, per imbrem faxeum intuetur
coelos apertos, diuinam gloriam videt, ac IESVM, veluti paratum in fui auxilium, lactus
contemplatur flantem "^) a dextris Dei Act. VIE. 55. At Magnus CONSTANTINVS in-
greffus imperium romanum, et coronam capiti firmaturus fuo, pro Chriflo nudam cru-
cem in coelo confpicit, et in hac iubetur vincere. Stephanus fub tecto **) clariffima fidei
acie in coelum penetrat, et iam incipit Deum videre, qualis eft: Conftantinus contra fub
dio claufum fufpicit coclum, de quo crucis imago, res mira fed vacua, ad oculos cor-
poris eius demittitur. lam vides mi lector, owes fuiffe [P] ac diuiniorem ima-
inem, oblatam Stephano, morienti, quam Conftantino, imperantiaciamtriumphaturo. Addes
fortaffis, quanto pracflantiorem, tanto quoque certiorem, fideque digniorem. lta eft pro-
fecto, neque enim humana teílimonia comparanda diuinis funt. — At, fi me audis, non
flatim hinc, quod faciunt multi, crucem illam, a Conftantino vifam, totam callidis adícribes
commentis, politicaeque regnaturientis fraudi, fed vere oblatam ipfius oculis, credes tot te-
fibus antiquis, Conflantino denique ipfi, faltim iurato: neque tamen illico propterea eam
flupebis tanquam rem, miraculis proprie accenfendam. Hoc pracfentis diatribae efl inftitu-
tum, haec ratio, quam fi probauero tuae acquitati, non temere de hoc argumento poft
tot viros egregios in arenam defcendiffe videbor. Si non probaucro, certe ero verecundior
his, qui non dubitant veterem hiftoriam. omnem meris fufpicionibus fuis conculcare, et
Confílantinum, principem, ecclefiae patronum, fola coniectura fraudis ac periurii reum agere.

τς Argumentum. Differtationir.-

1. Teflimonium Conftantini ipfius de Cruce, in coco vifa, apud Eufcbium. | YI. AMdrtemii teffimonium
dubium. ML La&antu et aliorum, qui fomaii folius meminerunt, nullum. IV. In numis
antiquis nihil pro cruce in coelo vifa praefidii. V. Philoflorgii, aliorumque, Eufebio Juffra-
gantium, teftimonia. Vl. De loco, anno ac die vifae in coelo crucis, ΝΠ. Non fuiffe hoc com-

mentum politicum Conflantini. NIiL. Neque tamen fuiffe miraculum, proprie dium , fed cvu-
ceni

dd) Accurate rem putando hoc /ZAarz ad dextram | i.e, fumus, fiue verfamur. JVamilius IV. 547.
DEI, non magis fitum certum corporis denorat, Judex extrema fiffet vitaeque necisque. . Siftet i.
quam quod alibi dicitur federe. Nihil enim aliud e. flabit, quod iterum pofitum pro erit, vt plu-
haec verba fignificant, quam CHriftum etam íe- ribus fcriptorum teftimoniis ad eum locum docuit
- cundum humanam naturam participem effe throni Huetius.
ps maieftatis diuinae, imperiique in creaturas aC ^— 5j) Δη σι ups c, 45. decognitione verae vitae:
fingillatim in ecclefiam. Sic non Hebraei tantum,- Copcio Μία, in qua Stephanus ftans Chriftum con-
fcd Graeci quoque et Latini paffim vtuntur verbis ry. jp domo gligug. fuit. cuius te&i culmen
incedere, flare, venire, pro eff. Vide, quae ipfius corporeus oculus penetrare miuime potuit.
viri Do&i ad Gen. XV. 2. orbus incedo. Neque (5, ας igitur, quod uon oculo corporeo, fed in-
alio fenfu 'irgilius I. ure Aeneid. Zi fB9 q"A^ ἀρ ἔῃ interioris hominis Chriftum non in corporeo
Eus s vd ar ips d Yogi (8080. [od in iptelleftuali coelo viderit. Cnnfer D. Philippi
incedit melior leuibusque fagittis. — Seneca Epift. "Nicol Opera latina T. 1. pag. 258.

LXXI. quaerimus Jaepe eos, quibufcum ftamus, :

ga, SEED. “15 DE CRVCE ἡ | Vol. VI ΡΟ δ τὸ

cem ia. Halone folari vifam fuiffe a Con[fiantino et exercitu. X. — ITuic" fententiae ex affe
faueve deferiptionem Eufebii , formam εἰ materiam crucis, tempus , Jpeliatores. X: Praeci-
pue alias cruces fimiliter im coelo vifas et pro miraculo habitas, quarum decem; amplius
exempla adferuntur. ΧΙ. De cruce, quam in coelo vidit /l'aldemaras, fecundus Daniae rex,
. vnde ordo Equitum Danebrogae. | De cruce, vifa ab. Eletto.» Saxoniae, Friderico Sapiente,
eiusque fratre Iohanne. ib. De litteris, quas cruci adiun&as vidit Con/laniinus, in hoc vince.
ΧΙ. Error ridiculus de Nica Etymologici M. aultore ex verbis ἐν τάτῳ νίκα ortus. ib. Locus
Philoflorgii, de:ucido tratfu, quem /uo tempore in coelis per. aliquo& menfes obfervatum
feribit, mantif/ae vicem illuftratus.

[I] I. Duas res admirandas Conflantino, imperatori, accidiffe refert Eufebius, quae neuti-
quam funt inter fe confundendae. — Vna, eaque prior, vigilanti contigit, altera ac poflerior
dormienti. ^ Vigilans primum crucem in coelo vidiffe Conflantinus traditur: poflea dor-
mienti adparuiffe Chrillus, cum cruce, praecepiffeque, hoc vt in hofles tamquam praefidio
ac militari figno vteretur. — Poflerioris folius meminit auclor chronici orientalis fol. 57.
ZÍnuo decimo feptimo imperii Conflantini adparuit.ei in fomnio fignum Crucis, audiuitque
vocem, fibi dicentem: porta hoc fguum, vintes hoffes tuos... De priori imagine Crucis, quae
vigilantis fefe obtulit oculis, potiflimum hac differtatione folliciti erimus: itaque ante omnia
de eadem adfcribenda funt Eu/zbii verba. [τὰ vero ille lib. 1. de Vita Conftantini cap. XXVIII.
quum narraffet, Conflantinum, Maxentii tyrannidi frangendae occurrere parantem, idolo-
rum agnita.reieclaque vanitate atque impietate, vero Deo patris fui, (Conflantinus enim
Chlorus iam fauere Chriflianis coeperat,) adhaerere conflituiffe. — uius ergo opem implo-
vare coepit ,. oranr atque obfecrans, vt fe ipfi noftendum praeberet , ac. praefentibus negotiis
adiutricem manum porrigeret. — Haec precanti ac. fuppliciter. poffulanti. imperatori admirabile
quoddam a Dto wifftum adparuit. Θεοσημία τις ἐπιφοώνεται παραδοξζοτάτη, ἣν τάώχω
μὲν &AAS λέγοντος 8 δαδιον ἦν ἀποδέξασθαι. αὐτῇ δὲ T8 νικητϑ βασιλέως τοῖς τὴν γρῶ-
Qi» διηγεμένοις ἡμῖν. μακροῖς ὕξερον χρόνοις. ὅτε ἠξιώθημεν τὴς αὐτῷ γνώσεώς Te καὶ
ὁμιλίας. ἐξαγγείλαντος, ὍΡΚΟΙΣ TE ΠΙΣΤΩΣΑΜΕΝΟΥ TON AO'TON,
Τίς ἂν ἀμφιβάλοι, μὴ ἐχὶ πιτεῦσα! τῷ διηγήματι; μώλισϑ᾽ ὅτε καὶ ὁ μετὰ ταῦτα χρό-
νος ὠληϑῇ τῷ λόγῳ παρέσχε τὴν μαρτυρίαν. Quod fiquidem ab alio quopiam diceretur,
haud. fadile quis fidem effet habiturus. — Verum quum ipfe Vi&or Zugufftur nobir, qui hanc
hifloriam fcribimur, longo poft tempore, quum videlicet im eius notitiam ef familiaritatem per-
venimur, id retulerit, et SERMONEM SACRAMENTI RELIGIO FIRM A.
VERIT, quis pofihac fidem huic marrotioni habere dubitabit ? Praefertim quum id, quod
fubficutum eff tempus, ferinonis huius veritatem feflimonio fuo confirmcuerit, "MaQi μεσήμ-
Bones ἡλίε ὥρας ἤδη τῆς ἡμέρας ἀποκλινέσης.. αὐτοῖς ὀφϑαλμοῖς ἰδῶν ἔφη ἐν αὐτῷ see
νῷ ὑπερκείμενον τῇ ἡλίβ ταυρδ τρόπαιον ἐκ φωτὸς συνιποίμενον, Ὑροφήν τε αὐτῷ συνῆῷ-

Suy, λέγεσαν, τότῳ νίκα. Horis diei meridianir, fole in occafum vtrgefie, crucis tro--

pacum in coelo ex luce conflatum, | Soli; fuperpofitum ipfis oculis [1] fe vidife adfirmauit,
eum huiusuedi inftriptione: hac vince. Θαάμβος à ἐπὶ τῷ ϑεώματι χρατῆσαι αὐτὸν T8
no) τὸ σρατιωτικὸν ἅπαν, ὃ δὴ Ξελλομένῳ ποι πορείαν. συνῶπε τότε καὶ θεωρὸν ἐγίνετο
δϑαύματος. Eo vifo et feipfum , et milites ommer , qui ipfum, ster fatientem, fequebantur ,. e£
qui fpe&iatorer miraculi faerant, vehementer obffuprfatior. In. hoc luculento teftimonio,
quod ad verbum repetit Sozomenus lib. 1. cap. 3. et hift. tripartita lib. I. cap. 4. videmus,

Eufcbium non modo ca fe fcribere profiteri, quae cx Conflantini ipfius orc coram accepit.
: fed

|
1
$

VoL ΥΊρτι δας. CONSTANTINI M. Lib. V.c XL; 76$

fed quae iureiurando ctiam ille confirmauerat, et quae non folus Conflantinus, fed totus
exercitus fuis viderat oculis, ex quo multi tum, quum ifla Eufebius fcriberet, adhuc fue-
runt haud dubie in viuis, Confer Jacobum Gretferum lib. 3. de Cruce cap. 23. feq.

IL .riemis: his sdnumerandus merito effet, cuius teftimonio plurimum tribuit Cae-
far Baronius ad annum Chrifli CCCXIL. num. 21. fi modo acta Artemii, quae apud Su-
rium ad Octobris diem vicefimum leguntur, pro finceris et nulla parte fufpcectis poffent
a viris doclis admitti. — Narratur enim in illis actis Artemius, praefectura Augullali a Iuliano,
imperatore, ideo, quod Chriflo nomen dediffet, exutus, inter alia in hanc fententiam ad
lulianum verba feciffe: 24d Chri/fum declinauit Con/lantinus ab illo vocatur, (non ab ho-
minibus, neque per homines, fed ϑρανόϑεν fiue de coelo vocatum Conflantinum fcribit
etiam 'eodorifur lib. x. hift. cap. 2.) quando difficillimum commifit praelium aduerfus Maxen-
dium. — Tunc enim ti in meridie adporuit fignum. crucis, vadis folie fplendidiur, et litteris
aureis belli figmificanr vicloriam. Nam mos quoque ipfi ad/peximtus , quum bello intere[Jemur,
et litteras legimur: | quinetiam totus quoque id eff contemplatus exercitus, δὲ multi huius
funt teffes in exercitu. Tuo. — Verum per me quisque vt volet, ita huic Artemii teflimonio -
addet vel demet fidem; probe enim notum eft, quintum in confingendis vel interpolan-
dis eiusmodi martyrum actis fibi permiferit falfa multarum aetatum pietas. Confer, quae
de Cruce Conflantini in aciis apocryphis S. Quiriaci t. 1, Maii pag. 445. et in actis S. Silue-
flri t. V. Maii pag. 19.

III. Solet etiam pro confirmanda hac re ad La&aniium prouocari; fed ille de cruce;

in coclo vifa, tacet, folum fomnium commemorat, libro de mortibus perfecutorum c. XLIV.
Conimonitus [ΠΡ] eff im quiete Conffantinur, vt coelefie fignum Dei notaret in fcutis, a£que
ila praelium committeret. — Fecit, vt iuffus ef ,. et transuerfa AX. littera fummo capite cir«
cuiiflexo Chriflum im fuis ποία, quo figmo armatur exercifus capit ferrum. | Poffit. qui-
dem videri a Laclantio dici cozfef/e figmum Dei, quafi in coelo oftenfum a Deo et in coelo
a Conflantino vifum: verum qui hoc in dubium vocaturus effet, facile poffet adferre loca
plura fcriptorum graecorum latinorumque, quibus fine illo refpectu ad Conftantini vifio-
net crux vocatur figuum coelefte, quoniam de cruce veteres plerique interpretabantur
locum Matthaei XXIV. 5o. vt docuit vir eruditiffümus Gerh. Το. Voflius in "Thefibus theolo-
gicis p. 228. feq. Somnium quoque folum, quod miror, commemorat non Iohannes modo
AMalala in Chronica hiftoria lib 2. pag. 2. καὶ ἑλκυσϑεὶς εἰς ὕπνον εἶδε κατ᾽ evum ἐν τῷ
ἐρονῷ Ξαυρὸν. ἐν m ἐπεγέγρωπτο, ἐν τότῳ νίκα. καὶ ἀναγνὲς τὸ ἐπιγεγρωμμένον ἐν τῷ
ξαυρῷ. διυπνίσθην Kg] «vasos ἐποίησε σίγνον Ξαυρξ etc. — Sommo deinde zorreptus, pur
quirtem vidit crucem in coelo, cui infcriptum erat: In hoc vince, — Perlecta autem. inftri-
ptione, e fomno expergefa&hus eff. — Surgens itaque εἰς. Sed quoque antiquior longe Fuji.
nur lib IX. hiftoriae ecclef. cap. 9. et ex €o auctor hiftor. mifcellae XI. 7. tum JVicolaur,
primus, papa, in refponfo ad confulta Barbarorum cap. 33. “δ δα. P"r/pergen/r in Chronico,
et Haymo, Holber/ladenfis VIT. 4. hift. eccle. | Quum igitur. auxius Conflantinus -et multa
fecum de. imminentis belli neccffitate peruoluens iter ageret, aique ad coelum faepius oculos
eleuaret, et inde fibi diuinum deprearetur auxilium, vidit per [pporem ad Orientis partem
fignum crucis ignco fulgore rutilare, — Quumque tanto vifu fiifet exterritus, ac nouo per.
Voi. V1. Vvvvy turbareiuy

ο6 Lib. P. c, XL. DE CRVCE (CC Yee VEpaz rs

turbaretur ad/pe&iu, ad/lare fibi videt angelos, dicentes :. ἐν vÉTO νίκα. id efl; in hoc
vince. ' lllud de angelis legas etiam in hilloria tripartita lib. 1. cap. 4. e Sozomiemo p. 304.
edit. Valefii. At alias infuper fabellas adiungit TAodorieus Engelhufius p: 63. Chronici.
Hic Con/lantiuus fexto anno regni fui, quum gens. Barbarorum congregata fuper Dann^ium
parata ad. bellum foret contra imperium romanum, quum timeret. multitudinem, | auciuit in
fommo, moli timere , fed. refpice furfum et vide. — Intendens ergo in coelim, videnrque Cru-
cem in claro, et defuper fcriptum titulum, im hoc vincer, bellauit et vicit. Pofl victoriam
eonuocons facerdotes idolorum, quum adhuc paganus effet , quaerebat ab eit, cuius Dei efft
hoc fignum ? Et dixerunt quidam, hoc fignum coeleflis. Dei efl, εἰ euangelizarunt εἰ fidem
Chrifi. Mitten: igitur ad Eufcbium, epiftopum vrbis Romae, baptizatus eff. — Eruditis con-
flat baptismum Conflantini romanum non minus commentitium effe, [I9] quam Eufebium,
vrbis Romae epifcopum, iam anno ante vifam a Confílantino crucem obiiffe. [ Bünemann.
ad Lactant. de mort. perfequut. cap. 44. not. ἃ. addit Zflbertum Staden/zm ad an. CCCXVIII.
— crux offefa — Conjiautiuo — adhuc pagano in Íomnis, vbi et audiuit: Con/lantine
im hec vinces. Idem tamen obferuat, alia plane difputare Hottingerum in hill. ecclef. c. IV.
pag. 160. fqq. -Har/.] ltaque ad alia pergamus.

IV. Claudius Molinetur, canonicus regularis Congregationis Gallicanae, in Epheme.
ridibus Parifienfibus anni MDCLXXXI. Ephemeride vndecima, pag. 130. feq. inferenda
dedit differtationem de veritate crucis, a Conflantino vifae, confirmata ex numis antiquis,
Etfi vero elegantia funt nec inficianda, quae ibi adfert de labaris, cruce et monogrammate
Chrifli notatis, quale etiam occurrit in Optatiami Porphyrii, (Conftantini aequalis,) Pane
gyrico tabula IX et XVI. edit. Velferi: et qualia etiam obferuata funt in numis aliisque mo-
numentis a Baronio ad ἃ. CCCXII. num. 23. feqq. — Lipfo lib. IIl»de cruce eap. 15. Zn-
tonio /"Aluguflino dialogo 1. de vfu numismatum , Cangio de inferioris aeui numismatis 6. 2
et in famulis Byzantinis tabula IX. itemque ^) aliis; nullus-tamen exftat numus, nullum
vetus Imonumentum , quo crux, in coclo a Conflantino vila, diferte confirmetur... Qeam-
quam non negauerim, Conflantinum numis crucem, in coelo vifam, infculpi curauiffe, fiue
τῷ βασιλικῷ τὴς πολιτείας νομίσματι τὸ. τε BpxyoQQavis σημέϊον τῷ σωτηρίβ sopa καὶ
ϑεανδρικᾷ χοις8 χαρακτῆρω ἐν αὐτῷ μετὰ TE ἰδία ἀνατυπώσασϑαι, vt ait loh. Donaef e-
nur in Synodica ad "Theophilum peg. 1122. Nullum eiusmodi numum reperiri, notat Aon.
duriur in imperio orientali; pag. 796. qui pag. 633. e vetuflo codice Nazianzeni exbibet
defcriptam aere iconem Conftantini M. Maxentium ad pontem Miluium vincentis , adpi-
ἔϊο crucis figno, illique inferiptis verbis ἐν τότω νίκα. Fabr, --- Mich. Zfngelus. de fa
Chau[fe aureum Conftantini M. numum de vrbe, deuicto ab exercitu galicano Maxentio
liberata explicuit et multa de Conflantino M. eius vifione crucis et profeffione doclrinae
chriflisnae differit, Romae 1703. 8. rec. in collectione plurium libellorum, ad artem nu-
mismaticam pertinentium, a Cáriffeph. JFoltereck curata et infcripta: ἰδίᾳ rti numariae, Ham-
burgi 1709. 4. nr. XXV. p.282-291. Harl. Alios fcriptt, laudat Ra/che Lcx. num. T.I. P. 1I. p. gst.

V. Non defunt tamen fcriptores veteres quamplurimi, qui Eufebii narrationi de cruce
in coelo, non per fomnum, fed a vigilante confpecta Conflantino, fuffragantur, licet non-

nulla
f) Vide B, D. Dorfchei pentadecadem diff. pag.251. 252.

goa S rw.

Io ossia, P9 c Ahab a RAE y CETT naris, à

gemmae P A

VoLVI.p.JS δῚ5 CONSTANTINI M. Li V.c XL. 493.

nulla eius paulo aliter referant. —P/ilofforgius lib. t. cap. 6. anfam conuerfionis Conflan-

tini ad chriflianam fidem narraus fuiife victoriam, de Maxentio reportatam, addit, circa

eamdem, xa αὐτὴν. adparuife τὸ τὰ Saves σήμεέϊον κατοὶ ἀνατολοὶς ἐπιμηκιΞὸν διῆκον,

᾿οὔγλης αὐτὸν καταπληττόσης καὶ φέρων αὐτὸν κύκλῳ περιϑεόντων ἴριδος τρόπῳ καὶ
σρὸς γράμμα τὸν χαρακτῆρο; ῥυϑμιζομένων. Τὸ δὲ ἄρω ῥωμαίων ἔλεγε Φωνῇ, ἐν τότῳ

νίκα. Signum crudr im Orinte longijfme protenfum, luce. quadam. admirabili cam degin-
gente, et {εἰν vndique circa eam currentibus inflar cotleflis arcus, et litterarum. formam
exprimenlibus. — Porro litterae latino fermone haec verba defgnabant: im hoc vinces. — Phi-
loilorgii veftigia legunt. A:cephcrur V1II. 3. Cedrenus et Zonaras in annalibus. At Sorra-
fer lib. x. hifl. cap. 2. [1] ἐν τοιαύτῃ τοίνυν ἀμφισβητήσει τυγχάνοντι. καί 78. ἅμα τοῖς
σρατιώταις, ὁδεύοντι, συνέβη Θϑαυμάώσιόν Ti καὶ λόγε κρέττον ϑεάσαϑαι!. Περὶ *yog με-
σημβοινοὶς ἡλία ὥρας. ἤδη τῆς ἡμέρας ἀποκλινέσης » εἶδεν ἐν τῷ ἐρανῷ σύλον Φωτὸς σαυ-
Qoedij, ἐν ᾧ γρώμματα ἦν λέγοντα. ἐν τότῳ νίκα. ΤἸῶτο Φανὲν τὸ σημᾶον τὸν βασι-
λέα ἐξέπληττεν. Δύτός τε τοῖς οἰκείοις σχεδὸν ὠπιτῶν ὀφϑαλμοῖς neo καὶ τὰς παρ-
ὄντας» εἰ καὶ αὐτοὶ τῆς αὐτῆς ἀπολαύεσιν ὄψεως. Τὼν δὲ συμφωνησάντων, ὠνεῤῥών-
yuro μὲν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῇ ϑέα καὶ ϑαυματῇ φαντασία. Porro, dum in ancipiti deli
beratione verfatur. Conflautinus , forte il, cum militibus iter facienti, admirabilir quaedam et
quae. ogimem. dicendi vim f'aperat , vifio oblata eff. — Horir enit. meridianis quum iam dies ver-
geret im vefoerum, lucis columnam inflar crucis im coe/o videt, cui inftripta trant , (Ni.
cephorus ΨΊ1. 29. eamdem rem e Socrate referens , interferit verba: γράμμασι Ῥωμαϊκοῖς δὲ
φέρων ἐκτυπωθῶσιν litteris latinis per flellas ex fimili luce expreffr;) haec verba: Im hoc
Vnce. Huiusmodi figno flatim obffupefatfur cfl imperator. — Nec iam fuis ipfe oculis. fa-
tir fidenr, interrogauit eos, qui aderant , num et ipfi idem fignum vidiffent. | Quibus idem
ibi quoque vifum effe teflantibur, imperator quidem confirmatus eff diuina illa ac. mirabili
vifiont. Ex hoc Socratis loco emendandus Suidas in Μαξέντιος, vbi male ςροφειδῶς ex-
cufum pro savgeedes. δεν ἐν τῷ SpavQ σύλον πυρὸς ταυροειδῶς γράφοντα, ἐν τόὅτῳ
νίκα» καὶ γέγονε χριτιῶνός. — Vidit inm coelo [ucis columnam crucis forma, - feribentem, in
hoc vince, et. faBus eff Chriflianus..— Gelaffus Cyzicenus in Hiftoria concilii Nicaeni lib. 1.
cap. 4. celebrans, quantopere Deus adamauerit Conflantinum, de£«s αὐτῷ τὸ σωτήριον
τῷ σαυρᾷ σύμβολον φωτοειδῶς ἐν τῷ ἐρανῷ. offendens ei falutare Crucis fignum, ex lus
Jplendore in corlo figuratum, additis litteris, quibus vifionis vfus ac vis fignificaretur, TÉTa
ví«o , hoc vince: fubiungit, iflud nec Graecis nec Iudaeis fabulam videri debere, quum
malta ex vtrorumque libris incredibiliora proferri queant, quae tamen ab illis credantur
effe veriffiíma. ^ Scriptor anonymus actorum cóncilii Nicaeni, quae ex codice regis Chri-
fianiílimi et Seguieriano edidit Combe//fus hifloriae Monothelitarum pag. 576. Bhotius au-
tem cod. CCLVI., retulit fub titulo πολιτθω τῶν γίων πατέρων ἡμῶν Μητροφάνες καὶ
᾿Αλεξανδρε pag. 165. συμπλακεὶς μάχῃ (πρὸς Μαξέντιον ὁ Κωνξαντῖνος) τοὺ πρῶτα μὲν
ἐγγὺς γίνεται τῇ λαῶν τὸ ἧττον. Φανέντος d' αὐτῷ κατὼ τὸν βρωνὸν τῷ τύπε τὸ
Ξαυρᾷ φωτὶ ἀὔλῳ ἐγκεχαραγμένθ. xo] Ὑφώμματι τῆς αὐτῆς ὕλης εὐαγγελιζομένα τὴν
νίκην" ἔλεγε "ye τὸ γοώμμω, ἐν τότῳ νίκα᾽ συμβαλῶν τοῖς πολεμίοις καὶ TE πολέμξ
καὶ τῇ τυραννε σκυλεύε; τὸ κρώτος. |l] Commifa cum Maxentio pugna, parum abfuit,
quin vinceretur Conflantinur. — Crucis demum in coelo adporente figura, inf[culpta illa im-
matsriali lumine atque litteris ex eodem lumine adnuntiantibus viloriam; ditebat enim firi-
Vvvv 2 ptura:

ποθ Lib,U.c. XL. DE CRVCE Vol. VI. p. 1516

piura: in hor Vince; enm hoflibur congre[fur. belli pariter et tyranni. vim frangit. Duo
hic cum Maxentio commiffa praelia fupponit fcriptor; addit enim; πρὸ δὲ τῆς συμπλοκὴς
τὴν θείαν ἔψιν εἰς τροπαίξ σχῆμα μορφώσας καὶ χρυτοκολλήτοις λίθως οἱρμόσας. ἐδίδε
φέρειν τοῖς σροϊππεύεσι- «ute vero. praelium (alterum puta), quam viderat oflenfam eru.
ctn. tvopaei inflor e[formanz , gemuirque auro imfertir concimuans , dir ferendam dedit ,' qui
equitatui praeibant. — Michael Glycar parte IV. Annalium pag. 247. Ὁ μέγας Kevsaveives
ἡνίκα κατοὶ Μαξεντίᾳ éspoireus, τότε eidev ἐν ἐρωνῷ τὸν τίμιον φαυρὸν. &Q ᾧ νενίχηκεν,
ὥτω ῥαϑυμήσως καὶ κατ ἐχϑρὼν ὁρμήσας ὕπνωσε, xp] κατ᾽ ὄναρ ὑπὸ óc Oda πλήττε-
ταὶ τὲς μυκτῆρας. κοκέιϑεν αμω ἐξιὸν τὸν saugov ἐν ὀθόνῃ χαραξε. — Quo tempore Con-
Jtautinus Magnus copias contra. Maxentium ducebat, fignum venerandae crucis im aive con-
fpexit , indeque cum hoffe cougrefJus vilor difzefit. — Tum vero negligentior fa&ur; vbi rur-
fus in hoflen prorupiffet, vitiur eff, quo detrimento accepto. quendam in moerorem incidit e£
confopiiws efl. — Heic per. quietem. vifur eff. fibi uares virga quadam verberari. — Moxque de
sayibus fanguis promanans im veffe linea motam crucis expre(it. Auctor Chronici, quod
Alexandrinum vulgo vocant, et praeflantiffimus Cangius in editione fua infcripfit Chroni-
con Pafchale, pag. 280, κινήσαντος κατοὶ τὼν δυσσείβεςάτων τυράννων Μαξιμίνε. TaAe-
gie καὶ Ma£evria y ὠφϑὴ αὐτῷ κατὰ αὐτῶν αἰπερχομένῳ πολεμῆσαι. φωτοε:δῶς ἐν τῷ
EQayQ τὸ σήμέϊον TE σαυρδ μέσον». X9] ὑποκάτω die Φωτοοθων γραμμάτων ταῦτα, ἐν
τϑτω Vio» Wo4 Φωνερωτατῶ. In impiiffmos tyranuor, Maximinum, Galerium, et MMaxen-
tiun (Conflantino) bellum mouenti, quum im eos praelio decertaturur progrederetur , fulgens
in cotlo Crucis fignum in medio adparuit, im cuiur infima parte (ita malo reddere hunc
locum, quam cum erudiüffimo Cangio: crucis fignum adparuit, im cuius media et. infima
parte) fuigidir et manifeflis chavaleribus fcriptum erat, in hoc. ince.

VI. Obtulit fefe crux videnda Conflantino poft proelia, cum barbaris commiífa, de
quibus Nazaris; in panegyrico c. 18. fub dio in caftris, quum Romam obfideret, An. Chri-
fli CCCXU. die feptimo Kal. Nouembris. Hoc recte colligit Stephanus Baluzius, vir fupra
laudes, e Lactantio, qui fomnium Conflantini, quod Eufebius mox infequutum effe poft
vifam in coelo crucem adfirmat, perfpicue ad illum [If] locum et ad illud tempus retulit.
Dimitatum, et. Maxentiani milites praeuelebant., donec poffea confirmato animo Conflantinus
et ad vtrumque paratur (vrbem obfidendam et praelio decernendum) copias omne: ad vr-
bem propi; admouit, et e regione pontis Miluii confedit. — Imminebat dies, quo Maxentiur
imperium ceperat, qui efl ad (2xtum Kalendas Nouembris, et Quinquenmalia terminabantur.
Commonitus efl in quiete Conftantinus etc, — Non igitur audiendi funt ii^ qui, coniecturis
quibusdam leuibus ducti, hanc vifionem contigiffe exiftimant Augufloduni, quum in Galliis
Conflantinus verfaretur, vel ad Vefontinam ciuitatem, vt contendit, patriae 55) fuae hanc
gloriam vindicaturus, Peirus Francifrus Chiffetius, Vefontionenfis, in differtatione edita
Parifiis anno MDCLXXVI. et Til/emontiur tom. 1V. hifloriae imperatorum gallice editae,
pog. 573. feq. A t

VII. Multo

gg) Fgregium Das. Papebrochii monitum T.5, cerit, quanto fuerit evuditior, tanto pronior
AGor. Maii pag. 20. Laudanduim ef qnim vero evit ad patrias traditiones qualescunque. aniso-
ernaudae patriae fiudium , nefcio, an vli mode- — fius fidentiusquegropuguandas, nec polerit, quam
derandum megis quam hiflerico, nifi enim id fe- - fint eae male fundatae , agnojcere. :

Vol. VI. p. τό P ΤΊ. CONSTANTINI M. Lib... c. XL. 109

VIL. Multo minus audiendos putaucrim, qui eum acobo Oi/zlio in thefauro numisma-
tum antiquorum pag. 463. totum hoc negotium de cruce, oflenía Conflantino, referunt ad
pias veterum fraudes, fiue cum Jacobo Tolíio in notis ad Lactantium et in praef. ad galli-
cam Longini verfionem, ab acutiffimo Boilauio Defpraeo concinnatam, habent pro firatege-
mate, non miaus fcito, quam fuit illud Philippi Macedonis, quo Phocenfes, templi Delphiei
fpoliatores, protriuit, iuffis militibus fuis coronas laureas Dei infigne fumere, atque ita ve-
luti Deo duce in praelium pergere, tefle 7j/óino VIL. 2. vel Antiochi illud cognomento
Soteris, qui, cum Galatis proelium conferturus, Alexandrum M. profeífus eft, fibi adftitiffe
per fomnium, ac κελεύειν cóvOnue πρὸ τὴς μώχης παραῦθναι τῇ ςρατιᾷ τὸ ὑγιοώνεινν
praecepiffe tefferae loco dari militibus fuis vocabulum ὑγιαίνειν ^) fiue valere, quo facte
infiguem illam de hofle victoriam [IP] retulit, vt narrat Lucianus pro lapfu inier falutan-
dum tom. 1. pag. 499. feq. vel Antigoni, qui Alexandro in regno Macedoniae fucceflit,
atque exercitui fuo perfuafit, vidiffe fe in coelo pentagonum Salutis Symbolum cum verbis
ἐν TÉTO vixw, illque fcuta militum fuorum ornauit; vel denique regis primi Portugalliae,
Alphoníi Henrici, qui (ex relatione, anno 1596. demum: publicata,) traditur anno 1142. con-
flcturus cum incredibili Maurorum multitudine, Chriftum vidiffe, in cruce fplendida pro-
mittentem fibi victoriam, et futura familiae fuae fata praedicentem. Αἱ enim ab his omni-
bus longe diuerfa eft, quae Conítantini oculos perfirinxit, coeleflis crux, quia non folus
eam vidit Conflantinus, fed totus exercitus, τὸ φρατιωτικὸν ἅπαν. tefle Eufebio, eam
oculis vfurpauit, et eft adiniratus. Itaque haec res Conílantini quidem, fed non folius fide
nititur, quum multi, qui exercitui illi iaterfuerant, Eufebio fcribente, adhuc fuperflites,
eum facile potuiflent mendacii conuincere, nifi vere hoc de ipfis prodidiflet. Atqui nec
Zofmnus, ethnicus, qui diu poft fcripfit, Conflantini nomini infefliflimus, hoc velut a Chri-
flianis falfo proditum exagitat, fed abominatus, plane praetermittit, et loco cius oflentum
noctuarum, muros vrbis Romae opplentium , memorat lib. II. cap. τό. Quemadmodum
Nazariurin Panegyrico cap. 14. de coclo miffos in fubfidium Conflantini auxiliatores refert
Flagrabant verendum nefcio quid vimboner corufci, et coeleffium armorum lux terribilis ardebat ;
Jaler enim veneront, vt tui crederentur..— Haec ipforum [ermocinatio, hoc inter audientes ferebant :
Conflantinum petimus, Con/Tantino imus auxilio. [Addi potefl locus Euwnenii Paneg. c.21.de quo
egit 1. C. JV'erusdorf. diff. de vifo Conflantini M. in Fzrd. Stofzh Muf. Crit. vol. 1T. p.131. fq.] Si-
lentinm vero Aurelii Victoris minus miramur, tam exiguo in compendio, quum e Chriftianis cru-
cem vifam praeterierint etiam Sulpicius Seuerus, atque in hifloria fua ipfe Eufcbiur, contentus
dixiffe, Coullantinum τῆς ἐκ 9e& συμμαχίας ἀνημμένον diuino adiutum auxilio, hoftes fudiffe,
et deinde viclorem Romae imagini fiue ftatuae fuae cum cruce adpofuiffe hanc hypographenz
TÉTO τῷ σωτήριωϑδες σημεέῳ » τῷ ἀληθινῷ ἐλέγχῳ τῆς ἀνδρίας, τὴν πόλιν ὑμῶν mto CvyS
'τῷ τυροννε dimauOéicmy ἠἡλευθέρωσω etc. — Hoc falutari figno, quod verae virtutir infigue
eff, vefiram vrbem igranmicae d-minationis iugo liberatam feruaui, lib IX. 9. Neque
Conflautini fidei, qui iuratus Fufibio crucem vifam a fe in coelo adfirmauit, vel hilum
detrahere poteft Zo/mi calumnia, qui lib, II. c. 27. ait follemne ipfi fuiffe iurisiurandi reli-

Vvvv 3 gionem

21) G. 1. Voffus X. 16. de Ydololatria, et STe- num effe (ymbolum τῷ Zyis^or. Nifi forte colligunt
phan. le Mogse pog. 89. ad Varia facra, Pentago- hoc e numo, quem dat Pierius J'alerianas libr.
num impertituin effe ab Antiocho militibus adfir- XLVIIL de Hieroglyphicis Aegyptior. e. 57. [coaf.
mant, nefcio quo auctore, lice conftet, Pentago- Schroecká bif, ecc], 1, m, pag. 78. fq.] :

po Lib. P. c. XL. DE CRVCE . Vol. VI. p 1718

gionem violare, τὸς cexes πατήσας. WV y«o τῶτο αὐτῷ σύνηθες, nam illo ipfo in loco,

uo Conflantinum [f] periurii reum peragit, falfo hoc a Zofimo ct ex praeconcepto ad-
verfus Conflantinum odio fieri palam eft, quuin Licinius, quem contra fidem facramenti
occifum '"l'heíalonicae quericur, res nouas inierim denuo fit molitus, tefle Socrate et aliis,
Et quoniam nonnulli, nefcio quo ftudio, maluntvni Zofimo, ethuico, Conllantinum pro-
culcanti, credere, quam mille Chriftianis, audiant et alterum ethnicum, Praxagoram, Athe-
nienfem, qui in [bris de Conítantino, quos legit PAotiur cod. LXII. fatetur, ors παώσῃ
εἰρετῇ καὶ καλοκαγαθίω ἈΟῚ παντὶ εὐτυχήματι πάντας τὲς πρὸ αὐτῷ βεβασιλευκότας
ὁ βασιλεὺς Κωντωντῖνος ἀπεκρύψατο. Quod emmi virtuium et honeflatir genere, onibique
αὐτο felicitate omner omnino, qui fe anteccerunt , imperatores. facile ob/crauit Conffantinus.
Argumentis ceteris, quibus totum hoc de vifa cruce negotium pracfidenter nimia inter com.
menta adícripferunt viri quidam) docti, diatriba fingulari, Witebergae Anno 1706. edita, fa.
tisfecit clariffimus doctrina atque ingenio vir et collega meus coniunctiffimus 10. Chriffo-
ghorus W'olfiur, Wernigerodeufis: itaque hoc in loco nihil aliud addo, quam Centuria-
rum Magdeburgenfium fcriptores a /Molincto ") praeter rem referri inter eos, qui narra-
tionem illam Eufebii plane in dubium vocant adque afpernantur: Centuria enimi quarta
duobus in locis, capite fecundo et tertio decimo, ita illam referunt, vt pro vera habuiífe
fe non obfcure teftentur.

V

VIII. Quemadmodum autem vere crucem in coelis vifam a Conftantino fuiffe," non

fine cauffa, vt opinor, mihi perfuadeo, ita ex altera parte vix ac ne vix quidem adfentior
iis, qui per fingulare miraculum hoc a Deo factum opinantur. —Neutiquam fane, quod
dubitem de diuina potentia, quis enim flupor effet exiflimare, Deum, qui coelum et ter-
ram, qui folem et fidera condidit, eumdem, íi velit, non poffe etiam crucem lucidam
praeter confuetas naturae leges producere, atque in coelis tropaei inflar fufpendere. — At
viciffim leges naturae tanta mihi fapientia et tam confulto a fummo numine fancitae viden-
tur, tanta quoque e(t cordatorum omnium iudicio poft flabilitam vtriusque foederis eccle-
fiam miraculorum non inficiandorum raritas, vt, qui narrationibus quibuscumque incredi-
bilibus diuinae flatim omnipotentiae magnitudine volunt fidem addere, [IP] iis occinendum
fit illud Ciceronis 2. de diuinatione, quod potuiflet Deus illos quoque, qui nihil non credunt,
minus fuüperflitiofos reddere, fi voluiffet, — Nihil eff, inguiunt, quod Deus effiere non poJ-
fit. F'tinam fapientes eos effeciffet, me omnia cum fiuperfritiofa folliitudine et miferia. cre-
derent, Praeterea, fi ex naturalibus cauífis, et víu vitae de re aliqua conftat, non minus
temere recurritur ad miraculum, quam imperiti quondam aflronomiae populi, et maiorum
noflrrorum memoria Americani, eclipfes tamquam prodigia, a Deorum indignatione profecta,
exhorruerunt. Quum igitur narratio de cruce, a Conflantino vifa, eiuscemodi fit, vt non
admodum conueniat aliis vifionibus diuinis, et per miraculum factis: Saulo enim, quum in
Paulum, apoflolum, et vas electum conuertendus effet, non nuda crux, fed Chriftus ipfe,
quem perfequutus erat, adparuit, ne de S. Stephano repetam, quod in praefatione iam
dixi: quum porro crux illa ex phaenomeno naturali cominode ac perfpicue poflit expli.
cari: quum phaenomenon illud naturale fit adeo rarum, vt longe facilius, quam eclipfes,
potuerit in admirationem rapere Conílantinum , militesque fpectantes, et miraculi fpeciem
᾿ illis

ij) Ephemerid. Parif. An, MDCLXXXI. pag. 131. ed. Amftelod.,

MVLTNELI τ.
S RAM ,
(CE n

Y Kw
"

Me hl

d χα, 27.

EE rm a

Bona ££ MDCLXXXTT.
DA Mert Hora rar vtta
'eberz. at^. DB.

Z3 Sof zerus Luo
atlluao 27.55,
2.5 .efv, Paretit.

: Üccacsiar erre
Pusajefepnn ÜCeattou - Fáto, let Decemhrts ofcerratze a p. εὐβ»είζο, ecl x at .
Léo Go Flo eb Mercurio tn Sole zo off paginam u72.. [

Tol. VI p. τὸ δ 20 Lib. P.cXL.

CONSTANTINI M. Tu

ilis obiicere: quum denique aeuo Conflantini non adeo magna, certe non per veigus,
fuerit peritia intimior phyfices, opticesque et aflronoiniae: non video, qui potlit abfurdi-
tatis vel impudentiae argui opinio, qua verifimillimmum mihi videtur, crucem, Conflan.
tino eiusque exercitui in coelo oblatam, fuiffe admirandum eiusmodi phaenomenon natu-
rale, quo crux lucida in Halone folari cum parbceliis confpici folet, neque magis ideo ad.
fcribendam iniraculis, | quam quod Dio Caflius inter prodigia, cverfionem reip. romanae
portendentia temere retulit zcv ἥλιον ἐν τρισὶ κύκλοις φαντάζεσθαι δοκώμενον, ἕνα γε
αὐτῶν ςεφανδ πυρώδες τινὸς περιέχοντος» folem triplicem vifum et corona ignea circumda-
ium; Xiphilin. pag. 33. edit. Rob. Stephani,

IX. Notum eft afltrophilis, plerosque Halones folares et parhelios ^5), vti lunares quo-
que et parafelenas, Íine cruce adparere, [[Ρ] ac praecipue circa folares coronas et parhe-
lios cruces effe rarifflumas, quo magis miranda res Conflantino vifa merito fuit, quum ho-
dieque multi fint, quos facile credo per omnem vitam ne parhelios quidem, ne dum cru-
cem in halone folari vidiffe. — Neque enim aér femper tranquillus, neque nubes tranquillo
aére ita funt frequentiffime comparatáe, vt fpecularibus veluti et glacialibus granulis cy-
lindricis femipellucidis turgidae, folis imagines tam fulgidas reddere, et circa eas arcus,
€ quibus inchoatis fere cruces conflituuntur, circumfcribere poffint. Fieri illud tamen non-
numquam, et naturae legibus fieri, res eft phyficorum et aftronomorum filiis teflatiflima,
vt patet vel ex figura Halonis folaris, quam e Transaclionibus philofoplicis anglicanis, an-
no 1670. editis, numero LX. hic (Tab. 1. Fig. 1.2. 3 4.) adiunxi, et cui practer alteram a ce-
leberrimo Heuelio et tertiam ἃ Cafpare Buffingio obferuatam addidi, etiam quarto loco
vnam Halonis lunaris, non minus crucem in fe conípicuam habentis, quam de nocte VII.
Cal. Februarii Anno MDCLXXXIV. ipfe oculis vfurpare me memini Lipfiae admodum ado-
lefcens. Iam fi Eufebii defcriptionem crucis, a Conflantino vifae, accuratius infpiciamus,
huic fane phaenomeno naturali Halonis folaris nihil non in ea fauere intelligemus , Formam
Materian, Tempus, Speclatores, — Diferte enim eit, fui(le ὑπερκείμενον TÉ ἡλίξ ξαυρᾷ
πρύπαιον, crucis tropaewm foli fuperpofitum, vt folem vel parhelium ἀφουϊατίπα fcinderet,
quemadmodum in adpofita figura videmus: deinde ait Eufebius, conffitiffe ex [ute , ex Qo-
τὸς συνιφάώμενον. neque cnim ex alia re cruces in halonibus eiusmodi confiant, quam
ex luce folis. mirifice refracta in nubibus, perinde fere vti calix e vitro fub radiis folis
in are libratus, halonem quemdam in menfa fuppofita defcribit. Nec fides habenda Eu-
fychio tom. I. Annal. pag. 423. et aliis, narrantibus, Crucem, e ffellir frlgentem, Conflantino
per ipfum meridiem apparu dle. Porro addit Eufebius, adparuiffe crucem illam in coelo
ἀμφὶ μεσημβρινὰς ἡλίβ ὥρας ἤδη τῆς ἡμέρας ὠποκλινέσης horis diei sueridianis "), [ule

in

11) Confer defcriptiones Halonum folarium et
| parheliorum fa&as a Gaffendo, Cartcfio, Heuelio,
Hugenio; tum, quae exhibentur in "T'ransezclioni-
bus philofoph. anglicanis A. 1670. pag.1065. fq. 1n
A&is erud. T. 2. fupplem. pag. 229. fq. et a. 1694.
menfe Iul. pag. 320. In Nouis lit, maris Baltici A.
1701. p. 1075. fq. et 1702. p. 116. In Obferustio-
nibus hiftoricis Hamb:rg. ἃ. 1699. p. 1506. Memoi-
res de Trevoux 1701. lI. pag. 342. Galleria di Mi-
merva. Τ, 3. pag. 263. etc.

IT) Zo. Columbusin notis ad Lactantii cap. 44.
de mortibus perfequutor. p. 216. docet, meridiem
vocari non raro veteribus, tempus, quod poft me-
dium diem eft, fiue quod non longe antecedit oc-
cafum folis. Atque ita intelligendum effe hoc loco
Eufebium, oftendunt verba, ἤδη τῆς ἡμέρας ἐποκλι-
νάσης, die in ve[perum tnclinante. — taque in Ori-
ginibus CPol. Combefifíi pag. 26. eft περί daoviv.

z2 ΤΡ, UV.cXL. DE CRVCE Vol. VI: p.209 22

in orcafum vergente, — Quis vero nefcit, hoc ipfum eífe tempus folenue, | quo confpicien-
dos fe Halones folares |] praebent hominibus, non minus quam tempus matutinum, — Zri-
ffotele: VT. 6. Meteorolog. vbi de parheliüs, virgis etc. γίνονται δὲ, ὥσπερ ἔπομεν., περί
C ACAGK duepas καὶ σερὶ τας οὠνατολαοῖς. Contingunt au£tm, vi diximmr, circa occafuis
et circa ortum folis. Neque autem tempus ortus vel occafus tam arce hic computandum

eft, quin horas aliquot, ortum fequentes, vel antecedentes occafum, complectatur, quem--

admodum vfus et exempla parheliorum viforum demonílrant. Denique, quod non Con-
flantinus folus, fed etiam exercitus illam crucem viderunt, hinc maxime credibile eft, non
fuiffe iflam vifionem eiusmodi miraculofam, qualis contigit Paulo, diuinitus perculfo, comi.
tibus ipfius nihil ípectantibus; fed vere naturale fuiffe phaenomenon, non minus militum
quam Conflantini oculis obuium, quo ipfo tamen, velut iride, Dcus ad rem fingularem
fignandam vti potuit.

X. Probabiliorem hanc fententiam, ni fallor, reddunt vel maxime exempla confimi-
Dia: nam et faepius accidiffe eiusmodi in coelo vifum, et prodigii inftar ac miraculi diuini
adtonitos reddidiffe mortales, accepimus,- vt vel omnia illa negare, vel praeter veri(imilitu-
dinem adícribere miraculis, vel Conftantini pariter ac ceteras, quas iam commemoraturus
fum, cruces in coelo vifas, de phaenomeno naturali explicare cogamur. — Praetereo, quod
Nicephorus, non magna fide fcriptor, Conflantino ipfi iterum iterurnque poflea crucem, in
coclo vifam, fiue narrat, fiue fabulatur. Semel in obfidione Byzantii, VIL 47. hifl, 7^e-
fpera diei erat, e£ iuperator languidus , et mioeflus inopia tohfli continue oculer in coelum
intendit , atque ibi rurfum, itidem vt Romae, quum contra /Maxentium bellum gereret , fcri-
pturam flllarum ordine atque. diffin&ione conformatam vidit , hoc fic fignificantem: Inuoca me
in die tribulationis tuae, et liberabo te, εἰ glorificabis me (ex Plalm. L. 15.) Stupore igitur
percitus vurfum oculos in cotum fuflulit, atque iftrum καὶ smvecs πάλιν ὥπτο ἀπρεσιν
éeweryptves ἐν ἐρωνῶ καὶ year περικύκλῳ ταῦτα διωγορεύδσω ἐν τότῳ τῷ σημείῳ Trot
τας νικήσς;ς τὸς πολεμίξες. Crucem flellir ficuti antea. efigiatass in coelo, et infcriptionem
circum eam confpexit, cuius haec fententia erat: In hoc figmo hoffer ommes vines. terum
deinde, quum aducrfus Scythas pugnaturus eílet Conftantinus, Danubio: per pontem faxeum
iuncto Vll. 49. Jfrum fuuium, qui Danubiur quoque dicitur, ponit faxro iumxit: eoque
iranfito, Stythicam gentem , quae vitra id frumen coluit, fibi fubiugauit. — Quo tempore [UP]
ei denwo im coto τὸ σωτήριον ὅπλον falutifera illa armatura edparuif, villoriamque eam,
ficuti et. antea ,. contiliauit , fiue, vti malim reddere, fidem reportandae vi&loriaz fedt, σὴν
γἱκήν ἐμνηξεύσατο. Confer, fi placet, Grefferum lib. I. de Cruce cap. 3o. feq.

Melioribus teftibus nititur, quae fub Con[lantio, imp. anno Chrifti CCCLI. vifa eft
crux in coelo, Nonis Maii, quam ita defcribit Cyri//ur, Hierofolymitanur, in epiflola ad

. ^ , - - Υ͂ ^s ^ ΄ tt -
Conflantium περὶ 78 ἐν ἐρανοῖς φιωνέντος σημείῖθ v8 φαυρξβ pag. 306. praeclarae editionis 1
^ » L4

T c 7 DH E

Thomae Milles: ὁ μακάριος swuecs φωτὸς μαρμοιρυγοῶς ἀπωξράπτων ἐν Ἱεροσολύμοις

, , ^ ^4 € , « , ^ € m , E

ὦφϑη. Ἐν yde τοὺς ἁγίαις ταύταις ἡμέροις τῆς ὡγίας ΠεντεκοΞξῆς voyveue Meneus περὶ
' v H x 3 uy € roo 1

ποίτην ὥραν παμμεγέθης ὃ φαυρὸς ἐκ Qurcs κατεσχευχσμένος ἐν ἀῤανῷ ὑπεράνω τῷ ciyiB

Γολγοϑᾷ καὶ μέχοι τξ ἀγίε ὅρες τῶν ἐλαιῶν, btata crux lucis redii refplendenr , vifa cft -
Hierofolym/s. — Sacris enim. hifce Peutecofles diebus, Nonis. Maii circa horam tertiam diei, |

(ex nofira computandi ratione circa octauam matutinam;) permegza crux, ex luce facia, in

cocío.

Linc

X coii inilite ὦ ane ici Qu:

Vol. VL p. 35. Ὁ 23 τ * CONSTANTINI M. Li./P.& XL. qm

coelo. fuper fanflum Golgatha, ad vsque montem extenfa oliuarimn , adyarzit. eminit et
Extychiur t. 1. pag. 475. feq. Chronicon orientale fol. 57. Pafchale pag. 292. in Graecorum
Horologio pag. 413. ad Vi. Martii, Ἡ ἀνοίμινησις τῷ ἐν ἐρανῷ ᾧΦανέντος σήμείξ τὲ ταὺυ-
eà ἕν τῇ πόλει Ἱερεσωλὴμ περὶ ὥραν "y. τῆς ἡμέρας ἐπὶ Kovsovria βασιλέως ἐπὸ TU yia
κρανία ἐκτεταμένα dé ἐπέρων ἕως vB oryie ὅρος τῶν ἐλαιῶν. In Ephemeridibus Mofcorum,
quas figuris ftue iconibus illuflratas edidit Papebroc;ur ante t. 1. Maii, ad diem Maii fe-
pümum sucemoria cruci adparentis tempore Conflantii: licet in icone adparitio Conftantino
M. facla repraefentetur. — Vide et. Jar. Gretferum lib. 2. de Cruce cap.45. feq. — Imperato-
rem non ipfum vidiffe hanc crucem, fed ex aliorum relatione, et ex Cyrilli epiftola, cer-
tiorem de hac re factum, tradit Soxomenttr IV. 5. ^ At enim Hierofolymis quidem non vi-
dit; verum 3n caflris contra Magnentium pugnaturus vidit, fi credimus P/i/o/lorgio llI. 26.
Ὁ μὴν ὃν Κωνξαντιος ἔγκρωτῆς T8 TUpGMMR γίνεται. κανταῦθα τῷ σημείξ τὰ ςαυρὰ ἐπὶ
μέγισόν Te προφανέντος xod κωταπληκτικωτάταις οἄγλαις ὑπεραξροψαντος τὸ τῆς ἡμέ-
gus Φῶς. "OQOn δὲ ἐπὶ τῶν Ἱἱεροσολύμων περὶ τὴν τρίτην ὥραν μάλιτα τῆς ἡμέρας,
ἑορτῆς τῆς λεγομένης Πεντηκοτῆς ἐνισωμένης. Ὁ δὲ ϑεογροάφος τύπος ἐκένος ἀπὸ T8
λεγομένδ κρανία μέχρι καὶ TB ἐλαιῶν opes διήκων ὡρῶτο, ἴριδος μεγάλης σεφοίνε τρόπον
πανταχόθεν αὐτὸν περιελιττόσης. ἘΕδήλα δὲ ἄρα ἡ μὲν ἴρις τὴν τῷ ςαυρωθέντος καὶ
ἀναληφϑέντος εὐμένειαν, [] ἐ δὲ Ξτέφανος τὴν τῇ βασιλέως νίκην. Τὸ δὲ σελασῴόρον
ἐκέῖνο καὶ σεβοόσμιον Sings εδὲ τοῖς ἐπὶ ςρατοπέδβ αἰϑέατον ἦν εἰς. — Et. Conflantinus
uidem υἱδέονίαμι de tyranuo (Magnuentio) reporíauit , quum fignum. Crucis illic quoque vi-
fum efft ad. longi(Emum fpatium: protenfum,. et. diurnam lucem /plendidif/imir ad. ffuporem
vique vadis longe fuperons. — Adparuit autem. Hierofolymis circa horam. tirtiam. eius. diei,
quae vulgo didtur Pentecoffe. — Porro hoc figmum diuinitus pi£&um a. Caluariae «ποτές
vsque ad montem) oliuarum pertingere videbatur, mogna ride inflar. coronae illud. vndique
ambiente, — Et Iris quidem Chriffi crucifixi et in coelum. adfumpti clementiam defignabat: co-
rona vero imperatoris viGloriam. — Porro [plendidum ἐπα ac venerandum fignum , ne militum
quidem oculos effugit, fed ab vtroque exercitu clare confpe&lum , Magnentium quidem εἰ eor,
qui a partibus illius flabant, vípote daemonum cultui additlor, fupra modum terruit: Con-
flantio vero ef iir, qui cum illo erant , inui&am quamdam fiduciam addidit. — At vero tempus
raelii, aduerfus Magnentium commifli, parum cum tempore "'") vifae crucis conuenit, fiqui-
dem- Jdatii Fafli cum Magnentio Conftantinum ad Murfam conflixiffe teflantur IV. Kal.
Octobris (anno Chrifii CCCLI. Sergio εἰ Nigriniano Cof.) quod confirmat Iulianus, imp.
confectum illud bellum teflatus, ληγόσης ἤδη τῆς ὀπώρας. auiuwtio iam defimente, Orat. F.
pag. 38. In iisdem Faflis ad 5. Kal. Februarii eiusdem anni traditur, adparuiffe in Oriente
fignum Saluatoris, quod die Pentecofles adparuiffe praeter iam laudatos referunt acta Zm-
themii apud Surium XX. Octobr. et Baronium ad annum CCCLII. num. 22. auctor Chro-
nici Alex. tum "Theophanes, Cedrenus, Glycas, et Nicephorus IX. 32. — Auctor hifloriae
mifcellaeXI. 20. — Tuac Conffantius, imperator, Gallum, patruelem fuum, Caefarem fecit, cui
nomen fuumi imponens Syriam Jntiorhiae habitandam deflinauit, vt partes per. eum cuffodi-
rentur Orientales. — Quo ad. Zntiochiam veniente, circa orientem fignum adpartit im coelo
die Pentezofles. — Coliunna. namque fub fpeciem. ermcis im coelo vifa ef (suAes ταυροειδὴς ἐν
Τῷ

mm) Confer Ez. Spanhemii notas ad Iulianum pag. 244. fq.

Fol FL: Nx

T4 Lib.P.cXL. DE CRVCE Vol.VT p.23P24

τῷ ξρανῷ ὀφϑείς. Socrati YI, 28. hifl.) fpeciem. luminir habens. exten/am a Golgotha vsque
ad mortem. Oliuarum: in circuitts cutem eius corona erat, velut Iridir fpeciem habets. — Hoc
εἰ Conflontiur Gallus vidit. Yisdem fere verbis e Socrate rem refert Tripattita V. s. Me-
minit et Sanctus Hieronymus in Chronico, ex Pontaci editione: Syriae populis ΠΣ fanum
εἰ maximo infpicientium: terrore in. Orientali plaga. adparuit.

[IF] Anno Chrifli CCCEXIII. quum Iulianus, imp. Hierofolymas inflaurari iuffiffet, nor
modo setuendi globi flammarum prope fundamenta, crebris offultibur erumpenter, fecere lo-
ΕἸΜΙ, exuflis aliquoties operantibur, inacce[fum , vt. praeter Chriflianos fcriptores teílatur 7Zm-
mianur Marcellinus XXVI. x. fed crux quoque, in coelo vifa, terruit hoftes Chriflianorum,
vt his verbis rcfert Gregoriur, Nazionzenur, 1nuediiua inIulianum fecunda non longe ab initio
pag. 12. Ὃ δὲ ἐπὶ τότε παραδοξότερον καὶ περιφανέξερον, ἔτη Φῶς i τῷ ξρανῷ τὸν
φαυρὸν σε ἐγρεέφον, καὶ τὸ πρότερον ἐπὶ "yis οἰτιμαζόμενον τοῖς ἀϑέοις τὸ σχῆμα» νῦν
fy δρανῷ δείκνυται πῶσιν ἐπίσης, καὶ γίνεται τρόπαιον τῷ Θεῷ τῆς xo TO τῶν ἀσεβῶν
νίκης, τρόπαιον παντὸς ὑψηλότερον. Πρὸς ταῦτα τί φήσονται οἱ τῇ αἰῶνος τότε σοφοί τ
Quod autem hoc etiam mirabilius clariusque fuit, lux in coelo fletit, crucem in orbem defcri-
benr, ac nomen illud et figura, quae in terra prius impiir contemtui fuerat, im coelo mumnc
onibus aeque offenditur, Deoque vitloriae, de impiir relatae, tropaeum efficitur , tropaco omni-
fublimiur et praeclariur. — dd haec porro quid dicuri funt. huius. faeculi fapientes ?

Eneconi, Graciae, cognomento Ariffae, filio, qui primus Arragoniae ac Nauarrae:
regis nomen adfumfit, (anno Chrifti DCCLVIII. vt ad illum annum notat Zfmtomiur Pagi
num. 72.) idem plane, quod Conflantino accidit, fi credimus Lucio Marinaeo, Siculo, aliis-
que rerum hifpanicarum fcriptoribus. Quum enim aduerfus Mauros praelio decertaturus
effet, vifum etilli in coelo crucis fignum efl; quo fretus primo flatimimpetu incredibilem vim
hoftium fudit protriuitque. Haec ipfa crux deinde ab Enecone armis infculpta, hodieque
fempiternae memoriae ergo in Arragonici regni infignibus cernitur.

Anno quoque Chrifti DCCLXXIV. rubra Chrifli crux in coelis poft folis occafum ad-
paruit, vt notatum "") Chronologo Saxoni ad illum annum, pag. 61. cuius loci indicium
debere me fateor indicio Nicelai Gurtleri in hiftoria "Templariorum num. LXXVIII. Edidit
ilud Chronicum Edmundus Gibfon, Oxon. 1692. 4.

Dodechinus, abbas, qui Chronicom continuauit Mariani Scoti, atque in Ioh. Piftorii
collectione fcriptorum rerum germanicarum [δ] legitur, ad annum Chrifti MCXLVII. p. 437-
Quum epifcopus et omuis populur clerurque. ( Merfeburgenfis), qui ad diem feffum conuene-
rant, adflarent , quafi iris im coelo adpartit, ac im medio erucer offenfae funt.

Robertus de Monte, in adpendice ad Chronicon Sigeberti Gemblacenfis ad A. C. 1177.

pag. 602. edit. eiusdem Piflorii; m noBfe San&i Zndreae fa&fur eff ventur vehemens, et. im
ipa fzfliuitate e im praedi&ia vigilia adparust [ux, mane veniens ab Oriente vrque ad Oc-
cde tan,

. f") In eodem Chronico ad As. DCCCVI. Hoc Poffea item hoc amo 3. Kal. Septembris mirabi-
ipfo etiam anno XI. Non. Iunii crucis figmumoften- — lis circulus con[picuus fuit circa folem.
Jum e[t in Inna quodam Mercurii die /ub auroram.

Vol, VI. p. 23 26 CONSTANTINI M. Lib. V. c. XL... mg

cidentem qua die pugnauerunt. Chrifliani cum paganis apud S. Georgium de Ramula. — Pu.
tabat enm. Saaadin, qui duxerat vxorem. Naraadin iam defun, quod poffit copere urbem
- Hierufalem, definforibus deflitutam, quia comes Flandrenfis duxerat fere omnes Chriflianor milites
ad obfidicnem H.renc..— Sed tamen vex. Hierufalem οἱ patriarcha εἰ alii religiofi viri, habzn-
des paucos mi/iter, et feruie ter, per virtutem fan&lae crucis vicerunt innumerabilem exerci-
1um pagonorum, cuius crucis longitudo a terra ad corlum paganir adparuit , fiut ipfi dixerunt.

Matthaeus Parit ad A. C. MCCXVII. fub Richardo Ill. pag. 203, Sub hir quoque dic
bur men'z. Maio, feria fzilieet. fexta ante. Pentetoflen,. excitata fuit. prouincia Colonienfis in
obfequiwm Saluatorir. Nam in villa de Bebon Frifía, ndparuit in atre triplex forma cru.
cir: vna colorir candidi aduerfur Aquilonem , altera verfus. Meridiem, | eiurdem Jtheinatis et
coloris; tertia medio colore colorata, hebens crucis patibulum, et formam hominis, in eo fu.
Jpenfi, brachiis eleuatit εἰ extenfis cum infixione clauorum in smanibus et pedilur. et tapite ia-
«lato: Et haec media fuit inter aliae, im quibus corporis humani effgier non. adparebat.
“Πα vice et alio loco, in villa fcilicet Frifiae, quae Fuferhufe adpellatur , erux adparuit iuxta
|Jolum crecaerulei colorir, et haue plurer, quam priorem, viderunt, — Tertia adparait in villa
de Dofham, in qua B. Bonifacius martyrio coronatus efl: vbi in fiflo eiusdem martyris,
quum mulia homisum millia conueniffent, va efl crux magna et alba, ac Jf lignam. trabir
ex iransuerfa. alterius trabis ortifialiter conflrueretur. — Mouebatur autem paulatim ab Aqui.
lone od Orientein, et hanc. plurimi homines confpexerunt. — Nicephorus Gregoras in extremo

libr. VIII. àQdva δὲ μετὰ βραχὺ καὶ ἕτερον ἐν ἐρανῷ σήμέμον. Περὶ γοὶρ σαϑεραν μεσήμ-
ρίαν τὸ ἡλίε τυγχάνοντος. ἐφάνη περὶ τὰ ἑσπέρια μέρη T8 SpmyE νέος εἰς τύπον
φσαυρβ, πολὺν ἐπέχοντος τόπον TB ἐρανία σώματος. ἐκ λευκξ καὶ μέλανος ὥσπερ συγκε-
κραμένον χρώματος. Fabr. Quas figuras homines, in lecto iacentes et vigilantes, etiam
prudentes ab omnique ftudio aut errore fuperftitionis alieni, oculis paullatim compreflis,
nec omnino claufis, et motis varia ratione ciliis, fingere fibi poffunt, prouti etiam ipfis
volupe et radii folis aut luminis vmbraeque aliaque oculis obiecta, quae adfpiciunt inten-
tius, erunt diuerfa? Quas figuras in coelo, nubibus denfioribus modo concurrentibus, modo
dispaffis et disparatis, praecipue fub occcafum folis, animo concipere et fingendo quafi
creare fibi aut ludere folent poffuntque homines? Quaenam portenta fpectraque videre, im-
mo, quae audire fibi videntur homines meticulofi imprudentesque? Quas igitur figuras mi-
racuiaque fingere poteft menteque concipere, tum varia ratione interpretari lubenterque cre-
dere folet fuperfiitio et fancta fimplicitas aliorum potiflimum rationibus et narrationibus aut

antiquioribus hiftoriolis fimilibus ducta, nutrita auctaque? ar.

Nefcio, fitne hifce adiungendum , quod biennio poft, anno MCCXIX. Waldemarus II.
Daniae rex, in proelio cum Liuonis, amiffa aquila fiue vexillo fuo, vidiffe fertur defcen-
- dentem ad fe de coelo [IP] albam crucem, rubro circumdatam cingulo, qua vexilli loeo
vfus, non modo militum fuorum, iam terga dare hofli incipientium, ordines feliciter reftituit;
fcd etiam Liuonorum aciem acerrimo conflictu perrupit; atque egregiam ad fuos, fufis infi-
delibus, reportauit vicioriam, ac praeterea multis eorum, vt Chriflo nomen darent, au.
' &or fuit. Poffit aliquis inde coniicere, halonis folaris, cum cruce noa ita pridem in coe-

lo vifi, ectypon regem fieri curaffe, atque vexilli loco, diuinitus dati, militibus fuis commen-
à Xxxx a daffe.

τὸ Lib.V.c XL. DE CRVCE Vo'. VI. v. 26 627

daffe.. Quum vero res tam feliciter et ex voto fucceffiifet, rex non modo Danebrogicum
erdinem equeflrem infituit, a coelefli illo labaro, quod Danebrogam vocabant, adpella-
tum, et cruce illa fymboli et infignis vice donatum; fed et in infignibus quoque regni Da-
nici crucem inde candidam in folo rubeo iuílit comparere, vt narrant Jo. Jfaaciw: Pomta-
au; Chorograph. Danicae pag. 770. et Tho. Bartholimu: in diff. hiftorica de Equeflri or-
dine Danebrogico.

Tomas Brabautiu:, a monafferio in Artefia, vbi canonicus regularis fuit, Cantipra-
tanus vulgo cognominatus, libro fecundo. Apiarii capite 5. fibi quoque crucem eiusmodi,
in coelo confpectam , refert anno Chrifli MCCXLVI. — Ego fidelium mouifjmus, antequam
gpüfimus Ludouicur, Francorum rex , anuo αὖ incarnatione MCCAXLV I. crucem. tratsinari-
mam fufciperet , crucem in coelo ex clari(fimo et fidereo lumine vidi, mec recolo me. decentius
et operofíus formatam crucem. viquam fab aliqua materia vel figura vid/fje.

Denique, vt recentius quoque exemplum fubiungam, PéAilippur JMelanththon 3n
eratione de Iohanne, duce Saxoniae, tomo ἢ, Declamationum pag. 758. Eo, inquit,
auno, quo primum menfe Nouembri editae. funt. reuerendi. viri D. Lutheri propofitioner de
indulgentiis, (notum eft, hoc factum fuiffe Anno MDXVIL) cum ex templo W'imarice in
notoli Chrifli duo fratres (Fridericus, elector, et lohannes) e£ filius dux lohamner Frid
ricus vna poff mediam noGem , st magna in vtroque erat. reutrentia erga rer diuinar , egre-
diuntur cum frequenti comitatu, vident fupra arcem, coelo fireno ,— fulgentem. crucem pur-
quream fati magnam εἰ per[picue expre[fa figura. — Ibi cum diu flarent. attoniti fpeGatorer,
fratres colloqui. de religione coeperunt, et eo figno portendi futura certamina de dolirina ef
domus Saxonitae pericula. vaticinati fint. — Vix dubito quidem, hanc crucem principibus glo-
riofae [] memoriae de nocte vifam, aliam fuiffe, quam qualis in. halonibus lunaribus
efferre fe folet, et qualem Figura 4. expreffam vides, ac probe perfuadeo mihi, lectorem
aequum, fi haec exempla cum Conftantini cruce coelefli contulerit, minus mihi vitio da-
turum effe, quod illam quoque nihil aliud, quam naturale eiusmodi phaenomenon crucis
in halone folari fuiffe, audeam adfirmare. !

X. Non deerunt tamen, qui huic fententiae vel maxime opinentur obflare, quam
Cruci fuperadditam fimiliter Eufebio iurauit Conflantinus yea zv, Aor vince. Quis enim
vmquam in halone folari eiusmodi literas confpexit? quis fine abfurditate tam admiran-
dam fcripturam coeleflem cauflis tribuet. naturalibus? Equidem fi mihi perfnaderém, de

litteris expreíTis, in coelo a fe vifis, fiue graecis, fiue latinis, (neque enim confentiunt inter *

fe fcriptores, qui Eufebii locum perperam, vt mox oflendam, acceperunt,) Conflantinum
iflud vere adfirmaffe, ne dubitarem quidem de miraculo, quoniam neque nugiuendulorum
gerris de alphabeto naturali coelefli apud Gaffarellum fidem habeo, neque litteras homi-
num inuento et confilio fignificantes, a natura fola (ibi relicta tam adpofite coniungi credo:
qua enim quaefo ratione in coelo per caufas naturales ad fignificandam rem tam conce-
ptam coire, et fecuhdum regulas grammaticas conflrui poffe hos characteres aliquis non
plane plumbeus exiflimaret? Si vero circa litteras hasce fraudis haberem Conflantinum fu-
Ípecum, et quamquam iuratum, tamen haud dubitarem, verba dedifle Eufebium lectori-
bus, quum litteras illas in coelo Conílantinus vidifle fe adfirgauit, Eufebius fcripfit: quo

TODA demum

emo» dri et uri tunm P hn t

|
|

u

Vol. VT p.27 ὃ 18 CONSTANTINI M, Lib. V. . XL. 4

demum colore poffim reprehendere cos, qui vniuerfum vifum callidis commentis audacter
accenfent, et vniuerfam marrationem pro falfa atque incredibili explodent? Vide igitue,
'quomodo Eufebii verba intelligenda effe cenfeam! Ait nimirum ex ore Conftantini, tre-
paeo crucis coeleflis συνηῷϑαι γραφὴν. λέγεσαν. τότῳ vix adimGlam fuiffe piclnramn,
indicantem, im hoc ipfi effe vincendum. — Qualis quaefo haec fuit pictura? Coronam fuiffe
refpondeo, qualis folet effe halonum folarium , Coronam, inqvam, fymbolum notiffimum
vicloriae "). Non opuseft, docere eruditos, */ea Q7» recte a me transferri hoc loco piditr-
ram, et picturam recte pofle diei λέγεν fiue imuuere..— Minime autem coactam effe hamc
interpretationem de corona, vicloriam per crucem promittente, docet P&iloflorgins, qui
III. 16. agens de [WP] altera cruce coclefli, vifa Hierololymis, 2JyAe δὲ dem, inquit, ἡ μὲν
deis τὴν τῇ savgeOfvrcs καὶ αναληφϑέντος εὐμένειαν. Ὁ AE ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΗΝ
TOY ΒΑΣΙΛΕΩΣ NYKHN. ἜΑ lris quidem Chrifli cerwifixi et im. coelum adfumti
clementiam defgnabat, CORONA vero IMPERATORIS VICTORIAM. Sic S. Nazian-
senuf de Corona, in coelis adparente, orat. IV. tow. L. pag. 132. ὅτος τῆς τῷ 'χριξξ νίκης
ὁ siQavos. Haec vi&ioriae CHRIST corona erat. Habemus | igitur illud τέτῳ νίκω iU
coelo expreffum γραφῇ» fymbolo et pictura coronae, atque inde intelligimus, quam non
modo ridicule ; fed etiam contra Eufebii mentem Conflantini vifum interpretati fint pleri-
que de litteris, vel graecis vel latinis, coelo infcriptis, vro νίκα, veli» τότῳ νίκα, hor
vinrt, in hoc vince, quas vel flellis vel luce diuina expreífas fibi temere perfuaferunt. Non
mirum autem, inlabaris, numis et aliis variis monumentis antiquis verba ipfa dcinde in-
Ícripta potius cum cruce vel Chrifli monogrammate, etiam fupcrílite Conflantino, quam
coronae fymbolum confpici, quia illis clarius hoc, quod volebant, quam per fymboli
aenigma iadicabatur. Adeo autem vulgare fuit olim, labari vel crucis figeram cum verbis
Tér« νίκα paílim adpingere, vt libris queque vetuíis ne facri quidem argumenti, quin
imo tabulae luforiae apud Gruferum pag. MXLIX. τ. inferipta reperiantur. | Neque aliam
originem habet virorum quorumdam doctorum error fane feíliuus, qui fcriptorem graecum
Magni Etymologici Nicam adpellant, nomen inter grammaticos veteres graecos admodum
incognitum. Qnum- enim in fronte codicis, qui fuit apud Angelum Pojlitianum, adpictum
effet labarum verbis ἐν var νίκα. litteris ἐν rero εχ altera parte detritis ac deletis, hae,
quae fupererant νίκα. egregiam iflam de auctore libri Nica coniecturam viris pracflantif-
fimis foppeditarunt, vt ex Emerico Eigotio, quem If. Voflius hoc docuerat, accepiífe fe
refert “Ζερίά u: Menagiur cap. LXXVI. Anti-Baille. In vetuflo codice fcriptorum laudati
Naziauzeni fimilem infcriptionem ποίας fe teflatur Montfauconus pag. 251. Palaeographiae
graecae.

XII. Moneamne mantiffae loco aflrophiles etíam de loco altero inficni Püifofferzi?,
quo aliud phaenomenon coelefle mirandum nobis enarrat, cui lux adferri poterit ex. οὖς
feruatis virorum pracflantiffimorum: noflrae aetatis, quibus talia propius cognofcere, inque
domos fuperas fcamdere cura fuit. En Philoflorgii verba XII. 8. Ἐχλείποντ, δὲ τῷ ἡλίῳ

Xxxx 3 φέγγος

00)- Haec explicatio ingeniofa eft; fed cordato illa faecula, facile id adícrtietur, ETzum. Ego vero
nemini poterit per(uaderi. Ergo res eo redit, vt tota. "nolim temere adfentiri ; fed, quae mea effet (enten-
Eufcbii narratio fit foetus fraudis piae. Qvi nouit tia aut opinio; iam fupra declarzui, Jar,

4358 ΚΠ ΤΊ, c. XL. DE CRVCE CONSTANTINI M. Vol. VI 28929

Φέγγος Ti κατὰ τὸν ἐρανὸν cuvayeQ aim xove σχῆμα παραδυόμενον, es τινες ἐξ ἀμαϑίας
οἰτέρα κομήτην ἐκάλν. Καὶ "yog, ὧν ἐκέϊνος ἐδείκνυ, δὲν ἦν κομήταις παράσημον. Οὔτε
yao τὸ φέγγος εἰς κομὴν ἐπέβαινεν, ére este ὅλως Eget, οἰλλ᾽ οἷον λύχνϑ τις μεγώλη
φλὸξ ὑπῆρχε καϑ' ἑαυτὴν ὁρωμένη, μηδενὸς ὠφέρος ϑρυαλλίδος, αὐτῷ τινος μορῴην ὑπο-
τρίχοντος. "ANNE ydg καὶ τῇ κινῆσεε παρήλλαττε. ὦ Καὶ yag κινηθεὶς» ὅ9εν ὁ ἥλιος
κατ᾽ ἰσημερίαν αὐνίσχει. ixerdey τὸν κωτοὶ τῆς ἐρᾶς ἄρκτα τεταγμένον ἔσχατον ἀξέρω
ὑπερενεγκων͵ ἠρέμα προύβαινε πορευόμενος ἐπὶ δυσμὰς. ἐπε: δὲ διεμέτρε: τὸν Sexvov, αἀφα-
vis ἦν, πλείες τεσσάρων μηνῶν ἐξανυσθείσης αὐτῷ τῆς πορείας. Ἢ δὲ κορυφὴ τῇ φέγ-
yes νῦν μὴν εἰς μῆκος μέγα ὠξύνετο, ὡς ἐκβαίνειν τὸς TB κώνε λόγες. νῦν δὲ πρὸς τὸ
ἐκείνα μέτρον συνετέλλετο. καὶ ἄλλα δὲ παρέχε τερατώδη ϑεώματα. di ὧν τῆς τῶν συν-
ἥϑων φασμάτων ἐξηλλάώττετο φύσεως. "Ἤρξατο δὲ ἀπὲ μέσε ϑέρες σχεδόν τι μέχρι τῆς
τῇ μετοπώρξε τελευτῆς- Eo ipfo tempore, quo fol. defecit , (fab "T heodofio iuniore a. Chr.
CCCCXI. d. 19. lul.) fulgor quidam in coelo adparuit, coni fimilitudinem referenr, quem
nonnulli prae imperitia cometam vocarunt. — In his evim , quae fulgor ille nobis offendit , nihil
erat fimile cometae. — (Nam meque in. comam definebat lux illa, meque vilam omnino fiellae
fpccisn praeferebat, — Sed velut lampadis cuiusdam ingeus flamma per- fe ipfam fubfiflenr vi-
dibatur, nulla fubtus ftella elliychuii fpeciem praeferente. — Sta εἰ motus eius lomge. diuerfus
fuit, a motu cometarum. — Mora enim primum ab ortu folir aequino&liali ; inde vltimam flellam,
iu cauda vrfae fitam, tranrgreffa , paullatim ad orcafum proceffit. Poffquam vero vniuerfum
* coelim perixenfa ef, tandem disparuit, quum curfus vits plurquom quatuor menfes durat. Por-
yo eiur vertex, munc quidem im magnam longitudinem acuebatur , adeo, v£ comi modum ac
menfuram excederet , nunc vero ad coni menfuram redibat. «Πα praeterea prodigiofar fpe-
ticr ouis fubietit, quae a vulgarium fignorws matura illam diffurre oflendebant. — Coepit
autem a mudia acflaíe e£ ad exitum ferme autumni per[euerauit. Να longior fim, tantum
adnotabo fimile admirandum ac rariffimum phaenomenon ante hos tres et viginti annos
obferuatum effe ab illuftri mathematico 10. Dominico Caffino, et accurate defcriptum ac de-
lineatum. in ephemeridibus Parifienfibus a. MDCLXXXIII. pag. 131. Occurrit etiam in alis
eruditorum Lipfienf. eiusdem anni pag. 174. vnde defcriptionem integram petet, qui deli-
ciis eiusmodi ducitur, conferetque, quae in iisdem adis a. MDCXCIV. pag. 58. de non
plane diuerfa coelefli luce ex obferuatione Georgii Cári/Tophori Eimarti traduntur.

AVCTORI LVCIS, DEO, GLORIA.

*

Vol. VII. p. 76

IVLIANVS IMPERATOR

Li.V.c. XLI. 119

CAPVT XLI (olim VIIL libri V. vol. VIL)
DE IVLIANO^, IMPERATORE, APOSTATA.

I. Juliani, dugufli, vita. Yl. Scriptorum eius codd. et editorum vecenfio. 110. Epijfolae, ^ Mura-

torio primum vulgatae ex cod? AAmbrofianae bibl.

IV. Zndex eorum, ad quos Iuliani epi-

fiolae exflaut. V. De opere aduerfus Chriflianos et aliis fcriptis eius. deperditis. ΟῚ. Au
Juliani, WIL. Caíaíogus fcriptorum: veterum , qui veritatem veligiouis defenfitarunt.
δ p T &

[Cum auctario G. C. Harles ]

r
£F Claudius YV LIAN VS, Iuli Confüantii*) et Bafilines ^) filius, (natus CPoli d. 17. Nou.

/ 8) De Iuliaso plures egerunt: :

Praeter fcriptores tam veteres quam recentiores
hiftoriae et ecclefiafticae et ciuilis atque praeter Li-
banium in pancgyrico, Iuliano dico, aliisque ora-
tionibus et declamationibus Iulianum fuum omni
laude extollentem, et praeter Eutropium X. 7. al.
14. (ᾳ vbi interprr. in ed. Verheyck, et Tzfchuckein
nouiíf. edit. plura differunt, de Iuliano memorandi
funt, Zmmtanus Marcellinus libr. 21. et 22. (cum
eius icone) — vsque ad cap. 4. libri XXV. in illo
capite quarto ingenii animi morumque vitia et vir-
tutes Iuliani breuiter depingit, ita orationem ex-
ordiens: ,,Vir profecto heroicis connumerandus in-
geniis, claritudine rerum et coalita w:aieftate con-
fpicuus, Quum enim fint, vt fapientes definiunt,
virtutes quatuor praecipuae, temperantia, pru-
dentia, iuílitia, fortitudo, eisque accidentes ex-
trinfecus aliae: fcientia rei militaris, autoritas,
felicitas atque liberalitas: intento ftudio coluit om-
nes vt fingulas etc. — Vide ad illos libros capitaque
Henr. F'alef. etreliquos interpretes inedit. Gronou.

Le Nain de Tillemon£ hi(t. des Emper. tom, IV.
pag. 485. fq.

Bruckeri hiftor. crit. philof. toni. IT. per. II.
part. 1. libr. 1. cap.2. pag. 293-303. et in adpendice
f. vol. VI. pag. 270. - 375.

Ezech. Spanhemii praefatt, ad Iuliani Caefares
et opera.

Phil. Ren£ de la Bietierie Vie de T Empereur

Julien, avec deux Cartes geographiques, dreffées
pour l'intelligence des evenemens, qui y font rap-
portées, IL. partes. Paris. 1734. 12. rec. Amftelod,
1735. mai, 12. (al. 8.) — «emendat. et auct. Paris.
1746. 12. mai. — ibid. 1776. 12. mai. — Hacc vi-
ta accurate do&cteque, neque tamen fine omni par-
tium ftudio confecta, et in VI. libros diuifa, im

a. Chr.

linguam aug&cam ab Zina. Il'illiams, adiuwanti-
bus Bowyero, Marklando et Clarke, Lond. 1746-
8. (v. Brüggemann in: View of the Englifh editions:
etc. pag. 408. feqq.) et in linguam imprimis thgo«
tifcam eft conuería ex prioribus editionibus a Joh.
Gebhardo Pfeil. Francof.et Lipf. 1752. 8. — Idem
Pfeil fcripfit libell. in quo Iulianum hoftem do&ri-
nae chriftianae, vt inprimis ingeniofum callidumque
ita quoque acerrimum et maxime periculofum δὲ
a deo demum deui&tum defcribit: Der güttlich be-
fiegte Iulian, aus der Lebensbefchreibung deffet-
ben vergeftellt. Gothae. 1754. 8.

'The Life and Character of lulizn the Apoftate.
translated from the French of F. /a Bleteriz , with
am Appendix containing feveral Differtations on
points relating. to Zu/ians Hiflory, by 44. //. Ues-
voeux. Dublin 1746. 8.

Ad inuidiam lacobo II. regi Brittam, tamquem
alteri Iuliano, faciendam, Samuel Iohnfon feripfit:
lulian the Apoflate, on an Account of his Life,
and :he primitive Chriftians Behaviour towards
him, anda comparaifon of Popery and Paganism.
Lond. 1652. 8. (al 12.) — francogallice vers. fine
loci nota 1688. 12. — Item, Zulians arts to under-
mine and exflirpate Chriftiauity, Lond. 1689. 8$. —

Contra, Bonam in Reflexions fur le chara-
Gere d'efprit et für le Paganisme de l' Empercur
Julien , in Hiftoire de l' Acad. des Enfcr. tom. VII.
pag. 10z.- 106. 7uligo laudem eamdem, quae tri-
bui folet "Traiano vel Marco Zureí;o, quem etiam
inprimis aemulaturus in fatira f. Caeíaribus vnum
dunifit nulla ignominiae, vituperii criminisque
nota infamatum,) deberi contendit.

Immodicus eft in laudando Iuliano et culpanda
doctrina chriftiana com. de SZaftesbur; iu. Caraéte-
riflicks, tom. I1, pag. 86, fegg. Londini 1733. 8. v.

Baum-

Lib.V. c. XLI.

725

IVLIANVS

Vol. VIT. p. 76

Ls

a. Chr. 331.) fub ductu Mardonii, eunuchí *), praeceptorumque Nicoclis ) Luconis gramma-
tici et rhetoris Eceboli cultui clrifliano 7) innutritus ab eodein annos natus viginti?) occulte

Baungarteni Nachricht, von merkwürd. Büchern,
tom. VIL. pag. 336. fq.

Vt alios bene multos omittam libros, qui vcl
deinceps memorabuutur, vel a me in Iutrod. in
hift. L. gr. 1L. r. pag. 321. fqq. vel a Zabr. in fa-
lutari luce euangelii, cap. XIV. pag.294-515. vel
a. cl. /[Meu/z/io in bibl. hift. vol. V. part. r. p. 208-218.
funt citati, adhuc commemoratione laüdeque digni
cenfentur /Moshemmius in Inftitutt. hiftoriae eccles.
— libr. IV. facc. IV. part. L. δ. XII. feqq. p. 132. íqq.
edit. IL. 7o. Züd. Cramer. ian continuatione hitto-
riae Boffueti fuperiore capite memor. ΠΠ|. pag. 404.
fq. — cel. Ch. Dan. Beck in: Anleitung zur Kennt-
nifs, der allgemeinen Welt- und Vólkergefchickte,
part. IL. p. 5ot. fqq. — inprimis Schroeckh V. cl. in
Allg. Biographie, part. IV. p. 191- 598. (p. 394. fqq.
de potioribus vitae Iuliani fcriptoribus fobrie intelli-
genterque iudicat;) et in hift. eccl. t. VI. p. 285. fqq.
denique Gibbon, in fuperiori capite citatus, tom. IV.
p. 260. feqq. 'T. V. c. 22. p. 220. Íqq. et tom. VI.
cap. 24. p. 1-59. quidem fuperüitionem, vitia, fce.
leraque luliani non reticet aperteque culpat; in
laude tamen illius ingenii, continentiae et reliqua-
rum virtutum, tam bellicarum, quam ciuilium,
quarum quidem et multitudine et Íplendore mul-
tos Iulianus fuperauit imperatores, lubentius ver-
fatur. Atque vt in eo laudando Libanius, praeci-
pue Zofimus, lib. III. hiftor. cap. 2-29. (ad quae
capp. v. Reitemeiri comment, hiftor. pag. 566. fqq)
aliique; ita in eo vituperando et vero calumniando
quidam fcriptores ecclefiaftici aliique recentiores
leges veri iuftique migrarunt. Adco difficile eft,
medium tenere! Sed nos, qui vitam luliani non
componitmus , curiofos lectores ad illos ablegamus
libros. Zai/.

D) Hie Conftantius, Conftantini M. frater ex
Galla, vxore, Gallum, Cacfarem, et inde e Bafilina
lulianüm genuit, occifusque eft a. Chr. 338. v. 77/-
[emont. tom, IV. hift. imper. [Zo/zn. II. 40, 2. et
Tefchucke ad Eutrop. X. capp. 9- 1r. ac. F'erlieyk
ad Eutrop. X. 6. pag. 493. atque pag. 5oo.]

c) Vales. ad Ammian, XXV. 5.

d) Socrates ML. τ. hiftor. (ex quo cmendandus
Sarisberiez/is VIII. zr. Policratici,). Libanius t. 1t.
p. 263. qui de Nicocle videtur intelligendus p. 157.
Fabr. llle Socrates H. E. HI. cap. t. et Sozone-
nus lib. V. cap. 1. feqq. defcribunt vitam Iuliani.

Heuti.

*

defciuit

e) Liban. tom. II. pag. 157. :

J) Vnde Opíaius libr. IL. cap. 16. de Iuliano:
ex famulo dei fa&us eft. minifler inimici. ltaque
Libanius panegyrico in Iulian. tom. II. Opp. p.175.
σφοδρὸν μῖτος xxT& τῶν Θεῶν illi tribuit, antequani
Nicomediam veniffet, atque ibi oraculo delinitus
et a philofophis perfuafus feci//:t fe chriflianae pro-
felonis exjovtem, vt verbis νέας Petri Biefenfis
ep. 42. JVazianzenaus orat. 3. pag. 1ot. πρῶτος γὰρ
χριτιανῶν ἐπανάστασιν τῷ δεσπότη καϑάπερ οἱ ὀξλοί ποτε
τοῖς Σκύϑαις, ὥς ῴασιν, ἐπινοήσας, Hinc paffim, vt
Suidae, ὁ παρα βάτης καὶ ἀποσώτης ct Prudentio apo-
theos, v. 454. Perfidus ille deo , quamuis nonper-
fidus orbi, ldem Nazianzen. orat. X. pag. τόδ.
ἐλύσσα καϑ' ἡμῶν βασιλεὺς à δυσώνυμος, καϑ' ἑαυτὸν
πρῶτον μανεὶς ἐκ τῆς εἰς χριϑὸν οἰϑετήσεως. Cyrillus
lib. t. contra Iulian. p.5. ἦν s» yz πρὸ τῶν τῆς Buci-
λείας καερῶν τοῖς πιτεύσασι ἐναρίϑιμειος, ἠξιώϑη δὲ χα) yf
βαπτίσματος, ἐνήσκητο yop καὶ βέβλοις τοῖς ἱεροῖές, [Ἐα]-᾿.
luntur certe, qui numquam Chriftianum fuiffe con-
tendant, vt Halenfes III. 9. obferuatt. (elec, Faór.
De quedam, qui ad Iulianum dixit, ipfum effe
apoflatam , v. Socrat. H. E. III. 12. Attamen 7 1-
baíinuus in orat. de vlcifcenda Iuliani nece, [c. 22. fiue
pag. 58. tom. II, ed. Reiskii,] dicit, Iulianum zuni-
quam mentem auertiffe a re&ta de diis fententia:
ibidem [pag.56.] tamen, quum dixiffet, He&orem
ob fuam in facrificiis diligentiam praecipue laudari
a Ioue apud Homerum (1l. ὦ, v. 68.) Iouem reprc-
hendi a Minerua, (Odyff. 4 v. 61.) propter negle-
&um He&orem, ὡς μελῶν ἀγθρώπα τεϑυκότος, ita
pergit τίνα εἰκὸς εἰρῆσϑαι περὲ τέτε τὸ τὰς ἁπάντων
τῶν Ἑλλήνων ἐν τοῖς δέκα ἔτεσι παρελϑόντος ϑυσίος s
[vbi v. Olearii not. et locum ipfius Iuliani, in fe-
quenti nota citatum,] Adde Libanii orat. parenta-
lem in Iulianum [tom. IL, pag. 527. vbi adfirmat,
peffimo cuidam rhetori, mercedis quafi loco, pro
€o, quod deos maledi&is adfidue profequercetur,
Iulianum iuuenem ceffiffe, ipfum quoque eiusmo-
di de diis opinione innutritum, magiítrorumque in-
di&um ab 1is altaribus bellum ferre non recufan-
tem.] adde ib. [p. 528. 529. 1qq.] Heu. — item
Eunapium: in Aedefio et Maximo, StÁroeckh. iu
vita, p. 194. fqq. Ecebolius tamen ifte; poflquam
Iulianus aperte mentem fuam declarauit, ac tcíta-
tus et quouis modo tuitus eít deorum cultum, ipfe de-
feruit facram Chriftianorum difciplinam, ct cum
imp. coluit idéla; illo autem interfecto rediit ad ἡ

Chriiftia-

Vol. VIL p. 769 78 IMPERATOR Lib.V.c. XLI. $a

defciuit ^), quum ab a.C. 352, Maximum Ephefium , philofophum *) et Libanium Sophiflam
Nicomediae audiuiffet ^) Diu tamen adhuc fimulauit ^) Chrifti facris fe adhaerere, vt etiam
in memoriis martyrum frequenter verfatus ") et inter Lectores ") ecclefiae nomen pro-
ξεως fit fuum, et iam licet ab a. C. 355. Caefar ^), publice in ecclefia facris interfuerit.
Sed (imul ac aduerfus eum, factum iam Auguílum, patruelis, Conflantius, imp. infeftum
aüimum prodidiffet, ac deinde Conflantio illo 3. Nou. anni eiusdem 360. mortuo, lu-
lianus folus ob:inuiffet imperium, idololatram fe et atrocem Chriftianifmi hoftem et infectato-
rem palam ?) profeffus e(l, baptifinum *), quo pridem tinctus fuerat, nefando initiationis
idololatricae fanguine deterfit, Chrifti doctrinam oppugnauit *) fcriptis, nihilque intermi-
'fit, quo Chriflianis aegre facere *) et idolorum cultum promoutre pollet, ^ licet ἃ ne-

Chriftianos, pro foribus templi inter fupplices et
reipifcentes fe proftrauit clamauitque πατήσατέ «s τὸ
ἅλας cwxic3yro, calcate me, vt fal infipidum.
Suidas ex Socritis H. E. III. 13. Harl.

8) lulianus epift. 51. ad Antiochenos, paullo
ante mortem fcripta: (Opp. pag.434-) £x ὡμαρτή-
σεσϑε παροὶ ὀρϑῆς 00€ παϑόμενοι τῷ πορευϑέντι καάπκά-
γῆν τὴν ὅδον ἄχρις ἐτῶν ἄκοσι, καὶ ταύτην ἰδὰ σὺν ϑεοῖς
πορευομένῳ ϑωθέκατον ἔτος,

.h) Falefíus ad Ammian. XXI. 2. [Philofforg.
libr. III. cap. 27. Heum]

i) Socrates [ H. E. HI, r. qui ait, Maximum
veniffe Nicomediam, Iuliani fama impulíum,]
et Libanius locis laudatis. ;Sozomemus pag. 594.
feq. Eunapius in Maximo, Suid. in Mz£wes.
Fabr. Eunapius autem, qui in Aedefio, Ma-
ximo et Chryfanthio ad litteratam Iuliani hiftor.
coguoícendam eft praeter Libanium in primis con-
ferendus, in vita Maximi primum pag. $o. ed. Ánt-
werp. 1568. 8. ait, Iulianum perueniffe Pergamum,
fama fummae Aedcfii, iam fenis, docirinae exci-
tum, tum colloquiis et. disputationibus perplexit
Eufebii, Myndo, Cariae oppido, oriundi et Chryf-
anuthii, Sardiani, commotum , pag. $6. fcribit, ad
Maximum, qui Ephefum fuiffet ablegatus, ipfum
audiendum, Ephefum iter contendiífe, ibique de-
vin&um confuetudine Maximo, ab eo totum
pependiffe et vniuer(am illius doctrinam retinuifie
mordicus, eumque poftea valde. honoraffe at-
que ornaffe, Atque multa de Iuliani ftudio facro-
rum Eleufinior. ac Mithriacorum, artisque magi-
cae, et Iulianum, licet vniuería potitum Gallia, ab
omnibus tamen ignoratum fuiife, quod deorum
cultui effet addictus, de vltimis Maximi fatis etc.
disputat: prouocat quoque aliquoties ad fuam re-
rum luliani in:perat. hiftoriam. — [π᾿ A&is fanc.
menf, Maio tom.I, lepida narratur hiftoriola, quo-
xnodo vi artis magicae, dum quodam die ad,miffa-

Fol. FI.

ne

rum folemnia le&ionem S. Paulli, apoftoli, recitaffct,
deceperit populum, vt fubito ex fubdiacono fieret
Auguftus. v. Baumgarten. Nachricht. von merkw.
Büchern etc. tom. II. pag. 157. fq. Har.

k Inlianus non er2t auditor Libanii; contra fe-
dulus illius librorum le&or atque in ftilo vertendo
imitator. Ipfe Libanius in orat. parent. vol. L p.526,
5 δὲ (Iulianus) ὁ QorzZ μὲν παρ᾽ ig? etc. n. iureiu-
rando per Ecebolum, rhetorem, prohibitus. Atque
ipfe Fabricius fuum errorem agnouit et correxit
in Luce faluzari etc, pag. 295. not. d. et in praefat.
ad tom. VII. B. Gr. pag. 2. Harl. At Libanius in
epift. 45. centuriae Wolfianae pag. 111. fcribit, Iulia.
num, imp. afe accepiffe dicendi fcribendique artem :
[n.lectitando imitandoque Libanii fcripta ] ZZeum.

ὃ Vide Galli Caeíaris epift. ad Iulianum, quae
Iuliani epiftolis fubiicitur, et Ti/lemonttum 'T.4.
hift. imp. pag. 927.

m) lulianus epift. ad Athenienfes pag. 277. Li-
banius 'T. 2. pag. 2657288. b.

n) Nazianzenus orat.5. p. 94. ὁ τῶν ϑείων ὑκα-
ναγνώτης mor? λογίων» X9] τῆε TE μεγάλε βήματος ἠξι-
μενος τιμῆς, καὶ τὰς μαρτυρας τιμῶν σηκοῖς τε χαὴὶ
τεμένεσιν, Adde pag. 58. et ιδϑουγαέεως III, 1. oz.
V. 2. Theodoriium 1I. 2.

0) Zmmnianus Marcellinus XXI. 2.

p) Vide Zofimum ll. 9. et Juliaiii epift. 38. Liba-
tiim T. 2. pag. 234. 288. .

4) Nazianzenus orat. 5. fiue τηλετευτικῷ inTulia-
num primo p. 7ο, ἕτω MAGO y ars'as ὃ Xois2 μιαϑητὴς —
ὥσπερ καὶ vo γενέσϑαι! ποτὲ χριστιανὸς αἰτχυνόκεενος —
(4anxTA μὲν ἐχ ὁσίῳ τὸ λατρὸν ὠποῤῥύπτεται,

v) Vide infra inter fcriptaIuliani num. XV.

s) D. Zdam Rechezbergius in diff. de Iuliani
apoftafia Lipf. 1684. Cour. ft£ershu/ius facrar. le&.
libr. 1. c. 18. 19. De edicto, quo Chriftianos docere
literas prohibuit, quod exítat Epiflola XLIL. vi-
dendus Baronius εὐ A. C. 362, n. 275. 297. Fale-

Yyyy fius

ὭΣ Li V.uXE

IVLITANVS

Vol. VT. p- 27 75
has d

ce ^) plerumque, (nam interdum etiam fub Iuliano atrocibus in Cliriftianos fuppliciis animad.

fius ad excerpta Peirefciana pag. 1t9. et Jac. Gotho-
fredus ad leg. 5. cod. "Theodof. de Medicis et Pro-
fefloribus T. s. pag. 3t- Lud. T/iomaf[inus de ftudio
poetarum Chriítiane inftituendo libr. 1. c. 1. et 5.
Neque docendi folum , fed quoque difcendi vfum
Chriftianis interdixiffe colligunt | cAontacutius p. 4-
ad Nazianzeni egAurevr, Flermaniiusin vita Bafi-
lii M. II. 26. et Pagi ad A. C. 562. nr. 39. feqq. €

Nazianzeni orat. 3. pag. 51. "Theodorito ΗΣ, 4. hift.

et Auguftino XVIII. 52. dc ciuitate Dei. Fabricius.
Add. ipfum noftrum Fabr. in luce falutari p. 392.
qui etiam pag. 296. Íqq. partim e martyrologio του
inano commemorat martyres in perfequutione Iulia-
ni bene multos, partim alios addit artesque et vias
varias enumerat, quarum ope chriftianam dociri-
nam exílinguere fperauit lulianus. add. longam
disp. Lambecii comment. de bibl. Vindob. vol. Vit.
col. 225. fqq. Iuliani tameu, irriforis, fophiftae reli-
gionis chriftianae, doétrina et agnitio deorum, licet
1nite fuperftitiofa, valde diuería erat a vulgari re-
ligione. Namque adolefcens imbiberat quidem do-
&rinas Chriftianorum ; et quum ex neoplatonicorum
philofophorum cum libris, tum maxime confuetu-
dine et difciplina haufiffet atque accepiffet interpreta-
tionem religionum prauarum allegoricam, confir-
matam habuit veritatem vnici, puriffimi numinis,
fupremi, cuius vero fedes aut imago more antiquae
religionis Perficae fol a Iuliano habebatur, ideo-
que ab co praecipua colebatur veneratione; reliquos
autenr deos vulgares colebat ille tamquam mini-
firos amicosque fupremi numinis: idem artibus
theurgicis magicisque mire deditus erat. Gudii,
Ludwigii Henkiique libellos, huc pertinentes, iam
laudaui in Introd, ]. c. pag. 325. adde Brucker 1. c.
et Gibbon, tom. V. cap. 26, (44. p. 323. fq. Iulianum
vt praedictionzm Chrifti argueret mendatii , Iudaeis
templum hierofolymitamum reftituere atque inftau-
rarc fumtibus immodicis cogitaffe , negotiumque
maturandum Alypio dediffe, Antiochenfi, at, vbi
homines coepiffent nudare fundamenta, multam-
que terram exhaufiffent, reítaretque, vt iam firu-
€taram aggrederentur, protinus ignem, exfilientem
ex fundamentis, exufliffe multos ct intempeftiuam
interrupiffz pertinaciam, ex Clry/o/Tos;o, homil. V.
pág. 646. fq. Pliloflorgio VIL. 9. et 4. A4mmia-
sio Marcellino XXIM. τ. aliisque a Fabricio in Luce
falut. c. VI. p.125 - )31- copiofius partim memoratis
cognitum eft, At enim quaeftio, num deftruétio
ila templi, flamma e terrae Ísndamentis crum-

verfum,

pente, pro|miraculo diuiuo fit habenda, au, e nu-
mero miraculorum eximenda, et vnice naturae
viribus, et ordini ad(cibenda fit, varias peperit
opiniones diuerfaque iudicia, Prius multi cum
fcriptoribus ecclefia(ticis vett. qui tamen ipfi non
omuino confpirant, adfirmant. Praeter Moshemium
l. cit. veritatem rei et miraculi, ominibus ingenii,
viribus atque eruditionis copiis adhibitis, propu-
gnare atque corrobare ttuduit Guil. /V/arburton in z |
Iulian, or a Discourfe concerning the earthquake
and fiery eruption which defeated that Emperor's at-
tempt to rebuild the temple of Ieruíalem. Londini
1759. 8. — ed. II. auCtior, ib. 175r. 8, — gallice ᾿
Parif. 1754. 11. vol. mai. 12. Contra ea; quae War-
burton in introdu&tione de το veterum fcripto-
rum ecclefiaflicorum pretio, et in prima fe&ione
libri Ε de connexione miraculi editi cum veritate
oraculorum diuinorum disputauit, ftilum acuit ano-
nymus in: Α Review of the fiery eruption etc. Lon-
dini 1752. 8. et cenfor vtriusque libri in A&is litte-
rariis f. Zuverlüffigen Nachrichten etc. part. 162.
P- 395- 419. et part. 163. p. 529 - 540. acriter pugnat
contra Warburton, atque parum abeft, quin illam
narrationem pro fabula habeat; negat quidem, di-
vinum fuiffe miraculum. Vtriusque argumenta plu-
ribus perfequitur et refutare conatur 7olt. Gebhard
Pfeil in praefat. ad verfionem fuam germanicam :
Hrn. Wilhelm: [V'arburtons , Predigers der Ge-
fellfchaft zu Lincoln's. Inn in London, critifche Ab-
handlung von dem Erdbeben und Feuerflammen,
wodurch des Kayfers Iulians verfuchter 'Tempel-
bau zu Ierufilem ift hintertrieben worden; nebft
Beweifs, daís Gott in diefer Sache feine Wunder-
hand zur Peftitigung der Religion Iefu. geoffenba-
ret habe. --ὀ Aus dem Englifchen überfetzt, und ge-
gen die Befchuldigungen und Einstürfe in den zu-
verlifligen Nachrichten vertheidiget von 7oh. G.
Pfeil, Predig. zu St. Nicolai in der Neuftadt Mag-
deburg. Gothae 1755. 8. — Idem ///arburtoa lib. IF,
fe&t. IV. Jac. Basnage dubitationes, contra opini-
onem rniraculi facti in: Hiftoire des Iui£s libr. VI,
cap. I4. $:17. fqq. motas, copiofe refutare et tolle.
ftuduit. Idem fecerat /Maturinus //eifferius la Cro-
zt in: Entretiens (ur divers fujets d' Hiftoire, p. 214.
fqq. —. Adde M. 7. G. Lotteri disp. Hiftoria in-
ftaurationis templi hierofolymitani fub Iuliano. im-
per. tentatae, fed diuino miraculo impeditae a du-
biis Basmagii modefte vindicata. Lipf 1728. 4, et
lo. Ge, Michaelis diff. hiftorico- theologicam de -
templi

Vol. Vff. p. 78 IMPERATOR. Lió. V. t. XL, 723
verfum, vide Suidam in "Apeyes, Μακεδόνιος, Κύριλλος διοκονος €t Magues) abflinuit,
.quod. priorum perfzcutorum exemplo edoctus hoc pacto oppruni ecclefiam non pofle, mar-
tyrii quoque gloriam. Chriflianis inuideret. . Princeps. praeclaris ceteroquin animi et in-
genii-dotibus *) periit in expeditione aduerfus Perfas 26. Iun. a. C. 363. ") aetatis 52. quum
poft Conflantii mortem haud diutius quam annum vnum et menfes fere octo. imper taf-
fet. Corpus Tarfum primo delatum ibique humatum in füburbio, deinde perductum CPo«
lin ^), conditumque ibi in aede SS. Apoflolorum. —Epitaphio eius, quod refert Zofimus,
infcriptum inter alia infigne illud elogium: .zpQórsecv Βασιλεύς v ἀγαθὸς, κρατερός T
αὐχμητής. Mortuo parentauit Libeniu: Orat. IX. et. X. qui pag. 323. 524. a Chriflianis in.
teríectumm contendit hoc argumento, quod, rege Perfarum praemium pollicente ei, qui cae-
dem patraffst, nemo nomen fuum fuerit; profeffus. Confer, quae de caede eius fcribit
pag. 303. feq. et p. 258. vbi ab Achaemenide, hoc efl a fuorum aliquo obtruncatum palam
adsrmat. Jeór, Aliis quoque argumentis vtitur Liban. in orat. de vlcifcenda Iuliani nece, et
in or, parent. in Iulian. imp. vt vix fuperfit locus dubitationi. conf. “ρει. lib. V. de C.
- D. cap. 2t. Bariage Hift. de la Religion tom. II. lib. 1. cap. 15. δ. 12. et hift. de l'Eglife
lib. XXV. cap. VL $. 2. Sigebert. Gemblacefir. Chronographici pag. 484. refert, imper. Iu-
lianum: interfectum effe a milite chrifliano, cui nomen Mercurius. Zum. — Zimimnian, qui-
"dem JMarcel. XXV. cap. 6. pag. 333. audierant, inquit , ipfi (hofles) quoque referentibus
transfugis, rumore iaclato :mcerfo, lulianum telo cecidi]? romano. — Atque cap. 3. pag. 323.
(vbi v. Vales.) de morte luliani, incertum, ait, fubita equeflris haffa cute brachii eius' prae-
fliricla, coflis perfoffis haefitin ima iecoris fibra. E contrario Eutropiur, qui huic expe-
ditioni perficae interfuit, libr. X. cap. 16. (al. VIII.) diferte ,,remeansque, inquit, viclor,
dum fe inconfultius proeliis inferit, Ao/fili manu interfe£tur ef VI. Kal. Iulias, imperii anno
feptimo. (n. Caefar factus erat d. VI. Nou, a. 355.) aetatis altero et tricefimo.** Ita de morte
Iuliani Sex£us Zur. l/iffor in epit. cap. 43. ab vno ex hoflibus; et quidem fugiente, conto
gereutitur,. Sext. Rufus in breuiario cap. 28. — ereptttr 6 fuorum con/peGiu , ab hoftium obuio
equite, conto per. ilia ifus -vulneratus ef: et ita alii. v. cl. Tz/zhucke ad Eutropii l. c. p.797.
qui variorum narrationes breuiter refert, idemque de vitae imperiique" annis luliani agit,
et Cellar. ad Eutr.loc. Atqui Fabr. in luce falut. pag.315. Libanii narrationem de caede
Iuliani, a Chriftiano quodam patrata; falfam effe iudicat. Adde de fepulcro Iuliani, Olvar.

templi hierofolymitani Iuliani imper. mandato per
Judaeos fruftra tentata reftitutione. Halae 1751. 4.
— Omnia tamen , remota miraculi diuini opinione
atque interpretatione , fecundum rerum ac naturae
ordinem eueniífe , collata potiffimum Ammiani Mar-
cellini narratione , demonftratum iuit 7. Dau. Mi-
chaelis in Góttingifchen Magazin , cura Lichtenber-
gii ac Foríteri congefto, part. VI. pag. 722. feqq.
8. 1783. 8.

£) Vide Libanium T. 2, pag. 290. Zac. Gotho-
fredum od Philoftorgii librum VIT. 4. p. 284. fqq.
etin oratione, quae Zuliamus inícribitur. Sam.
Basnage ad. a. C. 362. n. 5. 6. 7.

Yyyy 2 not.

τ V. mmi. Marcell. XXIV. 4. Ear.

V) Pagi ad A. C. 365. n. 4. Sam. Bafnage'T. 1.
pag. 881. Fabr. In proelio graui vulnere confof-
fus et morti proximus dixiffe fertur, viciffi Gali-
1aee; id tamen fabellis Milcfiis adnumeratur ab
Heumaimo in peculiari differtatione in qua fabula
de luliani imper. voce extrema: vicifii Galilaee,
certis argumentis confutatur eiusque origo 3f
apricum profertur. Góotting. 1740. 4. nec Gibbon
aliique illam hift. dignati funt commemoratione aut

refutatione, Z/ar/.

10) Vide Baadurii imp. Orientale paz. 814. feq.

24 Lib. Γῆ. ὦ. XLI. SCRIPTORVM IVLIANI CODICES ^" Vot Vli. p. 78

not. ad Libanii orat. περὶ τίμωρ. Igavg tom. Π. Reiske p. 36. fq. tum notam ad Warbur-
tonii librum cit. pag. 328. 44. contra Libanii narrationem fiue potius calumniam, et Gib-
bon tom. VI. cap. 24. pag. 57. fqq. de morte et vltima oratione luliani. Harl.

II. Scripta luliani, quibus fe philofophiae *) baud imperitum et ab elegantioribus litteris
et lectione po&tarum oratorumque egregie inflructum teflatur, haec ad nos peruenerunt, in
quibus grauitatem cum comitate incorruptam olim praedicauit Z/mmiazu: XVI. 5. et Zfi-
suu; ΠῚ; το. ἄκραν τὴν ἐν λόγοις ὠρετήν.

[Notitiam codd. JMr:f. praemittere iuuat, Parif. in bibl. publica funt Caefares in codd.
MDCCXXXII. MMDCCCXXXII. MMDCCCCLXIV. MMMXX. — jHifopogon in codd.
MMDCCCCLXIV. MMMXXIX. MMMXXXVIII. — de cynica fe£a, oratt. in snatrem deo-
yum; in folem; aduerfus Cynicor et confolatoria ob Salluftii disie[jum in c. MMDCCCCLXIV.
in eodem cod. et incodd. MDCCXXXII. atque MMMXX. funt quoque oratt. iz /audem Conffan-
iii, imp. et iu laudem Eufzbiae Auguffar. — Epi/folae autem reperiuntur in zouem codicibus, —
Monte Peffulan. (Joutpellier;) in bibl. quondam W. Pellicieri, tefte Montf. Juliani quaedam.
AMtdiolaui in codd. bibl. Ambrof. epiflolae ; inde quasdam primus publici fecit iuris Muratorius.

Florentiae in bibl. Laurent. in cod. XXVI. nr. 6. plut. VII. Iuliani epift. ad Bafilium. —
in cod. XXV. nr. 11, plut. 31. epiftolae XVIII. — in cod. XXXVII. nr. 4. plut. 52. Iul. ep..
ad lamblichum. — in cod. XII. n. 24. plut. 27. epiftolae octo, quarum tres funt ad Li-
banium, vna Libanii ad Iulianum et aliae quatuor, quae quidem num luliani fint, an
Cydonis, forte incertum videtur Handim. cat. codd. gr. II. col. 352. — in codice XXXIII.
nr. 4. plut. 57. oratio in regem folem. — in cod. V. nr. 2. et 3. eadem oratio et Mifopo-
* gon. — in cod. XVI. nr. 5. plut.58. epiflolae XLVI. quarum triginta inter excufas in ed. Ope-
rum Lipf. occurrunt, ac praeter ea lex de medicis, quae legitur ibidem pag. 308. in cod.
autem tamquam epiílola notatur; tres vero a Muratorio editae funt, fexdecim nondum lu-
cem viderunt, quae fcripta funt nr. 2. ad Euclidem, philofophum; nr.3. ad Libanium,
nr. 4. ad Bafilium; nr. s. bafilii ad Iulianum, nr. 7. Iuliani ad Sofipatrum; nr. 8. ad Phi-
lippum; nr. 9g. ad Eutherium ; nr. 12. ad. patriarcham, nefcio quem? nr. 27. ad Diogenem;
nr. 28. ad Prifcum; nr. 29. aduerfus Nilum, quae eft longiffima; nr. 39. et 4r. ad homi-
nes non nominatos. De his codd. v. Zandim. l. c. I. pag. 278. 1]. col. 97. 200. 589. et 454.

Venetiir, in bibl. Marciana, fecundum catal. codd, graec. in cod. LXXIX. et cod.
CXXXIX. Iul. epiftola ad Bafil. cum buius refponfione;s — in cod. CCLI. or. in folem et Mi-
fopogon; in cod. CCCLXVI. Caefares; or. de regno; laudationes Conílantii et Eufcbiae;
confolatoria in difceffu SallufUi; in cod. CCCCXXXVI. or. in folem.

Neapoli in bibl. regia nr. 41. Caefares, et nr. 43. Mifopogon.
Matriti in bibl. regia, in cod. CXIX. or. in folem πρὸς eeAcvsivoy , (in editis σαλθςίον,)
et mifopogon, cuius tamen plus quam dimidia pars in illo codice defideratur. v. Zriartz
cat.

x) De philcfophica cognitione Iuliani enarratio — vide et amuertisi panegyricum in Τα] τιν. cap. 25.
hift. Paganini Gaudentii prodiit Pifis 1641, 4. ad εἰ Ez. Spanhemii prolegom, ad Iuliani Opera.
calcem eius libri de Metempfychofi Pythagorica.

SCRIPTORVM IVLIANI CODICES. Lib. V.c. XLI. 425

cat. codd. gr. pag. 478. — In bibl. Escorial. Y) or. in folem ad Saluflinum; 2) duae orat.
8) orationes et epiflolae: tefle Plüero in itiner. per Hispan. pag. 179.

V'indobonac in bibl. caefarea, in cod./CCXCI. nr. 3, et in cod. CCXCII. nr. 6. epi-
flola ad Bafil. et huius refponfio, quae in priore cod. e(t integra. v. Lambecii comment. de
bibl. caes. vol. V. pag. 519. εἰ 524. — in cod. LIII. nr. 29, epift. ad Bafil. M. cum huius
refponfione, de quibus et quod lulianus iuuenis ad iram imperatoris effugiendam facras litteras
praelegiífet atque in ecclefia Nicomedienfi Anagnoflae fiue lectoris munus fuflinuiffet, fe
Chriflianum fimulans, multus eft Lambecius libr. cit. vol. VIII. col. 1013. fqq.

JMonaci in bibl. eledtorali in codice CXXIX. et CLXXIV. or. in Solem et Mifopo-
gon. — in codice CLIX, et CCXXX. orat, in Solem. — in codice CCXIII. Saturnalia. f.
Caefarcs.

"Augnfflac Vindel. in bibl, publ. fympofium f. Caefares. de quo cod. vide Heufingeri praef.
ad fuam iilius opufculi editionem; qui quoque de cod. 7/7offiano pracflantiffimo agit. — In
alio eiusdem bibl. codice eft orat. in folem et mifopogon vsque ad locum ex lib. V. de le-
gibus citatum. v, Aei/zri catal. pag. gr.

Oxonii in bibl. Bodlei. inter codd. Barocc. nr. CXXXIII. Iul. diflicha duo. — inter codd.
Bodlei. nr. MMCCXC. epiflolae tres: — nr. MMMDLXI. hymnus in folem, ἀκέφωλος»
et Mifopogon, (tefle catal. codd. Angl. et Hib. I. pag. 171.) — Inter codd. J"offiano: nr.
MMCLXXXVI!IlI. Iuliani opera omnia. — nr. MMCCXXII. et MMCCLL Iulizn: aliorum.
que epiflolae, nunc in bibl. publ. Leiden(i, v. cat. pag. 395. nr. 77. pag. 397. n- 37. pag: 398.»
nr,64. — Londini inter codd. ΤᾺ, Ga/e nr. C. (fiue in cat. mem. IL. pag. 188. nr. 5054-)
or. in folem et mifopogon. et in cat. pag.188. nr. 5960. /ul. de regno, qui in ed. Can-
toclari defideratur, libellus, «eiusdem epiílolae ll. ad Iamblichum, εἰ ad Libanium vna
inedita; — Inter libros Edu. Bernardi cum fcriptis codd. collatos etc. {πανὶ opera, nr.
MMMMMMMCCCCXXV. catal. pag. 227.

Leidae, in bibl. publ. inter codd, legati Scaligeriaui, Iuliani aliquot epiftolae, (catal.
pag. 340. nr. 32.) et Mifopogon. (pag. 342. nr. 6o.) — epiflolae amoebaezae luliani et Ba-
fli, quas teílari dicitur Scaliger, fe arabice vidiffe; item. Galli Caefaris ad Iulianum. (cat.
pag. 343. nr. 61) — Inter codd. 7/ulramii, aliquot Iuliani epiflolae, (cat. p. 547. nr. 62.)

Petauius paucis indicat in praefatione, fe ex codd. Parif. et opePatricii Iunii ex Londinenfi
bibl. multa primum protuliffe; ex bibl. quidem Londinenfi fe accepiffe defcriptas oratt.
quintam, quae eft in deorum matrem, et fextam aduerfus imperitos canes; tum epiflolam
ad S.P. Q. athenienfem; item epiftolas ad lamblichum duas, LX. et LXI. vna cum LXII. ac-
ceílit orationis tertiae poílrema pars; cum V. L, quartae, qui eft hymnus in folem. —
Ezech. Spanlem, contulit cod. 7offianum, quem valde laudat, tum Romae Mifopogona
cum cod. chart. reginae Chiiflinae; epiflolam ad "Theodorum ex Leonis Allatiii cod. (in
quo aliae quoque Iuliani epiftolae continebantur) edidit integriorem. De collatis codd. in
quo fuut Caefares, poflea fermo erit. Har.]

1. Ἐγκώμιον πρὸς τὸν οἰυτοκροίτορα Κωνξάντιον, in Conflantii, imperatoris, ( Conflantini Ma.
gni F.) Jaudem , edit. Lipf. p.1-49. Jn hanc orationem, quam vertit Petauius ediditque
Yyyy 3 primus

126 Lib, V. c. XLI.

IVLIANI IMPERATORIS Vol. VII. p. 738 19
primus Flexiae 1614. 8, exftant in editione Lipfienfi Operum Tuliani, eruditae et co-
piofae Ez. Spauzeini obferuationes. Fair. ln hanc orationem cl. J/"yttmbach, qui
quondam nouam librorum luliani edirionem agitabat, illo. confilio poftea abieclo,
praeclaras fcripfit animaduerfiones et prodidit in bibl. critica Amfítelod. vol. Ilf.
part. I, pag. 53- 23- et part. II. p. 1-75. fpectabat autem tria inprimis, corrupta emen-
dare, imitationes notare et graecae diclionis vindicare bonitatem. In parte priore
pag. 32. fobrie et acute iudicat Wyttenb. dum, orationis, inquit, huius formam ad
rhetorum praecepta exegilfe videtur lulianus, a quorum cognitione tum recens erat.
In didüione et ftilo nondum quidem ea eft maturitas ac firmitas, quae in poflerioribus
eius fcriptis; nulla tamen curiofitas, nulli calamifiri, nullae ineptiae; contra fanitas
ac fimplicitas, nec ea fine neruis ac luminibus: etc, In part. IL pag. 2. fqq. de Span-
hemii commentario, ingenio eruditioneque aperte iudicat; eum quidem non fruflra-
tur laude diligentiae atque multarum litterarum ; at multa in eo defiderat. —Peta-
vius, ait, et Spanhemius, (qui hanc Iuliani orationem traclarunt,) pares forte copia
doclrinae: diligentia, ratione, acumine, nonpares; quae in P'etauio egregia, in Span-
hemio valde mediocria fuerunt. — το Spanhemius multa, noa multum, legerat,
vt eruditio eius cenferi debeat multitudine ac varietate; non vi ac ratione etc, — Ne-
gat, in eo fuiffe ingenii acumen elegantiamque, rationis diligentiam, orationis per-
Ípicuitatem , dictionis graecae accuratam Ícientiam: contra flatuit, hebetem fuiffe eum
ad animaduertendas corruptelas; hebetiorem etiam ad corrigendas: neque tamen re-
ticendum efle, harum dotum abfentiam compenfatam quodammodo effe illa variae
doclrinae copia; ad cuius lectionem fiquis iudicii diligentiam adferat, eum haud
mediocrem fructum capere poffe. Har/.

IL Περὶ τῶν ᾿Αυτοκράτορος Πράξεων» ἢ περὶ βασιλείας. de eiusdem. Conflantii, imp.
rebus g.flis, fiue de regno. p. 49- 10t. hanc vtramque orationem, circa a. C. 558. com-
pofitam , refpicit Iulianus ipfe Epift. 41. et Zofimus, res Conftantii, ad Nifibim geflas, a
Iuliano, [ΠΡ] difertiffime defcriptas, memorans libro 3. c. 8. Pofleriorem primus e MS.
bibl. regis Chriftianiffimi vulgauit graece Carolus Cantoclarus. Parif, 1583. 8. “) pro-
feffus etiam latine vertiffe. — Sed qui tertía parte auctiorem edidit, idem quoque lati-
nam veríionem adiunxit Petauius, Flexiae, ac deinde inter Iuliani Opera Parifiis.

III. Εὐσεβίας τῆς βασιλίδος ἐγκώμιον Eucoinium imperatricis Eufzbiae , Conflantii coniu.
gis, cui plurimum Iulianus debuit. pag. 102-130. Hanc quoque orationem primus
edidit cum verfione fua Petavius Flexiae 1614. 8.

IV. Εἰς

y) Infcriptio plenioris huius edit. principis haec
eft: Juliani imper. opera, quae exítant, a Petro
Martinio et Carolo Cantoclaro latina fa&a , emen-
data et aucta, cum praefat. Aartinii de vita Iuliani.
Hisaccefferunt epiftolae aliquot, nondum prius edi-
tae, (n.5o. 51. et 52.) Additus praeter ca eft a Ca-
rolo Cantoclaro liber eiusdem Juliani περὶ βασιλέας
eta Theodoro Maicilio Vjvos ἐς βασιλέα ἥλιον, ab

iisdem recogniti etillu(trati. Vna cum variis lectio-
nibus e vetuftis msstis. Parif. Dionys Duval/1585. 8.
acc. Mifopogon et epiftolae, aatea iam a P. Mar-
tinio Parif. 1566. 8. mai. editae, í

De illa et aliis editionibus et de editoribus, nec
non de Iuliano ipfo multus eft aliosque laudat VV,
DD. Sto/le in: Nachricht. von den Büchern — in
der Stollifchen bibl, tom 1, pag. 738 -743. Zar.

gotas n n NA D aur ap me ἡ

Vo. VIL p. tg το SCRIPTA EDITA. Li. V. c. XLI. 121

TV. Ἐς τὸν βασιλέα Ἥλιον ?) in. folem, quem wt regem ac Bésá veneratur, lauda-
tio ad Salluftium ^") pag.150- 158. Primus graece e MS. codice, Toleto ex Hifpania
allato, edidit cum cafligationibus fuis ZAeodorur Marcius Parif. 1583. 8. Antequam
prodiit, lecta eft MS. a Io. Pico et laudatur in Heptaplis ad Genefin. Pleniorem dcdit
Petauius Parif. 1650. 4. Exflat etiam feparatim excufa ex verfione et cum notis Fw.
Mariaerii , Mádrir 1625. 8.

V. Eis τὴν μητέρω τῶν Θεῶν, Matrir Deím laudatio. pag. 158-180. Primus edidit
vertitque Petauius, Parif. 1630. 4. luliani profeciionem ad Matrem Deüm in Phry-
giam memorat Libanius Orat. IX. T. 2. pag. 254. meminit et Orationis in Deum Ma-
trem Or. X. pag. 3co. Fabr. ")

VI. Ei τὸς ὠπαιῤδεύτες κύνας. aduerfur imperitos Caner fiue Cynicor, fectam fuam de-
τς decorantes, inuecliua et genuinorum Cyn'corum commendatio pag. 180-203. — Primus
idem Petauius vertit, ediditque A. 1650. 4. Cynicum aliquem, falfum Antiflhenis εἴ
Diogenis imitatorem, ( Liban. T. 2. pag. 254. 300.) patria Aegyptium C forte Hera-
clium,) perflringi patet ex pag. 162. . Αἰγύπτιος E ὧν 8 τῶν ἱερέων, ἀλλο τῶν παμ-
φάγων, οἷς πάντα ἐσθίειν νόμος ὡς λώχανω χόρτα (Genef. ΙΧ. 3.)- ψνωρίζεις εἴμωε
| σῶν Γαλιλαΐων ῥήματα. Hoc Ícriptum puto refpici. a Suida, qui inter luliani mo-
' mumenta memorat gregi 7E πόθεν τῶ κακοὶ κατὰ TES ὠἀπωιδεύτες.

[m VII. Πρὸς Ἡράκλειον Κυνικὸν, περὶ TE. πῶς Κυνιξέον. καὶ εἰ πρέπει TZ Kw μυ-

- —Oesse πράττειν. dd Heratlium. Cynicum de fecta Cynica, et num Cynicum deceat
fabulas effingere pag.204-239. Meminit Svcrazer MI. 25. Hifl. et Suidas, qui Hera-
«litum vocat. Primus idem Pefauius vertit atque edidit; quemadmodum et quatuor
Íequentes, vfus non modo codd. MSS. bibl. regiae, fed etiam apographo cod. Ba-
rocciani, quem cum eo comumunicauit Patricius Iunius. Vide Seldenum zd Chronicon
marmoreum Arundel. pag. 185.

VIII. Ἐπὶ τῷ ἐξόδῳ TÉ ὠγαϑωτάτε Σαλλεςίδ, auod uw mco: Fpi/fola propemptica
ad Salluflium , iter meditantem , quod aegre quidem vtpote ab amico optimo inuidia
Conflantii diuellendum, ferre tamen fe teflatur. '

XX. 414 Themiffium, philofophum; praeceptorem ^) fuum, longior epiflola de difficul-

tate gerendi imperi pag. 253-267. Plures fuas ad eum epiftolas memorat pag. 26c.

X. Epiflola fiue apologia de non depofito imperio et fufcepta aduerfus Conflantium ex-
peditione ad S. P. Q. Jthenienfum ᾿Αϑηναίων τῇ βελῇ καὶ τῶ δήμῳ pag. 268-287:
Ícripta paullo ante Conflantii mortem a. C. 26ο. Gallo, fratre, pridem exfiincto,

quem

z) Duo Juliani Encomia in Solem in Sfrozzde in codd. quibusdam fcribi, fupra íi notitia codd.

bibl. fuiffe, fcribit in epitoma Gefneri Simlerus. Soli
inui&o follemues ludi apad Romanos celebrati
XXV. Dec. Soli templum a Iuliano conditum memo-
rat Libanius 'T. 2. pag. 292.

aa) Salluflium pracfectum intellige, de quo i
Epiftola ad Athenienfes pag. 281. feqq. LSaivftinum

notauims.]

bb) Has duas orationes n. V. et VI. Iulianus vira
nocte elaborauit, tefie Libanio in or. parentali im
Iulian. eum,

tt) Vide pag. 252. d. c£ 259. €

IVLIANI IMPERATORIS

“28 Lib. ΤΙΣ Vol. VIT. p. 80? st

quem pog. 271. τὸν μωακαρίτην adpellat, ipfe iam Auguflus pag. 280. 28r. et tota in
iniuriis, a Conflantio in fe, (beneficio Eufebiae vix feruatum p. 273-274. fq.) fratrem-
que admiflis, occupata. Huius epiflolae et apologiae, qualem etiam ad communita-
tem Graecorum mififfe le Iulianus teflatur, meminit £ibanius Orat. in funus. luliàni
T. 2. pag. 288. et Zofimus 11. xo.

XI. Fragmentum longius epiffolae (vide pag. 298. c. 504. b.) de humanitate colenda et
liberalitate; honorandisque imaginibus et facerdotibus, et quaenam legenda fint, et
quaenam vita ducenda facerdoti pag. 288-305. Vbi autem prophetas Iudaeorum per-
flringit pag. 295. feq. opus fuum aduerfus Chriflianos refpicit, quando ait pag. 296.
ἀλλ᾽ ὑπὲρ μὲν τότων idie βέλτιον παραςφῆσαι!. πόσῳ Φαυλότερον παρ ἡμῖν ὅτοι
ψεγόνασι ποιητῶν οἱ τῶν ὑπὲρ T8 Θεδ λόγων διδάσκαλοι. :

[E] ΧΙ. Καίσαρες ἢ Συμπόσιον,. Caefares, fiue acris, at lepida et ingeniofa fatira, qua im-
peratorum ante fe vitia, quos Deorum conuiuio admotos fingit, falfe ridet, p. 306-
336. Meminit huius fcripti Secrafer III, 1. hift, et 53. Suidas in "Isa. Zonaras lib,

XIII. Anal. pag. 1o.

Primus e tribus codd. MSS. vulgauit graece et latinam verfionem fuam addidit Carolus
Cantotlarur, Parif. 1517. 8. et adhibito quarto codice e bibl. reginae Catharinae Me-
diceae 4^) ibid. 1583. 8. additis notis [cum aliisIuljani operibus, de qua editione iam fupra
egimus.] Cum Cantoclari verfione iterum et cafligatius prodiit in tomo tertio rom.
hiftoriae. fcriptorum minorum, curante Prid. Sy/burgio, qui fuas etiam cafligationes
addidit, Francof. 1590. fol. pag. 832. et in editione Operum Iuliani Parif. et Lipf.
licet Cunaeus notet, mula eum perperam dixifje, plura mon intellexi/e , et quae corru-
pta erant praeteriiJe , magna alieni. iudicii fecuritate.

Cum verfione eleganti Petri. Cunati Lugd, Bat. 1612. *") et 1632. 1*. adiurcla fatira eius-
dem Cunaéi Menippea, fiue Sardis venalibus: atque iterum cum interpretatione du-
plici, Cantoclari et Cunaei ia tomo primo pag. rtt. fqq. Satirarum,' quae variis am-
ctoribus excufae funt Lugd. Bat. 1655. 12. Prodiit etiam ex verfione Cunaei fepara-
tim latine, ibid. 1627. form: minore, et ad calcem editionis operum Iuliani Lipf. fub-
iecla legitur, Fabr. Edita quoque eft cum Cunaei orationibus et Cellarii notis, Lipf.
1693. 1755. 8. item in edit, Caefarum Heu(ingeriana. — | Cunaci Sardi venales a Cortio

inferti

dd) Heufinger in pracfat. re&e conqueritur, Can-
toclarum remiffa fatis cura. diffznfum quatuor fuo-
rum codieum adnotaífe; aliquando fuae opinionis
commenta, quafi veterum menibranaruu fuffragia
adíripüife; ea denique ipfa, quae recte fcripfit,
operarum vitiis cfle mifere deprauata, vt mirum
non effe debeat fi aliud inde Sylburgius, aliud Cu-
naeus, aliud denique Petauius aut Spanhemius effin-
xerint. Codicem Voflianum Spanhem. contendit cum
Petauiana edir, et mire laudauit, Sextus cod. Au-
guítanus a Liebio et Heufinzero collatus, plenos
mullaque fui parte mutilos Caefares feruauit. In

bibl. Gaelfzrbzt. eft exemplar Cacfar. in 8. edit,
cum notis los, Mercerii msstis, 7a;/.

££) De hac edit, ex oílicina Plantiniana Raphe-
lengit, de argumento libri et de Cunaeo ipfo v. plu-
ra in Sioliij. Nachricht. etc. tom. 1, pag. 743. —'
Vnde notitiam hauferim in introd. II. t. pag. 323.
iliam Cunaei verfionem cum fatyra Mcnippea, iam
prodiiffe ex oflic. Plantin. 1592. nonamplius recor-
dor. Equidem, cam, arbitror, falfam, aut mire
improbabilem effe, quum P. Cunaeus vitae aura
frui cocpiffet a. 1586. etque adco puerum fexenpem
iam fuiilc parem illi labori non fit credibile, Earl.

Vol. VII. p. 37 -- * SCRIPTA EDITA. Lib. V. c. XLI. 439

inferti funt collectioni, infcriptae: Tres fatyrae Meuippeat, L. Z/mnaei. Senecae. αἀἰπο-
κολοκύντωσις, l. Lipfii fomnium, P. Cunaei Sardi venales, recen(itae et notis perpe-
tuis illuflratae. Lipfiae 1720. 8. Cunaeum tamen maturiore iudicio ac aetate in fatyra
fua Menippea, nonnulla improbaffe dixit. 24do/f. //orflius in fua orat. funcbri in obi-

. tum P. Cunaei pag. 580. ed. Cellarii. Ae.

Praeclara eft editio:

luliani imp. Caefares cum integris adnotatt. aliquot doctorum et feledtis Ez. Spanhemii,
interpretatione item latina et gallica: additis imperatorum nummis ex infliteto et bibl,
Chrifli. Sigirmund Litbe. — Accedit Sponii diff. de vfu nummorum in phy(iognomia.
Recenfuit, cum cod. MS. Auguflano editisque omnibus contulit, varr, lectiones, obíf.
et indices adiecit Jo. ZJich. Heufinger, Gothae 1736. et 1741. 8.

᾿δλιάνα — der Kaifers Iulionr zwo Spott/chriften, die Caefarz und. Mifopogon. Grie-
chifch, nebít einer deutíchen Ueberfetzung und mit Anmerkungen verfehen von
Herrmann. Jac. Lafiur , der griech. Litteratur Profeff. zu Roftock. Greifswald. 1770.
8. Praemiffa eft verfio praefationis Spanhemii de Iuliani Caefaribus οἱ operibus ve-
terum fatiricis, praefixae illius gallicae Caefarum interpretationi.

Ego vero edidi Zuliani Caefarer ex recenfione Heufingeri, et cum adnotationibus variis-
que lectionibus ex cod. Bauarico excerptis, atque verfione Cunaei lat. Erlangae 1785. 8.
Praefationi meae fubiunxi a) particulam ex Heufingeri praef. de codd. et edd. b)
Danic. Heinf de luliani Caefaribus iudicium ex cius libr. de fatyra Horatiana. c)
VW yttenbachii iudicium de Iuliano et editoribus, Petauio ac Spanhemio, ex eius epi(lo-
la ad Ruhnken. Zarí. :

Gallice transflulit τ) Bonauentura Grangier , Parif. 1580. 8. praemiffa Iuliani vita,

2) Tho. de Hagon:, Leodii 1670. 8.

3) Ezechiel Spanhemiur, adiuncto erudito commentzrio; quo et ex numis et antiquis mo.
numentis Iulianus fubinde illuflratur Heidelberg 1660. 8. Hinc Parifiis 1683. 4. lon-
ge auclior recufus, raro obuius eft, at indignis modis laceratur a Gronouio ad Arria.
num p. 310. quum Spanhemio fummo viro et eruditiffimo nihil fuerit humanius ct ac-
quius. [fplendide rec. Amflel. 1728. 4. recens. a Cízrizo in B. A. M. tom. og. pag. 451.
Íq. Wyttenbachii iudicium de Spanhemii commentario iam fupra adtulimus Spanhemii
vers. fine notis fubiecit Heufing. fuae edit. Haj7]

4) M. P. Moretus ?), Parif. 1682. 12. cum Iuliani vita, breuibusque adnotationibus.

[s) 4556 de fa Bleteriz hiftoriae fuaelouiani, (Hiftoire de l'Empereur Iovien et Traduction
de quelques Ouvrages de l' Empereur Iulien. Parif. 1748. 1I. voll. 12. mai. et Amflelod.
1750. II. voll, mai, 12) adiunxit verfionem franco gallicam Iuliani Caefarum, Mifopo-
gonis et fele&arum eius epiflolarum, cum adnotationibus.

Bleterie rationes et confilium fequutus D'uncorzóe anglice vertit epiZolom ad Themiffium,
confolationem ad Salluflium, epiflol. ad Conflantium, Carfares, /Mifopogona, cum aliis
epiftolis
ff) A&a Erud. A. 1683. pag. 311, et 1684. p. 154.
Vol. V1. Lzzz

qo 118. Κ7. ε. XLI. IVLIANI IMPERATORIS

epiftolis in colledtione: See JP'orkr cf the Empercr. Iuli.m, and fome Pieces of
the fophift Libani: s, translated from the Greek: with notes from Petau, la Blcterie,
Gibbon etc. To which is added the Hiflory of the Emperor Iouian from the French.
of the Abbe de la Bleterie. By John Duncotibe, M. A. London. Cadell. 1I. voll. 1784. 8.
v. Monthly Review 1785. for March, pag. 161-166. et Brüggemann l. c. pag. 406.

Vol. VIT. p. 8$: P32

Germonice verfi fant. Iul. Caefares et. Mifopogon ab Herm. Iac. Lafo, Grypswald. 1710.
8. vti iam. adaotatum efl. — Caefarer ab anonymo, Hamburgi 1663. 8. et 1668, 8. —
a lo. Georgio Lottero ἴῃ: Schriften. der deutfchen Gefellfch. etc. tom. Il. pag. 383.
fqq. et a Chriffoph. Godofr. Bardili, Halae Sax. 1788. 8. v. Degen Litteratur der. deut-
fchen Ueberfetz. der Griech. tom. 1, pag. 432. fq.

In linguam ifalicam translati funt Zul. Caefares a G. Ε΄. Zenn'tto, in Triuigi 1764. 8.
v. Paitoni bibl. degli autori — volgarizz, tom. M. pag. 148. f. Πα:

Belgice vertit atque editurum fe recepit Z/mfoniur Borremanfiur pag. 48. Variarum Le-
ctionum.

XIII. ᾿Αντιοχικὸς 56) ἢ Μισοπώγων Mifopogon fiue Satira, qua fe ipfum [P] ironice repre-
hendendo Zntiochenfes, a quibus ^) ob barbam derifus fuerat, perílringit. — Scripta
eft fub finem lanuarii A, C. 363. p.337-371. Meminit Z£umianus XXII. τ4. Libaniur
X. oratione funebri in lulian. T. 2. pag. 307. (qui etiam λόγον διαλλαγῶν liue re-.
conciliationis pro ciuitare Antiochena paraffe fe fcribit IX. pag. 259.) — Nazianzenus
Orat. 4. pag. 131. Socrates ML. 17. Sog menus V. το. Theodoritus MI. 28, Suidar in "IgA-
Zonaras lib. XIII. Annal. pag. 26. N-cephe rus X. 27. hift. ecclef. Eiiar Cretenfit fcho-
lis ad Nazianzenum pag. 482. 483. qui lulianum in hoc feripro elaborando adiutum
a Libanio tradit. Prodiit primum e codice Petri Rami de(criptus a Pvro. Martiaio

- Morentino Navarro, qui latinam verfionem addidit, et vitam luliani praemifit, apud
Wechelum Parif. (non Francofurti, vt legas in Actis. Erud. 1696. p. 489.) A. 1567. "")
et 1583. 8. Verfionem Bonau. Vulcanii, quam e bibl. Gefnerianae continuatore memo-
rat illuflris Spanhemius, editam non effe exiflimo. F»5r. De editione graeca cum
veríione germanica Lafii, et de interpretationibus B/e/erii gallica atque Dunzombii an-
glica vide ad nr. XII. adnotata. Har/.

XIV. Epi-

gg) Fallitur Morillonus , qui titulum huius fcri-
pti voluit effe ᾿Αντίσχον, non ᾿Αντιοχικίν, Vid. Hadr.
Aunii animaduerfiones IV. το.

hh) Ex Libanii oratione πρὸς ᾿Αντιοχᾶς περὶ τῷ

βατιλέως ὀργῆς [in ed, Reiskii tom. I. pag. 484. feqq.]
qua Antiochenos ad placandam Iuliani indignationera
adhortatur, con(tat, Antiochenos non modo legem,
quam de leuanda annonae difficultate imperator fan-
ciuerat, tuliffe impatienter, fed etpaffos effe in vrbe
fua ab hominibus perditiscircumferri impune ἄσματα

' fiue cantiunculas in ignominiam Iuliani compofitas.
ii) Infcriptio et nota anni, (in meo exemplo)

haec eft: Ἰκλίιανα — Zuliani imperat. Mifopogom
εἰ epiflolae, graece latineque nunc primum edita
et illufirata a Pero Martinio Morentino Nauarro
Addita eft praefatio de vita luliani, eodem authore.
Parifiis apud Andr. Wechelum. 1566. 8. Nota igi-
tur a. 1567. hic'in textu Fabr., vti nota quoque
a, 1565. fupra in vol. I. p. 680. error effe videtur
typographicus. Codex vero Rami quia locis ali-
quot vitiofus erat, Martinius, vbi peccare vide-
batur, ex fuo fenfu mutauit, fed in marginc,
quemadmodum antea legeretur, admonuit, Za;/.

οι ΤΟ Ρ.32. ὁ EPISTOLAE Lib. V.c. XL. 33

XIV. Epiflolae Tulian' frer fexaginta, quibus vna Ga/Ai, fratris a. C. 253. fcripta, fubiun-
gitur, qua Iulianum hortatur, ne Chr. facra defera: [ — Fabric. fapra in v. 1. in c. X,
de collectione epiflolarum Aldina et Cuiaciana (pag. 135-163. ed. Aurel. Allobrog. a.

1696. fol.) $. VIT. de epiflolis Iuliani quaedam notarat. Ego vero quoniam in vol, T.
pag. 680. feq. initium illius: paragraphi tantum retinueram, hic reliquam illius partem
dabo. ta vero fcripferat Fabricius. ,,E primoribus epiftolis XLVIII. Henr. Stepha:
nus feptem breuiores feleclas graece edidit in fua colleclione. faepius memorata in
epiíloliis, dialogis breuibus, oratiunculis, poemat. ex variis vtriusque linguae fcriptoribus.]
8. 1511. 8. Ex Epiflolis Iuliani quaedam profert Suidas in'Heoderes, Mszovioc, etc. De-
cima ad Alexandrincs legitur apud Socratem — hiff, ecc]. UIT. 3. V ndequinquag: fima ad
Arfacium, Galatiae ὠρχιερέο f. pontificem, exflat apud. Sozomeum libr. V. cap. 16.
Quadragefima fztunda coutiinet edictum. de Chriílianis *) a munere. docendi litteras
humaniores arcendis, de quo praeter Rufiium Y. 32. Socratem lI. 12. Sozom. V. I7.
Theodoritum MI. 8. Orofíam. VIT. 5c. et annalium fcriptores, meminit Zmmiaxus lib.
XXII. pag. 324. et XXV. p. 427. Epiftolas ad Iamblichum Iuliano fuppofitas coniicit H.
Dodwellus exercit. de Pythagorae aetate pag. 187. Has diu mihi, inquit, fufpe&as fa-
ieor. gunt certe omnes de argumentis admodum leuibur, fophiffa profi£to quam prin-
cipe diguioribus. — Negotium ἐν illis foriumn nulfum eff, et. [Tli curain maiorem fapunt,
quam quae deceot vel philofophum. — Praecpuum viro in illas argumentum eff nzgle&lae
thronologiae. — Sopatrum hic (epill. XL.) rediuiuzm legimus, fub Conflautino M. intcr.
ft&ium. | Sed forte non neceffe eft, Sopatrum, Syrum, Iamblichi difcipulum, eum-
dem exiflimare cum Sopatro, quem Ablabii fycophantia interemit Conflantinus, et
quem Sozomenus Y. 5. hift. ecclef. Plotini difcipulum fuiffe, non lamblichi, innuit.
[Juliani epiftolam ὠνεπίγρωφον XXXV. pag. 410. quae de controuerfia Argiuorum
cum Corinthiis agit, ad //citium Zgorium Praetextatum, tamquam ad iüdicem Grae-
"corum, effe miffam, et illum Praetextatum, ab Iuliano proconfulem Achaiae a. 363.
creatum, retinuiffe hanc prouinciam etiam [ub fuccefforibus eius vsque ad a. 365.
poftea in praefectura Italiae a. 384. mortuum, monet docetque J/erasdorf ad Photii
cod. CLXV. 6.5. in ed. Himerii eclogarum et declamatt. pag. 13. Har] — — Non
praetereundum eft, quod epiflolis etiam accenfendae funt, quae propter longitudinem
editae fuerunt inter luliani orationes, offawa propempticum ad Salluflium 7), philofo-
phum, iter meditantem: soza ad Themiflium, itidem philofophum, in qua plures
Íuas ad eum epiftolas memorat pag. 260. ed. Lipfienf. decima ad fenatum populumque
Athenienfem, εἰ vndecima, qua de humanitate et libercate colenda, imaginibusque
deorum et facerdotibus honorandis praecipit, Ex deperdita Iuliani epiftola ad Corin.
thios quaedam profert Libaniur tom. ll. pag. 217. ,, Hactenus Fabricius. Quae vol. I.
pag. 681. $. XIL. fin. fcripferam; ea plenius refert Caue in Ícript. ecclefiaflic. hiftor.
litter. pag. 346. vbi de Iuliano agit; dum ,,exflat, ait, latine Juliani epiffola ad. Pho.

Lzzz ἃ tinum,

KE) Vide Baronium ad a. C. 362. nr. 273 - 297. Il) De hoc Salluftio et altero Saturnio Salluftio
lac. Gothofr. ad leg. V. cod. "Theodof. de medicis | Secundo, huiusque filio, agit //ernsdorf. in fua Hi-
et profeflo-, /IJostacutius: ad Nazianz. Stel, /ale- merii edit. ad Photii cod. cit. pag. τι. fq. arl.
fium pag. 119. ad excerpta Peircíc.

pa LikV.cXLI. IVLTANI IMPERATORIS ΜΟΙ. VT. p. 82P 83

tinum, haereticuti, non tamen integra, aduerfur Diodorum Tarfenfat, quem Nazaraci
AMagum adpellat, in qua Chriflum dominum mouum illum et confiflae diitatir deum
Galilaeum ; eiusque cultum agreffem religionem vocat impius ὁ παρωβώτης apud Facun-
dum Hirmianenfem libr. IV. cap. 2. edit. nou. (Sirmondi,) pag. 59. Harl. Ex illis
gr. luliani epiflolis nouem primores prodierant inter variorum Epiftolas, apud Aldum
graece excufas, Rom. 1499. 4. "") ct deinde graece et latine "") iterum vulgatas Ge-
neuae 1606. fol. decimam feruauit Socrates lI. 3. hift. videcima et quae fequuntur v;-
que ad. duodequingnagefiiam fimiliter inter variorum Epiftolas lucem viderant: vude-
quinquagefma petita e Sozomeni lib. V. cap. 16. — Quiuguagefima, quizquage[ima prima
εἰ fecunda graece primum vulgatae funt a Petro Martinio vna cum Mifopogone ce-
terisque Epiflolis latina ctiam verfione illuflratis Parif. 1567. [rectius 1566.] et 1583. 8. 55)
Itaque tres illas Petauius primus vertit, quemadmodum quinquagefinam tertiom et fe.
quentes v/que ad quinquagefimam fzptimam, quas vna cum epiflola Galli ad Iulianum
in lucem protulit BHomau, P'ulcaniur Lugd. Bat. 1597. 12. ad caleem epiflolarum ac

roblematum "Theophyladi Simocattae. Quinquagefimam o&iauam et nonam, fcd in
vnam [IP] licet a dubitante confufam JVie. Rigoltiur, qui verfionem etiam addidit,
protulit primum ad calcem funeris parafitici, Parif. 1601. 4. cui etiam additum eft Ri-
galtii gloffar. tacticum. | Sed in editione Petauiana, ipfo Rigaltio monente, in duas
diuifa eft, ambas mutilas, et priorem fine, pofteriorem capite truncam. Priorem
e MS. demum fuppleuit ingenii et doctrinae laude praeclariffimus Vir, Lud. Zfnzonias
AMMuratoriur, de quo mox infra, | Sexagefima cum duabus fzquestibur a Petauio primum
acceíferunt ex apographo codicis Barocciani, quod cum ipfo Patricius Iunius come
municauit. ^ Sexagefima tertia denique, quam graece tantum, valdeque hiulcam et
mancam Martinius et Petauius dederant, £x. Spanhemius emendauit fuppleuitque ex
Alla:ii codice, atque latinam verfionem primus adiunxit. Agmen claudunt epiflola-
rum luliani fragmenta e Suida in 'AuQiav, Ἡρέδοτος, Macovies s Χρῆμα. Fabr.
Epiftolam ad Iudaeos cenfor in: Zuverlaff. Nachricht. pag. 4o1. fq. 1. c. cum quibus-
dam aliis V. D. habet manifeflo fuppofititiam; fed fecus fentit argumentaque aducrfarii
fub examen vocat P/zi/ in praefat. ad verfionem libri Warburtoniani, fupra memorati,
pag. 68. fqq. Warburton ipfe libri laud. pag. 105. fqq. vindicat cius epiflolae fidem
ab aliorum dubitationibus. Epiftolam 1X. recepit 7o. Pats/a in fuam encyclopaed.
philolog. vol. I. pag. 182. --- Epift. ad "Theodorum et aliae fex Iuliani funt in Τῶν
ἑλληνικῶν ἐπιτολῶν evOoAcyia , Parif. ex typogr. Steph. Preuofleau. 1583. 4. nr. 47. fqq-
Harl.

Quae hactenus memoraui Iuliani Opera, δή codices regis Galliae et Baroccian. re-
cenfita a Dion;fio Petauio S. I. et notis ab co illuflrata graece et latine prodierunt Parif.
1650.

$151) Exemplo in bibl. Leid, additae funt notae ^ 00) In cat. bibl. Burmanni II. fub, fin.cat. codd;
Falkeburg. msst. Zar/. fnsst, etc. pag. 43. nr. 3739. citantur luliani epift,
2) Latina illa interpretatio diuerfa eft a verfio- — gr. et lat. P. Martinii, Parif. 1566. cum misst, codd.
ne Petri Martinii, quam Petauius et Lipfienfes in collat. a 7, Eirault. Harl.
edit, Iuliani feruarunt, :

Vol. VIT. p. 33 EPISTOLAE. L6. ΤΟ XLET. 713
1650. 4. 7") . In editione vero Lipfienfi 1696. fol. vir fupra laudes Ezech. Spanhemius graeca
ex praeflantiffimo codice Vofliano; annorum circiter quingentorum, cafligauit, Mifopo-
gonem ctiam contulit cum codice reginae Chriflinae, praeterea obferuationes fuas praecla-
ras ad primam orationem, et erudita prolegomena, priorum etiam eruditorum pracfatio-
nes et notas adiunxit. Praecipue vero editionem hanc ornauit additis libris decem Cyrilli
Alexandrini, contra Iulianum, cum verfione Nic. Borbonii ad librum primum, et in cete-
ris loannis Aubert. Fabr, Integra infcriptio haec efl: "Isguuxya — —— Iuliani imp. opera,
quae fuperfunt, omnia, et S. Cyril, Alexandrini archiepifcopi, contra impium Iulianum
libri decem. — Acc. Diongfi Petauiü in lulianum notae et aliorum in aliquot eiusdem im-
peratoris libros praefationes ac notae. Ἐπεί. Spanhemius graecum luliani contextum re-
cenfuit, cum msstis codd. contulit, plures inde lacunas fuppleuit et obferuationes tam ad
luliamum, quam ad Cyrillum addidit cum indicibus neceffaris Lipfiae cloloxcvr. Plura
de hac edit, leges in Actis erud. Lipf a. 1696. pag. 480 - goo. et in Jo. Fabririi hifloria
bibl, Fabticianae tom. llL. pag. 223 - 228. vbi quoque de Iuliano et interpretibus, Martinio,
Cantoclaro, "Theod. Marcilio atque Ez. Spanhemio docte agitur. De commentario Spanh.
quid iudicet JJ/yftenbach, iam fupra vidimus. ldem V.D. adhuc iuuenis, eruditas acutas-
que in pleraque Iuliani opuscula obferuationes fcripfit in libello egregio: Jam. J"jtten-
bathii epiflola critica fuper nonnullis locis Zulieni imp. — Acc. animaduerff. in Eunapium et
Ariflaenetum. Gó:tingae 1769. 8. — Orationem vero I. reliquit is intactam, quod tem tem-
poris ipfi conflitutum erat, illum panegyricumi, tamquam fpecimen nouae editionis Iuliani
edere. Sed, abiecto hoc confilio, obferuatt, in 1. illam orationem publici iuris fecit in
bibl. critico, vti fupra iam monuimus.

Hic addam ex Brüggemanni libr. mem. pag. 406. notitiam brcuem quorumdam libro-
| rum praeter eos, quos fupra adduxi.

lulian Letter to the Boflrens, translated into English, by — Earl of Sheftesbury
in his Charadleriflicks, Lond. 1733. 12. vol. lil. pag. 68. fq. Sed Shaft. iniuriam Iuliani fa-
taque Titi, epifcopi Boflrenfis, omifit: de qua fraude v. J/arburton p.78. fq. verf. german.

"Two Orations of the Emperor Julian; one to the Sovereign Sun, and the other to
the Mother of the Gods; translated from the Greek. — With Notes, and a copious In-
troduction, in which fome of the greateft Arcana of the Grecian "Theology are unfolded.

London. 1793. 8.
Eílays, or Encomium of Sadnefs, and of Iulian the Apoflata, by Sr. /Z/illiam Cor-
πον. iunior. Lond. 1616. 4. :

Some feafonable Remarks upon the deplorable Fall of the Emperor παι, with an
| Epiflle of his to the Citiziens of Bo/f/ra, now made English. London 1681. 4. — John-
i ν᾿ Zzzz 3 Jin

| pp) Juliani opera , quae quidem reperiri potue- quaedam opufc, Caroli Cantoclari, P. Martinii et
| runt, omnia, Ea vero partim antehac edita, par- Nic. Rigaltii notae. — In exemplo, quod eff in
| tim nunc primum e mss', eruta, etad horumfidem — bibl. Leid. Mifopogon collatus eft cum msto ab Is,
| accuratiffime caftigata, graece latincque prodeunt, Voflio v, Catal, illius bibl. pag. 251. Zar.

| cum notis. Paris, Seb. Cramoify, 1639, 4. Acc. ad

δ Τιν. Κ΄. «. XLI. IVLTANI IMPERATORIS. Vot VITR83 084.

fon lib. Iulian the. Apoffote etc. Londini 1682. 12. peperit controuerfias, a pluribus agitatzs: de

qnibus et de libris Iohafoni, Meredith, Bcnueti, Hi-kefii, "Thom. Lougii, Rob. Howard,
Dowelli, huc pertinentibus, in quibus etiam vita Iuliani enarratur , quorum vero comme-
morasio vberior, vereor, ne molefliam creet, v. J//ood Athen. Oxon. vol.ll. col. τος 3: fq.
et βεἰἰρσεπι. l.c. et infra, Fabr. fia. $. V. Harl.

A. 1709. Patauii 4. Ludouicus Zntouiur Bhiratovius in Anecdotis graecis p. 526. fq. ex 1
MS. cod. Ambrofianae bibliothecae ante annos circiter feptingentos fcripto, (equo etiam epi-
flolas XLV. Firmi, Caefareae epifcopi, qvi Ephefinae fynodo- a. C. 431. interfuit, primus
in eodem vol. publicauit;) epiflolam Iuliani ἈΝΤΙ. altera maiore parte edidit auctiorem,
in qua per ϑεραπεύοντας καὶ προσκαϑεύδοντας τὴ ἐϊβελξ κορυφῇ there peutar Obilifci ver-
tici indormienter, nou dubium eft, monachos flylitas perflriogi: quare fortaflis illa. epi-
flolae pars fappreffa fuit a Chriflianis quibusdam librariis. Idem Murctorius alias tres. lul.
epiflolas ante ineditas ex eodem codice adiunxit, additis notis copiofis, quae quum: fint
breues, hoc loco vna cum fupplemento epiflolae 58. a me integrae fubnedlentur : [et ego
eas retinui, quia Fabr. in ep. LXVI. aliquoties receffit, praecipue ab interpr. Muratorii Ja-
tina: Epi(loa quoque LVIII. in cod. Medic. XVI. plut. 58. multo longior legitur quam in
editione, et in illo cod. funt plures ineditae epiflolae, vti fupra in notitia codd. ex Bam-
dinii catal. codd. gr. Il. pag. 455. iam adnotatum eíl, Ha:7.]

LVIIL. Ἰϑλιανὸς Αλεξανδρεῦσι. LVI. Julian Zlexandrinir.

Ὀβελὸν να! πάρ ὑμῖν (EOD λίθινον εἰς
ὕψος ἱκανὸν» ἡρμένον ἐπὶ τῆς ἠϊόνος. ὥσπερ
ἄλλο Ti τῶν ἀτιμοτάτων ἐῤῥιμμένον. Ἐπὶ
τῶτο ἐναυπήγησε σκάφος ὁ μακαρίτης Κων-
ςάντιος .» ὡς μετάξων αὐτὸν εἰς τὴν ἐμήν πά-
τρίδα Κωνποντίνε πολιν. — Eme δὲ ἐκείνῳ
συνέβη. Θεῶν ἐθελοντῶν ; ἐνθένδε, ἐκέισε
πορευθῆναι τὴν εἱμαρμένην ποξείῶν, d] πολις
παραιτέ; παρ ἐμδ τὸ οναϑδημος s πατεὶς
ἔσά με. xo προσήκξσοω, πλέον ἥπερ ἐκείνῳ.
Ὁ μὲν yag αὐτὴν ὡς ἀδελφὴν. ἔγω δὲ ὡς
μητέρω φιλῶ: καὶ yag ἐγενόμην παρ αὐτῇ;
X91 erga Quy ὙΠ ΕΕῚ xp 8 . Uva uou περὶ aru
τὴν ἀγνωμονῆσαι 31). Ti 8v5 ἐπειδὴ καὶ ὑμᾶς
ἐδὲν ἔλαττον τῆς πατρίδος φιλῶ, δίδωμι καὶ
παρ ὑμῖν ἐνατῆναι τὴν χαλκῆν εἰκόνου- πτε-
ποίηται δὲ ἔνωγχος ἀνδριὰς τῷ μεγέθει Κο-
λοσσικὸς, Ov ἀναςξήσαντες ἕξετε » οὐντὶ ὠνα-
ϑήματος λιϑινδ x n NY; ἀνδρὸς ὃ φατε πο-

qq) His verbis clauditur epiflola in edit. Parif.

Obelifeum apud vos effe audio lapideum
iuflae altitudinis, defpici tamen, et vt quid
vile minimique momenti, in litore iacere,
Eum Diuus Conflantius, ad hoc coníflructo.
nauigio ,. CPolin ad patriam meam, transfe-
rendum deflinarat. Poflquam vero illi acci-
dit, vt diis ita volentibus e terris ad fupera
fatali itinere demigraret, exigit a me ciuitas
monumentum, quum ipfa mihi fit patria, adeo-
que mihi, quam illi, neceffitudine maiori
coniuncta. llle namque eam vt fororem, at
ego vt matrem amo; in eius enim folo pri-
mum in lucem editus, educatusque fum, ne-
que fieri. poteft vt in illam ingratus vnquam
videar 4), Quid igitur? Quoniam et vos
non minus quam patriam amo, do vt et apud
vos aereum erigatur fimulacrum. Facta eft
autem nuper flatua Coloffea magnitudine,
quam vos erigentes habebitis, pro lapideo

nionu.

et Lipfienfi.

,

Vol. VIT. p 81 86

9 Ὅν εἰκένα «el μορφὴν. ἀντι τριγώνε. A8
χαράγματα ἔχοντος Αἰγύπτια. Καὶ τὸ λε-
γέμενον δὲ, ὡς τινές εἰσιν οἱ ϑεραπεύοντες
καὶ | προσκαϑεύδοντες αὐτῷ τῇ κορυφῇ. πανυ
μὲ mede Χεῆναι» τῆς δε;σιδαιμονίας ἕ ἕνεχ
ταύτης. ἀποΐγειν αὐτόν. Οἱ y«e ϑεώμενοι
τὲς γαϑεύξοντας ἐκὲ; πολλξ μὲν ivre, σπολ-
λῆς δὲ αἰσελγεῖος “περὶ τὸν τόπον: ὡς ἔτυχιεν,
ἔσης. ire πιξεύεσιν αὐτὸν Scy εἰ emaj. καὶ
διὰ τὴν τῶν προσεχόνταν αὐτῷ δεισιδαωιμο-
γἱαν οπιπότεροι περὶ τὲς Θεὲς ᾿καϑίσανται.
Ai αὐτὸ δὴ ἃ ὃν τῶτο Xj μᾶλλον ὑμῖν προσή-
κα συνεπιλαβέσθαι, [7] πέμ 2 τῇ ἐμῇ
πατείδι, τῇ ξενοδοχϑσῃ καλῶς. ὑμᾶς, ὅτε
εἰς TOY πόντον ασπλθτε» καὶ ὥσπερ εἰς
τὰς τροφεὶς, καὶ εἰς Τὸν ἐκτὸς κόσμον συμ-
βάλλεσθαι" πάντως L ἄχαρι, καὶ παρ
αὐτοῖς ἐπαναι τι τῶν ὑμετέρων εἰς ὃ προσ-
πλέοντες τῇ πόλες μετ᾽ εὐφροσύνης ὥπο-

βλέψετε.

LXIV. T3 αὐτῇ πρὸς δῆμον εὐφημήσαντα
ἐν τῷ Τυχαίωῳ-

Εἰ μὲν εἰς τὸ ϑέατρον AaSay εἰσῆλϑον,
εὐφημεῖτε" Εἰ δὲ εἰς τῶ ἱεραὶ. ἡσυχίαν ἄγε-
TE. καὶ μετενέγκατε ὑμῶν τὰς εὐφημίας εἰς
τὲς Θεές. Μᾶλλον δὲ οἱ Θεοὶ τῶν εὐῷη-

“μιῶν χρήζεσιν-

LXV. T8 αὐτῇ πρὸς ζωγράφον.

Fi μὲν μὴ ὄχον, καὶ ἐχαρίσω μοι. συγ
γνώμης ἦσϑα ἄξιος. Εἰ δὲ ἔχον μὲν. EX
ἐχρησάμην δὲ. τᾶς Θεὸς ἔφερον. μάλλον δὲ
ὑπὸ Θεῶν. -ἐφερόμην. [t] Σύ μο; ἀλλό ὄτξιον
σχῆμα πῶς ἐδίδες, ἑτοῶρε; οἷον με ὥδες. τοιῶ-

τον καὶ γρώψον.-

EPISTOLAE.

Lib. V. c. XL. 735

monumento aereum viri cuius fimulacrum et
formam defiderare dicitis, pro Eorug la-
pide Aegyptiis notis infcripto. » quod
vulgo fertur, quosdam eíle LRMMN qui
obclifci hiis vertici indormiant, valde mihi
pititder: ob huiusmodi foperflitionem opor-
tere iplum abduci. Nam qui infpiciuot [TP]
dorinientes ibi mu! tasque fordes,. ac flagitia
loco, vt cafus tulit, circumfufa, illum mi-
nime E tmu quid diuinum effe, et pro-
pter eorum, qui faxo eidem immorantur, fu.
perflitionem,, minus de diis credunt. Idcir-
co igitur magis etam vobis conuenit ince.
ptum adiuuare, faxumque illud ad patriam
meam mittere, quae vos honeflo excipere
folet hofpitio, quando in pontum nauigatis,
et quemadmodum aanona deferenda, ita et
externo Vrbis ornatu augendo opem vefiram
conferre. | Neque omnino vobis ingratum
erit, apud nos ipfos aliquid veftrum exflare,
in quod , quum ad Vrbem nauigatis, cum hi:
laritate impoflerum refpiciatis.

LXIV. Eiurdem, ad populum, atclamantem
: po]
im Tiuchaeo fiue tenplo Fortunae.

Siquidem in theatrum latenter ingrediar,
acclamate: fin autem in templa me con-
feram, filentium agite, et acclamationes ve-
ftras in. deos transferte. — Plaufus et bona ver-
ba potiori iure diis debentur.

LXV. Eiurdem ad pitforem..
fuiffes

Siquidem non haberem, et mihi
gratificatus, venia dignus effes. Sin autem
haberem, neque vterer, deos ferrem: imo
potius dü me ferrent. Τὰ vero quare
alienum mihi habitum dedifli; o amice? Qua-
lem me vidifli, talcm etiam pingito.

LXVI. Iu

“26 ΓΙΡ. 77... ΧΙ,

LXVI. T8 αὐτῇ, ᾿Αρσώκῃ "") ᾿Δρμενίων Σα-
T7.

"Emery Ours πρὸς τὴν παράταξιν, ᾿Δοσά-
sie, ϑῶττον ἢ Λόγος, τὴν δεξιὼν κατὼ τῆς
Περσικῆς μανίας ὁπλίσας. Ἧ γὰρ ἡμετέρῳ
παρασκευή τὲ καὶ προϑυμία δυοῖν ϑατερον
βεβέλευται. ἥ το χρεὼν ἀποόδνωι! ἐπὶ τῆς
Παρϑυαίων εὐοδίας » τοὶ μέγιξω διαπραξα-
μένες.., ἈΟΑΊ TX δενότατα διατιϑεμένες TBS
GYTITOASS, Y TETSS χειρωσαμενδς, 7r QUTO-
νευόντων ἡμῖν τῶν Θεῶν. καλλινίκες ἐπανελ-
Sày ἐπὶ τὴν ἐνεγκαμένην, Teoztux κατα
τῶν πολεμίων ἐγόραντας. Πῶσαν ὅν ῥαπώ-
γὴν κοὶ φενακισμὸν οἰπτοϑέμενος, «gi τὸν ut
καρίτην ἐπκέῖνον Κωνφαντῖνον, wed Ts τῶν
EU E'yovoT Ov 7FEQI8O ico» Eae oe VENAE X04
τὲς ὁμοτρόπϑδεο coi βαρβαρες ὑπὸ τὸ ἀἄββρο-
qurT8 καὶ πολυετὃς Keysavrig κενωθείσας,
viv ue ") τὸν Ἰθλιανὸν, τὸν ᾿Αρχιερέα, τὸν
Καίσαρα. τὸν Αὔγεφον, τὸν Θεῶν Té καὶ
"Ἄρεως ϑεραπευτὴν κ΄) ἐννόησον» τὸν Φραγ-
κῶν ve κοὶ Βαρβάρων ὁλετῆρω» τὸν Γάλλων
τε καὶ Ἰταλῶν ἐλευϑερωτήν. — Ei δὲ ἕτερόν τι
βελεύσαιο. πυνθάνομαι yog evo ce πανξρ-
yov. καὶ κακὸν σρωτιωτήν, Wo ὠλαζόνα, ὡς
70 7: 20VTOE Hs 77: Qe y pot os κνυσιν" £X-
Seo yao TiYO τῆς κοινῆς λυσιτελοίας λᾶν-
ϑανοντα οἰπομρύπτειν προ gos res y xol
τέως μὲν τᾶτο ὑπερτι ένα διὸ τῆν TB πολέ-
m- τύχην" a exes yag ἡμῖν 1 τῶν Θεὼν συμ-
uxo πρὸς τὴν τῶν πολεμίων καθαίρεσιν.
Ej δὲ τι τῷ τῆς εἰμωρμένης κρίνειε» (Θεῶν
yao βέλησις ἡ Taurus ἐξεσία.) αδεῶς «el
ψεννοέως οἴσω TBTO. Icos δὲ, ὡς σὺ μὲν zrae-
εοΎον ἔσῃ τῆς Περσικῆς χεῖθος ᾿ συνοι Qct-
σῆς coi πογγενει Τῆς ἑσίως, Mad τῆς Δρμε-
νίων οἰοχῇῆς » κοινωνήσει δ σοι τῆς δυτυχίας
καὶ f Νησιβίων πόλις. τῶν δρανίων Θεῶν τ8-
TO πύλαι! 14 πρου γορευσαντων.

rr) Meminit huius epiftolae, a. C. 563. (τι ρίας,
Sozoznénus VI. 1. et Nicephorus Callifti X. 34. Vide
eiiam Libanivin 'T, 2, pag. 312.

$5) MS. εὐορίας,

IVLIANI IMPERATORIS.

-

Vol. VIT. p. 36 ὃ 37
Lr

LXVI. Eiusdem, fadi, Jrmeniorum {ἀ-
Tropae. T

Ad aciem dicto celerius propera, Arfacie,
dexteramque contra Perficum furorem arma.
to. Nofler enim bellicus adparatus impetus-
que animi alterum e duobus conflitutum ha-
aut, fi Parthis feliciter res fuccefferit, forti-
ter pugnantes et hoftibus omni vi obnitentes
mori et naturae debitum perfoluere, aut, fi
noílris rebus adfuerint Dii, Períis fubiuga-
tis in patriam reuerti viclores et trophaea de
hoflibus ftatuere. — Omnem igitur defidiam
atque tergiuerfationem abiice, atque cogita
Diuum illum Conflantinum, et Opes nobi.
lium in te tuique fimiles barbaros a molliffimo
et annofo Conflantio exhauflas, nunc vero
me Iulianum, pontificem maximum , Caefa-
rem, Auguflum, deorum ac Martis culto-
rem, qui Francorum Barbarorumque perdi-
tor, Gallorum vero atque Italorum liberator ἡ
efl. Quod fi aliud animo agitaueris, audio
enim te verfutum effe, malumque [IP] mili-
tem et fuperbum, vt res praefentes fidem
mihi faciunt, fiquidem hoflem quendam pu-
blicae vtilitatis apud te latitantem abfcondsre,
atque hactenus id propter belli fortunam con-
tinuare audes: nobis fatis eft. deorum auxi-
lium, vt cunctos internecione deleamus. Sin
vero aliud Fatis placuerit, (horum enim pote-
fas deorum voluntas eft) fecure et fortirer
hoc feram. Scito tamen incenfa tibi fundi.
tus domo atque excifo Armeniorum imperio,
Perficae te potentiae adpendicem fore, Com-
munem vero tecum calamitatem fubibit Ne-
fibiorum ciuitas, coeleflibus diis hoc olim
nobis praenunciantibus,

Notat

t£?) MS. v» pro quo Muratorius legit cci,

tu) Μ5. εὐνόησον, Muratorius evvorzov Penieuolum
facito. a cuius interpretatione aliquot locis in hac
epiítola τος,

Vol. VIf. p 876. 88᾽ EPISTOLAE. Lib.P.cXLEL 143

Notat doctiffimus Muratorius, in altero Ambrofianae bibl. antiquiffimo codice aliam
quandam breuem luliani epiflolam, nondum publici iuris factam, haberi, fed fugientia, in-
quit, chara&erum vefligia omnem mihi legendi fpem fuffu'ere. — 1lam tamen a Friderico Roft-
gaardio,, mobili Dano, aliquando edendam /pero , vna cum aliir apoflatae monumentis. — Quum
enim l£oliam peragraret, e£ Libauii epiftolar ὁ variis codicibus MSS. colligeret , as. luce do-
maturus, Zubrofianum etiam. Codicem pro fua follertia fatis intellexiffe. vifus fibi eft. Fabr.
Atqui nonnullas Iuliani epiftolas, antea vel nondum editas vel minus integre vülgátas,
a Fridez. autem Roflgaard e codd. bibliothecarum Vaticanae, Mediceae et Ambrofianae de-
Ícriptas, earum apographo opera Jo. Grammii accepto, publicauit Fabriciwr in luce falu.
tari pag. 316 -338. notisque illuflrauit. Ad quos antem illae fcriptae effent, poftea in in-

'Arfacio, pontifici, cex;ege Galatiae. 49:

dice, ($: IV.) additis litteris IL. S. et paginae nota, fignificaui, Har/.

IV. Index eorum, ad quos LXI. Iuliani Epiffolae,

Sine infcriptione funt I. 35, "*) 42.

Aé&tio, epifcopo. 3t. Meminit Sozomenus
V. 5. τσιυ

Alexandrinis , ᾿Αλεξανδρέων τῷ δήμῳ. το. 26.
(qua Epiflola Athanafius **) vrbe exce-
dere iubetur, quemadmodum ct Epift.

τ Ὁ 6. ad Ecdicium.) 51. 58.

Alypio, Caefarii fratri. 29. 3c.

Amerio. 37.

Pro Argiuis. 35.

[P] Ariflomeni, philofopho. 4

Arfaci, Armeniorum fatrapae. 66,

Artabio, 7.

Bafilio. 12. inter Epiftolas S. Bafilii 206. 207.
Fabrit. Poflerior epiítola auctior edi-
ta eft in L. S. pag. 323. Harl.

Boflrenis 52. Meminit Sozormenus V. 15.

Byzantiis, 11. 64. :

Callixenae. 2r.

Dionylio. 59.

vv) Hanc epiftolam ad Zettium 4gorinum
Praetextatum, proconfulem Achaiae, fcriptam
effe, ex IV':rngdorfii nota ad Himerium p. 13. fu-
pra ad fed. XIV. iam obferuaui, HavÀ. ——

iw) Fubr.in luce falut. pag. 319. quaedam no-

""fauit deditque duas varias cod. Medicei lectiones,

Hart.
xx) Meminit huius Epiftolae fiue edicti Sozom.

Fol. VI.

46. 47. 48.
Dofitheo. 33.

' Ecdicio, Aegypti praefecto, 6, '9. (vbi Geor-

gii, Cappadocis, bibliothecam **) ab eo
ad fe mitti iubet, de qua etiam ad Por-
phyrium Epifl. 36.) 50. 56.

Ecebolo. 19. 43.

Elpidio, philofopho. $7.

[Euclidi, philofopho. L. S. p. 321.]

Eugenio, philofopho. 18.

Eumenio et Phariano. 55. [etiam in c. imedic:
XXV.]

- Ku(lochio. ao.

[Eutherio. L.S. 318.]
Georgio, Καϑολικῷ. 8. 54.
Gregorio, ἡγεμόνι. 28.
Hermogeni, e Qezrex;o, εχ praefecto Aegy-
ti. 23.
Izmblicho, philofopho. 34. 4o. 41. 53. 60. 6t.
᾿Ἰεδαίων τῷ κοινῷ. 25. In editione Aldina
additur: ες γνήσιος, ff gemuima. — Vide-
tur

V. 15. Exftat apud Socratem III 3. et. JVicepho-
yum X. T. :

yy) Confer epift. 36. et de ftudio, quo flagrauit
Iulianus aniplitfimos librorum thefauros colligendi,
vide Libanium T. 2. p.234. Bibliothecam Iuliani, in
"Traiani fano dedicatam, Iouianus cremauit. Suidas
iu Ἰοβιανὸς et excerpta Peirefciana pag. 846g.

ἃ

Aaaaa

733& Lib. P. c. XLI. SCRIPTA IVLIANI DEPERDITA.. Vol. VIT. p. 88 Ὁ 89

tur tamen effe. Confer Valefium ad Lex de medicis. poft25.

Sozomenum V. 22. Oribafio. 17.
Iuliano τῷ Seo, auunculo. 13. Eumenio et Phariano. 55.
Leontio. 22. ὁ [Patriarchae Iudaeorum, L.S. p. 318.]

Libanio. 3. 14. 44. fophiflae et quaeftrori 27. [Philippo. L.S. 316.]

Fabr. Ad notam epi(lol. fertiae anim- — Ad. pictorem. ὅς.

aduertit Fabr. in praefatione, codicem — Porphyrio, catholico. 36. Suid. in Ἐσιξολή..

Baroccianum illam. non ad Libaniuwm [Piiíco, L, S. p. 319.]

fcriptam prae fe ferre, vt in editis, fed Proaerefio. 2.

ad Prifrum. —Aliaad Libanium inL.S, Sarapioni. τῷ λαμπροτώτῳ. 24.

p. 322. alia ad Liban. fophiffam et quae-. [Sofipatro. L.S, 316.]

ftorem ibid. p. 320. Har. 'Theodorae αἰδεσιμωτοτῳ. 5-
Luciano, fophiílac.. 32. "Theodoro, pontifici. 63.
Maximo, philofopho. r5. 16. (vbi f:ripta fua εἰς Zenoni, archiatro. 45.

cenfenda. offert) 38.39.

V. Scripta Iuliani deper dita.

XV. Opus aduerfus Chriffianos *^), quod fiptem libris conflitiffe teftatur. Hieronymus
epiftola 83. ad Magnum, oratorem romanum. Julianur Zfuguffur feptem libror in expedi-
tione: Parthica (A. C. 363.) aduerfum Chriflum euouuit, et iuxta. fabulas poitarum: fuo ft
enfe lacerauit. — Si contra [ΡῚ hunc feribere tentouero ,, puto interdicer mihi, ne robidum τα.
nem. philofoghorum. et. Stoicorum doGirinir, Hirculir claua percutiam? quanquam. Nazarenum
noflrum, et, (vt ipfe folebat. dicere ,) Galilaeum flatim im praelio frnferit , et mercedem lin-
guac putidiffimae, cona iiia perfo[fus acceperit. Τὲς κατοὶ χριτιανῶν Ac'y8e nuncupat Sg:
crater 111. x. quocum tertium citat III. 23. Libanius threno in funusTuliani t. II. Orat-1X. p.255.
vocat (βιβλίων cvy'yea Qus βοηϑέντων Θεοῖς, libror Diis opitulante. Ex his trer, facris euan-
geliis oppofitos,. decem libris, "Theodofio, iuniori, imp. dicatis, confutauit Cyrillur, Alexan-
drinus, Ἔχων, inquit, uua τὴν γλῶτταν ὁ κράτιξος ἰδλιανὸς κατέθηξεν αὐτὴν xaTa τῷ
πάντων ἡμῶν Σωτῆρος Χρι58, ΚΑῚ δὴ τρία συγγέ-γοαφε βιβλία. κατὼ τῶν ἁγίων Ἐὐαγγε-
λίων καὶ κατὰ τῆς ἐυαγῶὃς τῶν χριφιανῶν θρησκείας. Κατασείε; xg] δι αὐτῶν πολλὲς,
καὶ ἠδίκησεν 8 μετρίως. — Haec eft Iuliani ἀνωτροπὴ τῶν Ἑυαγγελίων. quam vnacum Cy»
rilli,, Alex. opere contrario memorat Theophenes in. Chronographia p. 44. In aliis autem:
quatuor libris alia facra volumina videtur lulianus calumniatus. effe, vnde Cedrenus P. 407*
&ros ὁ δυσσεβὴς καὶ τὴν τῶν ϑείων Ἑυαγγελίων ἀνατροπὴν ἔγραψεν. ἣν ὃ μέγας Kugi-
λος ᾿Αλεξζανδρείας., καὶ ἄλλοι Φιλόχριξοι: ἐπηνορθώσαντο. Καὶ πᾶσαν δὴ ἄλλην γρα-
Qu ἀυτός τε καὶ. οἱ ὅμοιοι. αὐτῷ διέβαλον. ὑπὸ δὲ τῶν ὀρθοδόξων ἐξεβλήθησαν τὸ τέ-
χων νοϑεύματα. — Impius ille fcripfit etiam euangeliorum. eucr/ionem, quam πάρης Cyril.
lur, AAlexondriae epiftopur ,. aliique Chrifiami comfutarunt. ^ Omnes praeterea. alias facras
litteras Iulianus ciurque fimiles funt. culumniati, quorum. commenta a ree. fintientibur ex-

plofa
xz) Conf; Fabr. noftrum in delectu argumen- loco quodam (p: 206. ed. Spanhem. Opp. Cyrilli,)
tor. pro veritate relig. pag; 100. fqq. et in Luce fa-— vid. /a Croze in epift. ad Roloff, pag. 230. tom, III»
lutari pag. 159. ld Iuliani opus citauitlaudauitque (ποῖ, epift. Lacroziani. Zarl.
Libanius in orat. funebri in Iulian. imper. — De

Wol. VIT. p. 390 90 SCRIPTA IVLIANI DEPERDITA. Lib. V. c. XL. 339

plofa fuerunt. H's, qui Talianum oppugnarunt, accenfendus etiam eft Páctiur, qui epi-
flola 187, ad Chriflophorum, protofpathartum, parabatae cauiilationem aduerfus dictum Chri.
fli Math. XIX. at. refert et confutat, σὴν σὴν ὠπορίαν καὶ πικρότερον καὶ δριμύτερον οἿ-
δὰ ποτὲ Ἰελιανῷ τῷ παραβάτῃ διεσκευασμένην. "A γᾶν ἘΝ ΤΟΙ͂Σ ΠΡΟΣ ἘΚΕΙ͂ΝΟΝ
rov, καὶ ὧν ἡ μνήμη τὴν σωτηρίαν ἔχει, τἄυτα δή σοι ὥρα γράφων ἀποχρῶσαν οἶμαι
στὴν λύσιν παρεσχηκέναι. ldem Epiítola a1t. ὁ τῆς ἀποφασίας ᾿ἰδλιανὸς κατα τῆς ξυσε-
βεας γρώφων, ἀλλύκοτω μὲν καὶ μωρὸ γράφων ὅμως ἔδοξέν τι σοφὸν καὶ δυσεπιτί.
μητον αἰτιῶτϑαι Xgisimv8c, ὅτι μὴ ζωοϑυσίαις τὸ Décy γεραίρεσιν. 10. Cufpinianur ia
vita Iuliani pag. 130. fcribit, feptem eius libris contra Chriftum petulantiffime «ffufis, re-
Ípondiffe fortillime Methodium, Eufebium.atque Apollinarem, idque Hieronymum teflari
Sed Porphyrio, non Iuliano [I] triumuiri illi refponderunt, et refpondi(fe Hieronymus
auctor ell, De folo Zfpo//inari, Syro, conflat, quod librum ὑπὲρ ὠληϑείας philofophis
graecis et imp. luliano oppofuit, tefle Soxome"o V. 18. Philippus quoque Sideter luliani
libros confutauit, tefle Socrate VII, 27. E recentioribus edeundus Dominicus Mellenius. in
veteres quosdam nominis Chrifliani obtreclatores, Celfum, Porphyrium, lulianum, li-
bris IV. Florent, 1577. fol. Fabr. Fragmenta operis, at non integri, fed trium tantum li-
brorum, quos Cyrillus ipfe fe refutaffe fatetur, Dargen/ius excerpfit, contexuit, et librum
amiffum reflituere fluduit in opere, infcripto:.

Défenfe du. Pagani,me par. Empereur. Iulien, en. Grec et en. Frangoir, avec der Dif-
ftrtations ct des. Notes pour. feruir. d'ecloirciffement au. texte et pour. en vefuter les erreurs,
par My. le Marquis d'Argenr, Chambellan de S, M. le Roi de Pruffe. à Berlin 1764. 8. —
it. en francais, avec de ποῦν, notes de divers aut. à Berlin (Geneue) r;68. 8. — gr e
francais Illme dit. augm. à Berlin. 1769. 12. II. vol.

Dargen/ur errat, exiflimans, totum fere Iuliani opus hoc modo redditum effe, quum
potius maiorem illius partem deeffe certum fit, et, ii ipfis tribus libris, quorum tantum
refutationem Cyrillus fufcepit, ab hoc non pauca effe omiffa, cum e tota ferie orationis,
tum ex ipfius Cyrilli teftimonio (lib. II, pag. 38.) pateat, Dargenfius autem, vt fententia.
rum effet ordo, aut potius, vt ordo priflinus libri reflitueretur, omniaque inter fe cohae-
rerent, interdum addidit quaedam, fuppleuitque fui ingenii ope disputationem. — In prae-
fatione editor, vfus praefertim Perauii verbis, dcfendit inflituti rationem confiliumque Tu-
liani librum, contra Chriftianorum doctrinam fcriptum, edendi. Sequitur disput, de impe.
ratore, luliano, in qua copiofius ea exponuntur, quae iam de /a Bleterie coeperat pro illo
dicere, diluunturque crimina, quae ille reliquit, Iuliano a fcriptoribus ecclefiafticis illata,
et defenfio tribus abfoluitur capitibus, Sed de prima edit., de argumento libri atque erro-
ribus quibusdam, a Dargenfio commiffis, copiofe egit Klofziur in actis litterariis vol. II.
pag. 175-203. cuius cenfuram in compendium redegit cl. 7725]. in bibl, hift. 1, c, p. 215.
Ícq. et praeter ea prouocauit ad cenfuras in Érmeffi neuen theol. bibl. tom. VIII. part. 1.
pag. 551-558. et in allgem; teutíchen Eibl, tom, I. pag. 158-198.

Georg Fried. Meier, profcífor quondam Halen(is, haud pari quidem fucceffu fecun-
dum cenforum iudicium , Conatus eft Dargeníii opin'ones refellere in libro: Bzurzieilung
der Betrachtungen des. Hirrn. Ma; quis. von zirgens über den Kaifir Iul.an. Hal, Sax. 1764. 8.

Aaaaa 2 Maiore

q4o LiP.c.XLL ΒΟΚΙΡΤᾺ IVLIANI DEPERDITA: VI. VIL.p. 90 Por

Maiore laude ornatur liber, quem Gui/. Crichton, opere Dargenfii motus, confecit
et infcripfit: Betrachtungem über des Καὶ γε Tulianr Zbfoll von der: ehriftlichen. Religion
uud V'ertheidigung des Heydeutlums. | alae Sax. 1765. g. Harl.

Cetera deperdita imperatoris fcripta memorantur

Κρόνιο , cum Caecfaribus luliani neutiquam confundenda. Suid, in Ἰϑλιανὸς et Ἐμπε:
δότιμος. Fabr. Et tamen cod. Henr, Stephani, qui in Lond, bibl, feruatur, in. catalog.
librorum eius recenfet Συμπόσιον. ἢ Kecvie, neque porro Caefarum . meminit, adnotante
Petauio. ^ In. cod. Auguflano infcriptus eft libellus Cae/arer continens τοῦ Seosvyee "le
ανξ συμπόσιον ἢ κρόνια. in. cod. autem Bauarico Ἰϑλιανϑ wvroxegorropos συμπόσιον ἢ Κρόνιον»
vnde patet, illas inf:riptiones librariorum tarditate culpaque effe ortas. Atque Spanhemiug
sobferuo, inquit, lulianum Κρονίων. a fe fcriptorum, ipfum facere mentionem orat. IV,
pag. 204. cd. Petau, his verbis: ἐπε σοι καὶ τὸ πρότερον, EYE TA. KPO'NIÀ *yeygega..
μένον ἡμῖν, e παντάπασιν ἀπόβλητον ἐφάνη. — Hinc vero colligi polle exiflimo, aliud illo-
rum, alud Caefarüm, argumentum fuiffe: quum non dicat, fe fcripfitle TO Kgovia y fed
εἰς τὸ Keono, h. e. de origine et legibus Saturnaliorum, quod st Iulianus fecerat, —Li-
brarii vero quod libello de Caefaribus etiam. addiderint Kecrie , id principio libelli, zze-
δὴ δίδωσιν ὁ ϑεὸς grece. (ἔπ, γὰρ KPO'NIA) γελοῖον etc. decepti fecifle videntur. Harl.

Περὶ τῶν τριῶν σχημοτων. Suid. in laa,
Epiflolae complures,

Videtur etiam lulianus aliquid fcripfiffe de arte militari, vt colligas ex his Theophg-
latli epift. 71. πὼς à dv φρατιωτικὴν καὶ γεωμετρικὴν εἰς ταυτὸ συνήγογε, wo] συνῆψε,
vd μακροῖς ϑριγγίοις ἔκπαλαι διειργόμενοι. μετ Ἀρχύταν, pero Φιλόλαον, μετοὶ τὸν
Αἴλιον ᾿Αδριανον, μετοὶ τὸν ἔκπτωτον ἡμῖν Ἰβλιανόν. ; ;

Iuliani χωραγοὶς Combefifius in. Origg. CPol]. pag. 23. et Bandurius lib. V. Antiqu.
CPol. pag. 96. vertunt Zulino rufam monetam, ct mox μεθ᾽ ὧν xoj τὴν τότϑ φήλην ἔξω
τῆς χαραγῆς Combefifius. eiurgue /latuam mon mumo incifam; Bandurius ac poffea eius
flatuam extra. monetariom officinam fontem, quae vtraque mihi non arridet interpretatio;
Videndum, num «emo fint fculptae imagines íiue flatuae notatae nominibus eorum,
quos referebant, quibus deinde infra opponuntur χαρωγαὶ valo , vti μεθ᾽ ὧν non redden-
dum eft po//ea, fed inter quar etiam luliani flatua pofita ἔξω τῆς χαραγῆς, üne expreffo
Zuliani nomine,

De libro Zohnfoni, anglice edito, qui Iulianus Apoflata infcribitar, et cui A, 1683. τος
fponfio eadem lingua Londini oppofita, ipfe autem liber A. 1688. gallice etiam verfus iu
Éelgio prodiit, videnda Peri Hari refponfa ad quaefliones hominis e Prouincia TT. t.
pag. 636. [et Bruggem. l. fupra. laudato.] Ἢ

VL Alii Iuliani amplius fexaginta.

Yulianus, Zrgyptius , aimo ὑπάρχων. fub Tuftino, imp. Eius Fpigremmate cxflant in Antho-
^ . legia epigrammatum graecorum. — Alius Julianus , praefectus Aegypti, fub "Theodofio
; Magno,

Μ᾿ "
a

VeVILReuen —0— VARILIVLIANL ——— Li.V.c XL 44

Magno, de quo Zar. Gothofredus ad codicem "Theodof. T. 6. p. 369. vbi etiam de (IP]

lulianis, qui fub Valentiniano praefecturam annonae et prceonfulatum Afiae nec non

Africae gefferunt. Alius Tiberius Iulius Iuliamss Alexauder , praefectus Aegypti, fub

Vefpafiano, imper. cuius mentio apud Iofephum XX. 5. Antiq. Suetonium Vefp. c. 6.

et in infcriptione veteri apud Gruterum pag. CXXIV. τ.

lulianus, epifcopus Zf/exandrins:, cui circa a. C. 197. Demetrius fucceffit. Ἐπ δ. hiflor.

ait. pst. 114. 190. 202. Faübr..

[Iulianus, Alexandrinus, occurrit in catena in Iobum. v, Bandini catal. codd. gr. Medic. 1.
pag. 52.]

[Iulianus f. Iulius, Alexandr. mathematicus. v. fupra vol. IV. pag. 141.

[Iulianus Alexander, medicus. de hoc aliisque vide fupra, vol.ll. pag. 126. fq. et ín indi-

ce; v. Julianus, loca, voi in Fabr. B. Gr. de fingulis agitur, memorata. Harl.

1

lulianus, Zfuazorbenfir Cilix, martyr, de quo S. Chrufoffomi Homilia XLVII. ad populum:

Antiochenum, Zenfcheuitis ad 16. Martii T. 2, Act. Sanctor. illius menfis pag. 421. fqq.
Omitto plures Zu/ianor, martyres, vt duos, Eufebio memorstos, aliosque, de quibus
Bollandus 'T. 1. lanuarii pag. 571. Cangius in. CPoli Chrifliana lib. 4. pag. 127. etc.

lulianus, Z4uiiochemur, epifc. poft Petrum Fullonem, fub Zenone, ünp. aba. C. 471- 476.

lulianus, Z4phthartodoceta. Infra in Halicernaffenfi. 3

"tonius Iulianus, hifloricus, qui fub Hadriano de Iudaeis fcripfit, citatus a Minucio Felice
: pag. 37. vna cum Iofepho neício, idemne cum Antonio Iuliano, rhetore, quem vi-
rum bonum et facundiae florentis vocat Gellius XVII. s.

lulianus, Zfpameenfis epifcopus, tempore Commodi, imp. Zufib. V. 16. hift. eccIef. p. 182.

lulianus, Zp/ilartsm dyna(ta, quem ab Adriani patre regnum. accepiffe fcribit frrianur
periplo ponti Euxini.
lulianus, abbas coecus, gente Z4raór, de quo Sophronius in prato fpirituali; Baronius ad
A. C. 5471. nr. vlt. ;
lulianus Petri, archipresbyter S. luflae, 'Toletanae vrbis, cuius nomine fuppofium ab
Hifpanis Chronicon vna cum | Aduerfariis, | defcriptione eremitoriorum | Hifpanorum
et carminum variorum collectione fertur, eiusdem cum FPfeudo-Dextro fuifuris. Edi-
torem Laur. Ramirefium,, qui Parif. 1628. typis excudi curauit, Sirmondus, honorifi-
cum ab co teftimonium operi praefigendum rogatus, bello elufit rcfponfo: negauit
enim, aliud dare fe poffe, quam efle auctorem, de thefauro fuo proferentem noua et
"vetera. Vide D. //ntoniü Reifzri Launoium confe(lorem pag. 783. et Nic. Zutonium
lib. 7. bibl. veteris Hifpanae c. 8. qui paflim alibi in illo opere Iuliani huius com-
menta explodit.

[P] Iulianus, Zreatenfir, infra in Pomerio.

lulianus Afcalonita, cuius meminit Harmenopulus;
Aaaaa 3 [Io. Ba-

*

10 ἤῶνῦ. Κ΄. 4. XLI. IVLIANI VARII Vo! VII p. 92793

[1o. Baptifta Tulianus, Neapolitanus, ex ordine Minimorum S. Francifci Paulae. fcripfit Ar-
fenale praedicabile, ed. Venet. 1650. v. 4o. .Fabrir. hiflor. biblioth. Fabric., tom. 111.
pag. 4vo.]

Tulianus, Joffrorum epifcopus, de quo Euagrius III. 33.

lulianus, Domui F. Caefarienfís, Cappadox fophifta, qui tempore Conflantini M. PIE

Athenis docuit, de quo paucis Suidas, pluribus Eunapius.
xicon zroAósryoy in decem Rhetoras laudat Photius cod. CL,

lulianus, Caefarimzr, qui concilio Baüleenfi interfuit, de quo H. J//arthcn in adpendice
ad hifl. litterariam ecclefia(licorum fcriptorum Cauei ad A. C. 1426.

Tulianus, cardinalis , legatus Nicolai V. Pontificis, auctor tractat
qui MS. exflat in bibl. Auguítae Vindel.

Tulianus Carpentorat;nfir epifcopus, qui interfuit concilio Epaoneníi A. C. 517.

Tulianus, Celanenfi;. Infra in Eclanenfi.

Iulianus, Chaldaeur. Infra in T'heurgo.

Idem lulianus, cuius Le-

us de translatione imperii,

lulianus, Cilix. Supra in Anazarbenfi.
Iulianus, Cingulanuus epifcopus, cuius mentio in epiflolis Vigilii, papae A. C, 550. et 555.

Claudius. lulianus, praefectus vrbis, A. C. 2or. in veteri infcriptione apud Gruterum
pag. XXXII. 6.

Iulianus, CoZmfir epifcopus, Leoni 1. pontifici carus, cuius vice fynodo Ephefinae A. C. 451.

interfuit, Vide Pa/zhafium Quefnellum ad Leonem M. pag. 844. feq. edit. primae.

Exílat eius epift. ad Leonem, imp. aduerfus Timotheum Aclurum et pro fynodi Ch
cedonenfis confirmatione, fcripta A. C. 457.

lulianus, comes Orientis, luliani, imp. Ses fiue auunculus, Chriftianorum perfecutor etiam
contra auunculi fententiam crudelifimus, de quo Philoflorgius VII. 10. J"aleffur ad
Sozom. V. 8. Jac. Gothofredus ad. cod. "heodof. T. 6. pag. 368.

Confule; Romani, Anicius Iulianus, A. C. 322. M. Aquilius Tulianus 38. P. Caeionius Iulia.

nus Camoenius, 325. Claudiuslulianus 224. T. Vinicius Iulianus, fuffectus A. 363.
Vide et infra in Saluio Iuliano.

Iulianus Demetrius,
lulianus, diaconus, cuius antidotum aequalis fui laudat 24iiur III. 5. cap. 12. Alius /w/ía-

nu; Luar, natione Graecus, diaconus Toletanus, qui Hifpanicam hifloriam et de

ge(tis Hdefonfi, quod Archiepifcopo [IP] alii tribuunt, fcripfit. Baron. ad A. C. 657. n.
43. V'offius hil. latin. pag. 753.

Didiur lulianus, imperator, A, C. 193.

Iulianus Diocles, poeta epigrammat.
luiianus, Éborcm/i; epifcopus, in veteri infcriptione apud Gruterum pag. MLIII. 9.

Iulianus,

4

Va. VIL p. o3 ὅ94 IVLIANI VARII. Li, P. c XLL. τας

Iulianus, Pelagii et Caeleftii difcipulus, epifcopus Eclamem/ir, contra quem S.. Auguflinus:
Ícripfit. De eo multa, Annales et Pelagianae fcriptores hifl. Víferius, Voffius, Nori-
fius: Garnerius quoque ad Marium Mercatorem tom. 1. et ad librum diurnum pon.
tificum Rom. pag. 43. Idem Garnerius Iuliani huius libellum, miffum ad fedem apo-
flolicam, vulgauit cum notis Parif. 1668. 8. Fabr. Conf. Iu/ianr, eines Pelagianifchen
Bifchofs, Widerlegung der Bücher Auguflins über den Ehefland und die Luft. Ein
Beytrag zur Dogmen- Gefchichte in einem deutfchen Auszege von. Georg Hieronymus
Conrad Rofeumüiler, der Gottesgel. Beflieffenen. Nebft einer Vorrede von D, 10. G*..
Rofeumüller. Lipf. 1796. 8. Ex 1L libr. Auguflini contra Iulianum excerpta et epito-
me quafi praemittuntur, quoniam in illis cogitata Auguílini de peccato, quod dicunt
originali, et praecipua Auguílini dogmata. proponuntur: item de aliis libris Augufti»
ni contra Iulianum agitur. ctc. 7Zar/.

Iulianus, Eirffemur, monachus et anachoreta, cuius vitam Ephraimus Syrus fcripfit. De
eo Acta Sanctorum IX. Iunii, Tomo 2. pag. 175. feq.

lulianus, epifropur, quem in libris octo de anima colloquentem: induxit et cui libros de
vita contemplatiua dicauit Tulianus Pomerius. Forte Tulianus, epifcopus Foroiulienfir,
cuius mentio in vita S. Honorati, de quo vide admonitionem, libris de vita contem--
platiua ab erudito viro in noua Profperi editione praemiffam. Fuitet Zulianus, qui
cum aliis epifcopis Gallis epiflolam. fynodicam ad Leonem M. fcripfit A. C. 451.

Tulianus, Halicarnaffenfir, aphthartodoceta, contra quem: fcripfit Eufebius, "T heffalonicenfis,,
tefle Phofio cod. CLXIL. De eodem. luliano Suidas. Fragmenta eius quaedam | in:
Catenis graecis,

LIjliani duo, epifcopi Hierofolymitani, faeculo poft natum Chriflum fecundo. Eu/zb. V. ra.
hifl. ecclef. Fuit et. Zuliauzr, monachus -Hierofolymitanus moraflerii B. 'T'heodofii,.
qui in concilio CPolitano fub Menna A. C. 536. fubícrip(it libello contra Seuerum.

Iulianus Larif/ae, in Syria fecunda epifcopus. v. mox deluliano, Sardicae epifcopo,. notata.

Iulianus Lexicographus.

Iulianus, Lebedi poftea epifcopus, notarius Stephani, epifcopi Ephefini, in fynodo Ephefina:
Agsemz A. C. 3449. Euagr. Il. vlt. pag. 311.

Iulianus Zucar, fupra im diacono.

lulianus /Ma/zellio, in veteri infcriptione apud. Gruterum: pag. LT. 2. Ne dicam de aliis Iu-
lianis, per veteres infcriptiones obuiis, quos in indice Gruteriano licet videre.

lulianus, suedicur methodicus, Apollonii Cyprii et Olympiani difcipulus, quem audiuit
Alexandriae et fubinde confutat Galenus. Scripfit [V] libros XLVIII. contra. Aphorif-
mos Hippocratis, Philonem fiue librum de methodo ; nec non de animi et corporis
morbis περὶ ψυχικῶν xg] σωματικῶν grado , atque ὡσαγωγας. Vide indicem fcri-
ptorum , a Galeno laudatorum..

lulianus, Melitesf/t epifcopus, qui cum Cingulano fubfcripfit conflitutioni Vigilii, papae
À.. C« 553. ;

3j Iulianus,

744 Lib P.c. XLI. VARII IVLIANT. Vol. VII. p.94 95.

lulianus, Manorir, epifcopi, filius, cuiüs et I's, clariffimae foeminae, epithalamium, a Paulli-
no fcriptum , videre exoptat Barzhiur lib. 2. c. τ, Aduerfariorum.

- Hd «e. " . AT A »
Yulianus, eercator opulentus ac liberalis, cuius tumulum epitaphio decorauit J7zmantius Fors
&unatus lib. 4. catm. 23. : i

Iulianus, Patricius et exconful , qui non diu poft Tufiniani tempora fcripfit libris duobus
Epitomen Nouellarum, quae exílat, et de qua dixi in bibl. latina. Idem forte,
cui Prifcianus, Caefarienfis grammaticus, libros fuos dedicauit. i

Per Iulianum, Pelagienum, intelligitur Eclanenfis.

Iulianus Pomeriu, Mauritanus, presbyter Arelatenfis, fub extremum faeculi V. clarüs, cu-
jus libri tres de vita contemplatiua exflant inter Profperi opera, cuius nomine iam
olim citati funt a Chrodogango in regula Canonicorum et Jona Zfurelianenfi lib. x. c. x.
et το. de inflitutione Laicali. De fcriptis eius deperditis videndus Gennadius c. 9g.
de S. E. qui ipfo adhuc fuperflite fcripfiffe fe innuit, et Z/dorur c. 12. Ad hunc Po-
merium eft epiftola Ennodii fexta libri fecundi, et vna alteraque Ruricii Lemouicen-
fis, a quo etiam abbas adpellatur. De eodem Cyprianus iunior in vita S. Caefarii,
epifcopi Arelatenfis: Éraz aufem illis admodum. familiarr Pomerius quidam , profeffo-
ne rhetor, Afer genere, quem. ipfr fmgulariter carum grammaticae artis doEirina
reddebat. Prologum alterum librorum de vita contemplatiua, quem Dacherius T. 17.
fpicilegii pag. 254. primus putauit fe-vulgaíe, Lugdunenfes a. 1639. et in. bibl. Patrum
a. 1617. tom. VIII. p. 1677. Parifienfes vero in noua Profperi editione a. 1712. prologo
priori claufulae inflar adtexuere, omiffum miror.

Iulianus Prac£orianur, fub rege Gothorum, Vitige. Liberafur in breuiario c. 22.

Iulianus, epifcopus Pufeolanur, Rectius Iulius. — Vide Quefue/fi notam 39. ad epiftol. 245
Leonis Magni.

Iulianus Sabas fiue πρεσβύτης» eremita. — Z'codorit. hift, religiof. cap. 3. et hiftor. ecclef.
HI. 24. IV. 27. :

M. Saluiu: lulianus, Afer Hadrumetinus, proauus Didii Iuliani, imper. ICtus, qui conful
Romae fait a. C. 148. et iuffu Hadriani, imp. Edictum perpetuum condidit. .De eo
dixi in bibliotheca latina. Alius M. Sa/uwiur Juliamu:, iunior, qui confulatum. get-
fit A. C. 175. V

Iulianus, Samaritanorum, aduerfus Iuflinianum rebellantium et mox opprefforum, rex. Cy-
rilus in vita S. Sabae, Baronius ad a. C. 530. n. 19. Alius, lufliniani eiusdem a fe-
crctis et ad Aethiopas Homeritasque legatus, cuius mentio apud Procopium libr. i .
et 2. de bello Perfico.

Iulianus, epifcopus Sardicae Dacienfis. Hic et Iul. Lariffae epifcopus, fuerunt inter orienta:
les illos, quos Cyrillus, Alex. et alii non exfpectarunt in fynodo Ephefina. Vide Gar-
ncrium auctario opp. Theodoreti p. 556. 560. 567. 658. qui p. 92. pro Iuliano, Ἔρι-
δικῆς epifcopo, legendum notat Σαρδικῆς. !

lulianus Scrio, de quo Baronius ad a. C. 600. n. 3.

Iulianus

Vot. VIT. p. 0$ 06 VARII IVLTANI. Lit.P.c XLI 445

Iulianus, Siguinu epifcopus, caius meminit Z/igiliur, papa, epiftola, contra Theodorum, Cae.
farienfem , fcripta ἃ. C. 551.

lulianus, Chaldaeus, eiusque filius, Talianus, T7eurgur, M. Antoniai, philofophi temporibus
clarus, de quorum '"Theurgicis fcriptis et τελεςικοῖς fiue magica facra ac TEAÉT «OUT 06
explicantibus videndus Suidas. De oraculis Iuliani, "Tbeurgi, dixi lib. x. c. vlt. vbi de
oraculis, tributis Zoroaflri, mago, Perfae. Iulianos, Teurgor, patrem filiumque, ἴπα
nuit Bafíiur, Seleucienfir, lib. t. de vita 'T'heclae pag. 267. cum Oflane, Apollonio Tya-
neo, et Simone, mago, lulianos memorans, falliturque Pantinus, qui de imperatore
luliano fermonem iili effe ex(limauit.

. Iulianus, Toletanus epifcopus, οὠντικειμένων et prognofticorum , aliorumque variorum fcri-
ptorum latinorum auctor, de cuius vita et monumentis videndi Nic. Antonius lib. 5, bibl.
veteris Hifpaniae c. 7. Caueus in hiftor. litt. fcriptor. ecclef. ad a. C. 680. et Hen-

- fchenius in Actis Sanctorum ad 8. Martii T. 1. pag. 782. feg. Hunc cum Pomerio
multi perperam confundunt.

lulianus, fyranmus fub Diocletiano, a Carino interfectus. — Aur. Victor de Caefaribus c. 30.
Alius Iulianus nobiliffimus, filius Conflantini, tyranni, vna cum patre iuffu Honorii
occifus a. C. 4t. Sozom. IX. 15. Olympiodor. apud Photium cod. LXXX. P. 195. fq.

Tulianus, /iennen/ir, martyr, de quo Suriur 28. Augufli.

᾿Ιϑλιανίται in Sophronii fynod. de haerefibus (pag. 486. in vol. VII. B. Gr. vet. edit.) dicti
funt a Iuliano, Halicarnaffenfi.

Yuliani nomen, propter apoflatam, Chriftianis exofum, adeoque rarius vfurpatum, Hifpanis
vero inprimis ob Iulianum, Ceutae fiue Septae comitem, qui a. C. 714. Mauros in
Hifpaniam adduxit, inuifum notauit 70, ZMollerus in Homonymofcopia pag. 121. 122.
et Joh. Schmidiur difl. de fazalitate nominum propriorum humanorum, edita Lipfiae
anno 1683.

[E] VIL. Caialogur fcriptorum graecorum qui veram religionem. vindizarunt ^).
Veteres Graeci deperditi. ^

τ. Jafonir, Chrifliani, cum Pepifzo, Iudaeo Alexandrino, Διώλεξις, quam S. Lucae tribuit
Clemens Alex. alii referunt ad Zfriff2nem Pellaeum. ^ Vide, quae dixi lib, V. cap. r.
| p3g- 187-

4) Fabricius contexuerat cat. fcripterum CCCC. ad recentiores chriftianae doctrinae actinet defen-

amplius tam veterum graecorum latinorumque,

quam recentiorum, qui veram religionem aduerfus |

atheos, (vti fcripferat,) deiítas feu naturaliftas, ido-
lolatras, Iudaeos et Mubamedanos adferuerunt.
Enimuero et mancus erat iftecatalogus, iam Fabri-
cii tempore, quod ipfe fenfit ideoque in pracf.
» centuriam , aiebat, nouam , quam hoc loco fup-
plementi vice addere volebam, typographo pro-
perante, ** in aliud tempus differre cogor; et, quod

Fol. VI.

fores vindicesque , cum horum nuinerus ab Fabri-
cii morte mire auctus eft, tum ia primis corum
recenfio ab inftituto B, Gr. oinnino aliena effe vi-
detur. Praeter ea Fabricius non folum ea, quae in
bibl. graece et latina de veterum apologiis dixerat,
emendauit et fuppleuits fed etiam recentiorum. cat.
mirifice locupletauit, fcriptaque per capita argu-
mentorum mclius digeffit, addito iudicio et exa-
mine, in libro fatis noto , et infcripto:

Bbbbb

146 Lib. P.:. XL.

SCRIPTORES

Vo!. VIT. p. 9697

pag. 187. feq. vet. ed. Prooemium fub título (εἰ de Tudoiza intredulitate ad. Vigi-

lium legitur latine inter opera, Cypriano adfcripta.

nem contra Celfum pag. 57.

Confer 4o. Spencerum. δὰ Orige-

Eiusdem /fri/fonir Apologia pro Chriflianis ad imperatorem, Hadrianum, de qua in Chronico
Pafchali pag. 255. vbi male legitur ᾿Απελλῆς xo4 Aeisev, pro o Πελλαῶος "Apis.

3 Quadrati Apologeticus pro Chriftianis , ad imp. Hadrianum. |

4 Zriffidir ad eumdem Hadrianum Apologia pro Chriflianis.

5 Iuflini, martyris, liber de refarrectione, et de fide ac prouidentia ad Euphrafium, fophiflam.

6 Irenari contra gentes volumen, Eufebio memoratum atque Hieronymo.

4 Tulianj πρὸς τς ὠποφηῃναμένες Tx περὶ Θεξ.

8 Clesientir, Alexandrini, de prouidentia. — Eiusdem de refurrectione mortuorum.

9 Claud
rum
Contra Indaeos libri 1I.

ZIpollinarir, Hierapolitani in Phrygia epifcopi, volumen pro fide Chriftiano-
ad M. Antoninum Verum, et de veritate libi duo, aduerfus gentes libri V. .
Vide, quae dixi lib. V. cap. τ. pag. 189. ed. vet.

10 JHlitoais , epifcopi Sardenfis, Apologeticus pro Chri(lianis ad M. Aurelium. Antoninum.
αι Zfpolionii, Romani, Apologia pro Chriflianis, latine dicta, fed ab Eufcbio graece inferta

Actis Martyrum.

12 Miltiadir Apologia pro Chriflianis ad Marcum et Commodum, ac volumen aduerfus

Gentes, et aduerfus Iudaeos aliud,

13 Sexti de refurreclione liber ab Eu/zbio V. 27. hift. laudatus.
[B τῷ Hippolyti Protrepticus ad Seueram, Philippi, Arabis, coniugem, et de Chrifto ac re-

urrecltone,

15 JMethodii aduerfus Porphyrium libri, et de refurreclione.

16 Luciani, martyris, Apologia, cuius meminit Eufzbiur IX. 6. hifl. et Rufinus breue argu-
mentum ex Actis Martyrii hifforiae fuae inferuit.

11 Zumoniur, Alexandrinus, de Moyfis et Iefu confonantia.

18 Ἐπ δὶ aduerfus Porphyrium libri XXV.

JDelefus argumentorum et [yllabus fcriptorum, qui
veritatem religionis chriflianae aduerfus atheos,
Epicureos , Deiflas feu naturalifías , idololatras,
Judaeos et Muhanmedanos lucubration'bus fuis
ad[eruerunt. Praemif/a funt Eufebii, Cacfarienfis,
prooemium et capita priora demouf[lyationis euan-
gtlicae, quae in editionibus ha&enus dofideran-
tur, depromta ex bibi. cels. et Japientiff. IHala-
chiae principis, Io. Nicolai 4lexaud;i F. Mauro-
tordati e£ latine reddita. Hamburgi 1725. 4.
Fabricius, quamquam fummam adhibuit prae.
fütitque diligentiam; tamen non folum ipfe infi-

19 Eius.
gnes acceíffiones, manu fua collatas, fed etiam aliis,
iudice ad noftra vsque tempora , eiusmodi generis
fcriptorum non magis, quam zduerfariorum hofti-
umque chriftianae doctrinae admodum feracia, con-
tinuando, vberrimam reliquit meffem. v. acta eru-
dit. Lipf a. 1727. pag. 266. et Reimari comm. de
vita et fcriptis I. A. Fabricii, p.168-17:1. — Quae
quum ita lint, fatius effe et inftituto noftro aptius

duxi, vt refcifa latinorum veterum et recentiorum

apologetarum notitia, nomina tantummodo vete-
rum Graecorum et Syrorum chriftianae doctrinae
defeníorum in B. Gr. hic retinerem. Za,

Vol. VIT Ρ. ο7 ὃ 98 PRO VERITATE RELIGIONIS. Lib.V. c. XLI. 44;

!

19 Eiusdem Demonflrationis Evangelicae libri X. pofleriores.

20 Eiusdem ecclefiaflica praeparatio, et ezodeLs citata in Iure graeco romano libr. IV,
Pag. ?95. j

21 Caefarii, fratris Gregorii Naz. «are Ἑλλήνων. Suid.

32 /pollinaris, Laodiceni, libri XXX. aduerfus Porphyrium. — Suid. vide, quae dixi lib. IV.
c. 21. nr. 41. ed. vet.

23 Apollinaris eiusdem, Syri, contra Iulianum et philofophos pro veritate, laudat Sozom-
nur lib. 5. cap. 18. incertum an idem opus cum priore.

24 Philoflorgii aduerfus Porphyrium opus, cuius meminit ipfe in hifl. ecclef. X. το.
25 Diodori, 'Tazfenfis, contra Iudaeos, et libri VIII. contra affertores fati , quibus varios

ethnicorum philofophorum Platonis, Ariflotelis, Porphyrii errores confutauit. Suid. in
Διόδωρος.

26 Theodori, Mopfuefleni, libri III. contra Magiam Perfarum, de quo opere Photiu:
codice LXXXI.

21 Cyrilli, Alex. libri de Synagogae defectu, — Gennad. 57. de S. E.

29 Philippi, Sidetat, contra Iulianum, imp.

29 Stephanus, Boflrenus, contra ludaeos, citatus a Ioanne, damafceno, oratione tertia de
imaginibus.

3o. Joannis Philoponi contra lamblichum de imaginibus. "Vide Photium cod. CCXV.

31 Auctoris incerti Opus XV. librorum, in τεύχη quinque diítinctum, quo teflimonia Eth-
nicorum, Chriflianis dogmatis fuffragantia, collecta fuifle refert Photius, quem vide
cod. CLXX.

32 Fuodiur, monachus, aduerfus Saracenos , qui citatur ab Euthymio titulo panopliae XXIV,

Syri.

33 Jatobi, Nifibeni, aduerfus Gentes, de gentium conuerfione, de perfecutione Chrifliano.
rum, de refurrectione etc. — Vide Gennadium cap. 1.

Scriptores Graeci, qui exftant)
34 Flauii Iofephi contra Apionem et Manethonem libri duo,

Liber περὶ παντὸς contra Platonem, Iofepho a quibusdam tributus, cuius fragmentum
faltem habemus.

Bbbbb 2 35 Petri

b) Hoc loco auctor non debebat omittere qua- ΠΕ. 2. et quae ego in diff. de T';ropféiío dixi de fco.
tuor euangcelifas, qui hift. fuam voluerunt effe po euangelii Lucae. Add. Zampius prolegg. adI0an.
firmam demonftrationem veritatis religionis chrift. libr. II. cap. 4. $. 3: et 4. ZZeum.
vt; liquide teftatur Ioannes cap.; XX. 31. conf, Ioan.

548 Τρ, ΤΡ, οὐ XLI. SCRIPTORES Vol. VIT. p.08? co

55 Petri, apoftoli, cum Appione difputatio in Clementinis et recoguitionibus, fub Clemen-
tis nomine editis.

$6 luflini, martyris, Ἔλεγχος πρὸς Ἕλληνας, itemque λόγος πρὸς Ἕλληνως, nec non Apo-
logia duplex pro Chriflianis, Liber de Monarchia, Euerfio dogmatum Ariflotclico-
rum, ct Dialogus cum "Tryphone, de quibus, vti de quaeflionibus quoque, quae
fub eius nomine feruntur, dixi lib. V, cap. x. p. 53. fq.

31 Tatiani liber aduerfus Gentes,

48 Z4themagorae Apologia pró Chriflianis, et liber de refurrectione mortuorum:
59 Throphili, Antiocheni, libri III. ad Autolycum pro fide Chrifliana.

40 Clementir, Alexandrini, Protrepticus ad Gentes, cui etiam addi debent muita ex libris
eius Stromatum.

41 Origenir contra Celfum, epicureum, libri VIIT. quorum primo et fecundo etiam refellit
obiectiones, quas Iudaei nomine Celfus aduerfus Chriflianos produxerat.

42 Matarii Magmetir, iege s, Apologia euangelica, fiue libri ὠποκριτικῶν (refponfionunz)
ad TTheoflhenem aduerlus Gentiles, euangelii [P] calumniatores. Opus hactenus ine-
ditum et ab Zf/bertino pag. 487. de S. Euchariília magis forte, quam meretur, con-
temtum ac depreffum. ^ Vide, quae de eo dixi lib. V. c. r. pag. 276. ed. vet, et quae
ex illo feruauit Nicephorus CPol. in anthirrheticis MSS, vnde protulit nonnulla Tij-
lemontiur in hift. imp. T. IV. in vita Conftantini M. c. 95.

43 Eufibii libri XV. Praeparationis et libri X. priores demonflrationis euangelicae, ct ad- '

verfus Hieroclem , qui Apollonium, T'yanenfem, cum Chrifto contulit, liber. ἵν. Fabr.
delectum | etc. fupra citatum.]

44 Zithanafi aduerfus Gentes libri IT. ad Macarium.
45 Greg. Nazianzeni fleliteuticae binae in Iulianum.

46 Gregorii Nuffeni πρὸς Ἕλληνας. aduerfus Graecos ex communibus notionibus. T. τ, Opp.
pag. 914. Eiusdem contra fatum. id. pag. 894.

47 Jo. Chrufoflomi aduerfus Iudaeos et Ethnicos ὠπόδενξις de Chriflo T. V. edit, graeco-
lat. pag. 735.
Eiusd. aduerfus eos, qui prouidentiam ἐπ dubium vocant, offenfi calamitatibus pio-
rum id. pag. 766.
De Babyla et aduerfus Iulianum atque Gentiles. id, T. r. pag. 645.
Aduerfus Iudaeos Homiliae VI. T. 1. pag. 383.
48 Titur, Boftrenfis, prouidentiam diuinam propugnans, libro fecundo contra Manichaeos;
49 Hermiae irriio gentilium.
so Bafilii, Seleucienfis, dcmonflratio contra Iudaeos de aduentu Chrifli T. 8. bibl. patrum
Lugd. pag. 495. eft eius Oratio XXXVII.
5ι Cyril/;, Alex. aduerfus Iulianum libri X. et lib, aduerfus Iudaeos, cum quacíliouibus.

sa Philippi

Vol. VII. p. 90 100 PRO VERITATE RELIGIONIS. Lib. V.c. XLI. 349

52 Philippi, Sidetae, Acta difputationis, in Perfide habitae, Chriflianos inter, Gentiles ac Iu-
daeos. .MS. in bibl. Caefarea, tefle Lambecic lib. V. pag. 137.
53 Throdoré!i de curatione graecarum adfeclionum, contra. Iulianum libri XII. et de pro-
' videntia Homiliae X. et in Danielem, vbi adverfus ludaeos disputat.
54 Gregentii , archiepifcopi Tephrenfis, difputatio cum Herbano, ludaco.
55 Aeneae Gazaei Theophraflus, fiue de animae immortalitate.
56 Zachariae, Mytilenaei, Ammonius, fiue mundum non eífe aeternum.
-[U] 57 Auctor teflimoniorum de "Frinitate aduerfus Iudaeos, qui latine legitur inter Gre-
gorii Nyíleni opera T. 1. pag. 993. Chryfoflomo iunior. 2
58 Ioanner Philoponur contra Proclum de aeternitate mundi.
59 Jo, Damafceni difputatio Chrifliani et Saraceni, duplex T. 1, edition. Mich. le Quien
pag. 466. et 470.
6o Euthymii, Zigabeni, confutatio Ifmaélitarum, fine nomine auctoris edita in Saracenicis
Frid. Sylburgii, Confer, quae idem Eutbymius in panoplia aduerfus Iudaeos tit. V1II.
Fabr. Vide meam Introd. in hift. L. Gr. 1I. 2. pag. 307. feq. Harl.
62 Io. Centacugeni , imp. libri aduerfus ludaeos et Muhamedanos, de quo opere dixi 1. V.
€. 5. pag. 473. ed. vet.
62 Bartholoma:i, Edeffeni, elenchus et confutatio Hagareni in Steph. [e Moyne Variis. facris
'T. 1. pag. 502 - 428.
63 Anonymus contra Mahomedem, in iisdem Variis facris pag. 429- 451.
64 Theophamir, Nicaeni, contra Iudaeos libri VI. MSSt. in bibliotheca regis Galliae codice

MMCMLI.
65 Nicoíoi Hydruntini dialogus cum Iudaeo. MSt. in bibliothecae regis Galliae codice

MMDCCCXIII.

66 JMatthati, hieromonachi, libri V. in Iudaeos. MS. in eadem bibl. et in Bodleiana codice
Barocc. XXXHL

61 Thaddarus, Pelufiota, contra Iudaeos.

68 Demeirii, Cydonii, verfio graeca confutationis Aleorani, fcriptae a Ricoldo fiue Richar-
do, Florentino, a. C. 13co. de qua dixi lib. V. c. s. pag. 6gr. vet. ed.

69 Gennadii , CPol. dialogus cum Amurathe, de quo ibid. pag. 697. Dialogus contra lu-
daeos MStus in variis bibliothecis.

zo Theodori Abucaraz diifertatio cum Indaeo, et contra Saracenos,

41 Samonae, archiepifcopi Gazenfis, circa an. 1072. difceptatio cum Achmede, Saraceno.
Confer JM.chacfem. le. Quim ad Damaícenum T. 1. pag. 655.

12 ^hudronici Comneni dialogus contra ludaeos.

43 “ἀπο εΠϊ, abbatis, faeculo nono clari, contra Iudaeos liber, initío et fine mutilus. 1. ὦ-

; ne ex Turriani verfione in IT. 3. Lect Antiquar. Zemrici Canifíü, et in bibl. patrum
edit, Lugd. T. 13. p. 334- 349.

Bbbbb 3 Syri:

LU

qo Li.P.c. ΧΩ,.

LIBANIVS SGPHISTA.

'Vo!. VIT. p. 10119 578

Syri
[P] 14 Ἐκ δὶ, Edeffeni, contra Iudaeos MS. memorat Hebed Iefu in fuo catal.
35 Ephraemi, Syri, difputationes cum Iudaeis, et diffolutio impietatis Iuliani. id.
46 Diodori, "Taifenfis, de prouidentia, ita enim reddendus titulus illius operis, non /iber

Politicorum , «t Hebed Iefu.
peg. ut. Fabr.

Vide Rich. Simonir Epiflolas felectas (T. 3. epiftola 1g.

11 Hactenus catal. graecorum et Syrorum apol'ogetarum Fibricianus, — ^ Heumannus ad
cat. fcriptorum recentiorum de veritate R. Chr. in exemplo fuo pauca confcripfit fup-
plementa, quae vero hic omitto: id tantum inde repetam: ,de fcriptoribus recent,
addatur Honmertiu, de quo vide Act. erudit. Lipf. a. 1716. pag. 6o. et Clericus. hiflor.

eccl. faec. 1. pag. 320-327.* Harl.

CAPVYVS XLITE

(olim lib. V. cap. X.)

DE LIBANIO SOPHISTA, EIVSQVE SCRIPTIS ^).

X. Libanii vita.
tinentur.
inedita.

IL. Scripta, quae tomo vtroque editionis Morellianae et IV. tomm. ed. Reiskii con-
HL. Zia edita, qnae in Morelliana editione defiderantur.
V. Jadex eorum, ad quos Libanii Epiftolae.
mif, et de quibusdam illius fcriptis deperditis.

IV. Scripta Libaxis
VI. Editio operum eius Romae pro-

[Cum fupplementis C. G. Harles.]

Lisaxies natus eft a. C. 314. 5) Antiochiae ad Orontem, familia antiqua et nobili; pa-

a) Fabricius in editione B. Gr. vet. poft indicem
fcriptorum pro veritate relig. a pag.145. tom. VH.
inferuerat quacdam Libanii, antea inedita; nr. t.
orationem de vlcifcenda nece, cum verfione lat.
et notis Olearii; 2) orat. ad eos, qui moleftum
(βαρύν) eum adpellabant, 3) orat. ad Antiochenos
de imperatorisira, 4) parentalem in Iulianum, imp.
emendatiorem et ex codice fuppletam, (v. ad nr.
XIL tom. 11. ed. Morell. in fequenti paragrapho;)
omnes vero illas cum verfione Olearii. Quas, quo-
niam iterum receptae funt in edit. Reiskian, ex
noua hac ed. excludendas exiftimaui. Pariter epi-
Ποίας, quas idem Fabricius olim in B. Gr. in hoc
capite et alibi primus euulgauerat, at Wolfius in
maiore fa Libanii epiftolarum editione iterum me-
liusque edidit, in noftra editioue abeffe iufli-
mus. — Ὡς Libanio praeter eos, quos Fabr.
in notis iam Jaudauit, confule Éunapium in vitis
philofophorum nr. 14. p. 159. fqq. editionis pr. —

trem

G. Caue hift. litt. SS. eccl. tom. I. pag. 345. —
Vitam Libanii, ex ipfius libris breuiter expofitam,
et quodammodo fecundum ordinem temporis et an-
norum Libanii digeftam, praefixam legimus primo to-
mo edit. Reiskianae. Zamberger in zuverláfligen
Nachrichten etc. tom. II. pag. 882. fqq. arl.

b) Papebroch. AC, San&or. 'T. 2. Iunii pag. 82r.
942. Jac. Gotlofredus ad codicem 'Theodof. T. τ.
pag. 353. Tillemont. hift. imp. 'T. IV. in vita Iu-
liani cap. 26. not. 13. Libanius ipfe 'T. 2. pag. 153.
162. 172. Fabr. Antiochiam patriam fuiffe fuam,
diferte teftatus eft Libanius in orat. de ira imper.
pag. 489. tom. I. Reiskii, Hunc etiam vide ad Liba-
tiii orat. de fua ipfius fortuna f. vita pag. 6. tom. 1-
not. 6. de aetate Libanii ex epiftola 659. 2. (add.
epift. 955. memorabilem quidem, fed obfcuram,
propter auum Poftumiani, quo confule natum fe
fcribit, minus cognitum) eiusque patrc, quem ex
epiftola 248. 43. fi fatis fanus et planus effet locus,

Diony-

Vol. VIT. p.378 P 379. LIBANIVS SOPHISTA. L$.V.c.XLIIEL $5
trem Phorganium adpellat Suidas ^. fed hocce auunculo ^) Libanii alteri, [P] (alter ma-
ior natu Pano/biws adpellabatur,) nomen fuit. Proauus diuinandi arte/infignis *) [εἶπε f)
etiam nonnulla vulgauerat, vnde ltalus quibusdam, fed filfo vifus eft. — Auus maternus
paternusque dignitate et eloquentia infignes, paternus cum Brafida fratre peremtus ferro 5)
iuffu Diocletiani A. C. 503. poft Eugenii tyranni tumultum. Libanius e tribus filiis paren-
tis fui medius natu, quinto decimo aetatis anno totum fe literis tradere cupiens in ὥθωλα
Σοφιτῶν ^) vmbras quasdam Sephiflorwz) incidiffe fe queritur. Hinc ab idoneo magiflro *)
adiutus, priuata induflria veteres fcriptores verfare Antiochiae coepit, atque inde cum 7a-
fone Cappadoce petiit Athenas ^), ibique commoratus vltra quadriennium, vfus e(t fami-

Jiari Crifpino Heracleota, a quo deinde Nicomediae libris locupletatum fe) celebrat, et
Diophanti fcholas ") licet rarius, adiit"). CPoli infinuauit fe in amicitiam Nicoclis Lace-
daemonii (Grammatici, quo Magifiro lulianus imp. vfus efl,) et Bemarchii fophiftae ^).
Reuerfo Athenas ac munus profefforis ambienti, quod iam ante ei XXV. nato annos ?)
Proconful deflinauerat, Cappadocem quemdam 7) praeferri contigit. Sed a Dionyfio Si-
culo Syriae pridem praefecto exercitatus, editis CPoli eloquentiae fpeciminibus breui in
ore omnium ac laudibus fuit, vt octoginta amplius auditores colligeret, duobus fophiflis *)

JDionyfium fuiffe adpellatum , coniici poffe arbitra-
tur. Atqui vel ex epiftolis Libanii vita Libanii con-
cinnari poterit, fi quis loca, a Wolfio in indice V.
ed maiorem epiftolarum edit. voc. Libanius citata,
componere velit; fed de difficultate illius rei v.
Reiske ad or. I. tom. 1. pag. 94. Zar. :

£) Suidas in Λιβάνιος, quem (fcquitur Zol. Guil.
Bergerus diff. prima ex illis fex , quas de Libanio
$uuenis edidit Witebergae 4.1696. feq. Fabr. Ber-
g£ràs in prima disp. agit de Libanii patre, patria,
et quatenus fophifta, cuius voc, poteftas et. diuer-
fae fiznificationes explicantur, potuerit vocari; irm
fecunda a. 1698. de eius acri litterarum ftudio am-
plaque illarum copia et animi contentione εἰς. in
tertia et quarta ac quinta a. 1698. de Luciano, rhe-
tore, de eius confuetudine cum Ariftaeneto aliis-
que praecipue cum Iuliano imp. et quatenus Iuliani
magifter dici queat, tuin de imperatoris ac Libanii
fatis. Quo anno naturae foluerit dcbitum Libanius;
definire non audet: in fexta eademque extrema disp.
'de animi ingeniique dotibus vitaeque moribus ac
virtutibus, quas, a fuperftitione odioque doctri-
nae facrae fi discefferis, valde celebrat, denique
de fcriptis, eorum ftilo et editionibus differit.
Hari.

d) Libanius de vita fua, (quam fexagenarium
fcripfiffe fe pag. το. teftatur ,) T. 2. pag. 6. et 4o.
εἰ Orat. XXIV. pag. 534. Quinquagefimi anni tem-
pora !cuiniani attingentis pag. 46. et quinquagefi-
mi feptimi fub Valente, pag. 48. memanit,

£) Sujra pag. 185. [vct. ed.]

f) Liban. T. 2. pag 2.

qut

5) ibid. etOrat. XII. p.399. XIII. p. 410. 4t.

I) de vita (ua p. 4.

i) Hic videtur, quem ab imp. Con^antii ira li-
berauit Libanius, vt refert pag. 34.

k) v. Libanii or. I. fiue de fua fortuna pag. t8-
Reiske. Harl,

I) id. pag. 20.

5) Eunapius in Libanii vita, Suid. in Λιβάνιος.
[In epiftolis faepe eius meminit.]

52) In epiftolis nominat Libanius fuos praecepto-
res Cleobulum , (ep. so. et alibi laudat eum aut de-
fendit;) Didymum (ep. 321.) et Zeuobium, (ep.
190. ep. 407. ep. I:184-) quem frequentius commen-
dat, vt ep. 1c1, 118, etc. et mortem eius deplorat
im ep. 407, pag.208.) De Zenobio, fophifta Anti-
ocheno, doctam commentationem, tamquam fpeci-
men profopographiae Libaniamae fcripfit Zo. Zac-
Reiske, Lipfiae 1759. 4. Libanii, qui mortuum
Zenobium oratione funebri laudauit, epiftolau,
in qua is vltimos vitae Zenobii annos!copiofius per-
fequitur gr. cum verfione latina (ubiunxit Reiske.
Harl.

o) Libanius T. 2. pag. 12. 13.

E) id. pag. το.

q) id. pag. ra. fuspicetur aliquis, Iulianum, Cap-
padocem, intelligi, de quo Eunapius; fed cbftare
videtur, quod Iulianus ifte megifter fuit Diophan-
ii, adeoque debeat iam diu ante docuiffe, Forte
Euftathius, de quo Eumap.

T) Hos pag. t5. Libanius ita defcribit: Τὼ uz»
Σοφιτοὶ κακῶς Ímejarqw, ὁ μὲν sd ἀγϑήσας ἀρχὴν,
6 δὲ ἀπηνϑηκώς,

M

$5533. Li&.P. c. XLIIH, Vol. VIT. p.370 P 8t
qui tunc thronum ibi obtinebant, incaffum frendentibus et Bemarchio fruflra orationibus

aemulis") cum eo contendente, οἵ quum non vinceret, . confugiente [1] ad frigidam de
Magia) calumniam, Denique circa A. 346, Limenii praefedti ") ope expulíus vrbe ab ae-
mulis, Nicaeam ac mox Nicomediam ") Athenas, Bithyniae, fe contulit, vbi bene dicendi
laude magis magisque probari omnibus, pulcriusque inclarefcere , et Iulianum ^), fi non
auditorem *), at orationum fuarum lectorem et admiratorem habere coepit. In eadem vrbe
Ariflaeneti ) vnius amicitiam teflatur fibi iucundiffimam fuiffe, et quinque, quos in illa
exegit, annos ?), totius vitae fuae ver, aut fi quid vere cogitari potefl iucundius, adpel.
lat. "Tractus inde iterum CPolin ^^) et Nicomedia fubinde reuifa etiam CPoleos pertaefus,
in qua Phoenicem "^) ac Zenobium *) fophiflas aemulos reperit, licet Strategio *^), prae-
fecto Orientis, in Domitiani locum conflituto, patrono vteretur, mec Athenienfem, qui ei
patebat, thronum ob inuidiam aemulorum *^) aufus amplecti, a Gallo Caefare impetrauit
' veniam ad quatuor menfes Antiochiam patriam ^) reuifendi, in qua deinde pofl Gallum
A. 354. interfeclum per totam vitam haefit ac fubflitit, plurimosque eloquentiae facris ini-
tiauit, luliano 54), imperatori, valde dilectus, qui eum et audiuit libenter dicentem , et be.
nigne excepit, et in fcriptis fuis efl imitatus"). Ab eodem Quaefloris ornatus munere, et
non paucis epiflolis, quarum poflrema per nouiffimam aduerfus Perfas expeditionem ab
imp. fcripta ") adhuc exftat, [IP] decoratus, tanto magis necem eius doluit ^), in flore

s) pag. τό. fq. [in orat. de fua fort. pag. 31. fqq.
tom, Ll. ibique Reiskii notas.]

f) pag. 17. Etiam alterius calumniae περὲ τὰ «a-
péx meminit Eunapius pag. 132. quam Libanius
TT. 2. pag. 5. a fe declinat, fuam ἐν dez σωφροσύνην
celebrans. Λέγω yap, inquit, σωφροσύνης πέρι ϑαῤ-
ῥδιτως, ζώντων ἔτι quoa μαρτύρων, οἵ βελομένων ὑμῶν
dvwsavris μαρτυρήσεσιν, — Calummia περὶ γοητείας re-
petita Nicomediae pag. 26. et CPoliiterum pa?. 34.
fcq. illa enim duo capita mulierum eo in loco ad
magiam pertinent.

4) Hic Lintenius, a Libanio ep. 266. ἄρχων di-
&us, et quem pro Confulari, non, pro Praefecto
praetor. habet 7i//emont. tom. VI. pag. 451. primum
forfan excitatus a paedagogis CPolitanis, Libani-
um excedere iuflit CPoli (v. Liban. orat. de fua
fort. pag, 36. tom. L Reisk.) tum etiam Nicome-
dia, quo tendebat Libanius, minis ct litteris ex-
clufit, immo vero occidere voluit Libanium,
quem vero Paconius, Zenae rhetoris frater, eri-
puit mortis periculo, ideo laudatus in epift. mem.
206. Harl. i

v) id. pag. 19. feq. [v. ep. 819. n. 4. ep, 31. n. 4.
ep. 417. n- 4- pag. 394. εἰς, Harl.

10) Socrates. VIT. 1.

x) [v. ad cap. fuperius adnotatum, Iulianum non
^. Libanii difcipulum. Har/.

aetatis

y) id. pag. τι. Hunc Ariftaenetum, terrae motu
Nicomediae a. C. 558. oppreffum, luget pag. 40, et
ep. 50. 52. Vide et ep. 99.

2) pag.ig. adde pag. 28. vbi narrat, quo defide-
rio Bithyniae, CPolin reueríus, flagrauerit.

a2) id. pag. 27. fq.

bb) pag. 32. feq. ct- 39. Hunc fophiftam Phoe-
nicem fuitfe /zubnlum, docet Reiske in vita Libanii
nr. 45. et 52. Harl.

tt) peg. 35.

dd) pag. 57. [or. de fua fort. pag. 59. fqq. p. 75.1

66) p. 30. fq. :

ff) vag. 3v. [p. 67. fq. tom. I. Reisk.]

56) p- 40. feq.

hh) Libanius 'T.2. pag. t52. 184. et 264. et cp.
VHI. ad Celfum, et XLIIIL, ad Iulianum inter. Wol-
fianas. Vide et Suidam in A«z wes.

11) τ ΟΝ Iuliani XXVI. eft δά Libanium
fophiftant et Quaeflorem. — Exftant ctiam plures Li-
banii ad Iulianum epiftoclae, ct legatio ad Iu-
lianum ac Pancgyricus Iuliano di&us, de quibus
infra. Fabr. |f/olf. in not. ad Libanii epift. 670.
pag. 321. Iuliani ad Libanium epiftolam , quam de
oratione eius fcripferat, e cod. Mutinenfi a Roft-
gardo defcriptam, dedit auctiorem, quam Fabric.
in falutari luce euangelii pag. 323. exhibuerat. De
aliis Iuliani cpiftolis v. ad fuperius caput. Har/. —

kk) Vide Libanii [or. de fort. fua pag. 9o. feq.

I. Reisk.

LIBANIVS SOPHISTA. Fib. τ: XETIT.

- Vol. VIT. p. 381 P382 253

aetatis exflincti, a quo et idolorum cultui et fludiis fuis certum. ac diuturnum pracfidium
δὲ promiferat. Per alectryomantiam inde eum Iamblicho iuniore Procli magiflro de fuc-
ceffore Valentis fciscitatum effe Libanium "), rumor fuit, vnde eius crudelitatem vix effa-
git ""), Irenazo de innocentia Libanii teflante ""). Similiter ex altera calumnia fclicer
expeditus bensficio Lupicini ducis, quum a Fideli fiue Fiduftio inimico delatus fuiffet, ve-
lut qui Procopii, tyrauni ^), fcripfiflet Encomium. — Neque tamen gratia Valentis ompino
caruit, quem et oratione " 5) celebrauit, et confirmationem legis **) de naturalibus liberis,
a paternorum bonorum fucceffione non penitus excludendis, impetrauit, quam priuata ex
cauffa haud dubie ab imperatore expetiuerat: nam, vt Eunapius 77) auctor efl, concubina
vfus, legitimam vxorem numquam duxit, Ceteram vitam inter varias moleftias aemulo-
rumque iniurias et temporum Antiochiae, vt dixi, ad feram vsque aetatem exegit, quod
ipfe in vita fua copiofe commemorat, licet morum illius vrbis pertaefus de alio domicilio
annis iam proueclior cogitare fe fcribat epillola X. ad Eufebium. —Perdurauit ibi tamen,
et variis occafionibus praeclare meritus de vrbe illa e(l, fiue tumultus fedando , animosque
ciuium aegros demulcendo, aut impp. Iulianum et 'Theodoflum vrbi reconciliando. —Ar-
cadii etiam tempora adtigiffe, hoc eft angum aetatis feptuage(imum fuperaffe, colligunt viri
docti ex oratione Libanii in Lucianum, et Cedreni teftimonio 5). Eique fententiae adfentitur,
cui Orationes [nonnullas] huius fophiflae, in lucem vindicatas et erudita verfione illuflratzs de-

1. Reisk.] Ἐπισώφιον in Iulianum et oraticnem de
vindicanda eius caede nec non cpiftolam 7. (f. 1:86.
in mai. ed.]ad Ariftophanem in centuria editarum
a I. C. Wolfio, in qua p. 16. pro τραφόμενος e MS.
legendum γραφόμενος ipfe alibi monuit. [fic yezg.
dedit Wolf. in mai, ed. pag. 564.]

li) Zonaras Annal. pag- 744. Cedrenus p. 257.
[ep- 1489. ibique v. Wolf]

xm) Libanius T.2. p.56. adde 556. Ex fiderum
mo: coniectari futura poffe, nen negat Libanius
libr, r.c p. ad Euftolium. -Onirocriticae quoque ope-
ram tribuiffe colligas ex t.2. p.74 | Fabr... Accufatus
quoque apud Valente auguit. ob querelas de caede
luliani, ab amico Cappsdoce, apud Valentem multum
valente, imoertiseripitur periculo, tefte Libanio in
or. I, p. 33. fq. ibidem feribit, fe antca euita(fe infi-
dias, vitac fuae aIouiano aug. frutas, arl.

554) v.Libau. orat. r. p. rr4. t. E. Reiske. Harl.

00) Libanius Y. 2. p. 54. [or. I. ed. Reiske p. 105.
feqq. et dc altera confpiratione a. 371. p. 113. fqq.]

-pq) id. pag. 48. [conf. Reist. vit. Liban. n. 66.

qq) Vide Jac. Gothefredain ad codicis Theo-
dof. lib. 4. tit. 6. T. t. pag. 352. M

vr) Éunagius in Libanio: γάμος δὲ καὶ xzos ἡμέ-
Aucr, πλὴν ὅσα γε ἀντῷ γυνή τις ξυνῆν, ἐκ ἀπὸ ὁ μοί-
ας τῆς ὠξιώσεως. Huius mortem luget, filiique, ex
€a Yuscepti, meminit Libanimns in vita 'T. 2. p. 82.
Fabr. Valens legem illam de fpuriis omnino tulitin

Vol. FI.

bes,

fauorem Cimonis, qui Libanii eratfpurius, quem,
a coniugio abflinens, econcubina genuit. v. epift.
878. (vbi, eum publicis cauffarum patronis adfcri-
ptum , laudat.) ibique Wolfii not. 5. In epift. 953.
vocat eum fibi vnicüm, non malum, bonae ma-
tris, acpraeter ea ingenuae; fed deplorat eius mor-
tem , a dolore et iniuria, forfana matre ipfa illa.
ta, acccleratam: nam initio fecquentis epificlae ad
Ariftaenctum (vii in ep. 968. et multis aliis epift.)
luget mortem filii, 75 du wexviou Qavd παϑόντος;
in ep. 2utem 5.45. ad Capitolirim, 2duerfa fortuna,
ait, flere me potitts quan: fiy. bere ivbebzt; nifieum
lügendum non cenfcas, qui meus erat, fi, quo mi-
nus ex me effet, mater ncn prohibuit, (arro ἣν
ἐξὲμξ, du 1052165. In cpiftolis freauentem
eius facit mentionem, vt. egit. 645. vbi v. not. 3.
Woifii s ep. 764. vbi eum et iu cr. I. f. de vita fua
p2g. 168. vocat Cunounem; ep. ^65. ct al.bi: eum
Athenas miierat litterarum caufía, animaduerten-
te Wolüo ad cp 627. not. 4. Cimcni autem aliquid
accidiffe, patet ex ep. 946. prope TTarfum, quo
deportatus, inde aegrotus, ad patrem, Antiochiam,
hic haud multis diebus pcfi in feralemlcculum dela-
tus eft. Etiam in vita fuo mortem ccencubinae de-
flet (p. 165.) et filii ex ea fufcepsi meminit, Harl.

55) In epiftola 866, ad Frifcum fcripfit, fe,
quum Sailufiius ab Antiochiae regimive in Graeci-
am proficifceretur adminiflrandam, /ex e£ feptua-

^ Qcccc ginta

1ν V. c. XLI. LIBANII SCRIPTA;

154 Yo. VIT. P. 381P 582

Le:, Vir nefcio facrarum et humauiorum litterarum exquifita fcientia, an [ΠΡ] iudicio et
jr 'itate venerabilior, DJ. (οὐδ άπ Olrariur in praelectionibus MSS. ") quibus vitam hu:us
ie Liflae, quum vtramque linguam in patria academia profiteretur, expofuit. De Chri-
flia.ismo Libamii fabulam fi lubet cognofcere, en!* quae de illo /Zincentiur. Bellouacenfer
in fpeculo hiftoriali XIV. 44. Omni populo (Caefareae, praefente S. Bafilio) fz/liuitatem ajen-
16 vsque ad finom quatuor dierum, omnibusque in Exclefía congregatis , ecce Libanius, Iuliani
Quae/lor , fuga vfus (ex conflictu cum Perfis) venit in ciuitatem , et audiens congregationem
populi iu. Ecclefia, eo adueuit , annuncians inpiam mortem tyranni, (luliani) et dicens, quia
cum fecus. Euphratem fluuium effet , et velia no&le feptem excubiae militum cuflodizbant eum,
venit quidam iguorus miles cuin armis fuis εἰ lancea, qui valido εἰ terribili impetu perfodit
cum. ἘΣ fubito aftendens nurquam coinparuit. — Ille vero miferrimus dirom atque horribi-
leni sniferationem emiten cum blasphemo clamore ex/pirauit. — Narrauit. etiam et. per. ordi-
nom vifionem (de Iuliano per S. Mercurium interficiendo, de qua cap. -43. fupra pag. 149.)
quam et ipfe (praeter S. Bafilium) im iam di&a noE'e viderat, prondenrque genibus. Bafilii,
pofiulabat baptizari, quod comfecutus, conte£ialir fa&lus efl Bafilii, Sed miffo fabulofo fcri-
ptore Vincentio ad Libanii fcripta recenfenda pergamus.

II. Plurima Libanius fcripfit, et tum in demonfratiuo tum in deliberatiuo genere ora-
tiones varias compofuit habuitque, nec minus fictas declamationes ac controuerfias, vt
ipfe non diffitetur in Antiochio tom. II. pag. 532. ἐμοὶ δὲ εἰ zs δὴ τῶν νῦν ὄντων συγ-
γρώμματα πεποιήκως . MO TES μὲν ἐπαινέσας, τοῖς δὲ συμβελεύσας ἐκ ὀλίγα δὲ ἡγω-

γισμένος ἐν πλάσμασὶν. Ex his non pauca, quae potuit reperire, duobus tomis graece et
latine edidit Fzdericur Morellur *").

[Sed praeflat, prius codd. msstos et editas collectiones plurium opusculorum, (epiflo-
lis faepe exceptis, de quibus poftea commodior erit locus dicendi,) antiquiores atque recen-
tes pleniores editiones recenfere. Orationes et declamationer continentur im triginía codd.

bibliothecae

poft. cap. 47. pag. 916. Heum ] iam notata cft la-
tina verfio Morelli tamquam obfcura faepe et a fenfu
Libanii innumeris in locis abhorrens. Itaque qui
nouam huius fcriptoris editionem adornere voluc-

ginta annos iam natum effe. Atque vlterius eum
produxiffe vitam, adparet ex epiftola ad T'atianum,
ὕπαρχον fcripta: cuius quidem confulatus incidit ir
an.390 aut 3 t. jSaxius in Onom. lit.1. p. 405.

ícripferat , Libanium denatum effe poft a. 584. Id
adhuc eft adaotandum, Libanii fcholas rhetoricas
et oratorias ante meridiem publicas: priuatas vero
poft meridiem fuiffe et his praefertim. pomeridia-
nis ctiam fenes et milites et mercatores interfuifle.
v. epiftola ad Polyclem, ibique Reiske, tonio IL. p. 316.
. ££) In his inter 2lia praeclare obferuat in Liba-
nii orat. de vita fua t. 1I. p. 18. per vrbem Bacchi
fiue τὴν Διονύσκ intellggi Nicaecm, cuius conditor
Διόνυσος fiue Bacchus paffim in numis et apud Dio-
nem Chryfoftomum orat. 29. de concordia Nicae-
en(ium pag. 485. Per vrbem Cereris autetn fiue 77»
Δήμητρος apud eumdem Libanium pag. 19. fignifica-
ri Nicomediam, cuius Dea zo24x xs Ceres apud Har-
duinum in numis Vrbium illuftratis p. 282.
. 4t) A multis viris dois [e. g. Gata&ero aduerf,

rit, ci verfio crit in bene multis, tomo praefertim:

fecundo, zetexenda Narrant tamen, Morellum tan-
ta iuttentione animi interpretando huic fcriptori ope-
ram dedifle, vt nec nuncio de vxore fua, in agouc
mortis co:ftituta, ab co abfierreri íe fuerit paffus,
fi sredinius Ifa. Voffio 2pud Colomefium pag. 99.
D ay appris dz Mr. V'o[ius, que Federic. Moret
travaillaut far Libanius, quelcun l5y vist dire,
que fa femme e/loit fort malade; à quoy il repon-
dit; je n'ay plus que dcux ou trois periodes a tra-
dtire, apres cela je l' irai voir. Quelcun retour-
stant luy dire qu'elle s' en alloit , je nay plus qve
deux inots, d.£ i/, je feray auffi toft que que vour,
Enfin comme oa [ty vintannoncie , que fa femme
efloit morie, j'en fuis bien marry , spondit i! froi-
demtat , e€' cítoit vne bonne femixe,

mme di o ase o n Ὁ

LIBANII CODICES. LiP.XLIEL 3s

bibliothecae publicae Parifnce, fecundum tomum l[. catal. codd. illius bibliothecae, i
aliis plures, in alis pauciores: e gr. plures declamatt. funt in codd. MMDXXXV.
MMDCCCCLXXXVIII. MMDCCCCXCV. MMMII. MMMXIV, MMMXVIT, XL. decla.
matt. in. cod. MMMNXVIII. mu!tae in cod. MMMXIX, cum fcholiis: iem in codd,
: MMMXXIL MMMXXVI - MMMXXXII. MMDCCCCXCVIIIJ. MMMXIV. MMMXVIL
de aliis in catalogo fingulorum opusculorum, a Morellio editorum , differemus. :

In bibl. Medicea Florentice reperiuntur multi codd. in quibus continentur modo piura,
mode pauciora Libanii opuscula. — D'ec/amaríoner plures funt tefte Hazdinio in catal. codd.
gr. (quem tantummodo breuitatis fludiofi citabimus,) nempe decl. XXXII. Han. cat. ἢ.
pag.359. — XXXVIIT. Hand. Π. p. 361. — XXX. Band.ll. p. 365. fq. — aliae ib. p. 575.
421. 426. — XXI. ib, p. 136. — XL ib. p. 422. — Vl. ib. p. 5st, — XVII. ib. p. 552. fq.

— "ln bibl, JMutinenfi in cod. XIV. faec. Libanii orationes. v. Mon/fzur. diar. ital. p.24.

ΧΡ πο ἐς in biblioth. SS, Iohannis et Pauli Dominican. Libam. orationes, te/le ecd.
Pag. 41. i

Romae in bibl. Chiggia Libanii oratt. et declamatt, in cod. membran. X. faec, eodem
Montfauc. tefte]. c, pag. 238. Hem codicem nondum collatum effe, auctoritate Siebenkesii,
adnotaui in Introd. in hift. L.-Gr. |. pag ὅτ. De cod. praeflanti Barlerino v. Allat. praef.
ad excerpta varia gr. foph. ac rhet. qui, ex eo non folum omnia Libanii edita et meliora
et auctiora edi poile adfirmat; fed etiam, quac ille inedita continet XVII. opufc. recen
fet. — De /J"aticanir codd. qui forfan Lutetiam Parifiorum migrarunt aut migrabunt, εἰ de
quibus Montf. in bibliotheca biblioth. msst. eft confulendus, filere praeftat. conf. Zfl/atizm
libr. cit.

Jilediolani Libanii opufc, fecundum Montfaucon.

Patauii in biblioth. Io. Rhodii Libanii declamatt. fecundum Tomafni bibliothecas Pa-
tauinas pag. 159.

Neapoli in bibl. regía funt Libaniama in codd, IX. XXXII. LII. LXXVIII. CLXXXV.
CCX. et CCXXXXI. vide fupra, vol. V. pag. 775. fq. vbi quoque pag. 797. codd. 1I. biblioth.
Auguf(linens. S. Io. ad Carbon. metnorantur, nr.32. Lib, decJamationes, nr. 37. epiftolae 263.

"Taurini in cod. bibl. reg. CCCLVI. funt Libanii oratoriae exercitationes, nempe, de.
fcriptiones Calendarum, ebrietatis, et picturae in curia; tum, quod iniufle ditefcere ipfa
inopia infelicius fit, de amicis; adloquutio panegyrica ad Iulianum, declamatio Menelai,
legatos mittentis ad "Troianos pro recipienda Helena; de inexplebili cupiditate; denique vitu-
peratio irae, — In cod. CLXXIL et CLXXIX. funt quaedam epiflolae. v. cat, codd. gr.
pag- 259. 266 et 484.

"uguflae Vindelicorum eft cód. inprimis memorabilis ob orationum, quae infunt, mulii-
tudinem aeque ac propter vetuflatem, lectionisque varietatem ac veritatem, praeterea, quod
Reiskius ex eo orationes, quas continet, LIX, priores, ordine, quo in codice legebantur,
per omnia feruato, mutata igitur ferie Morelliana, flam ab initio editionis fuae pofuit,
: ] Cccec 2 vt

$46. Lib, V. c. XLITI. LIBANII CODICES

vt poflea videbimus. Ex illo codice haud paruas lacunas in nouem | opufculis, antea iam
editis, fuppleuit, et fecundam in Icarium, (tom. IT. pag. 134. fq.) primus in lucem protulit
Reiske. Caret autem ille codex orationibus aliquot tomi 1I. Moreliiani, nempe HII. VI.
ΝΗ. XXI. XXVIII. XXXV. et. ecphrafibus, tomi autem primi paene omzibus, — Alter
cod. Zuguflinur continet tantum or. Patrocli ad Achillem, Menelai ad Troianos pro He-
lena et Vlyífis ad eosdem íuper eadem. Sed de his nec non de tribus Bauaricir in catal.
codd. graec. Bauar. CLXXIV. (in quo funt XI. opufcc.in his antea ineditum, ἡ Φιλόπολος.) CCXI.
in quo continentur XVII, opufc. in his tria antea non publicata, n. 1) Demoflhenes, 2) Qy-
Axeyvees ἐρασθεὶς ἑταίρας. 3) ἐγρώψατό τις τὸν ἑαυτῇ προβϑελεύσας.) et CCXIII.
(qui complectitur XXV, opufc. Libanii,) et de cod. Guelfe*byíano, qui XXXV. opufc.
a Morellio iani euulgata continet,) pluribus egit docliffima οί λα in pracf. ad 1. vol. ed.
a marito fuo curatae.
V'indobonat in bibl, Caefarea. — Libanii declamatio quaedain cum antiquis graecis fcho.
liis, v. Lambee. comment, de bibl. caefar. vol. IV. pag. 504. in additamento 1I. V. declama-
tiones, (n. fecuiidum ordinem in ed. Morell. I. a) n. 37. b) poft n. 43. pag. 912. filius ferua-
vit patrem ἐμπρήσμξ *yevoutva, praetniffa σπροϑεωρία » c) nr. το. d) nr. I. 6) nr. 6) in codice
XIL v. Lambec., vol. VI. patte 1. col. 100. — Secundum Neffelium in catal. codd. Caefar.
part. ΠῚ, pag. 49. in cod. LXXXIL Libanii declamationes; — pag.53. in cod. XCIII. ora-
tiones XLIII. quarum pleraeque tum fuiffe dicuntur ineditae..— p. 167. in cod. CLXXXVIII.
Demoft. or. Olynthiaca II. cum Libanii argumento. — pag. 114. in cod. CCVIII. declamat.
in qua parafitus, coena fraudatus, fe ipfum defert: — pag. 11g. in cod. CCXIX. mono-
diae in Iulianum, imp. et ruinam Nicomediae: — pag. 120. in cod. CCXXI. declam. mo-
τοῦ patris, filium abdicantis, quod prolapfo patre rififfet. — pag. 12. in cod. CCXXIII.
declamatio de auari filio: — pag. 134. in cod. CCCV. epiflolae et declamationes.

Hoidelbergae quondam, tefle Sylburg. in catal. codd, nr. CXXII. XIV. declamationes
nr. CCIX. XIII. declamatt. etLIX. epift. nr. CCLXXV. XV. declam. et CC. epift. nr. CCLXXVIT,

IV. progymnasmata; — nr. CCLXXVIIL Libanii quaedam. — nr. CCLXXXI. LXIII. oratt. -

Girffac in bibl. acad. funt Steinheilii obf. msstae ad. Libanium.

Leidae in bibl. publica, inter libros a Bon. Vulcanio legatos, Libanii ad Troianos pro
Helena, delegatione, de amicis, ecphrafis veris. (catal. pag. 343. 2.) — inter codd. 77of-
fíanos, an ducenda fit vxor? (cat. p. 395. nr. VIII.) — aliquid Libanii (cat. pzg. 401. nr. 4.

Matziti in bibl. regia. cod. XLIX. Declamatt. XL. in quibus funt feptem, quas ine
ditas habuit Jriarte et copiofe omnes recenfet iu cat, codd. gr. p. 164-168. Praemiífa efl vita
Libanii ex Eunapio — llli codici litterarum forma, | aetate et vitiis efl omrino fimilis cod.
1.11. easdem continens Libanii declamatt. aut XLI. v. Iriart. p. 176. fq. — In cod. LXXXVI.
funt VII, declam. tres vero aliae, in titulo nominatae, abfunt volumine. v. /riart. pag. 354.
fqq. — In cod. XCVIII. (/riart. pzg. 587.) declamm. quinque et ethopoeia. — la biblioth.
Escorial. (efle Piero initin. per Hispan. pag. 180.) funt in decem codd. multae epiílolae
et magna aliarum declamationum libellorumque copia: in his, quorum titulus adfertur,
(plurimis enim non additus efl.) diferte nominantur, Monodia pro Tuliano, imp. Monodia
ob templum Apollinis igae confumtum, epitaphium ad imp. lulianum ; δὰ proconfulem,

Montium

u " ZR
ciam touts also if np Rd

tos y wma gs abs sot

pP

amis Amand m a

LIBANI CODICES. - Lib.P. c XLIII. 151

Montium, qui ab ipfo poflulauerat, vt fcriberet Demoflhenis vitam «t omnium orationum
eius argumenta; denique Libanii et Ariflidis ad Achillem confideratioues.

In Z4nglia (fecundum catal. codd, Angl. et Hibern.) in biblioth. Bsd/riana nr. IV. epi*
flolae 268. — nr. IX. epp. 161. — nr. XIX. et LXXVI. it. CXXXI., Lib. et Bafilii epp. quaedam
mutuae — nr. LI. duae Libanii epp. ad Modeflum. 121. ep. ad Amphilochium: 92. epp. in cod.
Laud. MCCCLI. — tres epp. in cod. MMMXCI. — inter aduerfaria Langbaen. p. 271. cat. 1.
nr. XX. et XXI. — tom. II. inter codd. Norfoic. n: MMMCCCCXXIV. — nr. LVI, Lib. nar-
ratiunculae, multae epp. dif. de inexplebili cupiditate; irae vituperium; bouis encomium;
de amicis; quod inique ditefeere, miferabilius efl, quam pauperem effe (etiam n. LXVIIT. tres
pofler. decl. it. nr. MCCCLL inter codd. Laudi) — nr. LXIII, pars orat. in necem Iuliani;
Vlyilis orat. ad Troianos; Vlyflis declaratio in perfona Oreflis; Menelai ad Troianos: (ctiam
nr. LXVIIT. ecLXXI.) decl. morofus fe ipfum deferens. — nr. LXVITIo.fcriptiones; compara-
tio ciuitatiset agri. — n. CXXXIII. hypotypofis oratt. Demoflhenis — Inter codd. Barocc: ur.
CCXIX. oratt. octo, quarum tres tunc ineditae erant de morte Iul. vlcifcenda, ad eos, qui cum
xnorofum vecant, et ad Antiochenos de ira imp. XIV. decl. in cod. MMCCXC. — In-
ter codd. Guil. Laudi nr. MCCCLL. orat. Achillis contra Ariflidis orat. — or. ad "Troia-
nos pro Helena; or. de auaritia; vituperium irae; bouis encomiums Lib. Menclaus. —
nr. MMCCCCLXXXIII. et inter aduerfaria Langbaeni, nr. IX. pag. 270. catal. I, progym-
nafmata, — nr. MMMDLXI. or, Antiochicus. — Inter Langbaen. aduerf. nr. XX. p. 27t.
catal.I. fermo de morte Iuliani vlcifcenda. — Canabrigiae inter codd. colleg. S. Trinit.
. (in parte II. tom. I. cat.) nr. DCXVIII. decl. quaedam, latine verfa ab Erasmo Roter. —

inter codd. Coll. Gaio- Gonuill. nr. CMIL. Lib. fragmentum et de Demoflh. — In tom. IT.
eat. inter codd. Ga/z nr. MMMMMCMLX. II. epp. — nr. MMMMMCMLXXRK. tres oratt.
ineditae, it. epiflolae, cum diuerfis codd. collatae, — nr. MMMMMMNXXNXIII. oratt. ali-
quot, — inter codd. Jhsfrri, nr. MMMMMMMMMCXIV. ep:ftolae et declamatt.

V'enetiir in bibl. Marciaua, (fecundum quidem cat. codd. gr. qui omnes num adhuc
ibi fint, an Lutetiam Parif. abierint, nefcio: binc bteuis ero in illis enutnerandis?) — im
cod. CCCCXXII. V. declamatt. — cod. CCCCXXXI. decl, auati, cicutam pofceutis; —
cod. CCCCXXXVIII. VII. orat. — In codd. CCCCXXXIX. et CCCCXXXX. multae oratt.
et declamatt. — in cod. CCCCXXXXI. praeter 481. epp. funt decem minora opufcula. —
in cod. CCCCXXXXII. praeter 158. epp. funt tres oratt. n. fuper Iuliano occifo, lamenta.
tio fuper Nicomedia et iamentatio fuper Daphnaei Apollinis fano, flammis exuflo, item
declamatio, cuius infiriptio: Mulier in veneficio deprehenfa non poterat comburi: alia
mulier eam comburere promiferat, hanc quoque ZZadrianvz, rhetor, combnrendam cenfuit.
1: cod. DXXV, or. morofi patris, filium abdicantis, quod prolapfo patre rififfet, — Cel.
Villoifonius in bibl. Marciana detexit cod. CCCCLII. qui Macarii, Chryfocephali Ροδων οὖν
continet, et ex eo in anecd. gr. pag. 11. fqq. multa ex Libanii operibus excerpta, Xl. ine-
ditarum illius declamationem titulos, fragmenta et fententias indicauit partim, partim pu-
blicauit: et inde repetiit praéclara Reiskia in praef. ad tom. I. Libanii oratt. p. XXIV. fqq.
Nos quoque notatu diguiora, fuo quaeque loco memorabirmus.

Progredior ad ed;£ione; plurium iunclimque editorum opufculorum.
Cccecc 3 Libanii

πῷ LiP. n XLIHI. LIBANII EDITIONTS;

Libcni MeAeret, λόγοι, ἐκφράσεις. gr. ceraSoteriani Cap/air. Yo. Macchiochus Bondczus

imprimebat. Ferrzr. 1517. 4. de qua edit. operarum mendis fcatente, vid. /Maittaire. A. "T. M.

. ri. vbi auoque Morelli iudicium de ea adfertur. In cod. tamen Ferrarienfi, feu editione So-
P à ] B tione So

teriani'pon pauca melius, quam in Moreliiana legi, Reiske in V. vol. animaduerfionum.

Por iudicat.

. Li! anii. declamatiunculae aliquot graecae; eaedemque latinae per Erasmum, cum dra-
bus oratt: Lyfiae itidem verfis, incerto interprete, et aliis nonnullis, Bafil. ia offic. Io.

Frobenii 1522. 4. v. Maiitaire lc. pag. 629. --- Eaedem declamatt. lat. ex verfione Eras-
tmi; in Erasmi Opp. Lugd. B. tom. I. pag. 545. fq.

Delli "Troiani fcriptores praecipui, Dictys Cretenfis, Dares Phrygius et Homerus. —
Ndditae funt quoque Libasi et Ariflidis declamaticnes quaedam, hiflorias Troiani belli de-

clarantes. Bafileae M x Pernam. 1573. 8. v. Stolle Nachricht von den Büchern in der
Stollifchen Biblioth, vof TI. part. IX. pag. 144. fq.

Libanii fophiflae praeludia oratoria LXXII, declamationes XLV. et differtationes mo-

»

rales. Feder. Morellus e msstis maxime reg. bibl. nunc primum edidit. idemque latine ver-
tit. Adiedlae funt notae et variae lectiones, cum duplici indice locupletilfimo. Paiif. Claud.

Morellus. 1606. tomus If. (citatur vulao tom. 1.)

— Orationes XXXVI. quae hifloriae auguflae a Conflantino M. vsque ad. Theodo. :

fium M. eiusque liberos impp. arcana hactenus ignorata ac iurisprudentiae atque ἐγκυκλοσαι-

detats ahouuTR conünent. His acced. Monodiae, inuectiuae, ecphrafes , nouae, Graece
omnia nunc primum prodeunt, partim e bibl. regia, partim e Vaticana et Palatina aliis.

que. Ferd. Morellur recenfuit, cafligauit, latine vertit, et notis illuflrauit. Lutet. apud CI.
Morellum 1627. fol. (citatur vulgo toin. Il.)

Idem Morellus multas illarum vel fingulas vel plures iunclim ediderat. v. catal, de
Ja B. du R. bell. lettr. tom. pag. ro7. Quas fingulas, excudi fecit, earum plurimas Fabr. in

cat. opufc. indicauit. — Editiones autem plurium libellorum, in vno volumine congeftorum,
hae ferefunt, indice Maittaire in A. T.

Libanii Ethopaeiae de piclore, timido, Menelzo, Achille, gr. et lat. interpr. F. 715
stilo, Lutetiae, apud eumd. Morel. 1605. 8.

Libenii differtatt. de opibus, amicis, cupiditate, cum notulis F. ΠΗ ον εἰ], ib. apud
eumd. 1606. 4.
— Oratio aduerfus adfeffores magiflratunm ; (nunc primum e cod. Bauar.) panegyti-
cus Iuliano dictus; Naenia fuper fano Daphnaei Apollinis, fulgure exuflo: or. ad 'Theo-
do/um pro Antiochenis; omnia feorfim, graece, (nunc primum e Il. codd, reg

5.) cum lat,
v.ts, et not. F. Mortlli , ibid. apud eumd. I610. 8. j

— Laus palgae, pomi, hori, portus, naumachiae et leonis, gr. (nunc primum e
Vatic. bibl.) cum latina verfione Fed. /More//i. Parif. apud eumd. 1612. 8.

— Ecphrafes certaminum Herculis, Tunonis et Polyxenae mactatae gr. (nunc prim. e

bibl. Vatic.) ct lat. ecphrafis Iunonis, gr. tantum (quod, verfionem iam antea ediderat Mo-

rel.

i
&
|
L
[
4
|

LIBANII EDITIONES. Lib. V. c. XLII1l. 159

rell. v. infra;) cüm notis Fed. Morelli; et Hercul. cum Periclymene certamine ex Ouid.
Metam. Parif. apud eumd. 1615. 8.

Libanii Panegyricus Conflanti et Conftantio dictus; orat. de pactis, (nunc prim. e bibF.
Vatic.) fcorfitn ille et haec; graece, cum lat. vers. et. not. Fe4, Morelli ib. apud eumdem
1614. 8.

— Or. pro rhetoribus et profefforibus ad Antiochenos; Lamentatio fuper Nicomedia
terrae motu fubmerfa; feorfim vtraque graece (nunc prim. e bibl. Vatic. et Bauar.) et lat.
interpr. F. 7Moreilo cum eiusdem notis. ibid. ap. eumdem. 1616. 8.

Lib. oratt. IV. de patrociniis, de angariis, de vinctis aduerfus ingredientes magiflra-
tuum domos; nunc primum editae, quibus adiuncla ct quinta, iam edita, aduerfus adfi.
duos apud magiflratus, graece, cum verfione doctisque prolegg. et comparat. confli.
tutionum legumque,) et notis Zac. Go/liofredi. Geneu. Pct. Chouet. 1631. 4.

— Eaedem oratt. IV. et quinta; acc, denique eiusdem (Libanii) pro templis gemti-
lium non excidendis, nunc primum edita, graece, cum verfione et notis Jae. Gothofredi ;
inter Gothofredi opufcula, Geneuae 1641. 4. et inter ciusdem Opp. iuridd. minora. Lugd.
B. 1733. fol. p. 350.

— Onrstt. XVII. Jut. Bongiovanni nínc primum e msst, codd. (Veneto Marc. in
ζεχ prioribus, in ceteris, e, Veneto S. S. Ioa, et Paulli,) eruit, latine vertit, notisque illufir-
vit. Venetiis e typogr. Io. Bapt. Albritii 1754. 4.

Vid. erudit. cenforem, qui et verfionem Pong. latinam ac lectiones illius interdum
culpat, et multa Libanii loca emendat explicatque, in nouis actis crud. Lipf. r756. menf,.
Febr. pag. 49-57. collata tamen Ais£ii cenfura in: Zuverlálfigen Nachrichten a. 1755. part.
185. ex qua quidem ceníorem in aclis erudit. Lipf. locos quosdam repetitos , latine feciile
er pro fuis reddidiffe, Aeisfe in fine praefat. fuae ad quintum vol. aninmducrfionum ad
graecos auctores , (Lipfiae 1766. 8.) contendit. :

[Eine Rede des Libanius zum e:fleninzle aus einer Handfchr. der-chuif. Bibl. zu. Mün-
chen abgsdruckt. L. 1775. 8. eura E. C. Rei;kiae, ἘΠῚ Orat. defenf. cuiusdam qui filiam pro
vrbis falute occiderat.

Ariflidis Or. aduerfus Leptinem, Libanii Declas. pro Strafe, Arifloxeni Rhythmicorum
elementorum Fragmenta, ExDLibl. Ven. D. Marcinunc primum ed. Jac. Morellitis, Ven. 1185. 8.:

Reiske, de Libapio inprimis meritus, ia illo Vto volumine a p.1-584. fagaces, nec
raro audaciores, coniccturas atque emendationes, nec non hiflor. stoue interdum excge-
ticas obleruatt. ad Libanii orationes et declamationes fcripfit, et quafi promulfidem dedit
futurae edit. in qua quidem curanda vir graece doctiffimus multum temporis confumfit ;
fed viuus non potuit percipere laboris fractus. Nam, illius, a LXXIV. huius fzeculi defuz-
di, demum vxori licuit prelo fübiicere opus, quatuor hucusque conflans tomis: quintos
adhuc cum indic, fubfequetur. :

Primum erat conflitutum, nouam editionem, fplendido veftitu ornatam, curare. P:odiit
igitur vol. I. infcriptum:

Libauii fphiflae orationes εἰ dec'amationes nd. fidem codittm μισεῖ. recenfuit εἰ pei Ρείπα
adaotationt illaffrauit 40. Iac. Reiske, Altenburgi fomitibus et litteris. Richteri, 1784. tn. 4.

Sed quoniam deerant fplendidas et venuflae illius edit. emtores, Lbrariws mutauit
formam et minore ormatu fübiecit pri-o itque continuauit editionem eiasdem fentensize ΤῺ

Argte

460 [ιν. V. c, XLIIT. LIBANII EDITIONES.

fronte tomorum ; quorum primus exiit prelo a. 1701. 8. mai — In hac edit. minoris formae
praefationi accelfit defignatus ordo opulculorum Libanii, qui 1) in codice Auguflano primo
optimoque, ex quo ordinem opufc. retinuit, 2) in cod. Bauarico primo, 3) in cod.Bauar, fe-
cundo, 4) iu cod. Bauar.tertio, 5) in c. Augu(lano fecundo, 6) in cod. Wolfenbuttelenfi legun-
tur. Primum cod. Aug. ipfeReiskius ad verbum defcripfit; reliquos contulit coniux, marito eos
relegente — /zeundur a. 1193. — tertius 1195. — queríur 1197. Quae Morellus, Fabricius, ac
Bongiouannius ediderant, Reiskius, mutato ordine, recepit, etex fuis VI. codd. quinque
anecdotas primus inferuit oratt. Eius cura potiffimum in eo verfata e(l, vt textum Liba-
nii, per fuperiores editiones, Morellianam maxime, (cx codicibus mendofiffunis et lacu-
narum plenis ductam, ideoque vitiis fcatentem,) mire corruptum, exhiberet e codd. quam
emendatiffimum, praeter ea lacunas fuperiorum editionum ct multas et magnas expleret:
de quibus omnibus rebus adcurate differit doct. Reirfia in praef. ad primum volumen. Vt
autem chartae parcam, in catalogo opufculorum, quae continet ed. Morelliana, indicabo, vbi
fingula ia edit. Reiskiana, quae a vita Libanii incipit, minoris formae reperiantur. Hic tantum
praemittam indicem et fedem defignabo eorum, quae defunt in exemplo Morelliano.

In tom. I. nr. 2. p. 171. ex Fabr. B, Gr. et Bauar, atque Aug. I. codd, ad cor, qui cuti mo-
leflum vocarunt. v. Reiskü not. 1. pag. 171:

nr. 4. p. 208. περὶ τῷ μὴ Aggéiy, ex codd. Aug. I. et Bauar. et ed. Bongiou. pag. t5.

nr. 9. p. 356. εἰς τοὺς Καλανδας, ex Allatii excerpt. fophift. pag. 115. et. emend. ex
cod, Aug. l.

nr. 1c. pag. 261. de Plethro, aedificio Antiocheno, ex Bongiou. edit. pag. 138. et cod.
Aug. I.

nr, 16, pag. 484. “4 /fntioch. de ira imper. ex. Fabric. B. Gr. fed ex codd. Augufl. et
Bauar, in fiae fupple'a eft oratio. d

In tom. [/. av. 23. pag. 27. de vlciftenda siorte Iuliani, quam orationem ad Theodo.
fium, ἃ. C. 319. imperatorem factum, eo ipfo anno fcriptam eile latuit Olearius in longa nota

, 319 I i i 8
al initium orstionis: ex Zabr. B. Gr. et codd. Dav. atque Aug. 1.

nr. 2T. pag. tto. cosfra Jcorium or, lf, quam primus edidit ex cod. Aug. Reiske, ἘΠ
quoque in cod, Parif. MMMXXVII.

nr. 28. pag. 144. ὑπὲρ τῶν ἱερῶν. h.e. fempin gentilium dirui ton oportere: ex Gorho-
fredo, qui arguinentum oraidonis et quasdam conflitutiones Conflantii, Conflantis ;- "Theo-
dofii M. et Valentiaiani iun. ex cod, "Theodofiano ad intellectum orationis Libanianae prae-
mifit, et cuius notas recudi fecit textumque ex cod. Aug. I. emendauit Reiske,

nr. 50. pag. 225. ad Thrafijdarum , ex edit. Bongiou. pag. 176. coll. Aug, cod. T.

x M r7. - t s

nr. 34. pag. 226 κατο τῶν πεφευγότων. Orat, ex edit, Boagiou. pag.r. et ex codice
Aug. 1. correcta. :

nr. 45. pag. 307. πεοὶ τῶν φΦαριιοίκυν orat. qua. Libanius, reprehenfus ob defidiam di.

38. pag e 3 d e APER

cendi, excufibat et demonflratum ibat, haguaui fibi veneficio etle illigatam, ex ed. Bon-
giou. pag. 166. ct ex cod. Augull. emendata.

nr. 56.

!
3
:
:
1
E
]
|
"
|

ΓΙΒΑΝΙΣ SCRIPTA. Lib. Κις. XLIIT. 46

nr. 36. pag. 5316. ad. Polyeom, cui exprobrat animum immemorem atque ingra'um
aduerfus Iulianum. ex ed. Bongiou, peg. ri6. II. pag. 361. 30. et ex codd. Aug. I. et Ba,
var. emendata orat] Eft quoque in codd. Parif. MMMXIV. et Medic. tefle Bandin. Il
pag. 137. ;

nr. 37. pag. 337. ὑπὲρ ἑαυτῇ διοὶ riv πρὲς ᾿Αντίοχον cuvmyopiaty , or. qua fe purgat de
opera, abs fe Autiocho nauata; ex edit. Bongiou. pag. 53. et ex codice Aug. I, et Bauar.
correcta. , ;
nr.38. pag. 342. κατὰ Σιλβανε, qui Chriflianus fuiffe videtur Reiskio , et impius
etga patrem; orat. ex ed. Bongiou. pag. 218. et e cod. Auguít, I, correcta. ;

nr. 39. pag. 353. Ἀντιόχῳ παραωμυϑητικός. ex ed. Bongiou. pag. 239. εἴ ex cod. Απ-
guft. I. emendata oratio: eft quoque in codd. Vatic. et Palat.

nr. 40. pag. 364. πρὸς EupoNzuov. or. ex Bongiou. edit. pag. 151. et ex cod. Auguft, E
correcla. 1

nr. 41, pag. 579. “πρὸς Τιμοκράτην orat. ex Bongiou. edit. pag. 128. et ex cod, Aug. I.
emendata.

nr. 42. pag. 388. pro TAalajje. or. ex Bongiou. (cuius not. de eo vide,) pag. 88. et
ex cod. Aug. I emendata.

Dr. 44. pag. 432. εἰς Εὐτώϑιον τὸν Keg, prolufio ad fcholam quamdam f. ledionem,
ex ed. Bongiou. pag. 250. et e codd. Aug.l. ac Bauar. correcdla. Eft quoque in codd. Pa.
rif. bibl. DCCCCLXIIT. et MMMXIV. et MMMXVII.

- nr. 45. pag. 435. ad imp. de vin&lis feu de cuftodia reorum, ex Gothofredi edit, cmm
eiusdem prolegg. et notis. coll. cod. Aug. I.

nr. 47. pag. 493- περὶ τῶν προφασιῶν, or. ad tollenda vicorum f. rufficorum patrocinia,
a militibur ducibur snilitaribur data. ex edit. Gothofredi, cum huius prolegg. notisque, coll.
cod. Aug. 1.

nr. 48. p. 526. πρὸς τὴν (8A, ex editione Bongiou, coll. codd. Auguft. I. et Bauar.

nr. 49. pag. 549. pro agricolir, περὶ τῶν ὠγγαρείων, ne agricolae, Antiochiam com-
mmeantes, mox in agrum redituri a magiftratibus detinerentur ad opera publica, multo
minus ad priuata: orat. ad Theodofium M. ex Gothofredo, cum eius argumento ct notis
coll. cod. Aug. I.

nr. 50. pag. 570. ad impirat. aut ὑπὲρ τῶν βελῶν, ex Bongiou. ed. coll. codice
Augufl. I.

In tomo III. nr. 53. pag. 68. πρὸς τὸν βασιλέα (Theodofium M.) εἰσφοροὶ voug
AUTO) τῶν εἰσιόντων εἰς τοὺς τῶν ορχόντων καταγωγοὶς Contra ingre[Jus familiares in prac-
£oria e£ domos iudicum horir pomeridionir; oratio habita circ. a. 389. ex ed. et cum prolegg.
notisque Gothofredi, e cod. Aug. correcta.

nr. 56. pag. 185. "4d ZAfuaxentium (in cod. Palat, Zuxentium,) ex ed, Bongiou. pag. 230.
et cod. Auguft. I,

Vol. VL ἢ Ddddd In

762 Lib. V, c. XLIIT. LIBANII SCRIPTA. Vo. VII. p. 382 8333

In nr. 59. definit cod. Aug. f. In fomoiV. reliquas ex edit. Morell, declamatt Reiske red-
didit emendatas; quas fequuntur ea, quae Morcllus ab initio edit. fuac * fucrat, μελέται
XLV. f. fidiones ex fabulis aut vera hifloria fumtae ct ornatae, in quibus lunt mulrae
probabili ratione expofitae et tolerari poffunt; contra aliae, ingeniofe quidem pertraclatae
quarum vero materies et rationes ab omni vcri ac probabilitaris fpecie abhorrent, et lu-
fus funt ingenii, haud bene excogitati, Morellianis addidit ex codd, Bauar, quinque antea
inedi'as μελέτῶς 5 funt vero Y) πατρὸς οπολογία. pater, ad belium αὖ vrbe. auertendum
filiam. fuam occiderot; reus caedis falius, fe defendit.

2) ἡ Φιλόπολις. tyrannus a fua vxore interficitur. Haec autem quod liberi tyranni,
fecundum leges, morti quoque obnoxii erant, eorum vitam, tamquam praemium facli,
pott.l t.

3) Denoffhener, qui mori cupit, quod Philippus poft praelium, ad Chaeroneam fa.
clum, cius deditionem intr« quinque dies popofcit.

4) Φιλάργυρος ἐρασϑ eis ἑταίρας. auarus amabat ἑταίραν. cui vt mercedem non fol.
vat, laqueo vitam fünre cupit: comperiens autem, οὐτοχειρίοιν magna vi pecuniae mul.
tari; ad hanc poenam depellendam, polcit cicutam.

5) Ἐγραψατό τις τὸν éxvr8 προβελεύσεως. filius, a potre caedis tentctae adcufatur,

po/lulat , vt fecundum leges fipplicio adficiiwr,

'Tum fequuntur Progymnasmata, Ethopoeiae XXV. Ecphrafes VIT, Θέσις, num ma-
trimonium fit contrahendum; haec omnia fumta font ex I. vol. Morelli: dein a p. 1064.
1098. ea, quae Morellus ad calcem tomi lI. fub Libanii nomine vulgauit. Denique ea,
quae Allatius primum promulgauit, opufc. rhetorica.

Libanii ingenium omnino fertile et fagax atque eruditio et orationis oopia atque ele-
gantia, non minus quam argutiae, loquacitas, contorta faepe perplexaque dicendi ratio,
et flerilitas multorum argumentorum atque exercitationum mere Ícholafticarum, quanto-
pere placuerint librariis virisque doclis et Libanii ipfius, et fequentis aeui, vel ex eo poteft
perfpici, quod hominis faec, IV. eiusque idolorum cultoris fcripta et numero multa et
varietate pretioque valde difcrepantia, toties funt defcripta atque ab interitu fermata, — Et ta-
men lectio eorum ad copiam linguae graecae rerumque et ad illuflrationem hifloriae illius
temporis aeque ac veterum auclorum graecorum, cum primis poetarum plena, vel hodie
eft commendanda.

Ipfa ARri;ia orationem defenforiam cuiusdam, qui filiam pro vrbis fuae falute occi-
derat e cod. bibl. electoralis Monachienfis primum edidit Lipf. 1775. 8. Harl.

Priore tomo Parif. 1606. fol. continentur Progymnasmatum exempla et declamationes,

] Progymnasmatum exempla quidem funt 5):
BY PARA 3

I. MiSo fabulae tres1. de lupis, abouibus pacem petentibus, 2. de tefludine, curfu cum equo
contendente et 3. de monedula ceterisque auibus forma cum loue contendentibus.
ll. Διη-

vt) In cod. Medic. II. plut. 58. funt Libanii pro- — nicida, contra proditorem et contra medicum veneti-
gysunafmata n. fabulae IL, etc, eiusd.locicommunes — cum ; eiusd. laudationes VII. nim, Diomedis, bouis,
V. contra homicidam, contra tyrannum, pro tyran- "Iherfitae, Demofthenis, Vy ffis, iuftitiae, agricultu-
rac

me “αν ae ci rmt em

nmX———Ó———— H δλοα

παν

Vol. VI. p. 383 Ὁ 384 TOMO IL EDIT. MORFLLIANAE. Li.J. c XLIIL. 165

, * z Li ΄ "
1. Διηγήσφις varra i nr trer 1. de Hercule, pro De'anira cum Acheloo luclante, 2. de
tore Hyacintho et 3. de Alpheo et Arcthufa.

MI Xe&c, Clriae tres 1. de Alexandro, rege, qui rogatus de thefauris fuis amicos demon-

flravit. 2. de facto Diogenis, qui, adolefcentem videns petulantem, paedagogo ver.

bera inflixit.

3. de llocra:is dicto , radices difciplinarum amarae, fructus vero dulces.

IV. Γνώμη, duplex elaboratio Sententiae Homeri lHiad. 2. 24. 2 xen παννύχιον εὕδειν [C8
φέρον ἄνδρα. —Dedecur eff. totam confultum Πέγίογο no&em.

V. ᾿Ανασκευὴ Confatatio, non eff» verifimile, Chryfen perueniffe ad nauale Graecorum.

VI. Κατασκευὴ Confirmatio, Werifimilia effe quae traduntur, 1. de armis Achillis 2. de

eius ira.

VII. Κοινοὶ τόποι Lod Communes 1. contra homicidam. 2. contra proditorem, 3. in me-
dicum veneficum , 4. contra tyrannum, 5. pro tyrannicida.

VIIL. "Eyxoyum Laudationer x. Vlyffis, 2. Achillis, 3. Diomedis, 4. Therfitae, 5. Demo-
flhenis, 6. Agriculurae, 7. luflitiae, et 8. bouis συγγραφικῷ χαρακτῆρι, hiflorico,

non oratorio flylo. :

IX. véyo, V'ituperationes Y. Achillis, 2. Hectoris, 3. Philippi, 4. Aefchinis, 5. Opulentiae,

6. Inopiae, 1. lrae et 8. Vitis.

X. Evyxgises, Comparotiones 1. Nauigationis fiue mercatnrae nauticae et agriculturae, 2.
Achillis et Diomedis, 3. Aiacis et Achülis, 4. Demoflhenis et Aefchinis, 5. Ruris

et Vrbis.

[P] XL. Ἠϑοποίίαι Ethopoeiae x. Medeae, fuos maclaturae filios, 2. Andromaches ad ia-

centem ante fe Hectorem.

3. Chironis, Achillem inter virgines verfari audientis, 4

et 5. Niobes poft aimiífos liberos, 6. pictoris, Apollinem in tabula laurea pingentis et
ligno colores non admittente. 7. hominis, bellum in aedibus fuis pictum videntis. 8.

rae, ruris et vrbis; Achillis et Diomedis; Aiacis et
Achillis,Demofthenis et Aefchinis ; eiusd. Ethopociae
XXV. eiusd, defcriptiones VII. eiusd propofitum, an
matrimonium. fit contrahendum: quae omnis eo-
dem vt plurimum ordine, quo habentur in ed. Mo-
rell, tom. I. pag. t- 183. v. Bazdin. cat. codd. gr.
II. col. 440. — In codice XX. plut. 57. nr. 16- 19.
funt fragmentum ex Libanii loco communi i1 medi-
cum veneficum , bouislaudatio, "T'herfitae laudatio
et an matrimonium fit contrahendum ( Bazdin. l. c.
col. 360. fqq.) — In cod. XXX. plut. 59. nr. 16. de-
fcriptioues IL. ebrietatis altera, altera herovum
curriculi in ed. Morelli tom. [. pag. 175. et 181. (v.
' Band.1.c.co0l. 552.) In cod. XXXVII. plut. 32. nr. 4.
in calce epiftolarum Libanii, eiusdem fragm. pi-
&urae de/criptionis in /euatu in. Morelli edit, I,

- Ddddd »

Menelai,

p. 174. (Bandin. l. c, col. 205.) — Parif. in bibl.
public. funt in quinque codd. nr. DEXXXIII. M.
MMDCCCCXVIII, (nr. X..quorum pars Nicolaum,
fophiftam, au&orem habere dicitur in cat, IT, p.57o.
ib. nr. 8. funt JVicolai progymnafmata; quorum
initium γήρας ἐλύπα τὸν χέοντα.) MMCMLXL et
ΜΜΜΧΙΝ, Libanii progymnasmata quaedam: prae-
terea in cod. XXX defcriptio veris, ebrietatisque:
in codd. MMCCIX, et MMMXVL. irae vituperatio,
bouis encomium , ruris et vrbis comparatio , alia-
que id genus pridem edita. — in cod. MMCMXCVIII.
Cephalus et Ariphon inter fe disputant. — in cod.
MMMXXVIIL verisdefcriptio, Inaliis quoque bibl.
cuftodiri codd. illarum exercitationum vmbrati-
lium, in notitia codd. fupra iam obferuauimus,

464 Li V.C XLLT. LIBANH SCRIPTA Vol VIL. 354 P ats

Menelai, cognito Agamemnonis interitu. 9. Achillis fuper Patroclo, ro. τσ. Fiusdem,
amartis poft caedem Penthefileae. 12. Vlyflis, in Cyclopis fpelunca deprehenfi. 15.
Vlyffis ad Cyclopem, a quo vidit focios fuos deuorari. 14. Vlylfis poft procos inter-
feclos. 15. Medeae, lafone aliam vxorem ducente. 16. Achillis, erepta fibi Brifeide.
17. Achillis, Graecis deuictis a Troianis. 18. Polyxenae, a Graecis iuffae recedere, qui
fponfam futuram Achillis adfirmabant. 19. Aiacis, armis Achillis fraudati. 20. Aia-
cis, feipfum iugulare parantis. 2:. Eiusdem poflinfaniam. 22. Bellerophontis, pu.
gnaturi cum cbimaera. 23. timidi auari, aureo inuento gladio. 24. Mieretricis re-
fipiícentis. 25. Menoeci antequam fe iugularet pro vicloria patriae.

ΧΙ. "ExQeaces Deftriptiones 1. praelii peditum, fiue belli, 2. picturae in curia, 3. ebrie-
tatis, quae vidit lucem in Henrici Stephani Francofordienfibus nundinis, vna cum Ba-
filii et Luciani fcriptis de ebrietate, graece et lat. Parif, 1574. 8. 4. Veris, flylo συγ-
γοαφικῷ, 5. Calendarum, 6. curriculi Heroum, 7. alterius in curia picturae.

XIII. Θέσις Propofitio deliberatiua, an matrimonium contrahendum fit. 1. p. 183.

Progymnasmatum haec exempla cum "Theonis progymnasmatis veluti eiusdem aucto-
τὶς ediderat graece, fübiecta ad calcem foa verfione Jeachisss Comerariur Bafil. 1541. 8.
Camerarii verfionem pauciffimis mutatis Morellus retinuit, — Ceterum in Camerarii cdi-
tione defiderantur Loci communes 3. 4. 5: εἰ laedztiones vituperationesque omnes praeter
vnum. Achillis encomium et eiusdem vituperationem. — Ex comparationibus defunt 3. 4. 5.
Atque Ethopoeiae omnes praeter 2 et 3. nec non Defcriptiones praeter 1.2 et 3. Illa primus
cum latina verfione fua edidit Morellus. Ex Ethopocis 1 et 2. vertit latine Erasmus Ba-
fil. 1522. 4. et tomo primo Operum Erasmi Elogium Vlyflis et agriculturae cum verfione
latina et gallica ediderat Morellus Parif. 1603. 8, Laudem Iuflitiae et alia 1605. 8. Fabric.
Praeter ea, fupra iam adlata, memorantur a /MMaittario in ^. F.

Lib. expofitio horti, gr. et lat. cum verfione lat. et. notis Fed. JMorelli Lutet. apud
F. Mor. 1609. 8.

— defcriptio Iunonis amoeniffima, munc primum gr. e vatic. biblioth. Fed. 7Morel/as
prof. et interpres regius, latine vertit. Lutet, apud. F. Mor. 1613. 8. v. Maitt. III. p. 862.
not. et indice, pag. 56. fq. — adde lib. V. cap. 38. de fcriptoribus, in Photii bibl. cenfurae
fubiectis, in vol. VIII. pag. 403. ed. vet. — In Patsfíae encyclop. philol. vol. I. funt
pag. 409. felli defcriptio et pag. 41. Chria in Gictum "Theophrafli, qui, interrogatus, quid
amor? otiofi adfcctum animi effe refpondit; in vol. Hl. pag. 265. 273. 297. et 308. quatuor
declamatt.— Deferiptio ebrietatis in Francofurt. emporio etc. H. Steph. 1574. 8. Harl.

Hifce Progymnafmatis addenda quaedam ad calcem. tomi fecundi Morellus vulgavit,

fub Libanii nemine, licet quaedam eorum in cod. Barocciano CXXXI. Jegantur fub nomine

Nicolai ""), Sophif/ae, inter quadraginta, quae cod. ille exhibet, huius Nicolai progymnef-
mata [v. paullo. ante e codice Parif. notata.] Quae autem in Morelli editione eífe dixi,
haec funt:
Erp'rafís
twi) Videtur bie effe Nicolaus, Procli et Lacha- — in hoe vol. pag. 134. et not. δᾶ, de Nicolai fcriptis.
ris difcipulus, de quo Suidasin Νικόλαος et Λαχά- adnotata. Zia:
gus et Marinus in vita Procli c, το. Fabr. v. fupra

Vol. VII. p. 385. 586 TOMO 1. EDIT. MORELLIANAE. LiP.; XLEN. τὸς

KEcphrafir 1. Leuclrici belli tom. 2. p. 706. 2.. Herculis, flantis in procinctu cum Leonis
exuuio pag. 707. 3. Herculis geflantis aprum Erymanthium pag. 708. 4. pulchrae virginis
pag. 709. 5. pauonis pag. 713. Ecphraíis venationis pag. 673.

Ensomium palmae et pomi pag. 714. quod vtrumque feparatim a JMorello g:aece et
latine editum fuerat Parif. 1613. 8.

Exsphrafir 1. horti pag. 716. feparatim, gr. et.lat. edit. a Fed. Morello. Parif. 16c9. 8.]
2. portus pag. 717. 3. pugnae naualis pag. 739. 4. leonis, ceruum opprimenüs, p. 720. 5. 6.
Ecphra(is duplex certaminis Herculis et Antaei p. 721. 722. 7. Iunonis pronubae p. 724. 8. ^")
Polyxenes , maclatae a Ncoptolemo, pag. 726. 9. Medeae quiritantis pag. 728. ro. 11. "Troiae
euerfae defcriptio duplex 729. 739. 12. Chimaerae pag. 732. Ex his pleraeque, feorfim antea
a Morello in 8. Parif. 1613. etc. vulgatae, lucem viderant.

Ethopotiae 1, Eunuchi amantis pag. 733. 2. pictoris, imaginis, qeàm pinxerat, amore
€apti, pag. 734. »
Sequuntur tomo primo μελέται fiue Declamationes: XLIV. **) (πλασματικὲς εἰ ψυμ-

γωφικὲς Acyes adpellat Photius cod. XC.) cum Fed. Morelii verfione, qui in graecis fecu-
tus eft veterem editionem Romanam. [Hae μελέται funt in tom. IV. Reisk.]

1. Πρεσβευτικός. Ad Troianos oratio Menelai, pro reddenda Helena tom. σ. pag. 19o. Ita»
lice verfa prodiit Venet. 1545. 8. Latina Erafmi interpretatio, Bafil. 1522. 4. et tomo
primo operum Eraími, Bafileae et Amflelodami editorum. Fabr. Eft quoque ia cod.
Matrit. reg. XLIX. it. XCVIIL fol, 162. et fol. 113. or. legati ad Troianos de Helena. ib.
fol. 156. Libanii ethapoeia, quae verba faciat refipifcenr meretrix. v. Iriart. catal. p. 167-
et 387. — πρεσβευτικὸς eft praeterea inter codd. Parif. CMLXIIT. — Nanpianor, v. cat.

! Ῥ- 490. et inter codd. /Mediz. v. Bandin. cat. IT. pag. 562, 1. pag. 566. ra. pag. 422, 16.

p.552, 27. pag. 615. 10. pag. 673, 1. — De verfionibus italicis v. Paitoni bibl. degli

autori - volgarizz. tom. IL. p. 203. — Libanii declamatt. pro Menelao, Helenam re-

petente, Medea fiios occifura, Andromacha interfecto Hectore, gr. lat. Erarmo in-
terprete: eum Jeanrhzhonir encomio eloquentiae etc. Coloniae ap. loann. Soterem.

1525. 8. Harl.

IL. Vlyffi ad eosdem Troianos de eodem argumento pag. 2cc. Vtrique breuis προϑεῶ,
ela; praemittitur. Fabr. Inter codd. /edir, v. Hendini cat. 11. pag. 362. 2. pag. 366, 13.
P. 375. 2. in eod. 7Matrit. XLIX. v. Zriart. p. 168. Hari.

ἘΠ, Achillis oratio, qua refpondet Vlyffi, ab Agamemone ad fe ablegato p. 228. Argumen-
tum. petitum ex Homeri αυτοῶς fiue [IP] IHiad. /. 225. Orationem fub. Vlyffis nomine

E

Xx) Defcriptio Iunonis amoeniffimae, muncpri-

mum gr. e Vatic. bibl. Fed. /MMorzil. cum lat. verf..

&utetiae ap. eumdem 1615, 8. v. /Vaitt. A. T. IH.
peg. 862. not. C. Harl
yj) Declamationes fuas a: multis poffideri, legi
et imitatione dignas cenferi, fcribit Libanius epift.
πὰ Archelaum (lib. 1, ep. 44-) qui earum nonnullas

Ddddd 3 fcripferat
ex inuidia flammis mandauerat. Aliquas Proclo
muneri mittitlib. 5. ep. 92, Vide et vitam Liba-
nii t. 2. pag. st. vbi defcribendis fuis vix ait fuffe-
eiffe βιβλιογράφων deis. Fabric. Iu quibus alis
codd. praeter Parif et Mediccos , reperiantur feqq.
declamationes , iam fugra iu notit. codd, eft adnc-
tatum, HarL.

160 Lib. V. ει XLITI. LIBANII SCRIPTA Vol VII. p. 386

fcripferat. Zriffider, quae etiamnum exflat, vt dixi lib. IV. casp.32. nem: 33. ia hoc .
vl. p 28. et cum contraria hac Libani oratione prodiit Hagenoae 1555. 8. edente, qui
latinam verfionem addidit, Zoacà. Camerario. Fabr. Iu codd. Parif. MMDCCCNXLIV.
et MMDCCCCLIIL. n. 22, — in cod. Matrit, IL. et cod. LXXXVI. fol. gr. v. Zriart,
cat, pag. 168. et 355. Inter codd. Medic. v. Bandini cat. ll. p. 362, 3. p. 316, 5. p. 422,
15. p. 553, 33. tom. III. pag. 266, 57. Harl.

IV. Patrocli ad Achillem, vt Graecis iratus effe definat. pag. 256. praemiffo argumen-
to et προϑεωρίο. Fabr. In codice Matrit. XLVIIlL ΟἹ, fol. 176. telle /riarto p. 168.
et 40r. — Inter codd. ZMedir, v. Bandini cat. tom. L. pag. 441, 3. tom. Π pag. 362, 9.
pag. 366, 16. pag. 316, 16. pag. 553. 33. Harl.

V. Oreftis recriminatio aduerfus matrem, cuius caedis reus peragcbatur poft excidium
'Troiae et Agamemnonis interitum pag. 279. pracfixa προϑεωρία. Fabr, In codd. 171.
dit. notante. Baudinio cat. toi. |l. p. 362, 10. pag. 366. το. pag. 376, 14. et p. 422,
9. — in cod. Matrit. LXXXVI. fol. 70. pag. 355. apud Jriart. in eodem cod. lunt fe-
quentes, nr. VI. VII. VIII X. et XI.

VI. Morofi, fe accufantis, quod vxorem loquaculam duxerat. Δυσκόλε γήμαντος λάλον
ψυνοῶκο,. pag. 300. lile morofus lieet non adeo parcus verborum a Libanio fingatur.
Hanc orationem feparatim etiam a Morellio graece et latine Varif. 1593. et 1597 8.
elitam refpicit S. Bafilius. in epiflola ad Libanivim: QUTOY yae Lorem ἐρδν δ Avo
τὸν λάλῳ cUycYT a ψυναίω. In codd. Medir. notante. βαπαϊη, cat. 11. p. 366, 17. p. 316.
1L. p. 426, I. p. 615, 1o. — In codd. Parif. MDCIII. MMDCCCXCIV. Zar,

VII. Parafiti, ob coenam occifam fe ipfum deferentis, p. 515. Fingitur fraudaffe fe coena, quod
citius adfuturus equum e circo accepiffet eoque vectus veniffet ad aedes eius, qui vocaucrat.
At equus, coufpecta ante fores ara, metam elfe ratus, i'er flexit correptumque infef-
forem fecum abduxit, (In cod. Parif. MMCMUC. Inter codd. Medic. (ecundum Ban-
din, M. pag. 363, 20. pag. 426, 9. p. 422, 12. pag. 649, τ. HarL] Haec declamatio, fe.
paratim a Morello graece et latine vulgata, prodierat Parif. 1601. 4. [et latine ibid.
16035. 8.]

VIIL. Inuidi, cicutam pofcentis et fortunam fuam criminantis, vicino repente locuplere
facto, pag. 333. Fabr. In codd. /Medir. in Handimi cat. Il. pag. 552, 26. pag. 363. 16.
pag. 366, 14. in cuius calce legitur teflraflichon fequens adpofitum ;

" Ayryyos cad eos ὑπερήμενος ἐς πόϑον ὅλϑες
"AvrvyoOs ἀργυρέης , οὔσχος ὠπειρέσιον,
Ἤσϑα κάτω κρείσσων» ἀναβες δ᾽ ἐγένκ μέγα χείρων,

á Nep ἀνάβηϑι κώτω" νῦν γὰρ ἄνω κατέβης,
it. pag. 422, 1o. — in cod. Parif. MMDCCCCXCVI. Har/.

IX. Timonis, mifanthropi, (e, quod Alcibiadem amet, accufantis. p. 543. cum breui pro-
theoria. Fabr. In. cod. /Matrit. XLIX. v. /riart. p. 168. tum Bandini cat, Il. p. 365,
24. p. 366, 11. pag. 317, 2L. p. 422; 17. (cod. mutilus.) Har.

X. Auari,

Vol. VII p 334 P387 TOMO 1. EDIT. MORELLIANAE. . Lib.P.:. XLIII. 461

X. Auari, inuento quingeutarum drachmarum thefauro, mille drachmas ex lege, thefauri
inuentoribus pofita, peudere aerario iufli, et cicutam pofcentis. p. 361.

XI. Parafii, pofcentis cicutam, nutritore fuo aluxu ad philofophiae fludium conuerfo
p.371. Fsbr. Cod. Marcian. ent. CCCCX XXI. — codd. Medic. apud Bandin.. p. 564,
39. pag. 365. fragm. pag. 376.5. In cod. /Matrit. XLIX, tefle Zriart. pag. 167. in quo
cod. plures funt Libanii declamationes. Hal.

XII. Oratoris, mori elege pofcentis, quum ciuitas eum tradere nollet hofli, qui pro fz-
eultatibus, quibus pollebat, volebat, fi inimicus fibi traderetur, caritatem annonae,
qua laborabant ciues, leuare. p. 386.

XIII. Demofthenis, mori poflulantis, dum Athenienfes, Chaeronenfi pugna vicli, Philippo,
pofcenti eum, tradere per quinque dies coafultant. pag. 397. —

[P] XIV. Demoflhenis, ab ara mifericordiae abflradti ab Athenienfibus Philippoque dediti,
fed iterum ab eo dimiffi, actio, vt aram illam, vtpote Numinis mifericordiae con-
temtores, deiiciant. pag. 411. Fabr. v. Bandini cat. 1. pag. 440. 11. pag. 362. τι. p. 366,
28. p. 316. 3. pag. 552, 23. — in cod. Matrit. XLIX. v. Iriart. p. 168. Harl.

XV. Demoflhenis, dedi Philippo cupientis, cum is mille captiuos pro eo Athenienfibus di-
miílurum recepiffet. pag. 423. Fabr. v. Bandin. cat. I. p. 362, 12. lriort. p. 168. Harl.

XVI. Demofthenis apologia aduerfus Athenienfes, qui eum accufauerant, quod dimiffus a Phi-
lippo, ad remp. non iterum acceffiffet, pag. 435. Fabr. v. Bendimi catal. l. pag. 440.
tom, IL. pag. 562. 16. et p. 552. 31. cod. Parif. MMDCCCCXCUVIII, — in cod. JZatr.
XLIX. y. Jriart. pag. 168. Harl.

XVII. Hyperidis contra Demadem pro Demoflhene, ne peregrinitatis conuictus Philippo
venderetur, fed in fide populi Athenienfis effet. pag. 468. Fabric. v. Bandini cat..lI.
p.363, 25. et p. 366, 20. In cod. Matrit, XLIX. v. Jriarz. p.168. Harl.

XVIII Cimonis, petentis, vt pro patre, Miltiade, in vincula coniiciatur pag. 479. Fabr. χει"

Bandin. cat. Il. pag. 366, 18. εἰ 552, 19. Harl.

XIX. Corinthiorum inuecliua in Athenienfes, velut impios, quod Potidaeam obfidendo ad fum-
mam famam ciues compulerant vt carnibus humanis vefcerentur. P. 489. Fabr. Ban-
din. II. pag. 362. 8. pag. 366, 19. Jriart. p. 168. Hari.

XX. Neoclis, qui filium, "Themifloclem, pridem abdicauerat, et nunc poft victoriam eius .

Salaminiam, geltit recipere. pag. 511. d

XXL Themifloclis, recipi a patre abnuentis. pag. 526. Fabr. Vtraque declamatio nr. XX. et
et huic aduerfaria nr. XXI. eft in codd. Medic. ap. Zandiv, II. p. 366. nr. XXII. et XXIII.
et pag. 552. nr. XVII. et XVIIL — — Aeodir etc. in codice /Matrit. XLIX. v. Jriart,
pag. 167. Harl.

XXII. Neptuni aduerfus Martem, Halirrhothii **) interfectorem. p. 530.

XXIII. Mar-

zz) Halirrhothius Neptuni filius, captus amore Alcippes, Martis £liae,

x

468 Lib, V c XLIII. LIBANÍI SCRIPTA Vol VIT. p. 387 Posi

XXIII. Martis aduerfus Neptunum apologia. pag. 548. Fabr. Vtraque declamatio nr. XXII... .

et XXIIL eft in codd, Zedir. τεῆς Haudim, ML. pag. 562. nr. XXX. et XXXI. p. 366.
nr, XXIV. et XXV. p. 376. nr. Vl. et Vil. pag. 426. τ, et 2. p. 55. nr. XXI. et XXII.-
nec non in cod. JMatrit. XLIX. in. quo efl quoque inedita, in quemdam petentem,
vt ex tempore oraret et aliae inedita, iudice Jriarie p. 167. feq. de quibus v. iufra,
de ineditis declamationibus. 77ar/.

XXIV. Archidami apologia, qui, triginta annis minor, concione habita Lacedaemoniis per-.
fuafit bellum aduerfus "l'hebanos fufcipere pag. 558. praemiífa προϑεωρίο. Fabr. de
codd. Medic. v. Baudin. L pag. 363, 33. p.365, 8. pag. 376, 12. — In cod. Matrit.
XLIX. v. Jriart. pag. 168. Harl.

XXV. DeLaide, meretrice, Corinthum non reducenda, pluribus licet in illa vrbe moechis poe-
nam adulterii incurrentibus, p. 569. praemiffa προϑεωρίο. Fabr. v. Bandin. lI. p. 363;
23. p. 365, 7. pag. 376. τι. et Friart. pag. 167. de cod. /Matrit. XLIX. Harl.

XXVI. Callaefchri, petentis, Critiam, filium fuum, quem ipfe tyrannum interfecerat, fe-
peliri pag. 585. Fabr. De codd. Medic. v. .Bandin. M. p.353, 32. p. 366, 27. p. 424,
4. p. 552, a8. .— In cod. Matrit. XLIX. in quo fequitur declamatio imedita, Cepha-
lus in contrariam partem. tefle Iriarto p. 157. — In cod, Parif. MMDCCCCXCVII.
eft or. qua Cephalur et Zfriphon inter fe difputant etc. Harl.

XXVIL Apologia patris, qui filium petenti tyranno et vrbem ideo obfidenti occifum de
muro obiecerat. pag. 597. Fabr. In codd. /Medic. auctore Bandin. lI. p. 363, 21. p. 365, 6.
et pag. 376, 4. Harl.

[f] XXVIII. Apologia ducis, qui tyranni conífcius arguebatur, quod peregrinum, in concione
animaduerfum, ex lege interfecit, nec arcanum, quod is fe indicaturum ferebat, ex-
audiuit p. 614. v. Bandin. 1. pag. 363, 28. pag. 366, 20. pag. 376, 23. p. 424, 6. Harl.

XXIX. Apologia Socratis, philofophi. pag. 655. [Reisk. IIT. nr. 52. pag. I. In codd. Parif.
MMMXIV. et MMMXVII. — In cod. Jatrit. XLIX. v. Jriart. pag. 168. Harl.

XXX. Damnati, exfilium petentis, quod tribus fuffragiis illi dictatum erat, duobus mor-
tem, aliisque duobus honoris priuationem decernentibus. pag. 689. praemilfa προϑεω-

οἷο. Fabr. v. Band. M. pag. 364, 17. p. 376, 19. — in cod. JMatrit. XLIX, v. Iriart. ἡ

pag. 167. Harl.

XXXI. Oratoris, qui hofti, vt obfidionem folueret, perfuaferat, petentis praemium; quod
lex τῷ κωτορϑώσαντι πόλεμον (ci qui in bello bene rem gefliffet;) propofuit. p. 7co.
Praemiffa προϑεωρίο.} In cod. Matrit. XLIX. 1. c.]

XXXII. Apologia diuitis, adfectatae tyrannidis accufati, quod re ter bene gefla exfules re-
vocati, infames in integrum reftitui et carceres aperiri poflularent. p. 727. Fabr. De
codd. Medic, v. Bandin. ll. p. 363, 29. p. 365, 2. p. 316, 8. p. 552, 20. Harl.

XXXIII. Diuitis adulteri accufatio. pag. 740. Fabr. In cod. Parif. MMDXI. In codice
Matrit. XLIX, tefle Iriart, p. 167; — In codd. Zfedic. fecundum ,Bandin. II. p. 563,

26. pag. 421. 7. Harl.
XXXIV. Actio

Vol. VIT n. 390. 9 189 TOMO T. EDIT. MORELLIANAE. Lib.P.:;. XLIII. 469

XXXIV. Adio filii cortra adulterum | patrem. pag. 755. Fabr, v. Bendin. M. pzg. 206, ar.
Haec et fequens declun. in. cod. /Matrit. XLAX. tefle. /ria/f. pag. 167. Hal.

XXXV. Apologia patris, qui filiam adulteram generumque, dotem identidem pro adulte-
rio coniugis ex lege pofcemtem, interfecerat. pag. 767. praemilTa προϑεωρίο. Fabr.
In codd. /Mzdic. ap. Bandiu, V. pag. 366; 29. et pag. 376, 22. ΗΔ’ 1.

XXXVI. Morofi patris oratio , filium abdicantis , quod prolapfo patre rififfet p. 792. Fabr,
In cod. //indobo:, — in cod. Marciano Venet, DXXV, — In codd. Medic. Íccundum
Baudin, pag. 363, 18. et pag. 426, 5. Harl.

XXXVIL Patris auari, abdicantis filium, qui, re flrenue gefla, nullum aliud praemium,
quam oleaginam coronam fibi popofcit, p..gox. Fabr. v. Bandin. I. p. 361, 41. p. 421, 2.
pag- 426, 8. pag. 552. 25. Harl.

KXXVIIf. Apologia filii, a patre abdicati, quod vxorem ex illius voluntate ducere nollet,
Ps amifam naufragio priorem , quae redemtura ipfum, ἃ latronibus captum, | naui
e commiferat, patre redimere recufante. pag. 820. praemiffa προϑεωρία. Fsbr. In
codd, Medic, v. Bandin. 11. .pag. 362, 7. pag. 375, 1. pag. 424, 2. pag. 552, 24. Harl.

XXXIX, Auari patris, poft valetudinem reftitutam abdicantis filiuln, quod, patre acgrotante,
talentum Aeículapio vouerat, fi pater reconvaluiffet pag. 833. praemifa προϑεωρία.
Fabr. In codd, Medic. auctore. Bandis, ll, p. 363, 18. p. 316, 20. p. 422, τι, p. 426.
1. Harl,

XL. Apologia fratris Φιλαϑέλῷε, qui non fe folum, vt pater aegrotus praeceperat, fed
ratrem etiam fimul patri exofum heredem fcripfit, et ideo abdicatus a reflituto fa.
nitati patre efl. pag, 840. Fabr. In cod. Matrit, XLIX. fol. 67. tefle Iriarto p. 167. —

- In codd. Medic, fecundum Bandi. M. pag. 363, 34. cum hypotbcfi; pag. 376, 18.
pag. 425. 7. Hut. ; i

XLT, Fratris poít rem flrenue geflam petentis pro praemio, fratrem, zbdicatum a patre
recipi, aut fe etiam abdicari. pag. 862. Fabr, v. Bandim, ΤΊ, pag. 365, 4. pag. 376. 17.
Harl.

|t] XLiL. Apologia pro oratore paupere, tumultus reo, quod ipfo flente populus lapidi.
bus obruiffet diuitem, cuius odio lingua excifa oratori fuerat, p. 883. Fabr. v. Bam-
din. ll. pag. 563, 35. pag. 366, 26. pag. 424, 3. pag. 552, 29. Harl.

XLIII. Magi accufatio, pe(tem compefcere polliciti, fi a filio, quem fors mactandum ob..
tulerat, abflinere ciuitas velit. pag. 898. Fabr. v. Handin, Ml. pag. 364. 38. Harl.

XLIV. Coezi, de parricidio fufpecti, contra nouercam apologia pag. 915. praemii. προϑφωρία.
Fabr. De codd, in quibus legitur decl. Medic. v. Bandin. 11. pag. 562, 15. pag- 366, 9.
pag. 316, 13. — In cod, XLIX, JHatrit. v. Jriart. pag. 168. Earl.

Ex λόγοις ἡϑικοῖς fiue diffirtatiun.bus: Moralibus in. eodem Tomo I. Morellianae
editionis leguntur hae tres:

τ. ὅτι τὸ zAsTÓ ἀδίκως, τῷ πένεσϑαι ἀϑλίωτερον, quod iniufle diuitem fieri mie.
abilius fit quam pauperem effe. pag. 939. Reisk, τ. nr. 7. p.246. In cod, Jeaic, τεῆς Baa-
Jin, lI. pag. 360, 13. In cod, Parif. MMMXVI. Harl. ; ,

Fol. FI. Eccee 2. περὶ

τὸ Lib. V. c ΧΙῚΠ. LIBANII SCRIPTA Vol. VIT. p. 329490

2. περὶ Φίλων» amicos optimas pulcerrimasque effe diuitias. Pag. 942. [egi πλέτϑ
infer. e cod, Aug. Kirk. J, nr. &. pag. 250.] In cod. Parif. M. in cat. infcribitur hem.ia
de paupertate. — περὶ πενίας lafcribitur in codd. Bauar. et /ediz. apud Handiz. lY, p.360, 14.
p. 422, 22. p. 614: 10. — In cod. Parif. DCCCCLXIII, fccundum catal. font. Li^. orat. de
snexplebili eupidilate, (quae etiam eft in cod. M.) εἴ or, qua ofleuditur ," amicos. optimas
pulecrrimasque effe diuitias: et haec poflerior eft quoque in /atrit. XLIX. fol. 228. fecundum
4riart. pag. 168. Harl.

3. περὶ ἐπληξίας de inexplebili cupiditate pag. 945. (Reisk, T. pag. 241. vil. quoque
BHzndin, 11. pag. 560, 12. pag. 377, 4. pag. 422, 27. pag. 674, 9. Harí.]

"Tomo fecundo Parif. 1627. fol, edito Orationes longiores et ferii pleraeque argu-
menti fuccedunt hoc ordine cum Morelli verfione:

»--

I. J/ita Libanii, fiue liber de fua fortuna, λόγος περὶ τῆς ἑχυτξ τύχης. Scriptus, anuo
aetatis fexagefimo "), codem, quo orationem £) aducrfus eos, qui moleflum eum ad-

pellabant, habuit. 'T'om.2. p. τ. [Reisk. I. p. 1.1 Ferrarienfem editionem graecam a, 1517. 4.

cum codd. MSS. Romano et Palatino fe contuliíffe Morellus teflatur. Fabr. Haec et fere
omnes, quae fequuntur, orationes, funt in codd. Mediceis, quos omnes vbique nominare,
molcílum erit. v. Bandin. lI. p.136. fqq. 360. fqq. 376. feqq. 359. 385. 422. fqq. 458.551. fqq.

673. — 106 vita fua orat. Lib. in cod. Parif. MMMXVI. Nec vacat, fingulas oratt.

enumerare, quae in codd. Pari/inis, //enetis, Luguflan. Bauar. Guelferbytino etc. legun-
tur: et codd. qui plures continent oratt. iam fupra in notitia codd. laudaui, Har/.

II. Πρὸς ᾿Αντιοχᾶς ὑπὲρ r&v Ῥητέρων. Ad Antiochenfes pro flipendio, rhetoribus perfoluen-
do. Pag. 85. ex edit. Ferrarienfi, in qua λόγοι et ἐκφρώσεις Libanianae vndequa-
draginta. [Reisk. IT. 29. pag. 204. qui negat contra Fabr. in c. Ferrar. efle illam or.]

UI. Βασιλικὸς, Panegyricus ἐπ Couffantium et. Con/lantem, praemiffis laudibus Conflantini
Magni. pag. 1co. E MSS. Vaticanae et Palatinae bibl. Hoc cfl quod Suidas memo-
rat Libanii εἰς Keveavzicy τὸν βαδιλέα ἐγκώμιον. Scparatim. ediderat Morellus, Parif.
1614. 8. [Reisk. lil. nr. 6o, pag. 272. 1n cod. Parif. XXX. et MMMXVI. in quo etiam,
nec non in cod. MMMXVII. cft orat. ad Antiochenorum defenfionem dicta. In
codice MMMXV!I. eft quoque orat. ad eumdem Iulianum, et in codd. CMLXIII. et
MMMXXXV. adloquutio panegyrica ad lulianum. Harl.

IV. σρεσβευτικὸς Legatio ad Iulianum , imp. Antiochienfium nomine [IP] a. C. 363, fcripta,
vt eum vrbi reconciliaret, iratum *) ob neglectum de annonae pretio lenando edictum

et Ícommata in ipfum coniecla. pag. 151. ex edit, Ferrarienfi. [Reisk. cuius not. x. v.
l.15. pag. 45r] Ediderat Morellus feparatim Parif. 16:4. 8. [ap. Maitt. A. IT. lil.

p. 858. edita eft a 1611.] gr. et lat, Meminit Socrates III. 17. qui fcriptam illam oratio-
nem,

4) Liban. 'T.2. p. t9.
b) Supra p. 180. ed. vet.

€) tom. 2. p. 42. (q. 155. fq. 259. 430. Confer Sezomenum V. 19. et quae fupra pag. 82. vbi de Ius
liani Mifopogonc. ς

ms cuins de di em ULL MEE rmn 62 (.— xn “04... fina

"————"

Vol.

VII. p. 305 P sot TOMOT!. EDIT. MORELLIANAE. | Li. V. c. XLI. τα

nem, non habitam a Libanio teílatur: et Libanius ipfe tum alibi, tum in oratione ad
Antiochenfes, quam dedi fupra, pag. 207. ed. vet.

V. Προσφωνητικὲς adlocutio penegyria od. Iulianum, Aatiochiae verfantem, dicla, cum Per-

ΨΙ.

VII.

las vltimo bello peteret. Ex edit, Frrrarienfi. [Reisk. I. 13. pag..405. Eft quoque ia
cod. Matrit. XCVIIL. v. Zriart. pag. 387.] Iucundam fuif: hanc orationem imp. nar-
rat Libanius epiflola VIII. ad Celfum pag. 22. Centuriae Wolfianae, atque in alia ad
Iulianum ipfum, quam ex verfione Francifci Zambicarii adlcribam : Librum ^), qui
de vebus , gloriofz obr Te geflis, mornihil continet , moa. laude. folum, fed. admiratione
profequi foles, Et. quum in doBiffinorum. hominum coctu tibi effe ccntingit, vt mihi
renunciatum ef^, meque. DemofHhenem: vehementius, neque iucundiur. Socratem, meque
Platonem copiofus de. rebus ἐμὶν potuiffe fcribere, magua cum adfzueratione: contendir.
JHeiorcm propterea. gloriam ex fcriptis meis ἐδ confecuturum praedicas , quam ex verum
geflarum fuicitate, | Ego vero longa eliter. fentio, nam etf fimo fludio atgite elabora-
lifimo conatu momen iuum gjerre coutendi, tamen quum virer meae tquío. poudert noz
Juffierest , quoé dafum eff , magna cum voluptate ejfet, — Cacterumn tam fplendidee fent
fuae laudes, vt rudia quoque ingemia siateriae dignitate illu/lria fatis videri pojint.
Quumque rer. Tuas illuffrare con'enderim, quae fuapte natura [plosdidiflimae erant, ego
potius meipfum illuffraui. — Non tfl ergo, cur tu mihi gratiar agar, aut. debere T» mihi
exiflimer. — Caeterum vt. huiusmodi fplendoram ex. vebur. tuis. commeisorandir confequi
po[fm, quicquid in pofferum feliciter gefferis, per. epiflolam mili figuificari cure.
Μονῳδίω. Lamentatio ad Zntiochenfes fuper Daphnaei Zpollinis fno im fuburbio 44m.
liocheno flammis a. C. 361. exujfo. pag. 185. feq. Ex edit. Ferrarienfi. [Reisk. III. 6r.
pag. 332. coll. Aug. et Bauar. codd.] Conferendus S. Chrufi;ffomur a. in [If] Babylam,
martyrem, qui plura ex hac monodia refert ac. perílringit T. 5. edit. Sauil. p. 464.
fq. De Daphne etiam Li^aniu: in Antiochico pag. 349. feq. et 3809, De incendio
illo Sozcmene: hiflor. ecclcf. V. 25. Fabr. — n codd. Parifenfr bibl. DCCCCLXIII,
et MMMXXV. — In codd. Matrit. XCVIILfol. 135. et CXV, fol. 98. v. Zriart. catal.
pag. 381. et pag. 458. Harl. "

Πρὸς. τὸν βασιλέα κατο τῶν προσεδρευόντων τοῖς ὥρχεσιν. Ad imp. (Iulianum Mo-
rellus intelligit, Zac. Gothofredus, qui cum noua verfione A. 1631, 4. Geneuae recu-
di curauit, rectius "Theodofium M.) aduerfus commercia multorum familiaria cum
magiflratibus et iudicibus p. τοι. [Reiske II. st. p. 588.) Primus ex cod. bibl. Bauaric,
ediderat cum verfione fua Fed. /Morellur. Paril. 1610.

VIIJ. Μονωδίω ἐπὶ Νικομηδείος σεισμῷ ἐφανισϑείσῃ. Lasuentntio fuper Nicomedia, a. C, 558.

terrae motu. fubuerfía, pag. 202. *) Ferrarienfem editionem graecam cum codd. MSst.
Morellus contulit [Reisk. ΠῚ, 62. p. 337. coll. cod. Guelferb.]

Eeece 2 IX. ὑπὲρ

δ) In Graeco λύγον, quod reddendum eft orationem , vt infra etiam reGe facit ipfe Zambicarius,
£) In codd. Parif. DCCCCLXIIL. MMCMLXI. nr. 3. cod. MMMXIV, in codice autem MMMXVIE

or. pro Zfriffophaue, Harl.

Lib. V. c. XLI. L'BANII SCRIFTA

113 Vo VIT p sorfao2

IX. ὑπὲρ ᾿Δειξοφανθς pro Zfrifforhane, Corinthio, Menandri F. praefecto Acgypti, verbcri-
bus et tormentis obiecto propter confultos ^) aftrologos, ad Iulianum, imp. pag. 210.
Ex edit. Ferrarienfi. [Reisk, L 14. p. 424.]

X. Εἰς Ἰελιανὸν ἀυτοκράτορα ὕπατον, Panrgyricur di&ffus luliano imp. Confuli, p. 223.
ex edit, Ferrarienfi. (Reisk. I, 12. p. 366.] Primus Iuliani quem ἐν μονωρχίο (p. 249.)
geffit, confulatus cum collega Salluflio incidit in a. C. 563. — Meiniuit Libanius ia
vita fua t. 2. p. 43.

XL Movwedim, Lowmenta!io fuper luliazo taefo, pag.251.5) e MS. code Aegidii Noallii,
(Reiske 1, 17. pag. 507. ex codd. Wolfenbütt. Bauar. ct Augufl. 1, ΕΠ in cod. ZMair;
XCIIX. v. Iriart. pag. 387.]

ΧΙ. "lghixvos δ)» ἥτοι Ἐπιτάφιος ἐπὶ ᾿Ιϑλιανῷ, Parentatio in. Iulianum. pag. 260, [Resk.
1. 18. p. $21] Hanc infignem orationem, quam ex eodem Noalliano codice mines
integram Morellus vulgauerat, emendatam liberatamque traieclionibus atque ex MS.
fuppletam dedi fupra *) vna cum meliore verfione praeflantitlimi docltina, probitate
atque ingenio Viri, God/ridi Olearii, Lacunam, quae p. 300, edit. Morellianae oc-
currit, e codice Barocciano graece fuppleuerat alter amicus nofler et collega clariffi-
mus 70. Chriffoph. Wolfius ad calcem centuriae epiftolarum Libaninarum p. 3o1- 310.
Lipfiae 1711. 8. [rec. in ed. Reisk. p.576. fg.] Eamdem e MS. codice loannis Alti-
ni fuppleuiffe fe teftatur Z/a/e/fjur ad Socratem p. 44. [conf. R. animadu. V. p. 184.]

XIII. ᾿Αντιοχικὸς Laur Zintiochiae ad Orontem , Libanii patriae, pag. 532. e cod. bib], Vati-
canae. [Reisk. I. 11. p. 275. habita fub Conflantio. v. Reisk. p.365. Magnam in media ora.
tione lacunam cod. 1. Bau. fuppleuit e cod. Bau. tertio, et e codd. Aug. ac Bav. totam ora-
tionem emendatiorem dedit Reiske. v. eius not. tom. I, p. 204. Efl quoque in cod. Ma.
trit, LXXVI. v. Zriart, p. 287. Harl] | Quamuis vero copiofa haec ac diferta [V] fit
Oratio, ait tamen Libanius, fe tantum pauca ex multis et leuiter perflringere, cae-
tera et accuratius omnia tradita ex fcriptoribus, qui res huius vrbis ex inflituto. funt
perfequuü, petere iubet. τὴν μὲν iv ὠκρίβειαν αἱ συγγραφαὶ Φυλάξεσιν, inquit
p.349. Hinc emendandus et explicandus locus pag. 352. quem vt alia multa intere

pre

f) vide p. 214. [plura v. ap. Reisk. ], c. not 1]
£g) Inc Parif M. MMCMLXI. et MMMXXV.
at in cod. DCCCCLXIII. vti ap. Bandin. ll. p. 585.
' incod Medic. tum in cod. Matrit XVIII cum idoneis
emendationibus fcholiisque in margine pofitis, inte-
gra, exceptis, in cod. Matr. duabus exiguis fub finent,
lacunis, in margine voc..eze notatis, neque vero
a Morcllio Fabricioque obferuatis, et cod. Matrit.
.LXXVIIIL plena, atque, vti Fabricius fuppleuerat,
integra, exftat Lib. parentatio in l'ulianum : in vtro-
que cod. Matrit: eft quoque Libanii »onodia de Ju-
liano interfe&o. v. Iriait. cat. p. 71. €t 287. (Integra
quoque eft in cod, Bauarico.) In codice pricre Ma-
trit. nr. XVIII reperitur declamat, expers (vti ait

Iriart. pag. 71.) tituli et finis; eiusdem fortaffe Li-
bauit oratio fiue declamatio, ab his incipiens ver,
bis: zzad' £v τοῖς mures oisda Περικλῆς ὁ ξανϑίπε
πὸ ἠρέϑη λέγον ct in haec defineus: ἃ yao τὴν πόλιν
ὕμνητα,, αἱ τῶνδε καὶ τῶν τοιῶνδε ἀρεταὶ ixacgugc uv"
καὶ € xcv πολλοῖς τῶν εἰς. quam quum lIriert. in Mo-
velliana.edit. non inueniflet, coniicit, ex codem
effe numero, quae necdum typis inclaruerint.

h) Hunc titulum fuiffe illius orationis teftatur
Socrates M]. 22, hiftor. Acyss ἐπιταφίας fcripfiffe fe
in Iulianum teftatur Libanius. tom. 2. p. 46.

1) In vet. ed. fed in hac noua ed. cmifi, quoni-
am Reiske eam orat, emendatam plenamque dedit.
Harl.

Vol. VIT. p. 392 193 TOMO IL. EDIT. MORELLIANAE, Li&.V.c XII. 15

pres. baud cepit: περὶ δὲ τῶν ἰσχυρασαμένων ὡς καὶ χείρω εἰσὶ τῶν εἰρημένων» κελεύσορ
τὲς ἀκροωμένες ἐν τοὺς συγγραφαῖς δοκιμοίξζειν μὲ τὸν λόγον. — De his vero (quae
taceo) αὶ qui contendamt haud deteriora eff iir, quas memoraui , iubeo auditores recur-
rare od feripta, atque inde de oraticze mea. fecundam. ferre /ententiam, 1n hgnc cro-
tionem quadrat, quod cecinit quis ^)

Aafa λιβάϑας Λιβάνιος τὰς τῶν λόγων
Χύδην diedàs, τὴν πόλιν κῶν ξήν,

XIV. Περὶ τῆς casos de feditione ““πιϊοείεπα ") et deieclis imperatoris et Placillae imaginibus
a. C. 387. ad TAeodofum Magnum pag.389. [Reisk. l. i9. pag. 626.] Haec primum
prodierat in editione graeca, (ita legendum in Elencho Morellianae edit. tom. 5. pro
germenica,) orationum Ariflidis, Florent, A. 1517. fol. pag. 165. — Exflat etiam graece
in Chryfoflomo Sauilii. Etonae 1612. fol. tom. 8, pag. 125. Scd et graece et latine com
notis ediderat cum aliis or, /Morellur Parif. 1610. 8. Conferendae S. Chry foftc-
mi de flatuis Homiliae, eiusdem feditionis occafione habitae, et Libanii Oratio XXII.
pag. 525. fq. [ln cod. Parif. MMMXVII.]

XV. Πρὸς Θεοξόσιον τὸν βασιλέα ἐπὶ τοῦς διαλλαγοῶς. ad eundem Theodofium , Zntio-
ehenir reconciliatum , Euchariflica. pag. 406. [Reisk. 1. 20. pag.653.] Euam haec ia
Chryfoflomo Sauilii exflat graece tom. 8. pag. 131. et cum priore orat. Parif. 1610. 8.
a Morello graece ex cod. regis Gallise cum verfione et notis edita efl. In vtraque
emendanda víum fe teflatur codd. MSS. Romanis, [In cod. Parif. MMMXVII.)

XVI. Kar Φλωρεντίε contra Florentium ὕπαρχον fiue praefectum praetorio inivflum εἰ
et truculentum, accufaio ad lulianum, imp. pag. qat. [lcripta potius eft fub "Theo-
dofio. Reisk. II. 46. pag. 463. cuius not. i. conf] εχ codd. MSS. Vaticanae bibl.
et Palatino. — Confer de hoc Floremtio orationem Epitaphion in lulianum c. 4f.
fupra [6] pag- 266. ed. vet. et Zmmianum XXII. 3. vbi abfentem a luliano damnatum
capitis crimine refert. [Lacunam fuppleuit Reisk. e cod. Aug. I.]

XVIL Κατοὶ Λεκιανᾷ, Contra Lucianum, fub Arcadio, imp. comitem Orientis, Florentii
F. [fcripta a. C. 386. circ.] p. 435. Ex editione Ferrarierfi, collata com MS. Romano.
[Reisk. ILL. 57. p.205. coll. cum codd. Aug. et Gueiferb. Eft in codice Pari. MMMNVI.;

XVIII. Κατὰ Τισαμένξ ἄρχοντος. Contra 7ifamenym., praefectum Syriae, a. 386. P. 442.
ex editione Farrarienfi, extrema parte, vt videtur, mutila, [Reisk ll. 51. p. 238. qui
p. 263- 265. e cod. Aug. reliquam in fine partem fuppleuit.]

XIX. Πρὲς Ἰκάριον παραρετικὸς "). Αἀ Jearium, praefectum Antiochiae, Procli fucceffo-

rem, fualoria. pag. 455. [Reisk. II. 35. p2g. 91.) E MSS. Rom. et Bauarico, Claufulzm

. huius orationis habes pag. 513. :

Eeeee 3 XX. Κατ

k "Tom. 2. Mc:ell. p. 527. m) Scripta eft, ait Reiske in not. I. Or. 8. 351.

. f) Meminit illius fciitionis 7 ibanius in vita fua — circiter, quo Proclus, comc*^orientis megiftram

p.75. E receucoribus fcripcoribus adeundus prae cum ignominio exutus, fucceífore dato hoc Icario. v.
taeteris Tillezsiontits in memoriis hiftorize imper- — Ti//emontii Mem. V. pag.227. Ha.

*[. V. in vita Theodofii M, c. 30. íq.

ya ZU. ΣΕ. LIBANI SCRIPTA - Vot: VIL p. 593 364

XX. Κατὰ Íxxoie, —Aduerfus eumdem Icarirm inuecliua. pag. 460. ex iisdem MSS, (Reik.
1Π 26. pag. 11o.] Forte in vita Libanii tom. 2. pag. $6. pro 'Iegíe legendum Ἰκωρίσ.
[Sequitur in ed. R. n. 27. orat. altera contra eumdem lIcarium € cod. Avg.]

XXI. ὑπὲρ τῶν cexasav, pro faltatoribur aduerfus Zfriflidir, rhetoris, fuaforiam (deperdi-
tam) de falratoribus Lacedaemone pellendis. pag. 474. ") Ex iisdem MSS. [Reisk MJ.
63. pag. 345. coll. cod. Bau.] Ss

XXII. Εἰς Καισάριον Maxis eov ad magiflrum officiorum, Caefarium, pro opera ab eo natata
in falute vrbis Antiochiae tuenda et pace ei reddenda, fub "Theodofio Magno, p. $15.
Ex iisdem MSS. 4

XXIII. Εἰς Ἐλλέϊβιχχον. Yn. Ellebichum , millum ad Autiochenfes poft. feditionem, (de qva
fupra num. XIV. XV.), anno Theodofi Magai decimo, Arcadii quinto. pag. 525.
Ex editione Ferrarienfi. [Reiske If. 22. pag. 1.]

€

c m- m ΄ v . ἐν j
XXIV. Περὶ τῶν ἐν τοὺς Ολυμπίων ἑερτοῖς κλήσεων, de votationibur ad Olympiorum fefta «t
conuiuia, epulasque. pag. 538. |eisk. ΗΠ. $4. p. 108. qui lacunam fuppleuit e cod.

"Aug. pag. τίσ. fq.] In bac oratione magna lacuna pag. 543. Orationis, in Olympiis

Antiochenis habitae, memiait L'/Laniur in vita fua tom. 2. pag. 59. atque alterius, quam
elaborauit quidem, fed non habuit, pag. 68.

XXV. Πρὸς Ἐυταάϑιον. πεοὶ τῶν τιμᾶν. “4 Euflathium , Cappadoccm, fophiflam. Hunc
opinor, Euitathium refpicit Libanius, quando in vita tua pag. 46. ἀνὴρ δέ τις Kaz-
παδόκης d'yaDis, συμφοιτητὴς ἐμές.. Oratio haec. οἷ de honoribus, quos in magi-
flratu coallitutus ille Libanio perexiguos contra iactatam fidem exhibuerit, pag. 546.
[Reisk, ΠΙῚ n. 15. pag. 125.] Videntur initio plura deceílc.

[IP] XXVI Περὶ τῷ A8 πρὸς τὲς νέες. ad iuuenes de oratione, five cur per aliquod tempus
rarius orationes habuerit, exercitationesque oratorias non frequentauerit, apologia, in
qua de difcipulorum ignauia, focordia et non remunerantium lcuirate queritur. p. 568.
[Reisk. I. 1r. 5. pag. 196.] Separatim ediderat ZMorellus cum vwerlione ct notis Pari-
fiis 1616, 8. vi

XXVII. Πρὸς τὲς νέες περὶ τῇ ταπητος. pag. 571. [Reiske IL. 59. pag. 252. Reprchenfio
imenum Antiochenorum, eorumque lafciuiae et infolentiae in paedagogos, de quo-
rum munere praeclare differit pag. στο. fq. praecipue autem pag. 582. Íq. perflringit
facinus quorumdam , qui tapete per folum extenfo incedentes illos in fublime rapue-

runt delapfosque itervm proiecere atque ita in terram relapfos cachinno exceperunt.

[fragm. in cod. Parif. MMMXVI,]

XXVII. Πρὸς τὲς ex τὴν παίιδεέαν ἀποσκωψαντας. pag.589. ) Im eor, qui do&rinae et
iufiitutioni ipfius obtretabaut, dicebantque, quod λόγες μὲν πονεῖν ὠγαϑός Te, καὶ

᾿ τῶν

ἢ) In codd. Parif. MMXI. MMDCCCCLHH. n. 5. 0) Iu Mediceo cod. XX. (in quo multa funt Libanii
cod. MMMXI. nr. 13, cod. MMMXVI. — oratt. opufcula,) nr. IIT. plut. LVII. haec oratio iuícri-
nr. XXIL. XXIII. XXIV. XXV, funt in cod. Parif, e(t: ποὺς τὰς λέγοντας μή τίνας τῶν ὁρμειλητῶν ὠφελὰ-
MMMXVI. Harl. σϑαι mas αὐτῷ ἐπὶ λύγοις, aduerfas £05, qui di-
cebant

"—— "—-————" —— M A"

Vol. VII. p. 594 9395 TOMO II. EDIT. MORELLIANAE. Lib, V. c. XLIT. 715
τῶν πολλῶν ὠμείνων - διδώσκαλος καὶ E παραπλήσιος. ^ Oratorem. quidem effe bonum
nez unum e multir, fed doB'orem. nom iem. Non obflantibus tamen pluribus, praeci-
pue a Cluiftianorum, quod pag. 91. feq. et 603. perílrinsit, imperio, iniedlis elo-
quentiae fludio remoris, omnes terras oratoribus fe compleuiffe ait p. 596. fq. [Ἀ εἰ: Κ,
lii. ὅς. pag. 434. coll. c. Pauar.]

XXIX. Περὶ τῶν συνθηκῶν p. 610. Suaforia de paffis inter dolorer eloquentiae. ineundir,
nt [ceat auditoribus ab vno ad alium tranfturrere, (Reisk. 1T. p. 420. coll. codd. Aug. I.
et Bauar.]

XXX. Πρὸς τὴν βελὴν p. 618. ") Ad Senatum Antiochenum aduerfus Severum ct Antiochum

ro Malcho, crudeliter ab illis habito. (Reisk. ΠῚ. 58. pag. 227, vbi infcripta eR κω-
το Σεβηροξ.] Es

XXXI. Πρὸς τὸς 8 λέγοντας. pag. 633. [Reisk. IT. 33. pag. 284. cuius not. 1. vid.] In eos qui

- in confilio fententiam dicere volunt, vel non audent. Extrema patte mutila cfl haee
oratio. [conf. Zaxdiw. cat, codd. gr. Medic. II. col. 378. nr. 25.]

XXXII. Πρὸς τοὺς 78 zeudoyoy8 βλασφημίας, p. 631. ( Reisk. I1. 32. p. 266.] aduerfus
paedagogi calumniam, qui ad difeipulos Libanii, euim otii trimefiris ac negligentiae
aceufauerat. Confer infra XXXVI. Alius λόγος κατοὶ παιδαγωγῶν, cuius memi-
nit Socrates IIl. 1. de quo infra inter fcripta deperdita. In cod, Medic. XXVII. plut. 57.
nr. XXII. haec orat, et quae poflea nr. XXXVI. occurrit, quum ad eamdem rem per-
tineant, inflar vnius coniunguntur, tefle Bandiz. II. col. 577. fq. Har/.-

XXXIIL Περὶ δθλείαως pag. 647. De feruitute, neminem effe mortalium, qui feruituti ali-
quo modo non fit obnoxius, grauiffimam autem feruire feruitutem , qui vitiis ac li-
bidinibus obfequuntur, [Reiske M. nr. 24. pag. 63. Finem orationis Reiske e codd, Bau.
et Augufl. multo emendatiorem et locupletiorem dedit.]

XXXIV. "Aereyus pag.661. Dianae Jaus ac celebratio, a qua ex periculofitfimo morbo le-
vatum fe et ἐξ ουτῶν v8 Davdrs πυλῶν ereptum praedicat. [Reirf, I. pag. 225.)
XXXV. Θήρας ἔκφρασις pag. 673. venationis defcriptio , referenda ad tomum priorem,

vbi plures eiusmodi ecphrafes leguntur.

XXXVI. ᾿Απολογητικδ κατὰ παιδαγωγᾷ ἐπίλογος. pag. 615. Apologeticae ad paedagogi
conuitia (fupra XXXIL) corollarium.

XXXVIL Τῷ τῷ Δημοσϑένες ὀνόματι κατ᾽ ΑἰσχίνΒ ?) πυλαγόρξε pag. 681- 706. Oratio,
Dcmollhenis nomine aduerfus Aefchinem, qui folus ab Athenienfibus miflus δά Am-

phidyo-

tebant, quosdam difcipulos minime per eum pro-
feci[Je in orationibus. A manu tamen diuerfa ad
marginem fcripta cft vulgaris infcriptio ; (quee etiam

Bxos, (qui confularisSyriae fuit a. 382.) guam in
ed. Morelli, πρὸς τὴν βαλὴν, citatque J/alr/. ad
Diodor. Sicul. I..592. — Idem notauit Bongsyouan-

^ *defierantur.

legitur in codice XXVII. opufcula Libanii XXXII.
continente, nr. XVI. plut. 57.) obferuante Bazndin.
lI. col. 360. Atqui infcriptiorres a librariis aut in-
terpretibus profectae videntur. Harl.

p) Orat. ad fenatum citatur in codice Pariffenfi
MMMXVI in quo tamen initium et fois orationis
Sed Rei;keiamiu Animaduerficnum
"vol. V. pag. 418. obferuauit, multo rc&ius legi in

cod. Aug. et co, quo víus eftEcugiouan, Kazd Σὲ-

nium, qui, deceptus titulo, quem in indice orett. à
Morello editarum non inuenicbat, illam"&«zz Σὲ-
βήρα orationem pro inedita denuo recudendam cu-
rauit. Atque ipfe Fabric, infra in indice. feripto-
rum Libznii ineditorum ecod. Barberino, citat or.
hanc, x«r& Eros, tamquam nondum editem. 4j,
4) Amphictyonium Confilium ad 'Therinopylas
conuentus fuos celebrare folebat, indeque :2oe
dicta σύνοδος Amphictyonum, et qui a ciuitatibus
Grac.

p6 Li.UV. ες XLII, LIBANII SCRIPTA. Vot. VH. p 505? 396

phictyonium iudicium Philippo, regi. non coutradixit, atque inde criminis in R« mp.
arguitar: [mendofe ed, a Morell. Hinc. Príif. IL. n. 64. pag. 396. a codd. deflitutus
conieQuris et ingen'o fuo indulgere efl coactus. Efl vero in codice Parif. XXX. et
MMDXXXV,. Harl. 1

EIL Libanié fcripta edita quae im duobas tomis editionis Morelliamae
M defiderantur. j AN:
Oratione. τ. Περὶ τῶν προτασιὼν de paírociniir, [Reiske IL. 41. pag. 493.]
2. ὑπὲρ τῶν γεωργιὼν περὶ τῶν ἀὙγαρειῶν pro agricclis de angariis [ ReiskeYl. tir. 49. p. 549.
4. πρὸς τὸν Βασιλέα περὶ τῶν δεσμωτῶν, ad imp. Theodofium M. de vinctis fiue carce«
re inclufis. [ &eirke IL. 45. pag. 425.] div
4. κατὰ τῶν εἰσιόντων εἰς τος τῶν ἀρχόντων καταγωγοὶς. Treos τὸν Βασιλέα. εἰσῷο-
ex νόμε, διιαβο ") legit ad eumdem irip. -Throdofium 4M. aduerfus cor, qui familiariter

ingrediuntur in [P] praetoria εἰ domos iudicum. — Hafce quatuor orationes primus cum
. verfione et notis valgauit Jar. Gothofredur. — Geneu. 1631. 4. [Reisk, III. 53. p. 68.]

ὑπὲρ τῶν ἱερῶν. pro templis Gentilium non ex[timdendir, ad 'Theodofium Magnum, Edi.
dit idem Gothofredus, (qui cirea a. C. 390. habitam cenfet a Libanio plus quam feptua-
genario,) Geneu. 1634. 4. [Reiske YI. 28. pag. 144.] :

6. ὑπὲρ τῆς ᾿ϑλιανξ τιμωρίας, de vlüfzenda luliasi imp. nete ad eumdem Theodofium M.
recens creatum imp. a. C. 379. Ὁ Hanc primus graece vulgauit e cod. Bodleiano
Godfridus Olrarius Lipfiae, 1701. 8. Deinde pro fua in me beneuolentia commu-
nicauit mecum et roganti mihi coneeffit verfionemi fuam eruditasque notas, quibos
illuflratam hanc orationem exhibui fupra pag. 145. [ego vero eam omifi, quia
Reiske edidit.] Graecis receufitis ad alterum apographum, cuius e Langhaeniano de-
fcripti copiam mihi fecit col'ega meus honoratillimus 10. Cárjffophorus W^vifus.
Laudat hanc orationem V'alefius ad Amimiani XXXT. 13. et Sozormeni VI. τ. pag. 157.
Langbaeniur ad Longinum pag. 6r. edit. ΤΟΙ. ( Reiste tom. IL. n. 23. pag. 27.

1. πρὸς τὰς βαρὺν αὐτὸν καλέσαντας. ad eos, qui molef'um [vel potius importunzm
ec gloriofum, v. Reisk. vol.1L] eum adpellabant. Hanc anno aetatis fuae fexagefimo,
feptimo menfe habuit Libanius, vt iple teflatur c, 2. Eam antea incditam eum lau-
dati Oleatii verfione dedi fupra pag 179. vet. cd. — [Risk I. n. 2. pag. 171. — la
codd. Medic. apud Bandim. ll. pag. 137, 15. pag. 361, 27. pag. 577 18. p. 422, 26. —

1n

Gracciae illuc ablegabantur, πυλαγόρα!. Vide Har-
pocrationem et Hefychium atque e recentioribus
Humfredum Prideaux ed Chronicon marmoreum
Arundel. p. 122. fq. Jo. Henricum Boeclerum diff.
de Synedrio Amphi&yonico, ct Zrtonium van Da-
ien ἀμ VI. Antiquitatt.

v) Huius legis meminit Libanius tom. 2. p. $62.
Vide et fupra num. VIE. e tom. 1I. Morell. ed.

s) In cod. Parif. MMMXVI, — in codd. Flo-
rent, Medic. tctle Bandin. IL. pag. 157, 14. p. 3615
26. p. 377» 1i. et pag. 422, 15. /7tumann. haec ad-
fcripfit orae fui exemplaris. ,,7. H. Maii. emen-
dationes orationum Libanii, a Fabricio cum ver-
fione notisque Olearii editarum , exhibenturin hift,
crit. de K. d, L. tom. 13. pag. 154. fq. Conf. Acla
erud. Lipf. a 1721. pag. 266. fq.** Zar.

Sol. VIT. p. 396 Ὁ 397 IN EDIT. MORELLIANA. Lis. V.c. XLIII. 451

in cod. Parif. MMMXVI. In hac oratione, (vti fcripfit Heumannus ad oram fui
exempli,) infunt multa, vitam et perfonam Libanii illuflrantia, Zar.

8. Πρὸς ᾿Αντιοχς περὶ τῆς T8 Βασιλέως ὀργῆς. dd ZIntiochenos de platanda imp'ratorir Iu.
liani ira. Hanc quoque in lucem protuli primus, eiusdem praeclari Viri beneficio,
cum cuius verfione eam habes fupra pag. 207. vet. ed. in capita ame perinde, vt
eam, quae praecedit, diuifam. [Keirf. I. 16. pag. 484. qui e cod. Aug. I. et Bau, fup-
pleuit lacunam.] Meminit huius orationis Socra/es III. 17. atque editurum fe recepe-
rat J/alefíius ad Ammiani XXIII. 2. Fabr. et ad Socratis III. 17. vbi pollicetur, fe
breui editurum viginti et amplius orationes Libanii nondum editas. eum. — Eft
in codd. Medic. tefle Βαπαϊπίο 11. pag. 136. cod. XIII. n. 7. plut. 32. qui codex, vti
codd. Aug. 1- et Bauar., orationem exhibent integram pofl verba 7» μὲν ὧν φροντιζόν-
τῶν. vbi definit exemplum Fabricii, (in ed. Reiskii I. p. 498. vsque ad finem, p.5c6.

. Atque Reiske in nota 20. pag. 498. .» Librarius, ait, codicis Barocciani, vnde exem.
plum Fabricii manauit, cur finem quoque exfcribere omiferit, ex argumento huius
claufulae facile intelligatur. — Inculcet reftaurationem paganifmi, a qua impietate
monachus abhorrebat. Codices tamen Bauarici lectio faepe difcedit ab ea, quae
efl in cod. Aug. Harl.

9. Zirgumenta Orationim Demoflhenir, vna cum eius vita atque Encomio primum edita
graece Venetiis apud Aldum 1504. fol. atque inde in graecis et graecolatinis Demo-
fthenis editionibus vtraque lingua faepius recufae, vt dixi lib. 2. cap. 26.

Yo. Ἐπιςφολικοὶ χαρακτῆρες, graece editi a Guil. Morello Parif. 1551. et 1558. 8. atque dein.
de recufi cum latina verfione, Lugd. 16:8. 12. Ab his diuerfi funt, quos idem Mo-
rellus characteribus fubiunxit: Ἐπιςολικοὶ τύποι ad Heraclidem ,. Proclo ab aliis, [vt
in cod. Bodleiano,] ab aliis tributi Theoni; de vtrisque vide, fi placet, lib. 2. c, ro.
$. 13. Fabr. — Íupra in vol.I. pag. 681. fq.' quibus add. Libanii characteres, feu no-
tae et formulae epiflolarum, gr. et lat. ac commentariis illuflratae. Lugd. typ. Io.
Iullierori. 1614. 12. v. catal. Bünau. I. pag. 199.

τι. Epiffolarum Libanii, etiam earum, quae MStae adhuc exflant, nec dimidia pars lucem

latine hactenus [n. tempore Fabricii,] vidit, graece ne decima quidem. [0] Editae
funt decem Epiflolae ad Bafilium, quae inter*) Graecorum epiftolas vtraque lingua
faepius lucem viderunt: tum totidem ad Ariflaenetum, quas cum vna ad Eutrechium
€t ad Acacium vna graece dedit ab Holflenio acceptas ex cod, Vatic., teflatus, has alias.
que msstas etiam exílare in bibl. Caefarea, Lambecius tom. VI. p. 244. fqq. [in noua
Kollarii edit. pag. 330. cod. XXXV. nr. 3. funt Libanii epiflolae aliquot fine infcriptio-
nibus citatae, fed in vtraque parte illius voluminis nullam deprehendi epiftolam Li.
banii editam. —Atqui Ko/larius in nota ad vol. I. pag. 23. fq. partem additamenti, in
vol. VI. olim pofiti, tantum retinuit, et fcripfit, fe Hoiflenii epiftolas ad Lambecium
et Epiflolas Libanii duodecim , ab kolftenio e codd. Vaticanis erutas et ad Lambec.

miífas

. £) Vide fupra lib. 2. c. το, δ. 3. [vol. I. p. 676. Aldina, Venet. 1499. 4. v. Foff. cat. codd. faec. XV.
fcq. vnde vero ea , quaeibi omifimus, hicinferen- impreff. biblioth. Magliabech. tom. 1, col. 270. fq.
da duximus. — De colle&ione epp. Lib. Bafilii εἰς. 771]

Voi. VI. Fffff

418 Lib. V. ε. XLIIH.

LIBANII EPISTOLAE. Vol. VIT. p.397

miffas, in tomo I. Analectorum fuorum Vindobonenf. pag. 1139. cum obíf. Holflen,
et Lambecii recudendas curaífe graece: melius legi eas in edit. Wolfina,] bid. p.255.
memorat codicem eiusdem bibl. membranaceum, in quo CCCCXVIHE. et alium char-
taceum , in quo CCLXXXVIIII, Libanii epiflolae continentur. Duodecim illas, quas
dixi, epp. lenae A. 1707. 8. Bartholdus Chriflianus Richardus vecudi curauit cum la.
tina verfione, fed in qua conatum potius quam fucceffum aliquis merito laudauerit.
Vltra quadringentas vertit Franciftur Zambicariur , Bononienpfis , quae latine cum ar-
gumentis Zo5annir Somimerfzldii prodiere Cracouiae 1504. 4. Hae diuifae funt in libros
tres, e quibus primus Epiflolas LXXXIX. fecundus XXXV. et tertius CCCXXIII. com-
plectitur, fed praeter alios verfionis naeuos nomina propria patfim ita inemendate ex«
cufa, vt agnofci vix poffint. Hanc editionem nactus fum e bibliotheca Laurentii Nor-
manni, doleoque non itidem elTe ad manus alteram in bibl. Gudiana vilam pridem
mihi, paucis conftantem folis, etin duoslibros diuifam, graeceque editam a Guil.
JMorel/o. Parifüis 1576. 4. cum latina verfione 7ntonii Pichonii, Chartenfis "). Singulae
modo quaedam Libanii epiftolae editae a Fzd. Morello ante tomum I, Operum Liba-

nii quidem, duae ad Bafilium cum totidem mutuis Bafilii: tum ad Andronicum vna

τ) Paucula notarat Προ, in'Thefauro epiftolico
LaCroziano, tom.IL pag.255. Plura autem nota-
vit in praefat. ad maior. Libanii epiftolarum cditio-
nem pag. II. vbi ,, Parifiis ait, in forma quarti or-
dinis prodierunt epiftolae tres fupra centum graece,
in duo τμήματα feu fefliones diftinctae, fed fine
frontifpicio, ex quo vel de editore, vel de anno
editionis iudicare liceat. Titulus, in fumma pagina
exftans, ita habet: Λιβανίκ ἐπισολῶν zjuU]pum πρῶτον
et eodem modo, τρῆμα δεύτερον. Libellus prior
continet epiftolas LIV. vsque ad pag. 32. pofterior
vero XLVIIIL vsque ad pag. 64. Haec collectio ab
eruditis accepta fertur Guilielmo Morelio feu Mo-
sello, tum temporis typographo regio; nec prae-
ter rem, Formae enim litterarum regias referunt,
atque, obferuante Roftgaardo , eaedem funt, qui-
bus expreffae funt Z/nachar/idis epiftolae graecae,
cum fubiecta feparatim verfione latina. Hae vero
jn titulo exfcriptae dicuntur Parifiis 1556. ap. Guil.
AMorelium, in Graecistypographum regium. Ntri-
vsque τρήματος epiftola, latine conuerfíae, exftant,
fcd feorfim a contextu graeco in 4. Prioris inter-
pretatio ; paginas quadraginta implens : infcriptio-
ne deftituitur, vt proinde et interpres et lo-
cus et annus editionis pariter ignorentur. ^ Vi-
detur tamen ab eodem Guil. Morclio excufa, quum
easdem formas referat, quae in ve:fione epiftola-
rum Anacharfidis latina confpiciuntur, -Potterioris
τρήματος fiue libelli interpretatio hunc habet titu-
lum: EpifloDarum Libanii fecundus Antonio Pi.
chonio, Chartenfi, interprete. Parifiis ap. 10.

tom, II.

de Bordeaux , in monte Hilarii fub figno occafío-
Mis. 1576. Ex his itaque conftat, duo diuerfos harum
epiftolarum interpretes latinos fuiffe; anonymur
alterum, alterum Pichonium , ex quibus prior ille
diligentiam et eruditionem prae altero probauit. —
Nolim porro ignores,Morellum codice regio maxímio
Parif. MMDCCLXXXIII. vfum effe, id quod praeter
alia ipfe ordo epiftolarum euincit. Eidem videtur
fuiffe confilium, τρήματα haec continuandi,quum po-
fterius illud nullum in calce prae fe ferat colophonis
impofiti indicium. ,, Hactenus 7/o/fius. — Idem
diligentius fufiusque, quam Fabr. fecerat, egit in
limine praefationis de rariffima editione Cracouienfi,
infcripta: Libanii, graeci declamatoris di/ertiffimi
beati [o.Chry/oftlomi praeceptoris, epifTolae,cum ad-
iettis Ioannis Sommerfeldii, et emendatione et cafti-
gatione clari(fimis. In frontifpicio libri nec locus nec
annus editionis commemoratur; fed dedicatio data
eft Cracouiae 1504. X. Kal. April. Wolfius in calce
maioris fuae edit. repetiitillam colle&ionem , quod
nonaginta tantum earum, quas Zambicarius, qui
faeculo XV. medio vixiffe videtur, latine conuer-
tit, graece fcriptas reperit: auxit vero eam ab ep.
CCCXXiIV. libri III. p 814. fuae edit. octoginta fe-
re epiftohis a Frid. Roftgaardo ex cod. chartaceo Am-
brofianae bibl, Mediolani defcriptas. Huius codi-
€is beneficio fubinde mendofas le&iones editionis
Cracouienfis integritat: fuae reftituit: tamen longe
plures medicam manum adhuc requirere, ipfe fa-
tetur, — — /Moreilus quoque orationi Libanii pro
rhetoribus ad Antiochenos Parif. 1616. 4. duas

ad.

LIBANII EPISTOLAE Lis. V. «. XLI. 479

tom. IT. p. 575. et ad Olympianum pag.576. Libri IV. epift. 284. laudat //ale/íes ad
Ammianum pag. 556. Idem epiftolae ad Marcellinum partem edidit in praefatione
e míloregio, quae integra jn Zambicarii verfione exflat libr. IIT, ep. 295. — Εχ in-
numeris Libanii epiflolis elegantiores felectioresque numero CCLXIV. in vnum volu-
men olim digeffit Georgius. Lecapenur, quas puerum fe vndecennem in collepio Grae-
corum furtim exfcripfiffe refert Zf//atiur de Georgiis, pag. 364. — [Frider, Brumsnerus,
Lipfienfis, in fuo ad fegem Cinciam commentario, Parif. 166g. 4. pag. 108. epiflolam
ad Salluflium, primus graece exhibuit, nactus eam ab ZEmerico Bigotio, qui Libanii
epp. ex Vaticano cod. defcriptas poflidebat. — Tazeg. Faber vnam ad Eufebium
de Longini quadam oratione in praef. ad Longinum περὶ ὕὑψες. atque hinc lac.
Tollius inter iudicia de Longino, eidem praemiffa libello, repraefentauit. — ] Edi-
Wit quoque duas ad Bafilium Coreltrius tom. II. monument. ecclefiae graecae p. 96:
Longe plurium editionem moliti funt Leo «Παίς, Exechiel Spanhemiur, [ vid.
"Thefaur. Lacroz. epift. tom. IL. pag. 29 εἰ 32. it. pag. 255. fqq. pag. 261. fq.] Larren.
tius Normannur (a. 1703. denati,) et Gotfridur Olrariur, [qui in epift. ad Fabric. Li-
píiae 1695. fcripta, (in Aeimari vita Fabric. pag. 313.) fe, narrat, ineditas habere Li-
banii plus quam trecentas, plures quotidie exfpectare ex bibl. Parifienfi, vna eden-
das; [8 praemiffurum gr. ex cod. Bodleiano characteres epiflolicos, quos putabat
graece numquam excufos, interpres vero, Wolfg. Anemoecius, adferibit Libanio; fe
additurum eífe tres ineditas orationes et quartam, a Morello mutilatam aliqua parte
fua editam, a fe autem integritati reflitutam et emendatam, — lllas quidem oratt.
Fabr. poflea inferuerat huic vol. B. Gr. vet. edit. — ^ Item .Leomardu: Z4dami, (de
quo v. in fine huius capitis,) Jo. Boiuinur, qui in praefat. ad Nicephorum Gregoram
Íe quondam colligendis Libanii epiflolis intentum fuiffe, et latinas iam e graecis non
paucas feciffe teflaturs Dauid Clericus , qui 1013. epp. ex cod. Parif. defcripfit; ndr.
Pa/mroot , bibliothecar. olim academiae Vpfalienfis, a. 1725. d. IV. Dec. denatus, qui
CLIV. epiflolas Libanii, a Georgio Lecapeno olim collectas, ex cod. Raelambiano et
Obrechtiano deícripfit, latina donauit verfione, notisque breuibus inflruxit, Acta
quidem Sueciae litteraria a. 1725. pag. 112. teflantnr, editionem huius colleclionis Ro-
flochii curatum iri: fed, quantum mihi cognitum eít ea lucem non adfpexit, cf. Thef.
epiftol. Lacroz. II. pag. 259. Hermanztr Sam. Reimaru; e cod. Voffiano Leidae epi-
Ílolas Libanii defzripferat. Omnium vero diligentiam et felicitatem in conquirendis
Libanii epiftolis fuperauit Fridericur Roffgaardur, nobilis Danus, qui, Libanii epifto-
lis colligendis intentus , quotquot reperiret in itinere, quod litterarum cauffa fub exi-
tum faeculi XVIJ, in Gallias, Italiam aliasque terras fufcepit, vel Parifiis in. bibl. τες
gia, vel Romae in Vaticana, item Mutinae, Mediolani, Florentiae et Venetiis, omnes
interdum fua, plerumque vero periti librarii manu defcriptas et denuo cum evro-

à Fffff 2 yea Qoie

ad Iulian:m epiftolas iunxit. — In libro, in-
fcripto: τῶν ἑλληνικῶν ἐπισολῶν ἀνθολογία,, Parif. ex
typogr. Stephani Preuofteau, 1583. 4, eft. Libanii
ep. ad Bafilium. Fabricius in hoc cap. ediderat tres

Libanii epp. ad Iulianum, et in vol. VIIL p.37. fq.

tque p. 405. promulgatas epiftolas ad Themiftium
et Meletium, quas a Wolfio iteratas, in hac edit.
omifi : aliam dederat ad Iamblichum, fupra in vol. V,
pag. 761. feq. et vnam ad Ammianum gr. et lat. in
bibl, lat. vol. HI. pag. 128. Zar/.

780 1, Κ΄. XLI. LIBANII EPISTOLAE

γροίφοις collutas in patriam deportavit, in lucem aliquando proferendas: id poflea
praeftitit Wolfius, Roflgaardi fchedas nactus, — (JMorhem. ep. in "Thefauro La Crozia-
no epifl. I. pag. 297. tom. II. pag. 19. vbi Wolf. (1711.) fcripfit, Roflgaard. adparatum
epifloll. Lib. bis mille ad editionem parandam cum Hemflerhufio efle comimunicatu-
rüm; et faepius de illis Wolfius. — “μοι. Maria Saluimws, prof:ffor quondam
eloquentiae et Gr. L. in academia Florentina, ex duobus codd. Mediceis aliquot epi-
ftolarum centurias fua manu defcripfit, et latina donauit ciuitate. — — Caro/us /ejpt-
rus Benzelius, Erici, epifcopi Lincopienfis, filius, edidit, 7/igivti Libanii, Rhetorir,
epiffolas adhuc ineditas cum verfione ac notis in regia Gothorum Carolina, praefide
cel. Io. Engeflroehm publicae cenfurae fubiectae, Lor ini Gothorum a. 1735. 4. Ex-
actae illae funt ad. fidem trium codd. MSSt. quorum vnus Aaelambianus , qui in bibl.
Vpfal. exflat, duo vero alteri /Meurffonus. et Obrechtionur fuerunt; (et quos duc po-
fleriores, qui quadringentas continent epiítolas, 77/o//iur a Benzclio exfpectare fe, fcri-
pfit ad de la Croze in "Thef. epiflolico Lacroziano, tom, II. pag. 258. et poflea nactus
e(l.) Sed feptemdecim tantummodo earum antea nondum exílabant; prima vero et
fecunda ad Bafilium a Corelerio, quarta ad Iulianum a Fd. Morello vulgatae erant, — ^
De his omnibus plura leges in J7o//ii praef. ad maiorem Libanii epiflolarum editio. — -
nem. Hic vero vir doclus et faepe laudatus primum. Centuriam epiffolorum Libanii !
e codice Bodleiano vel potius ex apographo Gerhardi Longbacmi defcriptam, cum
verfione latina et notis, Lipílae 1712. &. vulgauit. Ex his tres et viginti latine exftant
in Zambicarii verfione, Íed minus feliciter aliquando expreffae. Selegitillam centu-
riam ex trecentis amplius, quas codices quidam Bodleiani fuppeditanr. (v. Zo. Clerii —
bibl. vet. et nov. tom. IIl. part. II. pag. 358.) Poflea idem ille tomo If. anecdotorum — -
graecorum pag. 33r. fqq. feptem, et tomo Ill. pag. 262. fqq. o&odecim alias inferuit, — -
Ab illo tempore, Libanii veneribus captus, multum temporis, operae diligentiaeque
pofuit in colligendis, emendandis, expoliendis vertendisque epiflolis Libanianis, in-
figni apographorum Roflgaardianorum collectione, quam opera Grammii ex bibl.
regia Liafnienfi, in quam omnis ille adparatus peruenit, vtendam accepit, funda-
menti loci pofita: de quo fuo fludio et feruore in epiflolis ad de la Croze, in the-
fauri epiftolici Lacroziani tomo II. paffim idque frequenter et alibi fcripfit, "Tandem
lucem adfpexit editio ab copia epiftolarum non minus, quam ab eruditione editoris, ni-
tore l'tterarum et veflitus elegantia maxime commendabilis :

So Khu i e

AuBavis — Libanii fophiflae. Epiflolae *): quas nunc primum maximam partem e va-
ris codd. mapu exaratis, edidit, latine conuertit et notis illu(lrauit 7o. Chriffoph.
Wolfius. Acc. in calce eiusdem Libanii epiflolae a Francifro Zambicario, olim lat.

conuerfae

v) MDCV. gr. quarum vix duae et dimidia cen- — ius exftant, fuiffe omittendas, quin fubleftae funt
furiae lucem antea vsderant. Omnes tamen effe fidei luliano Garnerio, Bafilii opp. editori, epiftolae
Libanii, quae in hac exftant colle&ione, Wolf. non — Libanii ac Bafilii mutvae. | Propter. fimilitudinem
aud:t pracftare : imino vero judicat fub finem prae-— vero ftili et. fententiarum. Wolfius circumfpicere
fat. cas, quae iier cpiflolas aliocum fcriptorum, | iubet, annon omms. Pfeudo - Phalaridis epiftolae
Procopn , S; nct, , Dioayfa tophiflae er bafilin τον Libanium habeant ertifícem,

CODICES EPISTOLARVM LIBANIT Lib. V. c. XLIIT. 78i

conuerfae et Cracouise primum editae, heic autem integra propemodum centuria ex
MS, auctae, Amfílelod. apud lanfonio- Waesbergios 1738. [0],

. Quod JZolfur in pracfat. de codd. msst. quibus et ipfe et vero Roflgaardius vfus eff,
et de aliis fub(idiis copiofus efl: ego hic paucis tantum codices, numero multos, e
quibus illi exfcripferunt, aut ab aliis defcriptas habuerunt epiftolzs Libanii, comme-
morabo, notitia paucorum aliorum addita.* In bibl. publ. Peri//ma fecundum cata-
log. codd. tom. II. viginti et feptem codices Libanii epiflolas continent. Roflgaardius
víus e(t, tefle Wolfio, cod. MMDCCLXXXIIL qui primarius eft ct numero epiflola-
rum, quae, vt in calce cod. legitur, conficiunt mi//e e£ tredecim, ceteros Parifinae publ,
biblioth. fuperat, ideoque a Wolfio adpeilatur maximus, et ex cod. //cffiano, qui ho-
die in bibl. Leiden/j n. LXXVIL. (catal. p. 595-) exflat, paucis omiffis epiflolis, eft de-
fcriptus. . Ex aliis codd. Roflgaard. modo integras epp. quae in illo cod. maximo de-
fiderantor, defcripit, modo lectionis varietatem ad oram antigraphi, ex Maximo illo
facti, adleuit. Sunt vero codd. MMDCCCCLXXXI. MMMLXXIII. (qui LXV. habet
epiftolas, quarum XXXII. alii codd. non exhibent) MMMCCLXI. MMMCCLXXX.
(hodie n. MMDCCCCXCIX. qui praeter 206. epp. mutuas Bafilii et Libanii XXIV.
repraefentat:) MMMCCLXXX. MMMCCXC. (in quo funt 134. vna cum quatuor
Bafilii et Libanii mutuis, ex quibus in cod. reg. maximo XXIV. defiderantur:) et cod.
MMMCCCLXII, Multi igitur alii codd. Parifienfes nondum funt excuff. — In

, bibl. Coisliniana cod. CCCXLIX. exhibet 84. Libanii epiflolas, notis interlinearibus ad
grammat. exercitationem plenas. v. JMonifatc. cat. codd. iilius bibl. pag. $16. feq. ex
illo cod. Montfaucon tres, in aliis codd. non obuias defcripfit, mifitque Wolfio. —
E bibl. //aticana opem tulerunt codd. XVIII. Laurentius lex. Zaragniur in praef. ad
collectanea monementorum veterum ecclefiae gr. et latinae pag. 49. teflatur, ineditas
Libanii epiflolas fupra duarum chiliadum numerum in Vaticana exílare. — — /Midio:
lani in bibl. Ambrofiana funt V. codd. ex quorum vno T. LXXIIIL. qui epp. 251.
habet, paucae, et alio T. CCXXXI. epp. 153. continente, fex epp. alibi defidera'ae, in
Wolfiana collectione leguntur. — Mutinae quatuor codd. praeflo fuerunt, inter
quos duo nonnullas fuppeditarunt epp. alibi non obuias, — Εχ Aediceir codd, Flo-
rent. quorum epiflolas Libanii aut lectiones adtulit Wolfius, funt cod. 44. in plut. LVII.
od. XLVII. qui continet CCC. epp. (v. Bandin. cat. ll. col. 427.) cod. B. in plut. LVII.
cod. XIX. epift. CCCCXVII, et in calce Bafilii et Libanii epift. refert mutuas. (Band. 11.
col. 359.) Wolfius, vtriusque, inquit, buius codicis epiflolas 7/nf. Maria Saluinur
8. 1695. defcripfit, latine conuertit, et cum Rofigaardio communicauit, Idem vero
ezoyeaQcy, emendationibus Saluinianis hinc inde ornatum, vna cum verfione lat. in
ltalia aere fuo redemit Jac. Phil. Dorui/lle, qui mihi vtriusque vfum conceflit, etc. '*
Bandin. l.c. pag. 427. fq. in not. 2. tradit, aliud earumdem epiflolarum, latine a Sal.
vinio redditarum volumen, ipfius manu exaratum et emendatum, in Maruccllorum
publica bibliocheca inter eius msstas fchedas adferuari. — — cod. C. in plut. XXXII
cod. XXXII. (apud Handim. l.c. pag. 199. fq. numeratur cod. XXXVIi. nr. 4.) cond- ,

« - pet epp. Libanii CCXLIX. praeter mutuas Libanii et Bafilii litteras, XX. reliquis prae-

miflas. — cod. D. in plut. LXX. cod. XIII. complectitur epifl. CCCLXXX. in margine

Fffff 5 numeratas.

qa [μ ΤῊ ΧΙ, CODICES EPISTOLARVM LIBANII

numeratas. Perierunt tamen quaedam. v. Bandim. l.c. col.673. nr. 37 — cod. E.

in plut. LXXXVI. cod. VIII. nr. 5. continet epp. CCCXII. peffime exaratas, cum fcho-

lis aliquot margin. (Jandin. MI, 316.) — — cod. F. in plut. LVIII. cod. XVI. nr. 3.

mutuas habet Bafilii et Libanii et pofterioris tres alias litteras. (Bandim. 11. col. 454.)

— cod. G. ex cod. B. natus, et eleganter quidem, fed non diligenter a Zenobio Ac-

ciaiolo defcriptus, in plut. LV. c. II. nr. 24. de quo cod. et de Acciaiolo, v. W/olf.

in praef. et Handis. l.c. col. 216. fq. ---- Praeter citatos alii funt in eadem biblioth:
codd. qui continent plures paucioresue epiftolas Libanii, vt, in plut. LVII. cod. I.

nr. 65. (Baudin. 11. col. 334.) — in eodem plut. cod. XXXIV. nr. 18. XVI. epp. con-

tinens: quarum XIV. ad lamblichum, et XV. ad Arifloxenum philofophum initium

non occurrit in ed. Wolfiana: ideo Zandim. 1. col. 391. fq. vtramque, vt in codice
proflat, excudi fecit: nr. 19. funt adhuc duae epiftolae Bafilii et Lib. epiftolae mue
tuae. — — In plut. ΙΧ, cod. XXX. nr. 7. Bafilii et Lib. epiftolae mutuae XXIII. quae

quidem funt in Wolfiana edit. a nr. 1580-1602. at ab eo non collatae. (Bandim. IT,

col. 55) — In plut. LX. c. XVI. n. 7. Lib. ad Prifcianum epiffolae duae, (in ed.

Wolf. ep. 143 et 855.) Illis adiunctae leguntur grammaticales quaedam explanationes.

(Bani. 11. col.606.) — . infuper ab Z4ntonio /Maria Biftionio in bibl. Mediceo- Lau-
rentianae catal. (Florent. 1752. fol.) vol. II. p. 4a. fq. in cod, XIV. nr. 4. eft Lib. epi--
flola ad Amphilochium et alia ad Optimum, epifcopum ordinatum. — In Bandini

catal. codd. /atin. Medic. bibl. II. 562. cod. XX. funt Liban. epp. XCVIIL. interprete

Franc. Zambicario, equite, ad D. Io, Bentiuolum. — Ia bibl. P'emeta Marr. in cod.

CCCCXLI. funt 481. epift. et confeclor catalogi pag. 261. fqq. pofuit nomina eorum,
quibus fingulae epp. infcribunatur. — — In fequenti cod. CCCCXLII. exflant 158. epp.

et nomina eorum, ad quos datae funt illae, pariter in catal. pag. 226. fqq. exhiben-

tur. — — Pari modo epillolae 5o. cod. DV. et epp. 85. cod. DVI. pag. 268 et 269. fqq.

defignantur. Illos aliumque, qui exhibet epp. 114. nominauit Wolfius: qui de adpa-

ratu Roflgaardi, codicem quoque Jac. Golii, 39. epp. cum fcholiis complectentem,

naci, efl copiofes. Alia fubfidia exemplaque, quae fibi comparauit, in praef. recen-

fet. Oxonii diu antea pofuerat operam in defcribendis aliquot epiflolarum centuriis,
Opera AMatur. P'eyffere la Croze habuit collat. fchedarum ΕΖ. Spanhemii et codicis |
regii Berolinenfír. — — Indices epp. quae in codd. /'imdobon. bibl. feruantur, tum e
Surcia a Benzelio cod. Meurffanum et Obrechtianum , atque a Z7allino cc!lationem cod.
Raclambiani, qui epp. 155. comprehendit, accepit: denique, quas e quoque cod. re-
cepztit, .et quo ordine pofuerit, et alia, quae praefliterit, bene vtiliterque recenfet.

Supra in notitia codd. orationum Libanianarum quorumdam, qui continent epiftolas;
exemplariuin feci mentionem, (add. fupra vol.l. pag. 702.) Hic igitur notitiam alio-
rum fubiungam.

J'iudobcnae in bibl. Caefarea funt, auctore Neffilio in. cat. part. Y. pag. 105. fq. in cod, 1
CXII. Da(ilii et Lib. epift. mutuae. (conf. Lambecii comm, V, col. 465. cod, CCLXXVIL
nr.1) — p.222. cod, CXLII. Libanii 12. epp. ad Bafilium, (conf. Lamibecii comment,
eo HT, cod. LXXV. nr. 2. pag. 371) — — Part. lI. pag. 26. cod. XVI. nr. 3. Liban.

2 Jqmot fine infcriptionibus. (v. Lamb. vol. VI. part. II. col. 330. cod. XXXV,

nr, 5.)

Vol.VII. ». 410 CODICES EPISTOLARVM LIBANII Lib. V. c. XLIII.. 783

nr4.) — Part. YV. pag. 42. cod. LXXIL nr. τ. epiflolae CCLXXXVIII. quas Neffe-
lius habuit ineditas. — pag. 52. cod. XC. epillolae: — pag. 146. cod. CCCV. epiflo-
Jae et declamationes: atqug etiam Neffelius prouocat ad libr. VI. comment. Lambe-
cii, pag. 244. fqq. fed ibi in noua Kollarii edit. funt omiffae Libanii epiftolae, vt iam
fupra adnotaui. — Kollarius in fupplem, I. ad Lamb. comm. pag. 41x. recenfet cod.
LV. in quo nr. 4. funt Libanii XX. epift. quarum vltimam, infcriptam, ὁ μελιγαίας
τῷ ἀτεαίμῃ., Kollar. non reperit inter Libauii epp. typis a Wolfio vulgatas, — Hei-
délbergae quondam fuerunt in cod. LXXVII. Libanii epp. CCXXXIX. et ciusdem ac
Bafilii epp. mutuae, nec non in cod. CXLIX. Lib. epillolae CCXCI. tefte Sylburgio,
in catal — n bibl. /Zugu//cna Vindel. funt mutuae Bafilii et Libanii epp. — In
cod. Guelferbyt. nv. 82. Lib. et Synefiüi epp. VIII. — — Inter codd, ab im eratore So-
limanno If. Mendozae donatos, fuerunt Libanii declamatt, et epiftolae. v. /riarz.cat.
codd. gr. Matri. pag. 277. — In bibl. Escorial. in IV. codd. plures Libanii epp.
tefle Plüero in itiner. per Hifp. pag. 180.

Denique, vti Wolf. fin. praef. bene monuit, maxima inter codices varietas in defignan-
dis illorum, ad quos epiftolae funt datae, nominibus obferuatur, Nonnumquam
enim duo, tria, immo quatuor diuerfa inueneris. —,,Non negauerim, ait Wolf., id
omne frequenter librariorum incuriae acceptum effe ferendum. Fieri tamen potuit,
vt Libanius eiusdem epiflolae exemplum ad plures mitteret, vbi eiusdem rei notitiam

| . ad plures perferri volebat, nec otio, quod fibi litteris fcribendis nimis praeripi paffim
queritur, abundabat. Harum porro epiftolarum nonnullas ficta nomina et ficta quo-
que argumenta prae fe ferre, non vane fufpicari mihi videor, exemplo fcilicet futu-
ras tironibus, ad quod refpicerent, fi quid eiusmodi confignandi occafio fe offerret.
'Tales fcilicet exflant in. CharaBferibur epiffoliir, qui Libanio a nonnullis funt adfcri-
pti et a Guil. Morello Parif. 1558. 8. editi." — Hactenus Wolfius. 3

Fabricius in fuperiore edit. adiunxerat nomina eorum, ad quos exílant Libanii epiffolar,
fiue editae fiue msst. (nempe Fabricio cognitae.) Enimuero quum longe maior epi-
flolarum antea incognitarum aut ineditarum numerus cura Wolfii effet editus, no-
mina in eodd. varient, et Wolfius duplicem f'ae editioni maiori fubieciífet indicem,
alterum , qui initia fingularum epiftolarum Lib. nii exhibet, cum eorum, ad quos fcri-
ptae funt, nominibus; alterum, qui nomina illorum praebet, quibus Libanii epiflo-
lae infcriptae funt tum graecae tum latinae, quarum hae ex Franc. Zambicarii verfione
a p. 792- ad finem vsque leguntur: flerilem mancumque Fabricii catalogum nominum
fatius effe duxi omittere. Nec vero catalogum Wolfianum, quoniam plures paginas
impleret, et ed. Wolfiana haud infrequens eff, typis hic renouandum curaui, veri-
tus, ne tempus et chartam perderem. Zar/,

-

32. Denique in Leonir Zlllatii excerptis Rhetorum, Rom. 1641. 8. graece et latine editis
pag. 47- 83 exflant cum Allatii verfiore Libanii διηγήματα fiue narrationes XXXIX.

1) de Vulcano, 2) Acalanthide, 3) Capaneo, 4) Adraflea, 5) Polycrate, 6) Cal.
liftone, 7) Simonide, 8) Neoptolemo, 9) Alceftide, 10) Candaule, 11) Daphne,

12, 13) Progne et Philomela, 14) Marfya et tibiis, 15. 16.) de Pafiphaé, 17. 18.) Hercu-

le,

484 Lib. P. c. XLIII. SCRIPTA LIBANH EDITA ^ —

le, 19). Latona, 20) Gallo, 21) Paridis raptu, 22) Danao et Aegypto, 23) lario
24) Arione, 25) Hyacintho, 26.27) Alpheo, 28. 29) Deianira, 3o. 31) Pity in pi-
num mutata, 32. 33) Atalanta, 34. 35) de Cepheo et Perfeo. 56) Rheno. 57) Aloidis
et abiete, 58) Enipeo et 39) Danaé.,

Hinc p. 84 - 115. Ἐκφράσεις fiue Deferiptionrs feptem, Y) πανηγύρεως diei fefli, 2) roy eus
templi Fortunae, 3) Palladis, 4) Promethei, 5) Eteoclis et Polynicis, 6) Alexandri
τῷ xrisg, qui vrbem Alexandriam condidi. —7) Calendarum. [εἰς τος Καλάνδας.
Reiske r. nr. 9. pag. 256.]

Denique p. 342-397. Progymnafmatafeptem, | Y) Chria in dictam "T heophrafli, qui, inter-
rogatus , quid effet amor, refpondit σώϑος ψυχῆς σχολαζέσης animi otiantis pertur-
batio. 2) Sententia: d& δὴ χρημάτων, pecuniis opus eft, neque fine iis quicquam,
quod facto opus eft, perfici poteft. 3) Refutatio, non effe verofimilia, quae de Aiace,
Locro, dicuntur. 4) Confirmatio, verifimilia effe. 5) G£cic, an muris fint vrbes cingen-
dae. 6) an naui fe committere homines debeant. 7) Κατηγορία, expoflulatio in le-
gem, iubentem fratrum vxores in matrimonium ducere,

LLibanii declamationem: Κωλύεσι Σωκρώτην ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ διαλέγεσθαι, καὶ αντιλέγες
τις, Sotrates in vinculis ροβέτιν, ne cum vllo colloguatur, prohibetur, quidam vero contra-
dicit , Allatius loco infra prolato indicauit, fupereffe in cod. Barberino. Ea quoque eft
in cod. Matrit. regio XLVIIII. fol. 175. v. Zriart. catal. pag. 166. cel. autem AMorelliur
e cod. Marciano Veneto DXXIV. faec. XV. exarato primus graece edidit textu, faepe
vitiofo, ope cod. Barberin. faec. XI. exarati, cuius varias lectiones Bern. Stephanopu-
lus miferat, emaculato, latine vertit eruditisque inflruxit notis in praeclara trium opu-
fculorum collectione, infcripta:

Ariflidir oratio aduerfus Leptinem , Libanii detlamatio pro Socrate, frifloxeni Khythmicorum
elementorum fragmenta, Ἐχ bibl. Veneta D. Marci nunc primum edit Zac. Morellius,
eiusdem bibl. cuflos. Venetiis, 1785. 8. pag. 190-265. — Fragmenta orationis quaedam
intulit Macarius. Chryfocepholus in. opus, cui titulus Ῥοδωνιοῦ» mstum in cod. Marciano
CCCCLII. ex quo illa aliaque Libaniana Z"loifomiur im anecdotis gr. tom. II, p. 13.

fq. protulit quorum multe, eaque nondum antea euulgata, repétiit Aeiskia in praef.
ad t. 1. edit. Libanii.

Reiskia, foemina praeflautiffima , orat. defenforiam cuiusdam, qui filiam pro vrbis fuae fa-
lute'occiderat, e cod. Bau. primam edidit, (vti iam dicere me memini,) Lipf. 1775.8.—
Eadem Libanii quasdam declamationes atque epiftolas, in fermonem germanicum trans-
tulit ediditque in libello, zur Moral infcripto, Lipfiae 1782. 8. p. 93. fqq.

In Z/madutii anecdotis litterariis, ex msstis codd. erutis Romae vol. I. pag. r. feqq. eft frag-
mentum anecdotum orat. Libanii ad Antiochenos de Iuliani, imp. ira ex cod. Mediceo
Laurent. erutum, et graece verfum a P. Philippo /ngelico Beechetio. Nempe apud Fa-
bric. qui illam gr. et lat. primus ediderat, oratio illa definit, ἦν μὲν ὃν QgovriCóvrov. —
Reisk. reliqua ediderat (tom. I. pag. 498.) ex codd. Aug. et Bauar. Quae Amadut. ex
cod. Medic. vulgauit, ea forfan vtiliter poffunt comparari ad leclionis varietatem ae-
que ac veritatem,

Ín

i

Vol. VIT. m “αὶ 45 SCRIPTA LIBANIT INEDITA

Lib. V. c. XLHT. 485 |

In vol. lI. pag. t. fqq. idem Zfisadutiur ex cod. Medic. fragmentnm orat. Libanii de ferui.

^ tute (quod deeft in fine orationis, a Morellio,. tom. Il. or, XXXIII. pag. 642. leq.
evulgatae,) edidit, lat. vertit, et quasdam fubiunxit adnotationes. Reiskius in tom. II.
pag. £7. Íq. id fragm. fubiecit e codd. Bauar. et Aug. paullo. plenius quidem atque
emendatius: neque tamen pigebit lectorem, conferre quae Amadutius dedit atque
explicuit. -

Libanii Orat. pro templis paganorum exícindendis in fermonem anglicum tranflulit Natf.

Larduer in Vol.IV. Collediion of ancient Iewifh and Heathen Tefílimonies to the Truth
of the Chrifl. Religion. Lond. 1764. 4.

Cum felectis quibusdam luliani imp. opufc. Jo. Dumcombe e graeco fermone in anglicum

. transtulit in vol. I. plures Libanii epiflolas, in lI. vol. Libam. de fua vita, eiusdemque
lamentationes 1) fuper Nicomedia, terrae motu fubuerfa, et 2) fuper Daphnaei Apol-
linis fano, flammis exuíto. Londini 1784. 8.

Reisk. in libello ad I. A. Ernefli etc. de qui^usdam c Libanio repetitir argumentir ad hifforiam
ecclefiafficam chriflianam pertiSentibus, inprimis de Optimo epifzopo, Lipf. 1159. 4. quas-
dam Libanii epiftolas recudi fecit, et interpretandis illis de variis rebus bene docte-
que differuit. — Primum explicuit illuflrauitque epiflolam (1227. in edit, Wolfii,) ad
Optimum, Libanii dizipulum, ab epifcopatu Agdamiae, quod oppidum eft Phrygiae
et Optimi patria, ad epifcopatum Antiochiae Pifidicae translatum; 2) epiflolam (205.
ed. Wolf.) ad Mode(lum, comitem Orientis, quae hifloriam Georgii, qui a. 356. in

locum Athanafii expulfi faffectus et a. 362. a furentibus Alexandrinis difcerptus eft illu-

- ftat; vbi Reiske notat, pag. 13.) Wolfium neque cauífam totam epiílolae huius,
neque rationes illius Georgii perfpectas habuiffe. Ex tertia epiflola, (730. edit, W.)
ad cafum Marci Arethufani, pro quo chrifliano, facrilegii accufato, Libamiur de.
precatur, pertinente, efficit, neque Libanium animo in Chriflienos tam infeflo fuifle,
vt omnes huius difciplinae odiffet, atque fugiffet, neque Iulianum Aug. ea Chriftianos
diritate et acerbitate odii exagitaffe, cuius inuidia fcriptores noflri eum adfpergant. etc.
conf. quoque ephem litterar. Erlang. a. 1759. plag. XXVI. pag. 234. fq.

admodum multa Libanii loca emendantur aut illufirantur a Doruillio ad Charitona, a
Valckenario ad Euripidem et Herodotum aliisque; plura a Toupio in Emendatt. in
Suidam et Hefychium. Har/.

i

[ΡῚ Scripta Libanii inedita.

4
Y) Epiflolarum multae centuriae ^) in variis bibliothecis adhuc delitefcentes, atque vel a foanne
Boiuino, vel ex Friderici Roflgaardi bibliotheca velinnoua, quam Romae parant, Libanii editione
vulgandae --

ww) Epiftolam Libanii DCCCXLI. ad Seuerum
citant Benedictini notis ad Ambrofium T. 2. p. 64.

ceus Epiflolarum CCLXXXIX. “Ἔχ delectu Ge-
orgii Lecapeni, a quo CCLXIV. Libanii epifto-

J'alefius ad Ammian. XXIX, τ, Epiffolam ad Hie-
vroclem CCLX X XI. libyi II, In bibl. Vindobo-
nen(i tefte Lambecio VI. pag. 255. codex membra-
naceus Epiftolanum CCCCXVIIL. et alius charta-

Vol. VI.

las fele&tas habuit 4///atius, prima ad Clearchum in-
cipit: "Ἔκεελλον γρείφων διήσεοϑα!. Codicem MS. Car-
dinalis Cafanatae. memorat Schurzfleifchius ὁ axa-
ρίτης T. 2. Epiftolar. arcan. 69. p. το2. Do&tiflimus

Ggggg 10.

196 Lib.V. c. XLIHI. . SCRIPTA. LIBANII INEDITA Vol. VIT. p. att P 412

vulgandae: [quae vero nom prodiit.]. . Atque in epiflolis inprimis probatum Libanium fuiffe
etiam veterum teftimonio, Eunapii et cod. XC. Photii conflat, idque ipfa earum leclio pe-
rito lectori facile perfuadebit: funt enim. plenae Attici falis ac leporis, atque acuta breui-
tate non minus quam eruditis pulchrisque fententiis vbique fe commendantes.

2) Orationtr complures, vt in codice bibl. Barberinae optimae notae in charta bomby- -
cina et correclillime fcripto, ex quo fere omnia Libanii etiam edita dari poffe cafligatiora
atque integriora Allatius 55) teflatus cfl. ^ [Sed à Bongiou. ecod. Veneto atque a Reiskio e
codd. Aug. ac Bauar. editae funt fere omnes illae. oratt. Alias adhuc ineditas ab Iriarto et
Villoifonio indicari, paullo poft cognofcemus.]

Περὶ τῶν φαρμοίκων. lncipit: ἡ μὲν ueyisu μοι λύπη. [Pongiou, p. 166. Reiske II. p. 307.
cuius not. 1. vid.

"(zie ἑαυτϑ, διὰ τὴν πρὸς ᾿Αντίοχον συγηγορίαν. Incipit: cj μὲν βέλτιφοι οἱ ἐν τῇ πό-
Ae. [Bongiou. p. 53. Reisk. Il. 37. p..327.] T1

Πρὸς Αὐξέντιον. Incipit: Ὁρῶν σε πρὸς ve τὸ πατρὸς, ὦ φίλτατε. [Πρὸς ᾿Αναξέντιον
Bong. p. 230. et Reisk Ilf. 56. pag. 185. e cod. Aug. l. edidere, . et R. fuppleuit inae
gnam lacunam e cod. Aug.]- * o5

Πρὸς τὴν : βελήν. Incipit: Ὅσοις μὲν πρὸς ὅσες ἐχρησάμην ὑπερ ἡμῶν. Bong. pag. 30:
Reiske 1I. 48. pag. 526. conf. //ales. ad Ammian. p. 427. Bandin, cat.ll. pag. 377. 15.

[E] zie Ὀλυμπίδ. Incipit: Οὐκ ὧν ἔτι δυναίμην ἐνεγκῶν τὲς 8 δυνωμένες. Fabr. Villoi-
Jon. anecd. gr. lI. pag. 16. tria illius orat, fragm. e Macario depromfit. Harí. Nuper-
rime haec oratio e cod. bibl. Barber. edita eft in' Joa. Phil. Siebenkeer Anecdotis. graecis,
quae poft auctoris mortem prodierunt cura 7. Z4. Goez. Norimb. 1798. 8. p. 75. fq. Beck.

Κατὰ XiDavE. acipit: div ϑαυμαςὸν Σιλβανὸν τὸν Γαυδεντία κωκὼς με λέγειν. [Bone
giou. pag. 218. Reiske II. 38. pag. 342.] - ;
Κατὰ Ἱκαρίε, δεύτερος. lncipit: Πώλαι μὲν ἴσως ἔδες καὶ ἐμὲ κατηγορέν. Reiske LI.
21. Ρ-134.] Prior aduerfus lcarium inuectiua exflat T. a. edit. Morellianae p. 460. Fabr.
Kollarius in fopplem. ad vol. I Lambecii comment. faepe laudat. col. 798. feqq. mul-
tus eft de meritis fcriptisque Nicolai Forlofiae, cuflodis bibl. Caefareae Vindobon. ab
anno 1723. vsque ad a. 1758. d. XI. April. qui eius vitae fuit fupremus. 15 Forlor,
inter alia manu fua exarata, et poft eius mortem bibl. caefareae vindicata, reliquit editio.
nem Libanii orationum prelo paratam et infcriptam: Libanii fophiffae orationes XLX. qua-
rum XIII. haCeuus. ineditae, et. VI. quae a Frid. Morello iom editce fuerunt; fed
mconcae ti corruptae , iunc vurfas ex integro Zuguftae bibloth. 'indobonenfis, exemplari,
(n claffe graecorum codicum philologicor. codice maioris moduli, chartaceo, faec,
XIV. aut XV, non intelligenter exarato, et XL!IT. orat. continente,) adiwn&'a latina
verfione i. lucem prodeunt integrae , cura ct fIucio Nicolai a. Forlofia, Mic iguur XIX.
T illas

To. Boiuinus Libanii epift. edere, multasque iau — ex cod. Bodleiano illas defcripfit. [de quibus rebus

wertiffe fc pridem teflatus eft praef. ad Nicepho- — v. JH/'o/f. praefat. ad wai. edit. et quae nos fupra

rum Gregoram:; ct eadem de caufa omnes Italiae adnotovimus ]

bibliotecas uftraffe accuratius, ποία! Vontfaucon — x) Allatius praef, ad excerpta rhetorum grae-

in Diario Iralico p 24. Habeo et ipfe vltra ducentas corum,

&dhuc inecitas beneficio Rev. Godfridi Qlearii, qui

Vol. VIT. p.a? 413 SCRIPTA LIBANI INEDITA. Lib. V. :. XLIIA 181

illas orgtiones nxanu fua exfcripfit, etiam fingulis argumenta , nonnullis -quogue mo-
mita ad lectorem quaedam. praefixit; obícurioribus denique locis lucem eruditione fua
adíundere conatus. Sed deterritus forfan noua editione Bongiousnnii, qui quinque
orationes, neque in:exemplo Morellaeeque in codice Vindobon. exílantes, in lucem
protulit, confilium fuae editionis abiecit. In cod. tamen Vindobon. fol, 157. P. 1. in Forlo-
fiae vero volum. fol. 107. orat. V. efl ea, quae comira larium fcripta eft a Libanio,
Sed plura vide apud Kollar. qui etiam Foilofiae et Bongiouannii labores comparat at«

que de vtriusque cura, diligentia et felicitate in inueniendis emendandisque orationibus
ert iudicium Harl.

Tig τὸ μὴ Age. lueipit: Πολλοΐκις ἐν τῷ Ede δικαφηρίῳ λῆρος ὑπ᾽ ἀυτϑ κεκλημένος:
Fabr. in cod. Pari. MMMXVI. et cod. Medic. ap. ᾿Βδμάίη, 11. pag. 137. n. 17, edit. ἃ
Bongiou. p^g. 15. pag. 36. et Reisk. I. pag. 208.

Heic vov βασιλέω [ὑπὲρ τῶν βελῶν] Incipit: Τὸ μὲν σὸν, ὦ βασιλεῦ, μέρος καὶ τῇ
μετοὶ σὲ τοῖς ἄλλοις. Bong. pag.70. Reisk. ll ἢ, 50. pag. 570.

Ὑπὲρ Θαλασσίς. Tneipit: Ὑβρισθέντιι, φίλῳ, καὶ κωλυϑέντ, τυχῶν, ὧν εἰκότως y.

n

Bong. pag. 88. Reiske II. n. 42. pag. 388.]

Πρὸς Εὐτοξϑιὸν τὸν Κώρω. — Incipit: Ὑπεσχόμην ἐπαινέσεσθαι! τὸν χϑὲς v λεγόμενα...

Adueríus hunc Euflathium forte, non Cappadocem, eft oratio ediia tom, 2. edit. Morel-
lianae pag. 546. [Bong. pag.250. Reiske lÍ. 44. pag. 452.

Atque in alio cod, bibl. Vaticanae zrzgj Ogasvdais. ncipit: Καλῶς ἐποίησας, ὦ Μικόο,

᾿ κλεῖς.» οπιςήσως τοὺς κατ᾿ Pp. [in ed. Bong. pag. 176. et Reisk, II. 30. p. 223.]
Πρὸς Πολυκλέα. — Incipit: Ὅτι μὲν vo, τι δὲ τὸ τὴν συνήθειαν ἐνελόν. [Bong. p. m6.
"Reisk. Π 35. p. 307.] " ua
Τρὸς Εὐμόλπιον. lncipit: Εἶναι μὲν σοι Φίλος, καὶ πολὺν ἤδη χρόνον" Ἑὐμόλπιε. [Bong.
p. τοι. Reisk. II. nr. 40. pag. 364.] - Eo ) Σ .
Πρὸς Τιμοκράτην. encipit: ᾿Αφῆξαι μὲν ἡμῖν ὠπὸ τῇ ϑεώτρε Τιμόκρατες. [Bong. p. 128.
"Reisk. Hf. nr. 4t. p. 379.]
Κατα τῶν πεφευγότων. ἱποῖρίε: To μὲν ὠγγελλόμενος πῶντες ἀκέομεν. [ed. Bongiou.
το pag.r. Reiske Π 34. pag. 296.] b : e.
Karo Σευήρε. Incipit: Παρεισι μὲν οἱ διροίσοντες ἡμῖν. UERBO. [Haec eft or. eadem,
quam Morell. t. II. nr. XXX. ediderat fub titulo πρὸς τὴν βελήν᾽ quam Bong. pag. 192.
e cod. vbi, vti in Aug. I. infcripta eft, Kara Σείβήρε.. tamquam ineditam recudi cu-
rauit, v. Reirk. init. not. ad h. orat. HI. n.58. pag. 226. ct in Animadu. ad gr. auct.
vol. V. p. 418. Harl. dion : ;
Ile τῇ πλέϑρε. Incipit: Ἐπειδὴ πολλὲς ὁρῶ Mom εἰδότας Πρύκλῳ τῆς προσθήκης.
ο΄ Bongiou. pag. 138. Reiske I. nr. ro. pag. 261.] ^ 3
᾿Αντιόχῳ παραμυϑητικός. — Incipit: Ἡγϑμαι προτήκειν ἐν τοῖς πενθῶσι μόνον, [Bongiou.
pag. 239. Reiske IL nr. 39. p. 353.}
3) Detlamationer variae fiue μελέται» vt in eodem Barberino cod:

Κωλύεσ, Σωκρώτην ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ διαλέγεσθαι. καὶ ἀντιλέγειν Tie. — Oneipit:

χαλεπὸν μὲν εἰπῶν Ti καὶ τῶν πάνυ δικοώων. — [Editam efle hanc orat. a cl. Morellio,
e cod, Veneto, paullo ante oflendimus.] ;
Ggggg 9 [6] Φιλ-

Π

188 Lib, V. c. XLIII. SCRIPTA LIBANII INEDITA ! Vol. VIT. p. 413

[E] Φιλάργυρος ἐρωσϑεὶς ἑταώρας καὶ μισϑὸν ὠπαιτόμενος ἑαυτὸν παραγγέλλει.
Incipit: E? μὴ καὶ ὑμᾶς ὠργύριον, ὦ Βελὴν τῷ κωνεῖδ μ᾽ εἰσπροξεσθε, ws ὧν μηδὲν δὲ
δός. Fabr. ἘΠῚ in codd. Medic, et Matrit. conf. Bandi. cat, Il. p. 363. nr. 23. ríart. cat.
p. 167. fol. 68. cod. XLVIII. et e cod. Bavar. II. edita a Reiskio. Har,

Ἐγραάψατό τις τὸν ἑαυτῇ ποῦδα βελεύσεως, ὁ ποὺς ἄκριτος ἀποθανῶν ὠξιοῖ κατὰ
τὸν περὶ τῶν ἀκρίτων νόμον. — Incipit: To μὲν &v, ὦ πολίτα!, μὴ πρὶν ever μοι καιρόν. Fabr.
Excerpta ex cod. Veneto dedit Villoifon 1. c. pag. 11. in lucem protulit declam. Reiske ex*
cod. Bauar. — Efl quoque declamat. illa in c. Medic. v. Bandis. lf. p. 363. n. XXVII. Harl.

Et in bibl Vaticana: Merc vc ἐν Xeuemvere Φίλιππος ἐζήτησε τὸν Δημοσθένην, ὃ
δῆμος ἤτησε πέντε ἡμέρας εἰς διώσκεψιν. ἐν ταύταις ὃ Δημοσϑένης ὠποθανέῖν ἀξιοῖ. In«
eipit: Ὃν μὲν ἐβελόμην, ὦ ἄνδοες ᾿Αϑηνεῦοι, τρόπον ἐποθανέν. Fabr. Exftat in codd. Medic.
v. Bandim. |. pag. 362. nr. Xlil. et pag. 552. nr. XXX. Fragmenta illius duo, a Macario excer-
pta, dedit Ziloifon 1. c. pag. 13. integram vero Reiske. Har.

Νόμος ἣν uera TE Τυράννε καὶ τὰς ποῦδας οποσφαττεσθαι Ἕτερος νόμος, τὸν
τυραννοκτόνον 0, τι βέλοιτο αἰτῶν. Γ υνή τις τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα τυραννᾶντα ἀποσφαξα"
σα, εἰς δωρεοὸν αὐτῶ τὰς παῖδας. Μελετῶμεν τὸν ὑπὲρ τῆς τυραννοκτόνε Ἀλέγοντω. Vofk
protheoriam incipit: "Ede uiv, ὦ ἄνδρες, τὴν Erw dux τὲς νόμες παραδεδωκυΐαν. Fabr.
Vnicum feruauit fragm. Macar. in cod. Veneto, tefte 7"il/oif. l.c. pag. 12. Separatim eam
aReiskia e cod. Bauar. effe vulgatam, paullo ante iam obferuauimus. Eftilla declam. integra
etiam in cod. regio Matrif. XLIX. tol. 27. tefle Iriarío cat. codd. gr. pag.167. in quo
codice fecundum 4riart, l. c. funt. plures ineditae: t.

Fol. 197. Libanii or. ad Conflautium imperat. pro adwi//Ja ab eo oratione, quam de
illo ad fenatum fcripferat. cum protheoria, quam Iriaríe pag. 166. graece et latine adpofuit.-
Poft theoriam incipit gratiarum actio: ἄρα cv ὑμῖν, ὦ ἄνδρες, δοκείην » (lic) χρέες ἐπο-
ςερῶν Φιλοσοφίαν ἐνδίκως μεταποιθσθαι definitin haec verba, paene oblitterata: καὶ ἔνο-
ρᾶσϑαι T8 — λήξε θεάματος. — Hanc cenfet Iriarte non modo typis incognitam, fed inter

insstas etiam fingularem, aut faltem rarius obuiam. :

, F ^ *» .
fol. 202, auerfo: Πρὸς τὸν ἀξιώσαντα λέγων ἐκ τῇ παρωχοῆμω im quemdam príen-
e » $9» s y 4 e 2cemH "

tem, vt ex tempore ororet, linc. αλλ ei gj σῴούρα ἥν ccQcs o Decius — — Qavrs

τ D . [4 , Ὁ € c * bo d 3
μορφὴν ἐποδέξξαι. delinit: ὥσπερ οἶμαι ἐπὶ τῶν σοῴφισῶν, c) μὲν προσέχεσιν" di δὲ B.

fol. 208. auerf. εἰς τὲς σοφιΞτοὶς Wes eiusdem (Libani) in fophifles. Incipit: "AA-
λοὶ καὶ Tlecdikg ποτὲ καὶ Γοργίε διωτριββόντων ἀθήνῃσι προσέχον vwes" definit: ἡ τῷ cdua-
σέως τῇ γῆν ἀλκῇ ἐπεποίθε;-

fol. 22. auerfo: Filii infiliarrm a patre atrufati orctio: pofl zrgomenti fummam inci-

. , » ^ , ' ^ » κα 2m» M -

pit: τὸ μὲν εὐτυχέφερον» ὦ andes μὴ πρὶν ever] μοι καιρὸν τῷ T. ὧν ὠβῆναι τὸ φῆμα. de-
finit: 8. μία πλοονεζίος μόνη τῶν δικαίων ἡ ῥωμή᾽ Reliquas, quas lriarte habet, ineditas, in
hoc codice Matritenfi feruatas jam laudaui. :

V'illoifon l.c. ex Macario citat fragmenta aliarum ineditarum declamm,. Libanii:

" , ^ , ,
Pag. gi. cod. vers. ἐκ τῆς μελέτης. ἐν ἢ ὠπολογῶτοαι τις ὠποκηρυττόμενος, dix τὸ
1 b b ^ D 5 ' a
μὴ ϑεραπεῦσαι νοσᾶσων τὴν μητρυιον., ἰατρὸς ὧν.
Pag. 82.

Vol. VII. p. 413 Ὁ 414 SCRIPTA LIBANII DEPERDITA. Lis. V.c. XLHI. 389

Pag. 82. fol. rect. ἐκ τῆς μελέτης» ἐν ἢ Δημοσθένης ἑχυτὸν προσαγγέλλο᾽ — Eadem
eR, quae e cod. Dauer. edita efl a Reiskio. "aif

Pag. 89. verf. 2: τῷ πρὸς βασιλέα ὑπὲρ τῶν μικρῶν ἱερῶν αὐτϑ.

Pag. 9o. fol. iecl. ἐκ τῷ εἰς τὴν τῶν πολεμίων καταδρομήν"

lbid. ἐκ τῇ κωτὰ τῶν πλεονεκτόντων. Σ

Ibid. ἐκ τῆς πρὸς μαϑηταος ἐμιλίας quam vero Villoifon probabiliter zrbitratur, effe
eamdem, ac illam περὶ 78 Acye πρὸς τὲς νέες, in edit, Morell, tom. Il. pag. 568. et in
Reisk. — Ibid. p. 9o. verf, eft vnicum fragm. ἐκ τῆς πρὸς τὲς αὐτὲς (μαϑητας) δευτόρα:"

Pag. 92, recl. ἐκ v8 κατοὶ τῶν λοιδορέντων. Harl.

Stripta Libanii deperdita.

Quamquam tot et tam multa, vt iam retuli, Sophiflae hüius fcripta ferusta funt, non
dubium tamen, plures eius vti epiflolas, fic orationes quoque periilfe, ex quibus hae pau.
«ae modo a ;ne commemorabuntur:

Αόγος κατοὶ τῶν παιδωιγωγῶν,, fcriptus Nicomediae aduerfus ealumnias paedagogorum. 805.
crates MI. τ. hill. eccief.

Oratio de laudibus imperat. Valentis. — Meminit Libeniu; ipfe in vita fua, tomo 2. Opp.-
pag. 48. :

Ia mortem Eufebii (viri confularis, fratrisque Hypetii) id. pag. 6o.

In laudem Richomeris, ducis. id. p. 69. 7o.

Ad Antiochenos, tempore caritatis annonae. id. pag. 67.

Oratio triduo compofita in Lynochi laudes, Bithyniae praefecti, memoratur [δ΄ a Libs-
nio libro tert&o epiflolarum, a Zambicario latine verfarum, epiftola 247. ad Ana-
tolium.

In laudes Clearchi. lib. τ. epift. 4o. ad Clearchum.

Laus Philarchi. id, Ι, 4e. Epiftola ad Philarchum:

Laus Speclati. id. I1I. 259. Epifl. ad Anatolium.

De ratione cum laude imperandi, fcripturum fe promittit Libanim: HI. 87. Epiftola ad
Hyfabium.

Dialogum ad QGorgiae Platonici imitationem compofitum memorat lib. 1. Epiftola 64. ad
Aphemiun.

Fuere etiam, qui ad imper. Valentem deferrent, fcripfiffe eum laudes Procopii, tyranni,
id tamen factum a fe negat in vita p. 54.

i
Variae συμϑελαὶ ad imp. 'Theodofium habitae, quarum imemiuit Libanius in Oratione pro
Ethuicorum tempüs, fub init.

Ggagg 3 Noua

1990 Lib. Κ΄. εἰ XLIV. THEMISTIVS

(Vol. VT. p. r2
Noua-editio Operum Libanii, Romae promniffa.-

Iam Anno MDCCXII, 7) fpes facta eft nouae operum Libanii editionis, fex volumini-
nibus in fol. parandae ab abbate, Leomhardo Zídami, atque meliore verfione et longe
pluribus orationibus, declametionibus et epiflolis, . hactenus ineditis, ex Vaticana et aliis
Italiae Germaniaeque bibliothecis locupletandae, Quamquam vero primus tomus codem
anno proditurus promittebatur, nec dum tamen; quod fciam, hoc, quo ifla fcribo anno
MDCCXV. prela euafit. | Quandocunque autem abíoluere opus hoc erudito. cditozi Kfelici-
ter dabitur, iucundiffimum haud. dubie oranibus atücse cloquentise «t. eruditac antiquitatis
ftudiofis munus offeretur. Fabr. Enimus:o illa fpes, (vt ait 4/v/f. in praef. ad edit, epiflos

larum mai, fol. 2.) paullo poft cam ipio, a 1719. fatis functo, decollauit. Har].

CAPVT XLIV. (olim XVII. lib. V. in parte quarta.)
|. pE THEMISTIO EVPHRADE. *

L Tüemifii Euphradae aetas et vita. 11. Zius Themiflius, fignifer 4gnoetarum. ΤΣ, Oratio:
nes Themifüi XXXIII. IV. Codd. MSsti et editiones orationum. V Index, ftriptorums,
qui in orationibus memorantur. NY. Themiflii, quae exftant Paraphraes in varios Zrifto-
telis libros , earumque editiones. VIL. Iudex Scriptorum, in paraphrafibus ad. Zriflotelem
laudatorum. VUL Scripta deperdita Themifti. IX. Themifti locus de Empedocie.

[Cum auctario G. C. Harles.]

"Tug MISTIVS, Paphlago “)» ex loco ignobili *) , Eugenii g philefophi nobilis filius,

| y) Vide A&a Eruditorum A. 1712. pag. 431. et
Memorias litterarias Trevoltinas illius anni menfe
Augufto p. 1473. Menagiana T.3. edit. Amft. p. 577.
Diarium eruditorum Italiae 'T. XXVIII. p. 252.
a) Innuit hoc 'Themiftius ipfe orat. 2, pag. 28.

edit. Harduini, quiin hac vita T hemiftii pulcre ad- :

notauit, nec non Til/emontius in hift. imp. tom. V.
pag. 816. Zon/ius 1Π. 16. de fcriptoribus hift. philo-
fophicae, et ante hos G. Remus in Them:ftii Vita.
Adde Themiftii Orat. 27. p. 333. Fabr. Addi pof-
funt, qui de 'Themiftio, eius vita, ingenio, eru-
ditione, fcriptisque et honoribus egerunt, Con/faz-
tius, imp. in or, de Themiftio, philofopho, in fena-
tu recitata, in ed. orationum "T'hemift. Harduina,
pag. 18. fq. — Themiffius ipfe in orat. (XXXI, ed,
Hard. p. 352. fq.) de fedis praerogatiua in fenatu.
Dionyfius Petauius in vita (breui) Themiftii, ed.
oratt. Petauii atque Hard, praefixa; Pope- Blount
in cenfura etc. pag. 229 - 231. Brucker, in hiftor.
critica philos. tom. II. pag. 484 - 490. et in adpen-

quem
dice f. vol. VI. pag. 588. S'axius in onom, litter. I.
pag. 415. fq. Atque ego in Introd. in hift, L. Gr. II,
1 pag. 330. fq. plura de Themiftio adnotaui. Flo-
ruit vero ille fub impp. Conftantio, Iuliano et fq.
et primordia principatus Arcadii adtigit. Zar/.

b) Euftathius ad Iliad. y. pag. 306. 5d?» Zpmoduv.

ἐς ἀνδρὸς ἀγαϑὲ γένεσιν φαυλότης πατρίδος, Καὶ 7ETo
ἔδειξε my καὶ ἡ τὸν σοφὸν Θεμιέξιον προενεγκαμιένη, ὡς
ἐκᾶνος πα ἱσορᾷ, Caue itaque credas Patricio, qui
"Themiftium Nicomedienfem fuiffe putauit p. 14r.
difcuffionum peripateticarum, licet docuiffet ille

aliquando Nicomediae, et orationem XXIV. ibi ha.

buiffet. i

€) Photius in bibl. cod. LXXIV, Πατὴρ δὲ ἦν Θε-
usi Ἐνγένιος, καὶ φιλοσοφήσας. Ad hunc Eugenium
Epiftola Iuliani XVIII. Neício , patremne an auunr
innuat per ἀρχηγέτην τῆς αὐτῇ οἰκίας "IL hemiftius,

quem imp. Diocletiano carum innuit or. V. p. 63.-

Conftantius quidem imp. in epiftola, qua'Themiftium
fenatui commendat, parentis eam ipfius et ma-
iorum

-

Vol. VIII. p. 23 EVPHRADÉS. Lib. V; c. XLIV.. τοι
quem. fenem defunctum [IP] oratione ^) celebrauit. Floquentiae laude. clariflimus, ob eam
cognominatus eft Euphrader *), non in orationibus modo fuis, fed in commentariis quoque
sc paraphrafibus di/zriifimus fcriptor ac lucidus, εἰ ommia ad facilitatem iutelligentiae reuo-
“απ... luuenis admodum 4), quum fub egregia patris difciplina ^) atque in Ponto. Afiae *)
litteris et. philofophia effet imbutus, commentarios [I] in Ariflotelem compofuit, flatim
fimulac, suctore inuito, in manus hominum venirent, probatos eximiis etiam philofophis ^)

atque diligenter deinde lectos ac leudatos ab iis, qui philofopho vel intelligendo vel illu-
fwando dederunt operam. :

- Nicomediae XX. annos philofophiae difcendae impendiffe, dodiiffimus J«nfur fcribit
p 294. de Scriptoribus hiftoriae philofoph. ^ Sed verius eft, tot eum annos docuiffe CPo-
li E auis Romam petiit, vnde lautiffimis licet conditionibus, vt ibi doceret; imperatoris
etiam implorata aucloritate inuitatus, breui tamen poft, CPolin iterum rediit, ibique com.
moratus efl, vbi vxorem duxerat, et liberos ") procreauerat, atque difciplina füa, docen-
do philofophism et eloquentiam, magnam neminis famam laudemque eft confequutus.. Atque
Antiochiae ctiam in Syria, et in Galatia, graeca regione ?), et Nicomediae ") verfatum fe innuit.
Quamuis vero Ariflotelis dogmata praecipue profiteretur, vnde hunc philofophum προτώξασϑαι
Bia τε καὶ τῆς σοφίας in vita ac dofirina fapientiae ducem fibi conflituif/z adfirmat orat. a.

pag. 26. tamen, vt platonicae dictionis fludiofum, fe oflendit, ita et Pythagorae templa non

minus ac Platonis, quam Ariflotelis delubra auditoribus fuis aperuife fe τείας orat. 23.

iorum inferit laudes, Θεκίςιος δὲ, inquit, ὁ χρὴ
τἀληϑὲς ἀπᾶν» ἐδὲ νῦν ἐμοὶ γέγονε γνώριμος. ἀλλὰ
“(αὐ πάλαι καὶ ἐκ πατέρων' καὶ τοσξτόν μοι γινώσπειν τὸν
ἄνδρα περίετιν ὥσε καὶ παλαεοτέρας προγόνες duri κατα-
λέγαν, ὧν οἱ παλαεοὶ μέμνηνται λόγιοι. Alius Euge-
nius, quemadmodum et 7ZAemiflius alius, qui ad-
uerfus Io, Philoeponum de refurrectione &rip(it,
tefte Photio cod. XXIII.

d) ἘΠῚ illa in Harduini editione orat. XX. qua

trem celebrat, vt non modo Ariflotclicae, et
quam cum hac conciliandam putabat, Platoricae,
fed omnis philofophiae peritiflimum , et vita 2e mo-
fibus fapientiam ; quam docebat, exprimentem,
Senem ct ἐκλυόμεενον ὑπὸ χρόνα obiitfe teflatur p. 237.

Fratrum fub init. orationis meminit. ὁ

£) Εὐφραδὴς vocatur in editionibus Aldina, H,
Stephani etc. a Simplicio quoque in Ariftotel. VI,
Phyf. pag. 226. ne alios iam memorem. — Ecphira-
fl^ maluit dicere Hermolaus Barbarus, quod ec-
phrafi perfpicua Ariflotelis libros enarrauit. Ab
tadem perfpicuitate.dilucidi dofforis cognomentum
tulit a Scholafticis, notanre Gefnero in bibl. ac /Mi-
chaz/e N»and«o in Gnomologia Stobaeana p. 70.
Lwcidij]imum vocat Marcus Zntonius Zimara in
contradictionibus et folutionibus ad "Themi&ium,
Vide et AGa Erud. 4.1685. pag. 46ι.

f) Bodhius 2. de diffcren.us Fopicis Ρ. 871,

pag.

g) Themiflius orat. XXIII. pag. 294. Ἐμοὶ γέῳ
ὄντε συγγρώει ματι ἄττα πεποίηται — ἐμφανίζαν δὲ
ἐπιχαρξ τὸν vE» τὸν ᾿Αριξοτέλας,

h) Orat. XX. p. 2:4. patri defuncto gratias egit,
quod ab eo Ariftctelis caliginem edo&us effet difpel-
lere... Hinc orat. XXIII pag. 294. ait, fe in Com-
mentariis fuis ad Ariflotelem τὸν κλῆρον Sye«vgizag,
ὃν παριὲ τῶν αὐτὰ πατέρων διεδέξατο, De hoc parente
"Themiftii Conflantius imp. in orat. pag. 23. 4 τὸ
PT ἐπόντα ὠπόχρη dfe τὴν ἀκροτάτην φιλοσοφίαν,
χαὶ 57: χῶρος, ἔτε ἔϑνος, ἔτε πόλις ἐδεμία τῆς Εὐγενίᾳ
δόξης ἀνήκοος. etc,

i) Orat. XXVII pag. 332. fq.

k) Or. XXIIL ἐπ qua multa de fe dixit.) p. 265.
fq. narrat philofophum Sicyonium (Celfum) fenis
Chalcidenfis, (Iamblichi)) difcipulum τὸν ἀτρεκέσατά
τε καὶ ἀδολώτατα τῶνγε ἐπ᾿ αὐτῷ Ἑλλήνων. ἀντιληφϑέν-
τὰ Φιλοσοξ ίας, le&is 'Themiftii commentariis, ad
ipfum-vna cum difcipulis fuis CPolin aduolaífe , at-
que dubiam horum fententiam oraculo Apollinis
fuiffe confirmatam, :

/) Ita rectius locum orat, XXHI p.298. intelle-
xit Harduinus, Ξ '

$1) Conltantius epiftola a fenatum pag. 22. Cui
adde, quod Themiftium de obitu filii cognominie-
folatur Libanius in epift,

A διά, pag.299.
0) Orat. XXIV.

Lib. V.c. XLI. THEMISTIVS

193
Μ » , »Ὰ 1 € , E H - ""
pag- 298. ᾿Αφροδί την αες συμπλεέκων ταῖς Mages, 7 inerent et Grati»s perpetuo: cimi Ma.
; coiungere conatur. Oràt 24, pag. 303. ἀλλ᾽ ἐπικέχυται Δφροδίτη, καὶ. χάριτες ἔπαν:
ϑῦσι τῇ ἐφολκὸν ὄνοι. vt idem loquitur orat. 26. pag. 319 offufa Vnus vf], et Gratiae
refulgent , quo velut ilecesris hominum, aninor attrahant. Πλάτωνι συνὼν τῷ ᾿ϑεσπεσίων
καὶ Δριτοτέλες συνθιαετώμενος.. Ομηήρξ δὲ ἔχων δυσαπαλλώκτως, cum diuo Platone
verfor , cum Ztriffotue habito, ab Homrro vix diuellor, orat. 35. pag. 366. Philofophiae
quidem platonicae aeque ac peripateticae peritum fe demonflrauit in. commentariis ad Pla-
tonem, quorum Photius 5) non τῶν £&e modo, vt Libanii, cuius. plures [}] ad eum epifift.
exftant, d Chriflianorum quoque, vt Gregorii Nazianzni, cuius ef ad eum epiftola
CXXXIX. et CXL. qua pofleriore eum βασιλέα λόγων adpellat. Nec minus, vtut effet
idolorum cultor, apud imperatores gratiofus fuit, Cus/antium quidem, aquo florens annis ἢ) in
fenatum a. C. 355. cooptatus, atque iteratis litteris.a. 361. ad maicres honores ^) commenda-
tus, et ob panegyricum, imperatori dictum, ftatua aerea. *) donatus efl, atque philofophia eius
ὁ κόσμος τῆς ἑαντξ βασιλείας irmperii fui orzamentum ^) adpellata. Apud Julianum, cuius

Vot VU p.35 m4
A med ME A Io ὡς

ad eum exílant epiflolae, et a quo a, C. 362. ornatus eft. pracfcctura vrbis CPol

p) Photius cod. LXXIV. Eici δὲ καὶ ds τὰ Τίλα-
τωνικοὶ dvr£ ἐξηγητικοὶ πόνο, ^ Ex his füfpicor εἴς
quaedam 'Themiftii, laudata Stobaeo in floriiegio.
Fabr. 1n Stobaei ferm. CXIX. in omnibus illius
editt. etiam in prima Trincauelli et codice Parif. A.
fragment. quoddam tribuitur ZZemíffio. Sed //^yi-
£enbach, qui illud gr. et lat. cum obff, fuis adiecit
calci editionis fuae Plutarchi de fera num. vindicta
pag. 129. feq. "Themiftio, quod in fuperflitibus
illius fcriptis non exftet, et commznterios, non
dialogos, conftet eum fcripfiffe atque fcribendi
genus adco diuerfum fit et abhorrens a rzliquis eius
fcriptis, vt vel in deperditis libris id ab co ftrip-
tum effe nor potuerit, id abnegat, et adferit Plut.
Locum vero refert ad libros Plutarchi de anima de-
perditos, et oftendit, nihil frequentius effe inSto-
baco, quam errorem et confufionem in nominibus
au&orum. Harl. :

4) Idem Photius: Ἐπὶ δὲ Kuvravrio ἔτι νέος m,
$Q Exe] ἐνετάγη τῇ τῶν Ῥωμαέων yspscio ὡς χα) ἡ πρὸς
«αὐτὴν τὴν ἐν Ῥώμῃ γερεσίαν ὑπὲρ &UTE παρὰ τῇ Βασιλέως
ἀποταλᾶσα Ἐπιτολὴ δηλοῖ. ““«ἰαία eft illa Conftan-
tii epiftola pro Themiflio, clari[sno philefopko, le-
aque in fenatau , Kal. Sept. COSS. Zrbetione et
Loliiano, legit autem Iuflinus, clariffimus pro-
cox/ul. Es(tat plena magnificarum laudum Themi-
ftii graece et latine in editione orationum illius
Harduiniana pag. 18. 23. Confer ac. Gothofredum
ad codicem Fheodofianum tom. 2. p. 47. íq. et Zar-
duinum ad orationem TThemiftii 2. qua. Conftantio
gratias agit. :

f) Lege 12, de. praetoribus, in cod. Theodofa-

*). apud

Jlouianum

uo lib. 6. tit. 4. Tfremiffius quoque , philofophus,
cuius auget /cientia dignitatem.
5) Themiftius orat. IV. p.54. “ΠΙᾺ
t) Orat. XXXI. pag. 354. qui locus infignis non
eft praetereundus , quum 'Themiftii, quanta ctiam
apud infequutos imperatores:fucrit auctoritas, in*
figniter demon(tret: £ex& uo; KONETANTIOZ, (ita
pro Keveavrivos legendum) ὁ κόσμρον τῆς ἑαυτῷ Buct-
λάας τὴν ἐμὴν φιλοσοφίαν εἰπὼν πολλώκες" cpx& βιω-
cSas ᾿Ιαλιανὸς τῆς οἰκα μέζης καλέσαμ πρεσβευτὴν ἄξων,
8 μόνον τῆς Καλλιπόλεως, καὶ τὼ πρῶτα φέρεϑαι Quae
σοφίας ἐν γράμμασιν ὃιμολογήσας coxa ᾿Ονώλης. ἥττη-
Sas ὑπὸ τῶν ἐμῶν λόγων πολλάκις ἱκανός μοι Γρατικνὰσῳ
σεμνυνόμενος πρὸς Ῥω μος, ὡς οὔτεος αὐτοῖς γεγονὼς τῆς
ἐμῆς ἐπιδηριίας" ἀντὶ τῶν ὑψηλοτάτων ϑούνων acid
τῶς τῷ ϑιοειδεσώτε Θεοδοσίκ φωνὼς, τὰν πρώην ὑμεῖν
ἀναγνωσ Seo as" i 4
u) Suidas in €*«'sus , cui addendum tetraftichon,
praemiffum editioni Aldinae operum Themiftii:
Ouais síxos εἰς ἑαυτὸν, Ὅτε ὕπαρχον αὐτὸν ἐποίῃτεν
ὁ Βασιλεὺς ᾿Ιαλιανάς,
" Ayzvyos αἰϑερίης ὑπερήκκενος εἰς πόϑον ἤλϑες,
" Avrvyos ἀργυρέης y 9400s ἀπαρέσειον,
THe3« κώτω κράσσων" ἀναβὰς δ᾽ ἐγένα μέγα χάρων,
Δεῦρ᾽ ἀνώβηϑεκάτω, νῦν γὰρ ἄγω κατέβης.

Hoc ita latine Iuftus Lip/ius ad Senccac cpiftoiam
LXVIII.
Aetherea in fella pofitum te cura fubisit
Sellae argentatae; Proh pudor et macula!
Maior eras humilis ; minor es sunc , fublimatus.
Defcende , vt pofis [caudere nunc iterum.
In

Vol. VIII. p. 4 ό EVPHRADES, Lib. V. ΙΧ. 395

Jouianm et L'olentem, Valentiniomum , Gratianumgue, qui cum dicentem. libenter audie-

runt, atque aliquando in re maximi moienti, vt Valens, quem fauentem [IP] Ariano do-
gmati a perfequendis *) Catholicis dehortatus eft, illi funt obfecuti: maxime vero apud
Theodofium. M. qui munificum ipfi fe pracbuit "), et praefecti Vrbis CPol. dignitatem iterum
obtulit Kalendis Sept. a. C. 384. ^) atque in Occidentem profeclurus Arcadium, filium *),
ipli commifit informandum. ^ Theodo(ii γραμματεὺς dicitur. Themiflius a /cazme Tzrtze
Chiliade VI. verfu 329. Ipfe quidem orat. XXI, ad fenatum CPol. pag. 352. teflatur, per
quadraginta fere annos operam fuam collocaffe gerendac reip. atque obeundis legationibus,
qui fi ab anno 347. quo imp. Conflantium primum adfatus efl, computentur, adhuc in vi-
vis fuit a. C. 387. Ac fenem fe atque aetate confectum iam faepius de deponendo, quod gef
fit, munere cogitaffe, fcribit orat. XVI, quam a.383. habuit, fub init. Πολλάκις ἐβελευσώμην
κατ᾽ ἐμαυτὸν. OTI μοι καὶ TB σώπατος πεπονηκότος. καὶ τῷ γήρως ἐπιδιδόντος, καταϑετέον

f, ^ ' 2 ^ ^ * 5 » M » - ,
ἤδη τὴν πινακίδο, καὶ ὠφεκτέον T8 διοχλῶν ἔτι vas Βασιλέως ἀκοὰς ἐπὶ τοῖς λόγοις.

In Pianudae Anthologia Epigrammatum graeco-
rum lib. 2, pag. 274. hi verfus non tribuuntur The-
miftio ipfi, f:d Paliadae; [in Branckiitamen Anal.
lI. pag. 404. "T hemiftio:] nec fub Iuliano, fed fub
Valentiniano ac Valente praefe&us CPolis "Themi-
ftius fuiffe traditur, I1aA2.42Z εἰς “Θεκείσεον τὸν ᾧε-
λοσοίζον, γενόμενον Kuysayz:vmoA&us ὕπαρχον ἐπὶ Οὐκ-
"λεντενίανς καὶ Θύσλεντος, — Sed Ald:nae in(criptioni
Suidas, vt dixi, teftimonio fuo fuffragatur. Far.
Petau. ad "Them. orat VI. pag 5$0. (in edit. Har-
duini, or. XVI!I p 487.) conixit, non a Zz/iauo;
vel J'alente, fed a Theodofio praefectura vrbis or-
natum fuiffe "Tbemiftium et graecum epigramma,
quod Tüemiítio, cuius ambitionem hoc carmine
perftriugi arbitratur, ita latine reddidit:

.Fornice in aetherio refidentent, argeuteus ad fe,
Fornicis alterius pro. dolor! orbis, agit.

ui mrlior fueras, nanc peior fa&us in imum;

"Adjcende in Jumunum , qui modo lapfus eras.

Ibidem idem ille refutat Mureti fententiam ad
Senecae epift. LXVIII. et epigr. explicat. "Tamen
non plaue repugnat iis, qui Themiftium, dixerint,
faepius praefe&ura vrbis effe donatum: quod vcrum
ef. Nam de Theodofio, id muneris in Themiftium
deferente, manifeftum fit, ex or. XVII. a Fabr. etiain
citata, Atque eum a Iuliano iam antea illo honore fuif-
fe ma&atum, praceterSuidam ct auctorem epigram-
miatis mem, quod in fuperiore cap. vidimus, in
cod. XXIIL plut. 57. Medic. alii Libanii opufculo
adhaerere, (in cod. XXV. plut. 87. additum eft
cod. 'Themiftii paraphras. in Ariftot. libr. de animo,
v. Bandin.lll. col. 409.) colligi poterit ex Zime-

Voi. VI.

IL Zins

rii oratione VII. qua laudes vrbis CPolcos ct Iulia-
ni Augufli celebrantur, dicta a. 362. Namque in
illa oratione poft laudationem fenatus CPolitani,
agit de praefecto vrbi, cuius quidem munus lucu-
lenter, non nomen, defignatur:; illius tamen elo-
quenriae eam impertit laudem, vt vix alii quam
'"Themi;ftio tum pctuerit tribui, bene obferuante
locumque mutilum acute fanante [Z'erssdorfo iu
nota ad cam orat. pag. 555. fq. cdit. Himerii eclo-
gar. et declamatt. Pluribus tamen Wernsdorf. fuam
fententiam expofuit atque ornavit in notis copio- -
fioribus ad eamdem orat. quam ego feparatim , an-
te vulgatam maicrem eclog. et declomationum edi-
tionem, in lucem prodire i1 fram. Erlengae 1785.
8. vbi ad $. XV. pag. tit. f3. precter. ca colligit ex
"Theniftii oratione XXXL Themiftium legatur: a
CPolitanis, vt videtur, ad Iulianum profcetuim
fuiffe (ine dubio aufpicia imperii gratujatum, ct
initio a. 362. ab Iuliano, legatione illa concilieto,
fuiffe praefectum vrbi defignatum, fequentiqueenno
363. (v. "als. ad Ammian. XXX. 4. pag. 455. ct
Il/oif. ad Libanii epift. 126.) fuccecfforem accepiffe
Modefhum.. Harl.

V) Socrates YV. 32. Sozomenus VI. 36. "Tripar-
tita VIIT. 12. Nicephorus XI. 46. hift.

1900 Tüemiflius Orat. XXIII. pag. 292.

x) Vide Harduini notasad orationeut XVII. qua
imperatori gratias agit "Themiftius.

y) Themiflius orat. XVIIE. pag. 224. licet hoc
incredibile videatur Tillemontio in vita Theodof(ii
€. 15. et nota 14. tom. 5. hiftcriae imperator. p. 495.
943.

Hhhhh

THEMISTII ORATIONES - Yo. VIlL.p.5P7

494 Lib.P.:c.XLIPF.
IL. 4/ius Themifíius, Signifer Agno£tarum.

Cum hoc "Themiflio confundendi. plurimis recentioribus auctor fuit Nicephorus XVIII.
5. Tüemiflium alterum, longe iuniorem, neque, vt ille a Chrifli facris alienum 5), fed dia-
conum Alexandrinum ze [Ῥ] qui auctor fuit fectae, quam a dogmate, quo Chriltum; Λό-
“γον multa igaorare contendebant , z4gnoétas alii **) adpellant , Damafcenus haerefi: LXXXV.
Themiffianos. "Theodori, rnonachi Alex. ἔλεγχον aduerfus hunc Themiflium, et Themiflii,
qui et. Καλώνυμον fe adpellauit (KaAwvvj«S τῷ καὶ Oepusig) ἀπολογίαν ὑπὲρ τὰ ἐν ἀγίοις
Θεοφοθίε. εἴ BRL NE adaerfus Theodorum, quem 'heodorus tribus aliis libris confu-
tauit, memorat PAofiu; cod. CVIil. Idem cod. XXIII. teflatur, "Themiflium pro refurre-
£ionz mortuorum Ícripfitle aduerfus Joaunem. Philoponum,.— De "Themiflii huius opere ad-
verfus C.luthum, et aut rrheticis aducrfus. "Theodofianos, memoratis in Aclis Synodi VI. et
in Concilio Lateraneafi a. C. 649. atque a S. Maximo in tomo dogmatico adverfus Hera-
clii HUE. vide Cotelerii notas ad tom. 3. monumentor. ecclefiae graecae pag. 641. fq. [ad-

de infr. in vol. IX, vet. edit. lib. V. c. 37, 9. εἴ c. 58. 9. pag. 367. 384. εἴ 409]

(UL Orationes Themiffii philofophi, quotquot exftant in editione locu-
pletiffma Harduiniana.

τ. Περὶ φιλανθρωπίας . ἢ Κωνξάντιος.

uem primum adlocutus efl Ancyrae in Galatia, a. C. 347. adhuc inuenis,
praemitfo fcholio adnotatum elt; Sd? πονυ xgaTé τῆς ἰδέας.

x) Hallenfes Obferuatt. fele&.. tom. τ. Obf. τς.
Nicephori fententiam audafter defendunt, difpu-
tantque, "Themiftium - philofophum fuifle vtique
Chriftianum, atque eumdem Agnoétarum proma-
£hum, deinde vero alium iuniorem eiusdem nomi-
nis exflitiffe, qui haerefin illam refufcitauerit, at-
que de hoc loqui Liberatum in breuiario, Sophro-
nium, patriarcham Hierofol. in Epiftola ὌΡΕΙ
aliosque. Sed non poífum mihi perfuader:, quem-
quam , qui Themi(ti, philofcphi, fcripta euoluit,
vel iuniorum ethnicorum fcriptorum, eum laudan-
tium, loca confiderat, ferio poffe adfirmare, eum
Chrifti facris addictum fuiffe. — Argumenta vero,
quae pro ifto paradoxo adferuntur, leuia funt, Nam
fi ob Nazianzeni ad "Themiftium epiftolas Chriftia-
nus erit Themiflius, quidni et Libanium Chriftia-
nis adfcribemus, cui ita familiariter fcripfit non
Nazianzenus modo, fed et Nyfííenus, Bafilius,
Chryfoftomus? Omitto caetera, neutiquam fortiora,
tantum noto pag. 184. Ballcuies bis calami errore
pro Socrate Eufebii nomen pofuiffe. [add. Brucker
l. c. II. pag. 488.]

aa) Liberatus breuiario c. 19. Z'imotlieus, epi-

De humanitate et clementia imper. Con/lantii,
διόπερ. wt in
Ideo dicendi chara&ierem mon

prorfus

ftopus: dllex. magis fententiam Seueri (Eutychiani)
Jecutus eft, — Cui cum diceret Themiflius, diaconus
eius, fi corpus Chrifli corruptibile eff , debemus
eum dicere et aliqua ignora/? , ficut de Lazaro.
Refpicit verba loh. XI. 34. v^i μοι δὶς eum, de
quibus conferendus Suicerus tom. 2. thef;uri p. 208-
et Mich. le Quien ad Damafcenum de haerefibus
tom, τ. p. 107. Caeterum Timotheus ifte iam a,
C. 535. diem obiit, vnde fallitur praeftantiffimus
Caueus, qui "Themiftium eius Diaconum rcfert ad

a. C. δος. Rettius Harduinus ad a, C. 519.
bu) De ZJunovtis praeter DJama/cenum ,^ qui
fingulari etiam fcripto illos oppugnauit, aliosque;-
iam laudatos, con/ulendi Eulogius apud Fhotium
cod. CCXXX. pag. 464.fq. Leontius defc&is πρώ-
£« quinta p. 474. et Gregorius M. lib. VIII. epift.
42. ad Eulogium. E recentioribus 1). Zuffus Feu-
erbornius de Agno&ti(mo veteri ac recenti, tom.
VIII. difpp. Gicfenfium , 10. G. Dor/cheus "Theol,
Zacharianae parte t. $257. fq. 7o. Forbefius inftru-
Con. Hiftorico "Theol. III το. Petauius dogm,
theol. de "Trinitate p. 113: et de incarnatione p. 79.
edit. Parif et lib. XI. c. 1. (C. G. F-/Fa/ch. Hift. der
Ketzercyen T. VII. p.644. fq ] Breuiter Honor;us Au-
guíto-

Vol. VII. p.7 Ὁ 8 THEMISTII ORATIONES. Lib. ΚΡ. ες XLIV. Ἴος

à et. T " , E P -
prorfur obtinrt. — Tncipit: γῦν se: πρῶτον εἰσέρχεται λόγος, ὦ Βασιλεῦ. Edita primum ab
Harduino, ex apographo Dimyfü Petauii, cum eiosdem verfione Istina, p. r.

.CONSTAN'PH, imp. epiflola ad fenatum romanum, mila a. C. 355. qua illis IThemi-
flium commezdst peg. 1? Hane primus cum verfione fua ediderat atque orationibus qui-
busdam 'T heicifliauis praemiferat Petrus. Pontinur Lugd. Dat. 1614. 8. recenfuere verfionem
Petauius ac Gabr.el C oaríius,

2. Εὐχαριξήριος fioe Grotiacum aBio ad imperatorem, a quo commendatus fuerat, dicta
in fenatu, coóea a. 3:5. Incipit: ae ὧν ὑμῖν, ἄνδρες, δοκοίην χρέως οἰποτερῶν. p.24. Eam pü-
mus gracce vulgauit Henricus Stephangr mtec T hemiftii orationes decimo quarto loco; graece
et latine Georgius emaur, Auguflanus, primam inter orationes fex Augullales, Ambergae
in Palatinatu 4. (655. 4. Cum noua verfione fua dedit Petauiur in vtraque editione, Flexiae
1613. g. et Pacif. 10:18. 4. decimo quarto loco. Fallitur autem in notis idem Remus,
atque ante eum Zar. Cuisciur lib. XVI. Obferuatt. cap.Is. quum putant, hac oratione gra-
tias egiffe 'Themifttum Conllantio pro commendatione, quae exflat in. cod. "Theodofiano
lib. 6. tit. 4. de praetoribus lege 12. qua imperator vult, TThemiflium adetfe in defignandis ex S.
C. Praetoribus, et ius habere fuffragii, Sed illud refcriptum imnultis annis poft datum eft
3. C. 361. vt lac. Gothofredus pridem | monuit. 2:

3) Πρεσβευτικος, oratio in legatione ad Conf'antium, imp. pro Urbe CPol. a. C. 351.
habenda Romae, ied transmiffa tantum, "T hemifltio CPoli ob hiemis afperitatem fubfiflente de
Incipit: "Es, μὲν ὅδ᾽ ἄλλῃ πόλες δυνατόν. pag. 40. Haec eft corona, quam fe imperatori te-
xuifíe dicit "Themiilius Orat. 4. pag. 54. aenea flatna ideo ab eo honoratus, Primus ex
apographo Petauiano edidit Harduinus cum Peau verfione. — Hanc, ni fallor, orationem re-

. fpicit laudatque [T]. Libanius epiflola ad 'Dhemiflium quinta ex illis centum, quas J. C.
Wolfius vulgauit,

4) Εἰς τὸν QUT CX oc To got Κωνταντιον. De eodem Conflantio, qii illo anno 357. Ro-
mae triumphauit, oratio dicta CPoli in fenatu. Incipit: Αὐγύστις; τὴν ᾿Αϑῆναν. pag. 49.
Primus ediderat graece 7. S'epáanus, tertiam decimam ordine: deinde G. Aemur fecun-
dam inter fcx Augullales cum fua verfione, deinde cum noua interpretatione. Pefavius
itidem decimam tertiam in editione vtraque. Fabr, Falfo iufiribitur in cod. Parif. πρὸς Κων-
φαντῖνον. conf. Hard. et Petau. p. 388. ari.

5. ὑπατικὸς, Con[ularir ad Iouianum, imp. a. C. 364. dicla primum Dadaflanis coram
imperatore, cui eo cam aliis Íenatoribus obuiam progreflus fuit: deinde iterum audiente populo
CPoli, vt narrat Sozrafer III. 26. hift. Incipit: Βασιλεῦ. τὸ μὲν ἐπαινεῖν σε. pag. 63. Etiam
hanc primus H. Stephanus vulgauerat, graece, ordine duodecimams; | G. Remus cum ver-
fione fua tertiam ; Petauius in vtraque editione cum noua fua verfione duodecimam, a

Hhhhh 2 hac

guftodunenfis: Agnoitae ab ignorantia ditti. Hi bauus Maurus libr, 2, de infüitutis. Clericorum
dicunt, quod Chrifii Diwinitas ignoret futura ᾿ c: 58. etc.

de die nouiffimo. Similia J/idorus Hifp. ΝΗ, 5. tc) v. Harduin. p. 587.

Originum, //i£for Tununen/is p. 8. fq. Chronici, Ra-

THEMISTII Vol. ΨΤΠ. Ρ. ὃ δ 9

196 Lib.V.:.XLIF.
hac oratione pag. 67. fq. exftat celebris locus de hominibus, per vim atque leges ad cer-
tam religionis formulam non cogendis, quem citat Socrates Ilf. 25. Nicephorus X. 45.

2 6. duAadeA Qoi, ἢ πεοὶ φιλανθρωπίας, Fratrum omaater, fiue de benignitate , huma-
nitcte, de fratrum, Valentiniani fenioris ac Valentis, concordia et laudibus oratio, poft Ioui-
niani mortem dicta menfe Decenibri a. C. 564. 7) Incipit: &dezwzeres ὦ βασιλς. p. 11.
Primus graece e bibl. regis chriflianiffimi cum verfione fua, fed fub falfo Symefii nomi-
ne et minus emendate eZericus Morellus edidit Parif. 1604. g. Hinc cum noua fua £-
trus Dantinur pag. 81. deinde cum Fed. Morelli verfione Petauius in editione Flexienfi
quintam decimam, in Parifienfi decimam fextam cum verfione Pantini, quam praetulit
euam Harduinus.

7. Περὶ τῶν ἠτυχηκότων; ad Valinters, imp. Procopii, tyranni, vitforem, pro hir, qui
ger illos tumultus in calamitatem inziderant. —lucipit: Οἴμα ce ϑαυμείζειν. pag. 84. Dicta
a. C. 367. totaque co comparata, vt a crudeli vindicta imperatorem retraheret. Locum Sa-
lomonis Prouerb. XXf. τ. laudat boc paclo pag.89: AAA ἐγώ vere ὑπῃσϑόμην καὶ τῶν
᾿Ασσυρίων γραμμοίτων “) ταυτὸ τᾶτο κομψευομένων, ὡς ἄρω ὁ νδς T8 Βασιλέως ἐν τῇ TE
Se8 παλόμῃ δορυφορξται. [16] Καὶ dei τὸν κίνδυνον ὁρῶν, πηλίκος αὐτῷ πρὸς ἀλλοτρίαν τῷ
9εῷ πρᾶξιν ὁρμήσαντι» ἐκπεσεν τῆς χειρὸς τῆς φυλαττέσης. Ego vero quam eleganicr koc
ipfim AfJgriorum. litteris. proditum animaduerti, Regis animum in manu DEI cuftodiri.
F/nde εἰ, quautum immineat. periculi, prouideudum , ne fi ad agendum aliquid, quod a Deo

t alienum, feratur , cuflodiente fz Dei manu excidat. Hanc orationem primus graece vul-
gauit H. Stephanus: graece et latine cum verfione fua G. Remus quartam inter "lhemiflii
Auguflales, Petauius feptimam in vtraque fua editione, cum noua interpretatione.

8. Πενταετηρικὸς Quinquennalir, quinto anno imperii Valentis, fiue a. C, 368. In-
cipit: περὶ Φύσεως βασιλικῆς. pag. 101. — Primus cum verfione fua vulgauerat Peirus Pan-
?inus pag. 11. et cum eadem verfione Pezauius 7) in Parifienfi editione A. 1618. numero
decimam feptimam. - Sed Harduinus exhibet emendatam , auctamque e cod. MS. per Ga-
brielen. Coffartium. Sub initium huius orationis Themiflius laudat philofophiam, feque de-
fendit, τὸ ὄνειδος ὠπωθέμενος τῶν coQusay, vt loquitur pag. 103 Cetera laudibus impera-
toris virtutis ac clementiae dicata funt.

9. Προτρεπτικὸς Οὐαλεντινιανῷ νέῳ. Aiüntotoria ad. V'alentinianum iuniorem, trium

"

vel quatuor annorum puerum, dicla A. C. 369. [conf. Harduin, not. pag. 438. fq] Incipit:
ὦ ποῖ

ff) Petauius fufpicabatur olim, "Themiftium
khac oratione profequutum effe T/;2odofii quinquen-
nalia. Verum, quum paullo ante obitum cod. msst.
ex bibl. zmóro/iana Mediolan. fibi comparaffet,

dd) Harduin. in indice orationum panegyricarum
Chronologico fcripfit: ,,a. CCCLXIV. — Iouianus
moritur, oratio VI, φιλάδελφοι fub finem. anni,
snenfe Decembri : ** contrain notis pag. 417. minus

diflin&e curateque notauit, hanc orat. effe recita-
tam circa XVII. Kal. Ianuar. a- CCCÍ XI. nam
a Kal. Ian. incepit a. 365. Interim nota an. 364.
vera eft. Harl.

e£) Non puto effe dubitandum, quin per 'Az-
σύρικ γράμματα facri Scriptores hebraei intelligan-
tur, licet in alia omnia abeat Harduinus.

in quo huic crationi pracfigitur titulus; Οὐχλης, ἢ
περὲ Φύσεως βασιλικῆς" ἐῤῥητοαι ἐπὲ τῆς πενταετηρίδος
ἐν MopuevszoAe nam Marcianopoli illo a. 368. Va-
lens bello Gothico fuit implicitus, Petauivim igitur
ex eo nifi recudendi operis (ui conflium mors
praecidiflet eméndaturum fuiffe con:ecturam fuam
Harduin, in netis pag. 433. animaduertit. Har/,

Vol. Vilf. p. οδιο ORATIONES. Lib. V. c. XLIV. 191

ὦ zrej δυοῖν ἀηττήτων πατέρων pag.120. Primus ediderat H. Stephanus graece, vndeci-
mam ordine: hinc vtraque lingua G. Remus fextam', Petanius cami noua verfione, in vtra-
que editione fua vndecimam. —'Themiflio infüitutionem huius principis commiílam, patet
ex pag.124. συμποωιδωγωγήσεσι δὲ σε ἐμοὶ Πλάτων ὁ κλεινὲς κοὶ ὁ ϑεσπέσιος ᾿Αριτοτέλης;

οἱ καὶ τὸν μέγαν ᾿Αλέξανδρον ἐπαιδωγώγησαν.

10. Ἐπὶ τῆς εἰρήνης, de pate. Gothis data, orat. habita CPoli in fenatu ad Valentem,
imp. a. C. 3710. Incipit: ὠμην ἐγώ co κωτακορής᾽ pag.129. Hanc quoque orationem, in
cuius exordio ait, imperatorem afe velut annuum tributum, aaniueríariarum orationum
penfationem flagitare, primus ediderat graece H. Stephiauus ordine decimam: graece et la-
tine quintam inter Augullales G. Remus Petauiur in vtraque editione cum noua verfione
fua decimam, — Meminit "Themiflius pag. 133. fuorum περὶ φιλανθρωπίας λόγων, quibus
imperatori didiculter quidem, at períuaferit tamen, vt pacem pracferret beilo.

[P] τι. Δεκετηρικὸς, Decennalir, quinto anno imperii Valentis, e. C. 573. περὶ τῶν σπρε-
πόντων λόγων τῷ Βασιλῶ — lncipit: ὥρο ὥσπερ séQuvor. pag. 141. Primus edidit Hardui.
nus ex apographo ct cum verfione Petauii. In hac quoque orat. pag. 147. locum Prouerb.
XXL r. laudat his verbis: ὥλλα τε ἡγάσϑην πολλάκις τῶν ᾿Ασσυρίων "yea AT oV" aree
ὃν καὶ τῶτο ϑαυματῶς ὥγαμαι καὶ ἐπαινῶ λέγει γάρ πὸ ἐκῶνα τὰ "yp TO, τὴν
78 βασιλέως καρδίων τῇ τὸ Θεδ παλάμῃ δοουφορέισϑαι.

12. De religionibur, ad Valentem, imp. oratio dicta non, vt Harduino videtur, a. C.
374. fed potius 564. vel 56s. haud diu poftquam habenas imperii Valens fufcepiffet, vt col-
ligas ex p. 155. C. Prodiit latine ex verfione 24udreae IDudithii ad celcem fex orationum
Auguflalium, a G. Remo illuflratarum, qui graeca reperire fe potuiffe negat. ^ Neque Pe-
tauius poflea reperit 55), πες Harduinus: Petauius vero edit. priore num. XVII. pofleriore
num. XX. ex ingenio fuo graecam tantifper verfionem fuam fubflituit, inferts paffim, quae
in orat. V. fiue Confulari ad Iouianum, iisdem verbis 'T'hemiflius dixerat, laudans imperatoris
edictum, quo liberum reliquit fuo quemque iudicio in colenda religione vti. At ab hac
fententia longe poflea Valens difceffit, Arianorum ita fautor ac patronus, vt Catholicos
grauiter etiam perfequeretur. Alter vero "Themiflii λόγος προσφωνητικὸς, quo ab iila
etiam perfequutione Socrate; IV. 32. et Sosomeuur VI. 36. 55) Valentem fcribunt reuocatum

Hhhhh 3 effe,

fef, in quo perorauerat, eum ejfe non oportere

gg) In Hallenfium nouaBibliotheca, germanice
crudelem propter. dijcordiam ecciefiaflicorum do-

edita, fe& XXXIX. pag. 733. emendandum, 1) quod

Andream QGuditorium adpeliat, qui eft Andreas
Dudithius. 2* quod Hardleinus orationem illam
in ^Themiftio fuo omif^rit et Plinio fuo inferuerit.
3) quod editionem filentio Harduinus obliterauerit,
hh) Vt de argumento illius orationis conftet,
verba Sozomeni, vta Caffiodoro in hift. tripartita
VIL. 12. funt latine expreíffa, adfcribam: Zzterea
Valens, in 4ntiochia Syriae degens , Confubftan-

. tialitatis cultores vehementer fuiffet. perfzquutus
nifi eum liber (λύγος) Thaniflii, plilofophi, reuoca/-

gmatum: quando eliam apud Paganos plus quam
trecentarum. fe&arum. differentia. videretur ,. et
vnusquisque pro dogmate proprio. in fententia dt-
verfa con/.fteret. |. Et forte hoc Deo gratum ma-
gis effet , dum non facile cognofcitur, et diuerfo
modo glorificatur, vt vnusquisque amplius timeat,
dum integritatem eius fcicntiae , vel quomodo axí
quaiis quantusque fit, magis igzorat. — His ergo
Themiflii ratiocinationibus aliquanto mitior 'a
Gus efl imperator.

4199 Lib.V.:. XLIV. 'THEMISTII Vo. VII. p. v uz

effe, in'ercidit, vt recte Barom'ur ad a. C. 574. num. IX. [ΠΡ] fslliturque Pagius; qui hanc
a Dudithio verfam a Socrate innui putauit, Fallitur etiam in co, quod illam pofl Baronii
mortem demum a Dudithio editam adfirmat. Multis enim aute Baronium annis diem Du-
dithius obiit.

13. "Eewrixos ἢ περὶ κάλλες βασιλικξ, matoria, Íiue de polcbritudine imp. Gra-
tiani, dicta Romae a, C. 571. Hanc primus edidit Harduinus ex apographo Petauii, cum
eiusdem et, (quod adinet ad extremam partem 9) Gabr. Coffartii verfione. Incipit: Σω-
xem TIS ὁ Σωφρονίσκϑ. p. 161.

14. Πρεσίβευτικὸς, dictus in legatione ad "Theodofium, imperii collegam a Gratiano
adícitum, a. C. 379. Incipit: Τέως uiv ὦ Secedésare pag.180. Primus ediderat Peírus
Pontis pag. 104. cum verfione fua, quam Gabriel Collartius emendauit, Exílat et in
editione Petauiana vtraque, num. XVIII.

τς. Τίς ἡ βασιλικωτάτη τῶν ἀρετῶν. ad Theodofium de iuflitia et beneficentia, di.
gniffima principe virtute. Incipit: ἄρα & τις Ὁμήρῳ τῷ γενναίῳ. p. 184. dicla a. C. 381. tertio
'] heodofii anno, vt diferte meminit pag. 591. Primus edidit Harduinus ex apogra; ho Pe-
tauiano, cum eiusdem verfione.

16. Χαριξήριος τῷ Αὐτοκρώτορι ὑπὲρ τὴς εἰρήνης ἡ καὶ τῆς ὑπατέιαις TB spaTT'yB Σα-
τορνίνξ. Gratiarum alio ed J'àcodofium |M. de. pace a.C. 382. cum Athanarico, Gotho-
rum rege, facta, et de confulatu, quem in anaum proximum 383. quo Quinquenn:lia "Theo-
dofius celebrauit, contulit in Magiflrum militum, Saturninum. — Incipit: Πολλάκις ἐβλευ-
σώμην κατ ἐμαυτόν. pag. 199. Etiam banc primus ex Petauii apographo vna cum eius
veifione vulgauit Harduinus: [quem vid. p. 473.] Exílat et MS. in bibl. Caefarea, ex quo
codice eam publicare conflituerat Lambecius in. fupplemento Corporis hifloriae. byzantinae,
Vide illum lib. V. de bibl. Vindob. p. 14. Laudauit etiam //ajie/ius ad Sozomenum VII. 6.

17. Ἐπὶ τῇ χαεισότονίᾳ τῆς πολιαρχίας. dd Theodofium , cum praefeB&ur. ζζυϑὶς
CPol. ab eo creatus eft Kal. Sept.a. 384. Incipit: Ἐπσανήγαγεν αὖϑις die μακρβ “χρόνδ τὴν
Φιλοσοῷίαν. pag. 213. Primus et hanc Harduinus e Petauii apographo edidit, addita
latina Gabrieits Coffartii verfione. [v. plura apud Harduin. pag. 479. fq]

18. Περὶ τῆς φιληκοίας v8 βασιλέως. De imp. Theodofíi (a quo ad dicendum inui.
tatus fuerat,) awdiendi cmpiditate, ceterisque [P] virtutibus. Incipit: ἄρα ὅξις εὐδόκιμος
ἄνα! loz 8d ker pag.216. Habita anno impcrii 'Theodofiani fexto, hoc eft. A. C. 384. vt
diferte tradit pag. 217. D. Primus ediderat graece [dur inter orationes octo Themilftii fex-
tam, vna cum commentariis eius in Ariflotelem. — Venet. 1534. fol. Latine vertit illas
octo orationes Hieron. Donzellinus, Bafil. 1559. — Efl etiam fexta in graeca H. Stephani et
vtaque graecolatina Petauii editione; qui nouam verfionem fuam adiunxit, ab Harduino
quoque feruatam.

19. Ἐπὶ φιλανθρωπία τῇ αὐτοκρώτορος Θεοδοσία. — De Clementia imp. Throdofíi ora-
So dicla in ienatu, Incipit: Aux8pyov τὸν Σπαρτιότην᾽" pag. 225. Eft haec quinta in grae-
εἴς

dro ap mem. oe.

Vol. ΨΠΠ: p. 12 P 13 ORATIONES. Lib.V.c. XLIV. 199

cis Aldi et H. Stephani, latina Donzellini, et graecolatinis Petauii editionibus, qui poft
Donzellinum melius vertit. — Baronius eam refert ad a, C. 589. atque ad veniam, quam 'Theo-
dofius dedit illo tempore Antiochenis tumultuantibus. —Pefatur et Harduinus ad a. 385.
quorum no'as, fi placet, confule. Etiam in hac oratione pag. 229. laudat 'T'hemiflius di-
lum. Prouerb. XXI. 1. grezriseuxe γοὶρ εὖ ποιῶν (ὁ Θεοδόσιος) τῷ Ἀσσυρίῳ, ὃς τὴν καρδίαν
τῷ βασιλέως λέγει, εὖ λέγων, ἐν τῇ τῇ OcB παλώμῃ δορυφορξσϑαι.

20 Εἰς τὸν αὐτῷ πατέρα. in patri fw, Eugenii, obitum. Incipit: Serva μὲν δὴ
ἄδειν καὶ ὀδυρμές᾽ pag.23:. Haec fecunda eft in Aldi et Henrici Stephani graecis editio.
nibus, atque in Jatina Donzellini, et in Petauii, qui noua verfione donauit, graecolatinis.

21, Βασανιςξὴς 55) ἢ φιλόσοῷος. — Explorator fiue philofophur, apologiam pro fe fludiis.
que fuis continens, quod phüolophi pártes, non fophiílae impleuerit. Incipit: &vdees ὅσοι
συνελέγητε. Haec in Aldi ceterisque editionibus, quas iam memoraui, prima eíl ἂς fa-
miliam ducit, latineque verfa eft poft Donzellinum a Petauio.

[IP] 22. Περὶ Φιλίας, infignis oratio de amicitia fiue amico deligendo colendoque, et ab
adulatore diflinguendo, — Incipit: τί δή ποτε ὦ μακάριοι. p. 264. Haec in Aldi, H.Stepha-
ni, Donzcdlini, et qui pofl hunc transtulit Petauii editionibus tertium locum occupat, fed
in calee mutila efl. [Eft in Patzfae encyclop. philolog. νο]. ΠΠ. pag. 354.] Exfílat MsSta,
(nefcio an integrior,) Venetiis in biblioth. S. Marci, tefle ZZontfaucomo in Diario Italico
pig. 24.

23. Σοφιτής, apologia, qua, fophiffae charc&feribur, quales in Sophifía defcribit Plato, a
ft remotis, fophiflam fz ejje neget, atque genuinoruin vefligia philofophorum fludiofe ac di-
ligenter feclatum fe deimonfirat. — [Habita cít orat. poft a. 378. T heodofio imperante. vid. Har-
duin. pag. $17.] lucipit: &ec οἴεσθέ ue, ὦ ἀνᾶρες. p. 282. Haec quarta efl in editionibus
Aldina, Stephani, Donzeilini, et, qui poft. Donzellinum vertit, Petauii. ᾿

24. Προτρεπτικὸς Νικομηδεῦσιν εἰς Φιλοσοφίαν.. adhoriatoria, ad philofophiam cum
eloquentia ccmiungendom , Nicomediae babita. Incipit: ὠλλοὶ καὶ Προδίκε ποτὲ x94 Γοργίε.
pag.3eo. la Aldina nec non H. Stephani, Donzellini, et, qui poft eum latine interpreta-
tus efl, Petauii editionibus feptimum locum occupat.

25. Πρὸς τὸν ἀξιώσαντω λέγειν ἐκ TB παραχρῆμα. “7 eum, a quo trat, vt ex tem-
gore diceret, rogatus. Incipit: ὠλλ᾽ εἰ καὶ σφόδρα ἦν σοφὸς ὁ Φειδίας. peg. 309. Haec
vltima eíl ex illis, quas Aldus graece edidit, octaua etiam in graeca H. Stephani, Donzel-

lini

ἐδ Ludouicus Crefoilius in theatro rhetorum τῆς BAEA'NO Y A/9». Ἡ δ᾽ isi Avig , διακρίνειν
parte L. c. 3. putat, 'Themiftium inanimo habuifle, πεπιςευ μένη τὸ νόϑον «zo τῷ iSayevxs χρυσίε, καὶ ἱκο-
atque titulo orationis huius expreffiffe locum Cle- νὸς ὧν χωρίζαν ὃ πολυϊδρὶς ἡμῶν καὶ yyusixós ΣΟΦι.-
meutis Alex. τ. Strom. pag. 291. ὁ δὲ πρὸς τὸν βίν EZTIKH'N μὲν $1IAOXO ΦΟΎ; xopquwz ixi δὲ γυμνο.
ἀναφέρων ἕκαςα τὸν ὀρϑὸν» ἔκ vt τῶν Ἑλληνικῶν καὶ τικῆς εἰς, Res pulcre conuenit, licet non fit ita
τῶν Βαρβαρικῶν, ὑποδαγιιατα κομίζων, πολύπαρος Clementi fingularis, vt ad eius verba rcfpexiffe
cos τῆς ἐληϑείας ἐχνευτὴς» καὶ τῷ ovra πολύμητις δίκην — "Fhemiftium vel neceffe fit vel verifimile:

goo Lib.V. c. XLIV. 4 HEMISTII VoV. Vli. p. i3 ὅς

lini latina, et graecolatina vtraque Petauii, qui poft Donzellinum latine vertit. [Efl quo-
que in H, Stephani epiftolis etc. 1577. 8.]

26. ὑπὲρ τῷ λέγων, ἢ πῶς TZ φιλοσόφῳ λεκτέον. Quomodo dicere delrat philofophns,
vel: mon folum fo»hiflis, fed philofopia etiam publice in auditorum corona verba focere licere,
Incipit: Ov δήπε ue va ϑέωτρω ὅτως ὠγαπῶν ἡγῶσϑε, p. 312. Primus edidit vna cum προ:
ϑεωρίᾳ , fiue prologo, [orat. ex cod. Fed. Morelli, inter Demoflhenis et Synefii fcripta. collo-
catam,] vertitque Petauius decimam fextam in editione Flexienfi Ao. 16:3. 8. deinde cum
noua verfione fua Petrus Pantinus, Lugd. Bat. 1614. 8. peg. 4«. Habes et in altera Pcta-
viana editione, decimam quintam. Petauii, non Pantini verfionem Harduinus praetulit.

21. Περὶ τῇ μηδὲν τοῖς τόποις. ὠλλὼ τοῖς ἀνδράσι προσέχειν" Non lora, fed homines
debere adtendi. lncipit: τί zrore ὥρα τὸς μὲν ἄλλας τέχνας. pag. 331. Primus edide-
rat infignem hanc maximoque artificio elaboratam oratonem cum verfione fua Pantinus
pag. Hinc in pofleriore editione [1] Petauius vnJeuigefimam, fíeruata Pantini interpre-
tatione, quae ab Hardnino quoque recudenda data eft, exprellit.

28. Ἡ ἐπὶ τῷ λόγῳ διώλεξις. — D'ffertatio de orctiose rhetoris ac philofophi , aduere
με quorumdam au/f-rorum p'ilofopkorum nimias: in laudando porfimonian, Incipit: r;xr&-
σι δὲ Ey, ci φιλόσοφοι μόνον. pag. 341. Primus hanc cum Petouii verfione ex eiusdem
apographo vulgauit Harduinus. ὙΠΟ; διαλέξεις Suidas memorat.

29. Πρὸς τὲς ἐκ ὀρθῶς ἐξηγεμένες τὸν ocQists. — Md eor, qui orationam X XIII. mate

inferpretati erant, ac fimifire acceperaut. — lucipit: ὡς σχετλία *ye καὶ c rozcs. p. 343. Etiam
hanc Petauius e MS.cod. defcripfit ec latine vertit, Harduinus primus edidit.

39. Θέσις, e γεωργητέον. Thefts, virium cgricuturat danda fft opera, (iue agricul-
turoe laur. Incipit: Ἡσίοδος 6 Ασκροῖος. pag.348. Hanc quoque cnm Petauiüi verfione
primus Harduiirus vulgavit.

31. Περὶ προεδρίας εἰς τὴν σύγκλητον, de [dir pratrogatiua in. Senatu, quam fapien-
fiae deberi non dubitat. Jlacipit: πολλάκις ὑμῶν, ὦ πατέρες συγγεγραμμένοι. pag. 352.
Dicta CPoli in fenatu circa a. C. 587. vt coliigo ex eo, qood fub inisum [latim ait, fe
quadraginta fere annos exegifle lezationibus atque aliis pro rep. functionibus. - Nam «t fu-

pra noretum elt, a. 347. primum adfatus eft imperatorem, Conílantium. — Etiam hanc, antea

ineditam, ex apographo Petauii cum eiusdem verfione publicauit Harduinus.

33. Μετριοπαϑὴς ἢ Φιλότεκνος, Moderate adfeBfus, fue fibrrorum amanr, — Incipit:
wJivec.xc] τόκοι ἀνθρώπων. pag. 355. ἤϑης quoque ad editionem parauerat Petauius et
iane verterzt. Harduinus primus in lucem produxit, monumeutum infigne ad cxploden-
dam rigidam atque aufleram aas Stoicorum. Citatur a Stobaco in ilorilegio fer-
mon. 1. 12. 44. Sr.

33. Περὶ τῶν ὀνομῶτων τῇ Βασιλέως «qu τῇ ὑπάτε᾽ De nominibus imperatori: et confulis,

, . - τ Ὁ , , € ΄ s . - .
quinam d'gui ils fint. — Incipit: 'Agiso£eves ὁ Μεσικός. pag. 364. 367. — Huius orationis tan-
» tui

»

4
1

"m

Ψω

Vot VIT.p "4*5 — CODICES 'ET EDITIONES THEMISTII — Lib. Vc. XLIV. 8ot

tum exordium aetatem tulit, qood ex Petauii apographo primus Harduinus non modo
vulgauit, fed etiam latine interpretatus. eft. ξ

[E] IV. Codd. mssti atque editiones Orationum Themifli.

[Cedires m*sti,. Florentiae in. bib. Medic. cod. V. nr. 4. et 5. plut. LX. ΤΆδην explo-
rafor, et or. in. patris fui obitum. (v. Bandin. Π. col, 589. feqq) — Eaedem oratt. fant in
cod. //e:to Marciano 251. (cat. codd. gr. pag. 126.) et. poflerior in cod. CCCCXXII. (cat.
pag.205.) — in cod. CCCCXXXVI. (cat. pag. 213.) ad'iortat-ria ad plhi'ofophiam. — in
cod. 513. (car. pag. 277.) oratt. de amicitia; fophifla; de clemutia imp. Thzodofí; de imper.
Theod. audin li cupiditate; adhortatoria ad philofophiam ; ad eum, a quo erct, vt ex tempo.
rt diceret, vogotur. — — Mediolanenfem, quo víus eft Petauius, fupra memorauimus, —
Parifíir in bibl. publica, oratt. de iiz, qui fub P'alente occubuerunt, tum de pace εἰ adhor-
fa'oria ad l/aleutinianum iuniorem, it. im loudem Conffastini, imperet. in codd. MDCLUI
MMLXXIX et MMCMLX. — Ὑπατικὴ ad Jcuianum, in codd. MDCLIII. MMDCCCCLX.
MMDCCCCLXVIT. — gratulatoria ad. imperatorem, in codice MDCLIII. — philofopho
publice verba facere ['etre, in codd. MMX. et MMDCCCCXCVIII. — de dicendo ex fer-
pore in cod. MMXVIIL. — in patii; obitum in col. MMMXXXV. — In cod. Coifniano
CCCXXIII. (tefle Montfaucon in Coislin. bibl. pag. 445.) quaedam "Themiflii orationes qua-
rum prima mutila efl, et incipit a verbis: ---- συνίασιν ὄτε ἀλλήλων, εἰς ἀνϑρώπες etc. tum
πρεσευτικὸς ὑπὲρ xwvsavrie; — or. Con/lantii, imp. ad fenatum pro "Themiflio; —
thefis, εἰ γεωργητέον ; — hypaticus in louianum, imp. —- στροτρεπτικὸς Valentiniano iu-
niori; — fuper pace Valenti; --- πρεσβευτικὸς εἰς Θεοδέσιον᾽ — ἐπὶ τῇ χειροτονίᾳ τῆε
πολιαρχίας᾽ — de humanitate "Theodofii , ímp. dicla in fenatus — Μετριοπαϑὴς, 3 Q-
λότεκνος" — εἰς Θεοδόσιον τίς ἡ βασιλικωτώτη τῶν ἐρετῶν; — In bibl Ercorial. 'The-
miflii explorator fiue philofophus, tefte Θήϊογο, in itinerar. per Hifp. pag. 1091. — ater
Heidelbergenfés quondam vodd. nr. CCCIV. in Sylburgii cat. Aemiflii oratt. fex. — In bibl.
electorali Monarch. cod: CXXIX, "Them. βασανιξής i. philofophus; — in codice CLXXIV,
"Them. or. 9. 10. I1. 12. 13. 14. (catal. pag. 54. et 67.) — Τὴ “6181. Zuzuflcna Vindel. "The.
miflii Bafazifles f. philofophus et oratio in patrem; (v. &eif ri catal. pag. $1.)

In biblioth. caefarea J"indobonenfí, cod. XI. nr. 3. or. gratiarum actio ad 'Theodof. M.
de pace, quam Neffelius in cat. codd. part. L 4o. et Lesm;ber. qui in vol. V. commmenta-
riorum col. 34. fqq. copiofus eft de illa, ineditam habuerunt, fed ea efl in edir. Harduini
oratio XVI. — Oxonii inter codd. Zaroc. nr. ΕΝ ΠῚ, or. in laudem Couflantini (Conflan-
tii) principio et fine mutilata: quam quidem confcctor catal. codd. Auglise et Hiberniae
p. 7. ex {ΠῚ fimilitudine colligit, efle 'Themiftii. — inter codd. Bouíziaz0; n. MMMDLXI.
"Them. βασανιτῆς f. philofophus. Harí.]

FViB8or Trincauzlur, medicus, ex officina heredum Aldi Manu'ii oationer offo "'The-
miflii vulgauit graece Venet. 1534. fol. vna cum eius commentariis in Ariflotelem, et quibus-
dam Alex. Aphrodifei ^*), quem, inquit, ille faepiffe fectetur et imitattr'. Orationes illae font

Ω

kk) Ap'rodi/ri fcripta 'Themiftio addita funt: libri IV. c. 28. [vol. V. p. 660. fq.] Antonius vero
de animia libri duo et vnus de fato, de quibus dixi Zimara perperam putauit, Themiftium in fua Ari-
Fol. FI. liiii ftotelis

doa Lib. P. c XLIV. EDITIONES THEMISTIR ^ Vot. VIII. p.15 τό

in editione Harduini XXT. XX. XXII. XXI'I. XIX. XVIII. XXIV. XXV. Opus dicatum Ca-
fpari Contareno, fenatori Veneto. Fabr. In bibl. Leidenfi fumt duo exempla, quibus quac-
dam funt adfcripta. v. catal. bibl. Leidenf. pag. 154. Hal.

Latine has oo orationes vertit ct Huldrico Fuggero, Kirchbergse et Weiffenhorni comiti,
dedicauit /Zerom. Donz4mur, philofophus ac medicus Drixianus, Bafil. 1559. 8. praeritlis
ante fingulas arguieatis,

D

Henricus Stephanus, ciusdem Fuggeri typographus, praeter illas oclo orationes, emen-
datius excufas, alias etiam graecar fx, ante non excufas, vulgauit Parif. 1562. 8. funtque illae
in editione Harduini VII. X, IX. V. 1V. II.

EI

Easdom fex orationes ") Georgius Remus. cum [atina.verfione foa ct notis iterum

prelo fubiecit Ambergae in Palatinatu, 1605. 4. iafcripfitque. orationes fix Zlugnifíal-s , quo-.

niam habitae funt ad Auguflos fiue unperatores, Conilaitium, louianum, Valentem et Va.
lentinianum. — Adiunxit quoque latine ex Z/ndreae Dud.thii verlione oretionem ad Valen-
tem, quae in Harduini editione efl XII. ct graece a T hemillio fcripta rcperiri ab eotemipore
non potuit, licet Petauius eam ex latino graece iterum convertile. — Eaedem fub titulo
differtationwm. J'hesuiflii: Euphrade politicarum recufae Francof. 1614. 4. [v. Hamberg. Z. N.
Il. pag. 842.] :

Dionyfius Petauiur S. I Flexiae 1615. 8. graece cum verfione fua notisque, praeter

quindecim hactenus memoratas orationes, publicauit [IP] alias duas, quae in Harduini edi-

tione funt VI et XXVI. Ex his priorem iam antea, fed Synefio perperam tributam, Fed.
Mortilus graece et latine Parif. 1604. 8. ediderat. P

Anno proximo 1614. Lugduni Batauorum 8. vir quidam eruditus (Daniel. Heinfus vt
fufpicor) cum notis fuis et Petri Pantini verfione in lucem cxtulit praeter Conflantii, imp.
epillolam , qua "T hemiftium commendat, 'T'hemiflii orationes quinque, quae nempe in Har-
duini editione funt VIII. XXVI. VI. XIV et XXVII. Ex his tertiam Morellus iam et Pe-
tauius, fecundam Petauius, fed minus integram, ediderat.

Ab eo tempore idem Pefauius Parif. 1618. "") 4. alteram fuam editionem orationum
'Themiflii vndeuiginti emifit, verfione et notis amplioribus doctiffimisque illuflratam, in
qua fuperiores omnes continentur, nouae nullae acceffere. | Dicatum opus Ludouico XIII.
Galliae regi chriflianiffin.o. — '

Denique

ftotelis paraphrafi abbreuiatorem Aphrodifei agere, poft Gudianas pag. 212. T/iomas quoque Segetus,
nam ab eo faepius diffentit, vta "Themiftio etiam, τοῖς Laur. Pignorio in Symbolis epiitclicis, p. 77.
nominatim adpellato Auerroés. Porro fallitur Petrus | coeperat interpretem agere orationum "Themiflii,
Baelius, qui in Nouellis reip. litterariae Decembr. quas contübernalis Segeti, Io. Vincentius Pinellus,
Ao, 1584. pag. 443. fcribit, H. Stephanum primum — manufcriptas in vetere codice apud fe habeat, et
fuiffe, qui orationes aliquas Themiftii publicauerit. illas quidem plures, quam Donzcllinus vertifiet.
Í[) Ceteras quoque "lhemiftii orationes, a fe j ;

illuftratas, edicit fe fcripfit Kerius in epiftola ad wm) Male 1628. excufum in AGis Erud, A.1685.
Io. Kirchmannum, data Norimb. 9. Non.Sept.160$. Β' 462.

B d

Vol. ΨΊΠ. p. 16 17 EDITIONES 'THEMISTII. Lib. V. c. XLIP. 405

Denique Zo&azuer Harduinus S.I. Parif. 1684. fol. impellente Io. Garnerio, luculen-
tam illam «t locupletiffunam dedit, quam fupra recenfíui, editionem orationum Themiflii
XXXIII, in qua P.tauiana poflerior integra, (exceptis paucis Petauii "") notis,) exhibetur
et praeterca accedunt a Petauio ad editionem dellinatae orationes antea ineditae XIII, vndecim
quidem cum Petauii, vuica vero cum Gabr. Coffartii et poflrema cum Harduini verfione,
vniueríae autem cum praeclaris eiusdem Harduini editoris notis. — 'T'redecirn illae orationes,
recens additae, funt I. I1f. XI. XIII. XV. XVI. XVII. XXVIII. XXIX. XXX, XXXI. XXXII.
XXXIII. Opus pulcherrimum Harduinus dicauit Carolo Sancta- Mauro, duci Montauferio,
Laudant Grazuiur ad Ciceronis Laelium cap. 15. et Aich. Simon lib. I. nomae bibl. felectae
cap. XI. [adde acta erud. Lipf. 1685. pag. 460. íqq.]

[P] V. Iudex Scriptorum et alior:m virorum. celebrium $n. orationibur Themiflii laudatorum.
4d paginas editionis Harduinianae.

Aeaci preces pro pluuia pag. 212.
Aegyptius adolefcens compenendae tragoediae vel epici carminis aut dithyrambici peritus
347. lacumam ibi Coteleriss MI. monument. pag, 580. ita fupplet: ἐπὶ τῷ λόγω, 8
ἔσω κώππεσε, καὶ ὁλοκλήρε Ex ἐξικνῶται.. — De illa oratione, im. quam deuenit , et
integram non permeat.
" Aefchylus 52. ὑπὲρ Αἰσχύλε πυνϑονῃ ἢ τοίω νῆσος, Σιμωνίδε τῇ μελοποιξ. 259. in tragoe-
dia inuenit rov τρίτον ὑποκριτὴν καὶ ὀκρήβαντας., tertium aBforem et pulpitum. 316.
Aefopus μυϑοπειὸς 208. eius ἅμιλλω πειϑδς xo) (βίας. lbid. afinus leonina pelle indutus
245. duae manticae 262. vulpccula 174. 278. - Indus dealbandus 559. lutum, ex quo
hominem finxit Prometheus, maceratum lacrymis, Ibid.
Agathenis Ἐπιρίκισ. 161,
Alcbiades, Soztatis difcipulus. 348.
Alexandri M. dictum, in amicis thefauros fe habere. 203.
Aminocles, nzuium apud Corinthios fabricator. 316.
Amorphus, Siculus, comoediae cum Epicharmo repertor. 337.
Amphilytus, vates. οριδηλότερον Tc γράμμωτα ἐξηγόμενος Βοίκιδός ve καὶ Αμφιλύχε
(lcg. ᾿Αμφιλύτεϑ) 26. ἢ Βακιδος ἡ μαντέᾶα déic2og «o4 ᾿Αμφιλύτε. 46. 235.
Amphionis mufica-- 137.
Anacharfis , Scytha. 334.
, Iiiii a Anacreon.

atque emendationem illam fibi in Plinio tribuerit.

nn) Petauiamas, inquit Harduinus ia praef.
Sed Harduinus in notis'ed Plinium tom.2. p. 614.

primum fuo quasque loco repo[uimus , et inta&tas

illas quidem, fi paucas exceperis , quae nihil aliud
gratter conietfuras continerent 'ariarum Lettio-
num, quas deinde animaduertimus ex codd. MSS.
in ipfo contextu ab eodcm Petauio fui/je iam emen-
da:as. Vitio tamen datum Harduino eft, quod
omiferit infgnem emendationem loci Pliniani lib.
XI. hift. fc&. 16. ct pars cerae videatur, pro pafcere
videatur, quae exftat in editione Themiftii Flexienfi,

locum illum ex Ariftotelis V. 19. de animalibus,
quem Plinius antc oculos habuit, confirmat, et
in curis fecundis pag. 656. non diffitetur, Petauio
eam prius in mentem veniffe. Exftat, inquit,
haec Petauii animaduer[io in altera Themifliana-
vum orationuri editione , eademque cafu, nefcio
quo, excidit in po/irema quae fuperiore anno ac-
eurantibus nobis iudacem prodit, ἐς

$o4 118. 7). ε. XLIV. INDZX SCRIPTORVM Vol. VIII. p 170 19

Anacrcon, 170. ν ,

Δικαιότερος Ἀναξαγόρε. 30. Anaxagoras, Clozomenius, vEy καὶ Θεὸν πρῶτος ἐπαγαγό-
μένος τῇ κοσμοποιΐος καὶ 8 πάντα ἀνώψας τῆς φύτεως τῶν σωμάτων. 317. Auaxa-
gorae εἰδολεσχία. 329. Vericlem et Afpafiam docuit. 329.

Anaximander, Praxiadis F. 317. πρῶτος. ev ioue, Ἑλλήνων λόγον ἐξήνεγκε “περὶ Φύπτεως
συγγεγοωμμένον" lbid.

. [δ] Antinoerus, Myndaeus, Protagorae difcipulus, 347.

Antiochus, philofophus. 195.
Antipater (Stoicus). 51.
Antiphon, rhetor. 329.
Anytus 326. Socratis calumniator, ab Heracleotis lapidibus obrutus, 2:9.
Apelles, piclor. 316.
Apollonium , Tyanenfem, ὁ cd:AQoxróvos (Domitianus) égye, carcere inclufit. 72.
Archelaus, Socratis magifter. 162. 316.
Archytas, "l'arentinus, remp. geílit. 215.
᾿Δρεοπαγίτε οἰωπηλότερος. 263.
᾿Αργανϑωνίε «) μακροβθιώτερες. 58.
Ariílidis ἔγγονοι. 330. intelligit Aviflidem , rhetorem, eiusque &yyóvas notat fophiflas, cui
philofophos Platonis &yyóves opponit.
Ariflippus, Cyrenaicus. 293. : x
Ariftppus, μητροδιδακτος. 244. Ariflippi, Socratici, 78 πάνυ. ϑυγατριδξς. 244.
Ariflo, philofophus 195. Stoicus vnus Cleanthis difcipulus, alter e Lyceo. 255.
Ariflonis F. 62. - Plato. 353.
Ariflcteles 60. 84. 93. 106. 107. 107. 124. 126. 130. 153. 185. 225. 252.255. 258. 259. 286. 291. 295.
298. 316. 319 320. 325. 353. 354. 358. feq. vbi dogmatum «ius laus.
Nicomachi F. 31. eius obfeura. pater Eugenius, Themiflio expofuit, docuitque, cum Pla-

tone facile Ari(lotelem conciliari. 235. 236. ῥήσις «0 Σταγείρων. 31. 337.
siQavoy ὃν ἐγὼ ἐπλεξάμην ἄνθη ἀκήρωτα συλλεξάμενος ἐκ τῶν Πλώτωνος καὶ Agr
. φξοτέλθς λειμίνων. 54. ὃν πρδταξαίμην [De Te καὶ σοφίας. 26.

Ariflotelis dialogus Corinthius de agricola Corinthio,. qui μοί! lectum Platonis Gorgiam
fe Platoni in difciplinam dedit. 295.

Alexandri encomium, ab Ariflotele compofitum, 45. -

Ariflotelis dialectica. 247. | organum.- 320.

[E] Inf«atores Ariflotelis, Cephifodorus, Eubulides, "Timaeus, Dicaearchvs. 285.
ὁ Δριξοτέλες προσποιόμενος ἄνα! προφήτης, 290. -

Arifloxenus, muficu:, ϑηλυνομένην ἤδη τὴν μεσϊκὴν ἐπειρῶτο οἰνα ῤῥωννύναι 364. vulgi iu.
dicium contemfit, ibid.

Arrianus a libris ad remp. gerendam excitatus per Hadrianum et Antoninos 215.

' Arius, philofophus, apud Auguflum, imp. gratiofus. 63. 108. 130. 145. 173.

Afpafía,

00) De hoc Arganthonio, 'Tartefliorum rege, Graeuiani p. 475 ) negat, Herodotum Arganthonii

Lindenbrogius ad. Cenforin. pag. 120. Ac fallitur meminiffe. "Vide eum lib. 1. c. 163.
Tafnus, qui (tom. 8. thefauri antiquitatt, Rom,

Ve XML p-JgoPao IN ORATIONIBVS THEMISTII — Li. Κ΄. ε. XLIF. gag

Afpafia. 329.
᾿Ασσυρίων γεώμματα locos Salomonis Prou. FA, Cor regis in uanz D) 89. 147. 279.
᾿Ασσύριον. καὶ ἐκ Λιβάνε. 301.
Autolyci furta τὰ φώρια (qui Homeri poeGn eompilauit) 251.
Axiothea, muiicr y hiiofopha. 295. Platonem audiuit. Ibid.
Bacis, va'es, fupra in. Amphlilyto.
Bas, philofophus, remp. geflit. 215.
Bibulus, (Bios graecus cod.) philofopbus et fenator. 215.
VA & προσήσοντα! σε ἄνω πρὸς ἑαυτὲς. ἀλλοὶ καταφξραάψεσι καὶ καταϊβροντῇ τήσο-
. 337. Confer t'hilollratum iu. vita Apollonii lib. 2. c, ;3. et lib. 3. c. 13. et quae
mE in Bibliographia Antiquaria cap. 21. $. 12. de puluere nitrato, veteribus haud
ignoto.
Callias. 341. 294.
Κατὰ τὸν Καλλιχλέδς bediud». 265. (apud Platonem in Gorgia) fmen'io eiusdem. 328.
Calilthenes, phlofophus. Alexandri aduerfus eum crudelitas. 94. 120. fcq. 176.
Carneadis diétum. 330.
Cato, infra, in Scipione. Ὶ
Celíus, Sicyonius, ὃν ἐγὼ φαίην ἂν ἀτρεκέτατώ Te κῷὶ αδολώτατα τῶν γε ἐπ᾽ ἐμδ Ἑλλή-
νων ἀντοληῷϑαι φιλοσοφίας. 295. infra, Chalcidenfis.
Cephifodorus, Ariflotelis infectator. 285.
Chalcidenfis fenis auditor Celfus Sicvonius 295. Iamblichi.
"Charondas, 'Thurius, 51.
Chiron, fapiens. 257.
οἱ Χέοπος νόμοι καὶ οἱ Καμβύσε μόγις τοῖς ϑεμένοις αὐτὲς συνδιήρκεσαν. 68.
Chryfippus. 27. 31. 6c.
[] reprehenfum Chryfippi diclum, ταυτὸν node edel σπεδαύῳ μίαν ἡμέραν, μᾶλ-
λον δὲ μίαν ὥραν πολλοῖς ἐνιαυτοῖς. 1ΟΙ. 102.
Cineas. 140.
Cleanthes. 27. 60. 255. 358.
Clillhenis leges. 287.
Cleobulus, philofophus, remp. geffit. ars.

Cliniae F. 175. Alcibiades.
Comici dictum, quo Agoracriri alicuius vel Hyperboli aut Demadis infolentiam pulfauit:

6 χϑὲς μὲν 8das , αὔριον δ᾽ »ὑπέρμεγας. 206.. μοώγειρος 0 ὁ Κωμῳδικὸς Καρίων. X0] λέ-
γε: τις ὀρθῶς τῶν τῇ γέλωτος ποιητῶν» ὅτι μηδὲν ἐξιν ἀγαϑὸν € ἐν τῷ βίω φυόμενον,
ὥσπερ δένδρον, ἐκ ῥίζης μιᾶς. αἰεὶ δὲ αὐτῷ προσπέφυκε X9 κακόν. 26].

Comoedia inuenta a Sicuiis, ab Atticis exculta, 337. ἔπος ἐκ τῆς Κωμωῳοίας. ros μωκά-
pios ἐν ἀγορῷ νομίζεται, ὅταν θ᾽ ἀνοίξῃ (δχὶ τὴν ϑύραν ἀλλὼ τὴν ψυχὴν) τρισοῖ-
Θλιος. 351.

Corax, rhetor. 328.

Corinna, Boeotia. 334.

Crantor, a Cratete arccflitus. 255." Ξ

Critias. 328. i c
liiii 3 Crito:

806 Lib.U.c. XLIV. INDEX SCRIPTORVM | Vol. VIII. p 20 fr

Cito. 288. ,

Dacdali opera. 296. 31$. 542.

Demofthenis δίκαν. 229. Δημοσϑένειος τόνος. 336. ῥητὼρ ὃ παιανιεύς. Go. alius Demoflhe-
nes, Alciphronis F. 138.

Dio, Hipparini EF. 125. ἑτοῖρος ὧν Πλάτωνος καὶ ὠκδεῆς. 31.

Dio, χρυσὃς τὴν γλῶτταν, carus Τγδίδηο, imp. 63. 145. Bithynus, 173.

Diocles, medicus. 258. alius Diocles, graffator, ὁ λωποδυτής. 330.

Diodorus Cronus, infra, in Philone.

Diogenes, Sinopenfis. 30.

Dionyfii, tyranni, tragoediae. 126.

Diotima. ὅσα κατέλεξεν ὁ Σωκράτης ἡμῖν καὶ Διοτίμα. 165.

Draconis leges. 287.

Empedocles. τὸς ϑεσμὲς ἐξηγθται 8 φαυλότερον Ἐμπεδοκλέες, 8 μὰ Δία ἐκείνε τῷ πᾶ-
λαιξ. 10. reprehenditur Empedocles, quod terram dixit ^) ἄτης λειμῶνα Y]8. qua
voce ipfe de terra vtitur "Themiftius 240. ἔριδος ποιητής. 264.

[P] Epicharmus et &morphus, Siculi, comoediae repertores. 337.

Epicte:us apud Antoninum vtrumque gratiofus. 65.-

Epicurus, Neoclis F. 263. 286. eius dictum Ad9Sex βιώσεως, et dogma, hominem non effe

. a nafüra κοινωνόν ΤῈ Xo] ἥμερον, reprehenditur. 324. à

Epigramma, Athenis infcriptum publico fepulero, τὲς 9e8c oves τὼ παντα κατορϑϑν:
216.

Erafiflratus, medicus. 238.

Eubulides, Ariftotelis infectator. 285.

Eugenius, 'Tbemiflii pater, did [Dia κάτοχος τῆς QuAeco(Qias, ὃν εἰδὲν ἐξέφυγε τῶν εἶδ-
χαίων διδαγμοτων, ὁ πάντων ὥριος, ὁ πάντων κορυφαιότατος, ἴσος τῷ παιδὶ μόνῳ
νομίζεται. 23. in Conflantii, imp. epiflola ad fenatum de Ὑ heuiflio. "Plura in pa-
tris laudem filius oratione funebri, XX. pag. 231. feq. ,

Eupolidis Daptae. 110.

Euripides. 73. 236. 316. eius Hippolytus. 362. Euripides ἢ esie δήποτέ ἐξὶν ὁ ποιήσας"
σοφοὶ τύραννοι τῶν σοφῶν συνδσίο. 12. ὅτι σεενίη σοφίην ἔλαχεν καὶ τίκτες κόροσ
ὕβριν" καὶ πλησμονὴ τοὶ κύπριν. 164. μέλλων χορεύαιν, τὸ γῆρας eio y over. 199.
ὅτε πολιτῶν ἐπὶ πηήμοσυνοις &T εἰς TS πραξιας ogudv, «AM αϑανώτδ xade-
edv Quaiis κοσμον αὐγηρωέν. 301.

Fauonius, philofophus et lenator. 215. - à

οἱ Γενεωλόγοι. 366. ἢ

Gorgias, Leontinus. 161. 286. 500. 329. 33t-

Harmonides, nauium fabricator, 316.

Heliodorus: infra, in Philoue.

Heraclid dictam: φύσις κρύπτεσθοι QuAG. 69. 159.

He:odicus, Selymbrianus paedotriba. 299.

Herodotus. 37. 29. 87. μυϑογροαος. 367.

Hefiodus.
pz) Locum Empedoclis habes apud Synefium de. providentia fub init.

AE

Vol. ὙΠ, p. 212: IN ORATIONIBVS 'THEMISTII. Lib. V.c. XLIP.. 805

Heficcus. 89. 90. 108. 122. 158. 184. 85. 246. 256. 3 32. 340. 363. ὁ Βοιώτιος ποιητής. 18.
Ho 33 Af:raeus. 337. 35. ὃς pere τῆς pine τὴν | μεσικὴν παρὸ τῶν Μεσῶν
αὐτῶν ᾿δέξασϑαι λέγεται 348. τὴν ποίησιν διανείμας εἰς ἡρώων τε Kj μϑσῶν EX ev,
καὶ τὴν γεωργίαν ἐν TÉTCIS ἔταξε. lbid. relpi icitur Hefodes 194. vbi de binis doliis,
μέλος ββοιώτιον. 218. αὐτούίδαχτος ποιητής. 210.

Hefiodi ϑεραπευταί. 6c.

Hefiodi et Homeri certamen in funebribus ludis Amphidamantis in Chalcide 548.

[P] Hipparini F. 175. vide Dio.

Hippias. 345. fzq.

Hippocrates. 223. 238.

Hippolyti σωφροσύνη καὶ τὸ σεμνόν. 62. 362.

Homerus. 5. 41. 42. 51. 55. 64. τό. 71. 18. 19. 86. 87. 89. 9t. 98. 116. 117. 132. 141. 151. 152,

^. 384. I85. 201. 202. 205. 216. 218. 228. 230. 231. 233. 234- 236. 250: 251. 265. 261. 210. 21t.
219. 306. 308. 3ti. 330. 531 336. 330. 341. 348. 331. 355. 357. 366.

Eius verfus afferuntur. 6. 17. 34. 50. 66. 69. 70. 73. 95. 102. 109. t11. 121, 127. 153. 147. 148.
139. 164. 169. 171. 172. 173. 174. 176. 178. 179. 180. 181. 185. 167. 158. 189. 191. 195. 198.
199. 206. 207. 209. 210. 225. 228. 255. 260. 261. 268. 309. 316. 330. 340. 354. 355. 365.

Refpicitur Homeras 26. 54. 75. 181. 208. 217. 221. 233. 237. 244. 203. 362.

Homeri ὑποφῆται Co. κακῶν ls 206. καὶ "DÉSo uo. 265.

Homerus omnia laudat, vno maledico Therfite excepto. 264. eius poemata fiue in Chio
fiue Smyrnae compofita, omnibus Atticis pracfert Themiflius 334. pro Chio fe habere
poetam innuit 557.

9

lIamblichus, fupra Chalcidenfis.

Iccus, Tarentinus, γυμναςής. 290.

Yfocrates, Theodori F. 28.

Julianus, ὁ τὸν zreyova xo geru£vce καὶ TÉ σοφωτάτε τῶν βασιλέων μεταποιέμενος. 99.

Lampes, Aegineta. 297.

Lamprocles, Socratis F. ereo ὥρας extinctus, 356.

Lex Attica, remp. non licere gerere ei, qui aere alieno γε hon exfolnixit 25. in Areopago
vetaris prooemio vti 31r. Leges Draconis, Solonis, Cliflhenis 31. 32. ὁ zraAeuzs νό-
μος 14. Draconis, pato; refpicitur, qui deliciis quibusuis mortem poenam impofuerat.

Lex Perfica διεχώρισε τῆς ὠγοραία τύρβης τοὺς ἐλευϑέρες διατριβαῖς. 200. alia aduerfus
ingratos, quae δίκας εἰσπρόττεται οχαριφίας. 269.

Lyco, peripateticus. 255.

οἱ ἐκ τῇ Muxeig. 358. peripatetici. ' -

Lycophron, Periandri F. 362.

Lycurgus, Lacedaemone legislator. 79. 97. 131. 177. 193. 226. 227. 250. 287. 301.

[P] Lyfander ῥᾷον ἐπιορκοίη Λυσάνδρε v8 Σπαρτιώτε. 258.

Lyfias, orator. 329.

Mammacuthus. Μαμμάκυϑος καὶ Κορηβίων. 323. flultorum nomina qualia pag. 330. Me-
litides, et aliis memorati Corocbus ,* Mygdonius , Melitianus, Margites, Befas, Baba

εἰ Ixion, Butalio, Sanxardacus ete
Marcus

gog ΠΡ. Κ΄. c. ΧΙΗ͂Γ,. INDEX SCRIPTORVM Vol. VIII. p. 53 624

NE asdiedt inp. 130.166. 170. Ma(x& παραγγέλματα. 81. Μάρκον ἀναβιώ-

Maximus, luliani imp. magifler. 99. rco.

Meno. Μένωνος οἰνδροίσεοθον. 328. e Platonis Menone.

Minos Cretae legislator. 73. 234.

Mufoaium Nero profcripfit. 72. Neronis aduerfus eum ἐσιείκεε 94. idem Mufonius, He-

truícus, apud Titum, imp. gratiofus. 173. ,

Numae leges. 178.

Numa (immo Cincinnatus) ab aratro vocatus ad purpuram. 114.

ὁ Ολόρξ. 6o. "Thucydides.

Oraculum de Lycurgo. 97. 193. 225. atque illud οἶδα τ᾽ ἐγὼ ψαάμμε ἀριϑμόν. 91.

Orpheus 37. 209. ad Argonauticam expeditionem euocatus. 178. Orphei facra et Orgia

(Bacchi) non aliena ab agricultura. 349.
δήτωρ ὁ Παιανιεύς. δο. Demoflhenes.
Parrhafii, pictoris, Mercurius. 29.
Periander, Cypfelo F. .362.
Pericles, Xanthippi F. 8 τοῖς χοίλεσιν ἐπεκάϑ,σε πειϑώ. 37. demagogus 94. 134. 201. ab
Anaxagora edoctus. 529.

Περσικὴ yeo Qu. 306.

Perfeus: infta, in Ζήνωνος ἐραςής.

Phaedrus, Myrihinufius, Platonis laudator. 246.

Pherecratis ἄγριοι. 323.

Pherecydes. ,38-

Phidiae ἀγάλματα. 248. 300. Minerua. 3105. lupiter 537.

ὁ φιλοσοφῶν ἐν Βυζαντίῳ apud louianum imp. gratiofus. 145.

Philammon ab Ariflotele adoptatus. 249.

Philonis et Heliodori (fortatle Diodori) fophismata, ὁ ὁ κυριεύων, et ὃ vega ns. o.

Phocio ad eos, qui dicenti applaudebant: μήτι ἄρα κακὸν εἰπὼν ND ηϑα ἐμαυτόν: 8.

Phocylides, τῶ Te ἄλλα ὠληθῶς λέγει: X04 ὅτι σμικροὶ πόλις μετὰ Φρονήσεως ἐπὶ σσ-

TAB κατοιχδτα κρέττῶν Nis αἰφροσύνης. 301. :

Phoenix, Amyntoris F. cui pater &ycvinv ΤῈ αὶ αἀτεχνίην giuprecai ms. ,362.

Phoenix, Ach: llis praeceptor, 123. 173. 224- “γενοίμην αὐτῷ Φοίνιξ ἐγώ. 215. οἴκοϑεν τὸν Φοί-

vxo ἔχεις. St.

Pictora, Antorinum pium exhibens, militibus fuis beds a Numine exorantem. ΤΟΙ,

Pindarus. 34. tot, 236. 240. 334. 337:

Pittacus remp. geffir. 215.

' Plato, 13. 33. 24. 37. 40. 48. 54. 60. 62. 64. 66. 84. 87. 91. 93. 104. 105. 119. 124. 126. 130. 13
141. 149. 153. 175. 185. 186. 204. 215. 224. 225. 232. 234. 235. 236. 245. 246. 247. 250. E
258. pA 262. 285. 286. 281. 293. 297. 298. 290- 314. 318. 321. 325. 330. 545. 347. 348. 352.
353. 369.

Arillonis F. 30. 62. ex Solonis polleris 32. ὁ ξυνοπαδὸς τὰ Διός. 348.

Πολιτέραι αἱ κλειναὶ, καὶ οἱ Θεσήέσιοι νόμοι", Hon πᾶσα ἡ περὶ τὴν πλάτανον δβοιβέ.

(Phaedrus) 52. Phaedrus Platonis etiain relpicitur 34 et 165. licet ibi Φαίδων; excufum.
Gorgias

TL E

VolVIIL. p 24P 25 ORATIONIBVS THEM:STII. Li». V. c XLIV. | o8

Gorgias et de cep, 295. Hiprias 345. Conuiuium. 348. 7

Ad Dionyfum nauigans Plato leges ipfe fuas neglexit. τος. a Dionyfio venditus. 72.

Platonis fententia: felices fore refp. ἃ philofophi illis fmperent, emendata ab Ariílotele
fic: fi, qui imperent, philofophis obfequantur. 10 ;. :

: Flato es τετάρτην γενεῶν 4) διαβιβαζεται vus τιμωρίας. 258.

ei νέοι Πλάτωνος ϑιασῶται. 33.

ὁ τὸν Πλάτωνα γοητεύσας. 263. ᾿

Quum antca feparatae effent Ἰταλιώτιδες Μέᾶται (Pythagorae) et Siculae (Empedoclis)
et lonicae (Thaletis eiusque fucceflorum vsque ad Socratem) in Aegypto autem fola
excolerentur mathematicae difciplinae: Plato primus haec omnia velut vnius-corporis
membra coniunxit, dialogis atque orationis genere vfus quod eft ex poetico et nu.
meris foluto temperatum. Λόγε ἰδέων κερασάμενος ἐκ ποιήσεως X9] ψιλομετρίας.

318. 310. 1
Poetae et rhetores, magnum in rebus, non virtutem, (vt philofophi,) confiderant. 15e.
Poetae verfus: ὄφιν μὲν ἐν ἔρεσιν ἠδὲ λέοντα 15 ες d

Θηρητὴρ οἰΐων Ts καὶ εἰσορόων ὠλέοιτο.
Γνωτὴ μὲν τότων βελῆ, γνωξὸν δὲ νόημα,
"Ave d ἄλλα κέκευϑεν ἐνὶ Φρεσὶν. 7") ἄλλα δὲ βάζε:
ἸΜῦϑοι μὲν Ac U) καὶ μθλεχοι, Ex Den δὲ ἔργα. 258.
Polemo, Atticus, Xenocratis oratione ad frugem «t ad callillimum .philofophiae amozens
reuocatus. 303. |
Polus 528. idem qui apud Platon. — EO :
Polycratis oratio contra Socratem ab Any:o r.dem.ta. 296.
Prifcus, philofophus et Senator. 215.
Prodieus Ceus τότ. 286. 300. eius biuium Herculis. ago. feq. ὀρϑοέπειοίν re καὶ ὀρϑοῤῥημθ-
σύνην μισϑᾷ ἐχδιδάσκων τὲς ves. 289. omnia facra et myíletia ac panegyres abjagri-
culturae commodis .fafpendit. 349.
"Prometheus folitarios homines non finxit. 323. De Prometheo et Epimetheo fabula. 338. 359.
Pro:agoras Abderites. 16r. 286. Simonilis et aliorum poémata ἐξηγέμενος 289. ἀποχρώ-
um Καλλία τῷ λακκοπλότῳ. 294. 347. cius dilcipulus Antimoerus Myndaeus.
ibid.
Prouerbium: αὶ παντὸς ονδρὸς εἰς Κόρινθον ἔσϑ᾽ ὁ π λᾶς 105. 257. λόγος ἔργε cxi, καὶ
ἐδουμὼς ἀντίῤῥοπον χαριξήριον. 200. ὑς Βοιωτία. 334. 2^
Pythagoras. 38..214. 235. 256.202.298. τῷ ise καὶ cca Πυϑαγόρας ὁ Σάμιος ἐξ Αἰγύπστε
ἐκόμισεν ἐς Ἑλλάδα. 235. cius exfilia, et quod obiit Metaponti ἐν τῷ τεμένές, τῶν
ΜΜϑσῶν. 285. Íophifla diclus. 286. : "d :
Homines- dixit effe Dei imaginem. 192.
Pythagoricum: ποῖ παρέβην: vi d ἔρεξα; τί μοι δέον ἐκ ἐτελέσθη. 115.

,

Pag.

qq) Confer Exod. XX. s.
£7) Simile liad. 7. 315.

- 155) Confer Pfali, LV. zt, ;
el. VI ΚΑΚΚΚ

$go Ζιν. Κ΄. ε. ΧΊΑΓ. INDEX SCRIPTORVM - ες Vo. VIIT. p. 25 TP 26

Pag. 517. pro verbis Θαλῆς δὲ v Vsegoy xgj Πυϑαγόρας. le gendum: Θαλῆς δὲ ὕτερον καὶ
πρὸς γῆρας. i

Rhadamantus. 234. refpicitur «ἃ locum Platonis, in Gorgia extremo.

Ruflic:s, philofophus Marco imp. carus. 173. a libris ad Féiopt gerendam excitatus. 215.

Scptem fapieutes. 352.

Sappho. 170. 236.

Seneca. 175.

Séxtus apud Marcum imp. gratiofus. 145.

Sibylla Erythraea. 46.

Simonides, fupra in Aefchylo; et Protagora.

Sniindyrides (aliis Mindyrides) homo juxuriofus cum Sardanapalo commemoratur. 337.

Socrates 161. 165. 168. 170. 177. 234. 239. 245. 246. 256. 250. 288. 298. 4ó01. 30. 517. 318. 521.
326. 341. 345. 341. 352. Athenis πευτανεύων. 215. €ius προοίμιον fiue hymnus i in Apol-
linem 27. ob praeclarum cios teflimoriium. 27. 296. 346. di&um: amicis benefacien-
dum, iumicis non male, ícd ex inimicis faciendos amicos. 95. cius calumniatores
OIN Melius et Lyco. 285. 296. diclus σοφιξὴς. καὶ ὠλαζῶν καὶ o tie:
28

Solon. 221. 287. Sophifla didus a fuae aetatis hominibus, 286.. Solonis leges. 587:

Sophiflas perflringit 352. 329. feq. vide et 345.

Sophocles 236. 316. eius verfus σύλις ἐμ μὲν ϑυμιωμάτων *yépues , ép8 8 δὲ παιοίνων᾽ TÉ xod
Sevaty ua T av. 307..

Sophroniíci F. 288. Socrates.

Speufippus 352. vide infra, in Xenocrate.

Stoici , KZ ἐκ τῆς ποικίλης. 216. 286. 3:27. eorum λογάρια κενοὶ ἀσϑενῇ, καὶ 2 μαρτὺ-
οόμενα ὑπὸ τῶν ἔργων. 358.

o Gredwos. 6o. lfocrates.

"Lcrentius ") quum Scipionem pileo ab eo douter fedareur, OPTSR triumphi fyctia:
culum Romaris fecit. 179.

Te: pander, muficus. 516. T!

Τ' ales Milefius 317. nihil fcripfit Ibid. "S

Ἴ hemiftius de fuis in Ariflotelem commentariis, 294. feq.

'Ti:codorus Byz. rhetor. 328.

"Theognis. 248. 265. E^

"Theophraftus. 255. 286. — Demetrii Phalerei χάριτας pa pin renuit. ace

'TLeramenes. 156. T

'Thefcus Athenas in vnum habitare compulit 318,

'Th:fpis in tragoed'a reperit πρόλογόν τε καὶ ῥῆσιν. 316.

'Th:afea , philofophus et fenator. 215.

[P "T hrafyllus Tiberio imp. gratus. 63. 10g. 145.

'Ihrafymachus. 328. idem, qui apud Platon.

-

"T hucydi.

tf) Hoc non de Terentio comico fed de Q. Terentio Culleoge Senatore accipiendum, vide Liui-
um XXX. 45. i1

Vol VIlf. p. τ2 ὃ 28 IN ORATIONIBVS THEMISTII Lib. V.c..XLIV. 81

Thucydides. 60. 184. 299. 339.
liracus Ariflotelem infectatus. 285.
Timotheus belli dux, ftoico philofopho contendente, μόνον εἶναι! cv σοφὸν ςρατηγὸν., dixit;
Bros 0 ἀνὴρ ἐδεπώποτε ὑπὸ σαλπιγγος τερθορύβητα). το8.
. Timotheus, muficus. 316.
- Tifias, rhetor. 228.
Titi imp.vox: ὅτι τήμερον ἐκ ἐβασίλευσα, ἐδένα γοὶρ τήμερον εὐεποίησα. 80. 107. 114. 193. 225.
ἐν ταὺς τραγῳδίαις. 18. ὥσπὲρ Θεὸν ἐκ τραγικῆς μηχανῆς. 320.
Tragici verfus: πολλοὶ ἐξαιξξξ λόγος ὦ καὶ σίδηρος πολεμίοις δράσειε ἀν. 31. 207. ὅτι φέ-

ger πολλὴν ἡδονὴν μεμνῆσθαι πόνων παροιχομένων. 55. σοφὸν γορ ἕν βέλευμα τὸς
πολλᾶς χέρας νικᾷ. 207. παντα ὁ σοφὸς v8s ἐξ ἀμηχάνων ἄγε; καὶ πάντα κηλῷᾷ
x&v αἀπώμοτές τις ἢ. 201. feq.

"Tragoedia inuenta a Sicyoniis, 337. ab Atticis exculta. Ibid. et 316.

Ὁ τραγικὸς ποιητὴς καὶ τὸν ἀγνῶτω piv. ὠγαϑὸν δὲ. ἐπαινέ καὶ Φίλον ἡγθται. 275.

"ullius, à πάνσοφος Τϑλλιος, ὁ τῆς παλωιᾶς σοφίας ἡγεμῶν. 173. :

"Tyrtaeus, poeta. r97. 198.

Varro, Scipio, Cato; QuAocoQ8vres ἐπολιτεύοντο. 215.

Xunthippe Socratis. 259.

Xenocratts 353, Chalcedonius. 26. Chalcedone arceífitus a Speufippo 255. Alexandro M.
carus. 145. Talenta quinquaginta in donum oblata, ad eurn remifit. 252. eo Qecvese-
ρος Ξενοκράτες. 30. Polemonem a luxu et lafciuia ad. philofophiam reuocauit, 503.

Xenophon ςρατηγῶν. 2:5. Eius Ageülaus. 27. 28. 45. ad libros de re equcflri et vena.
tione refpicit. 335. x94 duxemei κατ᾽ ἕκαφον γένος (τὴν τῶν ἵππων καὶ τὴν τῶν κυ-
νῶν) εὐμορφίαν o πώντα σοφὸς Ξενοφῶν.

ὑμνοποιοὶ Herculem celebrantes. 220.

Zaleucus Locreníis. 31.

[Ὁ] Zeno Cittieus ex Cypro 337. ὁ τῆς ςοῶς ἀρ χηγέτης» ὑψηλολόγος etc. 26. 60. 108. 171.
235. 287. d.bitori aes remifit. 352. per Socratis apoiogiam e Phoenicia in porticum
excitátus. 295. Marie ,

ὁ Ζήνωνος ἐρωτὴς (Perfeus, ni fallor) laudauit τὸν κα Ὁ ἑαυτὸν βασιλέα (Antigonum) 45.
feq. Zenonis ἑταῖοος Perfeus dicitur 558. vbi lepida narratio de eiusdem iactantia gzre-
Seas Stoicae ab Antigono rege repreíffa. Perperam ibi in latina verfione Zfntiocái

^' gomen excufum pro 24u/igomi. 3

m VL lia Themiflii fcripta, quae exflant "*).

1. Παραφρωσις τῶν ὑτέρων ᾿Ανωαλυτικῶν. Paraphrafir libii Let HH. poffericrim Anolyticce
rum zirilotilis ""). — Latine vertit poft BeZ'iim, cus Analyti.a ex Themillio ex-

4 i Kkkkk 2 preifa

uu) De 'Themiftii commentariis, codd. MSstis, cos Ariflotelis librorum interpretes, et ibidem im
editionibus et delibris deperditisfupra, in vol, III. motitia codd atque editionum. Quae omaia hic
lib. ILL. cap. V. de Zfri/foteie paffim eft difputatum, | repetere nolo, vitempori et chartae parcam. Zar/.
Adde cl. Buhie in prolegg. ad I. tom, ed. Ariftotel. vv) Vide fupra, in vol. III. pag. 2t;. not. ccc.
Bipontinae pag. 313. fq. de Temifiio, inter grae- — p. 216 not. Jii] ὡς cod, / tadoboa. XXX. nr. 7. v.

Launbe

812: Lib P.cXLIP. INDEX SCRIPTORVM V5'. VIT. p. 2520.
preffa habemus, Zrmolaur Harbarur, Patricius Venetus dicauitque Sixto IV. Pozti-
fici Max. Auno o 1480. Memorat Photius cod. LXXIV. quom de oratiotiibus "T'hemi-
fi dixiffet: ἀλλὼ καὶ “μεταφράσεις αὐτῷ ὄδομεν εἰς, τὸ χρήσιμον Ves Yes,
τῶν TE ἀναλυτικῶν» καὶ τῶν τῆς φυσικῆς ἀκρεούσεως,, Xo] ἑτέρων τοιέτω Memi-
nit et Suidas in Θεμίςιος. — Rationem paraphrafeos fuae "l'hemiftius ipfe eqeii ^e
initium libri r. - nefcio quem, cui opus dedicauit, adlocutus:

Τὸ δὴ πρότερον τῶν ὑτέρων οἰνειλυτικῶν 5
τὸν τύπον κοινόμεθια τῆς συ γγραφῆς : παιδείας τε ἕνεκεν ἄκριβξς, καὶ
yis, ire Njcea dat τὶ σε τῶν μὴ δέοντως εἰρημένων ; ὅτε is ecran πεπιςξευκέτες.
Πολλὰ μὲν ὃν ἔοικε τῶν ᾿Δρισοτέλες βιβλίων, εἰς ἐπίκρυψιν μεμηχιανῆσθαι, Ἔχ, ἥκισα δὲ
καὶ τοὶ προκείμενα. Πρῶτον μὲν. δὰ τὴν συνήϑη βραχυλογίαν. Ἔπε9 € CTI καὶ ἡ τοίξις
τῶν κεφαλαίων 8 ELM e ἡμῖν οἰνώγκη συγγινώσκειν s εἰ το μὲν. φ ων εἰμεθοῦ
μικρότερον ἑρμηγεύοντες. 8. yag ἐν ἣν εἰπεν dud τῶν Ἰσὼν σαφέξεξον.. τοὶ δὲ, μεϑαρμοττό.
μενοι «od μετατιθέντες, ὡς ὧν φαίνοιτο ἱ ἵκασα τῶν π τεφαλαίων Ζ δῷ oryeny eat μμένα. εἰ d ἐπὶ
τινοῦ ΚΑΊ συντομώτερον ἐπιδεδρωμήκαμεν, ἐκ ἄξιον δυσχιεραίν εἰν. ὅσ αὶρ “τεχνικὴν ἔχε:
τὴν Θεωρίαν, S συντεῖνε; δὲ ἄγαν εἰς τὸν περὶ ἀποδεξεως λόγον, τότεις ἐκ ἦν ἄξιον ἐν-
διατρίβειν, τῷ ῥδαπωώνην ἐπινοῆσαι προελομένω τῆς κατανοήσεως TOY χρησίμων.

2) Παράφρασις εἰς τὰ ὀχτὼ τὸ τῷ Λριςοτέλες Quourds ἀκφοοίσεως. Daraphrafr οἷο
librorum rif οἱ εἰς Phufizorum et ipfa Suidae ac Photio [f] mernoraáta, nec non Sim-
plicio, qui faepe Themiflinm laudat in Phyf., latine vertit. Hermolaus. Barbarsr, et
Antonio Galatheo infcripfit Venet. A. 1480. 1500. fol. At prooemium in Barbari verfio-
ne pracfixum non TThemiflii eft, fed Simpliei. —'Dhemiftiana incipiunt a verbis: Efe
totiur operis propofitum , maturae ett. [v. fupra, vol.Iil. pag. 226. not. ccce, 7Mazzuchel-
li critt. d' Italia II, part. 1, pag. 260. nr. II. Har.

3) Παραφρασις τῶν περὶ ἡὑψυχῆς 5) ΡῬαγαράγαβε librorum 111, Afriffotelis de anima. Paraphraz
in librum tertium poft 7Zermolaum Barbarum, (qui vniueríos interpretatus eft et
dedicauit Georgio Merulae Statielenfi. A, 1480.) Iouhe conuertit Federicus Honauentura
Virbinas. Prodiit Vrbini 1627. 4. cum opufceulis Bonauenturae philofophicis de calore,

de via lactea etc. Ante Bonauenturam verterat Ludouicus Nogarola comes 55). qui
Ícholia etiam adiunxit. Venet. 1570. (158o.) fol. Meminit Simplicius. Fabr. ln cod.
quondam

Lambeeii comment. vol. VIL. col. 150. adde paullo — mumerus expreffus. Far. Fallitur Fabricius. Eam-

ire ca Qivicut “προελόμενοι, σοὶ πρώτως,
φιλίας ἀληθές

poftadnotata. — De verfione et editione Zerzio/ai
Barbari, Tarvifii 1481. fol. fupra Vol. IIL p. 310. —
de editt. Ven. 1480. ct aliis v. Zzeni diff. Voffiane
IL: pag. 577. fqq. edit. Venet, 1499. fol. citat BuAle
l. c. et fuit in bibl. Pinell. v. cat. tom. 1, pag. 241.
De ed. Wechel. 1532. 4. v. fupra, in vol. Ill. p.345.
Harl.

Y Suidae codices libros fcptem numerant, ud
«περὶ ᾧ ᾧνχῆς ἐν βιβλίοις ts ἐν δὲ τάτῳ καὶ f) παρεσή-
yays περὶ TS σκοπξ κα) ἐπιγραῆς. Sed puto y effe
reponendum pro ζ΄ Apud Photium nullus librorum

dem enim diuifionem in libr. ζ΄ agnofcit quoque cod.
Mediceus, v. Buhle Opp. Ariftot. tom. I, pag. 176,
Harl.

xx) JVogaroía in praefat. ad Iulium Fcltrium,
Quercenii Vrbini Cardinalis et Perufiae Legatum:
MARCES MISFRVS ZIntiftes ZAmpli[J. cuius
praeciara doFirina et fingularis in erudiendis ἢ
venibus iidu/tria lati ifime patuit, pitis 2
F'eneta cum. Gallis prinio, mox cum Germanis
calaimitofum silud gereret Bellum, in Academia
Patauina maxime floruit, Ἀπ enim adhuc puer

€x

δι.

Vol.

VII. p. :9P 3o

^ THEMISTHI Li. V. c ΧΕΙΡῚ 813

quondam Hiideberg. nr. CCXXXVII. in Sylburgii catal, — "Vide fupra, in vol. IIT.
pag. 236. not. xxxx. et Zeni diff. l.c. Ὡς cod. J/indob. XXV. 'Themillii paraphras.
in Arillot. libros tres, de anima, in tres λόγος fiue diflertationes diuifae v. Lambecii
€omfnent. vol. VIL col. 129. et col; 174. fqq. de cod. XLII. in quo eft nr. 4. Themiffi
paraphrafis in Arift. librum primum Analyticor. pofleriorum ; n. s. eiusdem paraphr.
in libr. VII. naturalis adfculiationis; nr. 7. eiusd. paraphr. in Ariffot. libros ΠῚ. de

"anima, et nr. 8. paraphr. in Arift. libr, de memoria et. reminifcentia, — in codice

τ XLIV. nr. 3. ZAcsiiflii paraphr. in Arifl. naturalis aufcultat. libros octo. etc, Har,

" , » Y * , LE! , *
4: Παραφρασις εἰς τὸ περὶ μνήμης καὶ ἀναμνήσεως, περὶ
^ LJ * ^4 » [v] ^
γίων, Kg] εἰς TO περὶ τῆς XU) ὑπνὸν μαντικῆς.

ὕπνϑ xg] ἐγρηγόρσδως, περὶ ἐνυπ-
Paraphyafis im Zriflotelis. librum

de memoria et reminifcentia, de. [ommo «t virilia, de infomnis et de diuinatione per fcm-

nun.

Vertit Latine. Hermolaur Barbarus, dicauitgne F. 'Throno, L. Εν Venetiis 1480.

Fabr. v. Zeni diff. VofT. l. c: et fupra, in vol. HI. pag. 258. Hor/.

Uy Haec, quae hadlenns commemoraui graece edidit //iffer Tvintaut/lur cum octo ora-
tionibus 'Themifii; er Alexandri Aphrodifzi libris duobus de anima et libello de fato. Ve-
net. 1534. fol. 5?) apud Aldum. Editionem Aldinam Aani 1526. quim Neflzlius IV. p. 66.

€t. 1534 P 5 8 :

memorat, nusquam puto exl[lare.

ex Creta in/ula Laurentii Medici fludio. Florenti-
am deueus eff , graecas litteras difcere primum
coepit, quas fzatim. cum miro earim. tenevetur
defiderio , fic auide avripuit, vt breui alios doce-
rt facile poffet. [n quo quidem munere ipfepofisa
Jefe fludiojiffime exercens, plurimum. gloriae et
laudis eft confecutus. (Nam cum ad eum ex omni
fere terra: um orbe magno concur[u iuuenes. con-
fluerent , tantam in illis exornaadis δὲ augendis

curam adhibuit et diligentiam , vt viri dottiffimi |

&x tius officina pene innumerabiles prodierint.
-Huac ergo cum ego εἰ Montanus amicas. et ciuis
gyeus Patauii admodum adolefcentes audiremus,
memini de fummis et noftrae et [uperioris snenco-
riae viris Jermonem frequenter habere folitum, in
quo quidem alios interdum laudabat , alios repre-
hendebat , [emper tameu Hermolaum Barbarum
diuinis efferebat laudibus , quod Themiftii Para-
phrajes in Arift. libros tam apte et commode con-
uertiffet , vt Theodorum Gazam, et Argyropy-
lum Byfantium in optimo interpretandi genere
ver/atus longe [uperaffet. Cuius etiam autori-
tati et eloqueatiae ipfe adeo tribuebat , vt in grae-
cis Poetis et oratoribus publice exponendis nulla
veuquam alia quam. Hermolot lingua vti vellet.
Haec cum a graeco illo homine non fing magna
tauti viri laude fieri viderem, vehementer lacta-
bar. Nam Hermolai Barbari iam. mortui me-
moriam gue jaucteqne colebaim ac venerabar , tum

Hermolai

Kkkkk Δ

quod in. Remp. lenetam , quae quidem praeflan-
tium atque excellentium hominum parens femper
et a trix fuit et habita eft, plurimum decorárit
et illuflrauerit, tum etiam) quod optime de mea
paria meritus fit, quippe qui C. Plinii Secun-
G/, ciuis mei, quem tamen Veronenfem uon agno-
uit, libros naturalis hifioriae ab infinitis mendis
et erroribus liberauit, | erum pofita quam pro-
grediente actate Themiflium diligentius euoluere
atque eius verba graeca cum. Hermolai interpre-
tatione conferre mihilicuit, faciie profpexi , eun-
dem ineo traüsferendo, qui etiam admodum cor--
ruptus ac doprauatus effet, fatis licenter per ae--
tatem lufiffe. Siquidem cuui ille Aviffotelis Para-
phrafles graeco, eodemque puro εἰ fimplici vta-
tur Jermone, euudem in,eo tamen. Hermolaus
ita latine loquentem, facit, vt fpreto penitus et
γερο Cicerone Plinium, Apuleium, Capellam
effingere atque imitari tantummodo videatur.
Quapropier non maguum me fatturum facinus
putawi, ji tertiám de Anima Paraplrajin, vt
ille iam fuo, 1ta ego nunc meo arbiratuin (atinum
conuerterem, non vt de gloria illius viri et fama
quippiam detraherem , [ed vt itidem flediojae in-
ventuti, quae'graecae inguae rudis iguaraque
Jit, gro mea virili prode[Jem. à '
Ψ1.) In ferie dell ediz. Aldine pag. ὅς, citantug
Themiflii opera et Alexandri Aphrodifienfis libri
duo de anima, cum praefat. J'iGoris Trincauelli,
Medici,

81:14 Lib. V. c. XLIV. INDEX SCRIPTORVM Vol. VIII. p. 3c P 3t

Hermolai Barbari verfio lucem vidit Taruifii, 1481. Venet. 1500. fol. tum Parifiis 1528.
fol..apud Simonem Colineum, cum Alexandro Ayphrodiíco de anima ex Hieron. Donati ver-
fione, Sed in hac editione Paraphraíis in ἀΐδιος. poflertiorum Analytcorum defideratur.
Pofteriores editiones funt Balileenfes 1533. fol. et 1545. 8. 'um Venetae 1530. 1542. 1549. 1554.
et 1510. fol. apud Hieron. Scotum et 1587. fol. in quibus duabus poflremis editionibus etiam
adiuncta paraphrafis libri tertii de anima, ex verfione Nogarolae cum cius fcholiis, et 7M.
Aütonii Zümarae Contradictiones ac folutiones in dictis Themiflii ad libros Phyficorum.

s. Paraphrafis in libros quatuor friflotelis de Coro. Latine tantum exftat, ZJoyfe la.
tino. Hebraeo, Spoletino medico ac philofopho, interprete, qui Heliae Nolani, He.
braei, medici opera adiutum fe narrat, vertitque hoc opus ex MS. codice Hebraeo,
quem Perufiae, quum apud praeceptorem fuum Franciicum Piccolomineum haereret,
naclum fe effe fcribit in dedicatione ad Aloyfium Eftenfem Cardinalem. — Prodiit Ve-
“ποῖ. 1574. fol. apud Simonem Galignanum de Karera.—"l'ypis Georgii Angelerii.

Ab interprete putabis effe, non, a Themiflio, quod pag. 3o. leges: in ii; fonir, qui
Arabice fortaffe buchaia dicuntur,

6. Paraphrafís in librum X. fiue duodecimum. Metaphtyficorum. Ztriflotelir, itidem latine tan-
tum, ex hebraeo verfa a /Moyfz Finzio, Hebraeo, Venet. 1558. et 1570. fol. apud he-'
redem Hieron. Scoti. (v. fupra, in vol. IU. p. 257. 258. et 259.]

..& quibusdam abbreuiator creditus "Themiflius. Alexandii ex Aphrodifiade, — Sed falfo!
quidem, vt Mermolao Barbaro notatum: Jam ef ab eo diffentit haud. timide, quum colli-
buit, et ab ordine ac ferie eius euariat.. Praeterea ipfemet fe paraphraflem Ariftotelir facit etc.

VIL. Index Striptorum α Themiflio in. Paraphrafi ad Ariffotelem. memoratorum.

Numeri foli, paginas inmuunt editionis graecae. Aldinae: Littera C. praemi[fa ad libros de. Coz-
lo: M. vero ad. librum XLI. Metaphyf. editionis latinae l'enetae 42. 1574. et 1576. rejpicit.

Alcmaeon Crotoniata, phyficus. 67. : ;
Alexander. 5. 50. 55. b. 83. (6 ἐξηγητὴς. 94.) C. 4. 6. b. 8. b. 1r. 15. b. 16. 18. b. 19. 29. b. 5c.
b. 32. 33. b. 34. 35. b. 36. b. 44. b. 45: b. 46. 41. 52. b. 54. b. 58. 64. b. 65.
ὁ᾿᾿Αφροδισιὲυς ἐν τῷ περὶ κράσεων γράμματι» καὶ τοῖς ὑπομνήμασιν τοῖς φυσικοῖς. 37.
in fuae explications mzrg:ne. C. 34.
Anarcharfidis dictum μὴ evog παροὺ Σκύϑαις αὐλητρίδοις, τῷ μὴ ἄνω ἀμπέλες. 6. b.
Anaxagoras 18. a. b. 19. ac. 25. b. 27. b. 32. 34. 40. b. 57. ἃ. b. 61. 66. 67. 12. b. & Φαύλως ἄρα

᾿Αναξαγόρας ὠνειροπόλει. 81. ὃ.) 88. C. 5. b. 35. 36. 43. b. 45. 41. b. 48. a. b. 49.58. M.
3. b. 8. b. 17. b. 18. i
Anaxitmander. 18. 19. 32. b. 33. a. b.

Anaxime-

Medici. Venet in aedib. hered. Aldi Manutii et Andr. — nr. 1578. et alibi, ΤΊ ΜΗ ]Σ opera omnia fcil. pa-
Afulani. t$33. fol. — et pag. ὅδ, nr. to. Themiflii raphrafis in Arifot. libros quosdam et oratt. edit.
opera, a l'i&tore Trincauello, gr. Venet. in aedi- 1534. fol. vocatur princeps. Cod. eft in bibl. /Vea-
bus. Aldi 1534. fol. In Pincl/i autem cat. 1. p. 24. polit. regia. Harl.

Vol. VIIT p. 31} 32 A THEMISTIO rrc. Lib, P, ὦ XIV. 8x

Anaximenes. 67. C. 35.

Andronicus. 71. b. ὁ τοὶ Δριφοτέλες ὠδιωνόητα ὀνομάζων. 12.

᾿Αντιφέρων ὁ ὡρείτης. 91.

Antiphontis quadratura circuli. 16. idem Antipho citatur 23. b.

Ariflaphanis; verfus .. ὦ ζεῦ βασιλεῦ, τὸ χρῆμα τῶν νυκτῶν cov. 45.

Ariftoteles,

ἐν τοῖς περὶ φιλοσοφίας. pag. 66. ἐν τοῖς περὶ τῶν ἀρχῶν τῆς ὅλης Φύσεως. 73. b. 74.
16. b. ἐν τῷ Εὐδήμῳ 90. b. ἐν τοῖς ἐπεχειρηματικοῖς λόγοις καὶ προβληματικοῖς. 91. ἄ’
τοῖς περὶ ψυχῆς. 100. in libris de motus ratione. C. 12. b. aduerfus Pythagoreoruma
fententias. C. 26. b. 32.

ἐν τῷ ἐχομένω συγγρώμματι in praefenti opere Phy(icor. 35. b. ἀσαφέτερον ἔχοντι
πειρατέον ἐκκωλύπτειν. 39. τάχα γοὶρ οἷον ἐκ στυρείων τριβομένων πολλοίως τῶν ῥή-
σεων τῷ Φιλοσόῷξε ἐκλάμψειεν ἡ διάνοια. 90. Íq.

ἐν τοῖς συλλογισμοῖς. 4. b.

ἐν τῇ ἀναλύσε; περὶ τὸ σχήματα. 10.

ἐν τοῖς περὶ τῆς αἰσθήσεως. 8ι. b.

ἐν τοὺς φυσικοῖς. 12.67. b. ἐν τῇ φυσικῇ ἀκροκσε;. 94.

ἐκ τῶν τοπικῶν. 13. b.

ἐν τοῖς ἀναλυτικοῖς ὁ περὶ τῇ συλλογισμᾷ λόγος προτώττεται τῇ τε ὠποδοκτικὸ καὶ d
ἀλεκτικξ καὶ σοφιςικδ. 13: b.

ἕν κατηγορίαις. 16. Ἴ2. 91. : .

ei γέγονας ἐν ὠναλυτικοῖς fi verfatus effes in. doctrina. Analytica 17.

πολλῶν ὄντων & τις ϑαυμάσειε "AgisoriAge πάντων ἄγασθαι μᾶλλον προσήκει τὴν περὶ
ψυχῆς πραγματείαν. 64.

In doctrina de anima medius inter Stoicos et Platonem Ariftoteles. 75.

Obferuauit Martem a Luna occultatum. C. 33.

᾿Αριφξοτέλης ὅτω ᾿βέλεται » καὶ οἱ ἐξηγηταὶ συγχώρϑοιν.. ἐγὼ δὲ ὠπορῶ πῶς S μάχοιτο

εἰ πρὸς ἑαυτὸν 40. οἱ ἐξηγηταὶ. 19. ὃ. :

O τῶν ᾿Δριςοτέλες. ἐξεταςής. Hermolao Barbaro videtur effe 'Theophraftus. Sed ex p. 12:
colligo Andronicum intelligi. σύνοψιν ἐκδεθωκὼς τῶν Ζεοὶ κινήσεως εἰρημένων "Aegis.
T£Aa. 68. ὲ ͵ ᾿

-Aflrologoram obferuationes. C. 38.

Boéthus. 21.48 3. b. ,

Bryíonis quadratura circuli. 5.

Callippi fphaera. M. 13. a. b.

Chryfippus. 37. 38. b. 42.

Deos effe probat 27; εἰσὶ βωμοί, τι. b. 65.

€learchus. 74.

Corifcus muficus 97. b. 104.

Critias. 67.

Democritus. 19. 24. b. 32. 35. b. 40. b. 42. 58. b. 66, 67. a. b. 71. b. 72. b. 79. b. τος. C. 35. 44.
48. b. 49. 54. b. 57. b.

Demoílhenis locus. 98. b.

Diogenes,

gió Lib. V. c XLIV. INDEX SCRIPTORVM Vol. ΝΠ]. p. 3: Ὁ 34
Diogenes (Apolloniates) 67.
Diogenes (Cynicus) μεγαλόψυχος. 13. i ἃ eta
Kinpedocles. 18. 19.20. 24- b. 25. b. 21b. 28. 58. a. b. 66. b. 67. b. 70; 72. a, b. 26. b. 79. $5. b.
τοι. C. 35. b. 45. 47. b. 48. 52. 58. M. 8. b. 17. b: 18.
Epicurus. 9. b. 36. 38. b. 40. b. 52. b.
contra Epicuri atomorum motum. 42. b. fq.
Euclidis φούχέξο. 35. b.
Eudemus ἐν τῷ τρίτῳ τῶν ἑαυτξ Qucmav. 40.
Eudoxi fphaera. M. 13. a. b.

Euripides 6.
Gabrias atchitedtus. (in Barbari verfione: nam in Graeco 25. b. reperio 2rce; non γαβρίαςἢ

Fabula de Hercule... Eius χιτῶν cvpQvess. 82...

Galenus impugna1ur 38. b. 39- 45. 46. ari à

Heracliti fcitum, ταυτὸν emo] τοὶ &evria 16. a. b. ignem pro principio: habet C. 40. συμ-
Φλεγήσεσϑοϊ ποτε τὸ πᾶν ἀπειλῶν. 33. D. animüs ipfi ignis 67. a. b. —

Hefiodus. 36. b. C. 40. b. M. 8. : 3

Hipparchus. 9. b. C. 3t. b.

Hippo 67. a. b.

Hippocratis Chii quadratura Circuli, 16. . à

Homerus 56. 37. b. 51. 66. C. 25. 2

eius verfus τι. b. 45. 46. 65. b. 70. b. Ta. b. 18. b. 86. 9T. b-- dy "

Lcucippus. 40. b. C. 44. a. b. 48. b. 49. 57. b. M. 8. b. 12. a :

Lycophron philofophus. 16. b. « ibd 2 :

Lycurgus legislator M. τι. b. 12. j

Meliffus. 16. 19. 33. b. 35 41. a. b. 54. b..C. 46. b.

ἐν τοῖς καλεμένοις "OgQeos ἔπεσι. 72. b. iW addo

ei παλαιοί. 2. 20; 2. b. 28. 35. b. verfu lt. (vbi male excufum οἱ ἄλλοι στεέντες.) 37: C. 6o-
M. 2. οἱ ἀρχαῖοι. 20. 21. b. 24. b. οἱ κατοὶ [1] φιλοσοφίαν πρεσβύτατοι. 21. b. Ty
ἀρχαίων τινές. 40. b. οἱ πωλοιότεροι, 66. 6 οἱ ὕτερον τῶν ὠρχαίων. 16. b. νεωτέ:
eov Καὶ πρεςβυτέρων. 90. i

Panfeptus non efl nomen proprium praeceptoris "Themiflii, vt vifum Hermolao. Barbaro,
fed titulus honoris, vt adparet ex his verbis p. 101. (δ) ὃ ἐμὸς ἑτοῖρος idu». τὸν ποΐνε
σεπτον ἡμῶν καϑηγεμόνα (venerandum noflrum praeceptorem) ὃτ, «vés: ἐκ sidiued
xgay , ἔτι κοιμώμενος ἐνενόει ὅτι oye ὁρῶ τὸν ὧι δάσκαλον ἐγηγεομένον.

Parmenides. 16. 17. ἃ. b. 18. 19. ἐν τοῖς πρὸς θοξαν vbi de rebus fenfibilibus, fiue opinabilibus
differit, rg. male interpres; in iis lJibrir vbi fententiam fuam inffruxit) 22. 35. C. 46.

Παρῶν. vide infra, in Simonide. τὴν |

Phidiae Minerua. 1.

Philaegidae po&mata. 105.

Παρα Φιλίππῳ τῷ κωμωδιδασκάλῳ Φησὶν ὁ Acide Ao, κινε μένην ποιῆσαι! τὴν ᾿Αφφοδίτην
ἐγχέας ἄργυρον χυτὸν. 68. b. "i ws

Philofophus, pro Metaphyfico. 16. ἡ

Phyfici. 18. 19. 32. 34. ὃ. οἱ περὶ φύσεως διαλεχϑέντες. 27. b.

ΜΟΙ VIII. ὁ. 34 9 5$ Lib. V. t. XLIV.. 817

ἐκ τῶν ἀρχαιοτέρων Φυσικῶν 85. b.

Pl.tonis iter in Siciliam pag. 85. b. :

Plato 13. b. 14. b. 16. b, 17. b. 18. 19. 20. 22. 32. 34. b. 58. b. 44. b. 64. b. 66. 68. b. 72. b. 15.
86. b. 87. b. 88. 90. 91. 96. b. C. 16. b. 26, b. 27. b. 36. 38. b. 42. 45. ἃ. b. 54. M. 4. b. s.
8.b. iu multis dialogis fuis teflatur animum fe non habere pro corpore. δὰ, b. Ti-
maeus 37. b. sg. b. 66. b. 67. 68. δ. (ἐπιφανὲς ἐν Φιλοσοφία πρόσωπον ᾧ Πλάτων τὸν
διάλογον ἀνέθηκε. ibid.) 69. a, b. 70. 13. 90. b. 98. b. C. 20. b. 27. b. 34. b. 36. 37. b.
41. 43. a. b. 44. 54. b. 56. b. 57. a, b. Ἔ

δοκώτῳ τῶν νόμων. 61. b.
Menon. 1. b.

Ὁ ποιητὴς reprehenditur, quod mortem dixit caufam finalem. 24. b;

Poétae priuationem covos dicunt pro vitae priuationc. C, 16.

Πολλοὸ τῶν ποιητικῶν. 12. b. :

Polycletus ftatuarius. 25.

Porphyrius. 7r. b.

. Promythei tyranni fortuna 27.

Protagoras 4. 2

Protarchi dictum ejrvy&c τὲς λίϑες ἐξ ὧν οἱ βωμοὶ καὶ τὰ ἀγάλματαῖ 527:

[ΡῚ Ptolemaeus, C. 31. b.

᾿Ανάξιον Τιμαίς καὶ Πυϑαγόρε, τὸν v&v μέγεϑος ὑπολαμβάνειν. 6g.

Πυϑαγορικὲς μύϑες οἷς ἐκᾶνος μὲν ἔχρῆτο πολιτικῶς , ὅτοι δὲ (Plato) φυσικῶς ὑπολαμβά-
νϑσι. 69. b.

Pythagoricorum quorundam fententia de anima ex atomis eQwigoesdé;. 66. Sed "T hemi-
flius negat, reperire fe poffe, quales illi fuerint Pythagorici, quos ita fenfiffe fcribit
Ariftoteles.

Pythagorici, motum negant effe ὃν 3o. b. τὸ ἄπειρον habent pro principio, et numerum
adpellant. 32. a. b. 33. οὐριϑμῷ δὲ τε πάντ᾽ ἐπέοικε. 66. b. iisdem. par numerus, infini-
tus 32. aiunt fulmina mitti, ἵνω φοβῶνται oi ἐν ταρτάρῳ. 12. Vacuum fltatuunt ex-
trinfecus adfufum. 4t. τὸ πῶν ternario comprehendi C.r. b. 2ς. b. Pythagorei, duo
docent principia, vnum et multa, marem et foeminam, lumen et tenebras, dextrum
et finifirum. C. 25. a, b. motu proprio aflra moueri C. 32. et fonunr edere. id. ter-
ram toueri et antichthona 34. a. b. 37. b. numeris conílare omnia 43. b. 48. b. in prin-
cipiis non effe pulchritudinem. M. 12..

Καὶ ἐν Σαρδοῖ μυϑολογῶται συμίβοῦνον τοῖς λεγομένοις καϑεύδειν περὶ τοῖς ἥρωσιν. 45.

Simonides tempus σοφώτατον dixit. 47. b. Παρῶν δὲ ὠμαϑέτατον. 48. Alii legunt παρὼν
δὲ φιλόσοφος.

Socrates σιμὸς καὶ δίπηχωυς. 16. b.

Sophiítae. 46. 55. ;

Soligenes ὁ ᾿Αλεξζανδρε (r8 Alyeim) διδάσκαλος ἐν τῷ τρίτω περὶ ὄψεως. 79:

Speufippi dictum, ὠνωγκαον &ivoq, τὸν ὁριζόμενον παντο esóevag, reprehenditur. 13.

Stoici. 15- h

"Fhales. 67. eius fcitum; zravra πλήρη Θεῶν. 72. b.

Vo. VI. Llill Themi-

8185 Lib. V. c. ΧΊΩΙ, SCRIPTA THEMISTII DEPERDITA Vol. VIT τι 15 (6

'Themiflius ait, in Dei operibus maxime confiderandum, , quod opsmum. femper. elege-
rit. 69. b. negat, fcribere fe Mathefeos i imperitis, πάντως δὲ e 6T) ποτ᾿ ἕξι γνώμων ἐν
Ὑεωμετρίω γινώσκεις. 8 γα ὠμαϑέσι παντελῶς TOUTO γράφεται. 32. non vult jpu-
gnare πλήϑες μαρτύξων. 58. Ὁ. De nomine negat fe contendere. Περὶ μὲν ὀνόμα-
τος 8 διοισόμεϑα. χρῆσθαι γὰρ ἐφὥται ὡς τις βέλεται τοῖς ὀνόμασι. 08. b. περὶ
μὲν ὀνόματος 8 χρὴ Φιλονεικεῖν. lbidem optat, in rebus difficilibus magnique 1 mo-
menti perfpicuitati magis litafle magnos [P] phi lofophos. οὐγαπητὸν ἐπὶ τῶν τοιότων
ταυτὰ Φρονξντας καὶ φΦϑεγγομένες, σαφεςέρες MO τῆς ἐν τοῖς πρώγμασιν
aca etas.

Theologi antiqui qui Mundnm e tenebris genersbant. M. 8. et ex inani. M. 18. b.

TTheophraflus. 55. a. b. ἐν và περὶ κινήσεως πρώτῳ. 54. b. τοῖς ἐξηγητοῦς e ὄχλον σαρέχων:
ibid. axiomatis definitio. 2.

ἐξετάζων τὼ ᾿Αριφοτέλξς. 89. δ. ἐν τῷ πέμπτω τῶν Φυσικῶν, δευτέρῳ δὲ τῶν “περὶ
ψυχῆς. 9t.

Xenocrates 18. Ex eius fententia, animus ozgiOuós é ἑαυτὸν κινῶν. το. 67. 71. b. 72. opus zregi
Φύσεως citatur 66. b.

Xuthus (Pytliagoreus) 45. b
Zanthus C. 4. 20. b.

Zeno 57. b. (Eleates) eis doctrina ἕν τὸ ov. 18. motum negauit. 53. b, 62. eius quatuor ange

menta. 55. b. fqq. inter haec appeilatus ab eo Adbiliefe τετραγωδημένος καὶ τῷ ονό-
peri. 56.

Zeno Cittieus, 37. 38. 4c. b. 68. 72. b. οἵ. b.

΄

VIII. δεγίρία Themiff ii deperdita.

Paraphrafis in. 22: iotelis Categoriar, e qua Auguflinus fiue quisquis auctor libri de
decem Caregoriis, qui legitur inter Auguftini opera, latine eas conuertiíle fe non diffiretur
cap. vlt. — Haec funt, fili cariffme, (Adeodatum vocant quidam codices,) quae iugi labore
ad/ecuti, quum mobir "T hemi(ti, ue. memoria egsigii philofophi, mogijterium zy non de-
&/fet , ad vtilitatem tuam de Graeco in latinum. conuertinus. Idem capite 3. — Sed vt. The-
miflio, noffrae aetas evuaito philofopho, placet , de hir Ariffotelis trabfore incipit , quee per-
dpiuntur, quaque ipft rorat Grvoeco. momine, σήμα; éueva, ι φαντασίας. id eff. imagi-
nes verum infidenter onimo. Citatur etiam 4. Bocthro ia categorias ct a Simplicio. Menit
quoque Suidas, et "Themiflius τρίς in Orat. 21. pag. 256. In priuatos vfus fe comumenta-

. fla in Ariflotelem fciip(iffz innuit orat. 23. pag 294. 295.

EF. ará-

-

zz) Ex hoc loco quidam viri do&ti fcripfere, mentis fe "Themiftii vfum ex illis profeciffe. — Vo-
"Themiftium fuiffe Auguftini praeceptorem. Sed ni- fra enim memori? philojoplum dum adpellat, 1am
hil aliud videtur Auguftinusinnuere, quam monu- defun&um iunuit,

Vol. VIIT p. 37 Ὁ 56 THEMISTII LOCVS Lib. V. c. XLIV. 819

Paraphrafir- in priora. Aualytica, | Memorat Roéthius in lib. de interpretatione p.28.
teflatus 'eget.um. Praeiextafum priores pofltemosque Analyticos vertendo non Ariflotelem
latiao fermoni tradidife, [P] fed transtuliffe "Themiflium. Meminit etiam Suidas; nam
παράῷφρασις ὠναλυτικῶὼν ἐν βιβλίοις (2 , priora fpeclat analytica, deinde verba x7odex-
τικῶν ἐν βιβλίοις duo relpiciunt paraphrafia Analyticorüm pofleriorum, quae ex(lat. Quip-
pe haec in ^) codice. Caefareo ita infcribitur: Oepisis παροαφρασις εἰς TO πρῶτον τῆς ἀπο-
. δεικτικῆς ᾿Δριξοτέλες. Fabric. "Themi(lii tamen paraphratin analyticorum priorum exflare
Istam graece in cod. Parifino, monet Bue ]. c. p. 314. Ceterum in cat. codd. Parif. vol. II.
citantur paraphr. $n analytica pofferiora in quinque. codd. in. librum de demonflratione, in
codd. duobus; im /ibror de anima in nouem codd. in libr, de phufia auftultat. in cod. fex;
in libr. de memoria et reminiftentia in. codd. quinque 9 in libr. de infomniir in quinque codd. is
libr. de fomno «t vigilia in totidem codd. in libr. de diuinatione per fomnum in quatuor codd.
In bibl. regia Taurinen/i funt in cod. CXXVIII. (cat. codd. gr. Taur. p. 229.) Them. para-
phrafis librorum primi et fecundi analyticorum Ariftot. — libr. 11]. de anima; libri de mt-
sioria et remini/centia; de fomno et vigilia; — librorum fzptimi et oGkaui naturalis auftulta-
tionis. Harl.

In Topica, Caffiodorus libro de dialectica, et faepius Boéthius. Fabr. — v. fupra,
vol. IIl. pag. 217. — In cod. quondam Zieidelberg. n. CCCLXXXVI. fuit Topicorum Cice
tonis εἰ T'hemiflii collatio. Harl.

In libros dz Coelo. Simplicius pag. 16. et alibi. à

ὑπομνήματα in vniuerfos Ariftotelis libros, quae a metaphrafibus diflincdta memorat
Photius cod. LXXIV.

᾿Εξζηγητικοὶ πόνοι εἰς τὰ Πλατωνικο. Photius ibid.

Orationes aliquot ex illis Ῥο τοῖς XXXVI. quas legiffe fe P/otius c. LXXIV. innuit.

Διαλέξεις. Suid. in Θεμίτιος. Ἐχ his vnius praeclarum fragmentum feruatum a Jof.
Stobate in florilegio, titulo de Morte. — Vide et fupra, inter Orationes editas, XXVIII.

Epiftola de amicitia, (diuerfa omnino ab orat. 22. huius argumenti,) ex qua produ-
cit nonnulla Stobaeus in florilegio, tit, 5r. 82. 92.

*- [Fabricius inferuerat litteras Libanii ad Themiflium, fuo aeuo adhuc ineditas, XIV. grae-
cas cum verfione, et quatuor ex latina Io. Sommerfeldii verfione: quas quidem quum 77of-
ιν in maiorem fuam epi(tolarum Libanii collectionem recepiffet, h. 1. omittendas duxi, Zar/,

IX. Themiflii locur de Empedocle.

Apud Themiftium haec verba occurunt oratione duodecima, qua louianum imp. Chri-
flianum ob fancitam lege religionis libertatem celebrat: ΓΑγασθαν μὲν v xag τὸς ἄλλες τῷ
νόμα προσήκε; τὸν θειότατον Λυτοκράτορα» μάλιξω δὲ οἷς ἐκ ἐφίησι μόνον τὴν ἐλευθερίαν,

ΜΚ111 a 0A A 06

a) Apud Neffelium IV. p. 66.

$o Li. P. « XLIF. DE EMPEDOCLE Vol VITI p. τό ss

ἀλλὰ καὶ τὰς ϑεσμὲς ἐξηγᾶται!» sS Φαυλότερον Ἐμπεδοκλέας, S. μὼ Nim. ἐκεῖνα
τὰ παλαιδ. οἶδε "yc ἀκριβῶς. ὅτι τῶν ἀνθρωπίνων ἐγαϑθῶν (nas ὠποότη καὶ φεναάκισ-
Mos παραπέπηγε:, ΧΩ ὑποδύεται μεγαλοπρέποιαν μωγγοίνειαι, wo] εὐσέβετων ὠγυρτεία.
καὶ dix rBro τῶς μὲν προώγε:. τος δὲ κωλύες etc. Quibus verbis videtur "Themiftius
innuere Émpedoclem quemdam iuniorem, cumque conferre cum illo veteri, inter Pytha-
goricos philofophos longe celebratiffimo.

Ecquis vero ab oratore noui Empedoclir nomine tangatur, eruditi viri non indignum
putauerunt inquifiionr. — Itaque Perauirr interpres "Themifli, obfcuritatem loci pracfa-
tus hanc fuam coniecturam in notis ad illam orationem lectori propofuit. ^ Empedo-
clim opinor. Chrifum: Domintm gentilis Lomo atque. impiur vocat, quafi fe ille perinde [IP]
vt Empedocles Deum haberi voluerit, coden que ipfo juo conatu mortem fibi arcelfuerit../ Sed aperte
de Chriftro dicere mou aufar ef, ne pium. et Chriflianum Principem offenderet, | dtque. vti-
nam haec, illequae diit, aliam fententicm pati po[fent. Magno quippe redemtum. vim, vt

sc tam confceleratum dicium elegantifinis bifce. feriptir il'igatum fuerit. — Petrus vero. Peti--

tur libro 2 Mifcellanearum obferuationum cap. 13- teflatus efl, fibi Petauianam illam fa.
Ípicionem improberi, nec probauit fe illa cuiquam ex doctis, quod fciam. ldem porro
gaudet fe in feliciorem, atque, vt illi videtur, certiffimam "T hemiftianae fententiae inter.
pretationem incidiffe, — Nempe. Empedocles eff. Peregrinur. philofophus. iffe. Cynicur, de quo
Gellius, et Lucianus, qui patria profugus in Palaeflima chriffianae militiae nomen. dedit, e£
do&rina ita eminens fuper. alios. Chriffianor faffur, vt facror libros enorraret,: et. Chriffia-
nit Magifler, Propheta, omnia efft: qui denique Chrifliauifmum eiurauit | ad cynieata
Jé&am fe contulit, et demum infamo gloriae amore furenr, pyra exflante, Olympiae ἐπ
totiur Graeciae conuentu. (5 fponte flammis abfümendum dedit exemplo Empedoclir, Sed ecce
tibi praeflantiffuüumum atque eruditiffimum Leidenfium "Theologum, Step&amum Lemonium

in prolegomenis ad Varia facra , Petiti quoque fententiae renunciantem , eaque verius aliquid -

et oratoris menti accommodatius promittentem. — ZAemiffius reputans Empedoclis dorinam,
fomam, honorer, fatinur, committenrque cum animo, doGrina, fama, laudibur, fortitudine
Polycarpi Martyris, facile et pro fua innata et oratoria dicendi. facultate potuit. Polycar-
pum vocore iuniorem et alterum. Empedoclem , cuius. doCrinam, fapientiam, merita aequaret

Jouionus imperator, orationis "Themiflianae ingens et maximum argumentum. — Qui variit |

legibus οἱ edi&ir imperio fe commendauerat, ficut. Polyrargur apud. Chriffianos. σαν ftri-
piis ac epiffolis olim. inclaruerat. — Equidem fateor, mihi, etiam leclis iis, quae ad refellen-
dam Petiti fententiam a Lemonio fcripta funt, nihilominus eam non defiifle verifimiliorem
videri Lemoniana, fiquidem iuniorem aliquem Empedoclem a Themiflio perflringi pona-
mus, vti Petito fuffragari etiam non dubitat ZZeragiur p. 382. ad Laértium, edit. Wetfle-
nianae. Quo diligentius autem "Themiflii verba perpendo, nullum in illis deprehendo πος
vum Empedoclem, fed de anriquo. folum fermonem: eífe contendo. Nam vocula non
conneétenda eft eum verbis ἐκεῖν v8 παλαιβν led refpicit ad id, quod praecefferat: atqiie;
idem e(l, ac ἢ dixiffet "Theaiflius: αὶ Φαυλότερον, μα Δία. [ΠΡ] £xeve τῷ zen. lta ue
fimpliciffima et veriffima verborum "Themiflii expofitio effe videtur. qvam reperi in. 7776-
riti Cofauboni, digni tanto parente filii notis ad Marcum Antoninum p. 87.fq. Vnde pa-
tebit cum veteri Empedocle couferri louianum imperatorem. Cafauboni verba ha.c funt:

Nullum

Vol. VIIT. p. 58 Ὁ 50 THEMISTHI LOCVS Lib.P, ὦ XLIV.. gn

Nullum im rebus humanig fincerum bonum effe, cui malum vel 'apertum et manifzfium , vel
fpecie. boui falfenr adnexum fon fit, ex aduerfo (τὴν τῶν πραγμάτων ἀντιτοιχίαν elegan-
fer vocat. Plutorchur ad illam, de qua diximus, elementorum. contrarittatem foría/ adlu-
dent,) oppofitum, eamque vetuflifimam, fati f/u prouidentiae legem ejf, tof ex antiquis funt,
qui obftruant, vt qui dixerit, quam qui mom dixerit, imuenire difficilius fit. — Vt igitur
Platouem, "Theophroffum , Dionyfium Halitarnaf]gum ,| Diodorum Siculum, Dionem Chryfo-
flomum , Longinum et Ethnzor alios graecos, vt. Procopium Chriflismun uut femi - Chüriffia-
num polius,- vt Grarcos potrer, aut Πα πο: Patrer, aliosye. cuiurceunque generis. omnes
emitiam. Themiflus ipfe iam fapra orat 3. alir verbir eamdem. fententiam tomplexur erat,
vbi ait: Sane vnumquodque eorum, quae in hominum vita funt bonorum, periculo fem.
per aliquo tectum et obvolutum videtur, nuliumque eíl contrarii penitus expers ac fince-
rum: nec abfurde quidam fcenicus po&ta dixit, nullum in vita bonum effe, quod radice
ab vna quolis arbor, prodeat, fed lemper iJi, quod malum eít, adnaízitur. — Loudat igi.
Cogur Themifliur imperatoris edicfum, non eo folum nomine; quod religionis opticnem liberam
reliquerit, fed quod eadem lege, qua id pern ittebat, grande iflud arcamum, ( ϑεσμὲς ipft
votat adpofitifmo votabulo,) ab Émpedocie veteri philofopho. primum. animaduerfum et hit.
teris proditum, de boni alique confilio et indiffolubili nexu difertis. verbis. exfecutus fit:
aut fi mon difirtis ille verbis, at ipfo tamen effeiu propofitogue legis, (faltem vt Themiftius
propofito fuo iufzruiens interpretatur) in/muauerit, De. Emipedocle | Plutarchus. περὶ e
ϑυμίας teflir. Παλίντροπος, iuquit, οἱρμονίη κόσμΘ, ὥσπερ Avene καὶ τόξε. καὶ τῶν ἀνε
ϑρωπίνων καϑαρὸν ξὐὲν εδὲ ὠμιγές. ΕἸ mox pofl laudatum Euripidis eumdem, quem laus
dat T'eophrafíur im eam rein, locum pergit: δ yae (ως ὁ Μένανδρος Φησὶν) ἅπαντι δαί-
μων ἀνδρὶ συμπαραςξωτέϊ, εὐθὺς γενομένω μυτωγωγὸς τῷ βίᾳ ὠγαϑθός" ἀλλοὶ μᾶλλον (ὡς
Ἐμπεδοκλῆς.) ὄτται τινες ἕκαφον ἡμῶν γενόμενον παρωλαμίβάνεσιν καὶ κατάρχονται μοῖ-
ρα! καὶ δαίμονες. ΕἸ poft prolatos Empedochs verfus, (verbis, vt pleraque funt Empedoclis,
non vfiatis quidem , fed id tamen ipfum, quod Themifliur hie, non. obfcur:, f. quis iatten-
dat, innuentibur,).ita pergit: uge τότων Íxxs8 σπέρματα τῶν παϑῶν ᾿ἀνακεκραμένα dede-
μένης ἡμῶν τῆς [] γενέσεως, καὶ dub vEro πολλὴν ἀνωμαλίαν ἐχέσης. Cetera apud
ipfum legantur. — ThemifHii fzn!entia fie expofita et. extra controuerfíam pofta, de verbis vi-
deafnur, quae etfi longe aliter accipienda, quam voluit interpres , minima tamen et fere nulla
mutatione [ic fcribenda cento: ἄγασθαι μὲν ὅν καὶ τῶν ἄλλων, (ita malo quam τὲς &A-
Ass. guod tamen ferri poteft, mec jenient;oe, quam volumur, incommoda! ,) τῷ veg “προσή-
κε; τὸν ϑειότωτον αὐτοκράτορα, μέέλιξα δὲ δις (d ef τῴτων vtl ἐκείνων οἷς) ἐκ ἐφίησι μόνον εἶς.
Dignus, ingsit, imperator, quem venerantes admircmur, tum ob alia, quae lege illa continen-
tur, tum pr:ecipue, quod non folam religionis libertatem indulgeat, fed et aeternas illas
]cges a Deo latas non minus perite, non il:e (imperator /zilitet) per louem, (elegans haec ἀνας
δίπλωσις fen ἐπίζευξις efl dicenda, mou intelle&a p-ascipue. decepit interpretem) quam vetus .
ille Empedocles explicet. Hact-nus Miricus Cafaubonus. Sane haec mhi verifimiliora
«tiam vifa verborum "Themilii expofitio, «uam quae nouiffime ad illam locum adlata a
"doctiffimo editore h:* verbis: Qs ni; ego pignore confenderüm voter ear, quare proxime hat
8 Φαυλότερον "Euzred-xAcus [^quuniur, 8, wx Ale, ἐκείνε τῷ παλαιδ. inutile quodpiam
glojfema εἴς, qualia fane πε Πα in. Themiffi textu irvepfi/fe animoduertimur: mam neque vllo
suodo cohatrété cuim oratione rdioua, ek ΠΣ exprn&lis nibil admodum hic Jupercfü. dificultatir
L1lll 3 auf

qaa L5.P. XLIV. ὙΒΕΜΙΒΤΙ LOCVS DE EMPEDOCLE RUNE

aut: falebrarim , vnde ft quisque expedire i:u'lo negotio mon. p^ffir. Gratulandum enn inpt-
ratori cit ob. fancitain ἐπ seligione iwenda , δ totem, ftd ab ig maxime, quorum iura vi-
tusque diiudicat et explanat , nihilo deterius , quam. Empedocles olm fecifje perhibrtur, quem
aiunt, vt vefert. Suidae, confuetudine Dcorum vfum didiciffe ex i$, ὅπη τοῖς ἀνθρώποις χαῖς
eaci καὶ 0771 ἄχϑονται. cum ceteri mortaler in explicanda Deorum natura et cultu. conic&u-
ra folummodo εἰ opinione, aut omnino errore ducantur. “4 hunc enim morem. Iouianus
-Auguflur quum intelligat ad venrficia a facrificiis, Eihnicorum fcilicet, quorum ritibus addi-
Bum fife Thenifrium certum cfi, et a religione ad fuperfitiovem focilem prolapfonam οὔ;
fic poganorum ritus fecernit. a ceteris, vt iflos εἰς condonst , illis. interdicat: quod quum fa-
pienter admodum fancitum fi, hos ipfor, quorum in rem ea. maxime cedunt, gratulari im-
peratori oportet.

FINIS VOLFMINIS SEXTI

SVPPLE.

aM MÀ MM — M τος ποιοῦ tà € —— MM M —— -- --το

SVPPLEMENTA QVAEDAM.

Ad pag. 392. fpem novae grammaticae gr. mihi factam effe fcripferzan. llla vero
grammatica fuperiore anno efl in lucem emiffa et infcripta:

Θησαυρὸς Γρωμματικῆς, συντεϑεὶς μὲν, ὡς οἵοντε. εὐμεϑόδως tme τῇ ἐπισημονι-
χωτάτε ᾿Ιατροφιλοσόφε᾽ Κωνταντίνε Καρα αοννο — cum adiditaments et exemplis adie-
€s; editus cura Polyzoer. Kontu (v8 ἐν Ἱερεῦσιν ἐλαχίξδ HoóAuQo Κοντξ, Διδασκάλε τῷ
ἐξ ᾿Ιωαννίνων.) Budae. I. vol. 1796. ---- vol. 11.1797. 8. conf. ephemerid. litterar. Gotting.

3.1797. plag. 183. pag.18o2. lqq.
Ad pag.387. Noua eaque multo cultior locupletiorque Fifcherianarum animaduerfio-

num editio: Znimad«erfones ad. lac. Velleri grammaticam graecam, [ρεείη 1. auch. 10.
Frid. Fifihero; prodiit Lipfiae 1798. 8. mai. 8.

De grammaticis etc. graecis quibusdam haec ex epiftola amici, cuius liberalitatem in
praefatione laudaui, adnotare et fupplere licet:

Nouvelle Methode pour apprendre facilement la Langue grecque, mife en Franc. (par
CI. Lancdot,) connue fous le nom de methode de Port royal. Paris 1696. 8.

Abregé de la nouvelle Methode (précédente) Paris Mariette. 1731. 12.

Principes generaux tirés des elemens de la Langue grecq. ou precis de la gramm. füun-
ple par M. /e Aoi, Prof. de Rhetor. en l'Univerf. de Paris. Barbou 1773- 12.

᾿ς Synopfis radicum (vt vocant) L. Gr, εἰς. Rhotom. Io. de Boullenger. 1630. 12.
- Le Jardín des racines grecques etc. impr. plufieurs fois et en diuers lieux. 12.

Τῆς ἑλλώδος φωνῆς ἐπιτομή. Seu graecae linguae Breuiarium, quo radicum eius ex
optimis — auct. re ipía oflenditur, in gratiam graecis litt. initiator. auct. 44i. Lautegeoir,
Duacenfi, e foc. Iefu facerd. Duaci. Io. Bogard 1626. 12,

Immoan. /Aluari et Cypriani Suaris foc. Yes, Praecepta, quae im. quinque. humanior. lif.
ger. clo fibus praeleguntur. ας (ub aliis titulis idem e(t liber: n. Grammatica graeca, cui
acc. iujlitutiouss L. Gr. — aut IntrodaQk. ad Lnguam L. e£ Gr, — aut Rudimims der Lang.

P Íat.

lat, et gritq. à P'fage des Colleges de la Comp. de Lfus, prouime. gallo — belgigee —
aut Nouvdl obregé de la Gramm. lat. et. grecq. àl Ffage der Colleg. dipend. de l' niver.
fi£. de |Douaj. Dovay. I. F. Willeval. 1768. 12.

Cours de L. Gr. ou. Extraits de différens Auteurs, avec la "Traduction interlincaire
latine et francaife et des notes grammaticales; à l'Vfage des Ecoles Central. par 7. B.
Gail, prof. de littér. grecq. δὰ College de France, (en 4. parties.) Paris chez l'auteur,
au Coll. de Fr. an V. (1797. 8.)

Nouvelle Grammaire grecque, par le méme 4. B. Gail. (actuellement fous: preife
an. 1198)

[355-555 ca ὙΠ Ὑ΄“----ς-- ---

ἵν.

MAL 3 911.

BINDi&a SECT.

271 idpdel

LEA

n

Mme pA ee d
PAIN e SR
E EPU.

ΠΗ ΠΗ

σον ΣΟ έτος
ἊΣ ue
SIME S

ne

»

i D e e m T VP SPP Eriru esi

ze τ ' EIS TMEBUER T
ALI t 55) σον MEE

RR ex ticdu EEA HE

2» δ ^e. H

RS CC 5

SCA

d

j

I VrSE Nh CURL Lee
"t LPS

ir

t
HO

1

HOUSSE

"fem enim.
A pee aa ΚΟ

ELS
TM

n4 LEO A z
Nen d trt
"leri:
(HE Tre AR.
AAT

redit
mUOGDBRELU

TUO
IN

Sov es d
erret pn

ΑΝ E UREZ